ΟΙ
ΚΟΙΝΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΑΝΟΔΟΥ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ ΤΟΥΣ ΜΕ
ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ
Όπως είναι γνωστό η
Γερμανία ενώθηκε τον 19ο Αιώνα μ.Χ. χάρις στις προσπάθειες του
πρώτου Πρώσου καγκελάριου Μπίσμαρκ της επανενωμένης Γερμανίας και την
υποστήριξη πολλών επιχειρηματικών ελίτ της Γερμανίας, αλλά και πολλών Γερμανών
επιχειρηματιών (αλλά και ομογενών Γερμανών πολιτών σε άλλες χώρες) του
εξωτερικού (π.χ. των ΗΠΑ).
Στην εξέλιξη αυτή βοήθησε
πολύ και η ιδεολογία του παγγερμανισμού που δημιουργήθηκε τότε υπό τους
Φρίντριχ Λούντβιχ Γιαν και Ερνστ Μόριτς Αρντ (και μετέπειτα ο Ρίχαρντ Βάγκνερ,
οι αδελφοί Γκριμ και πολλοί άλλοι Γερμανοί), οι οποίοι έλεγαν ότι η διαλυμένη
σε πολλά κράτη από τον καιρό του Τριακονταετούς Πολέμου Γερμανική Αυτοκρατορία/Α’
Ράιχ (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_64.html),
έπρεπε να ενωθούν ξανά σε ένα ενιαίο Γερμανικό κράτος, όπως και με τους
Γερμανούς άλλων κρατών και να δημιουργήσουν μία ενιαία Μεγάλη Γερμανία/Μεγάλο
Γερμανικό Ράιχ.
Παράλληλα και οι Γερμανοί βιομήχανοι υποστήριξαν αυτή την
ιδεολογία και τους αποικιακούς πολέμους των Γερμανών από την επανένωση της
Γερμανίας και την ίδρυση του Βράχι με στόχο την κατάκτηση άλλων περιοχών, τόσο
για την εύρεση νέων εδαφών και αποικισμό, πρώτων υλών (όπως πετρελαίου, χρυσού,
διαμαντιών κ.λ.π.), την κατοχή κρίσιμων χερσαίων και ναυτικών εμπορικών οδών,
την απόκτηση σκλάβων από τους υποδουλωμένους γηγενείς κ.λ.π.
Όμως την ένωση της
Γερμανίας στο Β΄ Ράιχ προηγήθηκαν πολλοί πόλεμοι του Μπίσμαρκ με αλλά κράτη, για
την απόκτηση εδαφών και την επέκταση της Γερμανικής επιρροής, κυρίως με την
Δανία, την Αυστρία, όπως και ο Γαλλοπρωσικός πόλεμος με την Γαλλία από την
οποία και κατέκτησε για δεκαετίες τις επαρχίες της Αλσατίας και της Λορένης και
με τον τρόπο αυτό προκάλεσε τον ρεβανσισμό και πολέμους με την Γαλικία για
πολλές δεκάτιζες στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους.
(Με όλες αυτές τις χώρες
ακολούθησαν και άλλοι πόλεμοι, όμως στο τέλος όλοι αυτοί οι πρώην εχθροί τα
«βρήκαν» και συμμάχησαν από κοινού ενάντια στην Ρωσία υπό την καθοδήγηση των
ΗΠΑ που τις κατέκτησε στον Ψυχρό Πόλεμο και με τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο).
Μετά η επεκτασιμότητα και
η θέληση των Γερμανών να γίνουν κυρίαρχη δύναμη στην Ευρώπη και τον κόσμο, αλλά
και να κατακτήσουν πολλά εδάφη στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια και την Μέση Ανατολή,
οδήγησε, μαζί με τις συμμαχίες της Τριπλής Συμμαχίας (Γερμανίας. Αυστρίας,
Ιταλίας) και των Κεντρικών Αυτοκρατοριών (Γερμανίας, Αυστρίας, Βουλγαρίας,
Τουρκίας) μετέπειτα στην ίδρυση ως απάντηση της Αντάντ και τέλος λόγω του ακραίου
μιλιταρισμού, της επιθετικότητας και του εθνικισμού των Γερμανών ξεκίνησε ο
Α΄ΠΠ υπό τον Κάιζερ Γουλιέλμο τον Β΄.
Στον πόλεμο αυτό παρά τις
αρχικές νίκες των Γερμανών και την κα κτήση πολλών εδαφών (π.χ. σε Γαλλία, Κατω
Χώρες, Ρωσία, Πολωνία κ.λ.π.), στο τέλος με την εμπλοκή των ΗΠΑ στον πόλεμο
αυτόν ηττήθηκαν και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα κατεκτημένα, αλλά και
πολλά Γερμανικά εδάφη με την συνθήκη ειρήνης που ακολούθησε.
Στην Δημοκρατία της
Βαϊμάρης επικράτησε χάος, ανεργία και φτώχεια στον Μεσοπόλεμο, κάτι που είχε
σαν αποτέλεσμα στο τέλος την άνοδο του μιλιταριστή και φανατικού ρατσιστή και
εθνικιστή Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία το κράτους αυτού (εμπνευσμένη από την
ιδεολογία του Μουσολίνι) με εκλογές και με την δημιουργία κυβέρνησής
συνασπισμού, ενώ σύντομα με αφορμή το κάψιμο του Ράιχσταιγκ, ο Χίτλερ
ανακηρύχτηκε δικτάτορας.
Άρχισε αμέσως το
πρόγραμμα του να ενώσει ξανά την Γερμανία και τα Γερμανικά εδάφη σε μία ενιαία
Μεγάλη Γερμανία σε ένα κράτος, πρώτα με διπλωματία (Ρουρ, Σουηδία, Αυστρία) και
με την παράλληλη αναδιοργάνωση του στρατού του.
Όταν ένιωσε αρκετά
ισχυρός με την διοργάνωση μία ψευδούς επίθεσης των Πολωνών σε έναν Γερμανικό
σταθμό (σκηνοθετημένη από τους Γερμανούς) επιτέθηκε και κατέλαβε την Πολωνία,
ενώ με έναν πόλεμο αστραπή επιτέθηκε και κατέκτησε τα Βαλκάνια και επιτέθηκε
στην Ρωσία (με στόχο να γενοκτονήσει όλα τα κράτη αυτά και να τα αποικίσει με
Γερμανούς εκδιώκοντας ή αφανίζοντας τους κάτοικους τους και αρπάζοντας όλες τις
πλουτοπαραγωγικές τους πήγες), με την συμμαχία του Άξονα (Γερμανία, Ιταλία,
Ιαπωνία και άλλες μικρότερες χώρες).
Όμως τελικά, ο Χίτλερ
ηττήθηκε από τους Ρώσους και τους Συμμάχους (Αμερικάνους, Βρετανούς, Γάλλους,
Έλληνες κ.λ.π.) και στο τέλος του Β΄ΠΠ η Γερμανία ηττήθηκε και διαιρέθηκε σε
δύο κράτη (την Ανατολική και την Δυτική Γερμανία) μέχρι και το Τέλος του Ψυχρού
Πολέμου και έχασε την στρατιωτική δύναμη και το στάτους της ως υπερδύναμης.
Αντίστοιχα και ο
Σιωνισμός ιδρύθηκε τον 19ο Αιώνα μ.Χ ως κίνημα από τον Θεόδωρο Χερτσλ με στόχο
την ένωση όλων των Εβραίων και την
επαναφορά τους στην Παλαιστίνη και την ίδρυση ενός Εβραϊκού κράτους.
Αυτό επιτεύχθηκε τελικά
χάρις στις προσπάθειες του πρώτου Ισραηλινού καγκελάριου Ντέιβιντ Μπεν Γκούριον
και την υποστήριξη πολλών επιχειρηματικών ελίτ της Ισραήλ (του γνωστού
Ισραηλινού λόμπι των ΗΠΑ), αλλά και πολλών Ισραηλινών και μη επιχειρηματιών Από πολλές χώρες (π.χ. της Ευρώπης ή των πολιτικών σιωνιστών/ευαγγελιστών των ΗΠΑ).
Στην εξέλιξη αυτή βοήθησε
πολύ και η ιδεολογία του Σιωνισμού του Χερτσλ που ονειρεύονταν μαζί με πολλούς
άλλους όχι μόνο την επιστροφή των Εβραίων στην Παλαιστίνη και την ίδρυση ενός
Εβραϊκού κράτους, αλλά και την δημιουργία ενός Μεγάλου Ισραήλ (Ερέτζ Ισραήλ) με
την κατάκτηση εδαφών πολλών Αραβικών περιοχών.
Παράλληλα και οι Ισραηλινοί τραπεζίτες και βιομήχανοι
υποστήριξαν αυτή την ιδεολογία και τους αποικιακούς πολέμους των Ισραηλινών από
την ίδρυση του κράτους αυτού με στόχο την κατάκτηση άλλων περιοχών, τόσο για
την εύρεση νέων εδαφών και αποικισμό, πρώτων υλών (όπως πετρελαίου, φυσικού
αεριού κ.λ.π.), την κατοχή κρίσιμων χερσαίων και ναυτικών εμπορικών οδών (π.χ.
στον Σινά ή στην Ερυθρά Θάλασσα), την απόκτηση σκλάβων από τους υποδουλωμένους
γηγενείς.
(Κυρίως τους Άραβες
Παλαιστίνιους, τους οποίους έχουν σαν πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας
και τους φέρνονται ρατσιστικά, όπως ακριβώς έκανε και το καθεστώς του
Απαρτχάιντ στους μαύρους ιθαγενείς στην Νοτιά Αφρική και τους χρησιμοποιούν για
τις πιο άθλιες δουλείες και σαν σκλάβους, αρπάζοντας και τα εδάφη και τις
περιουσίες τους, ενώ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο φέρνονται οι Ισραηλινοί και
στους μουσουλμάνους, τους Χριστιανούς, ακόμα και στους απόλυτα αυθεντικούς και
προερχομένους από τους Αρχαίους Εβραίους Σεφαρδίτες).
Όμως την ίδρυση του
κράτους του Ισραήλ προηγήθηκαν πολλές συγκρούσεις των σιωνιστών με τους
Βρετανούς και τους Άραβες πριν τον Β΄ΠΠ (με αρχή το 1.920 μ.Χ.) και αμέσως μετά
ακολούθησε ο Α΄ Αραβοϊσραηλινός Πόλεμος (https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_68.html),
με το Ισραήλ υπό την διοίκηση του Μπεν Γκούριον με τα αλλά Αραβικά κράτη, για
την απόκτηση εδαφών και την επέκταση της Ισραηλινής επιρροής, κυρίως με την
Αίγυπτο, την Ιορδανία, την Συρία, το Ιράκ από τις οποίες κατέκτησε αρχικά την
Παλαιστίνη (Δυτική Όχθη και Γάζα) για δεκαετίες και με τον τρόπο αυτό προκάλεσε
τον ρεβανσισμό και πολλούς Αραβοϊσραηλινούς Πολέμους (https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_68.html).
(Με όλες αυτές τις χώρες
ακολούθησαν και άλλοι πόλεμοι, όμως στο τέλος όλοι αυτοί οι πρώην εχθροί τα
«βρήκαν» και συμμάχησαν από κοινού ενάντια στην Ρωσία υπό την καθοδήγηση των
ΗΠΑ στον Ψυχρό Πόλεμο, με τις συνθήκες ειρήνης του Ισραήλ με την Αίγυπτο και
την Ιορδανία και τις λεγόμενες «Συμφωνίες του Αβραάμ»).Μετά η επεκτασιμότητα και
η θέληση των Ισραηλινών να γίνουν κυρίαρχη δύναμη στην Μέση Ανατολή, αλλά και
να κατακτήσουν πολλά εδάφη στην περιοχή αυτή, οδήγησε, μαζί με τις συμμαχίες
του Ισραήλ με την Δύση (ΗΠΑ, ΕΟΚ τότε και ΝΑΤΟ) και τέλος λόγω του ακραίου
μιλιταρισμού, της επιθετικότητας και του εθνικισμού των Ισραηλινών ξεκίνησε οι
Αραβοϊσραηλινοί Πόλεμοι, ιδίως αυτοί των ετών 1.948 μ.Χ., 1.956 μ.Χ. και 1.967
μ.Χ με τους οποίους το Ισραήλ κατέλαβε πολλά Αραβικά εδάφη (Σινά, Γάζα, Δυτική
Όχθη, Γκολ αν) και σχεδόν ίδρυσε το Μεγάλο Ισραήλ.
Όμως οι πόλεμοι αυτοί
συνεχίστηκαν και παρά τις αρχικές νίκες των Ισραηλινών και την κα κτήση πολλών
εδαφών, στο τέλος με την εμπλοκή των Ρώσων στους πολέμους αυτούς σχεδόν
ηττήθηκαν στον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1.973 μ.Χ.
Ενώ με την εμπλοκή του
επαναστατικού Ιράν στον πόλεμο του Λιβανού το 1.982 μ.Χ. στον οποίο ενεπλάκη
και η Συρία, ενώ τότε ιδρύθηκε και η Χεζμπολάχ, το Ισραήλ αναγκάστηκε να
αποχωρήσει από την περιοχή αυτή το 2000 μ.Χ. και από την Γάζα και μεγάλο μέρος
της Δυτικής Όχθης το 2005 μ.Χ. από τον φανατικό σιωνιστή, ρατσιστή και
εθνικιστή γενοκτόνου εγκληματία πολέμου τότε πρωθυπουργού του Αριέλ Σαρόν (που
είχε το προσωνύμιο «βασιλιάς του Ισραήλ»), ενώ το Ισραήλ ηττήθηκε στον πόλεμο
με τον Λιβανό το 2006 μ.Χ.
Νωρίτερα, οι Ισραηλινοί
είχαν αναγκαστεί με τις συνθήκες ειρήνης με την Αίγυπτο να εγκαταλείψουν το Σινά
και να κρατήσουν κυρίως τα εδάφη του Γκολάν και μεγάλο μέρος των εδαφών της
Δυτικής Όχθης, στην οποία έχουν δημιουργήσει παράνομους εποικισμούς.
Στην συνέχεια, στην
δημοκρατία του Ισραήλ επικράτησε χάος, ανεργία και φτώχεια και διαδηλώσεις
ενάντια στο καθεστώς, κάτι που οδήγησε στην άνοδο του Μπέντζαμιν Νετανιάχου σε
κυβέρνηση συνασπισμού με την δημιουργία της πιο ακροδεξιάς κυβέρνησης του
Ισραήλ το 2023 μ.Χ., ενός φανατικού
σιωνιστή, ρατσιστή και εθνικιστή γενοκτόνου εγκληματία πολέμου σαν τον πρώην Ισραηλινό
πρωθυπουργό Αριέλ Σαρόν (ενώ ο Νετανιάχου έχει το προσωνύμιο «πρίγκιπας του
Ισραήλ»), ο οποίος δίχασε δικαστικά το Ισραήλ (https://alophx.blogspot.com/2023/12/blog-post_1.html,
https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_53.html).
Η ιδεολογία του
Νετανιάχου, όπως και του Σαρόν πριν από αυτόν (ενώ και οι δύο ήταν μέλη του
ιδίου κόμματος, του Λικούντ) προέρχεται από τον Γιαμποτίνσκι, ο οποίος στον
Μεσοπόλεμο συνεργάστηκε με τον Μουσολίνι κατά των Βρετανών και συμμάχησε με
ναζιστές ηγέτες που έσφαζαν εν γνώσει συμπατριώτες του, και ο οποίος ήταν
φανατικός ρατσιστής και εθνικιστής και ήθελε με την ιδεολογία του (εμπνευσμένη
από την ιδεολογία του Μουσολίνι) να δημιουργήσει ένα Εβραϊκό κράτος στην
Παλαιστίνη, εκδιώκοντας ή αφανίζοντας όλους τους Άραβες και κάθε άλλη
θρησκευτική και εθνική μειονότητα και να δημιουργήσει το Μεγάλο Ισραήλ.
{Εδώ μπορεί να αναφερθεί
ότι δεν είναι περίεργο που το Ισραήλ είχε θεωρητικά στις απαρχές του με τα
κιμπούτς δήθεν «σοσιαλιστικές απαρχές», αφού και πρώτος πρωθυπουργός του ο Μπεν
Γκούριον ήταν και αυτός μαθητής του Γιαμποτίνσκι όπως και ο Στερν, ο Σαμίρ, ο
Εσκόλ, ο Μπέγκιν, ο Σαρόν και ο Νετανιάχου, ενώ δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι
και ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι πριν δημιουργήσουν τα κινήματα τους ήταν
εθνικιστές και αργότερα όταν κατέλαβαν την εξουσία χρησιμοποίησαν και
σοσιαλιστικές ιδέες στον εθνικισμό τους}.
Σύντομα με αφορμή την
επίθεση των Αράβων της 7 Οκτωβρίου του 2023 μ.Χ.. γνωστή ως 11 Σεπτεμβρίου ή
Περλ Χάρμπορ ή κάψιμο του Ράιχσταιγκ του Ισραήλ ο Νετανιάχου επιτέθηκε στην
Γάζα και απέκτησε έκατσες εξουσίες.
Με στόχο με αφορμή την
επίθεση στην Γάζα κατά της Χαμάς να εκδιώξει όλους τους Παλαιστίνιους στην
Αίγυπτο και να καταλάβει και να αποικίσει όλα τα εδάφη τους, ενώ το ίδιο
σχεδιάζει να κάνει και με την Δυτική Όχθη (εκδιώκοντας όλους τους Παλαιστίνιους
της περιοχής στην Ιορδανία και αποικίζοντας την), την Συρία, τον Λιβανό και το
να ξανακατακτήσει το Σινά στην Αίγυπτο, όπως και Ιορδανικά εδάφη (https://www.voltairenet.org/article220316.html,
https://www.voltairenet.org/article220434.html,
https://www.voltairenet.org/article220571.html).
Επίσης, το Ισραήλ
σχεδιάζει να επιτεθεί και στο Ιράν και το πυρηνικό του πρόγραμμα, με την
βοήθεια της Δύσης (ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ), ενώ όλα αυτά τα σχέδια του Ισραήλ για μία
δεύτερη προσπάθεια επαναδημιουργίας του Μεγάλου Ισραήλ από το 1.967 μ.Χ. θα
έχει σαν αποτέλεσμα την πρόκληση ενός νέου Αραβοϊσραηλινού πολέμου.
Που μπορεί να γίνει ακόμα
και Παγκόσμιος Πόλεμος αν το Ισραήλ υλοποιήσει τα σχέδια του για την καταστροφή
των Τεμενών του Ομάρ και του Αλ Ακσά και την αναδημιουργία του Ναού του
Σολομώντα(https://www.voltairenet.org/article220434.html)
, αφού στην περίπτωση αυτή όλα τα μουσουλμανικά κράτη θα ενωθούν κατά του
Ισραήλ και η Δύση θα εμπλακεί για να ενισχύσει το Ισραήλ.
Τότε μπορούν να εμπλακούν
και οι σύμμαχοι των Αράβων, Ρώσων και Κινέζων κατά της Δύσης και του Ισραήλ
(όταν αυτοί θα έχουν αποδυναμωθεί από τον πόλεμο αυτό-(https://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_37.html,
https://alophx.blogspot.com/2023/12/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2023/11/blog-post.html,
https://alophx.blogspot.com/2020/02/isis.html,
https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post_90.html)
μαζί με τους μουσουλμάνους και να νικήσουν τους εχθρούς τους (αλώστε το Ισραήλ
ξεκίνησε με την επίθεση στους Παλαιστίνιους και την Άκμπαρ/καταστροφή και
Αραβοϊσραηλινό πόλεμο, άραγε θα τελειώσει με τον ίδιο τρόπο;).
Το ηττημένο Ισραήλ να
χάσει με την ήττα του αυτή την μισή του πρωτεύουσα (την Ανατολική Ιερουσαλήμ (ή
η Ιερουσαλήμ να γίνει «διεθνής πόλη»), όπως η Γερμανία το Ανατολικό Βερολίνο με
το τέλος του Β’ΠΠ) και όλη την Δυτική Όχθη και την Γάζα και το Γκολάν και να
ιδρυθεί Παλαιστινιακό κράτος, όπως και το Ισραήλ να χάσει την στρατιωτική του
δύναμη και το στάτους της ως υπερδύναμης και παράλληλα να αφοπλιστεί όπως η
ηττημένη Γερμανία μετά τον Α’ ΠΠ και τον Β΄ΠΠ.
Τότε, όπως με το τέλος
του Β΄ΠΠ πολλοί Ναζί διέφυγαν με την ODESSA στο εξωτερικό (https://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html,
https://alophx.blogspot.com/2018/10/odessa.html), έτσι θα κάνουν
και πολλοί ηττημένοι σιωνιστές, και όπως ακριβώς οι πρώτοι και οι δεύτεροι ίσως
προσπαθήσουν από το εξωτερικό τις προσπάθειες τους για υλοποίηση των σχεδίων
τους.
{Εδώ μπορεί να αναφερθεί
ότι όπως οι Γερμανοί στον Μεσοπόλεμο περίμεναν έναν «απόκρυφο μεσσία» και την
επιστροφή του βασιλιά Μπαρμπαρόσα (https://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.html),
έτσι και οι σιωνιστές στις μέρες μας περιμένουν τους δήθεν «μεσσίες από τον
Ιωσήφ και τον Δαβίδ» (https://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_37.html,
https://alophx.blogspot.com/2023/12/blog-post.html,
https://alophx.blogspot.com/2023/11/blog-post.html,
https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post_90.htmhttps://alophx.blogspot.com/2020/02/isis.htmll).
Οι
«ρεβιζιονιστές σιωνιστές» (δηλαδή οι μαθητές του Γιαμποτίνσκι, όπως είναι και ο
Νετανιάχου) απάντησαν οργανώνοντας, στις 28 Ιανουαρίου 2024 μ.Χ., την «Διάσκεψη
για την Νίκη του Ισραήλ». Τοποθέτησαν στην κορυφή του προγράμματος τον Ραβίνο
Ούζι Σαρμπάφ, που καταδικάστηκε στο Ισραήλ σε ισόβια κάθειρξη για τα ρατσιστικά
του εγκλήματα κατά Αράβων, αλλά του δόθηκε χάρη από τους φίλους του. Ο
Σαρμπάφ δεν δίστασε να ανακηρύξει τον εαυτό του ως κληρονόμο της Λεχί και της
ομάδας Στερν, οι οποίες πολέμησαν ενάντια στους Συμμάχους στο πλευρό του Δούτσε
Μπενίτο Μουσολίνι στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η
Χαμάς είναι το παλαιστινιακό παρακλάδι της Αδελφότητας των Αδελφών
Μουσουλμάνων, μιας πολιτικής μυστικής εταιρείας που στηρίζεται από την
Βρετανική MI6 και ακολουθήθηκε για δεκαετίες από τον βασιλιά Κάρολο Γ’ (τότε
Πρίγκιπα της Ουαλίας).
Κατά
την διάρκεια της σφαγής στην Γάζα, πολλοί ηγέτες στην ευρύτερη Μέση Ανατολή που
συμπαθούσαν την Αδελφότητα των Αδελφών Μουσουλμάνων άρχισαν στην συνέχεια να
αμφισβητούν την Χαμάς.
Αν
καταλάβαμε ότι, δήθεν στο όνομα του Ισλάμ, οι Αδελφοί πολέμησαν τους
Σοβιετικούς, και μετά τους κοσμικούς Μουαμάρ Καντάφι και Μπασάρ αλ Άσαντ, πώς
μπορούμε να εξηγήσουμε ότι μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν μια επιχείρηση την
οποία μόνο ένας μουσουλμανικός λαός θα πλήρωνε την τιμή.
Για
75 χρόνια, οι Δυτικοί επέβαλαν τη θέλησή τους στις πρώην αποικίες τους στην
«Ευρύτερη Μέση Ανατολή», είτε μέσω των τζιχαντιστών είτε απευθείας μέσω των
στρατών τους. Υποστηρίζοντας για τέσσερις μήνες τις σφαγές που διαπράττουν οι
Εβραίοι φασίστες της ομάδας Τζαμποτίνσκι-Νετανιάχου, οι Δυτικοί έχασαν το κύρος
τους.
Όποια
να είναι η συνέχεια για το Ισραήλ, με τον Μπένι Γκαντζ και τον Γιαΐρ Λαπίντ και
όχι πλέον με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου και τον Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ, η δύναμη του
Ισραήλ, βασισμένη στον μύθο της ασυμβατότητας των Εβραίων με τον φασισμό, έχει
καταρρεύσει.
Από
εδώ και πέρα, θα είναι δυνατή η εκταφή όλων των εγκλημάτων που διέπραξε αυτή η
μικρή ομάδα, για λογαριασμό της CIA, κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, στην
Μέση Ανατολή, την Αφρική και την Λατινική Αμερική
(https://romioitispolis.gr/ta-teleytaia-psellismata-toy-evraikoy-fasismoy/);
Οι
«ρεβιζιονιστές σιωνιστές» είναι οι οπαδοί του Βλαντιμίρ Ζέεβ Γιαμποτίνσκι, ένας
Ουκρανός φασίστας ο οποίος έκανε συμμαχία το 1.922 μ.Χ. με τους «ακραίους
εθνικιστές» Ουκρανούς του Σιμόν Πετλιούρα και του Ντμίτρο Ντόντσοφ εναντίον των
Σοβιετικών.
Κατά
την διάρκεια αυτής της συμμαχίας, οι «ακραίοι εθνικιστές» έσφαξαν όχι μόνο
Ουκρανούς αναρχικούς και Ουκρανούς κομμουνιστές, αλλά και δεκάδες χιλιάδες
Ουκρανούς Εβραίους (https://www.voltairenet.org/article220434.html), όπως ακριβώς στις
μέρες μας ο μαθητής του Γιαμποτίνσκι Νετανιάχου συμμάχησε με τον νεοναζί Εβραίο
Προέδρο Ουκρανίας Ζελένσκι κατά των Ρώσων.
