ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΣΣΔ ΜΕ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

 ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΣΣΔ ΜΕ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, οι σημερινές ΗΠΑ, αλλά και η ΕΣΣΔ στο παρελθόν παρουσιάζουν μεταξύ τους πολύ μεγάλες ιστορικές ομοιότητες, οι οποίες για πολλούς μπορεί να καταλήξουν σε παρεμφερή τελικά γεωπολιτικά αποτελέσματα.

Έτσι είναι πολύ πιθανόν, οι ΗΠΑ στις μέρες μας να καταρρεύσουν όπως και η ΕΣΣΔ για τις ίδιες ακριβώς αιτίες, δηλαδή από μία οικονομική καταστροφή με έναν ηγέτη του στυλ «Γκορμπατσόφ». Άλλωστε και το κράτος αυτό (όπως και η ΕΣΣΔ παλαιότερα), έχει και αυτό υπερεπεκταθεί γεωπολιτικά και στρατιωτικά (ξοδεύοντας όπως και η ΕΣΣΔ το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού του σε πολεμικές δαπάνες) και έχει προκαλέσει το μίσος των πάντων που θέλουν να το ξεφορτωθούν.

Παράλληλα οι ΗΠΑ, όπως η ΕΣΣΔ έχουν εμπλακεί σε πολλούς πολυδάπανους (σε χρήμα και έμψυχο υλικό) πολέμους στο εξωτερικό, στους οποίους έχουν αναπτυχθεί αντάρτικα κινήματα, τα οποία στηρίζουν πολλές αντίπαλες με τις ΗΠΑ χώρες (π.χ. Ρωσία, Κίνα, Ιράν κ.λ.π.), όπως ακριβώς και οι ίδιες οι ΗΠΑ στον Ψυχρό Πόλεμο στήριζαν με τους συμμάχους τους (π.χ. Πετρομοναρχίες του Κόλπου, Πακιστάν, Κίνα) αντάρτικα κινήματα κατά της ΕΣΣΔ (π.χ. στο Αφγανιστάν).

{Οι δε ΗΠΑ επί Τραμπ, αποσύρθηκαν στρατιωτικά από το Ιράκ, την Συρία, το Αφγανιστάν και την Σομαλία, όπως επί Νίξον αποσύρθηκαν από το Βιετνάμ, το Λάος και την Καμπότζη}.

Το αποτέλεσμα και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις ήταν τελικά τόσο και η ΕΣΣΔ, όσο και οι ΗΠΑ να εγκαταλείψουν τα κράτη αυτά (η πρώτη το Αφγανιστάν και η δεύτερη την Σομαλία, την Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν το 2020, κάτι που για πολλούς κάνει τις ΗΠΑ να χάνουν σταδιακά όπως και η ΕΣΣΔ το 1989 το στάτους κβο της παγκόσμιας Υπερδύναμης.

{Στην δε πτώση και χρεωκοπία της οικονομίας και ης γεωπολιτικής ισχύς των ΗΠΑ μπορεί να «βοηθήσει» και η Κίνα με την «ορθή» από την ίδια «χρήση» των δύο τρις χρέους που έχει αυτή στο δημόσιο Αμερικανικό χρέος.

Με την πτώση της ΕΣΣΔ ως παγκόσμια Υπερδύναμη αναδείχθηκαν οι ΗΠΑ, με μία πιθανή πτώση των ΗΠΑ στις μέρες μας θα αναλάβει την θέση της άραγε η Ρωσία, η Κίνα ή η (μία αναδιοργανωμένη) ΕΕ  ως παγκόσμια Υπερδύναμη;}.

Αυτό συμβαίνει εν μέρει στις μέρες στις ΗΠΑ με τον Πρόεδρο Τραμπ, ο οποίος όπως και ο Γκορμπατσώφ δεν ξεκίνησε κανέναν πόλεμο επί της Προεδρίας του, απέσυρε τον στρατό του (όπως και ο Γκορμπατσόφ) από πολλά πολεμικά μέτωπα.

Επιπλέον τόσο ο Τραμπ, όσο και ο Γκορμπατσόφ αμφισβήτησαν την χρησιμότητα των παγκόσμιων στρατιωτικών οργανισμών (του ΝΑΤΟ ο πρώτος και το Σύμφωνο Βαρσοβίας ο δεύτερος), ακόμα και τον λόγο ύπαρξης τους (ειδικά επί Γκορμπατσόφ διαλύθηκε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας).

Και οι δύο αυτοί ηγέτες, υπέγραψαν ή αποχώρησαν από διεθνείς πυραυλικές συνθήκες για τον περιορισμό των πυρηνικών όπλων στην γη, ενώ παράλληλα προσπάθησαν να υπογράψουν οικονομικές συνθήκες με άλλα κράτη για να ενισχύσουν τις οικονομίες τους.

Παράλληλα ο Τραμπ διαμήνυσε ότι δεν μπορεί πια οι ΗΠΑ να αναλαμβάνουν το κόστος προστασίας πολλών συμμαχικών στις ΗΠΑ κρατών και ότι τώρα πια θα πρέπει να το αναλάβουν μόνα τους (π.χ. Πετρομοναρχίες, Τουρκία χώρες μέλη του ΝΑΤΟ σε ΕΕ).

Συνέπεια αυτής της αναγγελίας, ήταν να αρχίσουν να αποσύρονται Αμερικανικά στρατεύματα και βάσεις από τα κράτη αυτά (όπως και ο Γκορμπατσόφ έκανε με κομμουνιστικά κράτη του Συμφώνου της Βαρσοβίας και απέσυρε τον στρατό και τις βάσεις της ΕΣΣΔ από αυτά).

Παράλληλα, ο Τραμπ, όπως και ο Γκορμπατσόφ έπαψε να στηρίζει οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά (πολυδάπανα) ανταρτικά σώματα, καθεστώτα ή τρομοκρατικές οργανώσεις που στήριζαν ως τότε οι ΗΠΑ (π.χ. τους ισλαμιστές στην Συρία οι ΗΠΑ ή διάφορα αντάρτικα κομμουνιστικά κινήματα ή τρομοκρατικές οργανώσεις καθεστώτα η ΕΣΣΔ στην Αφρική και την Ασία).

Επιπλέον, οι ΗΠΑ, όπως και η ΕΣΣΔ αποδυναμώθηκαν περαιτέρω οικονομικά με τις μεγάλες δαπάνες από την μεγάλη «Κούρσα εξοπλισμών» με τους αντιπάλους τους (π.χ. Ρωσία, Κίνα), τον «Νέο «Πόλεμος των Άστρων» που ξεκίνησαν, όπως και την δαπάνη τεράστιων ποσών από τα έσοδα του κράτους τους σε παραγγελία πολεμικού εξοπλισμού αντί για την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ).

{Η δε οικονομία της ΕΣΣΔ αποδυναμώθηκε περαιτέρω από την καταστροφή του Τσερνόμπιλ, αφού έπρεπε ένεκα αυτής να εγκαταλείψει ένεκεν αντιδράσεων τα σχέδια της για την εισαγωγή μαζικά πυρηνικών εργοστασίων στο κράτος της για να λύσει με τον τρόπο αυτό το ενεργειακό της πρόβλημα.

Το ατύχημα αυτό, προκάλεσε περαιτέρω οργή και τάσεις αυτονομίας στα κράτη που την αποτελούσαν, ενώ έπρεπε να πληρώσει μεγάλες ποσότητες χρημάτων για αποκατάσταση των ζημιών από το ατύχημα αυτό, αλλά και σε αποζημιώσεις στα θύματα αυτού και στις οικογένειες τους.

Οι ΗΠΑ στις μέρες μας, μπορεί να πάθουν ένα παρεμφερές ατύχημα (σαν το Three Mile Island το 1979 στις ΗΠΑ-https://www.sigmalive.com/news/international/59200/ta-6-megalytera-pyrinika-atyximata-sti-sygxroni-istoria), ή ακόμα και να ζήσουν μία αντίστοιχη κατάσταση από ένα πιθανό τεράστιο γεωλογικό συμβάν στα εδάφη τους (http://alophx.blogspot.com/2020/09/yellowstone.html,  https://alophx.blogspot.com/2019/11/blog-post_3.html), ή και ένεκα του κορωνοιού (https://www.antapocrisis.gr/%CE%B7-%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%83%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%BB-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80/, https://www.naftemporiki.gr/story/1602131/ipa-o-xeirismos-tis-epidimias-apo-tin-kina-tha-meinei-stin-istoria-mazi-me-to-tsernompil ) ή και όλα αυτά μαζί}.

Επίσης, στις ΗΠΑ λόγω της πρόσφατης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης (που ξεκίνησε το 2008 και επιδεινώθηκε και είναι έτοιμη να επαναληφθεί με τον κορωνοιό τα έτη 2020-2021), έχει αυξηθεί κατακόρυφα η ανεργία με δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανών να μην βρίσκουν δουλειά ή να έχουν απολυθεί από τις δουλειές τους, με συνέπεια τεράστια κοινωνική αναταραχή σε αυτή.

Συνέπεια αυτών των γεγονότων ήταν να ανοίξει σε πολύ μεγάλο βαθμό η ψαλίδα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών στις ΗΠΑ, να γίνει το χάσμα μεταξύ αυτών σχεδόν αγεφύρωτο και να μειωθεί πάρα πολύ αριθμητικά η μεσαία τάξη της χώρας αυτής.

{Το ίδιο αποτέλεσμα είχε για την ΕΣΣΔ η μεγάλη πτώση των τιμών του πετρελαίου (τεχνητά από τις ΗΠΑ και τις Πετρομοναρχίες του Κόλπου) τον καιρό του Ψυχρού Πολέμου, με συνέπεια η ΕΣΣΔ να χάσει τεράστια έσοδα εξαιτίας αυτής μιας και ήταν ένα από τα κυριότερα εξαγώγιμα προϊόντα της (όπως στις μέρες μας οι ΗΠΑ έχασαν τεράστια έσοδα από την διακοπή του εμπορίου τους εξαιτίας των απαγορεύσεων ταξιδιών με αφορμή τον κορωνοιό)}.

Όλα τα γεγονότα αυτά είχαν σαν συνέπεια τόσο στην ΕΣΣΔ, όσο και στις ΗΠΑ να ξεσπάσουν εξεγέρσεις από δυσαρεστημένους πολίτες με οικονομικά αιτήματα ή πολιτικής ελευθερίας (στην ΕΣΣΔ από το ανελεύθερο τυραννικό καταπιεστικό καθεστώς, στις ΗΠΑ ένεκα των περιορισμών του κορωνοιού), τα οποία και εξαπλώθηκαν σε παγκόσμια κλίμακα, στο Ανατολικό και το Δυτικό μπλοκ αντίστοιχα.

Πέραν αυτών, εντός της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ αναπτύχθηκαν φυλετικά (π.χ. στις ΗΠΑ το κίνημα των μαύρων με το «Black Live Matters»), εθνικιστικά (π.χ. στην ΕΣΣΔ στον Καύκασο ή στις Βαλτικές), ακόμα και ένα έντονο πολωτικό κλίμα που είχε σαν συνέπεια την δημιουργία μίας εμφυλιοπολεμικής κατάστασης στα κράτη αυτά.

{Η κατάσταση αυτή, σε πολλούς θυμίζει το Εμφύλιο των ετών 1861-1865 στην Αμερική, στον οποίο πολέμησαν οι Βόρειοι υπό τον Λίνκολν και οι Νότιοι υπό τον Ντέηβις (http://alophx.blogspot.com/2017/01/blog-post.html), ενώ στις μέρες μας, μετά τις εκλογές της 3^ης Νοεμβρίου του 2020, οι ΗΠΑ έχουν χωριστεί σε αυτούς που υποστηρίζουν σαν Πρόεδρο των ΗΠΑ των Τραμπ και σε αυτούς που υποστηρίζουν τον Μπάιντεν}.

