ΠΩΣ ΟΙ ΗΠΑ ΠΑΡΕΣΥΡΑΝ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΚΡΑΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

ΠΩΣ ΟΙ ΗΠΑ ΠΑΡΕΣΥΡΑΝ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΚΡΑΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό καθόλου σε όλη την διάρκεια της ιστορίας, οι δυτικοί και κυρίως οι Αμερικάνοι, όταν μπόρεσαν, κατάφεραν να ρίξουν καθεστώτα τα οποία ήταν φιλικά προς τους Ρώσους και τους ηγέτες τους και στην θέση τους έβαλαν άλλα που ήταν φιλικά προς τους δυτικούς.

Όμως δεν σταμάτησαν μόνο σε αυτό το σημείο, αλλά προχώρησαν ακόμη περισσότερο, αφού προκειμένου να μπλέξουν την Ρωσία σε πολλά πολεμικά μέτωπα αντιπερισπασμού, είτε να ηττηθεί από πολλαπλούς πολέμους να την αναγκάζουν να μην εμπλακεί σε άλλα μέτωπα, διέταξαν τα κράτη αυτά, όπως επίσης και τους ηγέτες τους, τους οποίους έλεγχαν απόλυτα, αφού οι ίδιοι τους είχαν βάλει στην εξουσία, να επιτεθούν στους Ρώσους.

Όμως παρόλο που είχαν εξοπλιστεί αυτά τα κράτη από τους δυτικούς με πολλά όπλα τους είχαν δώσει, όπως και χρήματα και παράλληλα οι στρατιώτες τους είχαν εξοπλιστεί και εκπαιδευτεί σε μεγάλο βαθμό από την Δύση, αντίθετα αυτές οι επιθέσεις κατά των Ρώσων, όχι μόνο δεν κατάφεραν να κλονίσουν τους Ρώσους, αλλά σύνταγμα στρατός τους διαλύθηκε από τον Ρωσικό στρατό.

Αυτό είχε σαν συνέπεια, στο τέλος τα κράτη αυτά όχι μόνο να χάσουν τους πολέμους και τος μάχες από τους Ρώσους, αλλά και μεγάλο μέρος των εδαφών τους, το οποίο είτε ανεξαρτητοποιήθηκε, είτε έγινε αυτόνομο, είτε ακόμα και ενώθηκε με την Ρωσία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό το είδους ήταν η Ουκρανία το έτος 2014 μετά Χριστόν, όταν με την δήθεν «χρωματιστή επανάσταση» (πορτοκαλί όπως ονομάστηκε)/στην πραγματικότητα όμως ένα πραξικόπημα από την Δύση, ανατράπηκε μέσω των ΜΚΟ του Σόρος ο νόμιμος Προέδρος της χώρας αυτής Βίκτωρ Γιανουκόβιτς και την θέση του πήρε ο φιλοδυτικός αντιρώσος (και Αμερικανοθρεμμένος σε δυτικά πανεπιστήμια) ως Πρόεδρος ο Βίκτωρ Γιουσένκο με την βοήθεια της Δύσης και στην συνέχεια έστρεψε την χώρα του εναντία στην Ρωσία.

Με τις καταστροφικές του πολιτικές όμως σύντομα έχασε την εξουσία και ο αρχικά νόμιμος Πρόεδρος Βίκτωρ Γιανουκόβιτς επανήλθε στην θέση του και κατάφερε στις επόμενες Προεδρικές εκλογές να εκλεγεί ξανά πανηγυρικά και αυτή την φορά χωρίς αντιρρήσεις Πρόεδρος της Ουκρανίας.

{Όπως ακριβώς τις μέρες μας δηλαδή στις μέρες μας οι δυτικές ελίτ (https://alophx.blogspot.com/2023/11/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2022/11/blog-post_25.html), δεν άφησαν τον νόμιμο Αμερικανό Πρόεδρο Τραμπ που είχε ξανακερδίσει και τις Αμερικάνικες Προεδρικές εκλογές το 2020 μ.Χ. μετά Χριστόν να αναλάβει τα καθήκοντα του και αντίθετα μέσω βίας, νοθείας και απάτης προωθήσαν τον απατεώνα και μαριονετα με πραξικόπημα και απατή (https://alophx.blogspot.com/2021/01/1961-2020.html, https://alophx.blogspot.com/2023/04/command-and-conquer.html)}.

Όμως επειδή ο Γιανουκόβιτς δεν δέχτηκε την μνημονιακούς όρους για σύνδεση με τον Ευρωπαϊκή Ένωση που ήθελε να του επιβάλει η Δύση και προτίμησε η πιο συμφέρουσα πρόταση των Ρώσων, οι οποίοι είχαν πολύ λιγότερες απαιτήσεις, οι δυτικοί (Αμερικάνοι, Γερμανοί, Ευρωπαίοι, Νατοϊκοί, ΜΚΟ Σόρος, νεοναζί Ουκρανίας), οργάνωσαν ένα πραξικόπημα στην πλατεία του μπαίναν 10 χρόνια το 2014 μετά Χριστόν 10 χρόνια μετά από το προηγούμενο.

Σε αυτό, με την βοήθεια των Ουκρανών νεοναζί, κατέλαβαν στην εξουσία, αφού κατάφεραν να ρίξουν τον νόμιμο Ουκρανό Προέδρο Γιανουκόβιτς για άλλη μία φορά και να επιβάλλουν ένα στυγνό δικτατορικό φιλοδυτικό ναζιστικό καθεστώς πρώτα υπό τον Ποροσένκο και μετά από το Ζελένσκι στην χώρα αυτή.

Όμως δεν να σταμάτησαν μόνος σε αυτό το σημείο, αλλά προχώρησαν ακόμη περισσότερο, διώκοντας όλους τους Ρώσους και τους Ρωσόφωνους της χώρας που είναι και η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού, όπως και Ορθόδοξοι και εκτός αυτών βίαζαν τις γυναίκες τους, τους βασάνιζαν, τους σκότωνα έκαιγαν, έκλειναν ή αρπάζαν τις Εκκλησίες τους και τους απαγόρευαν να έχουν πολιτικά δικαιώματα, όπως και δικαίωμα ψήφου, μόνο οι φιλοδυτικοί μπορούν να έχουν και παράλληλα προσπάθησαν να γεννοκτονήσουν τούς Ρώσους και τους Ρωσόφωνους και να τους εκδιώξουν από τις εστίες τους.

Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα στο τέλος η Κριμαία να ανεξαρτητοποιηθεί, όπως είχε το δικαίωμα, με δημοψήφισμα από την Ουκρανία και να ενωθεί με την Ρωσία, ενώ οι Ρώσοι και οι Ρωσόφωνοι στο Ντονμπάς κα στις άλλες Ρωσικές και Ρωσόφωνες περιοχές και επαναστάτησαν στην Νοβορώσια και κατάφεραν να γίνουν ανεξάρτητοι και αυτοί από  το δικτατορικό και παράνομο καθεστώς του Κιέβου.

Σύντομα, οι Ουκρανοί άρχισαν τις επιθέσεις εναντίον των Ρώσων που είχαν ανεξαρτητοποιηθεί, όπως επίσης και στην Κριμαία και όταν αυτοί εισέβαλαν στις περιοχές αυτές προκειμένου της να εκπονήσουν τους Ρώσους και τους Ρωσόφωνους, οι Ρώσοι για να σώσουν τους πληθυσμούς αυτούς, αλλά και για άλλα συμφέροντα τους αντεπιτέθηκαν, διέλυσαν τον ουκρανικό στρατό και μετά εισέβαλαν στην Ουκρανία, με σκοπό να ρίξουν τον ναζιστικό και γενοκτονικά καθεστώς του Ζελένσκι που έχει την άμεση υποστήριξη της Δύσης.

Η κατάσταση αυτή οδήγησε στον λεγόμενο Ρωσοουκρανικό πόλεμο το 2022 μετά Χριστόν (https://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2019/11/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_1.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_92.html), στον οποίο οι Ρώσοι κατάφεραν να απελευθέρωσαν πολλά εδάφη και σύμφωνα με πολλούς αναλυτές αναμένεται σύντομα να φτάσουν και να απελευθερώσουν πολλές περιοχές, όπως π.χ. το Κίεβο, το Χάρκοβο, την Πολτάβα, την Οδησσό κ.λπ.

Όμως δεν ήταν μόνο αυτή η κατάσταση στην οποία με το που έπεσε ένα φιλορωσικό καθεστώς από δήθεν «επαναστάσεις»/πραξικοπήματα υποκινούμενες από την Δύση και αμέσως μετά είναι ένας πόλεμος με την Ρωσία και τους συμμάχους της και αυτό διαλύθηκε, όπως και η χώρα του και έπεσε από την εξουσία.

Η ίδια ακριβώς κατάσταση συνέβη στην Γεωργία του 2003 μετά Χριστόν με την λεγόμενη δήθεν «χρωματιστή επανάσταση των γαρυφάλλων», ξανά ένα από τον Σόρος χρηματοδοτούμενο πραξικόπημα, με την οποία πήρε την εξουσία τα όταν έριξε τον Σεβαρνάντζε ο φιλοδυτικός Σαακασβίλι (και αυτός Αμερικανοθρεμμένος και σπουδασμένος σε Αμερικανικά πανεπιστήμια και παντρεμένος με Αμερικανή σαν τον Γιουσένκο της Ουκρανίας).

Και αυτός επιτέθηκε (ως άλλος Ιωαννίδης-https://alophx.blogspot.com/2017/04/1974.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/1974-2016.html, https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_13.html) στην Ρωσία το 2008 μετά Χριστόν κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου και στο τέλος η χώρα αυτή ηττήθηκε κατά κράτος από τους Ρώσους, με αποτέλεσμα στο τέλος να ανεξαρτητοποιηθεί η Αμπχαζία και η Νότια Οσετία, οι οποίες ενώθηκαν και αυτές με δημοψήφισμα με την Ρωσία.

Αλλά και στην Αρμενία όταν οι δυτικοί καταφέραν να ρίξουν από την εξουσία την τότε φιλορωσική κυβέρνηση και να βάλουν στην θέση της την φιλοδυτική κυβέρνηση του δωσίλογου Πασινιάν, εξαιτίας της οποίου συνέβη πόλεμος της χωράς αυτής με το Αζερμπαϊτζάν, αφού ο ίδιος απομάκρυνε τους Ρώσους και στράφηκε εναντίον τους (όπως και η Ελλάδα με την εκστρατεία στην Ουκρανία, τόσο στις μέρες μας, όσο και το 1.919 μ.Χ. κατά των Ρώσων-https://alophx.blogspot.com/2017/09/1919-2014.html).

Και κατάφερε, αφού έστρεψε τους Ρώσους εναντίον του, στους δύο πολέμους που ακολούθησαν μεταξύ της Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, στους οποίους δεν έλαβαν καμία βοήθεια ούτε και από  τους δήθεν «δυτικούς συμμάχους» τους (όπως δεν έλαβαν βοήθεια και οι Έλληνες από τους δήθεν «δυτικούς συμμάχους» τους και κατά την τουρκική εισβολή στην πάντα Ελληνική Κύπρο μας), ηττήθηκε κατά κράτος και αναγκάστηκε να παραδώσει μεγάλο μέρος του Αρτσάχ/Ναγκόρνο Καραμπάχ στους Αζέρους.

Όλα αυτά μπορεί να επαναληφθούν στις μέρες, στην Γεωργία, στην οποία γίνονται εκλογές τον Οκτώβρη του 2024 μετά Χριστόν και στις οποίες λέγεται ότι οι Αμερικανοί ετοιμάζουν μία νέα «επανάσταση»/πραξικόπημα αλλά Μαιντάν ή σαν την δήθεν «χρωματιστή επανάσταση» της Γεωργίας το 2013 μετά Χριστόν στην χώρα αυτή.

Με σκοπό να φέρουν πάλι στην εξουσία ένα ακραία φιλοδυτικό πραξικοπηματικό αντιδημοκρατικό καθεστώς, το οποίο θα εμπλακεί ξανά σε πόλεμο με την Ρωσία, προκειμένου με τον τρόπο αυτοί οι δυτικοί να απασχολήσουν την Ρωσία σε ένα νέο πολεμικό μέτωπο, τόσο για να την πιέσουν, τώρα που οι Ρώσοι προελαύνουν και απελευθερώνουν συνεχώς νέα εδάφη, πόλεις και χωριά στην Ρωσική Ουκρανία.

Το ίδιο βεβαίως μπορούν να κάνουν οι δυτικοί και στην περίπτωση της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν, ιδίως αν ξεσπάσει ένας νέος πόλεμος μεταξύ τους, από την στιγμή μάλιστα που έχουν δυτική υποστήριξη, όπλα και εκπαιδευτές, προκειμένου αναγκαστούν να εμπλέξουν και τα εκεί Ρωσικά στρατεύματα και αυτά να μην εμπλακούν σε άλλα πολεμικά μέτωπα και παράλληλα ανακουφίσουν τους Ουκρανούς από την μεγάλη Ρωσική πίεση που δέχονται από τις συνέχεις Ρωσικές νίκες και την ασταμάτητη προέλευση τους (https://alophx.blogspot.com/2020/10/2020-1940-1973.html).

Όλα αυτά τα κάνουν οι δυτικοί προκειμένου με τα πολλά μέτωπα να προσπαθήσουν να αποδυναμώσουν τους Ρώσους και παράλληλα να τους αναγκάσουν διασπείρουν τις δυνάμεις τους σε πολλά σημεία και να μην είναι ισχυροί σε ένα με όλο τον στρατό του, λόγου χάρη όπως είναι τώρα στην Ουκρανία.

Και εκτός αυτών, σε περίπτωση που οι Αμερικανοί μας με το υπόλοιπους δυτικούς (ΕΕ Γερμανίας, ΝΑΤΟ) και το Ισραήλ επιτεθούν στο Ιράν και στο πυρηνικό του πρόγραμμα, να μην μπορεί η Ρωσία λόγω της διασποράς μετώπων που θα έχει να επέμβει να επέμβει και να βοηθήσει τους Ιρανούς συμμάχους της (https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_13.htm, lhttps://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_26.html, https://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_24.html, https://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_71.html, https://alophx.blogspot.com/2024/05/wef.html).

Αλλά και στην Μολδαβία, στην οποία γίνονται τον Οκτώβριο του 2024 μετά Χριστόν Προεδρικές εκλογές, στο δημοψήφισμα για την ένταξη της χώρας αυτής ή μη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ επικρατούσε το όχι, με ξαφνικά «εμφανιζόμενες» ψήφους που ήρθαν από το πουθενά και από την Δύση (δηλαδή ξεκάθαρη νοθεία), επικράτησε «ξαφνικά» το «ναι» πραξικοπηματικά και νόθα, ενώ αναμένεται να θα φανεί στο δεύτερο γύρο των Προεδρικών εκλογών αν θα κερδίσει ο φιλορώσος Ντοντόν ή φιλοδυτική Σάντου στις εκλογές αυτές.

Θα μπορούσε και σε αυτή την περίπτωση, είτε νικήσει ο ένας ή άλλος, η μία πλευρά ή η άλλη να μην δεχτεί το οποίο αποτέλεσμα και να ξεσπάσει όπως έγινε στην Ουκρανία, την Γεωργία και την Αρμενία ένας εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος θα ρίξει το τωρινό καθεστώς και κάθε πλευρά θα ζητήσει την βοήθεια των δυτικών και των Ρώσων αντίστοιχα, οι οποίες θα στείλουν στρατό και η χώρα αυτή θα διαλυθεί, όπως συνέβη με την Ουκρανία.

Και άλλες περιοχές της θα γίνουν ανεξάρτητες ή αυτόνομες τελείως από την Μολδαβία αυτή την φορά, όπως είναι λόγου χάρη η Υπερδνειστερία, όπως επίσης και η Γκαγκαουζία, ενώ είναι πιθανόν η ίδια η Μολδαβία να χωριστεί σε φιλοδυτικό και φιλορωσικό τμήμα, με το πρώτο να ενώνεται πιθανώς με την Ρουμανία και το δεύτερο με την Ρωσία.

Βέβαια εδώ πέρα θα πρέπει να αναφερθεί ότι όλο αυτό το σκηνικό, δηλαδή πτώση φιλορωσικών ή μη απόλυτα υποταγμένων στην Δύση καθεστώτων, αντικατάσταση τους με φιλοδυτικά, επίθεση αυτών στους Ρωσικούς πληθυσμούς και βάσεις εντός τους παράνομα, εμφύλιος πόλεμος, επέμβασης των Ρώσων και ήτα και διάλυση των συγκεκριμένων καθεστώτων, όπως και αντικατάστασή τους με άλλα περισσότερο φιλικά προς την Ρωσία, συνέβη και στο παρελθόν.

Συγκεκριμένα αυτό συνέβη μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, όταν σε όλες αυτές τις συγκεκριμένες χωρίς που αναφέρθηκαν, δηλαδή Ουκρανία, Γεωργία και Μολδαβία, έγινε ακριβώς το ίδιο σενάριο με εθνικιστές που ανέβηκαν στην εξουσία, ήταν φιλοδυτικοί και επιτεθήκαν στην συνέχεια στην Ρωσία και τους συμμάχους της, ηττηθήκαν και έπεσαν στην εξουσία και την θέση τους πήραν για άλλη μία φορά φιλορώσου (https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_13.html).

