Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΑΦΡΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΙΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΑΦΡΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΙΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, η αρχαιότεροι κάτοικοι της Νότιας Αφρικής, ήταν οι φυλές των Κόσα και των Ζούλου,  οι οποίες αρχικά ήταν δυο αγροτικές και νομαδικές ποιμενικές φυλές κυνηγών, οι οποίες πολλές φορές αντιμάχονταν μεταξύ τους για την κατοχή των λιβαδιών, καθώς επίσης και των ζώων και των υδάτινων πόρων της περιοχής στην οποία κατοικούσαν.

Οι διαμάχες αυτών των δύο λαών, ήταν συνεχείς και μακροχρόνιες και οδήγησαν πολλές φορές σε μακροχρόνιους και αιματηρούς πολέμους, με πολλές δεκάδες θυμάτων και από τις δύο πλευρές.

[Ταυτόχρονα θα πρέπει να αναφερθεί, ότι αυτή η περιοχή ήταν άγνωστη ως τότε στους Ευρωπαίους μέχρι και τον 15ο αιώνα μετά Χριστόν, οπότε Ο Βαρθολομαίος Ντιάζ έφτασε στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας και «αποκάλυψε» την περιοχή της Νότιας Αφρικής στους Ευρωπαίους].

Αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε μέχρις και τον 18^ο αιώνα, οπότε εμφανίστηκε στην περιοχή της Νότιας Αφρικής, ο σπουδαίος πολέμαρχος Σάκκα Ζουλού (https://alophx.blogspot.gr/2017/01/blog-post_64.html), ο οποίος με μεγάλη στρατιωτική και πολιτική δεξιοτεχνία, κατάφερε μετά από πολλούς πολέμους (που στοίχισαν ένα σχεδόν εκατομμύριο νεκρούς) να ενώσει όλη σχεδόν την Νότια Αφρική υπό την ηγεσία του.

Ατυχώς όμως για την χώρα αυτή, σύντομα στην περιοχή αυτή ανακαλύφθηκαν πολλά κοιτάσματα χρυσού και διαμαντιών, τα οποία και έκαναν τους άπληστους και δυτικοευρωπαίους να κατευθυνθούν προς αυτήν.

Επίσης, εκτός αυτών των πλουσίων ορυκτών πόρων, ένας ακόμη κύριος λόγος για τον οποίον κατέφθασαν οι Ευρωπαίοι στα εδάφη της Νότιας Αφρικής, ήταν λόγω του ότι αυτά ήταν πολύ εύφορα και μπορούσαν εύκολα να χρησιμεύσουν για την εκτροφή ζώων, καθώς και την πραγματοποίηση πολλών αγροτικών εργασιών.

Την χρονική περίοδο του 18^ου αιώνα μ.Χ., οι Ολλανδοί, είχαν ιδρύσει μία αποικία στην περιοχή οποίο ονομάστηκε, η οποία ονομάστηκε Κέιπ Τάουν, που όμως σύντομα καταλήφθηκε από τους Βρετανούς, με αποτέλεσμα πολλοί Ολλανδοί κάτοικοι της (με το όνομα Αφρικάνερς ), να μεταναστεύσουν προς τα εδάφη των Ζουλού (υπό την διοίκηση του Πρετόριους).

Και με την άδεια μάλιστα του ίδιου του Σακκά Ζουλού (υπό τον ορό να είναι σύμμαχοι και υποτελείς του), τους επετράπη να δημιουργήσουν σε αυτή δύο κράτη, εκ των οποίων το ένα ονομαζόταν «Ελεύθερο κράτος της Οράγγης», ενώ το άλλο «Ελεύθερο κράτος του Τράνσβααλ».

Έτσι, οι Ολλανδοί Αφρικάνερς, αρχικά εγκαταστάθηκαν στα εδάφη αυτά ως πρόσφυγες, με σκοπό να μην γίνουν  δούλοι στους Βρετανούς και να έχουν ανεξάρτητα κράτη (καθώς και για να αποκτήσουν εδάφη για αγροτική καλλιέργεια), αλλά σύντομα, όταν ανακαλύφθηκε χρυσός καθώς και διαμάντι στην περιοχή, άρχισαν βίαιους πολεμικούς αγώνες με τους Ζουλού και για την κατοχή αυτών των ορυκτών πόρων.

