ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ 1997 ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΙΣΟΥ ΕΚΡΥΘΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ 1997 ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΙΣΟΥ ΕΚΡΥΘΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, στην Αλβανία μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος του Αλία, του διάδοχου του διαβόητου Χότζα, επικράτησε πολιτική και οικονομική ταραχή, η οποία διέλυσε το κράτος αυτό.

Οι πρώην κομμουνιστικές ηγέτες εν μια νυκτί μεταμορφώθηκαν σε στυγνούς καπιταλιστές, οι οποίοι όπως και στην Ρωσία κατάκλεψαν την κρατική περιουσία και αποκτήσαν πολύ πλούτο, μετατρεπόμενοι είτε σε επιχειρηματίες, είτε σε μαφιόζους.

Όλοι αυτοί μαζί δημιούργησαν μια διεφθαρμένη επιχειρηματική και πολιτική ελίτ, η οποία παρίστανε άλλοτε την δεξιά και άλλοτε την αριστερά, όμως η πολιτική που εφάρμοζε ήταν ακριβώς η ίδια ανεξαρτήτως παρατάξεων.

Λόγω δε της μεγάλης οικονομικής αναταραχής που επικρατούσε στην χώρα, αλλά και λόγω της στροφής του κράτους αυτού προς την Δύση, η χώρα αιτήθηκε βοήθεια προς το ΔΝΤ, προκειμένου να αναδημιουργήσει την οικονομία της.

Εκείνη την περίοδο, την διακυβέρνηση της Αλβανίας την είχε ως πρωθυπουργός ο δεξιός ισλαμιστής και εθνικιστής ο Σαλί Μπερίσα. Αυτός ανέβηκε στην εξουσία με εκβιασμούς, νοθεία και βία, ενώ κυβερνούσε αυταρχικά την χώρα.

Παράλληλα, ο ίδιος είχε συνάψει πολιτική και στρατιωτική συμμαχία με την Τουρκία, δίνοντας της μάλιστα και ναυτική βάση στην Αυλώνα, προκειμένου το κράτος αυτό να απειλεί και από τον Βορρά (όπως και από την Ανατολή), την Ελλάδα.

Την ίδια περίοδο, ο ίδιος δίωκε με μεγάλη αγριότητα τον Ελληνισμό της πάντα Ελληνικής Βορείου Ηπείρου, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και στην διάρκεια του διωγμού αυτού πολλοί Έλληνες.

Επιπλέον, παντού στο κράτος κυριαρχούσε η βία, η διαφθορά και ο νεποτισμός, ενώ η μαφία είχε γίνει κράτος εν κράτει.

Μέσα λοιπόν σε όλη αυτή την τραγική κατάσταση, ο Σαλί Μπερίσα αποφάσισε, όπως ακριβώς και ο Σοσιαλιστές προκάτοχοι του, να πάρει βίαια φιλελεύθερα οικονομικά μέτρα έναντι των Αλβανών πολιτών, κατά παραγγελία των ΗΠΑ, ανάλογα με τα μνημόνια της Ελλάδας, τα οποία κατέστρεψαν πλήρως την Αλβανική οικονομία.

Οι καταθέσεις που είχαν αποθηκεύσει η Αλβανοί πολίτες στις τράπεζες παρακρατήθηκαν για να αποπληρωθούν τα χρέη της χώρας προς το ΔΝΤ, με αποτέλεσμα εκατομμύρια Αλβανών να χάσουν τις καταθέσεις του, να πτωχεύσουν και να εξαθλιωθούν πλήρως.

Συνέπεια της κατάστασης αυτής ήταν να επαναστατήσουν οι Αλβανοί πολίτες, ο στρατός να στασιάσει, όπως και η αστυνομία, δεκάδες αστυνομικά τμήματα και στρατόπεδα όπως και ο οπλισμός τους να λεηλατηθούν, ενώ πολλές χιλιάδες πρόσφυγες κατέφυγαν στην Ελλάδα και στην Ιταλία, αφού στην χώρα ξεκίνησε ένας άγριος εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος κράτησε κάποιες βδομάδες.

