Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΟΞΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΣΣΔ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΓΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΟΞΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΣΣΔ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΓΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ

Γράφει  ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, οι Ρώσοι μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, έχουν αναπτύξει υπό τον Πούτιν, αλλά και τον πρώην σύμβουλο του Ντούγκιν (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%BB/, http://alophx.blogspot.com/2018/04/19.html, https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2019/06/blog-post.html, ), μία στρατηγική για μία πολιτική προσέγγισης και σταδιακής συμμαχίας (πολιτικής, οικονομικής, στρατιωτικής), ακόμα και Ένωσης αν αυτό είναι δυνατό (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%BB/), με τα Ορθόδοξα κράτη της Νοτιανατολικής Ευρώπης και του Καυκάσου.

Έτσι, μετά τις πρόσφατες εκλογές στο Μαυροβούνιο τα τέλη του Αυγούστου του 2020, ειδικά εάν τελικά η νέα κυβέρνηση της χωράς αυτής αποτελείται από την φιλορωσική αντιπολίτευση του Ζντράβκο Κριβίκαπιτς και άλλα συμμαχικά σε αυτόν κόμματα, τότε οι Ρώσοι θα έχουν κάνει ένα πολύ σημαντικό γεωπολιτικό βήμα πολιτικής τους επανόδου στην χώρα αυτή.

Και αυτό γιατί στην περίπτωση αυτή, οι Ρώσοι θα έχουν αποκτήσει έναν νέο σύμμαχο σε αυτήν την καίριας σημασίας περιοχή, η οποία έχει λιμάνια στην Αδριατική, και με μία ενδεχομένη στρατιωτική συμμαχία με την Ρωσία η χώρα αυτή θα αποκτήσει ναυτικές (αλλά και βάσεις πεζικού και τανκς) βάσεις στην περιοχή αυτή.

Κάτι που ως γνωστόν απετράπη με τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας το 1999, την πτώση του Μιλόσεβιτς, καθώς και την ανεξαρτητοποίηση από αυτήν του Μαυροβουνίου το 2006 με παρακίνηση της Δύσης (ΗΠΑ-ΕΕ).

[Είναι εκπληκτικό ότι και στην περίπτωση αυτή, όπως και για την «ανεξαρτησία» του Κοσσόβου η Δύση χρησιμοποίησε έναν μαφιόζο και εγκληματία πολέμου, τον Ράντους Χαραντάι, προκειμένου να αποσπάσει και την επαρχία αυτή από την Σερβία μέσω ενός δήθεν «εγκύρου δημοψηφίσματος» και να μην έχει με τον τρόπο αυτό στην περιοχή αυτή πρόσβαση η Ρωσία].

Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα δικαίωνε και την στήριξη των διαδηλώσεων από την Ρωσία των Ορθοδόξων πολιτών και της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην χώρα αυτή, στην οποία η απερχομένη φιλοδυτική κυβέρνηση της χώρας αυτής, υπό τον προστατευόμενο και υποστηρικτή της μαφίας Μίλο Τζουκάνοβιτς, ήθελε με την βία και την υποκίνηση των δυτικών να απαλλοτριώσει την Εκκλησιαστική περιουσίας.

Και παράλληλα, ήθελε και να ανεξαρτητοποιήσει την Εκκλησία του κράτους αυτού με «αυτοκεφαλία» από την Σερβική Εκκλησία (κατά το «παράδειγμα της Ουκρανίας», η οποία απέκτησε παράνομη δήθεν «αυτοκεφαλία» από την Μόσχα, με παρακίνηση και πάλι της Δύσης-https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84a-%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CE%BD/), την οποία θεωρούσε η Δύση ως αντιψυκτική και κοντά στο Ορθόδοξο Πατριαρχείο της Μόσχας.