Συνεπεία των γεγονότων αυτών, ήταν λόγω των πολέμων μεταξύ των Ολλανδών αποίκων καθώς και των Ζουλού, να χάσουν στην συνέχεια οι δεύτεροι πολλά εδάφη μετά τις ήττες τους από πρώτους.

Όμως, ενώ αυτοί οι δύο λαοί που συγκρούονταν μεταξύ τους, την κατάσταση αυτή, προσπάθησε να εκμεταλλευτούν οι Βρετανοί, προσπαθώντας να καταλάβουν τόσο τα δύο ελεύθερα Ολλανδικά κράτη της περιοχής αυτής, όπως επίσης και το κράτος των Ζουλού.

Παρότι όμως οι Βρετανοί, ηττήθηκαν πάρα πολλές φορές, τόσο από τους Ζουλού, όσο και από τους Ολλανδούς αποίκους (στους δύο πολέμους των Μπόερς και ιδίως τον δεύτερο-η δε ήττα τους στον πρώτο, είχε ως συνέπεια να παραιτηθεί από κυβερνήτης των Βρετανικών εδαφών στην περιοχή ο γνωστός Βρετανός επιχειρηματίας Σέσιλ Ρόουντς), τελικά μετά από οι Βρετανοί, κατόρθωσαν καταλάβουν όλη τη Νότια Αφρική και να την ενώσουν υπό την κυριαρχία τους.

Και με τον τρόπο αυτό, κατόρθωσαν επίσης να καταλάβουν εύκολα όλα τα εδάφη αυτής, για τα οποία πολεμούσαν οι Ολλανδοί και οι Ζουλού, όπως επίσης και τους πολύτιμους ορυκτούς πόρους διαμαντιών, ασημιού, χρυσού και ουρανίου, καθώς και τα άλλα πολύτιμα ορυκτά μέταλλα τα οποία υπήρχαν σε πολύ μεγάλες ποσότητες στην περιοχή αυτή (όπως υπάρχουν ακόμα και στις μέρες μας).

Το έτος 1910, οι Βρετανοί συνένωσαν τις αποικίες του Ακρωτηρίου, του Νατάλ, του Τράνσβααλ, καθώς και του Ελεύθερο Κράτους της Οράγγης, σε ένα ενιαίο κράτος με το όνομα: «Ένωση της Νότιας Αφρικής».

Το κράτος αυτό, το έτος 1931 έγινε εντελώς ανεξάρτητο από την Μεγάλη Βρετανία, αλλα παρόλα αυτά παρέμεινε πολύ πιστός σε αυτήν και πολέμησε μαζί και στους δυο Παγκόσμιους Πολέμους εναντίον των Γερμανών.

Το 1948, αμέσως μετά την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πόλεμου και με την αρχή Ψυχρού, το κράτος της Νότιας Αφρικής, ανακήρυξε την ανεξαρτησία του από την Μεγάλη Βρετανία, ενώ εφάρμοσε τη ρατσιστική πολιτική εναντίον των μαύρων κατοίκων του, η οποία έφερε το όνομα άπαρτχαιντ.

Βάση των νομών της ρατσιστικής αυτής πολιτικής, οι μαύροι κάτοικοι του κράτους (οι οποίοι και αποτελούσαν την πλειοψηφία αυτού), ήταν πολίτες τρίτης κατηγορίας για την λευκή κυβέρνηση, ενώ εννοείται ότι αποτελούσαν κυρίως υπηρέτες στα κτήματα των πλουσίων λευκών, ενώ δεν επιτρεπόταν να έχουν ιδιωτική περιουσία και ανθρώπινα δικαιώματα, όπως επίσης και το δικαίωμα να ψηφίζουν.

[Στις μέρες μας ισχύει στην Δυτική Ευρώπη το αντίστροφο. Οι Ευρωπαίοι, αντί να είναι ρατσιστές με τους μαύρους, έχουν καταφέρει να είναι ρατσιστές με τους εαυτούς τους, κατηγορώντας για τα πάντα τα εγκλήματα των προγονών τους, λες και φταίνε οι ίδιοι για τα όντως αποτρόπαια εγκλήματα που έπραξαν αυτοί ή όσοι έχουν γενικά λευκό χρώμα δέρματος ανεξαίρετες, λες και το δέρμα κάνει κάποιον καλό ή κακό και όχι οι πράξεις του].