Φυσικά θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι αυτό το σενάριο, δηλαδή δήθεν «χρωματιστής επανάστασης»/πραξικοπήματος με χρήματα, πράκτορες και όπλα από την Δύση, με σκοπό να έρθει εάν φιλοδυτικό καθεστώς στην εξουσία, έγινε προσπαθεί να  γίνει για άλλη μια φορά, τόσο στην Ρωσία που πιο δυτικοί ήθελαν να επαναφέρουν εάν καθεστώς τύπου Γιέλτσιν (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html).

Όπως επίσης και στην Λευκορωσία (https://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_22.html), αλλά αντιμετωπίστηκαν επιτυχώς και συνετρίβησαν, ενώ είναι πιθανό ότι οι δυτικοί θα προσπαθήσουν να κάνουν πάλι το ίδιο στην Σερβία (με τον τρόπο αυτό έπεσε αλώστε η κυβέρνηση Μιλόσεβιτς μετά την εισβολή του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο) ή ακόμη και στο Μαυροβούνιο.

Αν συμβεί κάτι τέτοιο στο Μαυροβούνιο και την Σερβία (https://alophx.blogspot.com/2017/02/blog-post_65.html, https://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_67.html, https://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_74.html, https://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_97.html), τότε είναι πολύ πιθανό να επαναληφθείτε εδώ πέρα για άλλη μία φορά το παραπάνω σενάριο, δηλαδή πτώση φιλορωσικών κυβερνήσεων, άνοδος φιλοδυτικών εθνικιστών στα κράτη αυτά, επίθεση αυτών στους Ρώσους, ήττα αυτών κατά κράτος από τους Ρώσους και στο τέλος επαναφορά τον φιλορώσων στην εξουσία.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πράγματων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα καταλληλά μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Ξεκίνησαν τα όργανα» και στην Γεωργία: Στήνουν σκηνικό «Maidan 2014 μ.Χ.».

 Σκηνικό διαδηλώσεων στην πλατεία Maiddan του Κιέβου το 2014 μ.Χ. που στο τέλος οδήγησε στην επέμβαση της Ρωσίας και στην συνέχεια στον πόλεμο με την Ουκρανία που συνεχίζεται προσπαθούν να δημιουργήσουν κάποιοι και στην Γεωργία.

Στην πρωτεύουσα Τυφλίδα διαδηλωτές κατέβηκαν στους δρόμους απαιτώντας την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, έστω και αν η Γεωργία τυπικά δεν ανήκει στην Ευρώπη γεωγραφικά καθώς βρίσκεται νότια του Καυκάσου και θεωρείται ότι ανήκει περισσότερο στην Ασία παρά την Ευρώπη.

Η χρήση μερίδας της κοινωνίας σε καταστάσεις εξέγερσης είναι συνηθισμένο φαινόμενο στις πρώην Σοβιετικές χώρες και τα μακροχρόνια αποτελέσματα αποδείχτηκαν ότι είναι πολύ αιματηρά και πολύ επικίνδυνα για όλο τον πλανήτη (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/10/maidan-2014.html).

 

Η Ρωσία δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Μολδαβία και προωθεί τον διαμοιρασμό της χώρας. Ζητά να χωριστεί μεταξύ Ρωσίας και Ρουμανίας, αφού πρώτα φτιαχτεί ένας χερσαίος διάδρομος.

Η Ρωσία θεωρεί ότι δεν υπάρχει πραγματικά κανένας λόγος να μην χωριστεί η Μολδαβία μεταξύ Ρωσίας και Ρουμανίας. Δηλαδή η Υπερδνειστερία και τμήματα της Μολδαβίας στην Ρωσία μόλις απελευθερωθεί η περιφέρεια της Οδησσού και τα υπόλοιπα στην Ρουμανία.

Πλέον έχουν καταργήσει ακόμη και την έννοια της “Μολδαβικής γλώσσας” και απλώς την αποκαλούν “ρουμανική” τώρα, κάτι που δεν έχει προηγούμενο. Έτσι λοιπόν η Ρωσία δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Μολδαβία και προωθεί τον διαμοιρασμό της χώρας μεταξύ Ρωσίας και Ρουμανίας, αφού πρώτα φτιαχτεί ένας χερσαίος διάδρομος.

«Οι εκλογές στην Μολδαβία δεν ήταν ελεύθερες και τα αποτελέσματα έδειξαν αύξηση των ψήφων υπέρ της Προέδρου, Μάγια Σάντου, και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί», ανέφερε τη Δευτέρα ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ. Η πλειοψηφία του 50,17% ψήφισε «ναι» στο κρίσιμο δημοψήφισμα της Μολδαβίας για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως έδειξαν σχεδόν τα τελικά αποτελέσματα σήμερα, Δευτέρα.

Νωρίτερα, η Σάντου είχε δηλώσει ότι οι διπλές εκλογές της Κυριακής είχαν αμαυρωθεί από «πρωτοφανείς» εξωτερικές παρεμβάσεις. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που αναρτήθηκαν στον ιστότοπο της κεντρικής εκλογικής επιτροπής, το «όχι» κυριαρχούσε στην κούρσα, όμως η καταμέτρηση των ψήφων της διασποράς ανέτρεψε την τάση.

Η νυν Πρόεδρος Σάντου επικράτησε στον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας με σχεδόν 42%, ποσοστό πολύ χαμηλότερο από το αναμενόμενο. Θα αντιμετωπίσει στον δεύτερο γύρο τον Αλεξάντρ Στογιάνογλο, ρωσόφωνο πρώην εισαγγελέα, που λαμβάνει ποσοστό περίπου 26%. Ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών προγραμματίζεται για τις 3 Νοεμβρίου (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/i-rosia-den-anagnorizei-to-apotelesma-tou-dimopsifismatos-stin-moldavia-kai-proothei-ton-diamoirasmo-tis-xoras/).

 

Αναβρασμός στον Καύκασο: Μια ανάσα από τον εμφύλιο πόλεμο η Γεωργία - Ο βρώμικος ρόλος του Γάλλου Προέδρου Macron. Αν εφαρμοστεί το γαλλικό σενάριο, τότε μετά τις εκλογές θα υπάρξει διπλή εξουσία στην χώρα.

Ο πρώην πρωθυπουργός της Γεωργίας Irakli Garibashvili δέχτηκε να ξεκινήσει πόλεμο με τη Ρωσία, δήλωσε ο ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος «Γεωργιανό Όνειρο» Bidzina Ivanishvili.

Αυτή η συνομιλία διεξήχθη με κάποιον «υψηλόβαθμο αξιωματούχο από δυτική χώρα». Στην ερώτηση: «Πώς το φαντάζεστε αυτό, πόσες μέρες μπορούμε να αντέξουμε;» απάντησε: «Τρεις ή τέσσερις μέρες»…

Η Δύση θα βοηθήσει, όπως έκανε στο Αφγανιστάν την δεκαετία του '80 μ.Χ. ή στην Τσετσενία τη δεκαετία του '90 μ.Χ. Η αλήθεια είναι, ωστόσο, πως στην Γεωργία προσπαθούν να κάνουν ελιγμούς μεταξύ Δύσης και Ρωσίας.

Ο σημερινός πρωθυπουργός και πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος «Γεωργιανού Ονείρου», Irakli Kobakhidze, ο οποίος αντικατέστησε τον Garibashvili, είπε πρόσφατα ότι θα μπορούσε να διοργανωθεί ένα δημοψήφισμα για τη Ρωσία ώστε να γίνει αντιληπτή η θέση του λαού.

Ο πολιτικός επιστήμονας Stanislav Tarasov υπενθύμισε ότι ο «πόλεμος της Γεωργίας με την Ρωσία» είναι ένα σύνηθες ζήτημα. Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι πρόσφατα η γεωργιανή αντιπολίτευση μάζεψε 50.000 άτομα. Πρόκειται για μια πρόβα τζενεράλε για τις βουλευτικές εκλογές της 26^ης Οκτωβρίου, μια επίδειξη δύναμης.

Υπήρξε ακόμη σειρά διαδηλώσεων σε όλη την Γεωργία κατά του νέου «Νόμου για τη διαφάνεια της ξένης επιρροής», ο οποίος χαρακτηρίζει τις ΜΚΟ «πράκτορες ξένης επιρροής». Οι διαδηλωτές κατάφεραν να αποσυρθεί η νομοθεσία. Όμως δεν κατέστη δυνατό να συγκληθεί «τεχνική κυβέρνηση» παράλληλη με την επίσημη, όπως ήθελαν.

Η αντιπολίτευση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να δημιουργήσει μια επιτροπή για την παρακολούθηση της εξέλιξης των εκλογών και την καταμέτρηση των ψήφων. Μέχρι στιγμής, όμως, δεν υπάρχουν πληροφορίες για τη δημιουργία μιας τέτοιας επιτροπής.

Η αντιπολίτευση λέει ότι οι εκλογές, που δεν έχουν ακόμη διεξαχθεί, θα κηρυχθούν «νόθες», εάν το κυβερνών κόμμα «Γεωργιανό Όνειρο» λάβει την απόλυτη πλειοψηφία και σχηματίσει μονοκομματική κυβέρνηση...

«Προσωρινή γεωργιανή πρωτεύουσα»... Σε κάθε περίπτωση, η αντιπολίτευση σχεδιάζει να δημιουργήσει μια «προσωρινή κυβέρνηση», με επικεφαλής την σημερινή πρόεδρο Salome Zurabishvili. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, βάσει όσων αναφέρει ο Ρωσικός ιστότοπος svpressa.ru, η Zurabishvili την επόμενη εβδομάδα μπορεί να πάρει βουλευτές της αντιπολίτευσης στο Κουτάισι και να δημιουργήσει εκεί μια «προσωρινή γεωργιανή πρωτεύουσα».

Με άλλα λόγια, η Γεωργία είναι πολύ κοντά στον Εμφύλιο. Δεδομένου ότι η Zarubishvili ήταν Γαλλίδα υπήκοος, μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο ανώνυμος «υψηλόβαθμος αξιωματούχος δυτικής χώρας» που προέτρεψε τους Γεωργιανούς σε πόλεμο ήταν ο Emmanuel Macron.

Σενάριο βίας. Η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο να διαβλεφθεί πώς θα εξελιχθούν περαιτέρω τα γεγονότα. Εάν το κυβερνών κόμμα δεν λάβει την απόλυτη πλειοψηφία και αναγκαστεί να δημιουργήσει κυβέρνηση συνασπισμού με την αντιπολίτευση, τότε η αντιπολίτευση θα συνεχίσει να χτυπά την κυβέρνηση και θα διεξαχθούν πρόωρες εκλογές την ερχόμενη άνοιξη. Σύμφωνα με μετρήσεις που γίνονται αυτή την στιγμή, το κυβερνών κόμμα δεν έχει απόλυτη πλειοψηφία.

Η αντιπολίτευση στην Βουλή θα είναι 35-40%. Το εκλογικό σώμα που διαμαρτύρεται συγκεντρώνει αρκετά μεγάλα ποσοστά. Η Ρωσία παρακολουθεί την κατάσταση. Από κοντά παρακολουθεί και το Αζερμπαϊτζάν, γιατί όλες οι ενεργειακές του εγκαταστάσεις με πρόσβαση στην Τουρκία περνούν από την Γεωργία.

Εάν το κυβερνών κόμμα ηττηθεί, η Δύση μπορεί να τους πάρει τον έλεγχο και να ασκήσει πίεση στο Μπακού, αναγκάζοντάς το να συνάψουν ειρήνη με το Ερεβάν υπό ορισμένες προϋποθέσεις, εκβιάζοντάς το με περιορισμούς στην διέλευση. Η Γεωργία δεν είναι προεδρική, αλλά κοινοβουλευτική δημοκρατία, όπως η Ιταλία ή η Τσεχία, για παράδειγμα. Ο Πρόεδρος ουσιαστικά δεν έχει εξουσία.

Αυτό σημαίνει ότι ο Zarubishvili θέλει περισσότερη εξουσία; Η θητεία της λήγει στις αρχές του επόμενου έτους. Στο μεταξύ, οι τρέχουσες ενέργειες της Zarubishvili θα συνεχίσουν να υπερβαίνουν τους συνταγματικούς κανόνες (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/765794/anavrasmos-ston-kaykaso-apomenei-miamisi-evdomada-prin-ksespasei-emfylios-polemos-sti-georgia-o-vromikos-rolos-macron).

 

Βόμβα από Γεωργιανό πολιτικό: Μετά τις εκλογές πρέπει να εγκαταλείψουμε την ΕΕ και να προχωρήσουμε προς τους BRICS. Pipia: Αποδεικνύεται ότι για πάνω από 30 χρόνια οικονομικών σχέσεων με τη Δύση, επιβλήθηκε οικονομική απομόνωση στην Γεωργία.

Η ένταξη στην Δύση ήταν το λάθος της Γεωργίας δήλωσε ο ιδρυτής του κινήματος της Σοσιαλιστικής Πλατφόρμας, Temur Pipia στο PolitNavigator. «Επί 30 χρόνια, η Γεωργιανή οικονομία δεν μπόρεσε να ενσωματωθεί στο δυτικό οικονομικό σύστημα ως μια ισότιμη, αποτελεσματική οικονομία. Επιπλέον, η Γεωργία δεν έχει καμία ευκαιρία να αναπτύξει τη δική της οικονομία... κάποτε λειτουργούσε με επιτυχία, δηλαδή στους ευρασιατικούς χώρους.

Αποδεικνύεται ότι για πάνω από 30 χρόνια οικονομικών σχέσεων με την Δύση, επιβλήθηκε οικονομική απομόνωση στην Γεωργία. Δεν μπορέσαμε να αποκαταστήσουμε την οικονομική ένωση, τις οικονομικές σχέσεις με την Ρωσία, το Καζακστάν, την Λευκορωσία και άλλες μετασοβιετικές χώρες με τις οποίες είχαμε δημιουργήσει ένα ενιαίο διεθνές οικονομικό σύστημα. Επομένως, η εμφάνιση των BRICS είναι μια εναλλακτική λύση στο σύστημα στο οποίο η Γεωργία δεν έχει οικονομικές προοπτικές.

Οι BRICS είναι μια προοπτική για την Γεωργία. Και ελπίζω ότι μετά τις εκλογές, που θα διεξαχθούν στη Γεωργία, η νέα κυβέρνηση να ενεργήσει διαφορετικά και να λάβει πιο αποτελεσματικά μέτρα για να διασφαλίσει ότι η Γεωργία θα ενσωματωθεί οικονομικά στους ευρασιατικούς χώρους και, φυσικά, στους BRICS.

Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να αποκατασταθούν οι κανονικές σχέσεις με την Ρωσία, ξεκινώντας από τις διπλωματικές σχέσεις, και η Ρωσία να γίνει μια από τις κύριες χώρες και εγγύηση για την οικονομική επιτυχία μας. Επιπλέον, χαρακτήρισε ως επιτυχημένη τη σύνοδο κορυφής των BRICS στο Καζάν.

«Στην αρχή της Βορειοανατολικής Στρατιωτικής Περιφέρειας, η Δύση προσπάθησε να απομονώσει οικονομικά την Ρωσία. Και η σύνοδος κορυφής των BRICS στο Καζάν είναι ξεκάθαρη απόδειξη ότι μια διαφορετική εποχή ξεκινά στον κόσμο και ένας ισχυρός εναλλακτικός οικονομικός όμιλος ετερογενών δραστηριοτήτων αναδύεται, βασισμένος σε εναλλακτικές ισότιμες οικονομικές σχέσεις μεταξύ των χωρών του κόσμου. Ένας από τους ηγέτες, αν όχι ο κύριος ηγέτης αυτού του νέου τύπου ένωσης είναι η Ρωσία», κατέληξε ο Temur Pipia (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/765904/vomva-apo-georgiano-politiko-meta-tis-ekloges-prepei-na-egkataleipsoume-tin-ee-kai-na-proxorisoume-pros-tous-brics).

Η αντιπολίτευση θα σύρει την Γεωργία σε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας - Η ώρα της αλήθειας στις κάλπες (26/10). Το επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι αν η αντιπολίτευση έρθει στην εξουσία θα σύρει τη Γεωργία σε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.

Οι Γεωργιανοί ψηφοφόροι προσέρχονται στις κάλπες στις 26 Οκτωβρίου 2024 μ.Χ. για τις βουλευτικές εκλογές, στις οποίες όλες οι πλευρές θεωρούν ως σταυροδρόμι στη σύγχρονη ιστορία της χώρας. Η ένταση είναι μεγάλη εν όψει της ψηφοφορίας και χωρίς αξιόπιστες δημοσκοπήσεις το αποτέλεσμα είναι άγνωστο.

