Η ΑΝΟΔΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΠΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΓΙΑ ΤΟΥΑΣ ΙΔΙΟΥΣ

Η ΑΝΟΔΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΠΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΓΙΑ ΤΟΥΑΣ ΙΔΙΟΥΣ

Γράφει ο αλώπηξ

Όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας υπήρξαν πολλοί επιχειρηματίες οι οποίοι χρηματοδότησαν πολιτικούς, είτε αυτοί ήταν μονάρχες, είτε βουλευτές που ήθελαν να γίνουν πρωθυπουργοί ή Πρόεδροι των κρατών τους προκειμένου αυτοί να ανέλθουν στην εξουσία ή ακόμη και μετέπειτα δικτάτορες.

Αυτό το έκαναν πάντα με γνώμονα την πίστη ότι αν αυτοί οι πολιτικοί κατάφεραν να αναλάβουν την εξουσία θα εξυπηρετούσαν πλήρως θα συμφέροντα τους και θα ήταν στην ουσία υποχείρια τους ή τουλάχιστον συνεργάτες τους.

Όμως όπως συμβαίνει πάντα στην ιστορία η σχέση αυτή λειτούργησε και πραγματικά κατάφερε να φέρει πλεονεκτήματα και στους δύο συνεργάτες και άλλες φορές αυτοί ήρθαν σε άμεση σύγκρουση μεταξύ τους με αποτέλεσμα την επικράτηση ενός εκ των δύο, συνήθως του πολιτικού.

Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου ένας πολιτικός χρηματοδότησε την άνοδο ενός άλλου πολιτικούς στην Αρχαιότητα ήταν ο Κράσσος, ο οποίος κατάφερε από τη μία να ξεχρεώσει πολλά από τα δάνεια που είχε ο Καίσαρας σε πολλούς χρεοφειλέτες και από την άλλη τον χρηματοδότησε προκειμένου να αναλάβει την εξουσία για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του.

Η κίνηση του αυτή αποδείχθηκε ότι ήταν προσοδοφόρα και πραγματικά και οι δυο τους, όπως και ο Πομπήιος ο οποίος συμμάχησε μαζί τους και σχημάτισαν την Πρώτη τριανδρία και κατάφεραν να πλουτίσουν και να αποκτήσουν πολιτική δύναμη και να ελέγχουν την ρώμη.

Όμως ο Κράσσος ήρθε σε σύγκρουση σύντομα με τον Πομπήιο που είχε και παλιές διαφορές και η τριανδρία αυτή κόντεψε να διαλυθεί και μόνο η μεσολάβηση του Καίσαρα κατάφερε να αποτρέψει μία τέτοια εξέλιξη, παρόλο που τελικά με τον θάνατο του Κράσσου στην εκστρατεία της Παρθίας, ο Πομπήιος συγκρούσθηκε με τον Καίσαρα και στο τέλος επικράτησε ο Καίσαρας τον εμφύλιο που ακολούθησε.

Η ίδια ακριβώς τακτική συνεχίστηκε στους επόμενους Αιώνες και σε άλλες χώρες ακόμη και κράτη που ήταν σχεδόν επιχειρήσεις και δάνειζαν άλλους πολιτικούς, μονάρχες εκείνη την περίοδο, προκειμένου αυτοί να ανέλθουν στον  θρόνο.

Είναι πολύ χαρακτηριστική η περίπτωση των βενετών και των γενουατών οι οποίοι φρόντιζαν να χρηματοδοτούν την άνοδο στον θρόνο γάλλων, Ισπανών, Άγγλων, γερμανών βασιλέων ή και παπών με το αζημίωτο του φυσικά και με τοκογλυφικά δάνεια.

Το ίδιο ακριβώς φρόντιζαν να κάνουν δίνοντας χρήματα, στρατό/στόλο ή και τα δύο μαζί και στην Αυτοκρατορία της ρωμανίας μετά την Πτώση της Πόλης στους Σταυροφόρους και την Λατινοκρατία προκειμένου να ανεβοκατεβάζουν τους ηγέτες στο κράτος αυτό.

Υπήρχε όμως την περίοδο εκείνη και ισχυρή επιχειρηματική Αυτοκρατορία των Κρούγκερ στην γερμανία η οποία δάνειζε Ισπανούς και γερμανούς με μεγάλα και τοκογλυφικά δάνεια και με αντάλλαγμα πολλά πολύτιμα ορυχεία χρυσού, διαμαντιών, χαλκού και ασημιού και ήταν αυτή η οποία χρηματοδότησε την άνοδο του Κάρολου του Πέμπτου του Κουίντου του Αμψβούργου στην εξουσία.

Αυτή η τακτική συνεχίστε φυσικά και στις μετέπειτα ιστορικές περιόδους και κυρίως στη σύγχρονη ιστορική περίοδο όπου ένας πολιτικός και να χρηματοδοτείται από έναν επιχειρηματία για να ανέβει στην εξουσία ήταν (και είναι) πάρα πολύ συνήθης τακτική.

