Ο ΌΘΩΝ/ΌΤΤΟ ΤΩΝ ΑΨΒΟΥΡΓΩΝ, ΟΙ ΦΕΟΥΔΑΡΧΕΣ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ.

 Ο Όθων/Όττο των Αψβούργων, οι φεουδάρχες αριστοκράτες της Ευρώπης που την κυβερνούν και τα σχέδια τους ενάντια σε Ρωσία και Μεγάλη Βρετανία.

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό την Ευρώπη την διοικούν υπόγεια κυριως οι μεγάλες και υποχθόνιες οικονομικοπολιτικές και στρατιωτικές ελίτ της Δύσης. Όμως εκτός από αυτούς υπάρχουν και διάφοροι «πρώην»/παλαιοί αριστοκράτες ή και νέοι (νεόπλουτοι που παντρευθήκαν μέλη πρώην αριστοκρατικών οικογενειών) ή ακόμα και πρώην μονάρχες (ή απόγονοι τους), οι οποίοι συνεχίζουν να κυβερνούν την Ευρώπη και να εξυπηρετούν τα σχέδια των ελίτ της Δύσης. Ο σημαντικότερος από αυτούς ήταν ο Όθων/Όττο των Αψβούργων.

Ο Όθων των Αψβούργων (ίδιο όνομα με τον Όθων τον Μέγα, Αυτοκράτορα της Γερμανίας, τον Όττο/Όθων Φον Μπίσμαρκ, καγκελάριο της Γερμανίας, τον Όττο/Όθωνα, βασιλιά της Ελλάδας, αλλά και τον Όττο Ρεχάγκελ, προπονητή της Ελλάδας) γεννήθηκε στο Ράιχεναου αν ντερ Ραξ της Αυστρίας στις 20 Νοεμβρίου 1.912 μ.Χ. - και πέθανε στις 4 Ιουλίου 2011 μ.Χ. στο Πέκιγκ της Γερμανίας κατάγονταν από τον Οίκο των Αψβούργων-Λωραίνης γνωστός στην Αυστρία ως Όθων Άψμπουργκ – Λόθρινγκεν.

Ήταν επικεφαλής του Οίκου του και επίσημος διεκδικητής του θρόνου της Αυστρίας, Ουγγαρίας, Κροατίας, Σλοβενίας, Σλοβακίας, Βοσνίας και Ερζεγοβίνης. Μεγαλύτερος γιος του τελευταίου Αυτοκράτορα της Αυστρίας Καρόλου Α΄ και της Ζίτας των Βουρβόνων της Πάρμας πρίγκηπας διάδοχος του θρόνου (1.916 μ.Χ.- 1.918 μ.Χ.) και από τον θάνατο του πατέρα του (1.922 μ.Χ.) και συνάμα διεκδικητής του θρόνου των Αψβούργων.

Ο ίδιος μερικές φορές αναφέρεται στην Αυστρία ως αρχιδούκας Όθων της Αυστρίας ή πρίγκηπας Όθων της Αυστρίας και στην Ουγγαρία ως Όθων Αψβούργος. Ο πατέρας του ανετράπη το 1918 μ.Χ., αλλά η Ουγγαρία εξακολουθούσε ως το 1.944 μ.Χ. να είναι Βασίλειο χωρίς βασιλιά με αντιβασιλιά τον Μίλος Χόρτυ (όπως μετά την πτώση των βασιλέων Κωνσταντίνου Α΄ και Β’ στην Ελλάδα αντιβασιλείς ήταν ο Κουντουριώτης και ο Ζωτιάκης αντίστοιχα).

Μετά την τελευταία απόπειρα του πατέρα του να ξανακερδίσει τον θρόνο της Ουγγαρίας, η οικογένεια του εξορίστηκε στην Πορτογαλική νήσο Μαδέρα, όπου ο πατέρας του σε έναν χρόνο πέθανε. Από τότε ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του Αυτοκράτορα της Αυστρίας.

Μετά την επανάσταση στην Ουγγαρία το 1.918 μ.Χ., ο Όττο Αψβούργος προσπάθησε αποτυχημένα να γίνει καγκελάριος της, όπως και στην Αυστρία λίγο πριν το Άνσλους (ενσωμάτωση) της στην Γερμάνια του Χίτλερ, κάτι που τελικά απέτυχε και ο ίδιος διέφυγε από την Ευρώπη.

Ο πρώτος αγώνας του Αψβούργου ήρθε κατά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, καθώς ο Φύρερ έκανε ξεκάθαρα τα σχέδιά του για την Αυστρία. Αν και απαγορεύτηκε η είσοδος στην χώρα, ο Αψβούργος προσπάθησε να γίνει καγκελάριος της Αυστρίας το 1.938 μ.Χ. για να ηγηθεί του αγώνα κατά της ναζιστικής εισβολής.

Η άρνηση του να υποκύψει στις απαιτήσεις του Χίτλερ εξόργισε τον Χίτλερ, ο οποίος ανταπέδωσε ονομάζοντας το σχέδιο Anschluss «Επιχείρηση Otto». Αν και δεν συμβαδίζει με τα αισθήματα των Αυστριακών εκείνη την εποχή, οι οποίοι έρχονταν με ενθουσιασμό για να χαιρετήσουν τον Χίτλερ, ο Habsburg χρησιμοποίησε τις διασυνδέσεις του για να κανονίσει την διαφυγή πολλών χιλιάδων Αυστριακών, συμπεριλαμβανομένων 15.000 Εβραίων.

Συγκεκριμένα ο Όθων αντιτάχθηκε σκληρά στην απόπειρα των Ναζί να εισβάλουν στην Αυστρία, για αυτό πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της τετραετίας (1940 μ.Χ.- 1.944 μ.Χ.) με την μητέρα του Ζίτα στην Ουάσιγκτον· μετά το πέρας του πολέμου επέστρεψε στην Ευρώπη και έζησε αρχικά στην Ισπανία και την Γαλλία.

Υπηρέτησε πιστά τις ΗΠΑ που του χορήγησαν άσυλο, παρόλο που και χάρις στην συμμετοχή αυτών στον πόλεμο έπεσε η Αυτοκρατορία των Αψβούργων και διαλύθηκε και πολέμησε με λυσσά τους προαιώνιους εχθρούς της Αυστρίας Ρώσους και Βρετανούς.

Εκεί πιθανών να έγινε πράκτορας και των ΗΠΑ, των οποίων τα συμφέροντα προωθούσε κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου με τις θέσεις του και ίσως σε αυτόν, όπως και σε άλλους ξεπεσμένους από τους θρόνους γαλαζοαίματους στην Ευρώπη να υποσχέθηκαν οι Αμερικανοί (ίσως και οι Βρετανοί) επιστροφή στους θρόνους τους αν υπηρετήσουν τα συμφέροντα τους.  

Κατά την διάρκεια της Ουγγρικής εξέγερσης το 1.956 μ.Χ., οι Αψβούργοι και ο Όθωνας απηύθυναν έκκληση στις δυτικές κυβερνήσεις να στηρίξουν τους γενναίους διαδηλωτές. Συνέχισε να πολεμά για την αγαπημένη του Ουγγαρία μετά την συντριβή της εξέγερσης και λειτούργησε ως μεγάλη έμπνευση για τους εξόριστους Ούγγρους.

Ο Αψβούργος επέμενε στην εκστρατεία του κατά του κομμουνισμού. Βοήθησε στη διοργάνωση της πανευρωπαϊκής επίδειξης πικνίκ, τα πρώτα σκισίματα στο Σιδηρούν Παραπέτασμα. Ως αποτέλεσμα της διαδήλωσης, τα Αυστροουγγρικά σύνορα άνοιξαν για αρκετές ώρες το 1.989 μ.Χ., επιτρέποντας σε 600 Ανατολικογερμανούς να διαφύγουν στην Δύση μήνες πριν από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Ο Χέλμουτ Κολ περιέγραψε το γεγονός ως το μέρος όπου "η πρώτη πέτρα γκρεμίστηκε από το Τείχος".

Ήταν ευρωβουλευτής για πολλά χρόνια — το Γερμανικό του διαβατήριο του επέτρεψε να είναι υποψήφιος του CSU στην Βαυαρία του ακροδεξιού Γιόζεφ Στράους, όπου ζούσε. Ως μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Βαυαρική Χριστιανοκοινωνική Ένωση και Πρόεδρος του Πανευρωπαϊκού Συνδέσμου, οι Αψβούργοι αγωνίστηκαν για να επιτραπεί στα πρώην κομμουνιστικά κράτη της Ανατολικής Ευρώπης να εισέλθουν στην ΕΕ. Μιλώντας άπταιστα επτά γλώσσες, είχε στενή προσωπική σχέση με πολλές από αυτές τις χώρες.

Ως πιστός Καθολικός, ο Otto von Habsburg δεν φοβόταν να προστατεύσει την φήμη της Εκκλησίας με σωματική δύναμη. Όταν ο διαβόητος αντικαθολικός ευρωβουλευτής από την Βόρεια Ιρλανδία, Ian Paisley, αποκάλεσε τον Ιωάννη Παύλο Β' «αντίχριστο» καθώς ο πάπας μιλούσε στο Κοινοβούλιο του Στρασβούργου, ο Habsburg ήταν μεταξύ αυτών που άρπαξαν τον Paisley και τον έδιωξαν ανεπιτήδευτα έξω από την αίθουσα.

{Οι δε πάπες της Ρώμης συνεργαζόταν τόσο με τον πιστό καθολικό/παπικό Όττο των Αψβούργων, όσο και με τους Ναζί, έτσι ώστε παίζοντας σε διπλό ταμπλό να μπορούν να επιλέξουν κάθε φορά την παράταξη που επικρατεί και προωθεί τα συμφέροντα τους}.

Στις 31 Μαΐου 1.961 μ.Χ. έκανε αίτηση να του επιτραπεί η είσοδος στην Αυστρία, με την διακήρυξη ότι σέβεται το πολίτευμα και αποκηρύσσει όλα τα δικαιώματα του στον θρόνο. Το Αυστριακό δικαστήριο έκανε τελικά δεκτή την αίτηση του στις 24 Μαΐου 1.963 μ.Χ., αλλά οι ταραχές που ξέσπασαν στην συνέχεια από αντιμοναρχικούς καθυστέρησαν την είσοδό του στην χώρα, που έγινε τελικά στις 31 Οκτωβρίου 1.966 μ.Χ.

Υπήρξε από τους παλαιότερους ένθερμους υποστηρικτές της ενωμένης Ευρώπης, που θα περιείχε και Ανατολικά κράτη όπως Ουγγαρία, Σλοβενία και Κροατία. Διετέλεσε Πρόεδρος της Διεθνούς Πανευρωπαϊκής Ένωσης (1.973 μ.Χ.- 2004 μ.Χ.), μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1.979 μ.Χ.- 1.999 μ.Χ.) ως εκπρόσωπος της Βαυαρίας. Τον Ιανουάριο του 2007 μ.Χ. παραιτήθηκε λόγω βαθύτατου γήρατος -ήταν 95 ετών- υπέρ του μεγαλύτερου γιου του.

Όπως οι περισσότεροι βασιλικοί, έτσι και οι Αψβούργοι δεν ήταν απαλλαγμένοι από διαμάχες. Όταν ο φασίστας Ισπανός δικτάτορας Francisco Franco πρόσφερε στους Habsburg τον Ισπανικό θρόνο το 1.961 μ.Χ., οι Habsburg αρνήθηκαν, αλλά τον επαίνεσαν ως καλοπροαίρετο «δικτάτορα Νοτιοαμερικανικού τύπου όχι ολοκληρωτικός όπως ο Χίτλερ ή ο Στάλιν». Εξόργισε επίσης μερικούς όταν ισχυρίστηκε το 2008 μ.Χ. ότι οι Αυστριακοί ήταν θύματα του (Αυστριακής καταγωγής) Χίτλερ, και όχι συνένοχοι σύμμαχοι.

{Της υποκρισίας το ανάγνωσμα. Δηλαδή για τον Όττο Αψβούργο υπήρχαν «καλοί φασίστες δικτάτορες» όπως ο Φράνκο ή τον Σούσνικ και τον Ντόλφους, ενώ όσοι δικτάτορες (φασίστες ή και κομμουνιστές) δεν συμφωνούσαν μαζί του, ή ήταν εχθροί της δυναστείας του και τον εμποδίζαν να ανακτήσει την εξουσία σε Αυστρία και Ουγγαρία ήταν απόλυτα κακοί}.

Ο Όττο Αψβούργος μεγάλωσε σε μία πολυεθνική Αυτοκρατορία και για τον ίδιο λόγο υποστηρίζει την ΕΕ, η ποια είναι όπως και η Γερμανική Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορία μία πολυεθνική Γερμανική Αυτοκρατορία, ακυρώσαν σαν τον Καλλέργη, του οποίου τις ιδέες για την Πανευρώπη ο ίδιος υποστήριξη και ήταν Προέδρος της οργάνωσης αυτής μετά τον θάνατο του ιδρυτή της.

Όπως έλεγε συχνά ο Όθων, ο ίδιος έβλεπε την Ευρωπαϊκή Ένωση ως μια σύγχρονη μετενσάρκωση της πολυεθνικής Αυτοκρατορίας των Αψβούργων. Ταξίδεψε σε όλες τις γωνιές της Ηπείρου και είχε ένα εντυπωσιακό δίκτυο επαφών. Εν μέρει ως αποτέλεσμα αυτού, είχε αυτή την μακρά άποψη της ιστορίας από την οποία ακόμη και σήμερα πολλοί μπορούν να μάθουν.

{Όπως ακριβώς δηλαδή έλεγε και το Red House Report, σύμφωνα με το οποίο το επόμενο Δ’ Ράιχ της Γερμανίας, δηλαδή η ΕΕ, η οποία δεν θα χρειάζονταν αν και θα ελέγχονταν πλήρως από τους Γερμανούς, να είναι 100% Γερμανική (http://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html)}.

Ο ίδιος ήταν κατά της Ρωσίας στον Ψυχρό Πόλεμο και κατά του κομμουνισμού, ενώ και πρόσφατα ήταν σφοδρά αντιρώσος και κατά της Ρωσίας του Πούτιν (και των Βρετανών) και ήθελε την ανατροπή, ίσως πέραν από του εθνικισμού και λόγω των προσωπικών βιωμάτων του, αφού η μάχη με την Ρωσία και ο κομμουνισμός διέλυσαν την Αυτοκρατορία, στην οποία ο ίδιος ήταν τελευταίος διάδοχος.

Σε παλιές βιντεοσκοπήσεις που δημοσίευσε πρόσφατα η Αυστριακή εφημερίδα Die Presse στον ιστότοπο της, ο Habsburg αποκάλεσε ωμά την Ρωσία: «Την τελευταία αποικιακή δύναμη μετά την αποαποικιοποίηση».

Στο Le Nouveau défi Européen (ένα εκτενές βιβλίο συνεντεύξεων με τον Γερμανό ανταποκριτή της Γαλλικής εφημερίδας Le Figaro) που δημοσιεύτηκε το 2007 μ.Χ., ο Otto von Habsburg προειδοποίησε για «τις ολοκληρωτικές τάσεις» της Ρωσίας του Πούτιν.

[Ο Τζωρτζ Σόρος είναι ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος. Υπήρξε αυτοδημιούργητος και τα κατάφερε χάρη στις πετυχημένες χρηματιστηριακές του επενδύσεις. Εδώ και τέσσερις δεκαετίες είναι επίσης ένας υπερ-δραστήριος φιλάνθρωπος, έχοντας δωρίσει πάνω από 20 δισεκατομμύρια δολάρια, κυρίως στα Ιδρύματα της «Ανοικτής Κοινωνίας» που υποστηρίζει.​..

Ο Σόρος δώρισε μεγάλο μέρος του πλούτου του για να βοηθήσει τις δοκιμαζόμενες πρώην κομουνιστικές χώρες στην πολύ δύσκολη περίοδο της μετάβασής τους. Ίδρυσε το εξαιρετικά πετυχημένο και με μεγάλη διεθνή ακτινοβολία Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Ευρώπης στην Βουδαπέστη.

Όμως, δεν υπήρξε απλώς ένας φιλάνθρωπος πλούσιος. Ο Σόρος ξέρει ιστορία, έχει άποψη και ενδιαφέρεται για τις ιδεολογικές αναζητήσεις του καιρού μας, ακόμα κι όταν αυτές καταλήγουν σε βαριές φιλοσοφικές αντιπαραθέσεις.

Αυτό ίσως έχει να κάνει και με την καταγωγή του. Όντας Εβραίος της «Μεσευρώπης»...  γνώρισε προσωπικά και ενστερνίστηκε τη φιλοσοφία του σπουδαίου Karl Popper. .....Τα τελευταία χρόνια οι επιθέσεις εναντίον του πολλαπλασιάζονται.

Την αρχή έκανε ο Βίκτωρ Ορμπάν..... έχει αναγάγει τον Σόρος στον υπ’ αριθμό ένα δημόσιο κίνδυνο για την Ουγγαρία, ως του πλούσιου διεθνιστή που θέλει να πλημμυρίσει την Ευρώπη με μετανάστες-τρομοκράτες...

.....Στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθοδόν για τις ενδιάμεσες εκλογές που διεξάγονται σήμερα, πολλοί Ρεπουμπλικάνοι μιμήθηκαν τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας, Βίκτορα Ορμπάν, και κατήγγειλαν τον Σόρο ότι χρηματοδοτεί μετανάστες για να εισβάλουν στην χώρα και να αλλοιώσουν τον χαρακτήρα της.

Γιατί όμως ο Σόρος προκαλεί τόσο μίσος και έχει καταστεί ο πιο δημοφιλής στόχος της Ακροδεξιάς Διεθνούς σε Ευρώπη και Αμερική; Ο Σόρος είναι ο τέλειος στόχος: είναι πλούσιος, χρηματιστής, Εβραίος, ζει στην Νέα Υόρκη και ξέρει να κάνει πολύ θόρυβο γύρω από ότι θέλει να υποστηρίξει ή να καταδικάσει...

Οι επιθέσεις εναντίον του Σόρου δύσκολα κρύβουν τον αντισημιτικό τους χαρακτήρα. Οι επιθέσεις εναντίον του Σόρου θυμίζουν τις επιθέσεις εναντίον του εβραϊκού κεφαλαίου κατά τον μεσοπόλεμο... Ο συνειρμός είναι πολύ επικίνδυνος επειδή ξέρουμε που οδήγησε την Ευρώπη της δεκαετίας του 1930 μ.Χ.-(https://corfiatiko.blogspot.com/2023/11/blog-post_85.html).

Ο πρωθυπουργός Ιορδανίας σε Ισραήλ: «Θα κηρύξουμε πόλεμο αν προσπαθήσετε να εκτοπίσετε τους Παλαιστίνιους». «Αυτή είναι η κόκκινη γραμμή της χώρας μας», είπε ο Bisher Khasawneh (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/enoples-sygkroyseis/ektakto-prothypourgos-iordanias-se-israil-tha-kiryksoume-polemo-an-prospathisete-na-ektopisete-tous-palaistinious/).

Ο δε Μαχμούντ Αμπάς είναι ένας δοτός/δωσίλογος πρωθυπουργός εγκάθετος των Ισραηλινών αρχών Κατοχής στην Δυτική Όχθη, ενώ πρόσφατα λόγω της υποταγής, του ενδοτισμού του και εξυπηρέτησης των συμφερόντων του Ισραήλ δέχθηκε και απόπειρα δολοφονίας (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/enoples-sygkroyseis/enopli-epithesi-stin-aytokinitopompi-tou-palaistiniou-proedrou-m-ampas-traymatistike-o-somatofylakas-tou-vinteo/).

Μ.Νετανιάχου: «Μετά το τέλος του πολέμου θα μείνουμε στην Γάζα για αόριστο χρονικό διάστημα». Επιστροφή στην προ του 2005 μ.Χ. εποχή θέλει το Τελ Αβίβ. O Ισραηλινός πρωθυπουργός Μ.Νετανιάχου σε συνέντευξη που μεταδόθηκε στο ABC News δήλωσε ότι το Ισραήλ θα έχει την «συνολική ευθύνη ασφάλειας» στην Γάζα για «αόριστο χρονικό διάστημα» μετά το τέλος του πολέμου.

Αξίζει να υπενθυμιστεί τι είχε γίνει το 2005 μ.Χ.: Ο τότε Ισραηλινός πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν στο τέλος του 2003 μ.Χ. ανακοίνωσε πώς ο στρατός θα αποσυρθεί από την Γάζα προκαλώντας σε όλους μεγάλη έκπληξη.

 «Κατά την άποψή μου», είχε πει τότε, «Είναι κακό να κρατά κανείς 3μισυ εκατομμύρια Παλαιστίνιους υπό κατοχή. Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο». Ένα χρόνο αργότερα ο Σαρόν εξήγγειλε ότι οι έποικοι θα έφευγαν από την Γάζα και ίσως από ένα κομμάτι της Δυτικής Όχθης.

Έτσι στις 15 Αυγούστου του 2005 μ.Χ. άρχισε η επιχείρηση αποχώρησης από την Γάζα. 21 εποικισμοί με 1500 Εβραίους εποίκους έπρεπε να εκκενωθούν σε 48 ώρες, ενώ για την κατεδάφιση στρατιωτικών εγκαταστάσεων δόθηκε περισσότερος χρόνος, μέχρι όμως τις 12 Σεπτεμβρίου κανένας Ισραηλινός δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στην λωρίδα της Γάζας (https://www.pronews.gr/kosmos/m-netaniaxou-meta-to-telos-tou-polemou-tha-meinoume-stin-gaza-gia-aoristo-xroniko-diastima/). Είναι προς το συμφέρον του Νετανιάχου να παρατείνει τον πόλεμο γιατί το τέλος του σημαίνει δίκη και φυλάκισή του.

Ἡ ἐμφύτευση τῆς Ψηφιακής Ταυτότητας. Ὁ διάσημος ἀρχιερέας τῆς Νέας Τάξης καὶ Ἐποχῆς καὶ τοῦ ἔξω ἀπὸ ἐδῶ Κλάους Σβάμπ εἶναι σαφέστατος: Μὲ τὴν 4^η βιομηχανική Επανάσταση θὰ συγχωνευθεῖ ἡ ψηφιακὴ ταυτότητα μὲ τὴν φυσικὴ καὶ τὴν βιολογική μας.

Ὁ Κ. Σβάμπ μιλάει δημοσίως καὶ ἐπεξηγεῖ ὅτι ἡ νέα μελλοντική ταυτότητά μας, τὸ παγκόσμιο μοναδι απο ψηφιακὸ ἀναγνωριστικό μας, θὰ ἐμφυτευθεῖ καὶ θὰ ἐνσωματωθεῖ στὸ δέρμα μας καὶ αὐτὸ θὰ διασυνδεθεί μὲ τὰ πάντα! Τί ἄλλο ἄραγε χρειαζόμαστε νὰ προσθέ σουμε καὶ νὰ ἐπεξηγήσουμε ἐμεῖς;

Ηλεκτρονική Δικτατορία. Ἡ Κίνα ἤδη πλησιάζει στὴν οὐσιαστική κατάργηση τῶν μετρητῶν. Δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖο ὅτι ὁ Κλάους Σβάμπ δηλώνει μέγας θαυμαστὴς καὶ ἐκδηλωτικός λάτρης τοῦ Κινεζικοῦ καθεστωτικοῦ μου ντέλου διακυβέρνησης. Γι' αὐτὸ ἑτοιμάζουν τὴν Κίνα ὡς τὴ νέα παγκόσμια υπερδύναμη στην θέση τῆς Ἀμερικῆς.

Στὴν Κίνα ὅλοι οἱ Κινέζοι παίρνουν βαθμούς «καλῆς συμπεριφορᾶς»: Καὶ ἐὰν εἶναι ἀρεστὸς στὴν ἐξουσία μὲ αὐτὰ ποὺ λέει καὶ πράττει, παίρνει πιστοποίηση «κατ λοῦ πολίτη» καὶ ἄρα ἔχει πρόσβαση σε χρηματοδότη- ση καὶ παροχές!

Ἐὰν ἀντίθετα κάποιος πέφτει κάτω ἀπὸ τὴν «βάση» στην βαθμολογία ἤ, δηλαδή, δημιουργεῖ προβλήματα στὴν ὑπάρχουσα ἐξουσία, τοῦ κόβεται ἡ πρόσβαση σε παροχὲς καὶ γενικότερα σὲ ὁποιαδήποτε κοινωνική δραστηριότητα προάγει την ζωή του.

Α, για να μην το ξεχάσουμε και ο Klaus Schwab του WEF υπήρξε-κατά δήλωσή του-αυτόπτης μάρτυρας στο συμβάν της 9/11 (https://www.triklopodia.gr/%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%ad%ce%bc%cf%80%ce%b7-%ce%b2%ce%b3%ce%ac%ce%b6%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b9/)].

Ο Πούτιν είναι «σκληρός» ακόμη και για τα πρότυπα της KGB υποστήριζε. Σε ένα κεφάλαιο 40 σελίδων, Από την Σοβιετική Ένωση στην Ρωσία, μιλά για την πόλη της Δρέσδης, στην πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας (ΛΔΓ), όπου είχε συμμετάσχει σε πορείες διαμαρτυρίας για πολιτική μεταρρύθμιση πριν από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1.989 μ.Χ.

Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι αρκετοί πρώην πολιτικοί κρατούμενοι του είπαν ότι, από όλους τους πράκτορες της KGB που δραστηριοποιούνται στην Δρέσδη, κάποιος Βλαντιμίρ Πούτιν ξεχώριζε ως (δήθεν) «ο πιο απάνθρωπος και ο πιο σκληρός».

Από τότε, εξηγεί ο Otto von Habsburg, «Έχω παρακολουθήσει όλες τις ενέργειές του λεπτομερώς» — από την επανεισαγωγή του παλιού Σοβιετικού εθνικού ύμνου με διαφορετικό κείμενο («Φανταστείτε το συναίσθημα που προκλήθηκε στην Γερμανία αν κάποιος έπαιρνε την μουσική του Horst Wessel τραγούδι στην Γερμανία, το αγαπημένο των Ναζί, και χρησιμοποιήστε το ως τον νέο ύμνο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας!) για τις απίστευτες φρικαλεότητες του στρατού του Πούτιν κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Τσετσενία.

Οι Αψβούργοι ήταν της γνώμης ότι όλοι οι Ρώσοι Πρόεδροι κόπηκαν από Αυτοκρατορικά «υφάσματα», συμπεριλαμβανομένου του πολύκροτου «και φαινομενικά ειρηνικού Γκορμπατσόφ» — με πιθανή εξαίρεση τον πρώην Πρόεδρο της Ρωσίας Μπόρις Γιέλτσιν, ο οποίος έπινε πάρα πολύ για να μπορέσει να βάλει τη χώρα του. ένα διαφορετικό κομμάτι.

Έλεγε ο Όθων: «Στην δεκαετία του 1.930 μ.Χ., οι Αψβούργοι ζούσαν στο Βερολίνο. "Διάβασα το Mein Kampf. Όλα όσα συνέβησαν αργότερα, ήταν ήδη σε αυτό το βιβλίο." «Η Ευρώπη είναι ακόμα γεμάτη Τσάμπερλεϊν». Ειδοποίησε τους Ευρωπαίους πολιτικούς και στοχαστές, αλλά —όπως συνέβη με τον Πούτιν χρόνια αργότερα— ελάχιστοι τον πίστεψαν αρχικά.

Πολλοί πίστευαν ότι όλα θα πάνε καλά. Όταν ο Χίτλερ έκανε απλώς αυτό που είχε ανακοινώσει, ο Βρετανός πρωθυπουργός Νέβιλ Τσάμπερλεϊν παραπονέθηκε ότι κανείς δεν του το είχε πει. «Δυστυχώς», λέει ο Όττο στον συνέντευξη του το 2006 μ.Χ., «η Ευρώπη είναι ακόμα γεμάτη Τσάμπερλεϊν».

Ενώ ο Τζορτζ Μπους και ο Πούτιν βρίσκονταν στην Ρώμη, το 2002 μ.Χ., έπιναν σαμπάνια για να γιορτάσουν την ίδρυση του συμβουλίου ΝΑΤΟ-Ρωσίας, και όλοι πίστευαν ότι ο Ψυχρός Πόλεμος είχε τελειώσει οριστικά, ο Όθων είχε ήδη προειδοποιήσει, ότι νέοι Ρωσικοί «αποικιακοί πόλεμοι «και ο «επιθετικός εθνικομπολσεβικισμός» ήταν μπροστά.

«Έχουμε μεγάλο πρόβλημα με την ισχυρή γείτονά μας την Ρωσία», είχε πει ο Όθων το έτος 2003 μ.Χ. σε μια διάλεξη στο Μπρέγκεντς. Προς έκπληξη του κοινού, δεν δίστασε να συγκρίνει τον Πούτιν με τον Χίτλερ.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ρωσική Ομοσπονδία, όπως και το Τρίτο Γερμανικό Ράιχ την δεκαετία του 1.930 μ.Χ., ήταν στο δρόμο προς τον ολοκληρωτισμό, δηλαδή προς μια δικτατορία με κομφορμισμό και διώξεις:

«Πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν αγαπάμε ένας σήμερα, ένας ειρηνικός κόσμος, αλλά ένας όπου υπάρχουν κίνδυνοι, και όπου, όπως μας έδειξαν τα στοιχεία του Δέκατου Ένατου Αιώνα, η σωστή και έγκαιρη προετοιμασία μπορεί εύκολα να σώσει την ειρήνη, αλλά αν πάει κανείς να ονειρευτεί, θα βιώσει το ίδιο πράγμα. βίωσα στην εποχή μου».

Είναι αυτά τα λόγια που φαίνονται πολύ «επίκαιρα» σχεδόν 20 χρόνια μετά. Το 1.998 μ.Χ. είπε στους συναδέλφους του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι ήταν υπερβολικά αισιόδοξοι: «Ο κίνδυνος είναι ακόμη μπροστά μας». Κάλεσε για μια ισχυρή κοινή, Ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας πριν να είναι πολύ αργά.

Σε αντίθετη περίπτωση, προειδοποίησε, «οι ελεύθερες χώρες στην Ευρώπη δυστυχώς θα το πληρώσουν ακριβά γι' αυτό». Κοίτα πού βρισκόμαστε τώρα. Ίσως ο πρώην Αυτοκρατορικός διάδοχος να είχε μια μικρή εμμονή με τα πολιτικά πρότυπα του παρελθόντος. Ωστόσο, αν τον είχαμε ακούσει λίγο καλύτερα όλα αυτά τα χρόνια, θα ήμασταν λιγότερο καταβεβλημένοι και καλύτερα προετοιμασμένοι σήμερα.

Στο μυαλό του Όττο και των Αψβούργων, το Ρωσικό κράτος κάθε άλλο παρά «Αυτοκρατορία» ήταν. Συνέκρινε τις Αυτοκρατορίες των Τσάρων και των Σοβιέτ καθώς και την «Ρωσική Ομοσπονδία» του Γιέλτσιν και του Πούτιν με μια πολιτική αντίληψη που ονόμασε «καθολική μοναρχία».

Αυτό δεν σήμαινε την «Monarchia Universalis» (Παγκόσμια/Οικουμενική Μοναρχία) του Καρόλου Ε' του Κουίντου, αλλά μάλλον μια κοινότητα βασισμένη στην αυθαιρεσία και την προσπάθεια για εξουσία, η οποία έχει την κλίση «να κυριαρχεί στις γύρω δομές του ίδιου είδους».

Είτε η Ουκρανία, η Πολωνία, τα κράτη της Βαλτικής, ο Καύκασος είτε οι χώρες της Σιβηρίας και της Κεντρικής Ασίας - ήταν όλες λίγο πολύ βίαια ενωμένες εκείνη την εποχή και ενσωματώθηκαν στην Οικουμενική Μοναρχία.

Ο Αψβούργος στάθηκε εδώ στην παράδοση του Γάλλου στοχαστή και συγγραφέα Alexis de Tocqueville, ο οποίος χαρακτήρισε τον Ρωσικό λαό ήδη από το 1.838 μ.Χ. με τα λόγια: «Ο Αμερικανός παλεύει ενάντια στα εμπόδια που του προσφέρει η φύση·

Ο Ρώσος είναι σε μάχη με τον λαό. Αυτό παλεύει με την έρημο και την βαρβαρότητα· αυτό με τον πολιτισμό πλήρως οπλισμένο: επομένως ο Αμερικανός κατακτά με το άροτρο, ο Ρώσος με το σπαθί του στρατιώτη».

{Κατά παράδοξο τρόπο θα μπορούσε να συγκρίνει τις φράσεις του Αυστριακού Όθωνα Αψβούργου με τις φράσεις του Αυστριακού δεκαεννέα Χίτλερ για τους Ρώσους και τους Σλάβους και θα βρει ότι δεν υπάρχει δίφορα μεταξύ τους, τόσο στα λογία, όσο και στα προτεινόμενα μέτρα. Μάλλον θα ζήλευε  ο ίδιος που ο Χίτλερ έκανε στην θέση του όσα θα ήθελε να κάνει ο ίδιος ο Όθων στους Ρώσους}.

Ο Αψβούργος είδε έναν λόγο για τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες, σε αντίθεση με την Ρωσία, δεν έγιναν ποτέ καθολική μοναρχία σε ορισμένα «πλούσια στοιχεία» της πολιτικής των ΗΠΑ, ακόμη κι αν δεν ήταν απαλλαγμένες από ιμπεριαλιστικές τάσεις: «Σημαντικά, τα ιμπεριαλιστικά στοιχεία στις πολιτικές τους οδήγησαν στη μεγαλύτερη πισωγυρίσματα στις ΗΠΑ, ενώ οι πλούσιοι ήταν σημεία φωτός και εγγυητές της ανόδου της Αμερικής».

Ο Όττο παράλληλα υπεστήριζε ότι η «καλύτερή περίοδος για την Ευρώπη» ήταν δήθεν μετά το Συνέδριο της Βιέννης το 1.815 μ.Χ., το οποίο έφερε τάχατες την «ειρήνη στην Ευρώπη», όπως έγινε κατά τον ίδιο και με τον Ψυχρό Πόλεμο.

Όλοι οι Αψβούργοι θεώρησαν το Συνέδριο της Βιέννης το 1.815 μ.Χ. ως το πλούσιο σημείο φωτός της πρόσφατης ευρωπαϊκής ιστορίας, επειδή, σε αντίθεση με τις Βερσαλλίες το 1919 μ.Χ. και την Γιάλτα το 1.945 μ.Χ., εγγυήθηκε πραγματική ειρήνη .

Όχι μόνο δημιουργήθηκε εδώ η Γερμανική Συνομοσπονδία, αλλά η ηττημένη Γαλλία συμπεριλήφθηκε επίσης ως ισότιμος εταίρος και έγινε από την αρχή από κοινού υπεύθυνη για το έργο της ειρήνης. Ο Habsburg τόνισε ότι η συνεργασία μεταξύ του Μέτερνιχ και του Ταυλεράνδου είχε ως αποτέλεσμα να εφαρμοστεί για πρώτη φορά η ιδέα μιας «Ευρωπαϊκής Ευρώπης» - και χωρίς την Ρωσία και την Αγγλία, που και οι δύο «μάλλον είχαν μερίδιο στην Ευρώπη, αλλά δεν είδαν τα εξ ολοκλήρου όπως έγιναν Ευρωπαϊκά».

Αυτή η παρατήρηση του Όθων, που γράφτηκε σε ένα δοκίμιο το 1.971 μ.Χ., είναι εξαιρετικά επίκαιρη. Αν ακολουθήσετε αυτή την ερμηνεία, οι ηγέτες της Ευρώπης γνώριζαν ήδη πριν από 200 χρόνια ότι, όπως δείχνουν το Brexit και ο πόλεμος της Ουκρανίας, δεν μπορείτε να κάνετε «Αυτοκρατορία» με τους Βρετανούς και τους Ρώσους.

Το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή ισορροπία που δημιουργήθηκε το 1.815 μ.Χ. κλονίστηκε και αυτό είχε ως αποτέλεσμα τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους δεν οφειλόταν στην Αγγλία ή την Ρωσία, αλλά στην Πρωσία.

Όταν οι Βόρειο-Γερμανοί, τυφλωμένοι από τον κυρίαρχο εθνικισμό, ετοιμάστηκαν να δημιουργήσουν το δικό τους γερμανικό Ράιχ, αυτό οδήγησε σε σύγκρουση με την Αυστρία το 1.866 μ.Χ. και στην συνέχεια στην καταστροφή της Γερμανικής Συνομοσπονδίας -και μαζί με αυτήν την ιδέα του Ράιχ

Σύμφωνα με τους Αψβούργους, το αποτέλεσμα της μάχης του Königgrätz ήταν δύο «δυσλειτουργίες»: Ενώ η Πρωσία απορροφήθηκε από το γερμανικό Ράιχ το 1.871 μ.Χ. και μεταλλάχθηκε σε μια βάναυση οικουμενική μοναρχία η ίδια - το αργότερο με την άνοδο του Χίτλερ - η Αυστρία αναζήτησε την σωτηρία στο ο Αυστροουγγρικός δυϊσμός, ο οποίος περιείχε ακόμα ένα απομεινάρι της ενσαρκωμένης ιδέας του Ράιχ, αλλά τελικά αποδείχθηκε ανίκανο να επιβιώσει.

{Όταν ο Όθων αναφέρθηκε στα «στοιχεία του 19^ου  Αιώνα» και στην «σωτηρία της ειρήνης», συνήθως αναφερόταν στην πολιτική έννοια του λεγόμενου «Ιδανικού της Αυτοκρατορίας». Αυτό που εννοείται είναι ένας υπερεθνικός κανόνας που βρίσκεται πάνω από όλα τα έθνη και τις εθνότητες, όπως υπήρχε για μια χιλιετία στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους και συνεχίστηκε με την ίδρυση της Γερμανικής Συνομοσπονδίας στις 8 Ιουνίου 1.815 μ.Χ.

Αυτή η ομοσπονδία υποστηρίχθηκε από την Αυστρία και την Πρωσία και 37 άλλα κράτη, συμπεριλαμβανομένων των Κάτω Χωρών και της Δανίας. Οι πρίγκιπες συμφώνησαν τότε ότι το ψήφισμα της «Γερμανικής Ομοσπονδιακής Πράξης» όχι μόνο θα εξασφάλιζε την «ασφάλεια και την ανεξαρτησία της Γερμανίας», αλλά θα αποκαθιστούσε και την ισορροπία της Ευρώπης.

Για τον Όθωνα Αψβούργο, η παλιά Αυτοκρατορία, όπως υπήρχε μέχρι την αυτοδιάλυσή της το 1.806 μ.Χ. (και συνέχισε να έχει επίδραση στην Γερμανική Συνομοσπονδία μέχρι το 1.866 μ.Χ.), ήταν ένα χριστιανικού τύπου συνταγματικό κράτος που εξασφάλιζε ισορροπία και ασφάλεια στην Ευρώπη για Αιώνες.

Η ιδέα της Αυτοκρατορίας εξυπηρετεί επίσης τον στόχο, έγραψε ο Habsburg, «της δημιουργίας μεγαλύτερων περιοχών και της ενοποίησης υποπεριοχών, αλλά όχι με υποταγή και κυριαρχία, αλλά με τη βοήθεια ενός ευρέος νομικού συστήματος που βρίσκεται πάνω από τις κοινότητες, η εφαρμογή και η δίκαιη διαχείριση της οποίας είναι ευθύνη της Αυτοκρατορίας».

Η ιδέα της Αυτοκρατορίας δεν επιδιώκει την υπεροχή, αλλά την αρμονία, και αντιπροσωπεύει επίσης την αρχή της ισότητας μεταξύ των λαών, υποστήριξε ο ίδιος. "Ένα συνταγματικό κράτος αναγνωρίζει τον εαυτό του σεβόμενο τα συμφέροντα των πιο ασήμαντων και αντιδημοφιλών μειονοτήτων. Δεν υπάρχει τέχνη στην εξυπηρέτηση της πλειοψηφίας"}.

Και έτσι, μετά το 1.918 μ.Χ. ήρθε αυτό για το οποίο είχε προειδοποιήσει ο Τσέχος πολιτικός και ιστορικός František Palacký το 1848 μ.Χ.: Δηλαδή, ότι με την διάλυση της Γερμανικής Συνομοσπονδίας, οι λαοί της περιοχής του Δούναβη - που είχαν στερηθεί την πλούσια υποστήριξη τους στην Ευρώπη - θα γίνονταν θύματα της Ρωσικής Καθολικής Μοναρχίας.

«Ο Palacký κατάλαβε», σημείωσε ο Όττο, «ότι η Αυστρία αντιπροσωπεύει το κράτος πολλών μικρών λαών, καθένας από τους οποίους είναι πολύ αδύναμος για να προστατευτεί από τους μεγάλους, αλλά μαζί αρκετά ισχυρός για να διατηρήσει την ελευθερία του. Για αυτόν, η Αυστρία ήταν επομένως μόνη η Αυστρία ικανός να εγγυηθεί στους συμπατριώτες του και σε όλη την Ευρώπη την ασφάλεια ενάντια στον ρωσικό ιμπεριαλισμό».

Ο Palacky έπρεπε να έχει δίκιο. Λιγότερο από 30 χρόνια μετά την κατάρρευση του 1918 μ.Χ., η Ανατολική Ευρώπη καταλήφθηκε από Σοβιετικά στρατεύματα και τα καθεστώτα του Κομμουνιστικού Κόμματος πιστά στην Μόσχα κυβερνούσαν στις πρωτεύουσες.

Για τους Αψβούργους, αυτή η εξέλιξη ήταν αναπόφευκτη. Με την καταστροφή της ιδέας του Ράιχ και επειδή δεν ήταν δυνατή η Αυτοκρατορική ειρήνη με την Καθολική Μοναρχία του Στάλιν, η Ευρώπη διαιρέθηκε στη Γιάλτα το 1945 μ.Χ.

Αν ο γιος του αυτοκράτορα είχε τον τρόπο του, μόνο μια ενωμένη, πλούσια Ευρώπη θα μπορούσε να προσφέρει στις υποταγμένες χώρες της Ανατολής την απελευθέρωση και - μαζί με μια πλούσια Αμερική - την ασφάλεια της Ηπείρου. Η χάρη μιας μακράς ζωής του επέτρεψε να ζήσει για να δει την επίτευξη αυτού του στόχου, την Ανατολική διεύρυνση της ΕΕ το 2004 μ.Χ.

Γιατί οι Αψβούργοι δεν είχαν αυταπάτες για ένα πράγμα: Ότι η Ρωσική Καθολική Μοναρχία θα είχε αλλάξει με το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης. Ως απόδειξη δεν ανέφερε μόνο τους «αποικιακούς πολέμους» κατά των Τσετσένων (1.998 μ.Χ.) και των Γεωργιανών (2008 μ.Χ.), αλλά και την μετατροπή του πολιτικού συστήματος προς μια δικτατορία.

«Αν παρακολουθείτε τη ρωσική πολιτική τον τελευταίο καιρό, και ειδικά εάν έχετε το προνόμιο να είστε 93 ετών και επομένως έχετε ζήσει την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και τον ρόλο του στην Ευρωπαϊκή πολιτική, θα καταλήξετε ότι όλα αυτά επαναλαμβάνονται σήμερα" είπε ο Όθων στο Wolfurt το 2005 μ.Χ. «Είναι ακριβώς τα ίδια πράγματα που συμβαίνουν ξανά».

Μόνος του, ο κόσμος και κυρίως η Ευρώπη δεν ήθελε να ακούσει τις κραυγές της Κασσάνδρας. Το σίγουρο είναι ότι η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θα έπληττε τους Αψβούργους, ​​αλλά δεν θα την αιφνιδίαζε.

Θα είχε χαιρετίσει το γεγονός ότι η ΕΕ είχε πλέον προσφέρει στην χώρα που δέχτηκε επίθεση το καθεστώς προσχώρησης, αλλά ταυτόχρονα κατηγόρησε την Δύση ότι περίμενε πολύ καιρό και ακολουθούσε μια πολιτική κατευνασμού - πολύ πριν την κατοχή της Κριμαίας το 2014 μ.Χ.

Σε μια ομιλία του για την κατάσταση στην Ουκρανία, ο Όθωνας εξήγησε ότι το καθήκον της Ευρώπης ήταν «να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να περιορίσει αυτόν τον Ρωσικό ιμπεριαλισμό και να εξασφαλίσει στην Ουκρανία την ανεξαρτησία που είναι απαραίτητη και την οποία δικαιούται». Έδωσε την ομιλία στις 29 Νοεμβρίου 1.995 μ.Χ., περισσότερα από 26 χρόνια πριν από την εντολή εισβολής του Πούτιν. Ο Otto Habsburg πέθανε στις 4 Ιουλίου 2011 μ.Χ. στο Πέκιγκ της Γερμανία, είχε ταφεί στην κρύπτη των Καπουτσίνων της Βιέννης για δέκα χρόνια.

Παράλληλα εδώ μπορεί να ειπωθεί ότι σύμφωνα με κάποιους πολίτικους αναλυτές η Ευρώπη Κυβερνάται και από απογόνους παλαιών φεουδαρχών. Η αριστοκρατία της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κυριάρχησε ιστορικά στην οικονομία της Ευρώπης.

Η Ηπειρωτική Ευρώπη οδήγησε τον κόσμο στον κληρονομικό πλούτο. Τα δύο τρίτα των πλουσιότερων ανθρώπων της Γερμανίας κληρονόμησαν την περιουσία τους, σύμφωνα με μια μελέτη του 2016 μ.Χ. για τους δισεκατομμυριούχους του κόσμου από το Peterson Institute for International Economics.

Στα έθνη που κάποτε ήταν μέρος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το 57 τοις εκατό των δισεκατομμυριούχων είναι κληρονόμοι πρώην παλαιών και νέων/νεόπλουτων αριστοκρατών και επιχειρηματιών/τραπεζιτών. Στα Αγγλοσαξονικά έθνη, μόνο το 29 τοις εκατό των δισεκατομμυριούχων κληρονόμησαν τον πλούτο τους και στις χώρες της Ανατολικής Ασίας, το ποσοστό είναι 17 τοις εκατό.

Τα πολιτικά σύνορα των εθνικών κρατών της Ευρώπης δημιουργήθηκαν μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά κάτω από αυτά τα όρια, πολλά από τα οικονομικά φέουδα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας εξακολουθούν να υπάρχουν.

Οι φεουδάρχες αριστοκράτες που τα διοικούν έπρεπε απλώς να μάθουν να διαχειρίζονται διαφορετικά τα περιουσιακά τους στοιχεία. Αντί να βασίζονται στην αγροτική εργασία των αγροτών, οι σύγχρονοι γαλαζοαίματοι διαχειρίζονται βιομηχανικούς ομίλους ετερογενών δραστηριοτήτων, πολυεθνικές ασφαλιστικές εταιρείες και ιδιωτικές τράπεζες.

Μεταξύ αυτών των αριστοκρατών είναι ο Βαρόνος Karl-Theodor zu Guttenberg, ο πρώην Υπουργός Άμυνας της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης της Γερμανίας (και σύζυγος της δισεγγονής του ιδρυτή της Γερμανίας Όττο/Όθων Φον Μπίσμαρκ), με ένα κάστρο στην Βαυαρία, ο οποίος σήμερα διευθύνει μια εταιρεία παροχής συμβουλών και επενδύσεων στην Νέα Υόρκη.

{Ο Guttenberg συνδέεται επίσης μέσω μέρους της οικογενειακής του γραμμής με το σπίτι των Αψβούργων. Επίσης, ο Γιόζεφ Στράους, ο Στόιμπερ και ο Ότο φον Χάμπσμπουργκ μοιράζονταν ένα κοινό όνειρο για μια ενωμένη καθολική Ευρώπη.  Και οι δύο μοιράστηκαν προσωπικά λεπτομέρειες αυτού του οράματος κατά την διάρκεια επισκέψεων που έκαναν στην πανεπιστημιούπολη του Ambassador College στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια.

Ο Otto von Habsburg ονειρευόταν να αναβιώσει την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Οι άψογες Φράγκο-Βαυαρικές ρωμαιοκαθολικές διασυνδέσεις του νεαρού, αριστοκρατικού Guttenberg και προσθέστε τις στο νήμα της πολιτικής σκέψης που έχει διαποτίσει την Βαυαρική πολιτική για δεκαετίες υπό τον Στράους και τον Στόιμπερ - το όνειρο μιας ενωμένης καθολικής Ευρώπης υπό την Γερμανική ηγεσία.

Προσθέστε σε αυτό κάτι που ούτε ο Στράους ούτε ο Στόιμπερ κατείχαν ποτέ: Έναν εντυπωσιακό οικογενειακό τίτλο που εδραιώνει όλες αυτές τις συνδέσεις μαζί. Το άθροισμα όλων αυτών είναι ένας Γερμανός που πρέπει να παρακολουθήσει.

Ποιος είναι αυτός ο οικογενειακός τίτλος; Ο επίσημος τίτλος του Γκούτενμπεργκ —που δόθηκε στους προγόνους του τον 18^ο Αιώνα— είναι ο Ράιχσφραϊχέρ. Η αγγλική μετάφραση είναι "Baron of the Holy Roman Empire". Αυτός είναι ένας συναρπαστικός τίτλος αν σκεφτεί κανείς τι συμβαίνει στην Ευρώπη! Ο ίδιος ο Γκούτενμπεργκ είναι απόγονος του Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Λεοπόλδου του Β΄ του Αψβούργου.

Κατά την διάρκεια του σύντομου και αμφιλεγόμενου διορισμού του ως Υπουργού Άμυνας της Γερμανίας, ο Guttenberg υιοθέτησε γρήγορα πολιτικές που διευκολύνουν την Bundeswehr να εμπλακεί σε μάχες στο Αφγανιστάν.

Ήταν ο πρώτος Γερμανός πολιτικός που χρησιμοποίησε επισήμως την πρώην ταμπού λέξη «πόλεμος» όταν περιέγραψε την σύγκρουση στο Αφγανιστάν. Συνέβαλε επίσης καθοριστικά στο να πείσει το γερμανικό κοινό για την ανάγκη για έναν πιο διεκδικητικό και επιθετικό Γερμανικό στρατό.

Ο Guttenberg κατέστησε σαφές ότι οι κινητήρες της στρατιωτικής βιομηχανίας της Γερμανίας πρέπει να τροφοδοτηθούν και ότι πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ της γερμανικής κυβέρνησης και της στρατιωτικής βιομηχανίας της.

Κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης του 2010 μ.Χ. στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, η κυβέρνηση της Γερμανίας ξεκίνησε αυτό που η Wall Street Journal αποκάλεσε «μια πρωτοβουλία για την ενίσχυση της στρατιωτικής βιομηχανίας της». Παρευρέθηκαν κορυφαία στελέχη μεγάλων Γερμανικών εταιρειών και κυβερνητικοί ηγέτες.

Κατά την διάρκεια της συνάντησης, ο Guttenberg μίλησε για την «αναγκαία αλληλεπίδραση της αμυντικής πολιτικής και των οικονομικών συμφερόντων της Γερμανίας» (31 Ιανουαρίου 2010 μ.Χ.). Ως αποτέλεσμα, η παραγωγή της Γερμανικής αμυντικής βιομηχανίας αυξήθηκε κατά 60 τοις εκατό το 2010 μ.Χ.! Αυτή ήταν μια νίκη με δύο άξονες για την Γερμανία:

Πρώτον, κλιμάκωσε την απασχόληση στην Πατρίδα. και, δεύτερον, τα κέρδη επέστρεψαν στην Γερμανία από τα κράτη μέλη της ΕΕ (που είναι οι μεγαλύτεροι αγοραστές μακράν). Έτσι η Γερμανική βιομηχανία πλούτισε εις βάρος των υπερχρεωμένων κρατών μελών της ΕΕ}.

Αλλά με μια οικογενειακή περιουσία περίπου 900 εκατομμυρίων δολαρίων, απέχει πολύ από τον πλουσιότερο αριστοκράτη της Γερμανίας. Ο Βαρόνος August von Finck έχει αξία 9,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Ο πλούτος του προέρχεται από την πώληση μιας τράπεζας που ξεκίνησε ο παππούς του Wilhelm von Finck το 1.870 μΧ.. Τώρα επενδύει σε ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο και υποστηρίζει το ακροδεξιό και εθνικιστικό και αντιισλαμικό κόμμα Alternative für Deutschland (Εναλλακτική για την Γερμανία).

Ο Βαρόνος Andreas von Bechtolsheim (6,8 δισεκατομμύρια δολάρια) είναι ο Πρόεδρος της εταιρείας μεταγωγής δικτύου Arista Networks. Ο Βαρόνος Georg von Opel (2,1 δισεκατομμύρια δολάρια) είναι δισέγγονος της Γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας Adam Opel και ιδιοκτήτης της Hansa ag.

Ο Βαρόνος Stefan von Holtzbrinck (1,7 δισεκατομμύρια δολάρια) κληρονόμησε τον δεύτερο μεγαλύτερο εκδοτικό οίκο της Γερμανίας από τον πατέρα του, Georg von Holtzbrinck, ο οποίος προσχώρησε στο Ναζιστικό Κόμμα το 1.933 μ.Χ.

Μια δε πρόσφατη μελέτη της Τράπεζας της Ιταλίας, διαπίστωσε ότι οι πιο πλούσιες οικογένειες στην Φλωρεντία βρίσκονται σήμερα ήταν επίσης στην κορυφή της κοινωνικοοικονομικής κλίμακας πριν από 600 χρόνια.

Ο Μαρκήσιος Lamberto Frescobaldi είναι ένας οινοποιός 30^ης γενιάς από την Φλωρεντία του οποίου η οικογένεια έχτισε την περιουσία της δανείζοντας χρήματα στους Άγγλους βασιλιάδες Edward I και Edward II για να πληρώσουν για τις Σταυροφορίες. Σήμερα, ο Marquis de' Frescobaldi προσπαθεί να επεκτείνει την οινική Αυτοκρατορία της οικογένειας του στις Ρωσικές και Ασιατικές αγορές.

Ο Κόμης Henri de Castries της Γαλλίας είναι πιο διάσημος ως Πρόεδρος της Ομάδας Bilderberg, ενός μυστικού υπερατλαντικού φόρουμ για την ανταλλαγή ιδεών μεταξύ των πολιτικών και οικονομικών ελίτ της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής.

Διετέλεσε επίσης διευθύνων σύμβουλος της Γαλλικής πολυεθνικής ασφαλιστικής εταιρείας axa μέχρι την συνταξιοδότησή του το 2016 μ.Χ. Τώρα περνά τα Σαββατοκύριακα του στο κάστρο του στο Anjou και εργάζεται ως Πρόεδρος της European Operations για την εταιρεία private equity General Atlantic.

Η ευγένεια καταργήθηκε ως νομική τάξη στην Γαλλία το 1.870 μ.Χ., στην Γερμανία το 1.919 μ.Χ. και στην Ιταλία το 1.946 μ.Χ. Να πώς την περιέγραψε ο Όττο φον Χάμπσμπουργκ, ο τελευταίος διάδοχος της Αυστροουγγαρίας το 1.989 μ.Χ.:

«Η [Ευρωπαϊκή] Κοινότητα ζει σε μεγάλο βαθμό από την κληρονομιά της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αν και η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που ζουν από αυτήν δεν γνωρίζουν από ποια κληρονομιά ζουν» έλεγε.

Το 1.983 μ.Χ., ο Αυστροούγγρος αριστοκράτης εξέφρασε την απογοήτευση του που η Ευρωπαϊκή ενοποίηση προχωρούσε τόσο αργά. Ωστόσο, υπέθεσε ότι μία κρίση θα μπορούσε να πατήσει το κουμπί πανικού στην Ευρώπη, προκαλώντας την ενοποίηση της Ηπείρου τελικά.

Της οικονομίας της Ευρώπης ηγούνται πολλές από τις οικογένειες που την οδήγησαν στο παρελθόν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ασπάζεται έναν τύπο φιλικού καπιταλισμού που μιμείται την δομή του παλιού φεουδαρχικού συστήματος της Ευρώπης.

{Κάποιοι δε προγονοί αυτών των Γερμανών φεουδαρχών βοήθησαν στις σφαγές των Ελλήνων στην Μικρά Ασία από τους Νεότουρκους, εκτός του Λίμαν Φον Σάντερς και του Χανς Φον Στεκτ, του ιδρυτής των Φράικορπς και υπεύθυνος για την μεταφορά των πολεμικών βιομηχανιών στην ΕΣΣΔ όσο θα διαρκούσε η Συνθήκη των Βερσαλλιών στην Γερμανία (http://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html).

Αλλά και πολλοί αριστοκράτες και μέλη της βασιλικής οικογένειας της Γερμανίας έγιναν στην συνέχεια μέλη τι ναζιστικού κόμματος και των SS, π.χ. o Phillippe Landgrave of Hesse, ο τέταρτος γιος του Κάιζερ Γουλιέλμου Χοεντσόλερν του Β’, ο Αύγουστος Γουλιέλμος Χοεντσόλερν, ο γιος του Αλέξανδρος Φερδινάνδος, ο πρίγκιπας Γουλιέλμος της Πρωσίας, ο πρίγκιπας Όσκαρ της Πρωσίας, ο πρίγκιπας Κάρολος του Saxe-Coburg D και Gotha, ο Ερνστ πρίγκιπας του Lippe, ο Josias πρίγκιπας του Waldeck και Pyrmont, κ.λ.π.

Ο Ράμουσεν, πρώην γραμματέας ΝΑΤΟ ήταν γιος ενός ηγέτη των ντόπιων SS Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Νορβηγία}.

Παράλληλα λέγεται ότι στις μέρες μας έγινε μία «προσπάθεια» να γίνει ένα «πραξικόπημα» για την επαναφορά των Χοεντσόλερν το έτος 2022 μ.Χ. από τους «πολίτες του Ράιχ» μέσω του Ερρίκου ΙΓ΄, πρίγκιπα Ρόις, τα 21.000 μέλη του οποίου δεν αναγνωρίζουν τους θεσμούς της ομοσπονδιακής Γερμανίας και ονειρεύονται επιστροφή σε Αυτοκρατορικό παρελθόν.

Σύμφωνα με την εισαγγελία, στόχος των μελών της οργάνωσης ήταν «να καταλύσουν την κρατική δομή και να σχηματίσουν κυβέρνηση, της οποίας τον σκελετό είχαν ήδη καταρτίσει. Τα μέλη γνώριζαν ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με στρατιωτικά μέσα και με άσκηση βίας, συμπεριλαμβανομένων των δολοφονιών κρατικών αξιωματούχων» (https://www.ethnos.gr/World/article/236360/salossthgermaniaapothnapopeirapraxikophmatosoisynomotestyponanxrhmatakaiproetoimazotangiaenoplheisbolhsthnbundestag, https://www.kathimerini.gr/world/562176193/germania-erchetai-deytero-kyma-syllipseon-gia-tin-apopeira-praxikopimatos/, https://www.kathimerini.gr/world/562174621/ta-schedia-ton-politon-toy-raich-kai-oi-epafes-me-ti-rosia/).

Βλέπουμε λοιπόν ότι ακόμα και στις μέρες μας, πολλοί πρώην αριστοκράτες και μονάρχες συνεργαζόμενοι με τις δυτικές ελίτ προσπαθούν είτε να επιτύχουν σε συνεργασία με αυτές την ίδρυση υπερεθνικών οργανισμών (π.χ. ΕΟΚ/ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΟΗΕ, ΚΤΕ, Μπίλντενμπεργκ, Τρίμερης Επιτροπή, Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ κ.λ.π.) στους οποίους οι ίδιοι θα είναι μέλη και θα παίζουν σημαντικό ρολό, είτε μέσω της υποστήριξης αυτής και όταν οι ελίτ αυτές κρίνουν ότι είναι συμφέρον για τις ιδιες αυτοί θα πάρουν πίσω τους θρόνους τους με κατάλληλες ενέργειες και σε χαοτικές συνθήκες και θα είναι πλήρη υποχείρια τους.

{Πολλοί δε από τους αριστοκράτες αυτούς έπαιξαν και παίζουν σημαντικό ρολό και στα πολιτικά πράγματα των κρατών τους, κατέχοντας σημαντικούς πολιτικούς ρόλους, όπως π.χ. ο Βαρόνος Φον Γκόντενμπεργκ που ήταν Υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, ο πρώην βασιλιάς της Βουλγαρίας Συμεών που έγινε και πρωθυπουργός της, αλλά και οι Νικόλαος και Παύλος Γλύξμπουργκ που δραστηριοποιούνται και θέλουν να παίξουν σημαντικό πολιτικό ρολό στην Ελλάδα, ή ο Γεώργιος Ρωμανόφ στην Ρωσία, οι οποίοι θέλουν να πάρουν επίσης και πίσω τους θρόνους τους.

Όσο για την Ελλάδα, ο θεωρούμενος και πιο «Ορθόδοξος» μονάρχης Κάρολος ο Γ΄ λέγεται ότι θα προωθήσει πιο πολύ τα σχέδια των Βρετανών για την επιστροφή της μοναρχίας στην Ελλάδα, ενώ κάποιοι λένε ότι θα προσεγγίσει πιο πολύ και την Ρωσία.

Τόσο ο αντιδημοφιλής Τιβέριος στην Αρχαία Ρώμη, όσο και ο αντιδημοφιλής Κάρολος ο Γ’ στην σύγχρονη Αγγλία, οι οποίοι δεν ήταν λαοφιλείς, παντρευτήκαν και οι δύο με γυναίκες που δεν αγαπούσαν (την Ιουλία και την Νταϊάνα αντίστοιχα) από τις οικογένειες τους, ενώ συνέχιζαν να αγαπούν τις πρώτες τους και ήταν ερωτευμένοι με αυτές (την Βιψανία και την Καμίλλα αντίστοιχα).

Και τους δύο κατεύθυναν οι πανίσχυρες μητέρες τους (Λιβία και Ελισάβετ Β’), που ήταν μονάρχες, όπως και οι πατέρες τους, θετοί και μη (Αύγουστος και Φίλιππος), ενώ οι μονάρχες αυτοί ήταν μακρόβιοι και ιδιαίτερα λαοφιλείς (ο Αύγουστος και η Ελισάβετ η Αντίστοιχα).

Παράλληλα και οι δύο αναζητούσαν πολύ το θρησκευτικό στοιχείο και λέγεται ότι βρήκαν ότι έψαχναν και οι δύο στην Ελλάδα, ο μεν Τιβέριος τον μάντη Θράσυλλο στην Ελλάδα, ενώ ο Κάρολος ο Γ΄ το Άγιο Όρος και τον Πάτερ Εφραίμ}.

Θα είναι άραγε αυτό το μέλλον του πλανήτη και κάποια στιγμή οι αφανείς για την ώρα πρώην αριστοκράτες και μονάρχες θα επανέλθουν στην εξουσία των κρατών τους με την σύμφωνη γνώμη των νεόπλουτων/νέων αριστοκρατιών και των ελίτ της Δύσης;

[Τι  έχουν τα έρμα και ψοφάνε; Φαίνεται ότι μετά τον θάνατο του Ντέιβιντ Ροκφέλερ το 2017 μ.Χ. και κυρίως μετά τον θάνατο της βασίλισσάς της Μεγάλης Βρετανίας Ελισάβετ της Β΄ το 2023 μ.Χ. και του συζύγου της Φίλιππου Κάρολου, έχει συμβεί μία μεγάλη σειρά θανάτων των ανώτατων ηγετών της παγκόσμιας ελίτ της Δύσης, π.χ. του Ιάκωβου Ρότσιλντ, του Σόιμπλε, του Κίσινγκερ, ενώ και ο Κάρολος ο Γ΄ της Αγγλίας, ο γιος της Ελισάβετ, αλλά και η νύφη του Κέιτ Μίντλεντον λέγεται επίσης ότι πεθαίνουν από καρκίνο.

Στις δε δυναστείες των Φαραω και των Πτολεμαίων στην Αρχαιότητα στην Αίγυπτο, όπως και των Αψβούργων στον Μεσαίωνα και στους νεότερους χρόνους στην Αυστρία, όπως και στην δυναστεία των Ρότσιλντ στην νεότερη σύγχρονη ιστορία υπήρχε μεγάλη ενδογαμία και αιμομικτικοί γάμοι στενών συγγενών, τάχατες για να μην μολυνθεί το  δήθεν «ιερό τους» αίμα με ξένο και να μείνει τάχατες «αγνό», με συνέπεια πολλές αρρώστιες στα παιδιά που γεννιόνταν από τους ανόσιους αυτούς γάμους].

Θα είναι άραγε αυτό το μέλλον της ανθρωπότητας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, αλλά μόνο αν λάβουμε όλα τα καταλληλά μέτρα ως λαός θα μπορέσουμε να αποφύγουμε όλες αυτές τις δύσκολες συνθήκες και περνώντας από όλες τις γεωπολιτικές συμπληγάδες να φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία νέα κατάσταση ακμής και ευημερίας.

 

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Οι Αψβούργοι ζητούν «αλλαγή καθεστώτος στην Μόσχα»

Ο Καρλ Αψβούργος, εγγονός του τελευταίου Αυτοκράτορα και Πρόεδρος του Αυστριακού πανευρωπαϊκού κινήματος, ζήτησε να τερματιστεί το καθεστώς του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν.  Στόχος της υποστήριξης της Ευρώπης προς την Ουκρανία πρέπει να είναι η στρατιωτική ήττα της Ρωσίας, είπε ο Αψβούργος, σε μια «ομιλία για το μέλλον της Ευρώπης» την Τετάρτη, σύμφωνα με τη μετάδοση του κινήματος.

"Με τα εγκλήματα πολέμου που έχει διαπράξει μέχρι στιγμής, ο Πούτιν έχει χάσει κάθε δικαίωμα να σώσει το πρόσωπό του. Ανήκει σε δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου, μαζί με τους συνεργούς του, και πρέπει να γίνει αλλαγή καθεστώτος στην Μόσχα. Παρεμπιπτόντως, στο Μινσκ επίσης », είπε ο Habsburg.

Φυσικά, η Ρωσία θα πρέπει να πληρώσει αποζημιώσεις, συνέχισε ο Πρόεδρος της Paneuropa. Ως εκ τούτου, η Δύση θα πρέπει επίσης να κατασχέσει αμέσως περίπου 300 δισεκατομμύρια δολάρια (279,77 δισεκατομμύρια ευρώ) σε συναλλαγματικά αποθέματα που κατέχει η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα σε επτά δυτικές κεντρικές τράπεζες. Τα χρήματα θα είναι απαραίτητα για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας. «Θα ήταν εντελώς αμέλεια να μην το κάνουμε».

Χάθηκε η θέση της παγκόσμιας δύναμης. Ο Habsburg υποθέτει ότι ο πόλεμος της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας θα επεκταθεί μέχρι το 2023 μ.Χ. ή ακόμα περισσότερο. «Στα σενάρια μας, πρέπει επίσης να συνυπολογίσουμε μια άλλη εισβολή μέσω Λευκορωσίας προς το Κίεβο, και μαζί με αυτήν νέα ρεύματα προσφύγων στις χώρες της ΕΕ», είπε.  "Όμως, ανεξάρτητα από το πόσο καιρό θα διαρκέσει ο πόλεμος, η Ρωσία θα έχει χάσει το καθεστώς της ως παγκόσμιας δύναμης στην συνέχεια. Η Κίνα, ο παλιός αντίπαλος της Ρωσίας στην Ασία, θα ωφεληθεί".

Η ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις με μια γνήσια Ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. «Η Ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας σημαίνει επίσης ότι επαναφέρουμε τις στρατιωτικές μας δυνατότητες σε ένα επίπεδο όπου μπορούμε να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας». Η κοινή προστασία των εξωτερικών συνόρων αποτελεί επίσης μέρος μιας ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας.

Ο αποθανών πρωτότοκος γιος του τελευταίου αυτοκράτορα, του Όθωνα Αψβούργου (.1912 μ.Χ.-2011 μ.Χ.), προειδοποιούσε κατά του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν για μεγάλο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια της ζωής του. Συνέκρινε επίσης τον Πούτιν με τον Αδόλφο Χίτλερ.

 

Ο Όθωνας Αψβούργος και ο Αυστροφασισμός

Η δεκαετία του 1.930 μ.Χ. είδε το ζήτημα της επιστροφής των Αψβούργων να επανέρχεται στην πολιτική αρένα με ενεργό ρόλο. Ένα κεφάλαιο στην βιογραφία του Όττο που έχει παραμείνει αμφιλεγόμενο μέχρι σήμερα είναι η εξέχουσα σχέση του με τον Αυστροφασισμός. Οι αφοσιωμένες προσπάθειές του για την Αυστριακή αντίσταση στην εξορία στο εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς θεωρούνται πολύ πιο θετικά.

Μετά τη διάλυση του κοινοβουλίου τον Μάιο του 1.934 μ.Χ., ένα αυταρχικό καθεστώς με πρότυπο την φασιστική Ιταλία εγκαταστάθηκε στην Αυστρία. Το αυστριακό εταιρικό κράτος έγινε ο μπαμπούλας της αριστεράς καθώς και της εθνικοσοσιαλιστικής παράταξης, που και οι δύο είχαν γίνει παράνομες.

Ο Otto αυτοχαρακτηρίστηκε ως η ηγετική φυσιογνωμία μιας ανεξάρτητης, καθολικής Αυστρίας που έβλεπε τον εαυτό της ως το αντίθετο της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας. Το τελευταίο κέρδιζε δημοτικότητα και ο αυξανόμενος αριθμός υποστηρικτών του ζητούσε Anschluss ή προσάρτηση από την Γερμανία του Χίτλερ.

Ο Όθωνας γνωστοποίησε ότι ήταν πρόθυμος να επιστρέψει στην Αυστρία από την εξορία και να αναλάβει την κυβέρνηση ως ένδειξη της ανεξαρτησίας της Αυστρίας. Ο Kurt Schuschnigg, ο οποίος κατείχε το αξίωμα του ομοσπονδιακού καγκελαρίου σε αυτό το αυταρχικό κράτος, δεν ήταν αντίθετος στη μοναρχική αρχή.

Ωστόσο, δίστασε να δεχτεί την προσφορά του Όθωνα, καθώς η επιστροφή των Αψβούργων θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως εχθρική ενέργεια από τα κράτη της Μικρής Αντάντ και θα παρείχε στον Χίτλερ μια αφορμή για εισβολή.

Ο Ότο ήταν σε συνεχή επαφή με τον Σούσνικ κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου και μάταια προσπάθησε να συμφιλιωθεί με τους Σοσιαλιστές, τους οποίους έβλεπε ως τους πιο αξιόπιστους συμμάχους στον αγώνα κατά του εθνικοσοσιαλισμού.

Προειδοποίησε για την προσέγγιση με την ναζιστική Γερμανία και θεωρούσε το εταιρικό κράτος ως το μικρότερο κακό, δεδομένης της απειλής από τους εθνικοσοσιαλιστές. Ο Ότο δοκίμαζε τον ρόλο του μικρότερου κοινού παρονομαστή για τις εχθρικές σοσιαλιστικές και συντηρητικές φατρίες.

Η κυβέρνηση Schuschnigg αντέδρασε στις προσπάθειες του Όθωνα με παραχωρήσεις σε σχέση με την νομική θέση της πρώην κυρίαρχης δυναστείας. Στις 10 Ιουλίου 1.935 μ.Χ. οι νόμοι των Αψβούργων ανακλήθηκαν. Ξεκίνησε η επιστροφή της κατασχεθείσας περιουσίας της οικογένειας και ο Όττο έλαβε άδεια να εισέλθει στην χώρα.

Αφού ο Schuschnigg αναγκάστηκε από τον Χίτλερ να υπογράψει μια συνθήκη με την Γερμανία στο Berchtesgaden στις 12 Φεβρουαρίου 1.938 μ.Χ. που ισοδυναμούσε με την κατάργηση της ανεξαρτησίας της Αυστρίας ως χώρας, ο Otto τον συμβούλεψε να παραιτηθεί και να τεθεί ως ομοσπονδιακός καγκελάριος σε ανοιχτή επιστολή.

Ως έσχατη λύση, ο Schuschnigg ανακοίνωσε δημοψήφισμα για να αποφασίσει για το μέλλον της Αυστρίας ως ανεξάρτητου κράτους. Πριν μπορέσει να πραγματοποιηθεί, ο γερμανικός στρατός εισέβαλε τη νύχτα της 11^ης προς 12^η Μαρτίου 1.938 μ.Χ. Όπως είναι λογικό, η εισβολή ονομαζόταν Unternehmen Otto.

Ο Ότο έκανε επίσημη διαμαρτυρία και ταξίδεψε στο Παρίσι, όπου άρχισε να γράφει άρθρα εκστρατεύοντας για μια ανεξάρτητη Αυστρία. Πολλοί από τους υποστηρικτές του στην Αυστρία συνελήφθησαν από τους Ναζί και στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ο Όθωνα συγκέντρωσε γύρω του πολιτικούς συμμάχους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν από την Αυστρία, και έγινε ένα πρόσωπο της Αυστριακής αντίστασης στην εξορία στην Δύση. Κηρύχθηκε αμέσως προδότης από τον Χίτλερ και τέθηκε σε λίστα «καταζητούμενων».

Το 1.940 μ.Χ. ο Ότο ταξίδεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε συναντήσεις, συνομιλίες και διαλέξεις προσπάθησε να απεικονίσει την Αυστρία ως θύμα της επιθετικότητας του Χίτλερ. Το αποκορύφωμα του ταξιδιού του ήταν μια ομιλία στο Κογκρέσο και δύο συναντήσεις με τον Πρόεδρο Ρούσβελτ.

Ο Όττο έκανε εκστρατεία για μια ανεξάρτητη Αυστρία, υποστηρίζοντας την ιδέα μιας Ομοσπονδίας του Δούναβη που θα ενώνει τους λαούς της Κεντρικής Ευρώπης ως την μόνη δυνατότητα ανάσχεσης της προόδου του κομμουνισμού.