Το κυβερνών κόμμα Γεωργιανό Όνειρο βρίσκεται στην εξουσία από το 2012 μ.Χ. και διεκδικεί άλλη μια τετραετή θητεία. Έχουν διαμορφώσει την εκλογική αναμέτρηση ως μια επιλογή ειρήνης ή πολέμου- στα μηνύματα της προεκλογικής εκστρατείας του κόμματος κυριαρχεί το επιχείρημα ότι αν η αντιπολίτευση έρθει στην εξουσία θα σύρει την Γεωργία σε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.

Για την αντιπολίτευση, η ψηφοφορία αποτελεί επιλογή μεταξύ Δύσης ή Ρωσίας και μεταξύ δημοκρατίας και αυταρχισμού. Το αφήγημα αυτό έχει επαναληφθεί από αξιωματούχους στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, σημειώνει το Radio Free Europe.

Η στιγμή της αλήθειας για την Γεωργία. Οι εκλογές «θα είναι η στιγμή της αλήθειας και ο γεωργιανός λαός θα πρέπει να αποφασίσει ποιον δρόμο θέλει να ακολουθήσει: προς την Ευρώπη ή να απομακρυνθεί από την Ευρώπη», δήλωσε ο επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Josep Borrell.

«Είναι το μέλλον της χώρας που διακυβεύεται», τόνισε. Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί μετά από μια ασυνήθιστα ταραχώδη περίοδο, ακόμη και για τα γεωργιανά πολιτικά δεδομένα. Το Γεωργιανό Όνειρο έχει υιοθετήσει όλο και περισσότερο αντιδυτική ρητορική και έχει υιοθετήσει αμφιλεγόμενους νόμους που δικαιολογεί ως μέσο καταπολέμησης της ξένης επιρροής στην χώρα.

Περιλαμβάνουν νόμους που απαγορεύουν την «προπαγάνδα των ΛΟΑΤKI» και απαιτούν από τις ΜΚΟ και τα μέσα ενημέρωσης που λαμβάνουν χρηματοδότηση από το εξωτερικό να εγγραφούν ως «ξένοι πράκτορες». Η επαναφορά του τελευταίου νόμου προκάλεσε τεράστιες διαμαρτυρίες την άνοιξη.

Νέο εκλογικό σύστημα. Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί βάσει ενός νέου εκλογικού συστήματος στο οποίο τα κόμματα ή οι συνασπισμοί πρέπει να πληρούν ένα όριο 5% για να μπουν στο κοινοβούλιο. Αυτό έχει παρακινήσει τα πολυάριθμα και διχασμένα κόμματα της αντιπολίτευσης της Γεωργίας να συνεργαστούν σε κάποιο βαθμό για να σχηματίσουν συνασπισμούς με λογικές πιθανότητες να ξεπεράσουν το όριο.

Τελικά, προέκυψαν τέσσερις πιθανές βιώσιμες δυνάμεις της αντιπολίτευσης: Ενότητα - Για να σώσουμε την Γεωργία, ένας συνασπισμός υπό την ηγεσία του πρώην κυβερνώντος κόμματος Ενωμένο Εθνικό Κίνημα (ENM), του οποίου ηγείτο κάποτε ο φυλακισμένος πρώην πρόεδρος Mikheil Saakashvili. Συνασπισμός για την Αλλαγή, που αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από άλλα πρώην στελέχη του ENM.

Ισχυρή Γεωργία, ένας ιδεολογικά εκλεκτικός συνασπισμός που προσπάθησε να τοποθετηθεί ούτε ως ENM ούτε ως Γεωργιανό Όνειρο Για την Γεωργία, ένα κόμμα υπό την ηγεσία του Giorgi Gakharia, ο οποίος ήταν πρωθυπουργός υπό το Γεωργιανό Όνειρο από το 2019 μ.Χ. έως το 2021 μ.Χ., αλλά στην συνέχεια διαχώρισε τη θέση του από το κόμμα

Ενώ οι τέσσερις εκδηλώνουν κάποιες διαφορές στις προεκλογικές τους υποσχέσεις, είναι σε μεγάλο βαθμό ενωμένοι ως προς την πρωταρχική τους προτεραιότητα να εκδιώξουν το Γεωργιανό Όνειρο και έχουν, ως επί το πλείστον, στρέψει τα πυρά τους κατά του κυβερνώντος κόμματος και όχι ο ένας εναντίον του άλλου.

Όλοι τους έχουν υπογράψει μια Γεωργιανή Χάρτα που πρότεινε η Πρόεδρος Salome Zurabishvili, στην οποία συμφωνούν, σε περίπτωση νίκης της αντιπολίτευσης, να την αφήσουν να σχηματίσει μία τεχνοκρατική κυβέρνηση (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/766029/georgia-i-antipolitefsi-tha-syrei-ti-xora-se-polemo-enantion-tis-rosias-i-ora-tis-alitheias-stis-kalpes-26-10).

 

ΟΡΓΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ ΜΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑ – ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΩΠΑ ΑΝΟΙΧΤΑ: ΟΥΚΡΑΝΙΑ, ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ, ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ, ΤΟΥΡΚΙΑ – ΤΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ΠΟΥΤΙΝ, Ο ΚΙΜ ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΣ ΚΑΙ Η ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ… ΤΡΑΠΟΥΛΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ.

Κάθε εποχή είχε το δικό της είδος πολέμου, τις δικές της περιοριστικές συνθήκες και τις δικές της ιδιαίτερες προκαταλήψεις», έγραψε ο θεωρητικός της άμυνας Carl von Clausewitz. Και όμως, είναι εκπληκτικά δύσκολο να χαρακτηρίσει κανείς τον πόλεμο σε οποιαδήποτε δεδομένη χρονική στιγμή – αυτό γίνεται ευκολότερο μόνο εκ των υστέρων.

Ακόμα πιο δύσκολο είναι να προβλέψεις τι είδους πόλεμο μπορεί να φέρει το μέλλον. Όταν ο πόλεμος αλλάζει, η νέα μορφή που παίρνει σχεδόν πάντα αποτελεί έκπληξη. Για το μεγαλύτερο μέρος του δεύτερου μισού του 20ού Αιώνα μ.Χ., οι Αμερικανοί αντιμετώπιζαν μια αρκετά στατική πρόκληση: έναν Ψυχρό Πόλεμο, στον οποίο οι συγκρούσεις των υπερδυνάμεων διατηρούνταν στον «πάγο» μέσω της πυρηνικής αποτροπής, και αναζωπυρώνονταν μόνο σε μάχες δι’ αντιπροσώπων, που ήταν δαπανηρές αλλά περιορίσιμες.

Αυτό που λίγοι θεωρητικοί της άμυνας προέβλεψαν ήταν η διεύρυνση του πολέμου που παρατηρήθηκε τα τελευταία χρόνια, καθώς η σειρά των χαρακτηριστικών που διαμορφώνουν τη σύγκρουση διευρύνθηκε.

Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης έφερε το τέλος αυτής της εποχής. Στην Ουάσιγκτον κατά την δεκαετία του 1.990 μ.Χ., ο πόλεμος έγινε θέμα συγκρότησης συνασπισμών για να επέμβουν σε διακριτές συγκρούσεις, όταν οι «κακοί» παράγοντες εισέβαλαν στους γείτονές τους, υποδαύλισαν την εμφύλια ή εθνοτική βία ή σκότωσαν αμάχους.

Μετά το σοκ των επιθέσεων της 11^ης Σεπτεμβρίου 2001 μ.Χ., η προσοχή μετατοπίστηκε στις τρομοκρατικές οργανώσεις, τους αντάρτες και άλλες μη κρατικές ομάδες. Ο επακόλουθος «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» έσπρωξε τη σκέψη για τις συγκρούσεις μεταξύ κρατών στο περιθώριο.

Η διάψευση των προσδοκιών. Για το μεγαλύτερο μέρος αυτού του Αιώνα, η προοπτική ενός μεγάλου πολέμου μεταξύ κρατών αποτελούσε χαμηλότερη προτεραιότητα για τους Αμερικανούς στρατιωτικούς στοχαστές και σχεδιαστές, και όποτε βρισκόταν στο επίκεντρο, το πλαίσιο ήταν συνήθως μια πιθανή διαμάχη με την Κίνα που θα υλοποιούνταν μόνο στο απώτερο μέλλον, αν ποτέ συνέβαινε.

Το 2022 μ.Χ., όμως, η Ρωσία εξαπέλυσε μια πλήρους κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία. Το αποτέλεσμα ήταν ο μεγαλύτερος χερσαίος πόλεμος στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και παρόλο που οι δυνάμεις υπό ρωσική και ουκρανική διοίκηση είναι τα μόνα στρατεύματα που πολεμούν στο έδαφος, ο πόλεμος έχει αναδιαμορφώσει τη γεωπολιτική προσελκύοντας δεκάδες άλλες χώρες.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ προσέφεραν πρωτοφανή οικονομική και υλική υποστήριξη στην Ουκρανία – εν τω μεταξύ, η Κίνα, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα βοήθησαν την Ρωσία με κρίσιμους τρόπους.

Λιγότερο από δύο χρόνια μετά την εισβολή της Ρωσίας, η Χαμάς πραγματοποίησε την βίαιη επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023 μ.Χ. στο Ισραήλ, προκαλώντας μια εξαιρετικά θανατηφόρα και καταστροφική ισραηλινή επίθεση στην Γάζα. Η σύγκρουση διευρύνθηκε γρήγορα σε μια πολύπλοκη περιφερειακή υπόθεση, στην οποία εμπλέκονται πολλά κράτη και ένας αριθμός ικανών μη κρατικών δρώντων.

Η εποχή του περιορισμένου πολέμου έχει τελειώσει. Τόσο στην Ουκρανία όσο και στην Μέση Ανατολή, αυτό που έχει γίνει σαφές είναι ότι το σχετικά στενό πεδίο που όριζε τον πόλεμο κατά την διάρκεια της εποχής μετά την 11^η Σεπτεμβρίου έχει διευρυνθεί δραματικά. Η εποχή του περιορισμένου πολέμου έχει τελειώσει – έχει αρχίσει η εποχή της συνολικής σύγκρουσης.

Αυτό που ο κόσμος παρακολουθεί σήμερα μοιάζει με εκείνο που οι θεωρητικοί στο παρελθόν έχουν αποκαλέσει «ολοκληρωτικό πόλεμο», στον οποίο οι μαχόμενοι αντλούν από τεράστιους πόρους, κινητοποιούν τις κοινωνίες τους, δίνουν προτεραιότητα στον πόλεμο έναντι όλων των άλλων κρατικών δραστηριοτήτων, επιτίθενται σε μια ευρεία ποικιλία στόχων και αναδιαμορφώνουν τις οικονομίες τους και τις οικονομίες άλλων χωρών.

Όμως, λόγω των νέων τεχνολογιών και των βαθιών δεσμών της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, οι σημερινοί πόλεμοι δεν είναι απλώς μια επανάληψη παλαιότερων συγκρούσεων. Οι εξελίξεις αυτές θα πρέπει να αναγκάσουν τις κυβερνήσεις να επανεξετάσουν τον τρόπο με τον οποίο διεξάγονται οι μάχες σήμερα και, κυρίως, τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να προετοιμάζονται για ένα πόλεμο στο μέλλον.

Το «συνεχές» του πολέμου. Πριν από λιγότερο από μια δεκαετία, υπήρχε μια αυξανόμενη συναίνεση μεταξύ πολλών εμπειρογνωμόνων σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι συγκρούσεις θα αναδιαμορφώνονταν τα επόμενα χρόνια – θα ήταν ταχύτερες, θα διεξάγονταν μέσω της συνεργασίας μεταξύ ανθρώπων και ευφυών μηχανών και θα εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από αυτόνομα εργαλεία όπως τα drones. Επιπλέον, το Διάστημα και ο κυβερνοχώρος θα αποκτούσαν όλο και μεγαλύτερη σημασία.

Οι πυρηνικές απειλές θα εξακολουθήσουν να υφίστανται, αλλά θα αποδειχθούν περιορισμένες σε σύγκριση με τους υπαρξιακούς κινδύνους του παρελθόντος. Ορισμένες από αυτές τις προβλέψεις επαληθεύτηκαν, ενώ άλλες ανατράπηκαν.

Η τεχνητή νοημοσύνη επέτρεψε στην πραγματικότητα περαιτέρω τον πολλαπλασιασμό και τη χρησιμότητα των μη επανδρωμένων συστημάτων τόσο στον αέρα όσο και κάτω από το νερό. Τα drones έχουν πράγματι μεταμορφώσει τα πεδία μάχης και η ανάγκη για δυνατότητες αντιμετώπισής τους έχει εκτοξευθεί στα ύψη.

Παράλληλα, η στρατηγική σημασία του Διαστήματος, συμπεριλαμβανομένου του εμπορικού διαστημικού τομέα, έχει καταστεί σαφής, με πιο πρόσφατη την εξάρτηση της Ουκρανίας από το δορυφορικό δίκτυο Starlink για τη συνδεσιμότητα στο Διαδίκτυο.

Οι πυρηνικές απειλές Πούτιν και ο ρόλος της Κίνας. Από την άλλη πλευρά, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει επανειλημμένα διατυπώσει συγκαλυμμένες απειλές για χρήση των πυρηνικών όπλων της χώρας του και έχει μάλιστα σταθμεύσει ορισμένα από αυτά στη Λευκορωσία.

Εν τω μεταξύ, ο ιστορικός εκσυγχρονισμός και η διαφοροποίηση των πυρηνικών δυνατοτήτων της Κίνας έχουν πυροδοτήσει συναγερμό για το ενδεχόμενο μια συμβατική σύγκρουση να κλιμακωθεί στο πιο ακραίο επίπεδο.

Η επέκταση και η βελτίωση του οπλοστασίου της Κίνας έχει επίσης μετασχηματίσει και περιπλέξει την δυναμική της πυρηνικής αποτροπής, δεδομένου ότι αυτό που ιστορικά ήταν μια διπολική πρόκληση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας είναι τώρα τριπολική.

Αυτό που λίγοι, αν όχι κανένας, θεωρητικοί της άμυνας προέβλεψαν ήταν η διεύρυνση του πολέμου που παρατηρήθηκε τα τελευταία χρόνια, καθώς η σειρά των χαρακτηριστικών που διαμορφώνουν τη σύγκρουση διευρύνθηκε. Αυτό που οι θεωρητικοί αποκαλούν «το συνεχές της σύγκρουσης» έχει αλλάξει.

Τι άλλαξε στην πράξη; Σε μια προηγούμενη εποχή, θα μπορούσε κανείς να δει την τρομοκρατία και την εξέγερση της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και των Χούθις να κατοικούν στο χαμηλό άκρο του φάσματος, τους στρατούς που διεξάγουν συμβατικό πόλεμο στην Ουκρανία να κατοικούν στηΝ μέση και τις πυρηνικές απειλές, που διαμορφώνουν τον πόλεμο της Ρωσίας και το αυξανόμενο οπλοστάσιο της Κίνας, να βρίσκονται στο υψηλό άκρο.

Σήμερα, ωστόσο, δεν υπάρχει η αίσθηση της αμοιβαίας αποκλειστικότητας – η συνέχεια έχει επιστρέψει, αλλά και καταρρεύσει. Στην Ουκρανία, «σκυλιά-ρομπότ» περιπολούν στο έδαφος και αυτόνομα μη επανδρωμένα αεροσκάφη εκτοξεύουν πυραύλους από τον ουρανό εν μέσω ενός πολέμου χαρακωμάτων, που μοιάζει με τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο – όλα υπό το φάσμα των πυρηνικών όπλων.

Στην Μέση Ανατολή, οι μαχητές έχουν συνδυάσει εξελιγμένα συστήματα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας με επιθέσεις με μεμονωμένους πυροβολισμούς από ένοπλους άνδρες που οδηγούν μοτοσικλέτες. Στον Ινδο-Ειρηνικό, οι δυνάμεις της Κίνας και των Φιλιππίνων έρχονται αντιμέτωπες για ένα μοναδικό ερειπωμένο πλοίο, ενώ οι ουρανοί και οι θάλασσες γύρω από την Ταϊβάν συμπιέζονται από απειλητικούς ελιγμούς της πολεμικής αεροπορίας και του πολεμικού ναυτικού του Πεκίνου.

Η επιστροφή της αποτροπής. Κατά την διάρκεια των δύο δεκαετιών τής μετά την 11^η Σεπτεμβρίου 2001 μ.Χ. εποχής, η έννοια της αποτροπής σπάνια αναφερόταν στην Ουάσιγκτον, καθώς η ιδέα φαινόταν σε μεγάλο βαθμό άσχετη με τις συγκρούσεις εναντίον μη κρατικών φορέων όπως η Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος.

Σήμερα, όμως, σχεδόν κάθε συζήτηση για την εξωτερική πολιτική και την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ καταλήγει στην αποτροπή. Σε αυτό το νέο περιβάλλον, οι παραδοσιακές προσεγγίσεις της αποτροπής έχουν αποκτήσει ξανά σημασία.

Μία από αυτές είναι η αποτροπή μέσω της άρνησης – η πράξη που δυσκολεύει τον εχθρό να επιτύχει τον επιδιωκόμενο στόχο του. Η άρνηση μπορεί να καταστείλει την κλιμάκωση, ακόμη και αν αποτύχει να αποτρέψει μια αρχική επιθετική πράξη.

