Η ΓΑΛΛΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΝΤΕ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΑΚΡΟΝ

Η ΓΑΛΛΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΝΤΕ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΑΚΡΟΝ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, όταν η Γαλλία βρισκόταν υπό την κατοχή των Γερμανών υπό το δωσίλογο καθεστώς του άλλοτε το ήρωα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, του στρατηγού Πετταίν, ο στρατηγός ο οποίος πολέμησε για την ελευθερία της και κατάφερε μαζί με τους υπόλοιπους συμμάχους των απελευθερώσει μαζί και την πρωτεύουσα στο Παρίσι ήταν ο στρατηγός και πολύ ικανός πολιτικός παράλληλα Κάρολος Ντε Γκολ.

Αυτός αμέσως μετά την απελευθέρωση της χώρας του και βλέποντας ότι η Γαλλική δημοκρατία ήταν τότε αδύναμη, αποσύρθηκε από την πολιτική και στην συνέχεια των διαδέχτηκαν πάρα πολύ άλλοι αδύναμοι Γάλλοι πολιτικοί, που έφεραν την χώρα αυτή σε πολύ μεγάλους και δαπανηρούς πολέμους στην Αφρική, ιδίως Στ κράτη που δεν ήθελαν να πια, ούτε την Γαλλική, ούτε κάποια άλλη αποικιοκρατία.

Στο τέλος κατάσταση έγινε τόσο δραματική που όλοι οι πολιτικοί αναγκάστηκαν να ανακαλέσουν τον Κάρολο Ντε Γκολ που είχε από που είχε αποσυρθεί στα κτήματα του, υπό τον όρο να του δώσουν από όλους εξουσίες και να αλλάξει το πολίτευμα της Γαλλίας, από μία κοινοβουλευτική πρωθυπουργική δημοκρατία, σε μία Προεδρική εξουσία και δημοκρατία, στην οποία ο Πρόεδρος θα είχε τις περισσότερες αρμοδιότητες και εξουσίες.

Πραγματικά αυτό ήταν κάτι που όντως συνέβη και ο Ντε Γκολ κατάφερε πάρα τις μεγάλές αντιδράσεις πολλών Γάλλων εθνικιστών και εποίκων στην Αλγερίας να λύσει το πρόβλημα της Αλγερίας και να δημιουργήσει ένα ισχυρό Γαλλικό κράτος μέσα στην Ευρώπη, τότε ΕΟΚ/Ευρωπαϊκή  οικονομική Κοινότητα.

Καταρχάς αν από τα πρώτα πράγματα που προτόνισε να κάνει ο Ντε Γκολ ήταν να αποκτήσει καλές σχέσεις με τα πρώην Αφρικανικά κράτη, τα οποία ήταν μέχρι τότε στην υποτελείς και προτεκτοράτα των Γάλλων και να αποκτήσει με αυτά καλές οικονομικές σχέσεις, όπως και να φροντίσει να αφήσει σε αυτά κάποια στρατιωτικές βάσεις και παράλληλα να δημιουργήσει μία Γαλλική Ένωση σαν την Βρετανική κοινοπολιτεία, από  ανεξάρτητα όμως πια κράτη.

Αμέσως μετά από αυτό, το επόμενο που φρόντισε να κάνει ο στρατηγός Ντε Γκολ ήταν να ισχυροποιήσει πάρα πολύ την Γαλλική οικονομία με κατάλληλες οικονομικές κινήσεις από το κράτος από σωστούς συμβούλους, τους οποίους προέβαινες στο επιτελείο του.

O Ντε Γκολ, στρατηγός και ο ίδιος δεν παρέλειψες σε καμία περίπτωση με φροντίσει την να ενισχύσει πάρα πολύ τον Γαλλικό στρατό και εκτός από αυτό φρόντισε παράλληλα να δημιουργήσει και πυρηνικά όπλα για την Γαλλία, έτσι ώστε να την προστατεύσει αυτή την φορά που οποιαδήποτε απειλή που θα ερχόταν προς αυτή,  κυρίως από  την Γερμανία, η οποία είχε επιτεθεί στην Γαλλία στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και είχε κατακτήσει μέρος ή και ολόκληρη την χώρα αυτή.

