ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ FREIKOROS ΜΕ ΤΙΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ΣΤΟΝ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ODESSA, ΤΙΣ ΜΙΣΘΟΦΟΡΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΩΝ ΝΑΖΙ, ΤΩΝ ΝΕΟΝΑΖΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΚΟ ΣΤΟΝ ΨΥΧΡΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

 ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ FREIKOROS ΜΕ ΤΙΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ΣΤΟΝ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ODESSA, ΤΙΣ ΜΙΣΘΟΦΟΡΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΩΝ ΝΑΖΙ, ΤΩΝ ΝΕΟΝΑΖΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΚΟ ΣΤΟΝ ΨΥΧΡΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό, καθόλη την διάρκεια της ιστορίας υπήρξαν ομοιότητες στις πράξεις πολιτικών και δημαγωγών, οι οποίες προέρχονταν από όμοια κέντρα, είχαν παρεμφερείς σκοπούς, αλλά και παρόμοιες καταλήξεις, ιδιαίτερα στον Μεσοπόλεμο, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όσο και στις μέρες μας.

Τόσο η ODESSA (https://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html, https://alophx.blogspot.com/2018/10/odessa.html), όσο και τα Freikorps (https://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html) κατέφυγαν στο εξωτερικό για να επαναδημιουργήσουν την οικονομία και τον στρατό της τότε ηττημένης Γερμανίας, όπως και Γ’ και Δ΄ Ράιχ αντίστοιχα, ενώ δεν θα πρέπει να παραβλεφθεί να αναφέρει ότι και το πραξικόπημα και η επικράτηση των μπολσεβίκων του Λένιν στην Ρωσία έγινε και αυτή με χρήματα των Γερμανών του Κάιζερ Γουλιέλμου του Β΄ του Β΄ Ράιχ, των οπλών και των πρακτόρων του (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html).

Έτσι, στην πρώτη περίπτωση, η επαναδημιουργία του στρατού της Γερμανίας μετά την ήττα του στον Α’ΠΠ έγινε εφικτή με την συνθήκη του Ραπάλο και τις μυστικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις που δημιούργησε στην ΕΣΣΔ η Γερμανία, με αντάλλαγμα καλές οικονομικές και εμπορικές σχέσεις μεταξύ δύο κρατών παρίων, την ανταλλαγή τεχνολογίας/τεχνογνωσίας και εκπαίδευσης προσωπικού, όπως και την παραγωγή τανκς, αεροσκαφών, βομβίδων οπλών και πυροβόλων, αλλά και χημικών αέριων (https://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html).

{Με το σύμφωνο του σοσιαλδημοκράτη Γερμανού καγκελάριου Έμπερτ και με τον αρχηγό του Γερμανικού Γενικού Επιτελείου Γκρένερ, συμφωνήθηκε η χρήση του Γερμανικού στρατού για την καταστολή των Γερμανικών «εξεγέρσεων»/πραξικοπημάτων και η διατήρηση της πολιτικής επιρροής του στρατού στην Γερμανία ως αντάλλαγμα.

Έτσι, μετά την συμφωνία αυτή, με την οποία ιδρυθήκαν και τα ελευθέρα σώματα («Freikorps»), ένας κρυφός στρατός της Γερμανίας από παραστρατιωτικές ομάδες από πρώην αξιωματικούς και στρατιώτες  (αφού η συνθήκη των Βερσαλλιών μείωσε σε μόλις 100.000 άντρες και δεν επιτρέπονταν περισσότεροι), τον έλεγχο τους ανέλαβε ο Υπουργός Άμυνας και Εσωτερικών της Γερμανίας Νόσκε.

Και με την χρήση των σωμάτων αυτών, ο Νόσκε και οι σοσιαλιστές κατάφεραν να καταστείλουν τα κομμουνιστικά πραξικοπήματα των κομμουνιστών το 1.918 μ.Χ. στην Βαυαρία, στο Κίελο και των Σπαρτακιστών στο Βερολίνο, ενώ τα παραστρατιωτικά, αλλά τακτικά μεν αυτά σώματα, διέλυσαν (αφού πρωτα νίκησαν κατά κράτος) τα ανοργάνωτα παραστρατιωτικά σώματα των κομμουνιστών των Σοβιέτ, ακόμα και αν σε αυτά είχαν προσχωρήσει στρατιώτες και ναύτες (με πρώτους τους επαναστατημένους/λιποτάκτες ναύτες στο Κίελο που σήμαναν την αρχή των εξεγέρσεων που οδήγησαν στην πτώση της μοναρχίας στην Γερμανία).

Στην δε Βαυαρία, με το πραξικόπημα/«επανάσταση» του κομμουνιστή Κουρτ Άσνερ και την κατάργηση της εκεί μοναρχίας, αυτός προχώρησε στην ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της περιοχής αυτής από την Γερμανία, με το τέλος του Α’ΠΠ (όπως ήθελαν και πριν το πραξικόπημα της Μπιραρίας και πολλοί εθνικιστές στην επαρχία αυτή).

Όμως, με την δολοφονία του Άσνερ, όταν αυτός έχασε με εκλογές την εξουσία, και την διαδοχή του από τον σοσιαλιστή Γιοχάνες Χόφμαν, αλλά κυρίως με την «επανάσταση» και πραξικόπημα των κομμουνιστών οπαδών του Άσνερ, Ernst Niekisch και Ερνστ Τόλερ (και τους Eugen Leviné, Erich Mühsam, Γκούσταβ Λαντάουερ και Σίλβιο Γκέσελ) και την προσωρινή κατάληψη της εξουσίας από αυτόν, ο Χόφμαν, σε αντάλλαγμα την αποστολή στρατού από το Freikorps στο Μόναχο για την καταστολή των κομμουνιστών συμφώνησε στην επανένταξη της Γερμανίας στο Γερμανικό κράτος, όπως και έγινε.

Παρόλα αυτά, οι τάσεις των Βαυαρών για ανεξαρτησία από την Γερμανία συνέχισαν ακάθεκτες και στον Ψυχρό Πόλεμο (αμέσως μετά την λήξη του Β’ΠΠ), ενώ υπάρχουν και στις μέρες μας, ενώ αυτοί θέλουν να αποσχίσουν από την Γερμάνια (όπως και κάποιοι στην Βόρεια Ιταλία θέλουν την απόσχιση από το Ιταλικό κράτος), όχι μόνο λόγω του καθολικισμού τους, αλλά και για να μην πληρώνουν φόρους στον προϋπολογισμό του κράτους αφού είναι πλούσια περιοχή, όπως πολλοί Γερμανοί στις μέρες μας θέλουν να φύγουν η χώρα τους από την ΕΕ για να μην δίνει χρήματα σε αλλά κράτη.

Εδώ μπορεί να σημειωθεί ότι η καταστολή της «εξέγερσης» των Σπαρτακιστών/κομμουνιστών στην Γερμανία (με την λήξη του Α’ΠΠ και την ήττα της Γερμανίας) από τον Έμπερτ, Νόσκε και τα Freikorps έγινε με την σύμφωνη γνώμη της Αντάντ που δεν ήθελαν να επικρατήσει κομμουνιστικό καθεστώς στην Γερμανία, όπως ακριβώς και στην Γαλλία η κυβέρνηση Θιερς (με την λήξη του Γαλλοπρωσικού πολέμου και την ήττα της Γαλλίας), με την σύμφωνη γνώμη του Β’ Ράιχ του Μπίσμαρκ κατέστειλε την «εξέγερση» της κομούνας στην Γαλλία, αφού οι Γερμανοί δεν ήθελαν να επικρατήσει κομμουνιστικό καθεστώς στην Γαλλία.

[Ο δε Eugen Leviné, ηγέτης της Σοβιετικής Γερμανικής Δημοκρατίας της Γερμανίας ονομάστηκε και Γερμανός «αιμοδιψής Ροβεσπιέρος», για την συνεχή τρομοκρατία και τις εκτελέσεις των αντιπάλων του και χιλιάδων πολίτων, ενώ και οι δύο στο τέλος συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν οντάς για κάποιο χρονικό διάστημα δικτάτορες των κρατών τους με στρατό και πολιτικές συνομωσίες από τους πρώην συμμάχους τους (Γιρονδίνους και σοσιαλιστές αντίστοιχα)].

Τα δε «ελεύθερα σώματα» δημιουργήθηκαν για πρώτη φορά ως παραστρατιωτικές ομάδες στην Πρωσία από τον στρατηγό Φον Μπλύχερ για να πολεμήσουν σαν αντάρτες στον πόλεμο για την απελευθέρωση της χωράς τους από τους Γάλλους κατακτητές του Μεγάλου Ναπολέοντα, όπως και για δεύτερη φορά μετά την ήττα της Γερμανίας στον Α’ΠΠ  από τον στρατηγό Χανς Φον Στεκτ για να πολεμήσουν σαν αντάρτες στον πόλεμο για την απελευθέρωση της χωράς τους από τους κατακτητές της Αντάντ, ενώ στον Ψυχρό Πόλεμο τα Ffreikorps, ήταν η Gladio, πολλά από τα μέλη της οποίας ήταν ναζιστές, φασίστες, ακροδεξιοί, εθνικιστές, νεοφασίστες και νεοναζί (https://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html).

[Συγκεκριμένα, τα πρώτα Freikorps εμφανίστηκαν κατά την διάρκεια του Πολέμου της Αυστριακής Διαδοχής και ιδιαίτερα του Επταετούς Πολέμου, όταν η Γαλλία, η Πρωσία και η μοναρχία των Αψβούργων ξεκίνησαν μια κλιμάκωση μικροπολέμου διατηρώντας τα κανονικά τους συντάγματα.

Ακόμη και κατά την διάρκεια του τελευταίου Kabinettskrieg, του Πολέμου της Βαυαρικής Διαδοχής, οι σχηματισμοί Freikorp σχηματίστηκαν το 1778. Οι Γερμανοί, οι Ούγγροι, οι Πολωνοί, οι Λιθουανοί και οι Νότιοι Σλάβοι, καθώς και οι Τούρκοι, οι Τάταροι και οι Κοζάκοι , πίστευαν από όλα τα εμπόλεμα μέρη ότι ήταν εγγενώς καλοί μαχητές.

Η εθνικότητα πολλών στρατιωτών δεν μπορεί πλέον να εξακριβωθεί καθώς η εθνοτική καταγωγή συχνά περιγράφονταν με ασάφεια στους καταλόγους των συντάξεων. Οι Σλάβοι (Κροάτες, Σέρβοι) αναφέρονται συχνά ως «Ούγγροι» ή απλώς «Κροάτες» και οι Μουσουλμάνοι νεοσύλλεκτοι (Αλβανοί, Βόσνιοι, Τάταροι) ως «Τούρκοι».

Για την Πρωσία, οι Pandurs , οι οποίοι αποτελούνταν από Κροάτες και Σέρβους , ήταν ένα ξεκάθαρο πρότυπο για την οργάνωση τέτοιων «ελεύθερων» στρατευμάτων. Ο Φρειδερίκος ο Μέγας δημιούργησε 14 μονάδες « ελεύθερου πεζικού» (Frei-Infanterie), κυρίως μεταξύ 1.756 μ.Χ. και 1.758 μ.Χ., οι οποίες προορίζονταν να είναι ελκυστικές για εκείνους τους στρατιώτες που ήθελαν στρατιωτική «περιπέτεια», αλλά δεν ήθελαν να κάνουν στρατιωτική άσκηση.

Θα πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ των Freikorps που σχηματίστηκαν μέχρι το 1.759 μ.Χ. για τα τελευταία χρόνια του πολέμου, που λειτουργούσαν ανεξάρτητα και διέτρεχαν τον εχθρό με αιφνιδιαστικές επιθέσεις, και του ελεύθερου πεζικού που αποτελούνταν από διάφορους στρατιωτικούς κλάδους (όπως πεζικό, ουσάρους, δράκους, jäger) και χρησιμοποιήθηκαν σε συνδυασμό.

Συχνά χρησιμοποιήθηκαν για να αποκρούσουν τους Pandurs της Maria Theresa . Στην εποχή της γραμμικής τακτικής, τα ελαφρά στρατεύματα θεωρούνταν απαραίτητα για καθήκοντα φυλακίου, ενίσχυσης και αναγνώρισης . Κατά την διάρκεια του πολέμου, συγκροτήθηκαν οκτώ τέτοια εθελοντικά σώματα:

Επειδή, με ορισμένες εξαιρέσεις, θεωρούνταν απείθαρχοι και λιγότερο άξιοι μάχης, χρησιμοποιήθηκαν για λιγότερο επαχθή καθήκοντα φρουράς και φρουράς . Στους λεγόμενους «μικροπολέμους», οι Freikorps απέκλεισαν τις γραμμές ανεφοδιασμού του εχθρού με ανταρτοπόλεμο.

Σε περίπτωση σύλληψης, τα μέλη τους κινδύνευαν να εκτελεστούν ως παράτυποι μαχητές. Στην Πρωσία οι Freikorps , που ο Φρειδερίκος ο Μέγας είχε περιφρονήσει ως «παράσιτα», διαλύθηκαν. Οι στρατιώτες τους δεν είχαν δικαίωμα σε συντάξεις ή επιδόματα αναπηρίας.

Στην Γαλλία, πολλά σώματα συνέχισαν να υπάρχουν μέχρι το 1.776 μ.Χ. Ήταν συνδεδεμένα με τακτικά συντάγματα δραγουμάνων ως μοίρες jäger. Κατά την διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων , η Αυστρία στρατολόγησε διάφορα Freikorps σλαβικής καταγωγής.

Οι Σλάβοι Wurmser Freikorps πολέμησαν στην Αλσατία . Η μαχητική αποτελεσματικότητα των έξι Βιεννέζικων Freikorps (37.000 πεζοί και ιππείς), ωστόσο, ήταν χαμηλή. Εξαίρεση αποτέλεσαν τα συνοριακά συντάγματα Κροατών και Σέρβων που υπηρέτησαν μόνιμα στα αυστρο- οθωμανικά σύνορα.

Εποχή του Ναπολέοντα . Κατά την διάρκεια της εισβολής του Ναπολέοντα στην Ρωσία το 1.812 μ.Χ., ο ουσσάρος Denis Davydov, ένας πολεμιστής-ποιητής , σχημάτισε εθελοντικά αποσπάσματα παρτιζάνων που λειτουργούσαν ως Freikorps κατά τη διάρκεια της γαλλικής υποχώρησης από την Μόσχα.

 Αυτές οι παράτυπες μονάδες λειτούργησαν σε συνδυασμό με τον τακτικό Ρωσικό Αυτοκρατορικό Στρατό του Στρατάρχη Μιχαήλ Κουτούζοφ και τα αποσπάσματα Κοζάκων του Αταμάν Ματβέι Πλατόφ, παρενοχλώντας τις Γαλλικές γραμμές ανεφοδιασμού και προκαλώντας ήττες στην υποχωρούσα Grande Armée στις μάχες του Krasnoi και της Berezina .

Το Freikorps με τη σύγχρονη έννοια εμφανίστηκε στην Γερμανία κατά την διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων. Πολέμησαν όχι τόσο για χρήματα αλλά για πατριωτικούς λόγους, επιδιώκοντας να αποτινάξουν τη Γαλλική Συνομοσπονδία του Ρήνου.

