ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΑΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ -ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΚΑΙ ΤΩΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΑΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ -ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΚΑΙ ΤΩΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Ιουλίου 08, 2015

http://commons.wikimedia.org/wiki/File:First_Punic_War_264_BC.jpg

                                                                                                                                  Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

5-7-2015 

Καρχηδονιακοί πόλεμοι ονομάστηκαν οι τρεις πόλεμοι που διεξήχθησαν μεταξύ της Καρχηδόνας και της Ρώμης και πραγματοποιήθηκαν μεταξύ το 264 (Α’ Καρχηδονιακός πόλεμος), το 219 (Β’ Καρχηδονιακός πόλεμος) και το 146 π.Χ. (Γ’ Καρχηδονιακός πόλεμος). Το τελικό αποτέλεσμα τους ήταν η ολοσχερής καταστροφή της Καρχηδόνας και η απόλυτη επικράτηση των Ρωμαίων.


Οι Ρωμαίοι, μετά την αποχώρηση του βασιλιά της Ηπείρου Πύρρου από την Νότια Ιταλία και την Σικελία, βρέθηκαν αντιμέτωποι στην πόλη της Μεσσήνης με τους Καρχηδονίους σε μία προσπάθεια και των δύο αυτών δυνάμεων να κυριαρχήσουν στην Σικελία, την Σαρδηνία, την Κορσική και να πάρουν τον έλεγχο των εμπορικών οδών και νέων εδαφών για την απόκτηση νέων πόρων και ορυκτών παράλληλα με την ίδρυση αποικιών στην Μεσόγειο.

Αφορμή για τον πρώτο Καρχηδονιακό πόλεμο ήταν μια διαμάχη που εκδηλώθηκε στη Μεσσήνη μεταξύ δύο πολιτικών παρατάξεων Μαμερτίνων μισθοφόρων, οι οποίες ζήτησαν βοήθεια η μία από τους Καρχηδόνιους και η άλλη από τους Ρωμαίους προκειμένου να απαλλαγούν από την ασφυκτική πίεση βασιλιά των Συρακουσών Ιέρωνα. Αρχικά η Καρχηδόνα επικρατούσε στην Θάλασσα και η Ρώμη στην ξηρά, αλλά σύντομα η Ρώμη συγκρότησε ισχυρό στόλο και πέτυχε δύο σημαντικές νίκες απί των Καρχηδονίων, η μία το 260 π.Χ. στις Μύλες και του 256 π.Χ. στο ακρωτήριο Έκνομο.

Ύστερα η Ρώμη μετέφερε τον πόλεμο στο Αφρικανικό έδαφος, αλλά νικήθηκε από τις Καρχηδονιακές δυνάμεις, υπό την ηγεσία του Σπαρτιάτη μισθοφόρου Ξάνθιππου.
Ο πόλεμος συνεχίστηκε με εναλλασσόμενες φάσεις, μέχρις ότου οι Ρωμαίοι με τον νέο και ισχυρό στόλο που ναυπήγησαν, συνέτριψαν το 242 π.Χ. τους Καρχηδονίους στις Αιγάδες.

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Map_of_Rome_and_Carthage_at_the_start_of_the_Second_Punic_War.svg

Τότε η Καρχηδόνα σύναψε ειρήνη με τη Ρώμη, αναλαμβάνοντας την υποχρέωση να πληρώσει πολεμική αποζημίωση και να αποσυρθεί από όλη τη Σικελία (και κατόπιν από τη Σαρδηνία και την Κορσική), η οποία αποτέλεσε την πρώτη Ρωμαϊκή επαρχία.
Ως συνέπεια αυτού η Καρχηδόνα προκειμένου να καλύψει τις μεγάλες της απώλειές, αποφάσισε να καταλάβει την Ισπανία, στην οποία υπήρχαν πολλά πλούσια ορυχεία μετάλλων. Αυτός που συνέλαβε αυτό το όραμα και άρχισε την υλοποίηση του ήταν ο Αμίλκας Βάρκας, ο οποίος ίδρυσε την Νέα Καρχηδόνα και κατέλαβε μεγάλο μέρος της Ισπανίας και συνεχίστηκε από τον Ασδρούβα. 

