Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΥΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΘΡΥΛΙΚΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΕΥΡΥΜΑΤΑ

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΥΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΘΡΥΛΙΚΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΕΥΡΥΜΑΤΑ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, στην διάρκεια της ιστορίας, οι άνθρωποι είχαν δημιουργήσει την πίστη στην ύπαρξη διάφορων φανταστικών όντων (π.χ. λυκάνθρωποι, βαμπίρ, νεράιδες, ξωτικά, ζόμπι κ.λ.π.), τα οποία πίστευαν ακράδαντα ότι υπήρχαν, πως κυνηγούσαν και βασάνιζαν τους ανθρώπους και η μοίρα τους εξαρτιόταν πολύ από την διάθεση αυτών.

Φυσικά, πέρα από τις ιστορικές ερμηνείες που δόθηκαν πολλές φορές σε αυτά τα φαινόμενα (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%80%CE%BD%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%B7/, https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%89%CF%83-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%B7-%CE%B5%CE%BC/, https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%BF-%CE%B5%CF%85%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7, https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%80%CE%BD%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%B7/, /https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%83-%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%B5%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81/ https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%89%CF%83-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%B7-%CE%B5%CE%BC/), έρχεται στις μέρες μας και η ιατρική επιστήμη, να ρίξει άπλετο φως στην γέννηση αυτών των θρύλων και μύθων. 

Μια πολύ γνωστή τέτοιου είδους περίπτωση, είναι καταρχάς τα βαμπίρ. Η πρώτη και πιο διάσημη εξήγηση στην περίπτωση αυτή, είναι η ιστορία του διάσημου Βλάχου πρίγκηπα Βλαντ Τσέπες Γ’ Δράκουλα, καθώς και της Ελίζαμπεθ Μπάθορυ (http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2018/03/blog-post_2537.html , https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%89%CF%83-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%B7-%CE%B5%CE%BC/).

Το ίδιο φαίνεται να ισχύει και για τον Νοσφεράτου, που σημαίνει ο πανουκλιασμένος, από τους πανουκλιασμένους που ο πρίγκηπας Βλαντ Τσέπες φαίνεται να έστελνε στο στρατόπεδο του Μωάμεθ  για να ενσπείρει σε αυτό πανούκλα, κάτι που ξέκανε αυτούς τους ανθρώπους λόγω της αρρώστιας τους απεχθείς σε πολλούς και δήθεν «καταραμένους».

Όμως, με βάση την σύγχρονη ιατρική επιστήμη, πολλά πτώματα νεκρών ανθρώπων, όταν πεθαίνουν, εξαιτίας των διεργασιών που συντελούνται στο πτώμα, αλλά και λόγω της κακής υγιεινής του στάματος τους όσο ζούσαν να μεγαλώνουν και να μοιάζουν σαν δόντια λύκου.

Επίσης, το αποσυντιθέμενο αίμα, λόγω της έντονης σήψης, διαχέεται στο στομάχι και εξέρχεται από το στόμα στις περιπτώσεις αυτές, κάνοντας τον νεκρό να μοιάζει σαν μόλις να έχει πιει αίμα.

Και στην περίπτωση ειδικά λόγω της θερμοκρασίας και των συνθηκών του εδάφους, το σώμα του νεκρού δεν έχει αποσυντεθεί αλλά διατηρηθεί, πολλοί πίστευαν ότι αυτό οφειλόταν ότι ο νεκρούς ήταν στην πραγματικότητα ένα δήθεν απέθαντο βαμπίρ.

Αν δε αυτός ήταν και κακός άνθρωπος στην ζωή του, ή στην περιοχή συνέβαιναν την ίδια περίοδο πολλές φυσικές καταστροφές, σε πολλές περιπτώσεις θωρούνταν ο νεκρός ως υπεύθυνος, λόγω της «βαμπιρικής του ιδιότητας».

[Άλλωστε, είναι γνωστό, ότι τόσο στην Αρχαιότητα, όσο και στον Μεσαίωνα, αλλά ακόμα και στην σύγχρονη εποχή, πως υπήρχε η πίστη, ότι οι πολλοί πάρα πολύ κακοί άνθρωποι μετά θάνατον δεν πέθαιναν, αλλά μεταμορφώνονταν σε αιμοδιψή βαμπίρ.

Επιπλέον, και η πρόσφατη μακάβρια επιστημονική ανακάλυψη, η οποία δείχνει ότι τα πτώματα κινούνται περισσότερο από ένα χρόνο μετά τον θάνατο, ίσως εξηγεί γιατί αν οι άνθρωποι τις παλαιότερες εποχές έβλεπαν αυτά να κινούνται νόμιζαν ότι αυτά ήταν φαντάσματα ή νεκροζωντανά βαμπίρ που «επέστρεψαν από τον τάφο» (https://www.pentapostagma.gr/2019/09/%ce%bc%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%b2%cf%81%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b7-%cf%84%ce%b1-%cf%80%cf%84%cf%8e%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%bf%cf%8d%ce%bd.html)].

Επίσης, άλλη μία σύγχρονη ιατρική εξήγηση του φαινομένου, είναι αυτή της αρρώστιας της πορφυρίας. 

Όσοι έχουν αυτή την αρρώστια, έχουν πολύ χλωμό και λευκό πρόσωπο, κόκκινα μάτια, χάνουν αίμα, πολλές φορές δεν μπορούν να εκτεθούν στο φως και στο σκόρδο, έχουν μακριά νύχια και δόντια, ενώ κάποιες φορές έχουν καταγραφεί φαινόμενα πνευματικών διαταραχών, όπου κάποια από τα άτομα αυτά να επιτέθηκαν σε ανθρώπους και τους δάγκωσαν στον λαιμό με τα δόντια τους για να τους πιάνουν το αίμα.

Αυτό συνέβη, τόσο λόγω του «χασίματος αίματος» από τους ίδιους λόγω της αρρώστιας τους, το οποίο προσπαθούσαν να «αναπληρώσουν» με τον τρόπο αυτό, όσο και λόγω της πίστης κάποιων από αυτούς, ότι αν έπιναν το αίμα ή έτρωγαν την καρύδια των θυμάτων τους θα «έπαιρναν την δύναμη τους ή θα γίνονταν θεοί» (όπως ακριβώς συμβαίνει στις μέρες μας σε κάποιες πρωτόγονες φυλές στην Αφρική). 

Άλλος ένας γνωστός μύθος, είναι αυτός του λυκάνθρωπου. Πέρα από τις ιστορικές εξηγήσεις, όπως αυτή του Πέτρου Γκονζάλες (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%89%CF%83-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%B7-%CE%B5%CE%BC/), ή των ερμηνειών ότι στην πραγματικότητα επρόκειτο για μεγαλόσωμους λύκους ή μεταμφιεσμένους απατεώνες (Serial Killers της εποχής), οι οποίοι διέπρατταν δολοφονίες φορώντας προβιές λύκων, υπάρχουν και οι σύγχρονες ιατρικές εξηγήσεις για το θέμα αυτό.

[Αλλά και ο Ναβαχοδονόσορας ο Μέγας της Βαβυλώνας λέγεται επίσης πως έπασχε από το σύνδρομο αυτό του «Λυκανθρωπισμού» στο τέλος της ζωής του, συνοδευόμενο από τρέλα, ενώ άφηνε μακριά νύχια στα χέρια και τα πόδια του, καθώς και από μεγάλες τρίχες σε κάθε μέρος του σώματος του, τρώγοντας τα χόρτα και το νερό της γης με τα χέρια του, σχεδόν γυμνός και φερόμενος ως αγριάνθρωπος.

Εδώ μπορεί επίσης να αναφερθεί, ότι μέσα δε στην φρίκη των χαρακωμάτων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, κυκλοφόρησαν ιστορίες τόσο για φαντάσματα, και κυρίως για αποκρουστικά νεκροφάγα πλάσματα που ενέδρευαν μέσα στην λάσπη, στα εγκαταλειμμένα χαρακώματα και στην νεκρή ζώνη ανάμεσα στους αντίπαλους στρατούς.

Στις ιστορίες αυτές όμως ίσως υπάρχει μια δόση αλήθεια καθώς πολλοί πολίτες ή και λιποτάκτες μερικές φορές προσπαθούσαν να αρπάξουν ότι ήταν χρήσιμο από τους σκοτωμένους, ενώ υπήρξαν και περιπτώσεις που στρατιώτες που είχαν παραφρονήσει κατέφυγαν στον κανιβαλισμό (https://www.history-point.gr/a-pagkosmios-polemos-ippotes-quot-fantasmata-quot-kai-quot-stoicheiomena-quot-charakomata)].

Έτσι, είναι πολύ πιθανοί, όπως συνέβη με κάποια παιδιά που μεγάλωσαν στην ζούγκλα (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%89%CF%83-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%B7-%CE%B5%CE%BC/) και επηρεάστηκαν από αυτή και τα ζώα που την κατοικούσαν στην συμπεριφορά τους, κάποιοι άνθρωποι που μεγάλωσαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, ή ήταν κανίβαλοι, να είχαν την ασθένεια της έντονης τριχοφυΐας, καθώς και άλλα ταυτόχρονα ψυχολογικά προβλήματα.

Και λόγω της συμπεριφοράς τους αυτής, οι ίδιοι σκότωναν με την βία άλλους ανθρώπους και οι αμαθείς άνθρωποι της εποχής, βλέποντας τους, να τους περνούσαν λόγω των πράξεων και της έντονης τριχοφυΐας αυτών για λυκανθρώπους.

Φυσικά, υπάρχει και η περίπτωση, όλοι αυτοί να ήταν φυσιολογικοί άνθρωποι, που φόραγαν δέρματα λύκων, οι οποίοι όταν κατανάλωναν παραισθησιογόνα βότανα, φυτά και μανιτάρια, να νόμιζαν από τις παραισθήσεις (όπως όταν παίρνει κανείς ναρκωτικά σήμερα), ότι ήταν στην πραγματικότητα λύκοι και δρούσαν ανάλογα, όπως π.χ. έπρατταν οι διαβόητοι Μπερσέκερ των Βίκινγκ στην Σκανδιναβική Χερσόνησο στον Μεσαίωνα (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CF%83-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1/).

Οι Λύκοι των παραμυθιών (π.χ. της κοκκινοσκουφίτσας), θα μπορούσε επίσης να είναι, εκτός απλό διάφορα μεγαλόσωμα ζώα του είδους αυτού, και κανίβαλοι, ληστές, βιαστείς των δασών, όπως κάτι αντίστοιχο μπορεί να ήταν και το τέρας του Γκρέντελ στον Μεσαίωνα.

Τα ζόμπι, τα οποία προέρχονται από τη Αιτή, χάρις στην θρησκεία του Βουντού (όνομα είδους φιδιών, ή διάφορων πνευμάτων στην Αφρική, την οποία οι Αφρικανοί σλάβοι έφεραν στην Αιτή).

Αν και βάση με τον μύθο, τα όντα αυτά είναι νεκροζωντανά πλάσματα, τα οποία ελέγχονται από τον λεγόμενο Χαγκάν (τον ιερά της θρησκείας βουντού), τα οποία αυτός ελέγχει δήθεν απόλυτα, η αλήθεια δεν είναι ακριβώς αυτή.

Στην πραγματικότητα, διάφοροι εγκληματικοί Χαγκάν απαγάγουν ανθρώπους, οι οπαίοι εξαφανίζονται για πολύ καιρό και οι άνθρωποι τους, τους θεωρούν νεκρούς, τους χορηγούν πολλά φάρμακα, μανιτάρια, και παραισθησιογόνα, τα οποία καταστρέφουν τις εγκεφαλικές λειτουργείες αυτών.

Και για να τους αποτρελάνουν, αφού τους φτιάνουν σε κατάσταση ημιύπνωσης, τους θάβουν για ένα μικρό χρονικό διάστημα σε τράφους, όπου υπό την επίδραση των παραισθησιογόνων, του φόβου, καθώς και της έλλειψης οξυγόνου, αυτοί οι άνθρωποι αποτρελαίνονται πλήρως.

Έτσι, όταν τους βγάζουν από τους τάφους, τους αναγκάζουν αδιαμαρτύρητα να εκτελούν με παραισθησιογόνα τις εντολές τους και οι άνθρωποι αυτοί μεταμορφώνονται για πάντα σε άβουλα όντα, που τους υπακούον αδιαμαρτύρητα (είναι άλλωστε γνωστό ότι όποιος στις μέρες μας έχει τέτοια συμπεριφορά του λένε οι άλλοι: «Καλά είσαι ζόμπι»;).

Τα φαντάσματα δεν είναι πράα εικόνες αντανάκλασης διάφορων φόβων των πρωτόγονων ανθρώπων στο σκοτάδι, όταν έβλεπαν έντονα φώτα, άκουγαν περίεργους ήχους από ακραία καιρικά φαινόμενα (π.χ. βροντές, κεραυνούς), ουρλιαχτά ζώων, και έπλαθαν στο μυαλό τους μέσα στο σκοτάδι φανταστικές μορφές πλασμάτων από τον φόβο για την νύχτα, το άγνωστο, καθώς και λόγω δεισιδαιμονίας.

Για κάποιους, τα φαντάσματα δεν είναι παρά οι έντονες και συνεχείς τύψεις, π.χ. κάποιου δολοφόνου που σκότωσε κάποιον και βλέπει συνεχώς μπροστά του το πρόσωπο του νεκρού θύματος.

Ή αλλιώς απατεώνες, οι οποίοι για κάποιο λόγο (π.χ. ενός φόνου, ή για να κρύψουν π.χ. μια περιοχή με χρυσό), όπως γίνονταν στην Άγρια Δύση παλαιότερα, μεταμφιέζονταν με σεντόνια, παριστάνοντας τα φαντάσματα και αποτρέποντας με τον τρόπο αυτό τους περίεργους να πλησιάσουν την περιοχή. 

 Οι Σάτυροι ή οι Σιληνοί, ήταν πιθανώς βοσκοί, οι οποίοι στην Αρχαία περίοδο, φορώντας δέρματα τράγων, προέβαιναν σε οργιαστικές κτηνοβατικές συμπεριφορές με πρόβατα, κατσίκες ή και χήνες, στην διάρκεια οργιαστικών τελετών.

Αυτοί οι «βουκολικοί μαχητές» κατά βάση, σε οσίους τους έβλεπαν, έμοιαζαν με ανθρωπόμορφα και τραγόμορφα τέρατα ταυτόχρονα, τόσο λόγω των πράξεων τους, όσο και της απαίσιας εμφάνισης τους.

Όσο για τους κερασφόρους ανθρώπους, αυτοί μπορούν να εξηγηθούν από τις μεγάλες ιστορικές προσωπικότητες που αλλάζουν τον ρου της ιστορίας (http://alophx.blogspot.com/2019/06/blog-post_25.html) και ίσως εν μέρει εξηγούν και τα κρέατα ατόμων σαν τους Σιληνούς, τους Σάτυρους και τον Πανά.

Οι μάγισσες μάλλον ήταν, όταν δεν ήταν επικίνδυνες φαρμακεύτρες, όπως έγινε π.χ. με τον βασιλιά Λουδοβίκο τον 14^ο στην Γαλλία (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%89%CF%83-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%B7-%CE%B5%CE%BC/#), τον λεγόμενο και «βασιλιά Ήλιο», πιθανώς άτομα με έντονες ψυχολογικές διαταραχές και επιληψία, ή εχθροί κάποιων, οι οποίοι για να τα ξεφορτωθούν για πάντα, τα κατέδιδαν ως δήθεν μάγισσες ή μάγους στην διαβόητη Ιερέα Εξέταση του πάπα της Ρώμης.

Αντίστοιχα, και πολλά άτομα, τα οποία στην Αρχαιότητα, όπως οι Μαινάδες, θεωρούνταν ότι όταν βρίσκονταν σε έντονη έκσταση (ή είχαν επιληψία και βρίσκονταν υπό την επήρεια παραισθησιογόνων), και έτρωγαν ζωντανά ακόμα και ζώα ή και ανθρώπους, «κατηλημένα από θεούς» δήθεν, όταν δεν ήταν άτομα με δαιμονισμό, ήταν σίγουρα άτομα με έντονα ψυχολογικά προβλήματα, στρες, επιληψίες, υπό την επήρεια ναρκωτικών, ή και κατάθλιψη. 

[Ομοίως λέγεται ότι και οι Πυθίες στους Δελφούς έβλεπαν δήθεν «οράματα», μα στην πραγματικότητα παραισθήσεις, από τα αέρια που έβγαιναν στο μέρος όπου αυτές τάχα «προφήτευαν»].

Οι Αρχαίοι γίγαντες ήταν για κάποιους, είτε μεγαλόσωμοι αιμοχαρείς πολεμιστές, ή διάφοροι μεγαλόσωμοι κανίβαλοι. 

Η δεύτερη περίπτωση, μπορεί να συνέβαινε εξαιτίας διάφορων λόγων:

Έτσι, η πιο πιθανή αιτία για την εξέλιξη τους αυτή, ήταν είτε η ασθένεια του γιγαντισμού, είτε της ακρομεγαλίας νόσου.

Μέσω αυτών των ασθενειών, μπορεί κανείς να έχει ως και τέσσερις φορές μεγαλύτερο ύψος από το κανονικό. Είναι δε γνωστά αρκετά τέτοια παραδείγματα, π.χ. σε Ουκρανία (όπου άνθρωποι είχαν ύψος 2,55 μέτρα), Κίνα (ο διάσημος μπασκετμπολίστας Μπάο Τσισχούν έχει ύψος 2, 55 μέτρα), Γερμανία (ο Μπερνάρντ Γκίγλι είχε ύψος 2, 49 μέτρα) ή στις ΗΠΑ (όπου ο Ρόμπερτ Wadlow είχε ύψος 2, 44 μέτρα).

Αν δε στα άτομα αυτά, μαζί με τις αρρώστιες αυτές, έχει αναπτυχθεί και ένα καλοήθες χρωμόφοβο αδένωμα, το οποίο κάνει τον ασθενή να μοιάζει με Κύκλωπα, εξαιτίας της επέκτασης προς τα εμπρός, του θυμοειδούς του κρανίου, το οποίο διαπερνά το ριζόνιο, και προβάλει το μέσο του μετώπου του ασθενούς.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να δημιουργείται ένα στρογγυλό μόρφωμα μπροστά στο πρόσωπο, το οποίο μοιάζει με μάτι και το οποίο μπορεί να οδηγήσει σταδιακά σε ολική τύφλωση ή ακόμα και στον θάνατο (Χρήστος Οικονομόπουλος).

Αν δε ο ασθενής πάσχει και από τις ασθένειες της Κυκλώπειας ή του Τριοφθάλμιου, μπορεί να μοιάζει όχι μόνο σαν Κύκλωπας, αλλά επίσης σαν ένα «τέρας» με τρία μάτια.

[Από την ίδια ασθένεια, δηλαδή αυτή του γιγαντισμού ίσως έπασχαν και οι θρυλικοί, επίσης γιγάντιοι στο ύψος Λαιστρυγόνες].

Αν δε γεννηθεί με πολλά χέρια, πόδια ή κεφάλια μπορεί να θεωρηθεί ένα «τέρας» σαν τον Γηρυόνη ή την Κάλι, ενώ αν είναι ζώο, π.χ. σκύλος ή φίδι με τον Κέρβερο ή και την Λερναία Ύδρα λόγω γενετικών στην πραγματικότητα ανωμαλιών. 

 [Για κάποιους η ακρομεγαλία και ο γιγαντισμός οφείλονται στην μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ και στην υπατίτηδα, καθώς και στην κατανάλωση ναρκωτικών από τους γονείς των ατόμων που πάσχουν από την ασθένεια αυτή].

Συμπτώματα δε αυτής της ασθένειας, είναι η διανοητική σύγχυση, κάποιες φορές οι συχνοί βιασμοί και απαγωγές παιδιών για παιδοφιλία, αιμορραγία, συχνές πνευματικές διαταραχές, συμπτώματα κανιβαλισμού, πόσης αίματος ή και φαγώματος της καρδιάς θυμάτων (σαν Αφρική), ανία, ή σταδιακή ολική τύφλωση.

Και επίσης, τα άτομα αυτά αποκτούν μεγάλους γνάθους και σώμα, τεράστια σαγόνια, χέρια και πόδια (λόγω της τεράστιας έκκρισης μίας ορμόνης που αναπτύσσει υπέρμετρα τα οστά, ανθρώπινο βάρος, καθώς και μέγεθος του σώματος), μεγάλα χείλη σαν των νέγρων, τεράστια πάχωση του δέρματος, μεταβολισμός αυξημένος κατά 50%, όπως κι βίαιη συμπεριφορά.

