ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΤΗ ΣΒΑΜΠ ΚΑΙ ΠΩΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΗΚΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ

 ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΤΗ ΣΒΑΜΠ ΚΑΙ ΠΩΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΗΚΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό αμέσως μετά την ήττα των Γερμανών Ναζί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτοί προσπάθησαν να δραπετεύσουν από την Γερμανία σε μεγάλο ποσοστό μέσω της ODESSA (http://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.ht, ML http://alophx.blogspot.com/2018/10/odessa.html), ενώ άλλα μέλη τους με την βοήθεια της οργάνωσης αυτής παρέμειναν στην χώρα αυτή και εκμεταλλευόμενοι τον Ψυχρό Πόλεμο που ακολουθήσε κατέλαβαν τις ισχυρότερες θέσεις και να αναλάβουν εκ νέου με τις επιχειρήσεις που τους στήριξαν εκ νέου την εξουσία του κράτους αυτού (http://alophx.blogspot.com/2017/05/1945.html).

Λόγω του Ψυχρού Πολέμου πολλοί φιλοναζί επιχειρηματίες που συνεργάστηκαν στενά με τον Χίτλερ και τους Ναζί «ξεπλύθηκαν» από τις ΗΠΑ ως δήθεν «εχθροί των Ναζί» (http://alophx.blogspot.com/2017/05/1945.html, http://alophx.blogspot.com/2022/03/red-house-report.html) και πήραν πίσω εκ νέου τις περιουσίες, την εξουσία και την επιρροή τους στην Γερμανία και την Ευρώπη.

Το σχέδιο ήταν, αφού καταλάβουν εκ νέου την εξουσία της Γερμανίας χωρίς να φανερώνονται μέχρι οι συνθήκες να γίνουν κατάλληλες, παρίσταναν τους «δημοκράτες», άλλα και την κατάλληλη  ευκαιρία να αναλάβουν την ηγεσία της ΕΟΚ (μετέπειτα ΕΕ), μιας και οι περισσότεροι από τους ιδρυτές της ήταν πρώην Ναζί ή δωσίλογοι τους (τόσο στην Γερμανία, όσο και στα άλλα κράτη της-http://alophx.blogspot.com/2022/03/red-house-report.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html, http://alophx.blogspot.com/2017/05/1945.html) και να ανεξαρτητοποιηθούν από την ηγεμονία των ΗΠΑ και να δημιουργήσουν το Δ’ Ράιχ της Γερμανικής ΕΕ υπό την ηγεσία τους (http://alophx.blogspot.com/2022/06/blog-post.html).

[Σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς ερευνητές η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία της Γερμανίας (το Α’ Ράιχ) σκότωσε 40 εκατομμύρια ανθρώπους στο Μεσαίωνα, άλλα 10 σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου, 20 στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (με το Β’ Ράιχ) και 60 στον Δεύτερο (με το Γ’ Ράιχ). Πόσα άραγε θα χαθούν στον εν εξελίξει Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο του Δ’ Ράιχ (δηλαδή της Γερμανοκρατούμενης ΕΕ) στις μέρες μας;

Άλλωστε και ο Καρλομάγνος, ο ιδρυτής του Α’ Ράιχ είχε απόλυτη εξουσία και την χρησιμοποιούσε σαν δικτάτορας και βγήκε και σκότωσε εκατομμύρια εχθρούς του  με τον απόλυτα ψευδή ισχυρισμό ότι συνέχιζε την παράδοση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και ότι το κράτος του ήταν τάχατες ο «μόνος και νόμιμος διάδοχος της» (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%80%CF%89%CF%83-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%83-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B5/)]!

Ένας από τους επιχειρηματίες αυτούς ήταν και ο Ευγένιος Σβαμπ, ο οποίος συνεργάζονταν αρμονικά με τον Χίτλερ, τους πουλούσε όπλα και κόντεψε ακόμα και να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα στους Ναζί (που αποφεύχθηκε με σαμποτάζ από κομάντος των Συμμάχων και της Νορβηγικής αντίστασης).

Αυτός δίδαξε την ναζιστική ιδεολογία του στον γιο του Κλάους, ο οποίος ανάλαβε την Προεδρία της εταιρείας του πατερά του, πουλώντας παράνομα όπλα κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου στο ρατσιστικό καθεστώς του Απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής και το βοήθησε επίσης να αποκτήσει πυρηνικά όπλα (ίσως εμπνεόμενος από το καθεστώς αυτό θέλει στις μέρες μας ο Σβαμπ να δημιουργήσει ένα παγκόσμιο Απαρτχάιντ με την ελίτ της Δύσης ως το καθεστώς και τους λαούς της γης ως τους νέους μαύρους σκλάβους).

Ο Κλάους Σβαμπ, ο οποίος σπούδασε στις ΗΠΑ, είχε κακή φήμη λόγω της συνεργασίας του πατέρα του Ευγένιου και για τον λόγο αυτό στράφηκε στις ισχυρές πολιτικές και οικονομικές ελίτ των ΗΠΑ για ενίσχυση.

Έτσι, συνδέθηκε ενεργά με τον καθηγητή του και Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, ο οποίος χρηματοδότησε μέσω εκατό μεγάλων οικονομικών επιχειρήσεων των ελίτ της Δύσης τον οργανισμό του για έλεγχο της Δύσης αρχικά από τις ΗΠΑ εν μέσω Ψυχρού Πολέμου και μετέπειτα και του κόσμου.

Αυτό θα επιτυγχάνονταν μέσω της εκπαίδευσης των κατάλληλων (δήθεν) «νέων παγκόσμιων ηγετών» με την οργάνωση που ίδρυσε ο Κίσινγκερ, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, οι οποίοι στην πραγματικότητα ήταν απόλυτα διεφθαρμένοι, έκφυλοι, παιδόφιλοι και ευκολά χειραγωγίσιμοι και στο να εκβιάζονται και να εκλέγονται από οποίον ήξερε τα ένοχα μυστικά και όλα τα «άπλυτα» τους.

[Πολλοί γνωστοί διαβόητοι, ανίκανοι και εθνοπροδότες πολιτικοί ηγέτες παγκοσμίως, που είναι πιστοί όχι στους λαούς (τους οποίους αντίθετα κατατυραννούν), αλλά στις ΗΠΑ (των οποίων εξυπηρετούν τα συμφέροντα), είναι μέλη του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ, όπως ο Τρίντο στον Καναδά, ο Μακρόν στην Γαλλία, οι «πράσινοι» Μπέρμποκ και Χάμπεκ στην Γερμανία (οι οποίοι χρηματοδοτούνται και από τον Σόρος), οι ΓΑΠ και ο Κούλης στην Ελλάδα κ.λ.π.

Και η λέσχη Μπίλντενμπεργκ ιδρύθηκε από τον πρίγκηπα Βερνάρδο, πρώην μέλος των SS και του ναζιστικού κόμματος, ο οποίος εργαζόταν και για την IG Farben η οποία υπεργολαβικώς κατασκεύαζε το Ζυκλον Β.

Ο άλλος τύπος ήταν επικεφαλής της Occidental Petroleum η οποία είχε στενές σχέσεις με το κομμουνιστικό καθεστώς στην Σοβιετική Ένωση. Δούλευαν και στις δύο πλευρές (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%83-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CF%84/), αλλά στην πραγματικότητα είναι φασίστες που θέλουν να ελέγχουν τα πάντα και όποιος τους αντιστέκεται, "απομακρύνεται" (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/09/blog-post_499.html).

Ο πρίγκιπας Βερνάρδος της Ολλανδίας (του οποίου η οικογένεια είχε γερμανική καταγωγή από το πριγκιπάτο της Ιένας, στην Σάξ-Βαϊμάρη-Αϊζεναχ , στην Γερμανική Αυτοκρατορία  ) υπηρέτησε ως αξιωματικός των SS για τους Ναζί πριν αλλάξει πλευρά στους Άγγλους όταν είδε ότι οι Γερμανοί έχαναν τον πόλεμο (όπως ακριβώς έκαναν στην Ελλάδα και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Γεώργιος Παπανδρέου ο Πρεσβύτερος και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο Πρεσβύτερος που ως τότε συνεργάζονταν με τους Γερμανούς όταν είδαν ότι αυτοί θα χάσουν τελικά τον πόλεμο).

[Οι δε δωσίλογοι αυτοί και οι διάδοχοι τους ιδρύσαν δυναστείες και κυβέρνησαν προδοτικά την Ελλάδα για χάρη αρχικά των Αμερικάνων και στις μέρες μας ξανά των Γερμανών όπως και οι δωσίλογοι προκάτοχοι τους για άλλη μία φορά μέσω των εθνοπροδοτικών μνημονίων ξεπουλώντας όπως και οι προγονοί τους την πατρίδα μας και λαμβάνοντας δικτατορικά μέτρα σαν  της χούντας με αφορμή τον κορωνοιό].

Ενώ ήταν στο πανεπιστήμιο, ο Μπέρνχαρντ εντάχθηκε στο Ναζιστικό Κόμμα . Γράφτηκε επίσης στο Sturmabteilung (SA), το οποίο άφησε τον Δεκέμβριο του 1934 μ.Χ. όταν αποφοίτησε και πήγε να εργαστεί για την IG Farben. Διάφορα μέλη της οικογένειάς του και οι φίλοι του ήταν ευθυγραμμισμένα με τους Ναζί πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο πρίγκιπας αργότερα αρνήθηκε ότι ανήκε στο SA, στο Reiter-SS (Σώμα Ιππικού των SS) και στο NSKK, αλλά αυτές είναι καλά τεκμηριωμένες ένταξη. Αν και δεν ήταν σκληρός υπέρμαχος της δημοκρατίας, ο πρίγκιπας παραδέχτηκε ότι «για λίγο» συμπαθούσε το καθεστώς του Αδόλφου Χίτλερ.

Ο πρίγκιπας πήγε τελικά να εργαστεί για τον γερμανικό χημικό γίγαντα IG Farben στις αρχές της δεκαετίας του 1930 μ.Χ., τότε η τέταρτη μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο. (Σήμερα επιβιώνει ως BASF , AGFA και Bayer).

Έγινε μέλος του τμήματος στατιστικών του τμήματος NW 7 του Βερολίνου της IG Farben, του κύριου υπερπόντιου κέντρου κατασκοπείας των Ναζί (γνωστό ως VOWI) που εξελίχθηκε στο σκέλος των οικονομικών πληροφοριών της Βέρμαχτ.

Ο δε συνεργάτης των Γερμανών και δωσίλογος των Ναζί στην Ουγγαρία (που κατέδιδε Εβραίους ομοεθνείς του για να σωθεί ο ίδιος, ενώ αυτοί στέλνονταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εκτελούνταν), ο νυν κερδοσκόπος Τζορτζ Σόρος που παριστάνει τώρα τον τάχατες «δημοκράτη» με τις παντελώς αντιδημοκρατικές του ΜΚΟ και κερδοσκοπίες (αλλά και δουλεμπόριο και μεταφορά πληθυσμών για αλλαγή του ιθαγενούς πληθυσμού της ΕΕ μέσω του Σχέδιου Καλλέργη-http://alophx.blogspot.com/2018/02/blog-post_73.html).

Ο Τζορτζ Σόρος χρηματοδότησε παράλληλα τις λεγόμενες «χρωματιστές επαναστάσεις»/πραξικοπήματα σε χώρες της πρώην ΕΣΣΔ υπέρ της Δύσης, τους «Αγανακτισμένους» στην Ευρώπη, τις «Foemen», τα κινήματα της δήθεν «Αραβικής Άνοιξης», τους Antifa/αναρχικούς και ακροαριστερές ομάδες, όπως και το κίνημα «Black Live Matters» στις ΗΠΑ.

Αλλά και στην Βρετανική βασιλική οικογένεια υπήρχαν πολλοί φιλοναζιστές, όπως ο διάδοχος Εδουάρδος του Γεωργίου του Ε’ που παραιτήθηκε για τον λόγο αυτό, ο πρίγκιπας Φίλιππος, ο σύζυγος της πρόσφατα αποθανούσας Ελισάβετ (που λέγεται ότι για τον λόγο αυτό δεν ανελαβε ποτέ βασιλικά καθήκοντα, ενώ είχε πει την φράση ότι όταν πέθαινε ήθελε να επιστρέψει σαν ιός για να σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους).

Αλλά και ο πρίγκιπας Χάρυ σε πάρτη μεταμφιεσμένων φορούσε ναζιστικές στολές και χαιρετούσε ναζιστικά, ενώ υπάρχουν ακόμα και φωτογραφίες της πρόσφατα μακαρίτισσας Ελισάβετ σε νεαρή ηλικία μαζί με τον θείο τη Εδουάρδο που χαιρετά ναζιστικά.

Αυτό δεν είναι τόσο περίεργο όσο φαίνεται, αφού η νυν βασιλική δυναστεία της Γερμανίας έχει γερμανική καταγωγή από το Δουκάτο Σάξμπουργκ-Γκότα και άλλαξε υπό τον Γεώργιο τον Ε’ το άνομα της σε Ουίνδσορ εν μέσω Α’ Παγκοσμίου Πολέμου για να μην θυμίζει στους υπηκόους της την καταγωγή της και γίνει ύποπτη έναντι τους για συνεννόηση με τους Γερμανούς.

Αλλά και στις ΗΠΑ, πολλοί σημαίνοντες πολιτικοί τόσο στο ρεπουμπλικανικό, όσο και στο δημοκρατικό κόμμα υποστήριζαν τους ναζί, όχι μόνο φραστικά και πολιτικά, αλλά και οικονομικά μέσω των επιχειρήσεων και των τραπεζών τους και την πώληση σε αυτούς όπλων και πετρελαίου για τον στρατό τους, με κυριότερους τους ιδρυτές πολιτικών δυναστειών, Πάτρικ Κένεντι (πατέρα του μετέπειτα Προέδρου) και Χέρμπερτ Μπους (πατέρα των μετέπειτα Προέδρων Μπους), αλλά και τους αδερφούς Τζον Φόστερ και Άλεν Ντάλες, ΥΠΕΞ των ΗΠΑ και τον ιδρυτή της CIA αντίστοιχα (http://alophx.blogspot.com/2022/06/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2022/03/red-house-report.html).

{Ο δε Άλεν Ντάλες, όπως και ο αδερφός του Τζον Φόστερ Ντάλες είχαν και οι δύο προτείνει στον πόλεμο της Κορέας και στις δύο κρίσεις στα Στενά της Ταιβάν να ρίξουν πυρηνικά και να στείλουν εκστρατευτικό σώμα στην ίδια την Κίνα όπως και ο Μακ Άρθουρ από τους Προέδρους Τρούμαν και Άιζενχαουερ}.

Η Τριμερής Επιτροπή (The Trilateral Commission) είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση που δημιουργήθηκε το 1973 μ.Χ. με πρωτοβουλία της ηγετικής ομάδας της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ (Bilderberg Club) και του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (Council on Foreign Relations), συμπεριλαμβανομένων των Ντέιβιντ Ροκφέλερ, Χένρυ Κίσινγκερ και Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι και από ιδιώτες πολίτες της Ιαπωνίας, των χωρών της Βόρειας Αμερικής (των ΗΠΑ και του Καναδά) και των χωρών της Δυτικής Ευρώπης.

Η επιτροπή περιλαμβάνει 300 έως 400 μέλη από τους πιο αναγνωρισμένους επιχειρηματίες, πολιτικούς και διανοούμενους προερχόμενους από τη Δυτική Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού (κράτη μέλη του ΟΟΣΑ). Όπως και η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, είναι υποστηρικτής της παγκοσμιοποίησης].

Εκτός του ότι αυτά τα άτομα ήταν ευκολά χειραγωγήσιμα, ήταν και απόλυτα ανήθικα και εθνοπροδοτικά για τα κράτη τους, αδιαφορώντας απόλυτα για τους λαούς τους και ξεπουλώντας τους για να κερδίσουν χρήμα, εξουσία και να ικανοποιούν τα έκφυλα και διεφθαρμένα ένστικτα και «βιτσιά» τους μέσω της συμμετοχής τους σε «οργανισμούς εξουσίας».

Όπως παραδείγματος χάριν της μασονίας/τεκτονισμού (http://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_23.html, http://alophx.blogspot.com/2020/08/blog-post_10.html), για να επιτύχουν την εξουσία των πλουσίων στα κράτη της Δύσης και της φτωχοποίησης των λαών τους μέσω ακόμα και πραξικοπημάτων για την δημιουργία αυταρχικών καθεστώτων προς επίτευξη του στόχου τους αυτού, όπως λογού χάρη έκαναν με την μασονική στοά P2 της Ιταλίας (http://alophx.blogspot.com/2022/06/p2.html) και την GLADIO που συνεργάζονταν με την μαφία και τους φασίστες/νεοφασίστες και ναζιστές/νεοναζιστές της Ευρώπης (http://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html).

Επιθυμούν στην ουσία να καταργήσουν τις μεσαίες τάξεις στα κράτη της Δύσης και να φτωχοποιηθούν όλοι οι λαοί της Δύσης, να χάσουν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα, γνώση και περιουσία και να τους ελέγχουν οι πλούσιοι νέο-φεουδάρχες, όπως ακριβώς έγινε στην Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μετά την πτώση της στις βάρβαρες Γερμανικές φυλές το 476 μ.Χ. (http://alophx.blogspot.com/2022/03/400-2022-update.html, http://alophx.blogspot.com/2016/12/406.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/376-480-1914-2017.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_93.html, http://alophx.blogspot.com/2019/10/blog-post_78.html, http://alophx.blogspot.com/2017/04/blog-post_96.html, http://alophx.blogspot.com/2016/11/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2020/01/blog-post_27.html), ενώ ο κόσμος κινδυνεύει ξανά από τους Γερμανούς που προσπαθούν να κάνουν τα ίδια και να γίνουν οι ίδιοι οι απολυτοί κυρίαρχοι της γης όπως προσπαθούν ήδη από τον Καρλομάγνο (http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html).

[Όλα αυτά θα γίνουν στην πράξη με την εφαρμογή ενός απόλυτου νεοφιλελεύθερου ακραίου καπιταλισμού. Και όπως με την εισβολή των Γερμανών στην Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία οι άρχουσα τάξη των Γερμανών (βασιλείς και αριστοκράτες) άρπαξαν από τους λαούς της, τους οποίους υποδούλωσαν την γη και τον πλούτο τους και τους συγκέντρωσαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης χωρίς κανένα ανθρώπινο δικαίωμα, έχοντας τους σαν ζώα, τα ίδια ακριβώς σχεδιάζουν να κάνουν στους λαούς του κόσμου και της ΕΕ, οι Γερμανοί, οι ΗΠΑ. οι ελίτ της Δύσης και οι τράπεζες].

Στην πράξη οι ΗΠΑ και οι ελίτ της Δύσης χρησιμοποίησαν τον Σβαμπ για την εκπαίδευση ενός δικτύου ξεπουλημένων και απόλυτα πιστών στους ίδιους ηγετών, τους οποίους θα έλεγχαν και θα εκβίαζαν για να ελέγξουν μέσω αυτών τους λαούς της γης και να αρπάξουν τον πλούτο των κρατών τους (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_79.html), ενώ ο ίδιος «μπόλιασε» το σχέδιο αυτό με την ναζιστική του ιδεολογία και τα προσωπικά του σχέδια.

Αλλά και ο Σβαμπ κέρδισε από την συνεργασία του με τις ΗΠΑ την αναγνώριση που χρειάζονταν, άλλα και την χρηματοδότηση και τις γνωριμίες και την συνεργασία του με τις ισχυρές επιχείρησης της Δύσης, όσο τις χρειάζονταν και μέχρι να δυναμώσει ο οργανισμός του και όταν μπορέσει να δρα όταν ήθελε και «ανεξάρτητα».

{Κάτι που φαίνεται ότι έκανε με την έκρηξη του Ρωσοουκρανικού πολέμου το 2022 μ.Χ. μαζί με τις άλλες ελίτ της Δύσης και ο Σβαμπ, δίχως αυτή την φορά να συμμαχήσουν με την Κίνα όπως έκαναν στον Ψυχρό Πόλεμο (http://alophx.blogspot.com/2017/02/blog-post_12.html) υπό τον «δάσκαλο» του Σβαμπ Κίσινγκερ, για να περικυκλώσουν και να νικήσουν την Ρωσία όπως παλαιοτέρα την ΕΣΣΔ, άλλα αντίθετα στρεφόμενοι ταυτόχρονα ενάντια στην Ρωσία και την Κίνα, κάνοντας τες να συμμαχήσουν από κοινού ενάντια στις ΗΠΑ και την Δύση (με τον τρόπο αυτό ο Σβαμπ στράφηκε στην ουσία ενάντια στις διαταγές/διδασκαλίες του ίδιου του δάσκαλου, παραβαίνοντας τις «οδηγίες» του)}.

Ανέλαβε λοιπόν να καταστρώσει το σχέδιο σύμφωνα με το οποίο θα μπορούσαν οι ΗΠΑ, η Δύση και οι ελίτ της να επιβάλουν μία «Νέα Παγκόσμια Τάξη» μέσω μίας «Μεγάλης Επανεκκίνησης» όλων των πολίτικων, των οικονομικών, των κοινωνιών και των θρησκειών της γης σύμφωνα με τα συμφέροντα τους μέσω της χρήσης χρηματοδοτούμενων από τις ΗΠΑ πολιτικών, οργανισμών και κομμάτων.

Έτσι, αν και οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν αρχικά κυρίως νεοφιλελεύθερα, αναρχικά, διεθνιστικά, σοσιαλιστικά, πράσινα και αριστερά κόμματα, χρηματοδοτούν στις μέρες μας ακόμα και ακροδεξιά (π.χ. της Μελόνι στην Ιταλία και άλλα μέσω του Μπανόν που κατεύθυνε την πολιτική του Τραμπ-http://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html), όπως ακριβώς κάνουν και οι Ρώσοι σε πολλά πολιτικά κόμματα της ΕΕ, ακροαριστερά και ακροδεξιά (μέσω των Ευρασιανιστών του Ντούγκιν-https://www.triklopodia.gr/%CE%BF-%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81/, https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%BB/, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html, http://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html).

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Κλάους Σβαμπ παράλληλα προσπαθεί να υλοποιήσει την πολιτική του RAND Corporation, ενός οργανισμού που ελέγχεται από την CIA και το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων, το οποίο έχει ως στόχο την προώθηση της Αμερικάνικης πολιτικής για την διάλυση και καταστροφή των εχθρών της σε όλο τον κόσμο (τόσο της Ρωσίας, όσο και της Κίνας αλλά και άλλων κρατών και ενώσεων, π.χ. της ΕΕ-http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_34.ht, ML http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_93.html) για να μπορέσουν να συνεχίσουν την μονοκρατορία τους οι ΗΠΑ στον πλανήτη (http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_34.html).

Οι οργανισμοί αυτοί ιδρύθηκαν από άλλους οργανισμούς που υπήρχαν ήδη κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, με στόχο τότε την ανάσχεση και καταστροφή της ΕΣΣΔ, του Ανατολικού μπλοκ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας με την χρήση ακόμα και ΜΚΟ εντός των κρατών αυτών, όπως ακριβώς έγινε και με τις χρωματιστές επαναστάσεις στα νεότερα χρόνια.

[Από τον ίδιο μάλιστα χρηματοδότη τότε και τώρα, τον Τζορτζ Σόρος, ο οποίος έχει ο ίδιος ομολογήσει ότι με τις οργανώσεις του έριξε τον κομμουνισμό στα κράτη του Ανατολικού μπλοκ και στην ΕΣΣΔ, όπως και στις μέρες μας ότι προκάλεσε «χρωματιστές επαναστάσεις»/πραξικοπήματα σε Σερβία, Ουκρανία, Γεωργία, Κιργιστάν και αλλού].

Αλλά και άλλους οργανισμούς που ιδρύθηκαν επί Ψυχρού Πολέμου χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ για να διασφαλίσουν την μονοκρατορία τους στον πλανήτη, όπως το ΔΝΤ (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_79.html, http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_1.html, http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_3.html, http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_7.html, http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_93.html, http://alophx.blogspot.com/2020/12/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2020/06/al-tawqa.html) για έναν παγκόσμιο οικονομικό έλεγχο του πλανήτη, την Παγκόσμια Οικονομική Τράπεζα, το ΝΑΤΟ (για έναν παγκόσμιο στρατιωτικο έλεγχο του πλανήτη από το πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ), την ΕΕ (για μία ένωση των κρατών της Ευρώπης υπό την αιγίδα των ΗΠΑ), ή τον ΠΟΥ (για μία παγκόσμια ένωση υγείας των κρατών της γης υπό την αιγίδα των ΗΠΑ και των οικονομικών ελίτ που τις ελέγχουν).

 

Αλλά και άλλους οργανισμούς χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ για τον έλεγχο της γης, όπως τον ΟΗΕ (ο οποίος ιδρύθηκε με πρόταση των ΗΠΑ, όπως και η ΚΤΕ παλαιότερα και οι ΗΠΑ τον ελέγχουν απόλυτα) και του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ (για τον παγκόσμιο πολιτικό έλεγχο, αφού μέσω αυτών των οργανισμών, της μασονίας, της Τρίμερους Επιτροπής και της Λέσχης Μπίλντενμπεργκ ελέγχουν τους πολιτικούς του κόσμου.

Αλλά και μέσω των μυστικών υπηρεσιών τους και του παρακράτους που έχουν στήσει στα κράτη της Δύσης που ελέγχουν, μαζί με τα ΜΜΕ και τα κανάλια και τις μυστικές υπηρεσίες τους), όπως και τα κόμματα και τις επιχειρήσεις τους (http://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_92.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html).

[Οι τράπεζες και οι βιομηχανίες που ελέγχουν τα κράτη της Δύσης έχουν ως αρχή τις στενές σχέσεις με τους ηγέτες και τους ισχυρότερους πολίτικους των κρατών, αρχικά των βασιλέων, π.χ. ο (με στενές σχέσεις και έδρα στην Μεγάλη Βρετανία) Σερ Άμσελ Μάγιερ Ρότσιλντ-http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_1.html ξεκίνησε την ανάπτυξη της περιουσίας του με τον βασιλιά Γουλιέλμο της Έσσης.

Όμως για να είναι πάντα κερδισμένοι, στην συνέχεια χρηματοδοτούσαν με απολύτως τοκογλυφικά δάνεια όλες τις πλευρές (π.χ. και τους Βρετανούς και τους συμμάχους τους, αλλά και τον εχθρό τους Μεγάλο Ναπολέοντα ταυτόχρονα στους Ναπολεόντειους Πολέμους και σε όλους τους πολέμους που ακολούθησαν).

Παράλληλα, οι ίδιοι χρηματοδοτούσαν πολιτικές ταραχές μέσα σε κράτη, αλλά και πολεμικά επεισόδια για να μπορούν να δανείζουν τοκογλυφικά τα χρήματα τους, αλλά και να μπορούν να επηρεάζουν και την πολιτική ενός κράτους, όπως π.χ. την πώληση σε αυτούς περιουσιακών στοιχείων ή την κήρυξη πολέμων λάδωναν από Προέδρους, μονάρχες και πρωθυπουργούς έως βουλευτές και δημάρχους, ενώ μέλη τραπεζικών ομίλων ήταν και πολιτικοί στις χώρες τους και επηρέαζαν την πολιτική τους (π.χ. ο Μακρόν ή ο Μερτς), ενώ εκτός της χρηματοδότησης πολίτικων, κάποιες φορές χρηματοδοτούνταν ακόμα και η ίδρυση κομμάτων από τις τράπεζες.

Παράλληλα οι τραπεζίτες είχαν αναπτύξει και ένα μεγάλο δίκτυο κατάσκοπων για να μπορούν να γνωρίζουν τα μυστικά και τις αποφάσεις των κυβερνήσεων της γης και να μπορούν να κάνουν τις κατάλληλες κινήσεις για σύναψη τοκογλυφικών δάνειων για το κέρδος, ενώ για να «αποκτήσουν καλή εικόνα» έδιναν ψίχουλα από τα κέρδη που έβγαζαν με αίμα σε «φιλανθρωπίες» για να «αμβλύνουν» την πραγματικά αιματοβαμμένη δράση τους.

 

Αντίστοιχα η ίδια κατάσταση υπήρχε και στην αμυντική βιομηχανία, με το σύστημα του μυστικοπαθούς (με στενές σχέσεις και έδρα στην Μεγάλη Βρετανία και για πολλούς και πράκτορας της) Σερ Μπασίλ Ζαχάροφ, ο οποίος είχε στενές σχέσεις για να πουλάει όπλα με τους ισχυρούς ηγέτες κρατών (π.χ. Βενιζέλο, Λόυντ Τζορτζ, Κλεμανσό), λάδωνε και αυτός Προέδρους, μονάρχες και πρωθυπουργούς έως βουλευτές και δημάρχους, ενώ χρηματοδοτούσε και αυτός όλες τις πλευρές σε πολέμους (π.χ. και την Ελλάδα και την Τουρκία στους Βαλκανικούς, αλλά και την Αντάντ και τις Κεντρικές Δυνάμεις στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο).

{Το ίδιο έκαναν και άλλες βιομηχανίες, π.χ. η Γερμανική Κρουπ που πούλαγε εκτός από την Γερμανία όπλα και στον εχθρό της την Ρωσία, ενώ μέλη πολεμικών βιομηχανιών και μέτοχοι τους ήταν και μέλη των κυβερνήσεων και των κομμάτων των χωρών από τις οποίες κατάγονταν, ενώ εκτός της χρηματοδότησης πολιτικών, κάποιες φορές χρηματοδοτούνταν ακόμα και η ίδρυση κομμάτων από τις βιομηχανίες πώλησης στρατιωτικού εξοπλισμού}.

Παράλληλα όπως και άλλες πολεμικοί βιομήχανοι, ο Ζαχάροφ (ένας Μέτερνιχ και Μακιαβέλλι κατά τους εχθρούς του) χρηματοδοτούσε πολιτικές ταραχές μέσα σε κράτη, αλλά και πολεμικά επεισόδια με αλλά κράτη για να μπορεί να επηρεάζουν και την πολιτική ενός κράτους, όπως π.χ. την κήρυξη πολέμων με την χρηματοδότηση ανταρτών και πολεμικών επεισοδίων στην μεθόριο αντίπαλων κρατών, αλλά και την οργάνωση προκλητικών πολεμικών «γυμνασίων».

 

Το σύστημα αυτό ονομάστηκε «σύστημα Ζαχάροφ», ο οποίος αν και δεν ήταν αυτός που το σκέφτηκε και το εφάρμοσε πρώτος, ήταν αυτός που το συστηματοποίησε και το μετέφερε στις πολεμικές βιομηχανίες (δημιουργώντας το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα της Ευρώπης, σαν αυτό που έλεγε μετέπειτα ο Άιζενχαουερ πως υπήρχε επί Ψυχρού Πολέμου στις ΗΠΑ και επηρέαζε την πολίτικη του κράτους αυτού έναντι των αντιπάλων του), ενώ ήδη λειτουργούσε από τους Ρότσιλντ και άλλους τραπεζίτες στον τραπεζικό τομέα.

Παράλληλα, τόσο ο Ζαχάροφ, όσο και άλλοι πωλητές οπλών είχαν αναπτύξει και ένα μεγάλο δίκτυο κατάσκοπων για να μπορούν να γνωρίζουν τα μυστικά και τις αποφάσεις των κυβερνήσεων της γης και να μπορούν να κάνουν τις κατάλληλες κινήσεις για πώληση στρατιωτικού εξοπλισμού για το κέρδος, ε. ων για να «αποκτήσουν καλή εικόνα» έδιναν ψίχουλα από τα κέρδη που έβγαζαν με αίμα σε «φιλανθρωπίες» για να «αμβλύνουν» την πραγματικά αιματοβαμμένη δράση τους.

Παράλληλα, ο Ζαχάροφ ήταν αυτός που έκανε προπαγάνδα και καθοδηγούσε τους πράκτορες των Αγγλογάλλων στην Ελλάδα για να παρακινεί τους Έλληνες στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο (έχοντας όπως πολλοί επιχειρηματίες της εποχής του στενές σχέσεις με μυστικές υπηρεσίες και κυβερνήσεις κρατών) και με χρήματα του μπόρεσε να οργανωθεί το κίνημα του Βενιζέλου μετά τα Νοεμβριανά και να πέσει από την εξουσία ο βασιλιάς Κωνσταντίνος στην Ελλάδα (http://alophx.blogspot.com/2017/01/1914-1917.html, http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_93.html, http://alophx.blogspot.com/2016/09/normal-0-false-false-false-el-x-none-x_66.html).

Εκτός αυτών, ο Ζαχάροφ έριξε από την εξουσία αυτόν που τον βοήθησε να ξεφύγει από την φτώχεια και του βρήκε αφιλοκερδώς και χωρίς κάποιο αντάλλαγμα την πρώτη του επικερδή δουλειά (στην Νόρντενφελντ) και τον μύησε στις επιχειρήσεις, τον Στέφανο Σκουλούδη και με τον τρόπο αυτό «ανταπέδωσε» και «ευχαρίστησε» τον ευεργέτη του, προδίδοντας τον και αποδεικνύοντας πλήρως το ρητό «Ουδείς χειρότερος προδότης από τον ευργετηθέντα αχάριστο».

Βέβαια, τα ίδια ακριβώς είχε πράξει και παλαιότερα, όταν στην πρώτη του επιχείρηση πρόδωσε το πρώτο του αφεντικό, τον Θόρστεν Βίλελμ Νόρντενφελντ, και πήρε το μέρος του αρχικά συνεργάτη και μετέπειτα ανταγωνιστή Χάιραμ Μαξίμ (ενώ στο μεταξύ οι εταιρείες τους είχαν συγχωνευτεί), τον οποίο στην συνέχεια πρόδωσε και αυτόν και πήρε το μέρος των ιδιοκτήτων της Βίκερς (Έντουαρντ και Τόμας), οι οποίοι είχαν συγχωνεύσει την εταιρεία τους με του Μαξίμ.

Αλλά και αυτούς στο τέλος τους πρόδωσε και εκδίωξε και αυτός και ανέλαβε ο ίδιος τον έλεγχο της εταιρείας (που αποτελούσε ουσιαστικά συγχώνευση των εταιρειών Νόρντενφελντ, Μαξίμ και Βίκερς, δημιουργώντας μία τεράστια πολεμική επιχείρηση με έδρες σε Ευρώπη και Αμερική και ένα παγκόσμιο τραστ πολεμικών βιομηχανιών με τεράστια επιρροή και κέρδη υπό την ηγεσία πια του Ζαχάροφ).

Αλλά και με τον Βενιζέλο, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή ήρθε σε άγρια ρήξη μαζί του και οι δύο πρώην σύμμαχοι έγιναν σύντομα και μόνιμα εχθροί όταν ο Βενιζέλος αρνήθηκε να του κάνει κάποιες πολιτικές χάρες, ενώ με χρήματα που έσταζαν αίμα έκανε «αγαθοεργίες» για να κερδίζει «καλή εικόνα» στην κοινή γνώμη, όπως και άλλοι αιματοβαμμένοι σαν αυτόν επιχειρηματίες.

(π.χ. οι Κρουπ, ο οποίοι είχαν στενές οικονομικές σχέσεις με την Deutsche Bank, ενώ ο Ζαχάροφ κοινές μετοχές και συνεργασία στο συμβούλιο της εταιρείας παράγωγης νικελίου στην Μεγάλη Βρετανία με τους Ρότσιλντ). 

Ο δε Γερμανός Βαρόνος Φον Σενκ την ίδια χρονική περίοδο ήταν ο αντίστοιχος καθοδηγητής των πρακτόρων των Γερμανών στην Ελλάδα και έκανε υπέρ της Γερμανίας την δουλειά που έκανε υπέρ των Αγγλογάλλων και της Αντάντ ο Ζαχάροφ.

Ο Ζαχάροφ είχε δημιουργήσει ένα παγκόσμιο πρακτορείο ειδήσεων της εποχής (σε συνεργασία και με τον Γάλλο αρχικατάσκοπο και εκδότη Ανρί Τυρό) που διέδιδε «Fake News» και εξωφρενικές/υπερδιογκωμένες ειδήσεις για να επηρεάσει την κοινή γνώμη της Ελλάδα, της Εγγύς Ανατολής και της Ευρώπης και να «πείσει» τους Έλληνες πολίτες να εισέλθουν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο (και εναντίον του φιλειρηνισμού και της ουδετερότητας).

Παράλληλα αγόρασε και ίδρυσε πολλές εφημερίδες στην Ελλάδα (π.χ. τον Ελεύθερο Τύπο, την εφημερίδα Εμπρός, την εφημερίδα Πατρίς και την εφημερίδα Κύρηξ σύμφωνα με τον Δρ. Ρίχαρντ Λέβινσον στο βιβλίο του Μπασίλ Ζαχάροφ, ο πιο μυστηριώδης άντρας της Ευρώπης) για να προπαγανδίζουν τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε άλλες χώρες.

Επίσης λέγεται ότι ο Ζαχάροφ φρόντιζε την εξόντωση σε χώρες ατόμων που ήταν κατά του πολέμου (σε συνεργασία με Βρετανούς μυστικούς πράκτορες που χρηματοδοτούσε και καθοδηγούσε προσωπικά) και αν εισακούονταν δεν θα μπορούσαν να πωληθούν πολεμικά όπλα, είτε με φυλάκιση, είτε μέσω λογοκρισίας από φιλικές προς τον ίδιο κυβερνήσεις, είτε ακόμα και με δολοφονίες (π.χ. του Ρασπούτιν στην Ρωσία ή του Ζαν Ζόρες στην Γαλλία, ενώ κάποιοι λένε ότι και η δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη οργανώθηκε από το δίκτυο του Ζαχάροφ).

Ο Ζαχάροφ είχε παράλληλα δημιουργήσει (όπως πάντα δρώντας παρασκηνιακά και με ραδιουργίες) και ένα δίκτυο πρακτόρων που οργάνωναν προβοκατόρικα επεισόδια, σαμποτάζ, δολοφονίες και ξυλοδαρμούς και τα φόρτωναν στους αντιπάλους τους, όπως ακριβώς έκανε και ο Γερμανός ομόλογος του Φον Σεν.

Τα «χαριτωμένα αυτά δίκτυα» σύμφωνα με τις αναφορές πολλών αστυνομικών της εποχής αποτελούνταν από εικοσιεφτά κλέφτες, δέκα λαθρέμπορους, εικοσιένα τζογαδόρους, είκοσι σωματέμπορους, οκτώ δολοφόνους, αλλά και από αρκετούς εκβιαστές, όλοι τους δηλαδή από μέλη του υπόκοσμου.

Αλλά και αργότερα, προς το τέλος του βίου του, ο Ζαχάροφ επένδυσε όπως οι μαφιόζοι σε άλλες μετοχές και επιχειρήσεις τα χρήματα που κέρδισε με αίμα, όπως π.χ. στο Καζίνο του Μόντρεαλ, αλλά και σε πετρελαϊκές επιχειρήσεις (την μετέπειτα BP-https://alophx.blogspot.com/2018/02/blog-post_61.html) και σιδηροδρόμους και τα τάνκερ (σαν τον Ωνάση) για την μεταφορά και την διάθεση πετρελαίου παγκόσμια.

Στο τέλος ο Ζαχάροφ κατέρρευσε ψυχικά και σωματικά με τον θάνατο της πολυαγαπημένες συζύγου του Μαρίας Πιλάρ και από τότε δεν ξαναανένηψε ποτέ μέχρι τον θάνατο του (όπως συνέβη με τον Ιουστινιανό μετά τον θάνατο της πολυαγαπημένης συζύγου του Θεοδώρας) και στο τέλος λόγω των προβλημάτων υγείας του καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι σαν τον Ρούζβελτ στις ΗΠΑ ή τον Σόιμπλε (λόγω απόπειρας δολοφονίας στην περίπτωση αυτή) στην Γερμανία].

Εκτός αυτών οι ΗΠΑ προσπαθούν μέσω των κυβερνήσεων που ελέγχουν να ελέγξουν και την παιδεία και την ιστορία των κρατών της γης σύμφωνα με τα συμφέροντα τους (http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_49.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/chip-ttip.html, http://alophx.blogspot.com/2016/09/ttip_29.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html, http://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html), ενώ το ίδιο κάνουν μέσω του οικουμενισμού με τις θρησκείες της γης (http://alophx.blogspot.com/2022/08/blog-post_16.html, http://alophx.blogspot.com/2022/08/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2018/09/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2018/07/1821_17.html, http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_2.html, http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_39.html, http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_49.html, http://alophx.blogspot.com/2016/09/ttip_29.html), ενώ με την χρήση της ηλεκτρονικής/ψηφιακής διακυβέρνησης (και των ηλεκτρονικών κρατών και χρήματος) και του άυλου και ηλεκτρονικού χρήματος να ελέγξουν την οικονομία των λαών της γης (και τους ίδιους μέσω καμερών και δορυφόρων) και να τους υποτάξουν μέσω εκβιασμού έλλειψης χρήματων και της πείνας (http://alophx.blogspot.com/2022/03/red-house-report.html, http://alophx.blogspot.com/2022/06/blog-post.html).

Φυσικά, ο Σβαμπ συνεργάζεται με τις ΗΠΑ όσο τις έχει ανάγκη και σχεδιάζει και αυτός την ανεξαρτησία της Γερμανικής ΕΕ (άλλωστε και ο ίδιος έχει Γερμανική καταγωγή) από τις ΗΠΑ και του οργανισμού του, του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ, ως ενός οργανισμού παγκοσμίου πολιτικού ελέγχου του κόσμου, υπό ηγέτες που θα έχει υπό την άμεση επιρροή του.

Παράλληλα, με την πονηριά του ως μέλος της ODESSA, έχει και αυτός ένα «Plan B», σε περίπτωση όπως ήδη γίνεται σε μεγάλο βαθμοί οι νέοι παγκόσμιοι εθνοπροδότες και διεφθαρμένοι ηγέτες του οργανισμού του προκαλέσουν την μήνι των λαών τους, οι οποίοι θα κάνουν τα πάντα για να τους ρίξουν από την εξουσία, είτε μέσω εκλογών, είτε μέσω εξεγέρσεων (http://alophx.blogspot.com/2022/08/1921.html, http://alophx.blogspot.com/2022/02/blog-post_1.html, http://alophx.blogspot.com/2017/06/1830-1848_26.html, http://alpha.blogspot.com/2022/06/blog-post.html).

Στην περίπτωση αυτή, οι (ψευδο)«ηγέτες» αυτοί θα αφεθούν στο έλεος του πλήθους, ενώ θα υποστηριχτούν ακροδεξιοί ηγέτες (ήδη στην Σουηδία, την Ιταλία και αλλού νεοφασίστες και ακροδεξιοί ανεβαίνουν στην εξουσία των κρατών τους) και με τον τρόπο αυτό, απαξιώνοντας μέσω των διεφθαρμένων ηγετών του ο Σβαμπ πλήρως την δημοκρατία στις χώρες της Δύσης, θα καταφέρει να στραφούν οι λαοί της γης προς την ακροδεξιά και να απορρίψουν την δημοκρατία.

Και στην μία περίπτωση και στην άλλη, θα δημιουργηθεί με βάση τα σχέδια του Σβαμπ και των ελίτ της Δύσης μία ενωμένη Δύση υπό την ηγεσία τους, είτε διατλαντική και διεθνιστική σύμφωνα με τα σχέδια των τεκτόνων (http://alophx.blogspot.com/2020/08/blog-post_10.html, http://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_23.html, http://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_2.html) και του οικουμενισμού (http://alophx.blogspot.com/2022/08/blog-post_16.html, http://alophx.blogspot.com/2022/08/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2018/09/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2018/07/1821_17.html, http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_2.html, http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_39.html, http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_49.html, http://alophx.blogspot.com/2016/09/ttip_29.htm, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_12.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_14.html http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_34.html, ), είτε μέσω του φασισμού και του ναζισμού που η ODESSA θέλει κάποια στιγμή να επανέλθει επισημά στην εξουσία, μέσω της δημιουργίας ενός νέου παγκοσμίου Δ’ Ράιχ σε όλη την Δύση, ενός Western Imperium (http://alophx.blogspot.com/2022/06/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_25.html, http://alophx.blogspot.com/2022/03/red-house-report.html).

Στην ουσία με τα σχέδια τους αυτά οι παρανοϊκές ελίτ της Δύσης και ο Σβαμπ είναι ικανές ακόμα και να προκαλέσουν έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο προκειμένου να υλοποιήσουν τα σχέδια τους για μία παγκόσμια ηγεμονία τους αν δεν καταφέρουν να την επιτύχουν με όλους τους υπολοίπους τρόπους που σχεδιάζουν (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html, http://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_95.html, http://alophx.blogspot.com/2020/02/odessa_43.html, http://alophx.blogspot.com/2022/03/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2022/05/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2018/02/blog-post_73.html, http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/ned.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_92.html, http://alophx.blogspot.com/2020/12/blog-post_6.html, http://alophx.blogspot.com/2021/11/blog-post.htm, l http://alophx.blogspot.com/2016/09/blog-post_14.html).

{Με τον τρόπο αυτό υλοποιείται στις μέρες μας στην ουσία το σχέδιο των Ναζί Χίτλερ-Χίμλερ να σπάσουν τον συνασπισμό των τότε Συμμάχων, δηλαδή της ΕΣΣΔ και της Δύσης και να συμμαχήσουν μαζί με τις ΗΠΑ και τους δυτικούς κατά της ΕΣΣΔ, μόνο που αυτή την φορά συμμαχεί με την Δύση (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ υπό την διοίκηση των Γερμανών για άλλη μία φορά), εκμεταλλευόμενοι τον πόλεμο που προκάλεσαν διά αντιπροσώπων στην Ουκρανία, προβοκάροντας αναγκαστικά την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία με τις πράξεις του.

Κάτι στο οποίο βοήθησε και η τεχνητής ενεργειακή κρίση, μαζί με την αύξηση των τιμών στην ΔΕΗ και στα τρόφιμα (η οποίες ξεκίνησαν πριν από τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο), οι ΗΠΑ, οι ελίτ της Δύσης και η ODESSA και ο Σβαμπ κατάφεραν να φτωχοποιηθούν τους λαούς της γης, αλλά και να επιβάλλουν και πάρα πολλά αντιδημοκρατικά μετρά, που με κανέναν άλλον τρόπο δεν θα δέχονταν οι λαοί της γης, κάτι που έκαναν εκμεταλλευόμενοι και την οικονομική κρίση του 2008 μ.Χ., τα μνημόνια, αλλά και τον κορωνοιό (http://alophx.blogspot.com/2017/09/1873-1929-2008.html, http://alophx.blogspot.com/2017/03/blog-post_96.html, http://alophx.blogspot.com/2018/02/blog-post_85.html).

Πέρα από ότι ο πόλεμος αυτός βοήθησε επίσης στην παύση της ενεργειακής συνεργασίας της Ρωσίας και της ΕΕ στον ενεργειακό τομέα, με αποτέλεσμα να πουλούν οι ΗΠΑ έξι φορές πιο ακριβό LNG στην Ευρώπη και να τα κονομάνε και να φτωχοποιόντας οι Ευρωπαίοι, όπως και όπλα αξίας πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ «ανέστησε» με τον τρόπο αυτό το ΝΑΤΟ μέσω ενός νέου «Ψυχρού Πολέμου» με την Ρωσία, ενώ με τον τρόπο αυτό αποδυναμώνουν τους εχθρούς του (Ρωσία, ΕΕ και άλλων-http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_34.html) και ετοιμάζουν την διάλυση της Γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκής Ένωσης (http://alophx.blogspot.com/2022/08/blog-post_2.html), αλλά και του ισλάμ (http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html, http://alophx.blogspot.com/2019/09/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_0.html, http://alophx.blogspot.com/2020/02/isis.html, http://alophx.blogspot.com/2020/02/odessa_43.html).

Η δε Γερμάνια στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ψηφίζοντας τον προϋπολογισμό πολέμου και την κήρυξη πολέμου πρώτα κατά των Ρώσων και μετά κατά της Δύσης οδήγησε στην ήττα του κράτους αυτού και των συμμάχων του, με συνέπεια πιο μετά την οικονομική καταστροφή και το κραχ της Γερμανικής οικονομίας και την άνοδο των Ναζί στην εξουσία της χώρας αυτής.

Αντίστοιχα στις μέρες μας, η Γερμανία προβοκάροντας τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο το 2022 μ.Χ., προκάλεσε τεράστια ενεργειακή, κοινωνική και πολιτική κρίση, τόσο στην Γερμανία, όσο και στην υπόλοιπη ΕΕ, με πιθανό τελικό αποτέλεσμα την πλήρη ήττα και κατάρρευση της Γερμανίας και της ΕΕ, με πιθανή συνέπεια για άλλη μία φορά την άνοδο ακροδεξιών στην ηγεσία των κρατών της Ευρώπης.

Και όπως η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία της Γερμανίας οδήγησε στην αποχώρηση του κράτους αυτού από τον οργανισμό της ΚΤΕ και την διάλυση του (λίγο πιο πριν μετά την κρίση του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και το παγκόσμιο οικονομικό κραχ του 1.929 μ.Χ. είχε διαλυθεί και η Λατινική Ένωση), αντίστοιχα στις μέρες μας η άνοδος ακροδεξιών κομμάτων στην εξουσία των κρατών της Γερμανοκρατούμενη ΕΕ θα οδηγήσουν στην διάλυση της ΕΕ (ενώ και ο ΟΗΕ μπορεί να έχει την ιδιά τύχη με την ΚΤΕ αν αποχωρήσουν από αυτόν η Ρωσία λόγω του Ρωσοουκρανικού πολέμου και η Κίνα λόγω Ταιβάν και άλλα κράτη)-(http://alophx.blogspot.com/2022/08/1921.html, http://alophx.blogspot.com/2022/02/blog-post_1.html, http://alophx.blogspot.com/2016/09/blog-post_49.html).

Εδώ μπορεί να ειπωθεί ότι τόσο το νεοφασιστικό κόμμα που δημιουργήθηκε αμέσως μετά την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ιταλία στις απαρχές του Ψυχρού Πολέμου, όσο και το νεοναζιστικό κόμμα που δημιουργήθηκε την ίδια ακριβώς χρονική περίοδο στην Γερμανία (και τα δύο από πρώην μέλη των κομμάτων των Χίτλερ και Μουσολίνι, κάτι που τα έκανε διάδοχα του φασιστικού και ναζιστικού κόμματος αντίστοιχα) υποστήριξαν και τα δύο την συμμαχία με τις ΗΠΑ και την Δύση.

{Ακριβώς τα ίδια έκαναν σε σχέση με την συμμαχία με την Δύση και τις ΗΠΑ και αλλά ακροδεξιά που δημιουργήθηκαν από συνεργάτες των Γερμανών σε άλλες χώρες, π.χ. στην Αυστρία, στην Γαλλία κ.λ.π.}.

Ακριβώς ότι δηλαδή ήθελαν να κάνουν (αλλά τότε δεν το πέτυχαν λόγω της άρνησης των Δυτικών Συμμάχων) οι ναζιστές ηγέτες (π.χ. Χίτλερ, Χίμλερ, Γκέμπελς), οι οποίοι ήθελαν να συνάψουν ανακωχή και συμμαχία με τους Δυτικούς και να στραφούν από κοινού ενάντια στην ΕΣΣΔ.

Παρόλα αυτά οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν τα κόμματα αυτά και τα πολιτικά και στρατιωτικά τους στελέχη κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ενάντια στην ΕΣΣΔ (όπως ακριβώς και η ΕΣΣΔ έκανε το ίδιο ενάντια στην Δύση-https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%83-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CF%84/) μέσω της επιχείρησης STAY BEHIND/GLADIO (http://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html).

Στις μέρες μας, οι ΗΠΑ που έριξαν τον φασισμό στα κράτη αυτά, φέρνουν ξανά τα απευθείας διάδοχα κόμματα των παραπάνω στην εξουσία αφού πρώτα τα εκπαίδευσαν στις ΗΠΑ, π.χ. την Μελόνι (που έχει σχέσεις και εκπαιδεύτηκε στο Rockefeller Group των ΗΠΑ και πολλά στελέχη της είναι μέλη της πρώην GLADIO και της μασονικής στοάς P2-https://attikanea.info/%CE%B1%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CF%89%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%8C%CF%83%CE%BF%CE%B9-%CF%87%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7/, https://attikanea.info/%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B5-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CF%84%CE%B1/, https://attikanea.info/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%83-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CF%8C%CE%BD%CE%B9-%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%8E/,http://www.press-gr.com/2022/09/blog-post_936.html, https://anazitiseis.gr/afti-einai-i-alitheia-gia-tin-akrodexia-ethnikistria-meloni-i-lady-aspen/) και το νεοφασιστικό κόμμα της στην Ιταλία, ενώ ήδη ετοιμάζονται να ακολουθήσουν η Γερμανία, η Αυστρία, η Γαλλία, η Ισπανία κ.λ.π., με άτομα εκπαιδευμένα από τον Μπανόν (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1/).

Και παρόλο που θεωρητικά ο Μπανόν υποστηρίζονταν και υποστήριζε τον Τραμπ κυρίως, μιας και η Αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι διαχρονική, αυτό δεν παίζει καμία σημασία, αφού όποιος και να την ασκεί ακολουθεί τους ίδιους στόχους (ο Μπάιντεν αν και είπε ότι θεωρεί την Μελόνι και την ιδεολογία της «απειλή», αμέσως συμπλήρωσε ότι θα συνεργαστεί αρμονικά μαζί της).

{Κάτι που σημαίνει στην πραγματικότητα η Μελόνι ανεξάρτητα από ότι λέει για εθνική κυριαρχία ανέβηκε στην εξουσία με την ανοχή και υποστήριξη των ΗΠΑ, αφού η χώρα αυτή, όπως και η Γερμανία (η οποία δεν έχει σύνταγμα και χρειάζεται για την εξωτερική της πολιτική και την σύναψη νομών να παίρνει την άδεια των ΗΠΑ)-( https://attikanea.info/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%81%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%BF-%CE%AD%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF-%CE%BF%CE%B9-democrats-%CF%83%CE%BA%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CE%B8%CE%AD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%84/)}.

Οι οποίοι είναι πρώτα η διάλυση της γερμανοκρατούμενης ΕΕ που προσπάθησε να φύγει από την κυριαρχία των ΗΠΑ και να γίνει ένα ανεξάρτητο Δ΄ Ράιχ μέσω της αναβίωσης του εθνικισμού στα κράτη μέλη της, μέσω του οποίου θα προσπαθήσει να τα στρέψει συνάμα ενάντια στην Ρωσία και την Κίνα}.

Όμως η «προσπάθεια» τους αυτή μπορεί να έχει ως τελικό αποτέλεσμα αντί της πλήρους καταστροφής των εχθρών τους όπως θέλουν και την απόλυτη κυριαρχία τους στην γη, στην καλύτερη περίπτωση να καταστραφούν και αυτοί μαζί με τους εχθρούς τους και στην χειρότερη να καταστραφούν μόνο αυτές πλήρως από τους εχθρούς τους (http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html).

Θα γίνουν άραγε όλα αυτά τα σχέδια του Σβαμπ και των ελίτ της Δύσης πραγματικότητα; Στο χέρι μας είναι να αντισταθούμε σε μία τέτοια εφιαλτική προοπτική και να σώσουμε την πατρίδα μας μαζί με άλλους λαούς της γης από μία τέτοιου ιδίου σκλαβιά, απελευθερώνοντας την πατρίδα μας από τα δεσμά των δυναστών της και φέρνοντας την εκ νέου σε μία νέα περίοδο ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

https://kanenazori.com/2022/09/20/polypleyri_apati_1/

https://kanenazori.com/2022/09/21/monopleyri_apati_2/

ΕΝΑΣ ΕΛΒΕΤΟΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΣΑΤΑΝΟΜΑΣΟΝΩΝ!‏

Peter Odintsov

Moscow May 30th, 2011 μ.Χ.

Η συνέντευξη εδόθη σε Ρώσο δημοσιογράφο στην Μόσχα, στις 30/5/2011 μ.Χ.

Ε: Μπορείτε να μας πείτε κάτι σχετικά με την ανάμειξη σας στο Ελβετικό τραπεζικό σύστημα;

Α: Εργαζόμουν για τις Ελβετικές τράπεζες για.... πολλά χρόνια. Ήμουν εκ των ανώτερων διευθυντών σε μία από τις μεγαλύτερες Ελβετικές τράπεζες. Κατά τα χρόνια που εργαζόμουν εκεί, ήμουν αναμεμειγμένος με την απευθείας πληρωμή σε μετρητά σε ένα πρόσωπο το οποίο είχε δολοφονήσει τον Πρόεδρο μίας ξένης χώρας.

Παραβρέθηκα στην συνάντηση όπου αποφασίστηκε να δοθούν τα χρήματα μετρητά στον δολοφόνο. Αυτό μου προκάλεσε ανυπόφορους πονοκεφάλους και ανησύχησε την συνείδηση μου. Δεν ήταν η μοναδική υπόθεση αλλά ήταν μία από τις χειρότερες.

Ήταν μία διαταγή πληρωμής κατόπιν διαταγής ξένης μυστικής υπηρεσίας, γραμμένη στο χέρι, δίνοντας την εντολή για πληρωμή ενός προσώπου το οποίο δολοφόνησε τον κορυφαίο ηγέτη μίας ξένης χώρας. Και δεν ήταν η μοναδική περίπτωση.

Παραλαμβάναμε ποίκιλες τέτοιες χειρόγραφες επιστολές από ξένες μυστικές υπηρεσίες με εντολές πληρωμών σε μετρητά από μυστικούς λογαριασμούς, για χρηματοδότηση "επαναστάσεων" ή δολοφονία προσώπων.

Μπορώ να επιβεβαιώσω αυτά που έγραψε ο John Perkins στο βιβλίο του "Εξομολογήσεις ενός οικονομικού δολοφόνου". Υπάρχει αλήθεια ένα τέτοιο σύστημα και οι Ελβετικές τράπεζες αναμειγνύονται σε τέτοιες πρακτικές.

Ε: Το βιβλίο του Πέρκινς είναι μεταφρασμένο και στην Ρωσική. Μπορείτε να μας πείτε ποια τράπεζα ήταν υπεύθυνη για αυτά;

Α: Ήταν μία από τις τρεις κορυφαίες Ελβετικές τράπεζες εκείνο τον καιρό και ο δολοφονηθέντας ήταν πρόεδρος τριτοκοσμικής χώρας. Δεν μπορώ να δώσω περισσότερες πληροφορίες γιατί θα κινδυνέψει η ζωή μου.

Ε: Και δεν μπορείτε να κατονομάσετε κάποιο πρόσωπο στην τράπεζα;

Α: Όχι, αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι συνέβη. Είμασταν πολλά άτομα στην συνάντηση. Το πρόσωπο το οποίο ήταν υπεύθυνο για τις πληρωμές σε μετρητά ήρθε και μας ρώτησε εάν επιτρεπόταν η πληρωμή τόσο μεγάλου ποσού σε μετρητά σε εκείνο το πρόσωπο και ο διευθυντής εξήγησε την κατάσταση ενώ όλα τα μέλη έδωσαν την έγκρισή τους.

Ε: Συνέβαινε συχνά αυτό; Ήταν κάποιος "κρυφός" πόρος;

Α: Ναι. Αυτός ήταν ένας ειδικός πόρος ο οποίος διαχειριζόταν σε ειδική τοποθεσία στην τράπεζα όπου έφθαναν κωδικοποιημένες όλες οι επιστολές από το εξωτερικό. Οι πιο σημαντικές ήταν χειρόγραφες. Έπρεπε να τις αποκρυπτογραφήσουμε και μέσα σε αυτές περιλαμβάνονταν οι πληρωμές συγκεκριμένων ποσών σε μετρητά για δολοφονίες προσώπων, χρηματοδότηση "επαναστάσεων" και απεργιών και χρηματοδότηση κάθε είδους πολιτικού κόμματος. Γνωρίζω ότι συγκεκριμένα πρόσωπα τα οποία είναι στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ αναμειγνύονται ευθέως. Εννοώ ότι αυτοί έδιναν τις διαταγές δολοφονίας.

Ε: Μπορείτε να μας πείτε ποια χρονιά ή ποια δεκαετία συνέβησαν αυτά;

Α: Κατά την δεκαετία του 80 μ.Χ.

Ε: Είχατε πρόβλημα με αυτή την κατάσταση;

Α: Ναι, μεγάλο πρόβλημα. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ για πολλές ημέρες και μετά από λίγο, παραιτήθηκα από την τράπεζα. Αν σας δώσω περισσότερες πληροφορίες, θα με εντοπίσουν. Διάφορες μυστικές υπηρεσίες του εξωτερικού, κυρίως αγγλόφωνες, έδιναν διαταγές χρηματοδότησης παράνομων δραστηριοτήτων, ακόμα και δολοφονιών, μέσω ελβετικών τραπεζών. Έπρεπε να πληρώσουμε βάσει οδηγιών ξένων δυνάμεων, δολοφονίες προσώπων που έδειχναν ανυπακοή στις διαταγές της Μπίλντερμπεργκ, του ΔΝΤ ή της Παγκοσμίου Τράπεζας για παράδειγμα.

Ε: Αυτή είναι μία συγκλονιστική αποκάλυψη. Γιατί νιώθετε τώρα την ανάγκη να τα βγάλετε προς τα έξω;

Α: Επειδή η Μπίλντερμπεργκ συναντάται στην Ελβετία. Επειδή η πλανητική κατάσταση χειροτερεύει. Και επειδή οι μεγαλύτερες ελβετικές τράπεζες συμμετέχουν ενεργά σε ανήθικες δραστηριότητες. Οι περισσότερες από αυτές είναι εκτός ισολογισμών. Τα ποσά είναι πολλαπλάσια από αυτά που αναφέρονται επισήμως. Δεν καταγράφονται και συμβαίνουν χωρίς φορολόγηση. Τα ποσά περιέχουν πολλά μηδενικά. Τεράστια ποσά!

Ε: Δισεκατομμύρια;

Α: Πολύ περισσότερα! Τρισεκατομμύρια, τελείως "μαύρα", παράνομα και εκτός φορολογικού συστήματος. Βασικά είναι μία τεράστια κλοπή από όλους μας. Εννοώ ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πληρώνουν τους φόρους τους και υπακούουν στους νόμους.

Αυτό που συμβαίνει εδώ είναι κατάφορα ενάντια στις ελβετικές αξίες (!), όπως ουδετερότητα, ειλικρίνεια και καλή πίστη. Σε αυτές τις συναντήσεις, οι συζητήσεις που ελάμβαναν χώρα ήταν κάθετα αντίθετες στις δημοκρατικές αρχές μας.

Βλέπετε, οι περισσότεροι από τους διευθυντές των Ελβετικών τραπεζών δεν είναι ντόπιοι πια, είναι ξένοι, στην πλειονότητα τους αγγλοσάξονες, είτε Αμερικάνοι, είτε Άγγλοι, δεν σέβονται την ουδετερότητα μας, δε σέβονται τις αξίες μας, είναι ενάντιοι στην άμεση δημοκρατία μας. Απλά χρησιμοποιούν τις ελβετικές τράπεζες για τις "δουλειές" τους.

Χρησιμοποιούν τεράστια χρηματικά ποσά από το "τίποτα" και καταστρέφουν την κοινωνία μας και καταστρέφουν τους λαούς παγκοσμίως από απληστία. Αναζητούν δύναμη και καταστρέφουν ολόκληρες χώρες, όπως οι Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία ή Ιρλανδία και η Ελβετία θα είναι από τις τελευταίες στη σειρά. Και χρησιμοποιούν τους κινέζους για σκλάβους. ..

Ε: Εννοείτε ότι κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους θα συμμετέχουν στη συνάντηση της Μπίλντερμπεργκ, τον Ιούνιο στο St. Moritz;

Α: Ναι.

Ε: Άρα επί του παρόντος είναι σε θέση ισχύος;

Α: Ναι. Διαθέτουν τεράστια χρηματικά ποσά και τα χρησιμοποιούν για να καταστρέψουν ολόκληρες χώρες. Καταστρέφουν τη βιομηχανία μας και την "ξαναφτιάχνουν" στην Κίνα, ενώ από την άλλη, έχουν ανοίξει ορθάνοικτες τις πύλες της Ευρώπης για όλα τα Κινεζικά προϊόντα. Οι εργάτες στην Ευρώπη αμοίβονται με όλο και λιγότερα. Ο αληθινός στόχος είναι να καταστραφεί η Ευρώπη.

Ε: Πιστεύετε ότι η συνάντηση στο St. Moritz έχει και συμβολική αξία; Γιατί το 2009 μ.Χ., διεξήχθη στην Ελλάδα, το 2010 μ.Χ. στην Ισπανία και κοιτάξτε τί έπαθαν εκεί. Αυτό σημαίνει ότι και η Ελβετία θα περάσει τα ίδια;

Α: Ναι. Η Ελβετία είναι από τις σημαντικότερες χώρες για αυτούς, επειδή υπάρχει άφθονο κεφάλαιο εδώ. Συναντώνται εδώ γιατί πέραν όλων των άλλων, θέλουν να καταστρέψουν όλες τις αξίες που εκπροσωπεί η Ελβετία.

Βλέπετε, είναι ένα εμπόδιο για αυτούς, επειδή δεν ανήκει στο ευρώ ή στην Ε.Ε., δεν ελέγχεται πλήρως από τις Βρυξέλες κ.ο.κ. Σχετικά με τις αξίες για τις οποίες ομιλώ, δεν αναφέρομαι στις μεγάλες ελβετικές τράπεζες γιατί αυτές δεν είναι Ελβετικές πλέον, οι περισσότερες ελέγχονται από Αμερικάνους.

Μιλάω για το αληθινό Ελβετικό πνεύμα που βρίσκεται στους απλούς ανθρώπους εδώ. Σαφώς και έχει συμβολική αξία και σε σχέση με την Ελλάδα και την Ισπανία. Ο στόχος τους είναι μία αποκλειστική λέσχη, παντοδύναμη ενώ οι υπόλοιποι είναι σκουπίδια.

Ε: Πιστεύετε ότι στόχος της Μπίλντερμπεργκ είναι να δημιουργηθεί μία παγκόσμια δικτατορία, κατευθυνόμενη από τις μεγάλες διεθνείς εταιρίες μέσω κατάργησης των κυρίαρχων κρατών;

Α: Ναι και η Ελβετία είναι το μόνο μέρος που απέμεινε με άμεση δημοκρατία και είναι στο στόχαστρο. Εκβιάζουν με το επιχείρημα "πολύ μεγάλη για να βουλιάξει" όπως με την περίπτωση της UBS (http://www.ubs.com/), για να μας ισοπεδώσουν μέσω τεράστιου χρέους. Στην τελική, ίσως κάνουνε στην Ελβετία ότι κάνανε με την Ισλανδία, όπου χρεωκόπησαν οι τράπεζες και η χώρα αυτή καθεαυτή.

Ε: Και επίσης, να την εντάξουν στην Ε.Ε.;

Α: Βεβαίως. Η Ε.Ε. βρίσκεται υπό τη σιδηρά επιτήρηση της Μπίλντερμπεργκ.

Ε: Πως μπορεί να ανατραπεί αυτό το σχέδιο;

Α: Λοιπόν, αυτός είναι ο λόγος που σας μιλώ. Η Αλήθεια είναι ο μόνος τρόπος. Ρίξτε φως στην υπόθεση. Ξεσκεπάστε τους. Δεν τους αρέσει να βρίσκονται στο προσκήνιο. Πρέπει να εφαρμόσουμε πλήρη διαφάνεια στην τραπεζική βιομηχανία και σε όλες τις κοινωνικές πτυχές.

Ε: Αυτό που λέτε είναι ότι υπάρχει και μια σωστή πλευρά στο ελβετικό τραπεζικό σύστημα και ότι μερικές από τις μεγάλες ελβετικές τράπεζες χρησιμοποιούν το οικονομικό σύστημα για παράνομες δραστηριότητες.

Α: Ναι. Οι μεγάλες τράπεζες εκπαιδεύουν τα στελέχη τους με τις αγγλοσαξονικές αξίες. Να είναι άπληστοι και αδίστακτοι. Και η απληστία καταστρέφει την Ελβετία και όλους τους υπόλοιπους. Σαν κράτος, είχαμε ένα από τα πιο ορθά τραπεζικά συστήματα παγκοσμίως αν δείτε τις μικρές και μεσαίες ελβετικές τράπεζες. Οι μεγάλες που δρουν διεθνώς είναι το πρόβλημα, δεν είναι ελβετικές πλέον και δεν θεωρούνται ελβετικές.

Ε: Θεωρείτε θετικό το ότι ο κόσμος ξεσκεπάζει την Μπίλντερμπεργκ;

Α: Νομίζω ότι η περίπτωση του Στράους Κοέν είναι μία καλή ευκαιρία γιατί δείχνει ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι διεφθαρμένοι, και πάμπολλοι είναι χωμένοι στο σατανισμό. Όταν πας σε μία τράπεζα παρατηρείς όλα αυτά τα σατανιστικά σύμβολα όπως στην τράπεζα Ροθτσιλδ στην Ζυρίχη.

Αυτοί οι άνθρωποι ελέγχονται μέσω εκβιασμού... Πρέπει να ακολουθήσουνε τις εντολές γιατί αλλιώς θα τους κάνουν βούκινο και θα τους καταστρέψουν ή θα τους δολοφονήσουν. Ο Στράους Κοέν εξοντώθηκε κοινωνικά αλλά πιθανώς και θα εξοντωθεί και βιολογικά.

Ε: Από την στιγμή που ο Άκερμαν είναι στη διευθύνουσα επιτροπή της Μπίλντερμπεργκ, έχετε την γνώμη ότι είναι από τους μεγάλους "παίχτες" εκεί;

Α: Ναι. Αλλά υπάρχουν και άλλοι, όπως η Λαγκάρντ, η οποία θα είναι πιθανώς η επόμενη επικεφαλής του ΔΝΤ, επίσης μέλος της Μπίλντερμπεργκ, όπως και ο Σαρκοζύ και ο Ομπάμα. Έχουν στα σκαριά ένα νέο σχέδιο λογοκρισίας του διαδικτύου επειδή ακόμα δεν το ελέγχουν πλήρως. Θέλουν να το ελέγξουν και για αυτό θα χρησιμοποιήσουν ως αφορμή την τρομοκρατία ή ό,τι άλλο τους βολεύει. Μπορεί να εκτελέσουν και κάτι πολύ φρικτό για να έχουν την αφορμή.

Ε: Αυτό σας φοβίζει;

Α: Δεν είναι μόνο ο φόβος. Όπως είπα, έδιναν εντολές δολοφονίας άρα είναι ικανοί για τρομερά πράγματα. Αν νιώσουν ότι χάνουν τον έλεγχο, όπως τώρα με τις αναταραχές στην Ελλάδα και την Ισπανία και ίσως η Ιταλία να είναι η επόμενη, τότε μπορεί να εκτελέσουν άλλο ένα Gladio (http://en.wikipedia.org/wiki/Operation_Gladio). Ήμουν δίπλα στο Δίκτυο Γκλάντιο.

Όπως γνωρίζετε, έφεραν τους τρομοκράτες πληρωμένους από Αμερικανικό χρήμα, για να ελέγξουν το πολιτικό σύστημα στην Ιταλία και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Σχετικά με την δολοφονία του Άλντο Μόρο, η πληρωμή έλαβε χώρα μέσω του συστήματος που σας περιέγραψα.

Ε: Τί μπορεί να γίνει για να αποκαλυφθούν;

Α: Λοιπόν, υπάρχουν πολλά καλά βιβλία που εξηγούν το παρασκήνιο και ενώνουν τις κουκκίδες, όπως του Πέρκινς που ανάφερα. Αυτοί οι τύποι έχουν στα αλήθεια εκτελεστές που πληρώνονται με το κεφάλι. Μερικοί πληρώνονται μέσω ελβετικών τραπεζών. Αλλά όχι μόνο, έχουν στήσει ένα ανάλογο σύστημα σε όλο τον πλανήτη. Είναι αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα για να κρατήσουν τον έλεγχο και εννοώ τα πάντα.

Ε: Μέσω της προβολής, μπορούμε να τους σταματήσουμε;

Α: Ναι, λέγοντας την αλήθεια. Είμαστε αντιμέτωποι με αδίστακτους εγκληματίες, επίσης μεγάλους εγκληματίες πολέμου. Είναι χειρότερα από γενοκτονία. Είναι καθόλα έτοιμοι να εξοντώσουν εκατομμύρια ανθρώπων για να μείνουν στην εξουσία και να διατηρήσουν τον έλεγχο.

Ε: Μπορείτε να εξηγήσετε, βάσει της δικής σας οπτικής, γιατί τα δυτικά ΜΜΕ σιωπούν επιδεικτικώς σχετικά με την Μπίλντερμπεργκ;

Α: Γιατί υπάρχουν συμφωνίες μεταξύ αυτών και των βαρόνων των ΜΜΕ. Δεν μιλάς. Τους αγοράζουν. Επίσης, κάποια κορυφαία στελέχη προσκαλούνται στις συναντήσεις αλλά απαγορεύεται να μιλήσουν για ό,τι δούνε ή ακούσουν.

Ε: Στη δομή της Μπίλντερμπεργκ, υπάρχει ένας "εσωτερικός κύκλος" ο οποίος γνωρίζει τα σχέδια και έξω από αυτόν οι υπόλοιποι απλώς ακολουθούν εντολές;

Α: Ναι. Έχεις τον Εσωτερικό Κύκλο ο οποίος είναι βουτηγμένος στο σατανισμό και έξω υπάρχουν οι αφελείς ή ελάχιστα πληροφορημένοι. Κάποιοι πιστεύουν ότι κάνουν καλό!

Ε: Σύμφωνα με τα διαρρέοντα έγγραφα και δικές μας έρευνες, η Μπίλντερμπεργκ αποφάσισε το 1995 μ.Χ. την δημιουργία της Ε.Ε. και του ευρώ και κατά συνέπεια ελήφθησαν σημαντικές αποφάσεις.

Α: Ναι και επίσης γνωρίζετε ότι η Μπίλντερμπεργκ ιδρύθηκε από τον πρίγκηπα Βερνάρδο, πρώην μέλος των SS και του ναζιστικού κόμματος, ο οποίος εργαζόταν και για την IG Farben η οποία υπεργολαβικώς κατασκεύαζε το Ζυκλον Β.

Ο άλλος τύπος ήταν επικεφαλής της Occidental Petroleum η οποία είχε στενές σχέσεις με το κομμουνιστικό καθεστώς στην Σοβιετική Ένωση. Δούλευαν και στις δύο πλευρές αλλά στην πραγματικότητα είναι φασίστες που θέλουν να ελέγχουν τα πάντα και όποιος τους αντιστέκεται, "απομακρύνεται".

Ε: Αυτό το σύστημα που περιγράψατε βρίσκεται εκτός κανονικών διαδικασιών, τμηματοποιημένο και μυστικό;

Α: Σε αυτές τις Ελβετικές τράπεζες, οι κανονικοί υπάλληλοι δε γνωρίζουν τί συμβαίνει. Είναι ένα ξεχωριστό μυστικό τμήμα μέσα στην τράπεζα. Αυτές οι διαδικασίες είναι εκτός ισολογισμών, χωρίς εποπτεία. Κάποιες είναι εγκατεστημένες στο ίδιο κτήριο, κάποιες εκτός. Έχουν τη δική τους ασφάλεια και δικό τους χώρο όπου εισέρχονται μόνο εξουσιοδοτημένα στελέχη.

Ε: Πώς κρατούν μακριά από το διεθνές σύστημα SWIFT (http://www.swift.com/about_swift/index.page?), αυτές τις συναλλαγές;

Α: Λοιπόν, κάποιες από τις λίστες του Clearstream(http://en.wikipedia.org/wiki/Clearstream), ήταν αληθινές στην αρχή. Απλά έβαζαν ψεύτικα ονόματα για να νομίσει ο κόσμος ότι όλη η λίστα ήταν πλαστή. Βλέπεις, κάνουνε και αυτοί λάθη…

Η πρώτη λίστα ήταν αληθινή και μπορείς να εντοπίσεις πολλά εκεί μέσα. Βλέπεις, υπάρχουν άνθρωποι που ανακαλύπτουν τις ανωμαλίες και λένε την αλήθεια. Μετά ακολουθούν τα νομικά τμήματα και αναγκάζονται να το βουλώσουν. Ο καλύτερος τρόπος να τους σταματήσεις, είναι να πεις την αλήθεια, να ρίξεις τα φώτα πάνω τους. Αν δεν ανακοπούν, θα καταντήσουμε όλοι σκλάβοι τους.

Ε: Σας ευχαριστώ για αυτή την συνέντευξη (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/09/blog-post_499.html).

 

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση γίνεται ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ» – Σοκάρει δημοσιογράφος σε ΒΙΝΤΕΟ που δεν θα παίξουν τα ΜΜΕ.

Τι καταμαρτυρεί για την Ρωσία, τα δημοψηφίσματα και την «λίστα», στην οποία αν μπεις γίνεσαι «στόχος δολοφονίας»... «Το κοινοβούλιο της ΕΕ γίνεται φασιστική οντότητα – Οι δυτικές αρχές απείλησαν ανεξάρτητους παρατηρητές δημοψηφισμάτων», ισχυρίζεται Βρετανίδα δημοσιογράφος!!!

Συγκεκριμένα, η Vanessa Beeley ενημέρωσε το Russia Today για το μέγεθος των απειλών που ασκήθηκαν σε ανεξάρτητους παρατηρητές των ρωσικών δημοψηφισμάτων, καθώς παρακολουθούσαν την πρόσφατη ψηφοφορία για την ένταξη τεσσάρων αποσχισμένων περιοχών στην Ρωσική Ομοσπονδία.

«Εάν αμφισβητήσετε την κυρίαρχη δυτικοκεντρική, ΝΑΤΟκεντρική ατζέντα, κινδυνεύετε να πέσετε στην πραγματικότητα στη «λίστα» του ΝΑΤΟ και να γίνετε στόχος δολοφονίας», είπε. Την ίδια στιγμή που κατηγορήθηκε ως προδότης, η Beeley τόνισε ότι κανένας από τους 133 παρατηρητές, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας, δεν υπήρξε μάρτυρας ούτε μίας παραβίασης της ψηφοφορίας κατά την διάρκεια των δημοψηφισμάτων.

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση, το κοινοβούλιο της ΕΕ γίνεται τώρα ουσιαστικά μια φασιστική οντότητα. Προφανώς οι 133 ανεξάρτητοι παρατηρητές που ήρθαν από όλο τον κόσμο δεν επιτρέπεται να παρακολουθήσουν τα δημοψηφίσματα τόσο στο Donbass όσο και στα προσφυγικά κέντρα σε όλη την Ρωσία, παρεμπιπτόντως, έτσι δεν πήγαμε μόνο στην</font>.

Κανένας μας δεν βρήκε καμία παραβίαση σε κανένα από τα δημοψηφίσματα που διεξήχθησαν σε όλο το Donbass και σε όλες τις ρωσικές επικράτειες. Ήταν πιθανώς, κατά την άποψή μου, πιο δημοκρατικά   τα περισσότερα δυτικά δημοψηφίσματα που έχω δει!!!», σημείωσε μεταξύ άλλων (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2022/10/blog-post_507.html).

 

Ώστε οι Ρώσοι θα παρέμβουν σε εκλογές στην Ευρώπη; Για να δούμε τι έχουν κάνει οι ΗΠΑ και στην Ελλάδα.

Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, το Υπουργείο Εξωτερικών κυκλοφόρησε στις πρεσβείες μας σε όλο τον κόσμο την έκθεσή του σχετικά με τις προσπάθειες της Ρωσίας να επηρεάσει τις εκλογές και να ασκήσει πολιτική επιρροή σε περισσότερες από δώδεκα χώρες τα τελευταία δέκα χρόνια.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η Ρωσία έχει δώσει κρυφά τουλάχιστον 300 εκατομμύρια δολάρια σε πολιτικά κόμματα και πολιτικούς προκειμένου να «διαμορφώσει τα ξένα πολιτικά περιβάλλοντα προς όφελος της Μόσχας».

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θέλει οι πρεσβείες μας να μοιραστούν ευρέως αυτές τις πληροφορίες στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής για την Δημοκρατία της κυβέρνησης Μπάιντεν και να διασφαλίσουν ότι οι κυβερνήσεις δεν εφησυχάζουν για την Ρωσική απειλή. Εφιστώντας την προσοχή σε αυτή την μελέτη, η Washington Post έγραψε ότι «οι δημοκρατίες πρέπει να φρουρούνται».

Οι υπηρεσίες πολιτικής και πληροφοριών διαθέτουν σημαντική τεχνογνωσία σε αυτόν τον τομέα, επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ο παγκόσμιος ηγέτης στην παρέμβαση στις εκλογές και στην αλλαγή καθεστώτων από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι στρατηγικές αποτυχίες της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών σε αυτόν τον τομέα είναι θρυλικές.

Η κλασική περίπτωση παρέμβασης της CIA έλαβε χώρα στη Γουατεμάλα από το 1952 μ.Χ. έως το 1954 μ.Χ., μια επιχείρηση με την κωδική ονομασία PBSUCCESS. Οι έρευνες του Κογκρέσου για παράνομες δραστηριότητες της CIA τη δεκαετία του 1970 μ.Χ. παρέλειψαν την επιχείρηση της Γουατεμάλας επειδή ήταν τόσο ντροπιαστική για την εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών και της κυβέρνησης Αϊζενχάουερ.

Ο πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ ήταν επίσης υπεύθυνος για τον στρατηγικό εφιάλτη στο Ιράν το 1953 μ.Χ., όταν ανοίξαμε το δρόμο για την εμπλοκή του Σάχη του Ιράν  στο Κονγκό, που οδήγησε στην εμφάνιση του Τζόζεφ Μομπούτου, του χειρότερου τύραννου στην αφρικανική ιστορία.

Στο Ιράν, η CIA παρενόχλησε θρησκευτικές προσωπικότητες, βομβάρδισε ακόμη και τα σπίτια τους, προκειμένου να τους στρέψει εναντίον της κυβέρνησης Μοσαντέκ. Στο Κονγκό, ο Αϊζενχάουερ ενέκρινε μια απόπειρα δολοφονίας κατά του Πατρίς Λουμούμπα το 1959 μ.Χ. λόγω των σοσιαλιστικών τάσεων του τελευταίου.

Ως αποτέλεσμα, δεκάδες πρεσβείες των ΗΠΑ θα πρέπει να σκεφτούν δύο φορές προτού ενημερώσουν τις κυβερνήσεις των χωρών που βρίσκονται για τις επιχειρήσεις ρωσικής επιρροής, επειδή αυτοί οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι προφανώς έχουν ζωντανές αναμνήσεις από πολύ χειρότερες μυστικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και της CIA που υποστήριζαν διάφορες εγκληματικές, δικτατορικές ή μιλιταριστικές οργανώσεις στις χώρες τους.

Ο Λευκός Οίκος ενέκρινε επιχειρήσεις της CIA που προσπάθησαν να δολοφονήσουν ξένους ηγέτες. Χρηματοδοτούν ανταρτοπόλεμους ή εξεγέρσεις , μέλη πολιτικών κομμάτων, όπως στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα στην Ιταλία ή το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα στην Ιαπωνία.

Ο κατάλογος των στοχευόμενων χωρών είναι μακρύς και περιλαμβάνει Αφγανιστάν, Αλβανία, Αγκόλα, Βολιβία, Κίνα, Κούβα, Δομινικανή Δημοκρατία, Γεωργία, Ελλάδα, Αϊτή, Ουγγαρία, Ινδονησία, Ιράκ, Λάος, Μαλαισία, Νικαράγουα, Βόρεια Κορέα, Βόρειο Βιετνάμ , Ομάν, Πολωνία, Ταϊλάνδη, Θιβέτ, Τουρκία και Βενεζουέλα για να αναφέρουμε μόνο μερικά.

Γνωρίζουμε ελάχιστα για τις προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών να επενδύσουν πολλά δισεκατομμύρια δολάρια σε επιχειρήσεις επιρροής στην Ουκρανία και την Γεωργία, συμπεριλαμβανομένης της προώθησης αντικυβερνητικών ταραχών, στον απόηχο της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης

Μεγάλο μέρος της κρυφής δραστηριότητας προήλθε από μια υποτιθέμενη πίστη στη θεωρία του ντόμινο που έλεγε ότι, εάν μια χώρα στην περιοχή υπό την επιρροή του κομμουνισμού έπεφτε, τότε οι γύρω χώρες θα ακολουθούσαν το παράδειγμά της.

Και πάλι, ήταν ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ, αναφερόμενος στον κομμουνισμό στην Ινδοκίνα, που περιέγραψε τη θεωρία της «πτώσης ντόμινο» ως «αρχή μιας αποσύνθεσης που θα είχε τις πιο βαθιές επιρροές». Το 1954 μ.Χ., ο Αϊζενχάουερ προειδοποίησε ότι «αν χαθεί το Βιετνάμ, ή αν χαθούν το Λάος και το Βιετνάμ, το ντόμινο θα έπεφτε».

Το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα είχε τεράστια επιτυχία χρησιμοποιώντας την απλοϊκή θεωρία του ντόμινο για να μεγαλοποιήσει την απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Το Πεντάγωνο ήταν η αρχική πηγή της υπερβολής της απειλής, υπερεκτιμώντας τακτικά τις στρατιωτικές δυνατότητες της Σοβιετικής Ένωσης και τώρα της Κίνας.

Το Γενικό Λογιστήριο των ΗΠΑ κατέληξε στο συμπέρασμα το 1992 μ.Χ. ότι η υπερβολή της σοβιετικής απειλής χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογήσει τον εκσυγχρονισμό των στρατηγικών πυρηνικών συστημάτων των ΗΠΑ στις κυβερνήσεις των Carter, Reagan και Bush.

Πιο πρόσφατα, η σημασία της «αντεξέγερσης» και οι τακτικές του «τρόμου και του εκβιασμού» ήταν εξίσου γελοίες. Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης απηχούν σε μεγάλο βαθμό την προπαγάνδα των ΗΠΑ σε αυτό το θέμα.

Θεωρητικοί και πολιτικοί επικαλούνται τη συνδυασμένη κινεζορωσική απειλή για να δικαιολογήσουν έναν ακόμη σπάταλο γύρο δαπανών για στρατηγικά όπλα. Το κύριο άρθρο των New York Times στις 28 Σεπτεμβρίου υποστήριξε ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν «θέτει σε κίνδυνο» τις Ηνωμένες Πολιτείες μη χρηματοδοτώντας έναν στρατό που μπορεί «να εκπληρώσει επαρκώς τις αμυντικές μας δεσμεύσεις, μια επικίνδυνη στάση για μια μεγάλη δύναμη». Στην πραγματικότητα, οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν περισσότερες δαπάνες για την άμυνα από ό,τι ο υπόλοιπος κόσμος μαζί.

Το άρθρο υποστήριξε ότι το Κογκρέσο αναγκάστηκε να αυξήσει τον αμυντικό προϋπολογισμό επειδή η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν έχει εκδώσει μια Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας, ένα έγγραφο που στην πραγματικότητα έχει μικρό βάρος στην εθνική ασφάλεια.

Το Κογκρέσο ζητά συνήθως μεγαλύτερες δαπάνες για την άμυνα από ό,τι ο Λευκός Οίκος ή ακόμα και το Πεντάγωνο λόγω μιας δικομματικής συμφωνίας που αντιμετωπίζει τον αμυντικό προϋπολογισμό ως νομοσχέδιο για θέσεις εργασίας για την ενίσχυση των οικονομιών κάθε πολιτείας.

Δημοκρατικές και Ρεπουμπλικανικές κυβερνήσεις έχουν χρησιμοποιήσει ψευδείς αντιλήψεις σχετικά με μια θεωρία ντόμινο για να δικαιολογήσουν διάφορες κρυφές ενέργειες, συμπεριλαμβανομένης πολιτικών δολοφονιών και  αλλαγής καθεστώτων.

Η κυβέρνηση Τρούμαν χρησιμοποίησε τη θεωρία του ντόμινο για να δικαιολογήσει τη βοήθεια προς την Ελλάδα και την Τουρκία. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, Άρθουρ Βάντενμπεργκ, είπε στον Τρούμαν ότι θα έπρεπε να «τρομάξει τον Αμερικανικό λαό» για να λάβει υποστήριξη για να βοηθήσει την Ελλάδα και την Τουρκία.

Ο Υπουργός Εξωτερικών Ντιν Άτσεσον υποστήριξε ότι «η διαφθορά της Ελλάδας θα μολύνει το Ιράν και όλα τα [έθνη] στα ανατολικά. Μια τέτοια διαφθορά θα μεταφέρει επίσης μόλυνση στην Αφρική μέσω της Μικράς Ασίας και της Αιγύπτου και στην Ευρώπη μέσω Ιταλίας και Γαλλίας».

Η θεωρία του ντόμινο χρησιμοποιήθηκε παρομοίως για να δικαιολογήσει την εμπλοκή των ΗΠΑ στο Βιετνάμ, αν και οι Βορειοβιετναμέζοι διεξήγαγαν μια εθνικιστική επανάσταση. Οι Αμερικανοί Πρόεδροι χρησιμοποιούν τακτικά τις τακτικές εκφοβισμού του Vandenberg για να ενισχύσουν τις αμυντικές δαπάνες.

Πιο πρόσφατα, το Πεντάγωνο χρησιμοποίησε τη θεωρία του ντόμινο για να υπερασπιστεί την συνεχιζόμενη στρατιωτική παρουσία στο Αφγανιστάν και να αποτελέσει εμπόδιο στις προσπάθειες των προηγούμενων τριών προέδρων να αποσύρουν τις δυνάμεις των ΗΠΑ.

Πολιτικοί και ειδικοί υποστηρίζουν ότι η ρωσική επιτυχία στην Ουκρανία θα επέτρεπε στο Κρεμλίνο να απειλήσει τους γείτονες της Ουκρανίας, παρόλο που είναι προφανές ότι οι Ρωσικές δυνάμεις δεν μπορούν καν να αντιμετωπίσουν την πρόκληση της κατοχής της Ουκρανίας, πόσο μάλλον να αντιμετωπίσουν πρόσθετες στρατιωτικές προκλήσεις.

Δεκαετίες πολιτικής και στρατιωτικής ματαιότητας στο Βιετνάμ, το Ιράκ και το Αφγανιστάν έχουν επιδεινώσει μόνο την ατμόσφαιρα φόβου και αβεβαιότητας στους κύκλους λήψης αποφάσεων που οδηγεί στην υπερβολή της απειλής και στην κατάχρηση στρατιωτικών και μυστικών δυνατοτήτων.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία είναι δυνάμεις με φιλοδοξίες που εξυπηρετούν τον εαυτό τους, αλλά οι κρυφές ενέργειές τους έχουν προκαλέσει περισσότερες αποτυχίες παρά επιτυχίες. Ακόμη και οι λεγόμενες βραχυπρόθεσμες «επιτυχίες» όπως το πραξικόπημα στο Ιράν έχουν γίνει μακροπρόθεσμες αποτυχίες ή υποχρεώσεις.

Οι παράνομες Σοβιετικές δραστηριότητες στην Ανατολική Ευρώπη κατά τον Ψυχρό Πόλεμο  οδήγησαν σε ένταξη ανατολικοευρωπαϊκές χώρες στον Οργανισμό του Βορειοατλαντικού Συμφώνου που είναι παθιασμένα αντι-ρωσικές.

Η μυστική δράση των ΗΠΑ στην Κεντρική Αμερική απλώς αύξησε τη βία σε αυτήν την περιοχή, φέρνοντας μεγάλη αμηχανία και σημαντική μετανάστευση στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Ότι έσπειρε ο άνθρωπος, αυτό θα θερίσει» (https://www.militaire.gr/oste-oi-rosoi-tha-paremvoyn-se-ekloges-stin-eyropi-gia-na-doyme-ti-echoyn-kanei-oi-ipa-kai-stin-ellada/).

Γάλλος πολιτικός Ζακ Ατταλί κοντά σε Μιτεράν και Σαρκοζί: Ο κόσμος θα πει ΝΑΙ στην ΧΟΥΝΤΑ

Ο Jacques José Mardoché Attali είναι Γάλλος οικονομικός και κοινωνικός θεωρητικός, συγγραφέας, πολιτικός σύμβουλος και ανώτερος δημόσιος υπάλληλος, ο οποίος υπηρέτησε ως σύμβουλος του Προέδρου Φρανσουά Μιτεράν από το 1981 μ.Χ. έως το 1999 μ.Χ.

Ήταν ο πρώτος επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη από το 1991 μ.Χ. έως το 1993 μ.Χ. Το 1997 μ.Χ., μετά από αίτημα του υπουργού Παιδείας Claude Allègre πρότεινε μια μεταρρύθμιση του συστήματος πτυχίων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Από το 2008 μ.Χ. έως το 2010 μ.Χ., ηγήθηκε της κυβερνητικής επιτροπής για το πώς να πυροδοτήσει την ανάπτυξη της γαλλικής οικονομίας, υπό τον Πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί.

Μεταξύ άλλων έχει δηλώσει σε παλαιότερο προφητικό βίντεο: «Θα έχουμε την απαρχή τεράστιων συγκρούσεων, οι οποίες θα μεταφράζονται ταυτόχρονα σε συγκρούσεις αλλά επίσης σε ένα αίτημα για τάξη, ένα αίτημα για ασφάλεια, ένα αίτημα για δικτατορία!!!!

Η δημοκρατία θα αμφισβητηθεί. Η δημοκρατία θα απειληθεί. Και αυτό που παρατηρούμε σήμερα να αυξάνεται με τα θρησκευτικά κινήματα δεν είναι παρά μόνο μια πολύ μικρή αναγγελία αυτού που έρχεται.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα πουν: ‘Κατά βάθος η δημοκρατία δεν είναι ίσως το καλύτερο σύστημα, αφού δεν μας προστάτεψε ενάντια σ’ αυτό το χάος’. Και θα πει ο κόσμος: ”Ίσως έχουμε περισσότερο ανάγκη την ασφάλεια από την ελευθερία, συνεπώς η δικτατορία είναι μολαταύτα καλύτερη από την δημοκρατία.” Και οι τεχνολογίες επιτρέπουν σήμερα τα μέσα ώστε να βάλουμε την παρακολούθηση πάνω από την ελευθερία».

 

ΠΟΥΤΙΝ ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΟΝ NORD STREAM 2 ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΝΕΟΤΑΞΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ GREAT RESET

Η Νέα Τάξη πραγμάτων δημιούργησε με τον (ΔΙΚΌ ΤΗΣ) τρόπο την εμπόλεμη κατάσταση που υπάρχει αυτή την στιγμή. Με τον δικό  της τρόπο έχοντας ΠΡΟΣΒΑΣΗ σε ορισμένους ανθρώπους δημιούργησε υποχείριο την Χριστιανική  Ουκρανία.

Δύο Λαοί που κάποτε ήταν ΑΔΕΡΦΙΑ  να πολεμούν (ΑΝ πολεμούν οι πολίτες της Ουκρανίας που είναι θύματα μίας πολιτικής προπαγάνδας υψηλών συμφερόντων ). Τα παιδιά όλου του κόσμου να μην ζούνε τέτοιες καταστάσεις. Λυπάμαι και προσεύχομαι για Ειρήνη.

Ο πόλεμος βλέπετε είναι πολύ μακριά από αυτούς που την προκάλεσαν. ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ λοιπόν και στην ενεργειακή κρίση. Βλέπετε προτού ξεκινήσει ο πόλεμος μιλούσαν για την ΠΡΆΣΙΝΗ ΑΝΆΠΤΥΞΗ.

ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΡΆΣΙΝΗ ΑΝΆΠΤΥΞΗ ΩΣ προσητη ενέργεια έβαλαν την ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΉ ΕΝΈΡΓΕΙΑ. Ξέρετε γιατί; Γιατί είναι φτηνή ενέργεια και την κατέχουν αυτοί που πρέπει. Έτσι λοιπόν ενώ ακούμε ότι η Ρωσία ευθύνεται για την ενεργειακή κρίση.

Ο Βλαδιμήρ Πούτιν δήλωσε ότι δεν φταίει η Ρωσία για την ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΉ ΚΡΊΣΗ. Αλλά ΟΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ. ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΟΝ  NORD STREAM 2 και θα έχετε σε ένα χρόνο 55 δισεκατομμύρια κυβικά σε ένα χρόνο. ΚΑΤΑΛΆΒΑΤΕ ΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΙΞ (http://pististopan.blogspot.com/2022/09/nord-stream-2.html);

 

Πειθήνιοι πολίτες σε κορωνοκρατούμενη Δύση και ναζιστική Γερμανία: η Ιστορία επαναλαμβάνεται

Για περισσότερα από δύο χρόνια, ο κόσμος σαρώθηκε από την κορωνο-μανία. Απλοί άνθρωποι, σχεδόν κάθε εθνικότητας, αποδέχτηκαν το «αφήγημα» του Covid χειροκροτώντας, καθώς ισχυροί άνδρες (και γυναίκες) ανέλαβαν δικτατορικές εξουσίες, ανέστειλαν τα κανονικά ανθρώπινα δικαιώματα και τις πολιτικές διαδικασίες, προσποιήθηκαν ότι οι θάνατοι από τον Covid ήταν οι μόνοι που είχαν σημασία, έκλεισαν σχολεία, έκλεισαν επιχειρήσεις, εμπόδισαν τους ανθρώπους να κερδίζουν τα προς το ζην, και προκάλεσαν μαζική δυστυχία, φτώχεια και πείνα.

Όσο περισσότερο αυτοί οι ισχυροί άνδρες και γυναίκες έκαναν αυτά τα πράγματα, τόσο πιο δυνατά ήταν τα χειροκροτήματα, και τόσο μεγαλύτερη η αποδοκιμασία και η κακοποίηση που υφίσταντο εκείνοι που εναντιώνονταν σε τέτοιου είδους πολιτικές.

Ο αστυνομικός εκφοβισμός όσων μιλούσαν ανοιχτά κατά της ιστορίας του Covid επευφημήθηκε από τις μάζες, οι οποίες ήθελαν να δουν τους «αρνητές» να προσάγονται στη δικαιοσύνη.  Τα δύο τελευταία χρόνια απέδειξαν ότι οι Γερμανοί της εθνικοσοσιαλιστικής (σ.σ. ναζιστικής) περιόδου δεν ήταν πραγματικά τίποτα το ιδιαίτερο.

Για να μην λησμονήσουμε. Η Δύση αρνήθηκε να μάθει, ή έχει ξεχάσει τώρα πια, το βασικό δίδαγμα της ναζιστικής περιόδου (1930 μ.Χ.-1945 μ.Χ.), παρά την πληθώρα των φωνών από αυτόπτεις μάρτυρες στην τέχνη και την επιστήμη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που κατέστησαν απολύτως σαφές τι είχε συμβεί – από τη Χάνα Άρεντ έως το πείραμα του Μίλγκραμ, έως το υπέροχο θεατρικό έργο «Ρινόκερος».

Το βασικό σημείο που έθεσαν οι κορυφαίοι διανοούμενοι που έγραφαν για την ναζιστική περίοδο ήταν ότι ο καθένας μπορούσε να γίνει Ναζί: Δεν υπήρχε απολύτως τίποτα το περίεργο στους Γερμανούς που έγιναν Ναζί.  Δεν έγιναν Ναζί επειδή οι μητέρες τους δεν τους αγαπούσαν αρκετά, ή επειδή είχαν απορρίψει τον Θεό στην ζωή τους, ή λόγω κάτι εγγενούς στην Γερμανική κουλτούρα.

Απλώς παρασύρθηκαν από ένα αφήγημα και σαρώθηκαν ψυχή τε και σώματι από τον όχλο, επινοώντας τις δικαιολογίες τους καθώς προχωρούσαν.  Το σκληρό μάθημα που ήθελαν να περάσουν οι διανοούμενοι εκείνης της εποχής ήταν ότι, λίγο πολύ, όλοι θα έκαναν το ίδιο υπό τις ίδιες περιστάσεις. Το κακό, με μια λέξη, είναι κάτι μπανάλ.

Όπως τόνισε η Hannah Arendt, οι πιο αφοσιωμένοι Ναζί ήταν οι «Gutmensch»: Γερμανοί που έβλεπαν πραγματικά τους εαυτούς τους ως καλούς ανθρώπους. Είχαν αγαπηθεί από τις μητέρες τους, ήταν πιστοί οπαδοί της τοπικής θρησκείας, πλήρωναν τους φόρους τους, είχαν προγόνους που πέθαναν για την Γερμανία, και είχαν στοργικές οικογενειακές σχέσεις. Νόμιζαν ότι έκαναν το σωστό, και επικυρώνονταν και υποστηρίζονταν σε αυτήν τους την πεποίθηση από τους φίλους, την οικογένεια, την Εκκλησία και τα μέσα ενημέρωσης.

Η τάξη των διανοούμενων είχε έρθει αντιμέτωπη με αυτήν την αλήθεια κατά την δεκαετία του 1950 μ.Χ., αλλά η αδυσώπητη επιθυμία της ανθρωπότητας να κοιτάξει πέρα από κάποιες δυσάρεστες αλήθειες έκανε τις κοινωνίες – και με την πάροδο του χρόνου ακόμη και τους ακαδημαϊκούς κύκλους – να ξεχάσουν.  Είπαμε ψέματα για τους Ναζί για να νιώσουμε καλά με τον εαυτό μας.

Αυτή η αυτο-απορριπτική δειλία μεγάλωσε με την πάροδο του χρόνου και τροφοδότησε την σημερινή παραλυτική κουλτούρα της πολιτικής «ορθότητας», που μισεί τον εαυτό της, στην οποία πολύ δύσκολα μπορείς να αναφερθείς στην περίοδο των Ναζί σε μια κατά τα λοιπά ευγενική παρέα, πολύ περισσότερο να προσπαθήσεις να ανοίξεις το μυαλό των ανθρώπων στα διδάγματά της, χωρίς να κατηγορηθείς ότι βαθιά μέσα σου είσαι ένας ναζιστής.

Οι Γερμανοί ξέχασαν, κι όχι επειδή οι πληροφορίες για την ναζιστική περίοδο αποσιωπήθηκαν. Αντίθετα, οι νεαροί Γερμανοί μαθητές αναγκάζονται να διαβάζουν βιβλία και να παρακολουθούν ντοκιμαντέρ σχεδόν συνεχώς.

Ξέχασαν το βασικό δίδαγμα, γιατί δεν μπορούσαν να ζήσουν με την ιδέα ότι οι συμπεριφορές που τους διηγούνταν ήταν φυσιολογικές. Έτσι, όπως όλοι οι άλλοι, προσποιήθηκαν ότι η ναζιστική περίοδος ήταν εντελώς ανώμαλη, καθοδηγούμενη και υποστηριζόμενη από ανθρώπους που ήταν εγγενώς πιο κακοί από άλλους.

Ωστόσο, δεδομένου ότι σχεδόν όλοι υπέκυψαν στην ναζιστική τρέλα, αυτό το ψεύδος δημιούργησε πρόβλημα στις επόμενες γενιές. Μέσα στις οικογένειές τους, οι νέοι ρωτούσαν τους παππούδες τους πώς θα μπορούσαν να μην είχαν δει, πώς θα μπορούσαν ενδεχομένως να είχαν υπακούσει, πώς θα μπορούσαν ενδεχομένως να είχαν συμμετάσχει.

Αυτά είναι τα ερωτήματα κάποιου που αρνείται να ασχοληθεί με την ριζοσπαστική και απαίσια αλήθεια ότι πιθανότατα θα είχε κάνει το ίδιο. Δεν ήθελαν να σκέφτονται έτσι για τους εαυτούς τους και οι γονείς τους δεν ήθελαν να τους βαραίνει αυτό το άχθος, κάτι που είναι κατανοητό. Ποιος δεν θέλει τα παιδιά του να πιστεύουν ότι θα είναι για πάντα τόσο καθαρά όσο το χιόνι;

Αυτό που θα έπρεπε να ρωτήσει ένας νεαρός Γερμανός ήταν, «τι πρέπει να αλλάξουμε στην κοινωνία μας σήμερα, ώστε να με αποτρέψει από το να αντιμετωπίσω τις ίδιες πιέσεις, στις οποίες ομολογώ ότι και εγώ θα υπέκυπτα»;

Αυτή η ερώτηση είναι πολύ δύσκολη και πολύ δυσάρεστη. Είναι επίσης μια στάση συμπόνιας, παρά απόρριψης, των προγόνων. Αντίθετα, είναι πολύ πιο εύκολο και απλούστερο να κατηγορείς τους προγενέστερους, να βάζεις το κακό τους σε ένα κουτί και να το καταδικάζεις, να στέκεσαι μακριά και να φαίνεσαι άκρως ηθικός, ενώ απορρίπτεις τον παππού και την γιαγιά σου ως όχι πραγματικά ανθρώπους, αλλά σαν κάποιο είδος τεράτων.

Τι είναι χειρότερο για την ανθρωπότητα μακροπρόθεσμα: οι συμπαθούντες τους Ναζί, ή οι παρατηρητές εκείνων των συμπαθούντων, που τους καταδικάζουν ως τέρατα;  Εξωτερίκευση του κακού .Εκτός Γερμανίας, ο κόσμος ξέχασε το μάθημά του πολύ νωρίτερα. Μια νεαρή Γερμανίδα που θέλει να απομακρυνθεί από τη φρικτή αλήθεια ότι ο καθένας μπορεί να είναι Ναζί, πρέπει τουλάχιστον να πληρώσει το τίμημα για τη δειλία της να καταδικάσει τους συγγενείς της σαν να ήταν τέρατα.

Ένας τυπικός νεαρός Γάλλος, Ταϊλανδός ή Αμερικανός δεν χρειάζεται να κάνει μια τέτοια θυσία. Γι’ αυτούς είναι πολύ πιο εύκολο να ρίξουν το φταίξιμο για την ναζιστική περίοδο σε κάτι αλλότριο προς αυτούς. 

Όσο πιο μακριά ήταν η πραγματική μνήμη, τόσο περισσότερα βιβλία εμφανίζονταν για το πόσο ιδιαίτεροι ήταν οι Γερμανοί για αιώνες απέναντι στους Εβραίους, ή για το πώς ο Χίτλερ ήταν μια μοναδική ιδιοφυΐα του μάρκετινγκ του οποίου η σαγήνη υπήρξε πολύ σπάνια για να εμφανιστεί ξανά, ή για το πώς η βαρβαρότητα της ναζιστικής περιόδου ήταν κάτι το μοναδικά δυτικό. Το πολυτιμότερο μάθημα ξεχάστηκε γρήγορα για πολύ κατανοητούς λόγους. Είναι πραγματικά μια φρικτή σκέψη.

Η ίδια επιθυμία να απομακρυνθεί το βλέμμα από τη φρικτή αλήθεια είναι εμφανής σήμερα, ακόμη και στη μειοψηφία που έχει δει τη συντριπτική πλειονότητα των γειτόνων και των συγγενών της να χάνουν τα λογικά τους. Η επιθυμία να βρεθεί ένας νέος Χίτλερ που να μπορεί να κατηγορηθεί, με την μορφή του Κλάους Σβάμπ, ή με την μορφή μιας ιδιοφυώς αποπροσανατολιστικής κινεζικής ηγεσίας.

Η επιθυμία να κατηγορήσουμε την έλλειψη Θεού στην κοινωνία, ή την έλλειψη ευφυΐας, ή την απάθεια μιας γενιάς εθισμένης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για τον όχλο που άγεται και φέρεται παντού γύρω μας. «Μακάρι να είχαν διαβάσει το βιβλίο μου!» «Μακάρι να μην είχαν βουρτσίσει τα δόντια τους με φθόριο!» «Μακάρι να μην είχαν χάσει την πίστη τους!».

Κάθε προσωπική επιθυμία ωθείται σε μια ερμηνεία για την σημερινή φρίκη που καταλήγει στο φαντασιοκόπημα ότι «μπορούν να διορθωθούν αν μοιάσουν περισσότερο σ’ εμένα», ή αλλιώς, «ένα φίδι τρύπωσε στον παράδεισό μας, και θα είμαστε πάλι μια χαρά αν του κόψουμε το κεφάλι».

Ένα από τα βασικά μηνύματα του βιβλίου μας, Ο μεγάλος πανικός του Covid, είναι ότι αυτό δεν είναι αλήθεια – και ότι δεν μπορούμε να διδαχτούμε τα μαθήματα αυτής της περιόδου αν υποκύψουμε στην αδυναμία να σκεφτόμαστε με αυτόν τον τρόπο.

Δεν υπάρχει φίδι για να του κόψουμε το κεφάλι.  Δεν υπάρχει κάποια άλλη γρήγορη λύση. Αν θέλουμε σοβαρά να αποτρέψουμε μια επανεμφάνιση αυτού που ζήσαμε τα δύο τελευταία χρόνια, πρέπει να προχωρήσουμε στην βασική κατανόηση ότι ο φρενιασμένος όχλος που βλέπουμε να άγεται και να φέρεται μπροστά μας αποτελείται από κανονικούς ανθρώπους.

Το μέλλον θα έχει ανθρώπους σαν κι αυτούς, που επίσης θα τρελαθούν ομαδικά σε παρόμοιες συνθήκες. Πρέπει να σκεφτούμε πολύ πώς θα αποτρέψουμε παρόμοιες περιστάσεις, αντί να αναλογιζόμαστε τα χαρακτηριστικά αυτού ή του άλλου ηγέτη, ή την αρχική διανοητική κατάσταση των μαζών.

Η πρόοδος ξεκινά με την νηφάλια αυτογνωσία . Ποια είναι λοιπόν η ερμηνεία μας στο γιατί οι ισχυρές θρησκευτικές ομάδες και οι ανυπότακτες προσωπικότητες στις χώρες μας επηρεάστηκαν λιγότερο από την μαζική τρέλα;

Η ερμηνεία μας είναι ότι εκείνοι που είχαν την πιο ισχυρή ανοσία στην τρέλα από την αρχή ήταν ήδη κάπως αποσυνδεδεμένοι από το κυρίαρχο ρεύμα, συχνά χωρίς να έχουν καν τηλεόραση ή μέσα κοινωνικής δικτύωσης να τους συνδέουν με την mainstream κοινωνία.

Το ότι βρίσκονταν στις παρυφές από την αρχή, τους προστάτεψε από το να παρασυρθούν από την μανία του κυρίαρχου πλήθους.  Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί μια σύσταση για το μέλλον, γιατί μια κοινωνία από αναχωρητές δεν είναι καθόλου κοινωνία. Οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα έχει έναν πυρήνα από ανθρώπους που ανήκουν πραγματικά σ’ αυτήν.

Οι ισχυρές θρησκευτικές ομάδες που στέκονται έξω από το κοινωνικό ρεύμα μπορεί να έχουν ανοσία στην τρέλα του mainstream, αλλά είναι εξίσου επιρρεπείς να ακολουθήσουν ένα κύμα τρέλας μέσα από τη δική τους ομάδα. Το ίδιο και για κάθε άλλη «ξεχωριστή» ομάδα. Σε όποια ομάδα κι αν ανήκουν – και όλοι ανήκουμε σε ομάδες – οι άνθρωποι παρασύρονται όταν αυτή η ομάδα τρελαίνεται.

Η ελπίδα δεν βρίσκεται σε μια κοινωνία αναχωρητών, αλλά σε μια κοινωνία με καλύτερους τρόπους να αναγνωρίζει και να αντιμετωπίζει την αναδυόμενη παραφροσύνη, ή τουλάχιστον να βγαίνει γρηγορότερα από την τρέλα, όταν αυτή αναπόφευκτα αναδυθεί.  Για τους νεαρούς Γερμανούς, η περίοδος του Covid έχει μια γλυκόπικρη σημασία.

Έχει καταστεί σαφές, πάλι, ότι οι Ναζί της δεκαετίας του 1930 μ.Χ. ήταν εντελώς κανονικοί άνθρωποι, και ότι όλοι οι άλλοι άνθρωποι στον κόσμο μπορούν επίσης να γίνουν Ναζί.  Οι Γερμανοί μπορούν πλέον να απελευθερωθούν από την πεποίθηση ότι υπάρχει κάτι ασυνήθιστα κακό στο να είσαι Γερμανός.  Υπάρχει ένας εν δυνάμει Ναζί σε όλους μας (https://attikanea.info/%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%89%CE%BD%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5/).

Ένα μυστικό έγγραφο ανοίγει τα μάτια των Γερμανών

Ίσως τα στοιχεία που ακολουθούν να ανοίξουν τα μάτια πολλών αφελών, ευκολόπιστων Γερμανών. Έχουμε ένα διαβαθμισμένο έγγραφο από την RAND Corporation, η οποία είναι μια δεξαμενή σκέψης των ΗΠΑ, ουσιαστικά η ανεπίσημη δεξαμενή σκέψης του Πενταγώνου, του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ.

Και θα μπούμε επίσης σε δημόσια διαθέσιμα μνημόνια από αυτήν την οργάνωση, τα οποία πιστεύω ότι είναι ντροπή και πρέπει να ανοίξουν τα μάτια κάθε Γερμανού. Περισσότερα για αυτό σύντομα. Σήμερα δείχνουμε ένα χαρτί που μας έχει διαρρεύσει και με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε κάτι που δεν ήταν δημοσίως διαθέσιμο στο παρελθόν.

Στο podcast της 23ης Αυγούστου για την δολοφονία του αφεντικού της Deutsche Bank, Alfred Herrhausen, στις 30 Νοεμβρίου 1989 μ.Χ., λίγο μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, ανέφερα ήδη τον αξιότιμο δημοσιογράφο και συγγραφέα Ferdinand Kroh.

Στο βιβλίο του WENDEMANÖVER, έγραψε ότι στα τέλη του 1989 μ.Χ. -λίγο μετά τη δολοφονία του Alfred Herrhausen- το τότε αφεντικό της CIA William Webster είχε ανακοινώσει στο “Council for World Affairs” σε ένα συνέδριο των πιο σημαντικών παγκόσμιων παικτών στο Λος Άντζελες.

Μεταξύ άλλων, ότι   “η τότε υπάρχουσα ακόμη Σοβιετική Ένωση δεν είναι πλέον ο στρατηγικός εχθρός των ΗΠΑ, αλλά οι προηγούμενοι σύμμαχοι και οι σημερινοί οικονομικοί ανταγωνιστές, κυρίως η Γερμανία και η Ιαπωνία.

Ferdinand Kroh, Wendemanöver, Carl Hanser Verlag Μόναχο Βιέννη, 2005 μ.Χ., σελίδα 247 “. Η ομιλία του τότε αρχηγού της CIA έχει πλέον αποχαρακτηριστεί, δηλαδή έχει γίνει προσβάσιμη στο κοινό.

Τότε, στα τέλη του 1989 μ.Χ., αυτός ο αρχηγός της CIA είπε πολύ ξεκάθαρα : «ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΜΑΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ».

https://www.cia.gov/readingroom/docs/CIA-RDP99-01448R000401640021-1.pdf

Η ομιλία είναι διαθέσιμη σε όλους στην σελίδα που συνδέεται με το σενάριο του podcast.

Γιατί εδώ αφήνουμε τα γεγονότα να μιλήσουν και όχι fake news όπως στο ARD και στο ZDF . Αυτό λέγεται πολύ ξεκάθαρα εδώ. Και τώρα στο διαβαθμισμένο χαρτί της RAND Corporation με ημερομηνία 25 Ιανουαρίου 2022 μ.Χ. που διέρρευσε σε εμάς.

Δημοσιεύουμε το εξώφυλλο και το βασικό περιεχόμενο αυτής της μελέτης. Η διάταξη, η επιλογή των λέξεων και το περιεχόμενο μιλούν για την αυθεντικότητα του εγγράφου! Ας μεταφράσουμε το ουσιαστικό περιεχόμενο:

“Το τρέχον γερμανικό οικονομικό μοντέλο βασίζεται σε δύο πυλώνες. Αυτοί είναι η απεριόριστη πρόσβαση σε φθηνούς ρωσικούς ενεργειακούς πόρους και η φθηνή γαλλική ηλεκτρική ενέργεια, χάρη στην λειτουργία των πυρηνικών σταθμών. Η σημασία του πρώτου παράγοντα είναι πολύ μεγαλύτερη.

Η στάση στις Ρωσικές παραδόσεις μπορεί σίγουρα να προκαλέσει μια συστημική κρίση που θα ήταν καταστροφική για τη γερμανική οικονομία – και έμμεσα για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση». Ποιος θα διαφωνούσε; Η ανάλυση είναι εύστοχη. Συνεχίζει:

“Λόγω των περιορισμών του συνασπισμού, η Γερμανική ηγεσία δεν έχει τον πλήρη έλεγχο της κατάστασης στην χώρα. Χάρη στις ακριβείς ενέργειές μας, κατέστη δυνατό να αποτραπεί η θέση σε λειτουργία του αγωγού Nord Stream 2, παρά την αντίσταση των λομπίστες από το χάλυβα και χημικές βιομηχανίες.

Ο μόνος βιώσιμος τρόπος για να διασφαλιστεί η απόρριψη των Ρωσικών ενεργειακών προμηθειών από την Γερμανία είναι η εμπλοκή και των δύο πλευρών στην στρατιωτική σύγκρουση στην Ουκρανία. Οι περαιτέρω ενέργειές μας σε αυτή τη χώρα θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε στρατιωτική απάντηση από την Ρωσία. Φυσικά, οι Ρώσοι δεν θα μπορέσουν να αγνοήσουν την μαζική πίεση που ασκεί ο ουκρανικός στρατός στις μη αναγνωρισμένες δημοκρατίες του Ντονμπάς».

Σύντομη σημείωση: Ακόμη και οι υποτελείς των ΗΠΑ στην Γερμανία που ονομάζονται Atlantikbrücke eV αποδεικνύουν ότι οι ΗΠΑ έκαναν τα πάντα το 2017 μ.Χ. και το 2019 μ.Χ. για να αποτρέψουν τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2 στην Βαλτική Θάλασσα μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας.

Και συνεχίζουμε με αποσπάσματα από την εφημερίδα: “Η υπόθεση ότι η Γερμανία πέφτει σε αυτήν την παγίδα είναι ο ηγετικός ρόλος των πράσινων κομμάτων και της ιδεολογίας στην Ευρώπη.

Οι Γερμανοί Πράσινοι είναι ένα έντονα δογματικό, αν όχι υπερβολικά ζηλωτό, κίνημα, που τους κάνει πολύ εύκολο να τους κάνουμε να υιοθετήσουν επιχειρήματα οικονομικής αγνόησης. Από αυτή την άποψη, οι Γερμανοί Πράσινοι ξεπερνούν ελαφρώς τους ομολόγους τους στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Οι προσωπικές ιδιότητες και η έλλειψη επαγγελματισμού των ηγετών τους –κυρίως η Annalena Baerbock και ο Robert Habeck– υποδηλώνουν ότι είναι σχεδόν αδύνατο να διορθώσουν τα δικά τους λάθη για να παραδεχτούν εγκαίρως.” Αυτό μου θυμίζει τη δήλωση της γερμανικής εφημερίδας Die Welt για τον δισεκατομμυριούχο Τζορτζ Σόρος: « Αλλά ο Σόρος έχει επίσης μια ελπίδα: τους Πράσινους».

Βιβλίο Stranger Determined, υποσημείωση 8: Ο κόσμος , Τζορτζ Σόρος: «Οι άνθρωποι της Ευρώπης πρέπει να ξυπνήσουν πριν είναι πολύ αργά» Ας συνεχίσουμε να παραθέτουμε από το έγγραφο της RAND Corporation: “Οι σωρευτικές απώλειες της γερμανικής οικονομίας μπορούν να εκτιμηθούν μόνο κατά προσέγγιση.

Ακόμα κι αν ο περιορισμός στις ρωσικές προμήθειες περιοριστεί στο 2022 μ.Χ., οι συνέπειες θα διαρκέσουν αρκετά χρόνια και οι συνολικές ζημίες θα μπορούσαν να φτάσουν τα 200-300 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό δεν θα επιφέρει μόνο ένα καταστροφικό πλήγμα στη γερμανική οικονομία, αλλά ολόκληρη η οικονομία της ΕΕ θα καταρρεύσει αναπόφευκτα.

Εδώ δεν μιλάμε για μείωση της οικονομικής ανάπτυξης, αλλά για παρατεταμένη ύφεση και μείωση του ΑΕΠ μόνο στην υλική παραγωγή κατά 3-4% ετησίως για τα επόμενα 5-6 χρόνια. Μια τέτοια πτώση θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε πανικό στις χρηματοπιστωτικές αγορές και ενδεχομένως θα προκαλέσει την κατάρρευσή τους.

Μια άλλη αναπόφευκτη συνέπεια μιας παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης θα είναι η απότομη πτώση   του βιοτικού επιπέδου και η αύξηση της ανεργίας (μέχρι 200.000 με 400.000 μόνο στην Γερμανία)». Δεν έχω καμία αμφιβολία για την αυθεντικότητα του χαρτιού που μας δόθηκε. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα γεγονότα, η ομιλία του τότε αφεντικού της CIA στα τέλη του 1989 μ.Χ. είναι πολύ, πολύ αποκαλυπτική, η κοινή λογική κάνει τα υπόλοιπα.

Η τιμή του φυσικού αερίου στην Ευρώπη είναι αυτή τη στιγμή οκτώ φορές υψηλότερη από ό,τι στις ΗΠΑ. Η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας ήταν ήδη η υψηλότερη στον κόσμο το 2020 μ.Χ. Η Ομοσπονδία Γερμανικών Βιομηχανιών προειδοποιεί:

– Ύπαρξη 35 τοις εκατό των εταιρειών που κινδυνεύουν από έκρηξη στις τιμές της ενέργειας.

– Το 25 τοις εκατό των εταιρειών μεταφέρουν ήδη την παραγωγή τους στο εξωτερικό.

Οι τιμές των παραγωγών αγαθών στη Γερμανία αυξάνονται περισσότερο από 37,2 τοις εκατό σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη βιομηχανική χώρα. Οι ΗΠΑ ανέρχονται μόνο στο +15,5 τοις εκατό, η Ευρωχώρα συνολικά στο +18,7 τοις εκατό και η Κίνα μόνο στο +4,2 τοις εκατό.

Η Γερμανία καταστρέφει αυτή τη στιγμή την οικονομική της βάση, την οποία ολόκληρες γενιές προηγούμενων γενιών έχουν χτίσει επίπονα με ιδρώτα και δάκρυα. Εμείς οι Γερμανοί θα κυβερνηθούμε ή θα καταστραφούμε; Αυτή η ερώτηση έρχεται στο μυαλό.

Εάν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση γύρω από τον καγκελάριο Scholz, τον αντικαγκελάριο Habeck και τον υπουργό Εξωτερικών Baerbock ήταν αυτοκαθορισμένη και καθοδηγούμενη από την λογική, δύσκολα θα μπορούσε να παραμείνει στην πορεία.

Αυτό το κυβερνητικό μάθημα κινδυνεύει με μπλακ άουτ, ελλείψεις ρεύματος, ελλείψεις φυσικού αερίου, ελλείψεις AdBlue για πετρελαιοκίνητα οχήματα και πολλά, πολλά άλλα. Η Γερμανία οδηγείται στον τοίχο. Αυτό δεν μπορεί να εξηγηθεί με βλακεία και άγνοια. Οι υπεύθυνοι πρέπει να κατονομάζονται με σαφήνεια και να λογοδοτούν. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί άγνοια.

Ο Thorsten Schulte είναι μια φωνή λογικής για τις επιχειρήσεις και την πολιτική στην Ευρώπη. Είναι συγγραφέας βιβλίων όπως « Απώλεια ελέγχου – Ποιος μας απειλεί και πώς προστατεύουμε τον εαυτό μας » (μπεστ σέλερ του Spiegel νούμερο 1, με πρόλογο του Willy Wimmer) και «Εξωτερικά αποφασισμένοι: 120 χρόνια ψέματος και εξαπάτησης» (https://rtde.live/meinung/148665-ist-olaf-scholz-fremdbestimmt-geheimpapier/, https://attikanea.info/%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%AD%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF%CE%B3%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CF%84/ ).

 

Alexander Dugin: Είμαστε αντιμέτωποι με τον «πολιτισμό του Αντίχριστου». Ο ρόλος Ρωσίας είναι να ενώσει πιστούς διαφορετικών θρησκειών στην αποφασιστική μάχη!

Το τελευταίο άρθρο του καθηγητή Alexander Dugin μετά τις εξελίξεις στο Χάρκοβο. Σε αυτό διατείνεται ότι: Είμαστε αντιμέτωποι με τον «πολιτισμό του Αντίχριστου». Ο ρόλος Ρωσίας είναι να ενώσει πιστούς διαφορετικών θρησκειών στην αποφασιστική μάχη!

Η επίθεση σε περιοχή Χάρκοβο είναι η αρχή πλήρους πολέμου Δύσης εναντίον μας. Θα μας αποτελειώσουν στο έδαφος μας, επιμένοντας σε άνευ όρων παράδοση»,«από-ιμπεριαλισμό», διαμελισμό Ρωσίας. Στα πρόθυρα του Γ΄ Παγκόσμιου… Επιμένει στην Πολιτική του Εσχατολογία. Τις τελευταίες ημέρες, υπήρξαν σημαντικές αλλαγές στην ισορροπία δυνάμεων στην Ουκρανία. Αυτό πρέπει να εξεταστεί στο σύνολό του.

Οι αντεπιθέσεις του Κιέβου ήταν γενικά αποτυχημένες στην περιοχή Χερσώνας, αλλά, δυστυχώς, επιτυχείς στην περιοχή του Χάρκοβο. Είναι η κατάσταση στην περιοχή του Χάρκοβο και η αναγκαστική υποχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων που είναι το σημείο καμπής.

Αν αφήσουμε τώρα στην άκρη τις ψυχολογικές επιπτώσεις και την φυσική εμπειρία των πατριωτών, θα πρέπει να καταγραφεί ότι σε ολόκληρη την ιστορία του NWO έχουμε φτάσει στο σημείο χωρίς επιστροφή.

Όλοι συνιστούν τώρα την λήψη έκτακτων μέτρων για να αντιστραφεί η κατάσταση, και ορισμένες από αυτές τις προτάσεις είναι αρκετά ορθολογικές. Δεν προσποιούμαστε ότι είμαστε πρωτότυποι με κανέναν τρόπο, αλλά θα προσπαθήσουμε μόνο να συνοψίσουμε τα πιο θεμελιώδη σημεία και συστάσεις και να τα τοποθετήσουμε στο παγκόσμιο γεωπολιτικό πλαίσιο.

Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου, στον οποίο η Δύση μας ωθεί με εμμονή. Και αυτό δεν είναι πια φόβος ή προσδοκία, αυτό είναι γεγονός. Η Ρωσία βρίσκεται σε πόλεμο με τη συλλογική Δύση, με το ΝΑΤΟ και τους συμμάχους τους (αν και όχι με όλους – η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν τη δική τους θέση, και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως η Γαλλία και η Ιταλία, αλλά όχι μόνο, δεν θέλουν να συμμετάσχουν ενεργά στον πόλεμο με την Ρωσία). Και όμως η απειλή ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου πλησιάζει.

Το αν πρόκειται για την χρήση πυρηνικών όπλων είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Αλλά η πιθανότητα ενός πυρηνικού Αρμαγεδδώνα αυξάνεται καθημερινά. Είναι απολύτως σαφές, και πολλοί Αμερικανοί στρατιωτικοί ηγέτες (όπως ο πρόσφατα πρώην διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη, Μπεν Χότζς) το διακηρύσσουν ανοιχτά, ότι η Δύση δεν θα είναι πλέον ικανοποιημένη ακόμη και με την πλήρη αποχώρησή μας από το έδαφος του πρώην Ουκρανία, θα μας αποτελειώσουν στο έδαφός μας, επιμένοντας σε «άνευ όρων παράδοση» (Γενς Στόλτενμπεργκ), «απο-ιμπεριαλισμό» (Μπεν Χότζες), διαμελισμό της Ρωσίας.

Το 1991 μ.Χ., η Δύση ήταν ικανοποιημένη με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και την ιδεολογική μας συνθηκολόγηση, κυρίως με την υιοθέτηση της δυτικής φιλελεύθερης ιδεολογίας, του πολιτικού συστήματος και της οικονομίας υπό την ηγεσία δυτικών επιμελητών. Σήμερα, για την Δύση, η κόκκινη γραμμή είναι η ύπαρξη της πιο κυρίαρχης Ρωσίας -ακόμη και στη χώρα ακόμη και εντός των συνόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Η αντεπίθεση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην περιοχή του Χάρκοβο είναι ένα άμεσο πλήγμα από τη Δύση κατά της Ρωσίας. Όλοι γνωρίζουν ότι αυτή η επίθεση οργανώθηκε, προετοιμάστηκε και εξοπλίστηκε από την στρατιωτική διοίκηση των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ και έγινε υπό την άμεση επίβλεψή τους.

Δεν πρόκειται μόνο για την χρήση στρατιωτικού εξοπλισμού του ΝΑΤΟ, αλλά και για την άμεση συμμετοχή δυτικών στρατιωτικών διαστημικών πληροφοριών, μισθοφόρων και εκπαιδευτών. Στα μάτια της Δύσης, αυτή είναι η αρχή του «τέλους μας». Εφόσον έχουμε εγκαταλείψει την αργοπορία στην άμυνα των εδαφών που έχουμε υπό τον έλεγχό μας στην περιοχή του Χάρκοβο, μπορούμε να νικηθούμε περαιτέρω. Αυτή δεν είναι μια μικρή επιτυχία της αντεπίθεσης του Κιέβου, αυτή είναι η πρώτη απτή επιτυχία του Drang nach Osten των δυνάμεων του ΝΑΤΟ.

Φυσικά, μπορεί κανείς να προσπαθήσει να το αποδώσει σε προσωρινές «τεχνικές δυσκολίες» και να αναβάλει την ουσιαστική ανάλυση της κατάστασης για αργότερα. Αλλά αυτό μόνο θα καθυστερήσει την συνειδητοποίηση ενός τετελεσμένου γεγονότος και, κατά συνέπεια, θα μας αποδυναμώσει και θα μας αποθαρρύνει τους ίδιους.

Ως εκ τούτου, αξίζει να παραδεχτούμε εν ψυχρώ: η Δύση μας κήρυξε τον πόλεμο και ήδη τον διεξάγει. Δεν επιλέξαμε αυτόν τον πόλεμο, δεν τον θέλαμε. Το 1941 μ.Χ., επίσης δεν θέλαμε πόλεμο με την ναζιστική Γερμανία και αρνηθήκαμε να πιστέψουμε σε αυτόν μέχρι το τέλος.

Αλλά στην τρέχουσα κατάσταση, όταν γίνεται de facto εναντίον μας, αυτό δεν έχει καθοριστική σημασία. Τώρα είναι σημαντικό μόνο να το κερδίσουμε, έχοντας υπερασπιστεί το δικαίωμα της Ρωσίας να υπάρχει.

Η NVO ως περιορισμένη επιχείρηση για την απελευθέρωση του Donbass και ορισμένων εδαφών της Novorossia ολοκληρώθηκε. Σταδιακά εξελίχθηκε σε έναν πλήρη πόλεμο με την Δύση, όπου, στην πραγματικότητα, το ίδιο το τρομοκρατικό ναζιστικό καθεστώς του Κιέβου διαδραματίζει μόνο καθοριστικό ρόλο.

Μια προσπάθεια πολιορκίας και απελευθέρωσης ορισμένων εδαφών της Novorossiya που ελέγχονται από τους Ουκρανούς Ναζί, διατηρώντας αμετάβλητη την υπάρχουσα γεωπολιτική ισορροπία δυνάμεων στον κόσμο, καθώς μια τεχνική επιχείρηση απέτυχε, και να προσποιηθούμε ότι απλώς συνεχίζουμε το NMD – κάπου στην περιφέρεια της προσοχής του κοινού – το περαιτέρω είναι απλώς άσκοπο.

Ενάντια στην θέλησή μας, βρισκόμαστε τώρα σε πόλεμο και αυτό ισχύει για κάθε πολίτη της Ρωσίας: ο καθένας μας βρίσκεται κάτω από το όπλο του εχθρού, τρομοκράτη, ελεύθερου σκοπευτή, DRG.

Ταυτόχρονα, η κατάσταση είναι τέτοια που, με όλη την επιθυμία, είναι αδύνατο να επιστρέψουν τα πάντα στις αρχικές συνθήκες – μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου 2022 μ.Χ. Αυτό που συνέβη είναι μη αναστρέψιμο και δεν πρέπει να φοβόμαστε καν τυχόν παραχωρήσεις ή συμβιβασμούς εκ μέρους μας. Ο εχθρός θα δεχτεί μόνο την πλήρη παράδοση, υποδούλωση, εξάρθρωση, κατοχή. Οπότε απλά δεν έχουμε επιλογή.

Το τέλος του NWO σημαίνει την ανάγκη για βαθείς μετασχηματισμούς ολόκληρου του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος της σύγχρονης Ρωσίας – την μεταφορά της χώρας σε στρατιωτική βάση – στην πολιτική, την οικονομία, τον πολιτισμό και τη σφαίρα πληροφοριών. Το NWO θα μπορούσε να παραμείνει σημαντικό, αλλά όχι το μοναδικό περιεχόμενο της ρωσικής δημόσιας ζωής. Ο πόλεμος με τη Δύση υποτάσσει τα πάντα.

ΚΑΥΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ.

1 – ΛΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΤΟΝΕΤΣΚ, ΛΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ LUGANSK, ΧΩΡΟΙ SVO.

2 – Υπερδνειστερία ΜΟΛΔΑΒΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

3 – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΜΠΧΑΖΙΑΣ.

4 – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΟΣΕΤΙΑΣ.

5 – ΝΑΓΚΟΡΝΟ-ΚΑΡΑΜΠΑΧ.

Η Ρωσία βρέθηκε σε κατάσταση ιδεολογικού πολέμου. Οι αξίες που πρεσβεύει η παγκοσμιοποιημένη Δύση – LGBT, νομιμοποίηση διαστροφών, ναρκωτικά, συγχώνευση ανθρώπου και μηχανής, πλήρης ανάμειξη κατά την ανεξέλεγκτη μετανάστευση κ.λπ. – είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την στρατιωτικοπολιτική ηγεμονία και το μονοπολικό της σύστημα.

Ο δυτικός φιλελευθερισμός και η παγκόσμια στρατιωτικοπολιτική και οικονομική κυριαρχία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ είναι ένα. Το να πολεμάμε με την Δύση και να αποδεχόμαστε (έστω και εν μέρει) τις αξίες της, στο όνομα των οποίων διεξάγει έναν πόλεμο εναντίον μας, έναν πόλεμο αφανισμού, είναι απλώς παράλογο.

Η δική μας ολοκληρωμένη ιδεολογία δεν θα μας «χρήσιμο» απλώς σήμερα. Αν δεν γίνει, θα χάσουμε. Η Δύση θα συνεχίσει να μας επιτίθεται από έξω, με τα χέρια οπλισμένων και εκπαιδευμένων Ουκρανών Ναζί, και από μέσα – με τα χέρια της πέμπτης, ακόμα φιλελεύθερης στήλης, διαφθείροντας επιδέξια την συνείδηση ​​και διαφθείροντας την ψυχή της νεότερης γενιάς. Χωρίς την δική μας ιδεολογία, που θα ορίζει ξεκάθαρα ποιος είναι φίλος και ποιος εχθρός, θα βρεθούμε σε μια τέτοια κατάσταση σχεδόν ανίσχυροι.

Η ιδεολογία πρέπει να διατυπωθεί με γενικούς όρους άμεσα και η ουσία της πρέπει να είναι η πλήρης και άμεση απόρριψη της ιδεολογίας της Δύσης, της παγκοσμιοποίησης και του ολοκληρωτικού φιλελευθερισμού, με όλα τα εργαλειακά υποείδη της – συμπεριλαμβανομένου του νεοναζισμού, του ρατσισμού και του εξτρεμισμού.

Η κινητοποίηση είναι αναπόφευκτη. Ο πόλεμος αφορά όλες και όλους. Ωστόσο, επιστράτευση δεν σημαίνει αναγκαστική αποστολή στρατευσίμων στο μέτωπο. Αυτό μπορεί να αποφευχθεί -για παράδειγμα, μέσω της συγκρότησης ενός ολοκληρωμένου Εθελοντικού Κινήματος- με τα απαραίτητα οφέλη και την κρατική στήριξη.

Πρέπει να στοιχηματίσουμε στους βετεράνους, στην ειδική υποστήριξη στους στρατιώτες της Novorossiya. Η Ρωσία έχει λίγους, αλλά υπάρχουν υποστηρικτές στο εξωτερικό. Δεν πρέπει να διστάσουμε να σχηματίσουμε αντιναζιστικές αντι-παγκοσμιοποιητικές διεθνείς ταξιαρχίες από έντιμους ανθρώπους από τις χώρες της Ανατολής και της Δύσης.

Αλλά το κυριότερο είναι ότι οι Ρώσοι δεν πρέπει να υποτιμώνται. Είμαστε ήρωας λαός. Με μεγάλο τίμημα, αλλά τρομερό εχθρό, κερδίσαμε περισσότερες από μία ή δύο φορές στην ένδοξη ιστορία μας. Θα κερδίσουμε και αυτή τη φορά, αν αυτή την φορά γίνει δημοφιλής ο πόλεμος κατά της Δύσης. Είναι οι λαϊκοί πόλεμοι που κερδίζουμε – πόλεμοι στους οποίους ένα γιγάντιο έθνος αφυπνίζεται για να συμμετάσχει.

Η κινητοποίηση συνεπάγεται πλήρη αλλαγή στην πολιτική πληροφόρησης. Οι κανόνες της ειρήνης (στην πραγματικότητα, η τυφλή αντιγραφή δυτικών ψυχαγωγικών προγραμμάτων και στρατηγικών που μόνο διαφθείρουν την κοινωνία) πρέπει να καταργηθούν.

Η τηλεόραση και τα ΜΜΕ γενικότερα θα πρέπει να γίνουν πατριωτικά εργαλεία κινητοποίησης εν καιρώ πολέμου. Όλες οι συναυλίες είναι για το μπροστινό μέρος, το ίδιο το να είσαι πίσω είναι επίσης για μπροστά. Αυτό αρχίζει ήδη σταδιακά, αλλά μέχρι στιγμής επηρεάζει μόνο ένα μικρό μέρος των καναλιών. Και πρέπει να είναι παντού.

Πολιτισμός, ενημέρωση, εκπαίδευση, διαφωτισμός, πολιτική, κοινωνική σφαίρα – όλα πρέπει να λειτουργήσουν ομόφωνα για τον πόλεμο, δηλαδή για την Νίκη. Οποιοδήποτε κυρίαρχο κράτος μπορεί να εκδώσει όσο εθνικό νόμισμα χρειάζεται. Αν είναι πραγματικά κυρίαρχο. Ένας πόλεμος με την Δύση δεν έχει νόημα να συνεχιστούν τα οικονομικά παιχνίδια σύμφωνα με τους κανόνες της.

Η οικονομία εν καιρώ πολέμου δεν μπορεί παρά να είναι κυρίαρχη. Για να κερδίσετε, θα πρέπει να ξοδέψετε όσα χρήματα χρειάζεστε. Είναι απαραίτητο μόνο να διασφαλιστεί ότι οι εκπομπές συγκεντρώνονται σε ένα ειδικό κύκλωμα σχεδιασμένο για στρατηγικούς σκοπούς. Η διαφθορά σε τέτοιες περιστάσεις θα πρέπει να ταυτίζεται με έγκλημα πολέμου.

Ο πόλεμος και η άνεση είναι ασύμβατα πράγματα. Η άνεση ως στόχος, ως οδηγός ζωής πρέπει να εγκαταλειφθεί. Μόνο οι λαοί που είναι έτοιμοι για κακουχίες μπορούν να κερδίσουν πραγματικούς πλήρεις πολέμους.

Σε τέτοιες καταστάσεις εμφανίζεται πάντα ένας νέος γαλαξίας οικονομολόγων, στόχος του οποίου είναι η διάσωση του κράτους. Αυτό είναι πρώτα απ’ όλα. Τα δόγματα, τα σχολεία, οι μέθοδοι και οι προσεγγίσεις είναι δευτερεύουσες. Μπορείτε να ονομάσετε μια τέτοια οικονομία οικονομία κινητοποίησης ή μπορείτε απλά να την ονομάσετε στρατιωτική.

Οι σύμμαχοι διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο σε κάθε πόλεμο. Σήμερα, η Ρωσία δεν έχει πολλά από αυτά, αλλά υπάρχουν. Πρώτα απ ‘όλα, μιλάμε για εκείνες τις χώρες που απορρίπτουν τη μονοπολική φιλελεύθερη δυτική τάξη. Δηλαδή, για τους υποστηρικτές της πολυπολικότητας – όπως η Κίνα, το Ιράν, η Βόρεια Κορέα, η Σερβία, η Συρία, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, το Μάλι και επίσης, σε κάποιο βαθμό, η Ινδία, η Τουρκία, ορισμένες ισλαμικές, αφρικανικές και λατινοαμερικανικές χώρες ( κυρίως Κούβα, Νικαράγουα, Βενεζουέλα).

Κατά την συνεργασία μαζί τους, είναι απαραίτητο να κινητοποιηθούν όλοι οι διαθέσιμοι πόροι, όχι μόνο η επαγγελματική, αλλά και η λαϊκή διπλωματία. Και για αυτό, πάλι, χρειάζεται ιδεολογία. Πρέπει να πείσουμε τους συμμάχους ότι αποφασίσαμε να σπάσουμε αμετάκλητα την παγκοσμιοποίηση και την δυτική ηγεμονία και είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε μέχρι το τέλος για την οικοδόμηση ενός πολυπολικού κόσμου.

Εδώ πρέπει να είμαστε συνεπείς και αποφασιστικοί. Ο καιρός για ντεμί καταστάσεις και συμβιβασμούς έχει τελειώσει. Ο πόλεμος της Δύσης εναντίον της Ρωσίας διχάζει την ανθρωπότητα σε διαφορετικές πλευρές των οδοφραγμάτων.

Η κεντρική στιγμή της παγκόσμιας αντιπαράθεσης που έχει ξεκινήσει είναι η πνευματική, θρησκευτική πτυχή. Η Ρωσία βρέθηκε σε κατάσταση πολέμου με έναν θεομάχο αντιθρησκευτικό πολιτισμό που ανατρέπει τα ίδια τα θεμέλια των πνευματικών και ηθικών αξιών – Θεό, Εκκλησία, οικογένεια, φύλο, άνθρωπο.

Με όλες τις διαφορές μεταξύ της Ορθοδοξίας, του παραδοσιακού Ισλάμ, του Ιουδαϊσμού, του Ινδουισμού ή του Βουδισμού, όλες οι θρησκείες και οι πολιτισμοί που χτίζονται πάνω τους αναγνωρίζουν τη θεϊκή αλήθεια, την υψηλή πνευματική και ηθική αξιοπρέπεια ενός ατόμου, τιμούν τις παραδόσεις και τους θεσμούς – το κράτος, την οικογένεια, την κοινότητα. Η σύγχρονη Δύση τα έχει καταργήσει όλα αυτά, αντικαθιστώντας τα με την εικονική πραγματικότητα, τον ακραίο ατομικισμό, την καταστροφή του φύλο, την καθολική επιτήρηση, μια ολοκληρωτική «κουλτούρα ακύρωσης», μια κοινωνία της μεταλήθειας.

Ο ανοιχτός σατανισμός και ο καθαρός ρατσισμός ανθίζουν στην Ουκρανία και η Δύση υποστηρίζει μόνο αυτό. Έχουμε να κάνουμε με αυτό που οι ορθόδοξοι γέροντες αποκαλούν «πολιτισμό του Αντίχριστου». Ως εκ τούτου, ο ρόλος της Ρωσίας είναι να ενώσει πιστούς διαφορετικών θρησκειών σε αυτή την αποφασιστική μάχη.

Δεν πρέπει να περιμένετε μέχρι ο παγκόσμιος εχθρός να καταστρέψει το σπίτι σας, να σκοτώσει τον άντρα, τον γιο ή την κόρη σας… Κάποια στιγμή θα είναι πολύ αργά. Προς Θεού να μην ζήσουμε μια τέτοια στιγμή. Η επίθεση του εχθρού στην περιοχή του Χάρκοβο είναι ακριβώς αυτό, ακριβώς αυτό. Η αρχή ενός πλήρους πολέμου της Δύσης εναντίον μας.

Η Δύση επιδεικνύει την πρόθεση της να ξεκινήσει έναν πόλεμο εξόντωσης εναντίον μας – έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Πρέπει να συγκεντρώσουμε όλο το βαθύτερο εθνικό μας δυναμικό για να αποκρούσουμε αυτήν την επίθεση. Με όλα τα μέσα – σκέψη, στρατιωτική δύναμη, οικονομία, πολιτισμός, τέχνη, εσωτερική κινητοποίηση όλων των κρατικών δομών και του καθενός μας (https://romioitispolis.gr/alexander-dugin-eimaste-antimetopoi-me-ton-politismo-toy-antichristoy-o-rolos-rosias-einai-na-enosei-pistoys-diaforetikon-thriskeion-stin-apofasistiki-machi/).

 

Ό.Σολτς θέλει η Γερμανία να αποκτήσει ξανά τον ισχυρότερο στρατό στην Ευρώπη. Ο Γερμανικός στρατός πρέπει να γίνει ο ακρογωνιαίος λίθος της άμυνας στην Ευρώπη».

Η Γερμανία είναι το πολυπληθέστερο έθνος, με τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη και βρίσκεται στο κέντρο της ηπείρου και γι’ αυτό «οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να γίνουν ο ακρογωνιαίος λίθος της συμβατικής άμυνας στην Ευρώπη και η καλύτερα εξοπλισμένη δύναμη στην Ευρώπη», δήλωσε ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς και τόνισε ότι η βασική αποστολή της Bundeswehr είναι η υπεράσπιση της ελευθερίας στην Ευρώπη.

Μιλώντας στην Διάσκεψη των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Βερολίνο, ο κ. Σολτς επισήμανε ότι η Bundeswehr πρέπει να επιστρέψει στη βασική της αποστολή, της εθνικής και συμμαχικής άμυνας. «Όλα τα άλλα καθήκοντα πρέπει να υποτάσσονται σε αυτό», δήλωσε και αναφέρθηκε στο έργο των ενόπλων δυνάμεων στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, ακόμη και στον εμβολιασμό κατά την περίοδο της πανδημίας.

«Ένας καλός στρατός όπως η Bundeswehr πρέπει να μπορεί να τα κάνει όλα αυτά, αλλά αυτή δεν είναι η βασική σας αποστολή! Η βασική σας αποστολή είναι η υπεράσπιση της ελευθερίας στην Ευρώπη», πρόσθεσε ο καγκελάριος.

«Η Ρωσία του Πούτιν – προετοιμαζόμαστε για αυτό στο ΝΑΤΟ – είναι αυτή την στιγμή η μεγαλύτερη απειλή για τη Συμμαχία μας (…) Ένας πρώην Υπουργός Άμυνας της Γερμανίας μπορεί να πίστευε ότι περιστοιχιζόμαστε μόνο από φίλους», υπογράμμισε και έκανε λόγο για μια «ισχυρά εξοπλισμένη πυρηνική δύναμη η οποία επιχειρεί δια της βίας να χαράξει εκ νέου τα σύνορα στην Ευρώπη και μόνο κάποιος που δεν ακούει και δεν διαβάζει τα ΜΜΕ μπορεί να το αμφισβητήσει».

Ο Ο.Σολτς αναφέρθηκε ακόμη στην αποφασιστικότητα της Γερμανίας να αναλάβει ηγετική ευθύνη για την ασφάλεια της ηπείρου, αλλά και για την ανάγκη ισχυρότερου ρόλου της Ευρώπης στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό τον σκοπό, συνέχισε, είναι απαραίτητη η αναθεώρηση των Γερμανικών κανονισμών εξαγωγών οπλικών συστημάτων.

Οι ισχύοντες, όπως είπε, παρεμποδίζουν την Ευρωπαϊκή συνεργασία στον τομέα, καθώς τα από κοινού ανεπτυγμένα όπλα για εξαγωγές υπόκεινται σε αυστηρούς κανόνες – προς δυσαρέσκεια ορισμένων χωρών – εταίρων με χαλαρότερους κανονισμούς.

«Μια ισχυρότερη συνεργασία στον τομέα των εξοπλισμών θα ήταν εφικτή αν – και αυτό είναι απόλυτη προϋπόθεση – καταφέρουμε να αναθεωρήσουμε τις εθνικές μας επιφυλάξεις και τους κανονισμούς σχετικά με την εξαγωγή και την χρήση αμυντικών συστημάτων κοινής κατασκευής», σημείωσε ο καγκελάριος και ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «μπορεί κάποιοι να εκπλαγούν, αλλά η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι έτοιμη για αυτό» (https://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/o-solts-thelei-i-germania-na-apoktisei-ksana-ton-isxyrotero-strato-stin-eyropi/).

Έγγραφο RAND: Οι ΗΠΑ προκάλεσαν την κρίση στην Ουκρανία για να γονατίσουν οικονομικά την ΕΕ. Τι αναφέρει Σουηδική εφημερίδα.

Έγγραφο, του κέντρου ερευνών  RAND που δημοσιεύει η Σουηδική εφημερίδα Nya Dagbladet, αναφέρει ότι  οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν την Ουκρανία για να υποχρεώσουν την Ρωσία να παρέμβει στρατιωτικά και έπειτα να επιβάλουν κυρώσεις που θα οδηγήσουν την Ευρώπη στην εξαθλίωση.

«Συγκλονιστικό έγγραφο: Πώς οι ΗΠΑ σχεδίασαν τον πόλεμο και την ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη», είναι ο τίτλος που δίνει η εφημερίδα στην συγκεκριμένη αποκάλυψη. Μιλάει για διαρροή πληροφοριών από το αναλυτικό κέντρο RAND το οποίο βρίσκεται κοντά στην κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Το έγγραφο αναφέρει ότι η επιθετική εξωτερική πολιτική της Δύσης που ακολουθείται στην Ουκρανία θα αναγκάσει τη Ρωσία να επέμβει στρατιωτικά. Στόχος της Ουάσιγκτον είναι να κηρύξει την Ρωσία επιτιθέμενη και να εισαγάγει ένα πακέτο κυρώσεων που έχει προετοιμαστεί από καιρό.

Σε αυτό το σενάριο, η οικονομία της ΕΕ «αναπόφευκτα θα καταρρεύσει», αναφέρεται. Συνοπτικά: Το συγκλονιστικό ντοκουμέντο: Πώς οι ΗΠΑ σχεδίασαν τον πόλεμο και την ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη.

Σε κάτι που φαίνεται να είναι μια εξαιρετική εσωτερική διαρροή από την κοντινή στην Αμερικάνικη κυβέρνηση δεξαμενή σκέψης RAND Corporation, που είναι γνωστό μεταξύ άλλων ότι ήταν πίσω από την Αμερικανική στρατηγική για την εξωτερική και αμυντική πολιτική κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, δίνεται λεπτομερής περιγραφή του τρόπου με τον οποίο η ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη σχεδιάστηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το έγγραφο, με ημερομηνία Ιανουαρίου, αναγνωρίζει ότι η επιθετική εξωτερική πολιτική που ακολουθείται στην Ουκρανία θα εξαναγκάσει  την Ρωσία να επέμβει στρατιωτικά στην χώρα. Σκοπός, εξηγούν, είναι να εισαχθεί ένα πακέτο κυρώσεων που έχει προετοιμαστεί εδώ και πολύ καιρό.

Η οικονομία της ΕΕ, αναφέρει το έγγραφο, «αναπόφευκτα θα καταρρεύσει» ως αποτέλεσμα αυτού πόροι έως και 900 δισεκατομμύρια δολάρια μπορούν να εισρεύσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και ότι η καλά μορφωμένη Ευρωπαϊκή νεολαία θα αναγκαστεί να μεταναστεύσει.

Ο κύριος στόχος που περιγράφουν είναι να διχάσουν την Ευρώπη – ειδικά την Γερμανία και την Ρωσία – και να καταστρέψουν την ευρωπαϊκή οικονομία με το να βάλουν δικούς τους ανθρώπους  στις ηγεσίες των χωρών  προκειμένου να σταματήσουν τον Ρωσικό ενεργειακό εφοδιασμό στην Ήπειρο.

Στο  ίδιο έγγραφο υπάρχουν πάντως και χαρακτηρισμοί όπως ότι η Γερμανία είναι χώρα με περιορισμένη κυριαρχία, ή ότι ο Μπάιντεν κινδυνεύει με καθαίρεση,  ώστε κάποιοι να μιλούν  για ψευδές έγγραφο, που μπορεί και να είναι, αλλά το σενάριο δεν ακούγεται καθόλου απίθανο, ασχέτως της αυθεντικότητας ή όχι του εγγράφου (https://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/eggrafo-rand-oi-ipa-prokalesan-ti-krisi-stin-oukrania-gia-na-gonatisoun-oikonomika-tin-ee/).

ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΟΚ ΟΙ ΗΠΑ ΜΑΓΕΙΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΕ ΠΡΟΚΑΛΩΝΤΑΣ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ!

Πλήρης επιβεβαίωση του Ν από τις Σουηδικές αποκαλύψεις για τους "χρήσιμους ηλίθιους" της Ευρώπης, που αντί να στηρίξουν μια Ευρω-Ρωσική Συνεργασία και να προλάβουν την εισβολή της Ρωσίας, πιάστηκαν τελικά σε πόλεμο μαζί της, για τον χατίρι των ΗΠΑ και του ηθοποιού Ζελένσκι, που παίζοντας τέλεια τον ρόλο του, τραβάει μία - μία Ευρωπαϊκή χώρα και μία - μία ευρωπαϊκή κυβέρνηση στον γκρεμό, οδηγώντας σε απόλυτο οικονομικό και κοινωνικό χάος την Ε.Ε....

Λέγαμε μάλιστα τότε χαρακτηριστικά και στο ραδιόφωνο, ότι οι ΗΠΑ έδωσαν κυριολεκτικά την Ουκρανία στην Ρωσία, για να σύρουν την Γερμανία και την Ε.Ε. σε σύγκρουση με τον Πούτιν, ώστε να τις αποδυναμώσουν πλήρως, όπως είχαν επιχειρήσει και με την Κρίση του Ευρώ, που είχαν ξεκινήσει προγραμματισμένα το 2009 μ.Χ.-2010 μ.Χ. από την Ελλάδα...

Και μόνο το Μακεδονικό Κόμμα διείδε τότε τον κίνδυνο, "διάβασε" τα σχέδια και έσπευσε, 9 μέρες πριν την εισβολή, να ζητήσει από την Ελληνική κυβέρνηση να θέσει δημόσια και προκαταβολικά βέτο, σε οποιαδήποτε μελλοντική αίτηση της Ουκρανίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, ακριβώς για να ακυρώσει την αιτία και την πρόθεση εισβολής της Ρωσίας και να προλάβει έτσι την Ευρωπαϊκή και Ελλαδική αυτοκαταστροφή... 

ΟΙ ΗΠΑ ΕΣΠΡΩΞΑΝ ΤΟΝ ΤΑΥΡΟ

Ειδικότερα, παγκόσμιο σοκ προκαλεί το δημοσίευεμα (13-9-2022 μ.Χ.) της Σουηδικής Nya Dagbladet (Νίγια Ναγκμπλάντετ) για Αμερικανικό σχέδιο εξόντωσης της Γερμανίας και της Ε.Ε. (και άρα του ευρώ), με εσκεμμένη πρόκληση της Ρωσικής επίθεσης στην Ουκρανία!

Το Σουηδικό ΜΜΕ, επικαλείται μυστική αναφορά του περίφημου αμερικανικού "RAND Croporation", που αποτελεί παρακλάδι της CIA και δεξαμενή ανάλυσης και σκέψης για τις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ.

Η ανάλυση του RAND, που είχε εκδοθεί στις 25 Ιανουάριου του 2022 μ.Χ., έναν μήνα πριν την μεγάλη Ρωσική Εισβολή στην Ουκρανία (24-2-2022 μ.Χ.), αναγνωρίζει ότι η αμερικανική επιθετική εξωτερική πολιτική που ακολουθείται στην Ουκρανία, θα πίεζε τελικά την Ρωσία να αναγκαστεί να επέμβει στρατιωτικά στην χώρα! Όπως και έγινε!

Σκοπός, αναφέρει το έγγραφο, ήταν να εισαχθεί ένα πακέτο κυρώσεων που είχε προετοιμαστεί  πολύ καιρό πριν, με στόχο η οικονομία της ΕΕ, "αναπόφευκτα να καταρρεύσει", ενώ παράλληλα, υπολογίζονταν πως πόροι έως και 9 τρισεκατομμύρια δολάρια θα εισρέαν τότε στις Ηνωμένες Πολιτείες και ότι η ιδιαίτερα μορφωμένη ευρωπαϊκή νεολαία θα αναγκαζόταν να μεταναστεύσει!

Ο κύριος στόχος, όπως περιγράφεται,  ήταν να διχάσουν την Ευρώπη - ειδικά την Γερμανία και την Ρωσία - και να καταστρέψουν την ευρωπαϊκή οικονομία, με το να βάλουν χρήσιμους ηλίθιους στην πολιτική, για να σταματήσουν τις Ρωσικές ενεργειακές προμήθειες στην Ε.Ε.!

ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Στο εμπιστευτικό έγγραφο που υπογράφει η RAND, υπό τον τίτλο έναρξης «Αποδυναμώστε την Γερμανία, ενισχύστε τις ΗΠΑ», πιστεύεται ότι υπάρχει «επείγουσα ανάγκη» για εισροή πόρων από το εξωτερικό για την διατήρηση της Αμερικανικής οικονομίας γενικά, αλλά «ειδικά για το τραπεζικό σύστημα». "Μόνο οι ευρωπαϊκές χώρες που δεσμεύονται από τις δεσμεύσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ μπορούν να μας τις παρέχουν, χωρίς σημαντικό στρατιωτικό και πολιτικό κόστος ".

Το μεγαλύτερο εμπόδιο σε αυτό, σύμφωνα με τη RAND, είναι η αυξανόμενη ανεξαρτησία της Γερμανίας. Μεταξύ άλλων, επισημαίνεται ότι το Brexit έχει δώσει στην Γερμανία μεγαλύτερη ανεξαρτησία και έχει δυσκολέψει τις ΗΠΑ να επηρεάσουν τις αποφάσεις των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.

Ένας βασικός στόχος που διαπερνά την κυνική στρατηγική είναι πάνω απ' όλα η καταστροφή της συνεργασίας μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας, αλλά και Γαλλίας. "Αν πετύχει (η συνεργασία) θα κάνει την Ευρώπη όχι μόνο οικονομικό, αλλά και πολιτικό ανταγωνιστή των Ηνωμένων Πολιτειών", δηλώνει.

Μόνος τρόπος: «Σύρετε και τις δύο πλευρές σε πόλεμο στην Ουκρανία». Για να συντρίψει αυτή την πολιτική απειλή, παρουσιάζεται ένα στρατηγικό σχέδιο που στοχεύει πρωτίστως στην καταστροφή της Γερμανικής οικονομίας.

"Η διακοπή των Ρωσικών προμηθειών θα μπορούσε να δημιουργήσει μια συστηματική κρίση που θα ήταν καταστροφική για την Γερμανική οικονομία και έμμεσα για ολόκληρη την ΕΕ", αναφέρουν και πιστεύουν ότι το κλειδί είναι να σύρουν τις χώρες της Ευρώπης σε πόλεμο!

Ο μόνος δυνατός τρόπος για να διασφαλιστεί ότι η Γερμανία θα απορρίψει τις ρωσικές ενεργειακές προμήθειες είναι να προσελκύσει και τις δύο πλευρές στην στρατιωτική σύγκρουση στην Ουκρανία. Οι συνεχιζόμενες ενέργειές μας σε αυτή την χώρα θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε στρατιωτική απάντηση από την Ρωσία. Η Ρωσία σαφώς δεν πρόκειται να αφήσει την πίεση του ουκρανικού στρατού στις δημοκρατίες του Ντονμπάς χωρίς στρατιωτική απάντηση. Θα επέτρεπε να παρουσιαστεί η Ρωσία ως το επιθετικό μέρος και στη συνέχεια να εφαρμοστεί ολόκληρο το ήδη προετοιμασμένο πακέτο κυρώσεων".

Τα πράσινα κόμματα θα κάνουν την Γερμανία να «πέσει στην παγίδα». Συγκεκριμένα, τα πράσινα κόμματα στην Ευρώπη περιγράφονται ως εύκολα χειραγωγούμενα για να κάνουν την δουλειά του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Προϋπόθεση για να πέσει "η Γερμανία σε αυτή την παγίδα είναι ο πρωταγωνιστικός ρόλος των πράσινων κομμάτων και ιδεολογιών στην Ευρώπη. Το γερμανικό περιβαλλοντικό κίνημα είναι ένα έντονα δογματικό, αν όχι φανατικό, κίνημα, που τους κάνει πολύ εύκολο να αγνοήσουν τα οικονομικά επιχειρήματα", γράφει, επικαλούμενη την σημερινή Υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας, Αναλένα Μπέρμποκ, και τον Υπουργό Κλίματος, Ρόμπερτ Χάμπεκ, ως παραδείγματα αυτού του τύπου πολιτικών.

"Τα προσωπικά χαρακτηριστικά και η έλλειψη επαγγελματισμού καθιστούν δυνατό να υποθέσουμε ότι είναι αδύνατο για αυτούς να παραδεχτούν εγκαίρως τα δικά τους λάθη. Έτσι, θα αρκεί να διαμορφωθεί γρήγορα μια εικόνα των μέσων ενημέρωσης για τον επιθετικό πόλεμο του Πούτιν -και να γίνουν οι Πράσινοι ένθερμοι και σκληροί υποστηρικτές των κυρώσεων- ένα "κόμμα πολέμου". Θα καταστήσει δυνατή την επιβολή των κυρώσεων χωρίς κανένα εμπόδιο".

Οι συγγραφείς της αμερικανικής ανάλυσης RAND, εκφράζουν την ελπίδα ότι η ζημιά μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας θα είναι τόσο μεγάλη που θα είναι αδύνατο για τις χώρες να αποκαταστήσουν κανονικές σχέσεις αργότερα.

"Μια μείωση του ρωσικού ενεργειακού εφοδιασμού – στην καλύτερη περίπτωση μια πλήρης διακοπή – θα οδηγούσε σε καταστροφικές συνέπειες για την Γερμανική βιομηχανία. Η ανάγκη να παραμεριστούν σημαντικές ποσότητες Ρωσικού φυσικού αερίου για την διατήρηση της θέρμανσης των σπιτιών και των δημόσιων κτιρίων κατά την διάρκεια του χειμώνα θα επιδεινώσει περαιτέρω τις ελλείψεις. Οι διακοπές λειτουργίας στην βιομηχανία θα προκαλέσουν έλλειψη εξαρτημάτων και ανταλλακτικών για την κατασκευή, κατάρρευση των αλυσίδων logistics και αργά ή γρήγορα ένα φαινόμενο ντόμινο.

Αυτό θα επιφέρει όχι μόνο ένα συντριπτικό πλήγμα στην Γερμανική οικονομία, αλλά ολόκληρη η οικονομία της ΕΕ θα καταρρεύσει αναπόφευκτα"!

Επισημαίνουν περαιτέρω τα πλεονεκτήματα των εταιρειών που εδρεύουν στις ΗΠΑ με λιγότερο ανταγωνισμό στην παγκόσμια αγορά, τα πλεονεκτήματα υλικοτεχνικής υποστήριξης και την εκροή κεφαλαίων από την Ευρώπη, εκτιμάται ότι θα είναι σε θέση να ωφελήσει την αμερικανική οικονομία κατά 7-9 τρισεκατομμύρια δολάρια. Επιπλέον, τονίζεται η σημαντική επίδραση ότι πολλοί μορφωμένοι και νέοι Ευρωπαίοι θα αναγκαστούν να μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ.

ΔΙΑΨΕΥΣΗ

Η RAND εξέδωσε βέβαια ένα δελτίο τύπου (14-9-2022 μ.Χ.), διαψεύδοντας την έκθεση. Και ένας δημοσιογραφικός "κανόνας" λέει πως "καμία είδηση δεν πρέπει να θεωρείται αξιόπιστη, εάν προηγουμένως δεν έχει διαψευσθεί επισήμως"... Τώρα αν αναρωτιέται κανείς πώς έπεσε τέτοιο λαυράκι στα χέρια Σουηδών, αρκεί να κοιτάξει πια σύνορα είναι κοντά στην Σουηδία...

Γεγονός είναι πάντως πως και Γερμανοί και Ευρωπαίοι, αλλά και οι Ρώσοι, έπεσαν στην παγίδα και αλληλοεξοντώνονται... Γιατί και η Ρωσία αποδυναμώνεται, χάνοντας χιλιάδες στρατιώτες, ενώ αρχίζει να μπαίνει σε εξάρτηση υπό την Κίνα, με ότι αυτό συνεπάγεται για το σύντομο μέλλον. Ποιος άλλωστε μπορεί να κοιμάται ήσυχος, όταν δίνει τα κλειδιά στον "δράκο";

Είναι λοιπόν διπλό συμφέρον και για Γερμανία/Ε.Ε. και για Ρωσία, να προχωρήσουν αμέσως σε αποκατάσταση σχέσεων και πριν από όλα να ωθήσουν την Ουκρανία σε εκλογή νέας Κυβέρνησης, η οποία και θα διαπραγματευθεί ένα κοινό, λογικό Ευρω-Ρωσικό Σχέδιο Ειρήνης...

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΑ 12 ΜΙΛΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΤΕΘΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ

Το Νοιάζομαι πάντως, λίγο πριν τον πόλεμο, είχε πει τα ίδια, χωρίς "έγγραφα", αλλά με απλή λογική ανάλυση των δεδομένων, των συμφερόντων και των κινήτρων των εμπλεκομένων. Η δε εξέλιξη των γεγονότων μας δυστυχώς μας δικαιώνει, ενώ η Ελλάδα έχει εμπλακεί σε μια ανοησία, αντί να κρατήσει στάση διαμεσολαβητή, όπως είχαμε ζητήσει.

Το Νοιάζομαι όμως τότε, παράλληλα τόνιζε, ότι υπάρχει επίσης Αμερικανικό σχέδιο (δείτε εδώ), από τον καιρό του Τραμπ και πάλι (γιατί την φωτιά των εξοπλισμών στην Ουκρανία την ξεκίνησε ο Τραμπ, ενώ ο ευφυής Ομπάμα την είχε παγώσει, ακριβώς για να μην προκαλέσει επίθεση των Ρώσων), για πρόκληση τουρκικής επίθεσης στην Ελλάδα, μέσω της ώθησής μας σε επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια... Η οποία είναι παγίδα, για να μας επιτεθεί ο Ερντογάν και έτσι να το βγάλουν από την μέση, επιτρέποντας εισβολή σε νησιά μας και ξαναφέρνοντας τους Κεμαλικούς Νατοϊκούς..

Μόνο η ευφυής και οξυδερκής πολιτική σύνεση, η φώτιση του Θεού μόνον, μπορεί να μας βγάλει και αλώβητους και κερδισμένους από τα παιχνίδια των μεγάλων. Άλλωστε την πολιτική και την διπλωματία, εμείς τα γεννήσαμε... Καιρός να τα ξανα-ανακαλύψουμε.

Έτσι, καταληκτικά, πρέπει να ξέρουμε πως πολύ σπάνια η αμερικανική πολιτική καθορίζεται από Προέδρους. Συνήθως, τους φέρνουν προ τετελεσμένων που έχουν σκηνοθετήσει ή έχουν προκαλέσει... Γι΄ αυτό δεν είναι θέμα "Μπάιντεν", για να μην πέσουμε και στην άλλη παγίδα του αντιαμερικανισμού ή του φιλορωσισμού. Πρέπει να παίξουμε συνετά και έξυπνα, ξέροντας ότι την κρίσιμη ώρα θα είμαστε μόνοι και στρατιωτικά και οικονομικά και ενεργειακά...

Γι΄ αυτό ομόνοια, ενότητα, αδελφοσύνη και προσευχή. Να φωτίζει ο Θεός την εκάστοτε Κυβέρνηση, να μας γλιτώνει από παγίδες και παιχνίδια διάλυσης, που φέρνουν οι φυτεμένες "πράσινες ιδεολογίες", που υποστηρίζουν την αθεΐα, τον αντιχριστιανισμό, τους ισλαμιστές "πρόσφυγες", την δημογραφική αλλοίωση, την πολεμική κατά του Χριστιανισμού και την ωμή επιβολή της "διαφορετικότητας" ως νέου προτύπου, ώστε να μην μείνει τίποτε όρθιο...

Και φυσικά να μην πέσουμε στην άλλη φρικτή πλευρά του "ναζισμού", όπως θα επιχειρήσουν να κάνουν στην προσεχώς κατεστραμμένη Γερμανία...  Ορθοδοξία και Ελλάδα η πυξίδα μας. Αυτή είναι η ορθή πορεία των Αιώνων και των θριάμβων μας (https://www.noiazomai.gr/2022/09/rand-gia-amerikaniko-sxedio-rosikis-epithesis-se-oukrania.html).

Μία νέα, σκοτεινή εποχή … Οι Γερμανοί εξοπλίζονται …

«Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να γίνουν ο ακρογωνιαίος λίθος της συμβατικής άμυνας στην Ευρώπη» είπε σήμερα ο Γερμανός Καγκελάριος εγκαινιάζοντας μία νέα, σκοτεινή εποχή. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μ.Χ. η Γερμανία αποφάσιζε δειλά-δειλά τις πρώτες συμμετοχές της σε ένοπλες αποστολές στο εξωτερικό.

Τριάντα χρόνια μετά και μερικούς μήνες έπειτα από την έναρξη του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της Γερμανίας που είχε πρωταγωνιστήσει σε δύο Παγκόσμιους Πολέμους αποφασίζει να «σπάσει» ένα ακόμη ταμπού βάζοντας «πλώρη» για στρατιωτικούς εξοπλισμούς μαμούθ άνω των 100 δις ευρώ. Σήμερα, ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς το είπε όσο πιο καθαρά και ανοικτά γίνεται.

Η Γερμανία είναι το πολυπληθέστερο έθνος με την μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στο κέντρο της Ευρώπης και γι’ αυτό… «οι Γερμανικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να γίνουν ο ακρογωνιαίος λίθος της συμβατικής άμυνας στην Ευρώπη και η καλύτερα εξοπλισμένη δύναμη στην Ευρώπη». Δίχως ίχνος ιστορικής συστολής ο Σολτς έκανε ένα ακόμη βήμα παραπέρα ισχυριζόμενος πως «η βασική αποστολή της Bundeswehr είναι η υπεράσπιση της ελευθερίας στην Ευρώπη».

Φανταζόμαστε η φράση είναι ανάλογη με την γερμανική «περιφρούρηση» της «οικονομικής και δημοσιονομικής πειθαρχίας» στην ΕΕ που βύθισε τους λαούς της πριν τουλάχιστον μία δεκαετία σε ύφεση, ανεργία, φτώχεια, εργασιακή και οικονομική ανασφάλεια. Ηταν η ίδια γερμανική «αίσθηση ευθύνης» που απείλησε τις χώρες «γουρουνάκια» του Νότου ( P.I.G.S. : Portugal, Italy, Greece, Spain δηλαδή Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία) με «έξωση» από την ΕΕ ή με παραδειγματικά μέτρα καπιταλιστικού ληστρικού αυταρχισμού (όπως βιώσαμε εδώ στην Ελλάδα με το ΤΑΙΠΕΔ το ξεπούλημα και την υποθήκευση της περιουσίας του ελληνικού λαού σε ξένα κερδοσκοπικά ταμεία, τράπεζες, ομίλους, κ.α..

Κάπως έτσι, σήμερα ο Γερμανός καγκελάριος επιχείρησε να εμφανίσει τον (σε φάση επικείμενων γιγαντιαίων εξοπλισμών) Γερμανικό στρατό που είχε πριν περίπου 80 χρόνια, αιματοκυλίσει και καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, σαν… «εγγύηση της ελευθερίας».

«Ένας καλός στρατός όπως η Bundeswehr»… Μιλώντας, έτσι, στην Διάσκεψη των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Βερολίνο, ο Σολτς επισήμανε ότι η Bundeswehr πρέπει να επιστρέψει στην βασική της αποστολή, της εθνικής και συμμαχικής άμυνας. «Όλα τα άλλα καθήκοντα πρέπει να υποτάσσονται σε αυτό», δήλωσε και αναφέρθηκε στο έργο των ενόπλων δυνάμεων στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, ακόμη και στον εμβολιασμό κατά την περίοδο της πανδημίας.

«Ένας καλός στρατός όπως η Bundeswehr πρέπει να μπορεί να τα κάνει όλα αυτά, αλλά αυτή δεν είναι η βασική σας αποστολή! Η βασική σας αποστολή είναι η υπεράσπιση της ελευθερίας στην Ευρώπη», ειδικά ενόψει της απειλής της Ρωσίας του Βλαντίμιρ Πούτιν, πρόσθεσε ο καγκελάριος. Και συνέχισε:

«Η Ρωσία του Πούτιν  – προετοιμαζόμαστε για αυτό στο ΝΑΤΟ – είναι αυτή τη στιγμή η μεγαλύτερη απειλή για τη Συμμαχία μας (…) Ένας πρώην Υπουργός Άμυνας της Γερμανίας μπορεί να πίστευε ότι περιστοιχιζόμαστε μόνο από φίλους»…

Μια «ισχυρά εξοπλισμένη πυρηνική δύναμη η οποία επιχειρεί δια της βίας να χαράξει εκ νέου τα σύνορα στην Ευρώπη και μόνο κάποιος που δεν ακούει και δεν διαβάζει τα ΜΜΕ μπορεί να το αμφισβητήσει».

Ο Σολτς αναφέρθηκε και στην «αποφασιστικότητα της Γερμανίας» να αναλάβει «ηγετική ευθύνη» για την ασφάλεια της ηπείρου, αλλά και για την ανάγκη ισχυρότερου ρόλου της Ευρώπης στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό τον σκοπό, συνέχισε, είναι απαραίτητη η αναθεώρηση των γερμανικών κανονισμών εξαγωγών οπλικών συστημάτων.

Αυτό πολύ απλά σημαίνει την έναρξη παζαριών τόσο εντός του κυβερνώντος συνασπισμού όσο και με τα άλλα κόμματα της ομοσπονδιακής βουλής για ριζική αλλαγή των κανονισμών του «παιχνιδιού» σε ό,τι αφορά το ρόλο του γερμανικού στρατού τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες.

Σημαίνει επίσης νέες, ακόμη πιο  κερδοφόρες μπίζνες για τις Γερμανικές πολεμικές βιομηχανίες αφού ο Σολτς επιδιώκει ανοικτά την αλλαγή των κανονισμών και «σχετικά με την εξαγωγή και χρήση αμυντικών συστημάτων». Και κατέληξε εν είδει «προειδοποίησης» εάν όχι απειλής: «Κάποιοι μπορεί να εκπλαγούν, αλλά η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι έτοιμη γι’ αυτό» (https://www.triklopodia.gr/%ce%bc%ce%af%ce%b1-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%ce%b5%cf%80%ce%bf%cf%87%ce%ae-%ce%bf%ce%b9-%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%af-%ce%b5%ce%be/).

 

Καταγγελίες από τους Άραβες ότι οι Εβραίοι είναι ένα βήμα πριν κατεδαφίσουν το τέμενος του Ομάρ. Συνέντευξη στο Al-Dustour. 13 Σεπτεμβρίου 2022 μ.Χ.

Ο ιεροκήρυκας του τεμένους Al-Aqsa, Σεΐχης Ikrima Sabri, είπε ότι η χασεμιτική κηδεμονία επί των αγιοτήτων είναι η δικλείδα ασφαλείας και η νομική κάλυψη για αυτό, και πρέπει να διατηρηθεί, και αυτό είναι που ενσωματώνουμε σε όλες μας τις πράξεις.

Σε μια συνέντευξη στην οικογένεια Al-Dustour, ο Sabri πρόσθεσε ότι η Ιορδανία είναι υπεύθυνη υπό την κηδεμονία για όλα τα τζαμιά στην Παλιά Πόλη και στην πόλη της Ιερουσαλήμ, καθώς και για το νεκροταφείο Bab al-Rahma, το νεκροταφείο Yusufiya και το Bab νεκροταφείο al-Zahira, καθώς και πάνω από τους Χριστιανικούς ιερούς χώρους, συμπεριλαμβανομένης της Εκκλησίας του Παναγίου Τάφου.

Ανέφερε ότι υπάρχουν τέσσερις τύποι κινδύνων κατά της καταστροφής του Τεμένους οι οποίοι είναι:  οι εισβολές, οι ανασκαφές, οι συνεχείς απελάσεις νεαρών πιστών και του Αλ Μουραμπιτάτ και η παρεμπόδιση της αποκατάστασης και συντήρησης του τεμένους

Απόσπασμα συνέντευξης: Μετά τον Αύγουστο οι Εβραίοι έχουν εντείνει την πίεση τους προς την καταστροφή του τεμένους. Έχουμε καλέσει όλους τους μουσουλμάνους απανταχού της γης που έχουν δύναμη, να προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να αποτρέψουν αυτό το γεγονός.

Ο σκοπός είναι η καταστροφή του τζαμιού και η ανέγερση σε αυτόν τον χώρο τον τρίτο ναό του Σολομώντα Οι Εβραίοι σκάβουν υπόγεια από το τέμενος με σκοπό να το κατεδαφίσουν, υπάρχει άμεσος κίνδυνος με έναν σεισμό πάνω από 3 ρίχτερ να πέσει.

Το τελευταίο πράγμα που συνέβη ως αποτέλεσμα των ανασκαφών είναι η εμφάνιση ρωγμών στο κεντρικό κτίριο του τεμένους και η πτώση ορισμένων πετρών, μάλιστα εμπόδισαν τους μηχανικούς μας του κληροδοτήματος να φτάσουν στον τόπο όπου γίνεται η ανασκαφή τους και αυτό είναι δήλωση κακής πίστης.

Επίσης, τα θεμέλια του τεμένους είναι πλέον εκτεθειμένα, όπως και τα θεμέλια του κεντρικού κτιρίου, γιατί αφαίρεσαν τα υπόγεια θεμέλια γύρω του, και έτσι το κτίριο αιωρείται και αν σχηματιστεί ένας σεισμός μεγέθους 5 Ρίχτερ ή περισσότερο θα καταρρεύσει, έτσι ώστε να ειπωθεί ότι η αιτία της κατάρρευσης ήταν ο σεισμός, αλλά ο Παντοδύναμος Θεός έδωσε ειρήνη και ο σεισμός που ήρθε πρόσφατα στην Παλαιστίνη, στην Ιορδανία ήταν ελαφρύς, λιγότερο από 3 Ρίχτερ και δεν επηρέασε την δομή, αλλά δεν σταμάτησαν τις φιλοδοξίες τους οι εβραίοι.

 Το Ιερό Κοράνι μίλησε για την ιερή γη και όχι την πέτρα. Από μόνη της, δεν είναι ιερή, την τελευταία δεκαετία, το έτος 1927 μ.Χ., όπως αναφέρει η ιστορία, ένας ισχυρός σεισμός στην Παλαιστίνη έπληξε τα κτίρια πολλών πόλεων, μεταξύ των οποίων τμήματα του Αλ Άκσα κατεδαφίστηκαν και ξαναχτίστηκαν, και αυτό δεν επηρέασε την ιερότητα, οπότε κατεδαφίζοντας το Αλ Άκσα - Ο Θεός φυλάξει - δεν θα αρνηθεί η ιερότητα του Αλ Άκσα. Όσο για τις φιλοδοξίες τους στο θέμα της κατεδάφισης του Αλ Άκσα για να χτίσουν τον ναό τους, αυτό είναι κάτι που δεν θα συμβεί, αν θέλει ο Θεός (https://crime-study.gr/ATHENS-002358-katangelies-apo-tous-raves-oti-i-evrei-ine-ena-vima-prin-katedafisoun-to-temenos-tou-omar.html).

Επικίνδυνα σταυροδρόμια: Το σχέδιο των ΗΠΑ για πυρηνικό πόλεμο εναντίον μη πυρηνικών κρατών

Ο κόσμος βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι. Ο πυρηνικός πόλεμος απειλεί το μέλλον της ανθρωπότητας. Δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με ένα υποθετικό σενάριο. Η απειλή του Τρίτου Παγκόσμιου Πολέμου είναι πραγματική.

Διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ έχουν εξετάσει το ενδεχόμενο χρήσης πυρηνικών όπλων που στρέφονται τόσο κατά πυρηνικών όσο και κατά μη πυρηνικών κρατών. Το παρόν άρθρο επικεντρώνεται στον πυρηνικό πόλεμο κατά

Το 2001, το Πεντάγωνο υπό την προεδρία του Τζορτζ Μπους είχε προβλέψει μια νέα γενιά τακτικών πυρηνικών όπλων bunker buster για χρήση στη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία εναντίον «μη πυρηνικών κρατών»:

«Στρατιωτικοί αξιωματούχοι και ηγέτες των εργαστηρίων πυρηνικών όπλων της Αμερικής [είχαν] παροτρύνει τις ΗΠΑ να αναπτύξουν μια νέα γενιά πυρηνικών όπλων ακριβείας χαμηλής απόδοσης… τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε συμβατικές συγκρούσεις με τριτοκοσμικά κράτη».

FEDERATION OF AMERICAN SCIENTISTS, 2001 μ.Χ.

Διεξαγωγή πυρηνικού πολέμου κατά μη πυρηνικών κρατών. «Άκρως απόρρητο έγγραφο»

Όπως αποκαλύφθηκε από τον William Arkin στις αρχές του 2002 μ.Χ. πριν από τη δημοσίευση της ιστορικής αναθεώρησης της πυρηνικής στάσης του 2001 μ.Χ. (NPR), που εγκρίθηκε αργότερα από το Κογκρέσο των ΗΠΑ:

«Η κυβέρνηση Μπους, σε μια μυστική αναθεώρηση πολιτικής… [είχε] διατάξει το Πεντάγωνο να συντάξει σχέδια έκτακτης ανάγκης για τη χρήση πυρηνικών όπλων εναντίον τουλάχιστον επτά χωρών, κατονομάζοντας όχι μόνο την Ρωσία και τον «άξονα του κακού», το Ιράκ, το Ιράν και την Βόρεια Κορέα, αλλά και την Κίνα, την Λιβύη και την Συρία. (Βλ.

Επιπλέον, το Αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας ενημερώθηκε να προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο να χρειαστούν πυρηνικά όπλα σε κάποια μελλοντική Αραβοϊσραηλινή κρίση. Και, πρέπει να αναπτύξει σχέδια για τη χρήση πυρηνικών όπλων για αντίποινα σε χημικές ή βιολογικές επιθέσεις, καθώς και σε «αναπάντεχες στρατιωτικές εξελίξεις» απροσδιόριστης φύσης.

Όπως όλα αυτά τα έγγραφα από την αυγή της ατομικής εποχής πριν από μισό και πλέον αιώνα, αυτό το NPR προσφέρει μια ανατριχιαστική ματιά στον κόσμο των σχεδιαστών πυρηνικών πολέμων: Με μια στρανγκελοφική ιδιοφυΐα, καλύπτουν κάθε πιθανή περίσταση στην οποία ένας πρόεδρος θα μπορούσε να θελήσει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα – σχεδιάζοντας με μεγάλη λεπτομέρεια έναν πόλεμο που ελπίζουν ότι δεν θα διεξαχθεί ποτέ. (William Arkin, «Secret Plan Outlines the Unthinkable», Los Angeles Times, 9 Μαρτίου 2002 μ.Χ.).

Θα πρέπει να αναφέρω ότι το δόγμα του προληπτικού πυρηνικού πολέμου που διατυπώθηκε στην Αναθεώρηση Πυρηνικής Στάσης (NPR) του 2001 μ.Χ. επικρατεί υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν. Ο πυρηνικός πόλεμος εναντίον «μη πυρηνικών κρατών» στην Μέση Ανατολή βρίσκεται στο σχεδιαστήριο του Πενταγώνου.

Το σχέδιο του Πενταγώνου του 1996 μ.Χ. για την πυρηνική επίθεση στην Λιβύη. «Δοκιμή» της πυρηνικής βόμβας B61-11

Η Λιβύη ήταν το πρώτο μη πυρηνικό κράτος που επισημοποιήθηκε και προσδιορίστηκε επίσημα από το Υπουργείο Άμυνας ως πιθανός στόχος για μια πυρηνική επίθεση υπό την αιγίδα των ΗΠΑ εναντίον ενός μη πυρηνικού κράτους, χρησιμοποιώντας την τακτική πυρηνική βόμβα B61-11. Η απόφαση αυτή επιβεβαιώθηκε πέντε χρόνια πριν από την έγκριση της αναθεώρησης της πυρηνικής στάσης του 2001 μ.Χ. από την Γερουσία το 2002 μ.Χ.

Τακτικό πυρηνικό όπλο B-61-11

Ο στόχος του Υπουργείου Άμυνας ήταν να επισπεύσει την «δοκιμή» της πυρηνικής βόμβας B61-11 σε μια πραγματική χώρα και η χώρα αυτή ήταν η Λιβύη: «Ακόμα και πριν από την έναρξη λειτουργίας των B61, η Λιβύη είχε αναγνωριστεί ως πιθανός στόχος». (Bulletin of the Atomic Scientists – Σεπτέμβριος/Οκτώβριος 1997 μ.Χ., σ. 27). (Για περισσότερες λεπτομέρειες βλέπε Michel Chossudovsky, America’s Planned Nuclear Attack on Libya, Μάρτιος 2011 μ.Χ.). Το σχέδιο του 1996 μ.Χ. για την πυρηνική επίθεση στη Λιβύη είχε ανακοινωθεί σε συνέντευξη Τύπου υπό την προεδρία του βοηθού Υπουργού Άμυνας Harold P. Smith:

«[Η] Πολεμική Αεροπορία θα χρησιμοποιούσε το B61-11 [τακτικά πυρηνικά όπλα] εναντίον του υποτιθέμενου υπόγειου εργοστασίου χημικών όπλων της Λιβύης στην Ταρχούνα, εάν ο Πρόεδρος αποφάσιζε ότι το εργοστάσιο έπρεπε να καταστραφεί. ‘Δεν θα μπορούσαμε να θέσουμε [την Tarhunah] εκτός λειτουργίας χρησιμοποιώντας αυστηρά συμβατικά όπλα’, δήλωσε ο Smith στο Associated Press. Το B61-11 «θα ήταν το πυρηνικό όπλο επιλογής», δήλωσε στο Jane Defence Weekly. (The Nuclear Information Project: το B61-11).

Το τακτικό πυρηνικό όπλο B61-11 προοριζόταν από το Πεντάγωνο να χρησιμοποιηθεί το 1996 μ.Χ. εναντίον του «καθεστώτος Καντάφι»:

«Ανώτεροι αξιωματούχοι του Πενταγώνου προκάλεσαν διαμάχη τον περασμένο Απρίλιο [1996 μ.Χ.] υπονοώντας ότι το [πυρηνικό] όπλο που διαπερνά τη γη θα ήταν σύντομα διαθέσιμο για πιθανή χρήση εναντίον ενός υπόπτου υπόγειου χημικού εργοστασίου που κατασκευάζει η Λιβύη στην Ταρχούνα. Αυτή η ελάχιστα συγκαλυμμένη απειλή ήρθε μόλις έντεκα ημέρες αφότου οι Ηνωμένες Πολιτείες υπέγραψαν τη Συνθήκη Αφρικανικής Ζώνης Ελεύθερης Χρήσης Πυρηνικών Όπλων, η οποία σχεδιάστηκε για να απαγορεύσει στους υπογράφοντες να χρησιμοποιούν ή να απειλούν να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα εναντίον οποιουδήποτε άλλου υπογράφοντος, συμπεριλαμβανομένης της Λιβύης». (David Muller, Penetrator N-Bombs, International Action Center, 1997 μ.Χ,).

Η Ταρμπονά έχει πληθυσμό άνω των 200.000 ατόμων. Βρίσκεται περίπου 60 χιλιόμετρα ανατολικά της Τρίπολης. Αν αυτή η «ανθρωπιστική βόμβα» (με «απόδοση» ή εκρηκτικότητα τα δύο τρίτα της βόμβας της Χιροσίμα) είχε εκτοξευθεί σε αυτή την «ύποπτη» εγκατάσταση ΟΜΚ, θα είχε ως αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες θανάτους, για να μην αναφέρουμε την πυρηνική έκρηξη…

Ο άνθρωπος που βρισκόταν πίσω από αυτό το διαβολικό σχέδιο για την πυρηνική επίθεση στη Λιβύη ήταν ο βοηθός υπουργός Άμυνας Χάρολντ Πάλμερ Σμιθ Τζούνιορ: «Ακόμη και πριν τεθεί σε λειτουργία το Β61, η Λιβύη είχε αναγνωριστεί ως πιθανός στόχος». (Bulletin of the Atomic Scientists – Σεπτέμβριος/Οκτώβριος 1997, σελ. 27).

Ο Harold Palmer Smith είχε διοριστεί από τον πρόεδρο Bill Clinton για να επιβλέπει τα προγράμματα πυρηνικής, χημικής και βιολογικής άμυνας με έμφαση στη «μείωση και διατήρηση του αμερικανικού οπλοστασίου πυρηνικών όπλων».

Από την αρχή, η πραγματική εντολή του, δεν ήταν να «μειώσει» αλλά να «αυξήσει» το πυρηνικό οπλοστάσιο προωθώντας την ανάπτυξη μιας νέας γενιάς «ακίνδυνων» μίνι πυρηνικών για χρήση στο πολεμικό θέατρο της Μέσης Ανατολής.

Πέντε μήνες αφότου ο Harold Smith ζήτησε την επιτάχυνση του χρονοδιαγράμματος παραγωγής του B61-11, «δημοσιοποίησε τον ισχυρισμό ότι η Πολεμική Αεροπορία θα χρησιμοποιούσε το B61-11 [πυρηνικό όπλο] εναντίον του υποτιθέμενου υπόγειου εργοστασίου χημικών όπλων της Λιβύης στην Tarhunah, εάν ο Πρόεδρος αποφάσιζε ότι το εργοστάσιο έπρεπε να καταστραφεί».

 «Δεν μπορούσαμε να θέσουμε εκτός λειτουργίας την [Tarhunah] χρησιμοποιώντας αυστηρά συμβατικά όπλα», δήλωσε ο Smith στο Associated Press. Το B61-11 «θα ήταν το πυρηνικό όπλο της επιλογής», δήλωσε στο Jane’s Defence Weekly.

Ο βοηθός Υπουργός Άμυνας Χάρολντ Σμιθ έκανε την παραπάνω δήλωση σε συνέντευξη Τύπου «αφού ο υπουργός Άμυνας Γουίλιαμ Πέρι είχε προηγουμένως δηλώσει σε ακρόαση της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας για τα χημικά ή βιολογικά όπλα ότι οι ΗΠΑ διατηρούν την επιλογή της χρήσης πυρηνικών όπλων εναντίον χωρών που είναι εξοπλισμένες με χημικά και βιολογικά όπλα», δηλαδή μη πυρηνικών κρατών (η έμφαση προστέθηκε)

Ενώ το Πεντάγωνο αρνήθηκε αργότερα την πρόθεσή του να βομβαρδίσει το εργοστάσιο Tarhunah της Λιβύης, επιβεβαίωσε ωστόσο ότι «η Ουάσινγκτον δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα [εναντίον της Λιβύης]».

Ενώ το σχέδιο του 1996 μ.Χ. για τον βομβαρδισμό της Λιβύης με τη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων αναβλήθηκε στην συνέχεια, η Λιβύη δεν αφαιρέθηκε από τη «μαύρη λίστα»: «Το καθεστώς Καντάφι» παρέμεινε χώρα-στόχος για προληπτική («αμυντική») πυρηνική επίθεση.