Το 219 π.Χ. ο Αννίβας (ο οποίος είχε ορκιστεί όταν ήταν μικρός ύστερα από απαίτηση του πατέρα του ενώπιον του βωμού του Καρχηδονιακού θεού Βάαλ ότι θα τρέφει αιώνιο μίσος για την Ρώμη και πάντα θα την πολεμάει και θα προσπαθεί να επιτύχει την καταστροφή της), ανάλαβε την ηγεσία των Καρχηδονιακών δυνάμεων, και επιτέθηκε στην πόλη του Σαγούντουμ  που ήταν σύμμαχος  της Ρώμης και την κατέλαβε. Οι κήρυξαν τον πόλεμο στην Καρχηδόνα σηματοδοτώντας έτσι την έναρξη του Β΄ Καρχηδονιακού πολέμου. Ο Αννίβας επικεφαλής ενός άριστα εκπαιδευμένου στρατεύματος, πλήρως εφοδιασμένου διάβηκε τις Άλπεις και εμφανίστηκε στην κοιλάδα του Πάδου. Έπειτα υπέβαλε τους Ρωμαίους σε μία σειρά εξευτελιστικών ηττών που έφεραν την Ρώμη στο χείλος της καταστροφής: Στον ποταμό Τιτσίνο στην Τρασιμένη και στις Κάννες. 

Η Ρώμη παρά τις ήττες της κατόρθωσε να επιδείξει σταθερότητα, κινητοποίησε όλες τις δυνάμεις της και με δεδομένο το γεγονός ότι ο Αννίβας δεν μπορούσε να πολιορκήσει τη Ρώμη, επειδή δεν διέθετε επαρκή στρατό και πολιορκητικές μηχανές, οι Ρωμαίοι κατόρθωσαν μέσω της εφαρμογής της τακτικής φθοράς έναντι του εχθρού τους και με μια έντονη διπλωματική να παρεμποδίσουν την αποστολή βοήθειας στον Αννίβα και να περάσουν στην αντεπίθεση καταλαμβάνοντας χάρις στον στρατηγό Σκιπίωνα και την Ισπανία.

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Tunisie_Carthage_Ruines_08.JPG

Ο αδελφός του Αννίβα εισήλθε στην Ιταλία με τον στρατό του προκειμένου να ενωθεί με τον αδερφό του αλλά τελικά ηττήθηκε στον ποταμό Μέταυρο. Ο Αννίβας ανακλήθηκε στην Καρχηδόνα και Στην τελική σύγκρουση που έλαβε χώρα στην Ζάμα ηττήθηκε το 202 π.Χ. από τον στρατηγό Σκιπίωνα. Η Καρχηδόνα συνθηκολόγησε και υποχρεώθηκε να την  απώλεια των κτήσεών της στην Ισπανία και την Αφρική, την καταβολή μακροχρόνιων πολεμικών αποζημιώσεων, την παράδοση όλου του στόλου της στην Ρώμη και την υποταγή στην εξωτερικής πολιτικής των Ρωμαίων.

Ο Γ’ Καρχηδονιακός πόλεμος που διεξήχθη το 149 με 146 π.Χ ήταν έργο του Ρωμαίου ρήτορα και πολιτικού Κάτωνα ο οποίος δεν έπαυε να επαναλαμβάνει ότι η Καρχηδόνα ανέρρωνε και πάλι οικονομικά και στρατιωτικά και σύντομα θα μπορούσε να ξαναγίνει απειλητική για την Ρώμη (εν τω μεταξύ η Καρχηδόνα χάρις στις εμπορικές ικανότητες των κατοίκων της και την απαλλαγή της από τα έξοδα για τους μισθοφόρους που διατηρούσε πριν και για τον πολεμικό στόλο είχε επανακάμψει οικονομικά, είχε πλουτίσει πολύ και είχε αρχίσει γοργά τον πολεμικό επανεξοπλισμό της) . 

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Via_Appia_map.jpg

Έτσι όταν το 149 π.Χ. οι Καρχηδόνιοι κήρυξαν τον πόλεμο στους Νουμίδες (οι οποίοι ήταν σύμμαχοι της Ρώμης) δίχως να ζητήσουν την άδεια της, αυτή έστειλε στην Αφρική τον εγγονό του στρατηγού Σκιπίωνα του Β’ Καρχηδονιακού πολέμου, τον στρατηγό Σκιπίωνα τον Αιμιλιανό, ο οποίος απαίτησε από τους κατοίκους της Καρχηδόνας να εγκαταλείψουν την πόλη τους, να εγκατασταθούν αλλού και να παραδώσουν τα αφρικανικά εδάφη και τις αποικίες τους στους Νουμίδες.