Η άγρια αντίδραση του Γκορμπατσόφ έναντι των εθνικιστών/αυτονομιστών στην Βαλτική και του Τραμπ έναντι του κινήματος των μαύρων επιδείνωσε την κατάσταση περαιτέρω αντί να λύσει τα προβλήματα των κρατών αυτών.

Στις δύο αυτές χώρες εμφανίστηκαν και άλλα (δήθεν) «επαναστατικά κινήματα», χρηματοδοτούμενα από ξένες δυνάμεις (δήθεν δημοκρατικά κινήματα χρηματοδοτούμενα και υποστηριζόμενα από την Δύση στην ΕΣΣΔ και ΜΚΟ και αναρχικές συμμορίες από τον Σόρος στις ΗΠΑ., όπως και πολλών ισλαμιστών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Αμερική χρηματοδοτούμενες από το Κατάρ).

Τόσο στην ΕΣΣΔ, όσο και στις ΗΠΑ, οι μυστικές υπηρεσίες των κρατών αυτών (KGB και CIA), το βαθύ κράτος και στις δύο περιπτώσεις (οι καπιταλιστές ολιγάρχες και οι «κόκκινοι επιχειρηματίες» αντίστοιχα), ήταν δυσαρεστημένοι με τους ηγέτες τους, επειδή με τις πολιτικές αυτών, έχασαν αυτά μεγάλο μέρος της πολιτικής τους επιρροής, καθώς και των τεράστιων οικονομικών κονδυλίων που διοχετεύονταν έως τότε σε αυτές.

Για τον λόγο αυτό, και αφού πρώτα προσπάθησαν ανεπιτυχώς με ψεύτικες αναφορές να «πείσουν» τους ηγέτες τους να αλλάξουν πολιτική (ή τους εκβίασαν με ψεύτικες δήθεν «αποκαλύψεις»), στην συνέχεια προσπάθησαν να τους ρίξουν με πραξικοπήματα από την εξουσία.

Και στην μεν ΕΣΣΔ πραγματοποιήθηκε κανονικό στρατιωτικό πραξικόπημα από τους εχθρούς του Γκορμπατσώφ το 1991, οι οποίοι προσπάθησαν να το ρίξουν με αυτό, ενώ στις ΗΠΑ λέγεται ότι πραγματοποιήθηκε ένα τεράστιων διαστάσεων εκλογικό πραξικόπημα (https://alophx.blogspot.com/2020/12/2020.html) από τους εχθρούς του Τραμπ για να τον ρίξουν από την εξουσία (σαν αυτό της Ελλάδας το 1961 στις περίφημες εκλογές της βίας και της νοθείας τότε).

Στην πρώτη περίπτωση, το βαθύ κράτος της ΕΣΣΔ ήθελε να βάλει στην θέση του Γκορμπατσώφ τον αντιπρόεδρο του και «σκληρό» κομμουνιστή Γκενάντι Γιανάγιεφ, ενώ στην δεύτερη στις ΗΠΑ το εκεί βαθύ κράτος θέλει να βάλουν στην θέση του Προέδρου των ΗΠΑ Τραμπ τον πρώην αντιπρόεδρο του Ομπάμα Τζον Μπάιντεν.

{Ο οποίος θα είναι υποχείριο της CIA, όπως και ο Γιέλτσιν ήταν υποχείριο Δύσης στην Ρωσία (και οι δύο γέροι, παντελώς διεφθαρμένοι, με πολλά προβλήματα μνήμης, υγείας, με πολλά σκάνδαλα, εύκολα ελεγχόμενοι)}.

Οι πραξικοπηματίες στην ΕΣΣΔ κατάφεραν για ένα χρονικό διάστημα να επικρατήσουν και να καταλάβουν πολλά σημεία στην Μόσχα, όμως η κινητοποίηση του λαού εκεί, οδήγησε τελικά στην αποτυχία του, την σύλληψη και εκτέλεση των πραξικοπηματιών, στην διάλυση της KGB, την οριστική πτώση του κομμουνισμού στην χώρα αυτή, όπως και των «κόκκινων βαρόνων-επιχειρηματιών» που διοικούσαν σε αυτή.

Στις ΗΠΑ, ο Πρόεδρος Τραμπ, αρνείται, όπως και ο Γκορμπατσώφ το 1991 να αποδεχθεί το πραξικόπημα των εχθρών του (https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/943726_ntramp-kerdisa-tis-ekloges-me-sarotiki-niki-molis-arhisame-ton-agona, https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/944262_tramp-gia-amerikanikes-ekloges-tipota-den-teleiose-akoma), έχει κινητοποιήσει τους οπαδούς του και αυτός (https://www.defence-point.gr/news/ipa-chiliades-opadoi-toy-ntonalnt-tramp-diadilosan-stin-oyasingkton, https://www.pronews.gr/kosmos/943914_ipa-symplokes-metaxy-patrioton-kai-antifa-prospathisan-na-dialysoyn-megali-sygkentrosi), ενώ έχει προαναγγείλει και την προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ (που τα περισσότερα μέλη του είναι συντηρητικοί οπαδοί του).

Οπότε, ίσως αν αυτός επιμείνει, ίσως το βαθύ κράτος να τον πιέσει να επιβάλει κατάσταση έκτακτης ανάγκης (όπως ζητούσαν ανεπιτυχώς οι πραξικοπηματίες στην ΕΣΣΔ λίγο πριν το πραξικόπημα εκεί), με αφορμή κάποιο γεγονός που θα έχουν οργανώσει αυτοί (https://alophx.blogspot.com/2016/09/blog-post_14.html).

{π.χ. εξέγερση αναρχικών του Σόρος ή των ισλαμιστών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στις ΗΠΑ) και εφαρμογή του Νόμου «Περί καταστολής των εξεγέρσεων στις ΗΠΑ» αν επικρατήσει π.χ. ο Τραμπ στις ΗΠΑ (π.χ. σαν την Ουκρανία το 2014 ή στην Γεωργία το 2002), ή και ο Μπάιντεν-(https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/944197_sto-kokkino-oi-ipa-plisiazei-fourth-turning-kai-i-aposhisi-politeion), ή κάποιο γεωφυσικό καταστροφικό γεγονός (http://alophx.blogspot.com/2020/09/yellowstone.html, https://alophx.blogspot.com/2019/11/blog-post_3.html) ή ακόμα και κάποια πολεμική σύγκρουση, π.χ. με την Βόρεια Κορέα ή το Ιράν (http://alophx.blogspot.com/2020/12/blog-post_6.html).

Εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι ένας πόλεμος με το Ιράν μπορεί να γίνει για να ενώσει τον Αμερικανικό λαό, όπως έγινε στον Α’ και στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όμως μπορεί να συμβεί και ακριβώς το αντίθετο και να ξεσπάσουν εξεγέρσεις εντός των ΗΠΑ, όπως ακριβώς έγινε στις ΗΠΑ με τον πόλεμο του Βιετνάμ.

Επίσης, ο Τραμπ, όπως και ο Κένεντι πριν από αυτόν, αντιστάθηκαν και οι δύο στο βιομηχανικοστρατιωτικό σύμπλεγμα και αρνήθηκαν να ξεκινήσουν πολέμους όπως αυτά τους ζήτησαν, ενώ και οι δύο ήρθαν σε άγρια σύγκρουση με το FBI και την CIA}.

Εκεί, ίσως οι ίδιοι ευελπιστούν με αφορμή την κατάσταση έκτακτης ανάγκης (ή ακόμα και με μία πιθανή δολοφονία του Προέδρου των ΗΠΑ οργανωμένη από αυτούς) να αναλάβουν οι ίδιοι την εξουσία στις ΗΠΑ με την επιβολή δικτατορίας, αλλά αυτό μπορεί να τους βγει «μπούμερανγκ» και να πάθουν ότι οι πραξικοπηματίες στην ΕΣΣΔ το 1991.

{Στην περίπτωση αυτή, δηλαδή μίας πιθανής επιβολής δικτατορίας στις ΗΠΑ μπορεί να προκληθεί εξέγερση του δημοκρατικού λαού του κράτους αυτού κατά του δικτάτορα, μιας και ο λαός των ΗΠΑ, που έχει άπειρα όπλα και ένοπλες πολιτοφυλακές παντού.

Και στην συνέχεια, ο Αμερικανικός λαός, να αποκαλέσει την Επανάσταση αυτή ως την δεύτερη «Αμερικανική Επανάσταση» των δημοκρατικών πολιτών στις ΗΠΑ, με έναν «Νέο Τζορτζ Ουάσιγκτον» για ηγέτη τους κατά του αυταρχικού «Νέου Γεώργιου του Γ’», δηλαδή του τότε δικτάτορα στις ΗΠΑ.

(Όπως ακριβώς οι δεκατρείς πολιτείες των ΗΠΑ εξεγέρθηκαν κατά της Βρετανίας το 1776 και όχι όλες οι αποικίες των Βρετανών στην Αμερική).

Αν δε σε έναν πιθανό Αμερικανικό Εμφύλιο η μία ή και οι δύο πλευρές καλέσουν φιλικές σε αυτές ξένες δυνάμεις να έρθουν στις ΗΠΑ για να τους βοηθήσουν (π.χ. την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τον ΟΗΕ, την Ρωσία, την Κίνα), είτε αυτές τελικά εμπλακούν σε αυτόν είτε όχι, η κατάσταση αυτή θα θυμίζει το 1776 στις ΗΠΑ (όταν οι Γάλλοι και οι Ισπανοί από εχθρότητα στην Βρετανία συμμάχησαν και συμπολέμησαν με τους Αμερικανούς επαναστάτες).

{Στην περίπτωση αυτή θα έχουμε άραγε στις ΗΠΑ ένα νέο «Όσα παίρνει ο άνεμος» ή το πιθανότερο «ανεμομαζόματα, ανεμοσκορπίσματα»;}.

Όπως και την είσοδο κοινού Αγγλογαλλικού στόλου σε λιμάνια των Νοτίων στο Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο, των οποίων η είσοδος στον πόλεμο αυτό, αποτράπηκε μόνο με την αποστολή του Ρωσικού στόλου στα λιμάνια των Βόρειων πολιτειών, με διαταγή του τότε «Ελευθερωτή» Τσάρου Αλέξανδρου του Β’, φίλου και συμμάχου του τότε «Ελευθερωτή» Αμερικανού Πρόεδρου Λίνκολν (οι οποίοι για τις πολιτικές τους δολοφονήθηκαν και οι δύο αργότερα από τους εχθρούς τους)}.

Ο δε Πρόεδρος των ΗΠΑ στην περίπτωση αυτή, μπορεί ακόμα να αποκτήσει έκτακτες εξουσίες και να παρατείνει κατά πολύ την εξουσία του σαν τον Ρούζβελτ το 1941 (αφού στους πολέμους δεν γίνονται σε έκτακτη κατάσταση σχεδόν ποτέ εκλογές).

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις ΗΠΑ; Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα, αλλά καλό θα ήταν να λάβουμε τα μέτρα μας ως κράτος να αντιμετωπίσουμε ένα τέτοιο σενάριο και οι όποιες εξελίξεις στο κράτος αυτό να μην μας βρουν απροετοίμαστους, αλλά αντιμετωπίζοντας τες επιτυχώς και στην συνέχεια να φέρει ξανά την πολυαγαπημένη μας πατρίδα εκ νέου σε ένα καθεστώς ακμής και ευημερίας.