Τελικά, το 1994 και αφού πιο πριν είχε προηγηθεί ένα αντάρτικο των μαύρων έναντι των λευκών με ηγέτη τον Νέλσον Μαντέλα, με σκοπό την απελευθέρωση των μαύρων, το οποίο έχει την υποστήριξη των υπερδυνάμεων, οι οποίες εποφθαλμιούσαν το ουράνιο, τον χρυσό, καθώς και τα διαμάντια της χώρας (π.χ. Αμερικανοί και Σοβιετικοί), η κατάσταση στην χωρά αυτή άλλαξε.

Το ίδιο έτος, ο τελευταίος λευκός πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, ο Ντε Κλερκ, υπέγραψε συμφωνία με τον Μαντέλα, η οποία έθεσε οριστικό τέλος στο απαρτχάιντ (και λόγω της πράξης τους αυτής, κέρδισαν και οι δυο το Νόμπελ Ειρήνης), και στην συνέχεια, πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες ελεύθερες εκλογές στην χωρά (με την συμμετοχή όλων των κατοίκων της, μαύρων και λευκών), στις οποίες, τους πρώτος μαύρος πρόεδρος της χώρας, αναδείχθηκε ο Νέλσον Μαντέλα.

Τον Μαντέλα, διαδέχθηκε ο Μπέικά, όποιος ήταν ένας μέτριος πρόεδρος, ενώ αυτόν, τον διαδέχθηκε ο Τζέικομπ Ζούμα, ο οποίος προέρχονταν από το κόμμα του Μαντέλα, αλλά ήταν ένας  ρατσιστής πολιτικός ηγέτης από την ανάποδη αυτή την φορά.

Έτσι, αντί να είναι ρατσιστής έναντι των μαύρων (πράγμα αδύνατο αφού ήταν και ο ίδιος μαύρος), ο Ζούμα στράφηκε εναντίον των λευκών της χώρας, των οποίων και έκλεβε χωρίς αποζημίωση τα κτήματα, προκειμένου να τα δώσει στους οπαδούς του και όχι φυσικά στον φτωχό λαό της πλούσιας σε ορυκτούς πόρους Νότιας Αφρικής, που επιώ των ημέρων του, φτώχυνε ακόμα περισσότερο.)

Συνέπεια δε αυτής της βάρβαρης συμπεριφοράς, ο λαός του κράτους αυτού ήταν εντελώς διχασμένος, ενώ ο ίδιος δέχονταν συνεχείς κριτικές για τις οικονομικές ατασθαλίες του, τόσο από τους συμπολίτες του στο εσωτερικό, όπως επίσης και στο εξωτερικό.

Τελικά ο  Ζούμα, λόγω  τη συνέχιση της διαφθοράς από μέρους τους και της καταπίεση όλων των πολιτών της χώρας, ύστερα από τελεσίγραφο του κόμματός του αναγκάστηκε να παραιτηθεί (http://gr.euronews.com/2018/02/15/h-paraitisi-zuma-kai-h-dimokratia-stin-afriki, http://gr.euronews.com/2018/02/15/paraitisi-zouma-proedros-antipoliteus, i http://www.tovima.gr/world/article/?aid=943359, ).

Και να αφήσει τη θέση του στον Σίριλ Ραμαφόσα, τον επιχειρηματία (σαν τον Τραμπ) και αναπληρωτή πρόεδρο του κόμματος του, οποιος ο ανέλαβε την εξουσία ως προσωρινός πρόεδρος, εν αναμονή της εκλογής του με κοινοβουλευτική ψηφοφορία.

Τελικά, ο Ζούμα είχε και αυτός την ίδια μοίρα με τους ηγέτες των κρατών της Νότιας Αμερικής (https://alophx.blogspot.gr/2018/01/blog-post_17.html, http://www.efsyn.gr/arthro/poinikopoiisi-aristeron-kyverniseon).