Αμέσως μετά την επιστροφή του στην Ευρώπη τον Μάιο του 1.940 μ.Χ. αναγκάστηκε να φύγει ενόψει της γερμανικής εισβολής στο Βέλγιο και την Γαλλία. Πήρε άσυλο στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετακομίζοντας στην Ουάσιγκτον το 1941 μ.Χ. προκειμένου να διατηρήσει τις σχέσεις του με κυβερνητικούς κύκλους.

Υποστηριζόμενος από τα αδέρφια και τις αδερφές του και άλλους συγγενείς έγινε λομπίστες για την μεταπολεμική αποκατάσταση της Αυστρίας. Οι προσπάθειές του να σχηματίσει μια Αυστριακή κυβέρνηση στην εξορία βασίστηκαν στις αντιρρήσεις των Σοσιαλδημοκρατών, οι οποίοι αρνήθηκαν να συνεργαστούν υπό την ηγεσία του γιου του πρώην Αυτοκράτορα.

Αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, ο Ότο προσπάθησε να αποκτήσει πολιτική βάση στην Αυστρία. Στο Ίνσμπρουκ, όπου του επιφύλαξαν ενθουσιώδη υποδοχή, άρχισε να ταράζει την κυβέρνηση του Καρλ Ρένερ στην Βιέννη, την οποία θεωρούσε μαριονέτα του Στάλιν.

Ωστόσο, η πολιτική του δραστηριότητα στην Αυστρία μπλοκαρίστηκε μετά από πιέσεις από την Σοβιετική Ένωση, αναγκάζοντας τον να εγκαταλείψει τη χώρα το 1.946 μ.Χ. Στο μεταξύ, οι Νόμοι των Αψβούργων είχαν αποκατασταθεί.

Ο Ότο συνέχισε τις πολιτικές του δραστηριότητες στην Δυτική Ευρώπη, όπου έκανε εκστρατεία για μια ελεύθερη Ευρώπη βασισμένη στις δυτικές και χριστιανικές αξίες, διαμαρτυρόμενος για την εξαφάνιση της Ανατολικής Κεντρικής Ευρώπης πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα.

Ο Otto von Habsburg ήταν Αντιπρόεδρος (1.957 μ.Χ.–1.973 μ.Χ.) και Πρόεδρος (1.973 μ.Χ.–2004 μ.Χ.) του κινήματος της Διεθνούς Πανευρωπαϊκής Ένωσης . Από το 1.979 μ.Χ. έως το 1.999 μ.Χ. υπηρέτησε ως μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη Χριστιανοκοινωνική Ένωση της Βαυαρίας (CSU). Ως νεοεκλεγείς βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 1979 μ.Χ., ο Ότο έδειξε έντονο ενδιαφέρον για τις χώρες πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα και έστησε μια άδεια καρέκλα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να συμβολίσει την απουσία τους.

Ο Otto von Habsburg έπαιξε σημαντικό ρόλο στις επαναστάσεις του 1.989 μ.Χ., ως συν-ιδρυτής του Πανευρωπαϊκού Πικ-νικ . Αργότερα ήταν ένθερμος υποστηρικτής της ένταξης των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης στην ΕΕ.

Διακεκριμένος διανοούμενος, εξέδωσε πολλά βιβλία για ιστορικά και πολιτικά θέματα. Ο Otto έχει περιγραφεί ως ένας από τους «αρχιτέκτονες της Ευρωπαϊκής ιδέας και της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» μαζί με τους Robert Schuman , Konrad Adenauer και Alcide De Gasperi.

Ο Ότο εξορίστηκε το 1.919 μ.Χ. και μεγάλωσε κυρίως στην Ισπανία. Η αφοσιωμένη καθολική μητέρα του τον μεγάλωσε σύμφωνα με το παλιό πρόγραμμα σπουδών της Αυστροουγγαρίας, προετοιμάζοντάς τον να γίνει καθολικός μονάρχης.

Κατά την διάρκεια της ζωής του στην εξορία, έζησε στην Ελβετία, την Μαδέρα , την Ισπανία, το Βέλγιο, την Γαλλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και από το 1.954 μ.Χ. μέχρι το θάνατο του, τελικά στην Βαυαρία (Γερμανία), στην κατοικία Villa Austria.

Την στιγμή του θανάτου του, ήταν πολίτης της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Ουγγαρίας και της Κροατίας, νωρίτερα ήταν ανιθαγενής de jure και de facto, και διέθετε διαβατήρια του Τάγματος της Μάλτας και της Ισπανίας.

 

Πανευρωπαϊκή Ένωση

Η Διεθνής Πανευρωπαϊκή Ένωση , που αναφέρεται επίσης ως Πανευρωπαϊκό Κίνημα και Κίνημα Πανευρωπαϊκά , είναι το παλαιότερο ευρωπαϊκό ενωτικό κίνημα. Ξεκίνησε με τη δημοσίευση του μανιφέστου του Κόμη Richard von Coudenhove-Kalergi Paneuropa (1.923 μ.Χ.), το οποίο παρουσίαζε την ιδέα ενός ενοποιημένου Ευρωπαϊκού κράτους. Η Γενική Γραμματεία της Ένωσης βρίσκεται στο Μόναχο , αλλά έχει παραρτήματα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

Πρόεδρος της Ένωσης από το 2004 μ.Χ. είναι ο Alain Terrenoire , πρώην βουλευτής στη Γαλλία και ευρωβουλευτής και διευθυντής της Γαλλικής Paneuropa-Union. Ο Otto Habsburg έγινε ο Διεθνής Επίτιμος Πρόεδρος της Διεθνούς Πανευρωπαϊκής Ένωσης το 2004 μ.Χ. Αντιπρόεδρός της είναι η Walburga Habsburg Douglas , μέλος του Σουηδικού Κοινοβουλίου.

Ο Coudenhove-Kalergi, μέλος της οικογένειας Coudenhove-Kalergi της Βοημίας και γιος Αυστροουγγρικής διπλωμάτη και γιαπωνέζα μητέρας , ήταν το κεντρικό πρόσωπο και ο πρόεδρος της οργάνωσης μέχρι τον θάνατό του το 1.972 μ.Χ.  

Η οργάνωση απαγορεύτηκε από τη ναζιστική Γερμανία το 1.933 μ.Χ., και ιδρύθηκε ξανά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ εξήρε το έργο του κινήματος για μια ενωμένη Ευρώπη πριν από τον πόλεμο στην διάσημη ομιλία του στην Ζυρίχη το 1.946 μ.Χ.

Το γαλλικό παράρτημα ιδρύθηκε από τον Ζωρζ Πομπιντού και τον Λουί Τερενουάρ, στη συνέχεια Γάλλος Πρόεδρος και Υπουργός Πληροφοριών αντίστοιχα, με την υποστήριξη του Charles de Gaulle. Ο Otto von Habsburg, επικεφαλής της δυναστείας των Αψβούργων και πρώην διάδοχος της Αυστροουγγαρίας, ενεπλάκη με την Πανευρωπαϊκή Ένωση την δεκαετία του 1.930 μ.Χ., εξελέγη Αντιπρόεδρός της το 1.957 μ.Χ. και έγινε ο Διεθνής Πρόεδρός της το 1.973 μ.Χ., μετά τον θάνατο του Coudenhove.

Η οργάνωση κατακρίθηκε πολύ από τα κομμουνιστικά καθεστώτα του Ανατολικού Μπλοκ. Η οργάνωση έγινε γνωστή για το ρόλο της στην διοργάνωση του Πανευρωπαϊκού Πικ-νικ, ένα σημαντικό γεγονός κατά την διάρκεια των Επαναστάσεων του 1.989 μ.Χ.

Πρόεδροι

1. Richard von Coudenhove-Kalergi 1.923 μ.Χ.–1.972 μ.Χ., Εξελέγη ο πρώτος Διεθνής Πρόεδρος το 1.926 μ.Χ.

2. Otto von Habsburg Belvedere 1998 μ.Χ. Otto von Habsburg, ευρωβουλευτής 1973 μ.Χ.–2004 μ.Χ. Ο πρώην διάδοχος της Αυστροουγγαρίας Όθωνας Αψβούργος.

3. Alain-Terrenoire-Αλέν Τερενουάρ.

 

Franz Josef Strauss Πιο δεξιά από εμάς πρέπει να είναι μόνο ο Τείχος Βαυαρία

Το 1.965 μ.Χ., μόλις 20 χρόνια μετά τον πόλεμο, ο Γερμανός πολιτικός Franz Josef Strauss έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο The Grand Design: A European Solution to German Reunification. Δεν είναι μεγάλο βιβλίο.

Είναι γραμμένο με ειλικρινή, ευθύ τρόπο. Αυτό το βιβλίο περιγράφει λεπτομερώς πώς η Γερμανία θα μπορούσε να ανέλθει ξανά στην εξουσία: Όχι απλώς ως έθνος, αλλά ως μέρος μιας ομοσπονδιακής Ευρώπης.

Το 1.965 μ.Χ., η ιδέα της Ευρώπης ως ομοσπονδιακής, συνεκτικής δύναμης μάλλον δεν φαινόταν ρεαλιστική σε πολλά έθνη. Αλλά λιγότερο από 40 χρόνια αργότερα, αν και ο Στράους πέθανε το 1.988 μ.Χ., μεγάλο μέρος του μεγαλειώδους σχεδίου του έχει μεταφερθεί από τα στάδια σχεδιασμού στην παγκόσμια σκηνή.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης. Η κεντρική ιδέα πίσω από το όραμα του Στράους ήταν αυτό που ονόμασε «μια τεράστια προσπάθεια για την επίτευξη, βήμα προς βήμα, μιας Ευρωπαϊκής πολιτικής ομοσπονδίας». Αυτή η πτυχή του σχεδίου του ήταν να εξαλείψει τα προβλήματα για την Γερμανία συγκεκριμένα, την Ευρώπη συνολικά, ακόμη και τις Ηνωμένες Πολιτείες στην άλλη πλευρά του ωκεανού.

Σίγουρα η ιδέα μιας Ευρωπαϊκής ομοσπονδίας έχει επιδιωχθεί με τρομερή ενέργεια στην Ήπειρο. Όταν ο Στράους εξήγησε το σχέδιο του, οι σπόροι είχαν ήδη φυτευτεί από την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα μέσω της Συνθήκης του Παρισιού το 1952 μ.Χ.

Ωστόσο, ο Στράους οραματιζόταν πολύ περισσότερα από μια απλή οικονομική ένωση: Ήθελε η Ευρώπη να γίνει μια παγκόσμια δύναμη όπως προσπαθούσε να γίνει στο παρελθόν. Αυτό φαίνεται ίσως καλύτερα από τις άμεσες συγκρίσεις που έκανε μεταξύ των ΗΠΑ —της μόνης δυτικής υπερδύναμης τότε— και αυτού που θα γινόταν μια πρόσφατα ομοσπονδιακή Ευρώπη.

«Η Ευρώπη χρειάζεται μόνο να συνδυάσει τους υλικούς και πνευματικούς της πόρους για να παράσχει στην Αμερική έναν εταίρο ίσης βαρύτητας», έγραψε. Ο Στράους δεν ήθελε η Ευρώπη να επισκιαστεί από την Αμερική.

Σε αυτές τις γραμμές, ο Στράους αναφέρθηκε επίσης ευθέως στον ρόλο της Αμερικής ως αστυνομικού του κόσμου: «Η Αμερική ως ασπίδα και προστάτης των ελεύθερων κοινωνιών αντιμετωπίζει όλο και μεγαλύτερες προκλήσεις τις οποίες μακροπρόθεσμα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο με τις δικές της δυνάμεις.

Η Αμερική χρειάζεται την Ευρώπη, όχι μόνο στον πολιτιστικό της ρόλο ως σύγχρονη Ελλάδα, αλλά ως δεύτερη ανεξάρτητη δύναμη στο πλευρό της». Βεβαίως, μπορούμε να δούμε πώς αυτές οι λέξεις ισχύουν σήμερα, καθώς οι ΗΠΑ στρέφονται όλο και περισσότερο στα Ηνωμένα Έθνη και στην Ευρώπη για παγκόσμια υποστήριξη.

Η Ευρώπη, και η Γερμανία ειδικότερα, πρόσφατα αναλαμβάνει περισσότερο τον παραδοσιακό ρόλο των ΗΠΑ ως περιφερειακού αστυνομικού, ενεργώντας ως «ειρηνευτές» στα Βαλκάνια, το Αφγανιστάν και άλλες περιοχές.

Αυτή η ένωση θα επέτρεπε στην Ευρώπη να αναδειχθεί σε στρατιωτική υπερδύναμη. «Μια τέτοια Ευρώπη θα πρέπει να παραμείνει σε στενή συμμαχία με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα πρέπει να διαθέτει τα μέσα αυτοάμυνας μέχρι και την κατοχή του πυρηνικού αποτρεπτικού μέσου».

Αυτή η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη θα μείωνε την ανάγκη για Αμερικανικά στρατεύματα στο εξωτερικό: «Εάν μπορούμε να οικοδομήσουμε σιγά-σιγά μια τέτοια Ευρώπη, θα πρέπει να διατηρήσει τη συμμαχία με την Αμερική, αλλά δεν θα απαιτούσε πλέον τη φυσική παρουσία των αμερικανικών στρατευμάτων στο μέγεθος τώρα επέμεινε». Η σαφής Αλήθεια της 9^ης Ιουλίου 1979 μ.Χ. αναγνώρισε τον Στράους ως τον πατέρα του γερμανικού στρατού της Bundeswehr.

Εκτός από αυτούς τους λόγους για να έχει το δικό της στρατιωτικό πλαίσιο, η Ευρώπη απλά δεν θα έπρεπε να βασίζεται στις ΗΠΑ για στρατιωτική άμυνα. «Υπήρχε επίσης ο πρόσθετος καθησυχαστικός παράγοντας της εξάλειψης του υπολείμματος της υποψίας ότι οι Αμερικανοί μπορεί να μην ήταν απαραίτητα έτοιμοι να αυτοαποτεφρωθούν σε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα για χάρη της Ευρωπαϊκής ελευθερίας» (The Grand Design) .

Ξεπερνώντας τα Εμπόδια. Το 1.965 μ.Χ., το γεωπολιτικό κλίμα του κόσμου απλά δεν θα επέτρεπε στην Ευρώπη να λειτουργήσει με αυτόν τον τρόπο. Η Ευρώπη δεν ήταν ενωμένη. Η ίδια η Γερμανία ήταν διχασμένη, η πρώην πρωτεύουσά της χωρίστηκε από το Τείχος του Βερολίνου. Η ανάδειξη της Γερμανίας στον κόσμο και πάλι δεν θα ήταν απλή υπόθεση.

Το 1.989 μ.Χ., καθώς ο κομμουνισμός κατέρρεε στην Σοβιετική Ένωση, γκρεμίστηκε το Τείχος του Βερολίνου. Αν και ο Στράους ήθελε μια ενωμένη Ευρώπη, ο πρωταρχικός του στόχος ήταν η επανίδρυση του Γερμανικού έθνους.

Κατά την απαρίθμηση των πλεονεκτημάτων του μεγαλειώδους σχεδίου του, δήλωσε ειλικρινά: «Πάνω από όλα, [η Ευρωπαϊκή ενοποίηση] θα παρείχε το ένα πλαίσιο που θα καθιστούσε δυνατή την επανένωση της Γερμανίας και θα αποφύγει όλους τους λανθάνοντες κινδύνους της. Η Γερμανία χρειάζεται την Ευρώπη περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα».

Υπήρχαν πολλοί λόγοι που θα χρειαζόταν τόσος καιρός για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Ίσως το κυριότερο από αυτά ήταν η δυσπιστία στη Γερμανία ως έθνος. «Πρέπει να βρούμε κάποιο μέσο για να καταστρέψουμε τον θρύλο, ο οποίος εξακολουθεί να απολαμβάνει μεγάλο νόμισμα σε πολλές δυτικές χώρες, ότι η Γερμανία είναι μια χώρα εκ γενετής αφοσιωμένη σε επιθετικές ενέργειες».

Ως μέρος μιας ενωμένης Ευρώπης, η Γερμανία δεν θα φοβόταν πλέον ατομικά, επειδή η ομοσπονδιακή εξουσία θα προηγείτο της εθνικής εξουσίας. Γι' αυτό, για να πραγματοποιηθούν τα σχέδια του Στράους, η Γερμανία θα έπρεπε να συνεχίσει τα σχέδιά της κάτω από την ομπρέλα μιας ισχυρής, ενωμένης ευρωπαϊκής κοινότητας.

«Η Γερμανία θα έχανε την ανάγκη να αγωνιστεί για την εθνική της ενότητα εάν ολόκληρη η ήπειρος συγχωνευόταν σε ένα υπερεθνικό ευρωπαϊκό πλαίσιο». Σε αντάλλαγμα για την εθνική κυριαρχία της Γερμανίας, η Ήπειρος και ο κόσμος θα αποκτούσαν ψυχική ηρεμία,

Σαφώς, η Γερμανία είναι ένα έθνος με ισχυρές εθνικές φιλοδοξίες. Γιατί τότε, ο Στράους φαινομενικά θα ήταν διατεθειμένος να εγκαταλείψει την εθνική του ταυτότητα; «Πρέπει να καταλάβουμε ότι η Ευρωπαϊκή μας στάση ήταν η μόνη καταπακτή διαφυγής που είχαμε, η μόνη προσέγγιση που έκανε δυνατή την επιστροφή» (η υπογράμμιση δική μου σε όλη τη διάρκεια).

Οι «παραχωρήσεις». Ο Στράους μίλησε με οξυδέρκεια για τη βοήθεια της Γερμανίας στην ανοικοδόμηση της ευρωπαϊκής οικογένειας ως μια μορφή αποκατάστασης για την καταστροφή που επέφερε το έθνος στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

«Η Γερμανία συνέβαλε μοιραία στη διάλυση και τη διάλυση της παλιάς οικογένειας των ευρωπαϊκών κρατών. Ποια μορφή αποζημίωσης θα μπορούσε να είναι καλύτερη από το να συνεισφέρει τώρα στην αποκατάσταση αυτής της Ευρωπαϊκής οικογένειας, να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και, εγκαταλείποντας τα εθνικά δικαιώματα κυριαρχίας, να ξεπεράσει το παρελθόν, να οικοδομήσει μια νέα Ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική και να συμβάλει στην πρόοδο και ανάπτυξη ολόκληρης της ηπείρου;».

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι αυτά τα σχέδια θα προχωρήσουν, ο Στράους πρότεινε στη Γερμανία να κάνει ορισμένες παραχωρήσεις. Είναι σημαντικό, ωστόσο, να σημειωθεί ότι οι παραχωρήσεις που προτείνει δεν ήταν μακροπρόθεσμες.

«Είμαι απόλυτα προετοιμασμένος να δεχτώ ότι ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών και ο υπουργός Άμυνας μιας ευρωπαϊκής κυβέρνησης δεν πρέπει κατά την αρχική περίοδο να είναι Γερμανοί. Κάνω αυτήν την πρόταση ως συμβολή στην αξιοπιστία της κοινής προσπάθειας, ώστε η Γερμανία να μην φαίνεται να είναι η καθοριστική επιρροή στην εξωτερική και αμυντική πολιτική».

Ο Στράους συνειδητοποίησε ξεκάθαρα ότι η Γερμανία δεν μπορούσε να θεωρηθεί σε στρατιωτική θέση έως ότου η φήμη της για επιθετικότητα δεν ήταν πλέον ζήτημα. δεν φαίνεται να επηρεάζει την πολιτική.

Φυσικά, το να μην φαίνεται να επηρεάζει την πολιτική και να μην την επηρεάζει είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Άλλωστε, μεγάλο μέρος του σχεδίου για την Ευρωπαϊκή ενότητα σκιαγραφείται στο βιβλίο του!

Ήξερε ότι, ανεξάρτητα από την εμφάνιση, το γερμανικό έθνος θα συνέχιζε να έχει βαθιά επίδραση στην ανάπτυξη της Ευρώπης. Σε εκείνο το σημείο, η Γερμανία είχε ήδη αρχίσει να επηρεάζει ξανά την ευρωπαϊκή πολιτική.

Ο πρώτος καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Κόνραντ Αντενάουερ, ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Σχεδίου Σούμαν, το οποίο εγκαινίασε την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα το 1.951 μ.Χ. Αυτό αποτέλεσε την πλατφόρμα πάνω στην οποία εξελίχθηκε η ΕΕ.

Ο Στράους αναγνώρισε επίσης το ρόλο που θα έπαιζε η Ανατολική Ευρώπη στην ένωση. Η Τρομπέτα του Μάη του 2002 μ.Χ. επεσήμανε την επιμονή του Στράους ότι, σύμφωνα με τα λόγια του Ρον Φρέιζερ:

«Δεν πρέπει να υπάρχει ορισμός της Ευρώπης που να αποκλείει την Πολωνία, την Τσεχοσλοβακία, την Ουγγαρία και τις άλλες ανατολικές χώρες. Όταν μιλάμε για ευρωπαϊκή ομοσπονδία, η Ρωσία πρέπει να δεχτεί ότι περιλαμβάνονται αυτές οι χώρες».

Αρχικά, ο Στράους παραδέχτηκε ότι αυτά τα έθνη πρέπει να λειτουργήσουν ως ουδέτερα κράτη μεταξύ της ένωσης και της Ρωσίας. Αλλά τελικά, πρέπει να συμπεριληφθούν. Το 2004 μ.Χ., όλες αυτές οι χώρες θα γίνουν δεκτές στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όταν ο Στράους δημοσίευσε για πρώτη φορά τις ιδέες του, ήξερε ότι μπορεί να μην ζήσει για να δει τα όνειρά του να πραγματοποιούνται. «… Δεν τρέφω αυταπάτες για το χρόνο που θα χρειαστεί για να οριστεί αυτή η σειρά γεγονότων στο τρένο», έγραψε. «Μπορεί να χρειαστεί μια γενιά. … Εάν η διαδικασία θέλει χρόνο, τότε πρέπει να αξιοποιηθεί σωστά».

Σε αντίθεση με τους περισσότερους πολιτικούς, ο Στράους επέλεξε με το χέρι έναν διάδοχο που θα συνέχιζε το έργο του: τον πρωθυπουργό της Βαυαρίας Έντμουντ Στόιμπερ. Μέχρι σήμερα, ο Στόιμπερ ακολουθεί πιστά τα βήματα του πολιτικού πατέρα του.

Ο Γερμανός Καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ δεν φαίνεται να είναι ο άνθρωπος που θα οδηγήσει τη Γερμανία προς το μέλλον. Σίγουρα ο Στόιμπερ συμφωνεί: «Το μόνο που θέλει είναι η εξουσία — ο Σρέντερ δεν έχει όραμα για την Γερμανία» (Deutsche Presse-Agentur, 13 Φεβρουαρίου 2002 μ.Χ.).

Ο Έντμουντ Στόιμπερ, ωστόσο, έχει ένα τέτοιο όραμα. Ως πρωθυπουργός του οικονομικά επιτυχημένου κρατιδίου της Βαυαρίας, οι δημόσιες παρατηρήσεις του για το όραμά του δεν είναι απομονωμένοι στην Βαυαρική ή ακόμη και στην γερμανική πολιτική. Έχει ένα όραμα για όλη την Ευρώπη, οι πρωταρχικές ιδέες του οποίου έχουν τις ρίζες τους στην φιλοσοφία του μέντορά του, Φραντς Γιόζεφ Στράους.

Το Μεγάλο Σχέδιο Σήμερα. Εκπληρώνοντας το όραμά του για μια Ευρώπη υπό τη γερμανική καθοδήγηση, ο Στόιμπερ δεν αντιμετωπίζει τις ίδιες προκλήσεις που αντιμετώπισε ο κ. Στράους. Ο μεγάλος σχεδιασμός έχει προχωρήσει σε σημείο όπου η Γερμανία δεν «χρειάζεται πλέον την Ευρώπη» στον βαθμό που χρειαζόταν την εποχή του Στράους.

Το στίγμα που αντιμετώπισε η Γερμανία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έχει εξαφανιστεί, κυρίως λόγω της θέσης της εντός της ΕΕ — όπως ακριβώς επιθυμούσε ο Στράους. Η αντίληψη του κοινού για τη Γερμανία έχει αλλάξει: Η δυσπιστία για το γερμανικό έθνος έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Η Γερμανία έχει πλέον την πολυτέλεια να είναι πιο τολμηρή.

Πολλοί από τους λόγους που ο Franz Josef Strauss περιέγραψε για την αναγκαιότητα μιας ενωμένης Ευρώπης έχουν εκπληρωθεί: η Γερμανία επανενώνεται. τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης πρόκειται να προσχωρήσουν στην Ένωση. και νομισματικά, ολόκληρη η Ευρώπη πλησιάζει καθημερινά σε μια πλήρη ένωση.

Ωστόσο, ο Stoiber αναγνωρίζει ότι η Γερμανία χρειάζεται ακόμα την Ευρώπη. Εάν υπάρχει αμφιβολία για το αν υποστηρίζει μια ενωμένη Ευρώπη, ας το αφήσει να ξεκουραστεί: «Η Ευρώπη έχει μια ιστορική ευκαιρία να ξεπεράσει μια για πάντα την τεχνητή διαίρεση της ηπείρου μας και να κάνει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα αληθινό ταψί. -Ευρωπαϊκή κοινότητα», είπε σε ομιλία του στο Βερολίνο πριν από δύο χρόνια. «Αυτό θέλουμε, χωρίς καμία παραχώρηση».

Ο Στόιμπερ πιστεύει βαθιά, όπως και ο Στράους, ότι η οικονομική και πολιτική ένωση της ΕΕ πρέπει να είναι ισχυρή—σε μεγάλο βαθμό ως αντίβαρο προς τις ΗΠΑ Ο Stoiber υποστηρίζει επίσης πολύ έναν ισχυρό ευρωπαϊκό στρατό:

«Υπάρχει μια μεγάλη ανισορροπία μεταξύ της οικονομικής και βάρος εξωτερικής πολιτικής της Ευρώπης», είπε σε μια ομιλία του τον Ιούνιο του 2002 μ.Χ. «Αυτό μπορεί να φανεί —μαζί με πολλά άλλα πράγματα— με τον δευτερεύοντα τρόπο με τον οποίο η Ευρώπη μπόρεσε να επηρεάσει την σύγκρουση στην Μέση Ανατολή, για παράδειγμα.

Η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για την ειρήνη, την ελευθερία, το δίκαιο και τη δικαιοσύνη στον κόσμο – πολιτικά σε πρώτο βαθμό, αλλά και στρατιωτικά εντός ενός πλαισίου ΟΗΕ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, εάν χρειαστεί». Είναι σαφές ότι η υλοποίηση του μεγαλειώδους σχεδίου του Franz Josef Strauss είναι και ο στόχος του Stoiber.

 

Η πρώτη προσπάθεια για μια Ευρωπαϊκή Ένωση

Μόλις αυτή η πρόσφατα ενωμένη Γερμανία προσπάθησε να καταλάβει την Ευρώπη, χρησιμοποίησε ξανά την συνταγή της Μεσευρωπης. «Πρέπει να δημιουργήσουμε μια κεντρική Ευρωπαϊκή οικονομική ένωση μέσω κοινών τελωνειακών συνθηκών, που θα περιλαμβάνει την Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Δανία, την Αυστροουγγαρία, την Πολωνία και ίσως την Ιταλία, την Σουηδία και την Νορβηγία. Αυτή η ένωση δεν θα έχει καμία κοινή συνταγματική ανώτατη εξουσία και όλα τα μέλη της θα είναι τυπικά ίσα…» (η υπογράμμιση προστίθεται σε όλη την έκταση).

Αυτό το απόσπασμα δεν είναι από μια σύγχρονη σύνοδο κορυφής της ΕΕ. Είναι από το 1.914 μ.Χ., όταν ο Γερμανός καγκελάριος Theobald von Bethmann-Hollweg παρουσίασε τους στόχους του για τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο .

Ήθελαν να δημιουργήσουν ένα είδος Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πριν από τον πόλεμο, ο ίδιος ο Kaiser Wilhelm II ζήτησε μια ευρωπαϊκή οικονομική ένωση - η οποία θα μπορούσε να γίνει «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης ενάντια στην Αμερική».

Ο ιστορικός Niall Ferguson έγραψε ότι αν η Γερμανία είχε κερδίσει τον Α ' Παγκόσμιο Πόλεμο , η Ευρώπη θα «μεταμορφωνόταν σε κάτι που δεν είναι εντελώς διαφορετικό από την Ευρωπαϊκή Ένωση που γνωρίζουμε σήμερα». Οι πολεμικοί σχεδιαστές της Γερμανίας πίστευαν ότι αν μπορούσαν να αναγκάσουν την Ευρώπη να εξαρτηθεί οικονομικά από τη Γερμανία, θα κυριαρχούσαν στην ήπειρο για γενιές.

Η ιδέα της ενοποίησης της Ευρώπης μέσω μιας οικονομικής ένωσης ήταν κοινή στους Γερμανούς εθνικιστές ακαδημαϊκούς εκείνη την εποχή. Για παράδειγμα, το 1.890 μ.Χ., ο ισχυρός Γερμανός ακαδημαϊκός Gustav von Schmoller ζήτησε «μια κεντρική Ευρωπαϊκή τελωνειακή ομοσπονδία» ως ο μόνος τρόπος για να σωθεί ο «ανώτερος, αρχαίος πολιτισμός της Ευρώπης» από τον ανταγωνισμό από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ρωσία και άλλες παγκόσμιες δυνάμεις. Αυτή η ιδέα έγινε γνωστή ως Mitteleuropa. Πολιτικοί, ακαδημαϊκοί και βιομήχανοι πραγματοποιούσαν τακτικά συνέδρια για το θέμα.

Ο Γερμανός ιστορικός Fritz Fischer κατέγραψε την πορεία της Γερμανίας προς τον πόλεμο στο θεμελιώδες έργο του Οι στόχοι της Γερμανίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Έγραψε ότι, πριν από τον πόλεμο, οι Γερμανοί είχαν μεγάλους στόχους να νικήσουν τη Ρωσία, να απωθήσουν τους Σλάβους (τους οποίους έβλεπαν ως φυλετικά κατώτερους) και να επεκτείνουν τη γερμανική αυτοκρατορία στην Κεντρική Ευρώπη.

Μόλις ξέσπασε ο πόλεμος τον Αύγουστο του 1.914 μ.Χ., η Γερμανία έπρεπε να μετατρέψει αυτές τις ευρείες φιλοδοξίες σε λεπτομερείς πολεμικούς στόχους. Ο καγκελάριος von Bethmann-Hollweg το έκανε αυτό τον μήνα μετά την έναρξη του πολέμου. Τα σχέδιά του ήταν γνωστά ως Πρόγραμμα Σεπτεμβρίου. Η δημιουργία του Mitteleuropa - ένας μακροχρόνιος στόχος που ενθαρρύνεται από τη γερμανική κυβέρνηση - έγινε πλέον επίσημη πολιτική.

Αλλά εδώ είναι το υπόλοιπο απόσπασμα από το Πρόγραμμα Σεπτεμβρίου του Bethmann-Hollweg: «Όλα τα μέλη του θα είναι επίσημα ίσα, αλλά, στην πράξη, θα βρίσκονται υπό την ηγεσία της Γερμανίας και πρέπει να σταθεροποιήσουν την οικονομική κυριαρχία της Γερμανίας επί της Mitteleuropa».

Πέρα από την Κεντρική Ευρώπη, οι Γερμανοί ηγέτες πίστευαν ότι η Σκανδιναβία, η Ιταλία και τα Βαλκάνια θα προσχωρούσαν στη Mitteleuropa υπό κάποια μορφή συνδεδεμένου μέλους. Ο χάρτης της προτεινόμενης οικονομικής τους ένωσης μοιάζει πολύ με αυτό που μοιάζει σήμερα η ΕΕ.

Προσπαθούσαν να δημιουργήσουν ένα νέο Zollverein, που αυτή τη φορά θα κάλυπτε όλη την Κεντρική Ευρώπη. Είχαν ήδη αποδείξει ότι η μεγαλύτερη και ισχυρότερη μονάδα μέσα σε ένα οικονομικό μπλοκ θα κυριαρχούσε. Η Πρωσία είχε κυριαρχήσει στην Γερμανία.

Τώρα η Γερμανία θα μπορούσε να κυριαρχήσει στην Ευρώπη. Μια άλλη απόπειρα — από τον Χίτλερ. Αυτή η προσπάθεια για μια Ευρωπαϊκή Ένωση πέθανε, όπως τόσοι πολλοί στρατιώτες στα πεδία της Φλάνδρας. Σύντομα όμως ξεκίνησε μια άλλη προσπάθεια.

Καθώς η Γερμανία ανέβαινε στην εξουσία για άλλη μια φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1.930 μ.Χ. και στις αρχές της δεκαετίας του 1.940 μ.Χ., εξέχοντες Ναζί μίλησαν για μια «Ευρωπαϊκή οικογένεια εθνών» ή μια «ευρωπαϊκή κοινότητα», η οποία θα γνώριζε «ταχέως αυξανόμενη ευημερία μόλις αρθούν τα εθνικά οικονομικά εμπόδια».

Ο όρος Großraumwirtschaft (μεγάλη οικονομική περιοχή) έγινε κοινό θέμα της ναζιστικής προπαγάνδας. Το 1.936 μ.Χ., ο Αδόλφος Χίτλερ είπε στο Ράιχσταγκ: «Ο Ευρωπαϊκός λαός αντιπροσωπεύει μια οικογένεια σε αυτόν τον κόσμο. …

Δεν είναι πολύ έξυπνο να φανταστούμε ότι σε ένα τόσο στενό σπίτι όπως αυτό της Ευρώπης, μια κοινότητα ανθρώπων μπορεί να διατηρήσει διαφορετικά νομικά συστήματα και διαφορετικές έννοιες δικαίου για πολύ καιρό». Το όραμα των Ναζί για το μέλλον δεν ήταν στην πραγματικότητα ένα δοξασμένο γερμανικό έθνος-κράτος αλλά κάτι μεγαλύτερο.

Το καλοκαίρι του 1.940 μ.Χ., ο κορυφαίος ναζιστής Hermann Göring άρχισε να συγκεντρώνει σχέδια για τη «μεγάλης κλίμακας οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης». Ο αξιωματούχος των Ναζί που καθοδηγούσε αυτά τα σχέδια ήταν ο πρώην υφυπουργός «δημόσιας διαφώτισης και προπαγάνδας» Walther Funk, ο οποίος είχε γίνει Υπουργός Οικονομικών και Πρόεδρος της Γερμανικής κεντρικής τράπεζας.

(Αργότερα δικάστηκε για εγκλήματα πολέμου και χαρακτηρίστηκε «ο τραπεζίτης των χρυσών δοντιών» επειδή κατάσχεσε χρυσό όλων των τύπων από Εβραϊκά θύματα του Ολοκαυτώματος και τον έλιωνε για ράβδους.)

Ο Φανκ ανέπτυξε το σχέδιο του Γκαίρινγκ, αποκαλώντας το «Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα» και περιγράφοντας τα χαρακτηριστικά του σε μια σειρά δημοσιεύσεων το 1.941 μ.Χ. Ούτε δύο δεκαετίες αργότερα, το 1.957 μ.Χ., η ΕΟΚ έγινε το όνομα της σημερινής Ε.Ε.

«Αυτό το σχέδιο έμοιαζε αρκετά εκπληκτικά με την ισχύουσα συνθήκη της Ρώμης, όπως τροποποιήθηκε από την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη και την Συνθήκη του Μάαστριχτ, προμηνύοντας τις γεωργικές, βιομηχανικές και περιφερειακές πολιτικές και τα διευρωπαϊκά δίκτυα που υποστήριζαν οι πιο ένθερμοι ευρωκράτες. Ο πρώην δημόσιος υπάλληλος της ΕΕ Bernard Connolly γράφει στο βιβλίο του 1.995 μ.Χ. The Rotten Heart of Europe.

Οι Ναζί ζήτησαν επίσης ένα «Ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα» που θα λειτουργούσε με σταθερές συναλλαγματικές ισοτιμίες μεταξύ ορισμένων νομισμάτων-μέχρι να εισαχθεί σταδιακά ένα ενιαίο νόμισμα. Αυτό ακριβώς συνέβη στην ΕΕ.

Το 1.942 μ.Χ., Υπουργοί της κυβέρνησης και κορυφαίοι βιομήχανοι παρακολούθησαν ένα συνέδριο με τίτλο «Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα». Την ίδια χρονιά το γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών δημιούργησε μια «Επιτροπή Ευρώπης».

Μέχρι τον επόμενο χρόνο, είχαν συντάξει επίσημα σχέδια για μια ευρωπαϊκή συνομοσπονδία. Ο Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Joachim von Ribbentrop ζήτησε να δημιουργηθεί μόλις το Ράιχ είχε εξασφαλίσει μια σημαντική στρατιωτική νίκη. Αυτή η νίκη δεν ήρθε ποτέ. Και έτσι τα ναζιστικά σχέδια για μια ΕΕ δεν υλοποιήθηκαν ποτέ.

Το γεγονός ότι οι Ναζί σχεδίαζαν να σχηματίσουν μια ένωση ευρωπαϊκών εθνών είναι καλά τεκμηριωμένο. Αυτή η περίληψη απλώς χαράζει την επιφάνεια. Στο βιβλίο του The Tainted Source—The Undemocratic Origins of the European Idea, ο John Laughland εκθέτει τους οικονομικούς σχεδιαστές, τους φασίστες διανοούμενους και τους ανώτερους πολιτικούς που σχεδίασαν αυτή την ένωση.

Οι Ναζί, όπως και οι προηγούμενες γενιές Γερμανών ηγετών, είδαν τα πλεονεκτήματα της χρήσης της οικονομίας για να βοηθήσουν στην δημιουργία μιας αυτοκρατορίας. Το 1.940 μ.Χ., ο Γερμανός πρεσβευτής στην Γαλλία Otto Abetz έγραψε στον Χίτλερ συνιστώντας στην Γερμανία «να σφετεριστεί την Ευρωπαϊκή ιδέα» για να προσπαθήσει να ελέγξει την Ευρώπη με τον ίδιο τρόπο που ο Χίτλερ είχε « σφετεριστεί την ιδέα της ειρήνης» πριν από τον πόλεμο.

Ο Laughland σημειώνει στο βιβλίο του ότι «μια υπερεθνική οργάνωση θα μπορούσε να αυξήσει - αντί να μετριάσει - την δύναμη του πιο ισχυρού μέλους της». Μια ναζιστική Ευρωπαϊκή Ένωση; Σημαίνει αυτό ότι η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια ναζιστική συνωμοσία της οποίας οι ιδρυτές είναι όλοι Ναζί της ντουλάπας; Όχι.

Πολλοί ήταν ειλικρινείς στις πεποιθήσεις τους. Πολλοί παρακινήθηκαν από την ιδέα ότι η δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν ο καλύτερος τρόπος για να σταματήσει ένας άλλος ευρωπαϊκός πόλεμος. Είδαν ότι μια οικονομική ένωση ήταν ο τρόπος για να οικοδομηθεί ένα υπερκράτος στην Ευρώπη. Αλλά πίστευαν επίσης ότι ένα υπερκράτος θα έφερνε την ειρήνη και θα περιόριζε την Γερμανία.

Όταν ξεκίνησε η σύγχρονη ΕΕ, η Γερμανία ηττήθηκε και διχάστηκε. Η Γαλλία πίστευε ότι θα ήταν το πιο ισχυρό έθνος, και ως εκ τούτου ο ηγέτης, σε ένα ευρωπαϊκό μπλοκ. Έτσι η Ευρωπαϊκή ενοποίηση προωθήθηκε.

Αυτό το έργο, ωστόσο, προσέλκυσε μερικούς πρώην Ναζί επειδή έμοιαζε τόσο με τη δική τους ιδέα. Μετά τον πόλεμο, ο διαβόητος Oswald Mosley, ηγέτης της Βρετανικής Ένωσης Φασιστών, έγινε ένθερμος φιλοευρωπαίος. Ο επικεφαλής της Reich Credit Co., Δρ. Μπέρνχαρντ Μπένινγκ, ο οποίος μίλησε στο συνέδριο της ναζιστικής ΕΟΚ το 1942 για το «Ζήτημα του Ευρωπαϊκού Νομίσματος», έγινε ανώτερη προσωπικότητα στην Bundesbank.

Το γεγονός ότι πολλοί Ναζί πέρασαν «υπόγεια», παραμένοντας στις κυβερνητικές ή επιχειρηματικές θέσεις τους, είναι πλέον καλά τεκμηριωμένο (δείτε το άρθρο μας « Καθαρίζοντας την Γερμανική συνείδηση; »). Πολλά από αυτά τα άτομα συνέχισαν να υποστηρίζουν μια Ευρωπαϊκή Ένωση.

Άλλες προσωπικότητες της ΕΕ είχαν συμπάθειες προς τους Ναζί πριν από τον πόλεμο, όπως ο Paul-Henri Spaak, ένας από τους ιδρυτές της ΕΕ. Ως μέλος του Βελγικού Εργατικού Κόμματος πριν από τον πόλεμο, εξήρε «μερικά από τα θαυμάσια επιτεύγματα του Χίτλερ». Το 1.937 μ.Χ. είπε ότι «Η ώρα του βελγικού εθνικοσοσιαλισμού έφτασε». Προέτρεψε το Βέλγιο να παραμείνει ουδέτερο αντί να ενωθεί με τη Γαλλία σε έναν πόλεμο με τη Γερμανία.

Μερικοί Γάλλοι εθνικιστές ήλπιζαν ότι η Γαλλία θα μπορούσε τώρα να παίξει το ρόλο της Πρωσίας σε ένα ευρωπαϊκό υπερκράτος. Όμως ο Ευρωπαϊκός ηγετικός ρόλος της Γαλλίας δεν κράτησε. Ενώ η γαλλική οικονομία παρέμεινε στάσιμη, η Γερμανία επανενώθηκε, εκβιομηχανίστηκε εκ νέου και έγινε ο κορυφαίος εξαγωγέας στον κόσμο.

Αφού έχασαν και τους δύο παγκόσμιους πολέμους, οι Γερμανοί σήμερα, αξιοσημείωτα, βρίσκουν ότι έχουν επιτύχει τους πολεμικούς στόχους τους. Η κατάσταση, ως έχει, είναι εκπληκτικά παρόμοια με αυτό που σχεδίαζε η Γερμανία στον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.  Η Γερμανία είναι το πολυπληθέστερο και ισχυρότερο έθνος στην Ευρώπη και η ήπειρος συνδέεται με αυτήν μέσω μιας ολοένα και πιο στενής οικονομικής και πολιτικής ένωσης.

Προγενέστερες Ρίζες. Υπάρχει ένας άλλος σημαντικός λόγος που οι Πρώσοι, οι Ναζί και οι ιδρυτές της ΕΕ υπέβαλαν τέτοιες παρόμοιες προτάσεις. Μοιράστηκαν ένα όνειρο. Το έκαναν με πολύ διαφορετικούς τρόπους, αλλά ήθελαν να αναστήσουν μια ευρωπαϊκή αυτοκρατορία — μια νέα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Μπενίτο Μουσολίνι παρουσίαζε τον εαυτό του ως νέο Καίσαρα, που κυβερνά μια νέα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ο Χίτλερ στήριξε τον περιβόητο χαιρετισμό του Φύρερ στον Ρωμαϊκό.

Έφτασε επίσης πίσω στον Καρλομάγνο, τον Φράγκο ηγέτη που στέφθηκε Ρωμαίος Αυτοκράτορας από τον Πάπα Λέοντα Γ’ το 800 μ.Χ. Προσπάθησε να αναβιώσει τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στη Δυτική Ευρώπη, ενώνοντας όλη την Ευρώπη κάτω από μια δύναμη.

Ο Χίτλερ έχτισε την περίφημη Αετοφωλιά του δίπλα στο βουνό όπου, σύμφωνα με το μύθο, κοιμάται ο Καρλομάγνος και κάποια μέρα θα αναστηθεί ξανά. Σεβόταν το «στέμμα του Καρλομάγνου», το σύμβολο της οικοδόμησης της αυτοκρατορίας του.

Ο Ναπολέων είχε το ίδιο όραμα, όπως και οι ιδρυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Otto von Habsburg, ένας από τους ιδρυτές της ΕΕ, είπε: «Έχουμε ένα Ευρωπαϊκό σύμβολο που ανήκει εξίσου σε όλα τα έθνη. Αυτό είναι το στέμμα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που ενσαρκώνει την παράδοση του Καρλομάγνου».

Όταν οι Γάλλοι και Γερμανοί ηγέτες συναντήθηκαν για να βρουν στο σφυρί τις λεπτομέρειες ενός κοινού νομίσματος, το έκαναν στο Άαχεν της Γερμανίας, την πρωτεύουσα του Καρλομάγνου. Επισκέφτηκαν τον θρόνο του Καρλομάγνου και έκαναν ειδική λειτουργία στον καθεδρικό ναό όπου ετάφη.

Αυτό το όραμα οδήγησε τα οικονομικά σχέδια τόσο των Ναζί όσο και των ιδρυτών της ΕΕ. «Το παλιό μεσαιωνικό όνειρο μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας δεν έφυγε ποτέ από την φαντασίωση των Γερμανών», γράφει ο Laughland. «Για αυτό οι σύγχρονοι ευρώ-ομοσπονδιακοί παραπέμπουν στον Καρλομάγνο:

Η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν το ίδιο το αρχέτυπο της καθολικής μοναρχίας» (όπ.π.). Οι ιδρυτές της ΕΕ ήταν πολύ διαφορετικοί από τους Ναζί. Αλλά και οι δύο μοιράζονταν το ίδιο όνειρο, γι' αυτό και τα σχέδιά τους είναι τόσο παρόμοια.

 

Μακρόν: Η Ευρώπη πρέπει να γίνει «τρίτη υπερδύναμη». Η Κίνα πραγματοποιεί στρατιωτικές ασκήσεις μεγάλης κλίμακας πάνω από την Ταιβάν. Ο Μακρόν υποστηρίζει ότι η Ευρώπη πρέπει να έχει μια πολιτική χειραφέτησης.

Ενώ ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν συναντήθηκε με τον Κινέζο Γενικό Γραμματέα Σι Τζινπίνγκ την περασμένη εβδομάδα, η Κίνα προετοιμαζόταν για έναν ακόμη γύρο στρατιωτικών ασκήσεων γύρω από την Ταιβάν. 

Κατά την επιστροφή του στις 9 Απριλίου, ο Μακρόν ρωτήθηκε για την πολιτική της Ευρώπης. Σε απάντηση, επέκρινε τις προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών να αποθαρρύνουν μια κινεζική εισβολή στην Ταιβάν και σημείωσε ότι η Ευρώπη πρέπει να επικεντρωθεί στο να γίνει μια ανεξάρτητη «τρίτη υπερδύναμη».

Θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή σε αυτή τη ρητορική. Η Γαλλία σήμερα μπορεί να μην είναι πλέον η παγκόσμια δύναμη που ήταν κάποτε. Αλλά μαζί με την Γερμανία έχει τη δυνατότητα να ηγηθεί μιας ενωμένης Ευρώπης που είναι καλά συνδεδεμένη παγκοσμίως. Η Ασία και η Ευρώπη μαζί έχουν περισσότερο από αρκετή δύναμη για να επιφέρουν ένα τελειωτικό χτύπημα στις ΗΠΑ που βρίσκονται ήδη στο κρεββάτι του θανάτου τους.

Ο Μακρόν ήθελε τόσο πολύ να κερδίσει την εύνοια του Σι, που του έδωσε το πράσινο φως να εισβάλει στην Ταιβάν χωρίς ευρωπαϊκή παρέμβαση. «Οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να επιλύσουν την κρίση στην Ουκρανία. πώς μπορούμε να πούμε αξιόπιστα για την Ταιβάν: "Προσέξτε, αν κάνετε κάτι λάθος, θα είμαστε εκεί"; Εάν θέλετε πραγματικά να αυξήσετε τις εντάσεις, αυτός είναι ο τρόπος να το κάνετε», είπε.

«Το παράδοξο θα ήταν ότι, νικημένοι με πανικό, πιστεύουμε ότι είμαστε απλώς οπαδοί της Αμερικής», είπε ο Μακρόν στην συνέντευξη. «Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουν οι Ευρωπαίοι… είναι προς το συμφέρον μας να επιταχύνουμε [μια κρίση] στην Ταιβάν; 

Όχι. Το χειρότερο θα ήταν να σκεφτούμε ότι εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να γίνουμε οπαδοί σε αυτό το θέμα και να πάρουμε το σύνθημά μας από την ατζέντα των ΗΠΑ και την υπερβολική αντίδραση της Κίνας».

 

Ο «Πρίγκιπας» Νικόλαος με μασόνους της Αχαρνών στην Αθηναϊκή Λέσχη. Ο Νικόλαος Γκλίξμπουργκ, δεύτερος γιος του έκπτωτου βασιλιά της Ελλάδας Κωνσταντίνου του Β΄, φωτογραφήθηκε στην Αθηναϊκή Λέσχη με τον Μεγάλο Διδάσκαλο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας, Μιχαήλ Ματτέ.

Την φωτογραφία ανάρτησε ο ίδιος ο Μιχαήλ Ματτές στο προσωπικό του Facebook και «κέρδισε» εκατοντάδες λάικ, ενώ έχει προκαλέσει σχόλια θαυμασμού και χαράς από οπαδούς της μοναρχίας.

Βεβαίως δεν υπάρχει κανένα περίεργο ένας βασιλόπαις να φωτογραφίζεται με τον Μεγάλο Διδάσκαλο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας στην Αθηναϊκή Λέσχη ιδίως όταν αναρτάται δημόσια από τον ίδιο τον Μεγάλο Διδάσκαλο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας.

Το μόνο ίσως περίεργο είναι που ο Μεγάλος Διδάσκαλος στη λεζάντα του γράφει τον Νικόλαο «πρίγκιπα». Ως γνωστόν τον ελληνικό σύνταγμα δεν αναγνωρίζει τέτοιους τίτλους σε όσους θέλουν να είναι Έλληνες πολίτες.

Και, όπως σχολιάζουν τεκτονικοί κύκλοι, όλα τα μέλη της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, στην αίτηση εγγραφής τους στην αδελφότητα, δηλώνουν ότι είναι πιστοί στο πολίτευμα της χώρας, είναι πιστοί στην δημοκρατία.

«Δεν είναι ο τεκτονισμός λάιφ στάιλ μεσημεριανής εκπομπής», μας είπαν χαρακτηριστικά οι ίδιοι κύκλοι. Το θέμα φαίνεται ότι έχει προκαλέσει σημαντική αναστάτωση στο εσωτερικό του ελληνικού Ελευθεροτεκτονισμού.

Ο Ύπατος Μεγάλος Ταξιάρχης του Σκωτικού Τύπου, Εμμανουήλ Γερακιός, σε σύντομη δήλωσή του κάνει σαφές ότι, «Tο Τάγμα μας παραμένει πιστό στην Τεκτονική Αρχή να μην αναμιγνύεται, με οποιονδήποτε τρόπο, σε ενέργειες οι οποίες να αφήνουν έστω και υποψία προτιμήσεως οποιασδήποτε πολιτικής ή πολιτειακής πλευράς ή γραμμής.

Πολύ δε περισσότερο σε θέματα που αφορούν το πολίτευμa μας. Τα μέλη μας είναι ελεύθερα να ακολουθούν τις πολιτικές τους προτιμήσεις, στα πλαίσια της νομιμότητας και υπεραμυνόμαστε του δικαιώματος της ελευθερίας της συνειδήσεως. Σε καμία όμως περίπτωση το Τάγμα δεν έχει ούτε δεικνύει προτίμηση προς οποιαδήποτε πλευρά. Αντίθετες ενέργειες δεν μας αφορούν ούτε τις ασπαζόμαστε» καταλήγει ο Εμ. Γερακιός (https://yiorgosthalassis.blogspot.com/2023/04/blog-post_716.html).

 

Το ουτοπικό σχέδιο της δεκαετίας του 1.920 μ.Χ. για πέντε παγκόσμια υπερκράτη. Ο Αυστρο-Ιάπωνας αριστοκράτης Richard von Coudenhove-Kalergi επικεντρώθηκε αργότερα στα σχέδια για την Πανευρωπαϊκή.

Η ουτοπία ενός ατόμου είναι η δυστοπία ενός άλλου: Ένας παγκόσμιος χάρτης πέντε υπερκρατών. ΒΑΣΙΚΑ TAKEAWAYS. Η ενότητα είναι δύναμη: Αυτός ο χάρτης της δεκαετίας του 1.920 μ.Χ. χωρίζει τον κόσμο σε μόλις πέντε υπερκράτη.

Ο χάρτης δημιουργήθηκε από τον Κόμη Richard von Coudenhove-Kalergi, ο οποίος αφιέρωσε την ζωή του στην Ευρωπαϊκή ενότητα. Αυτός ο ουτοπικός χάρτης μπορεί να ενέπνευσε τον δυστοπικό κόσμο του George Orwell το 1.984 μ.Χ.

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ. Αν τα γεωπολιτικά όνειρα ενός Αυστρο-Ιάπωνα αριστοκράτη του 20^ου Αιώνα είχαν γίνει πραγματικότητα, έτσι θα έμοιαζε ο παγκόσμιος χάρτης: κυριαρχούμενος από όχι περισσότερα από πέντε υπερκράτη.

Τώρα ως επί το πλείστον σκοτεινός, ο κόμης Richard von Coudenhove-Kalergi (1.894 μ.Χ.-1.972 μ.Χ.) μνημονεύεται κυρίως ως ο ήρωας και ο κακός (αντίστοιχα) των δύο περιθωρίων της ατέρμονης συζήτησης για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Και αυτό είναι κρίμα, γιατί η Coudenhove-Kalergi κόβει μια αρκετά ενδιαφέρουσα φιγούρα. Δεν είναι μόνο αυτός που πρότεινε την Ωδή στην Χαρά του Μπετόβεν ως ύμνο της Ευρώπης, αλλά χρησίμευσε επίσης ως έμπνευση για τον Βίκτορ Λάζλο, τον φανταστικό ήρωα της αντίστασης στην Καζαμπλάνκα .

Από την πλευρά του πατέρα του, ο Ριχάρδος ήταν γόνος μιας αυστριακής οικογένειας ευγενών με ρίζες στην Φλάνδρα και την Ελλάδα και κλάδους σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη. Η μητέρα του, Mitsuko Aoyama, καταγόταν από μια πλούσια Ιαπωνική οικογένεια εμπόρων και γαιοκτημόνων.

Πρωτότυπη σημαία της Πανευρωπαϊκής Ένωσης. Η σημερινή σημαία περιλαμβάνει τα δώδεκα αστέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το PEU, το οποίο συνιδρύθηκε από τον Coudenhove-Kalergi το 1.922 μ.Χ., εξακολουθεί να υπάρχει: ο σημερινός Πρόεδρος του είναι ο πρώην Γάλλος βουλευτής και ευρωβουλευτής Alain Terrenoire. Η έδρα της βρίσκεται στο Μόναχο.

ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ. Το 1.922 μ.Χ., ο Coudenhove-Kalergi συνίδρυσε την Πανευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τον Αυστριακό Αρχιδούκα Otto von Habsburg. Ένα χρόνο αργότερα, δημοσίευσε το μανιφέστο Pan-Europa και το 1.924 μ.Χ. ίδρυσε ένα ομώνυμο περιοδικό, το οποίο λειτούργησε μέχρι το 1.938 μ.Χ. Το 1.926 μ.Χ., το πρώτο Συνέδριο της Πανευρωπαϊκής Ένωσης εξέλεξε τον Coudenhove-Kalergi ως Πρόεδρο της, ο οποίος θα παραμείνει μέχρι τον θάνατό του.

Το κίνητρο για τον πανευρωπαϊσμό του Κόμη ήταν η απειλή της «παγκόσμιας ηγεμονίας από την Ρωσία». Ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί αυτό ήταν να αντικαταστήσουμε τους διάφορους εθνικισμούς της Ευρώπης.

Το πανευρωπαϊκό υπερκράτος όπως οραματίστηκε ο Coudenhove-Kalergi ήταν ένα περίεργο μείγμα σοσιαλδημοκρατίας και χριστιανικού συντηρητισμού – μια «κοινωνική αριστοκρατία του πνεύματος». Σε απάντηση, ο Λέον Τρότσκι, τότε σοβιετικός κομισάριος, το 1.923 μ.Χ. κάλεσε για «Σοβιετικές Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».

Όπως και το 1.984 μ.Χ. (και μετά το Brexit), το Ηνωμένο Βασίλειο στο σύστημα του Coudenhove-Kalergi δεν είναι μέρος του Ηπειρωτικού Ευρωπαϊκού υπερκράτους. ΠΕΝΤΕ ΥΠΕΡΚΡΑΤΗ. Το αρχικό πλαίσιο για τον Πανευρωπαϊσμό του Coudenhove-Kalergi ήταν μια παγκόσμια πολιτική που δεν περιλάμβανε περισσότερα από πέντε υπερκράτη, όπως φαίνεται σε αυτόν τον χάρτη από ένα από τα πρώτα έργα του:

Πανευρώπη: Ενώνει όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες, μείον την Ρωσική και την Βρετανική Αυτοκρατορία. Η Πανευρώπηπεριλαμβάνει επίσης τις Γαλλικές, Ιταλικές, Πορτογαλικές, Βελγικές και Ολλανδικές αποικιακές κτήσεις, με βάση την Αμερική, την μισή Αφρική και σημαντικά τμήματα της Νοτιοανατολικής Ασίας.

Παν-Αμερική: ΄Όλη η Αμερική, με μια σημαντική εξαίρεση: τον Καναδά – που ελέγχεται από τους Βρετανούς. Μικρές εξαιρέσεις περιλαμβάνουν όλα τα άλλα κομμάτια που ελέγχονται από την Βρετανική και την Ευρωπαϊκή Αυτοκρατορία. Η Pan-America περιλαμβάνει επίσης τις Φιλιππίνες, τις οποίες διοικούσαν οι ΗΠΑ την στιγμή της δημοσίευσης.

Η Βρετανική Κοινοπολιτεία: Βασικά, η Βρετανική Αυτοκρατορία στο απόγειό της. Μεγάλη Βρετανία και Ιρλανδία, Καναδάς και Βρετανική Γουιάνα, Αφρική από το Ακρωτήρι μέχρι το Κάιρο (και την Νιγηρία, συν άλλα εδάφη στην Δυτική Αφρική), την Αραβική χερσόνησο και την Ινδική Υποήπειρο, την Μαλαισία, την Παπούα Νέα Γουινέα, την Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία.

Η Ρωσική Αυτοκρατορία: Σχεδόν στην μεγαλύτερη έκταση της. Η Ουκρανία βρίσκεται υπό την κυριαρχία της Μόσχας, όπως και οι περιοχές του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας που είναι επί του παρόντος ανεξάρτητες.

Αλλά η Βαλτική είναι μέρος της Πανευρώπης. Η μικρότερη, αλλά πιθανώς πιο πυκνοκατοικημένη από τις πέντε Αυτοκρατορίες είναι η Ανατολική Ασία: Ενώνει την Ιαπωνία, την Κορέα και την Κίνα, και περιλαμβάνει επίσης το Νεπάλ.

Η μεγάλη ιδέα πίσω από τον χάρτη είναι ξεκάθαρη: Υπάρχει δύναμη στους αριθμούς και αποτελεσματικότητα στην κλίμακα. Ο κόσμος έλκεται προς μεγάλες ζώνες συνεργασίας και αυτές είναι πέντε γεωπολιτικές έννοιες που φάνηκαν βιώσιμες επιλογές για την Coudenhove-Kalergi. Σημειώστε, ωστόσο, ότι υπάρχουν ορισμένες χώρες που δεν ταιριάζουν στο παγκόσμιο όραμα του κόμη: Τα ερωτηματικά καλύπτουν την Τουρκία, το Ιράν, το Αφγανιστάν και την Αιθιοπία.

Ο Τζορτζ Όργουελ μπορεί να εμπνεύστηκε από τον μάλλον πιο ουτοπικό χάρτη των Coudenhove-Kalergi. ΔΕΚΑΕΝΝΕΑ ΟΓΔΟΝΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ. Ο χάρτης είναι επίσης λίγο τρομακτικός: Μια υδρόγειος που κυριαρχείται από ένα «ολιγοπώλιο» μόλις πέντε πολιτειών υποδηλώνει κυβερνήσεις που απέχουν πολύ από τους πολίτες τους.

Είναι ένα μικρό άλμα από αυτόν τον παγκόσμιο χάρτη σε αυτόν που ενημερώνει το 1.984 μ.Χ. Στην πραγματικότητα, ο Τζορτζ Όργουελ μπορεί να εμπνεύστηκε για τη δυστοπική του γεωγραφία το ουτοπικό όραμα του Κόμη:

Ένα από τα τρία υπερκράτη στον φανταστικό χάρτη του Όργουελ στην πραγματικότητα ονομάζεται «Εστασία». Μια άλλη, η «Ευρασία», θα μπορούσε να ταυτιστεί με μια άλλη επανάληψη της Πανευρώπης του Coudenhove-Kalergi, χωρίς τις αποικιακές Αυτοκρατορίες αλλά συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας.

Στο μεταγενέστερο έργο του, ο Coudenhove-Kalergi φαίνεται να έχει εγκαταλείψει την παγκόσμια διάσταση του συγκεντρωτικού οράματος του, εστιάζοντας περισσότερο στην ενότητα εντός της Ευρώπης.

Ο Πανευρωπαϊσμός του μπορεί να στρεφόταν ενάντια στην απειλή της άκρας αριστεράς, που δεν την έκανε δημοφιλή στην ακροδεξιά. Ο Χίτλερ κατήγγειλε τον κόμη (και τις ιδέες του) ως αυτές ενός «χωρίς ρίζες, κοσμοπολίτη και ελιτίστους μισογύνους». Οι Ναζί θεωρούσαν τον Πανευρωπαϊσμό μασονικό σχέδιο.

Φεύγοντας στην Αμερικανική εξορία μετά το Anschluss της Αυστρίας (1.938 μ.Χ.), ο Coudenhove-Kalergi πέρασε τον πόλεμο συνεχίζοντας να υποστηρίζει την Ευρωπαϊκή ενότητα. Κάποια στιγμή, ωστόσο, πρότεινε επίσης να σχηματιστεί και να ηγηθεί μιας εξόριστης Αυστριακής κυβέρνησης - μια πρόταση που αγνοήθηκε από τον Ρούσβελτ και τον Τσόρτσιλ.

ΕΥΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ. Μετά τον πόλεμο, άλλοι ήταν αυτοί που οδήγησαν την Ευρώπη σε μεγαλύτερη ολοκλήρωση, αν και ο Τσόρτσιλ επαίνεσε την Πανευρωπαϊκή Ένωση του κόμη για το έργο της σε μια ομιλία του το 1.946 μ.Χ. στην Ζυρίχη.

Ο Coudenhove-Kalergi συνέβαλε καθοριστικά στην ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινοβουλευτικής Ένωσης το 1.947 μ.Χ. και το 1.950 μ.Χ. ήταν ο πρώτος αποδέκτης του ετήσιου Βραβείου Καρλομάγνου, που απονέμεται από την πόλη του Άαχεν για έργο στην υπηρεσία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Ο τάφος του Coudenhove-Kalergi, κοντά στο Gstaad, φέρει τον επιτάφιο: Pionnier des États-Unis d'Europe . Παρά την απλότητά του, αυτό ακούγεται κάπως μεγαλεπήβολο –δεν συμμετείχε άμεσα στην ίδρυση της ΕΕ ή οποιουδήποτε από τους προδρόμους της– για να μην πω πρόωρο: η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι (ακόμη) το επίφοβο μονολιθικό υπερκράτος που προκαλεί το επίθετο «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».

Ωστόσο, οι υποστηρικτές της (περαιτέρω) Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης επαινούν με χαρά τη δια βίου αφοσίωση του κόμη στον σκοπό. Δρόμοι και πλατείες σε όλη την Ευρώπη – αν και ομολογουμένως ποτέ δεν είναι οι μεγαλύτεροι ή οι μεγαλύτεροι – φέρουν το όνομά του.

Από την άλλη πλευρά, οι πολέμιοι της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης από το εθνικιστικό και ταυτιστικό στρατόπεδο καταγγέλλουν το λεγόμενο Σχέδιο Καλέργη, μια συνωμοσία για την χρήση της μετανάστευσης για την αραίωση της «λευκότητας» της Ευρώπης, που γράφτηκε από τον «κοσμοπολίτη» Κόμη (https://bigthink.com/strange-maps/coudenhove-kalergi-map/).

Ποιοι είναι οι μεγάλοι χορηγοί της Ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς.

Η αλματώδης ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς δεν είναι πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με αντιφασιστικές κινητοποιήσεις, όσο απαραίτητες κι αν είναι, ούτε μέσω του Ποινικού Κώδικα. Είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα  που πρέπει να εξεταστεί με μεγάλη προσοχή, αποφεύγοντας τις αυθαίρετες γενικεύσεις και κυρίως εκείνο τον πληθωριστικό χαρακτηρισμό σαν “φασιστικού” οποιουδήποτε αυταρχικού πολιτικού φαινομένου, που χαρακτηρίζει τον ελληνικό πολιτικό λόγο. Επιπλέον, πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη και οι χορηγοί της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς.

Δεν μπορούμε να καταπολεμήσουμε ό,τι δεν γνωρίζουμε και δεν μπορούμε να περιοριστούμε στον εξορκισμό. Ο φασισμός και ο ναζισμός, κινήματα και καθεστώτα διαφορετικά μεταξύ τους, έκαναν την εμφάνιση τους μεταξύ των δυο μεγάλων πολέμων, στηριζόμενα σε βαθιές πολιτικές και πολιτιστικές ρίζες.

Εκείνη η ερμηνεία που αποδίδει την ανάπτυξη τους μόνο στην ολέθρια Συνθήκη των Βερσαλλιών είναι απλουστευτική και αγνοεί τα βαθιά αίτια της κρίσης που παρέσυρε την φιλελεύθερη Ευρώπη μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι θεωρητικές βάσεις του φασισμού και του εθνικοσοσιαλισμού είχαν ήδη ωριμάσει στην τελευταία δεκαετία του 19^ου και στις αρχές του 20^ου Αιώνα και είχαν βρει έκφραση σε πολλαπλά όσο σημαντικά ρεύματα της Ευρωπαϊκής διανόησης.

Ξεκινώντας από την κριτική στον φιλελευθερισμό γιγαντώθηκε ένα ορμητικό ρεύμα ιδεών που οδήγησε στην ανάπτυξη διαφόρων εθνικιστικών ιδεολογιών, που βασίζονταν κυρίως στην μυθολογία της “ιδιομορφίας του πνεύματος” του κάθε λαού.

Εμπεδώθηκε ως δήθεν επιστημονικά επιβεβαιωμένη η ρατσιστική ιδέα της “φυλής”, του “γένους”, που υποτίθεται ότι καθορίζει την ανωτερότητα και την κατωτερότητα των διαφόρων φυλετικών ομάδων της ανθρωπότητας.

Αναδείχτηκε και θεωρητικοποιήθηκε, τέλος, η ιδέα της “απόλυτης αντιπαλότητας” ανάμεσα στις διάφορες ευρωπαϊκές πολιτιστικές οικογένειες, όπως είναι η αγγλοσαξωνική, η γερμανική, η λατινική, η σλαβική και άλλες.

Αυτές οι τοξικές ιδέες έπεισαν και κινητοποίησαν στοχαστές που διαδραμάτισαν κεντρικό ρόλο στη διαμόρφωση της σύγχρονης ευρωπαϊκής κουλτούρας. Αρκεί κανείς να αναφέρει το παράδειγμα της πρώτης καλλιτεχνικής πρωτοπορίας που έκανε ποτέ την εμφάνιση της, τους Φουτουριστές, με την απόλυτη δίψα τους για εκσυγχρονισμό, τεχνολογία και νεωτερικότητα.

Και πράγματι, το ζητούμενο εκείνου του ισχυρού ρεύματος ακροδεξιών ιδεών δεν ήταν η επιστροφή σε κάποια παλιά καλή εποχή, αλλά η δημιουργία ενός νέου Κράτους, μιας Νέας Τάξης, μιας νέας Ευρώπης που θα καλείτο να αναλάβει την ευθύνη της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Οι κρυφοί θαυμαστές του Μουσολίνι. Ο στόχος των ιστορικών φασιστικών κινημάτων δεν ήταν η υπεράσπιση των παραδοσιακών εθνικών και θρησκευτικών ταυτοτήτων, που ποτέ δεν κινδύνευσαν, αλλά η ανάδειξη και η επιβολή νέων, επινοημένων ταυτοτήτων, φυλετικών και εθνικών, με αναφορά όχι στο ιστορικό έθνος παρά μόνο στο μυθικό. Οι φαντασιακές αυτές ταυτότητες έκαναν τότε για πρώτη φορά την, εμφάνιση τους και γι’ αυτό εύκολα θεωρήθηκαν στοιχείο νεωτεριστικό, ριζοσπαστικό, επαναστατικό.

Ο προβληματισμός του Αντόνιο Γκράμσι στα πρώτα χρόνια του φασιστικού κινήματος, πριν ο ιταλικός φασισμός μετατραπεί σε καθεστώς, είναι ενδεικτικός. Ο Ιταλός μαρξιστής διανοούμενος αναρωτήθηκε για πολλά χρόνια κατά πόσο το φασιστικό κίνημα ήταν “επαναστατικό” ή “αντεπαναστατικό” σε σχέση με τους φιλελεύθερους θεσμούς, για να επεξεργαστεί τελικά την ιδέα της “παθητικής επανάστασης”. Απ’ όλα αυτά δεν έμεινε απολύτως τίποτα στους τωρινούς νεοφασισμούς ή “μεταφασισμούς” που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αλωνίζουν σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Οι τωρινοί, φανεροί και κρυφοί, οπαδοί του Χίτλερ και του Μουσολίνι ευαγγελίζονται μια αφηρημένη και απόλυτη υπεράσπιση των εθνικών και θρησκευτικών ταυτοτήτων που φέρονται να καθορίστηκαν εδώ και Αιώνες και να παρέμειναν ως εκ θαύματος αναλλοίωτες.

Η υπόσχεση τους είναι ότι η “λευκή Ευρώπη” θα επανέλθει έτσι στις προνομιούχες θέσεις εξουσίας που ο Οντίν, το Πεπρωμένο της Αρίας Φυλής ή η προτεσταντική εκδοχή του χριστιανισμού τής είχαν εξασφαλίσει στο παρελθόν.

Δεν χρειάζεται να επεκταθεί κανείς στο πόσο απέχουν οι ιδέες αυτές από την σύγχρονη διεθνή πραγματικότητα. Εκείνο που έχει ενδιαφέρον είναι η εμμονική βούληση των κινημάτων αυτών να εθελοτυφλούν μπροστά στις πιο μακροσκοπικές αλλαγές της εποχής μας.

Το απλοϊκό όσο δημαγωγικό κήρυγμά τους περιορίζεται σε κραυγές: Δώστε μας πίσω τον Εικοστό Αιώνα! Καμία ιδέα, καμία έστω στοιχειώδη αντίληψη για κάποια νέα τάξη πραγμάτων και στον 21^ο Αιώνα.

Ένδεια ιδεών. Αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στον ιστορικό φασισμό και ναζισμό και τον τωρινή ακροδεξιά. Τότε τα ιστορικά κινήματα της άκρας Δεξιάς βασίζονταν ακριβώς στην προϋπόθεση ότι η ίδια η ύπαρξή τους ενσάρκωνε μια Νέα Τάξη:

Ταύτιζαν την παλαιά Τάξη του φιλελευθερισμού και της δημοκρατίας με το χάος, τη διαμάχη, τη σύγκρουση. Τα Fasci di Combattimento εκπροσωπούσαν, αντίθετα, την τάξη στους δρόμους και τους θεσμούς, τη συνοχή του λαού, την κοινωνική πειθαρχεία.

Η επιθυμητή τάξη γινόταν εμφανής στην συνοχή της στρατιωτικής φάλαγγας που βαδίζει, ακολουθώντας έναν και μόνον αρχηγό, έναν Duce ή Fuhrer. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στα ντοκιμαντέρ της Λένι Ρίφενσταλ για να καταλάβει κατά πόσο όλη η ναζιστική προπαγάνδα, όλη η οργάνωση της νεολαίας, στηριζόταν ακριβώς σε αυτές τις εικόνες.

Που είχαν τεράστια απήχηση όχι μόνο στα λαϊκά στρώματα, αλλά και στους αστούς. Η τάξη ήταν ταυτόχρονα και ο απώτερος σκοπός, αλλά και το μέσο για να επιτευχθεί: Η ξέφρενη βία, οι ομάδες εφόδου, ο πόλεμος, ακόμη και η γενοκτονία των Εβραίων, βασίζονταν ακριβώς σε αυτή την αντίληψη.

Αν φέρουμε στο νου μας τις εικόνες με τους Χρυσαυγίτες να επιτίθενται μέσα στο Κοινοβούλιο, διαπιστώνουμε ότι είχε να κάνουμε με χούλιγκανς, εγκληματικές συμμορίες των περιχώρων, άτακτα μπουλούκια σε απόλυτη ιδεολογική σύγχυση (παρόλα αυτά, έφτασε το κόμμα που ίδρυσε ηγετικό τους στέλεχος να είναι σήμερα στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας).

Επιπλέον αν διαβάσουμε συνεντεύξεις της Μελόνι του Όρμπαν, ή αρχηγών τωρινών ακροδεξιών ομάδων που σημείωσαν εκλογική επιτυχία, όπως των Σουηδών ή των Φινλανδών (ακόμα και τις τσιρίδες του αντιπροέδρου της ΝΔ) βλέπουμε ότι σε επίπεδο ιδεών κυριαρχεί η απόλυτη ένδεια.

