ΠΩΣ
Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΣΥΜΜΑΧΙΩΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΟΝ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟ
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ
Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ
Όπως είναι γνωστό μετά
τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Κεμάλ Αττατούρκ επαναστάτησε εναντίον του σουλτάνου
και κατάφερε μετά την Μικρασιατική Καταστροφή να ρίξει το καθεστώς του και να
επιβάλλει στην θέση του το δικό του στυγνού δικτατορικό κεμαλικό καθεστώς.
Βοηθούς του στο έργο αυτό
είχε στο έργο αυτό από τη μία του τον Τοπάλ Οσμάν, ο οποίος ήταν ο σφαγέας των
Ελλήνων του Πόντου του και ο Ενβέρ Πάσας, ο οποίος ήταν από τα τρία γενικά
στελέχη των Νεότουρκων, μαζί με τον Ταλαάτ Πασά και τον Τζεμάλ Πασά.
Σύντομα όμως ο Κεμάλ Αττατούρκ
ήρθε σε σύγκρουση με αυτούς τους δύο ηγέτες, με αποτέλεσμα ο πρώτος να εξοντωθεί
μετά από μία στρατιωτική σύγκρουση με τον Αττατούρκ, ενώ ο δεύτερος να σκοτωθεί
όταν στάλθηκε στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στον Καύκασος και στην Σοβιετική Ένωση,
προκειμένου να προκαλέσει εξόργιση των τουρκογενών λαών εναντίον της ΕΣΣΔ, με
την αποκοπή τους και την ένωση τους σε μία μεγάλη Τουρκία.
Όμως παρόλο που έπαψε
πένα και αν έχει τους συγκεκριμένους συνεργάτες, η αλήθεια είναι ότι ο Αττατούρκ
δεν σταμάτησε στην προσπάθεια για υλοποίηση και τα κοινά σχέδια που είχε με αυτούς
για την δημιουργία μιας Μεγάλης Τουρκίας, η οποία θα ένωνε τους τουρκικούς
λαούς αλλά και τους Κούρδους, στην Συρία, το Ιράκ, όπως επίσης και στον Καύκασο
και στο Τουρκεστάν.
Όμως όπως ακριβώς
προαναφέρθηκε οι προσπάθειες σε αυτές των Τούρκων δεν ήταν καθόλου επιτυχημένες,
αφού η Σοβιετική Ένωση κατέπνιξε τις επαναστάσεις που υποκίνησαν οι Τούρκοι σε
Γεωργία και Αζερμπαϊτζάν, ενώ ο Ενβέρ Πάσας σκοτώθηκε στο Τουρκεστάν πολεμώντας
εναντίον των Σοβιετικών.
Παρόλα αυτά ο ίδιος ο
Κεμάλ δημιούργησε όπως λέγεται την λεγομένη Γαλάζια Πατρίδα, με την οποία
ζητούσε σύμφωνα με όσους επικαλούνται το συγκεκριμένα έγγραφο, την με τον χρόνο
κατάληψη και ενσωμάτωση στην Τουρκία περιοχών από την Συρία, το Ιράκ, το Ιράν,
τον Καύκασο, την Ελλάδα, την Βουλγαρία, στο Αιγαίο, στην Κύπρο και σε πολλά
άλλα μέρη που ήταν κάποτε στην πρώην Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπως ακριβώς
σχεδιάζουν και Νεότουρκοι (https://alophx.blogspot.com/2016/10/blog-post_12.html,
https://alophx.blogspot.com/2021/06/blog-post_30.html,
https://alophx.blogspot.com/2019/05/20-21.html,
https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_58.html,
https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_69.html).
Για τον λόγο αυτό ο Κεμάλ
ότι δεν κατάφερε στον Καύκασο και στον Τουρκεστάν προσπάθησε και κατάφερε στην
Συρία, με ένα πιεστικό δημοψήφισμα (με την σύμφωνη γνώμη της Γαλλίας που κατείχε
την συγκαίν), χωρίς φυσικά αναρωτηθεί ποτέ Αραβικός λαός να προσαρτήσει την
Αραβική Αλεξανδρέττα.
Όμως στο Ιράκ που
προσπάθησε να κάνει το ίδιο ακριβώς πράγμα, δηλαδή να προσαρτήσει το Ιρακινό Κουρδιστάν
και την Μουσούλη στο κράτος του, αλλά αυτό δεν κατέστη εφικτό λόγω της μεγάλης
αντίδρασης τότε της Βρετανικής Αυτοκρατορίας που έλεγχε την συγκεκριμένη περιοχή.
Οπότε μετά από αυτές τις
αποτυχίες και βλέποντας και ότι η Ελλάδα τους είχε έναν ισχυρό στρατό και
στόλο, αποφάε ότι θα ήταν πιο σωστό για την Τουρκία να μην γίνει επιθετική σε
εκείνη την εποχή, αλλά αντίθετα να τηρεί σε μία αναγκαστικά ειρηνική και μία
στάση.
Αυτό άλλωστε όταν κάτι
σχετικά εύκολα να γίνει, αφού και τότε το Ελληνικό πολιτικό σύστημα τα είχε βρει
με τον Αττατούρκ και την Τουρκία και προωθούσε την ιδέα της δήθεν «Ελληνοτουρκικής
φιλίας», ενώ ο ίδιος ο Βενιζέλος πρότεινε τον σφαγέα των Ελλήνων της Σμύρνης,
της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Πόλης, για Νόμπελ ειρήνης και μάλιστα το
μοιράστηκαν μαζί, κάτι που εξόργισε όλους τους Έλληνες και με αυτή την πράξη παράλληλα
εξόργισε και όλους τους υποστηρικτές και προσφυγές του από την Μικρά Ασία (https://alophx.blogspot.com/2018/02/blog-post_1.html).
Εκτός όμως όλων αυτών ο Αττατούρκ
εντός τουρκικού κράτους είχε προωθήσει την συνεργασία με τους Κούρδους
προκειμένου αυτοί να τον βοηθήσουν στον πόλεμο εναντίον των Ελλήνων στην
Μικρασιατική Εκστρατεία, όπως βοήθησαν στις σφαγές στην Μικρασιατική
Καταστροφή, όπως συνέβαινε πάντα με τους Κούρδους στην συνέχεια τους εξόντωσε.
Αυτό αλώστε συνέβαινε
στους Κούρδους από την Αρχαιότητα όταν πολεμούσαν οι Καρδούχοι, οι προγονοί των
Κούρδων, ενώ οι Κούρδοι αντιμετωπίστηκαν με βιαιότητα από τους Άραβες αλλά και τους
Τούρκους, όπως και στις ημέρες μας από Αραβικά κράτη της Συρίας, του Ιράκ, όπως
επίσης και του Ιράν και της Τουρκίας.
Κατά την διάρκεια του
Μεσοπολέμου ο Αττατούρκ προσπάθησε να παρασιτήσει τον ενδιάμεσο, πατώντας ταυτόχρονα σε 2 βάρκες, συμμαχώντας
από την μία με την Σοβιετική Ένωση με τον Βλαδίμηρο Λένιν και Στάλιν και από
την άλλη και με τους Συμμάχους της Αντάντ, δυτικούς, Αγγλογάλλους, όπως επίσης
και τους Γερμανούς πατώντας σε 2 ή σε 3 βάρκες στην περίπτωση αυτή.
Όπως στον Δεύτερο Παγκόσμιο
Πόλεμο αν και παρίστανε τον ουδέτερο και έστελνε κρυφά χρήματα, όπλα και καίρια
υλικά στους Γερμανούς Ναζί, στους οποίους προσέβλεπε την νίκη στο τέλος, παρόλο
που αυτοί δεν κέρδισαν ποτέ.
Η ίδια σχεδόν κατάσταση επαναλήφθηκε
στην εποχή μας με την μόνη διαφορά ότι τώρα ο αντί να είναι κεμαλικούς στην ηγεσία
της Τουρκίας, είναι ένας ισλαμιστής, ο Ερντογάν, ο οποίος πήρε την εξουσία με
εκλογές το 2003 μετά Χριστόν καταρχάς, αλλά κυρίως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα
εναντίον του από τους κεμαλικούς το 2016 μετά Χριστόν (https://www.noiazomai.gr/2021/07/mark-milley.html, https://www.noiazomai.gr/2023/08/galliko-senario-polemou-tourkias-elladas-sta-imia.html#google_vignette,
https://alophx.blogspot.com/2017/04/16-2017.html).
Τότε και ο ίδιος ο Ερντογάν
αφού εκδίωξε και απόλυσε όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους από τον στρατό
και τις πολιτικές υπηρεσίες, όπως ακριβώς έκαναν και οι κεμαλικοί του Αττατούρκ
τους, ενώ προώθησε τους ισλαμιστές υποστηρικτές του στον στρατό, στην αστυνομία
και σε όλα τα πολιτικά αξιώματα και τις δημόσιες υπηρεσίες.
Παράλληλα ο Ερντογάν
προσπάθησε αρχικά όταν έγινε η Αραβική Άνοιξη/ισλαμικό χειμώνα που στηρίχτηκε
από την Δύση, την Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, όπως επίσης και τις πετρομοναρχίες
του Κόλπου κι άλλες φανατικές ισλαμικές οργανώσεις (π.χ. τον ISIS), με σκοπό αν έπεφταν αυτά τα
καθεστώτα να γίνουν ισλαμικά και να ενωθούν με την Τουρκία και με τον τρόπο
αυτόν να αναδημιουργεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html),
όμως αυτός στο τέλος απέτυχε αυτό το σχέδιο.
Οπότε βλέποντας και αυτός
ότι οι φιλοδοξίες του για την αναδημιουργία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν
μπορούσαν να συνεχίσουν, αποφάσισε να επιτεθεί στην Συρία και στο Ιράκ και να
καταλάβει εδάφη τους κυρίως στα Κουρδικά σημεία.
Και έστειλε παράλληλα
στρατό και στην Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ/Αρτσάχ, όπως
επίσης και στην Λιβύη, αλλά και θέλετε εναντίον των Ρώσων στην Ουκρανία, παρόλο
που συνεργάζεται μαζί τους Ουκρανούς, όπως επίσης και με τους Αμερικάνους,
στους οποίους έστελνε όπλα και χρήματα παριστάνοντας για άλλη μία φορά τον επιτήδειο
ουδέτερο.
Παράλληλα και ο Ερντογάν μετά
την αποτυχία του να εγκαθιδρύσει ισλαμικά καθεστώτα σε Συρία και Ιράκ προωθεί
και αυτός την Γαλάζια Πατρίδα και εποφθαλμιά εδάφη από την Ελλάδα, την Συρία,
το Ιράκ, το Ιράν, τον Καύκασο, την Βουλγαρία πολλά εδάφη, όπως ακριβώς έλεγε το
συγκεκριμένο σχέδιο.
Εκτός όλα αυτών ο Ερντογάν
προσπαθεί παράλληλα με όλα αυτά να φέρει για άλλη μία φορά τους Κούρδους κοντά
του, παρόλο που το δοκίμασε και σύντομα όταν πήρε τις ψήφους τους που
χρειαζόταν, στράφηκε εναντίον τους και τους εξόντωσε, όπως και έκανε πριν το
από αυτόν οι κεμαλικοί και παράλληλα θέλει και αυτός να καταλάβει Ράντοβαν, όπως
επίσης και την Μουσούλη στο Ιράκ, η οποία πέρα από τους Κούρδους έχει και πολύ
πετρέλαιο, το οποίο θέλει να αρπάξει ο Ερντογάν.
Όμως και στην περίπτωση
αυτή μπορεί τα όνειρα του Ερντογάν να καταστραφούν, όπως καταστράφηκαν τα
όνειρα των Ελλήνων με την Μικρασιατική Καταστροφή σε σχέση με την Μεγάλη Ιδέα,
το ίδιο ακριβώς να πάθει και η Γαλάζια Πατρίδα, με αποτέλεσμα ο Ερντογάν να υποστεί
μία μεγάλη ήττα του από τους αντιπάλους του.
Αυτό θα μπορούσε να
προκύψει με μία εξέγερση των Κούρδων και με έναν άγριο ανταρτοπόλεμο αυτών στην
Συρία και στο Ιράκ και μέσα στην ίδια την Τουρκία, ενώ αυτοί θα
χρηματοδοτούνται με χρήματα, όπως και οπλισμό, όπως επίσης και εκπαίδευση και πολεμοφόδια
από τους δυτικούς και το Ισραήλ αν αυτά τα κράτη στραφούν εναντίον των Τούρκων
εντελώς.
Αν δεν παράλληλα οι
δυτική καταφέρνουν μαζί με το Ισραήλ να απελευθερώσουν πέρα από τους Κούρδους
της Τουρκίας και να τους κάνουν ανεξάρτητους μαζί και τους Κούρδους του Ιράκ,
της Συρίας και του Ιράν και τους ενώσουν σε ένα Μεγάλο Κουρδιστάν, τότε θα δημιουργηθεί
ένα δεύτερο Ισραήλ την περιοχή του Κουρδιστάν, το οποίο θα πιέσει και θα αποδυναμώσει
τους Άραβες, τους Πέρσες/Ιρανούς και τους Τούρκους ακόμα περισσότερο (αφού σε
αυτό θα περιέχονται εύφορα εδάφη, οι πήγες του Τίγρη και του Ευφράτη, όπως και
οι πετρελαιοπηγές των περιοχών αυτών), ειδικά αν συνάψει συμμαχία με το πρώτο
και κανονικό Ισραήλ (https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_66.html,
https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_8.html,
https://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_5.html).
Αυτό θα μπορούσε να
προκύψει όχι μόνο από μία μεγάλη στρατιωτική ήττα, αλλά παράλληλα και από μία μεγάλη
οικονομική κρίση, σαν αυτή που ήδη συμβαίνει στην Τουρκία και μπορεί να
οδηγήσει σε πλήρη χρεοκοπία μετά από ένα πλήρες κραχ στην χώρα αυτή, όπως
επίσης και από εξέγερση/επανάσταση/πραξικόπημα του στρατού ή ακόμη και εμφύλιο
πόλεμο μέσα στην ίδια Τουρκία, με δολοφονία του Ερντογάν με παράλληλο πραξικόπημα
των κεμαλιστών.
Ή θα μπορούσε σε πόλεμο
με την Ελλάδα να ηττηθεί ο Ερντογάν από αυτή και τότε να βρουν έτσι την
ευκαιρία οι κεμαλικοί να κάνουν πραξικόπημα και να τον ρίξουν και να
ανακαταλάβουν την εξουσία (https://www.noiazomai.gr/2021/07/mark-milley.html,
https://www.noiazomai.gr/2023/08/galliko-senario-polemou-tourkias-elladas-sta-imia.html#google_vignette,
https://alophx.blogspot.com/2017/04/16-2017.html).
Ή θα μπορούσε παράλληλα
με την πτώση του Ερντογάν να πέσει και το Ελληνικό πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης,
όπως ακριβώς συνέβη με την πτώση της χούντας μετά την πράξη του προδοτικού πραξικοπήματος
στην Κύπρο που οδήγησε στην παρών τουρκική εισβολή.
Ή ακόμα και με κατάληψη
της χώρας αυτής από έναν Παγκόσμιο Πόλεμο, στον πρώτο λόγου χάρη έγινε από τους
Αγγλογάλλους, ενώ σε έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο θα μπορούσε να συμβεί πάλι από
τους δυτικούς αν έχει στραφεί εναντίον τους ή από τους Ρώσους και τους Κινέζους
ή και από όλους αυτούς μαζί αν παίζει ξανά το παιχνίδι των ταυτοχρόνων πολλαπλών
μετοπών και κολοτούμπων και συμμαχιών.Επίσης και στην εποχή μας
επίσης στην Τουρκία είναι σε συμμαχία και πατά σε δύο βάρκες από την μία με την
Γερμανία, την Δύση/Αμερική/Ευρωπαϊκή Ένωση της Γερμανίας και από την άλλη με την
Ρωσία και την Κίνα και τους BRICS
(https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_23.html),
ξεχνώντας ότι όποιος πατάει το πόδι του σε δύο βάρκες κάποια στιγμή όταν
φτάσουμε θα πέσουμε στο νερό και τα καταστρέφει.[Το
1.919 μ.Χ. ο Κεμάλ ξεκίνησε την ανταρσία κατά του Σουλτάνου, έθετε ως στόχο την δημιουργία κοινού κράτους Τούρκων και Κούρδων. Στην λογική αυτή ο Κεμάλ
διεκδίκησε χωρίς επιτυχία από το υπό Bρετανική διοίκηση Ιράκ
την περιοχή της Μοσούλης, δηλαδή το σημερινό Κουρδικό Βόρειο Ιράκ. Σήμερα η
Άγκυρα επιδιώκει παρόμοιο στόχο, θέλει να συνδιαμορφώσει το καθεστώς των εκτός
συνόρων κουρδικών περιοχών της Μέσης Ανατολής
(https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/451282_anatropi-sto-koyrdiko)].
Θα είναι άραγε αυτή η
εξέλιξη των πράγματων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά,
άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα καταλληλά μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες
κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία
κατάσταση ακμής και ευημερίας.
ΕΞΤΡΑ
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ
Ο
Δούρειος Ίππος του Ισραήλ που... δεν φαντάζεται κανείς – Ποια χώρα σχεδιάζει να διαλύσει σε χίλια
κομμάτια η Mossad. Επιβεβαίωση των
δηλώσεων που είχαν κάνει Σιίτες και Σουνίτες πολιτικοί στο Ιράκ για την ύπαρξη
πρακτόρων του Ισραήλ σε ορισμένες περιοχές, όπως το Anbar και το Κουρδιστάν.
Το Ισραήλ έχει έναν
σύμμαχο στην Μέση Ανατολή για την υλοποίηση των επεκτατικών του σχεδίων, που
δεν μπορεί να φανταστεί κανείς. Είναι ένας πραγματικός Δούρειος Ίππος.
Πρόκειται για τον αποσχιστή αντάρτη Raad al-Suleiman στην περιοχή Anbar του
Ιράκ.
Είναι ο πράκτορας της
περιβόητης μυστικής υπηρεσίας του Ισραήλ, της Mossad που δήλωσε ανοιχτά την
υποστήριξή του στο σιωνιστικό σχέδιο για τη δημιουργία μιας «νέας Μέσης
Ανατολής», σημειώνει ο γεωπολιτικός Damir Nazarov.
Συνιστά επιβεβαίωση των
δηλώσεων που είχαν κάνει Σιίτες και Σουνίτες πολιτικοί στο Ιράκ για την ύπαρξη
πρακτόρων του Ισραήλ σε ορισμένες περιοχές, όπως το Anbar και το Κουρδιστάν. Ο
Raad al-Suleiman βλέπει το Ισραήλ ως τον κύριο σύμμαχό του για την υλοποίηση
των αυτονομιστικών του σχεδίων, που προβλέπουν τον κατακερματισμό του Ιράκ.
Δημιουργία εμιράτου στο
Ιράκ΄. Για ορισμένους ηγέτες των φυλών του Anbar, δεν έχει σημασία ποιοι είναι
οι σύμμαχοί τους, οι Ισραηλινοί, οι Αμερικανοί ή ακόμα και ο ίδιος ο Σατανάς,
μεγάλος στόχος τους είναι η δημιουργία του δικού τους εμιράτου, επισημαίνει ο
Nazarov. Η δραστηριότητα στην Anbar συνεχίζεται εδώ και χρόνια.
Το 2021 μ.Χ.,
φιλοσιωνιστικά στοιχεία από τις τρεις κύριες εθνοθρησκευτικές ομάδες
συγκεντρώθηκαν στο Erbil προκειμένου να συζητήσουν την εφαρμογή ενός σχεδίου
«ομαλοποίησης των διπλωματικών σχέσεων» μεταξύ του Ιράκ και των Ισραήλ. Τρία
χρόνια αργότερα το 2024 μ.Χ., οι μαριονέτες του Ισραήλ δραστηριοποιήθηκαν ξανά.
Θέλει να δημιουργήσει
πρόβλημα στο μέτωπο του Ιράν. Η λογική του Ισραήλ είναι απλή, με φόντο έναν
πόλεμο σε πολλά μέτωπα, είναι σημαντικό για αυτούς να δημιουργήσουν προβλήματα
στο στρατόπεδο των συμμάχων του Ιράν, είτε πρόκειται για το Ιράκ, είτε για την
Συρία.
Ως εκ τούτου, οι εν λόγω
φυλές στην Anbar ζητούν απόσχιση από το Ιράκ και στηρίζουν τα αποικιοκρατικά
σχέδια του Τελ Αβίβ στην περιοχή. Το Ισραήλ επιδιώκει να πυροδοτήσει έναν
εμφύλιο πόλεμο στην Anbar και σε ολόκληρη τη σουνιτική περιοχή του Ιράκ.
Το μεγάλο Ισραήλ. Το
Ισραήλ, εξάλλου με τα πολλαπλά μέτωπα που έχει ανοίξει, αποκαλύπτει τα
επεκτατικά του σχέδια τα οποία σαφώς και δεν περιορίζονται στην προσάρτηση της
Δυτικής Όχθης. Τα ακραία στοιχεία, που ασκούν κυβερνητική πολιτική στο Τελ
Αβίβ, οραματίζονται ένα μεγάλο Ισραήλ από την Μεσόγειο έως τον Ιορδάνη ποταμό.
Πριν από λίγο καιρό ο
υπουργός Οικονομικών του Ισραήλ Bezalel Smotrich προκάλεσε μεγάλη διαμάχη με
σχόλια που υποδηλώνουν το όραμά του για ένα διευρυμένο «Εβραϊκό κράτος» που θα
μπορούσε να επεκταθεί πέρα από τα Παλαιστινιακά εδάφη και σε γειτονικές χώρες,
συμπεριλαμβανομένης της Συρίας. Τα σχόλια έγιναν κατά την διάρκεια συνέντευξης
για ένα γαλλόφωνο ντοκιμαντέρ, «Israel: Extremists in Power», που προβλήθηκε
από την Arte.
Από τη Μεσόγειο έως τον
Ιορδάνη. Ο Smotrich εξέφρασε την επιθυμία του για ένα Εβραϊκό κράτος που θα
διέπεται από «τις αξίες του Εβραϊκού λαού» και όταν ρωτήθηκε εάν το Ισραήλ
σκοπεύει να επεκτείνει την τρέχουσα κυριαρχία του -η οποία εκτείνεται από τη
Μεσόγειο Θάλασσα έως τον Ιορδάνη ποταμό- απάντησε με χαμογέλο, λέγοντας,
«εντάξει, λίγο… λίγο».
Σε μια προκλητική δήλωση,
ο Smotrich αναφέρθηκε και σε θρησκευτικά κείμενα, υποστηρίζοντας ότι το μέλλον
της κατεχόμενης Ιερουσαλήμ και των άλλων ιερών εδαφών περιλαμβάνει επέκταση
«μέχρι την Δαμασκό».
Αυτό ευθυγραμμίζεται με
ένα ευρύτερο όραμα που υποστηρίζεται από Ισραηλινούς που υποστηρίζουν την εδαφική
επέκταση του Ισραήλ σε γειτονικά αραβικά κράτη, όπως η Ιορδανία, ο Λίβανος, η
Αίγυπτος, το Ιράκ και η Σαουδική Αραβία, όπως περιγράφεται στο ντοκιμαντέρ.
Ο χάρτης του «Μεγάλου
Ισραήλ». Το Ισραήλ δεν διανοήθηκε να κρύψει τα πραγματικά του σχέδια. Νωπή
είναι ακόμη στη μνήμη όλων, η ομιλία του Ισραηλινού πρωθυπουργού Benjamin
Netanyahu στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στην οποία παρουσίασε έναν χάρτη της
νέας Μέσης Ανατολής.
Στον χάρτη αυτό
αποτυπωνόταν μία πρώτη εκδοχή του
«Μεγάλου Ισραήλ» με μπλε χρώμα και
ενσωματωμένα όλα τα κατεχόμενα από το 1.967 μ.Χ. Παλαιστινιακά και αραβικά
εδάφη, και γύρω του όλα τα Αραβικά κράτη με πράσινο έτοιμα για μελλοντική
«αφομοίωση» από το Τελ Αβίβ (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/766584/o-doyreios-ippos-tou-israil-pou-den-fantazetai-kaneis-o-praktoras-tis-mossad-pou-tha-kapsei-ti-mesi-anatoli).
Το
Ισραήλ αναγνωρίζει τον νέο Σιωνιστή Βασιλιά του Ιράν… Η CIA, η M16 και η Μοσάντ
ελπίζουν να εκκολάψουν ένα νέο σχέδιο για να παραδώσουν το Ιράν στον γιο του
Σάχη, τον Pahlavi Τζούνιορ, που φαίνεται εδώ να πηγαίνει για την υποχρεωτική
φωτογράφιση στο Τείχος των Δακρύων.
Για να το πετύχουν αυτό,
πιστεύουν ότι πρέπει απλώς να πυροδοτήσουν έναν μεγάλο θρησκευτικό πόλεμο στον
Λίβανο και να πείσουν με κάποιο τρόπο την πλειοψηφία των Ιρανών να γονατίσει
μπροστά στο Τελ Αβίβ. Τουλάχιστον αυτό ελπίζουν η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ (https://www.triklopodia.gr/%cf%84%ce%bf-%ce%b9%cf%83%cf%81%ce%b1%ce%ae%ce%bb-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%81%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%cf%83%ce%b9%cf%89%ce%bd%ce%b9%cf%83%cf%84/).
Γιατί
«καίγεται» ο Ερντογάν να λύσει το Κουρδικό! Ο Ερντογάν έχει δηλώσει
αλλεπάλληλες φορές ότι η Χαμάς και η Χεζμπολάχ δεν μάχονται μόνο για την Γάζα
και για τον Λίβανο, αλλά στην ουσία υπερασπίζονται και την εδαφική ακεραιότητα
της Τουρκίας. Με τον τρόπο αυτό προσπαθεί να δικαιολογήσει κάθε είδους στήριξη
που παρέχει και στις δύο προαναφερθείσες οργανώσεις.
Όμως, όπως και να δει
κανείς τις πιθανές κινήσεις του Ισραήλ, ακόμα και στην περίπτωση που επιδιώξει
να καταλάβει τα «υπεσχημένα εδάφη» της Γης της Επαγγελίας, που εκτείνονται από
τις όχθες του Ευφράτη μέχρι τις όχθες του Νείλου, η Τουρκία είναι εκτός αυτού
του σχεδίου. Γιατί λοιπόν ανησυχεί ο Ερντογάν για την εδαφική ακεραιότητα της
χώρας του;
Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος
του Ιράν, μετά τη Γ.Σ. του ΟΗΕ, μιλώντας σε Ιρανούς δημοσιογράφους και
αναφερόμενος στη σημασία της εθνικής ενότητας, είπε ότι αν δεν υπάρχει εθνική
ενότητα στο Ιράν και γίνει «κάτι», εννοώντας επέμβαση του Ισραήλ και των ΗΠΑ,
τότε θα προκύψουν τέσσερα κράτη στην ιρανική επικράτεια: Το Νότιο Αζερμπαϊτζάν,
το Κουρδιστάν, το Μπαλουχιστάν και το Χουζιστάν.
Το Ιράν είναι μια μεγάλη
χώρα με πολύ καλές μυστικές υπηρεσίες και είναι σε θέση να γνωρίζει σχέδια,
πρόσωπα και πράγματα. Μάλιστα, όταν Ιρανοί φοιτητές κατέλαβαν την πρεσβεία των
ΗΠΑ στην Τεχεράνη το 1.979 μ.Χ., οι ιρανικές Αρχές συναρμολόγησαν τα απόρρητα
έγγραφα που είχαν καταστρέψει σε καταστροφείς εγγράφων οι υπάλληλοι της
πρεσβείας και ένα από τα έγγραφα είχε τίτλο «Το Μεγάλο Κουρδιστάν».
Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά,
σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, η τουρκική κυβέρνηση έλαβε γνώση διεργασιών και
προετοιμασιών που λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες εβδομάδες, που δείχνουν ότι η
επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν δεν θα έχει μόνο στρατιωτικό σκέλος και πιθανόν να
συνοδεύεται και από ενέργειες που θα έχουν ως στόχο τον ξεσηκωμό των εθνικών
ομάδων που κατοικούν στο Ιράν.
Επειδή στην περιφέρεια
Κουρδιστάν του Ιράν, το μόνο κόμμα που ασκεί επιρροή και διαθέτει ένοπλη
πτέρυγα είναι το PJAK, το Κόμμα της Ελεύθερης Ζωής, ένα κόμμα που διατηρεί
ιδεολογική και οργανωτική συγγένεια με το ΡΚΚ του Αμπντουλάχ Οτζαλάν, η
Τουρκία, για να εμπλακεί στις εξελίξεις και να τις ελέγξει, θεώρησε ότι ο
έγκλειστος στη φυλακή από το 1.999 μ.Χ. Κούρδος ηγέτης αποτελεί σανίδα σωτηρίας
γι’ αυτήν.
Ενώ την προηγούμενη φορά
που η Τουρκία ήθελε ή προσποιούνταν ότι ήθελε την ειρηνική επίλυση του
Κουρδικού, επέλεξε το Όσλο της Νορβηγίας για συνομιλίες που κράτησαν περίπου
δύο χρόνια (2009 μ.Χ.-2010 μ.Χ.), την φορά αυτή επιχείρησε μια βεβιασμένη
προσέγγιση μέσω του ηγέτη του Κινήματος Εθνικιστικής Δράσης Ντεβλέτ Μπαχτσελί,
ο οποίος από διώκτης των βουλευτών του κουρδικού κόμματος DEM και φανατικός
εχθρός του Οτζαλάν, πήγε και χαιρέτησε τους βουλευτές του DEM στα έδρανά τους,
ενώ μιλώντας στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του, είπε ότι ο Οτζαλάν
πρέπει να αποφυλακιστεί και να έλθει στην Βουλή, να μιλήσει ως αρχηγός του DEM,
υπό την προϋπόθεση ότι θα διαλύσει το ΡΚΚ και θα αποκηρύξει τον ένοπλο αγώνα.