Την περίοδο εκείνη (συγκεκριμένα το έτος 1997), η Ιταλία υπό την πρωθυπουργία του Σοσιαλιστή Μάξιμο Ντ’Αλέμα πρότεινε στην Ελλάδα να εισβάλουν από κοινού στην Αλβανία, με αντάλλαγμα η Ελλάδα να απελευθερώσει και να ενωθεί με την αλύτρωτη Βόρεια Ήπειρο, ενώ η Ιταλία να καταλάβει την υπόλοιπη χώρα, όπως ακριβώς είχε κάνει και επί Μουσολίνι.

Η τότε Ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε την πρόταση αυτή, όπως ακριβώς είχε αρνηθεί παλαιοτέρα και η κυβέρνηση Μητσοτάκη την πρόταση του Μιλόσεβιτς να εισβάλουν από κοινού στα Σκοπιά και η Ελλάδα να ενωθεί με την αλύτρωτη περιοχή του πάντα Ελληνικού Μοναστηριού, ενώ η Σερβία να καταλάβει την υπόλοιπη χώρα.

Τελικά, στην Αλβανία στάλθηκε στρατιωτική δύναμη από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, μέσω των οποίων σταμάτησαν οι συγκρούσεις, ενώ ο Μπερίσα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εξουσία της Αλβανίας, στην οποία διενεργήθηκαν εκλογές, τις οποίες κέρδισαν οι εχθροί του Μπερίσα.

 Αργότερα, ο Μπερίσα κατάφερε με τους ιδίους ακριβώς τρόπους που εκλέχθηκε την προηγουμένη φορά να εκλεγεί για άλλη μια φορά πρωθυπουργός, όμως το 2016 έχασε την εξουσία ύστερα από διαδηλώσεις που ξεκίνησε ο τότε αρχηγός της αντιπολίτευσης Έντι Ράμα, κατηγορώντας τον Μπερίσα για βία, νοθεία στις εκλογές, καθώς και συνεργασία με την μαφία.

Έτσι, για άλλη μια φορά, ο Μπερίσα έχασε τις εκλογές στην Αλβανία, τις οποίες κέρδισε η αντιπολίτευση των Σοσιαλιστών υπό την ηγεσία του Ράμα, ο οποίος έγινε και ο νέος πρωθυπουργός της Αλβανίας.

Την περίοδο δε της πρωθυπουργίας του, ο Ράμα σύναψε πολιτική και στρατιωτική συμμαχία με την Τουρκία, δίνοντας της μάλιστα και άλλες στρατιωτικές βάσεις για το πεζικό της, εκτός από την ναυτική βάση στην Αυλώνα, προκειμένου το κράτος αυτό να απειλεί και από τον Βορρά (όπως και από την Ανατολή), την Ελλάδα.

Την ίδια περίοδο, ο ίδιος δίωξε με μεγάλη αγριότητα τον Ελληνισμό της πάντα Ελληνικής Βορείου Ηπείρου, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και στην διάρκεια του διωγμού αυτού πολλοί Έλληνες, όπως έγινε πρόσφατα με τον ηρωικό Εθνομάρτυρα Κατσίφα (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2017/11/blog-post_7.html).

Επιπλέον, παντού στο κράτος κυριαρχούσε η βία, η διαφθορά και ο νεποτισμός, ενώ η μαφία είχε γίνει κράτος εν κράτει.

Μέσα λοιπόν σε όλη αυτή την τραγική κατάσταση, ο Ράμα αποφάσισε, όπως ακριβώς και ο δεξιοί προκάτοχοι του, να πάρει βίαια φιλελεύθερα οικονομικά μέτρα έναντι των Αλβανών πολιτών, κατά παραγγελία των ΗΠΑ, ανάλογα με τα μνημόνια της Ελλάδας, τα οποία κατέστρεψαν πλήρως την Αλβανική οικονομία.