Επιπλέον, τα άτομα αυτά τους ταλαιπωρεί η πολυφαγία, δευτεροειδής διαβήτης, έχουν μία άγρια όψη λόγω παραμόρφωσης του προσώπου τους, έντονη πολυδιψία, μυϊκή ατονία, ακραίες νευρικές κρίσεις, συχνότητα κατάθλιψης αυξημένη κατά 50%, αντικοινωνική συμπεριφορά, η υπνηλία, αρχικά μεγάλη γενετήσια ορμή και μετέπειτα υπογεννητισμό ή ανικανότητα, όπως και παιδοφιλία ή κανιβαλισμό κ.λ.π.

Επίσης, ένα ακόμα σύμπτωμα του γιγαντισμού και της ακρομεγαλίας, είναι ο υπογοναδισμός.

Ίσως ακόμα και ο γνωστός γίγαντας Γολιάθ, τον οποίο νίκησε σε μάχη ο διάσημος βιβλικός ήρωας Δαβίδ, να ήταν επίσης ένα άτομο, το οποίο μπορεί να έπασχε από έντονο γιγαντισμό και ακρομεγαλία].

Επίσης, αυτή η αρρώστια έδωσε αφορμή και στην δημιουργία και άλλων μύθων εκτός των Γιγάντων, όπως π.χ. των Δράκων, των Στρίγγλων, των Αράπηδων, των Γιελούδων, των Λάμιων, αφού στα άτομα αυτά, λόγω των ιατρικών προβλημάτων τους, η φωνή τους είναι πολύ βαθιά και βραχνή, ενώ το δέρμα τους παχαίνει  υπέρμετρα και αποκτά χονδροειδείς πτυχώσεις που μοιάζουν με τις φολίδες των Δράκων. 

Ο δε Πολύφημος, αν είχε αυτά τα συμπτώματα, επειδή κατοικούσε κατά τον μύθο στην Αρχαία Σικελία, όπου στην Αρχαιότητα υπήρχαν κανίβαλοι, ίσως ήταν αν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα και αυτός ένας πελώριος κανίβαλος με γιγάντωση ή ακρομεγαλία.

Κάποια δε από τα άτομα αυτά, ζούσαν σε σπηλιές, επειδή κάποια εξ΄αυτών είχαν και συμπτώματα πορφυρίας και δεν μπορούσαν να βρίσκονται στο φως και λόγω αυτής της αίτιας πλάστηκε ο μύθος ότι τέτοια άτομα-«τέρατα» ζουν σε σκοτεινά τρομακτικά σπήλαια. 

Επίσης, εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι πολλές φορές, τόσο στην Αρχαιότητα, αλλά ακόμα και στην σύγχρονη εποχή (π.χ. στην Αφρική ή στην Ινδία), πολλά καημένα παιδάκια που γεννούνται με πολλά χέρια ή πόδια λόγω γενετικών ανωμαλιών, πολλοί αμαθείς και δεισιδαίμονες ντόπιοι τα θεωρούν και τα μεταχειρίζονται είτε ως δήθεν «θεούς» ή «τέρατα».

Βέβαια, κάποιοι υποστηρίζουν, ότι η εμφάνιση τέτοιων, ανυπάρκτων στην πραγματικότητα όντων (π.χ. ξωτικών, νεράιδων, Δράκων κ.λ.π.), οφείλονταν παλαιότερα σε οφθαλμαπάτες δαιμόνων που ξεγέλαγαν και κατάστρεφαν τους ανθρώπους (https://www.imdleo.gr/diaf/2009/10/Bible-angels-aliens+tec.pdf), ενώ το ίδιο υποστηρίζουν κάποιοι και για τα ούφο σήμερα, πέρα από τις λογικαφανείς ερμηνείες και εξηγήσεις (π.χ. ότι αυτά είναι μυστικά στρατιωτικά αεροσκάφη στην πραγματικότητα-https://www.pentapostagma.gr/2019/07/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-area-51-%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC.html) των φαινομένων αυτών (https://www.imdleo.gr/diaf/2009/10/Bible-angels-aliens.pdf).

[Οι Δράκοι θα μπορούσαν επίσης να είναι εμπνευσμένοι από μεγάλες σαύρες, όπως οι διάσημοι πλέον Δράκοι του Κομόντο.

Η Λερναία Ύδρα, θα μπορούσε να είναι εμπνευσμένη από μεγάλα φίδια που ζούσαν σε επικίνδυνους βάλτους που «ρούφαγαν» τους ανθρώπους που εισερχόταν σε αυτούς, όπως οι δίνες στην έρημο.

Ο Μινώταυρος θα μπορούσε επίσης να είναι ένας κανίβαλος αγριάνθρωπος, δολοφόνος ή ένας ιερέας, τελεστής ανθρωποθυσιών με κράνος ταύρου, όπως συνηθίζονταν εκτενώς στην Μινωική Κρήτη (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%BF-%CE%B5%CF%85%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7/)].

Ο θρύλος του Ιπτάμενου Ολλανδού, είναι γνωστός από τα τέλη του 18ου Αιώνα, όταν οι ναυτικοί θεωρούσαν πως όταν έβλεπαν το πλοίο-φάντασμα η καταστροφή ήταν κοντά. Οι αναφορές για το πλοίο που στοίχειωνε τους ναυτικούς συνέχισαν για τα επόμενα 250 χρόνια, παρόλο που δεν υπήρχε απόδειξη ότι υπάρχει το πλοίο-φάντασμα.

Οι πρώτες γραπτές αναφορές για τον Ολλανδό χρονολογούνται στα τέλη του 1700, με τις ιστορίες να ακούγονται εντονότερα κοντά στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Τα πλοία χρησιμοποιούσαν τότε αυτήν την διαδρομή για να μεταβούν από την Ευρώπη στην Ασία και ένα συγκεκριμένο πλοίο είχε τόσο καλό ταξίδι.

Ο καπετάνιος Hendrick van der Decken, γνωστός και ως «Ο Ολλανδός», αναχώρησε από το Άμστερνταμ για την Ινδία για να φορτώσει το πλοίο του με μπαχαρικά, μετάξι και βαφές για να πουλήσει πίσω στην Ολλανδία. Μετά από κάποιες επισκευές στο σκάφος του, ο van der Decken ξεκίνησε το ταξίδι επιστροφής στο Άμστερνταμ το 1641.

Όταν το πλοίο του κατευθυνόταν προς το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας, μια καταιγίδα ξαφνικά χτύπησε το  πλοίο και όταν το πλήρωμα ζήτησε από τον κυβερνήτη τους να αλλάξουν την πορεία τους, εκείνος τους διέταξε να συνεχίσουν. Ορισμένοι πίστεψαν ότι ο van der Decken ήταν τρελός, ενώ άλλοι είπαν ότι ήταν μεθυσμένος.

Καθώς λοιπόν αρνήθηκε να γυρίσει το πλοίο του, εκείνο βυθίστηκε στα ανταριασμένα νερά, δίνοντας ζωή στον  Ιπτάμενο Ολλανδό και την κατάρα του. Γραπτά που σώζονται από το 1790 και το 1795 κάνουν λόγο για ένα πλοίο-φάντασμα που εμφανιζόταν σε άσχημες καιρικές συνθήκες. Ωστόσο, μέχρι το 1843 ο Ολλανδός ήταν πραγματικά μύθος.

Το κείμενο του Richard Wagner αναφέρει ότι ο καταραμένος Ολλανδός είναι καταδικασμένο να πετάει μέσα από την καταιγίδα σε όλη την αιωνιότητα. Έτσι, το πλοίο και το πλήρωμα του van der Decken περιπλανιούνται ακόμα και τώρα στις θάλασσες ως ένα πλοίο-φάντασμα με ένα πλήρωμα γεμάτο φαντάσματα κι έναν τρελό καπετάνιο.

Η πιο ενδιαφέρουσα ωστόσο, γραπτή αναφορά για τον Ολλανδό, προέρχεται από τον Πρίγκιπα Γεώργιο, στις 11 Ιουλίου 1881. Αυτός και ο μεγαλύτερος αδελφός του, Πρίγκιπας Άλμπερτ έπλεαν κοντά στην Αυστραλία στο πλαίσιο τριετούς ταξιδιού.

Το πλήρωμα ανέφερε ο Ολλανδός εμφανίστηκε λουσμένος σε ένα λαμπερό κόκκινο φως στις 4 το πρωί. Όταν το πλοίο πλησίασε το σημείο όπου πρωτοεμφανίστηκε ο Ολλανδός, δεν υπήρχε ίχνος του παρόλο που η νύχτα ήταν καθαρή. Ο πρώτος άνθρωπος που είδε τον Ολλανδό εκείνο το βράδυ, σκοτώθηκε πέφτοντας από το ψηλότερο κατάρτι.

Όλες αυτές οι θεάσεις ανά τα χρόνια, ενδέχεται να έχουν πιθανή επιστημονική εξήγηση που ονομάζεται fata morgana. Πρόκειται ουσιαστικά για το φαινόμενο που συμβαίνει όταν το φως διαθλάται σε διαφορετικές θερμοκρασίες αέρα.

Η επιφάνεια του ωκεανού είναι το τέλειο μέσο για να συμβεί αυτό, όπως αναφέρουν ειδικοί και κατά τη διάρκεια αυτού του φαινομένου, τα σχήματα αλλάζουν από απόσταση λόγω των παιχνιδιών φωτός.

Όσον αφορά τον Ιπτάμενο Ολλανδό, πάντα με γνώμονα το φαινόμενο fata morgana, είναι πιθανό οι ναυτικοί να έβλεπαν πλοίο πέρα από τον ορίζοντα καθώς το φως «λύγιζε» γύρω από την καμπύλη της Γης με το σωστό τρόπο, δημιουργώντας εικόνες που δεν ήταν πραγματικά στο σημείο.

Τέλος, μία εξήγηση που δίνουν οι επιστήμονες για τους θανάτους των ναυτικών είναι πως οφείλονται σε τυχαία γεγονότα ή απλά ο φόβος τους έκανε να παραλογίζονται τόσο από κάτι που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν, ώστε οδηγούνταν στο θάνατο (https://www.pentapostagma.gr/politismos/6970896_iptamenos-ollandos-ploio-fantasma-kai-fainomeno-fata-morgana).

Το δε γνωστό παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας είναι εμπνευσμένο και από την ιστορία παρουσιάζει ομοιότητες με ιστορίες από την κλασική Ελλάδα και τη Ρώμη. Ο μελετητής Γκράχαμ Άντερσον συνέκρινε την ιστορία με έναν τοπικό μύθο που αφηγείται ο Παυσανίας, στον οποίο, κάθε χρόνο, μια παρθένα κοπέλα προσφερόταν σε ένα κακόβουλο πνεύμα, ντυμένο με το δέρμα ενός λύκου, που βίαζε το κορίτσι. Μετά, ένα χρόνο, ήρθε ο πυγμάχος Εύθυμος, σκότωσε το πνεύμα και παντρεύτηκε την κοπέλα που είχε προσφερθεί ως θυσία.

Υπάρχει επίσης μια σειρά από διαφορετικές ιστορίες που αφηγούνται Έλληνες συγγραφείς που αφορούν μια γυναίκα που ονομάζεται Πύρρα (κυριολεκτικά «φωτιά») και έναν άνδρα με κάποιο όνομα που σημαίνει «λύκος». Ο Ρωμαίος ποιητής Οράτιος παραπέμπει σε μια ιστορία στην οποία ένα αρσενικό παιδί σώζεται ζωντανό από την κοιλιά της Λαμίας , μια όρεξη στην κλασική μυθολογία.

Εκτός από την απροκάλυπτη προειδοποίηση για την συζήτηση με αγνώστους, υπάρχουν πολλές ερμηνείες του κλασικού παραμυθιού, πολλές από αυτές σεξουαλικές. Έτσι ο κακός λύκος στις περιπτώσεις αυτές θα μπορούσε να είναι ένας βίαιος απαγωγέας παιδιών ή βιαστής παιδόφιλος/παιδεραστής ή ακόμα και ένας Serial Killer παιδιών.

Αλλά επίσης θα μπορούσε να είναι και ένας άγριος κανίβαλος, άτομο (ίσως και με εκτενή τριχοφυΐα σαν την ασθένεια της «λυκανθρωπίας») με ψυχικές διαταραχές ή μέσω χρήσης ναρκωτικών που πιστεύει ότι είναι λύκος και βλάπτει τους άλλους, στην Αρχαιότητα ιερέας που έκανε ανθρωποθυσίες παιδιών που φόραγε δέρμα λύκου, όπως οι σατανιστές και οι μάγοι που κάνουν και ανθρωποθυσίες παιδιών στην εποχή μας.

Επίσης, ο λύκος θα μπορούσε να είναι ληστής, ή ένας βίαιος σαδιστής, ενώ σε μία ακόμα ρεαλιστική εκδοχή του μύθου, ο λύκος θα μπορούσε να είναι πράγματι ένας μεγάλος σε μέγεθος άγριος λύκος που πείθεται σε ανυπεράσπιστα άτομα για να τα καταβροχθίσει και να εξασφαλίσει την διατροφή του.

Από όλα τα παραπάνω, φαίνεται ξεκάθαρα, ότι πολλά μυθικά και θρυλικά πλάσματα, εκτός της ιστορικής, θρησκευτικές, καθώς και μεταφυσικής ερμηνείας τους, έχουν παράλληλα και μια καθαρά ιατρική και επιστημονική εξήγηση, η οποία μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να ερμηνεύσει σε πολύ μεγάλο βαθμό, αλλά όχι πάντα πλήρως την αιτία της δημιουργίας αυτών των θρυλικών δοξασιών.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Τάφος με 450 βρυκόλακες ανακαλύφθηκε τυχαία στην Πολωνία. Τάφος βρυκόλακα με δρεπάνι. Αφήστε τους εκεί που είναι για καλό και για κακό γιατί το 2023 μ.Χ. είναι ήδη αρκετά ζόρικο.

Κάτι απίστευτο για τα Ελληνικά δεδομένα συνέβη στην πόλη Luzino της Πολωνίας, οι τοπικές αρχές πέρασαν νέα άσφαλτο στους δρόμους της πόλης και τα έργα που έκαναν έφεραν στο φως κάτι λιγότερο απίστευτο για εμάς που παλεύουμε με τις λακκούβες των Ελληνικών δρόμων. Σκάβοντας βρήκαν έναν ομαδικό τάφο με 450 σκελετούς, αλλά ο τρόπος με τον οποίο είχαν ταφεί δείχνει ότι ήταν κάτι παραπάνω από ένα τεράστιο έγκλημα, όπως αναφέρει το ratpack.gr.

Τα κεφάλια των σκελετών δεν ήταν στους ώμους, αλλά ήταν τοποθετημένα στα πόδια τους. Σε κάποιους από τους σκελετούς υπήρχαν τούβλα και πέτρες στους καρπούς και τους αστραγάλους. Όλα αυτά είναι σημάδια σύμφωνα με τους αρχαιολόγους ότι μάλλον πρόκειται για τάφο βρυκολάκων και όλα τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά είναι μέθοδοι που πίστευαν ότι θα τους κρατήσουν μέσα στην γη και θα βγουν παγανιά σαν τον ακέφαλο καβαλάρη.

Ο τάφος του βρυκόλακα με το δρεπάνι. Η πίστη στην ύπαρξη των βαμπίρ ήταν αρκετά διαδεδομένη στην ανατολική Ευρώπη μέχρι και τον 18^ο Αιώνα και κατά καιρούς ανακαλύπτωνται τυχαία ή από την αρχαιολογική σκαπάνη τάφοι που προδίδουν ένα μάλλον μαρτυρικό θάνατο.

Αιχμηρά αντικείμενα που διαπερνούν το κρανίο και το στήθος, με τα οποία θάβονται, όπως η ανακάλυψη ενός σκελετού με ένα δρεπάνι καρφωμένο στο κεφάλι, μας δίνουν μια διαφορετική εικόνα για το τι συνέβαινε στην Ανατολική Ευρώπη πριν από 300 χρόνια (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7174569_tafos-me-450-brykolakes-anakalyfthike-tyhaia-stin-polonia-binteo).

Το μυστήριο με τον τρομακτικό ήχο που καταγράφηκε στα βάθη της θάλασσας στο πιο απομακρυσμένο σημείο της Γης – Παρά τις θεωρίες συνωμοσίας, οι επιστήμονες ανακάλυψαν την αλήθεια.

Το μυστήριο με τον τρομακτικό ήχο που καταγράφηκε στα βάθη της θάλασσας στο πιο απομακρυσμένο σημείο της Γης – Παρά τις θεωρίες συνωμοσίας, οι επιστήμονες ανακάλυψαν την αλήθεια

“Στο σπίτι του στο R’lyeh, ο νεκρός Cthulhu περιμένει να ονειρευτεί”  H.P. Lovecraft, The Call of Cthulhu.. Αυτή η ζοφερή φράση είναι γνωστή σε όλους τους αναγνώστες του συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Howard Phillips Lovecraft. Αναφέρεται σε μια από αυτές τις υπερκόσμιες οντότητες που περιλαμβάνει στις φανταστικές ιστορίες του. Αναφέρεται σ’ ένα αρχέγονο ον που βρίσκεται σε λήθαργο στον πυθμένα της θάλασσας, για Αιώνες, περιμένοντας τους λάτρεις του να το ξυπνήσουν.

Συγκεκριμένα βρίσκεται στην R’lyeh, μια βυθισμένη πόλη ασύλληπτης αρχιτεκτονικής την οποία ο Αμερικανός συγγραφέας τοποθετεί νότια στον Ειρηνικό Ωκεανό, κοντά στον αποκαλούμενο πόλο μη προσβασιμότητας (δηλαδή, το πιο μακρινό σημείο του ωκεανού από οποιαδήποτε ξηρά).

Πιθανές θέσεις του Bloop. Φυσικά, δεν υπάρχει R’lyeh. Πρόκειται για ένα φανταστικό μέρος, δημιούργημα της γόνιμης φαντασίας του Lovecraft, πριν από περίπου έναν αιώνα. Είναι η φανταστική τοποθεσία που περιγράφεται στο “Κάλεσμα του Κθούλου”, το οποίο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό “Strange Tales” το 1,928 μ.Χ. Για να το προσδιορίσει όμως ο Lovecraft έδωσε αρκετά ακριβείς γεωγραφικές συντεταγμένες. Ωστόσο αργότερα ελαφρώς τις αλλοίωσαν άλλοι οπαδοί του εντός του κύκλου του.

Οι συντεταγμένες είναι, γεωγραφικό μήκος  126° και 34′ (αλλά δεν διευκρινίζεται αν είναι Ανατολικό η Δυτικό) και το γεωγραφικό πλάτος  47° και 9′. Δεν διευκρινίζεται αν Βόρειο ή νότιο.  Αυτές οι συντεταγμένες τυχαίνει να συμπίπτουν αρκετά με την προέλευση μερικών περίεργων ηχητικών κυμάτων χαμηλής συχνότητας που ανιχνεύθηκαν το 1.997 μ.Χ. και δεν έχουν ταυτοποιηθεί.

Ονομάστηκαν Bloop, και έχουν συλλεγεί από σύστημα SOSUS (Sound Surveillance System), μια σειρά υδροφώνων (υποβρύχιες συσκευές που μετατρέπουν τον ήχο σε ηλεκτρισμό, όπως περίπου κάνει ένα μικρόφωνο στον αέρα) οι οποίες εκτείνονται στον Ειρηνικό Ωκεανό και είναι επιφορτισμένες με την παρακολούθηση της υποθαλάσσιας σεισμικής δραστηριότητας, του θορύβου από πάγο, του πληθυσμού και της μετανάστευσης των θαλάσσιων θηλαστικών. Το σύστημα είναι μια πολιτική επιστημονική έκδοση αυτού που χρησιμοποιούσε το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ για τον εντοπισμό και την παρακολούθηση των σοβιετικών υποβρυχίων.

Σε αυτήν την περίπτωση, λειτούργησε από το PMEL (Pacific Marine Environmental Laboratory), ένα μέρος του ΝΟΑΑ (National Oceanic and Atmospheric Administration), επιστημονικού φορέα μέσα στο Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ αφιερωμένου στην παρακολούθηση των ωκεανών και της ατμόσφαιρας, το οποίο εκδίδει προειδοποιήσεις για επικίνδυνες καιρικές συνθήκες, παράγει ναυτικούς και ουράνιους χάρτες, παρέχει καθοδήγηση για τη χρήση και την προστασία των ωκεάνιων και παράκτιων πόρων, και διεξάγει μελέτες για τη βελτίωση της κατανόησης και διαχείρισης του περιβάλλοντος.

