Η ΑΛΛΑΓΗ ΗΓΕΤΩΝ ΣΕ ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΙ ΜΗ ΚΡΑΤΗ ΜΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΕΜΦΕΡΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Η ΑΛΛΑΓΗ ΗΓΕΤΩΝ ΣΕ ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΙ ΜΗ ΚΡΑΤΗ ΜΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΕΜΦΕΡΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό κατά την διάρκεια της ιστορίας συνέβησαν πάρα πολλά εσωτερικά ανακτορικά πραξικοπήματα σε πολύ μεγάλες χώρες, με τα οποία έπεσαν από την εξουσία ισχυροί ηγέτες και πήραν την θέση τους άλλοι μετά από συνωμοσίες και έντονη ίντριγκα.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του είδους ήταν στην Σοβιετική Ένωση κατά την δεκαετία του 1.970 μ.Χ., όταν σε αυτή την χώρα ηγέτης της ήταν ο Νικήτα Χρουστώφ, για σχεδόν δεκαετίες μετά τον θάνατο του Ιωσήφ Στάλιν.

Ο Χρουστώφ εάν και παρέλαβε  από τον προκάτοχο του μία τεραστία Αυτοκρατορία, ύστερα από την δολοφονία του τελευταίου από τον Λαβρέντι Μπέρια, η οποία εξαπλωνόταν από την Σιβηρία μέχρι την Πολωνία και από τις Βαλτικές Χώρες μέχρι την Βουλγαρία δεν κατάφερε να διατηρήσει την μεγάλη της ισχύ.

Αντίθετα κιόλας σε όσες μεγάλες κρίσεις με το μεγάλο της αντίπαλο, δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ήρθαν πάλι αντιμέτωποι, λόγου χάρη στην δεύτερη κρίση του Βερολίνου ή στην κρίση των Πυρώνω της Κούβας ή Σοβιετική Ένωση υπό την ηγεσία του Χρουστώφ στο τέλος υποχώρησε φάνηκε και στους πολίτες της η χώρα φαίνονταν ότι ξεφτιλιζόταν διεθνώς.

Και δεν είχε πια την ισχύν να αντιμετωπίσει τους εχθρούς της, ενώ παράλληλα με τον αυτοσχεδιασμό του ο Χρουστώφ και τις δημοσιές γκάφες του, κατάφερε να καταστρέψει και την αγροτική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης, όπως επίσης και να μειώσει την ισχύ του στρατού της.

Οπότε όπως ήταν απόλυτα φυσιολογικό αυτή η κατάσταση προκάλεσε την οργή του στρατού και του κόμματος στην ΕΣΣΔ, οι οποίοι εξοργισμένοι οργάνωσαν ένα ισχυρό εσωκομματικό πραξικόπημα, το οποίο έριξε τον Χρουστώφ από την εξουσία και την θέση του πήρε ο Μπρεζνιέφ, ο όποιος διοίκησε της συγκεκριμένη χώρα για πολλές δεκαετίες μέχρι τον θάνατό του από αρρώστια σε πολύ μεγάλη ηλικία.

Παρόλο όμως που επί της ηγεσίας Μπρεζνιέφ η Σοβιετική Ένωση και η δύναμή της είχαν καταφέρει να ανανεωθούν ξανά, παρόλα αυτά για εμπλοκή της χώρας αυτή στον πόλεμο του Αφγανιστάν, επέφερε σταδιακά ένταση και μεγάλα ποσά της οικονομίας δίνονταν για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, δεν υπήρχε παραγωγή φαγητού για τους πολίτες και στο τέλος αυτά και άλλα προβλήματα, γονάτισαν αυτή την χώρα (https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_70.html, https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_47.html).

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την εποχή που για την Σοβιετικής Ένωσης έγινε τελευταίος Πρόεδρος της ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, αυτή να αρχίσει να καταρρέει, όταν αυτός εφάρμοσε την πολιτική της Περεστρόικα και της Γκάσλοντ.

Με τις πολιτικές αυτές οι πάλαι ποτέ κρατική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης άρχισε να γίνεται σιγά σιγά και ιδιωτική και παράλληλα μειώθηκαν οι στρατιωτικές δαπάνες, προκειμένου να δοθούν σε άλλους τομείς τις οικονομίας και στην διατροφή του πληθυσμού.

Παράλληλα η Σοβιετική ένωση αποχώρησε και όπου είχε στρατιωτικές βάσεις, όπως λόγο χάρη στο Αφγανιστάν, αλλά και από τις στρατιωτικές βάσεις που διατηρούσε στην Ανατολική Ευρώπη, εγκαταλείποντας το Σύμφωνο της Βαρσοβίας (το οποίο στο τέλος διαλύθηκε) και έπαψε να χρηματοδοτεί κομμουνιστικά ανταρτικά κινήματα και καθεστώτα, τόσο στην Αφρική, όπως επίσης και στην Ασία και στην Λατινική Αμερική και παράλληλα άρχισε σιγά-σιγά να μειώνει τους στρατιωτικούς της εξοπλισμούς.