Οι καταθέσεις που έχουν αποθηκεύσει η Αλβανοί πολίτες στις τράπεζες φαίνεται ότι θα παρακρατήσουν για άλλη μια φορά για να αποπληρωθούν τα χρέη της χώρας προς το ΔΝΤ, με αποτέλεσμα εκατομμύρια Αλβανών να χάσουν τις καταθέσεις τους, να πτωχεύσουν και να εξαθλιωθούν πλήρως.

Συνέπεια της κατάστασης αυτής θα είναι πιθανόν να επαναστατήσουν ξανά οι Αλβανοί πολίτες, ο στρατός να στασιάσει, όπως και η αστυνομία, δεκάδες αστυνομικά τμήματα και στρατόπεδα όπως και ο οπλισμός τους να λεηλατηθούν, ενώ πολλές χιλιάδες πρόσφυγες να καταφύγουν στην Ελλάδα και στην Ιταλία, εάν στην χώρα ξεκινήσει ένας άγριος εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος μπορεί να κρατήσει κάποιες βδομάδες ή και μήνες.

Ήδη η κατάσταση στην Αλβανία είναι πολιτικά τεταμένη, αφού αποκαλύφθηκε πρόσφατα ότι και ο Ράμα, προκειμένου να εκλεγεί πρωθυπουργός, συνεργάστηκε και αυτός με την μαφία, χρησιμοποίησε νοθεία για να τις κερδίσει, εξαγόρασε ψήφους μέσω επιχειρηματιών και μαφιόζων, έκανε εκτενή χρήση βίας, ενώ παρακολουθούσε και τους πολίτες της χώρας.

Η κατάσταση αυτή, είχε ως συνέπεια η αντιπολίτευση υπό την ηγεσία του Μπάσα, «πολιτικού παιδιού του Μπερίσα», να εξεγερθεί, προκειμένου να ρίξει τον Ράμα από τον πρωθυπουργία μέσω διαδηλώσεων, όπως ακριβώς ο ίδιος ο Ράμα είχε ρίξει τον Μπερίσα από την πρωθυπουργία το 2016 (https://alophx.blogspot.com/2019/05/2019.html).

Παράλληλα, ο Ράμα ήρθε σε σύγκρουση με τον πρόεδρο της χώρας Μέτα, τον οποίο προσπάθησε να καθαιρέσει (κάτι που δεν μπορεί να επικυρωθεί αφού το Ανώτατο δικαστήριο της χώρας αυτής έχει για την ώρα μόνο ένα μέλος και δεν μπορεί να πάρει καμία απόφαση).

Και παρόλο που ο Μέτα ακύρωσε τις δημοτικές εκλογές της 30^ης Ιουνίου του 2019, και όρισε νέες για τις 13 Οκτωβρίου του ιδίου έτους, ο Ράμα επέμεινε ότι αυτές θα πραγματοποιηθούν κανονικά!!!

Τελικά, στις εκλογές αυτές της μπανανιάς της Αλβανίας, το ποσοστό συμμέτοχης κυμάνθηκε σε μόλις το 20% επί του συνόλου των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων (μόλις 600.000 χιλιάδες από τους συνολικά 3.500.000 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους ψήφισαν).

Λόγω δε αυτής της χαμηλής εκλογικής συμμέτοχης, η οποία δεν έφτασε ούτε καν το ελάχιστο οροί συμμέτοχης που χρειάζεται για να θεωρηθούν έγκυρες αυτές οι εκλογές, η αντιπολίτευση της Αλβανίας μπορεί ορθά να αμφισβητήσει την νομιμότητα και την εγκυρότητα αυτών των εκλογών, παρόλο που τα αποτελέσματα σε αυτές θα είναι υπέρ του Ράμα, λόγω του μποϊκοτάζ αυτών από την αντιπολίτευση, καθώς και την τεράστια αποχή.