Αφού οι Γάλλοι υπό τον Αυτοκράτορα Ναπολέοντα είτε είχαν κατακτήσει τα γερμανικά κράτη είτε τα ανάγκασαν να συνεργαστούν, τα απομεινάρια των ηττημένων στρατών συνέχισαν να πολεμούν με αυτόν τον τρόπο.

Διάσημοι σχηματισμοί περιελάμβαναν την Γερμανική Λεγεώνα του Βασιλιά, που είχε πολεμήσει για την Βρετανία στην κατεχόμενη από τους Γάλλους Ισπανία και κυρίως είχε στρατολογηθεί από τους Αννόβερους, το Ελεύθερο Σώμα του Λούτζου και τους Μαύρους Μπρούνσβικερς.

Το Freikorps προσέλκυσε πολλούς πολίτες και μαθητές με εθνική διάθεση. Οι διοικητές του Freikorps όπως ο Ferdinand von Schill, ο Ludwig Adolf Wilhelm von Lützow ή ο Frederick William, δούκας του Brunswick-Wolfenbüttel, γνωστός ως «Μαύρος Δούκας», οδήγησαν τις δικές τους επιθέσεις κατά των ναπολεόντειων δυνάμεων κατοχής στην Γερμανία.

Εκείνοι με επικεφαλής τον Σιλ αποδεκατίστηκαν στην Μάχη του Στράλσουντ (1.809 μ.Χ.). Πολλοί σκοτώθηκαν στη μάχη ή εκτελέστηκαν με εντολή του Ναπολέοντα στη συνέχεια. Οι Freikorps ήταν πολύ δημοφιλείς κατά την περίοδο του Γερμανικού Απελευθερωτικού Πολέμου (1.813 μ.Χ.–15 μ.Χ.), κατά την οποία ο von Lützow, ένας επιζών του Freikorps του Schill, σχημάτισε το Ελεύθερο Σώμα του Lützow. Οι αντιναπολεόντειοι Freikorps συχνά λειτουργούσαν πίσω από τις γαλλικές γραμμές ως ένα είδος κομάντο ή αντάρτικης δύναμης.

Καθόλη την διάρκεια του 19^ου Αιώνα, αυτά τα αντιναπολεόντεια Freikorps υμνήθηκαν και δοξάστηκαν πολύ από τους Γερμανούς εθνικιστές, και ένας ηρωικός μύθος δημιουργήθηκε γύρω από τα κατορθώματά τους. Αυτός ο μύθος επικαλέστηκε, σε πολύ διαφορετικές συνθήκες, στον απόηχο της ήττας της Γερμανίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο (https://en.wikipedia.org/wiki/Freikorps)].

Ο δε Κουρτ Άσνερ όταν ανελαβε την εξουσια έβγαλε στην φόρα έγγραφα που αποδείκνυαν τις ευθύνες της Γερμανίας για την έναρξη του Α’ΠΠ και θεωρήθηκε για αυτό προδότης από πολλούς Γερμανούς, όπως ακριβώς και ο Λένιν όταν ανελαβε την εξουσία στην Ρωσία έβγαλε στην φόρα τις μυστικές συμφωνίες της Ρωσίας με την Δύση για τον διαμελισμό της Μέσης Ανατολής και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και θεωρήθηκε για αυτό προδότης από πολλούς Ρώσους.

Και όπως ο Καποδίστριας δολοφονήθηκε από τους Μαυρομιχαλαιούς (Κωνσταντίνο και Γεώργιο), έχοντας μόνο έναν σωματοφύλακα τον μονόχειρα Κοζώνη για προστασία, ο οποίος συνέλαβε τους δράστες (πυροβολώντας τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη), έτσι και ο Κουρτ Άσνερ δολοφονήθηκε έχοντας μόνο έναν σωματοφύλακα για προστασία από τον Άντον Άρκον Βάλει, ο οποίος συνελήφθη από τον σωματοφύλακα του Eisner, Fechenbach, ο οποίος πρώτα τον πυροβόλησε.

Η δολοφονία του Άσνερ δημιούργησε ένα μάρτυρα για την αριστερή υπόθεση και προκάλεσε διαδηλώσεις, το κλείσιμο του Πανεπιστημίου του Μονάχου, την απαγωγή αριστοκρατών και το αναγκαστικό χτύπημα των καμπανών της εκκλησίας. Η «Εκδίκηση για τον Άσνερ» αντηχούσε μέσα στους δρόμους (όπως έγινε και στην Αρχαία Ρώμη με την δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα).

Η εκπαίδευση των στελεχών ήταν ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου. Ο Ζέεκτ είχε δημιουργήσει 59 διαφορετικές επιτροπές μελέτης των τακτικών του Πρώτου Πολέμου για να αποκομίσουν διδάγματα που θα χρησιμοποιούνταν στην επόμενη σύγκρουση.

Η γενική αρχηγία της Ράιχσβερ ανατέθηκε στον Χανς φον Ζέεκτ (Hans von Seeckt) στις 11 Οκτωβρίου 1919 μ.Χ. Ο Ζέεκτ σε υπόμνημα του ανέφερε "τον μεγάλο θυμό που νιώθουν οι Γερμανοί αξιωματικοί για τους όρους της Συνθήκης των Βερσαλλιών".

Ανέφερε, επίσης, ότι ήταν αντίθετος με τη συμμετοχή της Γερμανίας στην Κοινωνία των Εθνών, γιατί "η περί διατήρησης της ειρήνης αντίληψη που έφερε ο οργανισμός αυτός ήταν μη πραγματοποιήσιμη". Εξέφραζε επίσης την άποψη ότι ο πόλεμος είναι επαναλαμβανόμενη ιστορική κατάσταση και ότι το καθήκον του Γερμανού αξιωματικού ήταν να προετοιμάζεται για τον επόμενο πόλεμο, αν και όταν αυτός θα πραγματοποιούνταν.

Έτσι ο πυρήνας του στρατού που συγκρότησε ο Ζέεκτ θα αποτελούσε την βάση για την επέκταση, σε περίπτωση πολέμου, του στρατιωτικού σχηματισμού, στηριζόμενη σε διάφορες παραστρατιωτικές οργανώσεις.

Η σε Υπουργικό επίπεδο διοίκηση της Ράιχσβερ διατηρούσε τη στρατηγική σχεδίαση και διεύθυνση καλά προστατευμένη στο ίδιο της το εσωτερικό, ενώ ελλείψει γενικού επιτελείου, ορισμένοι τομείς εντοπίζονταν και σε άλλα υπουργεία, όπως αυτό των μεταφορών.

Οι αξιωματικοί της Ράιχσβερ πληρούσαν υψηλές προδιαγραφές, τόσο σε νοητικό/μορφωτικό όσο και σε σωματικό επίπεδο, ενώ πολύ υψηλά παρέμεναν τα στάνταρ της εκπαίδευσης, της τακτικής και των επιχειρησιακών τομέων, ώστε να αφομοιώνονται όλες οι σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις. Η στρατηγική και επιχειρησιακή άποψη προέβλεπε ως πιθανούς αντιπάλους της Γερμανίας, σε επικείμενο πόλεμο, την Γαλλία και την Πολωνία.

Είναι ενδιαφέρον να ειπωθεί ότι με την συνθήκη αυτή, οι Γερμανοί υπό τον στρατηγό Χανς Φον Σέεκτ συμφώνησε (εκτός των άλλων) με τον Τρόσκι να διαμελίσουν οι χώρες τους και να μοιραστούν την Πολωνία, πολύ πριν κάνουν πράξη την συμφωνία αυτή ο Χίτλερ και ο Στάλιν το 1.939 μ.Χ. με την έναρξη του Β’ΠΠ.

Ο πρίγκιπας Λβοφ στην Ρωσία, όπως και ο πρίγκιπας Μαξ της Βάδης στην Γερμανία, έγιναν πρωθυπουργοί/καγκελάριοι των κρατών τους και οι δύο, επί της πρωθυπουργίας/καγκελαρίας τους έπεσε η μοναρχία των Ρωμανόφ και των Χοεντσόλερν στα κράτη τους αντιστοιχα με εξεγέρσεις και οι χώρες τους έγιναν δημοκρατίες.

Μετά από λίγο οι ίδιοι παραιτήθηκαν από τις θέσεις τους και εδωσαν την πρωθυπουργία στους σοσιαλδημοκράτες Κερένσκι και Έμπερτ αντίστοιχα, οι ίδιοι εδωσαν πολλά πολιτικά δικαιώματα, όμως στην πρώτη περίπτωση η «εξέγερση»/πραξικόπημα των κομμουνιστών Καρλ Λίμπκχεντ, Ρόζα Λούξενμπουργκ και Κουρτ Άσνερ καταπνίγηκε, ενώ στην δεύτερη το πραξικόπημα των μπολσεβίκων του Λένιν πέτυχε (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html).

Το 1.848 μ.Χ. η Ευρώπη γνώρισε τεκτονικές δονήσεις και ανατροπές με τον επαναστατικό πυρετό να προκαλεί ταυτόχρονη ανάφλεξη στο Παρίσι, στην Βιέννη, στην Βουδαπέστη, και στην Φρανκφούρτη.

Σχολιαστές της επικαιρότητας και ιστορικοί δεν άργησαν να βαφτίσουν το 1.848 μ.Χ. «Τρομερή χρονιά». Ο όρος «Τρομερή χρονιά» χρησιμοποιήθηκε ξανά το 1.918 μ.Χ. με την λήξη του Α’ΠΠ και την επανάσταση στην Γερμανία, αλλά και το 1.968 μ.Χ., καθώς μέσα σε λίγους μήνες ένα ντόμινο εξεγέρσεων από τις ΗΠΑ με την αντιπολεμική εξέγερση κατά της εμπλοκής στο Βιετνάμ, την εξέγερση του Μάη στην Γαλλία και την Ανοιξη της Πράγας έδωσε την αίσθηση του τέλους της μεταπολεμικής εποχής.

Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου η Δύση, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη κινούνται πλησίστιες προς την προεξοφλούμενη πρώτη «Τρομερή χρονιά» του 21^ου Αιώνα, το 2024 μ.Χ.- (https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/417032_i-tromeri-hronia).

Εφιαλτικό σενάριο: Ο Γερμανικός στρατός σχεδιάζει επίθεση στην Ρωσία - Πιεστικά ερωτήματα για τον Scholz - Τι απαντά το Βερολίνο. Συναγερμός για την στρατιωτική άσκηση Nordic Responce 24 του ΝΑΤΟ σε Φινλανδία, Σουηδία, Νορβηγία - Ρωσία: Κίνδυνος στρατιωτικού επεισοδίου (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/724870/simantiki-ekseliksi-rosia-h-bundeswehr-eksetazei-sxedia-epithesis-enantion-mas-empleketai-kai-to-verolino).

Γερμανικό κόμμα κατέθεσε αγωγή κατά των αξιωματικών που σχεδίαζαν την επίθεση στην γέφυρα του Κερτς: «Θα ξεκινούσαν τον Γ’ ΠΠ»! «Διέπραξαν το αδίκημα της επίθεσης σε άλλο κράτος». Το Γερμανικό κόμμα «Ελεύθερη Σαξονία» κατέθεσε αγωγή κατά των Γερμανών αξιωματικών που σχεδίαζαν τον βομβαρδισμό της γέφυρας της Κριμαίας καθώς κάτι τέτοιο θα ξεκινούσε έναν πόλεμο με την Ρωσία, ο οποίος στο τέλος θα μετατρέπονταν σε Γ’ ΠΠ (https://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/komma-katethese-agogi-kata-ton-germanon-aksiomatikon-pou-sxediazan-tin-epithesi-stin-gefyra-tou-kerts-tha-ksekinousan-ton-g-pp/)!

Douglas McGregor (Συνταγματάρχης ΗΠΑ): Εάν οι ΗΠΑ ξεκινήσουν πόλεμο, τα Ρωσικά υποβρύχια θα βουλιάξουν τα Αμερικανικά πλοία. Ενώ στο επίκεντρο βρίσκονται οι διαρροές από τις παρακολουθήσεις Γερμανών στρατιωτικών για το πώς θα χτυπηθεί η Γέφυρα Κερτς στην Κριμαία… στο μέτωπο ο Ουκρανικός στρατός παραπαίει… στην κυριολεξία… Η CIA σοκάρει με τις αναφορές ότι τελικά οι ΗΠΑ θα σκοτώσουν τον Zelensky γιατί δεν τους είναι χρήσιμος (https://romioitispolis.gr/douglas-mcgregor-syntagmatarchis-ipa-ean-oi-ipa-xekinisoyn-polemo-ta-rosika-ypovrychia-tha-voyliaxoyn-ta-amerikanika-ploia/).

Ν.Μεντβέντεφ: «Η Γερμανία ετοιμάζεται για πόλεμο με την Ρωσία». «Η Γερμανία ετοιμάζεται για πόλεμο με την Ρωσία», προειδοποίησε ο αντιπρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Ντμίτρι Μεντβέντεφ σε ανάρτηση του στο Telegram αναφερόμενος στις συζητήσεις Γερμανών αξιωματικών για το πως θα μπορούσαν να βομβαρδίσουν την Ρωσική γέφυρα της Κριμαίας (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/03/blog-post_31.html).

«Χωρίς το Ρωσικό αέριο η Γερμανική οικονομία είναι …τελειωμένη!». Την κατάσταση της Γερμανικής οικονομίας σχολίασε ο Βλάντιμιρ Πούτιν μιλώντας σε Ρωσικά μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Ο ίδιος επεσήμανε μεταξύ άλλων πως «Η απόφαση της Γερμανικής κυβέρνησης να στραφεί από το Ρωσικό αέριο σε πιο ακριβές πηγές ενέργειας έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία της χώρας. Οι δυτικοί ηγέτες προφανώς ήλπιζαν ότι η Μόσχα θα αναδιπλωθεί γρήγορα εάν την απέφευγε η Ευρωπαϊκή αγορά, αλλά δεν υπολόγισαν σωστά» (https://news12.gr/choris-to-rosiko-aerio-i-germaniki-oik/)}.

Τα δε Freikorps (που ήταν έντονα ρατσιστικά, αντιισλαμικά και αντισερβικά όπως και οι Ναζί) εκτός από ότι κατέστειλαν τις προσπάθειες κομμουνιστικών πραξικοπημάτων στην Γερμάνια, τόσο στο Βερολίνο των Σπαρτακιστών των Καρλ Λίμπκχεντ και Ρόζα Λούξενμπουργκ, όσο και του Κουρτ Άσνερ στο Βερολίνο και των διαδόχων του, όπως και σε άλλες πόλεις της Γερμανίας, έλαβαν μέρος  για τα συμφέροντα της Γερμανίας και σε μάχες στο εξωτερικό ή έγιναν μισθοφόροι σε αλλά κράτη (διαπράττοντας πολλά εγκλήματα πολέμου σε κάθε περίπτωση, όπως ακριβώς και οι Ναζί στον Β’ΠΠ), περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να επιστρεψουν στην Γερμανία και ένα επαναδημιουργημένο Ράιχ.