Εκτός όλων αυτών η Σοβιετική Ένωση έπαψε επί της ηγεσίας του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ να χρησιμοποιεί την βία προκειμένου να επιτύχει τους σκοπούς της, όπως και να κρατάει μέσω της βίας τους λαούς που είχε ενώσει υπό την Αυτοκρατορία της ενωμένους και παράλληλα επέτρεψε να δημιουργηθούν και άλλα πολιτικά κόμματα στην χώρα αυτή, κάτι το οποίο θα έκανε το κομμουνιστικό κόμμα να χάσει το μονοπωλείτο της εξουσίας, ενώ άφησε επίσης την Ορθοδοξία να ασκεί ελεύθερα θρησκευτικά της καθήκοντα και έπαψε τον διωγμό κατά του Χριστιανισμού.

Όλες αυτές οι πολιτικές οδήγησίν στο γνωστό σε όλους μας πραξικόπημα ενάντια στον Γκορμπατσόφ από την KGB και μέρος του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών της Σοβιετικής Ένωσης, το οποίο όμως το τέλος λόγω της αντίστασης του λαού και του τότε δημάρχου και κυβερνήτη της τότε Σοβιετικής Ρωσίας Μπόρις Γιέλτσιν και απέτυχε.

Παρόλο που ο Γκορμπατσόφ γλίτωσε τότε την σύλληψη και ίσως και την εκτέλεση, πιθανώς όμως επίσης και ο εκδημοκρατισμός και ο ανταγωνισμός για την εξουσία με τον Γιέλτσιν οδήγησε στην διάλυση της ΕΕΣΔ, αφού ο δεύτερος  αποφάσισε ότι δεν ήθελε να γίνει υποχείριο του Γκορμπατσόφ και αποφάσισε την ανεξαρτησία της Ρωσίας από την Σοβιετικής Ένωσης, κάτι που κατάφερε και αυτός με μία εσωτερική συνωμοσία με ηγέτες άλλων Σοβιετικών «δημοκρατιών» και τέλος έριξε τον Γκορμπατσόφ από την εξουσία και πηρέ την θέση του ο ίδιος στην Ρωσία, που ηταν διάδοχο κράτος μαζί με την ΚΑΚ (Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών) της ΕΣΣΔ, η οποία στο τέλος διαλύθηκε…

Ο Γιέλτσιν  στην συνέχεια, όχι μόνο δεν κατάφερε να κάνει πάλι ισχυρή οικονομικά και πολιτικά την Ρωσία, αλλά στα αντίθετα διάλυσε όπως γνωρίζουμε όλοι μας κυριολεκτικά το Ρωσικό κράτος, την οικονομία και την κοινωνία, όπως επίσης και το Ρωσικό στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας αυτής, ενώ παράλληλα επέτρεψε σε φίλους του να πάρουν τον έλεγχο των σημαντικών κλάδων της Ρωσικής οικονομίας.

Ο Ρωσικός στρατός σχεδόν διαλύθηκε και κατά-εξευτελίστηκε στον πρώτο πόλεμο της Τσετσενίας, όπου και ηττήθηκε από τους αντάρτες καί αποδείχτηκε τελείως ανίσχυρος, ενώ πληθυσμός της χώρας αυτής οδηγήθηκε στην φτώχεια, όπως επίσης και στην απελπισία, στον αλκοολισμό και την πορνεία και πολλοί Ρώσοι μετανάστευσαν από την χώρα και παντού επικρατούσε απελπισία.

Και σαν όλα αυτά να μην ήταν αρκετά, ο Γιέλτσιν παράλληλα φρόντισε να παραμείνει για δύο συνεχόμενες θητείες στην εξουσία με τελείως παράνομο τρόπο, αφού στην πρώτη κατάφερε να κερδίσει ξανά μία θητεία με πραξικόπημα διαλύοντας παράνομα και πραξικοπηματικά το κοινοβούλιο της χωράς, ενώ την δεύτερη κατάφερε να συνεχίσει να κυβερνά αφού πρώτα νόθευσε τις εκλογές και παράλληλα ξεπούλησε τον πλούτο της ισχυρής αυτής χώρας αυτής σε ξένους, εκτός από τους ντόπιους Ρώσους ολιγάρχες και μαφιόζους (https://alophx.blogspot.com/2023/09/blog-post_11.html).

Όλες αυτές οι πράξεις όπως ήταν φυσιολογικό προκάλεσαν την οργή του λαού της Ρωσίας, όπως επίσης και του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών και της αστυνομίας, όπως και μέρους των επιχειρηματιών και των πολιτικών της χώρας αυτής, οι οποίοι ήθελαν να κάνουν ξανά ισχυρή την Ρωσία και είχαν το όνομα Σιλοβίκι (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html).

