ΟΙ ΔΙΑΣΠΑΣΕΙΣ ΙΣΧΥΡΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΩΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

ΟΙ Διασπάσεις ισχυρών αριστερών κομμάτων ως στις μέρες μας

Γράφει ο αλώπηξ

Όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας υπήρξαν διασπάσεις ισχυρών κομμάτων αλλά και οργανισμών, των οποίων των μέλη ενώ στην αρχή ήταν όλα μαζί συντονισμένα με αίτημα των πολεμήσουν για τους κοινούς τους σκοπούς, αργότερα αυτή η κατάσταση άλλαξε.

Η εξέλιξη αυτή συνέβη όχι μόνο τον έντονων πολλές φορές ιδεολογικών διαφορών που υπήρχαν σε αυτές τις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι υπήρχαν και πολλά οικονομικά συμφέροντα τα οποία στήριζε πότε η μία και πότε η άλλη παράταξη, τα οποία τα ωθούσαν προς την κατεύθυνση αυτή.

Τα δε κόμματα στα οποία έχουν υπάρξει περισσότερες διασπάσεις ιστορικά και συνεχίζουν μέχρι τις μέρες μας να διασπώνται και να τσακώνονται μεταξύ τους σε περισσότερα κομμάτια κατά παρόμοιο κάποιο τρόπο τους προτεστάντες είναι κατά βάση τα κεντροαριστερά και τα κομμουνιστικά κόμματα, όπως επίσης και των σοσιαλιστών από όταν ήταν όλα αυτά μαζί ενωμένα.

Μία πολύ χαρακτηριστικά παράσταση αυτού του είδους θα μπορούσε να πει κανείς ότι συνέβη από την ίδρυση του κομμουνισμού από τον Μαρξ, ο οποίος όπως όλοι γνωρίζουμε σχημάτισε την λεγόμενη πρώτη διεθνή του κομμουνισμού.

Μέσα σε αυτή την πρώτη διεθνή υπήρχαν πάρα πολλοί θεωρούμενοι κομμουνιστές, μαρξιστές ή γενικότερα αριστεροί και ακροαριστεροί ηγέτες, που εκπροσωπούσε ο καθένας την παράταξή του και δεν υπήρχε μία σταθερή πλειοψηφία για το ποιο από τα κόμματα αυτής της διεθνής θα εκπροσωπούσε τον λεγόμενο τότε παγκόσμιο κομμουνισμό.

Όμως αναδείχτηκε σταδιακά και ένας πάρα πολύ ικανός ηγέτης, ο οποίος όμως δεν συμφωνούσε τόσο πολύ με τις απόψεις και τον τρόπο συμπεριφοράς του Μαρξ που εξυπηρετούσε τα γερμανικά συμφέροντα και δεν έλεγε τίποτα για τους τραπεζίτες της χώρας, του οι οποίοι λέγεται ότι τον στήριζαν πέρα από τον επιχειρηματία φίλο του τον Ένγκελς, κάτι το οποίο έφερε αυτούς τους 2 αυτούς ηγέτες σε σύγκρουση.

Ο ηγέτης αυτός που όπως αναφέρθηκε ήταν ικανός όχι μόνο σε σχέση με τον κομμουνισμό και την πολιτική ιδεολογία που πρέπει αυτός να ακολουθήσει μέσα αυτόν ήταν ο Μπακούνιν, ο οποίος ήταν ιδρυτής ουσιαστικά θα λέγαμε τη σύγχρονης αναρχίας και ο οποίος πίστευε ότι το δικό του μοντέλο και το λογία θα έπρεπε να επιβληθούν στην πρώτη οι διεθνιστές.

Φυσικά αυτό ήταν κάτι το οποίο δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση να συμβεί ότι το Μαρξ (https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_2.html), ούτε ο Ένγκελς γιατί με αυτό τον τρόπο θα έχαναν την πρωτοκαθεδρία στην εξουσία και πιθανόν και τις απολαβές και τις δωρεές από την οργάνωση αυτή, κάτι το οποίο δεν θα ήθελαν σε καμία περίπτωση να συμβεί, έχοντας ουσιαστικά παγκόσμια εμβέλεια εξουσίας σε πολλούς κομμουνιστές διαφόρων κρατών και χωρών.