Έτσι, τα παραστρατιωτικά αυτά σώματα, γνωστά και ως η «Μαύρη Reichswehr», πολέμησαν τους κομμουνιστές σε κράτη όπως την Ουκρανία, την Πολωνία, την Φιλανδία, την Λετονία, την Εσθονία και την Λιθουανία, τόσο για να στηρίξει/διατηρήσει ή/και να επιβάλει φιλογερμανικά καθεστώτα στα κράτη που κέρδισε η Γερμανία με την συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ με την Ρωσία (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html) και τα απέσυρε τελικά όταν από την μία την πίεσαν με εισβολή στα εδάφη της οι χώρες της Αντάντ που την νίκησαν στον Α’ΠΠ, όσο και όταν οι Ρώσοι άρχισαν να νικήσουν σε πολλά από αυτά τα εδάφη τους Γερμανούς.

[Παράλληλα, όπως οι Γερμανοί στον Α΄ΠΠ είχαν την ισλαμική Οθωμανική Αυτοκρατορία σύμμαχο τους ενάντια στα κράτη της Αντάντ, έτσι και στις μέρες μας, σε έναν ενδεχόμενο Γ’ΠΠ, είναι πιθανότατο να έχει η Δύση σαν εχθρό έναν ενωμένο ισλαμικό κόσμο, ενωμένο (https://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_0.html, https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_17.html, https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_13.html, https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post_90.html, https://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html, https://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_95.html).

π.χ. εκτός από τα ισλαμικά κράτη του Ιράν, το Κατάρ (που αν και μοναρχία στηρίζει οικονομία όλους τους ισλαμιστές και τις οργανώσεις τους παγκόσμια, όπως και την Μουσουλμάνοι Αδελφότητα και όλες τις ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις οπ δημιουργήθηκαν από αυτή) και της Τουρκίας και από αλλά μουσουλμανικά κράτη, π.χ. την Αίγυπτο, την Σαουδική Αραβία, την Ινδονήσια, την Νιγηρία και το Πακιστάν κ.λ.π..].

Αν και μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος της Μπυραρίας του Χίτλερ στο Μοναχό τα σώματα αυτά διαλυθήκαν ή ενσωματωθήκαν στον νέο Γερμανικό στρατό, υπήρχαν ομάδες που έφεραν το ίδιο όνομα, κυρίως Γερμανικές μειονότητες ή φιλογερμανού δωσίλογοι σε κράτη που προδώσαν τα κράτη που διέμεναν και στήριξαν την κατάκτηση τους από την Γερμανία, με την δημιουργία παραστρατιωτικών οργανώσεων, φιλοναζιστών κομμάτων και τρομοκρατικών οργανώσεων, π.χ. στην Σουηδία, στην Πολωνία, την Τσεχία και την Δανία, ακόμα και στην Μεγάλη Βρετανία.

Παράλληλα όμως χρησιμοποίησε στα κατεχόμενα κράτη και τρομοκρατικές οργανώσεις και φιλοναζιστικές δασολογικές ομάδες και παραστρατιωτικά σώματα κατά των κατεκτημένων λαών και των ανταρτών ενάντια στους Γερμανούς (π.χ. τους Γερμανοτσολιάδες στην Ελλάδα, τον στρατό του Βλασόφ και τον ναζιστή Μπαντέρα σε Ουκρανία, Λευκορωσία και σε Ρωσικά εδάφη, το ισλαμικό τάγμα των «Χάντερ SS» στα Βαλκάνια, την πανευρωπαϊκή μεραρχία «Καρλομάγνος» κ.λ.π.).

Στην δεύτερη περίπτωση, οι Γερμανοί και οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες λίγο πριν την πτώση του Γ’ Ράιχ φρόντισαν για την διαφυγή των κλεμμένων, χρήματων, λάφυρων και χρυσού από τα κατεχόμενα από αυτούς κράτη στην Ευρώπη σε τράπεζες σε Ελβετία, Ισπανία, Πορτογαλία, Αργεντινή και ΗΠΑ, (ενώ πολλοί καταζητούμενοι Ναζί μέσω της οργάνωσης αυτής διέφυγαν στην Ιβηρική, την Λατινική Αμερική και την Μέση Ανατολή)-(https://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html, https://alophx.blogspot.com/2018/10/odessa.html, https://alophx.blogspot.com/2022/06/blog-post.html), εξωτερικό ή έγιναν μισθοφόροι σε αλλά κράτη (π.χ. ο Σκορτσένι στην Αίγυπτο ή άλλοι Ναζί στην Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων), περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να επιστρέψουν στην Γερμανία και ένα επαναδημιουργημένο Ράιχ.

Μέχρι να περιμένουν να έρθει ξανά η κατάλληλη στιγμή και να τα φέρουν στην Γερμανία για να φτιάξουν με αυτή ξανά την κατεστραμμένη οικονομία της Γερμανίας, το δήθεν «Γερμανικό οικονομικό θαύμα» με κλεμμένα χρήματα και να δημιουργήσουν το Δ΄ Γερμανικό Ράιχ,

Στις μέρες μας, τον ρολό των Freikorps και των μισθοφόρων Ναζί για την εξυπηρέτηση των Γερμανικών συμφερόντων και την εγκατάσταση με δήθεν «χρωματιστές εξεγέρσεις»/πραξικοπήματα φιλογερμανικών καθεστώτων στο εξωτερικό παίζουν οι ΜΚΟ (Γερμανικές, του Σόρος, φιλοισλαμικές, αναρχικές ή/και Αμερικάνικες), όπως και παραστρατιωτικές ομάδες νεοναζί (π.χ. τα τάγματα «Μπαντέρα» και «Αζόφ») που έδρασαν (και δρουν ακόμα) σε πολλά κράτη, π.χ. Σερβία, Ουκρανία, Γεωργία, Μολδαβία, Αρμένια κ.λ.π.

Όμως όπως έγινε και στον Μεσοπόλεμο, στον Β΄ΠΠ οι οργανώσεις αυτές ηττήθηκαν όταν τελικά στράφηκαν και με πολεμικές προετοιμασίες όταν οι ηγέτες τους κατέλαβαν πραξικοπηματικά στα κράτη τους την εξουσία και στράφηκαν πολεμικά ενάντια στην Ρωσία με τον Ρωσοουκρανικό και Ρωσογεωργιανό πόλεμο και οι στρατοί και τα κράτη τους ηττήθηκαν συντριπτικά από τους Ρώσους παρά τις ψευδείς υποσχέσεις της Δύσης για βοήθεια.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των γεγονότων στην Μέση Ανατολή, στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τον κόσμο; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά και μόνο αν λάβουμε τα καταλληλά μετρά ως λαός θα αποφύγουμε δυσάρεστες εξελίξεις και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Η τρομερή χρονιά. Το 1.848 μ.Χ. η Ευρώπη γνώρισε τεκτονικές δονήσεις και ανατροπές με τον επαναστατικό πυρετό να προκαλεί ταυτόχρονη ανάφλεξη στο Παρίσι, στην Βιέννη, στην Βουδαπέστη, και στην Φραγκφούρτη.

Σχολιαστές της επικαιρότητας και ιστορικοί δεν άργησαν να βαφτίσουν το 1.848 μ.Χ. «Τρομερή χρονιά». Ο όρος «Τρομερή χρονιά» χρησιμοποιήθηκε ξανά το 1.968 μ.Χ., καθώς μέσα σε λίγους μήνες ένα ντόμινο εξεγέρσεων από τις ΗΠΑ με την αντιπολεμική εξέγερση κατά της εμπλοκής στο Βιετνάμ, την εξέγερση του Μάη στην Γαλλία και την Άνοιξη της Πράγας έδωσε την αίσθηση του τέλους της μεταπολεμικής εποχής.

Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου η Δύση, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη κινούνται πλησίστιες προς την προεξοφλούμενη πρώτη «Τρομερή χρονιά» του 21^ου Αιώνα, το 2024 μ.Χ.

Οι ΗΠΑ που βρίσκονται αντιμέτωπες με μια εμφυλιοπολεμική αντιπαράθεση βρίσκονται εκτός πάσης ορθολογικής πρόβλεψης. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν προβάδισμα στον Τραμπ, αλλά δεν απαντούν στο ερώτημα αν η ομοβροντία δικαστικών διώξεων που έχει εξαπολυθεί εναντίον του Τραμπ θα του επιτρέψει να μετάσχει χωρίς προβλήματα στην προεκλογική εκστρατεία και σε περίπτωση νίκης να αναλάβει κανονικά τα καθήκοντα του.

Οι ευρωεκλογές της Ανοιξης έχουν πλέον ως διακύβευμα όχι το αν η ακροδεξιά Εναλλακτική για την Γερμανία θα είναι δεύτερη δύναμη, αλλά αν θα αναδειχθεί πρώτη. Η πιο πρόσφατη δημοσκόπηση δίνει ποσοστό 32% στους Χριστιανοδημοκράτες, 23% στην Εναλλακτική, ενώ τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού (Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι και Φιλελεύθεροι) συγκεντρώνουν συνολικά ποσοστό 32%.

Στην Γαλλία, ο Εθνικός Συναγερμός της Λεπέν αναμένεται να αναδειχθεί σε πρώτη δύναμη και έτσι εύλογα τίθεται το ερώτημα αν ο Μακρόν και η κυβέρνηση μειοψηφίας της Μπορν θα ολοκληρώσουν κανονικά τη θητεία τους το 2027 μ.Χ.

Στην Μέση Ανατολή τα όσα μεσολάβησαν από την αιφνιδιαστική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ μέχρι και σήμερα συνθέτουν μια δυναμική μετωπικής σύγκρουσης της Τεχεράνης με το Τελ Αβίβ με απρόβλεπτες παρενέργειες.

Στην Ουκρανία η Δύση είναι φανερό ότι προετοιμάζει το έδαφος επικοινωνιακά για την έναρξη διαπραγματεύσεων με την Ρωσία χωρίς να είναι σαφές αν το ζητούμενο περιορίζεται στην κατάπαυση του πυρός ή αν στοχεύει σε μια συνολική εκκαθάριση εκκρεμοτήτων με την Δύση. Μπορούν οι ΗΠΑ με δεδομένα τα παραπάνω να δώσουν προτεραιότητα στην ανάσχεση της δυναμικής ανάδειξης της Κίνας σε κυρίαρχη παγκόσμια Δύναμή;

Από την ανατροπή του Σάχη στις αρχές του 1.979 μ.Χ. μέχρι και πρόσφατα η Σαουδική Αραβία και τα κράτη της Αραβικής Χερσονήσου κατέγραφαν ως στρατηγική απειλή την επιρροή του Ιράν στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, μια τοποθέτηση που δημιουργούσε κοινό παρονομαστή ζωτικών συμφερόντων με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.  Όλες οι βεβαιότητες που διαμορφώθηκαν μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου αποσαθρώνονται και αποδομούνται σε μια ανατροπή χωρίς προηγούμενο στη νεότερη Ιστορία.

Σήμερα το Τέλος της Ιστορίας, η Σύγκρουση των Πολιτισμών και η Άνοδος και η Πτώση των Μεγάλων Δυνάμεων δεν βοηθούν τον αναγνώστη να καταλάβει ότι βρισκόμαστε στο τέλος της μακραίωνης κυριαρχίας της Δύσης με τις ΗΠΑ να δίνουν μια μάχη οπισθοφυλακής που στην πραγματικότητα είναι μια σκιαμαχία, καθώς ο νέος πολυπολικός κόσμος έχει ήδη αναδυθεί (https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/417032_i-tromeri-hronia).

«Χωρίς το Ρωσικό αέριο η Γερμανική οικονομία είναι …τελειωμένη!». Την κατάσταση της Γερμανικής οικονομίας σχολίασε ο Βλάντιμιρ Πούτιν μιλώντας σε Ρωσικά μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Ο ίδιος επεσήμανε μεταξύ άλλων πως «Η απόφαση της Γερμανικής κυβέρνησης να στραφεί από το Ρωσικό αέριο σε πιο ακριβές πηγές ενέργειας έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία της χώρας. Οι δυτικοί ηγέτες προφανώς ήλπιζαν ότι η Μόσχα θα αναδιπλωθεί γρήγορα εάν την απέφευγε η Ευρωπαϊκή αγορά, αλλά δεν υπολόγισαν σωστά».

«Προφανώς, περίμεναν ότι αν δεν μας πάρουν το φυσικό αέριο, θα καταρρεύσουμε πιο γρήγορα από ό,τι αντιμετωπίζουν μη αναστρέψιμες διαδικασίες. Αλλά οι μη αναστρέψιμες διαδικασίες ουσιαστικά αρχίζουν να συμβαίνουν», τόνισε ο Πούτιν.

Σύμφωνα με τον Ρώσο Πρόεδρο, «οι βιομηχανίες μετακινούνται σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, όπου έχουν δημιουργηθεί πιο ευνοϊκές συνθήκες και όπου η ενέργεια έχει αποδειχθεί φθηνότερη». Πρόσθεσε ότι «είναι απολύτως προφανές» ότι οι πολιτικές που υιοθέτησε η κυβέρνηση του καγκελαρίου Όλαφ Σολτς «καταφέρουν ένα κολοσσιαίο πλήγμα στο μέλλον της γερμανικής οικονομίας».

Η οικονομική δύναμη της ΕΕ επωφελήθηκε για χρόνια από την σχετικά φθηνή Ρωσική ενέργεια, λαμβάνοντας έως και το 40% των εισαγωγών φυσικού αερίου από την χώρα. Μετά την έναρξη της στρατιωτικής επιχείρησης της Μόσχας κατά του Κιέβου τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ., το Βερολίνο κινήθηκε για να μειώσει ριζικά την εξάρτηση του από την Ρωσική ενέργεια εισάγοντας LNG μέσω Ευρωπαίων γειτόνων και ενισχύοντας τις ροές φυσικού αερίου από τη Νορβηγία και την Ολλανδία (https://news12.gr/choris-to-rosiko-aerio-i-germaniki-oik/).

 

Έχει ο καιρός γυρίσματα -  Ασθενείς της Ευρώπης Γερμανία και... Bundesbank το 2023 μ.Χ., με ζημίες 21,6 δισ. ευρώ το 2023 μ.Χ. Αποδέσμευσε 19,2 δισεκ. ευρώ για προβλέψεις, Αρνητικό καθαρό αποτέλεσμα κατέγραψε το 2023 μ.Χ. η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας (Bundesbank), για πρώτη φορά στην ιστορία της, με τις ζημίες να διαμορφώνονται σε 21,6 δισεκ. ευρώ.

Η κεντρική τράπεζα ανακοίνωσε επίσης ότι αποδέσμευσε 19,2 δισεκ. ευρώ σε προβλέψεις για κινδύνους και άντλησε και 2,4 δισεκ. από τα αποθέματά της, με εποτέλεσμα να παρουσιάζει, πλέον, ένα απόθεμα περίπου 700 εκατ ευρώ.

«Εκτιμούμε ότι τα βάρη θα είναι αισθητά και το τρέχον οικονομικό έτος και πιθανότατα θα υπερβούν τα εναπομείναντα αποθέματα. Μπορούμε να τα αντέξουμε αυτά τα βάρη, καθώς το ενεργητικό μας είναι κατά πολύ υψηλότερο από τις υποχρεώσεις μας», δήλωσε ο επικεφαλής της Bundesbank, Joachim Nagel, ενώ καθησύζασε πως ο ισολογισμός παραμένει «ισχυρός».  Το 2024 μ.Χ. η ζημιά αναμένεται να ξεπεράσει τα 0,7 δισεκατομμύρια ευρώ που υπολείπονται στα αποθεματικά, επομένως η τράπεζα θα αναγκαστεί να μεταφέρει τις ζημίες προς τα εμπρός.