Ο
Γεχούντα Έτζιον, γιος ενός μέλους της συμμορίας, αναδημιούργησε την ομάδα
Στερν. Χρησιμοποίησε το ίδιο λογότυπο: Μία γροθιά, δύο σηκωμένα δάχτυλα. Το νέο
της όνομα: το «Εβραϊκό Υπόγειο». Μετά τις συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ, που
υπογράφηκαν το 1.978 μ.Χ. από τον πρώην Αδελφό Μουσουλμάνο Ανουάρ αλ-Σατάτ και
τον ρεβιζιονιστή σιωνιστή Μεναχέμ Μπέγκιν, οργανώθηκε επίσημα.
[Η
ίδια η Ιργκούν δημιούργησε την Λεχί [γνωστή ως «Ομάδα Στερν») ή σύμφωνα με την
Βρετανική αστυνομία, «Συμμορία Στερν» ("Stern Gang"). Αυτή η ομάδα
ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την Πολωνική φασιστική κυβέρνηση (ο Άβραχαμ Στερν
συμμετείχε στην πρώτη έκδοση του «σχεδίου Μαδαγασκάρη»).
Ο
Στερν συνελήφθη από τους Βρετανούς με τους ηγέτες της ομάδας του στις αρχές του
Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου αλλά απελευθερώθηκε όταν η Πολωνική κυβέρνηση
ανασυγκροτήθηκε στην εξορία στο Λονδίνο.
Η
Λεχί αποκατέστησε την επαφή με τους Ιταλούς φασίστες και στην συνέχεια τους
πρότεινε να τους βοηθήσει να εκδιώξουν τους Εβραίους από την Ευρώπη στην
Παλαιστίνη. Μετά από δισταγμούς, οι τελευταίοι αρνήθηκαν. Η Λεχί πολλαπλασίασε
τις επιθέσεις της εναντίον των Βρετανών και των αριστερών Εβραίων κατά τα δύο
πρώτα χρόνια του πολέμου.
Ο
Άβραχαμ Στερν συνελήφθη και πυροβολήθηκε μετά από έναν αξιωματικό της
Βρετανικής CID το Φεβρουάριο του 1.942 μ.Χ. Η Λεχί στην συνέχεια
αναδιοργανώθηκε από τον Γιτζάκ Σαμίρ, ο οποίος δολοφόνησε τους αντιπάλους του.
Το
1.944 μ.Χ., η Λεχί επανέλαβε τις επιθέσεις της εναντίον των Βρετανών. Παρά λίγο
να εξαλείψει τον Ύπατο Αρμοστή στην Παλαιστίνη, Χάρολντ Μακμίχαελ, αλλά
κατάφερε να δολοφονήσει τον γραμματέα των αποικιών, Λόρδο Moyne. Οι Βρετανικές
πολιτικές και στρατιωτικές αρχές δολοφονήθηκαν από την συμμορία Στερν κατά την
διάρκεια του βομβαρδισμού του ξενοδοχείου King David που στέγαζε το αρχηγείο
τους].
Αντιτάχθηκε
στην επιστροφή του Σινά στην Αίγυπτο από το Ισραήλ. Σχηματιστήκαν δύο τάσεις. Η
πρώτη, με επικεφαλής τον ίδιο τον Γεχούντα Έτζιον, για να καταστραφεί ο Θόλος
του Βράχου στο κέντρο του τζαμιού Αλ-Άκσα, προκειμένου να ανοικοδομηθεί ο Ναός
της Ιερουσαλήμ. Η δεύτερη για να σπείρει τον τρόμο μεταξύ των
αντί-αποικιοκρατών Αράβων.
Ο
ραβίνος Ούζι Σαρμπάφ ήταν ο επικεφαλής του «Εβραϊκού Υπόγειου». Καταδικάστηκε
από τα Ισραηλινά δικαστήρια σε ισόβια κάθειρξη το 1.984 μ.Χ. για την συμμετοχή
του σε μια σειρά θανατηφόρων επιθέσεων εναντίον Παλαιστινίων. Απελευθερώθηκε
αθόρυβα το 1.991 μ.Χ. από δύο ρεβιζιονιστές σιωνιστές, τον νυν πρόεδρο Καΐμ
Χερζόγκ και τον πρώην πρωθυπουργό Γιτζάκ Σαμίρ
(https://www.voltairenet.org/article220434.html)}.
Θα είναι άραγε αυτή η
εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά,
άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες
κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία
κατάσταση ακμής και ευημερίας.
ΕΞΤΡΑ
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ
Τα
τελευταία ψελλίσματα του Εβραϊκού φασισμού. Οποιοσδήποτε καλόπιστος
καταλαβαίνει ότι η δολοφονία 30.000 αθώων δεν έχει καμία σχέση με την εξάλειψη
της Χαμάς. Η επιχείρηση «Σιδερένιο Σπαθί» εμφανίζεται ως έχει:
Μια
κάλυψη για την πραγματοποίηση του παλιού ονείρου που επιδιώκουν οι Εβραίοι
φασίστες από τον Γιαμποτίνσκι έως τον Νετανιάχου: Την εκδίωξη του Αραβικού
πληθυσμού από την Παλαιστίνη.
Από εκεί και πέρα, αυτό
το μαζικό έγκλημα, που διαπράττεται για πρώτη φορά ζωντανά στην τηλεόραση,
τάραξε την παγκόσμια πολιτική σκηνή. Νιώθοντας ότι απειλούνται, οι ίδιοι οι
Εβραίοι σουπρεματιστές απείλησαν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ανυπομονώντας να
παραμείνουν οι Κύριοι του «ελεύθερου κόσμου», οι τελευταίες ετοιμάζονται να
καταρρίψουν τους Εβραίους υπερεξουσιαστές.
Η δήθεν «κυβέρνηση»
Μπάιντεν παρακολούθησε παράλυτη την Ισραηλινή αντίδραση στην επίθεση της
Παλαιστινιακής Αντίστασης, συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς, γνωστή ως «Πλημμύρα
του Αλ Άκσα» (7 Οκτωβρίου).
Η επιχείρηση «Σιδερένιο
Σπαθί» ξεκίνησε με έναν μαζικό βομβαρδισμό της πόλης της Γάζας, σε αναλογίες
που δεν είχαν ποτέ φτάσει πουθενά στον κόσμο ή στην ιστορία, ακόμη και κατά την
διάρκεια των Παγκοσμίων Πολέμων.
Από τις 27 Οκτωβρίου,
συνδυάστηκε με χερσαία επέμβαση, λεηλασίες και βασανιστήρια χιλιάδων αμάχων της
Γάζας. Σε πέντε μήνες, 37.534 πολίτες δολοφονήθηκαν ή εξαφανίστηκαν, μεταξύ των
οποίων 13.430 παιδιά και 8.900 γυναίκες, 364 ιατρικό προσωπικό και 132
δημοσιογράφοι.
Αρχικά, η Ουάσιγκτον
αντέδρασε υποστηρίζοντας αδιάλειπτα το «δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται»
απειλώντας να ασκήσει βέτο σε οποιοδήποτε αίτημα για κατάπαυση του πυρός και
παρέχοντας στο Ισραήλ όσες βόμβες χρειάζονταν για την ευρεία καταστροφή του
Παλαιστινιακού θύλακα. Ήταν αδιανόητο, στα μάτια της, να υποστεί μια ακόμη
ήττα, μετά από αυτές στην Συρία και την Ουκρανία.
Ωστόσο, οι Αμερικανοί
παρακολούθησαν ζωντανά αυτή την φρίκη από τα κινητά τους τηλέφωνα. Πολλοί
ανώτεροι αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μίλησαν και έγραψαν για την ντροπή
τους που υποστηρίζουν αυτό το σφαγείο. Κυκλοφόρησαν διαμαρτυρίες. Ορισμένες
προσωπικότητες, Εβραίοι και Μουσουλμάνοι, παραιτήθηκαν.
Εν μέσω της προεκλογικής
εκστρατείας, η ομάδα του Τζο Μπάιντεν δεν μπορούσε πλέον να λερώσει περισσότερο
τα χέρια της με αίμα. Έτσι άρχισε να πιέζει το ισραηλινό πολεμικό υπουργικό
συμβούλιο να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση των ομήρων και να συνάψει
εκεχειρία. Ωστόσο, ο συνασπισμός του Μπενιαμίν Νετανιάχου αρνήθηκε, παίζοντας
με το τραυματισμό των συμπολιτών του, για να διαβεβαιώσει ότι η ειρήνη θα
επέστρεφε μόνο όταν η Χαμάς εξαλειφθεί.
Η Ουάσιγκτον τελικά
συνειδητοποίησε ότι τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου ήταν μόνο μια
πρόφαση για τους μαθητές του Γιαμποτίνσκι, επιτρέποντας τους να κάνουν αυτό που
πάντα επιζητούσαν: να εκδιώξουν τους Άραβες από την Παλαιστίνη.
Στην συνέχεια έγινε πιο
πιεστική, τονίζοντας ότι οι Παλαιστίνιοι είχαν το δικαίωμα να ζουν, ότι ο
αποικισμός της γης τους είναι παράνομος σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και ότι το
Ισραηλοπαλαιστινιακό ζήτημα θα επιλυόταν με την «λύση των δύο κρατών» (και όχι
με το διεθνικό κράτος που προβλέπει το ψήφισμα 181 του 1.947 μ.Χ.).
Οι «ρεβιζιονιστές
σιωνιστές» (δηλαδή οι μαθητές του Γιαμποτίνσκι) απάντησαν οργανώνοντας, στις 28
Ιανουαρίου 2024 μ.Χ., την «Διάσκεψη για την Νίκη του Ισραήλ». Τοποθέτησαν στην
κορυφή του προγράμματος τον Ραβίνο Ούζι Σαρμπάφ, που καταδικάστηκε στο Ισραήλ
σε ισόβια κάθειρξη για τα ρατσιστικά του εγκλήματα κατά Αράβων, αλλά του δόθηκε
χάρη από τους φίλους του. Ο Σαρμπάφ δεν δίστασε να ανακηρύξει τον εαυτό του
κληρονόμο της Λεχί και της ομάδας Στερν που πολέμησαν ενάντια στους Συμμάχους
στο πλευρό του Δούτσε Μπενίτο Μουσολίνι.
Το μήνυμα έγινε άψογα
δεκτό στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο: Αυτή η ομαδούλα σκόπευε να επιβάλει την
θέληση της στους Αγγλοσάξονες και δεν θα δίσταζε να τους επιτεθεί εάν
προσπαθούσαν να αποτρέψουν αυτήν την εθνοκάθαρση.
Ο Λευκός Οίκος απαγόρευσε
αμέσως την συλλογή κεφαλαίων για αυτούς και την μεταφορά κεφαλαίων σε αυτούς.
Αυτή η απαγόρευση επεκτάθηκε σε όλες τις δυτικές τράπεζες βάσει του νόμου
Foreign Account Tax Compliance Act (FATCA).
Επιπλέον, ο Τζο Μπάιντεν
υπέγραψε, στις 8 Φεβρουαρίου, ένα Μνημόνιο για τους όρους μεταφοράς των
Αμερικανικών όπλων. Το Ισραήλ έχει
προθεσμία έως τις 25 Μαρτίου να εγγυηθεί γραπτώς ότι δεν παραβιάζει ούτε το
Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο (αλλά όχι το ίδιο το Διεθνές Δίκαιο), ούτε το
Διεθνές Δίκαιο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (με την έννοια του Συντάγματος των
ΗΠΑ και όχι με την Γαλλική έννοια).
Από την πλευρά τους, τα
κοινοβούλια της Ολλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου έχουν αρχίσει να συζητούν
το ενδεχόμενο διακοπής του εμπορίου όπλων με το Ισραήλ. Στο Ισραήλ, η Εβραϊκή
δημοκρατική αντιπολίτευση οργάνωσε αντισιωνιστικές διαδηλώσεις, οι οποίες είχαν
σχετικά μικρή συμμετοχή.
Οι ομιλητές που μίλησαν
εκεί υπογράμμισαν την προδοσία του πρωθυπουργού που εκμεταλλεύτηκε το σοκ της 7ης
Οκτωβρίου, όχι για να σώσει τους ομήρους, αλλά για να πραγματοποιήσει το
αποικιοκρατικό του όνειρο.
Στην συνέχεια, οι
«ρεβιζιονιστές σιωνιστές» εξαπέλυσαν επίθεση στα ΜΜΕ κατά της Υπηρεσίας Αρωγής
και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς
Ανατολή (UNRWA). Από το 1.949 μ.Χ., αυτή η υπηρεσία του ΟΗΕ παρέχει την
εκπαίδευση, την τροφή και την υγειονομική περίθαλψη και κοινωνικές υπηρεσίες σε
5,8 εκατομμύρια απάτριδες Παλαιστίνιους στην ίδια την Παλαιστίνη, αλλά και στην
Ιορδανία, τον Λίβανο και την Συρία.
Διαθέτει έναν ετήσιο
προϋπολογισμό άνω του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων και απασχολεί περισσότερους
από 30.000 ανθρώπους. Ήδη, το 2018 μ.Χ., ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε
αμφισβητήσει την αρωγή που παρέχεται στους Παλαιστίνιους και είχε αναστείλει
την χρηματοδότηση των ΗΠΑ για τον οργανισμό.
Σκόπευε με αυτόν τον
τρόπο να αναγκάσει τις Παλαιστινιακές φατρίες να επιστρέψουν στο τραπέζι των
διαπραγματεύσεων. Πέντε χρόνια αργότερα, ο στόχος των «ρεβιζιονιστών σιωνιστών»
είναι πολύ διαφορετικός. Επιτιθέμενοι στην UNRWA, σκοπεύουν να αναγκάσουν την
Ιορδανία, τον Λίβανο και την Συρία να εκδιώξουν επίσης τους Παλαιστίνιους
πρόσφυγες.
Για να γίνει αυτό,
κατηγόρησαν το 0,04% του προσωπικού της ότι συμμετείχε στην επιχείρηση
«Πλημμύρα του Αλ Άκσα» και μπλόκαραν τους τραπεζικούς της λογαριασμούς στο
Ισραήλ. Αμέσως, ο Ελβετός Φιλίπ Λαζαρίνι, διευθυντής της UNRWA, ανέστειλε τους
12 εμπλεκόμενους υπαλλήλους και διέταξε εσωτερική έρευνα.
Φυσικά, δεν έλαβε ποτέ τα
στοιχεία που ισχυρίζονταν ότι είχαν οι Ισραηλινοί, αλλά, όλοι οι χορηγοί, ο
ένας μετά τον άλλον, με επικεφαλής τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ανέστειλαν
την χρηματοδότησή τους. Λίγες μέρες μετά, στην Γάζα, και σε λίγες εβδομάδες
στην Ιορδανία, τον Λίβανο και τη Συρία, κατέρρευσε το σύστημα αρωγής των
Ηνωμένων Εθνών.
Καθώς ο Ντέιβιντ Κάμερον,
πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας και νυν Υπουργός εξωτερικών, επισκεπτόταν το
Ισραήλ για να εξετάσει πώς να σωθεί ότι θα μπορούσε ακόμα να σωθεί για τους
Παλαιστίνιους, ο Αμιτσάι Τσίκλι, Υπουργός Διασποράς του Ισραήλ, τον συνέκρινε
με τον Νέβιλ Τσάμπερλεν που υπέγραψε τις Συμφωνίες του Μονάχου με τον Αδόλφο
Χίτλερ και δήλωσε:
«Καλημέρα στον Ντέιβιντ
Κάμερον, που θέλει να φέρει την «Ειρήνη στους καιρούς μας» και να δώσει στους
Ναζί, που διέπραξαν τις θηριωδίες της 7ης Οκτωβρίου, ένα βραβείο με
την μορφή Παλαιστινιακού κράτους ως αναγνώριση της δολοφονίας μωρών στις
κούνιες τους, και των μαζικών βιασμών και απαγωγών μητέρων με τα παιδιά τους».
Όπως και κατά την διάρκεια της «Διάσκεψης για την Νίκη του Ισραήλ», οι
«ρεβιζιονιστές Σιωνιστές» απείλησαν τους Αγγλοσάξονες.
Ο Εβραϊκός συνασπισμός
της Εβραϊκής υπεροχής του Μπέντζαμιν Νετανιάχου άρχισε να μιλά για μια νέα φάση
του «Σιδερένιου Σπαθιού», αυτή την φορά εναντίον της Ράφα. Οι άμαχοι, που είχαν
ήδη εγκαταλείψει την Γάζα, θα έπρεπε να φύγουν ξανά.
Ωστόσο, οι IDF έχοντας
κατασκευάσει έναν δρόμο κόβοντας την Λωρίδα της Γάζας στα δύο, δεν θα μπορούσαν
να επιστρέψουν από όπου είχαν έρθει. Προετοιμαζόμενη για το χειρότερο, η
Αίγυπτος ανέπτυξε μια τεράστια περιοχή του Σινά για να φιλοξενήσει προσωρινά
τους Γαζουίτες των οποίων η απέλαση φαινόταν αναπόφευκτη.
Γνωρίζοντας ότι
παρέμειναν στην εξουσία στο Τελ Αβίβ μόνο χάρη στο σοκ της 7ης
Οκτωβρίου, οι «ρεβιζιονιστές σιωνιστές» ψήφισαν νόμο που εξομοιώνει κάθε
προβληματισμό για την επιχείρηση «Πλημμύρα του Αλ Άκσα» σε διαμαρτυρία ενάντια
στην ναζιστική τελική λύση. Απαγορεύει οποιαδήποτε έρευνα για αυτά τα γεγονότα
με ποινή φυλάκισης 5 ετών.
Οι ρεβιζιονιστές θα
μπορούσαν έτσι να συνεχίσουν να αποδίδουν την επίθεση μόνο στην Χαμάς, παρότι η
Ισλαμική Τζιχάντ και το PFLP είχαν συμμετάσχει σε αυτήν. Θα μπορούν να το
ερμηνεύσουν ως αντισημιτική διαδήλωση, εξισώνοντας την με ένα γιγαντιαίο
πογκρόμ και να αρνούνται έτσι τον στόχο της εθνικής απελευθέρωσης της Παλαιστίνης.
Γνωρίζοντας ότι πολλά
κράτη προβληματίζονται για την απόσυρση τους από την χρηματοδότηση της UNRWA,
οι Ρεβιζιονιστές Σιωνιστές συνέχισαν τις επιθέσεις τους εναντίον της.
Ισχυρίστηκαν ότι τα κεντρικά γραφεία της Χαμάς βρίσκονταν σε σήραγγα κάτω από
την έδρα της υπηρεσίας.
Ο Φιλίπ Λαζαρίνι εξέφρασε
την αμηχανία του και υπενθύμισε ότι το Ισραήλ ερχόταν τακτικά για να ερευνήσει
τις εγκαταστάσεις της υπηρεσίας. Όμως ο Χίλαντ Ερντάν, μόνιμος αντιπρόσωπος του
Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη, έγραψε στο Twitter για την προσοχή όλων:
«Δεν είναι ότι δεν το
ξέρατε, είναι ότι δεν θέλετε να το ξέρετε». Δείξαμε σήραγγες τρομοκρατών κάτω
από τα σχολεία της UNRWA και παρείχαμε στοιχεία ότι η Χαμάς εκμεταλλεύεται την
UNRWA. Σας παρακαλέσαμε να πραγματοποιήσετε μια ολοκληρωμένη έρευνα σε όλες τις
εγκαταστάσεις της UNRWA στην Γάζα. Αλλά όχι μόνο αρνηθήκατε, αλλά επιλέξατε να
χώσετε το κεφάλι σας στην άμμο.
Πάρτε την ευθύνη σας και
παραιτηθείτε σήμερα. Κάθε μέρα βρίσκουμε περισσότερα στοιχεία ότι στη Γάζα,
Χαμάς=ΟΗΕ και το αντίστροφο. Δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε όλα όσα λένε τα
Ηνωμένα Έθνη ή όλα όσα λέγονται για την Γάζα».
Οι Εβραίοι
υπερεξουσιαστές σχημάτισαν μια οργάνωση, την Tzav 9 (κατ’ αναλογία με την
γενική διαταγή επιστράτευσης «Tsav 8») για να εμποδίσουν την UNRWA να συνεχίσει
την αρωγή της προς τους κάτοικους της Γάζα. Τοποθέτησαν ακτιβιστές στα δύο
σημεία εισόδου στην Λωρίδα της Γάζας για να εμποδίσουν την διέλευση των
φορτηγών.
Την ίδια ώρα, ένας οδηγός
φορτηγού της UNRWA δολοφονήθηκε στην Γάζα, αναγκάζοντας την υπηρεσία να
αναστείλει τις νηοπομπές της. Τελικά μπόρεσαν να ξαναρχίσουν, αλλά αποκλειστικά
υπό Ισραηλινή στρατιωτική συνοδεία. Εκείνη την ώρα έγιναν οι πρώτες επιθέσεις
από το πεινασμένο πλήθος.
Η Σαμάνθα Πάουερ,
διευθύντρια της USAID, ανακοίνωσε ότι θα πήγαινε εκεί για να ελέγξει τι
συμβαίνει. Η Ουάσιγκτον θεωρούσε ότι αυτές οι επιθέσεις δεν ήταν αυθόρμητες,
αλλά ενθαρρυνθήκαν κρυφά από «ρεβιζιονιστές σιωνιστές». Μόνο τότε έγινε η σφαγή
στον κυκλικό κόμβο Αλ Ναμπούλσι (νότια της πόλης της Γάζας): σύμφωνα με τους
IDF, 112 άνθρωποι ποδοπατήθηκαν κατά την διάρκεια διανομής επισιτιστικής
βοήθειας.
Οι Ισραηλινοί στρατιώτες
δεν κατάφεραν να απελευθερωθούν παρά μόνο χρησιμοποιώντας τα όπλα τους. Στην
πραγματικότητα, σύμφωνα με τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας και την
Ενωμένη Εκκλησία του Χριστού, το 95% των θυμάτων σκοτώθηκαν από πυροβολισμούς.
Η Ουάσιγκτον εξέδωσε δήλωση που υποστηρίζει την θέση του Τελ Αβίβ, αλλά σύμφωνα
με την Haaretz: «Είναι αμφίβολο αν η διεθνής κοινότητα θα αγοράσει αυτές τις
εξηγήσεις».
Η Ουάσιγκτον απάντησε
εξουσιοδοτώντας την Ιορδανία και την Γαλλία να ρίξουν με αεροπλάνα μερίδες
τροφίμων στις παραλίες της Γάζας και στην συνέχεια να συμμετάσχουν σε αυτές τις
αεροπορικές επιχειρήσεις.
Επιπλέον, άρχισαν να
αναπτύσσουν τις τεχνικές υπηρεσίες τους για να δημιουργήσουν ένα πλωτό νησί που
θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως στάδιο προσγείωσης για την παράδοση διεθνούς
ανθρωπιστικής βοήθειας στην Γάζα (η ακτή της Γάζας είναι πολύ ρηχή για να
φιλοξενήσει μεγάλα πλοία).
Με αυτόν τον τρόπο, το
Πεντάγωνο υιοθετεί μια ιδέα την οποία είχε δηλώσει το 2017 μ.Χ. ο Ισραήλ Κατς,
σημερινός Υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ. Η αρχή ενός ανθρωπιστικού ναυτικού
διαδρόμου από την Κύπρο έχει ήδη καθιερωθεί. Θα χρησιμοποιηθεί από τα Ηνωμένα
Αραβικά Εμιράτα και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ενώ το Ισραήλ
κατηγορούσε, πάντα χωρίς αποδείξεις, 450 υπαλλήλους της UNRWA ότι είναι μέλη
της Χαμάς, η UNRWA συνάντησε και άκουσε περίπου εκατό πολίτες της Γάζας που
είχαν αιχμαλωτιστεί από τον Ισραηλινό Στρατό «για ανάκριση». Ετοιμάζει έκθεση
για τα συστηματικά βασανιστήρια που υπέστησαν. Όλος ο κόσμος είδε τις εικόνες
αυτών των ανδρών να εξαναγκάζονται να γδυθούν από Ισραηλινούς στρατιώτες για να
ανακριθούν.
Περιφρονώντας τους
Αγγλοσάξονες, οι «ρεβιζιονιστές σιωνιστές» συνέχισαν ξανά το σχέδιο αποικισμού
τους. Μπήκαν στην Λωρίδα της Γάζας, μέσω της διέλευσης Ερέζ/Μπέιτ Χανούν, για
να κατασκευάσουν τα πρώτα κτίρια ενός νέου οικισμού, Νέο Νισανίτ. Κατάφεραν να
κατασκευάσουν δύο από αυτά, από ξύλο, προτού απωθηθούν από τους IDF.
36 αρχισυντάκτες πολύ
μεγάλων αγγλοσαξονικών μέσων ενημέρωσης υπέγραψαν επιστολή από την Επιτροπή
Προστασίας των Δημοσιογράφων για να καταγγείλουν τον θάνατο των υπαλλήλων τους
στην Γάζα και να υπενθυμίσουν στην ισραηλινή κυβέρνηση ότι έχει την ευθύνη να
διασφαλίσει την ασφάλειά τους.
Ωστόσο, ενώ η Ισραηλινή
κυβέρνηση προσποιήθηκε ότι ήταν έκπληκτη από αυτούς τους θανάτους, οι
περισσότεροι από τους αξιωματικούς του Τμήματος Πληροφοριών υπέβαλαν μαζί τις
παραιτήσεις τους. Η υπουργός Galit Distel-Etebaryan είχε ήδη παραιτηθεί στις 12
Οκτωβρίου για να διαμαρτυρηθεί κατά της στρατιωτικής λογοκρισίας.
Τώρα η κρίση ήταν πολύ
πιο σοβαρή: οι υπεύθυνοι για την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα αρνήθηκαν
να συνεχίσουν να λένε ψέματα καθώς το χάσμα μεταξύ της αφήγησης τους και της αλήθειας
συνέχιζε να διευρύνεται.
