Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2020

ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 2020


ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 2020
Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ
Ως γνωστόν, τον Ιανουάριο του 2020, συνέβησαν κάποια πολύ σημαντικά γεγονότα στην πατρίδα μας, καθως και στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, τα οποία επηρέασαν σημαντικά τις πολιτικές εξελίξεις παγκόσμια.

Έτσι, στην Γερμανία, ο νυν Προέδρος της βουλής του κράτους αυτό, ο Βόλφκανγκ Σόιμπλε δήλωσε απειλητικά προς τους (πρώην) Ανατολικογερμανούς «Μην παίζετε άλλο τα θύματα».
Καθώς η γερμανική κυβέρνηση ετοιμάζεται να καταργήσει πλήρως έναν φόρο αλληλεγγύης, ο πρόεδρος της γερμανικής Βουλής διαπιστώνει με έκπληξη ότι πολλοί ακόμη νιώθουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Τρεις δεκαετίες έχουν περάσει από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, η οποία σε λιγότερο από ένα χρόνο οδήγησε στη διάλυση της Ανατολικής Γερμανίας. Οι κάτοικοι του ανατολικού κομματιού από την πρώτη στιγμή διαπίστωσαν το χάσμα που τους χώριζε στο εισόδημα και την ποιότητα ζωής από τους δυτικούς.
Η κυβέρνηση της ενιαίας πια Γερμανίας τους στήριξε με τα έσοδα από ένα «φόρο αλληλεγγύης» που είχε επιβληθεί το 1991. Νουθεσίες Σόιμπλε προς τους Γερμανούς: «Η κλιματική αλλαγή θέλει θυσίες» Πατήστε εδώ Η χείρα βοηθείας του Βερολίνου έχει ημερομηνία λήξης: ο φόρος θα καταργηθεί για το 90% των φορολογούμενων από το 2021. Αλλά οι διαμαρτυρίες για το χάσμα, όπως και το ίδιο το χάσμα, παραμένουν.
Σε άρθρο του στη βερολινέζική εφημερίδα Tageszeitung, ο πρόεδρος της γερμανικής Βουλής Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προσπαθεί να πείσει τους Ανατολικογερμανούς ότι οι διαμαρτυρίες δεν έχουν νόημα. Διαπιστώνει με κάποια έκπληξη ότι «είναι εκπληκτικό εύρημα η ύπαρξη μιας ανατολικογερμανικής αίσθησης ταυτότητας, 30 χρόνια μετά την ενοποίηση της Γερμανίας».
Ο Σόιμπλε προσθέτει ότι «κάποιοι διατηρούν το δικό τους στάτους του θύματος», καλώντας να το εγκαταλείψουν. Παρά ταύτα, ο κ. Σόιμπλε παραδέχεται ότι τα χαμηλότερα στάνταρ διαβίωσης και η έλλειψη αναγνώρισης, ακόμη και οι προσβολές, «παγίωσαν τη διαίρεση και δεν βοήθησαν να ξεπεραστεί».