Έτσι, στις 19 Μαΐου 1.997 μ.Χ., κατά την διάρκεια μιας λειτουργίας συντήρησης των υδροφώνων, ανιχνεύτηκε ένας ισχυρός και σπάνιος ήχος, περίπου πέντε χιλιάδες χιλιόμετρα από τις νότιες ακτές της Χιλής.

Οι συντεταγμένες που δείχνουν την προέλευση του “The Bloop”,  εντοπίστηκαν σε ένα απροσδιόριστο σημείο μέσα σε μια περιοχή που βρίσκεται σε 50° Νότια-100° Δυτικά, στο νότιο άκρο της Νότιας Αμερικής. Ήταν ένας ήχος αρκετά έντονος ώστε οι επιστήμονες να του αποδώσουν ιδιαίτερη προσοχή, ακόμη και ένα όνομα, αλλά δεν ακούστηκε ξανά από τότε.

Στην συνέχεια, πέντε χρόνια αργότερα, ήρθε ο καιρός να επιχειρηθεί μια ταυτοποίηση, η οποία αποδείχθηκε δύσκολη, επειδή καμία από τις αρχικές υποθέσεις δεν ήταν ικανοποιητική. Τα υποβρύχια και άλλα ανθρωπογενή αντικείμενα αποκλείστηκαν από την αρχή.

Η πόλη είναι φανταστική, όμως ο ήχος Bloop είναι απόλυτα πραγματικός. Λόγω των χαρακτηριστικών της, εξετάστηκε η πιθανότητα της  ζωικής προέλευσης του ήχου, δεδομένων των διακυμάνσεων της συχνότητας. Η πρώτη υπόθεση ήταν ότι η προέλευση του ήχου ήταν από ένα γιγάντιο καλαμάρι, αν και άγνωστου είδους, αφού κανένα κεφαλόποδο δεν είναι γνωστό ότι εκπέμπει ήχους. Τελικά, αυτή η εκδοχή αποκλείστηκε λόγω απουσίας αποδεικτικών στοιχείων.

Η προσοχή στη συνέχεια στράφηκε στο τραγούδι κάποιου τύπου κητωδών όντων, μεγαλύτερων από την μπλε φάλαινα. Ωστόσο, η ύπαρξη μιας νέας φάλαινας είναι απίθανη, καθώς ως θηλαστικά, οι φάλαινες βγαίνουν περιοδικά στην επιφάνεια για να αναπνεύσουν, με αποτέλεσμα να έχουν γίνει γνωστά όλα τα είδη. Έτσι, και αυτή η επιλογή απορρίφθηκε.

Ωστόσο, η λογοτεχνία και η επιστήμη είναι διαφορετικά πεδία και, πέρα από τα αστεία, το Bloop παρέμεινε ένα μυστήριο για μερικά χρόνια, μέχρι που, το 2012 μ.Χ., το Πρόγραμμα NOAA Vents διαπίστωσε ότι το φασματογράφημά του έμοιαζε εντυπωσιακά με αυτό ενός μεγάλου κρυοσεισμού. Γνωστός και ως παγοσεισμός, αφορά ένα σεισμικό γεγονός που μπορεί να προκληθεί από μια ξαφνική ρωγμή σε παγωμένο έδαφος ή κορεσμένο βράχο, είτε από νερό είτε από πάγο.

Όταν το νερό διεισδύει στο έδαφος, μπορεί τελικά να παγώσει και να διασταλεί υπό ψυχρότερες θερμοκρασίες, δημιουργώντας ένταση στο περιβάλλον του. Τόσο μεγάλη μπορεί να είναι η ένταση και η πίεση που το νερό εκρήγνυται και αρχίζουν οι δονήσεις. Μπορεί επίσης να υπάρχει ένας εναλλακτικός μηχανισμός: ξαφνικές κινήσεις των παγετώνων που προκαλούνται από ένα υποκείμενο στρώμα νερού που, λόγω της υδραυλικής πίεσης, δρα ως λιπαντικό, διευκολύνοντας την κίνηση των παγετώνων. Οι κρυοσεισμοί είναι συνήθως σύντομοι και έντονοι, ανιχνεύσιμοι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.

Η κίνηση των πάγων μπορεί να είναι μία εκ των πιθανών πηγών προέλευσης του Bloop. Η κίνηση των πάγων μπορεί να είναι μία εκ των πιθανών πηγών προέλευσης του Bloop (Γράφημα: The Potsdam Parallel Ice Sheet Model (PISM-PIK) – Part 1: Model description. In: The Cryosphere / Wikimedia Commons)

Τελικά από πού προέρχονται. Οι εκπομπές ήχων από την κίνηση των πάγων, όπως η ρήξη μεγάλων όγκων πάγου (παγετώνες, παγόβουνα), αφθονούν επίσης και σημειώνονται όπως και όταν ένα σπασμένο στρώμα (πάγου) γλιστρά από το κύριο σώμα και πέφτει στην στη θάλασσα, περίπου όπως μια γραμμή υπόγειου ρήγματος.  Συχνά αυτό το βλέπουμε σε τουριστικά βίντεο από τον παγετώνα Perito Moreno. Αυτές οι εκπομπές διαδίδονται ως κύματα S, γνωστά και ως κύματα διάτμησης, κοπής ή ελαστικότητας, και παράγουν ήχο παρόμοιο με τις φυσαλίδες σε ένα ρευστό.

Εν κατακλείδι, πλέον οι επιστήμονες συναινούν στην υπόθεση ότι η προέλευση του Bloop βρίσκεται στον πάγο, όχι σε άγνωστα είδη ζώων -υπόθεση που θα έδινε ικανοποίηση στους κρυπτοζωολόγους. Ούτε είναι έργο του «Μεγάλου Κθούλου», ο οποίος εξακολουθεί να κοιμάται, περιμένοντας την στιγμή που οι πιστοί του θ’ ανοίξουν το Νεκρονομικόν και θα διαβάζουν αποσπάσματα που θα τον αφυπνίσουν, ώστε να διεκδικήσει την κυριαρχία σε όλο τον κόσμο (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/04/blog-post_490.html).

Ανακαλύφθηκε η αιτία της «κατάρας του Φαραώ» που σκότωσε 20 ανθρώπους κατά το άνοιγμα του τάφου – Τι προέκυψε από τις μελέτες. Από την μελέτη προέκυψε ότι η αιτία ήταν η δηλητηρίαση από ραδιενέργεια από φυσικά στοιχεία που περιείχαν ουράνιο και τοξικά απόβλητα!

Την αιτία της «κατάρας του Φαραώ» που πιστεύεται ότι σκότωσε περισσότερους από 20 ανθρώπους που άνοιξαν τον τάφο του βασιλιά Τουταγχαμών το 1.922 μ.Χ., ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε ένας επιστήμονας.

Αρχαίο αιγυπτιακό κείμενο απειλεί με «θάνατο από ασθένεια που κανένας γιατρός δεν μπορεί να διαγνώσει» όποιον πειράξει τα μουμιοποιημένα λείψανα του βασιλιά. Ο επιστήμονας Ross Fellowes ισχυρίζεται ότι υπήρχε βιολογικός λόγος πίσω από τους θανάτους.

Από την μελέτη προέκυψε ότι η αιτία ήταν η δηλητηρίαση από ραδιενέργεια από φυσικά στοιχεία που περιείχαν ουράνιο και τοξικά απόβλητα που τοποθετήθηκαν σκόπιμα μέσα στο σφραγισμένο θησαυροφυλάκιο.

Η έκθεση σε ουσίες θα μπορούσε να έχει οδηγήσει σε ορισμένους καρκίνους, όπως αυτός που στοίχισε τη ζωή στον αρχαιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ – τον πρώτο άνθρωπο που μπήκε στον τάφο του Τουταγχαμών πριν από 100 χρόνια.

Η θεωρία αποδεικνύει ουσιαστικά ότι ο τάφος ήταν όντως «καταραμένος» – με σκόπιμο βιολογικό τρόπο – και όχι με υπερφυσικό τρόπο που ισχυρίζονταν κάποιοι αρχαίοι αιγυπτιολόγοι. Ο Κάρτερ πέθανε το 1939 μ.Χ. πιθανότατα από καρδιακή προσβολή μετά από μακροχρόνια μάχη με το λέμφωμα Hodgkin, το οποίο επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού που καταπολεμά τα μικρόβια – και η δηλητηρίαση από ακτινοβολία έχει συνδεθεί ως αιτία του καρκίνου.

Ο λόρδος Carnarvon, ένας από τους άνδρες που επίσης περπάτησε στα πολύτιμα δωμάτια, πέθανε από δηλητηρίαση του αίματος πέντε μήνες μετά την ανακάλυψη. Υπέστη σοβαρό τσίμπημα κουνουπιού, το οποίο μολύνθηκε μετά από κόψιμο με ξυράφι.

Λίγο μετά το άνοιγμα του τάφου, υπήρξε μια σύντομη διακοπή ρεύματος και όλα τα φώτα σε όλο το Κάιρο έσβησαν. Ο γιος του Carnarvon ανέφερε επίσης ότι ο αγαπημένος του σκύλος ούρλιαξε και ξαφνικά έπεσε νεκρός.

Άλλοι άνθρωποι που συμμετείχαν στην ανασκαφή πέθαναν από ασφυξία, εγκεφαλικό επεισόδιο, διαβήτη, καρδιακή ανεπάρκεια, πνευμονία, δηλητηρίαση, ελονοσία και έκθεση σε ακτίνες Χ . Όλοι πέθαναν στα 50 τους χρόνια.

Ο Βρετανός αιγυπτιολόγος Arthur Weigall που παρευρέθηκε στα εγκαίνια του τάφου του Τουταγχαμών, όπου κατηγορήθηκε ότι υποκίνησε τον «μύθο» της κατάρας – πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 54 ετών.

Ωστόσο, επιγραφές που βρέθηκαν μέσα σε άλλες ταφές σε όλη την Αίγυπτο υποδηλώνουν ότι οι αρχαίοι άνθρωποι γνώριζαν για τις τοξίνες. Το κείμενο περιελάμβανε περιοχές που ήταν «απαγορευμένες» λόγω «κακών πνευμάτων».

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Scientific Exploration, εξήγησε ότι υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας καταγράφηκαν επίσης σε ερείπια τάφων του Παλαιού Βασιλείου, σε δύο τοποθεσίες στη Γκίζα και σε αρκετούς υπόγειους τάφους στη Σακάρα.

Το ίδιο συμπέρασμα διαπιστώθηκε επίσης σε ολόκληρο τον τάφο του Όσιρι στη Γκίζα. Ο Fellowes σημείωσε ότι «η έντονη ραδιενέργεια συνδέθηκε με δύο πέτρινα φέρετρα, ιδίως από το εσωτερικό τους». Άλλες μελέτες έχουν μετρήσει άμεσα το αέριο ραδόνιο σε διάφορες θέσεις σε τάφους στη Σακκάρα. Το αέριο ραδόνιο είναι ένα ενδιάμεσο προϊόν της διάσπασης του ουρανίου, με χρόνο ζωής 3,8 ημέρες.

Συγκεντρώσεις ραδονίου στον περιβάλλοντα χώρο εντοπίστηκαν σε έξι θέσεις μέσα στα ερείπια της Σακκάρα: στο Νότιο Τάφο, στα περιοδικά της πυραμίδας του Djoser και στις σήραγγες του τάφου Serapeum.

Χιλιάδες αγγεία που ανασκάφηκαν κάτω από την Πυραμίδα του Βήματος τη δεκαετία του 1.960 μ.Χ. περιείχαν έως και 200 τόνους άγνωστων ουσιών που δεν έχουν ακόμη ταυτοποιηθεί – γεγονός που υποδηλώνει ότι οι τοξίνες θάφτηκαν μαζί με τα μουμιοποιημένα λείψανα (https://www.pronews.gr/istoria/epistimonas-isxyrizetai-oti-anakalypse-tin-aitia-tis-kataras-tou-farao-ti-proekypse-apo-ti-meleti-tou/).

Τρίγωνο των Βερμούδων: Eπιστήμονες «έλυσαν» τελικά το μυστήριο πίσω από τις εξαφανίσεις. Επιστήμονες επιχείρησαν να απαντήσουν σε κάθε θεωρία συνωμοσίας που σχετίζεται με το Τρίγωνο των Βερμούδων.

Οι μύθοι γύρω από το Τρίγωνο των Βερμούδων αποτελούν εδώ και χρόνια πηγή ενδιαφέροντος για χιλιάδες συνωμοσιολόγους. Εδώ και δεκαετίες, το τμήμα του βόρειου Ατλαντικού ωκεανού έχει προκαλέσει φόβο και γοητεία ως η πηγή δεκάδων μυστηριωδών εξαφανίσεων.

Περισσότερα από 50 πλοία και 20 αεροπλάνα λέγεται ότι έχουν εξαφανιστεί στην περιοχή, η οποία εκτείνεται περίπου από τις ακτές της Φλόριντα έως τις Βερμούδες και τα νησιά των Μεγάλων Αντιλλών.

Φυσικά, οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν επικεντρωθεί στα αίτια αυτών των τραγικών και ανεξήγητων περιπτώσεων. Ωστόσο, οι ειδικοί έχουν προσφέρει πιο αξιόπιστες υποθέσεις και, πριν από λίγα χρόνια, ο Αυστραλός επιστήμονας Karl Kruszelnicki ισχυρίστηκε ότι «έλυσε» μια για πάντα το τρελό μυστήριο.

«Τρίγωνο της Αλάσκας»: Η περιοχή που έχει εξαφανίσει 20.000 ανθρώπους - Οι επιστήμονες δεν μπορούν να βρουν απάντηση στο γιατί Απέρριψε κάθε υπαινιγμό για υπερφυσικά φαινόμενα και αντ' αυτού πρότεινε ως απάντηση το ανθρώπινο λάθος, τις κακές καιρικές συνθήκες και τον μεγάλο όγκο κυκλοφορίας.

«Είναι κοντά στον ισημερινό, κοντά στην Αμερική, επομένως έχεις μεγάλη κίνηση», δήλωσε στο news.com.au. Πράγματι, το Τρίγωνο των Βερμούδων (γνωστό και ως «Τρίγωνο του Διαβόλου»), είναι ένας από τους πιο πολυσύχναστους ναυτιλιακούς δρόμους στον κόσμο, με χιλιάδες πλοία να περνούν από εκεί για να φτάσουν σε λιμάνια στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Καραϊβική.

Και ενώ η εξαφάνιση οποιουδήποτε αεροπλάνου ή πλοίου αποτελεί τραγωδία, στην πραγματικότητα, «ο αριθμός των αεροπλάνων που εξαφανίζονται στο Τρίγωνο των Βερμούδων είναι ο ίδιος με οποιονδήποτε άλλο τόπο στον κόσμο σε ποσοστιαία βάση», δήλωσε ο Δρ Kruszelnicki, επικαλούμενος την ασφαλιστική εταιρεία Lloyds of London και την αμερικανική ακτοφυλακή. Με απλά λόγια, το ταξίδι μέσω αυτής της διαβόητης περιοχής δεν είναι πιο επικίνδυνο από το ταξίδι μέσω άλλων πολυσύχναστων περιοχών του κόσμου.

Αυτή η θεωρία δεν φάνηκε να ενθουσιάζει τους ανθρώπους, οι οποίοι στράφηκαν σε πιο ενδιαφέρουσες θεωρίες, όπως ότι πίσω από τις εξαφανίσεις είναι τα περίεργα κύματα. Οι επιστήμονες εξέτασαν αυτή την υπόθεση στο ντοκιμαντέρ του Channel 5 με τίτλο «The Bermuda Triangle Enigma», υποστηρίζοντας ότι οι συνθήκες στη ζώνη είναι κατάλληλες για «μαζικά κύματα».

«Υπάρχουν καταιγίδες στα Νότια και στα Βόρεια, οι οποίες συναντιούνται», εξήγησε ο ωκεανογράφος Simon Boxall του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον. «Και αν υπάρξουν επιπλέον από την Φλόριντα, μπορεί να είναι ένας δυνητικά θανατηφόρος σχηματισμός κυμάτων». Τα αδέσποτα κύματα αυτού του τύπου θα μπορούσαν να φτάσουν σε ύψος περίπου τα 30 μέτρα, το οποίο θα ήταν εφάμιλλο του μεγαλύτερου κύματος που έχει καταγραφεί ποτέ (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7263466_trigono-ton-bermoydon-epistimones-elysan-telika-mystirio-piso-apo-tis-exafaniseis).

Αυτή η γυναίκα έχει την ασθένεια των «βρικολάκων»! Ποιο τρόφιμο μπορεί να την σκοτώσει, Έχει την ίδια πάθηση με τον Κόμη Δράκουλα. Μια γυναίκα από τις ΗΠΑ έχει την ασθένεια των «βρικολάκων». Έχει αλλεργία στο σκόρδο. Εάν το καταναλώσει, σφαδάζει από πόνο και μπορεί να πεθάνει, όπως και τα μυθικά αιμοβόρα πλάσματα.

Η 32χρονη Phoenix Nightingale πάσχει από την λεγόμενη «οξεία διαλείπουσα πορφυρία», μια πολύ σπάνια μεταβολική διαταραχή που προκαλεί συμπτώματα όπως πόνο, ημικρανίες, δυσκοιλιότητα και εμετό για μέρες.

Δυστυχώς για την γυναίκα από την Μινεσότα, η κατάστασή της πυροδοτείται από μια αλλεργία στο θείο, το οποίο βρίσκεται στο σκόρδο και θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε μια «θανατηφόρα κρίση» αν φάει πολύ.

«Οι άνθρωποι την αποκαλούν ασθένεια των βαμπίρ», αναφέρει η ίδια στο Jam Press. Ο πραγματικός κόμης Δράκουλας, φημολογείται πως  έπασχε από τη διαταραχή αυτή, η οποία ενέπνευσε τον μύθο των βρικολάκων που μισούν το σκόρδο και αποστρέφονται το φως του ήλιου.

Η μητέρα δύο παιδιών είναι αναγκασμένη να αποφεύγει κάθε τροφή που περιέχει θείο, καθώς η κατανάλωσή του σε «μεγάλες ποσότητες ή για παρατεταμένο χρονικό διάστημα θα μπορούσε να αποβεί μοιραία».

Τα συμπτώματα, πρόσθεσε, μπορεί να «εμφανιστούν από το πουθενά» ή να εμφανίζονται για εβδομάδες. «Αποφεύγω πολλά τρόφιμα» «Είμαι πολύ προσεκτική με το τι βάζω στο σώμα μου. Αποφεύγω πολλά τρόφιμα. Επιμένω στα τρόφιμα που ξέρω ότι είναι ασφαλή», σημειώνει η 32χρονη.

Όπως λέει επίσης «δεν έχω φάει σκόρδο από τότε που διαγνώστηκα. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φάω σκορδόψωμο. Θα μπορούσε να μου προκαλέσει κρίση». Η Nightingale δήλωσε ότι βίωσε πάνω από 480 κρίσεις κατά την διάρκεια της ζωής της, καθώς έψαχνε τις απαντήσεις της, περιμένοντας απεγνωσμένα μια διάγνωση που ήρθε μόλις πέρυσι.

«Ο πόνος είναι χειρότερος από τοκετό» Ο πόνος, πρόσθεσε, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ούτε με συνταγογραφούμενα φάρμακα, επιμένοντας ότι είναι χειρότερος και από τον τοκετό: «Είχα μια κρίση όπου δεν πήγα στο νοσοκομείο και κράτησε 40 ώρες. Ήταν ασταμάτητος εμετός, έχανα τις αισθήσεις μου, ούρλιαζα και έκλαιγα», είπε (https://www.ethnos.gr/World/article/337239/aythhgynaikaexeithnastheneiatonbrikolakonpoiotrofimomporeinathskotosei).

Daily Mail: Η επιστήμη εξηγεί γιατί μερικοί άνθρωποι βλέπουν φαντάσματα.

 Όταν κάποιος μιλάει ότι βλέπει ένα φάντασμα, αυτό δεν σημαίνει πάντα ότι φτιάχνει πράγματα για να τρομάξει τον άλλον. Οι άνθρωποι μπορεί να δουν περίεργα, τρομακτικά φαινόμενα, τα αίτια των οποίων, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορούν να εξηγηθούν από επιστημονική άποψη. Η απάντηση, όπως αποδεικνύεται, τις περισσότερες φορές κρύβεται μέσα μας.