Επιχείρηση Odysee Dawn: Η εκστρατεία βομβαρδισμού της Λιβύης από τις ΗΠΑ (2011 μ.Χ.). Η δοκιμή της πυρηνικής βόμβας B61-11. Από τον Κλίντον στον Τζο Μπάιντεν, υπάρχει συνέχεια. Η Πυρηνική Αναθεώρηση του 2001 μ.Χ. είχε καθορίσει την κατάσταση. Η Λιβύη ήταν η επιλεγμένη χώρα. Πυρηνικά όπλα εξετάστηκαν επίσης από τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα στο πλαίσιο της επιχείρησης Odysee Dawn τον Μάρτιο του 2011 μ.Χ.

Λίγο μετά την έναρξη της εκστρατείας βομβαρδισμού της Λιβύης στις 19 Μαρτίου 2011 μ.Χ., το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ διέταξε τη δοκιμή της πυρηνικής βόμβας B61-11. Οι δοκιμές αυτές αφορούσαν τον εγκατεστημένο εξοπλισμό και τα εξαρτήματα του όπλου της πυρηνικής βόμβας. Στόχος ήταν να επαληθευτεί η λειτουργικότητα της πυρηνικής βόμβας.

Βομβαρδισμός προσομοίωσης B61-11

Η ανακοίνωση αυτών των δοκιμών δημοσιοποιήθηκε στις 4 Απριλίου 2011 μ.Χ.- η ακριβής ημερομηνία της δοκιμής δεν αποκαλύφθηκε, αλλά μπορεί κανείς εύλογα να υποθέσει ότι έγινε τις ημέρες πριν από το δελτίο τύπου της 4^ης Απριλίου από την Εθνική Υπηρεσία Πυρηνικής Ασφάλειας (NNSA). Δελτίο Τύπου, NNSA Conducts Successful B61-11 JTA Flight Test, 4 Απριλίου 2011 μ.Χ.). Μετακινηθείτε προς τα κάτω για περισσότερες λεπτομέρειες.

Εξετάστε την δομή διοίκησης

Στα τέλη Μαρτίου 2011 μ.Χ., το βομβαρδιστικό B-2 Spirit Stealth της 509^ης Πτέρυγας Βομβαρδιστικών που επιχειρεί από την Αεροπορική Βάση Whiteman στο Μιζούρι , χρησιμοποιήθηκε στη λεγόμενη «Κοινή Δοκιμαστική Συναρμολόγηση» (JTA) της πυρηνικής βόμβας B61 Mod 11.

Με άλλα λόγια, η B61-11 δοκιμάστηκε χρησιμοποιώντας τα ίδια βομβαρδιστικά B-2 Spirit Stealth από το Whiteman, τα οποία χρησιμοποιούνταν συστηματικά για τον βομβαρδισμό της Λιβύης από την αρχή της αεροπορικής εκστρατείας στις 19 Μαρτίου 2011 μ.Χ.

Αεροπορική βάση Whiteman, Μιζούρι

Το βομβαρδιστικό B-2 Spirit Stealth από το Whiteman όχι μόνο στάλθηκε σε αποστολή για να βομβαρδίσει τη Λιβύη, αλλά χρησιμοποιήθηκε επίσης στη δοκιμή της πυρηνικής βόμβας B61 Mod 11. Το βομβαρδιστικό B-2 Spirit Stealth ήταν ο «επιλεγμένος φορέας» των πυρηνικών βομβών B61 -11.

Γιατί αυτές οι δοκιμές του εξοπλισμού και της λειτουργικότητας ενός τακτικού πυρηνικού όπλου προγραμματίστηκαν λίγο μετά την έναρξη της εκστρατείας βομβαρδισμού της Λιβύης; Ήταν τυχαία η χρονική συγκυρία αυτών των δοκιμών ή σχετίζονταν με οποιονδήποτε τρόπο με την χρονολογία της εκστρατείας βομβαρδισμού της Λιβύης που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2011 μ.Χ;

Η Global Strike Command της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, η οποία είναι υπεύθυνη για τον συντονισμό των αμερικανικών βομβαρδιστικών επιχειρήσεων κατά της Λιβύης, συμμετείχε επίσης στις δοκιμές των πυρηνικών βομβών B61-11.

Κατηγοριοποιούμενη ως μίνι πυρηνική βόμβα («earth penetrating bomb»), η B61-11 έχει μεταβλητή απόδοση (ανάλογα με το μοντέλο) έως 400 κιλοτόνους. (Βλέπε πίνακα παρακάτω). Συγκριτικά, η απόδοση μιας βόμβας της Χιροσίμα είναι της τάξης των 15 κιλοτόνων. (Βλέπε Michel Chossudovsky, America’s Planed Nuclear Attack on Libya, Global Research, 25 Μαρτίου 2011 μ.Χ.).

Το κοινό συγκρότημα δοκιμών (JTA) του τακτικού πυρηνικού όπλου B61-11

Η εν λόγω δοκιμή JTA πραγματοποιήθηκε από την Εθνική Υπηρεσία Πυρηνικής Ασφάλειας (NNSA) σε συνεργασία με τη Διοίκηση Παγκόσμιας Κρούσης της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, η οποία συμπτωματικά ήταν το 2011 μ.Χ. υπεύθυνη για τον συντονισμό των Αμερικανικών βομβαρδιστικών επιχειρήσεων κατά της Λιβύης, καθώς και των συνεχιζόμενων επιχειρήσεων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

«Το JTA παρήχθη από την NNSA για την υποστήριξη του κοινού προγράμματος πτητικών δοκιμών επιτήρησης μεταξύ του Υπουργείου Άμυνας και της NNSA» (Δελτίο Τύπου, ό.π.)

Η Κοινή Συνέλευση Δοκιμών (Joint Test Assembly – JTA) στην περίπτωση της πυρηνικής βόμβας B61 Mod 11, απαιτεί τη δοκιμή του εξοπλισμού της B61-11 χρησιμοποιώντας μια συμβατική μη πυρηνική κεφαλή. Ουσιαστικά αυτό που έγινε ήταν να δοκιμαστεί όλος ο εγκατεστημένος εξοπλισμός της πυρηνικής βόμβας και να διασφαλιστεί η λειτουργικότητά της χωρίς να υπάρξει στην πραγματικότητα πυρηνική έκρηξη.

Η δοκιμή JTA «κατασκευάστηκε για να προσομοιάσει την πραγματική διαμόρφωση του όπλου B61-11 χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερο εφεδρικό πολεμικό υλικό. Συναρμολογήθηκε στο εργοστάσιο Pantex στο Αμαρίλο του Τέξας και δεν ήταν ικανό για πυρηνική απόδοση, καθώς δεν περιείχε ειδικά πυρηνικά υλικά». (Δελτίο Τύπου, NNSA Conducts Successful B61-11 JTA Flight Test, 4 Απριλίου 2011 μ.Χ.).

«Οι δοκιμές JTA [αποσκοπούν στο να διασφαλίσουν] ότι όλα τα οπλικά συστήματα [π.χ. η πυρηνική βόμβα B61-11] λειτουργούν όπως έχει προγραμματιστεί και ότι τα συστήματα έχουν σχεδιαστεί ώστε να είναι ασφαλή, προστατευμένα και αποτελεσματικά», …..

Μια JTA περιέχει όργανα και αισθητήρες που παρακολουθούν την απόδοση πολυάριθμων στοιχείων του όπλου [π.χ. της B61-11] κατά τη διάρκεια της δοκιμής πτήσης για να διαπιστωθεί εάν το όπλο λειτουργεί όπως έχει σχεδιαστεί. Αυτό το JTA περιλάμβανε επίσης έναν καταγραφέα πτήσης που αποθήκευε τα δεδομένα απόδοσης της βόμβας για ολόκληρη την δοκιμή. Τα δεδομένα αυτά χρησιμοποιούνται σε ένα μοντέλο αξιοπιστίας, το οποίο αναπτύχθηκε από τα Εθνικά Εργαστήρια Sandia, για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας της βόμβας. (Ibid)

Πυρηνική βόμβα B61 Μοντέλο 11 στην αεροπορική βάση Whiteman

Το βομβαρδιστικό B-2 Spirit Stealth που επιχειρεί από την αεροπορική βάση Whiteman αναφέρθηκε ότι «παρέδωσε και απελευθέρωσε» το βομβαρδιστικό B61-11 JTA στο πεδίο δοκιμών Tonopah στην Νεβάδα, το οποίο χρησιμοποιείται τακτικά για τη δοκιμή πυρηνικών πυρομαχικών. (Βλέπε δελτίο τύπου).

Το πεδίο δοκιμών Tonopah ανήκει μεν στο Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ, διαχειρίζεται και λειτουργεί όμως από τα Εθνικά Εργαστήρια Sandia, τμήμα της Lockheed-Martin, του μεγαλύτερου παραγωγού όπλων της Αμερικής (με άδεια της NNSA).

Αεροφωτογραφία του πεδίου δοκιμών Tonopah, όπου δοκιμάστηκε το βομβαρδιστικό B61 11 JTA χρησιμοποιώντας ένα βομβαρδιστικό B-2 Spirit Stealth. Πηγή: NASA.

Η αποστολή βομβαρδιστικών B-2 Stealth στην Λιβύη το 2011 μ.Χ.

Γιατί αυτές οι δοκιμές της JTA για τον εξοπλισμό και τη λειτουργικότητα ενός τακτικού πυρηνικού όπλου προγραμματίστηκαν λίγο μετά την έναρξη της εκστρατείας βομβαρδισμού της Λιβύης;

Ήταν τυχαία η χρονική συγκυρία αυτών των δοκιμών ή σχετίζονταν με οποιονδήποτε τρόπο με το χρονοδιάγραμμα της εκστρατείας βομβαρδισμού της Λιβύης; Αξίζει να σημειωθεί ότι η Global Strike Command της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ ήταν υπεύθυνη τόσο για τις δοκιμές JTA του B61-11 όσο και για την αποστολή τριών βομβαρδιστικών B-2 Spirit Stealth στη Λιβύη στις 19 Μαρτίου 2011 μ.Χ.

«Τρία βομβαρδιστικά B-2 Spirit, με πιλότους δύο άνδρες το καθένα, επέστρεψαν μετά το ταξίδι των 11.418 μιλίων μετ’ επιστροφής από την αεροπορική βάση Whiteman στο Μιζούρι – όπου φυλάσσονται σε ειδικά υπόστεγα – στην Λιβύη, όπου έπληξαν στόχους δυνάμεων πιστών στον συνταγματάρχη Καντάφι και επέστρεψαν ξανά.» (Libya-crisis-B2-stealth-bombers-25-hour-flight-Missouri-Tripoli, Daily Mail, 21 Μαρτίου 2011 μ.Χ.).

Με άλλα λόγια, τόσο η ανάπτυξη των B-2 στο πολεμικό θέατρο της Λιβύης όσο και η δοκιμή JTA (με τη χρήση του βομβαρδιστικού B-2 για την παράδοση) συντονίστηκαν από την αεροπορική βάση Whiteman.

Ο «ανθρωπιστικός πόλεμος» διεξάγεται μέσω ενός Blitzkrieg «Shock and Awe». Τρία βομβαρδιστικά B-2 Spirit Stealth στάλθηκαν σε αποστολή βομβαρδισμού στην αρχή της εκστρατείας βομβαρδισμού της Λιβύης. Σύμφωνα με τις αναφορές, επέστρεψαν στην αεροπορική βάση Whiteman στις 21 Μαρτίου. Οι αναφορές υποδηλώνουν ότι τα τρία B-2 μετέφεραν βόμβες bunker buster με συμβατικές κεφαλές.

Η έκθεση υποδηλώνει ότι τα βομβαρδιστικά B-2 Stealth έριξαν στην Λιβύη 45 δορυφορικούς κατευθυνόμενους πυραύλους ενός τόνου, που αντιπροσωπεύουν τεράστια ποσότητα πυρομαχικών:

«Με 2,1 δισεκατομμύρια δολάρια, είναι τα πιο ακριβά πολεμικά αεροσκάφη στον κόσμο και σπάνια βγαίνουν από τα κλιματιζόμενα υπόστεγα τους. Αλλά όταν το κάνουν, το βομβαρδιστικό B-2 κάνει μια θεαματικά αποτελεσματική έναρξη ενός πολέμου – μεταξύ άλλων και κατά τη διάρκεια της αεροπορικής επίθεσης αυτού του Σαββατοκύριακου στην αεράμυνα της Λιβύης. (Daily Mail, 21 Μαρτίου 2011 μ.Χ.).

Αν και δεν είμαστε σε θέση να επαληθεύσουμε την ακρίβεια αυτών των αναφορών, οι 45 βόμβες ενός τόνου αντιστοιχούν περίπου στις προδιαγραφές των Β-2, δηλαδή κάθε ένα από αυτά τα αεροσκάφη μπορεί να μεταφέρει δεκαέξι βόμβες των 2.000 λιβρών (900 kg).

Συμπερασματικές παρατηρήσεις:

Πυρηνικός πόλεμος κατά μη πυρηνικών κρατών

Μέσω μιας προπαγανδιστικής εκστρατείας που έχει επιστρατεύσει την υποστήριξη «έγκυρων» πυρηνικών επιστημόνων, η «μίνι πυρηνική βόμβα» B61-11 παρουσιάζεται ως μέσο ειρήνης και όχι πολέμου. Σε μια εντελώς διαστρεβλωμένη λογική, τα «χαμηλής απόδοσης» τακτικά πυρηνικά όπλα παρουσιάζονται ως μέσο για την οικοδόμηση της ειρήνης και την αποτροπή «παράπλευρων ζημιών».

Από αυτή την άποψη, το πυρηνικό δόγμα των ΗΠΑ συνδέεται με την αντίληψη ότι ο πόλεμος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κατά της Λιβύης στο πλαίσιο της επιχείρησης «Οδύσσεια Αυγή» ήταν ένα ανθρωπιστικό εγχείρημα.

Το σημαντικό ερώτημα που εξετάζεται σε αυτό το άρθρο ήταν αν η δοκιμή ενός B61-11 ήταν «ρουτίνα» ή αν προβλεπόταν από το Υπουργείο Άμυνας άμεσα ή έμμεσα για την υποστήριξη της επιχείρησης Odyssey Dawn που κατευθύνθηκε κατά της Λιβύης.

Εκ των υστέρων, αυτή η ανάπτυξη πυρηνικών όπλων κατά της Λιβύης ήταν μια πρόβα τζενεράλε που υπονοούσε την πιθανή ανάπτυξη μίνι πυρηνικών όπλων σε κάποιο μελλοντικό στάδιο της εκστρατείας βομβαρδισμού της Λιβύης. «Μη πυρηνικά κράτη» «Σύμμαχοι της Αμερικής» που έχουν προγραμματίσει να διεξάγουν πυρηνικό πόλεμο εναντίον «μη πυρηνικών κρατών», «εχθρών της Αμερικής»

Πιο πρόσφατα, μια εκσυγχρονισμένη έκδοση του B61-11, δηλαδή το B61-12, έχει προγραμματιστεί να αναπτυχθεί σε πέντε μη πυρηνικά κράτη (Ιταλία, Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Τουρκία). Αυτές οι χώρες (σύμμαχοι της Αμερικής) προβλέπεται να διεξάγουν πυρηνικό πόλεμο για λογαριασμό του θείου Σαμ εναντίον των εχθρών της Αμερικής .

«Θα κάνουν τη «βρώμικη δουλειά» για εμάς». Τα B61-12 δεν προορίζονται για να επιτεθούν κατά της Ρωσίας ή της Κίνας. Προορίζονται να στοχεύσουν μη πυρηνικά κράτη στη Μέση Ανατολή, συγκεκριμένα το Ιράν.

Θα πρέπει να τονιστεί, ωστόσο, ότι σύμφωνα με το δόγμα του «προληπτικού πυρηνικού πολέμου» τα μίνι πυρηνικά είναι πάντα αναπτυγμένα και σε «κατάσταση ετοιμότητας» (ακόμη και σε καιρό ειρήνης).

Η Λιβύη ήταν το πρώτο «κράτος κακοποιός» που επισημάνθηκε για πυρηνική επίθεση το 1996 μ.Χ. πριν από την έγκριση των μίνι πυρηνικών για χρήση στο πεδίο της μάχης από την Γερουσία των ΗΠΑ το 2002 μ.Χ..

Το Πεντάγωνο ισχυρίζεται ότι τα «μίνι πυρηνικά» είναι ακίνδυνα για τους πολίτες επειδή «η έκρηξη γίνεται κάτω από το έδαφος». Όχι μόνο ο ισχυρισμός περί υπόγειας έκρηξης είναι λανθασμένος, αλλά κάθε μία από αυτές τις «μίνι πυρηνικές βόμβες», αποτελεί – όσον αφορά την έκρηξη και το πιθανό ραδιενεργό νέφος – ένα σημαντικό κλάσμα της ατομικής βόμβας που έπεσε στη Χιροσίμα το 1945 μ.Χ.

Βρισκόμαστε σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι: Οι κανόνες και οι κατευθυντήριες γραμμές που διέπουν τη χρήση πυρηνικών όπλων έχουν «απελευθερωθεί» (δηλαδή «απορρυθμιστεί» σε σχέση με εκείνους που επικρατούσαν κατά την εποχή του Ψυχρού Πολέμου). Η απόφαση για τη χρήση πυρηνικών όπλων χαμηλής απόδοσης (π.χ. κατά του Ιράν) δεν εξαρτάται πλέον από τον αρχιστράτηγο, δηλαδή τον πρόεδρο των ΗΠΑ.

Το νέο δόγμα αναφέρει ότι η Διοίκηση, ο Έλεγχος και ο Συντονισμός (CCC) σχετικά με τη χρήση πυρηνικών όπλων θα πρέπει να είναι «ευέλικτη», επιτρέποντας στους γεωγραφικούς διοικητές μάχης (π.χ. στρατηγούς τριών αστέρων) να αποφασίζουν εάν και πότε θα χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα. Αυτό σημαίνει ότι τα τακτικά πυρηνικά όπλα επαναπροσδιορίστηκαν το 2002 μ.Χ. ως συμβατικά όπλα:

Γνωστό στην επίσημη Ουάσινγκτον, ως «Joint Publication 3-12», το νέο πυρηνικό δόγμα (Doctrine for Joint Nuclear Operations , (DJNO) (Μάρτιος 2005 μ.Χ.) καλεί για «ενσωμάτωση συμβατικών και πυρηνικών επιθέσεων» κάτω από μια ενιαία και «ολοκληρωμένη» Διοίκηση και Έλεγχο (C2).

Περιγράφει σε μεγάλο βαθμό τον πολεμικό σχεδιασμό ως μια διαδικασία λήψης αποφάσεων διαχείρισης, όπου πρέπει να επιτευχθούν στρατιωτικοί και στρατηγικοί στόχοι, μέσω ενός συνδυασμού μέσων, με μικρή ανησυχία για την επακόλουθη απώλεια ανθρώπινων ζωών.

Ο στρατιωτικός σχεδιασμός επικεντρώνεται στην «αποδοτικότερη χρήση της ισχύος», δηλαδή στη βέλτιστη διάταξη των διαφόρων οπλικών συστημάτων για την επίτευξη των δηλωμένων στρατιωτικών στόχων. Στο πλαίσιο αυτό, τα πυρηνικά και τα συμβατικά όπλα θεωρούνται «μέρος της εργαλειοθήκης», από την οποία οι στρατιωτικοί διοικητές μπορούν να επιλέγουν τα μέσα που χρειάζονται σύμφωνα με τις «εξελισσόμενες συνθήκες» στο «θέατρο πολέμου».

Κανένα από αυτά τα όπλα της «εργαλειοθήκης» του Πενταγώνου, συμπεριλαμβανομένων των συμβατικών βομβών αποθηκών, των βομβών διασποράς, των μίνι πυρηνικών, των χημικών και βιολογικών όπλων, δεν περιγράφεται ως «όπλο μαζικής καταστροφής» όταν χρησιμοποιείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και τους «συμμαχικούς» εταίρους τους. (Michel Chossudovsky, Is the Bush Administration Planning a Nuclear Holocaust? Global Research, 22 Φεβρουαρίου 2006 μ.Χ.).

Σημείωση του συγγραφέα: Έχοντας εξετάσει τις διάφορες πτυχές του αμερικανικού πυρηνικού δόγματος για περισσότερα από 20 χρόνια, συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου είναι πραγματικός.

Κατά την έρευνα αυτών των θεμάτων, προσπάθησα να παρουσιάσω τα τεκμηριωμένα γεγονότα χωρίς να βγάλω απλά συμπεράσματα σχετικά με την πιθανή χρήση πυρηνικών όπλων εναντίον μη πυρηνικών κρατών. Ελπίζω ειλικρινά ότι το άρθρο αυτό θα συμβάλει στην κατανόηση του πυρηνικού δόγματος των ΗΠΑ καθώς και στην μεγαλύτερη συνειδητοποίηση των επικείμενων κινδύνων του πυρηνικού πολέμου (https://kanenazori.com/2022/09/15/epikindyna_stayrodromia/).

 

Η Νέα Ρώμη θα ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ όπως η παλιά – Δημοσίευμα «ΦΩΤΙΑ» από «DIE WELT»

«Η παρακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έχει μερικούς εκπληκτικούς παραλληλισμούς με την σημερινή κατάσταση: Την νομισματική υποτίμηση από τον δεύτερο αιώνα μ.Χ. ακολούθησε μια πανδημία».

Αυτό γράφει η γερμανική εφημερίδα «DIE WELT», η οποία δημοσίευσε ένα ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με τους παραλληλισμούς μεταξύ της κατάρρευσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της σημερινής κατάστασης στην Ευρώπη, αφήνοντας να εννοηθεί πως η ΝΕΑ ΡΩΜΗ είναι έτοιμη να πέσει!!! Όπως αναφέρεται:  «Οι λόγοι για την κατάρρευση της Ρώμης είναι ουσιαστικά οι ίδιοι όπως και στην Ευρώπη σήμερα – πληθωρισμός, πανδημία και κρατικός έλεγχος των αγορών.

Η υποτίμηση ξεκίνησε μετά από δυόμισι αιώνες σταθερότητας και αμέσως μετά ξεκίνησε η πανδημία. Ως αποτέλεσμα, οι αρχές άρχισαν να ορίζουν μέγιστες τιμές για τα ίδια σιτηρά, γεγονός που οδήγησε σε απότομη μείωση της προσφοράς στην αγορά και σε διακοπή του εμπορίου μεταξύ των πόλεων.

Ως συνέπεια, οι Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έχασαν τα ανταγωνιστικά τους πλεονεκτήματα όσον αφορά την διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών και η αυτοκρατορία απλά δεν μπορούσε να αντέξει ένα τέτοιο φορτίο στην οικονομία, αρχίζοντας να αποσυντίθεται».

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ, Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΕΝΝΟΗΘΕΙ ΠΩΣ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ, Η ΝΕΑ ΡΩΜΗ, ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ, ΙΣΩΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ! ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΘΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΒΑΒΥΛΩΝΑ, ΟΠΩΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ, ΠΟΥ ΔΕΣΠΟΖΕΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΗΝ ΔΥΣΗ (https://romioitispolis.gr/i-nea-romi-tha-katarreysei-opos-i-palia-dimosieyma-fotia-apo-die-welt/)!!!

 

Γεωπολιτική: Ο κόσμος χωρίζεται στα δύο

Ενώ αποσπάται η προσοχή μας από την Ουκρανία, ο Πρόεδρος Πούτιν έχει προωθήσει ουσιαστικά τους γεωπολιτικούς του στόχους. Με την βοήθεια του Προέδρου Σι, ο Πούτιν θέτει υπό τον έλεγχό του την Ασιατική Ήπειρο. Αυτή η αποστολή βρίσκεται σε καλό δρόμο προς την υλοποίηση της.

Τώρα περιμένει τους χειμερινούς μήνες για να αναγκάσει επιτέλους την ΕΕ να απορρίψει την Αμερικανική ηγεμονία. Μόνο τότε, το δυτικό άκρο της Ευρασιατικής ηπείρου θα είναι πραγματικά απαλλαγμένο από την Αμερικανική παρέμβαση.

Αυτό το άρθρο εξηγεί πώς επιτυγχάνει τους στρατηγικούς του στόχους. Εξετάζει την γεωπολιτική της Ασιατικής ξηράς και τα έθνη που συνδέονται με αυτήν, τα οποία στρέφουν εμπορικά και οικονομικά την πλάτη τους στην δυτική συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.

Εξετάζω την γεωπολιτική από την σκοπιά του Προέδρου Πούτιν της Ρωσίας, καθώς είναι ο μόνος εθνικός ηγέτης που φαίνεται να έχει σαφή αντίληψη των μακροπρόθεσμων στόχων του. Η ενεργός στρατηγική του συμμορφώνεται στενά με την προγνωστική ανάλυση του Halford Mackinder πριν από σχεδόν 120 χρόνια. Ο Mackinder θεωρείται από πολλούς ειδικούς ως ο ιδρυτής της γεωπολιτικής.

Ο Πούτιν είναι αποφασισμένος να απομακρύνει την αμερικανική απειλή στα δυτικά σύνορά του, συμπιέζοντας την ΕΕ για τον σκοπό αυτό. Αλλά οικοδομεί επίσης πολιτικές σχέσεις που βασίζονται στον έλεγχο των παγκόσμιων προμηθειών ορυκτών καυσίμων - έναν δρόμο που του άνοιξαν οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές εμμονές για την κλιματική αλλαγή. Σε συνεργασία με την Κίνα, η εδραίωση της εξουσίας του επί της Ευρασιατικής χερσαίας ζώνης έχει προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς τις τελευταίες εβδομάδες.

Για τη Δυτική Συμμαχία, σε οικονομικό και χρηματοπιστωτικό επίπεδο, η χρονική στιγμή του είναι ιδιαίτερα ακατάλληλη, καθώς συμπίπτει με το τέλος μιας 40ετούς περιόδου μειωμένων επιτοκίων, αυξανόμενου πληθωρισμού των τιμών καταναλωτή και μιας βαθύτερης ύφεσης που οφείλεται στην συρρίκνωση των τραπεζικών πιστώσεων.

Πρόκειται για τη συνέχιση ενός οικονομικού πολέμου με άλλα μέσα, και φαίνεται ότι ο Πούτιν έχει ανίκητο χέρι. Βρίσκεται σε πορεία να σπρώξει το εύθραυστο χρηματοπιστωτικό μας σύστημα που βασίζεται στο πλαστό νόμισμα στο χείλος του γκρεμού.

Η κληρονομιά του Mackinder. Σε μια εργασία που παρουσίασε στην Βασιλική Γεωγραφική Εταιρεία το 1904 μ.Χ., ο πατέρας της γεωπολιτικής, ο Halford Mackinder, προέβλεψε ουσιαστικά αυτό που συμβαίνει σήμερα. Στην εισήγηση του, αναρωτήθηκε:

"Δεν είναι η περιοχή άξονας της παγκόσμιας πολιτικής αυτή η τεράστια περιοχή της Ευρασίας, η οποία είναι απρόσιτη στα πλοία, αλλά στην αρχαιότητα ήταν ανοιχτή στους ιππείς νομάδες και σήμερα πρόκειται να καλυφθεί με ένα δίκτυο σιδηροδρόμων;".

"Έξω από την περιοχή του άξονα, σε ένα μεγάλο εσωτερικό μισοφέγγαρο, βρίσκονται η Γερμανία, η Αυστρία, η Τουρκία, η Ινδία και η Κίνα. Και σε ένα εξωτερικό μισοφέγγαρο, η Βρετανία, η Νότια Αφρική, η Αυστραλία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς και η Ιαπωνία".

Το 1919 μ.Χ., μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στο έργο του "Δημοκρατικά ιδεώδη και πραγματικότητα" συνόψισε τη θεωρία του με ελαφρώς διαφορετική γλώσσα ως εξής: "Όποιος κυβερνά την Ανατολική Ευρώπη, διοικεί την καρδιά, Όποιος κυβερνά την Καρδιά διοικεί την Παγκόσμια Νήσο, Αυτός που κυβερνά την Παγκόσμια Νήσο διοικεί τον κόσμο".

Αυτό είναι το πεπρωμένο του Πούτιν. Σε συνδυασμό με την Κίνα (και όχι με μια ενωμένη Γερμανία, κάτι που ανησυχούσαν πολιτικοί όπως ο Μπάλφουρ πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο), η Ρωσία φαίνεται να επιδιώκει με επιτυχία τον στόχο της για τον έλεγχο του Παγκόσμιου Νησιού του Μακίντερ.

Σήμερα, μπορούμε να επεκτείνουμε την έννοια της εσωτερικής ημισελήνου για να συμπεριλάβουμε το Ιράν, την Μέση Ανατολή, καθώς και τα νέα έθνη που ξεπήδησαν από την παλιά Σοβιετική Ένωση. Από την αρχική εσωτερική ημισέληνο του Mackinder, μόνο η Γερμανία και η Αυστρία παραλείπονται σήμερα. Η Αυστρία ήταν το κέντρο της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων εκείνη την εποχή και έτσι δεν είναι πλέον γεωπολιτικά σημαντική.

Από τον εξωτερικό κύκλο, μπορούμε τώρα να συμπεριλάβουμε το μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής και μέρος της Νότιας Αμερικής, οι οποίες εξαρτώνται όλο και περισσότερο από την Παγκόσμια Νήσο για τη ζήτηση των εμπορευμάτων τους.

Χωρίς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το κοινό της Δύσης να φαίνεται να το συνειδητοποιούν, υπήρξε και συνεχίζει να υπάρχει μια επέκταση της Ρωσικής ισχύος μέσω Ασιατικών συνεργασιών, η οποία τώρα επισκιάζει την Αμερικανική όσον αφορά τον παγκόσμιο πληθυσμό που καλύπτεται. Και αν προσθέσουμε και την διασπορά της Κίνας στην Νοτιοανατολική Ασία, η Αμερική και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ μοιάζουν με μια κάπως απομονωμένη μειονότητα.

Εκτός από την πολιτική δύναμη που απομακρύνεται από την Δύση, απομακρύνεται και η οικονομική δύναμη. Εμποδισμένες από τον όλο και πιο ακριβό και αντικαπιταλιστικό δημοκρατικό σοσιαλισμό, οι οικονομίες τους παλεύουν κάτω από το βάρος των κυβερνήσεων τους.

Και καθώς η Δύση παρακμάζει, η Παγκόσμια Νήσος απολαμβάνει την δική της βιομηχανική επανάσταση. Το δίκτυο σιδηροδρόμων, στο οποίο αναφερόταν ο Mackinder το 1904 μ.Χ., έχει επεκταθεί από τον υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο μέχρι τους νέους χερσαίους δρόμους του μεταξιού της Κίνας, συνδέοντας την Κίνα με την Δυτική Ευρώπη και τα μεγάλα έθνη νότια του αρχικού δρόμου του μεταξιού.

Η Ρωσία και οι πρώην Σοβιετικοί δορυφόροι της καταλαμβάνουν την μισή Ευρασιατική Ήπειρο. Η ευρασιατική ήπειρος έχει έκταση 21 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια, δηλαδή πάνω από τρεις φορές το μέγεθος ολόκληρης της Βόρειας Αμερικής.

Η Κεντρική και η Βόρεια Αμερική μαζί έχουν έκταση περίπου 9 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια, δηλαδή υπερδιπλάσια από την έκταση της Ευρώπης. Ακόμη και χωρίς τους πρώην σοβιετικούς δορυφόρους της, η Ρωσία εξακολουθεί να είναι μακράν το μεγαλύτερο έθνος σε έκταση. Και μαζί με την Κίνα, η Ρωσία έχει σχεδόν τριπλάσιο μέγεθος από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη ενιαία πηγή ενέργειας, εμπορευμάτων και πρώτων υλών στον κόσμο και όπως βλέπουμε τώρα μπορεί να ελέγχει τις τιμές που πληρώνει η Δύση γι' αυτά. Ως συνέπεια των πρόσφατων κυρώσεων, η Δύση πληρώνει κορυφαίο ρούβλι, ενώ οι Ασιάτες σύμμαχοι της Ρωσίας έχουν ενέργεια και πρώτες ύλες που προσφέρονται με έκπτωση και πληρώνονται στα δικά τους νομίσματα, υπονομεύοντας ακόμη περισσότερο την σχετική οικονομική θέση της Δύσης.

Όσον αφορά το αν ο Πούτιν έχει μελετήσει τον Μακίντερ, αυτό πρέπει να αποτελεί υπόθεση. Αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι, αν δεν έχει καθοδηγηθεί έτσι, ο Πούτιν ακολουθεί την ίδια προβλεπόμενη πορεία. Ως αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Ρωσίας, έχει παίξει το γεωπολιτικό παιχνίδι αριστοτεχνικά.

Δεν πέφτει στις παγίδες που ταλαιπωρούν τον δυτικό σοσιαλισμό. Ακολουθεί εξωτερικές κατευθυντήριες γραμμές στο πρότυπο των Βρετανών την εποχή της πρωθυπουργίας του Λόρδου Λίβερπουλ πριν από διακόσια χρόνια, όταν η πολιτική ήταν να μην παρεμβαίνει κανείς στις εσωτερικές υποθέσεις ξένων εθνών, εκτός αν αυτές επηρέαζαν τα Βρετανικά συμφέροντα.

Είναι γεγονός για τον Πούτιν ότι οι σύμμαχοί του περιλαμβάνουν ορισμένα πολύ δυσάρεστα καθεστώτα. Αλλά αυτό δεν τον αφορά - οι εσωτερικές τους υποθέσεις δεν τον αφορούν. Η δουλειά του είναι τα συμφέροντα της Ρωσίας, και όπως οι Βρετανοί στη δεκαετία του 1820 μ.Χ., τα επιδιώκει με μοναδικό γνώμονα.

Η λογική πίσω από την Ουκρανία. Η Ουκρανία ήταν μια ασυνήθιστη περίπτωση ανάληψης πρωτοβουλίας από τον Πούτιν για δράση κατά της συμμαχίας του ΝΑΤΟ υπό Αμερικανική ηγεσία. Όμως, στην πορεία προς την Ουκρανία, είχε δει την Βρετανία να εγκαταλείπει την ΕΕ. Η Βρετανία ήταν ο εφημέριος της Αμερικής στη γη της ΕΕ, οπότε το Brexit αντιπροσώπευε μια σημαντική μείωση της ικανότητας των ΗΠΑ να επηρεάζουν τις Βρυξέλλες.

Μετά το Brexit, ο πρόεδρος Μπάιντεν αποχώρησε βιαστικά από το Αφγανιστάν, παίρνοντας μαζί του και το υπόλοιπο ΝΑΤΟ. Ως εκ τούτου, η Αμερική βρισκόταν σε φυγή από την Heartland. Ο δρόμος ήταν ανοιχτός για τον Πούτιν να πιέσει περαιτέρω και να εκδιώξει την Αμερική από τα δυτικά σύνορα της Ρωσίας.

Για να το κάνει αυτό, έπρεπε να αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό είχε στο μυαλό του ο Πούτιν όταν κλιμάκωσε την "ειδική στρατιωτική επιχείρηση" εναντίον της Ουκρανίας. Πρέπει να είχε προβλέψει την αντίδραση του ΝΑΤΟ να επιβάλει κυρώσεις, από τις οποίες η Ρωσία έχει επωφεληθεί σε μεγάλο βαθμό. Ταυτόχρονα, είναι η ΕΕ που έχει συντριβεί άσχημα, μια συμπίεση την οποία μπορεί να εντείνει κατά βούληση.

Το δράμα εξακολουθεί να διαδραματίζεται. Πρέπει να συνεχίσει να ασκεί κάποια πίεση στην Ουκρανία για να συνεχίσει τη συμπίεση. Δεν είναι έτοιμος να συμβιβαστεί. Ο χειμώνας στην ΕΕ θα είναι ακόμα πιο δύσκολος, με την έλλειψη ενέργειας και τροφίμων να είναι πιθανό να οδηγήσει σε αυξανόμενες εξεγέρσεις των πολιτών της ΕΕ.

Ο Πούτιν θα σταματήσει μόνο όταν οι Ευρωπαίοι συνειδητοποιήσουν ότι η Αμερική τούς θυσιάζει στην επιδίωξη της ηγεμονίας της. Ο Ζελένσκι είναι κάτι περισσότερο από μια μαριονέτα σε αυτό το δράμα.

Όσον αφορά τον πόλεμο στο έδαφος, η Ρωσία έχει ήδη εξασφαλίσει την πρόσβασή της από την Μαύρη Θάλασσα καλλιεργώντας την σχέση της με την Τουρκία. Ως μέλος του ΝΑΤΟ, η Τουρκία διασφαλίζει τα στοιχήματά της.

Η Μαύρη Θάλασσα είναι ζωτικής σημασίας για τα οικονομικά της συμφέροντα. Για τον λόγο αυτό, η Τουρκία διατηρεί τη σχέση της με την Ρωσία, ενώ παράλληλα ψυχραίνει την αντιπάθειά της προς το Ισραήλ (ο Πρόεδρος Χέρτσογκ επισκέφθηκε την Άγκυρα τον Μάρτιο) και επιδιορθώνει τους φράχτες της με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα - όλα είναι μέρος της συνάντησης της Παγκόσμιας Νήσου.

Για τις ΗΠΑ, ο Ερντογάν είναι ένας αναξιόπιστος εταίρος στο ΝΑΤΟ. Υποτίθεται ότι οι ΗΠΑ προσπάθησαν να τον απομακρύνουν υποκινώντας μια αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος το 2016 μ.Χ., όταν πληροφορήθηκε από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες και το πραξικόπημα απέτυχε.

Παρόλο που οφείλει χάρη στον Πούτιν, η ένταξη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ τον οδηγεί να είναι προσεκτικός. Και ως αναγεννημένος σουνίτης, εμφανίζεται πρόθυμος να επεκτείνει την τουρκική επιρροή στα μουσουλμανικά έθνη της Κεντρικής Ασίας, ονειρευόμενος ίσως τις ένδοξες ημέρες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Για να προωθήσει τη δύναμη της Ρωσίας επί των ενεργειακών πηγών από τις οποίες εξαρτώνται οι δυτικοί εμπόλεμοι, ο Πούτιν έχει καλλιεργήσει το Ιράν και έχει επίσης κάνει φιλόξενα ανοίγματα προς τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Ο Σεργκέι Λαβρόφ, Υπουργός Εξωτερικών του Πούτιν, φρόντισε να ενημερώσει πλήρως τα μέλη του Αραβικού Συνδέσμου για την ενεργειακή πολιτική της Ρωσίας στο Κάιρο τον περασμένο μήνα. Το επιχείρημα είναι απλό: Η Δύση έχει γυρίσει την πλάτη της στα ορυκτά καύσιμα, σχεδιάζοντας να τα καταργήσει εντελώς σε μια δεκαετία περίπου.

Ως παραγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου, το μέλλον τους είναι να κολλήσουν μαζί με το Παγκόσμιο Νησί του Mackinder και την Εσωτερική Ημισέληνο. Αυτό είναι τόσο προφανές, ώστε ακόμη και η Σαουδική Αραβία λέγεται ότι επιδιώκει να συνδεθεί μέσω της ομάδας BRICS.

Όποια και αν είναι τα πλεονεκτήματα των πολιτικών με γνώμονα την κλιματική αλλαγή, όσον αφορά την ενέργεια, η Δύση φαίνεται να είναι αποφασισμένη για μια αποστολή αυτοκτονίας. Αλλά το μήνυμα της Ρωσίας προς τους εταίρους της είναι ότι "μπορείτε να έχετε πετρέλαιο και φυσικό αέριο με έκπτωση σε σχέση με αυτό που πρέπει να πληρώσει η Ευρώπη". Ο Πούτιν προσφέρεται να τους απελευθερώσει πλήρως από την ιδεολογία της Δύσης για την κλιματική αλλαγή.

Με την πίεση που ασκεί στην Δυτική Ευρώπη, ο Πούτιν υποθέτει σχεδόν σίγουρα ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα οδηγηθούν από την υποστήριξη των Αμερικανικών κυρώσεων σε μια πιο ουδέτερη στάση. Και η Ρωσία πιθανότατα αναμένει ότι οι αδέσμευτες χώρες που υποφέρουν από ελλείψεις σιτηρών θα πιέσουν επίσης τη Δύση να τερματίσει τις κυρώσεις.

Αλλά πριν ο Πούτιν παραιτηθεί από την πίεση στα κράτη της ΕΕ, είναι πιθανό να επιμείνει ακόμη στην απόσυρση της Αμερικανικής επιρροής από την Δυτική Ευρώπη ή τουλάχιστον στην απομάκρυνση της από τα δυτικά σύνορα της Ρωσίας.

Η φάση 1 έχει ολοκληρωθεί. Ας αρχίσει η φάση 2. Πρέπει τώρα να στραφούμε από την υποτιθέμενη μεγαλομανία του Πούτιν στις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι δυτικοί εχθροί του, ιδίως τα έθνη της Ευρώπης και της Ευρωζώνης. Τα εμπορεύματα και οι πρώτες ύλες που τιμολογούνται σε ευρώ, δείχνει ότι μετά από μια σημαντική άνοδο, για την Ευρώπη οι τιμές έχουν υποχωρήσει τους τελευταίους μήνες.

Για τους ταλαιπωρημένους Ευρωπαίους, η παύση της σημαντικής ανόδου των τιμών των εμπορευμάτων μετά την εισαγωγή μηδενικών επιτοκίων από τη Fed τον Μάρτιο του 2020 μ.Χ. τους έδωσε προσωρινή και μικρή ανακούφιση από τον κλιμακούμενο πονοκέφαλο του πληθωρισμού.

Ίσως είναι πρόωρο, αλλά οι επενδυτές στις δυτικές αγορές εκλαμβάνουν την υποχώρηση των τιμών των εμπορευμάτων ως ένδειξη ότι η συμπίεση των εμπορευμάτων μάλλον τελείωσε και ότι μαζί με αυτήν θα μειωθεί και το πρόβλημα του πληθωρισμού των τιμών καταναλωτή.

Πράγματι, στην έκθεσή του της 1ης Αυγούστου για την Credit Suisse, ο Zoltan Pozsar ανέφερε ότι επισκέφθηκε πρόσφατα 150 διαχειριστές επενδύσεων σε οκτώ ευρωπαϊκές πόλεις και η συναίνεση ήταν ακριβώς αυτή: πιστεύουν ότι ο πληθωρισμός έχει ξεπεραστεί, ότι αναμένεται ύφεση και, ως εκ τούτου, τα επιτόκια θα μειωθούν σύντομα.

Αλλά όσο κρατάει τα ηνία της τιμολόγησης της ενέργειας, ο Πούτιν μπορεί να παίζει με το ευρώ κατά το δοκούν. Χειραγωγώντας το οιονεί μονοπώλιό του στην ενέργεια, τα σιτηρά και τα λιπάσματα μπορεί να αυξήσει την πίεση στους ηγέτες της ΕΕ να απορρίψουν την ηγεμονία των ΗΠΑ.  Και για να εκτιμήσουμε πλήρως την δύναμη που βρίσκεται στα χέρια του Πούτιν, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε την πραγματική σχέση μεταξύ των πλαστών νομισμάτων και των εμπορευμάτων.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι η μεταβλητότητα των τιμών των εμπορευμάτων έγκειται στο fiat currency στο οποίο τιμολογούνται και όχι στα ίδια τα εμπορεύματα. Η μεγαλύτερη μεταβολή της τιμής του πετρελαίου σε χρυσό προς τα πάνω είναι το διπλάσιο την εποχή της χρεοκοπίας της Lehman, ενώ σε ευρώ εκείνη την εποχή ήταν δεκαέξι φορές. Μέχρι στιγμής φέτος, ήταν ακόμη πιο ευμετάβλητη, όταν η τιμή σε χρυσό έπεσε στο 70% της τιμής του 1950 μ.Χ., ενώ σε ευρώ έφτασε τις 15 - δηλαδή 21 φορές πιο ευμετάβλητη.

Η διαπίστωση αυτή ανατρέπει όλες τις υποθέσεις τιμολόγησης της ενέργειας. Το διάγραμμα δείχνει ότι αυτό που ίσχυε πριν από τη λήξη του Bretton Woods δεν ίσχυε πλέον μετά το 1971 μ.Χ. [Το ευρώ ξεκίνησε μόλις το 2000 μ.Χ., το νόμισμα που λαμβανόταν πριν από αυτό ήταν το Γερμανικό μάρκο].

Δεδομένου ότι οι τιμές του πετρελαίου καθορίζονται εξ ολοκλήρου σε αγορές των οποίων όλοι οι συμμετέχοντες υποθέτουν ότι η μεταβλητότητα των τιμών είναι στο εμπόρευμα, ολόκληρη η βάση της πρόβλεψης των τιμών υπονομεύεται. Τούτου δοθέντος, αν ένας αναλυτής κάνει μια πρόβλεψη κατά το ήμισυ σωστή, είναι περισσότερο από τύχη παρά από κρίση.

Αυτό είναι το νόημα πίσω από το υγιές χρήμα. Με υγιές χρήμα, οι έμποροι εμπορευμάτων και όλων των άλλων αγαθών δικαιολογημένα υποθέτουν ότι το μέσο διαμεσολάβησης είναι μια σταθερά. Υποθέτουν ότι όταν λαμβάνουν πληρωμή, η χρησιμότητα της είναι αμετάβλητη. Αλλά με τα μη εξασφαλισμένα πλαστά χρήματα είναι διαφορετικά.

Για μεμονωμένες συναλλαγές, ενώ εξακολουθούμε να υποθέτουμε ότι ένα δολάριο είναι ένα δολάριο και ένα ευρώ είναι ένα ευρώ, όλοι γνωρίζουμε ότι η χρησιμότητα ενός νομίσματος μεταβάλλεται. Γιατί, λοιπόν, για αναλυτικούς σκοπούς οι προβλέψεις υποθέτουν πάντα ότι δεν αλλάζει; Γιατί οι αναλυτές δεν το λαμβάνουν ποτέ υπόψη στις προβλέψεις τους;

Οι συμβατικές προσεγγίσεις στην τιμολόγηση και οι οικονομικές προβλέψεις που τις περιλαμβάνουν είναι παράλογες. Το ίδιο ισχύει αποδεδειγμένα και για όλα τα άλλα εμπορεύματα, όχι μόνο για το πετρέλαιο.

Στις σημερινές συνθήκες, η βάση μιας λανθασμένης ανάλυσης χρησιμοποιείται για να στηρίξει τις προσδοκίες ότι οι τιμές αρχίζουν να αντανακλούν μια αυξανόμενη προοπτική ύφεσης, η οποία για ένα κεϋνσιανό ή μονεταριστικό μυαλό σημαίνει ότι η μείωση της ζήτησης για εμπορεύματα και ενέργεια οδηγεί σε χαμηλότερες τιμές.

Αλλά το γεγονός παραμένει ότι εν μία νυκτί, ο Πούτιν μπορεί να πιέσει και πάλι την ΕΕ. Και οπλισμένος με τη γνώση ότι η μεταβλητότητα των τιμών βρίσκεται στο νόμισμα, ξέρουμε ότι η πτώση του ευρώ θα κάνει το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του γι' αυτόν.

Καθώς πλησιάζει ο χειμώνας στην Ευρώπη, δεν θα χρειαστούν πολλά για να οδηγηθούν οι τιμές της ενέργειας σε ευρώ σημαντικά υψηλότερα. Ο Πούτιν είναι απίθανο να κάνει το λάθος να φανεί ότι το κάνει σκόπιμα.

Αλλά κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα χρειαστεί να προβεί σε καμία απολύτως σημαντική ενέργεια για να δει τις τιμές της ενέργειας και των τροφίμων σε δυτικό νόμισμα να αυξάνονται και πάλι καθώς πλησιάζει ο χειμώνας.

Υπάρχει μια ακόμη λανθασμένη εκτίμηση που είναι κοινή στις δυτικές κεφαλαιαγορές: αυτή τη φορά σχετικά με τα επιτόκια. Σχεδόν σε κάθε ανάλυση που προβλέπει ύφεση, η βασική παραδοχή είναι ότι με την ύφεση των οικονομιών η ζήτηση για αγαθά, υπηρεσίες και πιστώσεις θα μειωθεί. Για τους λόγους αυτούς, οι πιέσεις των επιτοκίων αναμένεται να μειωθούν.

Αυτό παρανοεί τη φύση της πίστωσης. Σχεδόν όλα τα μέσα που κυκλοφορούν είναι πίστωση των εμπορικών τραπεζών. Κατά συνέπεια, το ΑΕΠ είναι απλώς το άθροισμα όλων των τραπεζικών πιστώσεων που χρησιμοποιούνται για συναλλαγές που πληρούν τις προϋποθέσεις.

Επομένως, το ονομαστικό ΑΕΠ καθορίζεται από τη διαθεσιμότητα της τραπεζικής πίστωσης και όχι, όπως συνήθως υποτίθεται, από την επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας. Όταν η τραπεζική συνομοταξία συρρικνώνει τον συλλογικό ισολογισμό της, τα επιτόκια αρχικά αυξάνονται λόγω της έλλειψης πιστώσεων.

Αυτές τις συνθήκες αντιμετωπίζουν τώρα οι χρηματοπιστωτικές αγορές. Οι εμπορικές τράπεζες είναι υποχρεωμένες να αναζητήσουν τρόπους για να προστατευθούν σε αβέβαιους καιρούς. Ήδη επιδιώκουν να μειώσουν την αναλογία του ενεργητικού τους προς τα ίδια κεφάλαιά τους, προτού κλιμακωθούν πραγματικά τα επισφαλή χρέη.

Οι τράπεζες της Ευρωζώνης δεν είναι οι μόνες με αυτή την αλλαγή στις προοπτικές. Η λεγόμενη παγκόσμια ύφεση δεν οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε άλλους οικονομικούς παράγοντες, αλλά κυρίως στην τάση απόσυρσης των τραπεζικών πιστώσεων τόσο από τους χρηματοπιστωτικούς όσο και από τους μη χρηματοπιστωτικούς οικονομικούς τομείς.

Πρόκειται για ένα πρόβλημα ελάχιστα κατανοητό και δεν αναφέρεται ποτέ από τους αναλυτές στις οικονομικές τους προβλέψεις. Όμως, στο σημερινό οικονομικό και χρηματοπιστωτικό περιβάλλον, οι συνέπειές του οδηγούν σε ένα συμπέρασμα για τα επιτόκια αντίθετο από αυτό που συνήθως υποτίθεται.

Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι, σε αντίθεση με τις προσδοκίες που εκφράζονται παντού από τις δυτικές κυβερνήσεις και τις κεντρικές τους τράπεζες, καθώς και από όλο το επενδυτικό κατεστημένο, το πρόβλημα του πληθωρισμού και των επιτοκίων δεν πρόκειται να εξαφανιστεί.

Επειδή τα επιτόκια είχαν κατασταλεί και δεν μπορούσαν να πάνε χαμηλότερα και για περισσότερο, υπήρξε μια θεμελιώδης μετατόπιση από μια μακροχρόνια πτώση τους, σε αυτό που είναι όλο και πιο σίγουρο ότι θα αποδειχθεί μια μακροχρόνια τάση αύξησης των επιτοκίων.

Όπως συμβαίνει και αλλού, το περιβάλλον τραπεζικού δανεισμού στην Ευρώπη επιδεινώνεται για προφανείς λόγους. Επιπλέον, αυτό συμβαίνει σε μια περίοδο κατά την οποία η μόχλευση των τραπεζικών ισολογισμών βρίσκεται σε επίπεδα ρεκόρ, αφήνοντας τις τράπεζες άσχημα εκτεθειμένες στην αλλαγή.

Η σοβαρή συρρίκνωση των τραπεζικών πιστώσεων βρίσκεται μόλις στα αρχικά της στάδια. Σύντομα θα εμφανιστεί μια δεύτερη φάση στον οικονομικό και χρηματοπιστωτικό πόλεμο κατά της Ρωσίας του Πούτιν.

Επί του παρόντος, φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε μια καλοκαιρινή παύση μετά την πρώτη, που υποδεικνύεται από την παγίωση των τιμών των εμπορευμάτων. Οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων έχουν μειωθεί από τα προηγούμενα υψηλά επίπεδα. Οι χρηματιστηριακές αγορές έχουν σημειώσει άνοδο.

Το Bitcoin έχει κάνει ράλι. Ο χρυσός, ο οποίος είναι το μόνο νόμιμο χρήμα από το οποίο μπορεί κανείς να ξεφύγει από όλα αυτά, έχει μειωθεί. Όλα αυτά υποδηλώνουν μια ψευδή αισιοδοξία, ευάλωτη στους πιο αγενείς κραδασμούς.

Η Κίνα μπορεί να είναι ο μοναδικός μπαλαντέρ του Πούτιν. Με την οικονομία της να βασίζεται σε εμπορεύματα των οποίων οι αξίες είναι ευθυγραμμισμένες με τον χρυσό και εφόσον η τρέχουσα γεωπολιτική κατάσταση δεν κλιμακωθεί σε μια ευρύτερη στρατιωτική σύγκρουση, η Ρωσία φαίνεται να βρίσκεται σε ενισχυμένη οικονομική θέση, ενώ οι αντίπαλοί της βρίσκονται σε πτώση.

Αν υπάρχει απειλή για την θέση της, αυτή προέρχεται μάλλον από τη συμμαχία της με την Κίνα, η οποία είναι εκτεθειμένη στις ανοησίες της Δύσης μέσω του εμπορίου. Η Κίνα έχει κάποια προβλήματα μπαλαντέρ.

Από τον θάνατο του Μάο, στην ταχεία ανάπτυξή της η Κίνα στηρίχθηκε στην επέκταση της πίστωσης μέσω κρατικών τραπεζών. Τα στελέχη των τραπεζών είναι κρατικοί λειτουργοί, αντί για διαχειριστές για λογαριασμό των μετόχων που επιδιώκουν το κέρδος.

Αυτή η διαφορά είναι που έχει απομονώσει την εγχώρια οικονομία από τους κύκλους της τραπεζικής πίστωσης που έχουν ταλαιπωρήσει το οικονομικό μοντέλο της Δύσης με επαναλαμβανόμενες πιστωτικές κρίσεις.

Αν και αυτή η έλλειψη καταστροφικής κυκλικότητας μπορεί να θεωρηθεί καλό, επέτρεψε στις κακές επενδύσεις να συσσωρευτούν αδιάκοπα τις τελευταίες δεκαετίες. Έτσι, ενώ οι κινεζικές αρχές εξακολουθούν να ασκούν σημαντικό έλεγχο στον δανεισμό, ο βαθμός της οικονομικής στρέβλωσης έχει καταστεί απειλή για την περαιτέρω πρόοδο.

Αυτό εκδηλώνεται σε μια αυξανόμενη κρίση ακινήτων, με τους εργολάβους να πηγαίνουν μαζικά στον τοίχο. Δεν είναι ότι δεν είναι απίθανο να υπάρξει ζήτηση για εμπορικά και οικιστικά ακίνητα στο μέλλον: οι αποταμιευτές είναι εκεί για να αγοράσουν, η μεσαία τάξη αυξάνεται σε αριθμό και η οικονομία έχει αρκετό δρόμο να διανύσει στην ανάπτυξή της. Το πρόβλημα είναι ότι η αγορά ακινήτων έχει ξεφύγει από τον εαυτό της.

Ως τομέας, η ακίνητη περιουσία και οι συναφείς δραστηριότητες αποτελούν περίπου το ένα τρίτο της οικονομικής δραστηριότητας της Κίνας. Οι εργολάβοι έχουν αναστείλει την ολοκλήρωση των προπωλημένων ακινήτων, τα οποία οι πολίτες έχουν αγοράσει με προπληρωμή. Κατά συνέπεια, οι πληρωμές των υποθηκών αναστέλλονται από εξαγριωμένους αγοραστές.

Οι ιδιωτικές τράπεζες έχουν επηρεαστεί, με τραπεζικές φυγές εναντίον ορισμένων από αυτές. Περίπου τριάντα εταιρείες ακινήτων έχουν χάσει πληρωμές εξωτερικού χρέους, με την Evergrande να είναι ο πιο προβεβλημένος κακοπληρωτής χρέους 300 δισ. δολαρίων.

Τα προβλήματα στον τομέα των ακινήτων επιδεινώθηκαν και εξακολουθούν να επιδεινώνονται από την πολιτική μηδενικής ανοχής του Πεκίνου για την αγοραπωλησία. Περισσότερο από ότι σε άλλες χώρες, οι αυστηρά επιβαλλόμενες απαγορεύσεις έχουν πλήξει την παραγωγή και υπονομεύσει την εφοδιαστική, παράγοντες που αναπόφευκτα υπονόμευσαν τις οικονομικές επιδόσεις.

Ενώ οι εξαγωγές προς άλλα έθνη άντεξαν καλά - κυρίως λόγω της κλιμάκωσης των ελλειμμάτων δαπανών των ξένων κυβερνήσεων που δεν συνοδεύονται από αυξημένες προσωπικές αποταμιεύσεις - τα κέρδη των εξαγωγέων της Κίνας είναι βέβαιο ότι θα συμπιεστούν από την εντεινόμενη ύφεση της Δύσης.

Εκτός, δηλαδή, αν η συναλλαγματική πολιτική της Κίνας είναι να αποδυναμώνει σκόπιμα το γουάν έναντι των δυτικών νομισμάτων. Αλλά αυτό θα καταλήξει μόνο σε αποσταθεροποίηση της εγχώριας οικονομίας, καθώς η αύξηση των τιμών καταναλωτή θα επιταχυνθεί.

Και τέλος, αν το Πεκίνο ακολουθήσει τις απειλές του να προσαρτήσει την Ταϊβάν - έστω και μόνο για να αποσπάσει την προσοχή από τις εγχώριες οικονομικές αποτυχίες - είναι πιθανό να τεθεί σε κίνηση μια σειρά γεγονότων που θα μπορούσαν να κλιμακώσουν τις εντάσεις με την Αμερική και τους αμυντικούς της συμμάχους σε βάρος όλων.

Αλλά παρά τα πρωτοσέλιδα από την κρίση των ακινήτων της Κίνας, είναι πολύ νωρίς για να υποθέσουμε ότι η Κίνα βυθίζεται σε πολύ βαθύτερα προβλήματα. Πρέπει να εγκαταλείψει τις μακροοικονομικές πολιτικές που καθοδηγούνται αποκλειστικά από τις στατιστικές και να διασφαλίσει ότι οι πολίτες της και οι επιχειρήσεις τους έχουν ένα σταθερό νόμισμα. Δεν είναι σαφές αν αυτό έχει γίνει κατανοητό στο Πεκίνο.

Η θεμελιώδης διαφορά από τον Ρώσο εταίρο της είναι η μεγαλύτερη οικονομική της εξάρτηση από την κατανάλωση εμπορευμάτων σε αντίθεση με την παραγωγή τους. Οι συνέπειες των δυτικών οικονομικών πολιτικών που έχουν ως στόχο την υπονόμευση της αγοραστικής δύναμης των δικών τους νομισμάτων θα γίνουν περισσότερο αισθητές στην Κίνα παρά στην Ρωσία. Ωστόσο, μια όλο και πιο πιθανή τραπεζική και νομισματική κρίση στην Δύση μπορεί να αντιμετωπιστεί από την Κίνα με την σωστή οικονομική προσέγγιση.

Η εποχή του δολαρίου τελειώνει. Ενώ ο Πούτιν φαίνεται να κερδίζει τον έλεγχο του Παγκόσμιου Νησιού, αφήνοντας μερικά έθνη στις παρυφές του να προσκολλώνται στις ΗΠΑ και στην ηγεμονία του νομίσματός τους, πολλά από αυτά που έχει επιτύχει οφείλονται στην παταγώδη αποτυχία της Δύσης να παίξει αυτό το μεγαλύτερο από τα μεγάλα γεωπολιτικά παιχνίδια. Ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της παρακμής της Δύσης είναι ο εναγκαλισμός της με αντικαπιταλιστικές και αφυπνιστικές κουλτούρες.

Σε αυτό το άρθρο, θα χάναμε την εστίασή μας αν διολισθαίναμε στην συζήτηση για την κλιματική αλλαγή, εκτός από το να επισημάνουμε ότι επιδιώκοντας να εξαλείψει τα ορυκτά καύσιμα μέσα στην επόμενη δεκαετία περίπου, η Δύση βρίσκεται σε πορεία οικονομικής αυτοκαταστροφής σε σχέση με τους εταίρους της Ρωσίας, στους οποίους προσφέρεται πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακας με έκπτωση για το ορατό μέλλον.

Όταν ο Πρόεδρος Νίξον μετέτρεψε το δολάριο σε ένα εξ ολοκλήρου πλαστό νόμισμα τον Αύγουστο του 1971 μ.Χ., πυροδότησε μια σειρά γεγονότων που τώρα τελειώνει. Από την καθιέρωση του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος και την συμφωνία του με την Σαουδική Αραβία, η οποία οδήγησε στη δημιουργία του πετροδολλαρίου, άρχισε η παγκόσμια αστάθεια των πλαστών νομισμάτων, όπως φαίνεται στο Σχήμα 3 του παρόντος άρθρου.

Αλλά το fiat δολάριο έδωσε τόσο στην Αμερικανική κυβέρνηση όσο και στο Αμερικανικό τραπεζικό σύστημα τεράστια δύναμη. Αυτή ασκήθηκε αποτελεσματικά, εξαναγκάζοντας τα απείθαρχα έθνη να υποκλιθούν στο πανίσχυρο δολάριο.

Η δύναμη αυτή δεν χρησιμοποιήθηκε με σύνεση, οδηγώντας σε μια συμμαχία μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας για να προστατευτούν από τις ενέργειες των ΗΠΑ. Τα μαθήματα που πήραν από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό δεν χάθηκαν.

Παρά τις προηγούμενες υποσχέσεις προς την Ρωσία να μην το πράξει, ο στρατός των ΗΠΑ απείλησε άμεσα τα δυτικά της σύνορα. Για την Κίνα, αν και η οικονομική και βιομηχανική της επανάσταση είχε αρχικά επαινεθεί, άρχισε να θεωρείται απειλή για τα αμερικανικά συμφέροντα.

Αυτός ο ιμπεριαλισμός κατέστησε την Αμερική ελάχιστα φιλική και περισσότερο ως λανθάνοντα εχθρό. Με τις επανειλημμένες αποτυχίες της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στην Μέση Ανατολή, την Βόρεια Αφρική, την Ουκρανία και πιο πρόσφατα στο Αφγανιστάν, οι ΗΠΑ μπορούν πλέον να υπολογίζουν σε έθνη που αντιπροσωπεύουν μόνο το 19% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού των 8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, σε σύγκριση με το 54% που συμμαχεί με το Παγκόσμιο Νησί.

Αν και η κατανομή των εθνών σε αυτές τις κατηγορίες είναι κάπως υποκειμενική, δίνει μια προσέγγιση της σχετικής ισχύος της παγκόσμιας νησιωτικής εταιρικής σχέσης σε σύγκριση με εκείνη των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ. Καθώς ο εναγκαλισμός της εταιρικής σχέσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ χαλαρώνει, τα συμφέροντα είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν τα ανένταχτα έθνη προς το στρατόπεδο των Παγκόσμιων Νησιών, ιδίως όταν έχουν εμπορεύματα να πουλήσουν.

Πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τις κυρώσεις που ακολούθησαν, κανένα από τα 170 έθνη του πίνακα δεν μπορούσε να κάνει χωρίς το δολάριο. Η Ρωσία αναγκάστηκε να βρει εναλλακτικά νομίσματα διακανονισμού και οι στενοί της σύμμαχοι στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση σχεδιάζουν ένα νέο νόμισμα διακανονισμού του εμπορίου για να κόψουν το δολάριο. Αλλά η διεθνής τιμολόγηση των εμπορευμάτων και των πρώτων υλών σε δολάρια είναι αδύνατο να ξεπεραστεί, ακόμη και για την Ρωσία.

Το Παγκόσμιο Νησί δεν μπορεί να παραγκωνίσει εντελώς το δολάριο - είναι πολύ παγιωμένο. Ενώ η ισχύς του δολαρίου μειώνεται, η καταστροφή του εικονικού μονοπωλίου του στο διεθνές εμπόριο θα πρέπει να προέλθει από την ίδια την νομισματική πολιτική των ΗΠΑ, μια διαδικασία που αναμφισβήτητα βρίσκεται σε εξέλιξη.

Από τη χρηματιστικοποίηση των δυτικών οικονομιών στα μέσα της δεκαετίας του '80, το δολάριο διατήρησε την αξιοπιστία του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Αυτό επιτεύχθηκε με την εξασφάλιση μιας έτοιμης προσφοράς για διεθνή χρήση, όπως προέβλεψε ο Robert Triffin με την περιγραφή του διλήμματος του δολαρίου στα τέλη της δεκαετίας του '50 μ.Χ.

Η πλευρά της ζήτησης ενισχύθηκε από την ανάπτυξη ρυθμιζόμενων και μη ρυθμιζόμενων αγορών παραγώγων, οι οποίες ανάγκασαν τους ξένους να αγοράζουν δολάρια προκειμένου να αγοράσουν παράγωγα.

Ουσιαστικά, επρόκειτο για συνθετική ζήτηση δολαρίων που δημιουργήθηκε για να ικανοποιήσει τη ζήτηση των κερδοσκόπων για εμπορεύματα, συμπεριλαμβανομένων των πολύτιμων μετάλλων, δημιουργώντας συνθετική προσφορά.

Όταν γίνει αντιληπτή αυτή η έννοια, γίνεται καλύτερα κατανοητή η σημασία του τερματισμού της μακροπρόθεσμης τάσης καταστολής των επιτοκίων. Η καταστολή των τιμών των εμπορευμάτων με την αύξηση της συνθετικής προσφοράς έγινε αναπόσπαστο μέρος της μείωσης των επιτοκίων. Τα επιτόκια δεν μειώνονται πλέον, αλλά αυξάνονται. Θα υπάρξουν απροσδόκητες συνέπειες για τις τιμές των εμπορευμάτων, στις οποίες θα αναφερθούμε σε λίγο.

Υπάρχουν δύο άμεσες συνέπειες για τον τραπεζικό δανεισμό: τα περιθώρια δανεισμού τους βελτιώνονται και τα περιστατικά επισφαλών και αμφίβολων χρεών αυξάνονται. Κατά συνέπεια, οι υπερδανεισμένοι τραπεζικοί ισολογισμοί περιορίζονται, καθώς οι τράπεζες δεν χρειάζεται πλέον να τους δουλεύουν τόσο σκληρά για να διατηρήσουν τα κέρδη της κατώτατης γραμμής. Και με τον κίνδυνο δανεισμού να κλιμακώνεται, αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τη συνολική συρρίκνωση των τραπεζικών πιστώσεων. Η πίστωση θα γίνεται όλο και πιο σπάνια.

Θα πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη οι συνέπειες για τις χρηματοπιστωτικές αγορές, συμπεριλαμβανομένης της προσφοράς συνθετικών εμπορευμάτων. Σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς της Βασιλείας 3 που εισήχθησαν πρόσφατα, οι συναλλαγές και η δημιουργία αγορών σε παράγωγα αποτελούν αναποτελεσματική χρήση του δυναμικού του ισολογισμού, οπότε οι δραστηριότητες αυτές είναι βέβαιο ότι θα μειωθούν με την πάροδο του χρόνου υπό την πίεση των οικονομικών υπηρεσιών των τραπεζών.

Στην πραγματικότητα, οι συνθήκες που επέτρεψαν στις τράπεζες να επεκτείνουν τις πιστώσεις για να χρηματοδοτήσουν την αύξηση των δραστηριοτήτων διαπραγμάτευσης παραγώγων μεταξύ 1985 μ.Χ. και 2021 μ.Χ. αντιστρέφονται.

Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, η ονομαστική αξία των παγκόσμιων ρυθμιζόμενων συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης ανήλθε σε 40 δολάρια. 7 τρισεκατομμύρια δολάρια τον περασμένο Μάρτιο, και στα δικαιώματα προαίρεσης ανήλθε σε άλλα 54 τρισεκατομμύρια δολάρια. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν πάνω από 610 τρισεκατομμύρια δολάρια σε εξωχρηματιστηριακά παράγωγα.

Προς το παρόν, οι διακυμάνσεις αυτής της συνθετικής προσφοράς είναι αυτές που καθορίζουν τις σχέσεις τιμολόγησης μεταξύ νομισμάτων και εμπορευμάτων. Αλλά ο αντίκτυπος της συρρίκνωσης των τραπεζικών πιστώσεων θα οδηγήσει σχεδόν σίγουρα σε υψηλότερες τιμές των βασικών εμπορευμάτων, καθώς αυτή η συνθετική προσφορά στερεύει και αποσύρεται όλο και περισσότερο.

Επιπλέον, η συρρίκνωση της τραπεζικής πίστης οδηγεί πάντοτε σε τραπεζικές χρεοκοπίες. Και με τις παγκόσμιες συστημικά σημαντικές τράπεζες της Ευρωζώνης και της Ιαπωνίας να έχουν μόχλευση πάνω από 20 φορές κατά μέσο όρο, η κλίμακα των τραπεζικών χρεοκοπιών είναι πιθανό να είναι σημαντικά μεγαλύτερη από εκείνη της Lehman όταν χρεοκόπησε πριν από δεκατέσσερα χρόνια τον επόμενο μήνα.

Και τέλος, ως ασφάλιση έναντι μιας εκτεταμένης καταστροφής του πλαστικού νομίσματος, τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα έχουν αποθηκεύσει φυσικούς ράβδους χρυσού.

Η Ρωσία είναι γνωστό ότι διαθέτει περίπου 12.000 τόνους, εκ των οποίων οι 2.300 τόνοι κατέχονται ως νομισματικά αποθέματα. Εξορύσσει 330 τόνους ετησίως, τους οποίους τώρα προσθέτει στο απόθεμά της.

Έχοντας συσσωρεύσει το μεγαλύτερο μέρος του αποθέματός του πριν επιτρέψει στο κινεζικό κοινό να αγοράσει χρυσό, το κινεζικό κράτος διαθέτει πιθανώς πάνω από 30.000 τόνους, εκ των οποίων μόνο 1.776 τόνοι έχουν δηλωθεί ως επίσημα αποθέματα. Από την ίδρυσή του το 2002 μ.Χ., οι πολίτες της Κίνας έχουν παραλάβει επιπλέον 20.000 τόνους από το Χρηματιστήριο Χρυσού της Σαγκάης, κάποιοι από τους οποίους θα έχουν επιστρέψει ως παλιοσίδερα.

Επομένως, το Ρωσικό και το Κινεζικό κράτος διαθέτουν μεταξύ τους πάνω από 40.000 τόνους, γεγονός που συγκρίνεται με τα αποθέματα της Αμερικής, τα οποία επισήμως αναφέρονται σε 8.133 τόνους. Ως έθνη, είναι επίσης οι δύο μεγαλύτεροι μεταλλωρύχοι χρυσού με βάση την παραγωγή.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία κατανοούν καλύτερα από τις δυτικές κεντρικές τράπεζες την σχέση μεταξύ του χρήματος, το οποίο νομικά και στην πραγματικότητα είναι ο χρυσός, και της πίστωσης.

Δεν μπορεί παρά να έχουν δημιουργήσει τα αποθέματά τους και την εξορυκτική τους ικανότητα εν αναμονή του γεγονότος ότι τα νομίσματά τους θα χρειαστούν, μια μέρα, προστασία από μια κρίση του πλαστικού νομίσματος.

Πρώτα ήταν η Κίνα, η οποία συσσώρευσε το μεγαλύτερο μέρος των αποθεμάτων της κατά τη διάρκεια της πτωτικής αγοράς 1980 μ.Χ.-2002 μ.Χ. σε τιμές τόσο χαμηλές όσο τα 275 δολάρια, πριν επιτρέψει στους πολίτες της να αγοράσουν χρυσό.

Με τη Ρωσία, η συσσώρευση ήταν πιο πρόσφατη, αναμφίβολα θεωρούμενη από τον Πούτιν ως ουσιαστικό μέρος των γεωπολιτικών φιλοδοξιών του. Και οι δύο χώρες έχουν αποκρύψει την πραγματική τους θέση σε χρυσό, προφανώς για να μην απειλήσουν άμεσα την ηγεμονία του δολαρίου και για να μπορέσουν να αυξήσουν κρυφά τις αποθήκες τους.

Σε περίπτωση κρίσης του δολαρίου σε νόμισμα fiat, τόσο το ρούβλι όσο και το γουάν έχουν περισσότερη νομισματική προβολή που τα στηρίζει από ό,τι σε οποιοδήποτε νόμισμα των αντιπάλων τους.

Και ενώ οι ένορκοι μπορεί να είναι έξω σε σχέση με την γεωπολιτική νοημοσύνη του Προέδρου Σι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Πούτιν θα κάνει ότι χρειαστεί για να προστατεύσει την Ρωσία, το ρούβλι και τα γεωστρατηγικά του σχέδια από οποιαδήποτε κρίση που μπορεί να περιβάλλει την Δύση (http://corfiatiko.blogspot.com/2022/09/blog-post_836.html).

 

Το Μυστικό Πρόγραμμα Χημικών Όπλων της Γερμανίας. Ο κίνδυνος της γερμανικής ευρηματικότητας είναι μεγαλύτερος από ποτέ.

Οι γερμανικές επιχειρήσεις μπορεί να έχουν εξάγει τοξικά χημικά για να βοηθήσουν το πρόγραμμα χημικών όπλων της Ρωσίας. Τα εξαγόμενα χημικά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως πρόδρομες ουσίες για την παραγωγή χημικών και βιολογικών παραγόντων πολέμου, όπως το αέριο μουστάρδας.

Η εισαγγελία επιβεβαίωσε στα ndr , wdr και Süddeutsche Zeitung ότι έγιναν έρευνες σε επτά γερμανικές εταιρείες. Στο επίκεντρο της έρευνας βρίσκεται η Riol Chemie GmbH. Μεταξύ Νοεμβρίου 2019 μ.Χ. και Μαρτίου 2021 μ.Χ., περίπου 30 παραδόσεις φέρεται να οργανώθηκαν από στελέχη της εταιρείας.

Παρά τις «πολύ μικρές ποσότητες» τους, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή χημικών και βιολογικών παραγόντων πολέμου, σημείωσε η Süddeutsche Zeitung . Ο παραλήπτης λέγεται ότι είναι ο Khimmed, ένας Ρώσος χονδρέμπορος χημικών και εργαστηριακού εξοπλισμού με έδρα τη Μόσχα. Σύμφωνα με το δημοσιογραφικό δίκτυο occrp , ο Khimmed έχει συνεργαστεί με τον ρωσικό στρατό και τη ρωσική εγχώρια υπηρεσία πληροφοριώνfsb .

Η Ρωσία μπορεί να μην εξαρτάται από τις εισαγωγές ορισμένων χημικών ουσιών, αλλά μπορεί να χρειαζόταν γερμανικά πρωτότυπα για να ενισχύσει την δική της παραγωγή. «Ακόμη και σε ένα εργαστήριο που παράγει χημικά υλικά, είναι απαραίτητοι ποιοτικοί έλεγχοι, μια ανάλυση που απαιτεί ουσίες αναφοράς», είπε στο ndr . Ο Tagesshau έγραψε:

Πολλά από τα εν λόγω υλικά είναι προφανώς χημικά που ταξινομούνται ως προϊόντα διπλής χρήσης, μια ετικέτα που αναφέρεται σε αντικείμενα που μπορούν να έχουν τόσο πολιτική όσο και στρατιωτική χρήση.

Επιπλέον, η Γερμανική εταιρεία υποπτεύεται ότι έχει παραδώσει προστατευτικό εξοπλισμό στην Ρωσία σε πολλές περιπτώσεις—εξοπλισμό που μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή βιολογικών και χημικών όπλων και ως εκ τούτου εμπίπτει σε περιορισμούς εξαγωγών.

Οι ερευνητές υποψιάζονται επίσης ότι η Riol Chemie GmbH εξήγαγε μια χημική ουσία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή του νευρικού παράγοντα Novichok. Αυτή η υποψία βασίζεται προφανώς σε τιμολόγια που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια προηγούμενης επιθεώρησης.

Το Novichok είναι ένας εξαιρετικά ισχυρός νευρικός παράγοντας που παράγεται από τη δεκαετία του 1970 μ.Χ. από ένα ρωσικό πρόγραμμα χημικών όπλων που παραμένει μυστικό μέχρι σήμερα. Η Ρωσία αρνείται την ύπαρξη του προγράμματος.

Ο Novichok έγινε διεθνώς γνωστός τον Μάρτιο του 2018 μ.Χ., όταν ο πρώην Ρώσος πράκτορας Σεργκέι Σκριπάλ και η κόρη του δηλητηριάστηκαν από την ουσία στην Βρετανική πόλη Salisbury, πιθανότατα από δύο πράκτορες της Ρωσικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών gru . Το Novichok πιστεύεται επίσης ότι χρησιμοποιήθηκε στην δηλητηρίαση του Ρώσου πολιτικού της αντιπολίτευσης Alexei Navalny τον Αύγουστο του 2020 μ.Χ.

Μετά την επίθεση στον Ναβάλνι, οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών άρχισαν να ενδιαφέρονται για τη Riol Chemie GmbH. Ως μέρος της απάντησης τους στην δηλητηρίαση του Ναβάλνι, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν κυρώσεις σε Ρώσους κρατικούς λειτουργούς και εξέδωσαν περιορισμούς στις εξαγωγές για δώδεκα εταιρείες.

Στην λίστα, την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υιοθέτησε, βρίσκεται η πρόσφατα ερευνημένη εταιρεία Riol Chemie. Ο Ρωσικός χονδρέμπορος χημικών Khimmed, για τον οποίο οι ερευνητές πιστεύουν ότι έλαβε προμήθειες από τη Riol Chemie, προσγειώθηκε επίσης στην λίστα.

Εάν οι ισχυρισμοί αποδειχθούν αληθινοί, η Γερμανία έχει εμπλακεί βαθιά στις θανατηφόρες συνωμοσίες του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν. Το άρθρο μας « Made in Germany: Russian's Chemical Weapons Program φωτίζει περαιτέρω αυτές τις Γερμανο-ρωσικές σχέσεις στο ιστορικό τους πλαίσιο.

Η Γερμανία, ωστόσο, ήταν η πρώτη που χρησιμοποίησε χημικά όπλα στα πεδία των μαχών στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο . Αν και έκτοτε δεν έχει χρησιμοποιήσει τέτοια όπλα, σίγουρα έχει αυξήσει την ικανότητα της να τα παράγει. Η Γερμανική basf είναι η μεγαλύτερη χημική εταιρεία στον κόσμο και μόνο μία από τις πολλές από τις κορυφαίες εταιρείες της Γερμανίας στον τομέα.

Το Ισραήλ δεσμεύεται να προστατεύσει την Γερμανία

Στις 12 Σεπτεμβρίου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Yair Lapid είπε ότι η ασφάλεια της Γερμανίας θα ήταν η «απόλυτη δέσμευση του Ισραήλ». Κατά την επίσκεψή του με τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς στο Βερολίνο, ο Λάπιντ συζήτησε τα αποθέματα φυσικού αερίου του Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν περίπου το 10 τοις εκατό των ρωσικών προμηθειών φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

Σημείωσε επίσης ότι το Ισραήλ θα βοηθήσει στην ενίσχυση της στρατιωτικής άμυνας της Γερμανίας. «Το Ισραήλ… θα παίξει ρόλο στην οικοδόμηση της νέας αμυντικής δύναμης της Γερμανίας, κυρίως στον τομέα της αεράμυνας», είπε ο Λάπιντ στους δημοσιογράφους. «[Δεν] έχει να κάνει με την συνολική μας δέσμευση για την ασφάλεια της Γερμανίας, για την ασφάλεια της Ευρώπης, για την ικανότητα των φιλελεύθερων δημοκρατιών να υπερασπιστούν τον εαυτό τους».

Τον Φεβρουάριο, ο Scholz ανακοίνωσε ότι η Γερμανία θα επενδύσει μαζικά στον στρατό της στο μέλλον. Τώρα φαίνεται ότι το Ισραήλ θα βοηθήσει με αυτή την ενίσχυση του γερμανικού στρατού. Ο Scholz ανέφερε συγκεκριμένα την αγορά του συστήματος Arrow 3 του Ισραήλ. Το σύστημα έχει σχεδιαστεί ειδικά για την άμυνα έναντι βαλλιστικών πυραύλων που προέρχονται από το Ιράν.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Lapid, μαζί με επιζώντες του Ολοκαυτώματος, επισκέφτηκαν το House of the Wannsee Conference, όπου οι Ναζί αξιωματούχοι σχεδίαζαν το Ολοκαύτωμα. «Μερικοί σίγουρα θα πουν ότι μια στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Γερμανίας και Ισραήλ είναι μια ιστορική ειρωνεία», είπε ο Lapid.

«Θεωρώ ότι είναι απόδειξη ότι έχουμε βγάλει τα απαραίτητα συμπεράσματα από το παρελθόν: Η συζήτηση δεν σταματά το κακό. Οι φιλελεύθερες δημοκρατίες πρέπει να είναι πρόθυμες και ικανές να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Μερικές φορές, η ελευθερία πρέπει να υπερασπιστεί με δύναμη. Η συνεργασία μας απαιτεί επίσης να δράσουμε από κοινού ενάντια στην αυξανόμενη απειλή του Ιράν να γίνει πυρηνικό κράτος».

Στις 6 Σεπτεμβρίου, ο Πρόεδρος του Ισραήλ Izchak Herzog επισκέφθηκε τη γερμανική Bundestag και ζήτησε μια εμβάθυνση της εταιρικής σχέσης μεταξύ Γερμανίας και Ισραήλ. Ο ίδιος ο Scholz επισκέφτηκε το Ισραήλ τον Μάρτιο και συναντήθηκε με τον τότε πρωθυπουργό Naftali Bennett. Οι δυο τους συμφώνησαν σε στρατηγικό διάλογο και βήματα προς μια στρατηγική εταιρική σχέση.

 «Πριν από λίγες ημέρες οι ανώτατοι αξιωματούχοι μας συναντήθηκαν στην Ιερουσαλήμ για τον πρώτο διακοινοτικό διάλογο», είπε ο Scholz. «Προωθούμε τη φιλία και τη συνεργασία μας. Την Κυριακή, η χώρα μας υπέγραψε μνημόνιο για την ενίσχυση μιας γερμανο-ισραηλινής νεολαίας για την προώθηση της ανταλλαγής νέων στις δύο χώρες μας.

Είναι μια επένδυση στις καλές σχέσεις μεταξύ Γερμανίας και Ισραήλ». Ο Λάπιντ συναντήθηκε επίσης με τον Γερμανό Πρόεδρο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ στο προεδρικό μέγαρο Schloss Bellevue στο Βερολίνο.

Ο Ισραηλινός πρεσβευτής στα Ηνωμένα Έθνη Ρον Πρόσορ δήλωσε στους Times of Israel: «Το ταξίδι του πρωθυπουργού, στην ουσία, λέει: «Ταξίδεψα στην Ουάσιγκτον, ταξίδεψα στην Γαλλία, ταξίδεψα στις διάφορες χώρες της Συμφωνίας του Αβραάμ. Έρχομαι στη Γερμανία γιατί αυτή είναι η πιο ουσιαστική σχέση που έχουμε στην Ευρώπη».

«Οι σχέσεις Γερμανίας-Ισραήλ είναι η πιο έντονη στρατηγική σχέση που έχει το Ισραήλ με την Ευρώπη», πρόσθεσε ο Prosor. «Μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, αυτή είναι η πιο στρατηγική σχέση διμερώς που έχει το Ισραήλ με οποιαδήποτε χώρα».

Η επίσκεψη του Λαπίντ έρχεται μετά την επίσκεψη του Παλαιστίνιου Προέδρου Μαχμούντ Αμπάς τον περασμένο μήνα. Με τον Scholz στο πλευρό του, ο Abbas κατηγόρησε το Ισραήλ ότι διέπραξε 50 ολοκαυτώματα. Η σιωπή του Scholz επικρίθηκε έντονα. Όμως ο Λάπιντ επαίνεσε τον Σολτς κατά την επίσκεψή του επειδή αργότερα απομακρύνθηκε από τα σχόλια του Αμπάς.

Ο Λάπιντ είπε ότι ανησυχεί για τις παρατηρήσεις του Αμπάς, αλλά πρόσθεσε ότι η ίδια γλώσσα προωθείται στα παλαιστινιακά σχολικά βιβλία. «Αυτό το είδος τρομερής υποκίνησης είναι μέρος αυτού που διδάσκουν στα παιδιά τους», είπε ο Λάπιντ.

«Αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί από τον πολιτισμένο κόσμο με μία φωνή». Ο Λάπιντ παρέλειψε να αναφέρει ότι τα χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων χρησιμοποιήθηκαν για την χρηματοδότηση αυτών των σχολικών βιβλίων.

Πολλοί Ισραηλινοί φοβούνται ότι ένα τρομοκρατικό κράτος αναπτύσσεται δίπλα στα σύνορα τους. Και αυτό ακριβώς φαίνεται να προωθεί η Γερμανία. Στις 12 Σεπτεμβρίου, ο Scholz επανέλαβε ότι «μια βιώσιμη λύση μπορεί να είναι μόνο μια λύση δύο κρατών». Ο κίνδυνος αυτής της λύσης εξηγείται στο δωρεάν φυλλάδιο μας Jerusalem in Prophecy .

Οι δύο ηγέτες συζήτησαν επίσης την επιδίωξη πυρηνικών όπλων από το Ιράν. Ο Λάπιντ προειδοποίησε: «Η επιστροφή στην πυρηνική συμφωνία υπό τις τρέχουσες συνθήκες θα ήταν ένα κρίσιμο λάθος.

Η άρση των κυρώσεων και η απόρριψη εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Ιράν θα φέρει κύματα τρομοκρατίας, όχι μόνο στην Μέση Ανατολή, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη». Αλλά η Γερμανία πιέζει για μια τέτοια συμφωνία .

«Μια λειτουργική διεθνής συμφωνία για τον περιορισμό του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν είναι ο σωστός τρόπος», υποστήριξε ο Scholz στη συνέντευξη Τύπου. Τον Μάρτιο, ο Scholz είπε ότι μια νέα συμφωνία με το Ιράν «δεν πρέπει να αναβληθεί άλλο και δεν μπορεί να αναβληθεί άλλο».

Η επιστροφή στην συμφωνία για τα πυρηνικά θα επιτρέψει στο Ιράν ανακούφιση από τις κυρώσεις και τη δυνατότητα να πουλήσει ξανά το πετρέλαιο του στην διεθνή αγορά. Πρόσφατα, ωστόσο, έγινε αναμφισβήτητο ότι το Ιράν επιδιώκει πυρηνικές βόμβες. Έτσι, ακόμη και η Γερμανία και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι η επιστροφή στη συμφωνία επί του παρόντος είναι δύσκολη.

Παρά τις προφανείς διαφωνίες, το Ισραήλ και η Γερμανία συνεχίζουν να εμβαθύνουν τη συνεργασία τους στον κοινό τους αγώνα ενάντια στην Ιρανική ηγεμονία. Ο Λάπιντ σημείωσε ότι μοιράστηκε « ευαίσθητες και σχετικές πληροφορίες πληροφοριών » με τον Σολτς σχετικά με το Ιράν.

Η δέσμευση του Ισραήλ στην Γερμανία είναι ανησυχητική. Το Ισραήλ αναζητά έναν σύμμαχο σε έναν εχθρικό κόσμο όπου αγωνίζεται να επιβιώσει. Πιστεύει ότι έχει βρει έναν τέτοιο σύμμαχο στην Γερμανία. Όλο και περισσότεροι πιστεύουν ότι για να σταματήσει ένα εμπόλεμο Ιράν θα χρειαστεί στρατιωτική επέμβαση.

Τι είναι η Μεγάλη Επαναφορά; Επωφελείται κανείς από το αυξανόμενο κόστος για καύσιμα, στέγαση και τρόφιμα;

ΤΗ πανδημία του κορωνοϊού είναι ίσως το πιο καταστροφικό γεγονός παγκοσμίως που έχει συμβεί στην ζωή μας. Μόνο στην Αμερική, κατέστρεψε την οικονομία, προκάλεσε πτώση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος κατά το μεγαλύτερο ποσοστό από την Μεγάλη Ύφεση, ώθησε 22 εκατομμύρια Αμερικανούς στην ανεργία και αύξησε το εθνικό χρέος κατά σχεδόν 10 τρισεκατομμύρια δολάρια. Προκάλεσε επίσης κλείσιμο σχολείων, άγχος, παχυσαρκία, αλκοολισμό, εγκληματικότητα, υπερβολική δόση ναρκωτικών και αυτοκτονία και έδωσε στους ριζοσπάστες αριστερούς ένα μέσο να κλέψουν τις Προεδρικές εκλογές του 2020 μ.Χ. με πλαστά ψηφοδέλτια.

Ωστόσο, παρά όλη αυτή την καταστροφή, πολλοί πολιτικοί είναι ενθουσιασμένοι. Βασικοί ηγέτες σε διεθνείς θεσμούς όπως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και τα Ηνωμένα Έθνη λένε ότι η πανδημία του κορωνοϊού είναι μια χρυσή ευκαιρία για «επαναφορά» των οικονομικών και πολιτικών συστημάτων του κόσμου.

Λένε ότι είναι καιρός να καταργηθούν οι ελεύθερες αγορές και να εφαρμοστούν φόροι περιουσίας, κυβερνητικοί κανονισμοί και μαζικά προγράμματα δαπανών για υποδομές. Έχοντας κλείσει επιτυχώς την παγκόσμια οικονομία, προσπαθούν να τη μετατρέψουν σε ένα σοσιαλιστικό σύστημα που κυβερνάται από κεντρικούς σχεδιαστές.

Ο Klaus Schwab, Γερμανός μηχανικός και οικονομολόγος, έγραψε ότι «ο κόσμος πρέπει να ενεργήσει από κοινού και γρήγορα για να ανανεώσει όλες τις πτυχές των κοινωνιών και των οικονομιών μας, από την εκπαίδευση έως τις κοινωνικές συμβάσεις και τις συνθήκες εργασίας.

Κάθε χώρα, από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι την Κίνα, πρέπει να συμμετέχει και κάθε βιομηχανία, από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο έως την τεχνολογία, πρέπει να μεταμορφωθεί. Εν ολίγοις, χρειαζόμαστε μια «Μεγάλη Επαναφορά» του καπιταλισμού» (3 Ιουνίου 2020 μ.Χ.).

Ο Schwab δεν είναι ένας τυχαίος blogger. Είναι επικεφαλής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Αυτός ο διεθνής οργανισμός λόμπι με έδρα την Γενεύη της Ελβετίας, χρηματοδοτείται από περισσότερες από 1.000 μεγάλες εταιρείες, η καθεμία με ετήσιο κύκλο εργασιών τουλάχιστον 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Χρησιμεύει ως οργανισμός διαμεσολάβησης με επιρροή μεταξύ του οικονομικού και πολιτικού κόσμου. Και ο Schwab έχει καυχηθεί ανοιχτά ότι διεισδύει σε πολιτικά Υπουργεία σε όλο τον κόσμο.

Πολλοί εξέχοντες ηγέτες δίνουν προσοχή στις ιδέες του Schwab. Ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι δήλωσε ότι το καθεστώς Μπάιντεν υποστηρίζει την Μεγάλη Επαναφορά. Ο πρίγκιπας Κάρολος της Μεγάλης Βρετανίας είπε ότι η Μεγάλη Επαναφορά είναι μια ευκαιρία να δοθεί προτεραιότητα στη βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς περαιτέρω ζημιά στον πλανήτη. Ο πάπας Φραγκίσκος χρησιμοποίησε την ευκαιρία για να επιτεθεί στις ελεύθερες αγορές, λέγοντας ότι καθιστούν τους ανθρώπους ευάλωτους στις ασθένειες.

Ισχυροί, πλούσιοι, άνθρωποι με επιρροή πιέζουν ανοιχτά για αυτή την Μεγάλη Επαναφορά. Τι ακριβώς είναι λοιπόν; Είναι μια φανταστική θεωρία συνωμοσίας; Είναι αληθινό? Είναι καλό? Είναι κακό; Θα σας επηρεάσει;

Μια Σχεδιασμένη Κρίση

Ο όρος "Μεγάλη Επαναφορά" έγινε δημοφιλής από ένα βιβλίο του Ιουλίου 2020 μ.Χ. που γράφτηκε από τους Schwab και Thierry Malleret, με τίτλο COVID-19: The Great Reset. Ωστόσο, η ιδέα πηγαίνει δεκαετίες πίσω.

Ο Schwab ίδρυσε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ το 1971 μ.Χ. και εισήγαγε μια έννοια που αργότερα θα αποκαλούσε «καπιταλισμό των ενδιαφερομένων». Αυτός ο όρος ακούγεται αβλαβής, αλλά ο Ιταλός φιλόσοφος Giorgio Agamben τον αποκαλεί «κομμουνιστικό καπιταλισμό».

Ο Michael Rectenwald, των American Scholars, το αποκαλεί «εταιρικό καπιταλισμό». Αυτό συμβαίνει γιατί μοιάζει με το σύστημα του «εταιρικού σοσιαλισμού» που χρησιμοποιείται από την ναζιστική Γερμανία, την φασιστική Ιταλία, τη Φαλαγγιστική Ισπανία, την Γαλλία του Βισύ, την Περονιστική Αργεντινή και πολλά άλλα έθνη.

Ο πρώην δικαστής Andrew Napolitano ορίζει τον φασισμό ως «ιδιωτική ιδιοκτησία, αλλά κυβερνητικό έλεγχο». Ένα τέτοιο οικονομικό σύστημα διαφέρει από τον κομμουνισμό (κυβερνητική ιδιοκτησία και κυβερνητικός έλεγχος) και τον καπιταλισμό (ιδιωτική ιδιοκτησία και ιδιωτικός έλεγχος). Ο «καπιταλισμός των ενδιαφερομένων» είναι φασισμός, ενημερωμένος για ένα κοινό του 21^ου Αιώνα.

Ο Schwab προσπαθεί να διαδώσει τις νεοφασιστικές του ιδέες παγκοσμίως τις τελευταίες πέντε δεκαετίες. Έχει προσελκύσει έναν απίστευτο αριθμό ελίτ στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, αλλά είχε μικρή επιτυχία στην εφαρμογή τους σε καθημερινούς ανθρώπους έως ότου η πανδημία του κορωνοϊού έπεισε εκατομμύρια ανθρώπους να αποδεχθούν δραστικές κυβερνητικές παρεμβάσεις. Αυτό κάνει τον ρόλο του Schwab στον σχεδιασμό της παγκόσμιας οικονομικής και πολιτικής αντίδρασης στον Covid -19 να φαίνεται σχεδόν απαίσιος.

Τον Μάιο του 2018 μ.Χ., περισσότερα από δύο χρόνια πριν από την διαρροή του Covid -19 από το Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ συνεργάστηκε με το Κέντρο Τζον Χόπκινς για την Ασφάλεια Υγείας για να προσομοιώσει μια εθνική αντίδραση πανδημίας.

Με το όνομα Clade X, αυτή η προσομοίωση έκανε προεπισκόπηση σχεδόν κάθε πτυχής της κρίσης του κορωνοϊού , από τα lockdown μέχρι την μαζική ανεργία και τις δαπάνες τόνωσης. Στην συνέχεια, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ συνεργάστηκε με τον Τζονς Χόπκινς και το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς για την διεξαγωγή του Event 201, μιας άλλης προσομοίωσης μιας εθνικής αντιμετώπισης πανδημίας που περιλαμβάνει έναν νέο κορωνοϊό.

Ενώ αξιωματούχοι της κυβέρνησης Ομπάμα, όπως ο Δρ. Άντονι Φάουτσι, εργάζονταν με αξιωματούχους στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν για να δημιουργήσουν έναν ιό, αξιωματούχοι στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ εργάζονταν για να σχεδιάσουν ένα lockdown.

Αυτά τα γεγονότα πρέπει να αφορούν όλους! Δεν ξέρουμε τι συνέβη πίσω από κλειστές πόρτες, αλλά ξέρουμε ότι οι παγκόσμιοι ηγέτες δεν έμειναν ξαφνιασμένοι από την πανδημία. Λίγες μέρες πριν από την ορκωμοσία του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ο Δρ. Φάουτσι προειδοποίησε ότι πλησιάζει μια πανδημία και οι κορυφαίοι αξιωματούχοι στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ είχαν ήδη ένα σχέδιο που θα πυροδοτηθεί από μια επιδημία ασθένειας. Τα lockdown, η ανεργία και οι κρατικές δαπάνες για κίνητρα ήταν μέρος αυτού του σχεδίου.

Με άλλα λόγια, οι παγκόσμιες ελίτ όχι μόνο περίμεναν ένα ξέσπασμα ασθένειας, αλλά ενθουσιάστηκαν από την ευκαιρία. Θα τους βοηθούσε να μεταμορφώσουν θεμελιωδώς το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα και τον έλεγχο τους στους καθημερινούς ανθρώπους.

Ένα νέο σύστημα

Στο COVID-19: The Great Reset, οι Schwab και Malleret εξηγούν πώς ο υπερπληθωρισμός κατέστρεψε το γερμανικό μάρκο την δεκαετία του 1920 μ.Χ. και πώς τα αυξανόμενα επίπεδα χρέους μπορεί να καταστρέψουν το αμερικανικό δολάριο σήμερα.

Η λογική τους είναι ακαταμάχητη. Ωστόσο, δεδομένου του ρόλου τους στον προγραμματισμό των δαπανών τόνωσης της πανδημίας πριν καν υπάρξει πανδημία, πρέπει να αναρωτιέστε αν σχεδίασαν τη Μεγάλη Επαναφορά για να καταστρέψουν το δολάριο.

«Η βαθιά αναστάτωση που προκαλείται από τον covid- 19 παγκοσμίως έχει προσφέρει στις κοινωνίες μια επιβεβλημένη παύση για να προβληματιστούν σχετικά με αυτό που έχει πραγματικά αξία», γράφουν οι Schwab και Malleret.

«Με τις οικονομικές αντιδράσεις έκτακτης ανάγκης στην πανδημία τώρα, μπορεί να αξιοποιηθεί η ευκαιρία για να γίνουν οι θεσμικές αλλαγές και οι επιλογές πολιτικής που θα βάλουν τις οικονομίες σε μια νέα πορεία προς ένα δικαιότερο, πιο πράσινο μέλλον.

Η ιστορία της ριζικής επανεξέτασης στα χρόνια μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο , η οποία περιελάμβανε την ίδρυση των θεσμών του Μπρέτον Γουντς, των Ηνωμένων Εθνών, της ΕΕ και την επέκταση των κρατών πρόνοιας, δείχνει το μέγεθος των πιθανών αλλαγών.»

Εδώ λοιπόν έχουμε δύο νεοφασίστες οικονομολόγους που γράφουν για «οικονομικές αντιδράσεις έκτακτης ανάγκης» του σχεδιασμού τους, αντιπροσωπεύοντας μια ευκαιρία να ξανασκεφτούμε ολόκληρο το οικονομικό σύστημα της ελεύθερης αγοράς που κυριαρχεί στον δυτικό κόσμο για μια ζωή από την ήττα των δυνάμεων του Άξονα (και των οικονομικών τους συστημάτων) στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αυτή είναι μια συγκλονιστική ανάλυση για να διαβάσετε. Ακόμα κι αν ο Schwab και ο Malleret δεν σχεδίασαν σκόπιμα τη Μεγάλη Επαναφορά για να καταστρέψουν το δολάριο, είναι προφανές ότι θα ήθελαν να δουν το δολάριο να πέφτει.

«Αν και η Fed και το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ διαχειρίζονται αποτελεσματικά το δολάριο και το δίκτυο επιρροής του παγκοσμίως, οι σκεπτικιστές τονίζουν ότι η προθυμία της αμερικανικής κυβέρνησης να οπλίσει το δολάριο ΗΠΑ για γεωπολιτικούς σκοπούς (όπως η τιμωρία χωρών και εταιρειών που εμπορεύονται με το Ιράν ή την Βόρεια Κορέα ) αναπόφευκτα θα δώσει κίνητρο στους κατόχους δολαρίων να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις», συνεχίζουν.

«Το Κινεζικό renminbi (rmb) θα μπορούσε να είναι μια επιλογή, αλλά όχι έως ότου εξαλειφθούν οι αυστηροί έλεγχοι κεφαλαίων και το rmbμετατρέπεται σε ένα νόμισμα που καθορίζεται από την αγορά, κάτι που είναι απίθανο να συμβεί στο άμεσο μέλλον.

Το ίδιο ισχύει και για το ευρώ. θα μπορούσε να είναι μια επιλογή, αλλά όχι μέχρι να εξαφανιστούν οριστικά οι αμφιβολίες για μια πιθανή κατάρρευση της ευρωζώνης, κάτι που είναι και πάλι μια απίθανη προοπτική τα επόμενα χρόνια.

Όσο για ένα παγκόσμιο εικονικό νόμισμα, δεν υπάρχει ακόμα κανένα, αλλά υπάρχουν προσπάθειες να κυκλοφορήσουν εθνικά ψηφιακά νομίσματα που μπορεί τελικά να εκθρονίσουν την υπεροχή του δολαρίου ΗΠΑ».

Παραδέχονται ότι ο μόνος λόγος που το δολάριο εξακολουθεί να είναι το αποθεματικό νόμισμα είναι ότι το ρενμίνμπι και το ευρώ βρίσκονται σε ακόμη χειρότερη κατάσταση. Αλλά αυτό θα μπορούσε να αλλάξει εάν η Κίνα εφάρμοζε μεταρρυθμίσεις στην ελεύθερη αγορά ή η Ευρώπη ενωνόταν σε ένα υπερκράτος με την εξουσία να υπαγορεύει τη δημοσιονομική πολιτική των μελών της.

Κάποιοι μπορεί να σκεφτούν ότι δεν έχει νόημα να προκληθεί μια νομισματική κρίση για να καταστρέψει το δολάριο, εάν αυτή η κρίση καταστρέψει επίσης το ευρώ και κάθε άλλο σημαντικό νόμισμα.

Εδώ και χρόνια ότι το ευρώ σχεδιάστηκε για να αποτύχει από την έναρξή του. Οι καλοί οικονομολόγοι γνωρίζουν ότι δεν μπορείτε να έχετε μια σταθερή νομισματική ένωση χωρίς ένα κεντρικό όργανο που λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με την συλλογή και την δαπάνη φόρων.

Έτσι, το ευρώ δεν θα είναι ποτέ σταθερό έως ότου τα έθνη εντός της ευρωζώνης παραδώσουν την ανεξαρτησία τους σε μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση με τον ίδιο τρόπο που οι πολιτείες των ΗΠΑ παραδόθηκαν στην Ουάσιγκτον, DC Η απάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στην πανδημία του Covid- 19 αναγκάζει αυτά τα κράτη μέλη να κάνουν ακριβώς ότι.

Ένα Τέταρτο Ράιχ

Ο ρόλος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στην Μεγάλη Επαναφορά γίνεται ακόμη πιο ανησυχητικός όταν συνειδητοποιείς ότι ο ιδρυτής του έχει δεσμούς με την ναζιστική Γερμανία. Ο Klaus Schwab γεννήθηκε το 1938 μ.Χ. από τον Eugen Wilhelm Schwab και την Erika Epprecht.

Ο πατέρας του μετακόμισε από την Ελβετία στην Γερμανία κατά τη διάρκεια του Τρίτου Ράιχ και έγινε διευθυντής στην Escher Wyss AG, μια εταιρεία που χρησιμοποιούσε σκλάβους για την κατασκευή βασικών τεχνολογιών ατομικής βόμβας για το Τρίτο Ράιχ του Αδόλφου Χίτλερ.

Φυσικά, ο Κλάους ήταν πολύ μικρός για να είναι συνένοχος στα εγκλήματα του πατέρα του. Ωστόσο, δείτε την ιδεολογία του και τις αλλαγές για τις οποίες πιέζει στον κόσμο. Ο «καπιταλισμός μετόχων» του είναι αρκετά κοντά στον «εταιρικό σοσιαλισμό» της ναζιστικής Γερμανίας που θα μπορούσατε να πείτε ότι η Μεγάλη Επαναφορά πετυχαίνει εκεί που οι οικονομολόγοι και οι στρατηγοί του Χίτλερ απέτυχαν.

Το αποχαρακτηρισμένο έγγραφο γνωστό ως Έκθεση του Κόκκινου Οίκου παρείχε μια λεπτομερή περιγραφή μιας μυστικής συνάντησης στο ξενοδοχείο Rotes Haus στο Στρασβούργο της Γαλλίας, στις 10 Αυγούστου 1944 μ.Χ., όπου ναζί αξιωματούχοι διέταξαν μια ελίτ ομάδα Γερμανών βιομηχάνων να σχεδιάσουν ένα Τέταρτο Ράιχ. Αυτή η έκθεση ανατυπώνεται στο δωρεάν φυλλάδιο μας Η κατάκτηση των Βαλκανίων από την Γερμανία. Πολλοί από τους ιδρυτές της ευρωζώνης ήταν ντουλάπες Ναζί που έχτιζαν μια Αυτοκρατορία.

Αυτοί οι άνθρωποι κατάλαβαν τα οικονομικά και σχεδίασαν μια νομισματική ένωση που θα ανάγκαζε τα έθνη της Ευρώπης να ενωθούν σε ένα υπερκράτος. Στο βιβλίο του The Principality and Power of Europe το 1997 μ.Χ., ο Adrian Hilton περιέγραψε τη φιλοδοξία των ιδρυτών της ευρωζώνης:

«Τα έθνη της Ευρώπης θα πρέπει να καθοδηγούνται προς ένα υπερκράτος χωρίς οι λαοί τους να καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με διαδοχικά βήματα, το καθένα μεταμφιεσμένο σε οικονομικό σκοπό, αλλά που τελικά και αμετάκλητα θα οδηγήσει σε ομοσπονδία».

Ο John Browne της Euro Pacific Capital επεξεργάστηκε: «Ουσιαστικά, το ευρώ δημιουργήθηκε ως μοχλός για να ενθαρρύνει μια πλήρη ευρωπαϊκή πολιτική ένωση και όχι ως νόμισμα που αντιπροσωπεύει… μια ήδη ενοποιημένη οικονομία». Με άλλα λόγια, οι ιδρυτές της ευρωζώνης έβαλαν σκόπιμα τους σπόρους για μια μελλοντική κρίση που μόνο αυτοί θα μπορούσαν να διορθώσουν.

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Schwab αρχικά ονομαζόταν Ευρωπαϊκό Φόρουμ Διαχείρισης και η πρώτη του συνάντηση ήταν υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των Ευρωπαϊκών βιομηχανικών ενώσεων.

Η πίστη της είναι στην ΕΕ και στόχος της είναι να δημιουργήσει μια κρίση που θα ανατρέψει το δολάριο και θα αναγκάσει τα έθνη της Ευρώπης να ενωθούν σε ένα υπερκράτος. Προς το σκοπό αυτό, το ξέσπασμα του Covid -19 της έδωσε μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία να δημιουργήσει μια κρίση υπερπληθωρισμού που κλέβει τα χρήματά τους από τους απλούς πολίτες μέχρι να είναι διατεθειμένοι να παραδώσουν την ελευθερία τους για ένα νέο νόμισμα.

Ο αείμνηστος Κρίστοφερ Στόρι, πρώην σύμβουλος της Βρετανίδας Πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ, πίστευε ότι η Γερμανία θα μπορούσε να εισαγάγει ένα «νέο γερμανικό μάρκο» που να υποστηρίζεται από χρυσό, όταν το ευρώ απέτυχε αναπόφευκτα.

Ανεξάρτητα από τα ακριβή σχέδια της Γερμανίας, η Μεγάλη Επαναφορά θα αναγκάσει τους ανθρώπους να παραδώσουν την ελευθερία τους με αντάλλαγμα την οικονομική ασφάλεια και την ανακούφιση από τον υπερπληθωρισμό.

Μόλις το ευρώ υποστηριχθεί από μια κεντρική κυβέρνηση αρκετά ισχυρή ώστε να ρυθμίζει τις φορολογικές πολιτικές και τις πολιτικές δαπανών των κρατών μελών της, οι ημέρες του δολαρίου ως το κυρίαρχο αποθεματικό νόμισμα στον κόσμο θα είναι μετρημένες.

Οι Στραουσιστές γονάτισαν την ΕΕ. Μια φανατική αίρεση έτοιμη για όλα

Για τον καθηγητή Λέο Στράους, ήταν καλύτερα να ήσουν ο Χίτλερ παρά να πέσεις στα χέρια του. Από το 1949 μ.Χ., ο Γερμανοεβραίος φιλόσοφος Λέο Στράους δίδασκε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Σύντομα σχημάτισε μια μικρή ομάδα Εβραίων μαθητών, επιλεγμένων ανάμεσα στους φοιτητές του. Τους έδωσε μια προφορική διδασκαλία, πολύ διαφορετική από τα γραπτά του.

Σύμφωνα με τον ίδιο, οι δημοκρατίες είχαν δείξει την αδυναμία τους να προστατεύσουν τους Εβραίους από την Τελική Λύση των Ναζί. Για να μην ξανασυμβεί αυτή η τραγωδία και το σφυρί να ξαναπέσει πάνω τους, οι μαθητές του έπρεπε συνεπώς να σταθούν στην άλλη πλευρά της λαβής. Τους συμβούλεψε να ιδρύσουν την δική τους δικτατορία. Οργανώνοντας τους οπαδούς του, ο Λέο Στράους τους αποκάλεσε «οπλίτες». Τους εκπαίδευσε για να διαταράξουν τα μαθήματα κάποιων συναδέλφων του.

Μερικά από τα μέλη αυτής της αίρεσης κατείχαν πολύ υψηλά αξιώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Ισραήλ. Η οργάνωση και η ιδεολογία αυτής της μικρής ομάδας αποτέλεσαν αντικείμενο διαμάχης μετά τις επιθέσεις της 11^ης Σεπτεμβρίου 2001 μ.Χ. Μια άφθονη βιβλιογραφία αντιτάχθηκε στους παρτιζάνους και τους αντιπάλους του φιλοσόφου. Τα γεγονότα, ωστόσο, είναι αδιαμφισβήτητα.

Αντισημιτικοί συγγραφείς έχουν συγχωνεύσει, από παρεξήγηση, τους Στραουσιστές, τις εβραϊκές κοινότητες της διασποράς και το κράτος του Ισραήλ. Ωστόσο, η ιδεολογία του Λέο Στράους δεν συζητήθηκε ποτέ στον εβραϊκό κόσμο πριν από την 11^η Σεπτεμβρίου.

Από κοινωνιολογικής άποψης είναι ένα σεχταριστικό φαινόμενο, καθόλου αντιπροσωπευτικό του Εβραϊκού πολιτισμού. Ωστόσο, το 2003 μ.Χ., οι «ρεβιζιονιστές σιωνιστές» του Μπενιαμίν Νετανιάχου συνήψαν σύμφωνο με τους Στραουσιστές των ΗΠΑ, παρουσία άλλων Ισραηλινών ηγετών. Αυτή η συμμαχία δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ.

Ένα από τα χαρακτηριστικά αυτής της μικρής ομάδας είναι ότι είναι έτοιμη για όλα. Για παράδειγμα, ήθελαν να επαναφέρουν το Ιράκ στην Λίθινη Εποχή. Πράγματι το έκαναν. Γι’ αυτούς όλες οι θυσίες είναι δυνατές, ακόμη και για τους ίδιους, υπό την προϋπόθεση ότι θα παραμείνουν πρώτοι· όχι οι καλύτεροι, αλλά οι πρώτοι!

O Πωλ Γούλφοβιτς. Το 1992 μ.Χ., ένας σύμβουλος του υπουργού Άμυνας, ο Στραουσιστής Πωλ Γούλφοβιτς, σύνταξε το Defense Planning Guidance (Καθοδήγηση για τον αμυντικό Σχεδιασμό). Ήταν το πρώτο επίσημο έγγραφο των ΗΠΑ που αντικατοπτρίζει την σκέψη του Λέο Στράους.

Ο Wolfowitz προσηλυτίστηκε στον Στραουσισμό από τον Aμερικανό φιλόσοφο Allan Bloom (φίλος του Γάλλου Raymond Aron), ο ίδιος γνώρισε μόνο για λίγο τον δάσκαλο στο τέλος της διδασκαλίας του στο Σικάγο. Ωστόσο, η πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στον ΟΗΕ, Jeane Kirkpatrick, τον αναγνώρισε ως «μία από τις σπουδαίες Στραουσιστικές φυσιογνωμίες».

Στο πλαίσιο της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης, ο Wolfowitz αναπτύσσει μια στρατηγική για τη διατήρηση της ηγεμονίας των Ηνωμένων Πολιτειών σε ολόκληρο τον κόσμο. Θα έπρεπε να είχε μείνει εμπιστευτική, αλλά οι New York Times αποκάλυψαν τις κύριες γραμμές της και δημοσίευσαν αποσπάσματα.

Τρεις ημέρες αργότερα, η Washington Post αποκάλυψε περαιτέρω λεπτομέρειες. Τελικά, το αρχικό κείμενο δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ, αλλά κυκλοφόρησε μια έκδοση που επιμελήθηκε ο υπουργός Άμυνας (και μελλοντικός Αντιπρόεδρος) Ντικ Τσένι.

Γνωρίζουμε ότι το αρχικό έγγραφο βασίζεται σε μια σειρά συναντήσεων στις οποίες συμμετείχαν δύο άλλα άτομα, και τα τρία Στράουσιστές: ο Andrew Marshall, ο «στοχαστής» του Πενταγώνου (που αντικαταστάθηκε τρία χρόνια μετά τον θάνατο του από τον Arthur Cebrowski), ο Albert Wohlstetter, ο στοχαστής της στρατηγικής πυρηνικής αποτροπής, και ο γαμπρός του, Richard Perle, μελλοντικός διευθυντής του Defense Policy Board. Το Defense Planning Guidance γράφτηκε από έναν φοιτητή του Wohlstetter, τον Zalmay Khalilzad (μελλοντικό πρεσβευτή στον ΟΗΕ).

Το έγγραφο παραπέμπει σε μια νέα «παγκόσμια τάξη [...] που τελικά υποστηρίχθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες», στην οποία η μόνη υπερδύναμη θα είχε μόνο προσωρινές συμμαχίες, ανάλογα με τις συγκρούσεις.

Ο ΟΗΕ και ακόμη και το ΝΑΤΟ θα παραγκωνίζονταν όλο και περισσότερο. Ευρύτερα, το Δόγμα Wolfowitz θεωρητικοποιεί την ανάγκη για τις Ηνωμένες Πολιτείες να εμποδίσουν την εμφάνιση οποιουδήποτε πιθανού ανταγωνιστή στην ηγεμονία των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των «προηγμένων βιομηχανικών εθνών» όπως η Γερμανία και η Ιαπωνία.

Στο στόχαστρο μπαίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση: «Μολονότι οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν το σχέδιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να αποτρέψουμε την εμφάνιση ενός αμιγώς Ευρωπαϊκού συστήματος ασφαλείας που θα υπονόμευε το ΝΑΤΟ, και ιδιαίτερα την ολοκληρωμένη στρατιωτική δομή διοίκησης του».

Ως εκ τούτου, οι Ευρωπαίοι θα κληθούν να συμπεριλάβουν στη Συνθήκη του Μάαστριχτ μια ρήτρα που θα υποτάσσει την αμυντική τους πολιτική στο ΝΑΤΟ, ενώ η έκθεση του Πενταγώνου συνιστά την ένταξη των νέων κρατών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επιτρέποντάς τους να επωφεληθούν από μια στρατιωτική συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες που τις προστατεύει από πιθανή ρωσική επίθεση. Αυτό το έγγραφο εφαρμόζεται υπομονητικά εδώ και τριάντα χρόνια.

 Η Συνθήκη του Μάαστριχτ περιλαμβάνει πράγματι στον Τίτλο 5, άρθρο J4, μια παράγραφο 4 που ορίζει: «Η πολιτική της Ένωσης κατά την έννοια του παρόντος άρθρου δεν επηρεάζει τον ειδικό χαρακτήρα της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας ορισμένων κρατών μελών, συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις που απορρέουν για ορισμένα κράτη μέλη το ΝΑΤΟ και είναι συμβατή με την κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας που υιοθετείται στο πλαίσιο αυτό». Οι διατάξεις αυτές έχουν συμπεριληφθεί στα διάφορα κείμενα μέχρι το άρθρο 42 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

 Σχεδόν όλα τα κράτη, πρώην μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας, έχουν προσχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η απόφαση ήταν επιλογή που επέβαλε η Ουάσιγκτον και ανακοινώθηκε από τον Υπουργό Εξωτερικών Τζέιμς Μπέικερ λίγο πριν από τη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που την ενέκρινε.

Το 2000 μ.Χ., ο Paul Wolfowitz ήταν, μαζί με τον Zbighew Brzezinki, ο κύριος ομιλητής μιας τεράστιας ουκρανο-αμερικανικής διάσκεψης στην Ουάσιγκτον, που οργανώθηκε από τους «ολοκληρωτικούς εθνικιστές» Ουκρανούς πρόσφυγες στις ΗΠΑ. Εκεί δεσμεύτηκε να υποστηρίξει μια ανεξάρτητη Ουκρανία, να φέρει την Ρωσία στον πόλεμο εναντίον της και τελικά να χρηματοδοτήσει την καταστροφή του αναγεννημένου αντιπάλου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Αυτές οι δεσμεύσεις εφαρμόστηκαν με την επικύρωση, στις 28 Απριλίου 2022 μ.Χ., του Ukraine Democracy Defense Lend-Lease Act of 2022 (Πράξη για δανεισμό-μίσθωση της άμυνας της Δημοκρατίας της Ουκρανίας).

Η Ουκρανία εξαιρείται πλέον από όλες τις διαδικασίες ελέγχου του πολεμικού εξοπλισμού της , συμπεριλαμβανομένων των πιστοποιητικών τελικού προορισμού. Πολύ ακριβά όπλα πωλούνται με λίζινγκ από τις ΗΠΑ στην ΕΕ για να υπερασπιστούν την Ουκρανία. Όταν τελειώσει ο πόλεμος, οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να πληρώσουν για ό, τι θα έχουν καταναλώσει. Και ο λογαριασμός θα είναι βαρύς.

Αν και οι ευρωπαϊκές ελίτ έχουν μέχρι στιγμής ωφεληθεί από τη συμμαχία τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν πρέπει να εκπλαγούν, ενόψει του Defense Planning Guidance, καθώς οι τελευταίες προσπαθούν να τις καταστρέψουν σήμερα.

Ήδη γεύτηκαν το τι ήταν ικανή να κάνει η Ουάσιγκτον μετά τις επιθέσεις της 11^ης Σεπτεμβρίου: Ο Paul Wolfowitz απαγόρευσε να συνάψουν συμβάσεις για την ανοικοδόμηση του Ιράκ οι χώρες που είχαν εκφράσει επιφυλάξεις για αυτόν τον πόλεμο, όπως η Γερμανία και η Γαλλία.

Επί του παρόντος, η άνοδος της τιμής ενέργειας, δεν απειλεί μόνο να αφήσει τους Ευρωπαίους πολίτες να κρυώνουν, αλλά κυρίως απειλεί την κατάρρευση όλων των βιομηχανιών τους. Εάν αυτό το φαινόμενο παραταθεί, θα καταρρεύσει βάναυσα η οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολό της, φέρνοντας τον πληθυσμό της τουλάχιστον έναν αιώνα πίσω.

Αυτό το φαινόμενο είναι δύσκολο να αναλυθεί γιατί οι τιμές και η διαθεσιμότητα των πηγών ενέργειας ποικίλλουν ανάλογα με πολλούς παράγοντες. Πρώτον, οι τιμές εξαρτώνται από την προσφορά και την ζήτηση. Ως εκ τούτου, ανέβηκαν με την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη στο τέλος της επιδημίας Covid-19.

Δεύτερον, οι πηγές ενέργειας είναι πρωταρχικοί στόχοι για τους κερδοσκόπους. Ακόμη περισσότερο και από τα νομίσματα. Η παγκόσμια τιμή του πετρελαίου μπορεί να πολλαπλασιαστεί επί 2,5 μόνο λόγω κερδοσκοπίας.

Μέχρι εδώ όλα είναι συνηθισμένα και γνωστά. Όμως, οι κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας, μετά την εφαρμογή της Συμφωνίας Μινσκ Β’ για την οποία είχε εγγυηθεί ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας, έσπασαν την παγκόσμια αγορά.

Από εδώ και πέρα, δεν υπάρχει πλέον παγκόσμια τιμή, αλλά διαφορετικές τιμές ανάλογα με τις χώρες που πουλάνε και τις χώρες που αγοράζουν. Υπάρχουν πάντα αναγραφόμενες χρηματιστικές τιμές στην Wall Street και στο City, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με αυτές που κυκλοφορούν στο Πεκίνο και το Νέο Δελχί.

Προπαντός, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, που υπήρχαν σε αφθονία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αρχίζουν να εξαντλούνται εκεί, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο εξακολουθούν να υπάρχουν σε υπεραφθονία.

Όλα τα σημεία αναφοράς μας έχουν ανατραπεί. Τα στατιστικά μας εργαλεία, σχεδιασμένα για την παγκόσμια αγορά, δεν είναι καθόλου προσαρμοσμένα στην τρέχουσα περίοδο. Επομένως, δεν μπορούμε παρά μόνο να κάνουμε υποθέσεις, χωρίς κανένα μέσο επαλήθευσης. Αυτή η κατάσταση επιτρέπει σε πολλούς να μιλήσουν για οτιδήποτε με ύφος πέντε καρδινάλιων! Στην πραγματικότητα όλα εξελίσσονται χωρίς να τους ρωτούν.

Ένας από τους σημερινούς συντελεστές της διαμόρφωσης ενός νέου κόσμου είναι η παλινδρόμηση των δολαρίων που χρησιμοποιούνταν για εμπόριο και κερδοσκοπία και τα οποία δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν για αυτές τις συναλλαγές σε ορισμένες χώρες.

Αυτό το νόμισμα, κυρίως εικονικό, φεύγει από την Ρωσία και τους συμμάχους της για να πάνε ή να επιστραφούν στις χώρες όπου είναι ακόμη σε ισχύ. Πρόκειται για ένα γιγάντιο φαινόμενο που η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και οι στρατοί των ΗΠΑ πάντα ήθελαν να αποφύγουν, αλλά που προκάλεσαν εσκεμμένα οι Στραουσιστές της κυβέρνησης Μπάιντεν (ο Υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken και η αναπληρώτριά του Victoria Nuland).

Εσφαλμένα πεπεισμένοι ότι η Ρωσία έχει εισβάλει στην Ουκρανία και προσπαθεί να την προσαρτήσει, οι Ευρωπαίοι απαγόρευσαν στον εαυτό τους το εμπόριο με την Μόσχα. Στην πράξη, εξακολουθούν να καταναλώνουν Ρωσικό αέριο, αλλά πείθουν το εαυτό τους ότι η Gazprom πρόκειται να τους κλείσει την βρύση.

Ο Τύπος τους, για παράδειγμα, ανακοίνωσε ότι η ρωσική εταιρεία έκλεινε τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream, ενώ είχε ανακοινώσει τριήμερη τεχνική διακοπή. Συνήθως, οι παραδόσεις από τους αγωγούς αερίου διακόπτονται για συντήρηση για δύο ημέρες, κάθε δύο μήνες.

Εδώ, η Gazprom παρεμποδίστηκε στην συντήρηση της από τον δυτικό αποκλεισμό που εμπόδιζε την επιστροφή των στροβίλων που είχε στείλει στον Καναδά για επισκευή. Όπως και να έχει, ο κόσμος κατάλαβε ότι οι κακοί Ρώσοι τους είχαν κόψει το γκάζι παραμονές του χειμώνα.

Η ευρωπαϊκή προπαγάνδα στοχεύει στο να προετοιμάσει την κοινή γνώμη για ένα οριστικό κλείσιμο του αγωγού φυσικού αερίου και να κατηγορήσει την Ρωσία για αυτό. Σε αυτή την υπόθεση, οι ηγέτες της Ένωσης δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να εφαρμόζουν τις οδηγίες των Στραουσιστών, βυθίζοντας την Ευρωπαϊκή βιομηχανία στα τάρταρα. Ήδη ορισμένα ενεργοβόρα εργοστάσια είτε έχουν μειώσει την παραγωγή τους είτε έκλεισαν.

Η διαδικασία εξαθλίωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα συνεχιστεί όσο κανείς δεν θα τολμήσει να αντιταχθεί. Προς έκπληξη όλων, μια πρώτη διαδήλωση ευνοϊκή για την Ρωσία πραγματοποιήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου στην Πράγα.

Η αστυνομία παραδέχτηκε την παρουσία 70.000 ανθρώπων (για μια χώρα 10 εκατομμυρίων κατοίκων), αλλά μάλλον ήταν πολύ περισσότεροι. Οι πολιτικοί σχολιαστές τους περιφρονούν και τους αποκαλούν «χρήσιμους ηλίθιους του Πούτιν». Αλλά αυτές οι προσβολές δεν συγκαλύπτουν την αδυναμία των ευρωπαϊκών ελίτ.

Οι ειδικοί στον τομέα της ενέργειας θεωρούν αναπόφευκτες τις διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος σε ολόκληρη την Ένωση. Μόνο η Ουγγαρία, η οποία έλαβε προηγουμένως εξαιρέσεις, θα μπορούσε να ξεφύγει από τους κανόνες της ενιαίας αγοράς ενέργειας.

Όσοι μπορούν να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια θα πρέπει να τη μοιραστούν με αυτούς που δεν μπορούν. Καμιά σημασία έχει αν αυτή η ανικανότητα είναι αποτέλεσμα κακής τύχης ή έλλειψης προνοητικότητας. Οι Βρυξέλλες θα πρέπει να ξεκινήσουν με πτώσεις τάσης, στην συνέχεια να διατάξουν διακοπές ρεύματος την νύχτα και, τέλος, κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Οι πολίτες θα έχουν δυσκολία στην συντήρηση των ανελκυστήρων, στην θέρμανση των κατοικιών τους το χειμώνα, στο μαγείρεμα εάν χρησιμοποιούν ηλεκτρικές εστίες και, όσοι χρησιμοποιούν ηλεκτρικά τρένα, λεωφορεία ή αυτοκίνητα, αναμένεται να δυσκολεύονται να μετακινηθούν.

Οι επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν πολύ ενέργεια, όπως οι υψικάμινοι, θα πρέπει να κλείσουν. Ορισμένες υποδομές αναμένεται να γίνουν αδιάβατες, όπως οι μεγάλες σήραγγες που δεν θα μπορούν πλέον να αερίζονται.

Ειδικά οι ηλεκτρονικές εγκαταστάσεις που έχουν σχεδιαστεί για συνεχή λειτουργία δεν θα αντέξουν επαναλαμβανόμενες διακοπές. Αυτό θα ισχύσει, για παράδειγμα, με τις κεραίες που είναι απαραίτητες για τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, οι οποίες θα είναι για πέταμα μετά από τρεις μήνες τέτοιας λειτουργίας.

Σε χώρες του Τρίτου Κόσμου όπου η ηλεκτρική ενέργεια είναι σπάνια, χρησιμοποιούνται λάμπες LED με μπαταρίες για φωτισμό και UPS για την τροφοδοσία μηχανημάτων χαμηλής κατανάλωσης, όπως υπολογιστές ή τηλεοράσεις. Αλλά αυτά τα υλικά απουσιάζουν αυτή την στιγμή από τα καταστήματα της Ένωσης.

Το ΑΕΠ της ΕΕ έχει ήδη μειωθεί σχεδόν κατά 1%. Θα συνεχιστεί αυτή η ύφεση όπως σχεδιάζουν οι Στράουσιστές ή θα τη διακόψουν οι πολίτες της Ένωσης όπως προσπαθεί να κάνει μέρος του τσεχικού λαού;

Οι Στράουσιστές θα πάνε μέχρι τέλους. Έχουν εκμεταλλευτεί την παρακμή των Ηνωμένων Πολιτειών για να καταλάβουν την αληθινή Εξουσία. Αφού ένας τοξικομανής, που δεν έχει εκλεγεί ποτέ, μπορεί να χρησιμοποιήσει τα επίσημα αεροπλάνα των ΗΠΑ για να κάνει μπίζνες σε όλο τον κόσμο, έχουν εγκατασταθεί αθόρυβα στη σκιά του Μπάιντεν και κυβερνούν στη θέση του.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες είτε είναι τυφλοί είτε παραείναι αφοσιωμένοι για να σταματήσουν, να αναγνωρίσουν τα λάθη τους για τριάντα χρόνια και να κάνουν στροφή 180 μοιρών. Τι να συγκρατήσουμε: Οι Στράουσιστές σχηματίζουν μια φανατική αίρεση έτοιμη να κάνει τα πάντα για να διατηρηθεί η υπεροχή των ΗΠΑ στον κόσμο.

Σχεδίασαν τους πολέμους που έχουν μαυρίσει τον κόσμο εδώ και τριάντα χρόνια και αυτόν της Ουκρανίας σήμερα. Έπεισαν την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι η Μόσχα ήθελε να προσαρτήσει πρώτα την Ουκρανία και μετά όλη την Κεντρική Ευρώπη. Με αυτό, έπεισαν τις Βρυξέλλες να σταματήσουν κάθε εμπόριο με την Ρωσία.

Η αναδυόμενη ενεργειακή κρίση οδηγεί την Ευρωπαϊκή Ένωση σε διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος και παροχής αερίου που θα προκαλέσουν όλεθρο στον τρόπο ζωής των πολιτών της και στην οικονομία της (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2022/09/blog-post_453.html).

 

 

 

 

 

 

 

Ο Μπάιντεν υπογράφει νέο διάταγμα για την ανάπτυξη τεχνολογιών γενετικής μηχανικής που θα φτιάξουν «κυκλώματα για κύτταρα» και θα προγραμματίσουν «προβλέψιμη βιολογία»!

(Natural News) Στις 12 Σεπτεμβρίου, ο Λευκός Οίκος υπέγραψε ένα νέο Εκτελεστικό Διάταγμα με τίτλο: «Προώθηση της Βιοτεχνολογίας και της Καινοτομίας στην Βιοπαραγωγή για μια Βιώσιμη, και Ασφαλή Αμερικανική Βιοοικονομία» [“Advancing Biotechnology and Biomanufacturing Innovation for a Sustainable, Safe, and Secure American Bioeconomy”].

Το διάταγμα απαιτεί την ταχεία ανάπτυξη μιας «βιοοικονομίας» που εστιάζει σε «κοινωνικούς στόχους», όπως στον ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ. Το διάταγμα αναφέρεται στην βιοοικονομία ως μία «οικονομική δραστηριότητα που προέρχεται από τις βιοεπιστήμες, ιδιαιτέρως στους τομείς της βιοτεχνολογίας και της βιοκατασκευής, συμπεριλαμβανομένων των βιομηχανιών, των προϊόντων, των υπηρεσιών και του εργατικού δυναμικού».

Το πιο τρομακτικό είναι ότι το διάταγμα εντέλλει πολλές ομοσπονδιακές υπηρεσίες να συνεργαστούν με τον ιδιωτικό τομέα για να αναπτύξουν τεχνολογίες γενετικής μηχανικής, να «φτιάξουν κυκλώματα για κύτταρα» και να «προγραμματίσουν προβλέψιμη βιολογία».

Παραθέτοντας απευθείας από το εκτελεστικό διάταγμα: «Για να μας βοηθήσουν η βιοτεχνολογία και η βιοπαραγωγή να επιτύχουμε τους κοινωνικούς μας στόχους, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να επενδύσουν σε θεμελιώδεις επιστημονικές δυνατότητες.

Χρειάζεται να αναπτύξουμε τεχνολογίες και τεχνικές γενετικής μηχανικής για να μπορούμε να φτιάξουμε κυκλώματα για κύτταρα και να προγραμματίσουμε προβλέψιμη βιολογία με τον ίδιο τρόπο που φτιάχνουμε το λογισμικό και προγραμματίζουμε τους υπολογιστές».

Όλες οι «θεωρίες συνωμοσίας» σχετικά με το χακάρισμα των ανθρωπίνων κυττάρων και του ανθρώπινου DNA έρχονται στο φως, καθώς η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προωθεί μια σαδιστική, διανθρωπιστική ατζέντα στον αμερικανικό πληθυσμό και στον υπόλοιπο κόσμο. Το Εκτελεστικό Διάταγμα επιδιώκει την συλλογή βιολογικών δεδομένων για την προώθηση τεχνολογιών διανθρωπισμού που χακάρουν τον άνθρωπο.

Ο προγραμματισμός των ανθρωπίνων κυττάρων είναι κάτι στο οποίο είχε αναφερθεί η Moderna όταν κυκλοφόρησε το δικό της mRNA Covid-19 πρόγραμμα εμβολιασμού. Η Moderna δήλωσε ότι αυτές οι mRNA πλατφόρμες είναι ένα «λειτουργικό σύστημα» σχεδιασμένο να προγραμματίζει τα ανθρώπινα όντα και να μετατρέπει τα κύτταρά τους σε αποτελεσματικά συστήματα διανομής φαρμάκων. Το εκτελεστικό διάταγμα Μπάιντεν επαίνεσε ακόμη και το κόβιντ-19 εμβόλιο και τα διαγνωστικά για τον κόβιντ, επειδή έπαιξαν ζωτικό ρόλο στην προώθηση της βιοτεχνολογίας και της βιοοικονομίας.

«Η πανδημία ΚΟΒΙΝΤ-19 απέδειξε τον αναγκαίο ρόλο της βιοτεχνολογίας και της βιοπαραγωγής στην ανάπτυξη και παραγωγή ζωτικών διαγνωστικών, θεραπειών και εμβολίων που προστατεύουν τους αμερικανούς και τον κόσμο», αναφέρει το διάταγμα.

Το Εκτελεστικό Διάταγμα υπογραμμίζει την ανάγκη χρήσης αυτής της αναδυόμενης βιοτεχνολογίας με δίκαιο τρόπο ώστε να προσεγγιστούν οι άνθρωποι στις «υπο-εξυπηρετούμενες κοινότητες καθώς και στην ευρύτερη παγκόσμια κοινότητα». [σ.σ το «δίκαιο» είναι να γίνονται πρώτα οι υποβαθμισμένοι πειραματόζωα»].

Αυτό σημαίνει ότι οι βιοτεχνολογίες θα στοχεύσουν πρώτα τις Αφροαμερικανικές κοινότητες και τις κοινότητες των Λατίνων. Για παράδειγμα, τον Μάρτιο του 2021 μ.Χ. στην Καλιφόρνια, ο Gavin Newsom ανακοίνωσε ότι η πολιτεία θα παραμείνει κλειδωμένη έως ότου 2 εκατομμύρια Λατίνοι «εμβολιαστούν πλήρως» με τα κόβιντ εμβόλια.

Το διάταγμα καλεί επίσης για την συλλογή «πληροφοριών από πολλαπλά omics» όπου περιλαμβάνονται δεδομένα και αναλύσεις που συλλέγονται από βιομόρια (συμπεριλαμβανομένων νουκλεϊκών οξέων, πρωτεϊνών και μεταβολιτών) τα οποία συνθέτουν ένα κύτταρο ή ένα κυτταρικό σύστημα.

Αυτά τα δεδομένα μετρώνται και μεταφράζονται για να αναλύσουν τους ρόλους, τις σχέσεις και τις λειτουργίες των βιομορίων, για να χακάρουν ουσιαστικά την έμφυτη βιολογία του ανθρώπου, να προβλέψουν και να ελέγξουν την συμπεριφορά των βιολογικών συστημάτων.

Το εκτελεστικό διάταγμα δημιουργεί μια «Πρωτοβουλία Δεδομένων για την Βιοοικονομία (Πρωτοβουλία Δεδομένων)» που θα «εξασφαλίσει σειρές βιολογικών δεδομένων» και θα οδηγήσει σε πρωτοποριακές ανακαλύψεις για την βιοοικονομία των ΗΠΑ.

Τούτο το εκτελεστικό διάταγμα φαίνεται να ήλθε απευθείας από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, το οποίο έχει ήδη αναφερθεί στους ανθρώπους ως άχρηστους φαγάδες – πλάσματα που μπορούν να παραβιαστούν (χακαριστούν!), που δεν έχουν πλέον σκοπό ή ελεύθερη βούληση.

Ένας από τους συμβούλους του Παγκόσμιου Οκονομικού Φόρουμ -ο αυτοαποκαλούμενος προφήτης Γιουβάλ Νώαχ Χαράρι- πιστεύει ότι ο πληθυσμός θα πρέπει να ελέγχεται στο βιομετρικό επίπεδο από μια παγκόσμια κυβέρνηση. Ισχυρίζεται ότι η πρόκληση τώρα είναι «να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε τον έλεγχο του εσωτερικού μας κόσμου, να μάθουμε πώς να κατασκευάζουμε και να παράγουμε σώματα, εγκεφάλους και μυαλά».

Λέει ότι αυτά είναι πιθανό να είναι τα «βασικά προϊόντα» της οικονομίας του 21^ου Αιώνα. Αυτή η επιχείρηση «χακαρίσματος» των ανθρώπων δεν είναι πλέον ένα σκοτεινό σενάριο, δεν είναι πλέον μια κακόβουλη θεωρία συνωμοσίας.

Η διανθρωπιστική ατζέντα προωθείται και αναπτύσσεται μέσω της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Η συγχώνευση των ανθρώπινων βιολογικών συστημάτων με την τεχνητή νοημοσύνη είναι το επόμενο βήμα.

Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα «επεκτείνει επίσης την εκπαίδευση και την επιμόρφωση» για να ωθήσει περισσότερους αμερικανούς στους τομείς της βιοτεχνολογίας και της βιοπαραγωγής. Εντός 200 ημερών οι Υπουργοί Εμπορίου, Εργασίας και Παιδείας θα υλοποιήσουν επιμορφωτικά και εκπαιδευτικά προγράμματα σε κολέγια και πανεπιστήμια για να προωθήσουν αυτά τα νέα γνωστικά πεδία στην βιοτεχνολογία.

Στην πραγματικότητα πολλοί φορείς, από το Υπουργείο Εμπορίου μέχρι το Υπουργείο Άμυνας, καλούνται να εφαρμόσουν τις αναδυόμενες βιοτεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένων των αλυσίδων εφοδιασμού βιοπαραγωγής και τις σχετικές υποδομές ανάπτυξης βιοτεχνολογίας.

Οι ομοσπονδιακοί φορείς έχουν εντολή να κατευθύνουν τους πόρους τους στην εφαρμογή ενός εγχώριου βιοβιομηχανικού οικοσυστήματος. Η αναδυόμενη βιοτεχνολογία θα προωθηθεί πρώτα στους τομείς της υγείας, της ενέργειας, της γεωργίας και της βιομηχανίας.

Το νέο αυτό εκτελεστικό διάταγμα κηρύττει ουσιαστικά το τέλος του απορρήτου των δεδομένων, βάζοντας μπροστά ένα σχέδιο για να «καταστήσει τα νέα και υπάρχοντα δημόσια δεδομένα ευρέσιμα, προσβάσιμα, διαλειτουργικά και επαναχρησιμοποιήσιμα».

Το σχέδιο θα καλύψει επίσης τυχόν κενά δεδομένων, πιθανότατα χρησιμοποιώντας τεχνητή νοημοσύνη. Εξάλλου, το διάταγμα διευκρινίζει ότι αυτά τα δεδομένα θα «ενσωματωθούν με πλατφόρμες που επιτρέπουν τη χρήση προηγμένων υπολογιστικών εργαλείων».

Η εντολή επιδιώκει να «ξεκλειδώσει τη δύναμη των βιολογικών δεδομένων, μέσω και των υπολογιστικών εργαλείων και της τεχνητής νοημοσύνης» για να «προωθήσει την επιστήμη της κλιμάκωσης της παραγωγής, μειώνοντας ταυτόχρονα τα εμπόδια εμπορευματοποίησης, έτσι ώστε οι καινοτόμες τεχνολογίες και τα προϊόντα να μπορούν να φτάνουν ταχύτερα στις αγορές».

Αυτό το διάταγμα επιδιώκει να συγχωνεύσει τον άνθρωπο με την τεχνητή νοημοσύνη, και καλεί για την ταχεία ανάπτυξη διανθρωπιστικών συστημάτων βιοχακαρίσματος και προγραμμάτων γονιδιακής τροποποίησης που έχουν ήδη αναπτυχθεί μέσω των εκστρατειών «εμβολιασμού» με mRNA, μέσω της ασύρματης τεχνολογίας 5G, και μέσω της υποχρεωτικότητας του γραφενίου (σ.σ. στις μάσκες), τα οποίο είναι αναγκαίο για την ανάπτυξη κβαντικών υπολογιστικών συστημάτων (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2022/09/blog-post_881.html).

 

Πάντα οι σχέσεις όσον αφορά το ιερό τέμενος ήταν τεταμένες ανάμεσα στους μουσουλμάνους και τους Εβραίους, αλλά αυτή την χρονιά έχουν γίνει ασύλληπτα πράγματα που προμηνύουν την καταστροφή του τεμένους και μάλιστα εικάζεται  ότι πολλοί υψηλόβαθμοι σεΐχηδες θα συναινέσουν σε αυτό.

Φέτος για πρώτη φορά στην ιστορία του τεμένους στα τέλη Σεπτεμβρίου θα καταλειφθεί και θα γίνουν εβραίικές τελετές μέσα στον ιερό χώρο προς αναπαράσταση του 3 Ναού του Σολομώντα που έρχεται με ασύλληπτη ταχύτητα.

Υπάρχουν σχέδια κατά της Ιερουσαλήμ και του Αλ Άκσα τα οποία αποτελούν μέρος των μεγάλων σχεδίων για τον πλήρη έλεγχο του τεμένους και την κατεδάφισή του για την ανέγερση του 3 Ναού του Σολομώντα. Σχετικά με το τέμενος. επικεντρώνεται σε έναν βασικό στόχο που το Ισραήλ βρίσκεται κοντά να πετύχει, και παρακολουθούμε τη σκηνή, εν μέσω καταδίκης και καταγγελίας.

Χθες και τις προηγούμενες μέρες συνεχίστηκαν οι ισραηλινές εισβολές στο τέμενος και εντάθηκαν τα τελευταία χρόνια, ξεκίνησαν μικρές και σταδιακά αυξήθηκαν και τις βλέπουμε όλη την εβδομάδα σε δύο βάρδιες, πρωί και βράδυ, εκτός από την Παρασκευή και το Σάββατο, και αυτό σημαίνει πολύ ξεκάθαρα ότι το σενάριο του time-sharing έχει εφαρμοστεί.

Τις επόμενες ημέρες θα συμβούν τα ακόλουθα σύμφωνα με παλαιότερα γνωστά νέα, καθώς αναμένεται να γίνει μάρτυρας της εκτόξευσης ενός άνευ προηγουμένου κύματος επίθεσης στο τέμενος, συμπεριλαμβανομένων εισβολών, σάλπισμα, σφαγή θυσιών, χορός και βεβήλωση, σε μια προσπάθεια να το ιουδαϊσμοποιήσουν πλήρως και να επιβάλουν μια νέα πραγματικότητα σε αυτό.

Οι ισραηλινές ομάδες σχεδιάζουν υπό την αιγίδα της Ισραηλινής κατοχικής κυβέρνησης κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, επιτρέποντας στους εξτρεμιστές να επιτεθούν στο τέμενος χτυπώντας την σάλπιγγα, εισβάλλοντας στο τζαμί με λευκά ιερατικά ρούχα, που προσομοιώνουν τις τελετουργίες της χορτοφαγικής θυσίας και αυξάνουν τον αριθμό των εισβολέων στο τζαμί – αφού οι ομάδες του Ναού ζήτησαν διαδοχικές εισβολές στο τζαμί Αλ Άκσα, με το πρόσχημα των εβραϊκών εορτών τις επόμενες ημέρες.

Έτος, που αντιστοιχεί στις 26-27 Σεπτεμβρίου, ακολουθούμενο από το Γιομ Κιπούρ, που αντιστοιχεί στις 5-6 Οκτωβρίου και την Ημέρα του Θρόνου, που ξεκινά στις 10-17 Οκτωβρίου.

Αυτό σημαίνει ότι για πρώτη φορά γινόμαστε μάρτυρες της δημοσιοποίησης του Ιουδαϊσμού του Όρους του Ναού, δημόσια, μέσω ενδυμάτων, συμβόλων και διαφόρων τελετουργικών πρακτικών, που σε προηγούμενες περιπτώσεις δεν έφτασαν σε αυτόν τον βαθμό σαφήνειας και έντασης, και είναι βέβαιο ότι οι κατοχικές αρχές δεν θα εμποδίσουν κανέναν να ασκεί αυτές τις τελετουργίες κατά την διάρκεια των καιρών, τα τρία προηγούμενα έτη.

Και αυτό σημαίνει ότι έχουμε μπει ουσιαστικά στο στάδιο της χωρικής κατανομής, με τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται, ξεκινώντας από την κατεδάφιση ενός από τα δύο τζαμιά μέσα στο Όρος του Ναού, ή ακόμα και η ληστεία κενών χώρων μέσα στο Όρος του Ναού, μέσα από πολλαπλά και διαφορετικά σενάρια για τα οποία έχουν επανειλημμένα προειδοποιηθεί εδώ και δεκαετίες.

Δεν ξέρετε τι θα κάνουν οι Παλαιστίνιοι μπροστά σε αυτή τη σκηνή, αλλά η πιθανότητα να ξεσπάσει μια μεγάλη σύγκρουση παραμένει μια πιθανότητα, γιατί αντιμετωπίζουμε διαφορετικές συνθήκες, ενώ κανείς δεν εμποδίζει το Ισραήλ από τις πρακτικές του, συμπεριλαμβανομένης της Αμερικανικής κυβέρνησης, η οποία δηλώνει ότι θέλει να σταθεροποιήσει τις συνθήκες στην Ιερουσαλήμ, αλλά αφήνει όλο τον χώρο στις αρχές κατοχής, να υποστηρίξουν αυτές τις κινήσεις που μπορεί να οδηγήσουν στην έκρηξη όλων των καταστάσεων, ειδικά με την Ισραηλινή κλιμάκωση εντός της Δυτικής Όχθης, και αντιμετωπίζουμε παρόμοια κατάσταση στις επιπτώσεις της εισόδου του πρώην πρωθυπουργού του Ισραήλ, Αριέλ Σαρόν, ο οποίος εισέβαλε στο τέμενος και η έφοδος του προκάλεσε το ξέσπασμα της δεύτερης ιντιφάντα, η οποία διήρκεσε χρόνια, και άφησε σοβαρό αντίκτυπο σε περισσότερους από έναν επίπεδο.

Το συμπέρασμα εδώ είναι ότι οι επόμενες μέρες, και από τις 26 Σεπτεμβρίου έως τις 17 Οκτωβρίου, είναι μια επικίνδυνη περίοδος στην Ιερουσαλήμ, γενικά, και μέσα στο τέμενος Al-Aqsa, που έχει επιβληθεί από αυτές τις μέρες στους Ιεροσολυμίτες και στα σώματα της Ιερουσαλήμ και των Παλαιστινίων, να δώσει προσοχή σε αυτές τις χρονικές στιγμές και να κινητοποιηθεί μέσα στο Όρος του Ναού, πέρα από τον υποτιθέμενο ρόλο των Παλαιστινίων και σε Αραβικό και διεθνές επίπεδο.

Ειδικότερα, αυτό θεωρείται θεμελιώδεις αλλαγές στην μέθοδο κατοχής εντός του Al-Aqsa, και ανακοινώνοντας την δημόσια πρόκληση για αλλαγή της ταυτότητας του Όρους του Ναού και του Τζαμί Αλ Άκσα.

Αυτή είναι μια αυστηρή προειδοποίηση για το τι πρόκειται να έρθει και μια προειδοποίηση ενάντια σε όλα όσα βλέπουμε και προορίζεται να θεωρηθεί φυσιολογικό, ενώ το τέμενος το πρώτο στολίδι της Παλαιστίνης, στο θρησκευτικό, πολιτικό , κοινωνική και εθνική αίσθηση, απειλείται με κατεδάφιση (https://crime-study.gr/ATHENS-002361-Maher-Abu-Tair-sovari-proidopiisi,-to-temenos-tou-omar-eos-to-telos-tou-chronou-kindinevi-na-gkremisti.html).

Το νέο «Σχέδιο Μοργκεντάου» των ΗΠΑ για την Ρωσία! Τελική μάχη Δύσης-Ευρασίας!

21 Σεπτέμβρη η Ρωσία γιορτάζει την ίδρυση του κράτους της. Η Ρωσία είναι μια πολυομολογιακή και πολυεθνική δύναμη που έχει ανδρωθεί στην παλαίστρα της Ορθοδοξίας και σε έναν διαρκή αγώνα επιβίωσης.

Η Ρωσία, θεωρείται από τη Δύση επί αιώνες ως αντίπαλος και εχθρικός πολιτισμός – και πιο συγκεκριμένα η Ρωσία είναι ο ποιοτικός αντίπαλος της Δύσης ενώ η Κίνα είναι μάλλον ο αντίστοιχα ποσοτικός.

Η Ρωσία περιβάλλεται από έναν μυστικισμό ως προς τη δύναμή της και πάντα εκπέμπει την αίσθηση μιας αποστολής της στον κόσμο. Ο Ρωσικός (με την οντολογική έννοια) πολιτισμός είναι ένα ζήτημα χιλιάδων ετών, όχι της Ανατολής, ή της Δύσης, αλλά του Βορρά της γιγαντιαίας Ευρασίας – μιας ολόκληρης υπο-ήπειρου με πολυεθνικό πολιτισμό, με τη δική της αποστολή στην ιστορία και με έναν σκοπό στον σύγχρονο κόσμο.

Θεωρείται από την Δύση ως ιστορικός , πολιτισμικός και ιδεολογικός αντίπαλος. Η Ρωσία είναι μια ηπειρωτική ευρασιατική δύναμη και στη γεωπολιτική αντίληψη των Αγγλοσαξώνων είναι η Χάρτλαντ, δηλαδή ο «πυρήνας» του κόσμου – ένα μεγάλο φυσικό φρούριο.

Σύμφωνα με την Αγγλοσαξωνικη λογική όποιος κατέχει το Heartland κυβερνά ολόκληρο τον κόσμο. Σύμφωνα με τις ελίτ της Δύσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι στενότεροι σύμμαχοι της Αμερικής θα πρέπει να κυβερνούν τον κόσμο, επομένως, σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους, η κυρίαρχη Ρωσία αλλά και η Ρωσία ως τέτοια δεν πρέπει να υπάρχουν καθόλου.

Η Δύση ετοιμάζεται για μια «τελική νίκη» επί της Ρωσίας – έχει οριστεί μια πορεία για την εξάλειψη του Ρωσικού κόσμου, του κράτους και του πολιτισμού συνολικά. Αυτό επιβεβαιώνεται από πραγματικές πράξεις, δογματικά έγγραφα και τη ρητορική των δυτικών πολιτικών.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν «Σχέδιο Μάρσαλ» για την Ρωσία, αλλά πιθανότητα ετοιμάζεται ένα νέο «Σχέδιο Μοργκεντάου*» , δηλαδή διαίρεση της Ρωσίας σε χωριστές οντότητες και εδάφη, να απαρτίζεται από 3 μεγάλες περιοχές οικονομικού βεληνεκούς, δηλαδή , βιομηχανικές περιοχές, περιοχές πετρελαίου και αυτές του φυσικού αερίου, οι οποίες θα τεθούν υπό διεθνή έλεγχο.

 Εξυπακούεται η πλήρης αποστρατικοποίηση της χώρας και η μετατροπή της σε αγροτική πλουτοπαραγωγική και πηγή πρώτων υλών για την Δύση. Με την εφαρμογή ενός τέτοιου σχεδίου, το βιοτικό επίπεδο θα πέσει κατακόρυφα και ο πληθυσμός της ίδιας της Ρωσίας θα μειωθεί κατά αρκετές δεκάδες εκατομμύρια.

Συνεπώς, το διακύβευμα στην τρέχουσα αντιπαράθεση είναι η μελλοντική ύπαρξη της Ρωσίας και του Ρωσικού κόσμου γενικότερα. Ο Ρωσικός κόσμος, σημασιολογικό συνώνυμο του ρωσικού πολιτισμού, είναι ένας γεωκοινωνικός, πολιτιστικός και ηθικός χώρος πολύ μεγαλύτερος από το έδαφος του ίδιου του Ρωσικού κράτους.

Η τεχνολογική και νομική πλατφόρμα για έναν τέτοιο υβριδικό αντίκτυπο στη Ρωσία περιλαμβάνει: σκόπιμη θόλωση των παραγόντων υποκειμένου-αντικειμένου της παγκόσμιας αντιπαράθεσης, η εισαγωγή στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο ΝΑΤΟ της έννοιας του επιχειρησιακού χώρου ενός υβριδικού πολέμου – οι λεγόμενες γκρίζες ζώνες, όπου επιτρέπονται τυχόν συγκρούσεις, εκτός από την άμεση συμμετοχή του ΝΑΤΟ· ο σχηματισμός από τις Ηνωμένες Πολιτείες με την «συλλογική Δύση» υποταγμένη σε αυτές μιας παγκόσμιας πληροφόρησης και κυβερνοχώρου που βρίσκεται εκτός της δικαιοδοσίας των εθνικών κρατών και εφοδιάζεται με τεχνολογίες και επικοινωνίες που επηρεάζουν άμεσα τόσο την κοινωνία όσο και μεμονωμένους πολίτες της Ρωσίας και άλλων χωρών.

Eνεργή διείσδυση διεθνικών δομών και εταιρειών σε σφαίρες που είναι ευαίσθητες στην ασφάλεια κυρίαρχων κρατών, συνοδευόμενη από προσπάθειες κατάληψης της εξουσίας από νόμιμες δομές, ελέγχου των μηχανισμών προετοιμασίας και λήψης αποφάσεων. δυσφήμιση και υπονόμευση του διεθνούς δικαίου, καταστροφή του παγκόσμιου συστήματος ασφάλειας.

Ως αποτέλεσμα μιας τέτοιας νεοαποικιακής, κερδοσκοπικής, και ουσιαστικά ψευδούς κοινωνικοοικονομικής πολιτικής της Δύσης, ο κόσμος έχει εισέλθει πλέον σε μια εποχή αταξίας και χάους, σε μια εποχή πολιτισμικής κρίσης.

Περιγράφοντας αυτή την κατάσταση, ο Πρόεδρος Πούτιν είπε τον Οκτώβριο του 2021 μ.Χ..: «Τα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα της ανθρωπότητας έχουν κλιμακωθεί σε σημείο που στο παρελθόν υπήρξαν ανατροπές σε παγκόσμια κλίμακα: παγκόσμιοι πόλεμοι, αιματηροί κοινωνικοί κατακλυσμοί.

” Πανθομολογούμενως το υπάρχον καπιταλιστικό μοντέλο που αποτελεί και τη βάση της κοινωνικής δομής μιας συντριπτικής πλειοψηφίας χωρών, έχει εξαντληθεί. Στο πλαίσιό του δεν υπάρχει πλέον διέξοδος από τον μίτο των ολοένα και πιο περίπλοκων αντιφάσεων.

Η Παγκοσμιοποίηση, την οποία η Δύση παρουσίασε στον κόσμο ως μια θετική διαδικασία ολοκλήρωσης μετατροπής της δομής των εθνικών οικονομιών και των πολιτικών σχέσεων μεταξύ των χωρών σε μια ενιαία γεωοικονομία, αποδείχθηκε επανέκδοση της νεοαποικιοκρατίας σε πιο περίπλοκη και κυνική εκδοχή.

Η εξάλειψη της γεωπολιτικής εναλλακτικής που αντιπροσώπευε η ΕΣΣΔ και το διεθνές σοσιαλιστικό σύστημα πριν από 30 χρόνια έδωσε στη Δύση, με επικεφαλής τον ηγεμόνα της, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την ευκαιρία να υπαγορεύσει τη βούλησή της στον υπόλοιπο κόσμο.

Στην πραγματικότητα, χτίστηκε ένα σύστημα για την αναδιανομή των παγκόσμιων πόρων – από πρώτες ύλες και οικονομικούς μέχρι βιομηχανικούς και κοινωνικούς – υπέρ του παγκόσμιου ηγεμόνα. Πρώτα από όλα, ο χώρος της πρώην ΕΣΣΔ, οι χώρες του μετασοσιαλιστικού στρατοπέδου και των «Αδεσμεύτων» υπέστησαν νεοαποικιακή ληστεία. Το δόγμα που υιοθετήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες για την διατήρηση της ανωτερότητας τους υπαγόρευε τον περιορισμό όλων των άλλων χωρών.

Η ηγεμονία εσκεμμένα εμπόδιζε την ανάπτυξη του κόσμου. Ταυτόχρονα, τις τελευταίες δεκαετίες, η παγκόσμια οικονομία της Δύσης υποστηρίχθηκε μέσω της ανταλλαγής παγκόσμιων πόρων για «πράσινο χαρτί», μέσω πιστωτικού χρήματος, συσσώρευσης χρέους και χειραγώγησης τιμολόγησης στις αγορές εμπορευμάτων και πρώτων υλών. Ως αποτέλεσμα, τα αυξανόμενα συστημικά προβλήματα της παγκόσμιας οικονομίας και η άνευ προηγουμένου ανισότητα, θέτουν τις βάσεις για κοινωνικοπολιτικές συγκρούσεις μεγάλης κλίμακας.

Η ιστορική εμπειρία των πολιτισμών, και ιδιαίτερα του ρωσικού, δείχνει ότι η οικονομία και οι φυσικές ανάγκες των ανθρώπων απέχουν πολύ από το να είναι πρωταρχικές για τα έθνη, ειδικά σε κρίσιμες περιόδους της ανάπτυξής τους.

Ακόμα και αμερικάνικες μελέτες καταλήγουν ότι οι παράγοντες της οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος δεν είναι πλέον κυρίαρχοι! «Ένα ορισμένο επίπεδο στρατιωτικού-οικονομικού δυναμικού είναι σημαντικό συστατικό της εθνικής ισχύος και απαραίτητη προϋπόθεση για την αποφυγή της ήττας.

Αλλά οι παράγοντες που καθορίζουν τελικά την επιτυχία ενός έθνους είναι κοινωνικοί παράγοντες, ιδιότητες που αντικατοπτρίζουν τον τύπο της χώρας που είναι ένα έθνος… Δηλαδή, η βιωσιμότητα ενός έθνους σήμερα δεν καθορίζεται από πυραύλους και αεροπλανοφόρα, το γέμισμα των ραφιών στα καταστήματα, και ούτε καν το πάχος του πορτοφολιού, αλλά από τις πεποιθήσεις, αξίες και το επίπεδο εσωτερικής ενέργειας της κοινωνίας.

Ένα έθνος είναι ισχυρό όταν διαθέτει την ικανότητα να κινητοποιεί τον λαό του, να τον εμπλέκει σε δράση αλληλεγγύης. Όταν το έθνος έχει γνήσιους ηγέτες, την εμπιστοσύνη της διανόησης, την ενότητά του με τον λαό, κοινές αξίες και αλληλεγγύη.

Η Ρωσία πάντα «έβγαινε από το βάλτο της κρίσης πιασμένη από τα μαλλιά» και συγκρατήθηκε από μια κοινή αιτία: Τις Μεγάλες Ιδέες και τα Μεγάλα Έργα .Από την επιστροφή των εδαφών και την κατάκτηση της Σιβηρίας στον Υπερσιβηρικό Σιδηρόδρομο, την Μεγάλη Νίκη του 1945 μ.Χ., το διάστημα, το πυρηνικό έργο, τη ρωσική Αρκτική, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, την επανένωση με την Κριμαία και τώρα με την ειδική στρατιωτική επιχείρηση στο έδαφος της πρώην Ουκρανικής ΣΣΔ και στην προσάρτηση των Ρωσόφωνων δημοκρατιών.

*«Σχέδιο Μοργκεντάου». 1944 μ.Χ., με το τέλος του πολέμου προ των πυλών, ο Μοργκεντάου έπεισε τον Ρούζβελτ πως αυτή την φορά η Γερμανία έπρεπε να τιμωρηθεί παραδειγματικά, ώστε να μην μπορέσει να ξανασηκώσει κεφάλι και να απειλήσει με την μεγαλομανία της την Ευρώπη και τον πλανήτη.

Έπρεπε, δηλαδή, να απογυμνωθεί από κάθε βαριά βιομηχανική δραστηριότητα, να μοιραστούν όλα της τα μεγάλα εργοστάσια και τα ορυχεία στους νικητές, με μέρος των μελλοντικών εσόδων τους να επιστρέφεται στις λεηλατημένες από τους ναζί χώρες και γενικώς να μετατραπεί αυτός ο βιομηχανικός γίγαντας σε μια πρωταρχικώς «αγροτική και βουκολική οικονομία» (https://dimpenews.com/2022/09/22/%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%cf%83%cf%87%ce%ad%ce%b4%ce%b9%ce%bf-%ce%bc%ce%bf%cf%81%ce%b3%ce%ba%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%ac%ce%bf%cf%85-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b7%cf%80%ce%b1-%ce%b3%ce%b9/).

 

 Η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ ήταν επικεφαλής της Επιτροπής των 300

Όπως προκύπτει από το παρακάτω έγγραφο, η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ (1926 μ.Χ.-2022 μ.Χ.) ήταν επικεφαλής της Επιτροπής των 300, ενός παγκοσμιοποιητικού ολιγαρχικού κύκλου, του οποίου προήδρευε μαζί με τον Ρόμπερτ Ζέλικ, ο οποίος, το 2010 μ.Χ., ήταν τότε Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένης της στενής σχέσης της Αγγλικής βασιλικής οικογένειας με την υψηλή χρηματοδότηση των Ρότσιλντ επί δύο Αιώνες.

Από την άλλη πλευρά, στην ιστοσελίδα της Ενωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας δημοσιεύθηκε η ακόλουθη δήλωση:  «Με μεγάλη θλίψη η Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας πληροφορήθηκε τον θάνατο της Αυτής Μεγαλειότητας Βασίλισσας Ελισάβετ Β’, της μακροβιότερης Βρετανίδας ηγεμόνα.

Ο πατέρας της Βασίλισσας Ελισάβετ, ο αείμνηστος Βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ’ και η σύζυγός του, ο Δούκας του Εδιμβούργου, ήταν και οι δύο μασόνοι. Ο ξάδελφός της, ο Δούκας του Κεντ, είναι Μέγας Δάσκαλος της Ενωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας από το 1967 μ.Χ. και θα στείλει συλλυπητήριο μήνυμα εκ μέρους όλων των Άγγλων μασόνων στην Αυτού Μεγαλειότητα τον βασιλιά.

Ένας άλλος από τους εξαδέλφους του, ο πρίγκιπας Μιχαήλ του Κεντ, είναι Μεγάλος Δάσκαλος της Μεγάλης Στοάς των Μαρκομαστόρων της Αγγλίας και της Ουαλίας από το 1982 μ.Χ., και μια ανακοίνωση γίνεται από το Mark Masons’ Hall.

Ο Θεός σώζει τον βασιλιά.  Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο διάδοχός της και μεγαλύτερος γιος της, ο βασιλιάς Κάρολος Γ’, είναι τακτικός επισκέπτης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός, όπου συμμετέχει εδώ και δεκαετίες.

Σε σχετική φωτογραφία, που τραβήχτηκε το 1992 μ.Χ., εμφανίζεται μαζί με τον Klaus Schwab και τον Vaclav Havel (Πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας και στη συνέχεια της Τσεχικής Δημοκρατίας από το 1989 μ.Χ. έως το 2003 μ.Χ.).

Ο Κάρολος Γ’ είναι, μαζί με τον Schwab, ένθερμος μαχητής της μεγάλης επανεκκίνησης. Συμμετείχε επίσης, μαζί με τον πατέρα του πρίγκιπα Φίλιππο, στις συναντήσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ (https://kanenazori.com/2022/09/16/elisabet_epikefalis_300/).

Η Ευρώπη θα πέσει όπως η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και ίσως χυθεί πολύ αίμα. Business Insider: «Αν δεν φύγουν από την Ε.Ε. οι χώρες του νότου θα χυθεί αίμα που θα λερώσει όλο τον κόσμο». Βλέποντας τις αποδόσεις των ισπανικών και Ιταλικών ομολόγων να σημειώνουν πτώση τις τελευταίες ημέρες, είναι αδύνατον να μη διερωτηθεί κανείς τι είναι αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν και να επιλύσουν οι αγορές», αναφέρει δημοσίευμα του Raul Ilargi Meijer, το οποίο αναδημοσιεύτηκε από τον οικονομικό ειδησεογραφικό ιστότοπο Business Insider.

Και προσθέτει: «Το ιταλικό σύννεφο θα σκεπάζει για πολλούς μήνες ακόμη την Ευρώπη, η Κύπρος βυθίζεται στα σκάνδαλα, ο φίλος του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ και Υπουργός Προϋπολογισμού Ζερόμ Καϊζάκ αποδείχτηκε κοινός απατεώνας, ενώ ακόμη και στην Ισπανία η πριγκίπισσα Κριστίνα φέρεται να εμπλέκεται σε οικονομικό σκάνδαλο, όπως επίσης ζήτημα χρόνου είναι να ξεσπάσει σε όλο της το εύρος και η υπόθεση του πρωθυπουργού Ραχόι».

Οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν ακόμη μία φορά τους διεφθαρμένους Έλληνες, Ιταλούς, Κύπριους, Ιρλανδούς, Πορτογάλους και Ισπανούς, ως εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες να εθελοτυφλούν και να μη βλέπουν πως και αυτή η νέα απόπειρα διάσωσης της Ε.Ε. είναι καταδικασμένη να αποτύχει, καθώς και πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την εθελούσια διάλυση, τονίζει εμφατικά το δημοσίευμα.

 «Τι συμβαίνει στην Ιταλία πέντε εβδομάδες μετά τις εκλογές; Απολύτως τίποτα. Καμία εξέλιξη», επισημαίνει ο αρθρογράφος, υποστηρίζοντας πως οι Ιταλοί αποδείχτηκαν ανίκανοι να σχηματίσουν κυβέρνηση, ενώ οι εξελίξεις δείχνουν ότι τα πράγματα θα οδηγηθούν πίσω στην πρότερη κατάσταση που έφερε την Ιταλία σε αυτό το σημείο.

Όσον αφορά την Κύπρο: «Η μόλις δύο εβδομάδων κυβέρνηση συμφώνησε με την Τρόικα, ενώ μία εβδομάδα μετά ο υπουργός Οικονομικών παραιτήθηκε και ο γαμπρός του Προέδρου Αναστασιάδη κατηγορείται για μεταφορά 21 εκατομμυρίων ευρώ από τη Λαϊκή Τράπεζα σε τράπεζα της Βρετανίας, μαζί με άλλους 100 καταθέτες με διασυνδέσεις».

Το πρόβλημα όμως δεν είναι τωρινό, αλλά χρονολογείται «από τότε που άρχισε να κάνει την εμφάνισή της η χρηματοπιστωτική κρίση στην Ευρώπη το 2006 μ..Χ-2007 μ.Χ.»: όπως το σώμα αντιδρά στην υποθερμία, κόβοντας τη ροή του αίματος προς τα άκρα για να σωθεί ο πυρήνας του, έτσι και το κέντρο της Ε.Ε. άρχισε να συνθλίβει την περιφέρεια για να διατηρηθεί το ίδιο εν ζωή.

 «Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία δεν έπεσε λόγω μίας μονάχα αιτίας… Όσο περισσότερο συνέθλιβε τις περιφερειακές περιοχές της για να διατηρήσει τον πλούτο της τόση περισσότερη αντίσταση συναντούσε» και τόσο μεγαλύτερο γινόταν το πρόβλημα. Στο τέλος η περιφέρεια ξεζούμισε ολόκληρη την Αυτοκρατορία.

«Η καλύτερη ή, πιο ξεκάθαρα, η μόνη συμβουλή προς τις ευρωπαϊκές χώρες του Νότου είναι να οδεύσουν εκτός Ε.Ε… Το σύνολο της ευρωπαϊκής οικονομίας καταρρέει σιγά σιγά και όσο χειρότερη γίνεται η κατάσταση τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι πιέσεις προς την περιφέρεια. Και αυτό είναι που πρέπει να φοβόμαστε όλοι, διότι αν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, θα χυθεί αίμα, το οποίο θα λερώσει και τον υπόλοιπο κόσμο» (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/hersaies-dynameis/92874_i-eyropi-tha-pesei-opos-i-romaiki-aytokratoria-kai-isos/).

Δεν σταματούν τα σκάνδαλα με τον Χάντερ Μπάιντεν – Γυμνός σε νεροτσουλήθρα και ομαδικά όργια με γυναίκες. Ο Τζο Μπάιντεν συνεχίζει να τον «καλύπτει». Δεν σταματούν τα σκάνδαλα με τον Χάντερ Μπάιντεν – Γυμνός σε νεροτσουλήθρα και ομαδικά όργια με γυναίκες σαν τον Μπερλουσκόνι στην Ιταλία με τα πάρτυ «Μπούνγκα Μπούνγκα παλαιότερα».

Σάλος έχει δημιουργηθεί για άλλη μία φορά με τις νέες φωτογραφίες και τα βίντεο που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο και δείχνουν τον Χάντερ Μπάιντεν, να κάνει γυμνός νεροτσουλήθρα και να συμμετέχει σε ομαδικά όργια με εκδιδόμενες γυναίκες.

Πριν τις Αμερικανικές εκλογές τα δυτικά ΜΜΕ στο σύνολό τους έκαναν ότι μπορούσαν για να κρύψουν τα σκάνδαλα του γιου του Τζο Μπάιντεν, Χάντερ και ασχολούνταν εργολαβικά πως να διαβάλουν τον Ν.Τραμπ δημιουργώντας απίθανες αρνητικές ιστορίες βασισμένες σε ανύπαρκτα δεδομένα.

Τώρα όμως φαίνεται πως δεν μπορεί να κρυφτεί τίποτε ίσως γιατί κανείς δεν πιστεύει στα ΜΜΕ ότι ο Τζο Μπάιντεν θα ξαναείναι υποψήφιος για δεύτερη θητεία, άλλωστε πρόκειται για την χειρότερη Αμερικανική κυβέρνηση που πέρασε ποτέ.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη Daily Mail, στα βίντεο φαίνεται ο Χάντερ να διασχίζει το γκαζόν ενός πολυτελούς Airbnb αξίας 4.140 δολαρίων ανά διανυκτέρευση στο Μαλιμπού, να βγάζει τα ρούχα του μένοντας γυμνός και να γλιστράει σε μια νεροτσουλήθρα στην πισίνα του ακινήτου. Άλλες εικόνες τον δείχνουν να κάνει ομαδικό σεξ και να διασκεδάζει με πόρνες στο τζακούζι της πολυτελούς ενοικιαζόμενης κατοικίας του το 2018 μ.Χ.

Τα βίντεο ήταν αποθηκευμένα στο εγκαταλελειμμένο laptop του Χάντερ και περιήλθαν στην DailyMail.com. Αυτό συμβαίνει την ώρα που ο Μπάιντεν μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον Χάντερ και τον επαίνεσε που ξεπέρασε τον εθισμό του στα ναρκωτικά σε συνέντευξη που προβλήθηκε το βράδυ της Κυριακής. Πάντως στις ΗΠΑ ο εθισμός του Χάντερ Μπάιντεν με τα ναρκωτικά έχει γίνει είδος ανέκδοτου…

 «Αγαπώ τον γιο μου», είπε ο Μπάιντεν όταν ρωτήθηκε για το αν η δουλειά ή οι παρελθοντικοί αγώνες του Χάντερ θα μπορούσαν να αποτελέσουν βάρος στην προεκλογική εκστρατεία του 2024 μ.Χ. «Πάλεψε με ένα πρόβλημα εθισμού και το ξεπέρασε, έγραψε γι’ αυτό» «Και όχι, δεν υπάρχει ούτε ένα πράγμα που έχω παρατηρήσει, καθόλου, που θα επηρέαζε εμένα ή τις Ηνωμένες Πολιτείες σε σχέση με τον γιο μου Χάντερ».

Τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 2018 μ.Χ. ο Χάντερ νοίκιασε δύο πολυτελή σπίτια γύρω από το Λος Άντζελες, συμπεριλαμβανομένης μιας βίλας έξι υπνοδωματίων με πισίνα, υδρομασάζ και νεροτσουλήθρα στην περιφραγμένη γειτονιά Serra Retreat στους λόφους του Μαλιμπού.

Σε αυτήν τη βίλα προσκάλεσε έναν φίλο της Χάλι Μπάιντεν, της πρώην ερωμένης του και χήρας του αδελφού του, να έρθει να διασκεδάσει μαζί του. Κατά την διάρκεια της επίσκεψής της το φθινόπωρο του 2018 μ.Χ. για να δει τον Χάντερ, η γυναίκα τον βιντεοσκόπησε να χοροπηδάει γυμνός στην πισίνα και να χτυπάει τον ίδιο του τον πισινό.

Σε ένα άλλο βίντεο ο Χάντερ κυκλοφορεί με ποδήλατο στο γκαζόν, το εγκαταλείπει και βγάζει το παντελόνι του. Γυμνός, ανεβαίνει τα σκαλοπάτια της νεροτσουλήθρας και κατεβαίνει, πέφτοντας στην πισίνα, ενώ η γυναίκα γελάει.

Ο Χάντερ φάνηκε να έχει παιχνιδιάρικη διάθεση εκείνη την εβδομάδα, καθώς λίγες μέρες νωρίτερα φιλοξένησε φίλους του σε ένα δεύτερο ενοικιαζόμενο ακίνητο στο Δυτικό Χόλιγουντ και τους έβαλε να τον φωτογραφίσουν ποζάροντας με ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου παρόμοια με το σήμα κατατεθέν του πατέρα του Τζο, ένα ανοιχτό κόκκινο κασκόλ, ένα μικροσκοπικό λευκό εσώρουχο και κοκκινόλευκα αθλητικά παπούτσια.

Ακόμη, βίντεο με τον Χάντερ στο ακίνητο των 7 εκατομμυρίων δολαρίων στην πλαγιά του λόφου του Δυτικού Χόλιγουντ τον δείχνουν να ψήνει και να χορεύει γυμνόστηθος, ενώ δύο άγνωστοι άνδρες κάθονταν κοντά του στην πισίνα.

Από την άλλη, σε ένα σετ παράξενων φωτογραφιών, ο Χάντερ ποζάρει τόπλες με τη φίλη του σε ένα από τα υπνοδωμάτια του ακινήτου, γλείφει το πρόσωπό της και χαμογελάει καθώς της τραβάει τα μαλλιά ενώ εκείνη σκύβει στο κρεβάτι.

Η συγκεκριμένη γυναίκα, σύμφωνα με την Daily Mail, μια εβδομάδα πριν από τα πάρτι στο Λος Άντζελες, έστειλε μήνυμα στον Χάντερ λέγοντας «Πώς είσαι; Είμαι καθαρή εδώ και 10 μέρες!!! Wahoo!!». Ο Χάντερ απάντησε μια μέρα αργότερα με ένα παραμορφωμένο κείμενο που προφανώς αναφερόταν στο ότι είχε κάνει χρήση ναρκωτικών.

Τα πάρτι των οργίων

Ο Χάντερ διοργάνωσε, επίσης, δύο ξέφρενα πάρτι στα πολυτελή, ενοικιαζόμενα «εξοχικά» του. Μια φωτογραφία που τράβηξε ο ίδιος δείχνει δύο πόρνες γυμνές στο τζακούζι του σπιτιού στο Μαλιμπού, με έναν λευκό σκύλο να κάνει βόλτες κατά μήκος της άκρης του τζακούζι. Σε μια άλλη φωτογραφία η μία από αυτές κολυμπάει γυμνή στην πισίνα.

Οι ίδιες δύο γυναίκες και ο σκύλος εμφανίζονται σε μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο Χάντερ στον λογαριασμό του στο PornHub Pro, με τις δύο γυναίκες να κάθονται από πάνω του, καθώς αυτός ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι, και τον σκύλο στα πόδια του.

Σε μια άλλη φωτογραφία που τραβήχτηκε στις 4 Οκτωβρίου στο σπίτι στο Μαλιμπού, το οποίο αυτή τη στιγμή είναι καταχωρημένο στο AirBnB προς ενοικίαση προς 4.140 δολάρια τη βραδιά, δείχνει τον Hunter να κοιμάται σε ένα κρεβάτι με ουρανό και μια πίπα κρακ στο στόμα. Η σκανδαλώδης φωτογραφία έγινε μία από τις πιο διαδεδομένες εικόνες από το laptop αφού έπεσε στα χέρια των μέσων ενημέρωσης από τον Οκτώβριο του 2020 μ.Χ.

Σε ένα άλλο πάρτι στη βίλα στο Δυτικό Χόλιγουντ, οι φωτογραφίες δείχνουν τον Χάντερ να στέκεται γυμνός δίπλα σε δύο γυναίκες με εσώρουχα η μία πάνω στην άλλη σε ξαπλώστρες δίπλα στην πισίνα. Ένα αντίγραφο ενός από τα βίντεο, που δείχνει τον Χάντερ να κάνει βόλτα με το ποδήλατο και να καταλήγει στην νεροτσουλήθρα, κοινοποιήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον Ιούλιο.

Το βίντεο υποστηρίχθηκε ότι προέρχεται από μια παρτίδα υλικού που αναρτήθηκε στο αμφιλεγόμενο chatroom 4chan, το οποίο φέρεται να προέκυψε από χακάρισμα του λογαριασμού iCloud του Χάντερ. Ωστόσο, οι αναφορές για το χάκινγκ δεν επαληθεύτηκαν και η DailyMail.com βρήκε το ίδιο περιεχόμενο που περιείχε ο εγκαταλελειμμένος φορητός υπολογιστής του Χάντερ (https://www.pronews.gr/kosmos/den-stamatoun-ta-skandala-me-ton-xanter-mpainten-gymnos-se-nerotsoulithra-kai-parti-me-pornes/).

Ποιοι προσκλήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα της Πράγας

Πρόσκληση στάλθηκε και στην Τουρκία: εάν τελικά συμμετάσχει ο πρόεδρος Ερντογάν, αυτό θα αποτελέσει έμμεση αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας.  Οι προσκλήσεις για την πρώτη συνεδρίαση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας στην Πράγα στις 6 Οκτωβρίου αποστέλλονται σήμερα στους συμμετέχοντες. Ανάμεσά τους και η Τουρκία. Μένει να διαπιστωθεί αν τελικά ο Πρόεδρος Ερντογάν θα συμμετέχει στη διοργάνωση, κάτι που θα αποτελέσει έμμεση αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Πιο αναλυτικά, προσκλήσεις εστάλησαν στις εξής χώρες (με αλφαβητική σειρά): Αλβανία, Αυστρία, Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Βέλγιο, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Εσθονία, Ελλάδα, Γεωργία, Ιρλανδία, Ισλανδία, Ιταλία, Κροατία, Κύπρος, Κοσσυφοπέδιο, Λετονία, Λιχτενστάιν, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Τσεχική Δημοκρατία, Φινλανδία, Μάλτα, Δημοκρατία της Μολδαβίας, Μαυροβούνιο, Κάτω Χώρες, Σκόπια, Νορβηγία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σερβία, Σλοβακία, Σλοβενία, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Τουρκία, Ουκρανία, Ηνωμένο Βασίλειο, πΠρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η επιστολή πρόσκλησης συνυπογράφεται από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και τον πρωθυπουργό της Τσεχικής Δημοκρατίας. Σύμφωνα με Ευρωπαίο αξιωματούχο, η «Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα», μια πρόταση του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, αποτελεί μια πλατφόρμα πολιτικού συντονισμού για τις Ευρωπαϊκές χώρες σε ολόκληρη την Ήπειρο.

Στόχος της είναι η προώθηση του πολιτικού διαλόγου και της συνεργασίας για την αντιμετώπιση θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος, ώστε να ενισχυθεί η ασφάλεια, η σταθερότητα και η ευημερία της Ευρωπαϊκής Ηπείρου.

Η συνάντηση θα φέρει σε επαφή ηγέτες από ευρωπαϊκές χώρες επί ίσοις όροις και σε πνεύμα ενότητας, ιδανικά μία ή δύο φορές το χρόνο. Η Κοινότητα δεν αντικαθιστά υφιστάμενους οργανισμούς, δομές ή διαδικασίες και δεν αποσκοπεί στην δημιουργία νέων σε αυτό το στάδιο. Επί του παρόντος, δεν υπάρχει πρόθεση να εκδοθεί επίσημη δήλωση ή επίσημα συμπεράσματα στο τέλος της πρώτης συνάντησης της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας.

Η μοναδική συνάντηση των ηγετών θα ξεκινήσει με μια εναρκτήρια σύνοδο ολομέλειας το μεσημέρι. Στην συνέχεια, οι ηγέτες θα κληθούν να συμμετάσχουν σε συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης, μέχρι τις 5 μ.μ. περίπου ώρα Ελλάδας.

Οι συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης προγραμματίζονται επί του παρόντος να καλύψουν τα ακόλουθα θέματα: Ειρήνη και ασφάλεια, ενέργεια και κλίμα, οικονομική κατάσταση, μετανάστευση και κινητικότητα.

Στην συνέχεια, οι ηγέτες θα έχουν την ευκαιρία να προγραμματίσουν διμερείς συναντήσεις. Η τελική σύνοδος ολομέλειας θα πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια του δείπνου από τις 8:30 έως τις 10:30 μ.μ. (https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/360214_poioi-prosklithikan-stin-eyropaiki-politiki-koinotita-tis-pragas).

 

Dugin: Ο Γ’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ. “Στο ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ της ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗΣ που έχει ξεκινήσει βρίσκεται η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΤΥΧΗ.

Η ΡΩΣΙΑ βρίσκεται ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΤΙΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΗΘΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ: τον ΘΕΟ, την ΕΚΚΛΗΣΙΑ, την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, το ΦΥΛΟ, τον ΑΝΘΡΩΠΟ. Ο ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΟΣ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ και ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΑΝΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ Η ΔΥΣΗ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ.

Έχουμε να κάνουμε με αυτό που οι Ορθόδοξοι πρεσβύτεροι αποκαλούν «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ του ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ». Ο ΡΟΛΟΣ της ΡΩΣΙΑΣ είναι επομένως να ΕΝΩΣΕΙ ΠΙΣΤΟΥΣ διαφορετικών θρησκειών σε αυτήν την αποφασιστική μάχη.”

Είδατε την ηλίθια θριαμβολογία από την Anne Applebaum στον απόηχο των πρόσφατων θριάμβων της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης; «Ήρθε η ώρα να προετοιμαστούμε για μια ουκρανική νίκη» )https://www.anneapplebaum.com/2022/09/11/its-time-to-prepare-for-a-ukrainian-victory/) έγραφε ο τίτλος. Έγραψε στην Atlantic, εν μέρει:

“Αλλά παρόλο που οι μάχες μπορεί να πάρουν ακόμα πολλές στροφές, τα γεγονότα των τελευταίων ημερών θα πρέπει να αναγκάσουν τους συμμάχους της Ουκρανίας να σταματήσουν και να σκεφτούν. Μια νέα πραγματικότητα έχει δημιουργηθεί: Οι Ουκρανοί θα μπορούσαν να κερδίσουν αυτόν τον πόλεμο. Είμαστε πραγματικά προετοιμασμένοι στην Δύση για μια ουκρανική νίκη; Γνωρίζουμε ποιες άλλες αλλαγές θα μπορούσε να φέρει;”

Και συνεχίζει να φαντασιώνεται την πτώση του Πούτιν. “Εν τω μεταξύ, εδώ είναι ο αγαπημένος Ρώσος εθνικιστής ιδεολόγος του Πούτιν, ο Alexander Dugin, με μερικά μάλλον λιγότερο ηλιόλουστα λόγια. Θυμηθείτε, δεν χρειάζεται να συμφωνήσετε με τον Dugin – μερικά από αυτά που λέει είναι υστερικά – αλλά πρέπει να λάβετε σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι το πιστεύουν πάρα πολλοί Ρώσοι στην εξουσία.

Αποσπάσματα: “Βρισκόμαστε στο χείλος του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου, για τον οποίο η ΔΥΣΗ ΠΙΕΖΕΙ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ.

Και αυτό δεν είναι πλέον φόβος ή προσδοκία, είναι γεγονός. Η Ρωσία βρίσκεται σε πόλεμο με τη συλλογική Δύση, με το ΝΑΤΟ και τους συμμάχους του (αν και όχι με όλους: η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν τη δική τους θέση και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως αλλά όχι μόνο η Γαλλία και η Ιταλία, δεν θέλουν να συμμετάσχουν ενεργά σε έναν πόλεμο με την Ρωσία). Ωστόσο, η απειλή ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου πλησιάζει όλο και περισσότερο.

Το αν θα αφορά τη χρήση πυρηνικών όπλων είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Αλλά η πιθανότητα ενός πυρηνικού Αρμαγεδδώνα αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Είναι απολύτως σαφές, και πολλοί Αμερικανοί στρατιωτικοί διοικητές (όπως ο πρώην Αμερικανός διοικητής στην Ευρώπη Ben Hodges) το δηλώνουν ανοιχτά, ότι η Δύση δεν θα είναι καν ικανοποιημένη με την πλήρη αποχώρησή μας από το έδαφος της πρώην Ουκρανίας, θα καταλήξουμε στο δικό μας έδαφος, επιμένοντας στην «άνευ όρων παράδοση» (Jens Stoltenberg), στην «αποϊμπεριαλοποίηση» (Ben Hodges), διαμελισμό της Ρωσίας.

Το 1991 μ.Χ., η Δύση αρκέστηκε στην κατάρρευση της ΕΣΣΔ και στην ιδεολογική μας παράδοση, κυρίως αποδεχόμενη την δυτική φιλελεύθερη ιδεολογία, το πολιτικό σύστημα και την οικονομία υπό δυτική ηγεσία.

Σήμερα, η κόκκινη γραμμή για την Δύση είναι η ύπαρξη μιας κυρίαρχης Ρωσίας, ακόμη και εντός των συνόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η αντεπίθεση της AFU στην περιοχή του Χάρκοβο είναι μια άμεση επίθεση της Δύσης στην Ρωσία.

Όλοι γνωρίζουν ότι αυτή η επίθεση οργανώθηκε, προετοιμάστηκε και εξοπλίστηκε από τη στρατιωτική διοίκηση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και πραγματοποιήθηκε υπό την άμεση επίβλεψή τους. Δεν είναι μόνο η χρήση στρατιωτικού εξοπλισμού του ΝΑΤΟ, αλλά και η άμεση εμπλοκή δυτικών αεροδιαστημικών πληροφοριών, μισθοφόρων και εκπαιδευτών.

Στα μάτια της Δύσης, αυτή είναι η αρχή του «τέλους μας». Μόλις δείξουμε μια αδυναμία στην υπεράσπιση των εδαφών που βρίσκονται υπό τον έλεγχό μας στην περιοχή του Χάρκοβο, μπορούμε να ηττηθούμε περαιτέρω. Δεν πρόκειται για μια μικρή επιτυχία της αντεπίθεσης του Κιέβου, αλλά για την πρώτη απτή επιτυχία του “Drang nach Osten” (Ώθηση προς τα ανατολικά) των δυνάμεων του ΝΑΤΟ.

Έχει άδικο ο Dugin γύρω από τον ρόλο του ΝΑΤΟ στο να βοηθά τους Ουκρανούς; Σίγουρα όχι. Δεν χρειάζεται να συμφωνείτε με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία – εγώ σίγουρα δεν συμφωνώ! — για να αναγνωρίσετε γιατί οι Ρώσοι βλέπουν αυτό που έχει γίνει η σύγκρουση, ένας πόλεμος δι’ αντιπροσώπων από τη Δύση κατά της Ρωσίας. Και δεν έχουν άδικο.

Ο Dugin καλεί σε πλήρη ρωσική κινητοποίηση για πόλεμο. Ο Πούτιν έχει αποκαλέσει τον πόλεμο έτσι για μια «Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση» (SMO) για να αποφύγει την κινητοποίηση. Τώρα ο Dugin λέει ότι ολόκληρη η χώρα πρέπει να τεθεί σε πολεμική βάση.

Μιλάει για τα έθνη του κόσμου που βρίσκονται στο πλευρό της Ρωσίας. Είναι μια γκαλερί απατεώνων. Η ιδέα ότι οι περισσότερες από αυτές τις χώρες – συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, του Ιράν, της Κούβας και της Βενεζουέλας – προσφέρουν κάθε είδους επιθυμητό μέλλον είναι ριψοκίνδυνη.

Αλλά το θέμα δεν είναι αυτό που έχει νόημα για εμάς. Αν θέλουμε να αποφύγουμε τον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο, πρέπει να σκεφτούμε όπως οι Ρώσοι. Ο Dugin λέει: “Στο ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ της ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗΣ που έχει ξεκινήσει βρίσκεται η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΤΥΧΗ.

Η ΡΩΣΙΑ βρίσκεται ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΤΙΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΗΘΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ: τον ΘΕΟ, την ΕΚΚΛΗΣΙΑ, την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, το ΦΥΛΟ, τον ΑΝΘΡΩΠΟ.

Με όλες τις διαφορές μεταξύ ορθοδοξίας, παραδοσιακού Ισλάμ, ιουδαϊσμού, ινδουισμού ή βουδισμού, όλες οι θρησκείες και οι πολιτισμοί που χτίστηκαν πάνω τους αναγνωρίζουν την Θεϊκή αλήθεια, την υψηλή πνευματική και ηθική αξιοπρέπεια του ανθρώπου, τιμώντας τις παραδόσεις και τους θεσμούς – το κράτος, την οικογένεια, την κοινότητα.

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΔΥΣΗ ΤΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΤΟΝ ΑΚΡΑΙΟ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ, ΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ, ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ «ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ», ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.

Ο ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΟΣ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ και ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΑΝΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ Η ΔΥΣΗ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ. Έχουμε να κάνουμε με αυτό που οι Ορθόδοξοι πρεσβύτεροι αποκαλούν «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ του ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ». Ο ΡΟΛΟΣ της ΡΩΣΙΑΣ είναι επομένως να ΕΝΩΣΕΙ ΠΙΣΤΟΥΣ διαφορετικών θρησκειών σε αυτήν την αποφασιστική μάχη.

Δεν θα πρεπει να περιμένεις τον εχθρό να σου καταστρέψει το σπίτι, να σου σκοτώσει τον άνδρα, τον γιο ή την κόρη… Σε κάποιο σημείο θα είναι πια πολύ αργά. Ο Θεός να φυλάει να μην ζήσουμε να δούμε τέτοια στιγμή.

Η εχθρική επίθεση στην περιοχή του Χάρκοβο είναι ακριβώς αυτό: η αρχή ενός πραγματικού πολέμου της Δύσης εναντίον μας. Η Δύση δείχνει την πρόθεση της να ξεκινήσει έναν πόλεμο εξόντωσης εναντίον μας – τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.

Πρέπει να συγκεντρώσουμε όλες τις βαθύτερες δυνατότητες του Έθνους μας, για να αποκρούσουμε αυτήν την επίθεση. Με όλα τα μέσα: σκέψη, στρατιωτική δύναμη, οικονομία, πολιτισμός, τέχνη, εσωτερική κινητοποίηση όλων των κρατικών δομών και του καθενός μας. Η εχθρική επίθεση στην περιοχή του Χάρκοβο είναι ακριβώς αυτό: η αρχή ενός πραγματικού πολέμου της Δύσης εναντίον μας.

Η Δύση δείχνει την πρόθεσή της να ξεκινήσει έναν πόλεμο εξόντωσης εναντίον μας – τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Πρέπει να συγκεντρώσουμε όλες τις βαθύτερες εθνικές μας δυνατότητες για να αποκρούσουμε αυτήν την επίθεση.

Με όλα τα μέσα: σκέψη, στρατιωτική δύναμη, οικονομία, πολιτισμός, τέχνη, εσωτερική κινητοποίηση όλων των κρατικών δομών και του καθενός μας.” Και πάλι, η ιδέα ότι η κλεπτοκρατία του Πούτιν αντιπροσωπεύει τις δυνάμεις της αγιότητας και της ευπρέπειας είναι παράλογη.

