ΙΚΑΝΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΑΡΧΗΓΟΙ ΚΡΑΤΩΝ ΣΕ ΚΡΑΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ ΤΕΤΟΙΩΝ ΗΓΕΤΩΝ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

 ΙΚΑΝΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΑΡΧΗΓΟΙ ΚΡΑΤΩΝ ΣΕ ΚΡΑΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ ΤΕΤΟΙΩΝ ΗΓΕΤΩΝ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό στην ιστορία, υπάρχουν ηγέτες πολλών εθνών, των οποίων η καταγωγή δεν συνέπιπτε με την καταγωγή της πλειοψηφίας των εθνών που κυβερνούσαν, ενώ χρειάστηκε πολλές φορές να χρησιμοποιήσουν τις ικανότητες τους ή/και την βία για να επιβληθούν σε αυτά.

Τέτοια παραδείγματα, υπάρχουν αρκετά ήδη από την Αρχαιότητα. Έτσι, όταν ο Κύρος ο Μέγας ένωσε τις φυλές των Περσών υπό την εξουσία του, κατάφερε να γίνει ηγέτης και των Μηδών και να τους ενώσει αναίμακτα με τους Μήδους, τόσο χάρις στις ικανότητες, όσο και στην κοινή καταγωγή από την πλευρά της μητέρας του με αυτούς και με τα δύο αυτά έθνη ενωμένα να επεκτείνει το κράτος του και να ιδρύσει μία Αυτοκρατορία (https://alophx.blogspot.com/2018/01/y.html).

Στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ο Έλληνας από την Θράκη Σπάρτακος, κατάφερε να ενώσει όλους τους επαναστατημένους σκλαβους υπό την ηγεσία του, παρόλο που είχαν διαφορετική καταγωγή μεταξύ τους χάρις στις ικανότητες του, ενώ το ίδιο είχε συμβεί και στις δύο μεγάλες επαναστάσεις σκλάβων στην Σικελία παλαιοτέρα, των οποίων οι ηγέτες ήταν Σύροι και Έλληνες (Eunus και Κλέων- Σάλβιος και Αθηναίος αντίστοιχα), μέχρι την τελική ήττα όλων αυτών από την Ρώμη.

Στους Ούννος τον Μεσαίωνα, ο πιο γνωστός ηγέτης τους είναι ο Αττίλας, του οποίου το όνομα έχει Γερμανική καταγωγή και πιθανότατα και αυτός και είχε Γερμανικό αίμα, όταν παλαιοτέρα Ουννοι πρίγκιπες είχαν παντρευτεί (με το καλό ή και το ζόρι Γερμανίδες αριστοκράτισσες). Και αυτός κατάφερε χάρις στις ικανότητες του να ενώσει τους Ούννους και να επεκτείνει το κράτος του και να ιδρύσει μία Αυτοκρατορία (https://alophx.blogspot.com/2017/04/blog-post_96.html).

Άλλος Γερμανός ηγέτης που είχε διπλή καταγωγή και ένωσε το έθνος του σε μία Αυτοκρατορία με άλλες φυλές, ίδιας ή άλλης καταγωγής, ήταν ο Φραγμό(Γάλλο-Γερμανός στην καταγωγή Καρλομάγνος, ο ιδρυτής του Α΄ Γερμανικού Ράιχ (https://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html).

{Την ίδια περίοδο υπήρχαν και βραχύβια Βασίλεια στην Αιθιοπία (η Γκουντίντ/Ιουδίθ) και στην Υεμένη (Ντου Νούβας, ο οποίος πήρε πραξικοπηματικά την εξουσία και έπεσε ύστερα από εισβολή Αιθιόπων) που τα κυβερνούσαν Εβραίοι ηγέτες, να και ήταν μειοψηφία και δίωκαν μέχρι την πτώση τους πλειοψηφούντες Χριστιανούς στα τμήματα αυτά της Ασίας και της Μέσης Ανατολής, ενώ Εβραίοι και επικράτηση της Ιουδαϊκής θρησκείας υπήρχε στο Τουρκογενές Βασίλειο των Χαζάρων, μέχρι και την κατάλυση του από τους Ρως του Κιέβου (https://alophx.blogspot.com/2022/02/blog-post.html)}.

Στην πλευρά των Αράβων και συγκεκριμένα της δυναστείας των Αγιουβίδων, ο ηγέτης που τους ένωσε χάρις στις ικανότητες του, νίκησε τους Σταυροφόρους και ανακατάλαβε την Ιερουσαλήμ, ο Σαλαντίν, είχε Κουρδική και όχι Αραβική καταγωγή.

Στην Μεσαιωνική Μογγολία, ο Τζένκινς Χαν μετά την ένωση των Μογγολικών φυλών, ένωσε με τις ικανότητες τους με αυτές και τις πολυαριθμότερες τουρκικές φυλές της Κεντρικής Ασίας και μαζί τους κατέκτησε αυτός και οι απόγονοι του πολλά κράτη, όπως έκανε και ο Ταμερλάνος μετέπειτα.

{Οι δύο αυτοί κατακτητές πιστευόταν ότι ήταν οι «εκλεκτοί», του ουρανού ο πρώτος, όπως και ο Αττίλας παλαιοτέρα και του Αλλάχ ο δεύτερος, ενώ όλοι υποστήριζαν ότι ήταν η «Τιμωρία του Θεού για τις αμαρτίες των ανθρώπων» και έκαναν άπειρες γενοκτονίες (https://alophx.blogspot.com/2019/06/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_21.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_31.html, https://alophx.blogspot.com/2017/04/blog-post_96.html)}.

Στην Γαλλία μετά την Γαλλική Επανάσταση, πιο διάσημος και ικανός ηγέτης της αναδείχτηκε ο Μεγάλος Ναπολέοντας, αρχικά Λοχαγός Πυροβολικού, ο οποίος δεν ήταν Γάλλος, αλλά κατάγονταν από το κατεχόμενο από την Γαλλία νησί της Κορσικής.

Αυτός κατάφερε να εκμεταλλευτεί σωστά τον εμφύλιο πόλεμο που είχε ενσκήψει στην χώρα αυτή για την εξουσία, αλλά και τους εξωτερικούς πολέμους και την απελπισία του λαού από την πείνα, την φτώχεια και την ανεργία και να ανέλθει χάρις στις ικανότητες του και με πραξικόπημα στην εξουσία της Γαλλίας.

Με την άνοδο του, αφού κατάφερε πρώτα να ενώσει τους Γάλλους μέσω του Γαλλικού εθνικισμού και των συνθημάτων της Γαλλικής Επανάστασης, ξεκίνησε κατακτήσεις στο εξωτερικό με τον στρατό του, ενώ εντός της χωράς του επέβαλε την τάξη με την βία, υποσχέσεις, την μυστική αστυνομία, την κατασκοπία και την προπαγάνδα, μέχρι την οριστική ήττα και κατάρρευση της Αυτοκρατορίας του στην μάχη του Βατερλό (https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_2.html).

{Επίσης, ο Ναπολέοντας για να κερδίσει και να στρατολογήσει Εβραίους στον στρατό του, τους έλεγε να τον ακολουθήσουν για να ελευθερώσουν την Παλαιστίνη, ενώ στους Άραβες στην Αίγυπτο ότι ήθελε να γίνει ο ίδιος μουσουλμάνος με τον στρατό του για να ελευθερώσει τους Άραβες από τους Τούρκους}.

Στην Μογγολία, ο Γερμανικής καταγωγής Ρώσος Βαρόνος Ούνγκερν Φον Στένμπεργκ κατάφερε κατά την διακριτά του Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου να εισέλθει σε αυτή και να καταλάβει την εξουσία της χωράς, αν και ο ίδιος δεν ήταν Μογγόλος, προσεταιριζόμενος τον θρησκευτικό ηγέτη της Μπογκντ Χαν και νικώντας αρχικά όλους τους εχθρούς του, μέχρι την ήττα, σύλληψη του και εκτέλεση του από τους μπολσεβίκους του Λένιν (https://alophx.blogspot.com/2019/06/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2018/04/19.html, https://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_21.html).

Στην Αραβία, κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κατάφερε να αναδειχτεί ηγέτης των Αράβων ο Βρετανικής καταγωγής Λοχαγός, πράκτορας και αρχαιολόγος Έντουαρντ Λόρενς, ο γνωστός σε όλους «Λόρενς της Αραβίας».

Αυτό το πέτυχε, τόσο χάρις στις προσωπικές του ικανότητες και ρητορική, όσο και χάρις στην ικανή Βρετανική διπλωματία και το χρήμα που του επέφερε αυτή. Με την υιοθέτηση των τακτικών και των εθίμων των Αράβων, τους οδήγησε σε μία σειρά νικών ενάντια στους Τούρκους κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_36.html).

Όμως με το πέρας αυτού, αν και ήταν με τους άντρες του με την πλευρά των νικητών, οι Βρετανοί ξεγέλασαν και αυτόν και τους Άραβες και αντί για ένα μεγάλο Αραβικό κράτος που τον έβαλαν να τους υποσχεθεί ως αμοιβή για την συμμαχία τους με τους Βρετανούς, αυτοί επέβαλαν την διαίρεση και κατοχή από την Δύση (στην θέση των Τούρκων κατακτητών) του Αραβικού κόσμου με την Συμφωνία των Σάικς Πίκο και την διαίρεση στην ουσία της Παλαιστίνης με την διακήρυξη του Μπαλφούρ (https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_6.html).

Άλλη μία πολύ γνωστή προσωπικότητα που κατάφερε αν και δεν ήταν πολίτης αρχικά της Γερμανίας, να γίνει ηγέτης της ήταν ο Αυστριακής καταγωγής Αδόλφος Χίτλερ, Γερμανός Δεκανέας αρχικά και ο αρχηγός του Ναζιστικού κόμματος της Γερμανίας στην συνέχεια.

Αυτός κατάφερε να εκμεταλλευτεί σωστά τον εμφύλιο πόλεμο που είχε ενσκήψει στην χώρα αυτή για την εξουσία, αλλά και τους εξωτερικούς πολέμους και την απελπισία του λαού από την πείνα, την φτώχεια και την ανεργία και να ανέλθει χάρις στις ικανότητες του και με την βία και εκλογές στην εξουσία της Γερμανίας μετά την ήττα των Γερμανών στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Συνθήκη των Βερσαλλιών.

Με την άνοδο του, αφού κατάφερε πρωτα να ενώσει τους Γερμανούς μέσω του Γερμανικού εθνικισμού και της καταγγελίας της Συνθήκης των Βερσαλλιών, ξεκίνησε κατακτήσεις στο εξωτερικό με τον στρατό του, ενώ εντός της χωράς του επέβαλε την τάξη με την βία, υποσχέσεις, την μυστική αστυνομία (την Γκεστάπο και τα SS), την κατασκοπία και την προπαγάνδα, μέχρι την οριστική ήττα και κατάρρευση της Αυτοκρατορίας του Τρίτου Ράιχ με την μάχη του Βερολίνου.

{Ο Χίτλερ, για να κερδίσει και να στρατολογήσει μουσουλμάνους σαν συμμάχους, τους έλεγε να τον ακολουθήσουν για να ελευθερώσουν την Παλαιστίνη, όπως και ότι ήθελε να γίνει ο ίδιος μουσουλμάνος με τον στρατό του για να ελευθερώσει τους Άραβες και ότι αυτή ήταν η πιο «κατάλληλη θρησκεία για την Γερμανία» (https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_2.html)}.

Στην νεότερη ιστορική περίοδο και σε άλλα έθνη, ηγέτες που κατάγονταν ολικά ή εν μέρει από άλλα κράτη, ανέλαβαν την εξουσία, όπως π.χ. ο Σουδανός από την μητέρα του Σαντάτ στην Αίγυπτο, ο Κουρδικής καταγωγής εκ μητρός Οζάλ στην Τουρκία, ο Ιαπωνικής καταγωγής Αλμπέρτο Φουτζιμόρι στο Περού, άλλα και οι Ελληνικής καταγωγής γενίτσαροι από τους παππούδες τους Ράμμα σε Αλβανία και Γκρουέφσκι στα Σκόπια.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα ενός ηγέτη που κατάφερε πρωτα να επικρατήσει σε ένα ξένο κράτος και μετά και στο δικό του (όπως π.χ. ο Ναπολέων ως Γάλλος Αυτοκράτορας κατέλαβε την πατρίδα του την Κορσική και ο Χίτλερ ως Αυστριακός καγκελάριος την πατρίδα του την Αυστρία) ήταν ο Αμπού Μπακρ Μπαγκάντι, ο Ιρακινής καταγωγής αρχηγός και ιδρυτής του ISIS (https://alophx.blogspot.com/2016/10/isis_23.html).

Αυτός κατάφερε με την οργάνωση του αν και ήταν Ιρακινός, να καταλάβει πρωτα εδάφη στην Συρία και από εκεί να επεκτείνει τις κατακτήσεις του και να προσαρτήσει εδάφη του Ιράκ, πριν την κατάκτηση και εξόντωση του από Ρώσους και Κινέζους και την αχαλίνωτη από τον ίδιο χρήση βίας και «προφητειών» για την επικράτηση του (https://alophx.blogspot.com/2020/02/isis.html, https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post_90.html).

{Παρεμφερή τεράστια χρήση του θρησκευτικού συναισθήματος, ατέλειωτης βίας και «προφητειών» για να φανατίσουν τους στρατιώτες τους και να αποκτήσουν οπαδούς χρησιμοποίησε και ο Χον Σι Χουάν των Τάιπινγκ στην Κίνα (https://alophx.blogspot.com/2016/10/isis_23.html), αλλά και ο Ούνγκερν Φον Στένμπεργκ με την Ασιατική μεραρχία στην Μογγολία.

Παράλληλα, ο Μπαγκάντι καλούσε όλους τους Άραβες να ενωθούν υπό την ηγεσία του σε ένα νέο παγκόσμιο ισλαμικό Χαλιφάτο, όπως και ο Λόρενς τους Άραβες για την ελευθερία τους από τους Τούρκους και την Μεγάλη Αραβία και ο Ούνγκερν τους Μογγόλους για την ελευθερία τους από Κινέζους και Ρώσους κουμουνιστές και την επανίδρυση της παλιάς Μογγολικής Αυτοκρατορίας του Τζένκινς Χαν}.

Αλλά και στις μέρες μας, στην Ουκρανία, αν και Εβραϊκής καταγωγής, εκλέχτηκε Προέδρος της χωράς ο Ζελένσκι και στις ΗΠΑ, ο Αφροαμερικανό και κρυπτομουσουλμάνοι Μπαράκ Χουσεΐν Ομπάμα. Αντίστοιχα στην Μεγάλη Βρετανία έγινε πρόσφατος πρωθυπουργός ο Ινδικής καταγωγής Ρίρι Σουνάκ και στην Σκωτία ο Πακιστανικής καταγωγής Humza Yousaf πρωθυπουργός του έθνους αυτού, ενώ και στην πολυεθνική (αν και Γερμανοκρατούμενη ΕΕ), αναδεικνύονται ηγέτες της από πολλά διαφορετικά έθνη.

Όμως υπάρχει και άλλη μία περιοχή θα μπορούσε να υπάρξει ένωση υπό έναν ηγέτη που δεν θα είναι απαραίτητα του πλειοψηφικού έθνους ή εθνών αυτής (π.χ. στην Ρωσία ενός ατόμου σαν τον Σοιγκού, ο οπός είναι Ταταρικός καταγωγής ως ενός νέου «Τζένκινς Χαν», το ίδιο και στην Κίνα-https://alophx.blogspot.com/2019/06/blog-post.html, στην Ευρασία, για την κατοχή της οποίας εκτός των δυτικών μάχονται και οι Ρώσοι και οι Κινέζοι.

Αυτοί έχουν ήδη προχωρήσει σε συμμαχία μεταξύ τους με τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σανγκάης και τους  BRICS (αλλά και με άλλες χώρες μέσω αυτού, τους Ινδούς, τους Νοτιοαφρικάνους και τους Βραζιλιάνους).

Όλοι αυτοί ενωμένοι, με εναλλάξ την ηγεσία (ή/και συλλογική) στους οργανισμούς αυτούς, φιλοδοξούν να νικήσουν την Δύση (ΗΠΑ, Γερμανική ΕΕ και ΝΑΤΟ) και να πάρουν την θέση της ως Νέες Υπερδυνάμεις σε έναν πολυπολικό κόσμο και προχωρούν στην δημιουργία ενός κοινού  παγκοσμίου αποθεματικού νομίσματος στην θέση του δολαρίου και στην θέση του πετροδολαρίου το πετρογουάν (https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_23.html).

Η πρώτη ιστορική προσπάθεια αναβίωσης του πνεύματος, της κληρονομίας και της επανίδρυσης της Αυτοκρατορίας του Τζένκινς Χαν έγινε από τον Γερμανικής καταγωγής Ρωσο Βαρόνο Ούνγκερν Στένμπεργκ, στην Γερμανία από τον Τζένκινς/Μπράτου Χαν της χώρας αυτής, τον Αδόλφο Χίτλερ, ενώ στην εποχή μας, διεκδικούν την κληρονομία, την ιστορία και την προσπάθεια ανοικοδόμησης της Αυτοκρατορίας του Τζένκινς Χαν η Ρωσία και η Κίνα (https://alophx.blogspot.com/2019/06/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2018/04/19.html, https://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_21.html).

Για κάποιους ο Σι Ζι Πινγκ, ο οποίος, θεωρείται ο «νέος Μάο», έχει σχέδια όπως και ο παλιός για πυρηνικό πόλεμο με την Δύση, μέσω της πρόκλησης ενός νέου, Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου (από κοινού με τους Ρώσους ή μη όπως ήθελε και ο Μάο κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου), ολοκληρώνοντας το σχέδιο που ο Μάο δεν πρόλαβε και για να δικαιολογήσει τις νέες κατακτήσεις που ετοιμάζει, προωθεί τον Κινεζικό εθνικισμό ως ιδεολογία και στα σχολεία, αφού ο κομμουνισμός ως ιδεολογία και πράξη δεν πείθει πια κανέναν.

[Η Κίνα, προσπαθεί δε να γίνει ξανά μεγάλη δύναμη, όπως επί Τσιν Χουάνγκ Τι των Τσιν, τον Τσανγκ'αν των Χαν, επί Λι Σι Μιν των Τανγκ, του πρώτου Αυτοκράτορα των Μινγκ Li Zicheng και όπως επί Μάντσου επί Ντρόγκον και Νουραχί]..

{Όπως ακριβώς η Ντάνυ στην διάσημη σειρά «Game of Thrones», αν και ξένη Τανγκάριεν με καταγωγή από την Βαλύρια και το Γουέστερος, κατάφερε να γίνει ηγέτης των Ντοθράκι, όπως ακριβώς και στην τηλεοπτική σειρά «Dune» ο Παύλος Ατρείδης (με καταγωγή από τους Ατρείδες) στους Φρέμεν και να ανακηρυχτεί «Μαχντί», αλλά και στην πραγματικότητα και ο Λόρενς της Αραβίας στους Άραβες, όλοι χάρις στις ικανότητες και την ρητορική τους.

Θα μπορούσε επομένως, όπως η Ντάνυ ένωσε τους Δράκους της με τους Ντοθράκι και επιτέθηκε στους εχθρούς της, έτσι και η Κίνα να ενωθεί με τους μουσουλμάνους και να επιτεθεί στους εχθρούς της σε Δύση και Βορρά (ΗΠΑ, ΕΕ και Ρωσία).

Και όπως ακριβώς η Ντάνυ ένωσε τα υπολείμματα των Τανγκάριεν με τους Δράκους και τους Ντοθράκι και προελάσει στο Έσσος και το Γουέστερος, στην τηλεοπτική σειρά «Dune» ο Παύλος Ατρείδης ενώνει τα υπολείμματα των Ατρειδών με τους Φρέμεν και επιτίθεται στους κοινούς εχθρούς τους, ενώ στην πραγματικότητα η Κίνα να ενωθεί με τους εχθρούς της Δύσης, μουσουλμάνους και Ρώσους και να επιτεθεί σε αυτή.

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και ένας ηγέτης τύπου «Μαχντί» στο ισλάμ, Αραβικής καταγωγής σύμφωνα με τις ισλαμικές εσχατολογικές «προφητείες» (https://alophx.blogspot.com/2020/02/isis.html, https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post_90.html), θα καταφέρει να ενώσει όλους τους μουσουλμάνους της γης, ανεξαρτήτως καταγωγής και να επαναδημιουργήσει το ισλαμικό Χαλιφάτο (https://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html, https://alophx.blogspot.com/2020/06/al-tawqa.html, https://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html)}.

Στην Κίνα, αλλά και σε όλη την γη υπάρχουν πολλοί μαοϊκοί και νέο-μαοϊκοί, οι οποίοι στην ουσία λατρεύουν τον Μάο ως τον πρώτο κομμουνιστή ηγέτη της Κινας και «μεγάλο σύντροφο» Μάο και προωθούν παντού την «λατρεία» αυτή.

Η Κίνα, άλλοτε για να διώξει τους δυτικούς από την Ασία, την οποία θέλει να έχει υπό την ηγεσία της, χρησιμοποιεί τον Πανασιατισμό (που λέει «Η Ασία στους Ασιάτες»), όπως ακριβώς έκαναν και οι Ιάπωνες με το ίδιο σύνθημα κατά την διάρκεια και λίγο πριν το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η δε πρόσφατη εισβολή της Χαμάς στο Ισραήλ και ο πόλεμος με το Ισραήλ, μπορεί εκτός από τον ισλαμικό κόσμο, να ενώσει μαζί του και σε συμμαχία την Ρωσία, την Κίνα και τους BRICS κατά των δυτικών και του Ισραήλ.

Με έναν πόλεμο Ισραήλ και Αράβων στην Παλαιστίνη, μπορεί να έχουμε πάλι πετρελαϊκό εμπάργκο σαν αυτό του 1.973 μ.Χ.-1.974 μ.Χ. των πετρομοναρχιών στην Δύση, ενώ αν και το Κατάρ υλοποιήσει την απειλή του για παύση εφοδιασμού της Δύσης με φυσικό αέριο αν γίνει εισβολή των Ισραηλινών και γενοκτονία στην Γάζα, θα έχουμε (αφού η Δύση δεν θα εφοδιάζεται σε αυτή την περίπτωση, όχι μόνο από την Μέση Ανατολή, αλλά και την Ρωσία σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο) πλήρως ενεργειακό κραχ στην Δύση, το οποίο θα οδηγήσει και σε οικονομικό κραχ και πλήρες ΄πολιτικό και κοινωνικό χάος τους δυτικούς.

[Η έλλειψη συγκεκριμένων στοιχείων σχετικά με τον θάνατο του και τον τόπο ταφής του έχει οδηγήσει σε πολλούς θρύλους και μύθους γύρω από τον θάνατο του Τζένκινς Χαν. Ένας δημοφιλής μύθος υποδηλώνει ότι μετά το θάνατό του, οι Μογγόλοι παρέσυραν ένα ποτάμι για να κυλήσει πάνω από τον τάφο του, σβήνοντας ουσιαστικά κάθε ίχνος από το σημείο ταφής. Είτε αυτή η ιστορία έχει κάποια αλήθεια είτε όχι, σίγουρα προσθέτει ένα στοιχείο ίντριγκας στην ιστορική αφήγηση].

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πράγματων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα καταλληλά μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Roman von Ungern Sternberg.

Ο βαρόνος Roman Nicolaus Maximilian von Ungern-Sternberg ήταν ένας ανεξάρτητος Ρώσος στρατηγός αντιπολεμιστής. πολέμαρχος του οποίου η Ασιατική Μεραρχία Ιππικού απέσπασε τον έλεγχο της Μογγολίας από την Δημοκρατία της Κίνας το 1.921 μ.Χ. μετά την κατάληψή της. Συχνά αναφερόταν ως Baron Ungern , ή απλά Ungern .

Ο Ούνγκερν ήταν αρχισυντηρητικός πανμοναρχικός που φιλοδοξούσε να αποκαταστήσει τη ρωσική μοναρχία υπό τον Μέγα Δούκα Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς της Ρωσίας και να αναβιώσει τη Μογγολική Αυτοκρατορία υπό την κυριαρχία του Μπογκντ Χαν. Τον Φεβρουάριο του 1.921 μ.Χ. έδιωξε τα κινεζικά στρατεύματα από τη Μογγολία και αποκατέστησε τη μοναρχική εξουσία του Μπογκντ Χαν.

Τον Ιούνιο του 1.921 μ.Χ.. εισέβαλε στην Ανατολική Σιβηρία για να υποστηρίξει υποτιθέμενες αντιμπολσεβίκικες εξεγέρσεις και να αποτρέψει μια εισβολή παρτιζάνων Κόκκινου Στρατού-Μογγολίας. αυτή η ενέργεια οδήγησε στην ήττα και τη σύλληψή του δύο μήνες αργότερα.

Συνελήφθη αιχμάλωτος από τον Κόκκινο Στρατό και ένα μήνα αργότερα δικάστηκε για αντεπανάσταση στο Novonikolaevsk. Μετά από έξι ώρες επίδειξης κρίθηκε ένοχος και στις 15 Σεπτεμβρίου 1.921 μ.Χ. εκτελέστηκε.

Ο RF von Ungern-Sternberg γεννήθηκε στο Γκρατς της Αυστρίας το 1.886 μ.Χ. σε μια ευγενή Βαλτική-Γερμανική οικογένεια. Η οικογένεια Ungern-Sternberg εγκαταστάθηκε στην σημερινή Εσθονία κατά τον Μεσαίωνα. Η πρώτη γλώσσα του Ungern-Sternberg ήταν τα γερμανικά, αλλά μιλούσε επίσης άπταιστα Γαλλικά, Ρωσικά, Αγγλικά και Εσθονικά.

Η μητέρα του ήταν μια Γερμανίδα ευγενής με το όνομα Sophie Charlotte von Wimpffen, αργότερα Sophie Charlotte von Ungern-Sternberg και πατέρας του ήταν ο βαρόνος Theodor Leonhard Rudolph von Ungern-Sternberg (1.857 μ.Χ.–1.918 μ.Χ.). Είχε επίσης Ουγγρικές ρίζες και ισχυριζόταν ότι κατάγεται από τον Μπατού Χαν, τον εγγονό του Τζένγκις Χαν, που έπαιξε ρόλο στο όνειρό του να αναβιώσει την Μογγολική Αυτοκρατορία.

Το 1.888 μ.Χ. η οικογένειά του μετακόμισε στο Reval (Tallinn), την πρωτεύουσα του Κυβερνείου της Εσθονίας στην Ρωσική Αυτοκρατορία, όπου οι γονείς του χώρισαν το 1.891 μ.Χ. Το 1.894 μ.Χ. η μητέρα του παντρεύτηκε τον Βαλτικό Γερμανό ευγενή βαρόνο Oskar Anselm Herrmann von Hoyningen-Huene.

Ο Ungern-Sternberg μεγάλωσε στην Ρωσική επαρχία Estland (σημερινή Εσθονία), με το σπίτι του να είναι το κτήμα Hoyningen-Huene στο Jerwakant (σύγχρονο Järvakandi, Εσθονία) που βρισκόταν βαθιά μέσα στα δάση περίπου 40 μίλια από το Reval. Το καλοκαίρι ο Ungern-Sternberg ζούσε στο νησί Dago (σύγχρονο Hiiumaa) στην Βαλτική, το οποίο του άρεσε να καυχιέται ότι ανήκε στην οικογένειά του για περισσότερα από 200 χρόνια.

Ο Ungern-Sternberg, παρά την υπερηφάνειά του για γερμανική καταγωγή, ταυτίστηκε πολύ έντονα με την Ρωσική Αυτοκρατορία. Όταν ρωτήθηκε αν «η οικογένειά του είχε διακριθεί στην Ρωσική υπηρεσία», ο Ungern απάντησε περήφανα:

«Εβδομήντα δύο σκοτώθηκαν σε καιρό πολέμου!». Ο Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ πίστευε ότι η επιστροφή στις μοναρχίες στην Ευρώπη ήταν δυνατή με την βοήθεια «ιππικού», δηλαδή Ρώσων Κοζάκων, Μπουριάτ, Τάταρων, Μογγόλων, Κύριζων, Καλμύκων κ.λ.π.