 

 

 

ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΙΡΑΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

 ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΙΡΑΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, ένας πόλεμος ενάντια του Ιράν εκ μέρους των ΗΠΑ ή/και του Ισραήλ, θα έχει άμεσες και ιδιαίτερα σημαντικές πολιτικές, οικονομικές, στρατιωτικές και κοινωνικές επιπτώσεις, όχι μόνο στην περιοχή του Ιράν και της Μέσης Ανατολής, αλλά συνάμα και στην Ευρώπη, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. 

Ένας πόλεμος των ΗΠΑ κατά του Ιράν στον Περσικό Κόλπο (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%83-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84-2/), θα έχει ως τελικό αποτέλεσμα το κλείσιμο των Στενών του Ορμούζ από το Ιράν (από τα οποία διάκεινται άνω του 40% του πετρέλαιο παγκοσμίως με άμεση συνέπεια παγκόσμιο πετρελαϊκό κραχ και έλλειψη του).

Παράλληλα στην περίπτωση αυτή, είναι πολύ πιθανόν να πληγούν είτε από το ίδιο το Ιράν, είτε από τους συμμάχους του (π.χ. τους Χούτι ή την Χεζμπολάχ) οι πετρελαιοπηγές κρατών που πιθανόν θα έχουν βοηθήσει σε μία επίθεση εναντίον του (π.χ. η Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ κ.λ.π.), με άμεση συνέπεια την εκτόξευση των τιμών του πετρελαίου παγκοσμίως.

{Και εννοείται ότι στην περίπτωση αυτή, το Ιράν μπορεί να ξεσηκώσει τους ομόθρησκους με αυτό σιίτες της Σαουδικής Αραβίας (οι οποίοι καταπιέζονται από την σουνιτική μοναρχίας της), που βρίσκονται στις περιοχές των πετρελαιοπηγών της για να τις καταστρέψει και να τους ανοίξει ένα εσωτερικό μέτωπο για να μην επιτεθούν στο Ιράν}, ενώ μπορεί να ξεσηκώσει κατά του Ισραήλ την Χαμάς στην Παλαιστίνη ή την Χεζμπολάχ στον Λιβανό.

Μία δε πιθανή πλήρη εκδίωξη των Παλαιστινίων από τις περιοχές αυτές (όπως έγινε το 1948 και το 1967), σε έναν πιθανό πόλεμο Ισραήλ-Ιράν με πρόσχημα τυχόν βοήθεια της Χαμάς στο Ιράν, ίσως αποτελέσει την αφορμή για την εκδίωξη αυτών, αλλά και για την πιθανή είσοδο της Αιγύπτου, της Ιορδανίας, της Σαουδικής Αραβίας και άλλων Αραβικών κρατών, δήθεν για την «προστασία και αποκατάσταση» αυτών ξανά στην πατρογονική  τους γη}.

Στην περίπτωση αυτή, θα τρίβουν τα χέρια τους οι χώρες-παραγωγοί πετρελαίου (π.χ. Σαουδική Αραβία, Ρωσία, Νιγηρία, Λιβύη, ΗΑΕ, Ομάν, Βενεζουέλα, Αλγερία κ.λ.π.) και φυσικά και οι πετρελαϊκές εταιρίες μαζί με αυτές, αφού με αυξημένες τις τιμές του πετρελαίου, τα κέρδη αυτών από τις πωλήσεις του θα εκτοξευτούν σε πρωτοφανή επίπεδα για όσο διαρκέσει η κατάσταση αυτή.

Το αντίθετο όμως θα συμβεί με τις αναπτυσσόμενες χώρες που δεν έχουν οι ιδίες πετρέλαιο για τις βιομηχανίες τους και την κίνηση των οχημάτων τους (για διαδρομές ή εμπόριο), π.χ. την Γερμανία/ΕΕ, την Κίνα, την Ινδία και την Ιαπωνία και εισάγουν πετρέλαιο από άλλες (Περσικό Κόλπο, Ρωσία).

Στην περίπτωση αυτή, αν δηλαδή λόγω πολέμου οι χώρες αυτές δεν μπορούν να εισάγουν πετρέλαιο από τον Περσικό Κόλπο, θα αναγκαστούν είτε να εξαρτηθούν πλήρως ενεργειακά (και συνάμα και πολιτικά) από αλλά κράτη (Ρωσία, ΗΠΑ), είτε να εισβάλουν σε χώρες με πετρέλαιο για να το αποκτήσουν (π.χ. η Κίνα στην Μέση Ανατολή ή στην Θάλασσα της Νοτιοανατολικής Ασίας-https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2020/11/blog-post_28.html,  http://alophx.blogspot.com/2020/12/2020.html).

{Ο δε πόλεμος για την κατοχή και έλεγχο με στρατιωτικό τρόπο των κρατών που έχουν το περισσότερο πετρέλαιο και φυσικό αέριο παγκοσμίως από πλευράς Ρωσίας, μπορεί να γίνει και με μία άλλη αφορμή που θα δώσει «πάτημα» στους Ρώσους για  τους Αγίους Τόπους στην Μέση Ανατολή (https://www.noiazomai.net/pravda.html), όπως π.χ. είχε γίνει στον Κριμαϊκό Πόλεμο (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_69.html, http://alophx.blogspot.com/2017/10/o-i_12.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_48.html, http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_2.html)}. 

Έτσι, φαίνεται καθαρά, ότι στην περίπτωση αυτή, οι ΗΠΑ, θα επιτύχουν: «Με έναν σμπάρο πολλά τριγώνια», καταστρέφοντας ενεργειακά και οικονομικά τους εχθρούς τους με έναν τέτοιο πόλεμο (οι ιδίες δεν έχουν ενεργειακό πρόβλημα, αφού παράγουν πετρέλαιο από σχιστόλιθους).

Στην ΕΕ, ειδικά τώρα με τα μνημόνια, τα Lockdown λόγω του κορωνοιό, την πείνα, την παύση του εμπορίου και της παγκόσμιας πτώσης των τιμών του πετρελαίου και η οικονομία της είναι σε περιδίνηση και βύθιση και ένας πόλεμος στον Περσικό Κόλπο μπορεί να της δώσει την χαριστική βολή προκαλώντας ένα παγκόσμιο ενεργειακό (πετρελαϊκό) και οικονομικό κραχ χειρότερο από αυτό του 1929.

Στην περίπτωση αυτή, η τεράστια φτώχεια ανεργία, η έλλειψη ενέργειας, καθώς και η διατροφική, ενεργειακή και οικοδομική κρίση θα προκαλέσει χάος στον κόσμο και πιθανότατα εξεγέρσεις, με τελικό αποτέλεσμα την άνοδο ακραίων κινημάτων στην εξουσία, τόσο στην Δύση (ΗΠΑ-ΕΕ), όσο και στον μουσουλμανικό κόσμο (http://alophx.blogspot.com/2020/02/odessa_43.html, http://alophx.blogspot.com/2018/10/odessa.html, http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.htm http://alophx.blogspot.com/2020/06/al-tawqa.htmll ).

Επίσης, ένας πόλεμος ΗΠΑ-Ιράν ή Ισραήλ-Ιράν, μπορεί να εξαπλωθεί και στο ίδιο το Ισραήλ, και οι Ιρανοί μπορεί να χτυπήσουν στρατιωτικούς και ενεργειακούς στόχους σε αυτό (http://corfiatiko.blogspot.com/2020/12/blog-post_15.html), ενεργοποιώντας και τους συμμάχους τους στην περιοχή για τον λόγο αυτό (Συρία, Ιράκ, την Χεζμπολάχ στον Λιβανό, τους Χούτοι στην Υεμένη και την Χαμάς στην Γάζα).

Είτε κατά του Ισραήλ, είτε κατά των βάσεων των ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο (αλλά φυσικά και κατά Αμερικανικών και Ισραηλινών στόχων, βάσεων ή πρεσβειών σε άλλες χώρες του κόσμου από Ιρανούς πράκτορες ή την Χεζμπολάχ)].

Επιπλέον, σε περίπτωση πολέμου εναντίον του, το Ιράν έχει απειλήσει να στείλει/απελάσει εκατομμύρια Αφγανών προσφύγων προς την Δύση μέσω Τουρκίας (όπως ακριβώς δηλαδή ή και πράτει ήδη η ισλαμική Τουρκία του Ερντογάν πολύ συχνά έναντι της ΕΕ), με τελική συνέπεια την άνοδο στην εξουσία των κρατών αυτής αντιισλαμικών, αντιλαθρομετανστευτικών και αντιευρωπαϊκών εθνικιστικών κομμάτων.

Εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι και ένας γενικευμένος πόλεμος ύστερα από πολλές συνεχόμενες πολεμικές αναφλέξεις στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής (π.χ. Ιράν, Συρία, Ιράκ, Λίβανος, Υεμένη, Παλαιστίνη, Ισραήλ, Τουρκία), αλλά και ένας πιθανός εμφύλιος στην Τουρκία μετά από μία πιθανή πτώση του Ερντογάν, θα έχουν τα ίδια αποτελέσματα (http://alophx.blogspot.com/2020/12/2020.html).

{Μία δε πιθανή στρατιωτική επέμβαση και βομβαρδισμός του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν θα έχει ως αποτέλεσμα την διαρροή πολύ μεγαλύτερων ποσοτήτων ραδιενέργειας από την Χιροσίμα και το Ναγκασάκι στην περιοχή του Ιράν και της Μέσης Ανατολής.

Με άμεση συνέπεια εκτός των θανάτων και των μολύνσεων σε αυτή, πολλοί κάτοικοι της να καταφύγουν στην Δύση για να σωθούν από τις συνέπειες αυτής, με τελικό αποτέλεσμα την επιδείνωση για τον λόγο αυτό σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα των προβλημάτων της λαθρομετανάστευσης και του προσφυγικού.

Παράλληλα, ένα πιθανό χτύπημα αντιποίνων των Ιρανών στο Ισραήλ στο πυρηνικό σταθμό της Ντιμόνα στην έρημο Νεγκέβ θα εντείνει το πρόβλημα και θα αυξήσει ακόμα περισσότερο τις «ανθρώπινες ροές» από την Μέση Ανατολή προς την ΕΕ και την Δύση}. 

Δηλαδή την «εισροή» πολλών εκατομμυρίων προσφύγων και λαθρομεταναστών από την περιοχή αυτή στην ΕΕ και τεράστια δημοσκοπική και εκλογική άνοδο όλων αντιευρωπαϊκών, αντιισλαμικών και εθνικιστικών κομμάτων της ΕΕ.  

Παράλληλα, σε περίπτωση εμφυλίου στην Τουρκία, χώρες που έχουν δεχτεί τουρκική εισβολή και έχουν χάσει εδάφη από τους Τούρκους (π.χ. Συρία, Ιράκ, Λιβύη, Αρμενία, ακόμα και η Κύπρος μας), μπορούν να εκμεταλλευθούν την περίσταση για να επιτεθούν στον «ακέφαλο» στην περίπτωση αυτή τουρκικό στρατό.

(Ή αν αυτός λόγω εμφυλίου στην χώρα του αποχωρήσει από τα κράτη αυτά για να λάβει μέρος κάποιας πλευράς στον εμφύλιο της χώρας τους) και να απελευθερώσουν και να ανακαταλάβουν τα κατεχόμενα από τους Τούρκους εδάφη.

Κάτι που μπορούν να είτε μόνες τους, είτε με την βοήθεια ξένων δυνάμεων (π.χ. τα Αραβικά κράτη με την βοήθεια των εχθρικών για την Τουρκία Αιγύπτου και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Γαλλίας, ή και της Ρωσίας, ενώ η Αρμενία και η Κύπρος με την στήριξη των Ρώσων).