Πολλοί άνθρωποι σε διαφορετικούς πολιτισμούς εξακολουθούν να πιστεύουν στην ύπαρξη δυνάμεων του άλλου κόσμου και, ειδικότερα, φαντασμάτων. Τα φαντάσματα θεωρούνται ένα από τα πιο κοινά παραφυσικά φαινόμενα. Ωστόσο, οι υπερφυσικοί μάρτυρες λένε όντως την αλήθεια ή παίζουν κόλπα με τους συνομιλητές τους;

Σύμφωνα με την Daily Mail , οι γιατροί προσπάθησαν να ανακαλύψουν τη φύση αυτού του φαινομένου και απαρίθμησαν πιθανούς λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι βλέπουν μυστικιστικά πλάσματα. Οι ειδικοί, προσπαθώντας να δώσουν μια επιστημονικά τεκμηριωμένη ερμηνεία περίεργων φαινομένων, έχουν εντοπίσει αρκετούς λόγους για την εμφάνιση «φαντασμάτων».

Λόγος πρώτος: υπνική παράλυση.

Η υπνική παράλυση είναι μια κατάσταση πλήρους ή μερικής μυϊκής παράλυσης που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της αφύπνισης από τον ύπνο ή, σπανιότερα, κατά τη διάρκεια του ύπνου. Αυτή την στιγμή το άτομο είναι ακινητοποιημένο, δεν μπορεί να μιλήσει και δεν μπορεί να ανοίξει τα μάτια του. Ένα επεισόδιο υπνικής παράλυσης διαρκεί δευτερόλεπτα ή λεπτά και μπορεί να διακοπεί αγγίζοντας ένα άτομο ή ήχους.

Αυτή η κατάσταση εμφανίζεται σε ένα ορισμένο στάδιο του κύκλου ύπνου (ύπνος REM), όταν ο εγκέφαλος είναι πολύ ενεργός αλλά το σώμα εξακολουθεί να «κοιμάται». Συνήθως, τα πιο ζωντανά όνειρα συμβαίνουν σε αυτό το στάδιο, επομένως η υπνική παράλυση θεωρείται ότι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι ξυπνούν σε αυτό το στάδιο.

Μερικοί άνθρωποι που παρουσιάζουν υπνική παράλυση αναφέρουν ένα αίσθημα πίεσης στο στήθος και μπορεί να εμφανίσουν παραισθήσεις , όπως να βλέπουν τρομακτικά τέρατα.

Πίνακας του 18^ου Αιώνα μ.Χ. "Nightmare" του Heinrich Füssli, που απεικονίζει μια ψευδαίσθηση κατά τη διάρκεια της υπνικής παράλυσηςΠίνακας του 18ου αιώνα "Nightmare" του Heinrich Füssli, που απεικονίζει μια ψευδαίσθηση κατά τη διάρκεια της υπνικής παράλυσης

Πίνακας του 18^ου Αιώνα μ.Χ. "Nightmare" του Heinrich Füssli, που απεικονίζει μια παραίσθηση κατά τη διάρκεια της υπνικής παράλυσης . Φωτογραφία: Public Domain Η σύγχρονη επιστήμη δεν μπορεί ακόμη να απαντήσει στο ερώτημα γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά είναι γνωστό ότι αυτό το φαινόμενο είναι πιο συχνό σε όσους υποφέρουν από αϋπνία, διαταραχή μετατραυματικού στρες και άγχος.

Λόγος δεύτερος: μονοξείδιο του άνθρακα.

Είναι ένα άχρωμο, άοσμο, άγευστο, τοξικό αέριο που είναι ελαφρύτερο από τον αέρα. Μπορεί να απελευθερωθεί από κακώς εγκατεστημένες, ελαττωματικές ή κακώς χρησιμοποιημένες συσκευές. Όταν ένα άτομο εισπνέει το δηλητηριώδες αέριο, μπορεί να εμφανίσει μια σειρά από συμπτώματα, όπως πονοκέφαλο, σύγχυση, ζάλη και ναυτία.

Επιπλέον, το μονοξείδιο του άνθρακα μπορεί να προκαλέσει παραισθήσεις, τις οποίες οι ειδικοί της ιατρικής έχουν συνδέσει με αναφορές για φαντάσματα ήδη από τη δεκαετία του 1.920 μ.Χ., γράφει η Daily Mail.

Το μονοξείδιο του άνθρακα είναι εξαιρετικά τοξικό και μπορεί να προκαλέσει παραισθήσειςΤο μονοξείδιο του άνθρακα είναι εξαιρετικά τοξικό και μπορεί να προκαλέσει παραισθήσεις Το μονοξείδιο του άνθρακα είναι εξαιρετικά τοξικό και μπορεί να προκαλέσει παραισθήσεις. Φωτογραφία: Midjourney Image Λόγος τρίτος: εγκεφαλικές ανωμαλίες. Ένα άτομο μπορεί να δει φαντάσματα, μεταξύ άλλων, λόγω ορισμένων εγκεφαλικών ανωμαλιών, λένε οι ερευνητές.

Λόγος τρίτος: εγκεφαλικές ανωμαλίες.

Ένα άτομο μπορεί να δει φαντάσματα, μεταξύ άλλων, λόγω ορισμένων εγκεφαλικών ανωμαλιών, λένε οι ερευνητές. Πριν από αρκετά χρόνια, ένα κορυφαίο ιατρικό περιοδικό δημοσίευσε την ιστορία ενός 26χρονου επιληπτικού ασθενούς που υποβλήθηκε σε πειραματική θεραπεία που περιελάμβανε εμφύτευση ηλεκτροδίων στον εγκέφαλό του.

Όταν οι γιατροί στο Εθνικό Κέντρο Προσαρμοστικής Νευροτεχνολογίας του Υπουργείου Υγείας της Νέας Υόρκης μοντελοποίησαν μια περιοχή του εγκεφάλου γνωστή ως ατρακτοειδής περιοχή του προσώπου (μία από τις περιοχές του κροταφικού λοβού, FFA), βίωσε τρομακτικές παραισθήσεις.

Ο ασθενής είπε ότι αντιλαμβανόταν τις εικόνες άλλων ως παρόμοιες με «χαρακτήρες anime». Αποδείχθηκε ότι η διέγερση του FFA προκάλεσε επίσης την εμφάνιση ουράνιων τόξων γύρω από αντικείμενα.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η διέγερση μιας περιοχής του κροταφικού λοβού μπορεί να προκαλέσει ασυνήθιστα οπτικά εφέ.Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η διέγερση μιας περιοχής του κροταφικού λοβού μπορεί να προκαλέσει ασυνήθιστα οπτικά εφέ.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η διέγερση μιας περιοχής του κροταφικού λοβού μπορεί να παράγει ασυνήθιστα οπτικά εφέ . Φωτογραφία: Midjourney Image Σε ένα ξεχωριστό πείραμα σε μια άλλη γυναίκα που επίσης έπασχε από επιληψία, διαπιστώθηκε ότι η διέγερση του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου της έδινε την αίσθηση ενός «ανθρώπου» ή «σκιάς» που δεν κινούνταν ούτε μιλούσε, αλλά στεκόταν ακριβώς πίσω. αυτήν.

Αυτά τα ευρήματα μπορεί να παρέχουν κάποια εικόνα για το γιατί έως και τα μισά άτομα με τη νευρολογική νόσο Πάρκινσον, η οποία προκαλεί προοδευτική εγκεφαλική βλάβη, ισχυρίζονται επίσης ότι βλέπουν φαντάσματα.

Μια άλλη μελέτη αποκάλυψε τον λόγο για τον οποίο περίπου οι μισοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι ακούν την φωνή ενός αποθανόντος αγαπημένου προσώπου σε μια περίοδο θλίψης. Οι ειδικοί λένε ότι αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο που ο εγκέφαλος δημιουργεί αυτά που ονομάζονται σχήματα - νοητικά πλαίσια που βοηθούν τους ανθρώπους να οργανώνουν και να ερμηνεύουν πληροφορίες με βάση τις προηγούμενες εμπειρίες.

Για παράδειγμα, όταν πηγαίνουμε σε ένα εστιατόριο, γνωρίζουμε εκ πείρας ότι θα μας χαιρετήσουν, θα μας καθίσουν, θα μας προσφέρουν ποτά, μενού κ.λπ. Με τον ίδιο τρόπο, τα ζευγάρια εξοικειώνονται με την παρουσία του άλλου στο σπίτι – τόσο που ακόμα κι όταν ο ένας λείπει, μερικές φορές φαίνεται σαν να είναι ακόμα εκεί. Επιπλέον, άτομα που έχουν βιώσει τον θάνατο ενός συντρόφου συχνά αναφέρουν ότι άκουσαν τον άντρα ή τη γυναίκα τους να μιλάει.

Μερικές φορές οι σύντροφοι συνηθίζουν τόσο πολύ την παρουσία του άλλου στο σπίτι που ακόμα και όταν ένας από τους δύο δεν είναι εκεί, μερικές φορές φαίνεται σαν να είναι ακόμα εκεί.Μερικές φορές οι σύντροφοι συνηθίζουν τόσο πολύ την παρουσία του άλλου στο σπίτι που ακόμα και όταν ένας από τους δύο δεν είναι εκεί, μερικές φορές φαίνεται σαν να είναι ακόμα εκεί.

Μερικές φορές οι σύντροφοι συνηθίζουν τόσο πολύ ο ένας την παρουσία του άλλου στο σπίτι που ακόμα κι όταν ένας από αυτούς δεν είναι εκεί, μερικές φορές φαίνεται ότι είναι ακόμα κοντά . Φωτογραφία: Midjourney Image

Ο κλινικός ψυχολόγος και καθηγητής στο South Illinois University Edwardsville Steven Hupp εξήγησε προηγουμένως στο Live Science ότι ένας κοινός λόγος που οι άνθρωποι «βλέπουν» φαντάσματα μπορεί να είναι η παρεϊδολία.

Αυτή είναι η τάση του εγκεφάλου μας να βρίσκει μοτίβα (ειδικά ανθρώπινα πρόσωπα και φιγούρες) ανάμεσα σε «διφορούμενα ερεθίσματα». Με άλλα λόγια, είναι ένα είδος οπτικής ψευδαίσθησης. Μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε υγιή άτομα όσο και σε άτομα με ψυχικές διαταραχές.

«Ένα συνηθισμένο παράδειγμα είναι όταν βλέπουμε πρόσωπα ή φιγούρες στα σύννεφα και ένα άλλο είναι όταν τυχαίες φιγούρες και σκιές σε ένα σκοτεινό σπίτι μοιάζουν με φάντασμα», σημείωσε ο Hupp.

Παραδείγματα τέτοιων οπτικών ψευδαισθήσεων. Ένα άτομο που βλέπει ένα αντικείμενο που έχει νόημα για αυτόν σε τυχαία σημεία και σχήματα, δυσκολεύεται πολύ να το «αποδείξει» αργότερα. Αυτή είναι μια από τις κοινές ιδιότητες των οπτικών ψευδαισθήσεων.

Παραδείγματα τέτοιων οπτικών ψευδαισθήσεων. Ένα άτομο που βλέπει ένα αντικείμενο που έχει νόημα για αυτόν σε τυχαία σημεία και σχήματα, δυσκολεύεται πολύ να το «αποδείξει» αργότερα. Αυτή είναι μια από τις κοινές ιδιότητες των οπτικών ψευδαισθήσεων

Παραδείγματα τέτοιων οπτικών ψευδαισθήσεων. Ένα άτομο που βλέπει ένα αντικείμενο που έχει νόημα για αυτόν σε τυχαία σημεία και σχήματα, δυσκολεύεται πολύ να το «αποδείξει» αργότερα. Αυτή είναι μια από τις κοινές ιδιότητες των οπτικών ψευδαισθήσεων . Φωτογραφία: Κοινωνικά δίκτυα

Σύμφωνα με τον καθηγητή κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνας , Barry Markowski, σχεδόν όλα τα στοιχειώματα περιλαμβάνουν «εμπόδια στη λήψη ακριβών αντιλήψεων και κρίσεων»—κακός φωτισμός, συναισθηματική διέγερση, φαινόμενα ύπνου, κοινωνικές επιρροές, πολιτισμός, παρεξηγήσεις του τρόπου λειτουργίας των συσκευών εγγραφής κ.λπ. «Όλα αυτά έχουν την δυνατότητα να οδηγήσουν σε αξέχαστες συναντήσεις φαντασμάτων», κατέληξε (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/11/daily-mail.html).

 

Τρίγωνο των Βερμούδων της Ρουμανίας: Το ανατριχιαστικό δάσος Hoia – Βίντεο. Έξω από την Ρουμανία, ειδικά στον αγγλόφωνο κόσμο, η Τρανσυλβανία είναι μια χώρα που συνδέεται με τους βρικόλακες και συγκεκριμένα με τον Δράκουλα.

Εντός της Ρουμανίας, όπου ο Βλαντ είναι εθνικός ήρωας, οι συναναστροφές του με τον διάσημο βρικόλακα δεν είναι τόσο δημοφιλείς, αν και η Τρανσυλβανία είναι αναμφισβήτητα γνωστή ως το σπίτι σε μια από τις πιο ανατριχιαστικές τοποθεσίες στον κόσμο.

Το δάσος Hoia Baciu, είτε του αξίζει είτε όχι, έχει κερδίσει την φήμη του Τρίγωνου των Βερμούδων της Ρουμανίας. Με την πάροδο του χρόνου, το δάσος απέκτησε την φήμη ότι στοιχειώνεται από εχθρικά πνεύματα, ως τόπος δραστηριότητας UFO και ένα μέρος όπου οι καλλιτέχνες ανοίγουν πύλες σε άλλες διαστάσεις.

Η φήμη του Hoia Baciu ως παραφυσικής εστίας. Το δάσος λέγεται ότι ονομάστηκε Hoia Baciu, αφού ένας βοσκός με το ίδιο όνομα χάθηκε εκεί με 200 πρόβατά του. Στα τέλη της δεκαετίας του 1.960 μ.Χ., ένας βιολόγος με το όνομα Alexandru Sift λέγεται ότι τράβηξε φωτογραφίες ενός δίσκου ή ενός ιπτάμενου δίσκου που αιωρείται πάνω από το δάσος.

Το 1.968 μ.Χ., ένας στρατιωτικός τεχνικός με το όνομα Emil Barnea λέγεται ότι τράβηξε μια φωτογραφία ενός UFO. Υποστηρίζεται ότι δεν είχε κανένα λόγο να φτιάξει την ιστορία αφού δεν είχε τίποτα να κερδίσει επειδή η κομμουνιστική κυβέρνηση εκείνη την εποχή θεωρούσε ότι η πίστη στο παραφυσικό ήταν σημάδι παραφροσύνης και απειλή για το κράτος.

Έχουν ειπωθεί και άλλες περίεργες ιστορίες για το δάσος. Σε μία από αυτές, ένα νεαρό κορίτσι εξαφανίστηκε για πέντε χρόνια, για να εμφανιστεί ξανά χωρίς να θυμάται πού ήταν. Σε μια άλλη ιστορία, πάνω από 60 επισκέπτες εμφανίστηκαν να προσπαθούν να ανοίξουν μια πύλη σε μια άλλη διάσταση.

Οι άνθρωποι αναφέρουν επίσης ότι είδαν περίεργα φώτα στο δάσος, άκουσαν βήματα από αόρατες φιγούρες, απαθανάτισαν ανύπαρκτα πρόσωπα σε φωτογραφίες και άκουσαν ανεξήγητα γέλια ή γυναικείες φωνές.

Είναι ιστορίες σαν αυτές που του έχουν δώσει την διάκριση ότι είναι το «πιο ανατριχιαστικό δάσος στον κόσμο». Επιπλέον, οι άνθρωποι που έχουν πάει στο δάσος αναφέρουν ότι τους κυριεύει η ναυτία, τα περίεργα εξανθήματα, η ανεξήγητη κόπωση και η αίσθηση ότι τους παρακολουθούν. Μερικοί άνθρωποι έχουν επίσης αναφέρει ότι αντιμετώπισαν λάθη με τον χρόνο, χωρίς να θυμούνται τι έκαναν κατά τη διάρκεια του χρόνου που έλειψαν.

Λύθηκε το μυστήριο με το τέρας του Λοχ Νες: Ειδικός εξηγεί τι συμβαίνει με το θαλάσσιο ερπετό.

 Ένα παράξενο φυσικό φαινόμενο θα μπορούσε να λύσει το μυστήριο με τις εμφανίσεις του τέρατος του Λοχ Νες, σύμφωνα με έναν ειδικό ερευνητή. Ο Aλαν ΜακΚένα ιδρυτής του Ιδρύματος Loch Ness Exploration (LNE), πιστεύει ότι τα άπιαστα «στάσιμα κύματα» μπορεί να εξηγήσουν τις θεάσεις του μυθικού τέρατος.

«Ένα στάσιμο κύμα εμφανίζεται όταν τα απόνερα ενός πλοίου, της ίδιας ακριβώς συχνότητας και πλάτους κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις στην επιφάνεια της λίμνης. «Όταν τελικά συναντώνται και παρεμβαίνουν το ένα στο άλλο, έχουν την δυνατότητα να δημιουργήσουν ένα στάσιμο κύμα».

Οι κορυφές αυτών των στάσιμων κυμάτων, που υψώνονται πάνω από τα κατά τα άλλα ήρεμα νερά, θα μπορούσαν λανθασμένα να θεωρηθούν «καμπούρες» πάνω από την επιφάνεια. Πλάνα που κατέγραψε ο κ. McκΚένα δείχνει το φαινόμενο που συμβαίνει όταν ένας ποταμός συναντά την λίμνη στην Νότια ακτή του, στο Fort Augustus.

O Άλαν ΜακΚένα. Αλλά η καταγραφή ενός στάσιμου κύματος που προκαλείται από τα απόνερα στην ανοιχτή θάλασσα είναι μια μεγαλύτερη πρόκληση. Ο Άλαν είπε: «Τα κύματα και τα απόνερα πρέπει να είναι πανομοιότυπα.

Λοιπόν, έχοντας όλα αυτά κατά νου, υπάρχουν τώρα πολλά που πρέπει να λάβουμε υπόψη εδώ, όπως το ίδιο το σκάφος, το μέγεθός του, η κατεύθυνση του ταξιδιού και η τρέχουσα ταχύτητά του. «Ένα μικρό σκάφος με μικρότερο κινητήρα σίγουρα θα παράγει απόνερα διαφορετικά από ένα πολύ μεγαλύτερο σκάφος. Είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, ειδικά σε ανοιχτά νερά, αλλά μπορεί να συμβεί».

Ο ΜακΚένα ελπίζει τώρα να καταγράψει το φαινόμενο που συμβαίνει πάνω από την «καρδιά» της λίμνης. «Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν στάσιμα κύματα και έχουν αναφερθεί, αλλά αυτό που δεν έχουμε είναι το βίντεο που δείχνει ένα φυσικό στάσιμο κύμα σε κίνηση. Από την εμφάνιση του Λοχ Νες, ήταν πάντα η ελπίδα μου να καταγράψω όσο το δυνατόν περισσότερα φυσικά φαινόμενα»

Κατά τη γνώμη του οι περισσότερες πιθανές αναφορές της «Nέσι» μπορούν να εξηγηθούν. «Χωρίς να είμαι ασεβής, τείνω να παρακολουθώ τις αναφορές που κάνουν οι ντόπιοι και λένε οτι βλέπουν το Λοχ Νες καθημερινά.

«Τολμώ να πω ότι είναι πιο γνώστες από τους τουρίστες. Αν δεν είστε εξοικειωμένοι με το Λοχ Νες και την φυσική του συμπεριφορά, τότε πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι θα ξεγελαστούν από το νερό και ορισμένες ψευδαισθήσεις – γίνεται εύκολα!»

Ωστόσο, όσον αφορά την ύπαρξη του θρυλικού θηρίου, ο Άλαν... έχει ανοιχτό μυαλό. Ο 37χρονος είπε: «Αν υπάρχουν άγνωστα ζώα στο Λοχ Νες, τότε σίγουρα δεν παίζουν σύμφωνα με τους κανόνες. Είναι ο τέλειος βιότοπος για ένα ντροπαλό ζώο με 23 μίλια κρύο σκοτεινό νερό και περίπου 750 πόδια βάθος. Θα μπορούσατε να κολυμπάτε δίπλα σε ένα υποβρύχιο 200 ποδιών κάτω από την επιφάνεια και να μην το προσέξετε καν ακριβώς μπροστά σας, είναι τόσο σκοτάδι!