Σε σχέση με το ΝΑΤΟ ο στρατηγός Κάρολος Ντε Γκολ φρόντισε να αποσύρει την χώρα του από το στρατιωτικο σκέλος του συγκεκριμένου οργανισμού και παράλληλα να έχει καλές σχέσεις τόσο με τους Γερμανούς, έστω και σε οικονομικό επίπεδο, όσο επίσης και με τους Ρώσους και με τους Κινέζους, υπογράφοντας με αυτούς πολλές οικονομικές εμπορικές και ενεργειακές συμφωνίες.

Σε σχέση με τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς, ο Κάρολος Ντε Γκολ δεν είχε καθόλου καλή γνώμη και εκτός από το να αποσύρει όπως αναφέρθηκε την χώρα του από το ΝΑΤΟ, προσπαθούσε όσο ζούσε αυτός να μην μπουν ποτέ οι Βρετανοί στην ΕΟΚ για να την διαλύσουν.

Οι προσπάθειες του στρατηγού Ντερ Γκολ για εν μέσω Ψυχρού Πλόιμου μου για να προσεγγίσει τους Ρώσους από τη μία πλευρά και από την άλλη τους Κινέζους, όπως και η προσπάθεια του να κάνει ανεξάρτητά από την Αμερική, τόσο την Γαλλική οικονομία, όσο και τις τράπεζα και το νόμισμα της Γαλλίας, προκάλεσαν πολύ μεγάλες αντιδράσεις εναντίον του από τις ΗΠΑ και την Βρετανία.

Και λέγεται ότι αυτός ήταν πραγματικός λόγος για τον οποίο ξέσπασε το «κίνημα» του Μάη του 1.968 μ.Χ. εναντίον του στρατηγού Ντε Γκολ από τον Γαλλογερμανό δήθεν «αριστερό», αλλά στην πραγματικότητα πληρωμένο από την Αμερική και πράκτορας της Ντανιέλ Κον Μπεντίτ ενάντια στον στρατηγό Ντε Γκολ που ήταν πολλά συνεχόμενα εκλεγμένος και δημοφιλής Πρόεδρος της Γαλλίας (https://alophx.blogspot.com/2018/11/1968-2018.html).

Οι υποστηρικτές του Μπεντίτ προσπάθησαν να ρίξουν με την βία και διαδηλώσεις από την εξουσία του στρατηγό Ντε Γκολ και αυτός κάποια στιγμή σκέφτηκε να κηρύξει ακόμη και στρατιωτικό νόμο, αλλά παρόλα αυτά απέτυχαν οι «εξεγερθέντες» απέτυχαν παταγωδώς και στο τέλος με τις κατάλληλες πολιτικές κινήσεις ο στρατηγός Ντε Γκολ κατάφερε να επικρατήσει και στην συνέχεια ξανανοίκιασε στις Προεδρικές εκλογές, όπως ακριβώς είχε συμβεί και σε όλες τις προηγούμενες Προεδρικές εκλογές.

Ο λόγος του στο τέλος παραιτήθηκε από το αξίωμα του ο στρατηγός Ντε Γκολ δεν ήταν ούτε ήττα του σε καμία πολιτική οικονομική ή άλλοι πάρα πολύ επείγουσα υπόθεση ή σε Προεδρικές εκλογές, αλλά αντίθετα η πρώτη του ήττα σε ένα δευτερεύον δημοψήφισμα σε σχέση με το πως ήταν θα έπρεπε να είναι το Προεδρικό πολίτευμα, αλλά και για να δοθούν κάποιους εξτρά εξουσίες στον Πρόεδρο δευτερευούσης σημασίας, δείχνοντας ίσως ότι δεν μπορούσε ο ίδιος να αποδεχθεί την ήττα του σε κανένα πράγμα, αλλά μόνο την νίκη, γιατί μόνο αυτή είχε για τον ίδιο μόνο σημασία.