Οι μεγάλοι . Δεν χωράει αμφιβολία ότι οι κραυγές της εξτρεμιστικής Δεξιάς είναι αποτέλεσμα της κρίσης της ευρωπαϊκής πολιτικής, που συνόδευσε την οικονομική κρίση. Θυμόμαστε πως η γερμανική ηγεμονία στην Ευρωζώνη ουδέποτε έκρυψε την δυσπιστία της προς την πολιτική και την προτίμηση της προς τεχνοκρατικές κυβερνήσεις ή ακόμη πιο απλά προς τις επιλογές των αγορών.

Το αποτέλεσμα ήταν μια σειρά συνθέσεις της Κομισιόν, αποτελούμενες από πολιτικούς τρίτης διαλογής, οι οποίοι (όπως εμείς οι Έλληνες γνωρίζουμε καλύτερα από κάθε άλλον) διαχειρίστηκαν την κρίση χρέους με τον χειρότερο τρόπο.

Το ίδιο συνέβη, με το μεταναστευτικό, με το Brexit και με την ενεργειακή κρίση. Γι’ αυτόν το λόγο κανείς δεν εκπλήσσεται που η ευρωπαϊκή πολιτική τάξη αποδεικνύεται παντελώς ανίκανη να προχωρήσει σε εκείνες τις βαθιές αλλαγές στους θεσμούς της ΕΕ που είναι απαραίτητες, προκειμένου να διασφαλιστεί η διαδικασία Ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Η ανικανότητα όμως της Ευρωπαϊκής πολιτικής δεν αρκεί από μόνη της να εξηγήσει την ανάδειξη της άκρας Δεξιάς. Οι φασίστες και οι ναζιστές του παρελθόντος είχαν διαπαιδαγωγηθεί με εκείνες τις ιδέες που τελικά οδήγησαν την Ευρώπη σε ένα νέο και ακόμη πιο ολέθριο πόλεμο. Αναρωτιέται κανείς ποιες ιδέες διαπαιδαγώγησαν τους πολίτες της ενιαίας Ευρώπης, πού ακριβώς χάθηκε η ιδέα της Ευρώπης των λαών και των εθνών και όχι μόνον των κρατών και των αγορών.

Αναρωτιέται επίσης για ποιο λόγο οι νέοι Ευρωπαίοι αγνοούν την ίδια την ιστορία τους και δυσκολεύονται τόσο πολύ στο να αντιμετωπίσουν με κριτικό πνεύμα την δημοκρατική πολιτική, επιβάλλοντας τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, αντί να την απορρίψουν in toto (https://slpress.gr/idees/poioi-einai-oi-megaloi-chorigoi-tis-eyropaikis-akrodexias/).

ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ 4ο ΡΑΪΧ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΤΟ 3ο ΡΑΪΧ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ... ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ο Χίτλερ είχε όραμα την αναδιοργάνωση της Ευρώπης σε μια τεράστια Ευρωπαϊκή οικονομική και εμπορική Ένωση αποκλειστικά στην υπηρεσία της Γερμανίας, το σχέδιο για μια «Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία», συντάχθηκε από τον Υπουργό Εξωτερικών του Χίτλερ τον Ρίμπεντροπ.

Το σχέδιο αφορούσε την «κοινή μοίρα των Ευρωπαϊκών λαών», με στόχο «να διασφαλίσει ότι δεν θα ξεσπάσουν ποτέ πόλεμοι μεταξύ τους» και προέβλεπε «το εμπόριο με βάση την αρχή της Ευρωπαϊκής προτίμησης έναντι μη Ευρωπαϊκών χωρών». Τα ναζιστικά σχέδια για την Ευρώπη τελικά έχουν αρκετά κοινά με τη σημερινή ΕΕ.

Αδόλφος Χίτλερ 1.941 μ.Χ.: "Το έτος 1.941 μ.Χ. θα είναι, είμαι πεπεισμένος, το ιστορικό έτος μιας μεγάλης Ευρωπαϊκής Νέας Τάξης!" Μην ξεχνάτε ότι η ΕΕ ιδρύθηκε και αρχικά ηγήθηκε από πρώην Ναζί…..

Walter Hallstein, ένας «ναζιστικός αξιωματικός ηγεσίας» που προώθησε τον ναζισμό στα πανεπιστήμια, έγινε ο πρώτος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 1.957 μ.Χ…

Walter Funk, Ναζί υπουργός υπό τον Γκαίμπελς στο Υπουργείο της ναζιστικής προπαγάνδας… Έγραψε το οικονομικό σχέδιο για μια ενωμένη Ευρώπη που το υιοθέτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τα τρία κυριότερα μέλη στο πολιτικό μόρφωμα που έμελλε να γίνει γνωστό ως η συμμαχία του Άξονα ήταν η Γερμανία, η Ιταλία και η Ιαπωνία. Στο Τριμερές Σύμφωνο προσχώρησαν ακολούθως πέντε άλλες χώρες και έτσι έγιναν οι δυνάμεις του Άξονα. Οι χώρες αυτές ήταν η Βουλγαρία, η Κροατία, η Ουγγαρία, η Ρουμανία και η Σλοβακία.

Κροατία:

Διαμελίζοντας την Γιουγκοσλαβία, οι δυνάμεις του Άξονα δημιούργησαν ένα δορυφορικό κράτος που ονομάστηκε Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας. Διοικήθηκε από Κροάτες που ανήκαν στην φασιστική οργάνωση Ουστάσε. Το Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας προσχώρησε στον Άξονα στις 15 Ιουνίου 1.941 μ.Χ. Το ανεξάρτητο αυτό ναζιστικό κράτος δολοφόνησε 1.000.000 Σέρβους. Η Κροατία σήμερα είναι Μέλος του ΝΑΤΟ από την 1^η Απριλίου 2009 μ.Χ.

Βουλγαρία:

H Βουλγαρία προσχώρησε στον Άξονα αφού οι Γερμανοί πρόσφεραν τα ελληνικά εδάφη της Θράκης. Η Βουλγαρία προσχώρησε στον Άξονα την 1η Μαρτίου 1.941 μ.Χ. Μέλος του ΝΑΤΟ από τον Μάρτιο του 2004 μ.Χ.

Σλοβακία:

Η Σλοβακία εξαρτιόταν πολιτικά και οικονομικά από την Γερμανία για την ύπαρξή της ως κυρίαρχο κράτος. Έτσι, προσχώρησε και αυτή στην συμμαχία του Άξονα στις 24 Νοεμβρίου 1.940 μ.Χ. Μέλος του ΝΑΤΟ από τον Μάρτιο του 2004 μ.Χ.

Ρουμανία:

Η Ρουμανία προσχώρησε στον Άξονα στις 23 Νοεμβρίου 1.940 μ.Χ. Οι Ρουμάνοι ήλπιζαν ότι η πιστή υποστήριξη της Γερμανικής εισβολής στην Ρωσία και οι αξιόπιστες παραδόσεις πετρελαίου θα είχαν ως αποτέλεσμα: 1) την εξάλειψη της Ρωσικής απειλής, 2) την επιστροφή των Ρουμανικών επαρχιών που προσαρτήθηκαν από την Ρωσία τον Ιούνιο του 1.940 μ.Χ., και 3) την Γερμανική υποστήριξη για την επιστροφή της Βόρειας Τρανσυλβανίας υπό ρουμανικό έλεγχο. Μέλος του ΝΑΤΟ από τον Μάρτιο του 2004 μ.Χ.

Ουγγαρία:

Η Ουγγαρία ήταν υποχρεωμένη στην Γερμανία και την Ιταλία επειδή συνομολόγησαν στην παραχώρηση μέρους της Τσεχοσλοβακίας στην Ουγγαρία το 1.938 μ.Χ. και στην προσάρτηση της Βόρειας Τρανσυλβανίας από την Ρουμανία τον Σεπτέμβριο του 1.940 μ.Χ.

Οι ηγέτες της Ουγγαρίας επιθυμούσαν επίσης τα οφέλη της προνομιακής οικονομικής μεταχείρισης από την ναζιστική Γερμανία. Η Ουγγαρία προσχώρησε στην συμμαχία του Άξονα στις 20 Νοεμβρίου 1.940 μ.Χ. Είναι μέλος του ΝΑΤΟ από τον Μάρτιο του 1.999 μ.Χ.

Οι χώρες που προσχώρησαν στο Τριμερές Σύμφωνο Γερμανίας, Ιταλίας, Ιαπωνίας δηλαδή η Βουλγαρία- Κροατία - Ουγγαρία - Ρουμανία- Σλοβακία, εντάχτηκαν στο ΝΑΤΟ Χώρες που βοήθησαν τους Γερμανούς στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο :

1. Φινλανδία:

Στις 26 Ιουνίου 1.941 μ.Χ., τέσσερις ημέρες μετά την εισβολή του Άξονα στην Ρωσία, η Φινλανδία μπήκε στον πόλεμο κατά της Ρωσίας ως «άτυπη σύμμαχος». 8.000 Φινλανδοί στρατιώτες πολέμησαν απευθείας στο πλευρό των Ναζί εναντίον των Ρώσων, πολλοί από τους οποίους υπηρέτησαν στις μεραρχίες των ναζιστικών SS Panzer μεταξύ 1.941 μ.Χ. και 1.943 μ.Χ. Η Φιλανδία έγινε επίσημα μέλος του NATO στις 4 Απριλίου 2023 μ.Χ.

Η Διοίκηση της Πολεμικής Αεροπορίας της Φινλανδίας επιβεβαίωσε ότι έχει αφαιρέσει τις σβάστικες από το κεντρικό της έμβλημά της το 2017 μ.Χ., αν και εξακολουθούν να εμφανίζονται σε λάβαρα και σημαίες.

Αλβανία:

Στις 21 Απριλίου 1.939 μ.Χ. αποφασίστηκε από την κυβέρνηση Βερλάτση η σύσταση Αλβανικού Φασιστικού Κόμματος. Στις 3 Ιουνίου με απόφαση της αλβανικής κυβέρνησης ο Αλβανικός Στρατός ενσωματωνόταν στον Ιταλικό Φασιστικό Στρατό.

Στην Ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδας τον Οκτώβριο του 1.940 μ.Χ. συμμετείχαν και Αλβανικές δυνάμεις, η δε Αλβανία κήρυξε επίσημα τον πόλεμο κατά της Ελλάδας. Ο Γερμανός καθηγητής Χ. Ρίχτερ σημειώνει: “…

Η συνολική δύναμη του Ιταλικού Στρατού στην Αλβανία δύο ημέρες πριν από την επίθεση ανερχόταν σε 140.000 άνδρες, συμπεριλαμβανομένων (…) και των Αλβανών ”. Είναι Μέλος του ΝΑΤΟ από την 1η Απριλίου 2009 μ.Χ.

Λιθουανία, Εσθονία και Λετονία:

Ένας μεγάλος αριθμός πολιτών των τριών Βαλτικών χωρών , περίπου 50.000 Λιθουανοί, συν 140.000 Λετονοί και δεκάδες χιλιάδες Εσθονοί πολέμησαν το 1.941 μ.Χ.-44 μ.Χ. στο πλευρό των χιτλερικών, ως οπλίτες των Waffen SS, στην Εσθονία, οι βετεράνοι Εσθονοί των Waffen SS παρελαύνουν κάθε Ιούλιο, παρασημοφορημένοι από το εκεί υπουργείο Άμυνας. και οι 3 χώρες είναι σήμερα Μέλη του ΝΑΤΟ

Βέλγιο και Ολλανδία:

Οι τοπικές πολιτικές και αστυνομικές αρχές των 2 κρατών συνεργάστηκαν στενά με τους Γερμανούς στον β’ παγκόσμιο πόλεμο. Η επιτυχία της Ελλάδας στην απόκρουση των Ιταλικών δυνάμεων, ανάγκασε τους Γερμανούς να καθυστερήσουν με αποτέλεσμα την καταστροφή του Γερμανικού στρατού στην παγωμένη Ρωσία.

Σοβιετική Ένωση:

Το Γερμανο - Σοβιετικό Σύμφωνο (Σύμφωνο Χίτλερ-Στάλιν) υπογράφηκε τον Αύγουστο του 1.939 μ.Χ., και άνοιξε τον δρόμο για την κοινή εισβολή και κατοχή της Πολωνίας από την ναζιστική Γερμανία και τη Σοβιετική Ένωση τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους.

Το μυστικό μέρος του συμφώνου ήταν ένα πρωτόκολλο που καθόριζε τις σοβιετικές και γερμανικές σφαίρες επιρροής στην ανατολική Ευρώπη. Αναγνώριζε ότι η Εσθονία, η Λετονία και η Βεσσαραβία. Το μεγαλύτερο μέρος της Βεσσαραβίας είναι σήμερα τμήμα της Μολδαβίας, ενώ οι Βορειότερες περιοχές της, καθώς και οι Νοτιότερες, που συνορεύουν με τη Μαύρη Θάλασσα (Μπουντζάκ), είναι τμήμα της Ουκρανίας) ανήκαν στην Σοβιετική σφαίρα επιρροής.

 Οι δύο χώρες (Σοβιετικοί και Γερμανοί) συμφώνησαν να διαχωρίσουν μεταξύ τους την Πολωνία. Στις 17 Σεπτεμβρίου, η Σοβιετική Ένωση εισέβαλε στην Πολωνία από τα ανατολικά. Στις 22 Ιουνίου 1.941 μ.Χ., όμως, οι Γερμανοί και οι σύμμαχοί τους εισέβαλαν στην Σοβιετική Ένωση, σε άμεση παραβίαση του Γερμανο-σοβιετικού συμφώνου.

(Σημείωση Οίμου-Αθήνας: Πρέπει όμως να διευκρινιστεί και να τονιστεί ότι τελικά ο Στάλιν ανοίγοντας, έστω και αναγκαστικά, ναούς και μοναστήρια, ένωσε ξανά την Ρωσία και τα άλλα κράτη-τότε Σοβιετική Ένωση- και συγκρούστηκε και απέκρουσε και νίκησε την ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ. Αυτό λέει η ιστορία...).

Τουρκία:

Η Γερμανο–Τουρκική Συνθήκη Φιλίας ήταν σύμφωνο μη επίθεσης που υπεγράφη μεταξύ της Ναζιστικής Γερμανίας και της Τουρκίας στις 18 Ιουνίου 1.941 μ.Χ.

Η Τουρκία το 1.943 μ.Χ. είχε ζητήσει τα Δωδεκάνησα με αντάλλαγμα να βγει στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων, με την πρόταση της Τουρκίας συμφώνησε και η Βρετανία, η Τουρκία ήταν ήδη έτοιμη να στείλει στρατό στα Δωδεκάνησα, ο Αμερικανός πρόεδρος Ρούζβελτ αρνήθηκε να συμφωνήσει με την συμφωνία Τουρκίας-Αγγλίας λέγοντας ότι ουδέποτε θα δεχόταν τέτοια συμφωνία.

Ο Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΤΕ, ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ Ε.Ε, τεχνικά η Γερμανία υπέγραψε μόνο κατάπαυση του πυρός, αυτό ακούγεται σαν μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, σωστά; Και όμως αυτή είναι η πραγματικότητα, για μερικές χώρες μεταξύ άλλων και η Ουκρανία ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος συνεχίζεται ακόμα, δεν τελείωσε ποτέ. Οι Ναζί δεν παραδόθηκαν ποτέ αλλά εγκαταστάθηκαν στην Αμερική για να ιδρύσουν το τέταρτο Ναζιστικό Ράιχ.

Μετά τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, το μεγαλύτερο μέρος των πρώην Ναζί ήρθαν στην Αμερική ως μέρος μιας συμφωνίας, της Operation Paperclip, τουλάχιστον δεκαέξι ειδικοί επιστήμονες και ερευνητές και χιλιάδες άλλους ειδικούς τους μετάφεραν στις ΗΠΑ… εκατοντάδες άλλοι έφτασαν στις ΗΠΑ κάτω από άλλες συμφωνίες [Project National Interest and Project 63] και πήγαν να εργαστούν για πανεπιστήμια, εργολάβους άμυνας και στην CIA…. Η CIA ήταν καθοριστική σε όλη αυτή την διαδικασία.

mixanitouxronou : ‘’Δεν είναι η Γερμανία που διοικεί την Ευρωπαϊκή Ένωση εδώ και χρόνια; δεν είναι η Γερμανία που μέσω της Ε.Ε προώθησε την εθνοκάθαρση 1 εκατομμυρίου ανθρώπων στα Βαλκάνια, κυρίως Σέρβους;;;

Δεν είναι η Γερμανία πίσω από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας διότι αντιστάθηκαν στους ναζί ;;; Δεν είναι η Γερμανία πίσω από την οικονομική καταστροφή της Ελλάδος ; δεν είναι η Γερμανία η αιτία της οικονομικής καταστροφής της Κύπρου; το ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ έκτισε την ναζιστική πολεμική μηχανή…

Πολλές από τις μεγαλύτερες αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες είχαν συνεργασία με τους Ναζί μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου, και μετά… Έως το 1.941 μ.Χ. η IBM είχε αναλάβει την οργάνωση και των 78 ναζιστικών στρατοπέδων εξόντωση….

Η General Motors, η Ford, η General Electric, η DuPont και άλλες αμερικανικές εταιρείες συνεργάζονταν στενά με την ανάπτυξη της ναζιστικής Γερμανίας, επίσης από την Wall Street η JP Morgan, η Rockefeller Chase Bank και σε μικρότερο βαθμό η τράπεζα Warburg Manhattan…… Οι περισσότερες, αν όχι, όλες αυτές οι εταιρείες δώρισαν (μέσω των γερμανικών θυγατρικών τους) σημαντικά χρήματα στις πολιτικές εκστρατείες του ναζιστικού κόμματος.

Ο Otto Ambros (1.901 μ.Χ.-1.990 μ.Χ.) η IG Farben ήταν ένα ισχυρό καρτέλ των BASF, Bayer, Hoechst και άλλων Γερμανικών χημικών και φαρμακευτικών εταιρειών, η IG Farben ήταν ο μοναδικός μεγαλύτερος δωρητής στην εκλογική εκστρατεία του Hitler.

 Ένα χρόνο πριν ο Χίτλερ καταλάβει την εξουσία, ο IG Farben έδωσε 400.000 μάρκα στον Χίτλερ και στο ναζιστικό κόμμα του. ΤΕΛΙΚΑ Ο Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΤΕ (http://oimos-athina.blogspot.com/2023/04/4-3.html)…

 

Διαβρωμένο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για την ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΟΥΓΚΑ Ο ΜΑΝΩΛΗΣ...

Διαβρωμένο κόμμα Ελλήνων και Eλληνοφώνων. Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η ηγετική του ομάδα είναι βαθιά διαβρωμένη. Και επίλεκτα μέλη της, κυρίως η Αγγλοσαξονική συνιστώσα, είναι βαθύτατα παραδομένα σε εγχώριες δυνάμεις της διαπλοκής και σε άλλα κέντρα.

Σίγουρα δεν υπακούει στο αρχηγείο. Κατά τούτο, η λύση για το κόμμα αυτό είναι η διάλυση και η επανίδρυση. Η υγρασία στα θεμέλιά του δεν καταπολεμάται αλλιώς. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται πολιτική αποτέφρωση και αναγέννηση σε νέο σχήμα.

Χωρίς να διαφωνήσω στο ελάχιστο απ’ αυτά που γράφει ο Μανώλης Κοττάκης, αναρωτιέμαι τα ίδια στοιχεία του ΣΥΡΙΖΑ δεν τα βλέπει και στον Μητσοτάκη και στην ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;;; Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, ΩΡΕ ΜΑΝΩΛΙΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΣΒΑΜΠ;;;

 ΔΕΝ ΥΠΑΚΟΥΕΙ ΣΕ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ;;; Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ Κ@ΛΟ, ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΟΣΑΞΩΝΙΚΗ ΜΑΣΣΟΝΙΑ;;; Αυτά δεν τα βλέπεις;;; Ή επειδή είσαι ακόμα πιστός στο κόμμα που ίδρυσε ο εθνάρχης του κ@λου, ο Καραμάν αλής ο ντονμές, εκεί, παριστάνεις τον στραβό;;;

Όσα συμβαίνουν σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ κρύβουν, δυστυχώς, το πραγματικό του πρόβλημα. Το οποίο προεκλογικώς επισημάναμε σε σημείωμά μας με τον τίτλο «Υπακούει σε διεθνή κέντρα και όχι στον Ελληνικό λαό». Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η ηγετική του ομάδα είναι βαθιά διαβρωμένη.

Και επίλεκτα μέλη της, κυρίως η Αγγλοσαξονική συνιστώσα, είναι βαθύτατα παραδομένα σε εγχώριες δυνάμεις της διαπλοκής και σε άλλα κέντρα. Σίγουρα δεν υπακούει στο αρχηγείο. Κατά τούτο, η λύση για το κόμμα αυτό είναι η διάλυση και η επανίδρυση. Η υγρασία στα θεμέλιά του δεν καταπολεμάται αλλιώς.

Το περίφημο πολιτικό του brand δεν διασύρθηκε μόνο στις τελευταίες εκλογές. Διασύρθηκε όταν στελέχη του έσπευσαν να υιοθετήσουν τις ψευδείς ειδήσεις για τη δήθεν νεκρή μικρή Μαρία του Εβρου, χωρίς να νιώσουν την ανάγκη να ζητήσουν συγγνώμη για την ζημιά που έκαναν στην Ελληνική Δημοκρατία.

Διασύρθηκε όταν, κόντρα στην επίσημη εξωτερική πολιτική της χώρας μας, κατέθεσε τροπολογία στο Ευρωκοινοβούλιο κατά της χρηματοδότησης του φράχτη στον Εβρο. Σε σημείο που να διερωτάται κανείς αν αυτοί που τα έκαναν όλα αυτά είναι Ελληνες ή ελληνόφωνοι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ διασύρθηκε όταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος τόνισε σε Κεντρική Επιτροπή του κόμματος -και εμείς από αυτόν εδώ τον προμαχώνα αποκαλύψαμε- ότι «δεν πρέπει να είμαστε και τόσο πατριώτες όσο η Ν.Δ. στο Αιγαίο και στο Μεταναστευτικό».

Η φράση αυτή επιβεβαιώθηκε από τον κύριο Τσακαλώτο σε ερώτηση που του υπέβαλα -καθόταν δίπλα μου- στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 προ ολίγων μηνών. Περιέργως, η Ν.Δ. τον κάλυψε. Δεν εξέδωσε ανακοίνωση καταδίκης του.

Η διάβρωση που παρατηρείται δεν είναι σημερινή. Ανατρέχει παλιά, στο συγκλονιστικό 2008 μ.Χ. Στις παραμονές του βέτο Καραμανλή στο Βουκουρέστι. Τότε ήταν που συγκεκριμένη εσωκομματική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ με κείμενό της τάχθηκε υπέρ των απόψεων Μπους για την αναγνώριση των Σκοπίων με το όνομα «Μακεδονία».

Ο θρύλος αναφέρει μάλιστα ότι νεαρό τότε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, με ηγετικές φιλοδοξίες σήμερα, μετέβη στα Σκόπια και έκανε πορεία στην κεντρική πλατεία της πόλης με το σύνθημα «“Ναι” στην αναγνώριση της Μακεδονίας με το συνταγματικό της όνομα». Οι μισοί από όσους υπέγραψαν αυτό το κείμενο έγιναν αργότερα… υπουργοί!

Τον τελειώνουν. Να προσθέσω και κάτι ακόμη, φαινομενικώς ασύνδετο: Τρεις ημέρες μετά την καθόλου τυχαία ρουκέτα του… Τζορτζ Κατρούγκαλος κατά του Προέδρου του, Αλέξη Τσίπρα, για τις εισφορές του ΕΦΚΑ, παραπολιτική στήλη αστικής εφημερίδας των Αθηνών δημοσίευσε μια ενδιαφέρουσα διαρροή:

Γνωστή πρεσβεία των Αθηνών διοχέτευσε στον Τύπο την πληροφορία ότι… δεν γνώριζε το αποτέλεσμα της διαφοράς Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ πριν ανοίξουν οι κάλπες. Τι την ανάγκασε να κάνει αυτή την διευκρίνιση; Την ρώτησε κανείς; Ή συνέβη τίποτε άλλο; Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ όπως «γεννήθηκε» έτσι και θα «πεθάνει».

Τον γέννησε η πάνω πλατεία μέσω λεωφόρων του facebook, που άνοιξαν τότε συγκεκριμένες δυνάμεις οι οποίες επεδίωκαν την αποσταθεροποίηση στην Ελλάδα, τον τελειώνει τώρα και η συγκυρία. Έκανε την δουλειά τους με τα Μνημόνια, τα Υπερταμεία και τις Πρέσπες, και τον τελειώνουν όπως τελείωσαν και τον Ζάεφ.

Με αυτά τα δεδομένα, δεν βλέπω εις τι συνίσταται η χρησιμότης της σημερινής συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής. Και μνημόσυνο να ήθελαν να κάνουν είναι άθεοι. Δεν γίνεται. Προτιμότερη η εξαΰλωση του με «αποτέφρωση» και η αναγέννηση-επανίδρυσή του. Ότι είχε να δώσει το έδωσε.

Ο δε Τσίπρας, αντί να περιμένει να τον αμφισβητήσουν μετεκλογικά οι γνωστοί άγνωστοι, καλύτερα να πάρει των ομματιών του, να φύγει και να ιδρύσει νέο κόμμα. Θα καταπονηθούν λιγότερο και οι διάδοχοί του, που από την προεκλογική περίοδο πλησίαζαν επιχειρηματίες για να χρηματοδοτήσουν την καμπάνια τους για την ηγεσία (https://attikanea.info/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF-%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CE%BF-%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%B1-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD/).

«ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ». ΚΡΑΤΟΣ Ή ΕΤΑΙΡΕΙΑ; ΜΕΡΟΣ 1^ον

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ "ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ". «ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ»: ΚΡΑΤΟΣ Ή ΕΤΑΙΡΕΙΑ ;. ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΟΙΜΟΥ ΑΘΗΝΑΣ.

Η πολύ ενδιαφέρουσα εργασία της φίλης Βενετίας ανοίγει ένα τεράστιο κεφάλαιο-καταγγελία στο μέσον της λεγόμενης παγκόσμιας κρίσης. Τί είναι αυτό το μόρφωμα που ονομάζουν "Ομοσπονδιακή Γερμανία" ποιά η κρατική της οντότητα και ποιοί διοικούν αυτό το κράτος-εταιρεία;  Λόγω του όγκου της εργασίας θα την δημοσιεύσουμε σε τρία μέρη.

Ενδιαφέρον, πολύ ενδιαφέρον το κεφάλαιο «Γερμανία». Τόσο που όλοι μας, μα όλοι μας, κοιμόμαστε και ξυπνάμε με αυτόν τον «εφιάλτη». Αυτόν τον φαινομενικά πολύ δυνατό παράγοντα της Ευρώπης, την «ατμομηχανή» της Ε.Ε., όπως συνηθίζουμε να λέμε, που αποφασίζει και διατάσσει και όλοι τρέχουν σαν μαϊμούδες πίσω της, τρέμοντας τα ακόμη χειρότερα που θα της έλθει να ξεφουρνίσει.

Εφιάλτης και κακό μας όνειρο στον ύπνο και στο ξύπνιο η Άγγελα και ο καλός της, ο κ. Σόιμπλε. Αυτός, μωρέ, που μας εκβιάζει και απειλεί με την παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας. Δύο χρόνια τώρα δουλεύει ασταμάτητα η κίτρινη προπαγάνδα στη Γερμανία και όλοι μαζί, ως μία απίθανα παράφωνη χωρωδία, μας βρίζουν και μας τρομοκρατούν με το χειρότερο τρόπο.

Αλλά και η μαφία των Βρυξελλών, με τους τοκογλύφους, τις λέσχες και τα μεγάλα συγκροτήματα, μήπως είναι αυτοί το 4ο Ράιχ και όχι η Γερμανία, όπως τόσο έντονα τον τελευταίο καιρό βρίσκεται στο στόμα των περισσοτέρων;

Όλοι αυτοί, σε διατεταγμένη αποστολή διάλυσης της ευρωζώνης και αυτής ακόμη της Ευρώπης, όπως έχει μέχρι τώρα διαμορφωθεί, αρχής γενομένης από την τρομερή επίθεση στην Ελλάδα, το προαιώνιο αγκάθι στο μάτι όλων αυτών των τοκογλύφων και λοιπών εγκληματικών στοιχείων και ψυχοπαθών. Και γιατί η Γερμανία να μην είναι αυτή το 4^ο Ράιχ;

Μήπως θα μπορούσε να είναι θύτης αλλά και θύμα η σημερινή Γερμανία και γιατί; Μελετήσαμε το πρόβλημα της Γερμανίας, από μία «αθέατη» για τους πολλούς πλευρά και μαζέψαμε αδιάσειστα στοιχεία για την πραγματική κατάσταση που επικρατεί εκεί.

Στοιχεία τα οποία οι συμπατριώτες αυτής της κυρίας με αφάνταστα πολύ υλικό, ιστορικά έγγραφα, συνθήκες, συμφωνίες, νόμους, δικαστικές αποφάσεις, διεθνές δίκαιο κλπ., τεκμηριώνουν με τον καλύτερο τρόπο τα αποτελέσματα της έρευνάς τους. Ίσως όταν αυτά μαθευτούν και σε εμάς εδώ, αρχίσουν πλέον και οι ίδιοι οι επικεφαλής της χώρας αυτής ωμοί εκβιαστές, μαζί με τους

παρατρεχάμενους δικούς τους και τους εντός των συνόρων μας, αλλά και όλος ο τοκογλυφικός συρφετός των Βρυξελλών και όχι μόνο, να τρέχουν και να μη φθάνουν, να μην μπορούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, αφού η γνώση αυτών των στοιχείων θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα συμβάλλει όχι μόνο στην καλύτερη συνειδητοποίηση της κατάστασης που βιώνουμε εμείς οι Έλληνες και οι υπόλοιποι Ευρωπαϊκοί λαοί, αλλά κυρίως θα μας βοηθήσει στην καλύτερη κινητοποίησή μας, για να χτυπήσουμε το κακό στην πραγματική του ρίζα.

Και μετά να κάνουμε αυτής της κυρίας Μέρκελ, του περιβόητου υπουργού της, του κυρίου Σόιμπλε, αλλά και του διορισμένου «εκτελεστή» μας, του κυρίου Ράιχενμπαχ, κάποιες σχετικές ερωτήσεις, να δούμε τι θα μας απαντήσουν...

Αλλά και στην μαφία των Βρυξελλών να απευθυνθούμε, να δούμε από πού παίρνουν όλη αυτή την αυθάδεια και το θράσος γι’ αυτή την απίστευτα εγκληματική τους συμπεριφορά προς τους λαούς της Ευρώπης και προς την Ελλάδα, κρύβοντας και κουκουλώνοντας επιβαρυντικά στοιχεία και γεγονότα, τα οποία έχουν εξαιρετική σημασία στις σχέσεις μεταξύ των λαών της Ευρώπης, στις συνθήκες και συμβάσεις που παράνομα υπογράφονται και χωρίς ενημέρωση και επικύρωση από τους ίδιους τους λαούς.

Κανονικά θα πρέπει όλοι να λογοδοτήσουν και να υποστούν τα νόμιμα από όλους όσους προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας φέρουν σε σκλαβιά και εξαθλίωση. Αλλά και πολλοί δικοί μας θα πρέπει τότε να καθίσουν στο σκαμνί για την ασυγχώρητη άγνοια ή συνειδητή συμμετοχή σε αυτό το κουκούλωμα, το οποίο σε τελική ανάλυση έχει καταστροφική επίδραση και στη δική μας πατρίδα, είτε είναι πολιτικοί εντός και στις Βρυξέλλες είτε και άλλοι...

Τι μπορεί, όμως, να υπάρχει πίσω από την ψευδοσιδερένια κουρτίνα αυτής της Γερμανίας που με τόση «επιμέλεια» φροντίζουν όλες οι πλευρές να αποκρύπτουν;;;  Που κάνει, όμως, τώρα κινήματα πολιτών, καθηγητές, βουλευτές και άλλους να ερευνούν κάποιους σοβαρούς και πολύ βασικούς φακέλους, οι οποίοι αφορούν τη χώρα τους και το περιεχόμενο των οποίων αλλάζει τελείως το σκηνικό της νομικής της υπόστασης, ως κυρίαρχου, ελεύθερου και ανεξάρτητου κράτους.

Ας ξεκινήσουμε κάνοντας μια σύντομη ιστορική ανασκόπηση, γυρίζοντας πίσω στην εποχή που έληξε ο 2^ος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο πιο φρικτός από όλους τους μέχρι τότε πολέμους. Αμέτρητα τα εκατομμύρια των νεκρών, των τραυματιών, των ξεριζωμένων, της φωτιάς και του σιδήρου, της ισοπέδωσης παντού.

Αμέτρητος ο πόνος και ο όλεθρος, η οικονομική καταστροφή για τους λαούς που είχαν εμπλακεί σε αυτόν, αλλά και της ίδιας της Γερμανίας. Άγνωστες στους πολλούς σημαντικές σελίδες της ιστορίας της χώρας αυτής, ειδικότερα μετά το 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κυρίως, όμως, μετά το 1.990 μ.Χ.

Σελίδες που στοιχειοθετούν και ολοκληρώνουν το ίσως πιο μεγάλο ψέμα των τελευταίων 100 χρόνων, όπως πλέον ανοιχτά γίνεται παραδεκτό από τους ίδιους τους Γερμανούς καθηγητές και δυνατές πρωτοβουλίες πολιτών που αγωνίζονται και ενημερώνουν γι’ αυτό που παίζεται, όχι μόνο εναντίον της χώρας τους και των ανθρώπων της αλλά και εναντίον μας και εναντίον πολλών άλλων λαών.

Μας ενημερώνουν, λοιπόν και είναι πλέον κοινό μυστικό, ότι η Γερμανία, 67 χρόνια μετά την ήττα της στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, εξακολουθεί να βρίσκεται υπό ξένη κατοχή, με παρουσία κατοχικών στρατιωτικών δυνάμεων στο έδαφός της, με έλλειψη Συνθήκης Ειρήνης με όλες τις χώρες που τότε βρέθηκε σε εμπόλεμη κατάσταση, με μια προσωρινή κατάπαυση πυρός απέναντί τους, με απουσία Συντάγματος που θα είχε ψηφιστεί και επικυρωθεί από έναν ελεύθερο γερμανικό λαό χωρίς καμιά κρατική ή άλλη νομική υπόσταση εντός των εδαφικών της ορίων...

Όμως, για λίγο είναι απαραίτητο να πάμε πίσω στο έτος 1.919 μ.Χ., για να καταλάβουμε καλύτερα τι συνέβη και μετά τη λήξη του 2^ου Π.Π. αλλά και μετά το 1.990 μ.Χ. που είναι το θέμα μας και που μας ενδιαφέρει άμεσα.

Από την πρώην Αυτοκρατορία της Γερμανίας, η οποία βγήκε ηττημένη από τον τότε 1^ο Παγκόσμιο Πόλεμο, δημιουργήθηκε φιλελεύθερη Συνταγματική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία στις 11 Αυγούστου 1.919 μ.Χ., γνωστή ως Δημοκρατία της Βαϊμάρης, μετά από ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές και Σύνταγμα, γνωστό ως το Σύνταγμα του Γερμανικού Ράιχ, ως Σύνταγμα της Βαϊμάρης.

Το 1.933 μ.Χ., όταν ο Χίτλερ κέρδισε νόμιμα τις εκλογές και ανέβηκε στην εξουσία, δεν φάνηκε καθόλου διατεθειμένος να τηρήσει αυτό το Σύνταγμα της Βαϊμάρης όπως το παρέλαβε και έτσι άρχισε να εκδίδει νόμους τελείως αντίθετους και παράνομους προς αυτό.

 Με αυτόν τον τρόπο, στη Ναζιστική Γερμανία είχε δημιουργηθεί το τελείως παράδοξο να υπάρχει δημοκρατικά εκλεγμένος καγκελάριος, ο οποίος, όμως, με το να εκδίδει παράνομους νόμους είχε καταργήσει και στην ουσία και στην πράξη αυτό το σύνταγμα της Βαϊμάρης, στο οποίο λίγο πριν είχε ορκιστεί ως καγκελάριος να σέβεται και να προστατεύει.

Ιδιαίτερα με το νόμο τον οποίο ο Χίτλερ συνέταξε στις 24 Μαρτίου 1.933 μ.Χ., που του επέτρεπε πλέον να επιβάλλει κατάσταση εκτάκτου ανάγκης κάτω από το μανδύα του αγώνα που έπρεπε να κηρύξει ενάντια στις επείγουσες ανάγκες του λαού και του κράτους (das Ermächtigungsgesetz - Gesetz zur Behebung der Not von Volk und Reich).

Νόμος ο οποίος στην πραγματικότητα του άνοιγε πλέον το δρόμο της επιβολής δικτατορίας - του γνωστού 3^ου Ράιχ - με την  απίστευτη τραγωδία που σκόρπισε και στην χώρα του και σε δεκάδες άλλες χώρες και εκατομμύρια αθώα θύματα.

Να σημειώσουμε δε ότι τους αντιδρούντες και αντίθετους προς αυτό το νόμο, που ο Χίτλερ φοβόταν ότι θα τον καταψήφιζαν, ή τους σκότωνε ή τους έριχνε στην φυλακή. Φτάνουμε τώρα στο τέλος του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου, στο 1.945 μ.Χ., με την Γερμανία να εξέρχεται και αυτή την φορά ηττημένη, ντροπιασμένη και κατεστραμμένη. Ο Χίτλερ, ο «νόμιμος» καγκελάριος, ή έχει αυτοκτονήσει ή έχει ήδη εγκαταλείψει την χώρα.

Ο διορισμένος από τον ίδιο ως διάδοχός του και αρχηγός του κράτους ναύαρχος Donitz, αλλά και διορισμένος και ως αρχηγός της Wehrmacht, δεν μπορούσε να είναι αυτός ο οποίος θα υπέγραφε την παράδοση της ηττημένης χώρας στους τέσσερις νικητές - συμμάχους: Η.Π.Α., Μ. Βρετανία, Γαλλία και Σοβιετική Ένωση, κατά το ισχύον Διεθνές Δίκαιο.

Πρέπει να ξέρουμε ότι μετά την κατάρρευση του ναζιστικού καθεστώτος αυτόματα είχε επανελθει σε ισχύ η κρατική υπόσταση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης στα προ του πολέμου εδαφικά της όρια, όπως και το νόμιμο αυτής Σύνταγμα.

Η παράδοση της ηττημένης χώρας, η οποία έπρεπε κανονικά σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο να γίνει από νόμιμα εκλεγμένο αρχηγό τους κράτους και ο οποίος, όπως ήδη αναφέραμε, δεν υπήρχε πλέον, πραγματοποιήθηκε αναγκαστικά από τους αρχηγούς των τριών Σωμάτων:

Στρατού, Αεροπορίας και Ναυτικού  (Friedburg, Keitel και Strumpf), οι οποίοι είναι αυτοί που υπέγραψαν την άνευ όρων παράδοση του στρατού και όχι του νόμιμα υπάρχοντος κράτους, το οποίο όπως είπαμε είχε επανέλθει σε ισχύ. Στις 8 Μάϊου 1.945 μ.Χ. διαλύθηκαν και παραδόθηκαν οι στρατιωτικές δυνάμεις.

Δεν μπορούσε κατά το Διεθνές Δίκαιο να διαλυθεί ή να παραδοθεί το κράτος της Γερμανίας, του Deutsches Reich δηλαδή. Και είναι αυτό το νόμιμο κράτος, με ολόκληρη την εδαφική του επικράτεια και μάλιστα αυτή του 1.933 μ.Χ./37 μ.Χ., πάνω στο οποίο έγινε η “μοιρασιά” και το οποίο τέθηκε υπό την κατοχή των συμμαχικών - νικητριών στρατιωτικών Δυνάμεων, με κύρια νικήτρια τις Η.Π.Α. (SHAEF - Gesetz Nr.52, Art.1), (Deutschlandvertrag, BGBL, 1.955 μ.Χ. II S.301), γεγονός που έχει και επισήμως αναγνωρισθεί από έναμεγάλο αριθμό κρατών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Ότι δηλαδή οι Η.Π.Α. είναι η κύρια νικήτρια και κατοχική Δύναμη της Γερμανίας μετάτην ήττα της στον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Έτσι, την 1^η Σεπτεμβρίου 1.948 μ.Χ., οι τέσσερις νικήτριες Δυνάμεις προέβησαν στην δημιουργία ex nihilo - από το τίποτα - «παράνομων προσωρινών διοικητικών οντοτήτων» ως εξής:

1. Από τις τρεις Δυτικές συμμαχικές δυνάμεις, αυτή της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, BRD Bundesrepublik Deutschland (ή Δυτική Γερμανία), με πρωτεύουσα τη Βόννη,

2. Από την Σοβιετική Ένωση, στη ζώνη η οποία είχε περιέλθει στη δικαιοδοσία της, αυτή της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, DDR Deutsche Demokratische Republik (ή Ανατολική Γερμανία), μεπρωτεύουσα το Ανατολικό Βερολίνο,

3. Το υπόλοιπο της πόλης του Βερολίνου, υπό κατοχή και αυτό, ορίστηκε ως έδρα των συμμαχικών στρατιωτικών δυνάμεων με ειδικό νομικό καθεστώς,

4. Η περιοχή της Ανατολικής Πρωσίας, η οποία τέθηκε υπό την διαχείριση της Πολωνίας και

5. Η περιοχή του Καλίνιγκραντ, η οποία ανατέθηκε στην Σοβιετική Ένωση.

Αυτές, βέβαια, οι πέντε οντότητες προϋπόθεταν από την αρχή ότι θα είχαν προσωρινή διάρκεια και θα καταλύονταν αυτόματα την στιγμή της υπογραφής της οριστικής συνθήκης ειρήνης, η οποία θα έπρεπε και να οριστικοποιήσει το τέλος του 2^ου Π.Π. και των πολεμικών εχθροπραξιών.

Να άρει, δηλαδή, την προσωρινή κατάπαυση πυρός και να αποκαταστήσει την νομική υπόσταση, κυριαρχία και κυριότητα της χώρας. Ακόμα, να δοθεί το δικαίωμα στον Γερμανικό λαό να ψηφίσει ελεύθερα το καινούριο του σύνταγμα και να εκλέξει ελεύθερα την καινούρια του νόμιμη κυβέρνηση, σύμφωνα πλέον με το νέο - κοινό για όλη την επικράτεια - Σύνταγμα.

Όμως και αυτή καθεαυτή η κατάργηση, ο διαμελισμός και η κατοχή του κράτους της Γερμανίας, με τον τρόπο που έγινε και τη δημιουργία αυτών των προσωρινών διοικητικών οντοτήτων, αποτελεί μια πολύ περίεργη κατάσταση χωρίς ιστορικό και νομικό προηγούμενο στο Διεθνές Δίκαιο, όπως ισχυρίζονται οι Γερμανοί ενεργοί πολίτες.

Στην συνέχεια και οι δύο Γερμανίες, η κάθε μια για λογαριασμό της, διεκδικούσαν το δικαίωμα του να είναι αυτή, η κάθε μία, η «πραγματική Γερμανία», αν και καμιά δεν μπορούσε να είναι αυτή η νόμιμη «συνέχεια» του Deutsches Reich.

Ούτε και ο εκάστοτε πρόεδρος ή καγκελάριος ή γραμματέας του κόμματος μπορούσαν να είναι οι «νόμιμοι» εκπρόσωποι του Deutsches Reich και να αποφασίζουν αυτοί για την Γερμανία ως σύνολο, διότι αντιπροσώπευαν ο καθένας τους ένα από τα δύο μόνο διαφορετικά κομμάτια και όχι τα υπόλοιπα της πολλαπλά διαμελισμένης επικράτειας.

Επιπλέον, σε καμία χρονική περίοδο αυτές οι δύο προσωρινές οντότητες δεν υπήρξαν ανεξάρτητα και κυρίαρχα κατά το Διεθνές Δίκαιοκράτη, αφού είχαν τεθεί υπό ξένη κατοχή και διοίκηση μετά το 1.945 μ.Χ.

Στη Δυτική Γερμανία, προϊόν και δημιούργημα των Η.Π.Α., της Μ. Βρετανίας και της Γαλλίας, παραχωρήθηκε στις 23.5.1.949 μ.Χ. το «δικαίωμα» σε επιλεγμένη ομάδα πολιτικών και νομικών προσώπων να δημιουργήσουν ένα προσωρινό Βασικό Νόμο (das Grundgesetz) με βάση το άρθρο 43 της Συνθήκης της Χάγης του 1.907 μ.Χ., ώστε να μπορεί να λειτουργήσει η γραφειοκρατία και η ασφάλεια του Γερμανού πολίτη στην στρατιωτικά κατεχόμενη επικράτεια και βέβαια ως «καπέλο» πάνω στο εκ νέου αποκατασταθέν Σύνταγμα της Βαϊμάρης, όπως πιο πάνω αναφέραμε.

Ο Βασικός αυτός Νόμος έπρεπε να έχει προσωρινή διάρκεια και ισχύ μέχρι την ένωση των προσωρινών διοικητικών οντοτήτων, την υπογραφή της οριστικής Συνθήκης Ειρήνης αλλά και την σύνταξη Συντάγματος, το οποίο θα είχε ως βάση του την ελεύθερη βούληση του γερμανικού λαού.

Αυτό, βέβαια, σημαίνει ότι οι σύμμαχοι, για λόγους καθαρά δικούς τους, αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν αλλά και να δεχτούν ότι η 8^η Μάϊου 1.945 μ.Χ. δεν σήμαινε με κανένα τρόπο ότι μπορούσαν οι ίδιοι να καταργήσουν το νόμιμο έθνος και το προϋπάρχον νόμιμο κράτος της Βαϊμάρης, αφού δεν προβλέπεται μια τέτοια κατάργηση μετά από στρατιωτική ήττα από το Διεθνές Δίκαιο, είτε παραδίδεται από μη εκλεγμένο αρχηγό κράτους ή και από αρχηγούς στρατιωτικών δυνάμεων.

Έτσι, στη συγκεκριμένη περίπτωση θα πρέπει να τονιστεί ότι η στρατιωτική ηγεσία παρέδωσε στους νικητές χωρίς όρους τις στρατιωτικές δυνάμεις μόνο και όχι το κράτος Deutsches Reich το οποίο, αν και εκείνη τη στιγμή είχε αναβιώσει, δεν διέθετε όμως νόμιμη κυβέρνηση για να το εκπροσωπήσει.

Άρα και αυτό, καθώς και το Σύνταγμα της Βαϊμάρης, θα παρέμεναν σε «προσωρινή αδράνεια», μέχρι δηλαδή τη σύναψη συνθήκης ειρήνης, την αυτόματη κατάργηση των «προσωρινών» διοικητικών οντοτήτων με την επανένωση όλων των ανηκόντων στην εδαφική επικράτεια κατά το 1.933 μ.Χ./37 μ.Χ. τμημάτων και τέλος τη σύνταξη του καινούριου Συντάγματος.

Και αφού την 8η Μαϊου 1945, με την κατάλυση του ναζιστικού καθεστώτος, ανασυστάθηκε de jure το προσωρινά διακοπέν Deutsches Reich και μάλιστα στα εδαφικά όρια του .933 μ.Χ./37 μ.Χ. (βλ. SHAEF -Νόμος Αρ.52, Άρθρο VII Αρ.9, παρ.e, σε συνδυασμό με το 1ο Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 12.9.1.944 μ.Χ.), είναι πάνω σε αυτά βέβαια τα εδαφικά όρια που έγινε πλέον και η «μοιρασιά» των συμμάχων.

Και εδώ θα έπρεπε να ερευνηθεί από το Διεθνές Δίκαιο το πώς είναι δυνατό οι κατακτητές να διαμελίζουν ένα κυρίαρχο κράτος, έστω και νικημένο από πόλεμο και αυθαίρετα -ως τιμωρία (;)- δικά τους συμφέροντα (;) να δημιουργούν και να επιβάλλουν «νέες» προσωρινές διαχειριστικές οντότητες, εκεί όπου ήδη προϋπάρχει νόμιμο κυρίαρχο κράτος - έθνος, με νόμιμα ψηφισμένο

Σύνταγμα, αυτό του 1.919 μ.Χ. Επιπλέον, αν και ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών προβλέπει σύνταξη οριστικής Συνθήκης Ειρήνης μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων μερών σε πολεμικές συρράξεις μέσα σε διάστημα το πολύ 60 χρόνων, αυτό, όπως θα εξηγήσουμε πιο κάτω, δεν έχει ακόμα συμβεί.

Ούτε και σύμφωνα με αποφάσεις της Χάγης επιτρέπεται η στρατιωτική κατοχή μιας χώρας πάνω από 60 χρόνια. Όμως στην σημερινή Γερμανία δεν έχει δοθεί ακόμα το δικαίωμα σύνταξης καινούριου Συντάγματος, νόμιμα ψηφισμένου από τον Γερμανικό λαό.

Έτσι, τυπικά αλλά και ουσιαστικά, βρίσκεται σε ισχύ - έστω και σε αδράνεια - το τελευταίο νόμιμο Σύνταγμα της Βαϊμάρης του 1.919 μ.Χ., όπως και τα παλιά γεωγραφικά όρια της χώρας του 1.937 μ.Χ. και κατά άλλους ίσως και αυτά του 1.933 μ.Χ.

Επιπλέον, για όσο διάστημα δεν έχει ακόμη υπογραφεί οριστική Συνθήκης Ειρήνης με τις τέσσερις νικητήριες συμμαχικές δυνάμεις αλλάκαι με όλους τους τότε πολεμικούς της αντιπάλους, η Γερμανίαεξακολουθεί να βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση σύμφωνα με τα άρθρα53, παρ.2 και άρθρο 107 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και σεπροσωρινή κατάπαυση πυρός με 51 χώρες, συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της Ελλάδας.

Έτσι ερχόμαστε στο έτος 1.990 μ.Χ., οπότε ανοίγουν τα σύνορα μεταξύ των δύο Γερμανιών, δηλαδή των δύο «προσωρινών» διοικητικών οντοτήτων, οι οποίες αυτόματα εκείνη τη στιγμή καταργούνται με την μέχρι τότε μορφή τους.

Το ίδιο και ο Βασικός Νόμος (ο Grundgesetz), ο οποίος από εκείνη την στιγμή παύει να έχει νομική ισχύ, κλείνοντας έτσι τον κύκλο της εφαρμογής του στην μέχρι τότε στρατιωτικά κατεχόμενη Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας από την ημέρα της σύνταξής του, την 23.5.1.949 μ.Χ., μέχρι τις 17.7.1.990 μ.Χ.

Συγκεκριμένα, το άρθρο 146 του Βασικού Νόμου αποτέλεσε άρθρο -κλειδί στα ανθρώπινα δικαιώματα του γερμανικού λαού, αφού τονίζει την εδαφική επικράτεια για την οποία προορίζεται αλλά και ιδιαίτερα τον εντελώς προσωρινό χαρακτήρα του νόμου αυτού, ο οποίος χάνει την ισχύ του την ημέρα που θα συνταχτεί και θα μπει σε ισχύ Σύνταγμα, το οποίο θα επικυρωθεί από την ελεύθερη βούληση του Γερμανικού λαού.

Φέρει δε την υπογραφή του Dr. Konrad Adenauer, προέδρου της τότε Βουλής. Όμως, όπως θα δούμε, παραβιάστηκε το νόημά του, αφού μετά το 1.990 μ.Χ. αφενός επέκτειναν την ισχύ του και στην Ανατολική Γερμανία, αλλά και δεν στάθηκε δυνατή η σύνταξη καινούριου Συντάγματος.

Και πώς άλλωστε θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, αφού δεν έχει ολοκληρωθεί η Ένωση στα όρια της επικράτειας του 1.937 μ.Χ., ώστε η σύνταξή του να μπορεί να γίνει στο όνομα ολόκληρου του λαού και για ολόκληρο τον Γερμανικό λαό.

Να αναφέρουμε εδώ και τον βραβευμένο με Νόμπελ Γερμανό συγγραφέα Günter Grass, ο οποίος στο βιβλίο του «Ερωτήσεις για τη Γερμανική Ενοποίηση» μας λέει ότι, όπως και πριν την Ένωση, πρέπει να φωνάξουμε ότι δεν τηρήθηκε το άρθρο - κλειδί αρ. 146 του παλιού Βασικού Νόμου, που διέτασσε ότι στην περίπτωση της γερμανικής ενοποίησης έπρεπε να υποβληθεί στο γερμανικό λαό ένα καινούριο Σύνταγμα.

Ο συγγραφέας πιστεύει ότι και όλοι οι πολίτες συμμετέχουν στο πολύ μεγάλο και δύσκολα επανορθούμενο κακό που προκαλείται, αν συνεχίσουν να ζουν με αυτή την κατάφωρη παραβίαση του Συνταγματος.

Ως επακόλουθο αυτής της κατάργησης, λοιπόν, θα έπρεπε κανονικά και ουσιαστικά να επανέλθει σε ισχύ το μέχρι τότε ευρισκόμενο σε αδράνεια Σύνταγμα της Βαϊμάρης του 1.919 μ.Χ. και βέβαια να επέλθει ολοκληρωμένη επανένωση της συνολικής νόμιμης εδαφικής επικράτειας του 1.933 μ.Χ./37 μ.Χ.

Η Συμφωνία όμως της Ένωσης των δύο «πρώην» διοικητικών οντοτήτων, η οποία υπεγράφη στις 31.8.1.990 μ.Χ. (BGBI. Μέρος 1^ο, σελ.890), είναι συνταγματικά άκυρη.

Δεν ήταν νομικά δυνατό να προσχωρήσουν σε συνένωση τα κρατίδια της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας με την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, όταν και αυτή είχε ήδη πάψει να υπάρχει, όπως είδαμε, από την 17.7.1.990 μ.Χ.

Ούτε ήταν νόμιμο να επεκταθεί ο Βασικός Νόμος και στην πρώην Λαϊκή Δημοκρατία, γιατί η δημιουργία - επιβολή του ήταν από την αρχή περιορισμένη αποκλειστικά και μόνο στην υπό στρατιωτική κατοχή προσωρινή διοικητική οντότητα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, όπως αυτό επιβάλλει η Συνθήκη της Χάγης του 1.910 μ.Χ. για ανάλογες περιπτώσεις.  Άρα, σήμερα, η εδαφική επικράτεια της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας δεν μπορεί να αποτελεί τμήμα της σημερινής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας.

Το ίδιο συμβαίνει και με το Βερολίνο, το οποίο και αυτό δεν ήταν δυνατό να συγχωνευθεί μαζί της, γιατί, όπως έχουμε ήδη πει, είχε ένα διαφορετικό   καθεστώς, ως έδρα των συμμαχικών δυνάμεων, εκτός βέβαια από το ανατολικό του τμήμα το οποίο υπήρξε και η πρωτεύουσα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας.

Άρα δεν δύναται νομικά και αυτό να αποτελεί μέρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και βέβαια δεν   νομιμοποιείται καν να είναι η πρωτεύουσα της «ανύπαρκτης» ενωμένης Γερμανίας, αφού ευρίσκεται εκτός και αυτής της επικράτειάς της.  Ούτε είναι δυνατό να αφεθούν εκτός της «επανένωσης» τμήματα τα οποία είχαν ανατεθεί στην Πολωνική ή Ρωσική Κυβέρνηση με συμφωνία προσωρινής διαχείρισης.

Κατά τη διάρκεια των 2+4 συνομιλιών για την «Ένωση», που έλαβαν χώρα στο Παρίσι στις 17.7.1.990 μ.Χ., ο Υπουργός των εξωτερικών των Η.Π.Α., o James Baker, ενημέρωσε τον Υπουργό εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Hans Dietrich Genscher, παρουσία και των υπολοίπων υπουργών των εξωτερικών Markus Meckel και Krzyzstof Skubiszewski, ότι το άρθρο 23 του Βασικού Νόμου παύει από την επόμενη μέρα να ισχύει.

Δηλαδή καταργήθηκε το άρθρο που ορίζει τον περιορισμό της ισχύος του Βασικού Νόμου στα εδάφη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Παρόλα αυτά, όμως, τον περιέλαβαν στη Συμφωνία της «Ένωσης» (γιατί έτσι την παρουσίασαν) με αλλαγές σε έξι σημεία και με μία καινούρια εισαγωγή στην οποία αναφερόταν η επέκταση της ισχύος του Βασικού Νόμου στα εδάφη της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας και του κρατιδίου του Βερολίνου.

 Μια τέτοια εισαγωγή, όμως, δεν μπορεί ποτέ να είναι νόμος, ούτε και να έχει την ισχύ νόμου και τέλος ούτε να αντικαθιστά άρθρα του Βασικού Νόμου. Την ίδια μέρα ο Genscher και ο Meckel ενέδωσαν στις πολωνικές απαιτήσεις να μην περιληφθεί στο μελλοντικό Σύνταγμα αναφορά στην γερμανική ενοποίηση, με στόχο να εξαλειφθούν όλες οι πιθανές διεκδικήσεις εδαφών που εξακολουθούν να ευρίσκονται στην νόμιμη ακόμη επικράτεια του Deutsches Reich και βρίσκονται, όπως είπαμε, εντός των σημερινών συνόρων της Πολωνίας και Ρωσίας (Πρωσία και Καλίνιγκραντ).

Η Συμφωνία αυτή επικυρώθηκε μόνο από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, όχι όμως και από τους νικητές, γιατί ο Βασικός Νόμος είχε αρχικά συνταχτεί και επιβληθεί μόνο στο δυτικό τμήμα της Γερμανίας.  Επιπλέον, δεν θα μπορούσε πια να είναι σε ισχύ, αφού σύμφωνα με το άρθρο 146 παύει να ισχύει από τη στιγμή της επανένωσης του κράτους της Γερμανίας.

Να σημειώσουμε εδώ ότι το 1.990 μ.Χ. ο Hans Dietrich Genscher, εν γνώσει του και χωρίς να νομιμοποιείται, δέχτηκε ως συνοριακό όριο με την Πολωνία τη γραμμή των ποταμών Oder - Neisse, παραιτούμενος έτσι του δικαιώματος να συμπεριληφθούν στη διαδικασία της «Ένωσης» και οι ανατολικές περιοχές οι οποίες ανήκουν μέσα στα επισήμως αναγνωρισμένα εδαφικά όρια του Deutsches Reich.

Και το ερώτημα το οποίο θέτουν οι γερμανοί μελετητές και ενεργοί πολίτες είναι κατά πόσο ο Genscher, αλλά και ο τότε καγκελάριος Helmut Kohl, μπορούσαν να υπογράψουν τέτοιες συμφωνίες στο όνομα του Γερμανικού λαού, αφού εκείνη την εποχή, με την κατάργηση της προσωρινότητας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, είχε αυτόματα παύσει και η νομιμοποίηση του δικού τους ρόλου ως πρωθυπουργού και ως υπουργού εξωτερικών της κυβέρνησης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, η οποία ως προσωρινή διοικητική οντότητα είχε παύσει να υπάρχει ήδη από τη 17.7.1.990 μ.Χ.

Σε σχέση με τα παραπάνω, ο ίδιος ο Hans - Dietrich Genscher στο βιβλίο του «Αναμνήσεις» (Erinnerungen Siedler, Berlin 1995, S. 846) θυμάται τις μέρες του 1.989 μ.Χ./1.990 μ.Χ. και τις συζητήσεις που είχαν με τους τέσσερις Συμμάχους σχετικά με την καινούρια κατάσταση που είχε πλέον δημιουργηθεί στην Γερμανία.

Αν και το κλίμα δεν ήταν και τόσο ευχάριστο, ωστόσο κατάφερε να διαλύσει τις ανησυχίες τους και να πάρει τη συγκατάθεσή τους. Αυτό προϋπόθετε, βέβαια, ότι τους έπεισε ότι η κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας συμφωνεί μαζί τους και μοιράζεται αυτές τους τις ανησυχίες, όμως θα έπρεπε να είναι βέβαιοι ότι καμιά Συνθήκη Ειρήνης ή κάτι άλλο ανάλογο δεν ήταν μέσα στις δικές τους προβλέψεις.

Στα Πρακτικά, ο προεδρεύων της συνεδρίας Γάλλος Υπουργός των Εξωτερικών διαπίστωσε συναίνεση και έτσι, λοιπόν, έγινε τρόπον τινά παραίτηση μελλοντικού δικαιώματος διεκδίκησης συνθήκης ειρήνης, με βάση αυτά που έχουν συμφωνηθεί στην Συνθήκη του Potsdam αλλά και σε αυτές των Παρισίων, τις οποίες είχε συνάψει η «παλαιά» Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας με τους τρεις Δυτικούς Συμμάχους. Τοιουτοτρόπως το θέμα της Συνθήκης Ειρήνης είχε πλέον διαγραφεί οριστικά.

Αυτό βέβαια, συνεχίζει ο Genscher, σήμαινε ότι τους έφυγε ένα μεγάλο βάρος από τους ώμους, μια και η ανησυχία τους για τυχόν διεκδικήσεις μελλοντικών αποζημιώσεων θα μπορούσαν να είναιαπρόβλεπτες, σε περίπτωση προηγούμενης υπογραφής της.

Και έτσι επισφραγίστηκε αυτό που είχε καταφέρει να περάσει ο Dieter Kastrup (Γερμανός νομικός και διπλωμάτης, Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο των Εξωτερικών, πηγή Wikipedia), ο οποίος διηύθυνε το 1.990 μ.Χ. την αποστολή της Ο.Δ.Γ. στις συζητήσεις για την υπογραφή της Συμφωνίας (http://oimos-athina.blogspot.com/2012/01/blog-post_29.html).

H MEΓΑΛΗ AΠΑΤΗ ΤΗΣ "ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΜΕΡΟΣ 2^ον

«ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ»ΚΡΑΤΟΣ Ή ΕΤΑΙΡΕΙΑ ; «ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ» ΚΡΑΤΟΣ Ή ΕΤΑΙΡΕΙΑ ; ΜΕΡΟΣ 2ον

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι είχε φτάσει πλέον η ιστορική στιγμή για να υπογραφεί η με τόση αγωνία αναμενόμενη Συνθήκη Ειρήνης και να δοθεί επιτέλους και το δικαίωμα στο γερμανικό λαό να αποφασίσει ελεύθερα για το καινούριο του Σύνταγμα.

Να επανακτήσει τα κυριαρχικά και εδαφικά του δικαιώματα αλλά και την πραγματική του ελευθερία. Όμως η ευκαιρία αυτή δυστυχώς χάθηκε και η οριστική Συνθήκη Ειρήνης ούτε τότε αλλά ούτε και μέχρι τη σημερινή ημέρα δεν έχει ακόμη υπογραφεί.

Είναι, όμως, η απαραίτητη προϋπόθεση της άρσης της εμπόλεμης κατάστασης στην οποία βρίσκεται ακόμη η Γερμανία με όλους τους αντιπάλους της κατά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο και της ως εκ τούτου προσωρινής κατάπαυσης πυρός με όλους αυτούς με τους οποίους είχε βρεθεί τότε σε πολεμική σύρραξη.

Και όπως έχει καθοριστεί ακόμη και από το Γερμανικό «Συνταγματικό Δικαστήριο» της Καρλσρούης στις 31.7.1.973 μ.Χ. και όχι το μόνο, που με τις αποφάσεις τους επιβεβαιώνουν τη συνέχιση της ύπαρξης του Deutsches Reich (αποφάσεις 2BvL6/ff, 2Bvf1/73, 2BvR373/83).

Αλλά εδώ έχει επίσης παραβιαστεί και το άρθρο 3 της Χάρτας του Ατλαντικού του 1.941 μ.Χ. το οποίο εγγυάται τα δικαιώματα των λαών να αποφασίζουν ελεύθερα τη μορφή του πολιτεύματος κάτω από το οποίο θέλουν να ζουν, όπως και την επιστροφή του δικαιώματος της ανεξαρτησίας και αυτοδιοίκησής τους, όταν αυτά τα έχουν με βίαιο τρόπο αποστερηθεί.

Και όπως ανέφερε μεταξύ άλλων και ο καθηγητής Dr. Carlo Schmidt σε μια ιστορική του ομιλία την 8.9.1.948 μ.Χ., το «Σύνταγμα είναι η γενική απόφαση ενός ελεύθερου λαού, για το είδος και το περιεχόμενο της πολιτικής του ύπαρξης».

Αποτελεί δε την ορθή βάση ενός κράτους που καθορίζει τα δικαιώματα του ατόμου, τα όρια της κρατικής εξουσίας και είναι η νομική μορφή της αυτοπραγμάτωσης της ελευθερίας ενός λαού που έχει σαν νόμο ζωής το πάθος για τη δημοκρατία. Την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας την έβλεπε ως ένα «κομμάτι μόνο του Κράτους» και ο Βασικός Νόμος έπρεπε να αντιμετωπιστεί ως προσωρινή πραγματικότητα και όχι ως Σύνταγμα.

Όσο για τους θεωρούμενους ως πρωτεργάτες Γερμανούς ειδικούς, μας λέει ότι σε αυτούς δεν επετράπη τίποτα παραπάνω από το να βάλουν το κόμμα και την τελεία. Όλο το κείμενο τους επεβλήθη από τους συμμάχους, αφού δεν υπήρχε κυρίαρχος λαός στη στρατιωτικά κατεχόμενη πλέον χώρα, ο οποίος με ελεύθερη βούληση θα αποφάσιζε για την τύχη του με ένα νέο Σύνταγμα.

Και αυτό το Σύνταγμα θα αποτελούσε την οριστική απόφαση του Γερμανικού λαού ως προς την μελλοντική κρατική του υπόσταση. Αυτό βέβαια προϋπόθετε και προϋποθέτει την προηγούμενη «απελευθέρωσή» του τόσο από εξωτερικούς (δηλ. τους κατακτητές) όσο και από εσωτερικούς παράγοντες.

Και εδώ, ως προς τους τελευταίους, εννοείται η δικτατορία των κομμάτων που έχει επιβληθεί στη χώρα, με την επέκτασή της σε ολόκληρη την Ευρώπη, με βασικό κέντρο τις Βρυξέλλες και την τραπεζική μαφία, που παίρνει στα χέρια της τις τύχες όλης της Ηπείρου.

Εκείνη, λοιπόν, τη στιγμή της κατάργησης αυτών των δύο προσωρινών οντοτήτων αλλά και της παύσης ισχύος της μέχρι τότε «νόμιμης» πολιτικής εξουσίας, επακόλουθο και της ακύρωσης του άρθρου 23 του Βασικού Νόμου που, όπως ήδη αναφέραμε, είχε περιορισμένη εφαρμογή στην Δυτική μόνο Γερμανία, όλες οι συμφωνίες και συνθήκες οι οποίες έχουν υπογραφεί μετά την ημερομηνία αυτή είναι άκυρες, ακόμα και αυτή η Συμφωνία της «Ένωσης» των δύο Γερμανιών, γιατί στο Διεθνές Δίκαιο και την Συμφωνία της Βιέννης, την σχετική με το Δίκαιο των Συμβάσεων της 23.5.1.969 μ.Χ., η οποία είχε επικυρωθεί και από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στις 20.8.1.987 μ.Χ., αναφέρεται το άκυρο των Συμβάσεων, όταν αυτές συντάσσονται ενάντια στα δικαιώματα των λαών και από μη νομιμοποιημένους γι’ αυτό από το λαό πολιτικούς να τον εκπροσωπήσουν.

Έτσι, σύμφωνα με νομικούς κύκλους και κινήματα πολιτών, εντελώς παράνομα συνεχίζει η Γερμανία να χρησιμοποιεί το πάλαι ποτέ προσωρινό όνομα του Δυτικού Τμήματος (δηλ. Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας) και με το «έτσι θέλω» να το επιβάλλει χωρίς να ρωτήσει κανέναν και στην πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας και το Βερολίνο, καθώς και τον προσωρινό Grundgesetz και εν γνώσει ότι έχει πλέον προ πολλού κλείσει ο κύκλος της προσωρινότητάς τους. Και κάθε άλλη δε συνέχιση ή χρησιμοποίηση των ονομάτων τους δεν είναι νόμιμη και προϋποθέτει ότι θα έπρεπε να έχουν ακολουθηθεί τα νομικά βήματα που έχουμε προαναφέρει.

Και πώς θα μπορούσε ίσως να είναι και διαφορετική η λύση που δόθηκε τότε, όταν η «ειρηνική επανάσταση» της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας με το στόχο της ένωσής της με την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είχε αντιμετωπιστεί με δυσπιστία, σκεπτικισμό, ανασφάλεια και ανησυχία από τους γείτονές της ως προς τη διαμόρφωση πλέον μιας καινούριας πολιτικής κατάστασης στο κέντρο της Ευρώπης...

Έτσι έχουμε τον Francois Mitterand να καλεί στις 14 Νοεμβρίου 1.989 μ.Χ. σε σύνοδο κορυφής τους προέδρους και πρωθυπουργούς των τότε 12 κρατών της Ε.Ε. για να συζητήσουν τις πρόσφατες εξελίξεις στην Ευρώπη, αλλά και για να διεκδικήσουν και κάποιο σχετικό έλεγχο στην όλη αυτή κατάσταση που πλέον είχε δημιουργηθεί.

Λίγες μέρες αργότερα, στις 28 Νοεμβρίου 1.989 μ.Χ., ο ίδιος ο Mitterand δήλωνε σε Γάλλους δημοσιογράφους (και αφού είχε ήδη ακούσει το σχετικό με την «ένωση» σχέδιο του Helmut Kohl) ότι θεωρούσε ως απίθανο γεγονός μια γερμανική νομική και πολιτική ένωση.

Ακόμα και ο ίδιος τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Hans Dietrich Genscher έφτασε να δηλώνει ότι μια ενωμένη Γερμανία, ως ανεξάρτητη και μη ελεγχόμενη δύναμη, θα ήταν ανυπόφορη για την Ευρώπη.

Με τον δε επί πολλά χρόνια έμπιστο του Γάλλου Προέδρου Regis Depray να απειλεί κιόλας με αναβίωση της Γαλλο-Ρωσικής συμμαχίας σε περίπτωση που μια ενωμένη και πάλι Γερμανία θα αποκτούσε κυρίαρχο ρόλο, τέτοιον ο οποίος θα μπορούσε για μια ακόμη φορά να διαταράξει την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ευρώπη.

Η πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας Margaret Thatcher, αντίθετα, έβλεπε ως κίνδυνο την οικονομική δύναμη της Γερμανίας που θα μπορούσε να ισχυροποιηθεί περαιτέρω ως αποτέλεσμα της ένωσης και δεν επιθυμούσε την επιτάχυνση της απαραίτητης τυπικής διαδικασίας προς το σκοπό αυτό.

Αλλά και ο Ιταλός Πρόεδρος Giulio Andreotti πίστευε ότι η ένωση των δύο Γερμανιών δεν ήταν επίκαιρη και θα ερχόταν σε λάθος στιγμή. Αντίθετα, στις Η.Π.Α. το κλίμα ήταν τελείως θετικό και χαιρετίστηκε ως επιτυχία και εκπλήρωση - δικαίωση της μακράς πολιτικής των δυτικών.

Ο δε Πρόεδρος Bush και ο υπουργός των εξωτερικών Baker υποστήριξαν την ένωση στα πλαίσια της καλυτέρευσης των αμερικανο-σοβιετικών σχέσεων. Επιπλέον, η ένωση αυτή των δύο Γερμανιών θα έπρεπε να γίνει μέσα στα πλαίσια θεσμών όπως το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. και να ληφθούν σοβαρά υπόψιν τα δικαιώματα και οι ευθύνες των τεσσάρων νικητριών συμμαχικών δυνάμεων, ώστε να εξαλειφθεί και ο φόβος μια πιθανής ουδέτερης Γερμανίας.

Αυτό ήταν θέμα το οποίο απασχολούσε σοβαρά και τον Mitterand. Έτσι, απόλυτη προτεραιότητα θα έπρεπε οπωσδήποτε να δοθεί στην Ευρωπαϊκή ενσωμάτωση της ενωμένης Γερμανίας. Ο Helmut Kohl, λοιπόν, συμφώνησε και ενέδωσε στις μεγάλες πιέσεις των Παρισίων για την Ευρωπαϊκή Ένωση και το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, τα οποία ετέθησαν από την αρχή ως απόλυτη προϋπόθεση για την περαιτέρω ολοκλήρωση της διαδικασίας.

Αυτά τα δύο πολύ βασικά σημεία συμφωνήθηκαν αργότερα στην Συνθήκη του Maastricht, η οποία υπογράφηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1.992 μ.Χ., με βασικούς συντελεστές την Γερμανία και την Γαλλία, της οποίας Γαλλίας η συγκατάθεση διευκόλυνε πλέον τα μέγιστα στην «επανένωση» της Γερμανίας.

Όμως, στη Μ. Βρετανία η Margaret Thatcher εξακολουθούσε να είναι σκεπτική με την “επανένωση” και όχι μόνο κρατούσε σοβαρές αποστάσεις, αλλά πίστευε ότι η σύνδεση της Γερμανίας στα πλαίσια της Συνθήκης του Maastricht θα μπορούσε να αποδειχθεί το εργαλείο το οποίο θα οδηγούσε την ενωμένη πλέον χώρα να επιδιώξει να κυριαρχήσει μια μέρα και πάλι στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο.

Αλλά και ο τότε υπουργός εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης Schewardnadse ήταν της γνώμης ότι δεν θα υπήρχε χώρα στην Ευρώπη η οποία δεν θα αντιλαμβανόταν την επανένωση της Γερμανίας σαν κίνδυνο στην σταθερότητα που είχε επιτευχθεί στα μεταπολεμικά χρόνια που ακολούθησαν μετά το 1.945 μ.Χ.