Και συνέχισε: «Όταν ήμουν μικρός και σε όλη μου την παιδική ηλικία, πίστευα πλήρως την θεωρία των Πλησιόσαυρων. Αλλά όσο περισσότερο εξερευνώ την ιστορία του Λοχ Νες τόσο πιο απίθανη γίνεται αυτή η θεωρία – συγγνώμη παιδιά. Είχαμε πολλούς πιθανούς υποψηφίους όλα αυτά τα χρόνια για την «Nέσι», όπως γιγάντια χέλια, φώκιες με μακριά λαιμό, καρχαρία της Γροιλανδίας, μεγάλο οξύρρυγχο, γατόψαρο και πολλά άλλα.

«Αλλά για να λέμε την αλήθεια, κανείς δεν έχει την σωστή απάντηση και αυτό είναι που συντηρούσε το μυστήριο». Το LNE είναι μια ανεξάρτητη εθελοντική ερευνητική ομάδα που επικεντρώνεται στο Λοχ Νες, στο φυσικό του περιβάλλον και στην οικολογία του, καθώς και στο μυθικό τέρας. Ο MακΚένα είπε: «Καλούμε όλους να συμμετάσχουν σε αυτήν την ομάδα που έχει γνήσιο ενδιαφέρον για την λίμνη. Δεν πρόκειται μόνο για την «Nέσι, καθώς το Λοχ Νες είναι πολύ περισσότερο από αυτό.

Τι είναι το Τέρας του Λόχνες. Τέρας του Λόχνες έχει επικρατήσει να ονομάζεται το θρυλούμενο θαλάσσιο ερπετό που σύμφωνα με το μύθο ζει στην λίμνη Νες της Βόρειας Σκωτίας. Αποτελεί αντικείμενο μελέτης της κρυπτοζωολογίας. Απαντάται συχνά και με το όνομα Νέσι (Nessie).

Αναφορές για την ύπαρξη ενός απροσδιόριστου τέρατος στην λίμνη του Λοχ Νες χρονολογούνται από τον 6ο περίπου αιώνα, όταν σύμφωνα με το θρύλο ο Ιρλανδός Άγιος Κολούμπα έσωσε με θαυματουργικό τρόπο τη ζωή ενός ανθρώπου από αυτό.

Στις πρώτες σύγχρονες αναφορές ανήκει μια ανώνυμη επιστολή στην εφημερίδα Inverness Courier το 1.932 μ.Χ., σύμφωνα με την οποία ένα ζευγάρι είχε παρατηρήσει στην λίμνη του Λοχ Νες ένα άγνωστο είδος , όπως μαρτυρούσαν τα ίχνη του στην επιφάνεια της θάλασσας. Αργότερα αποδείχθηκε πως η περιγραφή του ήταν κάπως υπερβολική.

Έκτοτε ακολούθησαν περισσότερες μαρτυρίες και διαφορετικές αναφορές σε ένα «τέρας» μήκους από 6 έως 124 πόδια. Τον Απρίλιο του 1.934 μ.Χ. εμφανίστηκε μια φωτογραφία της Νέσι, γνωστή και ως η «φωτογραφία του χειρουργού», δημιούργημα του χειρουργού Ρόμπερτ Γουίλσον.

Ο πραγματικός Σρεκ: Η ιστορία του αγοριού που παραμορφώθηκε εξαιτίας σπάνιας νόσου. Φιλομαθής και πολύγλωσσος ο μικρός Γάλλος Μορίς Τιλέ, με καταγωγή από την Ρωσία είχε όνειρο να γίνει δικηγόρος.

Μιλούσε έξι γλώσσες (Ρωσικά, Γαλλικά, Αγγλικά, Λιθουανικά και Βουλγαρικά) και όσοι τον γνώριζαν ισχυρίζονταν πως ήταν πολύ ευγενής και γλυκός άνθρωπος, όπως άλλωστε και ο πράσινος πρωταγωνιστής της διάσημης παιδικής ταινίας του Χόλιγουντ.

Γεννήθηκε το 1.903 μ.Χ. στα Ουράλια όρη. Ο πατέρας του ήταν μηχανικός τρένων και η μητέρα του δασκάλα. Ο Μορίς έχασε τον πατέρα του νωρίς. Το 1.917 μ.Χ. έφυγε από την Ρωσία με την μητέρα του λόγω της ρωσικής επανάστασης και μετακόμισαν στο Παρίσι.

Ήταν γύρω στα 12 έτη όταν εκείνος και η μητέρα του παρατήρησαν πως είχε συχνά πρηξίματα στο κεφάλι, στα πόδια και στα χέρια. Όταν αναζήτησαν ιατρική βοήθεια, οι γιατροί διέγνωσαν μια σπάνια ασθένεια: μεγαλακρία ή ακρομεγαλία. Η μεγέθυνση των άκρων οφείλεται σε υπερβολική έκκριση αυξητικών ορμονών από την υπόφυση του εγκεφάλου.

Αποτέλεσμα ήταν η παραμόρφωση του παιδιού που άλλαξε τον ρου της ζωής του. Το 1.937 μ.Χ., στην Σιγκαπούρη, νεαρός πλέον γνώρισε τον Karl Pojello, επαγγελματία παλαιστή που τού πρότεινε να μπει κι εκείνος στο άθλημα. Έτσι και έγινε. Οι δυο τους επέστρεψαν στο Παρίσι και ο Τελιέ άρχισε να προπονείται.

Η σπάνια εμφάνισή του, όπως και η δύναμή του τον έκανε διάσημο. Στο ρινγκ έγινε γνωστός με το παρατσούκλι «Ο Άγγελος», μάλιστα έπειτα από εκείνον πολλοί παλαιστές με την ίδια νόσο υιοθέτησαν το ίδιο παρατσούκλι και έμειναν γνωστοί στην ιστορία του αθλήματος ως ο Ρώσος Άγγελος, ο Καναδός Άγγελος, ο Σουηδός Άγγελος κλπ. Υπήρξαν από νωρίς πολλές επιπλοκές στην υγεία του εξαιτίας της ασθένειάς του και έτσι ο Τιλέ κατέληξε σε ηλικία μόλις 51 ετών.

Τόσο το παρουσιαστικό του, όσο και ο καλός και πράος χαρακτήρας του λέγεται πως ενέπνευσαν την ιστορία του Σρεκ, αν και η εταιρία παραγωγής δεν το έχει αποδεχτεί ποτέ. Δεν θα ήταν βέβαια η πρώτη φορά που η ποπ κουλτούρα εμπνέεται από την πραγματική ζωή. Τόσο ο Ποπάι λέγεται ότι βασίζεται σε αληθινό χαρακτήρα, όσο και ο Τεν Τεν (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/12/blog-post_650.html).

Βαμπίρ: Μία φορά κι έναν καιρό, όταν οι βρυκόλακες ήταν «αληθινοί». Ακόμα και οι γιατροί και οι πρωτοπόροι της επιστήμης πριν από 300 χρόνια πίστευαν στην πραγματικότητα των βαμπίρ. Κάποτε οι άνθρωποι ανεξαρτήτως κοινωνικού και μορφωτικού στάτους πίστευαν πως οι βρικόλακες ήταν πέρα για πέρα αληθινοί.

Ήταν πλάσματα που καταδίωκαν τα θύματά τους στα χωριά της Ανατολικής Ευρώπης, ρουφώντας το αίμα αθώων όπου κι αν πήγαιναν - ή έτσι τουλάχιστον πίστευαν οι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των επιστημόνων.

Ακόμη και οι γιατροί και οι πρωτοπόροι της επιστήμης πριν από 300 χρόνια πίστευαν στην πραγματικότητα των βαμπίρ - και μόνο σταδιακά πέρασαν από τις σελίδες των ακαδημαϊκών περιοδικών στα μυθιστορήματα. Σε όλη την Ευρώπη, έχουν βρεθεί τα λείψανα των θυμάτων της μανίας των βρικολάκων - μερικά δεμένα στο έδαφος, άλλα με πασσάλους ακόμα κολλημένα μέσα τους ή αντικείμενα στο στόμα τους.

Ένα παράδειγμα, που ζωντανεύει έντονα σε ένα πρόσφατο ντοκιμαντέρ του Sky History, ήταν ο σκελετός μιας εφήβου που βρέθηκε σε αγροτική περιοχή της Πολωνίας με ένα δρεπάνι στον λαιμό της και ένα λουκέτο στο δάχτυλο του ποδιού της.

Ήταν ο Δράκουλας του Μπραμ Στόκερ, που εκδόθηκε το 1.897 μ.Χ. και πήρε το όνομά του από το παρατσούκλι που δόθηκε στον πραγματικό άρχοντα του πολέμου του 15^ου Αιώνα μ.Χ., Βλαντ Τέπες, που έφερε στην ζωή τον μύθο όπως τον ξέρουμε.

Μεγάλο μέρος του φόβου για τους βρικόλακες προκλήθηκε από άγνοια τόσο της φυσικής διαδικασίας της αποσύνθεσης των πτωμάτων, όσο και διαφόρων ασθενειών που προκάλεσαν συμπτώματα που συγχέονταν με τα χαρακτηριστικά των βαμπίρ. Μια μελέτη του 2016 μ.Χ. είπε πώς ο βαμπιρισμός ήταν ένα «σοβαρό αντικείμενο ιατρικής έρευνας» το 1.600 μ.Χ. και τις αρχές του 1.700 μ.Χ.

Οι ιατρικές αρχές τη δεκαετία του 1.670 μ.Χ. έγραψαν λατινικές πραγματείες σχετικά με την «ταφοφαγία», όπου οι λεγόμενοι νεκροί ανασκάπτονταν για να διαπιστώσουν ότι έτρωγαν τα δικά τους σάβανα και ακόμη και τρέφονταν με τα μέλη και τα έντερά τους.

Παρατηρήσεις βαμπίρ αναφέρθηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες στην Πολωνία και την Ρωσία την δεκαετία του 1.690 μ.Χ. Στις αρχές του 18^ου Αιώνα μ.Χ., οι γιατροί εξέταζαν αναφορές για απέθαντα τέρατα που τρέφονταν με αίμα.

Τέτοιοι λογαριασμοί οδήγησαν στο να ξεθάφτουν πτώματα, να αποκεφαλιστούν, να καρφωθούν στην καρδιά και στην συνέχεια να αποτεφρωθούν για να διασφαλιστεί ότι δεν θα μπορούσαν να ξανασηκωθούν. Ακόμη και τα σωματικά συμπτώματα των επιθέσεων βαμπίρ καταγράφηκαν. Κυμαίνονταν από ρίγος και ναυτία μέχρι σπασμούς, εφιάλτες και θάνατο.

Το 1.732 μ.Χ., υπήρχαν 17 άρθρα σε επαγγελματικά περιοδικά, ακολουθούμενα από 22 εργασίες τα επόμενα τρία χρόνια σε ευρωπαϊκά ιδρύματα. Το 2011 μ.Χ., Ιταλοί ερευνητές βρήκαν τα λείψανα μιας νεαρής γυναίκας με ένα τούβλο κολλημένο ανάμεσα στα σαγόνια της.

Οι ειδικοί δήλωσαν τότε ότι η ανακάλυψη ήταν ένα σημάδι της μεσαιωνικής πεποίθησης ότι οι βρικόλακες ήταν πίσω από την εξάπλωση των πληγών όπως ο Μαύρος Θάνατος. Και το 2014 μ.Χ., ένας σκελετός με ένα κομμάτι τούβλο στο στόμα του και έναν πάσσαλο μέσα από το πόδι βρέθηκε στην βορειοδυτική Πολωνία.

Το πτώμα πιστεύεται ότι χρονολογείται από τον 16^ο Αιώνα μ.Χ. και βρέθηκε κατά τη διάρκεια μιας ανασκαφής σε ένα νεκροταφείο. Η ανακάλυψη ήταν μόνο ένα παράδειγμα από δεκάδες παρόμοιες ταφές που βρέθηκαν αλλού στην Πολωνία και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Μερικοί φοβήθηκαν ότι οι άνθρωποι που θεωρούνταν κακοί κατά την διάρκεια της ζωής τους μπορεί να μετατραπούν σε βρικόλακες μετά τον θάνατο, εκτός εάν μαχαιρωθούν στο στήθος με σιδερένια ή ξύλινη ράβδο πριν ταφούν (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/12/blog-post_940.html).

Squid Game: Βασίστηκε σε αληθινή ιστορία από το 1.986 μ.Χ.; – Τι λέει ο δημιουργός της σειράς. Το Squid Game Season 2 είναι πλέον και τυπικά ένα παγκόσμιο τηλεοπτικό φαινόμενο.

Εδώ και μερικές εβδομάδες διακινείται μια φήμη ότι το σενάριο της δημοφιλούς σειράς του Netflix, Squid Game βασίζεται πάνω σε μια αληθινή ιστορία που συνέβη το 1.986 μ.Χ. στην Nότια Κορέα.  Το Squid Game Season 2 είναι πλέον και τυπικά ένα παγκόσμιο τηλεοπτικό φαινόμενο αφού από την πρώτη στιγμή που «προσγειώθηκε» στο Netflix τον Δεκέμβριο, σημείωσε νέο ρεκόρ τηλεθέασης για την υπηρεσία streaming.

Αυτή την φορά, ο Seong Gi-hun, γνωστός και ως Παίκτης 456 (ο υπέροχος Lee Jung-jae), επιστρέφει στον ανταγωνισμό για μια ακόμη προσπάθεια στα παιχνίδια ζωής ή θανάτου, όπου εκατοντάδες παίκτες που παλεύουν με τα χρέη τους αγωνίζονται για το επίζηλο χρηματικό έπαθλο.

Το δεύτερο κεφάλαιο τελειώνει απρόοπτα (δεν κάνουμε spoilers), ανοίγοντας τον δρόμο για μια εκρηκτική 3^η σεζόν, με τα διάφορα «σκοτεινά» θέματα εντός του σεναρίου της σειράς να έχουν τροφοδοτήσει διάφορες εικασίες για μια υποτιθέμενη πραγματική ιστορία.

Η «αληθινή ιστορία του 1.986 μ.Χ.» του Squid Game. Κυκλοφορεί στο διαδίκτυο μια ιστορία που ισχυρίζεται ότι το Squid Game βασίζεται σε μια ιστορία του 1.986 μ.Χ., σύμφωνα με την οποία όμηροι κρατούνταν σε ένα μυστικό καταφύγιο μέσα στην Αποστρατικοποιημένη Ζώνη μεταξύ της Βόρειας και της Νότιας Κορέας, όπου έπρεπε να διαγωνιστούν σε παιχνίδια προκειμένου να επιβιώσουν – αλλά δεν είναι αληθινή.

Δεν υπάρχουν διαθέσιμα έγγραφα ή αναφορές αυτής της υπόθεσης και οι ισχυρισμοί δεν περιέχουν καμία διευκρίνιση σχετικά με το ποια Αποστρατιωτικοποιημένη Ζώνη (DMZ – η λωρίδα γης που χωρίζει την Βόρεια και την Νότια Κορέα από τον πόλεμο της Κορέας) είναι αυτή στην οποία αναφέρεται.

Η πιο δημοφιλής ανάρτηση σχετικά με αυτό ήρθε από τον χρήστη του TikTok blink_loveee10, ο οποίος μοιράστηκε ένα βίντεο με φωτογραφίες μαζί με το κείμενο: «Το Squid Game βασίστηκε σε μια αληθινή ιστορία το 1.986 μ.Χ.».

«Έγινε σε ένα υπόγειο καταφύγιο στη no man’s land, όπου οι άνθρωποι κρατούνταν όμηροι και έπρεπε να ολοκληρώσουν διάφορα παιχνίδια για να επιβιώσουν». Το βίντεο έχει προβληθεί περισσότερες από 3,5 εκατομμύρια φορές, αλλά τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Τώρα, μπορεί να αναρωτιέστε πώς υπάρχουν φωτογραφίες αφού η υπόθεση δεν φαίνεται να έχει συμβεί καν. Αυτό συμβαίνει επειδή προέρχονται από μια πολύ πραγματική εγκατάσταση, η οποία ωστόσο δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το Squid Game.

Brothers Home, γνωστό ως «το Άουσβιτς της Νότιας Κορέας». Παρόλο που δεν υπάρχουν αναφορές για θανατηφόρους διαγωνισμούς, το Brothers Home μοιράζεται μια σειρά από ανησυχητικές ομοιότητες με το φανταστικό σκηνικό του Squid Game – μόνο που αυτό ήταν ένα πραγματικό μέρος.

Το Brothers Home ήταν ένα στρατόπεδο εγκλεισμού που βρισκόταν στο Μπουσάν της Νότιας Κορέας και λειτούργησε μεταξύ 1.976 μ.Χ. και 1.987 μ.Χ. Παρόλο που προοριζόταν να είναι ένα ασφαλές καταφύγιο για άστεγους, αντί γι’ αυτό ήταν ένα πραγματικό κολαστήριο όπου οι κρατούμενοι κακοποιούνταν, βασανίζονταν, ακόμη και δολοφονούνταν.

Η εγκατάσταση, που ονομάστηκε «το Άουσβιτς της Κορέας» από τα διεθνή ΜΜΕ, ήταν αποτέλεσμα του καταπιεστικού καθεστώτος που βρισκόταν στην εξουσία εκείνη την εποχή και του Διατάγματος 410 – μιας πολιτικής για τον «καθαρισμό των δρόμων» της Νότιας Κορέας στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1.988 μ.Χ.

Η κυβέρνηση ήθελε να επιδείξει τη χώρα στον κόσμο και να απομακρύνει τους «αλήτες» από τους δρόμους, αλλά αντί να φροντίζει τους άστεγους, το «Σπίτι των Αδελφών» έγινε ο τόπος μερικών από τις χειρότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των εποχών.

Επιπλέον, μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 1.987 μ.Χ. διαπίστωσε ότι μόνο το 10% περίπου των χιλιάδων κρατουμένων ήταν πραγματικά άστεγοι. Το 2021 μ.Χ., ο δημοτικός σύμβουλος του Μπουσάν Παρκ Μιν-Σονγκ δήλωσε στο Al Jazeera ότι άνθρωποι απήχθησαν από τους δρόμους και φυλακίστηκαν στο «Σπίτι των Αδελφών».

Ο Min-seong, ο οποίος ζήτησε εκ των υστέρων συγγνώμη από τους επιζώντες, δήλωσε ότι επρόκειτο για «ανθρώπους που απλώς έκαναν την καθημερινή τους ζωή, ανθρώπους που απλώς έπιναν, οποιονδήποτε συνηθισμένο άνθρωπο, συμπεριλαμβανομένων και παιδιών».

Οι συγκλονιστικές μαρτυρίες των επιζώντων. Εννέα επιζώντες μίλησαν με το πρακτορείο για να μοιραστούν πώς ήταν να κρατούνται στο στρατόπεδο. Λένε ότι λιμοκτονούσαν, τους εκμεταλλεύονταν και τους ανάγκαζαν να εργάζονται στα πολυάριθμα εργοστάσια των εγκαταστάσεων χωρίς αποζημίωση. Κανονικό κάτεργο δηλαδή.

Ο Yeon Seng-mo, ο οποίος φυλακίστηκε εκεί για τέσσερα χρόνια σε ηλικία 15 ετών, δήλωσε ότι αν δεν ολοκλήρωναν τους καθημερινούς τους στόχους, «μας χτυπούσαν με ρόπαλα του μπέιζμπολ». Όπως και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι ανώτεροι εγκαθίδρυσαν μια αλυσίδα διοίκησης, με τον Μιν-Σονγκ να προσθέτει: «Η στρατηγική τους ήταν να βάζουν τους κρατούμενους να κακοποιούν άλλους κρατούμενους».

Ο Hahn Jong-seon, ο οποίος ήταν μόλις εννέα ετών όταν ο ίδιος και η μεγαλύτερη αδελφή του μεταφέρθηκαν βίαια στο Brothers Home, δήλωσε στο πρακτορείο ότι από τα πολλά ενοχλητικά γεγονότα που εκτυλίχθηκαν κατά τη διάρκεια της παραμονής του εκεί, ένα συγκεκριμένο εξακολουθεί να τον στοιχειώνει: να βλέπει ένα νεαρό άτομο να χτυπιέται μέχρι θανάτου.

«Το αγόρι ανέκτησε τις αισθήσεις του και άρπαξε το πόδι του αρχηγού και παρακάλεσε για συγχώρεση. Αλλά ο αρχηγός ήταν θυμωμένος. Τον χτύπησε ανελέητα και στη συνέχεια έκανε «μπαμ!» στο κεφάλι του με το ρόπαλο», δήλωσε ο Jong-seon. «Το αγόρι κατέρρευσε, τα μάτια του κύλησαν στο πίσω μέρος του κεφαλιού του και άρχισε να τρέχει αίμα από την μύτη του».