Φυσικά, εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε, ότι πιθανώς πέρα από την όντως διεφθαρμένη και ανηλεή στάση σαν πρόεδρου του Ζούμα, υπό την ηγεσία του, η Νότια Αφρική, ήταν μέλος  του ομίλου BRICS  και συμμάχους τόσο των Βραζιλιάνων, όσο επίσης και των Ρώσων, των Κινέζων και των Ινδών, χώρες εχθρικές προς τους Αμερικανούς, γεγονός το οποίο ίσως να έπαιξε και αυτό, σημαντικά ρόλο στην πτώση του.

[Τέλος δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε να αναφέρουμε, ότι στις μέρες μας, οι Ζουλού που οι οποίοι αριθμούν σχεδόν εφτά εκατομμύρια στην Νότια Αφρική, αποτελούν μία τουριστική ατραξιόν και να μαστίζονται από πολλά οικονομικά προβλήματα, όπως και το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού του κράτους αυτού.

Αυτό, μπορεί να έχει ως συνέπεια μεγάλες κοινωνικές εξεγέρσεις, οι οποίες σε συνδυασμό με την πιθανότητα εξεγέρσεων των καταπιεσμένων λευκών ενάντια στο ρατσιστικό καθεστώς της Νότιας Αφρικής, μπορεί να κυλήσει την χώρα αυτή σε εμφύλιο η σπάσιμο σε πολλά κομμάτια, με την συνδρομή πολλών ξένων καλοθελητών.

Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Νότια Αφρική, μπορεί να παράγει αν θέλει ακόμη και πυρηνικά όπλα, ενώ στον Ψυχρό Πόλεμο  αποτελούσε το μόνον υποστηρικτή στην  καταπιεστική προς τους Παλαιστίνιους πολιτική του Ισραηλινού Κράτους, όπως αυτό αντίστοιχα βοηθούσε την Νότια Αφρική στον αγώνα της κατά των μαύρων επαναστατών].

Ουσιαστικά, όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, ο διαχωρισμός και η καταπίεση, τα οποία ήταν κύρια στοιχεία της Νότιας Αφρικής, τόσο με λευκή όσο και με μαύρη ηγεσία,  επέφεραν στο τέλος την πτώση των κυβερνητών που εφαρμόζουν αυτές τις πολιτικές, δείχνοντας σε όλους μας, ότι η καταπίεση και ο ρατσισμός, στο τέλος δεν μπορούν ποτέ να επικρατήσουν, ενώ στο τέλος νικάει πάντα το καλό, όσο και αν αυτό αργήσει.

[Η ίδια ακριβώς πολιτική (δηλαδή του απαρτχάιντ), είχε εφαρμοστεί από τους Βρετανούς κυρίαρχους και στο ελεύθερο κράτος της Ζιμπάμπουε, της πρώην Ροδεσίας (τα οποία καταλήφθηκαν στρατιωτικά από τον τότε Βρετανό κυβερνήτη των Βρετανικών αποικιών της Νότιας Αφρικής, Σέσιλ Ρόουντς και από τον οποίο πήρε η χώρα αυτή το όνομα της), όπου μία μειονότητα λευκών, καταπίεζε άγρια των τον ντόπιο μαύρο πληθυσμό.

Το έτος 1965, η χώρα αυτή, υπό την ηγεσία του Ίαν Σμιθ, κήρυξε την ανεξαρτησία της από την Μεγάλη Βρετανία και συμμάχησε με την «ομοϊδεάτισσα» της Νότια Αφρική, εφαρμόζοντας ακριβώς την πολιτική με αυτήν, αλλά κερδίζοντας και την παγκόσμια κατακραυγή, εξαιτίας ακριβώς αυτών των πράξεων της.

Και στην Χώρα αυτή, άρχισε ένα ανταρτικό και πάλι με την υποστήριξη των Σοβιετικών, προκειμένου αυτοί να καταλάβουν τους ορυκτούς πόρους της χώρας αυτής, και τελικά, μερικά έτη αργότερα και συγκεκριμένα το 1980, μετρά από διεθνή συμφωνία, διενεργήθηκαν οι πρώτες ελεύθερες εκλογές στην χώρα αυτή.