Ειδικά αν αυτές (π.χ. η Ρωσία) δουν ότι με την πτώση του «φιλικού» για αυτές Ερντογάν ο μέχρι τότε «συμμαχικός» στρατός των Τούρκων γίνει εχθρικός, τότε μπορεί να ενισχύσουν τους αντίπαλους των Τούρκων με όπλα και μισθοφόρους για να τους εκδιώξουν (τους Τούρκους) πλήρως από αυτές, έτσι ώστε μόνοι οι Ρώσοι και οι σύμμαχοι τους να καρπωθούν την γη (για στρατιωτικές βάσεις) και τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους αυτών (π.χ. πετρέλαιο, φυσικό αέριο) προς όφελος τους

{Εδώ, μπορεί να αναφερθεί, ότι στην Ευρώπη το 2015 , μετά τους πολέμους στην Μέση Ανατολή και στην λεγομένη «Αραβική Άνοιξη» (http://alophx.blogspot.com/2017/04/blog-post_30.html), είχαν καταφύγει σε πολλές χώρες της Ευρώπης εκατοντάδες χιλιάδες άτομα πολλών εθνικοτήτων από την περιοχή της Μέσης Ανατολής και αλλού (π.χ. Πακιστανοί, Αφγανοί, Ιρακινοί, Σύροι κ.λ.π.).

Και παρόλο που πολλοί από αυτούς επιζητούσαν μια νέα πατρίδα, ένα καταφύγιο από τις διώξεις, ή την εύρεση εργασίας, πολλοί εξ΄ αυτών, είτε λόγω λόγω εντόνων ψυχολογικών προβλημάτων, ανεργίας, είτε λόγω του ότι ήταν ήδη εγκληματίες, φανατικοί ισλαμιστές και τρομοκράτες στις χώρες τους πριν έρθουν στην Ευρώπη.

Είτε επειδή δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν πολιτισμικά και πολιτικά στις χώρες που τους δέχτηκαν, στράφηκαν σύντομα προς τα έγκλημα και την τρομοκρατία, πραγματοποιώντας απεχθείς πράξεις έναντι των ντόπιων (π.χ. κλοπές, φόνους, μαφία, βομβιστικές επιθέσεις, φόνους, βιασμούς ή σεξουαλικές παρενοχλήσεις, π.χ. στην Κολονία της Γερμανίας την Πρωτοχρονιάς του 2016).

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη εντόνων ρατσιστικών συμπεριφορών των ντόπιων έναντι των «νεοφερμένων», κάτι που βοήθησε σημαντικά και στην εκλογική άνοδο πολλών αντιισλαμικών, ευρωσκεπτικιστικών, εθνικιστικών, ακροδεξιών ή και πατριωτικών κομμάτων κομμάτων (π.χ. του Σαλβίνι στην Ιταλία ή της AfD στην Γερμανία), αφού τα ίδια υποστήριζαν, ότι οι νέοι, έκλεβαν τις δουλείες των ντόπιων.

Και αυτό διότι οι εργοδότες τους προσλαμβανόταν ως φθηνότερο εργατικό δυναμικό, με αποτέλεσμα αυτοί για να μην χάσουν τις δουλείες τους, να αναγκάζονται να δέχονται μειώσεις μισθών από τους εργοδότες, προκειμένου αυτοί να μην προσλάβουν φθηνότερους ξένους εργάτες.

(Συγκεκριμένα, το έτος 2015 εκατομμύρια ισλαμιστές λαθρομετανάστες ή πρόσφυγες εισήλθαν στα εδάφη της ΕΕ, ύστερα από απόφαση των Μέρκελ-Τσίπρα και απόφαση των Γερμανών βιομηχάνων/εργοδοτών που πήραν όσους εργάτες χρειάζονταν στην Γερμανία σαν φθηνό εργατικό δυναμικό, αλλά και νέους πιθανούς φορολογούμενους.

Όλους τους υπόλοιπους τους φόρτωσαν μέσω των διαβόητων “Hot Spot” κυρίως στην Ελλάδα και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες τους «νεοαφιχθέντες», έτσι ώστε να μην υπάρξουν πολιτικές επιπτώσεις στην Γερμανία και αύξηση του αντιισλαμικού και εχθρικού για το κόμμα της Μέρκελ, κόμματος της AfD στο κράτος αυτό).

Παράλληλα δε, επειδή το σύνολο των εσόδων του κράτους είναι σταθερό, όταν οι κάτοικοι αυτού αυξάνονται, θα πρέπει μια συγκεκριμένη πίτα χρημάτων, να δοθεί σε ακόμα περισσότερα άτομα, κάτι που σημαίνει, ότι οι ντόπιοι θα αναγκαστούν να λαμβάνουν πια λιγότερα χρήματα, προκειμένου να πληρώνονται τα επιδόματα των λαθρομεταναστών που ήρθαν στις χώρες της ΕΕ πάρα την θέληση των ιδίων.

Από την άλλη, οι πολιτικοί της Ευρώπης, μέσω της εισδοχής λαθρομεταναστών και προσφύγων στα κράτη τους, πιστεύουν ότι με τον τρόπο αυτό, νομίζει ο ίδιος ότι θα καταφέρουν να κερδίσουν νέους (δήθεν «ευγνώμονες») ψηφοφόρους στις επόμενες βουλευτικές εκλογές στα κράτη τους, αποκτώντας εκατομμύρια «νέους ψηφοφόρους» στην θέση των γηγενών, οι οποίοι αποστρέφονται πολλές από τις αντεθνικές και αντιλαϊκές πολιτικές τους.

Όμως, στους σχεδιασμούς αυτούς, οι Ευρωπαίο αυτοί «ηγέτες», πολλές φορές  γεμάτοι με σκάνδαλα, παραβλέπουν (ηθελημένα ή μη) το γεγονός, ότι η πλειοψηφία πολλών από των σχεδιαζόμενων να έρθουν στις χώρες τους πρόσφυγες ή λαθρομετανάστες είναι ισλαμιστές Ασιατικής και Αφρικάνικης καταγωγής.

Και το πιθανότερο είναι αυτοί, αν πολιτικογραφηθούν Ευρωπαίοι, να θελήσουν να επιβάλλουν με την βία ή μη την Σαρία στα κράτη της Ευρώπης, παρά να βοηθήσουν αυτούς να επιβάλλουν στις χώρες τους τις κοσμικές και αντιθρησκευτικές πολιτικές τους (ανεξαρτήτως του αν αυτοί είναι δεξιοί ή αριστεροί πολιτικοί), ακόμα και αν συνεργαστούν μαζί τους για όσο χρονικό διάστημα τους εξυπηρετεί.

Βέβαια, πολλοί από τους εγκληματίες ισλαμιστές λαθρομετανάστες που ήρθαν στην Ευρώπη (όχι οι πρόσφυγες), ήρθαν με την βοήθεια και την χρηματοδότηση από το Κατάρ, την Σαουδική Αραβία και την Τουρκία.

Οι οποίες θέλουν αφενός μεν να ξεφορτωθούν τους πολιτικούς αντιφρονούντες και τους ισλαμιστές από τις χώρες τους διοχετεύοντας τους στην ΕΕ, και από την άλλη να εκβιάζουν την ΕΕ να εκπληρώνει κάθε αίτημα τους, εκβιάζοντας ότι σε αντίθετη περίπτωση θα αμολήσουν εκατομμύρια νέους λαθρομετανάστες σε αυτή, αποσταθεροποιώντας την πολιτικά.

Και φυσικά και για να εξισλαμίσουν μεσοπρόθεσμα την ΕΕ, εκμεταλλευόμενοι, τόσο την υπογεννητικότητα των Ευρωπαίων, όσο και την υπεργεννητικότητα των μουσουλμάνων, μαζί με την μαζική εισδοχή εκατομμυρίων ισλαμιστών λαθρομεταναστών στην ΕΕ, «νόμιμα πια», μετά και την υπογραφή του ιδιαίτερα επικίνδυνου συμφώνου του ΟΗΕ για την μετανάστευση).

Όποιος δε Πρόεδρος των ΗΠΑ ξεκινήσει έναν πόλεμο στο Ιράν και την περιοχή της Μέσης Ανατολής, θα είναι σαν τον Αττίλα (ή και τον ISIS), αφού ως γνωστόν, ο Ούννος πολέμαρχος με τους  πολέμους του ανάγκασε τους Βησιγότθους και άλλους Γερμανικούς λαούς να εισβάλουν στα εδάφη της Δυτικής (κυρίως) Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και να την διαλύσουν.

Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο και εκατομμύρια νέων ισλαμιστών λαθρομεταναστών και προσφύγων από την Μέση Ανατολή σε περίπτωση ενός γενικού πολέμου στον Περσικό Κόλπο θα εισβάλουν στην ΕΕ, προκαλώντας και στην περίπτωση αυτή τελικά την διάλυση της (http://alophx.blogspot.com/2020/02/400-2020-update.html).

{Παράλληλα, εάν η Ρωσία και η Κίνα ενισχύσουν το συμμαχικό σε αυτές Ιράν σε περίπτωση επίθεσης από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, τότε η κατάσταση στον κόσμο σε μία τέτοια πιθανή εμπλοκή των Μεγάλων δυνάμεων σε αντιτιθέμενες πλευρές στο πλευρό των Συμμάχων τους ο κόσμος να οδηγηθεί ακόμα και σε Παγκόσμιο Πόλεμο,  όπως ακριβώς έγινε και στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Αντάντ πήρε τον μέρος της Σερβίας στον πόλεμο αυτής με την Αυστρία, την οποία στήριξαν η Γερμανία και οι Κεντρικές δυνάμεις.

Εδώ μπορεί να ειπωθεί ότι όλη αυτή η κατάσταση που επικρατεί στις μέρες μας στον κόσμο (π.χ ο κορωνοιός ετοιμάζεται να φέρει εκτός από υγειονομική και οικονομική και επισιτιστική κρίση, ανεργία και οικονομικό χάος), ενώ ένας πιθανός πόλεμος στο Ιράν μπορεί να φέρει ακόμα και ενεργειακή κρίση και παγκόσμιο οικονομικό κραχ στον πλανήτη ανάλογο με αυτό του 1929 ή ακόμα και μία ευρείας κλίμακας παγκόσμια σύγκρουση μεταξύ των υπερδυνάμεων (http://alophx.blogspot.com/2020/12/blog-post_6.html).

Τότε το κραχ αυτό, αλλά και το χάος από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που προηγήθηκε, είχαν ως αποτέλεσμα οι απελπισμένοι λαοί της γης να στραφούν σε ψευδο-«μεσσίες» (π.χ. κάποιοι στον Κρισναμούρτι και οι Γερμανοί στον Χίτλερ-http://alophx.blogspot.com/2020/02/odessa_43.html).

Στις μέρες μας το επικείμενο παγκόσμιο κραχ μπορεί να φέρει στην Δύση ή και παγκόσμια ακόμα την άνοδο μίας αντίστοιχης ψευδο-«μεσσιανικής» φιγούρας, αντίστοιχης με αυτών που αναφέρθηκαν παραπάνω, η οποία όπως και οι «προκάτοχοι» της, εκμεταλλευόμενη το χάος και την απελπισία του κόσμου θα προσπαθήσει να τους πείσει πως είναι ο (δήθεν) «σωτήρας» τους και θα προσπαθήσει να τις κάνει να τον εκλέξουν ηγέτη τους.

Μία τέτοια δε φιγούρα, μπορεί να ετοιμάζεται και από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ που κυβερνούν τον κόσμο αφανώς ώστε να κυβερνάει αυτόν φανερά στο όνομα τους, χωρίς όμως αυτές να φαίνονται εμφανώς, αλλά έχοντας πετύχει την ίδρυση μίας κοινής παγκόσμιας διακυβέρνησης, οικονομίας και θρησκείας.