Το 1.898 μ.Χ. ο πατέρας του φυλακίστηκε για λίγο για απάτη και το 1.899 μ.Χ. δεσμεύτηκε στο τοπικό φρενοκομείο. Από το 1.900 μ.Χ.-02 μ.Χ. ο Ungern παρακολούθησε το Nicholas I Gymnasium στο Reval.

Τα σχολικά του αρχεία δείχνουν ότι ήταν ένας απείθαρχος, κακότροπος νεαρός άνδρας που αντιμετώπιζε συνεχώς προβλήματα με τους δασκάλους του λόγω συχνών τσακωμών με άλλους μαθητευόμενους και παραβίασης άλλων σχολικών κανόνων -- κάπνιζε στο κρεβάτι, μακρυά μαλλιά, έφευγε χωρίς άδεια κ.λπ. .-- που τελικά οδήγησε στο να γράψει ο δάσκαλος ένα γράμμα τον Φεβρουάριο του 1905 μ..Χ. στον πατριό και την μητέρα του, ζητώντας τους να τον αποσύρουν από το σχολείο, διαφορετικά θα τον έδιωχναν.

Το 1.905 μ.Χ. άφησε το σχολείο για να συμμετάσχει στις μάχες στην Ανατολική Ρωσία κατά την διάρκεια του Ρωσο-Ιαπωνικού πολέμου, αλλά δεν είναι σαφές εάν συμμετείχε σε επιχειρήσεις κατά των Ιαπώνων ή αν όλες οι στρατιωτικές επιχειρήσεις είχαν σταματήσει πριν από την άφιξή του στην Μαντζουρία, αν και του απονεμήθηκε το βραβείο Ρωσοϊαπωνικό πολεμικό μετάλλιο το 1913 μ.Χ.

Το 1.905 μ.Χ. η Ρωσία εξερράγη σε επανάσταση και στην επαρχία της Εσθλανδίας οι Εσθονοί αγρότες πήγαν σε μια αιματηρή ζαχαροπλαστική ενάντια στη Βαλτικογερμανική αριστοκρατία, η οποία κατείχε το μεγαλύτερο μέρος της γης εκεί, λιντσάροντας αριστοκράτες και καίγοντας τα κτήματά τους.

Ένα από τα κτήματα που κάηκαν ήταν αυτό στο Jerwakant όπου είχε μεγαλώσει η Ungern-Sternberg. Η επανάσταση του 1905 μ.Χ. και η καταστροφή του κτήματος Jerwakant ήταν τεράστια τραύματα για τον Ungern-Sternberg, ο οποίος είδε το jacquerie να επιβεβαιώνει την πεποίθησή του ότι οι Εσθονοί αγρότες που δούλευαν στα εδάφη της οικογένειάς του ήταν όλοι «τραχύς, απαίδευτοι, άγριοι και συνεχώς θυμωμένοι, μισώντας όλοι και όλα χωρίς να καταλαβαίνω γιατί».

Το 1.906 μ.Χ, ο Ούνγκερν μετατέθηκε στην υπηρεσία στην Στρατιωτική Σχολή Παβλόφσκοε στην Αγία Πετρούπολη ως δόκιμος κανονικού βαθμού. Ως δόκιμος του στρατού αποδείχθηκε καλύτερος μαθητής από ποτέ ως δόκιμος του ναυτικού, και στην πραγματικότητα μελέτησε το υλικό του μαθήματος, αν και σύμφωνα με τα λόγια του Palmer Ungern ήταν στην καλύτερη περίπτωση ένας «μέτριος μαθητής».

Την ίδια περίοδο η Ungern-Sternberg είχε αποκτήσει εμμονή με τον αποκρυφισμό και ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τον Βουδισμό. Ο ξάδερφός του κόμης Hermann von Keyserling, που τον γνώρισε καλά αργότερα, έγραψε ότι ο Βαρόνος ήταν πολύ περίεργος από την εφηβεία του και μετά με την «Θιβετιανή και Ινδουιστική φιλοσοφία» και συχνά μιλούσε για τις μυστικιστικές δυνάμεις που κατείχαν «γεωμετρικά σύμβολα».

Ο Keyserling αποκάλεσε τον Ungern-Sternberg «έναν από τους πιο μεταφυσικά και απόκρυφα προικισμένους άνδρες που έχω γνωρίσει ποτέ» και πίστευε ότι ο Βαρόνος ήταν ένας διορατικός που μπορούσε να διαβάσει τα μυαλά των ανθρώπων γύρω του.

Αργότερα, στην Μογγολία, ο Ούνγκερν έγινε Βουδιστής αλλά δεν εγκατέλειψε την Λουθηρανική πίστη. Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι θεωρήθηκε από τους Μογγόλους ως η ενσάρκωση του «Θεού του Πολέμου» (η μορφή του Τζαμσαράν στην θιβετιανή και μογγολική λαογραφία).

Αν και πολλοί Μογγόλοι μπορεί να τον πίστευαν ως θεότητα, ή τουλάχιστον ως ενσάρκωση του Τζένγκις Χαν, ο Ούνγκερν δεν ανακηρύχθηκε ποτέ επίσημα ότι ήταν κάποια από αυτές τις ενσαρκώσεις.

Μετά την αποφοίτησή του, υπηρέτησε ως αξιωματικός στην Ανατολική Σιβηρία στο 1^ο Argunsky και στην συνέχεια στο 1^ο σύνταγμα Κοζάκων Amursky, όπου ενθουσιάστηκε με τον τρόπο ζωής των νομαδικών λαών, όπως οι Μογγόλοι και οι Buryats.

Ο Ungern είχε ζητήσει συγκεκριμένα να εγκατασταθεί με ένα σύνταγμα Κοζάκων στην Ασία, καθώς ήθελε να μάθει περισσότερα για τον ασιατικό πολιτισμό, ένα αίτημα που έγινε δεκτό, ενώ πιο πριν πολέμησε στον Ρωσο-Ιαπωνικό πόλεμο και αμέσως μετά στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Ungern-Sternberg ήταν διαβόητος για το βαρύ ποτό του και τις εξαιρετικά ταραχώδεις διαθέσεις του. Σε έναν τέτοιο καυγά, το πρόσωπό του είχε σημάδια όταν ο αξιωματικός που πολέμησε τον χτύπησε με το σπαθί του, αφήνοντάς του μια χαρακτηριστική ουλή στο πρόσωπο (ενώ και ο κομάντο του Χίτλερ Όττο Σκορτσένι απέκτησε πληγή στο πρόσωπο με τον ίδιο ακριβώς τρόπο).

Έχει υποστηριχθεί ότι το χτύπημα με το ξίφος που προκάλεσε την ουλή προκάλεσε επίσης εγκεφαλική βλάβη που ήταν η ρίζα της παραφροσύνης του. Ωστόσο, μια ειδική μελέτη αποκάλυψε ότι ο Ungern-Sternberg δεν ήταν διανοητικά παράφρων, αν και η πληγή επηρέασε την ευερεθιστότητα του.

Το 1.913 μ.Χ., κατόπιν αιτήματος του, μετατέθηκε στις εφεδρείες. Ο Ούνγκερν μετακόμισε στην Εξωτερική Μογγολία για να βοηθήσει τους Μογγόλους στον αγώνα τους για ανεξαρτησία από την Κίνα, αλλά οι Ρώσοι αξιωματούχοι τον εμπόδισαν να πολεμήσει στο πλευρό των Μογγολικών στρατευμάτων. Έφτασε στην πόλη Khovd, στην δυτική Μογγολία, και υπηρέτησε ως αξιωματικός εκτός προσωπικού στο απόσπασμα φρουράς Κοζάκων στο Ρωσικό προξενείο.

Η επανάσταση του Φεβρουαρίου που τερμάτισε την κυριαρχία του Οίκου των Ρομανόφ ήταν ένα εξαιρετικά πικρό πλήγμα για τον μοναρχικό Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ, ο οποίος είδε την επανάσταση ως την αρχή του τέλους της Ρωσίας.

Στον Καύκασο, ο Ungern-Sternberg συνάντησε για πρώτη φορά τον Κοζάκο λοχαγό Grigory Semyonov, ο οποίος ήταν αργότερα ένας από τους πιο γνωστούς Ρώσους αντικομμουνιστές πολέμαρχους στη Σιβηρία.

Στην Μογγολία, υπήρχε ένα θρύλος του πολεμιστή πρίγκιπα, Beltis-Van. Διαφημισμένος για την αγριότητα και τηn σκληρότητά του, έχυσε «πλημμύρες ανθρώπινου αίματος πριν βρει τον θάνατό του στα βουνά του Ουλιασουτάι».

Οι δολοφόνοι του έθαψαν τα πτώματα του πρίγκιπα και των οπαδών του βαθιά στην γη, κάλυψαν τους τάφους με βαριές πέτρες και πρόσθεσε «ξόρκια και εξορκισμό για να μην ξεσπάσουν ξανά τα πνεύματα τους, φέρνοντας θάνατο και καταστροφή».

Αυτά τα μέτρα, όπως προφητεύτηκε, θα δέσμευαν τα τρομερά πνεύματα έως ότου έπεφτε για άλλη μια φορά ανθρώπινο αίμα στην τοποθεσία. Στις αρχές του 1.921 μ.Χ., έτσι λέει η ιστορία, «Ρώσοι ήρθαν και διέπραξαν φόνους κοντά στους τρομερούς τάφους, βάφοντάς τους με αίμα».

Σε ορισμένους, αυτό εξηγούσε τι ακολούθησε. Σχεδόν την ίδια στιγμή, ένας νέος πολέμαρχος εμφανίστηκε στην σκηνή και για τους επόμενους έξι μήνες σκόρπισε τον θάνατο και τον τρόμο στις στέπες και τα βουνά της Μογγολίας, ακόμη και σε γειτονικές περιοχές της Σιβηρίας.

Μεταξύ των Μογγόλων έγινε γνωστός ως ο Tsagan Burkhan, ο ενσαρκωμένος «Θεός του Πολέμου». Αργότερα, ο Δαλάι Λάμα XIII τον ανακήρυξε ως εκδήλωση της «οργισμένης θεότητας» Mahakala, υπερασπιστή της βουδιστικής πίστης.

{Η ιστορία αυτή θυμίζει κατά πολύ την κατάρα στον τάφο του Ταμερλάνου, η οποία έλεγε ότι σε οποίον άνοιγε τον τάφο του θα έρχονταν μία κατάρα ακόμα μεγαλύτερη από τον ίδιο, ενώ οι δαίμονες του πολέμου θα έρχονταν και θα έφερναν την καταστροφή.

Ο τάφος του άνοιξε από Σοβιετικούς αρχαιολόγους το πρωί της μέρας που εισέβαλαν οι Γερμανοί στην ΕΣΣΔ (το μεσημέρι έγινε η εισβολή τους) και πράγματι στην χώρα αυτή ήρθε ένας βίαιος πόλεμος, ο Β’ Παγκόσμιος, ο οποίος έφερε με τον Χίτλερ μία ακόμα μεγαλύτερη κατάρα από τον Ταμερλάνο, ο οποίες σκότωσε 17 εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ από τον Χίτλερ πέθαναν 27 εκατομμύρια Σοβιετικοί, ενώ ο Χίτλερ ήταν ένας «νέος Μπατού Χαν» από την Δύση, αντί για την Ανατολή αυτή την φορα, όπως ο πρώτος}.

Ιστορικά, το ίδιο άτομο είναι περισσότερο γνωστός ως «Τρελός Βαρόνος» ή «Αιματηρός Βαρόνος». Οι επικριτές του τον αποκαλούν δολοφόνο ληστή ή καθαρά ψυχοπαθή. Ο εν λόγω άνδρας είναι ο Βαρόνος Roman Fedorovich von Ungern-Sternberg. Τα κατορθώματά του μπορούν να σκιαγραφηθούν μόνο εν συντομία εδώ. Στον απόηχο της Ρωσικής Επανάστασης, ο Βαρόνος Ungern βρέθηκε στην Ανατολική Σιβηρία.

Το 1.920 μ.Χ., οδήγησε το «Asiatic Mounted Division» του, μια συλλογή από κουρέλια από Ρώσους , Μογγόλους, Τατάρους και άλλα στρατεύματα, στις άγριες περιοχές της Μογγολίας, μιας γης που βρίθει από αναταραχές ενάντια στην Κινεζική κατοχή .

[Η Ασιατική Μεραρχία Ιππικού τμήμα ιππικού του Λευκού Στρατού κατά την διάρκεια του Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου. Η μεραρχία αποτελούνταν από Ρώσους , Μπουριάτς, Τάταρους, Μπασκίρ, Μογγόλους διαφορετικών φυλών, Κινέζους, Μάντσους, Πολωνούς εξόριστους και πολλούς άλλους].

Συσπειρώνοντας τους Μογγόλους στο πανό του, στις αρχές Φεβρουαρίου 1921 μ.Χ., ο Ούνγκερν σημείωσε μια φαινομενικά θαυματουργή νίκη αφαιρώντας τον έλεγχο της πρωτεύουσας των Μογγόλων, Ούργκα (σήμερα Ουλάν Μπατόρ), από μια μεγάλη Κινεζική φρουρά.

Στην συνέχεια αποκατέστησε τον πνευματικό και εγκόσμιο ηγέτη των Μογγόλων, τον «Ζωντανό Βούδα » Jebtsundamba Khutukhtu Bogdo Gegen , ή, πιο απλά, τον Bodgo Khan και καθιερώθηκε ως πολέμαρχος της Εξωτερικής Μογγολίας και των διάσπαρτων λευκών Ρωσικών αποσπασμάτων που είχαν καταφύγει εκεί.

Περιτριγυρισμένος από έναν στενό κύκλο δολοφόνων συκοφαντών και μάντεων (όπως ο Χίτλερ αργότερα, αλλά και ο Ρωμαίος στρατηγός Μάριος είχε σαν προσωπική του μάντισσα στην Μπέρτα και την υπάκουγε απόλυτά, όπως και ο Ούνγκερν τους μάντεις του), ίδρυσε μια Βασιλεία τρόμου που έλαβε ως θύματα Εβραίους, πραγματικούς ή ύποπτους Κόκκινους, και εκατοντάδες άλλους που προκάλεσαν με κάποιο τρόπο την οργή ή την υποψία του Βαρώνου.

Τον Ιούνιο του ίδιου έτος, εξαπέλυσε μια άτυχη εισβολή στην Σοβιετική Σιβηρία που έληξε με την σύλληψή του από τον Κόκκινο Στρατό και την επακόλουθη δίκη και εκτέλεση του στις 17 Σεπτεμβρίου.

Οι Ungern-Sternberg ήταν μια παλιά και επιφανής οικογένεια. Ο Βαρόνος χρονολόγησε την γραμμή του τουλάχιστον χίλια χρόνια πίσω και καυχιόταν στους μπολσεβίκους απαγωγείς του ότι εβδομήντα δύο από τους προγόνους του είχαν δώσει την ζωή τους στους πολλούς πολέμους της Ρωσίας.

Υπάρχει μια ένδειξη ψυχικής αστάθειας, ακόμη και τρέλας, στην άμεση γραμμή του. Για παράδειγμα, ένας πρόγονος του τέλους του 18^ου Αιώνα, ο Freiherr Otto Reinhold Ludwig von Ungern-Sternberg, κέρδισε την φήμη ως ναυαγός και δολοφόνος που πέθανε στην Σιβηρία οδήγησε σε διαζύγιο και απαγόρευση να έχει οποιαδήποτε «επιρροή» στα παιδιά του.

Το πότε και πού ξεκίνησε αυτό το ενδιαφέρον είναι αβέβαιο. Η προσωπική πίστη του Ungern , αν ήταν καθόλου ο Βουδισμός , προσκολλήθηκε στη μυστικιστική θιβετιανή Vajrayana ή την Ταντρική αίρεση. Ο νεαρός Ρομάν πήρε την πρώτη του γεύση από την Ανατολή ως πεζός κατά τη διάρκεια του Ρωσο-Οαπωνικού πολέμου και πέρασε το 1.908 μ.Χ. έως το 1.914 μ.Χ. ως Κοζάκος αξιωματικός στην Σιβηρία και την Μογγολία .

Τότε ήταν, όπως ισχυρίστηκε αργότερα, ότι σχημάτισε ένα «Τάγμα Στρατιωτικών Βουδιστών» για να υπηρετήσει τον Τσάρο και να πολεμήσει ενάντια στα κακά της επανάστασης . Οι κανόνες του Τάγματος του περιελάμβαναν την αγαμία (σαν τους Αρχαίους Σπαρτιάτες και τους Ζουλου μέχρι να πάρουν άδεια στην ηλικία των τριάντα για γάμο αφού πρώτα αποστρατευτούν εν μέρει) και την «απεριόριστη χρήση αλκοόλ, χασίς και οπίου».

Αργότερα, στην Μογγολία, επέβαλε αυστηρή απαγόρευση του ποτού. Ωστόσο, υποστήριξε, συγκέντρωσε «τριακόσιους άνδρες, τολμηρούς και θηριώδεις», και μερικοί που δεν χάθηκαν στις μάχες ενάντια στην Γερμανία και τους Μπολσεβίκους ήταν ακόμα μαζί του το 1921 μ.Χ.

Ο Ούνγκερν παραιτήθηκε από την τακτική του επιτροπή στα τέλη του 1.913 μ.Χ. Μόνος, κατευθύνθηκε στην απεραντοσύνη της Εξωτερικής Μογγολίας που είχε ανακηρύξει την ανεξαρτησία από την Κίνα.

Σύμφωνα με μία αναφορά, ανέβηκε για να διοικήσει τις δυνάμεις ιππικού του νεοσύστατου Μογγολικού Στρατού, ενώ ένας άλλος υποστηρίζει ότι εντάχθηκε στην επιδρομική ομάδα του αιμοδιψούς αντικινέζου επαναστάτη, Τζα Λάμα. Κάποια στιγμή, ο Ungern κατέληξε στην δυτική Μογγολική πόλη Kobdo ( Khovd ) ως μέλος της φρουράς του τοπικού Ρωσικού προξενείου.

Ένας από τους συντρόφους του θυμήθηκε ότι «όταν κάποιος παρατήρησε τον Ungern, ένιωθε τον εαυτό του να μεταφέρεται στον Μεσαίωνα …. [ήταν] ένας παλιός στους σταυροφόρους προγόνους του, με την ίδια δίψα για πόλεμο και την ίδια πίστη στο υπερφυσικό».

Ένας άλλος θυμήθηκε ότι έδειχνε «μεγάλο ενδιαφέρον για τον Βουδισμό», έμαθε Μογγολικά και πήγαινε συχνά σε μάντεις λάμα. Σύμφωνα με τον Dmitri Aloishin, ένα μεταγενέστερο, απρόθυμο μέλος του στρατού του Βαρώνου, οι «βουδιστές δάσκαλοι του Ungern τον δίδαξαν για την μετενσάρκωση και πίστευε ακράδαντα ότι σκοτώνοντας αδύναμους ανθρώπους τους έκανε μόνο καλό, καθώς θα ήταν πιο δυνατοί. όντα στην επόμενη ζωή».

Οι παραλληλισμοί μεταξύ του προαναφερθέντος Τζα Λάμα και του Βαρώνου φαίνονται για τους οπαδούς του πολύ κοντινοί για να είναι απλή σύμπτωση. Γνωστός και ως «Λάμα με Μάουζερ», ο Τζα Λάμα έγινε για λίγο κύριος της δυτικής Μογγολίας.

Ένας άλλος «μαχητικός βουδιστής», κέρδισε μια τρομακτική φήμη επειδή έσπασε τις καρδιές των άτυχων αιχμαλώτων και τις πρόσφερε σε κρανιοειδείς κύπελλα ως μπαλί (θυσία) στους «Θιβετικούς θεούς του τρόμου».

Μια τέτοια «ταντρική» τελετουργική σφαγή συνέβη. στο Kobdo το καλοκαίρι του 1.912 μ,Χ,, λίγο πριν φτάσει ο Ungern στην σκηνή. Τον Φεβρουάριο του 1914 μ.Χ., ο Ρώσος πρόξενος στο Κόμπντο συνέλαβε τον Τζα Λάμα και τους Κοζάκους στρατιώτες, πιθανώς συμπεριλαμβανομένου του Ούνγκερν, και συνόδευσε τον αιχμάλωτο στην εξορία στην Ρωσία.

Έγινε ο Τζα Λάμα πρότυπο για τον Βαρόνο ή ακόμα και θρησκευτική έμπνευση; Μια θιβετιανή γωνία φιγουράρει εξέχουσα θέση στην επακόλουθη Μογγολική απόδραση του Ungern. Ο Ζωντανός Βούδας ήταν ο ίδιος γιος της Χώρας των Αιώνιων Χιονιών και μια μικρή θιβετιανή κοινότητα κατοικούσε στην Ούργκα

Εκατό περίπου από αυτούς τους άνδρες σχημάτισαν μια ειδική sotnia (μοίρα) στις δυνάμεις του Βαρώνου και έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στην επίθεση στην Ούργκα, αρπάζοντας το Bogdo κάτω από την μύτη των Κινέζων φρουρών του.

Οι Κινέζοι και οι Μογγόλοι ήταν πεπεισμένοι ότι το κατόρθωμα είχε επιτευχθεί μέσω μαγείας. Αυτοί οι Θιβετιανοί διατήρησαν απόσταση από τον υπόλοιπο στρατό του Βαρώνου. Προφανώς άλλοι αποθαρρύνθηκαν από την συνήθεια τους να τρώνε από κύπελλα φτιαγμένα από επιχρυσωμένα ανθρώπινα κρανία, ίσως το ίδιο είδος αγγείων που χρησιμοποιούσαν στις τελετές θυσίας του Τζα Λάμα.

Ο Θιβετιανός δεσμός παρείχε επίσης στον Βαρόνο έναν σύνδεσμο με τη Λάσα και τον Δαλάι Λάμα, στους οποίους απηύθυνε προσωπικές επιστολές. Μετά την κατάρρευση της εξουσίας του στην Μογγολία, ο Ούνγκερν ονειρευόταν να οδηγήσει τα απομεινάρια της μεραρχίας του στο μακρινό Θιβέτ και να τεθεί στην υπηρεσία του βουδιστή ιερού ανθρώπου. Η προοπτική αυτού του εξαντλητικού και δυνητικά αυτοκτονικού οδοιπορικού ήταν το τελευταίο ποτήρι στο προκαλώντας ανταρσία εναντίον του Βαρώνου.

Επίσης υπηρέτησαν υπό τον Ούνγκερν στην Μογγολική του περιπέτεια ήταν πενήντα περίπου Ιάπωνες στρατιώτες. Αυτό πυροδότησε κατηγορίες ότι ήταν το πόδι της γάτας του ιαπωνικού ιμπεριαλισμού. Ενώ είναι ξεκάθαρο ότι ο Ιαπωνικός στρατός παρακολουθούσε τις δραστηριότητες του Βαρώνου και πίστευε ότι μπορεί να ήταν χρήσιμος, είναι εξίσου προφανές ότι δεν είχαν πραγματικό έλεγχο πάνω του.

Ωστόσο, το μικροσκοπικό Ιαπωνικό του σώμα έλαβε καλύτερες μερίδες και το μοναδικό προνόμιο να καταναλώνει αλκοόλ. Τα Ιαπωνικά στρατιωτικά αρχεία υποδηλώνουν ότι οι άνδρες ήταν «κυρίως μικροσκοπικοί τυχοδιώκτες» που ενεργούσαν με τη θέλησή τους , αλλά αυτό δεν είναι καθόλου σαφές.

Ο διοικητής τους, ένας Ταγματάρχης ή Captain Suzuki, είχε γνωρίσει τον Βαρόνο το 1.919 μ.Χ. σε ένα «Παμμογγολικό Συνέδριο» και το ζευγάρι διατηρούσε μια ιδιαίτερη και μυστική φιλία. Μια ενδιαφέρουσα πιθανότητα είναι ότι η Suzuki δεν ήταν απεσταλμένος του Στρατού του Mikado αλλά μιας από τις μυστικές κοινωνίες που τον διαπέρασαν, όπως η Εταιρεία Μαύρων Δράκων ή η ακόμα πιο μυστικοπαθής Εταιρεία Πράσινων Δράκων.

Ο τελευταίος βασιζόταν σε μια αίρεση του εσωτερικού βουδισμού και η πανασιατική, πανβουδιστική ατζέντα του συνδυαζόταν με τις πεποιθήσεις του ίδιου του Ungern. Ο Βαρόνος ένιωθε ότι η Δύση είχε χάσει τα πνευματικά της αγκυροβόλια και είχε εισέλθει σε ένα στάδιο ηθικής και πολιτιστικής αποσύνθεσης.

Η Ρωσική Επανάσταση δεν ήταν παρά μια εκδήλωση αυτής της προχωρημένης διαφθοράς. Μόνο στην Ανατολή, συγκεκριμένα στον Βουδισμό, είδε μια δύναμη ικανή να αντισταθεί σε αυτή την φθορά και να αποκαταστήσει την πνευματική τάξη στην Δύση.

Οι Λάμα και οι Μάντεις του Βαρώνου Ο Ούνγκερν γοητεύτηκε από όλες τις μορφές μαντείας. Φέρεται να κουβαλούσε μαζί του μια τράπουλα με χαρτιά Ταρώ, ακόμη και στον πυρετό της μάχης. Όπως σημειώθηκε, στο Kobdo συνεννοήθηκε με μάντες λάμα και στην Urga.

Ο γιατρός του προσωπικού του Βαρώνου, ο Δρ. NM Riabukhin, καταδίκασε τους μάντεις ως «θρασύδειλους, βρώμικους, αδαείς και με τόξο» και αποδοκίμασε το γεγονός ότι ο Ungern «ποτέ δεν έκανε κανένα σημαντικό βήμα» χωρίς να τους συμβουλευτεί.

Οι μάντεις τον έπεισαν ότι ήταν η ενσάρκωση του Tsagan Burkhan, του Θεού του Πολέμου. Για τον Λευκό αξιωματικό Μπόρις Βόλκοφ, η εξάρτηση του Βαρώνου από αυτούς τους τύπους φαινόταν απόδειξη της «μυθικής νοοτροπίας του εκφυλισμένου που φανταζόταν τον εαυτό του σωτήρα της Ρωσίας».

Έβαλε τους λάμα να «εκτελούν γι' αυτόν περίτεχνες υπηρεσίες στους ναούς και να του καλούν σε βοήθεια όλες τις μυστικιστικές τους δυνάμεις». Η πρόβλεψη ενός ναρκωμένου σαμά για την επικείμενη καταστροφή του Βαρώνου αποδείχθηκε τρομερά ακριβής και τον βοήθησε να πειστεί να αναλάβει την καταστροφική εισβολή.

Οι μάντιδες λάμα τον απέτυχαν όταν συμβούλεψαν μια διήμερη καθυστέρηση στην επίθεση στο Troitskosavsk, μια βασική συνοριακή πόλη. Αυτό έδωσε στους Reds την ευκαιρία να φέρουν ενισχύσεις και να αποκρούσουν την επίθεση.

Αργότερα, οι αξιωματικοί δωροδόκησαν έναν μάντη του Buriat για να αλλάξει τις προβλέψεις του, κάτι που οδήγησε τον Ungern να ανακαλέσει περαιτέρω προώθηση και να διατάξει την υποχώρηση στη Μογγολία.

