Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΤΗΣ ΙΜΒΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΝΕΔΟΥ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ

Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ  ΘΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΤΗΣ ΙΜΒΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΝΕΔΟΥ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, αμέσως μετρά την Μικρασιατική Καταστροφή, ο Ελληνικός στρατός ήταν σημαντικά αποδυναμωμένος, ενώ έχοντας χάσει πια την Μικρά Ασία, είχε βάσεις πια μόνο στην Ανατολική Θράκη και στα νησιά Ίμβρου και Τενέδου, από τα αλύτρωτα Ελληνικά εδάφη που είχε απελευθερώσει με την Συνθήκη των Σέρβων.

Η χώρα επίσης, είχε τεράστιο πρόβλημα λόγω της οικονομικής καταστροφής που προήλθε από τον πόλεμο, όπως επίσης και από τους εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνικής καταγωγής προσφυγές, οι οποίοι πέρασαν νόμιμα από την Μικρά Ασία και τον εξίσου Ελληνικού Πόντο προς τον κυρίως Ελλαδικό χώρο, ο οποίος ήταν επίσης πατρίδας τους.

Ως διαπραγματευτής για την ειρήνη με τους Τούρκους, ορίστηκε από την νέα στρατιωτική κυβέρνηση της Ελλάδας, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ενώ από τους Τούρκους του Κεμάλ ο Ινονού, ενώ όπως ήταν φυσικό, στις διαπραγματεύσεις αυτές έλαβαν μέρος και οι τότε Μεγάλες Δυνάμεις της περιοχής (Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, ΗΠΑ).

Έτσι, στην συνέχεια όλοι οι ενδιαφερόμενοι συγκεντρώθηκαν στην Λοζάνη με στόχο την υπογραφή Συνθήκης Ειρήνης.

Πιο πριν η Τουρκία του Κεμάλ, είχε συμμαχήσει κατά την διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας με την ΕΣΣΔ του Βλαδίμηρου Λένιν, προκειμένου, για να ενισχύεται με όπλα και χρήματα από αυτή κατά της Ελλάδας.

Και παράλληλα, για να εκβιάζει τους Δυτικούς, ότι θα στραφεί στην ΕΣΣΔ, θα κάνει το κράτος του Σοβιετικό και θα αφήσει παράλληλα στους Σοβιετικούς να εγκαταστήσουν στρατιωτικές βάσεις στα Στενά, αν η Δύση δεν αποδεχτεί όλες τις απαιτήσεις του. 

Για τον λόγο αυτό, οι Δυτικοί δήθεν σύμμαχοι μας, οι οποίοι ενίσχυαν εμφανώς τον Κεμάλ ήδη κατά την διάρκεια της Μικρασιατικής Καταστροφής ενάντια στην πατρίδα μας, προκειμένου να αποφύγουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αποφάσισαν να του κάνουν ένα «δώρο» για να τον δελεάσουν να μην συμμαχήσει με την ΕΣΣΔ, αλλά με τους ίδιους.

Έτσι, κατάφεραν ύστερα από τεράστιες πιέσεις προς την Ελλάδα (π.χ. μη χορήγησης χρημάτων για την κατεστραμμένη οικονομία της), να πείσουν τον Βενιζέλο να παραδώσει αμαχητί στους Τούρκους την έως τότε απελευθερωμένη Ανατολική Θράκη και τα επίσης έως τότε απελευθερωμένα Ελληνικά  νησιά της Ίμβρου και της Τενέδου στους Τούρκους.

Και αυτό παρόλο που ο στρατός της Ελλάδας στην Ανατολική Θράκη είχε μέχρι τότε αναδιοργανωθεί αποτελεσματικά από τον τότε διοικητή του, τον στρατηγό Θεόδωρο Πάγκαλο τον Πρεσβύτερο, όπως και για το γεγονός ότι ο Κεμάλ δεν είχε στόλο για να εισβάλει ούτε στην Ανατολική Θράκη, ούτε στην Ίμβρο και την Τένεδο.

Τελικά, υπογράφτηκε στην Λοζάνη η Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας με την συμβολή των Μεγάλων Δυνάμεων, με την οποία η πατρίδα μας έχασε πολλά από τα εδάφη που είχε απελευθερώσει με την Συνθήκη των Σεβρών το 1919, ενώ αναγκάστηκε να δεχτεί και την επαχθή ανταλλαγή πληθυσμών, με βάσει την οποία οι Έλληνες της Μικράς Ασίας, ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους ύστερα από σχεδόν 4.000 χρόνια.