Τις εκλογές αυτές,  τις κέρδισε ο αρχηγός των μαύρων ανταρτών, Ρόμπερτ Μουγκάμπε, ο οποίος, όπως και το προηγούμενο με αυτόν καθεστώς, μεταμορφώθηκε από ήρωας, σε εάν αιμοχαρή ρατσιστή δικτάτορα και καταπιεστής των λευκών, προκαλώντας εναντίον του την διεθνή κατακραυγή, ενώ με τις βίαιες πράξεις του «προκάλεσε» το έτος 2017 εάν πραξικόπημα εναντίον του, το οποίο τον έδιωξε οριστικά από την εξουσία (http://alophx.blogspot.gr/2017/12/blog-post_1.html)].

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Η Νότια Αφρική νομιμοποιεί τις αρπαγές γης. Άλλο ένα βήμα προς την οικονομική κατάρρευση. Φανταστείτε να ακούσετε ένα χτύπημα στην πόρτα σας στην μέση της νύχτας. Ένα πλήθος ανθρώπων σας λέει να μαζέψετε τα υπάρχοντά σας και να αδειάσετε τις εγκαταστάσεις. Σου λένε ότι η γη σου και τα πάντα σε αυτήν ανήκουν πλέον σε αυτούς.

Τέτοιες εισβολές έχουν συμβεί στην Νότια Αφρική, και για πάνω από 3.000 λευκούς αγρότες, ήταν θανατηφόρες. Οι λευκοί αγρότες δέχονται τακτικές επιθέσεις και ακόμη και σκοτώνονται καθώς οι μανιώδεις μαύροι παίρνουν παράνομα την γη που πιστεύουν ότι δικαιωματικά τους ανήκει. Στις 23 Ιανουαρίου, η κυβέρνηση έκανε νόμιμες αυτές τις αρπαγές γης. Τώρα όσοι χτυπούν την πόρτα μπορεί να υποστηριχθούν από το πλήρες βάρος της κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής.

Παρά τις πολύ κοινές επιθέσεις σε αγρόκτημα, η Νότια Αφρική είχε λειτουργήσει σε μια βάση «πρόθυμος αγοραστής, πρόθυμος πωλητής» από το 1.975 μ.Χ. Αλλά ο νέος νόμος απαλλοτρίωσης, ο οποίος υπεγράφη από τον Πρόεδρο Cyril Ramaphosa, επιτρέπει την απαλλοτρίωση οποιασδήποτε ιδιοκτησίας-γης , μετρητά, κινητή περιουσία ή εταιρικές μετοχές — χωρίς αποζημίωση.

Ο Vincent Magwenya, εκπρόσωπος του προέδρου, είπε ότι βάσει του νόμου, το κράτος «δεν επιτρέπεται να απαλλοτριώνει περιουσία αυθαίρετα ή για άλλο σκοπό εκτός από … προς το δημόσιο συμφέρον». Ποιος καθορίζει εάν μια αρπαγή γης είναι προς το δημόσιο συμφέρον; Η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής.

Εάν η γη έχει εγκαταλειφθεί, υποχρησιμοποιηθεί ή χρησιμοποιηθεί για καθαρά κερδοσκοπικούς σκοπούς, η κυβέρνηση μπορεί να αρπάξει την γη. Εάν αποφασίσει η οικοδόμηση στο ακίνητο θα κοστίσει περισσότερο από την αξία του ακινήτου, μπορεί να αρπάξει την γη.

Ο νόμος αυτός δίνει στον Υπουργό Δημοσίων Έργων και Υποδομών την εξουσία να απαλλοτριώσει οποιοδήποτε κομμάτι γης για λογαριασμό του κράτους, χωρίς αποζημίωση. Το μόνο που έχει να κάνει η κυβέρνηση είναι να το δικαιολογήσει αυθαίρετα .

Σύμφωνα με τον Νοτιοαφρικανό δημοσιογράφο Robert Duigan, ο νόμος περί απαλλοτρίωσης απλώς συνεχίζει σε μια βάση που εισάγει διακρίσεις: Το Σύνταγμα προβλέπει ήδη ότι οι διακρίσεις είναι νόμιμες, εφόσον είναι «δίκαιες», και η δικαιοσύνη ορίζεται ακριβώς με βάση την φυλετική βάση σε αυτή τη χώρα, και ισχύει εδώ και αρκετό καιρό, υπό τον όρο ότι η φυλή του ατόμου που υφίσταται διάκριση είναι λευκή .