Αλλά αν ο Ungern επηρεάστηκε –και παραπλανήθηκε– από το υπερφυσικό , ήξερε επίσης πώς να το χρησιμοποιήσει προς όφελος του. Πριν από την τελική του επίθεση στην Ούργκα, έστειλε μάντεις στην πόλη όπου «γέμισαν τον Κινέζο στρατό με δεισιδαιμονικό φόβο» προβλέποντας την επικείμενη άφιξή του και διαδίδοντας φήμες ότι ο Λευκός Βαρώνος είχε ανοσία στις σφαίρες και μπορούσε να εμφανιστεί και να εξαφανιστεί κατά βούληση.

Διέταξε επίσης νυχτερινές φωτιές στους γύρω λόφους. Οι Μογγόλοι πράκτορες του είπαν στους εύπιστους Κινέζους ότι οι φωτιές ήταν ο Ούνγκερν που πρόσφερε θυσίες στα πνεύματα που θα έπαιρναν την εκδίκησή τους από τους γιους της Κίνας. Ένα άτομο χτυπήθηκε νωρίς από την περίεργη φύση του Βαρώνου.

Ήταν ο μυστικιστής φιλόσοφος κόμης Hermann Keyserling που γνώριζε τον Ούνγκερν και τον αδελφό του Constantin από την παιδική του ηλικία. Ο Keyserling θεώρησε αργότερα τον Βαρόνο ως «το πιο αξιόλογο άτομο που είχα ποτέ την τύχη να γνωρίσω», αλλά και μια μάζα αντιφάσεων.

Έβλεπε τον Ungern ως έναν του οποίου «Η φύση ήταν κρεμασμένη… στο κενό μεταξύ παραδείσου και κόλασης», κάποιος «ικανός για την υψηλότερη διαίσθηση και στοργική καλοσύνη» μαζί με «την πιο βαθιά ικανότητα για την μεταφυσική της σκληρότητας». Πεπεισμένος ότι ο Ούνγκερν διέθετε την απόκρυφη δύναμη της «δεύτερης όρασης» και «την προφητευτική ικανότητα».

Ο Keyserling δεν ήταν ο μόνος που κατέληξε σε τέτοια συμπεράσματα. Χρόνια αργότερα, ο φασίστας και αποκρυφιστής φιλόσοφος J ulius Evola γνωμοδότησε ότι ο βαρόνος Ungern διέθετε «υπερφυσικές ικανότητες» συμπεριλαμβανομένης της διόρασης και της ικανότητας να «βλέπει τις ψυχές» των άλλων.

Ο Ferdynand Ossendowski ισχυρίστηκε ότι έκανε ακριβώς αυτό στην αρχική τους συνάντηση . «Ήμουν στην ψυχή σου και τα ξέρω όλα», διακήρυξε ο Βαρόνος και η ζωή του Οσεντόφσκι ήταν ασφαλής.

Το ίδιο περίπου επαναλαμβάνεται στην μαρτυρία άλλων που γνώριζαν τον Ούνγκερν. Ο Aloishin πίστευε ότι ο Βαρόνος ήταν προφανώς παράφρων, αλλά ένιωθε επίσης ότι «διέθετε μια επικίνδυνη δύναμη να διαβάζει τις σκέψεις των ανθρώπων». '

Ο Riabukhin αναφέρει ότι στην πρώτη τους συνάντηση «Ήταν σαν ο Βαρόνος να ήθελε να πηδήξει στην ψυχή μου» και αυτό ενέπνευσε φόβο σε όλους όσοι τον συναντούσαν. Ένας Πολωνός στρατιώτης στην υπηρεσία των Μογγόλων, ο Αλεξάντερ Αλεξάντροβιτς, δέχτηκε την «δεύτερη ματιά» του Βαρώνου, αλλά πίστευε ότι ήταν η «ανώτερη» διάνοιά του που τον βοήθησε να «αναβαθμίσει οποιονδήποτε άνδρα σε λίγα λεπτά.»

Ο μυστηριώδης Ferdynand Ossendowski Αναμφισβήτητα, κανείς δεν έκανε περισσότερα για να δημιουργήσει την κυρίαρχη εικόνα του Βαρώνου Ungern από τον παραπάνω γνωστό Πολωνό συγγραφέα Ferdynand Ossendowski.

Ωστόσο, απέχει πολύ από μια άψογη πηγή. Πριν από την συνάντησή του με τον Βαρόνο, ο Ossendowski είχε μακρά ιστορία ως κατάσκοπος, ραδιούργος και προμηθευτής πλαστών εγγράφων. Σχεδόν σίγουρα ήταν πράκτορας της τσαρικής μυστικής αστυνομίας, της Okhranka. Το 1.917 μ.Χ.-1.918 μ.Χ. ανακατεύτηκε με τα περιβόητα Sisson Documents, έναν πλαστό (αν είναι βασικά ακριβής) φάκελος για Γερμανο-μπολσεβίκικες ίντριγκες.

Αργότερα, στην Σιβηρία, ο Ossendowski υπηρέτησε τον Λευκό «Ανώτατο Κυβερνήτη» ναύαρχο Kolchak ως οικονομικός σύμβουλος και, πιθανότατα, κατάσκοπος. Ο Ossendowski έφτασε στην Μογγολία ως πρόσφυγας από την κόκκινη παλίρροια.

Στο πολυδιαβασμένο του βιβλίο του 1.922 μ.Χ. Beasts, Men and Gods, ο Πολωνός περιγράφει την συνάντηση του με τον «Bloody Baron» με ζωηρές λεπτομέρειες, και όχι χωρίς κάποια συμπάθεια για το θέμα.

Ωστόσο, ο Ossendowski ήξερε ότι «Στεκόταν μπροστά μου ένας επικίνδυνος άνθρωπος» και ότι «Ένιωσα κάποια τραγωδία, κάποια φρίκη σε κάθε κίνηση του Βαρώνου Ungern». Περιγράφει το στήριγμα του Ungern από δολοφονικά υποχείρια όπως ο ψυχωτικός «στραγγαλιστής» Leonid Sipailov, ο εξίσου αποκρουστικός Evgeny Burdukovsky και ο σαδιστής Dr. Klingenberg.

Αυτό που βολικά παραμερίζει ο Ossendowski είναι το μυστήριο της δικής του επιβίωσης σε αυτό το επισφαλές περιβάλλον. Περικυκλώθηκε με έναν μικρό στρατό από μάντεις (tsurukhaichi), μάγους και σαμάνους.

Ο Aloishin θυμάται ότι οι μάντεις του Βαρώνου συμβουλεύονταν πάντα τις ψημένες ωμοπλάτες των προβάτων, χύνοντας πάνω από τις ρωγμές «Για να καθορίσουν πού πρέπει να βρίσκονται τα στρατεύματα στάθμευε, και πώς να προχωρήσουμε ενάντια στον εχθρό». Σε άλλες περιπτώσεις, ο Ungern διέταξε τα στρατεύματα του να σταματήσουν «σε διάφορα μέρη σύμφωνα με τις παλιές Μογγολικές προφητείες».

Σύμφωνα με τις απόψεις άλλων που ήταν μάρτυρες της διακυβέρνησης του Βαρόνου, ο Ossendowski δεν ήταν απλώς τυχερός και κανένας αθώος παρατηρητής. Ο Konstantin Noskov σημειώνει ότι από τη στιγμή της άφιξής του στη Μογγολία, ο «καθηγητής» Ossendowski έπαιξε « έναν περίεργο ρόλο που κανείς δεν τον κατανοούσε». ….” .

Ο Pershin κατηγορεί ότι ο Ossendowski ήταν ένας άλλος που εκμεταλλεύτηκε την εμμονή του Ungern με το υπερφυσικό, μια άποψη που απηχεί ένας από τους αξιωματικούς του Baron, ο KI Lavrent'ev σε μαρτυρία του.

Ενθαρρύνοντας «Την πίστη του βαρώνου στον αποκρυφισμό και σε άλλα πράγματα του πέρα», ο Ossendowski έγινε «σύμβουλος» του Βαρώνου, κάτι που μπορεί να εξηγήσει έναν μεταγενέστερο ισχυρισμό ότι ο Πολωνός έγινε ο «αρχηγός της νοημοσύνης» του Ungern.  Και έτσι «αποκόμισε όλα τα πλεονεκτήματα που ήθελε».

Αυτά περιελάμβαναν χρήματα και ασφαλές πέρασμα στην Μαντζουρία «με άνεση και, ίσως, με κάτι περισσότερο από αυτό». Ο Δρ. Riabukhin και ο Noskov θυμούνται και οι δύο ότι ο Ossendowski ήταν ανεξήγητα ο μοναδικός επιζών μεταξύ μιας ομάδας προσφύγων των οποίων τα άλλα μέλη δολοφονήθηκαν με εντολή του Ungern.

Ο Boris Volkov προσθέτει ότι ο Ossendowski έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην διατύπωση των διαβόητων και «μυστικιστικών» του Βαρώνου. Το Τάγμα # 15, και έτσι εξασφάλισε την ζωή του και ένα μεγάλο χρηματικό ποσό.

Ο Noskov δηλώνει κατηγορηματικά ότι ο Ossendowski ήταν ο συγγραφέας του Τάγματος. Δεδομένου ότι ο Baron δεν είχε την συνήθεια να εκδίδει αριθμημένες εντολές, το #15 δεν έχει νόημα σε αυτό το πλαίσιο. Σύμφωνα με τον Aloishin, αυτός ο αριθμός και η ημερομηνία έκδοσής του ήταν περισσότερο έργο των «μαθητών λάμα » που τους επέλεξαν ως τυχερούς αριθμούς.

Βασικά, το Τάγμα σκιαγραφεί ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο για την έναρξη ενός διαρκώς διευρυνόμενου κύματος αντεπανάστασης που θα καθάριζε την Ρωσία από την ριζοσπαστική μετάδοση της και θα αποκαθιστούσε τον θρόνο των Ρομανόφ υπό τον αδελφό του αείμνηστου Τσάρου Νικολάου, Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς.

Ο Βαρόνος, όπως και πολλοί άλλοι, δεν γνώριζε ότι ο Μιχαήλ ήταν νεκρός από τον Ιούνιο του 1.918 μ.Χ. Το Τάγμα διακήρυξε ότι «Το κακό που ήρθε στην Γη για να καταστρέψει την θεία αρχή της ανθρώπινης ψυχής πρέπει να καταστραφεί από την ρίζα». και ότι «η τιμωρία μπορεί να είναι μόνο μία: Η θανατική ποινή, σε διάφορους βαθμούς».

Ο Βαρόνος είχε ένα παθολογικό μίσος για τους Εβραίους, και όπου κι αν επικρατούσε η δύναμή του υπήρχε μια ανελέητη εξόντωση αυτής της κοινότητας. Ακόμη και ο Pershin, ο οποίος θεώρησε ότι «Οι ιστορίες σχετικά με την ανελέητη [του Ungern] ήταν πολύ υπερβολικές», παραδέχτηκε ότι η μαζική δολοφονία των Εβραίων ήταν δυστυχώς αληθινή και ότι ο Βαρόνος ήταν αμείλικτος στο θέμα.

Ο Volkov θεώρησε ότι ο Ungern χρησιμοποίησε τα πογκρόμ ως εργαλείο για να εκμεταλλεύεται τον αντισημιτισμό μεταξύ των μεταναστών και των στρατευμάτων, αλλά υπήρχε ένας σχεδόν θρησκευτικός ζήλος στο μίσος του.

Σε μια επιστολή προς έναν Λευκό Ρώσο συνεργάτη στο Πεκίνο, ο Βαρόνος προειδοποίησε ενάντια στον «διεθνές Ιουδαϊσμό» και ακόμη και στην ύπουλη επιρροή των «Εβραίων καπιταλιστών» που ήταν ένας «πανταχού παρών, αν και πολύ συχνά απαρατήρητος, εχθρός».

Στην δίκη του, ο Βαρόνος διαβεβαίωσε τον Εβραίο, μπολσεβίκο εισαγγελέα του, Emelian Yaroslavsky, ότι «η Κομμουνιστική Διεθνής οργανώθηκε πριν από 3.000 χρόνια στην Βαβυλώνα». Και περίπου το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε για ολόκληρο το παράξενο μείγμα μυστικιστικού αντιμοντερνισμού του.

Τον Αύγουστο του 1.921 μ.Χ., η δεσποτική βασιλεία του Wiki|Baron έφτασε στο τέλος της όταν απελπισμένοι αξιωματικοί της Ασιατικής Έφιππης Μεραρχίας οργάνωσαν πραξικόπημα εναντίον του και του λιγοστού στελέχους των πιστών του.

Σχεδόν από θαύμα, ο Ούνγκερν γλίτωσε την γενική σφαγή και βρήκε ένα σύντομο, τελευταίο καταφύγιο ανάμεσα στους Μογγόλους στρατιώτες του. Πολύ σύντομα τον εγκατέλειψαν στους Κόκκινους που πλησίαζαν, αλλά χωρίς να του βλάψουν ούτε μια τρίχα στο κεφάλι. Εξακολουθούσαν να είναι πεπεισμένοι ότι ήταν ο Tsagan Burkhan και δεν μπορούσε να σκοτωθεί.

Οι Σοβιετικοί δεν υπέφεραν από τέτοιες αυταπάτες. Στην δίκη του στο Novo-Nikolaevsk, ήταν ένας ήρεμος, ακόμη και αξιοπρεπής, κρατούμενος. Είχε προβλέψει την μοίρα του και την αποδέχτηκε. Η εισαγγελία ενδιαφέρθηκε περισσότερο να τον παρουσιάσει ως πράκτορα των Ιαπώνων, κάτι που αρνήθηκε.

Ωστόσο, ο Βαρόνος παραδέχτηκε πρόθυμα τις μαζικές δολοφονίες και άλλες φρικαλεότητες. Όσον αφορά την βάναυση πειθαρχία του, διακήρυξε τον εαυτό του πιστό σε ένα σύστημα που υπήρχε «από τον Μέγα Φρειδερίκο».

Πήγε μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα αρκετά πεπεισμένος ότι κάποια μέρα θα επέστρεφε. Όταν τα νέα για την εκτέλεση του Βαρώνου έφτασαν στον Ζωντανό Βούδα τον Μπογκντ Χαν, διέταξε να γίνουν λειτουργίες σε ναούς σε όλη την Μογγολία.

[Ο Ούνγκερν για κάποιους οπαδούς του «επέστρεψε» με παρεμφερείς απόψεις και βία στην Γερμανία ως ο Χίτλερ και ο Χίμλερ με τον μυστικισμό και την βία των δύο αυτών προσώπων για εξόντωση και καταστροφή των εχθρών τους].

Ένα τελευταίο σημείο μας φέρνει πίσω στον Ossendowski, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ο Βαρόνος επιδίωξε επαφή με το μυθικό υπόγειο Βασίλειο της Agarthi και τον μυστηριώδη κυβερνήτη του, τον «Βασιλιά του Κόσμου».

Η μυστικιστική γη που κατοχυρώνεται στην ινδουιστική και βουδιστική μυθολογία. Στις αρχές του εικοστού αιώνα, η ιστορία συλλέχθηκε και επεξεργάστηκε από δυτικούς εσωτεριστές συγγραφείς όπως ο Alexandre Saint-Yves d'Alveydre και ο Nikolai Roerich που πίστευαν ότι περιέγραφε ένα πραγματικό Βασίλειο κρυμμένο κάπου στο Βόρειο Θιβέτ ή σε μια κοντινή Κεντρική Ασία.

Κατά μια ενδιαφέρουσα σύμπτωση, ένας άλλος αξιωματικός στην Μεραρχία του Ungern ήταν ο Vladimir Konstantinovich Roerich, ο μικρότερος αδερφός του Νικολάι. Και πάλι, ίσως δεν ήταν καθόλου τυχαίο (http://tibetanbuddhistencyclopedia.com/en/index.php?title=The%27%27Bloody%27%27_Baron_von_Ungern-Sternberg:_Madman_or_Mystic%3F).

Διαμάχη αγάλματος 2020 μ.Χ. στην Εσθονία.

Στα τέλη του 2020 μ.Χ., μέλη του Blue Awakening , της νεολαίας του Συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος της Εσθονίας (EKRE), ίδρυσαν μια ΜΚΟ που ονομάζεται Ungern Khaan με στόχο την προώθηση της μνήμης του von Ungern-Sternberg.

Στην συνέχεια, η ομάδα έλαβε χρηματοδότηση 45.000 ευρώ από τα τρία κόμματα της κυβέρνησης συνασπισμού της Εσθονίας που ήταν στην εξουσία εκείνη την εποχή, το EKRE, το Εσθονικό Κόμμα του Κέντρου και το Isamaa, για την κατασκευή ενός αγάλματος του von Ungern-Sternberg. Αφού η χρηματοδότηση αντιμετωπίστηκε με αντιδράσεις, η ομάδα ανακοίνωσε ότι θα απορρίψει την χρηματοδότηση και θα βασιζόταν σε ιδιωτικές δωρεές.

[Τον Απρίλιο του 1917 μ.Χ., κοντά στην Ούρμια του Ιράν, ο Ούνγκερν Φον Στένμπεργκ, μαζί με τον Γκριγκόρι Μιχαήλοβιτς Σεμιόνοφ (Τρανμπαϊκαλιανός Κοζάκος και Αταμάνος των Κοζάκων της Βαϊκάλης, με τον πατέρας του, Μιχαήλ Πέτροβιτς Σεμιόνοφ, Ρώσος και μητέρα Μπουριάτ), άρχισαν να οργανώνουν μια εθελοντική στρατιωτική μονάδα ντόπιων Ασσύριων Χριστιανών για αντεπίθεση έναντι των Τούρκων, εν μέσω Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Οθωμανική κυβέρνηση των Νεότουρκων είχε εξαπολύσει την γενοκτονία των Ασσυρίων (παράλληλα με αυτή των Αρμενίων και των Ελλήνων) σε μια προσπάθεια να εξοντώσει την Ασσυριακή μειονότητα, η οποία οδήγησε χιλιάδες Ασσύριους να καταφύγουν στις Ρωσικές γραμμές.

Ο Ούνγκερν και ο Σεμιόνοφ (ο οποίος μιλούσε άπταιστα Μογγολικά και Μπουριάτ) συνέλαβαν ένα σχέδιο βάσει του οποίου οι δυο τους θα οργάνωναν και θα οδηγούσαν τα Ασσυριακά στρατεύματα για να χρησιμεύσουν ως παράδειγμα για τον Ρωσικό στρατό, ο οποίος αποκαρδιωνόταν από την επαναστατική διάθεση.

Υπό τις διαταγές του, οι Ασσύριοι του σημείωσαν μερικές μικρές νίκες επί των Τούρκων, αλλά η συνολική συνεισφορά τους στην πολεμική προσπάθεια της Ρωσίας ήταν  λογω της επαναστασης στην Ρωσια και της απομακρυνσης της από τον πολεμο περιορισμένη.

Στην συνέχεια, το Ασσυριακό σχέδιο οδήγησε τον Semyonov στην ιδέα της τοποθέτησης στρατευμάτων Buryat στην Σιβηρία. Η κυβέρνηση Κερένσκι έδωσε την έγκρισή της στα σχέδια του Σεμιόνοφ και ο Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ κατευθύνθηκε σύντομα Ανατολικά για να ενωθεί με τον φίλο του στην προσπάθεια να σηκώσει ένα σύνταγμα Μπουριάτ.

Τον Απρίλιο του 1.918 μ.Χ., ο Σεμιόνοφ εξαπέλυσε άλλη μια επιδρομή στην Σιβηρία και με την βοήθεια των Λεγεώνων της Τσεχοσλοβακίας μέχρι τον Αύγουστο του 1.918 μ.Χ. είχε καταφέρει να εδραιώσει τις θέσεις του στην περιοχή Transbaikal, όπου δημιούργησε μια προσωρινή κυβέρνηση.

Στις 6 Σεπτεμβρίου, οι άνδρες του κατέλαβαν την Τσίτα και έσφαξαν 348 πολίτες της. Έκανε την Τσίτα πρωτεύουσά του. Ο Σεμιόνοφ ανακήρυξε «Μεγάλο Μογγολικό Κράτος» το 1.918 μ.Χ. και είχε σχέδια για να ενοποιήσει τα εδάφη των Μογγόλων του Οϊράτ, τμήματα Σιντζιάνγκ, Τρανσμπαϊκάλ, Εσωτερική Μογγολία, Εξωτερική Μογγολία, Ταννού Ουριάνχαι , Κόμπντο, Χουλουνμπέιερ και Θιβέτ σε ένα Μογγολικό κράτος.

Η περιοχή υπό τον έλεγχό του, που ονομάζεται επίσης Ανατολική Οκράινα, εκτεινόταν από το Verkhne-Udinsk κοντά στην λίμνη Βαϊκάλη στον ποταμό Shilka και την πόλη Stretensk, έως το Manzhouli και Βορειοανατολικά σε κάποια απόσταση κατά μήκος του σιδηροδρόμου Amur. Στις αρχές του 1.919 μ.Χ., ο Σεμιόνοφ διακήρυξε τον εαυτό του αταμάν του οικοδεσπότη των Κοζάκων Transbaikal.

Το 1.920 μ.Χ. οι Σοβιετικοί κατέλαβαν τις περιοχές που είχε στην Σιβηρία υπό την κατοχή του ο Σεμιόνοφ και ο ίδιος, όταν το Ιαπωνικό στρατιωτικο σώμα που τον υποστήριζε έφυγε από την Ρωσική Άπω Ανατολή, διέφυγε με αεροπλάνο στην Μαντζουρία.

Στα τέλη Μαΐου 1.921 μ.Χ., ο Σεμιόνοφ ταξίδεψε στην Ιαπωνία, όπου έλαβε κάποια υποστήριξη. Επέστρεψε στο Primorye με την ελπίδα να συνεχίσει να πολεμά ενάντια στους Σοβιετικούς, αλλά τελικά αναγκάστηκε να εγκαταλείψει όλη την Ρωσική επικράτεια μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1.921 μ.Χ.

Τελικά επέστρεψε στην Κίνα , όπου του δόθηκε μια μηνιαία σύνταξη 1000 γιεν από την Ιαπωνική κυβέρνηση. Στην Τιαντζίν , έκανε δεσμούς με την ιαπωνική κοινότητα πληροφοριών και κινητοποίησε εξόριστες Ρωσικές και Κοζάκες κοινότητες που σχεδίαζαν μια ενδεχόμενη ανατροπή των Σοβιετικών. Εργάστηκε επίσης από τον Puyi, τον εκθρονισμένο Αυτοκράτορα της Κίνας, τον οποίο ήθελε να επαναφέρει στην εξουσία.

Όσο ήταν εξόριστος στην Κίνα, εξακολουθούσε να υποστηρίζεται από τους Ιάπωνες. Η επιρροή του ήταν τέτοια που όταν ο Αναστάσι Βονσιάτσκι του Ρωσικού Φασιστικού Κόμματος ήθελε να επισκεφτεί το Manchukuo, το ιαπωνικό κράτος-μαριονέτα στην Μαντζουρία, χρειαζόταν την βοήθεια του Semyonov για να πάρει βίζα.

Ο Βονσιάτσκι, ωστόσο, είδε τον Σεμιόνοφ ως απειλή για το όνειρο του να είναι ο Μουσολίνι της Ρωσίας και δήλωσε ότι έπρεπε να τουφεκιστεί, ένα ξέσπασμα που οδήγησε στην διάσπαση του Ρωσικού Φασιστικού Κόμματος στα δύο. Ο Konstantin Rodzaevsky, ο οποίος αντικατέστησε τον Vonsiatsky ως ηγέτη των Ρώσων φασιστών στην Κίνα, συνεργάστηκε με τον Semyonov για να κατευνάσει τους Ιάπωνες.

Το 1.934 μ.Χ., οι Ιάπωνες σχημάτισαν το Γραφείο για τους Ρώσους Μετανάστες στην Μαντζουρία, το οποίο ήταν ονομαστικά υπό τον έλεγχο του πρόσφατου Ρωσικού Φασιστικού Κόμματος και παρείχε έγγραφα ταυτοποίησης απαραίτητα για την ζωή, την εργασία και το ταξίδι στο Manchukuo. Πολύ περισσότερο υπέρ των Ιαπώνων παρά του Λευκού Στρατηγού Κισλίτσιν, ο Σεμιόνοφ τον αντικατέστησε ως Πρόεδρος της BREM από το 1.943 μ.Χ. έως το 1.945 μ.Χ.

Ο Σεμιόνοφ συνελήφθη στο Νταλιάν από Σοβιετικούς αλεξιπτωτιστές τον Σεπτέμβριο του 1.945 μ.Χ. κατά την διάρκεια της Σοβιετικής εισβολής στη Μαντζουρία κατά την οποία ο Κόκκινος Στρατός κατέκτησε το Μαντσουκούο.

Μεταφέρθηκε στην Μόσχα και δικάστηκε με άλλους επτά, συμπεριλαμβανομένου του Rodzaevsky μπροστά στο Στρατιωτικό Κολέγιο του Ανωτάτου Δικαστηρίου της ΕΣΣΔ του Στάλιν. Δήλωσε ένοχος για κατασκοπεία, δολιοφθορά, τρομοκρατία και ένοπλο αγώνα και καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό. Ο Σεμιόνοφ εκτελέστηκε στις 29 Αυγούστου 1.946 μ.Χ. (όπως εκτελεστηκε μετά από ανάκριση από τους Σοβιετικούς του Λένιν και ο φίλος του Ούνγκερν Φον Στένμπεργκ το 1.921 μ.Χ.)].

 

ISIS, αλλά βουδιστής. Η ξεχασμένη ιστορία ενός αιματηρού Ρώσου βαρώνου δείχνει τι νέο υπάρχει και τι όχι για το Ισλαμικό Κράτος.

Καθώς η συζήτηση για την αληθινή σχέση μεταξύ του ISIS και της ισλαμικής παράδοσης συνεχίζεται, οι ιστορικοί της Μογγολίας του 20ού Αιώνα πρέπει να αναρωτιούνται γιατί κανείς δεν μιλάει για τον βαρόνο Roman Fedorovich von Ungern-Sternberg.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1.920 μ.Χ., ο Ungern-Sternberg δημιούργησε ένα θρησκευτικά εμπνευσμένο ψευδοκράτος με έδρα το Ulaanbaatar, τρομοκρατώντας τους κατοίκους του με σαδιστικούς δημόσιους φόνους για να εκπληρώσει το μεσσιανικό του όνειρο για μια αποκατεστημένη Αυτοκρατορία. Η ιστορία του είναι διδακτική για όποιον προσπαθεί να καταλάβει τι είναι μοναδικό και τι όχι για το Ισλαμικό Κράτος.

Όπως όλες οι ιστορικές αναλογίες, ο παραλληλισμός εδώ είναι ατελής: ο Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ είχε ένα φαρδύ, τριχωτό μουστάκι, ενώ ο ονομαστικός ηγέτης του ISIS, Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, έχει μούσι.

Επίσης, ο Ungern-Sternberg ήταν βουδιστής. Αλλά κατά την αξιολόγηση του ISIS σήμερα, αξίζει να θυμηθούμε ότι σχεδόν πριν από έναν Αιώνα, το χάος και η βία του Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου βοήθησαν να αναπτυχθεί μια ιδιαίτερα βάναυση εκδοχή μιας θρησκείας που είναι πλέον περισσότερο γνωστή για την ειρήνη.

Ο Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ ήταν αξιωματικός του Ρωσικού στρατού και απόγονος μιας μακράς σειράς Γερμανών ευγενών της Βαλτικής που είχαν υπηρετήσει τον τσάρο. Ο Βαρόνος πολέμησε για τους Ρώσους στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και συνέχισε να πολεμά για τον Λευκό Στρατό εναντίον των Μπολσεβίκων μετά την Ρωσική Επανάσταση.

Το 1.920 μ.Χ., όταν η σύγκρουση είχε κυμανθεί σε ολόκληρη την Ρωσική Αυτοκρατορία για αρκετά χρόνια, η δυναμική άρχισε να αλλάζει αποφασιστικά υπέρ των Μπολσεβίκων. Ο Ungern-Sternberg, που βρισκόταν στην Σιβηρία, οργάνωσε έναν μικρό στρατό από ηττημένους Λευκούς Ρώσους στρατιώτες και ξεκίνησε να κατακτήσει την Μογγολία.