Για την ικανοποίηση του φιλόδοξου αυτού σχεδιασμού, και  την ενοποίηση είτε του δυτικού (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html, https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2018/08/blog-post_16.html), είτε και όλου του κόσμου υπό τον έλεγχο τους (http://alophx.blogspot.com/2020/08/blog-post_10.html http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html), οι ελίτ αυτές μπορεί να αξιοποιήσουν ακόμα και θρύλους λαών (http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.html).

Και παράλληλα να προσπαθήσουν να επιβάλουν μία παγκόσμια κυβέρνηση, υποχρεωτικό παγκόσμιο εμβολιασμό, αλλά και παγκόσμια ηλεκτρονική διακυβέρνηση (http://alophx.blogspot.com/2017/09/chip-ttip.html), αλλαγή της παιδείας των λαών, φυσικά με την βοήθεια του οικουμενισμού και του πάπα της Ρώμης (http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_49.html, http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_2.html) και με πρόσχημα την παγκόσμια πολιτική και οικονομική κρίση, ένα παγκόσμιο τάχα «RESET» δήθεν για την αντιμετώπιση της (http://alophx.blogspot.com/2020/12/2020.html), καθώς και τις συνέπειες του κορωνοιού.

Βέβαια, στην παραπάνω περίπτωση δεν αποκλείεται το αντίθετο σενάριο, δηλαδή αντί της εμφάνισης ενός κοινού αυτόκλητου (ψευδο)-«σωτήρα» για όλον τον κόσμο, την εμφάνιση αντίθετα πολλών αυτόκλητων «σωτήρων» κατά τόπους στα κράτη της γης (http://alophx.blogspot.com/2020/12/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2020/02/odessa_43.html)}.

Όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, μπορεί άνετα να συμβούν για άλλη μία φορά στην Ευρώπη αν ξεσπάσει ένας πόλεμος ενάντια στο Ιράν από τις ΗΠΑ ή το Ισραήλ (ή και τα δύο αυτά κράτη μαζί), με άμεσες και σημαντικές συνέπειες σε αυτή (όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη), την οποία μόνο αν λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα θα αντιμετωπίσουμε ως έθνος και θα φέρουμε την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία εκ νέου κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Α΄ ΑΡΘΡΟ

Το σιιτικό ισλαμιστικό καθεστώς του Ιράν «πρέπει να πέσει». Αυτή είναι η ειλημμένη απόφαση του Λευκού Οίκου.

Στο πλευρό της Αμερικανικής κυβέρνησης συντάχθηκαν από την πρώτη στιγμή Ισραήλ και Σαουδική Αραβία ενώ άλλες δυνάμεις, παγκόσμιες ή περιφερειακές, αντιτίθενται έντονα, είτε γιατί πλήττονται τα οικονομικά ή γεωπολιτικά τους συμφέροντα, είτε γιατί όντως ανησυχούν για ένα μεγαλύτερο πόλεμο στην Μέση Ανατολή με απρόβλεπτες προεκτάσεις και συνέπειες.

Παράλληλα το Ισραήλ κλιμάκωσε τα αεροπορικά του πλήγματα σε ιρανικούς στρατιωτικούς στόχους στην Συρία.

Στόχος της Ουάσιγκτον δεν είναι να επιτεθεί στρατιωτικά στο Ιράν, υποστηρίζουν διεθνείς πηγές, αλλά να ασκηθεί μια αφόρητη πίεση στο καθεστώς των «μουλάδων» για να καταρρεύσει από μέσα. Το Ιράν μέσα «βράζει».

Το Ιράν είναι μια χώρα που βράζει. Κάποτε δυτικότροπη και σύμμαχος των ΗΠΑ, μετά την ανατροπή του σάχη το 1979 μετατράπηκε σε ισλαμική δημοκρατία. Σήμερα το σιιτικό θεοκρατικό καθεστώς έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Η νέα γενιά διεκδικεί μια δυτική ζωή ενώ μαστίζεται από την ανεργία.

Οι πρόσφατες ταραχώδεις διαδηλώσεις ενάντια στη φτώχεια και οι δημόσιες διαμαρτυρίες γυναικών που πέταγαν τις μαντίλες, είναι κινήματα που η Δύση αντιλαμβάνεται ως μια δυτικόφιλη «αντιπολίτευση», την οποία θέλει να βοηθήσει να «ανέβει στα πράγματα».

Στο πολυεθνικό Ιράν, όπου κυριαρχούν οι Πέρσες (61%), άλλα έθνη όπως οι Αζέροι (16%), οι Κούρδοι (10%) και οκτώ ακόμα μικρότερες εθνικές μειονότητες, καταγγέλλουν ότι καταπιέζονται από τον «πανιρανισμό».

Το μόνο που κρατά το Ιράν ενωμένο -εκτός από το σκληρό καθεστώς- είναι η σιιτική μουσουλμανική θρησκεία, που ασπάζεται το 95% του πληθυσμού του.

Το Ιράν επίσης χρησιμοποιεί τον σιιτισμό ως μέσο ιμπεριαλιστικής επέκτασης σε Ιράκ, Συρία, Λίβανο, Υεμένη και Περσικό Κόλπο, «πατώντας» πάνω στους Αραβικούς σιιτικούς πληθυσμούς.

Ο Αλί Γιουνεσί, σύμβουλος του Χασάν Ροχανί, δήλωνε πριν τρία χρόνια ότι το Ιράν «σήμερα έγινε ξανά μια Αυτοκρατορία όπως ήταν κατά την διάρκεια της ιστορίας του και η πρωτεύουσά του τώρα είναι η Βαγδάτη, η οποία είναι το κέντρο του πολιτισμού, της κουλτούρας και της ταυτότητάς μας, όπως ήταν και στο παρελθόν» (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html).

Επίσης, ο Ιρανός βουλευτής Αλί Ρεζά Ζακανί είχε υποστηρίξει ότι το Ιράν κυριαρχεί σε Βαγδάτη (Ιράκ), Δαμασκό (Συρία), Βηρυτό (Λίβανο) και Σανάα (Υεμένη). Η απροκάλυπτη στόχευση του Ιράν για μια νέα Περσική Αυτοκρατορία, που θα εκτείνεται μέχρι την Μεσόγειο, συνιστά κοινή απειλή για τους Άραβες σουνίτες και το κράτος του Ισραήλ.

Η ιρανική κυριαρχία στο Ιράκ είναι δεδομένη, μέσω της σιιτικής κυβέρνησης και το ίδιο ισχύει και για την Συρία όσο παραμένει Πρόεδρος ο αλαουίτης Μπασάρ Αλ Άσαντ. Η πρόσφατη εκλογική νίκη της σιιτικής παραστρατιωτικής οργάνωσης και κόμμα Χεζμπολάχ στον Λίβανο προκαλεί ανησυχία ότι το Ιράν απέκτησε ακόμα ένα «προτεκτοράτο».

Η ραγδαία επέκταση της Τεχεράνης τα τελευταία τρία χρόνια συνέβη μετά την συμφωνία για τα πυρηνικά του 2015, όπου έπαψαν να ισχύουν πολλές δυσβάσταχτες οικονομικές κυρώσεις στην χώρα και παράλληλα εξαιτίας της στρατιωτικής συμμετοχής της στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών σε Ιράκ και Συρία.

Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις ήταν αναμενόμενο να συμπαραταχθούν Ουάσιγκτον, Ιεροσόλυμα και Ριάντ με στόχο να αναχαιτίσουν την Ιρανική επέκταση.

Θεωρώντας ότι η συμφωνία για τα πυρηνικά ευνοεί το Ιράν, αποφάσισαν να την ακυρώσουν με την αποχώρηση των ΗΠΑ και επαναφορά των προ του 2015 Αμερικανικών κυρώσεων όχι μόνο κατά του Ιράν αλλά και των ξένων εταιρειών που συνεργάζονται μαζί του.

Ο στόχος είναι να καταρρεύσει η Ιρανική οικονομία, να προκληθεί κοινωνική εξέγερση -με την υποστήριξη της Δύσης- και να ανατραπεί η θεοκρατική ισλαμιστική κυβέρνηση.

Η ανακοίνωση της αποχώρησης των ΗΠΑ από την «P5+1» -όπως ονομάζεται η συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν ανάμεσα στα πέντε μόνιμα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ (Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ, Γαλλία, Ρωσία, Κίνα) και της Γερμανίας- η οποία συνοδεύεται με την επαναφορά των αμερικανικών κυρώσεων εις βάρος όχι μόνο της ισλαμικής δημοκρατίας αλλά και όσων συνεργάζονται μαζί της, έχει προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση σε Γαλλία και Γερμανία, που τα συμφέροντα τους δεν συνάδουν με εκείνα των ΗΠΑ, του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας, ή δεν αντιλαμβάνονται τι πραγματικά επιδιώκει η Αμερικανική κυβέρνηση.

Οι Αμερικανοί επιβάλλουν στις ξένες εταιρείες σε μια περίοδο τριών ως έξι μηνών να αποσυρθούν από το Ιράν και να διακόψουν κάθε σχέση μαζί του. Σε μια σαφέστατη επιβολή ισχύος, ο Αμερικανός πρέσβης στο Βερολίνο, Ρίτσαρντ Γκρένελ, διέταξε τις γερμανικές εταιρείες να σταματήσουν αμέσως να δραστηριοποιούνται στο Ιράν:

«Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι οι κυρώσεις θα στοχεύουν κρίσιμης σημασίας τομείς της Ιρανικής οικονομίας και οι γερμανικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο Ιράν θα πρέπει να σταματήσουν άμεσα τις δραστηριότητές τους», είπε, στέλνοντας τελεσίγραφο όχι μόνο στην καγκελάριο Μέρκελ αλλά και στους υπόλοιπους δυτικούς ηγέτες για το «ποιος είναι το αφεντικό».

Η αντίδραση της Γερμανίδας καγκελαρίου απέναντι στην αμερικανική ηγεμονία ήταν μάλλον αμήχανη:

«Οι καιροί κατά τους οποίους μπορούσαμε να υπολογίζουμε στις ΗΠΑ για την προστασία μας έχουν παρέλθει», διαπίστωσε η Άνγκελα Μέρκελ, κατά την διάρκεια της τελετής απονομής του βραβείου του Καρλομάγνου στον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν στο Άαχεν, προσθέτοντας ότι «η Ευρώπη πρέπει να πάρει την τύχη της στα χέρια της».

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Αμερικανοί δεν επέλεξαν να την «πέσουν» με αντίστοιχη ρητορική στο Παρίσι, το οποίο επίσης έχει ανοίξει δουλειές πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ με την Τεχεράνη.

Ωστόσο, ο Γάλλος Υπουργός Εξωτερικών δεν έκρυψε την ανησυχία της κυβέρνησής του χαρακτηρίζοντας «απαράδεκτες» τις κυρώσεις εναντίον των ξένων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο Ιράν.

«Λέμε στους Αμερικανούς ότι οι κυρώσεις που θέλουν να επιβάλλουν αφορούν εκείνους. Αλλά θεωρούμε πως το γεγονός ότι επιβάλλουν κυρώσεις σε εταιρείες εκτός της δικής τους δικαιοδοσίας είναι απαράδεκτο», τόνισε σε συνέντευξή του στη Le Parisien.

Οι Ευρωπαίοι φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται το μεγάλο και σκληρό γεωπολιτικό παιχνίδι κυριαρχίας που ξεκίνησε, κατανοούν μέχρι εκεί που πλήττονται τα συμφέροντα των εταιρειών τους. Το Ισραήλ βρίσκεται μετά από πολλές δεκαετίες σε πραγματικά δεινή θέση.

