ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΟΔΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΜΕΣΩ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΝ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΕΠΑΝΟΔΟ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΟΔΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΜΕΣΩ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΝ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΕΠΑΝΟΔΟ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό μετά το Τέλος του Α΄ΠΠ η Γερμανία ηττήθηκε και στην χώρα αυτή, όπως και σε άλλες έπεσε το μοναρχικό καθεστώς (π.χ. σε Τουρκία, Αυστρία, αλλά και στην Ρωσία-https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html, https://alophx.blogspot.com/2024/03/blog-post.html), ενώ τα καθεστώτα που την διαδέχθηκαν ηταν είτε δημοκρατικά, κομμουνιστικά και αργότερα και εθνικιστικά (στην πιο ακραία μορφή τους φασιστικά και ναζιστικά) μετά την νίκη των δυτικών στον πόλεμο αυτό.

Παράλληλα, ο Ρωσικός Εμφύλιος (https://alophx.blogspot.com/2019/11/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html) είχε σαν συνέπεια, όπως και τα πογκρόμ των Εβραίων πριν τον Α΄ΠΠ, είχαν σαν συνέπεια σημαντικός αριθμός εκατοντάδων χιλιάδων Εβραίων στις αρχές του 20^ου Αιώνα μ.Χ. (όσων δεν κατέφαγαν στις ΗΠΑ), όπως και εξίσου εκατοντάδων χιλιάδων αριθμός Λευκών Ρώσων με το τέλος του Α΄ΠΠ μεταφέρθηκε στην Δυτική Ευρώπη.

Αυτό είχε σαν τελικό αποτέλεσμα λόγω της μεταφοράς των κομμουνιστικών, αναρχικών, τροτσκιστικών και εθνικιστικών ιδεολογιών που μετέφεραν στην Ευρώπη, αλλά και του γεγονότος πως υπήρχε μεγάλη οικονομική κρίση και ανεργία, οι ξένοι να πολεμούν τους ντόπιους για τις δουλείες, η νόμιμη και λαθραία μετανάστευση συντέλεσε και στην αύξηση της εγκληματικότητας και στην άνοδο του εθνικισμού.

Όλα αυτά και σε συνδυασμό με το μεγάλο οικονομικό κραχ του 1.923 μ.Χ. και την στάση πληρωμών στην Γερμανία το ίδιο έτος, όπως και την Ισπανική γρίπη, από την οποία χάθηκαν 80 εκατομμύρια άνθρωποι, επιδείνωσε ακόμα περισσότερο την κατάσταση αυτή.

Σε κάποιες χώρες της Ευρώπης, το μοναρχικό πολίτευμα δεν έπεσε, αλλά λόγω της ανικανότητας και της αυταρχικότητας των μοναρχών, όπως και της μεγάλης διαφθοράς του πολιτικού συστήματος των κρατών αυτών, αλλά κυρίως λόγω των τεράστιων απωλειών και της τεράστιας οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης που ακολουθήσε τον Ά’ΠΠ, ιδίως με την τότε παγκόσμια οικονομική κρίση των ετών 1.918 μ.Χ.-1.922 μ.Χ., στα κράτη αυτά ανέβηκαν στην εξουσία φιλόδοξοι δημαγωγοί και στρατηγοί που έγιναν σύντομα δικτάτορες των λαών τους, εγκαινιάζοντας μία δυαρχία εξουσίας με τους μονάρχες τους.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός τέτοιου κράτους, στο οποίο ανέβηκε ένας φιλόδοξος δημαγωγός πολιτικός ηγέτης που έγινε ο πρώτος δικτάτορας και συγκυβέρνησε με τον βασιλιά του κράτους του, ήταν η Ιταλία επί Μουσολίνι κατά την χρονική περίοδο αμέσως μετά το τέλος του Α΄ΠΠ (ενώ το ίδιο συνέβη στην Ρουμανία με την άνοδο του Αντωνέσκου, στην Ελλάδα ο Μεταξάς, ο Πρίμο Ντε Ριβέρα στην Ισπανία, κ.λ.π.-https://alophx.blogspot.com/2024/05/jason-bourne.html).

Στην Ιταλία ο Μουσολίνι είχε ήδη πριν την γνωστή του «Πορεία προς την Ρώμη» (https://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_68.html, https://alophx.blogspot.com/2016/11/blog-post_27.html, https://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_54.html), η οποία οδήγησε στην άνοδο του στην εξουσία, δημιούργησε το φασιστικό κόμμα, το οποίο είχε καταφέρει πριν ακόμη την εξέλιξή αυτή να συνεργαστεί με τον κορυφαίο Ιταλικό πολιτικο Τζολίτι, συμμαχώντας μαζί του και λαμβάνοντας μέλος στον συνασπισμό κομμάτων υπό την ηγεσία του και στον κοινό συνασπισμό τους εξέλεξε το κόμμα του τους πρώτους βουλευτές του.

Έτσι, το Ιταλικό φασιστικό κόμμα έγινε γνωστό, απέκτησε την πρώτη του νομιμοποίηση σε συμμαχία με ένα ισχυρό φιλελεύθερο δεξιό κόμμα της Ιταλίας, δημιουργώντας με αυτό και αλλά εθνικιστικά κόμματα κυβέρνηση συνασπισμού και άρχισε σιγά, σιγά να αυξάνει την επιρροή του στον στρατό, τον λαό και την κοινωνία της Ιταλίας.