Όλα αυτά, όχι φυσικά γιατί ενδιέφερε την απερχόμενη φιλοδυτική κυβέρνηση του Μαυροβουνίου να δώσει την τάχα «μεγάλη» περιουσία της Εκκλησίας στον λαό, αλλά κυρίως για να την αποδυναμώσει και να μοιράσει την περιουσία σε υποστηρικτές της μέσω αντιεκκλησιαστικών νομών ή φιλοδυτικούς «εκκλησιαστικούς ηγέτες», για να κρύψει από τον λαό την τεράστια αυταρχικότητα και διαφθορά της έναντι του ίδιου της του λαού. 

[Ο ίδιος ο Σέρβος Πατριάρχης Ειρηναίος εξέφρασε την ικανοποίησή του για τα αποτελέσματα των κοινοβουλευτικών εκλογών, ως αποτέλεσμα των οποίων ο κυβερνών συνασπισμός με επικεφαλής τον Πρόεδρο Μίλο Ντζουκάνοβιτς δεν κατάφερε να κερδίσει την πλειοψηφία των εδρών στο κοινοβούλιο. Σχετικά με αυτό ο Προκαθήμενος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας είπε στο Nova.rs : «Είμαι πολύ ικανοποιημένος με τα αποτελέσματα των εκλογών και τις αλλαγές στο Μαυροβούνιο.

Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που οι άνθρωποι που ήρθαν (για να αντικαταστήσουν το καθεστώς Μίλο Ντζουκάνοβιτς) εξέτασαν τα προβλήματα πολύ ευρύτερα. Νομίζω ότι θα χρησιμοποιήσουν τους σωστούς δρόμους για να λύσουν τα προβλήματα σε αυτήν τη χώρα και ότι το Μαυροβούνιο θα επιστρέψει στο σωστό δρόμο, δηλαδή σε αυτό που θα έπρεπε να είναι », δήλωσε ο Πατριάρχης Ειρηναίος.

Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των κοινοβουλευτικών εκλογών, που πραγματοποιήθηκαν στο Μαυροβούνιο στις 30 Αυγούστου, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης του Μαυροβουνίου Ζντράβκο Κριβοκάπιτς δήλωσε ότι μία από τις πρώτες αποφάσεις της ανανεωμένης κυβέρνησης θα ήταν η κατάργηση του αμφιλεγόμενου νόμου περί «Ελευθερίας της θρησκείας» που προκάλεσε και τις πολύμηνες κινητοποιήσεις (https://www.pentapostagma.gr/ekklisia/6961611_patriarhis-serbias-me-exoysia-tis-antipoliteysis-mayroboynio-tha-epistrepsei-sto).

Οι δε σχισματικοί του Μαυροβουνίου είχαν σχεδια για νέα εκκλησία, δήθεν «αυτοκέφαλη» κατά το παράδειγμα των σχισματικών της Ουκρανίας (https://www.pentapostagma.gr/ekklisia/6961608_filaretos-bartholomaios-ipa-mas-katestrepsan) από το «φιλορωσικά» Σερβικό Πατριαρχείο (https://www.pentapostagma.gr/arheio/6529773_erhontai-kosmoistorikes-allages-stis-ekklisies-ton-balkanion-o-rolos-toy-papa-kai), υποστηριζόμενοι πάντα από την Δύση (https://www.pentapostagma.gr/ekklisia/patriarheia/6510805_dialyetai-i-orthodoxia-synehi-aitimata-gia-nees-aytokefalies-epomenos, https://www.pentapostagma.gr/kosmos/6961411_mayroboynio-leykorosia-otan-halane-ta-shedia-tis-dysis).

Αλλά στην Λευκορωσία τον Αύγουστο του 2020, μετά την νίκη Λουκασένκο στις εκλογές, η Δύση έχουν και εδώ σχέδια μαζί με τους σχισματικούς της Λευκορωσίας (https://www.pentapostagma.gr/ekklisia/patriarheia/6960199_paraskinio-tis-apomakrynsis-toy-mitropoliti-leykorosias-poios-einai-o) και την φιλοδυτική αντιπολίτευση που επίσης περιλάμβαναν αυτοκεφαλία και για το Μινσκ από την Μόσχα (https://www.pentapostagma.gr/ekklisia/6957939_peftoyn-oi-maskes-gia-tinathoa-epanastasi-stin-leykorosia-mehri-tomo-aytokefalias), με την έντονη υποστήριξη των καθολικών της χώρας αυτής, οι οποίοι στηρίζουν και την δήθεν «εξέγερση της αντιπολίτευσης».