Ο Ερντογάν σε συνεργασία
με το τουρκικό βαθύ κράτος, πολιτική έκφραση του οποίου είναι ο Μπαχτσελί, έχει
ως στόχο να απελευθερώσει τον Οτζαλάν, να πάρει με την πλευρά του τους Κούρδους
της Τουρκίας και μαζί με τους Κούρδους του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν
(KDP) να καταστεί η Άγκυρα ο απόλυτος ρυθμιστής των εξελίξεων και στα τέσσερα
τμήματα του Κουρδιστάν. Άρα, να αποτρέψει την ίδρυση τρίτου αυτόνομου Κουρδικού
κράτους στο Ιράν και να εξασφαλίσει τη διάλυση του δεύτερου αυτόνομου κράτους
στην Ροζάβα (ΒΑ Συρία).
Η επίθεση των δύο μαχητών
του ΡΚΚ στο εργοστάσιο της TUSAS στην Άγκυρα ήταν η αντίδραση και η παρέμβαση
της ένοπλης πτέρυγας της οργάνωσης στις εξελίξεις, δίνοντας ένα μήνυμα στον
Ερντογάν και στο τουρκικό κράτος ότι, εκτός από τον Οτζαλάν, «είμαστε και εμείς
εδώ», ένα μήνυμα που στάλθηκε και στον Οτζαλάν, λέγοντάς του να αντισταθεί και
να διεκδικήσει τα δικαιώματα του λαού του, αφού η ένοπλη πτέρυγα είναι ακόμα
ισχυρή και μάλιστα είναι σε θέση να διεξάγει επιχειρήσεις στην καρδιά του
τουρκικού κράτους. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για όλους τους παίκτες στην περιοχή
(https://corfiatiko.blogspot.com/2024/10/blog-post_123.html).
Erdogan
- Ocalan έδωσαν μαζί ιερό όρκο: Ανοίγει ο δρόμος για μια μεγαλύτερη Τουρκία –
Kίνδυνος για Θράκη, Αιγαίο, Κύπρο. Ο Πρόεδρος Erdogan έχει σφυρηλατήσει μια
στενή συμμαχία με την οικογένεια Barzani, η οποία κυβερνά το Ιρακινό
Κουρδιστάν…
Δημόσια αναφορά του
Προέδρου Recep Tayyip Erdogan σχετικά με τα εθνικά σύνορα της Τουρκίας, στο
πλαίσιο της προσπάθειας συμφιλίωσης με τους Κούρδους, υποδηλώνει αναβίωση των
τουρκικών φιλοδοξιών επέκτασης, αποκαλύπτει η ιστοσελίδα Nordic Monitor. Βάσει
της οπτικής Erdogan, εφόσον τα «βρει» με τους Κούρδους, λέει η ιστοσελίδα,
είναι θέμα χρόνου να υπάρξουν αξιώσεις σε εδάφη στην Συρία, στο Ιράκ, στην
Γεωργία, στην Κύπρο και στην Ελλάδα.
«Θέλω να είμαι απόλυτα
σαφής: Βασικός στόχος πολιτικής είναι να κατοχυρώσουμε την επιβίωση του έθνους
μας και να διασφαλίσουμε την ειρήνη, την ευημερία και την ασφάλεια για τα 85
εκατομμύρια των πολιτών μας» δήλωσε ο Erdogan στην ομιλία του στις 19
Οκτωβρίου, απευθυνόμενος σε κοινοτάρχες, προσθέτοντας:
«Προς όποιον απειλεί την
πατρίδα μας τον προειδοποιούμε: δεν θα διστάσουμε να δράσουμε ανεξαρτήτως του
ποιος είναι. Δεν θα επιτρέψουμε καμία παρέμβαση ή αλλαγή είτε στα 782.000
τετραγωνικά χιλιόμετρα της εθνικής μας επικράτειας είτε εντός των συνόρων του
Εθνικού Όρκου».
Ο Εθνικός Όρκος, ή
Misak-ı Milli στα τουρκικά, περιλαμβάνει έξι ψηφίσματα που υιοθετήθηκαν στην
τελευταία συνεδρίαση του Οθωμανικού Κοινοβουλίου στις 28 Ιανουαρίου 1.920 μ.Χ.
και δημοσιεύθηκαν στις 12 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους. Περιγράφει τα σύνορα του
οθωμανικού κράτους.
Λίγο μετά την διακήρυξη
του, οι βρετανικές δυνάμεις κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη στις 16 Μαρτίου 1.920
μ.Χ. και διέλυσαν το Οθωμανικό Κοινοβούλιο. Ωστόσο, ο όρκος υιοθετήθηκε
αργότερα από τον Mustafa Kemal Ataturk, τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, ως
κατευθυντήρια αρχή για τη χώρα του μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σύμφωνα με την Τουρκική
Ιστορική Εταιρεία (Türk Tarih Kurumu, TTK), που ιδρύθηκε από τον Ataturk το 1.931
μ.Χ., ο τουρκικός Εθνικός Όρκος θέλει εδάφη που βρίσκονται στην Γεωργία, στην
Συρία, στο Ιράκ και στον Λίβανο, καθώς και το νησί της Κύπρου, τα Ελληνικά
νησιά στο Αιγαίο και στην Μεσόγειο και μέρη της περιοχής της Δυτικής Θράκης
στην Ελλάδα να περιέρχονται στην τουρκική επικράτεια.
Φαίνεται ότι η
σχεδιασμένη «παρατήρηση» του Erdogan πέρασε απαρατήρητη σε μεγάλο βαθμό. Σίγουρα
δεν ήταν ένα αυθόρμητο σχόλιο. Η δήλωση είχε στόχο να υπογραμμίσει το
μακροχρόνιο όραμα της τουρκικής κυβέρνησης.
Ο Erdogan και οι σύμμαχοί
του πιστεύουν ότι η συμφιλίωση με τους Κούρδους, που είναι διασκορπισμένοι σε
Ιράν, Συρία, Ιράκ και Τουρκία, μπορεί να βοηθήσει στην προώθηση αυτού του
οράματος.
O Abdullah Ocalan. Γεγονός
είναι ότι ο Abdullah Ocalan, ο φυλακισμένος ηγέτης του Εργατικού Κόμματος
Κουρδιστάν (PKK) και κύριος διαπραγματευτής για τη συμφιλίωση των Κούρδων με
τους Τούρκους, έχει κάνει παρόμοιες αναφορές στον Εθνικό Όρκο στο παρελθόν,
ενισχύοντας περαιτέρω την ιδέα των ιμπεριαλιστικών φιλοδοξιών της Τουρκίας.
Ο Ocalan είχε συνεργαστεί
στενά με την κυβέρνηση του Erdogan κατά τη διάρκεια δύο παλαιότερων
αποτυχημένων ειρηνευτικών πρωτοβουλιών.
Σε επιστολή που έγραψε
από το κελί του και διαβάστηκε δημόσια κατά τον εορτασμό του Νεβρούζ το 2013
μ.Χ., δήλωσε ότι η εποχή της ένοπλης πάλης είχε τελειώσει. Στο μήνυμά του είχε
ένα νέο πολιτικό όραμα, με έμφαση στην ειρηνική συνύπαρξη Τούρκων και Κούρδων
εντός των συνόρων που καθορίστηκαν από τον Εθνικό Όρκο.
Σύμφωνα με τον Εθνικό
Όρκο, τα εδάφη που δεν είχαν καταληφθεί κατά την Ανακωχή του Μούδρου το 1.918
μ.Χ., που έθεσε τέλος στις εχθροπραξίες μεταξύ των οθωμανικών δυνάμεων και των
Συμμαχικών δυνάμεων, θεωρήθηκαν μέρος της τουρκικής πατρίδας.
Το σύμφωνο όριζε ότι το
καθεστώς των επαρχιών Καρς και Αρνταχάν (τώρα μέρος της Τουρκίας) και Μπατούμι
(τώρα στη Γεωργία), καθώς και της Δυτικής Θράκης (τώρα στην Ελλάδα), θα καθοριζόταν
με τοπικά δημοψηφίσματα. Επιπλέον, το σύμφωνο όριζε ότι η επαρχία της Μοσούλης
(τώρα στο Ιράκ) έπρεπε να ενσωματωθεί στην Τουρκία.
Το δόγμα Ocalan για μια
ένωση των λαών της Ανατολίας και της Μεσοποταμίας, μαζί με τις σαφείς αναφορές
στο Εθνικό Σύμφωνο του 1.920 μ.Χ., ευθυγραμμίζονται στενά με τις φιλοδοξίες της
κυβέρνησης Erdogan να διεκδικήσει εκ νέου μεγαλύτερο ρόλο στις περιοχές που
καθορίζονται στο σύμφωνο.
Ενώ η εδαφική προσάρτηση
θα αποδεικνυόταν δύσκολη, θα μπορούσε ωστόσο να προσφέρει στην Τουρκία
στρατηγικό βάθος και de facto επιρροή σε ορισμένες περιοχές που αναφέρονται στο
σύμφωνο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα
αυτού είναι οι αυτόνομες περιοχές που ελέγχονται από Κούρδους στο Ιράκ και την
Συρία. Ο Πρόεδρος Erdogan έχει σφυρηλατήσει μια στενή συμμαχία με την
οικογένεια Barzani, η οποία κυβερνά το Ιρακινό Κουρδιστάν.
Εάν οι διαπραγματεύσεις
με τον Ocalan αποδειχθούν επιτυχείς, παρόμοια σχέση θα μπορούσε να δημιουργηθεί
με την αυτόνομη περιοχή που διοικείται από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις
(SDF), παρακλάδι του PKK, στην Βρειοανατολική Συρία.
Ο τουρκικός στρατός αυτήν
τη στιγμή έχει καταλάβει τμήμα εδάφους κοντά στα τουρκικά σύνορα στην Βόρεια
Συρία. Εάν οι συνομιλίες με το PKK έχουν επιτυχή έκβαση, αυτή η περιοχή θα
μπορούσε να συγχωνευθεί με τις περιοχές που ελέγχονται από το SDF στην Συρία.
Οι συζητήσεις για το
Εθνικό Σύμφωνο χρησιμεύουν ως αφήγημα για το τουρκικό κοινό, το οποίο εδώ και
καιρό εκτιμά ότι οι κουρδικές απαιτήσεις θα μπορούσαν τελικά να καταλήξουν στη
διαίρεση της χώρας και στην δημιουργία ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν.
Η κοινή ρητορική Erdogan
και Ocalan σχετικά με το σύμφωνο μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση του βαθέος
ψυχολογικού και ιστορικού τραύματος που νιώθουν πολλοί Τούρκοι για την
κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας και τον επακόλουθο εθνικό αγώνα για την
εγκαθίδρυση της Τουρκίας ως κράτους μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Με άλλα λόγια, η ειρήνη
με το PKK δεν θα οδηγήσει σε περαιτέρω κατακερματισμό του τουρκικού κράτους ή
στην ίδρυση ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν. Αντίθετα, θα άνοιγε το δρόμο για μια
μεγαλύτερη Τουρκία και μια επέκταση των τουρκικών εδαφών, ακόμα κι αν η επίτευξή
του αποδεικνύεται πρόκληση. Δεν φαίνεται ακόμη να έχει οριστικοποιηθεί.
Η συμφωνία μεταξύ του PKK
και του τουρκικού κράτους δεν φαίνεται ακόμη να έχει οριστικοποιηθεί. Το
πρόσφατο χτύπημα του PKK στις εγκαταστάσεις της Τουρκικής Αεροδιαστημικής
Βιομηχανίας (TAI) στην Άγκυρα στις 23 Οκτωβρίου που σκότωσε πέντε άτομα δείχνει
ότι η ομάδα επιδιώκει να κερδίσει περισσότερη μόχλευση για τον Ocalan κατά την
τελική φάση των διαπραγματεύσεων.
Αυτή η τακτική
αντικατοπτρίζει ένα παρόμοιο μοτίβο που παρατηρήθηκε σε προηγούμενες
αποτυχημένες συνομιλίες, όπου ο Ocalan επικοινώνησε κρυφά με τους διοικητές του
PKK στο Ιράκ μέσω των δικηγόρων του για να συνεχίσει τα χτυπήματα, ενισχύοντας
έτσι τη διαπραγματευτική του θέση.
Στο παρελθόν, η άμεση
απελευθέρωση του Ocalan από τη φυλακή ήταν ένα σημαντικό εμπόδιο για την
επίτευξη διευθέτησης. Στην συνέχεια, η κυβέρνηση Erdogan πρότεινε η
απελευθέρωσή του να πραγματοποιηθεί σταδιακά για να αποφευχθεί η πρόκληση
δημόσιας αντίδρασης. Ωστόσο, αυτή η ανησυχία δεν φαίνεται να αποτελεί πλέον
θέμα στις τρέχουσες συζητήσεις.
Πρόσφατη έκκληση του
Devlet Bahçeli, του ακροδεξιού εθνικιστή συμμάχου του Erdogan, προς τον
φυλακισμένο ηγέτη του PKK στο τουρκικό κοινοβούλιο -κάτι που προηγουμένως
θεωρούνταν αδιανόητο- αποτελεί απόδειξη της προαλειφόμενης συμφωνίας.
«Αφήστε τον Ocalan να
έρθει και να μιλήσει στο Κόμμα DEM [Κόμμα Ισότητας και Δημοκρατίας των Λαών, το
οποίο λειτουργεί ως πολιτικός βραχίονας της ομάδας του PKK] για να δηλώσει ότι
η τρομοκρατία έχει λήξει και ότι η οργάνωση [PKK] έχει διαλυθεί» είπε ο Bahçeli
στις 22 Οκτωβρίου.
Η κυβέρνηση Erdogan εδώ
και καιρό έχει χαρακτηρίσει το SDF και τη στρατιωτική της πτέρυγα, τις Μονάδες
Προστασίας του Λαού (YPG), τρομοκρατικές οργανώσεις και πραγματοποιεί συχνά
επιθέσεις σε κουρδικούς στόχους στην Συρία.
Επιπλέον, η Αμερικανική
υποστήριξη προς το SDF περιπλέκει συνεχώς τις διμερείς σχέσεις της Τουρκίας με
τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εάν επιλυθεί αυτό το ζήτημα, θα μπορούσε να προσφέρει
σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο για την κυβέρνηση Erdogan, επιτρέποντάς της να
αξιοποιήσει αυτή την επιτυχία διεθνώς για να επεκτείνει την επιρροή της
Τουρκίας σε ορισμένα εδάφη που περιγράφονται στο Εθνικό Σύμφωνο του 1.9.20 μ.Χ.
Μια τέτοια διευθέτηση με
τους Κούρδους πιθανότατα θα ήταν ευπρόσδεκτη από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο
και την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ο Erdogan, κατόπιν, θα έξασφάλιζε την υποστήριξή
τους για ορισμένες από τις περιφερειακές φιλοδοξίες του.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο
Πρόεδρος Erdogan έχει νεο-οθωμανικές γεωπολιτικές φιλοδοξίες. Συχνά πυκνά
αναφέρεται τις παραχωρήσεις που έκαναν οι Τούρκοι ηγέτες μετά τον Α' Παγκόσμιο
Πόλεμο, ιδιαίτερα σχετικά με τη Συνθήκη της Λωζάνης.
Μάλιστα, πολλές φορές
κάνει λόγο για εισβολή στα Ελληνικά νησιά, έχει απειλήσει την Κύπρο και
ανέπτυξε στρατεύματα στην Συρία, την Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν για να
υποστηρίξει φιλοτουρκικές φατρίες.
Άλλαξαν τα πράγματα… Στο
παρελθόν, η Τουρκία είχε διαπραγματευθεί δύο φορές με το PKK, αλλά τελικά οι
ειρηνευτικές διαδικασίες κατέρρευσαν. Ωστόσο, η πολιτική δυναμική έχει πλέον
αλλάξει. Στις πρόσφατες τοπικές εκλογές, ο Erdogan έχασε μεγάλες πόλεις όπου οι
Κούρδοι ψηφοφόροι υποστήριζαν τους υποψηφίους της αντιπολίτευσης.
Οι οικονομικά πιεσμένοι
ψηφοφόροι αποχωρούν από το κόμμα του, με αποτέλεσμα να προσεγγίσει τους
Κούρδους. Ο πιο γρήγορος τρόπος για να έχει αίσιο τέλος αυτό το πολιτικό φλερτ
είναι ο Τούρκος Πρόεδρος να εξασφαλίσει την υποστήριξη του Ocalan και του
κύριου κουρδικού πολιτικού κόμματος DEM (http://corfiatiko.blogspot.com/2024/10/erdogan-ocalan-k.html).
ΘΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΟΤΣΑΛΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ ΤΗΝ ΝΕΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ
ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ! ΤΟΥΡΚΙΑ:ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΞΑΝΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ.
Στις 3 Οκτωβρίου 2024
μ.Χ. έγινε στην Άγκυρα μια έκτακτη συνάντηση μεταξύ του Ρ.Τ. Ερντογάν και του
κυβερνητικού εταίρου, αρχηγού των γκρίζων λύκων και του ακροδεξιού Κόμματος
Εθνικιστικής Δράσης, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, λίγες ώρες πριν από τη συνεδρίαση του
Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας.
Επισήμως, συζητήθηκαν τα
θέματα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας (εξελίξεις στην Μέση
Ανατολή, η ομιλία Ερντογάν κατά την έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου,
στην οποία είχε δηλώσει ότι ο επόμενος στόχος του Ισραήλ είναι η Τουρκία, οι
εξελίξεις στην Κύπρο, οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα, οι τουρκικές
στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά Κούρδων μαχητών σε Βόρειο Ιράκ και Συρία, σε
σχέση και με το επίμονο άνοιγμα που επιχειρεί η Τουρκία προς τη Δαμασκό, ο
πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας και οι σχέσεις μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας).
Ανεπισήμως, όπως προέκυψε
είκοσι μέρες μετά, ήταν η μεγάλη προσπάθεια του Ερντογάν να εξασφαλίσει
Κουρδική υποστήριξη, με θεαματικές (θεωρητικά) παραχωρήσεις, στον απόλυτα αναγκαίο
στόχο θεμελίωσης του καθεστώτος του και μετά από αυτόν, με σχετική (νέα)
τροποποίηση του συντάγματος, που εξασφαλίζεται άνετα μόνο με Κουρδική
υποστήριξη.
Ο Ρ. Τ. Ερντογάσν
«Έχοντας στερεώσει την απόλυτη εξουσία του στους μηχανισμούς και στο καθεστώς
που έχει επιβάλλει στην Τουρκία αλλά αντιμετωπίζοντας σημαντικά προβλήματα
υγείας, είναι πλέον υποχρεωμένος να στραφεί στην κατάλληλη προετοιμασία του
διαδόχου του, ώστε μετά τον βιολογικό του θάνατο να προστατευτούν όλα τα
κλεμμένα της οικογένειας και των αυλικών του και να εξασφαλιστεί η υστεροφημία
του, ώστε να θεωρείται μελλοντικά αντάξιος ή καλύτερος του Μουσταφά Κεμάλ στην
συνείδηση του μέσου Τούρκου πολίτη» (βλπ «Οι επίδοξοι διάδοχοι του Ρετζέπ Τ.
Ερντογάν» στην σελίδα 128 του βιβλίου ΕΡΝΤΟΓΑΝΙΣΤΑΝ). Έτσι, για την προσπάθεια
«προσέγγισης» των Κούρδων, επελέγη ο πιο άξεστος, ο πιο εμπρηστικός και ο πιο
μεγάλος κατήγορος τους: Ο Ντεβλέτ Μπαχτσελή!
Ο άνθρωπος που
μεταμορφώνεται χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα προκειμένου να διατηρηθεί στην
εξουσία, με έλεγχο στα τουρκικά σώματα ασφαλείας και στην δικαιοσύνη, ο
άνθρωπος που επιδείκνυε κάποτε σκοινί με το οποίο θα έπρεπε να κρεμαστεί ο
ηγέτης των Κούρδων, δεν είχε κανένα πρόβλημα να κάνει μια ακόμα θεαματική
στροφή, προτείνοντας την αποφυλάκιση του ηγέτη του παράνομου Εργατικού Κόμματος
Κουρδιστάν, Abdullah Öcalan σε περίπτωση που έρθει στο τουρκικό κοινοβούλιο και
διακηρύξει πως η «τρομοκρατία τελείωσε και πως το PKK διαλύθηκε!».
Μπορεί ο από 27/4/2024 μ.Χ.
διάδοχος της Μεράλ Ακσενέρ στην ηγεσία του Καλού Κόμματος (İYİ Parti) Müsavat
Dervişoğlu να αντέδρασε λέγοντας «Στο τουρκικό κοινοβούλιο δεν μπορεί να μπει
χωρίς να περάσει πάνω από τα πτώματα μας», μπορεί η φιλοκυβερνητική Yeni Safak
να κυκλοφόρησε με κορυφαίο τίτλο «Η θέση του Οτσαλάν είναι στο Ιμραλί» αλλά το
μήνυμα του καθεστώτος δόθηκε κανονικά.
Ο δημοσιογράφος Barış
İnce, εκδότης της εφημερίδας Birgün ο οποίος καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 21
μήνες φυλακή για «εξύβριση του Προέδρου Ερντογάν» την επομένη των δηλώσεων
Μπαχτσελή, δεν μάσησε καθόλου τα λόγια του:
«Στην Τουρκία σχεδιάζεται
αλλαγή καθεστώτος. Το ΑΚΡ, μαζί με τις πολιτικές του ρίζες, πρόκειται να
οικοδομήσει ένα καθεστώς στην Τουρκία βασισμένο στην δική του οπτική
γωνία. Ο στόχος δεν είναι η κοινωνική
πρόνοια και η συμφιλίωση, αλλά καταβάλλονται προσπάθειες για να διατηρηθεί η
οικογένεια του Ερντογάν στην εξουσία για πάντα όσο ζει … παρόμοιο εκλογικό
μοντέλο εφαρμόζεται ήδη σε αντιδημοκρατικές χώρες …
Υπάρχει ένα όριο στις δυνατότητες για τις
οποίες μπορείς να πάρεις ψήφους χρησιμοποιώντας τη θρησκεία … Με την διαχείριση
μιας καλής οικονομίας, μπορείτε να πάτε λίγο πάνω από αυτό λέγοντας ότι έχετε
κατασκευάσει έναν δρόμο …
Θα εφαρμοστεί ένα αντιδημοκρατικό εκλογικό
μοντέλο. Για τον λόγο αυτό, οι Κούρδοι και οι Κούρδοι συμπατριώτες μας απαιτούν
τώρα μια συμφωνία για το θέμα αυτό, μέσω του κόμματος DEM ή του κουρδικού
πολιτικού κινήματος.
Λέγεται ότι αν το
κουρδικό πολιτικό κίνημα παραμείνει κοντά τους εδώ, μπορεί να επιτευχθεί ευρεία
συναίνεση και η κατάσταση για την οποία μιλάμε μπορεί να αποκαλυφθεί … Δεν
υπάρχει τίποτα που το MHP δεν θα δεχτεί. Δηλαδή, δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές,
μπλε γραμμές, πράσινες γραμμές.
Ρίξτε μια ματιά στην
ιστορία του MHP, από πού προήλθε και πού πηγαίνει; Ρίξτε μια ματιά στο ποιος
την υποστήριξε, εναντίον ποιου ιδρύθηκε και για ποιο λόγο καθιερώθηκε, και θα
καταλάβετε καλύτερα τι λέω. Αν είχαν μια γραμμή, δεν θα είχαν βγει στις τοπικές
εκλογές και θα έλεγαν: “Έλαβα μια επιστολή από τον Οτσαλάν, ακούστε αυτήν την
επιστολή”.
Αν αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να
υπηρετήσουν την κυβέρνηση, συναντιούνται με όλους. Κάνουν τα πάντα. Το γεγονός
ότι είπαν στο MHP για αυτή την διαδικασία είναι επειδή προσπαθούν να αποτρέψουν
την κρίση που μπορεί να συμβεί στην κοινωνία.
Με άλλα λόγια, αν το ΑΚΡ
είχε πει κάτι, οι εθνικιστές θα είχαν αντιδράσει, αλλά προσπαθούν να
αποκαλύψουν μια συναίνεση κάνοντας το πιο εθνικιστικό κόμμα να το πει αυτό
εντός εισαγωγικών … το MHP δεν στοχεύει να έρθει στην εξουσία, στόχος του είναι
να διαχειριστεί την κυβέρνηση για να διατηρήσει την ύπαρξή του στο δικαστικό
σώμα και την αστυνομία …
Τα σύνορα έχουν ανοίξει
και πολλοί άνθρωποι που δεν είναι σαφείς έχουν εισέλθει. Δεν διενεργήθηκαν
έλεγχοι. Η δημογραφική δομή της Τουρκίας έχει αρχίσει να αλλάζει σε ορισμένες
επαρχίες και ορισμένες περιοχές.
Σκεφτείτε πού θέλει να
οδηγήσει αυτή η αλλαγή και τα σχέδια του Ερντογάν και των εταίρων του είναι
σαφώς ορατά στην Τουρκία … οι πρόσφυγες είναι το τελευταίο καρφί στη διαδικασία
αλλαγής καθεστώτος στην Τουρκία».
Συμπεράσματα: Όλα τα
παράξενα που συμβαίνουν στην Τουρκία γύρω από τον ηγέτη των Κούρδων Abdullah
Öcalan, φαίνεται πως δεν είναι καθόλου άσχετα με το στρατηγικό σχέδιο των ΗΠΑ
και του ΝΑΤΟ «Μέση Ανατολή 2030 μ.Χ.».
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές
πληροφορίες, το στρατηγικό σχέδιο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ «Μέση Ανατολή 2030 μ.Χ.»
προβλέπει την δημιουργικά δυο αυτόνομων κρατών: Το Παλαιστινιακό στη Γάζα
απαλλαγμένο από την Χαμάς και το Κουρδικό μεταξύ βόρειας Συρίας και
Νοτιανατολικής Τουρκίας απαλλαγμένο από Τζιχαντιστές και ΡΚΚ. Το Αμερικανικό σχέδιο για το νεοσύστατο
Κουρδικό κράτος προβλέπει ως πρώτο μεταβατικό Πρόεδρο τον Abdullah Öcalan, στο
πρότυπο του Νέλσον Μαντέλα της Νότιας Αφρικής.
Τα παραπάνω αποτελούν
μοναδική ευκαιρία για το τουρκικό καθεστώς, από την μια πλευρά να κάνει όλες
τις αλλαγές του συντάγματος που επιθυμεί προκειμένου η «Φαμίλια Ερντογάν» να
παραμείνει στην τουρκική εξουσία εξελισσόμενη σε ένα κανονικό καθεστώς Αλίεφ ή
Μπερντιμουχαμέντοφ και από την άλλη να απαλλαγεί από το καθημερινό μαρτύριο
αίματος που απαιτεί η πληγή του Κουρδικού προβλήματος για την σημερινή Τουρκία.
Όλα αυτά βέβαια αποτελούν
σχεδιασμούς «χωρίς τον ξενοδόχο» που δεν είναι άλλος από τον Κουρδικό λαό των
40 εκατομμυρίων ανθρώπων που ζει μεταξύ Τουρκίας, Συρίας, Ιράκ, Ιράν και
παγκόσμιας διασποράς.
Δεν είναι άλλος από τους μαχητές της
ελευθερίας οι οποίοι (κατά παράφραση δηλώσεων του Ρ. Τ. Ερντογάν για την Χαμάς
– 13/12/2023 μ.Χ.) «Το Ρ.Κ.Κ. δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση, είναι πολιτικό
κόμμα. Ως πολιτικό κόμμα, αγωνίζεται για τα δικαιώματα που θα αποκτήσει».
Η βομβιστική επίθεση στις
εγκαταστάσεις της Αεροδιαστημικής Βιομηχανίας της Τουρκίας (TUSAŞ) την επομένη
των δηλώσεων του Ντεβλέτ Μπαχτσελή και ανήμερα της πρώτης άδειας, μετά από 43
μήνες, για επίσκεψη στον απομονωμένο στο Ιμραλή ηγέτη του ΡΚΚ Abdullah Öcalan,
σε συνδυασμό με την άμεση απαγόρευση μετάδοσης πληροφοριών που επέβαλε η
εποπτική αρχή των ΜΜΕ Τουρκίας για να συγκαλύψει τα αποτελέσματα και τις
λεπτομέρειες της βομβιστικής επίθεσης, δείχνουν πόσο θολό παραμένει το τοπίο
στο διαχρονικό Κουρδικό πρόβλημα της Τουρκίας που ξαναβγαίνει για μια ακόμα
φορά, στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
Το «κερασάκι στην τούρτα»
έβαλε πάντως η δήλωση που μετέφερε ο βουλευτής του φιλοκουρδικού κόμματος DEM
Ömer Öcalan, αμέσως μετά την συνάντηση του με τον Abdullah Öcalan, στο Ιμραλί
στις 23/10/2024 μ.Χ.