Η Λωρίδα της Γάζας, στα Νοτιοδυτικά σύνορά του, ελέγχεται από την ισλαμιστική Χαμάς, το Παλαιστινιακό παρακλάδι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, δηλαδή από τον ίδιο τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Η Γάζα είναι στις μέρες μας ένα τουρκικό προτεκτοράτο, όπου κυματίζουν περισσότερες τουρκικές από παλαιστινιακές σημαίες.

Στα Βορειοανατολικά σύνορά του, στα Υψίπεδα του Γκολάν, το Ιράν συγκεντρώνει στο έδαφος της Συρίας μισθοφορικά παραστρατιωτικά στρατεύματα.

Πρόκειται για την Δύναμη Κουντς, μια λεγεώνα από ξένους -σιίτες στο θρήσκευμα- που τελεί υπό τις διαταγές αξιωματικών των Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης. Μέσος μηνιαίος μισθός στους εθελοντές τα 500 δολάρια.

Οι άνδρες αυτοί εκτός από χρηματική αμοιβή λαμβάνουν και την ιρανική υπηκοότητα μετά από δύο μήνες θητεία στην πρώτη γραμμή. Πληροφορίες ανέφεραν ότι στην Συρία μισθοδοτούνταν από το Ιράν περίπου 250.000 παραστρατιωτικοί και πράκτορες. Ο αριθμός είναι προφανώς υπερβολικός, οι μισθοφόροι του Ιράν δεν πρέπει να ξεπερνάνε τους 50.000 άνδρες.

Στα Βόρεια σύνορα του Ισραήλ, δηλαδή στον Νότιο Λίβανο, η σιιτική φιλοϊρανική Χεζμπολάχ έχει μετεξελιχθεί σε κανονικό στρατό με την υποστήριξη του Ιράν και έχει στην κατοχή της περισσότερους από 100.000 πυραύλους και ρουκέτες για να βομβαρδίσει το Ισραήλ, πολλοί από τους οποίους τελευταίας Ιρανικής τεχνολογίας.

Το βαλλιστικό πρόγραμμα του Ιράν είναι εξαιρετικά σοβαρό και αξιόπιστο. Το Ισραήλ κλείνεται σε μια δαγκάνα για να δεχθεί συντονισμένη επίθεση από τρία σημεία.

{Και ήδη η Χεζμπολάχ στοχοποιεί θέσεις του ισραηλινού Στρατού με drone, τα οποία και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή σε ότι αφορά την άμυνα και την ασφάλεια σε όλο τον κόσμο. Σειρά είχε η φιλοιρανική οργάνωση του Λιβάνου Χεζμπολάχ, η οποία σύμφωνα με βίντεο αναγνώρισε και κατέγραψε βάσεις του ισραηλινού Στρατού στο Βόρειο Ισραήλ κοντά στα σύνορα με το Λίβανο (https://www.defencenet.gr/asfaleia/diethnis-asfaleia/905538_i-hezmpolah-stohopoiei-theseis-toy-israilinoy-stratoy-me-drone)}.

Από τον Βορρά θα επιτεθούν στρατιωτικά οι φιλοϊρανοί παραστρατιωτικοί μισθοφόροι της Χεζμπολάχ και των Κουντς, ενώ την ίδια ώρα από τον Νότο δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι της Γάζας, υποκινούμενοι από την Χαμάς και την Τουρκία, θα παραβιάσουν τα Ισραηλινά σύνορα ως άμαχοι διαδηλωτές εκτελώντας σχέδιο υβριδικού πολέμου.

Δηλαδή, μια «ειρηνική εισβολή» Γαζαίων από τον Νότο ενώ στον Βορρά θα εξελίσσεται στρατιωτική εισβολή. Θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο θα αποδιοργανώσουν πλήρως τους Ισραηλινούς και θα προκαλέσουν χάος που θα εξουδετερώσει την υπεροχή τους σε όπλα και τεχνολογία σε σημείο κατάρρευσης.

Οι Παλαιστινιακές διαδηλώσεις στα σύνορα της Γάζας δεν είναι τίποτα άλλο από προετοιμασία και εκπαίδευση στελεχών της Χαμάς για το πώς θα οδηγήσουν αγεληδόν χιλιάδες άοπλους συμπατριώτες τους μέσα στο Ισραήλ όταν θα έρθει η ώρα.

Παράλληλα από τον Βορρά, από το έδαφος της Συρίας, οι Κουντς επίσης εκπαιδεύονται εξαπολύοντας επιθέσεις.

Οι Ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις απαντούν με αεροπορικές επιδρομές που καταστρέφουν Ιρανικούς στόχους στη Συρία, όπως στρατόπεδα, οπλοστάσια, θέσεις πυροβολικού, προειδοποιώντας παράλληλα με γενικευμένο πόλεμο τόσο την Τεχεράνη όσο και την Δαμασκό.

Τουρκία και Ρωσία είναι σαφές ότι βρίσκονται στο πλευρό του Ιράν. Με τη διαφορά ότι η Μόσχα πιο ψύχραιμα να προσπαθεί να διαμεσολαβήσει για να αποφευχθεί ένας αποκαλυπτικός πόλεμος στην περιοχή.

Η Άγκυρα από την πλευρά της δείχνει αποφασισμένη να συνταχθεί με το Ιράν, υλοποιώντας τους δικούς της σχεδιασμούς για αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html), που μοιραία περνούν μέσα από την σύγκρουση με το Ισραήλ και διαμοιρασμό των λαφύρων με την Τεχεράνη.

Οι Αμερικανοί σαφέστατα εγγυήθηκαν για μια ακόμη φορά την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα του Ισραήλ, ενώ είναι σχεδόν βέβαιο ότι σε μια γενικευμένη ανάφλεξη οι Κούρδοι θα βρεθούν στο πλευρό Ισραηλινών και Αμερικανών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να αδυνατεί να κατανοήσει το μεγάλο παιχνίδι που βρίσκεται σε εξέλιξη. Περισσότερο η Γερμανία και λιγότερο η Γαλλία συμπεριφέρονται ως να πρόκειται για κάποιο «καπρίτσιο» του Τραμπ που πλήττει τις Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.

Μετά την συμφωνία της Βιέννης το 2015, που προέβλεπε την διευκόλυνση των εμπορικών ανταλλαγών με το Ιράν, αίροντας τις βαριές διεθνείς κυρώσεις που έπλητταν την οικονομία του, σε αντάλλαγμα για τις δεσμεύσεις της Τεχεράνης να περιορίσει τις δραστηριότητες στο πλαίσιο του πυρηνικού της προγράμματος και να μην επιδιώξει ποτέ την απόκτηση πυρηνικού οπλοστασίου, ευρωπαϊκοί και αμερικανικοί επιχειρηματικοί κολοσσοί χίμηξαν δίχως καθυστέρηση στο ιρανικό «ελντοράντο».

Αυτοκινητοβιομηχανίες όπως η Daimler και η PSA Peugeot Citroën εισήλθαν από τις πρώτες στη νέα αγορά των 80 εκατομμυρίων καταναλωτών. Η Γερμανική Siemens συμφώνησε να πουλήσει μηχανές τρένων. Άλλες γερμανικές εταιρείες αναπτύχθηκαν στην πώληση εργοστασιακών μηχανημάτων, υποδομών ηλεκτρικού δικτύου και εξοπλισμού κατασκευών.

Η γαλλική TOTAL ανέλαβε να πραγματοποιήσει έρευνες για νέα υποθαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αερίου και έχει συνάψει συμφωνία ύψους 5 δισ. δολαρίων. Η BP επίσης έχει από κοινού την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου του Ρουμ με την κρατική εταιρεία πετρελαίου του Ιράν. Boeing και Airbus έσπευσαν να πουλήσουν αεροσκάφη.

Η Γαλλική Airbus πήρε παραγγελία για 100 ολοκαίνουργια αεροπλάνα, συμπεριλαμβανομένων δώδεκα super jumbo A380, ώστε να ανανεωθεί ο στόλος του εθνικού αερομεταφορέα «Iran Air». Μέχρι στιγμής έχει παραδώσει μόνο τρία.

Το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ από την πλευρά του δήλωσε ότι θα ανακαλέσει μια συμφωνία ύψους 3 δισ. δολαρίων μεταξύ της Boeing και της Ιρανικής αεροπορικής εταιρείας «Aseman» που προέβλεπε την πώληση 30 αεροσκάφη Boeing 737 Max και μια ακόμα σύμβαση ύψους 16,6 δισ. δολαρίων με την «Iran Air» για 80 ακόμα αεροσκάφη.

Ωστόσο, η Ιρανική πραγματικότητα σε μεγάλο βαθμό αποδείχτηκε απογοητευτική για πολλούς ξένους επενδυτές εξαιτίας της δυσλειτουργικής οικονομίας, της τεράστιας γραφειοκρατίας και της απροθυμίας των ξένων τραπεζών -δικαιολογημένα όπως αποδείχθηκε- να χρηματοδοτήσουν ξένες επιχειρήσεις.

Αν και οι εξαγωγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς το Ιράν αυξήθηκαν 30% πέρσι, φτάνοντας τα 10,8 δισ. ευρώ, η χώρα κατατάσσεται στην 33^η θέση μεταξύ των εμπορικών εταίρων της ΕΕ μαζί με το Καζακστάν και την Σερβία.

Η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος του Ιράν στην Ευρώπη, αν και η διμερής ανταλλαγή αγαθών ήταν αμελητέα, με όγκο μόλις 3,5 δισ. ευρώ πέρυσι.

Το Ιράν είναι η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός πετρελαίου χώρα στον ΟΠΕΚ. Οι εξαγωγές αργού του Ιράν αυξήθηκαν σε 2,4 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα τους τελευταίους μήνες καλύπτοντας το 3% της παγκόσμιας ζήτησης.

Πριν την συμφωνία του 2015 και την άρση των κυρώσεων κυμαίνονταν στο 1 εκ. βαρέλια την ημέρα. Ο αντίκτυπος των ανανεωμένων κυρώσεων από τις ΗΠΑ θα επιφέρει μια εκτιμώμενη απώλεια 300.000 έως 500.000 βαρελιών ημερησίως. Στους 10 μεγαλύτερους εισαγωγείς Ιρανικού πετρελαίου συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα, στη 10η θέση.

Σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg, το Ιράν εξάγει 648.080 βαρέλια στην Κίνα, 510.982 στην Ινδία, 313.646 στην Κορέα, 165.207 στην Τουρκία, 154.813 στην Ιταλία, 137.541 στην Ιαπωνία, 127.215 στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, 113.941 στην Ισπανία, 109.396 στη Γαλλία και 77.138 στην Ελλάδα.

Επικαιροποιημένα στοιχεία για την Ελλάδα μαρτυρούν αύξηση των εισαγωγών πετρελαίου στη χώρα μας από το Ιράν, από 74.000 βαρέλια το Φεβρουάριο σε 93.000 βαρέλια το Μάρτιο και 96.000 βαρέλια τον Απρίλιο. Η απόφαση των ΗΠΑ να αποχωρήσουν από την συμφωνία για τα πυρηνικά της χώρας είχε ως αποτέλεσμα η τιμή του πετρελαίου να σημειώσει ανοδική πορεία καταγράφοντας ρεκόρ τετραετίας.

Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου προκαλεί σημαντικές πιέσεις σε χώρες που εισάγουν πετρέλαιο από το Ιράν και έχουν ήδη διαμορφώσει τους προϋπολογισμούς τους με βάση μια πολύ χαμηλότερη τιμή στο πετρέλαιο και ευνοεί άλλες πετρελαιοπαραγωγούς, μεταξύ των οποίων και τη σύμμαχο του Ιράν Ρωσία.