Είναι γνωστή η περίπτωση των ρότσιλντ η οποία ήταν μία πάρα πολύ ισχυρή οικονομική τραπεζική οικογένεια η οποία χρηματοδότησε την άνοδο η πολλών πολιτικών στην βρετανία όπως ακόμη και του Ναπολέοντα στην γαλλία παρόλο που ήρθε στην συνέχεια σε σύγκρουση με αυτούς, όπως και στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και συνεχίζει να επηρεάζει τον κόσμο ανεβάζοντας πολιτικούς μέχρι τις μέρες μας, όπως λόγου χάρη τους Κλιντον, τον Obama, όπως επίσης και τον Μακρόν που ήταν και υπάλληλος τους στην γαλλία.

Εξίσου γνωστές είναι και η άνοδοι του Αδόλφου Χίτλερ στην γερμανία, όπως επίσης και του Μουσολίνι των οποίων οι άνοδο στην εξουσία βοηθήθηκε άμεσα από την χρηματοδότηση που τους έδωσαν επιχειρηματίες ντόπιοι και ξένοι όπως π.χ. οι ροκφέλερ.

[Τον Χίτλερ στήριξαν επίσης και ο Fritz Thyssen, η IG Farben, η Deutsche Bank & Dresdner Bank, οι Alfried και Gustav Krupp, Emil Kirdorf. Τον δε Μουσολίνι Χίτλερ στήριξαν και η Giovanni Agnelli (FIAT), η Pirelli, η Montecatini, αλλά και οι βιομήχανοι και οι γαιοκτήμονες της Βόρειας Ιταλίας].

Ακριβώς ίδια κατάσταση συνέβη και στην ρωσία κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου όταν η γερμανική κυβέρνηση χρησιμοποίησε τον τραπεζίτη Πάρβους προκειμένου να ρίξει το καθεστώς της ρωσίας και να βάλει ένα φιλικό για αυτή καθεστώς που θα την έβγαζε από τον πόλεμο, ενώ σε αυτή την κατάσταση είναι ενεπλάκησαν και άλλη οργανισμοί για τον σκοπό αυτό και τους δικούς τους λόγους.

[Έτσι, εκτός από τον Alexander Parvus, η Deutsche Bank, η Γερμανική κυβέρνηση και οι τράπεζες που χρησιμοποιήθηκαν ως ενδιάμεσοι για την μεταφορά κεφαλαίων συνέβαλαν επίσης στην άνοδο του Λένιν στην Ρωσία].

Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ήταν πάρα πολύ γνωστή η περίπτωση των λεγόμενων τραπεζιτών βαρόνων/ληστών οι οποίοι λυμαίνονταν κατά την διάρκεια του 19^ου Αιώνα μετά Χριστόν την Αμερικανική οικονομία με προεξάρχοντα από αυτούς τον John Morgan, ο οποίος έλεγε ήταν απόγονος του πειρατη Henρι Μorgan και κατά κάποιο τρόπο είχε το δίκιο ότι και αυτός όπως και πρόγονος του κατάκλεβαν και λεηλατούσαν τις περιουσίες του κόσμου με την βία και απάτες.

Εκείνη την περίοδο των προσέγγισε ένας Αμερικανός πολιτικός, ο Θεόδωρος ρούσβελτ προκειμένου να τον βοηθήσει να εκλεγεί στο αξίωμα του Προέδρου με την υπόσχεση του να φροντίσει τα συμφέροντα του.

Όμως ο Θεόδωρος ρούσβελτ, όπως έκανε και ο ταφτ που ήταν διάδοχός του, φρόντισε όταν ανέλαβε την εξουσία να κάνει το αντίθετο και όταν πήρε αρκετή δύναμη  φρόντισε αντίθετα τα trust που είχε δημιουργήσει ο Morgan και οι υπόλοιποι τραπεζίτες να τα διαλύσει και αποδυναμώσει πολύ την δύναμή του στην Αμερική.

Άλλος γνωστός πολιτικός ο οποίος σαν επιχειρηματίας βοήθησε άλλους ανέλθουν στην εξουσία ήταν ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ο οποίος στήριξε τις κυβερνήσεις Κράξι όπως επίσης και των Χριστιανοδημοκρατών μέχρι την διάλυση τους με το τέλος του ψυχρού πολέμου οπότε και ο ίδιος ανέλαβε το ρόλο του υποψήφιου πρωθυπουργού και κατάφερνε εκλογή πολλές φορές πρωθυπουργός της Ιταλίας (ότι ακριβώς έκανε και ο Βισέντε Φοξ στο Μεξικό).

Ο γνωστός Αμερικανός και Ουγγροεβραϊκής καταγωγής george Soros έχει καταφέρει με τις ΜΚΟ και τις τράπεζες του να χρηματοδοτήσει πολλούς πολιτικούς τους οποίους άλλοτε είχε καλή σχέση, όπως λόγου χάρη τον Πασινιάν στην Αρμενία, τον Σαάκασβίλι στην γεωργία, τον Ποροσένκο, Γιάτσενιουκ, Τιμοσενκο και τον Ζελένσκι στην Ουκρανία, την τωρινή Πρόεδρο της Μολδαβίας Σάντου, όπως επίσης και την πρώην Πρόεδρο της γεωργίας Σαλόμε Ζουραμπισβίλι.