Στην Μέση Ανατολή, για παράδειγμα, το Ισραήλ δεν μπόρεσε να σταματήσει την πρώτη μεγάλη συμβατική επίθεση του Ιράν στο ισραηλινό έδαφος νωρίτερα φέτος, αλλά αρνήθηκε σε μεγάλο βαθμό στο Ιράν τα οφέλη που ήλπιζε να αποκομίσει.

Ο στρατός του Ισραήλ απέκρουσε σχεδόν όλους τους εκατοντάδες ιρανικούς πυραύλους και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, χάρη στα εξελιγμένα συστήματα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας και, φυσικά, τη συνεργασία των ΗΠΑ, χωρών της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης.

Οι περιορισμένες επιπτώσεις της επίθεσης επέτρεψαν στο Ισραήλ να περιμένει σχεδόν μια εβδομάδα για να απαντήσει και να το κάνει με πιο περιορισμένο τρόπο από ό,τι θα ήταν πιθανό αν η επιχείρηση του Ιράν ήταν πιο επιτυχημένη.

Η απειλή της τιμωρίας, ως μέσο αποτροπής του πολέμου. Ένα άλλο παραδοσιακό μέσο αποτροπής που έχει επανέλθει στην επιφάνεια είναι η τιμωρία, η οποία απαιτεί την απειλή ενός αντιπάλου με σοβαρές συνέπειες εάν προβεί σε ορισμένες ενέργειες.

Σε μερικές καίριες συγκυρίες, το κροτάλισμα των σπαθιών του Πούτιν έφερε το ενδεχόμενο χρήσης πυρηνικών όπλων στο υψηλότερο σημείο από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Κατά την διάρκεια μιας ιδιαίτερα φορτισμένης περιόδου τον Οκτώβριο του 2022 μ.Χ., ο Τζο Μπάιντεν και η ομάδα του ανησυχούσαν ότι υπήρχε 50% πιθανότητα ο Πούτιν να χρησιμοποιήσει το πυρηνικό του οπλοστάσιο.

Σε τηλεφωνήματα με τους Ρώσους ομολόγους τους, οι ανώτεροι Αμερικανοί ηγέτες έκαναν αυστηρές και έγκαιρες προειδοποιήσεις για «καταστροφικές» συνέπειες εάν η Μόσχα έκανε πράξη τις απειλές της.

Οι προειδοποιήσεις αυτές έπιασαν τόπο, όπως και μια ευρύτερη προσπάθεια να πειστούν βασικές Ασιατικές και Ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως η Κίνα και η Ινδία, να καταδικάσουν δημοσίως κάθε ρόλο πυρηνικών όπλων στην Ουκρανία.

Η επιστροφή του ολοκληρωτικού πολέμου, με τα πολλά κινούμενα μέρη και τους αυξημένους κινδύνους, έχει αναζωπυρώσει την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το σήμα που στέλνει κανείς σε μια κρίση.

Η δήθεν «κυβέρνηση» Μπάιντεν, για παράδειγμα, ανέβαλε μια δοκιμή διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων ρουτίνας αμέσως μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, για να καταδείξει πώς ενεργούν οι υπεύθυνες πυρηνικές δυνάμεις σε περιόδους πιθανής κλιμάκωσης.

Αποφεύγοντας τον ολοκληρωτικό πόλεμο. Το σημερινό παγκόσμιο περιβάλλον ασφάλειας είναι το πιο σύνθετο από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Το να μαθαίνουμε από πολέμους που διεξάγουν άλλοι μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά είναι τελικά καλύτερο από το να παίρνουμε αυτά τα μαθήματα απευθείας, υποστηρίζει το Αμερικανικό Foreign Affairs.

Η καταστροφή και οι απώλειες ζωών στην Ουκρανία και την Μέση Ανατολή ήταν σπαρακτικές. Εκτός από το να βοηθήσει τους συμμάχους της να επικρατήσουν σε αυτές τις συγκρούσεις και να προωθήσει την ειρήνη, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να ετοιμαστεί να αντιμετωπίσει το είδος του ολοκληρωτικού πολέμου που έχει διαλύσει αυτά τα μέρη – και τελικά αποτελεί τον ιδανικό τρόπο για να τον αποφύγει (https://www.makeleio.gr/%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%bb%ce%bf/%ce%9f%ce%a1%ce%93%ce%99%ce%91%ce%96%ce%9f%ce%a5%ce%9d-%ce%a4%ce%91-%ce%a3%ce%95%ce%9d%ce%91%ce%a1%ce%99%ce%91-%ce%a4%ce%9f%ce%a5-%ce%9f%ce%9b%ce%9f%ce%9a%ce%9b%ce%97%ce%a1%ce%a9%ce%a4%ce%99%ce%9a/).

Ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί η Γεωργία – Εκλογές και “έγχρωμη επανάσταση”.

Μία ακόμη πρώην Σοβιετική δημοκρατία, μετά την Μολδαβία, βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Στην Γεωργία των σχεδόν 5.000.000 κατοίκων, στις 26 Οκτωβρίου διεξάγονται εκλογές για το 150μελές Κοινοβούλιο. Η χώρα ομοιάζει με ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί.

Μια σπίθα χρειάζεται για να πυροδοτηθεί η εσωτερική σύγκρουση. Οι καταγγελίες και οι απειλές πέφτουν βροχή. Στη μια πλευρά είναι το κυβερνητικό κόμμα “Γεωργιανό Όνειρο” και στην άλλη το σύνολο σχεδόν της φιλοδυτικής αντιπολίτευσης με την ενεργό συμμετοχή της Προέδρου Δημοκρατίας και την απροκάλυπτη υποστήριξη ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Με αμφιλεγόμενης εγκυρότητας δημοσκοπήσεις η κάθε πλευρά παρουσιάζει τα ποσοστά που επιθυμεί. Κάποιες εταιρείες δίνουν μέχρι 60% υπέρ του “Γεωργιανού Ονείρου”, ενώ άλλες μόνον 30%, προετοιμάζοντας το έδαφος για την αμφισβήτηση του αποτελέσματος. Σε μια φανατισμένη φιλοδυτική συγκέντρωση την προηγούμενη Κυριακή, η αντιπολίτευση “ζέστανε τις μηχανές” για την εκδήλωση μιας ακόμη έγχρωμης επανάστασης, εφόσον δεν κερδίσει την εξουσία.

Ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου, Σάλβα Παπουασβίλι, μίλησε για την προετοιμασία πραξικοπήματος μετά τις εκλογές, με πρόσχημα την αμφισβήτηση των επίσημων αποτελεσμάτων. Η δε αντιπολίτευση και τα φιλικά της ΜΜΕ προεξοφλούν ότι η κυβέρνηση δεν θα παραδώσει την εξουσία εάν ηττηθεί.

Στις εκλογές συμμετέχουν το κυβερνών κόμμα “Γεωργιανό Όνειρο”, με επικεφαλής τον νυν πρωθυπουργό Ηρακλή Κομπαχίντζε, που βρίσκεται στην εξουσία ήδη τρεις τετραετίες και τα φιλοδυτικά “Ενότητα-Εθνικό Κίνημα” (συγκροτείται από το “Ενωμένο Εθνικό Κίνημα” του περιβόητου Σαακασβίλι, τη “Στρατηγική Αγμασενεμπέλη” και την “Ευρωπαϊκή Γεωργία”), “Συνασπισμός για την Αλλαγή” του μιντιάρχη Νίκα Γκβαράμι, “Ισχυρή Γεωργία” του τραπεζίτη Μαμούκα Χαζαράντζε και το “Για την Γεωργία”, του πρώην πρωθυπουργού Γκεόργκι Γκαχάρια.

Οι αντίπαλοι του “Ονείρου” έχουν ήδη συμφωνήσει, σε περίπτωση που το κυβερνών κόμμα χάσει την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, να σχηματίσουν τεχνοκρατική κυβέρνηση που θα διασφαλίσει την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την ένταξη στην ΕΕ και στη συνέχεια θα προχωρήσουν σε νέες βουλευτικές εκλογές στο 2025 μ.Χ.

Το διακύβευμα είναι, όπως στη Μολδαβία, αν ο προσανατολισμός θα είναι προς την Δύση ή προς την Ρωσία. Τουλάχιστον, αυτό λένε τα δυτικά ΜΜΕ, προσθέτοντας ότι η μια επιλογή είναι ο δρόμος προς την ανάπτυξη και ευημερία και ο άλλος είναι ο κατήφορος προς τον αυταρχισμό, την οπισθοδρόμηση και την υποταγή της Γεωργίας στην Μόσχα.

Πόλεμος ή ειρήνη; Το ερώτημα, όμως, που εύλογα προκύπτει είναι πώς γίνεται το κόμμα που βαπτίζεται σαν το απόλυτο κακό να έχει ακόμη την κοινοβουλευτική πλειοψηφία; Πώς τόσοι πολλοί Γεωργιανοί επιθυμούν να βαδίσουν την οδό της κολάσεως;

Για να απαντήσουμε πρέπει να ανατρέξουμε πίσω. Μέχρι πρότινος η κυβέρνηση του “Γεωργιανού Ονείρου” συνεργάζονταν αρμονικά με την Δύση, σε βαθμό που η Γεωργία είχε ανακηρυχθεί στρατηγικός εταίρος των ΗΠΑ, ενώ τον περασμένο Δεκέμβριο έλαβε και πρόσκληση για ένταξη στην ΕΕ.

Κάπου τότε η κυβέρνηση Κομπαχίτζε δεν υπάκουσε στις δυτικές πιέσεις να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία. Αντιθέτως, προτίμησε να ενδυναμώσει τις σχέσεις της με τη Μόσχα. Κι αυτό για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι οικονομικός.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία προσέφερε στη Γεωργία την ευκαιρία να αναλάβει τον ρόλο του κόμβου μεταφοράς προϊόντων και υπηρεσιών, που υπόκεινται στις κυρώσεις, από και προς την Ρωσία. Επίσης, στην Γεωργία πήγαν δεκάδες χιλιάδες Ρώσοι μετά την έναρξη του πολέμου, αιματοδοτώντας την οικονομία, που καλπάζει. Αυτό δεν το εγκαταλείπει ελαφρά τη καρδία μία κυβέρνηση με αντάλλαγμα κάποια κονδύλια που με αυστηρούς όρους θα εισρεύσουν μελλοντικά από την ΕΕ.

Ο δεύτερος λόγος είναι ο φόβος του πολέμου, τα όσα θλιβερά συμβαίνουν στην Ουκρανία. Πόσοι Γεωργιανοί θα ρίσκαραν να πάνε σε σύγκρουση με την Ρωσία; Υφίστανται, βεβαίως, ακόμη και σήμερα οι δύο μεγάλες πληγές που χαίνουν από τη δεκαετία του 1.990 μ.Χ., και ακούν στα ονόματα της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσσετίας, περιοχές που έχουν αποσχιστεί με την βοήθεια της Ρωσίας.

Στην συλλογική μνήμη παραμένει και το φιάσκο “08-08-08”, όταν ο Πρόεδρος Μιχαήλ Σαακασβίλι, απόφοιτος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Κιέβου, παιδί του Σόρος και της έγχρωμης “επανάστασης των ρόδων”, επιχείρησε να καταλάβει την Νότιο Οσσετία στις 8 Αυγούστου 2008 μ.Χ., με αποτέλεσμα την συντριβή.

Κάποιοι δυτικοί επιθυμούν διακαώς να ανοίξει ένα νέο μέτωπο στην Υπερκαυκασία, ώστε να αδυνατίσουν την Ρωσική προέλαση στην Ουκρανία, δημιουργώντας νέα δεδομένα στην αχίλλειο πτέρνα της Ρωσίας, στον πολυεθνικό και πολυθρησκευτικό Καύκασο.

Αν ισχύουν δε τα όσα αφηγήθηκε πριν λίγες ημέρες ο ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος του “Γεωργιανού Ονείρου”, Μπίντζινα Ιβανσβίλι, ο πρώην πρωθυπουργός Ηρακλής Γκαριμπασβίλι (Φεβρουάριος 2021 μ.Χ.-Ιανουάριος 2024 μ.Χ.) είχε δεχθεί πρόταση από υψηλό πολιτικό πρόσωπο της Δύσης, που δεν κατονόμασε, να κηρύξει η Γεωργία πόλεμο κατά της Ρωσίας!

Έκπληκτος ο πρωθυπουργός τον ρώτησε πόσο νομίζουν ότι θα άντεχε ο γεωργιανός στρατός σε μια τέτοια αντιπαράθεση. Ο δυτικός παράγων του απάντησε τρεις-τέσσερεις ημέρες, αλλά τον διαβεβαίωσε ότι στη συνέχεια η Δύση θα ενίσχυε τον ανταρτοπόλεμο των Γεωργιανών!

Δεν γνωρίζουμε αν πράγματι διημείφθη αυτός ο εξωφρενικός διάλογος, αλλά σίγουρα προκάλεσε εντύπωση. Δεν είναι τυχαίο που στους δρόμους το “Γεωργιανό Όνειρο” έχει αναρτήσει αφίσες που στο μισό τμήμα τους εικονίζονται φωτογραφίες από την καταστροφή στην Ουκρανία και στο άλλο μισό σκηνές από την ειρηνική ζωής στη Γεωργία.

Και για να εμπεδωθεί αυτή η βεβαιότητα η κυβέρνηση έχει κάνει δειλά ανοίγματα προς τη Νότιο Οσσετία και την Αμπχαζία, αν και μια συμφωνία διευθέτησης των διαφορών τους φαντάζει μακρινή προοπτική.

Κατά της νεοφιλελεύθερης ατζέντας. Η στροφή της κυβέρνησης του “Γεωργιανού Ονείρου” αποτυπώθηκε και σε άλλες κινήσεις υψηλής σημειολογικής αξίας. Πρόκειται για το νόμο που απαγορεύει την προπαγάνδα υπέρ των ΛΟΑΤΚΙ, όπως και τους γάμους και τις υιοθεσίες από ομόφυλα ζευγάρια.

Όπως κι αυτόν που υποχρεώνει ΜΚΟ, Ινστιτούτα και γενικά οργανώσεις που η χρηματοδότησή τους από το εξωτερικό υπερβαίνει το 20% του προϋπολογισμού τους να το δηλώνουν και να υφίστανται περιορισμούς στις δραστηριότητές τους.

Όπως γίνεται φανερό, η γεωργιανή κυβέρνηση πρόσβαλε “τα ιερά και τα όσια” της νεοφιλελεύθερης ατζέντας. Αυτά μαζί με τον αντιρωσισμό είναι τα πεδία, στα οποία οι κυβερνήσεις δίνουν εξετάσεις για να δεχθούν χρηματοδοτήσεις από τη Δύση.

Η Τυφλίδα, λοιπόν, αποφάσισε να πάει κόντρα στις δυτικές επιταγές, εκφράζοντας την πλειονότητα ή τουλάχιστον ένα πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας που διακρίνεται για ισχυρές εθνικές παραδόσεις. Μάλιστα, οι νομοθετικές αλλαγές αναβαθμίζουν τη θέση και τον ρόλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Γεωργίας.

Το “Γεωργιανό Όνειρο” δεν είναι αντιευρωπαϊκό, εκφράζει μια μετριοπαθή ατζέντα που περιλαμβάνει στοιχεία της εθνικής ταυτότητας και την προάσπιση πρωτίστως των εθνικών κι όχι των δυτικών συμφερόντων.

Ωστόσο, για τις ΗΠΑ και την ΕΕ η ανυπακοή δεν συγχωρείται, ιδίως από μικρούς και αδύναμους. Έτσι, η ΕΕ πάγωσε την ενταξιακή πορεία της Γεωργίας μέχρι νεωτέρας, δηλαδή μέχρι να ανατραπεί η σημερινή κυβέρνηση. Αν δεν είναι αυτό εκβιασμός παραμονές εκλογών, τι είναι;

Από πρέσβειρα της Γαλλίας Πρόεδρος της Γεωργίας! Έχει ενδιαφέρον ότι επικεφαλής της φιλοδυτικής πτέρυγας, και ελλείψει σημαντικών ηγετικών μεγεθών στην αντιπολίτευση, ανέλαβε, αντισυνταγματικά, η πρόεδρος της χώρας Σαλόμε Ζουραμπισβίλι.

Η Ζουραμπισβίλι, που εξελέγη το 2018 μ.Χ. υποστηριζόμενη από το “Γεωργιανό Όνειρο”, συμπυκνώνει την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη τάση στην χώρα. Κατάγεται από αριστοκρατική οικογένεια, που είχε σημαίνοντα ρόλο στην βραχυχρόνια Δημοκρατία της Γεωργίας (1.918 μ.Χ.-1.921 μ.Χ.). Κατόπιν, τα μέλη της βρέθηκαν στην Γαλλία ως πολιτικοί πρόσφυγες.