«Εάν πληρούνται οι
προϋποθέσεις, έχω τη θεωρητική και πρακτική δύναμη να μετακινήσω αυτή την
διαδικασία από το έδαφος της σύγκρουσης και της βίας, στο νομικό και πολιτικό
έδαφος». Και ο νοών, νοείτο (https://oimos-athina.blogspot.com/2024/10/blog-post_366.html)…
Θανάσιμος
κίνδυνος για Ισραήλ – Στον Άξονα της
Αντίστασης η Τουρκία, συναγερμός στην Mossad για συμμάχους - έκπληξη του Ιράν.
Παρά τον αποκεφαλισμό της η Hezbollah αποκτά νέους συμμάχους και το Ισραήλ
βρίσκεται αντιμέτωπο με μία υπαρξιακή απειλή - Η Mossad ανησυχεί για την
Ιορδανία ενώ ήδη η Τουρκία έχει εμπλακεί
Στον απόηχο της Ισραηλινής
επίθεσης στον Λίβανο και της δολοφονίας του ηγέτη της Hezbollah, Hassan
Nashralla, πολλοί διερωτώνται εάν έχει αποδυναμωθεί ο λεγόμενος Άξονας της
Αντίστασης. Όχι δεν έχει αποδυναμωθεί τουναντίον υπάρχει μία τεκτονική αλλαγή,
μία στροφή υπέρ της συμμαχίας που δημιούργησε ο Ιρανός στρατηγός Suleimani,
αποφαίνεται ο γεωπολιτικός αναλυτής Damir Nazarov.
Σύμφωνα με τον ίδιο,
υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός υποστηρικτών του Άξονα της Αντίστασης όλες τις
χώρες της περιοχής. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι κόμματα με επιρροή και
παραστρατιωτικές οργανώσεις πρόκειται να ενταχθούν στον Άξονα της Αντίστασης
στο εγγύς μέλλον.
Στον Άξονα της Αντίστασης
η SADAT, ο ιδιωτικός στρατός του Erdogan. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το
ισλαμικό τμήμα του τουρκικού κατεστημένου και ορισμένοι υποστηρικτές του
Μετώπου Ισλαμικής Δράσης στην Ιορδανία.
Βασικός υποστηρικτής του
Άξονα της Αντίστασης είναι η τουρκική παραστρατιωτική οργάνωση, SADAT, ο
αποκαλούμενος και ιδιωτικός στρατός του Erdogan, ο οποίος έχει γίνει ένας
πραγματικός πονοκέφαλος για την περιβόητη υπηρεσία πληροφοριών του Ισραήλ, την
Mossad.
Η SADAT αναμένεται να
εντείνει την δραστηριοποίηση της στην περιοχή και να στηρίξει πιο ενεργά την
Hamas. Παρεμπιπτόντως, ο αείμνηστος ηγέτης της SADAT ήταν υποστηρικτής των
ιδεών του πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας Erbakan, ο οποίος έβλεπε το Ιράν ως
στρατηγικό σύμμαχο.
Ένα άλλο γεγονός
σχετίζεται με τους Τούρκους μαχητές στις τάξεις της Hamas και τον πόλεμο κατά
της Mossad στην ίδια την Τουρκία, κάτι που αντικατοπτρίζει επίσης την επιμονή
του ισλαμικού τμήματος του τουρκικού κατεστημένου να συμμετάσχει στην
απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Η συμμετοχή Τούρκων στον
Λιβανέζικο κλάδο της Ταξιαρχίας Al-Qassam έγινε δυνατή με την έγκριση της
Hezbollah και των Φρουρών της Επανάστασης (IRGC), αντίστοιχα. Πρόκειται για μία
ξεκάθαρη ένδειξη στενού συντονισμού μεταξύ των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών
(ΜΙΤ) και του Άξονα της Αντίστασης.
Η Τουρκία προετοιμάζεται
για πόλεμο με το Ισραήλ. Η πρόσφατη δήλωση του Erdogan σχετικά με τα Ισραηλινά
σχέδια για ολόκληρη την περιοχή αντανακλά τα σχέδια προετοιμασίας της Τουρκίας
για την αναπόφευκτη αναμέτρηση με το Ισραήλ. Ο Erbakan προειδοποιούσε για την
σύγκρουση με το Ισραήλ.
Εξάλλου πολλοί
παρατηρητές σημειώνουν ότι η απόσταση μεταξύ Βηρυτού και Hatay (επαρχία της
Τουρκίας) είναι μόλις 278 χιλιόμετρα. Ο Erdogan τόνισε ότι «η Τουρκία θα
συνεχίσει επίμονα να ενεργεί εποικοδομητικά, συμφιλιωτικά και με ενότητα για
χάρη της ασφάλειας των λαών της περιοχής».
Αυτά τα λόγια πρέπει να
ερμηνευθούν πρώτα απ 'όλα, ως επιθυμία για μια συμμαχία με πραγματικές ισχυρές
ισλαμικές δυνάμεις που αντιτίθενται στον Σιωνισμό. Καζάνι που βράζει και η
Ιορδανία, η αντιπολίτευση στον Άξονα της Αντίστασης
Η κατάσταση είναι πολύ
πιο περίπλοκη για την Μουσουλμανική Αδελφότητα της Ιορδανίας παρά για την
Τουρκία, επειδή οι Ikhwans (σ.σ. θρησκευτική πολιτοφυλακή των Wahhabi) είναι η
μόνη αντιπολίτευση στην μοναρχία των Χασεμιτών, επομένως αναγκάζεται να
συμμορφωθεί με τους κανόνες που έχει θεσπίσει η τοπική Αυτοκρατορία. Ωστόσο, η
φιλοπαλαιστινιακή τάση των πολιτών στην Ιορδανία παράγει ήδη αποτελέσματα.
Έτσι έγινε γνωστό ότι
κατά τις πρόσφατες εσωτερικές εκλογές για τα κυβερνητικά όργανα της
Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η φιλοπαλαιστινιακή πτέρυγα έχει ενισχυθεί πολύ. Συνήθως
αναφέρονται ως τα «γεράκια» του κόμματος και το Hammam Said ξεχωρίζει ως
παράδειγμα.
Ήταν ο πρώην επικεφαλής
των Ιορδανών Ikhwans που έκανε πρόσφατα μια σημαντική έκκληση, ζητώντας από το
αναπληρωματικό μπλοκ του Ισλαμικού Μετώπου Δράσης να «προετοιμάσει τον λαό για
jihad (ιερό πόλεμο)».
Συναγερμός στην Mossad
για την Ιορδανία – Ανησυχεί για τεκτονικές αλλαγές. Η φιλοπαλαιστινιακή πτέρυγα
της Ιορδανικής Αδελφότητας διαδραματίζει ένα δύσκολο ρόλο οικοδόμησης μιας νέας
αλληλεπίδρασης με τους Φρουρούς της Επανάστασης (IRGC).
Άλλωστε, είναι σημαντικό
για το ηγετικό ισλαμικό κόμμα να αποτρέψει μια διάσπαση στο γενικό περιβάλλον
των Ikhwans και να μην εξαναγκάσει την απολυταρχία να προβεί σε ενέργειες
καταστολής. Ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλειστεί το στοιχείο της εξέγερσης ενάντια
στο φιλοισραηλινό καθεστώς της Ιορδανίας.
Είναι σημαντικό να
σημειωθεί ότι τον Απρίλιο του 2024 μ.Χ., ο εκπρόσωπος της Hamas Musa Abu
Marzouk είπε ότι οι Αμερικανοί εμπόδισαν την οργάνωση να μεταβεί στην Ιορδανία
και επέμειναν να μεταφερθεί το γραφείο του Παλαιστινιακού κινήματος στο Κατάρ.
Προφανώς, μιλούσε για την
κατάσταση στην Συρία το 2011 μ.Χ., όταν η Hamas αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την
Δαμασκό και αναζητούσε νέο χώρο για την έδρα της. Ο Marzouk πρόσθεσε ότι πολλοί
ηγέτες της Hamas έχουν Ιορδανική υπηκοότητα και ως εκ τούτου διατηρούν το
δικαίωμα να εισέλθουν και να διαμείνουν στην Ιορδανία.
Έτσι, μπορεί να υποτεθεί
ότι το Μέτωπο Ισλαμικής Δράσης προετοιμάζει το έδαφος για την άφιξη μέρους της
ηγεσίας της Hamas, κάτι που θα ανοίξει περαιτέρω τις προοπτικές για την
συγκρότηση ενός νέου μέλους του «Άξονα της Αντίστασης».
Από την πλευρά τους, οι
Ισραηλινοί απειλούν ήδη την Ιορδανία, κάτι που αντικατοπτρίζει και ορισμένα
αναλυτικά συμπεράσματα στα οποία έχει καταλήξει ο εχθρός. Το Ισραήλ πιστεύει
ότι στο εγγύς μέλλον η Ιορδανία μπορεί να γίνει μια νέα πλατφόρμα αντίστασης
και της Ιρανικής παρουσίας.
Οι Σιωνιστές ισχυρίζονται
ότι «έχει έρθει η ώρα για μια νέα αναμόρφωση της Μέσης Ανατολής», υπονοώντας το
σχέδιο τους για εκτεταμένο αποικισμό των Αραβικών χωρών έως το Ιράν και την
Τουρκία. Ωστόσο, τα γεγονότα επί τόπου δείχνουν ότι ο κύριος εχθρός του Ισραήλ
αποκτά νέους οπαδούς και συμμάχους (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/767390/thanasimos-kindynos-gia-israil-ston-aksona-tis-antistasis-i-tourkia-synagermos-sti-mossad-gia-symmaxous-ekpliksi-tou-iran).
Ρωσικές
υπηρεσίες: Το Ισραήλ ετοιμάζει πραξικόπημα στο Ιράν-Μετά θα πάρει σειρά η
Τουρκία του υπερφίαλου Ερντογάν; Η επίθεση στην Tusas στην Άγκυρα από Κούρδους,
ήταν ένα πρώτο μήνυμα στην Άγκυρα, “να κάτσει στα αυγά της”αλλά ο Ερντογαν δεν
θα το πράξει επουδενί
Σε μια τρομερή αποκάλυψη
προχωρούν δημοσιογραφικές πηγές στην Ρωσία, με πηγές φυσικά τις μυστικές
υπηρεσίες του, για το τι ετοιμάζεται για το Ιράν, και αφορά αλλαγή καθεστώτος,
κάτι που σίγουρα βάζει στο στόχαστρο και την Τουρκία του Ερντογάν.
Ο πρόεδρος του ιρανικού
κοινοβουλίου Μοχάμντ Καλιμπάφ Qalibaf, μιλώντας σε πιστούς φανατισμένους
στρατιώτες του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης στο Mashhad,
δήλωσε με βεβαιότητα ότι το Ιράν δεν φοβάται τις απειλές και την τεχνολογική
υπεροχή του Ισραήλ.
Κάλεσε τους Φρουρούς της
Επανάστασης να μην υποκύψουν στις πιέσεις και να μην φοβούνται πιθανές
επιθέσεις από το Ισραήλ, το οποίο έχει πιο ανεπτυγμένα αμυντικά και επιθετικά
συστήματα. Ωστόσο, όπως σημειώνουν Ρώσοι παρατηρητές, τέτοιες δηλώσεις
αντανακλούν όχι τόσο εμπιστοσύνη όσο ένταση και άγχος στο ίδιο το Ιράν.
Ο Ιρανός αξιωματούχος,
πρώην διοικητής του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης, επιβεβαίωσε
ότι η Τεχεράνη γνωρίζει τους κινδύνους που συνδέονται με την αυξανόμενη
στρατιωτική ισχύ του Ισραήλ.
Οι πρόσφατες αεροπορικές
επιδρομές σε ιρανικούς στόχους κατέδειξαν την ευπάθεια του συστήματος αεράμυνας
του Ιράν, συμπεριλαμβανομένων των Ρωσικών συστημάτων που είχε αποκτήσει
προηγουμένως το Ιράν.
Στο πλαίσιο τέτοιων
γεγονότων, ακόμη και οι συνεργαζόμενες ομάδες του Ιράν, όπως η Χεζμπολάχ και η
Χαμάς, αρχίζουν να αμφισβητούν τη στρατηγική της Τεχεράνης. Αυτές οι ομάδες,
λένε οι Ρώσοι ειδικοί, όχι μόνο έχουν χάσει την προηγούμενη δύναμή τους, αλλά
έχουν επίσης εγείρει πρόσθετες αμφιβολίες σχετικά με την ικανότητα του Ιράν να
αντέξει την εξωτερική πίεση.
Αυξάνονται οι ανησυχίες
στους ιρανικούς κύκλους για πιθανά ισραηλινά χτυπήματα στις πυρηνικές
εγκαταστάσεις του Ιράν, που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν νέο κύμα αντικυβερνητικών
διαδηλώσεων στην χώρα.
Το Σώμα των Φρουρών της
Ισλαμικής Επανάστασης και η εθελοντική του δύναμη, το Basij, αισθάνονται ακόμα
τις συνέπειες της καταστολής του 2022 μ.Χ. που πυροδότησε το κίνημα Γυναίκες,
Ζωή, Ελευθερία.
“Η ηγεσία του Basij,
τραυματισμένη από τα γεγονότα του προηγούμενου έτους, έχει επίγνωση των πιθανών
κινδύνων μιας νέας μαζικής καταστολής. Οι εσωτερικές διαφωνίες, σύμφωνα με
ειδικούς, σχετίζονται με τον φόβο επανάληψης της κατάστασης όταν οι στρατιώτες
αρνήθηκαν να ανοίξουν πυρ εναντίον των διαδηλωτών, κάτι που ήταν ένας από τους
λόγους για την πτώση του προηγούμενου καθεστώτος”, δηλώνει Ρώσος ειδικός.
Έρχεται δεύτερος
γύρος ταραχών στην χώρα που βράζει κατά
των Αγιατολάχ. Ουσιαστικά το κλίμα κατά των μουλάδων και του στυγνού καθεστώτος
του Ιράν υπάρχει και είναι μεγάλο, αφού η προηγούμενη εξέγερση στο Ιράν κράτησε
μήνες, και δεν καταστάλθηκε ολοκληρωτικά.
Οι Ιρανοί και οι Ιρανές
είναι έτοιμοι να βγουν στους δρόμους
κατά του καθεστώτος των Αγιαλοτάχ, σε μια επανάληψη του 1.979 μ.Χ., από
την αντίστροφή πλευρά τώρα, και σε αυτό είναι σίγουρο ότι θα βοηθήσει τόσο το
Ισραήλ όσο και οι ΗΠΑ.
Στόχος είναι φυσικά τα
πυρηνικά που διαθέτει το Ιράν. Σύμφωνα με τα στοιχεία του JCPOA(Joint
Comprehensive Plan of Action), ο χρόνος που χρειάζεται η Τεχεράνη για να
παραγάγει σχάσιμο υλικό διάσπασης για πυρηνικά όπλα έχει υπολογιστεί σε ένα με
δύο χρόνια.
Πυρηνική δοκιμή μπορεί να
γίνει σε πολύ πιο σύντομο χρονικό διάστημα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η ατομική
βόμβα είναι έτοιμη για χρήση. Η Τεχεράνη διέθετε αποθέματα ουρανίου που της
επέτρεπαν την δημιουργία από 8 έως 10 πυρηνικών βομβών.Το Ιράν χρειάζεται
δεκάδες χιλιάδες φυγοκεντρητές για να δημιουργήσει ουράνιο υψηλού εμπλουτισμού
για βόμβα.
Αυτήν την στιγμή διαθέτει
σχεδόν 20.000 φυγοκεντρητές μεταξύ των εγκαταστάσεων εμπλουτισμού ουρανίου
Natanz και Fordow. Κανονικά θα έπρεπε να είχε περί τις 6.5 χιλιάδες. Πολλές από
αυτές τις εγκαταστάσεις με φυγοκεντρητές θεωρούνται μυστικές ή παράνομες, αλλά
το Ισραήλ έχει σχετικές πληροφορίες και, ως εκ τούτου, πρόκειται για εν δυνάμει
στόχους.
Η Τουρκία του Ερντογάν
στο στόχαστρο του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Σε αυτό το σενάριο θα ήταν αδύνατο να μην
έχουμε μία από τα ίδια και στην ισλαμική Τουρκία του καθεστώτος Ερντογάν, που
αναζητά οικονομική και στρατηγική διέξοδο στους BRICS που ελέγχουν Ρώσοι και
Κινέζοι.
Η επίθεση στην Tusas στην
Άγκυρα από Κούρδους, ήταν ένα πρώτο μήνυμα στην Άγκυρα, “να κάτσει στα αυγά
της”, σύμφωνα με εξέχοντες δυτικούς αναλυτές. Επειδή ο Τούρκος Πρόεδρος δεν
πρόκειται να “καθίσει φρόνιμα”, και επειδή ήδη εκατοντάδες Κούρδοι μαχητές
έχουν εισέλθει στην τουρκική επικράτεια με άγριες διαθέσεις, σε συνδυασμό με
την πείνα και την ανέχεια στην χώρα, το
σενάριο “ εξέγερσης” ίσως να είναι πιο κοντά από ποτέ (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/mesi-anatoli/7272709_rosikes-ypiresies-israil-etoimazei-praxikopima-sto-iran-meta-tha-parei).
ΜΙΤ:
Το ΡΚΚ έλαβε εντολή από Ισραήλ- ΗΠΑ να τινάξει στον αέρα τις τουρκικές πόλεις
και να προκαλέσει αστικό πόλεμο..Εκατοντάδες έμπειροι Κούρδοι μαχητές
εκπαιδευμένοι σε ειδικές αποστολές(δολοφονίες-δολιοφθορές) εισχώρησαν από την
Συρία στο τουρκικό έδαφος για να προκαλέσουν τον όλεθρο αναφέρει η Άγκυρα.
Ητουρκική εφημερίδα
SABAH, προφανώς με εντολή από το καθεστώς Ερντογάν, στοχοποιεί ευθέως Ισραήλ
και ΗΠΑ, για την επίθεση των δύο Κούρδων στην βιομηχανία της Tusas, στην
Άγκυρα, η οποία σύμφωνα με ειδικούς ήταν ένα ισχυρό μήνυμα για Τούρκο πρόεδρο
και τα σχέδια του για τους BRICS.
Ήταν “μήνυμα” διότι
επρόκειτο για αποστολή αυτοκτονίας από φανατικούς Κούρδους, δύο στον αριθμό, οι
οποίοι δύσκολα θα προκαλούσαν μεγάλη ζημιά στην μεγαλύτερη αμυντική βιομηχανία
της χώρας.
Αν ήθελαν να προκαλέσουν
εκατόμβη θυμάτων και τεράστιες ζημιές οι Κούρδοι, θα έστελναν μια δύναμη 20-30
μαχητών με εκρηκτικά, οι οποίοι σε ειδικές συνθήκες θα μπορούσαν να σπείρουν
τον όλεθρο και την καταστροφή στην αεροδιαστημική βιομηχανία της Τουρκίας.
Τι αναφέρει η τουρκική
εφημερίδα: “Το PKK έλαβε οδηγίες από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ να
εντείνει τις επιθέσεις της στην Τουρκία αφού η κυβέρνηση του Προέδρου Ρετζέπ
Ταγίπ Ερντογάν σηματοδότησε μια «ιστορική ευκαιρία» να τερματιστεί η
τρομοκρατία με το PKK, σύμφωνα με αναφορές πληροφοριών της ΜΙΤ.
Η κουρδική οργάνωση έλαβε
εντολή να αλλάξει στρατηγικές για να διαταράξει τη νέα διαδικασία με την
τουρκική κυβέρνηση, ξεκινώντας νέες επιθέσεις, όπως φαίνεται από την επίθεση
του PKK στην Τουρκική Αεροδιαστημική Βιομηχανία (TAI) ενώ προετοιμάζεται για
άλλη μια επίθεση μέρες αργότερα, ανέφεραν αναφορές των τουρκικών υπηρεσιών.
Η ΜΙΤ σε ειδική έκθεση
ανέφερε την στρατηγική αλλαγή του PKK, μετά από την συνάντηση μεταξύ μιας
ισραηλινής ομάδας και των αρχηγών του PKK στις περιοχές Σουλεϊμανίγια και
Καντίλ του Ιράκ. Η Τουρκία έχει εντείνει τις αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις στο
εσωτερικό και στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία, όπου το PKK και η συριακή του
πτέρυγα YPG έχουν κρυψώνες, μετά την επίθεση στα κεντρικά γραφεία της TAI στην
Άγκυρα, η οποία σκότωσε πέντε και τραυμάτισε 22.
Η επίθεση σημειώθηκε εν
μέσω αυξανόμενων ενδείξεων αποκλιμάκωσης μεταξύ της Άγκυρας και του PKK για τον
τερματισμό της τρομοκρατίας”, καταλήγει το ίδιο μεταξύ άλλων. Οι Τούρκοι
επιμένουν ότι σύμφωνα με αναφορές πληροφοριών, το PKK έχει λάβει νέες οδηγίες
να επικεντρώσει τις επιθέσεις του σε όλη την τουρκική επικράτεια ενόψει νέων
εξελίξεων.
Επιπλέον, οι επιθέσεις
κατά των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας στο Βόρειο Ιράκ και την Συρία από τον ΡΚΚ
κρίθηκαν «ανεπαρκείς», και δόθηκαν εντολές να «περάσουν οι επιχειρήσεις στο
επόμενο επίπεδο». Αυτή η οδηγία μεταδόθηκε στη λεγόμενη μονάδα ειδικών δυνάμεων
του PKK, η οποία περιλαμβάνει την Mine Sevjin Alçiçek, τη γυναίκα τρομοκράτη
που πραγματοποίησε την επίθεση στο TAI.
Οι αναφορές πληροφοριών
επιβεβαίωσαν επίσης ότι το PKK έστειλε περισσότερους μαχητές του στην Τουρκία,
για να σπείρουν τον όλεθρο. Οι εκθέσεις ανέφεραν ότι το Ισραήλ, εργάζεται για
να ενθαρρύνει και να υποστηρίξει το PKK και βοήθησε την οργάνωση να καθορίσει
τη νέα στρατηγική της.
Το Ισραήλ φέρεται να
σχεδιάζει να ξεκινήσει τη διαδικασία πρώτα με «ατομικές επιθέσεις» και στην
συνέχεια να προχωρήσει σε «επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας», ενώ έχει επί του
παρόντος μια επιτροπή εντός της λεγόμενης Αυτόνομης Διοίκησης της Ροζάβα, η
οποία έχει ετοιμάσει μια προκαταρκτική έκθεση 50 σελίδων σχετικά με τα κουρδικά
στρατόπεδα, τα σχέδια ενέργειας, τις βάσεις επικοινωνίας, τις εγκαταστάσεις
πετρελαίου και άλλες τοποθεσίες που ελέγχονται από το PKK.
Η έκθεση, η οποία
περιλαμβάνει δεκάδες στοιχεία και μαρτυρίες, μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ από τον
Μπεσάμ Σάιντ, ο οποίος δραστηριοποιείται στον πολιτικό κλάδο του PKK. Το
σίγουρο είναι ότι ο Ερντογάν τους οποίου οι δυνάμεις σκοτώνουν εκατοντάδες
αμάχους στην Βόρεια Συρία, θα δεχθεί
οσονούπω τρομοκρατικές επιθέσεις μεγάλης ισχύος και αστικό πόλεμο,
μετατρέποντας τις τουρκικές πόλεις σε Γάζα. Η αντιπαράθεση Ισραήλ και Τουρκίας
διέρχεται σε νέο επίπεδο, και από εδώ και στο εξής τα σενάρια για υβριδική
σύγκρουση μεταξύ τους είναι πιο κοντά από ποτέ (https://www.triklopodia.gr/%ce%bc%ce%b9%cf%84-%cf%84%ce%bf-%cf%81%ce%ba%ce%ba-%ce%ad%ce%bb%ce%b1%ce%b2%ce%b5-%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%ce%b9%cf%83%cf%81%ce%b1%ce%ae%ce%bb-%ce%b7%cf%80%ce%b1/).
Ιρακινό
Κουρδιστάν: Νικητής των εκλογών το Δημοκρατικό Κόμμα. Ιρακινό Κουρδιστάν. Το κυβερνών
Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (KDP) ήρθε πρώτο στις βουλευτικές εκλογές στην
ημιαυτόνομη Κουρδική περιοχή του Ιράκ, κερδίζοντας 39 έδρες, ανακοίνωσε σήμερα
η εκλογική επιτροπή, γεγονός που το καθιστά σε θέση να ηγηθεί της επόμενης
περιφερειακής κυβέρνησης.
Ο αντίπαλος του KDP και
ελάσσων εταίρος στην κυβέρνηση συνασπισμού, η Πατριωτική Ένωση του Κουρδιστάν
(PUK), ήρθε δεύτερη με 23 έδρες, ανακοίνωσε η επιτροπή στη διάρκεια συνέντευξης
Τύπου. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, το ποσοστό συμμετοχής μεταξύ των εγγεγραμμένων
ψηφοφόρων ανήλθε σε 72%. Στις τελευταίες περιφερειακές βουλευτικές εκλογές του
2018 μ.Χ., η συμμετοχή ήταν 59%.
Το κοινοβούλιο του
ιρακινού Κουρδιστάν διαθέτει 100 έδρες με πέντε από αυτές για τις μειονοτικές
ομάδες. Με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να είναι ανίσχυρα, τα KDP και PUK, που
μοιράζονται την εξουσία από το 1.992 μ.Χ., είναι πιθανό να συνεχίσουν την
συγκυβέρνηση, αλλά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το KDP του Μασούντ Μπαρζανί θα
λάβει κυρίαρχη θέση.
Αρχικά προγραμματισμένες
για το 2022 μ.Χ. οι εκλογές αναβλήθηκαν επανειλημμένως εξαιτίας διαφωνιών
ανάμεσα στα KDP και PUK. Ανεπίλυτες διαφωνίες μεταξύ των δύο μεγάλων πολιτικών
κομμάτων αναμένεται να περιπλέξουν τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης, όπως
αναμένουν αναλυτές και περιφερειακοί αξιωματούχοι.
Το τρίτο μεγαλύτερο
κουρδικό αντιπολιτευόμενο κόμμα Νέα Γενιά βρέθηκε στην τρίτη θέση με 15 έδρες.
Οι υπόλοιπες έδρες πήγαν στα ισλαμιστικά κόμματα της αντιπολίτευσης -η Ισλαμική
Ένωση του Κουρδιστάν κερδίζει έτσι επτά έδρες- και σε νεοσύστατες ομάδες (https://www.defence-point.gr/news/irakino-koyrdistan-nikitis-ton-eklogon-to-dimokratiko-komma).
ΜΙΤ:
Το ΡΚΚ έλαβε εντολή από Ισραήλ- ΗΠΑ να τινάξει στον αέρα τις τουρκικές πόλεις
και να προκαλέσει αστικό πόλεμο. Εκατοντάδες έμπειροι Κούρδοι μαχητές
εκπαιδευμένοι σε ειδικές αποστολές(δολοφονίες-δολιοφθορές) εισχώρησαν από την
Συρία στο τουρκικό έδαφος για να προκαλέσουν τον όλεθρο αναφέρει η Άγκυρα.
Ητουρκική εφημερίδα
SABAH, προφανώς με εντολή από το καθεστώς Ερντογάν, στοχοποιεί ευθέως Ισραήλ
και ΗΠΑ, για την επίθεση των δύο Κούρδων στην βιομηχανία της Tusas, στην
Άγκυρα, η οποία σύμφωνα με ειδικούς ήταν ένα ισχυρό μήνυμα για Τούρκο Πρόεδρο
και τα σχέδια του για τους BRICS.
Ήταν “μήνυμα” διότι
επρόκειτο για αποστολή αυτοκτονίας από φανατικούς Κούρδους, δύο στον αριθμό, οι
οποίοι δύσκολα θα προκαλούσαν μεγάλη ζημιά στην μεγαλύτερη αμυντική βιομηχανία
της χώρας.
Αν ήθελαν να προκαλέσουν
εκατόμβη θυμάτων και τεράστιες ζημιές οι Κούρδοι, θα έστελναν μια δύναμη 20-30
μαχητών με εκρηκτικά, οι οποίοι σε ειδικές συνθήκες θα μπορούσαν να σπείρουν
τον όλεθρο και την καταστροφή στην αεροδιαστημική βιομηχανία της Τουρκίας.
"Το PKK έλαβε
οδηγίες από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ να εντείνει τις επιθέσεις της
στην Τουρκία αφού η κυβέρνηση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σηματοδότησε
μια «ιστορική ευκαιρία» να τερματιστεί η τρομοκρατία με το PKK, σύμφωνα με
αναφορές πληροφοριών της ΜΙΤ.
Η Κουρδική οργάνωση έλαβε
εντολή να αλλάξει στρατηγικές για να διαταράξει τη νέα διαδικασία με την
τουρκική κυβέρνηση, ξεκινώντας νέες επιθέσεις, όπως φαίνεται από την επίθεση
του PKK στην Τουρκική Αεροδιαστημική Βιομηχανία (TAI) ενώ προετοιμάζεται για
άλλη μια επίθεση μέρες αργότερα, ανέφεραν αναφορές των τουρκικών υπηρεσιών. Η
ΜΙΤ σε ειδική έκθεση ανέφερε την στρατηγική αλλαγή του PKK, μετά από την
συνάντηση μεταξύ μιας ισραηλινής ομάδας και των αρχηγών του PKK στις περιοχές
Σουλεϊμανίγια και Καντίλ του Ιράκ.