Έτσι, ο Μουσολίνι ηταν ήδη γνωστός και είχε καταφέρει, έχοντας αντιγράψει και την πολιτική ιδεολογία του Ντα Νούτσιο, του πρώτου φασίστα (https://alophx.blogspot.com/2017/09/cola-di-rienzo.html), να γίνει με την πολιτική και πολιτική δράση του να γίνει γνωστός σε όλη την Ιταλία πολεμώντας επί δύο χρόνια με τους παραστρατιωτικούς μελανοχίτωνες του, τους εξίσου παραστρατιωτικούς κομμουνιστές για την εξουσία της Ιταλίας.

Αλλά και μετά την άνοδο του Μουσολίνι στην εξουσία με την «Πορεία προς την Ρώμη», ο Μουσολίνι αν και έγινε πρωθυπουργός, αφού πρωτα έφτιαξε έναν εκλογικό νομό στα μετρά του, κατάφερε να κερδίσει (και με υποσχέσεις, αλλά και βία) τις εκλογές του 1.924 μ.Χ. και να δημιουργήσει ξανά έναν τρικομματικό συνασπισμό με το κόμμα του Τζολίτι και άλλους Ιταλούς εθνικιστές να είναι τα μικρότερα κόμματα αυτή την φορά και να αποκτήσει την απολυτή πλειοψηφία στο Ιταλικό κοινοβούλιο.

{Την δε περίοδο αυτή υπήρχαν στην Ιταλία το κόμμα των φασιστών του Μουσολίνι, του Τζολίτι, οι εθνικιστές, το σοσιαλιστικό κόμμα, το κομμουνιστικό, το οποίο είχε δημιουργηθεί μετά από διάσπαση με τους σοσιαλιστές, οι αναρχικοί και το καθολικό κόμμα}.

Αυτή η πλειοψηφία έδωσε στον Μουσολίνι την δυνατότητα αργότερα να ανακηρύξει λίγο αργότερα το εαυτό του Ντούτσε και απολυτό δικτάτορα στην χώρα αυτή και να ονομαστεί ηγέτης της με τον τίτλο του Ντούτσε.

Η τακτική αυτή του Μουσολίνι, δηλαδή την εκλογική συνεργασία ακροδεξιών κομμάτων με αλλά κόμματα, δημιουργώντας κυβερνήσεις συνασπισμού, μέχρι να καταφέρουν να γίνουν πλειοψηφικά στις χώρες τους, ακολουθήσε θαυμάζοντας τον Μουσολίνι, ο οποίος δημιούργησε το (αναδημιουργημένο από τον ίδιο όταν έγινε ηγέτης του) Ναζιστικό κόμμα, ενώ η ιδεολογία του και οι πολιτικές κινήσεις ήταν αρχικά αντίγραφο αυτών του Μουσολίνι, τα βήματα του οποίου ήθελε να ακολουθήσει.

Έτσι, όταν απέτυχε να καταλάβει την εξουσία με το πραξικόπημα της Μπυραρίας το 1.923 μ.Χ. (https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post_21.html, https://alophx.blogspot.com/2024/04/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2024/03/blog-post_30.html, ), άρχισε να προσπαθεί να καταλάβει την καγκελαρία της Γερμανίας με νομιμά μέσα, κερδίζοντας τις εκλογές και δημιουργώντας συνασπισμούς.

Αυτό ηταν άλλωστε κάτι που είχε ξανακάνει ο Χίτλερ, όσο καιρό ηταν φυλακισμένος λόγω του Πραξικοπήματος της Μπυραρίας, όταν το Ναζιστικό κόμμα είχε απαγορευτεί για κάποια χρόνια, με αποτέλεσμα ο Χίτλερ και οι Ναζί να δημιουργήσουν εκλογικά μπλοκ με έναν προσωρινό μέχρι την αποφυλάκιση του Χίτλερ (και ελεγχόμενο από αυτόν «ηγέτη»), με τα οποία έλαβαν μέρος στις εκλογές και διατήρησαν τα ποσοστά τους.

Όταν δε  αποφυλακίστηκε ο Χίτλερ και ήρθη  η απαγόρευση του Ναζιστικού κόμματος, οι Ναζί άρχισαν να δημιουργούν πολιτικές συμμαχίες με το δεξιό εθιστικό κόμμα του εθνικιστή τραπεζίτη Χούκενμπεργκ (https://alophx.blogspot.com/2018/12/afd.html, https://alophx.blogspot.com/2022/02/blog-post_1.html, https://alophx.blogspot.com/2017/01/blog-post_41.html), ο οποίος προσπάθησε να αντιγράψει τα Ναζιστικά εκλογικά συνθήματα για να απορροφήσει τα εκλογικά του ποσοστά, όμως συνέβη ακριβώς το αντίθετο, αφού οι ψηφοφόροι προτίμησαν το αυθεντικό προϊόν και όχι μία κακή απομίμηση του.

{Την δε περίοδο αυτή υπήρχαν στην Γερμανία το κόμμα των Ναζιστών του Χίτλερ, του Χούκενμπεργκ, το σοσιαλιστικό κόμμα, το κομμουνιστικό, το οποίο είχε δημιουργηθεί μετά από διάσπαση με τους σοσιαλιστές, οι αναρχικοί και το καθολικό κόμμα}.

Αυτό συνέβη ειδικά μετά το μεγάλο οικονομικό κραχ του 1.929 μ.Χ., όταν δεν ηταν εφικτό πια λόγω της οικονομικής καταστροφής και παύσης ως μίας ακόμα συνέπειας και του παγκοσμίου εμπορίου, την πεινά που προήλθε από την παύση τροφοδοσίας πετρελαίου και σιτηρών από την ΕΣΣΔ, όπως και την τεράστια πεινά και ανεργία στους κατεστραμμένους Γερμανούς αγρότες και φυσικά και στους δημοσίους και ιδιωτικούς υπάλληλους και εργάτες.