Μόνη παραχώρηση του
Μπενιαμίν Νετανιάχου: Η άρση της απαγόρευσης του εορτασμού του Ραμαζανιού στο
τέμενος Αλ Άκσα. Μετά από παρέμβαση των Αράβων βουλευτών της Κνεσέτ στον
βασιλιά Αμπντουλάχ Β’ της Ιορδανίας, αποκλειστικά υπεύθυνο για την ασφάλεια του
μουσουλμανικού ιερού τόπου της Ιερουσαλήμ, κατέληξε να επιτρέψει αυτές τις
συγκεντρώσεις για την πρώτη εβδομάδα, με δυνατότητα ανανέωσης κάθε επτά ημέρες.
Η Ουάσιγκτον πήρε τότε
την απόφαση να αλλάξει ριζικά την πολιτική της. Μέχρι τώρα θεωρούσε ότι δεν
είχε την πολυτέλεια να αφήσει το Ισραήλ να χάσει. Υποστήριξε επομένως το
έγκλημά του. Από τώρα και στο εξής δεν επιτρέπεται να αφήσει τους Εβραίους
φασίστες να νικήσουν.
Πρέπει να γίνει καλά
κατανοητό: η Ουάσιγκτον δεν άλλαξε γνώμη βλέποντας τα δεινά των κατοίκων της
Γάζας, ούτε από ένα ξαφνικό ξέσπασμα αντιφασισμού, αλλά εξαιτίας των απειλών
των «ρεβιζιονιστών σιωνιστών».
Οι θέσεις της
υπαγορεύονται αποκλειστικά από την θέληση της να διατηρήσει την κυριαρχία της
στον κόσμο. Δεν μπορούσε να δεχθεί μια νέα ήττα των Ισραηλινών συμμάχων της,
αυτή την φορά, μετά από αυτές της Συρίας και της Ουκρανίας. Αλλά μπορεί ακόμη
λιγότερο να δεχθεί μια ήττα από τους «ρεβιζιονιστές σιωνιστές».
Ως εκ τούτου, η δήθεν
«κυβέρνηση» Μπάιντεν κάλεσε τον στρατηγό Μπένι Γκαντζ, τον πρώην εναλλακτικό
πρωθυπουργό και από τις 12 Οκτωβρίου Υπουργό χωρίς χαρτοφυλάκιο, να έρθει για
διαβούλευση στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά την αντίθεση του πρωθυπουργού
Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Είναι ένα είδος
αντίδρασης στον τρόπο με τον οποίο ο τελευταίος αυτό-κλήθηκε να δώσει μια
ομιλία στο Κογκρέσο παρά την αντίθετη γνώμη του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, το 2015
μ.Χ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να δείξουν ότι αυτές ηγούνται και κανείς
άλλος.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες
αισθάνονται υποχρεωμένες να δράσουν. Μάλιστα, η Ρωσία κάλεσε εξήντα
Παλαιστινιακές πολιτικές οργανώσεις στην Μόσχα. Τους προέτρεψε να ενωθούν και
έπεισε την Χαμάς να αποδεχθεί τον καταστατικό χάρτη της PLO, δηλαδή να
αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ.
Ο στρατηγός Μπένι Γκαντζ
δεν αποδέχτηκε αυτή την πρόσκληση για να βρει μια εξωτερική βοήθεια και να
ανατρέψει τον πρωθυπουργό. Πήγε στην Ουάσιγκτον για να βεβαιωθεί ότι θα
μπορούσε ακόμα να σώσει το Ισραήλ και ότι οι σύμμαχοί του δεν θα τον
εγκαταλείψουν. Προς μεγάλη τους έκπληξη, δεν τους εμφανίστηκε ως στρατηγική
εναλλακτική λύση στον Μπέντζαμιν Νετανιάχου, αλλά απλώς ως στρατηγός που
ενδιαφέρεται να μην σφαγιάσει μαζικά αθώους ανθρώπους.
Στις 5 Μαρτίου, ο Μπένι
Γκαντζ έγινε δεκτός από την Κάμαλα Χάρις, η οποία κατήγγειλε αδιάλλακτη την
σφαγή που διέπραξε ο συνασπισμός του Μπενιαμίν Νετανιάχου. Ο Αμερικανικός Τύπος
επεσήμανε ότι η αρχική της ομιλία είχε γραφτεί με ακόμη πιο σκληρούς όρους.
Το σημαντικό είναι ότι
έπαιξε τον ρόλο του «κακού μπάτσου», ενώ το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο
έπαιξαν τον ρόλο των πιο κατανοητών «καλών μπάτσων». Συναντήθηκε επίσης με τον
Υπουργό Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν, ο οποίος τον έχρισε στο όνομα της
«Αμερικής» ως μελλοντικό Ισραηλινό πρωθυπουργό. Επί τόπου, έμαθε για την
συνταξιοδότηση με άμεση ισχύ της υφυπουργού Βικτόρια Νούλαντ.
Η τελευταία είναι γνωστή
στην Ευρώπη επειδή επέβλεψε, το 2014 μ.Χ., την ανατροπή του εκλεγμένου Ουκρανού
Προέδρου, Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Ήταν επίσης αυτή που έπεισε την Γερμανίδα
Καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ, και τον Γάλλο Πρόεδρο, Φρανσουά Ολάντ, να
υπογράψουν τις συμφωνίες του Μινσκ για να επιτύχουν την αποχώρηση της Ρωσίας.
Γνωρίζουμε σήμερα ότι η Δύση δεν ήθελε να βάλει τέλος στην σφαγή των κατοίκων
του Ντονμπάς, αλλά μόνο να κερδίσει χρόνο για να εξοπλίσει την Ουκρανία.
Ωστόσο, η Βικτόρια
Νούλαντ είναι πάνω από όλα σύζυγος του ιστορικού Ρόμπερτ Κέηγκαν, ο οποίος
προήδρευσε στο Project for a New American Century. Με αυτή την ιδιότητα
ανακοίνωσαν τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, το «Νέο Περλ
Χάρμπορ» που θα ξυπνούσε την «Αμερικανική Αυτοκρατορία». Και οι δύο είναι
μαθητές του φιλοσόφου Λέο Στράους, ο οποίος ήταν μαθητής του Γιαμποτίνσκι και
ηγετική φυσιογνωμία του νεοσυντηρητικού κινήματος.
Ο αριθμός 2 του Project
for a New American Century ήταν ο Έλιοτ Έιμπραμς ο άνθρωπος που χρηματοδότησε
πέρυσι την προεκλογική εκστρατεία και στην συνέχεια το πραξικόπημα του
Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Το 2006 μ.Χ., η Βικτόρια
Νούλαντ, τότε πρέσβειρα των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, σταμάτησε τον πόλεμο Ισραήλ-Λιβάνου,
σώζοντας το Ισραήλ από ήττα από την Χεζμπολάχ. Ως εκ τούτου, γνωρίζει πολύ καλά
τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Η απόλυση της καταδεικνύει την επιθυμία της δήθεν
«κυβέρνησης» Μπάιντεν να καθαρίσει το σπίτι της ενώ το κάνει και στο Ισραήλ.
Στις 6 Μαρτίου, στον
δρόμο της επιστροφής για το σπίτι του, ο Μπένι Γκαντζ σταμάτησε στο Λονδίνο.
Τον υποδέχτηκε ο Σύμβουλος Ασφαλείας Τιμ Μπάροου, ο πρωθυπουργός Ρίσι Σούνακ
και τέλος ο Υπουργός Εξωτερικών Ντέιβιντ Κάμερον. Φυσικά τόνισαν ότι το Ισραήλ
είχε το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αλλά μόνο σύμφωνα με το διεθνές
δίκαιο.
Αυτή η στάση ήταν
υποχρεωτική για αυτόν, δεδομένου ότι η Χαμάς είναι το Παλαιστινιακό παρακλάδι
της Αδελφότητας των Αδελφών Μουσουλμάνων, μιας πολιτικής μυστικής εταιρείας που
στηρίζεται από την Βρετανική MI6 και ακολουθήθηκε για δεκαετίες από τον βασιλιά
Κάρολο Γ’ (τότε Πρίγκιπα της Ουαλίας).
Στην ομιλία του για την
κατάσταση της Ένωσης στις 7 Μαρτίου, ο Τζο Μπάιντεν δήλωσε: «Στους ηγέτες του
Ισραήλ, λέω το εξής: Η ανθρωπιστική βοήθεια δεν μπορεί να είναι μια
δευτερεύουσα θεώρηση ή νόμισμα ανταλλαγής. Η προστασία και η διάσωση αθώων ζωών
πρέπει να είναι προτεραιότητα.
Όσο για το μέλλον, η μόνη
πραγματική λύση για την κατάσταση είναι η λύση των δύο κρατών. Το λέω αυτό ως
μακροχρόνιος σύμμαχος του Ισραήλ και ως μόνος Αμερικανός πολιτικός που
επισκέφτηκε το Ισραήλ κατά την διάρκεια πολέμου.
Αλλά δεν υπάρχει άλλος
δρόμος που να εγγυάται την ασφάλεια και την δημοκρατία του Ισραήλ. Δεν υπάρχει
άλλος τρόπος που να εγγυάται ότι οι Παλαιστίνιοι μπορούν να ζήσουν με ειρήνη
και αξιοπρέπεια. Και δεν υπάρχει άλλος δρόμος που να εγγυάται την ειρήνη μεταξύ
του Ισραήλ και όλων των Αράβων γειτόνων του, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής
Αραβίας».
Κατά την διάρκεια της
σφαγής στην Γάζα, πολλοί ηγέτες στην ευρύτερη Μέση Ανατολή που συμπαθούσαν την
Αδελφότητα των Αδελφών Μουσουλμάνων άρχισαν να αμφισβητούν την Χαμάς. Αν
καταλάβαμε ότι, δήθεν στο όνομα του Ισλάμ, οι Αδελφοί πολέμησαν τους
Σοβιετικούς, και μετά τους κοσμικούς Μουαμάρ Καντάφι και Μπασάρ αλ Άσαντ, πώς
μπορούμε να εξηγήσουμε ότι μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν μια επιχείρηση την
οποία μόνο ένας μουσουλμανικός λαός θα πλήρωνε την τιμή;
Πρώτος αντέδρασε ο
Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που αφαίρεσε την τουρκική υπηκοότητα του
Ανώτατου Οδηγού της Αδελφότητας, του Αιγύπτιου Μαχμούντ Χουσεΐν, την οποία
ωστόσο του είχε παραχωρήσει δύο χρόνια νωρίτερα.
Αυτό προφανώς δεν
σημαίνει ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εγκαταλείπει την ιδεολογία του πολιτικού
Ισλάμ, αλλά ότι προσπαθεί να την διαχωρίσει από την Αγγλοσαξονική αποικιοκρατία
όπως το προτείνει ο Αδελφός Μαχμούντ Φάθι.
Για 75 χρόνια, οι Δυτικοί
επέβαλαν την θέλησή τους στις πρώην αποικίες τους στην «Ευρύτερη Μέση Ανατολή»,
είτε μέσω των τζιχαντιστών είτε απευθείας μέσω των στρατών τους. Υποστηρίζοντας
για τέσσερις μήνες τις σφαγές που διαπράττουν οι Εβραίοι φασίστες της ομάδας
Τζαμποτίνσκι-Νετανιάχου, οι Δυτικοί έχασαν το κύρος τους.
Όποια να είναι η συνέχεια
για το Ισραήλ, με τον Μπένι Γκαντζ και τον Γιαΐρ Λαπίντ και όχι πλέον με τον
Μπενιαμίν Νετανιάχου και τον Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ, η δύναμη του Ισραήλ, βασισμένη
στον μύθο της ασυμβατότητας των Εβραίων με τον φασισμό, έχει καταρρεύσει.
Από εδώ και πέρα, θα
είναι δυνατή η εκταφή όλων των εγκλημάτων που διέπραξε αυτή η μικρή ομάδα, για
λογαριασμό της CIA, κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, στην Μέση Ανατολή,
την Αφρική και την Λατινική Αμερική (https://romioitispolis.gr/ta-teleytaia-psellismata-toy-evraikoy-fasismoy/).
Η
μασονική πυραμίδα στο Ισραηλινό Ανώτατο Δικαστήριο. Βίντεο ντοκουμέντο. Το
Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ είναι η δημιουργία μιας ελίτοικογένειας: Των
Ρότσιλντ. Στις διαπραγματεύσεις τους με το Ισραήλ.
Χτισμένο το 1.992 μ.Χ.,
το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ, μπροστά από το
Κνεσέτ (κοινοβούλιο του Ισραήλ.). Η ιδιότυπη αρχιτεκτονική του έχει κερδίσει
τις εντυπώσεις, λόγω της αντίθεσης των παλαιών αρχιτεκτονικών ρυθμών έναντι των
νέων, απαρτίζεται απο φως και σκιά σε σχέση με τις ευθείες γραμμές και τις
καμπύλες. Σχεδόν όμως όλοι οικριτικοί και οι δημοσιογράφοι έχουν, ωστόσο
παρέλειψε να αναφέρουν τα μασονικά κραυγαλέα σύμβολα που παρουσιάζονται στο
κτίριο.
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΡΟΤΣΙΛΝΤ. Η
οικογένεια Rothschild είναι μια διεθνής δυναστεία εβραϊκής καταγωγής η οποία
ελέγχει το τραπεζικό σύστημα εδώ και Αιώνες. Οι απόγονοι του Mayer Amschel
Rothschild (1.744 μ.Χ.-1.812 μ.Χ.) εξαπλώθηκαν σε όλη την Ευρώπη και έγιναν οι
σημαντικότεροι παράγοντες όσον αφορά την κοινωνική, πολιτική και οικονομική ζωή
της ηπείρου.
Οι Ρότσιλντ είναι οι
βασικοί δημιουργοί του σιωνιστικού κινήματος και οι πιο δραστήριοι φορείς για
τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ. Ο James A. de Rothschild χρηματοδότησε το
Κνεσέτ, που είναι το κύριο πολιτικό κτίριο του Ισραήλ. Και ακριβώς μπροστά του
βρίσκεται το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ, δώρεα από ένα άλλο μέλος της
δυναστείας: την Dorothy de Rothschild.
Στην ίδια ευρύτερη
περιοχή της Ιερουσαλήμ, μπορούμε να βρούμε επομένως το Κνεσέτ και το Ανώτατο
Δικαστήριο, που χτίστηκε από τους Rothschilds και, μετά από κάθετη οδός, αρκετά
τετράγωνα μακριά, βρίσκεται το Μουσείο Ροκφέλερ (άλλη μια ελίτοικογένεια
Εβραικής καταγωγής). Τώρα μπορούμε να αρχίσουμε να κατανοήσουμε ποιος είναι ο
ιδιοκτήτης του Ισραήλ.
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΦΩΤΙΣΜΟ
(Illumination). Ένα ταξίδι μέσα από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ είναι στην
πραγματικότητα μια συμβολική πορεία προς τη φώτιση. Ο τελικός “στόχος” του
ταξιδιού είναι να φτάσουν στην κορυφή της πυραμίδας που βρίσκεται στην οροφή
του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην κορυφή μιας περιοχής όπου η “άγια των αγίων” θα
βρίσκεται σε έναν Εβραϊκό ναό.
Σε κάθε πλευρά της
κορυφής της πυραμίδας, υπάρχει μια τρύπαπου αντιπροσωπεύει τον “παντεπόπτη
οφθαλμό” του Μεγάλου Αρχιτέκτονα (δείτε κάτι αντίστοιχο στην Μεγάλη Σφραγίδα
των Ηνωμένων Πολιτειών) .. Κάποιος που μπαίνει το Ανώτατο Δικαστήριο βρίσκει
τον εαυτό τουσε ένα σκοτεινό χώρο, μπροστά από μια σκάλα που οδηγεί σε μια πηγή
φωτός.
Με την αναρρίχηση των
σκαλοπατιών, ο επισκέπτης αφήνει σταδιακάτα βάθη του σκότους για να φτάσει
τελικά λαμπρό φως του ήλιου.Υπάρχουν τρία επίπεδα ανά 10 μέτρα, συνολικού ύψους
30μέτρων.Αντιπροσωπεύουν τούς πρώτους 30 βαθμούς του Τεκτονισμού, όπου ο
βέβηλος σταδιακά λαμβάνει από τα βάθη της υλικής ζωής(σκοτάδι) την σοφία και
τον φωτισμό (φως). Γνωρίζουμε ότι ο Ελευθεροτεκτονισμός αποτελείται από 33
βαθμούς.
Η δεξιά πλευρά της σκάλας
αποτελείτε από παλαιά πετρώματα πούθυμίζουν τα τείχη της αρχαίας Ιερουσαλήμ,
ενώ στα αριστεράυπάρχει ένας ομαλός και σύγχρονος τοίχος. Αυτό αντιπροσωπεύει
το διαχρονικό χαρακτήρα της απόκρυφης διδασκαλίας, που έχει διαβιβαστεί από την
αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Μόλις ανεβούμε τα
σκαλοπάτια, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσειμια υπέροχη θέα της Ιερουσαλήμ.
Είναι ένας συμβολικός δρόμος ,το φωτισμένο πλέον άτομο έχει αποκτήσει
“πνευματική όραση”. Η βιβλιοθήκη χωρίζεται σε τρία επίπεδα, που αντιπροσωπεύουν
συμβολικά τους τελευταίους τρεις βαθμούς του Τεκτονισμού (31ο,32ο
και τον τιμητικό 33ο). Το πρώτο επίπεδο είναι αποκλειστικά για τους
δικηγόρους, Το δεύτερο προορίζεται για τους δικαστές. Και στο τρίτο επίπεδο
έχουν πρόσβαση μόνο οι συνταξιούχοι δικαστές.
Ο τρόπος λειτουργείας της
βιβλιοθήκης – (όπου ορισμένα στοιχεία της είναι το αποκλειστικό προνόμιο των
λίγων επιλεγμένων )- συσχετίζεται άμεσα με την λειτουργία των απόκρυφων
διδασκαλιών που σε κάποιο βαθμό μπορεί να δοθούν μόνο εάν οι μυημένοι έχουν
εκκαθαριστεί με επιτυχία στους προηγούμενους βαθμούς.
Τα τρία επίπεδα της
βιβλιοθήκης. Η βιβλιοθήκη περιέχει νομικά, δικαστικά, φιλοσοφικά και πνευματικά
έργα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα “αποκλειστικά” βιβλία περιέχουν τον πλούτο
της εσωτερικής γνώσης.
Ακριβώς πάνω από το
υψηλότερο επίπεδο της βιβλιοθήκης (που αντιπροσωπεύει το 33ο βαθμό)
είναι η βάση της πυραμίδας. Εκεί είναι όπου τελειώνει και ο Τεκτονισμός
συμβολικά, και αρχίζει η κρυμμένη τάξη των Illuminati (https://romioitispolis.gr/i-masoniki-pyramida-sto-israilino-anotato-dikastirio-vinteo-ntokoymento/)!
Έπεσαν
οι μάσκες: οι κρυμμένες αλήθειες του Γιαμποτίνσκι και του Νετανιάχου.
Η ομάδα που δολοφόνησε
30.000 Παλαιστίνιους στην Γάζα δεν είναι αντιπροσωπευτική των Εβραίων γενικά.
Είναι κληρονόμος μιας ιδεολογίας που συνέχισε να διαπράττει τέτοια εγκλήματα
για έναν Αιώνα. Ο Τιερί Μεϊσάν ανιχνεύει την ιστορία των «ρεβιζιονιστών
σιωνιστών» από τον Βλαδίμηρο Ζέεφ Γιαμποτίνσκι έως τον Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Ο Ζοζέπ Μπορέλ, Ύπατος
Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις Εξωτερικές Υποθέσεις και την Πολιτική
Ασφάλειας, λαμβάνοντας ένα επίτιμο διδακτορικό στο Βαλιαδολίδ (Ισπανία),
δήλωσε: «Πιστεύουμε ότι μια λύση δύο κρατών [Ισραηλινού και Παλαιστινιακού]
πρέπει να επιβληθεί από έξω για να φέρει ειρήνη. Το Ισραήλ αρνείται πεισματικά
να δεχτεί αυτήν την λύση και μάλιστα για να την αποτρέψει, έφτασε στο σημείο να
δημιουργήσει το ίδιο την Χαμάς (…).
Η Χαμάς χρηματοδοτήθηκε
από την Ισραηλινή κυβέρνηση για να προσπαθήσει να αποδυναμώσει την
Παλαιστινιακή Αρχή της Φατάχ. Αν δεν επέμβουμε αποφασιστικά, η σπείρα του
μίσους και της βίας θα συνεχιστεί από γενιά σε γενιά και από κηδεία σε κηδεία».
Με αυτόν τον τρόπο, ο
Ζοζέπ Μπορέλ έσπασε τον επίσημο δυτικό λόγο σύμφωνα με τον οποίο η Χαμάς είναι
ο εχθρός του Ισραήλ, στο οποίο φέρεται να επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στις 7
Οκτωβρίου· δικαιολογώντας την τρέχουσα ισραηλινή απάντηση και την σφαγή ήδη
30.000 Παλαιστινίων αμάχων.
Υποστήριζε ότι οι εχθροί
των Εβραίων μπορούν να υποστηρίζονται από άλλους Εβραίους, ιδιαίτερα από τον
Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Αρνιόταν την κοινοτική ανάγνωση της Ιστορίας και εξέταζε
τις προσωπικές ευθύνες.
Αυτή η αλλαγή αφήγησης
έγινε δυνατή με την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση πριν
από τέσσερα χρόνια. Ο Ζοζέπ Μπορέλ γνωρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδότησε
την Χαμάς από του πραξικοπήματος του 2006 μ.Χ., ωστόσο σήμερα είναι ελεύθερος
να πει αυτό που έχει στο μυαλό του.
Δεν ανέφερε τους δεσμούς
της Χαμάς με την Αδελφότητα των Αδελφών Μουσουλμάνων, της οποίας η οργάνωση
ισχυρίζεται ότι είναι το «Παλαιστινιακό παρακλάδι», ούτε της τελευταίας με την
MI6, την Βρετανική μυστική υπηρεσία. Απλώς πρότεινε να βγει η Ευρώπη από αυτή
την σφηκοφωλιά.
Σταδιακά, πέφτουν οι
μάσκες. Εδώ χρειάζεται μια ιστορική υπενθύμιση. Τα γεγονότα είναι γνωστά, αλλά
ποτέ δεν συνδέονται μεταξύ τους, ούτε αναφέρονται διαδοχικά. Έχουν ένα
διαφωτιστικό αθροιστικό αποτέλεσμα. Διαδραματίζονται κυρίως σε όλη την διάρκεια
του Ψυχρού Πολέμου, όταν η Δύση έκλεινε τα μάτια στα εγκλήματα που
διαδραματίζονταν. Στην πραγματικότητα ξεκινούν είκοσι χρόνια νωρίτερα.
Το 1.915 μ.Χ., ο Βρετανός
Εβραίος Υπουργός Εσωτερικών, Χέρμπερτ Σάμιουελ, συνέταξε ένα υπόμνημα για το
Μέλλον της Παλαιστίνης. Ήθελε να δημιουργήσει ένα Εβραϊκό κράτος, αλλά μικρού
μεγέθους ώστε «να μην είναι αρκετά μεγάλο για να υπερασπιστεί τον εαυτό του».
Έτσι η Εβραϊκή διασπορά θα εξυπηρετούσε μακροπρόθεσμα τα συμφέροντα της
Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Μάταια προσπάθησε να
πείσει τον πρωθυπουργό, τον φιλελεύθερο της εποχής Χ. Χ. Άσκουιθ, να
δημιουργήσει ένα Εβραϊκό κράτος στην Παλαιστίνη στο τέλος του Παγκοσμίου
Πολέμου. Ωστόσο, μετά την συνάντηση του Χέρμπερτ Σάμιουελ με τον Μαρκ Σάικς,
αμέσως μετά την σύναψη των συμφωνιών Σάικς-Πικότ-Σαζόνοφ για την αποικιακή
κατανομή της Μέσης Ανατολής, οι δύο άνδρες συνέχισαν το έργο και επωφελήθηκαν
από την υποστήριξη των «μη κομφορμιστών προτεσταντών» (σήμερα θα λέγαμε
«Χριστιανοσιωνιστές»), συμπεριλαμβανομένου του νέου πρωθυπουργού, Ντέιβιντ
Λόιντ Τζορτζ.
Ο τελευταίος και το
Υπουργικό του συμβούλιο έδωσαν οδηγίες για την περίφημη Διακήρυξη του Μπάλφουρ
προκειμένου να διευκρινιστεί ένα από τα σημεία των Συμφωνιών Σάικς-Πικό Σαζόνοφ
ανακοινώνοντας μια «Εβραϊκή εθνική εστία».
Την ίδια στιγμή, οι
μη-κομφορμιστές προτεστάντες, μέσω της διαμεσολάβησης του δικαστή του Ανωτάτου
Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών, Λουί Μπράντεις, έπεισαν τον Πρόεδρο
Γούντροου Γουίλσον να υποστηρίξει το σχέδιο τους.
Επίσης κατά την διάρκεια
του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και της Ρωσικής Επανάστασης, ο Χέρμπερτ Σάμιουελ
πρότεινε την ενσωμάτωση των Εβραίων από την πρώην Ρωσική Αυτοκρατορία που
διέφευγαν από το νέο καθεστώς σε μια ειδική μονάδα, την Εβραϊκή Λεγεώνα.
Αυτή η πρόταση
υιοθετήθηκε από έναν Ουκρανό Εβραίο, τον Βλαδίμηρο Ζέεφ Γιαμποτίνσκι, ο οποίος
φαντάστηκε ότι ένα Εβραϊκό κράτος στην Παλαιστίνη θα μπορούσε να είναι η
ανταμοιβή του στην μεταπολεμική περίοδο.
Ο Χέρμπερτ Σάμουελ του
εμπιστεύτηκε την στρατολόγηση στρατιωτών μεταξύ των Ρώσων μεταναστών. Ανάμεσα
τους, βρήκε μεταξύ άλλων τον Πολωνό Ντέιβιντ μπεν-Γκουριόν (τότε μαρξιστή) με
τον οποίο προσχώρησε ο Βρετανός Έντουιν Σάμουελ, ο ίδιος ο γιος του Χέρμπερτ
Σάμουελ. Διακρίθηκαν ιδιαίτερα κατά την ήττα κατά των Οθωμανών στην Καλλίπολη.