Σύντομα συνέβη μία μεγάλη σύγκρουση εντός αυτής της διεθνής για το ποιος θα επικρατήσει και μετά από πολλές συμμαχίες και όπως λέγεται όχι με απόλυτη πλειοψηφία, οριακά στα όρια του συζητήσιμου για το τι είχε συμβεί και νίκησε ο Μαρξ με αποτέλεσμα ο Μπακούνιν να φύγει από την διεθνή αυτή και σε αυτή να γίνει σχίσμα.

Φυσικά αυτή η τάση για διάσπαση και τσακωμό μεταξύ των μελών της 1^ης μεγάλης παράταξης κομμουνιστών δεν συνέβη μόνο με τον ιδρυτή της τον Μαρξ, αλλά προφανώς συνεχίστηκε με τους επιγόνους του, που συνέχισαν την ίδια ακριβώς παράδοση σε αυτό τον τομέα για τους λόγους στο καθένας.

Συγκεκριμένα στην Ρωσία ο Λένιν ήταν μέλος του κοινού τότε κόμματος των κομμουνιστών που λέγονταν μαρξιστές την στιγμή εκείνη, οι οποίοι όμως και αυτοί χωριζόταν σε δύο φράξιες, από την μία τους μπολσεβίκους ου ονομάστηκαν μόνοι τους «πλειοψηφία» δηλαδή  μπολσεβίκοι υπό τον Λένιν και τους μενσεβίκους, οι οποίοι ήταν θα λέγαμε ήταν οι σοσιαλιστές της εποχής και εκ των οποίων εξέχων μέλος με ακραία όμως ρητορική και ιδεολογία ήταν ο Τρόσκι.

Και στην περίπτωση αυτή οι δύο αυτές πολιτικές πτέρυγες του ιδίου κόμματος συγκρούστηκαν άμεσα για την εξουσία και την διαχείριση και σε αυτή την περίπτωση κατάφερε και ο Λένιν να εξασφαλίσει μία ισχνή πλειοψηφία, όταν αποχώρησαν κάποιο τους μενσεβίκους και με λίγα άτομα τα οποία δεν θεωρούνται κανονική πλειοψηφία ο Λένιν έκανε εκλογές θέλοντας να αποδείξει ότι όντως είχε καταφέρει να έχει τους περισσότερους με τους μέρους τους και έδωσε αυτό το ψεύτικο όνομα στους οπαδούς του.

Τα μέλη αυτών των δύο κομμάτων παρέμειναν αντίπαλοι συνεχόμενα από τότε όπως είχε συμβεί και με τον Μαρξ και το Μπακούνιν, παρόλο που και να γίνει το πραξικόπημα των μπολσεβίκων το 1.917 μετά Χριστόν ένας από αυτούς μενσεβίκους συνεργάσθηκε με τον Λένιν και ο οποίος βοήθησε πολύ στην επιτυχία αυτού μαζί φυσικά με το γερμανικό χρήμα και πράκτορες.

Φυσικά εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι και όταν οι κομμουνιστές του Λένιν κατέλαβαν την εξουσία στην Ρωσία δεν κάθισαν και πάρα πολύ ήσυχα μεταξύ τους, ούτε και με τις αντίπαλες στάσεις που υπήρχαν μέσα στο κόμμα.

Ήδη ο ίδιος ο Λένιν είχε καταπνίξει την επανάσταση των ναυτών της Κροστάνδης και όποιου δεν ήταν το συμπαθείς μέσα στο κόμμα του, ενώ όταν ανέλαβε ο Στάλιν η εξέλιξη της διάλυσης οποίων τάσεων μέσα στο κόμμα ξέφυγε.

Συγκεκριμένο ο Στάλιν φρόντισε όχι απλώς να εξοντώσει τους αντίπαλους ηγέτες εντός του κόμματος, αλλά ακόμα και το συντρόφους και τους ομοϊδεάτες του,  τους οποίους φοβόταν πως θα του πάρουν την εξουσία, με «ατυχήματα», καθαρές εκτελέσεις, ψεύτικες κατηγορίες και μαφιόζικους σχεδόν τρόπους, στέλνοντάς τους άλλους μετά από βασανιστήρια και στα γκουλάγκ πριν πεθάνουν από εκτελέσεις βασανιστήρια και πείνα.