Η Τουρκία έχει εντείνει
τις αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις στο εσωτερικό και στο Βόρειο Ιράκ και την
Συρία, όπου το PKK και η συριακή του πτέρυγα YPG έχουν κρυψώνες, μετά την
επίθεση στα κεντρικά γραφεία της TAI στην Άγκυρα, η οποία σκότωσε πέντε και
τραυμάτισε 22.
Η επίθεση σημειώθηκε εν
μέσω αυξανόμενων ενδείξεων αποκλιμάκωσης μεταξύ της Άγκυρας και του PKK για τον
τερματισμό της τρομοκρατίας”, καταλήγει το ίδιο μεταξύ άλλων. Οι Τούρκοι
επιμένουν ότι σύμφωνα με αναφορές πληροφοριών, το PKK έχει λάβει νέες οδηγίες
να επικεντρώσει τις επιθέσεις του σε όλη την τουρκική επικράτεια ενόψει νέων
εξελίξεων.
Επιπλέον, οι επιθέσεις
κατά των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας στο Βόρειο Ιράκ και την Συρία από τον ΡΚΚ
κρίθηκαν «ανεπαρκείς», και δόθηκαν εντολές να «περάσουν οι επιχειρήσεις στο
επόμενο επίπεδο». Αυτή η οδηγία μεταδόθηκε στη λεγόμενη μονάδα ειδικών δυνάμεων
του PKK, η οποία περιλαμβάνει την Mine Sevjin Alçiçek, τη γυναίκα τρομοκράτη
που πραγματοποίησε την επίθεση στο TAI.
Οι αναφορές πληροφοριών
επιβεβαίωσαν επίσης ότι το PKK έστειλε περισσότερους μαχητές του στην Τουρκία,
για να σπείρουν τον όλεθρο. Οι εκθέσεις ανέφεραν ότι το Ισραήλ, εργάζεται για
να ενθαρρύνει και να υποστηρίξει το PKK και βοήθησε την οργάνωση να καθορίσει
τη νέα στρατηγική της.
Το Ισραήλ φέρεται να
σχεδιάζει να ξεκινήσει τη διαδικασία πρώτα με «ατομικές επιθέσεις» και στην
συνέχεια να προχωρήσει σε «επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας», ενώ έχει επί του
παρόντος μια επιτροπή εντός της λεγόμενης Αυτόνομης Διοίκησης της Ροζάβα, η
οποία έχει ετοιμάσει μια προκαταρκτική έκθεση 50 σελίδων σχετικά με τα κουρδικά
στρατόπεδα, τα σχέδια ενέργειας, τις βάσεις επικοινωνίας, τις εγκαταστάσεις
πετρελαίου και άλλες τοποθεσίες που ελέγχονται από το PKK. Η έκθεση, η οποία
περιλαμβάνει δεκάδες στοιχεία και μαρτυρίες, μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ από τον
Μπεσάμ Σάιντ, ο οποίος δραστηριοποιείται στον πολιτικό κλάδο του PKK.
Το σίγουρο είναι ότι ο
Ερντογάν τους οποίου οι δυνάμεις σκοτώνουν εκατοντάδες αμάχους στην Βόρεια
Συρία, θα δεχθεί οσονούπω τρομοκρατικές
επιθέσεις μεγάλης ισχύος και αστικό πόλεμο, μετατρέποντας τις τουρκικές πόλεις
σε Γάζα. Η αντιπαράθεση Ισραήλ και Τουρκίας διέρχεται σε νέο επίπεδο, και από
εδώ και στο εξής τα σενάρια για υβριδική σύγκρουση μεταξύ τους είναι πιο κοντά
από ποτέ (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/mesi-anatoli/7272685_mit-rkk-elabe-entoli-apo-israil-ipa-na-tinaxei-ston-aera-tis-toyrkikes).
Τουρκία:
Άγρια επεισόδια μεταξύ Κούρδων και Αρχών Ασφαλείας. Για την καθαίρεση του
Δημάρχου της πόλης Μπατμάν. Άγρια επεισόδια σημειώθηκαν σήμερα, Δευτέρα 4
Νοεμβρίου, στην πόλη Μπατμάν, στην Νοτιοανατολική Τουρκία, όταν διαδηλωτές που
διαμαρτύρονταν για την καθαίρεση του Κούρδου δημάρχου, συγκρούστηκαν με τις
αρχές ασφαλείας.
Καθώς ο κυβερνήτης Ekrem
Canalp διορίστηκε διαχειριστής του Δήμου από το Υπουργείο Εσωτερικών, στην θέση
του καθαιρεθέντος Δημάρχου, μέλη του
κόμματος DEM επιτέθηκαν στις δυνάμεις ασφαλείας με γροθιές και πέτρες. Ομάδες
της αστυνομίας συνέλαβαν αρκετούς από τους επιτιθέμενους (https://www.zougla.gr/kosmos/tourkia-agria-epeisodia-metaxy-kourdon-kai-archon-asfaleias/).
Απόπειρα
δολοφονίας του διοικητή της βάσης των Ισραηλινών F-35 και ο ρόλος του Τούρκου
μεσάζοντα στο σχέδιο. Το σχέδιο αποκαλύφθηκε με την σύλληψη Ισραηλινών
καταγωγής από το Αζερμπαϊτζάν.
Οστρατός στο Ισραήλ
σύμφωνα με αναφορές στον τοπικό Τύπο φέρεται να έχει θέσει σε εφαρμογή αυξημένα
μέτρα ασφαλείας για έναν διοικητή της αεροπορικής βάσης Νεβατίμ, μετά από
ιρανικό σχέδιο δολοφονίας του. Να σημειωθεί πως η βάση Νεβατίμ είναι η έδρα των
μαχητικών στελθ F-35 του Ισραήλ
Ένας Ισραηλινός
αξιωματούχος είπε στο Iran International, ένα Ιρανικό μέσο ενημέρωσης που
εδρεύει εκτός της Ισλαμικής Δημοκρατίας, ότι οι ρυθμίσεις ασφαλείας «δεν είναι
τυπική διαδικασία», αλλά είναι παρόμοιες με εκείνες που προβλέπονται για
υψηλόβαθμους αξιωματούχους όπως ο αρχηγός του επιτελείου του Ισραηλινού
Στρατού.
Ο αξιωματούχος είπε ότι ο
διοικητής έγινε στόχος του Ιράν επειδή η αεροπορική βάση Νεβατίμ «είναι από
μόνη της τόσο ισχυρός στόχος για το Ιράν. Δεν είναι μόνο μαχητές. Είναι ευφυΐα.
Είναι διεπιστημονική και στρατηγική βάση».
Οι ειδήσεις του Channel
12 ανέφεραν ότι στόχος της συνωμοσίας ήταν ο ταξίαρχος Yotam Sigler, ανώτερος
αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας και ο διοικητής της βάσης. Η βάση ήταν
ένας από τους κύριους στόχους δύο άνευ προηγουμένου ιρανικών επιθέσεων με
βαλλιστικούς πυραύλους, μία τον Απρίλιο και μία τον Οκτώβριο, με μικρές ζημιές
και στις δύο επιθέσεις.
Η Iran International είπε
ότι η συνωμοσία δολοφονίας ματαιώθηκε μετά την σύλληψη επτά Ισραηλινών
καταγωγής Αζερμπαϊτζάν, οι οποίοι εργάζονταν για το Ιράν τα τελευταία δύο
χρόνια. Οι ύποπτοι, όλοι Εβραίοι, συνελήφθησαν τον Σεπτέμβριο ως ύποπτοι για
κατασκοπεία υπέρ του Ιράν για διάστημα έως και δύο ετών, εκτελώντας περίπου 600
αποστολές κατόπιν εντολής της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
Οι ύποπτοι κατηγορούνται
για φωτογράφιση και συλλογή πληροφοριών για βάσεις και εγκαταστάσεις των IDF,
συμπεριλαμβανομένου του αρχηγείου άμυνας Kirya στο Τελ Αβίβ και των αεροπορικών
βάσεων Nevatim και Ramat David, για λογαριασμό Ιρανών πρακτόρων με τους οποίους
είχαν επαφή μέσω Τούρκου μεσάζοντα.
Σε αντάλλαγμα για τις
ενέργειές τους, οι ύποπτοι φέρεται να πληρώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια,
μερικά από αυτά σε κρυπτονομίσματα και μερικά σε μετρητά που παραδόθηκαν από
Ρώσους τουρίστες.
Ο αρχηγός της αστυνομίας
του Ισραήλ, Έφορος Yaron Binyamin, ο οποίος ηγείται της μονάδας σοβαρών
εγκλημάτων Lahav 433, την αποκάλεσε «μία από τις πιο σοβαρές υποθέσεις που
έχουμε ερευνήσει ποτέ. Υπάρχει πραγματική πιθανότητα η κύρια κατηγορία να είναι
η βοήθεια στον εχθρό σε καιρό πολέμου, για τον οποίο η ποινή είναι θάνατος ή
ισόβια κάθειρξη». Η Shin Bet τους τελευταίους μήνες έχει αποκαλύψει μια σειρά
από φερόμενες Ιρανικές συνωμοσίες για την στρατολόγηση Ισραηλινών για την
εκτέλεση αποστολών, συμπεριλαμβανομένων των δολοφονιών.
Τον Σεπτέμβριο, ένας
άνδρας από την Νότια πόλη Ασκελόν συνελήφθη με τους ισχυρισμούς ότι μπήκε
λαθραία στο Ιράν δύο φορές και έλαβε αμοιβή για να εκτελέσει αποστολές για
λογαριασμό της Τεχεράνης και στρατολογήθηκε για να δολοφονήσει είτε τον
πρωθυπουργό του Ισραήλ, τον υπουργό Άμυνας ή τον επικεφαλής. του Shin Bet.
Στην συνέχεια, στις 14
Οκτωβρίου, ένας άνδρας και η 18χρονη σύντροφός του, και οι δύο από το Ramat
Gan, συνελήφθησαν με την κατηγορία ότι διέπραξαν διάφορες πράξεις δολιοφθοράς
και βανδαλισμού για λογαριασμό Ιρανού πράκτορα.
Στις 16 Οκτωβρίου, η
Αστυνομία του Ισραήλ και η Εισαγγελία του Κράτους ανακοίνωσαν τη σύλληψη ενός
άνδρα από το κεντρικό Ισραήλ, ο οποίος φέρεται να απέκτησε όπλο για να σκοτώσει
έναν Ισραηλινό επιστήμονα κατόπιν εντολής ενός Ιρανού πράκτορα, αφού εκτέλεσε
αρκετά μικρότερα καθήκοντα για λογαριασμό του πράκτορα.
Πιο πρόσφατα, στις 31
Οκτωβρίου, ένα ζευγάρι Ισραηλινών από το Λοντ κατηγορήθηκε ως ύποπτο για κατασκοπεία
υπέρ του Ιράν. Αξιωματούχοι είπαν ότι οι δυο τους συγκέντρωσαν πληροφορίες για
βασικούς εθνικούς χώρους υποδομής και ακολούθησαν μια ακαδημαϊκή προσωπικότητα
σε μια δεξαμενή σκέψης ασφαλείας που το Ιράν φέρεται να σκόπευε να βλάψει
σωματικά (https://www.triklopodia.gr/%ce%b1%cf%80%cf%8c%cf%80%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%b1-%ce%b4%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%86%ce%bf%ce%bd%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b9%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82/).
Έρχονται
τα καλύτερα για την Τουρκία-Συνέδριο υπό κουρδο-ισραηλινή αιγίδα για νέο χάρτη
της Μ.Ανατολής και το “Κουρδιστάν”. Το συνέδριο θα γίνει σε
Ιερουσαλήμ-Ντιγιαρμπακίρ-Παρίσι-Ουάσιγκτον.
Αρκετοί ειδικοί αναφέρουν
ότι έρχεται κράτος του Κουρδιστάν ως σχέδιο για την δημιουργία ζώνης ασφαλείας του Ισραήλ για τα πετρέλαια
στην Μέση Ανατολή, ενώ θα αλλάξει και ολόκληρος ο χάρτης της περιοχής.
Την ίδια στιγμή η
αντιπαράθεση Ισραήλ και Τουρκίας μεγαλώνει καθημερινά με κατηγορίες εκατέρωθεν,
με το καθεστώς Ερντογάν να στοχοποιεί ευθέως τον Νετανιάχου και το κράτος του
Ισραήλ, αποσιωπώντας ότι Χαμάς και Χεζμπολάχ είναι τρομοκρατικές οργανώσεις.
Συνέδριο υπό Κουρδο-Ισραηλινή
αιγίδα το όνομα “ Κουρδιστάν” σε Ιερουσαλήμ-Ντιγιαρμπακίρ-Παρίσι-Ουάσιγκτον Οι εξελίξεις και η μεγάλη εκδίκηση του Ισραήλ,
θα είναι ένας κράτος του Κουρδιστάν, που θα αποτελέσει μια τεράστια
δικαίωση για 45 και πλέον εκατομμύρια
Κούρδους, σε Τουρκία, Συρία, και Ιράν.
Το Ισραήλ σε συνεργασία
με τους Κούρδους ετοιμάζει συνέδρια σε τέσσερις πόλεις προκαλώντας σοκ και δέος
στην Άγκυρα. Η ώρα της εκδήλωσης ανακοινώθηκε με την ώρα των τεσσάρων πόλεων
(Ιερουσαλήμ-Ντιγιαρμπακίρ-Παρίσι-Ουάσιγκτον), αναφέρει τουρκικό ΜΜΕ.
Ο τουρκικός τύπος είναι
πυρ και μανία και αναφέρει ότι “ακόμη και οι τέσσερις πόλεις που επιλέχθηκαν
αποκαλύπτουν το σχέδιο και τις δυνάμεις πίσω από αυτό. Η ανακοίνωση έχει ως
εξής: «14 Νοεμβρίου 2024 μ.Χ., Ιερουσαλήμ: 20:00, Ντιγιάρμπακιρ: 21:00, Παρίσι:
19:00, Ουάσιγκτον: 13:00».
Ο οδικός χάρτης για το
Δεύτερο Ισραήλ σχεδιάζεται με το όνομα «Κουρδιστάν» να εμφανίζεται στη σκηνή,
και πίσω από αυτό είναι το Ισραήλ. Στο πάνελ που θα πραγματοποιηθεί στις 14
Νοεμβρίου, θα συζητηθούν «ποια βήματα μπορούν να γίνουν για να υποστηριχθεί η
δημιουργία ενός φιλικού Κουρδιστάν».
Οι εκτελεστές του
δεύτερου σχεδίου του Ισραήλ με το όνομα «Κουρδιστάν» προδόθηκαν για άλλη μια
φορά”, συνεχίζει το τουρκικό άρθρο. Το συνέδριο θα διοργανώσει το «Κόμμα του
Κουρδιστάν» στις 14 Νοεμβρίου ονομάζεται «Ισραηλινοκουρδική Συμμαχία για μια
Νέα Μέση Ανατολή: Μελλοντικοί κίνδυνοι και ευκαιρίες».
Στην ανακοίνωση του πάνελ
αναφέρθηκε ότι η Επιχείρηση Πλημμύρας Aqsa της HAMAS στις 7 Οκτωβρίου στόχευε
το Ισραήλ και ότι η Τουρκία αύξησε τις επιθέσεις της εναντίον του Ισραήλ και
του PKK/PYD στη βόρεια Συρία και ως εκ τούτου, κατά της κουρδικο-εβραϊκής
συνεργασίας, δηλώνοντας ότι είναι επείγον.
"Τι βήματα μπορεί να
κάνει το Ισραήλ για να υποστηρίξει τη δημιουργία ενός φιλικού Κουρδιστάν και
ποιες είναι οι δυνατότητες συνεργασίας στο εγγύς μέλλον;" Αναφέρεται ότι
αυτό το ερώτημα θα συζητηθεί έντονα.
Στην ανακοίνωση
αναφέρεται: «Μετά τις επιθέσεις της HAMAS στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, η Μέση
Ανατολή εισήλθε σε μια νέα και δύσκολη πραγματικότητα. Το Ιράν, μαζί με τους
σιίτες και σουνίτες ισλαμιστές συμμάχους του, έχει εντείνει τη στόχευση του
Ισραήλ.
Ταυτόχρονα, το τουρκικό
κράτος, καταδικάζει σκληρά το Ισραήλ, προσπαθεί να διαγράψει την πολιτιστική
ταυτότητα των Κούρδων, αυξάνοντας τις επιθέσεις του στην κουρδική
αυτοδιοικούμενη περιοχή της Ροζάβα (Δυτικό Κουρδιστάν / Βόρεια Συρία).
«Σε αυτό το πλαίσιο, τόσο
η κουρδική όσο και η εβραϊκή κοινότητα αποκτούν κοινή επίγνωση των απειλών για
την επιβίωση τους. Οι επιθέσεις της Χαμάς και της ιρανικής συμμαχίας κατά του
Ισραήλ και η επιθετικότητα της Τουρκίας κατά του Κουρδικού λαού, αποκαλύπτουν
την επείγουσα ανάγκη για αλληλεγγύη.
Με πιθανές αλλαγές στα
σύνορα στην ατζέντα στην Μέση Ανατολή, η ίδρυση ενός κυρίαρχου κουρδικού
κράτους είναι κρίσιμης σημασίας για την διασφάλιση των δικαιωμάτων των Κούρδων,
της ασφάλειας του Ισραήλ και της περιφερειακής σταθερότητας.
Ποια μέτρα μπορεί να
λάβει το Ισραήλ για να υποστηρίξει τη δημιουργία ενός φιλικού Κουρδιστάν και
του δυνατότητες συνεργασίας στο άμεσο μέλλον; Οι ειδικοί μας από το Ισραήλ και
την Κουρδική Διασπορά θα συζητήσουν αυτά τα επείγοντα ζητήματα και θα μοιραστούν
τις απόψεις τους!" καταλήγει η ανακοίνωση.
Αξιοσημείωτο είναι ότι οι
ομιλητές του πάνελ, το οποίο θα μεταφραστεί στα Κουρδικά και στα Αγγλικά, θα
είναι ο Καθηγητής από το Ισραηλινό Κέντρο Moshe Dayan, Ofra Bengio, ο ιδρυτής
του «Κόμματος του Κουρδιστάν» İbrahim Halil Baran, ο ερευνητής από το Middle
East Forum Dr Jonathan Spyer και ο Yehuda Ben Yosef, Πρόεδρος της Ισραηλινής
Κουρδο-Εβραϊκής Κοινότητας.
Την ίδια περίοδο οι
Τούρκοι επιμένουν ότι σύμφωνα με αναφορές των υπηρεσιών πληροφοριών τους, το
PKK έχει λάβει νέες οδηγίες να επικεντρώσει τις επιθέσεις του σε όλη την
τουρκική επικράτεια ενόψει νέων εξελίξεων. Αυτή η οδηγία μεταδόθηκε στην
λεγόμενη μονάδα ειδικών δυνάμεων του PKK, η οποία περιλαμβάνει τη Mine Sevjin
Alçiçek, την γυναίκα τρομοκράτη που πραγματοποίησε την επίθεση στο TAI.
Το σίγουρο είναι ότι ο
Ερντογάν τους οποίου οι δυνάμεις σκοτώνουν εκατοντάδες αμάχους στην Βόρεια
Συρία, θα δεχθεί οσονούπω τρομοκρατικές
επιθέσεις μεγάλης ισχύος και αστικό πόλεμο, μετατρέποντας τις τουρκικές πόλεις
σε Γάζα. Η αντιπαράθεση Ισραήλ και Τουρκίας διέρχεται σε νέο επίπεδο, και από
εδώ και στο εξής το κράτος του Κουρδιστάν θα αρχίσει να μετρά αντίστροφα (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/mesi-anatoli/7273763_erhontai-ta-kalytera-gia-tin-toyrkia-synedrio-ypo-koyrdo-israilini).
Πανικός
στην Τουρκία από τα Ισραηλινά σχέδια για «μεγάλο Κουρδιστάν» – Ύστατη λύση να
τα βρει με τον… ο Ocalan. Όταν ο ηγέτης του Κόμματος του Τουρκικού Εθνικιστικού
Κινήματος (MHP), Devlet Bahçeli, ο οποίος είχε αρνηθεί στο παρελθόν την ύπαρξη
εθνικών Κούρδων στην χώρα, έκανε πρόταση για επανέναρξη της συνεργασίας με το
Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP), δηλαδή του πολιτικού βραχίονα του PKK, που
στην Τουρκία θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση.
Ενδεικτικό σχετικά είναι
άρθρο της εφημερίδας Hürriyet, που ανέφερε πως η πολιτική τάξη της χώρας «έχει
παγώσει από την αγωνιώδη προσμονή». Ο Bahçeli κάλεσε τον Τούρκο Κούρδο ηγέτη
Ocalan, ο οποίος εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης στο νησί Ιμραλί στην Θάλασσα
του Μαρμαρά, να μιλήσει στο κοινοβούλιο, απευθύνοντάς του, ταυτόχρονα, έκκληση
«να καταθέσει τα όπλα και να υιοθετήσει την τουρκική πολιτική διαδικασία».
Γεγονός είναι ότι
πρόσφατα ο Bahçeli, ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Προέδρου Recep
Tayyip Erdogan, άρχισε να δείχνει «αυξημένη πολιτική ευαισθησία» στην
πιθανότητα να υπάρξουν εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές αναταραχές στην
Τουρκία.
Αξίζει να επισημανθεί πως
ο Bahçeli άρχισε να παίζει το Κουρδικό χαρτί μετά την απομάκρυνση τριών
ανώτερων αξιωματούχων της Άγκυρας που κατηγορήθηκαν ότι είχαν σχέσεις με την
φερόμενη εγκληματική οργάνωση Ayhan Bora Kaplan… (ο ηγέτης του MHP προειδοποίησε δημόσια τον Erdogan για πιθανή επανάληψη
της απόπειρας πραξικοπήματος, όπως το 2016 μ.Χ.).
Την ίδια στιγμή, ο
Erdogan, ο οποίος έμενε σιωπηλός για αρκετό χρονικό διάστημα, αποφάσισε να
εκφράσει δημόσια υποστήριξη στις εκκλήσεις του συμμάχου του, δηλώνοντας στην
εβδομαδιαία συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής παράταξης του κυβερνώντος κόμματος
Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη ότι «η Τουρκία είναι το σπίτι και των Τούρκων και των
Κούρδων…
«Και δύο λαοί που έχουν
ζήσει δίπλα δίπλα, πρέπει να ενωθούν σαν μια γροθιά μπροστά σε όσα συμβαίνουν
στην περιοχή». «Κωλοτούμπα». Φυσικά, το τουρκικό καθεστώς δεν κάνει τίποτε
τυχαία. Υπάρχουν σοβαροί λόγοι που συνέβη μια τέτοια τούμπα στην εσωτερική
πολιτική της Τουρκίας. Στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές, η συμμαχία μεταξύ του
κόμματος του Erdogan και του εθνικιστικού κόμματος του Bahceli ηττήθηκε.
Όπως σημείωσαν σχετικά οι
Financial Times, «Οι Τούρκοι εξέλαβαν τις δημοτικές εκλογές ως ψήφο
εμπιστοσύνης στον ίδιο τον Erdogan και την πολιτική του πορεία. O ίδιος ο
Erdogan, προκειμένου να διατηρήσει την πολιτική σταθερότητα στη χώρα, εξετάζει
το σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού».
Εναλλακτική σε αυτή την
πορεία των γεγονότων, που θα άλλαζε την πολιτική ζωή της χώρας, θα μπορούσε να
είναι η επιστροφή στην ενεργό πολιτική ζωή του κουρδικού HDP, της τρίτης
μεγαλύτερης παράταξης στο τουρκικό κοινοβούλιο, και μια συμμαχία με αυτό των
κομμάτων του Erdogan και του Bahceli.
Σύμφωνα με τον Economist,
ο Erdogan «θα παίξει το χαρτί των Κούρδων, λαμβάνοντας υπόψη τις νέες
διακομματικές ευθυγραμμίσεις και την κατάσταση σε Συρία και Ιράκ». Αλλά δεν
είναι όλα τόσο απλά. Η συζήτηση για τρόπους επίλυσης του «κουρδικού ζητήματος»
έχει για άλλη μια φορά ενταθεί με φόντο τα πολιτικά μηνύματα από το Ισραήλ.
Ένας από τους υπουργούς
της κυβέρνησης Netanyahu, ο Gideon Saar, ηγέτης του Κόμματος της Νέας Ελπίδας,
όταν συζητούσε για μελλοντικές ισραηλινές ενέργειες, ζήτησε τη δημιουργία ενός
κουρδικού κράτους σε διάφορες χώρες της Μέσης Ανατολής.
Σύμφωνα με τον υπουργό,
το Ισραήλ «πρέπει να ενισχύσει τους δεσμούς του με τους Κούρδους και τους
Δρούζους στην περιοχή ενάντια στο Ιράν». Σύμφωνα με ειδικούς, το κάλεσμα του
Saar «στοχεύει στην απομάκρυνση της ένοπλης σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή από
άλλο κράτος, εν προκειμένω του Κουρδιστάν (όταν ιδρυθεί), μέσω του κουρδικού
παράγοντα που διαβιοί σε Ιράν, Συρία και Τουρκία».
Σημειώστε ότι, αφότου ο
συνασπισμός των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων υπό την προστασία των ΗΠΑ, με
βάση τις Κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), διακήρυξε την
αυτοδιοικούμενη διοίκηση στην Βορειοανατολική Συρία το 2016 μ.Χ., υπήρξαν
σημάδια στενότερης προσέγγισης με την κυβέρνηση Netanyahu.
Επιπλέον, τα αραβικά μέσα
ενημέρωσης θυμήθηκαν το λεγόμενο «Σχέδιο Ocalan» του 1.999 μ.Χ., που ετοίμασαν
οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ και η Mosssad. Το «σχέδιο» οραματιζόταν την
κατάρρευση του συριακού κράτους και τον διαμελισμό του. Επομένως, η Άγκυρα
κινείται στα παρασκήνια διερευνώντας την πιθανή απελευθέρωση του Ocalan,
δίνοντας στους Κούρδους περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες.
Έτοιμος, αλλά… Την ίδια
στιγμή, ο Κούρδος ηγέτης δηλώνει «έτοιμος να αναλάβει την ιστορική ευθύνη» και
καλεί το PKK να καταθέσει τα όπλα. Σύμφωνα με τα λόγια του, «δεν θέλω να φύγω
από τη φυλακή σε φέρετρο». Κανείς όμως δεν ξέρει τι θα γίνει στην συνέχεια.
Να θυμίσουμε ότι, μετά
από κάλεσμα του Ocalan το 2013 μ.Χ., το PKK ανακοίνωσε τον τερματισμό της
αντιπαράθεσης με την Τουρκία, αλλά το 2015 μ.Χ., μετά την έναρξη των επιχειρήσεων
του τουρκικού στρατού στο Βόρειο Ιράκ, δήλωσε άρξατε… πυρ.
Εν προκειμένω πρέπει να
απαντηθεί ένα κρίσιμο ερώτημα από τον Ocalan και τον φυλακισμένο Κούρδο
πολιτικό Dermitas: θα τους επιτραπεί να ζήσουν ελεύθεροι στην κλίμακα του
παγκουρδικού χώρου;
Είναι σημαντικό να
σημειωθεί ότι το HDP αρχικά χαιρέτισε το κάλεσμα του Erdogan προς την Κουρδική
κοινότητα να ενωθεί ενάντια στην «απειλή αλλαγής του χάρτη της περιοχής και τις
εδαφικές διεκδικήσεις του Ισραήλ στην Ανατολία».
Από αυτή την άποψη, δεν ήταν
τυχαίο ότι η Άγκυρα αποφάσισε να εμπλέξει την οικογένεια Barzani, με επιρροή
στο Ιρακινό Κουρδιστάν, στην διαδικασία, και χάρη στις τουρκικές πρωτοβουλίες,
οι σχέσεις μεταξύ της κυβέρνησης του Muhammad Shia al-Sudani στο Ιράκ και της
οικογένειας Barzani στο Erbil αποκαταστάθηκε. Η κατάσταση είναι διαφορετική για
τους Κούρδους στην Συρία, που εκπροσωπούνται από το Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης. Μετά
την ήττα του ISIS, ετοιμάζονται για σοβαρές περιφερειακές αλλαγές.
Όπως σημείωσε πάντως ένας
ειδικός, αν ο Ocalan ήταν μια «βόμβα» για την Άγκυρα -υπό ορισμένες συνθήκες-
ικανή να διασπάσει την Τουρκία, τώρα προσπαθεί να τον χρησιμοποιήσει ως «ατού»
για να ενισχύσει τη θέση του κυβερνώντος κόμματος και να παραμείνει στο
εξουσία, χρησιμοποιώντας ψήφους στις εκλογές των Κούρδων.
Όμως, δεδομένων των
δηλώσεων του Bahceli, η υποτιθέμενη συμμετοχή του PKK σε μια μεγάλη
τρομοκρατική επίθεση στην Άγκυρα προκάλεσε έκπληξη, δεδομένου ότι ο Ocalan ήταν
έτοιμος για ειρηνευτικές συνομιλίες. Δεν είναι ακόμη σαφές τι αντίκτυπο θα έχει.
Γίνονται ακόμη διαπραγματεύσεις και ο Erdogan δεν μπορεί να υποχωρήσει (https://romioitispolis.gr/panikos-stin-toyrkia-apo-ta-israilina-schedia-gia-megalo-koyrdistan-ystati-lysi-na-ta-vrei-me-ton-o-ocalan/).