Παράλληλα, την ίδια περίοδο, ο Ενβέρ Πασάς, ο πρώην ηγέτης των Νεότουρκων, είχε αυτοανακηρυχτεί εμίρης και Σουλτάνος του ισλάμ, και είχε οργανώσει ισλαμικό ανταρτικό στρατό ενάντια στους Σοβιετικούς στον Καύκασο, και το Τουρκμενιστάν, οπού υπήρχαν ρωσικά συμφέροντα.

Με στόχο να αποσπάσει αυτά τα εδάφη από την Ρωσία και να συστήσει ένα ισλαμικό κράτος σε αυτό, ως συνέχεια του διαλυμένου τότε Οθωμανικού Χαλιφάτου, πριν ακόμα την ίδρυση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2019/05/blog-post_12.html).

Στο τέλος όμως, ο ίδιος εξοντώθηκε μετρά από μάχη με τους Σοβιετικούς, και ο ισλαμικός στρατός του και το όραμα του για ένα μεγάλο ενωμένο και ανεξάρτητο ισλαμικό Τουρκεστάν, και από τότε ο Κεμάλ, ο οποίος τον υποστήριζε, έχασε κάθε διάθεση να υποστηρίζει ισλαμικά κινήματα ανεξαρτησίας στην ΕΣΣΔ.

 [Βέβαια, κάποιοι υποστηρίζουν ότι τον Ενβέρ τον «έφαγε» ο Κεμάλ, ο οποίος φοβόταν μην ξαναγίνει ηγέτης της Τουρκίας και ο ίδιος πάψει να είναι ο ηγέτης της. Και πολλοί υποστηρίζουν ότι οι σύγχρονοι διάδοχοι του Κεμάλ, οι Κεμαλιστές στρατηγοί, σχεδίαζαν να εξοντώσουν τον «Νέο Σουλτάνο» της Τουρκίας Ερντογάν, όπως και ο Κεμάλ τον Ενβέρ τότε].

Στην συνέχεια, ο Κεμάλ στράφηκε ενάντια στην Συρία και το Ιράκ, με στόχο την κατάληψη της Αλεξανδρέττας και της Μουσούλης (για τα πετρέλαια της), από τις οποίες κατάφερε μεν να καταλάβει και να προσαρτήσει με νόθο δημοψήφισμα την πρώτη, ενώ απέτυχε στην δεύτερη ύστερα από αντίδραση των Βρετανών.

Στην εποχή μας, αμέσως μετά την μεγάλη οικονομική κρίση του 2008, όπως και την εισδοχή της πατρίδας μας στα επαχθή, άδικα και παράνομα οικονομικά μνημόνια, τόσο το Ελληνικό κράτος, όπως και ο Ελληνικός στρατός είναι σημαντικά αποδυναμωμένος λόγω αυτής.

Η δε πατρίδα μας επίσης, έχει τεράστιο πρόβλημα λόγω της οικονομικής καταστροφής που προήλθε από τα μνημόνια, όπως επίσης και από την παράνομη μαζική εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων μη Ελληνικής καταγωγής μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, οι οποίοι πέρασαν από την Τουρκία προς τον κυρίως Ελλαδικό χώρο, με την βοήθεια των Τούρκων του Ερντογάν.

Την ίδια στιγμή, οι Τούρκοι απαιτούν συνδιαχείριση του Αιγαίου, καθώς και της ΑΟΖ, τόσο της Ελλάδας, όσο και της επίσης Ελληνικής Κύπρου, ύστερα από διαπραγματεύσεις, στις οποίες ζητούν να πάρουν τα πάντα.

Τις διαπραγματεύσεις αυτές, πάντα εις βάρους της πατρίδας μας, τις υποστηρίζουν ανεπιφύλακτα όλες οι Μεγάλες Δυνάμεις της Δύσης (π.Χ. ΗΠΑ. Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, ΕΕ).

Την ίδια στιγμή, η Τουρκία του Ερντογάν, έχει συμμαχήσει κατά την διάρκεια της με την Ρωσία του Βλαδίμηρου Πούτιν, προκειμένου, για να ενισχύεται με όπλα και πετρέλαιο από αυτή.