"Οι καθολικές εκκλησίες ήταν ανοιχτές και θα είναι ανοιχτές στην Λευκορωσία", τόνισε. "Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ κρατική καταστολή στις Καθολικές ή Ορθόδοξες εκκλησίες, στους Μουσουλμάνους, στους Εβραίους, ανεξάρτητα από το ποιος είναι", είπε ο Λουκασένκο. "Επειδή αυτή είναι η υπερηφάνεια μας, η ειρήνη μεταξύ των θρησκειών, η ειρήνη μεταξύ των εθνών. Πάντα ήμασταν και θα είμαστε περήφανοι για αυτό", είπε.

Ο Λουκασένκο δήλωσε νωρίτερα ότι στον επικεφαλής της Ρ/ Καθολικής Εκκλησίας στην Λευκορωσία, Αρχιεπίσκοπο Tadeusz Kondrusiewicz, δεν έχει επιτραπεί να εισέλθει στην Λευκορωσία, επειδή "του δόθηκαν ορισμένες εργασίες στην Πολωνία".

Από την άλλη, "οι συνοριοφύλακες της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας αρνήθηκαν στον επικεφαλής της Λευκορωσικής Καθολικής επισκοπής να εισέλθει στην χώρα χωρίς να εξηγήσουν τους λόγους στο συνοριακό σημείο ελέγχου Kuznica Bialostocka - Bruzgi", δήλωσε η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία της Λευκορωσίας σε δήλωση στον επίσημο ιστότοπο της.

Το Βατικανό από την πλευρά του, τρίβει τα χέρια του με την διαίρεση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να την συντηρήσει.

Εκμεταλλευομένη και συντηρώντας την σύγκρουση στην Ουκρανία μεταξύ του Πατριαρχείων Κωνσταντινούπολης και Μόσχας μπορεί σύντομα να προκαλέσει την αποσύνθεση της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Σε μια Ουκρανία που το παπικό στοιχείο είναι έντονο με την παρουσία των Ουνιτών.

Παράλληλα, στις πρακτικές του Βατικανού είναι οι συμπροσευχές, συλλείτουργα και άλλες οικουμενιστικές μεθόδοι, ένα παράλληλα αυτό κινητοποιεί σε Ορθόδοξα κράτη τους καθολικούς υπέρ των «Ορθοδόξων συμμάχων του» ή ενάντια σε κυβερνήσεις που δεν είναι υπερ. του οικουμενισμού που προωθεί ο πάπας της Ρώμης (π.χ. του Λουκασένκο στην Λευκορωσία, του Μαδούρο στην Βενεζουέλα ή παλαιοτέρα κατά του Γιανουκόβιτς στην Ουκρανία).

Η Ρωμαιοκαθολική ηγεσία έχει υπογράψει συμφωνίες με Ορθόδοξους, Λουθηρανούς, Κόπτες, Μεθοδιστές, Αγγλικανούς και πολλές άλλες θρησκευτικές ομάδες στην προσπάθειά της να ενοποιήσει τον κόσμο και ειδικά την Ευρώπη υπό τον έλεγχό της.

Οι πολιτικοεκκλησιαστικές εντάσεις για την Ουκρανία μπορεί να αποτελέσουν εμπόδιο στις προσπάθειες του Βατικανού να “κερδίσει” εκ νέου την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά δεν θα σταματήσουν την απορρόφηση από την Ρώμη κάποιων άλλων Ανατολικών Ορθόδοξων Εκκλησιών.