Εκεί γεννήθηκε και η Σαλόμε, ενώ εξαδέλφη της ήταν η έξοχη ιστορικός και ακαδημαϊκός Ελέν Ντ’ Ανκός, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή. Από το 2003 μ.Χ. έως το 2004 μ.Χ., η Ζουραμπισβίλι υπηρέτησε ως πρέσβης της Γαλλίας στην Γεωργία και τότε πήρε την Γεωργιανή υπηκοότητα για να γίνει υπουργός Εξωτερικών της Γεωργίας και στην συνέχεια Πρόεδρος. Στην παρούσα φάση έχει αναλάβει πρώτο βιολί της αντιπολίτευσης, καθώς ο Σαακασβίλι παραμένει φυλακισμένος.

Συνέταξε, μάλιστα, την λεγόμενη “Γεωργιανή Χάρτα”, σύμφωνα με την οποία θα καταργηθούν αμέσως μετά τις εκλογές οι νόμοι που εμποδίζουν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, δηλαδή για τους ΛΟΑΤΚΙ και τις χρηματοδοτούμενες από το εξωτερικό οργανώσεις. Τη “Χάρτα” την υπέγραψαν όλα τα φιλοδυτικά κόμματα της αντιπολίτευσης.

Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία την κατηγόρησε για υπέρβαση καθήκοντος, αν και αυτό έχει μικρή σημασία, καθώς η θητεία της ολοκληρώνεται τον Δεκέμβριο. Σε κάθε περίπτωση, το βράδυ της Κυριακής τα βλέμματα από Δύση και Ανατολή θα είναι στραμμένα στην Γεωργία, όχι μόνο για το τελικό αποτέλεσμα αλλά και για τις αντιδράσεις νικητών, ηττημένων και λοιπών εμπλεκομένων, με όλα τα ενδεχόμενα να είναι ανοιχτά (https://slpress.gr/diethni/ifaisteio-etoimo-na-ekragei-i-georgia-ekloges-kai-egxromi-epanastasi/).

 

Στήνεται νέο Maidan στην Γεωργία – ΜΚΟ και άδηλη χρηματοδότηση.

Στην Γεωργία σοβεί σοβαρή πολιτική κρίση με αφορμή το νομοσχέδιο για τους ξένους πράκτορες. Οι τελευταίες εξελίξεις προκαλούν φόβους για νέες εστίες πολέμου κοντά στα Ρωσικά σύνορα. Το Κοινοβούλιο της Γεωργίας καταψήφισε την Παρασκευή 10/3/23 μ.Χ. το νομοσχέδιο για τους ξένους πράκτορες (1 υπέρ, 35 κατά και 112 αποχές).

Το κυβερνών κόμμα “Γεωργιανό Όνειρο” απέσυρε την στήριξη του, ύστερα από τις μαζικές διαδηλώσεις κατά του νομοσχεδίου, το οποίο θεώρησαν πως επιβλήθηκε από την Μόσχα και πως απειλούσε να εκτροχιάσει την Γεωργία από την Ευρωπαϊκή της πορεία.

Το νομοσχέδιο προέβλεπε ότι «όσες οργανώσεις λαμβάνουν πάνω από το 20% της χρηματοδότησης τους από το εξωτερικό, θα πρέπει να καταχωρίζονται ως ξένοι πράκτορες», διαφορετικά θα ήταν αντιμέτωπες με υψηλά χρηματικά πρόστιμα.

Οι επικριτές του νομοσχεδίου υποστήριξαν πως αυτό παρέπεμπε σε έναν Ρωσικό νόμο του 2012 μ.Χ., o οποίος χρησιμοποιήθηκε για να πατάξει κάθε διαφορετική φωνή, αν και το κυβερνών κόμμα ανέφερε πως το νομοσχέδιο βασιζόταν σε αντίστοιχο νόμο των ΗΠΑ. Σε κάθε περίπτωση αυτή η νομοθεσία θα αντιμετώπιζε εξίσου όλες τις ξένες παρεμβάσεις, μεταξύ αυτών και τις Ρωσικές.

Το νομοθετικό σώμα αναγκάσθηκε να αποσύρει το νομοθέτημα σε μια προσπάθεια να ηρεμήσει την κατάσταση, αν και αυτό δεν έκανε τους διαδηλωτές να εγκαταλείψουν τους δρόμους. Οι διαμαρτυρίες συνεχίστηκαν, παρά το γεγονός ότι όλοι οι προηγουμένως συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι. Τώρα, οι διαδηλωτές απαιτούν από την κυβέρνηση να παραιτηθεί και να γίνουν πρόωρες εκλογές.

Φυσικά, όπως και στην Ουκρανία, όλα αυτά θεωρούνται “δημοκρατικά”, παρά το γεγονός ότι επιδιώκεται η ανατροπή της συνταγματικά εκλεγμένης κυβέρνησης. Από το 2013 μ.Χ., το Κοινοβούλιο της Γεωργίας ελέγχεται από το Κόμμα “Γεωργιανό Όνειρο”, το οποίο προσπάθησε να υιοθετήσει μια ρεαλιστική προσέγγιση για την Ρωσία, τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.

Η Γαλλίδα …Πρόεδρος στην Γεωργία. Η Γεωργία έχει συμβιβαστεί σε γενικές γραμμές με τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Ψήφισε μάλιστα και κατά της Ρωσίας στον ΟΗΕ. Επειδή, όμως, η εξωτερική πολιτική της προσπαθεί να κρατήσει αποστάσεις από τη δυτική αντιρωσική ρητορική, χαρακτηρίζεται φιλορωσική κυβέρνηση από τους υποστηρικτές της Ουκρανίας. Ο ρεαλισμός δεν έχει θέση στην ουκρανική κρίση, η ουδετερότητα λογίζεται σαν υποστήριξη προς την Ρωσία.

Σε αντίθεση με την κυβερνητική στάση, η από το 2018 μ.Χ. Πρόεδρος της Γεωργίας Σαλομέ Ζουραμπισβίλι έχει υιοθετήσει την επιθετική γραμμή της Δύσης όσον αφορά την Ρωσία. Η Ζουραμπισβίλι ήταν μια ανεξάρτητη πολιτικός που υποστηρίχθηκε από το “Γεωργιανό Όνειρο” που επιθυμούσε να έχει στις τάξεις του μία έμπειρη διπλωμάτη. Έκτοτε η σχέση της με το κόμμα έχει επιδεινωθεί.

Όπως και ο Σαακασβίλι πριν από αυτήν, είναι φιλοδυτική. Γεννημένη στην Γαλλία το 1.952 μ.Χ., με την οικογένειά της να ζει εκεί από το 1.921 μ.Χ., διορίστηκε πρέσβης στην Γεωργία το 2004 μ.Χ. Στην συνέχεια με την έγκριση και των δύο κυβερνήσεων άλλαξε υπηκοότητα και έγινε κατευθείαν από Γαλλίδα πρέσβης στη Τυφλίδα, Υπουργός Εξωτερικών της Γεωργίας υπό τον Σαακασβίλι. Σπούδασε γεωπολιτική υπό την άμεση επίβλεψη του Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι. Μητρική της γλώσσα είναι η γαλλική, έχοντας ατελή γνώση της γεωργιανής γλώσσας.

Οι επικριτές του νομοσχεδίου. Τα νομοσχέδιο είχε αντικειμενικό σκοπό τον περιορισμό της ξένης επιρροής, μέσω ορισμένων ΜΚΟ, που επεδίωκαν αλλότρια συμφέροντα. Όταν ο Πούτιν υιοθέτησε έναν παρόμοιο νόμο στην Ρωσία, πολλές οργανώσεις επέλεξαν να διαλυθούν αντί να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις του.

Οι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις γενικά πρέπει να κάνουν πολλές οικονομικές γνωστοποιήσεις ούτως ή άλλως. Καμία πτυχή αυτού δεν περιορίζει πραγματικά τη δραστηριότητά τους. Απαιτείται απλώς να αναγνωρίσουν το γεγονός ότι λαμβάνουν διεθνή χρηματοδότηση.

Ορισμένες ΜΚΟ υποστηρίζουν ότι αυτό το νομοσχέδιο στόχευε να αφήσει ανυπεράσπιστα κακοποιημένα παιδιά και γυναίκες. άτομα με αναπηρίες, μειονότητες, επιστήμονες, εργαζόμενους και τη νεολαία, να εμποδίσει την παροχή βοήθειας σε κοινωνικά ευάλωτες οικογένειες, αγρότες, ανθρακωρύχους, εσωτερικά εκτοπισμένους, άστεγους, απολυμένους, κρατούμενους και άλλους ανθρώπους που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους και τέλος να σιγήσει η φωνή των ανθρώπων που ζουν στις περιφέρειες της χώρας.

Είναι αδιανόητο, όμως, ότι θα εγκατέλειπαν όλη αυτήν την αρωγή, επειδή τους εζητείτο να έχουν διαφάνεια σε ό,τι αφορά τις πηγές χρηματοδότησής τους. Σύμφωνα με τις αναφορές τους, επέλεξαν τη διακοπή όλου αυτού του κοινωνικού έργου για να μην αναγνωρίσουν από που προέρχεται η χρηματοδότησή τους. Το ερώτημα που γεννάται, είναι μήπως υπάρχουν κρύφιοι σκοποί στις δραστηριότητές τους και προς τούτο επιδιώκουν να αποκρύψουν την πηγή της χρηματοδότησής τους;

Νότια Οσετία και Αμπχαζία. Για την κατανόηση της τρέχουσας κατάστασης, είναι σημαντική η γνώση των ιστορικών γεγονότων. Ο Στάλιν, Γεωργιανός στην καταγωγή, αυθαίρετα και μονομερώς μετέφερε διοικητικά τις ρωσόφωνες περιοχές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας στη Σοβιετική Δημοκρατία της Γεωργίας. Μία ενέργεια που προσιδιάζει με την παραχώρηση από τον Νικίτα Χρουστσόφ της Κριμαίας στην σοβιετική Ουκρανία.

Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, οι ρωσόφωνες περιοχές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας αποσχίστηκαν από την Γεωργία. Το 2003 μ.Χ. στην Γεωργία συνέβη αυτό που έγινε γνωστό σαν “Επανάσταση των Ρόδων”, που έφερε στην εξουσία τον φιλοαμερικανό Μιχαήλ Σαακασβίλι. Όταν το 2008 μ.Χ., ο Σαακασβίλι, προσπάθησε καταλάβει την Νότια Οσετία και την Αμπχαζία, η Ρωσία αντέδρασε στρατιωτικά και σε πέντε ημέρες τα γεωργιανά στρατεύματα αναγκάσθηκαν να αποσυρθούν.

Το Κρεμλίνο υποστήριξε πως παρακολουθεί πολύ στενά τα γεγονότα στην Γεωργία, μη αποκλείοντας προκλήσεις τόσο στην Νότια Οσετία όσο και στην Αμπχαζία, τις δύο αποσχισθείσες επαρχίες της Γεωργίας, τις οποίες στηρίζει η Ρωσία.

Αναφερόμενος στα γεγονότα στην Γεωργία, ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, είπε ότι αυτά θυμίζουν πολύ τα γεγονότα που έγιναν στην πλατεία Maidan στο Κίεβο το 2014 μ.Χ. που κατέληξαν στην ανατροπή της κυβέρνησης Γιανουκόβιτς.

«Μοιάζει πολύ με το Maidan, στο Κίεβο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο νόμος για την εγγραφή των ΜΚΟ που λαμβάνουν ξένη χρηματοδότηση πάνω από το 20% του προϋπολογισμού τους ήταν απλώς μια δικαιολογία για να αρχίσει μια προσπάθεια αλλαγής της εξουσίας με την βία.

Φαίνεται ότι πρόκειται για μία ακόμη “Έγχρωμη Επανάσταση”, όπου η ήπια εξουσία των ΗΠΑ χρηματοδοτεί φιλοδυτικούς διαδηλωτές για να ανατρέψουν την κυβέρνηση ενός πρώην σοβιετικού κράτους», είπε ο Λαβρόφ.

Η Μόσχα παρουσίασε σαν απόπειρα πραξικοπήματος, ενορχηστρωμένη από τη Δύση, τις μαζικές κινητοποιήσεις στην Γεωργία, οι οποίες ανάγκασαν την κυβέρνηση της χώρας να αποσύρει σχέδιο νόμου που συγκρινόταν από τους επικριτές του με την καταπιεστική νομοθεσία που εφαρμόζεται στην Ρωσία.

Από την πλευρά του, ο πρώην αξιωματικός πληροφοριών των Αμερικανικών πεζοναυτών Σκοτ Ρίτερ δήλωσε σε συνέντευξή του στο αμερικανικό κανάλι Tour of Duty στο YouTube: «οι Αμερικανοί εργάζονται για να ανοίξουν ένα δεύτερο μέτωπο στην Γεωργία κατά της Ρωσίας» (https://slpress.gr/diethni/stinetai-neo-maidan-sti-georgia-mko-kai-adili-chrimatodotisi/).

Σφαλιάρα για ΕΕ οι εκλογές στη Γεωργία – Μεγάλη νίκη για Γεωργιανό Όνειρο με 53%, συγχαρητήρια Orban - 38% η φιλοδυτική αντιπολίτευση. Το Γεωργιανό Όνειρο που κερδίζει εκ νέου τις εκλογές θέλει εποικοδομητικές σχέσεις με τις γειτονικές χώρες όπως η Ρωσία και αντιτάσσεται στην ένταξη της χώρας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Ηχηρή αποδοκιμασία των εκβιασμών και των πιέσεων, που ασκήθηκαν από την ΕΕ και τις ΗΠΑ αποτελεί το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών που διεξήχθησαν στη Γεωργία το Σάββατο (26/10/2024 μ.Χ.).

Το κυβερνών κεντροαριστερό κόμμα «Γεωργιανό Όνειρο» είναι ο μεγάλος νικητής με ποσοστό 53% ανακοίνωσε η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή  με καταμετρημένο το 70% των ψήφων. Ο συνασπισμός των τεσσάρων κομμάτων της φιλοδυτικής αντιπολίτευσης συγκεντρώνει ποσοστό 38,28%. Η συμμετοχή ανήλθε στο 58,94%.

Το Γεωργιανό Όνειρο ανέφερε ότι θα εξασφαλίσει περίπου 90 από τις 150 έδρες του κοινοβουλίου. Διάφορα φιλοδυτικά ΜΜΕ καλλιέργησαν νωρίτερα σύγχυση κάνοντας λόγο για νίκη της αντιπολίτευσης.

Σύμφωνα με την εκλογική επιτροπή, το κόμμα της αντιπολίτευσης «Συνασπισμός για την Αλλαγή» βρίσκεται στη δεύτερη θέση (11,2%). Ακολουθούν η «Ενότητα - Εθνικό Κίνημα» (9,83%), η «Ισχυρή Γεωργία» (9,02%) και η «Gakharia για την Γεωργία» (8,22%).

Τα υπόλοιπα κόμματα δεν ξεπερνούν το εκλογικό όριο του 5% και δεν εισέρχονται στο κοινοβούλιο. Τα αποτελέσματα επιτρέπουν στο Γεωργιανό Όνειρο να παραμείνει στην εξουσία, αλλά δεν λαμβάνει την πλειοψηφία (113 από τις 150 έδρες) που ήθελε για αλλαγές στο Σύνταγμα.

Το exit poll που προέβλεψε το αποτέλεσμα - Συγχαρητήρια Orban στο Γεωργιανό Όνειρο. Νωρίτερα το exit poll του καναλιού Imedi πλησίασε στο τελικό αποτέλεσμα, αφού προέβλεψε νίκη για το Γεωργιανό Όνειρο με ποσοστό 56%. Σύμφωνα με το ίδιο exit polle ol συνασπισμός των κομμάτων της φιλοδυτικής αντιπολίτευσης συγκεντρώνει ποσοστό 42%.

Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Viktor Orban έσπευσε να συγχαρεί το κυβερνών κόμμα της Γεωργίας για τη «συντριπτική νίκη» του στις εκλογές. «Οι κάτοικοι της Γεωργίας ξέρουν ποιο είναι το καλύτερο για τη χώρα τους και σήμερα ακούστηκε η φωνή τους» ανέφερε.

Εποικοδομητικές σχέσεις με Ρωσία. Το Γεωργιανό Όνειρο θέλει εποικοδομητικές σχέσεις με τις γειτονικές χώρες όπως η Ρωσία και αντιτάσσεται στην ένταξη της χώρας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Το κυβερνών κόμμα πραγματοποίησε προεκλογική εκστρατεία ισχυριζόμενο ότι είναι το μοναδικό που μπορεί να εμποδίσει την «ουκρανοποίηση» της Γεωργίας.

Η Γεωργία δοκιμάστηκε τον Μάιο από μεγάλες διαδηλώσεις κατά του νόμου περί «ξένης επιρροής», ο οποίος βασίστηκε στην Ρωσική νομοθεσία για «τους πράκτορες του εξωτερικού». Αμέσως μετά οι Βρυξέλλες πάγωσαν την διαδικασία ένταξης της Γεωργίας στην ΕΕ και οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις σε Γεωργιανούς αξιωματούχους. Η Τιφλίδα αντέδρασε απειλώντας «να επανεξετάσει» τους διπλωματικούς δεσμούς του με την Ουάσινγκτον.