Στο τέλος του πολέμου, ο
φασίστας Τζαμποτίνσκι απαίτησε ένα κράτος ως οφειλόμενη αμοιβή, αλλά οι
Βρετανοί δεν είχαν καμία επιθυμία να αποχωριστούν την Παλαιστινιακή τους
αποικία. Ως εκ τούτου, κράτησαν την δέσμευση για «εθνική εστία», τίποτα
περισσότερο.
Το 1.920 μ.Χ., ένα μέρος
των Παλαιστινίων, με επικεφαλής τον Ιζ αλ-Ντιν αλ-Κασάμ (το επικεφαλής σχήμα
της ένοπλης πτέρυγας της σημερινής Χαμάς, οι ταξιαρχίες αλ-Κασάμ) ξεσηκώθηκε
και έσφαξε άγρια Εβραίους μετανάστες, ενώ μια Εβραϊκή πολιτοφυλακή τους
απάντησε. Ήταν η αφετηρία της Ισραηλινο-Παλαιστινιακής σύγκρουσης.
Το Λονδίνο αποκατέστησε
την τάξη συλλαμβάνοντας φανατικούς, τόσο τζιχαντιστές όσο και Εβραίους. Ο
Γιαμποτίνσκι, στο σπίτι του οποίου ανακαλύφθηκε ολόκληρο οπλοστάσιο,
καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκιση.
Ωστόσο, η
«μη-κομφορμιστική προτεσταντική» κυβέρνηση του Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ διόρισε
τον Χέρμπερτ Σάμουελ κυβερνήτη της Παλαιστίνης. Μόλις έφτασε στην Ιερουσαλήμ,
έδωσε χάρη και απελευθέρωσε τον φίλο του Γιαμποτίνσκι. Στην συνέχεια, διόρισε
τον αντισημίτη και μελλοντικό συνεργάτη του Ράιχ, Μοχάμεντ Αμίν αλ-Χουσαΐνι,
μεγάλο μουφτή της Ιερουσαλήμ.
Ο Γιαμποτίνσκι εξελέγη
τότε διαχειριστής της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Οργάνωσης (WZO). Επέστρεψε όμως
στην πρώην Ρωσική Αυτοκρατορία όπου ο Σιμόν Πετλιούρα είχε μόλις δημιουργήσει
μια Ουκρανική Λαϊκή Δημοκρατία.
Ο Γιαμποτίνσκι και ο
Σιμόν Πετλιούρα υπέγραψαν μια μυστική συμφωνία για να εξασφαλίσουν μια θέση για
τους εαυτούς τους στα εδάφη των Μπολσεβίκων στην Ανατολή και των αναρχικών του
Νέστορ Μαχνό στο Νότο (σημερινή Νόβορωσία). Ο Πετλιούρα ήταν άγριος
αντισημίτης, οι άνδρες του χρησιμοποιήθηκαν, στην χώρα τους, για να σφαγιάσουν
Εβραϊκές οικογένειες ή χωριά.
Ο Πετλιούρα ήταν ο
προστάτης των Ουκρανών «ακραίων εθνικιστών» και του μέντορά τους, Ντμιτρό
Ντοντσόφ, ο οποίος αργότερα έγινε διαχειριστής του Ινστιτούτου Ράινχαρντ
Χάιντριχ που ήταν υπεύθυνο για την υλοποίηση της «τελικής λύσης του Εβραϊκού
ζητήματος»].
Όταν διαδόθηκε η είδηση
ότι ο Γιαμποτίνσκι είχε συνάψει συμμαχία με τους «σφάχτες Εβραίων», η Παγκόσμια
Σιωνιστική Οργάνωση τον κάλεσε για εξηγήσεις. Προτίμησε όμως να παραιτηθεί από
τις κοινοτικές του λειτουργίες παρά να απαντήσει σε ερωτήσεις.
Δημιούργησε τότε την
Συμμαχία των «ρεβιζιονιστών Σιωνιστών» (ιδιαίτερα παρούσα στην Πολωνική και
Λετονική διασπορά) και την πολιτοφυλακή της, το Μπετάρ. Αποστράφηκε από την
Βρετανική Αυτοκρατορία και ενθουσιάστηκε με την φασιστική Ιταλία. Δημιούργησε
μια στρατιωτική ακαδημία για το Μπετάρ κοντά στην Ρώμη με την υποστήριξη του
Ντούτσε Μπενίτο Μουσολίνι.
Το 1.936 μ.Χ., ο
Γιαμποτίνσκι φαντάστηκε ένα «σχέδιο εκκένωσης» των Εβραίων της Κεντρικής και
Ανατολικής Ευρώπης προς την Παλαιστίνη. Έλαβε την υποστήριξη του Πολωνού
αρχηγού του κράτους, Στρατάρχη Γιούζεφ Πιουσούτσκι, και του Υπουργού Εξωτερικών
του, Γιούζεφ Μπεκ. Αλλά και αυτή του Ούγγρου αντιβασιλέα, ναυάρχου Μίκλος
Χόρτυ, χωρίς να ξεχνάμε την υποστήριξη του Ρουμάνου πρωθυπουργού, Γκεόργκε
Ταταρέσκου.
Αυτό το σχέδιο δεν
υλοποιήθηκε ποτέ επειδή οι Εβραίοι της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης
φοβήθηκαν τους συμμάχους του Γιαμποτίνσκι και επειδή η Βρετανική Αυτοκρατορία
αντιτάχθηκε στην μαζική μετανάστευση στην Παλαιστίνη.
Τελικά, ο Καΐμ Βάιζμαν,
τότε Πρόεδρος της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Οργάνωσης (WZO), αποκάλυψε ότι ο
Γιαμποτίνσκι συμμετείχε στο Γαλλο-Πολωνο-ναζιστικό σχέδιο απέλασης των Εβραίων
στην Μαδαγασκάρη.
Κατά την διάρκεια αυτής
της περιόδου, ο Βλαντιμίρ Γιαμποτίνσκι προφήτευσε το Ολοκαύτωμα ενώπιον του
έκπληκτου Εβραϊκού κοινού. Σύμφωνα με τον ίδιο, με την άρνηση του σχεδίου
εκκένωσης του, η διασπορά θα προκαλούσε έκρηξη βίας εναντίον της. Προς έκπληξη
όλων, αυτό εφάρμοσαν πράγματι οι φίλοι του: Την εξόντωση εκατομμυρίων Εβραίων.
Το 1.939 μ.Χ, ο
Γιαμποτίνσκι συνέταξε ένα σχέδιο για εξέγερση των Εβραίων της Παλαιστίνης
ενάντια στην Βρετανική Αυτοκρατορία, το οποίο έστειλε στον τοπικό κλάδο των
«ρεβιζιονιστών σιωνιστών», την Ιργκούν.
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος
Πόλεμος ανέβαλε αυτό το σχέδιο για αργότερα. Ο Γιαμποτίνσκι δεν εγκαταστάθηκε
στην φασιστική Ιταλία, αλλά στις τότε ουδέτερες Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ένας
από τους μαθητές του ενώθηκε μαζί του για να γίνει ο ιδιωτικός του γραμματέας.
Ήταν ο Μπενζιόν Νετανιάχου, πατέρας του Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Κατά την διάρκεια του
πολέμου, ο Βλαδίμηρος Γιαμποτίνσκι και ο Μπενζιόν Νετανιάχου επισκέφθηκαν έναν
καθηγητή φιλοσοφίας από το Σικάγο, τον Λέο Στράους. Ήταν και αυτός Εβραίος
φασίστας. Είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει την Γερμανία λόγω του ναζιστικού
αντισημιτισμού, αλλά παρέμενε σταθερός φασίστας.
Ο Λέο Στράους έγινε στην
συνέχεια το σημείο αναφοράς για τους «νεο-συντηρητικούς» στις ΗΠΑ. Δημιούργησε
την δική του σχολή σκέψης, διαβεβαιώνοντας τους λίγους μαθητές του, μετά τον
Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ότι ο μόνος τρόπος για τους Εβραίους να αποτρέψουν
μια νέα Σόα είναι να δημιουργήσουν την δική τους δικτατορία.
Οι μαθητές του
περιλαμβάνουν τόσο τον Πολ Βόλφοβιτς όσο και τον Έλιοτ Έιμπραμς, τον άνθρωπο
που σήμερα βρίσκεται πίσω από τον Μπενιαμίν Νετανιάχου και που χρηματοδότησε
την «θεσμική του μεταρρύθμιση» αυτό το καλοκαίρι.
Ο Βλαντιμίρ Τζαμποτίνσκι
πέθανε στην Νέα Υόρκη το 1.940 μ.Χ. Ο Ντέιβιντ Μπεν-Γκουριόν αντιτάχθηκε στην
μεταφορά της τέφρας του στο Ισραήλ, αλλά το 1.964 μ.Χ. ο πρωθυπουργός του
Ισραήλ, ο Ουκρανός Λέβι Εσκόλ, την επέτρεψε.
Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν
Νετανιάχου αποτίει φόρο τιμής στον ήρωα του, τον Βλαδίμηρο Ζέεφ Γιαμποτίνσκι.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι «ρεβιζιονιστές σιωνιστές» της Ιργκούν κήρυξαν
τον πόλεμο στην Βρετανική Αυτοκρατορία επειδή περιόριζε την Εβραϊκή
μετανάστευση στην Παλαιστίνη.
Υπό τις διαταγές του
μελλοντικού πρωθυπουργού, του Λευκορώσου Μεναχέμ Μπέγκιν, οργάνωσαν μια σειρά
επιθέσεων, συμπεριλαμβανομένης αυτής κατά του ξενοδοχείου King David που άφησε
91 νεκρούς και της σφαγής του Ντέιρ Γιασίν που άφησε τουλάχιστον εκατό θύματα.
Τον Νοέμβριο του 1.947
μ.Χ., η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε ένα σχέδιο για την
διαίρεση της Παλαιστίνης μεταξύ δύο ζωνών, της Εβραϊκής και της Αραβικής, προκειμένου
να σχηματιστεί ένα διεθνικό κράτος. Εκμεταλλευόμενος την βραδύτητα της
διακυβερνητικής οργάνωσης, ο Ντέιβιντ μπεν-Γκουριόν ανακήρυξε μονομερώς το
Κράτος του Ισραήλ στις 14 Μαΐου 1.948 μ.Χ.
Τα Αραβικά κράτη
αντέδρασαν με τα όπλα, ενώ οι Εβραίοι πολιτοφύλακες ξεκίνησαν την εκδίωξη
750.000 Παλαιστινίων, την Νάκμπα. Ανησυχώντας για αυτές τις ραγδαίες εξελίξεις,
η Γενική Συνέλευση έστειλε έναν Σουηδό απεσταλμένο, τον κόμη Φόλκε Μπερναντότ,
για να οριοθετήσει τα δύο ομόσπονδα κράτη.
Όμως, στις 17 Σεπτεμβρίου
1.948 μ.Χ., άλλοι «ρεβιζιονιστές σιωνιστές», που ανήκαν στην Λέχι (γνωστή ως
«Ομάδα Στερν»), υπό την διοίκηση ενός άλλου μελλοντικού πρωθυπουργού, του
Λευκορώσου Γιτζάκ Σαμίρ, τον δολοφόνησαν. Καταδικάστηκαν όλοι από Ισραηλινό
δικαστήριο.
Ο Υπουργός Εξωτερικών, ο
Ουκρανός Μόσε Σάρετ, γράφει τότε στην Γενική Συνέλευση ζητώντας την ένταξη του
Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη. «Δηλώνει ότι το Κράτος του Ισραήλ αποδέχεται, χωρίς
επιφυλάξεις, τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και
ότι αναλαμβάνει να τις τηρήσει από την ημέρα που θα γίνει μέλος των Ηνωμένων
Εθνών».
Κάτω από αυτές τις
βιαστικές συνθήκες, το Ισραήλ έγινε μέλος του ΟΗΕ στις 11 Μαΐου 1949 μ.Χ. Τις
μέρες που ακολούθησαν, ο Γιεχοσούα Κοέν, δολοφόνος του κόμη Μπερναντότ, απελευθερώνεται
και γίνεται σωματοφύλακας του πρωθυπουργού Ντέιβιντ μπεν-Γκουριόν.
Ο νεαρός Μπενιαμίν
Νετανιάχου και ο Γιτζάκ Σαμίρ.. Από το 1.955 μ.Χ. έως το 1.965 μ.Χ., ο Γιτζάκ
Σαμίρ ήταν επικεφαλής ενός τμήματος της Μοσάντ, της εξωτερικής μυστικής υπηρεσίας
του νέου κράτους.
Χωρίς να ενημερώσει τους
ανωτέρους του, συγκρότησε την μυστική αστυνομία του Σάχη του Ιράν, την Σαβάκ.
Περίπου διακόσιοι από τους άνδρες του ήρθαν για να διδάξουν βασανιστήρια δίπλα
σε πρώην Ναζί.
Στην συνέχεια, ενώ
διαπραγματευόταν τις Συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ με την Αίγυπτο, μετέφερε τους
άνδρες που είχε στείλει στο Ιράν, στο Κονγκό το 1.979 μ.Χ. Πιθανώς με την
υποστήριξη της CIA των ΗΠΑ, από δω και στο εξής θα εποπτεύουν την μυστική
αστυνομία του Μομποτού Σεσέ Σέκο. Πηγαίνει επιτόπου για να τους ελέγξει. Στα
πλαίσια του Ψυχρού Πολέμου, ο Γιτζάκ Σαμίρ βοήθησε επίσης την Ταϊβανέζικη
δικτατορία.
Αυτή την φορά εν αγνοία
των Ηνωμένων Πολιτειών, δημιούργησε μια τρομοκρατική ομάδα στην Νέα Υόρκη, την
Jewish Defense League του Ραβίνου Μέιρ Καχάνε. Επιβλέπει μια εκστρατεία για την
μετανάστευση των Σοβιετικών Εβραίων στο Ισραήλ, τις επιθέσεις κατά της
Σοβιετικής αντιπροσωπείας στα Ηνωμένα Έθνη και τέλος κατά της αντιπροσωπείας
της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Έκανε συμμαχίες με την
Νότια Αφρική. Συμμετείχε στη δημιουργία των «μπαντουστάν», ψευδοαφρικανικών
κρατών που επέτρεψαν στην Νότια Αφρική να μην θεωρεί πλέον τον μαύρο πληθυσμό
της ως υπηκόους, αλλά ως μετανάστες.·Ένα μοντέλο που οι «ρεβιζιονιστές
σιωνιστές» θα εφαρμόσουν αργότερα στους Παλαιστίνιους.
Με αυτή τη δυναμική,
έβαλε το Ισραήλ να χρηματοδοτήσει την έρευνα του Γάουτερ Μπέισον, προσωπικού
γιατρού του Προέδρου Πίτερ Βίλεμ Μπότα. Ο τελευταίος, επικεφαλής 200
επιστημόνων, σκόπευε να δημιουργήσει ασθένειες που να επηρεάσουν μόνο μαύρους
και Άραβες (Coast Project).
Το ένα έγκλημα οδηγεί σε
άλλο, υποστήριξε επίσης την Ροδεσία και τον αγώνα κατά της ανεξαρτησίας των
Πορτογαλικών αποικιών της Μοζαμβίκης και της Αγκόλας. Στην Γουατεμάλα, ο Γιτζάκ
Σαμίρ πλησιάζει την δικτατορία του στρατηγού Εφραΐν Ρίος Μοντ. Όχι μόνο του
προμηθεύει όπλα, αλλά επιβλέπει και την μυστική του αστυνομία.
Δημιουργεί ένα ινστιτούτο
υπολογιστών που παρακολουθεί την κατανάλωση νερού και ηλεκτρικής ενέργειας και
μπορεί έτσι να ανιχνεύσει και να εντοπίσει μυστικές δραστηριότητες. Οργάνωσε
τον πληθυσμό των Μάγια σε κιμπούτζ για να τους κάνει να δουλεύουν και να τους
επιβλέπουν χωρίς να χρειάζεται να πραγματοποιήσουν αγροτική μεταρρύθμιση.
Έτσι προστατευμένος, ο
Ρίος Μοντ δολοφόνησε 250.000 ανθρώπους·ένα μοντέλο που οι ρεβιζιονιστές
Σιωνιστές επιθυμούν να εφαρμόσουν στους Παλαιστίνιους. Οι σχέσεις μεταξύ Ισραήλ
και Ηνωμένων Πολιτειών για το θέμα του πειράματος στη Γουατεμάλα πέρασαν μέσω
του στράουσιστή Έλιοτ Άμπραμς.
Καθόλη την διάρκεια του
Ψυχρού Πολέμου, οι «ρεβιζιονιστές σιωνιστές» δεν ενήργησαν προς το συμφέρον του
δυτικού στρατοπέδου, χρησιμοποίησαν τις ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν για να
κάνουν αυτό που έκανε πάντα ο Βλαδίμηρος Ζέεφ Γιαμποτίνσκι: Να ασκούν την
εξουσία μέσω της βίας χωρίς να σέβονται κανέναν.
Προς το τέλος της
Διάσκεψης της Μαδρίτης, η Ισραηλινή αντιπροσωπεία έβγαλε αυτή την παλιά αφίσα
της Βρετανικής αστυνομίας στην υπό εντολή Παλαιστίνη: Ζητά πληροφορίες για την
τρομοκρατική ομάδα Λεχί. Πάνω αριστερά: ο Μεναχέμ Μπέγκιν.
Στο τέλος του Ψυχρού
Πολέμου, ο Πρόεδρος Μπους ο πρεσβύτερος συγκάλεσε την Διάσκεψη της Μαδρίτης για
να επιλύσει οριστικά το Ισραηλινο-Παλαιστινιακό ζήτημα. Κατά την διάρκεια
αυτής, η Ισραηλινή αντιπροσωπεία, υπό την Προεδρία του Γιτζάκ Σαμίρ, ο οποίος
είχε γίνει πρωθυπουργός, απαίτησε την κατάργηση του Ψηφίσματος 3379 της Γενικής
Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών πριν αρχίσουν οι συζητήσεις. Αυτό το ψήφισμα
δηλώνει ότι «ο Σιωνισμός είναι μια μορφή ρατσισμού και φυλετικών διακρίσεων».
«Με ανοιχτή καρδιά,
καλούμε τους Άραβες ηγέτες να κάνουν το θαρραλέο βήμα και να απαντήσουν στο
απλωμένο μας χέρι με ειρήνη», δηλώνει μεγαλοπρεπώς ο Σαμίρ. Ανυπομονώντας να
καταλήξει σε συμφωνία, η Γενική Συνέλευση συμμορφώνεται. Όμως, εξαπατώντας τους
συνομιλητές του, το Ισραήλ δεν θα δεσμευτεί σε τίποτα και θα κάνει τα πάντα για
να αποτύχει η υποψηφιότητα του Τζορτζ Μπους για δεύτερη θητεία.
Μια γρήγορη λέξη πριν
καταλήξουμε για τις προσωπικότητες αυτού του μηχανισμού σήμερα. Ο
Ουκρανο-Εβραίος Πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι και ο «Λευκός Φύρερ», Αντρέι
Μπιλέτσκι. Η συμμαχία των Ουκρανών «ρεβιζιονιστών Σιωνιστών» και «ακραίων
εθνικιστών» μεταρρυθμίστηκε με την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.
Ένας μαφιόζος ολιγάρχης,
ο Εβραίος Ίχορ Κολομόισκι, ώθησε στην πολιτική έναν νεαρό Εβραίο κωμικό, τον
Βολοντιμίρ Ζελένσκι, ενώ χρηματοδοτούσε τις εθνικιστικές πολιτοφυλακές που
πολιορκούσαν και βομβάρδιζαν τους Ρωσόφωνους ουκρανικούς πληθυσμούς του
Ντομπάς.
Ο Ρεφουσένικ (refuznik)
Νατάν Σαράνσκι, πρώην Υπουργός του Αριέλ Σαρόν, διοργανώνει συναντήσεις μεταξύ
παγκόσμιων Εβραϊκών προσωπικοτήτων και του γραφείου του Ουκρανού Προέδρου. Ο
Βολοντιμίρ Ζελένσκι εμπιστεύτηκε την διοίκηση των δύο μεγάλων μαχών της
Μαριούπολης και του Μπαχμούτ στον Αντρέι Μπιλέτσκι, τον «λευκό φύρερ».
Στις 19 Ιουλίου 2018
μ.Χ., με πρωτοβουλία των «ρεβιζιονιστών Σιωνιστών», η Κνεσέτ υιοθέτησε νόμο που
ανακήρυξε το Ισραήλ ως «Εβραϊκό κράτος», με μόνη επίσημη γλώσσα τα Εβραϊκά και
πρωτεύουσα την ενωμένη Ιερουσαλήμ. Οι Εβραϊκοί οικισμοί στην Παλαιστινιακή
επικράτεια θεωρούνται ότι είναι «εθνικού συμφέροντος».
Τέσσερα χρόνια αργότερα,
ο Μπενιαμίν Νετανιάχου σχημάτισε κυβέρνηση με έναν συνασπισμό που σχηματίστηκε
με τους μαθητές του Ραβίνου Καχάνε. Το 2022 μ.Χ., ο Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ, Πρόεδρος
του Ότζμα Γεχουντίτ (κόμματος της Εβραϊκής Εξουσίας) δηλώνει ότι θα εκδιώξει
τους Άραβες από την Παλαιστίνη. Μέλη του κόμματός του εξαπέλυσαν επίθεση στο
χωριό Χουάρα της Δυτικής Όχθης τον Φεβρουάριο του 2023 μ.Χ., επτά μήνες πριν
από την Παλαιστινιακή επίθεση στις 7 Οκτωβρίου.
Μέσα σε λίγες ώρες έκαψαν
εκατοντάδες αυτοκίνητα και 36 σπίτια. Επιτέθηκαν στους κατοίκους,
τραυματίζοντας 400 και σκοτώνοντας έναν άνδρα μπροστά στα μάτια του Ισραηλινού
στρατού που περικυκλούζε το χωριό χωρίς να επέμβει μπροστά στις καταχρήσεις
τους.
Αυτή η σύντομη ιστορική
σύνοψη μάς δείχνει ότι δεν υπάρχει άλλο Ισραηλινο-Αραβικό πρόβλημα από το
πρόβλημα της Ουκρανίας-Ρωσίας, αλλά ένα τεράστιο πρόβλημα όλων με μια ιδεολογία
που, σε διαφορετικούς τόπους και χρόνους, δεν ήταν παρά μόνο να σπέρνει βάσανα
και θάνατο. Πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας και να μην πιστεύουμε πια σε ότι
μας σερβίρουν και να αντιστεκόμαστε στα ψέματα (https://www.voltairenet.org/article220316.html).
Στην
Ιερουσαλήμ, η «Διάσκεψη για τη Νίκη του Ισραήλ» απειλεί το Λονδίνο και την
Ουάσιγκτον.
Η «Διάσκεψη για την Νίκη
του Ισραήλ – οι εποικισμοί φέρνουν την ασφάλεια»: Επιστροφή στην Λωρίδα της
Γάζας και την Βόρεια Σαμαριά» δεν ήταν μια απλή συνάντηση Εβραίων
σουπρεμασιστών ρατσιστών.
Ένας ραβίνος,
καταδικασμένος στο Ισραήλ σε ισόβια κάθειρξη για τα εγκλήματα του, μίλησε εξ
ονόματος των διάδοχων της Ομάδας Στερν η οποία δολοφόνησε τους Βρετανούς ηγέτες
της υπό εντολή Παλαιστίνης.
Ήταν μια κήρυξη πολέμου
εναντίον των Αγγλοσαξόνων. Συμμετέχοντας σε αυτή την εκδήλωση, ο πρωθυπουργός
Μπέντζαμιν Νετανιάχου απειλούσε την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο. Ο Τζο Μπάιντεν
απαγόρευσε αμέσως κάθε συγκέντρωση χρημάτων και μεταφορά χρημάτων προς αυτούς
τους εξτρεμιστές.
Είναι η πρώτη φορά που οι
Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλλαν κυρώσεις κατά Ισραηλινών. Ο ραβίνος Ούζι Σαρμπάφ,
ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη το 1.984 μ.Χ., μιλάει μπροστά σε
χιλιάδες Εβραίους σουπρεμασιστές ρατσιστές.
Πριν από δύο εβδομάδες,
πραγματοποιήθηκε μια εορταστική εκδήλωση με αστέρια του τραγουδιού στο Διεθνές
Συνεδριακό Κέντρο της Ιερουσαλήμ, υπό τον τίτλο: «Διάσκεψη για την Νίκη του
Ισραήλ - οι εποικισμοί φέρνουν την ασφάλεια: Επιστροφή στην Λωρίδα της Γάζας
και στην Βόρεια της Σαμαριά». Παρευρέθηκαν 12 εν ενεργεία Υπουργοί,
συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου.
Ωστόσο, κανένας
πολιτικός, ούτε καν ο Υπουργός Ασφάλειας, Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ δεν έλαβε τις
ξέφρενες επευφημίες που χαιρέτησαν τον ραβίνο Ούζι Σαρμπάφ· μια φιγούρα που
βρίσκεται τώρα στο επίκεντρο των συζητήσεων στο Ισραήλ, ενώ είναι άγνωστος στο
εξωτερικό. Με την παρουσία του, αναβίωσε στους συμμετέχοντες την ελπίδα να
λυτρωθούν απ’ αυτό που βλέπουν ως την «αμαρτία» της απόσυρσης από τους
Εβραϊκούς οικισμούς από την Γάζα το 2005 μ.Χ.
Τις ώρες που ακολούθησαν,
ο Γιάκοβ Μάργκι (Shas), Υπουργός Πρόνοιας και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ισραήλ,
δήλωσε ότι οι συνάδελφοί του θα έπρεπε να το «είχαν σκεφτεί» πριν πάνε σε αυτό
το τσίρκο.