Όμως τα γεγονότα έτρεχαν: η κατάσταση στη Σοβιετική Ένωση ήταν εξαιρετικά κρίσιμη, καθώς 60 έως 100 εκατομμύρια πολίτες ζούσαν είτε στα όρια της φτώχιας είτε ακόμη πιο κάτω. Η ατμόσφαιρα στο στρατό και τα σώματα ασφαλείας είχε επικίνδυνα χειροτερεύσει, τόσο που μέσα στα τόσα τραγικά προβλήματα της χώρας η «επανένωση» της Γερμανίας θα ήταν απλά μια είδηση στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων, όπως άλλωστε υποστήριζε και ο ίδιος ο Gorbatschow.

Και βέβαια στην Δύση κάποιοι έτριβαν κιόλας τα χέρια τους για το φαγοπότι που έβλεπαν πλέον στον ορίζοντα από την επερχόμενη κατάρρευση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, αφού το καθεστώς αδυνατούσε πλέον να επιβληθεί στην όλο και αυξανόμενη δυσαρέσκεια των πολιτών.

Αλλά και η σωτηρία του θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με μια στρατιωτική παρέμβαση εκ μέρους της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία αν αποτύγχανε, θα σήμαινε και την απώλεια της Πολωνίας, της Ουγγαρίας, της Τσεχοσλοβακίας, πράγμα που δεν ήθελε με κανένα τρόπο να διακινδυνεύσει ο Gorbatschow.

Μέσα σε αυτό το εκρηκτικό κλίμα, λοιπόν, ξεκίνησαν οι διαδικασίες της «επανένωσης» της Γερμανίας. Ο Gorbatschow, από τη μεριά του, έδωσε εντολή στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας να ετοιμάσει ένα χρονικό πλαίσιο σχετικά με την επιστροφή των Γερμανικών εδαφών που βρίσκονταν κάτω από την «προσωρινή» διοίκηση και διαχείριση της Πολωνίας και Ρωσίας.

Όμως, προς μεγάλη του έκπληξη, η γερμανική πλευρά, καταπατώντας όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα, επέμεινε να παραμείνουν ως έχουν τα σύνορα με την Πολωνία, τα οποία είχαν οριστεί μετά τον πόλεμο κατά τη διαδικασία του διαμελισμού της ηττημένης

Γερμανίας από τους νικητές - συμμάχους. Ο δε Kohl και ο Genscher, στην συνέχεια, παραπλάνησαν το λαό τους ανακοινώνοντας ότι αυτό υπήρξε σοβιετικός όρος και απαίτηση για την πραγματοποίηση της «επανένωσης»! Όπως αυτοί, βέβαια, ψευδώς την παρουσίασαν…

Και εδώ, κατά τους ερευνητές και τα κινήματα πολιτών, ξεκινάει το έτος 1.990 μ.Χ. η εποχή του Μεγάλου Ψέματος, της Μεγάλης Απάτης που έχει συντελεστεί πρωταρχικά σε βάρος του γερμανικού λαού και σε επέκταση σε βάρος και των άλλων κρατών της Ευρώπης και όχι μόνο. Με λίγα λόγια, το 1.990 μ.Χ. έπρεπε:

• Να αποκατασταθεί η κυριαρχική δομή της Γερμανία.

• Να αποκτήσει τη ελευθερία και την ανεξαρτησία της η χώρα.

• Να έχουν περατώσει όλοι οι σύμμαχοι την μετά τον πόλεμο κατοχή της.

• Να συνταχθεί και να επικυρωθεί το καινούριο Σύνταγμα με ίδρυση πραγματικού Συνταγματικού Δικαστηρίου. Αυτό που ονομάζεται έτσι και βρίσκεται στην Καρλσρούη είναι μια «αυταπάτη», αφού δεν υπάρχει παρά μόνο ο Βασικός νόμος που έχει επιβληθεί από τους κατακτητές, με προσωρινή διάρκεια εφαρμογής και καμία επικύρωση από τον Γερμανικό λαό, ως όφειλε να είχε γίνει.

Όμως αντί αυτού εξακολουθούν να παραμένουν στο γερμανικό έδαφος 250.000 Αμερικανοί στρατιώτες, π.χ. στη Φρανκφούρτη, στο Ράμμσταϊν, με ό,τι αυτό σημαίνει, δηλαδή την κανονική και παράνομη συνέχιση της στρατιωτικής κατοχής της χώρας και μάλιστα με τη χρηματική επιβάρυνση των ίδιων των Γερμανών! Το κυριότερο όμως είναι ότι και μετά το 1.990 μ.Χ. εξακολουθεί να είναι απαγορευτικό στο γερμανικό λαό το αυτονόητο δικαίωμα να αποκτήσει με ελεύθερη βούληση το δικό του Καταστατικό Χάρτη.\

Αλλά φαίνεται ότι πολλά είχαν προγραμματιστεί και σχεδιαστεί πολύ πριν σε βάρος του γερμανικού λαού και των δικαιωμάτων του, αφού ο ίδιο ο Winston Churchill, σε ραδιοφωνική εκπομπή στις 3.9.1.939 μ.Χ., είχε τονίσει ότι «Αυτός ο πόλεμος είναι ο πόλεμος της Αγγλίας.

Ο στόχος του είναι  καταστροφή της Γερμανίας...Εμπρός στρατιώτες του Χριστού!». Κι ακόμη: «Πρέπει να τους είναι ξεκάθαρο ότι αυτός ο πόλεμος δεν είναι ενάντια στον Χίτλερ ή τον Εθνοσοσιαλισμό αλλά στην δύναμη του Γερμανικού λαού την οποία θα πρέπει να κατακομματιάσουμε, αδιάφορο αν βρίσκεται στα χέρια του Χίτλερ ή κάποιου Ιησουίτη παπά».

Ακόμα, ο James Baker, πρώην υπουργός εξωτερικών των Η.Π.Α., σε συνέντευξή του προς το περιοδικό der Spiegel (τ. 13, 1.992 μ.Χ.), είχε αναφέρει τα εξής: «Φτιάξαμε από τον Χίτλερ ένα τέρας, ένα διάβολο. Γι’ αυτό δεν μπορούμε να απομακρυνθούμε από αυτό μετά τον πόλεμο.

Κινήσαμε τις μάζες εναντίον προσωπικά σε αυτόν τον διάβολο, άρα μετά τον πόλεμο είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε να παίζουμε αυτό το διαβολικό σενάριο. Θα μας ήταν αδύνατο να πείσουμε τους ανθρώπους μας ότι ο πόλεμος ήταν μόνο ένα οικονομικό προληπτικό μέτρο».

Τέλος, ο αιδεσιμώτατος Ludvig A. Fritsch, Ph.D.,D.D. emer. Chicago, το 1.948 μ.Χ. είχε πει: «Οι Γερμανοί ή είναι άγγελοι ή άγιοι για να έχουν ξεχάσει και συγχωρέσει τις αδικίες αλλά και τις αγριότητες τις οποίες υπέστησαν δύο φορές στα πλαίσια μιας γενιάς, χωρίς καν να έχουν αυτοί προκαλέσει τους συμμάχους. Αν είχαν συμπεριφερθεί έτσι σε εμάς τους Αμερικανούς, είναι βέβαιο ότι η εκδίκηση για τα παθήματά μας δεν θα γνώριζε όρια».

Και φτάνουμε έτσι, μετά τις πολλές διαβουλεύσεις με τις τέσσερις Δυνάμεις, στη Συμφωνία 2+4 της 3^ης Οκτωβρίου 1.990 μ.Χ., της λεγόμενης «επανένωσης». Η ηγεσία της Ανατολικής Γερμανίας δηλώνει έτοιμη να δεχτεί την «ενσωμάτωσή» της στην Δυτική Επικράτεια, την αναφερόμενη στο άρθρο 23 a.F του Βασικού Νόμου, το οποίο όμως και αυτό είχε ήδη καταργηθεί από την 18.07.1.990 μ.Χ., όπως και οι δύο προσωρινές οντότητες.

Ερωτούν οι Γερμανοί πολίτες: Πώς είναι δυνατόν τα «εννέα» κρατίδια της ήδη από 18.07.1.990 μ.Χ. καταργημένης Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας να υιοθετήσουν ένα ήδη καταργημένο άρθρο του Βασικού Νόμου της ήδη καταργημένης Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, όταν επιπλέον αυτά τα «εννέα» κρατίδια ιδρύθηκαν μόλις στις 14.10.1.990 μ.Χ. και όταν δεν υπήρχε «νόμιμη» εκπροσώπηση του Deutsches Reich, η οποία θα είχε την επίσημη εξουσιοδότηση να διεκδικήσει τα δικαιώματα ολόκληρου του Γερμανικού λαού, των πολιτών της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης δηλαδή και στα νόμιμα σύνορά της του 1.933 μ.Χ./1.937 μ.Χ.;

Αυτή, λοιπόν, η ανενεργή και νόμιμα υπάρχουσα Δημοκρατία της Βαϊμάρης αγνοήθηκε παντελώς και ήταν τελείως απούσα από όλες τις διαπραγματεύσεις που έλαβαν  χώρα προς το σκοπό αυτό. Οι δύο «εικονικές» και ήδη καταργημένες οντότητες με τις ήδη καταργημένες κυβερνήσεις τους και μαζί με τις τέσσερις συμμαχικές δυνάμεις (Η.Π.Α., Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία και Σοβιετική Ένωση) «έκλεισαν» μεταξύ τους τη γνωστή Συμφωνία που ακολούθησε.

Έτσι, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, «κρατώντας» το πρώην προσωρινό της όνομα, «προσεταιρίστηκε» με αυτό και την πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας δημιουργώντας μια μεγαλύτερη επικράτεια.

Αυτή η καθόλα εμπορική συμφωνία κόστισε δισεκατομμύρια μάρκα στην Ομοσπονδιακή, η οποία τοιουτοτρόπως «αγόρασε» την Ανατολική εξ ονόματος των τριών Δυτικών Δυνάμεων και προς χάριν τους, πληρώνοντας την εξαγορά της στην Σοβιετική Ένωση. Και όπως ήδη αναφέραμε, οι περιοχές ανατολικά της γραμμής των ποταμών Oder - Neisse, χωρίς απόφαση νόμιμης εκπροσώπησης της Δημοκρατίας της

Βαϊμάρης, παρέμειναν εκτός των συμφωνιών και ευρίσκονται σε «κατοχή» από την Πολωνία και την σημερινή Ρωσία. Βλέπουμε, λοιπόν, εδώ μια κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους συμμάχους, που βέβαια με αυτόν τον τρόπο ακυρώνουν και αφαιρούν κάθε στοιχείο νομιμότητας από όλες τις συμβάσεις και συμφωνίες που έχουν υπογραφεί έκτοτε μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Πάντα κατά τους ερευνητές, καθηγητές και κινήματα πολιτών.

Και αφού τοιουτοτρόπως παρακάμθηκε το Διεθνές Δίκαιο και η Διεθνής Νομιμότητα, δεν ήταν φυσικά δυνατή και η υπογραφή Συνθήκης Ειρήνης μεταξύ της Γερμανίας και όλων των χωρών με τις οποίες είχε εμπλακεί σε πολεμικές συρράξεις κατά το 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού απαραίτητη προϋπόθεση θα ήταν η νόμιμη επαναφορά και λειτουργία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Αυτή και μόνο αυτή έχει αυτό το δικαίωμα, μια και η νόμιμη ύπαρξή της συνεχίζεται, ευρισκόμενη φυσικά σε αδράνεια.

Ας παρακολουθήσουμε τώρα τις διαφορές που δημιουργήθηκαν μετά τον 2^ο Π.Π. στις δύο προσωρινές διοικητικές οντότητες της Γερμανίας, σε σχέση με Ιδιοκτησία - Λαό - Δικαιώματα και τα οποία ήταν εξασφαλισμένα παλιότερα με το επίσημο Σύνταγμα της Βαϊμάρης.

25

          DEUTCHES REICH

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ                                               ΛΑΟΣ                                       ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

                    Τα μέτρα των Δυτικών↓Νικητών του 2^ου Π.Π.

                  ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ                                                 ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Κατάσχεση Αποζημιώσεις  Υπόλοιπο  Ιδιοκτησίας      Δικαιώματα Διοίκησης(προσαρμόστηκαν)

                        ↵

  Απαλλοτριώσεις                                Δικαιώματα Ιδιοκτησίας ( κ α τ α ρ γ ή θ η κ α ν)

         ΚΥΡΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ                          ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ                              ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ

                           ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

                        =

                       ΜΕΤΟΧΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ                           ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ                               ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ

           ⇓                                                ⇓                                                   ⇓

ΑΝΩΤΑΤΟΙ                   ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ       Η.Π.Α .+   Μ ΒΡΕΤΑΝΙΑ .

ΕΠΙΤΡΟΠΟΙ

Μετά την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας οι σχέσεις ιδιοκτησίας και υποχρεώσεων είχαν καθοριστεί επακριβώς. Είχαν δε απομείνει για το γερμανικό λαό διοικητικά δικαιώματα που όμως χρειάζονταν την επικύρωση των νικητών.

ΚΥΡΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ                                ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ                                      ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ

                 ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

                    =

                          ΜΕΤΟΧΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

 

     ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ                                      ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ                                   ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

     ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

                ⇓                                                      ⇓                                                        ⇓

   ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ                            ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ             Η.Π.Α. + Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ

   ΕΝΩΣΗ

Από 1.949 μ.Χ. ----- 1.990 μ.Χ. έχουμε:

Ετήσια κατανομή εσόδων:

1. Αύξηση αποθεματικού Εταιρείας

2. Προώθηση εξαγωγικών πλεονασμάτων προς τους ιδιοκτήτες

(Η.Π.Α. + Μ. Βρετανία)

3. Λοιπές προωθήσεις

- Αναπτυξιακή βοήθεια

- Πληρωμές στην Ε.Ε.

- Αποζημιώσεις σε θύματα καταναγκαστικής εργασίας κλπ.

Και η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, όπως και η Λαϊκή

Δημοκρατία της Γερμανίας, είχαν ως κύρια υποχρέωση την πληρωμή

τεράστιων ποσών (για αποζημιώσεις) σε ομάδες ξένων συμφερόντων.

ΚΥΡΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ                     ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ                ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ

         ΛΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

         =

  ΛΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ

   ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ                                       ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ                                          ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ

   ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

           ⇓                                                           ⇓                                                               ⇓

ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ                                            ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ                                       ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ

  ΕΝΩΣΗ                               ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ                           ΕΝΩΣΗ

 

Από 1.949 μ.Χ.----- 1.990 μ.Χ. έχουμε:

Ετήσια χρήση βιομηχανικών αποτελεσμάτων:

1. Εξαγωγή των αποδόσεων, μετά από απόφαση του ιδιοκτήτη

(Σοβιετική Ένωση)

2. Κατανάλωση των επενδύσεων

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟ 1.990 μ.Χ.: ΛΕΗΛΑΣΙΑ - ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟΠΟΙΗΣΗ - ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

Έτσι φτάνουμε στο έτος 1.990 μ.Χ. Στην πραγματικότητα, όπως και το ίδιο το Γερμανικό Υπουργείο Εσωτερικών έχει παραδεχτεί, δεν δημιουργήθηκε ανεξάρτητο - κυρίαρχο κράτος.

ΚΥΡΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ

ΛΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

=

ΛΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

⇓ ⇓ ⇓. ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ. ΕΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΝΩΣΗ

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟ 1.990 μ.Χ.: ΛΕΗΛΑΣΙΑ - ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟΠΟΙΗΣΗ - ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

28

Μέχρι εδώ, λοιπόν, μπορούμε να σημειώσουμε τα εξής σημαντικά:

1. Οι δύο «προσωρινές οντότητες» που δημιούργησαν οι κατακτητές - σύμμαχοι δεν ήταν «κράτη», ως συνέχεια του Deutsches Reich, αλλά Παραγωγικές Εταιρείες, η μία κατά το καπιταλιστικό σύστημα και η άλλη κατά το κομμουνιστικό.

2. Αμέσως μετά τη δημιουργία τους η σχέση «κατακτητού» και υποχρεώσεων «των υπό κατοχή» είχε καθοριστεί με καθαρότητα και ακρίβεια.

3. Και η Ομοσπονδιακή και η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας είχαν την υποχρέωση να πληρώνουν σε διάφορες ομάδες ξένων συμφερόντων μεγάλα ποσά, π.χ. για επανορθώσεις.

4. Η Λαϊκή Δημοκρατία μέσα στο χώρο των άλλων κομμουνιστικών καθεστώτων είχε την 3^η θέση ως προς την ανάπτυξη της βιομηχανίας της και την 11^η ανάμεσα στις άλλες βιομηχανικές χώρες. Πώς βρέθηκε όμως το 1.990 μ.Χ. σε τέλεια κατάρρευση και τι απέγινε η «λαϊκή» περιουσία της;

5. Όταν ήλθε το 1.990 μ.Χ. δεν ιδρύθηκε ανεξάρτητο - κυρίαρχο κράτος, πράγμα που έχει μεταξύ άλλων επιβεβαιωθεί και από το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εσωτερικών ως αποτέλεσμα της «Επανένωσης» (http://oimos-athina.blogspot.com/2012/01/h-me-2.html).

H MEΓΑΛΗ AΠΑΤΗ ΤΗΣ "ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΜΕΡΟΣ 3^ον (ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

«ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ» ΚΡΑΤΟΣ Ή ΕΤΑΙΡΕΙΑ ; «ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ» ΚΡΑΤΟΣ Ή ΕΤΑΙΡΕΙΑ ; ΜΕΡΟΣ 3ον (τελευταίο)

Από το 1.990 μ.Χ. και μετά η κατάσταση που έχει πλέον δημιουργηθεί στηΓερμανία μπορεί να περιγραφεί ως εξής:

ΚΥΡΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ   ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ   ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

=

ΜΕΤΟΧΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

           ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ               ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ               ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

          ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

                                  ⇓                          ⇓                                ⇓

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ             ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ                        Η.Π.Α. +

   ΕΝΩΣΗ                       ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ                 Μ.ΒΡΕΤΑΝΙΑ

1.990 μ.Χ.

Κ α ι η Έ ν ω σ η; Τι έγινε πραγματικά;

Στην πραγματικότητα υπήρξε μια αγοραπωλησία σε σχεδιασμό με τη μεταφορά του → προσωπικού

της κατεστραμμένης «Κοινοπραξίας» της Λαϊκής

Δημοκρατίας της Γερμανίας από τη Μετοχική

Εταιρεία της Ο.Δ.Γ..

( Η «τιμή» 200 δις γερμανικά μάρκα για την

αγορά της Λ.Δ.Γ. και η διάλυση της Ο.Δ.Γ..)

ΚΥΡΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ    ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ      ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

=

                                ΜΕΤΟΧΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ              ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ                        ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ                               ⇓                                                   ⇓                                                             ⇓

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ                    ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ                          Η.Π.Α+ 

    ΕΝΩΣΗ                      ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ                   Μ.ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Η ιδιωτική αυτή Εταιρεία ιδρύθηκε μετά τη διάλυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας ( = Μετοχικής Εταιρείας ) και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας - και σε αντικατάσταση της

Μετοχικής Εταιρείας - στις 29 Αυγούστου 1.990 μ.Χ., με έδρα τη Φρανκφούρτη στο Κρατίδιο της Έσσης. Διευθύνεται από τους κυρίους Carl Heinz Daube και Carsten Lehr με περίπου 350 εργαζόμενους και πεδίο εργασιών σε πολλούς οικονομικούς τομείς με την ενεργή δε, στο όνομά της, Ομοσπονδιακή κυβέρνηση, η οποία εκπροσωπείται από το Υπουργείο των Οικονομικών και τον αρμόδιο Υπουργό.

Είναι νόμιμη εταιρεία η οποία στην ουσία αντικατέστησε τη διαλυθείσα Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, εμφανίζεται δε με αριθμό εγκρίσεως HRB 51411 του Amtsgericht (Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου) της Φρανκφούρτης, όπου είναι και η έδρα της (βλ. www.deutsche-finanzagentur.de).

Με άλλα λόγια, με τη Συμφωνία 2+4 στις 17/18.7.1.990 μ.Χ. οι δύο κατακτητές, Η.Π.Α. και Σοβιετική Ένωση, διέλυσαν τις δύο προσωρινές οντότητες, όμως δεν επήλθε απολύτως καμία Ένωσή τους. Με την κατάργηση του άρθρου 23 του Βασικού Νόμου εξαλείφθηκε κάθε κρατική κυριαρχική εξουσία και αντί να δημιουργηθεί κράτος, όπως όλοι περίμεναν, ιδρύθηκε η ανωτέρω οικονομική εταιρεία Ε.Π.Ε. η οποία και υιοθέτησε (προς παραπλάνηση;) το όνομα της πριν λίγο διαλυθείσας Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.

Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι αυτή η εταιρεία, η οποία διακινεί και διαχειρίζεται τεράστια ποσά είτε από φορολογία πολιτών είτε από άλλες πηγές, φαίνεται να έχει εγγυητική δυνατότητα προς αυτούς τους πολίτες της που φτάνει μόλις τα 25.500 ευρώ!!!...

Ή τα 50.000 γερμανικά μάρκα (DM) τότε. Και τα τεράστια δάνεια που παίρνει από τις τράπεζες για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της φαίνεται, λοιπόν, ότι μπορεί και τα παίρνει βάζοντας ως ενέχυρο την ιδιωτική περιουσία των Γερμανών πολιτών, αφού η δημόσια ανήκει πλέον στους κατακτητές της!

Δηλαδή οι Γερμανοί πολίτες πληρώνουν φόρους σε μια ιδιωτική εταιρεία η οποία απέναντί τους δεν έχει καμία απολύτως υποχρέωση;;; Και η κυρία Μέρκελ, όπως μας λένε, είναι η υψηλή επόπτρια – διαχειρίστρια αυτής της ιδιωτικής εταιρείας (!....,) με το Υπουργείο των Οικονομικών και την ίδια να είναι υπεύθυνοι και υπόλογοι στους κατακτητές και ιδιοκτήτες της χώρας και τα δικά τους συμφέροντα!!!

Βέβαια, είναι αυτοί που παρέχουν προστασία, χρήμα, δόξα και καρέκλα..., όπως βέβαια και στους υπόλοιπους συνεργούς και συνεργάτες τους. Όμως με το ανάλογο και πολύ βαρύ τίμημα ενός επικείμενου και πολύ σοβαρού για όλους κινδύνου – όχι μόνο για τους Γερμανούς. Ειδικά τώρα που ο λαός έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί τι πραγματικά παίζεται σε βάρος του, αυτός ο κίνδυνος είναι τεράστιος, με αφάνταστα σοβαρές και ανυπολόγιστες συνέπειες.

Επώνυμοι και πολύ δραστηριοποιημένοι καθηγητές καλούν τον κόσμο σε κινητοποιήσεις και μιλούν για το φόβο ακόμα και εμφυλίου, αν δεν καταφέρουν να κερδίσουν την σύνταξη νέου Συντάγματος και να αποφύγουν την προώθηση της αυθαίρετης αναθεώρησης της Συνθήκης της Λισαβόνας με την οριστική πλέον εγκαθίδρυση της στυγνής και βάρβαρης δικτατορίας των Βρυξελλών και την επιστροφή σε μεσαιωνικές συνθήκες ζωής, εργασίας, διαβίωσης, κοινωνικής καταπίεσης και εξαθλίωσης.

Και οι σύμμαχοι; Μα αυτοί είναι οι ιδιοκτήτες, όπως είδαμε, της Γερμανίας. Και είναι αυτοί που φρόντισαν το 1.990 μ.Χ. να επιβεβαιώσουν και να ανανεώσουν όλα τα «κυριαρχικά δικαιώματά» τους επάνω στην χώρα, το λαό και την οικονομία της: την απόλυτη κατοχή και τον έλεγχο των πάντων με την συνενοχή πολιτικών, δικαστών, εισαγγελέων, δικηγόρων, οι οποίοι γνωρίζουν, όπως τεκμηριώνεται και σιωπούν...

Όμως σε μία μεγάλη κρίση, ίσως όπως η τωρινή, ποιος θα σταματήσει τις ατελείωτες απαιτήσεις των εχθρών του Deutsches Reich, αφού δεν υπάρχει συνθήκη ειρήνης και η χώρα βρίσκεται σε προσωρινή κατάπαυση πυρός;

Και ο κίνδυνος τον οποίο ως εκ τούτου διατρέχει όχι μόνο ο κάθε Γερμανός πολίτης, αλλά και ο κάθε ξένος που θα αποκτήσει την «ανύπαρκτη» γερμανική υπηκοότητα, όταν οι σύμμαχοι - νικητές μπορούν και έχουν κάθε δικαίωμα ανά πάσα στιγμή να «βάλουν χέρι» στην προσωπική περιουσία.

Η ιδιωτικοποίηση του γερμανικού «κράτους» είναι παντού εμφανής, αφού στο μεταξύ άλλοτε «δημόσιες» υπηρεσίες έχουν αλλάξει όνομα, όπως το Γραφείο Εργασίας (Arbeitsamt) που έχει γίνει Jobcenter ή Πρακτορείο ευρέσεως εργασίας (Agentur für Arbeit) ή η μετονομασία του «αιτούντος» σε «πελάτη» (Antragssteller και Kunde αντίστοιχα).

Χαρακτηριστικό είναι το θέμα με την ταυτότητα του Γερμανού πολίτη, όπου αυτή αναφέρεται ως “Personalausweis”, δηλαδή κάτι σαν «πάσο» εισόδου προσωπικού σε μια εταιρεία εδώ στην Bundesrepublik Deutschland GmbH (!!!) και όχι ως κρατικό έγγραφο ταυτότητας προσώπου. Φυσικό επακόλουθο, βέβαια, αφού οι πολίτες θεωρούνται πλέον «προσωπικό» της Εταιρείας... Ή το θέμα της υπηκοότητας που αναγράφεται: γερμανός / deutsch. Αλλά ποιας χώρας είναι πολίτης;

Ποιου έθνους; Αφού η χώρα του είναι υπό κατοχή; Αλλά και το δίκαιο της ιδιοκτησίας, όπως μας λένε, έχει πλέον αλλάξει, αφού όλες οι αγοραπωλησίες, ιδιαίτερα μετά την 18.07.1.990 μ.Χ., είναι άκυρες σε ολόκληρη την χώρα; Μετά δε την 21.02.1.947 μ.Χ. όλες οι εγγραφές / αλλαγές στα υποθηκοφυλακεία είναι δυνατές μόνο μετά από σχετική έγκριση των συμμάχων - κατακτητών...

Αλλά μας λένε ακόμα ότι μετά από την κατάργηση της προσωρινής διοικητικής οντότητας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, που είχε τεχνητά δημιουργηθεί μετά τον πόλεμο και περιοριζόταν σε συγκεκριμένα εδαφικά όρια, έχει καταργηθεί και η Γερμανική Τράπεζα (Deutsche Bundesbank) αλλά και ο έλεγχος των οικονομικών από την κυβέρνησή της, γιατί ως τέτοια οντότητα, όπως είπαμε, έχει σταματήσει πλέον να υπάρχει... Και αφού είναι ιδιωτική...

Επιπλέον, όπως μας πληροφορεί ο απόστρατος στρατηγός και πρώην αρχηγός των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών Gerd - Helmut Komossa στο βιβλίο του «Ο Γερμανικός Χάρτης» (Die Deutsche Karte), το οποίο εκδόθηκε το 2007 μ.Χ. στην Αυστρία, στους Γερμανούς, μετά τον πόλεμο, επιβλήθηκαν και οι ακόλουθοι σοβαρότατοι περιορισμοί:

1. Ο κάθε καινούριος καγκελάριος έχει υποχρέωση να υπογράψει με τις Η.Π.Α. το λεγόμενο Κάντσλερακτ, ένα απόρρητο έγγραφο το περιεχόμενο του οποίου δεν γνωρίζει κανένας.

2. Οι Η.Π.Α. θα ελέγχουν ολοκληρωτικά όλα τα γερμανικά ΜΜΕ όπως: ραδιόφωνο, τηλεόραση, εφημερίδες, περιοδικά, τυπογραφεία και εκδόσεις και ακόμα το θέατρο, τον κινηματογράφο, την μουσική, εκπαιδευτικά προγράμματα κλπ. μέχρι το...2099 μ.Χ.!

3. Όλο το χρυσό απόθεμα θα φυλάσσεται στις Η.Π.Α., στα υπόγεια της FED!

Αμφισβητούνται φυσικά και οι Συνθήκες που έχουν υπογραφεί τουλάχιστον από το 1.990 μ.Χ. και εξής όπως:

1. Η συνθήκη του Maastricht - Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση -

07.02.1.992 μ.Χ.

2. Η Συνθήκη του Άμστερνταμ - 02.10.1.997 μ.Χ.

34

3. Η Συνθήκη της Νίκαιας - 26.02.2001 μ.Χ.

4. Η Συνθήκη της Λισαβόνας - 13.12.2007 μ.Χ.

Ακόμα κάτι ουσιαστικό και πολύ σοβαρό και για την Ελλάδα: αμφισβητείται πλέον ανοιχτά η ένταξη και η συμμετοχή της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εφόσον δεν υπάρχει κράτος, άρα δεν υπάρχει και λαός που να ανήκει σε αυτό το κράτος που θα μπορούσαν νόμιμα να έχουν προσχωρήσει!

Με επιστολές τους στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τονίζουν ότι ο γερμανικός λαός δεν είναι μέλος αλλά ούτε και σκλάβος της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Προχωρούν ακόμα πιο πολύ και θεωρούν όλα τα μέλη της Ε.Ε. εξίσου συνυπεύθυνα, γιατί ενώ γνωρίζουν, όχι μόνο σιωπούν, αλλά ασκούν και βία απέναντι στους Γερμανούς πολίτες τους οποίους εκβιάζουν με οικονομική αφαίμαξη.

Θεωρούν δε αυτή την κατάσταση ως εχθρική συμπεριφορά, αφού, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, εξακολουθεί ακόμα να ισχύει η εμπόλεμος κατάσταση απέναντί τους, η κατοχή και η απουσία Συνθήκης Ειρήνης. Ως εκ τούτου θα προχωρήσουν σε απαιτήσεις επιστροφής των παράνομα πληρωθέντων μέχρι τώρα ποσών και απαιτούν ακόμη και το κλείσιμο αυτού του ίδιου του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Οι Γερμανοί καθηγητές, οι πρωτοβουλίες πολιτών, βουλευτές κομμάτων, νομικοί και οικονομολόγοι μας λένε ακόμα πάρα πολλά για την άνομη κατάσταση που επικρατεί στη χώρα τους. Αγωνίζονται σε πάρα πολλά επίπεδα για ενημέρωση και καθολική αντίσταση των συμπατριωτών τους, οι οποίοι, όπως και εμείς, ποτέ δεν ενημερώνονται για τόσο σοβαρά θέματα της ίδιας της ύπαρξής τους. Οι στόχοι τους είναι, βέβαια, πολύ βασικά και επείγοντα προβλήματα όπως:

• Αναγνώριση του δικαιώματος αντίστασης.

• Οργάνωση Παν-γερμανικής Πρωτοβουλίας Πολιτών για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη σύνταξη Συνθήκης Ειρήνης, Συντάγματος και διεκδίκηση του Δικαιώματος Κυριαρχικής Ανεξαρτησίας για τη Γερμανία.

• Επαναλειτουργία του Κράτους Δικαίου και της Τάξης.

• Σύνταξη νόμων και οικονομικών συμφωνιών.

• Δημιουργία πραγματικής δημοκρατίας, π.χ. με συμμετοχή των πολιτών σε νομικές αποφάσεις

• Αντικατάσταση των «επαγγελματιών» - πολιτικών με εθελοντές, υπόλογους και υπεύθυνους των πράξεών τους.

• Οργάνωση εθνοσυνέλευσης.

• Δημόσιες υπηρεσίες, αγαθά όπως ηλεκτρικό, νερό, επικοινωνίες σε ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης.

• Αυτάρκεια παραγωγής.

• Αντικατάσταση των δημοσίων υπαλλήλων με υπόλογους συνεργάτες.

• Αλλαγή του καθεστώτος των Ε.Π.Ε. ή Εταιρείες Μετόχων σε.

Κοινωνίες Πολιτών.

• Οργάνωση ενός απλού και δίκαιου φορολογικού συστήματος.

• Επαναφορά των κυρίαρχων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

• Καμία συμμετοχή του γερμανικού στρατού σε πολέμους εκτός Γερμανίας κατά διαταγή των Η.Π.Α., ΝΑΤΟ κ.λ.π.

Και βέβαια, εντατικοποίηση της αντίστασης στη δομή, τις αποφάσεις και τη μαφιοποίηση των Βρυξελλών, την οικονομική εξαθλίωση και τις συνθήκες μεσαιωνικής σκλαβιάς σε όλους τους τομείς. Την διάλυση των κρατών, το ξεπούλημα της δημόσιας περουσίας των λαών και την κατάσχεση ακόμα και της ιδιωτικής.

Τις συμβάσεις και συνθήκες που υπογράφονται εκεί, εν αγνοία και απουσία του λαού τους. Την επερχόμενη με πολύ βιαστικά βήματα αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας που θα επιφέρει την οριστική ολοκλήρωση της διάλυσης της χώρας τους, την εξάλειψη κάθε ελπίδας πλέον για ειρηνική διεκδίκηση όλων των πιο πάνω αναφερόμενων στόχων τους, την εγκαθίδρυση στυγνής και απάνθρωπης Ευρωπαϊκής δικτατορίας.

Το μεγάλο κίνδυνο της ισλαμοποίησης της Γερμανίας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Την ποινή θανάτου που σχεδιάζεται να περιληφθεί σε αυτή την Συνθήκη και την αντίδρασή τους στο ευρώ, στο οποίο πολλοί είχαν εναντιωθεί και καταφύγει στη δικαιοσύνη (την ελεγχόμενη και ανύπαρκτη και εκεί για τέτοια θέματα, όπως καταλαβαίνουμε από αυτά που μας παραθέτουν).

Γιατί και αυτοί, όπως και εμείς, γνωρίζουν ότι με το κοινό νόμισμα χάσαμε ένα τεράστιο κυριαρχικό όπλο και δικαίωμα εξάσκησης οικονομικής πολιτικής, το οποίο το παραδώσαμε μαζί με τις τύχες των λαών μας σε εγκληματικά χέρια αδίστακτων τοκογλύφων, που δεν διστάζουν να αποφασίζουν την ολική μας εξόντωση, συμφωνώντας και εγκρίνοντας χωρίς δισταγμό μέτρα που οδηγούν σε εξαφάνιση τους λαούς και τους πολιτισμούς τους, την φύση και την υγεία μας.

Για παράδειγμα, εάν αφήσουμε να εφαρμοστεί στην πράξη ο ήδη εγκεκριμένος κώδικας διατροφής (Codex Alimentarius), σε συνδυασμό με τους αεροψεκασμούς (chemtrails) και το HAARP αλλά και μαζί με όλα τα υπόλοιπα χημικά και δηλητήρια. Πρέπει το συντομότερο οι λαοί να τα απαγορεύσουν, πριν να είναι πολύ αργά. Και άλλα πολλά βέβαια τους απασχολούν, όπως και εμάς άλλωστε.

Και ερχόμαστε τώρα στον επίλογο αυτής της προσπάθειας να κατανοήσουμε την κατάσταση που επικρατεί στην Γερμανία, γιατί πιστεύουμε ότι ο βασικός ρόλος που παίζει στα ευρωπαϊκά πράγματα και αυτή την στιγμή στα θέματα της πατρίδας μας, η «ατμομηχανή» της Ευρώπης, όπως συνηθίζουν να ονομάζουν τη Γερμανία, πρέπει να μελετηθεί στις πραγματικές του διαστάσεις και βέβαια και από την σκοπιά αυτής της ιδιαίτερης και πολύ σοβαρής πλευράς που εν πολλοίς αγνοείται σε εμάς εδώ, είτε ηθελημένα είτε όχι.

Γιατί, βέβαια, είναι τεράστιες οι ευθύνες της πολιτικής αλλά και της πνευματικής μας ηγεσίας να συνάπτουν ευρωπαϊκές συμφωνίες και συμβάσεις που μας δένουν χειροπόδαρα σε ένα σαθρό, παράνομο και εγκληματικό οικοδόμημα που στην ουσία δεν υπάρχει.

Που απλά μια μαφιόζικη παρέα ψυχοπαθών αρπακτικών τοκογλύφων και των συνεργατών τους έχει σχεδιάσει και προωθεί άλλοτε με «ευχολόγια» - συνθήκες, άλλοτε με διαφθορά και διάβρωση, με τρομοκρατία και εκβιασμούς και κάθε κόλπο ψυχολογικού πολέμου, με συνεχή ψέματα και απάτες, κρυμμένοι πίσω από τα παντελόνια της δήθεν παντοδύναμης αρχηγίνας κας Μέρκελ και τον κίνδυνο του δήθεν 4^ου Ράιχ που αυτή προωθεί...

Αυτής της αρχηγίνας, μιας από τις «εκλεκτές» των γνωστών λεσχών και επιπλέον επιστήθιας φίλης χήρας κληρονόμου του μεγαλύτερου συγκροτήματος της ευρωπαϊκής ηπείρου, με σπουδαία think tanks δημιουργίας κεντρικής πολιτικής σε όλα τα βασικά θέματα της ζωής οικονομικά, διαχείριση φόρων και προσωπικών δεδομένων, παιδεία, υγεία, μετανάστευση, πολιτισμό, ιστορία κλπ.).

Και που κάποια δικά μας τέτοια «εαυγή» ιδρύματα ίσως είναι καθαρά παραρτήματα ενός τέτοιου κεντρικού, καθώς μοιάζουν τόσο πολύ μεταξύ τους στα προγράμματα, το περιεχόμενο, το στόχο, την εφαρμογή, το κοινό επιδιωκόμενο αποτέλεσμα...

Μήπως ακόμα πρέπει να αρχίσουμε να ερευνούμε γιατί μας ανάγκασαν να υιοθετήσουμε τον Καλλικράτη;... Να συσχετίσουμε το τι συνέβη στην πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, όταν οι «σοφοί» της Treuhand παρέλαβαν στα χέρια τους την τύχη της χώρας και των 17 εκατομμυρίων ανθρώπων της και τι τραγικό επακολούθησε;...

Με βεβαιότητα θα συμβεί και σε εμάς εδώ το ίδιο, με την ανάλογη Εύρηκα, αφού η συνταγή είναι η ίδια, αν ενωμένοι δεν απαγορεύσουμε άμεσα την είσοδο σε αυτόν τον κύριο που ήλθε να μας πάρει το σπίτι μας...

Μήπως κάποιος θα πρέπει να τον περάσει πρώτα από το Σπήλαιο των Πετραλώνων να προσκυνήσει τον πρόγονό μας, τον Αρχάνθρωπο και να του εξηγήσει ότι ο τόπος αυτός ανήκει μόνο σε εμάς εδώ τους αυτόχθονες και όσα κόλπα, εκφοβισμούς και τρομοκρατίες κι αν δοκιμάσει αυτός και η κομπανία του, το Ελληνικό φως θα έλθει στιγμή που θα τον τυφλώσει και τότε δεν θα βλέπει ούτε καν την πόρτα διαφυγής και σωτηρίας του;

Η θεία δίκη θα τον περιμένει μαζί με τους υπόλοιπους στη γωνία του δρόμου... Κι ας του κάνουμε και μια περιοδεία όχι μόνο στο Δίστομο και τα Καλάβρυτα αλλά και τις εκατοντάδες υπόλοιπα μαρτυρικά ωριά κι ας του δώσουμε να καταλάβει ότι μαζί μας το βρώμικο παιχνίδι τους έχει τελειώσει.

Άρα μπορούμε να καταλήξουμε στην αρχική μας θέση, ότι στις Βρυξέλλες κυρίως πρέπει να αναζητηθεί το 4ο Ράιχ, τα εκτελεστικά όργανα των τραπεζιτών - αφεντικών τους. Το “επιτυχημένο”, όπως ίσως έχουν πιστέψει οι ευφυείς πρωτεργάτες του, παράδειγμα της Γερμανίας τους ενθαρρύνει να θέλουν να προχωρούν με τα πιο βάρβαρα μέσα στην επέκταση κι εφαρμογή του παντού στην Ευρώπη.

Αρχικά με διευθυντικό κέντρο το άντρο των Βρυξελλών και κατόπιν στην ολοκλήρωση του παγκόσμιου πειράματος, μεταμορφώνοντας τα κυρίαρχα κράτη σε Ε.Π.Ε. και τις ενώσεις αυτών (όπως αποδεικνύεται η Ε.Ε.) σε μετοχικές εταιρείες. Εξ ου και η μεταμόρφωση της Ελλάδας. Αρχικά ξεκινάμε με την απελευθέρωση της αγοράς ακινήτων για τους Ευρωπαίους “συμπατριώτες” μας, την ελεύθερη μετακίνηση /εγκατάσταση /εργασία.

Το ίδιο σιγά - σιγά συμβαίνει με τους πάντες. Μετά διαιρούμε τη χώρα σε (σχεδόν) ανεξάρτητες περιφέρειες με γραμματείς - διαχειριστές - εκτελεστές συμφερόντων, μετά έρχονται οι Ε.Ο.Ζ. των πάσης φύσεως πολυεθνικών και πλέον η Ελλάδα θα υποθηκεύει στους δανειστές της όχι μόνο τη δημόσια περιουσία της αλλά και το βίος όλων των πολιτών -υπηκόων - υπαλλήλων και σκλάβων της. Δυστυχώς, είναι πλέον πολύ ορατός και ευδιάκριτος ο δρόμος που ακολουθείται και για εμάς…

Η ύβρις, όμως, η τρομοκρατία, το οικονομικό στραγγάλισμα και η πάσης φύσεως βία που χρησιμοποιείται για να μας καθυποτάξει και εξαφανίσει πρέπει να μας οπλίσει με δύναμη και κουράγιο, με πειθαρχία και ενότητα και σαν μια γροθιά, όπως μόνο εμείς ξέρουμε και έχουμε αποδείξει σε πάμπολλες ανάλογες στιγμές στην ιστορική μας διαδρομή, να ακυρώσουμε τα βρωμερά και ύπουλα σχέδιά τους και να καταφέρουμε επιτέλους την πραγματική απελευθέρωση της πατρίδας μας από τα φαρμακερά φίδια που μας πνίγουν.

Σαν επίλογο νομίζω ότι θα πρέπει εμείς σαν λαός και για τη δική μας ασφάλεια και προστασία να σκεφτούμε σοβαρά και με σύγκληση Εθνοσυνέλευσης να ενημερώσουμε τον ελληνικό λαό και στην συνέχεια:

1. Να απαιτήσουμε ως Ελλάδα την υπογραφή Συνθήκης Ειρήνης με τη Γερμανία. Αυτό θα ανοίξει πιο εύκολα ίσως και το θέμα των αποζημιώσεων, αφού αυτή την στιγμή πώς είναι νομικά δυνατό η Ε.Π.Ε. Γερμανία να αναγνωρίζει τέτοια χρέη;

2. Να διακηρύξουμε την εναντίωσή μας στην Ε.Ε. και να προχωρήσουμε στην άμεση έξοδό μας από αυτή. Πώς είναι δυνατόν και πώς μπορεί να είναι έγκυρη ως ένωση κρατών από την μια και από την άλλη να έχεις μια Γερμανία η οποία δεν υπάρχει ως κράτος;

Ο δε λαός του να μην ανήκει σε αυτό, αφού δεν υπάρχει, συνεπώς πώς έχει αυτό το μόρφωμα ενσωματωθεί στην Ε.Ε.; Και αν η Γερμανία, ειδικά με τη σχεδιαζόμενη αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας και την περαιτέρω μεταφορά αρμοδιοτήτων και δικαιωμάτων σε αυτή, πρόκειται να χάσει και την τελευταία της ελπίδα να αποκτήσει Σύνταγμα με την ελεύθερη βούληση των πολιτών της, το ελληνικό πείραμα τι μας λέει;

Γιατί, βέβαια, εμείς που έχουμε προσχωρήσει ως κυρίαρχο κράτος στην Ε.Ε. με νόμιμο Σύνταγμα, αν η μεταμόρφωση αυτής της περίεργης συνένωσης προϋποθέτει τη διάλυση και μετατροπή των κρατών σε ανάλογες Ε.Π.Ε. τύπου Γερμανίας, πώς εμείς δεχόμαστε να μας αναγκάζουν και να μας εκβιάζουν να τα απαρνηθούμε προς χάριν τους;

Αλλά έτσι, νομίζω, γίνεται πιο κατανοητή η βιασύνη τους να μας μεταλλάξουν το γρηγορότερο, μια και η επίσπευση της αναθεώρησης της Λισαβόνας είναι ήδη προ των πυλών, πριν οι λαοί συνειδητοποιήσουν τι τους ετοιμάζουν.

3. Να προχωρήσουμε στην καταγγελία και ακύρωση όλων των συμβάσεων με την Ε.Ε. - Μάαστριχτ, Νίκαιας, Παρισίων, Λισαβόνας, Δουβλίνου. Συμβάσεις που ανοιξαν τον ύπουλο δρόμο προς την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας και την σημερινή τόσο επικίνδυνη κατάσταση που έχουμε βρεθεί, όπως π.χ. της αγοράς ακινήτων, θέτοντας αυστηρούς περιορισμούς και απαγόρευση πλέον της πώλησης σε μη Έλληνες υπηκόους αλλά και της οποιασδήποτε μεταβίβασης από και προς ξένους υπηκόους, στην περίπτωση που έχουν ήδη στην κατοχή τους Ελληνικά ακίνητα.

Στα οποία, βέβαια, θα μπορούν να κατοικούν μέχρι το θάνατό τους, όμως μετά θα επιστρέφουν είτε στον αρχικό τους Έλληνα κάτοχο είτε στο δημόσιο, εάν αυτός δεν υπάρχει πλέον. Αλλά και του σοβαρότατου προβλήματος του βίαιου και εξαιρετικά επιθετικά σχεδιασμένου εποικισμού και της ισλαμοποίησης της χώρας μας.

4. Πρέπει πάραυτα να αφαιρέσουμε κάθε νομιμοποίηση από τους πολιτικούς μας: τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, τα μέλη της κυβέρνησης και των κομμάτων, τους ευρωβουλευτές. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, πρέπει όλοι να γνώριζαν, όταν υπέγραφαν με τις Βρυξέλλες, σε τι περιπέτειες οδηγούσαν την πατρίδα μας.

Αλλά ακόμα κι αν δεν είχαν καταλάβει τίποτα, ακόμα και τότε είναι εξίσου υπόλογοι, υπεύθυνοι και επικίνδυνοι, γιατί πλέον είναι φανερό ότι τους χρυσοπληρώνουμε για να μας κοροϊδεύουν και να μας ξεπουλάνε, να μας εξευτελίζουν και να μας προδίδουν, αντί να μελετούν, να ερευνούν και να μας ενημερώνουν και όλοι μαζί να αποφασίζουμε για την τύχη μας και την τύχη της πατρίδας μας και των παιδιών μας, συνειδητά και υπεύθυνα.

Και βέβαια δεν είναι δυνατόν ακόμα και να συζητάμε για εκλογές, χωρίς προηγουμένως να έχουμε προχωρήσει σε συμφωνία μεταξύ μας για το πώς θα απαγορεύσουμε την εκ νέου είσοδο όλων αυτών των δοσίλογων και προδοτών στο Κοινοβούλιο και την αυστηρή τιμωρία που τους πρέπει, αν επιθυμούμε μια διόρθωση της πορείας προς τον γκρεμό και την καταστροφή που μας οδηγούν αυτοί οι ανελέητοι και ξεπουλημένοι τύποι.

Όλοι μαζί οι Έλληνες, οι εντός της χώρας και οι της διασποράς, να συνταχτούμε με σοβαρότητα και ενωμένοι σε αυτόν τον πόλεμο του αφανισμού μας, με παράδειγμα την αφάνταστη γενναιότητα και αυτοθυσία των προγόνων μας σε παλαιότερες ανάλογες περιπτώσεις που είχε κινδυνεύσει η πατρίδα.

Και να θυμόμαστε ότι Εφιάλτες, προδότες και δοσίλογους πάντα έβγαζε αυτός ο τόπος. Έβγαζε όμως και βγάζει ακόμα διαμάντια αφάνταστα ανώτερης ποιότητας, που κάθε φορά μας έβγαζαν με το κεφάλι ψηλά και περήφανα από τους κινδύνους που μας έπνιγαν. Και αυτά τα διαμάντια είναι πολύ περισσότερα στη σημερινή εποχή μας. Να είμαστε, λοιπόν, πιο αισιόδοξοι ότι και πάλι την κατάλληλη στιγμή θα μεγαλουργήσουν.

Και η στιγμή αυτή φτάνει... Και αυτά τα παιδιά της Ελλάδας πρέπει να τα στηρίξουμε, να τα εμπιστευτούμε και μαζί να προχωρήσουμε στην κάθαρση μιας ακόμα ελληνικής τραγωδίας που ήλθε, όπως γίνεται πάντα, μετά από κεραυνούς και θύελλες.

Φέρνει μαζί όμως το καινούριο και την ελπίδα. Πρέπει να μας θυμήσουν και να θυμήσουμε στους εντός του Κοινοβουλίου ότι εμείς είμαστε ο κυρίαρχος λαός, όπως λέει το Σύνταγμά μας και το θεμέλιο του πολιτεύματός μας είναι η λαϊκή κυριαρχία. Και ακόμη, να θυμηθούμε ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του έθνους και ασκούνται όπως το Σύνταγμα ορίζει.

Και επειδή αυτοί οι εντός όλα αυτά τα παραβλέπουν και τα υποτιμούν, προβαίνοντας σε σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή, να τους θυμίσουμε, λοιπόν, ότι η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία. Και εμείς όλοι, αυτό το δικαίωμα και την υποχρέωσή μας, θα τα βάλουμε σε εφαρμογή.

Τώρα, στο τέλος αυτής της μικρής μελέτης, σκέφτομαι τι ερωτήσεις θα πρέπει να απευθύνουμε στην «αρχηγό» της επιχείρησης διάλυσης της Ελλάδας, τους «υπαρχηγούς» της κκ. Σόϊμπλε, Βέστερβελε, Ράιχενμπαχ και Σία.

Αλλά και το κεντρικό μαφιόζικο κονκλάβιο της Ε.Ε. με τα δικά του άνομα και βρώμικα σχέδια κρυμμένα πίσω από τη δήθεν σιδηρά αρχηγίνα του Βερολίνου. Μια άσημη, άχρωμη, ψυχρή και αδίστακτη κυρία, που δεν διστάζει να εκτελεί εντολές των φιλικών της κέντρων, συγκροτημάτων και λεσχών σε βάρος ακόμη και της ίδιας της πατρίδας της και του λαού της.

Και βέβαια, ας αναρωτιόμαστε, όταν στρώνουμε τα κόκκινα χαλιά στους «υψηλούς» φιλοξενούμενούς μας, αν μας έρχονται ως εκπρόσωποι μιας ανύπαρκτης χώρας που ψευδώς και παραπλανητικώς την ονομάζουν Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ή της υπαρκτής Ε.Π.Ε. με το ίδιο όνομα και έδρα την Φρανκφούρτη... Και αν θέλουμε να μας καταντήσουν και εμάς έτσι... Την Ελλάδα, μωρέ, μια Ε.Π.Ε., το συνειδητοποιούμε;

Βέβαια, με όσα λίγα παραθέσαμε, συλλογιζόμαστε την κίτρινη προπαγάνδα που οργιάζει και από την γερμανική και από την Ελληνική πλευρά και θέλει να παίξει τους δύο λαούς, τον ένα εναντίον του άλλου.

Το μισητό και πολύ νωπό στη μνήμη μας παρελθόν της ναζιστικής Γερμανίας, η σημερινή άνομη κατάσταση που ισχύει εκεί, ο άγαρμπος και κακός ρόλος που παίζει η αρχηγίνα τους στοιχειοθετούν και δικαιώνουν πράγματι την εμφάνιση ενός 4^ου Ράιχ με έδρα το Βερολίνο;

Σκεφτήκαμε μήπως γι’ αυτό επίτηδες μας αφήνουν να εκτονώνουμε την οργή και τον θυμό μας πάνω τους, αφού αυτό το 4^ο Ράιχ δεν μπορεί παρά να έχει ως κέντρο του τις Βρυξέλλες, εκεί όπου η αδίστακτη τοκογλυφική μαφία και τα μεγάλα συγκροτήματα ανενόχλητοι προετοιμάζουν την πιο στυγνή και βάρβαρη δικτατορία που ονειρεύονται για ολόκληρη την Ευρώπη; Και βολεύει πράγματι το μένος και την οργή γι’ αυτό το 4^ο Ράιχ να τα προσλαμβάνει σε αυτό το στάδιο η Γερμανία, για να μπορούν ανενόχλητοι να προετοιμάζονται.

Ας καταλήξουμε, όμως, ότι όλα αυτά και το τι θα κάνουμε μαζί τους θα πρέπει να τα αποφασίσουμε όλοι μαζί. Όπως και όλοι μαζί ν’αποφασίσουμε για το πώς θα διεκδικήσουμε τα αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματά μας. Έστω και σε αυτό το ελεγχόμενο και κουτσό Διεθνές Δικαστήριο που έχει ταχθεί να τα προστατεύει. Ίσως και αυτό, ποιος ξέρει, μπροστά στην αποφασιστικότητα των αφυπνισμένων λαών να συνειδητοποιήσει ότι για το καλό τους πλέον δεν τους παίρνει τίποτα άλλο από το να συνταχτούν και αυτοί μαζί μας (http://oimos-athina.blogspot.com/2012/02/h-me-3.html).

Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΙΑ "ΓΕΡΜΑΝΙΑ Α.Ε.". Ο ΑΠΟΡΡΗΤΟ "ΦΑΚΕΛΟΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΣ".

Όπως γράφει και ο Zbigniew Brzezinski, πρώην σύμβουλος ασφαλείας του Jimmy Carter στο βιβλίο του "The Grand Chessboard: American Primacy and Its Geostrategic Imperatives", οι Γερμανοί είχαν την τιμή να είναι "φόρου υποτελής στις Ηνωμένες Πολιτείες". Ποιόν υπηρετείτε, κυρία Μέρκελ;

Τίτλος πρωτοτύπου: Eine Fälschung, die keine ist. Geheimsache »Kanzlerakte« Wem dienen Sie, Frau Merkel? (δημοσιεύθηκε στο berlin-athen.eu πρίν μερικές μέρες και στα γερμανικά. Κάντε κλικ στον παραπάνω τίτλο). Μια πλαστογραφία που δεν είναι πλαστογραφία. Ο απόρρητος "Φάκελος Καγκελάριος" Ποιόν υπηρετείτε, κυρία Μέρκελ;

Πέρα απο την πολιτική τοποθέτηση του τύπου, κυκλοφορεί εδώ και χρόνια ένας λεγόμενος "Φάκελος Καγκελάριος"!  Σύμφωνα με το απόρρητο αυτό έγγραφο, οι Καγκελάριοι της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας πρέπει να υπογράφουν μια δήλωση υποταγής απέναντι στους πρώην συμμάχους του Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι λοιπόν στην πραγματικότητα η κυριαρχία της Γερμανίας περιορισμένη;

Οι πράξεις της ομοσπονδιακής κυβέρνησης σε ότι αφορά τα πακέτα διάσωσης του ευρώ, προκαλούν σε πολλούς παρατηρητές απορίες: Κατ 'αρχήν, οι ενέργειες της κυβέρνησης γίνονται έρα απο οποιαδήποτε οικονομική λογική και εκτός αυτού υποθηκεύουν τις αποταμιεύσεις των πολιτών της, οι οποίες πιθανώς θα χαθούν ανεπανόρθωτα στην μεγάλη μαύρη τρύπα των Βρυξελλών.

Στην πραγματικότητα η Γερμανία θα έπρεπε προ πολλού να βρίσκεται έξω από το ευρώ. Για το δικό της ζωτικό συμφέρον. Όμως οι ηγεσίες όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων και οι αρχισυντάκτες του Τύπου διατυμπανίζουν ομόφωνα, ότι δεν θέλουν ένα τέτοιο βήμα.

Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: Μπορεί η Γερμανία να αποχωρήσει; Έχει η κυβέρνηση την εξουσιοδότηση να κάνει ή να μην κάνει αυτό που χρειάζεται η χώρα και οι πολίτες της; Ένα αμφιλεγόμενο και άγνωστο έγγραφο λέει: Όχι!

Αυτός ο "Φάκελος Καγκελάριος" φαίρεται να είναι ένα μέρος μιας μυστικής Κρατικής Συνθήκης με ημερομηνία 21. Μαΐου 1.949 μ.Χ., με την οποία οι Σύμμαχοι μετά τον πόλεμο εξασφάλισαν την εξουσία λήψεως αποφάσεων επί του Γερμανικού κράτους και των μέσων επικοινωνίας (ΜΜΕ) του. Μέχρι το έτος 2099 μ.Χ.!

Λέγεται, ότι το έγγραφο αυτό θα πρέπει να υπογράφει ο κάθε καγκελάριος της Γερμανίας πριν από "την ορκωμοσία" του. Υποθετικά λοιπόν, όλοι οι καγκελάριοι της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας πρέπει πριν την ανάληψη των καθηκόντων τους, να υπογράφουν αυτή την συμφωνία.

Ο Φάκελος Καγκελάριος

Μυστική κρατική συνθήκη

Το 2007 μ.Χ. το χαρτί αυτό γνώρισε για πρώτη φορά το φώς της δημοσιότητας, όταν το ανέφερε ο Υποστράτηγος Gerd-Helmut Komossa. Η πρώτη αυτή αναφορά στα μέσα επικοινωνίας δεν θα μπορούσε να γίνει απο ένα πιο αξιόπιστο στόμα, διότι ο Komossa είχε προηγουμένως υπηρετήσει ως επικεφαλής της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (Militärischer Abschirmdienst - MAD), η οποία μαζί με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών (Bundesnachrichtendienst - BND) και την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ελέγχου Συνταγματικής Νομιμότητας (Bundesamt für Verfassungsschutz - BfV) ανήκει στις τρείς μυστικές υπηρεσίες της Γερμανικής Ομοσπονδίας. Στην σελίδα 21f διαβάζουμε:

 "... Η Μυστική Κρατική Συνθήκης της 21. Μαϊου 1.949 μ.Χ. κατατάχθηκε από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών στην κατηγορία "αυστηρά απόρρητο". Στο έγγραφο αυτό καθορίσθηκαν οριστικά οι βασικές επιφυλάξεις των νικητών για την κυριαρχία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας μέχρι το έτος 2099 μ.Χ., κάτι το οποία σήμερα κατά πάσα πιθανότητα δεν γνωρίζει σχεδόν κανείς.

Στην συνέχεια καθορίσθηκαν "οι επιφυλάξεις για τα ΜΜΕ των Συμμαχικών Δυνάμεων σχετικά με τις Γερμανικές εφημερίδες και τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα" μέχρι το έτος 2099 μ.Χ. Από την άλλη κανονίσθηκε, ότι ο κάθε καγκελάριος της Γερμανίας θα πρέπει, κατα διαταγήν των Συμμάχων, πριν απο την ορκωμοσία του να υπογράφει τον λεγόμενο "Φάκελο Καγκελάριος". Επιπλέον, τα αποθέματα χρυσού της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας παρέμειναν υποθηκευμένα . «

Ερωτηθείς, αν οι δηλώσεις του βασίζονται στο έγγραφο Rickermann (βλέπε φωτογραφία), ο Στρατηγός απάντησε αμέσως μετά τη δημοσίευση των απομνημονευμάτων του θετικά. Στην διάθεσή του, του  Komossa, βρίσκεται το εν αναφορά χαρτί  σε "φωτοτυπία". Είπε, ότι το είχε "υπηρεσίακά στην διάθεσή του, του το είχε προωθήσει ένα αξιόπιστο άτομο.

Ο παγκόσμιος τύπος και τα γερμανικά ΜΜΕ αγνόησαν την συγκλονιστική αυτή είδηση - ή επετέθηκαν άγρια εναντίον του Στρατηγού. Μόνο ο "Russia Today", ένας ρωσικός τηλεοπτικός σταθμός που μεταδίδεται σε 100 χώρες - έκανε μια ουσιαστική παρέμβαση.

Ο RT τόνισε, ότι δημιουργήθηκε μια τεράστια πίεση της κοινής γνώμης εναντίον του πρώην επικεφαλής της MAD. "Το αποτέλεσμα ήταν, ο Komossa να αρνηθεί να δώσει περαιτέρω συνεντεύξεις και μάλιστα να ζητήσει συγγνώμη για κάποιο δυσάρεστα κεφάλαια στο βιβλίο του."

Ο Willy Brandt εξοργισμένος: "Υποταγή". Και τώρα επιβεβαιώνει κανένας ελάχιστος, αλλά ο Egon Bahr, ότι υπάρχει ένα έγγραφο υποταγής, το οποίο όντως πρέπει να υπογράφει ο κάθε Καγκελάριος. Σε μια συνέχεια της Zeit Online με τον τίτλο "Mein Deutschland" (Η Γερμανία μου), έγραφε στις 14. Μαΐου 2009 μ.Χ. υπό τον τίτλο "Τρία Γράμματα και ένα κρατικό μυστικό" για ένα γεγονός που συνέβη το φθινόπωρο του 1.969 μ.Χ. μετα την ορκωμοσία του καγκελάριου Willy Brandt:

Ο Brandt θεώρησε σημαντικό να αναφέρει αυτό που του "είχε συμβεί σήμερα." Ο Bahr θυμάται: "Ένας ανώτερος αξιωματούχος του είχε υποβάλλει τρεις επιστολές για υπογραφή. Για κάθε έναν από τους πρεσβευτές των τριών Δυνάμεων - Ηνωμένες Πολιτείες, Γαλλία και Βρετανία - υπο την ιδιότητά τους ως Ύπατοι Επίτροποι.

Με τις επιστολές θα έπρεπε να επιβεβαιώσει, ότι είναι σύμφωνος με τις υποχρεωτικές επιφυλάξεις που είχαν διατυπώσει οι στρατιωτικοί διοικητές στην επιστολή τους για την έγκριση του Βασικού Νόμου της 12. Μαΐου 2009 μ.Χ.

Σαν ιδιοκτήτες των μη-ακυρώσιμων δικαιωμάτων που είχαν σαν νικητές για τη Γερμανία στο σύνολό της και για το Βερολίνο, είχαν αναστείλει εκείνα τα άρθρα του Οργανικού Νόμους, δηλαδή είχαν καταστήσει ανενεργά, αυτά που θεωρούσαν σαν περιορισμό της κυριαρχίας τους. Αυτό ίσχυε ακόμα και για το άρθρο 146, το οποίο προέβλεπε ένα Σύνταγμα αντι του Βασικού Νόμου".

Ο Bahr αναφέρει επίσης: "Ο Brandt εξοργίστηκε με την απάιτηση να υπογράψει μια τέτοια επιστολή υποταγής. Είχε εκλεγεί καγκελάριος και τον δέσμευε ο υπηρεσιακός όρκος που είχε δώσει. Οι πρέσβεις δεν μπορούσαν να τον απολύσουν!

Εκεί λοιπόν εδιδάχθηκε, ότι και ο Konrad Adenauer είχε υπογράψει αυτές τις επιστολές και μετα ο Ludwig Erhard και μετα ο Kurt Georg Kiesinger. Σ' αυτό δεν άλλαζε τίποτε, ότι οι στρατιωτικοί διοικητές ονομάσθηκαν μετα Υψηλοί Επίτροποι και ότι μετά τη λεγόμενη Σύμβαση της Γερμανίας και την ένταξη της στο ΝΑΤΟ το 1.955 μ.Χ. ανακηρύχθηκε η γερμανική κυριαρχία, που στην ουσία δεν άλλαξε τίποτα.

Και κατέληξε: "Λοιπόν υπόγραψα και εγώ" - και δεν δεν μίλησε πια ποτέ γι' αυτό " (Σημείωση Ε.Σ. Μπορεί να λέει ο εβραίος Willy Brandt ότι θέλει, γεγονός είναι όμως, ότι κατα την διάρκεια του 2. Πολέμου - και μετα όμως - ήταν στην υπηρεσία των μυστικών υπηρεσιών των τριών Δυνάμεων).

Και ο Bahr, τότε Υφυπουργός στην Ομοσπονδιακή Καγκελαρία και κύριος σύμβουλος του Brandt, συνεχίζει: "Ακόμα και ο Adenauer τηρούσε την αναγνώριση της κυριαρχίας των Συμμάχων επι της Γερμανίας σαν κρατικό μυστικό.

Δεν ταίριαζε και τόσο στην ατμόσφαιρα, δέκα ημέρες πριν απο την ίδρυση του κράτους. Και οι τρεις Δυνάμεις δεν είχαν κανένα συμφέρον να κάνουν τόσο ντόρο για τις προϋποθέσεις της 23. Μαΐου 1.949 μ.Χ. Αυτό δε δεν ήταν μια μεμονωμένη περίπτωση. (...).

Όταν κάποτε ανέφερα τις επιστολές των καγκελαρίων στον πρώην Πρόεδρο της Γερμανίας Richard von Weizsäcker, αυτός αντέδρασε πρός μεγάλη μου έκπληξη εκπληκτος, δεν ήξερε τίποτα γι' αυτές. Δεν χρειάζονταν καμία ειδική ρύθμιση. Οι συμμετέχονταες Γερμανοί και οι Σύμμαχοι είχαν το ίδιο ενδιαφέρον, δηλαδή να μην κοινοποιηθεί η δήλωση της περιορισμένης γερμανικής εθνικής κυριαρχίας δημοσίως".

Το ότι ο σημαντικός αυτός μάρτυρας με τα "Γράμματα των Καγκελαρίων" εννοούσε τον "Φακελο Καγκελάριος", αποκάλυψε η εβδομαδιαία εφημερίδα του Βερολίνου "Junge Freiheit", οι δημοσιογράφοι της οποίας επισκέφθηκαν το φθινόπωρο του 2011 μ.Χ. τον Bahr στο Willy-Brandt-Haus (έδρα του SPD, του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Γερμανίας, Ε.Σ.).

Στον ομοσπονδιακό αυτόν Υπουργό και για πολλά χρόνια γενικό γραμματέα του SPD το θέμα της κυριαρχίας ήταν τόσο σημαντικό, ώστε με την ευκαιρία αυτή έγραψε για την εφημερίδα ένα ολόκληρο άρθρο („Lebenslüge der Bundesrepublik“ - "Ζωτικά ψέμματα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας", 16.10.2011 μ.Χ.) που ασχολήθηκε και πάλι με την εκπληκτική αυτή μυστική υπαγόρευση. Το σημαντικό είναι ο υπαινιγμός του Bahr, ότι τα προνόμια των συμμάχων εξακολουθούν να ισχύουν και μετά τις συμβάσεις 2 +4, αυτές που σφράγισαν την επανένωση της Γερμανίας.

Γράφει κατά λέξη: "Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας έπρεπε να γράψουν στους Μεγάλους ή Φίλους μας μια επιστολή, την οποία είχα συντάξει εγώ με την συγκατάθεση του Michael Kohl, Υφυπουργού της Ανατολικής Γερμανίας και η οποία ανέφερε, ότι με την ένωση των δύο κρατών δεν αναιρούνται τα δικαιώματα των νικητριών δυνάμεων.

Αυτό όμως δεν έχει καμμιά σημασία πια, επειδή οι τέσσερις διαβεβαίωσαν, ότι δεν θα κάνουν πλέον χρήση αυτού του δικαιώματος ... "(στο βιβλίο του  "Besatzungsrecht im wiedervereinigten Deutschland" ("Το κατοχικό δίκαιο στην επανενωμένη Γερμανία") που κυκλοφόρησε το 2002 απο τον εκδοτικό οίκο C.H. Beck, ο δικηγόρος Δρ Michael Rensmann που εξετάζει αυτή την ερώτηση πιο διεξοδικά σημειώνει, ότι τμήματα του κατοχικού νόμου εξακολουθούν να είναι εμπιστευτικλα, δηλαδή απόρρητα).

Και ο Bahr συνεχίζει: "Στον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα άρθρα περί εχθρού, σύμφωνα με τα οποία ο νικητής μπορεί σε δεδομένη περίπτωση να ενεργοποιήσει τα δικαιώματά του επι της Γερμανίας".

Οικονομική, πολιτική και επικοινωνιακή κατάταξη σαν κρατική λογική. Είναι πράγματι χαρακτηριστικό, το πόσο ομαλά λειτουργεί, μέχρι σήμερα, η γερμανική πολιτική στις απαιτήσεις του "Φακέλου Καγκελάριος".

Έτσι το μεγαλύτερο μέρος των γερμανικών αποθεμάτων χρυσού, όπως προβλέπεται στο ενοχοποιητικό έγγραφο, βρίσκεται αποθηκευμένο όχι στην Γερμανία, αλλά στις ΗΠΑ, στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία. Οι ονομαστικοί ιδιοκτήτες του δεν έχουν πρόσβαση στο "θησαυρό" τους".

Όταν τα μέλη του Bundestag, του Γερμανικού Κοινοβουλίου, Philipp Missfelder και Marco Wanderwitz (και οι δύο του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος CDU) ζήτησαν μέσω της Bundesbank, της Ομοσπονδιακής Τράπεζας να τον δούνε, το Λονδίνο, το Παρίσι και η Νέα Υόρκη απέρριψαν με συνοπτικές διαδικασίες το αίτημα τους.

Το αμερικανός "αδελφός", όπως έγραφε η εφημερίδα Stuttgarter Nachrichten της 24.10.2012 μ.Χ., δεν ήταν μάλιστα ούτε καν πρόθυμος, να γνωστοποιήσει ούτε μια λίστα των ράβδων χρυσού, που ήταν και ο λόγος για την εικασία της εφημερίδας, ότι τα αποθέματα έχουν ήδη αλλάξει κάτοχο.

Ο δε δημοσιογράφος και παρουσιαστής τηλεοπτικών προγραμμάτων (WDR, RTL, NTV, N24, CNBC), Michael Mross, πιστεύει, ότι "ο γερμανικός χρυσός έχει ήδη φύγει"!. Για τον Mross η τύχη του γερμανικού χρυσού είναι ένα μυστήριο, στο οποίο δεν αποκλείει "να υπάρχουν μυστικές συμφωνίες, σύμφωνα με τις οποίες οι Γερμανοί μετά τον πόλεμο έπρεπε να παραχωρήσουν τον χρυσό ως ενέχυρο. Που δεν διαφέρει από την σιωπή της πολιτικής και την περίεργη στάση της Bundesbank τα τελευταία χρόνια, που δεν αφήνει άλλες ερμηνείες".

Η αποχρύσωση της Γερμανίας είναι όμως μόνο ένα από τα πολλά σημεία που κρατούν ζωντανή την μνήμη του λεγόμενου "Φακέλου Καγκελάριος". Πολιτικά ξύπνιοι παρατηρητές θα θυμούνται, ότι κάθε μελλοντικός καγκελάριος ταξιδεύει πάντα πριν από τον όρκο και την ανάληψη των καθηκόντων του, μαζί με την ομάδα συμβούλων του, στις ΗΠΑ.

Ο Gerhard Schröder και ο πράσινος 'Αντιπρόεδρός του Joschka δεν απετέλεσαν το 1.998 μ.Χ. μια εξαίρεση. Αν είναι σωστό, ότι το σύστημα διαχειρισμού του "Φακέλου Καγκελάριος" βρίσκεται σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, τότε το ταξίδι αυτό έχει κάποιο νόημα.

Όπως και τα λόγια του Joschka Fischer που φαίρεται να είπε μετα την πρώτη επίσκεψη του στον μεγάλο αδελφό: "Αν οι πλειοψηφίες αλλάζουν, θα μπορεί να υπάρξει μια διαφορετική πολιτική συμμαχία. Δεν θα υπάρξει όμως μια άλλη πολιτική. Γιατί οι διακυβεύσεις είναι μεγάλες. Και αυτό το γνωρίζουν όλοι οι εμπλεκόμενοι".

Σήμερα ο πρώην αριστερός επαναστάτης είναι επικεφαλής του ECFR, μια αδελφή εταιρεία του αμερικανικού think tank δικτύου Council on Foreign Relations (http://www.cfr.org/). Και από εκεί πίσω δίνει οδηγίες στους Γερμανούς πολιτικούς. Όταν το Βερολίνο κατά τη διάρκεια της επίθεσης του ΝΑΤΟ εναντίον της Λιβύης πάτησε φρένο, ο Fischer έκραζε:

"Η συμπεριφορά της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Γερμανίας στη σύγκρουση με την Λιβύη με την αποχή της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ είναι ένα φιάσκο, ίσως η μεγαλύτερη συμφορά στην εξωτερική πολιτική της από την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας". Ο Westerwelle εξαγρίωσε τους δυτικούς εταίρους μας με την "ανεξάρτητο διεθνή πολιτική" που επιδιώκει και τις νέες στρατηγικές συνεργασίες που ζητά.

Οι βασικές σταθερές της γερμανικής κατάστασης όμως δεν άλλαξαν καθόλου": "Προσδεδεμένοι στην Δύση ως ένα μέρος της, θα πρέπει να είναι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον μας - και κατά κύριο λόγο, και μάλιστα απαραίτητη, είναι η ολοκλήρωση της διαδικασίας της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης".

Η τυφλή πίστη του Fischer στους Αμερικανούς και ευρωπαίους "εταίρους" μας στο Λονδίνο και το Παρίσι, είναι κομμένη και ραμμένη στην γραμμή του "Φακέλου Καγκελάριος". Εαν στην τελευταία περίπτωση - την "ενοποίηση της Ευρώπης" - δεν υπάρχει πραγματικά καμμιά άλλη δυνατότητα διπλωματικών κινήσεων, είναι τότε σαφές, για ποιο λόγο το Βερολίνο αποφασίζει εδώ ενάντια στον Γερμανικό λαό.