Αυτός ο νόμος είναι κρατικά εγκεκριμένος ρατσισμός. Εάν μια λευκή οικογένεια «εγκαταλείψει» την γη της επειδή δέχτηκε επίθεση, τότε το κράτος μπορεί να την αφαιρέσει. Και αν η οικογένεια το πάει στα δικαστήρια, υπάρχει νέο δικαστικό σύστημα αποκλειστικά για απαλλοτριώσεις χωρίς αποζημίωση.ν Αυτό αφήνει μόνο τα ανώτατα και συνταγματικά δικαστήρια για όσους επιθυμούν να ασκήσουν έφεση. Αλλά αυτό συμβαίνει μόνο αφού η γη έχει ήδη καταληφθεί και απαιτεί τεράστια νομικά τέλη.

Συμπληρωματικά, οι δικαστές αυτών των δικαστηρίων θα έχουν ασυλία από δίωξη ή δικαστική κλήση, εκτός από τις κατηγορίες για ενδοοικογενειακή βία. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να αγοραστούν για οποιοδήποτε τίμημα, από οποιονδήποτε, για να κλέψουν οποιαδήποτε γη στην Νότια Αφρική. Με μια πτώση, το δικαίωμα ιδιοκτησίας ιδιοκτησίας στη Νότια Αφρική είναι ουσιαστικά αμφισβητήσιμο.

Αυτό είναι το ίδιο είδος συμπεριφοράς που κατέστρεψε την οικονομία της Ζιμπάμπουε. Οι επιτυχημένοι λευκοί αγρότες της Νότιας Αφρικής βρίσκονται ήδη σε αιχμή λόγω των βίαιων επιθέσεων σε αγρόκτημα που έχουν σκοτώσει περισσότερους από 3.000 αγρότες. Γνωρίζοντας ότι το ίδιο το κράτος τώρα τους κυνηγά ανοιχτά μπορεί να προκαλέσει μια μαζική έξοδο πριν τους κλαπεί η γη τους.

Το 1.994 μ.Χ., όταν ο Νέλσον Μαντέλα έγινε πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής, ο κόσμος επευφημούσε για τον κομμουνισμό ντυμένος τακτοποιημένα δημοκρατία. Ο αρχισυντάκτης της τρομπέτας , Τζέραλντ Φλούρι, είπε τότε: «Η Νότια Αφρική είναι το πρώτο από τα αγγλοσαξονικά έθνη που παραχωρεί το θεόδοτο δικαίωμα της.

«Η καταστροφή φαίνεται τεράστια στον ορίζοντα της Νότιας Αφρικής, καθώς ο άθεος κομμουνισμός έχει την ημέρα του φέρνοντας στην εξουσία μια κυβέρνηση που κυριαρχείται από το [Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο] με την προφανή πλήρη υποστήριξη της δυτικής κοινωνίας!».

Ξέχασαν όμως τον Θεό και παρέδωσαν τα πρωτόγονάα τους δικαιώματα. Έδωσαν την Νότια Αφρική στον κομμουνισμό και τις συνακόλουθες πολιτικές του, όπως αυτός ο νέος νόμος περί απαλλοτριώσεων. Η Νότια Αφρική καταρρέει. Είναι μόνο το «πρώτο από τα αγγλοσαξονικά έθνη» που το κάνει, και είναι μια ισχυρή προειδοποίηση για τον υπόλοιπο Αγγλοσαξονικό κόσμο.

Η Ν. Αφρική απαντά στον Trump - Απορρίπτει τις κατηγορίες για «κατάσχεση γαιών». Το μεγαλύτερο μέρος των γαιών το κατέχει η λευκή μειονότητα, κληρονόμος της πολιτικής απαλλοτρίωσης γαιών του μαύρου πληθυσμού κατά τη διάρκεια του απαρτχάιντ.

Ο Νοτιοαφρικανός Πρόεδρος Cyril Ramaphosa απέρριψε σήμερα τις κατηγορίες του Αμερικανού ομολόγου του Donald Trump, σύμφωνα με τον οποίο στη Νότια Αφρική οι αρχές “κατάσχουν” γη, μετά την επικύρωση νόμου περί απαλλοτριώσεων.