Όμως ούτε και τότε ησύχασαν και σταμάτησαν οι εκτελέσεις και εκκαθαρίσεις εντός κομμουνιστών και του κόμματος του, αφού ακόμα και μετά τον θάνατο του Στάλιν ο διάδοχος του Χρουστώφ ουσιαστικά συνέχισε την ίδια πολιτική.

Με την μόνη διαφορά ότι τώρα αυτός που προχώρησε στην αποσταλινοποιήση και φρόντισε όχι μόνο στην Σοβιετική Ένωση αλλά και σε όλο το κομμουνιστικά κόμματα της Ανατολικής Ευρώπης στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας και στην Κόμεκον όλοι όσοι ήτανε οπαδοί του Στάλιν να καθαιρεθούν από αυτό και σύντομα να πάρουν τη, θέση τους άλλοι, οι οποίοι ήταν πιστοί στην ηγεσία του Χρουστώφ (ενώ αυτός συγκρούσθηκε και με την Κίνα του Μάο για ην ηγεσία ου κομμουνισμού παγκόσμια).

Φυσικά αυτή η κατάσταση επαναλήφθηκε όχι μόνο στην Ρωσία, αλλά πολύ αργότερα ακόμα και μέσα σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης, οι οποίες όμως δεν είχαν ποτέ τους κομμουνιστική κυβέρνηση, όπως ακριβώς είναι συνέβη στην Ρωσία, στην Γερμανία και στην Ιταλία (και πριν ην διάσπασή των παραδοσιακών κομμουνιστών και ευρώκομμουνιστών πριν και μετα ην διάλυση της ΕΣΣΔ).

Συγκεκριμένα μετά την διάλυση της πρώτης διεθνής ιδρύθηκε η δεύτερη διεθνής η οποία περιλάμβανε όλα τα μεγάλα κομμουνιστικά κόμματα εκείνης της περιόδου, που τότε όμως δεν ήταν ανεξάρτητα, αλλά βρίσκω τον εντός των σοσιαλιστικών κομμάτων της συγκεκριμένης εποχής ως θα λέγαμε η ακραία πτέρυγα τους.

Όταν όμως ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος ζητήθηκε και από την κομμουνιστική πτέρυγα, η οποία σε καμία περίπτωση δεν ήταν ποτέ η πλειοψηφία τους, να ψηφίσει εναντίον των πολεμικών παροχών και την έναρξη του πολέμου, ενώ οι σοσιαλιστικές ηγεσίες ήταν η πλειοψηφία του κόμματος.

Φυσικά κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ αντίθετα όλη η σοσιαλιστές της Ευρώπης ανεξαρτήτως χώρας ψήφισαν υπέρ των πολεμικών δαπανών και της συμμετοχής της χώρας τους στον πόλεμο, κάτι το οποίο οι κομμουνιστές θεώρησαν σαν προδοσία.

Οπότε για τον λόγο αυτό αποφάσισαν όλοι μαζί να αποσχιστούν από τα σοσιαλιστικά κόμματα, τα οποία θεωρούσαν προδοτικά κόμματα και αποφάσισαν να δημιουργήσουν δικά τους ξεκάθαρα κομμουνιστικά και εναντίον του πολέμου και φυσικά υπέρ των μπολσεβίκων, οι οποίοι τα στήριζαν οικονομικά, τόσο στην ίδρυση, όσο και στην μετέπειτα ικανότητα ύπαρξης και συνέχεια αυτά έγιναν πράκτορες τους.

Η κατάσταση αυτή συνέβη τόσο στην Ιταλία, παρόλο που αυτοί άργησε να μπει στον πόλεμο, αλλά όταν μπήκε και πρόδωσε τους Γερμανούς συμμάχους της και πήγε με το συμμάχους της Αντάντ, αλλά το ίδιο ακριβώς συνέβη και στην Γερμανία, όπου οι σοσιαλιστές ψήφισαν υπέρ του πολέμου και κομμουνιστές αποσχίστηκαν.