Όσον αφορά τον Ελληνισμό της πάντα Ελληνικής και αλύτρωτης Βορείου Ηπείρου, και αυτός επέλεξε την αποχή στις εκλογές, κάτι που φάνηκε ιδιαίτερα στην Ελληνικότατη περιοχή της Χιμάρας, οπού ο Ράμα καταποντίστηκε εκλογικά.

Εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι την ίδια περίοδο, η Ιταλία, η οποία έχει ακόμα βλέψεις για την Αλβανία, όπως το 1997, αλλά και επί Μουσολίνι, μπορεί να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για να εισβάλει στην χώρα αυτή για άλλη μια φορά ως τάχα «ειρηνευτική δύναμη» (https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%83-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B5%CF%83/, https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B5%CF%87%CE%B8%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B9%CF%84%CE%B1/).

Και από εκεί, η Ιταλία, η οποία θέλει να επεκτείνει την ΑΟΖ της στο μεγαλύτερο μέρος της Αδριατικής για να εκμεταλλευτεί τα πλούσια κοιτάσματα φυσικού αεριού αυτής, μπορεί να έρθει για άλλη μια φορά σε σύγκρουση με την πολυαγαπημένη μας πατρίδα, θέλοντας να αρπάξει το μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής (αλλά και της Αλβανικής ΑΟΖ), καθώς και πολλά άλλα εδάφη της πατρίδας (όπως π.χ. την Κέρκυρα και την Ήπειρο).

[Οι δε διώξεις των Βορειοηπειρωτών στην περιοχή συμβαίνουν και από το γεγονός πως κάποιοι θέλουν να περάσουν ενεργειακοί αγωγοί από τα εδάφη της και κάποιοι θέλουν να «καθαρίσουν» με γενοκτονίες την περιοχή αυτή από δήθεν εχθρικούς πληθυσμούς (http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2017/09/blog-post_380.html), τάχα για την ασφαλή διέλευση αυτών, κατά το παράδειγμα του Ιράκ και της Συρίας (http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_7.html, https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%B4/).

Βέβαια, εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι Ιταλοί πολλές φορές αναδείχθηκαν ανίκανοι, γκαφατζήδες και αποτυχημένοι, ιδιαίτερα στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υπό την ηγεσία του φασίστα δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι.

Στην διάρκεια αυτού ηττήθηκαν από τους ηρωικά μαχόμενους Έλληνες αρχικά στο μέτωπο της Ηπείρου και ύστερα και στην αλύτρωτη Βόρεια Ήπειρο, την οποία απελευθέρωσε ο Ελληνικός στρατός, πάρα τον ισχυρότερο στρατό τους, στην Κρήτη χωρίς κανέναν απολύτως αντίπαλο (και συνολικές απώλειες 65% του εκστρατευτικού σώματος τους!!!), όπως και στην Λιβύη και την Αίγυπτο αν και είχαν περισσότερο στρατό από τους Βρετανούς.

Τα ίδια έπαθαν και στην Γαλλία, αν και είχαν περισσότερο στρατό από τους Γάλλους, οι οποίοι είχαν ήδη τότε ηττηθεί από τους Γερμανούς, στην Αιθιοπία από τον ανταρτοπόλεμο των ντόπιων, ενώ ηττήθηκαν και από τον στρατό των Σοβιετικών στο μέτωπο της Μόσχας όταν αυτοί αντεπιτέθηκαν κατά των συμμάχων του Άξονα στην περιοχή.

Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι οι Ιταλοί δεν ήταν στην πραγματικότητα ένα ακαταμάχητο έθνος πολεμιστών, όπως ισχυρίζονταν ο Μουσολίνι, ενώ ο στρατός τους δεν ήταν παρά μια καρικατούρα των Αρχαίων Ρωμαίων και ο Μουσολίνι μια γελοία και αποτυχημένη εκδοχή του Καίσαρα].

Και όλα αυτά την στιγμή που στην Αλβανία οι οπαδοί της αντιπολίτευσης συγκρούονται με την αστυνομία, πυρπολούν αστυνομικά τμήματα, ενώ πραγματοποιούνται ταυτόχρονα και πολλές συλλήψεις.