Σημειώνεται ότι η Ολλανδική κεντρική τράπεζα, ανακοίνωσε ζημίες 3,5 δισεκ. ευρώ για το 2023 μ.Χ. Βέβαια, καθησύχασε ότι τα αποθέματά της θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλα ώστε να καλύπτουν μελλοντικές ζημίες και ότι δεν εξετάζεται το ενδεχόμενο ανακεφαλαιοποίησης από την κυβέρνηση. «Μόλις έχουμε αποκαταστήσει επαρκώς τα αποθέματά μας διατηρώντας τα κέρδη, θα συνεχίσουμε τη διανομή μερισμάτων στο ολλανδικό κράτος», δήλωσε η κεντρική τράπεζα

Υπενθυμίζεται πως και η ΕΚΤ εμφάνισε επίσης την πρώτη ετήσια ζημιά από το 2004 μ.Χ., ύψους 1,3 δισεκ. ευρώ, καθώς αποδέσμευσε και εκείνη προβλέψεις κινδύνου ύψους 6,6 δισεκ. ευρώ. Η ζημιά αυτή θα μεταφερθεί στον Ισολογισμό της ΕΚΤ προκειμένου να συμψηφιστεί με μελλοντικά κέρδη.

Σύμφωνα με την ΕΚΤ, η ζημία, η οποία καταγράφηκε έπειτα από σχεδόν δύο δεκαετίες σημαντικών κερδών, αντανακλά τον ρόλο και τις απαραίτητες ενέργειες πολιτικής που ανέλαβε το Ευρωσύστημα κατά την εκπλήρωση της πρωταρχικής αποστολής του να διατηρεί τη σταθερότητα των τιμών και δεν επηρεάζει την ικανότητα του να ασκεί αποτελεσματική νομισματική πολιτική.

Η αύξηση των βασικών επιτοκίων της ΕΚΤ για την καταπολέμηση του πληθωρισμού στη ζώνη του ευρώ είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των τόκων-εξόδων επί των υποχρεώσεων της ΕΚΤ που υπόκεινται σε κυμαινόμενα επιτόκια.

Ωστόσο, οι τόκοι-έσοδα επί των στοιχείων ενεργητικού της ΕΚΤ δεν αυξήθηκαν στον ίδιο βαθμό ή με τον ίδιο ρυθμό, δεδομένου ότι τα εν λόγω στοιχεία έχουν σε μεγάλο βαθμό σταθερά επιτόκια και μακρές διάρκειες.

Η ΕΚΤ είναι πιθανόν να καταγράψει ζημίες και τα αμέσως επόμενα έτη, αλλά στη συνέχεια προβλέπεται να επανέλθει σε διατηρήσιμη κερδοφορία. Η οικονομική ευρωστία της ΕΚΤ υπογραμμίζεται περαιτέρω από το κεφάλαιο και τους σημαντικού ύψους λογαριασμούς αναπροσαρμογής της, που συμποσούνται σε 46 δισεκ. ευρώ στο τέλος του 2023 μ.Χ.

Όσον αφορά στα αποτελέσματα της χρήσεως 2023 μ.Χ. οι καθαροί χρεωστικοί τόκοι-έξοδα της ΕΚΤ ανήλθαν συνολικά σε 7,193 δισ . ευρώ (2022 μ.Χ.: καθαροί πιστωτικοί τόκοι-έσοδα 900 εκατ. ευρώ), κυρίως λόγω των τόκων-εξόδων που προέκυψαν από την καθαρή υποχρέωση της ΕΚΤ στο πλαίσιο του TARGET, ύψους 14.236 εκατ. ευρώ (2022 μ.Χ: 2.075 εκατ. ευρώ).

Οι αποσβέσεις ανήλθαν σε 38 εκατ. ευρώ (2022 μ.Χ.: 1.840 εκατ. ευρώ), κυρίως λόγω μη πραγματοποιηθεισών ζημιών από μεταβολές τιμών επί διαφόρων τίτλων που διακρατούνται στο χαρτοφυλάκιο τίτλων σε δολάρια ΗΠΑ και στο χαρτοφυλάκιο ίδιων κεφαλαίων.

Οι συνολικές δαπάνες προσωπικού αυξήθηκαν σε 676 εκατ. ευρώ (2022 μ.Χ.: 652 εκατ. ευρώ), λόγω του υψηλότερου μέσου αριθμού υπαλλήλων το 2023 μ.Χ., κυρίως στον τομέα της τραπεζικής εποπτείας, και των μισθολογικών προσαρμογών.

Το συνολικό μέγεθος του ισολογισμού της ΕΚΤ μειώθηκε κατά 24 δισεκ. ευρώ σε 674 δισεκ. ευρώ (2022: 699 δισεκ. ευρώ). Την ίδια στιγμή, κατά 0,3% συρρικνώθηκε το ΑΕΠ της Γερμανίας το δ' τρίμηνο του 2023 μ.Χ., σύμφωνα με την Γερμανική στατιστική υπηρεσία, Destatis. Προσαρμοσμένη σε τιμές, η οικονομία της χώρας συρρικνώθηκε κατά 0,4% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του 2022 μ.Χ.

Η Destatis υπογραμμίζει τις μειώσεις στους περισσότερους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής μηχανημάτων και εξοπλισμού, ηλεκτρολογικού εξοπλισμού και μεταλλικών προϊόντων, καθώς και στην χημική βιομηχανία. Επίσης, αναφέρει το «δύσκολο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον» ως τον κύριο παράγοντα πίσω από αυτή την εξέλιξη.

Σε αντίθετο κλίμα, σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής πληροφορίες, η Τράπεζα της Ελλάδος αναμένεται να καταγράψεο οριακή κέρδη για την χρήση 2023 μ.Χ., ενώ η Ελληνική οικονομία βρίσκεται σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.  Λέτε τελικά να έχει ο καιρός γυρίσματα (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/723223/germania-zimies-mamoyth-gia-ti-bundesbank-to-2023-sta-21-6-dis-evro);

 

Η Ευρώπη τελείωσε! Είναι ανίκανη να ανακάμψει από την οικονομική, στρατιωτική και δημογραφική της κρίση. Δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής για την Ευρώπη που έχει ασπαστεί τον μηδενισμό, τον μεταχριστιανικό παγανισμό, τον ανελευθερισμό, την πολιτική του φθόνου, που πιστεύει ότι η διάσωση του πλανήτη απαιτεί το κλείσιμο επιτυχημένων βιομηχανιών και την φτωχοποίηση του λαού της, που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον ισλαμιστικό εξτρεμισμό.

Είναι καιρός πια για να θρηνήσουμε τον θάνατο της παλιάς Ευρώπης. Η σήψη πλέον έχει φύγει πολύ μακριά, η παρακμή είναι πολύ έντονη σε όλα τα επίπεδα, η ευημερία τελείωσε, όπως και τα χρόνια ειρήνης.

Η καταστροφή είναι ασταμάτητη . Η πιο πλούσια, πιο προηγμένη ήπειρος του κόσμου, η Ευρώπη τελείωσε και η ταπεινωτική της πτώση είναι πολύ εμφανής στον υπόλοιπο κόσμο, και δυστυχώς όχι στους παραπλανημένους Ευρωπαίους.

Οι αυτοπροκαλούμενες παθολογίες της – η καταστροφική οικονομική αποτυχία, σχεδόν η ολοκληρωτική γεωπολιτική ασχετοσύνη, η μεταναστευτική κρίση και κρίση ένταξης και ένα χάσμα δημοκρατικού ελλείμματος– έχουν πλέον κάνει μετάσταση.

Έχουν γίνει πολύ περίπλοκα τα πράγματα, πολύ τρομακτικά για τις τριτοκλασάτικες ελίτ της Ευρώπης, ακόμη και για να εξετάσουν το ενδεχόμενο να αντιμετωπίσουν, τους εγωιστές, δημαγωγικούς πολιτικούς που ηγήθηκαν με τέτοια απελπισία της κοινωνικής αποσύνθεσης, της «αποανάπτυξης», των στρατευμάτων του Ποτέμκιν και των φρικτών δημογραφικών στοιχείων. Η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία όπως και άλλες χώρες βρίσκονται στο χείλος της κοινωνικής έκρηξης, με τους αγρότες να έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί, όπως αναφέρει το The Telegraph.

Η Αμερική είναι επίσης και αυτή άρρωστη, όπως μαρτυρεί η δική της κοινωνική παρακμή, η άνοδος της ιδεολογίας της αφύπνισης και η παράλογη ρεβάνς της μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και του Τζο Μπάιντεν.

Οι μεγαλύτερες κληρονομιές της Ευρώπης στον κόσμο – ο καπιταλισμός, η ατομική ελευθερία, το κράτος δικαίου και οι αξίες των «Δυτικών, Μορφωμένων, Βιομηχανοποιημένων, Πλούσιων και Δημοκρατικών» που περιγράφονται τόσο έξοχα από τον Joseph Henrich του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ ο οποίος αναφέρει πως δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής για την Ευρώπη που έχει ασπαστεί τον μηδενισμό, τον μεταχριστιανικό παγανισμό, τον ανελευθερισμό, την πολιτική του φθόνου, που πιστεύει ότι η διάσωση του πλανήτη απαιτεί το κλείσιμο επιτυχημένων βιομηχανιών και τη φτωχοποίηση του λαού της, που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον ισλαμιστικό εξτρεμισμό.

Ακόμη και το Brexit, το απόλυτο προειδοποιητικό σήμα, δεν κατάφερε να αλλάξει τίποτα. Η άρχουσα τάξη της Ευρώπης απέρριψε την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου και διπλασίασε τις αποτυχημένες πολιτικές του. Αρνήθηκε να ακούσει τους ψηφοφόρους. Δεν είναι περίεργο που η οργή τους γίνεται όλο και πιο εύφλεκτη.

Ο πληθυσμός της ΕΕ θα κορυφωθεί στα 453,3 εκατομμύρια σε δύο χρόνια και στη συνέχεια θα πέσει στα 419,5 εκατομμύρια μέχρι το 2100 μ.Χ., παρά την μαζική μετανάστευση, όπως προβλέπει η Eurostat. Ο πληθυσμός θα γεράσει δραστικά, λόγω της κατάρρευσης του ποσοστού γεννήσεων.

Τα κράτη πρόνοιας θα εκραγούν, με τους φόρους να εκτοξεύονται στους νέους για να πληρώσουν για την υγειονομική περίθαλψη και τις συντάξεις για τους ηλικιωμένους. Η μόνη απάντηση των ευρωελίτ, είναι πως η μετανάστευση, θα λύσει το δημογραφικό πρόβλημα.

Στην Γαλλία, την Γερμανία, το Βέλγιο και αλλού, η αποτυχία ενσωμάτωσης πολλών πρόσφατων μεταναστών και η απάντηση της άρχουσας τάξης να λέει ψέματα ότι όλα πάνε καλά – ανοίγει το δρόμο για έναν κατακλυσμό. Η άνοδος του γερμανικού AfD πρέπει να μας ανησυχήσει όλους. Οι ευρωεκλογές θα δουν κέρδη για τους λαϊκιστές .

Το χάσμα στο βιοτικό επίπεδο μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης συνεχίζει να διευρύνεται. Το τελευταίο τρίμηνο του 2023 μ.Χ., το ΑΕΠ των ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 3,3 τοις εκατό σε ετήσια βάση. η ευρωζώνη αναπτύχθηκε κατά μηδέν% και η γερμανική οικονομία συρρικνώθηκε ξανά. Η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία δεν βοήθησε, αλλά η Ευρώπη δεν έπρεπε να έχει γίνει τόσο εξαρτημένη από το ρωσικό αέριο.

Το μοντέλο υψηλής φορολογίας και ρύθμισης της ηπείρου για την κλιματική κρίση ο Εμανουέλ Μακρόν, η ΕΕ και οι ολλανδικές και γερμανικές κυβερνήσεις κλείνουν σκόπιμα τμήματα της γεωργίας τους για να επιτύχουν τους καθαρούς μηδενικούς στόχους.

Οι Γερμανοί καταστρέφουν την αυτοκινητοβιομηχανία τους και η Ευρώπη θα εισάγει Κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα. Δεκαετίες «βιομηχανικής στρατηγικής» και επιδοτήσεων απέτυχαν να δημιουργήσουν μια παγκόσμιας κλάσης Ευρωπαϊκή βιομηχανία τεχνολογίας. Η οικονομική αυτοκτονία της ηπείρου είναι πια γεγονός.

Η γεωπολιτική ασχετοσύνη της Ευρώπης είναι εξίσου εντυπωσιακή. Οι Γάλλοι δεν φαίνονται πουθενά στον αγώνα κατά των Χούτι. Ο στρατός τους είναι μια σκιά του πρώην εαυτού τους και δεν θα διαρκούσε πολύ σε έναν πραγματικό πόλεμο.

Οι Πολωνοί και μερικοί άλλοι κάνουν το καλύτερο δυνατό, αλλά ο Γερμανικός στρατός είναι ένα αστείο, και όλες οι μεγάλες υποσχέσεις για την ανοικοδόμηση των Ευρωπαϊκών στρατών που δόθηκαν το 2022 μ.Χ. δεν σημαίνουν τίποτα.

Η ήπειρος είναι σχεδόν τελείως αποστρατικοποιημένη, στερείται προσωπικού και υλικού, δεν έχει την ικανότητα να παράγει περισσότερο από το τελευταίο, έχει μηδενικές μακροπρόθεσμες απαντήσεις για να περιορίσει τον Πούτιν και δεν έχει κάνει τίποτα για να προετοιμαστεί για την πιθανότητα μιας δεύτερης νίκης του Τραμπ (https://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%ce%b5%cf%85%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%b7-%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b5%ce%af%cf%89%cf%83%ce%b5-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%ce%bd%ce%af%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%b7-%ce%bd%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%b1/).

 

Το σκοτεινό παρόν και το αβέβαιο μέλλον των Ρωσογερμανικών σχέσεων. Πριν το πρώτο ξέσπασμα της ουκρανικής κρίσης το 2013 μ.Χ., οι σχέσεις Βερολίνου-Μόσχας αποτελούσαν πρώτιστο μέλημα της γερμανικής διπλωματίας, για γεωπολιτικούς και γεωοικονομικούς λόγους.

Εξάλλου, η Ανατολική Ευρώπη είναι ο χώρος, με την πορεία του οποίου η Γερμανία έχει συνδέσει εδώ και δέκα Αιώνες την ιστορική της ύπαρξη. Στον χώρο αυτό δοκιμάστηκαν όλες οι γεωπολιτικές θεωρίες περί ζωτικού χώρου που εκπονήθηκαν από τους Γερμανούς διαμορφωτές στρατηγικής.

Για το Βερολίνο οι γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές αναγκαιότητες, αλλά και η μελέτη της Ιστορίας, μαρτυρούσε ότι τα ζωτικά-εθνικά συμφέροντα της υπαγόρευαν να διατηρεί καλό το επίπεδο των ρωσογερμανικών σχέσεων.

Με αυτήν την πυξίδα πορευθέντες, ο Φρειδερίκος ο Μέγας της Πρωσίας, ο πρώτος Καγκελάριος της ενοποιημένης Γερμανίας Όθων φον Βίσμαρκ, οι Καγκελάριοι Βίλλυ Μπραντ και Χέλμουτ Σμιτ, αλλά και ο πρώτος Καγκελάριος της επανενωθείσης Γερμανίας Χέλμουτ Κολ επέτυχαν σημαντικά αποτελέσματα.