Όμως υπήρξαν και περιπτώσεις στις οποίες παρόλο που βοήθησε έναν πολιτικό στο να έρθει στην εξουσία αυτός στράφηκε στην συνέχεια εναντίον του και τον εκδίωξε αυτόν και τους οργανώσεις από την χώρα του, όπως το συμπατριώτη του και νυν πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτωρ Ορμπάν.

Στην Τουρκία ο νυν ισλαμιστής Πρόεδρος Ερντογάν ανήλθε στην εξουσία με χρηματοδότηση του επιχειρηματία φεντούλαχ γκιουλέν, όπως επίσης και του Κατάρ, όμως σύντομα λόγω πολιτικών φιλοδοξιών για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στην εξουσία ήρθε σε σύγκρουση με τον πρώην μέντορα και χρηματοδότη του Γκιουλέν.

Ο Αυστραλιανός μέγαλο επιχειρηματίας και κάτοχος πολλών μέσων μαζικής ενημέρωσης rubert Murdoch Απο την πλευρά του έχει καταφέρει χάρης στα μέσα που έχει στην εξουσία του να ανεβοκατεβάσει πολλές κυβερνήσεις όπως λένε σε Αμερική, Μεγάλη βρετανία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δύσης.

Στην ρωσία είναι πολύ χαρακτηριστική η περίπτωση του Μπόρις Γιέλτσιν ο οποίος κατάφερε να ανέλθει με χρήματα των ρώσων ολιγαρχών που και ίδιος συν-δημιούργησε (αλλά και από χρήματα από την Δύση από το εξωτερικό) στην εξουσία (π.χ. ο Vladimir Gusinsky).

Ο Πούτιν που τον διαδέχτηκε αρχικά και αυτός αναγκάστηκε και να υποκριθεί ότι δήλωνε υποταγή στους ολιγάρχες ότι θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα τους έναντι του λαού, σύντομα όμως όταν πήρε και αυτός αρκετή δύναμη στράφηκε εναντίον τους και διέλυσε, εξόρισε ή φυλάκισε άλλους από αυτούς και εθνικοποίησε την περιουσία τους  (π.χ.  Χοντοροκόφσκι, Μπερεζόφσκι, Gusinsky).

Στην Ουκρανια ο Ihor Kolomoisky χρηματοδότησε την εκλογή του Ζελένσκι (μέσω τηλεοπτικού σταθμού), αλλά μέσα σε λίγα χρόνια συγκρούστηκε με τον Πρόεδρο Poroshenko, αλλα και τον ιδιο τον Ζελένσκι στην συνέχεια.

Στην Γεωργία ο Badri Patarkatsishvili χρηματοδότησε τον Saakashvili στην «Ροζ Επανάσταση» το 2003 μ.Χ., έπειτα όμως συγκρούστηκε δυναμικά μαζί του. Στην Ουγγαρία Ο πρωθυπουργός Orbán ανέδειξε επιχειρηματίες όπως ο Lajos Simicsυka και στην συνέχεια συγκρούστηκε μαζί του.

Στην Καμπότζη Teng Bunma, ο πλουσιότερος επιχειρηματίας, υποστήριξε στρατηγικά πολλούς πολιτικούς, παραχώρησε πόρους (αεροπλάνα, αυτοκίνητα), αλλά κατηγορήθηκε ότι έπαιξε ρόλο σε αποτυχημένο πραξικόπημα. Αλλα και στην Ινδία  οι επιχειρήσεις Adani και Reliance χρηματοδότησαν τον Modi και στην συνέχεια συγκρούστηκαν μαζί του.

[Στην περίπτωση του Xi Jinping και του Jack Ma, του ιδρυτή της Alibaba και ενός από τους πλουσιότερους ανθρώπους της Κίνας, ο Jack Ma αποδέχθηκε την δευτερεύουσα θέση του, υποτάσσοντας τον εαυτό του σε μια ζωή χαμηλού προφίλ και τηρώντας αυστηρή σιωπή σε πολιτικά ζητήματα (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/812608/trump-enantion-musk-o-polemos-ton-giganton-poios-tha-pesei-kai-poios-tha-parameinei-sto-throno)].

Ένας άλλος χαρακτηριστικός οργανισμός ο οποίος κατάφερε να ανεβάσει πολλούς πολιτικούς χάρης χρήματα πολλών επιχειρηματιών ήταν το Παγκόσμιο Οικονομικό φόρουμ του Σβάμπ, όπως επίσης και άλλες οργανώσεις στις οποίες συμμετέχουν επιχειρηματίες, όπως η τριμερής Επιτροπή και η Λέσχη Μπίλντενμπεργκ.

Αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες στις οποίες επανεκλέχθηκε το 2025 μετά Χριστόν ο νυν Αμερικανός Πρόεδρος τραμπ αυτός είχε συμμαχήσει με τον επιχειρηματία Elon Musk, ο οποίος χρηματοδότησε στην εκστρατεία του, όμως και οι δύο ήλθαν σε σύγκρουση τόσο για το θέματα των οικονομικών των ΗΠΑ, όσο επίσης και για το ποιος θα έχει την εξουσία.

Η περίπτωση αυτή για τον τραμπ, δηλαδή να έχει την υποστήριξη ενός ισχυρού επιχειρηματία, ο οποίος τον βοήθησε στην εκλογή του, αλλά στην συνέχεια αυτοί οι δύο άνθρωποι συγκρούστηκαν συνέβη και στην περίπτωση του Peter Thiel ο οποίος φρόντισε να τον χρηματοδοτήσει για να ανέλθει στην εξουσία το 2016 μετά Χριστόν, αλλά μετά τα έσπασαν.

[Σε σχέση με τον Eon Musk είναι γνωστό ότι τόσο πατέρας τόσο και ο παππούς του στην Νότια Αφρική και στην Aμερική και στον Kαναdά όταν βρισκόταν στα κράτη αυτά χρηματοδότησαν και υποστήριξαν και αυτοί διάφορους πολιτικούς για να ανέλθουν στην εξουσία, άλλοτε επιτυχώς και άλλοτε ανεπιτυχώς.

Αλλα και ο ίδιος Αμερικανός Πρόεδρος ο Donald trump και αυτός από την πλευρά του όταν ήταν επιχειρηματίας χρηματοδότησε πολλούς ρεπουμπλικανούς και δημοκρατικούς υποψηφίους να ανέλθουν στην εξουσία, όπως λόγου χάρη τους Κλίντον

Είναι πολλά τα κοινά σημεία που πολλοί βλέπουν μεταξύ των δύο εκκεντρικών προσωπικοτήτων Χιουζ και Μασκ. Και οι δύο, στο μέτρο που τους αναλογούσε, έφεραν την επανάσταση στην αεροπορία και την αεροδιαστημική.

Ο μεν Χιουζ με την Hughes Aircraft, ο δε Μασκ με την Space X και την δημιουργία των επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων όπως ο Falcon ή το υπό ανάπτυξη Starship, μειώνοντας το κόστος διαστημικών ταξιδιών, με στόχο τον εποικισμό του Άρη. Και οι δύο ονειρεύτηκαν πέρα από τα όρια της εποχής τους. Και οι δύο ήταν πολυδιάστατοι επιχειρηματίες. Ο Χιούζ αγόρασε την TWA, έγινε παραγωγός ταινιών και επένδυσε σε καζίνο.

Ο Μασκ ηγείται της Tesla (ηλεκτρικά οχήματα), της Neuralink (εγκεφαλικά τσιπ), της The Boring Company (κατασκευή σηράγγων). Και οι δύο διαχειρίστηκαν πολλαπλές βιομηχανίες ταυτόχρονα.

Εκεί όμως που οι ομοιότητες δείχνουν περίεργη σύγκλιση είναι στο εκκεντρικό των προσωπικοτήτων τους. Ο Χιούζ ήταν γνωστός για ιδιοτροπίες, όπως η τάση για απομόνωση του και η εμμονή του με την καθαριότητα.

Ο Μασκ μπορει να μην έχει τέτοιες τάσεις έχει όμως άλλες ιδιοτροπίες. Συχνά προκαλεί με αναρτήσεις του στο X, ζει λιτά (χωρίς πολυτελές σπίτι), και έχει δηλώσει ότι κοιμάται στο χώρο της δουλειάς του. Η δημόσια εικόνα τους δείχνει πολωτική.

Οι δύσκολοι χαρακτήρες. Ο Χιουζ υπέφερε από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή κάτι που τον οδήγησε στην απομόνωση. Ο Μασκ έχει μιλήσει για ψυχική πίεση και πιθανό σύνδρομο Asperger. Μάλιστα ο Αμερικανός Πρόεδρος, μάλλον ταραγμένος μετά τις δημόσιες επιθέσεις του Μασκ και την πρωτοφανή ανάρτηση για «λίστα Επστάιν» (την οποία αργότερα διέγραψε), στράφηκε στα τηλέφωνα, ενημερώνοντας ανθρώπους του στενού του περιβάλλοντος, αλλά και περιστασιακούς γνωστούς του.

Ο Μασκ μπήκε σαν «σίφουνας» με το DOGE στον Λευκό Οίκο, αλλά η δύσκολη προσωπικότητά του τον έφερε σε σύγκρουση. Μια προσωπικότητα που πολλοί την παρομοιάζουν με αυτή του άλλου μεγάλου επιχειρηματία και πρωτοπόρου του Χάουαρντ Χιουζ.