Από αυτό το κοντινό έδαφος, σφηνωμένο μεταξύ Ρωσίας και Κίνας, ο Βαρόνος και οι άνδρες του ήλπιζαν να αποφύγουν τον θάνατο στα χέρια των Μπολσεβίκων ενώ κινητοποιούνταν για μια ανανεωμένη εκστρατεία για την απελευθέρωση της Ρωσίας από τον κομμουνιστικό έλεγχο.

Στην Μογγολία, ωστόσο, μπλέχτηκε σε έναν αγώνα δύο μετώπων με όχι μόνο τους Μπολσεβίκους, αλλά και τις Κινεζικές δυνάμεις που είχαν τον έλεγχο της χώρας. Προχωρώντας στην πρωτεύουσα του Ουλάν Μπατόρ, προσπάθησε να κερδίσει την υποστήριξη του τοπικού πληθυσμού υποσχόμενος την απελευθέρωση από την Κινεζική κυριαρχία. Έκανε επίσης την απιστία πολύ τρομακτική για να την σκεφτούμε.

Στην περίπτωση του ISIS, ήταν σουνίτες μαχητές που ήταν στην ηττημένη πλευρά του εμφυλίου πολέμου του Ιράκ που ίδρυσαν ένα κράτος στην Συρία και μετά επέστρεψαν στο Ιράκ για να ανακαταλάβουν πόλεις όπως η Μοσούλη από την Ιρακινή κυβέρνηση - ακριβώς όπως είχε σχεδιάσει η Ungern-Sternberg. πάρει την Ρωσία πίσω από τους Μπολσεβίκους.

Ο εμφύλιος πόλεμος παρείχε το πλαίσιο στο οποίο τόσο οι ηγέτες του ISIS όσο και η Ungern-Sternberg άρχισαν να βασίζονται σε συστηματικές και εξαιρετικά ορατές φρικαλεότητες για να εδραιώσουν την κυριαρχία τους, σε μια στιγμή που χρόνια άγριας, ανοργάνωτης βίας είχαν απευαισθητοποιήσει τους πληθυσμούς. Όπως το ISIS, η Ungern-Sternberg χρησιμοποίησε αυτή την βία για να δημιουργήσει μια μικρή τάξη.

Ο Ungern-Sternberg οραματίστηκε «ένα μεγάλο κράτος» στο οποίο «Η σοφή θρησκεία του Βούδα θα τρέχει προς τον Βορρά και την Δύση». Στην Μογγολία, ο Ungern-Sternberg εκτέλεσε λιποτάκτες και νεοσύλλεκτους που δεν ανταποκρίνονταν στις προσδοκίες του. Οι ιστορίες της αιματηρής επιθυμίας του Βαρόνου αφθονούν και ο συγγραφέας Peter Hopkirk συγκέντρωσε μερικές από τις πιο εντυπωσιακές.

{Αλλά και ο Αμπού Μπακρ Μπαγκάντι έλεγε ότι με την οργάνωση του εκπλήρωνε τις εσχατολογικές «προφητείες» του ισλάμ για τον «Μαχντί» (https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post_90.html, https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post_90.html), ενώ στο τέλος ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος ήταν ο «Μαχντί» και ότι κατάγονταν από τον Μωάμεθ και την φυλή τους, τους Κουρασίτες για να νομιμοποιήσει τον ισχυρισμό του αυτό και την εξουσία.

Το ίδιο υποστήριξαν για παρεμφερείς λόγους (την νομιμοποίηση δηλαδή της εξουσίας τους, που για να έχει μία δυναστεία πρέπει να αποδεικνύει την καταγωγή της από τον Μωάμεθ, τόσο ο Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ, όσο και ο Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν στην Σαουδική Αραβία)}.

Υποδηλώνει επίσης μια ζοφερή προοπτική: Οποιαδήποτε δύναμη αντικαθιστά το ISIS -είτε είναι κοσμική, ισλαμιστική ή απροσδόκητα βουδιστική- μπορεί να είναι οριακά λιγότερο μοχθηρή από τον προκάτοχό του (https://www.theatlantic.com/international/archive/2016/02/ungern-sternberg-buddhist-isis/459327/).

Οι αιχμάλωτοι φέρεται να θάβονταν ζωντανοί, τους έκαιγαν στην πυρά και τους πέταξαν στους λέβητες των τρένων. Ένας μάρτυρας ισχυρίστηκε ότι στο Ουλάν Μπατόρ, ο Βαρόνος καταδίκασε τον ανέντιμο μαθητευόμενο ενός αρτοποιού να ψηθεί σε θάνατο στον δικό του φούρνο.

Ένας άλλος ισχυρίστηκε ότι ο Βαρόνος κρέμασε τρεις άντρες που κατηγορούνται για κλοπή κονιάκ πάνω από την πόρτα του μαγαζιού που λήστεψαν … μέχρι που ο καταστηματάρχης, ανήσυχος μήπως χάσει τις δουλειές του, τον παρακάλεσε να βγάλει τα πτώματα.

Οι σύγχρονοι βιογράφοι του Ungern-Sternberg προσπάθησαν να ζωγραφίσουν ένα αξιόπιστο πορτρέτο του ανθρώπου μέσα από φήμες και σαθρές πηγές. Όμως τα αποτελέσματα ελάχιστα τον δικαιώνουν . Στην προσπάθειά του να διαχωρίσει τον μύθο από την πραγματικότητα, για παράδειγμα, ο ιστορικός Τζέιμς Μπόιντ υποστηρίζει ότι, αντίθετα με ορισμένες αναφορές, ο Βαρόνος δεν επέτρεψε την αχαλίνωτη λεηλασία στο Ουλάν Μπατόρ. στην πραγματικότητα το απέτρεψε κρεμώντας αμέσως λεηλάτες.

Και ο Σέργιος Κουζμίν της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών εκδίδει τέτοιες αξιοσημείωτες διορθώσεις όπως, «Ο Ούνγκερν ακρωτηρίασε τον γιατρό Κλίνγκενμπεργκ όχι για τον θάνατο του Μπαγιάρ Γκουνγκ στην Κιάχτα, αλλά για την μη παροχή ιατρικής βοήθειας στους τραυματίες Τσαχάρ».

Η αλήθεια μιας ιδιαίτερα καταδικαστικής αναφοράς από έναν από τους αξιωματικούς του Ungern-Sternberg, τον Dmitri Alioshin, έχει επίσης αμφισβητηθεί έντονα. Ο Alioshin κατηγορεί τον Βαρόνο ότι μαστίγωσε τους ανθρώπους μέχρι θανάτου, τους έκαιγε ζωντανούς και τους ταΐζε λύκους.

Αλλά ο Boyd υποστηρίζει ότι οι λύκοι μπορεί να είναι περισσότερο ένα λογοτεχνικό τροπάριο. Μια άλλη ιστοριογραφική σημείωση, που προσφέρθηκε από τον Kuzmin στην υπεράσπιση του Βαρόνου, αποτυπώνει γλαφυρά την φρίκη της περιόδου:

Τα απομνημονεύματα του Alioshin «περιέγραφαν την ιστορία της δηλητηρίασης των τραυματιών στο νοσοκομείο πεδίου από τον AF Klingenberg, σαν να είχε εντολή του Ungern. Ωστόσο, τα απομνημονεύματα του Golubev και του AS Makeev παρείχαν πιο αξιόπιστα και λεπτομερή δεδομένα:

Ο αντισυνταγματάρχης Laurentz, εκ μέρους του βαρώνου, διέταξε τον ιατρό συνοδό Logunov να δηλητηριάσει τραυματίες, για το οποίο πυροβολήθηκε με εντολή του Ungern. Ακόμη και οι πιο επιφυλακτικές αναφορές, με άλλα λόγια, καθιστούν σαφές ότι η σκληρότητα του Ungern-Sternberg ήταν αρκετά αληθινή.

Το ίδιο ήταν και η θρησκευτική διάσταση των κατορθωμάτων του. Κατά την διάρκεια μιας προπολεμικής επίσκεψης στην Μογγολία, ο βαρόνος είχε μετατραπεί από τον Χριστιανισμό σε μια παράξενη μορφή μυστικιστικού Βουδισμού.

Η ερμηνεία της πίστης που δεν είχε ποτέ πλήρως διατυπωθεί, με την οποία μερικές φορές ανακάτευε κομμάτια της Χριστιανικής εσχατολογίας, ήταν πιθανώς εξίσου παράξενη για τους περισσότερους Βουδιστές, όπως είναι η πίεση του Ισλάμ για τους Μουσουλμάνους σήμερα. Αλλά καθώς ο Ungern-Sternberg συγκέντρωνε δύναμη, οι άνθρωποι βρήκαν πολιτικούς και προσωπικούς λόγους να παίξουν μαζί με την επιθυμία του για θρησκευτική νομιμότητα.

Μία από τις πρώτες του κινήσεις μετά την επίθεση στο Ουλάν Μπατόρ ήταν να απελευθερώσει τον βουδιστή ηγέτη και πρώην βασιλιά της Μογγολίας, τον Μπογκντ Χαν, ο οποίος κρατούνταν σε κατ' οίκον περιορισμό από τους Κινέζους.

Ο Μπογκντ Χαν ήταν υψηλόβαθμο μέλος της θιβετιανής βουδιστικής ιεραρχίας και είχε τη δική του πολιτική ατζέντα στην Μογγολία, την οποία θεωρούσε ότι ο Βαρόνος θα μπορούσε να τον βοηθήσει να προχωρήσει.

Και έτσι ο Μπογκντ Χαν έδωσε μια επίσημη ευλογία στον Βαρόνο, χορηγώντας θρησκευτική κύρωση στην εξουσία του Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ. Σύμφωνα με μια από τις πιο εξωφρενικές αφηγήσεις, ενέκρινε τον ισχυρισμό του Βαρόνου ότι είναι «Ο ενσαρκωμένος Θεός του Πολέμου και Χαν της ευγνώμων Μογγολίας».

Άλλοι μελετητές αποδίδουν τον τίτλο με πιο μετριοπαθή τρόπο ως «Μεγάλος ήρωας στρατηγός, οικοδόμος του κράτους» ή απλά, «κληρονομικός μεγάλος δούκας Darkhan Khoshoi Chin Wang στην αξιοπρέπεια του Khan».

Πέρα από την ρητορική, είναι δύσκολο να πει κανείς πώς ακριβώς ο Βουδισμός διαμόρφωσε τον κανόνα του Ungern-Sternberg. Κατά την διάρκεια της εισβολής στην Μογγολία, ο Βαρόνος υποτίθεται ότι έλαβε συμβουλές από τα οστά του μαντείου των μάντεων του και ένα απόσπασμα σωματοφυλάκων από τον Δαλάι Λάμα.

Διαδόθηκαν φήμες ότι απολάμβανε θεϊκή προστασία. ότι κάποτε σκότωσε έναν Κινέζο αξιωματικό και δύο άνδρες μόνο με ένα ραβδί μπαμπού. και ότι σε άλλη μάχη 74 σφαίρες είχαν μπει στο πανωφόρι και τη σέλα του αλλά τον άφησαν ανέγγιχτο.

Ο Ungern-Sternberg έριξε τον αγώνα του ενάντια στον κομμουνισμό με αυστηρά θρησκευτικούς όρους επίσης, υποστηρίζοντας ότι οι Μπολσεβίκοι, που προσπαθούσαν να καταστρέψουν την ίδια την πίστη, έπρεπε να αντιμετωπιστούν αυστηρά.

Ο Βουδισμός φάνηκε να επηρεάζει επίσης τις πολιτικές φιλοδοξίες και την τάση του Βαρόνου για βία. Ορισμένες πηγές ισχυρίστηκαν ότι ο Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ οραματίστηκε «Ένα μεγάλο κράτος από τον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό μέχρι την ακτή του Βόλγα», στο οποίο «Η σοφή θρησκεία του Βούδα θα τρέχει προς τον Βορρά και την Δύση».

Ή μπορεί να φανταζόταν μια «κεντρική Μογγολική Αυτοκρατορία» υπό τον Μπογκντ Χαν, όπου ο Βουδισμός απολάμβανε την υποστήριξη ενός αποκατεστημένου Χανάτου Μάντσου στο Πεκίνο. Όσο για τη βία που χρησιμοποιήθηκε για την πραγματοποίηση αυτού του ονείρου, ο Alioshin δηλώνει ότι οι «βουδιστές δάσκαλοι του βαρώνου τον δίδαξαν για την μετενσάρκωση και πίστευε ακράδαντα ότι σκοτώνοντας τους αδύναμους ανθρώπους τους έκανε μόνο καλό, καθώς θα ήταν πιο δυνατά όντα στην επόμενη ζωή τους. ”

Μέχρι το 1.921 μ.Χ., ο Ungern-Sternberg είχε εδραιώσει την κυριαρχία του στο Ulaanbaatar και αποφάσισε να επιστρέψει και να απελευθερώσει την Ρωσία. Οδηγημένος από μια επιθετική, απερίσκεπτη στρατηγική, ο Βαρόνος ξεκίνησε για την Σιβηρία.

Πριν φύγει, εξέδωσε μια εντολή που φαινομενικά ήταν η επιτομή της τρέλας του. «Οι Επίτροποι, οι κομμουνιστές και οι Εβραίοι πρέπει να εξοντωθούν μαζί με τις οικογένειές τους», φέρεται να δήλωσε: «Σήμερα μόνο μια μορφή τιμωρίας είναι αποδεκτή — ο θάνατος σε διάφορους βαθμούς».

Συγκρίνοντας τον Βαρόνο με τον Μπαγκντάντι. Αλλά οι Ρώσοι ήταν προετοιμασμένοι. Ο Κόκκινος Στρατός έστησε ενέδρα στις δυνάμεις του Ungern-Sternberg λίγο αφότου πέρασαν τα σύνορα, αναγκάζοντάς τους να αποσυρθούν και να ανασυνταχθούν.

Σε αυτό το σημείο, φαίνεται, τα αποκαρδιωμένα στρατεύματα του Βαρόνου στράφηκαν εναντίον του. Υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές της ανταρσίας, αλλά όταν οι Σοβιετικές δυνάμεις τον κατέλαβαν, ο βαρόνος είχε ήδη προδοθεί από τους δικούς του άνδρες.

Σε μια Σοβιετική δίκη που ακολούθησε, ο Ungern-Sternberg ήταν προκλητικός. Μια αναφορά υποστηρίζει ότι όταν του είπαν ότι θα μπορούσε να σωθεί τραγουδώντας το Internationale, έναν ύμνο των Μπολσεβίκων, ζήτησε από τους κριτές του να τραγουδήσουν τον παλιό Ρωσικό ύμνο.

Μια άλλη φανταστική αφήγηση, από τον Πολωνό τυχοδιώκτη και φημισμένο παραμυθίστα Ferdinand Ossendowski, υποστηρίζει ότι η τελική εκτέλεση του βαρώνου έγινε ακριβώς την ημέρα που ο θάνατός του είχε προβλεφθεί από βουδιστές μάντεις.

Χωρίς το όφελος μιας τέτοιας προφητείας, η προβολή ιστορικών παραλληλισμών στο μέλλον είναι επικίνδυνη υπόθεση. Αλλά μερικά σημεία αξίζει να ληφθούν υπόψη σχετικά με το ISIS. Η σκληρότητα και η ιδιότροπη διακυβέρνηση του βαρώνου αποξένωσαν τελικά τους οπαδούς του και η μεσσιανική του κοσμοθεωρία δεν αποδείχτηκε ευνοϊκή για την ορθή στρατηγική σκέψη.

Ωστόσο, αν αυτοί οι παράγοντες συνέβαλαν στην πτώση του Ungern-Sternberg, αξίζει επίσης να θυμηθούμε ότι ήταν η νίκη των σοβιετικών δυνάμεων και η ίδρυση της συμμαχικής με την Σοβιετική Λαϊκής Δημοκρατίας της Μογγολίας το 1.924 μ.Χ. που τελικά έφεραν μια αυταρχική μορφή σταθερότητας στην περιοχή. Σε σχέση με τον βαρόνο, η ωμότητα του Κόκκινου Στρατού ήταν λιγότερο επιδεικτική και η μεσσιανική του νοοτροπία πιο κοσμική. Αλλά το στυλ του δεν ήταν εντελώς ανόμοιο.

Παραμερίζοντας την εμμονική συζήτηση για την ισλαμική φύση του ISIS διευκολύνει την κατανόηση του πολιτικού και δομικού πλαισίου της ομάδας: πώς η αγριότητα του Ισλαμικού Κράτους χτίστηκε στις βάναυσες κληρονομιές του Σαντάμ Χουσεΐν και του Μπασάρ αλ Άσαντ και τις ευρύτερες συγκρούσεις στο Ιράκ και την Συρία (https://www.theatlantic.com/international/archive/2016/02/ungern-sternberg-buddhist-isis/459327/).

 

Ερυθρός Αστέρας Πάνω από την Σαμπάλα: Σοβιετική, Bρετανική και Αμερικανική νοημοσύνη & η αναζήτηση του χαμένου πολιτισμού στην Κεντρική Ασία.

Καθώς διασχίζοντας τα απόβλητα της Μογγολίας το 1.921 μ.Χ., ο Πολωνός συγγραφέας και πρόσφυγας Ferdinand Ossendowski είδε κάποια περίεργη συμπεριφορά από την πλευρά των Μογγόλων οδηγών του. Σταματώντας τις καμήλες τους στη μέση του πουθενά, άρχισαν να προσεύχονται με μεγάλη σοβαρότητα, ενώ μια παράξενη σιωπή έπεσε πάνω από τα ζώα και τα πάντα γύρω.

Οι Μογγόλοι εξήγησαν αργότερα ότι αυτό το τελετουργικό συνέβαινε κάθε φορά που «ο Βασιλιάς του Κόσμου στο υπόγειο παλάτι του προσεύχεται και αναζητά το πεπρωμένο όλων των ανθρώπων στη Γη».

Από διάφορους λάμα, ο Ossendowski έμαθε ότι αυτός ο Βασιλιάς του Κόσμου ήταν κυβερνήτης ενός μυστηριώδους, αλλά υποτιθέμενου πολύ αληθινού, Βασιλείου, του "Agharti". Στο Agharti, του είπαν, «οι λόγιοι Panditas [δάσκαλοι των βουδιστικών τεχνών και επιστημών] γράφουν σε πέτρινες πλάκες όλη την επιστήμη του πλανήτη μας και των άλλων κόσμων». Όποιος αποκτούσε πρόσβαση στο υπόγειο βασίλειο θα είχε πρόσβαση σε απίστευτα γνώση – και δύναμη.

Ο Ossendowski δεν ήταν ακριβώς ένας απλός ακροατής. Όπως σημειώθηκε σε προηγούμενο άρθρο [The “Bloody” Baron von Ungern-Sternberg: Madman or Mystic?, New Dawn No. 108 (Μάιος-Ιούνιος 2008 μ.Χ.)], κατά την διάρκεια του 1.921 μ.Χ. θα γινόταν βασικός σύμβουλος του “Mad Baron” Roman von Ο Ungern-Sternberg, ο οποίος καθιέρωσε ένα βραχύβιο καθεστώς στην πρωτεύουσα της Μογγολίας, Urga.

Ένας αυτοαποκαλούμενος βουδιστής πολεμιστής που ονειρευόταν να ηγηθεί ιερού πολέμου στην Ασία, ο βαρόνος φέρεται να προσπάθησε να έρθει σε επαφή με τον «Βασιλιά του Κόσμου» με τις ελπίδες για την προώθηση του σχεδίου του.

Η αξιοπιστία του Ossendowski αργότερα προσβλήθηκε από άτομα όπως ο Σουηδός εξερευνητής Sven Hedin. Μεταξύ άλλων, ο Hedin κατηγόρησε τον Πολωνό ότι λογοκλοπή της ιστορίας του Agarthi από ένα προηγούμενο έργο του Γάλλου εσωτεριστή Joseph Alexandre St.-Yves d'Alveydre.

Σε ένα βαθμό. ή κάτι άλλο, μάλλον αυτό ήταν αλήθεια, αλλά ο Χεντίν, ένας βετεράνος που αναζητούσε χαμένες πόλεις, δεν απέρριψε την πιθανότητα ενός κρυφού Βασιλείου. Πράγματι, πιθανότατα είχε τον στόχο να το βρει ο ίδιος.

Εν πάση περιπτώσει, ο Ossendowski δεν επινόησε την ιστορία μιας υπέροχης γης που εκκρίνεται κάπου - ή κάτω από - την απεραντοσύνη της Κεντρικής Ασίας, είτε ονομαζόταν Agharti, Agarttha, Shangri-la ή, συνηθέστερα, Shambhala.6 Μερικοί πίστευαν ότι να είναι ένα φυσικό, υπόγειο βασίλειο που κατοικείται από μια αρχαία, προηγμένη φυλή, ενώ για άλλους ήταν μια πνευματική διάσταση προσβάσιμη μόνο στους φωτισμένους.

Ο θρύλος της Σαμπάλα είναι σταθερά θεμελιωμένος στην βουδιστική παράδοση που αόριστα τοποθετεί το Βασίλειο κάπου στα Βόρεια της Ινδίας. Ο θρύλος επίσης διακήρυξε ότι θα ερχόταν μια στιγμή που ο Βασιλιάς της Σαμπάλα και οι ισχυροί στρατιώτες του θα έβγαιναν μπροστά για να νικήσουν το κακό και να ξεκινήσουν μια χρυσή εποχή με οδηγό το αγνό Ντάρμα. Όπως σημειώθηκε, ο Βαρόνος φον Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ οραματίστηκε τον εαυτό του ως τον εμπνευστή αυτού του «Πολέμου της Σαμπάλα». Το ίδιο και άλλοι.

Η δελεαστική πιθανότητα ενός κρυμμένου θησαυρού προηγμένων γνώσεων και τεχνικής τεχνογνωσίας δεν κέντρισε απλώς την περιέργεια των εξερευνητών και των αποκρυφιστών. Τα πρακτικά πλεονεκτήματα που πρέπει να αποκτηθούν από την πρόσβαση και την εκμετάλλευση αυτής της γνώσης δεν χάθηκαν σε ορισμένους πολιτικούς και αξιωματικούς των πληροφοριών, κυρίως στην Σοβιετική Ρωσία. Αλλά ό,τι κι αν τράβηξε την προσοχή των Μπολσεβίκων ήταν βέβαιο ότι θα τραβούσε και την Βρετανική περιέργεια, και όσον αφορά και τις δύο αυτές δυνάμεις, οι Αμερικανοί, οι Γερμανοί και οι Ιάπωνες ήταν απίθανο να μείνουν πολύ πίσω.

Αυτό το άρθρο επικεντρώνεται στις δραστηριότητες τριών ανδρών, δύο Ρώσων και ενός Αμερικανού: του Aleksandr Vasil'evich Barchenko, του λεγόμενου «μπολσεβίκου καθηγητή του αποκρυφισμού», του καλλιτέχνη-μύστη-εξερευνητή Nicholas Roerich και του άνδρα που συχνά αναφέρεται ως πραγματικό μοντέλο για τον Indiana Jones, Roy Chapman Andrews.

Ενώ, όπως μπορούμε να πούμε, κανένα από τα τρίο δεν συναντήθηκε ποτέ, όλοι συμμετείχαν σε αποστολές που περιπλανήθηκαν στις ερήμους της Μογγολίας και στις ψηλές κοιλάδες των Ιμαλαΐων αναζητώντας τον χαμένο πολιτισμό και τον αρχαίο άνθρωπο.

Στην περίπτωση των Barchenko και Roerich, το συγκεκριμένο αντικείμενο ήταν η Shambhala. Όπως θα δούμε, αυτές οι εξερευνήσεις ήταν μόνο η κορυφή ενός κρυφού παγόβουνου ίντριγκας και κρυφών ατζέντηδων που περιλάμβαναν μυστικές εταιρείες και πλήθος κατασκόπων. Το ποιος έκανε τι για ποιον – και γιατί – παραμένει αβέβαιο.

 «Μπολσεβίκος καθηγητής του αποκρυφισμού» Aleksandr Barchenko.

Ο AV Barchenko γεννήθηκε στο Elets το 1.881 μ.Χ. και εκδήλωσε από νωρίς ενδιαφέρον για το «παραφυσικό». Εν μέρει αποκρυφιστής, εν μέρει επιστήμονας, εν μέρει εξερευνητής και ίσως λίγο τσαρλατάνος, ο Μπαρτσένκο ήταν, πάνω απ' όλα, αναζητητής.

Τα ενδιαφέροντά του επικεντρώθηκαν στην ανάκτηση της χαμένης γνώσης ενός προϊστορικού πολιτισμού, τα απομεινάρια του οποίου πίστευε ότι θα μπορούσαν να επιβιώσουν ακόμη. Ήταν στην ιατρική σχολή, γ. 1.901 μ.Χ.-1.905 μ.Χ., ότι ο Μπαρτσένκο έλκεται στους μασονικούς και θεοσοφικούς κύκλους και στα εσωτερικά τους δόγματα. Ένας από τους καθηγητές του γνώριζε τον παραπάνω Saint-Yves d'Alveydre και έτσι μύησε τον μαθητή του στον θρύλο της Agarttha/Shambhala.

Τα έργα του D'Alveydre προώθησαν επίσης το μυστικιστικό-πολιτικό δόγμα της Συναρχίας, ένα σύστημα που υποτίθεται τελειοποιήθηκε από τους κατοίκους του κρυμμένου Βασιλείου. Χαλαρά ορισμένο, το Synarchy σημαίνει «διακυβέρνηση από μυστική κοινωνία» ή φωτισμένη ελίτ.

Στα τέλη του 19^ου Αιώνα, η ιδέα υιοθετήθηκε από έναν ακόμη Γάλλο αποκρυφιστή, τον Gerard Encausse, πιο γνωστό ως Papus, ο οποίος την συνδύασε με ένα άλλο μυστικιστικό ρεύμα, τον Μαρτινισμό, για να σχηματίσει το οιονεί μασονικό Ordre Martiniste et Synarchie. Κατά το 1.900 μ.Χ.

Το 1.905 μ.Χ., ο Πάπους επισκέφτηκε την Ρωσία όπου ίδρυσε κελιά της νέας τάξης του και μάλιστα στρατολόγησε μέλη μεταξύ των Ρομανόφ. Πιο ενδιαφέρουσες είναι οι προτάσεις ότι ο Πάπους λειτουργούσε ταυτόχρονα ως Γάλλος «πράκτορας επιρροής» για να αντιμετωπίσει την Γερμανική δολοπλοκία μεταξύ της Ρωσικής ελίτ και, πιο κρυφά. , για την προώθηση της κοινωνικής επανάστασης. Ένας συνεργάτης του Papus ισχυρίστηκε αργότερα ότι ο Μαρτινισμός ήταν το «μικρόβιο του Σοβιετισμού».

Πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Μπαρτσένκο ξεκίνησε μια καριέρα ως δημοσιογράφος και συγγραφέας. Ταυτόχρονα, εντάχθηκε στο τάγμα των Μαρτινιστών και στο «Καμπαλιστικό Τάγμα του Ρόδου και του Σταυρού». διάβασμα μυαλού. Το 1.911 μ.Χ. έγραψε ένα άρθρο για το Priroda i liudi («Φύση και άνθρωποι») σχετικά με τη «μεταφορά της σκέψης».

Οι λογοτεχνικές του εκρήξεις περιελάμβαναν δύο «φανταστικά» μυθιστορήματα, τον Doktor Chernyi («Dr. Black») και τον Iz mrak («Από το Σκοτάδι"). Το λογοτεχνικό του alter ego, ο Δρ. Aleksandr Nikolaevich Chernyi, είχε περάσει χρόνια στην Ινδία και στο Θιβέτ μελετώντας την απόκρυφη γνώση στα πόδια των μυστηριωδών Μαχάτμα. Ο Μπαρτσένκο ονειρευόταν να κάνει το ίδιο.

