Η ΚΟΥΡΔΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΠΙΘΑΝΗ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ

Η Κουρδική Πολιτική ΚΑΙ Η ΠΙΘΑΝΗ Πτώση του Ερντογάν Εξαιτίας τΗΣ

Γράφει ο αλώπηξ

Όπως είναι γνωστό η οργάνωση PKK δημιουργήθηκε κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και είχε σαν σκοπό την απελευθέρωση των Κούρδων της Τουρκίας από την καταπίεση του κεμαλικού τουρκικού κράτους και την δημιουργία ένας ανεξάρτητου κράτους.

Η οργάνωση αυτή είχε μαρξιστική και κομμουνιστική ιδεολογία και ηγέτη των Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο οποίος οργάνωσε και το αντάρτικο και τους Κούρδους αντάρτες, οι οποίοι πολεμούσαν εναντίον των τούρκων στην περιοχή αυτή.

Ο Οτσαλάν ήταν ένας ικανός ηγέτης που ενέπνεε τους υφιστάμενους του και τους έκανα πολεμούν με μανία των αντιπάλων τους έχοντας στρατιώτες άντρες, όσο και γυναίκες για να μπορέσει να έχει αρκετό στρατό στο κίνημα του.

Παράλληλα ο Οτσαλάν φρόντιζε να σχηματίσει συμμαχίες με ισχυρά κράτη γιατί γνώριζε ότι από μόνος του δεν έχει ούτε την οικονομική δύναμη, ούτε και την οργάνωση και φυσικά και τα όπλα προκειμένου να φέρει σε πέρας έναν τόσο δύσκολο αγώνα.

Οπότε προσπάθησε να συμμαχήσει με συμμαχικά με αυτόν κράτη και όμοια ιδεολογικά προκειμένου να μπορέσει να οργανώσει το κίνημα του και να επιτύχει τους στόχους του και την απελευθερώσει τους Κούρδους της Τουρκίας.

Οπότε για τον λόγο αυτό συμμάχησε με την Σοβιετική Ένωση, η οποία του παρείχε αφενός διπλωματική υποστήριξη, όπως επίσης και όπλα και περιοχές μέσα στο έδαφος που πήγαν και εκπαιδεύουν τα μέλη της όπως και στην Μέση Ανατολή, προκειμένου να πολεμήσει και τους εχθρούς της.

Στην προσπάθεια του αυτή τότε, όχι στις μέρες μας, ο Οτσαλάν έχει και την στήριξη της σύριας του Άσαντ που ήταν κοσμική και η οποία ήθελε να πάρει πίσω την Αλεξανδρέττα από τους τούρκους και για τον λόγο αυτό στήριζε τους Κούρδους στον αγώνα τους εναντίον των τούρκων.

Φυσικά εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι η Σοβιετική ένωση πέρα από τους Κούρδους όπως αναφέρθηκε στήριζε παράλληλα για τους Αρμένιους και την απελευθερωτική οργάνωση του ASSALA, η οποία είχε σαν σκοπό από την πλευρά της μέσω ανταρτοπόλεμου όπως έκανε και το PKK, να απελευθερώσει την κατεχόμενη από τους τούρκους Αρμενία και να την ενσωματώσει στο Αρμενικό κράτος που τότε ήταν μία από τα κράτη της σοβιετικής ένωσης.

Στην ουσία με τον τρόπο αυτό η Σοβιετική Ένωση αποδυνάμωνε τους τούρκους κεμαλικούς αντιπάλους της που ήταν μέλη του ΝΑΤΟ και οι οποίοι δημιουργούσαν προβλήματα στους Σοβιετικούς στηρίζοντας στην ουσία τους τουρκογενείς λαούς για να ξεσηκωθούν εναντίον των Σοβιετικών, όπως επίσης και τους ισλαμιστές του Αφγανιστάν και στον Καύκασο, π.χ. σε Τσετσενία, προκειμένου να αποδυναμώσει τους τούρκους και τους εκδικηθεί για αυτά που τους έκαναν.