Γιατί η κυβέρνηση Kohl ήταν, ενάντια σε κάθε έννοια λογικής, να παραιτηθεί απο το σταθερό γερμανικό μάρκο χάριν του ευρώ και να δεχθεί τα ανοίγματα στην αγορά εργασίας. Γιατί ο λαός δεν μπόρεσε ποτέ να ερωτηθεί για την διαδικασία ενοποίησης.

Γιατί το Ανώτατο Δικαστήριο έπρεπε να εγκρίνει την Συνθήκη της Λισαβόνας και το ESM, παραβιάζοντας το Σύνταγμα. Και γιατί τα μέσα μαζικής επικοινωνίας σιωπούν για όλα αυτά, παίζοντας μάλιστα σβέλτα σβέλτα όλο αυτό το παιχνίδι.

Έτσι ξυπνούν αναμνήσεις απο το βιβλίο "The Grand Chessboard: American Primacy and Its Geostrategic Imperatives" ("Η μεγάλη σκακιέρα: Αμερικανική υπεροχή και οι γεωστρατηγικές επιταγές της") του Zbigniew Brzezinski, πρώην συμβούλου ασφαλείας του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Jimmy Carter.

Στο οποίο πιστοποιεί, ότι οι Γερμανοί είχαν την τιμή να είναι "φόρου υποτελής των Ηνωμένων Πολιτειών". Όταν μια φορά στην Βιέννη επανέλαβε εξ καθέδρας αυτή την θέση και σε σχέση με την Αυστρία, ο Υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας επέτρεψε στον εαυτό του να τον κατευνάσει απαλά: "Αλλά κύριε Brzezinski, είμαστε συνεργάτες". Οπότε ο Brzezinski του απάντησε: "Καλά, τότε είστε απλά ένας φόρου υποτελής συνεργάτης" (http://oimos-athina.blogspot.com/2012/12/blog-post_20.html).

 

«ΒΟΜΒΑ» ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ: ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ.

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ δήλωσε ότι το 2025 m.X. η «ένωση των εκκλησιών» που προωθούν οι οικουμενιστές θα γίνει πραγματικότητα. Ο ιεράρχης της Εκκλησίας της Ελλάδος πιστεύει ότι στόχος όλων των διαχριστιανικών εκδηλώσεων είναι να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση της κοινής πίστης Ορθοδόξων και Καθολικών μεταξύ των πιστών.

«Λυπούμαστε που οι «Ορθόδοξοι» οικουμενιστές δεν θέλησαν να λάβουν υπόψη τίποτα από όσα κατά καιρούς γράψαμε για τον παπισμό και η φωνή μας ήταν «φωνή στην έρημο», μια φωνή που πέφτει στο κενό. Ταυτόχρονα, χαίρονται όταν ακούνε την επιδοκιμασία των ετεροδόξων (κυριολεκτικά «κακώς ορθόδοξοι», κακοδόξων, – Εκδ.)», είπε ο Μητροπολίτης.

Ανέφερε επίσης ότι «H θλίψη και το άγχος του μεγαλώνουν όταν βλέπει επισκόπους να γίνονται συνένοχοι σε αυτές τις ρυθμίσεις και να περιφρονούν τον όρκο που έδωσαν την ώρα της χειροτονίας τους, δηλαδή να διατηρήσουν την πίστη της Εκκλησίας μας ανέπαφη και άφθαρτη».

Αυτοί οι επίσκοποι, κατά τα λόγια του Μητροπολίτη Σεραφείμ, «αναγνωρίζουν, έστω και σιωπηρά, ότι τα λάθη των παπικών, τα οποία αναγνωρίζει η αλάνθαστη συνείδηση της Εκκλησίας, συνιστούν «κοινή κληρονομιά» με την αλάνθαστη Ορθόδοξη πίστη».

«Με τηn στάση τους, μας κατέστησαν σαφές ότι η προετοιμασμένη ουνιατικού τύπου «ένωση εκκλησιών» θα γίνει πολύ σύντομα πραγματικότητα, πιθανότατα το 2025 m.X., που θα είναι το μεγαλύτερο πλήγμα για την Εκκλησία στα δύο χιλιάδες χρόνια ιστορίας της», υπογράμμισε.

 

Τὸ Πάσχα τὸ 2025 μ.Χ. καὶ ἡ ἀνησυχία τῶν πιστῶν.

  Εἰς τὴν «Ὀρθόδοξον Ἀκαδημίαν Κρήτης», εἰς τὰς ἐγκαταστάσεις τῆς ὁποίας συνεδρίασεν ἡ λεγομένη «Σύνοδος τοῦ Κολυμβαρίου» τὸ 2016 μ.Χ., ἐπραγματοποιήθη ἡμερίς τὴν 1^ην = Ἀπριλίου 2023 μ.Χ. μὲ κεντρικὸν θέμα «Πάσχα στὴν Ὕστερη Ἀρχαιότητα καὶ τὸν Μεσαίωνα».

Προφανῶς, σχηματίζει κανεὶς τὴν ἐντύπωσιν ὅτι ἡ διοργάνωσις αὐτῆς τῆς ἡμερίδος εἶχεν ὡς ἀφορμὴν τὴν ἐγγίζουσαν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα, ὅμως εἶναι γνωστὸν ὅτι ἡ Ἀκαδημία αὐτή, ὅπως καὶ ἐκείνη τῆς Ἱ. Μ. Δημητριάδος, εἶναι σταθερὰ προσανατολισμέναι εἰς τὴν προώθησιν τοῦ οἰκουμενιστικοῦ προγράμματος τοῦ Πατριαρχείου Κων/λεως.

Πράγματι: Ἡ ἡμερίς αὐτή, ὡς διαπιστώνει κανεὶς ἀπὸ τὸ δελτίον τύπου, ἐλειτούργησεν ὡς προπομπὸς ἑνὸς ἐπερχομένου συνεδρίου, τὸ ὁποῖον «θὰ ἀσχοληθεῖ ἰδιαίτερα μὲ τὴν ἡμερομηνία ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα», ὡς ἀναφέρεται.

Ἠμφισβητήθησαν ποτὲ ὅσα ὥρισεν ἡ Α΄ Οἰκουμενική;  Μεταξὺ τῶν εἰσηγήσεων διεκρίθη αὐτὴ τῆς ἱστορικοῦ κ. Ἰωάννας Σκούρα μὲ θέμα «Ἡ ἀμφισβήτηση τοῦ Πασχάλιου Κανόνιου τοῦ Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ κατὰ τὴν ὕστερη Βυζαντινὴ ἐποχή».

Ἡ κ. Σκούρα συνοπτικὰ ἀνέφερεν ὅτι ἀπὸ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴν Σύνοδον μέχρι καὶ τὴν ἐποχὴν τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ αἱ ἀποφάσεις διὰ τὸν ὁρισμὸν τοῦ Πάσχα ἐκωδικοποιήθησαν μὲ τοιοῦτον τρόπον, ὥστε πολὺ πρακτικὰ νὰ δημιουργηθῆ ἕνας σταθερὸς πίνακας, βάσει τοῦ ὁποίου ἡ διαδικασία ὑπολογισμοῦ τῆς ἡμερομηνίας ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα κατέστη σχετικὰ εὔκολος. Εὑρέθη κανεὶς νὰ ἀμφισβητήση αὐτὸν τὸν ὑπολογισμόν;

Ἡ εἰσήγησις ὑπῆρξε λίαν διαφωτιστικὴ διδοῦσα ἀπάντησιν εἰς τὸ ἐρώτημα μέσῳ δύο κυρίως σημείων. Πρῶτον, ἡ εἰσηγήτρια ὑπεστήριξεν ὅτι οἱ Βυζαντινοὶ ἐχρησιμοποίησαν τὸν πίνακα αὐτὸν ἀδιάκοπα καὶ ἄνευ οἱασδήποτε ἀντιλογίας παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἦτο εἰς πλήρη γνῶσιν των ὅτι ἀπὸ ἀστρονομικῆς ἀκριβείας ὑπῆρχαν σφάλματα.

Δεύτερον, ὅτι ἡ ἀμφισβήτησις τοῦ «Πασχάλιου Κανονίου» ἀρχίζει μόλις τὸν 14^ον Αἰῶνα κατὰ τὰς ἀντιησυχαστικάς ἔριδας. Συγκεκριμένα ἀνέφερε πέντε λογίους, οἱ ὁποῖοι σχολιάζουν τὸ «Πασχάλιον»: Νικηφόρος Γρηγορᾶς, Βαρλαὰμ Καλαβρός, Ματθαῖος Βλάσταρης, Νικόλαος Ραβδᾶς καὶ Ἰσαὰκ Ἀργυρός.

 Ἐξ αὐτῶν μόνον ὁ Γρηγορᾶς προέβη εἰς διόρθωσιν τοῦ πίνακος, προτείνων τὴν μετάθεσιν τῶν ἡμερομηνιῶν κατὰ δύο ἡμέρας ἐνωρίτερον, ὅμως ὁ αὐτοκράτωρ Ἀνδρόνικος ὁ Β΄ δὲν υἱοθέτησε τὰς ἀπόψεις του.

Οἱ ἐπίσης ἀντιησυχασταὶ Βαρλαὰμ ἀλλὰ καὶ ὁ μαθητὴς τοῦ Γρηγορά, Ἰσαὰκ Ἀργυρός, παρὰ τὴν προσοχὴν των ἐπὶ τοῦ θέματος, ὁ μὲν πρῶτος διὰ εἰδικῆς μελέτης «ἐξήγησις εἰς τὸν περὶ τοῦ Πάσχα τῶν ἀποστόλων κανόνα» κατέληξεν ὅτι τίποτε δὲν ἔπρεπε νὰ τροποποιηθῆ, ὁ δὲ δεύτερος -καίτοι πραγματεύεται ἀναλυτικὰ τάς διορθώσεις τοῦ διδασκάλου του- δὲν προβαίνει εἰς προτάσεις ἀλλαγῆς.

Ὁ κανονολόγος Βλάσταρης εἰς τὸ ἔργον του «Σύνταγμα κατὰ στοιχείων» διεξερχόμενος ὅλα τὰ προβλήματα τοῦ Πασχαλίου σημειώνει: «βέλτιον μὴ καινοτομεῖν»! Τέλος, ὁ μαθηματικὸς Ραβδᾶς καίτοι καὶ αὐτὸς ἐπισημαίνει σφάλματα π.χ. ὅτι ἡ ἰσημερία δὲν εἶναι ἀκριβής, δὲν προβαίνει εἰς οὐδεμίαν ἀλλαγήν.

Ἐξ ὅσων παρετέθησαν συνάγεται τὸ συμπέρασμα ὅτι οὐδεὶς ἐτόλμησε νὰ ἐπιφέρη τροποποίησιν εἰς τὸ καθιερωθὲν σύστημα ὑπολογισμοῦ, ἐνῶ ἦτο ἐν γνώσει ὅλων ὅτι ὑπάρχει κάποια ἀναντιστοιχία μὲ τὰ τότε ἀστρονομικὰ δεδομένα, πλὴν τοῦ αἱρετικοῦ Νικηφόρου Γρηγορᾶ, μὴ ἀκολουθουμένου οὔτε ἀπὸ τοὺς ὁμόφρονας καὶ μαθητάς του.

Οἱ σύγχρονοι «καινοτόμοι». Παρὰ τὴν ὁμοφωνίαν τῆς Βυζαντινῆς παραδόσεως, εὑρίσκονται σήμερόν τινες, οἱ ὁποῖοι ἐπιδιώκουν τὴν ἀλλαγὴν τοῦ Πασχαλίου. Ἡ ὑπόθεσις δὲν εἶναι βεβαίως τωρινή. Ἡ Β΄ Βατικανὴ Σύνοδος ἀπεφάσισεν ὅτι θὰ ἐδέχετο τὸ Πάσχα νὰ ὁρισθῆ εἰς συγκεκριμένην ἡμέραν, νὰ καταστῆ δηλαδὴ κατ’ οὐσίαν ἀκίνητος ἑορτή, ἐφ’ ὅσον αὐτὸ θὰ ἀπεδέχοντο καὶ οἱ ὑπόλοιποι χριστιανοί.

Ἡ πανορθόδοξος τοῦ 1.923 μ.Χ. ὅπως καὶ τὸ ΠΣΕ τὸ 1.997 μ.Χ. ἔθεσαν πρὸς συζήτησιν παρομοίας προτάσεις. Εἰς τὸ πλαίσιον τῆς ἀναζητήσεως μεταξὺ Βατικανοῦ καὶ Φαναρίου κοινῆς ἡμέρας, ἀπρόσμενα συνετάχθη ὑπὲρ, τὸ 2016 μ.Χ. καὶ ὁ Ἀγγλικανὸς Ἀρχιεπίσκοπος.

Ἐπειδὴ αἱ παλαιότεραι ἀπόπειραι εἶχον ἀντιμετωπισθῆ ἐπιτυχῶς, κανεὶς δὲν ἐπίστευεν ὅτι τὸ ζήτημα θὰ ἀνακάμψη. Ὡστόσον, προσφάτως δήλωσις τοῦ ὁμοτίμου Καθηγητοῦ τοῦ Α.Π.Θ. Πέτρου Βασιλειάδη ὅτι θὰ ὑπάρξη κοινὸς ἑορτασμὸς τὸ 2025 μ.Χ. ἀνεζωπύρωσε τὰς ἀνησυχίας. Εἰς μικρὸν σχετικὰ διάστημα ἐκ τῆς δηλώσεως ἦλθε καὶ ἡ ἐπιβεβαίωσις ἀπὸ πλέον ἐπίσημα χείλη τοῦ Ποντίφικος τῆς Ρώμης. Συμφώνως πρὸς τὴν ἱστοσελίδα «ageliaforos.com» τῆς 18^ης Φεβρουαρίου 2023 μ.Χ.:

«Γιὰ τὴν 1.700^η ἐπέτειο τῆς Α’ Συνόδου τῆς Νίκαιας τὸ 2025 μ.Χ. ὁ πάπας Φραγκίσκος ἀποκάλυψε: Ἑτοιμάζουμε μία συνάντηση γιὰ τὸ 2025 μ.Χ. Μὲ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο θέλουμε νὰ καταλήξουμε σὲ συμφωνία γιὰ τὴν ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα, ποὺ τυχαίνει νὰ εἶναι ἡ ἴδια ἡμερομηνία καὶ γιὰ τὶς δύο Ἐκκλησίες τὸ 2025 μ.Χ. Θὰ δοῦμε, ἂν μποροῦμε νὰ συμφωνήσουμε γιὰ τὸ μέλλον. Καὶ θέλουμε νὰ γιορτάσουμε τὴν ἐπέτειο αὐτῆς τῆς Συνόδου  ὡς ἀδέλφια. Προετοιμαζόμασθε γιὰ αὐτό».

  Ἡ τοποθέτησις αὐτὴ τοῦ Πάπα ἀποκαλύπτει ὄχι μόνον συν­εορτασμοὺς, ἀλλὰ καὶ νέαν ἐπιχείρησιν τοῦ Φαναρίου νὰ θέση βόμβα εἰς τὰ θεμέλια της ἑνότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας διὰ τῆς ἀναζητήσεως μονίμου κοινῆς ἡμερομηνίας τοῦ Πάσχα, ἡ ὁποία προφανῶς δὲν θὰ συμπίπτη μὲ τὴν δισχιλιετῆ καθιερωμένην τοιαύτην.

Ἄλλο ἀστρονομία, ἄλλο Πασχάλιον. Ὅπως εἶχε καταδείξει μὲ μελέτην του εἰς τὸν «Ο.Τ.» ὁ φυσικὸς-ραδιοηλεκτρολόγος κ. Ἀντώνιος Ἀγγελιδάκης («Ἡ ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα δὲν ὁρίζεται ἀπὸ τὴν ἀστρονομίαν» Ο.Τ. ἀρ. φ. 2352/30.04.2021 μ.Χ.), οἱ Θεοφόροι Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου δὲν εἶχον σκοπὸν νὰ ἐξαρτήσουν τὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα ἀπὸ ἀνθρωπίνας ἀστρονομικάς μετρήσεις, ἀλλὰ νὰ εὕρουν κοινὸν τρόπον, ὥστε νὰ διαφυλάσσεται ἡ ἑνότης ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν.

Οἱ σύγχρονοι Οἰκουμενισταὶ διαστρέφουν αὐτὴν τὴν ἀρχήν, ἰσχυριζόμενοι ὅτι προκειμένου νὰ ἐπιτευχθῆ ἡ ἑνότης ὅλων τῶν «ὁμολογιῶν», ἂς θυσιασθοῦν ὅποιαι ἀρχαὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων καθὼς αὐτὸς ἦτο ὁ σκοπὸς των.

Ὡστόσον, οἱ μακάριοι Πατέρες ἀκριβῶς δι’ αὐτὸν τὸν λόγον «κατεσκεύασαν» τὸ λεγόμενον «Νομικὸν Πάσχα», τὸ ὁποῖον δὲν εἶναι τὸ ἰουδαϊκόν, ἀλλὰ μία συμφωνία τῶν Πατέρων προκειμένου νὰ προσδιορίζεται τὸ Χριστιανικὸν Πάσχα. Ὅσοι, ἑπομένως, δὲν ἤθελον νὰ ἀκολουθήσουν τὰς ἀποφάσεις αὐτάς ἐσήμαινεν ὅτι διεχώριζον τὴν θέσιν των ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἄρα ἔπιπτον εἰς σχίσμα, τὸ ὁποῖον εἶναι προθάλαμος τῆς αἱρέσεως.

Ἀντιλαμβάνεται κανεὶς ὅτι ὅσοι δὲν ἐπιθυμοῦν τὴν τήρησιν τῶν Ἱ. Κανόνων τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀλλὰ ὁμιλοῦν δι’ ἐπανεύρεσιν μιᾶς νέας ἡμερομηνίας κοινῆς ἀποδοχῆς μὲ τοὺς παπικοὺς κ.ἄ., σημαίνει ὅτι οὔτε οἱ ἴδιοι ὑπακούουν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν οὔτε δίδουν τὴν εὐκαιρίαν νὰ μετανοήσουν οἱ αἱρετικοὶ ὑποτασσόμενοι εἰς ὅσα ἡ Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ὥρισεν.

Εὑρίσκονται δηλαδὴ εἰς κατάστασιν ἀνταρσίας ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποίαν τὴν ὡραιοποιοῦν ὡς δῆθεν προσπάθειαν ἑνότητος. Δὲν δύνανται ἢ δὲν τοὺς συμφέρει νὰ κατανοήσουν ὅτι ἡ ἑνότης δὲν σχετίζεται μὲ ἐξωτερικὰ σχήματα (π.χ. μία ἡμερομηνία κοινοῦ ἑορτασμοῦ), ἀλλὰ εἶναι ἐσωτερικὴ καὶ μαρτυρεῖται πρὸς τὰ ἔξω διὰ τῆς ἀπολύτου ὑπακοῆς εἰς τοὺς θεοφωτίστους ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καταρτίσαντας τοὺς Ἱ. Κανόνας.

Ἂν «ρίξουν» τὸν ἐγωισμὸν των καὶ ταπεινωθοῦν καὶ ἀποδεχθοῦν ὅτι, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον βλέπουν ὡς ἐπιστημονικὰ διαβλητόν, δηλ. τήρησιν ἑνὸς Κανονίου, τὸ ὁποῖον ἔχει ἀστρονομικὰ λάθη, εἶναι τελικὰ αὐτὸ μὲ τὸ ὁποῖον ὀφείλουν νὰ συνταχθοῦν ψυχῇ τε καὶ σώματι ἀφήνοντες κατὰ μέρος τὰς νοησιαρχικάς καὶ γνωμικάς των ἐπιλογάς, ἴσως τότε νὰ ὑπάρξη οὐσιαστικὴ ἑνότης.

Ἀπεναντίας, τοσοῦτον προέκοψαν εἰς τὴν ἀλαζονείαν, ὥστε νὰ θεωροῦν ὅτι οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἦσαν ἀφελεῖς καὶ ἔπεσαν θύματα τῆς ἀτελοῦς ἀστρονομίας τῆς ἐποχῆς καὶ ὅτι οἱ ἴδιοι καθοδηγούμενοι ἀπὸ τὴν σύγχρονον ἐπιστήμην θὰ διορθώσουν τοὺς θεοφόρους Πατέρας.

Ἐκεῖνοι ὅμως οὐδέποτε εἶχον πρόθεσιν νὰ ἀνάγουν τὴν ἀστρονομίαν εἰς κριτὴν τῆς ἐσωτέρας λειτουργίας τῆς Ἐκκλησίας, ὡς πράττουν καὶ διαλαλοῦν οἱ σημερινοὶ μεταπατερικοὶ θεολόγοι. Ἐπιπλέον, ὡς ἀπεδείχθη διὰ τῆς ἱστορικῆς ἐρεύνης, καίτοι ἐγνώριζαν τὰ προβλήματα οὐδέποτε ἠμφισβήτησαν τὸν δεδομένον τρόπον ὑπολογισμοῦ τοῦ Πάσχα. Προέκριναν τὴν ἑνότητα ἀπὸ τὴν οἰκουμενιστικὴν-πολιτικὴν ὀρθότητα…

Θὰ προβοῦν εἰς «intercommunio» τὸ 2025 μ.Χ.; «Τί θὰ πράξωμεν, ἂν τὸ 2025 μ.Χ. πάπας καὶ Πατριάρχης συλλειτουργήσουν;», εἶναι τὸ ἐρώτημα πολλῶν χριστιανῶν. Κατ’ ἀρχάς, ἂς μὴ μεριμνῶμεν διὰ τὴν ἐπαύριον, καθὼς ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς θὰ ἐπιληφθῆ καὶ διὰ τοῦτο δὲν χρειάζεται νὰ γεμίζουν ἀπὸ ἀνησυχίαν καὶ ἀγωνίαν οἱ πιστοί.

Κατὰ δεύτερον, ὡς σοφὰ λέγει καὶ ὁ λαὸς «ὅσα δὲν φέρνει ὁ χρόνος τὰ φέρνει ἡ ὥρα», δηλ. ἂς φθάσωμεν ἕως ἐκεῖ καὶ βλέπομεν, διότι Πάπας καὶ Πατριάρχης σκέπτονται ὡς νὰ εἶναι ἀθάνατοι καὶ «ἄνευ τοῦ ξενοδόχου». Ποῖος γνωρίζει ἂν ἡ Ρώμη ἢ τὸ Φανάρι δὲν καταποντισθῆ ὥς τότε μὲ τὰ συνεχῆ ὀλισθήματα πρὸς τὴν ἀπώλειαν, τὰ ὁποῖα διαπράττουν οἱ ἔνοικοι, οἱ ὁποῖοι θεωροῦν ἑαυτοὺς ἰδιοκτήτας τῆς Ἐκκλησίας…

Ἔπειτα, νὰ σημειώσωμεν ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Κων/λεως δὲν εἶναι τὸ σύνολον τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλὰ μία Τοπικὴ Ἐκκλησία, μία μεταξὺ δεκατεσσάρων. Ἂν λοιπὸν ἀποφασίση -καὶ μάλιστα ἐρήμην ὅλων τῶν ὑπολοίπων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν- νὰ προσχωρήση εἰς τὸν παπισμὸν ἐπισήμως, τότε θὰ ὑποστῆ καὶ τὰ προβλεπόμενα ὑπὸ τῶν Ἱ. Κανόνων.

Ἄλλωστε, οἱ Φαναριῶται ἀποτελοῦν μίαν ἰσχνὴν μειονότητα καὶ δὲν ἔχουν νὰ συμπαρασύρουν παρὰ τὰς ἰδικάς των ψυχάς εἰς τὸ αἰώνιον πῦρ. Τὸ κρίσιμον εἶναι ἕως τότε νὰ φροντίσωμεν ὅλοι νὰ ἀφυπνίσωμεν τοὺς ἑλληνόφωνους Ὀρθοδόξους, νὰ δημιουργηθῆ ἀνάχωμα, ὥστε καμία ἄλλη ἑλληνόφωνη Ἐκκλησία νὰ μὴ ἀκολουθήση, ὡς ἔγινε τώρα μὲ τὸ Οὐκρανικόν. Δὲν θὰ σώσωμεν ἡμεῖς τὴν Ἐκκλησίαν, οἱ ἴδιοι θὰ ὁδηγηθοῦν εἰς τὴν ἀπομόνωσιν ἀπὸ τὸ πλήρωμα τῆς κιβωτοῦ τῆς σωτηρίας, τὸ ὁποῖον δὲν ἀνέχεται προδότας (https://orthodoxostypos.gr/%cf%84%e1%bd%b8-%cf%80%ce%ac%cf%83%cf%87%ce%b1-%cf%84%e1%bd%b8-2025-%ce%ba%ce%b1%e1%bd%b6-%e1%bc%a1-%e1%bc%80%ce%bd%ce%b7%cf%83%cf%85%cf%87%ce%af%ce%b1-%cf%84%e1%bf%b6%ce%bd-%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84/).

Πως οι Φράγκοι έγιναν θηλυπρέπείς και γιατί αυτό αποτελεί συνταγή εξουδετέρωσης των αντιπάλων.

Ὁ ἐκθηλυσμὸς τῶν ἀνδρῶν εἶναι μία ἱστορικῶς δοκιμασμένη καὶ ἐπιτυχημένη συνταγὴ ἐξουδετερώσεως τῶν ἐν δυνάμει πολιτικῶν καὶ ἄλλων ἀντιπάλων. Ὁ πρῶτος ποὺ ἐφήρμοσε μὲ ἐπιτυχία ἕνα μεγάλης κλίμακος σχέδιο ἐκθηλυσμοῦ προκειμένου νὰ ἰσχυροποιήσει τὴν ἐξουσία του, ἦταν ὁ βασιλεὺς Λουδοβίκος 14^ος τῆς Γαλλίας.

Ὁ ἀποκαλούμενος Βασιλεύς–Ἥλιος ἐπέτυχε νὰ ἐλέγξει τοὺς Γάλλους εὐγενεῖς, πείθοντάς τους νὰ συγκεντρωθοῦν ὅλοι στὶς Βερσαλλίες, ὥστε μέσῳ τῆς γειτνιάσεως μὲ τὸν βασιλέα–ἥλιο «ν’ ἀνεβάσουν τὸ πολιτιστικό τους ἐπίπεδο».

Ὁ Λουδοβῖκος ἔντυσε τοὺς ἀριστοκράτες —ποὺ μέχρι τότε ἦσαν σκληραγωγημένοι γαιοκτήμονες, πολεμιστὲς καὶ ἱππότες κατὰ κυριολεξίαν— μὲ πουδραρισμένες περοῦκες καὶ μὲ δαντέλλες, μὲ φιόγκους καὶ πούπουλα, τοὺς φόρεσε ὑποδήματα μὲ ψηλὰ τακούνια ὥστε νὰ ἔχουν πιὸ θηλυκὸ περπάτημα καὶ (κυρίως) νὰ ἐμποδίζονται νὰ τρέξουν. Οἱ ἄλλοτε εὐγενεῖς εἶχαν γίνει αὐλικοὶ γελωτοποιοὶ ποὺ συμμετεῖχαν ἐν τῇ ἀφελείᾳ καὶ τῇ ματαιοδοξίᾳ τους ὡς προσωπικὸ στὴν Ντίσνεϋλαντ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.

 Κύρια πλέον ἀπασχόλησή τους ἦταν ἡ συμμετοχὴ στὶς πομπώδεις βασιλικὲς τελετὲς ἐμπνεύσεως τοῦ ἰδίου τοῦ Λουδοβίκου, ὁ χαριεντισμός, ἡ ἰκανοποίηση σεξουαλικῶν διαστροφῶν, καὶ ἐν γένει ἡ διασκέδαση μόνον.

Οἱ Γάλλοι εὐγενεῖς, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ἔπρεπε πλέον νὰ ξοδεύουν τεράστια ποσὰ γι’ αὐτὴ τὴν ἐκλεπτισμένη ἔνδυσή τους, μὲ μία μόδα ποὺ προερχόταν ἀπὸ τὸ μυαλὸ τοῦ βασιλέως, ὁ ὁποῖος ἐπίτηδες τὴν ἄλλαζε συχνότατα ὥστε οἰ εὐγενεῖς ν’ ἀποδυναμωθοῦν καὶ οἰκονομικῶς. Αὐτὴ τὴν οἰκονομική τους αἱμορραγία, οἱ εὐγενεῖς —ἀλλὰ καὶ οἱ δικαστές, ποὺ ἐπίτηδες ὑποχρεώθηκαν σὲ ἕνα περίπλοκο πρωτόκολλο ἀμφιέσεως— τὸ ἐκάλυπταν… μὲ τί ἄλλο; Μὲ δανεισμὸ ἀπὸ τὸν βασιλέα!

Πλέον ὅλοι, ὅσοι κατεῖχαν θέσεις ἐξουσίας, εἶχαν γίνει ὑποχείρια τοῦ Λουδοβίκου μέσῳ τοῦ δανεισμοῦ, δανεισμοῦ ποὺ ξοδευόταν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον προκειμένου νὰ μετατραποῦν σὲ ἀκίνδυνους γυναικωτούς, τῶν ὁποίων ἡ πιὸ ἀκραία «ἀνδρική» ἐνασχόλησή τους ἦταν νὰ κυνηγήσουν… πουλάκια στὸ πάρκο. Βέβαια, ἐκεῖνοι οἱ μεταλλαγμένοι σὲ γυναικωτοὺς εὐγενεῖς, κουφιοκέφαλοι πλέον, ἦσαν "ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ" γιὰ τὴν ἰδίοις ἐξόδοις μετατροπή τους σὲ γελωτοποιοὺς τοῦ βασιλέως (https://yiorgosthalassis.blogspot.com/2023/09/blog-post_63.html).

Προς Μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση..(Κλεάνθης Γρίβας).

H Συμμορία του Νταβός πρωτοστάτησε στην επίθεση εναντίον του παγκόσμιου πληθυσμού με έναν ιό-βιολογικό όπλο που κατασκευάστηκε στα εργαστήρια των σύγχρονων Frankenstein (τον ιό SARS-CoV-2) και επέβαλε διεθνώς την «αντιμετώπισή» του με ένα άλλο βιολογικό όπλο, επίσης εργαστηριακό κατασκεύασμα (τις γονιδιακές θεραπείες που μετονομάστηκαν διαστροφικά σε «εμβόλια»), το οποίο πολλαπλασιάζει την καταστρεπτική ισχύ του πρώτου.

Στην φύση, η βαθμιαία συσσώρευση ποσοτικών αλλαγών όταν υπερβεί ένα ορισμένο κρίσιμο όριο, προκαλεί πάντα την δημιουργία μιας καινούριας ποιότητας (αρνητικής ή θετικής). Το νερό, βαθμιαία θερμαινόμενο μέχρι και τους 99 βαθμούς, παραμένει νερό και διέπεται από τους νόμους των υγρών. Αλλά, μόλις προστεθεί ένας μόνο βαθμός και φτάσει στους 100 βαθμούς, μετασχηματίζεται σε ατμό (αέριο), μια καινούρια ποιότητα που διέπεται από τους νόμους των αερίων.

Το ίδιο φαινόμενο συμβαίνει και αντιστρόφως: με τη βαθμιαία ψύξη του μέχρι τους -4 βαθμούς Κελσίου παραμένει υγρό, αλλά στους μείον 4 βαθμούς μετασχηματίζεται σε πάγο και διέπεται από τους νόμους των στερεών.

Το μοιραίο σφάλμα των σχιζο-εξουσιοφρενών του Νταβός έγκειται στην προσπάθειά τους να επιταχύνουν την εφαρμογή των παγκοσμιοποιητικών σχεδίων τους για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας νεο-φεουδαρχικής κοινωνίας, εξοπλισμένης με εκπληκτικές τεχνολογικές δυνατότητες παρακολούθησης και ελέγχου, που θα έχει δύο κέντρα: την Ουάσιγκτον και το Πεκίνο.

Η εγκαθίδρυση αυτής της παγκόσμιας νεο-φεουδαρχικής κοινωνίας (που θα αποτελείται από το 0,1% του παγκόσμιου πληθυσμού των σύγχρονων «φεουδαρχών» οι οποίοι θα κατέχουν τον παγκόσμιο πλούτο και από το 99,9% των σύγχρονων «δουλοπάροικων» που δεν θα κατέχουν τίποτα απολύτως), περνάει μέσα από την μείωση του πληθυσμού, την καταλήστευση του παγκόσμιου πλούτου, την επιβολή ενός απόλυτου ελέγχου σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής και ατομικής ζωής (που παύει να υφίσταται ως τέτοια) και την εγκαθίδρυση μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης υπό τον απόλυτο έλεγχό τους.

Οι ψυχο-εξουσιοφρενείς του Νταβός (ως σύγχρονοι Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης), επιδίωξαν την επιτάχυνση της εφαρμογής των σχεδίων τους, χρησιμοποιώντας ένα εργαστηριακά κατασκευασμένο βιολογικό όπλο, του οποίου η συμπεριφορά και τα αποτελέσματα (άμεσα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα που είναι αδύνατο να προβλεφθούν και να ελεγχθούν), θα παράγει έναν χείμαρρο παρενεργειών που μόλις ξεπεράσουν ένα ορισμένο κρίσιμο όριο θα στραφούν εναντίον του παγκόσμιου πληθυσμού αλλά και εναντίον των εμπνευστών του σχεδίου (όπως το τέρας του δόκτορος Frankenstein), πράγμα που θα μπορούσε να κονιορτοποιήσει τους σχεδιασμούς τους, αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια και θάνατο.

Μ΄ άλλα λόγια,  οι ψυχο-εξουσιοφρενείς της συμμορίας των Παγκοσμιοποιητών είναι πιθανό να πνιγούν στο αίμα των θυμάτων τους… Και θα κριθούν σε μια δεύτερη Νυρεμβέργη, που θα είναι πολύ σημαντικότερη από την πρώτη Νυρεμβέργη, από την άποψη της έκτασης των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας που θα κριθούν σ’ αυτή.

KLAUS SCHWAB, GREAT RESET ΚΑΙ Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ WEF (ΝΤΑΒΟΣ).

Klaus Schwab, ένας πονηρός –και ίσως διαβολικός– Γερμανός τεχνοκράτης, γόνος μιας οικογένειας οικονομικών συνεργατών του ναζιστικού καθεστώτος, είναι ο ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF – Νταβός), ενός συνασπισμού του πλουσιότερου εκατοστημόριου της παγκόσμιας εταιρικής και πολιτικής αλίτ.

Είναι ένας «μεσίτης εξουσίας» και ως τέτοιος έχει αναπτύξει στενές σχέσεις αμοιβαίου συμφέροντος με τους σημαντικότερους κατόχους πλούτου και εξουσίας στον πλανήτη και στενές –επίσης, αμοιβαία, επωφελείς– σχέσεις με πλήθος πολιτικών ηγετών, με σημαντικότερο ίσως ανάμεσά τους τον Πρόεδρο της κομμουνιστικής Κίνας Xi Jinping, ο οποίος εκφώνησε μια βασική ομιλία στο Νταβός και επαίνεσε το όραμά του για μια Νέα Παγκόσμια Τάξη.

Στις 25 Ιανουαρίου 2021 μ.Χ., ο Klaus Schwab διαβεβαίωσε την υποστήριξή του στον Xi Jinping, τον οποίο προσφώνησε, λέγοντας: «Κύριε Πρόεδρε (Xi Jinping), πιστεύω ότι αυτή είναι η καλύτερη στιγμή για να συντονίσουμε τις πολιτικές μας και να εργαστούμε, από κοινού, για έναν ειρηνικό και ευημερούντα κόσμο. Καλωσορίζουμε όλοι τώρα, την εξοχότητά του, Xi Jinping, Πρόεδρο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας».  (σημείο 2:26).

Ο Klaus Schwab θεωρείται ο «εγκέφαλος» της εκστρατείας για (α) την δραστική μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού, (β) την ταυτοποίηση και την επιτήρηση όλων των πτυχών της ζωής των ανθρώπων – που θα είναι εγκλωβισμένοι όχι στα τεχνολογικά ξεπερασμένα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ολοκληρωτισμών του 20^ου Αιώνα αλλά σε υπερσύγχρονα ατομικά ψηφιακά κλουβιά των «έξυπνων πόλεων» των 15 λεπτών, (γ) την κατάργηση των μετρητών και την επιβολή του ψηφιακού νομίσματος των κεντρικών τραπεζών, ως τελευταίες πράξεις στο δρόμο για την εγκαθίδρυση μιας φασιστικής παγκόσμιας κυβέρνησης που θα διοικεί με ολοκληρωτικό τρόπο, έναν διπολικό κόσμο με δύο κέντρα: την Ουάσιγκτον και το Πεκίνο. https://conservapedia.com/Klaus_Schwab

Special Address by Xi Jinping, President of the People’s Republic of China | DAVOS AGENDA 2021 –  https://youtu.be/fp0HXMlStBA

ΣΥΣΤΑΣΗ: Για έχετε μια ακριβέστερη εικόνα του κινέζικου μοντέλου που επιδιώκουν να επιβάλλουν παγκοσμίως οι συνωμότες του WEF, ΟΗΕ, ΠΟΥ κ.ά., διαβάστε το «SOCIAL CREDIT SYSTEM – To δυστοπικό πείραμα της Κίνας πρότυπο για την Δύση;» του Βασίλη Αναστασόπουλου:

https://www.grivas.info/covid-19/507-kina-social-credit-system-protypo-tis-dysis

https://www.zougla.gr/kosmos/article/socialcreditsystem-to-distopiko-pirama-tis-kinas-protipo-gia-tin-disi

Για όσους μπορεί να αμφιβάλλουν για τα σχέδια των Παγκοσμιοποιητικών Αλήτ, θα συνιστούσα να διαβάσουν προσεκτικά το βιβλίο του Klaus Schwab,  The Great Reset . Ένας από τους κύριους στόχους του είναι να διασφαλιστεί απολύτως η παρακολούθηση κάθε πτυχής της ζωής όλων των ανθρώπων και η ρύθμιση της συμπεριφοράς τους, με στόχο ένα καθεστώς ολοκληρωτικού ελέγχου. [το εν λόγω πόνημα έχει κυκλοφορήσει σε ελληνική μετάφραση από τις εκδόσεις Λιβάνη]

ΕΠΙΛΟΓΟΣ: ΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ – 28-09-2023 μ.Χ. Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) «προβλέπει» περιόδους κατασκευασμένων μεγάλων κρίσεων και καταστροφών κάθε είδους:

▪ Εργαστηριακές οικονομικές κρίσεις, όπως αυτή του 2008 μ.Χ.

▪ Εργαστηριακοί θανατηφόροι ιοί-βιοόπλα που δικαιολογούν την επιβολή δήθεν ‘πανδημιών’ όπως αυτή COVID-19 το 2020 μ.Χ.

▪ Εργαστηριακές τροποποιήσεις του κλίματος –με εκτεταμένες προκλητές φωτιές και πλημμύρες (το Πρόγραμμα HAARP του Αμερικανικού Πενταγώνου για την χρήση του κλίματος ως βιολογικού όπλου, δεν έπαψε ποτέ να λειτουργεί – High frequency Active Auroral Research Project – Πρόγραμμα Έρευνας της ακτινοβολίας υψηλής συχνότητας). ).

▪ Εργαστηριακές μαζικές δολοφονίες που προβάλλονται ως δυστυχήματα όπως των Τεμπών.

 Όλα υπήρξαν ως εργαστηριακές κρίσεις «ιδανικές ευκαιρίες για την εφαρμογή της “μεγάλης επαναφοράς», όπως αποφάνθηκε ο κ. Klaus Schwab,  «Μια ιδανική ευκαιρία για την εκτέλεση του σχεδίου των Παγκοσμιοποιητών και του WEF», για τους οποίους ο παγκόσμιας εμβέλειας δικηγόρος Dr. Reiner Fuellmich χρησιμοποιεί τον όρο «Mr. Global» όταν αναφέρεται στον Klaus Schwab και τους κολλητούς του συλλογικά,.

«Ο Klaus Schwab διευκρινίζει στο βιβλίο του The Great Reset, ότι απαιτεί μια Παγκόσμια Κυβέρνηση υπό τον ΟΗΕ, ελεγχόμενη από την Παγκοσμιοποιητική Αλήτ και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF).

Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται η δημιουργία όσο το δυνατόν μεγαλύτερου παγκόσμιου χάους με την μορφή πανδημιών, πολέμων (και εμφυλίων πολέμων) και φυσικών καταστροφών, έτσι ώστε ο παγκόσμιος πληθυσμός να πειστεί ότι οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν καταρρεύσει και ότι μόνο μια παγκόσμια κυβέρνηση δώσει λύσεις».

«Συγχρόνως, ο Schwab ζητά να μεταφερθεί όλος ο παγκόσμιος πλούτος στον «Mr. Global», ώστε το 2030 μ.Χ. κανένας –εκτός του Mr. Global– να μην κατέχει τίποτα και υποτίθεται ότι όλοι θα είμαστε ευχαριστημένοι με αυτό.

Τα μετρητά θα καταργηθούν και θα αντικατασταθούν από ένα ψηφιακό νόμισμα, το οποίο θα κατανέμεται ή θα αφαιρείται από κάθε άτομο στον κόσμο, το οποίο θα μπορεί να εντοπίζεται οπουδήποτε και ανά πάσα στιγμή από διάφορα συστήματα παρακολούθησης. Αυτό πρέπει να γίνεται από μια ενιαία κεντρική παγκόσμια τράπεζα» (https://dimpenews.com/2023/09/28/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%ba%cf%85%ce%b2%ce%ad%cf%81%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%ac/).

 

Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, Mariana Mazzucato: Η προσπάθειά μας να εμβολιάσουμε ολόκληρο τον πλανήτη απέτυχε, η «κλιματική αλλαγή» είναι «πολύ αφηρημένη» για να καταλάβει ο κόσμος, αλλά η επερχόμενη κρίση του νερού είναι κάτι που όλοι θα αντιμετωπίσουν (http://apantaortodoxias.blogspot.com/2023/10/mariana-mazzucato.html).

 

Εμείς, που πολεμάμε την Νέα Τάξη, οσμιζόμαστε την οσμή του πτώματος της.

Η Νέα Τάξη φαίνεται ισχυρή αλλά αυτοί που την μισούν πολλαπλασιάζονται κάθε μέρα. Καθώς πριονίζει το κλαδί (τον πλανήτη) πάνω στο οποίο κάθεται η ανθρωπότητα, οι μέρες της είναι μετρημένες. Κάποια στιγμή μια αιφνίδια αλλαγή του κλίματος ή μια ασθένεια των σιτηρών θα αφήσει εκατομμύρια πεινασμένους.

Και ο πεινασμένος δεν υπακούει ούτε σε Στρατό ούτε σε Αστυνομία ούτε σε δικαστές. Ο πεινασμένος είναι οργισμένο ποτάμι. Εμείς, που πολεμάμε τη Νέα Τάξη, οσμιζόμαστε την ‘οσμή πτώματος” που αναδίδει. Σαν σαρκοφάγα την περιτριγυρίζουμε περιμένοντας κατάλληλη ευκαιρία. Κάποια στιγμή θα σωριαστεί. Εμείς πρέπει να είμαστε ανά πάσα στιγμή έτοιμοι. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ (https://romioitispolis.gr/emeis-poy-polemame-ti-nea-taxi-osmizomaste-tin-osmi-toy-ptomatos-tis/)!

 

Η Blackrock, η State Street και η Vanguard έχουν την ικανότητα να «αγοράζουν» ολόκληρες χώρες..

Οι ολιγάρχες συνοδεύονται από ορισμένα γιγαντιαία χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, όπως η BlackRock, η Vanguard, η State Street, η Fidelity και άλλα που ελέγχουν περίπου 25 τρισεκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία , δίνοντάς τους δύναμη μόχλευσης πάνω από 100 τρισεκατομμύρια δολάρια,  σε σύγκριση με το παγκόσμιο ΑΕΠ περίπου 90 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.

Με άλλα λόγια, μπορούν να χειραγωγήσουν, να ελέγξουν και να πιέσουν κάθε κυβέρνηση στη Μητέρα Γη να κάνει ότι αυτοί θελήσουν. (Πίτερ Κένιγκ: Η ιδιωτικοποίηση της Ουκρανίας από την BlackRock).

Αυτό που ΔΕΝ λέει το άρθρο είναι, πως ιδιοκτήτης και της BLACK ROCK και της VANGUARD, είναι ΟΙ ΡΟΤΣΙΛΝΤ… Ο Λάρι Φινκ, είναι απλά ο … μπροστινός… Η Blackrock, η State Street και η Vanguard έχουν την ικανότητα να «αγοράζουν» ολόκληρες χώρες..

Στις 12 Ιανουαρίου 2018 μ.Χ. μερικοί από τους ισχυρότερους ανθρώπους της χώρας μας έλαβαν το ίδιο μέιλ. Το μέιλ έφτασε για παράδειγμα στους επικεφαλής των τεσσάρων συστημικών τραπεζών (Πειραιώς, Εθνική, Alpha, Eurobank) αλλά και κορυφαίων Ελληνικών επιχειρήσεων όπως ο Τιτάν, ο ΟΤΕ, η Folli Follie, η Motor Oil, ο Μυτιληναίος, ο ΟΠΑΠ, η ΔΕΗ Παρότι μαζική η αποστολή και επιτιμητικός ο τόνος, οι παραλήπτες δεν είχαν την πολυτέλεια να αγνοήσουν το ηλεκτρονικό μήνυμα.

Διότι αποστολέας και υπογράφων ήταν ο Λάρι Φινκ, ιδρυτής και πρόεδρος της BlackRock. Αντίστοιχα μέιλ έλαβαν χιλιάδες ακόμα CEOs εταιρειών στις οποίες η BlackRock είναι μέτοχος. Όταν ο Φινκ μιλάει, ο κόσμος (από τη Shell, μέχρι ηγέτες όπως ο Μακρόν και ο Μπάιντεν) έχει τεντωμένα τα αυτιά του. Η εταιρεία που ίδρυσε ο ίδιος ο Φινκ το 1.988 μ.Χ. ξεκίνησε με 8 άτομα σε ένα δωμάτιο και έφτασε να είναι ο μεγαλύτερος επενδυτής στον κόσμο αλλά και σύμβουλος πολιτικών και κρατών.

Αν ο καπιταλισμός είναι η θρησκεία του ρίσκου, του ανταγωνισμού και της επιδίωξης του γρήγορου κέρδους, η BlackRock κηρύσσει τα αντίθετα. Ο «βαρετός» Φινκ είναι το αντίθετο του «Λύκου της Γουόλ Στριτ». Η BlackRock δεν είναι γύπας των αγορών. Τα «παθητικά» της κεφάλαια δεν μπαινοβγαίνουν σε μετοχές, προτιμούν τις μακροπρόθεσμες επενδύσεις.

O λύχνος του Aladdin. Για να το πετύχει αυτό ο ιδρυτής της BlackRock, εδώ και πολλά χρόνια δημιούργησε ένα λογισμικό ανάλυσης επενδυτικού ρίσκου, το Aladdin, το οποίο τροφοδοτείται και επεξεργάζεται διαρκώς αμέτρητα ιστορικά δεδομένα με σκοπό να προβλέψει τους κινδύνους του μέλλοντος και να φροντίσει να μην συμβούν.

Ακόμα και ανταγωνιστές όπως η Deutsche Bank και η BNP Paribas είναι πελάτες του Aladdin. Το σύνολο των κεφαλαίων που εξαρτώνται από την ακρίβειά του ανέρχονται σε 20 τρισ. δολάρια -όχι βέβαια ότι ένα τέτοιο ποσό μπορεί να γίνει αντιληπτό από έναν φυσιολογικό άνθρωπο.

Τρία από τα μεγαλύτερα επενδυτικά σχήματα στις ΗΠΑ – η BlackRock, η Vanguard και η State Street – χρησιμοποιούν εδώ και καιρό την κυριαρχία τους στα παθητικά επενδυτικά κεφάλαια για να εξαναγκάσουν τις εταιρείες να συμμορφωθούν με το σύνολο των περιβαλλοντικών, κοινωνικών πολιτικών και πολιτικών διακυβέρνησης .

Η κυριαρχία τους, ωστόσο, μπορεί να πλησιάζει στο τέλος της, καθώς οι φορείς επιβολής του νόμου στην Αμερική αφυπνίζονται για τις απειλές που οι« τρεις μεγάλοι» φέρουν για τους επενδυτές και την οικονομία.

Σε επιστολή της 4ης Αυγούστου προς τον διευθύνοντα σύμβουλο της BlackRock Larry Fink, 19 γενικοί εισαγγελείς των πολιτειών διερωτήθηκαν πώς η υποστήριξη της εταιρείας για το ESG συνάδει με τα καθήκοντα που έχει αναλάβει έναντι των επενδυτών.

Οι γενικοί εισαγγελείς έθεσαν συγκεκριμένα το ερώτημα αν η «συντονισμένη συμπεριφορά της BlackRock με άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα« -δηλαδή τους δύο άλλους επενδυτικούς γίγαντες- για τη δαιμονοποίηση της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου εγείρει πιθανά θέματα αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας.

Οι γενικοί εισαγγελείς ερευνούν ένα σημαντικό θέμα, αλλά υπάρχει ένα πολύ πιο ανησυχητικό ερώτημα που πρέπει να διερευνήσουν: Γιατί οι τρεις μεγάλοι ακολουθούν αυτές τις πολιτικές στο ίδιο μήκος κύματος; Γιατί κανένα ίδρυμα στον κλάδο των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, εκτός  -το Strive Asset Management- δεν έχει επιλέξει να θέσει τον επενδυτή πρώτα, δίνοντας προτεραιότητα στο κέρδος έναντι των κοινωνικών ζητημάτων;

Η φαινομενική απάντηση εγείρει ανησυχίες πολύ πέρα από τη συμπαιγνία των Μεγάλων Τριών κατά του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Η απάντηση μοιάζει με ατάκα: Οι τρεις μεγάλοι ανήκουν ο ένας στον άλλον και στους εαυτούς τους.

Ξεκινήστε με την Vanguard: Είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της BlackRock και της State Street. Μαζί, οι τρεις Μεγάλες κατέχουν άμεσα περίπου το 19% της BlackRock και το 22% της State Street. Οι εταιρείες κατέχουν επίσης τον έλεγχο πολλών από τους άλλους θεσμικούς μετόχους που κατέχουν μετοχές τους. Μετά την συμπερίληψη αυτών των συμμετοχών, οι Big Three ελέγχουν αθροιστικά -αν και έμμεσα- όχι λιγότερο από το 32% των μετοχών της BlackRock και το 42% των μετοχών της State Street.

Όπως περιγράφεται από τον Patrick Bet-David σε αυτή τη συναρπαστική συνέντευξη που ακολουθεί σε βίντεο παρακάτω: «Ο μεγαλύτερος μέτοχος του 88% των εταιρειών του S&P 500 είναι είτε η State Street, η Vanguard είτε η BlackRock. Και μπορείτε να δείτε την επιρροή τους στα αμυντικά συμβόλαια. “

Τρεις  χρηματοοικονομικοί γίγαντες χαρτοφυλακίου  είναι σε θέση να αναλάβουν τον έλεγχο της πραγματικής οικονομίας ολόκληρων χωρών. Σύμφωνα με τον Peter, αυτή η παγκόσμια οικονομική τυραννία είναι:

«Με επικεφαλής μια ομάδα υπερπλούσιων ολιγαρχών, πολυδισεκατομμυριούχων… Αυτοί οι ολιγάρχες συνοδεύονται από ορισμένα γιγαντιαία χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, όπως η BlackRock, η Vanguard, η State Street, η Fidelity και άλλα που ελέγχουν περίπου 25 τρισεκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία , δίνοντάς τους δύναμη μόχλευσης πάνω από 100 τρισεκατομμύρια δολάρια,  σε σύγκριση με το παγκόσμιο ΑΕΠ περίπου 90 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Με άλλα λόγια, μπορούν να χειραγωγήσουν, να ελέγξουν και να πιέσουν κάθε κυβέρνηση στη Μητέρα Γη να κάνει ότι αυτοί θελήσουν. ( Πίτερ ΚένιγκΗ ιδιωτικοποίηση της Ουκρανίας από την BlackRock).

«Στις πρόσφατες εξελίξεις. Η BlackRock μαζί με την JPMorgan «ήρθαν να σώσουν την Ουκρανία». Στόχος τους είναι να «εξαγοράσουν» μια ολόκληρη χώρα. Ο δηλωμένος στόχος είναι «η προσέλκυση δισεκατομμυρίων δολαρίων σε ιδιωτικές επενδύσεις για την βοήθεια έργων ανοικοδόμησης σε μια κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα». ( FT , 19 Ιουνίου 2023 μ.Χ.).

Το νεοναζιστικό καθεστώς του Κιέβου είναι εταίρος σε αυτή την προσπάθεια. Ο πόλεμος είναι καλός για τις επιχειρήσεις. Όσο μεγαλύτερη είναι η καταστροφή, τόσο μεγαλύτερη είναι η ασφυξία στην Ουκρανία  από τους «ιδιώτες επενδυτές»:

Η Ιδιωτικοποίηση της Ουκρανίας  ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2022 μ.Χ. σε συνεργασία με την εταιρεία συμβούλων της BlackRock   McKinsey,  μια εταιρεία δημοσίων σχέσεων που ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για την επιλογή διεφθαρμένων πολιτικών και αξιωματούχων παγκοσμίως για να μην αναφέρουμε επιστήμονες και διανοούμενους για λογαριασμό ισχυρών οικονομικών συμφερόντων.

Η BlackRock και το Υπουργείο Οικονομίας της Ουκρανίας υπέγραψαν Μνημόνιο Συνεργασίας τον Νοέμβριο του 2023 μ.Χ.. Στα τέλη Δεκεμβρίου 2022 μ.Χ.,  ο Πρόεδρος Zelensky  και ο διευθύνων σύμβουλος της BlackRock,  Larry Fink,  συμφώνησαν σε μια λεγόμενη «επενδυτική στρατηγική». ( Μισέλ Τσοσουντόφσκι ).. Στην φωτο που ακολουθεί βλέπουμε τη συνάντηση του Ζελένσκι με τον CEO ενός από τους γίγαντες που αναφέραμε, της BlackRock και αυτό για του λόγου το αληθές (https://attikanea.info/%CE%B7-blackrock-%CE%B7-state-street-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-vanguard-%CE%AD%CF%87%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CE%BD%CE%B1/)…

 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ!!! ΣΟΡΟΣ: “Χρειαζόμαστε μια οικονομική Νέα Παγκόσμια Τάξη με επικεφαλής την Κίνα και ένα Νέο Παγκόσμιο Νομισματικό Σύστημα”.

Οι παγκοσμιοποιητές όχι μόνο τάσσονται υπέρ, αλλά προετοιμάζονται εδώ και χρόνια για την απο-δολαριοποίηση και τη δημιουργία ενός νέου χρηματοπιστωτικού συστήματος και μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης με επικεφαλής την Κίνα.

Και ο Σόρος μας λέει ότι ο τρόπος για να φέρει τους Κινέζους στη ΝΤΠ είναι να τους βοηθήσει να δημιουργήσουν αυτή τη Νέα Παγκόσμια Τάξη και να γίνουν “οι ιδιοκτήτες” αυτή της Νέας Παγκόσμιας Τάξης.

Το 1.979 μ.Χ., ο Σόρος προετοίμασε την παγκόσμια κοινότητα, για τα σχέδια των ΡΟΤΣΙΛΝΤ – ΡΟΚΦΕΛΛΕΡ, περί της δημιουργίας της ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ, με την παρακάτω δημόσια δήλωση του, με την οποία προετοιμάζεται η καταστροφή των ΗΠΑ…

Το άρθρο και το βίντεο που ακολουθούν, μεταφρασμένα από τον NIOLAND, έρχονται να επιβεβαιώσουν την ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ που αναδύεται με πρωταγωνιστή την ΚΙΝΑ, μέσα από τους BRICS…  Κρατήστε και την είδηση, πως πολύ σύντομα θα σκάσει κανόνι σε … Τράπεζα παγκόσμιου βελινεκούς…

Υ.Γ. Για τους όποιους αφελείς ή πρακτόρια (κυκλοφορούν και τέτοια υποκείμενα στον χώρο των “μπατριωτικών” ιστολογίων, των οποίων τα ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ, πολύ σύντομα θα αποκαλύψουν με στοιχεία τον προπαγανδιστικό ρόλο  τους και θα κρεμάσουν στα μανταλάκια) που θεωρούν πως οι BRICS, θα είναι οι σωτήρες της ανθρωπότητας, είναι βαθιά νυχτωμένοι…

ΟΙ BRICS είναι το σκαλοπάτι για την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΓΕΜΟΝΙΑ της ΚΙΝΑΣ… Σε αυτό το βίντεο που πρέπει να δείτε, ο φιλάνθρωπος Τζορτζ Σόρος εξηγεί το 2009 μ.Χ. πώς βλέπει τη νέα Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων που θα υλοποιηθεί μέσα σε λίγα χρόνια.

Η Chrystia Freeland, Αμερικανίδα αρχισυντάκτρια των Financial Times, (και νυν υπουργού Οικονομικών του Καναδά), στις 24 Οκτωβρίου 2009 μ.Χ. παίρνει συνέντευξη από τον δισεκατομμυριούχο επιχειρηματία για την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας. Κατά την διάρκεια της συνέντευξης, ο Τζορτζ Σόρος παρουσίασε το σχέδιο των παγκόσμιων ελίτ για την εγκαθίδρυση αυτού που αποκάλεσε “Νέα Τάξη Πραγμάτων”.

Ο Σόρος εξηγεί με μεγάλη σαφήνεια ότι:  “Μια ομαλή πτώση του δολαρίου είναι επιθυμητή. Υπάρχει ανάγκη για ένα νέο νομισματικό σύστημα”. Οι παγκοσμιοποιητές, όπως ο ίδιος ο Σόρος και ο Σβαμπ, όχι μόνο το επιθυμούν, αλλά θεωρούν αναγκαία την δημιουργία ενός νέου παγκόσμιου νομισματικού συστήματος.

Σύμφωνα με τον Σόρος, τα “Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα [SDR]” θα αποτελέσουν την βάση γι’ αυτόν τον μετασχηματισμό. Τα SDR είναι ένα τεχνητό νομισματικό μέσο που δημιουργήθηκε από το ΔΝΤ το 1.969 μ.Χ. Όντας κατασκευασμένο από ένα σταθμισμένο καλάθι νομισμάτων, προσφέρεται για νέες ρυθμίσεις.

Ο Σόρος μιλάει ρητά για την ανάγκη εμπλοκής της Κίνας στην δημιουργία μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης, μιας παγκόσμιας οικονομικής τάξης, και για την δυνατότητα χρήσης του γουάν, του βραζιλιάνικου ρεάλ και άλλων νομισμάτων στo SDR. Για τον Σόρος, δεν είναι σημαντικό να είναι το δολάριο το μοναδικό παγκόσμιο νόμισμα, αλλά είναι καλύτερα να μεταρρυθμιστεί το σύστημα έτσι ώστε να αναπτυχθεί πολυμερώς,

Σύμφωνα με τον Σόρος, η Κίνα πρέπει να ηγηθεί αυτής της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, “δημιουργώντας την και κάνοντάς την κτήμα της”, με τον ίδιο τρόπο που οι Ηνωμένες Πολιτείες “κατέχουν την τρέχουσα τάξη”. “Νομίζω ότι αυτή θα ήταν η κατάλληλη στιγμή, γιατί είναι ανάγκη να φέρουμε την Κίνα στη διαδικασία δημιουργίας μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης, μιας Οικονομικής Παγκόσμιας Τάξης”,

“Είναι κατά κάποιο τρόπο απρόθυμα μέλη του ΔΝΤ.  Συμμετέχουν, αλλά δεν συνεισφέρουν πολύ, επειδή δεν είναι ο θεσμός τους. Το ποσοστό τους δεν είναι ανάλογο και τα δικαιώματα ψήφου τους δεν είναι ανάλογα με το ειδικό βάρος τους.

Γι’ αυτό νομίζω ότι χρειάζεται μια Νέα Παγκόσμια Τάξη που η Κίνα πρέπει να συμμετέχει στη διαδικασία δημιουργίας της και πρέπει να είναι κτήμα της. Πρέπει να έχουν την κυριότητα με τον ίδιο τρόπο που, ας πούμε, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τη συναίνεση της Ουάσιγκτον, για την Τρέχουσα Τάξη Πραγμάτων, και νομίζω ότι αυτή θα είναι μια πιο σταθερή τάξη, όπου θα έχουμε συντονισμένες πολιτικές”, δήλωσε ο Σόρος.

Αυτό δείχνει ότι η ελίτ ποτέ δεν έκρυψε το τι πραγματικά κάνει ή προγραμματίζει. Απλώς τα αποκαλύπτει σε συνεντεύξεις και σε πολιτικά έγγραφα που μόλις και μετά βίας μπορεί να γίνουν κατανοητά, ενώ το κοινό αποσπάται από ένα συναισθηματικά φορτισμένο, εύκολα κατανοητό παραμύθι περί “καλού” εναντίον “κακού”.

Σύμφωνα με αυτό το παραμύθι, το οποίο προσφέρεται τόσο από τα ΜΜΕ όσο και από τη συντριπτική πλειονότητα των εναλλακτικών πηγών ενημέρωσης, οι ΗΠΑ βρίσκονται σε σύγκρουση με τη Ρωσία. Και από την άλλη εμφανίζουν μια αποφασιστική ομάδα χωρών που μάχονται για την ελευθερία (οι BRICS) να προσπαθούν να απελευθερωθούν μια για πάντα από τα δεινά του δυτικού ιμπεριαλισμού.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα σωρό παιδαριώδεις μπούρδες. Τόσο οι δυτικές δυνάμεις όσο και τα έθνη των BRICS συνεργάζονται στενά μέσω των G20 για να φέρουν την Νέα Τάξη Πραγμάτων της Κεντρικής Τραπεζικής της Συμμορίας της Καμπάλ δηλαδή της Νέας Παγκόσμιας Τάξης.

Εδώ είναι τα κράτη των G20 (το 20^ο “κράτος” είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση), με τις βασικές δυτικές δυνάμεις κυκλωμένες με μπλε χρώμα και τις BRICS κυκλωμένες με κόκκινο. Εδώ είναι τα κράτη των G20 (το 20ο “κράτος” είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση), με τις βασικές δυτικές δυνάμεις κυκλωμένες με μπλε χρώμα και τις BRICS κυκλωμένες με κόκκινο

Όταν τα σχέδιά τους ολοκληρωθούν, ο κόσμος θα κυβερνάται από μια οικονομική και πολιτική τάξη, στην οποία η Κίνα θα είναι το πιο σημαντικό έθνος, εκτοπίζοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εμένα μη με πιστεύετε, αντιθέτως ακούστε τα κατευθείαν από το στόμα του Κλάους Σβαμπ και του Τζορτζ Σόρος.

Ο Κλάους Σβαμπ ανακοινώνει τον “Συστημικό Παγκόσμιο Μετασχηματισμό” στην Κινεζική Κρατική Τηλεόραση·. 29 Σεπ Ο Κλάους Σβαμπ ανακοινώνει τον "Συστημικό Παγκόσμιο Μετασχηματισμό" στην Κινεζική Κρατική Τηλεόραση. Watch now (5 mins) | Η συνάντηση των Ηγετών της Οικονομίας στην APEC [Asia-Pacific Economic Cooperation – Οικονομική Συνεργασία Ασίας-Ειρηνικού] και η Σύνοδος Κορυφής των CEO στην APEC πραγματοποιήθηκε στις 16-17 Μαρτίου 2022 μ.Χ. στην Μπανγκόκ, της Ταϊλάνδης. Καθώς η περιοχή Ασίας-Ειρηνικού αποτελεί σήμερα μια από τις πιο δυναμικές περιοχές του κόσμου, οι ετήσιες εκδηλώσεις της …

Read full story. Σε αυτό το άρθρο είδαμε ότι ο Κλάους Σβαμπ δήλωσε ότι σέβεται τα “τεράστια” επιτεύγματα της Κίνας στον εκσυγχρονισμό της οικονομίας της τα τελευταία 40 χρόνια και είπε ότι: “Νομίζω ότι η Κίνα αποτελεί πρότυπο για πολλές χώρες. Τώρα έχει διαμορφωθεί η βάση, αλλά πρέπει να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα.

Πρέπει να έχουμε μια στρατηγική προσέγγιση. Πρέπει να οικοδομήσουμε τον κόσμο του αύριο. Πρόκειται για έναν συστημικό μετασχηματισμό του κόσμου. Πρέπει λοιπόν να ορίσουμε πώς πρέπει να μοιάζει ο κόσμος, που θέλουμε να προκύψει από αυτή την περίοδο μετασχηματισμού.”

Ο Σβαμπ έχει εκφράσει τον θαυμασμό του για το κινεζικό αυταρχικό σύστημα και αποκάλυψε ότι αυτό λειτουργεί ως μοντέλο μετασχηματισμού για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη που εργάζεται σκληρά για να οικοδομήσει.

Επομένως, οι παγκοσμιοποιητές όχι μόνο τάσσονται υπέρ, αλλά προετοιμάζονται εδώ και χρόνια για την απο-δολαριοποίηση και την δημιουργία ενός νέου χρηματοπιστωτικού συστήματος και μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης με επικεφαλής την Κίνα.

Και ο Σόρος μας λέει ότι ο τρόπος για να φέρει τους Κινέζους στη ΝΤΠ είναι να τους βοηθήσει να δημιουργήσουν αυτή την Νέα Παγκόσμια Τάξη και να γίνουν “οι ιδιοκτήτες” αυτή της Νέας Παγκόσμιας Τάξης.

Αυτή δεν είναι βέβαια καινούργια ιδέα, αφού οι Ροκφέλερ υπαινίχθηκαν αυτή τη στρατηγική το 1.961 μ.Χ. στο βιβλίο τους με τα σχέδια της Νέας Παγκόσμιας Τάξης “Προοπτικές για την Αμερική – Prospect for America: The Rockefeller Panel Reports”.

Συγκεκριμένα στη σελίδα 75: The United States, in short, is challenged so to conduct itself as to bridge over in every possible way the potential cleavage between East and West. It is deeply concerned that East and West not draw apart through lack of understanding or through failure to see clearly the underlying interests that are held in common by the two great sectors of the globe. The way we order our life at home is an important factor in weaving the broad unity; so are our specific relations with individual countries.

We can hope for bonds of friendship and ties of interest with the East; we must not let emotion or differences of ideology close the door to such possibilities of better relations with the Chinese people as may arise m years to come. Standing for freedom and for the essential dignity of man, the United States cannot see itself cut off from any continent or country.

Μετάφραση: Οι Ηνωμένες Πολιτείες, εν ολίγοις, καλούνται να ενεργήσουν έτσι ώστε να γεφυρώσουν με κάθε δυνατό τρόπο το δυνητικό χάσμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Υπάρχει βαθύτατη ανησυχία να μην απομακρυνθούν Ανατολή και Δύση λόγω έλλειψης συναντίληψης ή λόγω αδυναμίας να δουν με σαφήνεια τα θεμελιώδη συμφέροντα που είναι κοινά για τους δύο μεγάλους τομείς του πλανήτη (Ανατολἠ και Δύση).

Ο τρόπος με τον οποίο οργανώνουμε τη ζωή μας στην πατρίδα μας είναι σημαντικός παράγοντας για την ύφανση της ευρείας ενότητας. Το ίδιο ισχύει και για τις ειδικές σχέσεις μας με τις μεμονωμένες χώρες.

Μπορούμε να ελπίζουμε σε δεσμούς φιλίας και κοινών συμφερόντων με την Ανατολή και δεν πρέπει να αφήσουμε το συναίσθημα ή την διαφορά ιδεολογίας να κλείσουν την πόρτα σε αυτές τις δυνατότητες για καλύτερες σχέσεις με τον κινεζικό λαό που μπορεί να προκύψουν τα επόμενα χρόνια. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, που υπερασπίζονται την ελευθερία και την ουσιαστική αξιοπρέπεια του ανθρώπου, δεν μπορούν να δουν τον εαυτό τους αποκομμένο από καμία Ήπειρο ή χώρα.

Αυτό εγείρει το ερώτημα, γιατί την Κίνα; Γιατί η παγκόσμια ελίτ, της οποίας η βάση είναι η Δυτική Ευρώπη, να βάλει τους Κινέζους να είναι το δημόσιο πρόσωπο της Νέας Παγκόσμιας Τάξης τους; Τα κίνητρα και η στρατηγική τους μπορούν να βρεθούν σε αυτό το άρθρο με τίτλο:“Colonial Elite Rules China for the Illuminati – [Η αποικιοκρατική ελίτ κυβερνά την Κίνα για τους Ιλλουμινάτι]”.

Σε αυτό το άρθρο, ο συγγραφέας αναφέρει… “Ο Κινεζικός λαός θα επαναστατούσε ενάντια στην ξένη κυριαρχία, αλλά θα αγκάλιαζε τη θέση του στη ΝΤΠ, αν πίστευε ότι είχε τον έλεγχο”. “Μελετώντας την τριαδική κινεζική ελίτ και τους στενούς δεσμούς της με τους Ιλλουμινάτι, είναι σαφές ότι η σύγχρονη Κίνα είναι δημιούργημα των Ιλλουμινάτι”. Ο Λόρδος Μπέρτραντ Ράσελ αποκάλυψε αυτό το σχέδιο σε μια έκθεση για την Κίνα που δημοσιεύθηκε το 1.920 μ.Χ.

Τα ΜΜΕ παρουσιάζουν την Κίνα ως εχθρική προς τη δυτική ελίτ. Ωστόσο, μελετώντας την τριαδική κινεζική ελίτ και τους στενούς δεσμούς της με τους Ιλλουμινάτι, είναι σαφές ότι η σύγχρονη Κίνα είναι δημιούργημα των Ιλλουμινάτι.

Η Κινεζική ελίτ δεν πρέπει ποτέ να παρεκκλίνει από την ατζέντα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, γιατί έπεται ότι αφού οι Ιλλουμινάτι τους έφτιαξαν, μπορούν και να τους διαλύσουν. Οι Κινέζοι έχουν υποφέρει πολύ από τον δυτικό ιμπεριαλισμό, όπως και μεγάλο μέρος του κόσμου. Ως αποτέλεσμα, η παγκόσμια ελίτ θα δυσκολευτεί να δεσμεύσει πολλά έθνη σε μια Νέα Παγκόσμια Τάξη υπό δυτική ηγεσία, ειδικά τους εθνικιστές Κινέζους.

Δεδομένου ότι δεν μπορείς να έχεις μια πραγματικά Νέα Παγκόσμια Τάξη χωρίς το πολυπληθέστερο κράτος της Γης, η ελίτ επέλεξε να χρησιμοποιήσει τη διαχρονικά καταστροφική της παράδοση προς όφελός της. Η στρατηγική τους αποτελείται από δύο αντίπαλα μέρη και για να το πετύχουν αυτό, είναι η εξής:

1 – Η παγκόσμια ελίτ δημιούργησε μια συμμαχία με επίκεντρο την Κίνα ως αντίπαλη δύναμη στη δυτική συμμαχία. Αυτό το σχέδιο της στρατηγικής αναφέρθηκε από τον κυρίαρχο Τύπο σε αυτό το άρθρο του UPI το 2002 μ.Χ., με τίτλο “Η Κίνα θέλει τη δική της “Νέα Παγκόσμια Τάξη” για να αντιταχθεί σε αυτή των ΗΠΑ“.

Είναι συνήθης πρακτική για τη Καμπάλ να χρησιμοποιεί αντιμαχόμενες δυνάμεις για να επιτύχει τους σκοπούς της, και πάντα φροντίζει να έχει επιρροή ή έλεγχο και στις δύο πλευρές. Σκεφτείτε για παράδειγμα το ρόλο των Ρότσιλντ στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

2 – Η παγκόσμια ελίτ έχει οδηγήσει το παγκόσμιο κοινό στα χέρια του Κινεζικού συνασπισμού. Πώς το έκαναν αυτό, θα ρωτήσετε; Έκαναν ευρέως γνωστή μια φρικτή Νέα Τάξη Πραγμάτων σχεδιασμένη από τις Δυτικές Δυνάμεις, ενώ ταυτόχρονα έκαναν γνωστή μια καλοπροαίρετη Νέα Τάξη Πραγμάτων σχεδιασμένη από την Κίνα και τους συμμάχους της (καθιερώνοντας έτσι τον κίνδυνο από τη μια πλευρά και την ασφάλεια από την άλλη).

Οι Δυτικές Δυνάμεις έχουν προκαλέσει εξωφρενικές και προκλητικές ενέργειες, τόσο σε οικονομικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο. Έχουν αποκαλύψει ευρέως πληροφορίες που είναι επιβλαβείς για τα Δυτικά κράτη, ιδίως για τις ΗΠΑ. Αυτό είναι το κίνητρο πίσω από τα WikiLeaks, τον Snowden και χίλιες μικρότερες αποκαλύψεις.

Και αφού ο Σνόουντεν εξέθεσε τις δραστηριότητες της NSA στο ευρύ κοινό, πού έτρεξε να κρυφτεί; Πρώτα στην Κίνα (Χονγκ Κονγκ), μετά στη Ρωσία. Ποιο είναι λοιπόν το ψυχολογικό μήνυμα; Η Κίνα και η Ρωσία (η συμμαχία BRICS) είναι εκεί που τρέχεις για ασφάλεια από τις κακές ΗΠΑ, τους δυτικούς συμμάχους τους και όλη τη φρικτή συμπεριφορά τους.

Ήταν τόσο επιτυχείς σε αυτούς τους στόχους, ώστε ο μέσος νέος ξύπνιος φιλελεύθερος με πανεπιστημιακή μόρφωση, που παρακολουθεί το CNN, μισεί τις Ηνωμένες Πολιτείες και εργάζεται άθελά του για την πτώση τους.