Ακριβώς όπως η Ανατολική Ευρώπη διαιρείται μεταξύ μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό την ηγεσία της Γερμανίας και μιας ρωσικής ηγεσίας της Ευρασιατικής ένωσης, έτσι “σπάει” επίσης μεταξύ της Ρ/Καθολικής Εκκλησίας, υπό την ηγεσία της Ρώμης, και της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία οδηγείται όλο και περισσότερο από τη Μόσχα (https://www.pentapostagma.gr/ekklisia/patriarheia/6508924_paei-boylgaria-o-papas-gia-na-dieyrynei-hasma-stin-orthodoxi-ekklisia, https://www.pentapostagma.gr/ekklisia/6332469_triboyn-ta-heria-toys-sto-batikano-me-tin-sfagi-stin-orthodoxia-apo-ti-romi, https://www.pentapostagma.gr/arheio/6529773_erhontai-kosmoistorikes-allages-stis-ekklisies-ton-balkanion-o-rolos-toy-papa-kai)..

Σε κάθε περίπτωση το περίφημο καισαρικό απόφθεγμα “διαίρει και βασίλευε” από την Ρώμη προέρχεται και η Ρώμη το χρησιμοποιεί τώρα προς όφελός της ξανά...

Εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι αφορισμένη ήταν η απερχομένη κυβέρνηση Μαυροβουνίου λόγω των διώξεων της κατά της Ορθοδοξίας, όπως και αφορισμένη  από τον Μητροπολίτη Αμβρόσιο για τους αντιχριστιανικούς νομούς της και η νυν κυβέρνηση Μητσοτάκη].

Αντίστοιχα, στην Σερβία, στην οποία απετράπη από την Δύση με τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας το 1999 η συμμαχία με την Ρωσία, ενώ με την πτώση του Μιλόσεβιτς μέσω «χρωματιστής επανάστασης», ο ίδιος έπεσε από την εξουσία, όπως και η προσπάθεια της να αποκτήσει ναυτικές βάσεις στα λιμάνια της στην Αδριατική, στην επαρχία του Μαυροβουνίου, το οποίοι τότε ήταν ενωμένο με την Σερβία στην ένωση της «Νέας Γιουγκοσλαβίας».

Όμως, η νέα φιλοδυτική κυβέρνηση στην χώρα αυτή, η οποία σύντομα ξεπούλησε την περιουσία του κράτους αυτού στην Δύση, ενώ αποδέχτηκε μέσω ενός δήθεν «έγκυρου δημοψηφίσματος» το Κόσοβο προς μεγάλη οργή των Σέρβων (όπως ακριβώς και οι Γερμανοί πολιτικοί δέχτηκαν την απώλεια της Αλσατίας και της Λοραίνης μέσω της «Συνθήκης των Βερσαλλιών» προς μεγάλη οργή των Γερμανών).

Αυτή η προδοσία, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση στην Σερβία, έφερε στην εξουσία το κόμμα του εν μέρει φιλορώσου Βούτσιτς, ο οποίος σύντομα συμμάχησε με την Ρωσία, η οποία και απέκτησε με τον τρόπο αυτό έναν νέο τρόπο να επανέλθει στην χώρα αυτή.

Στο κατεχόμενο Κόσσοβο (στους οποίο λέγεται ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες ουρανίου), οι Σέρβοι και οι Ρώσοι υποστήριξαν τους Σέρβικους θύλακες στον Βορρά με τον στρατό που είχαν αποστείλει εκεί από το 1999.

(Και στους οποίους λέγεται ότι υπάρχουν και τα μεγαλύτερα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας της πάλαι ποτέ ενωμένης Γιουγκοσλαβίας και οποίος τα πάρει στην κατοχή του θα έχει κερδίσει μεγάλη ενεργειακή αυτάρκεια για την χώρα του και αυτός λέγεται ότι είναι ένας ακόμα λόγος που μάχονται εκτός από τις μειονότητες οι Σέρβοι με τους Αλβανούς και τους δυτικούς στην περιοχή αυτή).