Και αυτοί οργάνωσαν είναι ισχυρό εσωτερικό πραξικόπημα εναντίον του Γιέλτσιν και τον ανάγκασαν στο τέλος να παραιτηθεί και να δώσει την εξουσία σε έναν δικό τους άνθρωπο, τον Βλαδίμηρο Πούτιν, ο οποίος κατάφερε να εξοντώσει τους ολιγάρχες και τον διοργανώσει στην οικονομία και τον στρατό της Ρωσίας και την κάνει ξανά μία ισχυρή χώρα.

Όμως δεν ήταν μόνο αυτές οι χώρες στις οποίες συνέβησαν ισχυρά εσωτερικά πραξικοπήματα με στόχο την αλλαγή την εξουσίας, καθώς και την εξυπηρέτηση διάφορων σκοπών, όχι μόνο τον ντόπιων αλλά και τον ξένων ολιγαρχών.

Πολύ χαρακτηριστικά πράγματα αυτού του είδους ήταν επίσης στην Ευρωπαϊκή ένωση οι χώρες της Ελλάδος, όπως επίσης και της Ιταλίας τον καιρό των μνημονίων, στις οποίες ηγέτες τους ήταν τότε ο Γεώργιος Παπανδρέου ο Νεότερος, όπως επίσης και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Επειδή αυτά τα δύο άτομα δεν υπάκουαν πλήρως της διαταγές των τότε ελίτ και αφεντικών τους, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Ένωσης της Γερμανίδας καγκελαρίου Μέρκελ και του Γάλλου πρωθυπουργού Σαρκοζί, όπως επίσης και κάποιων εσωτερικών τους κέντρων και επιχειρηματιών, διοργανώθηκαν εναντίον τους ισχυρά εσωτερικά πραξικοπήματα από πολιτικούς τόσο τον κομμάτων τους, όσο και άλλων κρατών, προκειμένου να τους ρίξουν από την εξουσία.

Συγκεκριμένα στην Ελλάδα με την βοήθεια του τότε αντιπροέδρου του ΓΑΠ, του Ευάγγελου Βενιζέλου, όπως και του τότε Προέδρου της δημοκρατίας στην Ιταλία Ναπολιτάνο, στο τέλος αυτοί οι δύο πρωθυπουργοί έπεσαν από την εξουσία των χωρών τους και την θέση τους πήραν αντίστοιχα οι τραπεζίτες Λουκάς Παπαδήμος στην Ελλάδα και ο Μάριο Μόντι στην Ιταλία, οι οποίοι ήταν υποχείρια τόσο τον ξένων, όσο και των ντόπιων ολιγαρχών, τους οποίους και εξυπηρέτησαν απόλυτα τα συμφέροντα τους και όχι φυσικά των λαών τους.

Πρόσφατα όμως ένα ισχυρό εσωτερικό προσκόπηκα συνέβη και στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όταν την θέση του νόθου Biden (https://alophx.blogspot.com/2021/01/1961-2020.html), όταν μετά από πολλές και συνομωσίες από πλευράς του πρώην Προέδρου και μαριονετίστας στις ΗΠΑ και τους δημοκρατικούς, του Barack Obama, την θέση του πήρε η δήθεν «αντιπρόεδρος» του, η Καμάλα Χάρις.

Στην ουσία και στην χώρα αυτή επαναλήφθηκε ότι είχε συμβεί παλαιότερα στην Σοβιετική Ένωση, όπως επίσης και στην Ρωσία, στην Ελλάδα και στην Ιταλία, προκειμένου εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας όπως και τον διεθνών δυτικών ελίτ και μία αδύναμη μαριονέτα να πάρει την θέση μιας εξίσου αδύναμης μαριονέτας με γεροντική άνοια.

Είναι δε πολύ πιθανό ότι η άνοδος μιας αδύναμη μαριονέτας με εσωτερικό πραξικόπημα στην Αμερική πιθανώς ως προσωρινού Προέδρου αν γίνουν οι εκλογές των ΗΠΑ και παραιτηθεί ο Μπάιντεν, να οδηγήσει στην οικονομική, όπως επίσης και κοινωνική και πολιτική τους κατάρρευση των Ηνωμένων Πολιτείων, των οποίων έχει αρχίσει η οικονομία τους ήδη να καταρρέει λόγω του μεγάλου τους χρέους, όπως επίσης και λόγω της παγκόσμιας από δολαριοποίησης που υπάρχει σε πολλές χώρες του κόσμου, αλλά επίσης και λόγω της εμπλοκής της χώρας αυτής σε πολλές αποτυχημένες στρατιωτικές επιχειρήσεις και σε πολλά γεωπολιτικά μέτωπα σε όλο τον κόσμο, ακόμα και σε εμφύλιο πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2017/01/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2021/02/blog-post.html, ).

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πράγματων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα καταλληλά μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.