Και στις δύο περιπτώσεις, οι κομμουνιστές όπως και αντίπαλοι τους ακροδεξιοί εθνικιστές και οι φασίστες προσπάθησαν σε Γερμανία και Ιταλία να κάνουν πραξικόπημα κατά της νόμιμης κυβέρνησης και εμφύλιο πόλεμο, αλλά πέτυχαν να αποδυναμώσουν τις αδύναμες τότε δημοκρατίας της περιόδου και μάλιστα από κόμματα και κυβερνήσεις των οποίων ηγέτες ήταν η πρώην σοσιαλιστές σύντροφοι τους, οι οποίοι ήταν οι μεγάλοι τους εχθροί και αλληλομισούταν θανάσιμα μεταξύ τους.

Η ίδια ακριβώς στάση τσακωμού κομμουνιστικών κομμάτων ακόμα και μέσα στην κυβέρνηση, αλλά και πριν από αυτήν, συνέβη στην Ισπανία κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου και κυρίως του εμφυλίου πολέμου.

Τότε οι κομμουνιστές που ήταν και τότε ενωμένοι τσακώθηκαν με τους αναρχικούς, οι οποίοι προτιμούσαν ένα δικό τους κράτος εντός της Ισπανίας και πολεμούσαν μετά χωρισμένοι, όχι μόνο τους εθνικιστές του φράνκο, αλλά και μεταξύ τους, κάτι που συνέβαλε ακόμα πιο πολύ στην κατάρρευση τους.

Αλλά ακόμη και με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και συγκεκριμένα στην Γιουγκοσλαβία και στις χώρες που αποτελούνταν αυτή, τα κομμουνιστικά κόμματα πολέμησαν μεταξύ τους και το καθένα υιοθέτησε την ντόπια εθνικιστική πολιτική, με αποτέλεσμα αυτή να διαλυθεί και σύντομα αρχίσουν να τσακώνονται μεταξύ τους και διαλύθηκαν.

Εννοείται ότι και πατρίδα μας Ελλάδα δεν θα μπορούσε να μην έχει το μερίδιο της σε όλη αυτή την κατάσταση, αφού πως όλοι γνωρίζουμε το πρώτο μεγάλο σχίσμα εντός του κομμουνιστικό κόμματος έγινε την δεκαετία του 1.960 μ.Χ., την αποτέλεσμα την δημιουργία της νέας αριστεράς, την πρόδρομο του συνασπισμού και μετέπειτα του σύριζα, ο οποίος κάποια στιγμή έγινε κυβέρνηση στην πατρίδα μας.

Ήταν τόσο καταστροφική και που στο τέλος έπεσε από την εξουσία, παρόλο που είχε κάνει συμμαχία με τους ακροδεξιούς του Πάνου Καμμένου και στο τέλος κατάφερε και αυτή να διασπαστεί σε πολλά κομμάτια και να το πέσει το ποσοστό της, όπως ακριβώς είχε συμβεί και παλιότερα και με το ΠΑΣΟΚ.

Πολλοί αναμένουν ότι και στην εποχή μας οι σοσιαλιστές, οι αριστεροί και οι κομμουνιστές, ιδιαίτερα μετά τις προδοσίες που έχουν κάνει όταν ανέλαβαν τις ηγεσίες των κρατών τους και τα μνημονιακά μέτρα και τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό που εφάρμοσαν, στο τέλος θα καταρρεύσουν και θα διασπαστούν ξανά, όπως ακριβώς συνέβη καθόλη την διάρκεια της ιστορίας τους μέχρι τώρα.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

21+2 Διασπάσεις μετά το 74 μ.Χ.

✔️ΔΙΑΣΠΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

🔻Δημοκρατική Ανανέωση του Κωστή Στεφανόπουλου.

🔻️Πολιτική Άνοιξη (ΠΟΛ.ΑΝ) του Αντώνη Σαμαρά.

🔻️"Ταύροι" του Στέφανου Μάνου.

🔻️Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ο.Σ) του Γιώργου Καρατζαφέρη.

🔻️Δημοκρατική Συμμαχία (ΔΥΣΗ) της Ντόρας Μπακογιάννη.

🔻️Ανεξάρτητοι Έλληνες (ΑΝ.ΕΛ.) του Πάνου Καμμένου.

🔻️Φωνή Λογικής της Λατινοπουλου.

✔️ΔΙΑΣΠΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ

🔻️Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗ.Κ.ΚΙ) του Δημήτρη Τσοβόλα.