Οσάκις εγκαταλείφθηκε η πορεία αυτή, η Γερμανία στο μέσον της Ευρώπης γνώρισε μεν πρόσκαιρους ρωμαϊκούς θριάμβους, αλλά υπέστη τελικώς μεγάλα δεινά. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επήλθε βαθύ ρήγμα ανάμεσα στην Ομοσπονδιακή Γερμανία και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου διακρίνουμε τις ακόλουθες περιόδους της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής:

Η πρώτη αφορά στην περίοδο 1.945 μ.Χ.-1.955 μ.Χ. Η εξωτερική πολιτική του νέου κράτους ήταν έτσι απολύτως ετεροκαθοριζόμενη μέχρι το 1.955 μ.Χ., χρονιά που απέκτησε με τις δυτικές συμφωνίες την ανεξαρτησία της (Westvertrage).

Η δεύτερη ταυτίστηκε με την εξωτερική πολιτική του καγκελάριου Αντενάουερ (1.949 μ.Χ.-1.963 μ.Χ.), και καλύπτει την περίοδο 1.955 μ.Χ.-1.969 μ.Χ. Θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε προσκόλληση στην Δύση. Η στρατηγική του Αντενάουερ (Westintegration) για ένταξη της χώρας στους διάφορους δυτικούς οργανισμούς και στις διαδικασίες ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η οποία ακολουθήθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε εθνοκεντρικό χαρακτήρα.

Η τρίτη ταυτίζεται με την περίοδο της Ostpolitik των καγκελαρίων Μπραντ και Σμιτ (1.969 μ.Χ.-1.980 μ.Χ. περίπου). Η εξωτερική πολιτική του Μπραντ από το 1.969 μ.Χ. και μετά βρισκόταν σε πλήρη αντίθεση με τις αντιλήψεις της Westintegration, καθώς εδραζόταν στην πεποίθηση ότι μια νέα πραγματικότητα είχε διαμορφωθεί τόσο στην Γερμανία όσο και στην Ευρώπη και δεν ήταν δυνατό να αγνοηθεί.

Αναφορικά με την Ανατολική Γερμανία, η πραγματικότητα αυτή αφορούσε στην ύπαρξη δύο κρατών στα εδάφη της Γερμανίας. Το βραχυπρόθεσμο όφελος της πολιτικής αυτής ήταν η οικονομική διείσδυση της Γερμανίας στον χώρο αυτό (το διαχρονικό ενδιαφέρον των Γερμανών συγκέντρωναν τα μεγάλα κοιτάσματα πρώτων υλών της Ρωσίας).

Η τέταρτη εντοπίζεται χρονικά στη δεκαετία του 1.980 μ.Χ., μέχρι και την πτώση των καθεστώτων του Ανατολικού Συνασπισμού και την ενοποίηση της Γερμανίας. Πρόκειται για μια περίοδο δημιουργίας στενών πολιτικών και οικονομικών επαφών με τις χώρες αυτές και συνεργασίας στο πλαίσιο διεθνών οργανισμών για την εμπέδωση της πολιτικής της ύφεσης.

Το γεγονός ότι σήμερα η Γερμανία αποτελεί τον σημαντικότερο εμπορικό εταίρο των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης αποδίδεται στη διείσδυση του γερμανικού κεφαλαίου εκεί κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Περίπου το 1/3 των εισαγωγών που πραγματοποιούσαν τα κράτη αυτά, πριν την αλλαγή, προερχόταν από την Γερμανία.

Η πέμπτη περίοδος αρχίζει με το ξέσπασμα της ουκρανικής κρίσης το 2013 μ.Χ., με τα γεγονότα της πλατείας Μαϊντάν που οδήγησαν στην ανατροπή του φιλορώσου Γιανουκόβιτς. Στην έκτη, που ξεκίνησε με την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, έχουμε την ρήξη στις σχέσεις Βερολίνου-Μόσχας, με τελευταίο επεισόδιο το σκάνδαλο με την υποκλοπή συνομιλιών Γερμανών στρατιωτικών για πλήγματα στην γέφυρα του Κερτς στην Κριμαία. Η Γερμανική κυβέρνηση απέδωσε την υποκλοπή σε μία προσπάθεια της Ρωσίας να “διχάσει την χώρα”.

Το πρώτο αγκάθι των Ρωσογερμανικών σχέσεων. Όμως, πολύ πριν την Ρωσική εισβολή, η ουκρανική κρίση φαίνονταν να είχε μετατραπεί στο πρώτο σοβαρό αγκάθι των Ρωσογερμανικών σχέσεων.  Ήταν η περίοδος που η Άγγελλα Μέρκελ είχε καταστήσει σαφές στις Γερμανικές επιχειρήσεις (και στα άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ) ότι πρέπει να αποδεχτούν τις κυρώσεις έναντι της Ρωσίας για την προσάρτηση της Κριμαίας. Το επιχείρημά της ήταν ότι η προσάρτηση της Κριμαίας και ο ασύμμετρος πόλεμος στην Ανατολική Ουκρανία υποσκάπτουν την Ευρωπαϊκή ειρήνη.

Ομάδες συμφερόντων, όπως η Ομοσπονδία των Γερμανικών Επιχειρήσεων [Federation of German Industries (BDI)] καθώς και η Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων με την Ανατολική Ευρώπη [Committee on Eastern European Economic Relations (Ostausschuss)] δέχτηκαν (κατ’ αρχάς) αυτή την στροφή. Ήταν η περίοδος που στις γερμανορωσικές σχέσεις πήγαν να αποκτήσουν το πάνω χέρι τα οικονομικά συμφέροντα, αντί των οικονομικών.

Το γεγονός ότι η Γερμανία είχε υποστηρίξει ενεργά τις αντιπολιτευόμενες ομάδες στην Ουκρανία και μάλιστα χωρίς να υφίστανται επιτακτικές στρατηγικές αναγκαιότητες για κάτι τέτοιο, ήταν ένα σημάδι πως κάτι άρχιζε να αλλάζει στις αντιλήψεις του Βερολίνου απέναντι στην Ρωσία.

Βέβαια, η Γερμανία μετέπειτα δεν επέλεξε την οδό της σύγκρουσης με την Μόσχα, όπως έδειξε η πορεία υλοποίησης του Nord Stream και οι γενικότερες οικονομικές και ενεργειακές σχέσεις που εξακολουθούσε να διατηρεί με την Ρωσία. Σε αυτές έβαλε τέλος η απόλυτη στοίχιση του Βερολίνου υπό την Ουάσιγκτον, μετά την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Παγίως οι γερμανορωσικές σχέσεις βασίζονταν σε μια σχέση win-win, με συνεχή ανάπτυξη της εμπιστοσύνης και του αμοιβαίου συμφέροντος, κάτι που μεταβλήθηκε με την ουκρανική κρίση (ήδη από το 2013 μ.Χ.) όπου οι Γερμανικές ηγεσίες θα έπρεπε να συνηθίσουν σε καταστάσεις, όπου κυριαρχούσαν οι πολιτικοί σκοποί, δηλαδή σκοποί κυριαρχίας.

Μάλιστα με ένα παίκτη, ο οποίος είναι συνηθισμένος σε παρόμοια παίγνια και αποφασισμένος να τα οδηγήσει στα όρια τους, με ό,τι και αν αυτό σήμαινε για τα  συμφέροντα των γερμανικών βιομηχανικών και ενεργειακών εταιρειών, καθώς και όλων εκείνων γενικώς των εταιρειών που είχαν επιλέξει να επενδύσουν στην Ρωσία (όπως οδυνηρά διαπιστώθηκε μετά την ρωσική εισβολή).

Αναφέρουμε παραδειγματικά: Το 2014 μ.Χ. οι Γερμανικές εξαγωγές στην Ρωσία, ήταν αξίας 29,3 δισ ευρώ και οι εισαγωγές από την Ρωσία 38,5 δισ. ευρώ. Πρόκειται για σημαντικό εταίρο και ποσοτικά αλλά κυρίως ποιοτικά, δεδομένου ότι μεγάλο μέρος των Γερμανικών εισαγωγών από την Ρωσία αφορά σε ενέργεια.

Παράλληλα μεγάλο ύψος γερμανικών κεφαλαίων επενδύθηκαν στην Ρωσία και αντιστρόφως Ρωσικά κεφάλαια στην Γερμανία, προωθώντας την αλληλεξάρτηση των δύο χωρών. Το 2016 μ.Χ. αντίστοιχα οι Γερμανικές εξαγωγές μειώθηκαν σε 21, 5 δισ. ευρώ και οι εισαγωγές σε 26,5 δισ. ευρώ.

Αβέβαιο το μέλλον των ρωσογερμανικών σχέσεων. Η γερμανική πολιτική προς την Ρωσία προωθούσε πολιτικές αλλαγές, μέσω εμβάθυνσης των οικονομικών σχέσεων. Η εν λόγω πολιτική, όμως, είχε προ πολλού αποτύχει.

Άλλωστε αυτές οι εξελίξεις αποτελούν κάτι το αναμενόμενο για όσους έχουν στέρεη γνώση της ιστορίας και δεν παρασύρονται από ανιστόρητα φληναφήματα. Ο σκληρός πυρήνας της πολιτικής εμφανίζεται με μεγαλοπρέπεια και παρασύρει τις όποιες οικονομικές δεσμεύσεις.

Την ίδια στιγμή, από την οικονομική κρίση και έπειτα άρχισε να επανέρχεται στο προσκήνιο το διαχρονικό γερμανικό ζήτημα που συνδέεται με τα παραδοσιακά γεωπολιτικά θέματα της Machtpolitik και του ζωτικού χώρου (καλυπτόμενα βέβαια από την οικονομική εξάπλωση). Τα θέματα αυτά υποτίθεται ότι είχαν βρει μια λύση με την ένταξη της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ και στο πολιτικοοικονομικό πλαίσιο της Ενωμένης Ευρώπης.

Η πορεία των πραγμάτων απέδειξε ότι τα κράτη στον προσδιορισμό των εθνικών συμφερόντων, μπορούν να αγνοήσουν ή να υποτιμήσουν τις άτεγκτες γεωπολιτικές αναγκαιότητες επί χρόνια, επί δεκαετίες, πλην όχι εσαεί.

Ειδικά μετά την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, όπου σε συνδυασμό και με τις έντονες αμερικανικές πιέσεις, η Γερμανία πλέον δίνει προτεραιότητα στα γεωπολιτικά συμφραζόμενα, με την επί χρόνια εξαρτημένη στην φτηνή Ρωσική ενέργεια Γερμανική οικονομία να πληρώνει, βεβαίως, βαρύ τίμημα και να έχει μετατραπεί στον “μεγάλο ασθενή” της Ευρώπης. Την ίδια στιγμή, η γερμανική κυβέρνηση και ΜΜΕ συντηρούν σενάρια πολέμου, με ένα 35% των Γερμανών να φοβούνται ακόμα και ρωσική εισβολή στην Γερμανία!

Η στρατηγική μεταστροφή . Όπως ήδη έχουμε αναφέρει από το τέλος του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου κι έπειτα, η Γερμανία επεδίωξε μια σχετικά ήρεμη εξωτερική πολιτική. Από την εκδήλωση της κρίσης στην Ουκρανία το 2013 μ.Χ. (ίσως και νωρίτερα) το Βερολίνο φαίνεται πως είχε αρχίσει να αναγνωρίζει ανάγκη για μια αλλαγή.

Το Βερολίνο, ήδη από την περίοδο που είχε συνταχθεί ανοιχτά με την τότε αντιπολίτευση της Ουκρανίας, είχε αποπειραθεί να βάλει ένα νέο πλαίσιο, αντίθετο προς την αυτοσυγκράτηση που παραδοσιακά επιδείκνυε, επιχειρώντας να αναλάβει μεγαλύτερο διεθνή ρόλο και να ενεργοποιηθεί περισσότερο πολιτικά και στρατιωτικά.

Να σημειωθεί πως παγίως η Γερμανία απέφευγε να προβάλει μια ισχυρή εξωτερική πολιτική και την  ανοιχτή προώθηση των εθνικών συμφερόντων της, ώστε να μην αναβιώσουν οι φόβοι περί γερμανικού εθνικισμού.

Οι Γερμανοί έχουν αποφασίσει ότι αυτή η θέση είναι πλέον ξεπερασμένη και ότι η προώθηση των εθνικών συμφερόντων τους δεν ενέχει τους κινδύνους που ενείχε κάποτε, με την Ρωσική εισβολή να λειτουργεί ως καταλύτης των τάσεων που προϋπήρχαν (https://slpress.gr/diethni/to-skoteino-paron-kai-to-avevaio-mellon-ton-rosogermanikon-sxeseon/).

 

«Τρύπα» έξι δισεκ. ευρώ στον προϋπολογισμό της Bundeswehr θα εμποδίσει την Γερμανία να καλύψει το 2% στο ΝΑΤΟ. Ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας ανακοίνωσε τρύπα έως και έξι δισ. ευρώ στον προϋπολογισμό της Bundeswehr.

Ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Boris Pistorius διεμήνυσε στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση της χώρας πως, «τρύπα» έως και 6 δισεκατομμυρίων ευρώ που εντόπισε στον προϋπολογισμό των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας (Bundeswehr) για το 2025 μ.Χ., «μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο μη εκπλήρωσης των απαίτησεων του ΝΑΤΟ (σ.σ. να δαπανούν δύο% του ΑΕΠ για την άμυνα)», όπως μεταφέρει η Bild.

"Ο 63χρονος Pistorius (SPD) κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στην κυβέρνηση: η Bundeswehr θα στερηθεί έως και έξι δισεκατομμύρια ευρώ τον επόμενο χρόνο! Εάν τα στρατεύματα δεν λάβουν περισσότερα χρήματα, η Γερμανία κινδυνεύει να εμφανιστεί αφερέγγυα», δήλωσε.

Ειδικότερα, αναφέρεται ότι το Υπουργείο Οικονομικών της χώρας προϋπολογίζει 52 δισεκατομμύρια ευρώ για αμυντικές δαπάνες το 2025 μ.Χ., αλλά, σύμφωνα με τους ειδικούς του προϋπολογισμού της Bundeswehr, θα λείπουν μεταξύ 4,5 και 6 δισεκατομμυρίων για να καλυφθεί η απαίτηση του ΝΑΤΟ να διαθέσει το 2% του ΑΕΠ στην άμυνα.

52 δισ. για λειτουργικά έξοδα μόνο! Σύμφωνα με την Bild, 52 δισ. ευρώ δεν θα είναι αρκετά για σχεδόν οτιδήποτε άλλο εκτός από λειτουργικά έξοδα, όπως μισθοί στρατιωτικού προσωπικού, θέρμανση στρατώνων και επισκευή εξοπλισμού. Ταυτόχρονα, θα απομείνει το «αξιολύπητο» ποσό των 500 εκατομμυρίων ευρώ για επενδύσεις στη δημιουργία νέων όπλων.

Μεταξύ των έργων της Bundeswehr, η χρηματοδότηση των οποίων εξακολουθεί να αμφισβητείται, η δημοσίευση κατονομάζει την ανάπτυξη μιας πολεμικής ταξιαρχίας στην Λιθουανία: αυτό θα απαιτήσει πέντε δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά τίποτα δεν έχει ακόμη διατεθεί.