Είναι πραγματικά πολύ απλό: η παγκόσμια ελίτ, συμπεριλαμβανομένου του Σόρος, έφτιαξε μια “λαγο-παγίδα” (τη συμμαχία των BRICS) που μοιάζει με ένα ωραίο, ασφαλές καταφύγιο για να κρυφτεί κανείς από τον κίνδυνο.

Προφανώς, οι παγκοσμιοποιητές έλαβαν υπόψη τους “τις προσδοκίες των λαών όλου του πλανήτη… να βγουν γρήγορα και οριστικά από την εποχή της αποικιοκρατίας” στο σχεδιασμό τους για τη ΝΤΠ. Για τον λόγο αυτό δημιουργήθηκε η συμμαχία BRICS και η ΝΤΠ σχεδιάστηκε με πολυπολικό τρόπο. Θέλουν οι καταπιεσμένοι λαοί του κόσμου να ενωθούν και να δουν τους εαυτούς τους να νικούν την Δύση.

Και θέλουν να τους κάνουν να πιστέψουν ότι η πολυπολική Νέα Τάξη Πραγμάτων των Ιλουμινάτι αντιπροσωπεύει την τελική τους νίκη επί της καταπίεσης και την άνοδό τους στην ισότητα, ενώ στην πραγματικότητα είναι απλώς η αρχή μιας νέας φάσης υποδούλωσης και της πτώσης τους στην κοινωνία ως παγκόσμιοι δουλοπάροικοι.

Διείσδυσαν στα ΜΜΕ και το εκπαιδευτικό μας σύστημα για να κάνουν πλύση εγκεφάλου στις μάζες. Τώρα, προσπαθούν ενεργά οι δυτικές δυνάμεις, να πείσουν ή να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους προς μια κατάσταση ή μια επιλογή που δεν θα είναι προς στο συμφέρον τους δηλαδή να οδηγήσουν τους “λαγούς” προς την λαγο-παγίδα.

Η παραδοχή του Σόρος στους Financial Times ουσιαστικά επιβεβαιώνει όλα αυτά. Και αν ξανακοιτάξουμε την “Προοπτική για την Αμερική [Prospect for America]” του Ροκφέλερ, επιβεβαιώνει επίσης αυτή την οπτική.

Στη σελίδα 60, εξηγεί για το τι εμψυχώνει τέτοιους λαούς και πρακτικά πώς ο Κινεζικός εθνικισμός θα χρησιμοποιηθεί για να αναδυθεί γρήγορα και οριστικά από την αποικιοκρατία σε μια ηγετική κουλτούρα της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

The modification of the nation-state has been confused by the fact that the aspirations of peoples all over the globe are today finding expression in the slogan of nationalism. What animates these peoples is a resolve to emerge rapidly and conclusively from the era of colonialism. They are going somewhere, but it is a real question whether they are going where they think they are.

Μετάφραση: Η αναθεώρηση του έθνους-κράτους έχει προκαλέσει σύγχυση εξαιτίας του γεγονότος ότι οι προσδοκίες των λαών σε όλο τον κόσμο βρίσκουν σήμερα έκφραση στο σύνθημα του εθνικισμού. Αυτό που εμπνέει αυτούς τους λαούς είναι η αποφασιστικότητα να βγουν γρήγορα και οριστικά από την εποχή της αποικιοκρατίας. Κάπου πάνε, αλλά είναι ένα πραγματικό ερώτημα αν πάνε εκεί που νομίζουν ότι πάνε.

Η παγκοσμιοποιημένη ελίτ δεν έκρυψε ποτέ αυτό που κάνει. Είτε μέσω της χρήσης συμβόλων και κρυφών μηνυμάτων, είτε φανερά με αλαζονικό  τρόπο, η ελίτ απολαμβάνει να μας το τρίβει στα μούτρα.

Σε επόμενο άρθρο θα αναλύσουμε σε βάθος το σχέδιο Ροκφέλερ για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη των BRICS, με τα δικά τους λόγια… μέσα από το βιλίο τους: “Προοπτική για την Αμερική [Prospect for America]”.

Αυτό είναι μέρος της μεγάλης στρατηγικής εξευτελισμού που χρησιμοποιούν για να κρατήσουν την ανθρωπότητα γονατισμένη. ΣΟΡΟΣ: "Χρειαζόμαστε μια οικονομική Νέα Παγκόσμια Τάξη με επικεφαλής την Κίνα" Πηγή: Transcript: George Soros interview – OCTOBER 24 2009 μ.Χ.

Το Substack του Nioland είναι μια έκδοση που υποστηρίζεται από τους αναγνώστες. Για να λαμβάνετε νέες δημοσιεύσεις υποστηρίξτε το έργο μου. Γίνετε συνδρομητές δωρεάν ή επί πληρωμή με πλεονεκτήματα (https://attikanea.info/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%81%CE%B5%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CE%BF%CF%81/).

Το WEF εγκαινιάζει το μικροτσίπ CBDC “Mark of the Beast” που θα “τερματίσει την οπλοκατοχή στην Αμερική.

Προχωρώντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα, η παγκοσμιοποιητική ελίτ εφαρμόζει το σχέδιό της να χρησιμοποιήσει τα CBDC που είναι ενσωματωμένα κάτω από το δέρμα, με στόχο την κατάργηση της Δεύτερης Τροποποίησης.

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ κάλεσε τα δυτικά έθνη να απαγορεύσουν «επειγόντως» τα μετρητά και να εφαρμόσουν ένα σύστημα κοινωνικής πίστωσης κινεζικού τύπου εν μέσω αυξανόμενης δημόσιας απόρριψης της παγκοσμιοποίησης. Το WEF προέτρεψε τους παγκόσμιους ηγέτες να αρχίσουν να παρακολουθούν γρήγορα την εφαρμογή των CBDC κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης «Summer Davos» την περασμένη εβδομάδα.

Εδώ και χρόνια η ελίτ της παγκοσμιοποίησης μας λέει για τα σχέδιά της να πάρουν τον έλεγχο κάθε πτυχής της ζωής μας και να μετατρέψουν τον κόσμο σε μια γιγάντια φυλακή, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούσαν να καλύψουν τα αυτιά τους και να προσποιηθούν ότι τίποτα δεν είναι στραβό.

Δυστυχώς για τα πρόβατα, οι μέρες που μπορούν να προσποιούνται ότι όλα είναι εντάξει πλησιάζουν γρήγορα στο τέλος τους. Πριν βουτήξουμε, εγγραφείτε στο κανάλι αν δεν το έχετε κάνει ήδη και εγγραφείτε στην κοινότητα του People’s Voice Locals για αποκλειστικές και χωρίς λογοκρισία ειδήσεις και περιεχόμενο.

Τα CBDC είναι ψηφιακές εκδόσεις εθνικών νομισμάτων, που διαφημίζονται για να δημιουργήσουν ένα αποτελεσματικό, ασφαλές και προσβάσιμο νομισματικό σύστημα. Όμως, στην πραγματικότητα, το ψηφιακό νόμισμα θα παραδώσει τον πλήρη οικονομικό έλεγχο της ζωής των ανθρώπων στις κεντρικές τράπεζες και τις κυβερνήσεις.

Σύμφωνα με το WEF, τα CBDC πρέπει να αναπτυχθούν επειγόντως για πολλούς λόγους, συμπεριλαμβανομένου του να σταματήσουν οι Αμερικανοί να κρατούν και να φέρουν όπλα. Όπως σοφά δηλώνει η δεύτερη τροποποίηση, μια καλά ρυθμισμένη πολιτοφυλακή είναι απαραίτητη για την ασφάλεια ενός ελεύθερου κράτους, που είναι μια κατάσταση πραγμάτων που το WEF είναι αποφασισμένο να καταστρέψει.

Το WEF έχει δηλώσει ότι σε όλους τους πολίτες πρέπει να εμφυτευθεί ένα μικροτσίπ CBDC στο πολύ εγγύς μέλλον, προκειμένου να μπορούν να συμμετέχουν πλήρως στην κοινωνία και να κάνουν βασικά πράγματα όπως η αγορά τροφής και νερού.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Richard Werner, στο πολύ εγγύς μέλλον οι πολίτες «θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν την πιο πρόσφατη τεχνολογία», όπως ένα «εμφύτευμα τσιπ CBDC», προκειμένου να έχουν πρόσβαση στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Χώρες με διείσδυση στο WEF, όπως η Αυστραλία, ανταποκρίνονται στο κάλεσμα της παγκόσμιας ελίτ για ενσωματωμένο CBDC και επείγουσα απαγόρευση των μετρητών.

Τα κύρια μέσα ενημέρωσης της Αυστραλίας ανακοίνωσαν ότι «κάναμε ένα σημαντικό βήμα προς μια κοινωνία χωρίς μετρητά», καθώς οι μεγάλες αυστραλιανές τράπεζες αρνούνται να τιμήσουν τις αναλήψεις μετρητών από πελάτες.

Η ανακοίνωση ήρθε λίγες μέρες αφότου το WEF ανακοίνωσε ότι οι παγκόσμιες κυβερνήσεις πρέπει να κινηθούν προς ένα σύστημα χωρίς μετρητά και συγκεντρωτικό για την παρακολούθηση και τον έλεγχο του τρόπου με τον οποίο οι πολίτες ξοδεύουν τα χρήματά τους.

Η Αυστραλία είναι το πεδίο δοκιμών για πολλές πολιτικές του WEF και ο Τζο Μπάιντεν προωθεί γρήγορα σχέδια για την εξάλειψη των φυσικών μετρητών και τη διασφάλιση ότι οι Αμερικανοί δεν μπορούν να κατέχουν τα δικά τους χρήματα.

Και στο Ηνωμένο Βασίλειο που έχει διεισδύσει από το WEF, ο Nigel Farage, ο πιο εξέχων αντι-παγκοσμιοποιητής στη χώρα, αισθάνεται ήδη τις ανατριχιαστικές συνέπειες του να του υπαγορεύουν οι τράπεζες τι μπορεί και τι δεν μπορεί να πει.

Όπως μετέδωσε η Telegraph: «Ο Νάιτζελ Φάρατζ, ο ηγέτης του Κόμματος του Brexit που έγινε τηλεοπτικός παρουσιαστής, αποκάλυψε ότι, μετά από 40 χρόνια με την ίδια τράπεζα, του έγραψαν τώρα για να του ανακοινώσουν ότι κλείνουν όλους τους λογαριασμούς του, χωρίς κανένα λόγο, αφήνοντας πολλούς να υποψιαστούν ότι για την απόφασή τους ευθύνονται οι φαινομενικά «αμφιλεγόμενες» απόψεις του.

Πιστεύει πραγματικά η ελίτ ότι θα καθίσουμε εδώ και θα τους αφήσουμε να μας επιβάλλουν τα αυταρχικά τους σχέδια για παγκόσμια κυριαρχία χωρίς μάχη; Η σύντομη απάντηση είναι ναι , αυτό ακριβώς περιμένουν από εμάς.

Γνωρίζουμε ότι η παγκόσμια ελίτ περιμένει από εμάς να αναποδογυρίσουμε και να αποδεχτούμε την αυταρχική κόλασή της, επειδή καυχιούνται ότι συντρίβουν το συλλογικό μας πνεύμα με την πανδημία του Covid.

Επαινώντας τα «δισεκατομμύρια» ανθρώπων σε όλο τον κόσμο που συμμορφώθηκαν με τους δρακόντεους περιορισμούς της ελίτ Covid-19, το WEF ισχυρίζεται ότι οι ίδιοι άνθρωποι θα συμμορφωθούν με προγράμματα κοινωνικής πίστης, συμπεριλαμβανομένων περιορισμών στην ομιλία, διατροφικές επιλογές και επιδόματα άνθρακα. Αν αυτό ακούγεται τραβηγμένο, έχουμε την απόδειξη σε ασπρόμαυρο.

Σε ένα άρθρο με τίτλο «My Carbon»: Μια προσέγγιση για περιεκτικές και βιώσιμες πόλεις» του Mridul Kaushik, το WEF παραδέχεται ότι τα lockdown για τον Covid-19 ήταν μια «δοκιμή» και οι περιορισμοί ήταν μια τελετουργία ταπείνωσης.

Γράφοντας ότι «το COVID-19 ήταν το τεστ της κοινωνικής ευθύνης», ο Kaushik επαινεί πώς, «Ένας τεράστιος αριθμός ασύλληπτων περιορισμών για τη δημόσια υγεία υιοθετήθηκαν από δισεκατομμύρια πολίτες σε όλο τον κόσμο».

«Υπήρχαν πολλά παραδείγματα παγκοσμίως για τη διατήρηση της κοινωνικής απόστασης, τη χρήση μάσκας, τους μαζικούς εμβολιασμούς και την αποδοχή εφαρμογών ανίχνευσης επαφών για τη δημόσια υγεία, τα οποία απέδειξαν τον πυρήνα της ατομικής κοινωνικής ευθύνης», προσθέτει. Ο Robert F. Kennedy Jr. δεν αστειευόταν όταν μας προειδοποίησε ότι ο Bill Gates και οι φίλοι του απολαμβάνουν να πειραματίζονται με τις ζωές όσων από εμάς θεωρούν «κατώτερους ανθρώπους».

Πώς ξέρουμε ότι ένας CBDC για τον έλεγχο της ανθρωπότητας είναι ο στόχος τους; Επειδή τα τελευταία χρόνια το πλήθος του Νταβός έχει γίνει τόσο αλαζονικό που δύσκολα μπορεί να κρύψει τον ενθουσιασμό του για τα διαβολικά του σχέδια. Ο ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, Klaus Schwab, χαρακτήρισε την Κίνα «πρότυπο» για άλλες χώρες.

Πολλοί άλλοι σε υψηλές θέσεις έχουν επαναλάβει αυτά τα συναισθήματα . Η Κίνα είναι σαν μια πολύ ανατριχιαστική, πραγματική δυστοπική ταινία . Δεν μπορείς κυριολεκτικά να λειτουργήσεις σε αυτή τη χώρα ως άνθρωπος χωρίς κωδικό QR και εμβόλια. Το πρόσωπό σας σαρώνεται συνεχώς και κάθε σας κίνηση παρακολουθείται από διάφορες εφαρμογές WeChat.

Ό,τι αγοράζετε στην Κίνα γίνεται μέσω ενός ψηφιακού νομίσματος της κεντρικής τράπεζας (CBDC) και ενός κωδικού QR που συνδέεται με τον πιστωτικό λογαριασμό κοινωνικής δικτύωσης. Σημειώστε ότι οι ΗΠΑ απέχουν μόλις μήνες από τη δοκιμή του δικού τους πιλοτικού CBDC.

Η χώρα «προτύπου» έχει δημόσιες οθόνες Jumbotron που ντροπιάζουν αμέσως όποιον καταγράφει να διαπράττει ασήμαντες παραβάσεις, συμπεριλαμβανομένου του jaywalking. Ως αποτέλεσμα, η κοινωνική σας πίστωση υποβαθμίζεται επίσης.

Η Κινεζική αστυνομία σταματάει τους ανθρώπους τακτικά στο δρόμο, τους παίρνει τα τηλέφωνά τους και τους ψάχνει για «παράνομα» VPN, μέσα κοινωνικής δικτύωσης και άλλες απαγορευμένες εφαρμογές.

Θα συλληφθείς και θα σε στείλουν σε στρατόπεδα επανεκπαίδευσης αν σε πιάσουν με οτιδήποτε δεν υποτίθεται ότι έχεις. Η ελίτ είναι αποφασισμένη να αναπτύξει αυτές τις αυταρχικές τακτικές στις ΗΠΑ τα επόμενα χρόνια. Γνωρίζουμε ότι η Κίνα είναι μια δυστοπική κόλαση. Δεν μπορούμε να τους επιτρέψουμε να φύγουν

Ελάτε στην αποστολή μας εδώ στο People’s Voice για να αποκαλύψουμε τα εγκλήματα της παγκοσμιοποιητικής ελίτ και να μας βοηθήσετε να ξυπνήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι ξυπνούν και απορρίπτουν την ατζέντα της παγκοσμιοποιητικής ελίτ. Έτσι παλεύουμε και κερδίζουμε (https://www.triklopodia.gr/%cf%84%ce%bf-wef-%ce%b5%ce%b3%ce%ba%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%b9%ce%ac%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%bf%cf%84%cf%83%ce%af%cf%80-cbdc-mark-of-the-beast-%cf%80%ce%bf%cf%85/).

ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΕΙΧΑΝ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΑ ΥΠΟΒΑΘΡΑ: ΥΠΗΡΕΤΗΣΑΝ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΡΑΪΧ.

Εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου, δύο Γερμανοί στρατηγοί ήταν από τους λίγους διοικητές του ΝΑΤΟ με άμεση εμπειρία στη μάχη κατά των Σοβιετικών — για να μην αναφέρουμε τους Συμμάχους Το 1.955 μ.Χ., οι πρώην αντιστράτηγοι της Βέρμαχτ, Χόιζινγκερ, έφυγαν, και ο Σπάιντελ εντάχθηκαν στην Μπούντεσβερ και στο νεοσύστατο Υπουργείο Άμυνας της Δυτικής Γερμανίας.

ΕΝ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΨΥΧΡΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΔΥΟ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ — ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΓΑΛΛΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΒΡΕΤΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ.

Η Βέρμαχτ —οι ένοπλες δυνάμεις της Ναζιστικής Γερμανίας— παραδόθηκε άνευ όρων στους Δυτικούς Συμμάχους στις 7 Μαΐου 1.945 μ.Χ. Ο Στρατηγός Άλφρεντ Τζοντλ, αρχηγός του Επιτελείου Επιχειρήσεων της Βέρμαχτ, υπέγραψε το όργανο της παράδοσης στο μπροστινό διοικητήριο του Ανώτατου Στρατηγείου Συμμαχικής Δύναμης Εκστρατείας, Γαλλία.

Δύο μέρες αργότερα, ανάμεσα στα ερείπια του Βερολίνου, το αφεντικό του Jodl, Generalfeldmarschall Wilhelm Keitel, αρχηγός της Oberkommando der Wehrmacht , υπέγραψε ένα σχεδόν πανομοιότυπο έγγραφο παρουσία Σοβιετικών, Αμερικανών, Βρετανών και Γάλλων διοικητών.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος είχε τελειώσει για τον Jodl, τον Keitel και τους συμπατριώτες τους. Σε αντίθεση με αυτό που συνέβη στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οι νικητές σκόπευαν να αποστρατικοποιήσουν πλήρως την Γερμανία.

Το μεταπολεμικό συμμαχικό συμβούλιο ελέγχου διέλυσε δεόντως τη Βέρμαχτ στις 20 Αυγούστου 1.946 μ.Χ. Μέσα σε μια δεκαετία, ωστόσο, ο κόσμος θα έμοιαζε σημαντικά διαφορετικός. Το 1.949 μ.Χ., με την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου, οι Δυτικοί Σύμμαχοι σχημάτισαν τον Οργανισμό Βορειοατλαντικής Συνθήκης (ΝΑΤΟ), με μια ενιαία στρατιωτική δομή διοίκησης.

Η κύρια αποστολή του ΝΑΤΟ ήταν να αποτρέψει μια ολοένα και πιο εμπόλεμη Σοβιετική Ένωση, η οποία είχε απελευθερώσει τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης μόνο για να τις καταλάβει και να τις υποδουλώσει ως κομμουνιστικά δορυφορικά κράτη.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1.950 μ.Χ. οι χερσαίες δυνάμεις του ΝΑΤΟ ήταν πολύ περισσότερες στην καρδιά της Ευρώπης. Η Αμερική, η Γαλλία και η Βρετανία κατέληξαν διστακτικά στο συμπέρασμα ότι ο μόνος τρόπος για να αποκαταστήσουν κάποια στρατιωτική ισορροπία ήταν να επανεξοπλίσουν τον πρώην Γερμανό εχθρό τους, αν και υπό τον αυστηρό επιχειρησιακό έλεγχο του ΝΑΤΟ. Έτσι η Συμφωνία του Παρισιού της 5ης Μαΐου 1.955 μ.Χ.,Bundeswehr, οι ένοπλες δυνάμεις της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.

Χανς Σπάιντελ. Οι στρατοί δεν μπορούν να δημιουργηθούν από τη μια μέρα στην άλλη. Οι στρατιώτες βαθμοφόροι μπορούν να οδηγηθούν από τους δρόμους και να εκπαιδευτούν στην ελάχιστη αποτελεσματικότητα σε περίπου έξι μήνες.

Τι γίνεται όμως με τους διοικητές; Πού βρίσκετε ηγέτες —ιδιαίτερα γενικούς αξιωματικούς— με το υπόβαθρο και την εμπειρία να εκπαιδεύσουν, να οργανώσουν και να ηγηθούν ενός στρατού που χτίστηκε από την αρχή; Στην περίπτωση της Δυτικής Γερμανίας η απάντηση ήταν προφανής αλλά περίπλοκη.

Μόλις 10 χρόνια νωρίτερα η Γερμανία, ακόμη και στην ήττα, είχε έναν από τους καλύτερους στρατούς στην ιστορία. Ωστόσο, η Βέρμαχτ είχε διαφθαρεί και έγινε υπηρέτης του απεχθούς και εγκληματικού Τρίτου Ράιχ.

Η Γερμανία παρήγαγε πολλούς μεγάλους στρατηγούς μεταξύ 1.933 μ.Χ. και 1.945 μ.Χ., αλλά μέχρι το 1.955 μ.Χ. πολλοί από αυτούς ήταν νεκροί, πολύ ηλικιωμένοι ή ανεξίτηλα συμβιβασμένοι από την συνενοχή σε γερμανικά εγκλήματα πολέμου ή την αδιαμφισβήτητη υποτέλεια στον Αδόλφο Χίτλερ και το Ναζιστικό Κόμμα.

Η πρόκληση ήταν να βρεθούν αρκετοί πρώην στρατηγοί της Βέρμαχτ με σχετικά άψογα αρχεία που ήταν πρόθυμοι να επιστρέψουν στη στολή αργά στην ζωή τους. Ιδιαίτερα δύσκολη ήταν η εύρεση ειδικευμένων αξιωματικών που είχαν υπηρετήσει τη Βέρμαχτ στις υψηλότερες θέσεις και, ως εκ τούτου, είχε το υπόβαθρο και την εμπειρία να γίνει ανώτεροι διοικητές της Bundeswehr .

Η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας υπέβαλε όλους τους πρώην στρατιώτες της Βέρμαχτ που ήταν εθελοντές στην Μπούντεσβερ σε μια αυστηρή διαδικασία ελέγχου. Αρχικά, επέτρεπε να υπηρετούν μόνο  στρατιώτες των Waffen- SS στον βαθμό του λοχαγού και κάτω.

Αργότερα δέχθηκε αξιωματικούς μέχρι τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη, υπό την προϋπόθεση ότι περνούσαν την εξέταση. Τελικά, 61 στρατηγοί και ναύαρχοι της Βέρμαχτ τα κατάφεραν, αν και μέχρι το φθινόπωρο του 1.957 μ.Χ. μόνο 42 από αυτούς είχαν ενταχθεί στην Bundeswehr .

Οι ανώτεροι αξιωματικοί της τελευταίας ομάδας ήταν οι Hans Speidel και Adolf Heusinger, οι οποίοι στις 10 Οκτωβρίου και 12 Νοεμβρίου 1.955 μ.Χ., αντίστοιχα, ορκίστηκαν ως οι δύο πρώτοι αντιστράτηγοι της Bundeswehr.

Και οι δύο έκλεισαν τα 58 εκείνη την χρονιά και εντάχθηκαν στον τέταρτο γερμανικό στρατό τους - ξεκινώντας από το Deutsches Heer του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ακολουθούμενο από το Ράιχσβερ του μεσοπολέμου της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και στη συνέχεια τη Βέρμαχτ.

Αν και ο Σπάιντελ και ο Χόιζινγκερ ήταν αντιστράτηγοι στην Βέρμαχτ και οι δύο εντάχθηκαν στις νέες γερμανικές ένοπλες δυνάμεις ένα επίπεδο πιο πάνω. Πριν από το 1.945 μ.Χ., ένας Γερμανός Generalleutnant ήταν το ισοδύναμο δύο αστέρων ενός Βρετανού ή Αμερικανού στρατηγού. Η Μπούντεσβεράλλαξε την δομή των βαθμών για να κάνει έναν νέο Στρατηγό το ισοδύναμο τριών αστέρων των αντιστρατήγων των συμμάχων του στο ΝΑΤΟ.

Ο Hans Speidel γεννήθηκε στο Metzingen της Γερμανίας, στις 28 Οκτωβρίου 1.897 μ.Χ. Ο Adolf Heusinger γεννήθηκε στο Holzminden στις 4 Αυγούστου 1.897 μ.Χ. Ο πατέρας του Speidel ήταν δημόσιος υπάλληλος, ο Heusinger δάσκαλος.

Τον Νοέμβριο του 1.914 μ.Χ. ο Speidel κατατάχθηκε ως Fahnenjunker (υποψήφιος αξιωματικός) στο 123ο Σύνταγμα Γρεναδιέρων «King Karl» του στρατού της Βυρτεμβέργης. Τον Ιούνιο του 1.915 μ.Χ. ο Χόιζινγκερ προσφέρθηκε εθελοντικά στο 7^ο Σύνταγμα Πεζικού της Θουριγγίας.

Αφού ανατέθηκε σε ανθυπολοχαγό, ο Σπάιντελ υπηρέτησε ως διοικητής λόχου στην Μάχη του Σομ το 1.916 μ.Χ. και πέρασε το υπόλοιπο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ως βοηθός τάγματος ή αξιωματικός επιχειρήσεων.

Μετά την ανάθεση του, ο Χόιζινγκερ τραυματίστηκε σοβαρά κατά τη διάρκεια της μάχης του Βερντέν το 1.916 μ.Χ. Επιστρέφοντας στην υπηρεσία, διορίστηκε ως αναπληρωτής υπασπιστής τάγματος και στη συνέχεια ως αξιωματικός πληροφοριών. Το φθινόπωρο του 1.917 μ.Χ. ο Χόιζινγκερ τραυματίστηκε και πάλι βαριά, κατά τη διάρκεια της μάχης του Passchendaele.

Αιχμαλωτίστηκε από τους Βρετανούς, κρατήθηκε σε στρατόπεδο αιχμαλώτων στο Γιορκσάιρ της Αγγλίας μέχρι τον Δεκέμβριο του 1.919 μ.Χ. Μετά τον πόλεμο τόσο ο Σπάιντελ όσο και ο Χόιζινγκερ μπήκαν στο πανεπιστήμιο.

Ο πρώτος σπούδασε ιστορία και οικονομικά σε πολλά πανεπιστήμια, ο δεύτερος νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν. Και στους δύο προσφέρθηκαν προμήθειες στο μικρό αλλά ελίτ Ράιχσβερ της Γερμανίας, που επιτρεπόταν βάσει της Συνθήκης των Βερσαλλιών.

Οι αποστολές του Speidel του έδωσαν την ευελιξία να ακολουθήσει πολιτική εκπαίδευση και ολοκλήρωσε το διδακτορικό του το 1.925 μ.Χ. Εν τω μεταξύ, και οι δύο ολοκλήρωσαν το μυστικό πρόγραμμα εκπαίδευσης αξιωματικών του Γενικού Επιτελείου του Ράιχσβερ, με τα προσόντα το 1.929 μ.Χ.

Από το 1.930 μ.Χ. έως το 1.934 μ.Χ. ο Heusinger υπηρέτησε στο Τμήμα Επιχειρήσεων του Truppenamt(Γραφείο Στρατευμάτων), το μυστικό Γενικό Επιτελείο, επίσης εκτός νόμου βάσει της Συνθήκης των Βερσαλλιών.

Ο Speidel παρακολούθησε γλωσσική εκπαίδευση στην Γαλλία και στη συνέχεια διορίστηκε στο τμήμα Ξένων Στρατών του Truppenamt West. Το 1.933 μ.Χ. τοποθετήθηκε στο Παρίσι ως βοηθός στρατιωτικός ακόλουθος.

Adolf Heusinger. Το 1.934 μ.Χ. και το '35 μ.Χ. ο Heusinger ήταν διοικητής λόχου στο 18^ο Σύνταγμα Πεζικού στο Paderborn. Για τα επόμενα δύο χρόνια υπηρέτησε στην 1^η Μεραρχία Πεζικού στο Allenstein (σημερινό Olsztyn, Πολωνία) ως πρώτος αξιωματικός του Γενικού Επιτελείου.

Ο «Ia» (Ρωμαϊκός αριθμός I και «a»), όπως ήταν γνωστός η θέση, ήταν ο συνδυασμένος αρχηγός επιτελείου και αξιωματικός επιχειρήσεων της μεραρχίας. Αν και τη θέση κατείχε τυπικά, όπως στην περίπτωση του Χόιζινγκερ, ένας λοχαγός, η Ια ήταν ο μόνος πλήρως καταρτισμένος αξιωματικός του Γενικού Επιτελείου σε μια γερμανική μεραρχία πριν το 1.945 μ.Χ.

Επιστρέφοντας από το Παρίσι το 1.935 μ.Χ., ο Σπάιντελ έκανε επίσης περιοδεία ως διοικητής λόχου, στο 56ο Σύνταγμα Πεζικού και στη συνέχεια ως Ια της 33ης Μεραρχίας Πεζικού στο Μάνχαϊμ. Και οι δύο αξιωματικοί ακολουθούσαν τυπικές πορείες εξέλιξης σταδιοδρομίας για νέα μέλη του Γενικού Επιτελείου. Μετά το 1.937 μ.Χ. οι επαγγελματικές τους διαδρομές διακλαδίστηκαν σε πιο εξατομικευμένα κανάλια.

Τον Αύγουστο του 1.937 μ.Χ. τότε ο Ταγματάρχης Heusinger επέστρεψε στο Βερολίνο στο Τμήμα Επιχειρήσεων της Ανώτατης Διοίκησης Στρατού ( Oberkommando des Heeres , ή OKH), το νέο όνομα για το παλιό Truppenamt.

Τον Οκτώβριο του 1.940 μ.Χ. ο Heusinger έγινε επικεφαλής του Τμήματος Επιχειρήσεων ως συνταγματάρχης. Ακόμη και σε αυτόν τον σχετικά κατώτερο βαθμό, ήταν ο τρίτος υψηλότερος αξιωματικός στην ιεραρχία σχεδιασμού του στρατού, μετά τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατηγού Φραντς Χάλντερ και τον αναπληρωτή του, στρατηγό Φρίντριχ Πάουλους. (Ήταν ο Πάουλους που θα παρέδιδε την καταδικασμένη έκτη Γερμανική Στρατιά στους Σοβιετικούς στο Στάλινγκραντ τον Ιανουάριο του 1943 μ.Χ.).

Ο Heusinger έπαιξε βασικό ρόλο στον σχεδιασμό της εισβολής στην Πολωνία το 1.939 μ.Χ. επιχειρήσεις στην Δανία, την Νορβηγία, την Γαλλία και τις Κάτω Χώρες το 1.940 μ.Χ.· και Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα , η εισβολή του Ιουνίου 1.941 μ.Χ. στην Σοβιετική Ένωση.

Σε εκείνο το σημείο ο Χίτλερ ανέθεσε στην OKH την κύρια ευθύνη για τις επιχειρήσεις στη Ρωσία, ενώ η Oberkommando der Wehrmacht (OKW), υπό τους Keitel και Jodl, ανέλαβε τον επιχειρησιακό σχεδιασμό για όλα τα άλλα θέατρα πολέμου. Υπήρχε συνεχής τριβή και διαμάχη μεταξύ OKH και OKW, όπως ακριβώς το ήθελε ο Φύρερ .

Προήχθη σε αντισυνταγματάρχη τον Ιανουάριο του 1.939 μ.Χ., ο Speidel διορίστηκε ως Ia του IX Σώματος Στρατού. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Σεπτεμβρίου 1.939 μ.Χ. στην Πολωνία, το IX Σώμα Στρατού επάνδρωσε τη Γραμμή Ζίγκφριντ (γνωστός και ως Westwall) για να ελέγξει τη Γερμανία έναντι μιας Γαλλικής εισβολής.

Όταν η Γερμανία εισέβαλε στην Γαλλία τον Μάιο του 1.940 μ.Χ., ο Speidel ήταν στο επιτελείο της Έκτης Στρατιάς, μέρος της Ομάδας Στρατιών Β του Στρατηγού Φέντορ φον Μποκ. Αφού η έκτη Στρατιά διέσχισε τον ποταμό Meuse, ο Speidel ήταν υπεύθυνος για την ανάπτυξη του σχεδίου να περικυκλώσει το Παρίσι σε διπλό περίβλημα, ένα κλασικό πρωσικό Kesselschlacht(«καζάνη μάχη») ελιγμός.

Το σχέδιο του Σπάιντελ δεν εκτελέστηκε ποτέ, καθώς οι γαλλικές άμυνες απλώς κατέρρευσαν. Μετά την ανακωχή, ο Speidel τοποθετήθηκε στο Παρίσι ως αρχηγός του επιτελείου του στρατηγού Otto von Stülpnagel, του Γερμανού στρατιωτικού κυβερνήτη της Γαλλίας.

Αν και ο Stülpnagel ήταν σκληροπυρηνικός Ναζί, ο ξάδερφός του, στρατηγός Carl-Heinrich von Stülpnagel, ήταν μεταξύ των πρώτων ανώτερων στρατιωτικών ηγετών της Γερμανίας που απογοητεύτηκαν από τον Χίτλερ και τον Ναζισμό.

Ρωσικά στρατεύματα χειρίζονται έναν πεσμένο αετό του Ναζιστικού Κόμματος ανάμεσα σε συντρίμμια στην Καγκελαρία του Ράιχ στο Βερολίνο.  Ο αγώνας του Ψυχρού Πολέμου για την Γερμανία και την υπόλοιπη Ευρώπη μόλις ξεκινούσε. 

Προήχθη σε υποστράτηγο τον Δεκέμβριο του 1.941 μ.Χ., ο Χόιζινγκερ άρχιζε επίσης να αναπτύσσει σοβαρές αμφιβολίες για τον Χίτλερ. Ένας βασικός σχεδιαστής του Case Blue (Fall Blau), το καλοκαίρι του 1.942 μ.Χ. που επαναλήφθηκαν οι επιθετικές επιχειρήσεις στην Ρωσία, ο Heusinger και ο ανώτερός του, Halder, συγκρούστηκαν επανειλημμένα με τον Führer για την διεξαγωγή της εκστρατείας.

Και οι δύο στρατηγοί ευνόησαν σθεναρά την επανέναρξη της ώθησης προς την Σοβιετική πρωτεύουσα, την Μόσχα. Αντίθετα, ο Χίτλερ επέμεινε οι Γερμανοί να κινηθούν Νοτιοανατολικά, προς το Στάλινγκραντ και τον Καύκασο.

Ταυτόχρονα, ο Χίτλερ επέμεινε σε μια μεγάλη προσπάθεια στον Βορρά για την εξάλειψη της περικυκλωμένης πόλης του Λένινγκραντ . Έτσι, η Βέρμαχτ επέκτεινε τη φθίνουσα μαχητική της ισχύ κατά μήκος δύο ευρέως αποκλίνοντες άξονες.

Όπως ήταν αναμενόμενο, τα πράγματα κατέβηκαν γρήγορα. Σε αντίποινα, ο Χίτλερ απέλυσε τον Χάλντερ τον Σεπτέμβριο του 1.942 μ.Χ. και τον αντικατέστησε με τον στρατηγό Κουρτ Ζάιτσλερ. Ο Heusinger παρέμεινε επικεφαλής του Τμήματος Επιχειρήσεων της OKH.

Τον Μάρτιο του 1.942 μ.Χ. ο Σπάιντελ διορίστηκε αρχηγός του επιτελείου του V Σώματος Στρατού στη Ρωσία. Τον Ιανουάριο του 1.943 μ.Χ., στο αποκορύφωμα της κρίσης του Στάλινγκραντ, ο Speidel διορίστηκε προσωρινά ως αρχηγός του επιτελείου στον στρατηγό Kurt von Tippelskirch, τον Γερμανό αξιωματικό σύνδεσμο και de facto διοικητή της Ιταλικής Όγδοης Στρατιάς, πολεμώντας στη συνέχεια για να ανακουφίσει την Έκτη Στρατιά από ο βορράς.

Μετά την πτώση του Στάλινγκραντ, ο Σπάιντελ οργάνωσε το επιτελείο του ad hoc Στρατού Αποσπάσματος Kempf. Σε αυτή την θέση στις αρχές του 1.943 μ.Χ. έπαιξε σημαντικό ρόλο στη σταθεροποίηση του Γερμανικού Νοτιοανατολικού τομέα και έθεσε τις διοικητικές και υλικοτεχνικές βάσεις για το αριστοτεχνικό αντεπίθεση του Generalfeldmarschall Erich von Manstein στο Kharkov τον Φεβρουάριο.

Πέντε μήνες αργότερα ο Speidel υπηρέτησε ως αρχηγός του επιτελείου του στρατηγού Werner Kempf κατά την διάρκεια της μάχης του Kursk. Λίγο αργότερα ο Speidel προήχθη σε υποστράτηγο και διορίστηκε αρχηγός του επιτελείου της Όγδοης Στρατιάς υπό τον στρατηγό Otto Wöhler. Ο Σπάιντελ έλαβε τον Σταυρό του Ιππότη του Σιδηρού Σταυρού για τις υπηρεσίες του στην Ρωσία και προήχθη σε υποστράτηγο τον Ιανουάριο του 1.944 μ.Χ.

Μέχρι τη στιγμή που μετατέθηκε στο Δυτικό Μέτωπο τον Απρίλιο του 1.944 μ.Χ., ο Σπάιντελ είχε δει αρκετά τις βάρβαρες και γενοκτονικές πολιτικές εξόντωσης της Γερμανίας στην Ρωσία ώστε να γίνει ένθερμος αντιναζί.

Ήταν πεπεισμένος ότι ο Χίτλερ έπρεπε να φύγει πριν καταστρέψει ό,τι είχε απομείνει από μια ήδη καταρρέουσα Γερμανία. Ο θρυλικός στρατηγός Έρβιν Ρόμελ είχε ζητήσει προσωπικά από τον Σπάιντελ ως αρχηγό του επιτελείου του στην Ομάδα Στρατού Β στην Νορμανδία.

Οι δυο τους ήταν συμπατριώτες Σουηβοί, είχαν γνωριστεί κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και είχαν υπηρετήσει στο ίδιο σύνταγμα πεζικού για σύντομο χρονικό διάστημα κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου.

Το πιο σημαντικό, ο Σπάιντελ ήταν το είδος του διαισθητικού και ανεξάρτητου αξιωματικού στον οποίο ο Ρόμελ μπορούσε να εμπιστευθεί τις καθημερινές επιχειρήσεις του αρχηγείου της ομάδας του, ενώ ο διοικητής με προσανατολισμό στην δράση περνούσε χρόνο με τις μπροστινές του μονάδες.

Κατά ειρωνικό τρόπο, ο Speidel πέρασε σχεδόν όλο το D-Day τρέχοντας το Army Group B, ενώ ο Rommel επέστρεφε στη Νορμανδία από το σπίτι του στο Herrlingen (σημερινό Blaustein), όπου είχε πάει σε μια εκδρομή για να δει την γυναίκα του στα γενέθλιά της.

Επιστρέφοντας στη Γαλλία, ο Speidel είχε αποκαταστήσει την επαφή με τον Carl-Heinrich von Stülpnagel, ο οποίος τον Φεβρουάριο του 1.942 μ.Χ. είχε διαδεχτεί τον ξάδερφό του Otto ως στρατιωτικό κυβερνήτη.

Ο Speidel είχε ήδη ισχυρές σχέσεις με τον Carl Friedrich Goerdeler, τον πολιτικό ηγέτη της αντιναζιστικής φατρίας. Μέσω του Stülpnagel, ο Speidel έγινε ένα από τα ανώτερα στρατιωτικά μέλη της γερμανικής αντιπολίτευσης στον Χίτλερ.

Ποτέ δεν ήταν εσωτερικό μέλος του κυττάρου με επικεφαλής τον ΌμπερστClaus von Stauffenberg, αλλά γνώριζε την πλοκή της Επιχείρησης Valkyrie. Ο Rommel γνώρισε τον Stülpnagel μέσω του Speidel, αν και παραμένει ασαφές πόσο βαθιά ο Rommel ενεπλάκη στην συνωμοσία κατά του Χίτλερ.

Είχε σίγουρα κάποια γνώση του τι συνέβαινε, και οι συνωμότες ήταν πρόθυμοι να στρατολογήσουν τον πιο υψηλού προφίλ στρατάρχη της Γερμανίας στον σκοπό τους. Είχαν έρθει σε επαφή με τον Άλεν Ντάλες του Γραφείου Στρατηγικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ, αλλά μέχρι τις 16 Μαΐου ανέφεραν στον Αμερικανό αρχηγό κατασκοπείας ότι δεν έπρεπε να εμπιστευτεί τον Ρόμελ.

Στις 17 Ιουλίου, ο Ρόμελ τραυματίστηκε σοβαρά στη Νορμανδία όταν ένας μαχητής της RAF χτύπησε το αυτοκίνητό του. Τρεις μέρες αργότερα ο Στάουφενμπεργκ μετέφερε μια βόμβα χαρτοφύλακα στο καταφύγιο διοίκησης του Χίτλερ στην Ανατολική Πρωσία.

Ο Χόιζινγκερ στεκόταν ακριβώς δίπλα στον Χίτλερ όταν εξερράγη η βόμβα. Στις 10 Ιουνίου ο Φύρερ είχε απολύσει τον Ζάιτσλερ από τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου και είχε διορίσει τον Χόιζινγκερ ως αρχηγό μέχρι να αναλάβει ο Στρατηγός Χάιντς Γκούντεριαν.

Ενώ ο Heusinger γνώριζε για τη στρατιωτική αντιπολίτευση και συμπάσχει μαζί τους, δεν γνώριζε για την επιχείρηση Valkyrie. Όταν εξερράγη η βόμβα, υπέστη τραύματα στο κεφάλι, στα χέρια και στα πόδια.

Τρεις μέρες αργότερα, ενώ ήταν ακόμη στο νοσοκομείο, ο Χόιζινγκερ συνελήφθη και ανακρίθηκε από την Γκεστάπο. Το γεγονός ότι στεκόταν δίπλα στον Χίτλερ βάραινε σίγουρα υπέρ του στρατηγού και η Γκεστάπο τελικά δεν μπόρεσε να τον συνδέσει απευθείας με την συνωμοσία.

Απελευθερώθηκε από την κράτηση τον Οκτώβριο του 1.944 μ.Χ., ο Χόιζινγκερ τοποθετήθηκε στο Führerreserve , μια δεξαμενή για ανώτερους αξιωματικούς της Βέρμαχτ. Μόλις τον Μάρτιο του 1.945 μ.Χ. επέστρεψε σε μια ενεργή αποστολή, ως αρχηγός του Τμήματος Χαρτογράφησης της Βέρμαχτ, μια θέση πολύ πιο κάτω από αυτή που είχε ως ενεργός αρχηγός του Γενικού Επιτελείου. Τον Μάιο του 1.945 μ.Χ. τα Αμερικανικά στρατεύματα κατέλαβαν τον Χόιζινγκερ.

Στον απόηχο της Επιχείρησης Valkyrie η Γκεστάπο συγκέντρωσε τους επικεφαλής συνωμότες. Ο Στάουφενμπεργκ εκτελέστηκε το ίδιο βράδυ. Ανακλήθηκε στο Βερολίνο, ο Stülpnagel δεν κατάφερε να αυτοκτονήσει και εκτελέστηκε στα τέλη Αυγούστου.  Στην θέση του στάλθηκε να κυβερνήσει το μεγαλύτερο Παρίσι ο στρατηγός Ντίτριχ φον Χόλτιτζ. Ο Σπάιντελ είχε διαφύγει της προσοχής της Γκεστάπο για λίγο.

Αλλά έπεσε υπό υποψία ξανά στα τέλη Αυγούστου αφού συνωμότησε με τον Τσόλτιτζ για να παρακάμψει την άμεση εντολή του Χίτλερ να περιορίσει το Παρίσι σε «πεδίο συντριμμιών» αντί να παραδώσει ανέπαφη την Γαλλική πρωτεύουσα στους Συμμάχους.

Η Γκεστάπο συνέλαβε τον Σπάιντελ στις 7 Σεπτεμβρίου. Κάτω από βασανιστήρια υποστήριξε ότι ούτε ο ίδιος ούτε ο Ρόμελ είχαν συμμετάσχει ποτέ στη συνωμοσία εναντίον του Χίτλερ και ο Σπάιντελ δεν ενέπλεξε ποτέ άλλους συνωμότες.

Το στρατοδικείο της Βέρμαχτ επέβαλε τον Σπάιντελ, αν όχι για άλλο λόγο παρά για να τον κρατήσει μακριά από το επίφοβο Volksgerichthof («Λαϊκό Δικαστήριο») του δικαστή Roland Freisler, ο οποίος καταδίκασε περίπου 2.600 μέλη της πολιτικής αντιπολίτευσης.

Το στρατοδικείο έκρινε τον Speidel «αθώο, αλλά όχι απαλλαγμένο από υποψίες», μια περίεργη ετυμηγορία σίγουρα, αλλά που τον κράτησε υπό τη Βέρμαχτδικαιοδοσία. Μέχρι τότε, παρά τις αρνήσεις του Σπάιντελ, ο Χίτλερ ήταν πεπεισμένος ότι ο Ρόμελ είτε έπρεπε να είχε εμπλακεί είτε να γνώριζε για την πλοκή.

Πιεζόμενος από την άμεση απειλή του Χίτλερ κατά της οικογένειάς του, ο στρατάρχης αυτοκτόνησε στις 14 Οκτωβρίου 1.944 μ.Χ. Ο Σπάιντελ φυλακίστηκε στο φρούριο Κούστριν ανατολικά του Βερολίνου.

Καθώς ο Κόκκινος Στρατός έκλεισε την άνοιξη του 1.945 μ.Χ., τα SS μετέφεραν όλους τους αιχμαλώτους στο Κάστρο Χέρσμπεργκ στο Immenstaad, στην απέναντι όχθη της λίμνης της Κωνσταντίας από την Ελβετία. Με την βοήθεια του διοικητή της φυλακής Speidel οργάνωσε μια απόδραση και κρύφτηκε. Συνελήφθη από τα γαλλικά στρατεύματα στις 29 Απριλίου 1945 μ.Χ.

Μετά τον πόλεμο ο Speidel επέστρεψε στον ακαδημαϊκό χώρο ως καθηγητής σύγχρονης ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Tübingen. Το βιβλίο του «Εισβολή 1.944 μ.Χ.» του 1.950 μ.Χ. αναφέρεται στις αποβάσεις των Συμμάχων στην Νορμανδία από την Γερμανική σκοπιά.

Ο Σπάιντελ υπηρέτησε επίσης την κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας ως σύμβουλος άμυνας. Ως βασικός στρατιωτικός σύμβουλος του καγκελαρίου Konrad Adenauer, ήταν μεταξύ των κύριων συγγραφέων του μνημονίου Himmerod του 1.950 μ.Χ., της διαβαθμισμένης εσωτερικής μελέτης της δημοκρατίας για την επιμελητεία του επανεξοπλισμού. Το 1.954 μ.Χ. η δημοκρατία διόρισε τον Speidel επικεφαλής διαπραγματευτή της για το ζήτημα της ένταξης της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ.

Ο Χόυσινγκερ, αιχμάλωτος στρατού μέχρι το 1.948 μ.Χ., κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης στη Δίκη Ανώτατης Διοίκησης του Στρατιωτικού Δικαστηρίου των ΗΠΑ στην Νυρεμβέργη. Από το 1.948 μ.Χ. έως το 1.950 μ.Χ., με την κωδική ονομασία Adolf Horn, ήταν επικεφαλής της αξιολόγησης της οργάνωσης Gehlen, της νεοφυούς υπηρεσίας πληροφοριών της Δυτικής Γερμανίας.

Ιδρύθηκε το 1.946 μ.Χ. από τον πρώην Generalleutnant της Wehrmacht Reinhard Gehlen, η οργάνωση μετατράπηκε στο σημερινό Bundesnachrichtendienst(BND), τον Γερμανικό αντίστοιχο της CIA. Την ίδια περίοδο ο Χόιζινγκερ υπηρέτησε υπό τον άλλοτε προϊστάμενό του, Χάλντερ, ως αναπληρωτής επικεφαλής γερμανικών στρατιωτικών σπουδών για την Ιστορική Διεύθυνση Στρατού των ΗΠΑ.

Τον Ιανουάριο του 1.951 μ.Χ. ο Χόιζινγκερ, ο Σπάιντελ και ο Καγκελάριος Αντενάουερ συναντήθηκαν για να συζητήσουν τον γερμανικό επανεξοπλισμό με τον Ύπατο Αρμοστή των ΗΠΑ Τζον Τζέι ΜακΚλόι και τον Στρατηγό του Στρατού Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, τον ανώτατο διοικητή των Συμμάχων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη.

Ο Heusinger και ο Speidel διορίστηκαν ανώτερα μέλη του Blank Office, το οποίο στις 7 Ιουνίου 1.955 μ.Χ. έγινε το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Άμυνας της Δυτικής Γερμανίας, με πρώτο υπουργό τον δημόσιο υπάλληλο Theodor Blank.

Μόλις διορίστηκε ως οι δύο πρώτοι γενικοί αξιωματικοί της Bundeswehr , ο Speidel διορίστηκε ως αρχηγός του Τμήματος Συνδυασμένων Δυνάμεων στο Υπουργείο Άμυνας, ενώ ο Heusinger προήδρευσε του Στρατιωτικού Συμβουλίου Ηγεσίας. Το 1.957 μ.Χ. ο Speidel και ο Heusinger προήχθησαν για να γίνουν οι πρώτοι στρατηγοί τεσσάρων αστέρων της Bundeswehr.

Εκείνη την άνοιξη ο Heusinger διαδέχθηκε τον Speidel ως αρχηγός των Συνδυασμένων Δυνάμεων όταν ο τελευταίος διορίστηκε επικεφαλής των Συμμαχικών Χερσαίων Δυνάμεων στην Κεντρική Ευρώπη (COMLANDCENT), που έγινε ο πρώτος Γερμανός αξιωματικός που κατείχε επικεφαλής διοικητή του ΝΑΤΟ.

Εργαζόμενος από τα κεντρικά γραφεία στο Κάστρο Φοντενεμπλό της Γαλλίας, ο Σπάιντελ διαχειρίστηκε την ένταξη της Μπούντεσβερ στο ΝΑΤΟ. Αν και δεν είχε διοικήσει ποτέ κάτι μεγαλύτερο από έναν λόχο, ήταν ο ανώτερος επιχειρησιακός διοικητής όλων των Γερμανικών, αμερικανικών, γαλλικών και βρετανικών μεραρχιών που είχαν ανατεθεί στην Κεντρική Περιφέρεια του ΝΑΤΟ. Αν είχε ξεσπάσει πόλεμος με την Σοβιετική Ένωση και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, ο Σπάιντελ θα ήταν ο ανώτερος διοικητής του ΝΑΤΟ.

Εκείνο το καλοκαίρι ο Heusinger διορίστηκε ο πρώτος γενικός επιθεωρητής της Bundeswehr, και έγινε ο ανώτερος εν ενεργεία στρατιωτικός αξιωματικός της Γερμανίας, ο αντίστοιχος του προέδρου των ΗΠΑ του Κοινού Επιτελείου Επιτελείου. Δεδομένων των ιστορικών αποσκευών που συνδέονται με τον τίτλο «αρχηγός του γερμανικού Γενικού Επιτελείου», η κυβέρνηση είχε επιλέξει έναν νέο τίτλο.

Η πρώιμη Bundeswehr αγωνίστηκε επίσης να συμβιβαστεί με το μολυσμένο στρατιωτικό παρελθόν της Γερμανίας και ακόμη και την απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ. Ένα αμφίθυμο γερμανικό κοινό δεν μπορούσε να αποφασίσει εάν ο Στάουφενμπεργκ και οι συνωμότες του ήταν ήρωες ή προδότες.

Η Bundeswehr πήρε μια συνειδητή απόφαση να ασπαστεί την παράδοση των στρατιωτών που είχαν θέσει τη συνείδησή τους πάνω από την τυφλή στρατιωτική υπακοή. «Το πνεύμα τους και η στάση τους είναι το πρότυπό μας», έγραψε ο Χόιζινγκερ στους υφισταμένους του διοικητές το 1.959 μ.Χ.

Ο Χόιζινγκερ υπηρέτησε ως γενικός επιθεωρητής μέχρι το 1.961 μ.Χ., όταν διορίστηκε πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ—ανώτερος στρατιωτικός αξιωματικός της οργάνωσης και επικεφαλής στρατιωτικός σύμβουλος του γενικού γραμματέα.

Ο Χόιζινγκερ ήταν ο πρώτος Γερμανός αξιωματικός που κατείχε αυτή την θέση και κεντρικό πρόσωπο στην σφοδρή συζήτηση σχετικά με το πώς θα πολεμούσε το ΝΑΤΟ σε τυχόν μελλοντικούς πολέμους. Μια σχολή σκέψης υποστήριξε ότι τα πυρηνικά όπλα κατέστησαν τις συμβατικές δυνάμεις και τις επιχειρησιακές τεχνικές ξεπερασμένες.

Απορρίπτοντας αυτή τη θέση, ο Heusinger υποστήριξε την ιδέα μιας βαθμιαίας απάντησης από το ΝΑΤΟ, σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη ενίσχυση των συμβατικών δυνάμεων. Είδε τις θεωρίες του να δικαιώνονται στις αρχές της δεκαετίας του 1.960 μ.Χ., όταν η κυβέρνηση Κένεντι υιοθέτησε το δόγμα της «ευέλικτης απάντησης».

Ο Speidel συνταξιοδοτήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1.963 μ.Χ., ο Heusinger τον Απρίλιο του 1.964 μ.Χ. Πέθανε στις 28 Νοεμβρίου 1.984 μ.Χ. και 30 Νοεμβρίου 1.982 μ.Χ., αντίστοιχα. Αυτοί και οι λίγοι πρώην γενικοί αξιωματικοί της Βέρμαχτ που είχαν παραμείνει με στολή ήταν οι τελευταίοι μιας φυλής. Μπορεί τα γυρίσματα να σταμάτησαν το 1.945 μ.Χ., αλλά το τόξο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε ζωντανή δύναμη στους στρατούς του κόσμου για χρόνια μετά.

 

Οι Γερμανοί εκπαιδεύονται για «εισβολή σε ξένη χώρα για αντιμετώπιση κοινωνικών ταραχών»!!!

Ο γερμανικός στρατός δείχνει τον δρόμο ,την κατεύθυνση και κυρίως τον προορισμό για την αποστολή των ευρωπαϊκών Ενόπλων Δυνάμεων του όχι και πολύ μακρινού μέλλοντος. Και επειδή ως γνωστόν “ανήκομεν εις την Δύσιν” και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου μας “σέρνει” η “ατμομηχανή” της Ευρώπης πάμε. Και στον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο Γερμανικός στρατός έκανε 10ημερη άσκηση με σενάριο καταστολής πλήθους. Όχι στη Γερμανία αλλά σε άλλη χώρα!

Το σενάριο προέβλεπε εισβολή σε άλλη χώρα για να επιβληθεί «ο Νόμος και η Τάξη» , που είχαν διαταραχθεί από διαδηλώσεις και κοινωνικές αντιδράσεις που είχαν οδηγήσει σε βιαιότητες. Ακόμη χειρότερα το σενάριο προέβλεπε ότι ο Γερμανικός στρατός θα έκανε αυτή την επέμβαση είτε λόγω αδυναμίας είτε λόγω άρνησης των εθνικών στρατιωτικών δυνάμεων να αντιμετωπίσουν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης!

Σύμφωνα με πληροφορίες, στην άσκηση έλαβαν μέρος 3500 μέλη του γερμανικού στρατού με 700 οχήματα και εναέρια μέσα. Η άσκηση έγινε σε περιοχή κοντά στο Αμβούργο . Σε ελεγχόμενη περιοχή στην οποία οι στρατιωτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να εκπαιδευτούν σε επιχειρήσεις εντός και εκτός κατοικημένων περιοχών.

Την άσκηση πρόκληση εντόπισε το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων.   Τα όσα περιγράφονται ως σενάριο στο γερμανικό site είναι ανατριχιαστικά, αφού ο εχθρός είναι διαδηλωτές που αναφέρονται ως «αντάρτες» και η αντιμετώπισή τους δεν περιορίζεται στις ειδικές μονάδες καταστολής πλήθους. Μέχρι και τα Leopard  (!!!) κατεβάζουν στους δρόμους.

Βέβαια το σημείο που πρέπει να επικεντρώσουμε είναι η «εισβολή» επί της ουσίας σε οποιαδήποτε χώρα δηλώσει αδυναμία αντιμετώπισης ταραχών! Ποια θα είναι η πρώτη χώρα που θα βιώσει την νέα γερμανική εισβολή (https://www.onalert.gr/kosmos/oi-germanoi-ekpaideyontai-gia-eisvoli-se-xeni-xora-gia-antimetopisi-koinonikon-taraxon/106381/);

 

Γερμανικός οικονομικός εθνικισμός – Η ιστορία επαναλαμβάνεται χωρίς πόλεμο.

Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο απ΄  όσα ζούμε. Η μετατροπή της Γερμανίας από «ατμομηχανή» της Ευρώπης σε «οικονομικό δυνάστη» έχει παρελθόν και θεωρία . Συμπτωματικά περίπου ίδια με την θεωρία που είχε αναπτύξει ο Γερμανός καθηγητής δημοσίου δικαίου Κάρλ Σμίθ, επί εποχής Χίτλερ. Ο καθηγητής είχε δικαστεί στη Νυρεμβέργη. Ένας πάντα διαβασμένος απόστρατος αξιωματικός έγραψε για το Onalert το ενδιαφέρον κείμενο που ακολουθεί:

Ο Γερμανός καθηγητής δημοσίου δικαίου Carl Schmitt, διαπρεπής νομικός και φιλόσοφος, κατηγορήθηκε μεταπολεμικά ότι συνεργάστηκε με το ναζιστικό καθεστώς και ότι με το βιβλίο του ΄΄H Grossraum Τάξη του Διεθνούς Δικαίου΄΄, επηρέασε την επεκτατική πολιτική του Χίτλερ. Στην ανάκρισή του από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης δήλωσε ΄΄τυχοδιώκτης διανοούμενος΄΄ και μετά από διετή παραμονή στη φυλακή έζησε σπίτι του μέχρι το θάνατό του το 1.985 μ.Χ.

Στην εισαγωγή του βιβλίου του γράφει: ΄΄Η μεταβολή στις διαστάσεις της γης και στον τρόπο με τον οποίο γίνεται αντιληπτός ο χώρος στην γη-μια μεταβολή που κυριαρχεί στις σύγχρονες παγκόσμιες πολιτικές εξελίξεις-εκφράζεται με τη λέξη Grossraum.

Ο οικονομικός σχηματισμός ενός Grossraum μπορεί να επέλθει από τα κάτω, όταν μικρές χωρικά περιοχές συνενώνονται ΄΄οργανωτικά΄΄ σε κάποιο βαθμό, σε μεγαλύτερα συμπλέγματα. Μπορεί ωστόσο να λάβει χώρα, όπως θα ήταν ταιριαστό να πούμε στην περίπτωση της παροχής αερίου σε μεγάλες αποστάσεις και από τα πάνω μέσω σχεδιασμένων Grossraum δικτύων που καλύπτουν τεράστιες εκτάσεις και στα οποία συνδέονται τα μεγάλα δίκτυα΄΄.

Στην ανάκρισή του από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης δήλωσε ΄΄τυχοδιώκτης διανοούμενος΄΄ και μετά από διετή παραμονή στη φυλακή έζησε σπίτι του μέχρι το θάνατό του το 1.985 μ.Χ. Η θεωρία του Σμιτ παρουσίαζε τις γερμανικές στρατιωτικές εισβολές σαν συμβολή στην δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης που θα εμπόδιζε την επέμβαση ΄΄δυνάμεων ξένων προς τον Ευρωπαϊκό χώρο΄΄.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι κατά πόσο οι διανοούμενοι απαλλάσσονται των ευθυνών όταν δηλώνουν ΄΄δεν κατείχα μια αποφασιστική θέση ούτε συνεργάστηκα για την προετοιμασία των επιθετικών πολέμων΄΄.

Η σκέψη του ότι ΄΄κυρίαρχος είναι αυτός ο οποίος αποφασίζει για την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης΄΄ χρησιμοποιήθηκε πρόσφατα από τον Β. Βενιζέλο σε συνέντευξή του, προφανώς σαν δική του !!! Όμως σε κάποια πράγματα υπάρχει συνέχεια.

Η σημερινή Γερμανία όπως αναλύεται στο πρόσφατο βιβλίο του Ν. Κοτζιά ΄΄Ελλάδα-Αποικία Χρέους΄΄: δεν έχει αναδυθεί σε ηγεμόνα της ΕΕ αλλά κατέχει θέση πρωτοκαθεδρίας σ΄ αυτήν. Η πρωτοκαθεδρία αυτή συνδέεται με ένα ανερχόμενο Γερμανικό οικονομικό εθνικισμό.

Ο εθνικισμός αυτός αναγεννιέται από τις στάχτες του Άουσβιτς, καθώς και στην άρνηση του Ολοκαυτώματος, με το επιχείρημα ότι το τελευταίο έχει μετατραπεί σε ΄΄αντιγερμανικό εργαλείο΄΄. Γι αυτό τον εθνικισμό ο γερμανός κοινωνιολόγος Ούλριχ Μπεκ γράφει :

΄΄Τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι οικονομικά και όχι πολιτικά, ενώ ΄΄δεν είναι λιγότερο αποκρουστικός΄΄ από τον παλιό γερμανικό εθνικισμό. Η τάση της ΕΕ (σύμφωνα με το βιβλίο) να αναπτυχθεί σε αυτοκρατορία συνδέεται με την εξέλιξη της Γερμανίας σε ένα είδος ΄΄αυτοκρατορικού κράτους΄΄, μιας Νέας Ρώμης. Αυτή η αλλαγή συνδέεται με τη μετατροπή της Ελλάδας σε ΄΄αποικία χρέους΄΄ (https://www.onalert.gr/san-shmera/germanikos-oikonomikos-ethnikismos-i-istoria-epanalamvanetai-xoris-polemo/105953/).

 

Πλησιάζουμε επικίνδυνα στην «καυτή φάση» του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, υπάρχει ο φόβος ‘’ότι θα είναι ένας  πόλεμος που θα συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, που θα προκαλέσει θύματα και θα κοστίσει χρήματα’’. Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ δείχνουν ότι είναι αποφασιστικές για την υποστήριξη της Ουκρανίας, έχουν πραγματοποιήσει σημαντικές επενδύσεις, περισσότερα από 230 άρματα μάχης και περισσότερα από 1.550 άλλα οχήματα μόνο τον περασμένο μήνα, η στρατιωτική βοήθεια ανέρχεται σε δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να είναι ο κύριος χορηγός.

Εκτός από οχήματα, η βοήθεια για το Κίεβο περιλάμβανε, μεταξύ άλλων , μια σειρά από συστήματα αεράμυνας , εκτοξευτές ρουκετών ακριβείας, πυροβολικά και μεγάλη ποικιλία πυρομαχικών, έχουν επίσης εκπαιδεύσει 11 ουκρανικά τάγματα –περίπου 6.100 στρατιώτες– σε επιχειρήσεις συνδυασμένων όπλων και 4.000 σε μεμονωμένα συστήματα. Περισσότερες από δύο δωδεκάδες άλλες χώρες συμμετέχουν επίσης στην εκπαίδευση των δυνάμεων του Κιέβου .

Υπήρξε μια ανάπαυλα σε μεγάλο μέρος της πρώτης γραμμής, η Ρωσία χρησιμοποίησε αυτόν τον χρόνο για να δημιουργήσει τρομερές άμυνες που θα πρέπει να διαπεράσουν τα ουκρανικά στρατεύματα χρησιμοποιώντας συνδυασμένα όπλα – συντονισμένη δράση από τεθωρακισμένα, πεζικό, μηχανικό, πυροβολικό. και αεροπορικές δυνάμεις – για να είναι επιτυχής η αντεπίθεση. Οι Ουκρανοί, θα πρέπει να περάσουν μέσα από αυτή την γραμμή του μετώπου. 

Εάν η επίθεση των ουκρανών δεν είναι επιτυχημένη, και οι ουκρανικές δυνάμεις φαίνεται να καταρρέουν, θα πρέπει  η Δύση να παρέμβει για να αναγκάσει την Ουκρανία σε διαπραγματεύσεις, προκειμένου να αποτρέψει ένα απελπισμένο τακτικό κτύπημα, το οποίο θα εξαγριώσει την Ρωσική αρκούδα και το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό για την Ευρώπη και για όλον τον κόσμο.  

Ο πυρηνικός πόλεμος θεωρείται πλέον από πολλούς, ίσως οι περισσότεροι, ως αναπόφευκτος, η παραφροσύνη και η αδικία καλπάζουν, καμία πλευρά δεν ενδιαφέρεται για την τεράστια καταστροφή που θα επιφέρουν φτάνει να εγκαθιδρύσουν μια τερατώδη παγκόσμια τάξη που χαρακτηρίζεται από κάτι πολύ πιο σκοτεινό από την απλή τυραννία.  

ΣΕ ΠΑΝΙΚΟ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ; ΑΥΤΟ ΤΟ Σ/Κ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΧΩΡΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΕΙ ΕΚΤΑΚΤΩΣ ΚΑΙ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΩΣ Η ΛΕΣΧΗ ΜΠΙΛΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ…

Συνεδριάζει ΕΚΤΑΚΤΩΣ και ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΩΣ αυτό το σ/κ η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ την ίδια ώρα που θα λαμβάνουν χώρα εκλογές…στην ΕΛΛΑΔΑ με καλεσμένους τους Μπουρλά, Κίσινγκερ, Ρότσιλντ και…Palantir, εταιρεία της CIA που είναι συνεργάτες του ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ!!!…

Η μυστική ομάδα Bilderberg θα συναντηθεί αυτό το Σαββατοκύριακο για να συζητήσει την Ουκρανία, την ηγεσία των ΗΠΑ, την Κίνα-Ρωσία, τις αλλαγές στο τραπεζικό σύστημα και την τεχνητή νοημοσύνη…

Και για περισσότερη ανάλυση για το πως η Μπίλντερμπέργκ έχει επηρεάσει την ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ εδώ και χρόνια ιδιαίτερα με τα…ΜΝΗΜΟΝΙΑ. Η Ομάδα Bilderberg, η οποία συγκεντρώνει μια χούφτα από τις ισχυρές ελίτ του κόσμου κάθε χρόνο σε μυστικές συναντήσεις για τη χάραξη στρατηγικής σχετικά με τη γεωπολιτική, την τεχνολογία, τον πόλεμο και την ειρήνη, ετοιμάζεται να συναντηθεί αυτό το Σαββατοκύριακο, 18-21 Μαΐου, στην Λισαβόνα της Πορτογαλίας

Ο Όμιλος ιδρύθηκε το 1.954 μ.Χ. από τον Πρίγκιπα Bernhard της Ολλανδίας (και μέλος του Ναζιστικού κόμματος της χώρας του) και μερικούς άλλους παγκοσμιοποιητές που επιδιώκει να δημιουργήσει ένα σύστημα ενός κόσμου υπό τον έλεγχο της Δύσης.

Η ελίτ του Bilderberg λειτουργεί σύμφωνα με τον Κανόνα του Chatham House, που σημαίνει ότι οι συμμετέχοντες είναι «ελεύθεροι να χρησιμοποιούν τις πληροφορίες που λαμβάνουν, αλλά ούτε η ταυτότητα ούτε η σχέση των ομιλητών ή των συμμετεχόντων μπορούν να αποκαλυφθούν», σύμφωνα με τον επίσημο ιστότοπο της Bilderberg. «Δεν υπάρχει λεπτομερής ατζέντα, δεν προτείνονται ψηφίσματα, δεν γίνονται ψηφοφορίες και δεν εκδίδονται δηλώσεις πολιτικής».

Το Chatham House είναι η βάση του Λονδίνου του Βασιλικού Ινστιτούτοτ Διεθνών Υποθέσεων, μια ελιτίστικη, παγκοσμιοποιητική, φιλοπόλεμη οργάνωση της οποίας η αδελφή οργάνωση είναι το Συμβούλιο Ξένων Υποθέσεων στις Η.Π.Α.

Αυτές οι δύο οργανώσεις μαζί χρησιμεύουν ως το νευρικό κέντρο των νεοσυντηρητικών παγκοσμιοποιητικών πολεμικών εξωτερικών πολιτικών που έχουν βγει από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο από το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Όλες αυτές οι ελιτιστικές οργανώσεις, οι Bilderbergs, το RIIA και το CFR (Council on Foreign Relations) Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων), το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και η Τριμερής Επιτροπή, συνδέονται χαλαρά μεταξύ τους με αλληλεπικαλυπτόμενους συμμετέχοντες.

Για παράδειγμα, ο συντάκτης του Technocracy.News Πάτρικ Γουντ επισημαίνει ότι «τουλάχιστον τέσσερις συμμετέχοντες στις ΗΠΑ (στο Bilderberg 2023 μ.Χ.) είναι μέλη της Τριμερούς Επιτροπής. Ο Χένρι Κίσινγκερ φαίνεται να δίνει την σκυτάλη της παγκοσμιοποίησης στον (πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της Google) Έρικ Σμιντ.

Στους συμμετέχοντες εκτός ΗΠΑ περιλαμβάνονται επίσης μέλη της Τριμερούς Επιτροπής». Ο Peter Thiel, πρόεδρος της Thiel Capital LLC και ιδρυτής του γίγαντα μυστικών δεδομένων, Palantir, παρευρίσκεται στο Bilderberg μαζί με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Palandir (ή Palantir), Alex Karp.

«Ο Θιέλ είναι ένας σκληραγωγημένος τρανσανθρωπιστής καθώς και τεχνοκράτης, παρόλο που περιγράφει τον εαυτό του ως ελευθεριακό συντηρητικό. Συγκεκριμένα, ο Thiel συνίδρυσε το PayPal με τον Elon Musk», προσθέτει ο Wood. Ο Νορβηγός Børge Brende, ο οποίος είναι πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, θα παρευρεθεί επίσης στις φετινές συναντήσεις της Bilderberg.

Ο μόνος κοινός παρονομαστής όλων αυτών των ομάδων, είτε Bilderberg, WEF, Trilateral Commision (Τριμερής Επιτροπή) είτε CFR, είναι το εξής: Ένα πάθος για παγκοσμιοποίηση, ερήμωση του πληθυσμού και ενίσχυση της ήδη καταπιεστικής ασφυξίας των ελίτ πάνω από τους μοχλούς εξουσίας σε κυβερνήσεις, θρησκείες, ΜΚΟ, επιχειρήσεις και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα παγκοσμίως.

Σύμφωνα με το περσινό δελτίο τύπου, ορισμένα από τα θέματα περιελάμβαναν γεωπολιτικές ανακατατάξεις, προκλήσεις του ΝΑΤΟ, Κίνα, Ρωσία, συνέχεια της κυβέρνησης και της οικονομίας, διαταραχή του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, παραπληροφόρηση και υγεία μετά την πανδημία, σύμφωνα με το National Pulse. Σύμφωνα με τον ιστότοπο Bilderberg, τα βασικά θέματα προς συζήτηση φέτος είναι:

Το AI (Τεχνητή Νοημοσύνη)

Το Τραπεζικό Σύστημα

Η Κίνα

Η Ενεργειακή Μετάβαση

Η Ευρώπη

Οι Δημοσιονομικές Προκλήσεις

Η Ινδία

Η Βιομηχανική Πολιτική και το Εμπόριο

Το ΝΑΤΟ

Η Ρωσία

Οι Διακρατικές Απειλές

Η Ουκρανία

Η Ηγεσία των ΗΠΑ

Το γεγονός ότι το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται στην ατζέντα δεν είναι ενθαρρυντικό. Πολλοί έχουν προβλέψει ότι το παγκοσμιοποιητικό καρτέλ θα χρησιμοποιήσει μια σχεδιασμένη τραπεζική κατάρρευση για να ενισχύσει την υποστήριξη για νέα ψηφιακά νομίσματα της κεντρικής τράπεζας.

Η φετινή λίστα καλεσμένων, η οποία είναι μόνο κατόπιν πρόσκλησης, περιλαμβάνει άτομα όπως η δύο φορές υποψήφια κυβερνήτης της Τζόρτζια Στέισι Άμπραμς, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ (ο οποίος θα κλείσει τα 100 στις 27 Μαΐου, μήπως θα του κάνουν πάρτι γενεθλίων;), Αναπληρώτρια πρωθυπουργός του Καναδά Chrystia Freeland (διαδραμάτισε εξέχοντα ρόλο στην συνεργασία με τις τράπεζες για να κλείσει το κίνημα ελευθερίας των φορτηγατζήδων), η διευθύντρια εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών του Μπάιντεν, Avril Haines (η οποία ήταν παρούσα στις συναντήσεις Event 201 Οκτωβρίου 2019, μ.Χ. οι οποίες εξέτασαν στρατηγική και σχεδίασε την ψεύτικη πανδημία του Covid), ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Jens Stoltenberg, ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας Mark Rutte, ο Ανώτερος Διευθυντής Τεχνολογίας και Εθνικής Ασφάλειας του Biden στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας Tarun Chhabra, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Pfizer Albert Bourla, ο Διευθύνων Σύμβουλος του OpenAI Sam Altman, δημοσιογράφους από το The Atlantic, τον Economist (περιοδικό Rothschild), τους Financial Times και διάφορους αρχηγούς κρατών, κορυφαίους γραφειοκράτες και διευθύνοντες συμβούλους από όλο τον δυτικό κόσμο. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ορισμένοι από τους πιο υψηλού επιπέδου συμμετέχοντες στις συναντήσεις της Bilderberg, δεν αναφέρονται στη λίστα και είναι κρυμμένοι από το κοινό.