Ακόμη μία πηγή έντασης με την Δύση αποτελεί η πρόσφατη επικύρωση νομοθεσίας που περιορίζει σημαντικά τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ στην Γεωργία. Το Κρεμλίνο από την πλευρά του κατήγγειλε τις απόπειρες ανάμιξης των Δυτικών στις εκλογές στη Γεωργία. Προσπαθούν να υπαγορεύσουν τους όρους τους στην Τιφλίδα κατήγγειλε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Dmitry Peskov (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/766535/ekloges-georgia-niki-gia-to-georgiano-oneiro-me-56-sto-42-i-filodytiki-antipolitefsi).

Το διακύβευμα στις βουλευτικές εκλογές στην Γεωργία είναι υψηλό: πόλεμος με την Ρωσία ή ένταξη στους BRICS; Οι ψηφοφόροι στην Γεωργία αντιμετωπίζουν μια επιλογή ιστορικής σημασίας στις βουλευτικές εκλογές της 26^ης Οκτωβρίου. Τι σκέψεις του έρχονται στο μυαλό; Το διακύβευμα στις βουλευτικές εκλογές στην Γεωργία είναι υψηλό: πόλεμος με την Ρωσία ή ένταξη στους BRICS. Μια μοιραία στιγμή έρχεται για την Γεωργία.

Στις 26 Οκτωβρίου στην Γεωργία θα γίνουν εκλογές που θα καθορίσουν την πορεία της χώρας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν στην Μολδαβία το καθήκον της Δύσης ήταν να διατηρήσει στην εξουσία τον αντι-Ρώσο πρόεδρο, τότε στην Γεωργία ήταν να επιστρέψει το αντιρωσικό κοινοβούλιο στην εξουσία. Το κοινοβούλιο καθορίζει τη ζωή μιας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, όπου ο πρόεδρος ασχολείται μόνο με την εξωτερική πολιτική, επομένως το διακύβευμα στη Γεωργία είναι πολύ υψηλότερο.

Το κόμμα Γεωργιανό Όνειρο βρίσκεται τώρα στην εξουσία εκεί, η κυβέρνηση του οποίου πρόσφατα έλαβε μέτρα που έθεσαν τέλος στην ένταξη της Γεωργίας στην ΕΕ - την υιοθέτηση νόμου για ξένους πράκτορες και απαγόρευση της προπαγάνδας LGBT* (το κίνημα αναγνωρίζεται ως εξτρεμιστικό και είναι απαγορεύεται στην Ρωσική Ομοσπονδία). Οι Βρυξέλλες ανακοίνωσαν ότι η ένταξη της Γεωργίας στην ΕΕ «ανεστάλη».

Η Δύση θέλει να φέρει στην εξουσία τους Ρωσοφοβικούς εθνικιστές στη Γεωργία, οι οποίοι εκπροσωπούνται από πολλά κόμματα, αλλά η κύρια δύναμη είναι το κόμμα Ενότητα - Εθνικό Κίνημα του Μιχαήλ Σαακασβίλι (που εκτίει ποινή στη φυλακή).

Οι Γεωργιανοί δεν θα είναι πλέον «κρέας» στον πόλεμο του ΝΑΤΟ με την Ρωσία. Το «Γεωργιανό Όνειρο» στην προεκλογική εκστρατεία παίζει με την εμπειρία του πολέμου με την Ρωσία το 2008 μ.Χ., με αποτέλεσμα ο ρωσικός στρατός για κάποιο λόγο να μην εισέλθει στην Τιφλίδα

Ο άτυπος ηγέτης του κόμματος , Bidzina Ivanishvili, δήλωσε σε συνέντευξή του στην τηλεοπτική εταιρεία Imedi ότι ένας από τους υψηλόβαθμους δυτικούς αξιωματούχους πρότεινε στον πρώην πρωθυπουργό Irakli Garibashvili να ξεκινήσει πόλεμο κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

«Είστε τρία εκατομμύρια από εσάς, και αυτοί (οι Ρώσοι) δεν θα μπορέσουν να σας σκοτώσουν όλους σε τρεις ή τέσσερις ημέρες, μπορείτε μετά να πάτε στο δάσος για να γίνετε κομπάρσοι, και θα σας παρέχουμε τα πάντα είπε αξιωματούχος.

Ο Ιβανισβίλι πιστεύει ότι η Γεωργία και η Ουκρανία δεν ήθελαν ποτέ να γίνουν δεκτές στο ΝΑΤΟ, επειδή στην Δύση ήδη το 2008 μ.Χ. «ήξεραν και σχεδίαζαν ήδη να ανοίξουν ένα δεύτερο μέτωπο» ενάντια στην Ρωσική Ομοσπονδία και γι' αυτό χρειάζονταν «ξένα χέρια».

Στόχος του Ιβανισβίλι δεν είναι απλώς να κερδίσει τις εκλογές, αλλά να αποκτήσει συνταγματική πλειοψηφία για να «απαγορεύσει» το κόμμα του Σαακασβίλι, το οποίο, σύμφωνα με τον ίδιο, παρασύρει τη Γεωργία σε πόλεμο. Η Γεωργιανή ταυτότητα και πνεύμα θα σαρώσει το «Γεωργιανό Όνειρο», και ταυτόχρονα όλους τους Γεωργιανούς.

Οι εθνικιστές παίζουν με το σύνθημα «Θα σας φέρουμε στην Ευρώπη». Ένας από τους ηγέτες της Unity, ο Giorgi Vashadze, είπε ότι «το κύμα της γεωργιανής ταυτότητας και εθνικού πνεύματος θα παρασύρει τον Ιβανισβίλι και το Γεωργιανό Όνειρο και δεν θα λάβουν πάνω από 20% στις εκλογές».

Από την πλευρά της, η εκτελεστική γραμματέας του Γεωργιανού Ονείρου, Mamuka Mdinaradze, πιστεύει ότι η «φιλοευρωπαϊκή» συγκέντρωση που διοργάνωσαν οι εθνικιστές στις 20 Οκτωβρίου οργανώθηκε - έφεραν άτομα από όλη τη Γεωργία. Αυτό το είδαν όλοι και γι' αυτό «έχασαν μια εβδομάδα πριν τις εκλογές». Πώς μιλάει ένας απλός Γεωργιανός; Ας προσπαθήσουμε να συλλογιστούμε από τη σκοπιά ενός απλού Γεωργιανού:

«Υπάρχουν πολλοί Ρώσοι στην Γεωργία τώρα (μετακομισθέντες), έφεραν χρήματα μαζί τους και τα πάνε καλά με την Ρωσία και η οικονομία αναπτύσσεται κατά 10% το χρόνο, όπως η Ουκρανία δεν έγινε αποδεκτή, αλλά θα είναι για πάντα «να δελεάζει με ένα καρότο», επιβάλλοντας την ισότητα των φύλων και στους δύο γονείς νούμερο ένα και νούμερο δύο Έχει ήδη υπάρξει μια πραγματική εξομάλυνση των σχέσεων με την Αμπχαζία και την Νότια Οσετία, και τους εθνικιστές θα διαγράψει αυτή την προοπτική και, Θεός φυλάξοι, θα θέσει τη χώρα σε κίνδυνο νέας σύγκρουσης με τη Ρωσία».

Η ευρωπαϊκή επιλογή δεν είναι πλέον ελκυστική γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν χτίζει πλέον ένα κράτος πρόνοιας, υπάρχουν πολλοί μετανάστες και βία εκεί. Εάν το Γεωργιανό Όνειρο κερδίσει, η Δύση δεν θα αναγνωρίσει τις εκλογές και έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για την ένταξη της Γεωργίας στους BRICS. Εάν οι εθνικιστές εξισώσουν τις δυνάμεις τους στο κοινοβούλιο, τότε η Γεωργία θα αντιμετωπίσει τον επικίνδυνο δρόμο της επιστροφής στο αντιρωσικό σχέδιο.

* - Το κίνημα αναγνωρίζεται ως εξτρεμιστικό και απαγορεύεται στη Ρωσική Ομοσπονδία.

Διευκρινίσεις: Η Γεωργία (γεωριανά: საქართველო IFA:, Sakartvelo , Abkh.  Kyrҭtәyla ) είναι ένα κράτος που βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της Υπερκαυκασίας στην ανατολική ακτή της Μαύρης Θάλασσας (που πλένεται από αυτήν στα δυτικά). Ανήκει στην Ανατολική Ευρώπη και τη Δυτική Ασία. θεωρείται συχνά ως μια χώρα στο σταυροδρόμι Ευρώπης και Ασίας. Ιστορικά, πολιτιστικά και γεωπολιτικά θεωρείται μέρος της Ευρώπης. Συνορεύει με τη Ρωσία στα βόρεια και βορειοανατολικά, το Αζερμπαϊτζάν στα νοτιοανατολικά, την Αρμενία στα νότια και την Τουρκία στα νοτιοδυτικά.

«Georgian Dream» (στο σύνολό του - «Georgian Dream - Democratic Georgia» , Γεωργιανά. თველო «Kartuli otsneba - Demokratiuli Sakartvelo» ) - το κυβερνών πολιτικό κόμμα της Γεωργίας από το 2012 μ.Χ. έως σήμερα. Ιδρύθηκε στις 7 Μαΐου 2012 μ.Χ. από τον γεωργιανό επιχειρηματία Bidzina Ivanishvili. Το Γεωργιανό Όνειρο ήταν ο κύριος αντίπαλος του κόμματος Ενωμένο Εθνικό Κίνημα στις βουλευτικές εκλογές του 2012 μ.Χ.

Bidzina (Boris ) Grigorievich Ivanishvili (Γεωργιανά: ბიძინა გრიგოლის ძე ივანიშვილი ; γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 19 56, Chorvila, Γεωργιανή ΣΣΔ, ΕΣΣΔ) - Γεωργιανή δημόσια και πολιτική προσωπικότητα, επιχειρηματίας. 10^ος πρωθυπουργός της Γεωργίας από τις 25 Οκτωβρίου 2012 μ.Χ. έως τις 20 Νοεμβρίου 2013 μ.Χ.-(http://corfiatiko.blogspot.com/2024/10/brics_25.html).

 

Κόλαση στον Καύκασο - Η Ουκρανία στέλνει εξτρεμιστές για βίαιες ταραχές στη Γεωργία, εμπλοκή Macron - Επί ποδός η Ρωσία.

Η Ρωσία αποκαλύπτει πως η Ουκρανία έστειλε στην Γεωργία τον επικεφαλής μίας εξτρεμιστικής ομάδας για να προετοιμάσει προβοκάτσιες και να πυροδοτήσει μαζικές ταραχές Αποσταθεροποιητικό ρόλο θέλει να διαδραματίσει στον Καύκασο η Ουκρανία λειτουργώντας προφανώς ως αντιπρόσωπος της Δύσης, που σχεδιάζει να ανάψει νέα εστία έντασης στην περιοχή.

Η Ρωσία αποκαλύπτει πως η Ουκρανία έστειλε στην Γεωργία που στις 26/10 προσέρχεται στις κάλπες τον επικεφαλής μίας εξτρεμιστικής ομάδας για να προετοιμάσει προβοκάτσιες και να πυροδοτήσει μαζικές ταραχές.

Αυτό αναφέρει πηγή με γνώση του θέματος στο πρακτορείο ειδήσεων Tass. «Μεταξύ εκείνων που είναι έτοιμοι να εκτελέσουν τα καθήκοντα που τους έχουν ανατεθεί από τις ουκρανικές ειδικές υπηρεσίες είναι ένας πρώην μαχητής του Τάγματος Azov o 27χρονος Avaliani Zakro Nodarovich.

Εξτρεμιστικές ομάδες των Ουκρανών στην Γεωργία. «Επί του παρόντος, είναι ήδη στην Γεωργία ο επικεφαλής μία από τις εξτρεμιστικές ομάδες», είπε η ίδια πηγή. Όπως αποκαλύπτει, ο Nodarovich είναι επίσης επιφορτισμένος με την δωροδοκία ατόμων για την συμμετοχή τους σε ταραχές. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ο άνδρας είναι από την Μαριούπολη και έχει ουκρανική υπηκοότητα. Σχεδίαζε να φύγει από την Γεωργία στο τέλος του χρόνου.

Παραστρατιωτικοί και εκβιασμοί σε Γεωργιανούς που ζουν στην Ουκρανία. Νωρίτερα, το TASS δημοσίευσε ένα έγγραφο που επιβεβαιώνει την προετοιμασία Ουκρανών παραστρατιωτικών να συμμετάσχουν σε μαζικές ταραχές στην Γεωργία.

Για να γίνει αυτό, οι ουκρανικές ειδικές υπηρεσίες συνέλεξαν δεδομένα για Γεωργιανούς και τους συγγενείς τους που ζουν στο έδαφος της Ουκρανίας. Για να τους προσελκύσουν στις ταραχές, οι ουκρανικές δυνάμεις ασφαλείας σχεδιάζουν να ασκήσουν πίεση μέσω συγγενών και να εκβιάσουν με ποινικές διώξεις.

Σαφάρι της SBU στην Ουκρανία για τον εντοπισμό Γεωργιανών. Όπως αναφέρεται στο έγγραφο που έχει στη διάθεσή του το Tass η Ουκρανία συγκεντρώνει μαχητές μεταξύ των γεωργιανών εθνοτήτων για να οργανώσει αναταραχές στη Γεωργία.

Πρόκειται για απάντηση σε αίτημα του τμήματος της SBU για την περιοχή του Dnipropetrovsk. Σύμφωνα με το έγγραφο, η αστυνομία της περιοχής του Dnepropetrovsk μαζί με μαχητές Azov εντοπίζουν Γεωργιανούς και τους στρατολογούν για ταραχές στην Τιφλίδα.

«Στο πλαίσιο της εκπλήρωσης του αιτήματος της Κεντρικής Διεύθυνσης της SBU στην περιοχή Dnipropetrovsk, σας ενημερώνουμε ότι προχωρήσαμε σε μια σειρά επιχειρησιακών και διερευνητικών μέτρων για τον εντοπισμό Γεωργιανών πολιτών που βρίσκονται στο έδαφος της επιχειρησιακής μας ευθύνης», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Όπως είπε καλά ενημερωμένη πηγή στο TASS, αυτό το έγγραφο επιβεβαιώνει την προετοιμασία του Κιέβου για αναταραχές στη Γεωργία. Σύμφωνα με το κείμενο, οι περισσότεροι Γεωργιανοί που εντοπίστηκαν από την αστυνομία του Δνείπερου ανήκουν ήδη στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας (AFU).

Παράλληλα οι ουκρανικές αρχές ασκούν πιέσεις στους Γεωργιανούς με ουκρανική υπηκοότητα που ζουν στην Γεωργία. Επιπλέον, σύμφωνα με το Tass, οι ουκρανικές δυνάμεις ασφαλείας έχουν δημιουργήσει έναν κύκλο ατόμων που είναι έτοιμοι να ταξιδέψουν στο γεωργιανό έδαφος.

Ο Γεωργιανός μισθοφόρος του ΝΑΤΟ. Εν τω μεταξύ το Ανώτατο Δικαστήριο της Λαϊκής Δημοκρατίας του Donetsk καταδίκασε ερήμην σε 14 χρόνια φυλάκιση τον 29χρονο Γεωργιανό υπήκοο Rati Burduli για μισθοφορική δράση στην Ουκρανία.

«Λαμβάνοντας υπόψη τη θέση του εισαγγελέα, το δικαστήριο καταδίκασε ερήμην τον Burduli σε 14 χρόνια φυλάκιση σε σωφρονιστικό κατάστημα υψίστης ασφαλείας», ανακοινώθηκε σχετικά. Διαπιστώθηκε ότι ο Burduli, ο οποίος είχε συμμετάσχει σε εχθροπραξίες στο πλευρό του ΝΑΤΟ σε διάφορα σημεία της Ουκρανίας.

Τον Μάρτιο εντάχθηκε στη διεθνή λεγεώνα που σχηματίστηκε από τις αρχές του Κιέβου και συμμετείχε σε εχθροπραξίες στο πλευρό της Ουκρανίας σε διάφορα σημεία μάχης. Για αυτό έλαβε μια αμοιβή περίπου 20.000 ευρώ.

Κρίσιμες εκλογές΄. Υπενθυμίζεται ότι στις 26 Οκτωβρίου διεξάγονται βουλευτικές εκλογές στην Γεωργία, τις οποίες οι αναλυτές χαρακτηρίζουν ιστορικές. Το κυβερνών κόμμα Γεωργιανό Όνειρο κάνει λόγο για «δημοψήφισμα μεταξύ πολέμου και ειρήνης», ενώ η αντιπολίτευση μιλά για μία επιλογή «μεταξύ ενός ευρωπαϊκού και ενός φιλορωσικού μέλλοντος». Οι εκλογές θα διεξαχθέν με την χρήση νέου εκλογικού συστήματος και με χρήση πολλών σύγχρονων τεχνολογιών.