Μετά από σύντομη υπηρεσία στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Μπαρτσένκο επέστρεψε στην Πετρούπολη (η μετονομαζόμενη Αγία Πετρούπολη) όπου κινήθηκε βαθύτερα στους αποκρυφιστικούς κύκλους.

Ένας αυτοαποκαλούμενος δάσκαλος του Ανατολικού μυστικισμού που σύχναζε στην Πετρούπολη αυτή την περίοδο ήταν ο George Gurdjieff. Το αν ο Μπαρτσένκο είχε άμεση επαφή μαζί του είναι αβέβαιο, αλλά γνώριζε καλά τις διδασκαλίες του Γκουρτζίεφ και οι δύο θα συνδέονταν με περίεργους τρόπους τα επόμενα χρόνια.

Ενώ ο Μπαρτσένκο καλωσόρισε την ανατροπή του Τσάρου Νικολάου το 1.917 μ.Χ., δεν τον λάτρευαν οι Μπολσεβίκοι του Λένιν. Ωστόσο, για να κερδίσει τα προς το ζην στο περιβάλλον μετά τον Οκτώβριο, άρχισε να δίνει διαλέξεις για εσωτερικά θέματα στους επαναστάτες ναυτικούς του Στόλου της Βαλτικής. Χρησιμοποίησε την Σαμπάλα ως παράδειγμα μιας «πρωταρχικής κομμουνιστικής κοινωνίας», η οποία ήταν μέρος μιας προϊστορικής «μεγάλης παγκόσμιας ομοσπονδίας λαών».

Στην κοινωνία της «Σφίγγας», ο Μπαρτσένκο συνδέθηκε με Μαρτινιστές, Θεοσοφιστές και «Χριστιανούς ειρηνιστές» που ήταν φανεροί εχθροί της σοβιετικής εξουσίας. Αργότερα ομολόγησε ότι η ομάδα φιλοξενούσε «συνωμοτικές συνοικίες των Λευκών Φρουρών» και συνεννοήθηκε με μαχητικούς αντιμπολσεβίκους όπως ο Μπόρις Σαβίνκοφ.

Ο Σαβίνκοφ, με την σειρά του, συνωμότησε ενεργά με Βρετανούς και Γάλλους πράκτορες, ανάμεσά τους και τον Άσσο των Κατασκόπων Σίντνεϊ Ράιλι που βοήθησε να επινοηθεί μια αποτυχημένη προσπάθεια για την ανατροπή του Λένιν το καλοκαίρι του 1.918  μ.Χ.

Ένα αποτέλεσμα αυτής της αποτυχημένης συνωμοσίας ήταν ο «Κόκκινος Τρόμος», ένα κύμα αιματηρών αντιποίνων με επικεφαλής τη μυστική αστυνομία των Μπολσεβίκων, την Τσέκα. Έτσι, όταν ο Barchenko έλαβε μια κλήση στο γραφείο της Petrograd Cheka (P-Cheka) το φθινόπωρο του 1.918 μ.Χ., ήταν ένα δυσοίωνο σημάδι. Ωστόσο, βρήκε εκεί ένα στέλεχος συμπολιτών Μαρτινιστών και σπουδαστών του αποκρυφισμού που δεν είχαν κανένα συμφέρον να τον πυροβολήσουν ως αντεπαναστάτη.

Ο πιο σημαντικός από αυτούς τους τσιγκούνηδες ήταν ο Konstantin Konstantinovich Vladimirov, ένας αυτοαποκαλούμενος «ψυχογράφος» που θα έκανε πολλά για να προωθήσει τον Barchenko και τις ιδέες του στο Σοβιετικό κατεστημένο. Επιφανειακά, φαίνεται ότι ο Βλαντιμίροφ στρατολόγησε τον Μπαρτσένκο ως πληροφοριοδότη σε αποκρυφιστικούς κύκλους, αλλά τα πράγματα μπορεί να μην ήταν τόσο απλά.

Η πίστη του ίδιου του Βλαντιμίροφ είναι αμφισβητήσιμη. Σύντομα ενεπλάκη στην υπόθεση δύο Βρετανών, του Harold Rayner και του GH Turner, που συνελήφθησαν για υποτιθέμενη συμμετοχή στην δολοφονία του αρχηγού της P-Cheka, Moisei Uritsky, τον Αύγουστο του 1918 μ.Χ.

Ο πραγματικός ένοπλος ήταν οπαδός του παραπάνω Μπόρις Σαβίνκοφ. Ακόμη πιο ενδιαφέρον, ο Βλαντιμίροφ και οι σύντροφοι προφανώς συνέλαβαν λάθος άνδρες. Τότε, αντί να εκτελεστεί, κατάφερε με κάποιο τρόπο να αποφύγει την προλεταριακή δικαιοσύνη και να επιστρέψει στην Αγγλία.

Τελικά, ο Βλαντιμίροφ συνδέθηκε ρομαντικά με την χήρα του δεύτερου Άγγλου, μιας γυναίκας που επίσης ταυτίστηκε ως Βρετανός κατάσκοπος. Ως αποτέλεσμα, βρέθηκε να βγαίνει από το Cheka, αλλά με κάποιο τρόπο κατάφερε να αποκατασταθεί.

Ωστόσο, το 1.927 μ.Χ. ο Βλαντιμίροφ συνελήφθη και πάλι και τελικά πυροβολήθηκε ως Άγγλος κατάσκοπος, όπως ακριβώς θα γινόταν ο προστατευόμενος του Μπαρτσένκο μια δεκαετία αργότερα. Βρετανός πράκτορας που στρατολόγησε τον ομοϊδεάτη Μπαρτσένκο σε μια άλλη, πιο μυστική συνωμοσία;

Μια ακόμη ανατροπή είναι ότι ορισμένοι επιμένουν ότι ο Βλαντιμίροφ ήταν πανομοιότυπος με έναν άλλο παράνομο πράκτορα, τον Γιάκοβ Μπλούμκιν. Το ότι ήταν ένα και το αυτό είναι αποδεδειγμένα αναληθές, αλλά ο Μπλούμκιν και ο Βλαντιμίροφ κινούνταν στους ίδιους σκοτεινούς κύκλους το 1.918 μ.Χ.

Μέσα από αυτούς τους ίδιους κύκλους, ο Μπλούμκιν γνώρισε επίσης τον Μπαρτσένκο. Έτσι, υπάρχει λόγος να υποπτευόμαστε, αν όχι πια, ότι ο Blumkin ήταν ένας ακόμη Βρετανός διπλός πράκτορας. Ως υποτιθέμενος αποστάτης τσεκίστας, δολοφόνησε τον Γερμανό πρεσβευτή στην Μόσχα τον Ιούλιο του 1.918 μ.Χ.

Ωστόσο, όπως ο Βλαντιμίροφ, βρήκε σύντομα τον δρόμο του πίσω στις καλές χάρη της Σοβιετικής νοημοσύνης. Ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Βλαντιμίροφ, ωστόσο, ο Μπλούμκιν θα στεκόταν μπροστά σε ένα εκτελεστικό απόσπασμα ως τροτσκιστής συνωμότης.

Ο Μπαρτσένκο βρήκε επίσης φίλους στον Σοβιετικό ακαδημαϊκό χώρο. Με τέτοια υποστήριξη, κατά τη διάρκεια του 1.921 μ.Χ.-22 μ.Χ., οδήγησε μια αποστολή στην απομακρυσμένη χερσόνησο Κόλα, βόρεια του Αρκτικού Κύκλου, όπου βρήκε αρχαία πετρογλυφικά και μεγαλιθικές δομές. Αυτό ενίσχυσε την πίστη του σε έναν προηγμένο προϊστορικό πολιτισμό που συνδέεται με την μυστηριώδη Σαμπάλα.

Ήδη από το 1.920 μ.Χ., ο Μπαρτσένκο ζήτησε άδεια να πραγματοποιήσει μια «επιστημονική-προπαγανδιστική» αποστολή στην Μογγολία και το Θιβέτ για να αναζητήσει την «Κόκκινη Σαμπάλα».

Η ανάκτηση της αρχαίας επιστήμης και σοφίας της, υποστήριξε, θα επεκτείνει την επιρροή της Μόσχας σε όλη την Ασία. Αυτό το πρώιμο λόμπι απέβη άκαρπο, αν και μπορεί να επηρέασε τη Μόσχα να στείλει δύο ναύτες της Βαλτικής, τους πρώην «μαθητές» του Μπαρτσένκο, σε μια μυστική αποστολή στο Θιβέτ στις αρχές της δεκαετίας του '20 μ.Χ.

Ταυτόχρονα, ο Μπαρτσένκο ίδρυσε μια «μασονική» στοά με το όνομα Edinoe Trudovoe Bratstvo, ETB, ή «Ηνωμένη Εργατική Αδελφότητα». Η νέα Αδελφότητα περιελάμβανε τον Βλαντιμίροφ και πολλούς άλλους νυν ή πρώην τσεκιστές. Στενά συνδεδεμένος με την ETB, αν όχι επίσημο μέλος, ήταν ο Yakov Blumkin, πίσω στη σέλα ως ειδικός πράκτορας της σοβιετικής υπηρεσίας πληροφοριών.

Το όνομα της Στοάς έχει μια περίεργη ομοιότητα με μια προηγούμενη ομάδα που σχηματίστηκε από οπαδούς του Γκουρτζίεφ, την Edinoe Trudovoe Sodruzhstvo («Ενωμένη Εργατική Συντροφιά»), και τουλάχιστον ένα εξέχον μέλος της ETB, ο PS Shandarovskii, ήταν θιασώτης του Gurdjieff.21 Ένας άλλος σύνδεσμος μπορεί υπήρχαν μέσω του Σοβιετικού γλύπτη Σεργκέι Μερκούροφ, ο οποίος ήταν ξάδερφος του Γκουρτζίεφ.

Είναι ενδιαφέρον ότι ο Γκουρτζίεφ είχε ισχυριστεί ότι είχε δεσμούς με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της κατηγορίας ότι είχε υπηρετήσει για χρόνια ως Βρετανικός περιουσιακός στην Κεντρική Ασία και την Εγγύς Ανατολή

Αυτό που είναι αναμφισβήτητο είναι ότι μεταξύ των μαθητών του Γκουρτζίεφ στην προεπαναστατική Ρωσία ήταν ο Άγγλος συνθέτης Sir Paul Dukes, ένας άνθρωπος του οποίου τα ενδιαφέροντα περιλάμβαναν όχι μόνο τον Γκουρτζίεφ, αλλά και τον εσωτερικό βουδισμό και το Θιβέτ.

Ο Ντούκς εντάχθηκε στο MI1c (MI6) κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και για μεγάλο μέρος του 1.919 μ.Χ. ήταν επικεφαλής του βρετανικού δικτύου κατασκοπείας στην Πετρούπολη. Θα μπορούσαν ο Μπαρτσένκο και ο Βλαντιμίροφ να συνδέονται με αυτό;

Μακράν ο πιο σημαντικός αδερφός της ETB ήταν ο τσεκίστας μεγαλομανής Γκλεμπ Ιβάνοβιτς Μπόκι. Ο Bokii, ένας βετεράνος μπολσεβίκος, είχε εξίσου αξιοσέβαστη συμμετοχή στον αποκρυφισμό. Μεταξύ άλλων, ήταν προεπαναστατικό μέλος του «Καμπαλιστικού Τάγματος του Ρόδου και του Σταυρού». Περιέργως, η πρόοδός του σε αυτό το Τάγμα δεν εγκρίθηκε από κανέναν άλλον από τον Aleksandr Barchenko.

Ακόμα πιο περίεργος, ο Bokii ανέλαβε την P-Cheka μετά τον θάνατο του Uritsky και έτρεχε την εκπομπή όταν ο Barchenko «στρατολογήθηκε» στα τέλη του 1.918 μ.Χ. Ωστόσο, και οι δύο άνδρες αργότερα ορκίστηκαν ότι δεν συναντήθηκαν ποτέ μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1.920 μ.Χ.

Ο Μπόκι θα ομολογούσε ότι γι' αυτόν η Επανάσταση πέθανε μαζί με τον Λένιν στις αρχές του 1/924 μ.Χ. Η αυξανόμενη απογοήτευση τον οδήγησε να αντιταχθεί στον Στάλιν και να υποστηρίξει τα σχέδια του Μπαρτσένκο, σχέδια που, όπως παραδέχτηκε, περιελάμβαναν την κατασκοπεία.

Μέχρι το 1.924 μ.Χ., ο Bokii είχε τον έλεγχο του OGPU (το μετονομασμένο Cheka) Spetsotdel, ή «Ειδικό Τμήμα». Αυτή η στολή χειριζόταν κώδικες και περιλάμβανε μια ελίτ στολή, την 7^η Ενότητα, η οποία εμβαθύνει σε παραφυσικά ζητήματα που κυμαίνονταν από τον υπνωτισμό και το ESP μέχρι τον Αποτρόπαιο Χιονάνθρωπο.27 Το Spetsotdel φύλαγε επίσης τους λεγόμενους «μαύρους φακέλους», τους προσωπικούς φακέλους των Σοβιετικών ηγετών. που περιελάμβανε σεξουαλικές στροφές και, αναμφίβολα, οποιαδήποτε σχέση με πράγματα απόκρυφα.

Εκτός από την προσωπική περιέργεια, ο Bokii είχε πρακτικό κίνητρο να συνεχίσει την έρευνα για τα παραφυσικά. Η τηλεπαθητική επικοινωνία προσέφερε ένα τέλειο μέσο αποστολής και λήψης μηνυμάτων από πράκτορες στο εξωτερικό.

Ομοίως, αυτό που σήμερα αποκαλούμε Απομακρυσμένη Προβολή προσέφερε τη δυνατότητα να κατασκοπεύεις τον ιμπεριαλιστικό εχθρό χωρίς να φύγεις από την Μόσχα. Το ξεκλείδωμα των μυστικών του υπνωτισμού και του ελέγχου του μυαλού είχε πιθανή εφαρμογή στην προπαγάνδα. Για να διερευνήσει τέτοια θέματα, ο Μπόκι έβαλε τον Μπαρτσένκο επικεφαλής ενός ειδικού εργαστηρίου «νευροενεργειακής» στο πλαίσιο του Ινστιτούτου Πειραματικής Ιατρικής της Ολομέλειας

Ωστόσο, ο πρωταρχικός στόχος του Barchenko και της ETB ήταν η δημιουργία άμεσης επαφής με τη Shambhala. Για το σκοπό αυτό, εκμεταλλεύτηκε τη βοήθεια του Bokii και έκανε κοινό σκοπό με άλλες εσωτερικές ομάδες, κυρίως με την «Μεγάλη Αδελφότητα της Ασίας».

Συνομίλησε με τουλάχιστον δύο μέλη της Αδελφότητας, έναν Θιβετιανό λάμα, τον Naga Naven, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν άμεσος εκπρόσωπος της Shambhala, και έναν Μογγόλο αξιωματούχο, τον Khayan Khirva, μελλοντικό αρχηγό της Μογγολικής μυστικής αστυνομίας.30 Σε αυτόν τον ρόλο, ο Khirva θα δούλευε δίπλα-δίπλα με τον Γιάκοβ Μπλούμκιν.

Την άνοιξη του 1.925 μ.Χ., χάρη στην πρόσβαση του Bokii σε μυστικά κονδύλια, η αποστολή της Shambhala φαινόταν έτοιμη να ξεκινήσει. Ο Bokii επέλεξε τον Blumkin για να ηγηθεί της μυστικής γωνίας πληροφοριών της αποστολής.

Αλλά το σχέδιο ήρθε σε αντίθεση. Σκοτεινές φήμες ζωγράφιζαν τον Μπόκι ως έναν επικίνδυνο εκφυλισμένο που έπινε ανθρώπινο αίμα.32 Κορυφαίος αντίπαλος ήταν ο Μιχαήλ Τρίλεσερ, επικεφαλής του κλάδου ξένων πληροφοριών της OGPU (INO). Φυσικά ένιωθε ότι οποιαδήποτε δραστηριότητα έξω από την ΕΣΣΔ έπεφτε στο μπουλούκι του. Μέχρι το καλοκαίρι, η αποστολή του Μπαρτσένκο στη Σαμπάλα ήταν νεκρή. Ή ήταν;

Τον Σεπτέμβριο του 1.925 μ.Χ., ένας ταπεινός μουσουλμάνος προσκυνητής διέσχισε τα περάσματα του Παμίρ στο ελεγχόμενο από τους Βρετανούς Κασμίρ. Στην πραγματικότητα, ο προσκυνητής ήταν ο Yakov Blumkin που πήγαινε για ακόμη πιο απομακρυσμένο Ladakh για να συναντήσει μια αποστολή με επικεφαλής τον Nicholas Roerich.

Στόχος του Ρέριχ ήταν να μπει στο Θιβέτ και να έρθει σε επαφή με την Σαμπάλα. Ωστόσο, αμέσως μετά τη διέλευση των συνόρων, η αστυνομία της φυλής κατέλαβε τον Blumkin. Προφανώς, κάποιος είχε ενημερώσει τους Βρετανούς.

Ο πανούργος τσεκίστας σύντομα έδωσε στους απαγωγείς του το ολίσθημα, και παίρνοντας μια νέα μορφή Μογγόλου λάμα, πίεσε προς τον Ρέριχ. Τέλος πάντων, έτσι είπε ο Blumkin αργότερα την ιστορία. Θα μπορούσε να υπάρχει άλλη εξήγηση. Η σύντομη σύλληψη και η τυχαία απόδραση έδωσαν επίσης στον Blumkin βολική κάλυψη για να κάνει check-in με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες πριν ενταχθεί στον Roerich.

Ρώσος ζωγράφος, θεόσοφος και φιλόσοφος, Nicholas Roerich.

Γεννημένος στην Αγία Πετρούπολη το 1.874 μ.Χ., ο Nicholas (Nikolai) Konstantinovich Roerich είναι περισσότερο γνωστός σήμερα ως ζωγράφος και ακούραστος υπέρμαχος της Γιόγκα και του Βουδισμού στην Δύση.

Ήταν σίγουρα Θεοσοφιστής και πιθανώς Μαρτινιστής. Έγινε επίσης μυστικός σοβιετικός πράκτορας επιρροής. Μερικοί από τους θαυμαστές του το αμφισβητούν έντονα, και μπορεί να είναι αλήθεια ότι ο Ρέριχ χρησιμοποίησε τους Μπολσεβίκους όσο εκείνοι τον χρησιμοποιούσαν. Εντούτοις, οι δεσμοί του με την Σοβιετική υπηρεσία πληροφοριών είναι πολύ εκτενείς για να διαψευσθούν.

Μέχρι την στιγμή που η Επανάσταση έπληξε την Ρωσία, ο Ρέριχ είχε εγκαταλείψει την χώρα και αρχικά δεν έδειξε ενδιαφέρον για το Μεγάλο Σοσιαλιστικό Πείραμα. Μέχρι το 1.920 μ.Χ., βρισκόταν στο Λονδίνο όπου εντάχθηκε στην τοπική σκηνή των Θεοσοφιστών όπου κυριαρχούσε η Annie Besant.

Η Besant και οι οπαδοί της ήταν ειλικρινείς υποστηρικτές της Ινδικής ανεξαρτησίας που τους έφερε υπό τον έλεγχο της Βρετανικής ασφάλειας. Στις αρχές της δεκαετίας του '20 μ.Χ., η Μόσχα είχε γίνει ο κύριος ευεργέτης της αντιβρετανικής αναταραχής στην Ασία και κατά την άποψη του Desmond Morton της MI6 (αργότερα ένας από τους πιο αξιόπιστους κατασκόπους του Churchill) «σχεδόν όλες αυτές οι θεοσοφικές και θεοσοφικές κοινωνίες συνδέονται κατά κάποιο τρόπο με τον Μπολσεβικισμό , Ινδοί επαναστάτες και άλλες δυσάρεστες δραστηριότητες.»

Ο Ρέριχ αντιλήφθηκε την Βρετανική επιρροή στο Θιβέτ ως ένα κακό που πρέπει να καταπολεμήσει, και κατά την διάρκεια του 1.920 μ.Χ. άλλα πράγματα τον ώθησαν περισσότερο προς τη Μόσχα.

Η σύζυγος του Roerich, Elena (Helene), ένα μέσο, ​​άρχισε να λαμβάνει μηνύματα από μια οντότητα που αποκαλούσε τον εαυτό του Master Morya, ή Allal Ming, ο οποίος ισχυριζόταν ότι ήταν μέλος της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας και «πνευματικός δάσκαλος του Θιβέτ».

Ο Allal Ming έπεισε τον Roerich ότι ήταν το κλειδί για την εκπλήρωση ενός «Μεγάλου Σχεδίου» που θα τελείωνε με την δημιουργία ενός τεράστιου, παν-βουδιστικού κράτους που θα περιλάμβανε το Θιβέτ, την Μογγολία, μέρη της Κίνας και μεγάλο μέρος της Σιβηρίας. Το πρώτο στάδιο θα ήταν ο «Πόλεμος της Σαμπάλα», το τελικό αποτέλεσμα του οποίου θα ήταν η «επίγεια έκφραση του Αόρατου Βασιλείου της Σαμπάλα».

Το Σχέδιο είναι ουσιαστικά πανομοιότυπο με αυτό που οραματίστηκε ο βαρόνος Ούνγκερν σχεδόν την ίδια στιγμή. Ωστόσο, ενώ ο Ungern στόχευε να οικοδομήσει την Νέα Τάξη του κάνοντας πόλεμο στους άσπονδους Μπολσεβίκους, ο οδηγός του Roerich τον ενθάρρυνε να δει τους Σοβιετικούς ως συμμάχους και τον Λένιν ως προάγγελο μιας νέας, φωτισμένης εποχής. Ίσως ο Βασιλιάς του Κόσμου να αντιστάθμισε τα στοιχήματά του.

Ταυτόχρονα, ο Roerich απέκτησε έναν νέο οπαδό στο πρόσωπο ενός νεαρού Ρώσου Θεοσοφιστή, του Vladimir Anatol'evich Shibaev. Ο Σιμπάεφ ήταν επίσης πράκτορας της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Κομιντέρν) που συνεργαζόταν με Ινδούς εθνικιστές.

Παρουσίασε τους Roerich σε άλλους Σοβιετικούς αξιωματούχους και ενθάρρυνε τα σχέδιά τους να μετακομίσουν στην Ινδία ως πρώτο βήμα για την υλοποίηση του Μεγάλου Σχεδίου. Η MI5 του Λονδίνου παρακολουθούσε στενά τον Shibaev και τις συναλλαγές του με τον Roerich.

Οι Roerich μετακόμισαν στην Νέα Υόρκη τον Οκτώβριο του 1.920. μ.Χ Έτσι απέφυγαν τον εχθρικό έλεγχο των βρετανικών αρχών και εξασφάλισαν υποστήριξη μεταξύ των πλούσιων Αμερικανών. Ένας τέτοιος ευεργέτης ήταν ο μεσίτης της Wall Street, Louis Levy Horch, ο οποίος βοήθησε στην ίδρυση του Μουσείου Roerich και έγινε ο οικονομικός διευθυντής και ο στήριγμα του Mystic.

Όπως ήταν φυσικό και ο Χορτς είχε μια κρυφή ζωή. Ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας με σημαντικές διασυνδέσεις στην αμερικανική πολιτική, ήταν επίσης ένας παράνομος πράκτορας της Cheka/OGPU.

Οι επόμενοι Roerich μετεγκαταστάθηκαν στο Darjeeling της Ινδίας στα τέλη του 1.923 μ.Χ. Αυτό τους έβαλε κάτω από τα άγρυπνα βλέμματα του Frederick Marsham Bailey, του Βρετανού «πολιτικού κατοίκου» στο κοντινό Sikkim, και ενός ανθρώπου που γνωρίζει καλά τις ρωσικές δραστηριότητες στην Κεντρική Ασία.

Την άνοιξη του 1.925 μ.Χ., ο Roerich ήταν έτοιμος να ξεκινήσει την εκστρατεία του στα Ιμαλάια και όχι μόνο. Ο συγχρονισμός με το σχέδιο του Μπαρτσένκο φαίνεται κάτι παραπάνω από τυχαίος και αναμφίβολα είχε να κάνει με την καταστροφή αυτής της προσπάθειας. Ταξιδεύοντας υπό την αμερικανική σημαία και με την υποστήριξη των χρημάτων των Yankee, ο Roerich είχε το πλεονέκτημα ότι δεν ήταν ένα κραυγαλέο Σοβιετικό πόδι γάτας.

Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον ότι ο φίλος του Bokii και του Barchenko, Blumkin, θα πρέπει να υλοποιηθεί στο πλευρό του Roerich. Όποια και αν ήταν η σύνδεσή του με τους Βρετανούς, ο Blumkin διατήρησε επικοινωνία με τους φίλους του πίσω στην Μόσχα;

Ανεξάρτητα από αυτό, αυτός και ο Roerich θα περιπλανηθούν στις παρυφές του Θιβέτ (δεν έφτασαν ποτέ στην Λάσα) και θα συνεχίσουν στο Sinkiang και την Μογγολία. Υπήρχε ακόμη χρόνος για ένα δευτερεύον ταξίδι στην Μόσχα, όπου ο Ρέριχ μάζεψε με περισσότερους Σοβιετικούς αξιωματούχους. Στην πραγματικότητα, η αποστολή του ήταν υπό τη διαχείριση της Μόσχας από την αρχή μέχρι το τέλος, είτε ο Ρέριχ το αντιλαμβανόταν πλήρως είτε όχι.

Αυτό το γεγονός δεν χάθηκε στους Βρετανούς. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, η MI6 παρακολουθούσε τις δραστηριότητες του Red στην Ασία μέσω ενός από τους άνδρες της στην πρεσβεία της Μόσχας, του Arthur V. Burbury. Το 1.928 μ.Χ., άτομα στο Λονδίνο κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Ρέριχ είχε «φωτιστεί» ως προς την «αριστεία της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών».

Πρότυπο πραγματικής ζωής για τον Indiana Jones, Roy Chapman Andrews.

Σε αντίθεση με τον Barchenko και τον Roerich, ο Αμερικανός Roy Chapman Andrews δεν είχε προφανές ενδιαφέρον για το απόκρυφο και το παραφυσικό. Φυσικά, δεδομένης της περιέργειάς του για τα φυσικά μυστήρια, πρέπει να έτρεφε λίγο για τα υπερφυσικά. Γεννημένος στο Ουισκόνσιν το 1.884 μ.Χ., ο Andrews απέδειξε μια πρώιμη επιθυμία για γνώση και περιπέτεια. Μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε αποκτήσει πτυχίο από το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, μέλος του αποκλειστικού Explorer's Club και απασχόληση στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας (MNH).

Οι πρώτες του εξερευνήσεις τον οδήγησαν στην Κίνα, η οποία αναμφίβολα αντιπροσώπευε μια νέα αποστολή που ήρθε στον δρόμο του το 1.918 μ.Χ. Ταξίδεψε ως «φυσιοδίφης», αλλά ήταν πραγματικά αξιωματικός του Γραφείου Ναυτικών Πληροφοριών των ΗΠΑ (ONI) που ανατέθηκε στην Αμερικανική Αποστολή στο Πεκίνο.

Αρμόζει σε έναν καλό κατάσκοπο, ο Άντριους ήταν στην συνέχεια πολύ μαμά για το τι έκανε εκεί, αλλά έκανε τουλάχιστον δύο ταξίδια «αναγνωριστικών» στην ταραγμένη Μογγολία, επισκεπτόμενος την πρωτεύουσά της την Ούργκα (όπου ο βαρόνος Ούνγκερν θα αναλάμβανε σύντομα την ευθύνη) και τολμώντας στην Σιβηρία όπου μαινόταν ο Ρωσικός Εμφύλιος Πόλεμος.