Οι Καρχηδόνιοι αρνήθηκαν και πολέμησαν μανιασμένα για τρία έτη (αλλά πάνω στην απελπισία τους έφτασαν στο σημείο να κάνουν ανθρωποθυσίες παρακαλώντας τον θεό τους τον Βάαλ να τους σώσει, όταν η κατάσταση είχε γίνει τελείως απελπιστική). Τελικά ο Σκιπίων κυρίευσε την πόλη και όταν αυτή κατελήφθη ολοσχερώς την ισοπέδωσε. Έτσι, έκλεισε ο κύκλος των Καρχηδονιακών πολέμων και η Ρώμη άρχισε να γίνεται η κυρίαρχος της Μεσογείου. Οι Καρχηδονιακοί πόλεμοι ήταν περίπου σαν Παγκόσμιοι πόλεμοι στην εποχή τους, τόσο λόγω των καταστροφών που δημιούργησαν, όσο και λόγω της γεωγραφικής έκτασης και των κρατών που έλαβαν μέρος.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4f/WWI-re.png

Τον 20 αιώνα η Γερμανία (όπως και η Καρχηδόνα) ήλθε σε αντιπαράθεση με την συμμαχία της Αντάντ (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) που ήταν περίπου σαν την συμμαχία της Ρώμης και των Λατίνων συμμάχων της. Όπως η Καρχηδόνα επικράτησε στην αρχή του Α’ Καρχηδονιακού πολέμου, αλλά στο τέλος ηττήθηκε από την Ρώμη και τους συμμάχους της, έτσι και η Γερμανία ηττήθηκε στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο από την Αντάντ και τους συμμάχους της και αναγκάστηκε να παραδώσει εδάφη, τον πολεμικό της στόλο και αποζημιώσεις όπως ακριβώς και η Καρχηδόνα.

Αντίστοιχα στον μεσοπόλεμο η Γερμανία όταν ανέλαβε την εξουσία ο Χίτλερ επανεξοπλίστηκε και έχοντας όπως και ο Αννίβας είχε ένα τεράστιο αίσθημα μίσους έναντι των συμμάχων της Αντάντ και ξεκίνησε με την εισβολή στην Πολωνία  τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο (όπως η Καρχηδόνα εισέβαλε στο Σαγούντουμ ξεκίνησε τον Β’ Καρχηδονιακό πόλεμο). Στην αρχή η Γερμανία όπως και η Καρχηδόνα κατέλαβε τεράστιες νίκες, αλλά παρά την κατάληψη του Παρισιού και πολλών άλλων χωρών, δεν κατάφερε να καταλάβει τις πρωτεύουσες των πιο ισχυρών αντιπάλων της (Λονδίνο, Μόσχα), οι οποίοι χάρις στην ηρωική αντίσταση των λαών τους και την μεγάλη οικονομική και πολεμική τους ενίσχυση από τις ΗΠΑ, κατάφεραν για μία άλλη φορά να επικρατήσουν στο τέλος επί της Γερμανίας και των συμμάχων της.

Στην συνέχεια κατά την διάρκεια του Ψυχρού πολέμου, του τέλους του, της επανένωσης της Γερμανίας και ως τις μέρες μας, η Γερμανία όπως και η Καρχηδόνα ύστερα από τον Β’ Καρχηδονιακό πόλεμο, ανέρρωσε και πάλι, ενώ χάρις στις πολιτικές ικανότητες των πολιτικών της,  την απαλλαγή της από την καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων και   από τα έξοδα για έναν ισχυρό στρατό, επανάκαμψε οικονομικά, πλούτισε υπερβολικά και άρχισε  γοργά, γοργά να επιδιώκει τον πολεμικό επανεξοπλισμό της και την επέκταση για άλλη μία φορά της πολικής και οικονομικής της επιρροής.

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Bundesarchiv_Bild_102-10541,_Weimar,_Aufmarsch_der_Nationalsozialisten.jpg

Τότε η απερίσκεπτη επίθεση της Καρχηδόνας κατά των προκλητικών (με την υποκίνηση των Ρωμαίων) Νουμίδων είχε σαν αποτέλεσμα την επίθεση της Ρώμης και την οριστική καταστροφή της. Αντίστοιχα σήμερα η Γερμανία με την οικονομική της επίθεση στην Ευρώπη και την αντίστοιχη πολιτικοοικονομικοστρατιωτική κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία, παρακινεί κατά κάποιον τρόπο όπως στο παρελθόν και πάλι τις χώρες της Αντάντ (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) να στραφούν εναντίον της για να την διαλύσουν πολιτικά, οικονομικά και στην έσχατη περίπτωση και στρατιωτικά. Θα επαναληφθεί άραγε το παρελθόν για άλλη μία φορά; Οι τωρινές εξελίξεις προς τα εκεί φαίνεται να οδηγούν και αυτή η κατάσταση είναι άλλη μία απόδειξη ότι πολλές φορές δυστυχώς οι άνθρωποι το μόνο που διδάσκονται από το παρελθόν είναι ότι ουσιαστικά δεν διδάσκονται τίποτα από αυτό.