Σαν αποτέλεσμα της κρίσης αυτής, ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία της Γερμανίας και κατάφερε με κατάλληλους πολίτικους ελιγμούς, πείθοντας τον συντηρητικό Προέδρο της Γερμανίας να «συγκυβερνήσουν» μαζί, ενώ ο ίδιος έγινε κυβέρνηση με τον συνασπισμό που δημιούργησε αρχικά με το κόμμα του Χούκενμπεργκ και μετά και με το κόμμα του Φον Παπών σε έναν τρικομματικό κυβερνητικό συνασπισμό.

Με αφορμή την πυρκαγιά στο Ράιχσταιγκ (https://alophx.blogspot.com/2016/09/blog-post_14.html), ο Χίτλερ έλαβε έκτακτες εξουσίες, απαγόρευσε κόμματα και φυλάκισε τους πολίτικους του αντίπαλους, στις πρόωρες εκλογές του 1.933 μ.Χ., κατάφερε να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο σε συνεργασία με τα κόμματα του Χούκενμπεργκ και Φον Παπέν και με τον θάνατο του Χίντεμπουργκ να ανακηρυχτεί δικτάτορας και απόλυτος ηγέτης/Φύρερ και της Γερμανίας και να επανεξοπλιστεί σιγά, σιγά και κρυφά την χώρα του, όπως και οι Ρώσοι σε συνεργασία μαζί τους (https://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html, https://alophx.blogspot.com/2024/01/freikoros-odessa.html).

Παρεμφερή κατάσταση ηταν και στην Αυστρία, αφού λόγω του έντονου πολιτικού καθεστώτος στην χώρα αυτή, δικτάτορας της έγινε ο φασίστας καγκελάριος Ντόλφους (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_76.html, https://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_23.html), τον οποίο μετά τον θάνατο του διαδέχτηκε ο Σούσνικ (https://alophx.blogspot.com/2017/09/1938-2015.html) και τέλος ο Ναζιστής Άρτουρ Ζεις Ίνβκαρτ,  ο οποίος και ενσωμάτωσε όταν κατάλαβε την εξουσία στην χώρα αυτή, στην Γερμανία.

{Την δε περίοδο αυτή υπήρχαν στην Αυστρία το κόμμα των Ναζιστών του Ίνβκαρτ (στηριζόμενο από τον Χίτλερ), του ημιφασιστικό του Ντόλφους (στηριζόμενο από τον Μουσολίνι), το σοσιαλιστικό κόμμα, το κομμουνιστικό, το οποίο είχε δημιουργηθεί μετά από διάσπαση με τους σοσιαλιστές, οι αναρχικοί και το καθολικό κόμμα}.

Λόγω της κατάστασης αυτής, η Λατινική Νομισματική Ένωση διαλύθηκε στον Μεσοπόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_62.html) και επίσης έγινε και μία πλήρη απαξίωση ΚΤΕ που αποδυναμώθηκε με την αποχώρηση των Γερμανών, Ιταλών, Ιαπων. και Σοβιετικών από αυτή και διαλύθηκε ολοκληρωτικά μετά τον Β΄ΠΠ και αντικαταστάθηκε από τον ΟΗΕ (https://alophx.blogspot.com/2016/09/blog-post_49.html).

Με το κραχ 1.929 μ.Χ. πρέπει να αναφερθεί ότι προήλθε μία πλήρη απαξίωση του πολιτικού συστήματος της δημοκρατίας σε όλη την Ευρώπη και παντού ανέβηκαν δικτατορίες, φασιστικά και κομμουνιστικά κράτη (π.χ. σε Ρωσία, Ουγγαρία, Ρουμάνια, Ελλάδα, Βουλγαρία, Γιουγκοσλαβία κ.λ.π.

Ένα από τα λίγα κράτη που κατάφεραν να μην έχουν μία τέτοια εξέλιξη, ηταν η Μεγάλη Βρετανία, η οποία με τις εκλογές που δημιουργούνταν, άλλοτε υπήρχε ισχυρή κυβέρνηση των συντηρητικών και άλλοτε κυβερνητικοί συνασπισμοί, ενώ μετά την ηττοπαθή (και προδοτική λόγω συμφερόντων) στάση του Τσάμπερλεϊν (https://alophx.blogspot.com/2023/04/command-and-conquer.html), ανελαβε την εξουσία στην χώρα αυτή ο πατριώτης και εθνικιστής Τσόρτσιλ, ο οποίος κατάφερε να σώσει την χώρα του από την Γερμανική Κατοχή και να την οδηγήσει σε νίκη στον Β΄ΠΠ.

Σημαντικό ρολό στην νίκη στον πόλεμο αυτό, έπαιξαν από την μία ΕΣΣΔ του Στάλιν, όπως και οι ΗΠΑ, στις οποίες εφάρμοσε μία κευνσιανισμό πολιτική (όπως και ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ) με έναν νέο, αρχικά «απομονωτιστή Προέδρο», ο οποίος αργότερα έκανε τις ΗΠΑ να εισέλθουν σε πόλεμο κατά του Άξονα και μαζί με τους Ρώσους και τους άλλους Συμμάχους να τον νικήσουν ολοκληρωτικά.

Αντίστοιχα, σε πολλά κράτη μετά το Τέλος του Ψυχρού Πολέμου, όταν η Ανατολική Γερμανία ηττήθηκε και στην χώρα αυτή, όπως και σε άλλες έπεσε το κομμουνιστικό καθεστώς (π.χ. στην Κόμεκον, στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, αλλά και στην Ρωσία-https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html, https://alophx.blogspot.com/2023/09/blog-post_11.html), ενώ τα καθεστώτα που την διαδέχθηκαν ήταν είτε δημοκρατικά και αργότερα και εθνικιστικά (ευρωσκεπτικιστικά, αντιισλαμικά, ακροδεξιά κ.λ.π.) μετά την νίκη των δυτικών στον πόλεμο αυτό.