Ο ηγέτης της
αντιπολίτευσης Γιαΐρ Λαπίντ εξέφρασε την λύπη του για το γεγονός ότι ο
Μπέντζαμιν Νετανιάχου, «ο οποίος ήταν κάποτε στο κέντρο του εθνικού στρατοπέδου
σύρεται άσκοπα από τους εξτρεμιστές», έχει «πιάσει πάτο».
Ο στρατηγός Μπένι Γκαντζ
δήλωσε ότι αυτή η εκδήλωση ήταν «προσβολή στην Ισραηλινή κοινωνία σε περίοδο
πολέμου. Είναι επιζήμιο για την παγκόσμια νομιμότητα μας και για τις
προσπάθειες για την δημιουργία ενός πλαισίου επιστροφής των ομήρων μας». Όσον
αφορά τη συμμετοχή του πρωθυπουργού, συνέχισε: «Αυτός που χορεύει και διαιρεί,
δεν αποφασίζει, και εκείνος που είναι σιωπηλός και επιτρέπει στον εαυτό του να
παρασυρθεί, δεν είναι ηγέτης».
Την επόμενη μέρα, ο Τζο
Μπάιντεν, σαν να φοβήθηκε από την επιστροφή ενός παλαιού δαίμονα, υπέγραψε
διάταγμα που απαγόρευε σε ορισμένους εξτρεμιστές εποίκους να έρχονται στις ΗΠΑ
και, το σημαντικότερο, που απαγορεύει οποιαδήποτε συγκέντρωση χρημάτων και μεταφορά
χρημάτων προς όφελος των οπαδών του ραβίνου Ούζι Σαρμπάφ. Αυτές οι κυρώσεις
ισχύουν όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε όλες τις τράπεζες με συμφέροντα στις
Ηνωμένες Πολιτείες, δηλαδή, εντέλει, σε όλη την πολιτική Δύση.
Επιπλέον, η δήθεν
«κυβέρνηση» Μπάιντεν, η οποία μέχρι τώρα υποστήριζε διακριτικά την σφαγή στην
Γάζα με την προμήθεια οβίδων και άλλων πυρομαχικών, ξαφνικά άρχισε να αναζητεί
διέξοδο από την κρίση. Ο Υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν έφυγε σε μια νέα
περιήγηση στις πρωτεύουσες της περιοχής, αυτή την φορά με προτάσεις.
Γιατί, λοιπόν, προκάλεσε
τέτοιες αντιδράσεις η έξοδος στο προσκήνιο του ραβίνου Ούζι Σαρμπάφ; Για να το
καταλάβουμε, πρέπει να γυρίσουμε πίσω στο 1.922 μ.Χ. Στον κόρφο του σιωνιστικού
κινήματος υπάρχει πράγματι μια ακόμη πιο φανατική ομάδα που δεν διστάζει να
επιτεθεί στους Αγγλοσάξονες.
Η «ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΣΤΕΡΝ». Οι
«ρεβιζιονιστές σιωνιστές» είναι οι οπαδοί του Βλαντιμίρ Ζέεβ Γιαμποτίνσκι, ένας
Ουκρανός φασίστας ο οποίος έκανε συμμαχία το 1.922 μ.Χ. με τους «ακραίους
εθνικιστές» Ουκρανούς του Σιμόν Πετλιούρα και του Ντμίτρο Ντόντσοφ εναντίον των
Σοβιετικών. Κατά την διάρκεια αυτής της συμμαχίας, οι «ακραίοι εθνικιστές»
έσφαξαν όχι μόνο Ουκρανούς αναρχικούς και Ουκρανούς κομμουνιστές, αλλά και
δεκάδες χιλιάδες Ουκρανούς Εβραίους.
Αρνούμενος να το
εξηγήσει, ο Γιαμποτίνσκι παραιτήθηκε από την θέση του διευθυντή της Σιωνιστικής
Οργάνωσης και δημιούργησε τη Συμμαχία των Ρεβιζιονιστών Σιωνιστών. Ίδρυσε το
Μπέταρ, έναν παραστρατιωτικό φασιστικό σχηματισμό στην Ιταλία, με την βοήθεια
του Ντούτσε Μπενίτο Μουσολίνι.
Στο τέλος του Β
’Παγκοσμίου Πολέμου, οι «Σιωνιστές ρεβιζιονιστές» συνέχισαν το φασιστικό τους
όνειρο, τώρα χωρίς την βοήθεια των Ιταλών ομολόγων τους. Αποσπάστηκαν από την
Εβραϊκή κοινοτική πολιτοφυλακή στην Παλαιστίνη, την Χαγκανά, και δημιούργησαν
την δική τους πολιτοφυλακή, την Ιργκούν. Σε επιστολή τους προς τους New York
Times, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, η Χάνα Άρεντ και άλλες Εβραϊκές προσωπικότητες
συνέκριναν την Ιργκούν με τους φασιστικούς και ναζιστικούς σχηματισμούς.
Η ίδια η Ιργκούν δημιούργησε
την Λεχί [γνωστή ως «Ομάδα Στερν») ή σύμφωνα με την Βρετανική αστυνομία,
«Συμμορία Στερν» ("Stern Gang"). Αυτή η ομάδα ήταν άμεσα συνδεδεμένη
με την Πολωνική φασιστική κυβέρνηση (ο Άβραχαμ Στερν συμμετείχε στην πρώτη
έκδοση του «σχεδίου Μαδαγασκάρη»).
Ο Στερν συνελήφθη από
τους Βρετανούς με τους ηγέτες της ομάδας του στις αρχές του Δευτέρου Παγκοσμίου
Πολέμου αλλά απελευθερώθηκε όταν η Πολωνική κυβέρνηση ανασυγκροτήθηκε στην
εξορία στο Λονδίνο.
Η Λεχί αποκατέστησε την
επαφή με τους Ιταλούς φασίστες και στην συνέχεια τους πρότεινε να τους βοηθήσει
να εκδιώξουν τους Εβραίους από την Ευρώπη στην Παλαιστίνη. Μετά από δισταγμούς,
οι τελευταίοι αρνήθηκαν. Η Λεχί πολλαπλασίασε τις επιθέσεις της εναντίον των
Βρετανών και των αριστερών Εβραίων κατά τα δύο πρώτα χρόνια του πολέμου.
Ο Άβραχαμ Στερν συνελήφθη
και πυροβολήθηκε μετά από έναν αξιωματικό της Βρετανικής CID το Φεβρουάριο του
1.942 μ.Χ. Η Λεχί στην συνέχεια αναδιοργανώθηκε από τον Γιτζάκ Σαμίρ, ο οποίος
δολοφόνησε τους αντιπάλους του.
Το 1.944 μ.Χ., η Λεχί
επανέλαβε τις επιθέσεις της εναντίον των Βρετανών. Παρά λίγο να εξαλείψει τον
Ύπατο Αρμοστή στην Παλαιστίνη, Χάρολντ Μακμίχαελ, αλλά κατάφερε να δολοφονήσει
τον γραμματέα των αποικιών, Λόρδο Moyne. Οι Βρετανικές πολιτικές και
στρατιωτικές αρχές δολοφονήθηκαν από την συμμορία Στερν κατά την διάρκεια του
βομβαρδισμού του ξενοδοχείου King David που στέγαζε το αρχηγείο τους.
Ο Νταβίντ Μπεν Γκουριόν,
ο οποίος παρέμεινε πιστός στους Βρετανούς, ξεκίνησε μια εκστρατεία της Χαγκάνα
για να σταματήσει τις ενέργειες της Ιργκούν και της Λεχί. Πολλά από τα μέλη
τους συνελήφθησαν. Ωστόσο, το 1.945 μ.Χ., ο Μπεν Γκουριόν οργάνωσε μυστικά την
συμφιλίωση με τους ρεβιζιονιστές σιωνιστές, το «Κίνημα της Εβραϊκής
Επανάστασης».
Αυτή η σύντομη συμμαχία
δεν κράτησε. Η Λεχί οργάνωσε την επίθεση κατά της γραμματείας της υπό εντολή
Βρετανικής κυβέρνησης της Παλαιστίνης και εναντίον της στρατιωτικής της
διοίκησης, οι οποίες βρίσκονται και οι δύο στο ξενοδοχείο King David. Άφησε 91
νεκρούς και 46 τραυματίες.
Η Λεχί δεν έπαυσε τις
δραστηριότητές της με την σύλληψη του Γιτζάκ Σαμίρ. Αντιθέτως, τις επέκτεινε
στο Λονδίνο μέχρι που οι Βρετανοί αποσύρθηκαν από την Παλαιστίνη. Έπειτα
στόχευσε τους Άραβες, έτσι διέπραξε την σφαγή του Ντίρ Γιασίν.
Οι Ιργκούν και Λεχί
ενσωματώθηκαν τελικά στις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) κατά την μονομερή
ανακήρυξη της κρατικής υπόστασης. Ωστόσο, τα Ηνωμένα Έθνη έστειλαν τον Σουηδό
κόμη Φόλκε Μπερναντότ για να καθορίσει το σύνορα των δύο κρατών, Εβραϊκού και
Αραβικού. Ο Γιτζάκ Σαμίρ οργάνωσε τότε την δολοφονία του.
Ο Γεοσούα Κοέν τον
εκτέλεσε. Δολοφονήθηκε και ο Γάλλος συνταγματάρχης των Κυανόκρανων, Αντρέ Σερό.
Ο Pierre Gaïsset (παππούς του συγγραφέα αυτού του άρθρου) τον αντικατέστησε. Οι
«ρεβιζιονιστές σιωνιστές» άλλαξαν τότε την ετικέτα τους και σχημάτισαν ένα νέο
κόμμα, το Χερούτ του οποίου ο Μεναχέμ Μπέγκιν έγινε Πρόεδρος.
Το 1.952 μ.Χ., ο Γεοσούα
Κοέν ίδρυσε το κιμπούτς sde boker. Την επόμενη χρονιά, ο πρωθυπουργός Νταβίντ
Μπεν Γκουριόν εντάχθηκε σε αυτό το κιμπούτς, και ο Γεοσούα Κοέν έγινε
σωματοφύλακάς του.
ΤΟ «ΕΒΡΑΪΚΟ ΥΠΟΓΕΙΟ». Δεν
υπάρχει ίχνος της ομάδας Στερν στην συνέχεια. Ωστόσο, μετά τον «πόλεμο των Έξι
Ημερών», το Μπλοκ των Πιστών (Gush Emunim) ανάπτυσσε την ιδέα ότι ο Γιαχβέ είχε
δώσει όλη την Παλαιστίνη στους Εβραίους.
Δεν είχαν μόνο το
δικαίωμα να την κατέχουν, αλλά το καθήκον να το πράξουν προκειμένου να
εκπληρώνονται οι προφητείες στο μέλλον. Αυτό το κίνημα αναπτύχθηκε γύρω από τον
ραβίνο Zvi Γιεχούντα Κουκ. Δίδασκε ότι οι πρώτοι κοσμικοί Ισραηλινοί είχαν,
βέβαια, ξεκινήσει το έργο, αλλά ότι μόνο οι θρησκευτικοί λειτουργοί γνώριζαν
την κατεύθυνση και μπορούσαν να το οριστικοποιήσει.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο
Γεχούντα Έτζιον, γιος ενός μέλους της συμμορίας, αναδημιούργησε την ομάδα
Στερν. Χρησιμοποίησε το ίδιο λογότυπο: Μία γροθιά, δύο σηκωμένα δάχτυλα. Το νέο
της όνομα: το «Εβραϊκό Υπόγειο». Μετά τις συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ, που
υπογράφηκαν το 1.978 μ.Χ. από τον πρώην Αδελφό Μουσουλμάνο Ανουάρ αλ-Σατάτ και
τον ρεβιζιονιστή σιωνιστή Μεναχέμ Μπέγκιν, οργανώθηκε επίσημα.
Αντιτάχθηκε
στην επιστροφή του Σινά στην Αίγυπτο από το Ισραήλ. Σχηματιστήκαν δύο τάσεις. Η
πρώτη, με επικεφαλής τον ίδιο τον Γεχούντα Έτζιον, για να καταστραφεί ο Θόλος
του Βράχου στο κέντρο του τζαμιού Αλ-Άκσα, προκειμένου να ανοικοδομηθεί ο Ναός
της Ιερουσαλήμ. Η δεύτερη για να σπείρει τον τρόμο μεταξύ των
αντί-αποικιοκρατών Αράβων.
Ο ραβίνος Ούζι Σαρμπάφ
ήταν ο επικεφαλής του «Εβραϊκού Υπόγειου». Καταδικάστηκε από τα Ισραηλινά
δικαστήρια σε ισόβια κάθειρξη το 1.984 μ.Χ. για την συμμετοχή του σε μια σειρά
θανατηφόρων επιθέσεων εναντίον Παλαιστινίων. Απελευθερώθηκε αθόρυβα το 1.991
μ.Χ. από δύο ρεβιζιονιστές σιωνιστές, τον νυν πρόεδρο Καΐμ Χερζόγκ και τον
πρώην πρωθυπουργό Γιτζάκ Σαμίρ.
Η παρουσία του και η
βροντερή υποδοχή που έλαβε από χιλιάδες ακτιβιστές εγείρουν φόβους για την
επιστροφή της σιωνιστικής τρομοκρατίας εναντίον των Αγγλοσαξόνων. Η αντίδραση
της Ουάσιγκτον δείχνει ότι, στα μάτια της, αυτό που ανέχεται όταν οι Άραβες
είναι τα θύματα, πρέπει να καταδικαστεί όταν η ίδια απειλείται (https://www.voltairenet.org/article220434.html).
Η
ιδεολογία του πολέμου στην Ουκρανία και το Ισραήλ.
Οι πόλεμοι στην Ουκρανία
και τη Γάζα μοιάζουν περισσότερο από όσο νομίζουμε, τουλάχιστον αν γνωρίζουμε
την ιστορία τους. Αυτός της Ουκρανίας δεν ξεκίνησε με την Ρωσική στρατιωτική
επιχείρηση, αλλά με τις σφαγές στο Ντονμπάς, ενώ αυτός της Γάζας δεν ξεκίνησε
με την επιχείρηση «Κατακλυσμός του Αλ-Ακσά», αλλά 75 χρόνια νωρίτερα με την
Νάκμπα. Μακροπρόθεσμα, οι υπεύθυνοι και για τους δύο πολέμους διεκδικούν την
ίδια ιδεολογία.
Η Ισραηλινή αντιπροσωπεία
του Μπέντζαμιν Νετανιάχου και η ουκρανική του Βολοντίμιρ Ζελένσκι. ΑνάμεσΑ τους
αιωρείται η μνήμη της φασιστικής συμμαχίας του Βλαντιμίρ Ζέεβ Τζαμποτίνσκι και
του Ντμίτρο Ντόντσοφ. Σε γενικές γραμμές, κάθε πόλεμος ορίζει ποιοι είμαστε
«εμείς» και ποιοι είναι «αυτοί». «Εμείς» είμαστε το Καλό, ενώ «Αυτοί» είναι το
Κακό.
Οι δυτικοί ηγέτες, ενώ
δηλώνουν ότι ο ίδιος ο πόλεμος είναι κακός, ισχυρίζονται ότι είναι πλέον
απαραίτητος σήμερα κατά των επιθέσεων της Ρωσίας και της Χαμάς. Σύμφωνα με
αυτούς, η Ρωσία ή μάλλον ο Πρόεδρος της Βλαντιμίρ Πούτιν ονειρεύεται να αρπάξει
την περιουσία μας και να καταστρέψει το πολιτικό μας σύστημα.
Μετά την εισβολή στην
Ουκρανία, θα εισβάλει στην Μολδαβία και την Βαλτική και στην συνέχεια θα
συνεχίσει προς τα δυτικά. Η Χαμάς, όσον την αφορά, είναι μια αίρεση γεμάτη
μίσος που ξεκινά με τον βιασμό και τον αποκεφαλισμό των Εβραίων λόγω
αντισημιτισμού και θα συνεχίσει εισβάλλοντας στην Δύση στο όνομα της θρησκείας
της.
Ας σημειωθεί ότι το
Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες ιδρύθηκαν από τους στρατούς τους, την Χαγκανά
και το Continental Army. Σήμερα, η συντριπτική πλειονότητα των πολιτικών τους
ηγετών σταδιοδρόμησε στους στρατούς ή στις μυστικές υπηρεσίες. Αλλά δεν είναι
οι μόνοι αφού ο Σι Τζινπίνγκ είναι στρατιωτικός και ο Βλαντιμίρ Πούτιν πρώην
μέλος της Σοβιετικής μυστικής υπηρεσίας (KGB).
Αναρωτιόμαστε τι
τροφοδοτεί τις φαντασιώσεις της πολιτικής Δύσης και πώς οι τελευταίες
εμποδίζουν να αντιληφθεί η πραγματικότητα. Η Ρωσία δεν εισέβαλε στην Ουκρανία
περισσότερο από όσο η Γαλλία εισέβαλε στην Ρουάντα.
Η Μόσχα και το Παρίσι
σταμάτησαν την σφαγή των Ουκρανών του Ντονμπάς και των Τούτσι της Ρουάντα. Και
οι δύο οδηγήθηκαν από την «ευθύνη τους για προστασία» και εφάρμοσαν ψηφίσματα
του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Οι Παλαιστίνιοι δεν
βιάζουν ούτε αποκεφαλίζουν κανέναν για ευχαρίστηση, ακόμα και αν ορισμένοι από
αυτούς ανήκουν σε μια μυστική αίρεση που το κάνει. Δεν πολεμούν εναντίον των
Εβραίων από αντισημιτισμό, εκτός από το ιστορικό παρακλάδι της Χαμάς, αλλά
ενάντια στο σύστημα του απαρτχάιντ του οποίου είναι θύματα.
Ίσως η συλλογική τύφλωση
έχει για πρώτη λειτουργία να διαγράψει τα προηγούμενα εγκλήματά μας: οι
«δημοκρατίες» των Ηνωμένων Πολιτειών και τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν
αυτού που οργάνωσαν την ανατροπή του εκλεγμένου Ουκρανού Προέδρου, Βίκτορ
Γιανουκόβιτς, το 2014 μ.Χ.
Η Γερμανία και Η Γαλλία
υπέγραψαν τις Συμφωνίες του Μινσκ για να εγγυηθεί η ειρήνη στους Ουκρανούς του
Ντονμπάς (2015 μ.Χ.), αλλά ποτέ δεν είχαν την πρόθεση να τις εφαρμόσουν και,
σύμφωνα με τις ομολογίες της Καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ και του Προέδρου
Φρανσουά Ολάντ, τις χρησιμοποίησαν για να εξοπλίσουν την Ουκρανία εναντίον της
Ρωσίας. Αυτή η αθέτηση του λόγου μας και της υπογραφής μας αποτελεί, σύμφωνα με
το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης, το σοβαρότερο από όλα τα εγκλήματα, το έγκλημα
«κατά της ειρήνης».
Ομοίως, η «μεγαλύτερη
δημοκρατία στην Μέση Ανατολή», το Ισραήλ, έχει κλέψει, μέτρο με μέτρο, με
κατοχή και ροκανίσματα, την πλειονότητα των Παλαιστινιακών Εδαφών που ορίζονταν
με το ψήφισμα 181 (1.947 μ.Χ.) του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Εκτός αν συμβαίνει το
αντίθετο: Η συλλογική μας τύφλωση ίσως έχει ως λειτουργία να μας επιτρέπει να
διαπράξουμε τα επόμενα εγκλήματά μας. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν πρέπει να μας
εκπλήσσει το γεγονός ότι επιδιώκουμε να διαλύσουμε την Ρωσική οικονομία και,
εντέλει, να στείλουμε την Ρωσία πίσω στη πέτρινη εποχή. Ούτε πρέπει να μας
εκπλήσσουν οι ομιλίες που ζητούν την εθνοκάθαρση της γεωγραφικής Παλαιστίνης
και, εν τέλει, την απέλαση ενός εκατομμυρίου Παλαιστινίων.
Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου
και ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι θρηνούν στο Μπάμπι Γιαρ όπου 33.000 Εβραίοι
σφαγιάστηκαν από τους Ναζί και τους Ουκρανούς συνεργάτες τους. Η υποκρισία της
τελετής είναι αισθητή: η πρόσβαση στο μνημείο γίνεται μέσω της λεωφόρου Στεπάν
Μπαντέρα, που πήρε το όνομά της από το όνομα του «Providnyk» (οδηγού) της
Οργάνωσης των Ουκρανών [ακραίων] Εθνικιστών
Αυτές οι συγκρούσεις δεν
στοχεύουν στην μονοπώληση πόρων, αλλά των εδαφών. Οι αναπόσπαστοι Ουκρανοί
εθνικιστές του Ντμίτρο Ντόντσοφ συνέχισαν να διεκδικούν, από το 1.917 μ.Χ., την
κυριαρχία στην αναρχική Νοβορωσίγια του Νέστορ Μαχνό και στα Μπολσεβίκα
Ντόνμπας και Κριμαία. Βέβαια, αυτά τα εδάφη συγχωνεύτηκαν στην Σοβιετική
Ουκρανία από τον Ουκρανό Νικήτα Χρουστσόφ, αλλά το Κίεβο δεν μπορεί να επικαλεστεί
την πρόσφατη ιστορία για να τα οικειοποιηθεί.
Ομοίως, οι ρεβιζιονιστές
σιωνιστές του Βλαντιμίρ Ζέεβ Τζαμποτίνσκι διεκδικούν από το 1.920 μ.Χ. την
κυριαρχία σε ολόκληρη την Παλαιστίνη, και μακροπρόθεσμα στο Αιγυπτιακό Σινά,
τον Λίβανο, την Ιορδανία και την Συρία, εν ολίγοις όλα τα εδάφη από τον «Νείλο
στον Ευφράτη». Φυσικά το αρχαίο βασίλειο της Ιερουσαλήμ αποτελούταν από την
πόλη και τα προάστια της, αλλά αυτό δεν τους επιτρέπει να επικαλεστούν την
Ιστορία για όλες αυτές τις κατακτήσεις.
Λέγεται συχνά ότι η
ηλικιακή πυραμίδα καθορίζει την επιθετικότητα των κρατών. Εκείνα, με την
πλειοψηφία των νέων μεταξύ 15 και 30 ετών, φέρεται να είναι από την φύση τους
προσανατολισμένα στον πόλεμο. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει ούτε για την Ουκρανία
ούτε για το Ισραήλ. Ακόμη περισσότερο, είναι η Παλαιστίνη και όχι το Ισραήλ που
η ηλικιακή πυραμίδα θα μπορούσε να ωθήσει σε πόλεμο.
Μάλλον το ιδεολογικό
ζήτημα είναι το πιο σημαντικό. Ο Ντμίτρο Ντόντσοφ και ο κολλητός του Στέπαν
Μπαντέρα δόξασαν τους Ουκρανούς μαχητές ως κληρονόμους των Σουηδών Βίκινγκς,
τους Βαράγγους, που πρέπει να σφαγιάσουν τους «Μοσχοβίτες» για να γλεντήσουν
στην Βαλχάλα.
Σήμερα, είναι ο «Λευκός
Φύρερ», Αντρέι Μπιλέτσκι, ο οποίος διοικούσε τα στρατεύματα της Μεραρχίας Αζόφ
στη Μαριούπολη, της 3ης Ταξιαρχίας Εφόδου στο Μπαχμούτ/Αρτεμόβσκ και
πρόσφατα στην Αβντίιβκα/Αβντιβκά.
Ομοίως, ο Μπέντζαμιν
Νετανιάχου, γιος του ιδιωτικού γραμματέα του Βλαντιμίρ Ζέεβ Τζαμποτίνσκι, δεν
δίστασε να συγκρίνει τους Παλαιστίνιους με τους αρχαίους Αμαληκίτες. Υπονοεί
ότι πρέπει όλοι να εξοντωθούν όπως διατάζει ο Γιαχβέ, διαφορετικά η φυλή τους
θα ξαναβγεί στην επιφάνεια ενάντια στους Εβραίους. Ομοίως, ο Ισραηλινός Στρατός
κατέστρεψε συστηματικά όλα τα πανεπιστήμια και τα σχολεία στην Λωρίδα της Γάζας
και σφάγιασε 30.000 αμάχους ενώ ισχυριζόταν ότι πολεμούσε εναντίον της Χαμάς.
Ο Ντμίτρο Ντόντσοφ συνήψε
συμμαχία με τον Αδόλφο Χίτλερ το 1.923 μ.Χ., πριν δηλαδή έρθει στην εξουσία,
στην συνέχεια έγινε ένας από τους διαχειριστές του Ινστιτούτου Ράινχαρντ
Χάιντριχ που ανέλαβε την εκτέλεση της τελικής λύσης των Εβραϊκού και
τσιγγάνικου ζητημάτων.
Ο Βλαντιμίρ Ζέεβ
Τζαμποτίνσκι, ο οποίος είχε συμμαχήσει με τον Ντόντσοφ το 1.922 μ.Χ., ίδρυσε το
σχολείο των στελεχών του Μπετάρ στο Τσιβιταβέκια (Ιταλία) με τη βοήθεια του
Ντούτσε Μπενίτο Μουσολίνι το 1.935 μ.Χ.
Δεν είχε την ευκαιρία να
παίξει σπουδαίο ρόλο κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο αφού πέθανε τον Αύγουστο
του 1.940 μ.Χ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για την προσχώρηση των Ουκρανών
ακραίων εθνικιστών στον ναζισμό και των ρεβιζιονιστών Σιωνιστών στον φασισμό.
Άλλωστε, ξαναβρίσκουμε
την εδαφική λογική των φασιστικών και ναζιστικών καθεστώτων στις σημερινές
ομιλίες του Ουκρανού Προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι και του Ισραηλινού
πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Ενώ οι Ρώσος και Παλαιστίνιος Πρόεδροι,
Βλαντιμίρ Πούτιν και Μαχμούντ Αμπάς, ισχυρίζονται πάντα ότι υπερασπίζονται τους
λαούς τους (https://www.voltairenet.org/article220530.html).