Ο «ανοιχτός σατανισμός» στην Ουκρανία είναι ριψοκίνδυνος (αλλά ο ανοιχτός σατανισμός στην Ουάσιγκτον δεν είναι – είδατε τον τσάρο της απόκρισης στην ευλογία των πιθήκων του Μπάιντεν;). Αλλά ξέρετε, νομίζω ότι ο Dugin έχει πολύ περισσότερο δίκιο παρά άδικο για την πνευματική φύση της Δύσης σήμερα.

Ιδιαίτερα: “Η Ρωσία βρίσκεται σε πόλεμο με έναν αντιθρησκευτικό πολιτισμό που πολεμά τον Θεό και ανατρέπει τα ίδια τα θεμέλια των πνευματικών και ηθικών αξιών: τον Θεό, την Εκκλησία, την οικογένεια, το φύλο, τον άνθρωπο.

Με όλες τις διαφορές μεταξύ ορθοδοξίας, παραδοσιακού Ισλάμ, ιουδαϊσμού, ινδουισμού ή βουδισμού, όλες οι θρησκείες και οι πολιτισμοί που χτίστηκαν πάνω τους αναγνωρίζουν την Θεϊκή αλήθεια, την υψηλή πνευματική και ηθική αξιοπρέπεια του ανθρώπου, τιμώντας τις παραδόσεις και τους θεσμούς – το κράτος, την οικογένεια, την κοινότητα.

Η σύγχρονη Δύση τα έχει καταργήσει όλα αυτά, αντικαθιστώντας τα με την εικονική πραγματικότητα, τον ακραίο ατομικισμό, την καταστροφή του φύλου, την καθολική επιτήρηση, μια ολοκληρωτική «κουλτούρα κατάργησης», μια κοινωνία μετά την αλήθεια.

Δεν χρειάζεται να δεχτείτε τους ισχυρισμούς του Dugin ότι η Ρωσία διεξάγει κάποιο είδος ΙΕΡΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ εναντίον αυτού του εχθρού – εγώ εμφατικά δεν το κάνω – για να πιστέψετε ότι η περιγραφή του Dugin για το σε τι έχει μετατραπεί η Δύση είναι λίγο πολύ εύστοχη. Γιατί έχει σημασία αυτό; Γιατί όλοι εμείς στην ΔΥΣΗ πρέπει να ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ.

ΠΟΙΕΣ ΑΞΙΕΣ προωθούμε στον κόσμο. Είναι μια άσχημη εικόνα, μια εικόνα βεβήλωσης και καταστροφής. Το να το βλέπεις αυτό ξεκάθαρα δεν σε κάνει υποστηρικτή του Πούτιν. Σημαίνει απλώς ότι μπορείτε να διαβάσετε τα σημεία των καιρών.

Μία από τις πηγές μου για το Live Not By Lies, ένας επιστήμονας και αντικομμουνιστής μετανάστης στις ΗΠΑ από το σοβιετικό μπλοκ, μου είπε χθες: “Από έναν μικρό υποσταθμό σταθμού παραγωγής ενέργειας, μέχρι τα υψηλότερα κλιμάκια της κυβέρνησης – το ΚΛΕΙΔΙ για την ΕΠΙΛΟΓΗ των ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ δεν ήταν η εμπειρία ή η ευρυμάθεια αλλά η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ.

Δεν αναφέρομαι στα τμήματα ανθρώπινου δυναμικού ή δημοσίων σχέσεων. Μιλώ για δουλειές όπου η ευφυΐα, η γνώση και η ηθική – όχι το χρώμα του δέρματος ή η σεξουαλική προτίμηση – έχουν την μεγαλύτερη σημασία, όπως θέσεις εργασίας στην ιατρική, την μηχανική, την εκπαίδευση κ.λ.π.

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, οι άνθρωποι που κάλυψαν επιστημονικές, μηχανικές ή ιατρικές θέσεις υπό τον κομμουνισμό δεν επιλέχθηκαν λόγω της κομματικής τους πίστης αλλά λόγω της ικανότητάς τους. Ακόμη και οι κατάφωρες παραβάσεις κατά του καθεστώτος συχνά παραβλέπονταν.

Αυτός είναι ο μόνος λόγος που θα μπορούσα να μελετήσω, για παράδειγμα. Οι κομμουνιστές είχαν ανάγκη τις γέφυρες τους να μπορούν να σταθούν, τα κτίρια να μην καταρρεύσουν, οι ρουκέτες τους να πετάξουν, οι αριθμοί τους να βγάζουν νόημα.

Ναι, μπορεί να ήταν λίγο κακοί, αλλά μου λείπει ο δροσερός ορθολογισμός τους! Αλήθεια. Τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά τώρα. Ακόμα κι αν όλοι εδώ σταματούσαν με κάποιο τρόπο να ζουν με ψέματα, όλα θα κατέρρεαν παρ’ όλα αυτά. Τελειώσαμε. Ο Θεός να μας βοηθήσει (https://attikanea.info/dugin-%CE%BF-%CE%B3-%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%83-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CE%B5%CF%81%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9/).

Απίστευτα πράγματα από τον Τζο Μπάιντεν, ο οποίος έχει ξεπεράσει κάθε άλλο προκάτοχο του στο Λευκό Οίκο από τις αλλόκοτες συμπεριφορές του και τις ακόμη  πιο ανατριχιαστικές δηλώσεις του.   Μιλώντας σε κοινό στην Ουάσιγκτον ο Μπάιντεν είπε απευθυνόμενος κάπου στο ακροατήριο: «Πάμε πολύ πίσω. Αυτή ήταν 12 και εγώ 30» (https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/ti-eksestomise-pali-o-tzo-mpainten-pame-poly-piso-ayti-itan-12-kai-ego-30/).

 

Αποκάλυψη FOX News: «Η μαριονέτα ο Ζελένσκι πιέζει τις ΗΠΑ για προληπτικό κτύπημα κατά της Ρωσίας!» «Οι ΗΠΑ απειλούν με πυρηνικό πόλεμο και όχι η Ρωσία».

Καταπέλτης ήταν ο παρουσιαστής του Fox News Tucker Carlson αναφορικά με την κατάσταση στην Ουκρανία η οποία έχει φτάσει στα πλέον επικίνδυνα επίπεδα από τότε που ξεκίνησε η ρωσική επιχείρηση, κλείνοντας 7 επτά μήνες πολέμου. Όπως είπε ο Carlson: «Τόσοι πολλοί εδώ στις ΗΠΑ λένε εμείς  πρέπει να σταματήσουμε την Ρωσία. Τόσοι πολλοί λένε ότι η Ρωσία απειλεί να χρησιμοποιήσει  πυρηνικά όπλα, αλλά είναι αυτή η αλήθεια;

Δυστυχώς, δεν είναι. Αυτό που έκανε ο Πούτιν νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ήταν να απαντήσει στις  δικές μας απειλές  για χρήση πυρηνικών κατά της Ρωσίας. Ακούστε προσεκτικά τι λέει η μαριονέτα μας ο Ζελίνσκι, τι απαιτεί και θα καταλάβετε», σημείωσε ένας εκ των εκ των κεντρικών παρουσιαστών του FOX. .

«Όσο περισσότερο συνεχίζεται αυτός ο πόλεμος τόσο περισσότεροι  φτωχοί θα γίνουν όλοι με εξαίρεση τον Βλάντιμιρ Πούτιν. Όσο περισσότερα καταστρέφονται τόσο πιο δύσκολα θα είναι να τα ξαναχτίσουμε. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτό ισχύει από την πρώτη ημέρα του πολέμου αλλά τίποτε αν το λέγαμε θα μας αποκαλούσαν πράκτορες της Ρωσίας».

Ο  Carlson αναφέρθηκε και στην αποκάλυψη του Forgheign Police ότι τον Απρίλιο επιχειρήθηκε να υπάρξει μια συμφωνία με την Ρωσία στην Ουκρανία. Η συμφωνία προέβλεπε την απομάκρυνση των ρωσικών δυνάμεων από την Ουκρανία μα αντάλλαγμα την δέσμευση η χώρα να μην μπει στο ΝΑΤΟ. Ενώ ήταν μια δίκαιη συμφωνία οι σύμβουλοι του Μπάιντεν την απέρριψαν επιμένοντας για συνολική αλλαγή καθεστώτος στην Ρωσία (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/apokalypsi-fox-news-i-marioneta-o-zelenski-piezei-tis-ipa-gia-proliptiko-ktypima-kata-tis-rosias/)!

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ, Η ΧΑΜΑΣ ΑΠΕΙΛΕΙ ΜΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΟΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ.

 Λίγες ημέρες πριν από τις ιερές Εβραϊκές ημέρες της Ροζ Χασάννα και του Γιομ Κιπούρ, η Χαμάς, η τρομοκρατική οργάνωση που διοικεί την Γάζα, ορκίστηκε "θρησκευτικό πόλεμο" κατά του Ισραήλ για τις "παραβιάσεις κατά της Ιερουσαλήμ και του τζαμιού Αλ Ακσά", όπως τις χαρακτήρισε. Η οργή των ισλαμιστών οφείλεται στην αύξηση των εβραϊκών επισκέψεων στον ιερότερο τόπο του Ιουδαϊσμού.

Μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου στο τζαμί Ομαρί της Γάζας, ο Μαχμούντ Ζαχάρ, υψηλόβαθμο στέλεχος της Χαμάς, προειδοποίησε ότι "η συνέχιση της σιωνιστικής επίθεσης και η κτηνωδία τους κατά της Ιερουσαλήμ και των ιερών προσκυνημάτων θα είναι η αιτία μιας μεγάλης μάχης". Η απειλή έρχεται μετά την ανακοίνωση της Beyadenu, μιας ακτιβιστικής οργάνωσης για το Όρος του Ναού, ότι το περασμένο έτος σημειώθηκε ρεκόρ 50.000 Εβραίων που ανέβηκαν στο Όρος του Ναού.

Οι Παλαιστίνιοι ισχυρίζονται ότι το Όρος του Ναού είναι ιερό επειδή είναι ο τόπος του νυχτερινού ταξιδιού του Μωάμεθ στο "Τζαμί Άκσα" (το περαιτέρω τζαμί) για να προσευχηθεί. Ο ισχυρισμός αυτός είναι προβληματικός, καθώς δεν υπήρχε τζαμί στην περιοχή κατά την διάρκεια της ζωής του Μωάμεθ, και το τζαμί στο Όρος του Ναού χτίστηκε 70 χρόνια μετά τον θάνατο του Μωάμεθ.

Οι περισσότεροι σουνίτες πιστεύουν ότι η τοποθεσία αυτού του "περαιτέρω τζαμιού" βρίσκεται στην Αλ Τζουράνα της Σαουδικής Αραβίας. Το Rosh Hashanah, το Εβραϊκό νέο έτος, αρχίζει με την δύση του ηλίου την Κυριακή και τελειώνει με την δύση του ηλίου την Τρίτη.

Ορισμένα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν εσφαλμένα ότι ακτιβιστές του Όρους του Ναού φύσηξαν το σόφαρ στο Όρος του Ναού την περασμένη εβδομάδα. Το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας επιβάλλεται από την Ισραηλινή νομοθεσία και περιλαμβάνει τέτοιες δραστηριότητες, η Ισραηλινή αστυνομία απαγορεύει την Εβραϊκή θρησκευτική έκφραση στο Όρος του Ναού λόγω φόβων για παλαιστινιακή βία. Αλλά κανένας Εβραίος δεν φύσηξε το σόφαρ στο Όρος του Ναού την περασμένη εβδομάδα.

Πριν από δύο εβδομάδες, το πρώην μέλος της Κνεσέτ, ο ραβίνος Yehudah Glick, συνελήφθη επειδή έπαιζε ηχογράφηση ενός σόφαρ στο κινητό του τηλέφωνο. Αυτή την εβδομάδα, ο ραβίνος Γκλικ συνελήφθη επειδή φύσηξε το σόφαρ σε μια περιοχή που γειτνιάζει με το Όρος του Ναού, αλλά το δικαστήριο έκρινε ότι η αστυνομία είχε υπερβεί την εξουσία της και ότι ο ραβίνος Γκλικ δεν είχε παραβιάσει κανέναν νόμο.

Παρόλα αυτά, ο Ραββίνος Γκλικ συνελήφθη ξανά την επόμενη ημέρα για τις ίδιες ενέργειες. Ο Ομέρ Μπαρλέβ, ο αρμόδιος για την αστυνομία υπουργός του Ισραήλ, ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα ότι οι Εβραϊκές επισκέψεις στον χώρο θα πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια των εορτών (http://corfiatiko.blogspot.com/2022/09/blog-post_998.html).

Βιάζονται να φέρουν τον Αντίχριστο. Βιάζονται να εξαλείψουν τα τελευταία αδέσμευτα έθνη

Από τη μία, η παγκόσμια ελίτ προχωράει με ταχείς ρυθμούς στην ισλαμοποίηση της Ευρώπης μέσα από τη χρηματοδοτούμενη μετανάστευση και από την άλλη, καταδικάζει τις ισλαμικές τακτικές του Ιράν.

Το τραγικό είναι ότι το αντιφατικό αυτό γεγονός οι περισσότεροι άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν και αυτό οφείλεται στην επιστημονική προπαγάνδα των ΜΜΕ τα οποία ελέγχει πλήρως η παγκόσμια ελίτ, η οποία φυσικά δεν νοιάζεται για τους μετανάστες, αλλά τους χρησιμοποιεί για να γκρεμίσει εθνολογικά τα έθνη της Ευρώπης.

Η παγκόσμια ελίτ δεν νοιάζεται ούτε για τα θύματα του ισλάμ μέσα στο Ιράν, όπως η γυναίκα που δολοφονήθηκε από την ισλαμική αστυνομία. Χρησιμοποιεί τα θύματα για να υπονομεύσει την ισλαμική κυβέρνηση και να δημιουργήσει μια ”χρωματιστή” επανάσταση που θα έχει ως αποτέλεσμα να τοποθετηθεί άλλος ένας πράκτορας των Αμερικανών στο τιμόνι μια χώρας.

Τους ”δυσαρεστημένους” της κάθε χώρας, τους αναρχικούς και αυτούς που θέλουν να εκδικηθούν το έθνος, τη σημαία και το “είναι” τους… και κυρίως τους φυλετικά και θρησκευτικά μειονοτικούς, τους εκμεταλλεύονται οι Αμερικανοί για να διαλύσουν την χώρα, που έχει στοχοποιηθεί.

Η τακτική αυτή δεν είναι τωρινή Αμερικανική εφεύρεση. Όποιος έχει μελετήσει την υψηλή Βυζαντινή στρατηγική, θα θυμάται τους περίφημους Σικελικούς Εσπερινούς, μία κατευθυνόμενη από την Κωνσταντινούπολη εξέγερση στην Σικελία κατά των Φράγκων επικυρίαρχων, προκειμένου να αναβληθεί η επίθεση των Φράγκων στα Βυζαντινά εδάφη.

Η αμερικανική αυτοκρατορία του κακού, έχοντας σε υπερθετικό βαθμό όλα τα μέσα που μπορεί να διαθέτει ένα κράτος καθώς και την δυνατότητα μέσω FED να τυπώνει χαρτιά χωρίς αντίκρισμα και να τα χρησιμοποιεί ως διεθνή χρήματα, μπορεί να εξαγοράζει τους σάπιους και φιλόδοξους πολιτικούς, τους αντιπολιτευόμενους και φίλαρχους που είναι ικανοί πουλήσουν τη χώρα τους στον εχθρό, προκειμένου να καθίσουν σε θρόνο, τους ιδεολόγους πολιτικούς ακτιβιστές, τους άπληστους και φιλάργυρους μιντιάρχες και φυσικά την ελίτ της κάθε χώρας που δεν νοιάζεται για τίποτα άλλο πέρα από τη δική της ευμάρεια.

Γιατί όμως η παγκόσμια ελίτ επιθυμεί τόσο πολύ να μην αφήσει ούτε μία χώρα του κόσμου έξω από την επικυριαρχία της; Δεν της αρκεί που έχει καθυποτάξει σχεδόν το σύνολο του ανεπτυγμένου κόσμου; Δεν της αρκεί που έχει επιβάλει εκδικητικές κυρώσεις στο 1/4 του παγκόσμιου πληθυσμού προκειμένου να μην σηκώσουν ποτέ κεφάλι οι εχθροί της ελίτ;

Η απάντηση είναι ότι ακόμα και μία ελεύθερη χώρα να υπάρχει στον πλανήτη, θα αποτελεί νησίδα σωτηρίας και εναλλακτική πρόταση απέναντι σε αυτό που η παγκόσμια ελίτ ετοιμάζει με τον μετανθρωπισμό, τον έλεγχο, τα τσιπάκια που θα καταργούν την ελεύθερη βούληση και φυσικά την παγκόσμια κυβέρνηση με τον γνωστό, προφητευόμενο από την Αποκάλυψη, αρχηγό τους.

Αυτή την στιγμή υπάρχουν μετρημένες στο ένα χέρι αδέσμευτες χώρες που έχουν γλυτώσει από τα νύχια της παγκόσμιας ελίτ και όλες αυτές αποτελούν ύψιστο στόχο για τους επικυρίαρχους της νέας τάξης. Από τις αδέσμευτες αυτές χώρες υπάρχει μόνο μία, η Ρωσία, που είναι πραγματικά αυτόνομη σε όλα (ενέργεια και τρόφιμα) και που μπορεί να απειλήσει με πυρηνικό αφανισμό το δίκτυο της νέας τάξης.

Για τον λόγο αυτό, η παγκόσμια ελίτ προσπαθεί να την απομονώσει και να την αποκόψει από τους συμμάχους της, όπως το Ιράν, το οποίο εξαιτίας του εθνοτικού πλουραλισμού του και της φτωχοποίησής του (από τις κυρώσεις) είναι το πιο ευάλωτο.

Η παγκόσμια ελίτ με τις εμπρηστικές κινήσεις της στην Ουκρανία και πρωτύτερα στην Συρία έδειξε ότι βιάζεται και ότι έχει βάλει ένα χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης των σκοτεινών σχεδίων της για ένα παγκόσμιο κράτος, ένα παγκόσμιο νόμισμα, μία παγκόσμια θρησκεία και ένα παγκόσμιο αντίχριστο ηγέτη. Βιάζονται, γιατί στην παγκόσμια σκακιέρα εκτιμούν ότι αργότερα οι αδέσμευτες χώρες θα δυναμώσουν και θα είναι αδύνατον να υποδουλωθούν.

Βιάζονται, γιατί εκτιμούν ότι οι υλιστικοί ψεύτικοι παράδεισοι που έχουν δημιουργήσει στις ανεπτυγμένες χώρες τους δεν θα κρατήσουν για πολύ ακόμα και μακροπρόθεσμα θα δημιουργηθεί το φαινόμενο της μετανάστευσης όλων προς τις αδέσμευτες χώρες, μακριά από τα νύχια της νεοταξικής σκλαβιάς.

Απέναντι στα σχέδιά τους και στην βιασύνη τους, ας έχουμε δύο όπλα: Την γνώση της πραγματικότητας και πάνω από όλα την Πίστη μας στο Θεό και την επικοινωνία μαζί Του μέσα από την προσευχή, την εξομολόγηση και την Θεία Κοινωνία. Στο τέλος θα μιλήσει ο Θεός. Να είμαστε μαζί Του (https://romioitispolis.gr/viazontai-na-feroyn-ton-antichristo-viazontai-na-exaleipsoyn-ta-teleytaia-adesmeyta-ethni/)!

Η ακροδεξιά Μελόνι είναι απόφοιτη και μέλος του Ινστιτούτου Aspen του Rockefeller και Συνδέεται επίσης με την ομάδα P2

Ποια είναι επιτέλους αυτή η “ακροδεξιά” Μελόνι που θα ξαναφέρει τον φασισμό στην Ευρώπη και κάτι τέτοια γελοία που ακούγονται… Αυτό που την χαρακτηρίζει, είναι πως είναι απόφοιτη και μέλος του Ινστιτούτου Aspen του Rockefeller. Στην Ιταλία λέγεται πως την προσφωνούν “Lady Aspen”.

Το Ινστιτούτου Aspen, είναι ένα ισχυρό «think tank» (ερευνητικός οργανισμός) του Rockefeller Group και χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Gates, το Rockefeller Fund, το Carnegie Foundation, το Ίδρυμα Lumnia και το Η Ford πολλά από αυτά ιδρύματα είναι γνωστά για τον ευγονικό τους χαρακτήρα. Ο Διευθύνων Σύμβουλος του ινστιτούτου Aspen είναι εξέχων μέλος του WEF.

Συνδέεται επίσης με την ομάδα «Propaganda Due 2» (P2), μια μασονική στοά, η οποία στην συνέχεια επαναπροσδιορίστηκε ως στόχος. Το P2 (το οποίο συνεργάζεται και με την CIA) βρισκόταν πίσω από την “Επιχείρηση Gladio”, η οποία είχε σκοπό να απωθήσει το τότε ισχυρό Ιταλικό κομμουνιστικό Κόμμα τις δεκαετίες ’70 μ.Χ. και ’80 μ.Χ. κάτι που έγινε με επιτυχία.

Η Μελόνι είναι από τους μεγαλύτερους υπερασπιστές των εμβολίων και του λεγόμενου «green pass». Είχε πει σε δήλωση της το 2021 μ.Χ.: «Είμαστε οι πρώτοι που υποστηρίξαμε το Greenpass και ελπίζουμε ότι θα διαδοθεί σε όλη την Ευρώπη το συντομότερο δυνατό».

*Η άποψη της για το green pass έχει αλλάξει, δείτε παρακάτω…

Πρόγραμμα του κόμματος

Η τήρηση των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο του NATO είναι στο βασικό της πρόγραμμα, με έμφανση την υποστήριξη της Ουκρανίας που είναι αντιμέτωπη με τη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας.

Η προσήλωση στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, περιλαμβάνει και τα σχέδια του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, όπως η βιώσιμη ενεργειακή μετάβαση, που είναι και στην Ατζέντα 2030 μ.Χ…. η τήρηση και επικαιροποίηση των διεθνών δεσμεύσεων της Ιταλίας στον αγώνα εναντίον της κλιματικής αλλαγής, είναι επίσης ένα από τα βασικά μέρη του προγράμματος της.

Ακόμα δηλώνει πως θα παλέψει για την υπεράσπιση και προαγωγή των ιστορικών και πολιτιστικών Ιουδαιοχριστιανικών ριζών και ταυτοτήτων στην Ευρώπη, όπως και θα εναντιωθεί σε κάθε μορφή αντισημιτισμού…

Πιο συγκεκριμένα:

Εξωτερική πολιτική

Τήρηση των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο του NATO.

Υποστήριξη της Ουκρανίας και υποστήριξη κάθε διπλωματικής προσπάθειας για να εξευρεθεί λύση.

Προσήλωση στη διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, με προοπτική μια Ευρωπαϊκή Ένωση περισσότερο πολιτική και λιγότερο γραφειοκρατική.

Αναθεώρηση των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας.

Υπεράσπιση και προαγωγή των ιστορικών και πολιτιστικών ιουδαιοχριστιανικών ριζών και ταυτοτήτων στην Ευρώπη.

Οικονομία, κοινωνία

Πλήρης αξιοποίηση των πόρων του ευρωπαϊκού σχεδίου ανάκαμψης, υπέρβαση των τρεχουσών καθυστερήσεων στην εφαρμογή του προγράμματος.

Συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δυνάμει των Ευρωπαϊκών κανόνων, για την αναθεώρηση του σχεδίου ανάκαμψης βάσει των νέων συνθηκών, αναγκών και προτεραιοτήτων.

Μείωση της φορολογικής πίεσης για τις οικογένειες, τις επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους.

Κατάργηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.

Αναπροσαρμογή της κατώτερης σύνταξης, των κοινωνικών επιδομάτων και των επιδομάτων αναπηρίας.

Θεσμοί

Απευθείας εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Συνέχιση της διαδικασίας για την αναγνώριση της αυτονομίας των περιφερειών.

Οικογένεια

Σχέδιο υποστήριξης και αύξησης της γεννητικότητας με δωρεάν βρεφονηπιακούς σταθμούς, δημιουργία βρεφονηπιακών σταθμών σε εταιρείες, βιβλιοθηκών και παιδότοπων.

Μείωση του ΦΠΑ στα προϊόντα για βρέφη και παιδιά.

Ασφάλεια, μετανάστευση

Αγώνας εναντίον κάθε μορφής αντισημιτισμού και ισλαμικού φονταμενταλισμού.

Αγώνας εναντίον της παράτυπης μετανάστευσης και διαχείριση των ροών των νόμιμων μεταναστών.

Προώθηση της κοινωνικής ένταξης και της ένταξης στην αγορά εργασίας των νόμιμων μεταναστών.

Υπεράσπιση των εθνικών και Ευρωπαϊκών συνόρων.

Αποκλεισμός των πλεούμενων βάσει συμφωνίας με τις αρχές χωρών της Βόρειας Αφρικής για να εμποδίζεται η εμπορία ανθρώπων και η διακίνηση παράτυπων μεταναστών.

Δημιουργία κέντρων υποδοχής μεταναστών και προσφύγων σε περιοχές εκτός Ευρώπης, που θα διαχειρίζεται η ΕΕ, για να εξετάζονται οι αιτήσεις χορήγησης ασύλου.

Ενέργεια, περιβάλλον

Βιώσιμη ενεργειακή μετάβαση.

Αύξηση της παραγωγής ηλεκτρισμού από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Διαφοροποίηση των πηγών ενεργειακού εφοδιασμού και εφαρμογή σχεδίου για την ενεργειακή αυτάρκεια.

Εξέταση του ενδεχομένου αξιοποίησης της πυρηνικής ενέργειας με ασφαλή τρόπο.

Τήρηση και επικαιροποίηση των διεθνών δεσμεύσεων της Ιταλίας στον αγώνα εναντίον της κλιματικής αλλαγής.

Επανεξέταση και διόρθωση θέσεων της Μελόνι

Πράγματι πολλές από αυτές τις θέσεις ισχύουν μέχρι σήμερα αλλά για να είμαστε δίκαιοι πρέπει να τονίσουμε πως κάποιες έχουν αλλάξει. Η δήλωση για τον green pass είναι αληθινή και υπάρχει σε βίντεο από το 2021 μ.Χ., έκτοτε φαίνεται να έχουν γίνει κάποιες αλλαγές στο κόμμα της:

Αξίζει να αναφέρουμε πως ενώ είναι υπέρμαχος των εμβολίων όπως προείπαμε, κάνει ξεκάθαρο πως αυτό πρέπει να αποτελεί ισχυρή σύσταση κι όχι υποχρέωση. Ζητάει επίσης καμμία επαναφορά της πράσινης κάρτας (green pass), αυτό φαίνεται να ήταν μια θέση του 2021 μ.Χ. η οποία έχει αλλάξει (https://anazitiseis.gr/afti-einai-i-alitheia-gia-tin-akrodexia-ethnikistria-meloni-i-lady-aspen/).

 

Guardian: «Στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ μας παρασύρουν σε πόλεμο με την Ρωσία»! Ένα συγκλονιστικά προφητικό άρθρο

Όπως τα ερείπια του Ιράκ και του Αφγανιστάν, η Ουκρανία έχει μετατραπεί σε θεματικό πάρκο της CIA – το οποίο διευθύνει προσωπικά ο διευθυντής της CIA John Brennan στο Κίεβο, με δεκάδες «ειδικές μονάδες» από την CIA και το FBI να δημιουργούν μια «δομή ασφαλείας» που επιβλέπει τις άγριες επιθέσεις σε όσους εναντιώθηκαν στο πραξικόπημα του Φεβρουαρίου.

Προσθέστε τον κίνδυνο πυρηνικού πολέμου και το ερώτημα είναι: γιατί το ανεχόμαστε αυτό; «Στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ μας παρασύρουν σε πόλεμο με τη Ρωσία», γράφει ο βρετανικός Guardian και αναδημοσιεύει ένα άρθρο που είχε δημοσιευθεί πριν από 8 χρόνια!

Το υπέγραφε ο  John Pilger και αποδείχτηκε προφητικό! Έγραφε πριν από 8 χρόνια όσα σήμερα ζούμε… Τι ανέφερε στο άρθρο: «Ο ρόλος της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία και η υποστήριξή της στους νεοναζί του καθεστώτος έχει τεράστιες επιπτώσεις στον υπόλοιπο κόσμο… Γιατί ανεχόμαστε την απειλή ενός ακόμη παγκόσμιου πολέμου στο όνομα μας; Γιατί επιτρέπουμε ψέματα που δικαιολογούν αυτόν τον κίνδυνο;

Η κλίμακα της κατήχησής μας, έγραψε ο Χάρολντ Πίντερ, είναι μια «λαμπρή, ακόμη και πνευματώδης, εξαιρετικά επιτυχημένη πράξη ύπνωσης», λες και η αλήθεια «δεν συνέβη ποτέ ακόμη κι ενώ συνέβαινε».

Κάθε χρόνο ο Αμερικανός ιστορικός Γουίλιαμ Μπλουμ δημοσιεύει την «ενημερωμένη περίληψη του ιστορικού της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ» που δείχνει ότι, από το 1945 μ.Χ., οι ΗΠΑ προσπάθησαν να ανατρέψουν περισσότερες από 50 κυβερνήσεις, πολλές από τις οποίες ήταν δημοκρατικά εκλεγμένες. παρενέβη κατάφωρα στις εκλογές σε 30 χώρες.

Βομβάρδισε τον άμαχο πληθυσμό 30 χωρών. Χρησιμοποίησε χημικά και βιολογικά όπλα και αποπειράθηκε να δολοφονήσει ξένους ηγέτες. Σε πολλές περιπτώσεις η Βρετανία υπήρξε συνεργάτης. Ο βαθμός του ανθρώπινου πόνου, πόσο μάλλον της εγκληματικότητας, είναι ελάχιστα αναγνωρισμένος στη Δύση, παρά την παρουσία των πιο προηγμένων επικοινωνιών στον κόσμο και θεωρητικά της πιο ελεύθερης δημοσιογραφίας.

Το ότι τα περισσότερα θύματα της τρομοκρατίας  είναι μουσουλμάνοι, είναι ανείπωτο. Αυτός ο ακραίος τζιχαντισμός, που οδήγησε στην 11^η Σεπτεμβρίου, καλλιεργήθηκε ως όπλο της αγγλοαμερικανικής πολιτικής (Επιχείρηση Κυκλώνας στο Αφγανιστάν). Τον Απρίλιο, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ σημείωσε ότι, μετά την εκστρατεία του ΝΑΤΟ το 2011 μ.Χ., «η Λιβύη έχει γίνει ένα ασφαλές καταφύγιο τρομοκρατών».

Το όνομα του εχθρού «μας» έχει αλλάξει με τα χρόνια, από τον κομμουνισμό σε ισλαμισμό, αλλά γενικά είναι κάθε κοινωνία ανεξάρτητη από την δυτική δύναμη και που κατέχει στρατηγικά χρήσιμα ή πλούσια σε πόρους εδάφη ή απλώς προσφέρει μια εναλλακτική λύση στην κυριαρχία των ΗΠΑ.

Οι ηγέτες αυτών των  εθνών-εμπόδιο συνήθως παραμερίζονται βίαια, όπως οι δημοκράτες Muhammad Mossedeq στο Ιράν, ο Arbenz στην Γουατεμάλα και ο Salvador Allende στην Χιλή, ή δολοφονούνται όπως ο Patrice Lumumba στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Όλοι υπόκεινται σε μια εκστρατεία συκοφαντίας από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης – σκεφτείτε τον Φιντέλ Κάστρο, τον Ούγκο Τσάβες, τώρα τον Βλαντιμίρ Πούτιν.

Ο ρόλος της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία είναι διαφορετικός μόνο ως προς τις επιπτώσεις του για τους υπόλοιπους από εμάς. Για πρώτη φορά μετά τα χρόνια του Ρέιγκαν, οι ΗΠΑ απειλούν να οδηγήσουν τον κόσμο σε πόλεμο.

Με την Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια να είναι πλέον στρατιωτικά φυλάκια του ΝΑΤΟ, το τελευταίο «κράτος ασφαλείας» που συνορεύει με την Ρωσία – την Ουκρανία – διαλύεται από φασιστικές δυνάμεις που εξαπολύουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ. Εμείς στην Δύση υποστηρίζουμε τώρα τους νεοναζί σε μια χώρα όπου οι Ουκρανοί Ναζί στήριξαν τον Χίτλερ.

Έχοντας οργανώσει το πραξικόπημα του Φεβρουαρίου κατά της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης στο Κίεβο, η σχεδιαζόμενη κατάληψη της ιστορικής, νόμιμης ναυτικής βάσης της Ρωσίας στην Κριμαία από την Ουάσιγκτον απέτυχε.

Οι Ρώσοι αμύνθηκαν, όπως έκαναν απέναντι σε κάθε απειλή και εισβολή από την Δύση για σχεδόν έναν αιώνα. Όμως η στρατιωτική περικύκλωση του ΝΑΤΟ έχει επιταχυνθεί, μαζί με τις ενορχηστρωμένες από τις ΗΠΑ επιθέσεις εναντίον Ρώσων στην Ουκρανία.

Εάν ο Πούτιν προκληθεί για να έρθει να τους βοηθήσει, ο προκαθορισμένος ρόλος του «παρία» θα δικαιολογήσει έναν ανταρτοπόλεμο που θα διευθύνει το ΝΑΤΟ και είναι πιθανό να διαχυθεί στην ίδια τη Ρωσία.

Αντίθετα, ο Πούτιν έχει αποφύγει τον δρόμο του πολέμου αναζητώντας μια συμφωνία με την Ουάσιγκτον και την ΕΕ, αποσύροντας τα ρωσικά στρατεύματα από τα ουκρανικά σύνορα και προτρέποντας τους Ρώσους στην ανατολική Ουκρανία να εγκαταλείψουν το προκλητικό δημοψήφισμα του Σαββατοκύριακου.

Αυτοί οι ρωσόφωνοι και δίγλωσσοι – το ένα τρίτο του πληθυσμού της Ουκρανίας – αναζητούν εδώ και καιρό μια δημοκρατική ομοσπονδία που να αντικατοπτρίζει την εθνική ποικιλομορφία της χώρας και να είναι ταυτόχρονα αυτόνομη από το Κίεβο και ανεξάρτητη από την Μόσχα. Οι περισσότεροι δεν είναι ούτε «αποσχιστές» ούτε «επαναστάτες», όπως τους αποκαλούν τα δυτικά ΜΜΕ, αλλά πολίτες που θέλουν να ζήσουν με ασφάλεια στην πατρίδα τους.

Όπως τα ερείπια του Ιράκ και του Αφγανιστάν, η Ουκρανία έχει μετατραπεί σε θεματικό πάρκο της CIA – το οποίο διευθύνει προσωπικά ο διευθυντής της CIA John Brennan στο Κίεβο, με δεκάδες «ειδικές μονάδες» από την CIA και το FBI να δημιουργούν μια «δομή ασφαλείας» που επιβλέπει τις άγριες επιθέσεις σε όσους εναντιώθηκαν στο πραξικόπημα του Φεβρουαρίου.

Δείτε τα βίντεο, διαβάστε τις αναφορές αυτόπτων μαρτύρων από την σφαγή στην Οδησσό αυτόν τον μήνα. Τραμπούκοι φασίστες με λεωφορεία έκαψαν τα κεντρικά γραφεία των συνδικάτων, σκοτώνοντας 41 άτομα που είχαν εγκλωβιστεί μέσα. Παρακολουθήστε την αστυνομία να βρίσκεται δίπλα.

Ένας γιατρός περιέγραψε την προσπάθειά του να σώσει ανθρώπους, “αλλά με σταμάτησαν οι φιλο-ουκρανοί ναζί ριζοσπάστες. Ένας από αυτούς με απώθησε αγενώς, υποσχόμενος ότι σύντομα εγώ και άλλοι Εβραίοι της Οδησσού θα έχουμε την ίδια μοίρα.

Αυτό που συνέβη χθες δεν διαδραματίζονταν ακόμη και κατά τη διάρκεια της φασιστικής κατοχής στην πόλη μου στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Αναρωτιέμαι γιατί όλος ο κόσμος σιωπά». Οι Ρωσόφωνοι Ουκρανοί παλεύουν για επιβίωση.

Όταν ο Πούτιν ανακοίνωσε την απόσυρση των Ρωσικών στρατευμάτων από τα σύνορα, ο υπουργός Άμυνας της χούντας του Κιέβου, Andriy Parubiy – ιδρυτικό μέλος του φασιστικού κόμματος Svoboda – καυχιόταν ότι οι επιθέσεις κατά των «ανταρτών» θα συνεχίζονταν.

Σε οργουελιανό στυλ, η προπαγάνδα στην Δύση το έχει αντιστρέψει στην Μόσχα «προσπαθώντας να ενορχηστρώσει τη σύγκρουση και την πρόκληση», σύμφωνα με τον William Hague. Ο κυνισμός του συνδυάζεται με τα γκροτέσκα συγχαρητήρια του Ομπάμα στην χούντα του πραξικοπήματος ή «την αξιοσημείωτη αυτοσυγκράτηση» της μετά την σφαγή της Οδησσού.

Η χούντα, λέει ο Ομπάμα, είναι «δεόντως εκλεγμένη». Όπως είπε κάποτε ο Χένρι Κίσινγκερ: «Δεν είναι το θέμα του τι είναι αλήθεια αυτό που μετράει, αλλά το τι θεωρείται αληθινό». Στα ΜΜΕ των ΗΠΑ, η θηριωδία της Οδησσού έχει υποτιμηθεί ως «θολή» και μία «τραγωδία» στην οποία «εθνικιστές» (νεοναζί) επιτέθηκαν σε «αποσχιστές» (άτομα που μαζεύουν υπογραφές για δημοψήφισμα για μια ομοσπονδιακή Ουκρανία).

Η Wall Street Journal του Ρούπερτ Μέρντοχ καταδίκασε τα θύματα – «Η θανατηφόρα πυρκαγιά στην Ουκρανία πιθανότατα πυροδοτήθηκε από αντάρτες, λέει η κυβέρνηση». Η προπαγάνδα στην Γερμανία ήταν καθαρά ψυχρός πόλεμος, με την Frankfurter Allgemeine Zeitung να προειδοποιεί τους αναγνώστες της για τον «ακήρυχτο πόλεμο» της Ρωσίας.

Για τους Γερμανούς, είναι μια οδυνηρή ειρωνεία ότι ο Πούτιν είναι ο μόνος ηγέτης που καταδικάζει την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη του 21^ου Αιώνα. Μια δημοφιλής αληθοφάνεια είναι ότι «ο κόσμος άλλαξε» μετά την 11^η Σεπτεμβρίου.

Τι έχει αλλάξει όμως; Σύμφωνα με τον  Ντάνιελ Έλσμπεργκ, ένα σιωπηλό πραξικόπημα έγινε στην Ουάσιγκτον και πλέον κυριαρχεί ο αχαλίνωτος μιλιταρισμός. Το Πεντάγωνο διεξάγει επί του παρόντος «ειδικές επιχειρήσεις» – μυστικούς πολέμους – σε 124 χώρες.

Στο εσωτερικό, η αυξανόμενη φτώχεια και η απώλεια της ελευθερίας είναι η ιστορική συνέπεια μιας κατάστασης αέναου πολέμου. Προσθέστε τον κίνδυνο πυρηνικού πολέμου και το ερώτημα είναι: γιατί το ανεχόμαστε αυτό (https://attikanea.info/guardian-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%BF%CE%B9-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%85/);

 

Χτίζοντας μία νέα θρησκεία για την λεγόμενη κλιματική κρίση. Η διαστροφή της μετάνοιας από το Παγκ. Συμβούλιο Αιρέσεων

Πριν από 10 χρόνια, ίσως και παραπάνω, η ανεξάρτητη βουλευτής Ann Bressington στη Νότια Αυστραλία, σε μία αποκαλυπτική ομιλία θύμισε τα λόγια του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ότι «η περιβαλλοντική κρίση θα είναι η διεθνής καταστροφή που θα ξεκλειδώσει την Νέα Παγκόσμια Τάξη, Μία Παγκόσμια Κυβέρνηση».

Και μίλησε και για τον Καταστατικό Χάρτη της Γής, ο οποίος ήταν αποτέλεσμα της Διάσκεψης για τη Γη του 1992 μ.Χ., και για τον οποίον οι συγγραφείς του ήλπιζαν να αναγνωριστεί «ως οι Δέκα νέες Εντολές, με τον περιβαλλοντισμό (οικολογία) ως την νέα Μία Παγκόσμια Θρησκεία»!!!

Αλλά και ο ερευνητής Patrick Wood αναφέρει τα εξής για το κείμενο της Χάρτας της Γης: «Ήταν ένα έγγραφο που έμοιαζε με μία σύμβαση με τον κόσμο. Ήταν ένα πολύ θρησκευτικό, ανθρωπιστικό έγγραφο το οποίο προσπαθούσε να ενώσει τον κόσμο σε μία ενιαία αντίληψη παγκοσμιοποίησης. ………τελικά το υπέγραψαν σχεδόν όλα τα κράτη των Ηνωμένων Εθνών και ο βασικός συγγραφεύς της Χάρτας της Γης ήταν ο Steven Rockefeller.

Οι Ροκφέλλερς κατάλαβαν λοιπόν νωρίς, ότι όχι, δεν είναι μόνο το οικονομικό σύστημα, και δεν είναι απαραιτήτως μόνο το πολιτικό σύστημα ελέγχου, πρέπει να βάλουμε μέσα και μία θρησκευτική πεποίθηση, την οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να κάνουμε τους ανθρώπους να πιστέψουν πως ότι κάνουμε είναι για το δικό τους το καλό».

Το λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών», εργαζόμενο για αυτόν τον σκοπό, όρισε την δεύτερη ημέρα της 11^ης Γενικής Συνέλευσης στην Καρλσρούη της Γερμανίας συνέντευξη Τύπου με θέμα: «η φροντίδα της δημιουργίας»!

Η Joy Kennedy, «διαχειρίστρια της ομάδας για την κλιματική αλλαγή» στο ΠΣΕ, ευρισκόμενη στα πρόθυρα υστερίας, είπε τα εξής για αυτό το θέμα. (Μεταφέρω αποσπάσματα): «ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ την ‘φωνή της δημιουργίας’ χρειάζεται μία νέα αντίληψη και η πλοήγηση σε μία νέα κοσμολογία.

Ακούμε πολλά για την ΜΕΤΑΝΟΙΑ Τί είναι η ΜΕΤΑΝΟΙΑ. [σ.σ. Ναι. Ναι. Για πείτε μας κυρία μου από το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Αιρέσεων, τί είναι η ΜΕΤΑΝΟΙΑ;] Είναι μία κοσμολογική μετατόπιση του πως κατανοούμε την σχέση μας, ως ανθρώπινο είδος, με τον υπόλοιπο φυσικό κόσμο, και με τον Θεό… [σ.σ. στρίμωξε και τον Θεό μέσα]…και με ολόκληρη την δημιουργία, τον κόσμο. !!

[σ.σ. Ορίστε; Δηλαδή η μετάνοια δεν έχει πια σχέση με την αποκατάσταση της σχέσης μας με τον Θεό αλλά με το φυσικό περιβάλλον; Δηλαδή δεν έχει σχέση με την αλλαγή του τρόπου ζωής για την τήρηση των εντολών Του αλλά για την μείωση του αποτυπώματος του άνθρακα;]

Αν δεν το κάνουμε αυτό, αν δεν ακούσουμε την σοφία των αυτόχθονων της χιλιετίας, δεν θα είμαστε σε θέση να κάνουμε τις αλλαγές που χρειάζονται και που πρέπει να γίνουν πάρα, πάρα πολύ γρήγορα. Το παράθυρο της κλιματικής καταστροφής κλείνει πολύ γρήγορα. … Έχουμε ίσως μόλις 7 ακόμη χρόνια πριν ξεπεράσουμε το όριο του 1.5 βαθμών κελσίου… [σ.σ. Μιλάει για το 2029 μ.Χ., λίγο πριν το άνοιγμα της Ατζέντας 2030 μ.Χ. Μπράβο συγχρονισμός;]

Βρισκόμαστε λοιπόν σε κίνδυνο. Είναι υπαρξιακός κίνδυνος και απειλή. Ένας πραγματικός κίνδυνος που πρέπει να αντιμετωπίσουμε τώρα, γρήγορα… Για το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, τούτη πρέπει να είναι προτεραιότητα όλων. Να πραγματοποιήσουν την αλλαγή, την μετατόπιση. Να το πάρουν τόσο σοβαρά ώστε να είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ. ΜΙΑ ΝΕΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ. ΕΝΑ ΝΕΟ ΔΟΓΜΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ. Ας προχωρήσουμε λοιπόν και ας ακούσουμε τις φωνές των αυτόχθονων, ειδικά των νέων…».

Τι να πει κανείς. Ειλικρινά έπεσαν οι μάσκες τους και δεν μπορούν να κρυφτούν πια. Θα νοιώθαμε πιο «ασφαλείς» αν μιλούσαν ακόμη για τις αιρέσεις τους αλλά τούτοι ξεπέρασαν ακόμη και τους εαυτούς τους.

Και επειδή η νέα τάξη του αντιχρίστου, όπως βλέπουμε άλλωστε κάθε μέρα, αντιστρέφει συστηματικά το Ευαγγέλιο, διέστρεψαν και την ΜΕΤΑΝΟΙΑ διότι δεν θέλουν τον άσωτο υιό να επιστρέφει στον Πατέρα αλλά να πάρει τον άλλο δρόμο που θα τον οδηγήσει στον Διάβολο.

Μόνο λίγη παρατηρητικότητα χρειάζεται για να δει κανείς πώς στο διαδίκτυο αν πατήσει λέξεις κλειδιά εμφανίζεται είτε κάποιο νέο φιλοσοφικό ρεύμα, είτε κάποια νέα μόδα, ή κάποιο συγκρότημα, κινηματογραφικό έργο, παιδικό παιχνίδι, οτιδήποτε το οποίο με το «μήνυμά» του διαστρέφει και αλλάζει το νόημα αυτής της λέξης κλειδί.

Και δημιουργείται κυριολεκτικά κάτω από την μύτη μας ένας νέος κόσμος νοημάτων και αντιλήψεων. Και δεν είναι παράλογο να υποθέσει κανείς ότι έτσι όπως πάμε θα φτάσει μία στιγμή όπου τα νέα νοήματα θα κυριαρχήσουν ως δημοφιλή και όσοι ζουν στον προηγούμενο κόσμο θα θεωρούνται από τρελοί έως και επικίνδυνοι.

Ορίστε λοιπόν η … οικολογική μετάνοια που προωθεί και το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Αιρέσεων. Έτσι εξηγείται γιατί οι ποιμένες μας έπαψαν πια να μιλάνε για μετάνοια και ξερίζωμα των παθών μέσα στο μεγάλο θεραπευτήριο της Εκκλησίας.

Σε αντιδιαστολή παραθέτω την Ορθόδοξη θέση στο θέμα των περιβαλλοντικών καταστροφών, που πάει να ξεχαστεί, σε δύο άρθρα του π. Θεοδώρου Ζήση: «Φυσικό και Ηθικό κακό σε σχέση με το οικολογικό πρόβλημα» και «Το πνευματικό μήνυμα από τις πυρκαγιές στην Κινέτα και στο Μάτι» (https://romioitispolis.gr/chtizontas-mia-nea-thriskeia-gia-tin-legomeni-klimatiki-krisi-i-diastrofi-tis-metanoias-apo-to-pagk-symvoylio-aireseon/).

 

Αποκάλυψη RIAC: Ο Αγγλοαμερικανικός άξονας πίσω από το σαμποτάζ στους Nord Stream 1 και 2 στην Βαλτική Θάλασσα

Ανησυχία και πολλά ερωτήματα προκαλούν οι -άγνωστης αιτίας- διαρροές που εντοπίστηκαν στους αγωγούς Nord Stream 1 και 2, σε μια περίοδο μάλιστα που οι τιμές του αερίου υποχωρούσαν, με αποτέλεσμα ο απώτερος στόχος της Ρωσίας για αντίποινα στην Ευρώπη να μην επιτυγχάνεται. Το ενδιαφέρον ωστόσο είναι ότι και οι δύο πλευρές -Ρωσία και Δύση- ανταλλάσσουν κατηγορίες για… σαμποτάζ.

Όπως αναφέρει το Russian International Affair Council, αυτή η «τρομοκρατική επίθεση» κατέστρεψε κάθε πιθανότητα ενεργειακής προσέγγισης Ρωσίας-Γερμανίας και εκτόξευσε αμέσως την Πολωνία στην θέση ενός από τους πιο κομβικούς ενεργειακούς κόμβους της Ηπείρου και έτσι οδήγησε τα σχέδια του Αγγλοαμερικανικού Άξονα για διαίρεση και διοίκηση της Ευρώπης στο επόμενο επίπεδο.

Η άνευ προηγουμένου ζημιά που έγινε στους αγωγούς Nord Stream ήταν σίγουρα μια πράξη δολιοφθοράς ακριβώς όπως υποπτεύονται η Δανία, η Γερμανία, η Πολωνία και η Ρωσία, αν και κανείς δεν μπορεί να συμφωνήσει για το ποιος πραγματοποίησε αυτήν την οικολογική τρομοκρατική επίθεση στη Βαλτική Θάλασσα.

Ωστόσο, το Κίεβο, όπως ήταν αναμενόμενο, κατηγόρησε την Ρωσία για την καταστροφή του αγωγού της σε ένα «μπέρδεμα» των δεδομένων της προηγούμενης θεωρίας, που ισχυριζόταν ότι η Ρωσία βομβαρδίζει τακτικά τον πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής της Zaporozhye που είναι επίσης υπό τον έλεγχό της.

Αυτό το γελοίο σενάριο μπορεί εύλογα να αποκλειστεί, ειδικά επειδή η Μόσχα θα μπορούσε απλώς να κρατήσει κλειστή την κάνουλα για τεχνικούς λόγους χωρίς να διακινδυνεύσει να πιαστεί να σαμποτάρει τους δικούς της αγωγούς στα ελεγχόμενα από το ΝΑΤΟ ύδατα.

Οι ηπειρωτικές Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Πολωνία δεν πρέπει επίσης να υποψιαστούν, παρόλο που έχει καταστεί πρόσφατα ως σημαντικός ενεργειακός παίκτης. Υπάρχει, απλώς, σοβαρός κίνδυνος οικολογικού χτυπήματος στα άμεσα συμφέροντα της χώρας για να δικαιολογηθεί η πραγματοποίηση μιας τέτοιας τρομοκρατικής πράξης μόνο και μόνο για να ακρωτηριάσει για πάντα τον μοναδικό πιθανό ανταγωνιστή του αγωγού, τους δύο Nord Streams;

Τούτου λεχθέντος, η επίθεση εντούτοις εξυπηρετεί πράγματι τα μεγαλύτερα συμφέροντα της Πολωνίας για αυτόν ακριβώς τον λόγο, ακόμη κι αν πιθανότατα δεν βρισκόταν πίσω από αυτό που συνέβη ή είχε προηγούμενες γνώσεις γι’ αυτό, γι’ αυτό και οι υποψίες πρέπει να πέφτουν στους συμμάχους της στον Αγγλοαμερικανικό Άξονα.

Τα συμφέροντα του Αγγλοαμερικανικού Άξονα. Και οι δύο έχουν συμφέρον να διαιρέσουν και να κυβερνήσουν την ΕΕ διευκολύνοντας την άνοδο της Πολωνίας ως Ηπειρωτικής Μεγάλης Δύναμης ικανής τελικά να ανταγωνιστεί τον de facto Γερμανό ηγέτη του μπλοκ (τουλάχιστον στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.

Με στόχο να βγάλει την Γερμανία οριστικά έξω από το γεωπολιτικό και γεωοικονομικό παιχνίδι, ο Άξονας πρέπει όχι μόνο να την ξεγελάσει με επιτυχία ώστε να «αυτοκτονήσει» οικονομικά μέσω της συμμόρφωσης της με τις αντιρωσικές κυρώσεις, αλλά και να καταστρέψει κάθε πιθανότητα στρατηγικής ουσιαστικής προσέγγισης με την Ρωσία στο μέλλον.

Η Γερμανία μένει εκτός. Η δολιοφθορά των αγωγών Nord Stream επιτυγχάνει ακριβώς αυτό, αποτρέποντας πλήρως τη Γερμανία από το να προσκολληθεί σε οποιαδήποτε ενεργειακά σχέδια μπορεί να έχει για την τελική αποκατάσταση των σχέσεων με την Ρωσία.

Με αυτό το σενάριο να απορρίπτεται με σιγουριά μετά την οικολογική τρομοκρατική επίθεση στη Βαλτική Θάλασσα, η οποία εξυπηρέτησε επίσης τον σκοπό να γίνει η Πολωνία μεταξύ των πιο κομβικών ενεργειακών κόμβων της ηπείρου, η Γερμανία μπορεί επίσης να καταλάβει ότι δεν έχει να χάσει τίποτα περισσότερο σε σχέση με τη Ρωσία, όντας η πρώτη χώρα που έστειλε άρματα μάχης αιχμής στο Κίεβο.

Αυτή η τεχνητά κατασκευασμένη στρατηγική αδράνεια θα καταδίκαζε έτσι τις ρωσο-γερμανικές σχέσεις για δεκαετίες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Αγγλοαμερικανικός Άξονας επωφελείται τα μέγιστα από την οικολογική, τρομοκρατική επίθεση που πραγματοποιήθηκε στη Βαλτική Θάλασσα κατά των δύο αγωγών Nord Stream.

Είναι μακριά και οι δύο χώρες από τις συνέπειες της οικολογικής καταστροφής που δημιούργησαν και είναι έτσι σε θέση να προωθήσουν τους μεγάλους στρατηγικούς τους στόχους χωρίς κανένα κόστος για τις ίδιες.

Αυτή η τρομοκρατική επίθεση κατέστρεψε κάθε πιθανότητα ενεργειακής προσέγγισης Ρωσίας-Γερμανίας, εκτόξευσε αμέσως την Πολωνία στη θέση ενός από τους πιο κομβικούς ενεργειακούς κόμβους της Ηπείρου και έτσι πήγε τα σχέδιά της για διαίρεση και διοίκηση της Ευρώπης στο επόμενο επίπεδο (https://romioitispolis.gr/apokalypsi-riac-o-aggloamerikanikos-axonas-piso-apo-to-sampotaz-stoys-nord-stream-1-kai-2-sti-valtiki-thalassa/).

H τιμή αερίου στην Ευρώπη αυξήθηκε κατά 20% μετά το ατύχημα στους αγωγούς (https://www.pronews.gr/oikonomia/diethnis-oikonomia/oi-ekrikseis-sto-nord-stream-ektokseysan-tin-timi-tou-fysikou-aeriou-ksepernaei-to-20-i-anodos/). Πολύ ενδιαφέρον σαρκαστικό tweet από τον Radislav Sikorski – πρώην Υπουργό Εξωτερικών της Πολωνίας: ”σ΄ευχαριστούμε ΗΠΑ” και δείχνει τις εικόνες διαρροής του αερίου.

Στις 7 Φεβρουαρίου, ο Τζο Μπάιντεν είπε ότι «Εάν η Ρωσία εισβάλει… τότε δεν θα υπάρχει άλλος Nord Stream 2». Θα βάλουμε ένα τέλος σε αυτό». Ερωτηθείς από έναν δημοσιογράφο, «Μα πώς ακριβώς θα το κάνετε, αφού… το έργο είναι υπό γερμανικό έλεγχο;» Ο Μπάιντεν απάντησε: «Σας υπόσχομαι, μπορούμε να το κάνουμε».

Αναρωτιέμαι τι θα συμβεί εάν οι κυβερνήσεις της Δανίας και της Σουηδίας και η κοινωνία τους μάθουν ότι στη σημερινή συνοπτική έκθεση, έχει έρθει ανοιχτή έκθεση στον Λευκό Οίκο και στο Κογκρέσο των ΗΠΑ ότι Βρετανοί αυτοδύτες από το Βασιλικό Ναυτικό διεξάγουν ασκήσεις στην περιοχή της του Bornholm για τρίτη μέρα;

Και ποια θα είναι η έκπληξη των Ευρωπαίων γραφειοκρατών στις Βρυξέλλες όταν δουν στα κεντρικά γραφεία του ΝΑΤΟ την απάντηση ενός μυστικού αμερικανικού ερευνητικού ινστιτούτου, που ανήκει στο Πεντάγωνο, ότι στις 23 Αυγούστου πούλησαν δύο από τους τελευταίους υποβρύχιους ρομποτικούς χειριστές για εργασία σε βάθη έως 150 μέτρα;

Και πώς θα επηρεάσει το γεγονός της σημερινής τελετής βράβευσης δύο ναυτών από τον Στόλο της Μεγάλης Βρετανίας που έχει προγραμματιστεί για τις 19:00 ώρα Μόσχας, σε  εκδήλωση για τις σχέσεις μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Και πώς θα επιβιώσει ολόκληρος ο πολιτισμένος δυτικός κόσμος εάν η κυβέρνηση του Ισραήλ δημοσιεύσει τη χθεσινή έκθεση της Μοσάντ για την επιτυχή δολιοφθορά των Ρωσικών εγκαταστάσεων ενεργειακής υποδομής από PMC υπό την διοίκηση του 6^ου Στόλου των ΗΠΑ;

Το Reuters και το Spiegel: οι υπηρεσίες της CIA είχαν προειδοποιήσει πριν αρκετές εβδομάδες την Γερμανία για πιθανές επιθέσεις κατά των αγωγών φυσικού αερίου Nord Stream στην Βαλτική Θάλασσα. Λογικό ήξεραν το πότε αν είναι οι ενορχηστρωτές επιθέσεων.

Εάν αποδειχτεί η εκδοχή για την σκόπιμη φύση της ζημιάς στα Nord Streams, τότε αυτό δεν πρέπει να χαρακτηριστεί «δολιοφθορά», όπως κάνουν τώρα στην Ευρώπη και την Μέση Ανατολή. Αυτό πρέπει να χαρακτηριστεί πράξη διεθνούς τρομοκρατίας αναφέρουν Ρώσικες πηγές (https://www.pronews.gr/oikonomia/energeia/poios-dielyse-gia-panta-tin-energeiaki-asfaleia-tis-eyropis-tinazontas-ston-aera-tous-dyo-agogous-fysikou-aeriou/).

 

Σε νέα του παρέμβαση, αυτή την φορά στο Russia Today, o Αμερικανός Scott Ritter, πρώην αξιωματικός πληροφοριών Πεζοναυτών των ΗΠΑ και επιθεωρητής όπλων του ΟΗΕ, τόνισε εκ νέου πως πλέουν ζούμε ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΗ την σύγκρουση Ρωσίας ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, με τον Πούτιν να κάνει μερική επιστράτευση για να προστατεύσει τα σύνορα της Ρωσίας από τους δυτικούς και να αποκτήσει στρατηγικό βάθος!!!

Την ίδια στιγμή, οι Ρώσοι με αφορμή τους λιποτάκτες, όπως διαβάσατε νωρίτερα στο ΕΛ, μεταφέρουν συνεχώς στρατεύματα στα σύνορα με Γεωργία!!! ΤΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ Ο ΠΟΥΤΙΝ;;; Δήλωσε ο Ritter: «Μερικοί άνθρωποι μπορεί να πουν: -“Λοιπόν, δεν αντιδρά υπερβολικά η Ρωσία; -‘Ότι αγνοεί την πραγματικότητα για το ότι πρόκειται για μια σύγκρουση που προκλήθηκε αποκλειστικά από τις ενέργειες του ΝΑΤΟ.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν απευθύνθηκε στο Ρωσικό έθνος, στο οποίο ανακοίνωσε μερική επιστράτευση. Ο Marshall Shoigu, ο Υπουργός Άμυνας ήρθε και εξήγησε ότι αυτό θα συνεπαγόταν την επιστράτευση ατόμων που είχαν προϋπηρεσία στον στρατό.

Θα χρησιμοποιηθούν για προστασία των συνόρων της Ρωσίας (σ.σ ΣΑΦΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ) και την παροχή στρατηγικού βάθους στις Ρωσικές στρατιωτικές  επιχειρήσεις, για την υποστήριξη αυτής της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.

Υπάρχει μια θεμελιώδης αλλαγή στην πραγματικότητα της σύγκρουσης στην Ουκρανία, η οποία απομακρύνεται από την ιδέα μιας Ρωσικής  ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης εναντίον της Ουκρανίας και σε μια άμεση σύγκρουση μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ».

Στρατιωτικός εξοπλισμός βαίνει συνεχώς καθ’ οδόν προς τα Γεωργιανά σύνορα. Οι κινήσεις αυτές γίνονται με την δικαιολογία μαζικής φυγής λιποτακτών δια μέσου του Καυκάσου, ωστόσο, αυτούς θα τους σταματούσαν και οι τελωνειακοί. Κάτι ετοιμάζεται με την Γεωργία και οι Ρώσοι βρήκαν δικαιολογία για να μεταφέρουν στρατό στην περιοχή.

 

Zelensky, ο Εβραίος με την μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο για το 2022 μ.Χ!

Η Jerusalem Post χαρακτήρισε τον Ουκρανό Πρόεδρο Volodymyr Zelensky, ο οποίος έχει Εβραϊκές ρίζες, ως τον Εβραίο με την μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο για το 2022 μ.Χ. «Δεν υπάρχουν πολλοί πολιτικοί ηγέτες που βρίσκουν τους εαυτούς τους τόσο ανυψωμένους, αλλά ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι έγινε ένας από αυτούς φέτος», ανέφερε η εφημερίδα.

Η λίστα περιλαμβάνει 50 άτομα με επιρροή από όλα τα κοινωνικά στρώματα — από πολιτικούς μέχρι διασκεδαστές έως επιστήμονες και επιχειρηματίες. Ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός του Ισραήλ Yair Lapid, η Γαλλίδα πρωθυπουργός Elizabeth Borne, ο απεσταλμένος των ΗΠΑ στο Ισραήλ Tom Nides και ο πρώην ισραηλινός ηγέτης Benjamin Netanyahu αποτελούν την πρώτη πεντάδα. Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken ήρθε όγδοος.

Ο Zelensky γεννήθηκε από Εβραίους γονείς και ο πατέρας του παππού του και τα τρία αδέρφια του δολοφονήθηκαν στο Ολοκαύτωμα. Ως έφηβος, του προσφέρθηκε υποτροφία για σπουδές στο Ισραήλ, την οποία ο πατέρας του τον ανάγκασε να αρνηθεί. Αργότερα παντρεύτηκε μια μη Εβραία γυναίκα και τα παιδιά του βαφτίστηκαν, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου (https://news12.gr/zelensky-o-evraios-me-ti-megalyteri-epirroi-s/).

 

 

Πώς θα ήταν ένας πυρηνικός πόλεμος;

Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα υπάρξει πυρηνικός πόλεμος, αλλά αν ναι, θα είναι γρήγορος. Δεν θα υπάρχει χρόνος για να δημιουργήσετε ένα σχέδιο απόδρασης . Πρέπει να βρίσκεστε ήδη σε μια τοποθεσία που θεωρείτε ότι είναι όσο το δυνατόν ασφαλέστερη.

Οι ΗΠΑ θα καταστρέφονταν μέσα σε λίγες ώρες. Υπολογίζεται ότι 90 εκατομμύρια άνθρωποι θα σκοτωθούν αρχικά. Αυτά που βρίσκονται στο σημείο μηδέν θα εξατμίζονται. Όσοι βρίσκονταν στην περιφέρεια μιας βόμβας θα μπορούσαν να δραπετεύσουν αν έφταναν στο τσιμεντένιο καταφύγιο πολύ γρήγορα.

Στην συνέχεια θα χρειαστεί να παραμείνουν σφραγισμένοι για εβδομάδες, αν όχι περισσότερο...! Η Ευρώπη και η Μέση Ανατολή θα είχαν να αντιμετωπίσουν χειρότερες καταστάσεις από την Βόρεια Αμερική...

Επί οκτώ χρόνια, το ΝΑΤΟ υποστήριξε μαριονέτες στην Ουκρανία, χρηματοδότησε επιθέσεις στο Ντονμπάς, παραβίασε επανειλημμένα τις Συνθήκες του Μινσκ, απαγόρευσε την ομιλία για ρωσικά στις Δημοκρατίες του Λουχάνσκ και του Ντονέτσκ και έχει καταστρέψει την δημοκρατική αντιπολίτευση και τα ελεύθερα μέσα ενημέρωσης στην Ουκρανία. -κομματική κυβέρνηση, η οποία ουσιαστικά ανήκει και χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ και διοικείται από αμερικανούς πράκτορες.

Δεν υπάρχει πολλή λεπτότητα. Ωστόσο, με κάποιο τρόπο, οι ΗΠΑ κατάφεραν να πείσουν τον λαό των ΗΠΑ και άλλων δυτικών χωρών ότι η Ρωσία είναι το κακό παιδί, είναι εκτός ελέγχου και πρέπει να σταματήσει.

Παρ' όλα τα παραπάνω, η Ρωσία παρέμεινε στωική και επιδίωκε διαρκώς να κρατά κρυφό την κατάσταση. Δήλωσε, ωστόσο, σταθερά ότι η «κόκκινη γραμμή» θα ήταν εάν η Ουκρανία επρόκειτο να γίνει πυρηνική, αποτελώντας άμεση απειλή για την Μόσχα. Αυτό δεν θα γινόταν ανεκτό.

Σίγουρα, αυτό ήταν ένα νηφάλιο κεφάλι προς οποιαδήποτε λογική χώρα ότι το μόνο πράγμα που δεν πρέπει να συμβεί θα ήταν η Ουκρανία να γίνει πυρηνική ενέργεια. Άλλωστε, μόλις άνοιγε το Κουτί της Πανδώρας, θα ξεπερνιόταν και το τελευταίο εμπόδιο στον πιθανό πυρηνικό πόλεμο.

Για οκτώ χρόνια, η Ρωσία είχε υποκινηθεί ξανά και ξανά από τη Δύση, ωστόσο δεν δέχτηκαν το δόλωμα. Στη συνέχεια, τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ., στην ετήσια Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας ανακοίνωσε την πρόθεσή του να κάνει την Ουκρανία πυρηνική χώρα.

Πέντε μέρες αργότερα, η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία. Αμέσως, ο βραχίονας προπαγάνδας των ΗΠΑ τέθηκε σε λειτουργία και για μήνες, ακόμη και όταν η Ουκρανία έχανε συνεχώς τον πόλεμο, σε κάθε στροφή, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ανανέωσαν τους ισχυρισμούς τους ότι ο πόλεμος γυρίζει. ‘

Ότι η Ρωσία παραπαίει, και οι ήρωες της Ουκρανίας χτυπούσαν πίσω την Μεγάλη Άρκτο. Όμως όλα τα παραπάνω είναι παλιά είδηση. Γιατί, σε αυτή τη συγκυρία, να το αναθεωρήσουμε; Λοιπόν, η συνεχής σημασία του είναι ότι το ΝΑΤΟ (ή οι ΗΠΑ – είναι ουσιαστικά εναλλάξιμα σε αυτό το σημείο) συμπεριφέρθηκε από την αρχή απερίσκεπτα με την προοπτική μιας πυρηνικής σύγκρουσης.

Είναι τρελοί; Ή είναι τόσο ανόητοι που νομίζουν ότι έχουν κάποιου είδους «πλεονέκτημα» σε μια πυρηνική σύγκρουση; Ή μήπως το βλέπουν αυτό ως ένα παιχνίδι μοναχικής συμπεριφοράς στο οποίο η μόνη σημαντική ανησυχία είναι ποιος ανταγωνιστής έχει τη μεγαλύτερη αμηχανία;

Μπορούμε μόνο να κάνουμε εικασίες ως προς την απάντηση σε αυτό το δίλημμα. Αλλά, παραμερίζοντας αυτό, θα πρέπει να αναρωτηθούμε, α) Ποια είναι η πιθανότητα η Δύση να είναι τόσο ανόητη ώστε να πατήσει πραγματικά το κουμπί και, β) Πώς θα ήταν το αποτέλεσμα;

Όσον αφορά την πρώτη ερώτηση, λαμβάνοντας υπόψη ότι τώρα γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι η Δύση παρερμηνεύει την πρόοδο του πολέμου. ότι οι εκπαιδευμένες δυνάμεις του Αζόφ δαπανώνται και οι αντικαταστάτες δεν μπορούν να εκπαιδευτούν αρκετά γρήγορα για να αντιταχθούν στις έμπειρες ρωσικές δυνάμεις, οι ΗΠΑ θα πρέπει να καταλήξουν σε άλλο σχέδιο… και θα πρέπει να είναι κάτι δραματικό.

Σε αυτό το σημείο, το ένα φύλλο που δεν έχουν παίξει είναι το πυρηνικό φύλλο. Ισχυρίστηκαν ότι οι Ρώσοι είτε πυροβολούσαν είτε προκαλούν εκρήξεις στον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια που κρατούσαν εδώ και αρκετό καιρό.

Στην ουσία, κατηγορούνται ότι βομβάρδισαν τον εαυτό τους σε μια εγκατάσταση που έχει καταληφθεί εδώ και καιρό. Σε αυτό το σημείο, δεν είναι πολλοί οι ακροατές που αγοράζουν αυτήν την εξήγηση. Λοιπόν, τι τους έχει μείνει στην εργαλειοθήκη τους;

Από καιρό ένιωθα ότι, ως τελική φάση, αυτό που θα μπορούσε να κάνει η Δύση θα βασιζόταν σε μια παλιά αγαπημένη τεχνική – μια επίθεση ψευδούς σημαίας. Δημιουργήστε μια αφήγηση και βίντεο από μια επίθεση, ας πούμε, στο Κίεβο από την Ρωσία με μια μικρή πυρηνική κεφαλή.

Στην συνέχεια, ανακοινώστε ότι η κεφαλή εκτοξεύτηκε, σκοτώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες. Στη συνέχεια, αφήστε το προπαρασκευασμένο μπλιτσ των μέσων ενημέρωσης και επικαλεστείτε το Άρθρο 5, δικαιολογώντας τον πυρηνικό πόλεμο. Απλώς μπορεί να αλλάξει το ρεύμα της συμπάθειας. Αλλά θα άνοιγε επίσης μια πόρτα που δεν θα μπορούσε να κλείσει ξανά.

Για δεκαετίες, τόσο η Ρωσία όσο και οι ΗΠΑ είχαν μεγάλους αριθμούς πυρηνικών όπλων που στοχεύουν το ένα στο άλλο, με ένα σύστημα χρονομετρημένων εκδόσεων. Μόλις πατηθεί το πρώτο κουμπί, η διακοπή της εξέλιξης είναι δύσκολη. Λοιπόν, ως προς τη δεύτερη ερώτηση - "Πώς θα έμοιαζε ένας πυρηνικός πόλεμος;" υπάρχουν πολλές μελέτες, αλλά η πιο ενδεικτική με την οποία γνωρίζω ήταν η παραγωγή του Princeton.

https://sgs.princeton.edu/the-lab/plan-a

Ξεκινά με μια τυχαία μεμονωμένη κυκλοφορία στην Ανατολική Ευρώπη και δείχνει τα μεγέθη και τον αριθμό των πυρηνικών κεφαλών, μαζί με τα μοτίβα απελευθέρωσης. Δείχνει τις τροχιές και, επιπλέον, δείχνει διαμέτρους που αντιπροσωπεύουν το βαθμό καταστροφής από κάθε πύραυλο.

Τα μικρότερα πυρηνικά θα κάλυπταν όλη την Ευρώπη, αφήνοντας πολύ λίγα σημεία ανέπαφα. Τότε θα κυριαρχούσαν τα μεγαλύτερα υπερατλαντικά πυρηνικά – οι υπερσύγχρονοι πύραυλοι Sarmat. Η Sarmat έχει την ικανότητα να ξεφεύγει από τα συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας.

Ταξιδεύει με πέντε φορές την ταχύτητα του ήχου, ζυγίζει περισσότερους από 200 τόνους και το καθένα έχει πολλαπλές αποσχισθείσες κεφαλές. Η Δύση δεν έχει κάτι παρόμοιο. Ποιο θα ήταν λοιπόν το αποτέλεσμα;

Λοιπόν, κάθε μεγάλη πόλη των ΗΠΑ θα στοχοποιούνταν με πολλαπλά ICBM, το καθένα αρκετά μεγάλο για να την καταστρέψει. Οι περισσότερες από τις ΗΠΑ θα ήταν καλυμμένες με άλλα ICBM. Οι ΗΠΑ θα καταστρέφονταν μέσα σε λίγες ώρες. Υπολογίζεται ότι 90 εκατομμύρια άνθρωποι θα σκοτωθούν αρχικά.

Αυτά που βρίσκονται στο σημείο μηδέν θα εξατμίζονται. Όσοι βρίσκονταν στην περιφέρεια μιας βόμβας θα μπορούσαν να δραπετεύσουν αν έφταναν στο τσιμεντένιο καταφύγιο πολύ γρήγορα. Στην συνέχεια θα χρειαστεί να παραμείνουν σφραγισμένοι για εβδομάδες, αν όχι περισσότερο, έως ότου η πλειονότητα των επιπτώσεων να καταλαγιάσει.

Θα ήταν ένα στοίχημα για το πότε η έξοδος από το κτίριο θα ήταν ασφαλής. Τα Βόρεια σύνορα των ΗΠΑ θα καταστραφούν, καταλαμβάνοντας καναδικές συνοριακές πόλεις, όπως το Βανκούβερ και το Τορόντο. Θα πήγαιναν και τα νότια σύνορα, με το Μεξικό.

Επόμενο θα ήταν η κίνηση του fallout. Όπως δείχνει το βίντεο, όσοι ζουν μέσα ή κοντά σε έναν άμεσο στόχο δεν θα είχαν καμία ελπίδα, αλλά όπως φαίνεται, υπάρχουν τοποθεσίες εκτός των ΗΠΑ που δεν στοχοποιούνται καθόλου. Οι τοποθεσίες που δεν έχουν στρατηγικό πλεονέκτημα δεν θα στοχεύονταν.

Έτσι, αν βρισκόσασταν, ας πούμε, στην Τζαμάικα, δεν θα χτυπούσατε, αλλά, εξίσου σημαντικό, το μετεωρολογικό σύστημα της Καραϊβικής –οι εμπορικοί άνεμοι– θα μετέφερε κάθε Βόρεια πτώση μακριά σας, όπως και το Ρεύμα του Κόλπου.

Ακόμα καλύτερα, ο κόσμος χωρίζεται στον Ισημερινό από δύο καιρικά συστήματα που δεν αναμειγνύονται. Οι κρούσεις στο βορρά θα είναι απίθανο να ταξιδέψουν στο νότο. Εάν βρίσκεστε στην Νότια Αμερική, υπάρχουν πολύ λίγοι πιθανοί στόχοι. Είναι άγνωστο εάν, ας πούμε, το Ρίο ντε Τζανέιρο ή το Μπουένος Άιρες θα ήταν στόχοι, αλλά αν όχι, η Νότια Αμερική μπορεί να είναι το καλύτερο μέρος για να βρεθείτε στο δυτικό ημισφαίριο.

Αν μη τι άλλο, η Ευρώπη και η Μέση Ανατολή θα τα πήγαιναν χειρότερα από την Βόρεια Αμερική. Τέλος, υπάρχει το ζήτημα του πυρηνικού χειμώνα. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν αυτό θα διαρκούσε μήνες ή χρόνια και αν θα ήταν τοπικό ή παγκόσμιο.

Ο πυρηνικός πόλεμος δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί να ξεκινήσει, ωστόσο η Δύση κροταλίζει επικίνδυνα τα σπαθιά σαν να είναι ανίκητα και μόνο άλλοι μπορούν να καταστραφούν. Αυτό είναι αρκετά ψευδές.

Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα αναληφθεί πυρηνικός πόλεμος, αλλά αν ναι, θα είναι γρήγορος. Δεν θα υπάρχει χρόνος για να δημιουργήσετε ένα σχέδιο απόδρασης. Πρέπει να βρίσκεστε ήδη σε μια τοποθεσία που θεωρείτε ότι είναι όσο το δυνατόν ασφαλέστερη.

Σημείωση του συντάκτη: Η κυβέρνηση των ΗΠΑ επεκτείνεται υπερβολικά, παρεμβαίνοντας σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Όλα χρηματοδοτούνται από τεράστια χρηματικά ποσά εκτύπωσης. Ωστόσο, η επόμενη οικονομική κρίση θα μπορούσε να τελειώσει σύντομα την όλη παρωδία.

Η αλήθεια είναι ότι βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που θα μπορούσε να επισκιάσει οτιδήποτε έχουμε δει στο παρελθόν. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που ο συγγραφέας των New York Times με τις μεγαλύτερες πωλήσεις Doug Casey και η ομάδα του μόλις κυκλοφόρησαν έναν οδηγό που εξηγεί τι θα μπορούσε να ακολουθήσει και τι μπορείτε να κάνετε για αυτό (http://corfiatiko.blogspot.com/2022/09/blog-post_844.html).

 

Μελόνι: “Το Ισραήλ αντιπροσωπεύει την μόνη πλήρως ανεπτυγμένη δημοκρατία στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και υπερασπιζόμαστε χωρίς καμία επιφύλαξη το δικαίωμά του να υπάρχει και να ζει με ασφάλεια.

Η Τζόρτζια Μελόνι της Ιταλίας, η οποία βρίσκεται σε καλό δρόμο να γίνει η πρώτη ακροδεξιά ηγέτης της χώρας μετά τον Μουσολίνι στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, προσπάθησε εδώ και καιρό να αποστασιοποιηθεί από το φασιστικό παρελθόν του κόμματός της και έδειξε ότι θα ήταν ισχυρός υποστηρικτής του Ισραήλ, ακόμη και καυχώνται για δεσμούς στο κόμμα Likud.

Οι Αδελφοί της Ιταλίας της Μελόνι κατέκτησαν την κορυφή στις γενικές εκλογές της Κυριακής, κερδίζοντας περίπου το 26% των ψήφων και ο δεξιός συνασπισμός της φαίνεται έτοιμος να εξασφαλίσει την πλειοψηφία και στα δύο σώματα του κοινοβουλίου.

Δεν υπήρξε άμεση αντίδραση από το Ισραήλ, με τα αποτελέσματα να έρχονται καθώς η χώρα γιόρταζε την Εβραϊκή Πρωτοχρονιά. Ωστόσο, το Ισραήλ επιδίωξε στο παρελθόν να μποϊκοτάρει τα ακροδεξιά ευρωπαϊκά κόμματα που έχουν έρθει στην εξουσία – όπως έκανε με το Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας, το οποίο ιδρύθηκε από πρώην Ναζί.

Η Brothers of Italy, την οποία ίδρυσε η Μελόνι το 2012 μ.Χ., είναι πολιτικός απόγονος του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος (MSI), που δημιουργήθηκε από υποστηρικτές του φασίστα δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυξάνεται σε δημοτικότητα – από μόλις 4% πριν από τέσσερα χρόνια – το πάρτι χρησιμοποιεί ένα σύμβολο με μια τρίχρωμη φλόγα που ήταν σύμβολο του MSI.

Η Brothers of Italy έχει την έδρα της στην ίδια διεύθυνση, στη Via della Scrofa στο κέντρο της Ρώμης, όπου η MSI ίδρυσε τα γραφεία της το 1946 μ.Χ., ανέφερε ο Guardian . Στις τοπικές εκλογές στην Ρώμη τον περασμένο Οκτώβριο, η εγγονή του Μουσολίνι, Ραχέλ, μέλος των Brothers of Italy, κέρδισε τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων για μια θέση του συμβουλίου.

Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ δήλωσαν τη Δευτέρα προθυμία να συνεργαστούν με την Meloni , αλλά προειδοποίησαν για τυχόν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ιταλία. Τις τελευταίες εβδομάδες και μήνες, καθώς ανέβαινε το πολιτικό της αστέρι, η Μελόνι έχει εκφράσει σε πολλές περιπτώσεις την υποστήριξή της στο Ισραήλ και προσπάθησε να υποβαθμίσει τις νεοφασιστικές ρίζες του κόμματός της.

«Έχουμε παραδώσει τον φασισμό στην ιστορία δεκαετίες τώρα, καταδικάζοντας απερίφραστα την απώλεια της δημοκρατίας, τους εξωφρενικούς αντιεβραϊκούς νόμους και την τραγωδία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου», είπε σε πρόσφατη συνέντευξή της στην εφημερίδα Israel Hayom .

Απαντούσε σε ερώτηση σχετικά με κατηγορίες ότι το κόμμα της είναι νεοφασιστικό και τόνισε ότι ενώ ο ισχυρισμός ήταν «γελοίος… προερχόμενος από μια απελπισμένη Αριστερά», δεν ήθελε «να αποφύγει την ερώτηση, γιατί ξέρω πόσο λεπτό μπορεί να είναι στους [Ισραηλινούς] αναγνώστες». Αυτά τα σχόλια απηχούσαν μια δήλωση βίντεο που έκανε τον Αύγουστο αποκηρύσσοντας τον φασισμό.

«Επί χρόνια, είχα επίσης την τιμή να ηγούμαι του Ευρωπαϊκού Συντηρητικού Κόμματος», είπε στο βίντεο, σημειώνοντας ότι αυτή η ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «μοιράζεται αξίες και εμπειρίες με τους Βρετανούς Τόρις [το κυβερνών Συντηρητικό Κόμμα], τους Ρεπουμπλικάνους των ΗΠΑ και το ισραηλινό Λικούντ».

Το κόμμα της, πρόσθεσε, «καταδικάζει απερίφραστα τον ναζισμό και τον κομμουνισμό» και «αντιτίθεται σθεναρά σε κάθε αντιδημοκρατική παρέκκλιση». Η Ιταλική δεξιά, είπε επίσης, «παρέδωσε τον φασισμό στην ιστορία πριν από δεκαετίες, καταδικάζοντας απερίφραστα την καταστολή της δημοκρατίας και τους άδοξους αντιεβραϊκούς νόμους».

Την περασμένη εβδομάδα, η Μελόνι έδιωξε μια υποψήφια του κόμματος που πριν από χρόνια δημοσίευσε μια φωτογραφία της με το σύνθημα «Italy Above All», γράφοντας: «Αυτό μου θυμίζει έναν σπουδαίο πολιτικό πριν από 70 χρόνια» και διευκρινίζοντας ότι δεν αναφερόταν σε Μουσολίνι αλλά σε «Γερμανό».

Είπε στην εβραϊκή εφημερίδα στη συνέντευξή της πριν από 10 ημέρες ότι θα ήταν επικεφαλής μιας «σύγχρονης ευρωπαϊκής και δυτικής δεξιάς κυβέρνησης» και επανέλαβε τη σύνδεση του κόμματός της με άλλες κύριες συντηρητικές φατρίες όπως το «κόμμα Likud» του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, οι Βρετανοί Τόρις και οι Αμερικανοί Ρεπουμπλικάνοι”. Η Μελόνι μίλησε για προηγούμενες επισκέψεις στο Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένου του Μουσείου Ολοκαυτώματος Yad Vashem, το οποίο περιέγραψε ως «μια εμπειρία που ταράζει τη συνείδηση της».

«Το Ισραήλ αντιπροσωπεύει τη μόνη πλήρως ανεπτυγμένη δημοκρατία στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και υπερασπιζόμαστε χωρίς καμία επιφύλαξη το δικαίωμά του να υπάρχει και να ζει με ασφάλεια. Πιστεύω ότι η ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ είναι ζωτικής σημασίας και η Fratelli d’Italia θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να επενδύσει σε μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των χωρών μας», είπε.

Σε ένα βίντεο του 2020 μ.Χ., η Μελόνι υποσχέθηκε επίσης να υπερασπιστεί το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει «χωρίς την επαίσχυντη ασάφεια της Αριστεράς». Είπε στον Israel Hayom ότι σχεδιάζει να επιστρέψει σύντομα στο Ισραήλ, ελπίζοντας να επικεντρωθεί σε κοινές συνεργασίες και στρατηγικές, ξεκινώντας με αυτές για την προμήθεια φυσικού αερίου μέσω της Ανατολικής Μεσογείου.

Ωστόσο, φάνηκε να έρχεται σε ρήξη με άλλους δεξιούς ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του πιθανού συνεταίρου της στον συνασπισμό, Ματέο Σαλβίνι, δείχνοντας ότι δεν θα μετέφερε πιθανότατα την πρεσβεία της Ιταλίας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ.

«Πρόκειται για ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, για το οποίο πιστεύω ότι η επόμενη Ιταλική κυβέρνηση, όπως όλες οι προηγούμενες, θα πρέπει να δράσει σε συνέργεια με τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση», είπε.

Η ΕΕ αντιτάχθηκε κατηγορηματικά σε μια τέτοια κίνηση. Η Μελόνι μίλησε επίσης εναντίον του αυξανόμενου αντισημιτισμού στην Ευρώπη και προσπάθησε να τον παρουσιάσει ως προερχόμενο σε μεγάλο βαθμό από την αριστερά και τους Ισλαμιστές μετανάστες.

«Νομίζω ότι μια από τις πιο κοινές εκδηλώσεις αντισημιτισμού σήμερα είναι η αντι-ισραηλινή προπαγάνδα, την οποία οι Εβραίοι στην Ευρώπη είναι πιο πιθανό να συναντήσουν στο διαδίκτυο. Οι Εβραίοι στην Ευρώπη υπόκεινται επίσης στην απειλή που προέρχεται όχι μόνο από ακροαριστερές και ακροδεξιές φατρίες, αλλά ειδικά από ριζοσπαστικοποιημένους ισλαμιστές μετανάστες που τρέφονται με δυσαρέσκεια σε σχέση με το Ισραήλ», είπε.

«Το Ισραήλ είναι και πρέπει να συνεχίσει να είναι κρίσιμος σύμμαχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προσπάθεια εξάλειψης αυτού του κακού παγκοσμίως. Υποστηρίζουμε τις προσπάθειες για την αύξηση της κατανόησης των μικρών μαθητών για την Ε ιστορία, την θρησκεία και τον πολιτισμό. Αυτό θα υποστηρίξει την εξάλειψη των κοινωνικών προκαταλήψεων και την πλήρη αποδοχή των εβραϊκών εθίμων στην Ευρώπη», είπε (https://attikanea.info/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%83-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CF%8C%CE%BD%CE%B9-%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%8E/).

Πρόσφατα, πηγές ιταλικών μέσων επέστησαν την προσοχή στο γεγονός ότι ο Calogero Pisano των Brothers of Italy συνέκρινε την αρχηγό του κόμματος Giorgia Meloni με τον Αδόλφο Χίτλερ, όχι σε μια προσπάθεια να την δυσφημήσουν, αλλά για να την επαινέσουν. «Το 2014 μ.Χ., ο Πιζάνο δημοσίευσε στο Facebook μια φωτογραφία της Μελόνι με το σύνθημα «Η Ιταλία πάνω από όλα»», έγραψαν οι Times of Israel.

«Από κάτω, σχολίασε: «Αυτό μου θυμίζει έναν σπουδαίο πολιτικό από 70 χρόνια πριν», προσθέτοντας ότι δεν αναφερόταν στον φασίστα δικτάτορα της Ιταλίας Μπενίτο Μουσολίνι αλλά σε έναν «Γερμανό»». Η Ιταλική εφημερίδα La Republicca τόνισε επίσης ότι ο Πιζάνο εξέφρασε την έκφραση την υποστήριξή του στον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στο Facebook.

Τα σχόλια του Πιζάνο επανήλθαν στην επιφάνεια λίγο πριν τις εκλογές, γεγονός που οδήγησε στην αναστολή του ως υποψήφιου για το κόμμα στην Σικελία. Ενώ το κόμμα δεν έχει κανένα πρόβλημα να συνδέεται με τον Μουσολίνι, η σύγκριση του Χίτλερ φαίνεται να είναι υπερβολική. Αλλά φυσικά, η αναστολή είναι πιθανότατα απλώς μια προσπάθεια να σωθεί το πρόσωπο.

Η ίδια η Μελόνι έχει επίσης μια ανησυχητική ιστορία. «Ως έφηβη, εντάχθηκε στην νεολαία του νεοφασιστικού κινήματος της Ιταλίας, που σχηματίστηκε μετά τον πόλεμο από υποστηρικτές του εκλιπόντος δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι», έγραψε το Politico. «Στο βιβλίο της το 2021 μ.Χ., I Am Giorgia, τονίζει ότι δεν είναι φασίστας, αλλά ταυτίζεται με τους κληρονόμους του Μουσολίνι: «Έχω πάρει την σκυτάλη μιας ιστορίας 70 χρόνων.»

«Η δεξιά εθνικίστρια Giorgia Meloni θα μπορούσε να κερδίσει τις εκλογές στην Ιταλία. Γιατί είναι τόσοι πολλοί Ιταλοί ενθουσιασμένοι με αυτήν και το κόμμα της, που περιέχει και το πνεύμα του Μουσολίνι;». Η γερμανική Zeit Online ρώτησε . Η πλειοψηφία των Ιταλών φαίνεται ενθουσιασμένος που έχει έναν ηγέτη που αναβιώνει το παρελθόν της Ιταλίας.

Αλλά πολλοί στην Δύση βλέπουν σε αυτήν, ωστόσο, αναλαμπές ελπίδας. «Σε αντίθεση με τους δεξιούς συμμάχους της, δεν έχει χρόνο για τον Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας και είναι υπέρ της Ουκρανίας, παρόλο που πολλοί ψηφοφόροι στα δεξιά είναι χλιαροί με τις δυτικές κυρώσεις», σημείωσε η Politico.

Ένα άλλο σημείο στο οποίο διαφωνούν η Μελόνι και ο Σαλβίνι είναι η μεταφορά της Ισραηλινής πρεσβείας της Ιταλίας στην Ιερουσαλήμ, κάτι που ο Σαλβίνι υποσχέθηκε να κάνει. Οι δυο τους, ωστόσο, συμφωνούν στην προστασία της Ευρώπης από την εισροή μεταναστών, στην διατήρηση της Χριστιανικής κληρονομιάς της Ευρώπης και στο να βαδίσουν στα χνάρια του Μουσολίνι.

 

“Εμφύλιος πόλεμος και άκυρες εκλογές”, ένα πιθανό σενάριο σύμφωνα με τον Gates

«Η πολιτική πόλωση που επικρατεί στις ΗΠΑ θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν εμφύλιο πόλεμο που θα σήμαινε …το τέλος των πάντων!». Αυτό είναι ένα από τα σχόλια που έκανε ο Bill Gates κατά την διάρκεια παρουσίας του στην φετινή Σύνοδο Κορυφής του Forbes 400 για την Φιλανθρωπία.

Η συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε  στην Νέα Υόρκη, συγκέντρωσε πάνω από 100  επιχειρηματίες και ηγέτες επιχειρήσεων οι οποίοι συζήτησαν για το πώς ο πλούτος και οι πόροι μπορούν να χρησιμοποιηθούν καλύτερα για την επίλυση των πιο δύσκολων προβλημάτων του κόσμου.

Ο ιδρυτής της Microsoft τόνισε μεταξύ άλλων πως, «παραδέχομαι ότι η πολιτική πόλωση μπορεί να σημαίνει το τέλος των πάντων» ενώ δεν παρέλειψε να τονίσει ότι εκτός από εμφύλιο πόλεμο θα έχουμε και «άκυρες εκλογές».

Σύμφωνα με τον Γκέιτς, ωστόσο, η πολιτική πόλωση είναι ένα πρόβλημα που δεν λύνεται με χρήματα: «Δεν έχω καμία εξειδίκευση σε αυτόν τον τομέα. Δεν θα χρησιμοποιήσω τα χρήματά μου για αυτό γιατί δεν ξέρω πώς να τα ξοδέψω». Αλλά ο δισεκατομμυριούχος είπε ότι θα μπορούσε να ονομάσει την υποτιθέμενη αιτία του μεγάλου διχασμού στην αμερικανική κοινωνία και είναι η «παραπληροφόρηση», όπως είπε.

«Οι άνθρωποι αναζητούν απλές λύσεις και η αλήθεια μερικές φορές είναι λίγο βαρετή», εξήγησε. «Όποιος έχει καλές καινοτομίες για να μειώσει την πόλωση και να κάνει την αλήθεια εξίσου ενδιαφέρουσα με τα τρελά πράγματα θα άξιζε να επενδύσει σε αυτόν» (https://news12.gr/emfylios-polemos-kai-akyres-ekloges/).

 

Ντούγκιν: “Είμαστε στα πρόθυρα Γ’Π.Π.! Μαχόμαστε τον “πολιτισμό του ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ”! Αναφορά στην Ελλάδα. Άρθρο-“φωτιά” του συμμάχου και φίλου του Πούτιν.

Ο Ρώσος πολιτικός φιλόσοφος και αναλυτής, Αλεξάντρ Ντούγκιν, που είδε τον προηγούμενο μήνα την κόρη του να δολοφονείται μπροστά στα μάτια του σε ουκρανική τρομοκρατική επίθεση, έγραψε ένα άρθρο που θα συζητηθεί και εξηγεί γιατί αυτή τη στιγμή ο πλανήτης βρίσκεται στα πρόθυρα του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Κάνοντας αναφορά στην Ελλάδα και γράφοντας με το ιδιαίτερο αλλά και καυστικό του ύφος, όπως εξάλλου συνηθίζει, ο “θεωρητικός του Πούτιν”, όπως τον αποκαλούν στην Δύση, υπερτονίζει την ανάγκη να ετοιμαστεί όλη η Ρωσία για το ξέσπασμα του Γ’Π.Π. Παρομοιάζει τη Δύση και όλες τις διεθνιστικές αξίες που πρεσβεύει σήμερα με “πολιτισμό του αντιχρίστου” και αναφέρεται στον κίνδυνο ενός πυρηνικού Αρμαγεδδώνα.

Αναλυτικά οι σημαντικότερες πτυχές του άρθρου του: «Τις τελευταίες ημέρες υπήρξαν σημαντικές αλλαγές στην ισορροπία δυνάμεων στην Ουκρανία. Αυτό πρέπει να εξεταστεί στο σύνολό του. Οι αντεπιθέσεις του Κιέβου ήταν γενικά αποτυχημένες στην περιοχή της Χερσώνας, αλλά, δυστυχώς, επιτυχείς στην περιοχή του Χάρκοβο. Η κατάσταση στην περιοχή του Χάρκοβο και η αναγκαστική υποχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων είναι το σημείο καμπής.

Αφήνοντας στην άκρη τις ψυχολογικές επιπτώσεις και τα δικαιολογημένα συναισθήματα των πατριωτών, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σε ολόκληρη την ιστορία της SMO (ειδική στρατιωτική επιχείρηση, όπως αποκαλεί η Ρωσία την εισβολή στην Ουκρανία) έχουμε φτάσει στο σημείο χωρίς επιστροφή. Όλοι συνιστούν τώρα τη λήψη έκτακτων μέτρων για να αντιστραφεί η κατάσταση, και ορισμένα από αυτά είναι αρκετά ορθολογικά.

Δεν διεκδικούμε την πρωτοτυπία με κανέναν τρόπο, αλλά θα προσπαθήσουμε μόνο να συνοψίσουμε τα πιο θεμελιώδη σημεία και προτάσεις και να τα τοποθετήσουμε στο παγκόσμιο γεωπολιτικό πλαίσιο. Βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου, στον οποίο η Δύση μας ωθεί με εμμονή. Και αυτό δεν είναι πια φόβος ή προσδοκία, αυτό είναι γεγονός.

Η Ρωσία βρίσκεται σε πόλεμο με τη συλλογική Δύση, με το ΝΑΤΟ και τους συμμάχους τους (αν και όχι με όλους – η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν τη δική τους θέση, και ορισμένες Ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως η Γαλλία και η Ιταλία, αλλά όχι μόνο, δεν θέλουν να συμμετάσχουν ενεργά στον πόλεμο με τη Ρωσία). Και όμως η απειλή ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου πλησιάζει.

Το αν πρόκειται για τη χρήση πυρηνικών όπλων είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Αλλά η πιθανότητα ενός πυρηνικού Αρμαγεδδώνα αυξάνεται καθημερινά. Είναι απολύτως σαφές, και πολλοί αμερικανοί στρατιωτικοί ηγέτες (όπως ο πρώην διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη, Μπεν Χότζες) το διακηρύσσουν ανοιχτά ότι η Δύση δεν θα είναι πλέον ικανοποιημένη ακόμη και με την πλήρη αποχώρησή μας από το έδαφος της πρώην Ουκρανίας, θα καταλήξουμε στο έδαφός μας, επιμένοντας σε «άνευ όρων παράδοση» (Γενς Στόλτενμπεργκ), «από-ιμπεριαλισμό» (Μπεν Χότζες), διαμελισμό της Ρωσίας.

Το 1991 μ.Χ., η Δύση ήταν ικανοποιημένη με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και την ιδεολογική μας συνθηκολόγηση, κυρίως με την υιοθέτηση της δυτικής φιλελεύθερης ιδεολογίας, του πολιτικού συστήματος και της οικονομίας υπό τη δυτική ηγεσία. Σήμερα, για την Δύση, η κόκκινη γραμμή είναι η ύπαρξη μιας κυρίαρχης Ρωσίας – ακόμη και εντός των συνόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Αξίζει να παραδεχτούμε ψυχρά: η Δύση μας κήρυξε τον πόλεμο και ήδη τον διεξάγει. Δεν επιλέξαμε αυτόν τον πόλεμο, δεν τον θέλαμε. Το 1941 μ.Χ., επίσης δεν θέλαμε πόλεμο με την ναζιστική Γερμανία και αρνηθήκαμε να πιστέψουμε σε αυτόν μέχρι το τέλος.

Αλλά στην τρέχουσα κατάσταση, όταν γίνεται de facto εναντίον μας, αυτό δεν έχει καθοριστική σημασία. Τώρα είναι σημαντικό μόνο να το κερδίσουμε, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα της Ρωσίας να υπάρχει.

Η SMO ως περιορισμένη επιχείρηση για την απελευθέρωση του Ντονμπάς και ορισμένων εδαφών της Νέας Ρωσίας ολοκληρώθηκε. Σταδιακά εξελίχθηκε σ’ έναν πλήρη πόλεμο με τη Δύση, στον οποίο, στην πραγματικότητα, το ίδιο το τρομοκρατικό ναζιστικό καθεστώς του Κιέβου παίζει μόνο οργανικό ρόλο.

Μια προσπάθεια να το πολιορκήσει και να απελευθερώσει μια σειρά από εδάφη της Νέας Ρωσίας που ελέγχονται από τους ουκρανούς Ναζί, διατηρώντας αμετάβλητη την υπάρχουσα γεωπολιτική ισορροπία δυνάμεων στον κόσμο, ως μια τεχνική επιχείρηση απέτυχε, και προσποιούμενοι ότι απλώς συνεχίζουμε την SMO – κάπου στις παρυφές της προσοχής του κοινού – είναι απλώς άσκοπο.

Η Ρωσία βρέθηκε σε κατάσταση ιδεολογικού πολέμου. Οι αξίες που πρεσβεύει η παγκοσμιοποιημένη Δύση – LGBT, νομιμοποίηση των διαστροφών, τα ναρκωτικά, η συγχώνευση ανθρώπου και μηχανής, η πλήρης ανάμειξη κατά την ανεξέλεγκτη μετανάστευση κ.λπ. – είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη στρατιωτικοπολιτική ηγεμονία και το μονοπολικό της σύστημα.

Η επιστράτευση είναι αναπόφευκτη. Ο πόλεμος επηρεάζει τους πάντες και τα πάντα, αλλά η κινητοποίηση δεν σημαίνει την βίαια αποστολή στρατευσίμων στο μέτωπο, αυτό μπορεί να αποφευχθεί, για παράδειγμα, με τη συγκρότηση ενός ολοκληρωμένου εθελοντικού κινήματος, με τα απαραίτητα οφέλη και την κρατική υποστήριξη.

Πάνω από όλα, δεν πρέπει να υποτιμούμε τους Ρώσους. Είμαστε ένα έθνος ηρώων. Με μεγάλο κόστος, αλλά ένας τρομερός εχθρός που έχει νικήσει ούτε μία ούτε δύο φορές στην ένδοξη ιστορία μας. Και αυτή την φορά θα είμαστε νικητές, έστω και στον πόλεμο κατά της Δύσης, και αυτή τη φορά θα είναι λαϊκός πόλεμος. Κερδίζουμε τους λαϊκούς πολέμους, πολέμους στους οποίους ο γιγάντιος λαός έχει ξυπνήσει για να πολεμήσει.

Η επιστράτευση συνεπάγεται πλήρη αλλαγή της πολιτικής πληροφόρησης. Οι κανόνες της εποχής της ειρήνης (που είναι ουσιαστικά η τυφλή αντιγραφή δυτικών προγραμμάτων και στρατηγικών ψυχαγωγίας που δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να διαφθείρουν την κοινωνία) πρέπει να καταργηθούν.

Η τηλεόραση και τα μέσα ενημέρωσης γενικότερα θα πρέπει να γίνουν όργανα πατριωτικής κινητοποίησης εν καιρώ πολέμου. Η συνεργασία στο μέτωπο, πρέπει να υπάρχει και στο εσωτερικό μέτωπο. Έχει ήδη ξεκινήσει σιγά σιγά, αλλά προς το παρόν επηρεάζει μόνο ένα μικρό μέρος των καναλιών. Αλλά θα έπρεπε να είναι παντού.

Στο επίκεντρο της παγκόσμιας αντιπαράθεσης που έχει ξεκινήσει βρίσκεται η πνευματική, θρησκευτική πτυχή. Η Ρωσία βρίσκεται σε πόλεμο με έναν αντιθρησκευτικό πολιτισμό που πολεμά τον Θεό και ανατρέπει τα ίδια τα θεμέλια των πνευματικών και ηθικών αξιών: τον Θεό, την Εκκλησία, την οικογένεια, το φύλο, τον άνθρωπο.

Με όλες τις διαφορές μεταξύ της Ορθοδοξίας, του παραδοσιακού Ισλάμ, του Ιουδαϊσμού, του Ινδουισμού ή του Βουδισμού, όλες οι θρησκείες και οι πολιτισμοί που χτίζονται πάνω τους αναγνωρίζουν τη θεϊκή αλήθεια, την υψηλή πνευματική και ηθική αξιοπρέπεια του ανθρώπου, τιμώντας τις παραδόσεις και τους θεσμούς – το κράτος, την οικογένεια, την κοινότητα.

Η σύγχρονη Δύση τα έχει καταργήσει όλα αυτά, αντικαθιστώντας τα με την εικονική πραγματικότητα, τον ακραίο ατομικισμό, την καταστροφή του φύλου, την καθολική επιτήρηση, μια ολοκληρωτική «κουλτούρα κατάργησης», μια κοινωνία μετά την αλήθεια.

Ο ανοιχτός σατανισμός και ο καθαρός ρατσισμός ανθίζουν στην Ουκρανία και η Δύση μόνο τους υποστηρίζει. Έχουμε να κάνουμε με αυτό που οι ορθόδοξοι γέροντες αποκαλούν «πολιτισμό του Αντίχριστου». Επομένως, ο ρόλος της Ρωσίας είναι να ενώσει πιστούς διαφορετικών θρησκειών σε αυτή την αποφασιστική μάχη.

Δεν πρέπει να περιμένετε τον παγκόσμιο εχθρό να καταστρέψει το σπίτι σας, να σκοτώσει τον άντρα, τον γιο ή την κόρη σας… Κάποια στιγμή θα είναι πολύ αργά. Ο Θεός να μην επιτρέψει να ζήσουμε για να δούμε τέτοια στιγμή. Η εχθρική επίθεση στην περιοχή του Χάρκοβο είναι ακριβώς αυτό: η αρχή ενός πραγματικού πολέμου της Δύσης εναντίον μας.

Η Δύση δείχνει την πρόθεσή της να ξεκινήσει έναν πόλεμο εξόντωσης εναντίον μας – τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Πρέπει να συγκεντρώσουμε όλο το βαθύτερο εθνικό μας δυναμικό για να αποκρούσουμε αυτήν την επίθεση». Στον ρωσικό ιστότοπο tsargrad.tv φιλοξενείται ολόκληρη η τοποθέτηση του.

 

Β.Πούτιν: «Η Δύση είναι έτοιμη να προκαλέσει “έγχρωμες επαναστάσεις” και “λουτρό αίματος” σε οποιαδήποτε χώρα»! Επίθεση του Ρώσου προέδρου στους δυτικούς.

Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε σήμερα ότι η Δύση είναι έτοιμη να προκαλέσει “έγχρωμες επαναστάσεις” και “λουτρό αίματος” σε οποιαδήποτε χώρα σε μια ομιλία που αναμένεται να συζητηθεί.

Ο Β.Πούτιν, όπως μεταδίδει το Reuters, τα ανέφερε μιλώντας μέσω βιντεοκλήσης με τους επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών που είχε διαδεχθεί την Σοβιετική Ένωση.

Ο Ρώσος Πρόεδρος εκτίμησε επίσης ότι οι συρράξεις στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ και ιδίως εκείνη μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, είναι το αποτέλεσμα της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης. «Αρκεί να δούμε τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, αυτό που συμβαίνει στα σύνορα ορισμένων χωρών της ΚΑΚ. Όλα αυτά, φυσικά, είναι αποτελέσματα της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης», υποστήριξε.

Ο Πούτιν είπε ότι μια «πιο δίκαιη παγκόσμια τάξη είναι σε διαδικασία σχηματισμού μέσω μιας δύσκολης διαδικασίας». «Μια μονοπολική ηγεμονία καταρρέει αμείλικτα, είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα την οποία η Δύση αρνείται κατηγορηματικά να αποδεχθεί. Και βλέπουμε τι απορρέει από αυτό», συνέχισε.

«Προσκολλημένη στο παρελθόν και προσπαθώντας να επιβάλει μια πολιτική υπαγόρευσης σε όλους τους τομείς, από τις διεθνείς σχέσεις μέχρι την οικονομία, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, αυτή η περίφημη συλλογική Δύση δημιουργεί νέα προβλήματα και νέες κρίσεις», υποστήριξε επίσης ο Ρώσος Πρόεδρος.

Ίσως αυτός είναι ο λόγος που η Ρωσία θα αποκρύψει που θα ξοδέψει σχεδόν το 1/4 των προγραμματισμένων δαπανών της για το επόμενο έτος, καθώς αναδιαμορφώνει τον προϋπολογισμό για έναν μακρύτερο πόλεμο στην Ουκρανία, ασύμμετρες απειλές ενώ ετοιμάζεται να ενσωματώσει τις 4 νέες περιοχές που μετά το δημοψήφισμα θα αποτελούν μέρος της ρωσικής κρατικής οντότητας.

Το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2023 μ.Χ. προβλέπει περίπου 6,5 τρισ. ρούβλια (112 δισ. δολάρια) σε “απόρρητες” ή απροσδιόριστες δαπάνες, σύμφωνα με υπολογισμούς του Bloomberg που βασίζονται στο έγγραφο του προϋπολογισμού. Συνολικά, οι δαπάνες προβλέπονται σε 29 τρισ. ρούβλια.

Το Ελεγκτικό Επιμελητήριο της Ρωσίας, ένα όργανο παρακολούθησης του κρατικού προϋπολογισμού, έχει εκτιμήσει ότι οι δαπάνες για “απόρρητες” ανάγκες κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους αντιπροσώπευαν κάτι λιγότερο από το 19%.

Το μερίδιο των μυστικών αναγκών του προϋπολογισμού είχε προηγουμένως κορυφωθεί σε ποσοστό άνω του 21% το 2015 μ.Χ. και ήταν σε ιστορικό χαμηλό 14,9% πέρυσι, σύμφωνα με τη ρωσική οικονομική εφημερίδα Vedomosti.

“Έχουμε αποκλείσει πολλά πράγματα αυτή τη στιγμή”, δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών Αντόν Σιλουάνοφ στους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια διαδικτυακής ενημέρωσης. Είπε ότι η Ρωσία δεν θα αποκαλύψει το κόστος  της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία.

Για όλες τις δαπάνες που δεν αναλύονται, η μετατόπιση των προτεραιοτήτων είναι σαφείς στο νέο σχέδιο προϋπολογισμού, το οποίο προσθέτει πολύ περισσότερες δαπάνες για τον στρατό που μεγεθύνεται επίσης.

Εάν εγκριθεί, οι δαπάνες για την άμυνα το επόμενο έτος θα είναι πάνω από 43% υψηλότερες από ό,τι είχε αρχικά υποτεθεί. Το δημοσιονομικό σχέδιο πρέπει να εγκριθεί και από τα δύο σώματα του κοινοβουλίου και στην συνέχεια να υπογραφεί από τον πρόεδρο για να γίνει νόμος.

Όλες οι μυστικές δαπάνες θα συζητηθούν κατά τη διάρκεια μιας κλειστής ακρόασης στην επιτροπή, σύμφωνα με τον Σιλουάνοφ. Ο προϋπολογισμός θα πρέπει πιθανότατα να συμπεριλάβει και το κόστος της ενσωμάτωσης των τεσσάρων περιοχών (https://www.pronews.gr/kosmos/v-poutin-i-dysi-einai-etoimi-na-prokalesei-egxromes-epanastaseis-kai-loutro-aimatos-se-opoiadipote-xora/).

 

Μια ματιά στον πατριωτικό χώρο της Ρωσίας ή Ποιος είναι ο Κονσταντίν Σίβκοφ;

 (Στο ιστολόγιο https://www.armyupress.army.mil/journals/military-review/online-exclusive/2022-ole/sivkov/, το οποίο δημοσίευε το Μάϊο, το άρθρο του Σίβκοφ: «Η Ουκρανία είναι μόλις η αρχή. Οι γεωπολιτικές συνέπειες της Ειδικής Επιχείρησης θα αλλάξει  ολόκληρη την θεώρηση του κόσμου» μαθαίνουμε ότι ο Σίβκοφ είναι ε.α. αξιωματικός του ναυτικού, απόφοιτος της Ακαδημίας Γενικού Προσωπικού, ο οποίος υπηρέτησε στο Τμήμα Στρατιωτικής και Στρατηγικής Έρευνας του Γενικού Προσωπικού, μεταξύ 1995 μ.Χ.-2007 μ.Χ.

Είναι επίσης διδάκτορ Στρατιωτικών Επιστημών και μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Πυραυλικών και Πυροβολικών Επιστημών και έχει δημοσιεύσει πάνω από 200 άρθρα σχετικά με τις διαδικασίες ένοπλης εμπλοκής, με την φύση των συγχρόνων πολέμων και των ενόπλων συρράξεων και αναφορικά στην οργανωτική ανάπτυξη των Ενόπλων Δυνάμεων. Επιπλέον, είναι συνιδρυτής και αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Γεωπολιτικών Προβλημάτων, μια ανεξάρτητη, επιστημονική, μη-κυβερνητική οργάνωση ειδικευμένη στην στρατιωτική ανάλυση).

Πριν από πέντε μέρες, ο Κονσταντίν Σίβκοφ παραχώρησε μια συνέντευξη σε πατριωτικό κανάλι εναλλακτικής ενημέρωσης της Ρωσίας. (https://www.youtube.com/watch?v=QqGGjAXlY5g).

Σύνοψης: Ο Σίβκοφ υπογραμμίζει ξανά αυτό που οι τίμιοι δημοσιογράφοι και αναλυτές επαναλαμβάνουν εδώ και εφτά μήνες` Το γεγονός ότι η Ρωσία διεξάγει αυτόν τον πόλεμο με ένα πολύ παράξενο τρόπο – με παράξενες οπισθοχωρίσεις, χωρίς επαρκή τεχνικό και στρατιωτικό εξοπλισμό, με ανταλλαγές αιχμαλώτων επ’ ωφελείας του εχθρού – δείχνει μόνο ένα πράγμα: ότι στην Ρωσία τα  εμπορικά συμφέροντα ορισμένων ολιγαρχών υπερκερνάνε το εθνικό συμφέρον.

«Το γεγονός ότι ο Πούτιν είχε δηλώσει από την αρχή της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης ότι η Ρωσία θα εξυπηρετήσει όλες της συμφωνημένες υποχρεώσεις διανομής φυσικού αερίου και πετρελαίου, με είχε λυπήσει πάρα πολύ» – είπε ο Σίβκοφ. Συνεπάγεται ότι η Ρωσία τροφοδοτεί ενεργειακά τις χώρες που προμηθεύουν όπλα και χρήμα στον εχθρό από το Κίεβο.

Η επιστράτευση των 300 000 εφέδρων και η αποστολή τους στη μάχη, θα σημάνει τον τριπλασιασμό των ρωσικών δυνάμεων σε σχέση με τις ουκρανικές. Ταυτόχρονα όμως, όλος ο κόσμος αναρωτιέται γιατί οι λεγόμενες κόκκινες γραμμές που όλο και αναφέρει το Κρεμλίνο, παραβιάζονται συνεχώς δίχως να φέρουν καμία αλλαγή στο μέτωπο;

Γιατί δεν καταστρέφονται τα αρχηγεία του καθεστώτος του Κιέβου, γιατί δεν καταστρέφει η ρωσική αεροπορία τις σιδηροδρομικές γραμμές και το οδικό δίκτυο που εξασφαλίζουν την τροφοδοσία των ουκρανικών δυνάμεων με οπλισμό, στρατιωτική τεχνική και προσωπικό; Γιατί οι αγωγοί φ.α. στην επικράτεια της Ουκρανίας μένουν άθικτοι ενώ η ρωσική πλευρά πληρώνει τέλη διέλευσης στο ουκρανικό κράτος!!!

Αυτά είναι τα ερωτήματα που ταλανίζουν όλο και περισσότερο την Ρωσική κοινωνία και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ένα, μόνο, αποτέλεσμα. Ο κόσμος θα φτάσει στο αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα ότι μιλάμε για ΠΡΟΔΟΣΙΑ. Ένα παρόμοιο σενάριο είχε ήδη εφαρμοστεί το 1917 μ.Χ.!

«Εάν δεν θα εφαρμοστούν, το συντομότερο, τα απαραίτητα μέτρα, τότε μια επανάσταση θα λάβει χώρα στη Ρωσία πολύ-πολύ σύντομα» – συνεχίζει ο Σίβκοφ. «Εγώ σαφώς και δεν επιθυμώ να συμβεί κάτι τέτοιο! Απευθύνομαι στις ομοσπονδιακές αρχές, στην κυβέρνηση της χώρας, προσωπικά στον Πρόεδρο Πούτιν: Σταματήστε! Λύσετε τα χέρια του στρατού!

Επιτρέψατε στο στρατό να αναπτυχτεί πλήρως! Ειδάλλως δεν περιμένουμε καλό. Την χώρα θα την διαφυλάξουμε. Εμείς θα την διαφυλάξουμε! Ο στρατός δεν θα διαλυθεί και εσείς θα καταστραφείτε από τον οργισμένο στρατό και τον αχαλίνωτο λαό!

Εξ αιτίας των ροών φυσικού αερίου σας προς την Ευρώπη, εξ αιτίας των ευρωπαϊκών ομολόγων σας, εξ αιτίας της απαγόρευσής σας να εφαρμοστούν οι κανόνες της επιχειρηματικής τέχνης της στρατιωτικής στρατηγικής! Για όλ’ αυτά: ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ!» (από το κανάλι τελεγραμ Stratinfo)

***

Η Δύση, στην οποία η προπαγάνδα των νεοταξιτών δεν μας αφήνει να ξεχάσουμε ότι «ανήκουμε», δίνει ιδιαίτερη προσοχή στις τοποθετήσεις του Κ. Σβίσκοφ και τον έχει καταγεγραμμένο στην λίστα με τα «ανεπιθύμητα πρόσωπα»: https://www.spisok-putina.org/en/personas/sivkov/

Σημερινό άρθρο της Daily Mail, με τίτλο: «Ε.α. στρατιωτικός αναλυτής του Κρεμλίνου λέει ότι η Ρωσία θα μπορούσε να ρ΄θκει με ατομικά όπλα πάνω από το υπέρ ηφαίστειο Yellowstone και το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα ώστε να εξουδετερώσει ολοκληρωτικά την Αμερική», εμφανίζει τις εκτιμήσεις του Σίβκοφ σχετικά με τις συνέπειες μιας πυρηνικής εμπλοκής.

https://www.dailymail.co.uk/news/article-3020810/The-Apocalypse-Simply-Cheaply-Russian-military-analyst-recommends-bombing-Yellowstone-supervolcano-San-Andreas-fault-nuclear-deterrent.html

Σταχιολογώ: Ο Konstantin Sivkov έγραψε ότι η Ρωσία χρειάζεται ένα νέο «ασύμμετρο» όπλο. Είπε ότι προκαλώντας ατομικές εκρήξεις στο βυθό θα ενεργοποιούνταν τσουνάμι. Η όποια σεισμική δραστηριότητα θα μπορούσε να ενεργοποιήσει το ηφαίστειο και να καλύψει τις Η.Π.Α. με ένα παχύ στρώμα στάχτης`

Είπε ότι τα τσουνάμι θα επηρεάσει 240 εκ. Αμερικάνους και θα έφτανε ακόμα και στην Ευρώπη`. Οι αναλυτές λένε ότι τα νέα όπλα θα μπορούσαν να είναι έτοιμα στα δέκα επόμενα χρόνια. Ένας τηλεπαρουσιαστής είχε πει ότι η Ρωσία θα μπορούσε να μετατρέψει την Αμερική σε ραδιενεργή σκόνη.

Konstantin Sivkov, ο οποίος συμμετέχει με μια στήλη για το περιοδικό Military–Industrial Courier, έγγραψε νωρίτερα αυτό το μήνα, σε ένα άρθρο με τίτλο: «Ατομικές Ειδικές Δυνάμεις», ότι η Ρωσία θα χρειαζόταν νέα μέγα-όπλα προκειμένου να απελευθερώσει το χάος και να εξασφαλίζει την καταστροφή των εχθρών της.

Η Ρωσία θα έπρεπε να αναπτύξει ατομικά όπλα, χειριζόμενα από μικρό αριθμό προσωπικού, που να προκαλούν τσουνάμι στα παράλια των Η.Π.Α. και να ενεργοποιούν το ηφαίστειο του Εθνικού Δρυμού Yellowstone….

…. Ο Σίβκοφ τιτλοφορεί τα διάφορα μέρη του άρθρου του ως εξής: «Προδιαγραφές των Μέγα-όπλων», «Μια μέρα χωρίς την Αμερική», «Η μέρα μετά την αυριανή», «Η Αποκάλυψη – απλά και φτηνά». […]-(https://www.triklopodia.gr/%ce%bb%ce%b7%ce%be%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b9%cf%8e%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%b1-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ac-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b9%cf%89%cf%84/).

Ρώσος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Konstantin Sivkov: Μια Ρωσική πυρηνική αντεπίθεση θα μετέτρεπε τη Γερμανία σε πυρηνική έρημο και θα στόχευε και τις ΗΠΑ. Εάν το Ισραήλ χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα κατά του Ιράν - Η Ρωσία και η Κίνα ενδέχεται να αντεπιτεθούν.

Ο συνταγματάρχης Konstantin Sivkov, Αναπληρωτής Πρόεδρος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Πυραύλων και Πυροβολικού (RARAN), είπε σε μια συνέντευξη στις 9 Δεκεμβρίου 2021 μ.Χ. στο Russia Today TV ότι η Αμερική έδωσε πρόσφατα στην αεροπορία της Γερμανίας άδεια να εξοπλίσει τα αεροπλάνα της με Αμερικανικά πυρηνικά όπλα και έχει παράσχει στην Γερμανία τα σχέδια πυρηνικής μάχης της Αμερικής.

Ο συνταγματάρχης Sivkov είπε ότι ως αποτέλεσμα, οι ΗΠΑ ώθησαν την κατάσταση στην Ουκρανία στα πρόθυρα πυρηνικού πολέμου και προειδοποίησε ότι εάν ξεσπάσει μια πυρηνική σύγκρουση, 160 από τους πυρηνικούς πυραύλους της Ρωσίας που εκτοξεύονται από υποβρύχιο θα μπορούσαν να μετατρέψουν μια χώρα όπως η Γερμανία σε πυρηνική χερσότοπος. Επιπλέον, προειδοποίησε ότι η πυρηνική αντεπίθεση της Ρωσίας θα στόχευε και την Αμερική, καθώς τα πυρηνικά όπλα που διαθέτει η Γερμανία είναι αμερικανικά.

Αργότερα στη συνέντευξη, ο συνταγματάρχης Sivkov είπε ότι μια ι\Ιρανική επίθεση στο Ισραήλ οι πυρηνικοί σταθμοί και οι αντιδραστήρες του θα έκαναν την ζωή στο Ισραήλ «αδύνατη», ενώ οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν είναι καλά οχυρωμένες και βρίσκονται σε ορεινές περιοχές που θα μπορούσαν να διεισδύσουν μόνο από πυρηνικά όπλα.

Είπε επίσης ότι δεν πιστεύει ότι το Ισραήλ θα χρησιμοποιούσε πυρηνικά όπλα εναντίον του Ιράν, επειδή αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αντίποινα από την Ρωσία ή την Κίνα και επειδή το έδαφός του είναι τόσο μικρό.

Konstantin Sivkov: "Οι Ηνωμένες Πολιτείες έδωσαν στην Γερμανική αεροπορία άδεια να εξοπλίσει τα αεροπλάνα της με πυρηνικές βόμβες. Κάνοντας αυτό, έδωσαν στην Γερμανική αεροπορία τα σχέδια να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά πυρομαχικά στη μάχη. Έτσι, οι ΗΠΑ ώθησαν την κατάσταση στην Ουκρανία στα πρόθυρα του πυρηνικού πολέμου.

[...]

«Οι ΗΠΑ πρέπει να καταλάβουν ότι η πυρηνική αντεπίθεση της Ρωσίας δεν θα περιοριστεί στο γερμανικό έδαφος, αλλά θα φτάσει επίσης στο έδαφος της χώρας που κατέχει αυτά τα πυρηνικά όπλα – των ΗΠΑ».

[...]

Παρουσιαστής: "Πιστεύω ότι είστε ένας από τους στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες που λένε ότι εάν ξεσπάσει μια πυρηνική σύγκρουση, η Ρωσία θα μετατρέψει την Ευρώπη σε πυρηνική έρημο".

[...]

Konstantin Sivkov: «Είναι αλήθεια ότι το είπα και άλλοι αναλυτές το είπαν επίσης. Είναι πολύ εύκολο να φανταστεί κανείς πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό.

 [...]

"160 ρωσικοί πύραυλοι [εκτοξευμένοι από υποβρύχιο] με πυρηνικές κεφαλές θα μετέτρεπαν μια χώρα όπως η Γερμανία σε πυρηνική έρημο. Πρέπει να το καταλάβουν πλήρως αυτό."

[...]

"Μια ιρανική επίθεση στους πυρηνικούς σταθμούς και τους αντιδραστήρες του Ισραήλ θα έκανε αδύνατη τη ζωή στην μικρή γη του Ισραήλ. Οι [πυρηνικές] εγκαταστάσεις του Ιράν βρίσκονται σε ορεινές περιοχές και είναι καλά οχυρωμένες.

Αυτές οι ορεινές περιοχές μπορούν να διεισδύσουν μόνο με πυρηνικές βόμβες, και εγώ δεν το κάνω πιστεύετε ότι το Ισραήλ θα χρησιμοποιούσε πυρηνικά όπλα εναντίον του Ιράν γιατί αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αντίποινα από την Ρωσία ή την Κίνα, οι οποίες θα θεωρούσαν αυτό το μέτρο απαράδεκτο. Επαναλαμβάνω ότι το Ισραήλ είναι μια πολύ μικρή χώρα, επομένως δεν νομίζω ότι αυτό θα οδηγήσει στην χρήση πυρηνικά όπλα (https://www.memri.org/tv/russian-military-expert-konstantin-sivkov-israel-iran-russia-china-america-nuclear-war)".

 

ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ (Π.Τ.Ε.). ΟΙ ΟΡΑΤΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΤΗΣ «CITY OF LONDON» («COL») ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ ΤΩΝ ROTHSCHILDS & CO.

Πολύς λόγος γινόταν πρίν μερικά χρόνια για τους Έλληνες εφοπλιστές, που έπρεπε να επιστρέψουν στην Ελλάδα και να δημιουργήσουν στον Πειραιά ένα εφοπλιστικό χρηματιστήριο.  Κανείς όμως δεν ήξερε – ούτε και ξέρει ακόμη – ότι οι έλληνες εφοπλιστές στην Λονδρέζικη City είναι απόλυτα εξαρτημένοι απο τον Ηγεμόνα Rothschild και τις τράπεζές του. Διαβάστε και θα καταλάβετε

Η City of London (η πόλη του Λονδίνου) είναι το ιστορικό και οικονομικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής του Λονδίνου. Συχνά ονομάζεται απλά. The City“ ή „Square Mile“ «Η Πόλη“ ή το „Τετραγωνικό Μίλι“ (σύμφωνα με την γεωγραφική της έκτασή). Αν και η City αποτελούσε για αιώνες το συνώνυμο με το Λονδίνο, χρησιμοποιείται σήμερα το όνομα της πόλης για όλη την κατοικημένη περιοχή.

Η City of London είναι μια τελετουργική κομητεία. Η „City“ είναι το μικρότερο κομμάτι και η πιο αραιοκατοικημένη συνοικία του Λονδίνου. Η „„CoL“ είναι το κυρίως κέντρο των παγκοσμίων οικονομικών υποθέσεων.

Με τις ρίζες του στο Μεσαίωνα, η „City“ είναι η αρχαιότερη κοινότητα της Ανγκλίας. Με ένα ειδικό „καθεστώς“ στον κόσμο. Είναι μια ιδιωτική επιχείρηση 1 και συγχρόνως ένα κυρίαρχο κράτος μέσα στην καρδιά της μητροπολιτικής περιοχής του Λονδίνου. Αυτό το „καθεστώς“ το απολαμβάνουν επίσης και το Βατικανό και – ακούτε, ακούτε – το Columbia District (η συνοικία Columbia) στην Washington.

Και οι τρεις μαζί τους είναι ένα είδος συμβούλου, διαχειριστή περιουσιακών στοιχείων και η πιο έμπιστη κοινοπραξία, στο επάνω μέρος της Πυραμίδας και βρίσκονται ακριβώς κάτω απ‘ αυτόν που πρίν λέγαμε Φαραώ.

Όταν σκέφτεστε κάποιος για την Ανγκλία, του έρχονται στο μυαλό ονόματα όπως „Μεγάλη Βρετανία„, „The Queen“ (Η Βασιλισσα), „The Crown“ (Το Στέμμα), „Οι αποικίες του κρόνου„, „Λονδίνο„, η „City“ και η „Βρετανική αποικιακή αυτοκρατορία“, που όλα μαζί συγχωνεύονται σε μια απροσδιόριστη σούπα.

Τα θεωρούμε συνήθως σαν συνώνυμα, τα οποία σημαίνουν ένα και το αυτό σύστημα. Στη δεκαετία του 1950 μ.Χ. και ’60 μ.Χ,, ο συγγραφέας Des Griffin (συγγραφέας του βιβλίου, ποιος κυβερνά τον κόσμο“) που ζουσε στην Ανγκλία (και για πέντε χρόνια στο Λονδίνο), δεν μπόρεσε να καταλάβει την μεγάλη διαφορά που υπάρχει μεταξύ των παραπάνω εννοιών.

Όταν ακούμε για το „The Crown“, „Το Στεμμα„, σκεφτόμαστε αυτόματα τον βασιλιά ή την βασίλισσα. Όταν ακούμε „Λονδίνο“ ή „City“, σκεφτόμαστε αμέσως την πρωτεύουσα της Αναγκαίας, όπου ο μονάρχης ή η βασίλισσα έχουν την επίσημη κατοικία τους.

Για να κατανοήσουμε όμως το μοναδικό και γενικά άγνωστο αυτό θέμα καλύτερα, θα πρέπει να προσδιορίσουμε τους όρους μας. Όταν μιλάμε για την „City“, αναφερόμαστε στην πραγματικότητα σε μια ιδιωτική επιχείρηση ή σε ένα κυρίαρχο κράτος που βρίσκεται στην καρδιά της ευρύτερης περιοχής του Λονδίνου, που απο μια συνολική έκταση 1596 τετραγωνικών χιλιομέτρων καταλαμβάνει μόλις τα 2,7 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Η „City“ έχει 4.600 μόνιμους κατοίκους, προσφέρει όμως μισό εκατομμύριο θέσεις εργασίας στην ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου, όπου σε 32 συνοικίες ζουν περίπου 7,3 εκατομμύρια άνθρωποι. Το „Στέμμα“ είναι μια επιτροπή από 12 με 14 άνδρες που κυβερνούν το ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος που είναι γνωστό σαν Λονδίνο ή σαν η „City“. Η „City“ όμως δεν ανήκει στην Αγγλία.

Δεν είναι υποτελής του μονάρχη. Δεν υπόκειται στην κυβέρνηση που καθορίζεται από το Βρετανικό Κοινοβούλιο. Όπως και το Βατικανό στην Ρώμη, είναι ένα ξεχωριστό και ανεξάρτητο κράτος. Είναι το Βατικανό του εμπορικού κόσμου. Η „City“, που θεωρείται συχνά ως „το πλουσιότερο τετραγωνικό μίλι στον κόσμο“, κυβερνάται από έναν Λόρδο Δήμαρχο (Lord Mayor).

Εδώ βρίσκονται τα πιο ισχυρά χρηματοπιστωτικά και οικονομικά ιδρύματα της Αγγλίας: Πλούσιες τράπεζες, με επικεφαλής την ιδιωτική Τράπεζα της Ανγκλίας (που ελέγχεται από τον Rothschild), τους Lloyd‘s of London, το Χρηματιστήριο του Λονδίνου και τα γραφεία όλων των κορυφαίων διεθνών εμπορικών εταιρειών.  Και εδώ βρίσκεται επίσης η Fleet Street, η καρδιά και ο πυρήνας του εκδοτικού τομέα και των ΜΜΕ.

Ο δήμαρχος, που εκλέγεται για ένα έτος, είναι ο βασιλιάς της City. Όπως αναφέρει ο Aubrey Menen στο Time-Life του Λονδίνου (1976 μ.Χ., σ. 16): «Η σχέση του μονάρχη της City με την μονάρχη της Αυτοκρατορίας (την Queen) μας είναι καταπληκτική και εύγλωττη».

Όταν η βασίλισσα της Αγγλίας πάει για μια επίσκεψη στην City, την υποδέχεται ο Δήμαρχος στο Temple Bar, μια συμβολική είσοδο της πόλεως. Η βασίλισσα υποκλίνεται και τον παρακαλεί να της επιτρέψει να εισέλθει στο ιδιωτικό και κυρίαρχο κράτος του. Αυτός της το επιτρέπει δίνοντας στα χέρια της το σπαθί του κράτους του.

Σε τέτοιες επισκέψεις αρχηγών κρατών „ο Λόρδος Δήμαρχος επισκιάζει με τις ρόμπες, τις αλυσίδας και το μεσαιωνικό περιβάλλον του την βασιλική συνοδεία, τα ενδύματα της οποίας θα πρέπει να περιορίζονται σε μια απλή στολή“. Ο Λόρδος Δήμαρχος συνοδεύει την βασίλισσα στην πόλη του. Οι λόγοι θα πρέπει να είναι σαφής.

Ο Λόρδος Δήμαρχος είναι ο βασιλιάς. Η βασίλισσα είναι υποτελής του! Ο βασιλιάς οδηγεί πάντα τους υπηκόους του. Ο υπήκοος παραμένει πάντα ένα ή δύο βήματα πίσω! Η μικρή κλίκα που κυβερνά την City υπαγορεύει στο βρετανικό Κοινοβούλιο τι και πότε πρέπει να κάνει κάτι. Θεωρητικά η Αγγλία κυβερνάται από έναν πρωθυπουργό και ένα μικρό Υπουργικό Συμβούλιο.

Αυτή η "πρόσοψη" προσπαθούν ζοριζόμενοι να δώσουν την εντύπωση, ότι αυτή καθορίζει το παιχνίδι που παίζεται, στην πραγματικότητα όμως είναι απλές μαριονέτες, με τα μισοσκότεινα πρόσωπα πίσω από την σκηνή που τραβούν τα νήματα.

Ο Disraeli έγραψε: «Έτσι βλέπετε. . . ο κόσμος κυβερνάται απο διαφορετικές φιγούρες από αυτές που πιστεύουν όσοι δεν στέκονται πίσω από τη σκηνή“ (Coningsby, The Century Co, New York, 1907 μ.Χ., σ. 233).

Η „City“ θα το γνωρίζει, θα ενημερώσει τον Υπουργό Οικονομικών και αυτός θα ενημερώσει τον Πρωθυπουργό. Ο Θεός να τον φυλάει, αν δεν υπακούσει. Το προφανέστερο παράδειγμα συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν.

Το 1956 μ.Χ. ο τότε πρωθυπουργός, Sir Anthony Eden, ήθελε να κάνει πόλεμο για να επανακτήσει τη διώρυγα του Σουέζ. Ακόμη δεν είχε ξεκινήσει, όταν η City του διαμήνυσε, ότι ένας τέτοιος πόλεμος δεν πρόκειται να χρηματοδοτηθεί, διότι θα επέφερε την καταστροφή της Βρετανικής λίρας.

Ο πόλεμος ματαιώθηκε και ο Eden παραιτηθηκε στις 9.1.1957 για πολιτικούς λόγους και για λόγους υγείας. Η ιστορία αυτή δείχνει καθαρά, ότι η βρετανική κυβέρνηση είναι σκλάβος της „αόρατης και αθόρυβης“ δύναμης που κατοικοεδρεύει στην καρδιά της City. Η City δίνει τον τόνο.

Οι "ορατοί και ακουόμενοι ηγέτες" είναι μόνο μαριονέτες που χορεύουν έτσι κατ‘ εντολήν.  Οι ίδιοι δεν έχουν καμία δύναμη. Δεν έχουν καμμία εξουσία. Παρ ‚όλεη την Show προς τα έξω, είναι απλά πιόνια σε ένα παιχνίδι που παίζεται από τις οικονομικές ελίτ.

Η ιστορία της City: Το 1694 μ.Χ. ιδρύθηκε η ιδιωτική Τράπεζα της Αγγλίας (μια κεντρική τράπεζα), για να χρηματοδοτεί την σπάταλη ζωή του William III.  Η τράπεζα χρηματοδοτήθηκε από μια ομάδα εμπόρων της City, που χρησιμοποίησαν τον William Paterson σαν „αχυράνθρωπο“. Τα ονόματα των ιδρυτών αυτής της τράπεζας δεν δόθηκαν ποτέ στη δημοσιότητα.

Από αυτή την ημερομηνία η Τράπεζα της Αγγλίας και η City άρχισαν να κυριαρχούν και να κατευθύνουν την οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου. Η επιρροή τους και ο πλούτος αυξήθηκε στον επόμενο αιώνα αλματωδώς.

Η The Illustrated Universal History, 1878 μ.Χ., αναφέρει, ότι η Μεγάλη Βρετανία βγήκε από τον ανταγωνισμό της με τη Γαλλία ο μεγάλος και τροπαιοφόρος νικητής“. Η Αυτοκρατορία της είχε ξαπλωθεί σε όλα τα μέρη του κόσμου, και η ναυτική υπεροχή της ήταν αδιαμφισβήτητη. Ο πλούτος και το εμπόριο της άκμαζαν.

Και ακριβώς εκείνη τη στιγμή (1815 μ.Χ.) ο οίκος Rothschild άρπαξε στα χέρια του τον έλεγχο της αγγλικής οικονομίας, της Τράπεζας της Αγγλίας και της City – και μέσω των άλλων θυγατρικών εταιριών της, τον έλεγχο των άλλων εθνών της Ευρώπης.

Μετα απ‘ αυτό η Αγγλία ίδρυσε αποικίες και εμπορικούς σταθμούς ακόμη και στις πιο μακρινές γωνιές του κόσμου. Αφού είχε εκδιωχθεί από το Δυτικό Ημισφαίριο, η Αγγλία επικεντρώθηκε στην απόκτηση και την επέκταση περαιτέρω περιουσιακών στοιχείων. Στις ημέρες της δόξας της του 19ου αιώνα, περίπου το 90% του συνολικού διεθνούς εμπορικού όγκου μεταφέρονταν με αγγλικά πλοία.

Άλλοι ιδιοκτήτες πλοίων έπρεπε να καταβάλλουν στο στέμμα τέλη αδείας ή προμήθειες για το «προνόμιο» να κάνουν θαλάσσιες επιχειρήσεις. Εκείνα τα χρόνια η Βρετανία κυβερνούσε τις θάλασσες“ και μάλιστα με το πιο σύγχρονο και ισχυρό ναυτικό που ποτέ υπήρξε.

Δύο ξεχωριστές Αυτοκρατορίες: Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, θα πρέπει ο αναγνώστης να αντιληφθεί, ότι υπό τον μανδύα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας λειτουργούσαν δύο διαφορετικές αυτοκρατορίες. Η πρώτη ήταν η αυτοκρατορία του στέμματος και η άλλη η Βρετανική αποικιακή Αυτοκρατορία.

Όλα τα αποικιακά περιουσιακά στοιχεία με λευκό πληθυσμό ήταν υπήκοοι του βασιλιά – δηλαδή ήσαν υπήκοοι της βρετανικής κυβέρνησης. Έθνη όπως η Νοτιοαφρικανική Ένωση, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και ο Καναδάς διοικούνταν με το Αγγλικό δίκαιο. Αυτά όμως αντιπροσώπευαν μόνο το 13% του πληθυσμού αυτών που ανήκαν στην Βρετανική Αυτοκρατορία.

Όλα τα άλλα μέρη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας – έθνη όπως η Ινδία, η Αίγυπτος, οι Βερμούδες, η Μάλτα, η Κύπρος και οι αποικίες στην Κεντρική Αφρική, η Σιγκαπούρη, το Χονγκ Κονγκ και το Γιβραλτάρ (περιοχές με καφέ, κίτρινες και μαύρες ράτσες) ήσαν αποικίες του στέμματος.

Αυτές δεν βρισκόντουσαν κάτω από Αγγλική κυβέρνηση. Το Αγγλικό Κοινοβούλιο δεν είχε καμία εξουσία εκεί. Ήταν η ιδιωτική περιουσία και το κτήμα ενός ιδιωτικού κλαμπ στο Λονδίνο της Αγγλία, γνωστό ως το Στέμμα.

Οι εκπρόσωποι του Στέμματος σε αυτές τις περιοχές είχαν απόλυτη εξουσία πάνω στη ζωή και το θάνατο όλων των ανθρώπων που ήταν υπό τη δικαιοδοσία τους. Δεν υπήρχε ένα εφετείο ή ένας άλλος τρόπος υποβολής ενστάσεως κατά των αποφάσεων ενός εκπροσώπου του στέμματος.

Ακόμα και ένας Βρετανός πολίτης, ο οποίος είχε διαπράξει ένα έγκλημα σε μια αποικία, υπόκειτο στο δίκαιο του στέμματος και δεν μπορούσε να καταφύγει σε ένα αγγλικό δικαστήριο, γιατί αυτό δεν είχε δικαιοδοσία επ‘ αυτού.

Δεδομένου ότι η επιτροπή που εμφανίζονταν σαν Βρετανική κυβέρνηση διορίζονταν από το Στέμμα, δεν ήταν πρόβλημα να κληθεί ο Άγγλος φορολογούμενος να πληρώσει για το ναυτικό και τις στρατιωτικές δυνάμεις, με τη βοήθεια των οποίων το Στέμμα ασκούσε την κυριαρχία του σ‘ αυτές τις περιοχές.

Όλες οι εξεγέρσεις κατεστάλησαν από το Βρετανικό Ναυτικό με ωμή βία, χωρίς αυτό να κοστίσει στο στέμμα ούτε μια δεκάρα. Η City κόμισε αφάνταστη κέρδη από αυτές τις επιχειρήσεις της, οι οποίες γινόντουσαν υπό την προστασία των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων. Οι οποίες δεν ανήκαν στο βρετανικό εμπόριο και τη βρετανική ευημερία.

Ήταν του εμπόριο και η ευημερία του Στέμματος. Οι „International Bankers“, πλούσιοι έμποροι και αντιπρόσωποι της Αγγλικής αριστοκρατίας, που ανήκαν στον μηχανισμό City, συσσώρευαν πλούτο επί πλούτου, με τον αύξαναν σε μεγάλο στιλ το κύρος και την φήμη τους στην αγγλική κοινωνία.

Ήταν ο David Lloyd George (Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ), ένας μελλοντικός πρωθυπουργός της Αγγλίας, ο οποίος εξήρε την ισχύ της City και εξέφρασε την πλήρη περιφρόνησή του για τούς „ταλαίπωρους“ που δεν ανήκαν στο „κλαμπ“ της.

Σε μια ομιλία του το 1910 μ.Χ., είπε: „Εμείς διαχειριζόμαστε το μεγαλύτερο μέρος των εμπορικών συνδιαλαγών του κόσμου. Κάνουμε το περισσότερο διεθνές εμπόριο – ίσως δέκα φορές περισσότερο – από την Γερμανία.

Η Γερμανία κάνει κυρίως το δικό της εμπόριο, το διεθνές εμπόριο ανήκει σ‘ εμάς. Λοιπόν, αυτό δεν το κάνουμε τζάμπα. Στην πραγματικότητα η ναυτιλία μας μας αποφέρει κάθε χρόνο πάνω από 100.000.000 £, οι οποίες προέρχονται κυρίως απ‘ αυτούς τους ταλαίπωρους αλλοδαπούς.

Φορολογώ τους αλλοδαπούς όσο μπορώ. Θα έχετε ακούσει πιθανώς πολλά για την εξαγωγή κεφαλαίων στο εξωτερικό. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να πληρώσουν οι αλλοδαποί περισσότερα. . . έτσι τους βάζουμε στο τσουβάλι. Τους πρώτους τους αφήνουμε στον Baron Rothschild. . . „(„Better Times“, 1910 μ.Χ.).

Το κάθε ένα από τα παραπάνω σημεία αναφέρονται στο βιβλίο του Roland 0th Usher „Germanism Pan“, έκδοση 1913 μ.Χ., σελ. 80, 83 και 84, ο οποίος τονίζει: „ Οι τράπεζες στο Λονδίνο και το Παρίσι (οι διεθνείς τραπεζίτες) ελέγχουν ανά πάσα στιγμή τους διαθέσιμους πόρους του κόσμου και συνεπώς είναι εις θέσιν να επιτρέψουν ή να διακόψουν ουσιαστικά τις εργασίες μιας εταιρείας, για την οποία χρειάζονται πάνω από εκατό εκατομμύρια δολάρια.

Οι διεθνείς τραπεζίτες κατέχουν πιθανώς το μεγαλύτερο μέρος των γραμματίων χρέους (I-O-U – I owe you) στον κόσμο. Η Ρωσία, η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Ινδία, η Κίνα, η Ιαπωνία και η Νότια Αμερική ανήκουν, στο βαθμό που τα έθνη ανήκουν σε κάποιον, πιθανώς στο Λονδίνο ή στο Παρίσι.

Η πληρωμή των τόκων αυτών των γιγαντιαίων ποσών είναι εγγυημένο από την ενεχυρίαση των φορολογικών εσόδων των χωρών αυτών, και στην περίπτωση πιο αδύναμων εθνών από την πραγματική μεταβίβαση των περιουσιακών τους στοιχείων στους πράκτορες των Άγγλων ή των Γάλλων τραπεζιτών.

Επιπλέον ανήκει στις δύο αυτές χώρες ένα πολύ μεγάλο, αν όχι το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών του κόσμου σαν οφειλές στις δύο αυτές χώρες, οι οποίες με τους Υπουργούς Οικονομικών των υπαγορεύουν το τι δέον γενέσθαι σε πολλές παγκόσμιες εταιρείες. Πράγματι, ο ίδιος ο κόσμος τους πληρώνει φόρο τιμής.

Το πρωί σηκώνεται και πάει στη δουλειά για να κερδίσει τα προς το ζην, χρησιμοποιώντας τα κεφάλαιά του και περνάει τον καιρό του, προσπαθώντας να κερδίσει τα χρήματα, με τα οποία πληρώνει τους τόκους του, για να τους κάνει ακόμη πιο πλούσιους„.

Το 1946 ο Ε. Κ. Knuth έγραφε: „Το προπύργιο της Βρετανικής οικονομικής ολιγαρχίας έχει έναν διαχρονικό και αυτοανακυκλούμενο χαρακτήρα, έναν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και πρόβλεψη καθώς και την ικανότητα του, να επιζεί της υπομονής των αντιπάλων του και να τους σπάζει τα νεύρα.

Οι προσωρινοί πολιτικοί της Ευρώπης και ιδίως της Αγγλίας, που προσπάθησαν να δαμάσουν αυτό το θηρίο, ηττήθηκαν κατά μέτωπο, λόγω και της περιορισμένης θητείας τους.  Στην ανάγκη να δράσουν και να παρουσιάσουν αποτελέσματα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, εξαπατήθηκαν και ξεπεράστηκαν, αντιμετωπίζοντας μόνο δυσαρέσκειες και δυσκολίες, ώσπου στο τέλος αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν, γινόμενοι υπηρέτες και γλύφτες.

Μόνο οι λίγοι που στάθηκαν απέναντί του στην Αγγλία και την Αμερική, δεν είχαν ένα επαίσχυντη τέλος, οι πολλοί όμως, που τους υπηρέτησαν καλά, κερδίσει και καλά“ (Empire of »The City«, σελ. 65). Απόσπασμα από το „Στέμμα“ και την „City“ του Des Griffin, Die Absteiger. Planet der Sklaven? σελ. 60-69:

Η City of London Corporation (Εταιρία City of London) (που πριν από το 2006 μ.Χ. λεγόταν η Εταιρία του Λονδίνου – Corporation of London) είναι η διοικητική αρχή της City του Λονδίνου. Ασκεί έλεγχο μόνο επί της City και όχι επί της ευρύτερης περιοχής του Λονδίνου.

Η εταιρεία αποτελείται από τον Λόρδο Δήμαρχο του Λονδίνου, το Court of Aldermen (Δικαστήριο των δημοτικών συμβούλων ή Συνέλευση των συμβούλων) και του Court of Common Council (Ελεγκτικο Συμβούλιο των Κοινών ή Συμβούλιο του πληθυσμού). Δεν έχει επίσης δικαιοδοσία ελέγχου επί του Middle Temple και Inner Temple, δύο νομικά χωριστούς θύλακες μέσα στην City (http://oimos-athina.blogspot.com/2022/09/blog-post_873.html).

Ποιο κόμμα πιστεύεις ότι μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα τα προβλήματα στην Γερμανία;» μια έρευνα της Forsa που ρωτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου. Το 60 τοις εκατό των συμμετεχόντων είπε κανένας από αυτούς. Η εμπιστοσύνη των Γερμανών στην δημοκρατία μειώνεται ραγδαία, ειδικά στην Ανατολική Γερμανία.

Μια έρευνα που διεξήχθη για τον εκπρόσωπο της Ανατολικής Γερμανίας Carsten Schneider αποκάλυψε ότι μόνο το 39 τοις εκατό των συμμετεχόντων ήταν ικανοποιημένοι με την δημοκρατία στην Γερμανία – κάτω από το 48 τοις εκατό μόλις πριν από δύο χρόνια .

Η δημοκρατία υμνήθηκε ως ο σωτήρας που θα απέτρεπε έναν άλλο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως, τα προβλήματα που αυξάνονται έχουν κάνει τον «σωτήρα» να είναι λιγότερο ελκυστικός και άλλες λύσεις να εμφανίζονται.

Στην Ιταλία, στις 25 Σεπτεμβρίου εξελέγη μια πολιτική συμμαχία που είναι γνωστή για τις διασυνδέσεις της με το παλιό φασιστικό καθεστώς του Μπενίτο Μουσολίνι. Τα αντιδημοκρατικά καθεστώτα αναδύονται στην Ευρώπη. Η Γερμανία αναζητά τον δικό της σωτήρα.

Η Γερμανία έχει μια σύντομη ιστορία με τη δημοκρατία: Εισήχθη περίπου 14 χρόνια πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τώρα ισχύει περίπου 70 χρόνια στην Δυτική Γερμανία και περίπου 30 χρόνια στην Ανατολική Γερμανία.

Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου το 1919 μ.Χ., η μοναρχία της Γερμανίας τελείωσε και ξεκίνησε μια νέα δημοκρατία. Αλλά το Γερμανικό έθνος είχε ζήσει για Αιώνες κάτω από αυταρχικά καθεστώτα, μερικές φορές λάτρευε ακόμη και τον βασιλιά ή τον αυτοκράτορα, έτσι δίσταζε να ασπαστεί την δημοκρατία. Όταν ήρθαν οι κρίσεις, εκατομμύρια αγκάλιασαν έναν δικτάτορα αντί για την επιβεβλημένη δημοκρατία.

Ενώ ένα παρόμοιο σενάριο σήμερα μοιάζει αδιανόητο, η τρέχουσα τάση θα πρέπει να μας απασχολήσει. Οι κρίσεις στην Γερμανία μόλις ξεκινούν. Στις 26 Σεπτεμβρίου, αναφέρθηκε ότι οι αγωγοί Nord Stream είχαν υποστεί δολιοφθορά και ήταν απίθανο να χρησιμοποιηθούν στο εγγύς μέλλον.

Η Γερμανία βρίσκεται σε σοβαρή ενεργειακή κρίση και αντιμετωπίζει έναν καταστροφικό χειμώνα (Η Ρωσία κερδίζει τον ενεργειακό πόλεμο »). Οι τιμές εκτοξεύονται σε επίπεδα που ο μέσος πολίτης δεν θα μπορεί να πληρώσει. Αυτός είναι μόνο ένας παράγοντας που συμβάλλει στην πτώση της εμπιστοσύνης στην δημοκρατία στην Γερμανία.

Οι τρέχουσες συνθήκες στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της προσφυγικής κρίσης και της αναταραχής στη γερμανική πολιτική, παρέχουν πιθανώς μια από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες ποτέ για έναν νέο ηγέτη να έρθει στην εξουσία «με κολακείες».

Η καγκελάριος Μέρκελ βγαίνει και είναι πλέον κουτσό παπί. Αναμένετε ότι οι πολιτικές και κοινωνικές κρίσεις στην Γερμανία και την Ευρώπη, και η δημόσια δυσαρέσκεια και οργή, θα γίνουν ακόμη πιο βαθιά. Σχεδόν 10 τοις εκατό περισσότεροι Ανατολικογερμανοί έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στη δημοκρατία.

Από το 1933 μ.Χ. και μετά, η Γερμανία μετατράπηκε από δημοκρατία σε δικτατορία. Οι Γερμανοί δεν ήθελαν δικτατορία. ήθελαν μια κυβέρνηση που να λειτουργεί. Πολλοί στην Γερμανία σήμερα που θαυμάζουν τα επιτεύγματα του Χίτλερ αναφέρονται στον νόμο και την τάξη και την πρόοδο που έφερε η κυβέρνηση του.

 

Το ψηφιακό ευρώ έρχεται. Η επόμενη φάση στο έργο της Γερμανίας για το ευρώ έχει ξεκινήσει.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανακοίνωσε στις 16 Σεπτεμβρίου τα σχέδιά της να συνεργαστεί με την Amazon και τέσσερις άλλες εταιρείες για να δοκιμάσει πρωτότυπα ψηφιακού ευρώ στην καθημερινή ζωή. Η δύναμη πίσω από αυτή την κίνηση είναι η Γερμανία.

«Η γερμανική κυβέρνηση πιέζει για την εισαγωγή ενός ψηφιακού ευρώ», έγραψε η Handelsblatt στις 18 Σεπτεμβρίου μετά την εξέταση ενός εγγράφου στρατηγικής που συνέταξαν από κοινού η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία και η Ολλανδία.

Η εφημερίδα αναφέρει: «Το ψηφιακό ευρώ θα μπορούσε να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στην ενίσχυση της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην προώθηση της καινοτομίας στον χρηματοπιστωτικό τομέα».

Όμως, όπως έγραψαν η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ ) Κριστίν Λαγκάρντ και το μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου Fabio Panetta τον Ιούλιο, «Το ψηφιακό ευρώ μπορεί να είναι επιτυχημένο μόνο εάν γίνει μέρος της καθημερινής ζωής των Ευρωπαίων».

Για να μπορέσει το ψηφιακό ευρώ να διαδραματίσει διεθνή ρόλο, πρέπει να λειτουργήσει στο σπίτι. Η ΕΚΤ συνεργάζεται με την Amazon, την CaixaBank, τη Worldline, την EPI και την Nexi για να δοκιμάσει το ψηφιακό ευρώ σε διάφορα σενάρια, από τις ηλεκτρονικές αγορές έως την παροχή χρημάτων εκτός σύνδεσης σε έναν φίλο όπως μπορείτε με μετρητά.

«Ο τρόπος που πληρώνουμε γίνεται όλο και πιο ψηφιακός», παρατήρησαν η Λαγκάρντ και η Πανέτα. «Για να διασφαλιστεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα σε αυτήν την ψηφιακή εποχή, είναι σημαντικό να έχουμε όλοι ακόμα εύκολη πρόσβαση στα χρήματα της κεντρικής τράπεζας, που είναι το θεμέλιο του νομίσματός μας. Το ψηφιακό ευρώ μπορεί να το πετύχει».

Τα μετρητά σε κυκλοφορία εκδόθηκαν από κεντρική τράπεζα. Οι εμπορικές τράπεζες είναι ουσιαστικά μεσάζοντες μεταξύ της κεντρικής τράπεζας και των καταναλωτών. Αλλά η ασφάλεια του νομίσματος διασφαλίζεται από την κεντρική τράπεζα.

Τώρα, εκτός από την εκτύπωση χρημάτων, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θέλει να παρέχει και μια ψηφιακή έκδοση μετρητών. Αυτό θα επέτρεπε στους καταναλωτές να ξοδεύουν το νόμισμα ψηφιακά και ακριβώς όπως τα μετρητά, χωρίς τον μεσάζοντα.

Η ΕΚΤ έχει επανειλημμένα υποσχεθεί ότι αυτό δεν σημαίνει το τέλος των μετρητών και της ελευθερίας—αν και μια κίνηση της πένας θα μπορούσε να αντιστρέψει αυτήν την υπόσχεση μόλις εφαρμοστεί το ψηφιακό ευρώ.

Ένα ψηφιακό ευρώ «θα προστάτευε την στρατηγική αυτονομία των ευρωπαϊκών πληρωμών και την νομισματική κυριαρχία, παρέχοντας μια εναλλακτική λύση εάν ενταθούν οι γεωπολιτικές εντάσεις», σχολίασαν οι Λαγκάρντ και Πανέτα.

«Ένα ψηφιακό ευρώ θα βοηθούσε επίσης να αποφευχθεί η κυριαρχία στην αγορά, να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα του συστήματος πληρωμών και να προωθηθεί η καινοτομία στον ιδιωτικό τομέα». Η ΕΕ ισχυρίζεται ότι άλλα ψηφιακά νομίσματα θα μπορούσαν να αποτελέσουν απειλή για την χρήση του ευρώ, αλλά ισχύει και το αντίθετο.

«Παρόλο που η ΕΕ μπορεί να θεωρείται πολύ πίσω από χώρες όπως η Κίνα - η οποία έχει ήδη πολίτες που χρησιμοποιούν cdbc σε πραγματικές δοκιμές - είναι μπροστά από άλλες μεγάλες δικαιοδοσίες όπως οι ΗΠΑ, οι οποίες δεν έχουν αποφασίσει ακόμη εάν είναι εθνικού συμφέροντος». έγραψε το CoinDesk.

Εάν η ψηφιακή έκδοση έχει επιτυχία στην ευρωζώνη, θα μπορούσε σύντομα να παίξει σημαντικό ρόλο διεθνώς. Η Ευρώπη έχει χάσει την εμπιστοσύνη στις ΗΠΑ και το δολάριο της και φοβάται την άνοδο της Κίνας. Η Γερμανία το βλέπει αυτό και επιδιώκει να το αξιοποιήσει.

Το τελευταίο μήνυμα της Γερμανίας προς την ΕΕ είναι ότι ένα ψηφιακό ευρώ είναι απαραίτητο για την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα. Ο εκπρόσωπος για την οικονομική πολιτική της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Markus Ferber, δήλωσε: «Σε περίπτωση αμφιβολίας, θα προτιμούσα να έχω ένα e-ευρώ παρά ένα e-yuan ή ένα e-δολαρίου».

Σκεφτείτε τι έχει φέρει μέχρι τώρα η εισαγωγή του ευρώ. Όταν τα έθνη στην Ευρώπη είχαν τα δικά τους νομίσματα, οι αγορές στο εξωτερικό ήταν επαχθείς για τους ταξιδιώτες και τις διεθνείς εταιρείες, αλλά κάθε έθνος είχε τον έλεγχο των δικών του νομισματικών πολιτικών.

Για παράδειγμα, όταν η Γερμανία πούλησε αυτοκίνητα στην Γαλλία, η Γαλλική κυβέρνηση μπόρεσε να υποτιμήσει το νόμισμά της για να προωθήσει τα δικά της εγχώρια προϊόντα. Ένα ισχυρό Γερμανικό μάρκο έκανε πιο δύσκολο για τη Γερμανία να ανταγωνιστεί.

Η θεσμοθέτηση του ευρώ ωφέλησε πολύ την Γερμανία. «Με το ευρώ έχει τεράστια εμπορικά πλεονάσματα, αλλά το νόμισμά της διορθώθηκε μέσω των εταίρων της στην ευρωζώνη, δίνοντάς της τουλάχιστον —ας πούμε— ώθηση της ανταγωνιστικότητας κατά 20 έως 25%.

Δεν είναι περίεργο που η γερμανική μεταποίηση —και η αυτοκινητοβιομηχανία της— πάνε καλά και γιατί η Γερμανία θα ήθελε να παραμείνει μέρος της ευρωζώνης», εξήγησε το 2010 μ.Χ. ο καθηγητής οικονομικών Ντέιβιντ Μπέιλι.

Η Γερμανία είχε τεράστια κέρδη ενώ άλλες έχασαν. Έτσι αποκτούσε όλο και περισσότερο έλεγχο στην Ε.Ε. Ωστόσο, η νομισματική ένωση της ΕΕ δεν διαθέτει ένα κεντρικό όργανο και μια κοινή κυβέρνηση για να αποφασίσει πώς θα συγκεντρωθούν και θα δαπανηθούν τα χρήματα.

Τα κράτη μέλη δεν ήταν πρόθυμα να παραδώσουν αυτή την εξουσία στην Γερμανία. Ένα ψηφιακό ευρώ από μόνο του δεν θα έλυνε αυτό το πρόβλημα, αλλά μπορεί να γίνουν πρόσθετες μεταρρυθμίσεις μαζί με αυτό—αν τα κράτη μέλη ήταν πρόθυμα να κάνουν αυτό το βήμα. Αυτό θα επέτρεπε στην Ευρώπη να σχηματίσει ένα ενιαίο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Ένα ψηφιακό ευρώ μπορεί να είναι μόνο μία από τις πολλές προετοιμασίες για μία νέα Γερμανική Αυτοκρατορία/Δ’ Ράιχ, αλλά θα μπορούσε να προσφέρει ένα ισχυρό εργαλείο στην Γερμανία για να εδραιώσει την κυριαρχία της στην Ευρώπη και τους πολίτες της.

ΝΕΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ. ΤΙ ΕΙΠΕ ΓΙΑ ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΟΥΚΡΑΝΙΑ.

Ενεργό ρόλο στον πόλεμο στην Ουκρανία επιχειρεί να αποκτήσει ο πάπας Φραγκίσκος. Η νέα του κίνηση αφορά την μεγαλύτερη ανταλλαγή κρατουμένων μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. Ο ποντίφικας υποστήριξε μάλιστα ότι διευκόλυνε προσωπικά την ανταλλαγή 300 αιχμαλώτων μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας.

«Μου έφεραν μια λίστα με περισσότερους από 300 κρατούμενους. Μου ζήτησαν να κάνω κάτι για να γίνει η ανταλλαγή. Τηλεφώνησα αμέσως στον Ρώσο πρεσβευτή για να μάθω εάν κάτι μπορούσε να γίνει, εάν ήταν δυνατόν να επιταχυνθεί η ανταλλαγή αιχμαλώτων», είπε χαρακτηριστικά, Οι δηλώσεις φέρονται να έγιναν στο περιθώριο του Φόρουμ των Θρησκευτικών Ηγετών στο Καζακστάν. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι ο πάπας ευλόγησε την προμήθεια όπλων στην Ουκρανία.

Great Reset, Plan B: Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η περιβαλλοντική καταστροφή και το ρίσκο ενός πυρηνικού ολέθρου στην υπηρεσία της χειραγώγησης

Οι υποστηρικτές του φόβου, φαίνονται ως επί το πλείστον αφοσιωμένοι στη χρήση ενός συνδυασμού πανδημίας, πείνας υπό την βοήθεια του πολέμου και φόβου υπό την απειλή χρήσης πυρηνικών για να συγκεντρώσουν την κυριαρχία τους.

Ότι δεν κατέστη εφικτό να υλοποιηθεί από την πανδημία Covid, (παγκόσμιος έλεγχος) έρχεται να ολοκληρωθεί για τους υποστηρικτές του Great Reset μέσω της ενεργειακής κρίσης που θα διαλύσει πολιτικές και οικονομίες, τις διαταραχές στην εφοδιαστική αλυσίδα, την επιβάρυνση του περιβάλλοντος και την απειλή ενός πυρηνικού πολέμου που θα είναι το άνοιγμα της πόρτας σε μια νέα ζοφερή πραγματικότητα, όπου τα πάντα θα σχεδιαστούν από την αρχή.

Ακαδημαϊκοί στο MIT διακήρυξαν ότι «δεν θα επιστρέψουμε ποτέ στην κανονικότητα» και ότι θα έπρεπε να αποδεχτούμε την απώλεια πολλών από τις ελευθερίες μας για το υπόλοιπο της ζωής μας προκειμένου να καταπολεμήσουμε την εξάπλωση του Covid.

Η ατζέντα του Covid απέτυχε εντελώς αν ο στόχος ήταν να εφαρμοστούν μακροχρόνιοι περιορισμοί σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Οι ελίτ ήθελαν ατελείωτους κύκλους περιορισμών και lockdowns με ψηφιακά διαβατήρια εμβολίων και για την Δύση αλλά δεν το πήραν.

Οι παγκοσμιοποιητές χρειάζονταν σχεδόν 100% εμβολιασμό και δεν τον κατάφεραν, γιατί τα προβλήματα όπως η μυοκαρδίτιδα κράτησαν πίσω τον κόσμο από το να ενδώσει είτε σε έναν πρώτο, είτε σε έναν επόμενο γύρο εμβολιασμών. Πλησίασαν, αλλά εκατομμύρια Αμερικανοί, Καναδοί και Ευρωπαίοι στάθηκαν όρθιοι και το κόστος για να μας αναγκάσουν να συμμορφωθούμε θα έπρεπε να είναι πολύ μεγάλο.

Υπήρχαν άνθρωποι όπως ο Klaus Schwab που διακήρυξαν την έναρξη της «Μεγάλης Επαναφοράς» (Great Reset) και την έναρξη αυτού που στο WEF του Nταβός αποκάλεσαν «4η Βιομηχανική Επανάσταση».

Υπήρξαν επίσης πολλοί πολιτικοί ηγέτες όπως ο Joe Biden που τριγυρνούσαν στην σκηνή των μέσων ενημέρωσης κατηγορώντας τους ιδεολογικούς αντιπάλους (κυρίως τους συντηρητικούς) ότι είναι «εχθροί της δημοκρατίας».

Δημοκρατία και φόβος. Όταν η «Δημοκρατία» συγχέεται με την ιατρική «τυραννία», υλοποιείται από την κυβερνητική συνεργασία με το εταιρικό μονοπώλιο και την διαγραφή των ιδρυτικών αρχών των κρατών... χρειάζεται ενδυνάμωση του φόβου για να επιβληθεί, αλλά δεν είναι δημοκρατία.

Οι ιταλικές εκλογές κατά τις οποίες η Giorgia Meloni κάλεσε για «επιστροφή στην ελευθερία», είναι μόνο ένα μικρό μέρος μιας συνεχιζόμενης τάσης, μιας αφύπνισης στις επικείμενες απειλές που παρουσιάζουν οι παγκοσμιοποιητές που δεν μπορούν να το σταματήσουν.

Η αντι-παγκοσμιοποίηση γίνεται πλέον mainstream, και όπως συμβαίνει, οι άνθρωποι θα αρχίσουν να αναζητούν απαντήσεις. Γιατί οι οικονομικές μας συνθήκες έχουν υποβαθμιστεί τόσο πολύ; Γιατί αντιμετωπίζουμε στασιμοπληθωριστική κρίση;

Γιατί οι τιμές σε όλα συνεχίζουν να ανεβαίνουν; Γιατί χάσαμε σχεδόν όλες τις πολιτικές μας ελευθερίες στο όνομα της καταπολέμησης ενός ιού με ένα μικροσκοπικό 0,23% επίσημο μέσο ποσοστό θνησιμότητας από μόλυνση;Γιατί θεσμοθετούνται άσκοποι έλεγχοι άνθρακα εν μέσω κρίσης της εφοδιαστικής αλυσίδας; Γιατί οι πολιτικοί και οι τράπεζες κάνουν τα πάντα τόσο χειρότερα;

Η αποτυχία και το Plan B. Η δημόσια κατακραυγή για απολογισμό αυξάνεται και τα κεφάλια των παγκοσμιοποιητών είναι αυτά που πρέπει  να «πέσουν». Όλοι οι δρόμοι προς την καταστροφή οδηγούν πίσω σε αυτούς και στις πολιτικές που έχουν επιβάλει στον πληθυσμό.

Φυσικά, όταν «οι εγκληματίες αισθάνονται σαν να τους βάζουν στην γωνία, μερικές φορές βάζουν φωτιές και παίρνουν ομήρους σε μια τελευταία προσπάθεια να παραμείνουν ζωντανοί και να γλιστρήσουν» με τον ίδιο τρόπο και οι ελίτ μεθοδεύουν την απάντησή τους στην κρίση προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους.

Πιστεύω ότι πλησιάζουμε στην  κορύφωση του τρομερού δράματος. Είναι σημαντικό να αποδεχόμαστε τις συνθήκες του πεδίου μάχης ως έχουν και να μην υποτιμάμε τον εχθρό. Η αλήθεια είναι ότι οι παγκοσμιοποιητές έχουν εκτεταμένα μέσα στη διάθεσή τους για να προκαλέσουν τον όλεθρο και έχουν ήδη δρομολογήσει ορισμένες από αυτές τις καταστροφές.

Τι γίνεται τώρα; Έρχεται το Plan B: Ενίσχυση φόβου για χειραγώγηση. Οικονομικά. Η σύγκρουση στην Ουκρανία προκαλεί ελλείψεις πόρων και αδυναμία της εφοδιαστικής αλυσίδας, για να μην αναφέρουμε μια ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη που είναι πλέον μη αναστρέψιμη με το σαμποτάζ των αγωγών του Βορρά και με συνέπειες που ακόμη δεν έχουμε δει.

«Η αλλαγή της προεδρίας της Fed είναι απολύτως άνευ σημασίας όσον αφορά την πολιτική. Έτσι, ο Jerome Powell θα συνεχίσει τις ίδιες ακριβώς πρωτοβουλίες με την Yellen. Τα κίνητρα θα καταργηθούν, τα επιτόκια θα αυξηθούν και ο ισολογισμός θα μειωθεί, αφήνοντας την τεράστια φούσκα της αγοράς που δημιούργησε αρχικά η Fed ευάλωτη στην κατάρρευση.

Οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο φαίνεται να ενεργούν συντονισμένα για να αφαιρέσουν την στήριξη τόνωσης από τις αγορές και να αυξήσουν τα επιτόκια, κόβοντας τις γραμμές προσφοράς εύκολου χρήματος που εδώ και καιρό ήταν δεκανίκι για την ανάπηρη οικονομία μας.”

Η Bank for International Settlement’s, η κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών και το ίδρυμα που συντάσσει πρωτοβουλίες παγκόσμιας πολιτικής για όλες τις άλλες τράπεζες-μέλη, ζήτησαν περισσότερες αυξήσεις επιτοκίων την περασμένη εβδομάδα.

Εκτός από μια μικρή παρέμβαση της Τράπεζας της Αγγλίας, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι παγκοσμιοποιητές θέλουν ένα κραχ και χρησιμοποιούν μηχανικούς όρους αστάθειας. Έστησαν τα ντόμινο και τώρα αποφάσισαν να γκρεμίσουν τα τουβλάκια.

Θα κατηγορήσουν τη Ρωσία, θα κατηγορήσουν την Κίνα, θα κατηγορήσουν τους συντηρητικούς, θα κατηγορήσουν οτιδήποτε και οποιονδήποτε εκτός από τους ίδιους, σε μια προσπάθεια να αποσπάσουν την προσοχή του κοινού μακριά από τις διεθνείς τραπεζικές ενέργειες που δημιούργησαν τις συνθήκες κραχ.

Ότι κι αν συμβεί στην συνέχεια, είναι ζωτικής σημασίας οι άνθρωποι να θυμούνται ποιος πραγματικά το έκανε αυτό και ποιος πρέπει να τιμωρηθεί. Κατά την διάρκεια των επόμενων δύο ετών, οι μεσίτες εξουσίας του κατεστημένου θα επιχειρήσουν να χρησιμοποιήσουν μια οθόνη χάους για να σπείρουν σπόρους φόβου στον πληθυσμό από δύο διαφορετικά πεδία: την κλιματική αλλαγή και τον πυρηνικό όλεθρο.

Θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν αυτόν τον φόβο για να αποκτήσουν ακόμη πιο συγκεντρωτική διακυβέρνηση και να αλλάξουν τα ίδια τα θεμέλια της κοινωνίας μας, ενώ συμπιέζουν ότι έχει απομείνει από τις ελευθερίες μας.

Είναι το μόνο παιχνίδι που τους έχει απομείνει και έχουν το πλέον ακατάλληλο έναυσμα που δεν είχαν τον έλεγχο που ήθελαν από την πανδημία του Covid. Μη ελεύθερες αγορές. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι σημερινοί πλουτοκράτες έχουν ελάχιστο ενδιαφέρον για τις πραγματικά ελεύθερες αγορές….

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, για παράδειγμα, απαιτεί από τις κυβερνήσεις να λάβουν επείγουσα δράση για την καταπολέμηση ή την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, της κυβερνοασφάλειας, της διαδικτυακής παραπληροφόρησης, της τεχνητής νοημοσύνης, του υπερπληθυσμού, της χρήσης ενέργειας από υδρογονάνθρακες, της ιδιοκτησίας αγροκτημάτων, των προμηθειών τροφίμων, της εξάλειψης της ιδιοκτησίας ιδιωτικών οχημάτων και την επιβολή πρωτοκόλλων ελέγχου των πολιτών για την άμυνα έναντι μελλοντικών πανδημιών. Η ρύθμιση των ανθρώπων και των αγορών είναι πλέον ύψιστης σημασίας για όσους διαθέτουν πλούτο και δύναμη.

Η «καθαρή» ενέργεια. Όταν η υπερελίτ επηρεάζει επιτυχώς τους πολιτικούς να θεσπίσουν νόμους που ωφελούν τα προσωπικά τους οικονομικά συμφέροντα —μια διεφθαρμένη πρακτική γνωστή ως «κανονιστική σύλληψη»— διαστρεβλώνει την κανονική δυναμική οποιασδήποτε ελεύθερης αγοράς.

Όταν οι κυβερνήσεις επιβάλλουν ακριβότερες μορφές «καθαρής» ενέργειας σε όλη την αγορά, για παράδειγμα, οι πλούσιες εταιρείες που μπορούν να αντέξουν αυτό το πρόσθετο κόστος αποκομίζουν τα δευτερεύοντα οφέλη από την καταπάτηση του μεριδίου αγοράς που εγκαταλείφθηκε από μικρότερους ανταγωνιστές που δεν μπορούν να επιβιώσουν.

Αυτό είναι από σχέδιο του Great Reset. Ο φόβος ως εργαλείο χειραγώγησης. Οι υποστηρικτές του φόβου, στην πραγματικότητα, φαίνονται ως επί το πλείστον αφοσιωμένοι στη χρήση ενός συνδυασμού πανδημίας, πείνας υπό την βοήθεια του πολέμου και φόβου υπό την απειλή χρήσης πυρηνικών για να συγκεντρώσουν την κυριαρχία τους.

Παρά τους ισχυρισμούς του για το αντίθετο, οι οδηγίες του WEF αντιστρέφουν σκόπιμα τις δυτικές τάσεις προς μεγαλύτερη ανθρώπινη ελευθερία, κοινωνική κινητικότητα και ευρύτερα αποκτήσιμο πλούτο - ή αυτό που, σε μια άλλη εποχή, δικαίως θα είχε θεωρηθεί ως αληθινή, φιλελεύθερη πρόοδος.

Αν και το WEF και άλλοι οργανισμοί ισχυρίζονται ότι «σώζουν τον πλανήτη», οι προσπάθειές τους φαίνονται πρωτίστως ένα άδοξο σχέδιο για τον έλεγχο του πλανήτη. Π.χ. στο θέμα της «καθαρής» ενέργειας, που αποδεικνύεται τελικά, ελεγχόμενη ενέργεια.

Ή στον έλεγχο των πληροφοριών που καθιστά τον έλεγχο στις αγορές πιο διαχειρίσιμο, όσο περισσότερη οικονομική αβεβαιότητα προκύπτει από τη χειραγώγηση της αγοράς, τόσο περισσότερη λογοκρισία θα συνεχίσουμε να βλέπουμε.

Όπου οι ελεύθερες αγορές δέχονται επίθεση, η ελευθερία του λόγου δέχεται επίσης αναπόφευκτα επίθεση. Οι επιμέρους ευλογίες του φιλελευθερισμού δεν αποκόπτονται εύκολα από το πολιτικό σώμα χωρίς αναπόφευκτα να αποδοθεί ο θάνατος του φιλελευθερισμού στο σύνολό του.

Η «κλιματική αλλαγή» ή ο COVID-19 φαίνεται περισσότερο μια εκστρατεία δημοσίων σχέσεων για την παραπλάνηση των μαζών. Φαίνεται πάντα να είναι απλώς μια χρήσιμη δικαιολογία που έχει σχεδιαστεί για να παρασύρει τους Δυτικούς να παραδώσουν σε μια μικρή «ελίτ» εξουσίας και ελέγχου σε όλους τους άλλους.

Χωρίς δικαιώματα. H καινοτομία βρίσκεται στο στόχαστρο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και του Great Reset. Χωρίς θεμελιώδη δικαιώματα ιδιοκτησίας, ισχυρούς κοινωνικούς θεσμούς και ένα αξιόπιστο νομικό σύστημα, οι πιθανοί εφευρέτες έχουν λίγα κίνητρα για να δημιουργήσουν οτιδήποτε νέο.

Οι άνθρωποι που αγωνίζονται απλώς να επιβιώσουν στον κόσμο δεν σπαταλούν χρόνο, εργασία ή πόρους σε έργα που δεν προσφέρουν καμία προοπτική για μελλοντική ανταμοιβή. Οι άνθρωποι που εργάζονται ως υπηρέτες του κράτους υπό κεντρικά ελεγχόμενες οικονομίες δεν έχουν κανένα κίνητρο να καινοτομούν.

Μόνο όταν συνδυάζονται η ιδιωτική ιδιοκτησία και η προσωπική ελευθερία μπορεί να ανθίσει η ανθρώπινη καινοτομία. Η ελευθερία είναι το μυστικό συστατικό της καινοτομίας για αύξηση του πλούτου

Όταν οι οικονομολόγοι εξετάζουν τους αριθμούς του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος για να δουν εάν η οικονομία ενός κράτους ανεβαίνει ή βυθίζεται, ένα μέτρο καινοτομίας γίνεται ποσοτικοποιήσιμο. Ενσωματωμένο σε αυτόν τον αριθμό είναι κάτι που περικλείει την ανθρώπινη εφευρετικότητα, την προσωπική ελευθερία και την ιδιοκτησία.

Με αυτόν τον τρόπο, η οικονομική καινοτομία αντικατοπτρίζει άμεσα την ανθρώπινη κατάσταση σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή. Παρέχει μια μέτρηση της ελευθερίας ενός έθνους. Ο φόβος χρησιμοποιείται επιδέξια ως εργαλείο βασανιστή για να πείσει τους Δυτικούς να εγκαταλείψουν πρόθυμα την δική τους ελευθερία.

Για να πετύχει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στην αποστολή του να ελέγχει όλη την ανθρώπινη δραστηριότητα, πρέπει πρώτα να καταστρέψει την κυριαρχία των κρατών. Γιατί; Επειδή, τα φιλελεύθερα έθνη που ασπάζονται την ελευθερία του λόγου, την ελευθερία σκέψης και την επιχειρηματικότητα στην ελεύθερη αγορά προάγουν την καινοτομία και τον μεγάλο πλούτο.

Οποιοδήποτε κράτος δεν βαρύνεται από τις αγοραπωλησίες του WEF πιθανότατα θα συνεχίσει να ευημερεί, ενώ εκείνοι που είναι δεσμευμένοι στην «Μεγάλη Επαναφορά» πιθανότατα θα συντριβούν. Τα πλούσια ελεύθερα έθνη αποτελούν απειλή για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη του WEF.

Αν πρέπει να ασπαστεί η λογοκρισία για να ελεγχθεί η «αφήγηση», τότε ας είναι. Αν οι πολίτες πρέπει να στερηθούν την ελευθερία μετακίνησης υπό το πρόσχημα της «επείγουσας ανάγκης για την υγεία», δεν είναι μεγάλη υπόθεση.

Εάν πρέπει να κατασχεθούν ιδιωτικοί τραπεζικοί λογαριασμοί για να εκφοβιστούν οι διαδηλωτές, τότε τέτοιες απειλές είναι το τίμημα για την διασφάλιση της συμμόρφωσης. Οι πολιτικοί ηγέτες σήμερα σέρνουν τη Δύση στο παρελθόν.

Αρχικά, οι ατομικές ελευθερίες θα συνεχίσουν να εξαφανίζονται. Μετά, η μεγαλύτερη οικονομική μηχανή όλων, η καινοτομία, θα στερέψει. Τέλος, ο πλούτος θα επιστρέψει αποκλειστικά στα χέρια μιας μικρής μειοψηφίας «άρχουσας τάξης».

Ο πόλεμος, η ενεργειακή κρίση, η περιβαλλοντική επιβάρυνση είναι τα μέσα για το μέλλον που το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ χαιρετίζει ως «πρόοδο», εφαρμόζοντας μια συνταγή που οδηγεί στην ανθρώπινη δουλεία (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/644593/great-reset-plan-b-o-polemos-stin-oukrania-i-perivallontiki-katastrofi-kai-to-risko-enos-pyrinikoy-olethrou-stin-ypiresia-tis-xeiragogisis).

Γερμανία: Αντιμέτωπη με την «τέλεια καταιγίδα» – Κυβερνητικές παλινωδίες, ακρίβεια, ανασφάλεια. Ύφεση, πληθωρισμός – ρεκόρ, απώλεια ευημερίας, περιορισμός αγοραστικής δύναμης, συρρίκνωση της κατανάλωσης, ανασφάλεια, άνοδος της ακροδεξιάς, πυρηνική απειλή, κίνδυνος κοινωνικής αναταραχής, ανομβρία, απειλές υβριδικού πολέμου … με άλλα λόγια, η τέλεια καταιγίδα για την Γερμανία, η οποία παλεύει πλέον από την μία πλευρά με τον χειρότερο εαυτό της και από την άλλη με αυτό που θέλει να είναι στο μέλλον.

Στις αρχές του χρόνου, όλοι προέβλεπαν ότι η γερμανική οικονομία βρισκόταν στην αρχή του τέλους της κρίσης που προκάλεσε η πανδημία. Μιλούσαν για το V της ανάπτυξης και περίμεναν την εκτίναξη. Τα βιβλία παραγγελιών ήταν γεμάτα, οι αλυσίδες τροφοδοσίας εξομαλύνονταν, οι ελλείψεις σε βασικά υλικά περιορίζονταν και η νέα κυβέρνηση είχε έρθει με φόρα για δημόσιες επενδύσεις, πολιτικές για το περιβάλλον και την ψηφιακή μετάβαση και μια νέας εποχής βιομηχανική οικονομία.

Οι πληγές των λοκντάουν ήταν ορατές, αλλά μπορούσαν να κλείσουν σύντομα, με αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα οι Γερμανοί: να εργάζονται με συνέπεια, να ξοδεύουν λελογισμένα, να εμπιστεύονται την ηγεσία τους και να κοιτάζουν μπροστά.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία ωστόσο αποτέλεσε ιστορικό σημείο καμπής για όλους – και για τη γερμανική οικονομία, η οποία είδε μέσα σε λίγες εβδομάδες να καταρρέει το μοντέλο ανάπτυξης που στηριζόταν στη φθηνή (ρωσική) ενέργεια.

Όλος ο σχεδιασμός του κυβερνητικού συνασπισμού για μια τετραετία επιστροφής στην «ευημερία για όλους» τινάχτηκε στον αέρα, ειδικά όταν πλέον κατέστη σαφές ότι η κρίση είχε μακροπρόθεσμα – αν όχι μόνιμα – χαρακτηριστικά.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας φάνηκε ότι η έκβαση της προσπάθειας εξαρτάτο ιδιαίτερα από το τι τολμούν να κάνουν οι πολίτες και από το πόσο παραμένουν πεπεισμένοι ότι λαμβάνονται οι σωστές αποφάσεις που θα τους οδηγήσουν στην άλλη άκρη του τούνελ.

Η Άνγκελα Μέρκελ δεν αντιμετώπισε τέτοιο πρόβλημα – τουλάχιστον όχι στην αρχή της κρίσης. Η κοινωνία εκτίμησε το …αντιεπικοινωνικό της στυλ, τη σοβαρότητα, την ψυχραιμία της και τον σεβασμό που έδειξε στους ειδικούς.

Σήμερα, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, η δυσαρέσκεια για τους χειρισμούς της κυβέρνησης αυξάνεται συνεχώς, παρότι η πλειοψηφία των πολιτών εξακολουθεί να τάσσεται ξεκάθαρα υπέρ της συνέχισης της στήριξης της Ουκρανίας. «Καλύτερα να μαγειρεύω σε τσουκάλι, παρά να χάσουμε την ελευθερία μας», έγραφαν τα πλακάτ των διαδηλωτών στο Βερολίνο.

Η «ελευθερία μας» όμως εξαρτάται προφανώς και από την ενεργειακή ασφάλεια, η οποία για τη Γερμανία αποτελεί …ένδοξο παρελθόν. Λίγο πριν από την δολιοφθορά στους αγωγούς Nord Stream 1 και 2 η Ρωσία είχε ούτως ή άλλως κλείσει την στρόφιγγα του φυσικού αερίου προς την Γερμανία, επιβάλλοντας τη βίαιη προσαρμογή στα νέα δεδομένα.

Η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει ήδη πακέτα συνολικού ύψους 95 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη στήριξη των πολιτών και της οικονομίας, όταν διαπίστωσε ότι δεν αρκούν για να διασφαλίσουν έναν χειμώνα κοινωνικής ηρεμίας. Σε αντίθεση με την Άνγκελα Μέρκελ, στον Όλαφ Σολτς αρέσουν οι βαρύγδουπες, «πιασάρικες» φράσεις, όταν πρόκειται για κρατική οικονομική βοήθεια:

Στην πανδημία μιλούσε για «μπαζούκας» και για το «μεγάλο μπαμ», στην τρέχουσα κρίση υπόσχεται «You’ll never walk alone» και «Whatever is necessary», έπειτα μιλάει για την «ορμητική στήριξη» και τη «γιγαντιαία βοήθεια».

Προχθές οι επικοινωνιολόγοι της καγκελαρίας μάλλον δεν είχαν έμπνευση και έτσι ο κ. Σολτς μίλησε μόνο για …«διπλό μπαμ», ανακοινώνοντας την επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου, μέτρο κόστους 150-200 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Πολλοί σχολιαστές θεωρούν ότι αυτή ήταν η «Whatever it takes» στιγμή του καγκελάριου, παραπέμποντας στη γνωστή φράση του Μάριο Ντράγκι ως επικεφαλής της ΕΚΤ κατά την διάρκεια της κρίσης του ευρώ. Γιατί λοιπόν οι πολίτες παραμένουν δυσαρεστημένοι και ανασφαλείς;

Μια συνέπεια των υψηλών τιμών ενέργειας είναι ο πληθωρισμός και στην Γερμανία έχει πλέον φθάσει το 10% για πρώτη φορά από το 1950 μ.Χ. Το ΑΕΠ εκτιμάται ότι θα συρρικνωθεί κατά 0,4% το ερχόμενο έτος.

«Η απότομη αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου προκάλεσε δραματική αύξηση και του κόστους ενέργειας, οδηγώντας σε μαζική απώλεια αγοραστικής δύναμης συνολικά στην οικονομία», αναφέρεται στο σκεπτικό της περιοδικής έκθεσης των τεσσάρων κορυφαίων οικονομικών ινστιτούτων της Γερμανίας, στην οποία περιλαμβάνεται μάλιστα και «σενάριο κινδύνου» με έλλειψη φυσικού αερίου, ιδιαίτερα κρύο χειμώνα και ελάχιστη εξοικονόμηση.

Σε αυτή την περίπτωση, η οικονομική ύφεση για το 2023 μ.Χ. μπορεί να φθάσει ακόμη και το 7,9% και το ΑΕΠ να συρρικνωθεί κατά 4,2% το 2024 μ.Χ. Κανείς δεν θέλει ούτε να το σκέφτεται. Οι δυσοίωνες οικονομικές προβλέψεις, σε συνδυασμό με την ακρίβεια που είναι ήδη εδώ και με την άγνωστη έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία, προκαλούν ανασφάλεια σε μια κοινωνία που είχε συνηθίσει να ζει με βεβαιότητες.

Τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού συγκρούονται καθημερινά για τα πάντα και δεν καταβάλλουν καν προσπάθεια να το κρύψουν. Ο πράσινος Υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ ανακοίνωσε στις αρχές Σεπτεμβρίου την επιβολή «έκτακτου τέλους φυσικού αερίου» ύψους 4,2 σεντς/kWh, διαφημίζοντας το μέτρο ως «σωτηρία της αγοράς ενέργειας».

Ακολούθησαν αντιδράσεις από κάθε πλευρά, για να φτάσουμε προχθές ο ίδιος να ανακοινώνει το διαμετρικά αντίθετο σχέδιο της επιβολής ανώτατης τιμής στο αέριο. «Διαφορετικό εργαλείο, βελτιωμένο, περιεκτικότερο, ευκολότερο και γρηγορότερο» αυτό το σχέδιο, είπε ο υπουργός, ενώ ο καγκελάριος κήρυξε με ενθουσιασμό το «τέλος της ανησυχίας των καταναλωτών για τους λογαριασμούς!».

Είχε προηγηθεί ο καβγάς Πρασίνων – Φιλελευθέρων (FDP) για την παράταση της λειτουργίας των πυρηνικών σταθμών, οι οποίοι τελικά θα κλείσουν, αφού πρώτα… λειτουργήσουν έως την άνοιξη και τα δημόσια παράπονα του κ. Χάμπεκ για την υπερκόπωση των συνεργατών του, οι οποίοι, όπως είπε, συνεχώς γράφουν και σβήνουν νομοσχέδια…

Οι πολίτες όμως είναι αμφίβολο εάν πλέον παρακολουθούν όλο αυτό που συμβαίνει. Άλλωστε, όπως ανακοίνωσε η ομοσπονδιακή ρυθμιστική αρχή ενέργειας, την περασμένη εβδομάδα, με θερμοκρασίες 4-17 βαθμών, κατανάλωσαν περισσότερο αέριο από ό,τι την αντίστοιχη περίοδο τα προηγούμενα χρόνια, περιφρονώντας επιδεικτικά τις νουθεσίες των πολιτικών περί «πεντάλεπτου ντους».

Η ασυνεννοησία των κυβερνητικών εταίρων, οι παλινωδίες, οι εξαγγελίες που ακυρώνονται πριν καν υλοποιηθούν, δημιουργούν μια εικόνα που είναι δύσκολο, όπως αποδεικνύεται, να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στην κοινωνία.

Στην ίδια κοινωνία, από την οποία ζητείται τώρα πειθαρχία, αυτοσυγκράτηση, εξοικονόμηση και προπάντων… ηρεμία. Διότι είναι (και) ο φόβος κοινωνικής αναταραχής που οδηγεί την κυβέρνηση «να τινάξει την μπάνκα στον αέρα».

Κάθε Δευτέρα, στα ανατολικά κρατίδια διοργανώνονται διαδηλώσεις – κατά της ακρίβειας, κατά των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας – από την ακροδεξιά Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) και από την Αριστερά. Το παράδοξο και αμήχανο ζευγάρι φαίνεται ότι ενώνει το ένστικτο πολιτικής επιβίωσης: και αυτή η κρίση μπορεί να αποτελέσει βάση για συσπείρωση νέων δυνάμεων.

Την ίδια ώρα οι Γερμανοί έχουν ήδη αρχίσει να θυσιάζουν την ευημερία τους. Σύμφωνα με το ινστιτούτο GfK, η καταναλωτική διάθεση περιορίστηκε τον Σεπτέμβριο κατά 22,4 μονάδες, καταγράφοντας την μεγαλύτερη πτώση από τότε που παρακολουθείται για όλη τη Γερμανία, το 1991 μ.Χ.

Η ραγδαία πτώση της όρεξης των Γερμανών να ξοδέψουν χρήματα σε αγορές σχετίζεται άμεσα με τη γενικότερη απαισιοδοξία για το μέλλον. «Έχει πλέον γενικά κλονιστεί η πεποίθηση ότι σε 10-15 χρόνια η Γερμανία θα εξακολουθεί να είναι μια από τις κορυφαίες οικονομίες στον κόσμο», αναφέρει η καθηγήτρια Ρενάτε Κέχερ από το Ινστιτούτο ‘Αλενσμπαχ, αναλύοντας τα αποτελέσματα έρευνάς της.

Οι Γερμανοί προσπαθούν τώρα να μαντέψουν πώς θα είναι οι επόμενοι έξι μήνες και τι θα αφήσουν πίσω τους. Πολιτική, επιχειρήσεις και κοινωνία – και στην Γερμανία – βρίσκονται πια στο σταυροδρόμι που για καιρό είτε απέφευγαν είτε ανέβαλλαν (https://www.onalert.gr/kosmos/germania-antimetopi-me-tin-teleia-kataigida-kyvernitikes-palinodies-akriveia-anasfaleia/482323/).

 

Σοκάρει ομάδα γιατρών: Τα εμβόλια Covid έχουν σκοτώσει πάνω από 20 εκατ. ανθρώπους, εκατομμύρια οι παρενέργειες.

Σοκάρει μελέτη ομάδας γιατρών η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα πως τα εμβόλια Covid έχουν ήδη σκοτώσει 20 εκατομμύρια ανθρώπους και έχουν αφήσει με προβλήματα από τις παρενέργειες περισσότερους από 2,2 δισεκατομμύρια παγκοσμίως!

Τους επόμενους μήνες και χρόνια, αυτοί οι αριθμοί θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο, καθώς οι τα εμβόλια που βασίζονται για την θεραπευτική τους δράση στις πρωτεΐνες αιχμής, βλάπτουν προοδευτικά τους οργανισμούς των «πλήρως εμβολιασμένων», αφήνοντας τους επιρρεπείς όχι μόνο σε κάθε ασθένεια που εμφανίζεται ως αυτοάνοσο νόσημα, αλλά και σε θανατηφόρους θρόμβους όπως η μυοκαρδίτιδα και η περικαρδίτιδα.

Η συγκέντρωση των στοιχείων και το περιθώριο λάθους. Η ομάδα των γιατρών συγκέντρωσε, διαχώρισε στοιχεία από εθνικούς ιατρικούς φορείς και χρησιμοποιώντας μετρήσεις και αλγορίθμους για τον υπολογισμό στατιστικού λάθους κατέληξε στο παραπάνω συμπέρασμα.