Παράλληλα, ο Ρωσοουκρανικός Πόλεμος (https://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post.html) είχε σαν συνέπεια, όπως και η λαθρομεταναστευτική κρίση των ετών 2015 μ.Χ.-2016 μ.Χ. (https://alophx.blogspot.com/2024/04/400-2024-update.html, https://alophx.blogspot.com/2016/12/406.html), είχαν σαν συνέπεια σημαντικός αριθμός εκατομμύριων μουσουλμάνων μεταναστών και ισλαμιστών λαθρομεταναστών όπως και δέκα εκατομμύριων Ουκρανών (όσων δεν κατέφαγαν στις ΗΠΑ), μεταφέρθηκαν στην Δυτική Ευρώπη.

Αυτό είχε σαν τελικό αποτέλεσμα λόγω της μεταφοράς των εθνικιστών, ισλαμιστών και νεοναζιστικών ιδεολογιών που μετέφεραν στην Ευρώπη, αλλά και του γεγονότος πως υπήρχε μεγάλη οικονομική κρίση και ανεργία σε αυτή, είχε σαν συνέπεια οι ξένοι να πολεμούν τους ντόπιους για τις δουλείες, η νόμιμη και λαθραία μετανάστευση συντέλεσε και στην αύξηση της εγκληματικότητας και στην άνοδο του εθνικισμού.

Όλα αυτά και σε συνδυασμό με το μεγάλο οικονομικό κραχ των ετών 2008 μ.Χ.-2011 μ.Χ. και την στάση πληρωμών στην Ελλάδα και άλλες χώρες το έτος 2010 μ.Χ. και την έκτακτη κατάσταση που ακολουθήσε, όπως και ο κορωνοιός που ακολούθησε, επιδείνωσε ακόμα περισσότερο την κατάσταση αυτή.

Σε κάποιες δε χώρες της Ευρώπης, το «δημοκρατικό» πολίτευμα δεν έπεσε, αλλά λόγω της ανικανότητας και της αυταρχικότητας, όπως και της μεγάλης διαφθοράς του πολιτικού συστήματος των κρατών αυτών, αλλά κυρίως λόγω των τεράστιων απωλειών και της τεράστιας οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης που ακολούθησε τον Ψυχρό Πόλεμο, ιδίως με την τότε παγκόσμια οικονομική κρίση των ετών 2008 μ.Χ.-2011 μ.Χ., στα κράτη αυτά ανέβηκαν στην εξουσία φιλόδοξοι δημαγωγοί πολιτικοί, εγκαινιάζοντας μία δυαρχία εξουσίας με τους Προέδρους των κρατών τους.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός τέτοιου κράτους, στο οποίο ανέβηκε ένας φιλόδοξος δημαγωγός πολιτικός που έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός και συγκυβέρνησε με τον Προέδρο του κράτους του, ηταν η Ιταλία επί Μπερλουσκόνι κατά την χρονική περίοδο αμέσως μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου (ενώ το ίδιο συνέβη στην Μεγάλη Βρετανία με την άνοδο των Τζόνσον και Φαράτζ, στις ΗΠΑ ο Τραμπ, ο Ορμπάν στην Ουγγαρία, ο Μπαμπάς στην Τσεχία, κ.λ.π.).

Στην Ιταλία ο Μπερλουσκόνι ήταν ο πρώτος ηγέτης από το τέλος του Β΄ΠΠ και του Ψυχρού Πολέμου που πρώτος συγκυβέρνησε με ακροδεξιά και εθνικιστικά (τοπικά ή πανιταλικό) κόμματα, την Λέγκα του Βορρά του Μπόσι και τους μεταφασίστες του Φίνι, με τους οποίους σχημάτισε την πρώτη τους κοινή  συγκυβέρνηση το 1.994 μ.Χ.

Όμως το γεγονός αυτό επαναλήφθηκε και στις άλλες πρωθυπουργίες του Μπερλουσκόνι (2001 μ.Χ.-2006 μ.Χ. και 2008 μ.Χ.-2011 μ.Χ.), όταν ο Μπερλουσκόνι συμμάχησε με τα ίδια ακριβώς κόμματα, τα οποία άρχισαν να αντιγράφουν τις τακτικές του Γκρίλο (https://alophx.blogspot.com/2017/09/cola-di-rienzo.html) και έγιναν εθνικιστικά (κυρίως η Λέγκα υπό τον Σαλβίνι-https://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_68.html, https://alophx.blogspot.com/2016/11/blog-post_27.html), ενώ το κόμμα των μεταφασιστών του Φίνι αρχικά «απολογήθηκε» από το κόμμα του Μπερλουσκόνι και ήταν για καιρό μέλος της κυβέρνησης.

Όμως σύντομα, κάποια μέλη της νεολαίας του μεταφασιστικού κόμματος, διάδοχου του Ιταλικού Κοινωνικό κόμματος, το οποίο ηταν διάδοχο κόμμα του φασιστικού κόμματος του Μουσολίνι, αποσχίστηκαν και δημιούργησαν το δικό τους κόμμα, τα «Αδέλφια της Ιταλίας», του οποίου ηγέτης έγινε σύντομα η Μελόνι.

Και πραγματικά, ήδη πριν γίνει πρωθυπουργός της Ιταλίας, η Μελόνι το 2022 μ.Χ., 100 ακριβώς έτη μετά την άνοδο του Μουσολίνι στην εξουσία, διάδοχο δε κόμμα του φασιστικού, είναι το κόμμα της Μελόνι, είχε καταφέρει πριν ακόμη την εξέλιξή αυτή να συνεργαστεί με τον κορυφαίο Ιταλικό πολιτικο Μπερλουσκόνι, συμμαχώντας μαζί του και λαμβάνοντας μέλος στον συνασπισμό κομμάτων υπό την ηγεσία του και στον κοινό συνασπισμό τους εξέλεξε το κόμμα του τους πρώτους βουλευτές του.