Ο Χιούζ υπερασπίστηκε τον εαυτό του επιτυχώς, αλλά η εμπειρία τον έκανε επιφυλακτικό απέναντι στην κυβέρνηση. Επίσης, φημολογείται ότι έδινε δωρεές και δώρα σε πολιτικούς (π.χ. Ρίτσαρντ Νίξον) για να εξασφαλίσει ευνοϊκές αποφάσεις, αν και δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για αυτό. Η εμπλοκή του στην πολιτική ήταν πιο υπόγεια, μέσω lobbying και προσωπικών δικτύων, παρά δημόσια.

Ο Χιούζ ήταν απολιτικός στην επιφάνεια, αλλά χρησιμοποιούσε τον πλούτο του για να επηρεάζει πολιτικές αποφάσεις υπέρ των επιχειρήσεών του. Σε αντίθεση με τον Μασκ, απέφευγε την δημοσιότητα και τις ανοιχτές πολιτικές θέσεις, προτιμώντας την διακριτική επιρροή (https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/einai-o-elon-mask-o-neos-xaouarnt-xiouz/).

Και ήδη στις ΗΠΑ στα τέλη Ιουνίου, ο Musk, εν μέσω της διαφωνίας του με τις προτεινόμενες περικοπές ομοσπονδιακών δαπανών του Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump, πρότεινε εκ νέου την δημιουργία ενός νέου πολιτικού κόμματος στις ΗΠΑ.

Αυτό το κόμμα ονομάστηκε "America", και σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήχθη σε χίλιους Αμερικανούς πολίτες από τις 30 Ιουνίου έως τις 2 Ιουλίου, περίπου το 40% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι πιθανότατα θα υποστήριζαν ή θα ψήφιζαν το κόμμα "America". Την ίδια στιγμή, περίπου το 38% είχαν διαφορετική άποψη, ενώ ένα ακόμη 22% των συμμετεχόντων ήταν αναποφάσιστοι.

Πολιτικός σεισμός στις ΗΠΑ – Ο Elon Musk ανακοίνωσε τη δημιουργία του κόμματος America Party: Φέρνω πίσω την ελευθερία. Η ιστορία δείχνει ότι οι τρίτοι πολιτικοί σχηματισμοί σπάνια διατηρούνται: από τον Theodore Roosevelt μέχρι τον Ross Perot, απέτυχαν να διασπάσουν το δίπολο (https://romioitispolis.gr/politikos-seismos-stis-ipa-o-elon-musk-anakoinose-ti-dimioyrgia-toy-kommatos-america-party-ferno-piso-tin-eleytheria/).

Πολιτικά κόμματα εκτός του Αμερικανικού δικομματικού συστήματος υπάρχουν εδώ και δεκαετίες, ωστόσο η εθνική τους απήχηση είναι περιορισμένη. Η τελευταία φορά που κέρδισε εκλέκτορες Προεδρικός υποψήφιος που δεν ήταν Ρεπουμπλικανός ή Δημοκρατικός ήταν το 1.968 μ.Χ., όταν πέντε πολιτείες του Νότου ψήφισαν τον υποψήφιο του American Independent Party, Τζορτζ Γουάλας.

Ο δισεκατομμυριούχος Ρος Περό έλαβε περίπου 19% των ψήφων στις εκλογές του 1.992 μ.Χ., αλλά καθόλου εκλέκτορες. «Ο Περό τα πήγε περίφημα… αλλά δεν ήρθε πρώτος σε καμία πολιτεία, και με τον τρόπο που λειτουργεί το Εκλεκτορικό Κολέγιο, αυτό σημαίνει ότι δεν παίρνεις τίποτα», εξηγεί ο Νοέλ. Η υποψηφιότητα του Ραλφ Νέιντερ το 2000 μ.Χ. με το Πράσινο Κόμμα συνέβαλε, σύμφωνα με ειδικούς, στο να διαμορφωθεί ένα τόσο οριακό εκλογικό αποτέλεσμα στην Φλόριντα ώστε ο Ρεπουμπλικανός Τζορτζ Μπους να εκλεγεί μόνο μετά από παρέμβαση του Ανώτατου Δικαστηρίου. Παρόλα αυτά, ο Νέιντερ δεν εξασφάλισε κανέναν εκλέκτορα.

Οι ανεξάρτητοι γερουσιαστές Μπέρνι Σάντερς (Βερμόντ) και Άνγκους Κινγκ (Μέιν) συντάσσονται με τους Δημοκρατικούς. Δύο πρώην γερουσιαστές που αποχώρησαν από το δημοκρατικό Κόμμα και έγιναν ανεξάρτητοι, η Κίρστεν Σινέμα της Αριζόνα και ο Τζο Μάντσιν της Δυτικής Βιρτζίνια, δεν έθεσαν υποψηφιότητα ξανά το 2024 μ.Χ.

Ο Τζάστιν Αμάς εκπροσώπησε το Μίσιγκαν στην Βουλή των Αντιπροσώπων, ξεκινώντας ως Ρεπουμπλικάνος, αλλά φεύγοντας το 2019 μ.Χ. και εντασσόμενος στους Φιλελευθέρους το 2020 μ.Χ. Αφού εξέτασε μια φιλελεύθερη Προεδρική υποψηφιότητα, αποφάσισε να μην διεκδικήσει εκ νέου την έδρα του στην Βουλή (https://dimpenews.com/2025/07/06/o-%ce%bc%ce%b1%cf%83%ce%ba-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%bf%ce%af%ce%bd%cf%89%cf%83%ce%b5-%ce%b4%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%8c%ce%bc%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%bf-america-party-%ce%ba/)].