🔻Κοινωνική Συμφωνία του Χάρη Καστανίδη και της Λούκας Κατσέλη.

🔻KΙΔΗΣΟ του Γιώργου Παπανδρέου.

🔻️Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα του Ανδρέα Λοβέρδου.

(και δεκάδες άλλες διασπάσεις ομάδων που πήραν την μορφή πολιτικών κινήσεων μικρής εμβέλειας).

✔️ΔΙΑΣΠΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΚΕ

🔻️ΚΚΕεσ στην ιστορική διάσπαση-μητέρα όλων των άλλων διαστάσεων του 1.968 μ.Χ.

🔻️ΝΑΡ/Ανταρσύα υπό τον Άγγελο Χαγιο, από την αποχώρηση 15μελων της ΚΕ και της ΚΝΕ το 89 μ.Χ.

🔻️ΠΡΑΤΤΩ, πολιτική κίνηση υπό τον Νίκο Κοτζιά, που συμμετείχε στην αποχώρηση των 15 μελων της ΚΕ και της ΚΝΕ το 89 μ.Χ.

🔻️ΕΑΜ, του Μ. Βασιλάκη, από την τοπική διάσπαση της Οργάνωσης Δ. Ελλάδας το 90 μ.Χ.

🔻️"Ανανεωτικοί" υπό τον Γ. Δραγασάκη, που δημιούργησαν το 91 μαζι με το ΚΚΕεσ τον Συνασπισμό.

✔️ΔΙΑΣΠΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑ

🔻️Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜ.ΑΡ) του Φώτη Κουβέλη.

🔻️Λαϊκή Ενότητα (ΛΑ.Ε.) του Παναγιώτη Λαφαζάνη.

🔻️Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου.

🔻️Μέτωπο Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής (ΜέΡΑ 25) του Γιάνη Βαρουφάκη.

🔻️ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ (Επικεφαλής: Αλέξης Χαρίτσης).

Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των διασπάσεων είναι ότι ήταν διασπάσεις που ξεκίνησαν από την κορυφή των κομματικών ιεραρχιών ή από βουλευτές, με τα μέλη να ακολουθούν.

🔺️Η πρόσφατη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Σ.Κασελάκη φαίνεται ότι είναι η δεύτερη, μετά την διάσπαση "Β Πανελλαδική" από την νεολαία Ρήγας Φεραίος του ΚΚΕεσ το 80, που προκλήθηκε πρώτα στην βάση με τα στελέχη της ΚΕ και βουλευτές να την ακολουθούν

🔻Η επόμενη πλέον σίγουρη της ΝΔ, πάλι υπό τον Αντώνη Σαμαρά, συνεχίζει την παράδοση των διασπάσεων "από πάνω". Αυτή την φορά για να "μαζέψει" την λαϊκή δυσαρέσκεια μέρους του 17-18% του εκλογικού σώματός (ο μπετόν αρμέ πυρήνας της Δεξιάς πολυκατοικίας, που αντιστοιχεί στο ποσοστό που έλαβε επί Σαμαρά το 15), για να εκφράσει την δεξιά ως νέα διακριτή και υπολογίσιμη πολιτική παράταξη στήριξης του νεοφιλελευθερισμού αλά Γκρεκ (δηλαδή των χορηγών εφοπλιστών)-(https://corfiatiko.blogspot.com/2025/05/212-74.html).

 

Τώρα εξηγούνται πολλά... Πως οι Καραμανλής-Παπανδρέου γνώριζαν για την εισβολή στην Κύπρο!… Ο Αλέξης έγραψε αυτό το άρθρο για να ξεπλύνει τον Κων/νο Καραμανλή! Επίσης, μπορεί να μην γνωρίζει που ανήκει το ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΒΡΑΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ….  ΚΚΕ:

Το παράρτημα της MOSSAD στην Ελλάδα Εμείς δίνουμε κάποιες πληροφορίες ….Η NSA ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ την επάνοδο Κ. Καραμανλή στην Ελλάδα, με την συμφωνία ότι δεν θα βγάλει κιχ, για την εισβολή στην Κύπρο.