Στα τέλη Ιανουαρίου, το Υπουργείο Άμυνας της Γερμανίας δήλωσε ότι η χώρα θα εκπληρώσει τον στόχο αμυντικών δαπανών του ΝΑΤΟ του 2% του ΑΕΠ της το 2024 μ.Χ. για πρώτη φορά από τις αρχές της δεκαετίας του 1.990 μ.Χ.

Πέρυσι, το Υπουργείο Άμυνας της Λιθουανίας ανακοίνωσε ότι η Γερμανία σκοπεύει να αναπτύξει μια βαριά ταξιαρχία με τρία τάγματα ελιγμών και τις απαραίτητες μονάδες υποστήριξης μάχης και ανεφοδιασμού στη δημοκρατία.

Αυτά περιλαμβάνουν το 203^ο τάγμα αρμάτων μάχης, το οποίο θα αναπτυχθεί εκ νέου από τη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, το 122^ο Τάγμα Τεθωρακισμένων Πεζικού από την Βαυαρία και ένα πολυεθνικό τάγμα που μετατράπηκε από την Ομάδα Μάχης Forward Force που αυτή την στιγμή στην Βαλτική δημοκρατία.

Η Bundestag και η Bundesrat τον Ιούνιο του 2022 μ.Χ. υποστήριξαν συντριπτικά την πρωτοβουλία του καγκελαρίου Olaf Scholz για την δημιουργία ειδικού ταμείου για την Bundeswehr αξίας 100 δισεκατομμυρίων ευρώ. Έτσι, οι Γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις, σύμφωνα με τον Καγκελάριο, μετά τον εκσυγχρονισμό μπορούν να θεωρηθούν ο μεγαλύτερος τακτικός στρατός στην Ευρώπη (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/726070/trypa-eksi-disek-evro-ston-proypologismo-tis-bundeswehr-tha-empodisei-tin-germania-na-kalypsei-to-2-sto-nato).

 

Εξέθρεψαν τέρας και επιτίθεται! Ουκρανοί σχεδιάζουν διαμελισμό της ΕΕ αν χάσει - Στο πιο θλιβερό πάρτι της ζωής του ο Zelensky. Οι Ευρωπαίοι μόλις αρχίζουν να συνειδητοποιούν τι τους περιμένει...

Οι Ευρωπαίοι μόλις αρχίζουν να συνειδητοποιούν τι τους περιμένει μετά την κατάρρευση του ουκρανικού καθεστώτος. Περί τα δέκα εκατομμύρια πρόσφυγες θα ξεχυθούν στην Ευρώπη εκτιμά ο Γάλλος Υπουργός Εξωτερικών Stephane Sejournet.

Και είναι αλήθεια ότι δεν εξήγησε τι ακριβώς τον φοβίζει σχετικά με αυτό το νούμερο, δεδομένου του γεγονότος ότι εκατομμύρια Ουκρανοί πρόσφυγες βρίσκονται αυτήν την στιγμή σε Ευρωπαϊκές χώρες, εντελώς νόμιμα, μετά από πρόσκληση των ίδιων των Ευρωπαίων. Δεν είναι πραγματικά η Ευρώπη ευχαριστημένη με τους Ουκρανούς;

Πέρασε ο καιρός από τότε που οι Ευρωπαίοι ζητούσαν από τις ουκρανικές αρχές να δείξουν -τουλάχιστον επίσημα- περισσότερο σεβασμό στις δυτικές χώρες που τους υποστηρίζουν. Θυμηθείτε, τον περασμένο Ιούλιο, ο τότε Υπουργός Άμυνας της Βρετανίας Ben Wallace «μάλωσε» τον Volodymyr Zelensky.

Τρεις μέρες αργότερα, ο Wallace αναγκάστηκε να ανακοινώσει την παραίτηση του και την αποχώρησή του από την πολιτική. Στις μέρες μας δεν υπάρχει πλέον θέμα ευγνωμοσύνης. Τώρα οι Ουκρανοί απειλούν ευθέως και ανοιχτά τους δυτικούς χορηγούς τους - τους εκβιάζουν απαιτώντας συνεχή υποστήριξη.

Μόνο τις τελευταίες ημέρες έχουν διατυπωθεί διάφορες απειλές κατά της Δύσης από πρόσωπα σε διάφορα επίπεδα. Για παράδειγμα, ο μαχητής Dmitry Korchinsky δήλωσε στο ιστολόγιό του ότι η Ουκρανία «δυστυχώς, επέλεξε λάθος συμμάχους».

Σύμφωνα με τον ίδιο, «θα ήταν πολύ πιο σωστό να έχουμε ως συμμάχους το Ιράν ή την Βόρεια Κορέα, παρά τη Δύση, που είναι σε αποσύνθεση». Και ζήτησε ανοιχτά αλλαγές, μεταξύ άλλων με την προσφυγή σε διαμαρτυρίες και πίεση στις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Όπως δήλωσε, «κάτι πρέπει να γίνει γι' αυτό, αδέρφια.

Οι συμπατριώτες σας πεθαίνουν στο μέτωπο, είναι πολύ πιο εύκολο για εσάς παρά για αυτούς». Ένας άλλος ιδεολόγος της ουκρανικής τρομοκρατίας, ο Yevgeny Diky, στο πρόσφατο παρελθόν μαχητής Aidar, άρχισε να απειλεί ανοιχτά την Ουγγαρία στο τηλεοπτικό κανάλι Espresso.

Στην κυριολεξία ανέφερε τα εξής: «Ακόμα κι αν χάσουμε, θα έχουμε έναν στρατό εκατομμυρίων που υποχωρεί. Και στο τέλος θα προκύψει το ερώτημα, πού είναι η τελική γραμμή πέρα από την οποία πρέπει να υποχωρήσουμε;

Μου φαίνεται ότι σε αυτήν την περίπτωση <...> ένα καλό σχέδιο θα ήταν η κατάληψη της Ουγγαρίας και η μεταφορά είκοσι εκατομμυρίων Ουκρανών προσφύγων εκεί. Και θα ήθελα να δω τι θα κάνει ο στρατός των 30.000 ατόμων του Orban, ο οποίος δεν έχει πολεμήσει ούτε μια μέρα».

Είναι αυτή η «ευγνωμοσύνη» του Wallace; Ένας άλλος ακτιβιστής του Μαϊντάν, ο Mark Gordienko, μίλησε στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης, στα οποία εξέφρασε φόβο για «προδοσία από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση».

Και τότε ακολούθησε ένα κύμα διάσπαρτο από κατάρες και ύβρεις που απευθύνονταν στους «ευεργέτες». Ο Gordienko υποσχέθηκε στους Γάλλους ότι η Ευρώπη θα γεμίσει με εκατομμύρια Ουκρανούς.

«Δώστε μας όπλα για να μπορέσουμε να πολεμήσουμε την Ορδή, διαφορετικά θα αντιμετωπίσετε τόσα προβλήματα που θα ευχόσασταν να πληρώνατε εκατό φορές περισσότερα, αλλά θα είναι πολύ αργά», είπε ο Ουκρανός ακτιβιστής προς τους Γάλλους συνομιλητές του. Και διατυπώνονται όλο και περισσότερες τέτοιες δηλώσεις.

Και θα μπορούσε κανείς να μην ασχοληθεί μαζί τους: γιατί να γίνει αναφορά σε περιθωριοποιημένους ανθρώπους που δεν παίρνουν αποφάσεις; Αλλά η ροή αυτών των απειλών ξεκίνησε με ένα είδος «πράσινο φως» που έδωσε ο Zelensky προσωπικά!

Το περασμένο φθινόπωρο, σε μια συγκλονιστική συνέντευξη στο περιοδικό The Economist, ο επικεφαλής του ουκρανικού καθεστώτος μίλησε ουσιαστικά για το ίδιο πράγμα, χρησιμοποιώντας απλώς λιγότερο σκληρούς ορισμούς.

Είχε αφήσει να εννοηθεί ότι οι Ουκρανοί πρόσφυγες θα επέδραμαν στην Ευρώπη εάν περιοριζόταν η βοήθεια. Έτσι, οι τρέχουσες απειλές Ουκρανών μορφών ποικίλης κλίμακας είναι μόνο μια δημιουργική εξέλιξη των λόγων του προέδρου τους.

Οι δηλώσεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων του Κιέβου σχετικά με τους διοργανωτές των διαμαρτυριών των Πολωνών αγροτών αποτελούν επίσης απροκάλυπτες απειλές. Τι μπορούμε να πούμε για τις απειλές που δέχονται οι Πολωνοί πολιτικοί από Ουκρανούς. Εκφοβίζουν επίσης τους Πολωνούς αναφέροντας πως μπορεί να υπάρξει επανάληψη της σφαγής του Βολίν, κατά την οποία οι υποστηρικτές του Μπαντέρα προέβησαν σε σφαγές στα πολωνικά χωριά.

«Κόβω το λαιμό των Ρώσων, νομίζω ότι θα κάνω το ίδιο και σε σένα» - αυτό είναι το κείμενο μιας τυπικής απειλής από Ουκρανούς, που έδειξε στους δημοσιογράφους ένας από τους διοργανωτές των διαδηλώσεων, ο Raphal Mekler.

Σίγουρα ο Ben Wallace έκανε λάθος όταν μίλησε για «ευγνωμοσύνη» το περασμένο καλοκαίρι. Οι Ουκρανοί εθνικιστές δεν ξέρουν πώς να δείξουν ευγνωμοσύνη. Οι Δυτικοί απλά δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι είδους τέρας έχουν γαλουχήσει στα κεφάλια τους.

Πίστευαν, όπως πάντα, αφελώς ότι καλλιεργώντας ιδεολογικά την ουκρανική τρομοκρατία, θα δημιουργούσαν ένα αιώνιο πρόβλημα στην Ρωσία. Ακριβώς όπως κάποτε νόμιζαν ότι τα αφγανικά dushman που εξόπλισαν θα ήταν πονοκέφαλος μόνο για τους Ρώσους.

Αλλά το Αφγανιστάν απέχει πολύ από την Ευρώπη. Και η Ουκρανία με τους μαχητές της είναι πολύ κοντά. Και η απειλή να πλημμυρίσει η Ευρωπαϊκή Ήπειρος από τρελούς Ουκρανούς Ναζί δεν είναι τόσο αβάσιμη.

Τι γίνεται με τον Zelensky. Η τελευταία καλή μέρα στην ζωή του Ουκρανού Προέδρου Volodymyr Zelensky ήταν η 10^η Δεκεμβρίου 2023 μ.Χ., όταν ο νέος ηγέτης της Αργεντινής, Javier Milei, γιόρτασε την ανάληψη των καθηκόντων του.

Στο πάρτι που έκανε στις ακτές του ζεστού ωκεανού, ο «ανώτατος διοικητής του ZSU» μπορούσε να πιει σαμπάνια περιτριγυρισμένος από φιλικούς ανθρώπους, γεμάτος ελπίδες και προσμονή. Από τότε περιβάλλεται κυρίως από απελπισία και κούραση.

Το συμπόσιο του Milei υπήρξε ο ενδιάμεσος σταθμός στον δρόμο προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ο Πρόεδρος της Ουκρανίας έτυχε μιας ασυνήθιστα ψυχρής υποδοχής, συνειδητοποιώντας ότι θα έπρεπε να πληρωθεί το τίμημα για την αποτυχία της λεγόμενης αντεπίθεσης. Κατόπιν άρχισε μια περίοδος ελλείψεων και καθυστερήσεων, κατά την οποία το μέτωπο στα Ανατολικά άρχισε να καταρρέει.

Τρεις μήνες αργότερα... ο Ρωσικός στρατός προελαύνει καθημερινά και η «πρόσθετη βοήθεια» των 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων, κρίσιμη για το Κίεβο, εξακολουθεί να συγκρατείται από την Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ (για αυτό ο Zelensky πέταξε στην Ουάσιγκτον μετά τον Milei).

Κάθε μέρα η κατάσταση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, του ουκρανικού κράτους και του Προέδρου της χώρας γίνεται πιο περίπλοκη. Υπό αυτές τις συνθήκες, ένας νέος, τυχαία αποκτημένος Αργεντινός φίλος έκανε για τον Zelensky αυτό που κάνουν οι πραγματικοί φίλοι: υποσχέθηκε να κάνει άλλο πάρτι στο σπίτι του. Προφανώς, για να ξεχαστεί λίγο ο ταπεινός, μελαγχολικός «αρχηγός» που στάθηκε σταθερά στη μαύρη γραμμή.

Το πάρτι θα ονομάζεται «Σύνοδος Κορυφής Υποστήριξης Λατινικής Αμερικής για την Ουκρανία». Θεωρητικά, αυτό είναι ένα ανάλογο των ευρωπαϊκών (κυρίως) γεγονότων, των οποίων οι υψηλόβαθμοι καλεσμένοι είθισται να λένε πώς είναι έτοιμοι να βοηθήσουν τον Zelensky.

Αν εξετάσει κανείς την πρωτοβουλία τoυ Milei, θα διαπιστώσει πως πρόκειται για γεωπολιτική ανατροπή, καθώς η Λατινική Αμερική αποστασιοποιήθηκε από τα προβλήματα της Ουκρανίας και εξακολουθεί να είναι σταθερή σε αυτή την απόφασή της μέχρι σήμερα.

Ο ίδιος ο Milei παραδέχτηκε ότι βλέπει τα πράγματα διαφορετικά από τους ηγέτες της Βραζιλίας και του Μεξικού, των άλλων δύο μεγαλύτερων χωρών της περιοχής, μαζί με την Αργεντινή. Ωστόσο, η άρνηση της Λατινικής Αμερικής να συμμετάσχει στις στρατιωτικές περιπέτειες της Ουάσιγκτον αποτελεί τεχνογνωσία των τελευταίων 20 ετών.

Παλαιότερα, η Κολομβία είχε στείλει στρατιώτες στην Κορέα και πολύ αργότερα, μαζί με το Ελ Σαλβαδόρ και την Ονδούρα εμφανίστηκαν στην εκστρατεία στο Ιράκ. Τώρα ο πρόεδρος της Κολομβίας Gustavo Petro το ξεκόβει: «Είμαστε υπέρ της ειρήνης, που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν όπλα για την Ουκρανία».

Αυτή δεν είναι μόνο η θέση του, είναι η γενική θέση της περιοχής. Η Ουάσιγκτον και το Κίεβο χρειάστηκαν έναν χρόνο από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης και μόνο ένα κράτος της Λατινικής Αμερικής, τη Γουατεμάλα, για να ταχθεί στο πλευρό τους, απαιτώντας ειδικό δικαστήριο για τη Ρωσική Ομοσπονδία.

Αλλά οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας δεν ισχύουν ακόμη εκεί. Δηλαδή, η συγκέντρωση στο Milei θα γίνει για τον Zelensky αυτό το απογοητευτικό πάρτι στο οποίο δεν ήρθε κανείς. Φυσικά, η Γουατεμάλα μπορεί να υποχωρήσει, αλλά μόνο για να χαϊδέψει την Ουκρανία στην πλάτη. Αυτό που περιμένει ο Πρόεδρος της από τέτοιες συνόδους κορυφής, όπλα και χρήματα, δεν θα τα λάβει από τους ηγέτες της Λατινικής Αμερικής.