Ο Andrews συνέταξε στη συνέχεια έναν χάρτη της «Περιοχής των Νότιων συνόρων της ασιατικής Ρωσίας» που βρήκε το δρόμο του προς τη Στρατιωτική Διεύθυνση Πληροφοριών του Στρατού των ΗΠΑ (MID). Στα ταξίδια του, ο Andrews άκουσε το ίδιο ψίθυροι Agharti/Shambhala που έφτασαν στα αυτιά των Ossendowski, Roerich και Barchenko;

Ο Andrews εγκατέλειψε το Ναυτικό την άνοιξη του 1.919 μ.Χ., αλλά μόλις επέστρεψε στις Πολιτείες που πρόσφερε τις υπηρεσίες του στο MID του Στρατού. Το πρώην αφεντικό του στο Πεκίνο, ο Διοικητής του Ναυτικού Ακόλουθου των ΗΠΑ IV Gillis, υποστήριξε για τον Andrews ως κάποιον «ο οποίος σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης θα μπορούσε να βασιστεί στο να κάνει δουλειά με τις απαιτούμενες δεξιότητες και νεύρα» και ένας συνάδελφος στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας διαβεβαίωσε τον MID ότι Ο Άντριους ήταν ο «μόνος Αμερικανός που ήταν καθόλου εξοικειωμένος με τη Μογγολική».

Μεταξύ 1.922 μ.Χ και 1.930 μ.Χ., ο Andrews οδήγησε πέντε αποστολές στην έρημο Γκόμπι και σε γειτονικές περιοχές της Μογγολίας. Όλα χρηματοδοτήθηκαν από το MNH και έκαναν αξιοσημείωτες ανακαλύψεις απολιθωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των πρώτων αυγών δεινοσαύρων.

Ωστόσο, ο αρχικός στόχος των εξερευνήσεων δεν ήταν απολιθώματα ζώων, αλλά στοιχεία του πρώιμου ανθρώπου. Το αφεντικό του Andrew στο Μουσείο, Henry Fairfield Osborn, ήταν πεπεισμένο ότι η προέλευση της ανθρώπινης φυλής βρισκόταν κάπου στην Ανατολική ή Κεντρική Ασία. Μερικές από τις θεωρίες του απηχούσαν εκείνες των Θεοσοφιστών, ή έτσι νόμιζαν οι Θεοσοφιστές.

Από τηn δική μας οπτική γωνία, η πιο ενδιαφέρουσα από τις επιδρομές του Andrews ήταν αυτή που ξεκίνησε στις αρχές του 1.925 μ.Χ. και πήγε τον ίδιο και τους συντρόφους του βαθιά στην Δυτική Μογγολία.

Η ομάδα "mapmaking" αποτελούταν από έναν αξιωματικό του Aμερικανικού στρατού, τον υπολοχαγό Fred Butler, και έναν Βρετανό αξιωματικό, τον υπολοχαγό HO Robinson, αποσπασμένο από την Πρεσβεία της Αυτού Μεγαλειότητας στο Πεκίνο. Η μεταγενέστερη αναφορά του Butler πήγε επίσης στο MID.

Ο Άντριους μπορεί να συγκέντρωσε πληροφορίες για τις δραστηριότητες του Ρέριχ από έναν άλλο εξερευνητή που περιπλανιόταν τότε στα απόβλητα της Κεντρικής Ασίας, τον εχθρό του Οσεντόφσκι, τον Σβεν Χέντιν.

Ο Σουηδός είπε στον Andrews ότι η αποστολή του ήταν μια «αναγνώριση» μιας προβλεπόμενης αεροπορικής διαδρομής της Lufthansa μέσω της Κεντρικής Ασίας προς το Πεκίνο, αλλά μπορεί να ήταν κάτι περισσότερο. Σε κάθε περίπτωση, ο Andrews ανέφερε ευσυνείδητα την συνομιλία του με τον Hedin στο MID.

Στο τέλος, η Σαμπάλα παρέμεινε κρυμμένη, ή έτσι φαίνεται. Ο Roerich και ο Andrews συνέχισαν να ζήσουν γεμάτες ζωές και να πέσουν, αντίστοιχα, το 1.947 μ.Χ. και το 1960 μ.Χ. Ο Barchenko, ο Bokii και τα αδέρφια της ETB δεν ήταν τόσο τυχεροί. Όλοι χάθηκαν στις εκκαθαρίσεις στα τέλη του 1.930 μ.Χ., καταδικάστηκαν για εγκλήματα που δεν διέπραξαν –ή έκαναν–(https://www.newdawnmagazine.com/articles/red-star-over-shambhala-soviet-british-and-american-intelligence-the-search-for-lost-civilisation-in-central).

 

Σύνδεση των Ναζί του Θιβέτ.

Πριν ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ρημάξει την Ευρώπη και κατά την διάρκεια του πολέμου, οι Ναζί ξόδεψαν μεγάλο αριθμό πόρων και ανθρώπινου δυναμικού στην προσπάθειά τους να εδραιώσουν την προέλευση της αγαπημένης τους Άριας Φυλής.

Το ίδρυμα που ιδρύθηκε για να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας, καθώς και όλων των άλλων τρόπων αποκρυφιστικών και εσωτερικών μελετών, ήταν το Ahnenerbe, που ξεκίνησε από τον Heinrich Himmler, το 1.935 μ.Χ.

Διεξήγαγαν αρχαιολογικές και πολιτιστικές μελέτες σε πολλές χώρες, όπως η Σουηδία, η Φινλανδία, το Ιράκ, Ανταρκτική, Πολωνία και, ειδικότερα, Θιβέτ. Η επίσημη ιστορία των 3 αποστολών που στάλθηκαν στο Θιβέτ ήταν η διερεύνηση του μύθου ότι μια Άρια Φυλή κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος της Ασίας και των Ιμαλαΐων πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια.

Μερικοί πιστεύουν ωστόσο ότι έψαχναν για τη Σαμπάλα, που βρίσκεται βαθιά στα Ιμαλάια , και ελπίζουν να αξιοποιήσουν τη μεγάλη δύναμη που βρίσκεται βαθιά μέσα στο βασίλειό της , όπως λέγεται σε πολλά αρχαία κείμενα.

Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι οι Ναζί βρήκαν κάτι. Μετά την πτώση του Βερολίνου, Σι Σοβιετικοί στρατιώτες ανακάλυψαν εκατοντάδες Θιβετιανούς βουδιστές μοναχούς με στολές SS, οι οποίοι φαινόταν να είχαν αυτοκτονήσει μαζικά. Κανένα από τα πτώματα δεν ήταν δυνατό να αναγνωριστεί, επομένως παραμένει ένα απόλυτο μυστήριο για το πώς έφτασαν εκεί, ποιοι ήταν και τι έκαναν.

Οι Ναζί βρήκαν τον χρόνο και τα απαραίτητα κεφάλαια για να μεταφέρουν πομπούς στα πιο απομακρυσμένα σημεία των Ιμαλαΐων για να διατηρήσουν συνεχή ραδιοεπικοινωνία, κάτι που τροφοδοτεί την θέση ότι βρίσκονταν στα πρόθυρα να ανακαλύψουν κάτι μεγάλο ή τουλάχιστον ήταν βέβαιοι ότι πήγαιναν στην σωστή κατεύθυνση.

Ο Γερμανός ακαδημαϊκός του 1.930 μ.Χ., Theodore Illion, περιγράφει στο έργο του «Σκοτάδι πάνω από το Θιβέτ » τη χαρά του που βρήκε μια τρύπα στο έδαφος της Θιβετιανής υπαίθρου και, όταν μπήκε, βρήκε μια υπόγεια πόλη μοναχών.

Έμαθε ότι ήταν «Μαύροι Γιόγκι», που είχαν στόχο να ελέγξουν τον κόσμο μέσω της αστρικής προβολής και της τηλεπάθειας . Η χαρά του μετατράπηκε σε φρίκη όταν ανακάλυψε ότι το φαγητό που του είχαν δώσει οι μοναχοί περιείχε ανθρώπινη σάρκα. Έκανε να διαφύγει και τον καταδίωξαν οι μοναχοί σε όλο το Θιβέτ μέχρι να φτάσει ασφαλής στην Γερμανική πατρίδα του.

Ο απολογισμός του κυκλοφόρησε το 1.937 μ.Χ. και, μέσα σε ένα χρόνο από τη δημοσίευσή του, ο Χίτλερ είχε στείλει την απόκρυφη ερευνητική του πτέρυγα στη μυστικιστική περιοχή που καταγράφει το Ίλιον. Υποστηρίζεται ότι ο στόχος του Χίτλερ ήταν να δημιουργήσει επαφή με αυτούς τους σκοτεινούς μάγους μοναχούς.

Η διαδρομή που ακολούθησε το Ahnenerbe μέσω του Θιβέτ μιμήθηκε αυτή που ακολούθησε ο Aliester Crowley, και αυτό, με την σειρά του, αντιγράφηκε από το OSS (ο προκάτοχος της CIA) το 1942, σε μια εξαιρετικά μυστική αποστολή . Η σύνδεση των Ναζί του Θιβέτ είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά θέματα του ανεξήγητου είδους, και μέχρι σήμερα τα γεγονότα και τα αληθινά γεγονότα παραμένουν καλυμμένα με μυστήριο. 

Το χαμένο Βασίλειο της Σαμπάλα είναι γνωστό με πολλά άλλα ονόματα όπως «Σάνγκρι-Λα» και «Αγκάρτα». Οι ταξιδιώτες γοητεύτηκαν από τους Θιβετιανούς θρύλους για ένα φωτισμένο βασίλειο που εξαφανίστηκε λόγω του υλισμού αυτής της εποχής και έγινε αόρατο. Οι θρύλοι λένε ότι μόνο ο καθαρός της καρδιάς μπορεί να ζήσει στην Σαμπάλα.

Το χαμένο βασίλειο της Σαμπάλα προστατεύεται από ένα ψυχικό φράγμα, ώστε κανείς να μην μπορεί να βρει το βασίλειο που δεν προορίζεται, και σύμφωνα με τις διδασκαλίες της Καλατσάκρα τάντρα, μια σειρά από φωτισμένους βασιλιάδες λέγεται ότι φρουρούν τα πνευματικά μυστικά της πόλης Σαμπάλα .

Πολλοί άνθρωποι έψαξαν την Σαμπάλα , συμπεριλαμβανομένων μερικών από τους πιο επικίνδυνους όπως ο Χίτλερ και η Μαντάμ Έλενα Μπλαβάτσκι! Μια άλλη αναφορά για την Σαμπάλα ήταν από τον Νικολάι Ρέριχ, έναν Ρώσο ζωγράφο και ένθερμο μαθητή του

Θεοσοφία . Η ομάδα του ισχυρίστηκε ότι εντόπισε την Σαμπάλα στην περιοχή Αλτάι. Πίστευε ότι τα βουνά Αλτάι είναι ένα μεγάλο πνευματικό κέντρο, συνδεδεμένο κατά κάποιο τρόπο με την Σαμπάλα. Δυστυχώς ο Roerich συνδέθηκε με την Helena Blavatsky, η σύζυγος του, Helena, ήταν η μεταφράστρια του The Secret Doctrine του Blavatsky στα Ρωσικά. Οπότε δεν μπορώ να τον πάρω στα σοβαρά!

Καθώς η Helena Blavatsky συνδέεται επίσης με το lucis trust (Lucifer Trust)! Πού είναι λοιπόν η Σαμπάλα; Η απάντηση είναι ότι κανείς δεν ξέρει . Πολλοί εξερευνητές και αναζητητές προσπάθησαν να εντοπίσουν την Σαμπάλα , αλλά κανείς δεν μπόρεσε να εντοπίσει τη φυσική της θέση σε έναν χάρτη.

Οι μύθοι της Σαμπάλα ήταν μέρος της έμπνευσης για την ιστορία του Shangri-La που λέγεται στο δημοφιλές βιβλίο Lost Horizon που σήμερα είναι επίσης ένα παιχνίδι για υπολογιστή. Παιχνίδια όπως το Lost Horizon και το Uncharted 2 μεταξύ των κλεφτών είναι ένας άλλος τρόπος για να γνωρίσετε τα μυστικά της πόλης Σαμπάλα .

Ο Χίτλερ κίνησε το ενδιαφέρον της ιδέας της Σαμπάλα επειδή ορισμένες πρωτοναζιστικές οργανώσεις, όπως οι Αριοσοφιστές, υπέθεσαν ότι η Σαμπάλα ήταν η γενέτειρα της Άριας φυλής. Ο Χάινριχ Χίμλερ γοητεύτηκε από τον ασιατικό μυστικισμό.

Υποκινούμενοι από αυτές τις πεποιθήσεις , οι Γερμανοί έστειλαν μια επίσημη αποστολή στο Θιβέτ μεταξύ 1.938 μ.Χ. και 1.939 μ.Χ.. Όχι μόνο για την συλλογή δεδομένων και τεχνουργημάτων που υποστήριζαν αυτές τις απόψεις για την άρια καταγωγή, αλλά και για να τεκμηριώσουν φήμες για την ύπαρξη της Σαμπάλα. Κανείς δεν ξέρει τι ίδρυσε η αποστολή του Χίτλερ στο Θιβέτ, αλλά σίγουρα οι πεποιθήσεις τους για την Σαμπάλα ήταν ελαφρώς διαφορετικές από αυτές των Θιβετιανών.

Οι θρύλοι λένε ότι μόνο ο καθαρός της καρδιάς μπορεί να δει τη Σαμπάλα ! Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι Ναζί και η Σαμπάλα δεν συνδέονται και ότι οι Ναζί στην πραγματικότητα αναζητούσαν το μυθικόYeti! Κατά την γνώμη μου, έψαχναν και τα δύο.

Nazis Expeditions for Yeti: Είδατε τηn (διάσημη) ταινία με τον Brad Pitt στο Seven Years in Tibet (1.997 μ.Χ.); Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία για τις αποστολές του Γερμανού Heinrich Harrer στο Θιβέτ . Ο Ernst Schäfer, ο Heinrich Harrer, ο Hitler και οι Ναζί ενδιαφέρθηκαν για το Yeti κατά τηn δεκαετία του 1.930 μ.Χ., όπως αναφέρεται στο Himmler's Crusade του Christopher Gale: The True Story of the 1.938 μ.Χ. Nazi Expedition to Tibet.

Η αποστολή των Ναζί το 1938 μ.Χ. περιελάμβανε και τον ανθρωπολόγο Μπρούνο Μπέγκερ. Ο Beger συνήθως θυμάται ότι συγκέντρωσε και ανέλυσε πάνω από τριακόσια κρανία κατά την διάρκεια του οδοιπορικού για να αποδείξει ότι το Θιβέτ ήταν η γενέτειρα μιας «Βόρειας φυλής» (των Αρίων). Πολλοί ναζί πίστευαν ότι η φυλή των Αρίων προέρχεται από τους Yeti (http://tibetanbuddhistencyclopedia.com/en/index.php/Tibet_Nazi_Connection, http://tibetanbuddhistencyclopedia.com/en/index.php?title=On_Edward_Bulwer-Lytton:_Agharta,_Shambhala,_Vril_and_the_Occult_Roots_of_Nazi_Power , http://tibetanbuddhistencyclopedia.com/en/index.php?title=Fascist_occultism_and_it%E2%80%99s_close_relationship_to_buddhist_tantrism, http://tibetanbuddhistencyclopedia.com/en/index.php?title=Nazis_of_Tibet:_A_Twentieth_Century_Myth).

 

Ο φασιστικός αποκρυφισμός και η στενή του σχέση με τον βουδιστικό ταντρισμό.

Ο οραματιστής φασισμός ήταν, και πράγματι εξακολουθεί να είναι, εξαιρετικά βαθιά γοητευμένος από τη βουδοκρατική μορφή του κράτους. Στα τέλη της δεκαετίας του τριάντα (καθώς τα διάφορα φασιστικά συστήματα άνθισαν στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο ) ο Σπένσερ Τσάπμαν, ένας ταξιδιώτης στο Θιβέτ , έγραψε ότι ακόμη και στην εποχή των δικτατόρων μπορεί κανείς να εκπλαγεί με την αδιαμφισβήτητη δύναμη που κατέχει ο Δαλάι Λάμα ” (Chapman, 1940 μ.Χ., σελ. 192).

Η ιδέα της βασιλείας του κόσμου , η ένωση της πνευματικής και κοσμικής εξουσίας σε ένα μόνο πρόσωπο , η ιδεολογία του πολέμου στο μύθο της Σαμπάλα, ο ασυμβίβαστος ανδροκεντρικός προσανατολισμός, το ταντρικό όραμα του θηλυκού , η όλη απόκρυφη ατμόσφαιρα και πολλά άλλα ήταν. που υιοθετήθηκε συγκεκριμένα από αρκετούς φασίστες ιδεολόγους και συγκολλήθηκε σε έναν επιθετικό μύθο.

Όπως θα δούμε σύντομα, ολόκληρα φασιστικά συστήματα βασίζονται στην υιοθέτηση των θιβετιανών/ταντρικών δογμάτων. Οι εθνικοσοσιαλιστές φίλοι του δέκατου τέταρτου Δαλάι Λάμα Όσο καταθλιπτικό κι αν είναι για τους οπαδούς του νομπελίστα ειρήνης , υπήρξε συνεχής επαφή μεταξύ του Δαλάι Λάμα και της ακροδεξιάς πτέρυγας και πρώην εθνικοσοσιαλιστές (Ναζί).

Η στενή του φιλία με τον Γερμανό μέντορά του, Χάινριχ Χάρερ , έχει γίνει η πιο γνωστή από αυτές. Προκάλεσε ένα μικρό σκάνδαλο το 1.997 μ.Χ.-1.998 μ.Χ. όταν, μετά από χρόνια έρευνας, ο Αυστριακός δημοσιογράφος, Gerald Lehner, πέτυχε να δημοσιοποιήσει το παρελθόν του «καφετιού» (δηλαδή του Γερμανού φασιστικού) του Harrer, το οποίο ο τελευταίος είχε μπορέσει να κρατήσει μυστικό. για πολλά χρόνια.

Ο Χάρερ δεν είναι οποιοσδήποτε. Είναι ένας από τους πιο γνωστούς διεθνείς συγγραφείς και έχει πουλήσει πάνω από τέσσερα εκατομμύρια βιβλία σε 57 γλώσσες (κυρίως για το Θιβέτ και τον Δέκατο τέταρτο Δαλάι Λάμα ).

Ο Αυστριακός ορειβάτης και αγωνιζόμενος σκιέρ εντάχθηκε στα SS την 1^η Απριλίου 1.938 μ.Χ. και την ίδια χρονιά έλαβε οδηγίες να αναρριχηθεί στο Nanga Parbat στα Ιμαλάια μετά από επίσημη συνάντηση με τον Αδόλφο Χίτλερ . Ο Χάινριχ Χίμλερ, ο ίδιος χρηματοδότησε την αποστολή αυτή (http://tibetanbuddhistencyclopedia.com/en/index.php?title=Fascist_occultism_and_it%E2%80%99s_close_relationship_to_buddhist_tantrism).

 

Η ναζιστική σύνδεση με την Σαμπάλα και το Θιβέτ του Alexander Berzin

Η ναζιστική πολιτική ανεκτικότητας για τον Βουδισμό δεν αποδεικνύει καμία επιρροή των βουδιστικών διδασκαλιών στον Χίτλερ ή στην ναζιστική ιδεολογία. -- «Η ναζιστική σύνδεση με την Σαμπάλα και το Θιβέτ », του Alexander Berzin.

Πολλά υψηλόβαθμα μέλη του ναζιστικού καθεστώτος, συμπεριλαμβανομένου του Χίτλερ, αλλά κυρίως του Χίμλερ και του Χες, είχαν περίπλοκες αποκρυφιστικές πεποιθήσεις. Υποκινούμενοι από αυτές τις πεποιθήσεις, οι Γερμανοί έστειλαν μια επίσημη αποστολή στο Θιβέτ μεταξύ 1.938 μ.Χ. και 1.939 μ.Χ. μετά από πρόσκληση της θιβετιανής κυβέρνησης για να παρευρεθούν στους εορτασμούς του Λοσάρ (Πρωτοχρονιάς) .

Το Θιβέτ είχε υποστεί μακρά ιστορία από Κινεζικές προσπάθειες να το προσαρτήσει και βρετανική αποτυχία να αποτρέψει την επίθεση ή να προστατεύσει το Θιβέτ. Επί Στάλιν, η Σοβιετική Ένωση καταδίωκε σκληρά τον Βουδισμό, συγκεκριμένα την Θιβετιανή Μορφή όπως ασκούνταν μεταξύ των Μογγόλων εντός των συνόρων της και στον δορυφόρο της, την Λαϊκή Δημοκρατία της Μογγολίας (Εξωτερική Μογγολία).

Αντίθετα, η Ιαπωνία υποστήριζε τον Θιβετιανό Βουδισμό στην Εσωτερική Μογγολία, την οποία είχε προσαρτήσει ως μέρος του Manchukuo, του κράτους-μαριονέτα της στην Μαντζουρία. Ισχυρίζοντας ότι η Ιαπωνία ήταν η Σαμπάλα, η Αυτοκρατορική Κυβέρνηση προσπαθούσε να κερδίσει την υποστήριξη των Μογγόλων υπό την κυριαρχία της για μια εισβολή στην Εξωτερική Μογγολία και την Σιβηρία για να δημιουργήσει μια παν-Μογγολική συνομοσπονδία υπό την Ιαπωνική προστασία.

Η θιβετιανή κυβέρνηση διερευνούσε την πιθανότητα να αποκτήσει προστασία και από την Ιαπωνία ενόψει της ασταθούς κατάστασης. Η Ιαπωνία και η Γερμανία είχαν υπογράψει ένα Σύμφωνο κατά της Κομιντέρν το 1.936 μ.Χ., δηλώνοντας την αμοιβαία εχθρότητα τους απέναντι στην διάδοση του διεθνούς κομμουνισμού. Στο πλαίσιο αυτό επεκτάθηκε η πρόσκληση για επίσκεψη επίσημης αντιπροσωπείας από την ναζιστική Γερμανία.

Τον Αύγουστο του 1.939 μ.Χ., λίγο μετά την Γερμανική αποστολή στο Θιβέτ, ο Χίτλερ έσπασε το σύμφωνό του με την Ιαπωνία και υπέγραψε το Ναζιστικό-Σοβιετικό Σύμφωνο. Τον Σεπτέμβριο, οι Σοβιετικοί νίκησαν τους Ιάπωνες που είχαν εισβάλει στην Εξωτερική Μογγολία τον Μάιο.

Στην συνέχεια, τίποτα δεν υλοποιήθηκε ποτέ από τις Ιαπωνικές και Γερμανικές επαφές με την κυβέρνηση του Θιβέτ. Αρκετοί μεταπολεμικοί συγγραφείς για τον Αποκρυφισμό έχουν υποστηρίξει ότι ο Βουδισμός και ο θρύλος της Σαμπάλα έπαιξαν ρόλο στην επίσημη Γερμανοθιβετιανή επαφή . Ας εξετάσουμε το θέμα.

Οι μύθοι της Θούλης και του Βριλ. Το πρώτο στοιχείο των ναζιστικών απόκρυφων πεποιθήσεων ήταν στη μυθική χώρα της Υπερβορέας-Θούλης. Ακριβώς όπως ο Πλάτωνας είχε αναφέρει τον αιγυπτιακό μύθο για το βυθισμένο νησί της Ατλαντίδας, ο Ηρόδοτος ανέφερε τον αιγυπτιακό μύθο της ηπείρου της Υπερβορέας στον απώτατο Βορρά.

Όταν ο πάγος κατέστρεψε αυτή την Αρχαία γη, οι άνθρωποι της μετανάστευσαν νότια . Γράφοντας το 1.679 μ.Χ., ο Σουηδός συγγραφέας Όλαφ Ρούντμπεκ ταύτισε τους Άτλαντες με τους Υπερβόρειους και εντόπισε τους τελευταίους στον Βόρειο Πόλο. Σύμφωνα με διάφορες μαρτυρίες, η Υπερβόρεια χωρίστηκε στα νησιά Thule και Ultima Thule, τα οποία κάποιοι ταύτισαν με την Ισλανδία και τη Γροιλανδία.

Το δεύτερο συστατικό ήταν η ιδέα μιας κούφιας Γης. Στα τέλη του δέκατου έβδομου αιώνα, ο Βρετανός αστρονόμος Sir Edmund Halley πρότεινε για πρώτη φορά ότι η Γη ήταν κούφια, αποτελούμενη από τέσσερις ομόκεντρες σφαίρες. Η θεωρία της κούφιας Γης πυροδότησε την φαντασία πολλών ανθρώπων , ειδικά με τη δημοσίευση το 1.864 μ.Χ. του Ταξιδιού του Γάλλου μυθιστοριογράφου Ιουλίου Βερν στο κέντρο της Γης.

Σύντομα, εμφανίστηκε η έννοια του vril. Το 1.871 μ.Χ., ο Βρετανός μυθιστοριογράφος Edward Bulwer-Lytton, στο The Coming Race, περιέγραψε μια ανώτερη φυλή, τη Vril-ya, που ζούσε κάτω από τη Γη και σχεδίαζε να κατακτήσει τον κόσμο με το vril, μια ψυχοκινητική ενέργεια.

Ο Γάλλος συγγραφέας Louis Jacolliot προώθησε τον μύθο στα Les Fils de Dieu (The Sons of God ) (1.873 μ.Χ.) και Les Traditions indo-europeeenes (The Indo-European Traditions) (1.876 μ.Χ.). Σε αυτά τα Βιβλία, συνέδεσε το vril με τους υπόγειους ανθρώπους της Thule. Οι Θουλαίοι θα αξιοποιήσουν την δύναμη του βριλ για να γίνουν υπεράνθρωποι και να κυβερνήσουν τον κόσμο .

Ο Γερμανός φιλόσοφος Friedrich Nietzsche (1.844 μ.Χ.-1.900 μ.Χ.) τόνισε επίσης την έννοια του Übermensch (υπεράνθρωπος) και ξεκίνησε το έργο του Der Antichrist (The Antichrist) (1.888 μ.Χ.) με την γραμμή, «Ας δούμε τον εαυτό μας για αυτό που είμαστε. Είμαστε Υπερβόρειοι. Ξέρουμε αρκετά καλά πώς ζούμε από αυτό το κομμάτι».

Αν και ο Νίτσε δεν ανέφερε ποτέ το vril, ωστόσο στην συλλογή αφορισμών του που δημοσιεύτηκε μετά θάνατον , Der Wille zur Macht (Η θέληση για δύναμη), τόνισε τον ρόλο μιας εσωτερικής δύναμης για την υπεράνθρωπη ανάπτυξη.

Έγραψε ότι «το κοπάδι», δηλαδή τα κοινά πρόσωπα, αγωνίζεται για ασφάλεια μέσα του δημιουργώντας Ηθική και κανόνες, ενώ οι υπεράνθρωποι έχουν μια εσωτερική ζωτική δύναμη που τους ωθεί να υπερβούν το κοπάδι. Αυτή η δύναμη τους αναγκάζει και τους οδηγεί να πουν ψέματα στο κοπάδι για να παραμείνουν ανεξάρτητοι και ελεύθεροι από την «νοοτροπία της αγέλης».

Στο The Arctic Home of the Vedas (1.903 μ.Χ.), ο πρώτος υποστηρικτής της Ινδικής ελευθερίας, Bal Gangadhar Tilak, πρόσθεσε μια περαιτέρω πινελιά ταυτίζοντας τη νότια μετανάστευση των Thuleans με την προέλευση της άριας φυλής.

Έτσι, πολλοί Γερμανοί στις αρχές του εικοστού αιώνα πίστευαν ότι ήταν απόγονοι των Αρίων που είχαν μεταναστεύσει νότια από την Υπερβόρεια-Θούλη και που προορίζονταν να γίνουν η κυρίαρχη φυλή των υπερανθρώπων μέσω της Δύναμης του βριλ. Ανάμεσά τους ήταν και ο Χίτλερ .