Η Park Soon-hee κατάφερε να δραπετεύσει από τις εγκαταστάσεις το 1986 σε ηλικία 17 ετών, αλλά λίγους μήνες αργότερα γέννησε. Είχε μείνει έγκυος στο Brothers Home μετά το βιασμό της από έναν αρχηγό και πρώην κρατούμενο που είχε ανέβει στην ιεραρχία. Η μητέρα της την ανάγκασε να δώσει το παιδί για υιοθεσία. «Ήμασταν παιδιά με λαμπρό μέλλον, αλλά μας κακοποίησαν», είπε.

Σε έρευνα του Associated Press βρέθηκαν επίσης στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι ηγέτες της εγκατάστασης είχαν στείλει παιδιά για υιοθεσία στο εξωτερικό χρησιμοποιώντας πλαστά έγγραφα, πουλώντας τα για μεγάλα χρηματικά ποσά, παρά το γεγονός ότι είχαν ακόμη ζωντανούς γονείς στην νΝότια Κορέα.

Αν και ο ηγέτης της εγκατάστασης, ο Παρκ Ιν-κεούν, συνελήφθη το 1.987 μ.Χ., καταδικάστηκε μόνο σε δυόμισι χρόνια φυλάκισης για υπεξαίρεση κρατικών επιχορηγήσεων και πέθανε από φυσικά αίτια το 2016 μ.Χ. Τελικά, κανείς δεν έχει ποτέ λογοδοτήσει για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έλαβαν χώρα στο «Σπίτι των Αδελφών».

Παρόλο που το Squid Game δεν βασίζεται σε αυτή την φρικτή πραγματική υπόθεση, υπάρχουν ανατριχιαστικές ομοιότητες, ιδίως όσον αφορά τη βάναυση εκμετάλλευση ευάλωτων ατόμων και το τρομακτικό περιβάλλον ελέγχου και φόβου.

Τι λέει ο ίδιος ο δημιουργός του Squid Game; Μπορεί το Squid Game να μην βασίζεται σε αληθινή ιστορία, αλλά ο δημιουργός της σειράς του Netflix, Hwang Dong-hyuk, αποκάλυψε ότι οι εμπειρίες του Gi-hun ήταν εμπνευσμένες από ένα συγκεκριμένο αληθινό γεγονός: από τις απεργίες της εταιρείας Ssangyong το 2009 μ.Χ.

Τον Μάιο του 2009 μ.Χ., η εταιρεία Ssangyong Motor Company στο Pyongtaek της Νότιας Κορέας ανακοίνωσε την απόλυση 1000 εργαζομένων, γεγονός που οδήγησε σε απεργία 77 ημερών, καθώς μέλη του συνδικάτου κατέλαβαν μέρος του εργοστασίου σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

Ενώ οι απεργοί επιτίθονταν στους υπαλλήλους με σφεντόνες και βόμβες φωτιάς, η αστυνομία αντιμετώπισε τους εργάτες με τέιζερ και σφαίρες από καουτσούκ, ενώ ελικόπτερα έριξαν πάνω τους δακρυγόνα.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής του συνδικάτου Lee Chang-kun, οι επιπτώσεις της απεργίας προκάλεσαν σημαντική οικονομική και ψυχική επιβάρυνση στους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Δήλωσε στο AFP ότι αυτό οδήγησε σε περίπου 30 θανάτους από αυτοκτονίες και προβλήματα που σχετίζονται με το άγχος.

Μετά την κυκλοφορία του Squid Game Season 2, ο Dong-hyuk δήλωσε στο πρακτορείο ότι αυτό ενέπνευσε την ιστορία του Gi-hun στην σειρά. «Ήθελα να δείξω ότι οποιοσδήποτε απλός άνθρωπος της μεσαίας τάξης στον κόσμο που ζούμε σήμερα μπορεί να πέσει στον πάτο της οικονομικής κλίμακας μέσα σε μια νύχτα», είπε (https://www.pronews.gr/lifestyle/tileorasi/squid-game-vasistike-se-alithini-istoria-apo-to-1986-ti-leei-o-dimiourgos-tis-seiras/).

Τρίγωνο των Βερμούδων: Αυτή είναι η τριπλή απάντηση στο κορυφαίο μυστήριο που κρύβει.  Για δεκαετίες, αυτή η περιοχή του Ατλαντικού, που οριοθετείται από τη Φλόριντα, τις Βερμούδες και το Πουέρτο Ρίκο, θεωρείται τόπος μυστηριωδών εξαφανίσεων πλοίων και αεροπλάνων.

Το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων έχει χάσει την αύρα του μυστικισμού του... Ο Αυστραλός ερευνητής Καρλ Κρουζέλνικι δήλωσε ότι το φαινόμενο του Τριγώνου των Βερμούδων δεν συνδέεται με μυστικισμό ή εξωγήινη παρέμβαση. Σύμφωνα με τον ίδιο, η λύση βρίσκεται σε έναν συνδυασμό φυσικών παραγόντων, χαρακτηριστικών της ναυτιλίας και του ανθρώπινου παράγοντα.

Για δεκαετίες, αυτή η περιοχή του Ατλαντικού, που οριοθετείται από τη Φλόριντα, τις Βερμούδες και το Πουέρτο Ρίκο, θεωρείται τόπος μυστηριωδών εξαφανίσεων πλοίων και αεροπλάνων. Ωστόσο, όπως σημείωσε ο επιστήμονας, η συχνότητα τέτοιων περιστατικών εδώ είναι συγκρίσιμη με άλλες πολυσύχναστες θαλάσσιες περιοχές του κόσμου.

Ο Κρουζέλνικι εξηγεί: η υψηλή πυκνότητα πλοίων, οι δύσκολες καιρικές συνθήκες, οι ξαφνικές καταιγίδες και τα λάθη του πληρώματος μπορούν να οδηγήσουν σε τραγωδίες χωρίς την παρέμβαση υπερφυσικών δυνάμεων. Αυτή η θέση συμμερίζονται ειδικοί από την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA), καθώς και αναλυτές από τους Lloyd's of London, οι οποίοι δεν βλέπουν αυξημένο κίνδυνο στο Τρίγωνο των Βερμούδων.

Ωστόσο, οι μύθοι για τα θαλάσσια τέρατα, την Ατλαντίδα και τις απαγωγές από εξωγήινους συνεχίζουν να εμπνέουν βιβλία, ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές. Παρόλα αυτά, τα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι οι περισσότερες εξαφανίσεις μπορούν να εξηγηθούν από ξαφνικές αλλαγές στον καιρό και σφάλματα πλοήγησης (https://corfiatiko.blogspot.com/2025/08/blog-post_546.html).

Συγκλονιστική αποκάλυψη για τον Κόμη Δράκουλα: Επιστήμονες ανακάλυψαν δάκρυα αίματος στις επιστολές του Vlad.

 Νέα επιστημονική έρευνα αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της ζωής του Δράκουλα μέσα από ανάλυση επιστολών του, φανερώνοντας σοβαρά προβλήματα υγείας. Νέα στοιχεία για την ζωή του Κόμη Δράκουλα, δηλαδή του Βλαντ Γ’, αποκαλύπτουν ότι πιθανώς υπέφερε από δερματικές και αναπνευστικές παθήσεις που του προκαλούσαν δάκρυα αίματος.

Ερευνητές ανέλυσαν επιστολές του και εντόπισαν πρωτεΐνες που σχετίζονται με την υγεία του, υποδεικνύοντας ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να οφειλόταν σε παθολογικές αιτίες, όπως η αιμολακρία. Αυτά τα ευρήματα φωτίζουν περισσότερο την προσωπικότητα και την εποχή του, ενώ συνδέονται με τον λογοτεχνικό μύθο του βαμπίρ που τον συνοδεύει.

Πιο αναλυτικά. Στην δημοσιότητα ήρθαν νέα στοιχεία για τη ζωή του Βλαντ Γ’, του Ρουμάνου βοεβόδα της Βλαχίας που έμεινε γνωστός στην ιστορία ως Κόμης Δράκουλας ή Βλαντ ο Παλουκωτής, καθώς φαίνεται ότι είχε δερματικές και αναπνευστικές παθήσεις που του προκαλούσαν δάκρυα αίματος.

Ο θρύλος που ακολουθεί τον Κόμη Δράκουλα ανά τους αιώνες είναι ότι έπινε το αίμα παρθένων κοριτσιών για να παραμείνει νέος. Σύμφωνα με τα στοιχεία που μεταδίδει o Independent, η υγεία του ήταν τόσο επιβαρυμένη που φαίνεται να έκκρινε δάκρυα από αίμα και έτσι ενέπνευσε τον λογοτεχνικό μύθο του βαμπίρ.

Ο αδίστακτος πρίγκιπας της Ρουμανίας – η επίσημη ονομασία του ήταν ο Βλαντ Γ’, Βοεβόδας της Βλαχίας – έζησε στα νότια της χώρας στα μέσα του 1400. Οι ιστορικοί υπολογίζουν ότι σκότωσε περισσότερους από 80.000 ανθρώπους, τους περισσότερους με παλούκι, γι’ αυτό και απέκτησε το παρατσούκλι Βλαντ ο Παλουκωτής (Vlad The Impaler).

Εκτός από αυτό το παρατσούκλι, ήταν γνωστός και ως Vlad Drăculea – δηλαδή «ο γιος του δράκου» – κάτι που πολλοί πιστεύουν ότι ενέπνευσε τον δημοφιλή χαρακτήρα από το μυθιστόρημα του Κόμη Δράκουλα.

Οι επιστολές του «έκρυβαν» τα νέα στοιχεία. Στην τελευταία μελέτη, τα δημοσιεύματα της οποίας μεταδίδει ο Independent, ερευνητές από διάφορα πανεπιστήμια ανέλυσαν για πρώτη φορά επιστολές που έγραψε ο ίδιος ο Κόμης Δράκουλας για να μάθουν περισσότερα για την υγεία του αλλά και το περιβάλλον που ζούσε πριν από 5 και πλέον Αιώνες.

Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι τα μόρια και οι πρωτεΐνες που εντόπισαν σε αυτές τις επιστολές παρέχουν μοναδικά στοιχεία για την κατανόηση της ζωής και της εποχής που ζούσε ο αδίστακτος πρίγκιπας και στρατιωτικός ηγέτης της περιοχής της Ρουμανίας.

Η ομάδα των ερευνητών χρησιμοποίησε μια ειδική πλαστική μεμβράνη που ονομάζεται αιθυλένιο-οξικό βινύλιο (EVA) για να εξάγει οποιεσδήποτε πρωτεΐνες ή μικρά μόρια από τις επιστολές χωρίς να τις καταστρέψουν.

Στην συνέχεια εντόπισαν χιλιάδες διαφορετικά μικρά μόρια πεπτιδίου στο χαρτί, χρησιμοποιώντας μια τεχνική που ονομάζεται φασματομετρία μάζας, η οποία χρησιμοποιείται συνήθως στα εργαστήρια για τον χαρακτηρισμό χημικών ουσιών.

Αναλύοντας τα πιο «παλιά» μόρια και τα σωματίδια των επιστολών, επειδή αυτά που φαίνονταν πιο «νέα» θα μπορούσαν να είναι από άλλους ανθρώπους που έπιασαν τα χαρτιά, εντόπισαν συνολικά 16 πρωτεΐνες ανθρώπινης προέλευσης που σχετίζονται με το δέρμα, την αναπνοή και το αίμα.

Τα νέα ευρήματα υποδεικνύουν ότι ο Βλαντ Γ’ πιθανότατα υπέφερε από αναπνευστικά προβλήματα και μπορεί να είχε ακόμη και μια πάθηση που ονομάζεται αιμολακρία, η οποία του προκαλούσε κυριολεκτικά δάκρυα αίματος, με τον Independent να σημειώνει ότι αυτό είναι ένα στοιχείο «πολύ ταιριαστό» σε έναν τόσο τρομακτικό χαρακτήρα.

«Θα μπορούσε επίσης να υπέφερε από μια παθολογική κατάσταση που ονομάζεται αιμολακρία, δηλαδή θα μπορούσε να εκκρίνει δάκρυα αναμειγμένα με αίμα», εξηγούν οι ερευνητές στο άρθρο τους στο περιοδικό Analytical Chemistry και σημειώνουν ότι θα μπορούσε να το είχε πάθει βακτήρια που σχετίζονται με την πανώλη ή ακόμα και από μύγες (_{https://corfiatiko.blogspot.com/2025/05/vlad.html}).

Σε ποιο νησί βρισκόταν η σπηλιά του γίγαντα Πολύφημου που τύφλωσε ο Οδυσσέας; Στην Σικελία ή την Ηρακλειά των Κυκλάδων; Ποια είναι τα σημάδια. Σύμφωνα με την Οδύσσεια ο γίγαντας Πολύφημος κατοικούσε μέσα σε ένα σπήλαιο στο μυθικό νησί Θρινακία και ζούσε από τα πρόβατά του.

Μια επικρατούσα εκδοχή αναφέρει ότι αυτό το νησί ήταν η Σικελία. Ο ελληνικός μύθος όμως είναι ισχυρός στην μικρή Ηρακλειά των Κυκλάδων, όπου η σπηλιά του Κύκλωπα παραμένει ένας μυστικός προορισμός.

Οι Κύκλωπες ήταν μυθικά όντα με ένα μάτι στη μέση του μετώπου. Η λέξη κύκλωπας προέρχεται από τη σύνθεση των δυο λέξεων κύκλος και όψη και προσδιορίζει κάποιο ον με κυκλική όψη. Ο Πολύφημος ήταν ο αγριότερος από τους Κύκλωπες και αιχμαλώτισε στην σπηλιά του τον Οδυσσέα και τους συντρόφους του, τους οποίους άρχισε να τρώει τον ένα μετά τον άλλο.

Ο Οδυσσέας τον μέθυσε και τον τύφλωσε με ένα πυρωμένο παλούκι και μπόρεσε να αποδράσει με τους εναπομείναντες συντρόφους του. Κρεμάστηκαν κάτω από τις κοιλιές των γιγαντιαίων προβάτων και έφτασαν μέχρι τη θάλασσα όπου επιβιβάστηκαν στο πλοίο τους και έφυγαν.

Οι Κύκλωπες της Οδύσσειας ήταν τερατόμορφοι άνθρωποι, γιοι του Ποσειδώνα, χωρίς κάποια στοιχεία πολιτισμού και κοινωνικής οργάνωσης. Αναφέρονται ως κατοικούντες, πιθανώς στην Σικελία και έτρωγαν όσους πλησίαζαν στην περιοχή τους.

Ο Οδυσσέας και οι ναύτες του προσορμίστηκαν στην ακτή τους και εγκλωβίστηκαν στην σπηλιά του ισχυρότερου από αυτούς, του Πολύφημου. Τελικά μετά το τέχνασμα του Οδυσσέα τύφλωσαν τον Κύκλωπα και κατόρθωσαν να διαφύγουν. Την τύφλωση του γιου του εκδικήθηκε ο Ποσειδώνας πολλαπλά με τις τρικυμίες που επεφύλαξε στον Οδυσσέα και τους άνδρες του κατά τις επόμενες περιπλανήσεις τους.

Το σπήλαιο του Κύκλωπα στην Ηρακλειά των Κυκλάδων. Η Ηρακλειά βρίσκεται στις Μικρές Κυκλάδες, νοτιοανατολικά της Νάξου. Είναι ένας ήσυχος νησιωτικός προορισμός με ελάχιστους κατοίκους αλλά με μια ασυνήθιστη ιστορία που έλκει την προέλευσή της από την Ομήρου Οδύσσεια.

Στο κέντρο του μικρού νησιού βρίσκεται ένα «κρυφό» σπήλαιο με πλούσιο διάκοσμο, που η ντόπιοι αποκαλούν η «Σπηλιά του Κύκλωπα». Εκεί έχουν φτιάξει ένα προσκύνημα για τον Αγ. Ιωάννη, λόγω ενός εικονίσματος που βρήκε ένας βοσκός.

Σύμφωνα με την παράδοση, η σπηλιά ήταν τόπος κατοικίας του μυθικού Πολύφημου. Ο μύθος αναφέρει ότι όταν ο Κύκλωπας τυφλώθηκε από τον Οδυσσέα και κατάλαβε ότι δραπετεύει μαζί με τους άντρες του, αφηνίασε από οργή και άρχισε να πετά βράχους προς την θάλασσα προκειμένου να βυθίσει το πλοίο τους. Από τους βράχους που πετούσε δημιουργήθηκαν οι δύο βραχονησίδες της Ηρακλειάς, ο Μικρός και ο Μεγάλος Άβελας ή αλλιώς Αβελονήσια, που βρίσκονται μπροστά από την ερημική παραλία Αλιμιά.

Το σπήλαιο με το εκκλησάκι του Αη Γιάννη. Το σπήλαιο προσεγγίζεται από μονοπάτι και η δυσδιάκριτη είσοδος είναι στενή. Αμέσως μετά αποκαλύπτεται η μεγάλη αίθουσα του σπηλαίου με εντυπωσιακούς σχηματισμούς από σταλακτίτες. Εκεί κάθε χρόνο, το μεσημέρι της 28ης Αυγούστου, παραμονή του αποκεφαλισμού του Ιωάννη του Προδρόμου, οι νησιώτες τελούν λειτουργία και δεκάδες παιδάκια τοποθετούν κεράκια πάνω στους σταλαγμίτες.

Ο φωτισμός των πετρωμάτων είναι μοναδικός και η ατμόσφαιρα κατανυκτική. Την ώρα της λειτουργίας ο παπάς και οι πιστοί στέκονται γύρω από το μικρό ιερό και ψάλουν.Το βράδυ ακολουθεί παραδοσιακό γλέντι στην πλατεία Αγ. Γεωργίου. Η «Σπηλιά του Κύκλωπα», είναι τοπωνύμιο που συναντάται και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως στην Θράκη στην παραλία της Μάκρης , αλλά και την Κρήτη, όπου εντοπίζονται λατρευτικά κέντρα (https://romioitispolis.gr/se-poio-nisi-vriskotan-i-spilia-toy-giganta-polyfimoy-poy-tyflose-o-odysseas/).

Τέλος το μυστήριο με τον Tζακ Αντεροβγάλτη -Συγγραφέας υποστηρίζει ότι ταυτοποίησε τον διαβόητο δολοφόνο To πρόσωπο του Τζακ Αντεροβγάλτη με την βοήθεια της τεχνολογίας. Ένας συγγραφέας και ερευνητής υποστηρίζει ότι ταυτοποίησε τον Τζακ Αντεροβγάλτη, έναν από τους πλέον διαβόητους κατά συρροή δολοφόνους.

Το όνομα Τζακ άρχισε να χρησιμοποιείται από την ημέρα που κάποιος έστειλε ένα γράμμα με αυτό το όνομα στο Κεντρικό Γραφείο Ειδήσεων του Λονδίνου, ισχυριζόμενος πως είναι ο δολοφόνος. Τώρα, ο ερευνητής Russell Edwards ισχυρίζεται ότι όχι μόνο ταυτοποίησε οριστικά τον Αντεροβγάλτη, αλλά και τον λόγο για τον οποίο ακρωτηρίαζε τα θύματά του με τον τρόπο που το έκανε, καθώς και πώς απέφυγε τη Δικαιοσύνη, μετέδωσε η Βρετανική Express, αναφερόμενη στο πρόσωπο που προκάλεσε τρόμο στους δρόμους του Λονδίνου στα τέλη του 19^ου Αιώνα μ.Χ.

Ο ερευνητής του Τζακ του Αντεροβγάλτη, Russell Edwards, χρησιμοποίησε μάλιστα μια νέα τεχνολογία αναδιαμόρφωσης προσώπου για να δημιουργήσει μια εικόνα του πώς θα έμοιαζε ο δολοφόνος εκείνη την εποχή.

To μυστήριο με τον Εβραίο μετανάστη από την Πολωνία. Αυτό συνέβη αφού ο Edwards χρησιμοποίησε στοιχεία DNA που βρέθηκαν στα θύματα για να «αποδείξει» ότι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης ήταν στην πραγματικότητα ο Aaron Kosminski, ένας Εβραίος μετανάστης από την Πολωνία, ο οποίος ήταν από τους βασικούς υπόπτους την εποχή των φρικτών δολοφονιών στο Whitechapel. Τώρα, σε ένα δεύτερο βιβλίο για το μεγάλο ιστορικό μυστήριο, ο Edwards ισχυρίζεται ότι όχι μόνο ταυτοποίησε οριστικά τον Αντεροβγάλτη.