Έτσι, το κόμμα αυτό της δημοσιογράφου Μελόνι (όπως και ο Σαλβίνι και ο Μουσολίνι που και οι δύο ηταν πρώην κομμουνιστές και δημοσιογράφοι πριν γίνουν εθνικιστές) έγινε γνωστό, απέκτησε την πρώτη του νομιμοποίηση σε συμμαχία με ένα ισχυρό φιλελεύθερο δεξιό κόμμα της Ιταλίας, δημιουργώντας με αυτό και αλλά εθνικιστικά κόμματα κυβέρνηση συνασπισμού και άρχισε σιγά, σιγά να αυξάνει την επιρροή του στον στρατό, τον λαό και την κοινωνία της Ιταλίας.

Έτσι, η Μελόνι ήταν ήδη γνωστή και είχε καταφέρει, έχοντας αντιγράψει και την πολιτική ιδεολογία των Σαλβίνι και Γκρίλο (https://alophx.blogspot.com/2017/09/cola-di-rienzo.html), να γίνει με την πολιτική και πολιτική δράση της να γίνει γνωστή σε όλη την Ιταλία πολεμώντας και αυτή με αυτούς που ο Μπερλουσκόνι αποκολλάσαι «κομμουνιστές δικαστές» της Ιταλίας ήδη από την πρώτη του πρωθυπουργία το 1.994 μ.Χ., οι οποίοι τον δίωκαν μέχρις ενός σημείου για να βοηθήσουν και τους αντίπαλους του, αφού είχαν διοριστεί από αυτούς.

{Στην άνοδο του Μπερλουσκόνι, όπως και στης Μελόνι αργότερα, βοήθησε πάρα πολύ η πολιτική αποσταθεροποίηση που συνέβη στην Ιταλία από την επιχείρηση «Καθαρά Χέρια» και την καταστροφή όλων των παραδοσιακών κομμάτων, όπως και η τεράστια διαφθορά του Ιταλικού πολιτικού συστήματος, αλλά και η μεγάλη οικονομική κρίση των ετών 2008 μ.Χ.}.

Αλλά και μετά την άνοδο της Μελόνι, αυτή κατάφερε να κερδίσει (και με υποσχέσεις, αλλά και βία) τις εκλογές του 1.924 μ.Χ. και να δημιουργήσει ξανά έναν τρικομματικό συνασπισμό με το κόμμα του Μπερλουσκόνι και άλλους Ιταλούς εθνικιστές να είναι τα μικρότερα κόμματα αυτή την φορά και να αποκτήσει την απολυτή πλειοψηφία στο Ιταλικό κοινοβούλιο.

{Την δε περίοδο αυτή υπάρχουν στην Ιταλία το κόμμα των μεταφασιστών της Μελόνι, του Μπερλουσκόνι, του ήμι-εθνικιστή Γκρίλο, το σοσιαλιστικό δημοκρατικό κόμμα, το κομμουνιστικό, το οποίο είχε δημιουργηθεί μετά από διάσπαση με τους σοσιαλιστές και οι αναρχικοί}.

Παρεμφερή ηταν η πολιτική κατάσταση και στην Αυστρία, στην οποία ο ακροδεξιός πολίτικος Γκεργκ Χάιντερ, που ηταν διάδοχος του ναζιστικού κόμματος της Αυστρίας του Άρτουρ Ζέιβς Ίνβκαρτ (αφού αυτό ιδρύθηκε το 1.950 μ.Χ. από έναν πρώην στρατηγό των SS και πάντα είχε πλειοψηφικά Ναζί στις θέσεις του), κατάφερε το 2000 μ.Χ. να το εκτοξεύσει εκλογικά και να δημιουργήσει κυβέρνηση συνασπισμού με το δεξιό λαϊκό κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών του Βόλφγκανγκ Σιούσελ εκλογική συγκυβέρνηση.

Αν και αυτή η συγκυβέρνηση δεν κράτησε πολύ, σύντομα το κόμμα του Χάιντερ, με ηγέτη τον Κρίστιαν Στράσε σχημάτισε εκλογικό συνασπισμό με τον Χριστιανοδημοκράτη Σεμπάστιαν Κουρτς τα έτη 2017 μ.Χ.-2019 μ.Χ., ενώ στις δημοσκοπήσεις για τις εκλογές στην Αυστρία, ιδίως μετά τον θρίαμβο του κόμματος του Χάιντερ στις ευρωεκλογές του 2024 μ.Χ., υπό την ηγεσία του Χέρμπερτ Χικλ, αναμένεται να γίνει το μεγαλύτερο κόμμα στο Αυστριακό κοινοβούλιο και να γίνει καγκελάριος, με το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα να είναι το μικρότερο κόμμα αυτή την φορά. 

{Την δε περίοδο αυτή υπάρχουν στην Αυστρία το κόμμα των Ναζιστών διάδοχων του Χάιντερ, των ημιφασιστικό (εξαιτίας των πλήρως αντιδημοκρατικών μέτρων ελεώ κορωνοιου και οικονομικής κρίσης του 2008 μ.Χ. τόσο από την τότε Αυστριακή κυβέρνηση, όπως και από όλες τις τότε κυβερνήσεις της ΕΕ) Χριστιανοδημοκρατών, το σοσιαλιστικό κόμμα, το αριστερό, το κομμουνιστικό κόμμα, το οποίο είχε δημιουργηθεί μετά από διάσπαση με τους σοσιαλιστές, οι αναρχικοί και οι Πράσινοι}.