Η Κοινωνία της Θούλης και η Ίδρυση του Ναζιστικού Κόμματος. Ο Felix Niedner, ο Γερμανός μεταφραστής της Παλαιάς Σκανδιναβικής Έντας, ίδρυσε την Εταιρεία Thule το 1.910 μ.Χ. Το 1.918 μ.Χ., ο Rudolf Freiherr von Sebottendorf ίδρυσε το παράρτημά της στο Μόναχο.

Ο Sebottendorf είχε ζήσει στο παρελθόν για αρκετά χρόνια στην Κωνσταντινούπολη όπου, το 1.910 μ.Χ., είχε δημιουργήσει μια μυστική εταιρεία που συνδύαζε τον Εσωτερικό Σουφισμό και τον Τεκτονισμό.

Πίστευε στο Σύμβολο της Πίστεως των δολοφόνων, που προερχόταν από την αίρεση των Ναζαρί του Ισμαηλιτικού Ισλάμ, η οποία είχε ακμάσει κατά την διάρκεια των Σταυροφοριών. Ενώ βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη, ο Sebottendorf ήταν αναμφίβολα εξοικειωμένος με το παντουρανικό κίνημα των Νεότουρκων, που ξεκίνησε το 1.908 μ.Χ., το οποίο ήταν σε μεγάλο βαθμό πίσω από την γενοκτονία των Αρμενίων του 1.915 μ.Χ.-1.916 μ.Χ.

Η Τουρκία και η Γερμανία ήταν σύμμαχοι κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο . Πίσω στη Γερμανία, ο Sebottendorf ήταν επίσης μέλος του Τάγματος Germanen (Τάγμα των Τευτόνων), που ιδρύθηκε το 1.912 μ.Χ. ως μια δεξιά κοινωνία με μια μυστική αντισημιτική Στοά. Μέσω αυτών των καναλιών, οι δολοφονίες, η γενοκτονία και ο αντισημιτισμός έγιναν μέρη του Creed της Εταιρείας Thule. Ο αντικομμουνισμός προστέθηκε μετά την Κομμουνιστική Επανάσταση της Βαυαρίας αργότερα το 1.918 μ.Χ., όταν η Εταιρεία Thule του Μονάχου έγινε το κέντρο του αντεπαναστατικού κινήματος .

Έχω πει όλα όσα πρέπει να ειπωθούν. Πρέπει μόνο να συζητήσουμε περαιτέρω την προφορά των αραβικών λέξεων. Πρέπει να προφέρονται όπως είναι γραμμένα, η μεταγραφή είναι πολύ ακριβής. Το S προφέρεται σαν Ζ, όπως και το Ζ. Άρα κανείς δεν λέει νατζίμ αλλά μάλλον ναζίμ.

Με λέξεις με περισσότερες από μία συλλαβές η έμφαση δίνεται στη δεύτερη συλλαβή, αλάμ - αλάμ. Το CH είναι εντερικό που μπορεί να προκαλέσει κάποιες δυσκολίες. Είναι πιο σκληρό από το ch στα Γερμανικά ach και τείνει περισσότερο προς τον ήχο k .

Στα αραβικά η Επιστήμη του Κλειδιού ονομάζεται επίσης Επιστήμη της Κλίμακας: Ilm el Nazan. Βρίσκει κανείς επίσης την Ilm el Quimiya, την Επιστήμη της Χημείας . Αυτό είναι εξαιρετικά αρχαίο υλικό.

Γύρω στο 900 μ.Χ. το βρίσκουμε στην Βενετία, όπου τέθηκε ο ακρογωνιαίος λίθος του Τεκτονισμού όταν η Επιστήμη αφομοίωσε τον συριακό μύθο του Χιράμ Αμπιφ και συνέδεσε τους μεμονωμένους βαθμούς με την κατασκευή του Ναού του Σολομώντα -- και έτσι η Επιστήμη έγινε μονοπώλιο του οίκημα.-- «Η Πρακτική των Αρχαίων Τούρκων Ελευθεροτέκτονων: Το Κλειδί για την Κατανόηση της Αλχημείας , του Βαρώνου Ρούντολφ φον Σεμπότεντορφ.

Το 1.919 μ.Χ., η Εταιρεία δημιούργησε το Γερμανικό Εργατικό Κόμμα. Ξεκινώντας αργότερα εκείνο το έτος, ο Dietrich Eckart, μέλος του στενού κύκλου της Εταιρείας Thule , μύησε τον Χίτλερ στην Εταιρεία και άρχισε να τον εκπαιδεύει στις μεθόδους αξιοποίησης του vril για την δημιουργία μιας φυλής Άριων υπερανθρώπων.

Ο Χίτλερ είχε μυστικισμό από τα νιάτα του, όταν είχε σπουδάσει Αποκρυφισμό και Θεοσοφία στη Βιέννη . Αργότερα, ο Χίτλερ αφιέρωσε το Mein Kampf στον Έκαρτ. Το 1.920 μ.Χ., ο Χίτλερ έγινε επικεφαλής του Γερμανικού Εργατικού Κόμματος, που τώρα μετονομάστηκε σε Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό (Ναζιστικό) Κόμμα.

Haushofer, η Vril Society και η Γεωπολιτική. Μια άλλη σημαντική επιρροή στη σκέψη του Χίτλερ ήταν ο Karl Haushofer (1.869 μ.Χ..-1.946 μ.Χ.), ένας Γερμανός στρατιωτικός σύμβουλος των Ιαπώνων μετά τον Ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο του 1.904 μ.Χ.-1.905 μ.Χ.

Επειδή ήταν εξαιρετικά εντυπωσιασμένος με την ιαπωνική κουλτούρα , πολλοί πιστεύουν ότι ήταν υπεύθυνος για τη μετέπειτα Γερμανο-Ιαπωνική συμμαχία. Ενδιαφερόταν επίσης πολύ για τον ινδικό και θιβετιανό πολιτισμό , έμαθε σανσκριτικά και ισχυρίστηκε ότι είχε επισκεφτεί το Θιβέτ.

Αφού υπηρέτησε ως στρατηγός στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Haushofer ίδρυσε την Vril Society στο Βερολίνο το 1.918 μ.Χ. Μοιράστηκε τις ίδιες βασικές πεποιθήσεις με την Εταιρεία Thule και μερικοί λένε ότι ήταν ο στενός κύκλος της. Η Εταιρεία αναζήτησε επαφή με υπερφυσικά όντα κάτω από την Γη για να κερδίσει από αυτά τις δυνάμεις του vril.

Υποστήριξε την καταγωγή της άριας φυλής. Ο Haushofer ανέπτυξε το Δόγμα της Γεωπολιτικής και, στις αρχές της δεκαετίας του 1.920 μ.Χ., έγινε διευθυντής του Ινστιτούτου Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Ludwig-Maximilians στο Μόναχο. Η γεωπολιτική υποστήριζε την κατάκτηση εδάφους για την απόκτηση περισσότερου ζωτικού χώρου (Γερμ. Lebensraum) ως μέσο απόκτησης Εξουσίας .

Ο Ρούντολφ Χες ήταν ένας από τους πιο κοντινούς μαθητές του Χάουσοφερ και τον σύστησε στον Χίτλερ το 1.923 μ.Χ., ενώ ο Χίτλερ ήταν στη φυλακή για το αποτυχημένο Πατς του. Στην συνέχεια, ο Haushofer επισκεπτόταν συχνά τον μελλοντικό Führer, διδάσκοντάς του Γεωπολιτική σε συνδυασμό με τις ιδέες των Κοινωνιών Thule και Vril.

Έτσι, όταν ο Χίτλερ έγινε καγκελάριος το 1.933 μ.Χ., υιοθέτησε τη Γεωπολιτική ως πολιτική του για την Άρια φυλή να κατακτήσει την Ανατολική Ευρώπη, την Ρωσία και την Κεντρική Ασία. Το κλειδί της επιτυχίας θα ήταν να βρούμε τους προπάτορες της Άριας φυλής στην Κεντρική Ασία, τους φύλακες των μυστικών του βριλ.

Η Σβάστικα. Η Σβάστικα είναι ένα αρχαίο Ινδικό Σύμβολο αμετάβλητης καλής τύχης. Η «Σβάστικα» είναι αγγλοποίηση της σανσκριτικής λέξης Svastika, που σημαίνει ευημερία ή καλή τύχη . Χρησιμοποιήθηκε από Ινδουιστές, Βουδιστές και Τζαϊνιστές για χιλιάδες χρόνια, έγινε ευρέως διαδεδομένο και στο Θιβέτ.

Η Σβάστικα έχει επίσης εμφανιστεί στους περισσότερους άλλους αρχαίους πολιτισμούς του κόσμου . Για παράδειγμα, η αριστερόστροφη παραλλαγή του, που υιοθετήθηκε από τους Ναζί, είναι επίσης το γράμμα "G" στο μεσαιωνικό Βορειοευρωπαϊκό ρουνικό σενάριο. Οι Ελευθεροτέκτονες έλαβαν το γράμμα ως σημαντικό Σύμβολο, αφού το «G» θα μπορούσε να σημαίνει τον Θεό, τον Μεγάλο Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος ή τη Γεωμετρία.

Η Σβάστικα είναι επίσης ένα παραδοσιακό Σύμβολο του Παλαιού Νορβηγικού Θεού της Βροντής και της Δύναμης (Σκανδιναβικός Θορ, Γερμανός Ντόνερ, Βαλτικός Περκούνας). Εξαιτίας αυτής της συσχέτισης με τον Θεό της βροντής, οι Λετονοί και οι Φινλανδοί πήραν τη Σβάστικα ως διακριτικό για τις αεροπορικές τους δυνάμεις όταν κέρδισαν την ανεξαρτησία τους μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, ο Guido von List υιοθέτησε τη Σβάστικα ως έμβλημα για το νεοπαγανιστικό κίνημα στη Γερμανία. Ωστόσο, οι Γερμανοί δεν χρησιμοποίησαν την σανσκριτική λέξη Σβάστικα, αλλά την ονόμασαν «Hakenkreutz», που σημαίνει «αγκυλωτός σταυρός». Θα νικούσε και θα αντικαθιστούσε τον σταυρό, όπως ο Νεοπαγανισμός θα νικούσε και θα αντικαθιστούσε τον Χριστιανισμό.

Μοιράζοντας το αντιχριστιανικό αίσθημα του νεοπαγανιστικού κινήματος, η Εταιρεία Thule υιοθέτησε επίσης το Hakenkreuz ως μέρος του εμβλήματός της, τοποθετώντας το σε κύκλο με ένα κάθετο γερμανικό στιλέτο πάνω του.

Το 1.920 μ.Χ., μετά από πρόταση του Δρ. Friedrich Krohn της Εταιρείας Thule, ο Χίτλερ υιοθέτησε το Hakenkreuz σε λευκό κύκλο για το κεντρικό σχέδιο της σημαίας του Ναζιστικού Κόμματος. Ο Χίτλερ επέλεξε το κόκκινο για το χρώμα του φόντου για να ανταγωνιστεί την κόκκινη σημαία του αντίπαλου Κομμουνιστικού Κόμματος.

Οι Γάλλοι ερευνητές Louis Pauwels και Jacques Bergier, στο Le Matin des Magiciens (The Morning of the Magiciens) (1.962 μ.Χ.), έγραψαν ότι ο Haushofer έπεισε τον Χίτλερ να χρησιμοποιήσει το Hakenkreuz ως σύμβολο για το Ναζιστικό Κόμμα. Υποθέτουν ότι αυτό οφειλόταν στο ενδιαφέρον του Haushofer για τον ινδικό και τον θιβετιανό πολιτισμό.

Αυτό το συμπέρασμα είναι πολύ απίθανο, αφού ο Haushofer συνάντησε τον Χίτλερ μέχρι το 1923, ενώ η ναζιστική σημαία εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1.920 μ.Χ. Είναι πιο πιθανό ότι ο Haushofer χρησιμοποίησε την ευρεία παρουσία της Σβάστικα στην Ινδία και το Θιβέτ ως απόδειξη για να πείσει τον Χίτλερ για αυτήν την περιοχή ως η τοποθεσία των προγόνων της άριας φυλής.

Ναζιστική καταστολή των αντίπαλων αποκρυφιστικών ομάδων. Κατά το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1.920 μ.Χ., έλαβε χώρα μια βίαιη αντιπαλότητα μεταξύ των Αποκρυφιστικών Εταιρειών και των Μυστικών Στοών στην Γερμανία.

Το 1.925 μ.Χ., για παράδειγμα, ο Ρούντολφ Στάινερ , ο ιδρυτής του Ανθρωποσοφικού κινήματος, βρέθηκε δολοφονημένος. Πολλοί υποψιάζονταν ότι η Εταιρεία της Θούλης είχε διατάξει την δολοφονία του.

Στα μετέπειτα χρόνια, ο Χίτλερ συνέχισε τις διώξεις των Ανθρωποσοφιστών, Θεοσοφιστών, Τεκτονών και Ροδόσταυρων. Διάφοροι μελετητές αποδίδουν αυτή την πολιτική στην επιθυμία του Χίτλερ να εξαλείψει τυχόν αποκρυφιστικούς αντιπάλους στην εξουσία του.

Επηρεασμένος από τα γραπτά του Νίτσε και τα δόγματα της Κοινωνίας της Θούλης, ο Χίτλερ πίστευε ότι ο Χριστιανισμός ήταν μια ελαττωματική Θρησκεία, μολυσμένη από τις ρίζες του στην Εβραϊκή σκέψη. Θεωρούσε τις διδασκαλίες της για Συγχώρεση, τον θρίαμβο των αδύναμων και την αυταπάτηση ως αντι-εξελικτικά και έβλεπε τον εαυτό του ως μεσσία που αντικαθιστούσε τον Θεό και τον Χριστό.

Ο Στάινερ είχε χρησιμοποιήσει την εικόνα του Αντίχριστου και του Εωσφόρου ως μελλοντικών πνευματικών ηγετών που θα αναγεννούσαν τον Χριστιανισμό σε μια νέα καθαρή Μορφή. Ο Χίτλερ προχώρησε πολύ πιο πέρα.

Έβλεπε τον εαυτό του να απαλλάσσει τον Κόσμο από ένα εκφυλισμένο σύστημα και να φέρνει ένα νέο βήμα στην Εξέλιξη με την Άρια κύρια φυλή. Δεν μπορούσε να ανεχθεί κανέναν αντίπαλο Αντίχριστο, ούτε τώρα ούτε στο μέλλον. Ήταν ανεκτικός, ωστόσο, με τον Βουδισμό.

Ο Βουδισμός στην ναζιστική Γερμανία. Το 1.924 μ.Χ., ο Paul Dahlke ίδρυσε το Buddhistisches Haus (Οίκος για Βουδιστές ) στο Frohnau του Βερολίνου. Ήταν ανοιχτό σε μέλη όλων των βουδιστικών παραδόσεων , αλλά κατά κύριο λόγο εξυπηρετούσε τις μορφές Theravada και Ιαπωνικές , καθώς ήταν οι πιο γνωστές στην Δύση εκείνη την εποχή.

Το 1.933 μ.Χ. φιλοξένησε το Πρώτο Ευρωπαϊκό Βουδιστικό Συνέδριο. Οι Ναζί επέτρεψαν στο Σώμα των Βουδιστών να παραμείνει ανοιχτό καθόλη την διάρκεια του Πολέμου, αλλά το έλεγχαν αυστηρά. Καθώς ορισμένα μέλη γνώριζαν Κινέζικα και Ιαπωνικά, έδρασαν ως μεταφραστές για την κυβέρνηση σε αντάλλαγμα για την ανοχή του Βουδισμού .

Αν και το ναζιστικό καθεστώς έκλεισε την Buddhistische Gemeinde (Βουδιστική Εταιρεία) στο Βερολίνο , η οποία ήταν ενεργή από το 1.936 μ.Χ., και συνέλαβε για λίγο τον ιδρυτή της Martin Steinke το 1.941 μ.Χ., γενικά δεν καταδίωξαν τους Βουδιστές.

Μετά την απελευθέρωσή του, ο Steinke και αρκετοί άλλοι συνέχισαν να δίνουν διαλέξεις για τον Βουδισμό στο Βερολίνο . Δεν υπάρχουν ενδείξεις , ωστόσο, ότι δάσκαλοι του Θιβετιανού Βουδισμού ήταν ποτέ παρόντες στο Τρίτο Ράιχ.

Η ναζιστική πολιτική ανεκτικότητας για τον Βουδισμό δεν αποδεικνύει καμία επιρροή των βουδιστικών διδασκαλιών στον Χίτλερ ή στην ναζιστική ιδεολογία. Μια πιο πιθανή εξήγηση είναι η επιθυμία της Γερμανίας να μην βλάψει τις σχέσεις με τον βουδιστή σύμμαχό της, την Ιαπωνία .

Το Ahnenerbe. Υπό την επιρροή του Haushofer, ο Χίτλερ εξουσιοδότησε τον Frederick Hielscher, το 1.935 μ.Χ., να ιδρύσει το Ahnenerbe (Γραφείο για τη Μελέτη της Προγονικής Κληρονομιάς), με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Wolfram von Sievers. Μεταξύ άλλων λειτουργιών, ο Χίτλερ το ανέθεσε με την έρευνα των Γερμανικών ρούνων και την προέλευση της Σβάστικας και τον εντοπισμό της πηγής της Άριας φυλής. Το Θιβέτ ήταν ο πιο πολλά υποσχόμενος υποψήφιος.

Ο Alexander Csoma de Körös (Körösi Csoma Sandor) (1.784 μ.Χ.-1.842 μ.Χ.) ήταν ένας Ούγγρος λόγιος με εμμονή στην αναζήτηση της προέλευσης του ουγγρικού λαού. Με βάση τις γλωσσικές συγγένειες μεταξύ της ουγγρικής και της τουρκικής γλώσσας , ένιωθε ότι η καταγωγή του ουγγρικού λαού βρισκόταν στην «γη των Γιουγκούρων (Ουιγούρων)» στο Ανατολικό Τουρκιστάν (Xinjiang, Sinkiang). Πίστευε ότι αν μπορούσε να φτάσει στην Λάσα, θα έβρισκε εκεί τα κλειδιά για τον εντοπισμό της πατρίδας του.

Η Ουγγρική, η Φινλανδική, οι Τουρκικές γλώσσες, η Μογγολική και η Μάντσου ανήκουν στην οικογένεια γλωσσών Ουραλαλταϊκών, γνωστή και ως Turanian οικογένεια, μετά την Περσική λέξη Turan για το Τουρκιστάν.

Από το 1.909 μ.Χ., οι Τούρκοι είχαν ένα παντουρανικό κίνημα με αιχμή του δόρατος μια κοινωνία γνωστή ως Νεότουρκοι. Σύντομα ακολούθησε η Ουγγρική Τουρανική Εταιρεία το 1.910 μ.Χ. και η Τουρανική Συμμαχία της Ουγγαρίας το 1.920 μ.Χ.

Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι η ιαπωνική και η κορεατική γλώσσα ανήκουν επίσης στην οικογένεια του Τουράν. Έτσι, η Τουρανική Εθνική Συμμαχία ιδρύθηκε στην Ιαπωνία το 1.921 μ.Χ. και η Ιαπωνική Τουρανική Εταιρεία στις αρχές της δεκαετίας του 1.930 μ.Χ.

Ο Haushofer γνώριζε αναμφίβολα αυτές τις κινήσεις, οι οποίες αναζητούσαν την προέλευση της φυλής του Τουράν στην Κεντρική Ασία . Ταίριαζε καλά με την αναζήτηση της Εταιρείας Thule για την προέλευση της Άριας φυλής και εκεί.

Το ενδιαφέρον του για τον θιβετιανό πολιτισμό πρόσθεσε βάρος στην υποψηφιότητα του Θιβέτ ως το κλειδί για την εύρεση μιας κοινής καταγωγής για την Άρια και την Τουρανική φυλή και για την απόκτηση της δύναμης του βριλ που κατείχαν οι πνευματικοί ηγέτες του.

Ο Haushofer δεν ήταν η μόνη επιρροή στο ενδιαφέρον του Ahnenerbe για το Θιβέτ. Ο Χίλσερ ήταν φίλος του Σβεν Χέντιν, του Σουηδού εξερευνητή που είχε οδηγήσει αποστολές στο Θιβέτ το 1.893 μ.Χ., 1.899 μ.Χ.-1.902 μ.Χ. και 1.905 μ.Χ.-1.908 μ.Χ., και μια αποστολή στην Μογγολία το 1.927 μ.Χ.-1.930 μ.Χ.

Αγαπημένος των Ναζί, ο Χίτλερ τον κάλεσε να δώσει την εναρκτήρια ομιλία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1.936 μ.Χ. Ο Χεντίν συμμετείχε σε φιλοναζιστικές εκδοτικές δραστηριότητες στη Σουηδία και έκανε πολλές διπλωματικές αποστολές στην Γερμανία μεταξύ 1.939 μ.Χ. και 1.943 μ.Χ.

Το 1.937 μ.Χ., ο Χίμλερ έκανε την Ahnenerbe επίσημη οργάνωση προσαρτημένη στα SS (Γερμ. Schutzstaffel, Ομάδα προστασίας) και διόρισε τον καθηγητή Walther Wüst, πρόεδρο του σανσκριτικού τμήματος στο Πανεπιστήμιο Ludwig-Maximilians στο Μόναχο , ως νέο διευθυντή. Το Ahnenerbe είχε ένα Ινστιτούτο Θιβέτ (Ινστιτούτο Θιβέτ), το οποίο μετονομάστηκε σε Sven Hedin Institut für Innerasien und Expeditionen (Ινστιτούτο Sven Hedin για την Εσωτερική Ασία και τις Αποστολές) το 1.943 μ.Χ.

Η ναζιστική αποστολή στο Θιβέτ. Ο Ernst Schäfer, Γερμανός κυνηγός και βιολόγος, συμμετείχε σε δύο αποστολές στο Θιβέτ, το 1.931 μ.Χ.-1.932 μ.Χ. και το 1.934 μ.Χ.-1.936 μ.Χ., για αθλητική και ζωολογική έρευνα.

Οι Ahnenerbe τον υποστήριξαν για να ηγηθεί μιας τρίτης αποστολής (1.938 μ.Χ.-1.939 μ.Χ.) κατόπιν επίσημης πρόσκλησης της κυβέρνησης του Θιβέτ. Η επίσκεψη συνέπεσε με τις ανανεωμένες επαφές του Θιβέτ με την Ιαπωνία.

Μια πιθανή εξήγηση για την πρόσκληση είναι ότι η θιβετιανή κυβέρνηση επιθυμούσε να διατηρήσει εγκάρδιες σχέσεις με τους Ιάπωνες και τους Γερμανούς συμμάχους τους ως ισορροπία ενάντια στους Βρετανούς και τους Κινέζους. Έτσι, η θιβετιανή κυβέρνηση καλωσόρισε την Γερμανική αποστολή στον εορτασμό της Πρωτοχρονιάς (Losar) του 1.939 μ.Χ. στην Λάσα.

Στο Fest der weissen Schleier: Eine Forscherfahrt durch Tibet nach Lhasa, der heiligen Stadt des Gottkönigtums (Festival of the White Gauze Scarves: A Research Expedition through Tibet to Lhasa, the Holy City of the God Realm) (.1950 μ.Χ.), ο Ernst Schäfer περιέγραψε το εμπειρίες κατά την διάρκεια της αποστολής.

Κατά την διάρκεια των εορτασμών της ναζιτιστικής αποστολής το 1.939 μ.Χ. την Λάσα, ανέφερε, το Μαντείο του Nechung στο Θιβέτ προειδοποίησε ότι αν και οι Γερμανοί έφεραν γλυκά δώρα και λόγια, το Θιβέτ θα έπρεπε να είναι προσεκτικό: Ο ηγέτης της Γερμανίας φαίνοτνταν σαν δράκος (ζώο «ιερό» για το Θιβέτ και καταστροφικό και αιμοβόρο για την Δύση).

Ο Tsarong, ο φιλο-Ιάπωνας πρώην επικεφαλής του θιβετιανού στρατού, προσπάθησε να αμβλύνει την πρόβλεψη. Είπε ότι ο Αντιβασιλέας είχε ακούσει πολύ περισσότερα από το Oracle, αλλά ο ίδιος δεν ήταν εξουσιοδοτημένος να αποκαλύψει τις λεπτομέρειες.

Ο Αντιβασιλέας προσεύχεται καθημερινά για κανένα πόλεμο μεταξύ Βρετανών και Γερμανών, αφού αυτό θα είχε τρομερές συνέπειες και για το Θιβέτ. Και οι δύο χώρες πρέπει να καταλάβουν ότι όλοι οι καλοί άνθρωποι πρέπει να προσεύχονται το ίδιο. Κατά το υπόλοιπο της παραμονής του στην Λάσα, ο Schäfer συναντιόταν συχνά με τον Αντιβασιλέα και είχε καλή σχέση.

Οι Γερμανοί ενδιαφέρθηκαν πολύ για τη σύναψη φιλικών σχέσεων με το Θιβέτ . Η ατζέντα τους, ωστόσο, ήταν ελαφρώς διαφορετική από αυτή των Θιβετιανών. Ένα από τα μέλη της αποστολής Schäfer ήταν ο ανθρωπολόγος Bruno Beger, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την φυλετική έρευνα.

Έχοντας εργαστεί με τον HFK Günther στο Die nordische Rasse bei den Indogermanen Asiens (Η Βόρεια Φυλή μεταξύ των Ινδογερμανών της Ασίας), ο Beger προσυπέγραψε την θεωρία του Günther για μια «βόρεια φυλή» στην Κεντρική Ασία και το Θιβέτ .

Το 1.937 μ.Χ., είχε προτείνει ένα ερευνητικό πρόγραμμα για το Ανατολικό Θιβέτ και, με την αποστολή Schäfer, σχεδίασε να διερευνήσει επιστημονικά τα φυλετικά χαρακτηριστικά του θιβετιανού λαού. Ενώ βρισκόταν στο Θιβέτ και στο Σικίμ καθ' οδόν, ο Μπέγκερ μέτρησε τα κρανία τριακοσίων Θιβετιανών και Σικιμέζων και εξέτασε μερικά από τα άλλα φυσικά χαρακτηριστικά και τα σωματικά τους σημάδια.

Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι Θιβετιανοί κατείχαν μια ενδιάμεση θέση μεταξύ των μογγολικών και ευρωπαϊκών φυλών, με το ευρωπαϊκό φυλετικό στοιχείο να εμφανίζεται πιο έντονα μεταξύ της αριστοκρατίας.

Σύμφωνα με τον Richard Greve, “Tibetforschung in SS-Ahnenerbe (Tibetan Research in the SS- Ahnenerbe)” που δημοσιεύτηκε στο T. Hauschild (επιμ.) “Lebenslust und Fremdenfurcht” – Ethnologie im Dritten Reich (“ Passion for Life and Xenophobia” – Ethnology στο Τρίτο Ράιχ) (1.995 μ.Χ.), ο Beger συνέστησε ότι οι Θιβετιανοί μπορούσαν να παίξουν σημαντικό ρόλο μετά την τελική νίκη του Τρίτου Ράιχ.

Θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως συμμαχική φυλή σε μια πανμογγολική συνομοσπονδία υπό την αιγίδα της Γερμανίας και της Ιαπωνίας . Αν και ο Beger συνέστησε επίσης περαιτέρω μελέτες για την μέτρηση όλων των Θιβετιανών , δεν πραγματοποιήθηκαν περαιτέρω αποστολές στο Θιβέτ .

Υποτιθέμενες Απόκρυφες Αποστολές στο Θιβέτ. Αρκετές μεταπολεμικές μελέτες για τον Ναζισμό και τον Αποκρυφισμό, όπως ο Trevor Ravenscroft στο The Spear of Destiny (1.973 μ.Χ.), έχουν υποστηρίξει ότι υπό την επιρροή του Haushofer και της Thule Society, η Γερμανία έστειλε ετήσιες αποστολές στο Θιβέτ από το 1.926 μ.Χ. έως το 1.943 μ.Χ.