Στις μέρες μας αμέσως μετά την λήξη του Ψυχρού Πολέμου και την διαδοχή πολλών Πρόεδρων στην Γαλλική δημοκρατία, Πρόεδρος της Γαλλίας εκλεκτικέ ο Μακρόν, ο οποίος όπως και προκάτοχος του Σαρκοζί φρόντισε να ξαναβάλει την Γαλλία μέσα στο ΝΑΤΟ και να συμμαχήσει με την Δύση.

Ο Μακρόν, ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν ηταν ικανός, ούτε σαν πολιτικός, ούτε και βέβαια σαν στρατιωτικός, αλλά ένας αδίστακτος τραπεζίτης και αρχηγός και Πρόεδρος του πλούσιών όπως λέγεται από τους ίδιους τους Γάλλους, όχι μόνο δεν βελτίωσε στην οικονομία της Γαλλίας, αλλά την κατέστρεψε περαιτέρω και αύξησε παράλληλα τα όρια συνταξιοδότησης προς όφελος των εργοδοτών και κατά των εργαζομένων και του Γαλλικού λαού.

Αυτός σε αντίθεση με το στρατηγό Ντε Γκολ, φρόντισε να συμμαχήσει με την Αμερική και την Μεγάλη Βρετανία, βάζοντας όπως αναφέρθηκε την Γαλλία εκ νέου στο στρατιωτικο σκέλος του ΝΑΤΟ και φροντίζοντας παράλληλα να στείλει την Γαλλική ΄Λεγεώνα των ξένων και Γαλλικά στρατεύματα στην Ουκρανία και αλλού, προς εξυπηρέτηση όχι τον συμφερόταν της Γαλλίας, αλλά μόνο των Αμερικανικών συμφερόντων και γενικότερα των τραπεζικών και δυτικών ελίτ, από τις οποίες προέρχεται και ο ίδιος.

Επίσης απέτυχε απόλυτα ο Μακρόν στο μέτωπο της Αφρικής και της νέας αποικιοκρατίας που είχε ξεκινήσει η Γαλλία στην περιοχή αυτή για να ελέγχει τις ύλες των κρατών της, με αποτέλεσμα τα Γαλλικά στρατεύματα των εκδιωχθούν μετά από εξεγέρσεις των λαών από πολλές Αφρικανικές χώρες και να καταργηθούν στρατιωτικές βάσεις και ο έλεγχος της Γαλλίας στις περιοχές αυτές, τους λαούς και τους πλουτοπαραγωγικούς τους πόρους.

Επίσης σε αντίθεση με τον Κάρολο Ντε Γκολ, ο οποίος είχε φροντίσει να έχει μία ισορροπημένη σχέση με τους Γερμανούς, ο Μακρόν όπως και όλοι οι Γάλλοι Πρόεδροι φρόντισαν μετά τον Ψυχρό Πόλεμο να είναι υποτελή των Γερμανών.

Σε σχέση δεν με τους Ρώσους και τους Κινέζους, με τους οποίους ο Κάρολος ντε γκολ φρόντισε να έχει πάρα πολύ καλές σχέσεις και να υπογράφει οικονομικές, πολιτικές και ενεργειακές συμφωνίες, ο Μακρόν έκανε ακριβώς τα αντίθετα και στράφηκε εναντίον τους, παίρνοντας εναντίον τους πολλά δικονομικά μέτρα και επιβάλλοντας κυρώσεις, οι οποίες όμως κατέστρεψαν τελικά την οικονομία της Γαλλίας και της Ευρώπης και όχι των Ρώσων και των Κινέζων, όπως θα ήθελε ο ίδιος και η υπόλοιπη συνεργάτες του στην ΕΕ.

Σαν να με ήταν όλα αυτά αρκετά, ο Μακρόν με την αποτυχημένη πολιτική του σε σχέση με το θέμα της λαθρομετανάστευσης κατάφερε να φέρει μέσα στην Γαλλία ένα σωρό ισλαμιστές παράνομα, οι οποίοι έκαναν ακόμη και τρομοκρατικές επιθέσεις και εξεγέρσεις, όπως έγινε επί Μακρόν, Ολάντ και Σαρκοζί έναντι στον Γαλλικό πληθυσμό και να εξοργίσουν τους Γάλλους στρέφοντας τους εναντίον τους, αλλά και του Μακρόν που τους έφερε.