Το ΠΕΡΙΕΡΓΟ ανάμεσα σε όλα αυτά είναι το γεγονός πως η Λέσχη αποφάσισε να διεξαγάγει την ετήσια σύνοδο κορυφής και ΕΚΤΑΚΤΩΣ αλλά και ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΩΣ, δηλαδή, συνήθως, συνεδριάζει ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΤΟ ΕΤΟΣ. Αλλά, ΦΕΤΟΣ, το κάνει ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ και αυτό τυχαίνει να συμπίπτει χρονικά με τις Εκλογές στην…ΕΛΛΑΔΑ!!!

Όσο για την συμμετοχή της Palantir στο φετινό μυστικό φόρουμ της Μπίλντερμπέργκ μόνο τυχαία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ γιατί στο άρθρο της κας Πόπης Σουφλής για αυτό το θέμα με τίτλο Αποκαλύψεις που ΚΑΙΝΕ τον ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ. ΤΟΝ ΑΔΕΙΑΖΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ. «Η Αμερικανική εταιρεία Palantir που συνεργαζόταν προσωπικά ο Κ.Μητσοτάκης ανήκει στην CIA»! διαβάζουμε τα εξής ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΑ για αυτό…

Η Palantir με αντάλλαγμα τα προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων είχε δημιουργήσει το πρόγραμμα «Πανοπτικόν» ειδικά για το γραφείο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, με περιεχόμενο που αφορούσε την πανδημία και τις πιθανές αντιδράσεις των πολιτών στα μέτρα απαγόρευσης.

Στους πελάτες της Palantir συγκαταλέγονται η CIA, το FBI, η Αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας NSA, το Πεντάγωνο, οι Πεζοναύτες και η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία. Όπως διαπιστώνουν παρατηρητές, το επιχειρηματικό μοντέλο της Palantir είναι: Μεγάλος όγκος δεδομένων για τον Μεγάλο Αδελφό… ΑΡΑ, και απ᾽ό,τι φαίνεται, εκτός από τον παρασκηνιακό επηρεασμό του

Παγκόσμιου προσκηνίου (που συνήθως κάνουν αυτοί οι ΜΗ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΙ ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΟΙ), κάτι…ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΤΑΙ εκεί στο Μπίλντερμπεργκ και για την…ΕΛΛΑΔΑ (από πλευράς του Μητσοτάκη και των ημετέρων του από την Palantir) μια χώρα όπου τυχαίνουν -όλως τυχαίως– να διεξάγονται ΕΚΛΟΓΕΣ τούτο το Σαββατοκύριακο…

ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΕΙ Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΛΕΣΧΗ ΜΠΙΛΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΕΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ!!! ΜΟΝΟ «ΤΥΧΑΙΟ» ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ!!! Και κάτι τελευταίο… Μήπως στο κόλπο είναι και η….SINGUAR LOGIC (http://oimos-athina.blogspot.com/2023/05/blog-post_30.html);;;

Κ.Πιερρακάκης: «Οι νέες ταυτότητες έρχονται άμεσα και θα είναι όπως το δίπλωμα οδήγησης» Άφησε… ανοιχτό παράθυρο για ανακοινώσεις από τις αρχές της νέας χρονιάς.

σχόλιο Γ.Θ: Χρόνια και καιρούς περιμένουμε οι Ρωμιοί -οι αληθινοί Έλληνες, αυτή την μεγάλη δοκιμασία. Χρόνια και καιρούς και δεν έρχεται. Θα έρθει όμως και τότε, εκτός από την δοκιμασία που θα μας φτάσει στην ανέχεια θα έρθει και κάτι άλλο... η λευτεριά της Πατρίδας σύμφωνα με τα λεγόμενα των Αγίων...

Το πρωί του Σαββάτου (17.6.2023 μ.Χ.), ο Κυριάκος Πιερρακάκης αναφέρθηκε στο θέμα των καινούριων ταυτοτήτων που συζητείται εδώ και χρόνια, το οποίο θα λυθεί «σύντομα» μετά τις εκλογές.

«Έχουμε ήδη νέες ταυτότητες στο wallet», υπενθύμισε ο Κυριάκος Πιερρακάκης για τη θητεία στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης και την εφαρμογή στα κινητά από το gov.gr, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες να έχουν ταυτότητα και δίπλωμα αυτοκινήτου στο smartphone τους.

Όμως, εκτός της εφαρμογής, αναμένεται και ανακοίνωση από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη μετά το πέρας των εκλογών. «Αυτό θα ανακοινωθεί από το υπουργείο πάρα πολύ σύντομα, θα έχει γίνει επίσης άμεσα, είναι δρομολογημένο να γίνει γρήγορα», τόνισε ο Κυριάκος Πιερρακάκης.

Η συνέντευξη του Κυριάκου Πιερρακάκη: Όσον αφορά τον «έναν αριθμό» ταυτοποίησης των πολιτών, να μην υπάρχουν δηλαδή ξεχωριστοί αριθμοί για το ΑΦΜ, το ΑΜΚΑ, το ΑΜΑ κλπ, ο Κυριάκος Πιερρακάκης εξήγησε ότι «αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό όσο ήταν πριν 15-20 χρόνια. Το σημαντικό είναι οι νέες ταυτότητες».

Συνέχισε, λέγοντας ότι, «εφόσον υλοποιηθεί το όραμα του Κυριάκου Μητσοτάκη για το Δημόσιο και τα φτιάξουμε να είναι όλα στο gov.gr, το σημαντικό είναι μην θυμάσαι έναν αριθμό αλλά να θυμάσαι τους κωδικούς σου για να μπεις» και ανέφερε το παράδειγμα της Εσθονίας, όπου όλα γίνονται μέσα από μια εφαρμογή, εκτός από γάμο, διαζύγιο και αγορά ακινήτου.

«Θα το ανακοινώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης», επισήμανε ο Κυριάκος Πιερρακάκης, εφόσον επανεκλεγεί η ΝΔ στις 25 Ιουνίου. Παράλληλα, εξήγησε ότι το «γύρισμα» θα γίνει άμεσα και το μέγεθος θα είναι σαν πιστωτική κάρτα ενώ άφησε… ανοιχτό παράθυρο για ανακοινώσεις από τις αρχές της νέας χρονιάς (https://yiorgosthalassis.blogspot.com/2023/06/blog-post_30.html).

 

Καρσλρούη: Συνταγματική καταγγελία κατά της “συνθήκης πανδημίας” του ΠΟΥ!

Μια πρώτη συνταγματική καταγγελία κατατέθηκε στο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης κατά των δύο πρόσφατα προγραμματισμένων συμφωνιών πανδημίας μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).

Οι ενάγοντες είναι η ακτιβίστρια για τα πολιτικά δικαιώματα Marianne Grimmenstein-Balas και ο πρώην πρόεδρος της Κρατικής Εγκληματικής Αστυνομίας της Θουριγγίας Uwe Kranz. Όπως υποστηρίζουν, οι συνθήκες πανδημίας που προωθεί ο ΠΟΥ παραβιάζουν τον γερμανικό Βασικό Νόμο και καταστρέφουν την δημοκρατία.

Και αυτό διότι  με την υπογραφή της, η Γερμανία θα μεταβιβάσει όλες τις εξουσίες λήψης πολιτικών αποφάσεων στον ΠΟΥ, εξήγησαν κατά την διάρκεια συνέντευξης. Το προγραμματισμένο λεγόμενο Παγκόσμιο Σύστημα Πιστοποιητικών Υγείας του ΠΟΥ (GHCS) απειλεί τους πολίτες με πλήρη επιτήρηση και περιορισμούς στην ελευθερία τους να ταξιδεύουν. Επιπλέον, η υιοθέτηση της Συμφωνίας της Σύμβασης του ΠΟΥ (CA+) θα οδηγήσει σε γενικούς περιορισμούς στα θεμελιώδη δικαιώματα, τόνισαν χαρακτηριστικά (https://news12.gr/karslroyi-syntagmatiki-kataggelia-k/).

 

Στην Σιγκαπούρη βγήκαν στους δρόμους οι πρώτοι «Robocops» για την αντιμετώπιση της… τρομοκρατίας. Ρομπότ και τεχνητή νοημοσύνη υπόσχονται ένα δυστοπικό μέλλον για την Ανθρωπότητα.

Ζούμε σε μία δυστοπική εποχή όπου η τεχνητή νοημοσύνη και τα ρομπότ φαίνεται πως θα αντικαταστήσουν τους ανθρώπους σε πολλές εργασίες και θα ελέγχουν και την ζωή τους. Φαίνεται πως οι κύκλοι που προωθούν αυτές εξελίξεις δεν έχουν κατανοήσει τον κίνδυνο που ετοιμάζονται να εξαπολύσουν κατά της ανθρωπότητας.

Ήδη η τεχνητή νοημοσύνη ετοιμάζεται να γράφει… Αγίες Γραφές και να δημιουργεί θρησκείες και τα πρώτα ρομπότ – αστυνομικοί έχουν ξεχυθεί σε διάφορες πόλεις του πλανήτη για να περιπολούν για το καλό των ανθρωπίνων κοινωνιών.

Ρομπότ περιπολίας της Αστυνομίας της Σιγκαπούρης (SPF) έχουν αναπτυχθεί στο αεροδρόμιο της πόλης από τον περασμένο Απρίλιο, για να συνδράμουν κατά της τρομοκρατίας. Μάλιστα υπάρχουν πλάνα προκειμένου να αναπτυχθούν πολύ περισσότερα από αυτά τα ρομπότ σε όλη την Σιγκαπούρη. Αυτό μεταδίδει το δίκτυο CNA επικαλούμενο ανακοίνωση της τοπικής αστυνομίας.

Αυτές οι νέες προσθήκες στο τεχνολογικό οπλοστάσιο της SPF έρχονται αφού η αστυνομία δοκίμασε διάφορα πρωτότυπα των ρομπότ στο πλαίσιο του Project MATAR (Πολλαπλών χρήσεων Παντός Εδάφους Αυτόνομο Ρομπότ). Μια παλαιότερη έκδοση του ρομπότ περιπολίας είχε επίσης αναπτυχθεί δοκιμαστικά στην περσινή παρέλαση της Εθνικής Ημέρας.

Κάθε ρομπότ είναι εξοπλισμένο με κάμερα οπτικού πεδίου 360 μοιρών. Η κάμερα μπορεί να ανυψωθεί έως και 2,3 μέτρα, επιτρέποντας στους αξιωματικούς στην αίθουσα επιχειρήσεων της αστυνομίας του αεροδρομίου να έχουν καλύτερη θέαση του τι συμβαίνει στο έδαφος.

Οι πολίτες μπορούν να πατήσουν ένα κουμπί έκτακτης ανάγκης στο μπροστινό μέρος του ρομπότ για να επικοινωνήσουν απευθείας με την αστυνομία και να λάβουν αμέσως απάντηση από έναν αξιωματικό στην αίθουσα επιχειρήσεων. Τα ρομπότ μπορούν να μεταδίδουν ηχητικά μηνύματα μέσω ενσωματωμένων ηχείων και να εμφανίζουν μηνύματα σε μια οθόνη.

Με την βοήθεια σειρήνων και ηχείων, τα ρομπότ είναι επίσης σε θέση να επιβάλλουν τοπική καραντίνα, να εκκενώσουν έναν χώρο ή να προειδοποιούν τους παρευρισκόμενους κατά τη διάρκεια ενός περιστατικού πριν φτάσουν στο σημείο οι αξιωματικοί.

Ο Λιμ Κε Γουέι, επικεφαλής των επιχειρήσεων στην Διεύθυνση Αστυνομίας Αεροδρομίου της Σιγκαπούρης, είπε στους δημοσιογράφους: «Η λειτουργία των ρομπότ περιπολίας στο αεροδρόμιο Τσανγκί… αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό ορόσημο μέσω της εξερεύνησης της ρομποτικής και της αστυνόμευσης. Τα ρομπότ περιπολίας λειτουργούν αυτόνομα δίπλα στους αξιωματικούς μας, παρέχοντας επιπλέον μάτια στο έδαφος».

Υπενθυμίζεται ότι η δημοτική αρχή στο Σαν Φρανσίσκο σκοπεύει να επιτρέψει στις δυνάμεις επιβολής της τάξης να χρησιμοποιούν ρομπότ ικανά να σκοτώνουν επαληθεύοντας την θρυλική σειρά ταινιών «Robocop».

Μάλιστα η δημοτική αρχή είπε ότι πρόκειται για «λύση της ύστατης προσφυγής». Για άλλη μία φορά λοιπόν η πραγματικότητα επαληθεύει την λεγόμενη επιστημονική φαντασία (που τελικά δεν είναι φαντασία, αλλά τρόπος συλλογικής προετοιμασίας των μαζών για αυτά που έρχονται)-(https://www.pronews.gr/epistimes/tehnologia-epistimes/stin-sigkapouri-vgikan-stous-dromous-oi-protoi-robocops-gia-tin-antimetopisi-tis-tromokratias-vinteo/).

“H τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να απειλήσει την δημοκρατία!”.

Ο Γερμανός Πρόεδρος Frank-Walter Steinmeier προειδοποίησε ότι η τεχνητή νοημοσύνη γίνεται απειλή για την δημοκρατία.  «Ούτε η τεχνητή νοημοσύνη ούτε οι εταιρείες που την διαχειρίζονται είναι δημοκρατικά εκλεγμένες», δήλωσε ο Σταϊνμάγερ κατά τη διάρκεια πρόσφατης εκδήλωσης στο Βερολίνο, σύμφωνα με το Bloomberg.

«Οι πολίτες θα πρέπει να είναι καλύτερα εξοπλισμένοι για να ελέγχουν τις απαντήσεις της τεχνητής νοημοσύνης και να αναγνωρίζουν πότε οι τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης έχουν χειραγωγήσει εικόνες ή κείμενο. Αυτό είναι σημαντικό γιατί η παραπληροφόρηση μπορεί πλέον να δημιουργηθεί και να εξαπλωθεί γρήγορα, προκαλώντας σύγχυση στο κοινό», σημείωσε ο Γερμανός Πρόεδρος.

«Ενώ οι φιλελεύθερες δημοκρατίες μπορεί να εντοπίσουν τους πιθανούς κινδύνους της τεχνητής νοημοσύνης, υπάρχουν αυταρχικές δυνάμεις που βλέπουν αυτή την εξέλιξη με διαφορετικό πρίσμα, είπε. «Αυτός είναι ακόμη περισσότερος λόγος για να είμαστε σαφείς στην θέση μας».

Ο Steinmeier κάλεσε τις κοινωνίες να αναπτύξουν νομικά και ηθικά πλαίσια για την παρακολούθηση της τεχνητής νοημοσύνης. «Έχουμε προειδοποιηθεί ότι έρχονται μπροστά μας δυνητικά ανεξέλεγκτοι κίνδυνοι… Και αυτό αξίζει την προσοχή μας».

Τα σχόλια του Γερμανού Προέδρου έγιναν αφότου ο Sam Altmann, Διευθύνων Σύμβουλος του OpenAI, το οποίο βρίσκεται πίσω από το AI chatbot ChatGPT, παραδέχτηκε τον Μάιο ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να αποτελέσει απειλή για την δημοκρατία (https://news12.gr/h-techniti-noimosyni-mporei-na-apeilise/).

Εκπρόσωποι από λόμπι* ζητούν αύξηση της χρηματοδότησης για τις ψηφιακές ταυτότητες. Ομάδες επιρροής πιέζουν για περισσότερες υποδομές που σχετίζονται με την ψηφιακή ταυτότητα.

Η Digital Impact Alliance (DIAL)** που εδρεύει στην Ουάσιγκτον ζητά να διατεθούν περισσότερα χρήματα για την ψηφιακή δημόσια υποδομή (Digital Public Infrastructure – DPI), και για ένα από τα στοιχεία της, την ψηφιακή ταυτότητα – και αυτό δεν αφορά μόνο τα κονδύλια που έχουν διατεθεί για την τεχνολογική της εξέλιξη.

Επί του παρόντος, τα έργα ψηφιακής δημόσιας υποδομής (DPI) μπορούν να υπολογίζουν σε χρηματοδότηση ύψους 400 εκατομμυρίων δολαρίων μέχρι το τέλος της δεκαετίας – αυτό είναι το ποσό που έχουν δεσμευθεί ήδη να χορηγήσουν οι “ενδιαφερόμενοι φορείς” για “τον σκοπό”.

Ουσιαστικά, η DIAL υποστηρίζει να δαπανώνται σταδιακά χρήματα για την προώθηση της αποστολής της μέσω φαινομενικά “αξιόπιστων” φορέων, όπως οι κοινωνίες των πολιτών, οι ακαδημαϊκοί, κλπ. Φαίνεται επίσης ότι αυτό θα επέτρεπε τη συμμετοχή των τελευταίων στην διακυβέρνηση, καθώς και στον σχεδιασμό και την υλοποίηση διαφόρων έργων DPI.

Ανάμεσα σε όσους βρίσκονται στο διοικητικό συμβούλιο της DIAL είναι ο διευθυντής της USAI, ενός φορέα που είναι γνωστός για τη συμμετοχή του στη δημιουργία της ψηφιακής ταυτότητας στην Ουκρανία, επίσης ο πρόεδρος και CEO του Ιδρύματος του ΟΗΕ καθώς και ένας ανώτερος σύμβουλος του Ιδρύματος Gates.

Σύμφωνα με ένα σχόλιο που οι ειδήσεις χαρακτηρίζουν ως σχόλιο ειδικών, και που πρωτοδημοσιεύθηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου, η DIAL θέλει αυτή η χρηματοδότηση να είναι «βιώσιμη» και ισχυρίζεται ότι όχι μόνο οι επιχειρήσεις και οι οικονομίες, αλλά και οι απλοί πολίτες, θα καρπωθούν τα οφέλη.

Εκτός από χώρες όπως η Ουκρανία, η DIAL «διερευνά» και βασίζει τα σχόλιά της που προέρχονται από μια έκθεση που συντάχθηκε στη Σιέρα Λεόνε της Αφρικής, καθώς και άλλες (εκθέσεις), ενώ οι «συνεντευξιαζόμενοι» είναι 25 ομάδες και φορείς.

Ανάμεσά τους βρίσκονται κυβερνητικοί εκπρόσωποι των εν λόγω χωρών, αλλά και το Ίδρυμα Gates, η υπηρεσία UNDP του ΟΗΕ, η Παγκόσμια Τράπεζα και το Africa Digital Rights Hub. Η DIAL θέλει να δει χρήματα να δαπανώνται για συντονισμό μεταξύ υπουργείων, ενώ «οι κοινότητες πρέπει να εμπλακούν νωρίς, ιδιαίτερα εκείνες που είναι πιο πιθανό να αποκλειστούν», αναφέρουν δημοσιεύματα.

Το επιχείρημα υπέρ της «από νωρίς εμπλοκής (συμμετοχής)» εκφράστηκε επίσης από την Παγκόσμια Τράπεζα όταν νωρίτερα διοργάνωσε ξεχωριστά μια συγκέντρωση με το όνομα ID4Africa (ταυτότητα για την Αφρική) – οπότε τουλάχιστον, προς το παρόν, η DIAL και η Παγκόσμια Τράπεζα φαίνεται να συντονίζονται μια χαρά.

Η DIAL λέει ότι είναι εδώ για να οικοδομήσει «ένα θετικό ψηφιακό μέλλον για όλους, παντού». Το χρονοδιάγραμμα που δίνεται είναι το 2030 μ.Χ., ενώ η ομάδα κάνει μνεία επίσης και στους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs) που έχουν ιδρυθεί από τον ΟΗΕ, καθώς εξηγεί την αποστολή της.

Και ισχυρίζεται ότι για να έχουμε λιγότερη φτώχεια και καλύτερες οικονομίες σε όλο τον πλανήτη, ψηφιακά στοιχεία – μεταξύ των οποίων και αυτά που σε άλλα μέρη θεωρούνται αμφιλεγόμενα και υπονομευτικά της ιδιωτικότητας – όπως οι ψηφιακές ταυτότητες, θα διαδραματίσουν «αποφασιστικής σημασίας» ρόλο.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

* Το λόμπι είναι μια οργανωμένη ομάδα ανθρώπων ή εταιρειών που προσπαθούν να επηρεάσουν τους θεσμούς με διάφορους τρόπους, ασκώντας πιέσεις για να προωθήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα αξιοποιώντας τις διασυνδέσεις και τους πόρους τους. Υπάρχουν, εδώ και καιρό, πραγματικές εταιρείες που ειδικεύονται στο lobbying, όπως η Uberfiles και η Qatargate, που ασχολούνται με την προώθηση συμφερόντων μέσω πολύ αμφιλεγόμενων μεθόδων.

** Η Digital Impact Alliance (DIAL) είναι μια δεξαμενή «σκέψης, πράξης και επαναλαμβανόμενης δράσης» (“think-do-replicate” tank) που διερευνά τις βέλτιστες πρακτικές ψηφιακού μετασχηματισμού σε εθνικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο.

Η DIAL συνδυάζει την πρακτική έρευνα με την προώθηση που βασίζεται σε στοιχεία για να προσδιορίσει ποια ψηφιακά εγχειρήματα λειτουργούν, να τα συσκευάσει ως επαναχρησιμοποιήσιμες λύσεις και να ενθαρρύνει τη χρήση τους.

Η DIAL χρηματοδοτείται μέσω μιας συνεργασίας μεταξύ του Ιδρύματος Bill & Melinda Gates (!), του Υπουργείου Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας του Ηνωμένου Βασιλείου (FCDO) και του Σουηδικού Οργανισμού Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (SIDA) και φιλοξενείται στο Ίδρυμα του ΟΗΕ στην Ουάσιγκτον, DC (https://yiorgosthalassis.blogspot.com/2023/10/blog-post_750.html).

2024 μ.Χ. Η Χρονιά του Θηρίου – Η Παγκόσμια Επέλαση της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Το 2024 μ.Χ.αναμένεται να σηματοδοτήσει μια επανάσταση στην τεχνολογία και την κοινωνία.

Προς τα εκεί, η παγκόσμια κοινωνία είναι προσηλωμένη στην υλοποίηση των παγκόσμιων πρωτοκόλλων που αφορούν την πλήρη ψηφιοποίηση και την εφαρμογή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

Αρκετά χρόνια πίσω, πριν από αυτήν την χρονολογία, πολλοί προφήτες αναφέρουν ότι η επικείμενη εξέλιξη θα οδηγήσει στην περίοδο του Θηρίου. Η Χρονιά του Θηρίου γίνεται συνώνυμη με την εποχή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και της ψηφιοποίησης της κοινωνίας.

Το πολυσυζητημένο “χάραγμα του θηρίου” γίνεται σύμβολο των νέων ψηφιακών ταυτοτήτων που θα εισαχθούν και απαιτούνται για την αλληλεπίδραση με τις υπηρεσίες και την συμμετοχή στην κοινωνία. Έτσι, οι πολίτες αντιμετωπίζονται με την επιλογή να αποδεχτούν το νέο ψηφιακό σύστημα ή να παραμείνουν αποκομμένοι από την ψηφιοποιημένη κοινωνία.

Οι νέες ταυτότητες, αν και διαθέτουν μόνο βιομετρικά στοιχεία για ασφάλεια και αυθεντικότητα, εξακολουθούν να προκαλούν φόβους και ανησυχίες σε ορισμένους. Η αποδοχή αυτού του νέου ψηφιακού συστήματος θα καθορίσει την συμμετοχή των πολιτών στην κοινωνία και την πρόσβασή τους σε υπηρεσίες και πλεονεκτήματα.

Όσοι αρνηθούν να υιοθετήσουν την ψηφιακή βιομετρική ταυτότητα, απειλούνται με απομόνωση από τις κοινωνικές δραστηριότητες και την αγοραπωλησία. Εντούτοις, παρά τις προκλήσεις και τις αντιδράσεις, οι υποστηρικτές της ψηφιακής επανάστασης τονίζουν τα πλεονεκτήματα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

Οι πλήρως ψηφιοποιημένες κοινωνίες υπόσχονται μια νέα εποχή ευημερίας, απλότητας και αποδοτικότητας στις καθημερινές διαδικασίες. Με την χρήση τεχνολογίας, αναμένεται να βελτιωθεί η παροχή υγειονομικής φροντίδας, η διαχείριση των μεταφορών, η ενεργειακή απόδοση, και η ασφάλεια των πολιτών.

Το 2024 μ.Χ. είναι πράγματι η χρονιά που η κοινωνία θα ζήσει την επέλαση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Με την εφαρμογή των παγκόσμιων προτοκόλλων για την ψηφιοποίηση, ο κόσμος αντιμετωπίζει μια νέα εποχή, με νέες προκλήσεις και ευκαιρίες.

Η κοινωνία είναι κλημένη να αποφασίσει εάν θα υιοθετήσει αυτήν την τεχνολογική πρόκληση, αφού η απόφαση αυτή θα καθορίσει την πορεία του ανθρώπινου είδους στον κόσμο του μέλλοντος. Το θηρίο, όπως προαναφέρθηκε, συμβολίζει το παγκόσμιο ηλεκτρονικό σύστημα συλλογής δεδομένων, το οποίο αποτελεί μια πολύπλοκη υποδομή που συγκεντρώνει και αναλύει προσωπικές πληροφορίες, βιομετρικά στοιχεία και συμπεριφορικά πρότυπα από τους πολίτες.

Το σύστημα αυτό, που λειτουργεί με τη χρήση προηγμένων τεχνολογιών, έχει σχεδιαστεί με στόχο την αποτελεσματική εποπτεία και διαχείριση του πληθυσμού, καθώς και την παρακολούθηση και ελέγχο των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δραστηριοτήτων.

Με την ψηφιοποίηση της κοινωνίας και την υπερσύνδεση των διαφόρων συστημάτων, το θηρίο καθίσταται ένα ενιαίο, ολοκληρωμένο δίκτυο που παρακολουθεί και καταγράφει κάθε κίνηση και ενέργεια των ανθρώπων.

Οι προσωπικές πληροφορίες που συλλέγονται από το θηρίο περιλαμβάνουν όχι μόνο τα βασικά στοιχεία ταυτότητας, αλλά και λεπτομέρειες για την υγεία, τις οικονομικές συναλλαγές, τις κοινωνικές συνδέσεις, καθώς και τις δραστηριότητες στον κυβερνοχώρο και το διαδίκτυο.

Η τεράστια ποσότητα δεδομένων που συλλέγεται επιτρέπει την δημιουργία λεπτομερών προφίλ για κάθε άτομο και την πρόβλεψη συμπεριφοράς και ενεργειών. Παράλληλα, η υλοποίηση των παγκόσμιων προτοκόλλων για την πλήρη ψηφιοποίηση της κοινωνίας επιφέρει αλλαγές σε όλους τους τομείς της ζωής, από τον τρόπο που κάνουμε τις αγορές μας μέχρι τον τρόπο που επικοινωνούμε και εργαζόμαστε.

Αν και υπόσχεται πιο αποτελεσματικές υπηρεσίες και βελτιωμένες ευκαιρίες, υπάρχει επίσης η δυνατότητα να δημιουργηθούν κοινωνικές ανισότητες και να παραβιαστούν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα (https://www.triklopodia.gr/2024-%ce%b7-%cf%87%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ac-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b8%ce%b7%cf%81%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%b7-%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%cf%80%ce%ad%ce%bb%ce%b1/?fbclid=IwAR1gW1UtkEdgy_EFDyZmIrA88SDIf-byvguRoVFbIOFvglFVdkTCZcEI898).

Προς Όργουελ το πάει η ΕΕ…

Επισήμως και με την έγκριση της ΕΕ θα είναι νόμιμη η παρακολούθηση και των δημοσιογράφων στο όνομα της “εθνικής ασφάλειας”, με βάση την Ευρωπαϊκή Πράξη για την Ελευθερία (!) των Μέσων Ενημέρωσης, που εγκρίθηκε, σε επίπεδο εκπροσώπων των κυβερνήσεων της ΕΕ, με ενισχυμένη μάλιστα πλειοψηφία.

Είχε προηγηθεί η ανάλογη έγκριση της γαλλικής κυβέρνησης, καθώς η Γερουσία της Γαλλίας ψήφισε νόμο που επιτρέπει στην κυβέρνηση να ενεργοποιεί εξ αποστάσεως τα μικρόφωνα και τις κάμερες των smartphones και των υπολογιστών για να κατασκοπεύει στόχους!

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Investigate Europe, το αίτημα του Παρισιού υποστήριξαν κι άλλες κυβερνήσεις, όπως της Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, του Λουξεμβούργου και της Ελλάδας. Οργουελικές εξελίξεις…

Η γνωστή μας Ολλανδή ευρωβουλευτής των Φιλελευθέρων Σόφι ιντ Βελντ που ηγήθηκε της εξεταστικής επιτροπής PEGA του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις παρακολουθήσεις σε Ευρωπαϊκό έδαφος, θεωρεί καταστροφή τις πρόσφατες τροποποιήσεις που πρότειναν οι κυβερνήσεις της ΕΕ στο σχέδιο. Η έννοια της εθνικής ασφάλειας λειτουργεί ως «λευκή επιταγή, ενώ, στην πραγματικότητα, χρειάζεται ένα σαφές νομικό πλαίσιο».

Quo vadis… Οπότε προκύπτει το ερώτημα. Που πάει η Ευρώπη; Γιατί οι λαοί της αποδέχονται τόσο αυταρχικά μέτρα περιορισμού των δημοκρατικών ελευθεριών και του κοινωνικού κράτους; Γιατί τα προοδευτικά κόμματα συρρικνώνονται και ακροδεξιά σχήματα ενισχύονται θεαματικά.

Γιατί οι Ευρωπαϊκές ελίτ, που περισσότερο από κάθε άλλη φορά ελέγχουν τις κυβερνήσεις και την ενημέρωση των πολιτών, αποδέχονται αδιαμαρτύρητα το ρόλο του τους αναθέτει η Ουάσιγκτον για τα δικά της σχέδια διατήρησης της παγκόσμιας ηγεμονίας, αναλαμβάνοντας σχεδόν ολοκληρωτικά το δυσβάσταχτο κόστος του πολέμου στην Ουκρανία μέχρι να ηττηθεί η Ρωσία;

Το όραμα για μια αυτόνομη και κυρίαρχη Ευρώπη ως υπόδειγμα δημοκρατίας και δικαιοσύνης, ξεθωριάζει. Οι πόλεμοι που έκαναν οι ΗΠΑ με τους πρόθυμους υποτακτικούς Ευρωπαίους συμμάχους τους στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Συρία, την Λιβύη δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα.

Αντιθέτως, αναστάτωσαν τη ζωή των ανθρώπων στις χώρες αυτές και πολλαπλασίασαν τα προσφυγικά ρεύματα προς την Ευρώπη. Είχαμε δει ποτέ πριν πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, το Ιράκ και την Συρία και την Λιβύη στην Ελλάδα;

Ο κατήφορος θα συνεχιστεί. Θεωρούν πως οι οικονομίες τους είναι ασφαλείς και η ευημερία τους δεδομένη. Βλέπουν την μικρή εικόνα της γειτονιάς τους, αγνοώντας το πραγματικό μέγεθος της ηπείρου. Η δυναμική της Ασίας αλλάζει τους συσχετισμούς στην παγκόσμια σκακιέρα και αυτό δεν αφορά μόνο τις ΗΠΑ αλλά πρωτίστως την Ευρώπη που θυμίζει Βαβέλ (https://slpress.gr/politiki/pros-orgoyel-topaei-i-ee/).

 

Έδιωξε τον Soros η ΕΕ; - Το παρασκήνιο της αποχώρησης του Ιδρύματος του, ο ρόλος των εθνικιστών και οι εκλογές του 2024 μ.Χ. Η απόσυρσή του απειλεί την επιβίωση πολλών μη κερδοσκοπικών οργανισμών, πολλοί από τους οποίους λειτουργούν ως δημοκρατικοί φύλακες, αναφέρει το Politico.

Η απόφαση του Open Society Foundation (OSF) να τερματίσει ένα μεγάλο μέρος των Ευρωπαϊκών δραστηριοτήτων του εξέπληξε πολλούς - συμπεριλαμβανομένων πολλών από τους εχθρούς του ιδρυτή του George Soros. Ιστορικά, κανένα άλλο ίδρυμα δεν έχει κάνει περισσότερα για να οικοδομήσει και να υποστηρίξει την Ευρωπαϊκή κοινωνία των πολιτών, αναφέρει ανάλυση του Politico.

Μετά την αρχική ενθάρρυνση της διαφωνίας πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα — συμπεριλαμβανομένης της πατρίδας του Soros, της Ουγγαρίας — σήμερα, είναι δύσκολο να βρεθεί μια καθιερωμένη μη κερδοσκοπική (ή πρωτοβουλία δημοσίου συμφέροντος) που να λειτουργεί σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση που να μην έχει επωφεληθεί από την υποστήριξη του ιδρύματος σε ορισμένες σημείο.

Και είναι αυτή η εδραιωμένη, πανταχού παρούσα φύση της υποστήριξης του OSF προς την κοινωνία των πολιτών της ΕΕ, σε συνδυασμό με τη μαζική χρηματοδοτική του ικανότητα και την επαγγελματική υποστήριξή του, που καθιστά την ξαφνική απόφασή του να φύγει πολύ σημαντική.

Τεράστια τα ποσά που έχουν δοθεί. Λόγω της μαζικής διαρθρωτικής παρουσίας του OSF στην κοινωνία των πολιτών της ΕΕ - που ισοδυναμεί με περίπου το ένα όγδοο του 1,5 δισεκατομμυρίου ευρώ που διανέμεται κάθε χρόνο - η απόσυρσή του απειλεί την επιβίωση πολλών μη κερδοσκοπικών οργανισμών, πολλοί από τους οποίους λειτουργούν ως δημοκρατικοί φύλακες, αναφέρει το Politico.

Και λόγω της απουσίας εναλλακτικής χρηματοδότησης, μεταξύ εκείνων που κινδυνεύουν περισσότερο είναι οι ΜΚΟ που εργάζονται σε θέματα που σχετίζονται με την τεχνολογία - από την προσπάθεια αντιμετώπισης των βλαβών στο διαδίκτυο ενώ υποστηρίζουν τη ρύθμιση της τεχνητής νοημοσύνης έως την παρακολούθηση της ανεξέλεγκτης κρατικής επιτήρησης και της χρήσης spyware - καθώς και εκείνες που επικεντρώνονται σε εξαιρετικά αμφισβητούμενα ζητήματα όπως το φύλο, τα δικαιώματα των μειονοτήτων και των μεταναστών, καθώς και η φυλετική δικαιοσύνη.

Από αυτή την οπτική γωνία, η αναδίπλωση του Soros δεν θα μπορούσε να έρθει σε χειρότερη στιγμή για το Ευρωπαϊκό εγχείρημα, καθώς αμφισβητείται από εθνικιστικά και λαϊκιστικά κόμματα που απορρίπτουν τις υποκείμενες «ανοιχτές» αξίες του μπλοκ και που σύντομα θα βρεθούν ελεύθεροι από έλεγχο που προσπαθούν να ασκήσουν οι οργανισμοί που υποστηρίζονται από το OSF. Υπάρχουν όμως περισσότερα, καθώς το κενό που αφήνει η χρηματοδότηση του OSF μπορεί σύντομα να καλυφθεί από συντηρητικούς και θρησκευτικούς δωρητές.

Τέτοιοι δωρητές έχουν ήδη μετακινηθεί, ιδίως σε χώρες όπως η Πολωνία και η Ιταλία, για να υποστηρίξουν οργανώσεις κατά των αμβλώσεων και κατά των LGBTQ+, και η προσφορά τους έχει κανονικοποιηθεί. Ενόψει των επόμενων ευρωεκλογών τον Ιούνιο του 2024 μ.Χ., θα περάσουν πλέον πιο εύκολα, χάρη στην αποχώρηση του Soros.

Η στάση της ΕΕ. Είναι ενδιαφέρον ότι μια από τις δικαιολογίες που δίνονται για τους λόγους για τους οποίους το OSF μειώθηκε είναι ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ «διαθέτουν ήδη σημαντικούς πόρους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία και τον πλουραλισμό».

Ωστόσο, φαίνεται αφελές να πιστεύουμε ότι μεγάλα ποσά δημόσιου χρήματος για ΜΚΟ που δεν αρέσουν στους λαϊκιστές θα συνεχίσουν να ρέουν αδιαμφισβήτητα, ειδικά καθώς το νέο πολιτικό κλίμα θα μπορούσε να είναι πολύ διαφορετικό μετά τον Ιούνιο του 2024.

Η φιλελεύθερη κοινωνία των πολιτών της ΕΕ μπορεί κάλλιστα να χρειάζεται ιδιωτικά κεφάλαια για να επιβιώσει, και τα κακά νέα είναι ότι καμία άλλη φιλανθρωπική οργάνωση δεν έχει τους πόρους —ή τα κότσια— να ενθαρρύνει τις ευρωπαϊκές ΜΚΟ στον ίδιο βαθμό και σε πανευρωπαϊκή κλίμακα, όπως η Το OSF έκανε.

Αυτή η οιονεί μονοπωλιακή θέση υπογραμμίζει επίσης μια βαθιά άβολη αλήθεια: Μετά από δεκαετίες σχεδόν άνευ όρων υποστήριξης, οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί της ΕΕ επέτρεψαν την ανάπτυξη μιας ανθυγιεινής εξάρτησης, καθιστώντας την αποχώρηση του Soros ακόμη πιο ανησυχητική.

Φυσικά, ένας δωρητής παραμένει πάντα ελεύθερος να ανακατευθύνει τη χρηματοδότηση προς άλλες περιοχές του κόσμου, ωστόσο πρέπει να αναρωτηθεί κανείς εάν μια τέτοια ελευθερία τους απαλλάσσει από τη συνεχή ευθύνη.

Τελικά, αυτό είναι ένα πικρό χάπι για την ευρωπαϊκή κοινωνία των πολιτών — ειδικά επειδή έρχεται μετά από μια τριετή παρατεταμένη αναδιάρθρωση του OSF, η οποία συνέπεσε με την πανδημία COVID-19 και τελείωσε με μια πολυαναμενόμενη γενιά διαδοχή.

Η νέα κατεύθυνση χρηματοδότησης του ιδρύματος φέρει την υπογραφή του εισερχόμενου προέδρου Alexander Soros -του 37χρονου γιου του George- καθώς και του προέδρου του OSF Λόρδου Mark Malloch-Brown, του οποίου το ενδιαφέρον για το έργο της ΕΕ ταιριάζει με αυτό ενός χλιαρού βρετανικού υπολείμματος.

Όπως είναι τυπικό της φιλανθρωπίας, πρέπει να αναρωτηθεί κανείς εάν η στροφή του OSF έχει να κάνει περισσότερο με τις προσωπικές προτιμήσεις της νέας ηγεσίας του παρά με μια αυστηρή τεκμηριωμένη αξιολόγηση των πραγματικών κινδύνων που αντιμετωπίζει η φιλελεύθερη δημοκρατία της ΕΕ.

Για εκατοντάδες οργανισμούς και άτομα που έχουν δεσμευτεί για κοινωνική αλλαγή, όλα αυτά είναι πολύ ενοχλητικά. Και το χειρότερο, αυτή η συμπεριφορά βλάπτει και τη φήμη της φιλανθρωπίας σε μια εποχή που η συμβολή της χρειάζεται περισσότερο, αναφέρει το Politico.

Πράγματι, η ανακοινωθείσα υποχώρηση του OSF δεν σηματοδοτεί μόνο ένα αντιφατικό, γλυκόπικρο συμπέρασμα του ιστορικού του ρόλου στην οικοδόμηση της πανευρωπαϊκής υποδομής του πολίτη, αλλά είναι επίσης μια σημαντική δοκιμασία της αξιοπιστίας και της ανθεκτικότητας της Ευρωπαϊκής φιλανθρωπίας καθώς το μπλοκ εισέρχεται σε μια άνευ προηγουμένου εκλογική περίοδο. με προγραμματισμένες ψηφοφορίες σχεδόν στο ένα τέταρτο των χωρών μελών της και τις εκλογές στην ΕΕ να πλησιάζουν. Το πιο επείγον ερώτημα τώρα είναι: Θα παρέμβουν άλλοι για να καλύψουν το κενό (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/692868/ediokse-ton-soros-i-ee-to-paraskinio-tis-apoxorisis-tou-idrymatos-tou-o-rolos-ton-ethnikiston-kai-oi-ekloges-tou-2024?fbclid=IwAR0sGlfamAcgCBNqTMK2KgCggKoRjazer5ajgN9Pplgz6aRAl1IEIgJKf68);

 

Βρήκε νέο «Δούρειο Ίππο» ο Soros για την ΕΕ - Αποσύρθηκε... για να έλθει και πάλι με άλλο όνομα. Ο Soros ήταν ιδιαίτερα δραστήριος σε πρώην κομμουνιστικές χώρες.

Μια εταιρεία που υποστηρίζεται από το Soros Economic Development Fund έχει αναλάβει τον έλεγχο δύο μεγάλων πολωνικών εφημερίδων, εγείροντας ανησυχίες για την στάσητων ακροαριστερών μέσων ενημέρωσης λόγω της πολιτικής του δισεκατομμυριούχου ολιγάρχη.

Ο Πολωνός ιδιοκτήτης της καθημερινής Rzeczpospolita και της οικονομικής εφημερίδας Parkiet, Grzegorz Hajdarowicz, πούλησε μεγάλο μέρος των μετοχών του στην Gremi Media, στην οποία ανήκουν οι δύο εφημερίδες, στην ολλανδική εταιρεία Pluralis.

Αυτό ολοκληρώνει μια συμφωνία που συνήφθη το 2021 μ.Χ. που είδε την Pluralis να αγοράζει ένα μειοψηφικό μερίδιο με την επιλογή να αγοράσει επιπλέον μετοχές αργότερα. Ως αποτέλεσμα, ο Hajdarowicz έπαψε να είναι ο πλειοψηφικός μέτοχος της Gremi Media, με την Ολλανδική εταιρεία Pluralis να κατέχει πλέον το 57% των μετοχών, κάτι που της επέτρεψε να πάρει τον έλεγχο της εταιρείας, σύμφωνα με το Business Insider. Ένας από τους μετόχους της Pluralis είναι το «Soros Economic Development Fund».

Η νέα εμπλοκή του Soros. Το γεγονός ότι ο δισεκατομμυριούχος George Soros, μαζί με τα «πλοκάμια» του, έχει εμπλακεί έμμεσα στην συμφωνία έρχεται σε αντίθεση με την πρόσφατη ανακοίνωσή του ότι αποχωρεί από τη δραστηριότητα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Soros ήταν ιδιαίτερα δραστήριος σε πρώην κομμουνιστικές χώρες.

Είναι εχθρικός προς το κυβερνών συντηρητικό κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη (PiS) της Πολωνίας και την ιδέα ότι θα μπορούσε να κερδίσει την εξουσία για τρίτη θητεία στις κοινοβουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου. Ο Soros υποστηρίζει τις φιλελεύθερες μεταναστευτικές πολιτικές και τη βαθύτερη ενσωμάτωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο γίγαντας πετρελαίου και φυσικού αερίου της Πολωνίας που υποστηρίζεται από το κράτος, Orlen, ο οποίος έχει αγοράσει μεγάλο αριθμό περιφερειακών εφημερίδων, αναφέρθηκε το 2021 μ.Χ. ότι ενδιαφέρεται να αγοράσει την εταιρεία που τότε ανήκε πλήρως στον Hajdarowicz. Ωστόσο, ο Hajdarowicz προτίμησε να πουλήσει τις μετοχές της Gremi Media σε ξένο επενδυτή.

Έδιωξε τον Soros η ΕΕ; Η απόφαση του Open Society Foundation (OSF) να τερματίσει ένα μεγάλο μέρος των ευρωπαϊκών δραστηριοτήτων του εξέπληξε πολλούς - συμπεριλαμβανομένων πολλών από τους εχθρούς του ιδρυτή του George Soros. Ιστορικά, κανένα άλλο ίδρυμα δεν έχει κάνει περισσότερα για να οικοδομήσει και να υποστηρίξει την Ευρωπαϊκή κοινωνία των πολιτών, αναφέρει ανάλυση του Politico.

Μετά την αρχική ενθάρρυνση της διαφωνίας πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα — συμπεριλαμβανομένης της πατρίδας του Soros, της Ουγγαρίας — σήμερα, είναι δύσκολο να βρεθεί μια καθιερωμένη μη κερδοσκοπική (ή πρωτοβουλία δημοσίου συμφέροντος) που να λειτουργεί σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση που να μην έχει επωφεληθεί από την υποστήριξη του ιδρύματος σε ορισμένες σημείο.

Και είναι αυτή η εδραιωμένη, πανταχού παρούσα φύση της υποστήριξης του OSF προς την κοινωνία των πολιτών της ΕΕ, σε συνδυασμό με την μαζική χρηματοδοτική του ικανότητα και την επαγγελματική υποστήριξή του, που καθιστά την ξαφνική απόφασή του να φύγει πολύ σημαντική.

Η στάση της ΕΕ. Είναι ενδιαφέρον ότι μια από τις δικαιολογίες που δίνονται για τους λόγους για τους οποίους το OSF μειώθηκε είναι ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ «διαθέτουν ήδη σημαντικούς πόρους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία και τον πλουραλισμό».

Ωστόσο, φαίνεται αφελές να πιστεύουμε ότι μεγάλα ποσά δημόσιου χρήματος για ΜΚΟ που δεν αρέσουν στους λαϊκιστές θα συνεχίσουν να ρέουν αδιαμφισβήτητα, ειδικά καθώς το νέο πολιτικό κλίμα θα μπορούσε να είναι πολύ διαφορετικό μετά τον Ιούνιο του 2024 μ.Χ.

Η φιλελεύθερη κοινωνία των πολιτών της ΕΕ μπορεί κάλλιστα να χρειάζεται ιδιωτικά κεφάλαια για να επιβιώσει, και τα κακά νέα είναι ότι καμία άλλη φιλανθρωπική οργάνωση δεν έχει τους πόρους —ή τα κότσια— να ενθαρρύνει τις ευρωπαϊκές ΜΚΟ στον ίδιο βαθμό και σε πανευρωπαϊκή κλίμακα, όπως η Το OSF έκανε.

Αυτή η οιονεί μονοπωλιακή θέση υπογραμμίζει επίσης μια βαθιά άβολη αλήθεια: Μετά από δεκαετίες σχεδόν άνευ όρων υποστήριξης, οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί της ΕΕ επέτρεψαν την ανάπτυξη μιας ανθυγιεινής εξάρτησης, καθιστώντας την αποχώρηση του Soros ακόμη πιο ανησυχητική.

Φυσικά, ένας δωρητής παραμένει πάντα ελεύθερος να ανακατευθύνει τη χρηματοδότηση προς άλλες περιοχές του κόσμου, ωστόσο πρέπει να αναρωτηθεί κανείς εάν μια τέτοια ελευθερία τους απαλλάσσει από τη συνεχή ευθύνη.

Τελικά, αυτό είναι ένα πικρό χάπι για την Ευρωπαϊκή κοινωνία των πολιτών — ειδικά επειδή έρχεται μετά από μια τριετή παρατεταμένη αναδιάρθρωση του OSF, η οποία συνέπεσε με την πανδημία COVID-19 και τελείωσε με μια πολυαναμενόμενη γενιά διαδοχή.

Η νέα κατεύθυνση χρηματοδότησης του ιδρύματος φέρει την υπογραφή του εισερχόμενου Προέδρου Alexander Soros -του 37χρονου γιου του George- καθώς και του προέδρου του OSF Λόρδου Mark Malloch-Brown, του οποίου το ενδιαφέρον για το έργο της ΕΕ ταιριάζει με αυτό ενός χλιαρού βρετανικού υπολείμματος.

Όπως είναι τυπικό της φιλανθρωπίας, πρέπει να αναρωτηθεί κανείς εάν η στροφή του OSF έχει να κάνει περισσότερο με τις προσωπικές προτιμήσεις της νέας ηγεσίας του παρά με μια αυστηρή τεκμηριωμένη αξιολόγηση των πραγματικών κινδύνων που αντιμετωπίζει η φιλελεύθερη δημοκρατία της ΕΕ.

Για εκατοντάδες οργανισμούς και άτομα που έχουν δεσμευτεί για κοινωνική αλλαγή, όλα αυτά είναι πολύ ενοχλητικά. Και το χειρότερο, αυτή η συμπεριφορά βλάπτει και την φήμη της φιλανθρωπίας σε μια εποχή που η συμβολή της χρειάζεται περισσότερο, αναφέρει το Politico.

Πράγματι, η ανακοινωθείσα υποχώρηση του OSF δεν σηματοδοτεί μόνο ένα αντιφατικό, γλυκόπικρο συμπέρασμα του ιστορικού του ρόλου στην οικοδόμηση της πανευρωπαϊκής υποδομής του πολίτη, αλλά είναι επίσης μια σημαντική δοκιμασία της αξιοπιστίας και της ανθεκτικότητας της Ευρωπαϊκής φιλανθρωπίας καθώς το μπλοκ εισέρχεται σε μια άνευ προηγουμένου εκλογική περίοδο.

Με προγραμματισμένες ψηφοφορίες σχεδόν στο ένα τέταρτο των χωρών μελών της και τις εκλογές στην ΕΕ να πλησιάζουν. Το πιο επείγον ερώτημα τώρα είναι: Θα παρέμβουν άλλοι για να καλύψουν το κενό (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/693511/vrike-neo-doyreio-ippo-o-soros-gia-tin-ee-aposyrthike-gia-na-elthei-kai-pali-me-allo-onoma);

Πειραματόζωο η Αυστραλία του Great Reset: Δοκιμάζουν μέτρα που θα εφαρμοστούν στην... εφιαλτική φεουδαρχική κοινωνία του μέλλοντος. Η Επαναφορά, ή η 4^η Βιομηχανική Επανάσταση όπως την αποκαλούν μερικές φορές, συνιστά την αρχή μιας νέας τρομακτικής εποχής φεουδαρχίας.

Πριν από λίγο καιρό, κατά την διάρκεια των lockdown της πανδημίας του κορωνοϊού, οργανισμοί όπως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ άρχισαν να προωθούν ευρέως μια ιδέα που ονομάζεται «Μεγάλη Επαναφορά». Ήταν μια ατζέντα που μερικές φορές ψιθυριζόταν σε συνέδρια τραπεζιτών πριν από 15 χρόνια, αλλά τώρα το Reset προωθήθηκε ανοιχτά στα μέσα ενημέρωσης και στο Νταβός.

Είναι ένα νέο οικονομικό παράδειγμα, μια επανάσταση στην οποία η τεχνητή νοημοσύνη διαχειρίζεται τα πάντα, η ανθρωπότητα υποβιβάζεται σε περιορισμένο αριθμό ζωτικών θέσεων εργασίας και μια νέα μάρκα τεχνολογικού σοσιαλισμού κυβερνά τις ζωές μας, η ιδιωτική περιουσία παραμερίζεται και ο λαός ζει καθημερινά μέσα σε μια «κοινή οικονομία» στην οποία κανείς δεν κατέχει τίποτα και όλα είναι δανεισμένα από το συλλογικό σύστημα.

Η Επαναφορά, ή η 4^η Βιομηχανική Επανάσταση όπως την αποκαλούν μερικές φορές, συνιστά την αρχή μιας νέας τρομακτικής εποχής φεουδαρχίας. Είναι μια επιστροφή στο ολιγαρχικό και αγροτικό μοντέλο, μια επιστροφή στην υποδούλωση. Ο μέσος άνθρωπος θα μπορούσε να εργαστεί μόνο ως μέσο για να επιβιώσει, και όχι για να συσσωρεύσει πλούτο για το μέλλον.

Και η επιβίωση κάθε αγρότη θα εξαρτιόταν απόλυτα από την πρόσβασή του στο σύστημα, η οποία θα μπορούσε να αφαιρεθεί με το πάτημα ενός κουμπιού. Το κύριο σκαλοπάτι σε αυτόν τον δυστοπικό εφιάλτη θα ήταν ένα παγκόσμιο σύστημα ψηφιακών νομισμάτων.

Η κοινωνία που διαθέτει μετρητά, αφαιρεί δύναμη από τους παγκοσμιοποιητές να επιβάλουν τα άλλα στοιχεία της Επαναφοράς τους. Αλλά πότε και πώς θα εφαρμόσουν αυτό το τερατούργημα, και γιατί κάποιος να το ενστερνιστεί;

Τα δραματικά γεγονότα. Οι παγκοσμιοποιητές τείνουν να λειτουργούν σε αργή πρόοδοο, αλλά μερικές φορές εκμεταλλεύονται τα δραματικά γεγονότα κρίσης για να φοβίσουν τον πληθυσμό να συμμορφωθεί με πολιτικές που θα χρειάζονταν δεκαετίες για να θεσπιστούν διαφορετικά. Το είδαμε ξεκάθαρα με την πανδημία.

Οι περισσότερες από τις έννοιες του Reset αποκαλύφθηκαν στο κοινό κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ίσως επειδή οι παγκοσμιοποιητές νόμιζαν ότι το είχαν στο τσεπάκι και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να τους σταματήσει.

Αυτό περιλάμβανε ακόμη και συνεχή συζήτηση για συστήματα χωρίς μετρητά για την «αποτροπή της εξάπλωσης του covid με το φυσικό χρήμα». Όμως, το covid με το μικροσκοπικό ποσοστό θνησιμότητας μόλυνσης δεν κατάφερε να τρομάξει αρκετά τους ανθρώπους και η ευκαιρία χάλασε. Σήμερα, το ερώτημα είναι πότε θα προσπαθήσουν ξανά;

Οι περισσότεροι παγκοσμιοποιημένοι οργανισμοί αναφέρουν με συνέπεια το έτος 2030 μ.Χ. ως το χρονοδιάγραμμά τους για την ολοκλήρωση των πολυάριθμων έργων που έχουν υλοποιήσει, συμπεριλαμβανομένου του «Great Reset» μαζί με πολλούς στόχους για το κλίμα και την φορολογία του άνθρακα. Το WEF το αποκαλεί «ένα κοινωνικό συμβόλαιο για να μεταμορφώσει τον κόσμο μας μέχρι το 2030 μ.Χ.».

Ο ΟΗΕ το ονομάζει απλώς «Ατζέντα 2030 μ.Χ.». Αυτό σημαίνει ότι το ίδρυμα θέλει να έχει το πλέγμα ελέγχου του εντός επτά ετών ή λιγότερο. Αυτό θα ήταν αδύνατο χωρίς μια κρίση επικών διαστάσεων, αλλά πρώτα θα έπρεπε να εισαγάγουν έναν αριθμό μελλοντικών μηχανισμών ως δοκιμαστική λειτουργία. Με αυτόν τον τρόπο, όταν συμβεί η καταστροφή, το κοινό θα εξοικειωθεί με τις λύσεις που οι ελίτ θα τους ζητήσουν να υιοθετήσουν αργότερα.

Στην περίπτωση των ψηφιακών νομισμάτων, το crypto έχει ήδη λάβει ευρεία προβολή στα δημοφιλή μέσα και η Αυστραλία το ινδικό χοιρίδιο! Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν κατέχουν κρυπτογράφηση και σχεδόν κανείς δεν το χρησιμοποιεί, αλλά όλοι το έχουν ακούσει.

Τα CBDC πιθανότατα θα οδηγήσουν το κύμα κρυπτογράφησης και θα παρουσιάζονται ως μια «ασφαλέστερη και πιο σταθερή» επιλογή κρυπτογράφησης. Προς το παρόν, η Αυστραλία φαίνεται να είναι το κύριο ινδικό χοιρίδιο για την καλλιέργεια CBDC σε μεγάλο δυτικό πληθυσμό.

Τα πιλοτικά τους προγράμματα πρόκειται να ολοκληρωθούν αυτό το καλοκαίρι και οι διεθνείς συναλλαγές έχουν ολοκληρωθεί χρησιμοποιώντας τη μονάδα eAUD. Ωστόσο, δεν έχουν αποκαλύψει πότε θα μπορούσαν να εισαγάγουν το νόμισμα στις αγορές Forex ή στους πολίτες.

Το θέμα είναι ότι το σύστημα υπάρχει και μπορεί να αντιγραφεί και να υιοθετηθεί από οποιαδήποτε άλλα έθνη. Ωστόσο, οι παγκοσμιοποιητές γνωρίζουν ότι χώρες όπως η Αμερική δεν θα δεχτούν ένα σύστημα πλήρως χωρίς μετρητά αν δεν καταρρεύσει το υπάρχον νόμισμα και η οικονομία τους.

Απλώς δεν πρόκειται να συμβεί διαφορετικά, και υπάρχουν αμφιβολίες ότι πολλοί Αμερικανοί θα δεχτούν ένα τέτοιο σύστημα ακόμη και μετά από μια κατάρρευση. Η πλειοψηφία των Αμερικανών, το 59%, λέει ότι τους αρέσει να έχουν μαζί τους μετρητά για διάφορες αγορές.

Αν και οι δυτικοί καταναλωτές πραγματοποιούν πληρωμές πιο συχνά με τραπεζικές κάρτες, εξακολουθούν να απολαμβάνουν να έχουν φυσικά χρήματα όταν το θέλουν. Οι συνέπειες της περίπλοκης ψηφιακής επιτήρησης κάθε μεμονωμένης αγοράς και μεταφοράς κεφαλαίων δεν χάνονται σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού.

Οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι αν βάλουν στην κυβέρνηση ένα τηλεσκόπιο στα πορτοφόλια τους, τελικά αυτές οι πληροφορίες θα χρησιμοποιηθούν εναντίον τους. Αφαιρέστε την επιλογή της ανωνυμίας και εκατομμύρια άνθρωποι θα αντισταθούν, ακόμα κι αν δεν έχουν τίποτα συγκεκριμένο να κρύψουν.

Η θυσία για την αποφυγή των μετρητών. Η μετατροπή σε σύστημα χωρίς μετρητά θα απαιτούσε καταστροφή και δύναμη, μια κρίση πλήρους φάσματος σε όλες τις ΗΠΑ και σε μεγάλο μέρος του δυτικού κόσμου τα επόμενα χρόνια, μαζί με άλλα λίγα χρόνια ή περισσότερα ανακατασκευή για την εισαγωγή μηχανισμών CBDC.

Οι μικρές επιχειρήσεις θα πρέπει να αφαιρεθούν από την εικόνα, αφήνοντας μόνο μεγάλες εταιρείες που θα μπορούσαν στην συνέχεια να αρνηθούν να δεχτούν μετρητά ως μέσο πληρωμής από τους καταναλωτές. Αυτή θα ήταν μια μέθοδος επίσπευσης του συστήματος χωρίς μετρητά, μαζί με την πλήρη κατάσχεση φυσικού χαρτιού από την κυβέρνηση.

Τούτου λεχθέντος, υπάρχει ένας άλλος μάλλον ωμός τρόπος για να ωθήσουν τους Αμερικανούς σε CBDC που φαίνεται να επισπεύδουν οι παγκοσμιοποιητές...: Ο θάνατος του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος. Μόλις πριν από πέντε χρόνια οι σκεπτικιστές υποστήριξαν ότι το δολάριο θα ήταν βασιλιάς για πολλές επόμενες δεκαετίες.

Σήμερα, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι είναι τρομερά ήσυχοι καθώς το ΔΝΤ ανακοινώνει τη δική του παγκόσμια CBDC που ονομάζεται «UMU» και τα έθνη των BRIC απομακρύνονται γρήγορα από το πράσινο νόμισμα στο διμερές εμπόριο.

Εάν το δολάριο ΗΠΑ χάσει το μεγαλύτερο μέρος της αγοραστικής του δύναμης λόγω του πληθωρισμού και της απώλειας του αποθεματικού, μπορεί να είναι ευκολότερο να πειστεί ο πληθυσμός να το εγκαταλείψει για μια ψηφιακή αντικατάσταση.

Αν πάρουμε το χρονοδιάγραμμα του 2030 μ.Χ. ως αποτελεσματικό περιορισμό, αυτό θα σήμαινε ότι σύντομα θα έπρεπε να λάβει χώρα μια άλλη κρίση, ακόμη πιο διάχυτη από την πανδημία του Covid, προκειμένου οι ελίτ να πάρουν αυτό που θέλουν.

Όσο περισσότερο περιμένουν, τόσο περισσότεροι άνθρωποι αποκτούν εκπαίδευση στην ατζέντα τους και τόσο λιγότερο πιθανό θα είναι να πετύχουν. Εικόνα της μελλοντικής κοινωνίας όπως την οραματίζονται. Σύμφωνα με το America First Report η κοινωνία που οραματίζεται το Great Reset...

- Ο κόσμος έχει γίνει πλήρως ψηφιακός, πράγμα που σημαίνει ότι οι άνθρωποι ζουν σε μια κοινωνία χωρίς μετρητά, όπου οι φυσικές νομισματικές αλληλεπιδράσεις εγκαταλείπονται ή απαγορεύονται, και αντικαθίστανται από CBDC (cryptos).

- Όλες οι συναλλαγές παρακολουθούνται και ανιχνεύονται, τίποτα δεν είναι πλέον ιδιωτικό εκτός και αν δραστηριοποιείτε ως εγκληματίας σε μια μαύρη αγορά.

- Η παραγωγή καταστέλλεται φανερά και υφίσταται μικροδιαχείριση.

- Οι μικρές επιχειρήσεις ανήκουν στο παρελθόν και μόνο μια επιλεγμένη ομάδα μεγάλων εταιρειών που συνεργάζονται απευθείας με την κυβέρνηση επιτρέπεται να λειτουργούν.

- Τα μετρητά είναι εκτός νόμου και όλοι πρέπει να βασίζονται σε ένα ψηφιακό καθολικό.

- Οι διαδρομές δεδομένων και τα δίκτυα που χρησιμοποιούμε για τη μεταφορά κεφαλαίων ελέγχονται επίσης.

- Όπως και το δίκτυο δεδομένων SWIFT, οι παγκοσμιοποιητές έχουν τη δυνατότητα να κλειδώνουν τις πληρωμές μέσω Διαδικτύου, τους ατομικούς λογαριασμούς και τους επιχειρηματικούς λογαριασμούς και να αρνούνται στους ανθρώπους τη δυνατότητα να μετακινούν κεφάλαια από το ένα μέρος στο άλλο.

- Τα συστήματα παρακολούθησης που βασίζονται σε AI κοσκινίζουν εκατομμύρια συναλλαγές κάθε λεπτό, αναζητώντας «ανωμαλίες». Ο αλγόριθμος έχει σχεδιαστεί για να προσδιορίζει οποιονδήποτε έχει βρει έναν τρόπο γύρω από την παρακολούθηση δεδομένων

- Επιτρέπεται η ύπαρξη μόνο εγκεκριμένων από την κυβέρνηση ιστοσελίδων, με εκτεταμένους κανόνες που περιορίζουν το τι μπορούν να κάνουν και τι μπορούν να πουν.

- Τα chatbot AI παρέχουν στο κοινό τις περισσότερες πληροφορίες τους και οι παγκοσμιοποιητές ελέγχουν τις παραμέτρους των chatbot.

- Ο κόσμος ακούει μόνο τα νέα που θέλουν να ακούσουν οι ελίτ.

- Όλα τα αντίθετα δεδομένα εξαλείφονται.

- Δεν είναι τόσο πολύ απαγορευμένο, αλλά απλώς παραλείπεται από το δίσκο μέχρι να φύγουν οι άνθρωποι που το θυμούνται.

Μπορεί να ακούγεται σαν επιστημονική φαντασία, αλλά όλη αυτή η τεχνολογία υπάρχει ήδη και αυτή την στιγμή δοκιμάζεται από ιδρύματα όπως η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών και το ΔΝΤ (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/684348/peiramatozoo-i-afstralia-tou-great-reset-dokimazoun-metra-pou-tha-efarmostoyn-stin-efialtiki-feoudarxiki-koinonia-tou-mellontos).

Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα: Ρωσική αποκάλυψη εγγράφου για το σχέδιο του Γ’ Ράιχ.

82 χρόνια από την έναρξη του σχεδίου Μπαρμπαρόσα – Για πρώτη φορά εμφανίζεται το πλήρες κείμενο του σχεδίου του Τρίτου Ράιχ για την εξόντωση του Σοβιετικού λαού. Η Ρωσική στρατιωτική-ιστορική εταιρεία δημοσίευσε για πρώτη φορά στα Ρωσικά την πλήρη έκδοση του «σχεδίου λιμού» – ένα έγγραφο που αναπτύχθηκε από την ναζιστική Γερμανία για να καταστρέψει τους λαούς της ΕΣΣΔ. Σήμερα (σ.σ. δημοσιεύθηκε στην επέτειο της έναρξης της εισβολής στις 22 Ιουνίου) συμπληρώνονται 82 χρόνια από την έναρξη του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου.

Στη Ρωσία, αυτή είναι η Ημέρα Μνήμης και Θλίψης. Η πλήρης έκδοση της ναζιστικής «Οδηγίας για την οικονομική πολιτική του οικονομικού επιτελείου» στα Ρωσικά δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην πύλη «История.рф». Το έγγραφο, με ημερομηνία 23 Μαΐου 1.941 μ.Χ., προϋπέθετε την εξόντωση 20 έως 30 εκατομμυρίων αμάχων στη Σοβιετική Ένωση.

«Εκτός από το γνωστό στρατιωτικό σχέδιο “Μπαρμπαρόσα”, ετοιμαζόταν ένα οικονομικό σχέδιο για την καταλήστευση των κατεχόμενων σοβιετικών εδαφών. Το σχέδιο γεννήθηκε σε μια ταραχώδη εποχή για το Τρίτο Ράιχ, επειδή εξαρτιόταν σοβαρά από εισαγόμενα τρόφιμα.

Ο Βρετανικός ναυτικός αποκλεισμός απείλησε την επισιτιστική κατάσταση της ναζιστικής Γερμανίας. Ως εκ τούτου, επρόκειτο να διαρπάξουν από τη Σοβιετική Ένωση όλα τα δημητριακά. Το αποτέλεσμα αυτής της αρπαγής θα ήταν η πείνα 20 έως 30 εκατομμυρίων ανθρώπων», δήλωσε ο Γιεγκόρ Γιάκοβλεφ, διευθυντής του Ιδρύματος Έρευνας Ψηφιακής Ιστορίας, σύμφωνα με το RVIO.

Αυτό το έγγραφο βρέθηκε από τους Αμερικανούς στα χαρτιά της Ανώτατης Διοίκησης της Βέρμαχτ και εμφανίστηκε στις δίκες της Νυρεμβέργης. «Δυστυχώς, δεν είχε δημοσιευθεί στα ρωσικά», πρόσθεσε ο ιστορικός. Σύμφωνα με το σχέδιο του Χίτλερ, Γερμανοί άποικοι επρόκειτο να εγκατασταθούν σταδιακά στα κατεχόμενα ενώ ο πληθυσμός της Σοβιετικής Ένωσης έπρεπε να εκτοπιστεί, σημείωσε ο Γιάκοβλεφ.

«Την επιλογή της εκδίωξης του πληθυσμού των κατακτημένων εδαφών πρότεινε ο Herbert Bakke, Γραμματέας του Υπουργείου Γεωργίας και Τροφίμων. Οι οδηγίες που διατύπωσε ο ίδιος συνοψίζονται στο γεγονός ότι όταν η Βέρμαχτ κατέλαβε τα εδάφη της ‘‘Μαύρης Γης’’ (της τεράστιας ζώνης των εύφορων εδαφών από την Ουκρανία μέχρι την Ρωσία), τότε όλα τα τρόφιμα από αυτά θα έπρεπε να πηγαίνουν για να προμηθεύουν τη Βέρμαχτ και το Τρίτο Ράιχ – σιτηρά και άλλα προϊόντα διατροφής θα πρέπει να εξάγονται στη Γερμανία για την υποστήριξη των Γερμανών», είπε ο ιστορικός.

Ως αποτέλεσμα, οι κάτοικοι των περιοχών εκτός της «Μαύρης Γης» έπρεπε να αντιμετωπίσουν την πείνα. Πρώτα απ’ όλα, θα επηρεάζονταν η Μόσχα και το Λένινγκραντ. «Δηλαδή, η ιδέα της μη τροφοδοσίας του Λένινγκραντ προέκυψε όχι ως συνέπεια της αποτυχίας του σχεδίου Μπαρμπαρόσα, αλλά ως αποτέλεσμα σχεδιασμού που έγινε πριν από την εισβολή στη Σοβιετική Ένωση», πρόσθεσε.

«Ήταν ένα σχέδιο γενοκτονίας, γιατί γενοκτονία είναι η σχεδιασμένη μαζική εξόντωση ενός λαού», είπε ο Γιακόβλεφ, σημειώνοντας ότι αυτό δεν είχε μόνον οικονομική αλλά και εθνοτική διάσταση. «Η δημοσίευση τέτοιων εγγράφων για το ευρύ κοινό έχει σκοπό να υπενθυμίσει ότι ούτε ένα έγκλημα πολέμου δεν θα μείνει ατιμώρητο», κατέληξε ο ιστορικός.

Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η Γερμανία είχε υποδουλώσει πολλές ευρωπαϊκές χώρες και ο σοβιετικός λαός πήρε πάνω του το ισχυρότερο χτύπημα της στρατιωτικής μηχανής του Τρίτου Ράιχ. Μαζί με την Γερμανία πολέμησαν η Ρουμανία και η Ιταλία.

Λίγες μέρες αργότερα προσχώρησαν η Σλοβακία, η Φινλανδία, η Ουγγαρία και στα μέσα Αυγούστου η Νορβηγία. Ο σοβιετικός λαός απάντησε στον εχθρό με μια ισχυρή αντίσταση, και πολέμησε με την πλήρη έννοια της λέξης μέχρι θανάτου, υπερασπιζόμενος την πατρίδα.

Ο βαρύς αιματηρός πόλεμος, που κράτησε 1418 μέρες και νύχτες, έληξε στις 9 Μαΐου 1.945 μ.Χ. με την πλήρη ήττα των χωρών του φασιστικού μπλοκ. Οι συνολικές ανθρώπινες απώλειες της ΕΣΣΔ κατά την διάρκεια του πολέμου ανήλθαν σε 26,6 εκατομμύρια ανθρώπους.

Απ’ αυτούς, περισσότερα από 8,7 εκατομμύρια πέθαναν στα πεδία των μαχών, 7,42 εκατομμύρια άνθρωποι εξοντώθηκαν σκόπιμα από τους Ναζί στις κατεχόμενες περιοχές, περισσότερα από 4,1 εκατομμύρια πέθαναν από τις βάναυσες συνθήκες του καθεστώτος κατοχής.

Άλλα 5,27 εκατομμύρια άνθρωποι απελάθηκαν για καταναγκαστική εργασία στη Γερμανία και τις γειτονικές χώρες, οι οποίες ήταν επίσης υπό γερμανική κατοχή. Απ’ αυτούς, λίγο περισσότεροι από τους μισούς επέστρεψαν στην πατρίδα τους – 2,65 εκατομμύρια άνθρωποι, περισσότεροι από 450 χιλιάδες μετανάστευσαν, 2,16 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν στην αιχμαλωσία.

Οι απώλειες της ΕΣΣΔ ανήλθαν στο 40% όλων των ανθρώπινων απωλειών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Περίπου ένα εκατομμύριο Σοβιετικοί στρατιώτες έδωσαν την ζωή τους για την απελευθέρωση των λαών της Ευρώπης.

Σύμφωνα με το πόρισμα της Έκτακτης Κρατικής Επιτροπής για την επιβεβαίωση και την διερεύνηση των θηριωδιών των ναζιστικών εισβολέων, οι κατακτητές κατέστρεψαν πλήρως ή εν μέρει πάνω από 1.700 πόλεις και κωμοπόλεις, πάνω από 70.000 χωριά και χωριά της ΕΣΣΔ.

Οι ανθρώπινες απώλειες και οι υλικές ζημιές που υπέστη η χώρα από την Γερμανική φασιστική επιθετικότητα δεν συγκρίνονται με τίποτα. Η ιστορία δεν έχει γνωρίσει ακόμη τέτοια καταστροφή, βαρβαρότητα και απανθρωπιά, που προκάλεσαν οι Ναζί σε όλο το σοβιετικό έδαφος (https://www.defence-point.gr/news/epicheirisi-mparmparosa-rosiki-apokalypsi-eggrafoy-gia-to-schedio-toy-g-raich).

Βατικανό: Η κούρσα για τον επόμενο πάπα ξεκίνησε και είναι… άγρια.

Ο πάπας Φραγκίσκος συμπλήρωσε, την άνοιξη που μας πέρασε, δέκα χρόνια στην κεφαλή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Ωστόσο, το μέλλον για τον 86χρονο ποντίφικα διαγράφεται, πλέον, αβέβαιο.

Ο πάπας Φραγκίσκος περνάει, πια, ολοένα περισσότερο χρόνο στο νοσοκομείο, σχολιάζει ο Ντέμιαν Τόμσον μέσα από τις σελίδες του Βρετανικού Spectator. Σύμφωνα με τον Τόμσον, η κούρσα της ανάδειξης του νέου πάπα έχει ήδη ξεκινήσει και διαφαίνεται σκληρή ή ακόμη και αήθης.

Τον περασμένο χρόνο, εξέχοντες καρδινάλιοι από όλο το θεολογικό φάσμα – φιλελεύθεροι, συντηρητικοί, μετριοπαθείς – βρέθηκαν στο στόχαστρο επιθετικών δημοσιευμάτων, με τις επιθέσεις μάλιστα να προέρχονται σε πολλές περιπτώσεις από τους σκληροπυρηνικούς της επονομαζόμενης ομάδας του Φραγκίσκου (Team Francis).