Πραγματικά καθόλη την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου οι δύο αυτές οργανώσεις κατάφεραν να δημιουργήσουμε πολλά προβλήματα στους τούρκους και δεν ήταν καθόλου εύκολο να μπορέσουν να νικηθούν από τον τουρκικό στρατό έχοντας την υποστήριξη της παραπάνω ισχυρής Υπερδύναμης που αναφέρθηκε.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι και τότε η Ελλάδα υπό την διοίκηση του Ανδρέα Παπανδρέου είχε κάνει μία συμμαχία με την Συρία το Άσαντ προκειμένου να έχει ένα σύμμαχο σε περίπτωση πολέμου με την Τουρκία που μισούσε όσο και αυτή τους τούρκους, αλλά παράλληλα και με τους Κούρδους τους Οτσαλάν, τους οποίους στήριζε διπλωματικά στον αγώνα τους εναντίον τούρκων, παρόλο που κάποιοι ού και έλεγαν ότι οι Έλληνες υποστήριξαν και με όπλα και εθελοντές τους Κούρδους.

Όμως αυτή η κατάσταση δεν κράτησε επ’ ‘άπειρον αφού όπως είναι γνωστό σε όλους μας η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε το 1.991 μετά Χριστόν και τότε είχε πάψει να δίνει χρήματα σε πολλές οργανώσεις, όπως έκανε τότε στο εξωτερικό μεταξύ αυτών και το PKK και τον ASSALA.

Ώμος παρόλο που ο ASSALA σταμάτησε τότε στην ουσία την δράσης του, αν και έχει ξανά εμφανιστεί στις μέρες μας, το PKK προσπάθησε να συνεχίσει τον ένοπλό του αγώνα εναντίον των τούρκων για ακόμη αρκετό χρονικό διάστημα.

Οι τούρκοι όμως άρχισαν τους πιέζουν και ο Οτσαλάν προσπάθησε λόγω της πίεσης αυτής να φύγει από την περιοχή που βρίσκονταν και να ζητήσει πολιτικό άσυλο σε άλλα κράτη προκειμένου να μπορέσει να ξεφύγει από το κυνήγι των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών.

Όμως καμία από τις χώρες που προσπάθησε να πάει ούτε Ιταλία, ούτε η Ελλάδα τον δέχθηκαν και ξέρουμε όλοι μα στην γνωστή ιστορία που συνέβη σε σχέση με την πατρίδα μας με την εμφάνιση στο Οτσαλάν, η αλήθεια είναι χωρίς άδεια μέσα στην πατρίδα μας από κάποιους Έλληνες αξιωματικούς.

Έγινε τότε ένα μεγάλο διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας και η τότε η Ελληνική ηγεσία επί Σημίτη συμφώνησε να πάει τον Οτσαλάν στο Ναϊρόμπι προκειμένου να πάει στην πρεσβεία μας εκεί πέρα και να καταφέρει να βρει κάποιο καταφύγιο.

Όμως όλοι γνωρίζουμε στην διαδρομής του προς την πρεσβεία ο ίδιος συνελήφθη από τους τούρκους αξιωματικούς, ενώ βρισκόταν μέσα σε Ελληνικό διπλωματικό αυτοκίνητο και οδηγήθηκε πίσω στην Άγκυρα και πολύ λένε και πιθανόν τα ισχύει αυτό οι τότε η κυβέρνηση της Ελλάδος τον παρέδωσε στους τούρκους εντελώς προδοτικά και κάνοντας κάτι κακό και στην χώρα μας εκτός από τους Κούρδους.

Βέβαια για να μην αγιοποιούμε εδώ πέρα του Κούρδους, θα πρέπει να πούμε ότι στην πραγματικότητα πολύ Κούρδοι είχαν συμμαχήσει με τον Κεμάλ ως Τσέτες και φρόντισαν στην Μικρασιατική Καταστροφή σφάζοντας πάρα πολλούς Έλληνες και βοηθώντας ον στην καταστροφή της Σμύρνης και, της Μικράς Ασίας, του Πόντου και άλλων περιοχών.