Η τακτική αυτή του Μουσολίνι, δηλαδή την εκλογική συνεργασία ακροδεξιών κομμάτων με αλλά κόμματα, δημιουργώντας κυβερνήσεις συνασπισμού, μέχρι να καταφέρουν να γίνουν πλειοψηφικά στις χώρες τους, αναμένεται να ακολουθήσουν και άλλοι θαυμαστές των κυβερνήσεων Μπερλουσκόνι, Μελόνι, Χάιντερ, Στράσερ και Χικλ, όπως π.χ. η Λεπέν στην Γαλλία.

Η Λεπέν, η οποία παρέλαβε το κόμμα της από τον πατερά της, ο οποίος ήταν ακροδεξιός και φανατικός εθνικιστής, ο οποίος το μεγέθυνε, ενώνοντας τις μεγάλες εθνικιστικές φράξιες στην Γαλλία το  τον Μουσολίνι, ο οποίος δημιούργησε το (αναδημιουργημένο από τον ίδιο όταν έγινε ηγέτης του) το Εθνικό Μέτωπο το 1.972 μ.Χ., ενώ ο ίδιος κατάφερε να περάσει στον δεύτερο γύρο των Προεδρικών εκλογών του 2002 μ.Χ.-όπου θα έχασε από τον τότε Πρόεδρο της Γαλλίας Ζακ Σιράκ.

Η κόρη του Μαρίν Λεπέν, η οποία παρέλαβε το κόμμα το 2015 μ.Χ. και έγινε νέα ηγέτης του, κατάφερε μέσα από ένα επιτυχημένο «λίφτινγκ» να το κάνει πιο προσιτό στην Γαλλική κοινωνία (προωθώντας και νέα δημοφιλή πρόσωπα σαν τον  Τζορντάνο Μπανέλα, ηγέτη του κόμματος της Λεπέν), κατάφερε να αυξήσει τα εκλογικά ποσοστά του κόμματος της το 2017 μ.Χ. και το 2022 μ.Χ. ακόμα και αν τότε δεν εκλέχτηκε Προέδρος της Γαλλίας.

Όμως μετά τον θρίαμβο της στις ευρωεκλογές του 2024 μ.Χ., αναμένεται να κερδίσει συντριπτικά και στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές της 30^ης Ιουνίου του ιδίου έτους, οπού και  αναμένεται να το κόμμα της να κερδίσει την πλειοψηφία και συμμαχώντας με τους ρεπουμπλικάνους (και ίσως αργότερα με το κόμμα του Ζεμούρ, μέλος του οποίου είναι η ανιψιά της Μαριόν Μαρεσάλ-https://www.documentonews.gr/article/gallia-ekloges-oi-akrodexioi-synaspizontai-me-tin-lepen-gia-na-paroyn-tin-exoysia/) να ορίσει πρωθυπουργό από το κόμμα της τον διάσημο και λαοφιλή  Ζορντάν Μπαρντελά.

Ο δε ο Μακρόν μετά από μία τέτοια ήττα θα αδρανοποιηθεί εκλογικά και αναμένεται στις επόμενες Προεδρικές εκλογές, είτε αυτές γίνουν το 2027 μ.Χ. ή και πιο πριν αν παραιτηθεί ο Μακρόν και η Λεπέν να γίνει η νέα Προέδρος της Γαλλίας (https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/436161_galliko-ntomino), η δεύτερη πατριώτισσα/εθνικίστρια σαν την Μελόνι, δημιουργώντας τεράστια πίεση στους Γερμανούς.

Αλλά και στην Γερμανία, στην οποία, όπως και στην Ευρώπη, πολλά στελέχη των τριών κυβερνώντων κομμάτων (Σοσιαλιστές ο καγκελάριος Σολτς, ο αρχηγός των φιλελευθέρων Λίτνερ, η Πράσινη Μπέρμποκ-https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_6.html, https://alophx.blogspot.com/2022/06/blog-post.html, ), όπως και στην ΕΕ (Φον Ντερ Λάιεν, Τουσκ) και στο ΝΑΤΟ (Στόλντενμπεργκ) μπορεί να έχει παρεμφερή εξέλιξη με την άνοδο των Ναζί στην εξουσία, όπως και στην Γερμανία του Μεσοπολέμου (https://alophx.blogspot.com/2024/05/wef.html, https://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_26.html).

Η τακτική αυτή των παραπάνω ηγετών, δηλαδή την εκλογική συνεργασία ακροδεξιών κομμάτων με αλλά κόμματα, δημιουργώντας κυβερνήσεις συνασπισμού, μέχρι να καταφέρουν να γίνουν πλειοψηφικά στις χώρες τους, ακολουθούν και οι θαυμαστές τους στην Γερμανία με το κόμμα της «Εναλλακτικής για την Γερμανία», η ιδεολογία του οποίου και οι πολιτικές κινήσεις είναι πιστό αντίγραφο αυτών των παραπάνω κομμάτων, τα βήματα του οποίων θέλει το κόμμα αυτό να ακολουθήσει.

Το κόμμα αυτό προσπαθεί εξαρχής να καταλάβει εξουσία και την καγκελαρία της Γερμανίας με νομιμά μέσα, κερδίζοντας τις εκλογές και δημιουργώντας συνασπισμούς με αλλά κόμματα, με το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα του Μερτς όπως φιλοδοξεί, σπάζοντας το εκλογικό εμπάργκο εκλογικές συνεργασίας που έχουν επιβάλει τα αλλά Γερμανικά κόμματα στο κόμμα αυτό.