Αλλά ακόμα και στην πατρίδα μας στην Ελλάδα είναι γνωστό ότι η νυν κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει καταφέρει με πολλά χρήματα να εξαγοράσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αφού πρώτα όμως αυτά και οι επιχειρηματίες που τα ελέγχουν και είναι πίσω από αυτά τον χρηματοδότησαν να ανέλθει στην εξουσία με κυριότερο τον Μαρινάκη.

Μάλιστα με αυτόν η αδερφή του Ντόρα Μπακογιάννη είχε κουμπαριά και ο ίδιος πολύ καλές σχέσεις, όμως σύντομα τα έσπασαν για το μοίρασμα με τον επιχειρήσεων που έδωσε και ο Κούλης σε αντιπάλους του (ενάντια πάντα στα συμφέροντα του Ελληνικού λαού), όπως επίσης και για το ποιος θα ελέγχει την εξουσία και τώρα προσπαθεί ο ένας να εξοντώσει τον άλλον.

[Βέβαια εδώ πέρα θα πρέπει να αναφερθεί ότι σε καμία περίπτωση η χρηματοδότηση ενός πολιτικού από έναν επιχειρηματία δεν είναι κάτι το πρωτοφανές στην Ελλάδα, αφού είναι πάρα πολύ γνωστό παλαιότερα π.χ. το σκάνδαλο Κοσκωτά με τον Ανδρέα Παπανδρέου].

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Είναι ο Έλον Μασκ ο νέος Χάουαρντ Χιουζ; Οι ομοιότητες και οι ελάχιστες διαφορές ανάμεσα στους δύο εκκεντρικούς επιχειρηματίες.

Η ρήξη μεταξύ του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία Έλον Μασκ ήρθε μεν αιφνίδια, όμως δεν εξέπληξε πολλούς που ήξεραν τι συνέβαινε στους διαδρόμους του Λευκού Οίκου έστω και σε αυτή τη σύντομη περίοδο.

Η ρήξη δεν ήταν αποτέλεσμα ενός και μόνο γεγονότος αλλά ο συνδυασμός πολλών επιμέρους αψιμαχιών, όχι τόσο του Μασκ με τον Τραμπ αλλά με ανθρώπους του περιβάλλοντος του Αμερικανού Πρόεδρου.

Ο Μασκ μπήκε σαν «σίφουνας» με το DOGE στον Λευκό Οίκο, αλλά η δύσκολη προσωπικότητά του τον έφερε σε σύγκρουση. Μια προσωπικότητα που πολλοί την παρομοιάζουν με αυτή του άλλου μεγάλου επιχειρηματία και πρωτοπόρου του Χάουαρντ Χιουζ.

Και είναι πολλά τα κοινά σημεία που πολλοί βλέπουν μεταξύ των δύο αυτών εκκεντρικών προσωπικοτήτων. Και οι δύο, στο μέτρο που τους αναλογούσε, έφεραν την επανάσταση στην αεροπορία και την αεροδιαστημική.

Ο μεν Χιουζ με την Hughes Aircraft, ο δε Μασκ με την Space X και την δημιουργία των επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων όπως ο Falcon ή το υπό ανάπτυξη Starship, μειώνοντας το κόστος διαστημικών ταξιδιών, με στόχο τον εποικισμό του Άρη. Και οι δύο ονειρεύτηκαν πέρα από τα όρια της εποχής τους. Και οι δύο ήταν πολυδιάστατοι επιχειρηματίες. Ο Χιούζ αγόρασε την TWA, έγινε παραγωγός ταινιών και επένδυσε σε καζίνο.

Ο Μασκ ηγείται της Tesla (ηλεκτρικά οχήματα), της Neuralink (εγκεφαλικά τσιπ), της The Boring Company (κατασκευή σηράγγων). Και οι δύο διαχειρίστηκαν πολλαπλές βιομηχανίες ταυτόχρονα.

Εκεί όμως που οι ομοιότητες δείχνουν περίεργη σύγκλιση είναι στο εκκεντρικό των προσωπικοτήτων τους. Ο Χιούζ ήταν γνωστός για ιδιοτροπίες, όπως η τάση για απομόνωση του και η εμμονή του με την καθαριότητα.

Ο Μασκ μπορει να μην έχει τέτοιες τάσεις έχει όμως άλλες ιδιοτροπίες. Συχνά προκαλεί με αναρτήσεις του στο X, ζει λιτά (χωρίς πολυτελές σπίτι), και έχει δηλώσει ότι κοιμάται στο χώρο της δουλειάς του. Η δημόσια εικόνα τους δείχνει πολωτική.