Ακόμη και μια «γενναιόδωρη» ενέργεια από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που κάλεσε τις χώρες της Λατινικής Αμερικής να παραδώσουν παλιό Σοβιετορωσικό εξοπλισμό στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε αντίθεση με την τυπική συμφωνία απαγόρευσης επανεξαγωγής σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν μπόρεσε να κλονίσει την ουδετερότητά τους.

Οι Αμερικανοί σχεδίαζαν να τα μεταφέρουν στους Ουκρανούς, αφού γνωρίζουν από τέτοια όπλα, και σε αντάλλαγμα υποσχέθηκαν ολοκαίνουργια προϊόντα Made in USA. Ο νεαρός Πρόεδρος του Ισημερινού Daniel Noboa θέλησε να δηλώσει συμμετοχή στην δράση.

Οι σχέσεις με τη Ρωσία του ήταν καλές, αλλά χρειαζόταν επειγόντως νέο εξοπλισμό - λόγω του πολέμου με τα καρτέλ ναρκωτικών. Ως εκ τούτου, συμφώνησε με το Αμερικανικό σχέδιο. Αλλά μετά από παρέμβαση των Ρωσικών αρχών άλλαξε γρήγορα γνώμη. Ακόμη και τα αρθρόποδα στη Λατινική Αμερική δεν είναι υπέρ του Zelensky.

Μόνο ο Milei που είναι μια εντελώς ιδιαίτερη μορφή ζωής. Ο Αργεντινός είναι ο μόνος που συμφώνησε με την πρόταση των ΗΠΑ και υποσχέθηκε στον Zelensky δύο Ρωσικά ελικόπτερα στο πάρτι του Δεκεμβρίου.

Αλλά είναι κωμικά μόνος στην επιθυμία του να οργανώσει ένα φιλοουκρανικό μέτωπο στην Ήπειρο. Είναι επίσης «γκουρού του ταντρικού σεξ» και επικοινωνεί με τον νεκρό σκύλο του και μέσω αυτού με τον ίδιο τον Θεό. Σε κάθε περίπτωση λίγα έχει να προσφέρει στον Zelensky.

Ο αγώνας του ενάντια σε ένα αδιάλλακτο κοινοβούλιο στο εσωτερικό είναι να διασφαλίσει ότι το κράτος ξοδεύει όσο το δυνατόν λιγότερα, ενώ το κύριο πραγματικό συμφέρον του Zelensky είναι να ξοδεύουν άλλα κράτη για την Ουκρανία.

Αυτό που μπορεί να είναι επικίνδυνο στο κωμικό δίδυμο τους είναι η τρέλα, που γεννά μη τυποποιημένες λύσεις. Αν εφαρμόζονταν πλήρως οι ελευθεριακές ιδέες του Milei, η Αργεντινή μπορεί να μετατρεπόταν σε πειρατικό κράτος, όπου η μαύρη αγορά θα είναι ακριβώς αυτό: μια αγορά.

Ο Πρόεδρος Zelensky πιθανότατα θα ενδιαφέρεται για αγαθά όπως η κοκαΐνη και οι μισθοφόροι, τους οποίους οι Ουκρανοί στρατολογούν με μεγάλη επιτυχία, για παράδειγμα, στην Κολομβία. Αυτό δεν είναι αστείο: παρά την πολιτική της απόσταση από την Ουκρανία, η ίδια η Λατινική Αμερική είναι πλούσια σε άνεργους νέους που πυροβολούν.

Ως εκ τούτου, ο Milei θα μπορούσε να αποδειχθεί χρήσιμος στον Zelensky, αλλά η αντιπαράθεσή του με το κοινοβούλιο της Αργεντινής, που αναφέρθηκε παραπάνω, καθιστά αμφίβολο ότι θα του επιτραπεί να εφαρμόσει έστω και ένα μικρό μέρος των ελευθεριακών ιδεών του.

Επομένως, απομένει μόνο η βασική επιλογή: μια σύνοδος κορυφής της Λατινικής Αμερικής. Ίσως το πιο θλιβερό πάρτι στην καριέρα του «αρχηγού διοικητή». Λαμβάνοντας υπόψη την ταχύτητα της πτώσης του, το πάρτι με την ευκαιρία της παράδοσης της Ουκρανίας θα είναι χωρίς τον Zelensky (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/724978/omos-ekviasmos-i-oukrania-sxediazei-diamelismo-tis-ee-an-xasei-kalesmenos-sto-pio-thlivero-parti-tis-zois-tou-o-zelensky).

 

Bild - INSA: Οι μισοί Γερμανοί είναι δυσαρεστημένοι με την «φροντίδα» Scholz για τους Ουκρανούς πρόσφυγες. Δυσαρεστημένοι οι Γερμανοί με την μέριμνα των αρχών για τους Ουκρανούς πρόσφυγες.

Το 49% των Γερμανών πιστεύει ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση παρέχει υπερβολική υποστήριξη στους Ουκρανούς πρόσφυγες, ενώ μόνο το 5% έχει εντελώς αντίθετη άποψη, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήχθη από το INSA για την εφημερίδα Bild την Κυριακή. Άλλο ένα 35% των ερωτηθέντων θεωρεί επαρκή την υποστήριξη της κυβέρνησης στους πρόσφυγες.

Η δημοσκόπηση διαπίστωσε επίσης ότι το 51% των Γερμανών πιστεύει ότι η ένταξη των Ουκρανών προσφύγων στην Γερμανική κοινωνία έχει αποτύχει. Μόνο το 28% των ερωτηθέντων πιστεύει το αντίθετο (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/723459/bild-insa-oi-misoi-germanoi-dysarestimenoi-me-ti-frontida-scholz-gia-tous-oukranoys-prosfyges).

 

Υπό πολιτικοοικονομική διάλυση η Γερμανία! Δείτε τι έδειξαν τα Ρωσικά ΜΜΕ. «Είναι δραματική η κατάσταση! Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι»! Αυτό δήλωσε ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανία, Robert Habeck, προκαλώντας σάλο σε όλη την Ευρώπη! Η Γερμανική οικονομία είναι σε διαρκή ύφεση και η Bundesrepublik σε ατέρμονο κατήφορο!

Ο πόλεμος στην Ουκρανία δε,  έχει κοστίσει έως τώρα στην Γερμανία περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (DIW).

«Το οικονομικό κόστος για την Γερμανία έπειτα από δύο χρόνια πολέμου στην Ουκρανία είναι ενδεχομένως σημαντικά μεγαλύτερο από 200 δισεκατομμύρια ευρώ», δήλωσε ο πρόεδρος του DIW Μαρσέλ Φράτσερ στην «Rheinische Post»! Το ακόμα χειρότερο για την κυβέρνηση του Βερολίνου, η οποί καλείται να διαχειριστεί μια πολύπλευρη και πολυεπίπεδη οικονομική κρίση είναι ότι δεν εμφανίζει εικόνα ενότητας.

Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι και Ελεύθεροι Δημοκράτες, οι οποίοι απαρτίζουν τον κυβερνητικό συνασπισμό των φαναριών (SPD – Κόκκινο, Πράσινοι – πράσινο, FDP-πορτοκαλί)  έχουν τελείως διαφορετικές ιδεολογικοπολιτικές καταβολές.

Οι οικονομικά αριστεροί Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι από την μια πλευρά και από την άλλη οι πιο δεξιόστροφοι οικονομικά Ελεύθεροι Δημοκράτες έχουν διαφωνίες αρχών που δυσχεραίνουν πολύ τη δυνατότητα της κυβέρνησης Σολτς να παίρνει αποφάσεις.

Κοινώς, η Γερμανία βρίσκεται υπό διάλυση! Οι Ρώσοι που δεν ξεχνάνε θυμήθηκαν τα λόγια του Βερολίνου πως «Η Ρωσία θα καταστραφεί» και αφιερώνουν στην Γερμανική Ομοσπονδία το παρακάτω απαντητικό βίντεο (https://romioitispolis.gr/ypo-politikooikonomiki-dialysi-i-germania-deite-ti-edeixan-ta-rosika-mme/).

 

H Γερμανία έχει χτυπηθεί από την «τέλεια καταιγίδα» - Σε καθηλωτική ύφεση μέχρι το 2028 μ.Χ. η οικονομία της. Η κατάσταση είναι «δραματικά κακή» προειδοποιεί ο Τσάρος της Γερμανικής οικονομίας.

Η μείωση των εξαγωγών, η δαπανηρή ενέργεια και η παραπαίουσα πράσινη μετάβαση έχουν συνδυαστεί για να σχηματίσουν μια «τέλεια καταιγίδα» για την Γερμανική οικονομία, δημιουργώντας διαφωνίες στον κυβερνητικό συνασπισμό του Καγκελάριου Olaf Scholz σε σχέση με το πώς θα αλλάξει πορεία η οικονομία.

Η Γερμανική Κυβέρνηση θα παρουσιάσει την Τετάρτη τις τελευταίες οικονομικές προβλέψεις της για το 2024 μ.Χ., με δημοσιεύματα να κάνουν λόγο για απότομη υποβάθμιση της ανάπτυξης σε μόλις 0,2%. Στις φθινοπωρινές προβλέψεις της, η Κυβέρνηση εξακολουθούσε να αναμένει ότι η παραγωγή θα αυξηθεί κατά 1,3%.

Η χώρα έκλεισε το 2023 μ.Χ. με ύφεση, παρουσιάζοντας συρρίκνωση κατά 0,3%, και τα τελευταία στοιχεία υποδηλώνουν ότι το πρώτο τρίμηνο του 2024 μ.Χ. θα σημειωθεί νέα συρρίκνωση της οικονομίας. Η Γερμανία κινδυνεύει επίσης να αντιμετωπίσει αδύναμη ανάπτυξη μέχρι το 2028 μ.Χ., εάν δεν ληφθούν μέτρα, αναφέρουν τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης.

Η Γερμανική οικονομία, η μεγαλύτερη της Ευρώπης και παραδοσιακά κινητήριος μοχλός της ανάπτυξης της Ευρωζώνης, πλήττεται από «μια τέλεια καταιγίδα», δήλωσε ο Υπουργός Οικονομίας Robert Habeck στις αρχές Φεβρουαρίου. Η κατάσταση είναι «δραματικά κακή», πρόσθεσε.

Ο άλλοτε κραταιός βιομηχανικός τομέας της Γερμανίας έχει πληγεί ιδιαίτερα σκληρά. Έχοντας βασιστεί στα προηγούμενα χρόνια στις φθηνές εισαγωγές Ρωσικού φυσικού αερίου, ο βιομηχανικός τομέας εξακολουθεί να πλήττεται από την αύξηση των τιμών της ενέργειας που προκλήθηκε από τον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία

Στενάζουν οι επιχειρήσεις - Αγωνιώδεις εκκλήσεις σε κυβέρνηση και ΕΕ. Η σειρά αυξήσεων των επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την τιθάσευση του πληθωρισμού έχουν επιτείνει τα προβλήματα της Γερμανίας, μειώνοντας τη ζήτηση και τις επενδύσεις. Οι εξαγωγές έχουν μειωθεί λόγω των ασθενέστερων εμπορικών συναλλαγών με βασικές αγορές για την Γερμανία, όπως η Κίνα, να παράγει εγχώρια όλο και περισσότερα προϊόντα.

Οι Γερμανικοί κολοσσοί της χημικής βιομηχανίας BASF και Bayer ήταν μεταξύ των περίπου 60 εταιρειών που απηύθυναν αυτή την εβδομάδα κοινή έκκληση προς τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να υιοθετήσουν μια «Ευρωπαϊκή βιομηχανική συμφωνία» για να βοηθήσουν να βγει ο τομέας από την ύφεση.

«Χωρίς μια στοχευμένη βιομηχανική πολιτική, η Ευρώπη κινδυνεύει να γίνει εξαρτημένη ακόμη και από τα βασικά αγαθά και τα χημικά προϊόντα. Η Ευρώπη δεν έχει την πολυτέλεια να συμβεί κάτι τέτοιο», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Σε ανοικτή επιστολή που δημοσιεύτηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, 18 ομοσπονδίες που εκπροσωπούν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες θεωρούνται η ραχοκοκαλιά της γερμανικής οικονομίας, κάλεσαν τους πολιτικούς να αναλάβουν δράση. «Είναι ένα λεπτό πριν από τα μεσάνυχτα. Αυτό που διακυβεύεται δεν είναι τίποτα λιγότερο από τη διάσωση» της γερμανικής οικονομίας, αναφέρεται (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/722816/h-germania-exei-xtypithei-apo-tin-teleia-kataigida-se-kathilotiki-yfesi-mexri-to-2028-i-oikonomia-tis).

 

Γερμανία: 200 δισ. ευρώ το κόστος για την χώρα από τον πόλεμο σε Ουκρανία. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει κοστίσει έως τώρα στην Γερμανία περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (DIW).

«Το οικονομικό κόστος για την Γερμανία έπειτα από δύο χρόνια πολέμου στην Ουκρανία είναι ενδεχομένως σημαντικά μεγαλύτερο από 200 δισεκατομμύρια ευρώ», δήλωσε ο Πρόεδρος του DIW Μαρσέλ Φράτσερ στην «Rheinische Post», εξηγώντας ότι κυρίως το υψηλό ενεργειακό κόστος μείωσε την ανάπτυξη κατά 2,5 ποσοστιαίες μονάδες για το 2022 μ.Χ. και κατά αντίστοιχο ποσοστό το 2023 μ.Χ. μέχρι σήμερα.

Αυτό, διευκρίνισε ο κ. Φράτσερ, είναι μόνο το «άμεσο οικονομικό κόστος», καθώς θα προέκυπτε επιπλέον επιβάρυνση από τις «κλιμακούμενες γεωπολιτικές και γεωοικονομικές συγκρούσεις, ειδικά με την Κίνα», οι οποίες πλήττουν ιδιαίτερα τις εξαγωγικές εταιρίες.

Έρευνα του DIW αναφέρει ότι «οι απώλειες για το 2022 μ.Χ. ανήλθαν σε 100 δισεκατομμύρια ευρώ και στα 140 δισεκατομμύρια για το 2023 μ.Χ.», ενώ ο οικονομολόγος του Γερμανικού Οικονομικού Ινστιτούτου της Κολωνίας (IW) Μίχαελ Γκρέμλινγκ επισήμανε ότι κατά τα έτη 2022 μ.Χ. και 2023 μ.Χ. ήταν ακόμη αισθητές οι συνέπειες της πανδημίας, επομένως δεν είναι εύκολο να υπολογιστεί η πραγματική οικονομική ζημιά από τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Σε κάθε περίπτωση, πρόσθεσε ο κ. Φράτσερ, το κόστος του πολέμου επιδεινώνει ιδιαίτερα την κατάσταση για τα άτομα με χαμηλότερα εισοδήματα, τα οποία πλήττονται περισσότερο από τον υψηλό πληθωρισμό (https://www.defence-point.gr/news/germania-200-dis-eyro-to-kostos-gia-tin-chora-apo-ton-polemo-se-oykrania).

 

Η Ευρώπη υποφέρει, η Γερμανία ονειρεύεται… Στα τρακτέρ των μπλόκων στους δρόμους και στις σιδηροδρομικές γραμμές των Πολωνών αγροτών που επιχείρησαν να κλείσουν τους δρόμους από όπου εισάγονται τα εκτός ελέγχου αγροτικά προϊόντα της Ουκρανίας, εμφανίστηκαν κόκκινες και… Σοβιετικές σημαίες με σφυροδρέπανα! Μάλιστα ένα χαρακτηριστικό σύνθημα (φωτογραφία εξώφυλλου) ήταν: «Πούτιν βάλε τάξη στην Ουκρανία, στις Βρυξέλλες και στην κυβέρνηση μας»!