Ο ΕΚΤΟΣ ΣΤΟΛΟΣ ΕΠΛΕΕ ΣΤΟΝ ΚΟΛΠΟ της ΣΥΡΤΗΣ!… Ο Έκτος Στόλος ΗΠΑ, φράζει το δρόμο προς την Κύπρο, μήπως και στείλουμε ενισχύσεις από την Ελλάδα!… Οι Τούρκοι εισβάλλουν στην Κύπρο, πραγματοποιώντας την πρώτη φάση τον Αττίλα 1.

Περιμένουν για να προχωρήσουν στην επόμενη φάση τον Αττίλα 2 .Μισή -μισή ευθύνη . Την πρώτη εισβολή να την χρεωθεί η χούντα και την δεύτερη ο Καραμανλής, γιατί πραγματοποιήθηκε στις 14 Αυγούστου 1.974 μ.Χ.

Κορόιδευε ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, όταν ρώτησε τον Ετσεβίτ στο Μοντρέ (Γιατί κάνατε την δεύτερη απόβαση; ).Το γράφω αυτό επειδή γνώριζε και για την πρώτη και για την δεύτερη εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο…..

Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσω το εξής: Η ΕΙΣΒΟΛΗ στην Κύπρο είχε αποφασιστεί στην ΣΥΝΟΔΟ ΥΠΟΥΡΓΩΝ εξωτερικών των χωρών μελών του ΝΑΤΟ στην Λισαβώννα, στις 3-4 Ιουνίου 1.971 μ.Χ., όπου κάτω από τις μεταβαλλόμενες στρατηγικές συνθήκες στην Μεσόγειο, διαμορφώθηκε η φόρμουλα της Ελληνοτουρκικής συμφωνίας, που προέβλεπε τον τερματισμό της ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ, με ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ του νησιού (ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΡΡΗΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ, συζήτηση 3^ης και 4^ης Ιουνίου 1.971 μ.Χ., σελ. 36, παράγραφος, 4,5).

Το γνώριζε και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λούνς, ο οποίος «συμπτωματικά», όταν έγινε η ΑΠΟΒΑΣΗ βρισκόταν σε διακοπές. Εκείνες τις τραγικές στιγμές για την ΕΛΛΑΔΑ, ήμουν ειδικός υπάλληλος του ΝΑΤΟ και είχα πρόσβαση σε άκρως απόρρητα έγγραφα (COSMIC). Με την ιδιότητα μου αυτή παρευρισκόμουν και σε εμπιστευτικές συζητήσεις κλπ. Κι έτσι έχω προσωπική αντίληψη γεγονότων και προσώπων!…. ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΑΛΕΞΗ; [ΠΑΠΑΧΕΛΑ;]-(https://attikanea.info/%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CE%B5%CE%BE%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CE%AC/, https://krisaionpedion.blogspot.com/2022/08/blog-post_619.html, https://krisaionpedion.blogspot.com/2022/08/blog-post_257.html).

 

Η πρόσφατη Ρηματική Διακοίνωση της Λιβύης (Τρίπολη) κατά της Ελλάδας στον ΟΗΕ, για τα Ελληνκά θαλάσσια οικόπεδα ερευνών υδρογονανθράκων νοτίως της Κρήτης, την οποία και δημοσιεύουμε παρακάτω όπως ακριβώς κατατέθηκε, υποκρύπτει σαφείς απειλές πολέμου κατά της χώρας μας, με ολοφάνερη εντολή της Τουρκίας, που στο παρελθόν έσωσε την ψευδοκυβέρνηση της Τρίπολης από τις στρατιές του Χαφτάρ. Έτσι, οι δωσίλογοι της Τρίπολης υποχρεώθηκαν να υπογράψουν το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο και να χορεύουν έκτοτε όπως χτυπά τον ταμπουρά ο Ερντογάν....