Οι δύσκολοι χαρακτήρες. Ο Χιουζ υπέφερε από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή κάτι που τον οδήγησε στην απομόνωση. Ο Μασκ έχει μιλήσει για ψυχική πίεση και πιθανό σύνδρομο Asperger. Μάλιστα ο Αμερικανός Πρόεδρος, μάλλον ταραγμένος μετά τις δημόσιες επιθέσεις του Μασκ και την πρωτοφανή ανάρτηση για «λίστα Επστάιν» (την οποία αργότερα διέγραψε), στράφηκε στα τηλέφωνα, ενημερώνοντας ανθρώπους του στενού του περιβάλλοντος, αλλά και περιστασιακούς γνωστούς του.

Ο πρώην σύμμαχός του ήταν «ένας μεγάλος ναρκομανής», είπε ο Τραμπ σε κάποιο σημείο καθώς προσπαθούσε να κατανοήσει την συμπεριφορά του Μασκ, σύμφωνα με ένα άτομο με γνώση μιας από αυτές της επαφές του Προέδρου, το οποίο, μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας για να συζητήσει ευαίσθητα θέματα.

Ο Μασκ έχει παραδεχτεί ότι έκανε χρήση κεταμίνης, ενός ισχυρού αναισθητικού, το οποίο, όπως λέει, του συνταγογραφήθηκε για τη θεραπεία της κατάθλιψης. Οι New York Times ανέφεραν πρόσφατα ότι χρησιμοποιούσε τόση κεταμίνη κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας που έλεγε στους ανθρώπους ότι επηρέαζε την ουροδόχο κύστη του, και ταξίδευε με ένα κουτί χαπιών με φάρμακα με την ένδειξη Adderall.

Αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου δήλωσαν ότι η ανησυχία του Τραμπ για τη χρήση ναρκωτικών από τον Μασκ, η οποία προέκυψε εν μέρει από δημοσιεύματα των Μέσων ενημέρωσης, ήταν ένας παράγοντας που χώριζε τους δύο άνδρες. Όπως φαίνεται και οι δύο (Μασκ και Χιουζ) αντιμετώπισαν προσωπικούς δαίμονες ενώ κυνηγούσαν μεγάλους στόχους.

Ο Χιούζ δεν δίστασε να ρισκάρει την περιουσία του σε φιλόδοξα projects, όπως το Spruce Goose, που πέταξε μόνο μία φορά. Από την άλλη ο Μασκ με την SpaceX και την Tesla πέρασε κοντά στην χρεοκοπία (2008), αλλά επέμεινε. Και οι δύο αψήφησαν αποτυχίες για να πετύχουν.

Η σχέση με την πολιτική. Ο Έλον Μασκ εξελίχθηκε από πολιτικά ουδέτερο ή φιλοδημοκρατικό επιχειρηματία σε βασικό παίκτη της συντηρητικής πολιτικής σκηνής. Αρχικά ψήφιζε δημοκρατικούς (Obama 2008 μ.Χ., 2012 μ.Χ., Clinton 2016 μ.Χ., Biden 2020 μ.Χ.) και περιέγραφε τον εαυτό του ως «κοινωνικά φιλελεύθερο, οικονομικά συντηρητικό». Όμως, από το 2020 μ.Χ., η στάση του άλλαξε, επηρεασμένη από τη δυσαρέσκειά του για τα lockdown της πανδημίας, την «woke» ιδεολογία, και τη μετακόμισή του στο Τέξας.

Το 2024 μ.Χ., ο Μασκ έγινε ο μεγαλύτερος δωρητής της εκστρατείας Τραμπ, δίνοντας 288 εκατ.$ σε Ρεπουμπλικανούς, ενώ ίδρυσε το America PAC για την υποστήριξη του. Μετά την νίκη Τραμπ, διορίστηκε «ειδικός κυβερνητικός υπάλληλος» και ηγήθηκε του DOGE, με στόχο την μείωση του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού κατά 2 τρισ.$ (αν και πέτυχε 175 δισ.$).

Η θητεία του (Ιανουάριος-Μάιος 2025 μ.Χ.) ήταν χαοτική, με περικοπές που προκάλεσαν αντιδράσεις και κατηγορίες για σύγκρουση συμφερόντων, καθώς οι εταιρείες του (SpaceX, Tesla) έχουν συμβόλαια δισεκατομμυρίων με την κυβέρνηση. Η σχέση του με τον Τραμπ κλονίστηκε το 2025 μ.Χ., με δημόσιες διαμάχες για το φορολογικό νομοσχέδιο, οδηγώντας στην αποχώρησή του από το DOGE.

Ο Μασκ είναι ένας τεχνο-λιμπερταριανός με χαοτική προσέγγιση, που προωθεί την ελευθερία λόγου και την απορρύθμιση, αλλά η εμπλοκή του στην πολιτική φαίνεται ευκαιριακή και αυτοϋπηρετική. Η επιρροή του είναι τεράστια λόγω πλούτου και X, αλλά η έλλειψη πολιτικής εμπειρίας και οι συγκρούσεις συμφερόντων τον καθιστούν αμφιλεγόμενο.