Στην Βοσνία, οι  Σέρβοι και οι Ρώσοι υποστηρίζουν την εθνικιστική κυβέρνηση του Σερβικού θυλάκα (όπως ακριβώς και οι Κροάτες τον εθνικιστικό Κροατικό θυλάκα, και οι ισλαμιστές της Τουρκίας και της Αλβανίας τους ισλαμιστές εθνικιστές της περιοχής των Βοσνίων μουσουλμάνων).

Στην Ρουμανία, οι Ρώσοι προσπαθούν να προσεγγίσουν τον φιλελεύθερο εθνικιστή Λούντοβικ Όρμπαν, ο οποίος πήρε μέσω εξεγέρσεων των πολιτών κατά της εκτεταμένης διαφθοράς την εξουσία στην χώρα αυτή, με μερική επιτυχία. 

Στα Σκόπια, οι Ρώσοι υποστηρίζουν την δεξιά εθνικιστική αντιπολίτευση του VMRO, η οποία και θεωρείται «φιλορωσική», ενώ οι δυτικοί υποστηρίζουν την δήθεν «αριστερή» κυβέρνηση του Ζάεφ και των Αλβανών.

Στην Βουλγαρία, οι Ρώσοι έχουν στην Προεδρεία της χώρας αυτής τον στρατηγό Ράντεφ της «φιλορωσικής» σοσιαλιστικής αντιπολίτευσης, ενώ ήδη μεγάλες διαδηλώσεις σε αυτή λαμβάνουν χώρα εναντίον του φιλοδυτικού (και εδώ μαφιόζου) δεξιού πρωθυπουργού Μπορίσοφ (https://www.zougla.gr/kosmos/article/voulgaria-xiliades-diadilonoun-kata-tis-kivernisis---simplokes-me-tin-astinomia, https://www.pentapostagma.gr/kosmos/6961664_haos-sti-boylgaria-stin-exoysia-o-mporisof-biaies-symplokes-se-antikybernitikes,,  https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/911323_voylgaria-den-ypokyptei-stin-piesi-ton-taraxion-o-prothypoyrgos ).

Αυτές οι διαδηλώσεις, απειλούν να ρίξουν τον Μπορίσοφ από την εξουσία της Βουλγαρίας (ειδικά μετά τις πρόσφατες εικόνες του που αποκαλύφθηκαν και ο ίδιος κοιμάται αγκαλιά με ράβδους χρυσού) και η χώρα αυτή να οδηγηθεί σε εκλογές, τις οποίες μπορεί να κερδίσει η αντιπολίτευση, η οποία ως γνωστόν παλαιοτέρα προσπάθησε να κατασκευάσει με την κυβέρνηση του Καραμανλή τον αγωγό Μπούρκας Αλεξανδρούπολη.

Φυσικά, και οι δύο έπεσαν σύντομα μετά από την απόφαση αυτή με την πίεση της Δύσης, αλλά και «εξεγέρσεων η μεν πρώτη με «φιλοδυτική εξέγερση» που έφερε τον Μπορίσοφ στην εξουσία, ενώ η δεύτερη μέσω της «εξέγερσης του 2008» στην Ελλάδα, λόγω του φόνου του Γρηγορόπουλου.

Στην Ελλάδα, οι Ρώσοι δεν έχουν μεγάλη επιρροή στα μεγάλα πολιτικά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ), είτε στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση (με εξαίρεση ίσως τα κόμματα του Βελόπουλου, της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ή του Κασιδιάρη) αλλά έχουν συμπάθεια από μεγάλο μέρος του λαού και της Εκκλησίας ως ένας Ορθόδοξος λαός με πολλούς ιστορικούς δεσμούς με την Ελλάδα.

Προσπαθούν κυρίως μέσω οικονομικών συμφωνιών και θρησκευτικής διπλωματίας χωρίς μεγάλη επιτυχία να αποκτήσουν ερείσματα στην Ελλάδα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν υποστήριξαν τα συλλαλητήρια για την πάντα Ελληνική Μακεδονία μας (άλλωστε οι Ρώσοι υποστηρίζουν καθαρά τους Σκοπιανούς εθνικιστές στο ζήτημα αυτό).