Επισημαίνει δε, πως ως διαδικασία, ήταν χρονοβόρα και δύσκολη, καθώς, υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις και ποικίλλει από χώρα σε χώρα ο τρόπος που καταχωρούνται οι νοσηλείες, οι παρενέργειες που εμφανίζουν οι ασθενείς και οι θάνατοι, μετά τα εμβόλια, ακόμη και από δήμο σε δήμο, ενώ υπάρχουν και φορείς που δεν αποκαλύπτουν τα πλήρη στοιχεία, ή δίνουν αποσπασματικές πληροφορίες.

Είναι γνωστό επίσης, αν και όχι επίσημα παραδεκτό πως απλές γρίπες καταχωρήθηκαν ως μολύνσεις Covid, ενώ και θάνατοι αποδόθηκαν ψευδώς στον «ιό», έτσι ώστε αργότερα τα εμβόλια να μπορούν να γίνουν αποδεκτά ως «θεραπεία».

Τα «περιστατικά» Covid αυξήθηκαν εκθετικά μετά την καμπάνια Warp Speed. Το 2020 μ.Χ., πριν από την επίσημη κυκλοφορία των εμβολίων υπό τον Donald Trump, το ετήσιο ποσοστό των «κρουσμάτων» του κορωνοϊού ήταν περίπου 70 εκατομμύρια – και λάβετε υπόψη ότι ο επίσημος ορισμός της «περιπτώσεως» εξακολουθεί να είναι εξίσου ασαφής σήμερα όπως ήταν στο έναρξη της πανδημίας.

Μετά την έναρξη της Επιχείρησης Warp Speed, ο ετήσιος αριθμός των κρουσμάτων covid πενταπλασιάστηκε αγγίζοντας τα 330 εκατομμύρια. Το ετήσιο ποσοστό θνησιμότητας αυξήθηκε επίσης από 1,7 εκατομμύρια πριν την Επιχείρηση Warp Speed, σε 2,9 εκατομμύρια μετά.

Αυτό είναι σημαντικό γιατί δείχνει ότι οι εμβολιασμοί δεν «σώζουν ζωές» όπως υποστηρίζεται ακόμα. Το αντίθετο ισχύει στην πραγματικότητα, καθώς πολλοί περισσότεροι άνθρωποι αρρωσταίνουν και πεθαίνουν στην εποχή των εμβολίων.

Τα ποσοστά των αυξήσεων. «Αντί 95% (ή 91% στις δοκιμές) μείωση των κρουσμάτων και των θανάτων, υπήρξε 370% αύξηση στο ετήσιο ποσοστό κρουσμάτων», γράφει ο Peter Halligan στο Substack του. «Οι ετήσιοι θάνατοι έχουν αυξηθεί κατά 180%».

Ο Halligan εξέτασε δεδομένα στο σύστημα αναφοράς παρενεργειών από τα εμβόλια της κυβέρνησης (VAERS) για να καταλήξει στους αριθμούς 20 εκατομμυρίων νεκρών και 2,2 δισεκατομμυρίων ασθενών με σοβαρές παρενέργειες.

Δεδομένου ότι το VAERS καταγράφει μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό πραγματικών παρενεργειών που σχετίζονται με το εμβόλιο, ο Halligan συνεκτίμησε όλα τα διαθέσιμα δεδομένα και κατέληξε σε στοιχεία πολύ πιο ακριβή από αυτά που δίνει η κυβέρνηση ή η Big Pharma.

Ο Δρ David Martin πιστεύει ότι μέχρι το 2028 μ.Χ., περίπου 700 εκατομμύρια άνθρωποι θα έχουν πεθάνει από τα εμβόλια Covid. Από αυτά, τα 100 εκατομμύρια υπολογίζεται ότι θα είναι εντός των Ηνωμένων Πολιτειών, αφαιρώντας την χώρα από περίπου το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού της (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/644675/sokarei-omada-giatron-ta-emvolia-covid-exoun-skotosei-pano-apo-20-ekat-anthropous-pollaplasios-o-arithmos-oson-ypoferoun-apo-parenergeies).

 

Η Χαμάς προειδοποιεί το Ισραήλ: Μην βεβηλώνετε το Αλ Άκσα. «Οι πύραυλοί μας έχουν ήδη τοποθετηθεί στους εκτοξευτές», απειλεί η τρομοκρατική οργάνωση. "Οι πύραυλοί μας στην Γάζα είναι έτοιμοι για επίθεση ως απάντηση στην βεβήλωση του τζαμιού Al-Aqsa".

Αυτή ήταν η ουσία του πολεμικού μηνύματος που παρέδωσαν οι Παλαιστινιακές τρομοκρατικές οργανώσεις Χαμάς και Ισλαμική Τζιχάντ στο Ισραήλ, μέσω Αιγύπτιων και Καταριανών αξιωματούχων που προσπαθούν να λειτουργήσουν ως μεσάζοντες μεταξύ των δύο πλευρών.

Ανώτερο στέλεχος της Χαμάς ενημέρωσε την εφημερίδα Al-Araby Al-Jadeed (η Νέα Αραβική) ότι η Χαμάς προειδοποιούσε για οποιαδήποτε ζημιά που θα γίνει στο Τέμενος Αλ Άκσα κατά τη διάρκεια των εβραϊκών εορτών κατά τον τρέχοντα μήνα Τισρέι και ότι τόνισαν ότι "η Χαμάς και οι αντιστασιακές οργανώσεις στην Γάζα είναι αποφασισμένες και σταθερές στις θέσεις τους και ξεκαθαρίζουν ότι δεν πρόκειται να συμβιβαστούν με οποιαδήποτε βεβήλωση του Αλ Άκσα σε αντάλλαγμα για οποιαδήποτε μορφή παραχωρήσεων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εφαρμόζονται στην Λωρίδα της Γάζας". Πρόσθεσε ότι "οι εκτοξευτές ρουκετών είναι ήδη εξοπλισμένοι με ρουκέτες".

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας New Arab, η Αίγυπτος ζήτησε από το Ισραήλ να διατηρήσει την ειρήνη στην Ιερουσαλήμ και συγκεκριμένα στο τέμενος Αλ Άκσα, προκειμένου να αποφευχθεί ένα εκτεταμένο ξέσπασμα βίαιων συγκρούσεων στους αραβικούς και ισλαμικούς δρόμους.

Η αιγυπτιακή πηγή πρόσθεσε ότι το Κάιρο εξακολουθεί να πιστεύει ότι είναι δυνατόν να σημειωθεί περαιτέρω πρόοδος σε μια συμφωνία ανταλλαγής κρατουμένων μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς, εάν η ησυχία διατηρηθεί για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα.

Εν τω μεταξύ, Παλαιστινιακές πηγές δήλωσαν ότι η συνάντηση μεταξύ του Ισραηλινού πρωθυπουργού Γιαΐρ Λαπίντ και του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ πριν από μερικές ημέρες αφορούσε, μεταξύ άλλων, τις προσπάθειες προώθησης μιας συμφωνίας ανταλλαγής κρατουμένων με την Χαμάς (http://corfiatiko.blogspot.com/2022/10/blog-post_52.html).

 

Ο Τζο Μπάιντεν καταδίκασε την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι, λέγοντας ότι η ιστορική της εκλογική νίκη απειλεί την δημοκρατία. O ίδιος χρησιμοποίησε τα αποτελέσματα των εκλογών της Ιταλίας ως «προειδοποίηση για το τι θα μπορούσε να συμβεί στις Ηνωμένες Πολιτείες εάν «η πολιτική του έθνους υποκύψει στις αυξανόμενες αυταρχικές παρορμήσεις», όπως είπε.

«Μόλις είδατε τι συνέβη στην Ιταλία σε αυτές τις εκλογές», είπε ο Μπάιντεν. Βλέπετε τι συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Ο λόγος που μπαίνω στον κόπο να το σχολιάσω είναι ότι δεν μπορείς να είσαι αισιόδοξος για αυτό που συμβαίνει».

Τα σχόλια του Μπάιντεν έρχονται εν μέσω του ολοένα και πιο εμπρηστικού τόνου του για δεξιούς πολιτικούς και ψηφοφόρους. Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Μπάιντεν  είπε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ και οι «Ρεπουμπλικάνοι MAGA αντιπροσωπεύουν έναν εξτρεμισμό που απειλεί τα ίδια τα θεμέλια της δημοκρατίας μας».

Η Giorgia Meloni του κόμματος «Brothers of Italy» έγινε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας, συγκεντρώνοντας περίπου το 26% των ψήφων. Στην νικητήρια ομιλία της, η Μελόνι είπε «Η Ιταλία μας επέλεξε».

«Δεν θα προδώσουμε [την χώρα] όπως δεν έχουμε κάνει ποτέ»,  είπε. «Αυτή είναι μια νύχτα περηφάνιας για τους Brothers of Italy, αλλά είναι ένα σημείο εκκίνησης, όχι μια γραμμή τερματισμού» (https://news12.gr/h-niki-tis-meloni-apeilei-ti-dimokrati/).

 

Στα «τάρταρα» η Ευρώπη: Η Ρωσία «παίζει» μέσω Gazprom και Nord Stream - Οι λογαριασμοί ενέργειας βγάζουν στους δρόμους τους πολίτες. Παιχνίδια με την ενέργεια παίζει η Ρωσία την ώρα που η εκτίναξη των τιμών στην ενέργεια αλλά και του κόστους διαβίωσης προκαλεί πονοκέφαλο στην Ευρώπη και φόβο στους πολίτες για τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται.

Χαρακτηριστικό το γεγονός πως η Gazprom κόβει το φυσικό αέριο στην Ιταλία, επικαλούμενη «αδυναμία μεταφοράς του μέσω της Αυστρίας», με την ιταλική Eni να ανακοινώνει πως η κατάσταση αυτή αναμένεται να παραμείνει η ίδια μέχρι τις 4 Οκτωβρίου.

Η Gazprom διέκοψε πλήρως την αποστολή φυσικού αερίου στην Eni από την 1^η Οκτωβρίου. Πάντως, ανοιχτό είναι και το ενδεχόμενο η Ρωσία να «παίζει» και με τον... Nord Stream. Και όλα αυτά ενώ η Γερμανία θα συστήσει κοινή ομάδα με την Δανία και την Σουηδία, προκειμένου να ερευνήσουν τις διαρροές στους αγωγούς Nord Stream.

Ο Γερμανός καγκελάριος, Όλαφ Σολτς, είχε δηλώσει την Παρασκευή, ότι η χώρα του «στηρίζει την κοινή έρευνα» των δύο χωρών για τις υποθαλάσσιες εκρήξεις στις οποίες οφείλονται, όπως σημείωσε, οι διαρροές στους αγωγούς.

Η Φέζερ δήλωσε στην εφημερίδα «Bild am Sonntag» ότι συμφώνησε με τους ομολόγους της, της Δανίας και της Σουηδίας, πως η έρευνα θα πρέπει να πραγματοποιηθεί «από μια κοινή ομάδα στο πλαίσιο των κανόνων της ΕΕ», με τη συμμετοχή μελών από τρίτες χώρες.

«Όλες οι ενδείξεις οδηγούν προς μια πράξη δολιοφθοράς κατά των αγωγών Nord Stream», υπογράμμισε η Γερμανίδα υπουργός. Οι δυνάμεις ασφαλείας παρακολουθούν «με αυξημένη επαγρύπνηση» τις ενεργειακές υποδομές της Γερμανίας, επισήμανε η Φέζερ, αν και πρόσθεσε ότι, «δεν υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με απειλές που να έχουν στόχο γερμανικές υποδομές».

Η Φέζερ είχε δηλώσει, επίσης, στην εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung» ότι η γερμανική αστυνομία πραγματοποιεί περιπολίες στην Βόρεια Θάλασσα και την Βαλτική «με όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις» και σε συνεργασία με τις γειτονικές χώρες μετά τις εκρήξεις στους δύο αγωγούς.

Έκθεση που παρέδωσαν στον ΟΗΕ η Σουηδία και η Δανία ανέφερε ότι «βάσει όλων των διαθέσιμων πληροφοριών, οι εκρήξεις αυτές οφείλονται σε σκόπιμη ενέργεια», χωρίς, ωστόσο, να αναφέρονται σε συγκεκριμένη χώρα.

Πάντως, η διαρροή στον αγωγό Nord Stream 2, που συνδέει την Ρωσία με την Γερμανία σταμάτησε, με την εταιρεία να διαμηνύει ότι είναι τεχνικά δυνατό να αποκατασταθούν οι ζημιές. H ενεργειακή κρίση βγάζει τους Ευρωπαίους στους δρόμους. Την ίδια ώρα, σε όλη την Ευρώπη, οι υψηλές τιμές στην ενέργεια έχουν βγάλει αγανακτισμένους πολίτες στον δρόμο.

Στην Βρετανία, εκατοντάδες πολίτες, πολλοί υποστηρικτές του κινήματος «Δεν Πληρώνω», ξεχύθηκαν στους δρόμους του Λονδίνου και άλλων πόλεων, για να διαμαρτυρηθούν για τους εξωφρενικούς λογαριασμούς ηλεκτρικού και φυσικού αερίου. Πολλοί από αυτούς κρατώντας λογαριασμούς ρεύματος στα χέρια, τους καίνε, διαμαρτυρόμενοι για τις εξωφρενικές τιμές που αναγκάζονται να πληρώσουν.

«Υποστηρίζω απόλυτα οι άνθρωποι να μην πληρώνουν τους λογαριασμούς τους. Όποιος δεν μπορεί να πληρώσει, οι λογαριασμοί του δεν πρόκειται να ανέβουν, λόγω των τιμολογίων ή λόγω της συμφωνίας του ενοικίου» είπε η Μπριόνι Σίμπσον, που κατέβηκε επίσης να διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση.

Στην Γερμανία, χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους του Ντίσελντορφ, διαμαρτυρόμενοι για την εκτίναξη των τιμών στην ενέργεια. «Μπορείτε να δείτε ότι η κυβέρνηση της ομοσπονδιακής πολιτείας κάνει μια λανθασμένη ενεργειακή πολιτική, μια λανθασμένη οικονομική πολιτική. Πρέπει να το αλλάξουμε αυτό» δήλωσε διαδηλώτρια.

Στην Νυρεμβέργη, οι κάτοικοι ετοιμάζονται για έναν πολύ δύσκολο και κρύο χειμώνα, γνωρίζοντας πως δεν θα έχουν τη δυνατότητα να ζεσταθούν όπως άλλες χρονιές. «Πρέπει να προσαρμοστούμε στο γεγονός ότι όλα θα γίνουν πιο ακριβά, όπως όλα τα άλλα, και ακόμα δεν υποθέτω ότι θα παγώσουμε τον χειμώνα. Σίγουρα, ένα γέμισμα πετρελαίου θέρμανσης κοστίζει τουλάχιστον το διπλάσιο ή περισσότερο, και έτσι είναι» υπογράμμισε κάτοικος της περιοχής.

Στην Ιταλία, η επερχόμενη πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι λέει πως προτεραιότητα της κυβέρνησης της θα είναι η ενέργεια, βάζοντας όμως το συμφέρον της χώρας πάνω από όλα: «Δεν σημαίνει να έχουμε αρνητική στάση απέναντι στους άλλους, σημαίνει να έχουμε μια θετική στάση για τον εαυτό μας που ξεκινά… επειδή το κάνουν και οι άλλες χώρες, από την υπεράσπιση των εθνικών τους συμφερόντων και μετά την αναζήτηση λύσεων».

Ειδικότερα, η ακροδεξιά ηγέτης στην ομιλία της στο Μιλάνο, αναφέρθηκε στην ενεργειακή κρίση και στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των Ευρωπαίων Υπουργών Ενέργειας. Η Ιταλία πιέζει για ένα ευρωπαϊκό ανώτατο όριο τιμών στο φυσικό αέριο για να διατηρήσει το κόστος σε χαμηλά επίπεδα, ενώ η Γερμανία απορρίπτει αυτήν την ιδέα.

Αλλά το Βερολίνο ανακοίνωσε ένα πακέτο βοήθειας ύψους 200 δισεκατομμυρίων ευρώ για να βοηθήσει τους Γερμανούς πολίτες και τις επιχειρήσεις με τις τιμές της ενέργειας, μέτρα που άλλες Ευρωπαϊκές χώρες δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά.

«Πιθανώς πολλοί από αυτούς που διαβάζουν τις σημερινές εφημερίδες θα έχουν καταλάβει ότι όταν είπαμε ότι στην Ευρώπη ξεκινάς από τα εθνικά συμφέροντα για να καταλήξεις σε μια κοινή λύση, δεν το είπαμε επειδή ήμασταν λαϊκιστές αλλά επειδή ήμασταν διαυγείς», είπε η Μελόνι.

«Η στάση της Ιταλίας πρέπει να επιστρέψει στην υπεράσπιση των εθνικών της συμφερόντων», είπε. Αυτό «είναι κάτι που θα αλλάξει τους επόμενους μήνες», πρόσθεσε η Μελόνι. «Αυτό δεν σημαίνει αρνητική στάση απέναντι στην Ευρώπη αλλά θετική στάση απέναντι στους εαυτούς μας», είπε η Μελόνι. «Πρέπει να ξεκινήσουμε από τα εθνικά συμφέροντα, γιατί το κάνουν άλλοι» (https://www.ethnos.gr/World/article/226638/statartaraheyrophhrosiapaizeimesogazpromkainordstreamoilogariasmoienergeiasbgazoynstoysdromoystoyspolites).

Σχέδιο Προβοκάτσιας Ζελένσκι Με Έκρηξη Απομίμησης Μιας Πυρηνικής Βόμβας Για Να Σύρει Τις ΗΠΑ Και ΝΑΤΟ ΝΑ Επιτεθούν Με Πυρηνικά Στην Ρωσία!

Με μια απομίμηση πυρηνικής έκρηξης, την οποία ο Ζελένσκι μπορεί εύκολα να οργανώσει. Κατά την διάρκεια ασκήσεων στις ΗΠΑ, και την ΕΣΣΔ, στη δεκαετία του 1960 μ.Χ., οι πυρηνικές εκρήξεις, γινόταν με προσομοίωση πολύ εύκολα, με την έκρηξη αρκετών τόνων βενζίνης! Στην πραγματικότητα, στο Ρωσικό οπλοστάσιο, υπάρχει ένας προσομοιωτής IU-59, ο οποίος δίνει ένα μειωμένο αντίγραφο, ενός πυρηνικού μανιταριού, και χρησιμοποιείται σε ασκήσεις.

Το Κίεβο, φυσικά, έχει αποθέματα βενζίνης, και επιπλέον, μεγάλη ποσότητα ραδιενεργών ουσιών, που παράγονται από τους πυρηνικούς σταθμούς της Ουκρανίας, στην συνέχεια, ανατινάσσονται βαρέλια βενζίνης, και με την βοήθεια TNT, ανατινάζονται δοχεία με ραδιενεργές ουσίες, ως αποτέλεσμα, θα εμφανιστεί ένα μανιτάρι παρόμοιο με μια πυρηνική έκρηξη, και στην συνέχεια, μια ισχυρή ραδιενεργή μόλυνση της περιοχής, αμέσως μετά, ο Ζελένσκι απευθύνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, και την Ευρώπη, με αίτημα να προστατεύσουν την Ουκρανία από την Ρωσική πυρηνική επίθεση (https://www.triklopodia.gr/%cf%83%cf%87%ce%ad%ce%b4%ce%b9%ce%bf-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b2%ce%bf%ce%ba%ce%ac%cf%84%cf%83%ce%b9%ce%b1%cf%82-%ce%b6%ce%b5%ce%bb%ce%ad%ce%bd%cf%83%ce%ba%ce%b9-%ce%bc%ce%b5-%ce%ad%ce%ba%cf%81%ce%b7/)!

 

Προειδοποίηση Petraeus (CIA) προς Ρωσία: Θα σας καταστρέψουμε εάν χρησιμοποιήσετε πυρηνικά όπλα στην Ουκρανία

Σε μια σημαντική παρέμβαση, που αποδεικνύει πως στην Ουκρανία οι Αμερικανοί πραγματοποιούν πόλεμο διά αντιπροσώπων (proxy war), προέβη πρώην ο πρώην διευθυντής της CIA και στρατηγός ε.α. David Petraeus.

Όπως είπε, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα καταστρέψουν τα στρατεύματα και τον εξοπλισμό της Ρωσίας στην Ουκρανία, αλλά και τον στόλο της στην Μαύρη Θάλασσα, αν ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα στην χώρα. Ο Petraeus είπε ότι δεν έχει μιλήσει με τον σύμβουλο εθνικής ασφάλειας Jake Sullivan σε ό,τι αφορά μια πιθανή απάντηση των ΗΠΑ στην πυρηνική κλιμάκωση που υποτίθεται θα επιχειρήσει η Ρωσία.

Ωστόσο, όπως είπε στο ABC News, «απλώς για να σας δώσουμε μια υποθετική απάντηση, θα διαλύσουμε κάθε ρωσική συμβατική δύναμη που μπορούμε να δούμε και να αναγνωρίσουμε στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία, στην Κριμαία και κάθε πλοίο στην Μαύρη Θάλασσα».

Σημειώνεται πως η εν λόγω προειδοποίηση έρχεται λίγες μέρες αφότου ο Putin εξέφρασε την άποψη που πολλοί έχουν ερμηνεύσει ως απειλή κλιμάκωσης μεταξύ Ρωσίας και Δύσης. Ερωτηθείς εάν η χρήση πυρηνικών από τη Ρωσία στην Ουκρανία θα ενέπλεκε την Αμερική και το ΝΑΤΟ στον πόλεμο, ο Petraeus είπε ότι «δεν θα ήταν μια κατάσταση που θα ενεργοποιούσε το Άρθρο 5 της Συμμαχίας, το οποίο απαιτεί συλλογική άμυνα.

Η Ουκρανία δεν είναι μέρος του ΝΑΤΟ – παρ’ όλα αυτά, θα ήταν ενδεδειγμένη μια απάντηση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ». Ο πρώην διευθυντής της CIA επισήμανε ότι η πιθανότητα διάχυσης της ραδιενεργούς ακτινοβολίας σε χώρες του ΝΑΤΟ υπό την ομπρέλα του Άρθρου 5 θα μπορούσε ίσως να ερμηνευθεί ως επίθεση σε ένα μέλος του ΝΑΤΟ. «Ίσως μπορεί να γίνει αυτό», είπε.

«Η άλλη περίπτωση είναι ότι αυτό είναι τόσο φρικτό που πρέπει να υπάρξει απάντηση, δεν μπορεί να μείνει αναπάντητο», υποστήριξε. Στην συνέχεια πρόσθεσε: «Το ξαναλέω, δεν είναι επιθυμητή μια πυρηνική κλιμάκωση. Αλλά πρέπει να περάσει το μήνυμα ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό με κανέναν τρόπο».

Ο γερουσιαστής Marco Rubio, το υψηλόβαθμο Ρεπουμπλικανό μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, είπε στο CNN ότι ο Putin είχε δύο επιλογές: να δημιουργήσει αμυντικές γραμμές ή να αποσυρθεί και να χάσει εδάφη.

Ο Rubio είπε ότι είναι «πιθανό» ότι ο Putin θα μπορούσε να χτυπήσει σημεία όπου εισέρχονται προμήθειες των ΗΠΑ και των συμμάχων στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της Πολωνίας. Ο γερουσιαστής αναγνώρισε την πυρηνική απειλή, αλλά είπε ότι οι περισσότεροι ανησυχούν για «μια ρωσική επίθεση εντός του εδάφους του ΝΑΤΟ, για παράδειγμα, με στόχο το αεροδρόμιο της Πολωνίας ή κάποιο άλλο σημείο διανομής».

«Το ΝΑΤΟ θα πρέπει να απαντήσει σε αυτό», είπε. «Πολλά θα εξαρτηθούν από την φύση της επίθεσης και την κλίμακα και το εύρος της. Σίγουρα, ο κίνδυνος είναι πιθανώς υψηλότερος σήμερα από ό,τι πριν από έναν μήνα» είπε ο Rubio, προβλέποντας ότι η Ρωσία θα μπορούσε να χτυπήσει ένα από αυτά τα υλικοτεχνικά σημεία.

Και αυτό το σημείο υλικοτεχνικής υποστήριξης μπορεί να μην είναι μέσα στην … Ουκρανία. Για μένα, αυτός είναι ο τομέας στον οποίο εστιάζω περισσότερο, γιατί έχει μια τακτική πτυχή» (https://www.triklopodia.gr/%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%af%ce%b7%cf%83%ce%b7-petraeus-cia-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%81%cf%89%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%b8%ce%b1-%cf%83%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b1/).

Ο Ζελένσκι κάλεσε για προληπτικό πυρηνικό χτύπημα του ΝΑΤΟ κατά Ρωσίας. Κρεμλίνο: Ο Ζελένσκι καλεί σ’ έναρξη παγκόσμιου πολέμου! Μεντβέντεφ για Ζελένσκι: ψυχίατροι λοβοτομήστε τον ηλίθιο!!! RT: Θέλει το Τέλος του Κόσμου! Λαβρόφ: Ανισόρροπο τέρας….

Ο Ζελένσκι κάλεσε για προληπτικό πυρηνικό χτύπημα του ΝΑΤΟ κατά Ρωσίας. Κρεμλίνο: Ο Ζελένσκι καλεί σ’ έναρξη παγκόσμιου πολέμου με απρόβλεπτες τερατώδεις συνέπειες! Μεντβέντεφ για Ζελένσκι: ψυχίατροι λοβοτομήστε τον ηλίθιο!!!

Ο Ζελένσκι κάλεσε για προληπτικό πυρηνικό χτύπημα του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας. Ο Ουκρανός ηγέτης είπε ότι το ΝΑΤΟ και ολόκληρη η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να προβλέψουν αυτό το σενάριο εάν η Ρωσία αποφασίσει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα

“Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky κάλεσε το ΝΑΤΟ να εξαπολύσει ένα προληπτικό χτύπημα κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε περίπτωση απειλής από την πλευρά της για χρήση πυρηνικών όπλων.

Το δήλωσε κατά τη διάρκεια μιας βιντεοσκοπημένης συνέντευξης στο Ινστιτούτο Lowy Aυστραλίας.” Οι δηλώσεις του Ζελένσκι είναι ένα κάλεσμα για έναρξη ενός παγκόσμιου πολέμου με απρόβλεπτες τερατώδεις συνέπειες, είπε ο Πεσκόφ!

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky στην ομιλία του κάλεσε τις δυτικές χώρες να εξαπολύσουν προληπτικό πυρηνικό χτύπημα σε ρωσικό έδαφος: «Τι πρέπει να κάνει το ΝΑΤΟ; Να εξαλειφθεί η πιθανότητα η Ρωσία να χρησιμοποιεί πυρηνικά όπλα.

Αλλά αυτό που είναι σημαντικό, απευθύνομαι για άλλη μια φορά στη διεθνή κοινότητα, όπως ήταν πριν από τις 24 Φεβρουαρίου: προληπτικά χτυπήματα, ώστε αυτοί (οι Ρώσοι) να ξέρουν τι θα τους συμβεί αν θέλουν να τα χρησιμοποιήσουν. Και όχι το αντίστροφο – περιμένετε τα πυρηνικά χτυπήματα της Ρωσίας και μετά να πείτε: “Α, αυτό κάνατε, τότε ορίστε η απάντησή μας”.

Το Κρεμλίνο είπε ότι όλες οι χώρες στον κόσμο πρέπει να δώσουν προσοχή στη δήλωση Ζελένσκι για προληπτικό χτύπημα κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι de facto υπεύθυνες για τις δραστηριότητες στο Κίεβο και, κατά συνέπεια, θα πρέπει να λογοδοτήσουν για τις δηλώσεις του Ζελένσκι», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Ρωσικής Προεδρίας Ντμίτρι Πεσκόφ. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι δηλώσεις του Ζελένσκι δεν είναι παρά κάλεσμα για έναρξη παγκόσμιου πολέμου.

Ο Μεντβέντεφ προέτρεψε τους ψυχιάτρους να δουν τον Ζελένσκι μετά τα λόγια του για προληπτικό χτύπημα στην Ρωσία. Ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ σχολίασε την έκκληση του Ζελένσκι προς το ΝΑΤΟ για προληπτικό χτύπημα κατά της Ρωσίας.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως από το “Military Review”, ο αρχηγός του καθεστώτος του Κιέβου, σε μια συνέντευξη με εκπροσώπους ενός από τα ιδρύματα στην Αυστραλία, δήλωσε την ανάγκη να επιβληθούν προληπτικές πυρηνικές επιθέσεις στην Ρωσία.

Σύμφωνα με τον Ζελένσκι, το ΝΑΤΟ δεν πρέπει να περιμένει τις ενέργειες της Ρωσίας, αλλά να ενεργήσει από μόνο του. Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ αντέδρασε πολύ έντονα στο κάλεσμα του Ζελένσκι για τη Βορειοατλαντική Συμμαχία.

Σύμφωνα με τον Μεντβέντεφ, «οι ψυχίατροι θα πρέπει να προλάβουν αυτόν τον ηλίθιο και να τον λοβοτομήσουν. Προκάλεσε περισσότερα προβλήματα στους δικούς του και σε όλους τους άλλους». Δημοσιογράφος RT Semión Sénderov: Ο Ζελένσκι καλεί το ΝΑΤΟ να εξαπολύσει προληπτικό πυρηνικό χτύπημα κατά της Ρωσίας. Με άλλα λόγια, δεν θέλει πλέον λύση, θέλει άμεσα το Τέλος του Κόσμου!

Ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ μετά την έκκληση του Ζελένσκι προς το ΝΑΤΟ για προληπτικό πυρηνικό χτύπημα κατά Ρωσίας: “Η Δύση υποδαυλίζει έναν πυρηνικό πόλεμο, ο ανισόρροπος Ζελένσκι έχει μετατραπεί σε τέρας, τα χέρια του μπορούν να καταστρέψουν τον πλανήτη” (https://dimpenews.com/2022/10/06/%ce%bf-%ce%b6%ce%b5%ce%bb%ce%ad%ce%bd%cf%83%ce%ba%ce%b9-%ce%ba%ce%ac%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%b5-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%bb%ce%b7%cf%80%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%80%cf%85%cf%81%ce%b7/)...

Η Λευκορωσία μπαίνει στον πόλεμο στο πλευρό της Ρωσίας! Η Μόσχα σήμερα κατέστρεψε τις ουκρανικές ενεργειακές υποδομές - Χωρίς ρεύμα και ζεστό νερό Χάρκοβο, Κίεβο και Λβιβ.

Ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν και ο ομόλογος του της Λευκορωσίας Αλεξάντρ Λουκασένκο συμφώνησαν να αναπτύξουν από κοινού στρατιωτικές δυνάμεις στην Ουκρανία, κάτι που σημαίνει ότι η Λευκορωσία εισέρχεται στο πόλεμο στο πλευρό της Ρωσίας και αυτό μόνο άσχημα νέα είναι για τους Ουκρανούς και το ΝΑΤΟ:

Η νέα επίθεση που σχεδιάζεται από τα σύνορα της Λευκορωσίας, δυτικότερα από τον άξονα επίθεσης του περασμένου Φεβρουαρίου, αυτή την φορά θα έχει και τουλάχιστον πέντε Ταξιαρχίες Λευκορώσων μαζί της συνολικής δύναμης 10.000 ανδρών.

Τι δήλωσε ο ηγέτης της χώρας Α.Λουκασένκο: «Σε σχέση με την επιδείνωση στα δυτικά σύνορα του κράτους της Ένωσης (σ.σ. Ρωσίας-Λευκορωσίας), συμφωνήσαμε να αναπτύξουμε μια περιφερειακή στρατιωτική μονάδα της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας. Όλα αυτά σύμφωνα με τα πρωτόκολλα μας.

Εάν το επίπεδο απειλής φτάσει στο σημερινό επίπεδο, όπως είναι τώρα, αρχίζουμε να χρησιμοποιούμε την ισχύ των κρατών της Ένωσης. Πρόκειται καθαρά για αμυντική κίνηση καθώς γίνονται προετοιμασίες επίθεσης στη χώρα μας από νατοϊκά κράτη. Οι ένοπλες δυνάμεις της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας δεν θα το επιτρέψουν αυτό».

Σημειώνεται ότι οι ρωσικές πυραυλικές δυνάμεις σήμερα έπληξαν ενεργειακές υποδομές της Ουκρανίας με αποτέλεσμα ολόκληρες πόλεις πλέον να μην έχουν ούτε ηλεκτρικό ρεύμα ούτε ζεστό νερό. Δεν υπάρχει ζεστό νερό στην πόλη Λβιβ, δυτικά του Κιέβου, μετά τo Ρωσικό χτύπημα, ενώ το Κίεβο έχει υποστεί σημαντικά πλήγματα στην ηλεκτροδότησή του.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα, εκτός του Κιέβου, αντιμετωπίζει την τελευταία ώρα το Χάρκοβο. Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας έχει δεχθεί ένα δεύτερο κύμα πυραύλων που χτύπησαν ως επί το πλείστον κρίσιμες υποδομές (υδροηλεκτρικοί σταθμοί κ.α.).

Ως εκ τούτου ολόκληρη η πόλη έχει μείνει χωρίς ρεύμα και νερό, ενώ σοβαρά προβλήματα παρουσιάζονται και στην κινητή τηλεφωνία. Τα τρένα του προαστιακού με τη σειρά τους τέθηκαν εκτός λειτουργίας.

Εν μέσω των Ρωσικών επιθέσεων στο Κίεβο και σε άλλες μεγάλες πόλεις, ο Ουκρανός Πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι φυγαδεύτηκε επειγόντως σε μυστικό καταφύγιο στην δυτική Ουκρανία, σύμφωνα με ουκρανικά ΜΜΕ.

Μία από τις πυραυλικές επιθέσεις στο Κίεβο συνέβη κοντά στο κτίριο των ουκρανικών δυνάμεων ασφαλείας στην Βλαντιμίρσκαγια! Όπως αναφέρεται το γραφείο του Ζελένσκι βρίσκεται κοντά, κάτι το οποίο τονίζει και ο επικεφαλής του Υπουργείου Εσωτερικών της Ουκρανίας

Οι εκρήξεις στην ουκρανική πρωτεύουσα έρχονται μια ημέρα μετά τη δήλωση Πούτιν περί «τρομοκρατικής ενέργειας» για την ανατίναξη της γέφυρας του Κερτς και γι αυτό ο Ρώσος Πρόεδρος κατηγόρησε ευθέως την ουκρανική SBU (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/i-leykorosia-stelnei-strateymata-stin-oukrania-v-poutin-kai-a-loukasenko-irthan-se-symfonia/).

 

"Μετά το σημερινό θα ακολουθήσουν ισχυρές αεροπορικές επιδρομές με θερμοβαρικές βόμβες κατά της συγκέντρωσης ουκρανικών στρατευμάτων στην κατεύθυνση Χερσώνα-Κριμαίας, ακολουθούμενη από σφοδρή χερσαία επίθεση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στο νοητό τόξο Nikolaev-Odessa-Kirovograd (Kropyvnytsky).

Ταυτόχρονα, μια κοινή ομάδα Ρωσίας-Λευκορωσίας θα σταλεί για να καταλάβει προγεφυρώματα από το βορρά, προκειμένου να κατέβει προς την ακτή της Μαύρης Θάλασσας και να κλείσει την περικύκλωση του Κιέβου και άλλων πόλεων της κεντρικής Ουκρανίας. Υποτίθεται ότι η γραμμή Οδησσός (Υπερδνειστερία) - Βίννιτσα - Ζιτόμιρ θα γίνει τα σύνορα της Νοβοροσίας εντός της Ρωσικής Ομοσπονδίας.""

Εάν οι πληροφορίες ισχύουν πάμε για διάλυση της Ουκρανίας και ενσωμάτωση των 2/3 της χώρας στην Ρωσική ομοσπονδία. Ο χάρτης είναι ενδεικτικός τα σύνορα της Ρωσίας θα είναι ακόμα πιο δυτικά από ότι δείχνει ο χάρτης (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/10/blog-post_953.html).

Αυστρία: 500.000 υπογραφές για διατήρηση των μετρητών μέσω του Συντάγματος. Περισσότεροι από 500.000 Αυστριακοί υπέγραψαν για την Συνταγματική κατοχύρωση του δικαιώματος στα μετρητά και ζητούν την διεξαγωγή δημοψηφίσματος.

Οι κεντρικές τράπεζες πολλών χωρών, μαζί με τους θεσμούς της παγκοσμιοποίησης, πιέζουν για την παγκόσμια μετάβαση σε έναν κόσμο ψηφιακών νομισμάτων και την ουσιαστική κατάργηση των μετρητών. Όμως οι Αυστριακοί αντιστέκονται.

Στην Αυστρία των 8,9 εκατομμυρίων κατοίκων, περισσότεροι από μισό εκατομμύριο υποστηρίζουν το δικαίωμα στα μετρητά και αντιτίθενται στην υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος. Σύμφωνα με την εφημερίδα Austrian Daily Kurier υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος υπέγραψαν 530.938 πολίτες. Για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος στην Αυστρία απαιτούνται 100.000 υπογραφές.

Αντίθετα με πολλές χώρες της Ευρώπης που το πλαστικό χρήμα κυριαρχεί, στην Αυστρία το 50% όλων των συναλλαγών γίνονται με μετρητά. Ο Ευρωπαϊκός μέσος όρος χρήσης των μετρητών είναι μόλις 30%. Οι Γερμανοί είναι και αυτοί αντίθετοι με την κατάργηση των μετρητών, καθώς μόλις 9% αυτών δηλώνουν ότι θα χρησιμοποιούσαν πληρωμές μέσω κινητών τηλεφώνων.

Το θέμα της Συνταγματικής κατοχύρωσης της χρήσης μετρητών στην Αυστρία ξεκίνησε το 2019 μ.Χ. και υποστηρίζεται από το Λαϊκό Κόμμα (OVP). Οι Αυστριακοί και οι Γερμανοί φοβούνται ότι η κατάργηση των μετρητών θα δώσει υπερβολική δύναμη στις κυβερνήσεις και το κράτος, καθιστώντας τα επικίνδυνα για τον λαό.

Οι Γερμανόφωνες χώρες θεωρούν πως η χρήση των μετρητών σχετίζεται και με θέματα ιδιωτικότητας, καθώς η χρήση μετρητών δεν μπορεί να ανιχνευτεί. Οι ψηφιακές συναλλαγές των πολιτών μπορούν να είναι ορατές από τις κυβερνήσεις και κάθε πονηρά ενδιαφερόμενο. Η Σουηδία έχει ήδη θεσπίσει νόμους για την διατήρηση των μετρητών στην κοινωνία.

Οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα υποστηρίζουν το δικαίωμα στη χρήση μετρητών, καθώς άπτεται των ατομικών ελευθεριών και την οικονομικής ασφάλειας. Οι ηλεκτρονικές πληρωμές δεν είναι ασφαλείς, καθώς χιλιάδες πολίτες πέφτουν θύματα απατεώνων καθημερινά παγκοσμίως. Σε μια κοινωνία χωρίς μετρητά, η κάθε κυβέρνηση θα μπορούσε να τιμωρεί με οικονομικό αποκλεισμό όποιον της εναντιώνεται.

Η Σουηδική Υπηρεσία Πολιτικής Ασφάλειας, η οποία αποτελεί τμήμα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, προειδοποίησε με έκθεσή της ότι μια κοινωνία χωρίς μετρητά θα ήταν εξαιρετικά ευάλωτη εάν η χώρα δεχόταν επίθεση ή εκτεθεί σε φυσική καταστροφή. Ο αρθρογράφος επί των οικονομικών και αναλυτής Matthew Lynn έγραψε στην Βρετανική Telegraph το 2015 μ.Χ. ότι το βασικό ζήτημα για τη διατήρηση των μετρητών είναι η ελευθερία που παρέχουν.

«Το πιο σημαντικό είναι ότι τα μετρητά σχετίζονται με την ελευθερία. Υπάρχουν σίγουρα όρια στο μέγεθος του ελέγχου της κοινωνίας που θέλουμε να παραδώσουμε στις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες;

Δεν χρειάζεται να είστε πλήρως έμμισθοι φιλελεύθεροι για να αναρωτηθείτε εάν, σε έναν κόσμο όπου ήδη ανησυχούμε για τον όγκο των δεδομένων που μπορούν να συλλέξουν το Facebook και η Google για εμάς, θέλουμε πραγματικά οι τράπεζες και το κράτος να γνωρίζουν την κάθε λεπτομέρεια πως και που ξοδεύουμε τα χρήματά μας. Είναι εύκολο να παραδώσεις αυτή την ελευθερία, αλλά θα είναι πολύ πιο δύσκολο να την πάρεις πίσω».

Στον αντίποδα, οι θεσμοί που υποστηρίζουν την παγκοσμιοποίηση, όπως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (Π.Ο.Φ.), ασκούν πιέσεις εδώ και καιρό για μια κοινωνία χωρίς μετρητά και έχουν δημοσιεύσει τακτικά άρθρα όπως «Γιατί πρέπει να προσπαθήσουμε να κάνουμε τα μετρητά παλιομοδίτικα», «Τα οφέλη μιας κοινωνίας χωρίς μετρητά» και «Πρέπει να καταργηθούν τα μετρητά;»

Το 2017 μ.Χ. ο οικονομολόγος Joseph Stiglitz ζήτησε την απαγόρευση όλων των χαρτονομισμάτων στις ΗΠΑ, μια θέση που υποστηρίζει το Π.Ο.Φ. Οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο «οδηγούν» τον αγώνα δρόμου για την καθιέρωση ψηφιακών νομισμάτων.

Αν και τα ψηφιακά νομίσματα και το φυσικό νόμισμα αναμένεται να λειτουργούν παράλληλα, πολλές δεξαμενές σκέψης και οικονομολόγοι που υποστηρίζουν την παγκοσμιοποίηση, πιέζουν για την σταδιακή πλήρη κατάργηση των μετρητών, μετά από μια περίοδο προσαρμογής.

Η συζήτηση για τα μετρητά αναμένεται να συνεχιστεί, αλλά η περίπτωση της Αυστρίας μπορεί όχι μόνο να δείξει τις κοινωνικές προκλήσεις της κατάργησης των μετρητών αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χώρες που εγκατέλειψαν το εθνικό τους νόμισμα. Κάποιοι επισημαίνουν ότι επειδή το εθνικό νόμισμα της Αυστρίας είναι το ευρώ, ίσως τεθεί σε κίνδυνο η προσπάθεια για εξασφάλιση πληρωμών με μετρητά.

Με την εγκατάλειψη του εθνικού της νομίσματος, η Αυστρία έχασε σημαντικό έλεγχο στα οικονομικά της. Εάν η ΕΕ επιβάλλει το ψηφιακό νόμισμα, η Αυστρία ίσως καταφέρει να διατηρήσει μια προσωρινή εξαίρεση, αλλά τελικά δεν έχει την εξουσία να απορρίψει την εντολή της ΕΕ, κάτι που ισχύει για όλες τις χώρες που χρησιμοποιούν το ευρώ (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2022/10/500000.html).

"Μετά το σημερινό θα ακολουθήσουν ισχυρές αεροπορικές επιδρομές με θερμοβαρικές βόμβες κατά της συγκέντρωσης ουκρανικών στρατευμάτων στην κατεύθυνση Χερσώνα-Κριμαίας, ακολουθούμενη από σφοδρή χερσαία επίθεση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στο νοητό τόξο Nikolaev-Odessa-Kirovograd (Kropyvnytsky).

Ταυτόχρονα, μια κοινή ομάδα Ρωσίας-Λευκορωσίας θα σταλεί για να καταλάβει προγεφυρώματα από τον Βορρά, προκειμένου να κατέβει προς την ακτή της Μαύρης Θάλασσας και να κλείσει την περικύκλωση του Κιέβου και άλλων πόλεων της κεντρικής Ουκρανίας. Υποτίθεται ότι η γραμμή Οδησσός (Υπερδνειστερία) - Βίννιτσα - Ζιτόμιρ θα γίνει τα σύνορα της Νοβοροσίας εντός της Ρωσικής Ομοσπονδίας.""

Εάν οι πληροφορίες ισχύουν πάμε για διάλυση της Ουκρανίας και ενσωμάτωση των 2/3 της χώρας στην Ρωσική ομοσπονδία. Ο χάρτης είναι ενδεικτικός τα σύνορα της Ρωσίας θα είναι ακόμα πιο δυτικά από ότι δείχνει ο χάρτης (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/10/blog-post_953.html).

Οι βασικοί στόχοι της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, οι Έλληνες εκλεκτοί της και τα μέλη του ΕΛΙΑΜΕΠ

 «Τα μέλη της Λέσχης Bilderberg χτίζουν την εποχή του μετα-εθνικισμού: δεν θα υπάρχουν πλέον χώρες, αλλά μόνο περιοχές της Γης μέσα σε ένα “Παγκοσμιοποιημένο Κόσμο”.

Αυτό σημαίνει: μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, μια παγκόσμια κυβέρνηση και μια παγκόσμια θρησκεία. Για να διασφαλιστεί η επίτευξη των στόχων αυτών, η Bilderberg επικεντρώνεται στον “τεχνολογικό έλεγχο” και στην έλλειψη ευαισθητοποίησης του κοινού» [William Shannon (1927 μ.Χ.-1988 μ.Χ.), Αμερικανός δημοσιογράφος και συντάκτης των New York Times].

Ολοκληρώθηκε στη Δανία, πριν λίγες μέρες, η 62^η συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ που πραγματοποιήθηκε στο πολυτελές ξενοδοχείο Marriott της Κοπεγχάγης από τις 29 Μαΐου έως την 1^η Ιουνίου παρουσία ηχηρών ονομάτων της παγκόσμιας ολιγαρχίας και τοκογλυφίας.

Τα θέματα που βρέθηκαν στο επίκεντρο των συζητήσεων ήταν: το ουκρανικό ζήτημα και η στάση της Ρωσίας, η βιωσιμότητα της οικονομικής ανάπτυξης, το πολιτικό και οικονομικό προφίλ της Κίνας, η οικονομική – στρατηγική συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας, οι εμπορικές συνθήκες και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ειδικά μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών που εμφανίζουν μια ξεκάθαρη ενίσχυση του εθνικισμού και του ευρωσκεπτικισμού), το δημογραφικό και οι οικονομικές του συνέπειες, οι μεγάλες μεταβολές που αφορούν στην απασχόληση, το μέλλον της δημοκρατίας και η παγίδα της «μεσαίας τάξης», η διπλωματία των πυρηνικών και η υπό διαμόρφωση συμφωνία με το Ιράν, κλπ.

Η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ ιδρύθηκε πριν 60 χρόνια, το 1954 μ.Χ., στο ξενοδοχείο «Μπίλντερμπεργκ» κοντά στο Άρνεμ της Ολλανδίας (εξ ου και το όνομα της),όπου ο πρίγκιπας Βερνάρδος της Ολλανδίας συγκάλεσε την πρώτη συνάντηση για «να ενισχύσει την συνεργασία μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ» και «για τη δημιουργία μιας δυνατής και εύρωστης Ευρώπης» λόγω της ανησυχίας που είχε προκληθεί από την αύξηση του αντιαμερικανισμού και την επιρροή της Σοβιετικής Ένωσης στην Δυτική Ευρώπη.

Έκτοτε διοργανώνεται κάθε χρόνο σε μια διαφορετική πόλη της Ευρώπης ή της Βόρειας Αμερικής, κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. Σε κάθε ετήσια συνεδρίαση συμμετέχουν 130 περίπου άτομα, κυρίως από το χώρο της πολιτικής και της οικονομίας.

Ανάμεσα στα μέλη της, τα οποία αποκαλούνται «σκιώδης παγκόσμια κυβέρνηση», «ανώτατοι ιερείς της παγκοσμιοποίησης» κτλ., περιλαμβάνονται πολιτικοί, νυν και πρώην πρόεδροι, πρωθυπουργοί και υπουργοί από διάφορα κράτη, βασιλείς, τραπεζίτες, επιχειρηματίες, πανεπιστημιακοί, κτλ.

Η βρετανική εφημερίδα Τimes περιέγραψε το 1977 μ.Χ. την διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ με τα εξής λόγια: «…μια κλίκα των πλουσιότερων, των οικονομικά και πολιτικά πιο ισχυρών προσωπικοτήτων της Δύσης, που συναντιούνται μυστικά για να σχεδιάσουν τα γεγονότα, τα οποία αργότερα θα παρουσιάσουν ότι συμβαίνουν δήθεν τυχαία…».

Η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ λειτουργεί ως Παγκόσμια Κυβέρνηση, οι αποφάσεις της οποίας επηρεάζουν άμεσα την παγκόσμια πολιτική και οικονομία. Επιπλέον, η Λέσχη προωθεί τις καριέρες των πολιτικών εκείνων που συντάσσονται με τα συμφέροντά της, που δεν είναι άλλα από τα συμφέροντα των πολυεθνικών, των διεθνών τοκογλύφων και των υπέρμαχων της Παγκοσμιοποίησης.

Σε γενικές γραμμές, οι βασικοί στόχοι της Λέσχης Bilderberg είναι οι παρακάτω:

Κατάργηση της εθνικής ταυτότητας και δημιουργία νέων οικουμενικών αξιών που θα εξυπηρετούν μια παγκόσμια κυβέρνηση.

Ένας συγκεντρωτικός έλεγχος του πληθυσμού (με τη συνεχή πλύση εγκεφάλου μέσω των Media (τύπος, τηλεόραση, διαδίκτυο κτλ.), που έχει ως κύριο στόχο να εξαλείψει τα μεσαία κοινωνικά στρώματα, εξαθλιώνοντάς τα και θέτοντάς τα στην υπηρεσία της παγκόσμιας εξουσίας).

Μια κοινωνία με μηδενική ανάπτυξη (π.χ. με την μεταφορά των μεγάλων επιχειρήσεων σε χώρες με φθηνότερη εργασία).

Μια κατάσταση διαρκούς ανισορροπίας. Δημιουργώντας τεχνητές κρίσεις και υποβάλλοντας τους ανθρώπους σε συνεχή καταναγκασμό (από άποψη σωματική, ψυχική και συναισθηματική), τους οδηγούν στην εξαθλίωση, την απογοήτευση, και την απάθεια, ώστε να δέχονται χωρίς αντίσταση τα «προγράμματα σωτηρίας» που τους προσφέρονται από διάφορους διεθνείς οργανισμούς (ΟΗΕ, ΕΕ, ΔΝΤ κτλ.), οι οποίοι υποκριτικά υποστηρίζουν ότι «εργάζονται για το καλό όλων των πολιτών του κόσμου» «για την εξάλειψη της φτώχειας και των ανισοτήτων», κτλ.

Κεντρικός έλεγχος της εκπαίδευσης (π.χ. προσπάθεια αποπροσανατολισμού των νέων μέσω της παραποίησης της εθνικής τους ιστορίας, θρησκείας κτλ., προσπάθεια αποδοχής από τους νέους του «διαφορετικού» (πχ. ομοφυλοφιλία), άσχετα αν αυτό είναι αντίθετο με τους νόμους της φύσης και τον ανθρώπινο προορισμό, κτλ.).

Κεντρικός έλεγχος όλων των εθνικών και διεθνών πολιτικών (π.χ. στην σημερινή Ευρώπη, τα κράτη μέλη χάνουν, μέρα με τη μέρα, την κυρίαρχη εξουσία και ασφυκτιούν από τους κανόνες που τους επιβάλλονται από την ΕΕ).

Η χορήγηση μεγαλύτερης δύναμης στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, ώστε να συμβάλλει στην δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.

Η επέκταση του ΝΑΤΟ. Δεδομένου ότι ο ΟΗΕ θα συνεχίσει να παρεμβαίνει, όλο και περισσότερο, στους πολέμους στη Μέση Ανατολή, την Αφρική και αλλού, το ΝΑΤΟ θα μετατραπεί σε παγκόσμιο στρατό, κάτω από τις εντολές του ΟΗΕ.

Ένα μοναδικό νομικό σύστημα. Το Διεθνές Δικαστήριο θα είναι το μοναδικό νομικό σύστημα στον κόσμο.

Από τον διεθνή χώρο στις συνεδριάσεις της Μπίλντερμπεργκ έχουν συμμετάσχει ο τραπεζίτης Ντέιβιντ Ροκφέλερ, ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον (λίγο καιρό πριν αναλάβει την προεδρία), ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ, ο αδίστακτος σιωνιστής και πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, ο ιδρυτής της Fiat Τζιοβάνι Ανιέλι, ο Αμερικανός διπλωμάτης Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο Βρετανός μεσολαβητής για την Βοσνία Ντέιβιντ Όουεν, η βασίλισσα Βεατρίκη της Ολλανδίας, ο βασιλεύς Φίλιππος του Βελγίου, ο πρίγκιπας Φίλιππος, Δούκας του Εδιμβούργου, ο πρίγκιπας Κάρολος της Ουαλίας, ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος και η σύζυγός του Σοφία της Ισπανίας, η πρωθυπουργός της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, οι πρόεδροι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Σαντέρ και Ρομάνο Πρόντι, οι πρώην πρωθυπουργοί της Ιταλίας Ενρίκο Λέτα, και Μάριο Μόντι, ο πρώην πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Ζοζέ Σόκρατες, ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Τζέιμς Γούλφενσον, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπάι, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Τζορτζ Ρόμπερτσον, ο Τζεφ Μπέζος της Amazon, o Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Μάριο Ντράγκι, και πλήθος άλλων.

Το 1993 μ.Χ., η συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, στο συγκρότημα «Ναυσικά» του Αστέρα της Βουλιαγμένης, όπου υπήρξε πολύ μεγάλη Ελληνική συμμετοχή.

Συγκεκριμένα από Ελληνικής πλευράς συμμετείχαν: οι Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Θόδωρος Πάγκαλος, Στέφανος Μάνος, Μιχάλης Παπακωνσταντίνου από το χώρο της πολιτικής, ο τότε πρόεδρος του ΣΕΒ Στέλιος Αργυρός, ο Πρόεδρος της Τράπεζας Πίστεως Γιάννης Κωστόπουλος, οι εφοπλιστές Γιώργος Λιβανός, Μιχάλης Περατικός, Γιάννης Λύρας, Κώστας Καρράς, Γρηγόρης Χατζηελευθεριάδης, ο βιομήχανος Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος, ο επιχειρηματίας Θεμιστοκλής Βώκος, και ο Θάνος Βερέμης του ΕΛΙΑΜΕΠ.

 

ΛΕΣΧΗ ΜΠΙΛΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ – Η σκιώδης παγκόσμια κυβέρνηση είναι εδώ. Η λίστα των 112 προσκεκλημένων. Τα θέματα πού συζητήθηκαν.

Για τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ έχουν γραφτεί τόσα πολλά που δύσκολα μπορεί να βρει κάποιος πού σταματά η αλήθεια και πού το ψέμα ή ο μύθος. Ο άνθρωπος στον οποίον αποδίδεται η ιδέα της ίδρυσης της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ είναι ο Γιόζεφ Ρέντιγκερ.

Πολωνός εμιγκρέ, ο οποίος είχε μεταξύ άλλων θεωρηθεί μέλος μασονικής στοάς, πράκτορας του Βατικανού, των Βρετανικών μυστικών υπηρεσιών και της κυβέρνησης του Μεξικού, ο Ρέντιγκερ ήταν σίγουρα άνθρωπος με άριστες διασυνδέσεις, τις οποίες ήξερε πώς να εκμεταλλεύεται για να επιτυγχάνει τους σκοπούς του.

Η φήμη πάντως ότι σήκωνε το τηλέφωνο και συνομιλούσε με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ ελέγχεται για την ακρίβεια της…Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Ρέντιγκερ εργάστηκε για λογαριασμό των Βρετανών ως κατάσκοπος. Μετά το 1945 μ.Χ., συγκεκριμένα το 1948 μ.Χ., «έστησε» την Αμερικανική Επιτροπή για την Ενωμένη Ευρώπη (ΑCUΕ).

Πρόεδρος της ήταν ο Γουίλιαμ Ντόνοβαν , επικεφαλής της ΟSS, προκατόχου της Αμερικανικής CΙΑ. Αντιπρόεδρος ήταν ο Αλεν Ντάλες, ο οποίος στην συνέχεια ανέλαβε επικεφαλής της CΙΑ. Το 1948 μ.Χ. ο Ρέντιγκερ συνάντησε τον πρίγκιπα Βερνάρδο της Ολλανδίας και αναζήτησαν τρόπους για να αντιμετωπίσουν τον αντιαμερικανισμό στην Ευρώπη.

Η ιδέα αυτή μετουσιώθηκε σε πράξη. Τον Σεπτέμβριο του 1952 μ.Χ., σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Παρίσι, συναντήθηκε ο πρώτος ευρωπαϊκός πυρήνας της Λέσχης.Δύο χρόνια αργότερα, το 1954 μ.Χ., η πρώτη (επίσημη) συνάντηση με συμμετοχή και Αμερικανών έλαβε χώρα στο ξενοδοχείο Μπίλντερμπεργκ της Ολλανδικής πόλης Οοστερμποϊκ.Από εκεί έμελλε να ονομαστεί Λέσχη Μπίλντερμπεργκ.

Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί, χορηγοί ήταν η κυβέρνηση της Ολλανδίας και η CΙΑ. Η έδρα της Λέσχης βρίσκεται στην ολλανδική πόλη Λάιντεν. Ο πρίγκιπας Βερνάρδος έμεινε Πρόεδρος ως το 1976 μ.Χ.

Τον διαδέχθηκαν ο λόρδος Χόουμ, πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας, ο Γουόλτερ Σιλ, πρώην Πρόεδρος της τότε Δυτικής Γερμανίας, ο λόρδος Ρολ, ο λόρδος Κάρινγκτον, πρώην ΓΓ του ΝΑΤΟ και- πλέον- ο πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ετιέν Νταβινιόν.

Οι συμμετέχοντες δεν ξεπερνούν συνήθως τα 140 άτομα. Το ένα τρίτο αυτών είναι πολιτικοί από την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες (Σοσιαλδημοκράτες και Συντηρητικοί, Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανοί, αντιστοίχως σε ίση εκπροσώπηση), το ένα τρίτο εκπρόσωποι μεγάλων επιχειρήσεων (αυτοκινητοβιομηχανία, αεροπορικές εταιρείες, ασφάλειες και φυσικά τράπεζες) και το υπόλοιπο ένα τρίτο ακαδημαϊκοί, νομπελίστες και γνωστοί δημοσιογράφοι από μέσα ενημέρωσης όπως οι «Financial Τimes», οι «Νew Υork Τimes», η «Εl Ρais» και ο «Εconomist».

Οι συζητήσεις διεξάγονται σε 15 τραπέζια και συμμετέχουν οι πάντες. Οι ομιλητές μιλούν επί συγκεκριμένου θέματος για επτά λεπτά. Οι υπόλοιποι έχουν δικαίωμα να παρέμβουν για να ρωτήσουν, να προσθέσουν ή να κάνουν παρατηρήσεις. Εχουν στη διάθεσή τους ένα λεπτό.

Στο τέλος κάθε συνόδου εκδίδεται ένα μικρό βιβλίο με την περίληψη των θεμάτων που συζητήθηκαν. Ποτέ όμως δεν αναφέρεται ποιος είπε τι. Η «ομερτά» της σιωπής είναι πολύ ισχυρή και οι «διαρροές» απαγορεύονται.

Μόνο το 1999 μ.Χ., όταν εφημερίδες στην Γιουγκοσλαβία είχαν ισχυριστεί ότι οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ αποφασίστηκαν στην σύνοδο της Λέσχης, το περιοδικό των αστέγων του Λονδίνου δημοσίευσε μέρος των πρακτικών βάσει των οποίων μεγάλο μέρος των συμμετασχόντων είχαν εκφράσει σοβαρές αμφιβολίες για την Νατοϊκή επέμβαση.

Η σκιώδης παγκόσμια κυβέρνηση είναι εδώ. ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ την έχουν χαρακτηρίσει«σκιώδη παγκόσμια κυβέρνηση», άλλοι «προθάλαμο ηγετών.

Πρακτικά κρατούνται για τις εργασίες της Λέσχης, μόνο που ποτέ δεν αναφέρεται ποιος είπε τι. Εκδίδονται πάντως σε βιβλίο μετά το πέρας των εργασιών. Οι δημοσιογράφοι που μετέχουν έχουν την υποχρέωση να μη γράψουν τίποτε, να μην αποκαλύψουν τα ονόματα όσων συμμετέχουν και κυρίως να μη χρησιμοποιήσουν τα συμπεράσματα της Λέσχης ως πηγές τους για μελλοντικά δημοσιογραφικά ρεπορτάζ τους. Τα «απαγορεύεται» είναι περισσότερα από τα «επιτρέπεται» και αυτός είναι και ο λόγος που η Λέσχη απέκτησε τη φήμη της «σκιώδους παγκόσμιας κυβέρνησης» ή του «προθαλάμου των ηγετών».

Οι συνεδριάσεις της Λέσχης αποτελούν ένα παγκόσμιο think tank, στο οποίο οι πάντες μπορούν να διατυπώσουν προτάσεις, προβλέψεις, εισηγήσεις, χωρίς να δεσμεύουν κανέναν. Πέρυσι, για παράδειγμα, έγινε παρουσίαση από στελέχη της ΝΑSΑ, καθώς και από Γάλλους και Γερμανούς πανεπιστημιακούς για τα σκοτεινά σημεία του ανθρώπινου εγκεφάλου και πώς αυτά επηρεάζουν την πολιτική, την ηθική και την δράση. Εφέτος αναμένεται να συζητηθεί διεξοδικά το πώς μπορεί να ξεκινήσει αλλά και να αποτραπεί ένας ηλεκτρονικός πόλεμος.

Οι εργασίες αρχίζουν σήμερα το πρωί και οι συμμετέχοντες δεν ξεπερνούν τους 130. Το 1/3 εξ αυτών είναι πολιτικοί από την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες (Σοσιαλδημοκράτες και Συντηρητικοί, Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανοί αντιστοίχως, με ίση εκπροσώπηση), το 1/3 εκπρόσωποι μεγάλων επιχειρήσεων και το υπόλοιπο 1/3 ακαδημαϊκοί, νομπελίστες και γνωστοί δημοσιογράφοι. Οι συζητήσεις διεξάγονται σε 15 τραπέζια και συμμετέχουν οι πάντες. Οι ομιλητές μιλούν επί συγκεκριμένου θέματος για επτά λεπτά. Οι υπόλοιποι έχουν δικαίωμα να παρέμβουν για να ρωτήσουν, να προσθέσουν ή να κάνουν παρατηρήσεις. Έχουν στην διάθεσή τους ένα λεπτό (https://norfid.wordpress.com/2011/06/04/%CE%BB%CE%B5%CF%83%CF%87%CE%B7-%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%BB%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BA-%CE%B7-%CF%83%CE%BA%CE%B9%CF%8E%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C/).

 

Οι τρεις λέσχες της παγκόσμιας τάξης. Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, η λέσχη Μπίλντερμπεργκ και η Τριμερής Επιτροπή. Ποιοι Ελληνες και ξένοι συμμετέχουν στις συναντήσεις που διοργανώνουν τα οικονομικά λόμπι για την πολιτική και την οικονομία.

Τρεις είναι οι κορυφαίες λέσχες στις οποίες συναντώνται οι κορυφαίοι της πολιτικής και της οικονομίας: το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (World Economic forum), που διοργανώνεται αυτές τις ημέρες στο Νταβός, η Λέσχη  Μπίλντερμπεργκ (Bilderberg Club) και η Τριμερής Επιτροπή (Trilateral Commission).

Στα τραπέζια τους τίθενται όλα τα ζητήματα που απασχολούν την παγκόσμια οικονομία και την πολιτική (τα τελευταία χρόνια τη μερίδα του λέοντος καταλαμβάνει η παγκοσμιοποίηση) και αποφασίζονται οι κατευθύνσεις της διεθνούς πολιτικοοικονομικής σκηνής.

Όσοι συμμετέχουν σε αυτές τις συναντήσεις έχουν μια μοναδική ευκαιρία για διεθνείς δημόσιες σχέσεις και δικτύωση. Όσοι βρίσκονται απ’ έξω θεωρούν ότι οι λέσχες αυτές αποτελούν ευκαιρία για να συγκεντρωθούν οι ισχυροί και να αποφασίσουν την τύχη του κόσμου.

Το Φόρουμ του Νταβός.

Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν τεράστιες προσπάθειες να προμηθευθούν μία από τις λευκές προσκλήσεις για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ που διοργανώνεται κάθε χειμώνα στο Νταβός της Ελβετίας.

Επί έξι ημέρες, από την περασμένη Πέμπτη ως την Τρίτη, το μικρό αυτό χιονοδρομικό θέρετρο έχει την τιμή να φιλοξενεί περισσότερους ισχυρούς της πολιτικής και της οικονομίας ανά τετραγωνικό μέτρο από κάθε άλλο μέρος της Γης. Οι συμμετέχοντες στο Φόρουμ ανέρχονται σε 2.000 και πληρώνουν ως και 20.000 δολάρια (περίπου 8 εκατ. δρχ.) για να λάβουν μέρος στις συναντήσεις.

Το 1971 μ.Χ. ο Γερμανοελβετός καθηγητής της Διοίκησης Επιχειρήσεων Κλάους Σβαμπ προσκάλεσε πρώτη φορά μια μικρή ομάδα ευρωπαίων επιχειρηματιών για να συζητήσουν τις προκλήσεις που αντιμετώπιζε η Ευρωπαϊκή οικονομία στην παγκόσμια αγορά.

Σήμερα το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ έχει μετατραπεί από ένα μικρό ευρωπαϊκό συνέδριο σε μια τεράστια παγκόσμια επιχείρηση. Στο διάστημα που μεσολάβησε έχει υποδεχθεί το χιλιοστό μέλος του (το Φόρουμ λειτουργεί με μέλη και προσκεκλημένους), έχει διευκολύνει τη σύναψη συμφωνιών (ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Τουργκούτ Οζάλκατέληξαν σε μια ­ τελικώς ατυχήσασα ­ συμφωνία για τα Ελληνοτουρκικά στο Νταβός το 1988 μ.Χ.) και έχει αμαυρωθεί από σκάνδαλα (ο κ. Σβαμπ κατηγορήθηκε πέρυσι ότι εκμεταλλεύεται το μη κερδοσκοπικό Φόρουμ για να αυξήσει την προσωπική περιουσία του).

Ανάμεσα στους τακτικούς επισκέπτες του Νταβός είναι ο ιδρυτής της Microsoft Μπιλ Γκέιτς, ο χρηματιστής Τζορτζ Σόρος και τελευταίως οι συνήθεις πολέμιοι της παγκοσμιοποίησης που διαδηλώνουν έξω από τους συνεδριακούς χώρους. Από την Ελλάδα τακτικοί θαμώνες του Φόρουμ είναι ο εφοπλιστής Γιώργος Βερνίκος και ο σύμβουλος του υπουργείου Εξωτερικών Αλεξ Ρόντος.

Στο εφετινό Φόρουμ λαμβάνουν μέρος αρχηγοί κρατών, όπως ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Τάμπο Μπέκι και ο παλαιστίνιος πρόεδρος Γιάσερ Αραφάτ, Υπουργοί, όπως ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου και ο Γερμανός ομόλογός του Γιόσκα Φίσερ, εστεμμένοι (λ.χ. Αλβέρτος του Μονακό), επικεφαλής οργανώσεων (λ.χ. ο Κόφι Ανάν του ΟΗΕ) και τραπεζίτες (λ.χ. ο Γκαζί Ερτσέλτης Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας).

Τι κερδίζουν όλοι αυτοί από τη συμμετοχή τους; Το Νταβός τούς προσφέρει την ευκαιρία να ανταλλάξουν απόψεις, να κάνουν δημόσιες σχέσεις και ίσως να κλείσουν κάποια συμφωνία στο περιθώριο του Φόρουμ. Οι τακτικοί θαμώνες ξεχωρίζουν από τα… παπούτσια τους:

Όσοι έχουν συμμετάσχει στο Φόρουμ γνωρίζουν ότι οι σκεπασμένοι με πάγο δρόμοι του Νταβός δεν σηκώνουν τις δερμάτινες σόλες (τουλάχιστον ένας βρετανός βιομήχανος και ένας δημοσιογράφος των «Financial Times» έχουν σπάσει τα άκρα τους διασχίζοντας τους γλιστερούς δρόμους).

Έλληνες που έχουν συμμετάσχει στο Φόρουμ υποστηρίζουν ότι οι «πρωτάρηδες» συμπατριώτες τους ξεχωρίζουν από τις προσπάθειές τους να φωτογραφηθούν δίπλα σε σημαντικότερες από τους ίδιους προσωπικότητες.

Το μυστικοπαθές Μπίλντερμπεργκ.

Είναι το πιο εκλεκτικό και μυστικοπαθές από τα διεθνή πολιτικοοικονομικά κλαμπ. Στις ετήσιες συναντήσεις του, που διοργανώνονται κάθε άνοιξη και διαρκούν δυόμισι ημέρες, λαμβάνουν μέρος μόλις 100 με 120 πολιτικοί και επιχειρηματίες οι οποίοι δεσμεύονται ότι δεν θα συζητήσουν παραέξω ό,τι διαμείβεται εντός των θυρών. Όλη αυτή η μυστικότητα αποσκοπεί στο να ενθαρρύνει τις ανοιχτές και ειλικρινείς συζητήσεις.

Το Μπίλντερμπεργκ πήρε το όνομά του από το ομώνυμο ξενοδοχείο της Ολλανδίας όπου το 1954 μ.Χ. ο πρίγκιπας Βερνάρδος της Ολλανδίας συγκάλεσε την πρώτη συνάντηση για «να ενισχύσει τη συνεργασία μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ» και «την δημιουργία μιας δυνατής και εύρωστης Ευρώπης». Εκτοτε διοργανώνεται κάθε χρόνο σε μια διαφορετική πόλη της Ευρώπης ή των ΗΠΑ υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας (λέγεται ότι οι αίθουσες «χτενίζονται» ακόμη και για κοριούς). Σήμερα Πρόεδρος του Μπίλντερμπεργκ είναι ο υποκόμης Ετιέν Νταβινιόν.

Το Μπίλντερμπεργκ θεωρείται ένα Φόρουμ με αίγλη και επιρροή. Συχνά προσκαλούνται σε αυτό πολλά υποσχόμενες προσωπικότητες της πολιτικής τις οποίες περνούν από «ίντερβιου» οι συμμετέχοντες ­ παράδειγμα ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, ο οποίος είχε προσκληθεί το 1991 μ.Χ., έναν χρόνο προτού εκλεγεί στον Λευκό Οίκο, και ο βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ, ο οποίος είχε συμμετάσχει σε αυτό το 1993 μ.Χ., τέσσερα χρόνια προτού μετακομίσει στη Ντάουνινγκ Στριτ.

Η συνάντηση του 1993 μ.Χ. είχε διοργανωθεί στην Αθήνα στο συγκρότημα «Ναυσικά» του Αστέρα της Βουλιαγμένης. Ο Χένρι Κίσινγκερ, πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και μέλος του Μπίλντερμπεργκ, είχε αρνηθεί να μεταβεί εκφράζοντας αμφιβολίες για την επάρκεια των μέτρων ασφαλείας.

Είχαν συμμετάσχει όμως ο Τζιοβάνι Ανιέλι, ιδρυτής της Fiat και μέλος του Μπίλντερμπεργκ, η βασίλισσα Βεατρίκη της Ολλανδίας, ο Βρετανός μεσολαβητής για την Βοσνία Ντέιβιντ Οουεν, ο τραπεζίτης Ντέιβιντ Ροκφέλερ και περισσότεροι Έλληνες από κάθε άλλη φορά (ο τότε Πρόεδρος του ΣΕΒ Στέλιος Αργυρός, ο πρόεδρος της Τράπεζας Πίστεως Γιάννης Κωστόπουλος, οι εφοπλιστές Γιώργος Λιβανός, Μιχάλης Περατικός και Γιάννης Λύρας, ο Στέφανος Μάνος, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κ.ά.).

Εκπρόσωπος του Μπίλντερμπεργκ στην Ελλάδα είναι ο Γιώργος Δαυίδ της 3Ε. Κατά καιρούς έχουν συμμετάσχει ως προσκεκλημένοι ο Γεράσιμος Αρσένης (1994 μ.Χ.), ο εφοπλιστής Κώστας Καρράς, ο Θεόδωρος Πάγκαλος (1995 μ.Χ.), ο Γιώργος Παπανδρέου (1995 μ.Χ., 1998 μ.Χ., 2000 μ.Χ.), ο Κώστας Καραμανλής (1998 μ.Χ.), ο Γιάννος Κρανιδιώτης (1999 μ.Χ.), ο Πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ Θάνος Βερέμης (1999 μ.Χ.), ο Συνήγορος του Πολίτη Νικηφόρος Διαμαντούρος (2000 μ.Χ.) και ο πρώην Πρόεδρος της Κύπρου Γιώργος Βασιλείου.

Από τον διεθνή χώρο τακτικοί θαμώνες του Μπίλντερμπεργκ είναι ο αμερικανός διπλωμάτης Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι και ο προκάτοχός του Ζακ Σαντέρ, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Τζέιμς Γούλφενσον και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Τζορτζ Ρόμπερτσον.

Το Μπίλντερμπεργκ προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για δικτύωση σε διεθνές επίπεδο. Η μυστικότητα που το περιβάλλει όμως δίνει τροφή σε θεωρίες συνωμοσίας. Τα μέλη του αποκαλούνται «σκιώδης παγκόσμια κυβέρνηση», «προφήτες του καπιταλισμού» και «ανώτατοι ιερείς της παγκοσμιοποίησης».

Παράδειγμα είναι οι ισχυρισμοί που δημοσιεύθηκαν σε γιουγκοσλαβικές εφημερίδες ότι οι νατοϊκοί βομβαρδισμοί του 1999 μ.Χ. είχαν αποφασιστεί στους κύκλους του Μπίλντερμπεργκ. Επειδή τίποτε δεν μένει κρυφό τα πρακτικά της συνάντησης εκείνης της χρονιάς, που διέρρευσαν στην Βρετανική εφημερίδα των άστεγων «The Big Issue»(!), δείχνουν ότι πολλοί από τους συμμετέχοντες είχαν εκφράσει έντονες αμφιβολίες για την νατοϊκή επέμβαση («Το ΝΑΤΟ συμπεριφέρεται ως αποικιοκρατική δύναμη») αλλά και για το ότι το ΝΑΤΟ είχε δώσει στην Ρωσία carte blanche για να βομβαρδίσει την Τσετσενία.

Η Τριμερής Επιτροπή.

Το 1973 μ.Χ. ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ ζήτησε από τον καθηγητή Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκινα διοργανώσει ένα κλαμπ κορυφαίων πολιτικών και επιχειρηματιών από τη Βόρεια Αμερική (ΗΠΑ και Καναδά), την Ευρωπαϊκή Ενωση και την Ιαπωνία για να ενισχύσει την συνεργασία μεταξύ των τριών αυτών πόλων. Έτσι γεννήθηκε η Τριμερής Επιτροπή (Trilateral Commission) της οποίας τα 350 περίπου μέλη και οι προσκεκλημένοι τους συναντώνται κάθε φθινόπωρο εκ περιτροπής στην Αμερική, στην Ευρώπη και στην Ιαπωνία.

Η Τριμερής Επιτροπή περιλαμβάνει τρεις περιφερειακές υποεπιτροπές (αμερικανική, ευρωπαϊκή, ιαπωνική) που συναντώνται χωριστά μία φορά τον χρόνο ­ η ευρωπαϊκή συναντήθηκε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1999 μ.Χ.

Η Ελλάδα άργησε πολύ να συμμετάσχει στην Τριμερή Επιτροπή. Μέλη της από την Ελλάδα είναι ο Στέλιος Αργυρός, πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ και νυν ευρωβουλευτής, και ο Παναγής Βουρλούμης, πρώην στέλεχος της Τράπεζας Πίστεως και νυν ιδιοκτήτης εταιρείας χρηματοοικονομικών υπηρεσιών.

Από τον διεθνή χώρο «τραϊλατεραλιστές» είναι οι πρώην πρόεδροι των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους και Κλίντον, ο νυν αντιπρόεδρος Ντικ Τσένι, ο πρώην επικεφαλής της CIA Τζον Ντόιτς, ο Χόλμπρουκ, ο Κίσινγκερ και ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ Αλαν Γκρίνσπαν.

Η Τριμερής Επιτροπή εκατηγορείτο ότι ανέβαζε κυβερνήσεις, λ.χ. ότι ο Ροκφέλερ και ο Μπρεζίνσκι αποφάσισαν να προωθήσουν τον Τζίμι Κάρτερ στον Λευκό Οίκο το 1976μ.Χ. Σήμερα η επιτροπή θεωρείται ότι βρίσκεται σε παρακμή και ότι την συντηρούν κυρίως οι Ιάπωνες.

Πρόσφατα έκανε ανοίγματα στο Μεξικό και στην Νοτιοανατολική Ασία, ενώ την ανακάλυψαν και οι πολέμιοι της παγκοσμιοποίησης: τον περασμένο Νοέμβριο στο Μιλάνο 500 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από το κτίριο της συνάντησης φωνάζοντας: «Κάτω ο αντικοινωνικός καπιταλισμός» (https://norfid.wordpress.com/2011/11/10/%ce%bf%ce%b9-%cf%84%cf%81%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%bb%ce%ad%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%ac%ce%be%ce%b7%cf%82-%cf%84/).

 

Η Τριμερής Επιτροπή (Trilateral Commission) και η Μπίλντερμπεργκ (Bilderberg), στο τιμόνι Ελλάδας και Ιταλίας.

Τα τελευταία πέντε εικοσιτετράωρα η Ελλάδα και η γειτονική Ιταλία, δύο χώρες με οικονομικά προβλήματα και πολιτικά αδιέξοδα, όλως περιέργως παρακολουθούν τις εξελίξεις να καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα.

Δύο στελέχη της «Τριμερούς Επιτροπής» μιας πανίσχυρης διεθνούς οργάνωσης με παγκόσμια δραστηριότητα από το 1973 μ.Χ., στελεχωμένη από την ελίτ της διεθνούς οικονομίας, με επιχειρηματίες και οικονομολόγους, τραπεζίτες και νομικούς ανώτατου βεληνεκούς, δύο οικονομικοί παράγοντες με καριέρα σε κεντρικές τραπεζικές θέσεις, αναλαμβάνουν το τιμόνι των χωρών τους ως πρωθυπουργοί. Να σημειωθεί ότι και οι δύο δεν έχουν εκλεγεί.

Και οι δύο εμφυτεύονται με την δραστική παρέμβαση των ισχυρών χωρών της Ευρώπης. Ο Λουκάς Παπαδήμος και ο Μάριο Μόντι είναι «σωτήρες», «Μεσσίες» ή απλά υλοποιούν προειλημμένες αποφάσεις συγκεκριμένων κέντρων;

Η ιστορία που ακολουθεί είναι διδακτική. Η συνέντευξη που παραχώρησε στη «zougla.gr» ένα μέλος της «Τριμερούς Επιτροπής» ενώ βρισκόταν σε συνάντηση αυτής της κλειστής οργάνωσης στη Χάγη, είναι από τις σπάνιες που καταγράφονται και που έχουν σχέση με τις δραστηριότητες της «Τριμερούς».

Ένα είναι, ωστόσο, το συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί. Τίποτε δεν είναι τυχαίο σε αυτήν την αλληλουχία γεγονότων που διαμόρφωσαν το τρέχον σκηνικό. Ο κ. Λουκάς Παπαδήμος να ηγείται της ελληνικής κυβέρνησης και ο Μάριο Μόντι να αναλαμβάνει τον σχηματισμό κυβέρνησης στην Ιταλία και όλα αυτά εντός ολίγων ημερών.

Το 1973 μ.Χ., μεσούσης της πρώτης πετρελαϊκής κρίσης, ο ισχυρός άνδρας της αμερικανικής και παγκόσμιας οικονομίας και του πετρελαίου, Ντέϊβιντ Ρόκφελερ, ίδρυσε την λεγόμενη «Τριμερή Επιτροπή».

Η ιδρυτική πράξη λαμβάνει χώρα στο Τόκιο από την 21^η έως και την 23^η Οκτωβρίου. Η πρόταση για την ίδρυση της Τριμερούς κατατέθηκε από τον ισχυρό άνδρα της Αμερικής την προηγούμενη χρονιά, το 1972 μ.Χ., κατά την ετήσια συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντερμπέργκ (Bilderberg) και έγινε αποδεκτή.

Η «γέννεση» της Τριμερούς λαμβάνει χώρα μέσα από τα «σωθικά» της Λέσχης Bilderberg, η οποία τον Οκτώβριο του 1973 μ.Χ. συνεδριάζει στο Τόκιο. Κατά τον Ρόκφέλερ υπήρχε άμεση ανάγκη να ενσωματωθεί και η Ιαπωνία στον σκληρό πυρήνα της Λέσχης η οποία θα συζητούσε και θα αποφάσιζε την πορεία της Οικονομίας και της Πολιτικής σε πλανητικό επίπεδο. Η Λέσχη Bilderberg , δηλαδή η «μήτρα», μέχρι τότε κάλυπτε την ανάγκη αυτή μόνον για την περιοχή της Βορειοατλαντικής κοινότητας, Βόρειος Αμερική – Ευρώπη.

Η πρώτη συνεδρίαση σε πλήρη σύνθεση της Τριμερούς πραγματοποιείται το 1976 μ.Χ. στο Κιότο της Ιαπωνίας. Λίγο πριν από την λήξη του πολέμου του Βιετνάμ και με δεδομένη την επερχόμενη «νέα τάξη πραγμάτων», με την Σοβιετική ένωση να περνά σε ένα νέο στάδιο διεθνούς επιρροής που θα κατέληγε στην εμπλοκή της στην Αγκόλα, την Μοζαμβίκη, το Αφγανιστάν κ.λπ., ο Ροκφέλερ επιχειρεί να προσεγγίσει τη παγκόσμια διακυβέρνηση μέσω ενός μοντέλου «τεχνοκρατικού εξορθολογισμού» παρακάμπτοντας τα θεσπισμένα – συνταγματικά καθιερωμένα κρατικά όργανα και θεσμούς. Στην Τριμερή συμμετέχουν τρία σύνολα. Η Βόρειος Αμερική, η Ευρώπη και η Ιαπωνία (μόνη χώρα από την Ασία). Πρόκειται για τον πρώην «Δυτικό Κόσμο».

Ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ, επικεφαλής του Ομίλου Chase Manhattan επηρεάζεται από έναν άνθρωπο ο οποίος αποκτά σταδιακά σημαντική διεθνή επιρροή. Συγγραφέας του βιβλίου «In between two ages» είναι αυτός που «συνιστά» την υλοποίηση της ιδέας «Τριμερής Επιτροπή».

Ο δημοσιογράφος Bill Moyers γράφει το 1980 μ.Χ.: «David Rockefeller is the most conspicuous representative today of the ruling class, a multinational fraternity of men who shape the global economy and manage the flow of its capital…Private citizen David Rockefeller is accorded privileges of a head of state…He is untouched by customs or passport offices and hardly pauses for traffic lights».

Με απλά λόγια, ο κ. Ροκφέλερ είναι υπεράνω θεσμών, κυβερνήσεων, κρατικών δομών.

Διασφαλίζει την απρόσκοπτη ροή των κεφαλαίων του. Διαμορφώνει την εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομίας.

Πρώτος επικεφαλής της Τριμερούς τοποθετείται ο κ. Ζμπίγκνιου Μπρεζίνκσι, δεξί χέρι του προέδρου Τζίμι Κάρτερ, ισχυρότατος παράγων στην διαμόρφωση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.

Από την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου και μετά, αν όχι ήδη από καιρό, ο προσανατολισμός της Τριμερούς αλλάζει.

Άλλωστε, και ο κόσμος άλλαξε. Στον πυρήνα, ωστόσο, της Τριμερούς παραμένει και ενισχύεται η έννοια της παγκόσμιας διακυβέρνησης μέσω των τεχνοκρατών. Μα τι είναι οι τεχνοκράτες αυτοί ; Πρόκειται για την

Τραπεζική και επιχειρηματική ελίτ που διαμορφώνει οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές,

Ελέγχει και προωθεί την παραγωγή πανεπιστημιακής γνώσης,

Συμμετέχει στον έλεγχο της θρησκευτικής δραστηριότητας με άξονα τον θρησκευτικό «αντιδογματισμό» (αν και το 1983 μ.Χ. ο Ποντίφικας «ευλόγησε» δημόσια μάλιστα τις εργασίες της Τριμερούς) και

Τέλος συμμετέχει στην δυναμική διαμόρφωση πολιτικών συσχετισμών.

Εχθρός των συντηρητικών – θρησκευτικού τύπου δογματισμών, η Τριμερής βασίζει την ισχύ της στο διεθνές τραπεζικό σύστημα, στην χρηματοπιστωτική αγορά και στην δύναμη των καρτέλ των πολυεθνικών.

Η σύνθεση της Τριμερούς αποτελείται από τρία υποσύνολα. Τα 170 μέλη που προέρχονται από την Ευρώπη, 120 από την Βόρειο Αμερική και πάνω από 100 πλέον που προέρχονται από τον χώρο του Ειρηνικού και της Ασίας.

Η ώρα των μελών της Τριμερούς

Ποια πρόσωπα της επικαιρότητας συμμετέχουν στην «Τριμερή»;

Μία πρώτη γεύση θα είναι αρκετή για να εξηγήσει κανείς τις σύνθετες καταστάσεις που βιώνει η Ελλάδα, η Ευρωζώνη και η διεθνής οικονομία. Ας επικεντρωθεί ωστόσο το ενδιαφέρον στα απολύτως «δικά μας».

«Τα πρόσωπα»

Ο Μάριο Μόντι, επιφανής Ιταλός οικονομολόγος, επίτροπος στην Κομισιόν. Είναι ο επικεφαλής (πρόεδρος) του Ευρωπαϊκού Τμήματος της Τριμερούς. Μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της οργάνωσης. Προωθείται ως νέος πρωθυπουργός στην υπό οικονομική κρίση Ιταλία.

Ο Λουκάς Παπαδήμος, μέλος της Τριμερούς. Επεβλήθη ως πρωθυπουργός στην υπό οικονομική κατάρρευση Ελλάδα.

Οι «εκλεκτοί»

Στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας είναι αρκετοί εκείνοι που επέλεξαν, στην συνέχεια διεκδίκησαν και τέλος κατάφεραν, με αντίτιμο βεβαίως την πιστή εφαρμογή του καταστατικού της Τριμερούς, να γίνουν μέλη της οργάνωσης.

Έχουμε λοιπόν: Τον πρώην πρόεδρο της Κύπρου Γ. Βασιλείου. Συμμετέχει στην εκτελεστική επιτροπή της Τριμερούς. Επιχειρηματίας, πρώην κομμουνιστής. Πρώην βασικός συνομιλητής με την Ε.Ε. για την ένταξη της Κύπρου. Βασικός συνομιλητής για την λύση του Κυπριακού (σχέδιο Βασιλείου).

Τον Λουκά Παπαδήμο, ο οποίος από την Τετάρτη 10 Νοεμβρίου είναι και πρωθυπουργός. Τραπεζίτης, καθηγητής στο Χάρβαρντ. Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Πρώην διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος. Συνεργάστηκε με τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Γιώργο Γεννηματά, τον Κώστα Σημίτη. Απόφοιτος Κολλεγίου Αθηνών.

Τον Οδυσσέα Κυριακόπουλο, επιχειρηματία, πρώην Πρόεδρο του ΣΕΒ, απόφοιτο του Κολλεγίου Αθηνών.

Τον Αλέξη Παπαχελά. Διευθυντή της εφημερίδας «Καθημερινή», απόφοιτο του Κολλεγίου Αθηνών.

Τον Παναγιώτη Βουρλούμη. Συμμετέχει στην εκτελεστική επιτροπή της Τριμερούς. Ανώτερο (πρόσφατα) στέλεχος του Ομίλου Rothschild, πρώην πρόεδρος του ΟΤΕ, πρώην στέλεχος της Alpha Bank.

Το 1980 μ.Χ., ένας ακροδεξιός βουλευτής στο αμερικανικό Κογκρέσο, ο Λόρενς Μακντόναλντ, αποφασίζει να αποκαλύψει τις δραστηριότητες της Τριμερούς. Συγγράφει έκθεση και την παραπέμπει στο αμερικανικό Κοινοβούλιο για περαιτέρω έρευνα. Ο Μακντόναλντ αποτελεί τμήμα, αν όχι σημαία, του αντικομμουνισμού. Ωστόσο, εκθέτει τους Ροκφέλερ και καταγγέλλει σχέδιο παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Είναι περίεργο, όμως, πως στην ίδια καταγγελία καταλήγει και ένας γνωστός εκπρόσωπος της κυνηγημένης αμερικανικής Αριστεράς. Ο Νόαμ Τσόμσκι, ο καθηγητής συγκριτικής γλωσσολογίας, με τον αιχμηρό λόγο και τη σαφή προοδευτική του στάση καταγγέλλει με τη σειρά του τους σκοπούς της Τριμερούς.

Το 1983 μ.Χ. ο Μακντόναλντ σκοτώνεται πάνω από τη Σαχαλίνη. Ήταν επιβάτης της μοιραίας πτήσης KAL 007, του κορεατικού Τζάμπο που κατέρριψαν οι Σοβιετικοί. Το τι επακολούθησε είναι γνωστό. Αργότερα εκδίδεται ένα σύγγραμμα με τίτλο «No Apologies» του Coldwater, στο οποίο συγκεντρώνεται όλες οι κριτικές και γενικότερα οι προσεγγίσεις γύρω από την «Τριμερή Επιτροπή».

Από τότε μέχρι σήμερα, στην οργάνωση των Ροκφέλερ εισήλθαν η Ολμπράιτ (Υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α.), ο περίφημος υπουργός Εξωτερικών της Ε.Ε. Χαβιέ Σολάνα, ο Τζών Νεγροπόντε πρώην υπεύθυνος Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας των ΗΠΑ, πρέσβης, υφυπουργός κ.α ή ο λουξεμβουργιανός Σαντέρ, πρώην πρωθυπουργός και ανώτατος αξιωματούχος της ΕΕ, ο πρωθυπουργός της Σουηδίας Μπίλντ κλπ.

Συμμετέχει επίσης ένα μεγάλος μέρος της πανεπιστημιακής επιστημονικής ελίτ των Η.Π.Α., της Ευρώπης και της Ιαπωνίας αλλά και άλλων πλέον χωρών από την Ινδονησία έως την Τουρκία. Συμμετέχουν εξέχοντες νομικοί και επιφανή στελέχη της διεθνούς τραπεζικής κοινότητας.

Μέλος και πρώην διοικητής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ Άλαν Γκρίνσπαν ,ο Χένρυ Κίσσινγκερ, γνωστοί πολιτικοί Ευρωπαϊκών χωρών, ανώτερα στελέχη πολυεθνικών και πετρελαϊκών εταιρειών και… , αυτό αν είναι εξέλιξη, κυβερνητικά, τραπεζικά και επιστημονικά στελέχη από τις πρώην Ανατολικές χώρες διότι ο κόσμος όντως άλλαξε άρδην.

Ο κατάλογος είναι μακρύς. Το συμπέρασμα βραχύτατο. Η Τριμερής αποτελεί την παγκόσμια δεξαμενή στελεχών για την επάνδρωση ομάδων κρούσης και ειδικών αναγκών (Μόντι και Παπαδήμος), στελέχωση τραπεζικών ομίλων, στελέχωση των κέντρων πολιτικής επικοινωνίας, τη διαμόρφωση εσωτερικών και ευρύτερων συσχετισμών παγκοσμίως.

Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Η «Μήτρα».

Η περίφημη και επίκεντρο ενδιαφέροντος, συνομωσιολογικού ή πολιτικού περιεχομένου, Λέσχη, πρωτοσυνεδρίασε το 1954 μ.Χ. στην τοποθεσία Μπίλντεμπεργκ (κοντά στο Άρνεμ), στην Ολλανδία. Ήταν αποτέλεσμα πρωτοβουλιών ευρωπαίων συντηρητικών και υπερσυντηρητικών πολιτικών της εποχής οι οποίοι ανησύχησαν σφόδρα για την κλιμάκωση του αντιαμερικανισμού στην Ευρώπη και αποφάσισαν να συζητηθεί το ζήτημα προκειμένου να ανατραπεί το αντιαμερικανικό κλίμα.

Με αναμφισβήτητο ψυχροπολεμικό χαρακτήρα , καθιερώθηκε έκτοτε ως ετήσια συνάντηση υψίστης σημασίας με προσκεκλημένους αποκλειστικά από την Αμερική και την Ευρώπη και εξελίχθηκε σε Forum διαμόρφωσης πολιτικής και οικονομικής τακτικής και επιλογής μακροπρόθεσμων στρατηγικών.

Η «Λέσχη» κλειστή και εξαιρετικά «ολιγομίλητη» συγκεντρώνει από τότε την επιχειρηματική, τραπεζική και πολιτική αφρόκρεμα των ΗΠΑ κυρίως και της Ευρώπης, με προτεινόμενες και ελεγχόμενες πάντα προσκλήσεις σε ..τρίτα πρόσωπα τα οποία στην συνέχεια ανάλογα με τις θέσεις που κατέχουν ενσωματώνονται στον κύριο κορμό της Λέσχης. Η Βορειοατλαντική πολιτική και επιχειρηματική ελίτ καθώς και επιλεγμένοι επιστήμονες, δημοσιογράφοι ακόμη και διανοούμενοι , προσκαλούνται να εκθέσουν απόψεις και γνώμες.

Προφανώς οι συναντήσεις αυτές καταλήγουν στην υιοθέτηση συμπερασμάτων. Τα συμπεράσματα αυτά προωθούνται προς υλοποίηση αν και εφόσον κριθούν εφαρμόσιμα. Η υιοθέτηση συμπερασμάτων μπορεί να είναι βραχυπροθέσμου (Γιουγκοσλαβία επί παραδείγματι), μεσοπροθέσμου (χρηματοπιστωτική κρίση) ή μακροπροθέσμου χαρακτήρα (σχέσεις Δύσης – Κίνας ή ένταξη ή όχι της Ρωσίας σε δυτικούς μηχανισμούς κ.α.).

Η λέσχη προηγήθηκε χρονικά της «Τριμερούς». Ο ιδρυτής της «Τριμερούς» Ντέιβιντ Ρόκφελερ ανεδείχθη στην πορεία ως θεσμικός σύμβουλος της Λέσχης. Ενεργά μέλη της «Τριμερούς» προσκαλούνται περιοδικά ή σταθερά στις συναντήσεις της Λέσχης.

Επί της ουσίας πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία. Αυτήν την περίοδο μέλος της «Διοικούσας» της Λέσχης είναι ο κ. Τσούκαλης, καθηγητής και πρόεδρος του ELIAMEP. Μόνιμο μέλος στον σκληρό πυρήνα είναι ο επιχειρηματίας κ. Γιώργος Δαυίδ.

Στις ετήσιες συναντήσεις προσκαλούνται πρωθυπουργοί, υπουργοί και πολιτικά στελέχη χωρίς κατ’ ανάγκη να είναι μέλη της «Τριμερούς» ή της Λέσχης. (Ακόμη και ο ….Γιώργος Αλογοσκούφης έχει προσκληθεί επί παραδείγματι).

Επί πολλά χρόνια ο καθηγητής ιστορίας κ. Καρράς στην Αγγλία (της γνωστής οικογενείας) ήταν μόνιμο ανώτερο στέλεχος της Λέσχης με ενεργή δράση στην διαμόρφωση συνεργατικών – συναινετικών πολιτικών στα Βαλκάνια (βλέπε Σκόπια, Ελληνοτουρκικά, διαβαλκανικά, Νοτιοανατολική Ευρώπη – πρώην Ανατολικό Μπλοκ κλπ).

Υπήρξαν και πιο συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την διαμόρφωση κλίματος «Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» στα Βαλκάνια μετά την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου, την σύσταση Ινστιτούτου Βαλκανικών και Ευρωασιατικών μελετών, (Καύκασος, Μέση Ανατολή, Εγγύς Ανατολή, Αραβία, Ισραήλ) με έδρα την Θεσσαλονίκη και με την ανάμιξη ισχυρών παραγόντων (Μπραδήμας επί παραδείγματι κλπ.).

Τι είναι η “Trilateral Commission”

Η Τριμερής αποτελεί την κατάληξη της φιλοσοφίας της αποδυνάμωσης του κράτους. Δεν πρόκειται για κάποια αντιεξουσιαστική βεβαίως προσέγγιση αλλά για την βεβαιότητα ότι οι ηγεσίες των εταιρειών είναι σε θέση να διεκπεραιώσουν και να διαχειριστούν τα «τρέχοντα» μεταξύ των οποίων και τις κοινωνίες, αποτελεσματικότερα και άρα φθηνότερα και κυρίως χωρίς περιορισμούς.

Ήταν η περίοδος όπου τα κράτη και το πολιτικό προσωπικό πρόβαλαν , ακόμη, εμπόδια στην άνευ όρων και ορίων επέκταση της ισχύος των ιδιωτικών συμφερόντων των εταιρειών ,πολυεθνικών ομίλων και τραπεζών.

Ο ιδρυτής της Τριμερούς Ντέιβιντ Ρόκφελερ ήταν σαφής « πρέπει να μειωθεί ο ρόλος της κυβέρνησης. Κάποιος πρέπει να αναλάβει αυτά που έκανε η κυβέρνηση και οι εταιρείες φαίνονται να είναι οι οντότητες που είναι πιο λογικό να το κάνουν αυτό».

Στην πορεία απεδείχθη πώς οι κυβερνήσεις και η Πολιτική απώλεσε βαθμηδόν τις εξουσίες που είχε. Η κυριαρχία του τραπεζικού τομέα , η γιγαντιαία ανάπτυξη του παρατραπεζικού τομέα με τους οίκους αξιολόγησης να αποκτούν εξουσίες επιβολής των πορισμάτων τους και διαμόρφωσης σύμφωνα με αυτά των αγορών και παράλληλα η επέκταση πέραν κάθε ορίου της τοξικότητας των τραπεζικών και παρατραπεζικών προϊόντων, η θεσμοποίηση της επέλασης των κερδοσκόπων δηλαδή, όλα τα παραπάνω και καθένα ξεχωριστά, συνετέλεσαν στην οικοδόμηση του σημερινού χρηματοπιστωτικού τοπίου.

Είναι εντυπωσιακό πώς θεωρητικοί όπως ο Χάντιγκτον, ο οποίος αργότερα ασχολήθηκε με το άκρως συντηρητικό αλλά και απειλητικό « Σύγκρουση Πολιτισμών» ,το άγιο δισκοπότηρο της κυριαρχία των Μπους και των ευαγγελιστών προτεσταντών στην αμερικανική πολιτική σκηνή, κατ αρχήν αποτέλεσαν την θεωρητική αιχμή του δόρατος των προοπτικών της Τριμερούς.

Πολύ αργότερα ορισμένοι δυτικοί διανοούμενοι άρχισαν να ασχολούνται διεξοδικά με την ίδια την λογική του εγχειρήματος Ρόκφελερ αντιλαμβανόμενοι πώς η αμερικανική κοινωνία καταρχάς και οι υπόλοιπες δυτικές κοινωνίες οδηγούνται αναπόφευκτα στην θεσμοποίηση του δημοκρατικού ελλείμματος. Είναι εκπληκτικό πώς με καθυστέρηση η Ευρώπη, η Γαλλία και η Γερμανία εν πρώτοις, ακολουθούν αυτήν την λογική.

Πρόκειται για τους δύο ηγέτες οι οποίοι αναλαμβάνουν την ευθύνη να καθορίσουν στις ευρωπαϊκές «νομαρχίες», την Ελλάδα και την Ιταλία το πότε, το πώς και με ποιόν θα οδηγηθούν σε εκλογές. Είναι χαρακτηριστική μία δήλωση Σαρκοζί. «Θα δείξουμε στην Ελλάδα και την Ιταλία ποιος είναι ο σωστός δρόμος».

Η νέα αυτή τάση στην οποία καταλήγουν Βερολίνο και Παρίσι χρειάζεται και τα πρόσωπα τα οποία θα υλοποιήσουν τα προαπαιτούμενα. Το πείραμα συνεχίζεται με δύο συγκεκριμένους παράγοντες ,και ώ του θαύματος και οι δύο είναι μέλη, το ένα μάλιστα εξέχων, της Τριμερούς.

Ο κ. Μάριο Μόντι, του οποίου οι διασυνδέσεις με το σκοτεινό παρελθόν των πρωταγωνιστών του σκανδάλου της Χριστιανοδημοκρατίας «P2», του μείγματος δηλαδή ακροδεξιάς, μαφίας, καθολικισμού, μασονικής στοάς και τραπεζικής διαφθοράς, αποτελούν αντικείμενο συζήτησης στην Ιταλία, και ο Λουκάς Παπαδήμος, εντελώς συμπωματικά, βρίσκονται στην εμπροσθοφυλακή της επιχείρησης « Tecnocrati». Τυχαίο;

Η ακαδημαϊκός από την Αυστραλία Σάρον Μπέντερ στο βιβλίο της ”Suiting themselves: how corporations drive the global agenda”, γράφει: «H Tριμερής Επιτροπή» είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο δίκτυα εταιρειών μπορούν να συμπεριλάβουν υψηλά ιστάμενους σε κυβερνήσεις και δημόσιες διοικήσεις μέσα στις συμμαχίες τους σα συμμάχους εναντίον της δημοκρατίας. Η TC δημιουργήθηκε για να διαμορφώσει τη δημόσια πολιτική σε μια εποχή που η δημοκρατία έθετε εξοργιστικά εμπόδια στις πολυεθνικές».

Πολλά χρόνια αργότερα και μετά την εκλογή Μπαράκ Ομπάμα, οι δυτικές κοινωνίες επανέρχονται σε σκηνικό σύγκρουσης μεταξύ Πολιτικής και απολιτικών μηχανισμών εξουσίας, στην παρούσα φάση, τον τραπεζικό τομέα. Η Ευρώπη το αντιμετωπίζει καθυστερημένα. Η Αμερική βρέθηκε πιο μπροστά. Το αποτέλεσμα είναι αβέβαιο (https://norfid.wordpress.com/2011/11/14/%ce%b7-%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%ae%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%80%ce%ae-trilateral-commission-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%bc%cf%80%ce%af%ce%bb%ce%bd%cf%84%ce%b5/).

Τιερί Μεϊσάν. Οι ΗΠΑ κήρυξαν πόλεμο κατά της Ρωσίας, της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Γαλλίας

Ενώ ο διεθνής Τύπος ασχολείται με τη δολιοφθορά των αγωγών φυσικού αερίου Nord Stream σαν να είναι μια κοινή είδηση, εμείς την αναλύουμε ως πράξη πολέμου κατά της Γερμανίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πράγματι, μόλις διακόπηκαν ταυτόχρονα οι τρεις γραμμές παροχής φυσικού αερίου των Δυτικοευρωπαίων, ενώ, την ίδια στιγμή, μόλις εγκαινιάστηκε ένας νέος αγωγός φυσικού αερίου με προορισμό την Πολωνία.

Όπως ακριβώς ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ είδε στην καταστροφή του Τσερνομπίλ ως την αναπόφευκτη εξάρθρωση της ΕΣΣΔ, έτσι πιστεύουμε ότι η δολιοφθορά των αγωγών φυσικού αερίου Nord Stream σηματοδοτεί την αρχή της οικονομικής πτώσης της Ένωσης. Ο αγώνας των Ηνωμένων Πολιτειών για τη διατήρηση της παγκόσμιας ηγεμονίας τους πέρασε στο τρίτο του στάδιο.

Μετά την επέκταση του ΝΑΤΟ προς την Ανατολή κατά παράβαση των δεσμεύσεων της Δύσης για τη μη εγκατάσταση ΗΠΑϊκών όπλων στην Κεντρική Ευρώπη, η Ρωσία, η οποία δεν μπορεί να υπερασπιστεί τα γιγάντια σύνορά της, απειλείται άμεσα.

Κατά παράβαση των δεσμεύσεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ουάσιγκτον τοποθέτησε «ολοκληρωτικούς εθνικιστές» («Ναζί» στην ορολογία του Κρεμλίνου) στην εξουσία στο Κίεβο. Απαγόρευσαν στους Ρωσόφωνους συμπατριώτες τους να μιλούν τη μητρική τους γλώσσα, τους στέρησαν τις δημόσιες υπηρεσίες και τελικά βομβάρδισαν εκείνους του Ντονμπάς. Η Ρωσία δεν είχε άλλη επιλογή από το να επέμβει στρατιωτικά για να βάλει τέλος στη δοκιμασία τους.

Ο τρίτος γύρος είναι η αυταρχική αλλαγή του ενεργειακού εφοδιασμού της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης. Την ίδια μέρα τέθηκε σε λειτουργία ο αγωγός φυσικού αερίου της Βαλτικής, το Baltic Pipe, οι δύο αγωγοί φυσικού αερίου Nord Stream τέθηκαν εκτός λειτουργίας, ενώ διεκόπη η συντήρηση του Turkish Stream.

Πρόκειται για το μεγαλύτερο σαμποτάζ στην ιστορία. Μια πράξη πολέμου τόσο κατά της Ρωσίας (51%) όσο και κατά της Γερμανίας (30%), συνιδιοκτητών αυτών των κολοσσιαίων επενδύσεων, αλλά και κατά των εταίρων τους, της Ολλανδίας (9%) και της Γαλλίας (9%). Μέχρι στιγμής κανένα από τα θύματα δεν έχει αντιδράσει δημόσια.

Για να επιτευχθεί αυτή η τεράστια καταστροφή, ήταν απαραίτητο να υπάρχουν υποβρύχια στην περιοχή τα οποία έχουν εντοπίσει οι δυνάμεις της περιοχής. Αν επίσημα δεν υπάρχουν στοιχεία, με την αστυνομική έννοια του όρου, έχουν ήδη μιλήσει οι «κάμερες παρακολούθησης» (sonars).

Τα ενδιαφερόμενα κράτη γνωρίζουν με βεβαιότητα ποιος είναι ο ένοχος. Είτε δεν αντιδρούν, και θα σβήσουν πολιτικά από τον χάρτη, είτε προετοιμάζουν μυστικά τις αντιδράσεις τους σε αυτή τη μυστική δράση και θα γίνουν πραγματικοί πολιτικοί παράγοντες όταν θα τις πραγματοποιήσουν.

Ας θυμηθούμε το πραξικόπημα στο Αλγέρι το 1961 μ.Χ. και τις απόπειρες δολοφονίας κατά του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Σαρλ Ντε Γκωλ που ακολούθησαν. Ο τελευταίος προσποιήθηκε ότι πίστευε ότι ήταν έργο της Οργάνωσης του Μυστικού Στρατού (OAS) που συγκέντρωνε Γάλλους που αντιτίθονταν στην ανεξαρτησία της Αλγερίας.

Αλλά ο Υπουργός Εξωτερικών τoy, Maurice Couve de Murville, ανέφερε δημόσια τον ρόλο της Ισπανικής Opus Dei και της ΗΠΑϊκής CIA στην οργάνωσή τους και τη χρηματοδότηση τους. Ο Ντε Γκωλ αναζήτησε και αναγνώρισε τους προδότες, αναδιοργάνωσε την αστυνομία και τους στρατούς και ξαφνικά, πέντε χρόνια αργότερα, ανακοίνωσε την αποχώρηση της Γαλλίας από την ολοκληρωμένη διοίκηση του ΝΑΤΟ.

Έδωσε στο τελευταίο δύο εβδομάδες για να κλείσει τα κεντρικά του γραφεία στο Παρίσι-Dauphine και να μεταναστεύσει στο Βέλγιο· λίγο χρόνο περισσότερο για να κλείσουν οι 29 στρατιωτικές βάσεις της Συμμαχίας στη χώρα.

Στην συνέχεια, άρχισε να ταξιδεύει στο εξωτερικό για να καταγγείλει την υποκρισία των Ηνωμένων Πολιτειών, μεταξύ άλλων στον πόλεμο στο Βιετνάμ. Η Γαλλία ξαναέγινε αμέσως μια δύναμη φάρος στις διεθνείς σχέσεις. Αυτά τα γεγονότα δεν έχουν ποτέ εξηγηθεί δημόσια, αλλά όλοι οι υπεύθυνοι πολιτικοί της εποχής μπορούν να τα επιβεβαιώσουν.

Από της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συντάξει έναν παγκόσμιο χάρτη που διαταράσσει τις διεθνείς σχέσεις, οδηγώντας τους να ανατρέψουν κυβερνήσεις και να διεξάγουν πολέμους, για να δημιουργήσουν διαδρομές μεταφοράς για τις πηγές ενέργειας.

Ήταν η κύρια δραστηριότητα του Αντιπροέδρου Al Gore για οκτώ χρόνια, σήμερα είναι αυτή του Ειδικού Συμβούλου Amos Hochstein. Θυμόμαστε τον πόλεμο στην Υπερδνειστερία για να αρπάξουν έναν κόμβο αγωγών, μετά τον πόλεμο στο Κοσσυφοπέδιο για να χτίσουν ένα διάδρομο επικοινωνίας στα Βαλκάνια, τον «8^ο διάδρομο». Τώρα αποκαλύπτονται όλα τα άλλα κομμάτια του παζλ.

Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να κατανοήσουμε το κακό που μόλις έπληξε την Ευρωπαϊκή Ένωση και, κατά πάσα πιθανότητα, θα προκαλέσει την οικονομική της κατάρρευση, επειδή η ίδια η Ένωση έχει λάβει ορισμένες από τις αποφάσεις που είναι απαραίτητες για τη χρεοκοπία της.

Μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου 2022 μ.Χ., η Ένωση προμηθευόταν κυρίως αέριο από την Ρωσία. Το τελευταίο δρομολογούταν είτε μέσω του αγωγού φυσικού αερίου Brotherhood μέσω της Ουκρανίας, είτε μέσω του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream είτε μέσω του Turkish Stream.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες εγγυώνται την ασφάλεια της Ένωσης, μόλις έκοψαν διαδοχικά αυτούς τους τρεις δρόμους. Βέβαια, ο αγωγός φυσικού αερίου Brotherhood εξακολουθεί να λειτουργεί εν μέρει, αλλά μπορεί να διακοπεί οριστικά ανά πάσα στιγμή με την βούληση του Κιέβου, ο Nord Stream έχει υποστεί δολιοφθορά και ο Turkish Stream δεν μπορεί πλέον να συντηρηθεί λόγω των κυρώσεων που έχει επιβάλει η Ένωση με αίτημα των ΗΠΑ.

Πριν από έντεκα χρόνια, οι Ευρωπαίοι γιόρταζαν την ένωσή τους με τη Ρωσία. Πίστευαν στην οικοδόμηση ενός ειρηνικού και ευημερούντος κόσμου. Μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου, η οικονομία της Ένωσης βασιζόταν κυρίως στην παραγωγή της Γερμανικής βιομηχανίας. Με την αποκοπή του Nord Stream, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέστρεψαν την Γερμανική βιομηχανία.

Σύμφωνα με την περίφημη φόρμουλα του Λόρδου Ismay, του πρώτου Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, η «μεγάλη στρατηγική» των Αγγλοσαξόνων είναι να «Κρατήσουν τους Αμερικανούς μέσα, τους Ρώσους έξω και τους Γερμανούς υπό κηδεμονία».

Ο Ρόναλντ Ρίγκαν αντιτάχθηκε στην παράδοση ρωσικού φυσικού αερίου στην Γαλλία και την Γερμανία. Αφού πήρε άκαρπες κυρώσεις κατά εταιρειών και στις δύο χώρες, διέταξε τον William Casey, διευθυντή της CIA, να σαμποτάρει τον αγωγό φυσικού αερίου Yamal στην Πολωνία. Ότι και έγινε.

Αυτή η πολιτική ακολουθείται από όλες τις ΗΠΑϊκές κυβερνήσεις, χωρίς διακοπή από την δεκαετία του 1950 μ.Χ. Το Nord Stream κατασκευάστηκε από 9 Κράτη, 4 το κατέχουν. Άρχισε να λειτουργεί το 2011 μ.Χ.

Ξεκινώντας με την θητεία του Ντόναλντ Τραμπ το 2017 μ.Χ., το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών απείλησε με κυρώσεις τις εταιρείες που εμπλέκονται στην λειτουργία του Nord Stream 1 και εκείνες που εμπλέκονται στο έργο του Nord Stream 2.

Ο ίδιος ο Πρόεδρος Τραμπ χλεύασε τον Γερμανό υποτελή που έπινε Ρωσικό αέριο. Μια σειρά από νομικά εμπόδια έχουν αναπτυχθεί για να εμποδίσουν το ρωσικό αέριο στην Δυτική Ευρώπη όχι μόνο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και από την Πολωνία. Από αυτή την άποψη, η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει αλλάξει τίποτα. Η Γερμανία έκανε λάθος που την πίστευε πιο καλοπροαίρετη.

Βέβαια, τον Ιούλιο του 2021 μ.Χ., είχε επιτευχθεί συμφωνία σύμφωνα με την οποία το Nord Stream 2 θα είχε αντικατασταθεί από υδρογόνο που θα κατασκευαζόταν… στην Ουκρανία και θα μεταφερόταν, από το 2024 μ.Χ. (ημερομηνία λήξης της ρωσο-ουκρανικής σύμβασης), χάρη στον μετατρεπόμενο παλαιό αγωγό φυσικού αερίου Brotherhood .

Εκλεγμένος τον Δεκέμβριο του 2021 μ.Χ., ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς έκανε δύο σοβαρά λάθη μέσα σε λίγους μήνες. Μόλις εκλεγμένος, στις 7 Δεκεμβρίου, πήγε στον Λευκό Οίκο όπου προσπάθησε να αντισταθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες του ζητούσαν να μην δεχτεί άλλο Ρωσικό αέριο.

Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, επέλεξε να διατηρήσει το Nord Stream και, ενώ αναζητούσε ανανεώσιμες πηγές, να μπλοκάρει το Nord Stream 2 και να εφαρμόσει τη συμφωνία του Ιουλίου. Σκεπτόταν, λανθασμένα, να εξισορροπήσει την πολεμοχαρή στρατηγική σκέψη των ΗΠΑ, τις ανάγκες της βιομηχανίας του και το δόγμα των Πρασίνων, μελών του κυβερνώντος Συνασπισμού του.

Ο καγκελάριος είχε ιδρώσει: Κατά την διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που έδωσε με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο Τζο Μπάιντεν είχε δηλώσει ότι η χώρα του θα μπορούσε να καταστρέψει τον Nord Stream 2 και ότι, εάν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, θα το έκανε.

Ήταν απολύτως ανατριχιαστικό για τον Scholz να ακούει τον Κύριο του να τον φτύνει κατά πρόσωπο ότι θα μπορούσε να καταστρέψει μια επένδυση δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων ανάλογα με τις ενέργειες ενός τρίτου μέρους, αδιαφορώντας μάλιστα για τις υπαγορεύσεις του.

Δεν γνωρίζουμε αν ο πρόεδρος Μπάιντεν είχε επίσης αναφέρει την καταστροφή του Nord Stream 1 κατά τις συζητήσεις κεκλεισμένων των θυρών, αλλά δεν είναι αδύνατο. Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τους Γερμανούς δημοσιογράφους που τον ακολουθούσαν, ο καγκελάριος είχε επιστρέψει χλωμός στη Γερμανία.

Το δεύτερο λάθος του έγινε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022 μ.Χ. Η χώρα του επιθυμεί να μην βρίσκεται πλέον υπό την αγγλοσαξονική κηδεμονία και να διασφαλίσει τη δική της ασφάλεια καθώς και ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ως εκ τούτου, η Καγκελάριος δήλωσε ότι «Ως το πολυπληθέστερο έθνος, προικισμένο με την μεγαλύτερη οικονομική δύναμη και που βρίσκεται στο κέντρο της ηπείρου, ο στρατός μας πρέπει να γίνει ο στήριγμα της συμβατικής άμυνας στην Ευρώπη».

Διευκρινίζοντας ότι μιλούσε μόνο για «συμβατική άμυνα», σκόπευε να μετριάσει την ευαισθησία του Γάλλου γείτονα του, της μοναδικής πυρηνικής δύναμης στην Ένωση. Φαντασμένος να ξεφεύγει από το στρατιωτικό προτεκτοράτο των ΗΠΑ, δεν καταλάβαινε ότι παραβίαζε το δόγμα των Στράουσιστών.

Το 1992 μ.Χ., ο Paul Wolfowitz υπέγραψε το Defense Policy Guidance από το οποίο οι New York Times δημοσίευσαν αποσπάσματα. Ανέφερε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα θεωρούσαν κάθε επιθυμία για Ευρωπαϊκή χειραφέτηση ως casus belli Έξι μέρες αργότερα, oi Navy Seals ανατίνα.ξαν τους δύο αγωγούς φυσικού αερίου στη Βαλτική Θάλασσα, γυρίζοντας τη Γερμανία έντεκα χρόνια πίσω.

Ταυτόχρονα, λίγες ώρες μετά το σαμποτάζ, εγκαινιάστηκε με μεγάλη φανφάρα ο αγωγός αερίου Baltic Pipe, από τον Πολωνό πρόεδρο, την Δανή πρωθυπουργό και τον Νορβηγό υπουργό Ενέργειας. Δεν έχει καθόλου τις ίδιες δυνατότητες με το Nord Stream, αλλά θα είναι αρκετός για να αλλάξει εποχή. Παλαιότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση κυριαρχούσε η Γερμανική βιομηχανία χρησιμοποιούντος Ρωσικό αέριο, τώρα θα κυριαρχείται από την Πολωνία που χρησιμοποιεί νορβηγικό αέριο.

Ο Πολωνός πρωθυπουργός Mateusz Morawiecki δήλωσε θριαμβευτικά το μίσος του κατά τη διάρκεια της τελετής των εγκαινίων: «Η εποχή της ρώσικης κυριαρχίας στο τομέα του φυσικού αερίου πλησιάζει στο τέλος της· μια εποχή που σημαδεύτηκε από εκβιασμούς, απειλές και υπεξαίρεσεις».

Η πολεμική πράξη που διαπράχθηκε κατά της Ρωσίας, της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Γαλλίας μας αναγκάζει να ξανασκεφτούμε τα γεγονότα στην Ουκρανία. Είναι πολύ σημαντικότερη από ό,τι προηγήθηκε, στο μέτρο που οι Ηνωμένες Πολιτείες επιτέθηκαν στους συμμάχους τους.

Έχω εξηγήσει εκτενώς σε προηγούμενα άρθρα τι αναζητούσαν οι Στράουσιστές με τις προκλήσεις τους στην Ουκρανία. Αυτό που μόλις συνέβη μας δείχνει γιατί η Ουάσιγκτον, ως κράτος, υποστηρίζει το στράουσιανό σχέδιο και ότι η «μεγάλη στρατηγική» της δεν έχει αλλάξει από τη δεκαετία του 1950 μ.Χ.

Το 2017 μ.Χ., ένας ΗΠΑίος πρόεδρος, ο Ντόναλντ Τραμπ, ήρθε για να συμμετάσχει στην έναρξη της Πρωτοβουλίας Τριών Θαλασσών . Η Ουάσιγκτον κερδίζει συχνά επειδή βλέπει πιο μακριά από τους συμμάχους της.

Στην πράξη, αν δεν δοθεί απάντηση σε αυτή την πολεμική πράξη, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα καταρρεύσει οικονομικά, με εξαίρεση την Πολωνία και τους έντεκα συμμάχους της στην Κεντρική Ευρώπη, μέλη της Πρωτοβουλίας Τριών Θαλασσών (Intermarium).

Ο άνεμος γυρίζει. Από τώρα και στο εξής, η Βαρσοβία τρέχει στην κορυφή. Οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι η Δυτική Ευρώπη και η Ρωσία, αλλά και η Ουκρανία, η οποία δεν καταστράφηκε παρά μόνο για να επιτρέψει αυτό το παιχνίδι της σφαγής (https://www.triklopodia.gr/%cf%84%ce%b9%ce%b5%cf%81%ce%af-%ce%bc%ce%b5%cf%8a%cf%83%ce%ac%ce%bd-%ce%bf%ce%b9-%ce%b7%cf%80%ce%b1-%ce%ba%ce%ae%cf%81%cf%85%ce%be%ce%b1%ce%bd-%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%cf%84/).

Έριξαν πύραυλο στο Yellowstone;

Πιστεύω ακράδαντα ότι οι κακές δυνάμεις που είναι ευθυγραμμισμένες με τον σατανά επικοινωνούν τα σχέδιά τους μέσω του προγνωστικού προγραμματισμού. Αν το έχετε ερευνήσει ποτέ, ξέρετε ότι τα στοιχεία είναι συντριπτικά.

Πιστεύω ότι ένα τέτοιο κομμάτι προγνωστικού προγραμματισμού περιλαμβάνει τον περιβόητο χάρτη του Μπάτμαν. Δεν θα μπω σε όλες τις λεπτομέρειες, μπορείτε να διαβάσετε γι' αυτές σε αυτή την ανάρτηση: Η αποκάλυψη των ζωνών κρούσης του χάρτη Batman, αλλά πιστεύω ότι η ζώνη κρούσης 2 περιλαμβάνει το Yellowstone.

Και γιατί και πώς θα μπορούσε ένας εχθρός να χτυπήσει το Γιέλοουστοουν; Με το να προκαλέσει την έκρηξή του μέσω πυρηνικής έκρηξης.

Ο Δρ Τζόζεφ Ζίμερμαν, επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής Ομάδας των ΗΠΑ με έδρα την Ουάσιγκτον, εκτιμά ότι οι τρομοκράτες έχουν κατά νου την πυρηνική καταστροφή του Γέλοουστοουν. Ο δρ Ζίμερμαν δήλωσε (2004 μ.Χ.) ότι οι τρομοκράτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν φυσικές καταστροφές ως "τρομοκρατικά όπλα".

Κατά την άποψή του, ο "μαύρος άνεμος του θανάτου" που περιέγραψε η Αλ Κάιντα σε μια ανάληψη ευθύνης που δημοσίευσε μετά τις βομβιστικές επιθέσεις στην Μαδρίτη (2004) αναφέρεται στην έκρηξη του "σούπερ ηφαιστείου" στο Yellowstone.

Ο δρ Ζίμερμαν ανέλυσε στη συνέχεια το πώς οι τρομοκράτες θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια έκρηξη υπερ-ηφαιστείου στο Γέλοουστοουν. "Όπως επεσήμανα σε ένα πρόσφατα δημοσιευμένο έγγραφο [2003 μ.Χ.] οι τρομοκράτες θα μπορούσαν εύκολα να διεισδύσουν στο πάρκο με μια πυρηνική συσκευή κλεισμένη σε ένα σφραγισμένο βαρέλι". Ο δρ Ζίμερμαν υπέδειξε επίσης μια καλή τοποθεσία: κάτω από τη λίμνη Γέλοουστοουν.

Η έκρηξη "θα διέσπαγε τον θάλαμο μάγματος κάτω από το Yellowstone", οπότε "ολόκληρη η περιοχή του Yellowstone θα εμφυσούσε πρώτα και στην συνέχεια θα εξερράγη σε μια μαζική έκρηξη". Ο τρομοκρατικός στόχος είναι, σύμφωνα με τον επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, ότι "θα σκότωνε εκατομμύρια Αμερικανούς και θα κατέστρεφε τη γεωργική ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών".

Τώρα ας συνδέσουμε λίγο τις τελείες. Ο Hal Turner ανέφερε πρόσφατα μια πιθανή αναχαίτιση πυραύλου πάνω από το Γιούκον, και ο πιθανός πύραυλος κατευθυνόταν προς τις ΗΠΑ. Παρεμπιπτόντως, η πλησιέστερη τοποθεσία στην αναχαίτιση ήταν μια υδάτινη μάζα που ονομάζεται Destruction Bay.

Υπάρχουν αναφορές ότι σήμερα, Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2022 μ.Χ., υπήρξε αναχαίτιση ενός εισερχόμενου πυραύλου στον αέρα, πάνω από το έδαφος Γιούκον του Καναδά.  Οι ντόπιοι στο Σίλβερ Σίτι του Γιούκον ισχυρίζονται ότι περίπου στις 8:30 π.μ. τοπική ώρα:

" . . .  2 αντικείμενα συγκρούστηκαν στον αέρα σε μεγάλο ύψος.  Το πρώτο αντικείμενο έμοιαζε να έρχεται από τα βόρεια και το δεύτερο αντικείμενο από τα δυτικά.  Υπήρξε μια αξιοσημείωτη έκρηξη που ταρακούνησε τα παράθυρα στην καλύβα που δούλευα.

Αυτό που ερχόταν από το βορρά δεν κινούνταν τόσο γρήγορα, αλλά αυτό που ερχόταν από τα δυτικά τραβούσε κώλους. Στις ειδήσεις δεν αναφέρθηκε τίποτα για συντριβή αεροπλάνου ή κάτι τέτοιο, αλλά υπήρχαν ένα σωρό στρατιωτικά ελικόπτερα σχεδόν όλη την ημέρα στην περιοχή".

Αν ένα ρωσικό σκάφος στην Αρκτική, έριχνε έναν πύραυλο στις ΗΠΑ, η τροχιά του θα μπορούσε να τον στείλει πάνω από αυτό το τμήμα της επικράτειας του Γιούκον, "από τα βόρεια".  Αν η πυραυλική άμυνα των ΗΠΑ στην Αλάσκα το εντόπιζε, θα μπορούσε να εκτοξεύσει έναν πύραυλο αναχαίτισης, "από τα δυτικά".

Χμμ... ας τραβήξουμε μια γραμμή από το Γιέλοουστοουν προς την πιθανή τοποθεσία αναχαίτισης πυραύλων και ας την επεκτείνουμε για να δούμε πού θα πάει. Θα μπορούσε να είναι; Έπεσε πύραυλος στις ΗΠΑ; Αν ναι, κατευθύνθηκε προς το Γιέλοουστοουν; Ήθελε ο εχθρός να δοκιμάσει τις άμυνές μας ή ήταν μια προειδοποίηση; Και αν ναι, ποιος το έκανε;

Η χάραξη μιας γραμμής από το Γιέλοουστοουν μέχρι την πιθανή αναχαίτιση του πυραύλου πηγαίνει κατευθείαν στην Ρωσία, ή ο πιθανός πύραυλος εκτοξεύτηκε από υποβρύχιο στο Βερίγγειο Πορθμό; Και αν ήταν προειδοποίηση, ο επόμενος θα είναι ένας υπερηχητικός πύραυλος που δεν μπορεί να σταματήσει;  Δεν γνωρίζω την απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα, αλλά κάποιος την ξέρει (https://halturnerradioshow.com/index.php/en/news-page/world/reports-of-mid-air-missile-intercept-over-silver-city-yukon, http://www.supereruption-defence.com/yellowstone_supereruption.pdf, http://corfiatiko.blogspot.com/2022/10/yellowstone.html).

Λύσσαξαν με το τσιπάρισμα οι αντίχριστοι

Στην Γερμανία αναφέρει ένα βιβλίο της τρίτης γυμνασίου (9ατη τάξη) το τσιπάρισμα και πόσο "διευκολύνει" την ζωή... ...καί μετά κάποιοι αμφισβητούν ακόμα, ότι ζούμε στους έσχατους καιρούς (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2022/10/blog-post_181.html).

 

Η «πράσινη» Γκρέτα Τούνμπεργκ δηλώνει υπέρ της πυρηνικής ενέργειας! Πρέπει να σταματήσουν οι επενδύσεις σε ορυκτές πηγές ενέργειας, υποστηρίζει η αμφιλεγόμενη Σουηδή ακτιβίστρια

Την… προτίμησή της στην πυρηνική ενέργεια έναντι του λιγνίτη διατύπωσε η αμφιλεγόμενη Σουηδή περιβαλλοντική ακτιβίστρια Γκρέτα Τούνμπεργκ, τονίζοντας, παράλληλα, πως οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης δεν πρέπει να αγνοούνται ούτε σε περίοδο πολέμου.

Ειδικότερα, σε συνέντευξή της στο πρώτο κανάλι της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD, η 19χρονη -πια- Τούνμπεργκ ισχυρίστηκε πως, όσο λειτουργούν οι πυρηνικοί σταθμοί, είναι «κακή ιδέα» να βασιζόμαστε στον λιγνίτη για παραγωγή ενέργειας.

Τηn δήλωση της Σουηδής ακτιβίστριας έσπευσε να αξιοποιήσει ο υπουργός Δικαιοσύνης Μάρκο Μπούσμαν, του οποίου το κόμμα (FDP) τάσσεται υπέρ της λειτουργίας των πυρηνικών εργοστασίων στην Γερμανία, που, λόγω της ενεργειακής κρίσης, πήραν παράταση τουλάχιστον ως τον Απρίλιο του 2023 μ.Χ.

«Ακόμη και η Γκρέτα Τούνμπεργκ είναι υπέρ της συνέχισης της λειτουργίας των Γερμανικών πυρηνικών σταθμών. Άλλη μια απόδειξη ότι αυτό είναι το σωστό για την σταθερότητα του δικτύου, την μείωση της τιμής και την κλιματική ουδετερότητα», έγραψε ο Μπούσμαν σε ανάρτησή του στο Twitter.

Στην ίδια συνέντευξη, η Γκρέτα Τούνμπεργκ επισήμανε ακόμη ότι, αν και κατανοεί την ανάγκη προστασίας των πολιτών από τις υψηλές τιμές ενέργειας, θεωρεί ότι πρέπει να σταματήσουν οι επενδύσεις σε ορυκτές πηγές, προειδοποιώντας ότι δεν είναι βιώσιμο να μην μπορούμε να δούμε πέρα από έναν χρόνο στο μέλλον (https://www.newsbreak.gr/kosmos/383853/gkreta-toynmpergk-yper-pyrinikis-energeias/).

Στην «λίστα θανάτου» των Ουκρανών ο Έλον Μασκ! Με το όνομα του δισεκατομμυριούχου Έλον Μασκ φαίνεται ότι εμπλουτίστηκε η διαβόητη  «λίστα δολοφονιών Myrotvorets» της Ουκρανίας. Η συγκεκριμένη λίστα που αποτελεί μία καταγραφή των «εχθρών της Ουκρανίας» και βρίσκεται στην δημοσιότητα από το 2019 μ.Χ., περιλαμβάνει εκτός από τον ισχυρό άνδρα της Tesla, προσωπικότητες όπως ο Roger Waters των Pink Floyd αλλά και 327 ανήλικα παιδιά!

Η συγκεκριμένη λίστα που βρίσκεται αναρτημένη στο διαδίκτυο και είναι προσβάσιμη σε όλους, περιέχει επίσης εκτός από τα ονόματα των στόχων, και φωτογραφίες με φρικτά δολοφονημένους ανθρώπους, που θεωρούνται είτε Ρωσόφωνοι, είτε «πράκτορες των Ρώσων». Μιλάμε για ακρωτηριασμένα πτώματα και νεκρούς με εμφανή σημάδια βασανισμού.

Η κίνηση αυτή της συμπερίληψης του Μασκ στην λίστα έρχεται αμέσως μετά την παραδοχή του ότι δεν μπορεί πλέον να παρέχει δωρεάν την δορυφορική του υπηρεσία Starlink, στην οποία βασίζεται όλο το σύστημα επικοινωνιών του ουκρανικού στρατού, αλλά και η πλοήγηση μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Ενώ πλέον η κόντρα του με τον Ζελένσκι είναι δημόσια με σφοδρή αντιπαράθεση και ανταλλαγή απαξιωτικών μηνυμάτων μέσω Twitter.

Η αλλαγή στάσης του Μασκ εκτός από την ηγεσία των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, έχει προβληματίσει και ολόκληρο το δυτικό κόσμο, καθώς ο δισεκατομμυριούχος πήρε δημόσια θέση υπέρ της ειρήνευσης και υπέρ των δημοψηφισμάτων στην Ανατολική Ουκρανία, που διοργάνωσε η Ρωσία και δεν αναγνωρίζει η διεθνής κοινότητα.

Δεν λείπουν φυσικά και οι φωνές που καταλογίζουν στον δισεκατομμυριούχο «υστεροβουλία» για αυτή την αλλαγή στάσης του, έπειτα από την αποκάλυψη του CNN ότι ο ίδιος είχε ζητήσει λεφτά από το Αμερικανικό Πεντάγωνο για να συνεχίσει να παρέχει τις υπηρεσίες του στην Ουκρανία (https://www.triklopodia.gr/%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%bb%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b1-%ce%b8%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bf%cf%85%ce%ba%cf%81%ce%b1%ce%bd%cf%8e%ce%bd-%ce%bf-%ce%ad%ce%bb%ce%bf/).

Ούτε ΡΩΣΙΑ, ούτε ΗΠΑ, ούτε ΚΙΝΑ! Αυτός θα ΚΥΒΕΡΝΑ τον πλανήτη, παραδοχή Σβαμπ! Όλα έχουν ειπωθεί…

Ποια χώρα θα χρησιμοποιήσει η παγκόσμια κυβέρνηση για να επιβληθεί στον πλανήτη και να ελέγξει την τεχνητή νοημοσύνη, η οποία επιδιώκεται να συντονίσει την παγκόσμια διακυβέρνηση;;;;

Καμία, καθώς, όπως άφησε να εννοηθεί ο επικεφαλής του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ, Κλάους Σβαμπ, ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Κίνα, ούτε η Ρωσία, διότι στόχος είναι οι υπερδυνάμεις να πάψουν να υπάρχουν, τα κράτη να καταργηθούν και να αντικατασταθούν από κοινότητες, την οποία αναμένεται να κυβερνά η ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ εκ μέρους ενός (;) παγκοσμίου δικτάτορα!!!

Όπως είχε απαντήσει, το 2019 μ.Χ. (πριν δηλαδή κορυφωθεί στις μέρες μας η παγκόσμια κρίση), ο Σβαμπ στο India Today σχετικά με την ερώτηση: «Ποιός θα διευθύνει πραγματικά την 4^η βιομηχανική επανάσταση και τις τεχνολογίες της, όπως την Τεχνητή Νοημοσύνη;;; Η Κίνα;;;»:

«Θα πρέπει να κάνουμε για μία ακόμη φορά μία διαφοροποίηση – αφ΄ενός έχουμε κρατικό καπιταλισμό, αφετέρου έχουμε μετοχικό ή ιδιωτικό καπιταλισμό, άρα έχουμε σύγκρουση μεταξύ δύο συστημάτων

Πιστεύω πως το μέλλον δε θα ανήκει ούτε στον κρατικό καπιταλισμό (Κίνα, διεθνιστές ΗΠΑ), ούτε στον ιδιωτικό καπιταλισμό (Ρωσία, Τραμπικοί ΗΠΑ) αλλά θα ανήκει – σε αυτό που εγώ ονομάζω – ‘’καπιταλισμό των ενδιαφερομένων’’ που συνδυάζεται με την “κοινωνική ευθύνη” (σ.σ. το νέο σύστημα που έρχεται στον πλανήτη, τα ο οποίο θα ενταχθούν όλοι, αριστεροί και δεξιοί, για να συμμετέχουν στην παγκόσμια κοινωνία!!! Στις κοινότητες το ύψιστο αγαθό θα είναι η «κοινωνική ευθύνη», η οποία θα ορίζεται από την παγκόσμια εξουσία. Η ατομική ελευθερία θα παύσει να υπάρχει).

 

Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), Μέρος 1^ο: Η Κεντρική Τράπεζα του Βατικανό

Το χταπόδι τέρας έχει τόσα πολλά πλοκάμια. Αλλά από όλα αυτά τα χέρια που ρουφούν, τίποτα δεν είναι πιο μυστικοπαθές από την Κεντρική Τράπεζα όλων των Κεντρικών Τραπεζών, την BIS, η οποία είναι φωλιασμένη σε μια χώρα με τη σημαία του Ερυθρού Σταυρού να την αντιπροσωπεύει.

Τα κεντρικά γραφεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS), όπως φαίνονται παραπάνω, μοιάζουν πολύ με την Τράπεζα του Βατικανό στη Ρώμη, επειδή είναι Τράπεζα του Βατικανό.

Τράπεζα του Βατικανό στη Ρώμη

Εκεί διαμορφώνονται οι μέθοδοι που δημιουργούν το πιο περίπλοκο σύστημα υποδούλωσης. Γίνονται με απόλυτη μυστικότητα, όλες οι δραστηριότητες είναι πέρα από την εμβέλεια και την κατανόηση ακόμη και των ελβετικών υπηρεσιών επιβολής του νόμου και της κυβέρνησης. Τα στοιχεία της μυστικότητας και της διπλωματικής ασυλίας χαρακτηρίζουν την κακή πρόθεση των πραγματικών ιδιοκτητών της.

Η ιδιοκτησία της τράπεζας από το Βατικανό μπορεί να ανιχνευθεί μέσω της δυναστείας των Rothschild των 500 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Όσο οι άνθρωποι συνεχίζουν να γονατίζουν σε αυτούς τους αυτοδιορισμένους θεούς, δεν θα απελευθερωθούν ποτέ.

Γνωρίστε τη μυστική ομάδα που κυβερνά τον κόσμο

Στο πέρασμα των αιώνων έχουν ακουστεί πολλές ιστορίες, μερικές βασισμένες σε χαλαρά γεγονότα, άλλες βασισμένες σε φήμες, εικασίες, υποθέσεις και ξεκάθαρα ψέματα, για ομάδες ανθρώπων που «ελέγχουν τον κόσμο».

Κάποιες από αυτές είναι εν μέρει ακριβείς, άλλες είναι υπερβολικά υπερβολικές, αλλά όταν πρόκειται για το ιστορικό αρχείο, τίποτα δεν πλησιάζει περισσότερο στη στερεοτυπική, μυστικοπαθή ομάδα που καθορίζει τη μοίρα πάνω από 7 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, η οποία κρύβεται σε τόσο κοινή θέα, που λίγοι έχουν δώσει ποτέ ιδιαίτερη προσοχή.

Αυτή είναι η ιστορία τους

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο TOWER OF BASEL: The Shadowy History of the Secret Bank that Runs the World του Adam LeBor. Αναδημοσιεύεται με την άδεια του PublicAffairs.

Η πιο αποκλειστική λέσχη του κόσμου έχει δεκαοκτώ μέλη. Συγκεντρώνονται κάθε δεύτερο μήνα μια Κυριακή βράδυ στις 7 μ.μ. στην αίθουσα συνεδριάσεων Ε ενός κυκλικού πύργου του οποίου τα φιμέ παράθυρα βλέπουν στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Βασιλείας. Η συζήτησή τους διαρκεί μία ώρα, ίσως και μιάμιση.

Ορισμένοι από τους παρευρισκόμενους φέρνουν μαζί τους έναν συνάδελφο, αλλά οι βοηθοί σπάνια μιλούν κατά τη διάρκεια αυτού του πιο εμπιστευτικού κονκλάβιου. Η συνάντηση κλείνει, οι βοηθοί αποχωρούν και οι εναπομείναντες αποσύρονται για το δείπνο στην τραπεζαρία του δέκατου όγδοου ορόφου, έχοντας δικαίως την πεποίθηση ότι το φαγητό και το κρασί θα είναι εξαιρετικό.

Στο γεύμα, το οποίο διαρκεί μέχρι τις 11 μ.μ. ή τα μεσάνυχτα, γίνεται η πραγματική δουλειά. Το πρωτόκολλο και η φιλοξενία, που έχουν ακονιστεί για περισσότερες από οκτώ δεκαετίες, είναι άψογα. Οτιδήποτε ειπωθεί στο τραπέζι, είναι κατανοητό, δεν πρέπει να επαναληφθεί αλλού.

Λίγοι, αν όχι κανένας, από αυτούς που απολαμβάνουν την υψηλή κουζίνα και τα κρασιά grand cru – μερικά από τα καλύτερα που μπορεί να προσφέρει η Ελβετία – θα αναγνωρίζονταν από τους περαστικούς, αλλά σε αυτούς περιλαμβάνεται ένας μεγάλος αριθμός από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους στον κόσμο. Αυτοί οι άνδρες – είναι σχεδόν όλοι άνδρες – είναι κεντρικοί τραπεζίτες.

Έχουν έρθει στη Βασιλεία για να συμμετάσχουν στην Οικονομική Συμβουλευτική Επιτροπή (ECC) της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS), η οποία είναι η τράπεζα των κεντρικών τραπεζών. Στα σημερινά μέλη της [ZH: από το 2013 μ.Χ.] περιλαμβάνονται ο Ben Bernanke, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, ο Sir Mervyn King, ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, ο Mario Draghi, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο Zhou Xiaochuan της Τράπεζας της Κίνας και οι διοικητές των κεντρικών τραπεζών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Σουηδίας, του Καναδά, της Ινδίας και της Βραζιλίας. Ο Jaime Caruana, πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ισπανίας, γενικός διευθυντής της BIS, συμμετέχει μαζί τους.

Στις αρχές του 2013 μ.Χ., όταν αυτό το βιβλίο κυκλοφόρησε, ο King, ο οποίος πρόκειται να παραιτηθεί από διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας τον Ιούνιο του 2013 μ.Χ., προήδρευε του ECC. Η ECC, η οποία ήταν γνωστή ως συνάντηση των διοικητών της G-10, είναι η πιο σημαίνουσα από τις πολυάριθμες συναντήσεις της BIS, η οποία είναι ανοικτή μόνο σε μια μικρή, επιλεγμένη ομάδα κεντρικών τραπεζιτών από προηγμένες οικονομίες.

Η ECC διατυπώνει συστάσεις σχετικά με τη σύνθεση και την οργάνωση των τριών επιτροπών της BIS που ασχολούνται με το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, τα συστήματα πληρωμών και τις διεθνείς αγορές. Η επιτροπή προετοιμάζει επίσης προτάσεις για την Συνάντηση για την Παγκόσμια Οικονομία και καθοδηγεί την ατζέντα της.

Η εν λόγω συνεδρίαση αρχίζει στις 9:30 π.μ. το πρωί της Δευτέρας, στην αίθουσα Β και διαρκεί τρεις ώρες. Εκεί ο King προεδρεύει των διοικητών των κεντρικών τραπεζών των τριάντα χωρών που κρίνονται ως οι πιο σημαντικές για την παγκόσμια οικονομία.

Εκτός από εκείνους που ήταν παρόντες στο δείπνο το βράδυ της Κυριακής, στη συνεδρίαση της Δευτέρας θα συμμετάσχουν εκπρόσωποι, για παράδειγμα, της Ινδονησίας, της Πολωνίας, της Νότιας Αφρικής, της Ισπανίας και της Τουρκίας.

Διοικητές από δεκαπέντε μικρότερες χώρες, όπως η Ουγγαρία, το Ισραήλ και η Νέα Ζηλανδία, επιτρέπεται να παρευρίσκονται ως παρατηρητές, αλλά συνήθως δεν μιλούν. Οι διοικητές από την τρίτη βαθμίδα των τραπεζών μελών, όπως η ΠΓΔΜ και η Σλοβακία, δεν επιτρέπεται να παρίστανται. Αντ’ αυτού πρέπει να αναζητούν αποκόμματα πληροφοριών στα διαλείμματα για καφέ και γεύματα.

Στη συνέχεια, οι διοικητές και των εξήντα τραπεζών-μελών της BIS απολαμβάνουν γεύμα σε μπουφέ στην τραπεζαρία του δέκατου ορόφου. Σχεδιασμένη από τους Herzog & de Meuron, το Ελβετικό αρχιτεκτονικό γραφείο που κατασκεύασε το στάδιο «Φωλιά του Πουλιού» για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, η τραπεζαρία έχει λευκούς τοίχους, μαύρη οροφή και καταπληκτική θέα σε τρεις χώρες:

Ελβετία, Γαλλία και Γερμανία. Στις 2 μ.μ. οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι βοηθοί τους επιστρέφουν στην αίθουσα Β για τη συνάντηση των διοικητών για να συζητήσουν θέματα ενδιαφέροντος, έως ότου η συγκέντρωση λήξει στις 5.

Ο King ακολουθεί μια πολύ διαφορετική προσέγγιση από τον προκάτοχό του, Jean-Claude Trichet, πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στην προεδρία της Παγκόσμιας Οικονομικής Συνάντησης.

Ο Trichet, σύμφωνα με έναν πρώην κεντρικό τραπεζίτη, ήταν ιδιαίτερα Γαλάτης στο ύφος του: ένας αυστηρός γνώστης του πρωτοκόλλου που καλούσε τους κεντρικούς τραπεζίτες να μιλήσουν με τη σειρά σπουδαιότητας, ξεκινώντας από τους διοικητές της Federal Reserve, της Bank of England και της Bundesbank, και στη συνέχεια προχωρώντας προς τα κάτω στην ιεραρχία. Ο King, αντίθετα, υιοθετεί μια πιο θεματική και ισότιμη προσέγγιση: ανοίγει τις συνεδριάσεις για συζήτηση και καλεί όλους τους παρευρισκόμενους να συνεισφέρουν.

Τα κονκλάβια των διοικητών έχουν διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στον καθορισμό της παγκόσμιας αντίδρασης στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. «Η BIS αποτέλεσε ένα πολύ σημαντικό σημείο συνάντησης για τους κεντρικούς τραπεζίτες κατά τη διάρκεια της κρίσης και η λογική της ύπαρξής της διευρύνθηκε», δήλωσε ο King.

«Είχαμε να αντιμετωπίσουμε προκλήσεις που δεν είχαμε ξαναδεί. Έπρεπε να επεξεργαστούμε τι συνέβαινε, ποια μέσα χρησιμοποιούμε όταν τα επιτόκια είναι κοντά στο μηδέν, πώς επικοινωνούμε την πολιτική. Το συζητάμε αυτό στο σπίτι μας με το προσωπικό μας, αλλά είναι πολύ πολύτιμο για τους ίδιους τους διοικητές να συγκεντρώνονται και να συζητούν μεταξύ τους».

Αυτές οι συζητήσεις, λένε οι κεντρικοί τραπεζίτες, πρέπει να είναι εμπιστευτικές. «Όταν βρίσκεσαι στην κορυφή, στο νούμερο ένα πόστο, μπορεί να είσαι αρκετά μόνος μερικές φορές. Είναι χρήσιμο να μπορείς να συναντάς άλλους νούμερο ένα και να λες: «Αυτό είναι το πρόβλημά μου, πώς το αντιμετωπίζεις;»». συνέχισε ο King.

«Το να μπορούμε να μιλάμε ανεπίσημα και ανοιχτά για τις εμπειρίες μας ήταν εξαιρετικά πολύτιμο. Δεν μιλάμε σε ένα δημόσιο φόρουμ. Μπορούμε να πούμε αυτό που πραγματικά σκεφτόμαστε και πιστεύουμε και μπορούμε να κάνουμε ερωτήσεις και να επωφεληθούμε από τους άλλους».

Η διοίκηση του BIS εργάζεται σκληρά για να εξασφαλίσει ότι η ατμόσφαιρα είναι φιλική και ευχάριστη καθ’ όλη την διάρκεια του Σαββατοκύριακου, και φαίνεται ότι τα καταφέρνει. Η τράπεζα οργανώνει ένα στόλο λιμουζίνων για να παραλάβει τους διοικητές από το αεροδρόμιο της Ζυρίχης και να τους μεταφέρει στην Βασιλεία.

Για τους διοικητές των εθνικών τραπεζών που εποπτεύουν διαφορετικούς τύπους και μεγέθη εθνικών οικονομιών οργανώνονται ξεχωριστά πρωινά, γεύματα και δείπνα, ώστε κανείς να μην αισθάνεται αποκλεισμένος.

«Οι κεντρικοί τραπεζίτες ήταν πιο άνετοι και χαλαροί με τους συναδέλφους τους κεντρικούς τραπεζίτες παρά με τις κυβερνήσεις τους», θυμάται ο Paul Volcker, ο πρώην Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, ο οποίος παρέστη στα Σαββατοκύριακα της Βασιλείας.

Η εξαιρετική ποιότητα του φαγητού και του κρασιού δημιουργούσε μια εύκολη συντροφικότητα, δήλωσε ο Peter Akos Bod, πρώην διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ουγγαρίας. «Τα κύρια θέματα συζήτησης ήταν η ποιότητα του κρασιού και η βλακεία των υπουργών Οικονομικών. Αν δεν είχες γνώσεις για το κρασί δεν μπορούσες να συμμετάσχεις στη συζήτηση».

Και η συζήτηση είναι συνήθως διεγερτική και ευχάριστη, λένε οι κεντρικοί τραπεζίτες. Η αντίθεση μεταξύ της Επιτροπής Ανοικτών Αγορών της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ και των κυριακάτικων βραδινών δείπνων των διοικητών της Ομάδας των 10 ήταν αξιοσημείωτη, θυμήθηκε ο Laurence Meyer, ο οποίος διετέλεσε μέλος του Συμβουλίου των Διοικητών της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ από το 1996 μ.Χ. έως το 2002 μ.Χ.

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας δεν εκπροσωπούσε πάντα την τράπεζα στις συνεδριάσεις της Βασιλείας, οπότε ο Meyer συμμετείχε περιστασιακά. Οι συζητήσεις της BIS ήταν πάντοτε ζωηρές, εστιασμένες και προκλητικές. «Στις συνεδριάσεις της FMOC, όσο ήμουν στη Fed, σχεδόν όλα τα μέλη της Επιτροπής διάβαζαν δηλώσεις που είχαν προετοιμαστεί εκ των προτέρων.

Πολύ σπάνια αναφέρονταν σε δηλώσεις άλλων μελών της Επιτροπής και σχεδόν ποτέ δεν υπήρξε ανταλλαγή απόψεων μεταξύ δύο μελών ή συνεχής συζήτηση σχετικά με τις προοπτικές ή τις επιλογές πολιτικής. Στα δείπνα της BIS οι άνθρωποι μιλούν πραγματικά μεταξύ τους και οι συζητήσεις είναι πάντα διεγερτικές και διαδραστικές με επίκεντρο τα σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζει η παγκόσμια οικονομία».

Όλοι οι κυβερνήτες που θα παρευρεθούν στη διήμερη συνάντηση θα έχουν τη διαβεβαίωση ότι θα τηρηθεί απόλυτη εμπιστευτικότητα, διακριτικότητα και τα υψηλότερα επίπεδα ασφάλειας. Οι συνεδριάσεις λαμβάνουν χώρα σε διάφορους ορόφους που χρησιμοποιούνται συνήθως μόνο όταν παρευρίσκονται οι διοικητές.

Στους διοικητές παρέχεται ειδικό γραφείο και το απαραίτητο προσωπικό υποστήριξης και γραμματείας. Οι Ελβετικές αρχές δεν έχουν καμία δικαιοδοσία επί των εγκαταστάσεων της BIS. Η BIS, η οποία ιδρύθηκε με διεθνή συνθήκη και προστατεύεται περαιτέρω από την συμφωνία του 1987 μ.Χ. για την έδρα της με την Ελβετική κυβέρνηση, απολαμβάνει παρόμοια προστασία με εκείνη που παρέχεται στις έδρες των Ηνωμένων Εθνών, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και των διπλωματικών πρεσβειών. Οι ελβετικές αρχές χρειάζονται την άδεια της διοίκησης της BIS για να εισέλθουν στα κτίρια της τράπεζας, τα οποία περιγράφονται ως «απαραβίαστα».

Η BIS έχει το δικαίωμα να επικοινωνεί με κώδικα και να αποστέλλει και να λαμβάνει αλληλογραφία σε σάκους που καλύπτονται από την ίδια προστασία με τις πρεσβείες, δηλαδή δεν μπορούν να ανοιχτούν.

Η BIS απαλλάσσεται από τους ελβετικούς φόρους. Οι υπάλληλοί της δεν χρειάζεται να καταβάλλουν φόρο εισοδήματος για τους μισθούς τους, οι οποίοι είναι συνήθως γενναιόδωροι, σχεδιασμένοι για να ανταγωνίζονται τον ιδιωτικό τομέα.

Ο μισθός του γενικού διευθυντή το 2011 μ.Χ. ήταν 763.930 ελβετικά φράγκα, ενώ οι προϊστάμενοι των τμημάτων αμείβονταν με 587.640 ετησίως, συν τα γενναιόδωρα επιδόματα. Τα έκτακτα νομικά προνόμια της τράπεζας επεκτείνονται επίσης στο προσωπικό και τους διευθυντές της.

Τα ανώτερα διευθυντικά στελέχη απολαμβάνουν ειδικό καθεστώς, παρόμοιο με αυτό των διπλωματών, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στην Ελβετία, πράγμα που σημαίνει ότι οι τσάντες τους δεν μπορούν να ερευνηθούν (εκτός αν υπάρχουν αποδείξεις για κατάφωρη εγκληματική πράξη) και τα έγγραφά τους είναι απαραβίαστα.

Οι διοικητές των κεντρικών τραπεζών που ταξιδεύουν στην Βασιλεία για τις διμηνιαίες συνεδριάσεις απολαμβάνουν το ίδιο καθεστώς κατά την παραμονή τους στην Ελβετία. Όλοι οι τραπεζικοί αξιωματούχοι έχουν ασυλία σύμφωνα με το ελβετικό δίκαιο, εφ’ όρου ζωής, για όλες τις πράξεις που εκτελούν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.

Η τράπεζα είναι ένα δημοφιλές μέρος για να εργαστεί κανείς και όχι μόνο λόγω των μισθών. Περίπου εξακόσιοι υπάλληλοι προέρχονται από περισσότερες από πενήντα χώρες. Η ατμόσφαιρα είναι πολυεθνική και κοσμοπολίτικη, αν και πολύ ελβετική, τονίζοντας την ιεραρχία της τράπεζας.

Όπως πολλοί από όσους εργάζονται για τον ΟΗΕ ή το ΔΝΤ, ορισμένοι από το προσωπικό της BIS, ιδίως τα ανώτερα στελέχη, καθοδηγούνται από την αίσθηση της αποστολής, ότι εργάζονται για έναν ανώτερο, ακόμη και ουράνιο σκοπό και έτσι είναι απρόσβλητοι από τις συνήθεις θεωρήσεις περί λογοδοσίας και διαφάνειας.

Η διοίκηση της τράπεζας έχει προσπαθήσει να σχεδιάσει κάθε ενδεχόμενο, ώστε να μην χρειαστεί ποτέ να κληθεί η ελβετική αστυνομία. Τα κεντρικά γραφεία της BIS διαθέτουν συστήματα καταιονισμού υψηλής τεχνολογίας με πολλαπλά εφεδρικά συστήματα, εσωτερικές ιατρικές εγκαταστάσεις και δικό της καταφύγιο για την περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης ή ένοπλης πυρκαγιάς. Τα περιουσιακά στοιχεία της BIS δεν υπόκεινται σε αστικές αξιώσεις σύμφωνα με το ελβετικό δίκαιο και δεν μπορούν ποτέ να κατασχεθούν.

Η BIS διαφυλάσσει αυστηρά το τραπεζικό απόρρητο. Τα πρακτικά, η ημερήσια διάταξη και ο πραγματικός κατάλογος συμμετεχόντων της Παγκόσμιας Οικονομικής Συνάντησης ή της ECC δεν δημοσιεύονται σε καμία μορφή.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν τηρούνται επίσημα πρακτικά, αν και οι τραπεζίτες μερικές φορές κρατούν τις δικές τους σημειώσεις. Μερικές φορές θα υπάρξει μια σύντομη συνέντευξη Τύπου ή μια άνευρη δήλωση μετά, αλλά ποτέ τίποτα λεπτομερές. Αυτή η παράδοση του προνομιακού απορρήτου φτάνει μέχρι την ίδρυση της τράπεζας.

«Η ησυχία της Βασιλείας και ο απολύτως μη πολιτικός της χαρακτήρας παρέχουν ένα τέλειο σκηνικό για αυτές τις εξίσου ήσυχες και μη πολιτικές συγκεντρώσεις», έγραψε ένας Αμερικανός αξιωματούχος το 1935 μ.Χ.

«Η κανονικότητα των συνεδριάσεων και η σχεδόν αδιάλειπτη παρουσία σχεδόν όλων των μελών του Συμβουλίου τις καθιστούν τέτοιες που σπάνια προσελκύουν παρά μόνο την πιο πενιχρή προσοχή του Τύπου».

Σαράντα χρόνια μετά, λίγα πράγματα είχαν αλλάξει. Ο Charles Coombs, πρώην επικεφαλής του τμήματος συναλλάγματος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Νέας Υόρκης, παρακολούθησε τις συνεδριάσεις των διοικητών από το 1960 μ.Χ. έως το 1975 μ.Χ.

Οι τραπεζίτες που επιτρεπόταν να εισέλθουν στο εσωτερικό άδυτο των συνεδριάσεων των διοικητών εμπιστεύονταν ο ένας τον άλλον απόλυτα, θυμάται στα απομνημονεύματά του. «Όσα χρήματα και αν εμπλέκονταν, δεν υπογράφονταν ποτέ συμφωνίες ούτε μονογραφούνταν ποτέ μνημόνια συνεννόησης. Ο λόγος του κάθε αξιωματούχου ήταν αρκετός και δεν υπήρξαν ποτέ απογοητεύσεις».

Τι σημασία έχει, λοιπόν, αυτό για εμάς τους υπόλοιπους; Οι τραπεζίτες συγκεντρώνονται εμπιστευτικά από τότε που εφευρέθηκε το χρήμα. Οι κεντρικοί τραπεζίτες αρέσκονται να θεωρούν τους εαυτούς τους ως τους αρχιερείς της οικονομίας, ως τεχνοκράτες που επιβλέπουν απόκρυφα νομισματικά τελετουργικά και μια χρηματοοικονομική λειτουργία που γίνεται κατανοητή μόνο από μια μικρή, αυτοεπιλεγμένη ελίτ.

Όμως οι διοικητές που συνεδριάζουν στη Βασιλεία κάθε δύο μήνες είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Οι μισθοί τους, τα αεροπορικά εισιτήρια, οι λογαριασμοί των ξενοδοχείων και οι προσοδοφόρες συντάξεις τους όταν συνταξιοδοτούνται πληρώνονται από το δημόσιο ταμείο.

Τα εθνικά αποθέματα που κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες είναι δημόσιο χρήμα, ο πλούτος των εθνών. Οι συζητήσεις των κεντρικών τραπεζιτών στην BIS, οι πληροφορίες που μοιράζονται, οι πολιτικές που αξιολογούνται, οι απόψεις που ανταλλάσσονται και οι επακόλουθες αποφάσεις που λαμβάνονται, είναι βαθιά πολιτικές.

Οι κεντρικοί τραπεζίτες, των οποίων η ανεξαρτησία προστατεύεται συνταγματικά, ελέγχουν τη νομισματική πολιτική στον ανεπτυγμένο κόσμο. Διαχειρίζονται την προσφορά χρήματος στις εθνικές οικονομίες.

Καθορίζουν τα επιτόκια, αποφασίζοντας έτσι για την αξία των αποταμιεύσεων και των επενδύσεών μας. Αποφασίζουν αν θα επικεντρωθούν στην λιτότητα ή στην ανάπτυξη. Οι αποφάσεις τους διαμορφώνουν τη ζωή μας.

Η παράδοση μυστικότητας της BIS φτάνει πίσω στις δεκαετίες. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, για παράδειγμα, η τράπεζα φιλοξένησε το London Gold Pool. Οκτώ χώρες δεσμεύτηκαν να χειραγωγήσουν την αγορά χρυσού για να διατηρήσουν την τιμή του γύρω στα τριάντα πέντε δολάρια ανά ουγγιά, σύμφωνα με τις διατάξεις της Συμφωνίας του Bretton Woods που διέπει το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αν και η London Gold Pool δεν υφίσταται πλέον, ο διάδοχός της είναι η Επιτροπή Αγορών της BIS, η οποία συνεδριάζει κάθε δύο μήνες με την ευκαιρία των συνεδριάσεων των διοικητών για να συζητήσει τις τάσεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Συμμετέχουν αξιωματούχοι από είκοσι μία κεντρικές τράπεζες. Η επιτροπή δημοσιεύει περιστασιακά έγγραφα, αλλά η ημερήσια διάταξη και οι συζητήσεις της παραμένουν μυστικές.

Σήμερα οι χώρες που εκπροσωπούνται στις συνεδριάσεις της Παγκόσμιας Οικονομίας αντιπροσωπεύουν μαζί περίπου τα τέσσερα πέμπτα του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) – το μεγαλύτερο μέρος του παραγόμενου πλούτου του κόσμου – σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της BIS. Οι κεντρικοί τραπεζίτες πλέον «φαίνονται πιο ισχυροί από τους πολιτικούς», έγραψε η εφημερίδα The Economist, «κρατώντας στα χέρια τους τη μοίρα της παγκόσμιας οικονομίας».

Πώς συνέβη αυτό; Η BIS, το πιο μυστικοπαθές παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα του κόσμου, μπορεί να διεκδικήσει μεγάλο μέρος των ευθυνών. Από την πρώτη ημέρα της ύπαρξής της, η BIS έχει αφιερωθεί στην προώθηση των συμφερόντων των κεντρικών τραπεζών και στην οικοδόμηση της νέας αρχιτεκτονικής της υπερεθνικής χρηματοδότησης.

Με τον τρόπο αυτό, δημιούργησε μια νέα τάξη στενά συνδεδεμένων παγκόσμιων τεχνοκρατών, τα μέλη της οποίας μετακινούνται μεταξύ υψηλά αμειβόμενων θέσεων στη BIS, το ΔΝΤ και τις κεντρικές και εμπορικές τράπεζες.

Ιδρυτής της συμμορίας των τεχνοκρατών ήταν ο Per Jacobssen, ο Σουηδός οικονομολόγος που διετέλεσε οικονομικός σύμβουλος της BIS από το 1931 μ.Χ. έως το 1956 μ.Χ. Ο άχαρος τίτλος του υποκρύπτει τη δύναμη και την εμβέλειά του. Με τεράστια επιρροή, καλές διασυνδέσεις και μεγάλη εκτίμηση από τους συναδέλφους του, ο Jacobssen έγραψε τις πρώτες ετήσιες εκθέσεις της BIS, οι οποίες ήταν -και παραμένουν- απαραίτητο ανάγνωσμα σε όλα τα ταμεία του κόσμου. Ο Jacobssen υπήρξε πρώιμος υποστηρικτής του ευρωπαϊκού φεντεραλισμού.

Υποστήριζε αμείλικτα την αντίθεσή του στον πληθωρισμό, τις υπερβολικές κρατικές δαπάνες και την κρατική παρέμβαση στην οικονομία. Ο Jacobssen εγκατέλειψε την BIS το 1956 μ.Χ. για να αναλάβει το ΔΝΤ.

Η κληρονομιά του εξακολουθεί να διαμορφώνει τον κόσμο μας. Οι συνέπειες του συνδυασμού του οικονομικού φιλελευθερισμού, της εμμονής στις τιμές και της διάλυσης της εθνικής κυριαρχίας διαδραματίζονται κάθε βράδυ στα ευρωπαϊκά δελτία ειδήσεων στις τηλεοπτικές μας οθόνες.

Οι υπερασπιστές της BIS αρνούνται ότι ο οργανισμός είναι μυστικοπαθής. Τα αρχεία της τράπεζας είναι ανοικτά και οι ερευνητές μπορούν να συμβουλεύονται τα περισσότερα έγγραφα που είναι άνω των τριάντα ετών.

Οι αρχειονόμοι της BIS είναι πράγματι εγκάρδιοι, εξυπηρετικοί και επαγγελματίες. Ο δικτυακός τόπος της τράπεζας περιλαμβάνει όλες τις ετήσιες εκθέσεις της, οι οποίες μπορούν να μεταφορτωθούν, καθώς και πολυάριθμα έγγραφα πολιτικής που παράγονται από το υψηλού κύρους ερευνητικό τμήμα της τράπεζας.

Η BIS δημοσιεύει λεπτομερείς λογαριασμούς για τις αγορές τίτλων και παραγώγων, καθώς και διεθνείς τραπεζικές στατιστικές. Ωστόσο, πρόκειται σε μεγάλο βαθμό για συλλογές και αναλύσεις πληροφοριών που βρίσκονται ήδη στο δημόσιο τομέα.

Οι λεπτομέρειες των βασικών δραστηριοτήτων της ίδιας της τράπεζας, συμπεριλαμβανομένου μεγάλου μέρους των τραπεζικών εργασιών της για τους πελάτες της, τις κεντρικές τράπεζες και τους διεθνείς οργανισμούς, παραμένουν μυστικές.

Οι συνεδριάσεις για την παγκόσμια οικονομία και οι άλλες κρίσιμες οικονομικές συναντήσεις που λαμβάνουν χώρα στη Βασιλεία, όπως η Επιτροπή Αγορών, παραμένουν κλειστές για τους ξένους. Οι ιδιώτες δεν μπορούν να έχουν λογαριασμό στη BIS, εκτός αν εργάζονται για την τράπεζα.

Η αδιαφάνεια, η έλλειψη λογοδοσίας και η συνεχώς αυξανόμενη επιρροή της τράπεζας εγείρει βαθιά ερωτήματα – όχι μόνο για τη νομισματική πολιτική, αλλά και για τη διαφάνεια, τη λογοδοσία και τον τρόπο άσκησης της εξουσίας στις δημοκρατίες μας.

ΟΤΑΝ εξηγούσα σε φίλους και γνωστούς ότι έγραφα ένα βιβλίο για την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, η συνήθης απάντηση ήταν ένα αμήχανο βλέμμα, ακολουθούμενο από μια ερώτηση: «Η τράπεζα για ποιο λόγο;» Οι συνομιλητές μου ήταν έξυπνοι άνθρωποι, που παρακολουθούν την επικαιρότητα. Πολλοί είχαν κάποιο ενδιαφέρον και κατανόηση της παγκόσμιας οικονομίας και της χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Ωστόσο, μόνο λίγοι είχαν ακούσει για την BIS. Αυτό ήταν παράξενο, καθώς η BIS είναι η σημαντικότερη τράπεζα στον κόσμο και προϋπήρχε τόσο του ΔΝΤ όσο και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Για δεκαετίες βρισκόταν στο κέντρο ενός παγκόσμιου δικτύου χρήματος, εξουσίας και κρυφής παγκόσμιας επιρροής.

Η BIS ιδρύθηκε το 1930 μ.Χ. Ιδρύθηκε φαινομενικά ως μέρος του σχεδίου Young για τη διαχείριση των γερμανικών πληρωμών αποζημιώσεων για τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι βασικοί αρχιτέκτονες της τράπεζας ήταν ο Montagu Norman, ο οποίος ήταν διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, και ο Hjalmar Schacht, ο πρόεδρος της Reichsbank, ο οποίος χαρακτήρισε τη BIS ως «δική μου» τράπεζα.

Τα ιδρυτικά μέλη της BIS ήταν οι κεντρικές τράπεζες της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, του Βελγίου και μια κοινοπραξία Ιαπωνικών τραπεζών. Μετοχές προσφέρθηκαν και στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες, καχύποπτες για οτιδήποτε θα μπορούσε να παραβιάσει την εθνική τους κυριαρχία, αρνήθηκαν την κατανομή τους. Αντ’ αυτού, μια κοινοπραξία εμπορικών τραπεζών ανέλαβε τις μετοχές: J. P. Morgan, η Πρώτη Εθνική Τράπεζα της Νέας Υόρκης και η Πρώτη Εθνική Τράπεζα του Σικάγο.

Ο πραγματικός σκοπός της BIS περιγραφόταν λεπτομερώς στο καταστατικό της: να «προάγει τη συνεργασία των κεντρικών τραπεζών και να παρέχει πρόσθετες διευκολύνσεις για διεθνείς χρηματοπιστωτικές πράξεις».

Ήταν το αποκορύφωμα του ονείρου δεκαετιών των κεντρικών τραπεζιτών, να αποκτήσουν τη δική τους τράπεζα – ισχυρή, ανεξάρτητη και απαλλαγμένη από παρεμβατικούς πολιτικούς και αδιάκριτους δημοσιογράφους.

Το πιο ευτυχές από όλα, η BIS ήταν αυτοχρηματοδοτούμενη και θα ήταν στο διηνεκές. Οι πελάτες της ήταν οι ίδιοι οι ιδρυτές και οι μέτοχοί της – οι κεντρικές τράπεζες. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 μ.Χ., η BIS ήταν ο κεντρικός τόπος συνάντησης μιας συμμορίας κεντρικών τραπεζιτών, στην οποία κυριαρχούσαν ο Norman και ο Schacht.

Αυτή η ομάδα βοήθησε στην ανοικοδόμηση της Γερμανίας. Οι New York Times περιέγραψαν τον Schacht, ο οποίος αναγνωρίζεται ευρέως ως η ιδιοφυΐα πίσω από την αναγεννημένη γερμανική οικονομία, ως «Ο σιδηρόφρακτος πιλότος της ναζιστικής οικονομίας». Κατά τη διάρκεια του πολέμου, η BIS έγινε de facto βραχίονας της Reichsbank, αποδεχόμενη τον λεηλατημένο χρυσό των Ναζί και πραγματοποιώντας συναλλαγές συναλλάγματος για τη ναζιστική Γερμανία.

Η συμμαχία της τράπεζας με το Βερολίνο ήταν γνωστή στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο. Αλλά η ανάγκη να συνεχίσει να λειτουργεί η BIS, να κρατήσει ανοιχτά τα νέα κανάλια της υπερεθνικής χρηματοδότησης, ήταν περίπου το μόνο πράγμα στο οποίο συμφωνούσαν όλες οι πλευρές.

Η Βασιλεία ήταν η ιδανική τοποθεσία, καθώς βρίσκεται στο βόρειο άκρο της Ελβετίας και βρίσκεται πάνω στα γαλλικά και γερμανικά σύνορα. Λίγα χιλιόμετρα μακριά, ναζιστές και συμμαχικοί στρατιώτες πολεμούσαν και πέθαιναν.

Τίποτα από αυτά δεν είχε σημασία στη BIS. Οι συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου διακόπηκαν, αλλά οι σχέσεις μεταξύ του προσωπικού της BIS των εμπόλεμων εθνών παρέμειναν εγκάρδιες, επαγγελματικές και παραγωγικές.

Οι εθνικότητες δεν είχαν σημασία. Η κυρίαρχη πίστη ήταν στη διεθνή χρηματοδότηση. Ο πρόεδρος, Thomas McKittrick, ήταν Αμερικανός. Ο Roger Auboin, ο γενικός διευθυντής, ήταν Γάλλος. Ο Paul Hechler, ο βοηθός γενικού διευθυντή, ήταν μέλος του ναζιστικού κόμματος και υπέγραφε την αλληλογραφία του «Heil Hitler». Ο Rafaelle Pilotti, ο γενικός γραμματέας, ήταν Ιταλός. Ο Per Jacobssen, ο σημαντικός οικονομικός σύμβουλος της τράπεζας, ήταν Σουηδός. Οι αναπληρωτές του και του Pilotti ήταν Βρετανοί.

Μετά το 1945 μ.Χ., πέντε διευθυντές της BIS, συμπεριλαμβανομένου του Hjalmar Schacht, κατηγορήθηκαν για εγκλήματα πολέμου. Η Γερμανία έχασε τον πόλεμο αλλά κέρδισε την οικονομική ειρήνη, σε μεγάλο βαθμό χάρη στη BIS.

 Η διεθνής σκηνή, οι επαφές, τα τραπεζικά δίκτυα και η νομιμότητα που παρείχε η BIS, πρώτα στην Reichsbank και στη συνέχεια στις τράπεζες που τη διαδέχθηκαν, συνέβαλαν στη διασφάλιση της συνέχειας των εξαιρετικά ισχυρών χρηματοπιστωτικών και οικονομικών συμφερόντων από την εποχή των Ναζί μέχρι σήμερα.

ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ σαράντα επτά χρόνια της ύπαρξής της, από το 1930 μ.Χ. έως το 1977 μ.Χ, η BIS είχε την έδρα της σε ένα πρώην ξενοδοχείο, κοντά στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Βασιλείας. Η είσοδος της τράπεζας ήταν κρυμμένη δίπλα σε ένα κατάστημα σοκολάτας και μόνο μια μικρή ανακοίνωση επιβεβαίωνε ότι η στενή πόρτα άνοιγε στην BIS.

Οι διευθυντές της τράπεζας πίστευαν ότι εκείνοι που έπρεπε να γνωρίζουν πού βρισκόταν η BIS θα την έβρισκαν, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος σίγουρα δεν χρειαζόταν να το γνωρίζει. Το εσωτερικό του κτιρίου άλλαξε ελάχιστα με την πάροδο των δεκαετιών, θυμήθηκε ο Charles Coombs.

Η BIS παρείχε «τα σπαρτιάτικα καταλύματα ενός πρώην ξενοδοχείου βικτοριανού τύπου, του οποίου τα μονόκλινα και δίκλινα δωμάτια είχαν μετατραπεί σε γραφεία απλά με την αφαίρεση των κρεβατιών και την τοποθέτηση γραφείων».

Η τράπεζα μετακόμισε στα σημερινά της κεντρικά γραφεία, στην Centralbahnplatz 2, το 1977 μ.Χ. Δεν πήγε μακριά και τώρα έχει θέα στον κεντρικό σταθμό της Βασιλείας. Σήμερα η κύρια αποστολή της BIS, σύμφωνα με τα δικά της λόγια, είναι τριπλή: «να εξυπηρετεί τις κεντρικές τράπεζες στην επιδίωξή τους για νομισματική και χρηματοπιστωτική σταθερότητα, να προωθεί τη διεθνή συνεργασία στους τομείς αυτούς και να ενεργεί ως τράπεζα για τις κεντρικές τράπεζες».

Η BIS φιλοξενεί επίσης μεγάλο μέρος της πρακτικής και τεχνικής υποδομής που χρειάζεται το παγκόσμιο δίκτυο των κεντρικών τραπεζών και των εμπορικών ομολόγων τους για να λειτουργεί ομαλά.

Διαθέτει δύο συνδεδεμένες αίθουσες συναλλαγών: στην έδρα της Βασιλείας και στο περιφερειακό γραφείο του Χονγκ Κονγκ. Η BIS αγοράζει και πωλεί χρυσό και συνάλλαγμα για τους πελάτες της. Παρέχει διαχείριση περιουσιακών στοιχείων και οργανώνει βραχυπρόθεσμες πιστώσεις σε κεντρικές τράπεζες όταν χρειάζεται.

Η BIS είναι ένα μοναδικό ίδρυμα: ένας διεθνής οργανισμός, μια εξαιρετικά κερδοφόρα τράπεζα και ένα ερευνητικό ινστιτούτο που ιδρύθηκε και προστατεύεται από διεθνείς συνθήκες. Η BIS λογοδοτεί στους πελάτες και τους μετόχους της -τις κεντρικές τράπεζες- αλλά και καθοδηγεί τις δραστηριότητές τους.

Τα κύρια καθήκοντα μιας κεντρικής τράπεζας, υποστηρίζει η BIS, είναι να ελέγχει τη ροή των πιστώσεων και τον όγκο του κυκλοφορούντος νομίσματος, γεγονός που θα διασφαλίσει ένα σταθερό επιχειρηματικό κλίμα, και να διατηρεί τις συναλλαγματικές ισοτιμίες εντός διαχειρίσιμων ορίων, ώστε να διασφαλίζεται η αξία ενός νομίσματος και έτσι να εξομαλύνονται το διεθνές εμπόριο και οι κινήσεις κεφαλαίων.

Αυτό είναι ζωτικής σημασίας, ιδίως σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, όπου οι αγορές αντιδρούν σε μικροδευτερόλεπτα και η αντίληψη της οικονομικής σταθερότητας και της αξίας είναι σχεδόν εξίσου σημαντική με την ίδια την πραγματικότητα.

Η BIS συμβάλλει επίσης στην εποπτεία των εμπορικών τραπεζών, αν και δεν έχει νομικές εξουσίες επί αυτών. Η Επιτροπή της Βασιλείας για την Τραπεζική Εποπτεία, που εδρεύει στη BIS, ρυθμίζει τις απαιτήσεις των εμπορικών τραπεζών σε κεφάλαιο και ρευστότητα.

Απαιτεί από τις τράπεζες να διαθέτουν ελάχιστο κεφάλαιο οκτώ τοις εκατό του σταθμισμένου ως προς τον κίνδυνο ενεργητικού όταν χορηγούν δάνεια, πράγμα που σημαίνει ότι αν μια τράπεζα έχει σταθμισμένο ως προς τον κίνδυνο ενεργητικό 100 εκατ. δολάρια πρέπει να διατηρεί κεφάλαιο τουλάχιστον 8 εκατ. δολάρια.

Η επιτροπή δεν έχει εξουσίες επιβολής, αλλά έχει τεράστια ηθική εξουσία. «Αυτός ο κανονισμός είναι τόσο ισχυρός που η αρχή του οκτώ τοις εκατό έχει μπει στους εθνικούς νόμους», δήλωσε ο Peter Akos Bod. «Είναι σαν την τάση.

Η τάση έχει οριστεί στα 220. Μπορείτε να αποφασίσετε για ενενήντα πέντε βολτ, αλλά δεν θα λειτουργούσε». Θεωρητικά, η λογική νοικοκυροσύνη και η αμοιβαία συνεργασία, υπό την εποπτεία της BIS, θα διατηρήσουν την ομαλή λειτουργία του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Θεωρητικά.

Η πραγματικότητα είναι ότι έχουμε περάσει από την ύφεση σε μια βαθιά διαρθρωτική κρίση, η οποία τροφοδοτείται από την απληστία και την αρπαχτή των τραπεζών και απειλεί την οικονομική ασφάλεια όλων μας. Ακριβώς όπως στη δεκαετία του 1930 μ.Χ, τμήματα της Ευρώπης αντιμετωπίζουν οικονομική κατάρρευση.

Η Bundesbank και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δύο από τα πιο ισχυρά μέλη της BIS, έχουν οδηγήσει τη μανία της λιτότητας που έχει ήδη οδηγήσει μια ευρωπαϊκή χώρα, την Ελλάδα, στο χείλος του γκρεμού, υποβοηθούμενη από την εξαγορά και τη διαφθορά της άρχουσας τάξης της χώρας. Σύντομα μπορεί να ακολουθήσουν και άλλες.

Η παλιά τάξη πραγμάτων τρίζει, οι πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί της διαβρώνονται εκ των έσω. Από το Όσλο μέχρι την Αθήνα, η ακροδεξιά αναβιώνει, τροφοδοτούμενη εν μέρει από την εκτίναξη της φτώχειας και της ανεργίας. Ο θυμός και ο κυνισμός διαβρώνουν την πίστη των πολιτών στη δημοκρατία και το κράτος δικαίου.

Για άλλη μια φορά, η αξία της ιδιοκτησίας και των περιουσιακών στοιχείων εξατμίζεται μπροστά στα μάτια των ιδιοκτητών τους. Το ευρωπαϊκό νόμισμα απειλείται με κατάρρευση, ενώ όσοι έχουν χρήματα αναζητούν ασφαλές καταφύγιο σε ελβετικά φράγκα ή χρυσό.

Οι νέοι, οι ταλαντούχοι και οι κινητικοί εγκαταλείπουν και πάλι τις πατρίδες τους για νέες ζωές στο εξωτερικό. Οι ισχυρές δυνάμεις του διεθνούς κεφαλαίου που δημιούργησαν την BIS και που της χάρισαν τη δύναμη και την επιρροή της, θριαμβεύουν και πάλι.

Η BIS βρίσκεται στην κορυφή ενός διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος που καταρρέει από τις ραφές, αλλά οι αξιωματούχοι της υποστηρίζουν ότι δεν έχει την εξουσία να ενεργεί ως διεθνής χρηματοπιστωτικός ρυθμιστής.

Ωστόσο, η BIS δεν μπορεί να αποφύγει την ευθύνη της για την κρίση της Ευρωζώνης. Από τις πρώτες συμφωνίες στα τέλη της δεκαετίας του 1940 μ.Χ. σχετικά με τις πολυμερείς πληρωμές έως τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας το 1998 μ.Χ., η BIS βρίσκεται στην καρδιά του σχεδίου της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, παρέχοντας τεχνική εμπειρογνωμοσύνη και τους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς για τη νομισματική εναρμόνιση.

Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1950 μ.Χ., διαχειρίστηκε την Ευρωπαϊκή Ένωση Πληρωμών, η οποία διεθνοποίησε το σύστημα πληρωμών της ηπείρου. Η BIS φιλοξένησε την Επιτροπή Διοικητών των κεντρικών τραπεζιτών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, η οποία συστάθηκε το 1964 μ.Χ. και συντόνιζε την διευρωπαϊκή νομισματική πολιτική.

Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1970 μ.Χ., η BIS διαχειρίστηκε το «φίδι», τον μηχανισμό με τον οποίο τα ευρωπαϊκά νομίσματα κρατούνταν σε ζώνες συναλλαγματικών ισοτιμιών. Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1980 μ.Χ. η BIS φιλοξένησε την Επιτροπή Delors, η έκθεση της οποίας το 1988 μ.Χ. χάραξε την πορεία προς την Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση και την υιοθέτηση ενός ενιαίου νομίσματος.

Η BIS γέννησε το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ινστιτούτο (ΕΝΙ), τον πρόδρομο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Πρόεδρος του ΕΝΙ ήταν ο Alexandre Lamfalussy, ένας από τους σημαντικότερους οικονομολόγους παγκοσμίως, γνωστός ως ο «πατέρας του ευρώ». Πριν από την ένταξή του στο ΕΝΙ το 1994 μ.Χ., ο Lamfalussy είχε εργαστεί στην BIS για δεκαεπτά χρόνια, αρχικά ως οικονομικός σύμβουλος και στη συνέχεια ως γενικός διευθυντής της τράπεζας.

Για έναν σοβαρό, μυστικοπαθή οργανισμό, η BIS αποδείχθηκε εκπληκτικά ευκίνητη. Επέζησε από την πρώτη παγκόσμια ύφεση, το τέλος των πληρωμών αποζημιώσεων και του κανόνα χρυσού (δύο από τους κύριους λόγους ύπαρξής της), την άνοδο του ναζισμού, τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, την Συμφωνία του Bretton Woods, τον Ψυχρό Πόλεμο, τις οικονομικές κρίσεις των δεκαετιών του 1980 μ.Χ.και 1990, την γέννηση του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας και το τέλος του κομμουνισμού.

Όπως σημείωσε ο Malcolm Knight, διευθυντής από το 2003 μ.Χ.-2008 μ.Χ., «είναι ενθαρρυντικό να βλέπουμε ότι -παραμένοντας μικρή, ευέλικτη και απαλλαγμένη από πολιτικές παρεμβάσεις- η Τράπεζα, καθόλη την διάρκεια της ιστορίας της, κατάφερε να προσαρμοστεί εντυπωσιακά καλά στις εξελισσόμενες συνθήκες». Η τράπεζα έχει καταστεί κεντρικός πυλώνας του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Εκτός από τις συναντήσεις για την παγκόσμια οικονομία, η BIS φιλοξενεί τέσσερις από τις σημαντικότερες διεθνείς επιτροπές που ασχολούνται με το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα: την Επιτροπή της Βασιλείας για την τραπεζική εποπτεία, την Επιτροπή για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, την Επιτροπή για τα συστήματα πληρωμών και διακανονισμού και την Επιτροπή Irving Fisher, η οποία ασχολείται με τις στατιστικές των κεντρικών τραπεζών.

Η τράπεζα φιλοξενεί επίσης τρεις ανεξάρτητους οργανισμούς: δύο ομάδες που ασχολούνται με την ασφάλιση και το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (FSB). Το FSB, το οποίο συντονίζει τις εθνικές χρηματοπιστωτικές αρχές και τις ρυθμιστικές πολιτικές, γίνεται ήδη λόγος για τον τέταρτο πυλώνα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, μετά την BIS, το ΔΝΤ και τις εμπορικές τράπεζες.

Η BIS είναι τώρα ο τριακοστός μεγαλύτερος κάτοχος αποθεμάτων χρυσού στον κόσμο, με 119 μετρικούς τόνους – περισσότερους από το Κατάρ, την Βραζιλία ή τον Καναδά. Η ιδιότητα του μέλους της BIS παραμένει προνόμιο και όχι δικαίωμα.

Το διοικητικό συμβούλιο είναι υπεύθυνο για την αποδοχή κεντρικών τραπεζών που κρίνονται ότι «συμβάλλουν ουσιαστικά στη διεθνή νομισματική συνεργασία και στις δραστηριότητες της Τράπεζας». Η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία προσχώρησαν μόλις το 1996 μ.Χ.

Η τράπεζα έχει ανοίξει γραφεία στην Πόλη του Μεξικού και στο Χονγκ Κονγκ, αλλά παραμένει πολύ ευρωκεντρική. Η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, τα Σκόπια, η Σλοβενία και η Σλοβακία (συνολικός πληθυσμός 16,2 εκατομμύρια) έχουν γίνει δεκτές, ενώ το Πακιστάν (πληθυσμός 169 εκατομμύρια) όχι. Ούτε το Καζακστάν, το οποίο είναι μια ατμομηχανή της Κεντρικής Ασίας.

Στην Αφρική μόνο η Αλγερία και η Νότια Αφρική είναι μέλη – η Νιγηρία, η οποία έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ηπείρου, δεν έχει γίνει δεκτή. (Οι υπερασπιστές της BIS λένε ότι απαιτεί υψηλά πρότυπα διακυβέρνησης από τα νέα μέλη και όταν οι εθνικές τράπεζες χωρών όπως η Νιγηρία και το Πακιστάν επιτύχουν αυτά τα πρότυπα, θα εξεταστούν για ένταξη).

Λαμβάνοντας υπόψη τον κομβικό ρόλο της BIS στην υπερεθνική οικονομία, το χαμηλό προφίλ της είναι αξιοσημείωτο. Το 1930 μ.Χ. ένας δημοσιογράφος των New York Times σημείωνε ότι η κουλτούρα της μυστικότητας στην BIS ήταν τόσο ισχυρή που δεν του επιτρεπόταν να κοιτάξει μέσα στην αίθουσα συνεδριάσεων, ακόμη και μετά την αποχώρηση των διευθυντών. Λίγα πράγματα έχουν αλλάξει.

Οι δημοσιογράφοι δεν επιτρέπεται να εισέρχονται στην έδρα της Τράπεζας όσο διαρκεί η συνεδρίαση για την παγκόσμια οικονομία. Οι αξιωματούχοι της BIS σπάνια μιλούν επίσημα και απρόθυμα στα μέλη του Τύπου. Η στρατηγική φαίνεται να λειτουργεί.

Το κίνημα Occupy Wall Street, οι αντιπαγκοσμιοποιητές, οι διαδηλωτές των κοινωνικών δικτύων αγνοούν τη BIS. Η Centralbahnplatz 2, στην Βασιλεία, είναι ήσυχη και γαλήνια. Δεν υπάρχουν διαδηλωτές συγκεντρωμένοι έξω από την έδρα της BIS, ούτε διαδηλωτές που έχουν κατασκηνώσει στο κοντινό πάρκο, ούτε ζωηρές επιτροπές υποδοχής των κεντρικών τραπεζιτών του κόσμου.

Καθώς η παγκόσμια οικονομία παραπαίει από κρίση σε κρίση, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ελέγχονται όσο ποτέ άλλοτε. Λεγεώνες δημοσιογράφων, μπλόγκερ και ερευνητών δημοσιογράφων σαρώνουν κάθε κίνηση των τραπεζών. Ωστόσο, με κάποιο τρόπο, εκτός από σύντομες αναφορές στις οικονομικές σελίδες, η BIS έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να αποφύγει τον κριτικό έλεγχο. Μέχρι τώρα (https://kanenazori.com/2022/10/25/trapeza_diethnwn_diakanonismwn_1/).

Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), Μέρος 2^ο: Πώς οι Ρότσιλντ ελέγχουν και κυριαρχούν στον κόσμο

Οι κεντρικές τράπεζες είναι παράνομα δημιουργημένες ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ τράπεζες που ανήκουν στην τραπεζική οικογένεια Ρότσιλντ. Η οικογένεια υπάρχει εδώ και περισσότερα από 230 χρόνια και έχει εισχωρήσει γλιστρώντας σε κάθε χώρα του πλανήτη, έχει απειλήσει κάθε παγκόσμιο ηγέτη και τις κυβερνήσεις και τα Υπουργικά τους γραφεία με φυσικό και οικονομικό θάνατο και καταστροφή και στη συνέχεια έχει τοποθετήσει τους δικούς της ανθρώπους σε αυτές τις κεντρικές τράπεζες για να ελέγχουν και να διαχειρίζονται το πορτοφόλι κάθε χώρας.

Ακόμη χειρότερα, οι Ρότσιλντ ελέγχουν επίσης τις μηχανορραφίες κάθε κυβέρνησης σε μακροοικονομικό επίπεδο, χωρίς να ασχολούνται με τις καθημερινές διακυμάνσεις της ατομικής μας προσωπικής ζωής. Εκτός από την περίπτωση που ξεφεύγουμε πολύ από τα όρια.

Το μεγάλο σχέδιο της Πρώτης Σφαίρας Επιρροής είναι η δημιουργία μιας παγκόσμιας μονοκρατορίας. Μην το συγχέετε αυτό με τον όρο παγκοσμιοποίηση. Η μονοκρατορία και η παγκοσμιοποίηση δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικές στην έννοια, το πεδίο εφαρμογής και τον σκοπό.

Η μονοκρατορία είναι ένα κράτος. Έχει μία κυβέρνηση. Ένα σύνολο νόμων για όλους τους απλούς πολίτες, χωρίς νόμους για την ελίτ. Η παγκοσμιοποίηση αναφέρεται στην επικοινωνία, το εμπόριο, την αλληλεπίδραση κ.λπ. μεταξύ ξεχωριστών, διαφορετικών, ανεξάρτητων, κυρίαρχων χωρών. Το μεγάλο σχέδιο της Πρώτης Σφαίρας Επιρροής είναι η δημιουργία μιας παγκόσμιας μονοκρατορίας.

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, είναι μια παράνομα τοποθετημένη ιδιωτική τράπεζα που είναι άμεσα υπεύθυνη για τη δημιουργία όλων των υφέσεων, των υφέσεων των ΗΠΑ και του πληθωρισμού και του αποπληθωρισμού του δολαρίου μας.

Η Fed ελέγχει την εκτύπωση του Αμερικανικού νομίσματος και στη συνέχεια χρεώνει την κυβέρνηση των ΗΠΑ με τόκους για αυτά τα δάνεια. Οι τόκοι αυξάνονται κάθε χρόνο, καθιστώντας δύσκολη, αν όχι αδύνατη την πληρωμή τους από την κυβέρνησή των ΗΠΑ. Πώς πληρώνουν οι Αμερικανοί αυτούς τους τόκους; Με τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων των ΗΠΑ. Αυτός ο φόρος πηγαίνει στην οικογένεια Ρότσιλντ.

Τους επόμενους μήνες, καθώς συνεχίζω να συλλέγω πληροφορίες και να γράφω ένα βιβλίο για την Πρώτη Σφαίρα Επιρροής, θα μοιράζομαι όλο και περισσότερα. Προς το παρόν, σας ζητώ να διαβάσετε κάθε μία από τις 165 γραμμές που ακολουθούν. Εκατόν εξήντα πέντε λόγοι για να πιστέψετε τις πληροφορίες μου.

Μπορείτε να κάνετε κλικ σε κάθε τράπεζα και να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της. Έχω δει την καθεμία. Είναι αληθινές. Και είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους κάθε χώρα έχει τόσο βαθύ χρέος σε αυτή την ύπουλη οικογένεια, τους Ρότσιλντ.

Παρεμπιπτόντως, αν είστε περίεργοι για το ποιο είναι το χρέος των ΗΠΑ προς την BIS, ανατρέξτε στον πίνακα στο τέλος αυτού του άρθρου, που προέρχεται από τα τελευταία στατιστικά αποτελέσματα που παρέχονται από το Joint External Debt Hub, το οποίο λαμβάνει στοιχεία από την BIS, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Παγκόσμια Τράπεζα και τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.

Γραφεία BIS

Γραφείο Αντιπροσωπείας για την Ασία και τον Ειρηνικό

78ος όροφος, Two International Finance Centre

8 Finance Street, Central

Χονγκ Κονγκ

Ειδική Διοικητική Περιοχή της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας

Τηλέφωνο: (+852) 2878 7100

Φαξ: (+852) 2878 7123

Γραφείο Αντιπροσωπείας για την Αμερική

Torre Chapultepec

Rubén Darío 281 – 17ος όροφος

Col. Bosque de Chapultepec

Del. Miguel Hidalgo

11580 México, D.F.

México

Τηλέφωνο: (+52) 55 91380290

Φαξ: (+52) 55 91380299

Οι κεντρικές τράπεζες του κόσμου που ανήκουν στους Rothschild

Σημείωση μεταφραστή: Η παρακάτω λίστα είναι τοποθετημένη όπως τη μετέφρασα από τα αγγλικά και όχι σύμφωνα με το ελληνικό αλφάβητο.