Ο Χάουαρντ Χιούζ δεν είχε άμεση πολιτική θέση όπως ο Μασκ, αλλά η επιρροή του στην πολιτική ήταν σημαντική λόγω του πλούτου και των επιχειρήσεών του. Η Hughes Aircraft ήταν βασικός προμηθευτής αμυντικών συστημάτων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον «Ψυχρό» Πόλεμο, με συμβόλαια για αεροπλάνα και δορυφόρους.

Αυτή η σχέση τον έφερνε κοντά σε πολιτικούς και στρατιωτικούς αξιωματούχους. Το 1.947 μ.Χ., ο Χιούζ κατέθεσε στην Επιτροπή της Γερουσίας για το πρόγραμμα H-4 Hercules, αντιμετωπίζοντας κατηγορίες για κακοδιαχείριση κρατικών κονδυλίων.

Υπερασπίστηκε τον εαυτό του επιτυχώς, αλλά η εμπειρία τον έκανε επιφυλακτικό απέναντι στην κυβέρνηση. Επίσης, φημολογείται ότι έδινε δωρεές και δώρα σε πολιτικούς (π.χ. Ρίτσαρντ Νίξον) για να εξασφαλίσει ευνοϊκές αποφάσεις, αν και δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για αυτό. Η εμπλοκή του στην πολιτική ήταν πιο υπόγεια, μέσω lobbying και προσωπικών δικτύων, παρά δημόσια.

Ο Χιούζ ήταν απολιτικός στην επιφάνεια, αλλά χρησιμοποιούσε τον πλούτο του για να επηρεάζει πολιτικές αποφάσεις υπέρ των επιχειρήσεών του. Σε αντίθεση με τον Μασκ, απέφευγε την δημοσιότητα και τις ανοιχτές πολιτικές θέσεις, προτιμώντας την διακριτική επιρροή.

Σενάρια συνωμοσίας από τα αμερικανικά ΜΜΕ. Και σαν να μην έφτανε όλη η αναστάτωση απο την αποχώρηση του Ε.Μασκ από το Λευκό Οίκο, τα Αμερικανικά ΜΜΕ διακινούν σενάρια συνωμοσίας με τα οποία επιχειρούν με κάθε τρόπο να κτυπήσουν ταυτόχρονα τόσο τον Έλον Μασκ, όσο και τον Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.

Όπως αναφέρει η Washington Post, υπάρχει έντονη ανησυχία στον Λευκό Οίκο, καθώς ο Έλον Μασκ είχε εγκαταστήσει στον Λευκό Οίκο το δορυφορικό σύστημα Star Link παρα τις προειδοποιήσεις των υπεύθυνων ασφάλειας ότι το σύστημα δεν είχε τις απαραίτητες προδιαγραφές ασφαλείας.

Η εγκατάσταση του συστήματος έγινε τον Φεβρουάριο 2025 μ.Χ., από το DOGE του Μασκ, στην στέγη του κτιρίου Αϊζενχάουερ. Στόχος ήταν να καλύψει «νεκρές ζώνες» ή να μεταδώσει δεδομένα DOGE.

Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ειδικοί προειδοποίησαν για κίνδυνο hacking, καθώς το Starlink παρακάμπτει τα VPN και την παρακολούθηση, αφήνοντας το δίκτυο ευάλωτο. Στον Λευκό Οίκο, απαιτείται συνεχής σύνδεση VPN σε όλες τις συσκευές, με καταγραφή IP, χρόνων σύνδεσης, και φιλτράρισμα περιεχομένου για να αποτραπεί διαρροή ή hacking.

Το Starlink, ως δορυφορικό δίκτυο, συνδέεται απευθείας με δορυφόρους μέσω τερματικών, χωρίς να περνάει υποχρεωτικά από το τοπικό δίκτυο του Λευκού Οίκου. Αυτό σημαίνει ότι τα δεδομένα μπορούν να μεταδοθούν χωρίς την μεσολάβηση του VPN, αποφεύγοντας την παρακολούθηση και τα φίλτρα.

Ένας πρώην υπάλληλος ανέφερε ότι «δεν απαιτείται τίποτα, επιτρέπει μετάδοση χωρίς καταγραφή» Όμως το δημοσίευμα της WP προχωρά και πέρα λέγοντας ότι ο Έλον Μασκ μπορεί να έχει εγκαταστήσει «κοριούς» μέσω του Starlink, παρακολουθώντας τα πάντα στον Λευκό Οίκο.

Το Starlink, ως δορυφορικό δίκτυο, μεταδίδει δεδομένα χωρίς το αυστηρό VPN του Λευκού Οίκου. Εάν ο Μασκ μεσώ του DOGE έχει backdoor πρόσβαση ή αν τα τερματικά καταγράφουν ήχο/δεδομένα, ο Μασκ θα μπορούσε θεωρητικά να «ακούει» συνομιλίες (https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/einai-o-elon-mask-o-neos-xaouarnt-xiouz/).