ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ 1873, ΤΟΥ 1929 ΚΑΙ ΤΟΥ 2008

ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ 1873, ΤΟΥ 1929 ΚΑΙ ΤΟΥ 2008

Δεκεμβρίου 06, 2014

                                                                

                                                                                               
                                                                                                  Γράφει ο Αλώπηξ

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9p1rptp6pMAqCY32c1ghHhgVhv-a9tfX4QyDLoRmC5j0VihrYxDUpOM-_5YBruycUoUzu1ZLFJDcQbE0BMDtdWA5W9mPqw2EencakXyNvQa3dutVKQZ9dav_tz0VqvQ2XzXmXt1n1ifI/s1600/black_friday.jpg

5-12-2014

Στην διάρκεια της σύγχρονης ιστορικής εποχής συνέβησαν στον πλανήτη μας τρεις μεγάλες οικονομικές κρίσεις που εκτός από τις κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες είχαν σαν αποτέλεσμα και την πρόκληση σημαντικών πολιτικών γεγονότων. Αυτές ήταν οι οικονομικές κρίσεις του 1873-1895, του 1929-1945 και η οικονομική κρίση του 2008.

Η κρίση του 1873-1895 στην οποία  κατέρρευσαν οι χρηματιστηριακές τιμές στο χρηματιστήριο της Βιέννης, λόγω του σκασίματος της οικονομικής φούσκας στα ακίνητα και την γη, και είχε ως αποτέλεσμα να συμπαρασυρθούν επίσης και τα χρηματιστήρια στην Γερμανία και τις ΗΠΑ, να επιβληθούν άκρατος  προστατευτισμός και οι υψηλοί εμπορικοί δασμοί, να κλείσουν οι στρόφιγγες των πιστώσεων, να γίνει  χρηματιστηριακό κραχ και συνεχείς πτωχεύσεις σε τράπεζες στην Αυστρία, στην Αγγλία και την Γερμανία, να προωθηθούν οι μονοπωλιακές ενώσεις, να πέσουν οι τιμές, η ανεργία να αυξηθεί, οι εξαγωγές να μειωθούν σημαντικά, δάνεια να μην μπορούν να αποπληρωθούν, μεγάλη ύφεση να  υπάρξει στους τομείς της μεταλλουργίας, της υφαντουργίας  και της ναυπηγικής,  πτωχεύσεις βιομηχανιών να συμβούν, οι μετοχές των μεγάλων σιδηροδρομικών εταιρειών στις ΗΠΑ να πέσουν, να  υπάρξει μεγάλη επιβράδυνση της βιομηχανικής δραστηριότητας, οι μισθοί να μειωθούν και μαζικές διαδηλώσεις στους δρόμους παράλληλα με αλλεπάλληλες απεργίες να πραγματοποιηθούν.

Όλη αυτή η κατάσταση είχε σαν αποτέλεσμα την άνοδο στην εξουσία στην ηγεσία της Ευρώπης μιλιταριστικών και ακραία εθνικιστικών κινημάτων, τα οποία ξεκίνησαν κατακτητικούς πολέμους για απόκτηση νέων εδαφών, αποικιών και πρώτων υλών σε Ασία και Αφρική, κάτι που συντέλεσε σημαντικά στην πορεία που οδήγησε τον κόσμο στην έναρξη του Α’ Παγκοσμίου πολέμου.

http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Destitute_man_vacant_store.gif

Η κρίση του 1929 αντίστοιχα συνδέθηκε και αυτή με την κατάρρευση της οικονομικής φούσκας της γης στην Αμερική, που είχε σαν αποτέλεσμα και την παράλληλη κατάρρευση του Αμερικανικού χρηματιστηρίου το 1929, τις μαζικές χρεοκοπίες τραπεζών, την μεγάλη ανεργία στις ΗΠΑ και στον υπόλοιπο κόσμο, την πείνα, την μείωση των διεθνών συναλλαγών, της εφαρμογή ανταποδοτικών δασμών, την πτώση των εξαγωγών, των  τιμών και των αγροτικών προϊόντων, στην αδυναμία   αποπληρωμής των δανείων, 2.000.000 άνεργους,  12.000 να χάνουν την δουλειά τους κάθε μέρα, 20000 επιχειρήσεις να πτωχεύσουν και 1 στους 20 Αμερικανούς να χάσουν τα σπίτια τους.