Αφγανιστάν: Τράπεζα του Αφγανιστάν

Αλβανία: Τράπεζα της Αλβανίας

Αλγερία: Τράπεζα της Αλγερίας

Αργεντινή: Κεντρική Τράπεζα της Αργεντινής

Αρμενία: Κεντρική Τράπεζα της Αρμενίας

Αρούμπα: Κεντρική Τράπεζα της Αρούμπα

Αυστραλία: Αυστραλίας: Reserve Bank of Australia

Αυστρία: Εθνική Τράπεζα της Αυστρίας

Αζερμπαϊτζάν: Κεντρική Τράπεζα της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν

Μπαχάμες: Μπαχάμες

Μπαχρέιν: Μπαχρέιν: Κεντρική Τράπεζα του Μπαχρέιν

Μπαγκλαντές: Μπαγκλαντές: Τράπεζα του Μπαγκλαντές

Μπαρμπάντος: Μπαρμπάντος: Κεντρική Τράπεζα Μπαρμπάντος

Λευκορωσία: Εθνική Τράπεζα της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας

Βέλγιο: Εθνική Τράπεζα του Βελγίου

Μπελίζ: Κεντρική Τράπεζα του Μπελίζ

Μπενίν: Κεντρική Τράπεζα των κρατών της Δυτικής Αφρικής (BCEAO)

Βερμούδες: Βερμούδες: Νομισματική Αρχή των Βερμούδων

Μπουτάν: Βασιλική Νομισματική Αρχή του Μπουτάν

Βολιβία: Κεντρική Τράπεζα της Βολιβίας

Βοσνία: Κεντρική Τράπεζα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης

Μποτσουάνα: Τράπεζα της Μποτσουάνα

Βραζιλία: Βραζιλία: Κεντρική Τράπεζα της Βραζιλίας

Βουλγαρία: Βουλγαρική Εθνική Τράπεζα

Μπουρκίνα Φάσο: Μπουκίνα: Κεντρική Τράπεζα των κρατών της Δυτικής Αφρικής (BCEAO)

Μπουρούντι: Μπουρούντι: Τράπεζα της Δημοκρατίας του Μπουρούντι

Καμπότζη: Εθνική Τράπεζα της Καμπότζης

Καμερούν: Τράπεζα των κρατών της Κεντρικής Αφρικής

Καναδάς: Καναδάς: Τράπεζα του Καναδά – Banque du Canada

Νήσοι Κέιμαν: Νήσοι Κέιμαν: Νομισματική Αρχή των Νήσων Κέιμαν

Κεντροαφρικανική Δημοκρατία: Τράπεζα των κρατών της Κεντρικής Αφρικής

Τσαντ: Τράπεζα των κρατών της Κεντρικής Αφρικής

Χιλή: Χιλή: Κεντρική Τράπεζα της Χιλής

Κίνα: Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας

Κολομβία: Τράπεζα της Δημοκρατίας

Κομόρες: Κεντρική Τράπεζα των Κομορών

Κονγκό: Τράπεζα των κρατών της Κεντρικής Αφρικής

Κόστα Ρίκα: Κεντρική Τράπεζα της Κόστα Ρίκα

Ακτή Ελεφαντοστού: Κεντρική Τράπεζα των κρατών της Δυτικής Αφρικής (BCEAO)

Κροατία: Εθνική Τράπεζα της Κροατίας

Κούβα: Κεντρική Τράπεζα της Κούβας

Κύπρος: Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου

Τσεχική Δημοκρατία: Εθνική Τράπεζα της Τσεχίας

Δανία: Εθνική Τράπεζα της Δανίας

Δομινικανή Δημοκρατία: Δομινικανή Δημοκρατία: Κεντρική Τράπεζα της Δομινικανής Δημοκρατίας

Ανατολική Καραϊβική: Ανατολική Καραϊβική: Κεντρική Τράπεζα της Ανατολικής Καραϊβικής

Εκουαδόρ: Εκουαδόρ: Κεντρική Τράπεζα του Εκουαδόρ

Αίγυπτος: Αίγυπτος: Κεντρική Τράπεζα της Αιγύπτου

Ελ Σαλβαδόρ: Σαλβαδόρ: Κεντρική Τράπεζα του Ελ Σαλβαδόρ

Ισημερινή Γουινέα: Ισημερινής Δημοκρατίας: Τράπεζα των Κεντρικών Αφρικανικών Κρατών

Εσθονία: Εσθονία: Τράπεζα της Εσθονίας

Αιθιοπία: Εθνική Τράπεζα της Αιθιοπίας

Ευρωπαϊκή Ένωση: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Φίτζι: Τράπεζα των Φίτζι

Φινλανδία: Τράπεζα της Φινλανδίας

Γαλλία: Τράπεζα της Γαλλίας

Γκαμπόν: Γκαμπόν: Τράπεζα των κρατών της Κεντρικής Αφρικής

Γκάμπια: Γκάμπια: Κεντρική Τράπεζα της Γκάμπια

Γεωργία: Εθνική Τράπεζα της Γεωργίας

Γερμανία: Deutsche Bundesbank

Γκάνα: Τράπεζα της Γκάνας

Ελλάδα: Τράπεζα της Ελλάδος

Γουατεμάλα: Τράπεζα της Γουατεμάλας

Γουινέα Μπισσάου: Κεντρική Τράπεζα των κρατών της Δυτικής Αφρικής (BCEAO)

Γουιάνα: Τράπεζα της Γουιάνας

Αϊτή: Κεντρική Τράπεζα της Αϊτής

Ονδούρα: Ονδούρας: Κεντρική Τράπεζα της Ονδούρας

Χονγκ Κονγκ: Νομισματική Αρχή του Χονγκ Κονγκ

Ουγγαρία: Ουγγαρία: Magyar Nemzeti Bank

Ισλανδία: Κεντρική Τράπεζα της Ισλανδίας

Ινδία: Τράπεζα της Ινδίας

Ινδονησία: Bank Indonesia

Ιράν: Κεντρική Τράπεζα της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν

Ιράκ: Κεντρική Τράπεζα του Ιράκ

Ιρλανδία: Κεντρική Τράπεζα και Αρχή Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών της Ιρλανδίας

Ισραήλ: Τράπεζα του Ισραήλ

Ιταλία: Τράπεζα της Ιταλίας

Τζαμάικα: Τράπεζα της Τζαμάικα

Ιαπωνία: Τράπεζα της Ιαπωνίας

Ιορδανία: Κεντρική Τράπεζα της Ιορδανίας

Καζακστάν: Καζακστάν: Εθνική Τράπεζα του Καζακστάν

Κένυα: Κεντρική Τράπεζα της Κένυας

Κορέα: Τράπεζα της Κορέας

Κουβέιτ: Κουβέιτ: Κεντρική Τράπεζα του Κουβέιτ

Κιργιστάν: Κιργιστάν: Εθνική Τράπεζα της Δημοκρατίας της Κιργιζίας

Λετονία: Τράπεζα της Λετονίας

Λίβανος: Κεντρική Τράπεζα του Λιβάνου

Λεσότο: Κεντρική Τράπεζα του Λεσότο

Λιβύη: Κεντρική Τράπεζα της Λιβύης

Λιθουανία: Τράπεζα της Λιθουανίας

Λουξεμβούργο: Κεντρική Τράπεζα του Λουξεμβούργου

Μακάο: Νομισματική Αρχή του Μακάο

ΠΓΔΜ: Εθνική Τράπεζα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας

Μαδαγασκάρη: Κεντρική Τράπεζα της Μαδαγασκάρης

Μαλάουι: Μαλάουι: Reserve Bank of Malawi

Μαλαισία: Κεντρική Τράπεζα της Μαλαισίας

Μάλι: Κεντρική Τράπεζα των κρατών της Δυτικής Αφρικής (BCEAO)

Μάλτα: Κεντρική Τράπεζα της Μάλτας

Μαυρίκιος: Τράπεζα του Μαυρίκιου

Μεξικό: Τράπεζα του Μεξικού

Μολδαβία: Μολδαβίας: Εθνική Τράπεζα της Μολδαβίας

Μογγολία: Τράπεζα της Μογγολίας

Μαυροβούνιο: Μαυροβούνιο: Κεντρική Τράπεζα του Μαυροβουνίου

Μαρόκο: Τράπεζα του Μαρόκου

Μοζαμβίκη: Μοζαμβίκης: Τράπεζα της Μοζαμβίκης

Ναμίμπια: Ναμίμπια: Bank of Namibia

Νεπάλ: Νεπάλ: Κεντρική Τράπεζα του Νεπάλ

Ολλανδία: Τράπεζα των Κάτω Χωρών

Ολλανδικές Αντίλλες: Αντίλλες: Τράπεζα των Ολλανδικών Αντιλλών

Νέα Ζηλανδία: Νέας Ζηλανδίας: Reserve Bank of New Zealand

Νικαράγουα: Κεντρική Τράπεζα της Νικαράγουας

Νίγηρας: Νίγηρας: Κεντρική Τράπεζα των κρατών της Δυτικής Αφρικής (BCEAO)

Νιγηρία: Νιγηρία: Κεντρική Τράπεζα της Νιγηρίας

Νορβηγία: Κεντρική Τράπεζα της Νορβηγίας

Ομάν: Ομάν: Κεντρική Τράπεζα του Ομάν

Πακιστάν: Πακιστάν: Κρατική Τράπεζα του Πακιστάν

Παπούα Νέα Γουινέα: Παπούα Νέα Γουινέα

Παραγουάη: Κεντρική Τράπεζα της Παραγουάης

Περού: Κεντρική Τράπεζα του Περού

Φιλιππίνες: Bangko Sentral ng Pilipinas

Πολωνία: Εθνική Τράπεζα της Πολωνίας

Πορτογαλία: Τράπεζα της Πορτογαλίας

Κατάρ: Κεντρική Τράπεζα του Κατάρ

Ρουμανία: Εθνική Τράπεζα της Ρουμανίας

Ρωσία: Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας

Ρουάντα: Εθνική Τράπεζα της Ρουάντα

Άγιος Μαρίνος: Μαρίνο: Κεντρική Τράπεζα της Δημοκρατίας του Αγίου Μαρίνου

Σαμόα: Σαμόα: Κεντρική Τράπεζα της Σαμόα

Σαουδική Αραβία: Σαουδική Αραβία: Νομισματική Υπηρεσία της Σαουδικής Αραβίας

Σενεγάλη: Κεντρική Τράπεζα των κρατών της Δυτικής Αφρικής (BCEAO)

Σερβία: Εθνική Τράπεζα της Σερβίας

Σεϋχέλλες: Κεντρική Τράπεζα των Σεϋχελλών

Σιέρα Λεόνε: Σιέρα Λεόνε: Τράπεζα της Σιέρα Λεόνε

Σιγκαπούρη: Νομισματική Αρχή της Σιγκαπούρης

Σλοβακία: Εθνική Τράπεζα της Σλοβακίας

Σλοβενία: Τράπεζα της Σλοβενίας

Νήσοι Σολομώντος: Κεντρική Τράπεζα των Νήσων Σολομώντος

Νότια Αφρική: Τράπεζα της Νότιας Αφρικής

Ισπανία: Τράπεζα της Ισπανίας

Σρι Λάνκα: Σρι Λάνκα

Σουδάν: Τράπεζα του Σουδάν

Σουρινάμ: Σουρινάμ: Κεντρική Τράπεζα του Σουρινάμ

Σουαζιλάνδη: Σουαζιλάνδη: Κεντρική Τράπεζα της Σουαζιλάνδης

Σουηδία: Sveriges Riksbank

Ελβετία: Εθνική Τράπεζα της Ελβετίας

Τατζικιστάν: Τατζικιστάν: Εθνική Τράπεζα του Τατζικιστάν

Τανζανία: Τράπεζα της Τανζανίας

Ταϊλάνδη: Τράπεζα της Ταϊλάνδης

Τόγκο: Κεντρική Τράπεζα των κρατών της Δυτικής Αφρικής (BCEAO)

Τόνγκα: National Reserve Bank of Tonga

Τρινιντάντ και Τομπάγκο: Κεντρική Τράπεζα του Τρινιντάντ και Τομπάγκο

Τυνησία: Κεντρική Τράπεζα της Τυνησίας

Τουρκία: Κεντρική Τράπεζα της Δημοκρατίας της Τουρκίας

Ουγκάντα: Τράπεζα της Ουγκάντα

Ουκρανία: Ουκρανία: Εθνική Τράπεζα της Ουκρανίας

Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα: Αραβικά Εμιράτα: Κεντρική Τράπεζα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων

Ηνωμένο Βασίλειο: Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα: Τράπεζα της Αγγλίας

Ηνωμένες Πολιτείες: Fed, Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεματικού της Νέας Υόρκης

Ουρουγουάη: Κεντρική Τράπεζα της Ουρουγουάης

Βανουάτου: Reserve Bank of Vanuatu

Βενεζουέλα: Κεντρική Τράπεζα της Βενεζουέλας

Βιετνάμ: Βιετνάμ: Κρατική Τράπεζα του Βιετνάμ

Υεμένη: Κεντρική Τράπεζα της Υεμένης

Ζάμπια: Τράπεζα της Ζάμπια

Ζιμπάμπουε: Ζιμπάμπουε (https://kanenazori.com/2022/10/25/trapeza_diethnwn_diakanonismwn_2/).

Μια σύντομη ιστορία του νεοφιλελευθερισμού

Παρουσιάστηκε στη Διάσκεψη για την Οικονομική Κυριαρχία σε έναν Κόσμο που Παγκοσμιοποιείται, Μπανγκόκ, 24-26 Μαρτίου 1999 μ.Χ. Μια ομιλία από το 1999 μ.Χ. από την στην οποία σχεδιάζει τη σαφή και λαμπρή εικόνα του πώς προχώρησε ο νεοφιλελευθερισμός από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Και τι μπορούμε να κάνουμε για να το σταματήσουμε στο πέρασμά του.

Οι διοργανωτές του Συνεδρίου μου ζήτησαν μια σύντομη ιστορία του νεοφιλελευθερισμού την οποία τιτλοφορούν «Είκοσι Χρόνια Ελίτ Οικονομικών». Λυπάμαι που σας λέω ότι για να έχει νόημα, πρέπει να ξεκινήσω ακόμα πιο πίσω, πριν από περίπου 50 χρόνια, αμέσως μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το 1945 μ.Χ. ή το 1950 μ.Χ., αν είχατε προτείνει σοβαρά οποιαδήποτε από τις ιδέες και τις πολιτικές της σημερινής τυποποιημένης νεοφιλελεύθερης εργαλειοθήκης, θα γελούσαν μαζί σας ή θα σας είχαν στείλει στο τρελοκομείο. Τουλάχιστον στις δυτικές χώρες, εκείνη την εποχή, όλοι ήταν κεϋνσιανοί, σοσιαλδημοκράτες ή σοσιαλ-χριστιανοί δημοκράτες ή κάποιας μαρξιστικής απόχρωσης.

Η ιδέα ότι η αγορά πρέπει να μπορεί να λαμβάνει σημαντικές κοινωνικές και πολιτικές αποφάσεις. η ιδέα ότι το κράτος θα πρέπει να μειώσει οικειοθελώς τον ρόλο του στην οικονομία, ή ότι οι εταιρείες θα πρέπει να έχουν απόλυτη ελευθερία, ότι τα συνδικάτα πρέπει να περιοριστούν και στους πολίτες θα παρέχεται πολύ λιγότερη παρά περισσότερη κοινωνική προστασία – τέτοιες ιδέες ήταν εντελώς ξένες προς το πνεύμα των χρόνων εκείνων. Ακόμα κι αν κάποιος συμφωνούσε πραγματικά με αυτές τις ιδέες, θα δίσταζε να πάρει μια τέτοια θέση δημόσια και θα δυσκολευόταν να βρει κοινό.

Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται σήμερα, ιδιαίτερα για τα νεότερα μέλη του κοινού, το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα θεωρήθηκαν ως προοδευτικοί θεσμοί. Μερικές φορές αποκαλούνταν τα δίδυμα του Κέινς επειδή ήταν εγκεφαλικά παιδιά του Κέινς και του Χάρι Ντέξτερ Γουάιτ, ενός από τους στενότερους συμβούλους του Φράνκλιν Ρούσβελτ.

Όταν αυτά τα ιδρύματα δημιουργήθηκαν στο Bretton Woods το 1944 μ.Χ., η εντολή τους ήταν να βοηθήσουν στην πρόληψη μελλοντικών συγκρούσεων με δανεισμό για ανασυγκρότηση και ανάπτυξη και εξομάλυνση των προσωρινών προβλημάτων του ισοζυγίου πληρωμών. Δεν είχαν κανέναν έλεγχο επί των μεμονωμένων οικονομικών αποφάσεων της κυβέρνησης ούτε η εντολή τους περιελάμβανε άδεια να παρέμβουν στην εθνική πολιτική.

Στα δυτικά έθνη, το κράτος πρόνοιας και το New Deal είχαν ξεκινήσει τη δεκαετία του 1930 μ.Χ., αλλά η εξάπλωσή τους είχε διακοπεί από τον πόλεμο. Η πρώτη δουλειά στον μεταπολεμικό κόσμο ήταν να τα επαναφέρουν στη θέση τους.

Το άλλο σημαντικό θέμα της ημερήσιας διάταξης ήταν να κινηθεί το παγκόσμιο εμπόριο – αυτό επιτεύχθηκε μέσω του Σχεδίου Μάρσαλ που καθιέρωσε την Ευρώπη για άλλη μια φορά ως τον κύριο εμπορικό εταίρο των ΗΠΑ, την πιο ισχυρή οικονομία στον κόσμο.

Και ήταν εκείνη την εποχή που άρχισαν να πνέουν και οι ισχυροί άνεμοι της αποαποικιοποίησης, είτε η ελευθερία αποκτήθηκε με επιχορήγηση όπως στην Ινδία είτε μέσω ένοπλων αγώνων όπως στην Κένυα, το Βιετνάμ και άλλα έθνη.

Σε γενικές γραμμές, ο κόσμος είχε υπογράψει μια εξαιρετικά προοδευτική ατζέντα. Ο μεγάλος λόγιος Karl Polanyi δημοσίευσε το αριστούργημα του, The Great Transformation το 1944 μ.Χ., μια σφοδρή κριτική της βιομηχανικής κοινωνίας του 19^ου Αιώνα, βασισμένη στην αγορά. Πάνω από 50 χρόνια πριν, ο Polanyi έκανε αυτή την εκπληκτικά προφητική και σύγχρονη δήλωση:

«Το να επιτραπεί στον μηχανισμό της αγοράς να είναι ο μοναδικός διευθυντής της μοίρας των ανθρώπων και του φυσικού τους περιβάλλοντος…θα είχε ως αποτέλεσμα την κατεδάφιση της κοινωνίας» [σελ. 73].

Ωστόσο, ο Polanyi ήταν πεπεισμένος ότι μια τέτοια κατεδάφιση δεν θα μπορούσε πλέον να συμβεί στον μεταπολεμικό κόσμο, επειδή, όπως είπε [σελ. 251], «Μέσα στα έθνη γινόμαστε μάρτυρες μιας εξέλιξης σύμφωνα με την οποία το οικονομικό σύστημα παύει να θεσπίζει νόμους. στην κοινωνία και διασφαλίζεται η πρωτοκαθεδρία της κοινωνίας έναντι αυτού του συστήματος».

Αλίμονο, η αισιοδοξία του Polanyi ήταν άστοχη – το όλο νόημα του νεοφιλελευθερισμού είναι ότι πρέπει να επιτραπεί στον μηχανισμό της αγοράς να κατευθύνει τη μοίρα των ανθρώπων. Η οικονομία πρέπει να υπαγορεύει τους κανόνες της στην κοινωνία και όχι το αντίστροφο. Και όπως ακριβώς προέβλεψε ο Polanyi, αυτό το δόγμα μας οδηγεί κατευθείαν στην «κατεδάφιση της κοινωνίας».

Γιατί φτάσαμε σε αυτό το σημείο μισό αιώνα μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου; Ή, όπως ρωτούν οι διοργανωτές, “Γιατί κάνουμε αυτό το συνέδριο αυτή τη στιγμή;” Η σύντομη απάντηση είναι «Λόγω της σειράς των πρόσφατων οικονομικών κρίσεων, ειδικά στην Ασία».

Αλλά αυτό εγείρει το ερώτημα – το ερώτημα που πραγματικά θέτουν είναι “Πώς και πότε ο νεοφιλελευθερισμός αναδύθηκε από το υπερ-μειονοτικό γκέτο του για να γίνει το κυρίαρχο δόγμα στον κόσμο σήμερα;”

Γιατί μπορεί το ΔΝΤ και οι Τράπεζες να παρεμβαίνουν κατά βούληση και να αναγκάζουν τις χώρες να συμμετέχουν στην παγκόσμια οικονομία με βασικά δυσμενείς όρους. Γιατί απειλείται το κράτος πρόνοιας σε όλες τις χώρες όπου ιδρύθηκε;

Γιατί το περιβάλλον βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης και γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί φτωχοί τόσο στις πλούσιες όσο και στις φτωχές χώρες σε μια εποχή που δεν υπήρξε ποτέ τόσο μεγάλος πλούτος; Αυτά είναι τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από ιστορική σκοπιά.

Όπως έχω υποστηρίξει λεπτομερώς στο αμερικανικό τριμηνιαίο περιοδικό Dissent, μια εξήγηση για αυτόν τον θρίαμβο του νεοφιλελευθερισμού και τις οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικολογικές καταστροφές που τον συνοδεύουν είναι ότι οι νεοφιλελεύθεροι αγόρασαν και πλήρωσαν το δικό τους μοχθηρό και οπισθοδρομικό «Μεγάλο Μετασχηματισμό».

Είχαν καταλάβει, όπως δεν είχαν καταλάβει οι προοδευτικοί, ότι οι ιδέες έχουν συνέπειες. Ξεκινώντας από ένα μικροσκοπικό έμβρυο στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο με τον φιλόσοφο-οικονομολόγο Friedrich von Hayek και τους μαθητές του όπως ο Milton Friedman στον πυρήνα του, οι νεοφιλελεύθεροι και οι χρηματοδότες τους είχαν δημιουργήσει ένα τεράστιο διεθνές δίκτυο ιδρυμάτων, ινστιτούτων, ερευνητικών κέντρων, εκδόσεων, μελετητές, συγγραφείς και πειρατεία δημοσίων σχέσεων για να αναπτύξουν, να ανασκευάσουν και να προωθήσουν τις ιδέες και το δόγμα τους ανελέητα.

Έχτισαν ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό ιδεολογικό μηχανισμό γιατί είχαν καταλάβει τι εννοούσε ο Ιταλός μαρξιστής στοχαστής Αντόνιο Γκράμσι όταν ανέπτυξε την έννοια της πολιτιστικής ηγεμονίας. Εάν μπορείτε να καταλάβετε τα κεφάλια των ανθρώπων, οι καρδιές και τα χέρια τους θα ακολουθήσουν.

Δεν έχω χρόνο να σας δώσω λεπτομέρειες εδώ, αλλά πιστέψτε με, το ιδεολογικό και προωθητικό έργο της δεξιάς ήταν απολύτως λαμπρό. Δαπάνησαν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια, αλλά το αποτέλεσμα τους άξιζε κάθε δεκάρα γιατί έκαναν τον νεοφιλελευθερισμό να φαίνεται σαν να ήταν η φυσική και φυσιολογική κατάσταση της ανθρωπότητας.

Ανεξάρτητα από το πόσες καταστροφές όλων των ειδών έχει δημιουργήσει εμφανώς το νεοφιλελεύθερο σύστημα, όποιες οικονομικές κρίσεις και αν προκαλέσει, ανεξάρτητα από το πόσους χαμένους και παρίες μπορεί να δημιουργήσει, εξακολουθεί να φαίνεται αναπόφευκτο, σαν μια πράξη του Θεού , η μόνη δυνατή οικονομική και κοινωνική τάξη που έχουμε στη διάθεση μας.

Επιτρέψτε μου να τονίσω πόσο σημαντικό είναι να κατανοήσουμε ότι αυτό το τεράστιο νεοφιλελεύθερο πείραμα στο οποίο όλοι αναγκαζόμαστε να ζούμε δημιουργήθηκε από ανθρώπους με έναν σκοπό.

Μόλις το καταλάβετε, μόλις καταλάβετε ότι ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι μια δύναμη όπως η βαρύτητα, αλλά ένα εντελώς τεχνητό κατασκεύασμα, μπορείτε επίσης να καταλάβετε ότι αυτό που δημιούργησαν κάποιοι άνθρωποι, άλλοι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν.

Αλλά δεν μπορούν να το αλλάξουν χωρίς να αναγνωρίσουν τη σημασία των ιδεών. Είμαι υπέρ των έργων βάσης, αλλά προειδοποιώ επίσης ότι αυτά θα καταρρεύσουν εάν το συνολικό ιδεολογικό κλίμα είναι εχθρικό προς τους στόχους τους.

Έτσι, από μια μικρή, αντιδημοφιλή αίρεση χωρίς ουσιαστικά καμία επιρροή, ο νεοφιλελευθερισμός έχει γίνει η κύρια παγκόσμια θρησκεία με δόγμα, ιερατείο, νομοθετικούς θεσμούς και ίσως το πιο σημαντικό από όλα, την κόλαση για τους ειδωλολάτρες και τους αμαρτωλούς που τολμούν να αμφισβητήσει την αλήθεια που αποκαλύφθηκε.

Ο Όσκαρ Λαφοντέν, ο πρώην υπουργός Οικονομικών που οι Financial Times αποκαλούσαν «μη ανακατασκευασμένο κεϋνσιανό» (δεν συμφιλιώθηκε ούτε μεταστράφηκε στην τρέχουσα πολιτική θεωρία ή κίνημα), οδηγήθηκε στην κόλαση επειδή τόλμησε να προτείνει υψηλότερους φόρους στις εταιρείες και φορολογικές περικοπές για απλές και λιγότερο εύπορες οικογένειες.

Έχοντας θέσει το ιδεολογικό στάδιο και το πλαίσιο, επιτρέψτε μου τώρα να προχωρήσω γρήγορα, ώστε να επιστρέψουμε στο χρονικό πλαίσιο της εικοσαετίας. Αυτό σημαίνει το 1979 μ.Χ., την χρονιά που η Μάργκαρετ Θάτσερ ανέλαβε την εξουσία και ανέλαβε τη νεοφιλελεύθερη επανάσταση στην Βρετανία.

Η Σιδηρά Κυρία ήταν η ίδια μαθητής του Φρίντριχ φον Χάγιεκ, ήταν κοινωνικός δαρβινιστής και δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να εκφράσει τις πεποιθήσεις της. Ήταν γνωστή για το ότι δικαιολογούσε το πρόγραμμά της με τη μοναδική λέξη ΤΙΝΑ, συντομογραφία του There Is No Alternative.

Η κεντρική αξία του δόγματος της Θάτσερ και του ίδιου του νεοφιλελευθερισμού είναι η έννοια του ανταγωνισμού – ανταγωνισμός μεταξύ εθνών, περιοχών, επιχειρήσεων και φυσικά μεταξύ ατόμων. Ο ανταγωνισμός είναι κεντρικός γιατί διαχωρίζει τα πρόβατα από τις κατσίκες, τους άντρες από τα αγόρια, το κατάλληλο από το ακατάλληλο. Υποτίθεται ότι κατανέμει όλους τους πόρους, φυσικούς, φυσικούς, ανθρώπινους ή οικονομικούς με τη μεγαλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα.

Σε έντονη αντίθεση, ο μεγάλος Κινέζος φιλόσοφος Λάο Τσου τελείωσε το Ταο-τε Τσινγκ του με αυτά τα λόγια: «Πάνω απ’ όλα, μην ανταγωνίζεσαι». Οι μόνοι ηθοποιοί στον νεοφιλελεύθερο κόσμο που φαίνεται να έχουν λάβει τη συμβουλή του είναι οι μεγαλύτεροι ηθοποιοί από όλους, οι Πολυεθνικές Εταιρίες.

Η αρχή του ανταγωνισμού μόλις και μετά βίας ισχύει για αυτές, προτιμούν να ασκούν αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε Συμμαχικό Καπιταλισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι, ανάλογα με το έτος, τα δύο τρίτα έως τα τρία τέταρτα του συνόλου των χρημάτων που φέρουν την ένδειξη “Άμεσες Ξένες Επενδύσεις” δεν αφιερώνονται σε νέες επενδύσεις που δημιουργούν θέσεις εργασίας, αλλά σε συγχωνεύσεις και εξαγορές που σχεδόν πάντα καταλήγουν σε απώλειες θέσεων εργασίας .

Επειδή ο ανταγωνισμός είναι πάντα αρετή, τα αποτελέσματά του δεν μπορούν να είναι άσχημα. Για τους νεοφιλελεύθερους, η αγορά είναι τόσο σοφή και τόσο καλή που, όπως ο Θεός, το Αόρατο Χέρι μπορεί να φέρει το καλό από το φαινομενικό κακό.

Έτσι, η Θάτσερ είπε κάποτε σε μια ομιλία της: «Είναι δουλειά μας να δοξαζόμαστε στην ανισότητα και να βλέπουμε ότι τα ταλέντα και οι ικανότητες δίνονται και εκφράζονται προς όφελος όλων μας». Με άλλα λόγια, μην ανησυχείτε για αυτούς που μπορεί να μείνουν πίσω στον αγωνιστικό αγώνα.

Οι άνθρωποι είναι άνισοι από τη φύση τους, αλλά αυτό είναι καλό γιατί οι συνεισφορές των γεννημένων, των πιο μορφωμένων, των πιο σκληρών, τελικά θα ωφελήσουν όλους. Τίποτα συγκεκριμένο δεν οφείλεται στους αδύναμους, στους κακομαθημένους, αυτό που τους συμβαίνει είναι δικό τους λάθος, ποτέ η κοινωνία. Αν το ανταγωνιστικό σύστημα επικρατήσει  όπως λέει η Μάργκαρετ, η κοινωνία θα γίνει καλύτερη. Δυστυχώς, η ιστορία των τελευταίων  μας διδάσκει ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Στην Βρετανία πριν από το Θάτσερ, περίπου ένα άτομο στα δέκα θεωρούνταν ότι ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας, όχι ένα λαμπρό αποτέλεσμα, αλλά τιμητικό, καλύτερο από ό,τι στην προπολεμική περίοδο. Τώρα ένα άτομο στα τέσσερα και ένα παιδί στα τρία είναι επίσημα φτωχό.

Αυτό είναι το νόημα της επιβίωσης του πιο ικανού: άνθρωποι που δεν μπορούν να ζεστάνουν τα σπίτια τους το χειμώνα, που πρέπει να βάλουν ένα νόμισμα στο μετρητή για να έχουν ρεύμα ή νερό, που δεν έχουν ζεστό αδιάβροχο παλτό κ.λπ. Παίρνω αυτά παραδείγματα από την έκθεση του 1996 μ.Χ. της Βρετανικής Ομάδας Δράσης για την Παιδική Φτώχεια.

Θα επεξηγήσω το αποτέλεσμα των «φορολογικών μεταρρυθμίσεων» της Θάτσερ με ένα μόνο παράδειγμα: Κατά τη δεκαετία του 1980 μ.Χ., το 1 τοις εκατό των φορολογουμένων λάμβανε το 29 τοις εκατό όλων των πλεονεκτημάτων μείωσης φόρου, έτσι ώστε ένα άτομο που λάμβανε το ήμισυ του μέσου μισθού διαπίστωσε ότι οι φόροι του/της είχαν αυξηθεί κατά 7 τοις εκατό, ενώ ένα άτομο που έπαιρνε 10 φορές τον μέσο μισθό είχε μείωση 21%.

Μια άλλη επίπτωση του ανταγωνισμού ως κεντρική αξία του νεοφιλελευθερισμού είναι ότι ο δημόσιος τομέας πρέπει να συρρικνωθεί βάναυσα επειδή δεν υπακούει και δεν μπορεί να υπακούει στον βασικό νόμο του ανταγωνισμού για κέρδη ή για μερίδιο αγοράς. Η ιδιωτικοποίηση είναι ένας από τους σημαντικότερους οικονομικούς μετασχηματισμούς των τελευταίων είκοσι ετών. Η τάση ξεκίνησε από τη Βρετανία και εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο.

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω ρωτώντας γιατί οι καπιταλιστικές χώρες, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, είχαν δημόσιες υπηρεσίες στην αρχή, και γιατί πολλές εξακολουθούν να έχουν. Στην πραγματικότητα, σχεδόν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες αποτελούν αυτό που οι οικονομολόγοι αποκαλούν «φυσικά μονοπώλια».

Φυσικό μονοπώλιο υπάρχει όταν το ελάχιστο μέγεθος για την εξασφάλιση της μέγιστης οικονομικής απόδοσης είναι ίσο με το πραγματικό μέγεθος της αγοράς. Με άλλα λόγια, μια εταιρεία πρέπει να έχει συγκεκριμένο μέγεθος για να πραγματοποιήσει οικονομίες κλίμακας και έτσι να παρέχει την καλύτερη δυνατή υπηρεσία με το χαμηλότερο δυνατό κόστος στον καταναλωτή.

Οι δημόσιες υπηρεσίες απαιτούν επίσης πολύ μεγάλες επενδυτικές δαπάνες στην αρχή – όπως σιδηροδρομικές γραμμές ή ηλεκτρικά δίκτυα – κάτι που δεν ενθαρρύνει επίσης τον ανταγωνισμό. Γι’ αυτό τα δημόσια μονοπώλια ήταν η προφανής βέλτιστη λύση. Αλλά οι νεοφιλελεύθεροι ορίζουν οτιδήποτε δημόσιο ως ipso facto «αναποτελεσματικό».

Τι συμβαίνει λοιπόν όταν ιδιωτικοποιείται ένα φυσικό μονοπώλιο; Πολύ φυσιολογικά και φυσικά, οι νέοι καπιταλιστές ιδιοκτήτες τείνουν να επιβάλλουν μονοπωλιακές τιμές στο κοινό, ενώ αμείβονται πλουσιοπάροχα.

Οι κλασσικοί οικονομολόγοι αποκαλούν αυτό το αποτέλεσμα «διαρθρωτική αποτυχία της αγοράς» επειδή οι τιμές είναι υψηλότερες από ό,τι θα έπρεπε και η εξυπηρέτηση του καταναλωτή δεν είναι απαραίτητα καλή.

Προκειμένου να αποφευχθούν διαρθρωτικές αποτυχίες της αγοράς, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980 μ.Χ., οι καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης εμπιστεύονταν σχεδόν παγκοσμίως τα ταχυδρομεία, τηλεπικοινωνίες, ηλεκτρισμό, φυσικό αέριο, σιδηρόδρομους, μετρό, αεροπορικές μεταφορές και συνήθως άλλες υπηρεσίες όπως νερό, αποκομιδή σκουπιδιών κ.λπ. στα κρατικά μονοπώλια.

Οι ΗΠΑ είναι η μεγάλη εξαίρεση, ίσως επειδή είναι πολύ τεράστιες γεωγραφικά για να ευνοήσουν τα φυσικά μονοπώλια. Σε κάθε περίπτωση, η Μάργκαρετ Θάτσερ αποφάσισε να τα αλλάξει όλα αυτά.  Ως πρόσθετο πλεονέκτημα, θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιήσει την ιδιωτικοποίηση για να σπάσει την εξουσία των συνδικάτων.

Καταστρέφοντας τον δημόσιο τομέα όπου τα συνδικάτα ήταν ισχυρότερα, μπόρεσε να τα αποδυναμώσει δραστικά. Έτσι, μεταξύ 1979 μ.Χ. και 1994 μ.Χ., ο αριθμός των θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα στη Βρετανία μειώθηκε από 7 εκατομμύρια σε 5 εκατομμύρια, μείωση 29 τοις εκατό.

Σχεδόν όλες οι θέσεις εργασίας που καταργήθηκαν ήταν συνδικαλιστικές θέσεις εργασίας. Δεδομένου ότι η απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα ήταν στάσιμη κατά τη διάρκεια αυτών των δεκαπέντε ετών, η συνολική μείωση του αριθμού των Βρετανικών θέσεων εργασίας έφτασε στα 1,7 εκατομμύρια, μείωση 7% σε σύγκριση με το 1979 μ.Χ. Για τους νεοφιλελεύθερους, λιγότεροι εργαζόμενοι είναι πάντα καλύτεροι από περισσότεροι επειδή οι εργαζόμενοι μειώνουν τα κέρδη των μετόχων.

Όσον αφορά τις άλλες επιπτώσεις των ιδιωτικοποιήσεων, ήταν προβλέψιμες και προβλεπόμενες. Οι διευθυντές των πρόσφατα ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων, συχνά ακριβώς οι ίδιοι άνθρωποι με πριν, διπλασίασαν ή τριπλασίαζαν τους μισθούς τους.

Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε χρήματα των φορολογουμένων για να εξαλείψει τα χρέη και να ανακεφαλαιοποιήσει τις επιχειρήσεις πριν τα διαθέσει στην αγορά – για παράδειγμα, η αρχή ύδρευσης έλαβε 5 δισεκατομμύρια λίρες ελάφρυνση χρέους συν 1,6 δισεκατομμύρια λίρες που ονομάζονται «πράσινη προίκα» για να κάνει τη νύφη πιο ελκυστική για τους υποψήφιους αγοραστές.

Έγινε πολλή φασαρία στις Δημόσιες Σχέσεις σχετικά με το πώς οι μικροί μέτοχοι θα είχαν μερίδιο σε αυτές τις εταιρείες – και στην πραγματικότητα 9 εκατομμύρια Βρετανοί αγόρασαν μετοχές – αλλά οι μισοί από αυτούς επένδυσαν λιγότερες από χίλιες λίρες και οι περισσότεροι πούλησαν τις μετοχές τους μάλλον γρήγορα μόλις μπορούσαν να εξαργυρώσουν τα άμεσα κέρδη.

Από τα αποτελέσματα, μπορεί κανείς εύκολα να δει ότι το όλο θέμα της ιδιωτικοποίησης δεν είναι ούτε η οικονομική αποδοτικότητα ούτε οι βελτιωμένες υπηρεσίες προς τον καταναλωτή, αλλά απλώς η μεταφορά πλούτου από το δημόσιο ταμείο – που θα μπορούσε να τον αναδιανείμει για να εξομαλύνει τις κοινωνικές ανισότητες – σε χέρια ιδιωτών.

Στην Βρετανία και αλλού, η συντριπτική πλειοψηφία των ιδιωτικοποιημένων μετοχών εταιρειών βρίσκεται πλέον στα χέρια χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και πολύ μεγάλων επενδυτών. Οι υπάλληλοι της British Telecom αγόρασαν μόνο το 1 τοις εκατό των μετοχών, εκείνοι της British Aerospace το 1,3 τοις εκατό, κλπ.

Πριν από την επίθεση της κας Θάτσερ, μεγάλο μέρος του δημόσιου τομέα στην Βρετανία ήταν κερδοφόρος. Κατά συνέπεια, το 1984 μ.Χ., οι δημόσιες εταιρείες συνεισέφεραν πάνω από 7 δισεκατομμύρια λίρες στο δημόσιο ταμείο.

Όλα αυτά τα χρήματα πηγαίνουν τώρα σε ιδιώτες μετόχους. Η εξυπηρέτηση στις ιδιωτικοποιημένες βιομηχανίες είναι τώρα συχνά καταστροφική – οι Financial Times ανέφεραν μια εισβολή αρουραίων στο σύστημα νερού του Γιορκσάιρ και όποιος έχει επιζήσει με τρένα του Τάμεση στη Βρετανία αξίζει μια λίρα.

Ακριβώς οι ίδιοι μηχανισμοί έχουν λειτουργήσει σε όλο τον κόσμο. Στην Βρετανία, το Ινστιτούτο Adam Smith ήταν ο πνευματικός εταίρος για τη δημιουργία της ιδεολογίας της ιδιωτικοποίησης. Η USAID και η Παγκόσμια Τράπεζα έχουν επίσης χρησιμοποιήσει εμπειρογνώμονες του Adam Smith και έχουν προωθήσει το δόγμα των ιδιωτικοποιήσεων στον Νότο.

Μέχρι το 1991 μ.Χ., η Τράπεζα είχε ήδη χορηγήσει 114 δάνεια για να επιταχύνει τη διαδικασία και κάθε χρόνο η έκθεσή της για την Παγκόσμια Χρηματοδότηση Ανάπτυξης απαριθμεί εκατοντάδες ιδιωτικοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν στις δανειζόμενες χώρες της Τράπεζας.

Υποστηρίζω ότι πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για ιδιωτικοποιήσεις και να χρησιμοποιούμε λέξεις που λένε την αλήθεια: μιλάμε για αποξένωση και παράδοση του προϊόντος δεκαετιών εργασίας χιλιάδων ανθρώπων σε μια μικρή μειοψηφία μεγάλων επενδυτών. Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια της δικής μας ή οποιασδήποτε γενιάς.

Ένα άλλο δομικό χαρακτηριστικό του νεοφιλελευθερισμού συνίσταται στην αμοιβή του κεφαλαίου εις βάρος της εργασίας και, επομένως, στη μετακίνηση του πλούτου από το κάτω μέρος της κοινωνίας στην κορυφή.

Εάν βρίσκεστε, χονδρικά, στο κορυφαίο 20 τοις εκατό της εισοδηματικής κλίμακας, είναι πιθανό να κερδίσετε κάτι από τον νεοφιλελευθερισμό και όσο πιο ψηλά ανεβαίνετε στη σκάλα, τόσο περισσότερα κερδίζετε. Αντίθετα, το χαμηλότερο 80 τοις εκατό χάνει και όσο χαμηλότερα είναι αρχικά, τόσο περισσότερο χάνουν αναλογικά.

Για να μην νομίζατε ότι είχα ξεχάσει τον Ρόναλντ Ρίγκαν, επιτρέψτε μου να επεξηγήσω αυτό το σημείο με τις παρατηρήσεις του Κέβιν Φίλιπς, ενός Ρεπουμπλικανό αναλυτή και πρώην βοηθός του Προέδρου Νίξον, ο οποίος δημοσίευσε ένα βιβλίο το 1990 μ.Χ. με τίτλο The Politics of Rich and Poor. Χαρτογράφησε τον τρόπο με τον οποίο το νεοφιλελεύθερο δόγμα και οι πολιτικές του Ρήγκαν είχαν αλλάξει την κατανομή του αμερικανικού εισοδήματος μεταξύ 1977 μ.Χ. και 1988 μ.Χ.

Αυτές οι πολιτικές επεξεργάστηκαν σε μεγάλο βαθμό από το συντηρητικό Heritage Foundation, το βασικό κέντρο σκέψης της κυβέρνησης Ρίγκαν και εξακολουθεί να αποτελεί σημαντική δύναμη στην αμερικανική πολιτική.

Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1980 μ.Χ., το κορυφαίο 10 τοις εκατό των αμερικανικών οικογενειών αύξησε το μέσο οικογενειακό του εισόδημα κατά 16 τοις εκατό, το κορυφαίο 5 τοις εκατό αύξησε το δικό του κατά 23 τοις εκατό, αλλά το εξαιρετικά τυχερό 1 τοις εκατό των αμερικανικών οικογενειών θα μπορούσε να ευχαριστήσει τον Ρίγκαν για το 50 τοις εκατό αύξηση. Τα έσοδά τους πήγαν από τα εύπορα 270.000 $ σε ένα μεθυστικό $405.000.

Όσο για τους φτωχότερους Αμερικανούς, το κατώτερο 80 τοις εκατό έχασε κάτι. πιστοί στον κανόνα, όσο χαμηλότερα ήταν στην κλίμακα, τόσο περισσότερα έχασαν. Το κατώτατο 10% των Αμερικανών έφτασε στο ναδίρ: σύμφωνα με τα στοιχεία του Phillip, έχασαν το 15% των ήδη πενιχρών εισοδημάτων τους:

Από έναν ήδη χαμηλό μέσο όρο 4.113 $ ετησίως, έπεσαν στα απάνθρωπα $3.504. Το 1977 μ.Χ., το κορυφαίο 1 τοις εκατό των αμερικανικών οικογενειών είχε μέσο εισόδημα 65 φορές μεγαλύτερο από εκείνο του κατώτερου 10 τοις εκατό. Μια δεκαετία αργότερα, το κορυφαίο 1 τοις εκατό ήταν 115 φορές πιο καλά σε σχέση με το χαμηλότερο δεκαδικό.

Η Αμερική είναι μια από τις πιο άνισες κοινωνίες στη γη, αλλά σχεδόν όλες οι χώρες έχουν δει τις ανισότητες να αυξάνονται τα τελευταία  χρόνια λόγω των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Η UNCTAD δημοσίευσε ορισμένα καταδικαστικά στοιχεία για αυτό το σκοπό στην Έκθεση της για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη του 1997 μ.Χ. που βασίζεται σε περίπου 2600 ξεχωριστές μελέτες για τις εισοδηματικές ανισότητες, τη φτώχεια και την διάλυση των μεσαίων στρωμάτων. Η ομάδα της UNCTAD καταγράφει αυτές τις τάσεις σε δεκάδες πολύ διαφορετικές κοινωνίες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, της Ρωσίας και των άλλων πρώην σοσιαλιστικών χωρών.

Δεν υπάρχει τίποτα μυστηριώδες σε αυτή την τάση προς μεγαλύτερη ανισότητα. Οι πολιτικές έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να προσφέρουν στους ήδη πλούσιους περισσότερο διαθέσιμο εισόδημα, ιδίως μέσω φορολογικών περικοπών και μειώνοντας τους μισθούς.

Η θεωρία και η ιδεολογική αιτιολόγηση για τέτοια μέτρα είναι ότι τα υψηλότερα εισοδήματα για τους πλούσιους και τα υψηλότερα κέρδη θα οδηγήσουν σε περισσότερες επενδύσεις, καλύτερη κατανομή των πόρων και συνεπώς περισσότερες θέσεις εργασίας και ευημερία για όλους.

Στην πραγματικότητα, όπως ήταν απολύτως προβλέψιμο, η ανοδική κίνηση των χρημάτων στην οικονομική σκάλα οδήγησε σε φούσκες στο χρηματιστήριο, ανείπωτο πλούτο χαρτιού για λίγους και το είδος των χρηματοπιστωτικών κρίσεων για τις οποίες θα ακούσουμε πολλά κατά τη διάρκεια αυτής της διάσκεψης.

Εάν το εισόδημα αναδιανεμηθεί στο κατώτερο 80 τοις εκατό της κοινωνίας, θα χρησιμοποιηθεί για κατανάλωση και κατά συνέπεια θα ωφελήσει την απασχόληση. Εάν ο πλούτος αναδιανεμηθεί προς την κορυφή, όπου οι άνθρωποι έχουν ήδη τα περισσότερα από τα πράγματα που χρειάζονται, δεν θα πάει στην τοπική ή εθνική οικονομία αλλά στα διεθνή χρηματιστήρια.

Όπως όλοι γνωρίζετε, οι ίδιες πολιτικές έχουν εφαρμοστεί σε όλο το Νότο και την Ανατολή με το πρόσχημα της διαρθρωτικής προσαρμογής, που είναι απλώς ένα άλλο όνομα για τον νεοφιλελευθερισμό.

Έχω χρησιμοποιήσει τη Θάτσερ και τον Ρίγκαν για να απεικονίσω τις πολιτικές σε εθνικό επίπεδο. Σε διεθνές επίπεδο, οι νεοφιλελεύθεροι έχουν επικεντρώσει όλες τις προσπάθειές τους σε τρία θεμελιώδη σημεία:

Ελεύθερο εμπόριο αγαθών και υπηρεσιών

Ελεύθερη κυκλοφορία του κεφαλαίου

Ελευθερία επενδύσεων

Τα τελευταία είκοσι χρόνια, το ΔΝΤ έχει ενισχυθεί πάρα πολύ. Χάρη στην κρίση χρέους και τον μηχανισμό των προϋποθέσεων, έχει περάσει από τη στήριξη του ισοζυγίου πληρωμών σε οιονεί καθολικό δικτάτορα των λεγόμενων «υγειών» οικονομικών πολιτικών, εννοώντας φυσικά τις νεοφιλελεύθερες.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου ιδρύθηκε τελικά τον Ιανουάριο του 1995 μ.Χ. μετά από μακροχρόνιες και επίπονες διαπραγματεύσεις, που επικύρωναν τα κοινοβούλια που δεν είχαν ιδέα τι επικυρώνουν. Ευτυχώς, η πιο πρόσφατη προσπάθεια για την θέσπιση δεσμευτικών και καθολικών νεοφιλελεύθερων κανόνων, η Πολυμερής Συμφωνία για τις Επενδύσεις, απέτυχε, τουλάχιστον προσωρινά. Θα είχε δώσει όλα τα δικαιώματα στις εταιρείες, όλες τις υποχρεώσεις στις κυβερνήσεις και κανένα απολύτως δικαίωμα στους πολίτες.

Ο κοινός παρονομαστής αυτών των θεσμών είναι η έλλειψη διαφάνειας και δημοκρατικής λογοδοσίας. Αυτή είναι η ουσία του νεοφιλελευθερισμού. Ισχυρίζεται ότι η οικονομία πρέπει να υπαγορεύει τους κανόνες της στην κοινωνία και όχι το αντίστροφο. Η δημοκρατία είναι ένα βάρος, ο νεοφιλελευθερισμός έχει σχεδιαστεί για τους νικητές, όχι για τους ψηφοφόρους που περικλείουν κατ’ ανάγκη τις κατηγορίες τόσο των νικητών όσο και των ηττημένων.

Θα ήθελα να ολοκληρώσω ζητώντας σας να λάβετε πολύ σοβαρά υπόψη τον νεοφιλελεύθερο ορισμό του ηττημένου, στον οποίο δεν οφείλετε τίποτα συγκεκριμένο. Οποιοσδήποτε μπορεί να αποβληθεί από το σύστημα ανά πάσα στιγμή – λόγω ασθένειας, ηλικίας, εγκυμοσύνης, αντιληπτής αποτυχίας ή απλώς επειδή το απαιτούν οι οικονομικές συνθήκες και η ανελέητη μεταφορά πλούτου από πάνω προς τα κάτω.

Οι μέτοχοι είναι το παν. Πρόσφατα, η International Herald Tribune ανέφερε ότι ξένοι επενδυτές «εξαγοράζουν» εταιρείες και τράπεζες της Ταϊλάνδης και της Κορέας. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτές οι αγορές αναμένεται να οδηγήσουν σε «βαριές απολύσεις».

Με άλλα λόγια, τα αποτελέσματα της πολυετούς δουλειάς χιλιάδων Ταϊλανδών και Κορεατών μεταφέρονται σε ξένα εταιρικά χέρια. Πολλοί από αυτούς που εργάστηκαν για να δημιουργήσουν αυτόν τον πλούτο έχουν ήδη ή σύντομα θα μείνουν στο πεζοδρόμιο. Σύμφωνα με τις αρχές του ανταγωνισμού και της μεγιστοποίησης της αξίας των μετόχων, μια τέτοια συμπεριφορά θεωρείται όχι ως εγκληματικά άδικη αλλά ως φυσιολογική και μάλιστα ενάρετη.

Υποστηρίζω ότι ο νεοφιλελευθερισμός έχει αλλάξει τη θεμελιώδη φύση της πολιτικής. Παλαιότερα η πολιτική αφορούσε κυρίως ποιος κυβερνούσε ποιον και ποιος πήρε τι μερίδιο από την πίτα. Οι πτυχές και των δύο αυτών κεντρικών ζητημάτων παραμένουν, φυσικά, αλλά το μεγάλο νέο κεντρικό ζήτημα της πολιτικής είναι, κατά την άποψή μου, «Ποιος έχει δικαίωμα να ζει και ποιος όχι». Ο ριζικός αποκλεισμός είναι πλέον η ημερήσια διάταξη, το εννοώ σοβαρά.

Σας έχω δώσει μάλλον πολλά άσχημα νέα γιατί η ιστορία των τελευταίων ετών είναι γεμάτη από αυτά. Αλλά δεν θέλω να τελειώσω με μια τόσο καταθλιπτική και απαισιόδοξη νότα. Πολλά συμβαίνουν ήδη για να αντιμετωπιστούν αυτές οι απειλητικές για τη ζωή τάσεις και υπάρχει τεράστιο περιθώριο για περαιτέρω δράση.

Αυτή η διάσκεψη θα βοηθήσει στον καθορισμό μεγάλου μέρους αυτής της δράσης που πιστεύω ότι πρέπει να περιλαμβάνει μια ιδεολογική επίθεση. Είναι καιρός να ορίσουμε την ατζέντα αντί να αφήσουμε τους Δασκάλους του Σύμπαντος να την ορίσουν στο Νταβός.

Ελπίζω οι χρηματοδότες να καταλάβουν επίσης ότι δεν πρέπει να χρηματοδοτούν μόνο έργα αλλά και ιδέες. Δεν μπορούμε να βασιστούμε στους νεοφιλελεύθερους για να το κάνουν, επομένως πρέπει να σχεδιάσουμε εφαρμόσιμα και δίκαια διεθνή φορολογικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένου ενός φόρου Tobin σε όλες τις συναλλαγές στη νομισματική και χρηματοπιστωτική αγορά και στους φόρους επί των πωλήσεων των Transnational Corporation σε αναλογική βάση.

Αναμένω ότι θα αναφερθούμε λεπτομερώς σε τέτοιες ερωτήσεις στα εργαστήρια εδώ. Τα έσοδα ενός διεθνούς φορολογικού συστήματος θα πρέπει να διατεθούν για την κάλυψη του χάσματος Βορρά-Νότου και την αναδιανομή σε όλους τους ανθρώπους που έχουν ληστευτεί τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Επιτρέψτε μου να επαναλάβω αυτό που είπα προηγουμένως: ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι η φυσική κατάσταση του ανθρώπου, δεν είναι υπερφυσικός, μπορεί να αμφισβητηθεί και να αντικατασταθεί γιατί αυτό θα απαιτήσουν οι δικές του αποτυχίες.

Πρέπει να είμαστε έτοιμοι με πολιτικές αντικατάστασης που αποκαθιστούν την εξουσία σε κοινότητες και δημοκρατικά κράτη, ενώ παράλληλα εργαζόμαστε για την καθιέρωση της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και της δίκαιης κατανομής σε διεθνές επίπεδο. Οι επιχειρήσεις και η αγορά έχουν την θέση τους, αλλά αυτός ο τόπος δεν μπορεί να καταλάβει ολόκληρη τη σφαίρα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Περαιτέρω καλά νέα είναι ότι υπάρχουν πολλά χρήματα που χάνονται εκεί έξω και ένα μικρό κλάσμα, ένα γελοίο, απειροελάχιστο ποσοστό τους θα ήταν αρκετό για να προσφέρει μια αξιοπρεπή ζωή σε κάθε άνθρωπο στη γη, να προσφέρει παγκόσμια υγεία και εκπαίδευση, να καθαρίσει το περιβάλλον και να αποτραπεί η περαιτέρω καταστροφή του πλανήτη, για να κλείσει το χάσμα Βορρά-Νότου – τουλάχιστον σύμφωνα με το UNDP που απαιτεί ασήμαντα 40 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Αυτό, ειλικρινά, είναι τα φιστίκια.

Τέλος, να θυμάστε ότι ο νεοφιλελευθερισμός μπορεί να είναι ακόρεστος αλλά δεν είναι άτρωτος. Ένας συνασπισμός διεθνών ακτιβιστών μόλις χθες τους υποχρέωσε να εγκαταλείψουν, τουλάχιστον προσωρινά, το σχέδιό τους για απελευθέρωση όλων των επενδύσεων μέσω του MAI (Πολυμερής Συμφωνία Επενδύσεων).

Η αιφνιδιαστική νίκη των αντιπάλων της εξόργισε τους υποστηρικτές της εταιρικής διακυβέρνησης και καταδεικνύει ότι οι καλά οργανωμένοι αντάρτες του δικτύου μπορούν να κερδίσουν τις μάχες. Τώρα πρέπει να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας και να τις διατηρήσουμε ετσι ώστε να μην μπορούν να κάνουν τίποτα.

Έχουμε τους αριθμούς με το μέρος μας, γιατί υπάρχουν πολύ περισσότεροι χαμένοι παρά νικητές στο νεοφιλελεύθερο παιχνίδι. Έχουμε τις ιδέες, ενώ οι δικές τους τίθενται τελικά υπό αμφισβήτηση λόγω επαναλαμβανόμενης κρίσης.

Αυτό που μας λείπει, μέχρι στιγμής, είναι η οργάνωση και η ενότητα που σε αυτή την εποχή της προηγμένης τεχνολογίας μπορούμε να ξεπεράσουμε. Η απειλή είναι ξεκάθαρα διακρατική, επομένως η απάντηση πρέπει επίσης να είναι διεθνική.

Αλληλεγγύη δεν σημαίνει πλέον βοήθεια, ή όχι απλώς βοήθεια, αλλά βρίσκοντας τις κρυφές συνέργειες στους αγώνες του άλλου, ώστε η αριθμητική μας δύναμη και η δύναμη των ιδεών μας να γίνουν συντριπτικά. Είμαι πεπεισμένη ότι αυτό το συνέδριο θα συμβάλει δυναμικά σε αυτόν τον στόχο και σας ευχαριστώ όλους για την ευγενική προσοχή σας (https://www.triklopodia.gr/%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%ce%b1%cf%83-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%83%cf%8d%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%bc%ce%b7-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bd%ce%b5%ce%bf%cf%86%ce%b9/).

Το βιβλίο με τις «προφητείες» του Jacques Attali για την Νέα Παγκόσμια Τάξη

Με αφορμή την είδηση της χρηματοδότησης της νομιμοποίησης της μαριχουάνας στις ΗΠΑ από τον Ουγγρο-Εβραίο μεγαλοεπενδυτή «φιλάνθρωπο» Τζορτζ Σόρος, πρέπει να θυμηθούμε ότι η νομιμοποίηση των ναρκωτικών ήταν μία από τις ‘προβλέψεις’ του βιβλίου του 2006 μ.Χ., “A Brief History of The Future” («Μία Σύντομη Ιστορία του Μέλλοντος») του Γαλλο-Εβραίου Jacques Atali, ενός βιβλίου που ο Henry Kissinger είχε χαρακτηρίσει «λαμπρό και προκλητικό .. και δύσκολο να το απορρίψεις».

Αναφέρει στο συγκεκριμένο κομμάτι το βιβλίο: «Τα ναρκωτικά θα πρέπει να νομιμοποιηθούν για να γίνουμε μουδιασμένοι μέσα στην αυξανόμενη παράνοια γύρω μας», έγραψε στο βιβλίο του ο Atali. «Το αλκοόλ, η κάνναβη, το όπιο, η μορφίνη, η ηρωίνη, η κοκαΐνη, τα συνθετικά προϊόντα (αμφεταμίνες, μεταμφεταμίνες, έκσταση), χημικά, βιολογικά, ή ηλεκτρονικά ναρκωτικά που διανέμονται από "αυτο - επισκευαστές", θα γίνουν  καταναλωτικά προϊόντα σε έναν κόσμο χωρίς το νόμο της αστυνομίας, της οποίας τα  κύρια θύματα θα είναι οι infranomads». (Infranomads = υπο-νομάδες = οι φτωχοί του κόσμου).

Αλλά ας ρίξουμε μια ματιά στο «Μια Σύντομη Ιστορία του Μέλλοντος» που περιγράφει την ατζέντα της ελίτ για τον 21^ο Αιώνα. Ο γεννημένος στην Αλγερία Γάλλο-Εβραίος Jacques Attali (ο ίδιος δήλωσε πρόσφατα στο Ευρωπαϊκό Εβραϊκό Κογκρέσο ότι ο Εβραϊκός πληθυσμός παγκοσμίως θα πρέπει να ανέλθει στα 200 εκατομμύρια) είναι ένας τεχνοκράτης υψηλού επιπέδου που εργάζεται για την ολοκλήρωση της Νέας Παγκόσμιας Τάξης.

Έχει δηλώσει μάλιστα, ο Attali ότι η Ιερουσαλήμ θα μπορούσε να γίνει η πρωτεύουσα της Νέας Παγκόσμιας Τάξης! Ο Attali έχει πλούσιο βιογραφικό. Καθηγητής οικονομικών για δέκα χρόνια (1981 μ.Χ.- 1991 μ.Χ.) εργάστηκε ως ειδικός σύμβουλος του πρώην Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Μιτεράν. Το 1980 μ.Χ. ξεκίνησε το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα ‘Eurêka’ (ένα μεγάλο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα για τις νέες τεχνολογίες που εφηύρε, μεταξύ άλλων, το MP3).

Το 1991 μ.Χ. ίδρυσε στο Λονδίνο την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (European Bank for Reconstruction and Development) της οποίας υπήρξε ο πρώτος Πρόεδρος από το 1991 μ.Χ. έως το 1993 μ.Χ. Είναι επίσης η αιτία της μεταρρύθμισης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, γνωστή ως LMD, που σχεδιάστηκε για να φέρει όλες τις Ευρωπαϊκές βαθμίδες εκπαίδευσης στην ίδια γραμμή.

Ο Attali είναι επίσης ο ιδρυτής και Πρόεδρος της PlaNet Finance, μιας µη κερδοσκοπικής οργάνωσης διεθνούς αλληλεγγύης, µε ειδίκευση στην ανάπτυξη της µικροχρηµατοδότησης και ο Πρόεδρος της Α&Α, διεθνούς συμβουλευτικής εταιρείας στρατηγικής. Χρονικογράφος στην εφημερίδα L’Express, είναι επίσης συγγραφέας πενήντα βιβλίων, και έχοντας πουλήσει πάνω από 6 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Στα βιβλία περιλαμβάνεται η βιογραφία του Γερμανο-Εβραίου τραπεζίτη Siegmund Warburg (1902 μ.Χ. – 1982 μ.Χ.).

Έχει γράψει επίσης ένα λαμπρό άρθρο για τον Καρλ Μαρξ, υποστηρίζοντας ότι ο Μαρξ ήταν ένας ‘ελεύθερος marketeer’ (επιχειρηματίας) που ευνόησε τον καπιταλισμό ως ένα σκαλοπάτι προς το κομμουνιστικό του ιδεώδες και προέβλεψε την παγκοσμιοποίηση όπως τη γνωρίζουμε σήμερα (δηλ. τη Νέα Παγκόσμια Τάξη). Στο «Μια Σύντομη Ιστορία του Μέλλοντος» ο Attali προβλέπει ότι αυτός ο αιώνας θα ξεδιπλωθεί μέσα από τρεις διαφορετικές φράσεις.

1 .Υπερ- Αυτοκρατορία (Super-empire) = μια εποχή της ιδιωτικοποίησης, όπου θα κυβερνούν οι εταιρείες. Γράφει: «το κεφάλαιο θα απαλλαγεί επιτέλους από κάθε τι που το απειλεί -συμπεριλαμβανομένων των εθνικών κρατών, τα οποία σταδιακά θα διαλυθούν». Ο νόμος των “αγορών” θα αποτελέσει το μόνο αναγνωρισμένο παγκόσμιο δίκαιο. Ένα σύστημα εξουσίας του οποίου οι «δομές παραμένουν ασαφείς, αλλά ο στόχος του είναι παγκόσμιος».

2. Υπερ-συγκρούση (Hyperconflict) = η υπερ-Αυτοκρατορία θα συρρικνωθεί και θα υπάρξει μια περίοδος παγκόσμιου χάους.  Ξεκινώντας περίπου από το 2030 μ.Χ., ο Attali προβλέπει «καταστρεπτικούς πολέμους, όπου έθνη, θρησκευτικές ομάδες, τρομοκρατικές οντότητες και πειρατές της ελεύθερης αγοράς θα στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου».

3. Υπερ-δημοκρατία (Hyperdemocracy) (έτος 2060 μ.Χ.) = έχοντας εξαντληθεί από τους πολέμους και τις κοινωνικές αναταραχές η παγκόσμια κοινότητα θα υποδεχτεί με ανοιχτές αγκάλες» την δημιουργία μιας δημοκρατικής παγκόσμιας κυβέρνησης». Θα είναι ένα κολεκτιβιστικό σύστημα, όπου ο καθένας θα εργάζεται για το «κοινό καλό». Ιδού ορισμένα θέματα για να πάρουμε μια γεύση του βιβλίου.

Νεοταξική Σεξουαλικότητα

Στο μέλλον, οι άνθρωποι δεν θα δεσμεύονται πλέον και δεν θα δημιουργούν οικογένειες. «Το ζευγάρι δεν θα είναι πλέον η κύρια βάση για την ζωή και τη σεξουαλικότητα. Οι άνθρωποι θα προτιμούν να επιλέγουν, με πλήρη διαφάνεια, πολυγαμικές ή polyandrous αγάπες».

Η κινητήρια δύναμη αυτής της τάσης θα είναι η τεχνολογία που απελευθερώνει τη νεολαία από το γονικό έλεγχο. Η πρώτη ήταν το ραδιόφωνο, το οποίο επέτρεψε στους νέους: «Να χορεύουν έξω από τις αίθουσες και, επομένως, να είναι απαλλαγμένοι από την γονική επίβλεψη, έχοντας μία ‘απελευθερωμένη’ σεξουαλικότητα, ανοίγοντάς τους την πόρτα σε κάθε είδους μουσικής, από τζαζ μέχρι ροκ και, συνεπώς, εισάγοντάς τους στον κόσμο της κατανάλωσης, της επιθυμίας και της ανταρσίας».

Μια κουλτούρα διαμορφωμένη και χειραγωγούμενη από τα media θα δημιουργήσει έναν εγωκεντρικό πληθυσμό που «θα εμπιστεύεται μόνο τον εαυτό του». Καθώς οι εραστές θα παραλείπουν να ζευγαρώνουν για όλη τους την ζωή, «ο κόσμος δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από μια αντιπαράθεση μοναχικοτήτων και η αγάπη μια αντιπαράθεση αυνανισμών».

Ο στόχος των νεοταξιτών είναι η αφαίρεση της αγάπης από το σεξ, έτσι ώστε να ελέγχουν την αναπαραγωγή. Ο Attali γράφει ότι στον 20^ο Αιώνα, η κοινωνία θα «προσπαθήσει να εκκενώσει τον αναπαραγωγικό ρόλο της σεξουαλικότητας κάνοντας τεχνητή μητρότητα και χρησιμοποιώντας όλο και πιο εξελιγμένες μεθόδους - χάπια, πρόωρο τοκετό, εξωσωματική γονιμοποίηση, παρένθετες μητέρες».

Στο μέλλον, η κοινωνία «θα προχωρήσει τόσο πολύ ώστε θα διαχωρίσει την αναπαραγωγή και την σεξουαλικότητα. Η σεξουαλικότητα θα είναι το βασίλειο της ευχαρίστησης και η αναπαραγωγή των μηχανών».

Οι μελλοντικές γενιές θα κατασκευάσουν το ανθρώπινο ον σαν ένα καλοσχεδιασμένο τεχνούργημα, σε μια τεχνητή μήτρα, η οποία θα επιτρέπει στον εγκέφαλο να αναπτυχθεί περαιτέρω με χαρακτηριστικά που θα επιλέγονται εκ των προτέρων. Το ανθρώπινο ον θα γίνει ένα εμπορικό αντικείμενο».

Παρακολούθηση

Ο Attali δίνει την εικόνα μιας κοινωνίας που βρίσκεται υπό συνεχή παρακολούθηση που φαντάζει την κομμουνιστική Στάζι «ερασιτέχνες». Ακόμα και τα πλυντήριά μας θα συνωμοτούν εναντίον μας, ενώ η «συσκευασία των τροφίμων, τα ρούχα και τα είδη οικιακής χρήσης θα γίνουν "επικοινωνιακά"».

Θα ζούμε με αναξιόπιστα ρομπότ

«Τα οικιακά ρομπότ θα γίνουν απαραίτητα στην καθημερινή ζωή σε όλο τον κόσμο. Θα είναι συνεχώς συνδεδεμένα με δίκτυα υψηλής απόδοσης, λειτουργώντας ως οικιακές βοηθοί, ως βοηθήματα για άτομα με ειδικές ανάγκες ή ηλικιωμένους, ως εργαζόμενοι και ως μέλη δυνάμεων ασφαλείας. Ειδικότερα, θα γίνουν «παρατηρητές».

Όλα μας τα δεδομένα θα συλλέγονται από δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών ασφαλείας. Η κύρια μορφή της επιτήρησης θα είναι φορητές συσκευές ψυχαγωγίας. Το έμβρυο αυτού σήμερα είναι το iPhone που στέλνει δεδομένα στην NSA.

«Το μοναδικό νομαδικό αντικείμενο (άνθρωπος) θα είναι μόνιμα ανιχνεύσιμο. Όλα τα δεδομένα που περιέχει, συμπεριλαμβανομένων των εικόνων της καθημερινής ζωής όλων μας, θα αποθηκεύονται και θα πωλούνται σε εξειδικευμένες επιχειρήσεις και σε δημόσια και ιδιωτική αστυνομία.

Μέχρι το 2050 μ.Χ., αυτές οι μηχανές θα έχουν εξελιχθεί σε αυτό που ο Attali αποκαλεί «μηχανές αυτο - επιτήρησης» που θα επιτρέπουν σε όλους να παρακολουθούν τη συμμόρφωσή τους με τους κανόνες. Θα παρακολουθούμε την κατανάλωση του νερού μας, της ενέργειας και των πρώτων υλών. Θα έχουμε ακόμη την «ευκαιρία να μετρούμε, μόνιμα ή περιοδικά, τις παραμέτρους του σώματός μας».

«Ηλεκτρονικά υποδόρια bugs, θα καταγράφουν ασταμάτητα τον κτύπο της καρδιάς, την αρτηριακή πίεση και την χοληστερόλη. Μικροεπεξεργαστές συνδεδεμένοι με διάφορα όργανα θα παρακολουθούν την λειτουργία τους συγκρίνοντάς τα με τους κανόνες.

Η ανασφαλής και χαοτική ζωή μας, θα εξαρτάται από τις ασφαλιστικές εταιρείες για ασφάλεια. Οι εταιρείες αυτές θα βεβαιώνουν ότι οι πελάτες τους συμμορφώνονται με τους κανόνες για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων ... Σταδιακά θα υπαγορεύουν δικτατορικά πλανητικούς κανόνες (Τι θα φάτε, τι πρέπει να ξέρετε, πώς να οδηγείτε, πως να προστατεύετε τον εαυτό σας, πώς να καταναλώνετε, πώς να παράγετε…) ".

Οι εταιρείες αυτές θα είναι αμείλικτες. «Θα τιμωρούν τους καπνιστές, τους πότες, τους παχύσαρκους, τους μη απασχολήσιμους, τους ανεπαρκώς προστατευμένους, τους επιθετικούς, τους απρόσεκτους, τους αδέξιους, τους αφηρημένους, τους σπάταλους.

Η άγνοια, η έκθεση σε κινδύνους, η σπατάλη και η ευπάθεια θα θεωρούνται ασθένειες». Οι φυλακές θα αντικατασταθούν σταδιακά από συσκευές επιτήρησης μεγάλων αποστάσεων που θα επιτηρούν ένα άτομο σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Μετανάστευση

Οι μεταναστευτικές ροές θα επεκταθούν και θα κατακλύσουν τα εθνικά κράτη. «Η Μεγάλη Βρετανία θα εξελιχθεί σε μια σημαντική χώρα υποδοχής, ιδιαίτερα για τους πολίτες των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης. Οι τελευταίες με την σειρά τους θα καλωσορίσουν Ουκρανούς εργαζόμενους, που οι ίδιοι θα αντικατασταθούν από Ρώσους και οι ίδιοι θα αντικατασταθούν από τεράστιους Κινέζικους πληθυσμούς».

Οι χώρες που θα αντιστέκονται θα μαθαίνουν ότι η εισροή του πλήθους των μεταναστών θα είναι η προϋπόθεση για την επιβίωση τους. Σε ένα σκοτεινό σημείο, ο Attali μιλάει για ορδές τριτοκοσμικών που θα καταπιούν την Δύση.

«Ακόμα περισσότερες μάζες θα ρίξουν τις πύλες της Δύσης. Θα αριθμούν εκατοντάδες χιλιάδες κάθε μήνα. Ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί σε εκατομμύρια και μετά σε δεκάδες εκατομμύρια». Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι ο πιο δημοφιλής προορισμός και «μέσα σε είκοσι χρόνια, οι Ισπανόφωνοι και οι Αφρο –Αμερικανικοί θα αποτελούν σχεδόν την πλειοψηφία στις Ηνωμένες Πολιτείες».

Η νομαδική ζωή θα γίνει ο κανόνας στην Δύση καθώς, «όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα αφήνουν την μία χώρα για την άλλη: Σύντομα θα υπάρχουν πάνω από δέκα εκατομμύρια που θα αλλάζουν χώρες κάθε χρόνο. Το βασικό κίνητρό μας θα είναι τα χρήματα, αλλά πολλοί θα φεύγουν, επειδή θα είναι αηδιασμένοι από την πατρίδα τους.

«Αυτοί δεν θα θέλουν πλέον να εξαρτώνται από μια χώρα της οποίας το φορολογικό σύστημα, την νομοθεσία και ακόμη και την κουλτούρα τα έχουν απορρίψει. Και, επίσης, (θα φεύγουν) για να εξαφανιστούν εντελώς, για να ζήσουν μια άλλη ζωή.

Ο κόσμος θα είναι επομένως όλο και πιο γεμάτος με ανθρώπους που θα έχουν καταστεί ανώνυμοι με δική τους ελεύθερη βούληση. Θα είναι σαν ένα καρναβάλι, όπου ο καθένας – ω! απόλυτη ελευθερία - θα επιλέγει μια νέα ταυτότητα για τον εαυτό του» .

Το Μέλλον των ΗΠΑ

Το δολάριο θα παραμείνει κυρίαρχο μέχρι τουλάχιστον το 2025 μ.Χ., όταν οι ξένοι υποστηρικτές θα αρχίσουν να το εγκαταλείπουν και η «πιστωτική πυραμίδα, που βασίζεται στην αξία των Αμερικανικών κατοικιών, θα καταρρεύσει».

Στην συνέχεια οι ΗΠΑ θα αρχίσουν να διαιρούνται, μέσα σε βία και χάος τα οποία θα ακολουθήσουν. Ο Attali αναφέρει, «δεν θα είναι η Αφρική του αύριο που μια μέρα θα μοιάζει με την Δύση του σήμερα, αλλά ολόκληρη η Δύση που μπορεί αύριο να θυμίζει την Αφρική του σήμερα. Στην συνέχεια οι ΗΠΑ θα πρέπει να επανασχεδιάσουν την κυβέρνησή τους για να ανακτήσουν τον έλεγχο.

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν τότε να γίνουν μια σοσιαλδημοκρατία Σκανδιναβικού στιλ ή μια δικτατορία - και ίσως ακόμη το ένα μετά το άλλο. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα συμβαίνει μια τέτοια έκπληξη: Ο πρώτος ηγέτης που έθεσε σε ισχύ τις αρχές που απαιτούνται για την έξοδο από την κρίση μιας ύφεσης ήταν ο Μουσολίνι. Ο δεύτερος ήταν ο Χίτλερ. Ο Roosevelt ήρθε τρίτος».

Καθώς το χάος και η βία θα καταπίνουν τον κόσμο, ο Χριστιανισμός και το ισλάμ θα ενισχυθούν. Η «ζώνη της Βίβλου» στο Νότιο τμήμα των ΗΠΑ θα κινητοποιηθεί και θα μπορούσε να κυριαρχήσει στην πολιτική των ΗΠΑ.

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν περίπου το 2040 μ.Χ. να υποκύψουν σε έναν  θεοκρατικό πειρασμό, ρητά ή σιωπηρά, με την μορφή ενός θεοκρατικού απομονωτισμού στον οποίο η δημοκρατία δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από μια σκιώδη παρουσία.

Αυτό το Χριστιανικό κίνημα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε έναν πόλεμο κατά ενός δραστήριου Ισλάμ, ο οποίος πόλεμος κατά πάσα πιθανότητα θα αποδυναμώσει και θα δυσφημίσει και τις δύο θρησκείες. Μια διεθνής Χριστιανική συμμαχία «θα μπορούσε κάλλιστα να σχηματίσει συμμαχίες εδώ και εκεί με κοσμικούς πειρατές και εμπόρους όπλων, γυναικών και ναρκωτικών».

Η συμμαχία αυτή θα «σταθεί απέναντι στο Ισλάμ - και ο αγώνας θα είναι αμείλικτος. Θα υπερασπιστούν τους Χριστιανούς σε χώρες όπου αποτελούν μειονότητα, όπως στον Λίβανο, το Ιράκ και την Συρία». Πριν από το τέλος του Αιώνα, οι ΗΠΑ θα χρειαστεί να διαλυθούν και θα τεθούν υπό την εποπτεία μιας κολλεκτιβιστικής παγκόσμιας κυβέρνησης .

Οι Πόλεμοι του Μέλλοντος

Γύρω στο 2030 μ.Χ., ο Attali βλέπει νε ξεκινάει μια υπερ-σύγκρουση, σε μια περίοδο τρομακτικής βίας και αναταραχών, εκ των οποίων θα προκύψει μια υπερ-δημοκρατία, μια παγκόσμια κοινοτική κυβέρνηση (‘one-world communitarian government’), περίπου το 2060 μ.Χ..

Η υπερ-σύγκρουση θα αποτελείται από «καταστρεπτικούς πολέμους, κατακερματισμένα έθνη, θρησκευτικές ομάδες, τρομοκρατικές οντότητες και πειρατές της ελεύθερης αγοράς ο ένας εναντίον του άλλου». Οι μελλοντικοί πόλεμοι θα διεξάγονται με «χημικά, βιολογικά, βακτηριολογικά, ηλεκτρονικά και νανοτεχνολογικά όπλα».

«Χημικά όπλα θα είναι σε θέση να αναζητούν και να σκοτώνοντας ηγέτες χωρίς να τα εντοπίζουν. Πανδημίες θα απελευθερώνονται κατά βούληση. Πολύπλοκα γενετικά όπλα μια μέρα θα κατευθύνονται ειδικά απέναντι σε ορισμένες εθνοτικές ομάδες. Νανορομπότ τόσο μικρά όσο ένας κόκκος σκόνης, θα διενεργούν αποστολές επιτήρησης και θα επιτίθενται στα κύτταρα του σώματός του εχθρού».

Ακόμη και αγελάδες θα χρησιμοποιούνται από στρατιωτικούς πρωτοπόρους, «κλωνοποιημένα ζώα θα μπορούσαν κάλλιστα να φέρουν σε πέρας την αποστολή ως ζώα-βόμβες σε αποστολή, τέρατα ενός εφιάλτη». Αυτά τα όπλα θα είναι ευρέως διαθέσιμα.

«Τα περισσότερα από αυτά τα όπλα θα είναι προσιτά σε μικρές χώρες, και σε μη χώρες, κουρσάρους, πειρατές, μισθοφόρους, μαφίες, τρομοκράτες και κάθε είδους διακινητή ... Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, θα είναι δυνατόν να φτιάχνεις μια e-βόμβα για 400 δολάρια με έναν συμπυκνωτή, ένα καρούλι σύρματος χαλκού και ένα εκρηκτικό».

Πόλεμοι θα ξεσπάσουν σε όλο τον κόσμο, κάποιοι θα πολεμούν για τους πόρους, άλλοι πόλεμοι θα γίνονται για το νερό, άλλοι πόλεμοι για την επιρροή ή μεταξύ εθνοτικών ομάδων που αγωνίζονται για αυτονομία.

Θα οδηγηθούμε σε κατακερματισμό κρατών και σε εμφάνιση νέων σε όλο τον κόσμο, πιθανόν σε αυτά θα περιλαμβάνονται η Νιγηρία, η Τουρκία, το Ιράν και οι Φιλιππίνες. «Ακόμα και πόλεις θα ανακηρύξουν απόσχιση. Εθνοτικές ή γλωσσικές μειονότητες θα απαιτήσουν ανεξαρτησία».

Ο Attali πιστεύει ότι πολλές συγκρούσεις θα είναι άγριες. «Γενοκτονίες θα διαπραχτούν με τα πιο βάναυσα όπλα. Τουλάχιστον τρεις από αυτές τις σφαγές - εις βάρος των Αρμενίων, των Εβραίων και των Τούτσι - διαπράχθηκαν κατά τον εικοστό αιώνα.

Και όσοι δεν το πιστεύουν πρέπει να θυμούνται ότι το 1938 μ.Χ. κανένας δεν σκέφτονταν ότι ήταν δυνατό το Ολοκαύτωμα». Τα δυτικά έθνη θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε μεγάλους πολέμους, με την Βόρεια Κορέα να πιστεύεται ότι είναι ένας πιθανός καταλύτης.

«Στοχεύοντας τώρα την Ιαπωνία, οι πύραυλοι της Βόρειας Κορέας κάποια μέρα θα στοχεύουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα. Με τους πυραύλους του Πακιστάν να πέφτουν στα χέρια φονταμενταλιστών θα απειληθεί πρώτη η Ινδία και μετά η Ευρώπη.

Το Ιράν που τώρα στοχεύει το Ισραήλ μία ημέρα (από την Βηρυτό ή την Τεχεράνη) θα στοχεύει Κάιρο, Ριάντ, Αλγέρι, Τύνιδα, Καζαμπλάνκα, Κωνσταντινούπολη και στην συνέχεια, Ρώμη, Μαδρίτη, Λονδίνο και Παρίσι».

Νομιμοποίηση των Ναρκωτικών

Ο Attali προβλέπει ένα μελλοντικό κόσμο, όπου οι ίδιες οι μάζες θα πνίγονται μέσα στην διασκέδαση για να ξεφύγουν από την ανασφαλή και χωρίς νόημα ζωή τους. «Θα πεθυμήσουν τις ημέρες όταν τα σύνορα ήταν κλειστά και η εργασία για όλη την διάρκεια της ζωής ήταν εγγυημένη, τα πράγματα κρατούσαν για πολύ, οι γάμοι ήταν στερεοί και οι νόμοι άθραυστοι.

Η ‘διασκέδαση’ θα είναι η κύρια διαφυγή μας.

«Κάποιοι θα αναλάβουν να απομονωθούν και θα εμμένουν ναρκισσιστικά σε φαντασιακούς εικονικούς νομαδισμούς». Τα ναρκωτικά θα νομιμοποιηθούν για να μας κρατούν μουδιασμένους στην αυξανόμενη παράνοια γύρω μας.

«Το αλκοόλ, η κάνναβη, το όπιο, η μορφίνη, η ηρωίνη, η κοκαΐνη, τα συνθετικά προϊόντα (αμφεταμίνες, μεταμφεταμίνες, έκσταση), χημικά, βιολογικά, ή ηλεκτρονικά ναρκωτικά που διανέμονται από "αυτο - επισκευαστές", θα γίνουν  καταναλωτικά προϊόντα σε έναν κόσμο χωρίς το νόμο της αστυνομίας, της οποίας τα  κύρια θύματα θα είναι οι infranomads». (Infranomads = υπο-νομάδες = οι φτωχοί του κόσμου).

Ο Φεμινισμός απαραίτητη προϋπόθεση για τον σοσιαλισμό

Ο Attali είναι πρωτοπόρος της μικροχρηματοδότησης, ιδρυτικό μέλος της PlaNet Finance, της τρίτης μεγαλύτερης οργάνωσης του είδους της. Οι μικροχρηματοδοτήσεις συνίστανται στην παροχή δανείων σε φτωχούς και σε κοινοτικές ομάδες σε όλο τον κόσμο για να ξεκινήσουν επιχειρήσεις. Όταν ρωτήθηκε σε μια συνέντευξη γιατί το 80% των μικροδανείων δίνονται στις γυναίκες, ο Attali περιέγραψε το φαινόμενο «παράξενο», αλλά στο βιβλίο του εξηγεί τον πραγματικό λόγο.

Οι γυναίκες πειθαρχούν στον κρατικό κολεκτιβισμό.

Έως το 2060 μ.Χ. ο Attali βλέπει την υπερ-δημοκρατία (μια παγκόσμια κολεκτιβιστική κυβέρνηση) να γίνεται πραγματικότητα και οι πρωτοπόροι αυτού του συστήματος να είναι αυτοί που ο ίδιος αποκαλεί «διανθρώπινους» (ή μετα-ανθρώπους) ('transhumans'), οι οποίοι θα βρίσκουν ευχαρίστηση στο να υπηρετούν τους άλλους στις κοινότητές τους.

«Οι γυναίκες θα γίνουν transhumans πιο εύκολα από τους άνδρες». «Η σταδιακή αύξηση των γυναικών σε κάθε διάσταση της οικονομίας και της κοινωνίας, ιδιαίτερα μέσω των μικροχρηματοδοτήσεων - θα προσθέσει πάρα πολλούς διανθρωπιστές».

Brainchips

Ο μελλοντικός άνθρωπος θα περπατά στους δρόμους τρομοκρατημένος από τις σκέψεις του. Θα του έχει εμφυτευτεί ένα brainchip. «Βιονικές προθέσεις που θα συνδέονται άμεσα με τον εγκέφαλο θα μας βοηθήσουν  να χτίσουμε γέφυρες με επίπεδα γνώσης, θα παράγουν νοητικές εικόνες, ταξίδια, να μαθαίνουμε, να φαντασιωνόμαστε και να επικοινωνούμε με άλλα μυαλά.

Η τεχνολογία «θα επιτρέπει ήδη έναν τετραπληγικό να γράψει δεκαπέντε λέξεις το λεπτό μέσα από μια απλή μετάδοση σκέψης και να στέλνει ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Έτσι, η τηλεπάθεια είναι ήδη πραγματικότητα».

Όλοι θα καρπωθούν τα «οφέλη» της τεχνολογίας αυτής. «Αύριο, αυτές οι διαδικασίες θα επιτρέψουν να καταλήξουμε σε νέες μορφές άμεσης επικοινωνίας μέσω του νου και την βελτίωση της διαδικασίας της μαθητείας και στην δημιουργίας onscreen δικτύου».

Η συνέπεια αυτής της εξέλιξης θα είναι η ασφυκτική επιτήρηση. Σήμερα, το κράτος έχει πρόσβαση στο προφίλ μας στο Facebook. Αύριο θα είναι σε κάθε σκέψη μας. Μια μέρα η συνείδηση ​​θα αποθηκεύεται ψηφιακά και θα είναι δυνατό να ζει σε πολλούς κεντρικούς υπολογιστές.

«Χάρη στην εκπληκτική πρόοδο που μπορούμε να περιμένουμε από τις νανοεπιστήμες, ο καθένας ελπίζει ακόμη να μεταφέρει την ευαισθητοποίηση του εαυτού του σε άλλο φορέα, για να αποκτήσει το δικό του διπλό, αντίγραφα των αγαπημένων του ανθρώπων, άνδρες και γυναίκες των ονείρων μας, υβρίδια χτισμένα με ιδιόμορφα χαρακτηριστικά που έχουν προεπιλεγεί για φτάσουν συγκεκριμένους στόχους. Κάποιοι θα επιδιώξουν ακόμη να ξεπεράσουν το ανθρώπινο είδος με μια μορφή ζωής προικισμένη με μια διαφορετική και ανώτερη νοημοσύνη .

Μερικοί θα ζήσουν για χιλιάδες χρόνια και θα εισέλθουν σε μια ζώνη του λυκόφωτος μεταξύ ζωής και θανάτου. «Τότε ο άνθρωπος, επιτέλους κατασκευασμένος σαν ένα τεχνούργημα, δεν θα γνωρίζει πλέον το θάνατο. Όπως όλα τα βιομηχανικά αντικείμενα, δεν θα είναι πλέον σε θέση να πεθάνει, δεδομένου ότι ποτέ δεν θα είχε γεννηθεί.

Η παραφροσύνη της ατζέντας

Το βιβλίο είναι γεμάτο με άλλες παρόμοιες περιγραφές των μελλοντικών ανθρώπων ως βιομηχανικά αντικείμενα, απηχώντας το κομμουνιστικό όνειρο του «σοβιετικού ανθρώπου». Σε ένα σημείο στο βιβλίο του, ο Attali λέει πως τα παιδιά θα πρέπει να καλλιεργούνται σε εργαστήρια σαν «εμπορικό αντικείμενο». Προβλέπει ότι πριν από το τέλος του Αιώνα, το φεγγάρι θα αποικιστεί.

Ο τελικός στόχος της Νέας Παγκόσμιας Τάξης (NWO)

Κοντά στο τέλος του βιβλίου ο Attali μας λέει ο απώτερος στόχος της NWO είναι να καταστρέψει την ανθρωπότητα. Ο Attali λέει ότι η hyperdemocracy θα είναι μια παγκόσμια κυβέρνηση που θα διοικείται από τον ΟΗΕ και που θα επιβάλλει υποχρεώσεις σε κάθε πολίτη ως προς το περιβάλλον και τους άλλους ανθρώπους.

Η Hyperdemocracy θα αναπτύξει την ιδέα ενός «κοινό καλού» που ορίζεται από συλλογική νοημοσύνη, η οποία «θα είναι μια νοημοσύνη ιδιόμορφη, η οποία σκέφτεται διαφορετικά από το κάθε μέλος της ομάδας», κατά τον ίδιο τρόπο, που «ένας υπολογιστής σκέφτεται διαφορετικά από κάθε μεταποιητή».

Στην συνέχεια, θα διαγράψουμε τον εαυτό μας σταδιακά με την τεχνολογική πρόοδο. «Τέλος, στην τελική φάση της εξέλιξης, θα μπορούμε να παρακολουθήσουμε (ίσως είμαστε ήδη μάρτυρες) μια υπερ-νοημοσύνη (hyperintelligence) διαβίωσης, της οποίας η ανθρωπότητα δεν θα είναι παρά ένα απειροελάχιστο στοιχείο».

Η ανθρωπότητα, τότε θα πεθάνει. «Η μοναδική ιστορία του Homo sapiens sapiens θα έχει έρθει στην ολοκλήρωση». Μάταιη η αντίσταση. Ο Attali τέλος, πιστεύει ότι η όλη αντίσταση στην επερχόμενη παγκόσμια τάξη θα είναι μάταιη, διότι δεν θα προτείνει κάποιο άλλο σύστημα. «Οι περισσότεροι δεν θα έχουν να προτείνουν κανένα υποκατάστατο σύστημα... εκτός από ελάχιστους που θα προτείνουν την επιστροφή στην θεοκρατία» (http://redskywarning.blogspot.com/2014/04/jacques-attali.html, http://www.henrymakow.com/attali.html, http://www.henrymakow.com/insider_reveals_21st_century_i.html).

Ρεπουμπλικανοί προς Μπάιντεν: «Δεν είμαστε το ATM του Κιέβου – Αυτό θα αλλάξει όταν κερδίσουμε τις εκλογές». «Ο Μπάιντεν έχει ξεχάσει τις ΗΠΑ για την Ουκρανία».

Oι ενδιάμεσες αμερικανικές εκλογές στις ΗΠΑ στις 8 Νοεμβρίου αναμένεται να αλλάξουν άρδην το αμερικανικό πολιτικό σκηνικό καθώς αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις οι Ρεπουμπλικανοί θα κερδίσουν την πλειοψηφία στην Βουλή των αντιπροσώπων αλλά και στην Γερουσία.

Ο Κέβιν Μακάρθι, επικεφαλής του GOP, η αλλιώς το κόμμα των Ρεπουμπλικανών, διεμήνυσε πως το κόμμα του δεν θα υπογράψει «λευκή επιταγή» για την Ουκρανία εάν εξασφαλίσει, την πλειοψηφία των εδρών στη Βουλή των Αντιπροσώπων στις ενδιάμεσες εκλογές της Τρίτης 8^ης Νοεμβρίου ενώ οι Ρεπουμπλικανοί ξεκαθαρίζουν στον T.Mπάιντεν πως «οι ΗΠΑ δεν είναι το ΑΤΜ της Ουκρανίας, για να τους δίνει συνεχώς λεφτά».

«Η φρενίτιδα των δαπανών των Δημοκρατικών στ’ αλήθεια δεν σταματάει ποτέ. Πρέπει ο Μπάιντεν να καταλάβει πως είμαστε οι ΗΠΑ, όχι αυτόματο μηχάνημα τραπεζικών συναλλαγών», ανάρτησε στο Twitter η Ρεπουμπλικανή Αντιπρόσωπος στο Κογκρέσο, Λόρεν Μπόμπερτ.

Είναι η πρώτη ένδειξη για το τι περιμένει την κυβέρνηση Μπάιντεν αν η υποστήριξη από πλευράς αμερικανικού κοινοβουλίου στη χρηματοδότηση εξοπλισμών προοριζόμενων για την Ουκρανία, ως τώρα δεδομένη, τεθεί υπό αμφισβήτηση.

Βασικά είναι το πρώτο ουσιαστικό «ρήγμα» που καταγράφεται στην αμερικανική πολιτική στο ζήτημα της Ουκρανίας. «Θεωρώ ότι εν μέσω ύφεσης δεν μπορούμε να υπογράψουμε λευκή επιταγή για την Ουκρανία. Δεν είναι δυνατόν», δήλωσε ο κ. Μακάρθι στον ειδησεογραφικό ιστότοπο Punchbowl News.

Αν οι Ρεπουμπλικανοί πράγματι εξασφαλίσουν την πλειοψηφία των εδρών στην Βουλή των Αντιπροσώπων, ο Καλιφορνέζος κοινοβουλευτικός θα εκθρονίσει την Δημοκρατική Νάνσι Πελόσι, για να γίνει πρόεδρος του σώματος, με άλλα λόγια τρίτος τη τάξει στην ιεραρχία του αμερικανικού κράτους, πίσω από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και την αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις.

Ο κ. Μακάρθι είπε πως ελπίζει ότι οι ψηφοφόροι θα τιμωρήσουν τους Δημοκρατικούς τον Νοέμβριο διότι κατ’ αυτόν παραμέρισαν τις αμερικανικές εθνικές προτεραιότητες, όπως η μετανάστευση. «Η Ουκρανία είναι σημαντική, αλλά ταυτόχρονα δεν μπορεί να είναι το μοναδικό πράγμα που κάνουν και δεν θα υπάρξει λευκή επιταγή», επέμεινε, αναφερόμενος στα στελέχη της κυβέρνησης του κ. Μπάιντεν.

Από την έναρξη της επέμβασης της Ρωσίας στην Ουκρανία, την 24^η Φεβρουαρίου, ο Λευκός Οίκος εκταμίευσε στρατιωτική βοήθεια αξίας 17,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το Κίεβο, με τη συναίνεση των δύο κομμάτων στο Κογκρέσο, αν και μέρος της δεξιάς πτέρυγας των Ρεπουμπλικάνων είχε αντιρρήσεις.

Για ορισμένους αναλυτές, οι δηλώσεις που έκανε χθες ο κ. Μακάρθι έγιναν σε συνενοήση με την δεξιά πτέρυγα του Grand Old Party, την υποστήριξη της οποίας έχει ανάγκη για να εκλεγεί Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων. Βασικά οι Ρεπουμπλικανοί έχουν κατανοήσει τους δύο βασικούς λόγους για τους οποίους οι Δημοκρατικοί θα ηττηθούν στις ενδιάμεσες εκλογές.

Ο πρώτος είναι οικονομικός, καθώς ο πληθωρισμός έχει εξαθλίωση και τους Αμερικανούς ενώ η ακρίβεια που βιώνουν για τα αμερικανικά δεδομένα είναι πρωτοφανής. Οι Αμερικανοί αυτό το χρεώνουν στην διακυβέρνηση Μπάιντεν και όχι στους Ρώσους και στον Πούτιν όπως θέλουν να λένε τα δυτικά ΜΜΕ. Ο δεύτερος λόγος είναι ίσως ακόμα σημαντικότερος, οι Αμερικανοί έχουν αρχίσει να νιώθουν και πάλι το άγχος του πυρηνικού πολέμου που ένιωθαν κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Ακούγοντας κυρίως το ένστικτο επιβίωσης τους και μην πιστεύοντας τις ανόητες ανάλυσης των δήθεν αναλυτών που παρουσιάζονται για να καθησυχάσουν τις δυτικές κοινωνίες, ότι αν γίνει πυρηνικός πόλεμος οι Αμερικανοί θα κερδίσουν, νιώθουν ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί, και σε περίπτωση πυρηνικού ολέθρου απαντάς στον πλανήτη θα εξαφανιστούν.

Γενικώς η πολιτική ανοησία στις δυτικές κυβερνήσεις έχει χτυπήσει ταβάνι και αυτή τη στιγμή το διακύβευμα μίας πυρηνικής καταστροφής είναι πολύ σημαντικότερη ακόμα και από την παγκόσμια οικονομική κρίση που προκάλεσαν οι πολιτικές του Τζο Μπάιντεν.

Οι Ρεπουμπλικανοί γνωρίζουν πως αν κερδίσουν τις εκλογές θα είναι γιατί η αμερικανική κοινωνία τους στέλνει ένα μήνυμα, ότι δεν θέλει ευθεία αντιπαράθεση με την ρωσική πυρηνική δύναμη και επιθυμεί απεμπλοκή των ΗΠΑ από την ουκρανική σύγκρουση. Βέβαια έχουμε συνηθίσει παγκοσμίως άλλα να ψηφίζει ο κόσμος και άλλα να γίνονται από αυτούς που εκλέγει μετά την απομάκρυνση από τις κάλπες (https://www.pronews.gr/kosmos/repoumplikanoi-pros-mpainten-den-eimaste-to-atm-tou-kievou-ayto-tha-allaksei-otan-kerdisoume-tis-ekloges/).

 

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ: ΤΟ WEF ΤΟΥ KLAUS SCHWAB ΣΧΕΔΙΑΖΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΟ «ΑΝΕΚΤΟ ΟΡΙΟ ΑΝΘΡΑΚΑ» ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΕΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΤΕ, ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΚΑΙ ΤΡΩΤΕ

Στο βιβλίο του «THE DENIAL» του 2020 μ.Χ. ο δημοσιογράφος Ross Clark περιγράφει ένα δυστοπικό μέλλον στο οποίο όλα όσα αγοράζουμε ή κάνουμε έχουν αξία άνθρακα (CO2) και κάθε νοικοκυριό ή άτομο έχει ένα «ανεκτό όριο άνθρακα» που είναι η μέγιστη ποσότητα CO2 που επιτρέπεται να χρησιμοποιούν κάθε μήνα.

Κανένα νοικοκυριό ή άτομο δεν επιτρέπεται να υπερβεί το «ανεκτό όριο CO2», εκτός εάν ανήκει στην ελίτ που, φυσικά, δεν έχει περιορισμούς στη χρήση CO2. Το «THE DENIAL» ήταν μυθοπλασία μέχρι τις 14 Σεπτεμβρίου 2022 μ.Χ.– δηλαδή μόλις πριν από λίγες εβδομάδες.

Στις 14 Σεπτεμβρίου 2022 μ.Χ., το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Klaus Schwab δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο: «My Carbon»: Μια προσέγγιση για βιώσιμες πόλεις χωρίς αποκλεισμούς. Το άρθρο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ μπορεί να χωριστεί σε τρία κύρια μέρη –

Μέρος 1 - Οι μεγαλοκαρχαρίες των ελίτ είναι έκπληκτοι με την ευκολία με την οποία  υποταχθήκαμε

Στο πρώτο μέρος, οι συγγραφείς εκφράζουν αυτό που θα μπορούσε σχεδόν να περιγραφεί ως έκπληξη για το πόσο πρόθυμα υποταχθήκαμε στο Project Fear Covid και αποδεχθήκαμε περιορισμούς στην ελευθερία μας.

Ακολουθεί η βασική παράγραφος: Ένας τεράστιος αριθμός αδιανόητων περιορισμών για την δημόσια υγεία υιοθετήθηκαν από δισεκατομμύρια πολίτες σε όλο τον κόσμο.  Υπήρξαν πολλά παραδείγματα παγκοσμίως για τη διατήρηση της κοινωνικής απόστασης, την χρήση μάσκας, τους μαζικούς εμβολιασμούς και την αποδοχή εφαρμογών ιχνηλάτησης επαφών για την δημόσια υγεία

Το άρθρο ισχυρίζεται ότι η αποδοχή των περιορισμών covid: «κατέδειξε τον πυρήνα της ατομικής κοινωνικής ευθύνης». Αλλά ίσως το μόνο που πραγματικά απέδειξε είναι πώς ο εκφοβισμός των αρχών χρησιμοποιώντας το Project Fear που υποστηρίζεται από σκληρή αστυνόμευση και mainstream media, μας εξανάγκασε πανικόβλητους σε άθλια υποταγή.

Μέρος 2 - Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση

Σε αυτό το μέρος οι συγγραφείς συζητούν πώς οι εξελίξεις στην τεχνολογία επιτρέπουν την ποσοτικοποίηση και την παρακολούθηση των ατομικών μας εκπομπών άνθρακα Here’s a section: Τέταρτη τεχνολογική επανάσταση - Οι εξελίξεις στις αναδυόμενες τεχνολογίες όπως η τεχνητή νοημοσύνη, το blockchain και η ψηφιοποίηση μπορούν να επιτρέψουν την παρακολούθηση των προσωπικών εκπομπών άνθρακα.

Το άρθρο δίνει ένα παράδειγμα μιας εφαρμογής smartphone που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μέτρηση των εκπομπών άνθρακα ενός ατόμου: Και εξηγεί: Υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός προγραμμάτων και εφαρμογών που επιτρέπουν στους πολίτες να συμβάλλουν στις εκπομπές άνθρακα παρέχοντάς τους σε βάθος επίγνωση των επιλογών του προσωπικού άνθρακα για τρόφιμα, μεταφορές, οικιακή ενέργεια και επιλογές τρόπου ζωής.

Μέρος 3 – Πώς θα ελέγχονται τα «ανεκτά όριο άνθρακα»

Σε αυτό το μέρος, το άρθρο του Klaus Schwab στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ προτείνει ένα μοντέλο που δείχνει πώς οι κυβερνήτες μας σχεδιάζουν να ελέγξουν την ατομική μας χρήση άνθρακα: Αυτό εμπίπτει σε 3 κύριες προσεγγίσεις: Οικονομική συμπεριφορά – οι κυβερνήτες μας θα συνεχίσουν να αυξάνουν την τιμή του άνθρακα, έτσι ώστε οι απλοί άνθρωποι να τρώνε λιγότερο, να θερμαίνουν λιγότερο τα σπίτια μας, να αγοράζουν λιγότερα προϊόντα και να περιορίζουν τα ταξίδια τους

Γνωστική επίγνωση – θα πρέπει να παρακολουθούμε τα προσωπικά μας «αποτυπώματα άνθρακα», ώστε να μπορέσουμε να μειώσουμε την χρήση άνθρακα στο πλαίσιο της μετάβασης σε μια κοινωνία μηδενικών εκπομπών άνθρακα.

Όπως εξηγεί το άρθρο, η μείωση του ατομικού μας αποτυπώματος άνθρακα θα καλύψει τους περισσότερους τομείς της ζωής μας: «επιλογές προσωπικού άνθρακα για τρόφιμα, μεταφορές, οικιακή ενέργεια και επιλογές τρόπου ζωής»

Κοινωνικοί κανόνες – θα δοθούν σε όλους μας σταθερά «ανεκτό όριο άνθρακα» για αυτό που ονομάζεται «δίκαιο μερίδιο» και «αποδεκτά επίπεδα» προσωπικών εκπομπών. Αυτά τα «δίκαια μερίδια» και τα «αποδεκτά επίπεδα» θα καθοριστούν από τις κυρίαρχες ελίτ Σε περίπτωση που δεν πιστεύετε ότι αυτό έρχεται, εδώ είναι ένας σύνδεσμος προς το άρθρο του Klaus Schwab στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ:

https://www.weforum.org/agenda/2022/09/my-carbon-an-approach-for-inclusive-and-sustainable-cities/

Οι δισεκατομμυριούχοι του εμπορίου άνθρακα; Υπάρχει ένα μέρος του υπέροχου μέλλοντός μας που ελέγχεται από τον άνθρακα, το οποίο το άρθρο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ δεν αναφέρει. Υποψιάζομαι ότι αυτό το σύστημα δικαιωμάτων άνθρακα θα περιλαμβάνει επίσης μια διευκόλυνση "εμπορίας εκπομπών άνθρακα".

Αυτό θα επιτρέψει στους απλούς ανθρώπους να πωλούν τμήματα των δικαιωμάτων άνθρακα σε εταιρείες εμπορίας άνθρακα, οι οποίες στην συνέχεια θα τα πωλούν στις προνομιούχες πολιτικές, επιχειρηματικές και μιντιακές ελίτ.

Αυτό θα διασφαλίσει ότι οι ελίτ μπορούν να συνεχίσουν να ζουν μια ζωή απεριόριστης πολυτέλειας με απεριόριστα ταξίδια, τα πιο ακριβά τρόφιμα και άλλες απολαύσεις της ζωής, ενώ οι υπόλοιποι από εμάς θα συνωστιζόμαστε στα μικροσκοπικά μόλις θερμαινόμενα σπίτια μας τρώγοντας τοπικές πατάτες, λάχανο, έντομα ή ψεύτικο κρέας που θα παράγεται στο εργαστήριο.

(Ένας κυνικός θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι αυτό έχει σχεδόν απόηχους του Soylent Green). Και αυτοί που διοικούν τις εταιρείες εμπορίας άνθρακα πιθανότατα θα γίνουν όλοι δισεκατομμυριούχοι εις βάρος μας. Ίσως θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες στον Klaus Schwab και στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του που περιέγραψαν με τόση σαφήνεια το μέλλον που μας προετοιμάζουν (http://oimos-athina.blogspot.com/2022/10/blog-post_51.html);

Μια νέα «Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία» εμφανίζεται στον κόσμο - Είναι η Δύση έτοιμη για μια δεύτερη Ρωσική Επανάσταση; Οι παραδοσιακές ιδεολογίες της Αριστεράς και της Δεξιάς περιττεύουν καθώς ο νέος τεχνολογικός υλισμός εγκαινιάζει ένα «τσουνάμι» κρίσεων.

Μια νέα «Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία» αρχίζει να κάνει την εμφάνισή της στον κόσμο, ένας νέος Νόμος (φράση που δανείστηκε ο Carl Schmitt από τους Έλληνες για να σκιαγραφήσει το εύρος μιας νέας Ευρώπης) που σχετίζεται με την απόκτηση εδαφών και πόρων… σύμφωνα με τον αρθρογράφο του National Interest, Brian Patrick Bolger.

Σε αυτήν τη νέα «Ευρώπη», λέει ο Bolger, τα σύνορα καταρρέουν και οι πολιτισμικές οικονομικές και πολιτικές διαφορές αγγίζουν μια πραγματικά σκοτεινή εποχή, μια νέα νεωτερικότητα. Η τρέχουσα παγκόσμια υπαρξιακή κρίση δεν είναι δημιούργημα μόνο του «Τσάρου», αλλά ένας ανταγωνισμός για το «grossraum» (οικοδόμηση αυτοκρατορίας) μέσω της διεκδίκησης πόρων και σφαιρών επιρροής.

Ο «Νομός» δεν γράφεται πάνω από χάρτες ή σύνορα. Είναι μια σφαιρική, ουχί γραμμική, πραγματικότητα, που περιστρέφεται γύρω από διάφορες διαστάσεις, με τον ανταγωνισμό να επεκτείνεται στο διάστημα όσο και στην τεχνολογία.

Οι παραδοσιακές ιδεολογίες της Αριστεράς και της Δεξιάς περιττεύουν καθώς ο νέος τεχνολογικός υλισμός εγκαινιάζει ένα «τσουνάμι» κρίσεων, ενδεδυμένων από μια ελίτ η οποία έχει ως πρωταρχικό σκοπό την πολιτική χειραγώγηση.

Επί του παρόντος, όμως, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης επικεντρώνονται στην υποτιθέμενη ρωσική επιθετικότητα. Ωστόσο, οι τεκτονικές πλάκες μετατοπίζονται δημιουργώντας μια νέα συμμαχία. Αυτή η συμμαχία είναι μια Νέα Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που δεν βρίσκεται στην καρδιά της Ευρώπης, αλλά σε περιφερειακά τμήματα.

Στους αντίποδες βρίσκεται η συμμαχία ΗΠΑ - Βρετανίας, ο Ατλαντισμός ντυμένος με τα παλαιά ιμάτια του φιλελευθερισμού. Η προέλευση της συμμαχίας δεν είναι μόνο υλική και προσανατολισμένη στους πόρους, αλλά και πολιτιστική.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι τοποθετημένες, για άλλη μια φορά, στο επίκεντρο της «φιλελεύθερης» τάξης. Οι αξίες του φιλελευθερισμού είναι ουσιαστικά «εναντίον» του «άλλου» και προϋποθέτουν μια ηθική υπεροχή, η οποία εξάγεται μέσω ιεραποστολικών εγχειρημάτων.

Ο στόχος του Soros… Δεν είναι περίεργο που ο George Soros είναι μεγάλος θαυμαστής του Ατλαντισμού και πρόθυμος να διαλύσει την κύρια απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες: τον γάμο Molotov-Ribbentrop μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας. Για τον Soros, μια ισχυρή ευρωπαϊκή δύναμη όπως η Γερμανία μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες στην Ευρώπη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες στρατηγικά υποστηρίζουν τη Μεγάλη Βρετανία.

Αμερικανοί και Βρετανοί καθοδηγούνται από το δόγμα του Πάλμερστον περί συμφερόντων, με μια εκδικητική διάθεση για τους εχθρούς - εχθροί της Μεγάλης Βρετανίας είναι η Ρωσία και η Γερμανία. Φυσικά, όλα αυτά είναι ενδεδυμένα με το όμορφο λεξιλόγιο των φιλελεύθερων αξιών.

Επομένως, ουσιαστικός στόχος της real politik είναι η αποδυνάμωση της Γερμανίας όσο και να προκληθεί πυρκαγιά στα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης, προκειμένου να καταστραφεί η δυνάμει ρωσο-γερμανική συνεργασία, που θα δημιουργούσε ένα υπερ-ισχυρό grossraum στην Ευρώπη.

Βέβαια, η Γερμανία, κυρίαρχη δύναμη στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), δεν είναι παρά ένα μεταπολεμικό φιλελεύθερο «ελαφάκι», ουσιαστικά ένα κράτος «πολιτισμού» όπως η Ιταλία. Η Ρωσική απάντηση, από την άλλη, αντανακλά τη δομή των δύο ηγεμονικών μπλοκ: της Ατλαντικής Συμμαχίας των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μεγάλης Βρετανίας και του σινορωσικού grossraum.

Σε αυτό το γεωπολιτικό πλαίσιο, η Ουκρανία παίζει τον ρόλο των τεκτονικών πλακών. Εξού και σχεδόν παγκοσμίως στα ΜΜΕ των ΗΠΑ και της Βρετανίας ο ρωσοουκρανικός αγώνας περιγράφεται ως μάχη μεταξύ αυταρχισμού και δημοκρατίας.

Ωστόσο, το 2015 μ.Χ. ο Guardian περιέγραψε την Ουκρανία ως «το πιο διεφθαρμένο έθνος στη γη». Ως είναι ευνόητο, ο πόλεμος, μακριά από το πεδίο της μάχης, ισοδυναμεί με μια μάχη αφηγήσεων, και εδώ η τροφή των κανονιών είναι ο σύγχρονος άνθρωπος που περιορίζεται στην οικονομική σφαίρα.

Εν προκειμένω πρέπει να επισημανθεί, λέει ο Bolger, πως η φιλελεύθερη δημοκρατία πάσχει από μια εσωτερική αδυναμία, μια θεμελιώδη αντίφαση: την έλλειψη ομοιογένειας. Παρότι η διαφοροποίηση και ο ατομικισμός ωφελούν τους μετέχοντες στις αγορές, ο κόσμος της real politik απαιτεί ομοιογένεια, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε ηθική αντίληψη.

Τι απειλεί ιδεολογικά την Ρωσία… Ο «καθοδηγούμενος από την αξία» κόσμος της δυτικής «τάξης» βρίσκεται σε αντίθεση με την «παραγωγική τάξη» που εντοπίζεται σε ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ιταλία, η Σουηδία και η Ουγγαρία.

Επίσης, το νεοφιλελεύθερο όνειρο της υποβάθμισης του έθνους-κράτους, που θεωρείται μέρος του λόγου ύπαρξης μιας παγκοσμιοποιημένης αγοράς, γνωρίζει μια σημαντική απειλή από την Ρωσία. Φυσικά, η ρωσική πολιτική στην Ουκρανία καλλιεργείται εδώ και καιρό από Ρώσους αναλυτές.

Δεν είναι λοιπόν μια αντίδραση ορισμένων σκληροπυρηνικών στο Κρεμλίνο ή μια ιδέα που ονειρεύτηκε κάποιος τρελός Τσάρος. Θεωρείται ιερή η άποψη ότι η παγκοσμιοποίηση στη μέχρι τώρα κλίμακα είναι μια στρατηγική καταστροφή για τα ρωσικά συμφέροντα λόγω των επιπτώσεων του οικονομικού και τεχνολογικού μονοπωλίου των ΗΠΑ στον κόσμο.

Κατά συνέπεια, για τη Ρωσία, ο πόλεμος στην Ουκρανία εξυπηρετεί δύο σκοπούς: Ο ένας είναι η εκδίωξη του ΝΑΤΟ από την Ανατολική Ευρώπη και ο δεύτερος είναι η υποκίνηση μιας κρίσης εμπιστοσύνης έναντι της παγκοσμιοποίησης και της οικοδόμησης νέων μπλοκ συνεργασίας στα Ανατολικά. Η Ρωσία, η Κίνα και μια αναγεννημένη Γερμανία θα αντιπροσώπευαν μια υπαρξιακή απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που ήδη υποφέρουν εσωτερική ασυμφωνία και κοινωνική κατάρρευση.

Οι ΗΠΑ καταρρέουν - Ρωσική επανάσταση

Οι θεσμοί των ΗΠΑ δεν μπορούν να υπηρετήσουν την ετερογένεια που υπήρχε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Σημειώνεται πως, λόγω αυτής της εσωτερικής παραφωνίας, πάντα χρειάζονταν έναν εχθρό, πρώτα τον κομμουνισμό και μετά το Ισλάμ.

Ταυτόχρονα, αυτό επέτρεψε την πραγματοποίηση τεράστιων δαπανών και την ύπαρξη μιας οικονομίας που εν καιρώ πολέμου γινόταν εξαγώγιμο εμπόρευμα. Η στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία είναι ο παγκόσμιος «φόρος» στο δυτικό σύστημα.

Όπως σημείωνε ο Vladimir Lenin (αν και το απόσπασμα δεν του αποδόθηκε ποτέ), στην καρδιά της δυτικής αποστολής βρίσκεται μια αντίφαση: «Όταν έρθει η ώρα να κρεμάσουμε τους καπιταλιστές, θα μας πουλήσουν το σχοινί».

Αυτή η αντίφαση έγινε εντονότερη όταν η φιλελεύθερη δημοκρατία προσπάθησε να νομιμοποιήσει το κεφάλαιο μέσω ενός παγκόσμιου φιλελεύθερου συστήματος βασισμένου στην υπεραξία. Ο λόγος για τον οποίο η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι τόσο σημαντική για τα ρωσικά συμφέροντα είναι ότι έχει τις ρίζες της στην κληρονομιά της ρωσικής επανάστασης:

Στην ουσία, οι σοβιετικές δημοκρατίες δεν ήταν ποτέ μέρος της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν ένας αναγκαστικός γάμος «έξω» από την Ευρωπαϊκή Ρωσία. Η νομενκλατούρα της Σοβιετικής Ένωσης είχε λίγα κοινά με τους Καζάκους ή τους Τατάρους.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο πόλεμος με την Ουκρανία έχει υπαρξιακή χροιά για τον Vladimir Putin και την Ρωσία. Θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατάρρευση του σοβιετικού συστήματος. Παντού ο κόσμος ρέπει προς την λαϊκή Δεξιά και τον φεντεραλισμό.

Αν και η λαϊκή Δεξιά είναι άκρως δημοκρατική, όπως φαίνεται από την πρόσφατη νίκη του κόμματος των Αδελφών της Ιταλίας, είναι ξένος προς τη φιλελεύθερη τάξη, καθώς αποτελεί απειλή για την εξαγωγή κρατικής χρηματοδότησης μέσω μπλοκ όπως η ΕΕ.

Ομοίως, σε άλλες περιοχές του κόσμου, από τον μετασοβιετικό χώρο μέχρι το Ιράν και την Μεγάλη Βρετανία, διαπιστώνεται μια εκκολαπτόμενη δημοκρατική παρόρμηση απομάκρυνσης από τον συγκεντρωτισμό.

Οι ελίτ του κόσμου μάχονται μεταξύ τους για πόρους και οικονομική εξύψωση, αλλά αυτός ο αγώνας και η απομάκρυνση από τον συγκεντρωτισμό θα ευνοούσαν την μετάβαση σε μια βεστφαλική ομοσπονδία, η οποία θα απαρτιζόταν από αυτόνομα, ομοιογενή πολιτισμικά κράτη.

Η Συνθήκη της Βεστφαλίας του 1648 μ.Χ. είχε να κάνει με τον σεβασμό των συνόρων, τη θρησκευτική ανοχή, τον τερματισμό του Τριακονταετούς Πολέμου και την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ένα νέο σύστημα βασισμένο σε αυτές τις αρχές θα μπορούσε να αναζωογονήσει την Ευρώπη, καταργώντας τη φιλελεύθερη οικουμενικότητα της ΕΕ.

Στην Βεστφαλία, η παράδοση συγχωνεύτηκε με τον νόμο και την λογική. Βιώνουμε τώρα μια παρόμοια συγκυρία. Από την άλλη, ο φιλελευθερισμός του Διαφωτισμού περιέπεσε, δυστυχώς, στον δογματισμό της σύγχρονης φιλελεύθερης δημοκρατίας.

Και όπως ο Ντοστογιέφσκι σωστά είχε διαγνώσει και προειδοποιήσει, «εάν τα έθνη αποτύχουν να ζήσουν με ανώτερες, ιδέες, και απλώς εξυπηρετούν συμφέροντα, θα χαθούν, θα μουδιάσουν, θα φθαρούν, θα πεθάνουν» (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/647524/oi-elit-tou-kosmou-maxontai-gia-porous-kai-oikonomiki-eksypsosi-einai-i-dysi-etoimi-gia-mia-deyteri-rosiki-epanastasi).

Γιουβάλ Ν. Χαράρι για απόκτηση του Twitter από Ε.Μασκ: «Δεν μπορεί να υπάρχει ελευθερία του λόγου – Είναι εξτρεμισμός». «Το Twitter είναι σαν αρένα μονομάχων όχι σαν την πλατεία της πόλης για να κάνουμε συζήτηση».

Η απόκτηση του Twitter από τον Έλον Μασκ προκάλεσε ποικίλες και σφοδρές αντιδράσεις σε όσους εναντιώνονται στην ελευθερία της βούλησης και στην ελευθερία του λόγου όπως ο βασικός εκφραστής της «Μεγάλης Επανεκκίνησης» Γιουβάλ Νόα Χαράρι. Ο συγκεκριμένος θεωρεί την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης που είναι η βασική αρχή της Δημοκρατίας, ως «εξτρεμισμό». Χωρίς ελευθερία του λόγου δεν υπάρχει Δημοκρατία.

Φανερά ενοχλημένος από το γεγονός ότι πλέον όλοι θα μπορούν να εκφραστούν στο Twitter χωρίς λογοκρισία και να εκφράσουν τις απόψεις τους είπε: «Το Twitter δεν είναι η πλατεία της πόλης όπου όλοι μπορούν να εκφράζουν μετριοπαθείς απόψεις ώστε να μπορέσουν να καταλήξουν σε μία ομοφωνία, είναι μία αρένα μονομάχων όπου κάποιοι προσπαθούν να επικρατήσουν οι δικές τους εξτρεμιστικές απόψεις».

Έτσι λοιπόν με αυτό το ευφυολόγημα – ψευδοεπιχείρημα ο Γιουβάλ Νόα Χαράρι βαφτίζει την κατεξοχήν δικτατορική αυτή πρακτική, τον εμποδίζεις στον άλλον να λέει την άποψή του και τη γνώμη του, ως προστασία των πολιτών και του κοινού από τους «εξτρεμιστές».

Μόνο που οι «εξτρεμιστές» ορίζονται ως τέτοιοι από την καθεστηκυία τάξη η οποία έχει τον έλεγχο και την ισχύ την δεδομένη στιγμή. Είναι σαφές ότι στους πρεσβευτές της μεγάλης επανεκκίνησης δεν αρέσουν οι δημοκρατικές πρακτικές. Δεν τολμούν όμως να πουν τα πράγματα με το όνομά τους υπό τον φόβο μήπως ξυπνήσουν το συλλογικό ασυνείδητο των ανθρώπων.

Γνωρίζουν πολύ καλά την ισχύ των λέξεων και γι’ αυτό αυτά τα χρόνια προσπάθησαν να απαγορεύσουν στις αντίθετες απόψεις να ακουστούν. Για να πετύχει ο προγραμματισμός του συλλογικού ασυνείδητου των μαζών πρέπει να ακούγεται μόνο μία προπαγάνδα.

Αν ακούγονται κι άλλες τότε το αποτέλεσμα της ακυρώνεται. Αυτό οι εξτρεμιστική κύκλοι που κυριάρχησαν τα τελευταία χρόνια στον πλανήτη μετά την «ήττα» του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ (όπως κι αν έγινε αυτή) το γνωρίζουν πολύ καλά.

Άλλωστε θεωρούσαν πως ο Ν.Τραμπ κέρδισε τις εκλογές του 2016 μ.Χ. λόγω του ότι μπορούσε να εκφράζει τις απόψεις του στο Twitter και ο κόσμος άκουγε! Το ότι όλα τα mainstream media ήταν εναντίον του ήταν ωραίο και «δημοκρατικό».

Η απόκτηση του Twitter από τον Έλον Μασκ ήταν μια μεγάλη ήττα για αυτούς. Για να μην ξεχνάμε ποιος είναι ο Γιουβάλ Νόα Χαράρι, είναι ό ίδιος που έλεγε πως στη «νέα» Ανθρωπότητα που έρχεται, πολλές δουλειές θα εξαφανιστούν και συνεπώς αυτοί που τις έκαναν θα καταστούν ασήμαντοι και άρα θα «περισσεύουν».

Δεν θα χρησιμεύουν ούτε ως σκλάβοι ή υπηρέτες γιατί για ακόμα και για αυτά τα «καθήκοντα» θα πρέπει να είναι «αναβαθμισμένοι» για να τα κάνουν αφού όπως λένε, ακόμα και ο εγκέφαλος θα αντικατασταθεί από «ανόργανη ύλη» και νανορομπότ.

 «Εάν μείνεις πίσω θα αντιμετωπίσεις κάτι πολύ χειρότερο, θα είσαι αόρατος, άνευ ουσίας, δεν θα σε χρειάζονται ούτε καν ως υπηρέτη ή σκλάβο» είπε ο Yuval Noah Harari «Μπορούν πλέον να διαβάσουν τις συνάψεις του εγκεφάλου και να αντικαταστήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα με ένα ανόργανο ανοσοποιητικό σύστημα αποτελούμενο από εκατομμύρια νανορομπότς».

Αν κατανοήσουμε πως λειτουργούν τα κέντρα του εγκεφάλου και παράγουν τα συναισθήματα όπως αγάπη και θυμός, τότε δεν θα υπάρχει πρόβλημα να αναπαράγουμε τις συναισθηματικές αυτές καταστάσεις βασισμένοι πάνω στην σιλικόνη και όχι τον άνθρακα (ανόργανη ύλη αντί οργανικής) βασισμένοι πάνω σε υπολογιστές και όχι μυαλά» (https://www.pronews.gr/kosmos/giouval-n-xarari-gia-tin-apoktisi-tou-twitter-apo-ton-e-mask-den-mporei-na-yparxei-eleytheria-apopseon/).

Ευρώπη: Μόνο σε Ελλάδα και Γαλλία οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί δεν αποκαταστάθηκαν ακόμη!

Ευρώπη: Μόνο σε Ελλάδα και Γαλλία οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί δεν αποκαταστάθηκαν! Από τις δεκάδες χώρες της Ευρώπης αυτές που προέβλεπαν υποχρεωτικό εμβολιασμό υγειονομικών ήταν ελάχιστες και όπου εφαρμόστηκε το πήραν πίσω ενώ αλλού δεν επιβλήθηκε ποτέ αν και το θέσπισαν. Η Ιταλία από 1 Νοέμβρη εγκαταλείπει το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού υγειονομικών αν και ήταν η πρώτη χώρα που το υιοθέτησε.

Το Βέλγιο δεν τον εφάρμοσε ποτέ. Ισπανία και Πορτογαλία δεν το προέβλεπαν. Στο Ηνωμένο Βασίλειο αποσύρθηκε ήδη από 1^η Μάρτη 2022 μ.Χ. ουσιαστικά δεν ίσχυσε ποτέ. Στην Γερμανία αποφασίστηκαν πολύ λίγες αναστολές εργασίας.

Σήμερα μόνο Γαλλία, Ελλάδα έχουν εν πλήρη ισχύ αυτό το μέτρο στην Ευρώπη…θλιβερή ανατριχιαστική πρωτιά…που βαραίνει όλη την κοινωνία εκθέτει το πολιτικό σύστημα και σκιάζει τους θεσμούς..

Χάρτης από την Γαλλική τηλεόραση CNEWS. Mε κόκκινο και οι 2 συνεχίζεται η ομηρία των υγειονομικών η εργασιακή καταστολή…… Ενώ η οθόνη προβάλει επίσης: ”COVID/ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ Η Γαλλία σχεδόν μόνη στην Ευρώπη” (http://corfiatiko.blogspot.com/2022/11/blog-post_3.html)…..

Εδώ μπορει να ειπωθεί, ότι τόσο ο Ναπολέοντας, όσο και ο Χίτλερ ήθελαν να επιτύχουν μία συμμαχία με το ισλάμ ενάντια στους εχθρούς τους, ειδικά στην περιοχή της Βόρειας Αφρικής, της Παλαιστίνης και της Μέσης Ανατολής.

Για τον λόγο αυτό και οι δύο επαινούσαν την «θρησκεία» αυτή, έλεγαν ότι θα ήθελαν να γίνουν και οι δύο μουσουλμάνοι, ότι οι χώρες και οι στρατοί θα ήταν καλυτέρα να ήταν ισλαμικές, ενώ και οι δύο προσπάθησαν να κάνουν ένα μέρος του στρατού του μουσουλμανικό στο θρήσκευμα.

(Ο δε Ναπολέοντας είχε στο Παρίσι έναν Μαμελούκο σωματοφύλακα, ενώ οι Χίτλερ και Χίμλερ είχαν φέρει μουσουλμάνους στρατιώτες των SS για να πολεμήσουν τους Ρώσους στην τελική μάχη, ενώ όσοι επέζησαν από αυτούς αποτέλεσαν την πρώτη μουσουλμανική κοινότητα στην Γερμανία).

Όλα αυτά έχοντας και οι δύο το υπόβαθρο συμμαχίας των χωρών τους με το ισλάμ κατά των εχθρών τους επί βασιλια Φραγκίσκου του Α΄ στην Γαλλία και του Κάιζερ Γουλιέλμου του Β’ των Χοεντσόλερν στην Γερμανία, οι οποίες όμως στο τέλος οδηγήθηκαν σε ήττες.

Το ίδιο συνέβη και με τον στρατό των Γάλλων και των Γερμανών στην Βόρεια Αφρική και την Αίγυπτο, αφού στο τέλος οι στρατοί τους ηττήθηκαν από Βρετανούς (και τους Αμερικανούς στην περίπτωση των Γερμανών) και με τον τρόπο αυτό τα σχέδια τους για την κατάκτηση των περιοχών αυτών, της Μέσης Ανατολής, του Ιράν και την επέκταση ως τις Ινδίες ακυρώθηκαν ολοκληρωτικά.

Το δηλητήριο που χρησιμοποίησε ο Μέγας Ναπολέοντας στο Παρίσι όταν ηττήθηκε ολοκληρωτικά (όπως έκανε και ο Χίτλερ στο Βερολίνο) για να αυτοκτονήσει δεν λειτούργησε, όπως ακριβώς έγινε και με τον Γκαβρίλο Πρίντσιπ και τους συνεργούς του στο Σεράγεβο.

 

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Κλάους Σβαμπ, μαθητή του Χένρι Κίσινγκερ αρχικά ονομάζονταν Ευρωπαϊκό Συμπόσιο Διοίκησης. 

ΑΙΣΧΟΣ! Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΝΑΤΟΪΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΕ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΟΗΕ!!! ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΜΕ 105 ΥΠΕΡ, 52 ΚΑΤΑ ΚΑΙ 15 ΑΠΟΧΕΣ! ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ ΣΤΟΝ ΟΗΕ!!! Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΑΧΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΞΟΝΑ!!!

Στην 77^η Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών μετά την ψηφοφορία επί του σχεδίου ψηφίσματος «Καταπολέμηση της εξύμνησης του ναζισμού, του νεοναζισμού και άλλων πρακτικών που συμβάλλουν στην τροφοδότηση σύγχρονων μορφών ρατσισμός, φυλετικές διακρίσεις, ξενοφοβία και σχετική μισαλλοδοξία»

Ο ΟΗΕ ψήφισε υπέρ του ρωσικού σχεδίου ψηφίσματος για την «Καταπολέμηση της εξύμνησης του ναζισμού» Εν μέσω της έντονης συζήτησης, η Τρίτη Επιτροπή της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε ένα σχέδιο ψηφίσματος για την καταπολέμηση της εξύμνησης του ναζισμού με καταγεγραμμένες ψήφους 105 υπέρ, 52 κατά, και 15 αποχές.

Η Ελλάδα το καταψήφισε, όπως η Ουκρανία και ΝΑΤOικές χώρες π.χ. ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Ιταλία, χώρες Βαλτικής κ.λ.π. Αντίθετα το Ισραήλ υπερψήφισε το σχέδιο ψηφίσματος για καταπολέμηση ναζισμού.

Η Ευρώπη και η Αμερική ντύθηκαν στα ναζιστικά σύμβολα…Ο κόσμος όμως καταδίκασε τη στάση τους και την εμμονή την παλινδρόμηση τους την αγκύλωση τους στον αγκυλωτό σταυρό. Η επιτροπή ενέκρινε οκτώ σχέδια ψηφισμάτων, μεταξύ των οποίων τα Κείμενα για τα Δικαιώματα των Ιθαγενών Λαών, την Ιδιωτικότητα στην Ψηφιακή Εποχή, την Καταδίκη της Δόξας του Ναζισμού.

Τα σχέδια ψηφίσματος κάλυψαν μια σειρά ζητημάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, από το δικαίωμα στον αλφαβητισμό και την προστασία των παιδιών από την σεξουαλική εκμετάλλευση έως θέματα πρόληψης του εγκλήματος και ποινικής δικαιοσύνης, καθώς και προσπάθειες για την καταπολέμηση της εξύμνησης του ναζισμού.

Το σχέδιο ψηφίσματος ζήτησε από τη Συνέλευση να εκφράσει βαθιά ανησυχία για την εξύμνηση του ναζιστικού κινήματος, του νεοναζισμού και πρώην μελών της οργάνωσης Waffen SS, συμπεριλαμβανομένης της ανέγερσης μνημείων και της διεξαγωγής δημόσιων διαδηλώσεων για την εξύμνηση του ναζιστικού παρελθόντος.

Ο εκπρόσωπος της Ρωσικής Ομοσπονδίας εξέφρασε ανησυχία για την αύξηση της ρατσιστικής και ξενοφοβικής ρητορικής, τις εκκλήσεις για απέλαση μεταναστών και προσφύγων, την ισλαμοφοβία, την αφροφοβία και τον αντισημιτισμό, ανέφερε ο ΟΗΕ στην ανακοίνωση του.

Κάποιοι εκπρόσωποι πήραν το λόγο για να εκφράσουν ανησυχίες για την προσπάθεια της Μόσχας να εκμεταλλευτεί το πρόσχημα της καταπολέμησης του νεοναζισμού για να δικαιολογήσει τον βάναυσο πόλεμό της εναντίον της Ουκρανίας, με τον εκπρόσωπο της Ουκρανίας να ισχυρίζεται ότι το προσχέδιο δεν έχει τίποτα κοινό με τον γνήσιο αγώνα κατά του ναζισμού και του νεοναζισμού .

Απηχώντας τις ανησυχίες του, ο εκπρόσωπος του Ηνωμένου Βασιλείου τόνισε ότι το ψήφισμα αποτελεί μέρος της προσπάθειας της Μόσχας να δικαιολογήσει την επιθετικότητά της κατά της Ουκρανίας προωθώντας ψέματα και διαστρεβλώνοντας την ιστορία. Προσπάθησαν να δικαιολογήσουν την αδικαιολόγητη στάση τους. Με υπερδιπλάσιους ψήφους πέρασε το ψήφισμα κατά εξύμνισης ναζισμού. Αμαύρωσαν την ιστορία του τόπου…την απαρνήθηκαν (http://oimos-athina.blogspot.com/2022/11/blog-post_521.html).

 

Στις ΗΠΑ αποκαλύπτουν πόσα πληρώνει η Αμερική ανά ώρα για να “συντηρεί” την Ουκρανία. Ο πρώην σύμβουλος του Τραμπ Κέλογκ δήλωσε ότι οι ΗΠΑ χορηγούν 2,5 εκατομμύρια δολάρια την ώρα στην Ουκρανία.

ΜΟΣΧΑ, 5 Νοεμβρίου – RIA Novosti. Οι ΗΠΑ διαθέτουν περίπου 2,5 εκατομμύρια δολάρια την ώρα στην Ουκρανία, δήλωσε στο Fox News ο απόστρατος Αμερικανός υποστράτηγος και πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Ντόναλντ Τραμπ, Τζόζεφ Κιθ Κέλογκ.

“Έχουμε παράσχει 18 δισεκατομμύρια δολάρια σε οικονομική, ανθρωπιστική και στρατιωτική βοήθεια. Ένα μεγάλο νούμερο, αν το βάλετε σε ωριαίους όρους, αποδεικνύεται ότι οι ΗΠΑ δίνουν περίπου 2,5 εκατομμύρια δολάρια την ώρα στην Ουκρανία. Πρόκειται για χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων. Και πάλι χωρίς καμία λογοδοσία”, σημείωσε ο Kellogg.

Ο πρώην σύμβουλος του Τραμπ επικαλέστηκε επίσης μια μελέτη του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Οικονομίας του Κιέλου, η οποία διαπίστωσε ότι η Ουάσινγκτον διαθέτει διπλάσια χρήματα στο Κίεβο από ό,τι όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες μαζί. “Πρέπει να εξηγήσουμε στους Αμερικανούς γιατί το κάνουμε αυτό, γιατί βρισκόμαστε στην Ουκρανία, αν πρέπει να βρισκόμαστε εκεί και ποιο είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα”, συνόψισε ο στρατηγός.

Τον Οκτώβριο, το Bloomberg δημοσίευσε μια οικονομική πρόβλεψη που έλεγε ότι οι πολιτείες θα αντιμετωπίσουν ύφεση το 2023 μ.Χ. Η κατανομή των κονδυλίων για τη βοήθεια προς την Ουκρανία έχει επανειλημμένα γίνει σημείο διαμάχης μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών. Έτσι, τον Σεπτέμβριο, η εκπρόσωπος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος από την πολιτεία του Κολοράντο, Λόρεν Μπόιμπερτ, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ “δεν είναι ΑΤΜ” για την διάθεση κεφαλαίων. (https://ria.ru/20221105/oplata-1829303277.html, https://www.tokoutsavaki.net/post/in-the-us-they-reveal-how-much-america-pays-per-hour-to-maintain-ukraine, https://www.triklopodia.gr/ria-novosti-%cf%83%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%b7%cf%80%ce%b1-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%80%cf%84%ce%bf%cf%85%ce%bd-%cf%80%cf%8c%cf%83%ce%b1-%cf%80%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%8e%ce%bd%ce%b5/).

 

Η Γερμανική ΕΥΠ στο εδώλιο

Κράτος, παρακράτος, ακροδεξιά ⫸ Η διαρροή απόρρητης έκθεσης γερμανικής μυστικής υπηρεσίας επαναφέρει στην επικαιρότητα την ευθύνη των πρακτόρων της για την πολύχρονη δολοφονική δράση της ναζιστικής οργάνωσης NSU.

Η υπόθεση της γερμανικής ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης NSU είναι γνωστή στους αναγνώστες της «Εφ.Συν.» από πολλά δημοσιεύματα. Ενδεικτικά θυμίζω: «Η “άλλη” δίκη της Χρυσής Αυγής», 7.2.2015 μ.Χ.), «Το δικαστικό θρίλερ έγινε σαπουνόπερα» (10.12.2015 μ.Χ.), «Σκανδαλώδης η εμπλοκή των μυστικών υπηρεσιών στην υπόθεση του NSU» (26.11.2018 μ.Χ.), «Οι φίλοι της Χρυσής Αυγής και τα ναζιστικά εγκλήματα στην Γερμανία» (22.2.2021 μ.Χ.). Η υπόθεση ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα αυτές τις μέρες μετά την διαρροή μιας απόρρητης έκθεσης της γερμανικής μυστικής υπηρεσίας Verfassungsschutz (Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος).

Το περιεχόμενο αυτής της έκθεσης, παρά το γεγονός ότι τα πιο αποκαλυπτικά σημεία της είναι σβησμένα, εκθέτει ανεπανόρθωτα την υπηρεσία και εξηγεί για ποιο λόγο ήθελαν να την κρατήσουν απόρρητη για... 120 χρόνια.

Η αγωνιώδης προσπάθεια των γερμανικών αρχών να οχυρωθούν πίσω από το «απόρρητο» προκειμένου να δικαιολογήσουν τις δικές τους βαριές ευθύνες για το σκάνδαλο, θυμίζει έντονα τις άκαρπες προσπάθειες του Κυριάκου Μητσοτάκη να κρυφτεί πίσω από το «απόρρητο», προκειμένου να δικαιολογήσει τις σκανδαλώδεις τηλεφωνικές υποκλοπές ενός πολιτικού αρχηγού, άλλων πολιτικών στελεχών και ερευνητών δημοσιογράφων.

Δέκα νεκροί, εκ των οποίων 9 αλλοδαποί, κυρίως τουρκικής καταγωγής, αλλά και ο Ελληνας, Θεόδωρος Βουλγαρίδης. Δολοφονήθηκαν το διάστημα από το 2000 μ.Χ. έως το 2007 μ.Χ. στην Γερμανία από τη νεοναζιστική τρομοκρατική οργάνωση NSU.

Η γνωστή υπόθεση έρχεται ξανά στην επικαιρότητα καθώς την περασμένη εβδομάδα διέρρευσε η εσωτερική έκθεση των μυστικών υπηρεσιών της Εσης που διερευνούσε τυχόν εμπλοκή τους στην υπόθεση. Οι αποκαλύψεις προκαλούν ανατριχίλα.

Η έκθεση, η οποία διέρρευσε ταυτόχρονα στην εκπομπή της κρατικής γερμανικής τηλεόρασης «ZDF Magazin Royale» και στην ιστοσελίδα FragDenStaat.de, αποδεικνύει ότι οι μυστικές υπηρεσίες, ενώ είχαν στα χέρια τους πληροφορίες για την δράση της δολοφονικής οργάνωσης, έμειναν άπραγες, επιλέγοντας την εγκληματική αδράνεια. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά και το σκάνδαλο για την προσπάθεια συγκάλυψης τεράστιο. Ενδεικτικό είναι ότι η έκθεση ήταν μυστική και διαβαθμισμένη ως απόρρητη για 120 χρόνια.

Ας τα πάρουμε όμως ένα, ένα. Στις 4 Νοεμβρίου 2011 μ.Χ., σε μια έκρηξη σε τροχόσπιτο στην πόλη Τσβίκαου, αυτοκτόνησαν 2 από τους 3 νεοναζί που αποτελούσαν τον πυρήνα του NSU, αφήνοντας πίσω τους ένα βίντεο με το οποίο αναλάμβαναν την ευθύνη για τα εγκλήματα. Μέχρι τότε η Γερμανική αστυνομία «έβλεπε» τις δολοφονίες ως μεμονωμένα περιστατικά, ενώ ποτέ δεν εξεταζόταν το ρατσιστικό κίνητρο.

Οι δράστες αναζητούνταν στο στενό περιβάλλον των θυμάτων, με την αστυνομία να αποδίδει τα εγκλήματα σε εσωτερικές έριδες μέσα στις αντίστοιχες μεταναστευτικές κοινότητες. Αντιμετώπιζε με ρατσιστικό τρόπο τους συγγενείς των θυμάτων και τους ανέκρινε για σχέσεις με την μαφία ή τα ναρκωτικά.

Ποτέ δεν είχε αναρωτηθεί εάν οι δολοφονίες αυτές συνδέονταν μεταξύ τους και αν σε αυτές εμπλέκονταν σεσημασμένοι νεοναζί της εκάστοτε περιοχής. Οι έρευνες έτσι είχαν αποβεί άκαρπες, και οι οικογένειες των θυμάτων έμεναν με ένα τεράστιο ερωτηματικό για τον χαμό των ανθρώπων τους.

Ωστόσο μέσα στο δίκτυο υποστήριξης του NSU υπήρχαν πάνω από 40 ναζί οι οποίοι λειτουργούσαν και ως πληροφοριοδότες στις κρατικές μυστικές υπηρεσίες και μάλιστα πληρώνονταν για αυτό. Γεγονός που καθιστά σαφές ότι η δράση της οργάνωσης, οι υποστηρικτές της, αλλά και οι ενέργειές της για την οργάνωση των εγκλημάτων ήταν από καιρό σε γνώση των μυστικών υπηρεσιών.

Τέθηκε λοιπόν εύλογα το ερώτημα τι ρόλο έπαιζαν οι πληροφοριοδότες αυτοί (ένας μάλιστα ήταν παρών σε μια δολοφονία και ισχυρίστηκε πως δεν είδε τίποτα) και κατά πόσον τα στοιχεία που είχαν στα χέρια τους οι μυστικές υπηρεσίες θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί ώστε να συσχετιστεί νωρίτερα η δράση της οργάνωσης και να είχαν αποτραπεί οι δολοφονίες.

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011 μ.Χ.: Την ημέρα που η Δικαιοσύνη αρχίζει την έρευνα για τη νεοναζιστική τρομοκρατική οργάνωση NSU, στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος (δηλαδή στην υπηρεσία πληροφοριών) οι υπάλληλοι καταστρέφουν μανιωδώς έγγραφα - αυτό που χαρακτηρίστηκε στον Τύπο «Επιχείρηση κομφετί».

Στόχος των μυστικών υπηρεσιών ήταν να καταστρέψουν τις σχετικές ενδείξεις και να αποτρέψουν έτσι την γνωστοποίηση των κρατικών μυστικών και της έκτασης των λανθασμένων χειρισμών τους: Υπήρχαν συγκεκριμένες ενδείξεις για τα ίχνη και τη δράση των 3 του πυρήνα του NSU; Δεν μπορούσαν να διασταυρώσουν τα στοιχεία που είχαν στα χέρια τους και να κινητοποιηθούν;

Η καταστροφή των αρχείων οδήγησε σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στη Γερμανία και κλόνισε συθέμελα την εμπιστοσύνη πολλών στις μυστικές υπηρεσίες. Ιδιαίτερα για τα θύματα και τους συγγενείς των θυμάτων ακροδεξιάς βίας φάνηκε πάρα πολύ καθαρά το δόγμα των αρχών: Καλύτερα να προστατεύουμε τις πηγές μας παρά να ρίχνουμε φως στις υποθέσεις και να προστατεύουμε τα θύματα.

Η μυστική έκθεση. Το 2012 μ.Χ. ο Μπόρις Ράιν, Υπουργός Εσωτερικών στο κρατίδιο της Εσης, παραγγέλνει διεξοδική εσωτερική έρευνα στην Υπηρεσία του κρατιδίου του, ρωτώντας ειδικά εάν παραβλέφθηκαν υπάρχουσες πληροφορίες στην υπόθεση του NSU.

Ελέγχθηκαν 100.000 έγγραφα, αξιολογήθηκαν ένα εκατομμύριο σελίδες και το αποτέλεσμα ήταν μια έκθεση αυτοαξιολόγησης, τα λεγόμενα «Εγγραφα NSU». Επιτέλους, θα ριχνόταν φως σε μια υπόθεση που βρόμαγε από το κεφάλι. Τι εντοπίζει αυτή η έκθεση και γιατί διαβαθμίστηκε ως απόρρητη για 120 χρόνια;

● 541 έγγραφα «δεν μπορούν να εντοπιστούν» – με άλλα λόγια καταστράφηκαν, προφανώς κατά την «Επιχείρηση κομφετί».

● «Δεν υπήρξε συνεπής χειρισμός ενδείξεων και πληροφοριών» – με άλλα λόγια, βαρύνουσες ενδείξεις παρέμειναν ανεκμετάλλευτες. Πολύτιμες πληροφορίες, στις οποίες κανείς δεν μπορεί να έχει πρόσβαση, για την συλλογή των οποίων η Υπηρεσία μπορεί να έχει ξοδέψει χιλιάδες ευρώ, δεν αξιολογήθηκαν ως σημαντικές, δεν συσχετίστηκαν με άλλες, δεν οδήγησαν σε κινητοποίηση.

● «Υπήρχαν επίσης πολυάριθμες ενδείξεις ότι ακροδεξιοί είχαν στην κατοχή τους όπλα, τις οποίες η Υπηρεσία δεν επεξεργάστηκε όταν έλαβε γνώση» – δηλαδή η Υπηρεσία καθόταν πάνω σε μια «πυριτιδαποθήκη» από πληροφορίες για βαριά οπλισμένους νεοναζί στο κρατίδιό της και δεν κινήθηκε προληπτικά.

● «Κατά την αξιολόγηση των πληροφοριών, πολύ συχνά δεν ακολούθησε περαιτέρω έρευνα στις πηγές, ούτε έγινε προσπάθεια να επικυρωθούν οι πληροφορίες μέσω διασταύρωσης με άλλες αρχές, ούτε έγινε προσπάθεια να ενταχθούν αυτές σε ένα μεγαλύτερο πλαίσιο και να αξιολογηθούν αναλόγως. Επίσης, δεν αξιολογήθηκαν κρίσιμες φράσεις [που παρέπεμπαν στην ονομασία της τρομοκρατικής οργάνωσης]» – με άλλα λόγια, όταν κάποιος νεοναζί ανέφερε το NSU, οι αρχές δεν ανησυχούσαν.

● «Από τον έλεγχο των εγγράφων δεν συνάγεται με βεβαιότητα ότι συγκεκριμένα πρόσωπα, αντικείμενα και γεγονότα είχαν ή θα μπορούσαν να έχουν σχέση με το NSU. Κάτι τέτοιο θα ήταν δυνατόν μόνο εάν μπορούσαν να εξεταστούν τα έγγραφα που δεν εντοπίστηκαν» – με άλλα λόγια, η Υπηρεσία δεν ήξερε τι ακριβώς ήξερε, θα μπορούσε να το μάθει αν είχε τα έγγραφα που η ίδια κατέστρεψε και δεν επιθυμεί να το μάθει και κανένας άλλος.

● Η Υπηρεσία γνώριζε τον Στέφαν Ερνστ, τον άνθρωπο που δολοφόνησε το 2019 μ.Χ. τον πολιτικό Βάλτερ Λίμπκε, τοπικό πρωθυπουργό στην περιοχή του Κάσελ της Εσης. Από το 2009 μ.Χ. ο Ερνστ ήταν χαρακτηρισμένος από την Υπηρεσία ως «άκρως επικίνδυνος», και μάλιστα από τον ίδιο τον επικεφαλής της. Αρα επί 10 χρόνια η Υπηρεσία τον άφηνε να κυκλοφορεί χωρίς παρακολούθηση, ώσπου έφτασε να κάνει φόνο.

Προσπάθεια συγκάλυψης. Εύλογα κανείς θα περίμενε ότι η αποκάλυψη της έκθεσης θα άνοιγε μια μεγάλη συζήτηση για τον ρόλο των μυστικών υπηρεσιών και το πώς διαχειρίστηκαν πληροφορίες για την δράση της ακροδεξιάς τρομοκρατικής οργάνωσης.

Γιατί δεν έδειξαν τα επιβεβλημένα αντανακλαστικά, κάτι που πολύ πιθανόν να είχε ως αποτέλεσμα να σωθούν ανθρώπινες ζωές; Ποιες είναι οι σχέσεις του βαθέος κράτους με την νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση;

Δυστυχώς, όμως, δεν είναι αυτά τα ερωτήματα που απασχόλησαν τον Γερμανό καγκελάριο, Ολαφ Σολτς, ο οποίος ενδιαφέρθηκε μονάχα για το πώς έγινε η διαρροή και καθόλου για το περιεχόμενό της. «Υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες και λόγοι για τους οποίους τα έγγραφα διαβαθμίζονται ως απόρρητα», είπε στις δηλώσεις του για το θέμα, κατηγορώντας τα δύο Μέσα που δημοσίευσαν την έκθεση για την καταπάτηση αυτών των κανόνων.

«Η πρακτική τους δεν πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση», κατέληξε. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η γερμανική αστυνομία, η οποία κίνησε διαδικασίες για να εξετάσει αν προκύπτει από την υπόθεση εσχάτη προδοσία: όχι βεβαίως για τα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών που πλήρωναν νεοναζί για να παίρνουν πληροφορίες, τις οποίες δεν έκαναν απολύτως τίποτα, αλλά για όσους έφεραν την έκθεση στην δημοσιότητα.

Παρατηρώντας την υπόθεση αυτή, ανακατεύονται στο μυαλό μας διάφορες, ετερόκλητες ειδήσεις: από την πολύκροτη υπόθεση Τζούλιαν Ασάνζ μέχρι το τωρινό σκάνδαλο των υποκλοπών στην Ελλάδα. Σκεφτόμαστε τη δύναμη της πληροφορίας και τις στοχευμένες ενέργειες της εξουσίας, διεθνώς σχεδόν, να την κρατήσουν και να την αξιοποιήσουν για τον εαυτό τους (https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/365931_i-germaniki-eyp-sto-edolio).

 

Κίνα: Μια ματιά μέσα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του κορονοϊού. Το ταξίδι του Hale στην παράνοια του κορονοϊού ξεκίνησε με μια αθώα έξοδο σε ένα μπαρ της Σαγκάης.

Ο δυτικός κόσμος έχει λάβει μια σπάνια, προσωπική ματιά στο εσωτερικό ενός κινεζικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Covid-19, αφού ο ανταποκριτής των Financial Times στην Σαγκάη, Thomas Hale, παγιδεύτηκε από το καθεστώς μηδενικής ανοχής Covid του προέδρου Xi Jinping.

Δεν είναι ότι ο Χέιλ είχε βρεθεί θετικός. Το γεγονός και μόνο ότι χαρακτηρίστηκε ως "στενή επαφή" ήταν αρκετό για να καταδικαστεί σε 10 ημέρες εγκλεισμού σε ένα μυστικό στρατόπεδο σε νησί που προσδιορίζεται μόνο ως "P7".

Ο Χέιλ παρέχει μια εισαγωγή στο πλαίσιο λειτουργίας του συστήματος της Κίνας: "Οι εξετάσεις PCR στην Κίνα αποτελούν σχεδόν καθημερινή ιεροτελεστία και οι θάλαμοι εξέτασης είναι συνηθισμένοι σε πολλές γωνίες του δρόμου. Μοιάζουν αμυδρά με πάγκους με φαγητό, μόνο που είναι μεγαλύτεροι και έχουν σχήμα κύβου και ένας εργαζόμενος μέσα κάθεται πίσω από πλεξιγκλάς που έχει κοπεί με δύο οπές για τα χέρια.

Είναι απλώς τα επιφανειακά μηχανήματα ενός τεράστιου συστήματος παρακολούθησης. Το ψηφιακό πάσο Covid της Κίνας μοιάζει με τα προγράμματα εντοπισμού και παρακολούθησης αλλού, μόνο που είναι υποχρεωτικό και λειτουργεί.

Χρησιμοποιώντας το Alipay ή το WeChat, τις δύο μεγάλες εφαρμογές της χώρας, ένας κωδικός QR συνδέεται με τα πιο πρόσφατα αποτελέσματα των εξετάσεων κάθε ατόμου. Ο κωδικός πρέπει να σαρωθεί για να μπει κανείς οπουδήποτε, εντοπίζοντας έτσι την τοποθεσία του. Το πράσινο σημαίνει ότι μπορείτε να μπείτε- το κόκκινο σημαίνει ότι έχετε πρόβλημα".

Το ταξίδι του Hale στην παράνοια του κορονοϊού ξεκίνησε με μια αθώα έξοδο σε ένα μπαρ της Σαγκάης. Προφανώς, κάποιος που ήταν επίσης στο μπαρ βρέθηκε θετικός. Μέσω του συστήματος εντοπισμού, οι αρχές γνώριζαν ότι και ο Χέιλ είχε πάει εκεί. Ο Χέιλ είχε "κερδίσει" ένα είδος τρομερής λοταρίας: Την ημέρα που ήταν στο μπαρ, υπήρχαν μόνο 18 περιπτώσεις σε όλη την Σαγκάη εκείνη την ημέρα - μια πόλη 26 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Λίγες μέρες μετά την έξοδό του στο μπαρ, οι αρχές τηλεφώνησαν για να επιβεβαιώσουν ότι είχε πάει στο μπαρ. Την επόμενη ημέρα, ένας υπάλληλος από το Δημοτικό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων της Σαγκάης τον ειδοποίησε ότι οι αρχές ήταν καθ' οδόν. Ο Hale επρόκειτο να "απομακρυνθεί" - μια έκφραση που χρησιμοποιούν οι Κινέζοι όταν περιγράφουν το φαινόμενο.

Στη συνέχεια, ένας υπάλληλος του ξενοδοχείου τηλεφώνησε για να του πει ότι δεν μπορούσε να φύγει και ότι το ξενοδοχείο ήταν κλειδωμένο λόγω της απλής παρουσίας του σε αυτό. Στη συνέχεια ήρθαν οι άνδρες με τις στολές προστασίας, οι οποίοι τον συνόδευσαν σε έναν έρημο διάδρομο μέχρι ένα ασανσέρ προσωπικού και βγήκαν από την αποκλεισμένη είσοδο του ξενοδοχείου. Τον κατεύθυναν να επιβιβαστεί σε ένα μικρό λεωφορείο που οδηγούσε ένας άλλος άνδρας με στολή προστασίας.

Ο Hale προστέθηκε στους άλλους καταδικασμένους επιβάτες - κανένας από τους οποίους δεν είχε όντως βρεθεί θετικός. Οι ελπίδες του ότι θα τον πήγαιναν σε ξενοδοχείο καραντίνας διαψεύστηκαν. Μια διαδρομή άνω της μιας ώρας κατέληξε σε έναν μικρό δρόμο στην μέση ενός χωραφιού, με πολλά μεγάλα λεωφορεία να έχουν σχηματίσει ουρά μπροστά του.

Ο οδηγός κατέβηκε, κλείδωσε το λεωφορείο πίσω του και απομακρύνθηκε. Ένας συνεπιβάτης έμεινε έκπληκτος όταν άκουσε ότι ο Hale ήταν από το Ηνωμένο Βασίλειο: "Σε έφεραν εδώ; Με ξένο διαβατήριο;" Πέρασαν ώρες αναμονής στο ολοένα και πιο ψυχρό λεωφορείο, μέχρι που τελικά κινήθηκε ξανά στις 2 τα ξημερώματα.

Καθώς πορευόταν προς τα διαμερίσματα που του είχαν οριστεί, ένας συγκρατούμενος του έδειξε τρεις σειρές σύρματος πάνω από τους περιμετρικούς φράχτες, πέρα από τους οποίους υπήρχαν μόνο ψηλά δέντρα. Το νέο σπίτι του Χέιλ ήταν ένα κουτί που έμοιαζε με κοντέινερ, υπερυψωμένο με μικρούς πασσάλους. Η δική του και κάθε πόρτα παρακολουθούνταν από μια κάμερα. Δεν υπήρχε ζεστό νερό.

"Μέσα στην καμπίνα μου υπήρχαν δύο μονά κρεβάτια, ένας βραστήρας, μια μονάδα κλιματισμού, ένα γραφείο, μια καρέκλα, ένα μπολ, δύο μικρά πανιά, ένα κομμάτι σαπούνι, ένα ανοιγμένο πάπλωμα, ένα μικρό μαξιλάρι, μια οδοντόβουρτσα, ένα σωληνάριο οδοντόκρεμας και ένα στρώμα σε ρολό που είχε περίπου το πάχος ενός γαντιού φούρνου

Το πάτωμα ήταν γεμάτο σκόνη και βρωμιά. Όλο το μέρος έτρεμε όταν περπατούσες, κάτι που σύντομα σταμάτησα να παρατηρώ. Το παράθυρο ήταν καγκελόφραχτο, αν και μπορούσες ακόμα να βγέις έξω. Δεν υπήρχε ντους.

...Το κρεβάτι ήταν φτιαγμένο από ένα σιδερένιο σκελετό και έξι ξύλινες σανίδες, και το στρώμα ήταν τόσο λεπτό που έπρεπε να ξαπλώσεις εντελώς επίπεδα. Ο σκελετός του κρεβατιού, εν τω μεταξύ, ήταν αδύνατο να ακουμπήσεις πάνω του".

Ωστόσο, εξεπλάγη ευχάριστα όταν διαπίστωσε ότι η σύνδεση στο διαδίκτυο ήταν 24 φορές ταχύτερη από αυτή που είχε στο ξενοδοχείο του. Όπως και στον Χέιλ, το προσωπικό του καταυλισμού απαγορεύτηκε να αφήνει ή να δέχεται παραδόσεις εκεί. Ένας εργαζόμενος δήλωσε ότι έβγαζε το ισοδύναμο περίπου 32 δολαρίων την ημέρα.

Ο Χέιλ προσπάθησε να δει αν η ιδιότητά του ως ξένου δημοσιογράφου θα μπορούσε να τον απαλλάξει από την κράτηση. Ο εργαζόμενος στον οποίο απευθύνθηκε με αυτή την ερώτηση έμεινε άναυδος και μόνο από την υπόθεση... αλλά δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον Hale για την προσπάθειά του.

Ο Χέιλ περιγράφει βασικές πτυχές της καθημερινής ζωής στην κράτηση του: Κάθε πρωί, ξυπνούσε από έναν "θόρυβο που έμοιαζε με χορτοκοπτική μηχανή", καθώς ένα μηχάνημα βιομηχανικού τύπου ψέκαζε τα παράθυρα της καμπίνας και τα μπροστινά σκαλοπάτια με απολυμαντικό.

Γύρω στις 9 π.μ., δύο εργαζόμενοι ήρθαν για να κάνουν τεστ PCR. Ένα θετικό αποτέλεσμα θα σήμαινε ότι θα μεταφερόταν σε διαφορετικό είδος κράτησης. Τα γεύματα παραδίδονταν στις 8 π.μ., το μεσημέρι και στις 5 μ.μ. Ο Χέιλ ακολουθούσε μια αυστηρή ρουτίνα μελέτης γλωσσών, γραφής, άσκησης, μουσικής, διαδικτυακού σκακιού και στη συνέχεια διάβασε ή παρακολούθησε ψυχαγωγία στο Amazon Prime.

Η ρουτίνα αυτή τον εξυπηρετούσε καλά. Με την πάροδο του χρόνου, παρατήρησε ότι οι γείτονές του σταμάτησαν να τρώνε πρωινό, ενώ κάποιοι ακούγονταν να βηματίζουν στα  κουτιά τους την νύχτα. Υπέμεινε κάποια ψυχολογική δυσφορία, με την μορφή του να μην ξέρει πότε θα βγει. Αρχικά του είχαν πει επτά ημέρες, αλλά τελικά έγιναν 10. Μετά την απελευθέρωσή του και την επιστροφή του στον πολιτισμό, ο Χέιλ απόλαυσε το ζεστό νερό του ντους του ξενοδοχείου και την απαλότητα του κρεβατιού του.

Όταν βγήκε έξω για ένα εορταστικό γεύμα, ωστόσο, ταλαντεύτηκε - περπατούσε στο δρόμο καθώς σκεφτόταν το γεγονός ότι η είσοδος στο πλέγμα ανίχνευσης επαφών της Κίνας έφερνε τον κίνδυνο της επιστροφής στον εγκλεισμό. Κατέληξε σε ένα εστιατόριο με μπριζόλες, όπου ένας υπάλληλος του είπε ότι δεν θα χρειαζόταν να σαρώσει τον κωδικό του αν παρήγγελνε φαγητό απ' έξω (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/kina/7129392_kina-mia-matia-mesa-apo-ta-stratopeda-sygkentrosis-toy-koronoioy).

 

H παγκοσμιοποίηση είναι ήδη νεκρή: Η ήττα της Δύσης στην Ουκρανία θα οδηγήσει στην επιστροφή του έθνους – κράτους ή στο απόλυτο χάος

Οι διαδοχικές κρίσεις, οι τεράστιες ανισότητες και τιμές των εμπορευμάτων οδηγούν στο μετασχηματισμό των παγκόσμιων εμπορευματικών ροών και την ανάδυση του οικονομικού εθνικισμού - Η παγκόσμια ελίτ αδυνατεί να διαχειριστεί τα τεράστια οικονομικα και κοινωνικα΄προβλήματα

Την απόλυτη αδυναμία της παγκόσμιας ελίτ υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ να ελέγξει τις καταστροφικές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες από τις διαδοχικές κρίσεις – την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 μ.Χ./2009 μ.Χ., την κρίση της πανδημίας και την γεωπολιτική κρίση στην Ουκρανία που συνέχεται με την ενεργειακή κρίση και την εκτόξευση του πληθωρισμού – αναδεικνύεται σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο blog του Bruegel Institute (3 Νοεμβρίου 2022 μ.Χ.).

Στη μελέτη επισημαίνεται ότι έχει γίνει κοινός τόπος ότι η παγκοσμιοποίηση βρίσκεται σε υποχώρηση. Έχει δημιουργήσει τεράστιο πλούτο, αλλά έχει επίσης προκαλέσει τεράστιες κοινωνικές ανισότητες στο εσωτερικό των κρατών, οδηγώντας σε οικονομικές πολιτικές προστατευτισμού αλλά και σε μια κατακόρυφη αύξηση της πολιτικής ρευστότητας.

Δεν συμφωνούν όλοι με αυτήν την άποψη, αν και η παγκοσμιοποίηση έχει εξελιχθεί σε απειλή σε γεωπολιτικό επίπεδο, ιδιαίτερα λόγω του ανταγωνισμού μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών, και του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας – με τον τίτλο της σύγκρουσης μεταξύ φιλελευθερων και αυταχρικών πολιτικών καθεστώτων.

Επισημαίνεται στη μελέτη ότι εξετάζεται εάν σημερινό κύμα παγκοσμιοποίησης που ξεκίνησε πριν από τρεις δεκαετίες έχει ήδη τελειώσει ή τουλάχιστον είναι καταδικασμένο σε παρακμή. Και εάν ισχύει το τελευταίο πώς πρέπει να αποτιμηθεί: θετικά ή αρνητικά; Δύο κύματα παγκοσμιοποίησης. Το προηγούμενο κύμα παγκοσμιοποίησης της σύγχρονης εποχής ξεκίνησε στα μέσα του 1800 μ.Χ.

Προέκυψε από την τεχνολογική πρόοδο στις μεταφορές και τις επικοινωνίες που μείωσαν δραστικά το κόστος των συναλλαγών και από πολιτικές αποφάσεις, κυρίως Ευρωπαίων, να απελευθερώσουν τις δικές τους αγορές και να εξαναγκάσουν το άνοιγμα των αγορών άλλων μέσω της αποικιοκρατίας ή του ιμπεριαλισμού.

Αυτή η περίοδος διήρκεσε τέσσερις έως πέντε δεκαετίες και έληξε το 1914 μ.Χ. Ακολούθησε μια περίοδος αποπαγκοσμιοποίησης που χαρακτηρίστηκε από ισχυρούς περιορισμούς στις ροές του εμπορίου και των επενδύσεων που διήρκεσε τρεις δεκαετίες.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ξεκίνησε μια περίοδος εκ νέου παγκοσμιοποίησης. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 μ.Χ, η ολοκλήρωση του παγκόσμιου εμπορίου είχε επιστρέψει στο επίπεδο που είχε φτάσει το 1914 μ.Χ.

Η κύρια κινητήρια δύναμη για αυτήν την ολοκλήρωση ήταν η απελευθέρωση του εμπορίου στις προηγμένες οικονομίες, ενώ τεράστια μέρη του κόσμου (κυρίως η Κίνα και η Σοβιετική Ένωση, αλλά επίσης η Ινδία) συνέχισε να χαρακτηρίζεται από σημαντική κρατική παρέμβαση και ακόμη και αυταρχικές πολιτικές.

Υπερ-παγκοσμιοποίηση και απο-παγκοσμιποίηση. Στην συνέχεια, στη αρχή της δεκαετίας του 1990 μ.Χ., ο κόσμος εισήλθε σε μια περίοδο υπερπαγκοσμιοποίησης, για τους ίδιους λόγους που στήριξαν το πρώτο κύμα της παγκοσμιοποίησης: τεχνολογικές εξελίξεις στις μεταφορές και τις επικοινωνίες, και πολιτικές αποφάσεις – αν και αυτή τη φορά από χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία ενεργούν μάλλον αυτόνομα παρά υπό τον περιορισμό των ξένων δυνάμεων.

Μαζί, αυτοί οι δύο παράγοντες επέτρεψαν στις μεταποιητικές εταιρείες που εδρεύουν σε προηγμένες οικονομίες να προμηθεύονται προϊόντα ή εξαρτήματα έντασης εργασίας από τοποθεσίες χαμηλού κόστους εργασίας.

Η επέκταση των παγκίοσμιων εμπορευματικών ροών μέσω ολοένα διευρυνόμενης εφοδιαστικής αλυσίδας μεταξύ προηγμένων και αναπτυσσόμενων ή αναδυόμενων οικονομιών ήταν ο κύριος μοχλός της διαδικασίας υπερπαγκοσμιοποίησης, αντιπροσωπεύοντας το 2008 μ.Χ. περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου εμπορίου εμπορευμάτων.

Ιστορικά, η αναλογία του παγκόσμιου εμπορίου (σε αγαθά και υπηρεσίες) προς το παγκόσμιο ΑΕΠ δεν είχε ποτέ ξεπεράσει το 20%. Μετά το 1990 μ.Χ., αυξήθηκε σταθερά, φτάνοντας στο 31% το 2008 μ.Χ., στην αρχή της Μεγάλης Ύφεσης

Οι παγκόσμιες εμπορευματικές ροές. Μετά την Μεγάλη Ύφεση, η υπερπαγκοσμιοποίηση σταμάτησε και ακολουθήθηκε από μια φάση που έχει περιγραφεί εναλλακτικά ως «αποπαγκοσμιοποίηση (deglobalisation)» ή «επιβράδυνση», ανάλογα με τον δείκτη που χρησιμοποιήθηκε.

Ο λόγος του παγκόσμιου εμπορίου προς το παγκόσμιο ΑΕΠ παρέμεινε γύρω στο επίπεδο που έφτασε στο αποκορύφωμά του το 2008 μ.Χ., αν και μειώθηκε ξανά το 2020 μ.Χ. λόγω του COVID-19  Ωστόσο, η χωριστή εξέταση των ροών του εμπορίου αγαθών και του εμπορίου υπηρεσιών δείχνει μια διαφορετική εικόνα από ό,τι για το εμπόριο αγαθών και υπηρεσιών μαζί.

Η «αποπαγκοσμιοποίηση» φαίνεται να έχει ήδη ξεκινήσει για την αγορά εμπορευμάτων, με την αναλογία του παγκόσμιου εμπορίου προς το παγκόσμιο ΑΕΠ να έχει μειωθεί σημαντικά από την κορύφωσή του το 2008 μ.Χ.

Αλλά για το εμπόριο υπηρεσιών δεν φαίνεται να υπάρχει ούτε «αποπαγκοσμιοποίηση» ούτε επιβράδυνση, αλλά μάλλον αύξηση της παγκοσμιοποίησης, καθώς ο λόγος του παγκόσμιων εμπορευματικών ροών προς το παγκόσμιο ΑΕΠ συνεχίζει να αυξάνεται μετά το 2008 μ.Χ., αν και με μια πτώση που σχετίζεται με τον COVID-19 το 2020 μ.Χ.

Τα τεράστια οικονομικά οφέλη και οι ανισότητες. Όπως το πρώτο κύμα της παγκοσμιοποίησης, η περίοδος της υπερπαγκοσμιοποίησης απέφερε τεράστια οικονομικά οφέλη. Ο βαθύτερος και εντελέστερος καταμερισμός της εργασίας στο παγκόσμιο εμπόριο που σχετίζεται με πολύπλοκες παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού έχει ενισχύσει την παραγωγικότητα και την αύξηση του εισοδήματος, γεγονός που βοήθησε στην σύγκλιση μεταξύ των αναδυόμενων και των προηγμένων οικονομιών.

Αλλά η υπερπαγκοσμιοποίηση έχει προκαλέσει επίσης μεγάλες οικονομικές και πολιτικές εντάσεις μεταξύ και εντός των εθνών που έχουν θέσει υπό αμφισβήτηση τη βιωσιμότητά της. Ο παλιός διεθνής καταμερισμός εργασίας μεταξύ προηγμένων και αναπτυσσόμενων οικονομιών, που διήρκεσε περίπου έναν αιώνα και είδε την πρώτη να ειδικεύεται στα μεταποιημένα αγαθά και την δεύτερη σε γεωργικά προϊόντα ή πρώτες ύλες, έχει μετασχηματισθεί δραματικά.

Σήμερα, οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν γίνει σημαντικοί ανταγωνιστές για προηγμένες οικονομίες σε πολλά βιομηχανικά προϊόντα, ενώ είναι επίσης σημαντικοί εισαγωγείς από αυτές τις χώρες σε πολλά άλλα προϊόντα.

Οι επάλληλες κρίσεις. Το σύστημα δυσκολεύεται επίσης όλο και περισσότερο να αντιμετωπίσει τις επάλληλες κρίσεις που δημιουργούνται από τον μεγαλύτερο διεθνή ανταγωνισμό μεταξύ προηγμένων και αναπτυσσόμενων οικονομιών.

Στο παρόν πλαίσιο αυτό αφορά τόσο στην εγχώρια αγορά εργασίας όσο και στους κοινωνικούς θεσμούς που μπορούν να μετριάσουν τις εγχώριες κοινωνικές εντάσεις, καθώς και σε θεσμούς παγκόσμιας διακυβέρνησης, ιδιαίτερα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, που μπορούν να μειώσουν τις διεθνείς εμπορικές εντάσεις που μπορούν να εξελιχθούν σε πραγματικούς πολέμους.

Δυστυχώς, ορισμένοι από αυτούς τους εγχώριους και διεθνείς θεσμούς έχουν αποδυναμωθεί τα τελευταία χρόνια, επισημαίνεται στην μελέτη. Η πολιτική οικονομία της παγκοσμιοποίησης στις προηγμένες οικονομίες. Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να δημιουργηθεί η υπερπαγκοσμιοποίηση μια αντίδραση πρώτα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη συνέχεια σε άλλες προηγμένες οικονομίες.

Ο Dani Rodrik το 1997 μ.Χ. στο βιβλίο του «Έχει πάει πολύ μακριά η παγκοσμιοποίηση;» ανέφερε πειστικά ότι, με αυξημένη κινητικότητα του εμπορίου και του κεφαλαίου, «οι υπηρεσίες μεγάλων τμημάτων του [αμερικανικού] πληθυσμού μπορούν πιο εύκολα να αντικατασταθούν από τις υπηρεσίες άλλων ανθρώπων πέρα από τα εθνικά σύνορα».

Κατά συνέπεια, η παγκοσμιοποίηση μειώνει την διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων, οι οποίοι βιώνουν αυξανόμενη αστάθεια στις αποδοχές σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι αγορές εργασίας είναι ευέλικτες.

Για τους Αμερικανούς «που δεν έχουν τις δεξιότητες για να δυσκολέψουν την αντικατάστασή τους», υποστήριξε ο Rodrik, η παγκοσμιοποίηση σημαίνει «μεγαλύτερη ανασφάλεια και μια πιο επισφαλή ύπαρξη». Ο μέσος Αμερικανός ψηφοφόρος έχασε μισθούς, με αποτέλεσμα τη σφοδρή αντίθεση των εργατικών στην παγκοσμιοποίηση.

Στην Ευρώπη, η κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική. Επειδή στην Ευρώπη το κράτος πρόνοιας είναι πιο γενναιόδωρο και οι αγορές λιγότερο αποτελεσματικές από ό,τι στην Αμερική, η παγκοσμιοποίηση δημιούργησε λιγότερο πλούτο αλλά και λιγότερα προβλήματα εισοδηματικής ανισότητας και προσαρμογής στο νέο οικονομικό πλαίσιο.

Ως εκ τούτου, ο διάμεσος Ευρωπαίος ψηφοφόρος υπέφερε σχετικά λίγο σε σύγκριση με την Αμερική. Η ανεργία αυξήθηκε, αλλά κυρίως μεταξύ των «εξωτερικών» παραγόντων: των νεοεισερχόμενων στην αγορά εργασίας και των μεταναστών.

Η οργανωμένη εργασία στην Ευρώπη εξέφρασε έτσι λιγότερη αντίθεση στην παγκοσμιοποίηση από ό,τι στην Αμερική. Η διατήρηση της παγκοσμιοποίησης έθεσε έτσι διαφορετικές προκλήσεις για την Αμερική και την Ευρώπη.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η κύρια πρόκληση ήταν η εξασφάλιση καλύτερης κατανομής του εισοδήματος και η μείωση της φτώχειας. Στην Ευρώπη, έγινε η μεταρρύθμιση του κράτους πρόνοιας ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις αυξανόμενες απαιτήσεις και την συρρίκνωση των πόρων.

Η μεταρρύθμιση του κράτους πρόνοιας. Υπάρχουν φυσικά ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των εθνικών κρατών πρόνοιας στην Ευρώπη, και ορισμένα συστήματα είναι καλύτερα εξοπλισμένα από άλλα για να χειριστούν τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνέπειες της παγκοσμιοποίησης.

Μια μελέτη του 2005 αξιολόγησε τα κοινωνικά συστήματα με βάση δύο κριτήρια: την αποτελεσματικότητα και την ισότητα.

Ένα σύστημα μπορεί να θεωρηθεί αποτελεσματικό εάν παρέχει επαρκή κίνητρα για εργασία και δημιουργεί σχετικά υψηλά ποσοστά απασχόλησης. μπορεί να θεωρηθεί δίκαιη εάν παρουσιάζει σχετικά χαμηλό κίνδυνο πτώσης σε (σχετική) φτώχεια.

Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πριν από τη διεύρυνση του 2004 μ.Χ. υπάγονταν σε τέσσερις κατηγορίες: εκείνες με κοινωνικό μοντέλο που παρείχε αποτελεσματικότητα και ισότητα (Αυστρία, Δανία, Φινλανδία, Ολλανδία και Σουηδία, που χαρακτηρίζονται ως «Σκανδιναβικές»). εκείνα με κοινωνικό σύστημα που δεν προσφέρει ούτε αποτελεσματικότητα ούτε ισότητα (Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία, που χαρακτηρίζονται ως «Μεσόγειοι»). και εκείνα με συμβιβασμό μεταξύ αποτελεσματικότητας και ισότητας, με δύο παραλλαγές:

Εκείνα με δίκαια αλλά αναποτελεσματικά μοντέλα (Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία και Λουξεμβούργο, που χαρακτηρίζονται ως «ηπειρωτικά»• και εκείνα με αποτελεσματικά αλλά άδικα κοινωνικά μοντέλα (Ιρλανδία, Πορτογαλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, με τη σήμανση «Αγγλοσαξονικά»).

Αυτή η τυπολογία των ευρωπαϊκών κοινωνικών μοντέλων υποδηλώνει ότι υπήρχε ισχυρή αιτία για τη μεταρρύθμιση των ευρωπαϊκών πολιτικών αγοράς εργασίας και κοινωνικών πολιτικών, ειδικά στις ηπειρωτικές και μεσογειακές χώρες, όπου τα κοινωνικά συστήματα κρίθηκαν αναποτελεσματικά.

Βασιζόμενοι σε αυστηρούς νόμους για την προστασία της απασχόλησης σε μια εποχή ραγδαίων αλλαγών όπου οι παλιές θέσεις εργασίας και πρακτικές δεν ήταν πλέον δικαιολογημένες λόγω τεχνολογικών αλλαγών και παγκοσμιοποίησης, αυτά τα μοντέλα αποθάρρυναν την προσαρμογή στην αλλαγή και διατήρησαν το status quo. Αποτέλεσμα ήταν τα χαμηλά ποσοστά απασχόλησης, τα οποία έθεταν σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα του κράτους πρόνοιας.

Τα αποτελέσματα. Η επιθυμητή αλλαγή προς μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην Ευρώπη έχει σημειωθεί σε μεγάλο βαθμό από το 2004 μ.Χ. Σχεδόν σε όλες τις χώρες της ΕΕ πριν από τη διεύρυνση πριν από το 2004 μ.Χ., το ποσοστό απασχόλησης αυξήθηκε –μερικές φορές σημαντικά– μεταξύ 2004 μ.Χ. και 2019 μ.Χ. Στις περισσότερες χώρες, η αύξηση της αποτελεσματικότητας του κοινωνικού μοντέλου δεν συνοδεύτηκε, όπως ίσως φοβόταν, από αύξηση στην ανισότητα.

Συγκεκριμένα, η Γερμανία, η χώρα με τη μεγαλύτερη αύξηση στο ποσοστό απασχόλησης (άνοδος 11 ποσοστιαίων μονάδων μεταξύ 2004 μ.Χ. και 2019 μ.Χ.) δεν είδε καμία αλλαγή στον κίνδυνο να πέσει ο πληθυσμός της στην φτώχεια.

Σε μία χώρα (Ιρλανδία) η αύξηση του ποσοστού απασχόλησης συνοδεύτηκε από σημαντική μείωση της ανισότητας, αλλά σε δύο άλλες (Λουξεμβούργο και Σουηδία) συνοδεύτηκε από σημαντική αύξηση της ανισότητας.

Το ακραίο στοιχείο είναι η Ελλάδα, όπου το ποσοστό απασχόλησης έχει μειωθεί, αλλά ευτυχώς έχει μειωθεί και η ανισότητα. Η κατάσταση στις δύο άλλες χώρες που προηγουμένως χαρακτηρίζονταν ως μεσογειακές (Ιταλία και Ισπανία) δεν είναι επίσης πολύ λαμπρή, με μικρή βελτίωση στο ποσοστό απασχόλησης αλλά σε βάρος μιας μικρής αύξησης της ανισότητας.

Συνολικά, επομένως, οι περισσότερες χώρες ήταν σε πολύ καλύτερη θέση να αντιμετωπίσουν την παγκοσμιοποίηση το 2019 μ.Χ. από ό,τι το 2004 μ.Χ., με εξαίρεση την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία, που συνεχίζουν να έχουν κοινωνικά μοντέλα που δεν είναι ούτε αποτελεσματικά ούτε δίκαια  Ως εκ τούτου, παραμένουν εύθραυστα, όχι μόνο μπροστά στην παγκοσμιοποίηση αλλά και σε άλλους σημαντικούς μετασχηματισμούς, όπως η πράσινη και η ψηφιακή μετάβαση.

Επομένως μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η παγκοσμιοποίηση ήταν εξ αρχής καταδικασμένη επειδή έχει σπάσει το κοινωνικό συμβόλαιο στις προηγμένες οικονομίες και είναι γενικά πιο σημαντική για τις Ηνωμένες Πολιτείες παρά για την Ευρώπη.

Ο Dani Rodrik, σε ένα άρθρο του 2016 μ.Χ., είχε δίκιο ότι οι πολιτικοί «πρέπει να επικεντρωθούν στην αποκατάσταση του εγχώριου κοινωνικού συμβολαίου», αλλά και ότι «πιο υγιές πολιτικές παράγουν - και μπορούν να αντέξουν - μεγαλύτερη παγκοσμιοποίηση».

Η γεωπολιτική της παγκοσμιοποίησης – Το τέλος της ιστορίας. Η ανατροπή της υπερπαγκοσμιοποίησης μπορεί να οφείλεται εν μέρει στην εσωτερική πολιτική, αλλά η γεωπολιτική παίζει επίσης σημαντικό ρόλο.

Με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, υπήρχε ένα ευρέως κοινό αίσθημα στη Δύση ότι ο κόσμος είχε φτάσει στο τέλος της Ιστορίας: «Δηλαδή, το τελικό σημείο της ιδεολογικής εξέλιξης της ανθρωπότητας και η οικουμενοποίηση της δυτικής φιλελεύθερης δημοκρατίας ως η τελική μορφή της ανθρώπινης κυβέρνησης», σύμφωνα με τον Francis Fukuyama.. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους τα μέλη του ΠΟΕ αποφάσισαν να δεχτούν την Κίνα το 2001 μ.Χ.

Η επικρατούσα άποψη στις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον, εκείνη την εποχή, ήταν ότι η ένταξη της Κίνας στον ΠΟΕ επρόκειτο να μετατρέψει τη χώρα σε μια δυτική φιλελεύθερη οικονομία της αγοράς και δημοκρατία. Όταν έγινε σαφές (μετά τη Μεγάλη Ύφεση και την άνοδο του Προέδρου Xi στην εξουσία ότι κανένα από τα δύο δεν θα συμβεί σύντομα, υπήρξε τεράστια απογοήτευση σε πολλές πρωτεύουσες.

Στην Ουάσιγκτον υπήρξε επίσης φόβος ότι, έχοντας ήδη γίνει ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αγαθών στον κόσμο και ίσως σύντομα η οικονομία με το μεγαλύτερο ΑΕΠ, η Κίνα γίνεται γρήγορα ένας σημαντικός γεωπολιτικός αντίπαλος.

Εμπορικοί πόλεμοι. Σε αυτό το πλαίσιο, η εξάρτηση των Ηνωμένων Πολιτειών από τις εισαγωγές από την Κίνα και της Κίνας από τις εξαγωγές στις Ηνωμένες Πολιτείες, οδήγησε τους δύο αντιπάλους να υιοθετήσουν μέτρα για τον περιορισμό του διμερούς εμπορίου τους μετά την Μεγάλη Ύφεση, ειδικά μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Προέδρου Trump.

Η πανδημία του COVID-19 ήταν ένας επιπλέον λόγος για πολλές οικονομίες, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να υιοθετήσουν μέτρα για να αποκτήσουν «στρατηγική αυτονομία» και να αυτονομήσουν την παραγωγή τους, κυρίως από την Κίνα.

Το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της υπερπαγκοσμιοποίησης ήταν η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η οποία ενίσχυσε τις φωνές όσων ισχυρίζονταν ότι η εμπορική εξάρτηση από οικονομίες με ανελεύθερα πολιτικά καθεστώτα είχε πάει πολύ μακριά και ότι η εγγύς ή φιλική υποχώρηση είναι απαραίτητη.

Παρόμοιες εκκλήσεις για αυτοδυναμία αφθονούν στην Κίνα, όπου ο Πρόεδρος Xi πιστεύει ότι η χώρα του έχει γίνει υπερβολικά εξαρτημένη από τις φιλελεύθερες δημοκρατίες ως αγορές για τις εξαγωγές της και προμηθευτές για κρίσιμες εισροές.

Όλα αυτά μπορεί να χαρακτηρίζονται ή όχι ως αποπαγκοσμιοποίηση, αλλά σίγουρα ακούγονται σαν μερική αποσύνδεση που παγκόσμιους συστήματος. Όπως και να έχει αυτό που αποκαλούμε παγκοσμιοποίηση με την πρόσφατη μορφή του έχει τελειώσει Πέρασε η εποχή που το εμπόριο ήταν απλώς θέμα συγκριτικού πλεονεκτήματος και αμοιβαίων κερδών, όπως συνέβαινε στην εποχή της υπερπαγκοσμιοποίησης.

Η γεωπολιτική δεν έχει αντικαταστήσει εξ ολοκλήρου την οικονομία στη διαμόρφωση των εμπορικών ροών (και των διεθνών επενδύσεων), αλλά σίγουρα παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο από ό,τι στις μέρες της ακμής του δεύτερου κύματος παγκοσμιοποίησης. Το έθνος – κράτος και το κοινωνικό συμβόλαιο. Ένα υγιές εγχώριο κοινωνικό συμβόλαιο είναι απαραίτητο γενικά, και για τη διατήρηση της παγκοσμιοποίησης ειδικότερα.

Αλλά αυξάνονται οι φόβοι ότι σε χώρες όπου λείπει το εγχώριο κοινωνικό συμβόλαιο, η πολιτική θα επιφέρει προστατευτισμό αντί για βελτιωμένες κοινωνικές πολιτικές. Εάν συμβεί αυτό, η αποπαγκοσμιοποίηση δεν θα αναστρέψει την τάση προς μεγαλύτερη ανισότητα εισοδήματος και πλούτου που παρατηρείται σε πολλές προηγμένες χώρες, αν και περισσότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες παρά στην Ευρώπη, κατά τη σχετικά σύντομη περίοδο της υπερπαγκοσμιοποίησης.

Αντίθετα, με τη μείωση του διεθνούς ανταγωνισμού, η αποπαγκοσμιοποίηση κινδυνεύει να επιδεινώσει τα δεινά των εργαζομένων μέσω της χαμηλότερης παραγωγικότητας της εργασίας και των υψηλότερων τιμών για ορισμένα από τα αγαθά που καταναλώνουν.

Όσοι αναζητούν πραγματικά καλύτερη κοινωνική προστασία για τους εργαζομένους –για να αντισταθούν καλύτερα όχι μόνο στην παγκοσμιοποίηση αλλά και στις ψηφιακές και κλιματικές μεταβάσεις– καλό θα ήταν να θυμούνται ότι αυτό θα απαιτήσει καλύτερες κοινωνικές πολιτικές αντί για περιοριστικές εμπορικές πολιτικές στο πλαίσιο του έθνούς κράτους το οποίο θα ανακτήσει τον κυρίαρχο του ρόλο (https://www.bankingnews.gr/index.php?id=626951).

 

Τα 4 «Π» της ατζέντας Bilderberg για τον έλεγχο και την πορεία του κόσμου: Πόλεμος - Προπαγάνδα - Πανδημία – Παγκοσμιοποίηση, Τι θα ειπωθεί και που θα καταλήξουν οι «μεγάλοι» της Λέσχης Bilderberg, θα το αντιληφθεί ο κόσμος από τις αποφάσεις που θα πάρουν τα πολιτικά, επιχειρηματικά επιτελεία και την εφαρμογή τους...

Την ώρα που το παγκόσμιο ενδιαφέρον εστιάζεται στις συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία με το 6ο πακέτο κυρώσεων της ΕΕ κατά της Ρωσίας να δρομολογείται και τα κυβερνητικά επιτελεία να προσπαθούν να βρουν τρόπο να αντισταθμίσουν τις συνέπειες αυτών στον πληθωρισμό, στην ενέργεια και τα καύσιμα, την επισιτιστική κρίση να φουντώνει και την πανδημία να μην έχει τελειώσει, στις ΗΠΑ η Λέσχη Bilderberg συζητά για τις τύχες του κόσμου με την ατζέντα της να κυριαρχείται από 4 «Π» Πόλεμος - Προπαγάνδα - Πανδημία - Παγκοσμιοποίηση!

Η 68η Συνάντηση Bilderberg βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη στην Ουάσιγκτον, DC, η οποία ξεκίνησε την Πέμπτη 2 Ιουνίου και θα διαρκέσει ως την Κυριακή 5 Ιουνίου. H... Omerta Τι θα ειπωθεί και που θα καταλήξουν οι συμμετέχοντες, θα το αντιληφθεί ο κόσμος από τις αποφάσεις που θα πάρουν τα πολιτικά, επιχειρηματικά επιτελεία των χωρών τους και την εφαρμογή αυτών... γιατί θα αναδειχθεί ως επίσημη πολιτική που κινείται πάντα προς την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ελίτ της Bilderberg. Δεν κοινοποιούνται, όπως και δεν μεταδίδονται οι συναντήσεις δημόσια ποτέ, όπως το Davos.

Οι συναντήσεις της Bilderberg είναι πάντα κεκλεισμένων των θυρών και με αυστηρά πρωτόκολλα ώστε να μη υπάρξει διαρροή και βάσει του Κανονισμού του Chatham House, σύμφωνα με τον οποίο, οι συμμετέχοντες είναι ελεύθεροι να «χρησιμοποιούν» όλες τις πολύτιμες πληροφορίες που επιθυμούν, αλλά να μην αποκαλύπτουν ποτέ την πηγή οποιασδήποτε ευαίσθητης πληροφορίας ή τι ακριβώς ειπώθηκε. Αυτό βοηθά στην διασφάλιση της θρυλικής μυστικότητας της Bilderberg, αιτία για τις μυριάδες θεωρίες συνωμοσίας. Η φετινή ατζέντα των θεμάτων περιλαμβάνει:

(τελευταία όσα... «καίνε»)

Γεωπολιτικές ανακατατάξεις

Προκλήσεις του ΝΑΤΟ

Κίνα

Ινδο-ειρηνικός

Σινομερικανικές σχέσεις

Ρωσία

Συνέχεια Κυβέρνησης και Οικονομίας

Διαταραχή του Παγκόσμιου Χρηματοοικονομικού Συστήματος

Προπαγάνδα - Παραπληροφόρηση

Ενεργειακή Ασφάλεια και Αειφορία

Υγεία μετά την πανδημία

Κατακερματισμός Δημοκρατικών Κοινωνιών

Εμπόριο και αποπαγκοσμιοποίηση

Ουκρανία

Ερμηνεία της ατζέντας

H ατζέντα θα εμβαθύνει στους τρόπους διαχείρισης ενός διπολικού κόσμου.

Στην πραγματικότητα είναι μια κατεύθυνση μακριά από την ελευθερία του ατόμου, καθώς η ομάδα θα συζητήσει σχέδια για την καταπολέμηση της «παραπληροφόρησης», ή αλλιώς, τους τρόπους που οι ελίτ θα συνεχίσουν να φιμώνουν τους αντιπάλους τους και κάθε αντίθετη άποψη. Η Λέσχη Bilderberg αφορά την «επεξεργασία» του μηνύματος και την αντιμετώπιση των δεδομένων που συλλέγονται για κάθε θέμα.

Εξετάζουν και κατευθύνουν το συναίσθημα του κοινού και των μέσων ενημέρωσης και στη συνέχεια αποφασίζουν πώς να ενεργήσουν. Και είναι ετήσια για έναν λόγο: πρέπει να δουν τι έχει αλλάξει στον τρόπο που νιώθει το κοινό από τη μια χρονιά στην άλλη.

Πως η Λέσχη Bilderberg ελέγχει τον κόσμο; Δεδομένου ότι η ομάδα των ελίτ συνεδριάζει τακτικά εδώ και δεκαετίες, πόσο σίγουρος μπορεί να είναι κανείς για τη σχέση των γεγονότων των τελευταίων ετών με τους παραπάνω;

Οι συμμετέχοντες. Κάθε χρόνο, 120-150 ηγέτες από την πολιτική, την ακαδημαϊκή κοινότητα, τις επιχειρήσεις και τη δημοσιογραφία συναντιούνται για να συζητήσουν πώς να κάνουν τα πράγματα «καλύτερα», στην πραγματικότητα για να ελέγξουν τις εξελίξεις στον κόσμο ακόμη και με αποφάσεις όχι και τόσο ρόδινες για τους λαούς. Το Παλαιό Τάγμα συνεχίζει να κρατεί καλά και να προασπίζεται τα συμφέροντά του. Στην φετινή συνάντηση παρίστανται μεταξύ άλλων: (Εδώ η πλήρης λίστα):

Audrey Azoulay, Γενική Διευθύντρια της UNESCO

José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Goldman Sachs International LLC

Albert Bourla, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, Pfizer Inc.