Τα οποία ως γνωστόν διέλυσε με την βία η τότε προδοτική συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, και όπως είναι «μόδα» στην εποχή μας για κάθε αντεθνική ή αντιλαϊκή πολιτική που ο κάθε Ευρωπαϊκός λαός διαδηλώνει μαζικά κατά της προδοτικής κυβέρνησης του ή για μη αρεστά για την Δύση εκλογικά αποτελέσματα οι μονοί «σίγουροι ένοχοι» είναι «αδιαμφισβήτητα» οι Ρώσοι.

Στην πάντα Ελληνική Κύπρο, οι Ρώσοι είναι ευρύτερα γνωστό ότι είχαν μεγάλα τραπεζικά συμφέροντα, όπως και έντονη θρησκευτική διπλωματία, αλλά μετά τις νέες αντιρωσικές και φιλοδυτικές πολίτικες του Προέδρου Νασιάδη κατά των Ρωσικών χρηματικών κεφαλαίων στο νησί λέγεται ότι σκέφτεται να τα αποσύρουν. 

Στην Μολδαβία, οι Ρώσοι έχουν συμμαχία με τον φιλορώσοι Πρόεδρο Ντοντόν και το κόμμα του που κυβερνά την χώρα, ενώ εάν οι δυτικοί πάρουν την εξουσία (κάτι που προσπαθούν μέσω «χρωματιστών εξεγέρσεων»), οι Ρώσοι έχουν ήδη στρατό στο κράτος αυτό για «πίεση», μέσω των βάσεων που έχουν στην Υπερδνειστερία (http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_29.html). 

Στην Λευκορωσία, ο Πούτιν υποστηρίζει τον Αλεξάντερ Λουκασένκο, ο οποίος και δέχεται πίεση από την υποκινουμένη από τους δυτικούς αντιπολίτευση (http://alophx.blogspot.com/2020/08/blog-post_17.html), η οποία προσπαθεί ανεπιτυχώς να τον ρίξει μέσω μιας «χρωματιστής επανάστασης» και των ΜΚΟ του γνωστού κερδοσκόπου Τζορτζ Σόρος.

[Στο μεταξύ ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας Alexander Lukashenko υποσχέθηκε να μην κλείσει καθολικές «εκκλησίες» στην χώρα, παρά την «αντι-Λουκασένκο προπαγάνδα», όπως ακριβώς έκαναν και στην Ουκρανία οι καθολικοί στις εκλογές το 2004 και στο σκηνοθετημένο από την Δύση πραξικόπημα το 2014 κατά του φιλορώσου Γιανουκόβιτς με την παρότρυνση του παπά της Ρώμης από γιγαντοοθόνες].

Στην Ουκρανία, την οποία οι δυτικοί προσπάθησαν να αποσπάσουν από την Ρωσία και την ένωση με αυτή στην Ευρασιατικη Ένωση για ποικίλους γεωστρατηγικούς λόγους (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_92.html), οι Ρώσοι σύντομα εισχώρησαν στην χώρα αυτή και απελευθέρωσαν και προσάρτησαν με δημοψήφισμα σχεδόν αναίμακτα την Κριμαία, ενώ στην Ανατολική Ουκρανία υποστήριξαν την ανεξαρτητοποίηση του Ντόνιεσκ και του Λουγκάνσκ στο Ντονμπάς και την δημιουργία από αυτές της ανεξάρτητης δημοκρατίας της «Νοβορώσια».

Οι ίδιοι, αν και θα μπορούσαν να προελάσουν προς την Οδησσό, και με τον τρόπο αυτό να δημιουργήσουν βίαια την «Ευρασιατικη Ένωση» και των σχεδίων του Ευρασιανισμού (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%BB/), όμως προτίμησαν τελικά να σταματήσουν όταν οι φιλορώσοι αυτονομιστές απελευθέρωσαν τις περιοχές τους και έδιωξαν τους Ουκρανούς από αυτές.