Είναι ένα σαφές μήνυμα του πρωτογενούς τομέα στις ελίτ που παρατεταμένα αποφεύγουν τα προβλήματα κρύβοντας τα κάτω από το χαλί! Πλην όμως οι κινητήριες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Βαβέλ και πρωτίστως η Γερμανία, δείχνουν αποφασισμένες να αναλάβουν την ηγεσία του μετώπου κατά της Ρωσίας με κάθε κόστος!

Μάλιστα η Πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, προανήγγειλε την ίδρυση αμυντικής βιομηχανίας της Ευρώπης και θέση Επίτροπου Άμυνας. Η Γερμανική κυβέρνηση αλλάζει επικίνδυνα τη ρητορική της.

Ο Υπουργός Άμυνας, Μπόρις Πιστόριους επιμένει ότι η Γερμανία πρέπει να είναι «ικανή να διεξάγει πόλεμο» και εγείρει την πιθανότητα σύγκρουσης με την Ρωσία «μέσα σε πέντε έως οκτώ χρόνια»! Και όλα αυτά με την Γερμανική οικονομία σε ύφεση και την Ευρώπη εύθραυστη από την ενεργειακή αναστάτωση και τις αναταραχές στις ροές του διεθνούς εμπορίου.

Μάλιστα η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει ήδη κοστίσει στη Γερμανία περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια ευρώ, όπως δήλωσε πρόσφατα ο Πρόεδρος του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Marcel Fratzscher.

«Το υψηλό ενεργειακό κόστος λόγω της ουκρανικής κρίσης και της καταστροφής των αγωγών στην Βαλτική οι οποίοι ήταν περιουσιακά στοιχεία της Γερμανίας (!) οδήγησε σε πτώση της οικονομικής ανάπτυξης κατά 2,5 ποσοστιαίες μονάδες, ή 100 δισεκατομμύρια ευρώ το 2022 μ.Χ., και το ίδιο ποσό από το 2023 μ.Χ. έως τώρα», συμπλήρωσε στην συνέντευξη του στην εφημερίδα Rheinische Post.

Νέος Γερμανικός στρατός; Ποιο μπορεί να είναι το αντάλλαγμα για αυτές τις θυσίες; Η ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανίας της Γερμανίας για να καλύψει το κενό της ύφεσης στον ευρύτερο βιομηχανικό τομέα, που για να μείνει ανταγωνιστικός, επενδύει εκτός Γερμανίας και κυρίως στην Κίνα, όπως έκαναν οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες; Και τι άλλο περιλαμβάνεται εκτός από την αμυντική βιομηχανία, ως κίνητρο για το Βερολίνο;

Μήπως το ελεύθερο για την “νομιμοποίηση” του Γερμανικού στρατού μετά την απαγόρευση που αποφασίστηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως έκανε ο Χίτλερ που έσπασε το αντίστοιχο εμπάργκο του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, με τις γνωστές συνέπειες; Ας μην βιαστούμε να τα χαρακτηρίσουμε όλα αυτά ως υπερβολικά σενάρια.

Κατά συνέπεια το ερώτημα που προκύπτει είναι, πώς και πόσο θα αντέξουν οι Ευρωπαίοι πολίτες τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών στο κοινωνικό κράτος, την κλιματική κρίση και τις νέες απειλές για τον πρωτογενή τομέα της οικονομίας; Ποιες απαντήσεις μπορεί να καθησυχάσουν τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους που ήδη αισθάνονται τους κινδύνους αφανισμού τους;

Τι νόημα έχει να πληρώνεις στον Ζελένσκι δισεκατομμύρια για να συνεχίσει ένα πόλεμο που όλοι συμφωνούν πως δεν μπορεί να κερδίσει, απλά για τα συμφέροντα των ΗΠΑ και τις προεκλογικές ανάγκες του Μπάιντεν, θυσιάζοντας χιλιάδες Ουκρανούς στρατιώτες για να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία;

Δυστυχώς τα πιόνια στην παγκόσμια σκακιέρα είναι ολόκληρες χώρες. Και αν έως τώρα η κινδυνολογία και η χειραγώγηση στον δυτικό κόσμο αποδίδει, αυτό δεν σημαίνει πως εύκολα θα συνεχιστεί. Και θα επαναλάβω για μια ακόμη φορά για να έχουμε αντίληψη των μεγεθών, ότι πληθυσμιακά στη Δύση κατοικεί το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Το υπόλοιπο 80% είναι η Ασία, η Αφρική και η Λατινική Αμερική. Η περίοδος της αποικιοκρατίας έχει λήξει προ πολλού και δύο νέες παγκόσμιας ισχύος οικονομικές και τεχνολογικές δυνάμεις ανατέλλουν ταχύτατα, όπως η Κίνα και η Ινδία.

Εφιαλτικό το καλοκαίρι του 2024 μ.Χ. Πρόσεξε άραγε κανείς τις προγνώσεις του Ερευνητικού Κέντρου (JRC) της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το καλοκαίρι του 2024,όπου η ξηρασία και οι συνέπειες στην αγροτική παραγωγή θα είναι μεγαλύτερες από το αντίστοιχο της περσινής περιόδου;

Πόσοι έμαθαν ότι ειδικότερα για την Ελλάδα, καθώς και για τις γειτονικές Ιταλία και Ισπανία, η ξηρασία έχει ήδη επηρεάσει τις σοδειές του χειμώνα και την καρποφορία των δέντρων. Την ίδια στιγμή, χώρες της Βόρειας Αφρικής όπως η Αλγερία και το Μαρόκο, είδαν έντονη μείωση στην ανάπτυξη των σοδειών τους. Και τελικά, ο Ιανουάριος του 2024 μ.Χ. ανακηρύχτηκε επισήμως ως ο «θερμότερος Ιανουάριος που έχει καταγραφεί στα χρονικά»!

Και δεν είναι μόνο αυτά. «Όσον αφορά την εφετινή Άνοιξη, αναμένεται πως θα είναι ακόμα πιο θερμή από ό,τι συνήθως, ενώ η σοβαρότητα της ξηρασίας επίσης προβλέπεται πως θα επιμείνει. Οι προβλέψεις αυτές εντείνουν την ανησυχία σχετικά με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην γεωργία, τα οικοσυστήματα, την διαθεσιμότητα πόσιμου νερού και την παραγωγή ενέργειας. Επιπλέον, η χαμηλότερη του φυσιολογικού ποσότητα χιονιού στις Άλπεις αναμένεται να επιφέρει μικρότερη ποσότητα νερού στα ποτάμια της Ευρώπης μέσα στους επόμενους μήνες».

Μπορεί οι Πολωνοί και γενικότερα οι Ευρωπαίοι αγρότες να υποχωρήσουν προσωρινά από έκτακτες επιδοτήσεις. Μετά τι γίνεται, όταν οι κοινωνικοί πόροι πηγαίνουν σε όπλα, και τρόφιμα δεν θα υπάρχουν, με την Ευρώπη να γίνεται υπερεξαρτημένη από τις εισαγωγές; Όταν οι καμένες εκτάσεις δεν αναδασώνονται και έργα υποδομών για τις αγροτικές αρδεύσεις δεν γίνονται; Καλά είναι τα όπλα αλλά δεν τρώγονται (https://slpress.gr/diethni/i-evropi-ipoferei-i-germania-oneirevetai/)!

 

Γερμανικό κόμμα κατέθεσε αγωγή κατά των αξιωματικών που σχεδίαζαν την επίθεση στην γέφυρα του Κερτς: «Θα ξεκινούσαν τον Γ’ ΠΠ»! «Διέπραξαν το αδίκημα της επίθεσης σε άλλο κράτος». Το Γερμανικό κόμμα «Ελεύθερη Σαξονία» κατέθεσε αγωγή κατά των Γερμανών αξιωματικών που σχεδίαζαν τον βομβαρδισμό της γέφυρας της Κριμαίας καθώς κάτι τέτοιο θα ξεκινούσε έναν πόλεμο με την Ρωσία, ο οποίος στο τέλος θα μετατρέπονταν σε Γ’ ΠΠ!

Η αγωγή κατατέθηκε στο γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα της Γερμανίας. Το κόμμα της «Ελεύθερης Σαξονίας» προχώρησε σε αυτή την ενέργεια γιατί οι συζητήσεις των αξιωματικών της Bundeswehr υπόκεινται στο άρθρο 13 του Διεθνούς Ποινικού Κώδικα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και συγκεκριμένα αφορούν το λεγόμενο «αδίκημα της επίθεσης».

«Μία επίθεση στην γέφυρα της Κριμαίας με γερμανική συμμετοχή θα ξεκινούσε έναν επιθετικό πόλεμο κατά της Ρωσίας και πιθανότατα θα ήταν η αρχή ενός Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου» αναφέρεται στην δήλωση του κόμματος. Και κάτι τέτοιο κάνει την απειλή στρατιωτικών αντιποίνων κατά της Γερμανίας να φαίνεται πραγματική.

Στην πρώτη αντίδραση για το τεράστιο θέμα του σχεδιασμού από Γερμανούς αξιωματικούς της Bundeswehr του βομβαρδισμού της Ρωσικής γέφυρας του Κερτς προχώρησε ο Υπουργός άμυνας της Γερμανίας  Μπόρις Πιστόριους εμφανώς μουδιασμένος και αιφνιδιασμένος από το βάρος των αποκαλύψεων. Ο Πιστόριους  αδυνατώντας να δώσει κάποια άλλη απάντηση απλώς δήλωσε ότι «η Ρωσία διεξάγει έναν “πόλεμο πληροφοριών” με στόχο την πρόκληση διαιρέσεων στο εσωτερικό της Γερμανίας.»

Φυσικά όλες οι δηλώσεις των Γερμανών αφορούν τα κενά στο σύστημα ασφάλειας και την αντικατασκοπεία, αλλά για την  ταμπακιέρα, δηλαδή εάν η Γερμανία απεργάζεται στρατιωτικά κτυπήματα κατά της Ρωσίας ούτε κουβέντα. Αλλά και από την άλλη πώς να διαψεύσουν κάτι που είναι ηχογραφημένο που  ούτε και οι ίδιοι δεν αμφισβητούν.

Τα ΜΜΕ της Ρωσίας αναφέρουν πως πρόκειται για ηχογραφημένες συνομιλίες από βιντεοδιάσκεψη μεταξύ των ανώτατων αξιωματικών της Γερμανίας, , που υπεκλάπη τον Φεβρουάριο. Σε αυτές οι Γερμανοί αξιωματικοί εξετάζουν το θεωρητικό σενάριο χτυπήματος στην κομβικής σημασίας γέφυρα της Κριμαίας, που έχει κατασκευάσει η Ρωσία. Ήδη το Κρεμλίνο μετά τις αποκαλύψεις ζητά σαφείς εξηγήσεις από το Βερολίνο σχετικά με το εάν υπήρχε τέτοιος σχεδιασμός (https://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/komma-katethese-agogi-kata-ton-germanon-aksiomatikon-pou-sxediazan-tin-epithesi-stin-gefyra-tou-kerts-tha-ksekinousan-ton-g-pp/).

 

Εφιαλτικό σενάριο: Ο Γερμανικός στρατός σχεδιάζει επίθεση στην Ρωσία - Πιεστικά ερωτήματα για τον Scholz - Τι απαντά το Βερολίνο. Συναγερμός για την στρατιωτική άσκηση Nordic Responce 24 του ΝΑΤΟ σε Φινλανδία, Σουηδία, Νορβηγία - Ρωσία: Κίνδυνος στρατιωτικού επεισοδίου.

Η διαρροή της συνομιλίας των Γερμανών αξιωματικών της Bundeswehr δείχνει ότι ο γερμανικός στρατός συζητά ουσιαστικά για πλήγματα κατά του εδάφους της Ρωσικής Ομοσπονδίας υποστηρίζει το Κρεμλίνο, το οποίο διερωτάται αν αυτά τα σχέδια αποτελούν μέρος της πολιτικής της κυβέρνησης του καγκελάριου Olaf Scholz.

Νωρίτερα σήμερα το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας κάλεσε για εξηγήσεις τον Γερμανό πρέσβη Alexander Lambsdorff, κατόπιν της διαρροής συνομιλίας που είχαν τέσσερις κορυφαίοι Γερμανοί αξιωματικοί της Bundeswehr (Γερμανικός στρατός) σχετικά με την μεταφορά των πυραύλων Taurus στην Ουκρανία – παρά το γεγονός ότι ο Scholz το έχει απορρίψει κατηγορηματικά – και μιας πυραυλικής επίθεσης στην Γέφυρα της Κριμαίας.

Σχεδιάζουν πλήγμα σε Ρωσικό έδαφος. «Η συνομιλία αυτή των τεσσάρων Γερμανών αξιωματικών δείχνει ότι ο Γερμανικός στρατός συζητά ουσιαστικά και συγκεκριμένα επί σχεδίων για πλήγματα σε Ρωσικό έδαφος. Γνωρίζετε ότι κάναμε ένα συγκεκριμένο διάβημα και ο Γερμανός πρεσβευτής εκλήθη στο Ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών.

Από μόνη της η συνομιλία του στρατού υποδηλώνει ότι εντός της Bundeswehr σχεδιάζουν να εξαπολύσουν χτυπήματα στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αυτό δεν επιδέχεται νομικής ερμηνείας, όλα εδώ είναι κάτι παραπάνω από προφανή» υποστήριξε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov.

Εμπλέκεται και ο Scholz; Σύμφωνα με τον Peskov, η Ρωσία αναμένει τα αποτελέσματα της έρευνας που ανακοίνωσε ο Γερμανός καγκελάριος Olaf Scholz. «Ο κ. Scholz είπε ότι θα διεξαχθεί μια άμεση, πλήρης και αποτελεσματική έρευνα επί αυτού.

Ελπίζουμε ότι με κάποιο τρόπο, εννοώ ακόμη και μέσω των μέσων ενημέρωσης, θα μάθουμε σε τι κατέληξε αυτός ο έλεγχος» τόνισε ο Peskov, ο οποίος υπογράμμισε πως η συνομιλία αυτή των Γερμανών αξιωματικών εγείρει το ερώτημα εάν τα σχέδια που συζήτησαν, είναι μέρος της επίσημης πολιτικής της Γερμανικής κυβέρνησης.

«Εδώ πρέπει να μάθουμε αν η Bundeswehr το κάνει αυτό με δική της πρωτοβουλία. Τότε το ερώτημα είναι: πόσο ελεγχόμενη είναι η Bundeswehr και πόσο ο Scholz ελέγχει την κατάσταση; Ή είναι μέρος της πολιτικής της Γερμανικής κυβέρνησης; Και τα δύο σενάρια είναι πολύ άσχημα. Και τα δύο τονίζουν για άλλη μια φορά την άμεση εμπλοκή των χωρών της Δύσης στην σύγκρουση γύρω από την Ουκρανία» υποστήριξε ο Peskov (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/724870/simantiki-ekseliksi-rosia-h-bundeswehr-eksetazei-sxedia-epithesis-enantion-mas-empleketai-kai-to-verolino).