Υπενθυμίζεται ότι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης κατακρεούργησε και δολοφόνησε τουλάχιστον πέντε γυναίκες στην περιοχή Γουάιτσαπελ του ανατολικού Λονδίνου σε διάστημα τεσσάρων μηνών, από τον Αύγουστο έως τον Νοέμβριο του 1.888 μ.Χ. Σε τρία θύματα είχαν αφαιρεθεί εσωτερικά όργανα, γεγονός που οδήγησε στη θεωρία ότι ο δολοφόνος είχε κάποιες ανατομικές ή χειρουργικές ικανότητες.

Η αστυνομία διερεύνησε τις βάναυσες δολοφονίες 11 γυναικών, κυρίως ιερόδουλων, από τον Απρίλιο του 1.888 μ.Χ. έως τον Φεβρουάριο του 1.891 μ.Χ., γνωστές ως δολοφονίες του Whitechapel. Είναι ευρέως αποδεκτό ότι η τρίτη έως η έβδομη από αυτές, γνωστές ως οι «Κανονικές Δολοφονίες», πραγματοποιήθηκαν σίγουρα από τον Αντεροβγάλτη.

Οι Mary Ann Nichols, Annie Chapman, Elizabeth Stride, Catherine Eddowes και Mary Jane Kelly δολοφονήθηκαν σε διάστημα εννέα εβδομάδων, από τον Αύγουστο έως τον Νοέμβριο του 1.888 μ.Χ. Σε όλες κόπηκε ο λαιμός, προκλήθηκαν μεταθανάτιες κακώσεις, μεταξύ άλλων στον κόλπο, και αφαιρέθηκαν μέλη του σώματος από τις Chapman, Eddowes και Kelly.

Το βιβλίο του Edwards για τον Τζακ Αντεροβγάλτη. Το σάλι που βρέθηκε σε ένα από τα θύματα του Τζακ Αντεροβγάλτη. Πώς λοιπόν ο Edwards ταυτοποίησε τον Kosminski ως τον Αντεροβγάλτη; Ο PC Watkins ήταν ο αστυνομικός που ανακάλυψε το βαριά ακρωτηριασμένο πτώμα του τέταρτου θύματος του Αντεροβγάλτη, της Catherine Eddowes, στις 30 Σεπτεμβρίου 1.888 μ.Χ. σε ένα πεζοδρόμιο. Το κεφάλι της ήταν σχεδόν κομμένο και η μύτη της ανοιχτή. Ήταν το δεύτερο θύμα του την ίδια νύχτα. Ένα μεταξωτό σάλι που φορούσε ήταν γεμάτο αίμα.

Σχεδόν 120 χρόνια αργότερα, το 2007 μ.Χ., ο Edwards, ένας επιχειρηματίας από το Βόρειο Λονδίνο, βρήκε το φερόμενο σάλι σε δημοπρασία. Από περιέργεια, αλλά με σκεπτικισμό, το αγόρασε και το βρήκε εντυπωσιακά διατηρημένο, ενώ λεκέδες από αίμα, ίσως και από σπέρμα, βρίσκονταν ακόμη στο ρούχο. Αργότερα διαπιστώθηκε ότι καθώς το πτώμα της γυναίκας μεταφερόταν στο νεκροτομείο, ο εν ενεργεία αρχιφύλακας της αστυνομίας τότε το πήρε ως ένα κάπως μακάβριο «δώρο» για την σύζυγό του.

Παρόλο που εκείνη δεν το φόρεσε ποτέ, παρέμεινε στην οικογένεια για πολλές γενιές και δημοπρατήθηκε από τον δισέγγονο του αρχιφύλακα. Το σχέδιο και οι βαφές που χρησιμοποιήθηκαν στο συγκεκριμένο ρούχο έμοιαζαν με εκείνες της εποχής που παράγονταν στην Αγία Πετρούπολη. Αυτό έκανε τον Edwards να σκεφτεί αν θα μπορούσε πράγματι να ανήκει στον ύποπτο Κοσμίνσκι, ο οποίος καταγόταν από την Ρωσική Αυτοκρατορία.

«Θα μπορούσε να το είχε αφήσει στον τόπο του εγκλήματος;», αναρωτήθηκε. Έτσι άρχισε μια μακρά σειρά εξετάσεων DNA στις υποτιθέμενες κηλίδες αίματος και σπέρματος, με τη βοήθεια μακρινών συγγενών του θύματος και του υπόπτου. Είναι αξιοσημείωτο ότι υπήρξε θετική ταύτιση για τους λεκέδες αίματος και για έναν ανώνυμο άμεσο απόγονο τoυ θύματος.

Το αίτημα για εκταφή της σορού του Kosminski απορρίφθηκε, ωστόσο το DNA που βρέθηκε στους λεκέδες σπέρματος ταυτοποιήθηκε επίσης με έναν από τους απογόνους της αδελφής του Kosminski. Αυτό, λέει ο Edwards, αποτελεί αδιάσειστη απόδειξη ως προς την ταυτότητα του Τζακ του Αντεροβγάλτη, μια υπόθεση που παρέμενε άλυτη από το 1.888 μ.Χ.

Ο Kosminski γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1.865 μ.Χ., γεγονός που τον καθιστά 22-23 ετών κατά την περίοδο των δολοφονιών. Μεγάλωσε στην Κλοντάβα, κοντά στην Βαρσοβία, ο μικρότερος από τα επτά παιδιά, με τον πατέρα του να πεθαίνει όταν ήταν μόλις οκτώ ετών.

Η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε και τα αρχεία δείχνουν ότι μπορεί να κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον πατριό του. Το 1.882 μ.Χ., έξι χρόνια πριν από τις δολοφονίες, η οικογένεια κατέφυγε στο Ιστ Εντ του Λονδίνου για να γλιτώσει από τον αντισημιτισμό που εξαπλωνόταν στην ανατολική Ευρώπη μετά τον θάνατο του τσάρου Αλέξανδρου Β', έναν χρόνο νωρίτερα.

Κατά τη διάρκεια της έρευνας για τους φόνους, ο Δρ Robert Anderson, επικεφαλής του Τμήματος Εγκληματολογικών Ερευνών του Λονδίνου, είχε χαρακτηρίσει τον Κosminski ως βασικό ύποπτο για τις δολοφονίες.

Ο Edwards επικοινώνησε στην συνέχεια με τους απογόνους του Kosminski για να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερα ιστορικά οικογενειακά πορτρέτα, ώστε να τα τροφοδοτήσει σε ένα εξελιγμένο πρόγραμμα υπολογιστή που δημιούργησε το ομοίωμά του με βάση την εμφάνιση στενών συγγενών. Η νέα εικόνα δείχνει έναν νεαρό άνδρα με κοντά μαλλιά, ψηλά ζυγωματικά και διαπεραστικό βλέμμα.

Ο Τζακ Αντεροβγάλτης με την βοήθεια της τεχνολογίας. Η εμπλοκή με την μασονία και οι τελετές. Περαιτέρω έρευνα του Edwards αποκάλυψε έκτοτε ότι πιστεύει ότι ο κατά συρροήν δολοφόνος απέφυγε την δικαιοσύνη λόγω της εμπλοκής του αδελφού του στον τεκτονισμό.

Τον Φεβρουάριο του 2023 μ.Χ. έλαβε αρκετές φωτογραφίες, μεταξύ των οποίων και μία με 15 άνδρες, όλοι με μουστάκια και ντυμένοι το ίδιο με κοστούμια. Αποκαλύφθηκε ότι ήταν μέλη της Στοάς του Ισραήλ, ενός τάγματος μασονίας που δημιουργήθηκε για τους Εβραίους μετανάστες στη Βρετανία. Ένας από αυτούς ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Κosminski, ο Ιsaak, ο οποίος ήταν ένας πλούσιος ράφτης που είχε μετακομίσει στο Λονδίνο το 1.870 μ.Χ. και είχε αλλάξει το επώνυμό του σε Abrahams.

Εκεί διαφαίνεται η σύνδεση με πολύ έντονες φήμες για μασονικές τελετές εκπλήρωσης όρκων των μασόνων, στις οποίες περιγράφονται ακρωτηριασμοί, όπως το κόψιμο λαιμών, η αφαίρεση γλωσσών και άλλα.

Ο Edwards είναι πεπεισμένος ότι ο Αντεροβγάλτης δεν ήταν ένας τυχαίος ακρωτηριαστής, αλλά εκτελούσε αυτές τις μασονικές οδηγίες. Ο συγγραφέας, σύμφωνα με το δημοσίευμα της βρετανικής Express, πιστεύει επίσης ότι οι μασονικές διασυνδέσεις του αδελφού του ήταν πιθανότατα αυτές που απέτρεψαν την σύλληψη του μικρότερου αδελφού του, για να αποφευχθούν οι επιπτώσεις κατά των Εβραίων.

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι ο Αντεροβγάλτης άφησε άλλο ένα στοιχείο στον τόπο του φόνου της Eddowes. Σε κοντινή απόσταση ήταν γραμμένη με κιμωλία η μυστηριώδης φράση «Οι Juwes είναι οι άνθρωποι που δεν θα κατηγορηθούν για τίποτα». Ο όρος juwes σχετίζεται με την μασονική οργάνωση.

Ο Kosminski δεν συνελήφθη ποτέ, και το 1.890 μ.Χ., αφού υπέστη μια σχιζοφρενική κατάρρευση, κατά την οποία απείλησε την αδελφή του με μαχαίρι, μεταφέρθηκε στο φρενοκομείο Colney Hatch στο Βόρειο Λονδίνο. Πέθανε 28 χρόνια αργότερα σε άσυλο (https://www.iefimerida.gr/zoi/tzak-anterobgaltis-taytopoiisi-dolofonoy).

Επιστήμονας έλυσε το μυστήριο με το «Φάντασμα του Summerville» που τρομοκρατούσε την πόλη από την δεκαετία του 1,950 μ.Χ.  Φαίνεται ότι το μυστήριο με το «Φάντασμα του Summerville», που τρομοκρατούσε μια πόλη της Νότιας Καρολίνας, λύθηκε. Μάλιστα η επιστήμονας που έδωσε τις απαντήσεις καλεί τους νέους κυνηγούς φαντασμάτων να ενταχθούν στην ομάδα της.

Οι πολίτες των ΗΠΑ παραπονιούνταν για ένα φάντασμα που στοιχειώνει τη σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ του Charleston και του Summerville στην Νότια Καρολίνα από τα μέσα του 20ού Αιώνα μ.Χ. Σύμφωνα με το IFL Science, η παράξενη αυτή τοποθεσία έχει προσελκύσει κυνηγούς φαντασμάτων και λάτρεις του παραφυσικού με τα χρόνια, με ορισμένους να ισχυρίζονται ότι έχουν δει παράξενες φωτεινές σφαίρες να πλησιάζουν και να μεγαλώνουν σε μέγεθος.

Οι αναφορές για τα φώτα. Οι αναφορές για τα φώτα – που περιγράφονται από πολλούς ως μικρές και σφαιρικές – ακολουθούν τις καταγγελίες των κατοίκων ότι κοντινές σκιές έχουν κουνήσει αυτοκίνητα, ψιθυρίζουν στα σπίτια τους και γενικά προκαλούν χάος στη γειτονιά από την δεκαετία του 1.950 μ.Χ. Ωστόσο, φαίνεται ότι το Summerville δεν είναι τόσο στοιχειωμένο όσο φαίνεται, σύμφωνα με την Dr. Susan Hough, σεισμολόγο της Υπηρεσίας Γεωλογικών Ερευνών των ΗΠΑ (USGS).

Η εξήγηση της Dr. Hough. Η ειδικός ισχυρίζεται ότι η πόλη πιθανόν να βιώνει σεισμούς με ρηχή πηγή. Και τα φώτα; Μπορεί να είναι ένα φωτεινό οπτικό φαινόμενο που είναι γνωστό ως «φώτα σεισμού». Η Dr. Hough δήλωσε στο Science ότι είχε διαβάσει εφημερίδες και βιβλία για την παράξενη αυτή πόλη πριν πάει εκεί για να το ελέγξει η ίδια.

«Δεν το σκέφτηκα πολύ», παραδέχτηκε η σεισμολόγος. «Τον περασμένο Οκτώβριο, ένα ενημερωτικό δελτίο της USGS δημοσίευσε ένα μικρό άρθρο για την τρομακτική επιστήμη. Αυτό με έκανε να σκεφτώ ξανά τις ιστορίες φαντασμάτων».

Σεισμικά φαινόμενα. Η Dr. Hough συνέχισε λέγοντας ότι αυτοί οι σεισμοί είναι πιθανώς η αιτία για το κούνημα των αυτοκινήτων και για τις πόρτες που κουνιούνται και τους ψιθύρους σε επάνω δωμάτια. «Σεισμικά γεγονότα που μπορεί να μην αντιλαμβανόμαστε ως σεισμούς ταιριάζουν σε ορισμένες από αυτές τις αναφορές», εξήγησε. «Και οι φωτεινές σφαίρες που κρέμονται στον αέρα κατά μήκος μιας πρώην σιδηροδρομικής γραμμής. Λοιπόν, αυτό σε κάνει να σκέφτεσαι τα φώτα σεισμού».

Η σχέση με αέρια. Η Hough ισχυρίστηκε ότι αυτό το φαινόμενο συμβαίνει «παντού», με αναφορές φωτεινών φαινομένων στο Wilmington και αλλού στην Καρολίνα. «Ίσως αυτά τα ‘φαντάσματα’ να φωτίζουν ρηχές ενεργές ρωγμές. Είναι αδύνατο να μελετηθούν, γιατί δεν μπορείς να τα πιάσεις την στιγμή που συμβαίνουν. Αλλά υπάρχουν πειστικές θεωρίες που θα μπορούσαν να τα εξηγήσουν».

Μία από αυτές τις θεωρίες, που προέρχεται από μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από το Multidisciplinary Digital Publishing Institute (MDPI), είναι ότι τα φώτα σεισμού συνδέονται με την απελευθέρωση αερίων ραδονίου ή μεθανίου.

Αυτό συμβαίνει επειδή αυτά τα συγκεκριμένα αέρια μπορούν να αναφλεγούν όταν εκτεθούν σε οξυγόνο. «Η υπόθεση απελευθέρωσης αερίων περιλαμβάνει δύο πιθανούς μηχανισμούς», εξήγησε η Hough στο IFLScience.

«Ως αδρανές αέριο, το ραδόνιο δε θα αναφλεγεί, αλλά θα μπορούσε ενδεχομένως να σχετίζεται με ένα φαινόμενο εκκένωσης φωτός, όπου τα ηλεκτρόνια μετακινούνται σε διεγερμένη κατάσταση και στην συνέχεια επιστρέφουν στην κανονική τους κατάσταση».

Η Dr. Hough πιστεύει επίσης ότι η εγκαταλελειμμένη σιδηροδρομική γραμμή στα κοντινά δάση μπορεί να προκαλεί τα παράξενα φώτα, παρατηρώντας ότι οι σπινθήρες «μπορεί να είναι μέρος της ιστορίας». Εν τω μεταξύ, οι φανταστικοί ήχοι που παραπονιούνται οι άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι «υψηλής συχνότητας ενέργεια από μια ρηχή, κοντινή πηγή» (https://corfiatiko.blogspot.com/2025/02/summerville-1950.html).

Παλαιά Διαθήκη – Αρχαιολογικές Επικυρώσεις.

Merneptah Stele (περίπου 1200 π.Χ.): Η πρώτη εξωβιβλική αναφορά σε «Ισραήλ», επιβεβαιώνει την ύπαρξη ενός λαού με το όνομα αυτό στην Παλαιστίνη.

Τελ Δαν Στήλη (9ος αι. π.Χ.): Περιλαμβάνει φράσεις όπως «Οίκος του Δαβίδ», πρώιμη εξωβιβλική αναφορά στον βασιλικό οίκο του Δαβίδ.

Amulets Ketef Hinnom (7ος αι. π.Χ.): Ασημένια κύλινδροι με απόσπασμα από τον Αριθμούς (ευλογία), παλαιότερα χειρόγραφα της Π. Δ. που έχουμε σήμερα, από τον 7^ο–6^ο Αι. π.Χ.

Τείχη και ισοπέδωση Ιεριχούς: Ανασκαφές αποκαλύπτουν τείχη που κατέρρευσαν ξαφνικά και στρώματα καύσης, συμβατά με την αφήγηση της κατάκτησης υπό τον Ιησού του Ναυή (Joshua 6).

Τοίχος και οχύρωση Ιουδαικής Ιερουσαλήμ: Ανασκαφές στο Σίτι της Πόλης του Δαβίδ ανέδειξαν τμήματα τείχους που συνδέονται με τον Nehemiah και πιθανώς την εποχή του Δαβίδ/Ιωσία.

Αναφορές στους Φιλισταίους και άλλα βασίλεια: Στην Αίγυπτο βρέθηκαν αναφορές στους Φιλισταίους και στο κράτος των Χετταίων, που προηγουμένως θεωρούνταν μυθικά αλλά τώρα επιβεβαιώνονται άμεσα

Ανασκαφές στην Φαϊνάν και Έντμουντ: Βιομηχανικές εγκαταστάσεις που δένουν με την βιβλική αφήγηση για Εδώμ και άλλα όρια στις επαρχίες της Ιουδαίας.

Σε πολλά σημεία της Μεσοποταμίας (π.χ. Σουρροπάκ/Tell Fara, Ur, Kish) έχουν βρεθεί στρώματα κατακλυσμιαίας λάσπης, που αρχικά συνδέθηκαν με τον βίαιο κατακλυσμό της Βίβλου. Ωστόσο, χρονολογούνται διαφορετικά και θεωρούνται τοπικοί πλημμυρικοί κατακλυσμοί και όχι παγκοσμίως

Πηγές όπως το Sumerian King List και το Έπος του Γιλγαμές αναφέρουν τον βασιλιά Ziusudra/Utnapištim — αναλόγως της παραλλαγής της πλημμύρας — ως «έναν πριν από τον Κατακλυσμό»

Υπάρχει η Black Sea Deluge Hypothesis, που υποστηρίζει μια μεγάλη πλημμύρα στη Μαύρη Θάλασσα περίπου 8.800 χρόνια πριν, η οποία ίσως αποτέλεσε βάση για τις αρχαίες παραδόσεις του Κατακλυσμού

Επίσης, αναφέρθηκαν αρχαιολογικά ευρήματα όπως στρώματα λάσπης σε Tell Leilan (συγγενές), και συγκεντρώσεις απολιθωματικών θαλάσσιων οργανισμών σε εσωτερικές ή ορεινές περιοχές (Grand Canyon, Φλόριντα, Όρος Kilimanjaro) που προτείνονται από κάποιους ως «τεκμήρια του κατακλυσμού»

Αυτές οι ερμηνείες είναι έκτοτε αμφισβητούμενες και θεωρούνται μη επιστημονικά θεμελιωμένες.

Πύργος της Βαβέλ, Ζιγκουράτ “E‑temen-an-ki” & Νεμρόδ. Οι ανασκαφές στο Βαβυλώνα (αρχικά από την Γερμανική Οριενταλιστική Εταιρεία υπό τον Koldewey, τέλη 19ου – αρχές 20ού αιώνα) αποκάλυψαν τον ziggurat Βαβέλ ("E‑temen‑an‑ki"), όπου η τεχνική με τούβλα και μίγμα από άσφαλτο και ίζημα όντως ταιριάζει με την περιγραφή της Γένεσης (τούβλα και ασφάλτωση).

Το ύψος του υπολογίζεται περίπου 90×90 μέτρα στη βάση και ύψος έως ~33 μέτρα, δηλαδή ~20 ορόφων, σύμφωνος με τις αναφορές περί υψηλού πύργου

Ο Νεμρόδ αναφέρεται στη Γένεση ως “κυρίαρχος κυνηγός μπροστά στον Θεό” και ιδρυτής των πόλεων της Βαβέλ, Ορχ, Ακκάδ. Αν και δεν έχουμε επιγραφή με το όνομά του, αυτοί οι τοποθετημένοι πολιτισμοί περιγράφονται σε μεσοποτάμιες πηγές — αντιστοιχούν στο περιβάλλον γύρω από Βαβυλώνα όπου υπήρξαν αυτά τα μεγάλα κέντρα εξουσίας.

Αβραάμ, πόλεις Ουρ και Χαρράν, Tel Dan Stele

Η πόλη της Ουρ (ανατολική Μεσοποταμία, νότια) χρονολογείται από τον 4ο χιλιετηρίδα π.Χ. και θεωρείται πατρίδα του Αβραάμ, σύμφωνη με την Γένεση.