William J. Burns, Διευθυντής, CIA

Tarun Chhabra, Ανώτερος Διευθυντής Τεχνολογίας και Εθνικής Ασφάλειας, Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας

Bernard Émié, Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων

Henry A. Kissinger, Πρόεδρος, Kissinger Associates Inc.

Yann LeCun, Αντιπρόεδρος και επικεφαλής επιστήμονας AI, Facebook, Inc.

Mark Little, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Suncor Energy Inc.

Bernard Looney, Διευθύνων Σύμβουλος, BP plc

Martin Lundstedt, Διευθύνων Σύμβουλος και Πρόεδρος του Ομίλου Volvo

Tobias Lütke, Διευθύνων Σύμβουλος, Shopify

Zanny Minton Beddoes, Αρχισυντάκτης, The Economist

Mark Rutte, Ολλανδός πρωθυπουργός

Eric E. Schmidt, Πρώην Διευθύνων Σύμβουλος και Πρόεδρος της Google LLC

Kevin Scott, CTO, Microsoft Corporation

Kyrsten Sinema, Γερουσιαστής

Jens Stoltenberg, Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ

Jake Sullivan, Διευθυντής, Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας

Peter Thiel, Πρόεδρος, Thiel Capital LLC

David Solomon, Goldman Sachs Int'l

Ben van Beurden, Royal Dutch Shell

Το όραμα της Bilderberg και οι ρίζες του. Το όραμα Bilderberg είναι η έννοια του πολυπολιτισμικού, διεθνούς κοσμοπολιτισμού που ξεπερνά τον παλιό εθνικισμό, προαναγγέλλοντας το τέλος των συνόρων. Και οδηγεί σε μια «τεχνοκρατική», παγκόσμια οικονομική και πολιτική διακυβέρνηση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.

Οι ρίζες του βρίσκονται σε πρόσωπα όπως ο James Burnham, ένας αντι-Στάλινικός, πρώην τροτσκιστής, ο οποίος, γράφοντας ήδη από το 1941, υποστήριζε ότι οι μοχλοί της οικονομικής και οικονομικής εξουσίας τέθηκαν στα χέρια μιας διοικητικής τάξης: μιας ελίτ - που από μόνη της πρέπει να εξασφαλίσει ότι θα είναι σε θέση να διευθύνει το σύγχρονο κράτος, με μοχλούς την αγορά που κατέχει η ελίτ και των οικονομικών τεχνικών προβλημάτων. Ήταν, ωμά, ένα κάλεσμα για μια ειδική, τεχνοκρατική ολιγαρχία.

Τεχνοκρατική ολιγαρχία. Ο Burnham αποκήρυξε την πίστη του στον Trotsky και τον μαρξισμό, σε όλες του τις μορφές το 1940 μ.Χ., αλλά θα έπαιρνε μαζί του τις τακτικές και τις στρατηγικές για διείσδυση και ανατροπή (που έμαθε ως μέλος του στενού κύκλου του Leon Trotsky) και θα αναδείκνυε την τροτσκιστική διαχείριση της «πολιτικής ταυτότητας» να γίνει το «εργαλείο» κατακερματισμού που εκτινάξει τον εθνικό πολιτισμό στη Δύση σε ένα νέο στάδιο.

Το βιβλίο του του 1941 μ.Χ., «The Managerial Revolution», τράβηξε την προσοχή του Frank Wisner, στη συνέχεια, μιας θρυλικής φιγούρας της CIA, ο οποίος είδε στα έργα του Burnham και του συναδέλφου του τροτσκιστή, Sidney Hook, την προοπτική να δημιουργήσει μια αποτελεσματική συμμαχία πρώην Τροτσκιστών κατά του σταλινισμού. Αλλά, επιπλέον, ο Wisner αντιλήφθηκε τα πλεονεκτήματά του ως το σχέδιο για μια παγκόσμια τάξη πραγμάτων υπό την ηγεσία της CIA, ψευδοφιλελεύθερη, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.

(«Ψευδό», επειδή, όπως άρθρωσε ξεκάθαρα ο Burnham, στους Machiavellians, Defenders of Freedom, η εκδοχή του για την ελευθερία σήμαινε οτιδήποτε άλλο εκτός από πνευματική ελευθερία ή εκείνες τις ελευθερίες που ορίζονται από το Σύνταγμα της Αμερικής. «Αυτό που πραγματικά σήμαινε ήταν συμμόρφωση και υποταγή»).

Η νέα παγκόσμια τάξη και ο... μόνιμος εχθρός. Εν ολίγοις, (όπως έχουν σημειώσει ο Paul Fitzgerald και η Elizabeth Gould), «μέχρι το 1947 μ.Χ., ο μετασχηματισμός του James Burnham από κομμουνιστικό ριζοσπαστικό, σε Αμερικανό συντηρητικό της Νέας Παγκόσμιας Τάξης είχε ολοκληρωθεί.

Ο αγώνας του για τον κόσμο, [που μετατράπηκε σε σημείωμα για το Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ (OSS, ο πρόδρομος της CIA)], είχε κάνει μια «γαλλική στροφή» στη μόνιμη κομμουνιστική επανάσταση του Trotsky και τη μετέτρεψε σε ένα μόνιμο σχέδιο μάχης για μια παγκόσμια αμερικανική αυτοκρατορία.

Το μόνο που χρειαζόταν για να ολοκληρωθεί η διαλεκτική του Burnham ήταν ένας μόνιμος εχθρός, και αυτό θα απαιτούσε μια εξελιγμένη ψυχολογική εκστρατεία για να κρατήσει ζωντανό το μίσος της Ρωσίας, «για γενιές».

Το «κέρδος από το άρμεγμα του πολέμου». Ωστόσο, όπως έγραψε προηγουμένως ο Charlie Skelton, το μεγαλύτερο ηθικό ερώτημα που αντιμετωπίζει η σύνοδος κορυφής δεν είναι αν «θα αρμέξει την τρέλα του πολέμου για το κέρδος». Ο βομβαρδισμός και η ανοικοδόμηση χωρών, πυραύλων και χρέους, όλα είναι εντάξει: έτσι ακριβώς λειτουργεί ο νεοφιλελευθερισμός.

Αυτό που είναι πιο δύσκολο (και σίγουρα όχι ηθικό) να δικαιολογηθεί, σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο, είναι η πρακτική διαδικασία κατά την οποία οι συγκρούσεις συζητούνται, κεκλεισμένων των θυρών, από κορυφαίους φορείς χάραξης πολιτικής σε συνεννόηση με δισεκατομμυριούχους βιομήχανους και κερδοσκόπους του ιδιωτικού τομέα.

Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας (Rutte) συζητά για παγκόσμια σημεία ανάφλεξης στην πολυτελή ιδιωτικότητα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Royal Dutch Shell (Ben van Beurden) και τον Πρόεδρο της Goldman Sachs International (David Solomon), είναι μια δυσοίωνη οπτική (https://www.bankingnews.gr/index.php?id=626951).

 

Οι προσχεδιασμένες κρίσεις και οι εκτός τόπου προβληματισμοί που διακινεί η προπαγάνδα. Η μαύρη τρύπα της νεοταξικής προπαγάνδας μιμείται την αλήθεια και κάνει το άσπρο μαύρο σε όλους τους κρίσιμους τομείς.

Ο στόχος είναι η προγραμματισμένη έντονη ύφεση της οικονομίας της ΕΕ αρχικά, και ευρύτερα της Δύσης και όλων των χωρών, αλλά και η υγειονομική, επισιτιστική και ενεργειακή κρίση που οδηγούν σε καταστροφική πορεία.

Τα επόμενα ψέματα και τις αφελείς ερωτήσεις (μέσω του χλιαρού προσποιητά αντιπολιτευτικού λόγου) διαδίδουν αυτοί που προσπαθούν να περιορίσουν την σκέψη σε ένα στενό πεδίο προβληματισμού ή εκείνοι που έχουν ήδη παραπλανηθεί από αυτούς: «Η Ευρώπη θυσιάζεται για την Ουκρανία. Πολεμάει όπως μπορεί την Ρωσία. Ρώτησαν τους πολίτες αν θέλουν να συμμετάσχουν σε αυτόν τον πόλεμο;»

Το ερώτημα στο οποίο εγκλωβίζεται η προσοχή και στο οποίο επικεντρώνονται οι πολιτικές ανησυχίες είναι πχ «αν ρώτησαν τους πολίτες». Αυτό το ερώτημα προϋποθέτει την παραδοχή ότι η Ευρώπη πολεμάει όπως μπορεί και θυσιάζει την ευημερία της υπέρ της Ουκρανίας. Αυτή η παραδοχή – προϋπόθεση παρουσιάζεται ως αυτονόητη, οπότε σε συνέχεια ο προβληματισμός περιορίζεται στο αν θα πρέπει να ερωτηθούν οι πολίτες.

Όμως όχι απλώς δεν είναι αυτονόητη αλλά είναι και ψευδής. Η προπαγάνδα αποσιωπά ή δεν τονίζει ή διαστρέφει μία σειρά από γεγονότα. Οι ηγέτες της Δύσης δεν είναι (τόσο) ανόητοι. Συμπεριφέρονται όμως φαινομενικά ανόητα και παράλογα. Γιατί άραγε;

Η κυρίαρχη ιδιότητά τους, η μόνη που έχει εν προκειμένω σημασία, είναι ότι είναι πιόνια. Ο εντολοδότης τους δεν είναι ο πάσχων από άνοια πρόεδρος των ΗΠΑ ούτε η κυβέρνησή του, διότι και αυτοί είναι πιόνια.

Οι εντολοδότες είναι μη εκλεγμένοι παράγοντες διεθνών οικονομικών και παραπολιτικών αφανών κέντρων εξουσίας, συνασπισμένων σε μεγάλο βαθμό, που συνήθως αποκαλούνται «ελίτ», (έχουν δομή σέκτας, κατέχουν μεγάλο μέρος του διεθνούς πλούτου, και κινούνται με ευρύτερη-μακροπρόθεσμη προοπτική) και οι επιλογές τους δεν είναι καθόλου ανόητες ούτε παράλογες ή χωρίς νόημα.

Διότι: Ο στόχος της πολιτικής τους είναι η προγραμματισμένη έντονη ύφεση της οικονομίας της ΕΕ αρχικά, και ευρύτερα της Δύσης και όλων των χωρών, αλλά και η υγειονομική, επισιτιστική και ενεργειακή κρίση.

Αυτοί οι στόχοι αποσκοπούν στην Μεγάλη Αναδιάταξη – Great Reset και στην Ατζέντα 30, που για να διευκολύνουν την επίτευξή τους, οι σχεδιαστές τους επιδιώκουν την αποδόμηση των χωρών και των κοινωνιών μέσω πολλαπλών σχεδιασμένων κρίσεων.

Προχωρούν στα σχέδιά τους σταθερά και επιθετικά, υποχωρώντας για λίγο όποτε το κρίνουν απαραίτητο, όταν τα πράγματα ξεφεύγουν από τον επιθυμητό στόχο ή για να εκτονωθεί λίγο η πίεση, ώστε να επανέλθουν μετά πιο επιθετικά. Αυτοί και οι μισθωμένοι συνεργάτες - υπηρέτες τους, συχνά διασπείρουν φόβους για το τρις χειρότερο και όταν

τελικά η εξέλιξη είναι ηπιότερη, εκεί δηλαδή που την ήθελαν αρχικά, όλοι μένουν ευχαριστημένοι! Όταν θέλουν να επιβάλουν μία δυσμενή αλλαγή πάντοτε χρησιμοποιούν συνειδητά ένα αληθοφανές ψέμα για δικαιολογία, πχ ότι η ενοποίηση όλων των αριθμών (αφμ κλπ) σε έναν και μοναδικό αριθμό ηλεκτρονικής ταυτότητας, καθιερώνεται δήθεν για την διευκόλυνση του πολίτη. Εκτός από εγκληματίες για βαριά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, μεταξύ των οποίων και της γενοκτονίας, είναι και πονηροί απατεώνες μέχρι το μεδούλι τους, μηχανές παραγωγής απάτης και ψεμάτων. Έχουν κάνει την απάτη επιστήμη.

Θα έρθει μάλλον η περίοδος όπου θα επιβληθεί σκληρή τιμωρία πολλών από τα αναλώσιμα τωρινά πιόνια- πολιτικούς και λοιπούς ενόχους, που θα ριχτούν βορά στα πλήθη ως αποδιοπομπαίοι τράγοι, ώστε από τις ίδιες δυνάμεις των ελίτ να έρθει η νέα «αγνή» φρουρά πιονιών που θα επιφέρει την ριζικότερη αλλαγή.

Η ελίτ μπορεί να χάσει περιστασιακά ένα μικρό μέρος της τεράστιας περιουσίας της κατά την μετάβαση, αλλά θα το κερδίσει μεσοπρόθεσμα ως υπερσυγκεντρωτισμό εξουσίας και απόλυτη κυριαρχία επί του ανθρώπινου κοπαδιού, με ότι αυτό συνεπάγεται, φυσικά και στο οικονομικό πεδίο.

Φυσικά ελπίζουμε ότι τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν πιο ομαλά, αλλά η πορεία οδηγεί σε διαφαινόμενους μεγάλους κινδύνους. Αυτές συνεπώς οι καταστροφικές εξελίξεις δεν είναι παράπλευρες απώλειες ή αναπόφευκτες θυσίες υπέρ της αντιμετώπισης δήθεν εκτάκτων καταστάσεων όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία ή η ψευτοπανδημία ή η ψευτοκλιματική κρίση.

Αυτά τα προσχεδιασμένα γεγονότα και αφηγήματα είναι το τεχνητό περιβάλλον μέσα από το οποίο σχεδιάζεται να εκκολαφθούν οι επερχόμενες γενικές αλλαγές, και ακολουθούν την ίδια προπαγανδιστική μεθοδολογία εστίασης της προσοχής σε δευτερεύοντα παρεπόμενα ζητήματα (πρέπει να ερωτηθούν οι πολίτες για τον πόλεμο; - είναι οι υποχρεωτικότητες της ψευτοπανδημίας συνταγματικές; -έχουμε το δικαίωμα να αφήσουμε ανεπίλυτο το πρόβλημα της ψευτοκλιματικής κρίσης και να το φορτώσουμε στις επόμενες γενιές;), ενώ διαστρεβλώνουν, εμφανίζοντάς την ως αληθινή, την ψευδή βάση ή αφετηρία από την οποία υποτίθεται ξεκινούν τα παρεπόμενα.

Τα ανάλογα ισχύουν και για όλα τα ουσιώδη ζητήματα, που βρίσκονται ή βρέθηκαν στην επικαιρότητα, όπως η τρομοκρατία (που είναι πρακτικώς πάντοτε παρακρατική) και οι αντιτρομοκρατικοί νόμοι. Αν δε τύχει να βρεθούν στην επικαιρότητα κρίσιμα ζητήματα όπως τα επόμενα, θα αντιμετωπιστούν με ανάλογη αποπροσανατολιστική προπαγάνδα, ζητήματα όπως η ανήθικη και παράλογη εκχώρηση της νομισματικής πολιτικής και της έκδοσης του χρήματος στην χρηματοπιστωτική εγκληματική μαφία των τραπεζών, εκχώρηση που είναι η μήτρα του παγκόσμιου δημόσιου χρέους - και έμμεσα και των χρεών νοικοκυριών και επιχειρήσεων (αυτό μάλλον ποτέ δεν πρόκειται να έρθει στην προπαγανδιστική επικαιρότητα), η νοθεία στις εκλογές, η υποχρεωτική ψηφιοποίηση της ταυτοποίησης κάθε ανθρώπου και συνακόλουθα ο ασφυκτικός δικτατορικός έλεγχος όλων των τομέων της ζωής των ανθρώπων – (βλέπε και προσωπικό αποτύπωμα άνθρακα και σύστημα κοινωνικής βαθμολογίας- πίστωσης – συμμόρφωσης τύπου Κίνας), όπως επίσης και η τρομακτική επικείμενη ψηφιοποίηση του χρήματος (ψηφιακό ευρώ, ψηφιακό δολάριο, γιέν κλπ) σε συνδυασμό με την κατάργηση των μετρητών.

Το πρόβλημα στην Ουκρανία το υποδαύλιζε (δες εδώ ) μεθοδικά εδώ και χρόνια σκοπίμως η Δύση η οποία ήλεγχε και ελέγχει τις ουκρανικές κυβερνήσεις. Οι κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας δεν μπορούν να εξηγηθούν με τις φαιδρές επίσημες δικαιολογίες.

Η Δύση και ειδικώς το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ ακολουθούσαν ανέκαθεν φιλοπόλεμη, ιμπεριαλιστική και γενοκτόνα πολιτική διεθνώς, συνεπώς είναι παράλογο να θεωρούμε ότι έχουν τέτοιες ηθικές ευαισθησίες.

Αν υποθέταμε ότι είχαν τέτοιες ευαισθησίες, ΔΕΝ θα υποδαύλιζαν αυτόν τον πόλεμο και τον πριν από αυτόν εμφύλιο, και από την στιγμή που αυτός ο πόλεμος ξεκίνησε, έστω και κατόπιν εορτής θα επέβαλαν στο πιόνι τους, τον Ζελένσκυ, μία άμεση συνθηκολόγηση χωρίς ουσιαστικές συνέπειες γιά την εθνική κυριαρχία της Ουκρανίας και χωρίς να υπάρξουν σχεδόν καθόλου θύματα στην Ουκρανία, ούτε πολλαπλές ζημιές στους λαούς στην Δύση.

Όχι μόνο δεν το έκαναν αλλά αντιθέτως η Δύση έκανε επανειλημμένα ό,τι μπορούσε ώστε να αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις Ρωσίας – Ουκρανίας. Επομένως η ηθική εξήγηση των κινήτρων τους δεν ευσταθεί.

Ομοίως τα μέτρα των κυρώσεων δεν βλάπτουν παρά ελάχιστα την Ρωσία, αντιθέτως εν μέρει την ευνοούν, και σίγουρα δεν την αποτρέπουν καθόλου από την πολεμική της στάση, επομένως και αυτή η εξήγηση δεν ευσταθεί. Και ενώ αυτές οι κυρώσεις είναι πλήρως αναποτελεσματικές ως προς τον επίσημο σκοπό τους, αντιθέτως είναι πολύ αποτελεσματικές ως προς τον πραγματικό σκοπό τους, που είναι να καταποντίσουν το βιοτικό επίπεδο, την οικονομία και την επισιτιστική επάρκεια των χωρών της Δύσης, προκαλώντας οπισθοδρόμηση δεκαετιών.

Ο συνδυασμός της ανυπαρξίας ηθικού κινήτρου με την τρομακτική ζημιά των ίδιων των χωρών τους, μετατρέπει τις σκανδαλώδεις επιλογές αυτών των πολιτικών και των διορισμένων γραφειοκρατών της Ε.Ε σε πράξεις πρωτοφανούς διαστροφής, εσχάτης προδοσίας και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.

Η ενεργειακή κρίση δεν οφείλεται κυρίως σε αυτές τις κυρώσεις. Απλώς με αυτές (και με την αδίστακτη δολιοφθορά και καταστροφή των δύο υποθαλάσσιων αγωγών Nord Stream από αυτόν που εξυπηρετούνται έτσι οι επιδιώξεις του, δηλαδή από τις κηδεμονευόμενες δυνάμεις της ίδιας της Δύσης –βλέπε και η δολιοφθορά των αγωγών και η δημοκρατία στη Δύση...) επιταχύνεται η επίτευξή της.

Η βασική αιτία είναι τα μέτρα κατά της ψευτοκλιματικής κρίσης (το κλίμα είναι σε μία διαρκή διακύμανση, ποτέ δεν μένει σταθερό μέσα στις δεκαετίες, τους αιώνες και τις χιλιετίες, ανεξαρτήτως των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων) που οδηγούσε και οδηγεί σταθερά τον πλανήτη σε ακόμα πιο ριζική ενεργειακή κρίση μόνιμου χαρακτήρα, ανεξαρτήτως του πολέμου αυτού. Επίσης οφείλεται στην χειραγώγηση -σύμφωνα με τους εκάστοτε στόχους - των χρηματιστηρίων ενέργειας.

Και βεβαίως οφείλεται στο ότι δεν αναπληρώνουν με ταχείς ρυθμούς το ενεργειακό κενό με γαιάνθρακα και πετρέλαιο, (και  όσον αφορά το πετρέλαιο σε πιθανότατη συμπαιγνία με τις χώρες του ΟΠΕΚ), είτε ακόμα και κάνοντας άμεσες επενδύσεις για εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου (χώρες σαν την Ελλάδα διαθέτουν μεγάλα αποθέματα) - επενδύσεις που λόγω των κυβερνητικών πολιτικών τα τελευταία χρόνια υποχρηματοδοτούνται από τις τράπεζες λόγω του ψευδοκλιματικού προσχήματος, και επιλέγοντας έτσι η Δύση υποκριτικά και προδοτικά τον πρωτοφανή οικονομικό και κοινωνικό Αρμαγεδδώνα για να …«προστατεύσει» δήθεν τον …πλανήτη από την ψευδοκλιματική αλλαγή με το να μην χρησιμοποιήσει λίγο περισσότερο γαιάνθρακα και πετρέλαιο και για όσο χρόνο απαιτηθεί – έστω δεχόμενοι το ψευδές κλιματικό αφήγημά τους.

Σημειωτέον ότι ο πληθυσμός της Δύσης είναι περίπου 1 δις (550 περίπου εκατομμυρίων η Ευρώπη και 330 οι ΗΠΑ, συν ο υπόλοιπος πληθυσμός των μικρότερων δυτικών χωρών), έναντι των υπόλοιπων 7,5 δις του πλανήτη, που προφανώς έχουν συνολικά πολύ μεγαλύτερη κατανάλωση καυσίμων, οπότε η οικονομία σε αέρια θερμοκηπίου που θα πετύχει η Δύση στο χρονικό αυτό διάστημα καίγοντας ακόμα και μόνο άνθρακα έναντι φυσικού αερίου, είναι τελείως ασήμαντη σε πλανητικό επίπεδο.

Ειδικότερα η κατανομή εκπομπών παγκοσμίως σε αέρια θερμοκηπίου (δες εδώ και εδώ) έχει ως εξής:

Ελλάδα ----------------------------------0,13% (το 2,1% της Ευρώπης)

Ευρώπη ---------------------------------------6,4%

Ινδία --------------------------------------------6,6%

Ηπα---------------------------------------------11%

Κίνα--λίγο περισσότερο από--------------27%

Λοιπές χώρες--λίγο λιγότερο από-------49%

Αν λοιπόν η Ευρώπη στο συνολικό μίγμα ορυκτών καυσίμων που χρησιμοποιεί, ένα μέρος του οποίου είναι το φυσικό αέριο, αντικαθιστούσε μόνο το μέρος του φυσικού αερίου που θα της λείψει - (θα εξακολουθήσει να εισάγει φυσικό αέριο από εκτός Ρωσίας πηγές όπως ήδη έκανε και πριν) - με πετρέλαιο ή γαιάνθρακα, θα αύξανε την παραγωγή αερίων θερμοκηπίου (ψευδορύπων) κατά προσέγγιση κατά 30-50%. Επομένως έστω κατά 40% x 6,4= 2,5% αύξηση (για όσο καιρό απαιτηθεί) παγκοσμίως, η δε Ελλάδα αντιστοίχως 0,05%.

Αυτό το 2,5% της Ευρώπης είναι ασήμαντο και αφ’ εαυτού, αλλά και σε σύγκριση με την ανά πάσαν στιγμή αύξηση της κατανάλωσης καυσίμων από τις εκτός Δύσης χώρες οι οποίες και αναπτύσσονται βιομηχανικά με γρήγορους ρυθμούς αλλά και πληθυσμιακά, οπότε η δική τους αύξηση μπορεί εύκολα να είναι της τάξης 10 ή 20% παγκοσμίως, διότι οι συσχετισμοί αλλάζουν από εξάμηνο σε εξάμηνο υπέρ του τρίτου κόσμου.

Θέλουν να μας πείσουν δηλαδή ότι αυτό το 2,5 % που θα προστεθεί επί του παγκόσμιου 100%, το οποίο 100% μπορεί πολύ γρήγορα να αυξηθεί από άσχετες αιτίες, είναι ο πραγματικός λόγος που δεν ανακόπτουν την επικείμενη καταστροφή της οικονομίας της Ευρώπης, (το βιοτικό επίπεδο, τις επιχειρήσεις της, τα δισεκατομμύρια ζημιές επί των τραπεζικών καταθέσεων πολιτών και επιχειρήσεων από την μείωση της αξίας του χρήματος λόγω πληθωρισμού), αλλά και τους κινδύνους για την υγεία των πολιτών ιδίως των ηλικιωμένων που θα εκτεθούν στον βαρύ ευρωπαϊκό χειμώνα με ανεπαρκή θέρμανση (των ίδιων ηλικιωμένων για την υγεία των οποίων δήθεν κόπτονταν στην πανδημία);

Δηλαδή συνοψίζοντας:

-Πήραν αυτά τα μέτρα των κυρώσεων δήθεν υπέρ των Ουκρανών για να τους προστατέψουν από τον πόλεμο, ενώ δεν τους προστάτεψαν καθόλου, αντιθέτως έκαναν το παν για να μην υπάρξει συνθηκολόγηση

-Τα μέτρα έφεραν τεράστιο ενεργειακό, οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα στην Ευρώπη, και ενώ δεν παίρνουν πίσω τα μέτρα αυτά τα οποία αφήνουν αλώβητη ουσιαστικά την Ρωσία,

-Παράλληλα ενώ μπορούν, ΔΕΝ κάνουν ότι χρειάζεται για να αντισταθμίσουν το τεράστιο ενεργειακό πρόβλημα, προς χάριν του κλίματος κατά τα ανωτέρω!!

Συνεπώς: Ο παραλογισμός και η απάτη είναι προφανή, ακόμα και αν δεχόμασταν το ψέμα πως ό,τι κάνουν το κάνουν για τους Ουκρανούς, αλλά και το αφήγημα περί κλιματικής αλλαγής.

Η επισιτιστική κρίση ομοίως είναι προκλητή και θα γίνει πολύ εντονότερη με τα μέτρα της Ατζέντας 30, και του Επισιτιστικού Great Reset που εμποδίζουν την παραγωγή παραδοσιακών τροφίμων – (βλέπε και περιορισμούς στην χρήση των λιπασμάτων αζώτου με ψευδοεπιστημονικές δικαιολογίες που έχουν το θράσος να τις επικαλούνται ακριβώς πάνω στην περίοδο της επισιτιστικής κρίσης, και την προσπάθεια εξόντωσης της κτηνοτροφίας και των κτηνοτρόφων με επίσης ψευδοεπιστημονικές δικαιολογίες περί των αερίων από την πέψη των μηρυκαστικών που δήθεν καταστρέφουν το κλίμα), ενώ προωθούν προπαγανδιστικά την παραγωγή τροφίμων είτε γενετικά τροποποιημένων, είτε συνθετικό κρέας από μικροοργανισμούς ή κυτταρικές καλλιέργειες, είτε πρωτεΐνες από έντομα και σκουλήκια ως πρώτες ύλες (επικαλούμενοι και την …επείγουσα ανάγκη λόγω της μείωσης της αγροτικής παραγωγής λόγω των …κυρώσεων!!).

Ενώ όλα αυτά καλύπτονται και θα καλύπτονται από πατέντες, που σημαίνει είτε ότι στους αγρότες θα μένει ελάχιστο κέρδος είτε ότι θα εξαρτάται η διατροφή σε μεγάλο βαθμό από τεχνολογικά ολιγοπώλια.

Αυτά σε συνδυασμό με την ενεργειακή κρίση και την έλλειψη λιπασμάτων και ζωοτροφών αλλά και τις διάσπαρτες σε όλο τον κόσμο παρατηρούμενες συχνές δολιοφθορές σε μεγάλες μονάδες παραγωγής και διακίνησης τροφίμων θα μειώσουν την επισιτιστική επάρκεια καθιστώντας τα φυσιολογικά τρόφιμα είδος πολυτελείας.

Οι ανωτέρω παράγοντες είναι αυτοί που κατά ένα μέρος έχουν προκαλέσει την άνοδο της τιμής των σιτηρών. Σε αυτούς πρέπει να προστεθεί η χειραγώγηση της χρηματιστηριακής τιμής τους και η τοπική κερδοσκοπία που προκαλεί την τρέχουσα άνοδο της τιμής.

Ας δούμε λίγο τα πραγματικά μεγέθη: Το σιτάρι στο παγκόσμιο εμπόριο έχει 650 - 685 εκ. τόνους παραγωγής, 654 - 660 εκ. τόνους κατανάλωσης και αποθέματα που προσεγγίζουν περίπου τους 160 - 190 εκ. τόνους ετησίως (δες εδώ)

Προσέξτε στο διάγραμμα τα ποσοστά της κάθε χώρας. Παρατηρούμε ότι η Ουκρανία παράγει το 4% παγκοσμίως ενώ η Ρωσία το 9%, σύνολο 13%. Σε ποσότητα περίπου 670 εκ. τόνοι x 13%= 87 εκ. τόνοι, ενώ τα παγκόσμια αποθέματα είναι 160-190 εκ. τόνοι.

Η ποσότητα της Ουκρανίας του παγκόσμιου δήθεν σιτοβολώνα είναι 670 x 4%= 27 εκ τόνοι ενώ της Ρωσίας 670 x 9%= 60 εκ. τόνοι. Η Ρωσία (150 εκατ. πληθυσμού) ένα μέρος της παραγωγής της το καταναλώνει η ίδια, ας πούμε αυθαίρετα τα 20 εκ. τόνους και τα υπόλοιπα 40 τα εξάγει. Η Ουκρανία (40 εκατ. πληθυσμού) ας πούμε ότι καταναλώνει τα 7 εκ. τόνους και εξάγει τα 20.

Η Ρωσία προφανώς μπορεί να εξάγει τα 40 εκ. τόνους της (ή όση και αν είναι η ακριβής ποσότητα) οπουδήποτε αλλού εκτός από την Ευρώπη. Ας πούμε υποθετικά ότι υπό συνήθεις συνθήκες όλη αυτήν την ποσότητα την έδινε στην Ευρώπη (πιθανώς έδινε και αλλού).

Τώρα λοιπόν η Ευρώπη μπορεί να προμηθεύεται αυτήν την ίδια ποσότητα από την παγκόσμια αγορά πλην Ρωσίας, στην οποίαν παγκόσμια αγορά προστέθηκαν οι ποσότητες της Ρωσίας, επειδή εξετράπη η εξαγωγή τους εκτός Ευρώπης.

Συνεπώς δεν δημιουργείται καμία έλλειψη. Από τα 20 εκ. τόνους προς εξαγωγή της Ουκρανίας, ας πούμε ότι τα 5 έχουν ήδη εξαχθεί και τα 15 έχουν εγκλωβιστεί. Αυτά τα 15 λοιπόν (ή όση και αν είναι η ακριβής ποσότητα) δημιουργούν την άνοδο των τιμών;

Τα μεγέθη αυτά είναι από το 2011 μ.Χ. και έχουν αυξηθεί περίπου κατά 10% έως σήμερα χωρίς να έχουν επηρεαστεί σημαντικά τα ποσοστά της κάθε χώρας. Της Ουκρανίας το ποσοστό έχει μείνει το ίδιο. Η παγκόσμια παραγωγή όπως αναφέρθηκε είναι 650 – 685 εκ. τόνοι – (εμείς πήραμε περίπου τον μέσο όρο των 670 για τους υπολογισμούς). Η διακύμανση των 35 εκ. τόνων οφείλεται στις διαφορές από χρονιά σε χρονιά κυρίως λόγω καιρικών συνθηκών.

Επομένως στα 35 εκ. τόνων διακύμανσης, τα 15 που λείπουν από την Ουκρανία είναι χωρίς σημασία. Αν λάβουμε δε υπόψιν και τα αποθέματα που είναι 160-190 εκ. τόνοι τότε δεν έχουν ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ σημασία. Τα αντίστοιχα προφανώς ισχύουν και για τα υπόλοιπα δευτερεύοντα είδη σιτηρών που παράγονται στις δύο αυτές χώρες.

Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η αύξηση των τιμών οφείλεται σε κεντρική χειραγώγηση των τιμών και σε τοπική κερδοσκοπία (βλέπε καρτέλ εισαγωγέων και σούπερ μάρκετ), και όλη αυτή η επιχείρηση προπαγανδιστικής τρομοκράτησης γίνεται μόνο για πολιτικούς σκοπούς δημιουργίας μιάς εικονικής πραγματικότητας που όμως επηρεάζει επικίνδυνα και σκόπιμα τις τιμές, την ψυχολογία και την γενικότερη οικονομία.

Ο πληθωρισμός πυροδοτήθηκε από τα προσχεδιασμένα παγκόσμια lockdown και την αθρόα εκτύπωση πληθωριστικού χρήματος (το οποίο επίσης προστίθεται στα δημόσια χρέη της κάθε χώρας), και θα συνεχιστεί από την μόνιμη ενεργειακή κρίση που δυσχεραίνει την παγκόσμια παραγωγή προϊόντων και τροφίμων αλλά βεβαίως και από την ευκαιριακή κερδοσκοπία που προσθέτει το δικό της μερίδιο στην αύξηση. Αξίζει να τονιστεί ότι ο πληθωρισμός και η ενεργειακή κρίση είχαν ξεκινήσει πολύ πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Συνεπώς οι τοποθετήσεις: «Η Ευρώπη θυσιάζεται για την Ουκρανία. Πολεμάει όπως μπορεί την Ρωσία»  και οι απορίες του τύπου: «Ρώτησαν τους πολίτες αν θέλουν να συμμετάσχουν σε αυτόν τον πόλεμο;» είναι παραπλανητικές και αποπροσανατολιστικές, δηλαδή προπαγανδιστικές.

Αν οι δυτικές κυβερνήσεις μας επέβαλαν να πυροβολήσουμε ή να ακρωτηριάσουμε τα πόδια μας σαν μία κίνηση συμπαράστασης υπέρ των Ουκρανών αναπήρων πολέμου, ή να γκρεμίσουμε το σπίτι μας και να κάψουμε τις αγροτικές μας καλλιέργειες σαν συμπαράσταση για τους αμάχους Ουκρανούς, συμπαράσταση που δήθεν θα ασκούσε πίεση στην Ρωσία, θα εκφράζαμε την ίδια απορία

Στην Ελλάδα ειδικώς, που εκτός των άλλων στείλαμε στην Ουκρανία στρατιωτικό υλικό που καθοριστικά στήριζε αμυντικά τα ανατολικά νησιά μας, με την δικαιολογία ότι θα μας τα αντικαταστήσουν με άλλα, ενώ τώρα οι «σύμμαχοι» και η κυβέρνηση αρνούνται να το κάνουν, έχει νόημα να εκφράζουμε την ίδια παράλογη απορία;

Και η απορία είναι προσποιητή διότι ΔΕΝ πολεμάμε την Ρωσία ώστε να τίθεται ζήτημα αν θα έπρεπε να μας ρωτήσουν γι’ αυτό. Διότι ένας βασικός σκοπός της στρατιωτικής βοήθειας της Δύσης προς την Ουκρανία είναι η παράταση του πολέμου προς χάριν του πολέμου, ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι εναντίον της οικονομίας της ίδιας της Δύσης και υπέρ της επιδιωκόμενης ριζικής πολιτικής και οικονομικής ανατροπής προς το χείριστο. Παράλληλα, δεδομένης της υπαρκτής αντιπαλότητας NATO – Ρωσίας, προσπαθούν να εξαντλήσουν στρατιωτικά την Ρωσία και αναμετρούν την επιχειρησιακή ικανότητά της στην πράξη.

Οι ηγέτες της Δύσης αδιαφορούν πλήρως για τα συμφέροντα και την ζωή των λαών τους. Ποιός αφελής πιστεύει ότι σε αντίθεση ενδιαφέρονται για τον λαό της Ουκρανίας που τον θυσιάζουν χωρίς κανέναν δισταγμό, αποκλειστικά και μόνο για τα άθλια συμφέροντα των εργοδοτών τους, μέχρι και τον τελευταίο Ουκρανό πολίτη και ιδίως στρατιώτη, αλλά και τον καταδικάζουν σε υπανάπτυξη λόγω της καταστροφής των υποδομών της χώρας, χρησιμοποιώντας γι’ αυτό και το ναρκομανές πιόνι τους στην ηγεσία της Ουκρανίας, σε έναν πόλεμο που μεθοδικά υποδαύλισαν και που πιθανώς θα καταλήξει σε ισοπέδωση της Ουκρανίας;

Ή ακόμα χειρότερα σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Διότι μία ελίτ πανίσχυρη αλλά ψυχικά διαταραγμένη, μπορεί να γίνει απρόβλεπτη στις αντιδράσεις της ή τα σχέδιά της να είναι ήδη μακάβρια. Συνεπώς ο πόλεμος στο έδαφος της Ουκρανίας μπορεί να εκτροχιαστεί και να γίνει περιορισμένος πυρηνικός. Αν πάλι γίνει εκτεταμένος πυρηνικός τότε οι ανησυχίες μας δεν θα κρατήσουν για πολύ ώρα…

Ενώπιον αυτών των ζοφερών πιθανών πολεμικών εξελίξεων και των οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών δεινών, θα μπορούσαμε επί τέλους, έστω και αργά (αλλά ποτέ δεν είναι αργά), να αναλογιστούμε (οι πολίτες των δυτικών χωρών και ιδίως της Ελλάδας) σε τι μας ωφέλησε η αποχή μας από τα κοινά – με την ουσιαστική έννοια του όρου – δηλαδή το να μην ασχολούμαστε με την προσωπική έρευνα και αφύπνιση, ώστε να μην είμαστε αμαθείς, χειραγωγούμενοι από την προπαγάνδα και χωρίς αντιληπτική ικανότητα, οπότε με συνειδητές επιλογές και γνώση να κινηθούμε ανάλογα;

Τελικώς οι μόνες απορίες με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία και την στάση της Δύσης που θα έπρεπε να έχουμε είναι: Θέλουμε να συνεχίζεται επ’ αόριστον η προσβολή της νοημοσύνης μας; Θέλουμε να μας κυβερνάει, σαν να είμαστε εκτρεφόμενα ζώα, ο υπόκοσμος της αφανούς εγκληματικής ελίτ με τους αναλώσιμους ποταπούς υπηρέτες τους σε όλες τις θέσεις κλειδιά (εδώ και πολλές δεκαετίες και ακόμα περισσότερο) και τι πρέπει να κάνουμε για να ξεφύγουμε από αυτούς τους Εφιάλτες; 

Το πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι να καταλάβουμε και να συνειδητοποιήσουμε τι γίνεται και να βοηθήσουμε και άλλους να το καταλάβουν, όσους έχουν ελπίδες να ξεφύγουν από την σε πείσμα των γεγονότων τραγική ύπνωση τους.

 -------------------------------

Σημείωση σημαντική

Ας κάνουμε έναν πολύ σύντομο και χρήσιμο απολογισμό, για το πώς η προπαγάνδα διαστρεβλώνει πλήρως την πραγματικότητα: Η υπαγωγή μας στα μνημόνια έγινε επειδή υποτίθεται ήμασταν κακοί διαχειριστές των οικονομικών μας και έτσι ανέλαβε την κηδεμονία μας η Ε.Ε και το ΔΝΤ, αφού οι διεθνείς «ανεξάρτητοι» οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης της χρηματοπιστωτικής μαφίας γνωμάτευσαν σχετικά περί της δήθεν αναξιότητάς μας, ενώ ο ΓΑΠ σε συνεννόηση έκλεινε το μάτι και διακήρυσσε αδίστακτα, περιοδεύοντας στις πρωτεύουσες της Ευρώπης, ότι είμαστε …Τιτανικός που βουλιάζει –(ποιός ειλικρινής και μη διαπλεκόμενος θα προέβαινε σε τέτοιες δηλώσεις όταν θα έπρεπε να σπεύδει να καθησυχάζει τους πάντες, λέγοντας το αληθές και αυτονόητο, ότι υπάρχει μόνο ένα προσωρινό πρόβλημα ρευστότητας;! – και αυτό το πρόβλημα προσχεδιασμένο, διότι φρόντισαν κάποια ομόλογα να λήγουν σε πολύ κοντινές ημερομηνίες) και ενώ η Ελστάτ υπολόγιζε το έλλειμμα του προϋπολογισμού σαν σεφ.

Το 2010 μ.Χ. το δημόσιο χρέος ήταν στο 125% επί του ΑΕΠ –γεγονός …φοβερό και τρομερό, ικανό να μας χρεοκοπήσει, οπότε έπρεπε να μπούμε σε επιτήρηση των συνετών διαχειριστών μας. Σήμερα είμαστε εξ ίσου υπό κηδεμονία.

Μόνο και μόνο το ότι είμαστε μέλος της Ε.Ε μας μετατρέπει σε ισχυρώς κηδεμονευόμενους, αλλά πέραν αυτού η επιτήρησή μας σε προέκταση των μνημονίων είναι ασφυκτικού βαθμού, με το υπερταμείο να κατέχει την δημόσια περιουσία και την ΑΑΔΕ να εισπράττει τους φόρους.

Η κυβέρνηση έχει αρμοδιότητες επιτηρούμενου διαχειριστή πολυκατοικίας, ειδικότερα διαχειριστή μιάς αποικίας – μπανανίας λατινοαμερικανικού τύπου – που εκτός των άλλων την εποικίζουν διά της βίας μαζικά (παρέχοντας στους εποίκους επιδόματα και υποδομές στέγασης, ενώ παράλληλα κατάσχονται τα σπίτια των Ελλήνων λόγω ύφεσης και υπερφορολόγησης), ενώ ο γηγενής πληθυσμός φθίνει με τάχιστο ρυθμό, στο πλαίσιο της επιχείρησης αλλαγής πληθυσμού και οριστικού εθνικού θανάτου, ενώ πολλές εκατοντάδες χιλιάδες νέων έχουν αναζητήσει εργασία στο εξωτερικό χωρίς δυνατότητα επιστροφής.

Δώδεκα χρόνια μετά και σε όλη την διάρκεια αυτών, βρισκόμαστε σε καθεστώς  αδιάλειπτης ακραίας λιτότητας και απώλειας της οικονομικής και εθνικής κυριαρχίας που ισχύει και θα ισχύει επ’ αόριστον! Η δημόσια περιουσία έχει ξεπουληθεί σε εξευτελιστικές τιμές ή έχει εκχωρηθεί στο υπερταμείο, το χρέος βρίσκεται περίπου στο 195% επί του ΑΕΠ (από 125%), τα μη εξυπηρετούμενα ιδιωτικά χρέη έχουν πολλαπλασιαστεί – το ίδιο και οι κατασχέσεις ακινήτων, και το ΑΕΠ έχει κατά πολύ μειωθεί.

Αυτά είναι ασφαλώς τεκμήρια σαφούς οικονομικής …εξυγίανσης (ή μήπως όχι;!) τα οποία οι ίδιοι «ανεξάρτητοι» οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης που έσκιζαν τα ιμάτιά τους, τώρα τα κάνουν …γαργάρα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της «συνετής» διαχείρισης των οικονομικών δολοφόνων, σε αντίθεση δήθεν με την κακή διαχείριση πριν από αυτούς:

Παρέλαβαν το «μαγαζί» δήθεν για να το εξυγιάνουν επειδή είχε «μεγάλα» χρέη και αφού μείωσαν κατά πολύ την παραγωγή του (το ΑΕΠ), αύξησαν κατά πολύ το χρέος του και λεηλάτησαν την περιουσία του, ενώ ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού χωρίς δικαιώματα πλέον σε αυτό – (για όσο καιρό ακόμα θα ζει αυτός αλλά και οι κληρονόμοι του), όταν δεν σφουγκαρίζει το  πάτωμα δεχόμενος σφαλιάρες, κάθεται σε μία γωνιά κοιτώντας ανήμπορος.

Αλλά οικονομικά είμαστε υποτίθεται επαρκείς, σε αντίθεση με το 2010 μ.Χ.! Η Ε.Ε μας οδηγεί εμφανώς από το κακό στο χειρότερο και ο τρέχων πληθωρισμός είναι καθαρά δικό της έργο.  Επομένως ο απολογισμός είναι απολύτως αρνητικός αλλά όλα αυτά τα χρόνια η προπαγάνδα υποστηρίζει ακριβώς το αντίθετο.

Η προπαγάνδα κάνει το άσπρο μαύρο σε όλα τα δημόσια ζητήματα, μας μεταχειρίζεται σαν να είμαστε ηλίθιοι. (Στην πραγματικότητα αρκετοί, χωρίς να είναι ηλίθιοι, συμπεριφέρονται ως ηλίθιοι διότι έχουν υποστεί συστηματική επί δεκαετίες αποβλάκωση, σχεδόν σε όλη την διάρκεια της ζωής τους, έχοντας γίνει άνθρωποι νηπιώδους αντίληψης, εύπιστοι και αγόμενοι και φερόμενοι από το συναίσθημα, τις παρορμήσεις και τους φόβους που το σύστημα επιδέξια καλλιεργεί σε αυτούς).

Οποτεδήποτε το αποφασίσουν μπορούν να μας χρεοκοπήσουν με συνοπτικές διαδικασίες. Αρκεί το εργαλείο της τραπεζικής μαφίας - οι οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης - κατά προτίμηση σε συνεργασία με την εγχώρια Πέμπτη φάλαγγα, να μας αξιολογήσουν αρνητικά, ώστε να μην μπορούμε να εξυπηρετήσουμε την αέναη ανακύκλωση του χρέους λόγω πολύ υψηλών επιτοκίων.

Να σημειωθεί ότι τα χρέη της Ελλάδας - όπως και κάθε χώρας - εξ ορισμού δεν μπορούν να αποπληρωθούν, ούτε καν να μειωθούν, όσο το χρήμα εκδίδεται από τις τράπεζες. (Εξαιρουμένων των λίγων περιπτώσεων, όπως όταν και κατά τον βαθμό που η χώρα έχει εμπορικό πλεόνασμα – (μεταφέροντας έτσι έμμεσα το χρέος της στις άλλες χώρες), ή όταν τα δάνεια προέρχονται απ’ ευθείας από εγχώριους ιδιώτες που τους ανήκουν τα ποσά που δάνεισαν, ή μέσω εισρεόντων μεταναστευτικών εμβασμάτων).

Διότι αλλιώς η επιστροφή του χρέους αφαιρεί ρευστότητα που μόνο με νέο δανεισμό μπορεί να αναπληρωθεί. Από αυτούς τους διασυνδεδεμένους μηχανισμούς μηχανορραφίας και εγκλήματος περιμένουμε ειλικρίνεια και την υπηρέτηση των ζωτικών μας συμφερόντων (http://oimaskespeftoun.blogspot.com/2022/10/blog-post_384.html);

 

CRISPR! Η τεχνολογία που θα τα κάνει ΟΛΑ: Από το τεχνητό κρέας μέχρι τα ΜΩΡΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ και το «ΧΑΡΑΓΜΑ». Πραγματικοί επιστήμονες σημαίνουν «ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ».

Ο Μπιλ Γκέιτς και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ είναι από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές του CRISPR, μιας τεχνολογίας γονιδιακής επεξεργασίας που αναπτύχθηκε πρόσφατα, αλλά επιστήμονες που έδωσαν συνέντευξη στο The Defender προειδοποίησαν για τα ελαττώματα και τους κινδύνους της τεχνολογίας.

Όπως γράφει το μέσο ενημέρωσης: Το CRISPR, μια τεχνολογία επεξεργασίας γονιδίων που αναπτύχθηκε πρόσφατα, προωθείται ως πιθανή λύση σε πολλές ασθένειες, στην επισιτιστική ασφάλεια και στην κλιματική αλλαγή — ακόμη και ως τρόπος να γεννηθούν «μωρά προσχέδια» και να επαναφέρουν στην ζωή εξαφανισμένα θηλαστικά.

Η τεχνολογία έχει προσελκύσει σημαντικές επενδύσεις και την προσοχή παραγόντων όπως ο Μπιλ Γκέιτς και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF). Ωστόσο, πολλοί επιστήμονες εκφράζουν ανησυχίες για τις πιθανές επιβλαβείς επιπτώσεις της τεχνολογίας.

Σε συνεντεύξεις με το The Defender, ο Δρ Μιχαήλ Αντωνίου , επικεφαλής της Ομάδας Γονιδιακής Έκφρασης και Θεραπείας στο King’s College του Λονδίνου, και η Claire Robinson, επικεφαλής του GMWatch , παρείχαν πληροφορίες για τα ελαττώματα αυτής της τεχνολογίας, τις πιθανές συνέπειές της και τους κινδύνους.

Τι είναι το CRISPR; Το CRISPR – το οποίο σημαίνει Clustered Regularly Interspaced Short Palindromic Repeats – λειτουργεί ως “ακριβές ζευγάρι μοριακών ψαλιδιών που μπορεί να κόψει μια αλληλουχία DNA στόχου , κατευθυνόμενο από έναν προσαρμόσιμο οδηγό”.

Με άλλα λόγια, αυτή η τεχνολογία επιτρέπει στους επιστήμονες να επεξεργάζονται τμήματα του DNA «κόβοντας» συγκεκριμένα τμήματα του και αντικαθιστώντας το με νέα τμήματα. Η γονιδιακή επεξεργασία δεν είναι μια νέα ιδέα, αλλά η τεχνολογία CRISPR θεωρείται φθηνότερη και ακριβέστερη.

Αυτό προέρχεται από την ανακάλυψη του 2012 μ.Χ. ότι το RNA μπορεί να καθοδηγήσει μια νουκλεάση πρωτεΐνης Cas σε οποιαδήποτε στοχευμένη αλληλουχία DNA και (θεωρητικά) να στοχεύσει μόνο αυτή τη συγκεκριμένη αλληλουχία. Πράγματι, η τεχνολογία CRISPR αναφέρεται συχνά ως CRISPR-Cas9 για αυτόν τον λόγο.

Τα μέσα ενημέρωσης και πολλοί επιστήμονες έχουν εκφράσει αισιοδοξία για την τεχνολογία. Το Medlineplus.gov, για παράδειγμα, είπε ότι το CRISPR «έχει δημιουργήσει πολύ ενθουσιασμό στην επιστημονική κοινότητα επειδή είναι ταχύτερο, φθηνότερο, πιο ακριβές και πιο αποτελεσματικό από άλλες μεθόδους επεξεργασίας γονιδιώματος».

Η τεχνολογία έκανε επίσης το σιτάρι «άτρωτο στους φονικούς μύκητες» και άλλαξε το DNA της ζύμης «έτσι ώστε να καταναλώνει φυτική ύλη και να εκκρίνει αιθανόλη», σύμφωνα με το Wired. Το Bloomberg, το 2016, είπε ότι το CRISPR θα «αλλάξει τον κόσμο», επικαλούμενος τον επιστήμονα Andrew May της Caribou Biosciences, ο οποίος περιέγραψε το CRISPR ως «δυνητικά, έναν φθηνό και γρήγορο τρόπο για να διορθώσετε οτιδήποτε σχετικά με έναν γενετικό κώδικα » και «σχεδόν τόσο θεμελιώδη όσο το τρανζίστορ»

Άλλοι επιστήμονες, ωστόσο, δεν μοιράζονται την ίδια αισιοδοξία για το CRISPR. Ο Robinson είπε στο The Defender ότι «σε γενικές γραμμές, το CRISPR είναι ένα εργαλείο γονιδιακής επεξεργασίας» που «κόβει το DNA κατά μήκος του διπλού κλώνου» και μπορεί να στοχεύσει «σε μια ακριβή αλληλουχία στο γονιδίωμα».

Το CRISPR μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τρεις πιθανούς στόχους, είπε ο Robinson: διακοπή της λειτουργίας ενός γονιδίου, τροποποίηση της λειτουργίας ενός γονιδίου ή εισαγωγή εντελώς νέων γονιδίων. Σύμφωνα με τον (ελληνικής καταγωγής) Αντωνίου, «η γονιδιακή επεξεργασία υπάρχει… για πολύ περισσότερο από το σύστημα CRISPR-Cas9. Υπάρχει εδώ και δεκαετίες».

Ο Αντωνίου περιέγραψε τη γονιδιακή επεξεργασία ως εξής: «Μια μέθοδος ή μέθοδοι χειρισμού DNA με τις οποίες το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα είναι να γίνει μια πολύ στοχευμένη αλλαγή στο γενετικό υλικό του οργανισμού, που θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε από βακτήριο, φυτό, ζώο ή άνθρωπο». Το CRISPR για τον Αντωνίου «είναι ξεκάθαρα μια διαδικασία γενετικής τροποποίησης. Δεν είναι ακριβές και δεν αναπαράγεται».

Η γονιδιακή επεξεργασία συχνά συγχέεται με τη γονιδιακή θεραπεία, αλλά ο Αντωνίου είπε ότι είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Με την γονιδιακή θεραπεία, ένα «αντίγραφο φυσιολογικής λειτουργίας» ενός γονιδίου προστίθεται στα υπάρχοντα κύτταρα, είπε.

Ωστόσο, πρόσθεσε, «Με την επεξεργασία γονιδίων, δεν προσθέτετε άλλο γονίδιο. Προσπαθείτε να αλλάξετε ένα γονίδιο που υπάρχει ήδη στο DNA, προκειμένου είτε να διορθώσετε άμεσα το ελαττωματικό γονίδιο είτε να αλλάξετε κάποια άλλη γονιδιακή λειτουργία που αντισταθμίζει την ελαττωματική γονιδιακή λειτουργία στους ασθενείς».

Οι άνθρωποι-προσχέδια «δεν είναι πλέον επιστημονική φαντασία». Η διεθνίστρια βιοχημικός, Jennifer Doudna, σε μια ομιλία TED του 2015 μ.Χ., περιέγραψε την γενετική μηχανική ως το «μέλλον» της ανθρώπινης εξέλιξης , διαφημίζοντας ακόμη και τις πιθανές εφαρμογές του CRISPR στην δημιουργία «βελτιωμένων» ή ανθρώπων «προσχεδίων» και δηλώνοντας ότι αυτό δεν είναι πλέον επιστημονική φαντασία.

Είπε: «Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η γενετική μηχανική είναι το μέλλον της εξέλιξής μας. Μας δίνει την ευκαιρία να δώσουμε στον εαυτό μας οποιαδήποτε χαρακτηριστικά θέλουμε, όπως μυϊκή μάζα ή χρώμα ματιών.

«Φανταστείτε ότι θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε ανθρώπους που έχουν βελτιωμένες ιδιότητες, όπως ισχυρότερα οστά ή λιγότερη ευαισθησία σε καρδιαγγειακές παθήσεις, ή ακόμη και να έχουμε ιδιότητες που θα θεωρούσαμε ίσως επιθυμητές όπως το διαφορετικό χρώμα των ματιών ή να είναι ψηλότεροι…

Οι γεω-μηχανικοί άνθρωποι δεν είναι ακόμα μαζί μας. Αλλά αυτό δεν είναι πλέον επιστημονική φαντασία (σ.σ. ΕΤΣΙ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΘΟΥΝ ΤΑ ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ: ΑΡΧΙΚΑ ΩΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙΣ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, ΜΕΤΑ ΩΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΣΥΝΔΕΣΗ-ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ, ΟΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΚΡΥΦΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ».

Ανάλογο τεχνοουτοπισμό εξέφρασαν και άλλοι στην επιστημονική κοινότητα. Για παράδειγμα, το Wired έγραψε ότι το CRISPR θα μπορούσε να παραδώσει οτιδήποτε, από μωρά προσχέδια έως βιολογικά όπλα για συγκεκριμένα είδη. Το 2018 μ.Χ., για παράδειγμα, ένας Κινέζος βιοφυσικός ανακοίνωσε ότι αυτός και η ομάδα του δημιούργησαν τα πρώτα γονιδιακά επεξεργασμένα μωρά στον κόσμο .

Ένα άρθρο τον περασμένο μήνα στο The Intercept σημείωσε ότι η CIA έχει επενδύσει σε μια startup βιοτεχνολογίας, την Colossal Biosciences —μαζί με τους Peter Thiel, Paris Hilton και Tony Robbins— που στοχεύει να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία CRISPR για να «εκκινήσει τον προγονικό παλμό της φύσης» ανασταίνοντας εξαφανισμένα θηλαστικά. ακόμα και το μάλλινο μαμούθ.

Και οι Financial Times ανέφεραν ότι μια άλλη εταιρεία βιοτεχνολογίας υποστηρίζει ένα έργο για να επαναφέρει την εξαφανισμένη τίγρη της Τασμανίας. Για τον Αντωνίου, «Ο λόγος που το CRISPR έχει αιχμαλωτίσει την φαντασία των επιστημόνων είναι η απλότητά του σε σύγκριση με τα άλλα εργαλεία [γονιδιακής επεξεργασίας]. Είναι μια πολύ απλή οντότητα για να την κατασκευάσετε και να την παραδώσετε στα κύτταρα του οργανισμού-στόχου σας για να πραγματοποιήσετε την γονιδιακή επεξεργασία που θέλετε».

Ένας τομέας στον οποίο προωθείται το CRISPR είναι η ιατρική και η θεραπεία ασθενειών. Για το Wired, «τα πραγματικά χρήματα είναι στην ανθρώπινη θεραπεία », συμπεριλαμβανομένης της «απευθείας στόχευσης του HIV».

Το Livescience.com γράφει ότι «το CRISPR έχει δοκιμαστεί σε κλινικές δοκιμές πρώιμου σταδίου, όπως η θεραπεία του καρκίνου και ως θεραπεία για μια κληρονομική διαταραχή που προκαλεί τύφλωση», και ως «μια στρατηγική για την πρόληψη της εξάπλωσης της νόσου του Lyme και της ελονοσίας».

Και το Bloomberg, σε ένα άρθρο του 2016 μ.Χ., ανέφερε ότι «Το CRISPR θεωρείται ως ένας τρόπος για να γίνουν πιο αποτελεσματικά τα φάρμακα για τον καρκίνο , να δημιουργηθεί μια καλύτερη κατηγορία αντιικών για την καταπολέμηση του HIV και να τροποποιηθούν τα όργανα του χοίρου ώστε να γίνουν πιο κατάλληλα ως μεταμοσχεύσεις για ανθρώπους (σ.σ. ΟΛΑ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ- Η ΥΓΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ!!! ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΟΜΩΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ;;;)».

Το CRISPR προωθείται ως λύση για τη γεωργία, τις ελλείψεις τροφίμων. Οι επιστήμονες και τα μέσα ενημέρωσης προωθούν επίσης το CRISPR ως πιθανή λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η γεωργία και η παραγωγή τροφίμων (σ.σ. ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΤΗ ΕΝΡΓΕΙΑΚΗ ΚΡΙΣΗ)

Το Business Insider ανέφερε ότι ο Μπιλ Γκέιτς είπε: «Οι ερευνητές μελετούν τρόπους για να τροποποιήσουν τα γονίδια των ζώων… για να τα κάνουν να παράγουν γάλα περισσότερο σαν αγελάδες γαλακτοπαραγωγής» και «να κάνουν τα γαλακτοπαραγωγά βοοειδή πιο ανθεκτικά στον ζεστό καιρό» (σ.σ. ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣ BILL GATES, ΚΟΥΜΠΩΝΕΣΑΙ!!! ΤΙ ΟΥΣΙΕΣ ΘΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ;;;).

Μια άλλη έκθεση ανέφερε ότι το CRISPR μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να παρατείνει τη διάρκεια ζωής των ευπαθών τροφίμων και «να δημιουργήσει καλλιέργειες που είναι ανθεκτικές στις ασθένειες και ανθεκτικές στην ξηρασία», αναφέροντας το παράδειγμα μιας συνεργασίας μεταξύ της Mars, Inc., του Ινστιτούτου Καινοτομίας Γονιδιώματος και του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϋ «για την δημιουργία φυτών κακάο ανθεκτικά στις ασθένειες».

Το Bloomberg ανέφερε το 2016 μ.Χ. ότι «η DuPont εργάζεται ήδη με την Caribou [Biosciences] για μανιτάρια που μένουν λευκά μετά την κοπή» και για « 25 προϊόντα που σχετίζονται με το CRISPR [που] βρίσκονται στα σκαριά, συμπεριλαμβανομένου του καλαμποκιού, της σόγιας, του σιταριού και του ρυζιού (σ.σ. ΤΕΧΝΗΤΑ ΑΛΕΥΡΑ;;;;;). ”

Και τον Σεπτέμβριο του 2021 μ.Χ., η ντομάτα Σικελίας Rouge High GABA έφτασε στους καταναλωτές, και έγινε το πρώτο τρόφιμο που επεξεργάστηκε το CRISPR που βγήκε προς πώληση οπουδήποτε στον κόσμο. Το CRISPR έχει επίσης προωθηθεί ως τεχνολογία που είναι χρήσιμη για την ανάπτυξη διαγνωστικών τεστ (σ.σ. ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ).

Κατά την διάρκεια της πανδημίας COVID-19 , για παράδειγμα, το CRISPR χρησιμοποιήθηκε ως θεραπευτικό και διαγνωστικό εργαλείο για τον κορωνοϊό μέσω του κιτ δοκιμών Sherlock CRISPR SARS-CoV-2 , στο οποίο χορηγήθηκε Άδεια Χρήσης Έκτακτης Ανάγκης από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA).). Η Sherlock Biosciences ανέπτυξε επίσης ένα φορητό τεστ COVID το 2021 μ.Χ.

Το DETECTR και άλλες διαγνωστικές μέθοδοι για τον COVID-19 αναπτύχθηκαν επίσης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ενώ «παρόμοια διαγνωστικά που χρησιμοποιούν τη λειτουργία αναζήτησης του Cas9 έχουν επίσης κατασκευαστεί για τον εντοπισμό άλλων ασθενειών, τόσο μολυσματικών όσο και γενετικών».

Ένας από τους πιο ενθουσιώδεις υποστηρικτές της τεχνολογίας CRISPR είναι ο Bill Gates, μεμονωμένα αλλά και μέσω του Ιδρύματος Bill & Melinda Gates (BMGF). Ο Γκέιτς έχει εκφράσει επανειλημμένα τον ενθουσιασμό του για το CRISPR. Στις 8 Ιουλίου, έγραψε στο Twitter: «Πώς το CRISPR μπορούσε να σώσει ζωές και να τερματίσει ασθένειες».

Και σε ένα άρθρο του Foreign Affairs το 2018 μ.Χ., ο Γκέιτς έγραψε ότι «τελικά, η εξάλειψη των πιο επίμονων ασθενειών και αιτιών της φτώχειας θα απαιτήσει επιστημονικές ανακαλύψεις και τεχνολογικές καινοτομίες [συμπεριλαμβανομένου] του CRISPR και άλλων τεχνολογιών για την επεξεργασία γονιδίων », που «θα μπορούσαν να βοηθήσουν την ανθρωπότητα να ξεπεράσει τις μεγαλύτερες και πιο επίμονες προκλήσεις στην παγκόσμια υγεία και ανάπτυξη (σ.σ. Ο ΚΑΗΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ: Η ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΓΟΝΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ».

Στο ίδιο άρθρο, ο Γκέιτς απαρίθμησε μερικές από τις δυνατότητες που προέβλεψε για το CRISPR, συμπεριλαμβανομένης της «επεξεργασίας γονιδίων για να γίνουν οι καλλιέργειες πιο άφθονες και ανθεκτικές (σ.σ. ΚΑΙ ΤΙ ΑΛΛΟ, ΚΑΙ ΤΙ ΑΛΛΟ;;;)».

Ο Γκέιτς, ο οποίος έχει χρηματοδοτήσει από καιρό την έρευνα για την ελονοσία , προώθησε επίσης τις πιθανές εφαρμογές του CRISPR για την (υποτιθέμενη) θεραπεία της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας , της κυστικής ίνωσης , της βήτα θαλασσαιμίας και της ελονοσίας. Το 2018 μ.Χ., ο Γκέιτς έγραψε «Θα ήταν τραγωδία να χάσουμε την ευκαιρία» να χρησιμοποιήσουμε τις μονάδες γονιδίων CRISPR ως πιθανό μέσο για να σταματήσουμε την μετάδοση της ελονοσίας.

 

Ο Δρ. Anthony Fauci , διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων του NIH, υποστήριξε την δυνατότητα «εξοικονόμησης εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων στο κόστος υγειονομικής περίθαλψης» εάν τελικά βρεθεί μια θεραπεία για τον HIV μέσω αυτού του έργου.

Ο Gates, στο ιστολόγιό του, έγραψε ότι «το CRISPR άλλαξε ριζικά την σκέψη μου για το τι είναι δυνατό για την βελτίωση της υγείας και της διατροφής των οικογενειών σε φτωχές χώρες — και μάλιστα γρήγορα», προσθέτοντας ότι το BMGF επενδύει σε έργα που σχετίζονται με το CRISPR, όπως:

Φυτικές ποικιλίες που μπορούν να αντέξουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Προγραμματιζόμενες ιατρικές θεραπείες, οι οποίες θα μπορούσαν να επιταχύνουν σημαντικά την ανάπτυξη θεραπειών για νέους ιούς και να αποτρέψουν μελλοντικές πανδημίες. Γρήγοροι, φθηνοί τρόποι διάγνωσης ασθενειών στις φτωχές χώρες. Μονοκλωνικά αντισώματα που στοχεύουν και σκοτώνουν παθογόνα που προκαλούν ελονοσία και AIDS.

Μια άλλη επένδυση του Gates, που σχετίζεται με το CRISPR, περιλαμβάνει το κρέας που καλλιεργείται στο εργαστήριο . Η Memphis Meats, που περιγράφεται από το futurism.com ως «μια στολή κρέατος που καλλιεργείται στο εργαστήριο», έχει λάβει χρηματοδότηση από τον Gates και τον Richard Branson για την «δημιουργία πραγματικού ιστού κοτόπουλου και βοείου κρέατος» — και έχει λάβει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το σκοπό αυτό.

Το ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ (WEF) διαφημίζει «τις δυνατότητες του CRISPR» να συμβάλει στην «αναζήτηση της ανθρώπινης τελειότητας» Το 2015 μ.Χ., ένα άρθρο του WEF περιέγραφε πώς το CRISPR έχει «αλλάξει την γενετική έρευνα», ενώ ένα άρθρο του 2016 μ.Χ. στον ιστότοπο του WEF ρώτησε αν είμαστε έτοιμοι για γενετικά τροποποιημένα ζώα και ένα άρθρο του 2019 μ.Χ. συνέδεσε το «δυναμικό του CRISPR» με την «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση». — και την «αναζήτηση της ανθρώπινης τελειότητας».

Ένα άρθρο του WEF του 2020 μ.Χ. απαριθμούσε «5 πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για το CRISPR και την γονιδιακή επεξεργασία στην εποχή του COVID», περιγράφοντας το CRISPR ως «την μηχανή αναζήτησης για την βιολογία», προσθέτοντας ότι «η ιατρική ακριβείας παίζει βασικό ρόλο στο να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν τον COVID-19». και ότι «τα διαγνωστικά που βασίζονται στο CRISPR θα βοηθήσουν στην ταχεία και ακριβή διάγνωση ενός ευρέος φάσματος ασθενειών».

Το ίδιο άρθρο πρότεινε ότι «η βιοτεχνολογία θα γίνει κορυφαία στρατηγική προτεραιότητα για πολλές κυβερνήσεις» και ότι «η εστίαση στις μολυσματικές ασθένειες θα συνεχιστεί πέρα ​​από την πανδημία». Με την σειρά του, μια έκθεση του WEF Intelligence Monitor του 2021 μ.Χ. περιέγραψε το CRISPR ως «επαναστατικό», δηλώνοντας: «Μια μέρα, θα μπορούσε να κάνει τα πάντα, από την ανάσταση εξαφανισμένων ειδών έως την ανάπτυξη θεραπειών για χρόνιες ασθένειες».

Ένα άλλο άρθρο του 2021 μ.Χ. από το WEF συζήτησε την ικανότητα του CRISPR να «βελτιώνει την κακή όραση». Και ένα άρθρο του 2022 μ.Χ. στον ιστότοπο του WEF ανέφερε το CRISPR και άλλες μεθόδους επεξεργασίας γονιδίων ως μία από τις «πέντε βασικές τεχνολογίες που θα μεταμορφώσουν την ζωή μας» (σ.σ. ΠΟΣΟ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΝΕ).

Το WEF έχει επίσης συνεργαστεί με μια από τις κύριες εταιρείες βιοτεχνολογίας που ασχολούνται με την τεχνολογία CRISPR, την Mammoth Biosciences , υποστηρίζοντας ότι «Μέσω της ανακάλυψης και ανάπτυξης νέων συστημάτων CRISPR, η εταιρεία δίνει την δυνατότητα στο πλήρες δυναμικό της πλατφόρμας της να διαβάζει και να γράφει τον κώδικα της ζωής.”

Το WEF φαίνεται επίσης να συνδέεται με τις υποτιθέμενες προσπάθειες του Γκέιτς για την εξάλειψη της ελονοσίας μέσω της χρήσης της γενετικής μηχανικής και της τεχνολογίας CRISPR. Σε μια ομιλία TED 2017 μ.Χ., ο Fredros Okumu, ένας νέος παγκόσμιος ηγέτης του WEF από την Τανζανία που εργάζεται για το Ινστιτούτο Υγείας Ifakara που χρηματοδοτείται από τον Gates της χώρας , είπε:

«Υπάρχει ήδη απόδειξη αρχής ότι οι τεχνικές γονιδιακής επεξεργασίας όπως το CRISPR μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά για να μεταμορφώσουν τα κουνούπια έτσι ώστε να μην μεταδίδουν ελονοσία (σ.σ. ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ ΑΝ ΟΧΙ ΕΛΟΝΟΣΙΑ;;;).

Ο Τζορτζ Σόρος διατάζει την IRS να καταστείλει τις Χριστιανικές Εκκλησίες

Λίγες ημέρες πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές του 2022 μ.Χ., ένα προπαγανδιστικό μέσο που χρηματοδοτείται από τον Σόρος κατηγόρησε την κυβέρνηση Μπάιντεν ότι δεν επιτίθεται αρκετά σκληρά στις Χριστιανικές Εκκλησίες.

Την Κυριακή, η ProPublica υποστήριξε ότι η κυβέρνηση δεν έχει κάνει αρκετά για να αποτρέψει τους χριστιανούς από το να παραβιάζουν την τροπολογία Τζόνσον, μια αμφιλεγόμενη φορολογική διάταξη του 1954 μ.Χ. που εμποδίζει τις Εκκλησίες να υποστηρίζουν ή να αντιτίθενται σε πολιτικούς υποψηφίους.

Το Washingtonstand.com αναφέρει: Οι ειδικοί λένε: “Οι Εκκλησίες παραβιάζουν το νόμο υποστηρίζοντας στις εκλογές, λένε οι ειδικοί. The IRS Looks the Other Way”, οι Jeremy Schwartz και Jessica Priest ισχυρίζονται ότι βρήκαν 18 Εκκλησίες που παραβίασαν τον σχεδόν επτά δεκαετιών νόμο. Σε ένα παράδειγμα, ένας πάστορας αποκάλεσε τις ενέργειες της κυβερνήτη του Νέου Μεξικού Michelle Lujan Grisham (D) – η οποία ξόδεψε 10 εκατομμύρια δολάρια από χρήματα των φορολογουμένων για την κατασκευή μιας νέας εγκατάστασης αμβλώσεων στην κομητεία Doña Ana και δήλωσε ότι η κατάργηση σχεδόν κάθε περιορισμού στις αμβλώσεις κατοχυρώνει την “απαραβίαστη αναγνώριση της ανθρωπότητας και της αξιοπρέπειας” – “πέρα από το κακό” και “δαιμονική”. Σε μια άλλη, ένας πάστορας είπε ότι οι δαίμονες εργάζονται μέσω των ενεργειών των τοπικών πολιτικών.

Το χρηματοδοτούμενο από τον Σόρος έντυπο φαινομενικά καυχιόταν για τον μακροχρόνιο εκφοβισμό των ιερέων και άλλων κληρικών από την κυβέρνηση. “Κάποια στιγμή, οι Εκκλησίες ανησυχούσαν μήπως χάσουν το αφορολόγητο καθεστώς τους ακόμη και για ακούσια παραστρατήματα”, έγραψαν οι Schwartz και Priest.

“Αλλά η IRS έχει σε μεγάλο βαθμό παραιτηθεί από τις αρμοδιότητες επιβολής της, καθώς οι εκκλησίες έχουν γίνει πιο θρασείς”. Οι τελευταίες αρκετές διοικήσεις είχαν κάνει ελάχιστα για την εφαρμογή του νόμου, ειδικά ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος υπέγραψε εκτελεστικό διάταγμα που επαναλαμβάνει την υποστήριξή του στα νόμιμα δικαιώματα της ελευθερίας του λόγου των Εκκλησιών.

“Οι πάστορες θα πρέπει να είναι ελεύθεροι να κηρύττουν χωρίς τον φόβο της κυβερνητικής παρέμβασης”, δήλωσε ο ανώτερος σύμβουλος της Alliance Defending Freedom, Ryan Tucker, στο The Washington Stand.

“Η κυβέρνηση απλά δεν έχει καμία δουλειά να παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις των εκκλησιών, ούτε θα πρέπει να μπορεί να απειλεί μια Εκκλησία με οικονομικές κυρώσεις με βάση την απαίτηση ότι η Εκκλησία θα αυτολογοκριθεί και θα παραδώσει την συνταγματικά προστατευόμενη ελευθερία της”.

Ο μελλοντικός πρόεδρος Lyndon B. Johnson πρότεινε το μέτρο για να προωθήσει την δική του καριέρα και να καταπνίξει τους πολιτικούς του αντιπάλους. Δύο μη κερδοσκοπικές οργανώσεις – το Facts Forum και η Επιτροπή για την Συνταγματική Κυβέρνηση – έβγαλαν διαφημίσεις που αντιτάχθηκαν στον Τζόνσον.

Ο Τεξανός πρότεινε μια τροπολογία που απαγόρευε σε κάθε ομάδα με το αφορολόγητο καθεστώς τους να στοχοποιεί έναν πολιτικό υποψήφιο με μια τροπολογία που η Γερουσία υιοθέτησε με ψηφοφορία χωρίς συζήτηση στο βήμα τον Ιούλιο του 1954 μ.Χ.

Η διάταξη “απαγόρευε απολύτως” στις εκκλησίες ή άλλα ιδρύματα του 501(c)3 “να συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα σε οποιαδήποτε πολιτική εκστρατεία για λογαριασμό οποιουδήποτε υποψηφίου για εκλεγμένο δημόσιο αξίωμα ή να παρεμβαίνουν σε αυτήν”.

Κατά ειρωνεία της τύχης, ήρθε δύο μήνες αφότου μια έκθεση της Γερουσίας υποστήριξε ότι η πραγματική απειλή για την Αμερική προερχόταν από αριστερές μη κερδοσκοπικές οργανώσεις που “άλλαζαν τόσο τα σχολικά όσο και τα πανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών σε σημείο που μερικές φορές αρνούνταν τις αρχές που διέπουν τον αμερικανικό τρόπο ζωής” και προσπαθούσαν “να καθορίσουν τα πιο αποτελεσματικά μέσα με τα οποία η εκπαίδευση θα μπορούσε να πιεστεί σε υπηρεσίες πολιτικού χαρακτήρα”.

Οι ειδικοί λένε ότι το νομοσχέδιο δεν έχει συνταγματική βάση. “Η απαγόρευση της [εκκλησιαστικής] προεκλογικής διαφήμισης δεν έχει καμία σχέση με την Πρώτη Τροπολογία ή τις αρχές του Τζεφερσόνιαν περί διαχωρισμού κράτους και Εκκλησίας.

Η Πρώτη Τροποποίηση μιλάει για θρησκευτική ελευθερία- δεν λέει τίποτα που να αποκλείει τις εκκλησίες από το να ευθυγραμμίζονται με ή κατά των υποψηφίων για πολιτικά αξιώματα”, έγραψε ο καθηγητής James D. Davidson του Πανεπιστημίου Purdue, ο οποίος απεβίωσε τον Μάιο. “Από συνταγματική άποψη, λοιπόν, οι αμερικανικές εκκλησίες είχαν κάθε δικαίωμα να υποστηρίζουν ή να αντιτίθενται σε πολιτικούς υποψηφίους”.

Ωστόσο, η IRS έχει ερευνήσει δεκάδες εκκλησίες, ακόμη και εκείνες που δεν έλεγαν στους ενορίτες πώς να ψηφίσουν. Ο πρώην πρύτανης της Επισκοπικής Εκκλησίας των Αγίων Πάντων στην Πασαντίνα της Καλιφόρνιας έκανε ένα αντιπολεμικό, υπέρ των αμβλώσεων κήρυγμα την παραμονή των προεδρικών εκλογών του 2004 μ.Χ. λέγοντας στους ενορίτες ότι, ενώ “οι καλοί άνθρωποι με βαθιά πίστη” θα μπορούσαν να ψηφίσουν οποιοδήποτε κόμμα, οι πιστοί θα πρέπει να “ψηφίσουν τις βαθύτερες αξίες σας”. Το 2000 μ.Χ., η IRS αφαίρεσε από μια Εκκλησία το αφορολόγητο καθεστώς της επειδή έβγαλε μια διαφήμιση που έλεγε ότι η ψήφος υπέρ του Μπιλ Κλίντον παραβίαζε τις Γραφές.

Αυτοί στην Αριστερά λένε ότι η χριστιανική ανάμειξη στην πολιτική διαδικασία απειλεί να καταστρέψει όλα όσα πρεσβεύει η Αμερική. Η πολιτική δραστηριότητα από τις Εκκλησίες «δημιουργεί εμπόδια για μια υγιή, λειτουργική, πλουραλιστική, δημοκρατική κοινωνία», είπε στο ProPublica ο Andrew Whitehead, αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα στο Purdue.

Ομοίως, ο Andrew Seidel των Αμερικανών Ενωμένοι για τον Διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους ισχυρίστηκε ότι η «ολική απουσία οικονομικής εποπτείας και διαφάνειας» των εκκλησιών θα «δημιουργούσε ουσιαστικά σούπερ PAC» από τις τοπικές εκκλησίες – μια ιδέα που οι πολιτικά δεσμευμένοι Χριστιανοί απορρίπτουν κατηγορηματικά.

«Οι πάστορες του έθνους μας έχουν μια μακρά και πλούσια ιστορία να μιλάνε για ηθικά ζητήματα που απασχολούν το έθνος μας – από τη δουλεία, την φτώχεια και κάθε είδους άλλα ζητήματα που επηρεάζουν τις κοινότητές τους. Όσοι επιδιώκουν να καταπνίξουν τις φωνές τους, τώρα αδιαφορούν για ένα απαραίτητο κομμάτι μιας αυτοδιοικούμενης κοινωνίας», δήλωσε στο The Washington Stand ο Travis Weber, αντιπρόεδρος Πολιτικής και Κυβερνητικών Υποθέσεων στο Family Research Council.

«Δεν πρόκειται για χρήματα. πρόκειται για την ελευθερία του λόγου», σημείωσε ο Βέμπερ. Ο  νόμος περί δικαιοσύνης του ελεύθερου λόγου ,  επανεισαχθεί τον περασμένο Φεβρουάριο από τον Ρεπουμπλικανό Βουλευτή Whip Steve Scalise (R-La.) και 21 χορηγούς, «θα διασφάλιζε ότι οι πάστορες θα συνεχίσουν να έχουν την ελευθερία να μιλούν και να μιλούν ανοιχτά, ρητά δεν θα επιτρέπει τη χρήση χρημάτων για πολιτικούς σκοπούς. παρέχει απλώς το μέγιστο ποσό προστασίας της ελεύθερης έκφρασης», είπε ο Weber στο TWS.

Πρόσθεσε ότι η ανάμειξη της εκκλησίας στην πολιτική «διαπερνά τον πολιτικό διάδρομο, όπως μπορούν να το επιβεβαιώσουν οι εκκλησίες με την τάση των Δημοκρατικών που θέλουν να μιλήσουν για δημόσια ζητήματα.

Όσοι θέλουν να αναλύσουν το ζήτημα πρέπει να το αναγνωρίσουν αυτό, και επίσης δεν χρειάζεται να είναι φυλετικά επιλεκτικοί στη διαμόρφωση του θέματος. Οι Χριστιανοί όλων των πολιτικών μορφών και διαφορετικών φυλετικών και εθνοτικών καταβολών, αξίζουν την ελευθερία να μιλούν σε δημόσια ζητήματα που απασχολούν. Οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία αυτού του ζητήματος χάνει το στίγμα και αποτυγχάνει να πει όλη την αλήθεια για την εκκλησία, την πολιτική και τη δημόσια πλατεία.

Οι προσπάθειες για πάταξη του χριστιανικού λόγου ταιριάζουν με άλλες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης Μπάιντεν, όπως η σύλληψη υποστηρικτών υπέρ της ζωής και η συνεργασία με πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης για την καταστολή ιστοριών που παρουσιάζουν τους Δημοκρατικούς υποψηφίους με αρνητικό πρίσμα.

«Διαστρέφουν την πολιτική της IRS για να προσπαθήσουν να φιμώσουν τις εκκλησίες», δήλωσε ο Πρόεδρος του Family Research Council, Tony Perkins, στο «Washington Watch». «Είναι καταστολή ψηφοφόρων. Ναι, υπάρχει καταστολή, αλλά είναι η Αριστερά που προσπαθεί να καταστείλει τους Ευαγγελικούς» και άλλους «Χριστιανούς που πιστεύουν στην Βίβλο».

«Γι’ αυτό δεν χρειάζεται μόνο να ψηφίζετε τον εαυτό σας, αλλά πρέπει να βεβαιωθείτε ότι θα πάρετε μαζί σας την οικογένεια και τους φίλους σας. Πρέπει να τους συντρίψουμε στις κάλπες και να ψηφίσουμε Βιβλικές αξίες», κατέληξε ο Πέρκινς. «Προσευχηθείτε, ψηφίστε, σταθείτε» (https://www.triklopodia.gr/%ce%bf-%cf%84%ce%b6%ce%bf%cf%81%cf%84%ce%b6-%cf%83%cf%8c%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%ac%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-irs-%ce%bd%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%83%cf%84/).

Μια 17χρονη μας βάζει τα γυαλιά … Μια μικρή παιδούλα θα μας κρίνει όλους. ‼️‼️‼️

Ευαγγελία Κ. Λ.

17 ετών

7 Αυγούστου 2022 μ.Χ.

Το παρακάτω ποίημα αποτελεί μια (ελεύθερη) ποιητική προσέγγιση των πεπραγμένων της ελίτ που νομίζουν ότι κυβερνούν τον κόσμο. Λέω νομίζουν, γιατί στην πραγματικότητα, ο Θεός είναι αυτός που ελέγχει τα πάντα και όποιος προσπαθεί να Τον πολεμήσει, συντρίβεται.

Αναφέρεται δε, σε κάθε «άρχοντα» με πολιτική, ιατρική, κοινωνική ή άλλη θέση που καταχράζεται την εμπιστοσύνη του απλού λαού διατελώντας ξένα, για την Ορθοδοξία και το Έθνος μας, συμφέροντα.

Ο «άρχων» της Νέας Τάξης

Ο άρχων της επανεκκίνησης,

της σκοτεινής διακίνησης,

***

του μεγάλου, του ψέματος,

της προδοσίας, του αίματος,

***

της λοιμώδους ασθενείας,

της υποχρεωτικής ευθανασίας,

***

του αναίτιου εγκλεισμού,

του ιατρικού εξαναγκασμού,

***

της ζωής η έκπτωσης,

της λατρείας της έκτρωσης,

***

της παρένθετης μητρότητας,

της έκφυλης ταυτότητας,

***

της λάθρο-μετανάστευσης,

των εισβολέων αποκατάστασης.

***

Ο άρχων της καταστροφής,

της δήθεν κλιματικής αλλαγής,

***

της αγροτικής παράλυσης,

της περί «πράσινης» ανάπτυξης,

***

της φύσης ο επιβουλέας,

των δασών ο καταστροφέας.

***

Ο άρχων της διαστροφής,

επίβουλος, της σκέψεως, της λογικής,

***

των βαρβαρικών αρχών,

της εξάλειψης των ηθών,

***

κάθε ιδανικών, κάθε αξιών,

των οσίων και ιερών,

***

ο καταστροφέας των παραδόσεων,

των αληθινών γνώσεων,

***

της προαίρεσης της ατομικής,

ξένος ανθρώπινης στοργής.

***

Ο άρχων του υποκόσμου,

του ανάποδου κόσμου,

***

ο διαστρεβλωτής των εννοιών,

τροφέας σκοταδιστών,

***

της άκρατης ραγιαδοσύνης,

της ανύπαρκτης δικαιοσύνης,

***

της κάλπικης εμπιστοσύνης,

της δήθεν συλλογικής ευθύνης,

***

της φυλάκισης του νου,

του άρρητου σκεπτικισμού,

***

του αχαλίνωτου δογματισμού,

της αρρώστιας του δικαιωματισμού,

***

της υποκριτικής προόδου,

του ολέθρου του κόσμου.

***

Ο άρχων του αποκρυφισμού,

της παναίρεσης του οικουμενισμού,

***

της μετανθρωπικής θεότητας,

της άναρθρης πολιτικής ορθότητας,

***

της πληρωμένης ενημέρωσης,

της πληροφοριακής εξουθένωσης,

***

της ηλεκτρονικής δουλείας,

του αυτεξούσιου θυσίας,

***

της ακατάσχετης επιτήρησης,

του τρόμου διατήρησης,

***

ο αληθινός φασίστας,

ο αόρατος μαριονετίστας.

***

Ο άρχων του πολέμου,

των λόγων του ανέμου,

***

του θανάτου των εθνών,

του τέλους των γενεών.

***

Ο πολέμιος της Ορθοδοξίας,

της αλήθειας, της ιστορίας,

της αληθούς ελευθερίας,

αυτοπροσδιοριζόμενος ως «μεσσίας».

***

Στον άρχοντα της Νέας Τάξης,

στιγμή να μην διστάσεις,

συν Θεώ, ψυχή και σώμα ν’ αντιτάξεις,

τα μαύρα του σχέδια να φράξεις (https://www.triklopodia.gr/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-17%cf%87%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b2%ce%ac%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%ce%b3%cf%85%ce%b1%ce%bb%ce%b9%ce%ac/).

 

«Έφυγε» από την ζωή ο Evelyn De Rothschild – Ήταν ο «πατριάρχης» της πανίσχυρης οικογένειας. Ακόμα και οι βασιλιάδες του Ηνωμένου Βασιλείου τον συβμουλεύονταν.

 «Έφυγε» από την ζωή σε ηλικία 91 ετών άφησε ο Βρετανός τραπεζίτης Evelyn De Rothschild, ο οποίος κατείχε και τον τίτλο του «Πατριάρχη» της πανίσχυρης οικογένειας, όπως ανακοίνωσε σήμερα, Τρίτη (8/11) η οικογένεια του.

Σύμφωνα με την οικογένειά του, ο Evelyn De Rothschild πέθανε «ειρηνικά στο σπίτι του», όπως μεταδίδει η βρετανική Sun. Η πανίσχυρη οικογένεια Rothschild για πολλούς μαζί με τους Rockfeller και μερικές άλλες οικογένειες θεωρούνται ως οι πραγματικοί «ελεγκτές» του πλανήτη.

Ίσως κάποιοι να 

υπερβάλουν για την δύναμή τους, ίσως και όχι. Οι Rothschild έχουν πολλά παρακλάδια σε διάφορες χώρες όπως ΗΠΑ, Βρετανία, Ελβετία, Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, Αυστρία κ.λ.π.

Ο Evelyn De Rothschild είχε βοηθήσει στην ένωση του βρετανικού και του γαλλικού κλάδου του διάσημου τραπεζικού ομίλου της οικογένειάς του, ενώ -σύμφωνα με το Bloomberg- είχε δώσει τις οικονομικές του συμβουλές ακόμη και στην βασίλισσα Ελισάβετ Β’ της Βρετανίας. Ο κροίσος είχε πει το 1996 μ.Χ. στους New York Times πως «η πρώτη δύναμη της οικογένειάς μας είναι η ενότητα», όταν και είχε γίνει η ένωση του Βρετανικού με τον Γαλλικό κλάδο της τράπεζας.

Ποιος ήταν ο Evelyn De Rothschild. Από το 1976 μ.Χ., ο Ρόθτσαΐλντ διετέλεσε επί 27 χρόνια Πρόεδρος της N.M. Rothschild & Sons. Μεταξύ των πολλών άλλων ρόλων της, η τράπεζα που σήμερα είναι γνωστή ως Rothschild & Co. βοήθησε στην χρηματοδότηση της νίκης του Δούκα του Ουέλινγκτον επί του Ναπολέοντα το 1815 μ.Χ. στην μάχη του Βατερλώ.

Προτού αποχωρήσει το 2003 μ.Χ., ο Ρόθτσαϊλντ πέτυχε τον -από καιρό προγραμματισμένο- στόχο της συνένωσης της επιχείρησης του Λονδίνου με την αντίστοιχη γαλλική Rothschild & Compagnie Banque. Αυτό θεωρήθηκε ως ένα βασικό βήμα για να παραμείνει ανταγωνιστικός με τις πολύ νεότερες -αλλά και μεγαλύτερες- πολυεθνικές τράπεζες.

 «Η πρώτη σημαντική δύναμη της οικογένειας είναι η ενότητα», δήλωσε στους New York Times το 1996 μ.Χ., όταν ο ίδιος και ο ξάδελφός του, Ντέιβιντ ντε Ρόθτσαϊλντ, επικεφαλής του Γαλλικού οίκου, είχαν ανακοινώσει την νέα τους συνεργασία. Σχετικά με την ισχύ της οικογένειας η εβδομαδιαία επιθεώρηση Niles, τόμος 49 το 1836 μ.Χ. είχε δημοσιεύσει τα εξής για την επιρροή τους στην διεθνή υψηλή χρηματοδότηση.

«… Κοιτάζουν ψηλά πάνω από τους βασιλιάδες, υψώνονται ψηλότερα από τους Αυτοκράτορες και κρατούν μια ολόκληρη ήπειρο στο κοίλο των χεριών τους. Οι Ρότσιλντ κυβερνούν τον Χριστιανικό κόσμο.

…. Δεν κινείται ένα Υπουργικό συμβούλιο χωρίς την συμβουλή τους. Τεντώνουν το χέρι τους, με την ίδια ευκολία, από το Πετρούπολη προς την Βιέννη, από την Βιέννη στο Παρίσι, από το Παρίσι στο Λονδίνο, από το Λονδίνο στην Ουάσιγκτον.

… Κρατά τα κλειδιά της ειρήνης ή του πολέμου, ευλογία ή κατάρα… Είναι οι μεσίτες και οι σύμβουλοι των βασιλιάδων της Ευρώπης και οι δημοκρατικοί αρχηγοί της Αμερικής. Τι περισσότερο μπορούν να επιθυμούν» (https://www.pronews.gr/oikonomia/efyge-apo-tin-zoi-o-evelyn-de-rothschild-itan-o-patriarxis-tis-panisxyris-oikogeneias/);

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο «ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

Ο Μητροπολίτης Χαμπάροφσκ και Αμούρ Αρτέμιος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ευλόγησε τους κινητοποιηθέντες για τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας. Απευθυνόμενος στους στρατιωτικούς που κινητοποιήθηκαν, ο Μητροπολίτης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας είπε ότι είχαν μεγάλη τιμή.

«Είμαστε περήφανοι για το κατόρθωμα των Πατέρων μας, που νίκησαν τον Χίτλερ, ο οποίος επίσης ζήτησε την υποστήριξη της ενωμένης Δύσης <...> Τώρα πλέον δεν κρύβονται και λένε ανοιχτά ότι η Ρωσία ως Ορθόδοξη δύναμη που διατηρεί τις ηθικές αξίες πρέπει να καταστραφεί», είπε ο Μητροπολίτης Αρτέμιος.

«Επομένως, πρέπει να ξέρετε ότι αυτός ο πόλεμος είναι ένας πόλεμος του καλού ενάντια στο κακό, του σατανισμού ενάντια στην αλήθεια του Θεού. Είστε τώρα στο πλευρό αυτής της αλήθειας. Προσευχηθείτε και να είστε με τον Θεό, γιατί δεν υπάρχουν άπιστοι στον πόλεμο.

Οι Εκκλησίες μας προσεύχονται καθημερινά για εσάς, για να δώσει ο Κύριος την Νίκη, γιατί τα όπλα σφυρηλατούνται από τους ανθρώπους, αλλά η νίκη δίνεται από τον Θεό!», υπογράμμισε ο ιεράρχης της Ρωσικής Εκκλησίας απευθυνόμενος στους στρατιωτικούς.

 

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Κατέβασαν τον σταυρό από την αίθουσα που συνεδρίαζε η G7

Στις 3 και 4 Νοεμβρίου συνήλθαν οι Υπουργοί Εξωτερικών της G7 στο Μίνστερ (Münster) της Γερμανίας. Στην πόλη αυτή το 1648 μ.Χ. υπεγράφη η Ειρήνη της Βεστφαλίας.  Ένας Σταυρός ήταν κρεμασμένος στο Hall of Peace (Αίθουσα της Ειρήνης) στο ιστορικό δημαρχείο της πόλης του Munster, στον βόρειο τοίχο με το επιβλητικό ξύλινο έπιπλο.

Το Υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας τον κατέβασε. Η αφαίρεση του σταυρού δικαιολογήθηκε ως μέρος της «ανακαίνισης» του ιστορικού δημαρχείου για την συνάντηση της G7. Αυτό τουλάχιστον δήλωσε εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών την προηγούμενη Παρασκευή στο Βερολίνο. Δεν υπήρξε καμία απόφαση για αυτό σε πολιτικό επίπεδο. Η Υπουργός Εξωτερικών Annalena Baerbock (Πράσινοι) δεν έδωσε σημασία στο θέμα.

«Δεν ήταν μια συνειδητή απόφαση, σίγουρα όχι μια πολιτική απόφαση, αλλά προφανώς μια οργανωτική απόφαση», είπε η Πράσινη πολιτικός την Παρασκευή μετά τη συνάντηση με τους συναδέλφους της από τις οικονομικά ισχυρές δημοκρατίες.

Η Baerbock και οι ομόλογοί της από τις οικονομικά ισχυρές δημοκρατίες συναντήθηκαν την Πέμπτη και την Παρασκευή στο Peace Hall του ιστορικού δημαρχείου. Πρόκειται για ένα συμβολικό μέρος, καθώς εκεί υπογράφτηκε η Ειρήνη της Βεστφαλίας πριν από περισσότερα από 370 χρόνια, τερματίζοντας τον Τριακονταετή Πόλεμο.

Ο μεγάλος σταυρός που ήταν τοποθετημένος σε τοίχο με ξύλινη επένδυση, είναι ο «Σταυρός του Συμβουλίου» του 16^ου Αιώνα. Στις φωτογραφίες της ομάδας G7 από το δωμάτιο, ωστόσο, μπορείτε να δείτε στο βάθος ότι η βάση είναι άδεια και ο σταυρός λείπει.

Εκτός από την Γερμανία, η ομάδα περιλαμβάνει την Γαλλία και την Ιταλία, την Ιαπωνία, τον Καναδά, τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο Η Γερμανία θα προεδρεύει μέχρι το τέλος του έτους και είναι επί του παρόντος υπεύθυνη για την διοργάνωση συνεδρίων.

Ο δήμαρχος του Μύνστερ Markus Lewe (CDU) είπε ότι ο σταυρός αφαιρέθηκε κατόπιν αιτήματος του Υπουργείου Εξωτερικών για την ώρα της συνάντησης. «Δεν νομίζω ότι έπρεπε να ληφθεί αυτή η απόφαση και το μετανιώνω. Η εντύπωσή μου είναι ότι και η Υπουργός Εξωτερικών εξεπλάγη», είπε. Για αιώνες, ο σταυρός ανήκει στην Αίθουσα της Ειρήνης και συνεπώς στην ιστορία και τον πολιτισμό του συνεδριακού χώρου.

Ο βουλευτής της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης, Thorsten Frei (CDU), επέκρινε στο τηλεοπτικό κανάλι «Welt» ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει «ξεχάσει την παράδοση και την ιστορία». Όποιος αφαιρεί σύμβολα της Χριστιανικής Πίστης από μια αίθουσα συνεδριάσεων δεν είναι κοσμοπολίτης, αλλά πεισματάρης.

Η επισκοπή του Münster χαρακτήρισε το μέτρο σε ανακοίνωση της ως «ακατανόητο». Οι παραδόσεις και τα σύμβολα που συνδέονται με αυτά, που αποτελούν έκφραση αξιών, στάσεων και θρησκευτικών πεποιθήσεων, δεν μπορούν απλώς να «ξεκρεμαστούν». Αυτό που προξενεί εντύπωση όμως είναι ότι όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες, δεν θεωρήθηκε αναγκαίο για λόγους «ανακαίνισης» να αφαιρεθούν κάποια κηροπήγια με επτά κεριά (http://redskywarning.blogspot.com/2022/11/g7.html)…

 

Είναι τα μετρητά στην έξοδο στην Γερμανία;

Ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Κρίστιαν Λίντνερ σηματοδότησε την υποστήριξη του για την εισαγωγή του ψηφιακού ευρώ. Οι Γερμανοί φοβούνται ότι αυτό θα μπορούσε να σημάνει το τέλος των μετρητών.

«Θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την εισαγωγή ενός ψηφιακού ευρώ για ένα σημαντικό άλμα στην καινοτομία: Τα ψηφιακά μετρητά μπορούν να κάνουν την καθημερινότητά μας ευκολότερη και να αποτελέσουν κινητήρια δύναμη ανάπτυξης για την οικονομία», έγραψε ο Lindner στις 7 Νοεμβρίου. Διευκρίνισε αργότερα:

«Δεν υπάρχει συζήτηση της κατάργησης #μετρητών. Αντίθετα, εργαζόμαστε για να διασφαλίσουμε ότι το σχεδιαζόμενο ψηφιακό ευρώ έχει τις ίδιες ιδιότητες όσον αφορά την ιδιωτικότητα με το έντυπο και κομμένο ευρώ».

Μετρητά στην έξοδο: Σε μια έκθεση του 2022 μ.Χ., η Γερμανική Κεντρική Τράπεζα σημείωσε ότι οι άνθρωποι έκαναν ανάληψη κατά μέσο όρο 10 τοις εκατό λιγότερο το 2021 μ.Χ. από ό,τι το 2017 μ.Χ. Μελέτες διαπίστωσαν ότι μεταξύ 2017 μ.Χ. και 2020 μ.Χ., το ποσοστό των πληρωμών σε μετρητά «μειώθηκε απότομα». Η τάση επιταχύνθηκε περαιτέρω το 2020 μ.Χ. λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού και των πολιτικών lockdown.

Οι συνέπειες: Δεδομένου ότι περισσότεροι πελάτες κάνουν τις δραστηριότητές τους στο διαδίκτυο, οι τράπεζες έκλεισαν υποκαταστήματα σε όλη την χώρα. Η γερμανική τράπεζα Raiffeisenbank Hochtaunus προχώρησε ένα βήμα παραπέρα και ανακοίνωσε το κλείσιμο όλων των καταστημάτων της έως την 1^η Δεκεμβρίου.

Σύμφωνα με τη Finanz-Szene, η τράπεζα ενημέρωσε τους πελάτες της: «Οι καταθέσεις και αναλήψεις στο υποκατάστημα (γκισέ καθώς και στο atm) δεν θα να είναι περισσότερο δυνατό στο μέλλον». Αν και η τράπεζα δεν εξάλειψε εντελώς την δυνατότητα των πελατών της να λαμβάνουν μετρητά, δείχνει πόσο γρήγορα μπορεί να τελειώσει κάτι που θεωρούμε δεδομένο.

Ο κίνδυνος: Αν και ένα ψηφιακό ευρώ υπόσχεται την επιλογή ανώνυμων δαπανών χρημάτων, η πραγματικότητα είναι ότι μόλις καταργηθούν τα φυσικά μετρητά, αυτά τα χαρακτηριστικά απορρήτου θα μπορούσαν να εξαφανιστούν εν μία νυκτί.

 

Η Φλαμανδική κυβέρνηση ετοιμάζεται να ακυρώσει την συμμετοχή της στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ: “Είμαστε κυρίαρχο έθνος”. Η φλαμανδική κυβέρνηση εξετάζει προτάσεις για την ακύρωση της συμμετοχής της στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ λόγω των αντιδημοκρατικών απόψεων του παγκοσμιοποιητικού οργανισμού.

Το φλαμανδικό συντηρητικό κόμμα Vlaams Belang πιέζει την κυβέρνηση να ακυρώσει τη συμμετοχή της στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF). Φέτος, η φλαμανδική κυβέρνηση θα καταβάλει το ιλιγγιώδες ποσό των 200.000 ευρώ σε συνδρομές μέλους στο WEF και περίπου 27.000 ευρώ ως αμοιβή συμμετοχής στην ετήσια συνάντησή τους στο Νταβός.

Το Rairfoundation.com αναφέρει: Σε δελτίο τύπου της Vlaams Belang, ο Φλαμανδός βουλευτής Sam van Rooy δήλωσε ότι “η Φλαμανδική κυβέρνηση νομιμοποιεί και επιδοτεί μια παγκόσμια οργάνωση λόμπι που ακολουθεί ανοιχτά μια σαφώς καθορισμένη ιδεολογική ατζέντα, δηλαδή αυτή της παγκοσμιοποίησης”.

Αυτή η ατζέντα φαίνεται να έχει πρόσφατα αποκρυσταλλωθεί στη λεγόμενη “Μεγάλη Επαναφορά”, η οποία στοχεύει στη δημιουργία “ενός ασφαλέστερου, πιο ισότιμου και πιο σταθερού κόσμου” με “συλλογική και ταχεία δράση για την ανανέωση όλων των πτυχών των κοινωνιών και των οικονομιών μας, από την εκπαίδευση μέχρι τα κοινωνικά συμβόλαια και τις συνθήκες εργασίας”. Επιδιώκουν μια παγκόσμια κυβέρνηση βασισμένη στην κλιματική υστερία και τον κοινωνικό έλεγχο.

Η επιρροή του WEF στις πολιτικές της Φλαμανδικής κυβέρνησης. Επειδή οι πολίτες σε ένα δημοκρατικό συνταγματικό κράτος δικαιούνται διαφάνεια όσον αφορά τις ασκούμενες πολιτικές, ο ευρωβουλευτής van Rooy υπέβαλε στον Φλαμανδό Υπουργό-Πρόεδρο Jan Jambon ερωτήσεις σχετικά με τους δεσμούς και τη συνεργασία της φλαμανδικής κυβέρνησης με το WEF.

Στην απάντησή του, ο Jambon δήλωσε ότι η φλαμανδική κυβέρνηση “δεν έχει διαρθρωτικές επαφές με το WEF εκτός από την συμμετοχή της στην συνάντηση του WEF στο Νταβός”, αλλά ότι υπάρχουν “πιο τακτικές επαφές σε επίπεδο Φλαμανδικής κυβέρνησης”.

Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, οι επαφές αυτές αποσκοπούν επίσης στην παρακολούθηση των διαφόρων δραστηριοτήτων και έργων που πραγματοποιούνται ετησίως, μεταξύ άλλων και εκτός της συνάντησης του Νταβός.

Μέχρι το 2020 μ.Χ., η Φλαμανδική κυβέρνηση κατέβαλε ετήσια συνδρομή μέλους ύψους 55.000 ευρώ στο WEF. Από το 2022 μ.Χ., ωστόσο, η Φλάνδρα έχει “προαχθεί” σε “συνδεδεμένο εταίρο” του WEF, γεγονός που απαιτεί συνδρομή μέλους όχι μικρότερη από 175.763,87 ευρώ ετησίως. Η συνεισφορά αυτή έχει ήδη καταβληθεί για το 2022 μ.Χ.- ο ίδιος λογαριασμός αναμένεται και για το 2023 μ.Χ.

Σχετικά με αυτόν τον “συνδεδεμένο εταίρο”, ο Jambon δηλώνει τα εξής: “Η συνδεδεμένη εταιρική σχέση προσφέρει το πλεονέκτημα ότι η Φλάνδρα μπορεί να συμμετέχει σε περισσότερες δραστηριότητες καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και, επιπλέον, επεξεργάζονται έργα στο πλαίσιο μιας θεματικής πλατφόρμας, “Διαμόρφωση του μέλλοντος του εμπορίου και των επενδύσεων”.

Αυτές οι δραστηριότητες και τα έργα παρέχουν πρόσθετη προβολή και την ευκαιρία να μάθουμε και να συνεισφέρουμε σε επίπεδο πολιτικής”. Επομένως, η διαπλοκή μεταξύ της Φλαμανδικής κυβέρνησης και του WEF αυξάνεται, λέει ο Van Rooy

Ο Jambon αποκαλεί επίσης τη συμμετοχή στο WEF “ένα εργαλείο πολιτικής της φλαμανδικής κυβέρνησης για την επίτευξη των στόχων της συμφωνίας συνασπισμού. Ο πρωθυπουργός ανακοινώνει ότι θέλει να ενισχύσει περαιτέρω την συνεργασία με το WEF το επόμενο διάστημα.

Παγκοσμιοποιητικοί στόχοι. Σύμφωνα με τον Jambon, “η αποστολή του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ είναι να βελτιώσει την κατάσταση του κόσμου”, αλλά αυτή η αποστολή έχει αποδειχθεί πολιτικά ορθή και αφυπνιστική: το WEF έχει μια ιδεολογική ατζέντα για την ένταξη, την ποικιλομορφία, τα ανοιχτά σύνορα, το κλίμα και την κλιματική αλλαγή. Υστερία CO2, εξηγεί η Vlaams Belang.

Ο Jambon ισχυρίζεται ότι “το WEF δεν μας ζητά να ακολουθήσουμε μια συγκεκριμένη ατζέντα”, αλλά προσθέτει ότι “η συμμετοχή του στη συνάντηση του Νταβός μπορεί να οδηγήσει σε πολιτικές πρωτοβουλίες”.

Φαίνεται, λοιπόν, πολύ πιθανό ότι η φλαμανδική κυβέρνηση ακολουθεί όσο το δυνατόν περισσότερο τον παγκοσμιοποιητικό στόχο του WEF με αντάλλαγμα την πρόσβαση στο δίκτυο του WEF που αποτελείται από πολυεθνικές, τράπεζες, δημοσιογράφους και ΜΚΟ.

Ο ευρωβουλευτής της Vlaams Belang Van Rooy πιστεύει ότι οι απαντήσεις του Jambon είναι αποκαλυπτικές ως προς την ασάφεια τους και εγείρουν πρόσθετα ερωτήματα. Ως εκ τούτου, ζητά από την Φλαμανδική κυβέρνηση να ακυρώσει τη συμμετοχή της στο WEF:

“Η ανταλλαγή ιδεών και η προσέλκυση επενδύσεων είναι, φυσικά, αξιέπαινες φιλοδοξίες από μόνες τους, αλλά αυτό δεν θα πρέπει να συμβαίνει στο πλαίσιο και υπό την αιγίδα του WEF, μιας ομάδας πίεσης που επιδιώκει μια παγκοσμιοποιητική ατζέντα και επομένως δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ως ουδέτερο φόρουμ για αυτό”, εξηγεί ο van Rooy (https://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%cf%86%ce%bb%ce%b1%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ba%cf%85%ce%b2%ce%ad%cf%81%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%b5%cf%84%ce%bf%ce%b9%ce%bc%ce%ac%ce%b6%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%bd/).

 

Κλιματική «κρίση»: Μια «ελίτ» που σκοτώνει τον πλανήτη, ζητάει τον λογαριασμό από τον απλό λαό. Οι δραστηριότητες ενός δισεκατομμυριούχου εκπέμπουν 1 εκατ. φορές περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από τον μέσο άνθρωπο – Κι όμως για την κλιματική «κρίση», την πληρώνει ο απλός λαός.

Μετά την «πρόβα – τζενεράλε» της διετίας της πανδημίας, είναι πασιφανές πλέον πως ο αυταρχισμός στην «δημοκρατική» Δύση διογκώνεται με πρόσχημα την κλιματική και την ενεργειακή κρίση. Με αφορμή την COP27 και την διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, διαπιστώνουμε πως ο οικοφασισμός παραμένει στην κορυφή των ιδεολογημάτων της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Το αφήγημα της κλιματικής κρίσης περιλαμβάνει μια μακρά ατζέντα μέτρων που έχουν ως στόχο την μαζική χειραγώγηση των κρατών. Εξοντωτικοί «πράσινοι» φόροι, συστήματα παρακολούθησης για την κατανάλωση ενέργειας, αστυνομοκρατία, κατάργηση συνταγματικών δικαιωμάτων, ενεργειακά lockdown, μέχρι και διατροφικές αλλαγές με προτάσεις που φέρνουν σκουλήκια και αλεσμένα έντομα στο τραπέζι μας.

Κοινωνίες ολόκληρες θυσιάζονται στον βωμό της παγκόσμιας «οικολογικής» δικτατορίας, που θα αποτελέσει και την βάση για την εγκαθίδρυση μιας πανθρησκείας με φιλοπεριβαλλοντικό προσωπείο. Όπως έγινε στην πανδημία, έτσι και στο πεδίο της λεγόμενης κλιματικής κρίσης, ο απλός πολίτης γίνεται το απόλυτο πειραματόζωο, και ο μόνιμος αχθοφόρος του βάρους της κάθε τεχνητής ή υπαρκτής κρίσης.

Τα συστημικά ΜΜΕ κατακλύζουν την ειδησεογραφία με κινδυνολογικές ειδήσεις, συνεντεύξεις και δηλώσεις, ενώ γίνεται κανονική πλύση εγκεφάλου με δημοσιεύσεις που περιλαμβάνουν οικολογικές συμβουλές «για το καλό του περιβάλλοντος».

Παντού κυριαρχεί η καταστροφολογία και ο επίπλαστος πανικός. Τα καιρικά φαινόμενα μεγαλοποιούνται, οι ενεργειακές ελλείψεις παρουσιάζονται σαν φυσικό φαινόμενο και οι οικολογικές καταστροφές πλασάρονται με υπόβαθρο «ατομικής ευθύνης».

Τρανό παράδειγμα στη χώρα μας, το επιτελικό φιάσκο με την «κακοκαιρία» EVA, όπου μια φυσιολογική φθινοπωρινή καταιγίδα παρουσιάστηκε από τα MME, τους μετεωρολόγους και την κυβέρνηση, σαν να επρόκειτο να συμβεί ένας δεύτερος κατακλυσμός του Νώε. Σε όλη αυτή την κινδυνολογική προπαγάνδα στοχοποιείται αποκλειστικά ο απλός πολίτης και πουθενά δεν γίνεται λόγος για τους πραγματικούς υπαίτιους για την ρύπανση και την καταστροφή του πλανήτη.

Ο απλός πολίτης είναι αυτός που πιέζεται να εγκαταλείψει τους κινητήρες εσωτερικής καύσης, να βγάλει ενεργειακή ταυτότητα, να αλλάξει τις οικιακές συσκευές του, να δεχθεί την απόσυρση του φθηνού λιγνίτη, να περιορίσει τα ταξίδια του, να εγκαταλείψει το αυτοκίνητο του, να πληρώσει φόρο για την πλαστική σακούλα, να «σώσει» το περιβάλλον με το… χάρτινο καλαμάκι.

H «ελίτ» δημιουργεί την επιβάρυνση του πλανήτη. Μπορεί τα κράτη της Δύσης να εγκαταλείπουν με γοργούς ρυθμούς την κοινή λογική, όμως ο κάθε σκεπτόμενος πολίτης (ένα είδος που τείνει προς… εξαφάνιση πλέον) μπορεί εύκολα να συμπεράνει πως η κλιματική κρίση σε συντριπτικό ποσοστό αφορά την επιχειρηματική δράση της παγκόσμιας «ελίτ», και όχι τα λαϊκά στρώματα.

Αυτό επιβεβαιώνει με τον πιο εμφατικό τρόπο και μια έρευνα που δημοσιεύθηκε από την Oxfam (ένα παγκόσμιο κίνημα κατά της κοινωνικής ανισότητας, με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο), όπου αποδεικνύεται πως ένας δισεκατομμυριούχος ευθύνεται για ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερες εκπομπές άνθρακα σε σχέση με τον μέσο άνθρωπο.

Και αυτές οι εκπομπές άνθρακα κατά 70% προέρχονται από τις επενδύσεις τους και κατά 30% ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα με τον τρόπο ζωής τους. Η έρευνα στηρίζει τα ευρήματα της στην λεπτομερή ανάλυση των επενδύσεων 125 από τους πλουσιότερους δισεκατομμυριούχους του πλανήτη.

Σύμφωνα με την σχετική έκθεση, οι επενδύσεις των δισεκατομμυριούχων παράγουν κατά μέσο όρο 3 εκατ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα ανά άτομο τον χρόνο, το οποίο είναι ένα εκατομμύριο φορές υψηλότερο από τον μέσο όρο των 2,76 τόνων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα ανά άτομο που παράγει το φτωχότερο 90% του πλανήτη.

Η έρευνα διαπιστώνει πως αυτές οι μερικές δεκάδες δισεκατομμυριούχων, με τις επενδυτικές δραστηριότητες τους, έχουν αποτύπωμα άνθρακα που ισοδυναμεί με τις εκπομπές ολόκληρων κρατών, όπως είναι η Γαλλία, η Αργεντινή ή η Αίγυπτος.

Ακόμα και αν βγάζαμε από το κάδρο τις εκπομπές αερίων που προέρχονται από τις επενδύσεις των κροίσων, και μόνο ο τρόπος ζωής τους που περιλαμβάνει για παράδειγμα την χρήση ιδιωτικών τζετ, γιοτ και στόλων αυτοκινήτων, υπερβαίνει κατά χιλιάδες φορές την ρύπανση που προκαλεί ένας μέσος άνθρωπος.

Αυτοί που δημιουργούν το πρόβλημα, παρουσιάζουν και την «λύση». Βλέπουμε λοιπόν πως στο επίκεντρο της κλιματικής απειλής βρίσκεται κυρίως η απληστία της «ελίτ», που ζει τον καπιταλιστικό «παράδεισο» της, δρώντας παρασιτικά εις βάρος των λαών και του πλανήτη.

Το συντριπτικά μεγαλύτερο μερίδιο της ρύπανσης γίνεται από τις «επενδύσεις», αυτές που τόσο αγαπά η νεοφιλελεύθερη «αριστεία» του Μαξίμου να φέρνει στην Ελλάδα. Ακόμα και οι λεγόμενες «πράσινες» επενδύσεις, αντί να βελτιώνουν τους δείκτες περιβαλλοντικής προστασίας, τους επιδεινώνουν έτι περαιτέρω.

Οι «επενδυτές» από την μια πλευρά καταστρέφουν το περιβάλλον και από την άλλη εμφανίζονται ως σωτήρες του περιβάλλοντος. Η ίδια η «ελίτ» δημιουργεί το πρόβλημα και ταυτόχρονα επιβάλλει και τις «λύσεις».

Κι όμως, ενώ το πρόβλημα το δημιουργούν οι μεγαλοκαρχαρίες της διεθνούς σκακιέρας, η κινδυνολογία τεχνηέντως στρέφεται προς την βάση της κοινωνικής πυραμίδας, δημιουργώντας μαζικό ενοχικό σύνδρομο στους λαούς, αίσθηση απελπισίας και φόβο. Δημιουργείται δηλαδή το κατάλληλο ψυχολογικό υπόβαθρο για να εφαρμοστούν τα μέτρα που θα φέρουν την ολοκληρωτική καθυπόταξη των λαών.

Παράλληλα, στους λοβοτομημένους λαούς προβάλλονται μερικά οικολογικά «τοτέμ» τύπου Γκρέτας, ώστε να δημιουργείται η εντύπωση πως η «πράσινη» ανάπτυξη που προβάλει η Νέα Τάξη Πραγμάτων, έχει και χαρακτήρα… «επανάστασης».

Στο παιχνίδι της δημιουργίας μια συλλογικής «οικολογικής συνείδησης» έχουν μπει δυναμικά και οι μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις, που βεβαίως χρηματοδοτούνται αδρά από περιώνυμες δυναστείες και μεγιστάνες όπως το ίδρυμα Rockefeller, το ίδρυμα Bill and Melinda Gates, ο George Soros κ.α.

Κραδαίνοντας το αφήγημα της κλιματικής κρίσης, οι ηγέτες της Δύσης αρχίζουν να παρουσιάζουν ως «απειλές», την γεωργία και την κτηνοτροφία, όταν βέβαια αυτές βρίσκονται εκτός του ελέγχου της βιομηχανίας τροφίμων που μονοπωλούν οι πολυεθνικές.

Έτσι επιδιώκουν να συγκεντρώσουν τον έλεγχο της παραγωγής τροφίμων και να συντρίψουν τους ανεξάρτητους αγρότες και κτηνοτρόφους. Επομένως στοχοποιείται όλο και περισσότερο η διατροφική αυτάρκεια, η ανεξαρτητοποίηση από τους μεσάζοντες, η απεμπλοκή από τις εφοδιαστικές αλυσίδες, και η κατοχή και χρήση γης.

Η «ελίτ» παρουσιάζει ένα όραμα δήθεν «βιωσιμότητας» που περιλαμβάνει δραστικούς περιορισμούς στην ενέργεια, στην κατανάλωση κρέατος, στις μετακινήσεις, στην κατοχή ακίνητης και κινητής περιουσίας, και ασφαλώς στο βιοτικό επίπεδο.

Ασφαλώς οι επιδιώξεις των πολιτικών που βρίσκονται σε συνεργασία με τους δισεκατομμυριούχους, δεν έχουν καμία σχέση με την διατήρηση του περιβάλλοντος ή την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Πίσω από αυτές τις πολιτικές, είναι οι ίδιοι ηγέτες που με περισσή ευκολία κάνουν απειλητικές δηλώσεις για σενάρια πυρηνικού ολοκαυτώματος, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία (https://romioitispolis.gr/klimatiki-krisi-mia-elit-poy-skotonei-ton-planiti-zitaei-ton-logariasmo-apo-ton-aplo-lao/)…

 

29 Μαΐου 2015 μ.Χ.

Περί της TTIP, TPP, JEFT, NAFTA

Έρχεται απειλητική η ∆ιατλαντική Συμφωνία (την ανέβαλε προσωρινά ο Τραμπ) Τα μεγάλα σχέδια: Μια ∆ιατλαντική Συμφωνία (∆ιατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων, (Transatlantic Trade and Investment Partneship - TTIP) και μια ανάλογη των χωρών του Ειρηνικού (Trans-Pasific Parnteship - TPP). Η πρώτη είναι ανάμεσα στις ΗΠΑ- Καναδά και Ε.Ε., η δεύτερη περιλαμβάνει ΗΠΑ, Καναδά, Μεξικό, Χιλή, Περού, Ιαπωνία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Σιγκαπούρη, Μαλαισία, Μπρουνέι και Βιετνάμ. Οι δυο συμφωνίες καλύπτουν το 72,5% του παγκόσμιου εμπορίου και των παγκόσμιων επενδύσεων και έχουν στόχο την άρση κάθε υφιστάμενης ρύθμισης που περιορίζει τα δυνητικά κέρδη των πολυεθνικών εταιρειών των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Προσβλέπει στη δημιουργία νέων αγορών με το άνοιγμα του δημοσίου και των δημόσιων υπηρεσιών στον ιδιωτικό ανταγωνισμό και είναι ένας τρόπος να παρακαμφθούν τα προβλήματα που προκύπτουν στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου απομονώνοντας την Κίνα, Ρωσία, Ινδία και λοιπές χώρες.

Ας δούμε όμως πιο συγκεκριμένα περί τίνος πρόκειται:

1.   Ανατρέπεται το ευρωπαϊκό μοντέλο για το κράτος και το δημόσιο και επιβάλλεται ολοκληρωτική απελευθέρωση της αγοράς υπηρεσιών. Η εύηχη λέξη «απελευθέρωση» είναι ο γνωστός ευφημισμός και σημαίνει το ακριβώς αντίθετο, ότι ανοίγει ο δρόμος στις ιδιωτικές επιχειρήσεις να αναλάβουν οποιονδήποτε τομέα δημοσίων υπηρεσιών επιθυμούν, όπως η υγεία, η παιδεία, το νερό κ.λ.π. χωρίς κανέναν ουσιαστικό περιορισμό. Επειδή το θέμα εγείρει πολλές αντιδράσεις υπήρξαν πληροφορίες ότι ενδέχεται να εξαιρεθούν κάποιες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας. Ωστόσο, τελικά, μάλλον δεν θα εξαιρεθούν και θα αντικατασταθούν από εξαιρέσεις που σχετίζονται με υπηρεσίες ασφαλείας, όπως είναι η δικαιοσύνη, η φύλαξη συνόρων και ο έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας.

Η TTIP καθιστά επιπλέον ουσιαστικά αδύνατη την ανατροπή οποιασδήποτε ιδιωτικοποίησης δημόσιας υπηρεσίας και την επαναφορά της στον έλεγχο του δημοσίου. Και τούτο γιατί οι ξένοι επενδυτές θα έχουν δυνατότητα προσφυγής (όπως θα δούμε παρακάτω) κατά των χωρών υποδοχής για απώλεια κερδών. Από αυτό τον κανόνα ουσιαστικά δεν εξαιρούνται και οι ντόπιες επιχειρήσεις δεδομένου ότι θα μπορούν να προσφύγουν για ανάλογες περιπτώσεις μέσω θυγατρικών τους που διατηρούν στο εξωτερικό.

Η ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση της υγείας κατά τα πρότυπα των ΗΠΑ, αντιμετωπίζει αντιδράσεις, καθώς το σύστημα λειτουργεί μόνο για όσους έχουν χρήματα, επιδρά, προς το παρόν, ανασταλτικά.

Μαζί με την απελευθέρωση των δημοσίων υπηρεσιών ανοίγουν μέσω της συμφωνίας και οι δημόσιες συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό σημαίνει ότι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν θα μπορεί να εφαρμόζει οικονομικές πολιτικές που υπηρετούν κοινωνικούς και περιβαλλοντολογικούς σκοπούς, όπως για παράδειγμα η προώθηση προγραμμάτων για κατανάλωση τοπικών προϊόντων ή η προστασία παραλιών και δρυμών από επιχειρηματικές εκμεταλλεύσεις.

2.      Καθιερώνεται μια νέα λογική στις διακρατικές συμφωνίες. Η λογική αυτή πρωτοεμφανίστηκε στη συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ Ε.Ε. και Καναδά. Είναι γνωστή με το όνομα ’list it or lose it’ (‘δήλωσέ το ή το χάνεις’), που σημαίνει πως ότι δεν προβλέψεις στη λίστα εξαιρέσεων το χάνεις οριστικά. Ο κίνδυνος εγκλωβισμού μιας χώρας σε αυτή τη λογική, σε αντίθεση με αυτό που μέχρι τώρα ισχύει, ότι δηλαδή κάθε συμφωνία περιλαμβάνει μόνον όσα ρητώς εμπεριέχονται σε αυτήν, καθιστά την κάθε συμφωνία παγίδα χωρίς έλεγχο και διαφυγή. Αυτό σημαίνει πως αν παραληφθεί στην αρχική συμφωνία κάποιο προϊόν ή υπηρεσία (ακόμα και δημόσια όπως η παιδεία) που προστατεύεται από την

ιδιωτικοποίηση, δεν μπορεί στο μέλλον να αποφύγει την ιδιωτικοποίησή της και να επιστρέψει σε καθεστώς προστασίας.

3.   Η εφαρμογή της διατλαντικής συμφωνίας αποτελεί κίνδυνο για τους φυσικούς πόρους και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Κατά τους υπολογισμούς των διαπραγματευτών η συμφωνία θα επιβαρύνει την ατμόσφαιρα με έντεκα επιπλέον τόνους διοξειδίου του άνθρακα τη στιγμή που υπάρχουν δεσμεύσεις για μείωση των εκπομπών με τη συμφωνία του Κιότο. Στην πράξη καταργεί βασικούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς που εγγυώνται σχετικά καλά επίπεδα ασφαλείας, όπως για παράδειγμα ο ευρωπαϊκός κανονισμός REACH για τα χημικά προϊόντα. Ο κανονισμός αυτός, που υπακούει στην αρχή της προφύλαξης, υποχρεώνει τις βιομηχανίες να αποδείξουν ότι μια χημική ουσία είναι ασφαλής προκειμένου να λάβουν άδεια εμπορικής εκμετάλλευσης. Στις ΗΠΑ ο σχετικός νόμος για τον Έλεγχο των Τοξικών Ουσιών υποχρεώνει το δημόσιο να αποδείξει ότι μια χημική ουσία δεν είναι ασφαλής, ώστε να υποχρεωθεί η βιομηχανία να περιορίσει τη χρήση της. Όχι να την απαγορεύσει και η βιομηχανία να αποσύρει από το εμπόριο τα σχετικά προϊόντα που περιέχουν την ακατάλληλη χημική ουσία, μέχρι να αποδείξει πως δεν είναι επιβλαβής, δεδομένου ότι ο νόμος επιτρέπει τη λήψη του ‘λιγότερου επαχθούς’ μέτρου, που εν προκειμένω μεταφράζεται ως περιορισμός και όχι απόσυρση που κοστίζει στη βιομηχανία. Για του λόγου το αληθές ο αμερικανικός Οργανισμός Προστασίας του Περιβάλλοντος έχει επιβάλλει περιορισμούς σε μόνον 6 από τις 84.000 χημικές ουσίες που κυκλοφορούν στην αγορά των ΗΠΑ. Ενώ η Ε.Ε. έχει απαγορεύσει τη χρήση 1200 χημικών ουσιών στα καλλυντικά, στις ΗΠΑ απαγορεύονται μόνον 12.

Ακόμα κινδυνεύουν με κατάργηση οι κανόνες αειφορείας για τις Ανανεώσιμες Πηγές

Ενέργειας, καθώς συνιστούν το βασικό εμπόδιο για να επεκτείνουν και στην Ευρώπη τις δραστηριότητές τους οι αμερικανοί παραγωγοί αγροκαυσίμων. Αποδυναμώνεται η ευρωπαϊκή οδηγία για την ποιότητα των καυσίμων, ώστε να αυξηθούν οι εξαγωγές προς την Ε.Ε. από τα διυλιστήρια των ΗΠΑ βρώμικου καναδικού πετρελαίου που εξορύσσεται από κοιτάσματα ασφαλτούχας άμμου με ανυπολόγιστες δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον. Το σημαντικότερο όμως όλων είναι ότι η συμφωνία TTIP θα επεκτείνει και στον ευρωπαϊκό χώρο την εφαρμογή της μεθόδου της υδραυλικής ρωγμάτωσης στην εξόρυξη φυσικού αερίου, μιας μεθόδου που χαρακτηρίζεται από τις μεγάλες καταστροφές τις οποίες προκαλεί στο φυσικό περιβάλλον.

4.      Με την TTIP καταργούνται οι περιορισμοί που αφορούν τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, την χρήση φυτοφαρμάκων και τη διάθεση βοδινού κρέατος με ορμόνες και αυξητικές ουσίες, οι οποίοι ισχύουν σήμερα στην Ε.Ε.

Στην Ε.Ε. ισχύει η ‘αρχή της προφύλαξης’, που σημαίνει ότι οι εταιρείες που θέλουν να κυκλοφορήσουν ένα νέο προϊόν υποχρεούνται να αποδείξουν ότι είναι ασφαλές πριν τη διάθεσή του προς κατανάλωση, αντί οι κρατικές υπηρεσίες να πρέπει να αποδείξουν ότι το προϊόν είναι επικίνδυνο και να εμποδίσουν την κυκλοφορία του. Στις ΗΠΑ δεν εφαρμόζεται αυτή η αρχή της προφύλαξης και τα πρότυπα ασφαλείας τροφίμων είναι πολύ κατώτερα των ευρωπαϊκών. Το 70% των μεταποιημένων τροφών που πωλούνται στις ΗΠΑ περιέχουν γενετικά τροποποιημένα συστατικά. Στην Ε.Ε. οι αντίστοιχες τροφές φέρουν υποχρεωτική σήμανση, ενώ στις ΗΠΑ δεν φέρουν καμιά διακριτική σήμανση, ώστε να γνωρίζει τα στοιχεία του προϊόντος ο καταναλωτής. Το ίδιο ισχύει και για τη χρήση φυτοφαρμάκων.

Η Ε.Ε. προστατεύει τις εισαγωγές προϊόντων που αποδεδειγμένα διαταράσσουν το ανθρώπινο ορμονικό σύστημα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μπλοκάρεται το 40% των εξαγωγών τροφίμων από τις ΗΠΑ προς την Ε.Ε. Με την TTIP αυτά καταργούνται. Στις ΗΠΑ το 90% του βοδινού κρέατος παράγεται με τη χρήση αυξητικών ορμονών που συνδέονται με διάφορα είδη καρκίνου στον άνθρωπο και η επεξεργασία κοτόπουλου και γαλοπούλας γίνεται

με την χρήση χλωρίου πριν την κατανάλωση, μια πρακτική απαγορευμένη στην Ε.Ε. από το 1997 μ.Χ. Οι ΗΠΑ έχουν ζητήσει την άρση αυτών των απαγορεύσεων μέσω του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και τώρα την προωθούν μέσω της TTIP. Να σημειώσουμε και πάλι ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπάθησε στο παρελθόν να άρει αυτές τις απαγορεύσεις, αλλά οπισθοχώρησε μπροστά στην αντίσταση που προέβαλλαν οι κτηνίατροι και το Ευρωκοινοβούλιο.

5.    Στην διατλαντική συμφωνία προσβλέπουν και οι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί για να καταργήσουν το ρυθμιστικό πλαίσιο που υιοθετήθηκε μετά την κρίση του 2008.

6.   Και μέσα στις τόσες «απελευθερώσεις» να και μια απαγόρευση. Που; Στο δικαίωμα πρόσβασης των πολιτών στην πληροφόρηση και τις ευρεσιτεχνίες. Η συμφωνία για την πνευματική ιδιοκτησία επεκτείνεται στα πνευματικά δικαιώματα, τις ευρεσιτεχνίες και τα εμπορικά σήματα με στόχο τον πλήρη έλεγχο της γνώσης από τη βιομηχανία και τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Καταβάλλονται προσπάθειες, παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν απορρίφτηκαν, να υποχρεώνονται οι πάροχοι διαδικτυακών υπηρεσιών να παρακολουθούν τις δραστηριότητες των πολιτών στο διαδίκτυο και να καταδίδουν οποιονδήποτε κρίνουν ύποπτο για παραβίαση των κανονισμών περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Τέρμα το κατέβασμα ταινιών και μουσικών. Αλλά η δραματική όψη του μέτρου είναι πως, για παράδειγμα, απαγορεύεται στις φτωχές χώρες να παρασκευάσουν φτηνά γενόσημα φάρμακα για ασθένειες που τις μαστίζουν (AIDS , ελονοσία, φυματίωση).

7.   Υπάρχει και κερασάκι στην τούρτα. Το σύστημα Επίλυσης Διαφορών Επενδυτή- Κράτους (Investor-State Dispute Settlement, ISDS). Με αυτό αποδίδεται στα υπερεθνικά κεφάλαια νομική υπόσταση ισοδύναμη με εκείνη του κράτους. Η προσάρτηση του ISDS στην TTIP δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να αμφισβητούν αποφάσεις κυρίαρχων κρατών και να διεκδικούν από τα κράτη αποζημιώσεις, όταν αυτές οι αποφάσεις επηρεάζουν αρνητικά τα κέρδη τους (εννοείται ότι στις προσφυγές υπολογίζονται και διαφυγόντα κέρδη). Το σύστημα αυτό λειτουργεί ήδη με απαίτηση των ΗΠΑ, οι οποίες το συμπεριλαμβάνουν σε όλες τις διμερείς συνθήκες επενδύσεων που έχουν υπογράψει μέχρι σήμερα (μόνον η Αυστραλία έχει εξαιρεθεί). Σε αυτά τα νέου τύπου διαιτητικά δικαστήρια οι δικαστές προέρχονται από μια μικρή ομάδα δικηγόρων του εταιρικού δικαίου, διορίζονται κατά περίπτωση και έχουν προσωπικό συμφέρον    να   αποφαίνονται   υπέρ    των   εταιρειών.   Τόσο    ωραία!    Οι                 δίκες   διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών και οι στρεψοδικίες είναι τόσο συνήθεις που ο θεσμός αμφισβητείται πλέον ακόμη και από τους πάτρωνές του. Πάνω από 500 προσφυγές έχουν γίνει μέχρι σήμερα εναντίον 95 χωρών και από αυτές οι 400 την τελευταία δεκαετία. Ο αριθμός των προσφυγών μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος με δεδομένη τη μυστικότητα που περιβάλλει αυτή την διαδικασία διαιτησίας.

Το αποκορύφωνα της υποκρισίας αλλά και της αναλγησίας στο ζήτημα αυτό το δίνει η βρετανική κυβέρνηση που ανάθεσε στο LSE (London School of Economics) τη διεξαγωγή μελέτης για το εάν συμφέρει ή όχι να προσαρτηθεί η συμφωνία ISDS

στη διατλαντική με βάση την ανάλυση κόστους- οφέλους.

https://www.imerodromos.gr/ttip/

+ + + + + + +

 

Τετάρτη, 11 Μαΐου 2016 μ.Χ.

Όλη η «δημοκρατία» της TTIP σε ένα βίντεο.

Ο Ιρλανδός Λουκ «Μινγκ» Φλάναγκαν ανέβασε στα κοινωνικά μέσα ένα βίντεο που αποκαλύπτει όλη τη διαδικασία στην οποία υποβάλλει η Ε.Ε. τους ευρωβουλευτές, πριν αποκτήσουν πρόσβαση στα απόρρητα έγγραφα της TTIP.

Σε αυτά τα μέτρα πρωτοφανούς μυστικότητας και αδιαφάνειας υπάρχουν ακόμα και… συμβόλαια που δεσμεύουν τους ευρωβουλευτές να μην αποκαλύψουν στους πολίτες όσα μαθαίνουν. Γνωρίζαμε ότι οι συζητήσεις για την TTIP γίνονταν στο σκοτάδι, αλλά αυτό ξεπερνά κάθε (νοσηρή) φαντασία.

Ο Φλάναγκαν, ευρωβουλευτής της Ενωμένης Αριστεράς, δημοσίευσε το βίντεο¹ την προηγούμενη εβδομάδα, λίγες μόνο μέρες πριν η Greenpeace διαρρεύσει 248 σελίδες από το περιεχόμενο της TTIP, της εμπορικής συμφωνίας μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε.

Μετά την διαρροή και ενώ οι ευρωπαϊκοί θεσμοί δέχονται σφοδρή κριτική για τις συνθήκες άκρας μυστικότητας που επικρατούν, το Ευρωκοινοβούλιο επέλεξε, αντί να κάνει προσπάθεια για περισσότερη διαφάνεια, να ζητήσει από τον ευρωβουλευτή να κατεβάσει το βίντεο. Η δικαιολογία είναι ότι σε αυτό αναφέρεται το όνομα ενός συνεργάτη άλλου ευρωβουλευτή…

Η διαδικασία, την οποία βλέπουμε μέσα από τα μάτια συνεργάτη του ευρωβουλευτή, είναι η εξής: Όσοι ευρωβουλευτές αποκτούν πρόσβαση οδηγούνται σε ένα συγκεκριμένο δωμάτιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Υποχρεώνονται να μην έχουν μαζί τους κινητό τηλέφωνο ή οποιαδήποτε ηλεκτρονική συσκευή που θα μπορούσε να καταγράψει το περιεχόμενο της συμφωνίας. Τους δίνεται μόνο ένα μολύβι κι ένα χαρτί.

Στην συνέχεια μπαίνουν σε ένα δωμάτιο, το οποίο μάλιστα κλειδώνεται, ενώ η ανάγνωση των εγγράφων γίνεται υπό την συνοδεία ενός «επόπτη» που ελέγχει την τήρηση των κανονισμών. Όπως εξηγεί στο βίντεο η επόπτης του Φλάναγκαν, το άνοιγμα και το κλείσιμο της σφραγισμένης πόρτας θα πρέπει να γίνει «γρήγορα», αλλιώς θα χτυπήσει συναγερμός και θα έρθει η …ασφάλεια για να μάθει το λόγο της καθυστέρησης. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο Φλάναγκαν δεν κοιτάει έγγραφα υπό διαπραγμάτευση, αλλά κομμάτια της συμφωνίας που έχουν ήδη «κλείσει».

Ίσως όμως το σημαντικότερο (και πιο… τρομακτικό απ’ όλα) σημείο του βίντεο είναι άλλο. Ο Φλάναγκαν πριν ξεκινήσει την ανάγνωση των εγγράφων, υποχρεώνεται να υπογράψει ένα «συμβόλαιο» στο οποίο αναφέρεται ότι εάν δημοσιοποιήσει περιεχόμενο της TTIP, τότε κανένας ευρωβουλευτής δεν θα έχει πρόσβαση ξανά σε αυτά τα έγγραφα. «Αυτά κάνει η μαφία!» λέει κοιτώντας το συμβόλαιο μπροστά του. «Υπογράφω ότι δεν θα πω στους πολίτες που με εξέλεξαν, λεπτομερώς τι γνωρίζω» σχολιάζει στη συνέχεια.

Την ίδια ποινή αντιμετωπίζουν όλοι οι αντιπρόσωποι των πολιτών στο ευρωκοινοβούλιο, αν ο Φλάναγκαν «κρατήσει ακριβείς σημειώσεις», αντιγράψει δηλαδή στις σημειώσεις του τους όρους των κειμένων. Και πάλι, σύμφωνα με το δεύτερο συμβόλαιο που πρέπει να υπογράψει ο Ιρλανδός ευρωβουλευτής, το μόνο που μπορεί να κάνει στις σημειώσεις του είναι να μεταφέρει

«πρόχειρα» τους περίπλοκους νομικούς όρους που συνθέτουν τη μεγαλύτερη (και πιο απειλητική) εμπορική συμφωνία του κόσμου

«Καλωσήρθατε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Καλωσήρθατε στην καρδιά της Ευρώπης» λέει ο Φλάναγκαν λίγο πριν αποχωρήσει.

Πηγή: The press project, http://fadomduck2.blogspot.gr/2016/05/ttip.html

 

 

 

+ + + + + + +

 

 

1  https://youtu.be/DTN_CFO4nkc

3 Φεβ. 2019 μ.Χ.

Αναζήτηση νέων κερδών για τα μονοπώλια από τη ζώνη ελευθέρου εμπορίου ΕΕ – Ιαπωνίας (JEFT).

Την 1η Φεβρουαρίου 2019 μ.Χ. ΕΕ και Ιαπωνία «εγκαινίασαν» τη μεγαλύτερη ζώνη ελευθέρου εμπορίου στον κόσμο. Με την εφαρμογή της εμπορικής συμφωνίας, που υπεγράφη το 2018 μ.Χ., καταργούνται οι φόροι στο 90% των Ευρωπαϊκών εξαγωγών στην Ιαπωνία.

Η συμφωνία αναμένεται να επιφέρει τεράστια κέρδη τόσο στα ευρωπαϊκά μονοπώλια, όσο και στους Ιαπωνικούς επιχειρηματικούς κολοσσούς...

Να σημειωθεί ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, σε μια προσπάθεια να ενισχύσει την εγχώρια παραγωγή του Αμερικάνικου κεφαλαίου, ακύρωσε τα σχέδια για μια ζώνη ελευθέρου εμπορίου ΗΠΑ και ΕΕ (TTIP), ενώ παράλληλα αποχώρησε από τη συμφωνία ελευθέρου εμπορίου Ειρηνικού (TPP)...

https://www.imerodromos.gr/anazitisi-neon-kerdon-gia-ta-monopolia-apo-ti-zoni-eleytheroy- emporioy-ee-iaponias/

+ + + + + + +

 

H Συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου της Βορείου Αμερικής (NAFTA).

Αξίζει να δούμε τι απέδωσαν ανάλογες συμφωνίες για την «απελευθέρωση» του εμπορίου, όπως η Συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου της Βορείου Αμερικής (NAFTA),² η οποία συμπλήρωσε ήδη εικοσιένα χρόνια.

Τα «μεγάλα λόγια»

H NAFTA είχε υπογραφεί από τις ΗΠΑ, τον Καναδά και το Μεξικό και τέθηκε σε ισχύ την 1^η Ιανουαρίου 1994 μ.Χ. Τότε, οι υποστηρικτές της, θιασώτες του «ελεύθερου εμπορίου» μιλούσαν για μια συμφωνία που θα οδηγούσε στην άνοδο του εμπορίου, την τόνωση της ανάπτυξης, τη δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας και τη μείωση της παράνομης μετανάστευσης.

Η «Ουάσινγκτον Ποστ», στις 14/9/1993 μ.Χ., εξέφραζε το θαυμασμό της για μια «σειρά νέων ευκαιριών και οφελών, που προσφέρει η NAFTA», η «Γουόλ Στριτ Τζόρναλ», στις 7/8/1992 μ.Χ., δήλωνε τη χαρά της «με την ιδέα της ωφέλειας για τους καταναλωτές από τη μείωση των τιμών σε ένα ευρύ φάσμα προϊόντων», ενώ η «Λος Άντζελες Τάιμς», στις 29 Μάϊου 1993 μ.Χ., εκτιμούσε ότι «η NAFTA θα δημιουργήσει πολύ περισσότερες θέσεις εργασίας απ΄ αυτές που θα καταστρέψει».

Όλες αυτές οι αίσιες προβλέψεις αφορούσαν μια εμπορική συμφωνία, που διέφερε σημαντικά από τις προηγούμενες. Μέχρι τότε, οι εμπορικές συμφωνίες είχαν ως αντικείμενο τη μείωση των τελωνειακών εμποδίων (φόροι, δασμοί, κλπ.) και την αύξηση των ποσοστώσεων εισαγωγής. Με τη NAFTA, όμως, άλλαζαν τα δεδομένα, ισοπεδωνόταν κάθε εμπόδιο στην

«ελεύθερη» κίνηση των εμπορευμάτων, ενώ σχηματιζόταν ένα ισχυρότατο πλαίσιο προστασίας των επενδυτών, αφού τους έδινε τη δυνατότητα να παρακάμπτουν τις εθνικές πολιτικές σχετικά με τις αμοιβές, την ασφάλιση και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων.

Ας δούμε λοιπόν τώρα ποια είναι η απόσταση που χωρίζει τις προβλέψεις από την πραγματικότητα.

2   Στοιχεία για το παρόν άρθρο, αντλήσαμε από το άρθρο της Lori M. Wallach, διευθύντριαςς του Public Citizen’s Global Trade Watch, στη «Le Μonde Diplomatique» (Ιούνιος 2015).

Το 1993 μ.Χ., οι οικονομολόγοι Gary Hufbauer και Jeffrey Schott του Peterson Institute for International Economics, εκτιμούσαν ότι η ΝΑFΤΑ θα οδηγούσε σε αύξηση των εμπορικών συναλλαγών με το Μεξικό και τον Καναδά, με αποτέλεσμα τη δημιουργία 170.000 θέσεων εργασίας ως το τέλος του 1995 μ.Χ. Σε λιγότερο από δύο χρόνια μετά από αυτές τις εντυπωσιακές δηλώσεις, ο Hufbauer παραδέχθηκε ότι η επίδραση της NAFTA στην απασχόληση ήταν κοντά στο μηδέν…

Οι βιομηχανίες… μετακομίζουν

Η απελευθέρωση της κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, εργατικού δυναμικού και υπηρεσιών, συστατικό στοιχείο της NAFTA, είχε ως συνέπεια την μαζική μετεγκατάσταση βιομηχανιών από τις ΗΠΑ στο Μεξικό, όπου έβρισκαν φθηνότερα εργατικά χέρια. Ιδιαίτερα μεγάλος ήταν ο αριθμός των βιομηχανιών παραγωγής τροφίμων που εγκατέλειψαν τις ΗΠΑ και εγκαταστάθηκαν στο Μεξικό, όχι μόνο για τα φθηνότερα εργατικά χέρια, αλλά και εξαιτίας ενός ακόμη λόγου: των μειωμένων στάνταρ ασφαλείας των προϊόντων που ίσχυαν στο Μεξικό σε σχέση με τις ΗΠΑ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1994 μ.Χ. (χρονιά εφαρμογής της Συμφωνίας) μόνο μια μεξικάνικη εταιρία παραγωγής βοείου κρέατος είχε δικαίωμα εξαγωγής στις ΗΠΑ. Είκοσι χρόνια μετά οι εισαγωγές βοείου κρέατος στις ΗΠΑ, από το Μεξικό και το Καναδά, αυξήθηκαν κατά 133%, ωθώντας στη χρεοκοπία χιλιάδες μικρομεσαίους Αμερικανούς κτηνοτρόφους.

Θεαματική ήταν εξάλλου η πορεία του εμπορικού ελλείμματος των ΗΠΑ με το Μεξικό και τον Καναδά, το οποίο από 27 δις δολάρια το 1993 μ.Χ., εκτινάχθηκε στα 177 δις το 2013 μ.Χ.! Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Ινστιτούτου Οικονομικής Πολιτικής των ΗΠΑ, η αύξηση του ελλείμματος στο εμπορικό ισοζύγιο με το Μεξικό είχε (από το 1994 μ.Χ. ως το 2010 μ.Χ.) ως αποτέλεσμα την απώλεια 700.000 θέσεων εργασίας.

Ανεργία και φτώχεια

Όμως, δεν μειώθηκε μόνο ο αριθμός των θέσεων εργασίας, αλλά και η ποιότητα τους. Οι εργαζόμενοι στην βιομηχανία, που έχασαν τη δουλειά τους, στράφηκαν στο ήδη κορεσμένο κλάδο των υπηρεσιών, όπου οι αμοιβές ήταν μικρότερες και οι συνθήκες πιο επισφαλείς. Αυτή η στροφή είχε ως αποτέλεσμα την πίεση στο ύψος των μισθών. Σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικών της Εργασίας η μείωση του μέσου μισθού στις υπηρεσίες ξεπέρασε το 20%. Βάσει των παραπάνω, γνωρίζοντας ότι ο μέσος Αμερικανός εργαζόμενος έχει ετήσιο εισόδημα 47.000 δολάρια η απώλεια που υπέστη ήταν 10.000 δολάρια. Αυτό εξάλλου εξηγεί γιατί ο μέσος μισθός στις ΗΠΑ παραμένει στάσιμος εδώ και είκοσι χρόνια, ενώ σημειώθηκε μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας.

Ένα άλλο επιχείρημα των υποστηρικτών της NAFTA, ήταν ότι από την εφαρμογή της θα μειωθούν οι τιμές σε σειρά εισαγόμενων προϊόντων και απ΄ αυτήν την εξέλιξη θα ωφεληθούν οι Αμερικανοί εργαζόμενοι. Όμως, όπως αποδείχθηκε η αύξηση των εισαγωγών δεν συνοδεύθηκε από μείωση τιμών. Για παράδειγμα στον τομέα των τροφίμων, παρά τον τριπλασιασμό των εισαγωγών από το Μεξικό και τον Καναδά, οι ονομαστικές τιμές των βασικών προϊόντων στις ΗΠΑ αυξήθηκαν (στο διάστημα 1994 μ.Χ. ως 2014 μ.Χ.) κατά 67%, ενώ οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν κατά 12,2%…

Το καλαμπόκι που… «σκοτώνει»

Βεβαίως δεν ήταν μόνον οι Αμερικανοί εργαζόμενοι που υπέστησαν τις καταστροφικές συνέπειες από την NAFTA. Παραδείγματος χάριν, η «απελευθέρωση» των εξαγωγών είχε ως συνέπεια να πλημμυρίσει το Μεξικό από το φθηνό (λόγω κρατικών επιδοτήσεων και εντατικής καλλιέργειας) αμερικάνικο καλαμπόκι.

Αν σκεφθεί κανείς ότι το καλαμπόκι είναι η βάση της διατροφής του πληθυσμού στο Μεξικό, τότε μπορεί να καταλάβει γιατί αυτή η εξέλιξη οδήγησε σε αποσταθεροποίηση της αγροτικής οικονομίας της χώρας. Εκατομμύρια αγρότες υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις καλλιέργειες τους για να γίνουν εργάτες γης με πολύ μικρότερο εισόδημα, η να αναζητήσουν την τύχη τους, περνώντας τα σύνορα (νόμιμα, ή παράνομα), στις ΗΠΑ.

Φούντωσε η μετανάστευση

Ο Κάρλος Σαλίνας, πρόεδρος του Μεξικού το 1994 μ.Χ., υποστήριζε ότι η NAFTA θα οδηγούσε στη μείωση των μεταναστών, οι οποίοι κατά κύματα εγκατέλειπαν τη χώρα, για να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη στις γειτονικές ΗΠΑ. «Το Μεξικό προτιμά να εξάγει τα προϊόντα του, αντί τους πολίτες του», έλεγε ο Σαλίνας και συμπλήρωνε ότι με τη NAFTA «οι γείτονες μας έχουν δύο επιλογές: είτε να φιλοξενήσουν τις μεξικάνικες ντομάτες, είτε τους Μεξικανούς μετανάστες, οι οποίοι θα καλλιεργήσουν τις ντομάτες στις ΗΠΑ…». Και ιδού το αποτέλεσμα: το 1993 μ.Χ. είχαν μεταναστεύσει «νομίμως» στις ΗΠΑ 370.000 μετανάστες, το 2000 μ.Χ. έφτασαν τους

770.000.   Ενώ,   σύμφωνα   με   τα   στοιχεία   των   Αμερικανικών   αρχών,   το   1993 μ.Χ.   ζούσαν

«παρανόμως» στις ΗΠΑ 4.800.000 Μεξικανοί, ενώ το 2012 μ.Χ. έφθαναν τα 11.700.000!

Το ψωμί… ψωμάκι

Παράλληλα, η τιμή της τορτίγιας, του μεξικάνικου ψωμιού, αυξήθηκε από το 1994 μ.Χ. ως το 2004 μ.Χ. κατά 279%! Μέσα σε είκοσι χρόνια οι τιμές των βασικών προϊόντων επταπλασιάστηκαν ενώ ο κατώτατος μισθός τετραπλασιάστηκε. Ενώ η NAFTA υποσχόταν να τους φέρει ευημερία, τελικά το 50% των Μεξικανών ζει σήμερα κάτω από το όριο της φτώχειας.

Αξίζει ακόμη να σημειωθεί ότι κατά την εικοσαετία εφαρμογής της NAFTA (1994 μ.Χ.-2014 μ.Χ.) το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν του Μεξικού αυξήθηκε μόνο κατά 24%. Σημειώνεται ότι την εικοσαετία 1960 μ.Χ.-1980 μ.Χ. η αντίστοιχη αύξηση ήταν 102%. Πράγμα που σημαίνει ότι αν το Μεξικό συνέχιζε με εκείνο το ρυθμό θα είχε σήμερα ένα βιοτικό επίπεδο ανάλογο των Ευρωπαϊκών χωρών…

https://www.imerodromos.gr/ttip-nafta/

Σημ. Η Βόρειο-Αμερικανική Ένωση, στα πρότυπα της ΕΕ, με μία κεντρική Τράπεζα που θα έκοβε και έλεγχε το χρήμα θα βόλευε καλύτερα τους Τραπεζίτες (https://www.imdleo.gr/diaf/2021/TTIP-mafia.pdf)!

Ο πολυπολικός κόσμος των BRICS

Η ένωση των BRICS είναι ένας διεθνής πολιτικός οργανισμός των κορυφαίων αναδυόμενων χωρών που αποτελείται από την Βραζιλία, την Ρωσία, την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και την Νότιο Αφρική. Αρχικός σκοπός τους ήταν η δημιουργία ενός νέου αποθεματικού νομίσματος το οποίο θα είναι <<διαφοροποιημένο , σταθερό και προβλέψιμο>> με σκοπό την <<εκθρόνιση >> του δολαρίου.

Για αυτό τον λόγο μετά την συνάντηση του Ντέρμπαν στην Νότιο Αφρική το 2013 μ.Χ. ξεκίνησαν οι πρώτες συζητήσεις για την νέα <<Αναπτυξιακή Τράπεζα>> που θα χρηματοδοτεί κυρίως έργα υποδομών και θα έχει κεφάλαιο 50 δίς δολάρια όπου η κάθε χώρα θα έβαζε 10 δίς.

Η Παγκόσμια Τράπεζα αποδέχθηκε αυτή την νέα συμφωνία και δήλωσε πρόθυμη να συνεργαστεί με την νέα τράπεζα. Μετά τις διαφωνίες των μελών για την οργάνωση της η απόφαση πάρθηκε το 2014 μ.Χ. μετά την συνάντηση στην Φορταζέλα της Βραζιλίας.

Το αρχικό κεφάλαιο της τράπεζας να κυμαινόταν στα 40-80 δίς ευρώ με την Κίνα να κατέχει κεντρική θέση ως ο μεγαλύτερος κάτοχος των συναλλαγματικών αποθεμάτων. Η έδρα συμφωνήθηκε να είναι στην Σανγκάη με την προεδρία της να έχει η Ινδία για πέντε χρόνια . Ακόμη συμφωνήθηκε η δημιουργία ενός αποθεματικού ταμείου 75-100 δίς ευρώ σε περίπτωση που κάποιο μέλος έχει πρόβλημα με τους ισολογισμούς του.

Εμβαθύνοντας , στην <<συμμαχία>> των BRICS γίνεται φανερό πώς γίνεται να συνυπάρχουν η Ινδία με την Κίνα οι οποίες έχουν τεράστια γεωπολιτική κόντρα. Ο τεράστιος Κινεζικός πολεμικός στόλος είναι η πρώτη απειλή της Ινδίας που νιώθει εκτός από την θαλάσσια απειλή και την υποστήριξη της Κίνας προς το Πακιστάν στο θέμα του Κασμίρ.

Παράλληλα, η γεωπολιτική περικύκλωση που προσπάθησε να κάνει η Κίνα με την εμπλοκή της στο μεγαλύτερο λιμάνι της Σρι Λάνκα μπορεί μεν να απέτυχε αλλά συνεχίζει με τον λιμάνι του Γκουαντάρ που χτίζει σε συνδυασμό με τους αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου στα δυτικά παράλια της Μυανμάρ ενώνουν τον κόλπο της Βεγγάλης με την νότιο Σινική θάλασσα αποκόπτωντας την εξάρτηση από τα Στενά του μαλάκα μια ιδιαίτερα νευραλγική περιοχή καθώς μια σύγκρουση με την Ταϊβάν θα κατέστρεφε όλες τις εμπορικές και οικονομικές βάσεις της Κίνας σε αυτή την περιοχή.

Ωστόσο η ανάγκη για να βρεθούν πόροι που θα στηρίξουν την βιομηχανία της Κίνας για να φτιαχτεί ξανά ο νέος δρόμος του μεταξιού επιβάλλουν την συνύπαρξη σε μια συμμαχία με έναν κύριο γεωπολιτικό αντίπαλο.

Το ίδιο ισχύει και για την Ινδία η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού της ζητά λύσεις στα επισιτιστικά προβλήματα , αλλά και στην ενεργειακή προμήθεια φυσικού αερίου και πετρελαίου από την Ρωσία εξαιτίας των αμερικανικών κυρώσεων των τελευταίων ετών αλλά και μηνών.

Από την άλλη πλευρά , με το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία ο βασικός σκοπός των BRICKS όπως φαίνεται είναι η δημιουργίας ενός πολυπολικού διεθνούς συστήματος εξουσίας όπου τα κράτη μέλη του θα έχουν αυξημένη ελευθέρια κινήσεων για να χτυπηθεί το Αγγλοσαξονικό δίπολο Λονδίνου-Ουάσιγκτον με την ένταξη στην συμμαχία χωρών πρώην αποικιών όπως η Αλγερία που έγινε μόλις χθες με σκοπό την αποκοπή την Γαλλίας από τις πετρελαιοπαραγωγικές μονάδες της χώρας. Ο διεθνής τύπος κάνει λόγω για πιθανή ένταξη στους BRICS για την Αίγυπτο, το Ιράν, την Σαουδική Αραβία αλλά και την Τουρκία τι μπορεί όμως να σημαίνει αυτό;.

Η ένταξη της Αιγύπτου σηματοδοτεί μια νέα εποχή για όλη την Αφρικανική ήπειρο καθώς ως το πιο ισχυρό αφρικανικό κράτος μπορεί να συμπαρασείρει μια σειρά άλλων κρατών όπως το Σουδάν , η Αιθιοπία , την ΛΔ του Κονγκό κ.λ.π. για να γίνει μια Αφρικανική ένωση και να αρχίσουν να λύνονται τα τεράστια και χρόνια προβλήματα της Ηπείρου με τους οικονομικούς πόρους την εκπαίδευση τις υποδομές και την λύση της επισιτιστικής κρίσης.

Και την σταδιακή ανάδειξη της Αφρικής σε κεντρική ήπειρο . Αντίθετα, δημιουργείται ένα νέος Αραβικός άξονας Αιγύπτου - Σ.Αραβίας όπου μετά την χθεσινή συνάντηση της Μόσχας το Ιράν και η Σ.Αραβία με την διαμεσολάβηση της Ρωσίας αποφασίστηκε να λυθούν όλες οι διαφορές μεταξύ των κρατών όπου δεν θα υπάρχουν πλέον οι θρησκευτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ Σιιτών, Σουνιτών και πιθανόν σε αυτό το πλαίσιο να λυθεί και το θέμα των Χουθί στην Υεμένη.

Εφόσον οι συνθήκες του Αβραάμ για συνεργασία και ειρήνη ανάμεσα στα κράτη της Αραβικής χερσονήσου και Ισραήλ μένουν στάσιμες και οι πιέσεις των ΗΠΑ προς τις Αραβικές χώρες για αύξηση παραγωγής πετρελαίου απέτυχαν θα δημιουργήσουν ένα νέο buffer zone στην περιοχή.

Η Τουρκία από την άλλη πλευρά , για να μπει στα BRICS πρέπει να βγει από το NATO το οποίο θα έχει θετικά για εμάς ως Ελλάδα διότι θα είμαστε το ανάχωμα του NATO απέναντι στους Ευρασιατιστές και θα είναι πιο ελεύθερη η αποδέσμευση στρατηγικών όπλων. Παρόλα αυτά μια σύγκρουση με την Τουρκία θα έρθει πιο κοντά και πιο σύντομα.

Κοιτάζοντας προς την Αμερικανική ήπειρο οι χώρες της Λατινικής Αμερικής που θέλουν την απεξάρτηση τους από τις ΗΠΑ και να ηγηθούν στην περιοχή τους μπορεί να είναι σε ένα σημαντικό γεωγραφικό σημείο για το παγκόσμιο εμπόριο όμως πόσο θα μπορούν να συνεργαστούν η Αργεντινή με την Βραζιλία;

πόσο θα ανεχτεί η Αργεντινή τον ηγετικό ρόλο της Βραζιλίας;. Εντούτοις η συμμαχία των BRICS γεννά πολλά και σημαντικά προβλήματα για την Αμερική και την Ευρώπη για τον έλεγχο του διεθνούς συστήματος.

Κοιτάζοντας την γεωγραφία μπορούμε να δούμε τεράστιους εμπορικούς δρόμους από τα λιμάνια της Ασίας και της Ανατολής μέχρι τον Ειρηνικό και Ατλαντικό Ωκεανό στο ακρωτήρι της καλής ελπίδας αλλά και φυσικά τα λιμάνια της Μεσογείου τα θερμά νερά τα οποία για πάντα η Ρωσία ήθελε να βρει μια λύση και διέξοδο για να πάρει στα χέρια της το παγκόσμιο εμπόριο (https://hellenicdefence.net/articles/b7d9e425-46ce-45fa-926d-adbf1c1a14b0).

Έρχεται «καταστροφή 2,5 τετράκις εκατ. δολαρίων και ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ», λέει Ελβετός Τραπεζίτης. Η ώρα του παγκοσμίου ηγέτη ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΑΠΟ ΠΟΤΕ… «Βρισκόμαστε στο τέλος μιας μεγάλης εποχής»!!!

Ο Ελβετός τραπεζίτης και ειδικός σε κινδύνους Egon Von Gruyeres προειδοποιεί για μια «καταστροφή 2,5 τετράκις εκατ. δολαρίων», η οποία, όπως μόνο το el.gr μεταδίδει, θα ανοίξει τον δρόμο για την οικονομική παρέμβαση της ΜΕΓΑΛΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ, η οποία θα επιφέρει το ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ της Μεγάλης Επανεκκίνησης στον πλανήτη με ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΗΓΕΤΗ να παρουσιάζεται ως σωτήρας, του οποίου η Μητρική Εταιρεία θα καταστήσει τους πάντες, τουλάχιστον στην Δύση, εξαρτώμενους από αυτήν.

Ο Egon von Gruyeres (EvG) αποθηκεύει χρυσό για τους πελάτες του στο μεγαλύτερο ιδιωτικό θησαυροφυλάκιο χρυσού στον κόσμο, το οποίο βρίσκεται βαθιά στις Ελβετικές Άλπεις. Ο EvG είναι ειδικός στα οικονομικά και στα πολύτιμα μέταλλα. Λέει ότι ο κίνδυνος δεν ήταν ποτέ υψηλότερος στις παγκόσμιες αγορές.

Εξηγεί: «Ο δανεισμός μέσω παραγώγων έχει αυξηθεί δραματικά. Όλα τα μέσα που εκδίδονται τώρα από τράπεζες, συνταξιοδοτικά ταμεία και μετοχικά ταμεία είναι συνθετικά. Δεν έχουν απομείνει σχεδόν καθόλου πραγματικές υποκείμενες πληρωμές….

Οπότε υπολογίζω ότι ο όγκος των παραγώγων είναι τουλάχιστον 2 τετράκις εκατομμύρια $, και νομίζω ότι αυτό είναι μάλλον συντηρητικό. Προσθέστε σε αυτά 300 τρις δολάρια χρέος και μερικές εκατοντάδες δις δολάρια μη χρηματοδοτούμενο χρέος.

Οπότε μιλάμε για 2,5 τετράκις εκατομμύρια δολάρια από ένα παγκόσμιο ΑΕΠ 80 τρις δολαρίων. Αυτή είναι μια καταστροφή που περιμένει να συμβεί και κυρίως επειδή όλα αυτά τα χρήματα που δημιουργήθηκαν δεν δημιούργησαν καμία αξία…

Πάντα ήξερα ότι όλο αυτό επρόκειτο να καταρρεύσει και χρειάστηκε περισσότερο από όσο περίμενα, αλλά νομίζω ότι βρισκόμαστε στο τέλος μιας μεγάλης εποχής… Αυτά τα παράγωγα θα μετατραπούν πράγματι σε χρέος τα επόμενα χρόνια.

Οι κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να καλύψουν όλο το ανεξόφλητο χρέος των εμπορικών τραπεζών, όπως βλέπουμε τώρα με την Credit Suisse, την Τράπεζα της Αγγλίας και ούτω καθεξής. Αυτό θα συμβεί παντού. Πείτε το παράγωγα ή χρέος, νομίζω ότι είναι το ίδιο πράγμα. Θα έχει τον ίδιο αντίκτυπο στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ο οποίος φυσικά θα είναι καταστροφικός».

Σύμφωνα με τον EvG, οι αγορές παραγώγων ήταν απλώς ένας τρόπος για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να αναλαμβάνουν χρέος χωρίς να το εμφανίζουν στους ισολογισμούς τους. Στο τέλος όλα θα εξισωθούν.

Ο EvG συνεχίζει λέγοντας: «Κανείς δεν μπορεί να αποπληρώσει το χρέος, ούτε καν μπορεί να πληρώσει τους τόκους… Έτσι, εάν το χρέος εκραγεί, θα πέσουν και τα περιουσιακά στοιχεία που χρηματοδοτήθηκαν από αυτό το χρέος (σ.σ. ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΞΑΝΦΙΚΑ ΝΑ ΤΑ ΕΞΑΓΟΡΑΣΕΙ;;;). Το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν θα επιβιώσει με την σημερινή του μορφή».

 

Le Monde: «Πρέπει να μειωθεί η γονιμότητα και ο πληθυσμός για το καλό μας»! – Πώς σχετίζεται με τα εμβόλια. Πόσο τυχαία και «βολική» ήταν η πανδημία;

Άρθρο της γαλλικής εφημερίδας Le Monde αναφέρεται στην ανάγκη «μείωσης του πληθυσμού» λόγω της… «κλιματικής αλλαγής». Συγκεκριμένα αναφέρει ότι «Η μείωση του πληθυσμού θα συμβάλει στον μετριασμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη».

Όπως σημειώνεται μεταξύ άλλων: «Ενώ ο παγκόσμιος πληθυσμός θα ξεπεράσει τα 8 δισεκατομμύρια πριν από το τέλος του έτους, είναι καιρός να φανταστούμε νέες λύσεις για την μείωση της ανθρώπινης γονιμότητας, διαβεβαιώνει, σε φόρουμ στον «Κόσμο», η ένωση ‘Υπεύθυνη Δημογραφία’».

Φυσικά σε μία εποχή όπου ζήσαμε μία παγκόσμια πανδημία με αναγκαστικά περιοριστικά μέτρα και απαγόρευση στις μετακινήσεις όπως και αναγκαστικούς και εκβιαστικούς μαζικούς εμβολιασμούς αναδύονται υποψίες μήπως τελικά υπάρχουν κάποια οργανωμένα σχέδια που έχουν συγκεκριμένους σκοπούς εν άγνοια των πολιτών σε όλο τον κόσμο.

Το άρθρο της Le Monde αναφέρει ξεκάθαρα ότι πρέπει να βρεθούν νέες λύσεις «για την μείωση της ανθρώπινης γονιμότητας». Δηλαδή να σταματήσουν οι άνθρωποι να γεννάνε οι να έχουν την δυνατότητα να γεννάνε. Αυτό μπορεί να γίνει είτε ιατρικά είτε με οικονομική εξαθλίωση γιατί απλούστατα οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να συντηρήσουν παιδιά.

Σε ότι αφορά την ιατρική εκδοχή όμως θα σημειώσουμε το άρθρο που δημοσιεύσαμε λίγες ημέρες πριν. Έκθεση-«βόμβα» από την Γερμανία αποκαλύπτει υπάρχει ξαφνική και δραματική πτώση των ποσοστών γονιμότητας στην Γερμανία και την Σουηδία.

Σύμφωνα με το Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Έρευνας Πληθυσμού της Γερμανίας, «υπάρχει ισχυρή σχέση μεταξύ της έναρξης των προγραμμάτων εμβολιασμού και της μείωσης της γονιμότητας εννέα μήνες μετά».

Φυσικά προκύπτουν απεριόριστες ευθύνες για την κυβέρνηση Μητσοτάκη η οποία εκβίασε και εξανάγκασε χιλιάδες πολίτες να εμβολιαστούν μαζικά. Αναρωτιόμαστε όμως εάν είναι τυχαία η αναφορά της Le Monde σχετικά με τις «λύσεις για μείωση της γονιμότητας» (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2022/11/le-monde.html).

Τι θα συνέβαινε αν η Δύση εξαπέλυε επίθεση στην Ρωσία;

Έχοντας ξεκινήσει ξαφνικά, ο πυρηνικός πόλεμος τελείωσε το ίδιο ξαφνικά, καταστρέφοντας τους πάντες. Δεν υπήρχαν νικητές ή ηττημένοι. Μόνο μικρές ομάδες ανθρώπων που δεν καταλάβαιναν τίποτα κάπου στα νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού, σε απομακρυσμένες περιοχές της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, γυρνώντας πυρετωδώς τα κουμπιά των σιωπηλών ραδιοφώνων αμέσως, παρακολουθώντας με φόβο τις αστραπές που φλέγονται στον ορίζοντα».

Η Μόσχα έχει ένα σύστημα της σοβιετικής εποχής το οποίο μπορεί ακόμη και να αντεπιτεθεί εάν το ΝΑΤΟ καταφέρει να απομακρύνει τους βασικούς φορείς λήψης αποφάσεων.Φανταστείτε μια μέρα να λάβουμε ξαφνικά μια ειδοποίηση για να πούμε ότι το κουμπί έχει πατηθεί και πυρηνικός πόλεμος έχει εξαπολυθεί;

Μέσα σε λίγες ώρες, εκατομμύρια θα ήταν νεκροί και εκατοντάδες εκατομμύρια άλλοι θα πέθαιναν τις επόμενες ημέρες. Γκρίζες στάχτες πετάγονταν στον αέρα και σκορπίζονταν στα ερείπια της Μόσχας. Οι ΗΠΑ θα είχαν ανατινάξει όλα τα κέντρα «λήψης αποφάσεων» στην σημερινή Ρωσία. Τι γίνεται όμως με την Ουάσιγκτον; Το ίδιο πράγμα, αλλά όχι μόνο η Αμερικανική πρωτεύουσα – και άλλες βασικές πόλεις του ΝΑΤΟ πιθανότατα θα καταστραφούν επίσης.

Αυτή είναι η φρικτή πραγματικότητα για την ανθρωπότητα εάν ποτέ χρησιμοποιηθούν ατομικά όπλα. Διότι, όπως συχνά επισημαίνουν οι σύγχρονοι Ρώσοι ηγέτες – δεν μπορεί να υπάρχουν νικητές σε μια τέτοια σύγκρουση.

Πρόσφατα, ο πρώην Ευρωπαίος διοικητής του αμερικανικού στρατού, Μπεν Χότζες, προειδοποίησε ότι η χώρα του θα ανταπαντούσε με «ένα καταστροφικό χτύπημα» κατά της Ρωσίας εάν η Μόσχα χρησιμοποιούσε την πυρηνική της ικανότητα στην Ουκρανία.

Ο Χότζες, τώρα λομπίστες στο CEPA (ομάδα πίεσης που χρηματοδοτείται από αμερικανικούς κατασκευαστές όπλων για την προώθηση και διατήρηση της επέκτασης του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη) είπε ότι η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να στοχεύσει τον στόλο της Μαύρης Θάλασσας ή να καταστρέψει τις ΕΡωσικές βάσεις στην Κριμαία. Ζωντανοί νεκροί επικεφαλής μιας υπερδύναμης. Ο τελευταίος πόλεμος: Πώς θα εξελισσόταν μια σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσίας.

Το 1984 μ.Χ., ο Konstantin Chernenko, ένας 72χρονος εργάτης του κόμματος και πρώην επικεφαλής του μηχανισμού του Leonid Brezhnev, άρρωστος από εμφύσημα τελικού σταδίου, έγινε ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης. Κατά ειρωνικό τρόπο, δεδομένων των σημερινών γεγονότων, ο ένας ήταν Ουκρανός από την Ουκρανία και ο άλλος Ρωσικής καταγωγής Ουκρανός.

«Ο ηγέτης μιας μεγάλης δύναμης αποδείχθηκε ότι δεν ήταν απλώς ένας σωματικά αδύναμος, αλλά ένα σοβαρά άρρωστο άτομο, στην πραγματικότητα ένα άτομο με αναπηρία»  , έγραψε ο διάδοχός του, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, σε ένα από τα βιβλία του.

Ο Ανατόλι Τσερνιάεφ, ο οποίος υπηρετούσε τότε ως αναπληρωτής επικεφαλής του Διεθνούς Τμήματος της Κεντρικής Επιτροπής, υπενθύμισε ότι, όταν ο Τσερνένκο επρόκειτο να συναντηθεί με τον βασιλιά της Ισπανίας, οι βοηθοί του ετοίμασαν κομμάτια της ομιλίας του σε μικρές χάρτινες κάρτες. «Αλλά ο Τσερνένκο δεν μπορούσε να διαβάσει ούτε ένα κομμάτι χαρτί, τραύλιζε, μη καταλαβαίνοντας τίποτα που διάβαζε».

Τέσσερα χρόνια πριν από την άνοδό του στην εξουσία στην ΕΣΣΔ, εν μέσω εντάσεων του Ψυχρού Πολέμου λόγω της σοβιετικής επέμβασης στο Αφγανιστάν, πέρα ​​από τον ωκεανό, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ υπέγραψε την περιβόητη Οδηγία 59 (pD-59), «Πολιτική Απασχόλησης Πυρηνικών Όπλων», που είχε ως στόχο να δώσει στους ηγέτες των ΗΠΑ μεγαλύτερη ευελιξία στον σχεδιασμό και την εκτέλεση ενός πυρηνικού πολέμου.

Ωστόσο, οι διαρροές του «άκρως απόρρητου» περιεχομένου του προκάλεσαν πρωτοσέλιδα ιστορίες στους New York Times και την Washington Post που πυροδότησε ευρέως διαδεδομένους φόβους για τις επιπτώσεις του στην ανεξέλεγκτη πυρηνική σύγκρουση.

Το έγγραφο προϋπέθετε τη χρήση προηγμένης τεχνολογίας για τον εντοπισμό σοβιετικών πυρηνικών εγκαταστάσεων, μεταξύ άλλων στην Ανατολική Ευρώπη και την Βόρεια Κορέα. Οι Αμερικανοί σχεδίαζαν να πραγματοποιήσουν χτυπήματα ακριβείας σε αυτές τις τοποθεσίες και, έχοντας λάβει στοιχεία για τις ζημιές που προκλήθηκαν το συντομότερο δυνατό, να χτυπήσουν ξανά εάν χρειαστεί.

Οι συντάκτες της Οδηγίας 59, μεταξύ των οποίων ήταν και ο προεδρικός στρατιωτικός σύμβουλος William Odom, πίστευαν ότι η χρήση πυρηνικών όπλων εναντίον τακτικών μονάδων του σοβιετικού στρατού δεν θα οδηγούσε σε πυρηνική αποκάλυψη.

Ωστόσο, ο Odom και οι συνάδελφοί του προειδοποίησαν ότι ο πόλεμος θα παραταθεί – κατά την εκτίμησή τους, μπορεί να χρειαστούν « μέρες και εβδομάδες » για να βρεθούν όλοι οι στόχοι άξιοι για ένα πυρηνικό χτύπημα ακριβείας.

Το 1983 μ.Χ.– ένα χρόνο πριν ο Chernenko ανέλθει στην ηγεσία του Κρεμλίνου – οι ΗΠΑ παρέδωσαν τους νέους πυρηνικούς πυραύλους Pershing II στην Δυτική Γερμανία. Αυτό αύξησε σημαντικά την πιθανότητα τέτοιων όπλων να φτάσουν στην ΕΣΣΔ μέσα σε λίγα λεπτά.

Λοιπόν, τι θα γινόταν αν ο Chernenko –  «σκυφτή φιγούρα, χέρια που τρέμουν, μια σπασμένη φωνή που καλεί για πειθαρχία και ανιδιοτελή δουλειά, φύλλα χαρτιού που πέφτουν από τα χέρια του»,  όπως περιγράφει ο Γκορμπατσόφ – έπρεπε να πάρει μια απόφαση για μια πυρηνική αντεπίθεση; Τι θα γινόταν αν ολόκληρη η ηγεσία ήταν νεκρή πριν είχαν την ευκαιρία να διατάξουν ένα αντίποινα; Ποιος θα επικοινωνούσε με απομακρυσμένα θέσεις διοίκησης και υποβρύχια;

Στην άκρη του Αρμαγεδδώνα; Γιατί η σύγκρουση στην Ουκρανία μοιάζει επικίνδυνα με την κρίση των πυραύλων της Κούβας. Αυτός ακριβώς ο φόβος, για μια χώρα που αποκεφαλίστηκε, μια χώρα που στερήθηκε την ευκαιρία να απαντήσει, μια ευπάθεια που δεν άφηνε χώρο για αντίδραση, είχε κάνει τους Σοβιετικούς να αρχίσουν να εξετάζουν τις επιλογές τους.

Η  προσέγγιση « αν πάω κάτω, παίρνω τους πάντες μαζί μου »  ήταν ένας τρόπος να αποδειχθεί ότι δεν θα μπορούσαν και δεν θα έπρεπε να υπάρξουν νικητές στους μελλοντικούς παγκόσμιους πολέμους. Αυτό το επιχείρημα έπρεπε να κάνει τον πόλεμο τόσο άνευ σημασίας που θα γινόταν αδύνατος.

Το σύστημα της Doomsday. Το 1984 μ.Χ., αμέσως αφού ο Chernenko έγινε ο νέος σοβιετικός ηγέτης, ο Valery Yarynich, συνταγματάρχης των Ελίτ Στρατηγικών Πυραυλικών Δυνάμεων, απέκτησε μια νέα θέση, αυτή του αναπληρωτή επικεφαλής της Κύριας Διεύθυνσης Πυραυλικών Όπλων.

Ήταν αυτός ο συνταγματάρχης στον οποίο ανατέθηκε η τελειοποίηση ενός ελαττωματικού συστήματος, μερικώς αυτοματοποιημένου, που θα εκτόξευε διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους σε ένα αντίποινα αν η σοβιετική ηγεσία είχε αποκεφαλιστεί σε πυρηνικό βομβαρδισμό.

Το σύστημα – πιθανώς το πιο θανατηφόρο έργο του Ψυχρού Πολέμου – ονομαζόταν περίμετρος, ή «το νεκρό χέρι», ανεπίσημα. Τέθηκε σε μάχιμη υπηρεσία το 198 μ.Χ. Η Σοβιετική Ένωση δεν θα μπορούσε να ήταν αυτή που θα εκτόξευσε πρώτα ένα πυρηνικό ICBM στους Αμερικανούς. Σε αυτό το σενάριο, οι ΗΠΑ θα είχαν απομείνει αρκετές δυνάμεις για να προκαλέσουν σημαντική ζημιά σε ένα αντίποινα με τα υπόλοιπα μέσα που είχαν στη διάθεσή τους.

Ήταν επίσης επικίνδυνο να εκτοξεύονται πυραύλους μετά την ανίχνευση αμερικανικών κεφαλών που κατευθύνονται προς την ΕΣΣΔ, αφού μέχρι τότε είχαν ήδη υπάρξει αρκετές περιπτώσεις ψευδών συναγερμών από τα συστήματα προειδοποίησης.

Ο μόνος τρόπος που απέμενε ήταν να αντεπιτεθεί μόνο αφού επιβεβαιωθεί μια επίθεση από τον εχθρό. Αλλά αυτό εξαρτιόταν υπερβολικά από την κατάσταση του μυαλού του γενικού γραμματέα. Θα μπορούσε να είναι φοβισμένος, μπερδεμένος ή πολύ αργός να ενεργήσει, ή θα μπορούσε να πιστέψει ότι ήταν ένας άλλος ψευδής συναγερμός. Οι προγραμματιστές του Perimeter προσπάθησαν να ελαχιστοποιήσουν την ανθρώπινη παρέμβαση.

Το μόνο που έπρεπε να κάνει ο γενικός γραμματέας μετά τη λήψη οποιασδήποτε πληροφορίας για εχθρικό χτύπημα ήταν να θέσει το Perimeter σε επιφυλακή. Μετά από αυτό, η μοίρα της ανθρωπότητας πέρασε στα χέρια των αξιωματικών, οι οποίοι θα έπρεπε να πάρουν μια απόφαση.

Απομονώθηκαν σε ειδικές σφαιρικές αποθήκες τόσο βαθιά κάτω από τη γη που ακόμη και ένα πυρηνικό χτύπημα δεν μπορούσε να τους καταστρέψει. Αυτοί οι αξιωματικοί είχαν μια λίστα με τρία κριτήρια για την έναρξη μιας επίθεσης:

60 χρόνια από την κρίση των πυραύλων της Κούβας: Πώς τα ψύχραιμα κεφάλια απέτρεψαν μια ναυτική συνάντηση Σοβιετικών-ΗΠΑ που πυροδότησε έναν πυρηνικό πόλεμο

60 χρόνια από την κρίση των πυραύλων της Κούβας: Πώς τα ψύχραιμα κεφάλια απέτρεψαν μια ναυτική συνάντηση Σοβιετικών-ΗΠΑ που πυροδότησε έναν πυρηνικό πόλεμο

– Κατάσταση Περιμετρικού συστήματος. Αν ενεργοποιούνταν, σήμαινε ότι είτε το γενικό επιτελείο είτε το Κρεμλίνο το είχαν θέσει σε επιφυλακή.

– Επικοινωνία με διοικητές και αρχηγούς κομμάτων. Εάν αυτό χάθηκε, θα έπρεπε να υποτεθεί ότι η ηγεσία είχε σκοτωθεί.

– Το γεγονός ενός πυρηνικού χτυπήματος. Παράλληλα, χρησιμοποιήθηκε δίκτυο ειδικών αισθητήρων για την μέτρηση του επιπέδου ακτινοβολίας και φωτισμού, σεισμικών κραδασμών και αύξησης της ατμοσφαιρικής πίεσης.

Εάν το σύστημα ήταν ενεργοποιημένο, η ηγεσία ήταν νεκρή και είχε όντως λάβει χώρα πυρηνική επίθεση, οι αξιωματικοί έπρεπε να εξουσιοδοτήσουν την εκτόξευση των πυραύλων διοίκησης. Σε 30 λεπτά θα έδιναν εντολή να εκτοξευθούν όλοι οι πυρηνικοί πύραυλοι που ήταν ακόμη άθικτοι. Στόχος ήταν οι ΗΠΑ, μαζί με άλλες μεγάλες πρωτεύουσες του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με τον Yarynich, το σύστημα χρησίμευσε επίσης ως ασφάλιση έναντι βιαστικών αποφάσεων της ανώτατης ηγεσίας της χώρας με βάση μη επαληθευμένες πληροφορίες.

Έχοντας λάβει ένα σήμα από το σύστημα προειδοποίησης επίθεσης πυραύλων, οι ανώτατοι αξιωματούχοι μπορούσαν να ενεργοποιήσουν το σύστημα Perimeter και να περιμένουν την εξέλιξη των γεγονότων, έχοντας απόλυτη πεποίθηση ότι ακόμη και η καταστροφή όλων όσοι είχαν την εξουσία να εκδώσουν εντολή για αντίποινα δεν θα μπορούσαν να αποτρέψει ένα αντίποινα. Ένας από τους προγραμματιστές της Perimeter, ο Alexander Zheleznyakov, περιέγραψε ένα πιθανό σενάριο για την χρήση του συστήματος ως εξής:

«Δύο ώρες μετά την έναρξη των εχθροπραξιών, όταν φαινόταν ότι δεν υπήρχε τίποτα και, το σημαντικότερο, κανείς να πολεμήσει, στην απομακρυσμένη τάιγκα της Σιβηρίας, στις στέπες του Καζακστάν, στους βάλτους της κεντρικής Ρωσίας, οι καταπακτές των εκτοξευτών ναρκών σχεδόν άνοιξε ταυτόχρονα και δεκάδες ασημένιοι γίγαντες όρμησαν στον ουρανό.

Τριάντα λεπτά αργότερα, τη μοίρα της Μόσχας και του Λένινγκραντ, του Κιέβου και του Μινσκ, του Βερολίνου και της Πράγας, του Πεκίνου και της Αβάνας μοιράστηκαν η Ουάσιγκτον και η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες και το Σαν Φρανσίσκο, η Βόννη και το Λονδίνο, το Παρίσι και η Ρώμη, το Σίδνεϊ και το Τόκιο. Έχοντας ξεκινήσει ξαφνικά, ο πυρηνικός πόλεμος τελείωσε το ίδιο ξαφνικά, καταστρέφοντας τους πάντες. Δεν υπήρχαν νικητές ή ηττημένοι.

Μόνο μικρές ομάδες ανθρώπων που δεν καταλάβαιναν τίποτα κάπου στα νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού, σε απομακρυσμένες περιοχές της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, γυρνώντας πυρετωδώς τα κουμπιά των σιωπηλών ραδιοφώνων αμέσως, παρακολουθώντας με φόβο τις αστραπές που φλέγονται στον ορίζοντα». Ωστόσο, ήταν ακόμα οι αξιωματικοί που έπρεπε να κάνουν την τελευταία κλήση στην απεργία που θα κατέστρεφε το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας.

Το ερώτημα παραμένει αν οι προγραμματιστές της Perimeter προχώρησαν παραπέρα και έκαναν το σύστημα εντελώς αυτόνομο, μετατρέποντάς το σε ένα πραγματικό Doomsday Machine. Ο Yarynich ισχυρίζεται ότι οι στρατηγοί δεν συμφώνησαν με αυτό, αν και οι απόψεις των συναδέλφων του διίστανται.

Είπε επίσης στον δημοσιογράφο Ντέιβιντ Χόφμαν ότι πίστευε ότι ήταν απόλυτη βλακεία να κρατάς το Dead Hand μυστικό, αφού ένα τέτοιο σύστημα ήταν χρήσιμο ως αποτρεπτικός παράγοντας μόνο αν ο αντίπαλός σου το γνώριζε.

Δεν είναι μυστικό ότι η Δύση προσπαθεί να ανατρέψει την Ρωσική κυβέρνηση – ο Τζον Μπόλτον το έλεγε απλά δυνατά. Δεν είναι μυστικό ότι η Δύση προσπαθεί να ανατρέψει την Ρωσική κυβέρνηση – ο Τζον Μπόλτον το έλεγε απλά δυνατά. Είναι το νεκρό χέρι νεκρό; Ο Yarynich ήταν αυτός που σφύριξε το Perimeter μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μ.Χ., μίλησε προσεκτικά για τις βασικές λεπτομέρειες του συστήματος Dead Hand με τον Αμερικανό ειδικό πυρηνικής ασφάλειας Μπρους Μπλερ, ο οποίος αποκάλυψε την ύπαρξη του συστήματος σε ένα άρθρο των New York Times, χωρίς να αναφέρει τον Ρώσο συνταγματάρχη, αν και οι συνάδελφοί του γνώριζαν καλά ποιος είχε διαρρεύσει τις πληροφορίες.

Το 2003 μ.Χ., ο ίδιος ο Yarynich έγραψε ένα βιβλίο, «C3: Nuclear Command, Control, Cooperation», παρέχοντας ακόμη περισσότερες λεπτομέρειες. Είχε περάσει το υπόλοιπο της ζωής του παλεύοντας για διαφάνεια στους πυρηνικούς μηχανισμούς διοίκησης και ελέγχου της Ρωσίας και των ΗΠΑ. «Τα πυρηνικά όπλα δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως πολιτικό εργαλείο» , πίστευε.

«Σήμερα, αντιμετωπίζουμε έναν προφανή παραλογισμό»,  έγραψε ο Yarynich στην εισαγωγή του βιβλίου του.  «Από τη μια πλευρά… οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία έχουν ανοιχτεί άνευ προηγουμένου μεταξύ τους, ανταλλάσσοντας πληροφορίες που ήταν εντελώς μυστικές κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου».

 «Τώρα προσβάσιμες στο κοινό βάσεις δεδομένων υπολογιστών περιλαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με τους διάφορους τύπους αμερικανικών και Ρωσικών βαλλιστικών πυραύλων και πυρηνικών κεφαλών, τον αριθμό, τα χαρακτηριστικά, τη θέση, τα γραφεία σχεδιασμού και τις εγκαταστάσεις παραγωγής…

Τα αποτελέσματα τέτοιων αποφασιστικών βημάτων είναι προφανή: η διαδικασία μείωσης των πυρηνικών όπλων έχει ξεκινήσει και συνεχίζεται με επιτυχία». Ωστόσο, υποστήριξε ο Yarynich, αυτό δεν είναι αρκετό: η απόλυτη μυστικότητα εξακολουθεί να βασιλεύει όταν πρόκειται για τη διοίκηση και τον έλεγχο των πυρηνικών όπλων. «Δύο ζητήματα έχουν τη μεγαλύτερη σημασία εδώ»  , εξήγησε.

«Πρώτον, ποια μέτρα έχουν ληφθεί από τις πυρηνικές δυνάμεις κατά της τυχαίας ή μη εξουσιοδοτημένης χρήσης πυρηνικών όπλων και πόσο αξιόπιστα είναι αυτά τα μέτρα; Δεύτερον, ποια είναι η ιδεολογία για την υποθετική εγκεκριμένη ανάπτυξη πυρηνικών όπλων;».

Το 2007 μ.Χ., ο Yarynich έδωσε μια λεπτομερή συνέντευξη στο περιοδικό Wired. Σε αυτό, επανέλαβε την ιστορία του για τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Perimeter, και το πιο σημαντικό, επιβεβαίωσε ότι το σύστημα ενημερώνεται συνεχώς και ότι είναι περήφανος που συμμετείχε στην ανάπτυξη του: διαχειρίστηκε με επιτυχία το έργο του στον Ψυχρό Πόλεμο και μπορεί να συνεχίσει να εξυπηρετεί.

Το μόνο που ήθελε ήταν να γίνει λόγος για το σύστημα. Ο Yarynich πίστευε ότι η δημοσιότητα γύρω από το σύστημα θα ήταν χρήσιμη για τη Ρωσία: κανείς δεν θέλει να πεθάνει μάταια. Σύμφωνα με τον Pyotr Kazulsky, πρώην ερευνητή στο Ερευνητικό Κέντρο Εφαρμοσμένης Πληροφορικής, σήμερα το σύστημα Perimeter έχει ενημερωθεί και το νέο κέντρο ελέγχου είναι εξοπλισμένο με ένα νευρωνικό δίκτυο.

Δεν υπάρχει επιβεβαίωση αυτού. Δεν υπάρχουν άλλες πηγές που θα μπορούσαν να μιλήσουν γι’ αυτό, επομένως η αναβάθμιση της «ιδιαιτερότητας» παραμένει φήμη – και πιθανότατα θα παραμείνει έτσι, αφού όλες οι πληροφορίες για το σύστημα (και το ανάλογό του) είναι διαβαθμισμένες.

Ο Μπρους Μπλερ έχει επίσης επανειλημμένα ισχυριστεί ότι το σύστημα ενημερώνεται συνεχώς. Τον Δεκέμβριο του 2011 μ.Χ., ο διοικητής των Στρατηγικών Πυραυλικών Δυνάμεων, Αντιστράτηγος Σεργκέι Καρακάεφ, δήλωσε ότι το σύστημα Perimeter υπάρχει μέχρι σήμερα και είναι σε επιφυλακή (https://attikanea.info/%CF%84%CE%B9-%CE%B8%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%B2%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B5-%CE%B1%CE%BD-%CE%B7-%CE%B4%CF%8D%CF%83%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%80%CE%AD%CE%BB%CF%85%CE%B5-%CE%B5%CF%80%CE%AF%CE%B8/).

 

Η δήλωση Χαράρι, καμπανάκι και για το προτεκτοράτο Ελλάδα...και παγκοσμίως;;; “Οι επόμενες Προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ μπορεί να είναι… οι τελευταίες”!!!

Ο Harari μόρφασε και πρότεινε σοβαρά πως η αμερικανική δημοκρατία είναι πλέον τόσο προβληματική που «οι επόμενες προεδρικές εκλογές θα μπορούσαν να είναι οι τελευταίες δημοκρατικές εκλογές στην ιστορία των ΗΠΑ». Πρόσθεσε πως «δεν είναι μια μεγάλη πιθανότητα, αλλά θα μπορούσε να συμβεί».

Οι ανησυχητικές δημοσκοπήσεις, το «Schedule F» και ο κίνδυνος της εκδικητικής πολιτικής. Ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες μιας επιστροφής του Ντόναλντ Τραμπ στην θέση του πλανητάρχη. Την περασμένη εβδομάδα συμμετείχα σε μια αμερικανική τηλεοπτική εκπομπή με τον Yuval Noah Harari, τον Ισραηλινό καθηγητή και συγγραφέα του «Sapiens: A brief history of humankind». Κατά την διάρκεια της συζήτησης, ο παρουσιαστής, Bill Maher, οδύρονταν πως μια «λίστα αρνητών των εκλογών» διεκδικούν θέσεις στις ενδιάμεσες αμερικανικές εκλογές της επόμενης εβδομάδας.

Ο Harari μόρφασε και πρότεινε σοβαρά πως η αμερικανική δημοκρατία είναι πλέον τόσο προβληματική που «οι επόμενες προεδρικές εκλογές θα μπορούσαν να είναι οι τελευταίες δημοκρατικές εκλογές στην ιστορία των ΗΠΑ». Πρόσθεσε πως «δεν είναι μια μεγάλη πιθανότητα, αλλά θα μπορούσε να συμβεί».