Και παράλληλα, για να εκβιάζει τους Δυτικούς, ότι θα στραφεί στην Ρωσία, και θα αφήσει παράλληλα στους Ρώσους να εγκαταστήσουν στρατιωτικές βάσεις στα Στενά, αν η Δύση δεν αποδεχτεί όλες τις απαιτήσεις του. 

Για τον λόγο αυτό, οι Δυτικοί δήθεν σύμμαχοι μας, προκειμένου να αποφύγουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αποφάσισαν να του κάνουν ένα «δώρο» για να τον δελεάσουν να μην συμμαχήσει με την Ρωσία, αλλά με τους ίδιους.

Για τον λόγο αυτό, ασκούν τεράστιες πιέσεις προς την Ελλάδα (π.χ. μη χορήγησης χρημάτων για την κατεστραμμένη οικονομία της), για να πείσουν τους ηγέτες της να παραδώσουν αμαχητί στους Τούρκους την Ελληνικά ΑΟΖ και τα νησιά του Αιγαίου και της Κύπρου στους Τούρκους.

Και αυτό παρόλο που ο στρατός της Ελλάδας είναι ακόμα σε καλή κατάσταση, όπως και ο στόλος της, προκειμένου να αποκρούσει μια νέα ενδεχομένη στρατιωτική επίθεση των Τούρκων.  

Στην εποχή μας επίσης, για μία άλλη φορά οι Τούρκοι υπό τον Ερντογάν, προσπάθησαν να καταλάβουν όλη την Συρία (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%B4/) και να την μετατρέψουν σε ισλαμικό κράτος, όπως και το Ιράκ, αλλά στο τέλος εκδιώχθηκαν από αυτές χάρις στην αντίδραση των Ρώσων και των ΗΠΑ στα δύο αυτά κράτη (http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html), όπως και από την Μουσούλη στο Ιράκ επί Κεμάλ.

Και αντίστοιχα στις μέρες μας, ένας ακόμη αυτοανακυρησσόμενος Σουλτάνος, ο Μπαγκάντι του ISIS, είχε οργανώσει ισλαμικό ανταρτικό στρατό στην Συρία και το Ιράκ, οπού υπήρχαν ισχυρά ρωσικά συμφέροντα.

Με στόχο να αποσπάσει αυτά τα εδάφη από την Ρωσία και να συστήσει ένα ισλαμικό κράτος σε αυτό, ως συνέχεια του παλαιού διαλυμένου ισλαμικού Οθωμανικού Χαλιφάτου, που ήταν στόχος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας από την περίοδο ακόμα της ίδρυσης της (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2019/05/blog-post_12.html).

Στο τέλος όμως, ο ίδιος αναμένεται να εξοντωθεί, όπως και το «Χαλιφάτο» του μετρά από μάχες με τους Ρώσους και τους Αμερικάνους, με τις οποίες διαλύθηκε ο ισλαμικός στρατός του, καθώς και το όραμα του για ένα μεγάλο ενωμένο και ανεξάρτητο ισλαμικό κράτος.

Και στην περίπτωση αυτή, ο Ερντογάν, ο οποίος τον υποστήριζε, έχασε κάθε διάθεση να υποστηρίζει ισλαμικά κινήματα ανεξαρτησίας στην Μεσοποτάμια (Συρία και Ιράκ), με στόχο την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (http://kokkinignosi.blogspot.com/2016/10/blog-post_970.html), όπως έκανε και ο Κεμάλ με τον Ενβέρ παλαιότερα μετά τις ήττες του.

Θα έχει άραγε το μέλλον της πατρίδας μας μία τέτοια εξέλιξη, με την υπογραφή μιας νέας κατάπτυστης Συνθήκης της Λοζάνης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας με την συμβολή των Μεγάλων Δυνάμεων, με την οποία η πατρίδα μας θα χάσει πολλά από τα εδάφη της;

Ή επιτέλους θα «πατήσουμε το πόδι» στους Τούρκους, και θα εκδιώξουμε τον άπληστο Τούρκο «Σουλτάνο» Ερντογάν από τα εδάφη μας; Το μέλλον θα δείξει.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι κάθε Ελληνική ηγεσία θα πρέπει να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να αποφευχθεί ένα τόσο απευκταίο ενδεχόμενο με την πατρίδα μας, έτσι ώστε στην συνέχεια αυτή να ανανήψει και να ακμάσει εκ νέου ξανά.