Η Χαρράν στην Τουρκία συσχετίζεται επίσης με ιστορική κατοίκηση και διατήρηση ονομάτων που αναφέρονται στη Γένεση (Serug, Nahor, Haran)

Η Tel Dan Stele, από τον 9ο αι. π.Χ., είναι η πρώτη εξωβιβλική επιγραφή που αναφέρει το “οίκο του Δαβίδ”, επιβεβαιώνοντας την ιστορικότητα βασιλιάδων του Ισραήλ περί τον Δαβίδ/Ιεροβάβ.

Στη Γαθ βρέθηκε θραύσμα αγγείου με χαραγμένο το όνομα «Γολιάθ» (~950 π.Χ.), κοντά στην εποχή που χρονολογείται βιβλικά ο Γολιάθ. Δεν απέδειξε γιγαντισμό αλλά έδειξε ότι υπήρχε όνομα που συνδέεται.

Αναλύσεις γεωμετρίων μεγάλων δομών όπως το «Gilgal Refaim» στη Γκολάν υποδεικνύουν ότι υπήρχαν μεγάλες μενιρικές κατασκευές που συνδέθηκαν παραδοσιακά με τους γίγαντες Ρεφαείμ.

Ορισμένοι ταυτίζουν τον αρχαιολογικό χώρο της Ερέιδου (Eridu, Tel Abu Shahrain) στο σημερινό Ιράκ με τούς 17 ναούς που έχτισε ο «Νιμρόντ» και την ερειπωμένη πλατφόρμα που ίσως αντιστοιχεί στον Πύργο της Βαβέλ (~2850 π.Χ.). Αυτές οι ερμηνείες προέρχονται από «Χριστιανικά Αρχαιολογικά Dating» και δεν υποστηρίζονται από την κύρια ακαδημαϊκή κοινότητα, αλλά αποτελούν εναλλακτική θεώρηση.

Στη Βαβυλώνα στη θέση Borsippa (γνωστή ως Birs Nimrud) βρέθηκε η ζιγκουράτ Ετεμενανκί («Ο Πύργος της Βαβέλ» στην παράδοση), ανασκαφές του Koldewey έδειξαν ύψος ~90 μ (~300 πόδια), με πολυεπίπεδη δομή, χρονολογημένη στην εποχή του Ναβουχοδονόσορ (~6ος Αιώνας π.Χ.

Στήλη Σολέμπ (Soleb Inscription) του Amenhotep III (~1400 π.Χ.) αναφέρει τους «Shasu (νομάδες) του Yahweh» σε καννάι περιοχή. Είναι η πρώτη εξωβιβλική αναφορά του Θεού Γιαχβέ και υποδηλώνει λαούς που λατρεύουν τον Yahweh ήδη τον 15ο Αιώνα π.Χ.

Βερολινέζικη βάση αγάλματος (Berlin Pedestal) με τρία «name‑rings»: Ashkelon, Canaan και πιθανώς «Ishrael» (~15ος Αιώνας π.Χ.), δείχνει την ύπαρξη λαού με όνομα Israel στην περιοχή ήδη εκείνη την εποχή.

Στήλη του Μερνεφτάχ (Merneptah Stele) (~1208 π.Χ.) αναφέρει «Israel» ως λαό στην Κανάαν, η παλαιότερη σίγουρη εξωβιβλική αναφορά στο Ισραήλ.

Τελ‑Δάν Στήλη (Tel Dan Stele) (~9ος αιώνας π.Χ.) αναφέρεται στο «Οίκο Δαβίδ» και επιβεβαιώνει ιστορικά το σπίτι του Δαβίδ, σημαντικό συμβολικά για μονοθεϊστική Ισραήλ.

Επιγραφές από το Mari και το Nuzi (18ος–17ος αιώνας π.Χ.) αναφέρουν ονόματα όπως Serug, Nahor, Terah, Haran, Abraham, Jacob κ.λπ., τυπικά ονόματα Αμορίτικων ομάδων που ζούσαν στην περιοχή και εμφανίζονται και στα βιβλικά κείμενα, ενισχύοντας την πιθανότητα ιστορικής βάσης στην αφήγηση περί Αβραάμ.

Τα έθιμα που περιγράφει η Γένεση, όπως η μεταβίβαση της κληρονομιάς μέσω δούλων ή η σύναψη συμφωνιών στις πύλες των πόλεων, επιβεβαιώνονται από τα ευρήματα στα Nuzi (Hurrian περιβάλλον) και Mari.

Ακολουθεί η πιο εστιασμένη και αξιόπιστη εικόνα σχετικά με το αν υπάρχουν τοιχογραφίες που να απεικονίζουν Σημιτικούς/Ασιατικούς πληθυσμούς να εισέρχονται στην Αίγυπτο τον 19ο αιώνα π.Χ. — δηλαδή την εποχή κατά την οποία, σύμφωνα με τη βιβλική αφήγηση, θα είχε πραγματοποιηθεί η μετανάστευση του Αβραάμ ή των προκατόχων του:

🏺 Τοιχογραφίες στο Beni Hasan (~1890 π.Χ.)

Σε τοιχογραφία του νεκροταφείου στο Beni Hasan, χρονολογημένη σε περίπου 1890 π.Χ., εικονογραφείται ομάδα Ασιατών (Asiatics ή Aamu) που έρχονται προς την Αίγυπτο με καραβάνι, φορτωμένοι με εμπορεύματα – πιθανώς μετάλλευμα (όπως stibium = μαλαχίτης)

Η επιγραφή συνοδεύει την εικόνα και αναφέρει ότι πρόκειται για 37 Asiatics, υπό τον “ηγέτη” Ibsha, με τίτλο “heq setu” (= άρχοντας ξενικής χώρας)

Η σκηνή απεικονίζει ξεκάθαρα μια άφιξη Ασιατικών εμπόρων ή τεχνιτών από τη Μεσόγειο/Λεβάντ προς την Αίγυπτο, την εποχή του βασιλιά Sesostris II (~19ος αιώνας π.Χ.)

➡️ Αυτό είναι ένα από τα μοναδικά παραδείγματα στην Αίγυπτο όπου απεικονίζονται Ασιατίες οικογένειες που μετακινούνται εκείνη την εποχή.

Η ομάδα εμφανίζει ίδιας γενιάς μέλη: άνδρες, γυναίκες, παιδιά — με διαφορετική χρωματική απόδοση (επιδρασμένη για να δείξει "ξένους" από τους Αιγυπτίους). Η χρήση κίτρινου χρώματος δέρματος ήταν ο τυπικός τρόπος των Αιγυπτίων να δείξουν μεσογειακούς / ασιατικούς ξένους.

Η σκηνή συνοδεύεται από ιεραρχική περίληψη και ονομασία: ο κυβερνήτης, ο νεαρός Σίσστρις ΙΙ, αναφέρεται ως υπεύθυνος για την έλευση τους και την προμήθεια stibium (χρησιμοποιούμενου ως καλλυντικού).

υπάρχουν αυθεντικές τοιχογραφίες — όπως αυτή στο Beni Hasan (~1890 π.Χ.) — που απεικονίζουν πραγματικά Μεσογειακού / Σημιτικού τύπου πληθυσμούς που εισέρχονται στην Αίγυπτο, με φορτία και οικογένειες συνοδευόμενες από επίσημες επιγραφές.

Αυτές οι εικόνες ανήκουν στη 12η Δυναστεία και συνάδουν χρονικά (και πολιτιστικά) με την περίοδο που η βιβλική αφήγηση τοποθετεί την άφιξη ή παρουσία Ασιατών στην Αίγυπτο — ακόμη κι αν δεν είναι αναφερόμενες ως άμεσοι πρόγονοι των Ισραηλιτών.

Το περίφημο Adam and Eve cylinder seal (~2200 π.Χ.) παρουσιάζει δύο ανθρώπινα είδωλα δίπλα σε δέντρο και φίδι και παλαιότερα ερμηνευόταν ως σύνδεση με τον πρωτότυπο μύθο της Πτώσης, αλλά σήμερα θεωρείται κοινό θέμα παν‑Μεσοποταμιακού συμβολισμού και όχι βιβλικό τεκμήριο.

Η θεωρία που ταυτίζει τον Νεμρόντ με την επέκταση της Uruk / Ubaid (περίπου 3000–2850 π.Χ.) βρίσκεται εκτός της κύριας ακαδημαϊκής κοινότητας και θεωρείται παραδοσιακή εξήγηση (Christian Archaeological Dating)..

Αδάμ και Αδάπα (Sumerian Mythology). Στην Σουμεριακή μυθολογία υπάρχει ο ήρωας Αδάπα, ο οποίος είναι σοφός άνθρωπος που δημιούργησε ο θεός Ενκι. Ο Αδάπα έχει ομοιότητες με τον Βιβλικό Αδάμ ως πρώτος άνθρωπος ή πρωτότυπο πρόσωπο.

Αρχαιολογικά ευρήματα: Υπάρχουν πήλινες πινακίδες από τη Νιππούρ (Σουμερία), όπου περιγράφεται η ιστορία του Αδάπα. Αυτές οι πινακίδες δείχνουν τη δημιουργία του ανθρώπου από τους θεούς και την πρώτη γνώση — στοιχεία που θυμίζουν τον Αδάμ.

Γκιλγκαμές και ο Κατακλυσμός. Ο Σουμεριακός ήρωας Γκιλγκαμές πρωταγωνιστεί σε ένα από τα παλαιότερα γνωστά επικά ποιήματα, όπου περιγράφεται και ένας κατακλυσμός. Ο ήρωας Ουτναπιστίμ στο έπος Γκιλγκαμές είναι ο «σωτήρας» από έναν μεγάλο κατακλυσμό — παραλληλισμός με τον Νώε. Αρχαιολογικά ευρήματα: Πήλινες πινακίδες (η Εποποιία του Γκιλγκαμές) που βρέθηκαν στην αρχαία πόλη Νινευή (Ασσυρία).

Επίσης, στη Μεσοποταμία έχουν βρεθεί στρώματα λάσπης και ιζημάτων που μαρτυρούν μεγάλες πλημμύρες κατά την προϊστορική εποχή. Οι τοιχογραφίες και ανάγλυφα της Μεσοποταμίας απεικονίζουν σκηνές από τη ζωή των ηρώων και τις θεότητες, ενισχύοντας την ιστορική αξία των μύθων.

Κατακλυσμός — Βιβλικός και Μεσοποταμιακός. Ο Βιβλικός κατακλυσμός του Νώε έχει παρόμοιες παραδόσεις στον Μεσοποταμιακό πολιτισμό, π.χ. Επος του Γιλγαμές και Ατράχισις. Βρέθηκαν: Πήλινες πινακίδες με την ιστορία του κατακλυσμού.

Αρχαιολογικά στρώματα που δείχνουν μεγάλες πλημμύρες στις περιοχές της Ουρ και της Ουρούκ. Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι πλημμύρες ήταν συνηθισμένα φαινόμενα που ενέπνευσαν θρύλους.

Νεμρόδ και Γκιλγκαμές. Νεμρόδ: Στην Βίβλο αναφέρεται ως βασιλιάς και κυνηγός μεγάλος (Γένεση 10:8-12). Πιθανόν να συνδέεται με βασιλικές μορφές της Μεσοποταμίας. Γκιλγκαμές: Ηρωικός βασιλιάς της Ουρούκ, ήρωας του ομώνυμου έπους. Υπάρχουν θεματικές ομοιότητες, όπως το ταξίδι του ήρωα, η αναζήτηση της αθανασίας και η σχέση με θεϊκά όντα.

Σύγκριση: Η μορφή του Νεμρόδ έχει προταθεί από μερικούς ως παραλληλισμός του Γκιλγκαμές, ή άλλων βασιλιάδων της Μεσοποταμίας, λόγω της ισχύος και της επανάστασης ενάντια στους θεούς ή την τάξη.

Σε διάφορες αρχαιολογικές θέσεις (όπως η Νινευή και άλλες πόλεις Μεσοποταμίας) βρέθηκαν στρώματα πλημμυρικών ιζημάτων που χρονολογούνται περίπου την περίοδο που θεωρείται ο μύθος του κατακλυσμού.

Νεμρόδ (Γένεση 10:8-12). Περιγράφεται ως ισχυρός κυνηγός και βασιλιάς, που ίδρυσε βασίλεια στην περιοχή της Βαβυλώνας, όπως τη Βαβυλώνα, την Νινευή, την Καλαχ. Θεωρείται από μερικούς μελετητές ότι βασίζεται ή συνδέεται με ιστορικές ή μυθικές μορφές από την Μεσοποταμία.

Β) Γκιλγκαμές

Βασιλιάς της Ουρούκ, ηρωικός ήρωας του γνωστού έπους. Έχει στοιχεία υπεράνθρωπης δύναμης, ηρωικών κατορθωμάτων, αναζητά την αθανασία. Κοινά μοτίβα με τον Νεμρόδ: ισχύς, θρησκευτική λατρεία, ίδρυση πόλεων.

Από κάποιους λέγεται ότι για την εξήγηση ανθρώπων το βραδύ και το μεσημέρι δημιουργήσαν τα ξωτικά, τα στοιχεία, τα τελώνια και τις νεράιδες, ενώ πιθανότατα αυτοί μάλλον απάγονταν και δολοφονούνταν από βάρβαρους και ληστές.

Λέγεται το κύκλο πως ο Πολύφημος είχε καλοήθη τύφλωση, η οποία σιγά-σιγά, είτε τον τύφλωσε και όχι ο Οδυσσέας όπως λέει ο μύθος και αυτή διαταραχή του του επέφερε διαταραχές των εγκέφαλο, όπως επίσης χονδρογένηση του κάτω γονάτου, μεγάλωμα στο δέρμα, όπως επίσης και στις τρίχες, πιο σκληρό δέρμα χοντρή και δυνατή φωνή που έμοιαζε με γρελιτό και έβλεπε ακόμα και παραισθήσεις και έτρεμε και το δέρμα του ήταν σκληρό σαν δράκου και τα που έμοιαζε σαν λέπια φιδιού και ήταν πάρα πολύ παχύ, ενώ παράλληλα ακόμα και γλώσσα του μεγάλωνε τρεις φορές παραπάνω από το κανονικό με ένα με μία δόση γιγάντωσης που τον έκανε πάρα πολύ μεγάλο σε ένα εμφάνιση, με βίαια συμπεριφορά και τράβηγμα και γρηγητό και πιθανότατα και από την ασθένεια της τριοφθαλμίας και έμοιαζε λόγω αυτής της αρρώστιας του με ένα δράκο.

 Υπάρχουν άνθρωποι που για ιατρικούς λόγους έχουν πάρα πολύ μεγάλη ευαισθησία στο φως της ημέρας, όπως επίσης και στα σκόρδα και μπορούν πάρα πολύ εύκολα εάν εκτεθούν σε αυτά να κάνουν πάρα πολύ άσχημα και σ ένα μήνυμα όλα αυτά αρκετά αναπτύσσουν πάρα πολύ μεγάλα νύχια, ενώ το δέρμα τους γίνεται πάρα πολύ λευκό, όπως και τα δόντια τους και τους πειράζει η έκθεση, επίσης το φως έχουν παραισθήσεις σε αυτή την κατάσταση που βρίσκονται και μπορεί να αναπτύξουν και πολύ βίαιες συμπεριφορές και κάποιοι από αυτή επειδή δεν έχω ελέγχουν τον εαυτό τους μπορεί να επιτεθούν στους άλλους ανθρώπους βίαια και να τους τραυματίσουν, να τους σκοτώσουν και κάποιες περιπτώσεις έχει παρατηρηθεί ακόμη και να πίνουν το αίμα αυτόν και ίσως αυτές οι περιστάσεις και τα προβλήματα υγείας στην εξηγούν για κάποιους εν μέρει και τους μύθους των βρικολάκων όπως επίσης και των λυκανθρώπων των βαμπίρ και των δράκουλων.

Λύθηκε το μυστήριο του τρίγωνου των Βερμούδων - Γιατί εξαφανίζονταν τα πλοία. Για δεκαετίες έχει αφήσει επιστήμονες και θεωρητικούς συνωμοσίας άφωνους, όμως το μυστήριο γύρω από το Τρίγωνο των Βερμούδων ίσως επιτέλους να έχει αποκωδικοποιηθεί.

Η περιοχή της θάλασσας ανάμεσα στη Φλόριντα, το Πουέρτο Ρίκο και τις Βερμούδες συνδέθηκε στο παρελθόν με πολυάριθμες εξαφανίσεις, ενώ η απουσία της από τα μέσα ενημέρωσης τα τελευταία χρόνια φαίνεται να έχει εντείνει τον μύθο γύρω της.

Οι θεωρίες ξεκίνησαν το 1.945 μ.Χ., όταν το Flight 19, μια ομάδα πέντε βομβαρδιστικών του Αμερικανικού Ναυτικού σε εκπαιδευτική αποστολή, εξαφανίστηκε στην περιοχή. Κάποιοι απέδωσαν τα παράξενα αυτά περιστατικά σε υπερφυσικά φαινόμενα.

Συχνά, όταν η επιστήμη δεν μπορεί να δώσει εξήγηση, αρκετοί σπεύδουν να συνδέσουν τα φαινόμενα με… εξωγήινους. Κάποιοι υποστήριξαν μάλιστα ότι η συγκεκριμένη περιοχή λειτουργεί ως πύλη για εξωγήινες απαγωγές. Παράλληλα, έχουν αναφερθεί και UFO κοντά στο Τρίγωνο των Βερμούδων, ενώ ναυτικοί ισχυρίζονται ότι είδαν ακόμη και φάντασμα πλοίου, γεγονός που εξηγεί την δημοτικότητα αυτών των θεωριών.

Ακόμη και οι φαν της σειράς «Πέρσι Τζάκσον» ίσως είχαν ταυτίσει το διάσημο τρίγωνο με τη Θάλασσα των Τεράτων, σπίτι μυθικών και τρομακτικών πλασμάτων. Όμως, η πραγματικότητα φαίνεται πως είναι πολύ πιο… καθημερινή.

Η φυσική εξήγηση. Σειρά του Channel 5 με τίτλο The Bermuda Triangle Enigma υποστηρίζει ότι βρήκε την απάντηση. Ο ωκεανογράφος του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, Σάιμον Μπόξαλ, θεωρεί ότι τα «αιφνίδια κύματα» (rogue waves) είναι η πιο πιθανή εξήγηση για τις εξαφανίσεις πλοίων.

Όπως εξηγεί: «Στην Νότια και βόρεια περιοχή σχηματίζονται καταιγίδες, οι οποίες όταν συνδυαστούν με άλλες που έρχονται από την Φλόριντα, μπορούν να δημιουργήσουν επικίνδυνα και βίαια κύματα». Τα rogue waves είναι απρόβλεπτα και βίαια, φτάνοντας μέχρι και διπλάσιο μέγεθος από τα γύρω κύματα.

Η πραγματική εικόνα. Αν και δεν είναι τόσο συναρπαστικό όσο οι θεωρίες για εξωγήινους, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ίσως να μην υπάρχει καν μεγάλο μυστήριο. Μικρές μαγνητικές ανωμαλίες στο παρελθόν ίσως να παραπλανούσαν τους ναυτικούς πριν από την εποχή του GPS, αλλά παρά τον μεγάλο αριθμό τυφώνων στην περιοχή, το Τρίγωνο των Βερμούδων δεν καταγράφει στατιστικά περισσότερες ναυτικές καταστροφές από άλλες περιοχές.

Το 1.975 μ.Χ., στο βιβλίο του The Bermuda Triangle Mystery Solved, ο Λάρι Κάσσιτς κατέδειξε ότι οι αναφορές για το Τρίγωνο ήταν συχνά ανακριβείς, υπερβολικές ή αδιευκρίνιστες. Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι αγαπούν τα μυστήρια. Το Τρίγωνο των Βερμούδων είναι ίσως η πιο διάσημη θαλάσσια περιοχή του κόσμου, όμως δεν εμφανίζεται καν σε μελέτη του 2013 μ.Χ. που κατέγραψε τις πιο επικίνδυνες περιοχές για ναυτιλία.

Για σύγκριση, το «Τρίγωνο της Αλάσκας» έχει δει πάνω από 20.000 εξαφανίσεις ανθρώπων τα τελευταία χρόνια, χωρίς ποτέ να συνδέεται με εξωγήινες τεχνολογίες ή τις χαμένες πόλεις της Ατλαντίδας.

Το συμπέρασμα; Ο άνθρωπος έχει κάνει… μυστήριο από το τίποτα. Αλλά αν σκοπεύετε να ταξιδέψετε μόνοι σας στην «Τριγωνική περιοχή του Διαβόλου», ίσως είναι καλύτερο να το αποφύγετε – για να μην τροφοδοτήσετε νέες θεωρίες (http://corfiatiko.blogspot.com/2025/08/blog-post_345.html).