"Μετά
την Χαμάς "σειρά" παίρνει η Χεζμπολάχ -Γιατί ο Νετανιάχου θα της
επιτεθεί και ποιό το μακρόπνοο σχέδιό του;" Αυξήθηκε η επικινδυνότητα την τελευταία
εβδομάδα. Από την έναρξη του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς στην Λωρίδα της Γάζας, μετά
την επίθεση της τρομοκρατικής οργάνωσης της 7ης Οκτωβρίου, ο
κυρίαρχος φόβος ήταν ότι η σύγκρουση θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι ακόμη πιο
θανατηφόρο.
Την επομένη της επίθεσης
, η πιο ισχυρή Σιιτική ένοπλη ομάδα του Λιβάνου, η Χεζμπολάχ εκτόξευσε
κατευθυνόμενες ρουκέτες και βλήματα προς το Ισραήλ σε ένδειξη αλληλεγγύης προς
την Χαμάς, προκαλώντας τα Ισραηλινά αντίποινα
με droneς και πυροβολικό.
ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ
ΝΑ ΕΠΕΚΤΑΘΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ-ΙΣΡΑΗΛ ΣΤΟ ΛΙΒΑΝΟ. Θα μπορούσε το Ισραήλ,
τραυματισμένο και ευάλωτο, με έναν πρωθυπουργό που αγωνίζεται για την πολιτική
του επιβίωση, να αποφασίσει ότι η απειλή από τα Βόρεια σύνορά του στον Λίβανο
πρέπει να εξουδετερωθεί; Σε αυτό το ερώτημα επιχειρεί να δώσει απάντηση λίαν
έγκριτο Βρετανικό ΜΜΕ, το οποίο επισημαίνει σε σχετικό άρθρο του:
"Ο φόβος ήταν ότι η
δήθεν «κυβέρνηση» του Μπενιαμίν Νετανιάχου μπορεί να δελεαστεί σε ένα δεύτερο
μέτωπο στον πόλεμο, ενάντια στην Χεζμπολάχ - η οποία, όπως η Χαμάς, σκοπεύει να
καταστρέψει το εβραϊκό κράτος. Και αν ναι, θα προσελκύσει το Ιράν, τον βασικό
προστάτη της Χεζμπολάχ στην περιοχή και ορκισμένο εχθρό των ΗΠΑ;
ΑΥΞΗΘΗΚΕ Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ
ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ. Αυτή την εβδομάδα το Ισραήλ πραγματοποίησε περισσότερες
αεροπορικές επιδρομές στην κοιλάδα Μπεκάα, βαθιά στον Λίβανο, ανεβάζοντας τον
αριθμό των νεκρών στον Λίβανο από την έναρξη της σύγκρουσης σε περισσότερους
από 240.
Σε αντίποινα, η Χεζμπολάχ
εκτόξευσε ένα μπαράζ 100 ρουκετών Katyusha στο βόρειο Ισραήλ, την σημαντικότερη
επίθεσή της από την έναρξη του πολέμου, με στόχους συμπεριλαμβανομένων των
βάσεων του ισραηλινού στρατού στα Υψίπεδα του Γκολάν. Τουλάχιστον 17 Ισραηλινοί
έχουν σκοτωθεί σε επιθέσεις από τον Λίβανο και τη Συρία από τον Οκτώβριο.
Οι πύραυλοι αυτή την
εβδομάδα προκάλεσαν την οργισμένη
ανάρτηση του ακροδεξιού υπουργού Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ, Itamar Ben-Gvir,
απευθυνόμενος στον Υπουργό Άμυνας Yoav Gallant: "Ο στρατός είναι δική σας
ευθύνη. Τι περιμένετε; Πρέπει να
επιτεθούμε.Πόλεμος, τώρα!».
Τον περασμένο μήνα, ο
Αρχηγός του επιτελείου των ισραηλινών αμυντικών δυνάμεων (IDF) Herzi Halevi
δήλωσε: «Τώρα επικεντρωνόμαστε στο να προετοιμαστούμε για πόλεμο στον Βορρά».
Για πολύ καιρό φαινόταν ότι τα χτυπήματα στα σύνορα με τον Λίβανο ήταν προσεκτικά βαθμονομημένεα
γύρω από ανείπωτες κόκκινες γραμμές, για να αποφευχθεί η κλιμάκωση σε
ολοκληρωτικό πόλεμο.
Οι μνήμες στον Λίβανο
είναι ακόμα νωπές από τον καταστροφικό πόλεμο του 2006 μ.Χ. με το Ισραήλ, ο
οποίος άφησε πίσω του περισσότερους από 1.000 Λιβανέζους νεκρούς και το Ισραήλ
γνωρίζει ότι η στρατιωτική ικανότητα της Χεζμπολάχ είναι πολύ μεγαλύτερη από
αυτή της Χαμάς.
ΤΙ ΛΕΕΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΣΤΟ
ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΤΙ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ Η ΝΕΑ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ; Μια δημοσκόπηση που
δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Maariv της χώρας τον περασμένο μήνα έδειξε ότι το
71% των ερωτηθέντων τάσσεται υπέρ μιας μεγάλης κλίμακας στρατιωτικής
επιχείρησης για την απώθηση της Χεζμπολάχ.
Ο Σαρίτ Ζεχάβι ζει κοντά
στα σύνορα του Λιβάνου και επικεφαλής του ερευνητικού κέντρου Άλμα, το οποίο
ειδικεύεται στην απειλή εκεί, λέει ότι στόχος της Χεζμπολάχ είναι «να σύρει το
Ισραήλ σε πόλεμο χωρίς να τον ξεκινήσει πραγματικά».
Όμως, υποστηρίζει, το
Ισραήλ δεν αναζητά ολική αντιπαράθεση. "Το συμφέρον του Ισραήλ είναι να
αποφύγει τον πόλεμο πλήρους κλίμακας - αλλά να επιτύχει μια βελτιωμένη
κατάσταση ασφάλειας, ζημιώνοντας παράλληλα τις ταξιαρχίες της Χεζμπολάχ όσο το
δυνατόν περισσότερο."
Πιστεύει ότι η χρήση
ρουκετών από τη Χεζμπολάχ, οι οποίες έχουν μεγαλύτερο βεληνεκές από τους
αντιαρματικούς πυραύλους που χρησιμοποιούσε προηγουμένως η ομάδα, αποτελεί
ένδειξη αλλαγής στις στρατιωτικές τακτικές και δυνατότητες της ομάδας. «Η
Χεζμπολάχ λαμβάνει υπόψη το κόστος ενός πολέμου, αλλά δεν κοιτάζει το εγγύς
μέλλον, κοιτάζει χρόνια μπροστά».
Ο ΕΚΤΟΠΙΣΜΟΣ ΤΩΝ
ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΡΡΑ ΛΟΓΩ ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΛΙΤΑΝΙ.
«Έχουν ήδη κερδίσει αναγκάζοντας την εκκένωση δεκάδων χιλιάδων Ισραηλινών»,
προσθέτει αφού περίπου 60.000 Ισραηλινοί που ζουν σε κοινότητες κοντά στα
σύνορα έχουν εγκαταλείψει τις μάχες από τον Οκτώβριο, ο μεγαλύτερος τέτοιος
εκτοπισμός στην ιστορία του Ισραήλ.
Περίπου 100.000 κάτοικοι
του Λιβάνου έχουν επίσης μετακινηθεί στην άλλη πλευρά των συνόρων. Για να
επιτρέψει στους εκτοπισμένους να επιστρέψουν, το Ισραήλ θέλει να σπρώξει τις
δυνάμεις της Χεζμπολάχ πίσω πέρα από τον ποταμό Λιτάνι, ο οποίος σηματοδοτεί
μια ουδέτερη ζώνη μεταξύ της Βηρυτού και των ισραηλινών συνόρων.
Ως μέρος της συμφωνίας
για τον τερματισμό του πολέμου του 2006 μ.Χ., η περιοχή Νότια του Λιτάνι
υποτίθεται ότι ήταν καθαρή από στρατιωτική παρουσία εκτός από εκείνη του
λιβανικού στρατού και των δυνάμεων του ΟΗΕ , την οποία η Χεζμπολάχ έχει
παραβιάσει.
Αυτό ήταν μέρος των
συζητήσεων με τον Amos Hochstein, τον Ειδικό Απεσταλμένο των ΗΠΑ, ο οποίος έχει
αποσταλεί επανειλημμένα στην περιοχή για να αποτραπεί μια κλιμάκωση. Αλλά μια
συμφωνία για την αποχώρηση και τον αφοπλισμό της Χεζμπολάχ παραμένει άπιαστη.
Μέχρι στιγμής, τόσο ο
Μπέντζαμιν Νετανιάχου όσο και η Χεζμπολάχ φαίνεται να συγκρατούνται από τον
γκρεμό. Ο ισραηλινός στρατός είναι ήδη απλωμένος στην Γάζα, χωρίς να ανοίξει
νέο μέτωπο και νέο κύμα διεθνούς έντασης και
η Χεζμπολάχ επιλέγει έναν πόλεμο φθοράς χαμηλότερου επιπέδου. Αλλά
ο πραγματικός κίνδυνος είναι ο λάθος υπολογισμός και η υποχώρηση σε πιέσεις.
Ο ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΕΜΟ
ΜΕ ΤΗΝ ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ. Ο Νετανιάχου
"βάλεται" από κατηγορίες ότι άφησε τη χώρα του ευάλωτη στην χειρότερη
επίθεση στην ιστορία της, ενώ υβρίζεται από τις οικογένειες των ομήρων που θέλουν να συνάψει συμφωνία με την Χαμάς για
να τους φέρει πίσω, και αποδοκιμάζεται από τη Δύση για τις αυξανόμενες απώλειες
αμάχων στην Γάζα.
Ο φόβος είναι ότι μπορεί
να δει την επέκταση του αγώνα στον Λίβανο ως κλειδί για την πολιτική του
επιβίωση και ότι το Ισραήλ, στον απόηχο των επιθέσεων της 7ης Οκτωβρίου, δεν θα
αντέξει την συνεχιζόμενη απειλή στο βόρειο μέτωπό του χωρίς να αναλάβει
στρατιωτική δράση.
Ο καθηγητής Hilal
Khashan, από το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, πιστεύει ότι η σχετική
αυτοσυγκράτηση του Ισραήλ μέχρι στιγμής δεν "λέει την αληθινή
ιστορία". «Ο Νετανιάχου θέλει ξεκάθαρα πόλεμο», λέει, δείχνοντας τα
χτυπήματα του Ισραήλ σε περίπου 4.000 θέσεις σε όλο τον Λίβανο από τον
Οκτώβριο.
«Έχει τελειώσει πολιτικά
και όταν σταματήσει ο πόλεμος, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον απολογισμό του»,
λέει. «Δεν νομίζω ότι θα δώσει δεκάρα για το τι θα σκεφτούν οι ΗΠΑ ή η Ευρώπη
.Έχει αποφασίσει για τη Χεζμπολάχ». Μια ενδεχομένως πιο σοβαρή παράμετρος, θα
ήταν η απάντηση από το Ιράν, στο οποίο βασίζεται η Χεζμπολάχ.
ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥ ΙΡΑΝ;-ΟΙ
ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ ΝΑΣΡΑΛΑ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΙΒΑΝΟΥ. Από την επίθεση της Χαμάς και
μετά η Τεχεράνη επιδεικνύει
επιθετικότητα μέσω εκπροσώπων του σε όλη την Μέση Ανατολή.
Ομάδες που υποστηρίζονται
από το Ιράν έχουν χτυπήσει στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στο Ιράκ και την Συρία,
και οι αντάρτες Χούτι της Υεμένης, ευθυγραμμισμένοι με το Ιράν, έχουν
εξαπολύσει αμέτρητα πλήγματα σε πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα. Μέχρι στιγμής έχει
σταματήσει πριν από έναν πόλεμο χωρίς περιορισμούς.
Όμως τα μεγάλα ισραηλινά
χτυπήματα στην Χεζμπολάχ θα μπορούσαν να αλλάξουν τον λογισμό της Τεχεράνης.
Στον Λίβανο, υπάρχει μικρή όρεξη για πλήρη σύγκρουση με το Ισραήλ, ιδιαίτερα
μεταξύ θρησκευτικών ομάδων που δεν ανήκουν στον σιιτικό κλάδο του Ισλάμ στον
οποίο ανήκει η Χεζμπολάχ. «Οι μη Σιίτες αντιτίθενται σχεδόν ομόφωνα και θέλουν
να αφοπλιστεί η Χεζμπολάχ», λέει ο καθηγητής Khashan.
Αλλά και οι Σιίτες είναι
δυσαρεστημένοι με τις μάχες, λέει. «Σε γενικές γραμμές, ούτε αυτοί θέλουν πόλεμο».
Ο Χασάν Νασράλα έχει πει ότι δεν θα συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός με το
Ισραήλ προτού υπάρξει εκεχειρία στην Γάζα.
Φέρεται ότι είπε σε έναν
Ιρανό στρατιωτικό ηγέτη τον περασμένο μήνα ότι δεν ήθελε το Ιράν να παρασυρθεί
σε πόλεμο με το Ισραήλ ή τις Ηνωμένες Πολιτείες
και ότι σε περίπτωση πλήρους επίθεσης με το Ισραήλ, η Χεζμπολάχ θα
πολεμούσε μόνη της. Παρόλα αυτά, ο φόβος παραμονεύει σε όσους ζουν εκατέρωθεν
των επικίνδυνων συνόρων».
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ.
Άποψή μας είναι ότι αφού ο Νετανιάχου τελειώσει με την Χαμάς στην Γάζα, στην
συνέχεια θα επιτεθεί κατά της Χεζμπολάχ στον Νότιο Λίβανο. Στην εκτίμησή μας
αυτή κατατείνει ότι ο Ισραηλινός
πρωθυπουργός βλέπει έναν νέο πόλεμο με την Σιιτική Χεζμπολάχ ως κλειδί για την
πολιτική του επιβίωση και ότι το Ισραήλ στον απόηχο των επιθέσεων της 7ης
Οκτωβρίου, δεν θα αντέξει την συνεχιζόμενη απειλή στο βόρειο μέτωπό του χωρίς
να αναλάβει στρατιωτική δράση
Επίσης σε αυτό κατατείνει
η "ανυπακοή" του Νετανιάχου έναντι των ΗΠΑ στο ζήτημα τερματισμού ή
έστω ανακωχής των επιχειρήσεων στην Λωρίδα της Γάζας και το γεγονός ότι η
Ουάσιγκτον έχει ήδη εισέλθει σε μια
ταραχώδη Προεκλογική περίοδο.
Πέραν των ανωτέρω είναι
και η σκέψη του Νετανιάχου-όπως και πολλών Ισραηλινών άλλωστε- ότι τώρα είναι η
κατάλληλη στιγμή να τελειώνουν μια και καλή με τους εχθρούς που περιτριγυρίζουν
την χώρα τους.
Κλείνοντας επισημαίνουμε
ότι οι στόχοι μιας Ισραηλινής επίθεσης δεν θα είναι μόνο εδαφικοί, όπως εκδίωξη
της Χεζμπολάχ Βορειότερα από τον ποταμό Λιτάνι, αλλά η συντριβή της. Εφόσον τα πετύχει
αυτά ο Νετανιάχου προσδοκά για την συνέχεια νίκη σε εκλογές που θα προκηρύξει
στην χώρα του (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/03/blog-post_650.html).
Rabobank:
Η δυτική οικονομία έχει σαπίσει – H δυσμοσμία της ένδειας και της απελπισίας θα
φέρει επανάσταση Τι να πει κανείς για την δυτική οικονομία που σαπίζει λόγω των
νεοφιλελεύθερων οικονομικών θεωριών;
Σάπια χαρακτηρίζει σε
πρόσφατη ανάλυσή της τη δυτική οικονομία η Ολλανδική τράπεζα Rabobank. Και όσο
και αν ο περί ου ο λόγος επιθετικός προσδιορισμός ακούγεται «ακραίος», μάλλον ο
αναλυτής του οίκου διατηρεί ισχυρά ερείσματα.
Αφορμή για τη σύνταξη της
έκθεσης αποτέλεσε το πρόσφατο δυστύχημα στη Βαλτιμόρη των ΗΠΑ, όπου φορτηγό
πλοίο προσέκρουσε στη γέφυρα «Francis Scott Key», προκαλώντας την κατάρρευσή
της και χάος. Φυσικά, η γέφυρα που κατέρρευσε, εκτός από τις απώλειες
ανθρώπινων ζωών, υπογραμμίζει πόσο καταστροφική μπορεί να αποδειχθεί η απουσία
βασικών υποδομών…
Το εμπόριο τόσο στις ΗΠΑ
όσο και παγκοσμίως για κάποιο χρονικό διάστημα θα χτυπηθεί βάναυσα, δεδομένου
ότι από την Βαλτιμόρη περνούν 52 εκατομμύρια τόνοι φορτίου ετησίως, 1,3
εκατομμύριο τόνοι αγροτικού και κατασκευαστικού εξοπλισμού, 2,5 εκατομμύρια
τόνοι άνθρακα, μεγάλες ποσότητες ξυλείας, γύψου, και σχεδόν ένα εκατομμύριο
αυτοκίνητα.
Αν μη τι άλλο, το συμβάν
με το ναυλωμένο πλοίο της Maersk, ιδιοκτησίας Σιγκαπούρης, με πλήρωμα από την
Ινδία, θα προκαλέσει blackout στην οικονομία… Και όλα αυτά λόγω της επί μακρόν
έλλειψης επενδύσεων σε υποδομές και θεσμούς, οι οποίες επιτρέπουν στις
οικονομίες να λειτουργούν.
Σημειώνεται πως στο
παρελθόν εμπειρογνώμονες εθνικής ασφάλειας είχαν προειδοποιήσει πως λόγω των
πολέμων στους οποίους εμπλέκονται οι ΗΠΑ ο κίνδυνος παρόμοιων επεισοδίων
δολιοφθοράς, δεδομένου ότι τα πληρώματα των πλοίων είναι ως επί το πλείστον
ξένοι, θα ενταθεί.
Οι ΗΠΑ ήταν εντελώς
απροετοίμαστες για μια τέτοια απειλή. Και αναμφισβήτητα η Ευρώπη είναι το ίδιο
ευάλωτη. Εν προκειμένω αξίζει να επισημανθεί πως οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία μόλις
υπέγραψαν τη μεγαλύτερη αλλαγή στην μεταξύ τους συνθήκη ασφαλείας εδώ και 60
χρόνια λόγω της απειλής που συνιστούν Κίνα και Βόρεια Κορέα.
Μάλιστα, η Ουάσινγκτον
ενδέχεται να μεταφέρει τον επιχειρησιακό έλεγχο των δυνάμεων στην Ιαπωνία από
την τρέχουσα βάση στην Χαβάη. Τέτοιες αλλαγές σε Συνθήκες δεν γίνονται
επιπόλαια ή χωρίς λόγο.
Όπως είχε πει πρόσφατα η
Rabobank, οι στρατηγοί πρέπει να κοιτάζουν τα logistics, όχι οι οικονομολόγοι.
Την ίδια στιγμή, το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου λέει ότι οι ΗΠΑ
κινδυνεύουν με κατάρρευση τύπου Lizz Truss, εάν δεν αλλάξουν δημοσιονομική
τροχιά.
Ο Phillip Swagel,
διευθυντής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κογκρέσου, είπε ότι η αυξανόμενη
δημοσιονομική επιβάρυνση των ΗΠΑ βρίσκεται σε μια «άνευ προηγουμένου» τροχιά,
διακινδυνεύοντας μια κρίση του είδους που πυροδότησε την πτώση της λίρας και
την κατάρρευση της κυβέρνησης της Liz Truss στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2022 μ.Χ.
«Ο κίνδυνος, φυσικά,
είναι αυτός που αντιμετώπισε το Ηνωμένο Βασίλειο με την πρώην πρωθυπουργό
Truss, όπου οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής προσπάθησαν να αναλάβουν δράση και
στην συνέχεια να υπάρχει μια αντίδραση της αγοράς σε αυτήν την ενέργεια»,
δήλωσε ο Swagel σε συνέντευξή του στους Financial Times.
Οι ΗΠΑ «δεν είναι ακόμη
εκεί», είπε, αλλά καθώς τα υψηλότερα επιτόκια αυξάνουν το κόστος πληρωμής (σε 1
τρισεκατομμύριο δολάρια το 2026 μ.Χ.), οι αγορές ομολόγων θα μπορούσαν να
δεχτούν ένα σοκ.
Σύμφωνα με το CBO, το
ομοσπονδιακό χρέος των ΗΠΑ ανερχόταν σε 26,2 τρισεκατομμύρια δολάρια, ή 97% του
ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, στο τέλος του περασμένου έτους. Μετά τις
σαρωτικές φορολογικές περικοπές από τον Donald Trump το 2017 μ.Χ. και τις
τεράστιες δαπάνες τόνωσης κατά τη διάρκεια της πανδημίας εκτοξεύτηκε.
Ωστόσο, τα παραπάνω δεν
λαμβάνουν υπόψη ένα πράγμα: η Τράπεζα της Αγγλίας προκάλεσε σκόπιμα το sell off
στην αγορά των Gilts, είτε λόγω ξαφνικής παρέλευσης της φάσης οικονομικής
ορθοδοξίας είτε, πιθανώς, επειδή η κυβέρνηση ήθελε να μια μεταρρύθμιση.
Από την άλλη, είναι
απίθανο η Fed να μη στηρίξει τα αμερικανικά ομόλογα: το ταξίδι, ιδιαίτερα μετά
την επόμενη αλλαγή της προεδρίας της FOMC, θα μπορούσε να έχει αντίθετη
κατεύθυνση, και στην πραγματικότητα μπορεί να έχει τις δικές του επιπτώσεις
στην αγορά.
Το Newsweek λέει πως
σύμφωνα με τους εργοδότες «η Gen Z είναι τοξική για τις εταιρείες». Σημειώνει
δε ότι το 68% των ιδιοκτητών μικρών επιχειρήσεων των ΗΠΑ είπε ότι οι GenZers
ήταν οι «λιγότερο αξιόπιστοι» υπάλληλοί τους.
Το 71% είπε πως οι
GenZers πιθανότατα να έχουν προβλήματα ψυχικής υγείας. Ένας εργοδότης μίλησε
για «αυταπάτες, έλλειψη κοινής λογικής και μηδενική κριτική σκέψη ή βασικές
αναλυτικές δεξιότητες».
Λιγότερο από το 4% είπε
ότι η Gen Z ευθυγραμμίζεται με την κουλτούρα του χώρου εργασίας τους. Το 62%
είπε ότι οι GenZers είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν διχασμό και τοξικότητα στον
χώρο εργασίας.
Αυτή είναι η γενιά που
αναλαμβάνει θέσεις σε όλες τις δυτικές εταιρείες και ιδρύματα - αν δεν
διαδηλώνει στους δρόμους. «Η μυστική έκθεση RCMP προειδοποιεί ότι οι Καναδοί
μπορεί να επαναστατήσουν μόλις συνειδητοποιήσουν πόσο σπασμένοι είναι».
Μια βαριά διασκευασμένη
εκδοχή προειδοποιεί τον Καναδά πως «μπορεί να υπάρξουν εμφύλιες αναταραχές όταν
οι πολίτες συνειδητοποιήσουν την απελπισία της οικονομικής τους κατάστασης»,
ενώ η επόμενη ύφεση «θα επιταχύνει την πτώση του βιοτικού επιπέδου. Η ίδια
κατάσταση επικρατεί στην υπόλοιπη Δύση. Αλλού η έκθεση προειδοποιεί ότι ο
Καναδάς αντιμετωπίζει «αυξανόμενη πίεση για εκχώρηση αρκτικού εδάφους».
Στο μεταξύ, «ο Κινέζος
πρώην διαπραγματευτής επέκρινε τις ΗΠΑ για διάλυση του παγκόσμιου εμπορίου». Αν
οι ΗΠΑ αποκλείσουν και την επιλογή του Μεξικού, ο πληθωρισμός θα εκτοξευτεί. Το
πιο σημαντικό; «Τα παγκοσμιοποιημένα οικονομικά και εμπορικά συστήματα είναι σε
αποσύνθεση…
Τώρα οι ΗΠΑ διαλύουν το
σύστημα». Τέλος, πληθαίνουν οι πολιτικές κραυγές από τα Βαλκάνια που
υποδηλώνουν ότι η Ευρώπη σύντομα θα αντιμετωπίσει περισσότερα στο υπερφορτωμένο
γεωπολιτικό πρόγραμμά της.
Ο Σέρβος πρωθυπουργός
μόλις απηύθυνε προειδοποιήσεις προς πάσα κατεύθυνση ενώ έκανε λόγο για απειλές
κατά της εθνικής ασφάλειας μέσω των social media. Από την άλλη, το Κοσσυφοπέδιο
προειδοποιεί για Σερβική εισβολή. «Τι να πει κανείς για τη δυτική οικονομία που
σαπίζει λόγω των νεοφιλελεύθερων οικονομικών θεωριών;
Αποτυχημένη ιδεολογία,
αποτυχημένη υποδομή, αποτυχημένα πανεπιστημιακά ιδρύματα, αποτυχημένη
στρατηγική εθνικής ασφάλειας, αποτυχημένη δημοσιονομική πολιτική, αποτυχημένα
δημογραφικά στοιχεία, αποτυχημένο εργατικό δυναμικό, αποτυχημένη κοινωνία…»
αναφέρει η Rabobank (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/729205/rabobank-i-dytiki-oikonomia-exei-sapisei-erxontai-mazikes-laikes-epanastaseis-logo-endeias-kai-apelpisias).
Προ
των πυλών η επόμενη οικονομική κρίση της Ευρώπης – Θα αρχίσει από την Γαλλία
και την Ιταλία. Έρχεται η κρίση του Ευρωπαϊκού κοινωνικού και πολιτικού
μοντέλου με βαθιές συνέπειες για τη δημοσιονομική και χρηματοπιστωτική
σταθερότητα.
Σε μία δυσοίωνη πρόβλεψη
για το μέλλον της Ευρώπης προχώρησε το think tank, Eurointelligence, του
αναλυτή Wolfgang Münchau, εκτιμώντας ότι η Γηραιά Ήπειρος βρίσκεται πολύ κοντά
στην επόμενη κρίση της.