O Maher άφησε το σχόλιο να περάσει στο ντούκου. Όπως κι εγώ. Αλλά καθώς έφευγα από το πλατό αργότερα εκείνο το βράδυ, ένοιωσα σοκαρισμένη. Πριν από λίγα μόλις χρόνια, θα ήταν δύσκολο να φανταστείς κάποιον να αφήνει να εννοηθεί στην mainstream τηλεόραση πως το εκλογικό σύστημα της Αμερικής μπορεί να είναι καταδικασμένο.

O Ηarari δεν είναι δημεγέρτης. Είναι ένας ευρυμαθής και σκεπτόμενος ιστορικός. Αυτό που ξάφνιασε περισσότερο ήταν πως δεν φάνηκε η δήλωσή του να είναι καθόλου σοκαριστική. Το να προβλέπεις τον θάνατο της Αμερικανικής δημοκρατίας έχει γίνει σχεδόν κανονικό.

Ο πρωταρχικός λόγος, βεβαίως, είναι πως ο Ντόναλντ Τραμπ, συνεχίζει να λέει ψέματα για τις εκλογές του 2020 μ.Χ. Με αυτόν τον τρόπο αρνήθηκε να αποδεχθεί το θεμέλιο μιας λειτουργικής δημοκρατίας, την ειρηνική μετάβαση εξουσίας. Αν ήταν ο μόνος που ξεστόμιζε θεωρίες συνωμοσίας, η επιρροή τους μπορεί να ήταν περιορισμένη.

Αλλά τις θεωρίες αυτές τις έχουν υιοθετήσει και άλλοι Ρεπουμπλικάνοι, τις επαναλαμβάνουν κατά κόρον στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα παπαγαλίζουν οι υπεροπαδοί τους σε διάφορες εκστρατείες. Ορισμένοι αρνητές των εκλογών στις τοπικές κυβερνήσεις προβαίνουν ακόμα και σε αλλαγή νόμων για να ασκήσουν περισσότερο έλεγχο επί μελλοντικών εκλογών.

Η βίαιη εξέγερση στις 6 Ιανουαρίου του 2021 μ.Χ. ήταν με πολλούς τρόπους η φυσική συνέπεια της αντιδημοκρατικής ρητορικής του Τραμπ. Ένοπλοι στασιαστές εισήλθαν στο Καπιτώλιο και αποπειράθηκαν να αποτρέψουν την επιβεβαίωση της νίκης του Τζο Μπάιντεν.

Ευτυχώς, οι απόπειρες για ανατροπή της δημοκρατίας απέτυχαν. Αλλά πολλοί πιστεύουν τώρα πως ο Τραμπ «οπωσδήποτε θα λάβει το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων την επόμενη φορά», όπως λέει ο Maher. Αν συμβεί αυτό, τότε θα μπορούσε να κερδίσει το 2024.

Μέλη του κύκλου του Τραμπ μου λένε πως, αν επιστρέψουν στην κυβέρνηση, όχι μόνο θα προσπαθήσουν να εκδικηθούν τους αξιωματούχους που διενήργησαν την έρευνα επί των γεγονότων της 6^ης Ιανουαρίου, αλλά επίσης σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν μια ελάχιστα γνωστή νομική ρήτρα, που είναι γνωστή ως «Schedule F» για να διώξουν τους αντιπάλους τους από τις δημόσιες υπηρεσίες.

Αυτό το δεύτερο έχει μεγάλη σημασία, δεδομένου ότι ορισμένοι γραφειοκράτες εργάστηκαν ώστε να περιορίσουν τις χειρότερες υπερβολές της κυβέρνησης Τραμπ, όπως φαίνεται στο συναρπαστικό νέο βιβλίο του David Rothkopf, «American Resistance».

Αυτό που ίσως έρχεται το 2024 μ.Χ., αν όχι νωρίτερα, είναι η πολιτική της εκδίκησης. Αυτό εξηγεί γιατί οι Δημοκρατικοί ανησυχούν για τον θάνατο της δημοκρατίας. Αλλά αυτό που είναι εξίσου εντυπωσιακό είναι πως και οι Ρεπουμπλικάνοι εκφράζουν ανησυχία.

Πρόσφατη δημοσκόπηση του Quinnipiac University δείχνει πως το 69% των Ρεπουμπλικάνων πιστεύουν πως η δημοκρατία βρίσκεται υπό απειλή –ακριβώς το ίδιο ποσοστό με τους Δημοκρατικούς. Οι Ρεπουμπλικάνοι δεν κατηγορούν τον Τραμπ γι’ αυτό. Είτε συμφωνούν με το ψέμα του Τραμπ πως το εκλογικό αποτέλεσμα του 2020 μ.Χ. ήταν ψευδές, ή λένε πως ο «ριζοσπαστικός εξτρεμισμός» των Δημοκρατικών υπονομεύει τις αμερικανικές αξίες.

Οι ψηφοφόροι χάνουν την πίστη τους στην ιδέα πως μπορεί να υπάρξει μεσολάβηση διαφορετικών απόψεων με αξιόπιστο εκλογικό τρόπο ή μέσω κανονικών forums συζήτησης. Καθώς διαδίδεται η παραπληροφόρηση, ορισμένοι ριζοσπαστικοποιούνται. Η τρομακτική επίθεση κατά του συζύγου της Νάνσι Πελόζι προκάλεσε ανησυχίες για περαιτέρω βία.

Πρόσφατη έρευνα του Reuters/Ipsos έδειξε πως το 40% των ψηφοφόρων ανησυχούν τώρα πως θα υπάρξει εκφοβισμός ψηφοφόρων κατά τη διάρκεια των εκλογών. Υποψιάζομαι πως το άλλο θέμα είναι πως οι πολιτικές διαφορές καθορίζονται όλο και περισσότερο από τις προσωπικές συμμαχίες και τα μίση, αντί για τις ιδέες.

Έρευνα του Pew τον Αύγουστο έδειξε πως το 72% των Ρεπουμπλικάνων θεωρούν τους Δημοκρατικούς ανήθικους και ανέντιμους ανθρώπους, έναντι του 47% που ήταν το ποσοστό αυτό το 2016 μ.Χ.

Σχεδόν εξίσου πολλοί Δημοκρατικοί βλέπουν με τον ίδιο τρόπο τους Ρεπουμπλικάνους, με ομοίως δραματική αύξηση τα τελευταία έξι χρόνια. Αυτό είναι φυλετισμός. Σημαίνει αυτό πως η πρόβλεψη του Harari για τον πιθανό θάνατο της δημοκρατίας είναι σωστή; Προσωπικά εξακολουθώ να δυσκολεύομαι να το πιστέψω.

Άλλωστε, η πόλωση και η πολιτική βία υπήρξαν χαρακτηριστικά της Αμερικανικής δημοκρατίας από την αρχή, με περιοδικές εποχές σημαντικής προόδου. Εξακολουθώ να ελπίζω πως πλησιάζουμε σε μια ακόμα εποχή προόδου.

Αλλά αυτή μπορεί να μην έρθει σύντομα: μια άλλη αποκαλυπτική πρόσφατη έρευνα έδειξε πως, αν και το 71% των Αμερικάνων πιστεύουν τώρα πως απειλείται η δημοκρατία, μόλις το 7% θεωρούν εθνική προτεραιότητα τη διόρθωση αυτού του θέματος.

Η αίσθηση της κρίσης, με άλλα λόγια, μπορεί να πρέπει να βαθύνει περισσότερο προτού υπάρξει αντίδραση. Που, φυσικά, είναι ο λόγος για τον οποίον χρειαζόμαστε φωνές όπως αυτή του Harari να το φωνάξουν και όλους τους υπόλοιπους να θυμηθούν να νοιώσουν σοκαρισμένοι (https://attikanea.info/%CE%B7-%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81/).

 

Η άνοδος της ακροδεξιάς: Αυτός ο κόσµος ή θα αλλάξει ή θα σαπίσει. Η άνοδος της ακροδεξιάς, ο ρόλος των κρίσεων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η δύναµη της κοινωνίας και των κινηµάτων. Τα αποτελέσµατα των ιταλικών εκλογών µάς φέρνουν θεατές στο ίδιο έργο.

Η ακροδεξιά ανεβαίνει ανά την Ευρώπη, από την Σουηδία έως και την Ιταλία. Μετά από τις νίκες της, ή τις ραγδαίες ανόδους της, επικρατεί ένα πρόσκαιρο σοκ. Γρήγορα όµως, όλα συνεχίζουν σαν να µην συµβαίνει τίποτα. Μέχρι το επόµενο αποτέλεσµα της κάλπης. Μέχρι να σοκαριστούµε ξανά.

Εδώ και καιρό, πρώτα µε την πανδηµία, µετά µε την Ρωσική εισβολή, ζούµε, δυστυχώς και µε πολύ άσχηµο τρόπο, ιστορικές συνθήκες. Οι ιστορικές αυτές συνθήκες χρειάζονται και ιστορικές, αριστερές απαντήσεις.

Μοιάζει να ήταν απλά θέµα χρόνου… Η ακροδεξιά έχει ριζώσει στις πρόσφατες ιταλικές κυβερνήσεις µε το κόµµα του Σαλβίνι, ωστόσο µε τη νίκη της Τζόρτζια Μελόνι ανεβαίνει επίπεδο. Στην ηγεσία της χώρας, µιας από τις µεγαλύτερες οικονοµίες του πλανήτη, θα βρεθεί ένα κόµµα µε νεοφασιστικές ρίζες, τα «Αδέρφια της Ιταλίας», ό,τι πιο ακροδεξιό έχει βρεθεί σε τέτοια θέση µετά τον Μπενίτο Μουσολίνι, ακριβώς έναν αιώνα πριν.

Και δυστυχώς, µία τέτοια επικράτηση, σε µία Ευρωπαϊκή χώρα τέτοιου µεγέθους, µοιάζει να ήταν απλά θέµα χρόνου. Από το ξέσπασµα της οικονοµικής κρίσης του 2008 μ.Χ., φασιστικά και ακροδεξιά µορφώµατα εµφανίστηκαν µε σηµαντική δυναµική σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες. Στην Γερµανία, τη χώρα-αφέντη της Ευρωζώνης, εµφανίστηκε το ακροδεξιό AfD (Alternative for Germany).

Στην Γαλλία χρειάστηκε δύο φορές µία αναγκαστική συσπείρωση δηµοκρατικών δυνάµεων γύρω από τον Εμµανουέλ Μακρόν, προκειµένου να αποφευχθεί µία νίκη της Μαρίν Λεπέν. Στην Σουηδία, οι «Σουηδοί ∆ηµοκράτες», ακροδεξιοί µε ξεκάθαρα φασιστικές ρίζες, έφτασαν στις εκλογές του Σεπτεµβρίου στο 20%. Η Ουγγαρία και η Πολωνία θεωρούνται πλέον πανευρωπαϊκά ανελεύθερες δηµοκρατίες.

Στην Ελλάδα, η Χρυσή Αυγή είναι στην φυλακή. Τα αντανακλαστικά που ενεργοποιήθηκαν αµέσως µετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα έφραξαν το δρόµο στους νεοναζί, που είχαν φτάσει να είναι τρίτη δύναµη. Αλλά το κενό της «σοβαρής ακροδεξιάς», που κάποιοι προόριζαν για τη Χρυσή Αυγή, καλύπτεται πλέον από ένα µέρος της Νέας ∆ηµοκρατίας.

Η αποχή ανοίγει δρόµους στην ακροδεξιά. Το ερώτηµα είναι πώς αντιµετωπίζεται η ακροδεξιά. Νοµίζω ότι για να απαντηθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να κοιτάξουµε το πώς εκτρέφεται και το πώς εµφανίζεται ως πιθανή «λύση» για εκατοµµύρια ανθρώπων.

Η εύκολη καταγγελία ότι «είναι φασίστες» αρκεί όλο και λιγότερο. Ο φασισµός, ο εθνικισµός φαίνεται να τροµάζουν όλο και λιγότερο τους πολίτες, βρισκόµαστε εξάλλου 80 και 100 χρόνια, δύο και τρεις γενιές, µετά από τον όλεθρο που προκάλεσαν στον πλανήτη. Η ιστορία γίνεται όλο και πιο µακρινή. Ακριβώς ό,τι συµβαίνει µε την προοπτική του γενικευµένου πολέµου…

Είναι πολύ δύσκολο να µιλήσεις για το τι συµβαίνει σε χώρες που δεν ζεις, αλλά τα δεδοµένα δείχνουν ότι πολύς κόσµος στρέφεται στον εθνικισµό από απογοήτευση ή/και αντίδραση. Μετά από αλλεπάλληλες κρίσεις και µε µια-δυο ακόµα να έρχονται, για πρώτη φορά οι νέες γενιές θα ζήσουν χειρότερα από τις προηγούµενες. Φαίνεται επίσης να υπάρχει έντονη η πεποίθηση ότι µε το υπάρχον status quo, «τίποτα δεν αλλάζει προς όφελός µου».

Γιατί πέρα από την άνοδο της ακροδεξιάς, στις ευρωπαϊκές εκλογές νικάει και η αποχή. Μόλις το 64% των ψηφοφόρων άσκησαν το δικαίωµά τους στην Ιταλία. Στη Γαλλία η αποχή έφτασε σε επίπεδα-ρεκόρ, τόσο στις προεδρικές όσο και στις βουλευτικές εκλογές. Από γαλλικές έρευνες κατά την προεκλογική περίοδο, µπορούµε να δούµε περισσότερα για την αποχή.

Χτυπάει περισσότερο στις νεανικές ηλικίες και συνδέεται µε την απάθεια, την αποπολιτικοποίηση και την απογοήτευση, όχι µε κάποιο πολιτικό µήνυµα. Αυτό φαίνεται ότι επηρεάζει περισσότερο την Αριστερά. Μα είναι δυνατόν, εν µέσω τόσο σηµαντικών γεγονότων, όπως η πανδηµία και η ρωσική εισβολή, ο κόσµος να απέχει; Κι όµως, είναι.

Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μεγάλο µερίδιο ευθύνης για την απογοήτευση των λαών της Ευρώπης έχει φυσικά η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι πολιτικές της Ευρωζώνης. Οι αποφάσεις που λαµβάνονται µακριά από αυτούς, χωρίς αυτούς, εναντίον αυτών. Ο µονόδροµος του νεοφιλελεύθερου καπιταλισµού, της κυριαρχίας των αγορών και της αλλεργίας σε οτιδήποτε δηµόσιο.

Μία Ένωση χωρίς κανένα όραµα, µε κενά λόγια περί «ευρωπαϊκών αξιών», βραδυκίνητες διαδικασίες, που έχει αποτύχει σε οποιαδήποτε κρίση κλήθηκε να διαχειριστεί, µεταφέροντας πάντα το βάρος στους ασθενέστερους.

Μια Ευρώπη που αρκέστηκε για χρόνια να δείχνει τον µπαµπούλα τής κάθε Λεπέν και να ζητάει από τους πολίτες να ψηφίζουν το «µικρότερο κακό». Κι αυτή η τελευταία γραµµή άµυνας φτάνει σε ένα όριο.

Μία Ευρώπη, επίσης, που φαίνεται ότι σιγά-σιγά αγκαλιάζει επίσηµα τη νεοφασιστική ακροδεξιά. Αρκεί αυτή να είναι φιλοΝΑΤΟϊκή, όπως η Μελόνι και όχι φιλορωσική, όπως η Λεπέν. Αυτός ο νέος συµβιβασµός, µόνο αρνητικές συνέπειες µπορεί να φέρει στο µέλλον. Μέσα λοιπόν σε ένα περιβάλλον όπου λείπει η ελπίδα για κάτι καλύτερο, η ακροδεξιά εµφανίζεται ως αντισυστηµική απέναντι στα «κέντρα αποφάσεων», αλλά µόνο στα λόγια.

∆εν υπάρχει καλύτερο παράδειγµα γι’ αυτό από το κόµµα της Μελόνι: Έµεινε εκτός της κυβέρνησης του Μάριο Ντράγκι, αλλά ψήφιζε µαζί µε την κυβέρνηση τα οικονοµικά νοµοσχέδια. Στην Ελλάδα, οι χρυσαυγίτες υπέβαλλαν συνεχώς κοινοβουλευτικές ερωτήσεις υπέρ των εφοπλιστών και της εγκληµατικής τους δράσης στον Πειραιά.

Η ακροδεξιά πατάει πάνω στο φόβο και την απογοήτευση. Πέρα από την καταγγελία του οικονοµικού µοντέλου για το θεαθήναι, ο νεοφασισµός χτυπάει σε ταυτοτικά ζητήµατα. Ζητήµατα έθνους, καταστολής, «ασφάλειας», την «προστασία» από πρόσφυγες και τις µειονότητες που «έχουν το θράσος» να διεκδικούν τα δικαιώµατά τους. Θέµατα που συσπειρώνουν και παθιάζουν ένα ακροατήριο κατευθύνοντάς το προς την ακροδεξιά ψήφο.

Το τρίπτυχο «Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια» ή «Θεός Οικογένεια Πατρίδα», όπως είναι η ιταλική παραλλαγή της Μελόνι, επανέρχεται στο προσκήνιο, παρά το γεγονός ότι η αποδοχή της διαφορετικότητας δεν συγκρίνεται µε προηγούµενες δεκαετίες.

Στις σύγχρονες δηµοκρατίες όµως, δεν χρειάζεται η πλειοψηφία. Η Μελόνι χρειάστηκε το 26% του 64% για να πάρει την πρωτιά στη χώρα της και να είναι, κατά πάσα πιθανότητα, η επόµενη Πρωθυπουργός του ακροδεξιού της συνασπισµού.

Η ακροδεξιά εκπορεύεται, έµµεσα ή και άµεσα, από τα ίδια οικονοµικά συµφέροντα που υποτίθεται πως «πολεµά». Φτιασιδώνεται, κουστουµάρεται, αλλά στον πυρήνα της έχει συγκεκριµένους στόχους, συγκεκριµένο δυστοπικό όραµα, σχέδιο και modus operandi. Καμία αποχή δεν θα σταματήσει τα πράγματα από το να λειτουργούν εναντίον μας

Η απάντηση στα φαινόμενα αυτά δεν είναι παρά η συσπείρωση δημοκρατικών δυνάμε­ων, αριστερών αξιών, για ισότητα, κοινωνική δικαιοσύνη, αναδιανομή του πλούτου. Μία πολιτική με στόχο τη ζωή και όχι την επιβί­ωση.

Με απτά αποτελέσματα που θα δίνουν προοπτική στα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας και ξεκάθαρα λόγια. Είναι σημα­ντικό ο κόσμος να πιστέψει ότι «γίνεται». Και είναι εξίσου σημαντικό ο κόσμος να συμμε­τέχει και να καθορίζει ο ίδιος το μέλλον του, μακριά από λογικές ιδιώτευσης.

Μία απάντηση όμως που απαιτεί συ­γκρούσεις, με τεράστια οικονομικά συμφέ­ροντα που προετοιμάζονται να κερδοσκο­πήσουν σε ακόμα μία κρίση και μπορεί να εκφραστεί μόνο με τη συνεχή και συνεπή συμμετοχή των πολλών.

Που απαιτεί ριζι­κές τομές (βλ. κρατικοποιήσεις, στέγαση, οικονομική ανεξαρτησία), ανανέωση της πί­στης στη δημοκρατία, που χάνεται μέρα με τη μέρα. Μία πολιτική χωρίς ημίμετρα. Τα ημίμετρα, οι αθετημένες υποσχέσεις, τα «δεν υπάρχει εναλλακτική», θα δώσουν χώρο στην επόμενη επίθεση.

Στις σημερινές συγκυρίες, καμία λογική «διαχείρισης» και «μικρότερου κακού» δεν μπορεί να σταματήσει για πολύ την εθνικιστική επέλαση. Καμία αποχή δεν θα σταματήσει τα πράγματα από το να λει­τουργούν μονίμως εναντίον μας.

Ζούμε σε έναν κόσμο που αλλάζει ρα­γδαία. Αυτό δεν μπορούμε να το ελέγξουμε, θα συμβεί είτε με εμάς, είτε χωρίς εμάς. Αλλά οι κοινωνίες καλούνται να επιλέξουν αν θα αλλάξουν προς το καλύτερο ή αν θα σαπί­σουν, επαναλαμβάνοντας ιστορικά λάθη (https://dialogos.com.cy/anodos-tis-akrodexias-aytos-o-kos-os-i-tha-allaxei-i/).

 

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ Η CIA ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΟΥΚΡΑΝΟΥΣ ΝΕΟΝΑΖΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ. Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΗΠΑ-ΝΑΖΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΡΑΪΧ ΣΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΝΕΟΝΑΖΙ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ.

Η μαφία στην Ουάσιγκτον, το Λονδίνο, τις Βρυξέλλες και το Τελ Αβίβ θα έκανε τα πάντα για να διατηρήσει το σχέδιό της «Μονοπολική Παγκόσμια Τάξη» σε ισχύ, στην πραγματικότητα, υπάρχουν απελπισμένοι να κρατήσουν όποιες εναπομείνασες δυνάμεις έχουν αφήσει, ακόμη και αν αυτό σημαίνει συνεργασία με τους χειρότερους εχθρούς της.

Υπάρχει μια γνωστή αρχαία παροιμία «Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου» που ακούγεται αληθινή σήμερα, ειδικά από τη στιγμή που η Ουάσιγκτον, η CIA, το Στρατιωτικό-Βιομηχανικό. Σύμπλεγμα, μαζί με την Μοσάντ και το ΝΑΤΟ έχουν υποστηρίξει γνωστούς τρομοκράτες, συμπεριλαμβανομένου του Ισλαμικού Κράτους (ISIS), της Αλ Κάιντα και άλλων ομάδων για να ανατρέψουν κυβερνήσεις που δεν εγκρίνουν ειδικά στη Μέση Ανατολή.

Ωστόσο, η υποστήριξή τους σε τρομοκράτες που ήταν εχθροί τους κάποια στιγμή δεν ξεκίνησε με τους πολέμους αλλαγής καθεστώτος εναντίον της Συρίας ή της Λιβύης, η ιδέα της υποστήριξης των εχθρών τηςξεκίνησε κατά τη διάρκεια και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ στρατολόγησε Ουκρανούς Ναζί για να αντιμετωπίσουν τον νέο εχθρό τους, τη Σοβιετική Ένωση.

Τι παράξενη τροπή των γεγονότων γνωρίζοντας ότι οι Σοβιετικοί που πολέμησαν τους Ναζί με τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους συμμάχους τους κατά τη διάρκεια του πολέμου θεωρήθηκαν ως μια νέα απειλή.

Η Ουάσιγκτον και οι υπόλοιπες ομάδες της μαφίας χρησιμοποίησαν τους Ναζί τότε, καθώς τώρα χρησιμοποιούν τζιχαντιστές τρομοκράτες σήμερα στον πόλεμό τους για παγκόσμια κυριαρχία, ανεξάρτητα από το κόστος μακροπρόθεσμα.

Ποιοι ήταν λοιπόν οι Ναζί και γιατί η Ουάσιγκτον ενδιαφέρθηκε να τους στρατολογήσει εξαρχής; Για αρχή, οι Ναζί είχαν μέλη που εμπλέκονταν σε διάφορους επιστημονικούς και τεχνολογικούς κλάδους που ενδιέφεραν την κυβέρνηση των ΗΠΑ και αργότερα θα τους χρησιμοποιούσαν για να παράγουν κάθε είδους πολεμικά όπλα και ψυχολογικές επιχειρήσεις για τις μελλοντικές στρατιωτικές επιχειρήσεις της, αλλά θα μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες σύντομα.

Ωστόσο, οι Ναζί ακολούθησαν μια ακροδεξιά φασιστική ιδεολογία που ήταν αυταρχική και συνέπιπτε με υπερεθνικιστικές αρχές που απέρριπταν την αναρχία, τον κομμουνισμό, τη δημοκρατία, τον ρεπουμπλικανισμό, τον σοσιαλισμό και άλλες μορφές διακυβέρνησης που θεωρούνταν απειλή για την ανερχόμενη δύναμή τους.

Και όσο παράλογο κι αν ακούγεται αυτό, οι Ναζί χρησιμοποίησαν επίσης τον επιστημονικό ρατσισμό ή αυτό που μπορούμε να ονομάσουμε ευγονική για να χειραγωγήσουν τις ανθρώπινες δεξαμενές γονιδίων διαχωρίζοντας ορισμένες ομάδες ανθρώπων μεταξύ εκείνων που θεωρούνται κατώτεροι από εκείνους που θεωρούνταν ανώτεροι.

Έπειτα, υπάρχει το στοιχείο του αντισημιτισμού που επικρατούσε στο Τρίτο Ράιχ. Ο ναζισμός οδήγησε σε γενοκτονία, βασανιστήρια, αναγκαστικές στειρώσεις, φυλακίσεις της αντιπολίτευσης, εκτοπισμούς και άλλες φρικαλεότητες μεταξύ εκείνων που δεν ταίριαζαν στο προφίλ του υπερεθνικιστή, ειδικά αν δεν είχες τις φυλετικές ιδιότητες που απαιτούσαν για το κίνημά τους.

Αν κοιτάξουμε πίσω στην ιστορία του φασισμού, οι ρίζες του βασίστηκαν στην Ευρώπη όταν ο Λουδοβίκος-Ναπολέων Βοναπάρτης «γνωστός και ως» Ναπολέων Γ ́ κυβέρνησε την Γαλλία με σιδηρά πυγμή από το 1848 μ.Χ. έως το 1852 μ.Χ. είχε τα στοιχεία ενός φασιστικού/ναζιστικού κράτους.

Η εξόντωση των κόκκινων άγριων από την Αμερική ήταν έμπνευση του Αδόλφου Χίτλερ. Ο Αδόλφος Χίτλερ, ο διορισμένος καγκελάριος της Γερμανίας πρωτοστάτησε στην επιβολή φασιστικών πολιτικών στη χώρα του όταν ήρθε στην εξουσία στις 30 Ιανουαρίου 1933 μ.Χ.

Οι σύμμαχοι του Χίτλερ, γνωστοί και ως Συμμαχία του Άξονα, Μπενίτο Μουσολίνι της Ιταλίας και Χιροχίτο της Αυτοκρατορικής Ιαπωνίας είχαν παρόμοιες πολιτικές. Λοιπόν, τι ενέπνευσε αυτού του είδους την ιδεολογία; Από πού εμπνεύστηκαν οι Ναζί;

Είναι γνωστό ότι ο Αδόλφος Χίτλερ θαύμαζε τους τρόπους με τους οποίους η Αμερική αντιμετώπιζε ορισμένες ομάδες στην σύντομη ιστορία τους, από τους νόμους Jim Crow κατά των Αφροαμερικανών έως τους αυτόχθονες πληθυσμούς που στάλθηκαν σε στρατόπεδα φυλακών κατά τη διάρκεια των Αμερικανικών Ινδικών πολέμων.

Ο «Αδόλφος Χίτλερ: Η οριστική βιογραφία» του Τζον Τόλαντ αναφέρει ότι: «Η αντίληψη του Χίτλερ για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης καθώς και η πρακτικότητα της γενοκτονίας οφείλονταν σε μεγάλο βαθμό, όπως ισχυρίστηκε, στις μελέτες του για την Αγγλική και την Αμερικανική ιστορία» και ότι «Θαύμαζε τα στρατόπεδα για τους κρατούμενους των Μπόερς στην Νότια Αφρική και για τους Ινδιάνους στην άγρια δύση.

Και συχνά επαινούσε στον στενό του κύκλο την αποτελεσματικότητα της εξόντωσης της Αμερικής –με την πείνα και την άνιση μάχη– των κόκκινων άγριων που δεν μπορούσαν να εξημερωθούν από την αιχμαλωσία». Πότε, λοιπόν, τέθηκε σε ισχύ η ιδέα ενός «στρατοπέδου συγκέντρωσης»;

Ήταν υπό τον Πρόεδρο και Δημοκρατικό των ΗΠΑ, Andrew Jackson που εισήγαγε «αποθήκες μετανάστευσης» ως μέρος του Ινδικού Νόμου Απομάκρυνσης του 1830 μ.Χ., όπου δεκάδες χιλιάδες αυτόχθονες πληθυσμοί εξαναγκάστηκαν σε αυτό που ονομάστηκε «στρατόπεδα φυλακών» και περιελάμβαναν τους Seminoles, Cherokee, Choctaw, Muscogee και άλλα φυλετικά έθνη κυρίως στο Νότιο τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών και αυτό περιελάμβανε την Αλαμπάμα και το Τενεσί.

Ένα άλλο στοιχείο του τρόπου με τον οποίο το μοντέλο διακυβέρνησης των ΗΠΑ που επηρέασε τη ναζιστική Γερμανία ήταν οι νόμοι Jim Crow. Ο James Q. Whitman, νομικός μελετητής και συγγραφέας του βιβλίου «Το Αμερικανικό μοντέλο του Χίτλερ: Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η δημιουργία του ναζιστικού φυλετικού νόμου» έγραψε μια εισαγωγή για το πώς οι Ναζί έβλεπαν τους αμερικανικούς φυλετικούς νόμους:

Στα πρώτα πρακτικά, ο Υπουργός Δικαιοσύνης Γκέρτνερ παρουσίασε ένα υπόμνημα για το αμερικανικό φυλετικό δίκαιο, το οποίο είχε προετοιμαστεί προσεκτικά από αξιωματούχους του υπουργείου για τους σκοπούς της συγκέντρωσης. και οι συμμετέχοντες επέστρεψαν επανειλημμένα στα αμερικανικά μοντέλα ρατσιστικής νομοθεσίας κατά τη διάρκεια των συζητήσεων τους.

Είναι ιδιαίτερα εκπληκτικό να ανακαλύπτει κανείς ότι οι πιο ριζοσπαστικοί ναζί που ήταν παρόντες ήταν οι πιο ένθερμοι υπέρμαχοι των μαθημάτων που είχαν οι αμερικανικές προσεγγίσεις για την Γερμανία. Δεν είναι, όπως θα δούμε, σε αυτή την απομαγνητοφώνηση η μόνη καταγραφή της εμπλοκής των Ναζί με το αμερικανικό φυλετικό δίκαιο.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1920 μ.Χ. και στις αρχές της δεκαετίας του 1930 μ.Χ. πολλοί Ναζί, κυρίως ο ίδιος ο Χίτλερ, πήραν στα σοβαρά τη ρατσιστική νομοθεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Πράγματι, στο Mein Kampf ο Χίτλερ επαίνεσε την Αμερική ως «το μοναδικό κράτος» που είχε σημειώσει πρόοδο προς τη δημιουργία μιας υγιούς ρατσιστικής τάξης του είδους που οι Νόμοι της Νυρεμβέργης είχαν σκοπό να εγκαθιδρύσουν.

Η CIA μπορεί να εκτρέφει τη ναζιστική τρομοκρατία στην Ουκρανία. Σκοπός μου είναι να εξιστορήσω αυτή την παραμελημένη ιστορία των προσπαθειών των Ναζί να εξορύξουν το αμερικανικό φυλετικό δίκαιο για έμπνευση κατά την διάρκεια της σύνταξης των Νόμων της Νυρεμβέργης και να ρωτήσω τι μας λέει για την ναζιστική Γερμανία, για τη σύγχρονη ιστορία του ρατσισμού και ειδικά για την Αμερική.

Οι εμπνευσμένοι από τις ΗΠΑ φυλετικοί νόμοι επιβλήθηκαν στην Γερμανική κοινωνία με τη θέσπιση των νόμων της Νυρεμβέργης που ψηφίστηκε στις 15 Σεπτεμβρίουου, 1935 μ.Χ. Οι Ναζί είδαν τους φυλετικούς νόμους των ΗΠΑ ως κατάλληλη πολιτική που μπορούν να εφαρμόσουν σε διάφορες ομάδες όπως οι Εβραίοι που τελικά έγιναν μη πολίτες.

Οι ιθαγενείς Αμερικανοί, οι Φιλιππινέζοι, οι Αφροαμερικανοί και άλλοι θεωρήθηκαν επίσης μη πολίτες, ακόμη και αν ζούσαν στις ΗΠΑ ή στα αποικιοκρατούμενα εδάφη τους.  Αλλά υπήρχε μια πτυχή των φυλετικών νόμων των ΗΠΑ που ενδιέφερε τους Ναζί και αυτή ήταν οι νόμοι κατά της κακομεταχείρισης που απαγόρευαν τους διαφυλετικούς γάμους σε περίπου 30 πολιτείες των ΗΠΑ, όπου εκείνοι που παραβίασαν το νόμο στις ΗΠΑ έλαβαν αυστηρή ποινική τιμωρία.

Επιχείρηση Paperclip: Γιατί η κυβέρνηση των ΗΠΑ στρατολόγησε Ναζί μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η φήμη για πυρηνικό πόλεμο είναι πιο διαδεδομένη σήμερα περισσότερο από ποτέ από τότε που έλαβε χώρα η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Ο ηθοποιός της Ουκρανίας, ω, με συγχωρείτε, εννοούσα τον Πρόεδρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει ζητήσει «προληπτικά χτυπήματα» για να αποτρέψει τη Ρωσία από τη χρήση πυρηνικών όπλων αν και υπαναχώρησε από τους ισχυρισμούς λίγο αργότερα, αλλά ζήτησε από την Δύση να χτυπήσει την Ρωσία με πυρηνικά όπλα για προληπτικά μέτρα που ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη ρητορική που έβγαινε από το στόμα του.

Μιλώντας για πυρηνικά όπλα, γνωρίζετε ποιος πρότεινε αρχικά την ιδέα της τοποθέτησης πυρηνικών βομβών σε βαλλιστικούς πυραύλους;  Ήταν μια ιδέα που προήλθε από ναζί επιστήμονες πυραύλων που προσλήφθηκαν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ κατά την διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Το αρχικό πρόγραμμα ονομάστηκεUranprojektή «Πρόγραμμα Ουρανίου» με σκοπό την ανάπτυξη πυρηνικής τεχνολογίας για την κατασκευή όπλων και αντιδραστήρων.

Τα τελευταία χρόνια του Β ' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών και το Στρατιωτικό-Βιομηχανικό Σύμπλεγμα μετέφεραν κρυφά περισσότερους από 1.600 ναζί επιστήμονες και τις οικογένειές τους από τη Γερμανία, οι οποίοι ήταν ειδικοί σε διάφορους τομείς που περιελάμβαναν την επιστήμη των πυραύλων, την αεροδυναμική, τα χημικά όπλα και την ιατρική σε αυτό που ονομάστηκε Επιχείρηση Paperclip.

Υπήρχαν Ναζί που εργάζονταν για τον αμερικανικό στρατό, οι οποίοι ετοίμαζαν επίσης ενημερωτικά δελτία πληροφοριών δημιουργώντας φόβο και πανικό ότι οι Σοβιετικοί επρόκειτο να καταλάβουν τον κόσμο, κάτι που ήταν υπερβολικά υπερβολικό.

Αλλά αυτό που φοβόταν περισσότερο η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν ότι η Σοβιετική Ένωση υπότην Επιχείρηση Osoaviakhimμε περισσότερους από 2.500 πρώην Ναζί επιστήμονες και μηχανικούς που στρατολογήθηκαν στησοβιετική ζώνη κατοχής της Γερμανίας (SBZ) καιστον σοβιετικό τομέα του Βερολίνουθα ήταν ένα βήμα μπροστά από την κυβέρνηση των ΗΠΑ στην ανάπτυξη όπλων και σε άλλους τομείς.

Ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός για τους Αμερικανούς ναζί επιστήμονες ήταν η στρατολόγηση του Wernher von Braun ή γνωστού με το πλήρες όνομά του ως Wernher Magnus Maximilian Freiherr von Braun, ο οποίος ήταν μέλος του Ναζιστικού Κόμματος και των Allgemeine SS ή του «Στρατηγού SS» που ήταν ένας σημαντικός κλάδος των παραστρατιωτικών δυνάμεων της Ναζιστικής Γερμανίας.

Ο Wernher von Braun ήταν επίσης ο επικεφαλής της ανάπτυξης πυραυλικής τεχνολογίας που θεωρείται ο πρωτοπόρος της πυραυλικής και διαστημικής τεχνολογίας στις ΗΠΑ. Ήταν επίσης ο επικεφαλής αρχιτέκτονας του οχήματος εκτόξευσης saturn V super heavy-lift που φέρεται να βοήθησε στην εκτόξευση του διαστημικού σκάφους Apollo στην Σελήνη.

Ναζί επιστήμονες βοήθησαν επίσης την κυβέρνηση των ΗΠΑ και τη CIA να αναπτύξουν προγράμματα χημικών και βιολογικών όπλων που περιελάμβαναν τη χρήση αερίου σαρίν και άλλων επικίνδυνων πολεμικών όπλων, συμπεριλαμβανομένου του VX (νευροτοξικός παράγοντας) και φυσικά του πιο χρησιμοποιούμενου βιολογικού όπλου κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, του Agent Orange.

Έτσι, με άλλα λόγια, η κυβέρνηση των ΗΠΑ προσέλαβε ναζί επιστήμονες για τις γνώσεις τους σχετικά με τη δημιουργία όπλων μαζικής καταστροφής που έχουν προκαλέσει ζημιά σε διάφορους πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο από τότε.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, ο αμερικανικός στρατός εξαπέλυσε το Agent Orange στον βιετναμέζικο πληθυσμό προκαλώντας περισσότερους από 3 εκατομμύρια ανθρώπους να αναπτύξουν γενετικές ανωμαλίες και άλλα προβλήματα υγείας μέχρι σήμερα.

 Οι ναζί επιστήμονες ήταν πράγματι κακές ιδιοφυΐες όσον αφορά την ανάπτυξη προηγμένων πολεμικών όπλων και αυτό ήταν κάτι που ο αμερικανικός στρατός και η κοινότητα των υπηρεσιών πληροφοριών ενδιαφέρονταν αποκλειστικά και αυτό ήταν και εξακολουθεί να είναι μια τρομακτική σκέψη.

Ο Φρανκενστάιν της Αμερικής: Οι Νεοναζί της Ουκρανίας. Όπως γνωρίζουμε από τα πολύτιμα διδάγματα της ιστορίας ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ και η CIA είχαν υποστηρίξει και εκπαιδεύσει Ουκρανούς Ναζί από το 1946 μ.Χ.

Η CIA είχε οργανώσει επιχειρήσεις "Stay Behind" με την OUN-B (νεοναζιστική Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών) στην Ανατολική Ευρώπη και σε άλλες περιοχές για να βοηθήσει τους Ουκρανούς εθνικιστές που στάλθηκαν για να αποσταθεροποιήσουν τη Σοβιετική Ουκρανία με μυστικές επιχειρήσεις, όπως η χρήση κομάντος για τη δολοφονία Σοβιετικών αξιωματούχων, για να σαμποτάρουν υποδομές και να διαπράξουν τρομοκρατικές ενέργειες.

Η ιστορία της κυβέρνησης των ΗΠΑ και των στελεχών της CIA δείχνει ότι υποστήριξε τον Ουκρανό εγκληματία πολέμου Stephan Bandera για να προωθήσει το ουκρανικό υπόγειο κίνημα για να αποσταθεροποιήσει τη Σοβιετική Ουκρανία, οπότε η CIA καιτο Γραφείο Συντονισμού Πολιτικής (OPC) καιτο Γραφείο Ειδικών Επιχειρήσεων (OSO) σχεδίασαν μυστικές επιχειρήσεις με το OUN-B και παρείχαν υποστήριξη στοναντισοβιετικό στρατό ανταρτών της Ουκρανίας (UPA) για ψυχολογικό πόλεμο εντός της σοβιετικής σφαίρας επιρροής.

Η CIA αποχαρακτήρισε την ιστορική περιγραφή της σχέσης της με τους Ουκρανούς Εθνικιστές που συνεργάστηκαν με τους Ναζί κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου στο «Σύμμαχοι του Ψυχρού Πολέμου:

Η προέλευση της σχέσης της CIA με τους Ουκρανούς Εθνικιστές» του Kevin C Ruffner περιέγραψε λεπτομερώς πώς η CIA επανίδρυσε και επέκτεινε τις επαφές της με τους Ουκρανούς και άλλους για συγκαλυμμένη δράση εναντίον των Κομμουνιστών και ως περιουσιακά στοιχεία κατά την διάρκεια του πολέμου που θα χρησιμοποιηθούν πίσω από τις γραμμές του Κόκκινου Στρατού ως αντάρτες, σαμποτέρ και ηγέτες της αντίστασης».

 Η ιστορική αφήγηση προχώρησε περισσότερο και ανέφερε ότι«Το μερικές φορές βάναυσο ιστορικό πολέμου πολλών ομάδων μεταναστών έγινε θολό καθώς έγιναν πιο επικριτικές για την CIA».

Γρήγορα προς τον Νοέμβριο του 2013 μ.Χ. υπήρξαν διαμαρτυρίες μεγάλης κλίμακας, γνωστές ωςEuromaidanκατά των πολιτικών του Προέδρου Victor Yanukovych, ο οποίος έλαβε την απόφαση να έχει στενότερους δεσμούς με την Ρωσία και την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση αντί να προχωρήσει στην ιδέα της ύπαρξης πολιτικής και οικονομικής σχέσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση απορρίπτοντας τη συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών τους.

Στη συνέχεια, τον Φεβρουάριο του 2014 μ.Χ., έλαβε χώρα αυτό που είναι γνωστό ως Επανάσταση του Μαϊντάνπου κατέληξε σε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ των διαδηλωτών και των κυβερνητικών δυνάμεων ασφαλείας στην ουκρανική πρωτεύουσα, το Κίεβο, οι οποίες οδήγησαν σε πραξικόπημα εναντίον του δημοκρατικά εκλεγμένου Προέδρου, Βίκτορ Γιανουκόβιτς.

Λίγο αργότερα, ξεκίνησε ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος και ιδρύθηκε η γέννηση του νεοναζιστικής έμπνευσης Τάγματος Αζόφ καθώς έγιναν η αντίσταση ενάντια σε οτιδήποτε Ρωσικό. Στις 22 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, το Yahoo News, το οποίο αποτελεί μέρος των κύριων μέσων ενημέρωσης, δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Οι εκπαιδευμένοι από την CIA Ουκρανοί παραστρατιωτικοί μπορούν να αναλάβουν κεντρικό ρόλο εάν η Ρωσία εισβάλει» ουσιαστικά παραδέχτηκε ότι η CIA εκπαίδευε κρυφά ουκρανικές δυνάμεις από το 2015 μ.Χ.:

Ενώ το κρυφό πρόγραμμα, που διευθύνεται από παραστρατιωτικούς που εργάζονται για το Τμήμα Εδάφους της CIA - τώρα επίσημα γνωστό ως Τμήμα Εδάφους - ιδρύθηκε από την κυβέρνηση Ομπάμα μετά την εισβολή και την προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία το 2014 μ.Χ. και επεκτάθηκε υπό την κυβέρνηση Τραμπ, η κυβέρνηση Μπάιντεν το ενίσχυσε περαιτέρω, δήλωσε πρώην ανώτερος αξιωματούχος πληροφοριών σε επαφή με συναδέλφους στην κυβέρνηση

Σύμφωνα με το Yahoo News, ένας μη κατονομαζόμενος πρώην ανώτερος αξιωματούχος των υπηρεσιών πληροφοριών είπε ότι: «Εάν οι Ρώσοι εισβάλουν, αυτοί [οι απόφοιτοι των προγραμμάτων της CIA] θα είναι η πολιτοφυλακή σας, οι ηγέτες των ανταρτών σας» και ότι «εκπαιδεύουμε αυτούς τους τύπους εδώ και οκτώ χρόνια. 

Είναι πολύ καλοί μαχητές. Εκεί είναι που το πρόγραμμα του οργανισμού θα μπορούσε να έχει σοβαρό αντίκτυπο». Πρέπει να αναρωτηθεί κανείς πόσοι ήταν πραγματικά ριζοσπαστικοποιημένοι νεοναζί. Το 2018 μ.Χ., το Reutersδημοσίευσε ένα σχόλιο του Josh Cohen «Το νεοναζιστικό πρόβλημα της Ουκρανίας» που εξηγεί το πρόβλημα της Ουκρανίας με τους Ναζί να γεμίζουν τις τάξεις της Εθνικής Πολιτοφυλακής της.

Ο Κόεν είπε ότι σε μια διαδήλωση στις 28 Ιανουαρίου, στο Κίεβο, από 600 μέλη της λεγόμενης "Εθνικής Πολιτοφυλακής", μιας νεοσυσταθείσας υπερεθνικιστικής ομάδας που ορκίζεται "να χρησιμοποιήσει βία για να εδραιώσει την τάξη", απεικονίζει αυτή την απειλή».  Ο Κοέν πρόσθεσε ότι η Εθνική Πολιτοφυλακή έχει στρατολογήσει μέλη από το τάγμα Αζόφ που συνδέεται με τους Ναζί:

Πολλά από τα μέλη της Εθνικής Πολιτοφυλακής προέρχονται από το κίνημα Αζόφ, ένα από τα 30 ιδιωτικά χρηματοδοτούμενα «εθελοντικά τάγματα» που, τις πρώτες ημέρες του πολέμου, βοήθησαν τον τακτικό στρατό να υπερασπιστεί το ουκρανικό έδαφος ενάντια στους αυτονομιστές πληρεξούσιους της Ρωσίας.

Αν και η Αζόφ χρησιμοποιεί συμβολισμούς της ναζιστικής εποχής και στρατολογεί νεοναζί στις τάξεις της, ένα πρόσφατο άρθρο στο Foreign Affairs υποβάθμισε τους κινδύνους που μπορεί να ενέχει η ομάδα, επισημαίνοντας ότι, όπως και άλλες εθελοντικές πολιτοφυλακές, η Αζόφ έχει «χαλιναγωγηθεί» μέσω της ενσωμάτωσής της στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας.

Ενώ είναι αλήθεια ότι οι ιδιωτικές πολιτοφυλακές δεν κυβερνούν πλέον το μέτωπο της μάχης, είναι το εσωτερικό μέτωπο για το οποίο το Κίεβο πρέπει να ανησυχεί τώρα. Ο Κόεν προφανώς ακολουθεί το κυρίαρχο αφήγημα των μέσων ενημέρωσης όταν είπε ότι ο Πούτιν κατέλαβε την Κριμαία, η οποία στην πραγματικότητα, ήταν ο ρωσόφωνος λαός της Κριμαίας που ψήφισε σε δημοψήφισμα για να επανενωθεί με τη Ρωσική Ομοσπονδία.

Αλλά προς τιμήν του, ο Κοέν αναφέρει το γεγονός ότι το Τάγμα Αζόφ και ο Δεξιός Τομέας χαίρουν μεγάλης εκτίμησης από τότε που πολέμησαν τους υποστηριζόμενους από τη Ρωσία αυτονομιστές. Ο Κοέν ανέφερε επίσης τα στρατόπεδα εκπαίδευσης παιδιών του τάγματος Αζόφ:

Όταν η κατάληψη της Κριμαίας από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν πριν από τέσσερα χρόνια αποκάλυψε για πρώτη φορά την άθλια κατάσταση των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας, δεξιές πολιτοφυλακές όπως η Αζοφική και ο Δεξιός Τομέας παρενέβησαν στο ρήγμα, αποκρούοντας τους υποστηριζόμενους από την Ρωσία αυτονομιστές, ενώ ο τακτικός στρατός της Ουκρανίας ανασυντάχθηκε.

Αν και, ως αποτέλεσμα, πολλοί Ουκρανοί συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τις πολιτοφυλακές με ευγνωμοσύνη και θαυμασμό, οι πιο ακραίες μεταξύ αυτών των ομάδων προωθούν μια μισαλλόδοξη και ανελεύθερη ιδεολογία που θα θέσει σε κίνδυνο την Ουκρανία μακροπρόθεσμα.

Μετά την κρίση της Κριμαίας, οι πολιτοφυλακές έχουν ενσωματωθεί επίσημα στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας, αλλά ορισμένοι αντιστάθηκαν στην πλήρη ενσωμάτωση: Η Αζόφ, για παράδειγμα, διαχειρίζεται το δικό της στρατόπεδο εκπαίδευσης παιδιών και το τμήμα σταδιοδρομίας καθοδηγεί τους νεοσύλλεκτους που επιθυμούν να μετατεθούν στην Αζοφική από μια τακτική στρατιωτική μονάδα

Αν και οι ισχυρισμοί του Κοέν εκθέτουν τους Νεοναζί της Ουκρανίας, ακολουθεί επίσης το δυτικό κατεστημένο και το αφήγημα των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης ότι «οι ισχυρισμοί του Κρεμλίνου ότι η Ουκρανία είναι μια φωλιά φασιστών είναι ψευδείς:

Τα ακροδεξιά κόμματα είχαν κακές επιδόσεις στις τελευταίες κοινοβουλευτικές εκλογές της Ουκρανίας και οι Ουκρανοί αντέδρασαν με ανησυχία στη διαδήλωση της Εθνικής Πολιτοφυλακής στο Κίεβο» που είναι όλα ψέματα.

Η δήλωση του Κοέν είναι ψευδής, στην πραγματικότητα, είναι μια αντίφαση όταν έγραψε στην αρχή του άρθρου του ότι τα «μέλη της Εθνικής Πολιτοφυλακής στρατολογήθηκαν από το κίνημα της Αζοφικής» αλλά μην ανησυχείτε επειδή «η Αζοφική έχει "χαλιναγωγηθεί" μέσω της ενσωμάτωσής της στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας» τουλάχιστον σύμφωνα με τον Κοέν που προμηθεύτηκε την παραπληροφόρηση του από το περιοδικό Foreign Affairs που είναι μια έκδοση που ανήκει στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων , αγαπημένο του πολιτικού κατεστημένου των ΗΠΑ.

Έτσι, η κυβέρνηση των ΗΠΑ, το Στρατιωτικό-Βιομηχανικό Σύμπλεγμα και η CIA υποστηρίζουν τους Ουκρανούς Νεοναζί στις συνεχιζόμενες πολεμικές τους προσπάθειες κατά της Ρωσίας σήμερα; Λοιπόν, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα πρέπει να είναι προφανής μέχρι τώρα.

Σημείωση για τους αναγνώστες: Κάντε κλικ στα κουμπιά κοινής χρήσης πάνω ή κάτω. Ακολουθήστε μας στο Instagram και το Twitter και εγγραφείτε στο κανάλι τηλεγράφων μας. Μην διστάσετε να αναδημοσιεύσετε και να μοιραστείτε ευρέως άρθρα παγκόσμιας έρευνας (http://oimos-athina.blogspot.com/2022/11/cia.html).

 

Ντροπή που δεν ξεπλένεται ούτε με τον Νιαγάρα! Όσο και αν είναι απίστευτο, ντροπιαστικό, εξευτελιστικό και απορριπτέο, όμως έμελλε να το ζήσουμε και αυτό! Πριν μερικές ημέρες, στην  Γ΄ Επιτροπή του ΟΗΕ εμφανίστηκε , όπως κάθε χρόνο,  ψήφισμα  για την  καταδίκη  του ναζισμού.

Όμως σύσσωμη η Δύση (άκουσον- άκουσον), και φυσικά  μαζί και  η Ελλάδα το καταψήφισαν!  Η Τουρκία (αξιοπρεπώς!!) άπεχε της ψηφοφορίας και μόνο το Ισραήλ σεβάστηκε την μνήμη του ολοκαυτώματος με την ψήφο του.

Αλλά, πως άραγε εξηγείται αυτό  το τερατώδες συμβάν; Πως μπόρεσε η χώρα μας να λησμονήσει  τις θηριωδίες  των ΝΑΖΙ, τις εκατοντάδες των συμπολιτών μας που τυραννήθηκαν και θανατώθηκαν, την ολοκληρωτική καταστροφή της οικονομίας μας, το υποχρεωτικό κατοχικό δάνειο, την καταλήστευση των αρχαιολογικών μας θησαυρών,  τα σκελετωμένα παιδιά και τα πτώματα των ανθρώπων στους δρόμους, που πέθαιναν από πείνα;

Απίστευτο, αλλά αληθινό! Ο Ναζισμός έλαβε από την Δύση άφεση αμαρτιών, απλώς και μόνο επειδή η καταδίκη του (όπως κάθε χρόνο άλλωστε) ζητήθηκε από την Ρωσία.

Η οποία Ρωσία, όπως είναι γνωστό, συνέβαλε τα μέγιστα  στην ήττα του Άξονος. Δηλαδή, ζούμε  καταστάσεις, στις οποίες   τα τέρατα του παρελθόντος αγκαλιάζονται από τη Δύση, για να εναντιωθούν από κοινού  σε νέα. Ας ελπίσουμε ότι η ανθρωπότητα δεν θα ξαναζήσει τη φρίκη της ναζιστικής Γερμανίας, του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, παρότι οι λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους εξαφανίζονται.

‘Όμως, η Ελλάδα με θηλιά στο λαιμό, εδώ και 12 χρόνια, δεν θα μπορεί εφεξής, ακόμη  και να ψελλίζει ότι επί 80 και πλέον χρόνια,   η Γερμανία δεν έχει καταβάλει τα τεραστίων διαστάσεων πολυσχιδή κατοχικά χρέη της. Και ότι αρνείται να τα συζητήσει, αλλά ωστόσο απαιτεί την καταβολή σε αυτήν των δικών μας χρεών, παρότι αυτά  αποτελούν μικρό κλάσμα των δικών της.

Μεγαλόψυχη Ελλάδα! Και τα μεν τραγικά θύματα των Ναζί  δεν μπορούν πια να απαντήσουν αν συμφωνούν με την ελληνική ψήφο λησμονιάς, στον ΟΗΕ. Υπάρχουν, όμως και ζώντες,  σε αυτή τη χώρα, που επί 12 χρόνια  υπόκεινται στα μαρτύρια των,  εγκληματικού περιεχομένου, μνημονίων.

Αυτοί οι συμπολίτες μας δεν θα έπρεπε να ερωτηθούν αν συμφωνούν με την παραίτηση δικαιωμάτων τους, παρότι η αναγνώρισή τους  θα έθετε τέρμα στα δεινά τους; Και, ακόμη, ας υπογραμμιστεί ότι αυτή η γενική διαγραφή των Ναζιστικών εγκλημάτων, στα οποία υπάγεται και η παραίτηση απαίτησης των γερμανικών χρεών, βάζει ταφόπετρα στην  όποια ελπίδα ανάπτυξης της Ελλάδας, για δεκαετίες από σήμερα.

Υπάρχει, βέβαια, και η ολομέλεια της Επιτροπής του ΟΗΕ, στην οποία παραπέμπεται τον Δεκέμβριο, το επίμαχο ψήφισμα. Αλλά, το σκοτάδι είναι τόσο πυκνό, γύρω από το Διεθνές Δίκαιο και τις ευφάνταστες μορφές εφαρμογής του, ώστε,  εκτός θαύματος, να αποκλείεται   ανατροπή της αρχικής θέσης της Δύσης (https://www.triklopodia.gr/%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%bd%ce%b5%ce%b3%cf%81%ce%b5%cf%80%cf%8c%ce%bd%cf%84%ce%b7-%ce%b4%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%b2%ce%ac%ce%bd%ce%b7-%ce%bd%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%80%ce%ae-%cf%80%ce%bf%cf%85/).

 

Πολύ επικίνδυνη εξέλιξη: Η ΕΕ δημιουργεί την «στρατιωτική Σένγκεν» προς εξυπηρέτηση των ΗΠΑ

Μία πολύ επικίνδυνη εξέλιξη για την Ευρώπη και τον πλανήτη υλοποιείται τις τελευταίες ημέρες καθώς η Ευρωπαΐκή Ενωση αποφάσισε να προχωρήσει στην δημιουργία μίας «στρατιωτικής Σένγκεν» με βάση την οποία καταργούνται τα σύνορα των χωρών μελών και θα μπορούν να μετακινούνται στρατιωτικές δυνάμεις οπουδήποτε στην επικράτεια της ΕΕ χωρίς καμιά πρότερη έγκριση και κανένα εμπόδιο από τη γραφειοκρατία.

Είναι σαφές ότι όλα αυτό στρέφεται κατά της Ρωσίας και ότι πλέον οι Βρυξέλλες δρουν ως αμερικανικό φερέφωνο. Αυτό σημαίνει ότι και η Ελλάδα θα αποτελεί στρατιωτικό διαμετακομιστικό κόμβο για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, δηλαδή των Αμερικανών.

Μία πολύ επικίνδυνη εξέλιξη για την Ευρώπη και τον πλανήτη υλοποιείται τις τελευταίες ημέρες καθώς η Ευρωπαΐκή Ενωση αποφάσισε να προχωρήσει στην δημιουργία μίας «στρατιωτικής Σένγκεν» με βάση την οποία καταργούνται τα σύνορα των χωρών μελών και θα μπορούν να μετακινούνται στρατιωτικές δυνάμεις οπουδήποτε στην επικράτεια της ΕΕ χωρίς καμιά πρότερη έγκριση και κανένα εμπόδιο από τη γραφειοκρατία.

Είναι σαφές ότι όλα αυτό στρέφεται κατά της Ρωσίας και ότι πλέον οι Βρυξέλλες δρουν ως αμερικανικό φερέφωνο. Αυτό σημαίνει ότι και η Ελλάδα θα αποτελεί στρατιωτικό διαμετακομιστικό κόμβο για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, δηλαδή των Αμερικανών.

Κάτι που ήδη συμβαίνει με την χρήση των λιμανιών της Θεσσαλονίκης και της Αλεξανδρούπολης με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την στοχοποίηση της χώρας σε μία περίπτωση ενός ολοκληρωτικού πολέμου με την Ρωσία.

Η ΕΕ αποφάσισε να αλλάξει το σύστημα μεταφορών της για την ταχεία ανάπτυξη στρατευμάτων προς τα ανατολικά, συνδέοντας την Μολδαβία και την Ουκρανία με αυτό. Την ίδια ώρα, η Βρετανία προχώρησε νωρίτερα σε ανάλογο βήμα ανακοινώνοντας την ένταξή της στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Military Mobility». Τι λένε αυτές οι διαδικασίες από στρατιωτική, οικονομική και πολιτική άποψη;

Την Πέμπτη, ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας Josep Borrell δήλωσε ότι στο πλαίσιο του σχεδίου διευκόλυνσης των στρατιωτικών μεταφορών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ολόκληρη η οδική και σιδηροδρομική υποδομή της ΕΕ πρέπει να προσαρμοστεί έτσι ώστε οι ευρωπαϊκές χώρες να μπορούν να παραδώσουν γρήγορα στρατιωτικό εξοπλισμό και στρατεύματα από το ένα μέρος της περιοχής στο άλλο, κυρίως από τα δυτικά προς τα ανατολικά.

Πρόσθεσε ότι «αυτό είναι κρίσιμο για την άμυνα» της ΕΕ και τόνισε ότι αυτό απαιτεί την κατασκευή γεφυρών, σηράγγων, δρόμων και σιδηροδρόμων. Σύμφωνα με τον Μπορέλ, τα σχέδια της ΕΕ περιλαμβάνουν «ενίσχυση της συνεργασίας με το ΝΑΤΟ και βασικούς στρατηγικούς εταίρους όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Νορβηγία, με παράλληλη διευκόλυνση της δέσμευσης και του διαλόγου με περιφερειακούς εταίρους και χώρες της διεύρυνσης όπως η Ουκρανία, η Μολδαβία και τα Δυτικά Βαλκάνια», αναφέρει το TASS . .

Σημειώστε ότι τις τελευταίες εβδομάδες δεν είναι η πρώτη φορά που η ΕΕ σκοπεύει να απλοποιήσει τα logistics για τη μεταφορά στρατευμάτων. Νωρίτερα, η εφημερίδα The Times ανέφερε ότι η Βρετανία και η ΕΕ θα υπογράψουν μια συμφωνία που θα επιτρέψει στο Λονδίνο να μετακινήσει γρήγορα στρατεύματα σε όλη την επικράτεια των χωρών της ΕΕ.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής του Υπουργείου Άμυνας της Ολλανδίας, Kaisa Ollongren, τα κόμματα σκοπεύουν να εγκρίνουν το τελικό σχέδιο τον Νοέμβριο. Παράλληλα, η νέα συμφωνία συνδέεται με στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία.

Συγκεκριμένα, η Βρετανία σκοπεύει να ενταχθεί στο πρόγραμμα Military Mobility, από το οποίο το Λονδίνο αποχώρησε μετά το Brexit. Στην Δύση, αυτό το πρόγραμμα αποκαλείται συχνά “στρατιωτική μεταφορά χωρίς βίζα” ή “στρατιωτικό Σένγκεν”, καθώς έχει σχεδιαστεί για την εξάλειψη των γραφειοκρατικών φραγμών στην μεταφορά στρατευμάτων και τεθωρακισμένων οχημάτων και στοχεύει επίσης στην βελτίωση της υποδομής μεταφορών και υλικοτεχνικής υποστήριξης.

Ένας από τους συντάκτες αυτής της ιδέας ήταν ο Ben Hodges, ο πρώην διοικητής του αμερικανικού στρατού στην Ευρώπη. Το 2017 μ.Χ. και το 2018 μ.Χ., πολλοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι από χώρες του ΝΑΤΟ παραπονέθηκαν ότι δεν μπορούσαν απλώς να μεταφέρουν εξοπλισμό από τη μια χώρα στην άλλη χωρίς προηγούμενες ειδοποιήσεις και εγκρίσεις και η περίοδος έγκρισης μπορεί να διαρκέσει από αρκετές ημέρες έως αρκετές εβδομάδες.

Ο Χότζες σημείωσε επίσης ότι χρειάζεται μια εβδομάδα για να συμφωνηθούν έγγραφα για την μεταφορά στρατευμάτων, για παράδειγμα, από την Γερμανία στην Πολωνία, και οι διοικητές του ΝΑΤΟ θα ήθελαν να απλοποιήσουν τις διαδικασίες για τις στρατιωτικές στήλες που συμμετέχουν σε ελιγμούς.

Έτσι, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί ήθελαν να μειώσουν τον χρόνο και τους πόρους που δαπανώνται για τη μετακίνηση στρατευμάτων πιο κοντά στα σύνορα της Ρωσίας ή να εναλλάσσονται σε αυτούς τους σχηματισμούς που έχουν ήδη αναπτυχθεί στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

«Το ΝΑΤΟ προετοιμάζεται ενεργά για πόλεμο με τη Ρωσία. Δημιουργούν νέες υποδομές και εκσυγχρονίζουν την παλιά υποδομή για την ταχεία ανάπτυξη δυνάμεων και πόρων. Εάν νωρίτερα αυτό γινόταν λαμβάνοντας υπόψη τη μεταφορά εξοπλισμού προς τα κράτη της Βαλτικής, σήμερα μιλάμε για τον οπλισμό της Ουκρανίας», δήλωσε ο Vadim Kozyulin, επικεφαλής του Κέντρου Παγκόσμιων Μελετών και Διεθνών Σχέσεων στο Ινστιτούτο Πραγματικών Διεθνών Προβλημάτων της Διπλωματικής Ακαδημίας. του υπουργείου Εξωτερικών , στην εφημερίδα VZGLYAD.

Ο εμπειρογνώμονας υπενθύμισε ότι το 2014 μ.Χ. η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ άρχισαν να μετακινούν στρατιωτικό εξοπλισμό πιο κοντά στα Ρωσικά σύνορα, αλλά αντιμετώπισαν μια σειρά προβλημάτων, όπως το χαμηλό ύψος των γεφυρών, την ακαταλληλότητα των σιδηροδρομικών αποβάθρων και την πολύ χαμηλή χαλάρωση των ηλεκτρικών καλωδίων στους δρόμους.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η συμμετοχή νέων χωρών στο έργο για την αύξηση της στρατιωτικής κινητικότητας, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας, θα καταστήσει αυτές τις παραδόσεις προς το συμφέρον των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας πιο άνετες και ταχύτερες.

«Από το 2014 μ.Χ., οι Ευρωπαίοι άρχισαν να εφαρμόζουν ένα σχέδιο για την αύξηση της στρατιωτικής κινητικότητας. Δεν αποκλείω αυτό το σχέδιο να έχει ήδη εφαρμοστεί εντός των χωρών του ΝΑΤΟ.

Αλλά επειδή ο Μπορέλ το θυμάται σήμερα, τότε μιλάμε για Ευρωπαϊκές χώρες εκτός ΝΑΤΟ. Αυτό προέρχεται από την πρακτική που συνάντησε σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση όταν προμήθευε όπλα στην Ουκρανία», τόνισε ο Κοζιούλιν.

Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα, από γεωπολιτική άποψη, η αύξηση της στρατιωτικής κινητικότητας δεν θα έχει μεγάλο αποτέλεσμα, «αλλά οι δυνατότητες του ΝΑΤΟ θα αυξηθούν, επειδή στο μέλλον η συμμαχία διευκολύνει τα στρατιωτικά της καθήκοντα και προετοιμάζεται για το χειρότερο σενάριο στην αντιπαράθεση με την Ρωσία». «Οι απειλές για τη χώρα μας θα αυξηθούν. Αυτή την στιγμή, το ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί το αεροδρόμιο της πολωνικής πόλης Rzeszow για να προμηθεύσει τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας με όπλα.

Κατά τη διάρκεια της ειδικής επιχείρησης, αυτό το μέρος έγινε σημείο διέλευσης για την συγκέντρωση δυνάμεων και μέσων με σκοπό την μετέπειτα μεταφορά τους στα πολωνο-ουκρανικά σύνορα κατά μήκος των δρόμων προς την περιοχή Lviv. Εάν εφαρμοστεί το σχέδιο για το οποίο μιλάει ο Borrell, μπορεί να υπάρξουν περισσότερα τέτοια Zheshuv », παραδέχεται ο ειδικός.

Ο συνομιλητής είναι πεπεισμένος ότι ως απάντηση στην αύξηση της στρατιωτικής κινητικότητας στις χώρες της ΕΕ, η Ρωσία θα πρέπει να επενδύσει στην ανάπτυξη των πιο πρόσφατων όπλων. «Σχεδόν σε όλη τη χώρα, οι σχολές μηχανικών έχουν διατηρηθεί, υπάρχουν νέες εξελίξεις και τεχνολογίες που υποχρηματοδοτούνται εδώ και πολύ καιρό, αλλά υπάρχουν προκαταρκτικές εργασίες εκεί.

Πρέπει να αναπτυχθούν και να εφαρμοστούν επειγόντως. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για συστήματα αναγνώρισης και όπλα υψηλής ακρίβειας. Διαφορετικά, πώς να αντιμετωπίσουμε τις υποδομές του εχθρού;» – συνόψισε ο Κοζιούλιν.

Με τη σειρά του, ο πολιτικός επιστήμονας του Καλίνινγκραντ Alexander Nosovich πιστεύει ότι η Ρωσία πρέπει να είναι ευγνώμων στον Borrell “για την συγκλονιστική ειλικρίνεια στο πλαίσιο της παραδοσιακής ευρωπαϊκής υποκρισίας”.

«Από αυτή την αποκάλυψη, μαθαίνουμε πολλά για το τι είναι η ΕΕ μια ειρηνική και μη επιθετική ένωση και πώς σέβεται τους εταίρους της εκτός του μπλοκ. Για παράδειγμα, η Μολδαβία, η οποία έχει μια στρατιωτικοπολιτική ουδετερότητα στο επίπεδο του συντάγματος. Τι; Ποια Μολδαβία, τι σύνταγμα, ποια ουδετερότητα;». – ειρωνικά ο πολιτικός επιστήμονας.

Υπενθύμισε επίσης ότι η πρόεδρος της Μολδαβίας Maia Sandu πρόκειται τώρα να πάει στο Παρίσι «για να ζητήσει νέα δάνεια για να πραγματοποιήσει Ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις και να ξεπεράσει τη διαρθρωτική κρίση στην οποία βρέθηκε η χώρα (πληθωρισμός τον Οκτώβριο – 36%).

Κανείς δεν έχει καμία αμφιβολία ότι αυτά τα δάνεια δεν δίνονται στη Sandu για τα όμορφα πόδια της. Αυτή είναι η πληρωμή για την ένταξη της Μολδαβίας στο σύστημα στρατιωτικής κινητοποίησης του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι ξεκάθαρο κατά ποιου στρέφεται», σημειώνει ο Νόσοβιτς. «Έτσι, η ΕΕ, αναμφίβολα, αρχίζει να λειτουργεί ως ένα είδος χρηματοοικονομικού και βιομηχανικού εφαλτηρίου και οικονομικής βάσης για το ΝΑΤΟ.

Αυτό που είπε κάποτε ο Ντόναλντ Τραμπ στην Άνγκελα Μέρκελ, δηλαδή: «Πρέπει να πληρώσεις για τα πάντα μόνος σου», φαίνεται να εφαρμόζεται σταδιακά. Δεν θα εκπλαγώ αν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα η Ευρωπαϊκή Ένωση μεριμνήσει πλήρως για το οικονομικό σκέλος του πολέμου στην Ουκρανία», λέει ο οικονομολόγος και πολιτικός επιστήμονας Βασίλι Κολτάσοφ.

«Από την άλλη πλευρά, το να αποκαλούμε την ΕΕ «οικονομική βάση» για το ΝΑΤΟ είναι υπερβολικά συμπληρωματικό. Γίνονται, μάλλον, το πορτοφόλι της συμμαχίας. Πληρώνουν πρόθυμα, με ευχαρίστηση και οποιοδήποτε ποσό. Μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ενδιαφέρονται για τα εσωτερικά οικονομικά προβλήματα των χωρών της ΕΕ», παραδέχεται ο συνομιλητής.

«Επιπλέον, το ΝΑΤΟ αξιολογεί το ανατολικό τμήμα της υποδομής του ως ανεπαρκώς προετοιμασμένο για πόλεμο με τη Ρωσία. Αυτό περιλαμβάνει επίσης χώρες που δεν είναι μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Έτσι, σκοπεύουν να αναδιαμορφώσουν τα logistics εντός και κοντά στη συμμαχία, ξοδεύοντας χρήματα για αυτό κυρίως από το ευρωπαϊκό πορτοφόλι. Γι’ αυτό φαίνεται ότι ο διπλωμάτης Μπορέλ, και όχι κάποιος άλλος, δηλώνει τέτοια σχέδια», πρόσθεσε ο ειδικός.

«Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι η αμερικανική φόρμουλα για την ανοικοδόμηση της Δυτικής Ευρώπης μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έχει πλέον μετατραπεί από μέσα προς τα έξω. Υπήρχε ένα «Σχέδιο Μάρσαλ» και τώρα οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι σκοτώνουν την οικονομία τους για χάρη των στρατιωτικών συμφερόντων της Ουάσιγκτον», τονίζει ο συνομιλητής.

Παρόμοια άποψη συμμερίζεται και ο Konstantin Sivkov. Σύμφωνα με τον ίδιο, η ενεργοποίηση του «στρατιωτικού Σένγκεν» δεν σηματοδοτεί παρά μια πιο ενεργή προετοιμασία του ΝΑΤΟ για έναν πιθανό πόλεμο με την Ρωσία.

«Πιθανότατα, ήταν ήδη έτοιμοι να εισαγάγουν πολυεθνικές δυνάμεις στο έδαφος της Ουκρανίας, οι οποίες, για τυπικούς λόγους, δεν θα θεωρούνταν δυνάμεις του ΝΑΤΟ, αλλά έχουν δυσκολίες υποδομής», πιστεύει ο ειδικός.

Επιπλέον, όπως έγραψε προηγουμένως η εφημερίδα VZGLYAD , η Ουκρανία πρέπει να απομονωθεί από την Πολωνία, δηλαδή να εξεταστεί το θέμα της καταστροφής της υποδομής υλικοτεχνικής υποστήριξης που συνδέει τις περιοχές του Υπερκαρπάθιου, του Λβοφ και του Βολίν με την Πολωνία.

Συγκεκριμένα, υπάρχουν 14 συνοριακές διελεύσεις σε αυτά τα σύνορα: έξι από αυτές είναι για σιδηροδρομικές μεταφορές, οκτώ για οδικές μεταφορές. Μέσω αυτών διέρχεται η κύρια κυκλοφορία ανεφοδιασμού και εκεί μπορούν να στοχευτούν οι νέες προσπάθειες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ όσον αφορά την κατασκευή νέων υποδομών.

«Ως εκ τούτου, η Ρωσία μπορεί να έχει μόνο μία απάντηση σε όλα αυτά – την πλήρη ήττα της υποδομής ομαδοποίησης και μεταφοράς του εχθρού. Διαφορετικά, εκεί – στην Δυτική Ουκρανία – θα υπάρχουν στρατεύματα του ΝΑΤΟ και όλα θα εξελιχθούν σύμφωνα με ένα σενάριο που είναι εντελώς απαράδεκτο για εμάς », πιστεύει ο Sivkov (https://attikanea.info/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%8D-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B4%CF%85%CE%BD%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BE%CE%B7-%CE%B7-%CE%B5%CE%B5-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3/).

Οι δέκα σημαντικότερες διαφορές μεταξύ της Ορθόδοξης Ανατολής και της επικρατούσας στην Δύση «Νέας Εποχής».

Το παρόν άρθρο αφιερώνεται στην μνήμη του Αγίου Ιωάννου Γ΄ Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος (1193 μ.Χ.-1254 μ.Χ.), ευσεβούς Βασιλέως της Μεσαιωνικής Αυτοκρατορίας της Νίκαιας (1222 μ.Χ.-1254 μ.Χ.), ο οποίος με τις άοκνες και επιτυχημένες πολιτικές, στρατιωτικές και διπλωματικές του πρωτοβουλίες συνέβαλε τα μέγιστα στην ανασύσταση και αναλαμπή της Ελληνικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που είχε προηγουμένως καταλυθεί από τους «Χριστιανούς» Σταυροφόρους της Δύσης και του Πάπα.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει την μνήμη του στις 4 Νοεμβρίου κάθε χρόνο. Στην γενέτειρα του Αγίου, στο Διδυμότειχο της Θράκης, η τοπική Εκκλησία τιμώντας την μνήμη του Αγίου Ιωάννου Βατάτζη διοργανώνει κάθε χρόνο λαμπρές εορταστικές εκδηλώσεις, τα λεγόμενα «Βατάτζεια».

Οι ανταγωνισμοί, οι έριδες και οι συγκρούσεις που παρατηρούνται διαχρονικά μεταξύ Ανατολής και Δύσης οφείλονται σε πολιτικά, κοινωνικά, ιστορικά, θεολογικά και Εκκλησιολογικά αίτια τα οποία ανατροφοδοτούν τον διχασμό και την διαίρεση, παραπέμποντας σε ένα κατακερματισμένο κόσμο χωρίς καμία ελπίδα και προοπτική.

Οι καταστροφικές συνέπειες που προκλήθηκαν εξαιτίας της αποκοπής της Δυτικής Χριστιανοσύνης από το Σώμα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής του Χριστού Εκκλησίας συνεχίζονται μέχρι σήμερα τραυματίζοντας ανεπανόρθωτα την ενιαία έκφραση του Χριστιανικού κόσμου.

Η οριστικοποίηση του χωρισμού της Δυτικής «Εκκλησίας» από την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία προκάλεσε ένα βαθύ ρήγμα στην ενότητα του εκκλησιαστικού χώρου, δημιουργώντας ένα αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στους δύο κόσμους (Ανατολή-Δύση) που έκτοτε ακολούθησαν μια εκ διαμέτρου αντίθετη πολιτική, κοινωνική, εκκλησιαστική, θεολογική και πολιτισμική διαδρομή.

Η μετάλλαξη της «Εκκλησίας της Ρώμης» σε κοσμικό κράτος (με την ίδρυση του κράτους του Βατικανού) και η ταύτιση στο πρόσωπο του επισκόπου Ρώμης της εκκλησιαστικής και κοσμικής εξουσίας (θεοκρατία) οδήγησαν σταδιακά σε μια βαθιά αλλοίωση του γνήσιου εκκλησιαστικού βιώματος των λαών της Δύσης και στον εκφυλισμό της δυτικής χριστιανικής παράδοσης.

Η (δ)εμμονική και δυστυχώς διαχρονική επιθυμία του πάπα Ρώμης που υποστηρίζεται από την πανίσχυρη Παπική Αυλή (Romano Curia) –όπως αυτή εκδηλώθηκε μέσα από τα παγκόσμια πολιτικοκοινωνικά, εκκλησιαστικά, θεολογικά γεγονότα της Ανθρώπινης Ιστορίας– να επεκτείνει την πολιτική και εκκλησιαστική του κυριαρχία σε ολόκληρη την Οικουμένη, επιχειρώντας κυρίως να καθυποτάξει την Ορθόδοξη Ανατολική του Χριστού Εκκλησία στον παπικό του θρόνο, αποτελεί τον πυρήνα της κακοδαιμονίας και των συμφορών που μαστίζουν τον σύγχρονο κόσμο.

Επομένως πολύ εύστοχα ο σύγχρονος μεγάλος Πατέρας, θεολόγος και στοχαστής του 20^ου Αιώνα και Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας Ιουστίνος Πόποβιτς, έχοντας κατανοήσει τις τρομακτικές επιπτώσεις του εωσφορικού παποκεντρισμού στην ιστορική πορεία του Χριστιανισμού είχε σημειώσει τα εξής: «Στην Ιστορία του ανθρωπίνου γένους υπάρχουν τρεις κυρίως πτώσεις: του Αδάμ, του Ιούδα και του Πάπα».

Δυστυχώς οι πολλαπλές παπικές κακοδοξίες συνετέλεσαν στον θρησκευτικό αποχρωματισμό και στην άμβλυνση της εκκλησιαστικής συνείδησης των λαών της Δύσης, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πρόσφορο έδαφος για την διάδοση μεταξύ των ετεροδόξων των ιδεών, αντιλήψεων και αρχών της σκοτεινής και δαιμονοκίνητης «Νέας Εποχής», η οποία διαδίδει την πίστη σε έναν απρόσωπο Θεό και αντιμετωπίζει όλες τις θρησκείες ως «μονοπάτια» που οδηγούν στον ίδιο τάχα Θεό.

Οι ταλαιπωρημένοι λαοί της Δύσης αδυνατώντας να ικανοποιήσουν την πνευματική τους δίψα στην πανσπερμία των προτεσταντικών παραφυάδων και παραμένοντας απογοητευμένοι από την θρησκευτική ψυχρότητα, την παπική αυθεντία και τον επισκοπικό αυταρχισμό της «εκκλησίας» της Ρώμης, πιάστηκαν μοιραία στα δίχτυα των ντελάληδων της «Νέας Εποχής» που διατυμπανίζουν την πειθήνια υποταγή του ανθρώπου στα επιτεύγματα της θεοποιημένης επιστήμης, στον εκφασισμό της πολιτικής ορθότητας και στην «αναγκαιότητα» του ψηφιακού κοινωνικού μετασχηματισμού.

Όμως, το πνεύμα της εωσφορικής «Νέας Εποχής» έχει κατορθώσει με όπλα τον διαθρησκειακό συγκρητισμό και την πρωτοφανή εκκοσμίκευση του Ορθόδοξου Κλήρου να διεισδύσει και στην καθ’ ημάς Ανατολή, αλλοιώνοντας το εκκλησιαστικό φρόνημα του πιστού λαού και υποβαθμίζοντας την αξία της παράδοσης στην διατήρηση της ορθόδοξης πνευματικότητας, με σκοπό να παγιδεύσει στην καταστροφική της διδασκαλία, αν είναι δυνατόν ακόμη και τους εκλεκτούς.

Αν θέλαμε να σταχυολογήσουμε ορισμένες κρίσιμες και ουσιαστικές διαφορές μεταξύ της σκέψης, της νοοτροπίας, της συμπεριφοράς και του ήθους που χαρακτηρίζουν και διαφοροποιούν (δυστυχώς όμως όχι για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμη) την Ορθόδοξη Ανατολή εν σχέσει προς το δαιμονοκίνητο πνεύμα που διατρέχει τους σκοπούς και τις επιδιώξεις της αντίχριστης «Νέας Εποχής», η οποία εν είδει ιοβόλου ερπετού έχει κουλουριαστεί γύρω από τον λαιμό των δυστυχισμένων λαών της Δύσης, προκαλώντας τους πνευματική ασφυξία, θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τις εξής, ως σημαντικότερες:

1. Η ορθή πίστη στον Άγιο Τριαδικό Θεό, η πλούσια Μυστηριακή και Εκκλησιαστική Ζωή και η συμμετοχή των (προετοιμασμένων) πιστών στην Θεία Ευχαριστία αποτελούν το καύχημα και την δόξα της Ορθόδοξης Ανατολής, ενώ η πίστη σε μια απρόσωπη δαιμονικής έμπνευσης συμπαντική δύναμη καλλιεργείται και προωθείται έντεχνα στην πνευματικά παραζαλισμένη Δύση.

2. Ο γάμος μεταξύ προσώπων διαφορετικού φύλου και ο σχηματισμός πολύτεκνων χριστιανικών οικογενειών είναι τα στολίδια που κοσμούν το ήθος της Ορθόδοξης Ανατολής, ενώ ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου και η υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια αποτελούν τις σατανικές και αρρωστημένες επιδιώξεις της πνευματικά ερειπωμένης Δύσης.

3. Στην Ορθόδοξη Ανατολή ο καθορισμός της προσωπικής ταυτότητας του ανθρώπου προσδιορίζεται αυτοδικαίως από το βιολογικό του φύλο, ενώ η μεταμοντέρνα Δύση, που έχει υποδουλωθεί στην «Νέα Εποχή», αποδομεί το ανθρώπινο βιολογικό φύλο, το οποίο απορρίπτει ως «έμφυλο στερεότυπο» και, διακρίνοντας μεταξύ του βιολογικού φύλου (sex) και του κοινωνικού φύλου (gender) των ανθρώπων, προάγει την «σεξουαλική ρευστότητα», η οποία θα μετεξελιχθεί σε μια μετανθρώπινη αφυλετική ταυτότητα.

4. Στην Ανατολή από την αρχαιότητα ακόμη ίσχυαν τα ταφικά έθιμα, με τα οποία αποδιδόταν ο σεβασμός στο νεκρό πρόσωπο (πολλές φορές ο νεκρός ενταφιαζόταν με τα προσωπικά του αντικείμενα που τον συνόδευαν στην τελευταία του κατοικία) και στην καθ’ ημάς Ορθόδοξη Ανατολή η νεκρώσιμη ακολουθία εκφράζει την μυστική ελπίδα της μελλοντικής ανάστασης των κεκοιμημένων, ενώ στην παρακμάζουσα Δύση διαφημίζεται και προωθείται η αποτέφρωση των νεκρών, ως ο «εναλλακτικός δρόμος» για την σωτηρία της ψυχής.

5. Στην Ορθόδοξη Ανατολή καλλιεργείται ο σεβασμός και η αγάπη προς τα ζώα (είναι γνωστή άλλωστε η φιλία του οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ με μια τεράστια αρκούδα που έτρωγε από το χέρι του Αγίου, όπως και η φιλία του οσίου Γερασίμου του Ιορδανίτου με ένα λιοντάρι που εκτελούσε «χρέη υποτακτικού»), στην Δύση όμως η φυσική, αβίαστη αγάπη προς τα ζώα μεταλλάσσεται σε νοσηρή λατρεία και εξάρτηση, σε σημείο όπου οι άνθρωποι να κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι με το ζώο τους. Πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας περίπτωση Βρετανίδας που κοιμήθηκε με το σκυλάκι της και αυτό αφόδευσε στο στόμα της, με αποτέλεσμα να καταλήξει η ίδια στο νοσοκομείο.

6. Στην Ορθόδοξη Ανατολή το Ιερό Μυστήριο της Ιεροσύνης απευθύνεται αποκλειστικά στους άνδρες, αφού ο ίδιος ο Χριστός επέλεξε άνδρες ως Αποστόλους και σε αυτούς ανέθεσε την τιμητική ευθύνη της ειδικής ιεροσύνης (ενώ ακόμη και η Παναγία μας ως Μητέρα του Υιού του Θεού δεν άσκησε ιεροσύνη), ενώ στην σκοτισμένη Δύση η χειροτονία γυναικών «ως επισκόπων» συνδέεται με την διάδοση νεοπαγανιστικών αντιλήψεων (η γυναίκα ως ιέρεια) που προωθούνται από την αντίθεη «Νέα Εποχή».

7. Στην Ορθόδοξη Ανατολή ο διάβολος είναι ο αόρατος εχθρός, ορκισμένος και αμετανόητος πολέμιος του Ανθρωπίνου Γένους (όπως άλλωστε τούτο καταγράφεται από τον Ευαγγελιστή της Αγάπης που αποτυπώνει τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού «εκείνος ανθρωποκτόνος ην απ’ αρχής»2), ενώ στην αποστατημένη και διεφθαρμένη Δύση που έχει υποκύψει στο αντίχριστο ρεύμα της «Νέας Εποχής» ο σατανάς λατρεύεται πλέον ανοιχτά ως «θεός», ιδρύονται ακόμη και «εκκλησίες» του και οι αναπαραστάσεις των δαιμονικών πνευμάτων βρίσκονται πλέον παντού σε αναψυκτικά, παιδικά παιχνίδια, σε εικόνες περιοδικών και βιβλίων.

8. Στην Ορθόδοξη Ανατολή η ελεύθερη έκφραση του λόγου και η ανεμπόδιστη χωρίς χλευασμό και απαξίωση διατύπωση των ιδεών μέσω της θεσμοθετημένης διαδικασίας του δημόσιου διαλόγου (στο Κοινοβούλιο, στον συνδικαλιστικό και εργασιακό χώρο, στο πανεπιστήμιο, στα Μ.Μ.Ε. κ.λπ.) αποτελούσε (τουλάχιστον μέχρι πρότινος) κεκτημένο δικαίωμα μιας ευνομούμενης δημοκρατικής πολιτείας που σεβόταν και υπερασπιζόταν την διαφορετική γνώμη και άποψη.

Η Δύση, έχοντας αποθεώσει κάθε έννοια και μορφή «δικαιωματισμού», εν συνεχεία διολίσθησε στον κοινωνικό αυταρχισμό της πολιτικής ορθότητας που επιβάλλει στον δημόσιο διάλογο την χρήση ουδέτερων γλωσσικών εκφραστικών μέσων απαλλαγμένων από κοινωνικές προκαταλήψεις, ώστε να μην προκύπτει μειωτική συμπεριφορά ή αρνητική προδιάθεση εις βάρος μεμονωμένων ατόμων ή μειοψηφικών ομάδων.

Η πολιτικοοικονομική ελίτ της Δύσης, κατασκευάζοντας τον όρο «πολιτική ορθότητα», πέτυχε να απορροφήσει την διαφωνία επιβάλλοντας την σιγή του κοινωνικού σώματος απέναντι σε κάθε συμπεριφορά ή έκφραση που αντανακλά κοινωνικές αντιλήψεις ή προτιμήσεις περιθωριακών ομάδων ή ατόμων, θέτοντας σε σοβαρή διακινδύνευση το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης της πλειονότητας των πολιτών, με το δόλιο επιχείρημα ότι η αντίδρασή τους προσκρούει στο πολιτικά ορθό!

Σήμερα όμως η Δύση έχει πια ολότελα παραδοθεί στην αλαζονεία του Θηρίου της πολιτικής ορθότητας, το οποίο κατασπαράζει με αδηφάγο βουλιμία κάθε αντίθετη φωνή που τολμά να εναντιωθεί στο εκάστοτε ολοκληρωτικό αφήγημα της νεοταξίτικης κυβερνητικής εξουσίας.

Η τυραννία της πολιτικής ορθότητας που επιχειρεί να αλλοιώσει τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων, επιβάλλοντας σε κάθε πεδίο της ανθρώπινης διανοητικής δραστηριότητας (ποίηση, λογοτεχνία, θέατρο, κινηματογράφος) το δυστοπικό μοντέλο της αντινόησης3 τείνει δυστυχώς να επικρατήσει και στην καθ’ ημάς Ορθόδοξη Ανατολή.

Στο σημείο αυτό αξίζει να επισημανθεί ότι οι ένθερμοι υποστηρικτές της πολιτικής ορθότητας παρέμειναν απαθείς, σιωπώντας εκκωφαντικά στην κοινωνική περιφρόνηση, απαξίωση και στον ανηλεή διωγμό που επιφύλαξε η Πολιτεία σε όλους τους αμάσκωτους και ανεμβολίαστους πολίτες οι οποίοι δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από το να συμμορφωθούν με τον πυρήνα του περιεχομένου της πολιτικής ορθότητας που ορίζει ότι:

Το δικαίωμα του προσωπικού αυτοκαθορισμού και της αυτοδιάθεσης εκάστου ανθρώπου δεν μπορεί να συνιστά την αιτία για την πρόκληση δυσμενών κοινωνικών διακρίσεων που οδηγούν μεμονωμένα άτομα ή ομάδες προσώπων στην ανεπίτρεπτη γκετοποίηση και περιθωριοποίησή τους.

Επομένως η άδικη και άνιση μεταχείριση των αντιδρώντων στα περιοριστικά υγειονομικά μέτρα πολιτών εν σχέσει προς τις υπόλοιπες κοινωνικές μειοψηφίες που αξιώνουν ίσα δικαιώματα και τον προσήκοντα σεβασμό μαρτυρεί ότι η πολιτική ορθότητα είναι δαιμονικής εμπνεύσεως, καρπός του σαπρού δένδρου που καλείται «Νέα Εποχή», η πικρή γεύση του οποίου προκαλεί «ανακάτωμα» στους πολίτες του δυτικού κόσμου, δηλητηριάζοντας το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασής τους.

Συνοψίζοντας, η τυραννική κυριαρχία της πολιτικής ορθότητας στον δημόσιο λόγο αποσκοπεί αποκλειστικά στην κοινωνική επικράτηση μιας θορυβώδους και υπερδραστήριας μειοψηφίας επί της σιωπηλής και αποχαυνωμένης πλειοψηφίας.

9. Στην Ορθόδοξη Ανατολή τα σχολεία διατηρούσαν (έστω μέχρι και πριν από λίγα χρόνια) ψήγματα του παιδαγωγικού τους ρόλου, προσπαθώντας να καλλιεργήσουν την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των μαθητών με σκοπό την διάπλαση ελεύθερων και ηθικών προσωπικοτήτων.

Στην μετανεωτερική δυτική κοινωνία το εκπαιδευτικό της σύστημα διαβρώθηκε πολύ νωρίς από το νοσηρό πνεύμα της «Νέας Εποχής», με αποτέλεσμα σήμερα στα σχολεία του δυτικού κόσμου να προωθείται και να προβάλλεται μαζικά η ατζέντα της ομοφυλοφιλίας και της ταυτότητας του κοινωνικού φύλου, που καταστρέφει συνειδητά τις αγνές ψυχές των παιδιών, οδηγώντας τα στην πρόωρη απώλεια της παιδικής τους αθωότητας και τους εφήβους στην κατάθλιψη, απελπισία και στον αυτοκτονικό ιδεασμό.

Το ντοκιμαντέρ με τον τίτλο «The Detransition Diaries: Saving Our Sisters» αφηγείται τις ιστορίες τριών νεαρών γυναικών, οι οποίες ένιωθαν ότι το ψυχικό τραύμα και η «δυσφορία φύλου» θα διορθωθούν όταν μεταβούν ιατρικά από γυναίκα σε άνδρα.

Η ταινία αποτελεί κυριολεκτικά «γροθιά στο στομάχι», καθώς αποκαλύπτει τις ανεπανόρθωτες σωματικές βλάβες που προκαλούνται σε νεαρά άτομα λαμβάνοντας τρανς φάρμακα ή ακρωτηριάζοντας το σώμα τους κατά την διαδικασία της «φυλομετάβασης».

10. Στην Ορθόδοξη Ανατολή οι λαοί εμφορούνται από εθνικά και θρησκευτικά ιδεώδη, τιμώντας την αξία της πίστης προς τον Θεό, επιδοκιμάζοντας την αγάπη για την Πατρίδα και αναγνωρίζοντας την σπουδαιότητα και σημασία της Ιστορίας, της Γλώσσας και του Πολιτισμού στην σφυρηλάτηση της πατριωτικής συνείδησης των πολιτών και στην εμπέδωση της κοινωνικής ομοιογένειας.

Αντίθετα, στην παγκοσμιοποιημένη Δύση οι δυστυχείς λαοί της έχουν μείνει άρριζοι και καταθλιπτικοί έχοντας χάσει τον πνευματικό τους προσανατολισμό και τον αξιακό τους κώδικα, επειδή οι δυτικές κοινωνίες μεταβάλλονται βαθμιαία σε έναν πολυεθνοτικό, πολυθρησκευτικό και πολυπολιτισμικό πολτό που εξαφανίζει την εθνική και θρησκευτική ιδιοπροσωπία των λαών και απορροφά την πολιτιστική και γλωσσική ταυτότητα και παράδοση τους.

Οι λαοί της Ορθόδοξης Ανατολής αγωνίζονταν πάντοτε να αντισταθούν στην ορμητική επέλαση των ξενόφερτων δυτικών ηθών, προσπαθώντας να περισώσουν τις πολιτισμικές τους αξίες, τις ορθόδοξες παραδόσεις και τα έθιμά τους.

Η Δύση, απεναντίας, σαγηνευμένη από τις «σειρήνες» της «Νέας Εποχής», εργάζεται συστηματικά να υποτάξει την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων στο ψευτοϊδεολόγημα της επιστημονικής προόδου, στην τυραννία της πολιτικής ορθότητας και στον ολοκληρωτισμό της ψηφιακής τεχνολογίας.

Η δυτική κοινωνία, καθώς υπέκυπτε στην αίρεση του παπισμού, εν συνεχεία νιώθοντας αποστροφή για τον απολυταρχισμό, την πνευματική και θεολογική κατάπτωση και διαφθορά της παπικής «εκκλησίας», παρασύρθηκε από τα πολυποίκιλα πολιτικοκοινωνικά και φιλοσοφικά συστήματα που πρέσβευαν τον αγνωστικισμό και την αθεΐα, με αποτέλεσμα να εκβάλει από την ψυχή της την λατρεία του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού και να διακηρύξει την θεοποίηση της ψευδωνύμου ανθρώπινης γνώσης και σοφίας.

Με αφορμή τον φιλοσοφικό στοχασμό του Δημητρίου Γερούκαλη που υποστηρίζει ότι «ο θάνατος του Θεού σήμανε την οριστική απαξίωση της δυτικής χριστιανικής μεταφυσικής και μαζί το τέλος του δυτικού χριστιανικού πολιτισμού»5, συμπληρώνουμε ότι ο «θάνατος του Θεού» δεν επέφερε κατά κυριολεξία το τέλος του δυτικού πολιτισμού, αλλά προκάλεσε μια χειρότερη εκδοχή του δηλ. την σατανική τροποποίησή του.

Αν η έννοια του πολιτισμού σηματοδοτεί την κίνηση εκ «του ζην» εις το «ευ ζην», τότε οι αξίες του δυτικού κόσμου έχουν προ πολλού πνευματικά, ηθικά και πολιτισμικά τροποποιηθεί, καθόσον επιβάλλουν σ(α)τανικώς στους ανθρώπους της Δύσης το «αθλίως ζην»!

Επομένως, η Ορθόδοξη Ανατολή θα αντιπαρατεθεί μοιραία σε μια επική σύγκρουση με τον «αντίχριστο πολιτισμό» της σατανοκίνητης «Νέας Εποχής» που έχει επικρατήσει στον δυτικό κόσμο και η μικρή και καταφρονημένη Ελλάδα θα συμβάλλει (δυστυχώς, όμως, δεν θα συμμετέχει ολόκληρος ο λαός αλλά μόνο το ελάχιστο ποίμνιο που θα απομείνει να αντιστέκεται μέχρι τέλους στην φθοροποιό επέλαση της δυτικής νοοτροπίας) στην πνευματική αναγέννηση και στην ηθική αναστήλωση της ετοιμόρροπης ανθρωπότητας, διαλύοντας τα σκότη της αμαρτίας και της νομιμοποιημένης διαστροφής που επιχειρεί να επιβάλει η αντίθεη Ν.Τ.Π. στον κόσμο.

Η άρχουσα υπερεθνική πολιτική και οικονομική ελίτ, η οποία (κατά τους δύο προηγούμενους αιώνες) εξύφαινε στην ασφάλεια της αφάνειας με θαυμαστή μαεστρία, υπομονή και σιωπηλή μεθοδικότητα το δίχτυ της αντίχριστης παγκοσμιοποίησης, μετά την κήρυξη της πανδημίας εγκαταλείπει οριστικά το σκοτάδι του παρασκηνίου και εισέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο της Ιστορίας, επιχειρώντας να αναλάβει τα ηνία του κόσμου και επιβάλλοντας την απάνθρωπη ατζέντα της Ν.Τ.Π., με απώτερο σκοπό τον απόλυτο έλεγχο της Ανθρωπότητας και την ψυχοσωματική διάλυση του Ανθρώπου.

Η δυτικότροπη παγκοσμιοποίηση η οποία έχει παραδοθεί στην αγκαλιά των σκοτεινών δυνάμεων ακριβώς γιατί δεν ενδιαφέρεται να υπηρετήσει τον άνθρωπο και τις ηθικές του αξίες, αλλά εργάζεται μανιωδώς για την πλήρη κατάργηση της ελευθερίας του, θα αποτύχει οικτρά να επιβληθεί (αλλά θα παρασύρει στον καταστροφικό της όλεθρο τους ταλαίπωρους που πίστεψαν αφελώς στην κίβδηλη δύναμή της) και θα αντικατασταθεί από την εν Χριστώ παγκοσμιοποίηση που θα φέρει στο προσκήνιο της Ανθρώπινης Ιστορίας την ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ σύμφωνα με την οποία κάθε πολίτης της γης θα εύχεται στην γλώσσα του με ορθόδοξη πίστη και φρόνημα το «Χριστός Ανέστη».

Η Αναλαμπή της Ορθοδοξίας δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ευσεβής πόθος ή άγονη φαντασιοπληξία ορισμένων γραφικών και 

απόμαχων της ζωής αλλά πρέπει να αναμένεται ως λυτρωτική δωρεά της Άπειρης Αγάπης του Θεού για την σωτηρία και απαλλαγή του σύγχρονου Ανθρώπου από την δαιμονική λαίλαπα του σατανικά τροποποιημένου δυτικού πολιτισμού.

Αν θέλουμε να κάνουμε μια προβολή στον μέλλον, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η αναμενόμενη και προφητευμένη από πλειάδα Ορθόδοξων Αγίων Αναλαμπή της Ορθοδοξίας, ενώ αποτελεί ευεργετική δωρεά του Θεού στον σύγχρονο δυστυχισμένο άνθρωπο, ταυτόχρονα συνιστά σοβαρή πνευματική προειδοποίηση και υπενθύμιση στις μελλοντικές γενεές των ανθρώπων που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν την τελική επίθεση του Αντιχρίστου, καθώς πριν από την δημόσια εμφάνισή του θα προηγηθούν τα ίδια ακριβώς σημεία με τα σημερινά, αλλά σε πολλή μεγαλύτερη ένταση και συχνότητα.

Ως σημεία που θα μαρτυρούν την επικείμενη παρουσία του Ανόμου μπορούν να αναφερθούν ενδεικτικώς τα εξής: Τέλεια έκπτωση των ηθών, αποθέωση και ειδωλοποίηση της ανθρώπινης σοφίας και επιστήμης, πιθανή πανδημία ενός φονικού ιού με συνακόλουθη συνέπεια τον υποχρεωτικό εμβολιασμό του παγκόσμιου πληθυσμού, ηλεκτρονική επιτήρηση, βιομετρική και ψηφιακή ταυτοποίηση, υποχρεωτική καθιέρωση των αχρήματων συναλλαγών, ολοκληρωτική αριθμοποίηση του ανθρώπου και υλοποίηση της μετανθρωπιστικής ατζέντας.

Ειδικότερα η ανατριχιαστική προοπτική του μετανθρωπισμού σχεδιάζεται να επιτευχθεί με την συνδυαστική εφαρμογή δύο αποκρουστικών μορφών έμβιας ζωής δηλ. είτε ως συγχώνευση (διεπαφή) μεταξύ του ανθρώπου και της υπολογιστικής μηχανής τεχνητής νοημοσύνης (μέσω ηλεκτρονικών ή ιατρικών μοσχευμάτων) με σκοπό τον βιολογικό μετασχηματισμό του σε ψηφιακό υβρίδιο μετανθρώπου (meta-homo digitalis), ήτοι σε ρομποτοποιημένο ανθρωποειδές, είτε με την δημιουργία του χιμαιρικού ανθρώπου.

(Το 2021 μία αμερικανο-κινεζική ομάδα επιστημόνων εισήγαγε για πρώτη φορά ανθρώπινα βλαστικά κύτταρα σε έμβρυα μαϊμούδων, αναπτύσσοντας χιμαιρικά έμβρυα ανθρώπου-πιθήκου. Η εν λόγω επιστημονική εξέλιξη σπάει «όλα τα ταμπού της βιοηθικής», ανοίγοντας «την πόρτα του φρενοκομείου» της γενετικής μηχανικής που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην δημιουργία ενός άλλου αποτρόπαιου είδους έμβιας ζωής, δηλ. στον πιθηκάνθρωπο).

Επομένως, ο Άγιος Τριαδικός Θεός (μέσα στο σχέδιο της Άπειρης Σοφίας Του), σώζοντας εμάς διά της Αναλαμπής της Ορθοδοξίας, συγχρόνως βοηθά και τους ανθρώπους των Εσχάτων Χρόνων, παρέχοντάς τους την πολύτιμη γνώση του αντίχριστου σχεδίου (που θα μεταφέρεται από γενιά σε γενιά), προκειμένου αυτοί που θα ζουν στην τελευταία φάση της Ανθρώπινης Ιστορίας να μην πλανηθούν, αλλά αναγνωρίζοντας εγκαίρως τα προειδοποιητικά σημεία της εμφάνισης του τελικού Αντιχρίστου να αποφύγουν τις δολερές παγίδες του βδελύγματος της ερημώσεως (https://kvathiotis.substack.com/p/69e).

Πρώην γενικός ελεγκτής Βατικανού: Είναι φωλιά φιδιών, με ανάγκασαν να φύγω επειδή έψαχνα βαθιά

Ο πρώην επικεφαλής ελεγκτής του Βατικανού κατηγορήθηκε για κατασκοπεία κορυφαίων καρδιναλίων του Βατικανού- Καταγγέλλει πως καρδινάλιος φύτεψε στοιχεία που ανακαλύφθηκαν σε επιδρομή του 2017 μ.Χ.

Ο πρώην επικεφαλής ελεγκτής του Βατικανού, Λίμπερο Μιλόνε (Libero Milone), λέει ότι δέχθηκε επιδρομή από χωροφύλακες τον Ιούνιο του 2017 μ.Χ., μετά την οποία κατηγορήθηκε για κατασκοπεία κορυφαίων καρδιναλίων του Βατικανού. «Τώρα πρέπει να ομολογήσεις», απαίτησαν, σύμφωνα με τον Μιλόνε, ο οποίος λέει ότι υπέγραψε έγγραφα παραίτησης αντί για καταδίκη σε μια φυλακή του Βατικανού, αναφέρουν οι NY Times.

Από την ανατροπή του, το Βατικανό, το οποίο μαστίζεται από οικονομικά (και άλλα) σκάνδαλα εδώ και δεκαετίες, προσπάθησε να καθαρίσει την πράξη του. Ο καρδινάλιος Giovanni Angelo Becciu, που ο Μιλόνε κατηγορήθηκε ότι κατασκόπευε (και, πιστεύει ο Μιλόνε, ήταν πίσω από την εκδίωξη του), απομακρύνθηκε από την θέση του από τον Πάπα Φραγκίσκο και τώρα δικάζεται στο Βατικανό για υπεξαίρεση και κατάχρηση εξουσίας, σε μια σύνδεση με μια σκιερή συμφωνία ακίνητης περιουσίας στο Λονδίνο 135 εκατομμυρίων δολαρίων

Ωστόσο, ο Μιλόνε επανήλθε στο προσκήνιο αφού το Βατικανό άνοιξε εκ νέου μια ποινική έρευνα εναντίον του σε μια προσπάθεια να τον αναγκάσουν να φύγει μετά την κατάθεση μήνυσης κατά της Γραμματείας Εξωτερικών του Βατικανού, του ισχυρότερου τμήματός του και του τρέχοντος γενικού ελεγκτή.

«Όλα αυτά τα θέματα αναφέρθηκαν στον Πάπα. Δεν κατασκόπευα. Έκανα την δουλειά μου», είπε. «Δεν ήξερα ότι θα έβρισκα καρδινάλιους να βάζουν χρήματα στην τσέπη τους, αλλά τα βρήκα. Και του το είπα», είπε ο ίδιος, αναφερόμενος στον Πάπα Φραγκίσκο.

Ο κ. Μιλόνε, πρώην διευθύνων σύμβουλος της Deloitte & Touche Ιταλίας, και ένας συνάδελφος ελεγκτής, ο Φερούτσιο Πανίσο (Ferruccio Panicco), ο οποίος κατηγορεί το Βατικανό ότι συνέβαλε στην πρόοδο του καρκίνου του προστάτη του και περιόρισε την διάρκεια της ζωής του με κατάσχεση και παρακράτηση των ιατρικών του αρχείων, ζητούν αποζημίωση περίπου εννέα εκατομμυρίων ευρώ.

Λένε ότι το Βατικανό έλυσε άδικα τα συμβόλαιά τους, πλήγωσε την επαγγελματική τους φήμη και ουσιαστικά τους έβαλε στην μαύρη λίστα στην Ιταλία, όπου, ο κ. Μιλόνε είπε, «Δεν μπορείτε να διασχίσετε το Βατικανό».

Σύμφωνα με την αγωγή του Μιλόνε, το Βατικανό είναι μια «φωλιά οχιάς» οικονομικών αδικημάτων, υποκρισίας και «βασιλείας τρόμου» από εσωτερικούς κατασκόπους στους χωροφύλακες. Επιπλέον, η καταγγελία σκιαγραφεί τον τρόπο με τον οποίο οι αξιωματούχοι του Βατικανού πλουτίζουν ή καταχρώνται κεφάλαια για να αναβαθμίσουν τα διαμερίσματά τους.

Ο Μιλόνε λέει ότι ο πάπας Φραγκίσκος πέρασε από την απαίτηση προσωπικών παρουσιάσεων PowerPoint σχετικά με τα ευρήματά του, στο να τον αγνόησει όταν η γραφειοκρατία του Βατικανού «δηλητηρίασε το αυτί του» και, τέλος, στην «προσωπική απαίτηση» να απολυθεί.

Ο απολυμένος ελεγκτής λέει ότι απλώς έκανε τη δουλειά του για την οποία προσλήφθηκε. Σε μια περίπτωση, οι ελεγκτές ανακάλυψαν ότι ορισμένα τμήματα του Βατικανού διατηρούσαν χρυσές ράβδους και νομίσματα, ωστόσο ισχυρίστηκαν ότι «έχασαν τα κλειδιά» όταν τους ζητήθηκε να τα καταγράψουν. Εν τω μεταξύ, το τμήμα του Βατικανού που είναι υπεύθυνο για τα εκκλησιαστικά ακίνητα προσπάθησε επανειλημμένα να μπλοκάρει τις έρευνές του και μάλιστα απέκρυψε οικονομικά αρχεία, λέει ο Μιλόνε.

Κατηγόρησε επίσης τους καρδινάλιους, τους οποίους αρνήθηκε να κατονομάσει, αλλά είπε ότι θα το έκανε αν η υπόθεσή του περνούσε σε δίκη, ότι έβαλαν στην τσέπη δεκάδες χιλιάδες και μερικές φορές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια της εκκλησίας. Είπε ότι διαπίστωσε ότι ένας καρδινάλιος έλαβε 250.000 ευρώ σε δωρεές που κρατούσε σε μια πλαστική σακούλα για ψώνια στο γραφείο του.

Ο ιερέας κατέθεσε επιπλέον 250.000 ευρώ, όπως ισχυρίστηκε τυχαία, στον προσωπικό του λογαριασμό και όχι στον λογαριασμό του τμήματος του Βατικανού που διοικούσε. Ο κύριος Μιλόνε ενημέρωσε τον Πάπα, ο οποίος ήταν έξαλλος, και του έδωσε εντολή να πει στον καρδινάλιο ότι τον έπιασαν, είπε.

Ο Μιλόνε λέει ότι ο καρδινάλιος Μπέκιου φύτεψε στοιχεία που ανακαλύφθηκαν στην επιδρομή του 2017 μ.Χ., αφού ο επικεφαλής του χωροφύλακα «ήξερε ακριβώς πού να κοιτάξει». «Όλα γίνονται σκόπιμα για να με βγάλουν όταν αποφάσισαν τον Μάρτιο του 2016 μ.Χ. ότι ήμουν επικίνδυνος επειδή έκανα πάρα πολλές ερωτήσεις», είπε.

Το 2018 μ.Χ., ο γενικός εισαγγελέας του Βατικανού είπε ότι δεν υπήρχαν έρευνες εναντίον του Μιλόνε, σε αντίθεση με δήλωση του 2017 μ.Χ. ότι τον ερευνούσαν για περισσότερους από επτά μήνες για φερόμενη κατασκοπεία και κατάχρηση κεφαλαίων για τα δικά του συμφέροντα. Το 2019 μ.Χ., ο Μιλόνε είπε ότι ο καρδινάλιος Παρόλιν τον ενημέρωσε ότι η υπόθεσή του είχε σφραγιστεί από τον πάπα.

Όταν προσπάθησε να δει τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν εναντίον του, ο γενικός εισαγγελέας του Βατικανού απάντησε σε επιστολή του τον Ιανουάριο του 2020 μ.Χ. ότι «δεν είχε δικαίωμα» να δει τις πληροφορίες, απορρίπτοντας το αίτημά του.

Τώρα, το Βατικανό έχει άρει τη διαβάθμιση αλλά αντί να μοιραστούν τις πληροφορίες με τον Μιλόνε, άνοιξαν εκ νέου ποινική έρευνα εναντίον του. «Θέλουν να με απειλήσουν», είπε, υποστηρίζοντας ότι το Βατικανό χρησιμοποιούσε «σαφώς πλαστά» στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων πλαστών εγγράφων που χρονολογούνται μήνες πριν καν τον προσλάβουν για τη δουλειά του. Ο Μιλόνε και οι δικηγόροι του λένε ότι είναι έτοιμοι να παλέψουν στο δικαστήριο, ακόμα κι αν οι πιθανότητες είναι εις βάρος τους (https://balsamopsyxhs.gr/2022/11/12/%cf%80%cf%81%cf%8e%ce%b7%ce%bd-%ce%b3%ce%b5%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%ce%b5%ce%bb%ce%b5%ce%b3%ce%ba%cf%84%ce%ae%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%bf%cf%8d-%ce%b5%ce%af%ce%bd/).

 

Η δήλωση Χαράρι, καμπανάκι και για το προτεκτοράτο Ελλάδα...και παγκοσμίως;;; “Οι επόμενες Προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ μπορεί να είναι… οι τελευταίες”!!!

Ο Harari μόρφασε και πρότεινε σοβαρά πως η αμερικανική δημοκρατία είναι πλέον τόσο προβληματική που «οι επόμενες προεδρικές εκλογές θα μπορούσαν να είναι οι τελευταίες δημοκρατικές εκλογές στην ιστορία των ΗΠΑ». Πρόσθεσε πως «δεν είναι μια μεγάλη πιθανότητα, αλλά θα μπορούσε να συμβεί».

Οι ανησυχητικές δημοσκοπήσεις, το «Schedule F» και ο κίνδυνος της εκδικητικής πολιτικής. Ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες μιας επιστροφής του Ντόναλντ Τραμπ στην θέση του πλανητάρχη. Την περασμένη εβδομάδα συμμετείχα σε μια αμερικανική τηλεοπτική εκπομπή με τον Yuval Noah Harari, τον Ισραηλινό καθηγητή και συγγραφέα του «Sapiens: A brief history of humankind». Κατά την διάρκεια της συζήτησης, ο παρουσιαστής, Bill Maher, οδύρονταν πως μια «λίστα αρνητών των εκλογών» διεκδικούν θέσεις στις ενδιάμεσες αμερικανικές εκλογές της επόμενης εβδομάδας.

Ο Harari μόρφασε και πρότεινε σοβαρά πως η αμερικανική δημοκρατία είναι πλέον τόσο προβληματική που «οι επόμενες προεδρικές εκλογές θα μπορούσαν να είναι οι τελευταίες δημοκρατικές εκλογές στην ιστορία των ΗΠΑ». Πρόσθεσε πως «δεν είναι μια μεγάλη πιθανότητα, αλλά θα μπορούσε να συμβεί».

O Maher άφησε το σχόλιο να περάσει στο ντούκου. Όπως κι εγώ. Αλλά καθώς έφευγα από το πλατό αργότερα εκείνο το βράδυ, ένοιωσα σοκαρισμένη. Πριν από λίγα μόλις χρόνια, θα ήταν δύσκολο να φανταστείς κάποιον να αφήνει να εννοηθεί στην mainstream τηλεόραση πως το εκλογικό σύστημα της Αμερικής μπορεί να είναι καταδικασμένο.

O Ηarari δεν είναι δημεγέρτης. Είναι ένας ευρυμαθής και σκεπτόμενος ιστορικός. Αυτό που ξάφνιασε περισσότερο ήταν πως δεν φάνηκε η δήλωσή του να είναι καθόλου σοκαριστική. Το να προβλέπεις τον θάνατο της Αμερικανικής δημοκρατίας έχει γίνει σχεδόν κανονικό.

Ο πρωταρχικός λόγος, βεβαίως, είναι πως ο Ντόναλντ Τραμπ, συνεχίζει να λέει ψέματα για τις εκλογές του 2020 μ.Χ. Με αυτόν τον τρόπο αρνήθηκε να αποδεχθεί το θεμέλιο μιας λειτουργικής δημοκρατίας, την ειρηνική μετάβαση εξουσίας. Αν ήταν ο μόνος που ξεστόμιζε θεωρίες συνωμοσίας, η επιρροή τους μπορεί να ήταν περιορισμένη.

Αλλά τις θεωρίες αυτές τις έχουν υιοθετήσει και άλλοι Ρεπουμπλικάνοι, τις επαναλαμβάνουν κατά κόρον στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα παπαγαλίζουν οι υπεροπαδοί τους σε διάφορες εκστρατείες. Ορισμένοι αρνητές των εκλογών στις τοπικές κυβερνήσεις προβαίνουν ακόμα και σε αλλαγή νόμων για να ασκήσουν περισσότερο έλεγχο επί μελλοντικών εκλογών.

Η βίαιη εξέγερση στις 6 Ιανουαρίου του 2021 μ.Χ. ήταν με πολλούς τρόπους η φυσική συνέπεια της αντιδημοκρατικής ρητορικής του Τραμπ. Ένοπλοι στασιαστές εισήλθαν στο Καπιτώλιο και αποπειράθηκαν να αποτρέψουν την επιβεβαίωση της νίκης του Τζο Μπάιντεν.

Ευτυχώς, οι απόπειρες για ανατροπή της δημοκρατίας απέτυχαν. Αλλά πολλοί πιστεύουν τώρα πως ο Τραμπ «οπωσδήποτε θα λάβει το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων την επόμενη φορά», όπως λέει ο Maher. Αν συμβεί αυτό, τότε θα μπορούσε να κερδίσει το 2024.

Μέλη του κύκλου του Τραμπ μου λένε πως, αν επιστρέψουν στην κυβέρνηση, όχι μόνο θα προσπαθήσουν να εκδικηθούν τους αξιωματούχους που διενήργησαν την έρευνα επί των γεγονότων της 6^ης Ιανουαρίου, αλλά επίσης σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν μια ελάχιστα γνωστή νομική ρήτρα, που είναι γνωστή ως «Schedule F» για να διώξουν τους αντιπάλους τους από τις δημόσιες υπηρεσίες.

Αυτό το δεύτερο έχει μεγάλη σημασία, δεδομένου ότι ορισμένοι γραφειοκράτες εργάστηκαν ώστε να περιορίσουν τις χειρότερες υπερβολές της κυβέρνησης Τραμπ, όπως φαίνεται στο συναρπαστικό νέο βιβλίο του David Rothkopf, «American Resistance».

Αυτό που ίσως έρχεται το 2024 μ.Χ., αν όχι νωρίτερα, είναι η πολιτική της εκδίκησης. Αυτό εξηγεί γιατί οι Δημοκρατικοί ανησυχούν για τον θάνατο της δημοκρατίας. Αλλά αυτό που είναι εξίσου εντυπωσιακό είναι πως και οι Ρεπουμπλικάνοι εκφράζουν ανησυχία.

Πρόσφατη δημοσκόπηση του Quinnipiac University δείχνει πως το 69% των Ρεπουμπλικάνων πιστεύουν πως η δημοκρατία βρίσκεται υπό απειλή –ακριβώς το ίδιο ποσοστό με τους Δημοκρατικούς. Οι Ρεπουμπλικάνοι δεν κατηγορούν τον Τραμπ γι’ αυτό. Είτε συμφωνούν με το ψέμα του Τραμπ πως το εκλογικό αποτέλεσμα του 2020 μ.Χ. ήταν ψευδές, ή λένε πως ο «ριζοσπαστικός εξτρεμισμός» των Δημοκρατικών υπονομεύει τις αμερικανικές αξίες.

Οι ψηφοφόροι χάνουν την πίστη τους στην ιδέα πως μπορεί να υπάρξει μεσολάβηση διαφορετικών απόψεων με αξιόπιστο εκλογικό τρόπο ή μέσω κανονικών forums συζήτησης. Καθώς διαδίδεται η παραπληροφόρηση, ορισμένοι ριζοσπαστικοποιούνται. Η τρομακτική επίθεση κατά του συζύγου της Νάνσι Πελόζι προκάλεσε ανησυχίες για περαιτέρω βία.

Πρόσφατη έρευνα του Reuters/Ipsos έδειξε πως το 40% των ψηφοφόρων ανησυχούν τώρα πως θα υπάρξει εκφοβισμός ψηφοφόρων κατά τη διάρκεια των εκλογών. Υποψιάζομαι πως το άλλο θέμα είναι πως οι πολιτικές διαφορές καθορίζονται όλο και περισσότερο από τις προσωπικές συμμαχίες και τα μίση, αντί για τις ιδέες.

Έρευνα του Pew τον Αύγουστο έδειξε πως το 72% των Ρεπουμπλικάνων θεωρούν τους Δημοκρατικούς ανήθικους και ανέντιμους ανθρώπους, έναντι του 47% που ήταν το ποσοστό αυτό το 2016 μ.Χ.

Σχεδόν εξίσου πολλοί Δημοκρατικοί βλέπουν με τον ίδιο τρόπο τους Ρεπουμπλικάνους, με ομοίως δραματική αύξηση τα τελευταία έξι χρόνια. Αυτό είναι φυλετισμός. Σημαίνει αυτό πως η πρόβλεψη του Harari για τον πιθανό θάνατο της δημοκρατίας είναι σωστή; Προσωπικά εξακολουθώ να δυσκολεύομαι να το πιστέψω.

Άλλωστε, η πόλωση και η πολιτική βία υπήρξαν χαρακτηριστικά της Αμερικανικής δημοκρατίας από την αρχή, με περιοδικές εποχές σημαντικής προόδου. Εξακολουθώ να ελπίζω πως πλησιάζουμε σε μια ακόμα εποχή προόδου.

Αλλά αυτή μπορεί να μην έρθει σύντομα: μια άλλη αποκαλυπτική πρόσφατη έρευνα έδειξε πως, αν και το 71% των Αμερικάνων πιστεύουν τώρα πως απειλείται η δημοκρατία, μόλις το 7% θεωρούν εθνική προτεραιότητα τη διόρθωση αυτού του θέματος.

Η αίσθηση της κρίσης, με άλλα λόγια, μπορεί να πρέπει να βαθύνει περισσότερο προτού υπάρξει αντίδραση. Που, φυσικά, είναι ο λόγος για τον οποίον χρειαζόμαστε φωνές όπως αυτή του Harari να το φωνάξουν και όλους τους υπόλοιπους να θυμηθούν να νοιώσουν σοκαρισμένοι (https://attikanea.info/%CE%B7-%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81/).

 

Οι πολίτες στις προηγμένες οικονομίες θέλουν σημαντικές αλλαγές στα πολιτικά τους συστήματα. Η δυσαρέσκεια για την λειτουργία της δημοκρατίας συνδέεται με ανησυχίες για την οικονομία, την πανδημία και τις κοινωνικές διαιρέσεις.

Καθώς οι πολίτες σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να παλεύουν με μια παγκόσμια πανδημία και τις αλλαγές που έχει επιφέρει στην καθημερινότητά τους, πολλοί εκφράζουν επίσης την επιθυμία για πολιτική αλλαγή.

Σε 17 προηγμένες οικονομίες που συμμετείχαν σε έρευνα αυτή την άνοιξη από το Pew Research Center, ένας μέσος όρος 56% πιστεύει ότι το πολιτικό τους σύστημα χρειάζεται μεγάλες αλλαγές ή πρέπει να μεταρρυθμιστεί πλήρως.

Περίπου τα δύο τρίτα ή περισσότεροι έχουν αυτήν την άποψη στην Ιταλία, την Ισπανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Νότια Κορέα, την Ελλάδα, τη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ιαπωνία.  Διάγραμμα που δείχνει ότι πολλοί βλέπουν την ανάγκη για σημαντική πολιτική, οικονομική και υγειονομική μεταρρύθμιση

Ακόμη και σε μέρη όπου η ζήτηση για σημαντικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις είναι σχετικά χαμηλή, σημαντικές μειονότητες λένε ότι το σύστημά τους χρειάζεται μικρές αλλαγές. Σε όλα τα κοινά που συμμετείχαν στην έρευνα, λιγότεροι από τρεις στους δέκα λένε ότι το πολιτικό σύστημα δεν πρέπει να αλλάξει καθόλου. Το διάγραμμα που δείχνει τις εκτιμήσεις για το πόσο καλά λειτουργεί η δημοκρατία ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό.

Αλλά ενώ πολλοί θέλουν αλλαγή, πολλοί είναι επίσης δύσπιστοι για τις προοπτικές αλλαγής. Σε οκτώ από τα 17 κοινά, περίπου οι μισοί ή περισσότεροι από τους ερωτηθέντες λένε ότι το πολιτικό σύστημα χρειάζεται μεγάλες αλλαγές ή πλήρη αναμόρφωση και λένε ότι έχουν λίγη ή καθόλου εμπιστοσύνη ότι το σύστημα μπορεί να αλλάξει αποτελεσματικά.

Υπάρχει επίσης έντονη επιθυμία για οικονομική μεταρρύθμιση σε πολλά από τα κοινά που συμμετείχαν στην έρευνα. Στην Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα –τρεις χώρες όπου η οικονομική διάθεση ήταν ως επί το πλείστον θλιβερή για πάνω από μια δεκαετία– τουλάχιστον οκτώ στους δέκα από τους ερωτηθέντες πιστεύουν ότι τα οικονομικά τους συστήματα χρειάζονται μεγάλες αλλαγές ή πλήρη αναμόρφωση. Περίπου τα τρία τέταρτα στην Νότια Κορέα και τα δύο τρίτα στις ΗΠΑ και τη Γαλλία συμμερίζονται αυτό το συναίσθημα.

Συγκριτικά, υπάρχει λιγότερη ζήτηση για αλλαγές στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Αλλά οι ΗΠΑ και η Ελλάδα είναι ξεκάθαρα ακραία σημεία: Περίπου τα τρία τέταρτα των Αμερικανών και των Ελλήνων λένε ότι το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης τους χρειάζεται μεγάλες αλλαγές ή πρέπει να μεταρρυθμιστεί πλήρως.

Αυτές οι ερωτήσεις σχετικά με την πολιτική, την οικονομική μεταρρύθμιση και τη μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης αποκαλύπτουν πολύ διαφορετικές διαθέσεις των πολιτών στις προηγμένες οικονομίες που συμμετείχαν στην έρευνα.

Υπάρχουν έξι έθνη – ΗΠΑ, Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα, Γαλλία και Ιαπωνία – όπου η δυσαρέσκεια με το status quo είναι ιδιαίτερα υψηλή. Και στα έξι, περισσότεροι από τους μισούς επιθυμούν μεγάλες αλλαγές ή πλήρη μεταρρύθμιση στο πολιτικό, οικονομικό και σύστημα υγειονομικής περίθαλψης.

Η ικανοποίηση με τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία είναι επίσης χαμηλότερη σε αυτές τις χώρες. Λιγότεροι από τους μισούς ενήλικες στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία είναι ικανοποιημένοι με τη λειτουργία της δημοκρατίας στη χώρα τους.

Ωστόσο, η δημόσια διάθεση δεν είναι παντού τόσο πεσμένη. Οι πλειοψηφίες στο μισό από το ερωτηθέν κοινό εκφράζουν ικανοποίηση για την κατάσταση της δημοκρατίας τους. Και υπάρχουν έξι έθνη – Καναδάς, Ολλανδία, Σουηδία, Αυστραλία, Σιγκαπούρη και Νέα Ζηλανδία – όπου η επιθυμία για μεταρρυθμίσεις είναι σχετικά χαμηλή.

(Οι οργανισμοί που παρέχουν διακρατικές αξιολογήσεις δημοκρατίας δίνουν γενικά στη Σιγκαπούρη χαμηλότερες βαθμολογίες από τα άλλα έθνη της έρευνας. Για περισσότερα σχετικά με το πώς αξιολογούν το πρόγραμμα Economist Intelligence Unit, Freedom House και το έργο Varieties of Democracy και τα 17 μέρη που συμμετείχαν στη δημοσκόπηση, βλ. Παράρτημα A .).

Λιγότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες και στις έξι χώρες επιθυμούν σημαντική μεταρρύθμιση στα πολιτικά, οικονομικά ή υγειονομικά τους συστήματα. Η ικανοποίηση από τη δημοκρατία είναι επίσης ιδιαίτερα υψηλή σε αυτά τα έθνη.

Το διάγραμμα που δείχνει τους ανθρώπους σε προηγμένες οικονομίες προσφέρουν πολύ διαφορετικές αξιολογήσεις για τα πολιτικά, οικονομικά και συστήματα υγειονομικής περίθαλψης τους Ο αντίκτυπος των οικονομικών εκτιμήσεων Διάγραμμα που δείχνει ότι οι οικονομικοί απαισιόδοξοι βλέπουν μεγαλύτερη ανάγκη για πολιτική μεταρρύθμιση

Οι στάσεις απέναντι στην κατάσταση της δημοκρατίας και των πολιτικών μεταρρυθμίσεων διαμορφώνονται εν μέρει από τις απόψεις για την οικονομία, τον αντίκτυπο του COVID-19 και τις κοινωνικές και πολιτικές διαφορές.

Οι άνθρωποι που περιγράφουν την τρέχουσα οικονομική κατάσταση στη χώρα τους ως κακή είναι σταθερά πιο πιθανό από εκείνους που την περιγράφουν ως καλή να πουν ότι είναι δυσαρεστημένοι με τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία. Και σε 16 κοινά, είναι πιο πιθανό να θέλουν σημαντικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις.

Ομοίως, η αισιοδοξία ή η απαισιοδοξία για το μακροπρόθεσμο οικονομικό μέλλον των παιδιών συνδέεται με τη στάση απέναντι στις πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Στις κοινωνίες που συμμετείχαν στη δημοσκόπηση, όσοι πιστεύουν ότι τα παιδιά στη χώρα τους σήμερα θα είναι οικονομικά χειρότερα από τους γονείς τους είναι ιδιαίτερα πιθανό να πουν ότι το πολιτικό τους σύστημα χρειάζεται μεγάλες αλλαγές ή πλήρη μεταρρύθμιση.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, το 61% των ερωτηθέντων που είναι απαισιόδοξοι για τις οικονομικές προοπτικές της επόμενης γενιάς πιστεύουν ότι η χώρα τους χρειάζεται σημαντική πολιτική μεταρρύθμιση, σε σύγκριση με μόλις 34% μεταξύ εκείνων που είναι αισιόδοξοι ότι η επόμενη γενιά θα τα πάει καλύτερα οικονομικά από τους γονείς τους. .

Οι απόψεις για την τρέχουσα και μελλοντική κατάσταση της οικονομίας συνδέονται επίσης με τις απόψεις για την οικονομική μεταρρύθμιση. Οι άνθρωποι που λένε ότι η τρέχουσα εθνική οικονομική κατάσταση είναι κακή και όσοι είναι απαισιόδοξοι για τις οικονομικές προοπτικές για τα σημερινά παιδιά είναι γενικά πιο πιθανό να ζητήσουν σημαντικές αλλαγές στο οικονομικό τους σύστημα.

COVID-19 και απόψεις για την πολιτική κατάσταση. Διάγραμμα που δείχνει εκείνους που αξιολογούν αρνητικά την αντίδραση της χώρας τους στην πανδημία είναι πιο πιθανό να επιθυμούν σημαντική πολιτική μεταρρύθμιση

Η πανδημία του κορωνοϊού έχει επηρεάσει την πολιτική και την κοινή γνώμη σε όλο τον κόσμο. Όπως έδειξαν προηγούμενες εκθέσεις του Pew Research Center , ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων σε προηγμένες οικονομίες αναφέρουν ότι οι ζωές τους έχουν αλλάξει σημαντικά ως αποτέλεσμα της πανδημίας. Η ανάλυσή μας δείχνει επίσης ότι οι απόψεις σχετικά με τον αντίκτυπο του COVID-19 διαμορφώνουν τη στάση απέναντι στη δημοκρατία και την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις.

Οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι η χώρα τους κάνει κακή δουλειά όσον αφορά την αντιμετώπιση της πανδημίας είναι σταθερά πιο πιθανό να πουν ότι είναι δυσαρεστημένοι με τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία τους και να ζητήσουν πολιτικές μεταρρυθμίσεις.

Για παράδειγμα, το 73% των Γερμανών που πιστεύουν ότι η χώρα τους χειρίζεται ελάχιστα την κρίση πιστεύει ότι το πολιτικό τους σύστημα χρειάζεται μεγάλες αλλαγές ή πρέπει να αναθεωρηθεί πλήρως, ενώ μόλις το 32% όσων πιστεύουν ότι η χώρα το χειρίζεται καλά εκφράζει αυτή την άποψη.

Η πεποίθηση ότι η χώρα του κάνει κακή δουλειά όσον αφορά την αντιμετώπιση της πανδημίας συνδέεται επίσης με την επιθυμία για μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης. Στις ΗΠΑ – όπου η ζήτηση για μεταρρυθμίσεις είναι σχετικά υψηλή – το 86% όσων πιστεύουν ότι η χώρα έχει αντιμετωπίσει άσχημα την πανδημία επιθυμεί σημαντική αλλαγή στο αμερικανικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Το 62% όσων λένε ότι οι ΗΠΑ έχουν κάνει καλή δουλειά στην αντιμετώπιση της πανδημίας θέλουν σημαντική αλλαγή.

Ένα άλλο βασικό εύρημα από τις προηγούμενες αναφορές μας για τον COVID-19 είναι ότι τα αυξανόμενα μερίδια του κοινού στις προηγμένες οικονομίες πιστεύουν ότι η χώρα τους είναι πιο διχασμένη από ό,τι πριν από την επιδημία.

Διαπιστώνουμε επίσης ότι αυτή η πεποίθηση ότι οι άνθρωποι τώρα είναι πιο διχασμένοι συνδέεται με στάσεις για το πολιτικό σύστημα. Οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι η χώρα τους είναι πιο διχασμένη μετά το ξέσπασμα της επιδημίας είναι ιδιαίτερα πιθανό να είναι δυσαρεστημένοι με την κατάσταση της δημοκρατίας και να θέλουν πολιτικές μεταρρυθμίσεις.

Διχασμένες κοινωνίες και πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Διάγραμμα που δείχνει περισσότερη υποστήριξη για την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος μεταξύ εκείνων που βλέπουν κομματικές συγκρούσεις στις κοινωνίες τους

Η πανδημία έχει επιδεινώσει τις μακροχρόνιες διαιρέσεις σε χώρες σε όλο τον κόσμο και, όπως διαπίστωσε πρόσφατη έκθεση του Κέντρου, πολλοί άνθρωποι σε αυτές τις 17 προηγμένες οικονομίες βλέπουν σημαντικές κομματικές και φυλετικές και εθνοτικές συγκρούσεις στις κοινωνίες τους.

Οι αντιλήψεις περί κομματικών διαιρέσεων – οι οποίες είναι ιδιαίτερα συχνές στη Νότια Κορέα και τις ΗΠΑ, όπου οι εννέα στους δέκα βλέπουν συγκρούσεις μεταξύ ανθρώπων από διαφορετικά πολιτικά κόμματα – συνδέονται με τη δυστυχία για την κατάσταση της δημοκρατίας και την έντονη επιθυμία για πολιτική μεταρρύθμιση.

Η Σουηδία είναι ένα έθνος όπου η ζήτηση για πολιτικές μεταρρυθμίσεις είναι γενικά χαμηλή, αλλά μεταξύ εκείνων που λένε ότι υπάρχει σημαντική κομματική σύγκρουση στη χώρα τους, το 52% πιστεύει ότι το πολιτικό σύστημα χρειάζεται μεγάλες αλλαγές ή πρέπει να αναθεωρηθεί πλήρως.

Μόνο το 24% των Σουηδών που δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κομματική σύγκρουση στη χώρα τους λένε ότι το πολιτικό τους σύστημα χρειάζεται σημαντική μεταρρύθμιση. Παρόμοια κενά μεταξύ εκείνων που βλέπουν κομματικές συγκρούσεις και εκείνων που δεν βλέπουν εντοπίζονται επίσης σε 13 άλλα κοινά που συμμετείχαν στην έρευνα.

Πέρα από τις κομματικές διαφωνίες, τουλάχιστον το ένα τέταρτο σε πολλά μέρη λέει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι διαφωνούν για βασικά δεδομένα για σημαντικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα τους (στη Γαλλία, τις ΗΠΑ, την Ιταλία, την Ισπανία και το Βέλγιο, περίπου οι μισοί ή περισσότεροι το λένε αυτό).

Και η επιθυμία για μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος είναι ιδιαίτερα κοινή μεταξύ εκείνων που βλέπουν εκτεταμένες διαφωνίες για βασικά γεγονότα. Για παράδειγμα, το 69% των Ολλανδών ερωτηθέντων που λένε ότι υπάρχει διαφωνία σχετικά με τα βασικά δεδομένα θέλουν σημαντική πολιτική μεταρρύθμιση, σε σύγκριση με μόλις το 37% εκείνων που πιστεύουν ότι οι άνθρωποι γενικά συμφωνούν για τα γεγονότα.

Αυτά είναι μεταξύ των σημαντικότερων ευρημάτων μιας έρευνας του Pew Research Center, που διεξήχθη από την 1^η Φεβρουαρίου έως τις 26 Μαΐου 2021 μ.Χ., σε 18.850 ενήλικες σε 17 προηγμένες οικονομίες.

Η έρευνα διαπιστώνει επίσης ότι τουλάχιστον οι μισοί σε κάθε κοινό που συμμετείχαν στην έρευνα λένε ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες του λαού του. Ωστόσο, περίπου το ένα τρίτο ή περισσότεροι από τους ερωτηθέντες στην Ελλάδα, την Γαλλία, την Ιαπωνία, το Βέλγιο, την Ισπανία, την Ιταλία και τις ΗΠΑ λένε ότι η κυβέρνησή τους δεν σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες.

Ευρεία υποστήριξη για πολιτικές μεταρρυθμίσεις σε πολλά κοινά. Το διάγραμμα που δείχνει μεγάλα μερίδια σε πολλά κοινά λέει ότι το πολιτικό τους σύστημα χρειάζεται μεταρρύθμιση Περίπου τα μισά ή περισσότερα από τα 13 από τα 17 κοινά που συμμετείχαν στην έρευνα λένε ότι το πολιτικό τους σύστημα χρειάζεται τουλάχιστον σημαντικές αλλαγές. Ένας διάμεσος 38% λέει ότι το σύστημά του χρειάζεται μεγάλες αλλαγές, ενώ το 23% λέει ότι πρέπει να μεταρρυθμιστεί πλήρως.

Στην Ισπανία, την Νότια Κορέα, τις ΗΠΑ και την Ιταλία, τέσσερις στους δέκα ή περισσότεροι λένε ότι τα πολιτικά τους συστήματα πρέπει να μεταρρυθμιστούν πλήρως. Και σχεδόν σε όλα τα μέρη, περίπου το ένα τρίτο ή περισσότεροι άνθρωποι λένε ότι χρειάζονται μεγάλες αλλαγές.

Αντίθετα, οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες στην Νέα Ζηλανδία, την Σουηδία, την Σιγκαπούρη, την Ολλανδία, τον Καναδά και την Αυστραλία πιστεύουν ότι τα πολιτικά τους συστήματα χρειάζονται είτε μικρές αλλαγές είτε καθόλου αλλαγές. Διάγραμμα που δείχνει όσους είναι δυσαρεστημένοι με τη δημοκρατία τους είναι πιο πιθανό να επιθυμούν πολιτικές μεταρρυθμίσεις

Όσοι είναι δυσαρεστημένοι με τη δημοκρατία είναι σταθερά πιο πιθανό να λένε ότι το πολιτικό τους σύστημα χρειάζεται τουλάχιστον σημαντικές αλλαγές. Αυτές οι διαφορές είναι διψήφιες σε κάθε μέρος που ερευνήθηκε, αλλά τείνουν να είναι μεγαλύτερες σε χώρες όπου μεγάλες πλειοψηφίες είναι ικανοποιημένες με τη δημοκρατία, όπως η Σουηδία και ο Καναδάς, και μικρότερες όπου λιγότερες είναι ικανοποιημένες με τη δημοκρατία, όπως οι ΗΠΑ και η Ιταλία. 

Στις ΗΠΑ, η μεγάλη πλειοψηφία τόσο των Δημοκρατικών όσο και των ανεξάρτητων που κλίνουν προς τους Δημοκρατικούς (88%) και των Ρεπουμπλικανών και των ανεξάρτητων με την τάση των Ρεπουμπλικανών (83%) υποστηρίζουν σημαντικές αλλαγές ή την ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης. Περίπου οι μισοί Δημοκρατικοί (47%) πιστεύουν ότι το πολιτικό σύστημα πρέπει να μεταρρυθμιστεί πλήρως, σε σύγκριση με το 38% των Ρεπουμπλικανών.

Σε 14 κοινά, τα άτομα που υποστηρίζουν το κυβερνών κόμμα είναι λιγότερο πιθανό να επιθυμούν σημαντικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Οι ΗΠΑ είναι η μόνη χώρα όπου αυτό το μοτίβο αντιστρέφεται. (Η έρευνα στις ΗΠΑ διεξήχθη στις αρχές Φεβρουαρίου 2021 μ.Χ., μόλις μερικές εβδομάδες μετά την «ορκωμοσία» του Τζο Μπάιντεν) Πολλοί που θέλουν αλλαγές δεν είναι σίγουροι ότι το πολιτικό σύστημα μπορεί να μεταρρυθμιστεί αποτελεσματικά

Οι ερωτηθέντες που είπαν ότι το πολιτικό σύστημα όπου ζουν χρειάζεται μεγάλες αλλαγές ή πλήρη μεταρρύθμιση ρωτήθηκαν στη συνέχεια πόσο σίγουροι είναι ότι το σύστημα μπορεί να αλλάξει αποτελεσματικά. Ένας διάμεσος 46% στα 17 κοινά εκφράζει τόσο την επιθυμία για αλλαγή όσο και την έλλειψη εμπιστοσύνης, ενώ ένας διάμεσος μόλις 18% είναι σίγουροι ότι η αλλαγή που πιστεύουν ότι χρειάζεται το σύστημά τους μπορεί να συμβεί.

Διάγραμμα που δείχνει όσους θέλουν αλλαγές στο πολιτικό τους σύστημα δεν είναι σίγουροι ότι το πολιτικό σύστημα μπορεί να αλλάξει Οι Ιταλοί είναι μακράν οι πιο απαισιόδοξοι: το 73% θέλει σημαντικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν είναι σίγουροι ότι το σύστημά τους μπορεί να αλλάξει αποτελεσματικά.

Περίπου οι μισοί ή περισσότεροι συμμερίζονται αυτήν την άποψη στην Ισπανία, την Ελλάδα, τη Νότια Κορέα, τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ιαπωνία. Σε κάθε κοινό, εκτός από τη Σιγκαπούρη, μεγαλύτερα μερίδια όσων θέλουν πολιτική μεταρρύθμιση δεν έχουν εμπιστοσύνη ότι η μεταρρύθμιση μπορεί να γίνει αποτελεσματικά, σε σύγκριση με εκείνα που είναι βέβαιοι ότι μπορεί να υπάρξει αλλαγή.

Όσοι δεν υποστηρίζουν το κυβερνών κόμμα είναι πιο πιθανό να επιθυμούν πολιτικές μεταρρυθμίσεις και δεν έχουν εμπιστοσύνη ότι το σύστημα μπορεί να αλλάξει αποτελεσματικά σχεδόν σε κάθε κοινό που συμμετείχε στην έρευνα.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το 47% των ανθρώπων που δεν υποστηρίζουν το κυβερνών Συντηρητικό Κόμμα λένε ότι το πολιτικό τους σύστημα χρειάζεται σημαντική μεταρρύθμιση και δεν πιστεύουν ότι είναι δυνατή η αποτελεσματική μεταρρύθμιση, ενώ μόνο το 17% των οπαδών των Συντηρητικών έχει αυτή την άποψη.

Οι απόψεις για τη μεταρρύθμιση του οικονομικού συστήματος ποικίλλουν ευρέως σε 17 κοινό Όσον αφορά τη μεταρρύθμιση του οικονομικού συστήματος, οι απόψεις χωρίζονται κατά προσέγγιση στα 17 κοινά που συμμετείχαν στην έρευνα.

Οι πλειοψηφίες σε επτά κοινά λένε ότι το οικονομικό σύστημα χρειάζεται πλήρη ή μεγάλη μεταρρύθμιση, ενώ σε πέντε, οι πλειοψηφίες λένε ότι το σύστημα χρειάζεται μικρές αλλαγές ή καμία μεταρρύθμιση, και αλλού οι απόψεις διίστανται. Το διάγραμμα που δείχνει τις απόψεις για την οικονομική μεταρρύθμιση ποικίλλουν πολύ

Οι εκκλήσεις για οικονομική μεταρρύθμιση είναι υψηλότερες στην Ιταλία, την Ελλάδα και την Ισπανία – τρεις χώρες όπου μεγάλα μερίδια λένε ότι η οικονομική κατάσταση δεν είναι καλή. Επιπλέον, μεγάλη πλειοψηφία στις ΗΠΑ, την Γαλλία, την Νότια Κορέα και την Ιαπωνία πιστεύουν ότι το οικονομικό σύστημα στις χώρες τους χρειάζεται σημαντική μεταρρύθμιση.

Στην Ολλανδία, τη Σουηδία, την Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία, όπου οι άνθρωποι γενικά περιγράφουν την οικονομική τους κατάσταση ως καλή, μεγάλη πλειοψηφία λένε ότι το οικονομικό τους σύστημα είτε δεν χρειάζεται αλλαγές είτε χρειάζεται μόνο μικρές αλλαγές.  Η γνώμη σχετικά με το βαθμό στον οποίο το οικονομικό σύστημα χρειάζεται μεταρρύθμιση είναι πιο ισορροπημένη μεταξύ των Καναδών, Γερμανών, Βέλγων, Βρετανών και Ταϊβανέζων.

Στις ΗΠΑ, το 80% των Δημοκρατικών και των ανεξάρτητων με προσανατολισμό τους Δημοκρατικούς πιστεύουν ότι το οικονομικό σύστημα χρειάζεται μεγάλες αλλαγές ή πλήρη αναμόρφωση, σε σύγκριση με το 50% των Ρεπουμπλικανών και των ανεξάρτητων με ρεπουμπλικανική τάση που λένε το ίδιο.

Υπάρχουν επίσης σημαντικές ιδεολογικές διαφορές σε αυτό το ζήτημα στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Αυστραλία και το Βέλγιο, με τους ερωτηθέντες που τοποθετούνται στην ιδεολογική αριστερά να εκφράζουν μεγαλύτερη υποστήριξη για την οικονομική μεταρρύθμιση από εκείνους της δεξιάς. Οι πολίτες διχάζονται ως επί το πλείστον σχετικά με το εάν χρειάζεται μεταρρύθμιση του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης

Συνολικά, υπάρχει κάπως λιγότερη υποστήριξη για τη μεταρρύθμιση των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης παρά για σημαντικές μεταρρυθμίσεις στα πολιτικά ή οικονομικά συστήματα. Ωστόσο, περίπου τα μισά ή περισσότερα στα επτά έθνη πιστεύουν ότι το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης χρειάζεται μεγάλες αλλαγές ή πρέπει να μεταρρυθμιστεί πλήρως, και στις ΗΠΑ και την Ελλάδα, περίπου τρία στα τέσσερα εκφράζουν αυτήν την άποψη.

Διάγραμμα που δείχνει τους Αμερικανούς, τους Έλληνες που είναι πιο έντονοι για τη μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας Οι πλειοψηφίες μεταξύ των υποστηρικτών και των δύο μεγάλων αμερικανικών πολιτικών κομμάτων πιστεύουν ότι το σύστημα υγείας χρειάζεται τουλάχιστον σημαντικές αλλαγές.

Ωστόσο, η επιθυμία για αλλαγή είναι ισχυρότερη μεταξύ των Δημοκρατικών (39% επιθυμεί πλήρη μεταρρύθμιση και 47% θέλει μεγάλες αλλαγές) από ό,τι μεταξύ των Ρεπουμπλικανών (20% ολοκλήρωσε τη μεταρρύθμιση, 43% μεγάλες αλλαγές).

Οι απόψεις είναι πιο θετικές αλλού, ειδικά στο Βέλγιο, την Σιγκαπούρη και την Ταϊβάν, όπου ένας στους πέντε ή περισσότεροι λέει ότι το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης του δεν χρειάζεται να αλλάξει.

Οι ηλικιωμένοι στον Καναδά, την Αυστραλία, την Νέα Ζηλανδία και την Νότια Κορέα είναι πιο πιθανό να πουν ότι το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης τους χρειάζεται σημαντική μεταρρύθμιση, ενώ στις ΗΠΑ, οι νεότεροι είναι πιο πιθανό να το πουν αυτό.

Ευρύ φάσμα απόψεων για το πώς λειτουργεί η δημοκρατία. Ένας μέσος όρος 57% σε 17 κοινό δηλώνει ικανοποιημένος με τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία τους. Ωστόσο, ενώ οι απόψεις για τη δημοκρατία είναι σχετικά θετικές συνολικά, οι εκτιμήσεις ποικίλλουν μεταξύ των προηγμένων οικονομιών που συμμετείχαν στην έρευνα.

Διάγραμμα που δείχνει ότι πολλοί είναι ικανοποιημένοι με τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία, αλλά οι απόψεις ποικίλλουν. Μόνο το 41% ​​των Αμερικανών είναι ικανοποιημένο με τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία στη χώρα τους. (Η έρευνα διεξήχθη στις αρχές Φεβρουαρίου 2021 μ.Χ., περίπου ένα μήνα μετά την εισβολή στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ).

Στην Ευρώπη, μεγάλες πλειοψηφίες στην Σουηδία και την Γερμανία είναι ικανοποιημένες με τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία τους, συμπεριλαμβανομένου περίπου του ενός τέταρτου σε κάθε χώρα που είναι πολύ ικανοποιημένοι. Οι βαθμολογίες είναι επίσης θετικές στην Ολλανδία, όπου ο Πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε κέρδισε τις τέταρτες εκλογές του κατά τη διάρκεια της έρευνας.

Από την άλλη άκρη του φάσματος, μόνο περίπου το ένα τρίτο είναι ικανοποιημένοι με την δημοκρατία τους στην Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα. Σε αυτές τις τρεις χώρες, καθώς και στην Γαλλία, τουλάχιστον το ένα τέταρτο δηλώνει ότι δεν είναι καθόλου ικανοποιημένο με το πώς λειτουργεί η δημοκρατία τους.

Οι αξιολογήσεις της δημοκρατίας είναι γενικά θετικές στο μεγαλύτερο μέρος της περιοχής Ασίας-Ειρηνικού. Η ικανοποίηση είναι ιδιαίτερα υψηλή στην Σιγκαπούρη και την Νέα Ζηλανδία, όπου περίπου το ένα τέταρτο είναι πολύ ικανοποιημένο.

Αλλά περισσότεροι από τους μισούς στην Αυστραλία, την Ταϊβάν και τη Νότια Κορέα βαθμολογούν επίσης θετικά τις δημοκρατίες τους. Η Ιαπωνία είναι ακραία στην περιοχή, με μόνο το 38% να παρέχει θετική αξιολόγηση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι προηγούμενες έρευνες του Pew Research Center έχουν γενικά βρει πιο αρνητικές απόψεις για τη δημοκρατική λειτουργία. Αυτό οφείλεται, εν μέρει, στην δυσαρέσκεια σε πολλές χώρες της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής και της Μέσης Ανατολής, όπου ο κοροναϊός έχει σταματήσει τη συλλογή δεδομένων πρόσωπο με πρόσωπο , πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα πρόσφατα συγκριτικά δεδομένα σχετικά με αυτές τις συμπεριφορές.

Στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, οι απόψεις για τη δημοκρατία δεν έχουν αλλάξει πολύ από την τελευταία φορά που τέθηκε αυτή η ερώτηση το 2019 μ.Χ., αν και ελαφρώς μεγαλύτερα μερίδια στην Αυστραλία, την Σουηδία και την Ελλάδα είναι πλέον ικανοποιημένα. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η μόνη χώρα όπου οι θετικές αξιολογήσεις έχουν αυξηθεί σημαντικά από το 2019 μ.Χ., αυξάνοντας από 31% σε 60%.

Σε κάθε κοινό που ρωτήθηκε, οι άνθρωποι είναι πολύ πιο πιθανό να είναι ικανοποιημένοι με τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία εάν υποστηρίζουν το κόμμα στην εξουσία, λένε ότι η τρέχουσα οικονομική κατάσταση είναι καλή και πιστεύουν ότι η κοινωνία τους είναι πιο ενωμένη τώρα από ό,τι πριν από την επιδημία του κορωνοϊού.

Οι περισσότεροι λένε ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες των ανθρώπων. Διάγραμμα που δείχνει τις πλειοψηφίες λένε ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες, αλλά υπάρχει αξιοσημείωτη διαφωνία

Η πανδημία του COVID-19 έχει εγείρει ανησυχίες σε πολλούς σχετικά με το ενδεχόμενο οι κυβερνήσεις να χρησιμοποιήσουν την κρίση για να αποκτήσουν περισσότερη εξουσία στους πολίτες τους, σε βάρος των πολιτικών ελευθεριών.

Μεταξύ των προηγμένων οικονομιών που συμμετείχαν στην έρευνα, ωστόσο, οι μισές ή περισσότερες λένε ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες του λαού της. Ωστόσο, αρκετά μερίδια του κοινού σε πολλά έθνη λένε ότι η κυβέρνησή τους δεν σέβεται τέτοιες ελευθερίες, συμπεριλαμβανομένων περίπου τεσσάρων στις δέκα ή και περισσότερων σε έξι χώρες.

Οι ερωτηθέντες στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού λένε ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τις ελευθερίες με ελαφρώς υψηλότερους ρυθμούς από εκείνους στις ευρωπαϊκές χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα - μια διάμεση τιμή 73% έναντι μόλις 62%, αντίστοιχα. Τα τρία τέταρτα των Καναδών συμφωνούν ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τις ατομικές ελευθερίες, ενώ το 63% των Αμερικανών έχει αυτή την άποψη.

Σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι άνθρωποι τείνουν να λένε ότι οι κυβερνήσεις τους σέβονται τις προσωπικές ελευθερίες των λαών τους. Στη Σουηδία, το 84% λέει ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες και περίπου οι επτά στους δέκα συμφωνούν στην Ολλανδία, την Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Το λένε και μικρότερες πλειοψηφίες στην Ιταλία, το Βέλγιο, την Ισπανία και τη Γαλλία. Στην Ελλάδα, ωστόσο, οι απόψεις διίστανται σχεδόν εξίσου μεταξύ εκείνων που πιστεύουν ότι η κυβέρνηση σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες και εκείνων που πιστεύουν ότι δεν το κάνει.

Σε όλη την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, οι πλειοψηφίες λένε ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τις ατομικές ελευθερίες. Περίπου οκτώ στους δέκα στη Νέα Ζηλανδία το λένε αυτό, με περίπου επτά στους δέκα ή περισσότερους να λένε το ίδιο από την κυβέρνησή τους στη Σιγκαπούρη, την Ταϊβάν και την Αυστραλία.

Τα δύο τρίτα των Κορεατών ερωτηθέντων λένε επίσης ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τις ελευθερίες, ενώ περίπου οι έξι στους δέκα Ιάπωνες λένε το ίδιο. Διάγραμμα που δείχνει τα γαλλικά λιγότερο θετικά για τον σεβασμό των ελευθεριών από την κυβέρνηση από ό,τι στο παρελθόν.

Την τελευταία δεκαετία, το ποσοστό που λέει ότι η κυβέρνησή τους δεν σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες έχει αυξηθεί στη Γαλλία. Όταν τέθηκε για πρώτη φορά η ερώτηση το 2008 μ.Χ., μόλις το 22% των Γάλλων ενηλίκων το είπε αυτό για την κυβέρνησή τους.

Στο διάστημα από τότε, το ποσοστό αυτό σχεδόν διπλασιάστηκε, με το 41% ​​να συμφωνεί τώρα ότι η κυβέρνησή τους δεν σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες. Τα δεδομένα τάσεων για αυτήν την ερώτηση δεν είναι διαθέσιμα στα άλλα μέρη που συμμετείχαν στην έρευνα.

Σε ορισμένες χώρες, όσοι έχουν περισσότερη εκπαίδευση είναι πιο πιθανό να πουν ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες. Για παράδειγμα, στην Γερμανία, το 83% όσων έχουν πτυχίο μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης το λένε αυτό για την Γερμανική κυβέρνηση, ενώ μόλις το 62% όσων δεν έχουν πτυχίο μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης συμφωνούν.

Παρόμοια διαφορά επικρατεί και στο Βέλγιο (75% όσων έχουν μεταλυκειακό έναντι 54% όσων δεν έχουν πτυχίο). Υπάρχουν διψήφιες διαφορές με βάση την εκπαίδευση σε αυτό το θέμα στις ΗΠΑ, την Ιταλία, την Ιαπωνία, τη Σουηδία, τη Νότια Κορέα και την Ισπανία, επίσης.

Οι απόψεις για το σεβασμό των ελευθεριών διαφέρουν επίσης ανάλογα με το εισόδημα σε ορισμένα μέρη. Στη Νότια Κορέα, περίπου τα τρία τέταρτα των ατόμων με υψηλότερα εισοδήματα λένε ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τις ελευθερίες, ενώ μόλις το 60% αυτών με χαμηλότερα εισοδήματα συμφωνεί.

Υπάρχει μια παρόμοια διαίρεση στην Ιταλία, όπου το 68% των ατόμων με υψηλότερα εισοδήματα και μόλις το 55% των ενηλίκων με χαμηλότερο εισόδημα δηλώνουν ότι η ιταλική κυβέρνηση σέβεται τις ατομικές ελευθερίες των ανθρώπων. Διάγραμμα που δείχνει τους υποστηρικτές του κόμματος στην εξουσία είναι πολύ πιο πιθανό να πουν ότι οι προσωπικές ελευθερίες γίνονται σεβαστές

Όσοι υποστηρίζουν το κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία είναι πολύ πιο πιθανό να πουν ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τις ελευθερίες από εκείνους που δεν υποστηρίζουν το κυβερνών κόμμα σε όλα τα κοινά όπου είναι δυνατή αυτή η ανάλυση (η υποστήριξη του κόμματος δεν ζητήθηκε στην Νότια Κορέα, για περισσότερα σχετικά με το πώς ορίζεται το κυβερνών κόμμα, βλ. Παράρτημα Β).

Η διαφορά είναι μεγαλύτερη στην Ελλάδα: το 85% των ερωτηθέντων που δηλώνουν ότι αισθάνονται πιο κοντά στην Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) επιβεβαιώνουν επίσης ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες.

Από αυτούς που δεν αισθάνονται πιο κοντά στην ΝΔ, μόλις το ένα τρίτο το λέει αυτό. Υπάρχουν παρόμοιες, σημαντικές διαφορές μεταξύ υποστηρικτών και μη υποστηρικτών του En Marche στην Γαλλία, του Δημοκρατικού Προοδευτικού Κόμματος (DPP) στην Ταϊβάν και του συνασπισμού μεταξύ της Ενωμένης Αριστεράς, του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (PSOE) και των Podemos στην Ισπανία.

Στην Ευρώπη, όσοι έχουν ευνοϊκές απόψεις για ορισμένα δεξιά λαϊκιστικά κόμματα είναι λιγότερο πιθανό να πουν ότι η κυβέρνηση σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες του λαού τους (για περισσότερα σχετικά με τον ορισμό των λαϊκιστικών κομμάτων, βλέπε Παράρτημα Γ).

Το μεγαλύτερο χάσμα απόψεων βρίσκεται στην Γερμανία, όπου τα τρία τέταρτα όσων έχουν αρνητική άποψη για την Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) λένε ότι η γερμανική κυβέρνηση σέβεται τις ατομικές ελευθερίες.

Αντίθετα, μόνο τέσσερις στους δέκα από αυτούς που έχουν θετική άποψη για το AfD αντιλαμβάνονται την κυβέρνηση με αυτόν τον τρόπο. Υπάρχουν παρόμοιες διαφορές μεταξύ εκείνων με ευνοϊκές και δυσμενείς απόψεις για τους Σουηδούς Δημοκράτες, το Φόρουμ για τη Δημοκρατία (FvD) και το Κόμμα για την Ελευθερία (PVV) στην Ολλανδία και το Vox στην Ισπανία.

Διάγραμμα που δείχνει πολύ λίγοι είναι ευχαριστημένοι με την δημοκρατία αν πιστεύουν ότι η κυβέρνησή τους δεν σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες Οι άνθρωποι είναι πολύ πιο πιθανό να αξιολογήσουν θετικά τη δημοκρατία τους αν πιστεύουν ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες του λαού τους, σε σύγκριση με εκείνους που λένε ότι η κυβέρνησή τους δεν σέβεται τις ελευθερίες.

Στην Σουηδία, για παράδειγμα, το 90% των ανθρώπων που λένε ότι η κυβέρνηση τους σέβεται τις προσωπικές ελευθερίες είναι ευχαριστημένοι με το πώς λειτουργεί η δημοκρατία στην χώρα τους. Από αυτούς που πιστεύουν ότι η κυβέρνηση δεν σέβεται τις ελευθερίες των πολιτών της, μόνο το 21% είναι ικανοποιημένο. Παρόμοιες διαφορές περίπου 50 ποσοστιαίων μονάδων ή περισσότερο μπορούν να φανούν σε εννέα άλλα κοινά (https://www.pewresearch.org/global/2021/10/21/citizens-in-advanced-economies-want-significant-changes-to-their-political-systems/).

Ανήκουστο αυτό που ξεστόμισε..!

Ο Εβραίος βουλευτής των ΗΠΑ Τζέιμι Ράσκιν, δήλωσε ότι «Η Ρωσία είναι μια Ορθόδοξη χώρα που πρεσβεύει παραδοσιακές αξίες. Για αυτό πρέπει να καταστραφεί, όποιο κι αν είναι το τίμημα που πληρώνουν οι ΗΠΑ γι’ αυτό»!! «Δεν πρόκειται λοιπόν για έναν κλασσικό πόλεμο, αλλά για τζιχάντ!» λέει ο Τάκερ Κάρλσον του Fox News (https://kanenazori.com/2022/11/01/anikousto_ayto_pou_ksastomise/).

Το Τέταρτο Ράιχ είναι οι ΗΠΑ

Υπήρξαν Πολλές φήμες ότι το Skull and Bones είναι κλάδος των Illuminati που ιδρύθηκε το 1.832 μ.Χ. από τους William Huntington Russell, Alphonso Taft, και αι Daniel Coit Gilman,, αλλά στην ουσία που ιδρύθηκε από Γερμανούς (Γερμανοαμερικάνους) αποφοίτους πανεπιστημίου μετά την καταστολή του τάγματος στην πατρίδα τους από τον Karl Theodor, Εκλέκτορα της Βαυαρίας με την υποστήριξη του Φρειδερίκου του Μεγάλου της Πρωσίας.

Ερευνητές αναφέρουν ότι ένα στοιχείο της Γερμανικής επιρροής έχει επικεντρωθεί στην μυστική αδελφότητα Skull and Bones στην πανεπιστημιούπολη του Πανεπιστημίου Yale. Γνωστό ποικιλοτρόπως ως Κεφάλαιο 322, η Αδελφότητα του Θανάτου, το Τάγμα, ή, πιο δημοφιλή, ως Skull and Bones ή απλά Bones, το Τάγμα μεταφέρθηκε από την Γερμανία στο Yale το 1832 μ.Χ. από τον στρατηγό William Huntington Russell και τον Alphonso Taft.

(Ο ξάδερφος του Ράσελ, ο Σάμιουελ Ράσελ, ήταν αναπόσπαστο μέρος των Βρετανικής εμπνεύσεως Πολέμων του Οπίου στην Κίνα. Ταφτ, γραμματέας πολέμου το 1876 μ.Χ. και ο γενικός εισαγγελέας των ΗΠΑ και πρεσβευτής στην Ρωσία, ήταν ο πατέρας του Γουίλιαμ Χάουαρντ Ταφτ, του μοναδικού ατόμου που υπηρέτησε τόσο ως Πρόεδρος όσο και ως ανώτατος δικαστής των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ένα άλλο εξέχον μέλος των Bones ήταν ο Averell Harriman, ο οποίος έχει περιγραφεί ως «ένας άνθρωπος στην καρδιά της Αμερικανικής άρχουσας τάξης» και έπαιξε εξέχοντα ρόλο στην ίδρυση της νέας Αμερικανικής αυτοκρατορίας.)

Ένα φυλλάδιο που περιγράφει λεπτομερώς μια έρευνα του 1876 μ.Χ. στα κεντρικά γραφεία του Skull and Bones στο Γέιλ, γνωστό ως «ο Τάφος» από μια αντίπαλη μυστική εταιρεία, ανέφερε: «. . . Ο ιδρυτής του [Russell] ήταν στην Γερμανία πριν από το Senior Year και σχημάτισε μια θερμή φιλία με ένα ηγετικό μέλος μιας γερμανικής κοινωνίας. Έφερε πίσω μαζί του στην αρχή του κολεγίου για να ιδρύσει ένα κεφάλαιο εδώ. Έτσι ιδρύθηκε η Bones».

Οι Γερμανοαμερικανοί (Deutschamerikaner , προφέρεται [ˈdɔʏtʃʔameʁiˌkaːnɐ]) είναι Αμερικανοί που έχουν πλήρη ή μερική γερμανική καταγωγή. Με εκτιμώμενο μέγεθος περίπου 43 εκατομμυρίων το 2019 μ.Χ., οι Γερμανοαμερικανοί είναι οι μεγαλύτερες από τις αυτοαναφερόμενες ομάδες καταγωγής από το Γραφείο Απογραφής των Ηνωμένων Πολιτειών στην Έρευνα της Αμερικανικής Κοινότητας. Οι Γερμανοαμερικανοί αντιπροσωπεύουν περίπου το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού των ανθρώπων Γερμανικής καταγωγής στον κόσμο.

Πολύ λίγα από τα γερμανικά κρατίδια είχαν αποικίες στον νέο κόσμο. Στην δεκαετία του 1670 μ.Χ., οι πρώτες σημαντικές ομάδες Γερμανών μεταναστών έφτασαν στις βρετανικές αποικίες, εγκαταστάθηκαν κυρίως στην Πενσυλβάνια, την Νέα Υόρκη και την Βιρτζίνια .

Η εταιρεία του Μισισιπή της Γαλλίας μετέφερε χιλιάδες Γερμανούς από την Ευρώπη στην Λουιζιάνα και στην Γερμανική ακτή, στην επικράτεια της Ορλεάνης μεταξύ 1718 μ.Χ. και 1750 μ.Χ.  Η μετανάστευση αυξήθηκε απότομα, με οκτώ εκατομμύρια Γερμανούς να έφτασαν κατά τον 19^ο Αιώνα, επτάμισι εκατομμύρια μόλις μεταξύ 1820 μ.Χ. και 1870 μ.Χ.

Υπάρχει μια «Γερμανική ζώνη» που εκτείνεται σε όλη τη διαδρομή των Ηνωμένων Πολιτειών, από την ανατολική Πενσυλβάνια έως την ακτή του Όρεγκον. Η Πενσυλβάνια, με 3,5 εκατομμύρια ανθρώπους γερμανικής καταγωγής, έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό Γερμανοαμερικανών στις ΗΠΑ και φιλοξενεί έναν από τους αρχικούς οικισμούς της ομάδας, τη Germantown (Φιλαδέλφεια) , που ιδρύθηκε το 1683 μ.Χ. και η γενέτειρα του Αμερικανικού κινήματος κατά της δουλείας το 1688 μ.Χ., καθώς και η επαναστατική μάχη του Germantown .

Τραβήχτηκαν από τις έλξεις της γης και της θρησκευτικής ελευθερίας και απωθήθηκαν από τη Γερμανία λόγω της έλλειψης γης και της θρησκευτικής ή πολιτικής καταπίεσης. Πολλοί έφτασαν αναζητώντας θρησκευτική ή πολιτική ελευθερία, άλλοι για οικονομικές ευκαιρίες μεγαλύτερες από εκείνες στην Ευρώπη, και άλλοι για την ευκαιρία να ξεκινήσουν νέα στον Νέο Κόσμο.

Οι αφίξεις πριν από το 1850 μ.Χ. ήταν κυρίως αγρότες που αναζητούσαν την πιο παραγωγική γη, όπου οι τεχνικές εντατικής καλλιέργειας τους θα απέδιδαν καρπούς. Μετά το 1840 μ.Χ., πολλοί ήρθαν σε πόλεις, όπου σύντομα εμφανίστηκε η «Γερμανία» —γερμανόφωνες συνοικίες.

Οι Γερμανοαμερικανοί ίδρυσαν τα πρώτα νηπιαγωγεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, εισήγαγαν την παράδοση του χριστουγεννιάτικου δέντρου και εισήγαγαν δημοφιλή φαγητά όπως χοτ ντογκ και χάμπουργκερ στην Αμερική.

Η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων με κάποια γερμανική καταγωγή έχουν αμερικανοποιηθεί . λιγότερο από 5% μιλούν γερμανικά. Οι Γερμανοαμερικανικές κοινωνίες αφθονούν, όπως και οι εορτασμοί που γίνονται σε όλη την χώρα για τον εορτασμό της γερμανικής κληρονομιάς, από τις οποίες η γερμανοαμερικανική παρέλαση Steuben στην Νέα Υόρκη είναι μια από τις πιο γνωστές και πραγματοποιείται κάθε τρίτο Σάββατο του Σεπτεμβρίου.

Οι εορτασμοί του Oktoberfest και η Γερμανοαμερικανική Ημέρα είναι δημοφιλείς γιορτές. Υπάρχουν σημαντικές ετήσιες εκδηλώσεις σε πόλεις με Γερμανική κληρονομιά, όπως το Σικάγο , το Σινσινάτι , το Μιλγουόκι , το Πίτσμπουργκ, το Σαν Αντόνιο καιΣεντ Λούις . Περίπου 180.000 Γερμανοί πολίτες ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2020 μ.Χ.

Στο τέλος του πολέμου, οι Ναζί, μαζί με τους νέους και φανατικούς προστατευόμενους τους, χρησιμοποίησαν τα λάφυρα της Ευρώπης για να δημιουργήσουν εταιρικές εταιρείες σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Χρησιμοποιώντας τον κλεμμένο πλούτο τους, άντρες με ναζιστικό υπόβαθρο και νοοτροπίες εισήλθαν στην Αμερική, αγοράζοντας και ενοποιώντας σιγά σιγά εταιρείες σε γιγαντιαίους πολυεθνικούς ομίλους ετερογενών δραστηριοτήτων.

Πολλές χιλιάδες άλλοι Ναζί ήρθαν στις Ηνωμένες Πολιτείες με απόρρητα προγράμματα, όπως το Project Paperclip. Έφεραν μαζί τους θαυματουργή τεχνολογία όπλων που βοήθησε να κερδίσουμε τον διαστημικό αγώνα, αλλά έφεραν και την ύπουλη ναζιστική τους φιλοσοφία.

Αυτή η ιδεολογία, βασισμένη στην αυταρχική αρχή ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα -συμπεριλαμβανομένων απρόκλητων επιθετικών πολέμων και περιορισμού των ατομικών ελευθεριών- έχει αποκτήσει σιδερένια ισχύ στην «γη των ελεύθερων και στο σπίτι των γενναίων».

Άλλωστε Αμερικανικές εταιρείες και τράπεζες όπως οι Morgan, Rockefeller, General Electric Company, Standard Oil, National City Bank, Chase and Manhattan banks, Kuhn, Loeb και η Company, η General Motors, η Ford και άλλοι βιομήχανοι, βοήθησαν στην χρηματοδότηση των Ναζί.

Υπάρχουν τραπεζικές καταστάσεις, επιστολές από πρέσβεις των ΗΠΑ, πηγές μέσων ενημέρωσης, αρχεία του Κογκρέσου, αποσπάσματα από τις έρευνες του Κογκρέσου και δηλώσεις από τις δίκες της Νυρεμβέργης. Η χρηματοδότηση των Ναζί από την Wall Street είναι μέρος της αυθεντικής ιστορίας.

Οι Γερμανοί ηττήθηκαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. . . αλλά όχι οι Ναζί. Απλώς αναγκάστηκαν να μετακινηθούν. Σκορπίστηκαν στις τέσσερις γωνιές του κόσμου. Πολλοί από αυτούς ήρθαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και διείσδυσαν σε αυτό που ο Πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ ονόμασε «στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα.

Ξέφυγαν με τα λάφυρα της Ευρώπης καθώς και την πυραυλική επιστήμη και ακόμη πιο εξωτικές τεχνολογίες. Κάποια από αυτή την τεχνολογία ήταν τόσο προηγμένη που παραμένει ταξινομημένη στα αρχεία της κυβέρνησης των ΗΠΑ ακόμη και σήμερα. Τόσο η ναζιστική επιστήμη όσο και η ιδεολογία μεταφέρθηκαν στην Αμερική.

Πολλές χιλιάδες ναζί ήρθαν στις Ηνωμένες Πολιτείες στο πλαίσιο ενός προηγουμένως ταξινομημένου προγράμματος που ονομαζόταν Project Paperclip. Πολλοί άλλοι Ναζί και εγκληματίες πολέμου δημιούργησαν καταστήματα σε διάφορα άλλα έθνη και πολλοί ταξίδευαν με διαβατήρια που εκδόθηκαν από το Βατικανό.

Έφεραν μαζί τους θαυματουργή τεχνολογία, όπως οι πύραυλοι V-2, αλλά έφεραν μαζί τους και τη ναζιστική ιδεολογία. Αυτή η ιδεολογία, βασισμένη στην υπόθεση των Ιησουιτών ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, περιλαμβάνει απρόκλητους επιθετικούς πολέμους και περιορισμούς των ατομικών ελευθεριών και έχει αποκτήσει επιρροή στην «γη των ελεύθερων και στο σπίτι των γενναίων».

Οι ναζί, μαζί με τους νέους και φανατικούς προστατευόμενους τους, χρησιμοποίησαν τα λάφυρα της Ευρώπης για να δημιουργήσουν εταιρείες προώθησης σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Σουηδίας, της Τουρκίας και της Αργεντινής.

Πάνω από διακόσια μέτωπα δημιουργήθηκαν ακριβώς στην Ελβετία, αυτόν τον τραπεζικό κόμβο που συνέχισε να διαχειρίζεται χρήματα των Ναζί πριν, κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Αξιοποιώντας τον κλεμμένος πλούτο της Ευρώπης, άνδρες με ναζιστικό υπόβαθρο και ναζιστική νοοτροπία στην εταιρική Αμερική, αγοράζαν και ενοποιούσαν σιγά-σιγά εταιρείες σε γιγαντιαίους πολυεθνικούς ομίλους ετερογενών δραστηριοτήτων.

Συνάντησαν μικρή αντίσταση από Αμερικανούς εταιρικούς ηγέτες που τους είχαν υποστηρίξει τα προηγούμενα χρόνια και δεν μπορούσαν να αντισταθούν στον πειρασμό των άσεμνων κερδών. Ούτε ελέγχθηκαν από άλλους, που είχαν αρχίσει να φοβούνται την «κομμουνιστική απειλή». Με τον καιρό, έγιναν όλοι συνεργάτες σε μια νέα εκδοχή της Αμερικής, ενός Αμερικάνικου «Τέταρτου Ράιχ».

Αλλά και μετά τις βομβιστικές επιθέσεις της 11^ης Σεπτεμβρίου οι ΗΠΑ (http://alophx.blogspot.com/2016/09/blog-post_14.html), πήραν επί Τζορτζ Μπους του Νεότερου (γιου και εγγονού πολιτικών και επιχειρηματιών που στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στήριξαν τους Ναζί, όπως ήταν και ο Τζον Κένεντι), όπως με οι Ναζί με το κάψιμο του Ράιχσταιγκ δικτατορικά μετρά και ξεκίνησαν (παράνομους με βάση τον ΟΗΕ) ιμπεριαλιστικούς κατακτητικούς πολέμους με στόχο τις πλουτοπαραγωγικές πήγες της γης και την παγκόσμια κυριαρχία υπό την ηγεσία των νεοσυντηρητικών.

Παράλληλα, αρχίσαν τις απαγωγές ανθρώπων σε Ευρωπαϊκά κράτη που πίστευαν ότι συνδέονταν με την Αλ Κάιντα και τους ισλαμιστές, καθιέρωσαν παντού παρακολούθηση με κάμερες, βιομετρικές ταυτότητες και παραβίασαν όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα με πρόφαση την τρομοκρατία (όπως ακριβώς έκαναν στις μέρες μας με αφορμή τον κορωνοιό).

Εκτός αυτών στο Αμπού Γκράιμπ και στο Γκουαντάναμο οι Αμερικανοί εφάρμοσαν στους αιχμάλωτους τους βασανιστήρια ανάλογα των ναζί, δεν αναγνώριζαν σε αυτούς κανένα ανθρώπινο δικαίωμα, ενώ αυτά τα μέρη δεν διέφεραν και πολύ από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί.

Στην συνάντηση των Γερμανών της 4^ης Ιανουαρίου 1933 μ.Χ. που στήριξαν οικονομικά τον Χίτλερ παρόντες ήταν οι αδερφοί Dulles, John Foster Dulles και Allen W. Dulles της δικηγορικής εταιρείας της Νέας Υόρκης, Sullivan and Cromwell (όπως και μέλη του RAND), που εκπροσωπούσε την Schroder Bank (έναν από τους βασικούς χρηματοδότες του Χίτλερ).

Οι αδελφοί Ντάλες εμφανίζονταν συχνά σε σημαντικές συναθροίσεις. Είχαν εκπροσωπήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού (1919 μ.Χ.). Ο Τζον Φόστερ Ντάλες θα πέθαινε ως Υπουργός Εξωτερικών του Αϊζενχάουερ, ενώ ο Άλεν Ντάλες ήταν επικεφαλής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών για πολλά χρόνια.

«Και τα δύο αδέρφια είχαν περάσει πολύ χρόνο στην Γερμανία, όπου ο Σάλιβαν και ο Κρόμγουελ είχαν σημαντικό συμφέροντα στις αρχές της δεκαετίας του 1930 μ.Χ., έχοντας εκπροσωπήσει αρκετές επαρχιακές κυβερνήσεις, μερικές μεγάλες βιομηχανικές μονάδες, μια σειρά από μεγάλες Αμερικανικές εταιρείες με συμφέροντα στο Ράιχ και κάποια πλούσια άτομα».

Ο Allen Dulles αργότερα έγινε διευθυντής της εταιρείας J. Henry Schroder. Ούτε αυτός ούτε ο J. Henry Schroder έπρεπε να θεωρηθούν ύποπτοι για φιλοναζί ή υπέρ του Χίτλερ. Το αναπόφευκτο γεγονός ήταν ότι αν ο Χίτλερ δεν γινόταν Καγκελάριος της Γερμανίας, δεν υπήρχε πιθανότητα να ξεκινήσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ενώ ο πόλεμος που θα διπλασίαζε τα κέρδη τους.

Το 1948 μ.Χ., ο προσεχώς διευθυντής της CIA Άλεν Ντάλες, ο οποίος ήταν έτοιμος το 1921 μ.Χ. για την δημιουργία του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, εξουσιοδότησε τον Φρανκ Βίσνερ να χρησιμοποιήσει ψεύτικα χαρτιά για να διατηρήσει τις «Ratlines» του Βατικανού για την διαφυγή από τους Ναζί. Μέσα σε ένα χρόνο, οι Ναζί του Wisner εργάζονταν για προπαγανδιστικά μέτωπα της CIA όπως το Radio Liberty και η Voice of America.

Ο Dulles είχε ενθαρρύνει την επιλογή του Wisner ως επικεφαλής του OPC, το οποίο ανέλαβε ενεργές επιχειρήσεις κατά της Σοβιετικής Ένωσης καθώς εξελίσσονταν ο Ψυχρός Πόλεμος. Αν και οι πράκτορες του OPC στην Ευρώπη φορούσαν στρατιωτικές στολές των ΗΠΑ, πληρώνονταν από την CIA. Σύμφωνα με την Loftus, «το πρόγραμμα του OPC προερχόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου από το επιτελείο πολιτικής και σχεδιασμού του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, με επικεφαλής τον Τζορτζ Κένναν».

ΚΑΘΕ διοίκηση των ΗΠΑ από την ίδρυση του CFR ήταν γεμάτη με μέλη του συμβουλίου. Ο συντηρητικός δημοσιογράφος και ερευνητής του CFR, James Perloff, σημείωσε ότι μέχρι το 1988 μ.Χ., δεκατέσσερις γραμματείς του κράτους, δεκατέσσερις γραμματείς του Υπουργείου Οικονομικών, έντεκα γραμματείς άμυνας και δεκάδες άλλοι επικεφαλής ομοσπονδιακών τμημάτων ήταν μέλη του CFR.

Αυτή η τάση συνεχίστηκε και στις κυβερνήσεις του Μπιλ Κλίντον και του Τζορτζ Μπους. Τα σημερινά και πρώην μέλη του CFR στο υπουργικό συμβούλιο του Μπους το 2007 μ.Χ. περιλάμβαναν τους Ντικ Τσένι, Κοντολίζα Ράις, Ελέιν Τσάο, Ρόμπερτ Μ. Γκέιτς, Τζόσουα Μπ. Μπόλτεν και Σούζαν Σβαμπ.

Κάτω από την σημαία της ελευθερίας και της δημοκρατίας, αλλά ακολουθώντας την ατζέντα των παγκοσμιοποιητών που υποστήριζαν τους Ναζί, οι Ηνωμένες Πολιτείες έστριψαν αργά από ένα από τα πιο λατρεμένα έθνη στον κόσμο σε ένα από τα πιο περιφρονημένα.

Ο William Blum, πρώην υπάλληλος του State Department που έγινε συγγραφέας, δήλωσε: «Από το 1945 μ.Χ. έως το 2003 μ.Χ., οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπάθησαν να ανατρέψουν περισσότερες από σαράντα ξένες κυβερνήσεις και να συντρίψουν περισσότερα από τριάντα λαϊκιστικά-εθνικιστικά κινήματα που αγωνίζονται ενάντια σε αφόρητα καθεστώτα.

Στην πορεία, οι ΗΠΑ βομβάρδισαν περίπου είκοσι πέντε χώρες, προκάλεσαν το τέλος της ζωής για πολλά εκατομμύρια ανθρώπους και καταδίκασαν πολλά εκατομμύρια ακόμη σε μια ζωή αγωνίας και απόγνωσης». Το αποτέλεσμα της εθνικής πολιτικής της Αμερικής για την οικοδόμηση αυτοκρατορίας ήταν στην καλύτερη περίπτωση θλιβερό και στη χειρότερη καταστροφικό.

ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 1974 μ.Χ., ενώ ο Πρόεδρος Νίξον προσπαθούσε απεγνωσμένα να βρει μια διέξοδο από την επικείμενη παραπομπή, ο G. Gordon Liddy, αρχηγός της διάρρηξης στα κεντρικά γραφεία του Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος στο Γουότεργκειτ, ήταν απασχολημένος με τις ναζιστικές εικόνες.

Ο Liddy είχε ονομάσει τους Watergate «υδραυλικούς» από την τεράστια μυστική οργάνωση που βοήθησε τους Ναζί να ξεφύγουν τόσο από την Ευρώπη όσο και από την δικαιοσύνη μετά τον πόλεμο. «Ο οργανισμός μας είχε κατευθυνθεί για την εξάλειψη της υπονόμευσης των μυστικών της διοίκησης, έτσι δημιούργησα ένα αρκτικόλεξο χρησιμοποιώντας τα αρχικά γράμματα αυτών των περιγραφικών λέξεων [προστέθηκαν πλάγια γράμματα].

Η ΟΔΕΣΣΑ με έκανε έκκληση γιατί όταν οργανώνω, τείνω να σκέφτομαι με Γερμανικούς όρους και το αρκτικόλεξο χρησιμοποιήθηκε επίσης από μια οργάνωση Γερμανών βετεράνων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην οποία ανήκαν κάποιοι γνωστοί μου», έγραψε ο Liddy στο βιβλίο του Will το 1980 μ.Χ.: «Η αυτοβιογραφία του G. Gordon Liddy».

Σύμφωνα με τον συγγραφέα Edward Jay Epstein, το 1971 μ.Χ., ο Liddy κάλεσε αρκετούς αξιωματούχους του Λευκού Οίκου να δουν ταινίες προπαγάνδας των Ναζί για να «δείξουν πώς μερικοί αποφασισμένοι άνδρες μπορούσαν να χειραγωγήσουν τα συναισθήματα ενός ολόκληρου έθνους επικαλούμενοι μερικά εξαιρετικά οπτικά σύμβολα φόβου. .».

Αυτοί οι αξιωματούχοι του Νίξον ήταν ο Τζον Έρλιχμαν, ο Έγκιλ Κρογ, ο Ντόναλντ Σανταρέλι και ο Ρόμπερτ Μάρντιαν. «Ο κύκλος των ταινιών κορυφώθηκε στις 13 Ιουνίου με την προβολή του Triumph of the Will, μιας ναζιστικής προπαγανδιστικής ταινίας που έγινε υπό την αιγίδα του Χίτλερ και του Γκέρινγκ, η οποία απεικόνιζε γραφικά τον τρόπο με τον οποίο μια «εθνική βούληση» μπορούσε να ενσταλάξει στις μάζες. μέσω του πρακτορείου του ελεγχόμενου φόβου και της ξέφρενης οργής», ανέφερε ο Έπσταϊν.

Ο Λίντυ είχε ακόμα προτείνει πριν το σκάνδαλο Γουότεργκειτ να οργανώσουν οι ΗΠΑ προβοκατόρικες βομβιστικές επιθέσεις μέσα στις ΗΠΑ και να κατηγορρήσουν την Κούβα για αυτές, για να βρουν αφορμή  να εισβάλουν στο νησί αυτό, ενώ είχε προτείνει για τις διαμαρτυρίες ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ και των δικαιωμάτων των μαύρων την λήψη ακόμα και δικτατορικών μέτρων για την πλήρη καταστολή τους.

{Την ίδια περίοδο η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ Τριμερούς Επιτροπής παρουσιάστηκε στον David Rockefeller (πάροχο πετρελαίου στους Ναζί) στις αρχές της δεκαετίας του 1970 μ.Χ. από τον αντιρώσο Πολωνό Zbigniew Brzezinski, τότε επικεφαλής του τμήματος Ρωσικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Columbia από μέλη της Μπίλντενμπεργκ που ίδρυσε ο Ναζιστής πρίγκιπας Βερνάρδος. Ενώ ήταν στο Ινστιτούτο Μπρούκινγκς, ο Μπρεζίνσκι ερευνούσε την ανάγκη για στενότερη συνεργασία μεταξύ των τριμερών εθνών της Ευρώπης, της Βόρειας Αμερικής και της Ασίας}.

Στις μέρες μας η Γερμανία, προειδοποιούν αναλυτές, σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει την οικονομική κυριαρχία της στην Ευρώπη για να ξανακάνει την ΕΕ σε επέκταση της Γερμανικής ισχύος - λίγο πολύ με τον τρόπο που η Πρωσία χρησιμοποίησε το Zollverein για να θέσει υπό τον έλεγχό της την Βόρεια Γερμανία και στην συνέχεια κυριάρχησε στο Bismarckian Reich μέσω ενός στημένο συνταγματικό σύστημα.

 

Πως οι Banksters ελέγχουν την οικονομία των ΗΠΑ μέσω της “Ομοσπονδιακής” Αποθεματικής Τράπεζας!

Mία βραδιά στα τέλη του Νοέμβρη του 1910 μ.Χ., κάποιοι καλοντυμένοι τύποι επιβιβάζονται από την Νέα Υόρκη σε ένα ιδιωτικό σιδηροδρομικό βαγόνι, ταξιδεύουν εκατοντάδες μίλια Νότια και στην συνέχεια μπαίνουν σε ένα σκάφος αναψυχής που τους οδηγεί στο νησάκι Τζέκυλ κοντά στις ακτές της Τζόρτζια.

Στο Τζέκυλ από το 1886 μ.Χ. λειτουργεί ένα κλαμπ που απαρτίζεται από τους πλουσιότερους ανθρώπους της χώρας, αποτελεί γι’αυτούς ιδιωτικό καταφύγιο (γιατί το αγόρασαν) και κυνηγότοπο. Όταν φτάνει η παρέα μας στο νησί υπάρχουν μόνο υπηρέτες που τους περιμένουν καθώς ο τόπος είναι άβατο για κοινούς θνητούς. Το νησάκι Τζέκυλ στις αρχές του 20^ου Αιώνα, ένας κλειστός ιδιωτικός παράδεισος μόνο για μεγιστάνες, στην φώτο η Λέσχη του Κυνηγιού.

Στην ησυχία του Τζέκυλ κάθισαν για αρκετές μέρες και διαλογίστηκαν πάνω στην αλλαγή του χρηματοπιστωτικού  συστήματος των ΗΠΑ. Ήταν αντιπρόσωποι των μεγαλύτερων τραπεζικών δυναστειών Ευρώπης και Αμερικής.

Αντιπρόσωπος για τον Μόργκαν ήταν ο ο Χένρυ Ντέηβισον ενώ τους Ροκφέλερ εκπροσώπησε ο Φρανκ Βάντερλιπ και τους Ρότσιλντ ο Πωλ Βάρμπουργκ που ήταν και εταίρος στον τραπεζικό οίκο Κουν Λοέμπ.

Tην κυβέρνηση που είχε θορυβηθεί από τη χρηματιστιριακή κρίση του 1.907 μ.Χ. εκπροσωπούσε ο Γερουσιαστής Άλντριτς (προσκείμενος στους Ροκφέλερ). Aντικείμενο των συζητήσεων τους πως θα μπορούσε να δημιουργηθεί μιά Κεντρική Τράπεζα στην Αμερική και πως θα μπορούσε να εγγυηθεί στους πολίτες μια αποτελεσματική  αντιμετώπιση των οικονομικών κρίσεων.

Ανάμεσα τους ξεχώρισε σύντομα ο Πωλ Βάρμπουργκ, ο οποίος ήταν ο μόνος που κατέθεσε ολοκληρωμένο σχέδιο για το πρότζεκτ, τόσο για το λειτουργικό του ρόλο όσο και για το πλασάρισμα στην κοινή  γνώμη.

Αυτή η Κεντρική Τράπεζα θα αποφάσιζε για την ποσότητα της κυκλοφορίας του χρήματος και αυτή θα το τύπωνε. Θεωρητικά θα υπαγόταν στην δικαιοδοσία του Κογκρέσου, στην πράξη όμως θα διοικούνταν από εκπροσώπους των μεγάλων τραπεζικών οίκων, οι οποίοι θα κατείχαν τα αποθέματα της.

Υποχρέωση της η προστασία των τραπεζικών καταθέσεων σε περιόδους χρηματιστηριακής και οικονομικής κρίσης. Σε αντάλλαγμα για μιά τέτοια εγγύηση θα εισέπρατε τόκο από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, για κάθε δολαριο που θα τύπωνε!!

Ο Πωλ Βάρμπουργκ είπε ότι θα ήταν καλό να μην χρησιμοποιηθεί στο κοινό ο όρος Κεντρική Τράπεζα αλλά μιά  ονομασία που θα ξεγελούσε. Έτσι λοιπόν αποφάσισαν να ονομάσουν αυτό το γιγαντιαίο τραστ, Ομοσπονδιακό  Αποθεματικό Σύστημα (Federal Reserve System, FRS), αλλά με την παροδο του χρονου επικρατησε το συντομογραφικο FED.

Kαι ο λόγος της παραπλανητικής ονομασίας ήταν απλά ότι στο παρελθόν διάσημοι Αμερικάνοι Πρόεδροι όπως ο Τόμας Τζέφερσον και ο Άντριου Τζάκσον είχαν αρνηθεί στις τραπεζικές δυναστείες τη δημιουργία ενός τέτοιου τραστ που ουσιαστικά θα υποκαθιστούσε την κυβέρνηση σε θέματα χάραξης της οικονομίας.

Πωλ Βάρμπουργκ, ο Σόρος του 20^ου Αιώνα, ήταν ο αρχιτέκτονας της FED, o άνθρωπος που επεδίωξε τη χρηματοδότηση του Λενιν, αυτός που πρωταγωνίστησε στις συνθήκες ειρήνης του Α Παγκόσμιου στις Βερσαλλίες για την αμερικάνικη πλευρά.

Στην συνέχεια χρηματοδότησε την άνοδο του ναζιστικού κόμματος ενω υπήρξε και πρόεδρος του CFR, του θινκ τανκ που κατευθύνει τους Αμερικάνους πολιτικούς, επιχειρηματίες και δημοσιογράφους στην ιδέα της παγκόσμιας κυβέρνησης.

Το σχέδιο του Βάρμπουργκ ψηφίστηκε ύπουλα στις 23 Δεκεμβρίου του 1913 μ.Χ. σε μια συνεδρίαση όπου οι περισσότεροι βουλευτές έλειπαν λόγω των ερχομένων Χριστουγέννων κι έτσι οι ΗΠΑ απέκτησαν μιά Κεντρική Τράπεζα, η οποία δεν ήταν ούτε ομοσπονδιακή, ούτε αποθεματική αλλά μιά ιδιωτική  κοινοπραξία Αμερικάνων και αλλοδαπών τραπεζιτών οι οποίοι ποτέ δεν αποκάλυψαν τα ονόματα τους και το ποσοστό  συμμετοχής τους.

Η μοιραία μέρα της Αμερικάνικης ιστορίας: ο Πρόεδρος Γουίλσον υπογράφει τη δημιουργία του γιγαντιαίου τραστ της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ και ουσιαστικά εκχωρεί την δικαιοδοσία της οικονομίας της χώρας του στις τραπεζικές δυναστείες.

Έκτοτε οι τραπεζικοί οίκοι που μετέχουν στη FED απομυζούν  τρελά κέρδη από τις ΗΠΑ εισπράττοντας τόκο για το χρήμα που κόβουν, συν ότι η υπερτράπεζα τους είναι ο κύριος δανειστής της αμερικάνικης κυβέρνησης σε περιόδους πολέμων.

Αυτός ο υπέροχος πελάτης τους λοιπόν που λεγόταν ΗΠΑ  έπρεπε να εδραιωθεί στη γεωπολιτική σκακιέρα του πλανήτη, μέσω πολέμων και μέσω ακριβών δαπανών σε καιρό  ειρήνης. Μόνο τυχαίο δεν ήταν ότι όλες οι τραπεζικές δυναστείες που μετείχαν στην FED έκαναν μεγάλη καμπάνια μέσω του προσκείμενου τους τύπου προκειμένου να συμμετάσχει η Αμερική στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος ξέσπασε ένα μόλις χρόνο μετά τη δημιουργία της FED.