Ωστόσο, διεθνείς αναλυτές εμφανίζονται αισιόδοξοι ότι θα υπάρξει συμφωνία με άλλη μεγάλη παραγωγό χώρα, όπως την Σαουδική Αραβία ώστε να αυξηθεί η εξαγωγή πετρελαίου με σκοπό να συγκρατηθούν οι τιμές.

Σε ότι αφορά τη χώρα μας, μια περαιτέρω αύξηση των τιμών του πετρελαίου στα 85 δολάρια το βαρέλι την περίοδο 2018-2020 θα μπορούσε να ανακόψει τον ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ κατά 1%, σύμφωνα με έρευνα της Oxford Economics και της Haver Analytics.

Πλήττονται επίσης και οι Έλληνες εφοπλιστές, οι οποίοι αυτή τη στιγμή κατέχουν τα πρωτεία στη διακίνηση του Ιρανικού πετρελαίου διεθνώς.

Σύμφωνα με έρευνα της Vessels Value, που δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα στην γερμανική εφημερίδα Die Welt, μεταξύ των δέκα πρώτων εταιρειών που μεταφέρουν πετρέλαιο από το Ιράν βρίσκονται σχεδόν μόνο Ελληνικές (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2018/05/blog-post_17.html).

Β΄ ΑΡΘΡΟ

Πυραυλικές επιθέσεις εναντίον της Ιερουσαλήμ, εισβολή του IDF (του Ισραηλινού στρατού) που απειλεί την Βηρυτό και αεροπορικές επιδρομές στο Ιράν: Μία εις βάθος ανάλυση προσφέρει μοναδικά λεπτομερή πολεμικά σενάρια σε έναν επικείμενο πόλεμο Ισραήλ-Ιράν.

Το Ισραήλ αντιμετωπίζει έναν πιθανό πόλεμο στα Βόρεια σύνορα. Αυτός θα είναι πιο έντονος και καταστροφικός από τις προηγούμενες συγκρούσεις, αναφέρει μια εκτεταμένη νέα μελέτη. Μια στρατιωτική σύγκρουση πιθανότατα είναι να επιτεθεί ο IDF εναντίον εχθρικών δυνάμεων από τον Λίβανο, την Συρία και το Ιράκ, ενώ μια τέτοια επιχείρηση θα μπορούσε να κλιμακωθεί σε μάχες εντός του Ιράν.

Το Ινστιτούτο Εθνικών Μελετών Ασφάλειας του Ισραήλ συγκέντρωσε μια ομάδα εμπειρογνωμόνων στον τομέα της άμυνας για να πραγματοποιήσει μια εις βάθος ανάλυση της αυξανόμενης Βόρειας απειλής. Το think tank δημοσίευσε πρόσφατα την μελέτη αυτή, αναλύοντας το ποια μπορεί να είναι η πιο λεπτομερής περιγραφή των μέχρι σήμερα σεναρίων για έναν πόλεμο Ισραήλ-Ιράν.

Ένα κεφάλαιο αφιερωμένο στην απειλή πυραύλων ακριβείας παραμένει ταξινομημένο και υποβλήθηκε σε Ισραηλινούς αξιωματούχους άμυνας, ανέφερε το N12 News. Η μελέτη συντάχθηκε από τον διευθύνοντα σύμβουλο INSS Brig. Ο γεν. (Res.) Udi Dekel, είναι νεότερος ερευνητής του INSS, αντισυνταγματάρχης (res.) Orna Mizrahi, και εμπειρογνώμονας στρατιωτικών και στρατηγικών υποθέσεων Yuval Bazak.

Η ομάδα εμπειρογνωμόνων λέει ότι οι συγκρούσεις θα μπορούσαν να ξεσπάσουν ως αποτέλεσμα τριβής μεταξύ του IDF και των αντιπροσώπων του Ιράν στον Λίβανο ή την Συρία. Ωστόσο, το Ισραήλ ή το Ιράν μπορεί επίσης να ξεκινήσουν έναν πόλεμο υπό ορισμένες προϋποθέσεις.

Για παράδειγμα, μια προληπτική επίθεση του IDF για να εξουδετερώσει τις απειλές της Χεζμπολάχ ή μια αιφνιδιαστική επίθεση από την Τεχεράνη εάν πιστεύει ότι αυτό θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντά της.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η στρατιωτική αυτή σύγκρουση θα χαρακτηρίζει από άνευ προηγουμένου βία και καταστροφή. Εάν δε τεθεί εκτός ελέγχου, μια ένοπλη σύγκρουση θα μπορούσε να πυροδοτήσει έναν περιφερειακό πόλεμο σε διάφορα μέτωπα.

Ένας Βόρειος πόλεμος θα αποτελέσει μια ακραία πρόκληση για το IDF και για το Ισραήλ, λέει το INSS. Η ομάδα εμπειρογνωμόνων εκτιμά ότι μια σύγκρουση θα εκραγεί με ελάχιστη ειδοποίηση εκ των προτέρων ή πιθανώς και χωρίς καθόλου προειδοποίηση. Ακολουθούν τα κυριότερα σημεία της μαζικής επίθεσης που ενδέχεται να αντιμετωπίσει το Ισραήλ: 

Κατά την διάρκεια του πολέμου, το Ισραήλ θα χτυπηθεί με άνευ προηγουμένου δύναμη από πολλές κατευθύνσεις. Η μελέτη προβλέπει ότι η Χεζμπολάχ θα εκτοξεύει πάνω από 1.000 πυραύλους καθημερινά, συμπεριλαμβανομένων δεκάδων ή εκατοντάδων πυρομαχικών ακριβείας. Πυραύλοι μεγάλης εμβέλειας μπορούν επίσης να εκτοξευτούν από την Συρία και ενδεχομένως από το Ιράκ.

Οι πυραύλοι με ακρίβεια θα στοχεύουν στρατηγικούς στρατιωτικούς και μη στρατιωτικούς χώρους, συμπεριλαμβανομένων των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, των διυλιστηρίων, των αεροδρομίων, των στρατιωτικών βάσεων και της αεροπορικής άμυνας. Η ομάδα εμπειρογνωμόνων αναμένει ότι ο άξονας του Ιράν θα κτυπήσει επίσης κυβερνητικά κτίρια στην Ιερουσαλήμ και στα κεντρικά γραφεία του IDF στο Τελ Αβίβ.

Παράλληλα, τα μη κατευθυνόμενα σκάφη θα στοχεύουν τα κέντρα πληθυσμού του Ισραήλ μαζί με πυραύλους ακριβείας για να κατακλύσουν τις αντιπυραυλικές συστοιχίες. Οι εχθρικές δυνάμεις θα συνεχίσουν να χτυπούν το Ισραήλ με πυραύλους ακόμη και αν ο IDF εισβάλει βαθιά στον Λίβανο, λέει η μελέτη.

Η Χεζμπολάχ θα κινητοποιήσει επίσης τις καλύτερες δυνάμεις της για επιδρομές κομάντο στο Ισραήλ, με στόχο τόσο στρατιώτες όσο και πολίτες. Εν τω μεταξύ, οι κυβερνοεπιθέσεις θα πλήξουν τις κρίσιμες υποδομές, με έμφαση στα συστήματα διοίκησης και ελέγχου και στα ζωτικά στοιχεία.

Η οικονομία του Ισραήλ θα μετακινηθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και βασικές υπηρεσίες όπως νερό και ηλεκτρικό ρεύμα ενδέχεται να διαταραχθούν, προειδοποιεί το INSS. Οι θαλάσσιοι λιμένες και τα αεροδρόμια της χώρας θα επηρεαστούν επίσης σημαντικά και θα λειτουργούν με μειωμένη χωρητικότητα.

Η αρχική πρόκληση του IDF θα είναι να καλέσει και να αναπτύξει τις εφεδρικές δυνάμεις του για έναν πόλεμο με δύο μέτωπα. Στις πρώτες 48-96 ώρες της σύγκρουσης, ο στρατός θα επικεντρωθεί σε αμυντικές κινήσεις προτού στραφεί σε επιθετικές επιχειρήσεις, λέει η μελέτη.

Η Πολεμική Αεροπορία θα ξεκινήσει σε δράση σε πολλαπλά μέτωπα, εστιάζοντας αρχικά στην διασφάλιση της υπεροχής του αέρα και την σκόπευση προηγμένων πυραύλων και εκτοξευτών στον Λίβανο και την Συρία. Παράλληλα, το Ναυτικό θα αναπτυχθεί για την προστασία στρατηγικών θαλάσσιων πόρων και για την διατήρηση ανοικτών θαλάσσιων λωρίδων.

Μόλις αναδιοργανωθεί, ο IDF θα στοχεύσει να βλάψει σοβαρά τα περιουσιακά στοιχεία και τις δυνατότητες της Χεζμπολάχ στο Νότιο Λίβανο, την περιοχή της Βηρυτού και αλλού. Ο στρατός θα εξαλείψει επίσης τα οχυρά της ομάδας στα υψίπεδα του Γκολάν.

Επιπλέον, το Ισραήλ θα καταστρέψει τις υποδομές του Λιβάνου που χρησιμοποιούνται για την υποστήριξη των πολεμικών προσπαθειών της Χεζμπολάχ, λέει η μελέτη. Στην Συρία, ο IDF θα κτυπήσει για να εξουδετερώσει τις δυνάμεις και τις υποδομές των σιιτών πολιτοφυλακών ενώ θα καταστρέψει επίσης τις στρατιωτικές βιομηχανίες της Συρίας. Το Ισραήλ πρέπει να επιδιώξει να τερματίσει γρήγορα τον πόλεμο αφού πληγώσει σοβαρά την Χεζμπολάχ και αποδυναμώσει τον άξονα του Ιράν στο σύνολό του, λέει η μελέτη.

Το INSS αφιερώνει ιδιαίτερη προσοχή σε ένα πιθανό κτύπημα του  IDF στο έργο της Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Οι πιθανότητες μιας προληπτικής επίθεσης θα αυξηθούν δραματικά εάν η ομάδα παράγει περισσότερους από 500 καθοδηγούμενους πυραύλους ακριβείας, κάτι που θα αποτελούσε σοβαρή απειλή για τα στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία του Ισραήλ.

Εάν το Ισραήλ ξεκινήσει ένα προληπτικό κτύπημα, θα πρέπει να στοχεύει σε μια σύντομη σύγκρουση που θα τελειώσει μέσα σε λίγες μέρες, ενώ θα βλάψει σοβαρά τις δυνατότητες της Χεζμπολάχ, λέει η μελέτη. Δεδομένου του υψηλού κινδύνου κλιμάκωσης σε μεγαλύτερη σύγκρουση, ο στρατός θα πρέπει να θέσει τις δυνάμεις του σε κατάσταση ετοιμότητας για εισβολή στον Λίβανο.

Μια περιορισμένη σύγκρουση μπορεί γρήγορα να κλιμακωθεί σε μια μεγάλη σύγκρουση, λέει το INSS. Ένα σενάριο είναι το Ισραήλ να ξεκινήσει ή να ενταχθεί σε μια ευρεία στρατιωτική εκστρατεία που στοχεύει στην καταστροφή ή την αποδυνάμωση σε μεγάλο βαθμό του σιιτικού άξονα στο Λίβανο και την Συρία. Για να επιτευχθεί αυτό, ο IDF θα ξεκινήσει μεγάλες επιχειρήσεις που θα εκτείνονται μέχρι τα σύνορα του Ιράκ. 