Δήλωση-βόμβα:
«Το Ισραήλ μπορεί να επιτεθεί στην Τουρκία και να ξεκινήσει Γ' Παγκόσμιος
Πόλεμος». Στο χειρότερο σημείο ίσως όλων των εποχών βρίσκονται οι σχέσεις της
Τουρκίας με το Ισραήλ. Ο Υπουργός Άμυνας της Τουρκίας προέβη σε μια πολύ
ασυνήθιστη ανακοίνωση.
Σε πρωτοφανή άκρα και
επικίνδυνα μονοπάτια βαίνει η σχέση του Ισραήλ με την Τουρκία, από τότε που
ξέσπασε ο πόλεμος στην Γάζα. Σε μια εντελώς ασυνήθιστη δήλωση, ο υπουργός
Άμυνας Γιασάν Γκιουλέρ το πρωί της Δευτέρας είπε ότι... «το Ισραήλ μπορεί να
επιτεθεί στην Τουρκία και να ξεκινήσει Γ Παγκόσμιος Πόλεμος», όπως μετέδωσε ο
ΣΚΑΪ.
Ο Γιασάν Γκιουλέρ
υπογράμμισε ότι Ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη επιχειρούν και βομβάρδισαν στόχους
στη Συρία, σε απόσταση μόλις 35 χιλιομέτρων από το τουρκικό έδαφος. Ο Δημήτρης
Καιρίδης, διεθνολόγος και βουλευτής της ΝΔ, σχολίασε στον ΣΚΑΪ ότι αυτή η
ανακοίνωση έγινε με απώτερο στόχο η Τουρκία να έχει δικαιολογία ώστε να γίνει
πυρηνική δύναμη
Την ίδια ώρα, ο τουρκικός
Τύπος σήμερα διακινεί σενάρια ότι το Ισραήλ με τους Κούρδους θέλει να ιδρύσει
ένα δεύτερο Ισραήλ, δηλαδή ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Μάλιστα, προβάλλεται και
χάρτης που δείχνει περιοχές της Τουρκίας ως μέρος του Κουρδιστάν (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/11/blog-post_387.html).
ΕΚΤΑΚΤΟ-Διακοπή
διπλωματικών σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ προκαλεί έντονη ανησυχία σε ολόκληρη την
περιοχή. Μετωπική πλέον σύγκρουση Ερντογάν και Νετανιάχου. Η Τουρκία διέκοψε
τις διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, δήλωσε ο Πρόεδρος της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ
Ερντογάν.
«Εμείς, ως κράτος και
κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Τουρκίας, έχουμε διακόψει τις σχέσεις μας με το
Ισραήλ αυτή την στιγμή, δεν έχουμε καμία σχέση με το Ισραήλ», τόνισε, αναφέρει
ρωσικό ΜΜΕ. Από την αρχή της επιχείρησης του Ισραήλ στην Λωρίδα της Γάζας τον
Οκτώβριο του 2023 μ.Χ., η Τουρκία καταδίκασε τις ενέργειες του Τελ Αβίβ και το
κατηγόρησε για πολλές σφαγές Παλαιστινίων αμάχων.
Η Άγκυρα έχει
επανειλημμένα ζητήσει κατάπαυση του πυρός και ασκεί επίσης πίεση στο Εβραϊκό
κράτος. Συγκεκριμένα, στις αρχές Μαΐου, το τουρκικό υπουργείο Εμπορίου ανακοίνωσε
την πλήρη διακοπή του εμπορίου με το Ισραήλ. Πριν από αυτό, η Άγκυρα περιόρισε
τις εξαγωγές 54 υποομάδων αγαθών. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν
Νετανιάχου έχει επίσης επικριθεί προσωπικά πολλές φορές από Τούρκους
πολιτικούς.
Η ομιλία του στο Αμερικανικό Κογκρέσο τον
Ιούλιο του τρέχοντος έτους προκάλεσε μια σκληρή αντίδραση από Τούρκους
πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένου του Ερντογάν, ο οποίος αποκάλεσε τον επικεφαλής
του Ισραηλινού Υπουργικού Συμβουλίου "χασάπη που έχει στα χέρια το αίμα 150 χιλιάδων πολιτών της Γάζας».
Υπενθυμίζουμε ότι δήλωση
σοκ έκανε ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ. «Το Ισραήλ μπορεί να
επιτεθεί στην Τουρκία και να ξεσπάσει Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος» προειδοποίησε ο
υπουργός Άμυνας της Τουρκίας.
Υπογραμμίζοντας την «περιφερειακή
επιθετικότητα» του Ισραήλ, ο Γκιουλέρ είπε: «το Ισραήλ είναι μια επιθετική
χώρα, μπορεί να μάς επιτεθεί. Έχουμε ζήσει δύο παγκόσμιους πολέμους. Θυμάστε
πώς ξεκίνησαν αυτοί οι πόλεμοι;
Για πολύ μικρούς λόγους.
Επομένως, δεν απαιτείται ένα μεγάλο γεγονός… Μπορεί να ξεσπάσει ανά πάσα
στιγμή. Φυσικά, πόλεμος δεν θέλουμε να ξεσπάσει, αλλά πρέπει να είμαστε πάντα
προετοιμασμένοι».
«Είμαστε υπεύθυνοι για
την ασφάλεια ολόκληρης της Δημοκρατίας της Τουρκίας και του τουρκικού έθνους.
Μπορεί να υπάρχει πιθανότητα πολέμου, θα αξιολογήσουμε τα πάντα μέχρι την
παραμικρή λεπτομέρεια, αλλά θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά στη χώρα μας» πρόσθεσε
ο ίδιος.
Αμυντικοί αναλυτές
τονίζουν ότι υπάρχει έντονοι παρασκηνιακός πόλεμος στην Τουρκία ανάμεσα σε
αυτούς που θέλουν δράση κατά του Ισραήλ, και σε αυτούς που ζητούν να
αποστασιοποιηθεί η χώρα, και αυτό αυτήν την περίοδο είναι άκρως επικίνδυνο στην
Ανατολική Μεσόγειο.
Η ισραηλινή επίθεση στον
Λίβανο για την εξάλειψη της Χεζμπολάχ και πιο πριν της Χαμάς, χάλασε τα σχέδια
του βαθέως τουρκικού ισλαμικού κράτους, για Οθωμανικά μεγαλεία, και αύξησε τον
φόβο για δημιουργία Κουρδικού κράτους.
Οι Τούρκοι τρέμουν επίσης
την συμμαχία ΗΠΑ-Ισραήλ και φοβούνται εξελίξεις για την χώρα τους ενώ
κατηγορούν εμμέσως και την Ελλάδα, για τις στρατιωτικές σχέσεις της με το
Ισραήλ, ειδικά για την αγορά σύγχρονων στρατηγικών όπλων (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/mesi-anatoli/7275278_ektakto-diakopi-diplomatikon-sheseon-toyrkias-israil-prokalei-entoni).
Σάλος
με τα χριστιανικά τατουάζ του νέου Υπουργού άμυνας των ΗΠΑ! Ερχόμαστε να
πάρουμε την Κωνσταντινούπολη, Ερντογάν, γράφουν οι οπαδοί του στο Χ! Ο
διορισμός του Πιτ Χέγκσεθ ως Υπουργού Άμυνας από τον Ντόναλντ Τραμπ προκαλεί
αντιδράσεις, και όχι μόνο στην Αμερική.
Ο Χέγκσεθ, με τα
χριστιανικά τατουάζ του και την δυναμική του παρουσία, θεωρείται από πολλούς
συμβολικό πρόσωπο για την αναβίωση του αμερικανικού πατριωτισμού και της Χριστιανικής
πίστης. Οι οπαδοί του Τραμπ στο Χ (πρώην Twitter) ενθαρρύνουν το νέο Υπουργό
Άμυνας με μηνύματα που δείχνουν την ενότητα και την δυναμική της «America
First» πολιτικής.
Αντιδράσεις υπάρχουν και
από την Τουρκία, καθώς ορισμένοι εκφράζουν την ανησυχία τους για την ενίσχυση
της Χριστιανικής ταυτότητας στην ηγεσία των ΗΠΑ. Χαρακτηριστικά, κάποιοι στο Χ
απαντούν στον Ερντογάν με φράσεις όπως «Ερχόμαστε για την Κωνσταντινούπολη»,
δείχνοντας την εθνική υπερηφάνεια και την πίστη τους στην νέα διοίκηση Τραμπ.
Ο διορισμός αυτός μπορεί
να σηματοδοτήσει μια νέα εποχή στην αμερικανική πολιτική, όπου η ισχύς και η
πίστη συνδυάζονται σε μία ενιαία προσέγγιση, με όραμα να θωρακίσει την Αμερικανική
δύναμη σε παγκόσμιο επίπεδο (https://romioitispolis.gr/salos-me-ta-christianika-tatoyaz-toy-neoy-ypoyrgoy-amynas-ton-ipa-erchomaste-na-paroyme-tin-konstantinoypoli-erntogan-grafoyn-oi-opadoi-toy-sto-ch/).
Αντί-Ερντογάν
διορισμός, κυριολεκτικά, μάχιμης κυρίας από Τραμπ. Αντί-Ερντογάν διορισμός,
κυριολεκτικά, μάχιμης κυρίας από Τραμπ… Και μπορεί ο ισλαμιστής Πρόεδρος της
Τουρκίας να ισχυρίζεται ότι ο Τραμπ είναι φίλος του, αλλά τα φαινόμενα άλλα
δείχνουν…
Ο εκλεγμένος πρόεδρος των
ΗΠΑ, λοιπόν, ανακοίνωσε ότι εμπιστεύθηκε τη διεύθυνση της Εθνικής Υπηρεσίας
Πληροφοριών στην Τούλσι Γκάμπαρντ (Tulsi Gabbard). Ο/η εκάστοστε
επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας ηγείται
της κοινότητας πληροφοριών των ΗΠΑ, η οποία περιλαμβάνει την επίβλεψη του
Εθνικού Προγράμματος Πληροφοριών και την παροχή συμβουλών στον εκάστοτε Αμερικανό
Πρόεδρο σε θέματα ασφάλειας.
Η Τούλσι Γκάμπαρντ είναι
πρώην βουλευτής των Δημοκρατικών, που αποχώρησε και υποστήριξε τον κ. Τραμπ.
Είναι υποστηρικτής και φίλη των Κούρδων και των Αρμενίων και έχει σχέσεις και
με το Ελληνικό HALC. Στο παρελθόν ήταν και λίγο Ρωσόφιλη, αλλά αυτό ξεπεράστηκε
πια. Κυκλοφορεί από την στιγμή του διορισμού της ένα βίντεο, που το θυμάμαι
πάρα πολύ καλά διότι είχε εξοργίσει τον Ερντογάν.
Η ίδια έίχε δηλώσει τα
εξής: “Ο Ερντογάν βοηθάει τους τζιχαντιστές του ISIS (Ισλαμικό Κράτος) εδώ και
χρόνια. Το αρνήθηκε αυτό, αλλά τώρα χρησιμοποιεί ανοιχτά τις πολιτοφυλακές των
«πρώην» τρομοκρατών του ISIS, και αυτό τον εκθέτει γι’ αυτό που πραγματικά
είναι: ένας ακραίος ισλαμιστής μεγαλομανής που θέλει να δημιουργήσει ένα
χαλιφάτο με τον εαυτό του ως Χαλίφη – τον ανώτατο άρχοντα (https://www.defence-point.gr/news/anti-erntogan-diorismos-kyriolektika-machimis-kyrias-apo-tramp-vid).
Γκας
Μπιλιράκης: Ο Μάρκο Ρούμπιο θα διασφαλίσει ότι ο Ερντογάν θα είναι υπόλογος για
την συμπεριφορά του. Ο καλυμνιακής καταγωγής Αμερικανός βουλευτής στάθηκε στο
γεγονός ότι ο Ρούμπιο ήταν ένας από τους νομοθέτες που κατέθεσαν τα δύο κομβικής
σημασίας νομοσχέδια για την περιοχή της Αν. Μεσόγειου.
Την εκτίμηση ότι ο
διορισμός του γερουσιαστή Μάρκο Ρούμπιο στη θέση του Υπουργού Εξωτερικών στη
νέα κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ θα επεκτείνει την αμυντική και ενεργειακή
συνεργασία των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο εξέφρασε ο βουλευτής Γκας
Μπιλιράκης.
Ο ομογενής νομοθέτης
έκανε ειδική αναφορά στα έργα υγροποίησης φυσικού αερίου και ενίσχυσης της
διασυνδεσιμότητας, υποστηρίζοντας ότι ο διορισμός του Ρεπουμπλικάνου συναδέλφου
του από την Φλόριντα αποτελεί μια θετική εξέλιξη για τα αμερικανικά συμφέροντα,
τους συμμάχους των ΗΠΑ και την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Όπως σημείωσε
χαρακτηριστικά, «μια πιο συνδεδεμένη και ενωμένη Ανατολική Μεσόγειος θα έχει ως
αποτέλεσμα περισσότερη ευημερία, σταθερότητα και ειρήνη». Υπό αυτό το πρίσμα,
υπενθύμισε ότι ο Μάρκο Ρούμπιο συμμετέχει σε κοινοβουλευτικές ομάδες που
συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τα θέματα που αφορούν την χώρα μας. Μεταξύ αυτών
ξεχωρίζουν οι ομάδες για την Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία, τις Ελληνικές
Υποθέσεις και την Ελληνο-Ισραηλινή Συμμαχία.
Επιπλέον, ο Γκας
Μπιλιράκης στάθηκε στο γεγονός ότι ο Μάρκο Ρούμπιο ήταν ένας από τους νομοθέτες
που κατέθεσαν τα δύο κομβικής σημασίας νομοσχέδια που είχε υπογράψει ο Ντόναλντ
Τραμπ για την περιοχή της Ανατολικής Μεσόγειου.
Το πρώτο ήταν το East Med
Act (Νόμος για την εταιρική σχέση ασφάλειας και ενέργειας στην Ανατολική
Μεσόγειο) του 2019 μ.Χ. και το δεύτερο ήταν ο Νόμος περί Άμυνας και
Διακοινοβουλευτικής Εταιρικής Σχέσης ΗΠΑ-Ελλάδας του 2021 μ.Χ.
«Αυτές οι πρωτοβουλίες
ενίσχυσαν την αμυντική εταιρική σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της
Ελλάδας, υποστηρίζοντας τον Ελληνικό στρατιωτικό εκσυγχρονισμό και τις
πολυμερείς προσπάθειες ασφάλειας μεταξύ της Κύπρου, της Ελλάδας, του Ισραήλ και
των Ηνωμένων Πολιτειών», επισημαίνει ο Γκας Μπιλιράκης στην ανακοίνωσή του.
Όσον αφορά την Τουρκία, ο
βουλευτής εξέφρασε την πεποίθηση ότι ο νέος επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ θα
διασφαλίσει ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν θα είναι υπόλογος για τη συμπεριφορά του.
Ειδικότερα, υποστήριξε ότι ο Μάρκο Ρούμπιο θα αρνηθεί να επιτρέψει την
επιστροφή της Τουρκίας στο πρόγραμμα των μαχητικών F-35 λόγω της κατοχής του
ρωσικού συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας S-400 (https://www.pentapostagma.gr/ethnika-themata/ellinotoyrkika/7275378_gkas-mpilirakis-o-marko-roympio-tha-diasfalisei-oti-o#google_vignette).
«Ο
Ερντογάν είναι ο χειρότερος δικτάτορας του κόσμου»-Ποια είναι η νέα επικεφαλής
της Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ που μισεί την Τουρκία. Ο Τραμπ ανέθεσε στην
Τούλσι Γκάμπαρντ τον ρόλο της επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών,
ποια είναι όμως η Αμερικανίδα και γιατί η είδηση δεν θα χαροποιήσει καθόλου την
Τουρκία;
Την Τούλσι Γκάμπαρντ
(Tulsi Gabbard) επέλεξε ο επανεκλεγμένος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών
Ντόναλντ Τραμπ ως νέα επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ. H
Τούλσι είναι βετεράνος του πολέμου του Ιράκ, ωστόσο εμείς θα σταθούμε
περισσότερες σε λόγια της ίδιας από το 2020 μ.Χ. όταν είχε προβεί σε κάποιες
πολύ ενδιαφέρουσες δηλώσεις.
«Η Τουρκία υποστηρίζει μυστικά
τις τρομοκρατικές οργανώσεις ISIS και Αλ-Κάιντα εδώ και χρόνια. Η Τουρκία του
Ερντογάν δεν είναι σύμμαχός μας. Είναι ένας από τους πιο επικίνδυνους
δικτάτορες στον κόσμο και η Αμερικανική κυβέρνηση και μέσα ενημέρωσης δεν
πρέπει να βοηθούν αυτόν τον Ισλαμιστή μεγαλομανή και τους εταίρους του στην
Αλ-Κάιντα» είχε αναφέρει πριν τέσσερα χρόνια η Τούλσι. Δεδομένων αυτών και
πολλών άλλων δηλώσεών της, οι Τούρκοι είναι σίγουρο πως δεν χάρηκαν ιδιαίτερα
από την νέα επιλογή του Τραμπ.
Ποια Είναι η Τούλσι Γκάμπαρντ;
Ας δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά το προφίλ της Τούλσι. Η Τούλσι Γκάμπαρντ είναι
Αμερικανίδα πολιτικός που έχει υπηρετήσει στο παρελθόν ως μέλος της βουλής των
αντιπροσώπων των ΗΠΑ. Έχει υπηρετήσει στον αμερικανικό στρατό στο Ιράκ και αυτό
την ώθησε να κατακρίνει τις Αμερικανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στο
εξωτερικό κατά την διάρκεια της πολιτικής της καριέρας.
Το ενδιαφέρον με την
Τούλσι είναι πως παλαιότερα άνηκε στο Δημοκρατικό Κόμμα, με το οποίο είχε
διατελέσει και γερουσιαστής των ΗΠΑ για λογαριασμό της Χαβάη (από όπου και
κατάγεται). Τα τελευταία χρόνια άλλαξε πολιτικό στρατόπεδο και εντάχθηκε στο
πλευρό του συντηρητικού Ρεπουμπλικάνου Ντόναλντ Τραμπ.
Όντως η νέα επικεφαλής
της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών, η Τούλσι αναμένεται
να επιβλέπει και τις 18 διαφορετικές υπηρεσίες πληροφοριών του κράτους. Όπως
καταλαβαίνετε πρόκειται για μία υψηλόβαθμη θέση με μεγάλη εξουσία.
Την Τετάρτη ο Ντόναλντ
Τραμπ δήλωσε πως η Τούλσι «απολαμβάνει την ευρεία υποστήριξη τόσο του
δημοκρατικού όσο και του ρεπουμπλικανικού στρατοπέδου» εξαιτίας του γεγονότος
που αποτελούσε μέλος των Δημοκρατικών μέχρι το 2020 μ.Χ. Βέβαια πολιτικοί
αναλυτές πιστεύουν πως το δημοκρατικό κόμμα δεν θα υποστηρίζει πλέον την
Τούλσι, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη πως το εγκατέλειψε για το αντίπαλο στρατόπεδο.
Ως επικεφαλής της Εθνικής
Υπηρεσίας Πληροφοριών, η Τούλσι θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην
στρατηγική εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Τραμπ, ειδικά όσον αφορά τις
συρράξεις στην Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/ipa/7275386_o-erntogan-einai-o-heiroteros-diktatoras-toy-kosmoy-poia-einai-i-nea-epikefalis).
«Πάγωσε»
την Άγκυρα ο Τραμπ: Διόρισε φιλοϊσραηλινούς και φιλοκούρδους σε «θέσεις –
κλειδιά» της εξωτερικής πολιτικής. Τα σημερινά δημοσιεύματα όμως του τουρκικού
Τύπου δείχνουν ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα.
Ψυχρολουσία αποτελεί για
την Άγκυρα, η διαφαινόμενη τοποθέτηση από τον Ντόναλντ Τραμπ φιλοϊσραηλινών και
φιλοκούρδων πολιτικών σε «θέσεις – κλειδιά» της εξωτερικής πολιτικής. Παρά το
γεγονός ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έσπευσε να χαιρετίσει τη μεγάλη εκλογική
νίκη του Τραμπ, πριν επισημοποιηθεί το αποτέλεσμα, το «εκκρεμές» της νέας
κυβέρνησης των ΗΠΑ δείχνει να καταλήγει στο «στρατόπεδο» των Ισραηλινών.
«Οι σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ
θα ενισχυθούν και ότι οι περιφερειακές και παγκόσμιες κρίσεις και πόλεμοι,
ειδικά το Παλαιστινιακό ζήτημα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας, θα τερματιστούν»
είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο Τούρκος πρόεδρος σε μια ανάρτηση που θυμίζει
ευχολόγιο.
Τα σημερινά (Τετάρτη)
δημοσιεύματα όμως του τουρκικού Τύπου δείχνουν ανώμαλη προσγείωση στην
πραγματικότητα, ενώ επισημαίνεται ότι οι Μάρκο Ρούμπιο και Μάικ Βαλτς τάσσονται
υπέρ της παραμονής των Αμερικανών στην Συρία και της στήριξης του PKK.
«Ο ανένδοτος υπερασπιστής
της σφαγής στην Γάζα». «Ο ανένδοτος υπερασπιστής της σφαγής στη Γάζα μπορεί να
είναι ο νέος υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ» αναφέρει χαρακτηριστικά η εφημερίδα
Yeni Safak για τον Μάρκο Ρούμπιο, όπως μεταδίδει ο ανταποκριτής του ΣΚΑΪ στην
Κων/πολη Μανώλης Κωστίδης.
«Ο Μάρκο Ρούμπιο, ο
οποίος υποστήριξε ανοιχτά τη σφαγή του Ισραήλ στη Γάζα, είναι μεταξύ των
υποψηφίων. Καυτό θέμα έχουν γίνει ξανά οι δηλώσεις του Μάρκο Ρούμπιο, ο οποίος
αναμένεται να είναι ο νέος υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, που προσπαθεί να σβήσει
τη σφαγή του Ισραήλ» αναφέρεται χαρακτηριστικά σε δημοσίευμα που τιτλοφορείται
«Ο ανένδοτος υπερασπιστής της σφαγής στη Γάζα μπορεί να είναι ο νέος υπουργός
Εξωτερικών των ΗΠΑ».
Από την πλευρά της, η
Hurriyet σχολιάζει ότι «αποκαλύφθηκαν οι προτιμήσεις του επανεκλεγμένου Προέδρου
των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για Υπουργό Εξωτερικών και Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας.
Ενώ ο γερουσιαστής από την Φλόριντα Μάρκο Ρούμπιο (53 ετών) είναι σχεδόν
βέβαιος για την θέση (του Υπουργού) Εξωτερικών Υποθέσεων, ο βουλευτής της
Φλόριντα Μάικ Βαλτς (50) είναι ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας. Από την άλλη
πλευρά, ο Τραμπ πρότεινε επίσης τον πρώην κυβερνήτη του Αρκάνσας Μάικ Χάκαμπι
ως νέο πρεσβευτή των ΗΠΑ στο Ισραήλ».
«Ο Ρούμπιο είναι κατά της
αποχώρησης από την Συρία». «Κατά της αποχώρησης από τη Συρία είναι και ο
μελλοντικός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ. Το 2019 μ.Χ., ο Ρούμπιο είπε: ‘’Η
απόφαση να εγκαταλείψουμε τους Κούρδους συμμάχους μας και να αποσύρουμε
Αμερικανούς στρατιώτες από την Βόρεια Συρία είναι ένα σοβαρό λάθος που θα έχει
σοβαρές συνέπειες πέρα από την Συρία’’ προσθέτοντας ότι ο (σ.σ τότε) 45ος
Πρόεδρος των ΗΠΑ Τραμπ θα πρέπει να επανεξετάσει την απόφασή του για
αποχώρηση…».
«Υποστηρικτής του PKK». «Ο
Βαλτς, ο οποίος διορίστηκε στη θέση του Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας, μιας από
τις θέσεις που έχουν τον μεγαλύτερο λόγο στις πολιτικές ασφαλείας και τις
διεθνείς σχέσεις των Αμερικανών προέδρων, υπηρέτησε στον Αμερικανικό στρατό για
27 χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της κατοχής στο Αφγανιστάν, και ήταν τις Ειδικές
Δυνάμεις ως «Πράσινο Μπερέ». Ο Βαλτς ήταν ένας από τους μεγαλύτερους
υποστηρικτές του YPG/PKK κατά την περίοδο που ήταν μέλος του Κογκρέσου. Ο
Βαλτς, ο οποίος είπε για το YPG/PKK,
«Μετά το Ισραήλ, είναι ο
καλύτερος σύμμαχός μας στην Μέση Ανατολή», είναι επίσης σθεναρά αντίθετος στην
αποχώρηση των ΗΠΑ από την Συρία. Ένας μελλοντικός σύμβουλος εθνικής ασφάλειας
των ΗΠΑ πιστεύει ότι η απόσυρση από την Συρία θα ήταν ‘’στρατηγικό λάθος’’».
«Ο 50χρονος βουλευτής
ισχυρίστηκε επίσης ότι ο τουρκικός στρατός εισέβαλε στην Συρία μετά την
διασυνοριακή επιχείρηση της Τουρκίας κατά της Συρίας το 2019 μ.Χ. και ζήτησε
κυρώσεις κατά της Τουρκίας, του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, των μελών του
υπουργικού συμβουλίου και των πωλήσεων της αμυντικής βιομηχανίας. Ο Βαλτς κάλεσε
επίσης τους τρομοκράτες YPG/PKK, οι οποίοι «πολεμούν δίπλα - δίπλα» με την
Αμερική, να μπορούν να εισέλθουν στις Ηνωμένες Πολιτείες με ειδικές βίζες».
«Ο εκλεκτός λαός του
Θεού». Συνεχίζοντας το μπαράζ ανακοινώσεων, ο εκλεγμένος πρόεδρος των HΠΑ
ανακοίνωσε επίσης ότι διορίζει τον οικοδεσπότη του Fox News και βετεράνο του
στρατού Πιτ Χέγκσεθ (στη φωτογραφία με τον Τραμπ) για Υπουργό Άμυνας και τον
πρώην διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Τζον Ράτκλιφ για να ηγηθεί
της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA).
Ο Χέγκσεθ, 44 ετών, είναι
συμπαρουσιαστής του «Fox & Friends Weekend» του Fox News Channel και
ανέπτυξε φιλία με τον Τραμπ, ο οποίος εμφανιζόταν τακτικά στην εκπομπή. Ο
Χέγκσεθ υπήρξε υποστηρικτής του Ισραήλ καλύπτοντας τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή
μετά τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου, παίρνοντας και συνέντευξη από τον πρωθυπουργό
Μπενιαμίν Νετανιάχου.
«Αυτή δεν είναι κάποια
μυστικιστική γη που μπορεί να μπει στην άκρη», είπε ο Χέγκσεθ σε μια συνέντευξη
του 2016 μ.Χ. στον Εβραϊκό Τύπο, όταν ρωτήθηκε για το αν είδε βιβλικές και
ιστορικές τοποθεσίες στο Ισραήλ. «Είναι η ιστορία του εκλεκτού λαού του Θεού.
Αυτή η ιστορία δεν τελείωσε το 1.776 μ.Χ. ή το 1.948 μ.Χ. ή με την ίδρυση του
ΟΗΕ. Όλα αυτά τα πράγματα εξακολουθούν να έχουν απήχηση και σημασία σήμερα».
«Ο Χάκαμπι αγαπάει το Ισραήλ…».
Ο Τραμπ ανακοίνωσε ότι επέλεξε τον πρώην κυβερνήτη του Αρκάνσας Μάικ Χάκαμπι ως
πρεσβευτή στο Ισραήλ και τον μακροχρόνιο φίλο του Στίβεν Γουίτκοφ για ειδικό
απεσταλμένο στην Μέση Ανατολή.
Σε δήλωσή του ο
νεοεκλεγείς πρόεδρος είπε ότι ο Χάκαμπι «αγαπάει το Ισραήλ και τον λαό του, ενώ
τον αγαπά ο λαός του Ισραήλ». «Ο Μάικ θα εργαστεί ακούραστα για την επίτευξη
της ειρήνης στην Μέση Ανατολή!» επισήμανε ο Τραμπ. Ο Χάκαμπι, ο οποίος
διετέλεσε κυβερνήτης του Αρκάνσας από το 1.996 μ.Χ. έως το 2007 μ.Χ., ήταν δύο
φορές υποψήφιος για την προεδρία των Ρεπουμπλικανών.
Είναι πατέρας της Σάρα
Χάκαμπι-Σάντερς, της σημερινής κυβερνήτριας της πολιτείας και πρώην εκπροσώπου
Τύπου του Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Ο Χάκαμπι υποστηρίζει ανοιχτά τον εποικισμό
στο Ισραήλ. Το 2018 μ.Χ. μάλιστα δήλωνε ότι ονειρευόταν «να χτίσει ένα εξοχικό
(στην κατεχόμενη από το Ισραήλ) Δυτική Όχθη» (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7275215_pagose-tin-agkyra-o-tramp-diorise-filoisrailinoys-kai-filokoyrdoys-se-theseis).