Ο 70χρονος Ούγγρος καρδινάλιος Πίτερ Ερντο (που βοήθησε στην διοργάνωση της επιτυχημένης παπικής επίσκεψης τον περασμένο Απρίλιο στην Ουγγαρία), ο 65χρονος Φιλιππινέζος Λουίς Αντόνιο Τάγκλε (που είχε παρουσιαστεί προ ετών ως πιθανός εκλεκτός του ιδίου του Φραγκίσκου και Ασιάτης Φραγκίσκος), ο 67χρονος Ιταλός αρχιεπίσκοπος της Μπολόνια Ματέο Μαρία Ζούπι (τον οποίο ο Φραγκίσκος είχε στείλει ως απεσταλμένο του για την ειρήνευση στην Ουκρανία) και ο 57χρονος Πορτογάλος καρδινάλιος Ζοσέ Τολεντίνο ντε Μεντόντσα (ο οποίος θεωρείται περισσότερο φιλελεύθερος ή προοδευτικός από άλλους) ξεχωρίζουν ως πιθανοί διάδοχοι του Φραγκίσκου στην κεφαλή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Το επόμενο παπικό κονκλάβιο θα είναι πιο φιλελεύθερο από αυτό που εξέλεξε τον Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο (σ.σ. Φραγκίσκο) πριν από δέκα χρόνια, σχολιάζει ο Ντέμιαν Τόμσον, ο οποίος ωστόσο υπογραμμίζει ότι υπάρχουν αντίπαλες/ανταγωνιστικές ομάδες και τάσεις εντός της Καθολικής Εκκλησίας που ερίζουν επί του παρόντος για θέματα όπως είναι η χειροτονία των γυναικών διακονισσών, η ευλογία των ομοφυλοφιλικών σχέσεων αλλά και το μέλλον της Τριδεντινής (Tridentine) ή παραδοσιακής λατινικής λειτουργίας (Traditional Latin Mass)-(http://orthodoxathemata.blogspot.com/2023/06/blog-post_943.html).

Λάθρο, στην ίδια μας την πατρίδα είμαστε.

Σύμφωνα με την Oxfam, (Βρετανική συνομοσπονδία που αποτελείται από 21 ανεξάρτητες φιλανθρωπικές οργανώσεις):

1. Ογδόντα ένας ( 81 ) δισεκατομμυριούχοι μόνο, κατέχουν περισσότερο πλούτο από το 50% όλου του παγκόσμιου πλούτου.

2. Το 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη, καρπώνεται περισσότερα από τα δύο τρίτα του νέου πλούτου. Από το 2020 μ.Χ., για κάθε δολάριο νέου παγκόσμιου πλούτου που αποκτά κάποιος στο κατώτερο 90%, ένας από τους δισεκατομμυριούχους του κόσμου έχει κερδίσει 1,7 εκατομμύρια δολάρια.

3. Ένας δισεκατομμυριούχος εκπέμπει με τον τρόπο ζωής του, ένα εκατομμύριο φορές περισσότερο άνθρακα από τον μέσο άνθρωπο. Δηλαδή ένας άνθρωπος μόνος του, μολύνει το περιβάλλον, όσο ολόκληρη η Κύπρος ή η Εσθονία.

Αυτοί οι καλόκαρδοι δισεκατομμυριούχοι (με έμφαση στο - 3 - ) είναι οι ίδιοι που συναντιούνται στα forums για να λύσουν το θέμα της "κλιματικής αλλαγής". Αυτοί οι καλόκαρδοι, που βγάζουν 1,7 εκατ. Φορές περισσότερα από εμάς, πιστεύουμε πως δίνουν "δεκάρα" για εμάς; Πόσο ηθικό είναι να παίρνουν αποφάσεις;

Είναι οι ίδιοι που κάνουν "εμπόριο ψυχών", υπό άθλιες συνθήκες, ωθούν τα μωρά παιδιά να μπαίνουν στα αμπάρια σαν σαρδέλες, και στα "αμελέτητα τους" αν ναυαγήσει το κάθε πλοίο. Τους έχουν πείσει, μας έχουν πείσει, πως είναι για το καλό μας.

Τι σημασία έχει η λέξη "εθνική", που αναφέρεται από ένα ανόητο πιόνι των παραπάνω που διαβάζει σκονάκια, όταν η πραγματική τραγωδία βρίσκεται αλλού εδώ και δεκαετίες. Κατάλαβες; Είμαστε υπό κατοχή, και το αποδεχόμαστε με χαρά. Για λίγο φαΐ, για λίγη ματαιοδοξία, για να έχουμε την ελευθερία να έχουμε όλοι από μια "αλυσίδα" στα χέρια, που λέγεται "κινητό" (https://yiorgosthalassis.blogspot.com/2023/06/blog-post_8306.html);

Γιουβάλ Νώε Χαράρι: Και μη χειρότερα!

Τα τελευταία χρόνια κουραστήκαμε και εκνευριστήκαμε να βλέπουμε, να διαβάζουμε, να «κατηχούμαστε» και να «προσκυνάμε» τον διάσημο καμπαλιστή Γιουβάλ Νώε Χαράρι. Πρόκειται για την πλέον ακραία περίπτωση αρχιερέα ταλμουδιστή που υπηρετεί με απαράμιλλο ζήλο και με κάθε δέουσα εωσφορική ευλάβεια το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) των κοσμοκρατόρων Ρότσιλντ. Αποτελεί το «δεξί χέρι» του διαβόητου πατριάρχη και συν-ενορχηστρωτή της «Μεγάλης Επανεκκίνησης» Κλάους Σβαμπ.

Ο Yuval Noah Harari γεννήθηκε στην πόλη Κιρυάτ Άτα στις 24  Φεβρουαρίου 1.976 μ.Χ. και μεγάλωσε στην Χάιφα του Ισραήλ σε εβραϊκή οικογένεια με λιβανέζικες ρίζες. Η μόνιμη διαμονή του είναι στο κιμπούτς Μεσιλάτ κοντά στην Ιερουσαλήμ Είναι ενεργά φιλόζωος, ακολουθεί αυστηρή χορτοφαγία και εξασκεί επίσης και τον βουδιστικό διαλογισμό, ακολουθώντας τον Ινδό διαλογιστή και διδάσκαλό του Satya N. Goenka.

Σπούδασε στο Εβραϊκό κολέγιο της Ιερουσαλήμ και απέκτησε το διδακτορικό του στο Κολέγιο του Ιησού (Τζήζους) του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Έχει κάνει επίσης και μεταδιδακτορική έρευνα ως υπότροφος του ιδρύματος Γιαντ Χαμαντίβ που είναι ένα ακόμη από τα ιδρύματα των σατανολατρών Ρότσιλντ. Είναι καθηγητής ιστορίας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ και ειδικεύεται σε θέματα παγκόσμιας, μεσαιωνικής και στρατιωτικής ιστορίας.

Το 2002 μ.Χ. παντρεύτηκε στο Τορόντο του Καναδά με τον σύζυγο του Itzik Yahav, ο οποίος έχει την ίδια ηλικία με τον Γιουβάλ και εκτελεί και καθήκοντα ατζέντη του. Το 2019 μ.Χ., ο Yahav ίδρυσε μαζί με τον Harari μια εταιρεία κοινωνικού αντίκτυπου και παρέμβασης που ονομάζεται Sapienship. Ως «φιλάνθρωποι», το 2020 μ.Χ. και εν μέσω της πανδημίας COVID-19, οι δυο σύζυγοι Yahav και Yuval δώρισαν 1 εκατ. δολάρια στο ταμείο αλληλεγγύης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Ο Γ. Χαράρι στα γραπτά του εξετάζει ζητήματα όπως, συνείδηση, θέληση, νόηση, τεχνητή νοημοσύνη, βιοτεχνολογία, μετανθρωπισμός, κλπ. Έχοντας ο ίδιος μέσα του καταχωνιασμένα και ενεργά τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» και αντλώντας επιπρόσθετες θέσεις και διδαχές από την Καμπάλα, ο Χαράρι απαντά σε ερωτήματα του τύπου:

Πως θα επηρεαστεί η ζωή, η θρησκεία και γενικότερα ο τρόπος ύπαρξης και διαβίωσης των αναβαθμισμένων υπερ-ανθρώπων; Θα επιτρέψει η τεχνολογία να αποκτήσει το ανθρώπινο γένος αθανασία και την ευδαιμονία των αθανάτων; Κλπ.

Ο Χαράρι έχει γράψει πλήθος βιβλίων και άρθρων που έχουν σχέση με τον μεσαίωνα, την παγκόσμια στρατιωτική ιστορία, τις μακρο-ιστορικές εξελίξεις, διαδικασίες, τάσεις, κλπ. Του έχει απονεμηθεί το Βραβείο Πολόνσκυ δυο φορές για δημιουργικότητα και πρωτοτυπία.

Τα πιο γνωστά του βιβλία είναι τα ακόλουθα: «Sapiens: Μια σύντομη ιστορία του ανθρώπου» (2014 μ.Χ.), «Homo Deus: Μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος» (2016 μ.Χ.) και «21 μαθήματα για τον 21^ο Αιώνα» (2018 μ.Χ.).

Το βιβλίο του «Sapiens: Μια σύντομη ιστορία του ανθρώπου» έχει μεταφραστεί σε 30 γλώσσες και έχει γίνει μπεστ-σέλερ σε πολλές χώρες. Εκδόθηκε στα Εβραϊκά το 2011 μ.Χ., στα Αγγλικά το 2014 μ.Χ. και στα Ελληνικά το 2015 μ.Χ.

Η αρχική έκδοση του βιβλίου σημείωσε εξαιρετική επιτυχία παγκοσμίως καθιστώντας τον Χαράρι διάσημο. Στο βιβλίο εξετάζεται το σύνολο της ανθρώπινης πορείας και ιστορίας, από την εμφάνιση του Χόμο Σάπιενς της Λίθινης Εποχής μέχρι και τον 21^ο Αιώνα.

Στο εν λόγω βιβλίο ο Χαράρι καταλήγει πως «ο Χόμο Σάπιενς θα εξαφανιστεί σε περίπου έναν Αιώνα». Ή όπως δηλαδή, σχεδίασαν, λένε, γράφουν, προαναγγέλλουν και ήδη εργάζονται πάνω σε αυτό τα σιωνιστικά τέκνα κατάρας για το ζοφερό μέλλον των σημερινών ανθρώπων και αυριανών μετανθρώπων-σκλάβων: Οι άνθρωποι να γίνουν αύριο μετά-άνθρωποι, ο ανθρωπισμός να γίνει μετά-ανθρωπισμός και ο πλανήτης γη να γίνει ένα γιγαντιαίο εκτροφείο ψυχών.

Ο Γ. Χαράρι έξυπνα, έμμισθα, προγραμματισμένα, σατανικά και δόλια προωθεί με τα βιβλία του την λεγόμενη «Μεγάλη Επανεκκίνηση» της Πενταρχίας του σκότους μέσα από την δική του στρεβλή ιστορική αφήγηση, παγανιστικές ερμηνείες, ταλμουδικές νοηματοδοτήσεις, καμπαλιστικές ιδέες και τάχα ή δήθεν προφητικές προβλέψεις και ιστορικές προβολές.

Οι τάχα «προβλέψεις» και οι δήθεν «προφητείες» του Χαράρι είναι επακριβώς αυτά τα ίδια  τα ανθρωποκτόνα σχέδια των παγκοσμιοποιητών για την σκοπούμενη ίδρυση της παγκόσμιας Εβραϊκής δικτατορίας.

Το επίχρυσο γίγα-πιόνι των Ρότσιλντ που ονομάζεται Χαράρι έχει γίνει ένα σπουδαίο κοινωνικό «εργαλείο» για να διαβρώσει βαθμηδών τον  παγκόσμιο κοινωνικό ιστό και να τον νανουρίσει μέσα στα χέρια του εκπεσόντος αγγέλου.

Όπως το λέει και ο ίδιος, ο Γιουβάλ Χαράρι έχει επηρεαστεί από τον καθηγητή Jared Diamond, συγγραφέα του βιβλίου «Ο τρίτος χιμπαντζής: Η Εξέλιξη και το Μέλλον του Ανθρώπου Ζώου» (1.992 μ.Χ.). Ακολουθώντας τη θεωρία εξέλιξης του Κάρολου Δαρβίνου, ο αμερικανός καθηγητής Τζάρεντ Ντάιμοντ γράφει:

«Τα ανθρώπινα όντα, μοιραζόμαστε περισσότερο από το 98% των γονιδίων μας με τους χιμπαντζήδες.. Τι το ιδιαίτερο έχει η διαφορά τού σχεδόν 2% στο DNA μας, η οποία έχει προκαλέσει τέτοια απόκλιση ανάμεσα σε εξελικτικά ξαδέλφια;». Τα επαγωγικά συμπεράσματα δικά σας. Προχωρώ.

Όπως συνέβη και με το βιβλίο «Sapiens», όταν στην συνέχεια εκδόθηκε το βιβλίο του Χαράρι με τίτλο «Homo Deus: Μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος», οι ανά τον κόσμο σιωνιστικές πληρωμένες πέννες, οι άθεοι αγνωστικιστές, οι ενσυνείδητοι εωσφοριστές και οι απανταχού παγανιστικές ντουντούκες ανέφεραν μια σειρά από ύμνους και διθυράμβους όπως:

«Το νέο βιβλίο-φαινόμενο από τον συγγραφέα του Sapiens.. Βρισκόμαστε μπροστά στο επόμενο στάδιο της εξέλιξης. Βρισκόμαστε μπροστά στον Homo Deus.. Το βιβλίο της χρονιάς για τις εφημερίδες Guardian, Evening Standard, Times Literary Supplement.. Κλπ.».

Στο βιβλίο «Homo Deus» ή «Άνθρωπος Θεός» ο Χαράρι επικεντρώθηκε κυρίως στο μέλλον του ανθρώπινου είδους και εν γένει στην κατεύθυνση της εξέλιξης του να επιδιώξει και να αποκτήσει το ανθρώπινο γένος θεϊκές δυνατότητες, φτάνοντας μέχρι και αυτή ακόμη την επίτευξη της αθανασίας.

Ο Χαράρι στέκεται κυρίως πάνω στις έννοιες και τα νοήματα του «μετα-ανθρώπινου», του «δι-ανθρώπινου» και του «υπερ-ανθρώπινου», για να χτίσει το δικό του παγκοσμιοποιητικό αφήγημα και προβλέψεις, όπου οι άνθρωποι θα αποκτήσουν υπεράνθρωπες σωματικές και θεϊκές διανοητικές ικανότητες.

Στο πρώτο βιβλίο του «Sapiens», ο Χαράρι βγάζει έξω με σκληρό ταλμουδικό τρόπο τόσο την Μεγάλη Εικόνα του κτιστού και άκτιστου σύμπαντος κόσμου όσο ομοίως και τον ίδιο τον Κύριο και Δημιουργό.

Και στην συνέχεια, έντεχνα, παγανιστικά, αρχαιολατρικά και αφηγηματικά ανασυγκροτεί, μοχλεύει και καταγράφει την δική την ιδιωτική αντίληψη και ιστορία όσο, επίσης, και τον τρόπο που το ανθρώπινο είδος, με την γνωστή δαρβίνεια «εξελικτική» ικανότητα, κατάφερε να επιβληθεί στα λοιπά άλογα ζώα και μορφές ζωής.

Στο δεύτερο βιβλίο του «Homo Deus» ή «Ανθρωπόθεος» ο Χαράρι «τινάζει τα πάντα στον αέρα», πατώντας πάνω σε πανάρχαιες ψευδαισθήσεις, σε καμπαλιστικές εμμονές και σε ταλμουδικές και διαλογιστικές αντιλήψεις για να μας πει ότι οι άνθρωποι δεν έχουν καμία ελπίδα επιβίωσης, παρά ή μη μόνον εάν αυτοί μετεξελιχθούν λογισμικά και καταλήξουν να γίνουν τεχνολογικά «αναβαθμισμένοι υπεράνθρωποι» ή «κυβερνητικοί ανθρωπόθεοι». Και είναι αυτός ο βασικός λόγος που ο Χαράρι διακρίνει και αποκαλεί «νταταϊσμό» όλα αυτά που σχετίζονται με τη νέα τάση για τα Μεγάλα δεδομένα ή Big data.

Με απαράμιλλη παγκοσμιοποιητική μαεστρία και διαβολική σιωνιστική τέχνη, ο Χαράρι γκρεμίζει τον παλιό, γεννηθέντα, ανθρωποκεντρικό και ελεύθερο άνθρωπο και πάνω του χτίζει το νέο και Χριστοπόλεμο και Χριστοκτόνο «υπεράνθρωπο-μηχανή», έτσι όπως έκανε παλαιότερα και ο Γερμανός φιλόσοφος Νίτσε με τον «θάνατο του Θεού».

Γι΄ αυτό καταθέτει ο Χαράρι και μια σειρά από υποθέσεις και επιχειρήματα, που συγκεκαλυμμένα στοχεύουν και μας οδηγούν τροχιοδεικτικά στο ξύπνημα του νέου κόσμου που μας ετοιμάζει η Πενταρχία του σκότους διαμέσου της διαβόητης «Μεγάλης Επαναφοράς».

Διαβάστε το τι εννοώ με τα ίδια τα λόγια-φράσεις του Χαράρι: «Οι πιο ισχυρές θρησκείες δεν θα γεννιούνται πια στην Μέση Ανατολή αλλά στη Σίλικον Βάλεϊ.. Η δημοκρατία και η ελεύθερη αγορά θα καταρρεύσουν όταν η Google και το Facebook θα μας γνωρίζουν καλύτερα απ’ ό,τι γνωρίζουμε τον εαυτό μας..

H εξουσία θα περάσει από τα μεμονωμένα άτομα στους δικτυωμένους αλγόριθμους.. Οι άνθρωποι δεν θα πολεμήσουν με τις μηχανές· αντίθετα, θα συγχωνευτούν μ’ αυτές.. Η βιομηχανική επανάσταση δημιούργησε την εργατική τάξη, η επόμενη επανάσταση θα δημιουργήσει την άχρηστη τάξη».

Προσέτι, το 2018 μ.Χ., ο Χαράρι δημοσίευσε το βιβλίο του με τίτλο «21 μαθήματα για τον 21^ο Αιώνα». Σε αυτό το πόνημά του ο Χαράρι καταθέτει, αναλύει, ερευνά και απαντά σε μια σειρά από ερωτήματα όπως:

«Πώς τα κομπιούτερ και τα ρομπότ αλλάζουν το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης; Πώς αντιμετωπίζεται η επιδημία των fake news; Έχουν ακόμη σημασία τα έθνη και οι θρησκείες; Τι θα ‘πρεπε να μαθαίνουμε στα παιδιά μας; Τι μορφή θα έχει το αυριανό εργατικό δυναμικό;».

Στα είκοσι κεφάλαια του βιβλίου «21 μαθήματα για τον 21^ο Αιώνα» διαβάζουμε και τους ακόλουθους τίτλους κεφαλαίων, ενδεικτικά: «ΕΡΓΑΣΙΑ όταν μεγαλώσεις, μπορεί και να μην έχεις δουλειά.. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ τα Μεγάλα Δεδομένα σε παρακολουθούν.. ΙΣΟΤΗΤΑ όποιος κατέχει τα δεδομένα κατέχει το μέλλον.. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ υπάρχει μόνο ένας στον κόσμο.. ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ τα παγκόσμια προβλήματα χρειάζονται παγκόσμιες λύσεις.. ΘΡΗΣΚΕΙΑ τώρα ο θεός υπηρετεί το έθνος.. ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ κάποιες κουλτούρες ίσως είναι καλύτερες από άλλες».

Ο «βασιλιάς» και «προφήτης» Χαράρι είναι πλέον παντελώς γυμνός, «τσιτσίδι»: Όλοι οι ανωτέρω τίτλοι κεφαλαίων αποτελούν μια «καραμπινάτη» και ακρογωνιαία αράδα από τις εξόχως γνωστές και διάσημες σιωνιστικές «ατάκες» και «καραμέλες» για να δώσουν οι διεθνείς σιωνιστές της Νέας Εποχής υπόσταση και ζωή στα παγκόσμια και ανθρωποκτόνα σχέδιά τους.

Επίσης, οι ίδιοι καθεαυτό οι τίτλοι κεφαλαίων του βιβλίου «21 μαθήματα για τον 21^ο Αιώνα», ανωτέρω, διατρέχουν εν ριπή και περιγράφουν με απόλυτη ακρίβεια και σαφήνεια και αυτόν ακόμη τον ίδιο τον παγκόσμιο ιστό-πλεκτάνη πάνω στον οποίο εργάζονται οι σκοτεινές δυνάμεις εδώ και πολλές δεκαετίες για να ιδρύσουν την παγκόσμια κυβέρνηση-δικτατορία. Συνεχίζω.

Για να καταλάβατε το μέγεθος της παγκόσμιας εωσφορικής πλάνης και εκπαιδευτικής μέθης σας παραθέτω ένα παράδειγμα (Protagon.gr, 7 Ιουνίου 2018 μ.Χ.): «Πρεμιέρα με Γιουβάλ Νώε Χαράρι στις Πανελλαδικές..

Σε κείμενο από το πολυδιαβασμένο βιβλίο “Sapiens: μια σύντομη ιστορία του ανθρώπου” κλήθηκαν να εξεταστούν οι υποψήφιοι των ΕΠΑΛ. Ποιος είναι ο ξεχωριστός 42χρονος ιστορικός και ποιες είναι οι σκέψεις του..

Ο Χαράρι θεωρείται ένας από τους πιο επιδραστικούς συγγραφείς της γενιάς του. Το βιβλίο του “Sapiens” συχνά το αναφέρουν σε ομιλίες τους ο Μπαράκ Ομπάμα, ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ, ο Μπιλ Γκέιτς..». Δηλαδή, μια παρέλαση της Νέας Παγκόσμιας Αταξίας!

Προσέτι,  καλεσμένος στην πλατφόρμα του TED και μιλώντας για τον πόλεμο στην Ουκρανία -όπου εκεί, με δυτικό «γάντι» και με ακραίες δολιότητες διεξάγουν οι διεθνείς σιωνιστές τις πρώτες στρατιωτικές φάσεις του εν εξελίξει Γ΄ΠΠ, τόσο από τα παρασκήνια όσο επίσης και φανερά στις πεδιάδες της Ουκρανίας-, ο διάσημος και μέγας νεοεποχίτης Χαράρι εξηγεί και τάχα «προφητεύει» (αυτό που ήδη γνωρίζει ο ίδιος από ..μέσα!) γιατί «ο πόλεμος στην Ουκρανία θα αλλάξει τον κόσμο για πάντα». Όπως τόνισε: «Στην Ουκρανία διακυβεύεται η πορεία της Ιστορίας».

Στη συνέχεια θα σας παραθέσω και θα κλείσω μια σειρά από ενδεικτικούς τίτλους και υπότιτλους ΜΜΕ που αφορούν τον Γ. Ν. Χαράρι. Διαβάστε: «Γιουβάλ Χαράρι: Χρειαζόμαστε μία μεγάλη καταστροφή για να επιβληθεί μία μεγάλη αλλαγή (Great Reset).. Ο Χαράρι φοβάται ότι η παγκόσμια ειρήνη φτάνει στο τέλος της..

Καταλύτης για τον τελικό σκοπό του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF): Τι χρειαζόμαστε τόσους πολλούς ανθρώπους στον πλανήτη.. Μετά το Great Reset θα υπάρχει μία τεράστια τάξη άχρηστων ανθρώπων χωρίς καμία σημασία».

Επίσης, τέλος: «Χαράρι: Έτσι μπορούμε να συνδέσουμε υπολογιστές με εγκεφάλους και να δημιουργήσουμε ένα διαγκεφαλικό δίκτυο.. Πρώτη φορά εφηύραμε κάτι που μας αφαιρεί την εξουσία. Δεν θα μπορούμε να την ελέγξουμε..

Δεν ξέρω αν μπορούμε να επιβιώσουμε με την Τεχνητή Νοημοσύνη.. Η τεχνητή νοημοσύνη θα ελέγξει την ανθρωπότητα φτιάχνοντας νέες θρησκείες.. Ο Χριστός είναι ένα ψέμα.. Ο Ιησούς Χριστός ήταν ένας χίπη σέξι μαραγκός». Και μη χειρότερα (https://www.triklopodia.gr/%ce%b7%ce%bb%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b9%cf%8e%cf%81%ce%b1%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%85%ce%b2%ce%ac%ce%bb-%ce%bd%cf%8e%ce%b5-%cf%87%ce%b1%cf%81%ce%ac%cf%81%ce%b9-%ce%ba%ce%b1/)!

Μία πραγματική συνωμοσία σε εξέλιξη η οποία καμουφλάρεται πίσω από ΨΕΚ και δήθεν θεωρίες συνομωσίας.Οι (100)7 Θανάσιμες Συμπτώσεις που σε αφορούν. Ηρωικοί Εβραίοι που επεβίωσαν των στρατοπέδων συγκέντρωσης μιλάνε για τους σημερινούς Ναζί. Δεν υπάρχει τίποτε πιο Ιερό από τις κραυγές απόγνωσης ηρωικών Εβραίων που επεβίωσαν από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Και κάποιοι από τις ξεχωριστές αυτές μορφές βρήκαν το κουράγιο να μιλήσουν για τους νέους Ναζί που υπάρχουν στο πλανήτη.. Οι ξεχωριστοί Εβραίοι που αισθάνθηκαν στο πετσί τους το Ναζισμό μας προειδοποίησαν με ηχηρές κραυγές-ακόμη και απόγνωσης για την παρουσία νέων Χίτλερ στον πλανήτη.

Θα μπορούσαμε να αρκεστούμε με ευλάβεια στις κραυγές τους και να σημάνει συναγερμός μέσα μας. Ένας συναγερμός αφύπνισης πριν είναι να είναι αργά. Γιατί απλά πρόκειται για θάνατο. Τον θάνατο μας. Τίποτε λιγότερο.

Το θάνατό μας που οι επιτήδειοι συγκαλύπτουν πίσω από ειρωνείες για ψεκασμένους και σενάρια συνομωσίας. Η απάντησή μας σε αυτά τα φαύλα επιχειρήματα είναι ότι μία πραγματική συνωμοσία βρίσκεται σε εξέλιξη για μία ακόμη φορά στην Ιστορία της Ανθρωπότητας.

Ξεκαθαρίζουμε επίσης πως όσοι συμμετέχουν σε αυτό το αφήγημα εντός και εκτός Ελλάδος είναι απλά συνεργάτες των Ναζί. Είτε πρόκειται για πολιτικούς είτε πρόκειται για τους προπαγανδιστές τους μηντιάρχες, χρεοκοπημένους και θαλασσοδανεισμένους πλουμιστούς εκδοτίσκους, είτε πρόκειται για πρόθυμους υπηρέτες του θανάσιμου αφηγήματος.

Αυτό είναι η εισαγωγή μας σε ότι ακολουθεί. Και αυτό που ακολουθεί είναι μία θανάσιμη αλυσίδα συμπτώσεων που δείχνει την κοινή αφετηρία και προέλευση όσων βιώνουμε-ιδιαίτερα ο δυτικός κόσμος. Ενημερώνουμε δε τις εταιρίες που στηρίζουν τους προπαγανδιστές του Ναζισμού ότι βρίσκονται στην λάθος πλευρά της Ιστορίας. Πρόκειται για ιστορικό λάθος.

Θεωρούμε ότι οι ιδιοκτήτες των μεγάλων εγχωρίων επιχειρήσεων πρέπει να δουν εδώ και τώρα κατάματα τα γεγονότα και την προέλευσή τους. Επίσης να μην φοβούνται. Οι δράστες και οι γκαιμπελίσκοι συνεργάτες τους δεν είναι ανίκητοι.

Οι Έλληνες επιχειρηματίες οφείλουν επίσης να γνωρίζουν τον κρίσιμο ρόλο που παίζει η Ελλάδα για τα σχέδιά τους. Υπάρχουν 2 πόλεις και οι ΗΠΑ στις οποίες θα κριθεί η μεγάλη μάχη που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Η Αθήνα και η Ιερουσαλήμ. Το Ισραήλ ευτύχησε σε αυτό το διάστημα να έχει έναν πρωθυπουργό που αντιστέκεται στα σχέδιά τους σε βαθμό σεβασμού προς το πρόσωπό του παρά την λεπτή θέση στην οποία βρίσκεται ο Bibi. Mακάρι να μπορούσαμε να πούμε το ίδιο και για τους κατάπτυστους ηγέτες της Δύσης. Τα γεγονότα και οι θανάσιμες συμπτώσεις.

1) Η planδημία και τα εμβόλια COVID-19. Στις 18 Οκτωβρίου 2019 μ.Χ. έλαβε χώρα στην Νέα Υόρκη το EVENT-201. Για όσους ακόμη επιμένουν να το αγνοούν τους ενημερώνουμε ότι επρόκειτο για μία Άσκηση-Προσομοίωση Πανδημίας η οποία περιέγραφε τα στάδια μιας πανδημίας και τον ρόλο όλων των εμπλεκόμενων. Από τα κράτη, τους αρμόδιους φορείς, τους ηγέτες, τα ΜΜΕ, τα social media. Χορηγοί του EVENT-201 ήταν>:

α) Το Παγκόσμιο Οικονομικό Forum (WEF) με επικεφαλής ιδρυτής του οποίου είναι ο Γερμανός μηχανικός Klaus Schwab o οποίος κατά δήλωσή του ήταν και αυτόπτης μάρτυρας ενός ακόμη ιστορικού γεγονότος για το οποίο τα ερωτηματικά αυξάνονται με τη πάροδο του χρόνου. Το χτυπήματος στους Διδύμους Πύργους. Ο Klaus Schwab μην έχοντας ουδεμία σχέση με την ιατρική ζήτησε μετ΄επιτάσεως να εμβολιαστεί ο παγκόσμιος πληθυσμός στο σύνολό του με τα εμβόλια COVID.

β) Ο γνωστός επιχειρηματίας, “φιλάνθρωπος”, φίλος του παιδόφιλου Epstein και επισκέπτης της βίλας και του νησιού του, Bill Gates o οποίος παρότι δεν έχει ουδεμία σχέση με την ιατρική εμφανίζεται ως μέντορας και επιχειρηματίας των εμβολίων.

O Bill Gates ζήτησε κατ΄επανάληψη να εμβολιαστούμε άπαντες με τα εμβόλια COVID παρότι ο ίδιος ως μέτοχος στη Moderna και στη γερμανική εταιρία βιοτεχνολογίας CureVac (ανήκει στον Γερμανό επιχειρηματία Dietmar Hopp, πρώην κορυφαίο στέλεχος της IBM και από τους συνιδρυτές της SAP) της οποίας το εμβόλιο COVID κόπηκε στο δρόμο  είχε ίδιον συμφέρον από τα κέρδη πέρα από τΗΝ γνωστή διαχρονική και δηλωμένη βουλιμία του για τον ευγονισμό.

γ) Το Πανεπιστημιακό Ίδρυμα Johns Hopkins το οποίο στη συνέχεια εμφανίστηκε με διαρκείς ανακοινώσεις του να έχει τον άτυπο συντονισμό της ενημέρωσης για την εξέλιξη του ιού. Στην Ελλάδα το ρόλο της εκπρόσωπησης του Johns Hopkins ανέλαβε το ΕΚΠΑ και ο επικεφαλής του επί πανδημίας καθηγητής Θανάσης Δημόπουλος.

Την ίδια μέρα στη Wuhan της Κίνας ξεκινούσε η Τελετή Έναρξης των mini Ολυμπιακών Αγώνων των Στρατιωτικών. Συμμετείχαν πάνω από 10.000 αθλητές και συνοδοί από 100 διαφορετικές χώρες. Πολλοί από αυτούς τους αθλητές εκείνη τηΝ περίοδο ασθένησαν με συμπτώματα τα οποία εκ των προτέρων αποδείχθησαν κοινά με τα συμπτώματα COVID. Πολλοί αθλητές μίλησαν γι΄αυτό σε συνεντεύξεις τους.

Μάλιστα το 2^ο μεγαλύτερο κόμμα των ΗΠΑ, οι Ρεπουμπλικάνοι απέδωσαν στους Αγώνες των Στρατιωτικών στηΝ Wuhan και στους μολυσμένους αθλητές που επέστρεφαν στις πατρίδες τους τη διασπορά του ιού COVID ανά το κόσμο.

2) H συντονισμένη προπαγάνδα του αφηγήματος της planδημίας και των εμβολίων COVID-19 Aπό τους Times της Νέας Υόρκης στους οποίους το 1.964 Μ.χ., ένα χρόνο μετά τηΝ δολοφονία του John Fitzgerald Kennedy (JFK), εμφανίστηκε στα ΜΜΕ ο όρος θεωρία συνωμοσίας έως τα εγχώρια βλαχομπαρόκ ΜΜΕ το αφήγημα της planδημίας ήταν κοινό.

Κανείς δεν τολμούσε να αναφερθεί στην εργαστηριακή προέλευση του ιού COVID-19, στην αναποτελεσματικότητα της μάσκας και των κλεισιμάτων, στα πρωτόκολλα των Νοσοκομείων και φυσικά στις θανάσιμες παρενέργειες των εμβολίων COVID-19.

Aκόμη και όταν ο τίτλος Ξαφνικός Θάνατος έχει γίνει πιο διάσημος από το Αγαπάτε Αλλήλους και τους Rolling Stones. Aκόμη και όταν ο επιφανής Εβραίος καθηγητής Jeffrey Sachs ως επικεφαλής της Ειδικής Επιτροπής για την Έρευνα της προέλευσης του ιού COVID-19 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο ιός όχι απλά ήταν εργαστηριακής προέλευσης αλλά τον χαρακτήρισε βιολογικό όπλο. Για την εργαστηριακή φύση του ιού COVID-19 ο συγκεκριμένος καθηγητής μίλησε και στην Καθημερινή, στον συντάκτη της Παύλο Παπαδόπουλο.

Περίπου 6,914,494 άνθρωποι έχουν πεθάνει από τον COVID-19 σε ολόκληρο το κόσμο και χιλιάδες εξακολουθούν να πεθαίνουν Ξαφνικά καθημερινά από τις παρενέργειες των εμβολίων COVID-19. Παρόλα αυτά τα ΜΜΕ που προπαγανδίζουν το αφήγημά του ουδόλως ενδιαφέρονται για την προέλευσή του αλλά και τις θανάσιμες παρενέργειες των εμβολίων. Το μυστικό του κοινού αφηγήματος-προπαγάνδας οφείλεται στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των συγκεκριμένων ΜΜΕ. Ανήκουν σε μόλις 3 εταιρίες που τους “ανήκει ο κόσμος”.

3) Ο ρόλος των πολιτικών ηγετών. Από τον Biden, έως τον Macron, τον Scholz, τον Trudeau, τον Μητσοτάκη, τον Τσίπρα και τους υπολοίπους προθύμους το κοινό αφήγημα είναι τσιμουδιά για την προέλευση του ιού (εφόσον είναι εργαστηριακός μπορούν να κατασκευάσουν ένα σκασμό παρόμοιους και τις μεταλλάξεις τους) και τις παρενέργειες των εμβολίων COVID-19.

Ο Βiden μάλιστα τους ξεπέρασε όλους στην εμμονή του με τα εμβόλια COVID-19. Ουκ έστιν αριθμός των παρακινήσεων του Αμερικανού Προέδρου προς τους συμπολίτες του να εμβολιαστούν. Ο ίδιος δεν έχει ακούσει τίποτε για την προέλευση του ιού και για τις θανάσιμες παρενέργειες μεγάλου ποσοστού των εμβολίων όταν ακόμη και Αμερικανικές Μυστικές Υπηρεσίες του παρουσίασαν Εκθέσεις για την εργαστηριακή φύση του ιού COVID-19. Στην ίδια γραμμή και οι υπόλοιποι πολιτικοί ηγέτες αλλά και οι αρμόδιοι υπουργοί Υγείας και επιτόπου συντονιστές τύπου Τσιόδρα.

Οι παραπάνω και τα εμπλεκόμενα ΜΜΕ φρόντισαν να συκοφαντήσουν με κάθε τρόπο κάθε φάρμακο που αντιμετώπιζε τον COVID-19 εκτός από τα εμβόλια, φρόντισαν να απαξιώσουν την κρίσιμη σημασία της βιταμίνης D, αλλά και τον ρόλο της τακτικής άσκησης στον ήλιο. Βλέπεις αυτά ήταν κόντρα στα κλεισίματα που επέβαλλαν με υποδειγματικό συντονισμό.

4) Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολύ πριν από τις σκοτεινές συμφωνίες ανάμεσα στην επικεφαλής της Ε.Ε. Ursula von der Leyen και στον  CEO της Pfizer Bourla υπήρξαν οι χορηγίες της Ένωσης στο αμφιβόλου ασφαλείας και ποιότητος Ινστιτούτου Βιολογίας της Wuhan. Xoρηγίες που αφορούσαν τα διαβόητα gain of function πειράματα και οι οποίες εξαφανίσθηκαν ως διά μαγείας από τον ιστότοπο του Ινστιτούτου όταν κάποιοι “ψεκασμένοι” παρατήρησαν ότι το κοινό μας σπίτι χρηματοδοτούσε (όπως και οι ΗΠΑ) επικίνδυνα πειράματα.

Αυτό που ήταν ηχηρό και δυστοπικό ήταν οι αυστηρές εκκλήσεις για εμβολιασμό του συνολικού πληθυσμού της Ευρώπης από την κυρία των σκοτεινών συνναλαγών η οποία εντελώς συμπτωματικά δίνει το παρόν στο ετήσιο forum του Davos.

Eνδιαφέρον και το γεγονός ότι το κοινό μας σπίτι, η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν έδειξε ουδεμία πρεμούρα για τους τραυματισμούς από τα εμβόλια COVID-19 αλλά επιδεικνύει ιδιαίτερη ζέση για την λογοκρισία του Twitter και των υπολοίπων ΜΜΕ που αναφέρονται στηΝ προέλευση του ιού, στις παρενέργειες των εμβολίων COVID-19 και στέκονται κριτικά στις υπόλοιπες προτεραιότητες της Ατζέντας 2030 Μ.χ., η οποία εκπορεύεται από το WEF.

5) Tα πνευματικά δικαιώματα της Κλιματικής Αλλαγής. Αλήθεια ποιος και πως κατέχει τα πνευματικά δικαιώματα της Κλιματικής Αλλαγής; Πώς τα απέκτησε; Τίνος ιδιοκτησία είναι αυτά τα πνευματικά δικαιώματα και ποιος είναι αυτός που εκπαιδεύει από την Greta Thunberg, έως τον Αλέξη Τσίπρα, τον Νίκο Ανδρουλάκη και την Κατερίνα Σακκελαροπούλου, στο αφήγημα της Κλιματικής Αλλαγής;

Ποιος δίνει τις σχετικές εντολές; Χωρίς να αμφιβάλλουμε για την επίπτωση του ανθρώπου στο περιβάλλον το αφήγημα της Κλιματικής Αλλαγής βρωμάει θάνατο, δυστοπικό σχεδιασμό και ακόμη πιο δυστοπικό σκοπό.

Επίσης έχει εξελιχθεί σε μία βιομηχανία τρις ευρώ (μόνο ο Βiden εκτός από τα εμβόλια εγκρίνει διαρκώς νέα κονδύλια για την Κλιματική Αλλαγή) ενώ σχεδόν όλοι οι ηγέτες που υπηρέτησαν με ζέση το αφήγημα της planδημίας εμφανίζονται να υπηρετούν με σθένος την Κλιματική Αλλαγή.

Οχι ένα τυχαίο πρόσωπο αλλά n Naomi Wolf (πρώην επικεφαλής στις καμπάνιες Clinton και Gore-A Rhodes Scholar, former advisor to Clinton and Gore campaigns, and author of eight NYT nonfiction bestsellers, Dr. Naomi Wolf has been creating globally influential opinion for 28 years. She is CEO of DailyClout), αναφερόμενη στις πρόσφατες πυρκαγιές στον Καναδά τις απέδωσε στηΝ Γεωμηχανική και στο διαβόητο σύστημα Haarp.

Oυκ έστιν αριθμός επιστημόνων διατύπωσε τις ίδιες απόψεις για τις φωτιές στο Maui της Χαβάης, στην Ισπανική Τενερίφη, στην Ιταλία και αλλού κάνοντας τα 1 εκατ. στρέμματα καμμένης γης στον Εβρο και την Αλεξανδρούπολη να βρωμάνε παρόμοια προέλευση.

Ομοίως και οι πρόσφατες πλημμύρες στο Θεσσαλικό Κάμπο για τις οποίες ο Στέφανος Μάνος και το έγκριτο KReport της 11/09/2023 μ.Χ. αποκάλυψαν στο ευρύ κοινό μία “ενδιαφέρουσα ύποπτη” μελέτη 145 σελίδων που είχε εκπονηθεί για λογαριασμό του υπουργείου Περιβάλλοντος, με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και περιελάμβανε ακόμη και προσομοιώσεις πλημμύρας! Η μελέτη αναφέρεται στη «Διαχείριση Κινδύνων Πλημμύρας των Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Θεσσαλίας» και είχε παραδοθεί στο υπουργείο το Μάρτιο 2017 μ.Χ.

Αυτό σημαίνει ότι οι αρμόδιοι γνώριζαν πως εάν προκληθούν έντονες βροχοπτώσεις (με τη βοήθεια της Γεωμηχανικής και του Συστήματος Haarp;) πάνω από τις πληγείσες περιοχές θα είχαμε το αποτέλεσμα που βιώνουμε σήμερα το οποίο αξιποιείται ήδη για το αφήγημα της Κλιματικής Κρίσης με τον “επιτυχημένο” όσο αφορά τους θανάτους πρώην υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια να αναλαμβάνει την επόμενη αποστολή-αυτή της Κλιματικής Κρίσης-που εκπορεύεται από τους ίδιους εμπνευστές.

Δεν αποκλείεται και λόγω επετείου 9/11 που είχαμε τον Σεπτέμβριο να αποκαλυφθούν στη συνέχεια μελέτες για εργαστηριακούς σεισμούς ή άλλου είδους χτύπημα με στόχο την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα. Ποιος είναι ο κύριος φορέας που τρέχει τη προπαγάνδα της Κλιματικής Αλλαγής; Το WEF και οι συνήθεις ύποπτοι των εμβολίων Gates, etc.

Πριν στεγνώσει ο Θεσσαλικός Κάμπος τα επιδόματα δημιουργούν νέες στρατιές πολιτών εξαρτημένους από το κράτος, δηλαδή στο έλεος του κράτους. Το μέλλον είναι αυτό που περιγράφει το video το οποίο σάς καλούμε να λάβετε σοβαρά υπόψη σας

Πως απέκτησε ο μη εκλεγμένος από τους λαούς επικεφαλής του Forum αυτές τις αρμοδιότητες που ανάγκασαν τον Εlon Musk να κάνει λόγο για απόπειρα σχηματισμού παγκόσμιας μη εκλεγμένης κυβέρνησης; Από το WEF επίσης εκπορεύεται και η διαβόητη woke ατζέντα σύμφωνα με την οποία οι μόνοι που δεν έχουν δικαιώματα είναι οι οικογένειες των str8 λευκών.

6) Vanguard, BlackRock, StateStreet. Oι εταιρίες που τους “ανήκει” ο κόσμος. Kαι κυρίως τους ανήκουν τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ τα οποία προπαγανδίζουν εμμονικά σχεδόν τα αφηγήματα της planδημίας, των εμβολίων, της Κλιματικής Αλλαγής, της woke ατζέντας. Οι εταιρίες αυτές έχουν στην ιδιοκτησία τους τη Pfizer και όλες σχεδόν τις μεγάλες πολυεθνικές αλυσίδες.

Τους ανήκε και το Twitter ώσπου ο Elon Musk με 44 δις εκατομμύρια και αφού είχε προηγηθεί μία δικαστική διαμάχη με την Vanguard που κατείχε τις περισσότερες μετοχές της δημοφιλούς πλατφόρμας κατάφερε να το αποκτήσει. O Musk αυτό το καιρό δέχεται διαρκείς επιθέσεις.

Είναι λογικό αφού έχει χαρακτηρίσει το WEF μη εκλεγμένη παγκόσμια κυβέρνηση, τους New York Times-Νew Woke Times, είπε ότι την BlackRock θα την εγκαταλείψουν οι μετοχοί της οι οποίοι ζημιώνονται από τα κριτήρια ESG που υπαγορεύει στις εταιρίες που ελέγχει, είπε ότι τα εμβόλια COVID-19 που έκανε ο ίδιος τού προκάλεσαν σοβαρές παρενέργειες, απεκάλυψε την χρηματοδότηση του Fauci στο Ινστιτούτο της Wuhan και στα gain of function πειράματα ενώ ανέδειξε τον ρόλο του στην συγκάλυψη και φίμωση της εργαστηριακής προέλευσης του ιού COVID-19, δήλωσε ότι πρέπει να κάνουμε πολλά παιδιά για να σωθεί ο πλανήτης, καταφέρεται εναντίον των παράνομων νόμων για τον περιορισμό της οπλακατοχής στις ΗΠΑ.

Ο Musk είναι τόσο ενοχλητικός ώστε το Αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης έφθασε στο σημείο να του κάνει μήνυση επειδή στις εταιρίες του προσλαμβάνει κυρίως Αμερικανούς και όχι μετανάστες! Παλαιότερα ο ίδιος ο Musk δήλωσε ότι δεν έχει τάσεις αυτοκτονίας αφήνοντας να εννοηθεί πως εάν του συμβεί κάτι θα πρόκειται για δολοφονία. Για το γεγονός ότι κινδυνεύει η ζωή του παιδιού του μίλησε πρόσφατα και ο πατέρας του Elon Musk.

7) To Παγκόσμιο Χρέος Όταν έσκασε η planδημία ο Edward Dowd (former leading BlackRock portfolio manager) δήλωσε ότι τόσο ο ίδιος όσο και φίλοι του από τη Wall Street ότι ζούμε το σκάσιμο του παγκοσμίου χρέους.

Με απλά λόγια απέδωσαν την planδημία στο γεγονός ότι αυτοί που τους ανήκει το Χρέος αποφάσισαν για μία ακόμη φορά στην Ιστορία να υπογραμμίσουν στους αναλώσιμους τζαμπατζήδες του παγκόσμιου πληθυσμού και στους σατυροβαρκάρηδες πολιτικούς ηγέτες την δύναμη του χρήματος το οποίο σε ουδεμία περίπτωση δεν πρέπει να χάσει την ισχύ του ως εργαλείο παγκόσμιας διακυβέρνησης 5 Αιώνες και πλέον. Οι ΗΠΑ έχουν να πληρώσουν το χρέος τους από το 1.835 μΧ. Η Ελλάδα από τότε που έγινε κράτος.

Οι ΗΠΑ έχουν 32,5 τρις χρέος, η Ελλάδα 400 δις και ο πλανήτης 400 τρις. Ο Edward Dowd έκτοτε ασχολείται με τους θανάτους από τις παρενέργειες των εμβολίων COVID-19 συγκεντρώνοντας στοιχεία από τις Ενώσεις Ασφαλστικών Εταιρειών και τις Εταιρείες των Γραφείων Κηδειών στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Παρακολουθήστε τον στο Twitter για να δείτε με αριθμούς, στοιχεία και πίνακες τον όλεθρο που προκαλούν οι παρενέργειες των εμβολίων COVID-19.

Εάν θέλετε να πάτε αδιάβαστοι μπορείτε να ανοίξετε τον ΣΚΑΙ, το protothema, τη Καθημερινή κλπ και να χρεώσετε τα παραπάνω στο αφήγημα ότι πρόκειται για ΨΕΚ, όπως γράφει το protothema που ήταν συνδαιτημόνας στην επέτειο γενεθλίων 60 χρόνων του συμβούλου του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Μυλωνογιάννη.

Εκείνοι που περισσότερο από τον καθένα αξίζουν τον σεβασμό μας! The truth is like a lion; you don’t have to defend it. Let it loose; it will defend itself― Augustine of Hippo.

Mέρα με την μέρα, ώρα με την ώρα, όλο και πιο πολλοί εκεί έξω συνειδητοποιούν ότι κάτι συμβαίνει στον πλανήτη μας. Κάτι παγκόσμιο και δυστοπικό. Πιο έντονα απ΄όλους όμως το διαισθάνονται τα εν ζωή θύματα του Ναζισμού. Οι ηρωικές φιγούρες των Εβραίων που επιβίωσαν των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Είναι εκείνοι των οποίων η κραυγή έρχεται από τα σωθικά της Ιστορίας. Είναι οι ηρωικοί Εβραίοι, αυτός ο σπουδαίος λαός, που για μια ακόμη φορά γίνονται μάρτυρες της Ιστορίας που επαναλαμβάνεται από τους ίδιους σεναριογράφους. Η επιζώσα του Ολοκαυτώματος Vera Sharav και η Tamarah Benima, μία εξέχουσα και ειλικρινής 71χρονη μεταρρυθμιστής ραβίνος από το Άμστερνταμ.

– Η ίδια λέει στους Εβραίους που έσπευσαν πρώτοι να εμβολιαστούν>: «Μην επαναλάβετε το μοιραίο λάθος του να ακούτε τυφλά τους καλυμμένους προδότες σας και να περπατάτε προς τη σφαγή. Ξυπνήστε τώρα». Η επιζώσα του Ολοκαυτώματος Vera Sharav εκφώνησε στη διάρκεια της επιβολής της planδημίας ομιλία σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις Βρυξέλλες, όπου ανάμεσα στα άλλα είπε>

Ένα ζωτικό μάθημα από το Ολοκαύτωμα είναι ότι η γενοκτονία διευκολύνθηκε από την παγκόσμια σιωπή, την αδιαφορία και την αδυναμία παρέμβασης. Το Ολοκαύτωμα ξεκίνησε όταν η προσωπική ελευθερία, τα νόμιμα και τα πολιτικά δικαιώματα παραμερίστηκαν. Ο συγγραφέας Primo Levi, ένας Ιταλός Εβραίος που επέζησε του Άουσβιτς, προειδοποίησε: «Συνέβη. Επομένως μπορεί να συμβεί ξανά. Μπορεί να συμβεί παντού».

Ως επιζών του Ολοκαυτώματος, με τρομάζουν όσοι ελέγχουν την αφήγηση του Ολοκαυτώματος. Αρνούνται τη συνάφεια του Ολοκαυτώματος με τις τρέχουσες διακρίσεις και με τα όλο και πιο επιθετικά και κατασταλτικά διατάγματα.

Αυτοί οι αυτόκλητοι φρουροί λογοκρίνουν και φιμώνουν όσους μιλούν. Αρνούμενοι την πραγματική σημασία του Ολοκαυτώματος με την σημερινή καταστολή, οι συγκεκριμένοι αυτόκλητοι φρουροί είναι αρνητές του Ολοκαυτώματος.

Ο Elie Wiesel, ένας επιζών του Άουσβιτς και βραβευμένος με Νόμπελ, θεωρείται ως η φωνή των θυμάτων. Δήλωσε: «Η αδιαφορία και η σιωπή των ανθρώπων οδήγησαν στο Ολοκαύτωμα. Το να μένεις σιωπηλός και αδιάφορος είναι η μεγαλύτερη αμαρτία όλων».

Σήμερα, οι επιζώντες είναι συγκλονισμένοι από τα τρομοκρατικά, διχαστικά και μεροληπτικά μέτρα κατά μίας μειονότητας. Οι φρικιαστικές σκηνές περιλαμβάνουν αστυνομικούς με μαύρες στολές που επιτίθενται βάναυσα σε διαδηλωτές σε ευρωπαϊκές πόλεις, στην Αυστραλία και, ναι, στο Ισραήλ. Αυτές είναι οδυνηρές υπενθυμίσεις για το πρελούδιο του Ολοκαυτώματος στο οποίο οι Ναζί: Χρησιμοποίησαν τα ψυχολογικά όπλα του φόβου και της προπαγάνδας για να επιβάλουν ένα καθεστώς γενοκτονίας:

– Οι δαιμονισμένοι Εβραίοι ως φορείς ασθενειών, που είναι και η αιτία της δυστυχίας τους.

– Συστηματικά εξαφανισμένα ηθικά πρότυπα και αξίες.

– Καταστροφή της κοινωνικής συνείδησης ​​στο όνομα της δημόσιας υγείας.

Τα σημερινά αρπακτικά χρησιμοποιούν επίσης τον φόβο και την προπαγάνδα για να διατηρήσουν μια κατάσταση άγχους και ανικανότητας. Ο στόχος —τότε και τώρα— είναι πανομοιότυπος: Οι άνθρωποι να γίνουν υπάκουοι και να ακολουθούν τις οδηγίες χωρίς αντιστάσεις.

Η παγκόσμια επίθεση στις ελευθερίες μας και στο δικαίωμά μας στην αυτοδιάθεση διευκολύνεται από τα όπλα της ιατρικής. Τότε και τώρα, το ιατρικό κατεστημένο παρέχει ένα κάλυμμα νομιμότητας στην μαζική ιατρική δολοφονία.

Οι Ναζί κήρυξαν τα άτομα με αναπηρία «ακατάλληλα για ζωή». Τα 1.000 γερμανικά βρέφη και μικρά παιδιά που ήταν τα πρώτα θύματα ιατρικών φόνων στον κόσμο δολοφονήθηκαν στην πραγματικότητα στα νοσοκομεία. Το 2020 μ.Χ., οι παγκόσμιες κυβερνήσεις κήρυξαν κατάσταση έκτακτης ανάγκης και εξέδωσαν θανατηφόρες ιατρικές υπαγορεύσεις:

– Τα νοσοκομεία έλαβαν εντολές να μην περιθάλπουν ηλικιωμένους από γηροκομεία. Το αποτέλεσμα ήταν μία μαζική ιατρική δολοφονία, την οποία η Σουηδία αποκάλεσε «ενεργητική ευθανασία».

– Τα νοσοκομεία του Ηνωμένου Βασιλείου χρησιμοποίησαν θανατηφόρες δόσεις του φαρμάκου Midazolam για να δολοφονήσουν ιατρικά τους ηλικιωμένους, ένα φάρμακο που συνεχίζουν να χρησιμοποιούν.

– Οι κατευθυντήριες γραμμές των νοσοκομείων των ΗΠΑ εξακολουθούν να ζητούν από τους ηλικιωμένους να λαμβάνουν ελάχιστες θεραπείες.

– Απαγορεύεται στους γιατρούς στην Δυτική Ευρώπη και τις ΗΠΑ να συνταγογραφούν υπάρχουσες, αδειοδοτημένες, ασφαλείς και αποτελεσματικές θεραπείες που σώζουν ζωές για ασθενείς με COVID.

Σήμερα, η ανθρωπότητα απειλείται από τους παγκόσμιους κληρονόμους των Ναζί. Ο πραγματικός ιός που συνεχίζει να μολύνει αυτά τα αρπακτικά είναι η Ευγονική, ένα σύνολο πεποιθήσεων και πρακτικών που στοχεύουν στην βελτίωση της γενετικής ποιότητας του πληθυσμού.

Μια έκθεση της Επιτροπής των ΗΠΑ για το Ολοκαύτωμα, υπό την Προεδρία του Elie Wiesel, σημείωσε: «… Η τάση να αντιγράψουμε την ναζιστική επιλογή και να εξοντώσουμε ξανά εκατομμύρια ανθρώπους παραμένει μια αποτρόπαια απειλή».

Στόχος των σύγχρονων Ναζί είναι η μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού. Οι παγκόσμιοι ολιγάρχες είναι αποφασισμένοι να αποκτήσουν τον απόλυτο έλεγχο των παγκόσμιων πόρων, φυσικών, οικονομικών και ανθρώπινων.

Βρισκόμαστε σε μια καταστροφική διασταύρωση της ανθρώπινης ιστορίας. Η επιζήσασα του Άουσβιτς, Mariann Turski, Πολωνή δημοσιογράφος, ρωτήθηκε αν θα μπορούσε να συμβεί ξανά ένα Ολοκαύτωμα. Απάντησε: «Θα μπορούσε να συμβεί. Εάν παραβιάζονται τα πολιτικά δικαιώματα, εάν τα δικαιώματα των μειονοτήτων δεν γίνονται σεβαστά και καταργούνται».

Προέτρεψε όλους, «Υπερασπιστείτε το σύνταγμα, υπερασπιστείτε τα δικαιώματά σας, υπερασπιστείτε τη δημοκρατία σας. Τα δικαιώματα των μειονοτήτων πρέπει να προστατεύονται… Δεν πρέπει να είστε αδιάφοροι όταν οποιαδήποτε μειονότητα αντιμετωπίζει διακρίσεις».

Μην παραπλανηθείτε. Οι ανεμβολίαστοι δεν είναι ο εχθρός. Το πρώτο βήμα στην ολισθηρή πλαγιά προς τη γενοκτονία είναι ο στιγματισμός μιας μειονότητας. Η σιωπή προκαλεί διαρκώς αυξανόμενους κατασταλτικούς περιορισμούς. Αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως ελεύθεροι άνθρωποι, πρέπει να μιλήσουμε ενάντια στις διακρίσεις. Δεν πρέπει να μείνουμε ποτέ ξανά σιωπηλοί, ούτε σήμερα, ούτε αύριο, ούτε ποτέ.

Στην φωτογραφία η Vera Sharav με τον Robert Kennedy Jr και την κόρη του Kyra. Λίγα 24ωρα πριν ο Robert Kennedy Jr υποψήφιος για την Προεδρία θα μιλούσε στο Κογκρέσο>. «Εμείς, η Αμερική, υποτίθεται ότι είμαστε η υποδειγματική δημοκρατία και ο ακρογωνιαίος λίθος του συστήματός μας είναι η ελευθερία του λόγου. Όλες οι άλλες ελευθερίες εξαρτώνται από αυτό. Αν το χάσουμε αυτό, όχι μόνο θα χάσουμε τη δημοκρατία μας σε αυτή τη χώρα, αλλά και ολόκληρος ο κόσμος μας χάνει ως παράδειγμα».

Σήμερα, μετά την ιστορική μου μαρτυρία στο Κογκρέσο σχετικά με την καταστολή της ελευθερίας του λόγου από την κυβέρνησή μας, είμαι υπερήφανος που ανακοινώνω το δίκτυο Υπερασπιστές της Δημοκρατίας-Defenders of Democracy.

Αυτό θα μας επιτρέψει να παρακάμψουμε τη λογοκρισία και τα κληροδοτημένα μέσα ενημέρωσης για να προσεγγίσουμε απευθείας τον αμερικανικό λαό. Δεν μπορούμε να καθίσουμε να ελπίζουμε ότι θα μας επιτραπεί η ελευθερία του λόγου. Ας ενωθούμε για να αρχίσουμε να μιλάμε ελεύθερα τώρα.

Today, following my historic Congressional testimony on our government’s suppression of free speech, I am proud to announce our Defenders of Democracy network. This will enable us to bypass censorship and legacy media to reach the American people directly. We can’t sit around hoping to be permitted free speech. Let’s join together to start speaking freely right now.

.@RobertKennedyJr. Leaves Jim Jordan in Awe With a World-Class Lesson on the Importance of Free Speech: “We [America] are supposed to be the exemplary democracy, and the corner foundation stone of our system is freedom of speech. All of the other freedoms depend on it. If we lose that, not only do we lose our democracy in this country, but the entire world loses us as an example.” “Exactly,” responded @Jim_Jordan. “I couldn’t have said it better.”.

Τι συμβαίνει στο πλανήτη μας; Τι είναι αυτό που οδηγεί τους επιζήσαντες του Ναζισμού να σημαίνουν συναγερμό; Τι είναι αυτό που επιτρέπει στον The Spectator, το εμβληματικό σύμβολο των συντηρητικών να φιλοξενεί άρθρα για το Τέλος της Δημοκρατίας; Τι εννοεί κορυφαίο στέλεχος Γερμανικής πολυεθνικής εταιρίας που δραστηριοποιείται και στη χώρα μας και τον οποίο συναντήσαμε πρόσφατα στα Χανιά, όταν λέει>

-Δεν φαντάζεστε τι σχεδιάζουν, εάν το επιτρέψουμε να συμβεί θα είναι το τέλος της ανθρώπινης ιστορίας… Ήταν επίσης ο επιφανής Εβραίος καθηγητής Jeffrey Sachs, ο οποίος χαρακτήρισε τον ιό COVID-19 όχι απλά εργαστηριακής κατασκευής αλλά βιολογικό όπλο. Πόσο πιο ξεκάθαρα να το διατυπώσει;

Καθώς εκατοντάδες Έλληνες κυρίως νέοι άνθρωποι σωριάζονται καθημερινά εκεί έξω στην αιωνιότητα όσες προσπάθειες να κάνουν τα ΜΜΕ εξαντλώντας την ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ τους για να καλύψουν τον mRNA δολοφόνο που κυκλοφορεί ανεξέλεγκτα στο αίμα των εμβολιασμένων συμπολιτών μας. Έτσι τα λόγια του διαβόητου Schwab μπερδεύονται ιστορικά με τις καταγγελίες Εβραίων που επέζησαν του Άουσβιτς και του Ναζισμού οι οποίοι κάνουν λόγο για επανάληψη της Ιστορίας.

Οι ηρωικοί Εβραίοι επιβιώσαντες επισημαίνουν την ύπαρξη ενός νέου Χίτλερ ο οποίος έχει στη δούλεψή του πεκινουά- εκλεγμένους ηγέτες του δυτικού κόσμου των οποίων η αποστολή είναι η μείωση του πληθυσμού επειδή το μαγαζί χρεοκόπησε με παγκόσμιο χρέος 400 τρις, επειδή ο τρόμος είναι δοκιμασμένο εργαλείο διακυβέρνησης.

Μετά την εργαστηριακή planδημία οι εργαστηριακές πυρκαγιές στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στις χώρες της Μεσογείου. Γιατί οι εργαστηριακές πυρκαγιές; Πέρα από τον τρόμο και τον έλεγχο είναι η “εκπαίδευση” στις εκκενώσεις σπιτιών, στο να συνηθίσουν οι άνθρωποι να αποχωρίζονται τις περιουσίες τους, ώστε να γίνει πιο εύκολος ο εγκλεισμός τους σε “στρατόπεδα συγκέντρωσης” όταν έλθει η ώρα.

Είναι σημαντικό επίσης για τους εμπνευστές να συνθλίψουν το καλοκαίρι των διακοπών και της ανεμελιάς και ιδιαίτερα τον Aύγουστο ώστε τα αναλώσιμα κουνούπια να μην μπορούν να σηκώσουν κεφάλι και να ζουν διαρκώς με το τρόμο, ως την επόμενη φάση του σχεδίου. Μόνο που η μαιμού και τα μαιμουδάκια ανέβηκαν ψηλά και οι κώλοι τους (όπως επίσης και το λίθιο και λοιπά ψυχοτρόπα που καταναλώνουν ώστε να χαμογελούν μπροστά στις κάμερες) βρίσκονται σε κοινή παγκόσμια θέα.

Ναι, όλα αυτά τα δυστοπικά υποστηρίζει η ατζέντα της μεγάλης επαναφοράς που ξεδιπλώνεται μπροστά μας καθημερινά. Κι εδώ προκύπτει το ερώτημα. Τι θα απογίνουν όλοι αυτοί οι εντολοδόχοι και πρόθυμοι ηγέτες σε περίπτωση που αποβιώσει ο εντολέας τους; Πως θα αποφύγουν οι ίδιοι και οι συνεργάτες τους την Νέμεση της Δικαιοσύνης;

Ήδη πίσω από κλειστές πόρτες oι πρόθυμοι Sunak και Macron δεν συζητάνε παρά μόνο αυτή την απρόσμενη εξέλιξη. Την μέρα που λουσμένοι στον ιδρώτα θα διαπιστώνουν ότι οι εντολείς τους είτε έχασαν τη μάχη είτε έφυγαν από την ζωή.

Γι΄αυτό εάν παρατηρήσετε προσεχτικά αυξάνεται ραγδαία ο αριθμός των ανδρών της προσωπικής τους φρουράς. Στο μεταξύ οι συμμετέχοντες στο project είναι χιλιάδες εκεί έξω. Και τα στόματα έχουν αρχίσει να ανοίγουν (https://www.triklopodia.gr/%ce%bc%ce%af%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%83%cf%85%ce%bd%cf%89%ce%bc%ce%bf%cf%83%ce%af%ce%b1-%cf%83%ce%b5-%ce%b5%ce%be%ce%ad%ce%bb%ce%b9%ce%be%ce%b7-%ce%b7/)…

Το Γερμανικό τέταρτο Ράιχ «μόλις έκανε την εμφάνιση του».

Η παγκόσμια ιστορία στην περίπτωση της στάσης της  Γερμανίας έναντι των χωρών της ΕΕ,  πιθανόν απλά σηκώνει τα « χέρια ψηλά». Όλοι οι «συμμετέχοντες» στον πλέον αιματηρό και καταστροφικό  δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ,  θεώρησαν ότι το κεφάλαιο « γερμανικός εθνικισμός» θάφτηκε οριστικά και αμετάκλητα  στα ερείπια της γερμανικής Καγκελαρίας του Αδόλφου Χίτλερ , μετά  την κατάληψη της από τα ρωσικά στρατεύματα.

Όλες οι χώρες της Ευρώπης» από το 1.945 μ.Χ. «σήκωσαν τα μανίκια» για την δημιουργία μιας   ενωμένης , ειρηνικής και προπάντων ασφαλούς Ευρώπης . Όλοι οι λαοί   πλην των Γερμανών,  προσανατολίστηκαν στην παραγωγική ανασυγκρότηση των κρατών τους  «οδεύοντας» προς την ειρηνική  συνύπαρξη των λαών   σε μια μελλοντική ενωμένη  Ευρώπη.

Οι Γερμανοί  όμως  ενθυμούμενοι την βάρβαρη καταγωγή τους πραγματοποίησαν από την δεκαετία του 1.950 μ.Χ., με αμερικανικά κεφάλαια το αποκαλούμενο γερμανικό «οικονομικό θαύμα», το οποίο οφείλεται και στην  συμβολή  χιλιάδων Ελλήνων εργατών, έχοντας ως « όραμα» την ρεβάνς από όλους τους  ευρωπαϊκούς λαούς που «συνέβαλαν» στην ήττα του άξονα, από τους τότε συμμάχους  .

Μέσα σε αυτές τις χώρες ήταν η Γιουγκοσλαβία, η Ελλάδα και η Ρωσία. Μετά  την πάροδο τόσων χρόνων γίνεται ακόμα πιο σαφές ότι  οι χώρες αυτές «στοχοποιήθηκαν»  με σκοπό την ολοκληρωτική υποταγή τους .

Οι «ίδιες» τευτονικές οικονομικές δυνάμεις   που «κινούνται» στο εσωτερικό της Γερμανίας,  ανακάλυψαν και  έναν  άλλο , διαφορετικό  τρόπο  για να υλοποιήσουν τα  επεκτατικά σχέδια τους στην  Ευρωπαϊκή Ήπειρο.

Με όπλο την οικονομική ευμάρεια και την χορήγηση δανείων, η  Γερμανία  σιγά-σιγά θα έλεγχε πολιτικά πολλές από της χώρες της Ευρωπαϊκής ένωσης. Στην πορεία αυτή ήδη έχει δημιουργηθεί  ένα μπλοκ χωρών που ελέγχεται  πλήρως από το Βερολίνο  .

Όπως είναι οι χώρες της Βαλτικής, η Ολλανδία, η Σλοβακία και η Πολωνία. Σκοπός είναι η δημιουργία ενός διευθυντηρίου, από το οποίο θα εκδίδονται « πολιτικά τελεσίγραφα» για τις κυβερνήσεις  όλων των «υποτελών Ευρωπαϊκών χωρών».

Κύριο σκοπός δηλαδή θα είναι η  τοποθέτηση κυβερνήσεων συνασπισμού κατά προτίμηση για να ανταποκρίνονται στα κελεύσματα των αποφάσεων που λαμβάνουν χώρα στο νησί Σίλτ. Στο νησί αυτό συναθροίζονται οι 100 πλουσιότεροι Γερμανοί βιομήχανοι έχοντας απέναντι τους τον περιβόητο «ταχυδρόμο τους» Β.Σόιμπλε , για να μεταφέρει τις εντολές τους!!

Για αυτό τόσο μίσος κατά της Ελλάδος ειδικά το τελευταίο διάστημα, μετά την   «ελληνική υπενθύμιση » περί κατοχικών δανείων και  απίστευτων θηριωδιών από τα ναζιστικά στρατεύματα.  Η υπενθύμιση αυτή από ελληνικής πλευρά των «αναγκαστικών» δανείων του Τρίτου Ράιχ έφερε στην επιφάνεια «τις αληθινές προθέσεις» των Γερμανών , δείχνοντας το πραγματικό τους πρόσωπο το οποίο, « φόβισε» πραγματικά  πολλούς Ευρωπαίους Εταίρους αλλά και τα εκατομμύρια των πολιτών .

Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει την δημιουργίας ενός πλήρως ελεγχόμενου από την Καγκελαρία  «ευρωπαϊκού στρατού  καθώς και της ευρωαστυνομίας». Σκοπός είναι να  τεθεί σε εφαρμογή η πλήρη και ολοκληρωτική κυριαρχία επί των χωρών της ΕΕ  με «ειρηνικό τρόπο», αφού θα έχουν καταργηθεί  ΠΡΩΤΑ όλοι οι εθνικοί στρατοί.   Σύμφωνα με πλήθος άρθρων Βρετανών, Γάλλων, κά, αμυντικών εμπειρογνωμόνων η Γερμανία οδεύει προς τον «δρόμο της στρατιωτικής ηγεμονίας» αρχικά στην Ευρώπη .

Το Βερολίνο  θα δαπανήσει  περισσότερα  χρήματα,   σύμφωνα με άρθρο μας  τον Μάρτιο από την ιστοσελίδα pentapostagma.gr με τίτλο (Γερμανία: Αργά και σταθερά προς μια Ευρωπαϊκή στρατιωτική ηγεμονία)  για την άμυνα κατά τα επόμενα χρόνια,  ως απάντηση στην αυξανόμενη παγκόσμια αστάθεια,όπως  δήλωσε  και πριν τρείς μήνες ο «εκφραστής» του οικονομικού κατεστημένου στην χώρα αυτή,   ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Σύμφωνα με την εφημερίδα  Bild am Sonntag,  «η μεγαλύτερη οικονομία της  Ευρώπης, θα πρέπει να επωμιστεί υψηλότερες δαπάνες για την άμυνα, κατά τα επόμενα  χρόνια, δεδομένου ότι οι διάφορες κρίσεις και η αστάθεια παγκοσμίως εγκυμονούν κινδύνους». Με «διαφήμιση» την ισλαμική τρομοκρατία θα δημιουργηθεί ένας ιδιότυπος στρατός ο οποίος θα ελέγχει όλη την Ευρωπαϊκή ήπειρο και ο οποίος  θα ελέγχεται «ουσιαστικά» από το Βερολίνο.

Η ουσία είναι ότι  η Γερμανία διαθέτει την  απαραίτητη τεχνογνωσία  κουλτούρα , σύστημα , αλλά και την αμυντική βιομηχανία  για να «στηρίξει» τα σχέδια  για την δημιουργία μιας  νέας ευρωπαϊκής «Βέρμαχτ» που θα κυριαρχήσει επί ευρωπαϊκού εδάφους. Διότι η «οικονομική υποδούλωση» δεν είναι αρκετή να «ελεγχθούν» πλήρως τα κράτη «δορυφόροι» αλλά και οι «υπόλοιποι»» .

Με όλα αυτά σαν δεδομένα, στην τελευταία  Ευρωπαϊκή σύνοδο οι ηγέτες της ΕΕ διακριτικά δεν εμβάθυναν  το θέμα της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού στρατού, αναφέρει ρωσικό δημοσίευμα . Το ζήτημα είναι ότι μόνο η Γαλλία και η Ιταλία μπορούν να «προβάλλουν» αντιρρήσεις στα γερμανικά σχέδια.

Παρόλα αυτά, η συζήτηση αυτή λαμβάνει χώρα στα μέσα ενημέρωσης, τονίζοντας  ότι οι Γερμανοί αμυντικά  θέλουν να «αποστασιοποιηθούν» πλήρως  από τις Ηνωμένες Πολιτείες,  με την ίδρυση ενός είδους εναλλακτικής στρατιωτικής  λύσης εκτός  ΝΑΤΟ. Την  ιδέα της  υλοποίησης εντατικών  προσπαθειών  για τη δημιουργία ενός γερμανοκίνητου ευρωπαϊκού στρατού   ανακοίνωσε στις αρχές Μαρτίου, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο Jean-Claude Juncker.

Η πρωτοβουλία για την δημιουργία ενός πολυεθνικού στρατού στην Ευρωπαϊκή ήπειρο χρονολογείται από τη δεκαετία του 1.950 μ.Χ., περίπου την ίδια εποχή με τον σχηματισμό του πρωτοτύπου για το μέλλον της ΕΕ, ένωσης του  Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ). Πάντα όμως  όλα  αυτά τα σχέδια τα  « εξουδετέρωναν» κάθε φορά οι Αμερικανοί.

Προς το παρόν υπάρχει μόνο η δύναμη ταχείας αντίδρασης της ΕΕ που αριθμεί 1.500 στρατιώτες . Επίσης υπάρχει η Γερμανο-Γαλλική ταξιαρχία, η πολυεθνική Ταξιαρχία των σκανδιναβικών χωρών, και το νεοσυσταθέν  τάγμα από στρατιώτες της Πολωνίας-Λιθουανίας-Ουκρανίας.

Όλα αυτά  αποτελούν αποσπασματικές ενέργειες στα πλαίσια της  υψηλής «επίβλεψης» του ΝΑΤΟ. Στρατιωτικοί αναλυτές συμφώνησαν ότι υπάρχουσες δομές δεν εκπληρώνουν τις ανάγκες της συμμαχίας σε μία πι