“Η νοτιοαφρικανική κυβέρνηση δεν έχει κατασχέσει γη”, διαβεβαίωσε σε ανακοίνωση του. “Η Νότια Αφρική προχωρά σε κατασχέσεις γαιών και συμπεριφέρεται ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ σε ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων”, υποστήριξε ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος μέσω Truth Social.

“Θα διακόψω κάθε μελλοντική χρηματοδότηση προοριζόμενη για την Νότια Αφρική μέχρι να ολοκληρωθεί πλήρης έρευνα για αυτή την κατάσταση!”, πρόσθεσε. Το ζήτημα της γης διχάζει τη Νότια Αφρική.

Κληρονομιά του απαρτχάιντ. Το μεγαλύτερο μέρος των γαιών το κατέχει η λευκή μειονότητα, κληρονόμος της πολιτικής απαλλοτρίωσης γαιών του μαύρου πληθυσμού κατά την διάρκεια του απαρτχάιντ.

Ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής προώθησε στα τέλη Ιανουαρίου νόμο που επιτρέπει στην κυβέρνηση, υπό ορισμένες προϋποθέσεις και για λόγους δημοσίου συμφέροντος, να αποφασίζει απαλλοτριώσεις χωρίς καμιά αποζημίωση.

Η Πρετόρια επιχειρηματολογεί πως ο νόμος δεν επιτρέπει στις αρχές να προχωρούν σε απαλλοτριώσεις γαιών αυθαίρετα και ότι αρχικά θα πρέπει να προσπαθήσουν να κλείσουν συμφωνία με τον εκάστοτε γαιοκτήμονα.

Οι κινήσεις με σκοπό να διορθωθεί η ανισότητα αυτή επικρίνονται έντονα από συντηρητικούς, ανάμεσά τους τον δισεκατομμυριούχο Elon Musk, γεννημένο στην Νότια Αφρική, ο οποίος πλέον έχει πολύ στενές σχέσεις με τον Trump.

“Ο νόμος για τις απαλλοτριώσεις που υιοθετήθηκε πρόσφατα δεν είναι εργαλείο κατασχέσεων”, διαβεβαίωσε σήμερα ο Cyril Ramaphosa. “πρόκειται για μια νόμιμη διαδικασία που εγγυάται την πρόσβαση σε γη με δίκαιο και ίσο τρόπο, σύμφωνα με το Σύνταγμα”, τόνισε.

“Ανυπομονούμε να συζητήσουμε με την κυβέρνηση Trump για την πολιτική μας για την αγροτική μεταρρύθμιση και άλλα ζητήματα”, πρόσθεσε ο ίδιος, ελπίζοντας ότι μετά από συζήτηση οι δύο χώρες “θα κατανοήσουν καλύτερα η μία την άλλη”.

Όπως... Ζιμπάμπουε. Ορισμένοι από τους επικριτές του νόμου λένε πως φοβούνται ότι θα προκύψει στη Νότια Αφρική μια κατάσταση παρόμοια με αυτή που παρατηρήθηκε στη γειτονική Ζιμπάμπουε μετά την ανεξαρτησία της.

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 μ.Χ., περίπου 4.000 από τους 4.500 μεγάλους λευκούς γαιοκτήμονες εκδιώχτηκαν με στρατιωτικά μέσα από τις εκτάσεις τους προς όφελος μαύρων γεωργών κατά διαταγή της κυβέρνησης του Προέδρου Ρόμπερτ Μουγκάμπε. Η πρωτοβουλία είχε στόχο να διορθωθούν ανισότητες που κληρονόμησε η χώρα από την περίοδο της Βρετανικής αποικιοκρατίας.

Όμως στην πράξη, τα απαλλοτριωμένα εδάφη δόθηκαν σε ανθρώπους του καθεστώτος, χωρίς εξοπλισμό, ούτε την απαραίτητη εξειδίκευση, προκαλώντας κατάρρευση της παραγωγής. Η μεταρρύθμιση κατέληξε να βυθίσει την οικονομία της Ζιμπάμπουε σε κρίση (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/784688/i-n-afriki-apanta-ston-trump-aporriptei-tis-katigories-gia-katasxesi-gaion).