Η
Τουρκία διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ! – Το ανακοίνωσε ο
Ρ.Τ.Ερντογάν. Το τουρκικό ΥΠΑΜ το πρωί εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία
προειδοποιεί ότι «το Ισραήλ μπορεί να επιτεθεί στην Τουρκία και να ξεκινήσει Γ’
Παγκόσμιος Πόλεμος». Η Τουρκία διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ,
όπως δήλωσε ο πρόεδρος της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
«Εμείς, ως κράτος και
κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Τουρκίας, έχουμε διακόψει τις σχέσεις μας με το
Ισραήλ αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε καμία σχέση με το Ισραήλ», τόνισε. Ο Ερντογάν
πρόσθεσε ότι η Άγκυρα δεν θα κάνει καμιά κίνηση για να αναπτύξει τη συνεργασία
στο μέλλον.
Ζήτησε μάλιστα από τον
μουσουλμανικό κόσμο να ενωθεί ενάντια στο Ισραήλ. Η απόφαση Ερντογάν σημαίνει
νέα ανακατανομή στην Μέση Ανατολή. Πιθανότατα να έχει επιπτώσεις και στις
σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ του Ν.Τραμπ.
Σε τόσο άσχημο στάδιο
είχα να βρεθούν οι Τουρκοϊσραηλινές σχέσεις από το 2010 μ.Χ. μετά τα γεγονότα
με το Μαβί Μαρμαρά (το οποίο αφορούσε και πάλι την Γάζα). Από την αρχή της
επιχείρησης του Ισραήλ στην Λωρίδα της Γάζας τον Οκτώβριο του 2023 μ.Χ., η
Τουρκία καταδίκασε τις ενέργειες του Τελ Αβίβ.
Το τουρκικό Υπουργείο
Άμυνας του Γιασάν Γκιουλέρ το πρωί εξέδωσε μια ανακοίνωση με την οποία
προειδοποιεί ότι «το Ισραήλ μπορεί να
επιτεθεί στην Τουρκία και να ξεκινήσει Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος». Ο Γιασάν
Γκιουλέρ υπογράμμισε ότι ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη επιχειρούν και
βομβάρδισαν στόχους στην Συρία, σε απόσταση μόλις 35 χιλιομέτρων από το
τουρκικό έδαφος.
Την ίδια ώρα, ο τουρκικός
Τύπος σήμερα διακινεί σενάρια ότι το Ισραήλ με τους Κούρδους θέλει να ιδρύσει
ένα δεύτερο Ισραήλ, δηλαδή ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Μάλιστα, προβάλλεται και
χάρτης που δείχνει περιοχές της Τουρκίας ως μέρος του Κουρδιστάν (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/toyrkia/i-tourkia-diekopse-tis-diplomatikes-sxeseis-me-to-israil-to-anakoinose-o-r-t-erntogan/).
Τι
κρύβεται πίσω από την απόλυτη ρήξη Τουρκίας και Ισραήλ. Μπορεί επί της ουσίας
οι σχέσεις Άγκυρας και Ιερουσαλήμ να ήταν ήδη εξόχως προβληματικές, όμως οι
οικονομικές συναλλαγές συνεχίζονταν, ακόμα και εν μέσω του πολέμου στην Λωρίδα
της Γάζας και παρά τις αναφορές Ερντογάν περί γενοκτονίας που διαπράττουν οι
IDF (Israel Defence Forces). Ωστόσο, επίσημες δηλώσεις και άλλα στοιχεία,
αναφέρουν ότι οι δυο χώρες διέκοψαν κάθε σχέση, με πρωτοβουλία του καθεστώτος
Ερντογάν.
Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ
Ερντογάν δήλωσε: «Η Τουρκία είναι αναμφίβολα η χώρα που αντιδρά πιο έντονα στις
ισραηλινές θηριωδίες στον κόσμο και λαμβάνει τα πιο συγκεκριμένα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης
της αναστολής του εμπορίου». Συμπλήρωσε δε, ότι ως κράτος και κυβέρνηση έχουμε
διακόψει κάθε σχέση.
Και μόνο από αυτή τη δήλωση, είναι δυνατόν να
συμπεράνει κανείς, ότι οι σχέσεις ανάμεσα στις δυο χώρες διακόπηκαν οριστικά.
Μένει να αποδειχθεί στην πράξη, η εκατέρωθεν αναχώρηση των διπλωματικών
αντιπροσωπειών, στο επίπεδο που διατηρούνται, επιστρέφοντας στην χώρα τους «για
διαβουλεύσεις», όπως συνηθίζεται να αναφέρεται στη διπλωματική γλώσσα.
Το μεγάλο ερώτημα που
εγείρεται πλέον, είναι για ποιον λόγο η Τουρκία επιλέγει το συγκεκριμένο
χρονικό σημείο για να διαρρήξει οριστικά στις σχέσεις με το Ισραήλ. Τα βασικά
δεδομένα του προβλήματος, είναι στο εξωτερικό μέτωπο η εκλογή Τραμπ και στο
εσωτερικό, το φλερτ της ισλαμο-εθνικιστικής κυβέρνησης Ερντογάν-Μπαχτσελί με
τους Κούρδους.
Αυτή η δεύτερη
παράμετρος, εντάσσεται στο πλαίσιο της προσπάθειας προσέλκυσής τους, με απώτερο
σκοπό την αλλαγή του τουρκικού Συντάγματος, που θα επιτρέψει στον Ρετζέπ Ταγίπ
Ερντογάν να μείνει στην εξουσία… διά βίου.
Το Ισραήλ, οι Κούρδοι και
ο …Τραμπ. Σε αυτή την αποστολή, ρόλο “λαγού” παίζει ο εθνικιστής (σ.σ.
μετριοπαθής ο όρος) Νταβλέτ Μπαχτσελί (MHP), που κάλεσε για την αποφυλάκιση του
ιστορικού ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτζαλάν, με αντάλλαγμα η οργάνωση να
αποκηρύξει την τρομοκρατία και να καταθέσει τα όπλα.
Ακολούθησε η
–αμφιλεγόμενη και βολική σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές- τρομοκρατική ενέργεια
στην εμβληματική τουρκική αεροδιαστημική βιομηχανία TUSAS. Αναλυτές αφήνουν
ανοικτό το ενδεχόμενο, η τρομοκρατική ενέργεια να είναι έργο του τουρκικού “βαθέος
κράτους“.
Εάν όμως δεν είναι, η
υπόθεση συνδυάζεται με την τουρκική πεποίθηση που φθάνει στο όριο του συνδρόμου
καταδίωξης, ότι η χώρα μπορεί να δεχθεί επίθεση από το Ισραήλ! Επίσης, για το
ότι οι Κούρδοι στην ευρύτερη περιοχή, ιδίως αυτοί της Συρίας και του Ιράκ είναι
υποχείρια των Ισραηλινών, που τους χρησιμοποιούν σε μια προσπάθεια διαλύσουν
την Τουρκία!
Ωστόσο, κατά τη δική μας
άποψη, ο εξωτερικός παράγοντας προσφέρει πιο πειστική εξήγηση για την τουρκική
στάση, δηλαδή την πρωτοβουλίας συνολικής διάρρηξης των διμερών σχέσεων. Η
εκλογή Τραμπ, αρχικά χαιρετίστηκε από την Άγκυρα, με τον Ερντογάν να αποκαλεί
τον νέο πρόεδρο “φίλο του“.
Η επιλογή όμως των
προσώπων που θα στελεχώσουν κομβικές θέσεις όπως το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το
Πεντάγωνο, έχει σχεδόν σπείρει τον πανικό στην Άγκυρα, καθώς έρχεται να
προστεθεί στην προνομιακή σχέση που διατηρεί ο Ισραηλινός πρωθυπουργός
Νετανιάχου με τον Τραμπ.
Η δε κηδεμονία της Χαμάς
από την Άγκυρα, ίσως παραπέμπει στην εξεύρεση προσχήματος για υποδοχή της
ηγεσίας της, μετά την εκδίωξη από τη Ντόχα του Κατάρ. Τούτων λεχθέντων,
διακινδυνεύουμε την εκτίμηση, ότι η τουρκική ενέργεια αποτελεί προληπτική
κίνηση, εν όψει αυτού που αναμένει:
Το να τεθούν από
αμερικανικής πλευράς όλα τα θέματα της περιοχή, με την ασφάλεια του Εβραϊκού
κράτους να βρίσκεται στις κορυφαίες θέσεις. Θα τεθεί ασφαλώς και το θέμα των
Κούρδων, όπου η ισραηλινή επιρροή στην Ουάσινγκτον, ίσως ενταφιάζει τις όποιες
τουρκικές φιλοδοξίες να επηρεάσουν τις εξελίξεις.
Εναλλακτικά, τουλάχιστον
με δεδομένες τις αρνητικές εξελίξεις, η Τουρκία επιχειρεί να κερδίσει χρόνο.
Άρα η τουρκική διακοπή σχέσεων με το Ισραήλ, στόχο έχει να τραβήξει την προσοχή
της Ουάσινγκτον, έστω και με αρνητικό τρόπο, με στόχο να σπρώξει προς την κατεύθυνση
έναρξης συζητήσεων, όπου το καθεστώς Ερντογάν έχει αποδείξει… μεγάλη ικανότητα
στις κωλοτούμπες. Πάντα με τα κατάλληλα ανταλλάγματα.
Η Τουρκία σε σταυροδρόμι.
Σε τελική ανάλυση, η γραφειοκρατία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, επεδείκνυε… Ιώβειο
υπομονή, υιοθετώντας τη βολική για τις προκαταλήψεις τους θέση, ότι ο
πανδαμάτωρ χρόνος, σε συνδυασμό με την προαναγγελία Ερντογάν ότι θα αποχωρήσει,
θα επέλυε το πρόβλημα.
Αδυνατούν ακόμα και
σήμερα να κατανοήσουν, ότι οι αλλαγές στην τουρκική γεωστρατηγική προσέγγιση με
κατεύθυνση προς τον “Ευρασιατισμό” (Eurasianism), έχει πολύ πιο μόνιμα
χαρακτηριστικά από αυτά που πιστεύουν στην Ουάσινγκτον.
.Εν οιλίγοις, πρόκειται
για μια επιθετική κίνηση της Άγκυρας με αμυντικά όμως χαρακτηριστικά, που εν
όψει της συζήτησης – διαπραγμάτευσης που αναμένει με την νέα αμερικανική
κυβέρνηση, σπεύδει να υιοθετήσει μαξιμαλιστική θέση, που θα της προσδώσει
περιθώρια ευελιξίας. Όμως, η εξίσωση είναι εξαιρετικά πολύπλοκη πλέον για την
Τουρκία και το ευρύτερο γεωστρατηγικό περιβάλλον έχει αλλάξει.
Αυτό το αντιλαμβάνονται
στην Άγκυρα και γι’ ατό η νευρικότητα έχει “χτυπήσει κόκκινο”. Τουλάχιστον,
αντιλαμβάνονται ότι αυτή την εποχή δεν μπορούν να έχουν όλα τα μέτωπα ανοιχτά.
Κάτι που σε τακτικό επίπεδο ευνοεί το Ελληνοτουρκικό (https://slpress.gr/diethni/ti-krivetai-piso-apo-tin-apoliti-rixi-tourkias-kai-israil/)…
Ποιός
πασίγνωστος μας “αφήνει” συντομότατα. Από χθες
(www.triklopodia.gr/bas_4-εκπληκτικό-ο-μήτσουλας-αυτοπροφήτ/)
προανήγγειλα ότι κάποιος όχι ViP αλλά
VSP θα μας “αφήσει” συντομότατα γιa τις καταχθόνιες μονές (~κόλαση). Σύμφωνα με εγκυρότατες πηγές από το deep-deep
state (ντιπ για ντιπ που λέμε) αυτός είναι ο σουλτάνος Ταγύφτ Ερντογάν. Υπό όρους μπορεί να είναι και ο πασίγνωστος
που το όνομα του αρχίζει από Ο (“Ο Ταγύφτ” … πλάκα κάνω).
[ΣΧΟΛΙΟ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΣΤΕΙΛΩ
ΤΟ ΑΡΘΡΟ: https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/toyrkia/i-tourkia-diekopse-tis-diplomatikes-sxeseis-me-to-israil-to-anakoinose-o-r-t-erntogan/ Η Τουρκία διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις
με το Ισραήλ! – Το ανακοίνωσε ο Ρ.Τ.Ερντογάν – ΘΕΟΣ ΣΧΩΡΕΣ’ΤΟΝ]. Λοιπόν το deep
state (λέγε το “τα οργανάκια του διαβόλου”), δεν πρόκειται να επιτρέψουν την
ακύρωση του προγράμματος.
Λοιπόν στις 20 Γενάρη
ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ Ο ΤΡΑΜΠ. Αν,
αααν στην απίθανη περίπτωση, αναλάβει, το παγκόσμιο σκηνικό θα είναι στρωμένο
με φριχτά πολεμικά μέτωπα. Εκεί που
λέγαμε ότι ο Τραμπ θα εδινε εντολή για την καταστροφή του πυρηνικού
προγράμματος του Ιράν, τελικά την εντολή θα την δόσει ο αφεντικός του Μπιντέ(ν)
(Biden βαρβαριστί). Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και το “φευγιό” του
Ταγύφτ, ώστα να ανοίξουν τα Στενά και να κυκλωθεί η Ρωσία. Ε, ρε μαύρο φίδι που τους έφαγε…
Γελώ πικρά με κάποιους
που ακριβώς πριν 4 χρόνια έτρωγαν και διέδιδαν την παραμύθα ότι ο Τραμπ θα
γινόταν τελικά Πρόεδρος (τότε) και ότι η Αμερική είχε ήδη στρατιωτική κυβέρνηση
και ο Μπιντές ήταν διακοσμητικός πρόεδρος, που διοικούσε από στούντιο του
Χόλυγουντ.
Και να, μας έλεγαν, τον
Μάρτιο αναλαμβάνει ο Τραμπ, τον Ιούνιο αναλαμβάνει, μην νοιάζεστε ο Μπιντές δεν
κυβερνάει και πόσες άλλες ανοησίες. Εκεί φτάσαμε, να πετάει ο καθένας την
μπούρδα του και να γίνεται πιστευτός.
ΒΡΕ ΑΝΟΗΤΟΙ, ΟΛΑΚΕΡΟΣ
ΘΕΟΣ ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΣΤΗΝ ΓΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ και πιστεύουμε το κάθε τσόλι, που
παριστάνει τον δημοσιογραφίσκο, τον Υπουργό, τον πρωθυπουργό ή τον ΠτΔ; Όπως και σήμερα, που ακούω Ορθοδόξους, που
πιστεύουν ότι θα μας σώσει ο Τραμπ.
Μας τα είπε ξεκάθαρα ο
Τριαδικός Θεός : «μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι
σωτηρία» (Ψ.145,3). Όλοι είμαστε
ενεργούμενα του Θεού. Όπως είπε ο
τεράστιος σύγχρονος Άγιος Παϊσιος “όλοι κάνουν τα σχέδιά τους αλλά άθελά τους
προωθούν το ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ“.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν
να είμαστε μέρος του Σχεδίου του Θεού, που είναι η Σωτηρία μας και η Αιώνια Ζωή
με Αυτόν. Ας εντείνουμε τις προσευχές μας και όσα η Εκκλησία του Χριστού
συνιστά για την Σωτηρία μας.
Να ευχηθώ Καλά
Χριστούγεννα (μια και αρχίζει το σαρανταήμερο των Χριστουγέννων) ή δεν θα
προλάβουμε Χριστούγεννα λόγω των επικείμενων; Οπότε ας ευχηθώ κάτι καλύτερο :
ΚΑΛΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ (https://www.triklopodia.gr/bas_4-%cf%80%ce%bf%ce%b9%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%86%ce%ae%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%83%cf%85%ce%bd%cf%84%ce%bf/#goog_rewarded)!
Τούρκος
Υπουργός: Η χώρα μου έλαβε πρόταση να γίνει εταίρος των BRICS-Ποια θα είναι η
αντίδραση Τραμπ σε αυτά σχέδια; Ο Ερντογάν προσπαθεί να κερδίσει χρόνο και
χρήμα ανάμεσα στην κόντρα ΗΠΑ-Ρωσίας για την παγκόσμια ηγεμονία.
Τούρκος Υπουργός ανέφερε
σε τηλεοπτική εκπομπή την πρόταση εισόδου της Τουρκίας στον συνασπισμό χωρών
BRICS. “Η Τουρκία έχει λάβει πρόταση να γίνει χώρα εταίρος των BRICS” δήλωσε ο
υπουργός Εμπορίου της Δημοκρατίας Ομέρ Μπολάτ σε συνέντευξή του αναφέρει το
ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti.
«Προτάθηκε στην Τουρκία
να γίνει χώρα εταίρος στα BRICS, αυτή είναι μια μεταβατική διαδικασία», είπε ο
ίδιος. Ο Μπολάτ σημείωσε ότι η ένταξη στην ένωση θα αποφέρει σημαντικά οφέλη
στην Τουρκία, καθώς θα επιτρέψει την συνεργασία με όλες τις πιο σημαντικές
παγκόσμιες πλατφόρμες.
Όπως σημείωσε ο Ρώσος Υπουργός
Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ στις αρχές Νοεμβρίου, "η Μόσχα χαιρετίζει το
ενδιαφέρον της Τουρκίας για προσέγγιση με τους BRICS, αλλά η απόφαση για τις
παραμέτρους συμμετοχής της Άγκυρας στις εργασίες της ένωσης θα ληφθεί, μεταξύ
άλλων, στη βάση της συναίνεσης των μελών της".
Πρόσθεσε ότι "η
Ρωσία τάσσεται υπέρ της επέκτασης των δεσμών BRICS με τις χώρες της Παγκόσμιας
Πλειοψηφίας, κυρίως με εκείνες που υποστηρίζουν την πολυμέρεια, ακολουθούν μια
κυρίαρχη εξωτερική πολιτική και δεν προσχωρούν σε μονομερείς κυρώσεις κατά της
ίδιας".
Η τελευταία σύνοδος
κορυφής των BRICS με τη συμμετοχή αρχηγών κρατών πραγματοποιήθηκε στο Καζάν από
τις 22 έως τις 24 Οκτωβρίου. Η BRICS είναι μια διακρατική ένωση που
δημιουργήθηκε το 2006 μ.Χ. από την Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία και η Νότια
Αφρική προσχώρησε σε αυτήν το 2011 μ.Χ. Η Μόσχα κατέχει την θέση του Προέδρου
του οργανισμού από την 1η Ιανουαρίου 2024 μ.Χ.
Από τις αρχές του 2024
μ.Χ., η Αίγυπτος, η Αιθιοπία, το Ιράν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η
Σαουδική Αραβία έχουν ενταχθεί στους BRICS. Η Προεδρία της Ρωσίας στην ένωση
πραγματοποιείται υπό το σύνθημα της ενίσχυσης της πολυμέρειας για δίκαιη παγκόσμια
ανάπτυξη και ασφάλεια.
Έρχεται η δαμόκλειος
σπάθη του Τραμπ για τον Ερντογάν λόγω BRICS;
Η προσπάθεια της Τουρκίας να ενταχθεί στο μπλοκ BRICS -που περιλαμβάνει την
Βραζιλία, την Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και την Νότια Αφρική, έχει προκαλέσει
παγκόσμιο ενδιαφέρον και ανησυχία.
Παραδοσιακά βασικό μέλος
του ΝΑΤΟ, η κίνηση της Τουρκίας προς τους BRICS υπογραμμίζει την πρόθεσή της να
εξισορροπήσει τις σχέσεις μεταξύ των δυτικών εθνών και των αναδυόμενων
παγκόσμιων δυνάμεων. Η πιθανή ένταξη της Τουρκίας στις BRICS ενδέχεται να μην
γίνει ευπρόσδεκτη από τις ΗΠΑ, οι οποίες επέκριναν την αυξανόμενη επιρροή του
μπλοκ.
Τα κράτη του συνασπισμού
χωρών (BRICS), ιδιαίτερα η Ρωσία και η Κίνα, έχουν αντιταχθεί σε αυτό που
θεωρούν ως δυτική κυριαρχία στις παγκόσμιες υποθέσεις. Η ευθυγράμμιση της
Τουρκίας με τους BRICS θα μπορούσε να εκληφθεί ως στροφή προς μια αντιδυτική
στάση, εγείροντας ανησυχίες στην Ουάσιγκτον.
Οι ΗΠΑ έχουν
προειδοποιήσει στο παρελθόν ενάντια στις προσπάθειες των BRICS να δημιουργήσουν
εναλλακτικά χρηματοπιστωτικά συστήματα που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την
παγκόσμια κυριαρχία του δολαρίου ΗΠΑ (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/rosia/7275256_toyrkos-ypoyrgos-i-hora-moy-elabe-protasi-na-ginei-etairos-ton-brics-poia-tha).
Αλλάζει
το κλίμα για τον Τραμπ στην Άγκυρα.
Για κάποιο λόγο, όταν
κέρδισε ο Ντόναλντ Τραμπ, ένα τμήμα της κοινής γνώμης στην Τουρκία χάρηκε
αρκετά. Ωστόσο, εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο, με την κυβέρνηση Μπάιντεν – αν
και οι δύο ηγέτες δεν μιλούσαν συχνά – εντούτοις, οι θεσμοί λειτουργούσαν καλά
και σε πολλά θέματα υπήρχε πρόοδος στις σχέσεις Ουάσιγκτον-Άγκυρας.
Μετά το αποτέλεσμα των
εκλογών στις ΗΠΑ και την ανακοίνωση των νέων μελών της κυβέρνησης Τραμπ,
επικράτησε ανησυχία στην Τουρκία, ή οποία αποτυπώθηκε έντονα στα μέσα
ενημέρωσης και στα κοινωνικά δίκτυα.
Κάθε άτομο που έχει
επιλέξει ο Τραμπ έως τώρα, είτε έχει ζητήσει την αποχώρηση της Τουρκίας από το
ΝΑΤΟ, είτε έχει εκφράσει την υποστήριξη του στο YPG, είτε έχει διατηρήσει στενές
σχέσεις με τους υποστηρικτές του Γκιουλέν, είτε έχει υπογράψει νομοσχέδια
εναντίον της Τουρκίας, με πλήθος άλλων παραδειγμάτων. Επιπλέον, σε κάποιες
περιπτώσεις οι απόψεις των μελών της κυβέρνησης είναι πιο ριζοσπαστικές, από τις
θέσεις του ίδιου του Τραμπ.
Ο Πρόεδρος Ερντογάν,
θέλοντας να βάλει τέλος στον “πόλεμο” δημοσιευμάτων που ξέσπασε, μετέφερε τις
επίσημες θέσεις του για τον Ιανουάριο, μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης Τραμπ,
επισημαίνοντας, χαρακτηριστικά: «Η βελτίωση των σχέσεων μεταξύ της Τουρκίας και
των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στη νέα εποχή δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω
της τηλεφωνικής διπλωματίας.
Εμείς, είτε σε διεθνείς
συναντήσεις, είτε διμερώς θα συναντηθούμε με τον κ. Τραμπ για να καθορίσουμε το
πως θα αξιολογήσουμε την επόμενη διαδικασία με πολύ καλύτερο τρόπο. Αυτή τη
στιγμή, πρέπει να δούμε το πως θα διαμορφωθεί το Υπουργικό Συμβούλιο του κ.
Τραμπ και το τι είδους Υπουργικό Συμβούλιο θα προκύψει.
Επίσης, το Υπουργικό
Συμβούλιο του κ. Τραμπ με τις συναντήσεις που θα κάνει με τα μέλη του δικού μου
Υπουργικού μου Συμβουλίου θα γνωριστούν από πολύ κοντά και θα κάνουμε τα βήματά
μας αναλόγως.
Σε αυτό το σημείο,
προσδίδουμε σημασία στους αντιπροέδρους και τους υπουργούς Εξωτερικών. Αυτοί οι
υπουργοί θα συναντηθούν μεταξύ τους για να γνωριστούν και να διαβουλευτούν.
Ευελπιστούμε να ξεκινήσει μια πολύ διαφορετική διαδικασία μεταξύ της Τουρκίας
και των ΗΠΑ».
Τι φέρει η κυβέρνηση
Τραμπ. Στις ΗΠΑ, ακόμα κι αν οι υποστηρικτές του “MAGA” (Make America Great
Again) πανηγυρίζουν τον θρίαμβό τους, μια πιο προσεκτική ματιά στις πρώτες
ανακοινώσεις του – πολιτικά αναστημένου – Τραμπ, φανερώνουν, σύμφωνα με
Αμερικανούς αναλυτές, ότι είναι πιθανότερο να γίνει και πάλι παράγοντας πόλωσης
και χάους, προκαλώντας ζημιά στη δημοκρατία των ΗΠΑ και τη διεθνή σταθερότητα.
Ωστόσο, ο έλεγχος που
ασκεί σήμερα στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, μαζί με το πλεονέκτημά του να διαθέτει
έμπιστο προσωπικό για τη στελέχωση της κυβέρνησης του, καθιστούν τον Τραμπ σε
ευνοϊκή θέση στην επιδίωξη των στόχων του, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην
εξωτερική πολιτική.
Ο Τραμπ θα είναι
απρόβλεπτος, υποστηρίζουν άλλοι αναλυτές. Ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά πώς να
“εργαλειοποιεί” την απροβλεψιμότητά του ως πλεονέκτημα, που κρατά τους άλλους
σε ανισορροπία, ενώ η φήμη του για αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, τον καθιστά πιο
δύσκολο να επικριθεί για την ασυνέπειά του.
Οι αποφάσεις του να
τοποθετήσει τον Ματ Γκετς στη θέση του γενικού Εισαγγελέα, τον Τζον Ράτκλιφ ως
διευθυντή της CIA, την Τάλσι Γκάμπαρντ, ως διευθύντρια Εθνικών Πληροφοριών και
την Κρίστι Νοεμ για το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, έχουν ήδη πυροδοτήσει
σφοδρές αντιδράσεις, εκτός του πυρήνα των υποστηρικτών του.
Στην προηγούμενη θητεία
του ο Τραμπ αναγκάστηκε να αποσύρει προτάσεις για υπουργικές θέσεις, λόγω
αντιδράσεων ακόμη και από μέλη του κόμματός του. Αυτή τη φορά, όμως, φαίνεται
αποφασισμένος να στηρίξει τις επιλογές του, αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις.
Για παράδειγμα, η επιλογή
του Ματ Γκετς ως γενικού Εισαγγελέα θεωρείται αμφιλεγόμενη, δεδομένου ότι,
πρόσφατα βρέθηκε στο επίκεντρο έρευνας του Υπουργείου Δικαιοσύνης για εμπλοκή
σε υπόθεση εμπορίας ανθρώπων. «Υπάρχουν τόσες πολλές κατηγορίες για τον
Ρεπουμπλικάνο της Φλόριντα και το πλήθος των περίεργων χαρακτήρων γύρω του, που
είναι δύσκολο να ξέρεις από πού να ξεκινήσεις», ανέφεραν αμερικανικά μέσα.
Αίνιγμα η αμερικανική
πολιτική. Κανένας – ούτε οι υποστηρικτές του – δεν πρέπει να είναι σίγουροι ότι
ξέρει ακριβώς τι θα κάνει. Είναι βέβαιο ότι δεν θα κάνει τίποτα που να μην
είναι προς το προσωπικό του πολιτικό και οικονομικό συμφέρον, αλλά το πώς αυτό
θα μεταφραστεί σε πολιτικό επίπεδο, είναι αδύνατο να το κατανοήσει κανείς. Είπε
πολλά αλλοπρόσαλλα πράγματα κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, αλλά πόσο από
αυτά ήταν αέρας κοπανιστός και πόσο ήταν ειλικρινή, παραμένει να το δούμε!
Η πολιτική στις ΗΠΑ είναι
ένα αίνιγμα. Αν και τα πράγματα φαίνονται σαφή με βάση τις παραδοσιακές
προσεγγίσεις και αναλύσεις, είναι εμφανές ότι τα δεδομένα είναι εξαιρετικά
δύσκολα να προβλεφθούν.
Οι δημοσκοπήσεις, για
παράδειγμα, δεν είναι αξιόπιστες, και οι παλιές στρατηγικές για την εκλογική
εκστρατεία (όπως η σημασία του “παιχνιδιού στο έδαφος”*) δεν ισχύουν πλέον. Από
την άλλη, οι ελίτ των ΗΠΑ, συνεχίζουν να υποτιμούν τη βαθιά απογοήτευση και την
οργή που επικρατούν στην αμερικανική κοινωνία, τα οποία στρέφονται κυρίως,
εναντίον τους.
Θα υπάρξουν πολλές
αναλύσεις, εκ των υστέρων, που θα εξηγούν τι πήγε στραβά για τους Δημοκρατικούς
και γιατί οι ειδικοί το ξανα-έχασαν, αλλά αυτοί οι ίδιοι “ειδικοί” είχαν οκτώ
χρόνια να το καταλάβουν και εξακολουθούν να είναι αποπροσανατολισμένοι.
Οι σινεφίλ γνωρίζουν ότι
οι συνέχειες στις ταινίες σπάνια είναι καλές και συχνά παίρνουν μια πιο
σκοτεινή τροπή από την αρχική. Η πρώτη θητεία του Τραμπ, ως πρόεδρος,
απογοήτευσε πολλούς και ήταν καταστροφική για κάποιους, κάτι που εξηγεί γιατί
έχασε τις εκλογές του 2020. Η επανέκδοση όμως θα είναι χειρότερη, για να
παραφράσουμε τη φράση “η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί”.
ΥΣ* Η φράση “παιχνίδι στο
έδαφος” χρησιμοποιείται συνήθως στον αθλητισμό, κυρίως στο ποδόσφαιρο ή στο
ράγκμπι, για να περιγράψει έναν τρόπο παιξίματος όπου η ομάδα ή ο παίκτης
προτιμούν να ελέγχουν τη μπάλα με κοντινές πάσες, ή κινήσεις χαμηλά στο έδαφος,
αντί να κάνουν μακρινές ή αεροπορικές πάσες.