Αυτό το έκαναν οι Ρώσοι, τόσο για μην προκαλέσουν την Δύση, αλλά και για μην εξοργίσει και εντείνει μόνιμα τα εθνικιστικά αισθήματα των Ουκρανών εναντίον τους. Αλώστε κάτι τέτοιο δεν χρειάζονταν ακόμα, αφού είχαν ήδη καταλάβει τις πιο πλούσιες βιομηχανικές περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας.

Και παράλληλα, οι Ρώσοι ήξεραν ότι στην συνέχεια οι Ουκρανοί θα προσπαθούσαν μεν να προσεγγίσουν την Δύση (όπως και έγινε), αλλά γνώριζαν παράλληλα ότι από την στιγμή που η Ουκρανία δεν ήταν πλήρως ενωμένη χώρα δεν θα μπορούσαν να μπουν στο ΝΑΤΟ (στο οποίο και μπαίνουν ενωμένες χώρες χωρίς αυτονομιστικά προβλήματα).

Επιπλέον, οι Ρώσοι γνωρίζουν ότι μέσω του ερχομού του ΔΝΤ στην Ουκρανία, στην οποία ο οργανισμός αυτός θα επιβάλει μνημόνια ανάλογα της Ελλάδας και θα ξεπουλήσει την περιουσία της χώρας αυτής στην Δύση, σύντομα θα φέρει οργή στους Ουκρανούς, οι οποίοι θα απελπιστούν τελικά τελείως από τους δυτικούς.

Και πάνω στην απελπισία τους, αυτοί μπορεί αυτοί ακόμα και να στραφούν στην Ρωσία και να ζητήσουν ακόμα και να γίνουν μέλη της Ευρασιατικής Ένωσης (μιας «μίνι-ΕΣΣΔ»), με την Ρωσία, Λευκορωσία, Καζακστάν, Αρμένια, Καζακστάν, Τατζικιστάν, ειδικά εάν οι Ρώσοι του υποσχεθούν κάποιους είδους επανένωση με το «Ντονμπάς» ή να αποστατήσουν μαζικά από τον στρατό τους σε έναν νέο ενδεχόμενο πόλεμο με την Ρωσία.

Στον Εκκλησιαστικό τομέα, οι Ρώσοι και το Πατριαρχείο Μόσχας στηρίζουν τον νόμιμα υποστηριζόμενο από το Πατριαρχείο Μόσχας Μητροπολίτη Ονούφριο και έχουν κόψει κάθε Εκκλησιαστικό δεσμό με όσους υποστηρίζουν την δήθεν «αυτοκέφαλη» και φιλοδυτική «εκκλησιά» στην χώρα αυτή υπό τον δήθεν «Ουκρανό μητροπολίτη Επιφάνιο», η οποία ανακηρύχτηκε με πίεση των δυτικών που ήθελαν να αποσπάσουν την περιοχή αυτή εκκλησιαστικά από το Πατριαρχείο Μόσχας και την «επιρροή» της Ρωσίας (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84a-%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CE%BD/#).

[Εννοείται ότι η δήθεν νέα «αυτοκέφαλη εκκλησιά της Ουκρανίας» προσπαθεί με την βία και με τον Ουκρανικό στρατό να αρπάξει τις Εκκλησίες, τους Ναούς και τις Μονές των Ορθοδόξων που δεν την στηρίζουν ή δεν είναι πιστοί της, με αποτέλεσμα ακόμα και νεκρούς, κάτι που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε θρησκευτικό εμφύλιο στην χώρα αυτή (όπως των σιιτών-σουνιτών στο Ιράκ), ακόμα και σε επέμβαση των Ρώσων, ειδικά αν αυτή η πολιτική τους λάβει γενοκτονικές διαστάσεις κατά των φιλορώσων].