Βέβαια σε μιά τέτοια απόφαση δεν έπαιξε ρόλο μόνο το ιλλιγιώδες κέρδος που περίμεναν να αποκομίσουν δανείζοντας όλες τις πλευρές αλλά και η απόφαση τους να αλλάξουν την γεωπολιτική σκακιέρα καταστρέφοντας ισχυρά κράτη (και Αυτοκρατορίες) στα οποία δεν είχαν τραπεζικό έλεγχο και ποντάροντας σε κράτη που ήδη έλεγχαν μέσω των Κεντρικών Τραπεζών.

Στις 5-6 Νοεμβριου του 2010 μ.Χ., το διεθνές τραπεζικό κεφάλαιο είχε το θράσος να γιορτάσει τα 100 χρόνια της συνάντησης στο Τζέκυλ Άιλαντ των τραπεζιτών που έθεσαν τις βάσεις για το τραστ εκείνο που κατευθύνει την Αμερικάνικη οικονομία. Ο Πωλ Βάρμπουργκ μάλιστα δεν δίστασε κάποια στιγμή να εκδώσει και βιβλίο για το οποίο περηφανευόταν για τον ρόλο του στην ίδρυση της Fed (https://new-economy.gr/2018/10/18/fed-papadopoulos/)…

Η διαφυγή των ναζί μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και οι σχέσεις του με Γερμανικές επιχειρήσεις και τραπεζικά ιδρύματα

Προς το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τον Αύγουστο του 1944 μ.Χ., εκπρόσωποι τεράστιων γερμανικών εταιρειών όπως η Krupp, η Messerschmitt, η Volkswagenwerk και η Rheinmetall συναντήθηκαν με ανώτερους Ναζί στην λεγόμενη συνάντηση του Κόκκινου Οίκου.

Ένα έγγραφο των Aμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, που αποχαρακτηρίστηκε το 1996 μ.Χ., λέει ότι σε αυτούς τους επιχειρηματικούς ηγέτες είπαν ότι πρέπει «να προετοιμαστούν για να χρηματοδοτήσουν το Ναζιστικό Κόμμα, το οποίο θα αναγκαζόταν να περάσει στην παρανομία…».

Μέχρι το 1944 μ.Χ., αυτοί οι ηγέτες γνώριζαν ότι θα έχαναν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο . Οπότε σχεδίαζαν ήδη τον επόμενο γύρο! Αυτό το έγγραφο λέει: «Τα υπάρχοντα χρηματοοικονομικά αποθέματα σε ξένες χώρες πρέπει να τεθούν στην διάθεση του κόμματος, έτσι ώστε μετά την ήττα να δημιουργηθεί μια ισχυρή γερμανική αυτοκρατορία ».

Όσοι σε εκείνη τη συνάντηση κατάλαβαν ότι τα πιο εξέχοντα μέλη του Ναζιστικού Κόμματος θα καταδικάζονταν ως εγκληματίες πολέμου. «Ωστόσο», υποστηρίζει το έγγραφο, «σε συνεργασία με τους βιομήχανους, κανονίζει να τοποθετήσει τα λιγότερο εμφανή αλλά πιο σημαντικά μέλη της σε θέσεις σε διάφορα Γερμανικά εργοστάσια ως τεχνικοί εμπειρογνώμονες ή μέλη των γραφείων έρευνας και σχεδιασμού της».

«Οι ιστορικοί έχουν συζητήσει επί μακρόν εάν έγινε ή όχι ένα μυστικό σχέδιο των Ναζί για ένα μεταπολεμικό, διεθνές δίκτυο. Τώρα που επιβεβαιώθηκε, όπως είπε ο Elan Steinberg του Παγκόσμιου Εβραϊκού Κογκρέσου, «το κεντρικό ερώτημα είναι αν έχει πραγματοποιηθεί». «Η προφανής απάντηση είναι ότι έχει!»

Αυτό το εσκεμμένο σχέδιο για τη διαφύλαξη της μακροπρόθεσμης ευημερίας της Γερμανικής Αυτοκρατορίας και την προετοιμασία για τη μελλοντική ανάστασή της είναι εκρηκτική αλήθεια. Και αποδεικνύεται από άλλα στοιχεία εκείνης της χρονικής περιόδου.

{Η ναζιστική πολεμική μηχανή πέρασε στην παρανομία με δύο βασικούς τρόπους. Πρώτον, οι ηγέτες των Ναζί, η εγκεφαλική εμπιστοσύνη του ναζισμού, σχεδίασαν να επιβιώσουν. Μέχρι το 1943 μ.Χ., ήταν σαφές ότι θα μπορούσαν να χάσουν, και το 1944 μ.Χ., ήταν προφανές ότι θα χάσουν. Τα άτομα υπολόγιζαν πώς να αποφύγουν την φυλακή ή την εκτέλεση από τα συμμαχικά δικαστήρια.

Οι πιο φιλόδοξοι έψαχναν τρόπους να προσκολληθούν στον πλούτο και την δύναμή τους. Οι σκληροπυρηνικοί πιστοί στην ιδεολογία προσπάθησαν να διευκολύνουν μια αναζωπύρωση ακόμα και αφού είχαν φύγει. Έκαναν λοιπόν σχέδια να τρέξουν και να κρυφτούν.

Δεύτερον, οι ηγέτες των Ναζί βρήκαν τρόπους να διεισδύσουν στην νέα κυβέρνηση και διοίκηση. Μετά τον πόλεμο, σχεδόν κάθε Γερμανός επέμενε ότι δεν είχε υποστηρίξει τους Ναζί. Εκατοντάδες χιλιάδες μέλη των Ναζί χωρίς υψηλά προφίλ και διάσημα ονόματα «απαρνήθηκαν» (δήθεν) την ιδεολογία τους, αναμείχθηκαν στο παρασκήνιο και παρέμειναν στις δουλειές τους. Κρυμμένοι σε κοινή θέα, αυτοί οι πρώην Ναζί διοικούσαν τη μεταπολεμική κυβέρνηση - και βοήθησαν τους πιο υψηλού προφίλ συναδέλφους τους να ξεφύγουν.

Στις 10 Αυγούστου 1944 μ.Χ., εκπρόσωποι της κυβέρνησης και των SS συναντήθηκαν με κορυφαίους βιομήχανους. Εκπρόσωποι της Volkswagen, της χαλυβουργίας Krupp και της εταιρείας εξοπλισμών Rheinmetall ήταν εκεί, με αρκετούς άλλους.

Ένα έγγραφο πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών που περιέγραφε τη συνάντηση αποχαρακτηρίστηκε το 1996 μ..Χ. Ανέφερε ότι η ομάδα ειπώθηκε: «Από εδώ και στο εξής και η γερμανική βιομηχανία πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ο πόλεμος δεν μπορεί να κερδηθεί και ότι πρέπει να λάβει μέτρα προετοιμασίας για μια μεταπολεμική εμπορική εκστρατεία.

Κάθε βιομήχανος πρέπει να κάνει επαφές και συμμαχίες με ξένες εταιρίες, αλλά αυτό πρέπει να γίνεται μεμονωμένα και χωρίς να προκαλεί καμμία υποψία. Επιπλέον, θα έπρεπε να δημιουργηθεί το έδαφος στο οικονομικό επίπεδο για δανεισμό σημαντικών ποσών από ξένες χώρες μετά τον πόλεμο».

Μετά από αυτή τη συνάντηση, μια μικρότερη ομάδα συγκεντρώθηκε. Εδώ, σε μια χούφτα βιομήχανων είπαν ότι το Ναζιστικό Κόμμα «θα αναγκαζόταν να περάσει στην παρανομία», σύμφωνα με το έγγραφο πληροφοριών των ΗΠΑ. Την ίδια ώρα άλλοι ετοιμάζονταν για το τέλος.

Από το 1942 μ.Χ. έως το 1945 μ.Χ., ο Ταγματάρχης Reinhard Gehlen διοικούσε τη μονάδα στρατιωτικών πληροφοριών των ξένων στρατών της Wehrmacht, ένα εξαιρετικά ικανό δίκτυο πληροφοριών στην Ανατολική Ευρώπη και την Ρωσία.

Έχοντας την λεπτομερή γνώση του για την προέλαση της Ρωσίας, έβλεπε καθαρά ότι ο πόλεμος θα χανόταν. Έτσι ετοιμάστηκε κι αυτός. Εκτύπωσε τα αρχεία νοημοσύνης του σε μικροφίλμ και τα φύλαξε σε στεγανά δοχεία και τα έκρυψε στις Άλπεις. Όπως θα δούμε, αυτό τον βοήθησε αργότερα.

Εντός της Καθολικής Εκκλησίας, ο σχεδιασμός για στέγαση βασικών Ναζί ξεκίνησε επίσης πριν τελειώσει ο πόλεμος. Το 1942 μ.Χ., ο Monsignor Luigi Maglione επικοινώνησε με τον Αργεντινό πρέσβη, ρωτώντας για την προθυμία του έθνους «να εφαρμόσει γενναιόδωρα τον μεταναστευτικό του νόμο, προκειμένου να ενθαρρύνει την κατάλληλη στιγμή τους Ευρωπαίους Καθολικούς μετανάστες να αναζητήσουν την απαραίτητη γη και κεφάλαιο στη χώρα σας». Σαφώς περίμενε την ήττα της Γερμανίας και την έξοδο των Ναζί που αναζητούσαν καταφύγιο.

Καθώς ο πόλεμος τελείωσε, πολλοί ετοιμάζονταν να τρυπώσουν. «Μια μέρα θα επιστρέψουμε. Μέχρι τότε, à bientôt.” Αυτά ήταν τα λόγια ενός στρατιωτικού εκπροσώπου στο ναζιστικό ραδιόφωνο, την 1^η Σεπτεμβρίου 1944 μ.Χ., προσφέροντας μόνο ένα «αντίο προς το παρόν».

Στις 7 Μαΐου, όταν παραδόθηκε άνευ όρων στους Συμμάχους, η Γερμανία παρουσίασε ένα ξεκάθαρο δημόσιο πρόσωπο στον κόσμο: Είπε ότι οι Ναζί θα εξαλειφθούν και θα βρεθούν καλοί άνθρωποι για να καλύψουν τα πολιτικά, δικαστικά και εκτελεστικά τους αξιώματα.

Μέσα σε τέσσερα χρόνια, μια νέα κυβέρνηση εμφανίστηκε και ένα δημοκρατικό κράτος φιλικό προς τους Συμμάχους υπήρξε στην Δυτική Γερμανία. Επιφανειακά, όλα φαίνονταν υπέροχα. Αλλά κοιτάξτε υπόγεια, και προκύπτει μια διαφορετική εικόνα.

Ενώ οι ναζί υψηλού προφίλ τράπηκαν σε φυγή, οι περισσότεροι γραφειοκράτες της ναζιστικής εποχής επετράπη να παραμείνουν. Για χρόνια, οι λειτουργοί της μεταπολεμικής κυβέρνησης της Γερμανίας διατήρησαν την αθωότητά τους.

Δεν ήταν Ναζί, επέμεναν. Κάποιοι μπορεί να υπηρέτησαν τους Ναζί, αλλά δεν τους υποστήριξαν και έκαναν απλώς το ελάχιστο απαιτούμενο. Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική, όπως αποκαλύπτεται από μια σειρά συγκλονιστικών μελετών της γερμανικής κυβέρνησης την τελευταία δεκαετία.

Τον Οκτώβριο του 2010 μ.Χ. αποκαλύφθηκε ένα βιβλίο 880 σελίδων που περιγράφει λεπτομερώς τη συνεργασία του Γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών εν καιρώ πολέμου με τους Ναζί. «Το Υπουργείο Εξωτερικών δεν ενεπλάκη απλώς με κάποιο τρόπο στον εθνικοσοσιαλισμό ή ακόμη και μια εστία αντίστασης, όπως ισχυριζόταν εδώ και καιρό», δήλωσε στο Spiegel Online ο καθηγητής Έκαρτ Κόνζε, ο οποίος προήδρευσε την μελέτη.

«Από την πρώτη μέρα, λειτούργησε ως θεσμός του ναζιστικού καθεστώτος και στήριξε την πολιτική βίας του ανά πάσα στιγμή. Μετά το 1945 μ.Χ., υπήρχε μεγάλος βαθμός στελέχωσης στο υπουργείο και ορισμένοι από τους διπλωμάτες του ήταν σοβαρά μολυσμένοι. …

«Το υπουργείο συνέβαλε, ως θεσμός, στα βίαια εγκλήματα των Ναζί, ακόμη και στη δολοφονία των Εβραίων. Υπό αυτή την έννοια, μπορεί κανείς να πει ότι το Υπουργείο Εξωτερικών ήταν μια εγκληματική οργάνωση» (27 Οκτωβρίου 2010 μ.Χ.).

Γίνεται χειρότερο. Στους διπλωμάτες του Υπουργείου Εξωτερικών της ναζιστικής περιόδου επιτράπηκε σε μεγάλο βαθμό να διατηρήσουν τις θέσεις τους μόλις τελείωσε ο πόλεμος. Αυτοί οι ειδικοί βοήθησαν στη συνέχεια τους συναδέλφους τους Ναζί, υπηρετώντας ως νομική τους ομάδα και βοηθώντας τους να αποφύγουν την δίωξη για εγκλήματα πολέμου στο εξωτερικό.

Μετά την πτώση εκείνης της βόμβας, το υπουργείο Οικονομικών άνοιξε τα βιβλία του. Όπως και το Υπουργείο Εξωτερικών, οι οικονομικοί αξιωματούχοι ισχυρίστηκαν ότι δεν ήταν Ναζί. Είπαν ότι έκαναν το ελάχιστο για τις δουλειές τους και μάλιστα εναντιώθηκαν στους Ναζί όταν μπορούσαν.

Η αλήθεια: «Το Υπουργείο Οικονομικών του Ράιχ λεηλάτησε κυριολεκτικά τα περιουσιακά στοιχεία των Εβραίων», είπε ο πρώην υπουργός Οικονομικών Πέερ Στάινμπρουκ. «Ήταν συστηματικό. … Οι Εβραίοι αφαιρέθηκαν από αποταμιεύσεις, περιουσιακά στοιχεία, οτιδήποτε είχε οικονομική ή υλική αξία».

Ο καθηγητής Hans-Peter Ullmann, ο οποίος προήδρευσε της μελέτης του Υπουργείου Οικονομικών, είπε ότι σε ένα σημείο, το 30 τοις εκατό της Γερμανικής κυβέρνησης χρηματοδοτούνταν από κλεμμένα εβραϊκά περιουσιακά στοιχεία.

Οι New York Times σχολίασαν: «Η λεηλασία των εβραϊκών περιουσιακών στοιχείων δεν θα μπορούσε να ήταν δυνατή χωρίς μια αποτελεσματική δημόσια υπηρεσία» (26 Δεκεμβρίου 2010 μ.Χ.). Το τμήμα ήταν γεμάτο από ενθουσιώδεις Ναζί που παρέμειναν στην θέση τους μετά τον πόλεμο. Την αλήθεια αποκάλυψε μια σειρά συγκλονιστικών μελετών της γερμανικής κυβέρνησης.

Τον Δεκέμβριο του 2011 μ.Χ., η γερμανική κυβέρνηση δημοσίευσε μια έκθεση σχετικά με την επικράτηση των Ναζί μεταξύ του κυβερνητικού προσωπικού. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μετά τον πόλεμο, «οι συνέχειες στο προσωπικό μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων ήταν σχετικά υψηλές». Οι ειδικοί τους υπολόγισαν ότι το 70 τοις εκατό του κυβερνητικού προσωπικού είχε την δυνατότητα να συνεχίσει να εργάζεται. Άλλοι ειδικοί είπαν ότι το ποσοστό μπορεί να φτάσει το 90%.

Τα ίδια κυβερνητικά έγγραφα αποκάλυψαν ότι 25 μέλη του Υπουργικού συμβουλίου, ένας πρόεδρος και ένας καγκελάριος της μεταπολεμικής Γερμανίας ήταν πρώην μέλη του Ναζιστικού Κόμματος με κάρτες. Ένας μεταπολεμικός υπουργός Δικαιοσύνης και ένας Υπουργός Οικονομικών ήταν μέλη των καταιγίδων του Χίτλερ, της ομάδας που διευκόλυνε με δύναμη την άνοδό του στην εξουσία.

«Καμία από αυτές τις πληροφορίες δεν είναι καινούργια», σημείωσε το Spiegel Online τον Μάρτιο του 2012 μ.Χ. «Για χρόνια, η αντίληψη ότι οι αντάρτες των ναζιστικών καθεστώτων ήταν σε θέση να χειραγωγήσουν τον δρόμο τους στα ανώτατα επίπεδα της κυβέρνησης στην νεαρή ομοσπονδιακή δημοκρατία και ότι ο πρώην ναζί.

Τα μέλη του κόμματος έδωσαν τον τόνο σε μια χώρα που διοικείται από το μεταπολεμικό σύνταγμα στις δεκαετίες του 1950 μ.Χ. και του 1960 μ.Χ. ήταν θέμα για ιστορικούς»—όχι για τους θεωρητικούς συνωμοσίας. Είναι γεγονός.

Παρόλο που ο Πρόεδρος Franklin Roosevelt επέμενε στην άνευ όρων παράδοση των Ναζί, ο μελλοντικός διευθυντής της cia, Allen Dulles, διαπραγματεύτηκε μια συμφωνία με τον Ναζί στρατηγό Karl Wolff για την προστασία των κατασκόπων των Ναζί, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά της Σοβιετικής Ένωσης μετά τον πόλεμο.

Πολλοί από αυτούς τους κατασκόπους των Ναζί παρέμειναν στην Ευρώπη για να εργαστούν για το δίκτυο Gladio, το οποίο ελέγχεται από τον Οργανισμό της Συμφωνίας του Βορείου Ατλαντικού. Χιλιάδες άλλοι αξιωματούχοι των Ναζί εισήχθησαν λαθραία στην Λατινική Αμερική μέσω ενός συστήματος ratlines που διοικούσαν οι Dulles, ο ρωμαιοκαθολικός επίσκοπος Alois Hudal και ο ρωμαιοκαθολικός ιερέας Krunoslav Draganovic.

Από τους 30.000 Ναζί που διέφυγαν από την Ευρώπη μέσω αυτών των ράτσων, η κυβέρνηση των ΗΠΑ προσέλαβε τουλάχιστον 1.000 ως κατασκόπους και πληροφοριοδότες. Στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου, ο διευθυντής της cia Dulles και ο διευθυντής του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών J. Edgar Hoover στρατολόγησαν επιθετικά πρώην Ναζί όλων των βαθμίδων ως περιουσιακά στοιχεία κατά των Σοβιετικών.

Ενώ τα στοιχεία για τους δεσμούς της κυβέρνησης με πρώην κατασκόπους των Ναζί άρχισαν να εμφανίζονται στην δεκαετία του 1970 μ.Χ, η Κοινότητα Πληροφοριών των ΗΠΑ συνέχισε να χρησιμοποιεί πρώην Ναζί μέχρι το 1990 μ.Χ.

Ο διευθυντής της cia Dulles συμμετείχε επίσης στο διοικητικό συμβούλιο της Αμερικανικής Επιτροπής για μια Ενωμένη Ευρώπη. Αυτή η επιτροπή ήταν μια ομάδα μετώπου cia σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών ενωτικών κινημάτων που κορυφώθηκαν με την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας.

Η Τρομπέτα έχει αναφέρει εδώ και καιρό πώς η κυβέρνηση των ΗΠΑ συνεργάστηκε με την Καθολική Εκκλησία και πρώην μέλη του Ναζιστικού Κόμματος για την οικοδόμηση ενός ευρωπαϊκού υπερκράτους ικανού να βοηθήσει την Ουάσιγκτον να αντιταχθεί στην Σοβιετική Ένωση.

Το Spiegel Online σημείωσε ότι ο ιστορικός Michael Wildt «είναι πεπεισμένος ότι θα γίνει σαφές ότι όλοι οι κυβερνητικοί θεσμοί, υπό την προϋπόθεση ότι υπήρχαν εκείνη την εποχή, συμμετείχαν «στα μαζικά εγκλήματα των Ναζί». … Υπουργεία και κυβερνητικές υπηρεσίες έχουν « συγκαλύψει, αρνηθεί και καταπιέσει» τη σκοτεινή ιστορία τους» (η έμφαση δόθηκε σε όλη την διάρκεια).

Το Spiegel Online είπε επίσης ότι «η αστυνομία και οι υπηρεσίες πληροφοριών στελεχώθηκαν σε μεγάλο βαθμό με δημόσιους υπαλλήλους από τις παλιές, εγκληματικές οργανώσεις». Προειδοποίησε: «Σχεδόν κανένας στην επιβολή του νόμου δεν είχε ναζιστικό παρελθόν».

Το υπουργείο Δικαιοσύνης δημοσίευσε έρευνα το 2016 μ.Χ. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι περίπου τα τρία τέταρτα των αξιωματούχων της Δικαιοσύνης στην μεταπολεμική Δυτική Γερμανία ήταν πρώην Ναζί. Οι Financial Times το χαρακτήρισαν «αναπάντεχα υψηλό ποσοστό, πολύ μεγαλύτερο από ό,τι περίμεναν οι ερευνητές».

Τριάντα τέσσερις από τους κορυφαίους δικαστές και δικηγόρους του υπουργείου ήταν θύελλα για τον Χίτλερ. Το Local έγραψε: «Το φασιστικό δίκτυο παλαιών αγοριών έκλεισε τις τάξεις, επιτρέποντας στα μέλη του να προστατεύουν το ένα το άλλο από τη δικαιοσύνη, σύμφωνα με τη μελέτη - βοηθώντας να εξηγηθεί γιατί τόσο λίγοι ναζί εγκληματίες πολέμου πήγαν ποτέ φυλακή» (10 Οκτωβρίου 2016 μ.Χ.).

Θυμηθείτε, αυτό ήταν το υπουργείο που ήταν υπεύθυνο για την εύρεση, την προσπάθεια και την καταδίκη πρώην Ναζί—και ήταν γεμάτο Ναζί. «Οι δικηγόροι της ναζιστικής εποχής συνέχισαν να συγκαλύπτουν την παλιά αδικία αντί να την αποκαλύπτουν και έτσι δημιούργησαν νέα αδικία», είπε ο Χάικο Μάας, τότε Υπουργός Δικαιοσύνης της Γερμανίας.

 

Συνεχίζεται λοιπόν. Μερικοί από τους χειρότερους παραβάτες στην κυβέρνηση δεν έχουν ακόμη εξετάσει το ιστορικό τους. Η καγκελαρία, για παράδειγμα, περιείχε αρκετούς γνωστούς ναζί μετά τον πόλεμο. Η έρευνα της καγκελαρίας ξεκίνησε το 2016 μ.Χ. και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2020 μ.Χ.

Αυτή η αφθονία των Ναζί στην Γερμανική πολιτική τους επέτρεψε να συνεχίσουν σε άλλες βασικές θέσεις. Ένας από τους πιο σημαντικούς ήταν ο υποστράτηγος Reinhard Gehlen, τον οποίο αφήσαμε το 1944 μ.Χ. κρύβοντας πληροφορίες στις Ελβετικές Άλπεις.

Ο Gehlen παραδόθηκε στους Αμερικανούς και τους πρότεινε μια συμφωνία: Ελέγχω την κορυφαία γερμανική μονάδα πληροφοριών που επικεντρώνεται στους Σοβιετικούς, και όλη μου η νοημοσύνη είναι κρυμμένη. Αφήστε με ελεύθερο και μπορώ να σας παραδώσω μια έτοιμη αντισοβιετική μονάδα κατασκοπείας.

Απίστευτα, η Αμερική δέχτηκε. Η Gehlen αφέθηκε ελεύθερη. Πληρώθηκε για να ανοικοδομήσει την οργάνωσή του, χρησιμοποιώντας πολλά από τα παλιά του στελέχη. Επίσης στρατολόγησε και άλλους πρώην Ναζί.

Δεν ήταν επιλεκτικός: πρώην Γκεστάπο, πρώην SS, εγκληματίες πολέμου, Ναζί που είχαν συμμετάσχει απευθείας στο Ολοκαύτωμα — όλοι ήταν ευπρόσδεκτοι. Σύμφωνα με μια εκτίμηση, το 10 τοις εκατό του προσωπικού του είχε εργαστεί για τον αρχηγό των SS Χάινριχ Χίμλερ. Οι Αμερικανοί άφησαν το δίκτυο του Gehlen να ανθίσει για να αντιμετωπίσει τους Σοβιετικούς.

Το 1956 μ.Χ., η υπηρεσία κατασκοπείας του Gehlen μεταφέρθηκε επίσημα στον έλεγχο της Δυτικής Γερμανίας και έγινε η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών (bnd). Ο Gehlen παρέμεινε ο αρχηγός κατασκοπείας.

Δεν ήταν έκπληξη για μια οργάνωση γεμάτη Ναζί, η ομάδα βοήθησε τους Ναζί να τρέξουν. Το 2011 μ.Χ., έγγραφα που διέρρευσαν στη Bild διαπίστωσαν ότι η οργάνωση είχε βοηθήσει στην κάλυψη του Adolf Eichmann, ενός από τους κύριους διοργανωτές του Ολοκαυτώματος.

Επίσης, στρατολόγησε τον Κλάους Μπάρμπι, τον «Χασάπη της Λυών», ως πράκτορα το 1965 μ.Χ., παρά το γεγονός ότι τα εγκλήματά του πολέμου ήταν τόσο εκτεταμένα και καλά τεκμηριωμένα που είχε καταδικαστεί σε θάνατο.

Μόλις πέρυσι αποκαλύφθηκε ότι η ομάδα απασχολούσε την κόρη του Χάινριχ Χίμλερ, της «Πριγκίπισσας του Ναζισμού», η οποία παρέμεινε ένθερμος Ναζί και υποστηρικτής πρώην μελών των SS μέχρι το θάνατό της.

Αλλά η πλήρης έκταση της ναζιστικής ιστορίας του bnd έχει χαθεί για πάντα. Η ομάδα κατέστρεψε τα αρχεία περίπου 250 από τους πρώτους αξιωματούχους της. Σύμφωνα με μια ανεξάρτητη επιτροπή ιστορικών, αυτά περιελάμβαναν τα αρχεία για όσους είχαν «σημαντικές θέσεις πληροφοριών στα SS, στο SD (την υπηρεσία πληροφοριών των SS και του Ναζιστικού Κόμματος) ή στην Γκεστάπο».

Πότε έγινε αυτή η συγκάλυψη; Στα τέλη της δεκαετίας του 1940 μ.Χ.; Η δεκαετία του '50 μ.Χ. ίσως; Συνέβη το 2007 μ.Χ.. Ναι, μόλις πριν από 15 χρόνια, η bnd κάλυπτε ενεργά το ναζιστικό παρελθόν της.

Μετά τον πόλεμο, αρχικά απαγορεύτηκε στην Γερμανία να έχει στρατό. Αλλά η γερμανική κυβέρνηση εξακολουθούσε να σχημάτισε ένα κρυφά. Τον Μάιο του 2014 μ.Χ., η Γερμανική υπηρεσία πληροφοριών δημοσίευσε έγγραφα που έδειχναν ότι πρώην Ναζί ξεκίνησαν έναν μυστικό στρατό το 1949 μ.Χ. Θα μπορούσε να είχε 40.000 άνδρες και 2.000 αξιωματικούς.

Ο στρατός ξεθώριασε όταν η Γερμανία ίδρυσε τον δικό της πιο επίσημο στρατό την δεκαετία του 1950 μ.Χ. Αλλά πολλοί από τους κορυφαίους ηγέτες του μυστικού στρατού έγιναν σημαντικές προσωπικότητες στο επίσημο στρατιωτικό κατεστημένο της Γερμανίας.

Ο Albert Schnez, συνταγματάρχης κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου , οργάνωσε τον στρατό. Αργότερα έγινε αντιστράτηγος στην Bundeswehr και επιθεωρητής του στρατού, του πιο ανώτερου υπηρεσιακού γραφείου. Συνδέθηκε επίσης στενά με τον Γερμανό Υπουργό Άμυνας Φραντς Γιόζεφ Στράους.

Ο Gehlen, ο αρχηγός πληροφοριών, γνώριζε και συναντήθηκε με τον Schnez. Μετέδωσε πληροφορίες για τον στρατό στον Γερμανό καγκελάριο Κόνραντ Αντενάουερ. Η κυβέρνηση επέτρεψε στον στρατό να συνεχίσει και ανέθεσε στον Gehlen να τον παρακολουθεί.

Τα έγγραφα αναφέρουν επίσης ότι ο Hans Speidel και ο Adolf Heusinger υποστήριζαν τον στρατό. Ο Σπάιντελ έγινε ο ανώτατος διοικητής του ΝΑΤΟ του Συμμαχικού στρατού στην Κεντρική Ευρώπη και ο Χόιζινγκερ ο πρώτος γενικός επιθεωρητής της Μπούντεσβερ.

Ένα άλλο βασικό πρόσωπο ήταν ο Anton Grasser, στρατηγός στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος έγινε γενικός επιθεωρητής στο γερμανικό υπουργείο Εσωτερικών τη δεκαετία του 1950. Σε αυτή τη θέση εξασφάλισε ότι ο μυστικός στρατός θα μπορούσε να έχει πρόσβαση στον εξοπλισμό και τα πυρομαχικά των τακτικών μονάδων της Γερμανικής Αστυνομίας σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Όσοι ανέλυσαν τα χαρτιά που κυκλοφόρησαν το 2014 μ.Χ. μαρτυρούν την ανεπάρκειά τους. Υπάρχουν ελάχιστες πληροφορίες σχετικά με το πώς ή πότε ο οργανισμός καταστράφηκε. Κανένα από τα χαρτιά του δεν επέζησε.

Το 1951 μ.Χ., ο Alfried Krupp, μαζί με όλους τους άλλους φυλακισμένους Γερμανούς βιομήχανους, δόθηκε επίσημα χάρη και αφέθηκε ελεύθερος. Έξι χρόνια αργότερα, εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού Time ως «ο πλουσιότερος άνθρωπος στην Ευρώπη — και ίσως στον κόσμο». Πέθανε το 1967 μ.Χ. με ένα αντίγραφο του Mein Kampf στο κομοδίνο του.

Άλλα έγγραφα δείχνουν ότι ο ήρωας του πολέμου των SS Otto Skorzeny δημιούργησε επίσης έναν μυστικό στρατό. Ο Schnez και ο Skorzeny διατήρησαν επαφή μεταξύ τους, αλλά λίγα άλλα είναι γνωστά για την ομάδα του Skorzeny. Το μόνο που γνωρίζουν με βεβαιότητα οι ιστορικοί είναι ότι ιδρύθηκαν μυστικές στρατιωτικές μονάδες και πολλοί από τους αρχηγούς τους υπηρέτησαν σε πολύ ανώτερες θέσεις στον γερμανικό στρατό.

Μόλις ιδρύθηκε ο επίσημος Γερμανικός Στρατός, γέμισε γρήγορα με προσωπικό από τον παλαιότερο στρατό της ναζιστικής εποχής. Το 1976 μ.Χ., για παράδειγμα, από τους 217 στρατηγούς της Μπούντεσβερ, μόνο τρεις δεν είχαν υπηρετήσει στο στρατό του Χίτλερ.

Κατά την διάρκεια του πολέμου, οι βιομηχανικοί γίγαντες της Γερμανίας συνεργάστηκαν στενά με τους Ναζί. Ίσως ο πιο διαβόητος είναι ο Alfried Krupp, ο οποίος υποστήριξε τον Χίτλερ για χρόνια και τα όπλα του η κατασκευή ήταν βασικά ένα κυβερνητικό τμήμα που κατασκεύαζε πολεμικό υλικό. Ένας από τους εκπροσώπους του παρακολούθησε τη συνάντηση του 1944 μ.Χ. στην οποία οι Ναζί σχεδίαζαν να περάσουν στην παρανομία.

Ο Krupp συνελήφθη μετά τον πόλεμο. Όμως το 1951 μ.Χ. αποφυλακίστηκε. Ακόμη πιο σοκαριστικό, μόλις δύο χρόνια αργότερα του επετράπη να ξαναπάρει τον έλεγχο της εταιρείας του, ThyssenKrupp AG. Όταν πέθανε το 1967 μ.Χ., είχε ακόμα στο κομοδίνο του το Mein Kampf του Χίτλερ. Η εταιρεία του από τότε επέστρεψε στην κατασκευή όπλων.

Στην πραγματικότητα, σχεδόν όλες οι εταιρείες που εκπροσωπήθηκαν σε εκείνη τη μυστική συνάντηση επιστρέφουν τώρα σε αυτήν, κατασκευάζοντας όπλα. Η Rheinmetall είναι ένας τεράστιος κατασκευαστής όπλων.

Η εταιρεία συγχωνεύθηκε με τον Γερμανό κατασκευαστή φορτηγών man για να δημιουργήσει μια από τις μεγαλύτερες αμυντικές εταιρείες της Ευρώπης. Η Büssing, μια άλλη εταιρεία στην συνάντηση του 1944 μ.Χ., είναι επίσης μέρος του ομίλου ετερογενών δραστηριοτήτων, έχοντας συγχωνευθεί με την εταιρεία το 1971 μ.Χ.

 Νωρίτερα φέτος, η κοινοπραξία Rheinmetallman αγόρασε το 55% των μετοχών της βρετανικής baeΣυστήματα παραγωγής στρατιωτικών οχημάτων. Ο Messerschmitt, ένας από τους πιο διάσημους παρευρισκόμενους στη συνάντηση του 1944 μ.Χ., επέστρεψε στην κατασκευή αεροσκαφών με το όνομα Airbus.

Μετά από αρκετές συγχωνεύσεις και εξαγορές, έγινε βασικό μέρος της European Aeronautic Defense and Space Co.—του κορυφαίου κατασκευαστή στρατιωτικών ελικοπτέρων και μαχητικών αεροσκαφών στην Ευρώπη.

Όλες αυτές οι εταιρείες ακολούθησαν το ίδιο μοτίβο. Πριν από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο , συμφώνησαν να περάσουν στην παρανομία. Μετά τον πόλεμο, έκλεισαν ή περικόπηκαν. Ανέστησαν με πολιτική ιδιότητα και αργότερα επέστρεψαν στην κατασκευή όπλων.

Δεν αμφισβητείται ότι οι Ναζί πέρασαν στην παρανομία μετά το τέλος του πολέμου. Συνωμότησαν για να κρατήσουν ο ένας τον άλλον κρυμμένο και να αποφύγουν την τιμωρία για τα εγκλήματά τους. Μυστικές αναφορές που δημοσιεύτηκαν δεκαετίες αργότερα το επιβεβαιώνουν.

Μερικές από τις πιο επιτυχημένες επιχειρήσεις της Γερμανίας έχουν ιστορικό οπλισμού της Γερμανίας με τα εργαλεία του πολέμου. Αναπήδησαν εντυπωσιακά από την ήττα τους στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο για να κυριαρχήσουν στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μερικά από τα πρώτα σημάδια ήρθαν καθώς η Γερμανία επανενώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μ.Χ. Κάποιοι στην Γερμανία φάνηκε να το εκλαμβάνουν αυτό ως σημάδι ότι το έθνος επρόκειτο να ξανασηκωθεί.

Το εξτρεμιστικό έγκλημα εξερράγη. Το 1991 μ.Χ., καταγράφηκαν 1.483 περιστατικά βίαιου εγκλήματος — 10 φορές περισσότερα από το προηγούμενο έτος. Ο αριθμός των οργανωμένων δεξιών εξτρεμιστών εκτινάχθηκε από 32.000 που υπολογίζεται ότι ήταν το 1990 μ.Χ. σε 65.000 το 1992.

Εκείνη τη χρονιά, το μικρό λιμάνι της Βαλτικής Ρόστοκ συγκλόνισε τον κόσμο. Ομάδα νεοναζί επιτέθηκε σε κέντρο προσφύγων για Ρουμάνους Τσιγγάνους. Οι ντόπιοι επευφημούσαν. Ένας αξιωματικός παραδέχτηκε αργότερα.

«Η αστυνομία είχε μια συμφωνία με τους φασαριόζους να μην επέμβουν». Οι κρατικές αρχές είπαν ότι γνώριζαν εκ των προτέρων ότι η επίθεση ήταν σχεδιασμένη, αλλά δεν έκαναν τίποτα. Ελπίζοντας να σταματήσει η βία, η κυβέρνηση αποφάσισε να απομακρύνει όλους τους αλλοδαπούς από την πόλη και να απελάσει περίπου 100.000 τσιγγάνους στην Ανατολική Ευρώπη.

Ενθουσιασμένη από την νίκη, η ακροδεξιά βία εξαπλώθηκε. Η κυβέρνηση τελικά αποκατέστησε κάποιον έλεγχο. Αλλά η βία στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μ.Χ. είναι ένα ισχυρό σημάδι ότι ο ναζισμός δεν έχει πεθάνει – είναι απλώς «υπόγειος».

Περίπου την ίδια εποχή, υπήρχαν πιο κρίσιμες ενδείξεις ότι το θηρίο ήταν ζωντανό κάτω από την επιφάνεια. Λίγο μετά την επανένωση της Ανατολικής Γερμανίας και της Δυτικής Γερμανίας, η γερμανική κυβέρνηση άρχισε να επιβάλλεται στην παγκόσμια πολιτική.

Ο παλιός σύμμαχος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου και ο τόπος του στρατοπέδου εξόντωσης Γιασένοβατς, η Κροατία, κήρυξε την ανεξαρτησία της από την Γιουγκοσλαβία. Σχεδόν όλος ο κόσμος αντιτάχθηκε, αλλά η Γερμανία υποστήριξε την Κροατία. Πίεσε με επιτυχία το ΝΑΤΟ να παράσχει τη δύναμη πυρός για να διαλύσει βίαια την Γιουγκοσλαβία.

Ο ειδικός μεσολαβητής των Ηνωμένων Εθνών για την κρίση, Cyrus R. Vance, αποκάλεσε τη σύγκρουση «Mr. ο πόλεμος του Γκένσερ», λόγω του ρόλου που έπαιξε ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών Χανς-Ντίτριχ Γκένσερ στην έναρξή του. Ήταν ένας πόλεμος που ξεκίνησε από τη Γερμανία (για περισσότερες πληροφορίες, ζητήστε το δωρεάν φυλλάδιο μας Η κατάκτηση των Βαλκανίων από τη Γερμανία ).

Η Γερμανία άρχισε γρήγορα να προμηθεύει τις αποσχισθείσες δημοκρατίες με όπλα, παραβιάζοντας τα εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ. Το θηρίο έβγαινε από τον λάκκο. Η αύξηση της βίας κατά των μεταναστών στον απόηχο της μεταναστευτικής κρίσης υποδηλώνει παρομοίως αυτή την νέα, αναδυόμενη δύναμη.

Από το 2014 μ.Χ. έως το 2015 μ.Χ. -την έναρξη της μεταναστευτικής κρίσης- οι επιθέσεις σε προσφυγικούς καταυλισμούς πενταπλασιάστηκαν. Πέρυσι, η Γερμανία είδε τις χειρότερες ακροδεξιές συγκρούσεις της από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 μ.Χ. Στο Κέμνιτς, μια μικρή πόλη της Ανατολικής Γερμανίας, η βία ξέφυγε από τον έλεγχο.

Ένα νέο ακροδεξιό κόμμα - το Alternative für Deutschland - είναι σχεδόν το δεύτερο πιο δημοφιλές κόμμα της Γερμανίας. Μερικοί από τους ηγέτες του επαινούν ανοιχτά τους Ναζί. Κάποιος είπε ότι η Γερμανία πρέπει να είναι «περήφανη» για τα «επιτεύγματά» της στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Εν τω μεταξύ, ένα νέο κύμα ιστορικών ωθεί μια ριζοσπαστική άποψη για τη δόξα της ιστορίας της Γερμανίας και την άδικη θυματοποίησή της από τη Βρετανία και την Αμερική. Παρόμοια σημάδια υπάρχουν στις στρατιωτικές και υπηρεσίες πληροφοριών της Γερμανίας.

Το 2018 μ.Χ., η γερμανική κυβέρνηση αποκάλυψε ένα σχέδιο που σχηματίστηκε από 200 μέλη των ειδικών δυνάμεων της Γερμανίας, το Kommando Spezialkräfte. Αυτοί οι στρατιώτες της ελίτ νεοναζί σχεδίαζαν να σκοτώσουν την Claudia Roth, ηγέτη του Κόμματος των Πρασίνων Heiko Mass, ο εν ενεργεία Υπουργός Εξωτερικών· και Joachim Gauck, πρώην Πρόεδρος της Γερμανίας. Η λίστα επιτυχιών τους περιελάμβανε άλλους αριστερούς ηγέτες και ηγέτες ομάδων αιτούντων άσυλο. Είχαν αποθηκεύσει όπλα και πυρομαχικά κοντά στα σύνορα με την Ελβετία και την Αυστρία.

Στην συνέχεια, η αστυνομία ανακάλυψε μια προσπάθεια νεοναζί να διεισδύσει στον στρατό. Ένας αντισυνταγματάρχης στις στρατιωτικές πληροφορίες είχε προσπαθήσει να καλύψει την ομάδα. Για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο, ξεπερνά κατά πολύ μια χούφτα ακροδεξιών νεοσύλλεκτων που κατάφεραν να γλιστρήσουν μέσα από μια αυστηρή διαδικασία ελέγχου.

Επίσης, υπάρχουν αναφορές για ασαφείς διασυνδέσεις μεταξύ της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών και των νεοναζί. Είναι μια ακόμη απίστευτη ιστορία, αλλά ορίστε, σύμφωνα με τα λόγια του ισραηλινού Ynetnews:

«Είναι 6 Απριλίου 2006 μ.Χ., στις 5 η ώρα το απόγευμα. Ο Halit Yozgat, ένας 21χρονος Γερμανός υπήκοος τουρκικής καταγωγής, κάθεται πίσω από τον πάγκο στο μικρό Internet café που άνοιξε πρόσφατα στο Κάσελ της Γερμανίας. Περιμένει να έρθει ο πατέρας του και να τον απαλλάξει από την δουλειά όταν δύο πυροβολισμοί του τρυπούν το κεφάλι, σκοτώνοντας τον ακαριαία.

«Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, ο Andreas Temme, ένας μυστικός πράκτορας της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών, η bnd , σηκώνεται από έναν από τους σταθμούς υπολογιστών που βρίσκεται μόλις μερικά μέτρα μακριά από το σημείο που βρίσκεται τώρα νεκρός ο Yozgat. Τοποθετεί μερικά νομίσματα στον πάγκο ως πληρωμή για τον χρόνο του εκεί και φεύγει. Δίπλα στα κέρματα τρεις σταγόνες αίμα.

«Αργότερα, ο Τέμμε θα καταθέσει ότι δεν άκουσε τους πυροβολισμούς —που πυροβολήθηκαν από έναν άγνωστο δράστη με ένα πιστόλι κατασκευασμένο από Česká με σιγαστήρα—και δεν είδε ούτε το σώμα του Γιόζγκατ, το οποίο ήταν απλωμένο πίσω από τον πάγκο κοντά στην είσοδο» (Απρίλιος 24, 2017 μ.Χ.).

Ο Yozgat ήταν ένατος σε μια σειρά μεταναστών, κυρίως Τούρκων, που πυροβολήθηκαν μεσημέρι. Η αστυνομία είχε κατηγορήσει για τους πυροβολισμούς τουρκικές συμμορίες. Αντίθετα, ήταν έργο του Εθνικοσοσιαλιστικού Υπόγειου (nsu), μιας νεοναζιστικής ομάδας.

Υπάρχουν ακόμη περισσότερα στοιχεία που συνδέουν αυτές τις δολοφονίες με τις υπηρεσίες πληροφοριών. Ο Γιαβούζ Ναρίν, ένας Τούρκος δικηγόρος, πέρασε χρόνια αποκαλύπτοντας τις σχέσεις μεταξύ του nsu και του bnd . Το Ynetnews έγραψε:

«Η Narin έχει πολλά περισσότερα παραδείγματα άμεσης ή έμμεσης ανάμειξης από τις υπηρεσίες ασφαλείας στις δραστηριότητες της nsu ». Είπε στο Ynetnews, «Η κυβέρνηση, οι υπηρεσίες ασφαλείας, το υπουργείο Εσωτερικών και, δυστυχώς, ακόμη και το γραφείο της καγκελαρίου προσπαθούν να αποτρέψουν μια πλήρη έρευνα για το θέμα».

«Το ανησυχητικό ερώτημα που ανακύπτει είναι εάν οι γερμανικές υπηρεσίες ασφαλείας απλώς απέτυχαν να κάνουν τη δουλειά τους ή όντως έκλεισαν το μάτι και έδωσαν τη δυνατότητα σκόπιμα στις δραστηριότητες των NS», συνέχισε το Ynetnews.

«Και αν ναι, θα μπορούσαν οι νεοναζί να είχαν διεισδύσει στις υπηρεσίες κατασκοπείας της Γερμανίας και να ενθαρρύνουν ενεργά τα εγκλήματα; Η επιμονή των αρχών να συγκαλύπτουν πληροφορίες και να παρακωλύουν την έρευνα για το θέμα απλώς εγείρουν περαιτέρω υποψίες».

Συνδυάστε μερικά από αυτά τα μεμονωμένα παραδείγματα και θα δείτε ένα μοτίβο. Οι Ναζί δεν έφυγαν ποτέ από κορυφαία Γερμανικά ιδρύματα. Μέχρι σήμερα, αυτά τα ίδια ιδρύματα κατακλύζονται από σκάνδαλα που περιστρέφονται γύρω από τους Ναζί ανάμεσά τους. Βλέπουμε ματιές ενός υπόγειου θηρίου}.

Το 1944 μ.Χ., ο Γερμανός στρατηγός Carl-Heinrich von Stülpnagel είπε ότι η γερμανική πολεμική μηχανή θα ξανασηκωθεί και ότι η Αμερική ήταν ο κύριος στόχος της . «Μια μέρα θα επιστρέψουμε», είπε στο ναζιστικό ραδιόφωνο, την 1^η Σεπτεμβρίου 1944 μ.Χ. «Μέχρι τότε, à bientôt», που σημαίνει, «Αντίο προς το παρόν».

Οι ανώτεροι Γερμανοί ηγέτες γνώριζαν ότι ο πόλεμος είχε χαθεί και έκαναν σχέδια να δραπετεύσουν ώστε να βοηθήσουν τη Γερμανία να ξανασηκωθεί. Είχαν ήδη τεθεί σχέδια για τη φυγή των ανώτερων Ναζί στην Λατινική Αμερική.

Πολλοί κατώτεροι στελέχη απλώς θα έμεναν στο παρασκήνιο. Υπάρχουν τώρα σωροί από συγκεκριμένες, αδιαμφισβήτητες αποδείξεις ότι Γερμανοί ηγέτες επιχειρήσεων, πράκτορες πληροφοριών, στρατιώτες, πολιτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι πέρασαν όλοι στην παρανομία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο .

Στο βιβλίο του Brian Connell του 1957 μ.Χ. A Watcher on the Rhine αναφέρεται στα σχέδια των των Ναζί και στο μεταπολεμικό τους σχέδιο. Όπως έγραψε, το 1947 μ.Χ., δύο μόλις χρόνια μετά τον πόλεμο, οι συμμαχικές αρχές έστρεψαν ανόητα τη δουλειά της αποναζοποίησης στους Γερμανούς! Τι φάρσα!

Στο κρατίδιο της Βαυαρίας, για παράδειγμα, ο Connell έγραψε: «Η βαυαρική διοίκηση βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό στα χέρια εκείνων που την έλεγχαν υπό τον Χίτλερ…. Σχεδόν και οι 1.000 εκπαιδευτικοί που απομακρύνθηκαν για πολιτικούς λόγους επαναδιορίστηκαν, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 60 τοις εκατό του διδακτικού προσωπικού που απασχολείται στο Υπουργείο Παιδείας. Το 60% των 15.000 υπαλλήλων στο Υπουργείο Οικονομικών είναι πρώην Ναζί και το 81% από τους 924 δικαστές, δικαστές και εισαγγελείς στο Υπουργείο Δικαιοσύνης».

Αν και οι Σύμμαχοι προσπάθησαν να εγκαταστήσουν νέους δασκάλους στην Γερμανική εκπαίδευση, «πολλοί από τους πρώην δασκάλους των Ναζί βρήκαν τον δρόμο της επιστροφής», έγραψε ο Κόνελ. Επιπλέον, «Στην Δυτική Γερμανία, οι πρόσφατα ευημερούντες βιομήχανοι του Ρουρ, ο ακόμα αμετανόητος πυρήνας των πρώην Ναζί… αντιπροσωπεύουν μια πρόκληση για τη δημοκρατική τάξη».

Δεδομένης αυτής της επαίσχυντης ιστορίας, θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι ο δεξιός εξτρεμισμός εξακολουθεί να είναι δημοφιλής στην Γερμανία σήμερα —ακόμη και σε υψηλούς πολιτικούς και στρατιωτικούς κύκλους;

Για Αιώνες, η Γερμανική βιομηχανία και η γερμανική αυτοκρατορία δούλευαν χέρι-χέρι. Οι συνεισφορές του εμπορίου και της βιομηχανίας της Γερμανίας στη γερμανική εξουσία είναι τόσο κρίσιμες που όταν ιδρύθηκε το Δεύτερο Ράιχ το 1871 μ.Χ., η σημαία της νέας Γερμανικής Αυτοκρατορίας απέτισε φόρο τιμής σε αυτό.

Αυτή η σημαία —που φαίνεται ακόμα σε ακροδεξιά συλλαλητήρια σήμερα— συνδύαζε την σημαία του Γερμανικού κρατιδίου της Πρωσίας με αυτή της Χανσεατικής Ένωσης, ενός εμπορικού δικτύου με κέντρο την Γερμανία που ξεκίνησε το 1.241 μ.Χ. και πραγματοποίησε την τελευταία του συνάντηση το 1669 μ.Χ.

Αυτό το δίκτυο εμπορικών συναλλαγών πόλεις διέδωσαν την Γερμανική επιρροή και δύναμη βαθιά στην Ρωσική επικράτεια, σε όλη την Βαλτική, στην Σκανδιναβία και ακόμη και στην Βόρεια Θάλασσα. Πήγε σε πόλεμο ακόμη και με τους εχθρούς της για να εξασφαλίσει τα συμφέροντα της.

Η ιδέα ότι η Γερμανική Αυτοκρατορία και η γερμανική επιχειρηματική ευημερία συμβαδίζουν, ριζώθηκε βαθιά στον Γερμανικό λαό. Βρήκε την πιο δημόσια έκφρασή του το 1891 μ.Χ., όταν κορυφαίοι Γερμανοί βιομήχανοι ίδρυσαν την Πανγερμανική Ένωση.

Το σύνθημά του ήταν «Deutschland über alles»—«Γερμανία πάνω από όλα». Και όπως αναφέρει η έκδοση του 1965 μ.Χ. του Ambassador College Bible Correspondence Course, «Χρησιμοποιούσαν το εμπορικό σήμα «Made in Germany» ως απόδειξη της γερμανικής ανωτερότητας.

Πίσω από τις εμπορικές και επιχειρηματικές τους μεθόδους υπήρχε μια κεντρική, μόνιμη στρατηγική — με στόχο την κατάκτηση του κόσμου! Ήταν αυτοί που ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνοι για την παρακίνηση του Κάιζερ να εισέλθει στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο».

Η επιτυχία των Γερμανικών επιχειρήσεων έγινε «μια ισχυρή πηγή εθνικής υπερηφάνειας που ενέπνευσε μια πατριωτική ενότητα σε πολλούς Γερμανούς», γράφει η Katja Hoyer στο βιβλίο της Blood and Iron: The Rise and Fall of the German Empire.

Η Γερμανία ανέπτυξε «μια ισχυρή οικονομική ραχοκοκαλιά που οδήγησε την βοή για επέκταση». Αυτοί οι επιχειρηματίες πίστευαν ότι θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Γερμανία να κυριαρχήσει στον κόσμο και ότι αυτή η κυριαρχία θα τους απέφερε μεγάλα κέρδη.

Ακόμη περισσότερο, η λίγκα πίστευε ότι οι Γερμανοί ήταν μια «ανώτερη φυλή» και ήθελε να τους εμποδίσει να αναμιγνύονται με κατώτερους ανθρώπους, ειδικά με Εβραίους. Η Γερμανία έχασε τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά αυτές οι πεποιθήσεις δεν ηττήθηκαν. Αυτοί οι ηγέτες των επιχειρήσεων συνέχισαν να υποστηρίζουν και να χρηματοδοτούν το Ναζιστικό Κόμμα.

Μερικοί ηγέτες των επιχειρήσεων υποστήριξαν τον Αδόλφο Χίτλερ πολύ νωρίς. Ένας από τους πλουσιότερους άνδρες της Γερμανίας, ο Ερνστ Μπόρσιγκ, γνώρισε τον Χίτλερ το 1921 μ.Χ. και άρχισε να συγκεντρώνει χρήματα για αυτόν. Ο στρατηγός Έριχ Λούντεντορφ ήταν μέλος του Ναζιστικού Κόμματος που υποστήριξε τον Χίτλερ. Ο βιομήχανος Fritz Thyssen γνώρισε τον Χίτλερ το 1923 μ.Χ. και άρχισε επίσης να τον υποστηρίζει.

Η υποστήριξη προς τον Χίτλερ ήταν ουσιαστικά συνέχεια των πολιτικών της Πανγερμανικής Ένωσης. Ο Emil Kirdorf, ο «Βαρόνος της Καμινάδας» του οποίου η εταιρεία διαχειριζόταν τη μεγαλύτερη επιχείρηση εξόρυξης άνθρακα στην Ευρώπη, ήταν πρώιμο μέλος της Πανγερμανικής Ένωσης που συνέχισε να υποστηρίζει τον Χίτλερ.

Εντάχθηκε στο Ναζιστικό Κόμμα το 1927 μ.Χ. και κάλεσε τον Χίτλερ να δώσει μια διάλεξη σε άλλους ηγέτες της βιομηχανίας στο σπίτι του. Παρουσίασε τον Χίτλερ σε άλλους ανώτερους επιχειρηματικούς ηγέτες και διέσωσε τον Χίτλερ όταν αντιμετώπισε προσωπικά οικονομικά προβλήματα.

 

Στις κρίσιμες εκλογές του 1932, η Lufthansa δάνεισε στον Χίτλερ ένα αεροπλάνο δωρεάν, επιτρέποντας στον επίδοξο πολιτικό να ταξιδέψει πολύ πιο εύκολα από οποιονδήποτε άλλο υποψήφιο.

Η υποστήριξη για τις φιλοδοξίες του Χίτλερ ξεπέρασε πολύ εκείνα τα στελέχη που προσχώρησαν επίσημα στο Ναζιστικό Κόμμα. Ο ιστορικός του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, Στέφαν Μαλινόφσκι, δήλωσε: «Υπάρχει μια γκρίζα ζώνη μεταξύ ναζί και μη ναζί και αν κοιτάξετε τις συντηρητικές ελίτ, θα διαπιστώσετε ότι περίπου το 90 τοις εκατό από αυτές συμμερίζονται σχεδόν όλους τους αρνητικούς στόχους των Ναζί.

Αυτό που οι Ναζί μοιράστηκαν περισσότερο με τις ελίτ της εξουσίας -είτε ήταν στρατιωτικοί, βιομηχανικοί, ιδιοκτήτες γης, δικαστές, καθηγητές πανεπιστημίου- είναι μια γλώσσα φόβου, μίσους, περιφρόνησης για τη δημοκρατία, για την δημοκρατία, τους κομμουνιστές, τους Εβραίους, τα συνδικάτα, τη σύγχρονη τέχνη» (9 Σεπτεμβρίου 2019 μ.Χ.).

Στα τέλη του 1932 μ.Χ., αν και το Ναζιστικό Κόμμα ήταν κοντά στην εξουσία, ήταν επίσης κοντά στη χρεοκοπία. Ο Γιόζεφ Γκέμπελς ανησυχούσε ότι «όλο το κόμμα μπορεί να καταρρεύσει». Στο Βερολίνο, «η οικονομική κατάσταση… είναι απελπιστική», έγραψε.

Αλλά ο Hermann Göring κάλεσε 25 κορυφαίους Γερμανούς βιομήχανους σε μια μυστική συνάντηση στο Βερολίνο στις 20 Φεβρουαρίου 1933 μ.Χ., όπου ο Αδόλφος Χίτλερ τους ενθάρρυνε να υποστηρίξουν το κόμμα.

Ο Ρόμπερτ Τζάκσον, ο ανώτατος εισαγγελέας της Νυρεμβέργης της Αμερικής, έγραψε: «[Οι] βιομήχανοι… ενθουσιάστηκαν τόσο που ξεκίνησαν να συγκεντρώσουν 3 εκατομμύρια Ράιχσμαρκ [αξίας περίπου 30 εκατομμύρια δολάρια σήμερα] για να ενισχύσουν και να επιβεβαιώσουν το Ναζιστικό Κόμμα στην εξουσία».

Στην αρχή, η επένδυση τους φάνηκε θεαματική επιτυχία. Οι βιομήχανοι έλαβαν απροσδόκητα κέρδη καθώς η νέα ναζιστική κυβέρνηση ξόδεψε τεράστια χρηματικά ποσά για επανεξοπλισμό, πλημμύρισε το Ράιχ με πρόσφατα κατακτημένο πλούτο και έδωσε σε αυτούς τους επιχειρηματίες πρόσβαση στην εργασία σκλάβων για να εργαστούν στα εργοστάσιά τους. Οι επιχειρήσεις και άλλα περιουσιακά στοιχεία αφαιρέθηκαν από τους Εβραίους και παραδόθηκαν στους βιομηχανικούς υποστηρικτές του Χίτλερ.

«Συχνά λησμονείται ότι ο στρατός, η βιομηχανία, τα πανεπιστήμια και η μηχανική δεν κατευθύνονταν και διοικούνταν απαραίτητα από «Ναζί»», είπε ο Malinowski. «Τους διοικούσαν ελίτ εξουσίας. Υπήρχε ένας συμβιβασμός εξουσίας μεταξύ βιομηχάνων, γαιοκτημόνων, δημοσίων υπαλλήλων, ακαδημαϊκών, δικαστών και του Τρίτου Ράιχ και για πολύ καιρό φαινόταν να πηγαίνει πολύ καλά» (όπ.π.).

Αυτοί οι βιομήχανοι γνώριζαν ότι αν έχανε τον πόλεμο, θα μπορούσαν απλώς να κατηγορήσουν τον Χίτλερ - και να παραμείνουν ελεύθεροι να προετοιμαστούν για έναν τρίτο γύρο.

Στο βιβλίο τους το 1945 μ.Χ. The Plot Against the Peace: A Warning to the Nation!, οι δημοσιογράφοι Michael Sayers και Albert E. Kahn προειδοποίησαν: «Τα τελευταία 40 χρόνια η Γερμανία είχε τρία εντελώς διαφορετικά πολιτικά καθεστώτα.

Μέχρι το 1918 μ.Χ., η Γερμανία ήταν μοναρχία υπό τον Κάιζερ Βίλχελμ του Β’. Μέχρι το 1933 μ.Χ., η Γερμανία ήταν δημοκρατία υπό σοσιαλδημοκρατικούς υπουργούς. Από το 1933 μ.Χ. και μετά, η Γερμανία ήταν μια φασιστική δικτατορία υπό τον Αδόλφο Χίτλερ.

Ωστόσο, κάτω από κάθε καθεστώς, οι ίδιοι άνδρες κυβέρνησαν στη Γερμανία. Πίσω από κάθε πολιτική πρόσοψη, τα ηνία της εξουσίας κρατούσαν μια μικρή ομάδα όχι περισσότερων από μερικές χιλιάδες στρατιωτικούς ηγέτες, βιομήχανους, γιούνκερ και επιστημονικούς εμπειρογνώμονες που αποτελούν το Γερμανικό Γενικό Επιτελείο.

Αυτό το Γενικό Επιτελείο είναι η πραγματική μόνιμη κυβέρνηση της Γερμανίας, που δεν ελέγχει μόνο τις στρατιωτικές υποθέσεις της Γερμανίας, αλλά και την Γερμανική οικονομία, την τεχνολογία, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και την πολιτική». Η πραγματική δύναμη στη Γερμανία βρίσκεται στους ίδιους ανθρώπους που ώθησαν την Γερμανία στον παγκόσμιο πόλεμο δύο φορές στο παρελθόν!

Μπορείτε να αποδείξετε μέσω της ιστορίας ότι η Γερμανία έχει επανειλημμένα επιδείξει μια βαθιά ριζωμένη επιθυμία να κατακτήσει τον κόσμο.

Μετά τον πόλεμο, η λεκιασμένη κληρονομιά των Ναζί σήμαινε ότι για ένα διάστημα η Γερμανία δεν μπορούσε να δοξαστεί δημόσια για τον στρατό της ή τις στρατιωτικές της κατακτήσεις. Αλλά οι γερμανικές επιχειρήσεις ανέκαμψαν γρήγορα - και για άλλη μια φορά, η επιχειρηματική επιτυχία έγινε πηγή εθνικής υπερηφάνειας.

Μέχρι την δεκαετία του 1950 μ.Χ. οι Γερμανοί διασκέδαζαν με το Wirtschaftswunder —το οικονομικό θαύμα— που είχε δημιουργήσει η χώρα τους μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο . Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, η οικονομία της Γερμανίας αναπτυσσόταν 8 τοις εκατό ετησίως, ταχύτερα από οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 μ.Χ. η Γερμανία ήταν για άλλη μια φορά η μεγαλύτερη, κυρίαρχη οικονομία στην Ευρώπη. Αν και δεν μπορούσαν πλέον να είναι περήφανοι για τον στρατό τους, οι Γερμανοί μπορούσαν να γιορτάσουν τα επιτεύγματα της Volkswagen, της Siemens, του Krupp και του Basf .

Σήμερα, η Γερμανία είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας στον κόσμο, ανταγωνιζόμενος τις ΗΠΑ και την Κίνα. Η οικονομική δύναμη που χτίστηκε από τις γερμανικές επιχειρήσεις την έχει κάνει κυρίαρχη δύναμη στην Ευρώπη. Και επειδή οι επιχειρηματίες πληρώνουν τους λογαριασμούς, λένε και τους πυροβολισμούς.

Οι επιχειρήσεις βοήθησαν να συνδεθούν στενά οι οικονομίες της Ανατολικής Ευρώπης με τη Γερμανία. Περίπου το 15% των Γερμανικών εξαγωγών μηχανημάτων πωλείται στην Ανατολική Ευρώπη και η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης στην Σλοβακία.

Γερμανικοί βιομηχανικοί κολοσσοί όπως η Audi, η Bosch και η Siemens έχουν εκτεταμένους επιχειρηματικούς δεσμούς στην Ουγγαρία και 2 εκατομμύρια Πολωνοί μαθαίνουν πραγματικά να μιλούν Γερμανικά για να διευκολύνουν τις επιχειρηματικές συναλλαγές. Αυτές οι χώρες δεν μπορούν να υπονομεύσουν ή να αποκλίνουν σημαντικά από τα γερμανικά επιχειρηματικά συμφέροντα, διαφορετικά θα κάνουν μεγάλη ζημιά στον εαυτό τους.

Αυτή την στιγμή η Γερμανία είναι μια οικονομική δύναμη. Έχει μικρότερη αλλά αυξανόμενη στρατιωτική ισχύ. Οι Γερμανοί ηγέτες γνωρίζουν ότι η παγκόσμια επιρροή τους στηρίζεται στους ώμους των επιχειρηματιών τους.

Αυτό δίνει σε αυτούς τους επιχειρηματίες τεράστια επιρροή. Και ακριβώς όπως πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η γερμανική βιομηχανία είναι αυτή που υποστηρίζει τον διευρυμένο παγκόσμιο ρόλο της Γερμανίας.

Το 2010 μ.Χ., ο Γερμανός Πρόεδρος Horst Köhler δήλωσε δημόσια ότι ο λόγος που η Γερμανία πολεμούσε στο Αφγανιστάν ήταν «για να προστατεύσει τα συμφέροντα μας, για παράδειγμα, δρόμους ελεύθερου εμπορίου, ή για να αποτρέψει την περιφερειακή αστάθεια, η οποία θα μπορούσε σίγουρα να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο εμπόριο και τις θέσεις εργασίας μας. και εισόδημα».

Ήταν μια τρομακτική αντίθεση με το πώς οι δυτικοί ηγέτες προσπαθούν να πλαισιώσουν όλη τη στρατιωτική δραστηριότητα με εντελώς αλτρουιστικούς όρους, μιλώντας για πράγματα όπως η ελευθερία και η δημοκρατία.

Μάλιστα, ο Köhler αναγκάστηκε να παραιτηθεί για αυτά τα σχόλια! Από τότε, ωστόσο, αυτά τα συναισθήματα έγιναν κοινά στην Γερμανία. Αλλά αυτή η ιστορία δεν είναι ο μόνος λόγος για να ληφθεί σοβαρά υπόψη η δήλωση της κας Μέρκελ ότι πρέπει να υποχωρήσει στις Γερμανικές επιχειρήσεις.

Η Άνγκελα Μέρκελ αποσύρθηκε από την καγκελάριο της Γερμανίας τον Δεκέμβριο. Λίγο πριν ολοκληρώσει τα 16 της χρόνια στην εξουσία, έκανε κάποιες δηλώσεις που θα έπρεπε να ταρακουνήσουν τα έθνη! Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την Γερμανική ιστορία, και αυτές οι δηλώσεις δεν σημαίνουν σχεδόν τίποτα για αυτούς.

 

Ο Ντόναλντ Τουσκ, πρώην Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και πρώην πρωθυπουργός της Πολωνίας, δήλωσε ότι είχε μια ιδιωτική συνομιλία με τη Μέρκελ για τον αγωγό Nord Stream 2. Μεγάλο μέρος της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών (ειδικά υπό τον Ντόναλντ Τραμπ) έχουν επικρίνει αυτό το έργο, το οποίο ωφελεί την Ρωσία και τη Γερμανία, αλλά θέτει σε κίνδυνο την Ανατολική Ευρώπη και θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγάλο πόλεμο.

Ο Τουσκ χαρακτήρισε τη δημόσια υποστήριξη της Μέρκελ στον αγωγό «το μεγαλύτερο λάθος της». Αλλά το πιο αποκαλυπτικό πράγμα που είπε ήταν ότι του παραδέχτηκε ιδιωτικά ότι ήταν «ανήμπορη» να κάνει διαφορετικά λόγω της πίεσης από τις γερμανικές επιχειρήσεις .

"Κυρία. Η Μέρκελ υπερασπίστηκε με συνέπεια τον αμφιλεγόμενο αγωγό φυσικού αερίου ενόψει της έντονης αντίθεσης από τους συμμάχους της ΕΕ των ΗΠΑ και της Γερμανίας», ανέφερε η Telegraph . «Αλλά ο κ. Τουσκ ισχυρίστηκε ότι του είχε πει ιδιωτικά ότι δεν είχε άλλη επιλογή λόγω της πίεσης που δεχόταν από τους Γερμανούς επιχειρηματίες » (29 Νοεμβρίου 2021 μ.Χ., η έμφαση δική μου σε όλη την διάρκεια).

Σε αυτό το θέμα, οι ηγέτες των Γερμανικών επιχειρήσεων είχαν αρκετή δύναμη για να ανατρέψουν την καγκελάριο! Ο κόσμος μπορεί να ψηφίσει για ένα πράγμα, αλλά αν οι ηγέτες των επιχειρήσεων θέλουν κάτι άλλο, κερδίζουν.

Σε κάθε πλούσια χώρα, οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν μεγάλη δύναμη. Απλώς κοιτάξτε τον ρόλο που έχουν το Facebook και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην κάλυψη των ειδήσεων της Αμερικής, ακόμη και στις Αμερικανικές εκλογές.

Ένας βασικός λόγος που η Αμερική δεν κάνει περισσότερα για να αντισταθεί στην Κίνα είναι επειδή τόσοι πολλοί Αμερικανοί επιχειρηματίες πλουτίζουν μέσω συμφωνιών με την Κίνα. Όταν οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν αυτό το επίπεδο επιρροής, είναι ανησυχητικό, ανεξάρτητα από την χώρα στην οποία βρίσκονται. Αλλά στην Γερμανία, υπάρχει ένας επιπλέον, κρίσιμος λόγος ανησυχίας.

{Νέα Οικονομική Συμμαχία με την Κίνα η Γερμανία. Γιατί η Γερμανίδα καγκελάριος είναι τόσο πρόθυμη να υπογράψει το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας στην Κίνα; Η Γερμανία υπέγραψε σύμφωνο με τον διάβολο και κάηκε. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο πολλοί βλέπουν τον αγωγό Nord Stream της Γερμανίας με την Ρωσία.

Ήθελε φθηνό φυσικό αέριο, κατασκεύασε μερικούς αγωγούς προς την Ρωσία και δέσμευσε την οικονομία της στη Ρωσία. Στη συνέχεια η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία και η συναλλαγή με την Ρωσία έγινε μεγάλος κίνδυνος – αφήνοντας την Γερμανία με πολλά αυγά στο πρόσωπό της.

Τώρα η Γερμανία κάνει το ίδιο με την Κίνα—υπογράφοντας σημαντικές συμφωνίες υποδομής που συνδέουν την οικονομία της με την Κίνα με θεμελιώδη τρόπο. Αν το δούμε καθαρά από την οικονομία, φαίνεται τρελό ότι η Γερμανία θα έκανε το ίδιο λάθος ξανά.

Αλλά αυτό δεν είναι μόνο οικονομικό. Η νέα συμφωνία με την Κίνα αποκαλύπτει μια σκόπιμη στρατηγική για να μετατοπίσει τη Γερμανία μακριά από τις Ηνωμένες Πολιτείες και στην αγκαλιά των εχθρών της Αμερικής.

Υπάρχουν πολλά που δεν έχουν νόημα για τη νέα συμφωνία της Γερμανίας με την Κίνα. Ο κινεζικός κρατικός ναυτιλιακός κολοσσός cosco θέλει ένα σημαντικό μερίδιο στο μεγαλύτερο λιμάνι της Γερμανίας: το Αμβούργο. Σχεδόν όλοι στην Γερμανική πολιτική δεν θέλουν να το έχει η cosco.

Οι Πράσινοι και το Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα, αμφότερα μέρος του Γερμανικού συνασπισμού, ήταν εναντίον του. Έξι κυβερνητικά υπουργεία αντιτάχθηκαν στην πώληση. Το Υπουργείο Εξωτερικών εξοργίστηκε τόσο που, σύμφωνα με το Reuters, έγραψε ένα σημείωμα διαμαρτυρίας. Η Bild, η μεγαλύτερη εφημερίδα της Γερμανίας, ζήτησε από την κυβέρνηση να το σταματήσει. Οι Ευρωπαίοι «εταίροι» της Γερμανίας ήταν όλοι αντίθετοι.

Ωστόσο, παρά όλα αυτά, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς επέτρεψε στην Κίνα να αγοράσει μερίδιο 24,9% σε μια εταιρεία που διαχειρίζεται τους τρεις κύριους τερματικούς σταθμούς στο λιμάνι του Αμβούργου.

Η μοναδική του παραχώρηση σε όλη την αντιπολίτευση ήταν η μείωση του ποσοστού από το 35%, που σημαίνει ότι η cosco δεν θα μπορεί πλέον να διορίζει έναν από τους διαχειριστές του λιμανιού. Αλλά στην πραγματικότητα, αυτό είναι απλώς μια καθυστέρηση για την Κίνα. θα ξεκινήσει λίγο μικρότερο και θα πάρει μεγαλύτερο ποντάρισμα αργότερα. Αυτό το κάνει συνέχεια.

Η cosco έχει ήδη μερίδια στα δύο μεγαλύτερα λιμάνια της Ευρώπης: το Ρότερνταμ και την Αμβέρσα. Το Αμβούργο είναι το τρίτο μεγαλύτερο. Ελέγχει επίσης το λιμάνι του Πειραιά και αναπτύσσει έναν σημαντικό σιδηροδρομικό τερματικό σταθμό εμπορευμάτων στο Ντούισμπουργκ στην Γερμανία, κοντά στους ποταμούς Ρουρ και Ρήνο, για να ενισχύσει το χερσαίο εμπόριο μεταξύ Ευρώπης και Κίνας.

Ο Covid έχει αποκαλύψει πόσο κρίσιμη είναι η αλυσίδα εφοδιασμού. Οι καθυστερήσεις στα λιμάνια μπορούν να οδηγήσουν σε οικονομικές κρίσεις. Ένα πλοίο που είχε κολλήσει στη Διώρυγα του Σουέζ αντήχησε γύρω από τη λέξη. Ωστόσο, η Ευρώπη παραδίδει τα κλειδιά των λιμανιών της στην Κίνα.

Ο Scholz έχει τα μάτια του σε πολύ μεγαλύτερες συμφωνίες με την Κίνα. Σχεδιάζει το πρώτο του ταξίδι στην Κίνα από τις 3 έως τις 4 Νοεμβρίου — και θα φέρει μαζί του κορυφαίους επιχειρηματίες της Γερμανίας: τους διευθύνοντες συμβούλους της Seimes και της Volkswagen, καθώς και τον Πρόεδρο της Συνομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανιών.

«Οι εξαγωγές είναι η ψυχή της γερμανικής οικονομίας και οι μεγάλες εταιρείες παραγωγής και χημικών της έχουν σοβαρή επιρροή στη χάραξη της Γερμανικής πολιτικής», έγραψε το Geopolitical Futures.

«Επίσης, δεν ντρέπονται να το χρησιμοποιήσουν». Έτσι, η γερμανική βιομηχανία πιέζει τη γερμανική κυβέρνηση να συμφωνήσει σε μια σημαντική συμφωνία για τις υποδομές ενάντια στη θέληση του γερμανικού λαού. Αυτό ακούγεται γνωστό.

Η Άνγκελα Μέρκελ ενέκρινε την συμφωνία για τον αγωγό Nord Stream 2 με την Ρωσία. Φέρεται να είπε στον πρώην πρόεδρο της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ ότι πίστευε ότι ήταν λάθος, αλλά ήταν «ανήμπορη» μπροστά στην πίεση από τις Γερμανικές επιχειρήσεις.

Υπάρχουν περισσότερα σε αυτό από το κέρδος και τη ζημία. Η Ρωσία έχει αποδείξει ότι η σύναψη συμφωνιών με επιθετικές αυτοκρατορίες μπορεί να σας οδηγήσει σε τεράστιες απώλειες. Ωστόσο, οι γερμανικές επιχειρήσεις θέλουν να χρεώσουν απευθείας σε μια συμφωνία με την Κίνα.

Γιατί αυτές οι επιχειρήσεις σπρώχνουν τη χώρα στο κρεβάτι με δικτάτορες; Μόλις την περασμένη εβδομάδα, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν παραπονέθηκε ότι «το δολάριο χρησιμοποιείται ως όπλο» και «οι Ηνωμένες Πολιτείες, και η Δύση γενικότερα, έχουν δυσφημίσει τον θεσμό των διεθνών χρηματοοικονομικών αποθεμάτων».

Κάλεσε και άλλες χώρες να συμμετάσχουν μαζί του στη δημιουργία ενός αποδολαριοποιημένου παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η Κίνα είναι ήδη σύμμαχός του σε ένα τέτοιο έργο. Και η Γερμανία αρχίζει να τους ενώνει}.

 

Volkswagen και Ναζί

Η Volkswagen (VW) ιδρύθηκε από τους Ναζί στις 28 Μαΐου 1937 μ.Χ., ως μέρος του οράματος του Αδόλφου Χίτλερ να επιτρέψει σε κάθε γερμανική οικογένεια να έχει το δικό της αυτοκίνητο. Αρχικά λειτουργούσε από το Γερμανικό Εργατικό Μέτωπο, η Volkswagen εκμεταλλεύτηκε περισσότερους από 15.000 σκλάβους εργάτες από κοντινά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το 1944 μ.Χ., ένας μηχανικός εργοστασίου της VW ταξίδεψε στο Άουσβιτς για να επιλέξει 300 ειδικευμένους Εβραίους μεταλλουργούς για να κατασκευάσει στρατιωτικά οχήματα για το Ράιχ.

Καθώς ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωνε , η Volkswagen έστειλε δύο αντιπροσώπους — τους Δρ. Ellenmayer και Kardos—για να συναντήσουν τον SS Obergruppenfuhrer Dr. Scheid και άλλους Ναζί βιομήχανους για να σχεδιάσουν την οικονομική ανάκαμψη της Γερμανίας μετά την τελική ήττα του Χίτλερ στο Στρασβούργο το 1.944 μ.Χ.

Οι συμμαχικοί κατάσκοποι έμαθαν για αυτό το σχέδιο για την ανοικοδόμηση της ναζιστικής αυτοκρατορίας, ωστόσο οι Αμερικανοί πολιτικοί αποφάσισαν να καταστήσουν την Volkswagen στο επίκεντρο της προσπάθειάς τους να αναζωογονήσουν την Γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία. Η VW παραμένει μια εταιρεία-μαμούθ μέχρι σήμερα και διατηρεί σημαντική επιρροή στην Γερμανική κυβέρνηση.

Το 2017 μ.Χ., οι ΗΠΑ κατηγόρησαν τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες Volkswagen, Daimler AG, bmw, Audi και Porsche ότι ακολούθησαν μια συντονισμένη στρατηγική παραποίησης των αποτελεσμάτων εκπομπών για να κάνουν τα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα πιο ανταγωνιστικά στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Παραβίασαν τον αντιμονοπωλιακό νόμο των ΗΠΑ. Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρκετές από αυτές τις εταιρείες κατηγορήθηκαν ότι συνεργάστηκαν ως καρτέλ.

Το Der Spiegel ανέφερε ότι από το 2006 μ.Χ., η Daimler, η bmw , η Audi και η VW πραγματοποίησαν μυστικές συναντήσεις για να συμφωνήσουν σε μια κοινή στρατηγική εξαπάτησης των κυβερνητικών περιβαλλοντικών υπηρεσιών των ΗΠΑ.

Πολλά στοιχεία έδειξαν ότι αυτές οι εταιρείες, επικεφαλής της οποίας ήταν η Volkswagen, εξαπάτησαν (με το κόστος της εκπομπής περισσότερου διοξειδίου του άνθρακα) για να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.

Η Γερμανική κυβέρνηση μιλά ασταμάτητα για την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος. Παρόλα αυτά, αυτές οι εταιρείες ξέφυγαν με ελαφριά τιμωρία. Η αυτοκινητοβιομηχανία της Γερμανίας, μακράν η μεγαλύτερη στην Ευρώπη, υποστηρίζει 800.000 θέσεις εργασίας στην Γερμανία και αντιπροσωπεύει το 5 τοις εκατό της συνολικής οικονομικής παραγωγής της χώρας.

Αρχικά, 5 εκατομμύρια πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα θα είχαν απαγορευτεί στους δρόμους επειδή δεν πέτυχαν τον στόχο για το διοξείδιο του άνθρακα. Αντίθετα, οι αυτοκινητοβιομηχανίες και η κυβέρνηση συμφώνησαν ότι μια ενημέρωση λογισμικού θα αρκούσε. Το Spiegel Online επεσήμανε ότι αυτή η λύση είναι «η πιο φθηνή για τις αυτοκινητοβιομηχανίες και η χειρότερη για τους ανθρώπινους πνεύμονες».

Η γερμανική κυβέρνηση εγκατέλειψε τη VW με ελαφριές τιμωρίες. Στις ΗΠΑ, η Volkswagen πούλησε 580.000 επηρεασμένα οχήματα και αναγκάστηκε να πληρώσει 25 δισεκατομμύρια δολάρια σε πρόστιμα, πρόστιμα και άλλες ζημιές. Στην Ευρώπη πούλησε 8 εκατομμύρια οχήματα, ωστόσο η Γερμανία της επέβαλε πρόστιμο μόλις 1,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

 

Αδόλφος Χίτλερ, Volkswagen, Φασισμός, Θάνατος και Κέρδη. Σαράντα ένα τοις εκατό αύξηση των κερδών το 2012 μ.Χ. υπενθυμίζει την άνοδο και την άνοδο ξανά της εταιρείας που δημιούργησε το «αυτοκίνητο του λαού» για τον Furher.

Το καλοκαίρι του 1932 μ.Χ., καθώς απολάμβανε ένα γεύμα σε ένα εστιατόριο της περιοχής του Μονάχου, ο Αδόλφος Χίτλερ σχεδίασε ένα πρόχειρο σχέδιο ενός οχήματος που προέβλεψε ως την διαδρομή του μέλλοντος.

Έδωσε το όραμα του οχήματός του στην Daimler-Benz, Jakob Werlin για να το τοποθετήσει για τεχνική παραγωγή. Ο σχεδιασμός μεταφέρθηκε στην κατασκευή από την γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen για το «αυτοκίνητο του λαού». Μέχρι το 1938 μ.Χ. η ιδέα του Χίτλερ είχε γίνει πραγματικότητα και ονομάστηκε Kraft durch Freude, «δύναμη μέσα από τη χαρά».

Μετά την ήττα των Ναζί, η εταιρεία διαμορφώθηκε σε καταπίστευμα και τη διοικούσαν Δυτικογερμανοί αξιωματούχοι. Οι New York Times έγραψαν ένα άρθρο με τίτλο, «Volkswagen: The Darker Side Is Revisited», το οποίο υπενθύμισε «την ίδρυση του ως ένα οικονομικά αμφίβολο σχέδιο για κατοικίδια ζώα του Χίτλερ, την παραγωγή πυρομαχικών του κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τη χρήση του σκλάβου κατά την διάρκεια του πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της ουγγρικής καταγωγής Εβραίους από το Άουσβιτς, το Νταχάου και το Μπέργκεν-Μπέλσεν».

Ολοκληρώθηκε η έκθεση αναφέροντας την πρόσληψη από την εταιρεία του Γερμανού ιστορικού Χανς Μόμσεν για 2 εκατομμύρια δολάρια για να γράψει ένα βιβλίο σχετικά με αυτό, τοποθετώντας «το Σκαθάρι σταθερά στα αυτοεξονυχιστικά ιστορικά χρονικά ενός έθνους που, ανεξάρτητα από το πόσο θα προτιμούσε να κοιτάξτε το μέλλον, δεν μπορώ ποτέ να ευχηθώ το παρελθόν του».

Κατά τη δεκαετία του 1950 μ.Χ., ιδρύθηκαν εργοστάσια στη Βραζιλία και την Αυστραλία. Τα σχέδια που βασίζονται στον κινητήρα του Beetle αντήχησαν στους καταναλωτές σε όλο τον κόσμο και άρχισαν να χρησιμοποιούνται σε πολλαπλές εφαρμογές.

Μέχρι το 1955 μ.Χ., με την ορμή του έργου που κορυφώθηκε από τον Αδόλφο Χίτλερ, τον Φέρντιναντ Πόρσε και τον Χάιντς Νόρντοφ, το ένα εκατομμυριοστό Beetle βγήκε από την παραγωγή από το εργοστάσιο του Βόλφσμπουργκ, βαμμένο ειδικά σε χρυσό. Ένα τεράστιο πλήθος παρακολούθησε τους εορτασμούς, οι οποίοι περιλάμβαναν εκπροσώπηση από κάθε χώρα όπου πουλήθηκε το αυτοκίνητο.

Η Volkswagen υπήρξε μια εταιρική δύναμη στην βοήθεια της μεταπολεμικής ανάστασης της Γερμανίας από την οικονομική στάχτη. Οι πολίτες που είχαν συντριβεί από την ήττα στα χέρια των Συμμαχικών δυνάμεων βρέθηκαν τώρα να οδηγούν νέα οχήματα και να ζουν σε επιπλωμένα σπίτια χάρη σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη της εταιρείας. Οι καριέρες στη Volkswagen για πολλές γενιές οικογενειών έγιναν πλέον πραγματικότητα.

Στη δεκαετία του 1960 μ.Χ., ένα άλλο εργοστάσιο προστέθηκε στο Μεξικό καθώς η διεθνής επέκταση έφτασε σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Το όχημα έγινε ένα εμβληματικό σύμβολο που αγκαλιάστηκε από το κίνημα της ελεύθερης αγάπης της δεκαετίας.

Μόνο το 1965 μ.Χ. πουλήθηκαν ένα εκατομμύριο σφάλματα. Το 1968 μ.Χ., η Disney κυκλοφόρησε την ταινία Love Bug και αργότερα τη σειρά Herbie , απαθανατίζοντας το όχημα σε λάμψη και λάμψη στην οθόνη.

Μέχρι τώρα η εταιρεία είχε αγοράσει μεγάλο μερίδιο Audi και nsu , παρέχοντάς της πιο ευέλικτο αμάξωμα και δυνατότητες σχεδίασης. Μέχρι το τέλος του 1974 μ.Χ., η Volkswagen είχε πουλήσει 18 εκατομμύρια Beetle, με το Beetle να ξεπερνά το Model T της Ford ως το πιο δημοφιλές όχημα στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Ο διάδοχος του Beetle ήρθε με τη μορφή του Golf (Κουνέλι στις ΗΠΑ), από το οποίο πουλήθηκαν 1 εκατομμύριο σε 31 μήνες. Ήταν στις 19 Ιανουαρίου 1978 μ.Χ., όταν το τελευταίο Γερμανικής παραγωγής Beetle βγήκε από τη γραμμή συναρμολόγησης. Ωστόσο, από τα εργοστάσιά του στην Βραζιλία και το Μεξικό, το Beetle συνέχισε την παραγωγή και διατήρησε τη δημοτικότητά του.

Από το 1980 μ.Χ., το Golf συνέχισε να πωλεί αλλά αντικαταστάθηκε από το New Beetle τη δεκαετία του 1990 μ.Χ., μαζί με το Jetta και το Passat. Κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής, η Volkswagen αύξησε το μερίδιο αγοράς της, τις δυνατότητες της επωνυμίας της και τις δυνατότητες πολυτέλειας, όταν αγόρασε τις Bentley, Lamborghini και Bugatti.

Μέχρι το 2003 μ.Χ., το τελευταίο σκαθάρι τύπου 1 βγήκε από το εργοστάσιο του Μεξικού, ανεβάζοντας τις συνολικές πωλήσεις σε πάνω από 21 εκατομμύρια. Τα επόμενα χρόνια παρατηρήθηκε επέκταση στις Ηνωμένες Πολιτείες και δημιουργία μιας σειράς πολυτελών οχημάτων.

Κοντά στο τέλος της δεκαετίας, αγόρασε τη μισή Porsche σε μια συμφωνία συγχώνευσης και το ένα τέταρτο της Suzuki. Γνωστή στους περισσότερους ως VW, η εταιρεία έχει εργαστεί για να ξεπλυθεί από το φασιστικό παρελθόν της και να αναλάβει την καθαριότητα ενός εταιρικού τζάγκερ.

Στο κλείσιμο του 2012 μ.Χ., ανακοίνωσε από το Βερολίνο αύξηση των καθαρών κερδών κατά 41%. «Τα κέρδη ολόκληρου του έτους αυξήθηκαν στα 21,7 δισεκατομμύρια ευρώ ( 28,7 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) από 15,4 δισεκατομμύρια ευρώ το προηγούμενο έτος.

Οι αναλυτές που συμμετείχαν σε έρευνα από το FactSet περίμεναν ότι θα ξεπεράσουν τα 22 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα κέρδη ενισχύθηκαν πέρυσι εν μέρει από μια λογιστική ώθηση από τη σύνθετη συμφωνία που έκανε την Porsche μία από τις 12 μάρκες της Volkswagen» (Associated Press, 22 Φεβρουαρίου). Τα έσοδα αυξήθηκαν στα 192,7 δισ. ευρώ από 159,3 δισ. ευρώ, σημειώνοντας αύξηση 21%.

Παρά την ύφεση στην Ευρώπη, για πρώτη φορά ο όμιλος παρέδωσε πάνω από 9 εκατομμύρια αυτοκίνητα παγκοσμίως κατά την ίδια περίοδο, αύξηση 12% που ωθήθηκε από τις πωλήσεις στην Ασία και τη Βόρεια Αμερική.

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι συνέστησε την αύξηση του μερίσματος στις μετοχές για τους επενδυτές της. Τα στελέχη της προβλέπουν περαιτέρω αύξηση των παραδοτέων μονάδων το 2013 μ.Χ., υπογραμμίζοντας τη διεθνή ισχύ, την προβολή και τα κέρδη της εταιρείας.

Σήμερα, στην επέτειο των 80 χρόνων από την απόδοση του εστιατορίου του Αδόλφου Χίτλερ με το Volkswagen Beetle, παραμένει όχι μόνο εμφανές στον ιστότοπο της εταιρείας αλλά και δημοφιλές στους πελάτες παγκοσμίως.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ένα συγκλονιστικό έγγραφο πληροφοριών-την έκθεση πληροφοριών με αριθμό EW-Pa 128, με ημερομηνία 7 Νοεμβρίου 1944 μ.Χ.- η οποία αφηγείται τα εξής:

«Μετά την ήττα της Γερμανίας, το Ναζιστικό Κόμμα αναγνωρίζει ότι ορισμένοι από τους πιο γνωστούς ηγέτες της θα καταδικαστούν ως εγκληματίες πολέμου. Ωστόσο, σε συνεργασία με τους βιομήχανους, κανονίζει να τοποθετήσει τα λιγότερο ευδιάκριτα αλλά πιο σημαντικά μέλη της σε θέσεις σε διάφορα γερμανικά εργοστάσια ως τεχνικοί εμπειρογνώμονες ή μέλη των γραφείων έρευνας και σχεδιασμού της».

 

A Shocking Document

Proof that during WWII, Nazi leaders and top German industrialists planned to rebuild the Nazi empire

FROM THE MAY 1999 A.C.

Enclosure No. 1 to despatch No. 19,489 of Nov. 27, 1944, from the Embassy at London, England.

S E C R E T

SUPREME HEADQUARTERS

ALLIED EXPEDITIONARY FORCE

Office of Assistant Chief of Staff, G-2

7 November 1944 A.C.

INTELLIGENCE REPORT NO. EW-Pa 128

SUBJECT: Plans of German industrialists to engage in underground activity after Germany’s defeat; flow of capital to neutral countries.

SOURCE: Agent of French Deuxieme Bureau, recommended by Commandant Zindel. This agent is regarded as reliable and has worked for the French on German problems since 1916. He was in close contact with the Germans, particularly industrialists, during the occupation of France and he visited Germany as late as August, 1944 A.C.

1. A meeting of the principal German industrialists with interests in France was held on August 10, 1944 A.C., in the Hotel Rotes Haus in Strasbourg, France, and attended by the informant indicated above as the source. Among those present were the following:

Dr. Scheid, who presided, holding the rank of S.S. Obergruppenfuhrer and Director of the Heche (Hermandorff & Schonburg) Company

Dr. Kaspar, representing Krupp

Dr. Tolle, representing Rochling

Dr. Sinderen, representing Messerschmitt

Drs. Kopp, Vier and Beerwanger, representing Rheinmetall

Captain Haberkorn and Dr. Ruhe, representing Bussing

Drs. Ellenmayer and Kardos, representing Volkswagenwerk

Engineers Drose, Yanchew and Koppshem, representing various factories in Posen, Poland (Drose, Yanchew and Co., Brown-Boveri, Herkuleswerke, Buschwerke, and Stadtwerke)

Captain Dornbuach, head of the Industrial Inspection Section at Posen

Dr. Meyer, an official of the German Naval Ministry in Paris

Dr. Strossner, of the Ministry of Armament, Paris.

2. Dr. Scheid stated that all industrial material in France was to be evacuated to Germany immediately. The battle of France was lost for Germany and now the defense of the Siegried Line was the main problem. From now on also German industry must realize that the war cannot be won and that it must take steps in preparation for a post-war commercial campaign. Each industrialist must make contacts and alliances with foreign firms, but this must be done individually and without attracting any suspicion. Moreover, the ground would have to be laid on the financial level for borrowing considerable sums from foreign countries after the war. As examples of the kind of penetration which had been most useful in the past, Dr. Scheid cited the fact that patents for stainless steel belonged to the Chemical Foundation, Inc., New York, and the Krupp company of Germany jointly and that the U.S. Steel Corporation, Carnegie Illinois, American Steel and Wire, and national Tube, etc. were thereby under an obligation to work with the Krupp concern. He also cited the Zeiss Company, the Leisa Company and the Hamburg-American Line as firms which had been especially effective in protecting German interests abroad and gave their New York addresses to the industrialists at this meeting.

3. Following this meeting a smaller one was held presided over by Dr. Bosse of the German Armaments Ministry and attended only by representatives of Hecho, Krupp and Rochling. At this second meeting it was stated that the Nazi Party had informed the industrialists that the war was practically lost but that it would continue until a guarantee of the unity of Germany could be obtained. German industrialists must, it was said, through their exports increase the strength of Germany. They must also prepare themselves to finance the Nazi Party which would be forced to go underground as Maquis (in Gebirgaverteidigungastellen gehen). From now on the government would allocate large sums to industrialists so that each could establish a secure post-war foundation in foreign countries. Existing financial reserves in foreign countries must be placed at the disposal of the Party so that a strong German Empire can be created after the defeat. It is also immediately required that the large factories in Germany create small technical offices or research bureaus which would be absolutely independent and have no known connection with the factory. These bureaus will receive plans and drawings of new weapons as well as documents which they need to continue their research and which must not be allowed to fall into the hands of the enemy. These offices are to be established in large cities where they can be most successfully hidden as well as in little villages near sources of hydro-electric power where they can pretend to be studying the development of water resources. The existence of these is to be known only by very few people in each industry and by chiefs of the Nazi Party. Each office will have a liaison agent with the Party. As soon as the Party becomes strong enough to re-establish its control over Germany the industrialists will be paid for their effort and cooperation by concessions and orders.

4. These meetings seem to indicate that the prohibition against the export of capital which was rigorously enforced until now has been completely withdrawn and replaced by a new Nazi policy whereby industrialists with government assistance will export as much of their capital as possible. Previously exports of capital by German industrialists to neutral countries had to be accomplished rather surreptitiously and by means of special influence. Now the Nazi party stands behind the industrialists and urges them to save themselves by getting funds outside Germany and at the same time to advance the Party’s plans for its post-war operation. This freedom given to the industrialists further coments their relations with the Party by giving them a measure of protection.

5. The German industrialists are not only buying agricultural property in Germany but are placing their funds abroad, particularly in neutral countries. Two main banks through which this export of capital operates are the Basler Handelsbank and the Schweizerische Kreditanstalt of Zurich. Also there are a number of agencies in Switzerland which for a five per cent commission buy property in Switzerland, using a Swiss cloak.

6. After the defeat of Germany and the Nazi Party recognizes that certain of its best known leaders will be condemned as war criminals. However, in cooperation with the industrialists it is arranging to place its less conspicuous but most important members in positions with various German factories as technical experts or members of its research and designing offices.

For the A.C. of S., G-2.

WALTER K. SCHWINN

G-2, Economic Section

Prepared by

MELVIN M. FAGEN

Distribution:

Same as EW-Pa 1,

U.S. Political Adviser, SHAEF

British Political Adviser, SHAEF

 

Ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο

Απόδειξη ότι κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ναζί ηγέτες και κορυφαίοι Γερμανοί βιομήχανοι σχεδίαζαν να ανοικοδομήσουν τη ναζιστική αυτοκρατορία

ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΪΟ ΤΟΥ 1999 μ.Χ.

Νο. 1 προς αποστολή Νο. 19,489 της 27ης Νοεμβρίου 1944 μ.Χ., από την Πρεσβεία στο Λονδίνο, Αγγλία.

ΜΥΣΤΙΚΟ

ΑΝΩΤΑΤΟ ΑΡΧΗΓΕΙΟ

ΣΥΜΜΑΧΙΚΟ ΕΚΠΡΩΜΑΤΙΚΟ ΔΥΝΑΜΗ

Γραφείο Βοηθού Αρχηγού Επιτελείου, G-2

7 Νοεμβρίου 1944 μ.Χ.

ΕΚΘΕΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΑΡΙΘ. EW-Pa 128

ΘΕΜΑ: Σχέδια Γερμανών βιομηχάνων να συμμετάσχουν σε παράνομη δραστηριότητα μετά την ήττα της Γερμανίας. ροή κεφαλαίων προς ουδέτερες χώρες.

ΠΗΓΗ: Πράκτορας του γαλλικού Deuxieme Bureau, που προτείνει ο Commandant Zindel. Αυτός ο πράκτορας θεωρείται αξιόπιστος και έχει εργαστεί για τους Γάλλους για Γερμανικά προβλήματα από το 1916 μ.Χ. Ήταν σε στενή επαφή με τους Γερμανούς, ιδιαίτερα τους βιομήχανους, κατά την διάρκεια της κατοχής της Γαλλίας και επισκέφτηκε την Γερμανία μέχρι τον Αύγουστο του 1944 μ.Χ.

1. Μια συνάντηση των κύριων Γερμανών βιομηχάνων με συμφέροντα στη Γαλλία πραγματοποιήθηκε στις 10 Αυγούστου 1944 μ.Χ., στο ξενοδοχείο Rotes Haus στο Στρασβούργο της Γαλλίας, στην οποία συμμετείχε ο πληροφοριοδότης που αναφέρθηκε παραπάνω ως πηγή. Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν οι εξής:

Ο Dr. Scheid, ο οποίος προήδρευσε, έχοντας τον βαθμό του SS Obergruppenfuhrer και Διευθυντή της Εταιρείας Heche (Hermandorff & Schonburg)

Ο Δρ. Kaspar, εκπροσωπώντας την Krupp

Ο Δρ. Tolle, εκπροσωπώντας τον Rochling

Ο Δρ. Sinderen, εκπροσωπώντας τον Messerschmitt

Οι Δρ. Kopp, Vier και Beerwanger, εκπροσωπώντας τη Rheinmetall

Ο καπετάνιος Χάμπερκορν και ο Δρ. Ρούε, εκπροσωπώντας τον Μπάσινγκ

Οι Δρ. Ellenmayer και Kardos, εκπροσωπώντας τη Volkswagenwerk

Οι μηχανικοί Drose, Yanchew και Koppshem, που αντιπροσωπεύουν διάφορα εργοστάσια στο Posen της Πολωνίας (Drose, Yanchew and Co., Brown-Boveri, Herkuleswerke, Buschwerke και Stadtwerke)

Ο καπετάνιος Dornbuach, επικεφαλής του τμήματος βιομηχανικής επιθεώρησης στο Posen

Δρ. Meyer, στέλεχος του γερμανικού υπουργείου Ναυτικών στο Παρίσι

Δρ. Strossner, του Υπουργείου Εξοπλισμών, Παρίσι.

2. Ο Δρ Scheid δήλωσε ότι όλο το βιομηχανικό υλικό στη Γαλλία επρόκειτο να εκκενωθεί αμέσως στη Γερμανία. Η μάχη της Γαλλίας χάθηκε για την Γερμανία και τώρα η άμυνα της γραμμής Siegried ήταν το κύριο πρόβλημα. Στο εξής και η Γερμανική βιομηχανία πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ο πόλεμος δεν μπορεί να κερδηθεί και ότι πρέπει να λάβει μέτρα προετοιμασίας για μια μεταπολεμική εμπορική εκστρατεία. Κάθε βιομήχανος πρέπει να κάνει επαφές και συμμαχίες με ξένες εταιρίες, αλλά αυτό πρέπει να γίνεται μεμονωμένα και χωρίς να προκαλεί καμμία υποψία. Επιπλέον, θα έπρεπε να δημιουργηθεί το έδαφος στο οικονομικό επίπεδο για δανεισμό σημαντικών ποσών από ξένες χώρες μετά τον πόλεμο. Ως παραδείγματα του είδους διείσδυσης που ήταν πιο χρήσιμο στο παρελθόν, ο Δρ Scheid ανέφερε το γεγονός ότι οι πατέντες για τον ανοξείδωτο χάλυβα ανήκαν στο Chemical Foundation, Inc., Νέα Υόρκη, και η εταιρεία Krupp της Γερμανίας από κοινού και ότι η US Steel Corporation, η Carnegie Illinois, η American Steel and Wire, και η National Tube, κ.λπ. είχαν συνεπώς την υποχρέωση να συνεργαστούν με την εταιρεία Krupp. Ανέφερε επίσης την Zeiss Company, την Leisa Company και την Hamburg-American Line ως εταιρείες που ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικές στην προστασία των γερμανικών συμφερόντων στο εξωτερικό και έδωσε τις διευθύνσεις τους στη Νέα Υόρκη στους βιομήχανους σε αυτή την συνάντηση.

3. Μετά από αυτή τη συνάντηση πραγματοποιήθηκε μια μικρότερη, υπό την Προεδρία του Δρ. Bosse του Γερμανικού Υπουργείου Εξοπλισμών και στην οποία συμμετείχαν μόνο εκπρόσωποι των Hecho, Krupp και Rochling. Σε αυτή την δεύτερη συνάντηση δηλώθηκε ότι το Ναζιστικό Κόμμα είχε ενημερώσει τους βιομήχανους ότι ο πόλεμος είχε πρακτικά χαθεί, αλλά ότι θα συνεχιζόταν μέχρι να εξασφαλιστεί η εγγύηση της ενότητας της Γερμανίας. Οι Γερμανοί βιομήχανοι πρέπει, ειπώθηκε, μέσω των εξαγωγών τους να αυξήσουν την δύναμη της Γερμανίας. Πρέπει επίσης να προετοιμαστούν για να χρηματοδοτήσουν το Ναζιστικό Κόμμα το οποίο θα αναγκαζόταν να περάσει στην παρανομία ως Maquis (στο Gebirgaverteidigungastellen gehen). Από εδώ και πέρα ​​η κυβέρνηση θα διέθετε μεγάλα ποσά στους βιομήχανους, ώστε ο καθένας να μπορεί να δημιουργήσει ένα ασφαλές μεταπολεμικό ίδρυμα σε ξένες χώρες. Τα υπάρχοντα χρηματοοικονομικά αποθέματα σε ξένες χώρες πρέπει να τεθούν στη διάθεση του Κόμματος ώστε μετά την ήττα να δημιουργηθεί μια ισχυρή Γερμανική Αυτοκρατορία. Απαιτείται επίσης άμεσα τα μεγάλα εργοστάσια στην Γερμανία να δημιουργήσουν μικρά τεχνικά γραφεία ή ερευνητικά γραφεία που θα ήταν απολύτως ανεξάρτητα και δεν θα είχαν καμία γνωστή σχέση με το εργοστάσιο. Αυτά τα γραφεία θα λάβουν σχέδια και σχέδια νέων όπλων καθώς και έγγραφα που χρειάζονται για να συνεχίσουν την έρευνά τους και τα οποία δεν πρέπει να αφεθούν να πέσουν στα χέρια του εχθρού. Αυτά τα γραφεία πρόκειται να δημιουργηθούν σε μεγάλες πόλεις όπου μπορούν να κρυφτούν με μεγαλύτερη επιτυχία καθώς και σε μικρά χωριά κοντά σε πηγές υδροηλεκτρικής ενέργειας όπου μπορούν να προσποιηθούν ότι μελετούν την ανάπτυξη των υδάτινων πόρων. Την ύπαρξη αυτών πρέπει να γνωρίζουν πολύ λίγοι άνθρωποι σε κάθε κλάδο και οι αρχηγοί του Ναζιστικού Κόμματος. Κάθε γραφείο θα έχει έναν πράκτορα-σύνδεσμο με το Κόμμα. Μόλις το Κόμμα γίνει αρκετά ισχυρό για να αποκαταστήσει τον έλεγχό του στη Γερμανία, οι βιομήχανοι θα πληρωθούν για την προσπάθεια και τη συνεργασία τους με παραχωρήσεις και εντολές.

4. Αυτές οι συναντήσεις φαίνεται να υποδεικνύουν ότι η απαγόρευση της εξαγωγής κεφαλαίου που επιβαλλόταν αυστηρά μέχρι τώρα έχει αποσυρθεί πλήρως και αντικαταστάθηκε από μια νέα ναζιστική πολιτική σύμφωνα με την οποία οι βιομήχανοι με την κρατική βοήθεια θα εξάγουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του κεφαλαίου τους. Προηγουμένως, οι εξαγωγές κεφαλαίων από Γερμανούς βιομήχανους σε ουδέτερες χώρες έπρεπε να πραγματοποιούνται μάλλον κρυφά και μέσω ειδικής επιρροής. Τώρα το ναζιστικό κόμμα στέκεται πίσω από τους βιομήχανους και τους προτρέπει να σωθούν παίρνοντας κεφάλαια εκτός Γερμανίας και ταυτόχρονα να προωθήσουν τα σχέδια του Κόμματος για τη μεταπολεμική του λειτουργία. Αυτή η ελευθερία που δίνεται στους βιομήχανους σχολιάζει περαιτέρω τις σχέσεις τους με το Κόμμα παρέχοντάς τους ένα μέτρο προστασίας.

5. Οι Γερμανοί βιομήχανοι όχι μόνο αγοράζουν αγροτική περιουσία στη Γερμανία αλλά διαθέτουν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό, ιδιαίτερα σε ουδέτερες χώρες. Δύο κύριες τράπεζες μέσω των οποίων λειτουργεί αυτή η εξαγωγή κεφαλαίων είναι η Basler Handelsbank και η Schweizerische Kreditanstalt της Ζυρίχης. Επίσης, υπάρχουν πολλά πρακτορεία στην Ελβετία τα οποία με προμήθεια πέντε τοις εκατό αγοράζουν ακίνητα στην Ελβετία, χρησιμοποιώντας έναν ελβετικό μανδύα.

6. Μετά την ήττα της Γερμανίας και το Ναζιστικό Κόμμα αναγνωρίζει ότι ορισμένοι από τους πιο γνωστούς ηγέτες του θα καταδικαστούν ως εγκληματίες πολέμου. Ωστόσο, σε συνεργασία με τους βιομήχανους, κανονίζει να τοποθετήσει τα λιγότερο ευδιάκριτα αλλά πιο σημαντικά μέλη της σε θέσεις σε διάφορα Γερμανικά εργοστάσια ως τεχνικοί εμπειρογνώμονες ή μέλη των γραφείων έρευνας και σχεδιασμού της.

Για το AC του S., G-2.

WALTER K. SCHWINN

G-2, Οικονομικό Τμήμα

Προετοιμάστηκε από

ΜΕΛΒΙΝ Μ. ΦΑΓΕΝ

Διανομή:

Το ίδιο με το EW-Pa 1,

Πολιτικός Σύμβουλος των ΗΠΑ, SHAEF

Βρετανός Πολιτικός Σύμβουλος, SHAEF

 

IG Farben και Ναζί

Σήμερα, η Wintershall είναι μία από τις κορυφαίες εταιρείες που ωθούν την Γερμανία πιο κοντά στην Ρωσία και υποστηρίζουν τον αγωγό Nord Stream 2. Πριν από λίγο καιρό, η μητρική εταιρεία της Wintershall, η basf, ήταν μέρος του όμιλου ετερογενών δραστηριοτήτων IG Farben. Και η IG Farben, σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Handelsblatt, ήταν «Η Εταιρεία που έδωσε την δυνατότητα στον Παγκόσμιο Πόλεμο του Χίτλερ».

«Η IG Farben έπαιξε τόσο σημαντικό ρόλο στην πολεμική μηχανή του Χίτλερ και στο Ολοκαύτωμα που ονομάστηκε «χημικός του διαβόλου», σημείωσαν οι New York Times το 1999 μ.Χ. «Κατασκεύασε το Zyklon B, το δηλητήριο του θαλάμου αερίων, μεταξύ πολλά άλλα προϊόντα και τα εργοστάσιά της εκμεταλλεύτηκαν περισσότερους από 35.000 σκλάβους εργάτες, πολλοί από το Άουσβιτς. Έφτιαξε ακόμη και ένα δικό της στρατόπεδο συγκέντρωσης για να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα».

Τα στελέχη της IG Farben, μαζί με αυτά της Krupp, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να πείσουν τις Γερμανικές επιχειρήσεις να διασώσουν τους Ναζί το 1933 μ.Χ. όταν το κόμμα τους αντιμετώπιζε χρεοκοπία.

Ο στρατηγός των Ηνωμένων Πολιτειών Τέλφορντ Τέιλορ είπε ότι οι διευθυντές της IG Farben έχουν «μεγάλη ευθύνη να επισκέπτονται περισσότερο την ανθρωπότητα καταστροφικός και καταστροφικός πόλεμος στην ανθρώπινη ιστορία».

Αφού νίκησαν την Γερμανία στον χειρότερο πόλεμο στην ανθρώπινη ιστορία, οι συμμαχικές δυνάμεις χώρισαν την IG Farben σε τέσσερις ξεχωριστές εταιρείες: Bayer, basf, Hoechst και Cassella. «Η Γερμανία εξακολουθεί να στοιχειώνεται από πολλά φαντάσματα από τα σκοτεινά χρόνια της ναζιστικής κυριαρχίας», έγραψαν οι New York Times , «αλλά λίγοι είναι τόσο ανθεκτικοί ή τόσο παράξενοι όσο το φάντασμα του IG Farben». Σήμερα, οι εταιρείες διάδοχοι της IG Farben είναι πολύ πιο ισχυρές από ό,τι ήταν ποτέ η IG Farben.

 

Η ήττα της Γερμανίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο επέφερε προσωρινά την παρακμή του Παγγερμανισμού, όπως ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος είχε οδηγήσει προσωρινά στην κατάρρευση του Πανσλαβισμού, όμως στις μέρες μας υπάρχει μία τεράστια αναβίωση αυτών και στην Γερμανία και την Ρωσία.

 

Παγκερμανικός Σύνδεσμος

Η Πανγερμανική Ένωση (Alldeutscher Verband ) ήταν μια πανγερμανική εθνικιστική οργάνωση που ιδρύθηκε επίσημα το 1891 μ.Χ. από την πλειοψηφία κορυφαίων Γερμανών εθνικιστών και επιχειρηματιών, ένα χρόνο μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Ζανζιβάρης. Αφιερωμένο κυρίως στο Γερμανικό Ζήτημα της εποχής, κράτησε υποστηρικτικές θέσεις σε σχέση με τον Γερμανικό ιμπεριαλισμό, τον αντισημιτισμό, το Πολωνικό ζήτημα και την υποστήριξη των Γερμανικών μειονοτήτων σε άλλες χώρες.

Ο σκοπός του Συνδέσμου ήταν να καλλιεργήσει και να προστατεύσει το «ήθος» της Γερμανικής εθνικότητας ως ενωτική δύναμη. Μέχρι το 1922 μ.Χ., η Λέγκα είχε αυξηθεί σε πάνω από 40.000 μέλη που πληρώνουν.

Το Βερολίνο στέγαζε την κεντρική έδρα της, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου του και του εκτελεστικού του στελέχους, το ανώτατο όριο των 300 ατόμων. Πλήρεις συγκεντρώσεις του Συνδέσμου έγιναν στο Πανγερμανικό Συνέδριο.

Αν και αριθμητικά μικρός, ο Σύνδεσμος απολάμβανε δυσανάλογη επιρροή στο Γερμανικό κράτος μέσω διασυνδέσεων με τη μεσαία τάξη, το πολιτικό κατεστημένο και τα μέσα ενημέρωσης, σε συμμαχία με την ισχυρή Αγροτική Ένωση των 300.000 .

Οι απαρχές του Παγερμανικού Συνδέσμου βρίσκονται στο αυξανόμενο κίνημα για την Γερμανική αποικιακή επέκταση, το οποίο κέρδισε έλξη κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1880 μ.Χ. Προκειμένου να κερδίσει την υποστήριξη του κοινού για την ψήφιση του νόμου για την επιδότηση ατμοπλοϊκών πλοίων του 1885 μ.Χ., ο οποίος ήταν προάγγελος μιας αποικιακής πολιτικής που χρηματοδοτήθηκε από το κράτος, ο καγκελάριος Ότο φον Μπίσμαρκ εξέφρασε την οργή του κοινού κατά των Βρετανικών συμφωνιών τόσο με την Γαλλία όσο και με την Πορτογαλία για την διαίρεση της Αφρικής.

Η συμμετοχή σε φιλο-αποικιακές κοινωνίες, όπως η Kolonialverein (Αποικιακή Εταιρεία) και η Central-Verein für Handelsgeographie (Κεντρική Εταιρεία για την Εμπορική Γεωγραφία) αυξήθηκε γρήγορα. Την επόμενη χρονιά, ο άποικος Carl Peters, που είχε αποκτήσει την πλειονότητα των αποικιακών συμμετοχών της Γερμανίας μέχρι αυτό το σημείο, επέστρεψε από την Αφρική και, χρησιμοποιώντας την ευαισθητοποίηση του κοινού μετά την συζήτηση για την επιδότηση του ατμόπλοιου για να ξεκινήσει ένα συνέδριο για τα γερμανικά υπερπόντια συμφέροντα.

Πραγματοποιήθηκε από τις 13-16 Σεπτεμβρίου 1886 μ.Χ., το συνέδριο ολοκληρώθηκε με την ίδρυση της Allgemeiner Deutscher Verband zur Förderung überseeischer deutsch-nationaler Interessen (Γενική Γερμανική Εταιρεία για την Προώθηση των Γερμανικών Εθνικών Υπερπόντιων Συμφερόντων). Η Εταιρεία δεν είχε επιτυχία και σημαδεύτηκε από εσωτερικές διαμάχες και αφού ο Peters έφυγε ξανά για την Αφρική, διαλύθηκε.

Την 1^η Ιουλίου 1890 μ.Χ., η Γερμανική Αυτοκρατορία υπέγραψε την Συνθήκη Ελιγολάνδης-Ζανζιβάρης με την Μεγάλη Βρετανία . Η συνθήκη ήταν το πρώτο σημαντικό σημάδι της νέας εξωτερικής πολιτικής του Αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β', μετά την απόλυση του καγκελαρίου Βίσμαρκ νωρίτερα μέσα στο ίδιο έτος.

Οι φιλοαποικιακές, εθνικο-συντηρητικές φατρίες εντός της Γερμανίας αντιτάχθηκαν σθεναρά στην συνθήκη, καθώς χάρισε στους Βρετανούς αποικιακές κτήσεις στην Αφρική. Ο Peters ήταν ιδιαίτερα αρνητικός, δηλώνοντας ότι η Γερμανία είχε ανταλλάξει «δύο Βασίλεια, το Witu και την Uganda [...] με μια μπανιέρα».

Σύντομα έγινε η υπογραφή της συνθήκης, στις 24 Ιουνίου 1890 μ.Χ., μια δήλωση, υπογεγραμμένη από τέσσερις Γερμανούς που ζούσαν στην Ελβετία, εμφανίστηκε σε πολλές Γερμανικές εφημερίδες, με τίτλο «Γερμανία ξύπνα!», καλώντας τους Γερμανούς να αντιταχθούν στην συνθήκη.

Σε μια άλλη επιστολή τρεις εβδομάδες αργότερα, οι συγγραφείς ζήτησαν την ίδρυση ενός Εθνικού Συνδέσμου, «ο σκοπός του οποίου θα έπρεπε να είναι να εκφράσει αυτό που θέλαμε και περιμέναμε από μια εθνική κυβέρνηση σε καταστάσεις παρόμοιες με την κατάσταση που δημιούργησε η Αγγλο-γερμανική συνθήκη".

Την 1^η Αυγούστου 1890 μ.Χ., ο βιομήχανος Alfred Hugenberg είχε δεχτεί την κλήση και δήλωσε ότι έχει προσωρινά τον έλεγχο της διοίκησης ενός τέτοιου συνδέσμου, ενώ ταυτόχρονα κάλεσε τον Peters να γίνει αρχηγός του.

{Ο Χούκενμπεργκ ήταν Γερμανός επιχειρηματίας και πολιτικός με μεγάλη επιρροή και ιδιοκτήτης πολλών εφημερίδων, ο οποίος  προώθησε την εθνικιστική πολιτική στην Γερμανία στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού Αιώνα.

Ως ηγέτης του Γερμανικού Εθνικού Λαϊκού Κόμματος συνέβαλε καθοριστικά στο να βοηθήσει τον Αδόλφο Χίτλερ να γίνει Καγκελάριος της Γερμανίας και υπηρέτησε στο πρώτο του Υπουργικό συμβούλιο το 1933 μ.Χ. σε συγκυβέρνηση μαζί του, ελπίζοντας να ελέγξει τον Χίτλερ και να τον χρησιμοποιήσει ως «εργαλείο» του (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%BF%CE%B9-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%83-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%80%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7/).

Αυτά τα σχέδια απέτυχαν και μέχρι το τέλος του 1933 μ.Χ. ο Χούγκενμπεργκ είχε ωθηθεί στο περιθώριο. Αν και ο Χούγκενμπεργκ συνέχισε να υπηρετεί ως «φιλοξενούμενο» μέλος του Ράιχσταγκ μέχρι το 1945 μ.Χ.}.

Ο Πίτερς, ο οποίος μόλις είχε επιστρέψει από την Αφρική, αρχικά αρνήθηκε, μην θέλοντας να ανταγωνιστεί την Γερμανική κυβέρνηση, η οποία ήλπιζε ότι θα χρηματοδοτούσε τις περαιτέρω προσπάθειές του στην Ανατολική Αφρική.

Η πρώτη επίσημη συνάντηση της οργάνωσης που θα γινόταν η Παγκερμανική Ένωση έλαβε χώρα στην Φρανκφούρτη του Μάιν στις 28 Σεπτεμβρίου 1890 μ.Χ., υπό την Προεδρία του καθηγητή πανεπιστημίου John Wislicenus και την παρουσία επτά ατόμων.

Ως αποτέλεσμα της συνάντησης, ο Hugenberg και ο Wislicenus απηύθυναν άλλη μια έκκληση για δράση. Μετά την υποχώρηση των αρχικών πολιτικών αγώνων για την Συνθήκη Ελιγολάνδης-Ζανζιβάρης, ο Peters συμφώνησε τελικά να ενώσει τις δυνάμεις του, υπό τον όρο ότι θα συμπεριληφθούν τα απομεινάρια της προηγούμενης Γενικής Γερμανικής Εταιρείας.

Στις 25 Ιανουαρίου 1891 μ.Χ., ο Peters κάλεσε προσωπικά ορισμένα μέλη του Ράιχσταγκ, του Γερμανικού ομοσπονδιακού κοινοβουλίου και αρκετούς άλλους ανθρώπους να συναντηθούν με τον Hugenberg και τον Wislicenus.

Ως αποτέλεσμα, η Allgemeiner Deutscher Verein, μια ονομαστική ανάσταση της αρχικής κοινωνίας του Peters, ιδρύθηκε στις 9 Απριλίου 1891 μ.Χ. στο Βερολίνο. Η Λέγκα έλαβε ως σύνθημά της ένα απόσπασμα του Φρειδερίκου Γουίλιαμ, Εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου : Gedenke, daß Du ein Deutscher bis ("Να θυμάσαι ότι είσαι Γερμανός").

Ο Πίτερς ανέλαβε αρχικά την Προεδρία της Λέγκας, αλλά σύντομα επέστρεψε στην Αφρική και παραιτήθηκε από την θέση του, προκειμένου να μην έρθει σε σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ της Λίγκας και του Υπουργείου Εξωτερικών. Την θέση ανέλαβε ο τραπεζίτης Karl von der Heydt. Η πρώιμη περίοδος της Λίγκας ήταν δύσκολη.

{Ο Karl von der Heydt (γεννημένος στις 31 Ιουλίου 1858 μ.Χ. στο Έλμπερφελντ ήταν Γερμανός τραπεζίτης , υποστηρικτής της αποικιοκρατίας , πρόεδρος της Πανγερμανικής Ένωσης , συγγραφέας και προστάτης των τεχνών.

Στην πρωτεύουσα του Ράιχ, αρχικά διαχειρίστηκε ένα υποκατάστημα της οικογενειακής τράπεζας πριν δημιουργήσει τη δική του επιχείρηση με την Bankhaus Heydt & Co. το 1895 μ.Χ. Ήρθε σε επαφή με τον Carl Peters και έγινε υποστηρικτής της Γερμανικής αποικιακής πολιτικής.

Ήταν μέλος διαφόρων σχετικών ενώσεων και ιδρυμάτων. ήταν Πρόεδρος της Γερμανικής Ανατολικοαφρικανικής Εταιρείας. Ως ένας από τους λίγους Γερμανούς τραπεζίτες, υποστήριξε την αποικιακή πολιτική οικονομικά, δημοσιογραφικά και πολιτικά.

Έδωσε την δυνατότητα στον Peters να πληρώσει για δέκα αποστολές για να υπογράψει συνθήκες με ιθαγενείς ηγέτες φυλών, επεκτείνοντας έτσι την επικράτεια της αποικίας στην Ανατολική Αφρική. Η εκτιμώμενη περιουσία του το 1913 μ.Χ. ήταν 5,3 εκατομμύρια μάρκα. Το ετήσιο εισόδημά του ήταν 0,4 εκατομμύρια. Το 1919 μ.Χ. μετέφερε την τράπεζά του στην Bankhaus Delbrück , Schickler & Co.

Ο Karl von der Heydt ήταν πολιτικά ελεύθερος-συντηρητικός. Για ένα διάστημα ήταν επίσης και Πρόεδρος του Παγερμανικού Συνδέσμου και παρακαλούσε μάταια για την ίδρυση του δικού του εθνικού κόμματος. Ωστόσο, την εποχή της προεδρίας του μεταξύ 1891 μ.Χ. και 1893 μ.Χ., ο σύνδεσμος ήταν ακόμη περισσότερο ένας σύνδεσμος αξιοσημείωτων χωρίς μαζικούς οπαδούς.

Κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου δημοσίευσε το Thoughts on War , στο οποίο προέβλεψε το τέλος του κόσμου της ανώτερης τάξης του 19^ου Αιώνα. Κατά την διάρκεια της Νοεμβριανής Επανάστασης, η φιλία του με τον Ρίλκε, ο οποίος κατά καιρούς έδειχνε συμπάθεια για την Σοβιετική Δημοκρατία του Μονάχου, διαλύθηκε}

Ενώ τα μέλη αυξήθηκαν γρήγορα, από περίπου 2.000 τον Ιούνιο του 1891 σε περίπου 21.000 τον Μάιο του 1892 μ.Χ., η διαχείριση της Λίγκας έλειπε. Η συνδρομή των μελών ορίστηκε χαμηλή, με στόχο την προσέλκυση μελών, αλλά τα κέρδη αποδείχθηκαν ανεπαρκή για τη λειτουργία της επιχείρησης.

Το περιοδικό της Λίγκας, το Mitteilungen des allgemeinen deutschen Verbandes (Ειδήσεις του Γενικού Γερμανικού Συνδέσμου) παρήχθη μόνο επτά φορές μεταξύ 1891 μ.Χ. και 1893 μ.Χ. και ακόμη και αυτές δεν διανεμήθηκαν σε όλα τα μέλη, καθώς αυτό απαιτούσε πρόσθετη αμοιβή.

Η επέκταση της Λέγκας εκτός Βερολίνου και Πρωσίας ήταν επίσης σπάνια, εν μέρει λόγω της ακατάλληλης διαχείρισης καθώς και των απαγορεύσεων των πολιτικών ενώσεων σε κράτη όπως η Σαξονία και η Βαυαρία. Η άνοδος του ανοιχτού αντισημιτισμού στο παράρτημα του Βερολίνου επηρέασε την εικόνα της οργάνωσης στο κοινό.

Επιπλέον, ο φον ντερ Χάιντ και ο γενικός διευθυντής του, μαζί με άλλα μέλη της Λέγκας, προσπάθησαν να σχηματίσουν ένα νέο πολιτικό κόμμα προς τα τέλη του 1892 μ.Χ. Δεδομένου ότι η Λέγκα είχε σχηματιστεί ως σώμα πάνω από την πολιτική του κόμματος, αυτή η προσπάθεια απειλούσε την ύπαρξή της.

Η αποτυχημένη προσπάθεια να πουληθεί ένα «Ημερολόγιο όλων των Γερμανών», που οδήγησε σε έλλειμμα 6.000 μάρκων, αποδυνάμωσε περαιτέρω την θέση της Λίγκας. Μέχρι τον Ιούλιο του 1894 μ.Χ., τα μέλη είχαν πέσει σε μόλις 4.637.

Μια συνάντηση κρίσης στην Φρανκφούρτη του Μάιν το καλοκαίρι του 1893 μ.Χ. συγκλήθηκε από τα δυτικογερμανικά παραρτήματα της Λέγκας, ενάντια στην δεδηλωμένη βούληση της ηγεσίας, με σκοπό την διάλυση της. Ωστόσο, ο John Wislicenus προήδρευσε και πάλι στην συνάντηση και ως αποτέλεσμα, οργανώθηκε μια επίσημη συνάντηση για τις 5 Ιουλίου 1893 μ.Χ. στο Βερολίνο.

Εδώ, ο φον ντερ Χάιντ παραιτήθηκε μαζί με πολλά άλλα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής της Λέγκας. Ο Von der Heydt πλήρωσε 4.000 από τα 6.000 μάρκα χρέος, με τον Peters να καλύπτει τα υπόλοιπα 2.000 μάρκα. Την προεδρία της Λέγκας ανέλαβε ο Ερνστ Χάσε  [de], καθηγητή πανεπιστημίου από την Λειψία.

Ο Hasse, μαζί με τον νέο γενικό διευθυντή Adolf Lehr, έβαλαν την League σε πιο ασφαλή οικονομική βάση. Την 1^η Ιανουαρίου 1894 μ.Χ., κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του νέου περιοδικού, το Alldeutsche Blätter . Σε μια συνεδρίαση της εκτελεστικής επιτροπής την 1^η Απριλίου 1894 μ.Χ., ελήφθη απόφαση να αλλάξει το όνομα της οργάνωσης σε Alldeutscher Verein (Παγκερμανική Ένωση).

Αυτό προέκυψε ως συγχώνευση μεταξύ της Λέγκας με μια κοινωνία που ονομάζεται Allgemeiner Deutscher Verein (Γενική Γερμανική Ένωση), με στόχο την προώθηση της γερμανικής εκπαίδευσης, με επικεφαλής τον Albert von Levetzow  [de], τον Πρόεδρο του Reichstag.

Ο όρος alldeutsch(παγκερμανικά) ήταν μια πρόταση του August Diederichs, φίλου του Hasse, ο οποίος είχε δημιουργήσει ένα ταμείο δωρεών για την Λέγκα με αυτό το όνομα. Η αλλαγή του ονόματος τέθηκε σε ισχύ από την 1^η Ιουλίου 1894 μ.Χ.

Ο στόχος του Alldeutscher Verband ήταν να διαμαρτυρηθεί ενάντια στις κυβερνητικές αποφάσεις που πίστευαν ότι θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν την Γερμανία. Ένα ισχυρό στοιχείο της ιδεολογίας της περιλάμβανε τον κοινωνικό δαρβινισμό.

Οι Verband ήθελαν να διατηρήσουν την Γερμανική φυλετική υγιεινή και ήταν ενάντια στην ανάμιξη με τις λεγόμενες κατώτερες φυλές όπως οι Εβραίοι και οι Σλάβοι. Η ταραχή εναντίον των Πολωνών ήταν κεντρικό σημείο εστίασης για την Παγκερμανική Λίγκα. Οι ταραχές του Alldeutscher Verband επηρέασαν την Γερμανική κυβέρνηση και γενικά υποστήριξαν την εξωτερική πολιτική που ανέπτυξε ο Ότο φον Μπίσμαρκ .

Ένα από τα εξέχοντα μέλη της ένωσης ήταν ο κοινωνιολόγος Μαξ Βέμπερ , ο οποίος, στο συνέδριο της Λέγκας το 1894 μ.Χ., υποστήριξε ότι η γερμανικότητα (Deutschtum) ήταν η υψηλότερη μορφή πολιτισμού. Ο Βέμπερ άφησε το πρωτάθλημα το 1899 μ.Χ. επειδή ένιωθε ότι δεν είχε αρκετά ριζοσπαστική στάση ενάντια στους Πολωνούς μετανάστες εργάτες στην Γερμανία.

Αργότερα ο Βέμπερ έγινε ένας από τους πιο εξέχοντες επικριτές του Γερμανικού επεκτατισμού και των πολεμικών πολιτικών του Κάιζερ. Επιτέθηκε δημόσια στην Βελγική πολιτική προσάρτησης και τον απεριόριστο υποβρύχιο πόλεμο και αργότερα υποστήριξε εκκλήσεις για συνταγματική μεταρρύθμιση, εκδημοκρατισμό και καθολική ψηφοφορία.

Η θέση του Παγερμανικού πρωταθλήματος σταδιακά εξελίχθηκε σε βιολογικό ρατσισμό, με την πεποίθηση ότι οι Γερμανοί είναι «ανώτερη φυλή» και οι Γερμανοί χρειάζονται προστασία από την ανάμειξη με άλλες φυλές, ιδιαίτερα με τους Εβραίους.

Μέχρι το 1912 μ.Χ. στην δημοσίευση «If I was the Kaiser», ο Claß κάλεσε τους Γερμανούς να κατακτήσουν ανατολικά εδάφη που κατοικούνταν από «κατώτερους» Σλάβους, να ερημώσουν τα εδάφη τους και να εγκαταστήσουν εκεί Γερμανούς αποίκους. Υπήρξαν επίσης εκκλήσεις για απέλαση Πολωνών που ζούσαν στην Πρωσία.

Το Alldeutscher Verband είχε τεράστια επιρροή στην Γερμανική κυβέρνηση κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν αντιτάχθηκαν στον εκδημοκρατισμό και ήταν υπέρ του απεριόριστου υποβρυχιακού πολέμου.

Οι αντίπαλοι του Verband ονομάζονταν δειλοί. Σημαντικές προσωπικότητες του Συνδέσμου όπως ο Alldeutscher Verband ίδρυσαν τους Vaterlandspartei το 1917 μ.Χ. μετά από αίτημα της πλειοψηφίας του Γερμανικού κοινοβουλίου να ξεκινήσουν ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τους συμμάχους.

Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Alldeutscher Verband υποστήριξε τον στρατηγό Erich Ludendorff στην κατηγορία του εναντίον των δημοκρατών και των σοσιαλιστών ότι πρόδωσαν την Γερμανία και έκαναν τους Γερμανούς να χάσουν τον πόλεμο.

Σύμφωνα με τον Ludendorff και το Verband, ο στρατός δεν έπρεπε να θεωρηθεί υπεύθυνος για την γερμανική ήττα. Ο Λούντεντορφ, ωστόσο, είχε δηλώσει ότι ο πόλεμος χάθηκε τον Οκτώβριο του 1918 μ.Χ., πριν από την Γερμανική Επανάσταση του Νοέμβρη. Αυτός ο φανταχτερός ισχυρισμός ήταν γνωστός ως ο «μύθος του μαχαιριού στην πλάτη» ( Dolchstosslegende ).

Τα μέλη στο πρωτάθλημα αποτελούνταν στην συντριπτική τους πλειοψηφία από άνδρες της μεσαίας και ανώτερης τάξης. Τα περισσότερα επαγγέλματα των μελών αντανακλούσαν την έμφαση που έδινε η Λέγκα στην εκπαίδευση, την ιδιοκτησία ιδιοκτησίας και την υπηρεσία προς το κράτος.

Η Λέγκα ήταν ξεκάθαρα κοντά ιδεολογικά με τους Ναζί και πολλές από τις βασικές τους ιδέες προέρχονταν από αυτή, όπως η απαίτηση να υποταχθούν άνευ όρων οι Γερμανοί στο εθνικό σύνολο, εκπροσωπούμενο από το κράτος και τις αρχές, ή την ιδέα της επέκτασης προς τα Ανατολικά. προκειμένου να κερδίσει το "Living Space" ( Lebensraum ).

Ωστόσο, οι συγκεκριμένες σχέσεις της Λέγκας με τους Ναζί δεν ήταν πάντα ομαλές. Ειδικά, το 1932 μ.Χ., υπήρξε στιγμή που η Παγερμανική Ένωση κατηγόρησε τους Ναζί για προδοσία της εθνικής ιδέας και κάλεσε τους υποστηρικτές τους να υποστηρίξουν το αντίπαλο Γερμανικό Εθνικό Λαϊκό Κόμμα (DNVP). Οι Ναζί, που ήρθαν στην εξουσία τον επόμενο χρόνο, δεν ξέχασαν αυτό το περιστατικό.

Μετά την άνοδο των Ναζί στην εξουσία, οι Παγερμανοί ήταν για ένα διάστημα ανεκτοί λόγω της ιδεολογικής τους εγγύτητας, αλλά τις παραμονές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου τελικά διαλύθηκαν από τον Reinhard Heydrich στις 13 Μαρτίου 1939 μ.Χ., με την αιτιολογία ότι το πρόγραμμά τους (δηλαδή η ένωση όλων των Γερμανών σε μια Μεγάλη Γερμανία) είχε εκπληρωθεί με το αυστριακό Anschluss και την προσάρτηση των Sudetenlands.

{Ο Carl Peters (27 Σεπτεμβρίου 1856 μ.Χ.– 10 Σεπτεμβρίου 1918 μ.Χ.), ήταν Γερμανός αποικιακός ηγέτης, εξερευνητής, πολιτικός και συγγραφέας και κύριος υποστηρικτής της ίδρυσης της Γερμανικής αποικίας της Ανατολικής Αφρικής (μέρος της σύγχρονης δημοκρατίας της Τανζανίας ).

Ο Peters σπούδασε ιστορία και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια του Göttingen και του Tübingen και στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου ως μαθητής του Heinrich von Treitschke. Το 1879 μ.Χ., του απονεμήθηκε χρυσό μετάλλιο από το Πανεπιστήμιο Frederick William για την διατριβή του σχετικά με την Συνθήκη της Βενετίας του 1.177 μ.Χ. και εξοικειώθηκε με μια πραγματεία σχετικά με τον Άρθουρ Σοπενχάουερ.

Αντί να γίνει δάσκαλος, ο Peters μετά τις σπουδές του μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου έμεινε με τον πρόσφατα χήρο θείο του από την μητέρα του, Carl Engel , στο Addison Road. Ο Ένγκελ ήταν διακεκριμένος συνθέτης και μουσικός δοκιμιογράφος, κουνιάδος του οφθαλμίατρου Sir William Bowman και έζησε την ζωή ενός τζέντλεμαν. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στο Λονδίνο, προσφέρθηκε στον Peters η ευκαιρία να γίνει Βρετανός υπήκοος, την οποία απέρριψε λόγω των Γερμανικών εθνικιστικών συμπαθειών του.

Έχοντας μελετήσει τις αρχές της Ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας κατά την διάρκεια της παραμονής του στο εξωτερικό, όταν ο Peters επέστρεψε στο Βερολίνο, ξεκίνησε τηνSociety for German Colonization (Gesellschaft für Deutsche Kolonisation), ομάδα πίεσης για την απόκτηση αποικιών από την Γερμανία.

Το φθινόπωρο του 1884 μ.Χ. προχώρησε με δύο συντρόφους του στην Ανατολική Αφρική και συνήψε στο όνομα της κοινωνίας του συνθήκες με τους αρχηγούς των Ουσεγγούχα, Νγκούρου, Ιτζαγάρα και Ουκάμι. Επιστρέφοντας στην Ευρώπη νωρίς το 1885 μ.Χ., ίδρυσε την Γερμανική Εταιρεία Ανατολικής Αφρικής.

Η Γερμανική κυβέρνηση του καγκελαρίου Ότο φον Μπίσμαρκ, φοβούμενη τις επιπτώσεις στις σχέσεις με τους Βρετανούς, ήταν αρχικά αντίθετη σε αυτά τα σχέδια και είχε αρνηθεί οποιαδήποτε χρηματοδότηση όταν ξεκίνησε ο Peters.

Ο Μπίσμαρκ αρνήθηκε για δεύτερη φορά όταν ο Πίτερς επέστρεψε στην Γερμανία τις τελευταίες ημέρες της Διάσκεψης του Βερολίνου του 1884 μ.Χ., απαιτώντας μια Αυτοκρατορική χάρτα. Ο Peters, ωστόσο, απείλησε επιτυχώς τον καγκελάριο απειλώντας να πουλήσει τα αποκτήματα του στον βασιλιά Λεοπόλδο Β' του Βελγίου, ο οποίος ήταν πρόθυμος να επεκτείνει την επικράτειά του στο Κονγκό.

Ως σύμμαχοι του Εθνικού Φιλελεύθερου Κόμματος του Μπίσμαρκ στο Ράιχσταγκτο κοινοβούλιο ήταν ούτως ή άλλως φιλοαποικιακό, τελικά συμφώνησε και ο χάρτης χορηγήθηκε. Αυτό αποτέλεσε την απαραίτητη αρχή για περαιτέρω επέκταση στην ηπειρωτική χώρα της Ανατολικής Αφρικής κατά τα χρόνια που ακολούθησαν.

Κατά την διάρκεια του 1888 μ.Χ. ο Peters πέτυχε μια συμφωνία με τον σουλτάνο Khalifah bin Said της Ζανζιβάρης, ο οποίος μίσθωσε τις παράκτιες κυριαρχίες του στην περιοχή που επρόκειτο να είναι Tanganyika στην Γερμανική Εταιρεία Ανατολικής Αφρικής.

Την ίδια χρονιά ο Πίτερς ξεκίνησε μια αποστολή από την Ανατολική ακτή της Αφρικής, προφανώς για την ανακούφιση του Εμίν Πασά, στην πραγματικότητα για να επεκτείνει την περιοχή της Γερμανικής επιρροής στην Ουγκάντα ​​και την Ισημερινή.

Αυτή η αποστολή δεν εγκρίθηκε από την Γερμανική κυβέρνηση και θεωρήθηκε από τις τοπικές βρετανικές αρχές ως φιλιμάστερ (με την έννοια του 19^ου Αιώνα). Φτάνοντας στην Ουγκάντα ​​στις αρχές του 1890 μ.Χ., ο Peters σύναψε μια συνθήκη με τον Kabaka Mwanga II της Μπουγκάντα ​​υπέρ της Γερμανίας.

Ο ίδιος έπρεπε να φύγει βιαστικά από την Ουγκάντα για ​την προσέγγιση μιας αποστολής που διοικούσε ο Φρέντερικ Λούγκαρντ, ο εκπρόσωπος της Αυτοκρατορικής Βρετανικής Εταιρείας Ανατολικής Αφρικής.

Φτάνοντας στην Ζανζιβάρη έμαθε ότι οι προσπάθειές του ήταν άχρηστες, καθώς την 1^η Ιουλίου 1890 μ.Χ. είχε υπογραφεί η Συνθήκη Ελιγολάνδης-Ζανζιβάρης μεταξύ Γερμανίας και Ηνωμένου Βασιλείου, σύμφωνα με την οποία η Ουγκάντα ​​έμεινε ως περιοχή Βρετανικής επιρροής και η συμφωνία του Peters με την Mwanga έγινε άκυρη.

Εν τω μεταξύ, η δύναμη της εταιρείας του είχε λήξει όταν ο παράκτιος πληθυσμός επαναστάτησε στην εξέγερση των Abushiri ενάντια στην εφαρμογή της συμφωνίας μίσθωσης μεταξύ του Σουλτάνου και των Γερμανών. Η Γερμανική κυβέρνηση χρειάστηκε να επέμβει στέλνοντας στρατεύματα με διοικητήHermann Wissmann , τερμάτισε την εξέγερση και ανέλαβε την κυριότητα των κτήσεων της εταιρείας ως αποικία.

Ωστόσο, κατά την επιστροφή του στην Γερμανία, ο Peters έγινε δεκτός με μεγάλες τιμές και κατά την διάρκεια του 1891 μ.Χ. δημοσίευσε έναν απολογισμό της αποστολής του με τίτλο Die deutsche Emin Pasha Expedition, ο οποίος μεταφράστηκε στα Αγγλικά. Υποστήριξε επίσης την ίδρυση του Alldeutscher Verband σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στη Συνθήκη Ελιγολάνδης-Ζανζιβάρης.

Το 1891 μ.Χ. πήγε ξανά στην Ανατολική Αφρική ως Reichskommissar (Αυτοκρατορικός Ύπατος Αρμοστής) για την Περιφέρεια Κιλιμάντζαρο στο Μόσι , ωστόσο υπαγόμενος στον Wissmann, και κατά το 1892 μ.Χ. ήταν ένας από τους επιτρόπους για την οριοθέτηση των Αγγλο-γερμανικών συνόρων με την Βρετανική Εταιρεία Ανατολικής Αφρικής στο εκείνη την περιοχή.

Την ίδια περίοδο ο Πίτερς με την βάναυση συμπεριφορά του εναντίον του ντόπιου πληθυσμού προκάλεσε μια εξέγερση που έμελλε να του κοστίσει το αξίωμά του. Χρησιμοποίησε ντόπιες κοπέλες ως παλλακίδες και, όταν ανακάλυψε ότι μία από αυτές, η Ndekocha είχε σχέση με τον υπηρέτη του Mabruk, καταδίκασε και τους δύο για κλοπή και προδοσία και τους απαγχόνισε με στρατοδικείο και τα χωριά τους καταστράφηκαν.

Το περιστατικό, που αρχικά δεν αναφέρθηκε από τον Πίτερς, προκάλεσε αντίσταση από τους ντόπιους ανθρώπους της Τσάγκα και κατέστησε και πάλι αναγκαία την δαπανηρή στρατιωτική δράση. Ο Peters ανακλήθηκε στο Βερολίνο και εργάστηκε στο Αυτοκρατορικό Αποικιακό Γραφείο από το 1893 μ.Χ. έως το 1895 μ.Χ., ενώ απαγγέλθηκαν επίσημες κατηγορίες εναντίον του για υπερβολές όσον αφορά τη μεταχείριση του γηγενούς πληθυσμού.

Σε μια σύνοδο του Ράιχσταγκ στις 13 Μαρτίου 1896 μ.Χ., ο Αύγουστος Μπέμπελ, Πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, δημοσιοποίησε τελικά τις δολοφονίες, επικαλούμενος μια αυτο-αθωωτική επιστολή του Peters προς τον επίσκοπο Alfred Tucker.

Ο Πίτερς αρνήθηκε την αυθεντικότητα της επιστολής αλλά έπρεπε να παραδεχτεί τις εκτελέσεις. Μετά από τρεις έρευνες, κατά την διάρκεια του 1897 μ.Χ., στερήθηκε άτιμα την προμήθεια του για κατάχρηση επίσημης εξουσίας, χάνοντας όλα τα συνταξιοδοτικά του επιδόματα.

Απέφυγε την τελική ποινή και την περαιτέρω ποινική δίωξη μετακομίζοντας στο Λονδίνο, όπου ασχολήθηκε με σχέδια για την εκμετάλλευση περιοχών της Ροδεσίας και της Πορτογαλικής Ανατολικής Αφρικής.

Προς τα συμφέροντα μιας εταιρείας εξόρυξης χρυσού που δημιούργησε, ο Peters εξερεύνησε την περιοχή Fura και τη χώρα Macombes στον ποταμό Zambezi , όπου το 1899 μ.Χ. ανακάλυψε ερείπια πόλεων και εγκαταλειμμένα ορυχεία χρυσού του μεσαιωνικού Βασιλείου Mutapa, το οποίο προσδιόρισε ως το θρυλικό αρχαίο εδάφη του Οφίρ.

Επέστρεψε το 1901 μ.Χ. και έκανε έναν απολογισμό των εξερευνήσεων του στο Im Goldland des Altertums(Το Ελντοράντο των Αρχαίων) (1902 μ.Χ.). Το 1905 μ.Χ. επισκέφτηκε ξανά την περιοχή μεταξύ των ποταμών Ζαμβέζη και Σάβε .

Εκτός από τα ήδη αναφερθέντα βιβλία και μερικές μικρότερες πραγματείες, ο Peters δημοσίευσε ένα φιλοσοφικό έργο με τίτλο Willenswelt und Weltwille (1883 μ.Χ.) και μια έρευνα για την πρώιμη παραγωγή χρυσού με τίτλο Das goldene Ophir Salomo's (1895 μ.Χ.), μεταφρασμένη στα Αγγλικά το 1898 μ.Χ.

Υποστηρικτής του κοινωνικού δαρβινισμού και της φιλοσοφίας Völkisch, η στάση του απέναντι στον αυτόχθονα πληθυσμό τον έκανε έναν από τους πιο αμφιλεγόμενους αποικιστές ακόμη και κατά την διάρκεια της ζωής του.

Μεταξύ των αποικιοκρατικών ανθρώπων, τιμήθηκε ως εθνικός ήρωας. Κατά το 1914 μ.Χ., μπόρεσε να επιστρέψει στην Γερμανία, αφού ο Αυτοκράτορας Γουλιέλμος Β' του είχε χορηγήσει με προσωπικό διάταγμα το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει ξανά τον τίτλο του Αυτοκρατορικού Επιτρόπου και του είχε δώσει σύνταξη από τον προσωπικό του προϋπολογισμό, ενώ η ποινή του πειθαρχικού δικαστήριο παρέμεινε σε ισχύ.

Ο Πίτερς αποκαταστάθηκε επίσημα με προσωπικό διάταγμα του Αδόλφου Χίτλερ 20 χρόνια μετά τον θάνατό του. Ο Πίτερς γιορταζόταν ως εθνικός ήρωας κατά την εποχή των Ναζί. Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο προσφερόμενος στόλος Kriegsmarine Carl Peters πήρε το όνομά του. Ήταν επίσης το θέμα μιας προπαγανδιστικής ταινίας του 1941 μ.Χ., Carl Peters , του Herbert Selpin , στην οποία συμμετείχε ο Hans Albers.

Ορισμένες πόλεις στην Γερμανία είχαν δρόμους που ονομάστηκαν από τον Peters, αλλά τα τελευταία χρόνια μερικές από αυτές έλαβαν διαφορετικά ονόματα μετά από συζήτηση σχετικά με την κληρονομιά του. Για παράδειγμα, το Petersallee στο Afrikanisches Viertel στο Βερολίνο ονομάστηκε αρχικά από τον Carl Peters, αλλά αφιερώθηκε εκ νέου το 1986 μ.Χ. στον Hans Peters, μέλος της αντιναζιστικής αντίστασης.

Οι επικριτές μεταξύ των Σοσιαλδημοκρατών, των Καθολικών και των Ελεύθερων πολιτικών θεωρούσαν τον Peters εθνική ντροπή. Ο Αυστριακός Αφρικανός Όσκαρ Μπάουμαν τον χαρακτήρισε «μισοτρελό». Ένα από τα παρατσούκλια του στον Γερμανικό κριτικό Τύπο ήταν το Hänge-Peters («Δημιότης-Πέτρες»).

Ο Heinrich Claß (29 Φεβρουαρίου 1868 μ.Χ.– 16 Απριλίου 1953 μ.Χ.) ήταν Γερμανός δεξιός πολιτικός, πανγερμανιστής , αντισημίτης και «έξαλλος ρατσιστής ».  Πρόεδρος της Παγκερμανικής Ένωσης από το 1908 μ.Χ. έως το 1939 μ.Χ.

Το 1894 μ.Χ., ο Claß ήταν ιδρυτικό μέλος της εθνικιστικής Γερμανικής Ένωσης, η οποία προπαγάνδιζε τον «καθαρό γερμανισμό» αποκλείοντας τις εθνοτικές μειονότητες. Το 1897 μ.Χ. έγινε μέλος της Παγκερμανικής Ένωσης, στης οποίας εξελέγη στην διεύθυνση το 1901 μ.Χ. Αφού έγινε Πρόεδρος το 1908 μ.Χ., άρχισε να αλλάζει την κατεύθυνση της Λέγκας σε ακόμα πιο ριζοσπαστικές θέσεις.

Ήρθε σε έντονη σύγκρουση με τον Theobald von Bethmann-Hollweg, ειδικά κατά την διάρκεια της κρίσης του Agadir το 1911 μ.Χ., και η Λέγκα έδειξε τις ριζοσπαστικές της θέσεις. Από την «κληρονομική εχθρότητα» προς την Γαλλία και την «ηθική κατωτερότητα» της Αγγλίας, ο Claß υποστήριξε έναν γρήγορο πόλεμο, ο οποίος επρόκειτο να οδηγήσει το γερμανικό Ράιχ στην «παγκόσμια δύναμη» και την εδαφική επέκταση.  Επίσης, το 1911, ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Deutscher Wehrverein  [de] (Εταιρεία του Γερμανικού Στρατού), η οποία προσπάθησε να προωθήσει τον περαιτέρω εξοπλισμό της Γερμανίας.

Ο Claß είναι ευρέως γνωστός για τα βιβλία του σχετικά με την ακροδεξιά πολιτική που γράφτηκαν με το ψευδώνυμο Daniel Frymann ή Einhart. Το πιο διάσημο ήταν το βιβλίο του του 1912 μ.Χ. Wenn ich der Kaiser wär ' (Αν ήμουν ο Κάιζερ ) στο οποίο υποκινούσε τον ιμπεριαλισμό, τον πανγερμανισμό και τον αντισημιτισμό. Κατά την διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Claß ζήτησε την προσάρτηση του Βελγίου. Το 1917 μ.Χ., ίδρυσε το Γερμανικό Κόμμα Πατρίδας με τους Άλφρεντ φον Τίρπιτζ και Βόλφγκανγκ Καπ και υποστήριξε το πραξικόπημα αυτών κατά της κυβέρνησης της Βαιμάρης.

Μετά το 1918 μ.Χ., ο Κλας συνάντησε τον Αδόλφο Χίτλερ και υποστήριξε το πραξικόπημα του το 1923 μ.Χ. Το 1931 μ.Χ., ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Μετώπου του Χάρτσμπουργκ . Από το 1933 μ.Χ. έως το 1939 μ.Χ., ο Claß ήταν μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στο Ράιχσταγκ. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο ριζοσπαστικός ιμπεριαλισμός, ο πανγερμανισμός και ο αντισημιτισμός του είχαν σημαντική επιρροή στους Ναζί}.

 

Ο γιος ενός Ναζί, ο Νέστορ Κίρχνερ ως Πρόεδρος

Τhe Ratlines ήταν το όνομα που δόθηκε στο υπόγειο δίκτυο που συνέδεε την Ευρώπη μέσω του Βατικανού με μια σειρά από χώρες, πολλές από αυτές στην Λατινική Αμερική, παρέχοντας οδούς διαφυγής, ασφαλή σπίτια και νέες ταυτότητες σε νέες χώρες διαμονής για πολλούς Ναζί μετά την ήττα του Η Γερμανία από τους Συμμάχους στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο .

Η Αργεντινή κατείχε εξέχουσα θέση ως καταφύγιο για τους Ναζί εξόριστους κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Πολλοί εγκαταστάθηκαν στις τοπικές τους κοινότητες της Αργεντινής και έγιναν «ευυπόληπτοι» επιχειρηματίες, αγρότες και βιομήχανοι. γέννησαν μια δεύτερη γενιά που συγχωνεύτηκε με τον τοπικό πληθυσμό, πολλοί έγιναν φαινομενικά πιστοί, ευνοϊκοί πολίτες αυτής της πιο ζωντανής οικονομίας στην Νότια Αμερική. Στην συνέχεια, το 2001 μ.Χ., συνέβη κάτι στην Αργεντινή που έμελλε να φέρει στο προσκήνιο μια επιφανή οικογένεια ενός παλιού μέλους του Ναζιστικού Κόμματος.

Τον Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς, η Αργεντινή γνώρισε ένα τρέξιμο στις τράπεζες της. Αντιμετωπίζοντας τεράστιες απώλειες των αποταμιεύσεών του με κόπο, ο πληθυσμός της πρωτεύουσας του έθνους, Μπουένος Άιρες, άρχισε να λεηλατεί καταστήματα σε όλη την πόλη σε ένα μεγάλο κύμα οργής, μια τεράστια κατακραυγή ενάντια στις οικονομικές πολιτικές της κυβέρνησης της Αργεντινής του τότε προέδρου Φερνάντο ντε λα Rua.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι όλο το Υπουργικό συμβούλιο παραιτήθηκε. Η Αργεντινή ήταν σε κρίση. Η κρίση συνεχίστηκε κατά την διάρκεια των ακόλουθων σύντομων Προεδριών των Προέδρων Puerta, Saa, Camano, Alfonsin και Menem, ακολουθώντας όλοι ο ένας τον άλλον σε γρήγορη διαδοχή.

Τότε ξαφνικά εμφανίστηκε στην σκηνή ένας πολιτικός διαφορετικής χροιάς, ο γιος ενός εξόριστου Ναζί, ο Νέστορ Κίρχνερ. Σε αυτό το σημείο τα πράγματα γίνονται ενδιαφέροντα. Ο Κίρχνερ εξελέγη Πρόεδρος της Αργεντινής τον Μάιο, χωρίς αντίρρηση από τον πρώην Πρόεδρο Κάρλος Μένεμ, ο οποίος απλώς αποχώρησε από την κούρσα.

Έχει ειπωθεί από ορισμένους παρατηρητές Γερμανικού χαρακτήρα ότι οι Γερμανοί λαχταρούν την τάξη και έλκονται από την ιδέα να δημιουργήσουν τάξη από σύγχυση. Γίνετε μάρτυρας του θαύματος του λεγόμενου γερμανικού θαύματος της ταχείας ανοικοδόμησης και ανάκαμψης μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Παρατηρήστε περαιτέρω την Γερμανική μισαλλοδοξία για το χάος που σκόπιμα δημιούργησαν στα Βαλκάνια και την ταχεία αντίδρασή τους απαιτώντας την επιβολή της δικής τους λύσης. Με βάση τα στοιχεία μιας τέτοιας ιστορίας, ο Κίρχνερ θα μπορούσε να είναι ακριβώς αυτό που διέταξε ο γιατρός για να λύσει τα δεινά της Αργεντινής.

Είναι σημαντικό το γεγονός ότι ο Κίρχνερ δεν έχασε χρόνο για να στοιβάξει το κατάστρωμα της κυβέρνησης με τους Γερμανούς συγγενείς του. Περονιστής από πολιτική πεποίθηση, έρχεται στα κεντρικά γραφεία του έθνους βασιζόμενος στην 12χρονη επιτυχημένη διοίκηση της πλούσιας σε πετρέλαιο Νότιας επαρχίας της Αργεντινής της Σάντα Κρουζ.

Έχει ισχυρούς δεσμούς με την Ευρώπη, έχοντας εξασφαλίσει τα οικονομικά της Σάντα Κρουζ από τις επιπτώσεις των οικονομικών δεινών της Αργεντινής, απομακρύνοντάς τα σε λογαριασμούς στην Ελβετία και το Λουξεμβούργο.

Προσέξτε τον σημερινό ηγέτη της Αργεντινής να σφυρηλατήσει ακόμη ισχυρότερους δεσμούς με την ΕΕ στο εμπόριο, το εμπόριο και τις τραπεζικές συναλλαγές σε μια προσπάθεια να εξωθήσει την οικονομία της Αργεντινής από τη σάλτσα της και να επιστρέψει στην οικονομική ηγεσία στην Λατινική Αμερική. Προσέξτε επίσης τον Κίρχνερ να σφυρηλατήσει ισχυρούς δεσμούς με την πατρίδα του.

Ποιο είναι το βαθύ-σκοτεινό κράτος των ΗΠΑ που κυβερνά την Αυτοκρατορία του κακού. Για πρώτη φορά μια αποκάλυψη που θα συζητηθεί για το ποιοι είναι στην αθέατη πλευρά της αμερικανικής εξουσίας. Πως οι ετερόκλητες συνιστώσες συμμάχησαν και πως η αλαζονεία τους θα φέρει το τέλος της Αυτοκρατορίας του κακού μια ώρα αρχύτερα.

[Η νεοσυντηρητική ελίτ που κυριαρχεί στην Ουάσιγκτον τις τελευταίες δεκαετίες – μια ετερόκλιτη συμμαχία Ευαγγελικών, σιωνιστών και τροτσκιστών (!) σε αγαστή συνεργασία με το στρατιωτικοβιομηχανικό κατεστημένο – θεωρεί ‘’ιερό’’ της καθήκον – ‘’εμπνεόμενη’’ από την… Αποκάλυψη!!! – την δια των όπλων προώθηση του ‘’δημοκρατικού καπιταλισμού του…Πενταγώνου’’ και βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι σε μία γενική σύρραξη είναι αυτή που θα …χαμογελάσει. Το σκόπιμο σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων – ‘’πυρηνική καταστροφή’’ του ΔΝΤ στην Ρωσία του Γιέλτσιν. Ε.Δ.Ν.]

Το Γερμανικό περιοδικό Der Spiegel ανέφερε τον Σεπτέμβριο 2017 μ.Χ. ότι “ο Stanley Fischer, 73 ετών, Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, γνωρίζει καλά την πτώση των πλουσίων αυτού του κόσμου.

Πέρασε την παιδική ηλικία και τα νεανικά του χρόνια στο Βρετανικό προτεκτοράτο της Ροδεσίας … πριν πάει στο Λονδίνο στις αρχές της δεκαετίας του 1.960 μ.Χ. για τις πανεπιστημιακές σπουδές του. Εκεί έζησε από πρώτο χέρι την διάλυση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας …

Σήμερα ως Αμερικανός πολίτης, ο Φίσερ βλέπει μια άλλη μεγάλη δύναμη να αποχωρεί από την παγκόσμια σκηνή …. οι Ηνωμένες Πολιτείες χάνουν την θέση τους ως παγκόσμια ηγεμονική δύναμη, είπε πρόσφατα …. Το Αμερικανικό πολιτικό σύστημα θα μπορούσε να παρασύρει τον κόσμο σε μια πολύ επικίνδυνη πορεία…

”Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1.991 μ.Χ. και την δημιουργία του δόγματος Wolfowitz το 1.992 μ.Χ. υπό την ηγεσία του George Herbert Walker Bush, οι Ηνωμένες Πολιτείες διεκδίκησαν τον πυρσό της πρώτης και μονοπολικής δύναμης στον κόσμο με την πρόθεση να συντρίψουν οποιοδήποτε έθνος ή σύστημα που θα τους αντιτίθετο στο μέλλον.

Η νέα παγκόσμια τάξη, που σχεδιάστηκε μόλις πριν από μερικά χρόνια, γίνεται όλο και πιο ασταθής καθημερινά, επιδεινούμενη από ποικίλους βαθμούς ανικανότητας και απληστίας που εκπορεύονται από το Βερολίνο, το Λονδίνο, το Παρίσι και την Ουάσιγκτον.

Ένα πρόσθετο σημάδι των συνεχιζόμενων σήμερα σεισμικών δονήσεων: Όταν η συνέντευξη του Fischer εμφανίστηκε στην ηλεκτρονική έκδοση του Der Spiegel, αυτός είχε ήδη ανακοινώσει την παραίτησή του ως Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ – οκτώ μήνες πριν από την προβλεπόμενη ημερομηνία. Αν κάποιος γνωρίζει την παρακμή και την πτώση των Αυτοκρατοριών, αυτός είναι ο «παγκοσμιοποιημένος» και πρώην Πρόεδρος της Τράπεζας του Ισραήλ, Stanley Fischer.

Όχι μόνο βίωσε την αποσύνθεση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας ως νεαρός φοιτητής στο Λονδίνο, αλλά επίσης συμμετείχε άμεσα στην πλήρη διάλυση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας την δεκαετία του 1990 μ.Χ.

Ως γνήσιο προϊόν της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και άνθρωπος εμπιστοσύνης για τους μακροπρόθεσμους Αυτοκρατορικούς της στόχους, ο Φίσερ είναι όχι μόνο άγγελος θανάτου της Αυτοκρατορίας αλλά και ρακοσυλλέκτης της.

Η ‘’de facto απάτη’’ του ΔΝΤ σε βάρος των Ρώσων. Μαζί με μια χούφτα οικονομολόγους του Χάρβαρντ, με επικεφαλής τους Jonathan Hay, Larry Summers, Andrei Shleifer και τον Jeffry Sachs στο ‘’Σχέδιο Χάρβαρντ’’, καθώς και τον Anatoly Chubais, τον κορυφαίο Ρώσσο οικονομικό σύμβουλο, ο Fischer συνέβαλε να βυθιστούν εκατό εκατομμύρια Ρώσοι στη φτώχεια από την μια μέρα στην άλλη – με την ιδιωτικοποίηση ή, όπως θα έλεγαν μερικοί, με την πειρατεία – της Ρωσικής οικονομίας. Ωστόσο, οι Αμερικανοί δεν έμαθαν ποτέ την πραγματική ιστορία επειδή μια μεροληπτική αντιρωσική αφήγηση κάλυψε την πραγματική φύση της κλοπής από την αρχή μέχρι το τέλος.

Όπως περιγράφει στο βιβλίο της Shadow Elite του 2009 μ.Χ. η Janine R. Wedel, μελετητής της δημόσιας πολιτικής και ανθρωπολόγος: “Παρουσιαζόμενη στην Δύση ως ένας αγώνας μεταξύ των μεταρρυθμιστών του Διαφωτισμού που προσπαθούσαν να αναπτύξουν την οικονομία με την ιδιωτικοποίηση, και τους οπισθοδρομικούς Λουδίτες που αντιτάσσονταν σε αυτή, η ιστορία αυτή παραμόρφωσε τα γεγονότα. Η ιδέα ή ο σκοπός της ιδιωτικοποίησης δεν αμφισβητούνταν, ακόμη και μεταξύ των κομμουνιστών …

Το Ρωσικό Ανώτατο Σοβιέτ, ένας κομμουνιστικός οργανισμός, πέρασε δύο νόμους που έθεσαν τις βάσεις της ιδιωτικοποίησης. Η αντίθεση προς την ιδιωτικοποίηση δεν αφορούσε αυτή την ίδια την ιδέα, αλλά το πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης που εφαρμόστηκε, τον αδιαφανή τρόπο με τον οποίο εφαρμόστηκε και στη χρησιμοποίηση της εκτελεστικής εξουσίας για παράκαμψη του κοινοβουλίου. ”

Υποστηρίζοντας ότι το πρόγραμμα έγινε σκόπιμα για να οδηγήσει σε αποτυχία την Ρωσία και το Ρωσικό λαό με το πρόσχημα μιας ψεύτικης αφήγησης, η Wedel συνεχίζει: «Το αποτέλεσμα κατέστησε την ιδιωτικοποίηση ‘’de facto απάτη”, όπως είπε ένας οικονομολόγος. Αυτό επιβεβαίωσε και η κοινοβουλευτική επιτροπή που διαπίστωσε ότι το σχέδιο της Chubais “δημιουργούσε ευνοϊκό πεδίο για εγκληματικές δραστηριότητες”».

Αν ο Fischer, ένας άνδρας που συνέβαλε στη δημιουργία αισχοκέρδειας με την εγκληματική ιδιωτικοποίηση στην μετα-αυτοκρατορική Ρωσία, λέει ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται σε επικίνδυνο δρόμο, ήρθε η ώρα οι Αμερικανοί της μετα-αυτοκρατορίας να αναρωτηθούν τι ρόλο έπαιξε για να φέρει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε αυτό τον επικίνδυνο δρόμο.

Το βίαιο τραύμα που επέβαλε ο Fischer και το “διάσημο” Σχέδιο του Χάρβαρντ στην Ρωσία υπό την ηγεσία του Μπόρις Γέλτσιν την δεκαετία του 1990 μ.Χ. είναι ελάχιστα γνωστό στους Αμερικανούς. Σύμφωνα με τον James Carden του περιοδικού Αmerican Conservative, «Όπως επεσήμανε το Κέντρο Οικονομικής και Πολιτικής Έρευνας το 2011 μ.Χ…

” Η παρέμβαση του ΔΝΤ στην Ρωσία κατά τη διάρκεια της θητείας του Fischer οδήγησε σε μία από τις χειρότερες απώλειες παραγωγικότητας στον κόσμο, χωρίς να μεσολαβήσει πόλεμος ή φυσική καταστροφή”. Πράγματι, ένας Ρώσος παρατηρητής συνέκρινε τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της παρέμβασης του ΔΝΤ με το αποτέλεσμα πυρηνικής επίθεσης μεσαίου μεγέθους».

Ο ρόλος του Brzezinski. Οι περισσότεροι Αμερικανοί επίσης δεν γνωρίζουν ότι ήταν ο Zbigniew Brzezinski, ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Προέδρου Jimmy Carter, αυτός που κατά την δεκαετία του 1.970 μ.Χ. ανέπτυξε το μεγάλο σχέδιο για την κατάκτηση της καρδιάς της Ευρασίας που κατέληξε σε μπούμερανγκ για να τρομοκρατήσει την Ευρώπη και την Αμερική τον 21^ο Αιώνα.

Ο Brzezinski πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του υπονομεύοντας την κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση και το υπόλοιπο της ζωής του ανησυχώντας για την επανεμφάνιση της ως Τσαρική Αυτοκρατορία υπό τον Βλαντιμίρ Πούτιν.

Ίσως είναι άδικο να πούμε ότι το μίσος κατά της Ρωσίας ήταν η μόνη εμμονή του. Αλλά ένα διαδεδομένο αστείο κατά την διάρκεια της θητείας του ως ανώτερου αξιωματούχου της εθνικής ασφάλειας του Προέδρου έλεγε ότι δεν μπορούσε να εντοπίσει την Νικαράγουα σε χάρτη.

Brzezinski: Πατέρας της ιδέας της Αμερικανικής μονοκρατορίας. Και βέβαια είναι ο Brzezinski αυτός που εκπόνησε το σχέδιο για την διακυβέρνηση ενός μονοπολικού κόσμου από τις ΗΠΑ, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.

Και αν μπορούμε να πούμε ότι κάποιος αντιπροσωπεύει το οικονομικό σύστημα το θεμελιωμένο στο χρέος το οποίο τροφοδότησε τον μεταβιετναμικό ιμπεριαλισμό των Ηνωμένων Πολιτειών, αυτός είναι ο Φίσερ. Η αποχώρηση του θα έπρεπε να κάνει όλους τους νεοσυντηρητικούς να τρέμουν.  Το όνειρο τους για μια νέα παγκόσμια τάξη σταμάτησε και πάλι στις πύλες της Μόσχας.

Κάθε φορά που θα γράφεται ο σύντομος επιτάφιος του Αμερικανικού Αιώνα [φράση για να χαρακτηρίσει την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική κυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών κατά την διάρκεια του Εικοστού Αιώνα], είναι σίγουρο ότι θα προβάλλει τον εμβληματικό ρόλο που έπαιξαν οι νεοσυντηρητικοί στην επιτάχυνση του τέλους του. Από το χάος που δημιούργησε το Βιετνάμ, αναγκάστηκαν να αναδιαρθρώσουν την Αμερικανική πολιτική, τα οικονομικά και την εξωτερική πολιτική για δικούς τους σκοπούς.

Καθοριζόμενος αρχικά από τους Σιωνιστές και τους τροτσκιστές, αλλά κατευθυνόμενος από το Αγγλο-Αμερικανικό κατεστημένο και τις ελίτ τους των Μέσων Ενημέρωσης, ο στόχος των νεοσυντηρητικών, σε συνεργασία με τους νεοφιλελεύθερους εταίρους τους της Σχολής του Σικάγου, ήταν να αποδομήσει το κράτος – Έθνος μέσω της πολιτιστικής επιβολής και της οικονομικής ανατροπής και να σχεδιάζει την αμερικανική κυριαρχία στο εξωτερικό. Μέχρι στιγμής, είχαν μεγάλη επιτυχία εις βάρος ενός μεγάλου μέρους του κόσμου.

Από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου έως την δεκαετία του 1.980 μ.Χ., στόχος ήταν η Σοβιετική Ένωση, αλλά από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1.991 μ.Χ., η κατάργηση κάθε αντίστασης στην παγκόσμια κυριαρχία τους.

Καπιταλισμός του Πενταγώνου. Η ύποπτη χρηματοδότηση, οι Αυτοκρατορικές περιπέτειες και ο νεοσυντηρητισμός πάνε χέρι-χέρι. Οι ιδρυτές της CIA είδαν τους εαυτούς τους ως εταίρους σε αυτό το εγχείρημα και η αμυντική βιομηχανία τους υποδέχθηκε με ανοιχτές αγκάλες.

Ο R. T. Naylor, οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο McGill, συγγραφέας του Hot Money and the Politics of debt [Κερδοσκοπικά κεφάλαια και πολιτική του χρέους] το 1.987 μ.Χ., περιέγραψε πώς ο «Καπιταλισμός του Πενταγώνου» κατέστησε εφικτό τον πόλεμο του Βιετνάμ με την πώληση του χρέους του Πενταγώνου στον υπόλοιπο κόσμο.

«Πράγματι, Αμερικανοί πεζοναύτες αντικατέστησαν τα ‘’βαποράκια’’ του Meyer Lansky [Ο Meyer Lansky, ο οποίος πέθανε το 1.983 μ.Χ., ήταν Αμερικανός μαφιόζος, συνεργάτης της οικογένειας Luciano σ.τ.μ.] και Ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες τακτοποίησαν το ‘’ξέπλυμα’’, γράφει ο Naylor . «Όταν ο μηχανισμός εξηγήθηκε στον μετανιωμένο [νεοσυντηρητικό] Herman Kahn – αυτός που διέσωσε τον επικεφαλής της δεξαμενής σκέψης της εποχής και αυτός που διέδωσε την ιδέα ότι ήταν δυνατό να χαμογελούν μετά από μια παγκόσμια σύρραξη – αντέδρασε με έκδηλη ευχαρίστηση. Ο Kahn αναφώνησε με ενθουσιασμό: ’’Φέραμε εις πέρας την μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία! Βραχυκυκλώσαμε την Βρετανική Αυτοκρατορία.”

Στους πρώτους νεοσυντηρητικούς, εκτός από τον πυρήνα των πρώην τροτσκιστών διανοούμενων, ανήκαν και προσωπικότητες όπως ο James Burnham, ο πατέρας του Ψυχρού Πολέμου Paul Nitze, ο γερουσιαστής Daniel Patric Moynihan, ο γερουσιαστής Henry «Scoop» Jackson, η Jeane Kirkpatrick και ο ίδιος ο Brzezinski.

Από την εμφάνισή τους στην Αμερικανική πολιτική σκηνή την δεκαετία του 1.970 μ.Χ., ήταν γνωστό ότι θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την δημοκρατία στην Αμερική, ωστόσο οι πιο μετριοπαθείς θεματοφύλακες της Ουάσιγκτον επέτρεψαν την ανάμειξη τους χωρίς να προβάλουν αντίσταση.

Jackson : Ιδρυτής των Νεοσυντηρητικών. Το κλασικό πλέον βιβλίο του Peter Steinfels του 1.979 μ.Χ., Les Néoconservateurs : Les hommes qui changent la politique américaine (Οι νεοσυντηρητικοί: Οι άνθρωποι που αλλάζουν τηναμερικανική πολιτική) αρχίζει με αυτά τα μοιραία λόγια. “ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ είναι απλά.

Πρώτον, ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες πρόσφατα εμφανίστηκε μια ιδιαίτερη και ισχυρή πολιτική τάση. Δεύτερον, ότι η τάση αυτή, που ασχολείται με ορισμένες πτυχές της Αμερικανικής ζωής, είναι τυφλή ή εφησυχαστική προς τους άλλους, πρεσβεύει μια πολιτική η οποία, αν επικρατήσει, απειλεί να μετριάσει και να μειώσει τις προσδοκίες από την Αμερικανική δημοκρατία».

1973 μ.Χ.: Η επιβολή του σιωνιστικού λόμπι. Εκείνη την εποχή, η πλειοψηφία των Αμερικανών Εβραίων δεν ήταν απαραίτητα ενάντια στις καλύτερες σχέσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης.

Αλλά με την επίθεση δεξιών νεοσυντηρητικών ειδικών με επιρροή, όπως ο Ben Wattenberg και Irving Kristol και την εκρηκτική επίδειξη του Σιωνιστικού κινήματος των Ευαγγελικών, πολλοί φιλελεύθεροι Αμερικανοί υποστηρικτές του Ισραήλ πείστηκαν για πρώτη φορά να γυρίσουν την πλάτη τους στην ανάσχεση.

Σύμφωνα με το βιβλίο Détente and Confrontation του Raymond Garthoff, εξέχοντα ειδικού της Σοβιετικής Ένωσης του Υπουργείου Εξωτερικών, “η Αμερικανο-ΑΣοβιετική συνεργασία για την εκτόνωση τόσο της Αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης όσο και της εμπλοκής τους σε μια επικίνδυνη σύγκρουση μπορεί να θεωρηθεί πετυχημένη εφαρμογή της διαχείρισης κρίσεων κατά την περίοδο της ανάσχεσης”.

Αλλά όπως αναγνωρίζει ο Garthoff, αυτή η επιτυχία απείλησε την «με ζήλο φυλασσόμενη ελευθερία δράσης του Ισραήλ για να καθορίζει μονομερώς τις δικές του απαιτήσεις ασφαλείας» και ήχησε των κώδωνα συναγερμού στο Τελ Αβίβ και στην Ουάσιγκτον.

Με τον Ρίτσαρντ Νίξον σε δυσχερή θέση λόγω Watergate και Βιετνάμ, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ήταν ανοιχτή σε εξωτερικές πιέσεις και το επόμενο έτος θα έπεφτε σίγουρα στα χέρια ενός συνασπισμού ομάδων του φιλοϊσραηλινού λόμπι, νεοσυντηρητικών και της δεξιάς αμυντικής βιομηχανίας.

Αυτές οι ομάδες, όπως η American Israel Public Affairs Committee (AIPAC), το Jewish Institute for National Security Affairs (JINSA), το American Security Council και η Committee on the Present Danger, θα αναλάμβαναν να υποκαταστήσουν τα συμφέροντα των ΗΠΑ και προσωπική σταυροφορία για τον έλεγχο της μεγάλης Μέσης Ανατολής.

Το ζήτημα της αμερικανικής υποστήριξης προς το Ισραήλ, των νεοσυντηρητικών φίλων του και της αντιρωσικής προκατάληψης έχει μια μακρά και περίπλοκη ιστορία που χρονολογείται πολύ πριν από το Σιωνιστικό σχέδιο του 19^ου Αιώνα του Theodor Herzl.

Ο Σιωνισμός δεν ενσταλάχθηκε στην Αμερικανική σκέψη από τους Εβραίους, αλλά από τους Βρετανούς Πουριτανούς του 16^ου και 17^ου Αιώνα, των οποίων ιερή αποστολή ήταν να αποκαταστήσουν ένα Αρχαίο Βασίλειο του Ισραήλ και να ολοκληρώσουν αυτό που πίστευαν ότι ήταν προφητεία της Βίβλου με βάση όσα αυτή γράφει για τον πατριάρχη Ιακώβ.

Το Αγγλο-Ισραηλινό κίνημα βρήκε κοινό τόπο με τους πολιτικούς στόχους της Βρετανικής Αυτοκρατορίας του 19^ου και των αρχών του 20^ου Αιώνα για τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής μέσω της Εβραϊκής μετεγκατάστασης στην Παλαιστίνη, η οποία κορυφώθηκε με την Διακήρυξη Balfour του 1917 μ.Χ. Αυτό το μακροπρόθεσμο σχέδιο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας συνεχίζεται σήμερα μέσω της Αμερικανικής πολιτικής και αυτό είναι που έχει ονομαστεί Σιωνιστικό Σχέδιο ή Σχέδιο Γινόν.

Προσθέστε σε αυτό τα 700 εκατομμύρια μέλη του παγκόσμιου ευαγγελικού κινήματος και των 70 εκατομμυρίων Χριστιανών Σιωνιστών στις Ηνωμένες Πολιτείες και η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ προς την Μέση Ανατολή γίνεται μια αποκαλυπτικού χαρακτήρα συρροή από κρυφές ατζέντες, εθνοτικά παράπονα και θρησκευτικές έριδες σε μια μόνιμη κρίση.

Έχει υποστηριχθεί ότι η δουλική προσκόλληση των νεοσυντηρητικών στο Ισραήλ καθιστά τον νεοσυντηρητισμό αποκλειστικά εβραϊκή δημιουργία. Πολλοί νεοσυντηρητικοί συγγραφείς, όπως ο David Brooks των New York Times, κατηγορούν τους επικριτές του Ισραήλ για αντισημιτισμό, προσάπτοντάς τους ότι αντικαθιστούν τον όρο «νεοσυντηρητικός» με τον όρο «Εβραίος».

Άλλοι υποστηρίζουν ότι «ο νεοσυντηρητισμός είναι πράγματι ένα Εβραϊκό πνευματικό και πολιτικό κίνημα» με «στενούς δεσμούς με τα πιο ακραία εθνικιστικά, επιθετικά, ρατσιστικά και φανατικά στοιχεία μέσα στο Ισραήλ».

Αν και δρα σαφώς ως πολιτικό μέτωπο για τα συμφέροντα του Ισραήλ και ως κινητήριος μοχλός για μόνιμο πόλεμο, ο νεοσυντηρητισμός δεν θα είχε πετύχει ποτέ ως πολιτικό κίνημα χωρίς την υποστήριξη και συνεργασία ισχυρών μη Εβραϊκών ελίτ.

Ο Michael Lind, συνιδρυτής του New America Foundation, έγραψε στο The Nation το 2004 μ.Χ.: «Μαζί με άλλες παραδόσεις της αντισταλινικής αριστεράς, ο νεοσυντηρητισμός γοήτευσε πολλούς Εβραίους διανοούμενους και ακτιβιστές, αλλά δεν είναι, για αυτόν τον λόγο, εβραϊκό κίνημα.

Όπως και άλλες αριστερές σχολές, ο νεοσυντηρητισμός στρατολόγησε από διάφορα «φυτώρια», συμπεριλαμβανομένων των φιλελεύθερων καθολικών … των λαϊκιστών, των σοσιαλιστών και των φιλελεύθερων του Νew Deal στις Νότιες και Νοτιοδυτικές Πολιτείες …

Με εξαίρεση την στρατηγική στην Μέση Ανατολή … δεν υπάρχει τίποτα ιδιαίτερα «Εβραϊκό» στις νεοσυντηρητικές απόψεις για την εξωτερική πολιτική. Ενώ το παράδειγμα του Ισραήλ ενέπνευσε τους Αμερικανούς νεοσυντηρητικούς … η παγκόσμια στρατηγική των σημερινών νεοσυντηρητικών διαμορφώνεται πρωτίστως από την αντικομουνιστική κληρονομιά του Ψυχρού Πολέμου».

Προσθέστε σε αυτό την συνεχή επιρροή των πολιτικών ιθυνόντων της Αυτοκρατορικής Βρετανίας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο – την δημιουργία του Πακιστάν το 1947 μ.Χ. και του Ισραήλ το 1948 μ.Χ.– και αποκαλύπτεται το κρυμμένο χέρι μιας παγκόσμιας Αυτοκρατορικής στρατηγικής. Το Πακιστάν υπάρχει για να κρατά τους Ρώσους εκτός της Κεντρικής Ασίας και το Ισραήλ για να κρατά τους Ρώσους εκτός της Μέσης Ανατολής.

Το ζήτημα του κατά πόσον η Αμερικανική δημοκρατία κατόρθωσε να επιβιώσει στις πιέσεις που ασκήθηκαν πάνω της από την Μεγάλη Ύφεση, τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Ψυχρό Πόλεμο και τις συνεχείς απάτες του νεοσυντηρητισμού είναι ένα ερώτημα που σήμερα μπορεί να απαντηθεί. Δεν ήταν δυνατόν.

Ο Michael Glennon, καθηγητής διεθνούς δικαίου στο Fletcher School, υποστηρίζει ότι η θέσπιση Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας το 1947 μ.Χ. ως δεύτερη δίδυμη κυβέρνηση κάνει το ερώτημα βουβό. Γράφει:

«Το κοινό πιστεύει ότι τα θεσμικά όργανα που θεσπίζονται από το Σύνταγμα ελέγχουν την πολιτική εθνικής ασφάλειας, αλλά αυτή η άποψη είναι εσφαλμένη. Ο δικαστικός έλεγχος είναι αμελητέος, ο έλεγχος του Κογκρέσου είναι δυσλειτουργικός και ο προεδρικός έλεγχος είναι συμβολικός.

Ελλείψει ενός καλύτερα ενημερωμένου και περισσότερο στρατευμένου εκλογικού σώματος, υπάρχουν ελάχιστες δυνατότητες για την αποκατάσταση της υπευθυνότητας στην διαμόρφωση και εφαρμογή της εθνικής πολιτικής ασφαλείας.”

Αμέσως μετά τον πόλεμο του 1.973 μ.Χ. ακολούθησε η κίνηση για την κατάρρευση της ανάσχεσης και προβολής εμποδίων στην ισορροπία δυνάμεων ή την «ρεαλιστική» εξωτερική πολιτική του Κίσιντζερ με την μορφή της αντισοβιετικής τροπολογίας στην Trade Act, γνωστή με το όνομα Jackson-Vanik.

Προωθούμενη από τον γερουσιαστή Henry “Scoop” Jackson της πολιτείας της Ουάσινγκτον και τον βουλευτή Charles A. Vanik του Οχάιο, αλλά σχεδιασμένο από το τσιράκι του Albert Wohlstetter τον Richard Perle, οι εμπορικές παραχωρήσεις και ουσιαστικά όλες οι σχέσεις με την Μόσχα θα συνδέονταν για πάντα με το Σιωνιστικό σχέδιο της Εβραϊκής μετανάστευσης από την Σοβιετική Ένωση στο Ισραήλ.

Υποστηριζόμενη από συνδικάτα, τους παραδοσιακούς συντηρητικούς, τους φιλελεύθερους και τους νεοσυντηρητικούς, η τροπολογία Jackson-Vanik παρακώλυσε τις προσπάθειες της κυβέρνησης Nixon / Ford να επιβραδύνει τον αγώνα των εξοπλισμών και να κινηθεί προς μια μόνιμη χαλάρωση των εντάσεων με την Σοβιετική Ένωση.

Αφαίρεσε τον έλεγχο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής από τον Πρόεδρο και τον Υπουργό Εξωτερικών, ενώ την παρέδωσε μόνιμα στα χέρια πρώην αντισταλινικών και τροτσκιστών νεοσυντηρητικών.

Η τροπολογία αυτή εκμηδένισε την φιλελεύθερη στήριξη στην ανάσχεση λόγω της πνευματικής ανεντιμότητας στους κόλπους της μη κομμουνιστικής αριστεράς η οποία είχε συνταράξει την Αμερικανική διανόηση από την δεκαετία του 1930 μ.Χ.

Αυτή η ανεντιμότητα έκανε τους τροτσκιστές της αριστεράς, αντισοβιετικούς πολιτιστικούς μαχητές της CIA κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, και τους ευθυγράμμισε με τους στόχους της δεξιάς πτέρυγας της Δύσης.

Στην δεκαετία του 1950 μ.Χ., η υπόθεση τους δεν απασχολούσε την αριστερά ή την δεξιά, ούτε καν τον φιλελεύθερο αντι-κομμουνισμό εναντίον του σταλινισμού. Θεωρούνταν ότι εκπροσωπούσαν ένα σύστημα αξιών, νόμων και ελέγχων και αντίμετρων κατά ενός συστήματος ξένου προς την Αμερική.

Όπως περιγράφει ο Frances Stoner Saunder στο βιβλίο του The Cultural Cold War(Πολιτιστικός Ψυχρός Πόλεμος), αυτό που τους ενδιέφερε ήταν απλώς η κατάληψη της εξουσίας και η διατήρησή της. “Είναι τόσο σάπιος που ούτε το γνωρίζει”, έλεγε ο Jason Epstein[ Ο θρυλικός εκδότης του Random House] με αδιαλλαξία.

«Όταν αυτοί οι άνθρωποι μιλούν για αντι-κατασκοπεία, αυτό που εννοούν είναι ένα σύστημα ψεύτικων και διεφθαρμένων αξιών για να στηρίξουν την ιδεολογία στην οποία στρατεύτηκαν. Το μόνο για το οποίο όντως δεσμεύονται είναι η εξουσία και η εισαγωγή τσαρικών-σταλινικών στρατηγικών στην αμερικανική πολιτική.

Είναι τόσο διεφθαρμένοι που πιθανώς δεν το γνωρίζουν καν. Είναι μικροί απαράτσνικ ψεύτες. Οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν σε τίποτα, οι οποίοι είναι μόνο ενάντια σε κάτι, δεν είναι για σταυροφορίες ή επαναστάσεις. ”

Αλλά οι νεοσυντηρητικοί έκαναν σταυροφορίες, προκάλεσαν επαναστάσεις και συνέχισαν να καταστρέφουν την αμερικανική πολιτική διαδικασία σε βαθμό που να μην αναγνωρίζεται. Το 1.973 μ.Χ., οι νεοσυντηρητικοί δεν ήθελαν οι Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν καλύτερες σχέσεις με την Μόσχα και δημιούργησαν την τροπολογία Jackson-Vanik για να κωλυσιεργήσουν.

Αλλά ο απώτερος στόχος τους, όπως εξηγεί η Janine Wedel στη μελέτη Shadow Elite του 2009 μ.Χ., ήταν η πλήρης μεταφορά της εξουσίας από μια εκλεγμένη κυβέρνηση που εκπροσωπεί τον Αμερικανικό λαό σε αυτό που αποκάλεσε «νέα νομενκλατούρα» ή ‘’θεματοφύλακες του εθνικού συμφέροντος “, απαλλαγμένη από τους περιορισμούς που επιβάλλουν οι νόμοι του έθνους.

Η Wedel γράφει, «Ο Daniel Patrick Moynihan, ο μέχρι πρόσφατα γερουσιαστής της Νέας Υόρκης και πρώην νεοσυντηρητικός, υπέδειξε ότι αυτού του είδους η αναστολή των κανόνων και των διαδικασιών τον ώθησε να αποχωρήσει από το κίνημα την δεκαετία του 1980 μ.Χ.: “Ήθελαν ο στρατός να βρίσκεται στα όρια της κινητοποίησης · δημιουργούσαν ή επινοούσαν όλες τις κρίσεις που ήταν απαραίτητες για την επίτευξη αυτού του στόχου’’».

Η σύνθεση της δεοντολογίας του Ψυχρού Πολέμου του James Burnham (που θεσπίστηκε επίσημα από τον Paul Nitze στο NSC-68 του 1950 μ.Χ.) [Η αναφορά υπ’ αρ. 68 του Συμβουλίου εθνικής ασφαλείας, είναι ένα από τα σημαντικότερα έγγραφα της αμερικανικής πολιτικής κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό την Αμερικανική εξωτερική πολιτική για τα επόμενα 20 χρόνια, στμ] και του τροτσκισμού (που υιοθετήθηκε από τους κορυφαίους νεοσυντηρητικούς) σε συνδυασμό με αυτή τη νέα επιθετική στήριξη προς το Ισραήλ έδωσε στους Αμερικανούς νεοσυντηρητικούς μια δογματική πολιτική επιρροή στην Αμερικανική διαδικασία λήψης αποφάσεων που θα γίνει ισχυρότερη με την πάροδο του χρόνου.

Όπως οραματιζόταν ο Burnham, ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν ένας αγώνας για την κοινωνία και θα διεξαγόταν με το είδος της πολιτικής ανατροπής που είχε μάθει να ελέγχει ως ηγετικό μέλος της Τέταρτης Διεθνούς του Τρότσκι.

Αλλά συνδεδεμένος με το Ισραήλ μέσω των τροτσκιστών του Burnham και της υπολανθάνουσας επιρροής του βρετανικού φιλοεβραϊσμού, θα εισερχόταν σε μια αποκαλυπτικής μορφής μυθολογία και θα αντιστεκόταν σε όλες τις προσπάθειες για τον τερματισμό του.

Ο John B. Judis, πρώην αρχισυντάκτης της New Republic, γράφει σε μια ανασκόπηση του 1.995 μ.Χ. για τo περιοδικό Foreign Affairs σχετικά με το βιβλίο του John Ehrman, Rise ofNeoconservatism [Η άνοδος του νεοσυντηρητισμού]:

«Στο πλαίσιο του διεθνούς κομμουνισμού, οι τροτσκιστές ήταν μανιώδεις διεθνιστές παρά ρεαλιστές ή εθνικιστές … Οι νεοσυντηρητικοί που πέρασαν από τροτσκιστικά και σοσιαλιστικά κινήματα κατέληξαν να θεωρούν την εξωτερική πολιτική ως σταυροφορία, στόχος της οποίας ήταν ο παγκόσμιος σοσιαλισμός, μετά η σοσιαλδημοκρατία και τέλος, ο δημοκρατικός καπιταλισμός. Δεν έχουν δει ποτέ την εξωτερική πολιτική από την πλευρά του εθνικού συμφέροντος ή της εξισορρόπησης των δυνάμεων.

Ο νεοσυντηρητισμός ήταν ένα είδος ανεστραμμένου τροτσκισμού, που επιδίωκε να «εξάγει τη δημοκρατία» σύμφωνα με τα λόγια του [Joshua] Muravchik, με τον ίδιο τρόπο που ο Τρότσκι σκόπευε αρχικά να εξάγει τον σοσιαλισμό.»

Κατά τον Raymond Garthoff του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τα μέτρα που ελήφθησαν κατά της ανάσχεσης το 1973 μ.Χ. εξετάστηκαν από την στενή οπτική γωνία ενός επαγγελματία Αμερικανού διπλωμάτη. Αλλά σύμφωνα με τον Judis στο άρθρο του με τίτλο Trotskyism to Anachronism: The Neoconservative Revolution (Από τον Τροτσκισμό στον Αναχρονισμό:

Η Νεοσυντηρητική Επανάσταση), η κληρονομιά της έκθεσης CNS-68 και του τροτσκισμού συνέβαλαν σε μια αποκαλυπτικής μορφής σκέψη που θα εκτόπιζε σιγά-σιγά την διαδικασία επεξεργασίας των επαγγελματικών πολιτικών από την σφαίρα της εμπειρικής παρατήρησης και θα την αντικαθιστούσε με έναν πολιτικοποιημένο μηχανισμό για να δημιουργήσει μια ατελείωτη σύγκρουση.

“Η συνεχής επανάληψη και η διόγκωση της Σοβιετικής απειλής είχε ως στόχο να δραματοποιήσει και να κερδίσει τους προσήλυτους, αλλά αντανακλούσε επίσης την αποκαλυπτικής μορφής επαναστατική νοοτροπία που χαρακτήριζε την παλιά αριστερά”, έγραψε ο Judis.

Συμπερασματικά, υποστηρίζει ότι η νεοσυντηρητική επιτυχία στην χρήση αυτοεκπληρούμενων προφητειών για την κατάργηση της ανάσχεσης κατέστησε τον Ψυχρό Πόλεμο πολύ πιο επικίνδυνο, καθώς ώθησε την Σοβιετική Ένωση να ενισχύσει το στρατιωτικό της δυναμικό και να επεκτείνει την επιρροή της, κάτι που οι νεοσυντηρητικοί στην συνέχεια χρησιμοποίησαν ως απόδειξη ότι οι θεωρίες τους ήταν σωστές.

Πράγματι, «ο νεοσυντηρητισμός ήταν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Συνέβαλε στην επιτάχυνση της κρίσης στις σχέσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης, την οποία αργότερα ισχυρίστηκε ότι ανακάλυψε και στην οποία απάντησε».

Το καλοκαίρι του 1.995 μ.Χ., όταν τελείωσε ο Ψυχρός Πόλεμος και πέρασε η καταιγίδα, ο Judis είδε τον νεοσυντηρητισμό ως κάτι το γελοίο, περιγράφοντας τους κυριότερους νεο-συντηρητικούς ως απλούς πολιτικούς αναχρονισμούς και όχι ως τον αναπτυσσόμενο πολιτικό μηχανισμό που περιγράφεται από τον John Ehrman στο βιβλίο του. Αλλά στο τέλος, ο Ehrman είχε δίκιο: Η νεοσυντηρητική σταυροφορία δεν τερματίστηκε με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, αλλά απλώς εισήλθε σε μια καινούρια, πιο επικίνδυνη φάση (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2018/05/blog-post_832.html).

Το 1.997 μ.Χ στα αρχεία Εξωτερικών Υποθέσεων της Ισπανίας του Φράνκο βρέθηκε έγγραφο που έλεγε ότι ο ίδιος έδωσε άσυλο σε πάνω από 100 Ναζί.