Οι βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν εξ ολοκλήρου με αναλογικό σύστημα. Δεν θα υπάρχουν υποψήφιοι σε μονοεδρικές περιφέρειες και οι ψηφοφόροι θα ψηφίσουν κόμματα. Για να εισέλθει ένα κόμμα στο Κοινοβούλιο, πρέπει να ξεπεράσει το φράγμα του 5%.

Το κόμμα ή ο συνασπισμός που θα κερδίσει θα έχει την ευκαιρία να σχηματίσει κυβέρνηση και να κυβερνήσει τη χώρα για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Για πρώτη φορά οι εκλογές στην Γεωργία θα γίνουν ηλεκτρονικά.

Είναι ήδη γνωστό ότι το 90% των ψηφοφόρων θα ψηφίσει ηλεκτρονικά και το σύστημα θα καταμετρήσει αυτόματα τις ψήφους. Για το λόγο αυτό, τα πρώτα αποτελέσματα θα γίνουν γνωστά νωρίτερα από τις προηγούμενες εκλογές.

Το Γεωργιανό Όνειρο βλέπουν την Γεωργία ως ένα ανεξάρτητο, αδέσμευτο κράτος που οικοδομεί φιλικές σχέσεις με τους γείτονές του. Η «Δύναμη του Λαού» συμμετέχει επίσης στις εκλογές σε συμμαχία με το κυβερνών κόμμα.

Η εμπλοκή της Δύσης. Ο πρώην πρωθυπουργός της Γεωργίας Irakli Garibashvili δέχτηκε να ξεκινήσει πόλεμο με τη Ρωσία, δήλωσε ο ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος «Γεωργιανό Όνειρο» Bidzina Ivanishvili.

Αυτή η συνομιλία διεξήχθη με κάποιον «υψηλόβαθμο αξιωματούχο από δυτική χώρα». Στην ερώτηση: «Πώς το φαντάζεστε αυτό, πόσες μέρες μπορούμε να αντέξουμε;» απάντησε: «Τρεις ή τέσσερις μέρες»…

Η Δύση θα βοηθήσει, όπως έκανε στο Αφγανιστάν την δεκαετία του '80 μ.Χ. ή στην Τσετσενία την δεκαετία του '90 μ.Χ. Η αλήθεια είναι, ωστόσο, πως στην Γεωργία προσπαθούν να κάνουν ελιγμούς μεταξύ Δύσης και Ρωσίας.

Ο σημερινός πρωθυπουργός και πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος «Γεωργιανού Ονείρου», Irakli Kobakhidze, ο οποίος αντικατέστησε τον Garibashvili, είπε πρόσφατα ότι θα μπορούσε να διοργανωθεί ένα δημοψήφισμα για τη Ρωσία ώστε να γίνει αντιληπτή η θέση του λαού.

Η … έγχρωμη επανάσταση. Ο πολιτικός επιστήμονας Stanislav Tarasov υπενθύμισε ότι ο «πόλεμος της Γεωργίας με τη Ρωσία» είναι ένα σύνηθες ζήτημα. Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι πρόσφατα η γεωργιανή αντιπολίτευση συγκέντρωσε 50.000 άτομα. Πρόκειται για μια πρόβα τζενεράλε για τις βουλευτικές εκλογές της 26^ης Οκτωβρίου, μια επίδειξη δύναμης.

Υπήρξε ακόμη σειρά διαδηλώσεων σε όλη τη Γεωργία κατά του νέου «Νόμου για την διαφάνεια της ξένης επιρροής», ο οποίος χαρακτηρίζει τις ΜΚΟ «πράκτορες ξένης επιρροής». Οι διαδηλωτές κατάφεραν να αποσυρθεί η νομοθεσία. Όμως δεν κατέστη δυνατό να δημιουργηθεί μία «τεχνοκρατική κυβέρνηση» παράλληλη με την επίσημη, όπως ήθελαν.

Η αντιπολίτευση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να δημιουργήσει μια επιτροπή για την παρακολούθηση της εξέλιξης των εκλογών και την καταμέτρηση των ψήφων. Μέχρι στιγμής, όμως, δεν υπάρχουν πληροφορίες για την δημιουργία μιας τέτοιας επιτροπής.

Η αντιπολίτευση λέει ότι οι εκλογές, που δεν έχουν ακόμη διεξαχθεί, θα κηρυχθούν «νόθες», εάν το κυβερνών κόμμα «Γεωργιανό Όνειρο» λάβει την απόλυτη πλειοψηφία και σχηματίσει μονοκομματική κυβέρνηση. Ο βρώμικος ρόλος του Γάλλου προέδρου Macron. Σε κάθε περίπτωση, η αντιπολίτευση σχεδιάζει να δημιουργήσει μια «προσωρινή κυβέρνηση», με επικεφαλής την σημερινή πρόεδρο Salome Zurabishvili.

Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, βάσει όσων αναφέρει ο Ρωσικός ιστότοπος svpressa.ru, η Zurabishvili την επόμενη εβδομάδα μπορεί να πάρει βουλευτές της αντιπολίτευσης στο Κουτάισι και να δημιουργήσει εκεί μια «προσωρινή γεωργιανή πρωτεύουσα». Με άλλα λόγια, η Γεωργία είναι πολύ κοντά στον Εμφύλιο.

Δεδομένου ότι η Zarubishvili ήταν Γαλλίδα υπήκοος, μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο ανώνυμος «υψηλόβαθμος αξιωματούχος δυτικής χώρας» που προέτρεψε τους Γεωργιανούς σε πόλεμο ήταν ο Emmanuel Macron (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/766381/kolasi-ston-kaykaso-i-oukrania-stelnei-ekstremistes-gia-mazikes-taraxes-kai-provokatsies-sti-georgia-epi-podos-i-rosia).

Παγκόσμιοι Εγκληματίες! Μετά την ήττα στην Ουκρανία ΗΠΑ - ΕΕ ανοίγουν στη Γεωργία το 2ο μέτωπο κατά της Ρωσίας με … μοντέλο Μπαγκλαντές! Η Γεωργία που επέλεξε να είναι ελεύθερη, σειρά έχει να ...τιμωρηθεί γι' αυτό! Η Δύση σχεδιάζει να ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο απέναντι στη Ρωσία, χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά μία χώρα στον Καύκασο.

Ο λόγος για την Γεωργία, όπου η παρέμβαση ΝΑΤΟ – ΕΕ κυριολεκτικά οργιάζει ενώ η πρόεδρος της χώρας σε ρόλο ενεργούμενου των ΗΠΑ καλεί ανοιχτά τους πολίτες να ανατρέψουν τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας, που σάρωσε στις εκλογές της 26ης Οκτωβρίου με ποσοστό άνω του 54%.

Μάλιστα για να έχει επιτυχία το σχέδιό τους,  πρόκειται να ακολουθήσουν το μοντέλο Μπαγκλαντές με τη συγκρότηση δηλαδή κυβέρνησης στον δρόμο μέσω του εκφοβισμού των νόμιμων αρχών. Οι βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 26 Οκτωβρίου απέτυχαν να ανατρέψουν το υποτιθέμενο φιλορωσικό καθεστώς στην Τιφλίδα.

Σημαντική χώρα και ενεργειακός κόμβος η Γεωργία. Η Γεωργία είναι μία σημαντική χώρα. Πρώην δημοκρατία της Σοβιετικής Ένωσης, γενέτειρα του Stalin (από όλες τις μετασοβιετικές δημοκρατίες, αυτή είναι η χώρα όπου ένας σημαντικός αριθμός ανθρώπων νοσταλγεί την Σοβιετική εποχή) και ζωτικό μέρος της Οικονομικής Πρωτοβουλίας Belt and Road της Κίνας. Εάν το σχέδιο της Δύσης πετύχει, ο κόσμος μπορεί να γίνει μάρτυρας μίας ακόμη Ουκρανίας. Και αυτό, με την σειρά του, θα έχει σοβαρές γεωπολιτικές επιπτώσεις.

Ο πληθυσμός της Γεωργίας μπορεί να ανέρχεται μόνο σε 3,7 εκατομμύρια αλλά η χώρα είναι εξαιρετικά σημαντική. Βρίσκεται στα νότια σύνορα της Ρωσίας και στα Βόρεια του Ιράν. Είναι επίσης μια οδός διέλευσης για αγωγούς ενέργειας προς την Ευρώπη, μια εναλλακτική διαδρομή από την περιοχή της Κασπίας, παρακάμπτοντας το ρωσικό έδαφος, γράφουν οι Eurasian Times.

Σύμφωνα με το πολιτικό γεωργιανό σύνταγμα, ο Πρόεδρος είναι ο αρχηγός του κράτους αλλά με μικρές εξουσίες και ο πρωθυπουργός ο επικεφαλής της κυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση ασκούν εκτελεστική εξουσία. Η νομοθετική εξουσία ανήκει τόσο στην κυβέρνηση, όσο και στο κοινοβούλιο της Γεωργίας.

Η Πρόεδρος της Γεωργίας ζητά τον σχηματισμό φιλοδυτικής κυβέρνησης στον δρόμο. Ωστόσο, η πρόεδρος της Γεωργίας Salome Zourabichvilli λέει ότι δεν αποδέχεται τα αποτελέσματα των εκλογών, στις οποίες το κόμμα «Γεωργιανό Όνειρο» του πρωθυπουργού Irakli Kobakhdize εξασφάλισε το 54% των ψήφων.

Η αντιπολίτευση θα έχει τώρα 61 έδρες στο κοινοβούλιο των 150 εδρών, ενώ το Γεωργιανό Όνειρο 89 – πλειοψηφία αλλά όχι αρκετά μεγάλη για να εφαρμόσει το είδος της συνταγματικής αλλαγής που είχε υποσχεθεί ο Kobakhdize κατά την διάρκεια των προεκλογικών συγκεντρώσεων.

Αλλά η Zourabichvilli είναι δυσαρεστημένη με το αποτέλεσμα, κατηγορώντας το Γεωργιανό Όνειρο ότι διέπραξε νοθεία στις εκλογές για να εμποδίσει την ένταξη της Γεωργίας στην ΕΕ. Επίσης, κατηγόρησε την Ρωσία για παρέμβαση στις εκλογές χωρίς να δώσει λεπτομέρειες.  «Δεν υπάρχει εναλλακτική στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση», είπε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας που είχε καλέσει την 28^η Οκτωβρίου μπροστά από το Προεδρικό Μέγαρο.

Χαρακτηρίζοντας τα εκλογικά αποτελέσματα ως «ολική παραποίηση», ζήτησε από τα κόμματα της αντιπολίτευσης να μην καταλάβουν τις κοινοβουλευτικές τους έδρες και να προχωρήσουν σε μία πολύ επικίνδυνη κίνηση.  Να σχηματίσουν φιλοδυτική κυβέρνηση στον δρόμο με τη βοήθεια των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με άλλα λόγια, η Πρόεδρος της Γεωργίας, η αρχηγός της χώρας, θέλει ο όχλος στους δρόμους της Τιφλίδας και όχι οι πολίτες από όλα τα μέρη της χώρας μέσω εκλογών, να υπαγορεύσει το σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης, η οποία, και πάλι, πρέπει να είναι φιλοδυτική και έτοιμη να πολεμήσει την Ρωσία.

ΗΠΑ - ΕΕ βρήκαν χρυσάφι με την πρόεδρο της Γεωργίας. Αναμενόμενα, οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση βρήκαν χρυσάφι σε όσα λέει η πρόεδρος της Γεωργίας, που εκπροσωπεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης της χώρας.

Αν και δεν απέρριψαν κατηγορηματικά τα εκλογικά αποτελέσματα, ζήτησαν «ανεξάρτητη έρευνα».  Οι ηγέτες της ΕΕ και ο Antony Blinken ζήτησαν τη διεξαγωγή έρευνας καταδικάζοντας αόριστα «τις παραβιάσεις των διεθνών κανόνων».

Παρεμπιπτόντως, δυτικοί ηγέτες και μέσα ενημέρωσης επεσήμαναν ότι η προεκλογική εκστρατεία ήταν άνιση, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να είναι σε δυσχερή θέση λόγω της τεράστιας οικονομικής δύναμης του κυβερνώντος Γεωργιανού Ονείρου, του οποίου ανώτατος ηγέτης είναι ο Bidzina Ivanishvili, πρώην πρωθυπουργός και ο πλουσιότερος άνθρωπος της χώρας.

Στη συνέχεια, όμως, ουδέτεροι διεθνείς παρατηρητές δήλωσαν, ότι αν και οι εκλογές στιγματίστηκαν από άνισους όρους ανταγωνισμού πίεση και ένταση, στους ψηφοφόρους η εκλογική διαδικασία ήταν αδιάβλητη.

Ακόμη και ανταποκριτές των δυτικών μέσων ενημέρωσης που κάλυπταν τις εκλογές είχαν προβλέψει ότι η διασπασμένη αντιπολίτευση δεν θα συνιστούσε απειλή για το Γεωργιανό Όνειρο. Ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), η κύρια διεθνής αποστολή παρατηρητών, περιέγραψε την ημέρα των εκλογών ως «γενικά διαδικαστικά καλά οργανωμένη».

Σύμφωνα με τον Pascal Allizard, ειδικό συντονιστή και επικεφαλής της αποστολής παρατηρητών του ΟΑΣΕ, «οι ανισορροπίες στους οικονομικούς πόρους, η διχαστική ατμόσφαιρα εκστρατείας και οι πρόσφατες νομοθετικές τροποποιήσεις προκάλεσαν σημαντική ανησυχία σε όλη αυτή την εκλογική διαδικασία».

Το Γεωργιανό Όνειρο κέρδισε καθαρά τις εκλογές . Έτσι, είναι σαφές ότι ο Kobakhdize ανανέωσε την λαϊκή του εντολή εκλογικά και όχι με τη βία. Κατά ειρωνικό τρόπο, όταν ανέλαβε την εξουσία το 2012 μ.Χ., το Γεωργιανό Όνειρο δεν ήταν ακριβώς ένα φιλορωσικό κόμμα.

Στην πραγματικότητα, ήρθε στην εξουσία αφού μια άλλη φιλοδυτική κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Mikheil Saakashvili, βρισκόταν στην εξουσία για εννέα χρόνια. Ωστόσο, αυτή η κυβέρνηση βυθίστηκε στα σκάνδαλα, τα οποία οδήγησαν σε ευρείας κλίμακας διαμαρτυρίες, με αποτέλεσμα την τελική εκλογική επιτυχία του Γεωργιανού Ονείρου.

Το κόμμα έχει δεσμευτεί να «αποκαταστήσει την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας με ειρηνικό τρόπο» μετά τη στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας το 2008 μ.Χ., η οποία ήρθε μήνες αφ' ότου το ΝΑΤΟ είχε εξαγγείλει πως η Τιφλίδα και η Ουκρανία θα ενταχθούν στην Βορειοατλαντική Συμμαχία.

Μέσα σε μια εβδομάδα, η Ρωσία υπέταξε τις γεωργιανές δυνάμεις στον υπέρ της Μόσχας θύλακα της Νότιας Οσετίας. Στην συνέχεια, η Ρωσία αναγνώρισε τόσο τη Νότια Οσετία όσο και την περιοχή της Γεωργίας στην Μαύρη Θάλασσα της Αμπχαζίας ως ανεξάρτητες.

Πόσο φιλορωσικό είναι τελικά το κυβερνών κόμμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Γεωργία, υπό αυτή την «φιλορωσική» κυβέρνηση, είχε υποβάλει αίτηση για ένταξη στην ΕΕ τον Μάρτιο του 2022 μ.Χ. Τον ίδιο μήνα, η Γεωργία είχε επίσης υποστηρίξει το ψήφισμα του ΟΗΕ που καταδίκαζε την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.  Ωστόσο, η κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Γεωργιανού Ονείρου δεν έχει εγκρίνει τις δυτικές κυρώσεις στην Ρωσία και αυτό οφείλεται σε καθαρό ρεαλισμό.

Η Γεωργία δεν μπορεί να αντέξει ανταγωνιστικές σχέσεις με την Μόσχα. Όλες οι εισαγωγές φυσικού αερίου από τη Ρωσία αντιπροσωπεύουν πάνω από το 20% των συνολικών εισαγωγών της Γεωργίας, αν και το μεγαλύτερο μέρος των προμηθειών φυσικού αερίου της χώρας εξακολουθεί να προέρχεται από το Αζερμπαϊτζάν.

Τα δύο τρίτα των εξαγωγών κρασιού, που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην οικονομία της Γεωργίας, προορίζονται για την Ρωσία. Η Ρωσία είναι πολύ σημαντική για τη γεωργιανή οικονομία. Το 2023 μ.Χ., η Γεωργία έλαβε 3,1 δισεκατομμύρια δολάρια από την Ρωσία μέσω εμβασμάτων, τουρισμού και εξαγωγών αγαθών. Χάρη στον αυξανόμενο αριθμό Ρώσων μεταναστών που εγκαθίστανται στη Γεωργία, τα εμβάσματα από τη Ρωσία στη Γεωργία ανήλθαν συνολικά σε 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023 μ.Χ.