Η κρίση μεταδόθηκε ταχύτατα στην ηπειρωτική Ευρώπη και δημιουργήθηκε ένας παγκόσμιος φαύλος κύκλος ύφεσης και πτώσης των τιμών με τελικό αποτέλεσμα την άνοδο στην ηγεσία της Ευρώπης φασιστικών που με την παράλληλη ύπαρξη κομμουνιστικών δικτατοριών, τον κοινό ανταγωνισμό τους και τις επιθετικές πολιτικές που χρησιμοποίησαν και τα δύο αυτά είδη κινημάτων για την κατάκτηση νέων χωρών και εδαφών, παράλληλα με την οικειοποίηση των πρώτων υλών και των ορυκτών τους, οδήγησαν τον κόσμο στην έναρξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.

http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Gdp20-40.jpg

Τέλος η σημερινή κρίση, η οποία ξεκίνησε το 2008, είχε και αυτή πολλές ομοιότητες με τις δύο προηγούμενες κρίσεις: Η φούσκα των ακινήτων στις ΗΠΑ μαζί με την υπερ-κατανάλωση και τον συνεχή δανεισμό είχαν σαν συνέπεια όταν  έσκασε η οικονομική αυτή φούσκα, η οποία μεταδόθηκε και στην Ευρώπη και είχε και εκεί τις ίδιες παρενέργειες,  την εκτόξευση των τιμών των κατοικιών, την έλλειψη ρευστότητας,  την άνοδο των επιτοκίων δανεισμού των τραπεζών,  την άνοδος των τιμών του πετρελαίου,  την βιομηχανία σε ύφεση, οι μισθοί συνεχώς πέφτουν, η ανισότητα καλπάζει, υπάρχει μαζική ανεργία, άνοδος των τιμών στα σιτηρά,  τις χρεοκοπίες τραπεζών, την πείνα, την μείωση των διεθνών συναλλαγών, της εφαρμογή ανταποδοτικών δασμών, την πτώση των εξαγωγών, να προωθηθούν οι μονοπωλιακές ενώσεις, μεγάλη ύφεση να  υπάρξει στους τομείς της μεταλλουργίας και της ναυπηγικής,  οι μισθοί να μειωθούν και μαζικές διαδηλώσεις και απεργίες να πραγματοποιηθούν.

Παράλληλα η κρίση αυτή σε συνδυασμό με την τεράστια διαφθορά των κυβερνήσεων σε όλη την Ευρώπη, έχει σαν συνέπεια την συνεχή δημοκοπική άνοδο με προοπτική κατάληψης της εξουσίας πολλών ευρωσκεπτικιστικών ή ακροδεξιών κομμάτων σε όλη την Ευρώπη (Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Αυστρία κ.λ.π.), τα οποία αποζητούν την διάλυση της ΕΕ (η οποία πραγματικά έχει καταντήσει μία αποτυχημένη πολιτικοοικονομική ένωση διατήρησης των προνομίων της διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας και καταπίεσης των ευρωπαϊκών εθνών σε όλους τους τομείς), κάτι που προμηνύει μία επερχόμενη σύγκρουση και οριστική διάλυση της ΕΕ στο ορατό μέλλον.

http://en.wikipedia.org/wiki/File:GDP_Real_Growth.svg

Βλέπουμε λοιπόν ότι και οι τρεις παραπάνω κρίσεις είχαν σχεδόν τα ίδια αίτια και αποτελέσματα, και οδήγησαν όλες τους στην άνοδο επιθετικών πολιτικών συνασπισμών που έφεραν την ανθρωπότητα στα όρια της καταστροφής και είχαν σαν αποτέλεσμα την αναδιαμόρφωση του χάρτη του πλανήτη μας.