«Πολλοί Ανατολικογερμανοί ακόμη ταυτίζονται με την πρώην χώρα τους. Η πλειοψηφία θεωρεί τον εαυτό τους κυρίως σαν Ανατολικογερμανό, αντίθετα από εμάς τους Δυτικούς που βλέπουμε τον εαυτό μας κυρίως ως Γερμανούς», παρατηρεί ακόμη ο Σόιμπλε.
Τον Νοέμβριο, σύμφωνα με τους Times, έκθεση της γερμανικής κυβέρνησης έδειξε ότι το 57% των κατοίκων της ανατολικής Γερμανίας αισθάνονται πολίτες δεύτερης κατηγορίας και μόνο το 38% πιστεύουν ότι η ενοποίηση των δύο Γερμανιών ήταν επιτυχημένη. Τα στατιστικά τους δίνουν ένα δίκιο: η ανεργία στα ανατολικά είναι κατά 30% μεγαλύτερη, γεγονός που δημιουργεί ένα συνεχές ρεύμα εξόδου προς τα δυτικά.
Με άλλα λόγια, αν υπάρχουν τρεις άνεργοι στα δυτικά, στα ανατολικά είναι τέσσερις. Επιπλέον, οι Ανατολικογερμανοί αποτελούν το 16% του πληθυσμού αλλά κατέχουν μόνο το 2% των κορυφαίων θέσεων εργασίας.
Οι Δυτικοί κυριαρχούν συντριπτικά (με 77%) σε όλα τα σημαντικά πόστα στα ανατολικά. Σε αυτό το περιβάλλον δεν είναι περίεργο που η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία βρίσκει έδαφος. Στην πρόσφατη αναμέτρηση στο κρατίδιο της Θουριγγίας, το κόμμα αυτό πρώτευσε σε όλες τις ομάδες ψηφοφόρων κάτω των 60 ετών (https://www.protagon.gr/epikairotita/soible-pros-prwin-anatolikogermanous-min-paizete-allo-to-thyma-44341970650).
Την ίδια στιγμή, στην Γερμανία, η πλειοψηφία των Γερμανών πιστεύει ότι ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει αρνητική επίδραση στην παγκόσμια ασφάλεια και σταθερότητα, σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Κοινωνικών Ερευνών (INSA) της Γερμανίας Der Tagesspiegel.
Περίπου το 75% των Γερμανών που ρωτήθηκαν, δήλωσε ότι ο Ερντογάν είναι επικίνδυνος για την παγκόσμια ασφάλεια και σταθερότητα.
Ακολουθεί ο Κιμ Γιονκ Ουν με 73% και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν με 63%, σύμφωνα με την έρευνα.
Σύμφωνα με προηγούμενη δημοσκόπηση της YouGov, το 58% των Γερμανών θέλει να εκδιωχθεί η Τουρκία από το ΝΑΤΟ λόγω της εισβολής στην βορειοανατολική Συρία (https://www.pentapostagma.gr/2020/01/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%bf-%ce%b5%cf%81%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%b3%ce%ac%ce%bd-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b4%cf%85%ce%bd.html).
[Την ίδια χρονική περίοδο, ο παρανοϊκός Τούρκος ηγέτης Ερντογάν σκέφτεται να αποκλείσει την είσοδο Νατοϊκών πλοίων στην Μαύρη Θάλασσα (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/6919731_o-erntogan-apokleiei-tin-eisodo-natoikon-ploion-sti-mayri-thalassa). Αν δε πράγματι προβεί σε μία τέτοια κίνηση, μπορεί να καταφέρει να στρέψει όλο το ΝΑΤΟ εναντίον του, με συνέπεια είτε κυρώσεις, είτε αποβολή από την συμμαχία αυτή, είτε ακόμα και δολοφονία ή πραξικόπημα οργανωμένα από τις ΗΠΑ (http://corfiatiko.blogspot.com/2020/01/blog-post_317.html)].