Η σημασία αυτής της
στρατηγικής είναι ότι προσφέρει μεγαλύτερη ακρίβεια, καλύτερο έλεγχο της μπάλας
και συνήθως δημιουργεί περισσότερη ευχέρεια στην ανάπτυξη του παιχνιδιού,
ειδικά όταν οι αντίπαλοι είναι καλά οργανωμένοι στην άμυνα. Συχνά συνδέεται με
ομάδες που προτιμούν τεχνικό και συνδυαστικό ποδόσφαιρο, όπου οι κινήσεις είναι
γρήγορες και ακριβείς (https://slpress.gr/diethni/allazei-to-klima-gia-ton-trab-stin-agkira/).
Τραμπ,
Ισραήλ και Κουρδικό κράτος – Επιστρέφει ο εφιάλτης για την Τουρκία.
Τα πρόσωπα που επέλεξε ο
Τραμπ για τις θέσεις του Υπουργού Εξωτερικών (Μάρκο Ρούμπιο) και Συμβούλου
Εθνικής Ασφαλείας (Μάικ Γουόλτς) προκαλούν πολιτικό πυρετό στην Άγκυρα, λόγω
της ξεκάθαρης θέσης που έχουν λάβει στο παρελθόν υπέρ των Κούρδων και του
Ισραήλ.
Σ’ αυτό πρέπει να
προστεθεί και η δημόσια τοποθέτηση του Ισραήλ για να ιδρυθεί κουρδικό κράτος, η
οποία ήταν η σταγόνα που εξώθησε τον Ερντογάν να διακόψει διπλωματικές και
εμπορικές σχέσεις με το εβραϊκό κράτος.
Ας σημειωθεί ότι ο
Ερντογάν χαιρέτισε την εκλογή Τραμπ, θεωρώντας ότι μαζί του θα μπορούσε να
αναπτύξει μία πολύ πιο στενή σχέση από ό,τι με τον Μπάιντεν. Οι επιλογές του
νεοεκλεγέντος Αμερικανού προέδρου, όμως, άλλα δείχνουν.
Όπως έχει φανεί
πολλαπλώς, προτεραιότητά του είναι η στήριξη του Ισραήλ. Η ανοικτή ρήξη ανάμεσα
σ’ αυτό και στην Τουρκία του Ερντογάν, απομακρύνει τον Τραμπ από την Άγκυρα και
επαναφέρει το σενάριο για κουρδικό κράτος. Ως αντίδραση, το νεοοθωμανικό
καθεστώς έχει σημάνει συναγερμό σε πολλά επίπεδα.
Υπενθυμίζω ότι στην Βορειοανατολική
Συρία λειτουργεί ήδη ένα πρόπλασμα κουρδικού κράτους μετά από αιματηρές μάχες,
στις οποίες πρωτοστάτησε το YPG, το Συριακό παρακλάδι του PKK. Υπενθυμίζω ακόμα
ότι ο τουρκικός στρατός έχει εισβάλει στην Βόρεια Συρία και σήμερα κατέχει
περιοχές εκεί.
Και εάν δεν
πραγματοποίησε μαζική επίθεση εναντίον της κουρδικής πολιτοφυλακής αυτό
οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αποτρεπτική πίεση που είχε δεχθεί από τους
Αμερικανούς, ενώ αρνητικοί ήταν και οι Ρώσοι.
Την περιοχή που σήμερα
ελέγχουν οι Κούρδοι στην Βορειοανατολική Συρία, την απελευθέρωσαν από το ISIS
με μεγάλο κόστος σε ανθρώπινες ζωές, γεγονός που οι Αμερικανοί (και οι Γάλλοι)
αναγνωρίζουν.
Γι’ αυτούς, άλλωστε, το
κουρδικό πρόπλασμα κράτους είναι και το μόνο έρεισμά τους σε μία Συρία, όπου οι
δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ, με τη βοήθεια του Ιράν και της Χεζμπολάχ και
βεβαίως με την αεροπορική υποστήριξη της Ρωσίας, έχουν πλέον κυριαρχήσει στην
υπόλοιπη Συρία. Εξαιρέσεις είναι η περιοχή του Ιντλίμπ, η οποία συνεχίζει να
ελέγχεται από τζιχαντιστές, και τα εδάφη που έχει καταλάβει η Τουρκία σε δύο
φάσεις.
Πρόπλασμα κουρδικού
κράτους. Η ύπαρξη του προπλάσματος κουρδικού κράτους στη βορειοανατολική Συρία
είναι εφιάλτης για την Άγκυρα. Πολύ περισσότερο που στους Κούρδους της Συρίας
κυριαρχεί και οργανωτικά και πολιτικά το τοπικό παρακλάδι του PKK, το οποίο
είναι σύμμαχος των Αμερικανών και υποστηρίζεται-εξοπλίζεται από αυτούς, όπως,
επίσης, και από τους Ισραηλινούς.
Το μέλλον της εν λόγω
περιοχής παραμένει αβέβαιο και θα καθοριστεί στο πλαίσιο της ευρύτερης
διευθέτησης που κάποια στιγμή θα επιβληθεί για το μελλοντικό καθεστώς σε
ολόκληρη τη Συρία. Διευθέτηση, η οποία και θα κρίνει το μέλλον και των υπό τουρκική
κατοχή συριακών εδαφών.
Αυτό, όμως, που τώρα
ταράζει τον ύπνο του Ερντογάν είναι το ενδεχόμενο το Ισραήλ –με τη βοήθεια των
ΗΠΑ– να παίξει δυνατά το κουρδικό χαρτί αρχικά στην Βόρειο Συρία και στο Δυτικό
Ιράν και ενδεχομένως στην συνέχεια και στην ίδια την Τουρκία.
Είναι ακριβώς αυτός ο
φόβος που εξώθησε πριν λίγες εβδομάδες τον Τούρκο πρόεδρο να πραγματοποιήσει,
μέσω του υπερεθνικιστή εταίρου του Μπαχτσελί, ένα πρωτοφανές πολιτικό άνοιγμα
προς το κουρδικό στοιχείο της Τουρκίας μέσω του εκεί κουρδικού κόμματος, το
οποίο μέχρι τότε βρισκόταν υπό διωγμό.
Η τρομοκρατική επίθεση
ενός κομάντο του ΡΚΚ εναντίον της τουρκικής αεροδιαστημικής εταιρείας, παρότι η
ηγεσία του ΡΚΚ φρόντισε να πάρει κάποια απόσταση, εκ των πραγμάτων τορπίλισε το
εν λόγω πολιτικό άνοιγμα, το οποίο προς το παρόν δεν έχει συνέχεια.
Είναι προφανές πως ο
Ερντογάν, χρησιμοποιώντας ρητορική εθνικής ενότητας απέναντι σε εξωτερικό
κίνδυνο, προσπάθησε να “στεγανοποιήσει” το κουρδικό κόμμα και κατ’ επέκταση
τους Κούρδους από πιθανολογούμενες κινήσεις του Ισραήλ –με τις ευλογίες των
ΗΠΑ– για πρόκληση εσωτερικών συγκρούσεων στην Τουρκία.
Η στρατιωτική λύση. Ας
κάνουμε, όμως, ένα άλμα στο παρελθόν. Όταν στις αρχές της δεκαετίας 1.990 μ.Χ.
ο Οζάλ με ανατολίτικη κομπορρημοσύνη μιλούσε για την αναδυόμενη τουρκική ζώνη
επιρροής, που θα εκτεινόταν από την Αδριατική μέχρι το Σινικό Τείχος, η Τουρκία
ήταν ήδη καρκινοπαθής.
Το εθνικοαπελευθερωτικό
αντάρτικο του ΡΚΚ, που ξεκίνησε το 1.984 μ.Χ., δεν κατάφερε μόνο να
αποσταθεροποιήσει την τουρκική κυριαρχία στις νοτιοανατολικές επαρχίες. Άσκησε
και διαβρωτική επιρροή συνολικά στο μετακεμαλικό καθεστώς.
Το τουρκικό Γενικό
Επιτελείο έδινε για δεκαετίες στον εαυτό του διαδοχικές διορίες για να επιτύχει
στρατιωτική λύση. Παρότι σ’ αυτό το μέτωπο χρησιμοποίησε ό,τι καλύτερο διέθετε
στο στρατιωτικό επίπεδο, παρότι δεν τσιγκουνεύτηκε ανθρώπινους και οικονομικούς
πόρους, δεν κατάφερε να συντρίψει τη ραχοκοκαλιά του αντάρτικου, όπως
επανειλημμένως είχε εξαγγείλει. Δεν το κατάφεραν ούτε οι αλλεπάλληλες εισβολές
του τουρκικού στρατού στο Βόρειο Ιράκ κατά τη διάρκεια των τελευταίων
δεκαετιών.
Υπενθυμίζω ότι ήδη από το
1.994 μ.Χ. είχαν εισβάλει 40.000 Τούρκοι στρατιώτες υπό τον στρατηγό Τσεβίκ
Μπιρ (επιχείρηση “Ατσάλι”), χωρίς και πάλι να επιτύχουν τον αντικειμενικό σκοπό
τους. Παρά τις σημαντικές απώλειες που όλα αυτά τα χρόνια έχει υποστεί, το ΡΚΚ
έχει αποδείξει ότι μπορεί να επιβιώνει ως αντάρτικο και να προκαλεί σημαντικά
πλήγματα στις τουρκικές δυνάμεις. Κι όταν ένα αντάρτικο επιβιώνει από την
ένοπλη κρατική καταστολή, αυτό ουσιαστικά ισοδυναμεί με ένα είδος νίκης.
Κράτος-κουρελού. Τα
θύματα αυτού του 40ετούς ασύμμετρου πολέμου ξεπερνούν τις 40.000. Ένα σημαντικό
ποσοστό είναι Τούρκοι στρατιώτες, ενώ πολλαπλάσιοι είναι οι τραυματίες.
Τεράστιο είναι και το οικονομικό κόστος αυτού του ασύμμετρου πολέμου για την
Τουρκία.
Έχει υπολογισθεί
αθροιστικά από τουρκικές πηγές σε πολύ πάνω από 300 δισ. δολάρια. Σ’ αυτά θα
πρέπει να προστεθούν το μεγάλο κόστος των καταστροφών που προκαλούσαν τόσο οι
επιθέσεις των ανταρτών όσο και η δράση των δυνάμεων ασφαλείας, καθώς και το
κόστος από την παρακώλυση της οικονομικής δραστηριότητας στις Νοτιοανατολικές
επαρχίες.
Η Τουρκία έχει
εγκλωβισθεί σ’ έναν φαύλο κύκλο. Η εμμονή στην επιδίωξη στρατιωτικής λύσης και
η καλλιέργεια της αντίληψης του κράτους-οχυρού αποδείχθηκαν εξόχως
αντιπαραγωγικές. Η κεμαλική στρατογραφειοκρατία θεωρούσε την αναζήτηση
πολιτικής λύσης παραδοχή ήττας, που εκ των πραγμάτων θα άνοιγε τον ασκό του
Αιόλου, με ανεξέλεγκτες συνέπειες για την ίδια την ακεραιότητα του τουρκικού
κράτους. Θεωρούσε ότι, εάν σπάσει ο κουρδικός κρίκος, αργά ή γρήγορα θα
ακυρωθεί συνολικά το δόγμα “ένα έθνος, ένα κράτος, μία γλώσσα, μία θρησκεία”.
Το πουλόβερ θα αρχίσει να
ξηλώνεται και μέσα από την κρίση θα αναδυθεί σιγά σιγά το μωσαϊκό των
μικρασιατικών εθνοτήτων που ισοπεδώθηκαν από τον κεμαλισμό. Για την ακρίβεια,
αυτό έχει ήδη αρχίσει να γίνεται. Εάν ξύσουμε την επιφάνεια, η Τουρκία είναι
ένα πολυεθνικό κράτος που δηλώνει ότι είναι μονοεθνικό.
Στην πραγματικότητα, οι
Τούρκοι αδυνατούν να συμβιβασθούν με την ιστορία τους. Σύμφωνα με εκτεταμένη
επιστημονική έρευνα του πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν (Γερμανία) με τίτλο
“Εθνικές Ομάδες στην Τουρκική Δημοκρατία”, στη χώρα αυτή υπάρχουν τουλάχιστον
52 εθνικές ομάδες, με ξεχωριστά γλωσσικά, θρησκευτικά και εθνολογικά
χαρακτηριστικά. Το κουρδικό αντάρτικο δεν έφερε στην επιφάνεια μόνο το Κουρδικό
Ζήτημα.
Ρηγμάτωσε πολλαπλά την τουρκική κρατική
ιδεολογία. Οι συμπιεσμένες μικρασιατικές εθνικές και θρησκευτικές ομάδες (όπως
οι αλεβίτες) επαναδιεκδικούν την αναγνώριση και προβάλλουν την ιδιαίτερη
ταυτότητά τους.
Η Κουρδική ταυτότητα. Οι
εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της στρατοχωροφυλακής, η χωρίς κανόνες δράση των
παρακρατικών αντι-αντάρτικων ομάδων στις νοτιοανατολικές επαρχίες και οι
βρόμικες επιχειρήσεις όλες τις προηγούμενες δεκαετίες δημιούργησαν με το χυμένο
αίμα βαθύ χάσμα ανάμεσα στη μεγάλη πλειονότητα των Κούρδων και στο τουρκικό
κράτος.
Προκαλώντας με τη δράση
του τη βίαιη και συχνά τυφλή κατασταλτική αντίδραση των κρατικών και
παρακρατικών μηχανισμών, το κουρδικό αντάρτικο λειτούργησε σαν καταλύτης για τη
δυναμική ανάδυση του κουρδικού εθνισμού στην επικράτεια της Τουρκίας. Πρόκειται
για μια διαδικασία που δεν έχει επιστροφή.
Απ’ αυτή την άποψη, το
PKK έχει επιτελέσει το σημαντικότερο σκέλος της ιστορικής αποστολής του. Μέσα
από τον πολυετή ένοπλο αγώνα του σφυρηλατήθηκε οριστικά και αμετάκλητα η
ξεχωριστή εθνική συνείδηση των Κούρδων.
Ο Κουρδικός εθνισμός αναπτύσσεται
δυναμικά όχι μόνο στις νοτιοανατολικές επαρχίες, αλλά και στις φτωχογειτονιές
των μεγάλων πόλεων όλης της Τουρκίας, όπου έχουν καταφύγει ως εσωτερικοί
μετανάστες όχι μόνο λόγω της αστυφιλίας, αλλά και λόγω της πρακτικής του βίαιου
ξεριζωμού αγροτικών κουρδικών πληθυσμών της Νοτιοανατολικής Τουρκίας μέσω των
εκκαθαριστικών επιχειρήσεων.
Ας σημειωθεί ότι κατά τη
διάρκειά τους έχουν καταστραφεί περίπου 4.500 κουρδικά χωριά και οικισμοί. Με
άλλα λόγια, ακόμα και η απόσχιση εδαφών από τη νοτιοανατολική Τουρκία δεν θα
έλυνε οριστικά το κουρδικό πρόβλημα. Το Κουρδικό καρκίνωμα έχει κάνει
μετάσταση.
Το ΡΚΚ προσπαθεί να
κατευθύνει τους Κούρδους εσωτερικούς πρόσφυγες να εγκατασταθούν στο τρίγωνο
Μερσίνα-Άδανα-Αλεξανδρέττα. Στόχος του είναι η δημιουργία πολυάριθμων κουρδικών
κοινοτήτων στην περιοχή αυτή, ώστε να δημιουργηθούν οι πληθυσμιακές
προϋποθέσεις για μελλοντική κουρδική έξοδο στην Ανατολική Μεσόγειο. Με βάση
επίσημα στοιχεία, ήδη η πλειονότητα του πληθυσμού της Μερσίνας (λιμάνι) είναι
Κούρδοι.
Υπενθυμίζω ότι ο Ερντογάν
είχε αρχικά προσπαθήσει να προσεταιριστεί τους Κούρδους και εκλογικά για το
κόμμα του, αλλά και να τους ενσωματώσει στο τουρκικό κράτος, με το σύνθημα
“Τούρκοι και Κούρδοι παιδιά των Οθωμανών”. Στο ίδιο πλαίσιο, είχε κατά κόρον
χρησιμοποιήσει το χαρτί του Ισλάμ, το οποίο έχει απήχηση στους συντηρητικούς
θρησκευόμενους αγροτικούς κουρδικούς πληθυσμούς της Νοτιοανατολικής Τουρκίας.
Η προσπάθειά του είχε
φέρει κάποια αποτελέσματα, αλλά η άρνηση του κουρδικού κόμματος να παίξει το
πολιτικό-εκλογικό παιχνίδι του, οδήγησε τον Τούρκο πρόεδρο σε μία πολιτική
σκληρής καταστολής και διώξεων, η οποία διέρρηξε και τις όποιες σχέσεις είχαν
δημιουργηθεί. Αυτός είναι ο λόγος που το τωρινό πολιτικό άνοιγμα είναι αμφίβολο
εάν θα φέρει το επιθυμητό από αυτόν αποτέλεσμα. (https://slpress.gr/diethni/tramp-israil-kai-kourdiko-kratos-epistrefei-o-efialtis-gia-tin-tourkia/)
Γίνονται
φοβερές ζυμώσεις για το Κουρδικό που ανησυχούν την τουρκία -έρχονται πολλά.
Ο απόστρατος υποστράτηγος
Αρμαγάν Κούλογλου προειδοποίησε για τη μεγάλη παγίδα που έχει στηθεί για την
Τουρκία, τόσο από φωνές στο εσωτερικό όσο και από προτροπές από το εξωτερικό,
γράφει η τουρκική «Yeni Mesaj» .
Ο Κούλογλου αναφέρθηκε
στο νέο σύνταγμα, την πρωτοβουλία και τη διαδικασία που ξεκίνησε με την κλήση
του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, αρχηγού των τρομοκρατών από τον πρόεδρο του MHP Ντεβλέτ
Μπαχτσελί στο Κοινοβούλιο.
Ο Κούλογλου προέβη την
ακόλουθη αξιολόγηση: «Υπάρχει μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα ξεχωριστό στυλ
διακυβέρνησης εντός της Δημοκρατίας της Τουρκίας με συνταγματικές αλλαγές, να
δημιουργηθούν αυτόνομες δομές κ.λπ.
Το θέμα οδεύει προς αυτό
το σημείο. Από την Δύση, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είναι ο προστάτης
του PKK και από την άλλη το τρομοκρατικό PKK δεν θα καταθέσει τα όπλα του για
να διαπραγματευτεί μαζί μας. Αυτό (το PKK) επιδιώκει μια ξεχωριστή διοίκηση,
ένα ξεχωριστό κράτος, παλεύουμε για αυτό το θέμα για περισσότερα από 40 χρόνια
θα το μεταφέρουμε τώρα από εδώ στο πολιτικό πεδίο;
Όταν κινείσαι έτσι,
χάνεις όλες τις ευκαιρίες που έχεις. Δεν εμπλέκονται μόνο εσωτερικές αλλά και
εξωτερικές δυνάμεις και οι ευκαιρίες και ο έλεγχος που έχουμε θα ξεφύγουν από
τα χέρια μας. Προχωρούν για μια ομοσπονδιακή δομή, μια αυτόνομη δομή και στην
συνέχεια εθνικοποίηση. Τα πόδια του Κουρδιστάν σε τέσσερις χώρες
Όπως γνωρίζετε, υπάρχει
ένα μεγάλο σχέδιο για το Κουρδιστάν. Αυτό έχει ένα πόδι στο Ιράκ, ένα πόδι στη
Συρία, ένα πόδι στο Ιράν και ένα πόδι στην Τουρκία. Ο πυλώνας του Ιράκ
σχηματίστηκε και προέκυψε μια ειδική δομή (την Κουρδική Περιφέρεια).
Τώρα, ο έλεγχος έχει εδραιωθεί στην Συρία μέσω
των YPG, των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων που ελέγχονται από το PYD. Οι
Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τις προστατεύουν και τις υποστηρίζουν και
βρίσκονται στη θέση να ελέγχουν το ένα τρίτο της Συρίας.
Τώρα, ακόμα κι αν το PKK
καταθέσει τα όπλα, το PYD δεν θα καταθέσει τα όπλα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν
θα συμβιβαστούν ποτέ σε αυτό το θέμα. Επομένως, αυτή η προσπάθεια είναι εντελώς
μάταιη και θα πρέπει να εγκαταλειφθεί το συντομότερο δυνατό. Η αποφασιστικότητα
που επιδείχθηκε πρόσφατα στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας δείχνει ότι έχει
εγκαταλειφθεί.
Επικίνδυνη και η Κουρδική
Περιφέρεια στο Ιράκ. Αλλά από την άλλη, δεδομένου ότι η δομή στο Βόρειο Ιράκ
της Κουρδικής Περιφέρειας και ειδικά στο Βόρειο τμήμα της Συρίας δεν θα
διαλυθούν, υπάρχει η ιδέα ότι «θα πρέπει να βρίσκονται υπό τον έλεγχο της
Τουρκίας και να γίνει σύνδεση με την Τουρκία ως μια αυτόνομη δομή.
Αλλά, σήμερα, μπορεί να
υπάρξει μια αυτόνομη δομή και μια σύνδεση με την κρατική δομή, αλλά αύριο, άλλα
κράτη θα αρχίσουν να έρχονται στην ατζέντα στην Τουρκία και η ασφάλεια και η
επιβίωση της Τουρκίας θα εκλείψουν.
Η Τουρκία είναι ένα
ενιαίο κράτος, μια ενιαία δομή. Ξέρετε, υπάρχει μια γελοιογραφία για αυτό το
θέμα. Πήραν το Βόρειο τμήμα της Συρίας και το Βόρειο τμήμα του Ιράκ, τους πήγαν
στην Τουρκία σαν ένα λάστιχο και μετά το άφησαν, αυτό εκτινάχθηκε πίσω
παρασέρνοντας την Ανατολική και την Νοτιοανατολική Τουρκία, οπότε έτσι θα
καταλήξουμε. Γι’ αυτό δεν πρέπει να επέμβουμε σε αυτό το θέμα» (https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2024/11/blog-post_632.html).
Deutsche
Welle: Το Ισραήλ «φλερτάρει» τώρα τους Κούρδους. Τι λέει ο νέος Ισραηλινός
Υπουργός Εξωτερικών Γκιντόν Σάαρ...
Την πρόθεση του Ισραήλ να
βοηθήσει τους Κούρδους να αποκτήσουν πολιτική ανεξαρτησία τόνισε ο νέος
Ισραηλινός Υπουργός Εξωτερικών Γκιντόν Σάαρ, ανέφερε στην επίσημη ομιλία του
κατά την χθεσινοβραδινή τελετή παράδοσης-παραλαβής στην έδρα του Υπουργείου
Εξωτερικών στην Ιερουσαλήμ.
Χείρα βοηθείας από το Τελ
Αβίβ. «Ο κουρδικός λαός είναι ο μεγαλύτερος λαός της περιοχής που δεν έχει
αποκτήσει πολιτική ανεξαρτησία» τόνισε ο Γκιντόν Σάαρ, διευκρινίζοντας πως
παρότι «στην Συρία έχει αποκτήσει de facto αυτονομία» και στο Ιράκ το καθεστώς
αυτονομίας του στο Βόρειο τμήμα της χώρας αναγνωρίζεται από το Ιρακινό
Σύνταγμα, από την άλλη «υφίσταται την καταπίεση και την επιθετικότητα από το
Ιράν και την Τουρκία». Χαρακτηρίζοντας τον κουρδικό λαό “φυσικό σύμμαχο” του
Ισραήλ, ο νέος επικεφαλής της ισραηλινής διπλωματίας κατέληξε στο συμπέρασμα
ότι «το Ισραήλ πρέπει να τείνει χείρα βοηθείας».
Ο Γκιντόν Σάαρ τόνισε
επίσης την ανάγκη να ενδυναμωθούν οι σχέσεις του Ισραήλ με την κοινότητα των
Δρούζων που κατοικούν στην Νότια Συρία και στον Λίβανο, προβάλλοντας ως
παράδειγμα την πλήρη ενσωμάτωση των Δρούζων του Ισραήλ στην τοπική κοινωνία,
στην δημόσια διοίκηση και στις ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας.
Μια νέα περιφερειακή
πολιτική. Η έμφαση που έδωσε κατά την χθεσινοβραδινή ομιλία του Γκιντόν Σάαρ,
πιθανόν να προλέγει ένα νέο στίγμα που προτίθεται να διαμορφώσει την ισραηλινή
περιφερειακή πολιτική κατά το προσεχές διάστημα – και μάλιστα ενόσω ο πόλεμος
συνεχίζει να βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ο Σάαρ φρόντισε να
εκθέσει και την αιτιολογική βάση των στόχων που φαίνεται να έχει θέσει ως στόχο
της θητείας του, λέγοντας τα εξής: «Το Ισραήλ πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι
πάντοτε θα αποτελεί μειονότητα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Ως εκ τούτου,
οι “φυσικοί σύμμαχοί του” είναι οι υπόλοιπες εθνικές μειονότητες της περιοχής,
με τις οποίες οφείλει να ενδυναμώσει τις σχέσεις του».
Αναμένεται, λοιπόν, να
διαπιστωθεί με ποιον τρόπο ο νέος Ισραηλινός Υπουργός Εξωτερικών θα εφαρμόσει
τις προθέσεις του. Παράλληλα όμως, και με εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον, αναμένονται
οι αντιδράσεις των γειτονικών κρατών, όταν θα αρχίσουν να συνειδητοποιούν πως
το Ισραήλ φαίνεται να μην διστάζει να αξιοποιήσει εκκρεμή μειονοτικά αιτήματα,
που θα μπορούσαν, υπό κατάλληλες συνθήκες και συγκυρίες, να οδηγήσουν ακόμα και
σε περαιτέρω αναδιάταξη των ήδη διαταραγμένων περιφερειακών ισορροπιών (https://www.zougla.gr/kosmos/deutsche-welle-to-israil-flertarei-tora-tous-kourdous/).
Είναι
δεδομένο ότι το επόμενο βήμα του Νετανιάχου και της διοίκησης Τραμπ θα είναι η
δημιουργία του Κουρδιστάν.
Η δημιουργία ενός
ανεξάρτητου Κουρδιστάν αποτελεί έναν διαρκή γεωπολιτικό πόλο έλξης και έντασης
στη Μέση Ανατολή. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ σκοπεύουν να βάλουν το επόμενο διάστημα
τα θεμέλια ενός Κουρδικού κράτους ως στρατηγικό πλεονέκτημα απέναντι στους
Άραβες, στους Τούρκους και στους Πέρσες. Το σχεδιαζόμενο κράτος θα περιλάμβανε
εδάφη από την Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν, με πρωτεύουσα το
Ντιγιάρμπακιρ.
Η Στρατηγική Σημασία της
Δημιουργίας Κουρδικού Κράτους. Οι γενοκτόνοι Εβραίοι υπό την ηγεσία του
αδίστακτου Νετανιάχου, έχουν εκφράσει στο παρελθόν την υποστήριξή του σε ένα
ανεξάρτητο Κουρδιστάν, θεωρώντας ότι αυτό μπορεί να λειτουργήσει ως ανάχωμα
έναντι των Αράβων και των Ιρανών.
Ένα νέο Κουρδικό κράτος
θα μπορούσε να προσφέρει στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ μια στρατηγική βάση στη Μέση
Ανατολή, ιδίως σε μια περιοχή όπου ο σιιτικός άξονας, με πρωταγωνιστές το Ιράν
και την υποστηριζόμενη από αυτό συμμαχία στη Συρία και το Λίβανο, έχει
αποκτήσει ισχύ και επιρροή.
Οι Αμερικανοί, κυρίως
κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ, προσέγγισαν την κουρδική
διοίκηση στο Ιράκ και τη Συρία και διατήρησαν στρατιωτική παρουσία στις
κουρδικές περιοχές, συχνά υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης του ISIS.
Ωστόσο, μια τέτοια
παρουσία θα μπορούσε να ενισχύσει τη δυνατότητα της Ουάσινγκτον να ελέγχει και
να επηρεάζει τις εξελίξεις στην Μέση Ανατολή, ενώ η πιθανότητα
ανεξαρτητοποίησης των Κούρδων παρέχει στις ΗΠΑ έναν ισχυρό, φιλοδυτικό σύμμαχο.
Το Κουρδικό Ζήτημα και η
Τουρκία. Για την Τουρκία, η ιδέα ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν που περιλαμβάνει
τμήματα της επικράτειάς της θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την
εδαφική της ακεραιότητα.
Η Άγκυρα ανησυχεί έντονα
ότι ένα κουρδικό κράτος στα σύνορά της θα ενθαρρύνει τους Τούρκους Κούρδους να
επιδιώξουν αυξημένη αυτονομία ή ακόμα και απόσχιση. Έτσι, η Τουρκία παραμένει
ένας από τους πιο έντονους πολέμιους της κουρδικής ανεξαρτησίας, ασκώντας
στρατιωτική πίεση στις κουρδικές περιοχές της Συρίας και του Ιράκ.
Το Κουρδικό Κράτος και τα
Συμφέροντα της Ελλάδας. Από ελληνική σκοπιά, η πιθανή αποδυνάμωση της Τουρκίας λόγω
της δημιουργίας ενός Κουρδικού κράτους θα μπορούσε να προσφέρει πλεονεκτήματα.