Σε σχέση με τον Γαλλικό στρατό και την Λεγεώνα των ξένων, ο Μακρόν φρόντισε με τις πολιτικές του να τον αποδυναμώσει τελείως ενώ ακόμη και το πυρηνικό πρόγραμμα των Γάλλων, αν και αυτοί έχουν ακόμη αρκετές πυρηνικές βόμβες, αυτό έχει αποδυναμωθεί και δεν έχει καταφέρνει να ανανεωθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, εξαιτίας και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης των ετών 2008 μ.Χ.-2011 με τα Χριστόν.

Αλλά και σε σχέση με την κοινωνική του πολιτική, με τις κακές οικονομικές και κοινωνικές αποφάσεις που πήρε ο Μακρόν κατάφερε να φέρει όλους τους Γάλλους εναντίον του και να ξεσηκώσει εναντίον των μεγάλο πολιτικό κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων το οποίο παραλίγο να τον ρίξει από την εξουσία (https://alophx.blogspot.com/2018/11/1968-2018.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/1789-2016.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_38.html).

Συνέπιε όλων αυτών των γεγονότων ήταν να συντριβή πλήρως το κόμμα του Μακρόν στις ευρωεκλογές και ο ίδιος αναγκαστεί να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές στην γαλιά για τις 30 Ιουνίου, όπως επίσης και τις 7 Ιουλίου του 2024 μετά Χριστόν.

Στις εκλογές αυτές αναμένεται να επικρατήσει κατά (απόλυτη κατά πολλούς ή σε συνεργασία) πλειοψηφία το κόμμα της Μαρίν Λεπέν, η οποία είναι πραγματική διάδοχος του πατριώτη στρατηγού Ντε Γκολ και όχι ο Μακρόν και ι προκάτοχοι του, οι οποίες αντίθεση με τον Ντε Γκολ που είχε δημιουργήσει μία ανεξάρτητη Γαλλία, κατάφερναν να γίνουν υποτελείς των Γερμανών για των Αμερικανών και διορίζοντας ως πρωθυπουργό το κόμματος αυτού τον δημοφιλή και νέο στην ηλικία Μπαρντελά.

Στην περίπτωση αυτή, ο Μακρόν θα είναι ουσιαστικά μία κουτσή πάπια και θα αναγκαστεί ίσως να συγκατοικήσει με την Λεπέν στην εξουσία και στο τέλος ο ίδιος θα χάσει τις επόμενες Προεδρικές εκλογές και θα αντικατασταθεί από την Λεπέν.

Ενώ αυτό θα μπορούσε να γίνει και νωρίτερα εάν παραιτηθεί από μόνος του μετά από μία συντριβή στις βουλευτικές εκλογές της Γαλλίας, όσο και αν ο ίδιος θέλει να το διαψεύσει ή αν βγει κάποιο μεγάλο σκάνδαλο στην επικαιρότητα, το οποίο θα τον αναγκάσει να παραιτηθεί και να προκηρύξει εκτός από τις βουλευτικές και πρόωρες Προεδρικές εκλογές, στις οποίες όμως όπως είναι απόλυτα φυσιολογικό στην περίπτωση αυτή, το πιθανότατο να κερδίσει και να βγει νέα Πρόεδρος της Γαλλίας, θα είναι η Μαρίν Λεπέν.

Αλλά ο Μακρόν θα μπορούσε επίσης να καθιερωθεί και από ένα πλειοψηφικά εχθρικό κοινοβούλιο προς τον ίδιο αν φτάσει την κατάσταση στα άκρα και δεν παραιτηθεί από μονός του στην περίπτωση αυτή ή φέρει τον στρατό κατά του λαού και των πολιτικών του αντιπάλων.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.