Αυτός ο τύπος πολέμου θα απαιτήσει μια μεγάλη εφεδρική κλήση των δυνάμεων του IDF και εντατικές επιθέσεις για να καταστρέψει τα πυραυλικά συστήματα του εχθρού, καθώς και την στρατιωτική του υποδομή. Ο στρατός θα καταλάβει επίσης στρατηγικές περιοχές εντός του Λιβάνου ως μέρος μιας αμυντικής στάσης για να διαταράξει τις επιδρομές της Χεζμπολάχ στο Ισραήλ. 

Η ομάδα εμπειρογνωμόνων λέει ότι αυτό το σενάριο μπορεί επίσης να απαιτήσει μια βαθύτερη επίγεια επίθεση στον Λίβανο, και ενδεχομένως στην Συρία, για να εξουδετερώσει τις απειλές και να τερματίσει τον πόλεμο πιο γρήγορα. Ωστόσο, το Ισραήλ διατρέχει τον κίνδυνο να παρασυρθεί σε μια παρατεταμένη σύγκρουση, προειδοποιεί η μελέτη. 

Το πιο ακραίο σενάριο που διερευνά το INSS είναι μια μακρά περιφερειακή σύγκρουση σε πολλά μέτωπα. Ένας τέτοιος πόλεμος θα έβλεπε τον IDF να επεκτείνει τις δραστηριότητές του στο Ιράν. Σε αυτήν την περίπτωση, το Ισραήλ πρέπει να προσπαθήσει να επιτύχει μια θεμελιώδη στρατηγική αλλαγή στα Βόρεια σύνορά του, λένε οι αναλυτές.

Στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης εκστρατείας, το Ισραήλ θα επιδιώξει να νικήσει τον άξονα του Ιράν στο Λίβανο και την Συρία, καταστρέφοντας ταυτόχρονα στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία στο Ιρανικό έδαφος. Αυτό το σενάριο έχει εκτεταμένες στρατιωτικές επιπτώσεις, καθώς ο IDF θα πρέπει να πολεμήσει σε τουλάχιστον τέσσερα μέτωπα, λέει η μελέτη.

Ο στρατός θα καλέσει ολόκληρη την εφεδρική του δύναμη και το Ισραήλ θα λάβει μέτρα έκτακτης ανάγκης σε όλους τους τομείς της ζωής. Ο IDF θα στοχεύσει επίσης στην εκτέλεση μιας προληπτικής επίθεσης για την ελαχιστοποίηση των επιθέσεων στο Ισραήλ. Επιπλέον, οι Ισραηλινές δυνάμεις θα ξεκινήσουν μια γρήγορη εισβολή στον Λίβανο που θα απειλούσε την Βηρυτό.

Ένας τέτοιος περιφερειακός πόλεμος θα μπορούσε επίσης να δημιουργήσει πρόσθετες προκλήσεις για το IDF, συμπεριλαμβανομένης μιας μεγάλης μάχης με την Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ, πυραυλικές επιθέσεις και επίγειες επιθέσεις από την Γάζα και αυξημένη τρομοκρατική δραστηριότητα στην Δυτική Όχθη. Το Ισραήλ μπορεί επίσης να αντιμετωπίσει βαλλιστικές και πυραυλικές επιθέσεις από το Ιράν.

Δεδομένης της διπλωματικής και στρατιωτικής πολυπλοκότητας της σύγκρουσης, ο συντονισμός Ισραήλ-ΗΠΑ θα είναι ύψιστης σημασίας, τονίζει η μελέτη. Το Ισραήλ θα χρειαστεί προμήθειες στρατιωτικών όπλων καθόλη την διάρκεια του πολέμου, καθώς και υποστήριξη των ΗΠΑ στην διεθνή σκηνή. Η Αμερική θα διαδραματίσει επίσης βασικό ρόλο στην ολοκλήρωση των συμφωνιών για τον τερματισμό των εχθροπραξιών με όρους ευνοϊκούς για το Ισραήλ (http://corfiatiko.blogspot.com/2020/12/blog-post_194.html).

Γ΄ ΑΡΘΡΟ

Την ίδια ώρα, συνεχίζονται οι  συνομιλίες για συμφιλίωση μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και των Πετρομοναρχιών του Κόλπου, με την «παρότρυνση» των ΗΠΑ (https://www.liberal.gr/news/ena-bima-prin-tin-epilusi-tis-diamachis-tous-briskontai-saoudiki-arabia-kai-katar/341014). Αν και όταν είχε ξεκινήσει ο αποκλεισμός του Κατάρ, ο Τραμπ είχε μιλήσει για την «αρχή του τέλους της φρικτής τρομοκρατίας», το εμιράτο παρέμεινε σημαντικό για την Ουάσιγκτον για δύο βασικούς λόγους:

Πρώτον φιλοξενεί μία από τις μεγαλύτερες Αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις και δεύτερον λειτουργεί ως μεσολαβητής στον πόλεμο του Αφγανιστάν, μεταξύ των Ταλιμπάν, με τους οποίους έχει άριστες σχέσεις και των Αμερικανών. Είναι οι βασικοί λόγοι που οι Αμερικανοί προ πολλού πίεζαν στην χαλάρωση του αποκλεισμού του εμιράτου.

Η "πολιορκία" του εμιράτου είχε άλλη μία παράπλευρη εξέλιξη, κομβική για την Μέση Ανατολή: την ολοκληρωτική του πρόσδεση του Κατάρ στην Τουρκία, η οποία μέσω της στρατιωτικής βάσης που διατηρούσε στο εμιράτο, λειτούργησε ως "ασπίδα προστασίας" για τον εμίρη, από ένα ενδεχόμενο πραξικόπημα υποκινούμενο από Αίγυπτο και Σαουδική Αραβία (ή στρατιωτική εισβολή αυτών).

Δεν αποτέλεσε λοιπόν έκπληξη που ο Τούρκος Πρόεδρος χαιρέτισε τις εξελίξεις, χαρακτηρίζοντας «άδικες» τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στο εμιράτο. Το Κατάρ συγκρότησε στην κυριολεξία έναν "άξονα" με την Τουρκία, φτάνοντας στο σημείο όχι απλώς να χρηματοδοτεί της στρατιωτικούς τυχοδιωκτισμούς του Ερντογάν στην Λιβύη, αλλά και την ίδια την τουρκική οικονομία, σε τέτοιο βαθμό που η τουρκική αντιπολίτευση να αναφέρει πως η χώρα έχει «εξαγοραστεί» από την Ντόχα!

Ο Τούρκος Πρόεδρος ευελπιστεί πως αν αρθεί η οικονομική απομόνωση του εμιράτου, θα ανοίξει ο δρόμος για να αρθεί και το μποϋκοτάζ που έχει κηρύξει στα τουρκικά προϊόντα η Σαουδική Αραβία, όπως και η γενικότερη απομόνωση του στον Αραβικό κόσμο.

Στις 21 Νοεμβρίου ο Ερντογάν και ο βασιλιάς Σαλμάν είχαν προχωρήσει στην πρώτη τους επικοινωνία, μετά από μήνες "ψυχροπολεμικών σχέσεων", δηλώνοντας πρόθυμοι να ανοίξουν διαύλους επικοινωνίας.

Σε μία μάλιστα μάλλον "σουρεαλιστική" δήλωση που ακολούθησε την επικοινωνία των δύο ανδρών, Σαουδάραβες αξιωματούχοι υποστήριξαν πως δεν ενορχηστρώνουν μποϋκοτάζ κατά της Τουρκίας, βγάζοντας κυριολεκτικά "τρελούς", όλους τους αναλυτές των διεθνών μέσων ενημέρωσης! Θυμίζουμε πως μόλις το καλοκαίρι ο Αραβικός Σύνδεσμος κατηγορούσε ευθέως την Τουρκία ως υπεύθυνη για «αποσταθεροποιητικές ενέργειες στην Μέση Ανατολή», από κοινού με το σιιτικό Ιράν.

Όμως η μεγάλη έκπληξη ήρθε από τις δηλώσεις του Ιρανού υπουργού Εξωτερικών που αναφέρθηκε πως: «Η συμφιλίωση στον Κόλπο θα συμβάλλει στην συμφιλίωση και στην σταθερότητα της περιοχής».

Το λογικό θα ήταν ο επικεφαλής της Ιρανικής διπλωματίας να ανησυχούσε ότι Πομπέο και Ριάντ θα πίεζαν την Ντόχα να ακολουθούσε την πολιτική "μέγιστης πίεσης" εις βάρος της Τεχεράνης, ως αντάλλαγμα για την άρση του αποκλεισμού της (π.χ. στην συνέναιση ενός κτυπήματος κατά του Ιράν, με το οποίο ως τώρα έχουν «λυκοσυμμαχία»).

Πόσο μάλλον που το Ιράν θεωρεί πως η επαγγελματική δολοφονία του κορυφαίου πυρηνικού του επιστήμονα ενορχηστρώθηκε στην μυστική συνάντηση της "τρόικα" Πομπέο, Νετανιάχου και πρίγκηπα Σαλμάν, την οποία διέψευσε το Ριάντ, χωρίς να γίνει πιστευτό.

Φαίνεται πως το Ιράν είναι διατεθειμένο να δείξει "υπομονή", θεωρώντας πως το Κατάρ μάλλον θα εξακολουθήσει να επιδιώκει καλές σχέσεις με το Ιράν, όπως εξάλλου κάνει προ πολλού και το Κουβέιτ, χωρίς να ενοχληθούν οι Σαουδάραβες.

Σε αυτήν την στρατηγική της "υπομονής" συνηγορεί και η "σιωπή" του Ιράν στην δολοφονική επίθεση με drone εις βάρος ενός διοικητή των Φρουρών της Επανάστασης στο Ιράκ, που ακολούθησε την δολοφονία του πυρηνικού του επιστήμονα.

Εάν πιστέψουμε τις εκτιμήσεις ων διεθνών αναλυτών, το μεσανατολικό κράτος που δεν είναι διατεθειμένο να χαιρετίσει τις εξελίξεις, είναι αυτό που τηρεί την σκληρή στάση έναντι της Τουρκίας, δηλαδή τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, καθώς η Αίγυπτος του Σίσι μάλλον θα τις αποδεχτεί, με δεδομένη την εξάρτηση της οικονομίας από τα πετρελαιοδολάρια των Σαουδαράβων. Προφανώς η άρση του οικονομικού αποκλεισμού του Κατάρ, "ανακατεύει την τράπουλα" της Μέσης Ανατολής, μία εξέλιξη που αφορά άμεσα και την χώρα μας (https://slpress.gr/diethni/dinoyn-ta-cheria-katar-kai-saoydiki-aravia-den-kryvei-tin-chara-toy-o-erntogan/).

Το Bloomberg ανέφερε ότι η επικείμενη συμφωνία δεν θα περιλαμβάνει τα ΗΑΕ, το Μπαχρέιν και την Αίγυπτο, τα οποία μαζί με τη Σαουδική Αραβία δημιούργησαν ένα κουαρτέτο χωρών κατά του Κατάρ. Μια ενδεχόμενη επίλυση της διαμάχης μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ θα φέρει μια αίσθηση σταθερότητας στον Κόλπο και θα αποτελέσει προσωπική επιτυχία για τον Κούσνερ και την κυβέρνηση Τραμπ.

Υπενθυμίζεται ότι η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και η Αίγυπτος διέκοψαν τους διπλωματικούς και εμπορικούς συνδέσμους με το Κατάρ τον Ιούνιο του 2017, με τον ισχυρισμό ότι η Ντόχα χρηματοδοτούσε εξτρεμιστικές οργανώσεις και είχε ανεκτική στάση απέναντι στο Ιράν (https://www.liberal.gr/apopsi/nea-tourkiki-navtex-gia-askisi-entos-tou-tourkolubikou-mnimoniou-notioanatolika-tis-kritis/341010).