Όπως αναφέρει
χαρακτηριστικά, «θα θέλαμε να ειδοποιήσουμε τους αναγνώστες μας για ένα θέμα
που μας απασχολεί εδώ και καιρό - το ενδεχόμενο μιας νέας οικονομικής κρίσης
στην Ευρώπη. Γενικά ήμασταν συγκρατημένοι στην προειδοποίησή μας για
οικονομικές κρίσεις. Η κύρια εξαίρεση ήταν η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση
και η ‘ξαδέρφη’ της, η κρίση κρατικού χρέους της ευρωζώνης.
Δεκαπέντε περίπου χρόνια
αργότερα, βλέπουμε μια άλλη οικονομική κρίση να βρίσκεται στην Ευρώπη: μια
κρίση του ευρωπαϊκού κοινωνικού και πολιτικού μοντέλου με βαθιές συνέπειες για
τη δημοσιονομική και χρηματοπιστωτική σταθερότητα».
Το πρόβλημα της Γαλλίας.
Σύμφωνα με την Eurointelligence το μεγάλο πρόσημα είναι η υπέρβαση των
δημοσιονομικών ελλειμμάτων στην Γαλλία και την Ιταλία, πάνω από 7% και πάνω από
5% για το 2024 μ.Χ. αντίστοιχα. Αυτοί οι αριθμοί είναι σύμπτωμα, όχι αιτία.
Πίσω από αυτά κρύβεται η
έλλειψη οικονομικής ανάπτυξης που απαιτείται για τη διατήρηση του κοινωνικού
μοντέλου της Ευρώπης. Η δημοσιονομική πολιτική της Γερμανίας δεν θα μπορούσε να
είναι πιο διαφορετική από αυτή της Γαλλίας ή της Ιταλίας, και όμως η Γερμανία
πλήττεται από το ίδιο ακριβώς πρόβλημα.
Η κατάρρευση του
κατασταλτικού αλλά χωρίς χρέη καθεστώτος του Nicolae Ceaucescu στην Ρουμανία θα
πρέπει να χρησιμεύσει ως μάθημα ότι δεν είναι ο όγκος του χρέους που καθορίζει
την βιωσιμότητα. Πρόκειται, με την ευρεία έννοια, για την ικανότητα ενός
κράτους να παρέχει ευημερία και ικανοποίηση ενώ παραμένει φερέγγυο. Η πολιτική
είναι η τέχνη να κρατάς αυτές τις τρεις μπάλες μόνιμα στον αέρα.
Το ευρωπαϊκό μοντέλο
τροφοδοτήθηκε από ολιγοπωλιακές βιομηχανικές εταιρείες, οι οποίες
υποστηρίχθηκαν σε μεγάλο βαθμό από το κράτος μέσω κανονισμών που έγειραν τους
ίσους όρους ανταγωνισμού υπέρ τους.
Η Γερμανική
αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένα κλασικό παράδειγμα, αλλά όλοι το έκαναν αυτό. Ο
τομέας των υπηρεσιών υπήρχε κυρίως στον κλάδο των υπηρεσιών: κρατικές τράπεζες
που χορηγούν προνομιακά δάνεια σε βιομηχανικές εταιρείες, συνεργεία επισκευής
βιομηχανικών προϊόντων, όπως υπηρεσίες αυτοκινήτων.
Αυτές οι βιομηχανίες
απολάμβαναν μεγάλα περιθώρια κέρδους λόγω των μονοπωλιακών ή ολιγοπωλιακών
αγορών στις οποίες δραστηριοποιούνταν, καθώς και των υψηλών φραγμών εισόδου.
Αυτό το σύστημα τροφοδότησε ολόκληρη τη δομή της κοινωνικής πολιτικής - με τη
μορφή δημοσιονομικών μεταβιβάσεων και πολιτικών για την αγορά εργασίας για να
διασφαλιστεί ότι τα λάφυρα του μοντέλου θα ρέουν με ομοιόμορφο τρόπο.
Ένα αξιοσημείωτο
χαρακτηριστικό αυτού του συστήματος ήταν ο μακροπρόθεσμος χαρακτήρας του. Η ΕΕ,
οι κυβερνήσεις, η βιομηχανία και τα πανεπιστήμια οργάνωσαν έρευνα που
τροφοδότησε αυτό το μοντέλο.
Μετά το τέλος του Ψυχρού
Πολέμου, δύο ακόμη παράγοντες διατήρησαν το μοντέλο: μια μεγάλη μείωση των
αμυντικών δαπανών, σε ορισμένες περιπτώσεις κατά αρκετές ποσοστιαίες μονάδες
του ΑΕΠ, και η άνοδος της παγκοσμιοποίησης.
Ο ρόλος της Τεχνολογίας.
Αυτό που σκοτώνει αυτό το μοντέλο τώρα είναι μια αλλαγή στην τεχνολογία και ο
γεωπολιτικός κατακερματισμός. Από τα δύο, η Eurointelligence, εκτιμά ότι το
πρώτο είναι το πιο σημαντικό.
Όλο και περισσότερες
λειτουργίες στη ζωή μας που προηγουμένως αποτελούσαν το βασίλειο των καθαρά
μηχανικών διεργασιών σήμερα έχουν ψηφιοποιηθεί πλήρως ή εν μέρει. Τα εμπόδια
εισόδου έχουν καταρρεύσει. Η Κίνα πήγε από το μηδέν στη θέση του παγκόσμιου
ηγέτη στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Οι ευρωπαϊκές εταιρείες
δεν παράγουν πλέον επαρκή κέρδη για να τροφοδοτήσουν το κοινωνικό μοντέλο - και
να χρηματοδοτήσουν μακροπρόθεσμη έρευνα. Η μεγάλη μεροληψία στην έρευνα της
Ευρώπης προς τις υπάρχουσες εταιρείες επηρεάζει το βάρος της. Δεν πρόκειται για
τον δημόσιο έναντι του ιδιωτικού τομέα.
Η κρατική παρέμβαση
έπαιξε τεράστιο ρόλο στην ανάπτυξη της ψηφιακής βιομηχανίας. Η επιλογή των
νικητών είναι ακόμα δυνατή. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Ευρώπη έχει
πολύ λίγες εταιρείες τεχνολογίας.
Εν ολίγοις, το
ολιγοπωλιακό μοντέλο παλιάς τεχνολογίας της Ευρώπης δεν λειτουργεί πλέον σε
έναν ψηφιακό κόσμο. Άλλωστε δεν είναι λίγες οι προσπάθειες της ΕΕ να
αναχαιτίσει τις τεχνολογικές εξελίξεις μέσω κανονισμών. Αλλά αυτός είναι ένας
τρόπος αντιμετώπισης των συμπτωμάτων και όχι των αιτιών.
Τεχνολογικό χάσμα. Μετά
τα πολλαπλά παγκόσμια σοκ αυτής της δεκαετίας, οι συνέπειες της τεχνολογικής
παρακμής της Ευρώπης μεταφράζονται σε χαμηλότερους δυνητικούς ρυθμούς
ανάπτυξης. Η Ιταλία ήρθε πρώτη. Η αύξηση της παραγωγικότητάς της είναι σχεδόν
μηδενική από τότε που εντάχθηκε στο ευρώ.
Η αύξηση της
παραγωγικότητας του Ηνωμένου Βασιλείου μειώθηκε μετά την παγκόσμια οικονομική
κρίση και δεν ανέκαμψε ποτέ από τότε. Η αύξηση της παραγωγικότητας της
Γερμανίας είναι απίθανο να ανακάμψει, ακόμα κι αν το κάνει ο οικονομικός
κύκλος.
Το Γερμανικό Συμβούλιο
Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων βλέπει μια δυνητική ανάπτυξη περίπου 0,5% μέχρι το
τέλος της δεκαετίας. Με την αύξηση της παραγωγικότητας τόσο χαμηλή, το μοντέλο
της Ευρώπης έχει γίνει οικονομικά μη βιώσιμο. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός
ότι το πολιτικό σύστημα κατακερματίζεται παντού.
Έχουμε μπροστά μας μια
δημοσιονομική κρίση, που προκαλείται από έναν συνδυασμό πτώσης της
παραγωγικότητας και πολιτικού αδιεξόδου. Η τεχνολογία είναι η κύρια αιτία της
παρακμής. Η γεωπολιτική είναι αυτή που την επιτάχυνε.
Οι λύσεις που υποστηρίζει
η Eurointelligence όλα αυτά τα χρόνια - μια κοινή δημοσιονομική ικανότητα, μια
ένωση κεφαλαιαγορών, κοινές αμυντικές προμήθειες για την εξουδετέρωση της
αύξησης των αμυντικών δαπανών. Αλλά είναι πιο μακριά από ποτέ. Εάν δεν αλλάξει
μία από αυτές τις παραμέτρους, μια οικονομική κρίση είναι ένα πολύ εύλογο
σενάριο, καταλήγει η Eurointelligence.
Ζώνες Καταστροφών. Η
Γαλλία και η Ιταλία είναι μεγάλες καταστροφές αυτή την στιγμή στον κανόνα του
δημοσιονομικού ελλείμματος. Ούτε η Ιταλία ούτε η Ελλάδα θα έπρεπε ποτέ να έχουν
επιτραπεί στην ΟΝΕ (Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση – Ευρωζώνη).
Η Ελλάδα έχει αναλογία
χρέους προς ΑΕΠ 170%. Ο στόχος είναι 60%. Οι χαλαρότεροι κανόνες αναβάλλουν την
κρίση. Στις 10 Φεβρουαρίου, η ΕΕ συμφώνησε σε χαλαρότερους δημοσιονομικούς
κανόνες για τη μείωση του χρέους και την τόνωση των επενδύσεων.
Η τελευταία ανανέωση
κανόνων, γνωστών ως Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης ήρθε αφότου ορισμένες
χώρες της ΕΕ συγκέντρωσαν υψηλό χρέος, καθώς αύξησαν τις δαπάνες για να
βοηθήσουν τις οικονομίες τους να ανακάμψουν από την πανδημία και καθώς το μπλοκ
ανακοίνωσε φιλόδοξες πράσινες, βιομηχανικές και αμυντικούς στόχους.
Οι αναθεωρημένοι κανόνες
επιτρέπουν στις χώρες με υπερβολικό δανεισμό να μειώνουν το χρέος τους κατά
μέσο όρο κατά 1% ετησίως εάν είναι πάνω από το 90% του ακαθάριστου εγχώριου
προϊόντος (ΑΕΠ) και κατά 0,5% ετησίως κατά μέσο όρο εάν το χρέος κυμαίνεται
μεταξύ 60% και 90% του ΑΕΠ.
Οι χώρες με έλλειμμα άνω
του 3% του ΑΕΠ καλούνται να το μειώσουν στο μισό στο 1,5% σε περιόδους
ανάπτυξης, δημιουργώντας ένα απόθεμα ασφαλείας για τις δύσκολες εποχές. Οι
αμυντικές δαπάνες θα ληφθούν υπόψη όταν η Επιτροπή αξιολογήσει το υψηλό
έλλειμμα μιας χώρας, μια σκέψη που προκλήθηκε από την εισβολή της Ρωσίας στην
Ουκρανία.
Οι νέοι κανόνες δίνουν
στις χώρες επτά χρόνια, από τέσσερα προηγουμένως, για να μειώσουν το χρέος και
το έλλειμμα ξεκινώντας από το 2025 μ.Χ. Σημειώστε ότι η ΕΕ μπορεί να
τροποποιήσει την επιβολή, αλλά όχι τους βασικούς στόχους του Συμφώνου
Σταθερότητας και Ανάπτυξης χωρίς ομόφωνη συμφωνία και μια νέα συνθήκη (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/729293/pro-ton-pylon-i-epomeni-oikonomiki-krisi-tis-evropis-tha-arxisei-apo-ti-gallia-kai-tin-italia).
ΕΚΤΑΚΤΟ:
Αποχωρούν εσπευσμένα από την Ουκρανία οι διπλωμάτες Κίνας, Τουρκίας, Καζακστάν
κλπ. – Κάτι «μεγάλο» έρχεται. Η Ρωσία συγκέντρωσε 600.000 προσωπικό για επίθεση
σε Κίεβο, Χάρκοβο και Οδησσό. Ξεκίνησε η αποχώρηση των Κινέζων και των Καζάκων
διπλωματών από το Κίεβο, Χάρκοβο και Οδησσό, εν όψει της ρωσικής τελικής
επίθεσης.
Το ίδιο δρόμο της
εσπευσμένης αναχώρησης για λόγους ασφαλείας, ακολουθούν και οι Τούρκοι
διπλωμάτες, οι Τατζίκοι, και οι Ουζμπέκοι. Μόνο προσωπικό ασφαλείας θα
παραμείνει στις πρεσβείες και τα προξενεία τους.
Πριν από τέσσερις ημέρες
το pronews.gr είχε αποκαλύψει την εντολή αποχώρησης και είχαμε επισημάνει ότι για να δίνει
τέτοιες οδηγίες το Πεκίνο, σημαίνει ότι έχει απόλυτα ακριβείς πληροφορίες για
το «τι μέλλει γενέσθαι».
Στην κατεύθυνση του
Νότιου Ντόνετσκ, οι Ρωσικές εξαπέλυσαν ισχυρή επίθεση από την περιοχή του
Ugledar εισβάλλοντας στη Νοβομιχαϊλόφκα. Πρόκειται για σημαντική εξέλιξη καθώς
οι Ρώσοι μπορούν να απειλήσουν στη συνέχεια την Κονσταντινόφκα.
Το ρωσικό υπουργείο
Άμυνας ανέφερε ότι η κατάληψη της Νοβομιχαϊλόφκα θα εξασφαλίσει την πρόσβαση
των ρωσικών στρατευμάτων σε έναν ευρύτερο επιχειρησιακό χώρο στην κατεύθυνση
του Ugledar.
Οι Ρωσικές ένοπλες
δυνάμεις της Μόσχας έπληξαν στόχους και στα ουκρανικά μετόπισθεν. Κάποιες από
τις περιοχές που στόχευσαν ήταν αυτήν του ποταμού Δνείπερου και κοντά στην πόλη
Κιροβοχράντ της κεντρικής Ουκρανίας.
Συνολικά 200.000 Ρώσοι
στρατιώτες έχουν συγκεντρωθεί και ετοιμάζουν την επίθεση στο Χάρκοβο, ενώ
υπολογίζεται ότι στις επιχειρήσεις κατάληψης της Οδησσού και
πολιορκίας-κατάληψης του Κιέβου θα απαιτηθούν 600.000 προσωπικό για χερσαίες
επιχειρήσεις και άλλες 200.000 θα συμμετέχουν σε Ναυτικό και Αεροπορία. Η Ρωσία
αθόρυβα έχει αυξήσει σε 1,5 εκατ. προσωπικό τις ένοπλες δυνάμεις της, ενώ
επιπλέον 130.000 Λευκορώσοι έχουν επιστρατευθεί αθόρυβα.
Συνολικά 16
τεθωρακισμένες Ταξιαρχίες με νέας κατασκευής άρματα Τ-90Μ και αναβαθμισμένα
Τ-72Β3, αλλά και Τ-80 και νέα ΤΟΜΑ BMP-3, έχουν σχηματιστεί και θα αποτελέσουν
την αιχμή της επίθεσης. Και πάνω απ’όλα έχει δημιουργήσει 5.000 ομάδες
χειριστών drones FPV που θα αποτελέσουν
την αιχμή της επιθετικής κίνησης.
Για τις ουκρανικές
οχυρώσεις σε χαρακώματα, έχει αποφασιστεί η μαζική χρήση της Αεροπορίας με
κατευθυνόμενες εμπρηστικές βόμβες μέχρι και 1500 λιβρών και αυτό ανεξάρτητα από
την χρήση του πυροβολικού.
Ο δήμαρχος του Χαρκόβου
Igor Terekhov «παραπονέθηκε» στην ουκρανική πύλη ειδήσεων LIGA.net ότι ο
ενεργειακός εφοδιασμός της περιοχής έχει σταματήσει. «Σχεδόν όλη η ζωτικής
σημασίας ενεργειακή υποδομή έχει ήδη καταστραφεί και η ιδιωτική ενεργειακή
υποδομή έχει επίσης καταστραφεί», υποστήριξε. Σύμφωνα με τον Terekhov, ο λόγος
είναι η προέλαση του Ρωσικού Στρατού, αλλά η χρήση νέων τύπων πυρομαχικών από
τους Ρώσους που έχουν διαλύσει τα πάντα (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/enoples-sygkroyseis/ektakto-apoxoroun-espeysmena-apo-tin-oukrania-oi-diplomates-kinas-tourkias-kazakstan-klp-kati-megalo-erxetai/).
Να
πούμε το “Πάτερ Ημών”-Σύμβουλος του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ: Είναι ώρα να στείλουμε
στρατεύματα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Το μέτωπο έχει γίνει σουρωτήρι για τους
Ουκρανούς και για αυτό εντείνονται οι διαδικασίες στο ΝΑΤΟ ακόμα και για πιθανή
επέμβαση.
Οι Ρωσικές Ένοπλες
Δυνάμεις διέσπασαν το μέτωπο των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων βόρεια του Βέσελε
και πήραν τον έλεγχο των στρατηγικών υψωμάτων. Ο Ρωσικός στρατός συνεχίζει να
διεξάγει συνεχείς επιθέσεις , αναφέρει το
ρωσικό υπουργείο Άμυνας για βασικούς τομείς του μετώπου.
Στην κατεύθυνση του
Κουπιάνσκ, μονάδες της ρωσικής ομάδας στρατευμάτων «Δύση» βελτίωσαν την
κατάσταση κατά μήκος της πρώτης γραμμής και νίκησαν τους Ουκρανούς στις
περιοχές των οικισμών Rozovka, Raigorodka, Zhovtnevoye και Terny στην
περιφέρεια του Ντονιέτσκ. Οι απώλειες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων ανήλθαν
σε 125 στρατιωτικούς και τέσσερα οχήματα.
Στην κατεύθυνση του
Ντονιέτσκ, μονάδες της ομάδας δυνάμεων «Νότος» κατέλαβαν πιο πλεονεκτικές
θέσεις και κατανίκησαν την 28η μηχανοποιημένη Ταξιαρχία, την
92α ταξιαρχία Πεζικού και την 241η
Ταξιαρχία επίγειας άμυνας στις περιοχές των οικισμών των Kleshcheevka,
Kurdyumovka και Krasnogorovka.
Με λίγα λόγια η Ρωσική
προέλαση συνεχίζεται σε πολλά και διαφορετικά σημεία και αυτό επιταχύνει τις
εξελίξεις σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Οδεύουμε προς μετωπική στρατιωτική σύγκρουση
Ρωσίας και ΝΑΤΟ. Η απάντηση δεν είναι απλή καθώς πολλά ακούγονται και λέγονται
εδώ και 2 χρόνια για αυτό το σενάριο.
Σήμερα, έχουμε απτές
ενέργειες που “ μυρίζουν” πολεμικό άξονα, “αφού χώρες του ΝΑΤΟ δημιούργησαν μια
κοινή αποστολή στην Ουκρανία”. Αυτό δήλωσε ο Πολωνός Υπουργός Εξωτερικών
Ράντοσλαβ Σικόρσκι, στην ομιλία του στις Βρυξέλλες, η οποία μεταδόθηκε από την
πολωνική τηλεόραση.
«Αποφασίσαμε να
δημιουργήσουμε μια αποστολή του ΝΑΤΟ.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάμε σε πόλεμο, αλλά σημαίνει ότι τώρα θα
μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις δυνατότητες συντονισμού, εκπαίδευσης και
σχεδιασμού του ΝΑΤΟ για να υποστηρίξουμε την Ουκρανία με πιο συντονισμένο
τρόπο», είπε ο Πολωνός υπουργός, λέγοντας όμως την μισή αλήθεια.
Η συμμαχία κρατών του
ΝΑΤΟ για την Ουκρανία εν μέσω Τρίμηνης ασκήσεως της συμμαχίας, μετατρέπεται σε
κοινή στρατιωτική δύναμη σε ελάχιστο χρόνο, και αυτή μπορεί να εισέλθει εντός
ουκρανικού εδάφους, για να σώσει την Οδησσό από τους Ρώσους, για
παράδειγμα.
“Ήρθε η ώρα να στείλουμε
στρατεύματα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία». "Το Κίεβο θα πέσει όχι λόγω έλλειψης
όπλων, αλλά λόγω έλλειψης στρατιωτών, και οι Ευρωπαίοι πρέπει να το βοηθήσουν”,
δηλώνει ο σύμβουλος του υπουργείου
Εξωτερικών των ΗΠΑ Έντουαρντ Λούτγουακ.
«Πρώτα οι Ηνωμένες
Πολιτείες, μετά η ΕΣΣΔ και άλλες πυρηνικές δυνάμεις συνειδητοποίησαν ότι τα
πυρηνικά όπλα ήταν πολύ ισχυρά για να χρησιμοποιηθούν στην μάχη. Αυτό ίσχυε για
δεκαετίες, μέχρι την εισβολή στην Ουκρανία”, συνέχισε ο ίδιος.
“Οι χώρες του ΝΑΤΟ θα
πρέπει σύντομα να στείλουν στρατιώτες στην Ουκρανία ή να αποδεχτούν μια
καταστροφική ήττα. Η Βρετανία και η Γαλλία με τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης
ετοιμάζονται σιγά σιγά να στείλουν στρατεύματα.
Εάν η Ευρώπη αποτύχει να
παράσχει αρκετά στρατεύματα, η Ρωσία θα επικρατήσει στο πεδίο της μάχης, και
ακόμη και αν η διπλωματία επέμβει επιτυχώς για να αποφύγει την πλήρη ήττα, η Ρωσική
στρατιωτική δύναμη θα επιστρέψει νικηφόρα στην Κεντρική Ευρώπη. Τότε οι
δυτικοευρωπαϊκές δυνάμεις θα πρέπει να επαναφέρουν την υποχρεωτική στρατιωτική
θητεία.
Μπορεί ακόμη και να δούμε
ένα κύμα πυρηνικής νοσταλγίας, επιστρέφοντας ανόητα στην ψευδαίσθηση ότι τα
τρομερά αυτά όπλα είναι αρκετά για να
διατηρήσουν την ειρήνη», τόνισε ο Αμερικανός σύμβουλος.
Η θέση του Κιέβου
φαίνεται κλονισμένη. Αυτό το παρουσιάζει ο ίδιος ως θέμα υλικών πόρων και ζητά
συνεχώς από την Δύση περισσότερα και καλύτερα όπλα. Αλλά είναι σαφές ότι το
Κίεβο αναγκάζεται να υποχωρήσει βήμα προς βήμα όχι λόγω έλλειψης δύναμης πυρός,
αλλά λόγω έλλειψης στρατιωτών. Ο ίδιος μιλά για καταστροφική ήττα. Οι χώρες της
Ευρώπης θα νικήσουν ποιον και με τι όπλα ; Σε απάντηση Ρωσική ανάρτηση
αναφέρει: “είναι το ΝΑΤΟ σε πόλεμο με την Ρωσία;
"Γιατί αυτός ο
Αμερικανός σύμβουλος δεν μιλά για τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες προκάλεσαν
αυτόν τον πόλεμο και δήλωσαν ότι θα προκαλούσαν στρατηγική ήττα στην Ρωσία;
Γιατί αυτός ο πόλεμος στο ουκρανικό έδαφος έχει γίνει πλέον μέγα πρόβλημα για
τις ευρωπαϊκές χώρες; Τι πρέπει να κάνουν τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ στην
Ουκρανία;
Να νικήσουν την Ρωσία;
Και τα πυρηνικά όπλα της Ρωσίας για όλους αυτούς είναι, φυσικά, μια
ψευδαίσθηση. Ολα ΕΝΤΑΞΕΙ. Ελάτε στείλτε
τα στρατεύματά σας, αλλά μην ξεχάσετε να
στείλετε και αμερικανικά στρατεύματα”.
Οι ΗΠΑ σπρώχνουν την
Ευρώπη να βγάλει το φίδι από την τρύπα στην Ουκρανία, ενώ οι Ρώσοι δημιουργούν
έναν τρομερό άξονα με Κίνα, Βόρεια Κορέα και Ιράν. Αν λοιπόν αυτό δεν είναι
προεόρτια παγκόσμιου πολέμου τότε τι είναι (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/04/blog-post_17.html).
Βόμβα
από τους δαίμονες του ΝΑΤΟ. Η Πολωνία ανακοίνωσε δημιουργία κοινής αποστολής
του ΝΑΤΟ για την Ουκρανία. Αυτό δήλωσε ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών Ράντοσλαβ
Σικόρσκι, σύμφωνα με το Ria Novosti, ενώ η ομιλία του στις Βρυξέλλες μεταδόθηκε
από την πολωνική τηλεόραση.
«Αποφασίσαμε να
δημιουργήσουμε μια αποστολή του ΝΑΤΟ. <…> Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάμε
σε πόλεμο, αλλά σημαίνει ότι τώρα θα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις
δυνατότητες συντονισμού, εκπαίδευσης και σχεδιασμού του ΝΑΤΟ για να υποστηρίξουμε
την Ουκρανία πιο συντονισμένο τρόπο», εξήγησε ο υπουργός
Συγκεκριμένα, τα
ουκρανικά στρατεύματα θα εκπαιδεύονται πιο ενεργά στην Πολωνία, εξήγησε ο
Sikorsky. Βήμα-βήμα, η κατάσταση οδηγείται σε αδιέξοδο, σχολιάζουν αναλυτές
τόσο στην Ρωσία, όσο και στην Δύση βλέποντας αυτές τις εξελίξεις!
«Θα ήταν σημαντικό για
τον Πούτιν να καταλάβει ότι είμαστε σε θέση να σχεδιάζουμε -αν χρειαστεί- για
αρκετά χρόνια. Δεν μπορεί να το κερδίσει σε λίγους μήνες, ή ακόμα και σε ένα ή
δύο χρόνια. Ως Βορειοατλαντική Συμμαχία, είμαστε 20 φορές πλουσιότεροι από
αυτόν και αν χρειαστεί, μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά μια μακροπρόθεσμη
σύγκρουση», τόνισε ο επικεφαλής της πολωνικής διπλωματίας (https://romioitispolis.gr/vomva-apo-toys-daimones-toy-nato-i-polonia-anakoinose-dimioyrgia-koinis-apostolis-toy-nato-gia-tin-oykrania/).