Και όλα αυτά παρόλο που έχουν ήδη γίνει σε τοπικό επίπεδο εκλογικές συνεργασίες του κόμματος αυτού με τους Χριστιανοδημοκράτες, επιτυχημένες και μη (όπως π.χ. και του VOX και του Λαϊκού κόμματος στην Ισπανία, ενώ και ο Χίτλερ αρχικά είχε εκλογικές τοπικές συνεργασίες με το κόμμα του Χούκενμπεργκ, πριν κάνουν τελικά επίσημη εθνική εκλογική συνεργασία με το κόμμα του Χίτλερ σε εθνικές εκλογές και δημιουργήσουν τελικά πολλές φορές εκλογικό κυβερνητικό συνασπισμό).

Αυτό είναι κάτι που κάνει το κόμμα αυτό και επειδή η νεολαία της έχει απαγορευτεί και το κόμμα αυτό θεωρείται «εξτρεμιστικό» και για κάποιο χρόνο βρίσκεται σε κατάσταση «παρακολούθησης» από το Συνταγματικό Δικαστήριο της χωράς αυτής, με σκοπό το κόμμα αυτό να δημιουργήσει εκλογικά μπλοκ με αλλά κόμματα, με τα οποία θα αυξήσει τα ποσοστά του.

Όταν δε αρθεί  η απαγόρευση αυτή (αλλά και πιο πριν), η «Εναλλακτική για την Γερμανία» (AfD)-(https://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_0.html) θέλει να αρχίσει να δημιουργούν πολιτικές συμμαχίες με το δεξιό Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα του θεωρουμένου εθνικιστή τραπεζίτη Μερτς (https://alophx.blogspot.com/2018/12/afd.html, https://alophx.blogspot.com/2022/02/blog-post_1.html), ο οποίος προσπαθεί να αντιγράψει τα συνθήματα της AfD για να απορροφήσει τα εκλογικά του ποσοστά, όμως πιθανότατα θα συμβεί ακριβώς το αντίθετο, αφού οι ψηφοφόροι θα προτίμησαν πιθανότατα το αυθεντικό προϊόν και όχι μία κακή απομίμηση του.

Ειδικά δε αν συμβεί εάν μεγάλο οικονομικό κραχ του 1.929 μ.Χ., όταν δεν ηταν εφικτό πια λόγω της οικονομικής καταστροφής και παύσης ως μίας ακόμα συνέπειας και του παγκοσμίου εμπορίου, την πείνα που προήλθε από την παύση τροφοδοσίας πετρελαίου και σιτηρών από την ΕΣΣΔ, όπως και την τεράστια πείνα και ανεργία στους κατεστραμμένους Γερμανούς αγρότες και φυσικά και στους δημοσίους και ιδιωτικούς υπάλληλους και εργάτες.

Σαν αποτέλεσμα της κρίσης αυτής, η «Εναλλακτική για την Γερμανία» μπορεί και αυτή εκμεταλλευομένη την νέα αυτή παγκόσμια κρίση, να ανεβεί στην εξουσία της Γερμανίας και να κατάφερε με κατάλληλους πολίτικους ελιγμούς, να γίνει κυβέρνηση με έναν συνασπισμό που θα δημιουργήσει αρχικά με το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα του Μερτς και μετά και ίσως με το Χριστιανοκοινωνικό κόμμα της Βαυαρίας και ίσως και με τους φιλελευθέρους αν υπάρχουν ως τότε  σε έναν τρικομματικό ή τετρακομματικό κυβερνητικό συνασπισμό.

Σε πρόωρες δε εκλογές στην Γερμανία σε μία τέτοια πρόπτωση, η AfD θα καταφέρει πιθανότατα να κερδίσει την απολυτή πλειοψηφία στο κοινοβούλιο σε συνεργασία με τα κόμματα του CDU και CSU, σε μία επανεξοπλισμένη Γερμανία, που έχει ήδη αρχίσει να επανεξοπλίζεται σιγά, σιγά από τον σοσιαλιστή Σολτς, κατά παράβαση των συνθήκων του Β΄ΠΠ, όπως ακριβώς έκαναν με τον Γερμανικό επανεξοπλίσου της Γερμανίας ο σοσιαλιστής Έμπερτ και ο εθνικοσοσιαλιστής Χίτλερ, κατά παράβαση των συνθήκων του Β΄ΠΠ (https://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html, https://alophx.blogspot.com/2024/01/freikoros-odessa.html).

{Την δε περίοδο αυτή υπάρχουν στην Γερμανία το κόμμα των ακροδεξιών της «Εναλλακτικής για την Γερμανία» (στηριζόμενο από τον Σαλβίνι φανερά και ανεπίσημα από την Λεπέν και την Μελόνι), το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα, το Χριστιανοσοσιαλιστικό κόμμα της Βαυαρίας, το σοσιαλιστικό κόμμα, το πρώην κομμουνιστικό κόμμα της αριστεράς, το οποίο είχε δημιουργηθεί μετά από διάσπαση με τους σοσιαλιστές, το κόμμα της Βάκχεντ, το οποίο δημιουργήθηκε μετά από διάσπαση από τους αριστερούς και οι πράσινοι}.

Ένα δε νέο οικονομικό κραχ σαν αυτό του 1.929 μ.Χ. θα απαξιώσει πλήρως το Γερμανικό πολιτικό σύστημα της δημοκρατίας, κάτι που θα γίνει και στα αλλά κράτη της ΕΕ, ενώ η παύση της λειτουργίας των Ρωσογερμανικό ενεργειακών αγωγών, η πείνα λόγω της μη  εισροής σιτηρών από την Μαύρη Θάλασσα λόγω του δυτικού εμπάργκο κατά των Ρώσων και θα αναδείξει ξανά ακροδεξιά και εθνικιστικά κόμματα όπως τότε (https://alophx.blogspot.com/2022/08/blog-post_2.html, https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post_21.html).