Ντόναλντ Τραμπ: Θα διακόψει κάθε χρηματοδότηση στη Νότια Αφρική – Την κατηγορεί για κατασχέσεις γαιών. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, εξαπέλυσε δριμεία επίθεση κατά της Νότιας Αφρικής, κατηγορώντας την κυβέρνηση της χώρας ότι προχωρά σε κατασχέσεις γαιών.

Σε ανάρτησή του στο Truth Social, ανακοίνωσε την αναστολή κάθε μελλοντικής χρηματοδότησης προς την χώρα, μέχρι να ολοκληρωθεί έρευνα από την Αμερικανική κυβέρνηση. Στο επίκεντρο της διαμάχης βρίσκεται ο νόμος περί απαλλοτριώσεων, τον οποίο προώθησε ο Πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, Σίριλ Ραμαφόσα, στα τέλη Ιανουαρίου.

Ο νόμος αυτός επιτρέπει, υπό προϋποθέσεις, την απαλλοτρίωση γης χωρίς αποζημίωση, εφόσον αυτό κρίνεται αναγκαίο για το δημόσιο συμφέρον. Το θέμα της γης αποτελεί διαχρονικό πεδίο αντιπαράθεσης στην Νότια Αφρική. Η λευκή μειονότητα κατέχει ακόμα το μεγαλύτερο μέρος των γεωργικών εκτάσεων, απόρροια των πολιτικών καταπάτησης της γης των μαύρων Νοτιοαφρικανών κατά την διάρκεια του απαρτχάιντ.

Η απόπειρα διόρθωσης αυτής της ιστορικής αδικίας έχει πυροδοτήσει αντιδράσεις, κυρίως από συντηρητικούς κύκλους. Μεταξύ των επικριτών συγκαταλέγεται και ο δισεκατομμυριούχος Ίλον Μασκ, γεννημένος στη Νότια Αφρική, ο οποίος διατηρεί πλέον στενές σχέσεις με τον Ντόναλντ Τραμπ.

Σε ανάρτηση του, ο Τραμπ έγραψε: «Η Νότια Αφρική προχωρά σε κατασχέσεις γαιών και συμπεριφέρεται πολύ άσχημα σε ορισμένες τάξεις ανθρώπων», δίνοντας έμφαση στη φράση «πολύ άσχημα», την οποία έγραψε με κεφαλαία γράμματα.

Προειδοποίησε μάλιστα ότι θα διακόψει κάθε χρηματοδότηση προς τη χώρα, έως ότου ολοκληρωθεί μια «πλήρης έρευνα για αυτή την κατάσταση». Η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής απέρριψε τις κατηγορίες, επισημαίνοντας ότι ο νέος νόμος δεν επιτρέπει αυθαίρετες απαλλοτριώσεις. Όπως αναφέρει η Πρετόρια, η διαδικασία προβλέπει αρχικά διαπραγματεύσεις με τους ιδιοκτήτες, προτού ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση.

Παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης, ορισμένοι επικριτές εκφράζουν ανησυχίες ότι η κατάσταση θα εξελιχθεί όπως στην Ζιμπάμπουε, όπου μετά την ανεξαρτησία της χώρας, η κυβέρνηση του Ρόμπερτ Μουγκάμπε προχώρησε σε μαζικές κατασχέσεις γης από λευκούς γαιοκτήμονες.

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 μ.Χ., περίπου 4.000 από τους 4.500 μεγαλοϊδιοκτήτες εκδιώχθηκαν με την βία, με την γη τους να παραχωρείται σε μαύρους αγρότες. Αν και η μεταρρύθμιση είχε ως στόχο τη διόρθωση ιστορικών αδικιών, στην πράξη η παραγωγή κατέρρευσε, καθώς οι νέοι ιδιοκτήτες δεν διέθεταν τον απαραίτητο εξοπλισμό και την απαιτούμενη τεχνογνωσία. Το αποτέλεσμα ήταν η οικονομική κατάρρευση της Ζιμπάμπουε (https://www.enikos.gr/international/ntonalnt-trab-tha-diakopsei-kathe-chrimatodotisi-sti-notia-afriki-tin-katigorei-gia-katascheseis-gaion/2308920/).