Η αποστολή τους ήταν η πρώτη να βρει και μετά να διατηρήσει επαφή με τους Άριους προπάτορες στη Σαμπάλα και στο Αγκάρτι, κρυμμένες υπόγειες πόλεις κάτω από τα Ιμαλάια. Οι έμπειροι εκεί ήταν οι φύλακες των μυστικών αποκρυφιστικών δυνάμεων, ειδικά του βριλ, και οι αποστολές ζήτησαν την βοήθειά τους για να αξιοποιήσουν αυτές τις δυνάμεις για την δημιουργία μιας Άριας φυλής.

Σύμφωνα με αυτές τις μαρτυρίες, η Σαμπάλα αρνήθηκε οποιαδήποτε βοήθεια, αλλά ο Αγκάρτι συμφώνησε. Στην συνέχεια, από το 1.929 μ.Χ, ομάδες Θιβετιανών υποτίθεται ότι ήρθαν στην Γερμανία και δημιούργησαν στοές γνωστές ως Society of Green Men.

Σε σχέση με την Εταιρεία Πράσινων Δράκων στην Ιαπωνία, μέσω του μεσάζοντα του Haushofer, υποτίθεται ότι βοήθησαν την ναζιστική υπόθεση με τις αποκρυφιστικές τους δυνάμεις. Ο Χίμλερ προσελκύθηκε από αυτές τις ομάδες Θιβετιανών-Αγκάρτι και υποτίθεται από την επιρροή τους, ίδρυσε το Ahnenerbe το 1.935 μ.Χ.

Εκτός από το γεγονός ότι ο Χίμλερ δεν ίδρυσε το Ahnenerbe, αλλά το ενσωμάτωσε στα SS το 1.937 μ.Χ., ο λογαριασμός του Ravenscroft περιέχει άλλους αμφίβολους ισχυρισμούς. Το κυριότερο είναι η υποτιθέμενη υποστήριξη Agharti της ναζιστικής υπόθεσης . Το 1.922 μ.Χ., ο Πολωνός επιστήμονας Ferdinand Ossendowski δημοσίευσε τα Beasts, Men and Gods περιγράφοντας τα ταξίδια του στην Μογγολία.

Σε αυτό, ανέφερε ότι άκουσε την υπόγεια γη Agharti κάτω από την έρημο Gobi. Στο μέλλον, οι ισχυροί κάτοικοί του θα έβγαιναν στην επιφάνεια για να σώσουν τον κόσμο από την καταστροφή . Η γερμανική μετάφραση του βιβλίου του Ossendowski, Tiere, Menschen und Götter, εμφανίστηκε το 1.923 μ.Χ. και έγινε αρκετά δημοφιλής.

Ο Sven Hedin, ωστόσο, δημοσίευσε το 1.925 μ.Χ. Ossendowski und die Wahrheit (Ο Ossendowski and the Truth), όπου κατέρριψε τους ισχυρισμούς του Πολωνού επιστήμονα. Τόνισε ότι ο Ossendowski είχε άρει την ιδέα του Agharti από το μυθιστόρημα του Saint-Yves d'Alveidre του 1.886 μ.Χ. Mission de l'Inde en Europe (Αποστολή της Ινδίας στην Ευρώπη) για να κάνει την ιστορία του πιο ελκυστική για το Γερμανικό κοινό.

Δεδομένου ότι ο Hedin είχε ισχυρή επιρροή στους Ahnenerbe, είναι απίθανο αυτό το γραφείο να είχε στείλει μια αποστολή ειδικά για να βρει την Shambhala και τον Agharti και, στην συνέχεια, να είχε λάβει βοήθεια από τους τελευταίους (http://tibetanbuddhistencyclopedia.com/en/index.php?title=The_Nazi_Connection_With_Shambhala_And_Tibet_By_Alexander_Berzin).

 

Ο υπόγειος κόσμος - η Αγκάρθα, η Σαμπάλα και η ναζιστική σύνδεση της Θούλης.

Ο Πλανήτης έχει, όπως και οι άνθρωποι , επτά «αεροπλάνα» ή σώματα . Αυτά τα επτά σώματα συνδέονται με τις επτά κύριες ενεργειακές πύλες, γνωστά και ως τσάκρα . Οι κύριοι της Ατλαντίδας γνώριζαν πολλά για αυτές τις γεωμαντικές ενεργειακές δίνες. Κατασκεύασαν τεράστιες πυραμίδες πάνω από αυτές τις γραμμές με τη βοήθεια υψηλής ανεπτυγμένης τεχνολογίας και αιώρησης.

Σε όλο τον κόσμο , οι πυραμίδες στέκονται στην κορυφή αυτών των ενεργειακών δίνων για να σηματοδοτήσουν συγκεκριμένα μέρη. Στέκονται στη ζούγκλα της Αμαζόνας, στις ψηλές περιοχές του Μεξικού , στον βυθό του Ατλαντικού και του Ειρηνικού Ωκεανού, κάτω από την έρημο Takla Makan, στην Κίνα και σε πολλά άλλα μέρη σε όλο τον κόσμο. Πολλές από αυτές τις πυραμίδες χτίστηκαν υπόγεια και θα ανακαλυφθούν στο μέλλον.

Οι πυραμίδες είναι ο καθρέφτης της ανθρώπινης εξέλιξης στην τέταρτη διάσταση. Ο Θεός είναι η πέμπτη διάσταση όσον αφορά τους κατασκευαστές πυραμίδων. Γι' αυτό λείπουν οι πέτρες από όλες τις τετράπλευρες πυραμίδες. Η τοποθέτηση του καπακιού συμβολίζει το να γίνεις ένα με τον θεό στην πέμπτη διάσταση . Οι άνθρωποι έχουν πέντε δάχτυλα επειδή έχουν σχεδιαστεί για την πέμπτη διάσταση.

Οι αρχιερείς χρησιμοποιούσαν τις πυραμίδες ως ναούς μύησης, επειδή οι ενέργειες στις πυραμίδες ήταν τόσο απίστευτα ισχυρές, που όταν χρησιμοποιήθηκαν ενώ διαλογίζονταν οι νεοφύτες ή οι έμπειροι υπερέβαιναν σε πολύ υψηλότερα επίπεδα συνείδησης . Ο μυημένος θα μπορούσε να εισέλθει σε μια ανώτερη διάσταση , φυσική και ψυχική . Μπόρεσε να βιώσει το αιθέριο αεροπλάνο.

Ένα άλλο μεγάλο μυστικό, μέχρι σήμερα είναι: οι πυραμίδες χρησιμεύουν ως διαστατικές πύλες και πύλες προς την εσωτερική γη. Ακριβώς όπως υπάρχει ένας εξωτερικός κόσμος, υπάρχει μια εσωτερική γη . Με άλλα λόγια, η γη είναι κούφια.

Μέσω εισόδων, οι μυημένοι μπορούσαν να έρθουν σε επαφή με τον πολιτισμό της εσωτερικής γης . Μέχρι την καταστροφή της Ατλαντίδας , αυτό ήταν κοινή γνώση . Μετά την Ατλαντίδα , μόνο οι γηγενείς άνθρωποι της γης , όπως οι Ινδιάνοι των Αμαζόνων ή οι Ινδιάνοι Χόπι γνώριζαν για τις εισόδους στις γιγάντιες υπόγειες πόλεις.

Ανέφεραν οντότητες με λευκό και μπλε χρώμα δέρματος και χρυσαφένια μαλλιά , που ήρθαν από το εσωτερικό της γης με ιπτάμενους δίσκους για να σώσουν τη γενετική τους δεξαμενή και να τους μεταφέρουν μέσα στις πόλεις τους.

Οι επιστήμονες ερευνούσαν τα πολικά ανοίγματα ήδη τον περασμένο αιώνα, όταν η εσωτερική παράδοση ήταν πολύ πιο κυρίαρχη. Σύμφωνα με αυτούς, το «Crown-Chakra» είναι ίσο με τον Νότιο Πόλο και έχει ένα γιγάντιο άνοιγμα.

Ο Βόρειος Πόλος είναι το «Ρίζα-Τσάκρα». Η πρώτη αποστολή ηγήθηκε πριν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο από τον ναύαρχο Μπερντ. Η δεύτερη αποστολή είχε επικεφαλής την Thule-Society, η οποία τραβούσε τα νήματα πίσω από το Ναζιστικό Κόμμα. Υπήρχε μια άλλη αποστολή, που ονομαζόταν Akakor. Όλες αυτές οι αποστολές ήταν επιτυχείς. Ο Μπερντ ανακάλυψε τα ανοίγματα των πόλων με μια αποστολή στις ΗΠΑ.

Οι Ναζί ήταν καλύτερα ενημερωμένοι, γιατί είχαν πολλές μεγάλες μυστικές εσωτερικές εταιρείες . Είχαν συγκεκριμένες πληροφορίες για τις χαμένες πόλεις Arartha και Shambhala . Έψαχναν τις εισόδους στην εσωτερική γη με πολλές στρατιωτικές αποστολές, γιατί ήλπιζαν ότι θα μπορούσαν να ανακτήσουν τη χαμένη τεχνολογία UFO, την Κιβωτό του Συμφώνου και το Spear of Destiny. Πρέπει να αναρωτηθεί κανείς, πόσα γνώριζε ο Τζορτζ Λούκας, όταν έγραφε τον Ιντιάνα Τζόουνς;

Οι κάτοικοι της εσωτερικής γης ασφάλιζαν τις εισόδους με ηλεκτρομαγνητικές ασπίδες, όπου κανένα ζωντανό ον δεν μπορούσε να εισέλθει. Η όλη υπόθεση χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά των ανθρωπιστικών επιστημών και έτσι ξεκίνησε η σύγχρονη UFology.

Έτσι, υπάρχει μια δεύτερη ανθρωπότητα , μια εσωτερική γήινη φυλή, που έχτισε πόλεις μέσα στην γη πριν από την πτώση της Ατλαντίδας . Αυτοί οι εξωγήινοι και οι εσωτερικοί έχτισαν χρονομετρημένα εμπόδια και αγκυροβόλησαν τις πόλεις σε υψηλή, υποατομική συχνότητα.

Αυτά τα χρονικά περιορισμένα εμπόδια απενεργοποιούνται μετά το μεγάλο SHTF-Event και θα υπάρχουν νέες είσοδοι σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη . Γερμανικές αποστολές για την αναζήτηση της Αγκάρθας. Μερικές από τις βασικές πληροφορίες για τα εσωτερικά του 19ου αιώνα και του ύστερου τρίτου Ράιχ βρίσκονται κάτω από το πέπλο της λήθης.

Ο Ντίτριχ Έκχαρτ, ένας διάσημος Γερμανός αποκρυφιστής και σύμβουλος του Χίτλερ έζησε για αρκετό καιρό στους πρόποδες του Αυστριακού βουνού Unterberg. Μυήθηκε στον μεσαιωνικό μυστικιστή και στο Saga των Σπηλαίων. Ο ίδιος ο Χίτλερ πέρασε πολλές πολλές ώρες στο Obersalzberg με τον D. Eckart και και οι δύο άνδρες ήταν υποστηρικτές της θεωρίας της κούφιας γης.

Υπάρχουν ιστορίες ότι άνθρωποι εξαφανίστηκαν μέσα στο Untersberg, επιστρέφοντας 60 χρόνια αργότερα χωρίς κανένα σημάδι γήρανσης . Άλλα Γερμανικά έπος ασχολούνται με τις αποκαλυπτικές ιστορίες του βασιλιά Μπαρμπαρόσα, ο οποίος κοιμάται στο βουνό για εκατοντάδες χρόνια. Στο τέλος των καιρών, υποτίθεται ότι θα χρεωθεί από το Unterberg για να υποστηρίξει το καλό με το ιππικό του.

Ο Ντίτριχ Έκαρτ διαμόρφωσε την κοσμοθεωρία του Χίτλερ, περισσότερο από ό,τι γνωρίζουμε σήμερα. Τον οδήγησε σε μια εκπαίδευση στη διόραση και του έδειξε πώς να έρθει σε επαφή με τον κόσμο των πνευμάτων , ειδικά με τις γερμανικές θεές και την αρχική φυλή, που ονομαζόταν Υπερβόρειοι από την Αγκάρθα.

Με αυτόν τον τρόπο, ο Φύρερ (Ηγέτης) έγινε ο ηγετικός που επικοινωνούσε με τον κόσμο των πνευμάτων και τους αναληφθέντες δασκάλους της άγκαρθα. Μόνο όταν ο Χίτλερ ανέπτυξε πλήρως την διόραση του, ο Ντίτριχ Έκαρτ διέδωσε τη σκέψη του Φύρερ στην Εταιρεία Thule και στις τάξεις των Εσωτερικών.

Ακόμη και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο γερμανικός στρατός ξεκίνησε διάφορες αποστολές, γνωστές πλέον ως γερμανικές αποικίες. Αποκρυφιστές όπως ο στρατηγός Λούντεντορφ υποστήριζαν την Αναζήτηση για χαμένες πόλεις και θησαυρούς των παλαιών υψηλών πολιτισμών του Ατλαντίου.

Ο Edmund Kiss ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1.920 μ.Χ. με μια ιδιωτική χρηματοδοτούμενη αποστολή σε διάφορα μέρη στην Νότια Αμερική και ανακάλυψε ένα ευρέως διαδεδομένο σύστημα σπηλαίων με είσοδο στην εσωτερική γη .

Οι διαφορετικές εσωτερικές κοινωνίες με τις αγροτικές λέσχες τους και τα μετέπειτα τάγματα-κάστρα ήταν τα σημεία συνάντησης αυτής της εσωτερικής ελίτ . Σκέφτονταν τους εαυτούς τους ως επιλεγμένους για να ξαναβρούν τη γνώση για την Ατλαντίδα και τις ινδογερμανικές προφητείες .

Η εταιρεία Vril έκανε έρευνα για τη χαμένη τεχνολογία των θεών και το σύστημα πρόωσής τους "Vril". Σε αυτήν την κοινωνία , όλες οι πληροφορίες σχετικά με την πολικότητα και την αιώρηση συγκεντρώνονταν. Όταν το Τρίτο Ράιχ ανέβηκε στην εξουσία, οι αποκρυφιστές άρχισαν να χρηματοδοτούν την έρευνά τους για το κρατικό λογαριασμό.

Το Γραφείο της Ομάδας «Ahnenerbe» όχι μόνο ασχολήθηκε με τις φυλετικές διδασκαλίες, αλλά συμμετείχαν υψηλού επιπέδου εσωτεριστές, μαζί με κανονικούς αρχαιολόγους και επιστήμονες, για να αναζητήσουν την ιστορία της Αρειανής φυλής.

Ο Edmund Kiss ταξίδεψε για δεύτερη φορά στην Νότια Αμερική με μια ελίτ μονάδα επιστημόνων και τεχνολογία αιχμής για να μπει στην εσωτερική γη και να βρει την Agartha. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, βρέθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα σπήλαια ένα UFO από την Ατλαντίδα. Ιδρύθηκε η μυστική εταιρεία Akkador.

Η αποστολή του ήταν να αναστρέψει την τεχνολογία των UFO, ακόμη και στην περίπτωση που ο πόλεμος θα χαθεί. Μια άλλη αποστολή στάλθηκε στον Νότιο πόλο ("Expedition Schwabenland") για να βρει τα εδάφη χωρίς πάγο και την είσοδο στην εσωτερική γη.

Μια άλλη αποστολή στάλθηκε στους γιοφύριους της Ισλανδίας, επειδή υπήρξαν ιστορίες εκ των έσω σχετικά με τις εσωτερικές εισόδους της γης . Μια άλλη αποστολή, με επικεφαλής τον Swen Hedin, στάλθηκε στην έρημο Taklamakan για να βρει ίχνη του Αρχαίου πολιτισμού του "URD".

Κάτω από το εξώφυλλο "Wielandschiede" όλες οι πληροφορίες σχετικά με την τεχνολογία των εσωτερικών και εξωγήινων δόθηκαν στους μηχανικούς SS E 4 του κλάδου της βιομηχανίας όπλων του Τρίτου Ράιχ για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών (http://tibetanbuddhistencyclopedia.com/en/index.php?title=The_subterranean_World_-_Agartha,_Shambala_and_the_Thule_Nazi_connection).

Υπάρχει συνεχής κίνηση του εκκρεμούς μεταξύ ενός ενάρετου παραγωγικού κύκλου και ενός φαύλου χρηματοπιστωτικού, ως κυρίαρχου στοιχείου στην εξέλιξη του καπιταλιστικού συστήματος από τον 15^ο Αιώνα έως σήμερα. Η κρίσιμη αυτή κίνηση εντοπίζεται στο εσωτερικό ευρύτερων κύκλων ηγεμονίας επάνω στο παγκόσμιο σύστημα (Ιταλικές πόλεις – κράτη 1.400 μ.Χ.-1.600 μ.Χ., Ολλανδία 1.600 μ.Χ.-1.800 μ.Χ., Βρετανία 1.800 μ.Χ.-1.940 μ.Χ. και Η.Π.Α. 1.940 μ.Χ.-2000 μ.Χ.).

Σε κάθε μία από αυτές τις φάσεις, ο κύκλος της κυριαρχίας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου σηματοδοτεί την λεγόμενη εποχή του “φθινοπώρου” της εκάστοτε ηγεμονίας, δηλαδή την περίοδο της αρχής του τέλους της. Το φθινόπωρο κάθε ηγεμονίας αποτελεί την έναρξη μιας μακράς περιόδου μεγάλης αστάθειας και όξυνσης των ανταγωνισμών.

Έτσι, κάθε μετατόπιση του κέντρου και κάθε νέα συγκέντρωση της εξουσίας στο νέο ηγεμονικό κράτος, επικυρωνόταν και ολοκληρωνόταν μετά από πολύχρονους πολέμους. Ο Τριακονταετής Πόλεμος (1.618 μ.Χ.-1.648 μ.Χ,) καθιέρωσε την Ολλανδική ηγεμονία, οι Ναπολεόντειοι Πόλεμοι (1.792 μ.Χ.- 1.815 μ.Χ.) την Βρετανική ηγεμονία και οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι (1.914 μ.Χ.-1.945 μ.Χ.) την ηγεμονία των Η.Π.Α.

Οι ΗΠΑ ως οργανώτρια δύναμη του πλανήτη και οι σύμμαχοί της, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1989, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα κυρίως του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, προχώρησαν στην πλήρη διάλυση του ελέγχου της κίνησης κεφαλαίων σε παγκόσμιο επίπεδο και στην κατάργηση των εθνικών συνόρων και ελέγχων, με συνέπεια να δοθεί μια ισχυρή ώθηση στη περαιτέρω διεθνοποίηση του καπιταλισμού.

Συνέπεια αυτού ήταν η πλήρης απελευθέρωση των αγορών, η μετατροπή της Κίνας σε πλανητικό καπιταλιστικό εργοστάσιο, η ισχυρή παραγωγική άνοδος άλλων χωρών όπως η Ινδία, πέραν δηλαδή της Δύσης που μέχρι την περίοδο εκείνη είχε την πρωτοπορία. Ήδη, σοβαροί μελετητές θεωρούν ότι η σημερινή είναι η τελευταία μιας μακράς περιόδου αδιαμφισβήτητης δυτικής ηγεμονίας, που συνδέθηκε με την εμφάνιση του καπιταλισμού τον 16^ο Αιώνα-(https://slpress.gr/diethni/i-anaflexi-sti-mesi-anatoli-enteinei-tin-pagkosmia-peridinisi/).

 

Με πρωτοβουλία της Κίνας που διαθέτει τεράστια συναλλαγματικά αποθέματα (3,5 τρις δολάρια) επιχειρείται η δημιουργία, ενός ισχυρού αποθεματικού ταμείου γουάν, με συμμετοχή χωρών όπως η Μαλαισία, η Σιγκαπούρη, η Χιλή κλπ που θα δανείζονται και θα αποπληρώνουν σε γουάν, το οποίο σημειωτέον αρχίζει και χρησιμοποιείται ως αποθεματικό νόμισμα και σε άλλες χώρες (Ισραήλ, Σαουδική Αραβία κλπ).

Το επόμενο βήμα θα είναι η δημιουργία συστήματος συναλλαγών που θα αντικαταστήσει το δυτικό swift. Οι εξελίξεις αυτές, που στοχεύουν στην υποκατάσταση μακροπρόθεσμα του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος έχουν δημιουργήσει εκρηκτικές συνθήκες στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό τομέα, που σε συνδυασμό με τον αβυσσαλέο ενεργειακό πόλεμο αλλάζουν το κέντρο βάρους της οικονομικής λειτουργίας του πλανήτη, απειλώντας ευθέως την ήδη οπισθοχωρούσα αμερικανική ηγεμονία και εν γένει την δυτική πρωτοπορία έναντι της Ασίας, που αναδύεται ως χώρος της εκκολαπτόμενης πλανητική ηγεμονίας (https://trikalain.gr/giorgos-papasimos-i-geopolitiki-ataxia-pragmaton/).

 

Το 578 μ.Χ., η τεράστια Αυτοκρατορία των Γκοκ Τούρκων είχε επεκταθεί από την Μογγολία, μέσω της Ευρασίας, μέχρι την Κριμαία στην σημερινή Ουκρανία. Η αυτοκρατορία που είχε προκύψει μόλις 30 χρόνια νωρίτερα έπαιξε σημαντικό διπλωματικό ρόλο στην διαμεσολάβηση των σχέσεων μεταξύ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (της επιζήσασας Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) και της προ-μουσουλμανικής Περσικής Αυτοκρατορίας των Σασσανιδών.

Μέσα από μια σειρά γάμων με κορυφαίες πριγκίπισσες της βραχύβιας δυτικής δυναστείας Wei και της δυναστείας Northern Zhou της Κίνας (το 5.62 μ.Χ. και το 568 μ.Χ.), κορυφαίοι Χαγάνοι των GokTurks έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διευκόλυνση της αναβίωσης των παλαιών εμπορικών δρόμων των διαδρόμων του Δρόμου του Μεταξιού που είχαν πέσει σε αταξία με την κατάρρευση της δυναστείας Han το 200 μ.Χ.

Με τον θάνατο του τέταρτου ηγεμόνα (Τασπάρ Χαγάνου) το 586 μ.Χ., οι αντιμαχόμενες φατρίες ανταγωνίστηκαν για τον έλεγχο και ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος με αποτέλεσμα την τελική διάσπαση της Αυτοκρατορίας σε ανατολικό και δυτικό τμήμα.

Πριν από την εμφάνιση της δυναστείας των Τανγκ το 618 μ.Χ., διάφορες αντίπαλες δυναστείες στην Κίνα θα ήταν επίσης ένας παράγοντας στην αταξία που εξαπλώθηκε σε όλη την Κεντρική και Ανατολική Ασία κατά τη διάρκεια αυτών των χαοτικών ετών.

Η Χαζαρία ιδρύθηκε για πρώτη φορά στα μέσα του 7^ου Αιώνα από το δυτικό τουρκικό Χαγανάτο που είχε γίνει ανεξάρτητο από οποιαδήποτε υπακοή στην Ανατολική τουρκική μητρική αυτοκρατορία, όταν το τελευταίο είχε ηττηθεί στρατιωτικά από τον αυτοκράτορα Taizong της δυναστείας Tang της Κίνας το 643 μ.Χ. Με την ήττα του Δυτικού Χαγανάτου (ο ανατολικός κλάδος είχε ηττηθεί από τον Λι Τζινγκ το 630), μόνο ο δυτικότερος κλάδος των Γκοκτούρκων παρέμεινε στη Χαζαρία.

Με αυτή την νίκη του 643 μ.Χ., ο Κινέζος Αυτοκράτορας έγινε "Tengri Khagan" (Ουράνιος Βασιλιάς), ανώτατη εξουσία πάνω σε όλους τους Τούρκους. 100.000 Τούρκοι μετανάστευσαν στην συνέχεια στο εξαιρετικά εκτεταμένο βασίλειο της Κίνας και 10.000 τουρκικές ελίτ εγκαταστάθηκαν στην πρωτεύουσα. Επιστολές από διάφορους Τούρκους ηγέτες προς την αυλή των Τανγκ μέχρι το 741 μ.Χ. συνέχισαν να αναγνωρίζουν τους αυτοκράτορες της Κίνας ως «Ουράνιο Χαγάνο».

Ο κομφουκιανισμός εξαπλώθηκε ηλεκτρικά σε ολόκληρο τον τουρκικό κόσμο και οι πρόσφατα ανεξάρτητοι Τούρκοι της δύσης δημιούργησαν γρήγορα μια πολύ ανεπτυγμένη κεντρική κυβέρνηση στην Χαζαρία, της οποίας η οικονομία θα βασιζόταν κυρίως στην αλιεία και τη γεωργία.

Η Χαζαρία έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος του Δρόμου του Μεταξιού με κύριες διαδρομές του Δρόμου του Μεταξιού της Στέπας που πήγαιναν ανατολικά-δυτικά πάνω από την ξηρά από την επικράτεια των Ουιγούρων στα ανατολικά προς την δυτική Κριμαία και γραμμές εξαγωγής/εισαγωγής κατά μήκος των ποταμών Δνείπερου, Ντον και Βόλγα που τροφοδοτούσαν την Κασπία και την Μαύρη Θάλασσα.

Η Χαζαρία κατείχε επίσης τη ζωτική εμπορική διαδρομή Βορρά-Νότου κατά μήκος του Βόλγα από την Σκανδιναβία μέσω της Κεντρικής Ρωσίας στο Ισλαμικό Ιράν και το Αζερμπαϊτζάν. Δεδομένου ότι οι Βενετικοί πόλεμοι με το Ισλάμ καθιστούσαν αδύνατο το μεσογειακό εμπόριο και επίσης καθιστούσαν ανασφαλές για τους χριστιανούς ή τους μουσουλμάνους εμπόρους να μετακινούνται ο ένας μέσω των εδαφών του άλλου, αυτός ο χαζαρικός δρόμος ήταν ζωτικής σημασίας και ο ρόλος των Εβραίων απαραίτητος για το εμπόριο.

Καθώς ο αυτοκράτορας των Τανγκ αναβίωσε τους εμπορικούς δρόμους του Δρόμου του Μεταξιού που είχαν καταρρεύσει μετά την πτώση της δυναστείας των Χαν το 200 μ.Χ., Βουδιστές, Ινδουιστές, Νεστοριανοί Χριστιανοί, Ζωροάστρες, Μουσουλμάνοι και Εβραίοι συνέρρευσαν στην Κίνα. Η δυναστεία των Αββασιδών έπαιξε έναν άλλο απαραίτητο ρόλο στη διατήρηση του Δρόμου του Μεταξιού και της αναγέννησης του Κομφούκιου σε συνδυασμό με τη συμμαχία τους με τη νΧαζαρία.

Σε μια αποφασιστική στιγμή το 755 μ.Χ., η δυναστεία των Τανγκ αντιμετώπισε μια τρομερή κρίση γνωστή ως εξέγερση του Αν-Σι, όταν ένας αποστάτης στρατηγός Αν Λουσάν αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας του Βορρά απειλώντας τόσο με εμφύλιο πόλεμο όσο και με την διάλυση του νέου δρόμου του μεταξιού.

Ο χαλίφης αλ-Μαχντί (παππούς του μεγάλου Χαρούν αλ Ρασίντ) έστειλε 4000 μουσουλμάνους στρατιώτες για να βοηθήσουν τον αυτοκράτορα στην καταστολή της εξέγερσης, διατηρώντας την οικουμενική συμμαχία!

Είναι ατυχές το γεγονός ότι η δυναστεία των Τανγκ δεν μπόρεσε ποτέ να ανακτήσει το προεμφυλιακό της κύρος και ο Δρόμος του Μεταξιού έχασε πολύτιμη ζωτικότητα ακριβώς την στιγμή που η συμμαχία Χριστιανών-Εβραίων-Μουσουλμάνων έφτανε στο αποκορύφωμα της.