Λόγω της κατάστασης αυτής, η ΕΕ μπορεί να διαλυθεί όπως και η Λατινική Νομισματική Ένωση στον Μεσοπόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_62.html) και επίσης έγινε και μία πλήρη απαξίωση του ΟΗΕ που ΘΑ αποδυναμωθεί με την αποχώρηση μελών από αυτή (π.χ. των Αμερικάνων, των Ρώσων, των Κινέζων κ.λ.π.), και αυτός να διαλυθεί ολοκληρωτικά όπως και η ΚΤΕ μετά τον Β΄ΠΠ (https://alophx.blogspot.com/2016/09/blog-post_49.html).

{Την δε περίοδο αυτή υπήρχαν στην Γερμανία το κόμμα των Ναζιστών του Χίτλερ, του Χούκενμπεργκ,, το σοσιαλιστικό κόμμα, το κομμουνιστικό, το οποίο είχε δημιουργηθεί μετά από διάσπαση με τους σοσιαλιστές, οι αναρχικοί και το καθολικό κόμμα}.

Με ένα δε κραχ σαν αυτό του 2008 μ.Χ. πρέπει να αναφερθεί ότι προήλθε μία πλήρη απαξίωση του πολιτικού συστήματος της δημοκρατίας σε όλη την Ευρώπη και παντού ανέβηκαν εθνικιστές, ευρωσκεπτικιστικά και πατριωτικά κράτη (π.χ. σε Ρωσία, Ουγγαρία, Ιταλία, Σερβία κ.λ.π.

Ένα από τα λίγα κράτη που κατάφεραν να μην έχουν μία τέτοια εξέλιξη, δηλαδή να υποταχτούν στην Γερμανία, με απειλές ή μνημόνια, είναι η Μεγάλη Βρετανία, η οποία με τις εκλογές που δημιουργούνταν, άλλοτε υπήρχε ισχυρή κυβέρνηση των συντηρητικών και άλλοτε κυβερνητικοί συνασπισμοί, ενώ μετά την ηττοπαθή (και προδοτική λόγω συμφερόντων) στάση των Γκόρντον και Κάμερον, ανελαβε την εξουσία στην χώρα αυτή ο πατριώτης και εθνικιστής Τζόνσον με την βοήθεια του Φαράτζ, ο οποίος κατάφερε να σώσει την χώρα του από την νέα Γερμανική Κατοχή και να την οδηγήσει σε ελευθερία από την Γερμανοκρατούμενη ΕΕ με το BREXIT (https://alophx.blogspot.com/2017/05/brexit_7.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/to-brexit-kai-to-game-of-thrones-season.html).

Σημαντικό ρολό στην νίκη στον πόλεμο αυτό κατά του Δ΄ Γερμανικού Ράιχ της ΕΕ, θα παίξουν από την για άλλη μία φορά η νέα ισχυρή Ρωσία του Πούτιν, όπως και οι ΗΠΑ, στις οποίες αναμένεται να επανέλθει ο Τραμπ και να εφαρμόσει μία κευνσιανισμό πολιτική (όπως και ο Ρούζβελτ) όντας ξανά για τρίτη φορά (https://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_72.html, https://alophx.blogspot.com/2021/02/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/01/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_54.htm, lhttps://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_23.html, https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post_17.html), αρχικά «απομονωτιστή Προέδρο», ο οποίος αργότερα θα κάνει τις ΗΠΑ να εισέλθουν σε πόλεμο κατά του νέου Άξονα των Γερμανών και μαζί με τους Ρώσους στην πιθανότητα επαναφορά του Τραμπ και με άλλους συμμάχους τους και να νικήσουν ολοκληρωτικά ξανά τους Γερμανούς (https://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_93.html).

[Τα ίδια γεγονότα μπορεί να συμβούν και στην Ισπανία (όπου υπάρχουν το δεξιό λαϊκό κόμμα, το εθνικιστικό VOX, το σοσιαλιστικό κόκα, οι αριστεροί/πρώην PODEMOS και οι Βάσκοι αυτονομιστές), στην Πορτογαλία (όπου υπάρχουν το δεξιό λαϊκό κόμμα, το εθνικιστικό CHEGA, το σοσιαλιστικό κόκα, οι αριστεροί και οι Πράσινοι), ακόμα και στην Ελλάδα και σε όλα τα αλλά μέλη της ΕΕ (https://alophx.blogspot.com/2024/05/wef.html, https://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_26.html, https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_97.html, https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_70.html).

Μετά δε και τα σαρωτικά αποτελέσματα των εθνικιστών, των ακροδεξιών και των Ευρωσκεπτικιστών στις Ευρωεκλογές, ήδη έφεραν πρόωρες βουλευτικές εκλογές στην Γαλλία, τις οποίες αναμένεται να σαρώσου συντριπτικά η Λεπέν και το κόμμα της (και να σχηματίσει κυβέρνηση και να ορίσει πρωθυπουργό σε συνεργασία με τους Ρεπουμπλικάνους και το κόμμα του Ζεμούρ), όπως και τις Προεδρικές εκλογές στην συνέχεια στην χώρα αυτή.

Μία δε σαρωτική νίκη της Λεπέν αναμένεται να αποτελέσει εφαλτήριο για παρεμφερείς εξελίξεις και πρόωρες εκλογές και σε άλλες χώρες, όπως π.χ. στην Γερμανία, στην Αυστρία, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στην Ελλάδα κ.λ.π., σε συνδυασμό με την πιθανότατη επανα-επιστροφή του Τραμπ στην εξουσία των ΗΠΑ το 2024 μ.Χ.]

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.