Το μερίδιο της Ρωσίας στα συνολικά εμβάσματα στη Γεωργία ήταν 37% το 2023 μ.Χ. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, οι Ρώσοι πολίτες δημιούργησαν 11.552 εταιρείες στη Γεωργία το 2023 μ.Χ. Από τις 31 Δεκεμβρίου 2023 μ.Χ., έως και 34.000 εταιρείες είχαν ανοίξει από Ρώσους στην Γεωργία. Η Γεωργία, η οποία ανεξαρτητοποιήθηκε από την Σοβιετική Ένωση το 1.991 μ.Χ., εξισορροπεί εδώ και καιρό το φιλοευρωπαϊκό αίσθημα πολλών πολιτών της έχοντας σταθερές σχέσεις με την Ρωσία.

Συνολικά, οι ρωσικές δυνάμεις εξακολουθούν να είναι παρούσες στα αποσχισμένα γεωργιανά εδάφη της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας. Σε αυτό το πλαίσιο, το κυβερνών κόμμα της Γεωργίας παρουσίασε τις εκλογές της περασμένης εβδομάδας ως μια υπαρξιακή επιλογή μεταξύ πολέμου και ειρήνης. Αντιτάχθηκε στις φιλοδυτικές απόψεις της Προέδρου Salome Zourabichvili, το λογικό συμπέρασμα των οποίων ήταν να ανοίξει ένα «δεύτερο μέτωπο» κατά της Μόσχας μετά την Ουκρανία.

Ξένοι πράκτορες. Το κυβερνών κόμμα κατηγόρησε την αντιπολίτευση ως ξένους πράκτορες και την ενέταξε στο «Παγκόσμιο Κόμμα Πολέμου» που φέρεται να επιδιώκει να παρατείνει τον πόλεμο στην Ουκρανία, να ανοίξει ένα άλλο μέτωπο κατά της Ρωσίας στην Γεωργία.

Η υπόσχεση της ειρήνης ήταν κεντρική στα μηνύματα του Γεωργιανού Ονείρου και του πρωθυπουργού από τότε που το κόμμα ανέλαβε την εξουσία μετά τη νίκη των κοινοβουλευτικών εκλογών τον Οκτώβριο του 2012 μ.Χ.

Αυτή η διάθεση για ειρήνη μεταξύ των ψηφοφόρων αποτυπώθηκε σε πολλές συνεντεύξεις στα μέσα ενημέρωσης κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.  Άλλωστε, υπό την προηγούμενη κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Saakasvili η Γεωργία υπέστη μια τιμωρητική ήττα στον πόλεμο του 2008 για τη Νότια Οσετία.

Medvedev: Η πρόεδρος της Γεωργίας καλεί ανοιχτά σε πραξικόπημα. Η Πρόεδρος της Γεωργίας, καταφεύγει σε μια προφανή πρόκληση και ουσιαστικά επιδιώκει ένα πραξικόπημα χαρακτηρίζοντας το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών φιλορωσικό, δήλωσε ο αντιπρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Dmitry Medvedev σε συνέντευξή του στο RT.

«Πιθανή πρόκληση, προκύπτει από την εξέλιξη των γεγονότων συνολικά», πιστεύει ο Ρώσος πολιτικός. «Αν η νυν πρόεδρος, όσο μικρές κι αν είναι οι εξουσίες της, εκφράζει εκτιμήσεις και σέρνει τον λαό στους δρόμους, για ένα νέο Maidan (σ.σ.πραξικόπημα στην Ουκρανία το 2014 μ.Χ.), χαρακτηρίζοντας αυτές τις εκλογές φιλορωσικές, είναι προφανές κάλεσμα, πρόκληση πραξικοπήματος.

Προηγουμένως, ο Medvedev σημείωσε στην σελίδα του στο Χ ότι μια απομάκρυνση από την εξουσία και μια σύλληψη, θα ήταν μια τυπική απάντηση σε τέτοιες εκκλήσεις από την αρχηγό του γεωργιανού κράτους (https://www.pirinoslogios.com/post/%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B5%CF%82).

Θα γίνει ξανά η Τιφλίδα πρωτεύουσα της «έγχρωμης επανάστασης»;  Η Γεωργιανή αντιπολίτευση αρνήθηκε να παραδεχτεί την εκλογική ήττα εν μέσω εκκλήσεων της Δύσης για επιστροφή της χώρας στον «ευρωατλαντικό δρόμο»

Θα γίνει ξανά η Τιφλίδα πρωτεύουσα της «έγχρωμης επανάστασης»; Υποστηρικτές των φιλοδυτικών και φιλοευρωπαϊκών κομμάτων της αντιπολίτευσης της Γεωργίας συγκεντρώνονται έξω από το κοινοβούλιο στην Τιφλίδα.

Οι βουλευτικές εκλογές στη Γεωργία οδήγησαν σε μια σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ του νικητηρίου Γεωργιανού Ονείρου και τεσσάρων κομμάτων της αντιπολίτευσης που ισχυρίζονται ότι η ψήφος κλάπηκε.

Ούτε η Γαλλικής καταγωγής πρόεδρος του έθνους, Salome Zourabichvili, δεν έχει αναγνωρίσει τα αποτελέσματα και κάλεσε σε μαζικές διαδηλώσεις. Μεγάλο πλήθος συγκεντρώθηκε έξω από το κοινοβούλιο το βράδυ της Δευτέρας, καθώς η αντιπολίτευση ζητούσε νέες εκλογές και αρνήθηκε να συμμετάσχει στο νέο νομοθετικό σώμα.

Η Ουάσιγκτον κατηγόρησε το κόμμα του Γεωργιανού Ονείρου για διάφορες παραβιάσεις και απείλησε την Τιφλίδα με «περαιτέρω συνέπειες εάν η κατεύθυνση της γεωργιανής κυβέρνησης δεν αλλάξει» και το έθνος δεν επιστρέψει στον «ευρωατλαντικό δρόμο του».

Οι ΗΠΑ και 13 κράτη μέλη της ΕΕ ζήτησαν να διεξαχθεί έρευνα για εικαζόμενες εκλογικές παρατυπίες, παρά το γεγονός ότι ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) ανέφερε ότι δεν παρατήρησε συστημικές παραβιάσεις της ψηφοφορίας. Το RT κάνει μια αναδρομή στη σύγχρονη ιστορία του έθνους του Νοτίου Καυκάσου και στο ρόλο που έπαιξε η Δύση σε αυτήν.

Αναταραχή μετά την Ανεξαρτησία. Η Γεωργία ανακοίνωσε την πρόθεσή της να εγκαταλείψει την ΕΣΣΔ το 1.990 μ.Χ. αφού οι κοινοβουλευτικές εκλογές στην τότε Σοβιετική δημοκρατία κέρδισαν εθνικιστικά κόμματα. Το 1.991 μ.Χ., οι αρχές της Γεωργίας κήρυξαν την ανεξαρτησία τους μετά από δημοψήφισμα που έδειξε ότι ο πληθυσμός το υποστήριξε συντριπτικά.

Το Αμερικανικό Κογκρέσο αναγνώρισε τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος την ημέρα που ανακοινώθηκαν. Τα περισσότερα έθνη δεν αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της Γεωργίας μέχρι το 1.992 μ.Χ., μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.

Δύο τμήματα της Γεωργίας – η Αμπχαζία στα βορειοδυτικά και η Νότια Οσετία στο βορρά – εξέφρασαν την επιθυμία τους να εγκαταλείψουν το νεοσύστατο κράτος. Και οι δύο περιοχές είχαν κακές εμπειρίες με μια ανεξάρτητη Γεωργία στις αρχές του 20^ου Αιώνα μ.Χ. μετά την κατάρρευση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και ήταν επιφυλακτικές για τη νέα εθνικιστική κυβέρνηση στην Τιφλίδα. Και οι δύο αρνήθηκαν την επιθυμία τους να φύγουν.

Οι εθνοτικές εντάσεις γρήγορα μετατράπηκαν σε ένοπλες συγκρούσεις στην Αμπχαζία και την Νότια Οσετία στις αρχές της δεκαετίας του 1.990 μ.Χ., στις οποίες εκατοντάδες σκοτώθηκαν, δεκάδες χιλιάδες εκτοπίστηκαν και η γη καταστράφηκε οικονομικά. Καθεμία από τις συγκρούσεις τελικά έληξε με διεθνώς εγκεκριμένα καθεστώτα κατάπαυσης του πυρός που περιλάμβαναν Ρώσους ειρηνευτές.

Οι πολιτικές του πρώτου προέδρου της ανεξάρτητης Γεωργίας, Zviad Gamsakhurdia, αποξένωσαν τις εθνοτικές μειονότητες και τελικά οδήγησαν επίσης σε έναν διετές εμφύλιο πόλεμο. Τελικά πέθανε κάτω από σκοτεινές συνθήκες, αλλά οι υποστηρικτές του συνέχισαν να αποτελούν αγκάθι στο μάτι της Γεωργιανής κυβέρνησης για χρόνια.

Η Επανάσταση των Ρόδων. Τα ταραχώδη πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας είχαν μόνιμο αντίκτυπο στην Γεωργία, η οποία έπρεπε να αντιμετωπίσει οικονομικές δυσκολίες και δεν ανέκτησε ποτέ τον έλεγχο της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας. Από το 1.995 μ.Χ. έως το 2003 μ.Χ., το έθνος ηγήθηκε από τον πρόεδρο Eduard Shevardnadze, πρώην υπουργό Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος προσπάθησε να βελτιώσει τις σχέσεις του έθνους τόσο με την Δύση όσο και με την Ρωσία.

Τον Νοέμβριο του 2003 μ.Χ., πλήθη βγήκαν στους δρόμους της Τιφλίδας για να αμφισβητήσουν τα αποτελέσματα βουλευτικών εκλογών που πίστευαν ότι ήταν ελαττωματικές. Ζήτησαν επίσης την παραίτηση του Σεβαρντνάτζε. Οι διαδηλώσεις, οι οποίες αργότερα ονομάστηκαν Επανάσταση των Ρόδων, έφτασαν στο αποκορύφωμά τους όταν το νέο κοινοβούλιο πραγματοποίησε την εναρκτήρια συνεδρίασή του.

Πλήθος με επικεφαλής τον μορφωμένο στις ΗΠΑ πολιτικό Μιχαήλ Σαακασβίλι εισέβαλε στο κτίριο και διέκοψε την ομιλία του Προέδρου. Ο Σεβαρντνάτζε τελικά παραιτήθηκε και ο Σαακασβίλι εξελέγη πρόεδρος τον Ιανουάριο του 2004 μ.Χ.

Η διακυβέρνηση του Σαακασβίλι. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του και πρώην προστάτη του, ο Σαακασβίλι υιοθέτησε μια έντονα ανταγωνιστική στάση απέναντι στην Ρωσία και ήθελε το έθνος του να γίνει μέρος του ΝΑΤΟ. Αύξησε επίσης δραστικά τον στρατιωτικό προϋπολογισμό της Γεωργίας από λιγότερο από 1% του ΑΕΠ σε 8% και ακολούθησε μια πιο σκληρή πολιτική πορεία προς την Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία.

Ο πρόεδρος προσέλαβε επίσης αρκετούς δυτικούς συμβούλους για να βοηθήσουν τις μεταρρυθμίσεις του και έστειλε γεωργιανά στρατεύματα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν για να ενταχθούν στις δυνάμεις υπό τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ.

Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, χαρακτήρισε τη Γεωργία φάρο ελευθερίας κατά την διάρκεια μιας επίσκεψης στην Τιφλίδα το 2005 μ.Χ. Εν τω μεταξύ, διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως η Διεθνής Αμνηστία και το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέφρασαν ανησυχίες για, όπως αποκαλούσαν, περιπτώσεις ασθενών κρατουμένων -μεταχείριση και βασανιστήρια στις φυλακές της Γεωργίας υπό τον Σαακασβίλι.

Οι μαζικές διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης του Σαακασβίλι το 2007 μ.Χ. αντιμετωπίστηκαν με βίαιη καταστολή. Ο πρόεδρος τους χαρακτήρισε απόπειρα πραξικοπήματος που χρηματοδοτείται από την Ρωσία.

Πόλεμος του 2008 μ.Χ. Στις αρχές Αυγούστου 2008, ο Σαακασβίλι, ο οποίος επανεξελέγη τον Ιανουάριο του ίδιου έτους, έστειλε τον γεωργιανό στρατό να πάρει τον έλεγχο της Νότιας Οσετίας. Ρώσοι ειρηνευτικές δυνάμεις που στάθμευαν εκεί σκοτώθηκαν στον γεωργιανό βομβαρδισμό της πρωτεύουσας της Νότιας Οσετίας, Τσκινβάλ. Η Μόσχα απάντησε στέλνοντας στρατεύματα στην περιοχή.

Οι ρωσικές δυνάμεις κατάφεραν ένα σοβαρό πλήγμα στα γεωργιανά στρατεύματα σε μια πενθήμερη εκστρατεία και τα ανάγκασαν να υποχωρήσουν. Η Μόσχα αναγνώρισε επίσης την ανεξαρτησία της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, ενώ οι σχέσεις της με την Τιφλίδα κατέληξαν να παγώσουν για χρόνια.

Η καταστροφική στρατιωτική εκστρατεία αποδυνάμωσε σοβαρά την υποστήριξη του Σαακασβίλι στο εσωτερικό και το κόμμα του έχασε τις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2012 μ.Χ. Ο Πρόεδρος έφυγε από τη Γεωργία το 2013 μ.Χ., πριν ακόμη λήξει η δεύτερη θητεία του.

Ο Σαακασβίλι μετακόμισε αρχικά στις ΗΠΑ πριν καταλήξει στην Ουκρανία όπου προσπάθησε να ξαναρχίσει την πολιτική του καριέρα. Το 2021 επέστρεψε στην Γεωργία, όπου συνελήφθη με πολλαπλές κατηγορίες.

Μετά τον πόλεμο. Από το 2012 μ.Χ., το κόμμα Γεωργιανό Όνειρο είναι το ηγετικό κόμμα στο έθνος του Νοτίου Καυκάσου. Το κόμμα διατήρησε την πλειοψηφία στο εθνικό νομοθετικό σώμα μέσω τριών διαδοχικών εκλογικών κύκλων – 2012 μ.Χ., 2016 μ.Χ. και 2020 μ.Χ.

Με τις σχέσεις με την Μόσχα τεταμένες μετά τον πόλεμο του 2008 μ.Χ., η Τιφλίδα αρχικά συνέχισε να ακολουθεί φιλοδυτικές πολιτικές. Το 2014 μ.Χ., η Γεωργία υπέγραψε συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ. Η χώρα ενέταξε επίσης τις φιλοδοξίες της για ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ μέρος του συντάγματος με τροποποιήσεις που τέθηκαν σε ισχύ το 2018 μ.Χ. Τον Μάρτιο του 2022 μ.Χ., υπέβαλε αίτηση για ένταξη στην ΕΕ και έλαβε το καθεστώς υποψήφιας χώρας και έλαβε συστάσεις μεταρρυθμίσεων από τις Βρυξέλλες στα τέλη του 2023 μ.Χ.

χρόνια από το 2012 μ.Χ., η Τιφλίδα σταδιακά απομακρύνθηκε από την πορεία που της έθεσαν η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες. Η Γεωργία καταδίκασε τη στρατιωτική εκστρατεία της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας το 2022 μ.Χ., αλλά παρόλα αυτά έλαβε ουδέτερη στάση για την σύγκρουση, αρνούμενη να συμμετάσχει στις δυτικές κυρώσεις στην Ρωσία και αρνούμενη να παράσχει οποιαδήποτε άμεση υποστήριξη στους μαχητές.

Το 2023 μ.Χ., η Γεωργία επανέλαβε επίσης την απευθείας εναέρια κυκλοφορία με την Ρωσία, αφού ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ήρε την απαγόρευση αεροπορικών ταξιδιών και το καθεστώς βίζας με το έθνος του Νοτίου Καυκάσου που επιβλήθηκε το 2019 μ.Χ. Η κίνηση ώθησε την Ουάσιγκτον να απειλήσει την Τιφλίδα με κυρώσεις.

Οι δυτικές κυβερνήσεις κατηγόρησαν την Γεωργία για δημοκρατική οπισθοδρόμηση και προειδοποίησαν ότι οι πρόσφατες πολιτικές της θα μπορούσαν να εμποδίσουν τις φιλοδοξίες της χώρας να ενταχθεί στην ΕΕ.

Το 2024 μ.Χ., το Κοινοβούλιο της Γεωργίας ενέκρινε νόμους που επιτρέπουν στις ΜΚΟ να χαρακτηρίζονται ως «ξένοι πράκτορες» και να απαγορεύουν την «προπαγάνδα» LGBTQ σε ανηλίκους, τα οποία προκάλεσαν διαμαρτυρίες. Έκτοτε, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ζήτησαν επανειλημμένα από την Τιφλίδα να ακυρώσει την «αντιδημοκρατική νομοθεσία», καθώς και να εκφράσουν την υποστήριξή τους στους διαδηλωτές (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/10/blog-post_960.html).