Στην Αρμενία, στην οποία οι Ρώσοι έχουν μόνιμες στρατιωτικές βάσεις και στρατό από τον πόλεμο της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν στο Καραμπάχ (https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BF/), μπορούν εάν οι Αζέροι (σύμμαχοι των Τούρκων και της Δύσης) επιτεθούν στους συμμάχους τους Αρμένιους να τους συντρίψουν με τον στρατό τους και των Αρμενίων (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/enoples-syrraxeis/6961507_apo-ton-notio-kaykaso-tha-xekinisei-i-sygkroysi-rosias-toyrkias).

Στην Γεωργία, οι Ρώσοι δεν έχουν πολλές συμπάθειες στην χώρα αυτή, αλλά έχουν ενωθεί και έχουν στρατιωτικές βάσεις στην Αμπχαζία και την Νοτιά Οσετία, ενώ σε περίπτωση ενός νέου πολέμου με το κράτος αυτό σαν αυτόν του 2008 (https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BF/), μπορούν ευκολά να τους νικήσουν στρατιωτικά και να καταλάβουν όλη την Γεωργία, ενώ μπορούν ακόμα και να ξεσηκώσουν ακόμα και τους αυτονομιστές της Αζαρίας εναντίον των Γεωργιανών. 

Εάν δε οι Ρώσοι καταφέρουν τελικά να ενώσουν τους Ορθοδόξους Σλάβικους λαούς των Βαλκάνιων σε κοινή συμμαχία με αυτούς, θα έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μία Ορθόδοξη Σλαβική Ένωση, στην οποία αν προστεθούν και η Ελλάδα και η Κύπρος, θα γίνει μία «Πανορθόδοξη Ένωση», το γνωστό σε όλους μας «Ορθόδοξο Τόξο» (http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html), το οποίο θα ανταγωνίζεται το «Δυτικό (καθολικό και προτεσταντικό) Τόξο», καθώς και το «Ισλαμικό Τόξο».

[Εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι τα έτη 2019-2020 (ίσως και το 2021) μαίνεται η λεγομένη «Βαλκανική Άνοιξη» στα διαφορά Βαλκανικά κράτη, με σκοπό την πτώση αυταρχικών διεφθαρμένων και καταπιεστικών κυβερνήσεων (όπως π.χ. σε Μαυροβούνιο, Σκόπια, Βουλγαρία, Μολδαβία, Αλβανια, Σερβία, Ρουμανία κ.λ.π.), υποστηριζόμενες ανάλογα με τα συμφέροντα από τους δυτικούς (ΗΠΑ-ΕΕ) ή τους Ρώσους].

Θα είναι άραγε τελικά αυτή η πορεία των πραγμάτων; Θα καταφέρουν τελικά οι Ρώσοι να ενώσουν τους Ορθοδόξους λαούς των Βαλκάνιων σε κοινή συμμαχία και δημιουργήσουν το περίφημο «Ορθόδοξο Τόξο» και να αναδημιουργήσουν την παλαιά ισχυρή Αυτοκρατορία τους (http://kokkinignosi.blogspot.com/2016/10/blog-post_970.html);

Άγνωστο, αλλά καλό θα ήταν ως χώρα να λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα προς υπεράσπιση της πατρίδας μας και της εδαφικής μας ακεραιότητας και να μην εμπιστευόμαστε αφελώς ούτε τους δυτικούς, ούτε τους Ρώσους, αφού ως γνωστόν και οι δύο υποστήριξαν τους Σκοπιανούς οι μεν (https://www.foulscode.com/2018/01/blog-post_565.html) και τον Πανσλαβισμό οι δε (http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_66.html), εις βάρος της πατρίδας μας, ενώ σε όλες σχεδόν από τις εβδομήντα επαναστάσεις του λαού μας κατά των Τούρκων, μας εγκατέλειψαν και οι δύο στα χεριά τους όταν αυτό συνέδεε με τα συμφέροντα τους.