Ρωσία:
Μισθοφόροι από Ρουμανία, Γεωργία, Βαλτική, Πολωνία και Τσεχία έφτασαν στο
Χάρκοβο! Ενισχύουν την άμυνα του Χάρκοβο.
Μισθοφόροι από την Γαλλία
και την Γεωργία, καθώς και μαχητές από την παράνομη στην Ρωσία τρομοκρατική
παραστρατιωτική ομάδα Ρωσικού Εθελοντικού Σώματος έφτασαν στο Χάρκοβο, δήλωσε
στο TASS ο Sergey Lebedev εκπρόσωπος της φιλορωσικής δύναμης στην περιοχή.
«Νέες ομάδες μισθοφόρων
έχουν φτάσει στο Χάρκοβο συμπεριλαμβανομένων ενόπλων από το τάγμα της
Τσετσενίας, από την Γεωργία και την Γαλλία, καθώς και από το Ρωσικό Σώμα
Εθελοντών», είπε. Επίσης υπήκοοι των χωρών της Βαλτικής, της Τσεχίας, της
Πολωνίας και της Ρουμανίας είναι μεταξύ των μισθοφόρων. Σύμφωνα με τον Lebedev,
έχουν φέρει μαζί στρατιωτικό υλικό και πυρομαχικά.
Ο αριθμός τους είναι
ίδιος με αυτόν που ήταν στις αρχές του φθινοπώρου του 2022 μ.Χ. Οι Ρωσικές
αρχές επισημαίνουν ότι αυτό το σήμα δεν μπορεί να αγνοηθεί, καθώς οι μισθοφόροι
ενδέχεται να επιτεθούν στην Ρωσική περιοχή Belgorod.
Μια παρόμοια «εισροή
μισθοφόρων» έχει επίσης παρατηρηθεί στο Sumy. Νωρίτερα, ο Lebedev είπε ότι ένας
μεγάλος αριθμός στρατιωτών από τον εθνικιστικό σχηματισμό του Azov βρίσκεται
ήδη στο Xάρκοβο (https://warnews247.gr/war-monitor/oukrania/rwsia-misthoforoi-apo-roumania-gewrgia-baltikh-polwnia-kai-tsexia-eftasan-sto-xarkobo/).
“Πράσινο
φως” από το Κοινοβούλιο για επιχειρήσεις του ρουμανικού Στρατού σε Μολδαβία και
Οδησσό –Στήνεται Mega Νατοϊκή βάση στην Κωνστάντζα
Δηλώσεις του Ρουμάνου
πρωθυπουργού για ενοποίηση Ρουμανίας-Μολδαβίας. “Πράσινο φως” για ανάπτυξη
ρουμανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Μολδαβία και την Ουκρανία, και πιο
συγκεκριμένα στην περιοχή της Οδησσού, δίνει η κυβέρνηση της χώρας με
νομοσχέδιο που κατέθεσε προς ψήφιση στο κοινοβούλιο της χώρας.
Οι πολεμικές
προετοιμασίες χωρών μελών του ΝΑΤΟ κορυφώνονται ενώ πρέπει να τονισθεί ότι ο
χάρτης που είχαν δημοσιεύσει οι Ρώσοι προέβλεπε την ανάπτυξη ρουμανικών
δυνάμεων στην Οδησσό!
Όπως διαφαίνεται, η
Ρουμανία θα διαδραματίσει μαζί με την Γαλλία, σημαντικό ρόλο στην Μολδαβία όπου
πρέπει να αντιμετωπίσει τόσο τις αποσχιστικές τάσεις της Υπερδνειστερίας όσο
και της Γκαγκαουζίας.
Στο Βουκουρέστι
κατατέθηκε προς εξέταση και ψήφιση νομοσχέδιο που προβλέπει την ανάπτυξη
ρουμανικών ενόπλων δυνάμεων στο έδαφος άλλων χωρών για την προστασία των
«ρουμάνων πολιτών». Η έγκριση του νομοσχεδίου θα παράσχει την νομοθετική βάση
για την παρουσία Ρουμάνων στρατιωτικών και αξιωματικών πληροφοριών σε άλλα
κράτη.
Το νομοσχέδιο παρέχει όχι
μόνο φυσική προστασία για τους Ρουμάνους πολίτες, αλλά περιλαμβάνει και άλλους
τρόπους αντιμετώπισης υβριδικών απειλών. “Ο Πρόεδρος της Ρουμανίας, μετά από
πρόταση του πρωθυπουργού, μπορεί να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία
των Ρουμάνων πολιτών που κινδυνεύουν εκτός της εθνικής επικράτειας.
Η επέμβαση για την
αποτροπή υβριδικών απειλών, η οποία περιλαμβάνει τις στρατιωτικές και μη, στο
ρουμανικό έδαφος ή εκτός των συνόρων , θα πραγματοποιηθεί μετά από σύσταση του
Προέδρου της Ρουμανίας και με την έγκριση του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής
Άμυνας (CSAT) της Ρουμανία” αναφέρεται στο έγγραφο.
Νατοϊκές φάλαγγες με M1A1
Abrams και τεθωρακισμένα αναπτύσσονται από τρεις άξονες στα σύνορα με Ουκρανία
και Λευκορωσία! Είναι προφανές ότι το έγγραφο αποσκοπεί στην νομική αιτιολόγηση
της παρουσίας ρουμανικών δυνάμεων ασφαλείας στην Μολδαβία και σε ορισμένες
περιοχές της Ουκρανίας, που διαβιούν Ρουμάνοι πολίτες.
Σύμφωνα με τους Ρώσους,
το Βουκουρέστι δεν κρύβει τις φιλοδοξίες του να εντάξει τα εδάφη της
Βεσσαραβίας στη Ρουμανία. Οι αξιώσεις ισχύουν για τη Μολδαβία, καθώς και για
μήματα των περιοχών της Οδησσού και του Τσερνίβτσι της Ουκρανίας.
Στο στόχαστρο η Μολδαβία
– Θα ενωθεί με την Ρουμανία; Ο πρωθυπουργός της Ρουμανίας Marcel Ciolaku δήλωσε
ότι υποστηρίζει την ιδέα της ενοποίησης με τη Μολδαβία. Παράλληλα, τόνισε ότι η
μορφή μιας πιθανής συγχώνευσης δεν έχει μεγάλη σημασία για τον ίδιο.
Υπενθυμίζουμε ότι μόνο στην Μολδαβία 600 χιλιάδες πολίτες διαθέτουν Ρουμανικά
διαβατήρια.
Σε συνέντευξή του στο
Ρουμανικό τηλεοπτικό κανάλι DC News, ο Τσιολάκου είπε ότι δικαιούται να
υποστηρίζει την ενοποίηση και εξακολουθεί να πιστεύει ότι στο άμεσο μέλλον η
Μολδαβία και η Ρουμανία θα γίνουν μια χώρα.
“Υποστηρίζω την
ενοποίηση. Είναι δικαίωμα μου! Εξακολουθώ να πιστεύω στην ένωση της Μολδαβίας
και της Ρουμανίας. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής
ολοκλήρωσης της Μολδαβίας είτε με κάποιον άλλο τρόπο” δήλωσε ο Colaku.
Κατά την γνώμη του, ο
ίδιος ρουμανικός λαός ζει και στις δύο χώρες, διχασμένος λόγω κάποιων ιστορικών
γεγονότων που δεν μπορούν να αλλάξουν με κανέναν τρόπο, αλλά το μέλλον μπορεί
τώρα να οικοδομηθεί διαφορετικά.
βάση του ΝΑΤΟ στην
Ρουμανία για επιχειρήσεις σε Αν Ευρώπη και Ουκρανία. Παράλληλα, το ΝΑΤΟ θα
δημιουργήσει την μεγαλύτερη βάση στην Ευρώπη στο έδαφος της Ρουμανίας. Περίπου
2,5 δισεκατομμύρια δολάρια θα επενδυθούν σε αυτό το «αβύθιστο αεροπλανοφόρο στη
Μαύρη Θάλασσα». Η νέα εγκατάσταση θα είναι μεγαλύτερη από τη γερμανική βάση του
Ramstein.
Το ΝΑΤΟ σχεδιάζει να
καταστήσει τη βάση το κέντρο διοίκησης και ελέγχου στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η
βάση θα κατασκευαστεί στη μέση ενός ορεινού οροπεδίου στην κομητεία Κωνστάντζα
στην Νότια Ρουμανία κοντά στην αεροπορική βάση “Mihail Kogalniceanu”. Η έκταση
της βάσης θα αυξηθεί κατά 2,3 χιλιάδες εκτάρια και θα μπορεί να φιλοξενήσει
περίπου 10.000 στρατιωτικό προσωπικό.
Σύμφωνα με πληροφορίες,
έχει ήδη ξεκινήσει η επέκταση του ηλεκτρικού δικτύου και η κατασκευή
παρακαμπτήριων διαδρομών. Ο τοπικός Τύπος αναφέρει ότι μετά την ολοκλήρωση των
εργασιών, μια ουσιαστικά νέα Αμερικανική πόλη θα εμφανιστεί στην κομητεία
Constanta (https://warnews247.gr/diethnh/e-e/prasino-fws-gia-epixeirhseis-tou-roumanikou-stratou-se-moldabia-kai-odhsso-katatethhke-n-s-polemikhs-emplokhs-sthnetai-mega-natoikh-bash-sthn-kwnstantza/).
Το
ΝΑΤΟ μπαίνει Ουκρανία: “Στέλνουμε Στρατό – Η Ευρώπη θα σηκώσει το κύριο βάρος”-
Εντατικές προετοιμασίες σε Γερμανία και Πολωνία.
Δηλώσεις σοκ από ΗΠΑ και
Πολωνία. Η Βρετανία, η Γαλλία μαζί με άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης θα
στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία, δήλωσε ο σύμβουλος του αμερικανικού
υπουργείου Εξωτερικών Έντουαρντ Λούτγουακ.
Την πληροφορία αυτή
επιβεβαίωσε λίγο αργότερα και ο Πολωνός Υπουργός Εξωτερικών, Ράντοσλαβ
Σικόρσκι, ο οποίος τόνισε ότι ελήφθη απόφαση για την δημιουργία αποστολής του
ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
“Ήρθε η ώρα να στείλουμε
στρατεύματα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία». Ο σύμβουλος του αμερικανικού Υπουργείου
Εξωτερικών, Έντουαρντ Λούτγουακ, τόνισε ότι η Βρετανία, η Γαλλία και τα κράτη
της Βόρειας Ευρώπης ετοιμάζονται να στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία. Μέχρι
στιγμής μιλάμε για μονάδες ειδικών δυνάμεων καθώς και για προσωπικό
επιμελητείας και υποστήριξης που θα παραμείνουν μακριά από τις πρώτες γραμμές
των μαχών.
Ο Λούτβακ σημείωσε ότι τα
κράτη μέλη του ΝΑΤΟ θα πρέπει να στείλουν σύντομα τα στρατεύματά τους στο
ουκρανικό έδαφος, καθώς υπάρχει έλλειψη προσωπικού στις τάξεις των Ουκρανικών
Ενόπλων Δυνάμεων.
Ωστόσο, ακόμη και αυτό το
γεγονός, σύμφωνα με τον σύμβουλο του Αμερικανικού διπλωματικού τμήματος, θα
επιτρέψει στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας να αποδεσμεύσουν μέρος των
δυνάμεων τους και να στείλουν περισσότερο στρατιωτικό προσωπικό στο μέτωπο.
“Οι Ηνωμένες Πολιτείες
δεν μπορούν να παρέχουν περισσότερους από 40.000 στρατιώτες λόγω της απειλής
μιας Κινεζικής εισβολής στην Ταϊβάν, επομένως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία
και η Ισπανία πρέπει να παράσχουν τα στρατεύματά τους” τόνισε ο σύμβουλος του
Στέιτ Ντιπάρτμεντ. “Το Κίεβο θα πέσει όχι λόγω έλλειψης όπλων, αλλά λόγω
έλλειψης στρατιωτών και οι Ευρωπαίοι πρέπει να το βοηθήσουν.
Πρώτα οι Ηνωμένες Πολιτείες,
μετά η ΕΣΣΔ και άλλες πυρηνικές δυνάμεις συνειδητοποίησαν ότι τα πυρηνικά όπλα
ήταν πολύ ισχυρά για να χρησιμοποιηθούν στην μάχη. Αυτό ίσχυε για δεκαετίες,
μέχρι την εισβολή στην Ουκρανία.
“Οι χώρες του ΝΑΤΟ θα
πρέπει σύντομα να στείλουν στρατιώτες στην Ουκρανία ή να αποδεχτούν μια
καταστροφική ήττα. Η Βρετανία και η Γαλλία με τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης
ετοιμάζονται σιγά σιγά να στείλουν στρατεύματα.
Εάν η Ευρώπη αποτύχει να
παράσχει αρκετά στρατεύματα, η Ρωσία θα επικρατήσει στο πεδίο της μάχης, και
ακόμη και αν η διπλωματία επέμβει επιτυχώς για να αποφύγει την πλήρη ήττα, η
Ρωσική στρατιωτική δύναμη θα επιστρέψει νικηφόρα στην Κεντρική Ευρώπη. Τότε οι
δυτικοευρωπαϊκές δυνάμεις θα πρέπει να επαναφέρουν την υποχρεωτική στρατιωτική
θητεία.
Μπορεί ακόμη και να δούμε
ένα κύμα πυρηνικής νοσταλγίας, επιστρέφοντας ανόητα στην ψευδαίσθηση ότι τα
τρομερά αυτά όπλα είναι αρκετά για να διατηρήσουν την ειρήνη», τόνισε ο
Αμερικανός σύμβουλος.
Πολωνός ΥΠΕΞ: Η απόφαση
για αποστολή δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία έχει ληφθεί! Παράλληλα, ο Πολωνός
Υπουργός Εξωτερικών Ράντοσλαβ Σικόρσκι είπε ότι ελήφθη απόφαση για την
δημιουργία αποστολής του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Αυτό δήλωσε ο Πολωνός Υπουργός
Εξωτερικών Ράντοσλαβ Σικόρσκι, σύμφωνα με το Ria Novosti, ενώ η ομιλία του στις
Βρυξέλλες μεταδόθηκε από την πολωνική τηλεόραση.
Ο Πολωνός διπλωμάτης
διαβεβαίωσε ότι η δημιουργία της αποστολής δεν σημαίνει άμεση συμμετοχή της
συμμαχίας στον πόλεμο. Σύμφωνα με τον ίδιο, εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ θα εκπαιδεύσουν
τον ουκρανικό στρατό απευθείας στο έδαφος της Ουκρανίας και θα πραγματοποιήσουν
ορισμένες συντονιστικές ενέργειες. «Αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μια αποστολή
του ΝΑΤΟ. <…>
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα
πάμε σε πόλεμο, αλλά σημαίνει ότι τώρα θα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις
δυνατότητες συντονισμού, εκπαίδευσης και σχεδιασμού του ΝΑΤΟ για να
υποστηρίξουμε την Ουκρανία πιο συντονισμένο τρόπο», εξήγησε ο Υπουργός.
Βήμα-βήμα, η κατάσταση οδηγείται σε αδιέξοδο, σχολιάζουν αναλυτές τόσο στην
Ρωσία, όσο και στην Δύση βλέποντας αυτές τις εξελίξεις!
«Θα ήταν σημαντικό για
τον Πούτιν να καταλάβει ότι είμαστε σε θέση να σχεδιάζουμε -αν χρειαστεί- για
αρκετά χρόνια. Δεν μπορεί να κερδίσει σε λίγους μήνες, ή ακόμα και σε ένα ή δύο
χρόνια. Ως Βορειοατλαντική Συμμαχία, είμαστε 20 φορές πλουσιότεροι από αυτόν
και αν χρειαστεί, μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά μια μακροπρόθεσμη
σύγκρουση», τόνισε ο επικεφαλής της πολωνικής διπλωματίας (https://warnews247.gr/war-monitor/oukrania/ektakto-to-nato-mpainei-oukrania-einai-oristiko-stelnoume-dunameis-h-eurwph-tha-shkwsei-to-kurio-baros-entatikes-proetoimasies-se-germania-kai-polwnia/).
«Θα
επιστρέψουν τα σύνορα των παλαιών Αυτοκρατοριών», ισχυρίζεται Βούλγαρος
πολιτικός επιστήμονας.
Η Ανατολική Ευρώπη
αποδείχθηκε με την ένοπλη σύγκρουση Ρωσίας – Ουκρανίας πόσο πιο σημαντική είναι
στην Γηραιά Ήπειρο, δήλωσε ο Βούλγαρος πολιτικός επιστήμονας Ιβάν Κράστεφ σε
συνέντευξή του στην τσέχικη iDNES. Έκανε, επίσης, μια πρόβλεψη για την τύχη
κάποιων χωρών, όπως η Πολωνία και η Τσεχία.
Σύμφωνα με τον γνωστό
Βούλγαρο πολιτικό επιστήμονα, η ένοπλη σύγκρουση στην Ουκρανία αναβιώνει τη
μακροχρόνια διαίρεση της Ευρώπης και συμβάλλει στην αύξηση της σημασίας της
Ανατολικής Ευρώπης.
«Η Πολωνία και η Τσεχία μπορούν να φτάσουν
στην κορυφή», πιστεύει. Στη συνέντευξη μιλάει, ειδικότερα, για την παγκόσμια
κρίση εξουσίας, την επιρροή της Ρωσίας και την αναρχία στη χώρα του, Βουλγαρία.
(…), εστιάζει στο ρόλο της ανατολικής Ευρώπης όπως αναδύεται σήμερα στη
σύγκρουση με την Ρωσία.
Ιβάν Κράστεφ. «Η
Ανατολική Ευρώπη είναι ολοένα και πιο σημαντική για πολλούς λόγους. Ένα από
αυτά είναι η οικονομία. Η Πολωνία είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές
ευρωπαϊκές οικονομίες εδώ και τριάντα χρόνια. Γνωρίζετε ποιος ήταν ο
μεγαλύτερος επενδυτής στην Κεντρική Ευρώπη εκτός της χώρας τους τον περασμένο
χρόνο;
Η Τσεχική Δημοκρατία. Από
αυτή την άποψη και μόνο, η περιοχή αποκτά αυξανόμενη σημασία και εμπειρία. Και
μετά υπάρχει η σύγκρουση. Ιδιαίτερα συχνά μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στη
Ρωσία, ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες είπαν στις δυτικές χώρες ότι δεν
καταλαβαίνουν καλά τη Ρωσία και ότι ήταν κακό που δεν αντιδράσαμε τότε έντονα
σε τέτοια πράγματα.
Χάρη σε αυτό, η Ανατολική
Ευρώπη ήρθε στο προσκήνιο. Αλλά δεν υπάρχει πια τίποτα σαν την ενότητα της
Ανατολικής Ευρώπης. Άλλωστε, μεταξύ των
τοπικών χωρών υπάρχουν η Ουγγαρία και η Σλοβακία, που είναι πολύ πιστές στην
Ρωσία.
Από τις πρώτες εβδομάδες του πολέμου διάβασα
πολλές δημοσκοπήσεις και αν στη Δυτική Ευρώπη οι άνθρωποι φοβούνταν τον
πυρηνικό πόλεμο, τότε στην ανατολή φοβόντουσαν την κατοχή. Καθώς συνεχιζόταν η
ένοπλη σύγκρουση, μπορούσαμε να δούμε ότι τα σύνορα των παλαιών αυτοκρατοριών
επιστρέφουν.
– Με ποια έννοια;
«Οι χώρες που ήταν
προηγουμένως μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, και όχι της Σοβιετικής Ένωσης,
υποστήριξαν σθεναρά την Ουκρανία, επειδή, από την άποψή τους, η δική τους
ασφάλεια εξαρτιόταν από αυτήν. Αυτές οι
χώρες περιλαμβάνουν την Πολωνία, τα κράτη της Βαλτικής και τη Φινλανδία.
Υπάρχει επίσης η
Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία περιλάμβανε τη Βουλγαρία, την Ελλάδα και την
Σερβία. Είναι πολύ πιο αδιάφοροι για να
βοηθήσουν την Ουκρανία και είναι πιο έτοιμοι να δικαιολογήσουν τις Ρωσικές
ενέργειες. Δεν μιλάω για κυβερνήσεις,
αλλά για την κοινή γνώμη.
Υπάρχει σχίσμα στη
μοναρχία των Αψβούργων. Υπάρχουν κράτη όπως η Ουγγαρία, και στην Τσεχική
Δημοκρατία βλέπουμε διχασμούς μέσα στην κοινωνία. Πόσο επιτυχημένη θα είναι
λοιπόν η Κεντρική Ευρώπη; Όλα θα εξαρτηθούν από δύο πτυχές.
– Ποιες;
«Για πόσο ακόμη θα μιλάμε
για την Κεντρική Ευρώπη ως ενιαίο χώρο; Και δεύτερον, κατά πόσο θα
δημιουργηθούν εκεί νέες ενώσεις; Στα βορειοανατολικά θα είναι η Σκανδιναβία, η
Δανία και η Πολωνία, και κοντά η Τσεχία μαζί με την Γερμανία.
Ξεχωριστά θα υπάρχει η
Ουγγαρία, ορισμένες χώρες των Αψβούργων και μέρος των Βαλκανίων. Στην άλλη
πλευρά θα βρεθούν φυσικά η Γαλλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία. Γενικά, όλα θα
μπορούσαν να τελειώσουν με μια εντελώς νέα γεωγραφική κατανομή δυνάμεων. Είναι
επίσης σημαντικό ότι μετανάστες από την Ανατολική Ευρώπη έρχονται στην εξουσία
στις Βρυξέλλες για πρώτη φορά.
Έρχεται η Κάγια Κάλλας (η
Εσθονή πρώην πρωθυπουργός διεκδικεί τη θέση της επικεφαλής της διπλωματίας της
Ευρωπαϊκής Ένωσης – σημείωμα του συγγραφέα) και αν εκλεγεί, τα θέματα της
Ανατολικής Ευρώπης θα καλυφθούν ευρέως.
Θεμελιώδεις διαφορές. Καταλαμβάνοντας
μια τόσο υψηλή θέση, ωστόσο, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε όχι μόνο την Ρωσία,
αλλά και με το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την Κίνα, τις ΗΠΑ και την
Αφρική.
Εδώ βλέπουμε επίσης
διαφορές μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες θα είναι θεμελιώδεις
τα επόμενα πέντε χρόνια. Η Ευρώπη κατηγορείται συχνά για το αποικιακό παρελθόν
της, αλλά πώς μπορεί ένας απλός Βούλγαρος να κατηγορήσει τον εαυτό του για
αυτό;
Ας μην ξεχνάμε ότι για
500 χρόνια η Βουλγαρία ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Και οι χώρες της
Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης γεννήθηκαν χάρη στην κατάρρευση των
Αυτοκρατοριών. Όλα αυτά τα ενδιαφέροντα ερωτήματα θα εξακολουθήσουν να
εμφανίζονται. Η Πολωνία και ίσως η Τσεχία θα μπορούσαν να φτάσουν στην κορυφή.
— Πώς αξιολογείτε την
κατάσταση στην Ουγγαρία, τη Σλοβακία ή, για παράδειγμα, στην Πολωνία, που μετά
τις τελευταίες εκλογές ακολούθησε έναν νέο δρόμο που δεν μοιάζει με τον
προηγούμενο;
«Οι άνθρωποι πάντα
προσπαθούν να βρουν κάποιο είδος γενικής τάσης, ώστε αργότερα να μπορούν να
πουν ότι, πιθανότατα, αυτή είναι η κληρονομιά του 1.989 μ.Χ.. Κάποια στιγμή
είδαμε την άνοδο του λαϊκισμού.
Αυτό αποδείχθηκε ξεκάθαρα
στην Ουγγαρία, και τώρα το βλέπουμε στη Σλοβακία. Υπάρχει όμως και η Πολωνία.
Είναι σαφές ότι, παρόλο που είναι απογοητευμένοι από τη φιλελεύθερη δημοκρατία,
οι άνθρωποι είναι επίσης πολύ απογοητευμένοι από τον λαϊκισμό. Είναι αξιοσημείωτο
ότι κανείς δεν φιλελευθεροποίησε την πολωνική κοινωνία τόσο όσο το κόμμα Νόμος
και Δικαιοσύνη, το οποίο παρέμεινε στην εξουσία για οκτώ χρόνια.
Η παραμονή στην εξουσία
για αρκετό καιρό, χειραγωγεί τους θεσμούς, κάτι που βλέπουμε στην Ουγγαρία.
Αλλά και εκεί, τα αποτελέσματα των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μας
λένε ότι υπάρχουν ορισμένοι κύκλοι. Το ενδιαφέρον με τη δημοκρατία είναι ότι οι
άνθρωποι θα ζητήσουν τελικά την αλλαγή.
Μόνο η αλλαγή μπορεί να
αποδείξει ότι η γνώμη τους έχει σημασία. Είναι αδύνατο να σκεφτείς ότι θα κυβερνάς όλη
σου την ζωή. Μόνο αν δεν μένεις στην Ρωσία. Αλλά και εκεί δεν είναι όλα τόσο
απλά. Χρειαζόμαστε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, καθώς και πυρηνικά όπλα.
Πολλοί λαοί δεν το έχουν
αυτό. Επομένως, θα δούμε και μετασχηματισμούς δημοκρατικών καθεστώτων. Θα είναι
διαφορετικά από αυτά που φανταζόμασταν την δεκαετία του ’90 μ.Χ. του περασμένου
Αιώνα. (https://echedoros.blog/2024/09/01/%ce%b8%ce%b1-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%ad%cf%88%ce%bf%cf%85%ce%bd-%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%bf%cf%81%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%b9%cf%8e%ce%bd/).