Οι αντίπαλοι του Ράμα καταγελούν επίσης ότι ο Αλβανός πρωθυπουργός μοιράζει όπλα και χρήματα στους οπαδούς του, προετοιμαζόμενος για εμφύλιο πόλεμο, ενώ η αντιπολίτευση έχει δηλώσει ότι δεν θα λάβει μέρος στις εκλογές αυτές και θα τις θεωρήσει άκυρες και παράνομες.

Ταυτόχρονα, ο ισχυρός άντρας της Ιταλικής κυβέρνησης, ο «Καπιτάνο» Ματέο Σαλβίνι, δήλωσε τις παραμονές των εκλογών της 30^ης Ιουνίου, ότι κατά την διάρκεια αυτών η Αλβανία θα βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και ίσως το κράτος αυτό οδηγηθεί σε εμφύλιο (http://corfiatiko.blogspot.com/2019/06/blog-post_903.html#more).

Σε μια τέτοια περίπτωση, αντί για την λεγομένη «Μεγάλη Αλβανία» που θέλουν και προσπαθούν να δημιουργήσουν οι Ράμα και Μπερίσα (οι οποίοι υποστήριξαν τον UCK) και την ένωση της χωράς τους με το Κόσοβο, θα έχουν πιθανότερα έναν διαμελισμό της, ακόμα και την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου.

Και όλα αυτά, την στιγμή μάλιστα που το αίμα του Εθνομάρτυρά Κατσίφα ακόμα στάζει από τα χεριά του αιμοσταγούς και δολοφονικού πρωθυπουργού της Αλβανίας, ο οποίος έχει Ελληνική καταγωγή από την πλευρά της μητέρας του (όπως ακριβώς και ο πρώην πρωθυπουργός των Σκοπίων Νικολάς Γκρουέφσκι) και δρα ως Γενίτσαρος έναντι της Ελλάδας.

Παράλληλα, εάν στην Αλβανία ξεσπάσει τελικά εμφύλιος, μπορεί να σταλεί ξανά στο κράτος αυτό μια «ειρηνευτική» στρατιωτική δύναμη από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, μέσω των οποίων θα σταματήσουν οι συγκρούσεις.

Ενώ ο Ράμα σε μια τέτοια περίπτωση μπορεί να αναγκαστεί και αυτός με την σειρά του να εγκαταλείψει την εξουσία της Αλβανίας, στην οποία διενεργήθηκαν εκλογές, τις οποίες ίσως κερδίσουν οι εχθροί, υπό τον Μπερίσα και τον Μπάσα.

Εάν δε τα πράγματα εξελιχθούν με τον τρόπο αυτό, μπορεί αυτή η «Αλβανική Άνοιξη» να αποτελέσει ένα πρελούδιο μιας «Βαλκανικής Άνοιξης», μιας και πολλές άλλες χώρες των Βαλκανίων βρίσκονται σε αναταραχή και διαδηλώσεις (όπως π.χ. στην Ρουμανία, στο Μαυροβούνιο, στα Σκοπιά, την Ελλάδα, την Σερβία, την Βουλγαρία και την Βοσνία), κατά το παράδειγμα των επαναστάσεων κατά του κομμουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη το 1989.

Θα εξελιχθούν άραγε και στην εποχή μας τα πράγματα κατά τον ίδιο τρόπο στην περιοχή; Άγνωστο αλλά μόνο η συνεχής επαγρύπνηση εκ μέρους μας θα μας βοηθήσει να αποφύγουμε παρόμοιες καταστάσεις, να προστατέψουμε την πατρίδα μας, και να την αναδιοργανώσουμε προκειμένου να αντιμετωπίσει κάθε πρόκληση, και να εισέλθει εκ νέου σε μια νέα περίοδο πολιτικής, πολιτιστικής, κοινωνικής και οικονομικής ακμής και ευημερίας.