Φυσικά τους είχε υποσχεθεί τότε και μάλλον θα τους έδιναν ίσα δικαιώματα και θα τους άφηνε να έχουν σαν ομοσπονδία με την Τουρκία και δημοκρατία και φυσικά μόλις κέρδισε τον πόλεμο τους έκαναν ακριβώς αυτά που είχαν κάνει τους Έλληνες και στους υπόλοιπους πληθυσμούς, ενώ θα έλεγε κανείς ότι έτσι πήραν την τιμωρία για τα εγκλήματα τους.

Οι Κούρδοι συνέχισαν από την άλλη πλευρά μετά την σύλληψη του Οτσαλάν τον αγώνα τους εναντίον των τούρκων μετά την σύλληψή του, υπό την ηγεσία του αδερφού του, πιέζοντας όσο μπορούσαν τους τούρκους.

Η αλήθεια είναι όμως εκείνη την στιγμή δεν είχαν συμμάχους, αφού τον Οτσαλάν δεν τον συνέλαβαν μόνο οι μυστικές υπηρεσίες που τον παρέδωσαν και οι Ελληνικές, αλλά βοήθησαν σε όλη αυτή την προσπάθεια και παράδοση/προδοσία του Οτσαλάν και οι Αμερικανοί που πίεσαν πάρα πολύ την χώρα μας, ενώ οι Ρώσοι ήταν πολύ αδύναμοι τότε για να βοηθήσουν τους κούρδους.

Η ίδια ακριβώς κατάστασης συνεχίστηκε για μερικές δεκαετίες ακόμη μέχρι που την ηγεσία ανέλαβε στην Τουρκία ως ισλαμιστής Ερντογάν, ο οποίος υποσχέθηκε ότι αν τον εκλέγαν οι Κούρδοι, όπως είχε κάνει και ο Κεμάλ, δημοκρατικά δικαιώματα και η οικονομία στην Τουρκία.

Φυσικά ο ίδιος δεν τήρησε ποτέ τον λόγο του για τον λόγο αυτό σύντομα οι Κούρδοι στράφηκαν εναντίον του πολιτικά και άρχισαν ψηφίζουν το Κουρδικό κόμμα του Ντεμιρτάς, παρόλο που ο ίδιος τους έλεγε άλλα πράγματα και κατά την διάρκεια του 2011 μετά Χριστόν στην πλατεία Γεζί, όταν ξεσηκώθηκαν και πολλοί κεμαλικοί εναντίον του και αυτό σταμάτησαν την προσέγγιση που προσπάθησε να κάνει δεύτερη φορά με τους Κούρδους.

Στην συνέχεια και ο Οτσαλάν που έκανε διάφορους προσπάθειες διπλωματικές προσπάθειες να τα βρει με τον Ερντογάν, δεν είχε μεγάλη επιτυχία και ο Ερντογάν έστειλε στρατό στις περιοχές των Κούρδων για τους χτυπήσει εξίσου βίαια και σε Σύριας και Ιράκ.

Βασικά ο Ερντογάν φοβόταν ότι μετά την ισχυροποίηση των Κούρδων της Σύριας και του Ιράκ λόγω των εμφυλίων και την καταστροφή των καθεστώτων των κρατών αυτών, σύντομα αυτοί θα μπορούσε να κάνω κάποια σχεδόν μία ανεξάρτητα κράτη και θα ενίσχυαν ένα από την πλευρά τους και τους Κούρδους της Τουρκίας για να κάνουν και αυτοί ανεξάρτητο κράτος.

Οπότε από την μία σταματήσει αυτή την εξέλιξη και από την άλλη για να αρπάξει τα πλούτη των Κούρδων στο πετρέλαιο σε Σύριας και Ιράκ και εισέβαλε στα εδάφη τους και κατέλαβε και έκανε πολλές σφαγές και εγκλήματα πολέμου.

Παράλληλα ο Ερντογάν φρόντισε να στείλει στρατό στην Λιβύη για να ενισχύσουν τους ισλαμιστές στην χώρα αυτή και να έχει εκεί, υπογράφοντας και το γνωστό παράνομο σε απόλυτο βαθμό δήθεν τουρκολυβικό μνημόνιο και παράλληλα έστειλε όπως ξέρουμε στρατό και στην Αρμενία για να στηρίξει τους Αζέρους εναντίον των Αρμενίων.