Μια Τουρκία που
απειλείται στα σύνορά της και είναι υποχρεωμένη να διαχειριστεί εσωτερικές
διαμάχες θα έχει λιγότερη δύναμη να ασκήσει πίεση προς την Ελλάδα. Οι ισχυροί
δεσμοί του Κουρδικού στοιχείου με την Δύση θα μπορούσαν να ωφελήσουν την Ελλάδα
με στρατηγικές συνεργασίες με το Κουρδιστάν, όταν αυτό δημιουργηθεί, αλλά το
αδύναμο ιστορικό με τις γειτονικές χώρες όπως η Αίγυπτος και η Λιβύη, δείχνουν
ότι οι καθεστωτικοί ελληνόφωνοι πολιτικοί δεν επιδιώκουν αληθινές στρατηγικές
συμμαχίες προς όφελος της Ελλάδας.
Προκλήσεις και
Περιορισμοί για τον Ελληνισμό. Ενώ η δημιουργία ενός Κουρδικού κράτους ίσως
αποδυναμώσει την Τουρκία, δεν εγγυάται ότι οι Κούρδοι θα δουν την Ελλάδα ως
προνομιακό σύμμαχο. Οι κουρδικές ηγεσίες είναι ταγμένες στους επικυρίαρχούς
τους, στις ΗΠΑ και το Ισραήλ
Η δημιουργία ενός
Κουρδικού κράτους είναι μόνη λύση για το γενοκτονικό κράτος του Ισραήλ να
ξεμπερδέψει μια για πάντα από τον μισητό εχθρό που ακούει στο όνομα Ιράν, αφού
στην πραγματικότητα το κράτος αυτό θα αποτελούσε μία buffer zone και ένα
πρόθυμο ηλίθιο που θα αποροφάει τα χτυπήματα και το μίσος Αράβων και Περσών.
Είναι δεδομένο ότι το
επόμενο βήμα του Νετανιάχου και της διοίκησης Τραμπ θα είναι η δημιουργία του
Κουρδιστάν μέσα από ένα συνδυασμό χρωματιστών επαναστάσεων και επίθεσης των ΗΠΑ
– Ισραήλ εναντίων των ηγετών τόσο του Ιράν όσο και της Συρίας (https://romioitispolis.gr/einai-dedomeno-oti-to-epomeno-vima-toy-netaniachoy-kai-tis-dioikisis-tramp-tha-einai-i-dimioyrgia-toy-koyrdistan/).
ΥΠΕΞ
του Ισραήλ “πάγωσε” την Άγκυρα: Το κουρδικό έθνος είναι ένα μεγάλο έθνος χωρίς
πολιτική ανεξαρτησία». Κουρδο-ισραηλινή συνεργασία για έναν νέο χάρτη της
Μ.Ανατολής με την δημιουργία κράτους του “Κουρδιστάν”.
Το Ισραήλ έχει εδώ και
καιρό θετικές σχέσεις με τους Κούρδους στην Μέση Ανατολή, κάτι που αποτελεί
μέρος μιας εταιρικής σχέσης μεταξύ Εβραίων και Κούρδων και κοινών συμφερόντων
στην περιοχή
Ο νέος υπουργός
Εξωτερικών του Ισραήλ, Γκίντεον Σάαρ, αναφέρθηκε στον Κουρδικό λαό στην πρώτη
του ομιλία κατά την ανάληψη των καθηκόντων του την Κυριακή, προκαλώντας σοκ και
δέος στην Άγκυρα.
«Ο Κουρδικός λαός είναι
ένα μεγάλο έθνος, ένα από τα μεγαλύτερα έθνη χωρίς πολιτική ανεξαρτησία», είπε
σε μια τελετή για την παράδοση του Υπουργείου Εξωτερικών από τον απερχόμενο
υπουργό Εξωτερικών Ισραήλ Κατς στον Σαάρ.
Το Ισραήλ έχει θερμές
σχέσεις με τον κουρδικό λαό στην περιοχή από τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας
του Η Ισραηλινή εφημερίδα Jerusalem Post ανέφερε ότι “τόσο οι Εβραίοι όσο και
οι Κούρδοι είναι μειονότητες στην περιοχή και έχουν συχνά αντιμετωπίσει διώξεις
στα χέρια των ίδιων εχθρών.
Για παράδειγμα, οι
Εβραίοι υπέστησαν διώξεις από Άραβες εθνικιστές και εξτρεμιστές, πολλοί από
τους οποίους στόχευαν επίσης Κούρδους, επιδιώκοντας να τους αρνηθούν την
ανεξαρτησία και τα δικαιώματα τους σε Ιράκ, Ιράν και Συρία. Στο Ιράκ, το
καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν έριξε αέρια στους Κούρδους και διέπραξε γενοκτονία εναντίον
τους.
Οδήγησε επίσης την
περιοχή στον αντι-ισραηλινό εξτρεμισμό. Στη Συρία, το καθεστώς του Χαφέζ Άσαντ
αρνήθηκε σε πολλούς Κούρδους δικαιώματα και υπηκοότητα και ήταν επίσης στην
πρώτη γραμμή της αντίθεσης στο Ισραήλ.
Στο Ιράν, το καθεστώς υπό
τους Αγιατολάχ συνέτριψε Κούρδους αντιφρονούντες”. Η ίδια εφημερίδα αναφέρει
ότι “η Τουρκία ήταν μια πιο περίπλοκη ιστορία. Το Ισραήλ και η Τουρκία
διατηρούν σχέσεις από τη δεκαετία του 1950, και μόλις πρόσφατα η Άγκυρα έγινε
εξαιρετικά εχθρική προς το Ισραήλ.
Η Τουρκία έχει ιστορικά
καταστείλει τους Κούρδους, προσπαθώντας ακόμη και να αρνηθεί την ύπαρξή τους,
να απαγορεύσει τη γλώσσα τους και να αφαιρέσει τα κουρδικά γεωγραφικά
ονόματα". Ο νέος Ισραηλινός ΥΠΕΞ ανέφερε πώς οι Κούρδοι στη Μέση Ανατολή
είναι σήμερα χωρισμένοι σε τέσσερις χώρες.
“Οι Κουρδικές περιοχές
είναι σε Τουρκία, Ιράκ, Συρία και το
Ιράν ονομάζονται Bakur, Basur, Rojava και Rojhilat, αντίστοιχα. “ Στην Συρία
και το Ιράκ, οι Κούρδοι απολαμβάνουν αυτονομία”, είπε ο Γκίντεον Σάαρ.
Στη Συρία, ζουν σε μια
ανατολική περιοχή που ελέγχεται κυρίως από τις υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ Συριακές
Δημοκρατικές Δυνάμεις. Αυτή η αυτόνομη περιοχή έχει δεχθεί συχνά επιθέσεις από
την Τουρκία.
Επιπλέον, η Τουρκία
εισέβαλε στην κουρδική περιοχή του Αφρίν το 2018 και εκκαθάρισε εθνοτικά
160.000 Κούρδους από την μικρή ορεινή περιοχή, είπε, προσθέτοντας ότι οι
Κούρδοι στην ανατολική Συρία έχουν ένα είδος de facto αυτονομίας.
Η αυτόνομη περιοχή του
Κουρδιστάν του Ιράκ απολαμβάνει δικαιώματα σύμφωνα με το ιρακινό σύνταγμα, είπε
οΓκίντεον Σάαρ. “Οι Κούρδοι είναι «θύμα της καταπίεσης και της επιθετικότητας
από το Ιράν και την Τουρκία», είπε.
«Πρέπει να τους
προσεγγίσουμε και να ενισχύσουμε τους δεσμούς μας μαζί τους. Αυτό έχει τόσο
πολιτικές όσο και πτυχές ασφαλείας. Ακολουθώ επίσης τη μειονότητα των Δρούζων
στις γειτονικές χώρες, στην Συρία και τον Λίβανο, και έχουμε μια γενναία
συμμαχία με τους Δρούζους πολίτες του Ισραήλ», τόνισε ο Σάαρ .
Ο Σαάρ έκανε τις
παρατηρήσεις του στο πλαίσιο της επιθυμίας του Ισραήλ να παρακολουθήσει τις
εξελίξεις στην περιοχή και να διευρύνει τον «κύκλο της ειρήνης και της
ομαλοποίησης». Το 2020 μ.Χ., οι Συμφωνίες του Αβραάμ έφεραν ειρήνη με τα
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν, καθώς και εξομάλυνση με το Μαρόκο, και
φάνηκε να ανοίγει πόρτες στο Σουδάν, το Τσαντ και άλλα κράτη. Αυτό σταμάτησε,
εν μέρει, από τις μηχανορραφίες του Ιράν και τη σφαγή της 7ης
Οκτωβρίου.
«Πρέπει επίσης να
εξετάσουμε προσεκτικά την περιοχή γύρω μας και να οικοδομήσουμε ισχυρές
συμμαχίες, και θέλω να τονίσω άλλες μειονότητες στον χώρο στον οποίο ζούμε»,
τόνισε ο ίδιος. Ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ προσέγγισε τους Κούρδους και τους Δρούζους
στο πλαίσιο της συζήτησης για τις μειονότητες.
“Αν και το Ισραήλ
βρίσκεται σε έναν δύσκολο πόλεμο τώρα σε πολλά μέτωπα, υπάρχουν πολλά
επιτεύγματα εναντίον του ιρανικού άξονα και τα αποτελέσματα του πολέμου θα
είναι σημαντικά για το μέλλον του Ισραήλ στην περιοχή”, είπε ο ίδιος.
Αρκετοί ειδικοί αναφέρουν
ότι έρχεται κράτος του Κουρδιστάν ως σχέδιο για την δημιουργία ζώνης ασφαλείας του Ισραήλ για τα πετρέλαια
στην Μέση Ανατολή, ενώ θα αλλάξει και ολόκληρος ο χάρτης της περιοχής.
Οι εξελίξεις και η μεγάλη
εκδίκηση του Ισραήλ, θα είναι ένας κράτος του Κουρδιστάν, που θα αποτελέσει μια
τεράστια δικαίωση για 45 και πλέον
εκατομμύρια Κούρδους, σε Τουρκία, Συρία, και Ιράν. Η αντιπαράθεση Ισραήλ και Τουρκίας διέρχεται
σε νέο επίπεδο, και από εδώ και στο εξής το κράτος του Κουρδιστάν θα αρχίσει να
μετρά αντίστροφα (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/11/blog-post_474.html).
«Ο
φυσικός μας σύμμαχος». Ποιο είναι το αντίκρισμα της δήλωσης του νέου Υπ.εξ. του
Ισραήλ, ότι το Κουρδικό Κίνημα είναι «ο φυσικός σύμμαχος» του Εβραϊκού κράτους;
Θα επιχειρήσει η
κυβέρνηση Νετανιάχου να πυροδοτήσει ανάφλεξη στο Ιρανικό Κουρδιστάν; Να
θυμίσουμε ότι το ιρανικό Κουρδιστάν ήταν ημιανεξάρτητο κράτος στην περίοδο της
κατοχής της χώρας από τα στρατεύματα της ΕΣΣΔ, ανάμεσα στο 1.942 μ.Χ. – 1.946
μ.Χ.
Θα υιοθετήσει το Ισραήλ
κόκκινες γραμμές για την προστασία και ασφάλεια των Κούρδων, με στόχο να
προβάλει ως εγγυητής της ασφάλειας του ντε γιούρε κουρδικού κράτους στο βόρειο
Ιράκ και της ντε φάκτο αυτόνομης Κουρδικής Βορειοανατολικής Συρίας; Ο νέος ΥΠΕΞ
του Ισραήλ μίλησε για συμμαχίες με τις μειονότητες της ευρύτερης Mέσης
Aνατολής, τους Κούρδους και τους Δρούζους.
Αν τα παραπάνω δεν
αποτελούν ρητορική χωρίς αντίκρισμα, τότε το Ισραήλ προσπαθεί να κτίσει
περιφερειακές συμμαχίες με κοινό παρονομαστή την δυναμική χειραφέτησης
εθνικοθρησκευτικών μειονοτήτων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Περισσότεροι από 40
εκατομμύρια Κούρδοι ζουν σήμερα στο δυτικό Ιράν, στην Νοτιοανατολική Τουρκία,
στο Βόρειο Ιράκ και την Βορειανατολική Συρία.
Μειονότητα οι Κούρδοι
είναι σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της κάθε χώρας, σ’ αυτές τις χώρες που
δημιουργήθηκαν μετά τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το 1.918 μ.Χ. Να
θυμίσουμε πως η προσέγγιση του Ισραήλ με το Κουρδικό Κίνημα άρχισε στα τέλη της
δεκαετίας του '50 μ.Χ. στο Βόρειο Ιράκ, με στόχο την υπονόμευση της μπααθικής
κυβέρνησης της Βαγδάτης.
Τούτων λεχθέντων, η
μεγάλη κινητικότητα που καταγράφεται τις τελευταίες εβδομάδες στην Αγκυρα με
αναφορές στην αναζήτηση πολιτικής λύσης στο Κουρδικό, με την στήριξη του
έγκλειστου στο Ιμραλι Οτσαλάν, πιστοποιεί την ανησυχία της τουρκικής πλευράς
για συνολική ανάφλεξη του Κουρδικού εντός και εκτός συνόρων. Ενα είναι βέβαιο,
το μήνυμα - απειλή του ΥΠ.ΕΞ. του Ισραήλ, Γκίντεον Σαάρ. για εργαλειοποίηση του
Κουρδικού θα φέρει ακόμη πιο κοντά το Ιράν με την Τουρκία.
Τα διάφορα μέτωπα του
Κουρδιστάν έχουν τη δική τους δυναμική, παρ’ όλα αυτά είναι η πρώτη φορά μετά
την Συνθήκη των Σεβρών του 1.920 μ.Χ. που προέβλεπε την ίδρυση ανεξάρτητου
Κουρδικού Κράτους, που γίνεται ξανά λόγος για συνολική χειραφέτηση των Κούρδων.
Τα τμήματα του Κουρδιστάν
από το Δυτικό Ιράν, το Βόρειο Ιράκ και την Βορειοανατολική Συρία αποτελούν έναν
διάδρομο, ο οποίος βρίσκεται λίγο βορειότερα από τον διάδρομο που συνδέει το
Ιράν με την Μεσόγειο, καθώς το Ιράκ και η Συρία είναι σύμμαχοι της Τεχεράνης. Με
άλλα λόγια, οι Κούρδοι ελέγχουν την δυνατότητα του Ιράν να κυριαρχεί στην Μέση
Ανατολή (https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/453158_o-fysikos-mas-symmahos).
Αλεξάντερ
Ντούγκιν: Ισλαμικός Κόσμος και αποτυχία Ερντογάν.
Στο Ριάντ, στις 11
Νοεμβρίου 2024 μ.Χ., απροσδόκητα για το κοινό, συγκλήθηκε μια επείγουσα
αραβο-ισλαμική σύνοδος αφιερωμένη στο πρόβλημα της Παλαιστίνης και αξίζει να
δοθεί προσοχή στην ταυτόχρονη συμμετοχή δύο ορκισμένων εχθρών – του Σύρου Προέδρου
Μπασάρ αλ Άσαντ και του Τούρκου ηγέτη Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του οποίου η
συνάντηση μέχρι πρόσφατα ήταν αδιανόητη και αδύνατη, γράφει ο Ρώσος φιλόσοφος
Αλεξάντερ Ντούγκιν σε μακροσκελή ανάλυσή του στο ρωσικό Novosti όπως
αναμεταδίδουν τα ρωσικά media.
Επιπλέον, συνεχίζει ο Ντούγκιν,
ο διάδοχος της Σαουδικής Αραβίας, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, στην εναρκτήρια ομιλία
του μίλησε όχι μόνο για την Παλαιστίνη, αλλά και για την ανάγκη υποστήριξης του
Ιράν και της Χεζμπολάχ, κάτι που προκαλεί επίσης αίσθηση, δεδομένου ότι η
Σαουδική Αραβία και το Ιράν θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα εχθροί.
Το ίδιο ισχύει και για τη
Χεζμπολάχ. Και τέλος, προσθέτει, ο Μπιν Σαλμάν είπε ευθέως στην ομιλία του ότι
πλέον δεν διακυβεύεται μόνο η ύπαρξη της Παλαιστίνης, αλλά και η μοίρα του
Τζαμιού Αλ Άκσα, του δεύτερου ιερότερου τόπου στο Ισλάμ μετά την Μέκκα.
«Θα ήθελα να σας
υπενθυμίσω ότι η επιχείρηση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023
ονομάστηκε «Πλημμύρα του Αλ Άκσα» και δικαιολογήθηκε από την απειλή που
διαφαίνεται πάνω από αυτόν τον ιερό τόπο.
Οι ηγέτες της Χαμάς
περίμεναν ότι μια επείγουσα Αραβο
-Ισλαμική σύνοδος θα συγκαλούνταν πολύ νωρίτερα – ας πούμε αμέσως μετά την
έναρξη της ισραηλινής χερσαίας επιχείρησης στην Γάζα, σχεδόν κανείς και τίποτα
δεν έμεινε από τη Γάζα και από την ηγεσία της Χαμάς και η σύνοδος έγινε μόλις
τώρα», συνεχίζει ο Ρώσος φιλόσοφος.
Το ερώτημα είναι: γιατί
τώρα; Προφανώς – λόγω Τραμπ, επισημαίνει ο Ντούγκιν και προσθέτει: «Είναι
γνωστό ότι ο Τραμπ είναι πεπεισμένος υποστηρικτής του δεξιού σιωνισμού.
Υποστηρίζει ενεργά τον Νετανιάχου και κατά την πρώτη του προεδρική θητεία
αναγνώρισε την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ».
Πιθανότατα, ο Τραμπ
σκοπεύει να υποστηρίξει τέτοιους ριζοσπάστες όπως οι υπουργοί της κυβέρνησης
Νετανιάχου – ο Μπεζαλέλ Σμότριτς, ο Μπεν
Γκβιρ και ο πνευματικός τους ηγέτης, ο ραβίνος Ντοβ Λιόρ, επισημαίνει ο
Ντούγκιν. Προσθέτει ότι όλοι δηλώνουν ανοιχτά ότι το Ισραήλ επιδιώκει να
ανατινάξει το τέμενος Άλ Άκσα στο άμεσο μέλλον, να εξοντώσει τους
Παλαιστίνιους, ακόμη και να καταλάβει τη Συρία μαζί με τη Δαμασκό και να
οικοδομήσει το «Μεγάλο Ισραήλ από θάλασσα σε θάλασσα».
Ενθαρρυμένος από την
εκλογή Τραμπ, ο Μπεζαλέλ Σμότριτς δήλωσε κατηγορηματικά ότι είναι πλέον
απαραίτητο να προχωρήσουμε στην καταστροφή των Παλαιστινίων και στη Δυτική Όχθη
– και, φυσικά, να ανατινάξουμε το Αλ Άκσα, σύμφωνα με τον Ντούγκιν.
Όσο κι αν ο ηγέτης των
Παλαιστινίων στην Δυτική Όχθη και ένθερμος πολιτικός αντίπαλος της Χαμάς,
Μαχμούντ Αμπάς, προσπάθησε να διατηρήσει μια μετριοπαθή θέση, παρόλο που
παρακολουθούσε τη γενοκτονία του λαού του στην Γάζα, δεν γλίτωσε τη «σιδηρά
αποφασιστικότητα» των Σιωνιστών για την «τελική λύση του παλαιστινιακού
προβλήματος», επισημαίνει ο Ρώσος φιλόσοφος. Όλοι αυτοί οι παράγοντες,
προσθέτει, ανάγκασαν τους ηγέτες του ισλαμικού κόσμου να ξεπεράσουν τις
εσωτερικές διαμάχες και να συγκεντρωθούν στο Ριάντ.
Ο Ερντογάν κάλεσε σε
μποϊκοτάζ του Ισραήλ. Ο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν απαίτησε την αναγνώριση της
Παλαιστίνης και την ενοποίηση όλων των ισλαμικών χωρών προκειμένου να
αποκρούσει την σιωνιστική επίθεση εναντίον της Παλαιστίνης, του Λιβάνου και του
Ιράν. Ταυτόχρονα, συνεχίζει ο Ντούγκιν, το Ισραήλ επιτίθεται επίσης στην Συρία,
οπότε η παρουσία του Άσαντ και ο σκληρός αντιδυτικός λόγος είχαν κάποια
συμβολική σημασία.
«Ο ισλαμικός παράγοντας
του πολυκεντρικού κόσμου επιτέλους, με τεράστια καθυστέρηση, αρχίζει να αποκτά
ορατή έκφραση. Ίσως οι ίδιοι οι ισλαμικοί ηγέτες θα προτιμούσαν να συνεχίσουν
να αποφεύγουν τη συνένωση και τον συμβιβασμό με την Δύση, αλλά αυτό γίνεται ήδη
επικίνδυνο για αυτούς: ο μουσουλμανικός πληθυσμός στις χώρες του, βλέποντας την
παθητικότητα των ηγετών του, παρατηρώντας λεπτό προς λεπτό τη μαζική εξόντωση
των Παλαιστινίων και περιμένοντας με τρόμο την καταστροφή του θρησκευτικού τους
ιερού, δεν σκοπεύει να το αντέξει για πολύ ακόμη», επισημαίνει ο Ντούγκιν.
Ίσως, από ιστορική
σκοπιά, αυτή η επείγουσα αραβο-ισλαμική σύνοδος θα γίνει το πιο σημαντικό
σημείο καμπής στην ενσωμάτωση του ισλαμικού κόσμου, γράφει ο Ρώσος φιλόσοφος. Η
Δύση θα μπορούσε να ενταχθεί στην εικόνα ενός πολυκεντρικού κόσμου, εάν
συμφωνούσε με το καθεστώς μιας από τις επαρχίες της ανθρωπότητας, και αυτό για
αρκετά αξιόλογους λόγους, αλλά ποτέ δεν θα ήταν η μόνη και η υψηλότερη αρχή στη
λήψη παγκόσμιων αποφάσεων και στον καθορισμό του παγκοσμίου δικαίου και
κανόνων, πιστεύει ο Ντούγκιν.
Σήμερα, κανένα ισλαμικό
κράτος χωριστά δεν είναι ικανό να παίξει το ρόλο του κέντρου βάρους του
ισλαμικού πολιτισμού και την ενσωμάτωσή του σε ένα σύνολο. Η Σαουδική Αραβία, η
Τουρκία, το Ιράν, η Ινδονησία, το «πυρηνικό» Πακιστάν, η Αίγυπτος είναι εντελώς
ανεξάρτητες, αλλά κανένας από αυτούς δεν μπορεί να αναλάβει την αποστολή να
ενώσει όλους τους άλλους. Επομένως, δηλώνει ο Ντούγκιν, χρειάζεται ένα εντελώς
νέο σχέδιο για την εδραίωση του ισλαμικού κόσμου.
Για πολύ καιρό, τίθεται
το ερώτημα σχετικά με το ποια ιδεολογία ή μοντέλο ηγεσίας θα μπορούσε να ληφθεί
ως βάση της ισλαμικής ολοκλήρωσης. Ακόμη και στην πρώτη φάση του αντιαποικιακού
αγώνα κατά της Δύσης, συνεχίζει ο Ρώσος φιλόσοφος, ισλαμιστές μελετητές και
στοχαστές άρχισαν να προτείνουν διαφορετικές εκδοχές μιας τέτοιας ενοποίησης .
Εδώ, οι ισλαμιστές θεωρητικοί κάλεσαν τους λαούς της ummah (πιστούς) να
εγκαταλείψουν τα εθνικά έθιμα και να ενωθούν μόνο με βάση τη Σαρία.
Τις περισσότερες φορές,
σε αυτήν την περίπτωση, τα δύο πρώτα χαλιφάτα ελήφθησαν ως βάση και ιδανικό –
το αραβικό, που δημιούργησε ο Μωάμεθ εντός των συνόρων της Αραβικής Χερσονήσου
και το Ομαγιάντ, με κέντρο τη Δαμασκό, που σχηματίστηκε το 661 υπό την η
κυριαρχία του Muawiyah, αναφέρει.
Οι φιλοδοξίες της Τουρκίας
θεωρήθηκαν απαράδεκτες. «Σε ένα στάδιο της πολιτικής του δραστηριότητας, ο
Ερντογάν έβαλε την ιδέα του Τέταρτου Χαλιφάτου στο επίκεντρο της πολιτικής του.
Αυτό το έργο συνδύαζε τον ισλαμισμό (σαλαφιτικού τύπου) και τον τουρκικό
εθνικισμό, αν και ο κοσμικός κεμαλισμός που έχει τις ρίζες του στην Τουρκία δεν
ταιριάζει σε αυτό το σύστημα, ωστόσο, ο Ερντογάν σκέφτεται σοβαρά το μοντέλο
του Οθωμανικού Χαλιφάτου, ειδικά πριν από το πραξικόπημα του 2016» μ.Χ.
Η ιδέα της αποκατάστασης
του Οθωμανικού Χαλιφάτου αντιστοιχούσε στα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας
στην Ανατολική Μεσόγειο, θα μπορούσε να «νομιμοποιήσει» τις αξιώσεις της να
ελέγχει τα Βόρεια εδάφη του Ιράκ και της Συρίας και επίσης να προσελκύσει πολλά
Αραβικά κράτη στο πλευρό της, κυρίως αυτά, σε ένα με τον τρόπο ή τον άλλο, που
συνδέεται με τον Σαλαφισμό και την Μουσουλμανική Αδελφότητα, σύμφωνα με τον
Ρώσο φιλόσοφο.
Όμως, συνεχίζει, και αυτή
η στρατηγική απέτυχε, κυρίως λόγω της απόρριψης της τουρκικής κυριαρχίας από τα
αραβικά κράτη, που σε καμία περίπτωση δεν λαχταρούσαν την επιστροφή των Τούρκων
στις κύριες θέσεις της περιοχής.
Ο ισλαμικός πολιτισμός
υποκείμενο ενός πολυκεντρικού κόσμου. Σήμερα, κανένα ισλαμικό κράτος χωριστά
δεν είναι ικανό να παίξει το ρόλο του κέντρου βάρους του ισλαμικού πολιτισμού και
την ενσωμάτωσή του σε ένα σύνολο.
Η Σαουδική Αραβία, η
Τουρκία, το Ιράν, η Ινδονησία, το «πυρηνικό» Πακιστάν, η Αίγυπτος είναι εντελώς
ανεξάρτητες, αλλά κανένας από αυτούς δεν μπορεί να αναλάβει την αποστολή να
ενώσει όλους τους άλλους. Επομένως, δηλώνει ο Ντούγκιν, χρειάζεται ένα εντελώς
νέο σχέδιο για την εδραίωση του ισλαμικού κόσμου.
Αυτό που συνέβη στο Ριάντ
στις 11 Νοεμβρίου 2024 μ.Χ. θα μπορούσε να είναι ένα σημείο καμπής στην ιστορία,
επισημαίνει ο Ντούγκιν. «Ναι, αυτή η
ενοποίηση λαμβάνει χώρα μπροστά στη θανάσιμη πρόκληση του Σιωνιστικού Ισραήλ
και της Συλλογικής Δύσης.
Αλλά συμβαίνει συχνά
έτσι: όταν υπάρχει ένας κοινός τρομερός εχθρός που απειλεί να καταστρέψει το
Ιερό, τότε συγκεντρώνονται όλες οι δυνάμεις, όλες οι ιστορικές τα προηγούμενα,
οι αρχαίοι θρύλοι θυμούνται και οι προφητείες και οι θρύλοι αποκτούν νέα ζωή,
αποκαλύπτοντας το μυστικό τους νόημα», επισημαίνει ο Ρώσος στοχαστής.
Το συμβολικό νόημα αυτού
που συμβαίνει είναι προφανές, αλλά δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε πώς θα
αναπτυχθεί αυτή τη φορά η σχέση μεταξύ της πνευματικής λογικής της ιστορίας και
της άμεσης πραγματικής της κατάστασης. Ωστόσο, αυτό δεν μας εμποδίζει να
προσπαθήσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε τα σημεία των καιρών όσο το δυνατόν
ακριβέστερα, καταλήγει ο Ρώσος φιλόσοφος
Αλεξάντερ Ντούγκιν (https://echedoros.blog/2024/11/14/%ce%b1%ce%bb%ce%b5%ce%be%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%81-%ce%bd%cf%84%ce%bf%cf%8d%ce%b3%ce%ba%ce%b9%ce%bd-%ce%b9%cf%83%ce%bb%ce%b1%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%82/).
Το
ρεπορτάζ του Al Jazeera για την παρουσία Τούρκων στρατιωτών στο Ισραήλ:.. Στις
τάξεις του Ισραηλινού στρατού υπάρχουν περισσότεροι από δέκα χιλιάδες
στρατιώτες με τουρκική υπηκοότητα. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, 4.000 από
αυτές τις δυνάμεις συμμετείχαν στον πόλεμο κατά της Γάζας και 65 από αυτούς
σκοτώθηκαν (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/11/al-jazeera.html,
https://t.me/ETReport/42198).
Νοσταλγοί
του Βυζαντίου ζωγραφίζουν Χριστόγραμμα στην Κωνσταντινούπολη;Στην
πραγματικότητα κάποιος απλά ήθελε να σημάνει ότι απαγορεύεται το πάρκινγκ και
του βγήκε στο Χριστόγραμμα. Πηγή φωτογραφίας: Το κρυφό πρόσωπο της
Κωνσταντινούπολης (http://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/11/hidden-face-of-istanbul.html).
ghhjj.jfif)
.png)