Αυτή την φορά, η εντολή φαίνεται πως είναι "αμφισβητήστε τα Ελληνικά οικόπεδα στον ΟΗΕ" ώστε να μπορούν όχι μόνο να ακυρωθούν, αλλά και να αποτελέσουν "αιτία πολέμου" για την Λιβύη, για λογαριασμό όμως της Άγκυρας, όταν αυτή αποφασίσει να μας επιτεθεί, έχοντας πρώτα οργανώσει "Λιβυκό Μέτωπο Κρούσης", με στρατό, πυραύλους, UAV και αποβατικά μέσα και από τα παράλια της Αφρικής! Διότι, όπως έχουμε τονίσει στο παρελθόν, ο κύριος στρατηγικός στόχος είναι η κατάληψη της Κρήτης (αλλά Ιμπραήμ-https://alophx.blogspot.com/2017/03/blog-post.html), με τουρκικές και λιβυκές πλέον δυνάμεις. Κλείνοντας το μεγάλο εσωτερικό "Κουρδικό Μέτωπο", τα χέρια και τα ζωνάρια τους είναι πλέον λυμένα.

Τα παραπάνω αφήνει ολοκάθαρα να εννοηθούν μία παράγραφος της Ρηματικής Διακοίνωσης, η οποία δεν είδε εις βάθος το φως της δημοσιότητας και η οποία αναφέρει: "Η κυβέρνηση (σ.σ. της Λιβύης) καλεί τη διεθνή κοινότητα – υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Εθνών – να τηρήσει την ευθύνη της για τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή της Μεσογείου και να αποθαρρύνει οποιεσδήποτε ενέργειες που ενδέχεται να οδηγήσουν σε κλιμάκωση".

Με άλλα λόγια, η Λιβύη προειδοποιεί, μέσω ΟΗΕ, την Ελλάδα, για επικείμενη "διατάραξη της ειρήνης", ήτοι πόλεμο και  ακόμη την απειλεί να μην προχωρήσει σε έρευνα και εκμετάλλευση των οικοπέδων Νότια Κρήτη 1 και Νότια Κρήτη 2, διότι θα υπάρξει "κλιμάκωση", ήτοι στρατιωτικές ενέργειες, δηλαδή εμπλοκή ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων, ίσον Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό και UAVs! Η στοχευμένη και απαράδεκτη αυτή ενέργεια της Τρίπολης, αποσκοπεί:

1. Σε εκφοβισμό των ξένων εταιρειών, ώστε να μην γίνουν έρευνες και εκμετάλλευση. Δηλαδή να οδηγηθούμε σε ντε φάκτο ακύρωση των οικοπέδων. Η προβολή από το Ν πάνω στον Χάρτη 1, που κατέθεσε η Λιβύη, των αξιώσεων - λωρίδων του παράνομου "ΤουρκοΛιβυκού Μνημονίου", τα λέει όλα, καθώς τα Ελληνικά θαλάσσια Νότια Κρήτη1 και Νότια Κρήτη 2 μπαίνουν μέσα στην "Γαλάζια Πατρίδα" της Τουρκίας...

2. Σε προπαρασκευή "αιτίας πολέμου", ώστε να έχει μία πρόφαση στρατιωτικής επίθεσης η Λιβύη με τουρκικά στην Ελλάδα μέσα και εντολή Τουρκίας, ταυτόχρονα με την Τουρκία, όταν έρθει η "ώρα μηδέν" (https://www.noiazomai.gr/2025/07/apeiles-polemou-apo-libya.html)...

Ο Ρομπερτ Μπλουμ Γερμανία Γερμανός δημοκρατικός πολιτικός, δημοσιογράφος, ποιητής, εκδότης, επαναστάτης και μέλος της Εθνικής Συνέλευσης του 1.848 μ.Χ. Στον αγώνα του για μια ισχυρή, ενοποιημένη Γερμανία αντιτάχθηκε στον εθνοκεντρισμό και ισχυρή πεποίθησή του ήταν ότι κανείς δεν θα πρέπει να εξουσιάζει τον άλλο.

Έτσι, αντιτάχθηκε στην Πρωσική κατοχή της Πολωνίας και ήταν σε επαφή με τους επαναστάτες εκεί. Ο Μπλουμ ήταν αντίπαλος του αντισημιτισμού, υποστήριξε την σέκτα των «Γερμανών Καθολικών» και κινητοποίησε για την ισότητα των φύλων.

Αν και απολάμβανε ασυλίας ως μέλος της Εθνοσυνέλευσης, συνελήφθη κατά την διάρκεια παραμονής του στο ξενοδοχείο "Stadt London" στην Βιέννη και εκτελέστηκε για τον ρόλο του στις επαναστάσεις του 1.848 μ.Χ. στα Γερμανικά κράτη .

\