Ακόμα και στην περίπτωση της Ουκρανίας παρόλο που άφηνε να περνούν από τα Στενά ρωσικά πλοία από την άλλη εφοδίαζε και με ισλαμιστές μισθοφόρους και όπλα την Ουκρανίας μου, αλλά επίσης και πολεμικό υλικό τους Ουκρανούς, εναντίον των Ρώσων στην περίπτωση αυτή.

Οπότε ο Ερντογάν στις μέρες μας προσπαθεί θέλοντας να κλείσει τα μέτωπα της Σύριας, του Ιράκ, της Λιβύης, της Αρμενίας, να γίνει μεγάλος σαν τον Αττατούρκ και να καταλάβει και τα υπόλοιπα εδάφη της «γαλάζιας πατρίδας», πρώτα σε Συρία που βοήθησε στην κατάληψη της από της από ισλαμιστές, στο Ιράκ και να στραφεί στην Δύση για να καταλάβει την υπόλοιπη πάντα Ελληνική Κύπρο μας, που το βόρειο τμήμα της είναι από την κατοχή της Τουρκίας επί 40 χρόνια, όπως επίσης και πολλά νησιά του Αιγαίου αλλά και την Δυτική Θράκη.

Για να κάνει όμως κάτι τέτοιο Ερντογάν θα πρέπει να έχει καθαρό το μέτωπο από την Ανατολή και να μην είχε εσωτερικά ζητήματα και για τον λόγο αυτό όπως είναι το ξέρουμε όλοι μας υπέγραψε στις μέρες μας πρόσφατα μία συμφωνία ειρήνης με τους Κούρδους του Ερντογάν.

Σύμφωνα με την συμφωνία αυτή θα ξαναδοθούν υποτίθεται στους Κούρδους του πολιτικά δικαιώματα που τους έχει υποσχεθεί ο Ερντογάν και οι ισονομία και σαν αντάλλαγμα αυτοί θα πάψουν στην ουσία τον ένοπλο αγώνα τους και να παραδώσουν τα όπλα τους.

Όμως ο Ερντογάν δεν έκανε κάποια συμφωνία με τον εξίσου φυλακισμένο Κούρδο ηγέτη Ντεμιρτάς που είναι τόσα χρόνια στην φυλακή όπως έκανε με τον Οτσαλάν και συνεχίζει να τον έχει στην φυλακή χωρίς καμία ουσιαστική αιτία, απλά και μόνο για να μην παίρνει το κόμμα του ψήφους και προσπάθησε να το απαγορεύσει από τουρκική πολιτική σκηνή.

Όμως ενώ όλα φαίνεται ότι βαίνουν καλώς για τον Ερντογάν είναι εξίσου πιθανό κάποιοι στην Δύση που θέλουν να τον αποσταθεροποιήσουν και να το ρίξουν από την εξουσία (https://alophx.blogspot.com/2017/04/16-2017.html), να φροντίσουν μαζί με τους κεμαλικούς πιθανότατα, να δολοφονηθεί ο Οτσαλάν, κάτι το οποίο θα ξεσηκώσει τους Κούρδους και θα πάψει πια αυτή συνθήκη είναι μαζί τους (και ήδη ο ηγέτης των Κούρδων της Συρίας αρνήθηκε την συμφωνία του Οτσαλάν).

Κάτι τέτοιο ειδικά ο Ερντογάν έχει μπει σε πόλεμο με την χώρα μας μπορεί να τον αποσταθεροποιήσει τελείως και ο ίδιος να πέσει από μία εξέγερση, ειδικά να αποτύχει σε πιθανό πόλεμο με την πατρίδα μας και οι κεμαλικοί να φάνε τον Ερντογάν και να βγάλουν από την φυλακή τον Ιμάμογλου, τον οποίον να βάλουν σαν ηγέτη στην θέση του Ερντογάν.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.