Επιπλέον, τον ίδιο μήνα, στην Γερμανία, η Γερμανία φαίνεται να αποκτά τον πρώτο τουρκικής καταγωγής πρώτος υποψήφιος δήμαρχο, τον Όζαν Ίμπας, στην Χριστιανοκοινωνική μάλιστα Ένωση με μουσουλμανικό θρήσκευμα (https://www.cityportal.gr/germania-to-csu-apokta-ton-prwto-moysoylmano-ypopshfio-dhmarxo,178885,1302,54,0).
Η είδηση δεν θα ήταν είδηση στην Γερμανία εάν δεν επρόκειτο για τους Βαυαρούς συντηρητικούς. Ο Όζαν Ίμπας θα μπορούσε να γίνει ο πρώτος μουσουλμάνος δήμαρχος της βαυαρικής Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU).
Το γεγονός αυτό υποστηρίζουν πολλοί επικριτές της απόφασης αυτής, εντός και εκτός του κόμματος αυτού, κάνει το κόμμα αυτό να χάνει τον Χριστιανικό του χαρακτήρα, αλλά παράλληλα συμβάλει και στον περαιτέρω εξισλαμισμό της Γερμανίας.
Στην Γερμανία επίσης, το 41% των πολιτών του κράτους αυτού, θεωρούν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι πιο επικίνδυνος από τους ηγέτες της Ρωσίας, της Βόρειας Κορέας, της Κίνας και του Ιράν.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, το 41% των Γερμανών θεωρεί τον Τραμπ ως τον πιο επικίνδυνο ηγέτη ανάμεσα στους επικεφαλής των προαναφερθέντων χωρών, δηλαδή ανάμεσα στους Βλαντίμιρ Πούτιν, Κιμ Γιονγκ Ουν, Σι Τζινπίνγκ και Αγιατολάχ Χαμενεϊ, αντίστοιχα.
Αντίθετα, μόλις το 17% των ερωτηθέντων εκτιμάει ότι ο Κιμ Γιονγκ Ουν είναι ο πιο επικίνδυνος, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τον ηγέτη του Ιράν ανέρχεται μόλις στο 8%.
Στο 8% ανέρχεται και το ποσοστό για τον Βλαντίμιρ Πούτιν, ενώ μόλις το 7% θεωρεί πιο επικίνδυνο τον Σι Τζινπίνγκ.
Η δημοσκόπηση διενεργήθηκε από τις 16 έως τις 18 Δεκεμβρίου σε δείγμα 2.024 Γερμανών πολιτών (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%cf%84%cf%81%ce%b1%ce%bc%cf%80-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%b9%ce%bc-%ce%ae-%cf%84%ce%bf.html).
Η δε Deutsche Welle σε δημοσκόπηση που διενήργησε με 1.018 τηλεφωνικές συνεντεύξεις και σε ερώτηση εάν οι τελετές μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος είναι πολλές, λίγες ή όσες χρειάζονται οι μισοί από τους ερωτηθέντες απάντησαν ότι οι τελετές μνήμης είναι ακριβώς όσες χρειάζονται. Για έναν στους τέσσερις Γερμανούς είναι πάρα πολλές, ενώ ένας στους έξι απάντησε ότι είναι πολύ λίγες.
«Πρόσφατα είπε κάποιος ότι 75 χρόνια μετά το τέλος του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου δεν χρειάζεται πια να ασχολούμαστε τόσο πολύ με τα θύματα του Εθνικοσοσιαλισμού, αλλά να βάλουμε επιτέλους μια τελεία». Θα λέγατε ότι έχει δίκιο ή όχι; Σε αυτή τη δεύτερη ερώτηση το 60% απάντησε σαφώς ότι είναι εναντίον στο να μπει μια τέτοια τελεία. Το 37% ωστόσο συμφώνησε ότι θα πρέπει να αφήσουν πλέον πίσω τους την περίοδο του Εθνικοσοσιαλισμού.
Η τρίτη θεματική ενότητα των ερωτήσεων αφορούσε τον τρόπο υπενθύμισης των εγκλημάτων του Εθνικοσοσιαλισμού. Για τους τρεις στους τέσσερις ερωτηθέντες η επίσκεψη σε ένα στρατόπεδο εξόντωσης θα έπρεπε να περιλαμβάνεται υποχρεωτικά στη σχολική εκπαίδευση.
Ακόμη το 61% υποστηρίζει την αντιπαράθεση μέσα στην ίδια την οικογένεια και τον ρόλο που αυτή έπαιξε την περίοδο του Εθνικοσοσιαλισμού. Επίσης το 55% δεν θεωρεί ότι θα έπρεπε οι αιτούντες άσυλο στη Γερμανία να μαθαίνουν για τα εγκλήματα του Εθνικοσοσιαλισμού.
Μόλις το 21% των ανθρώπων με απολυτήριο λυκείου και ακαδημαϊκή εκπαίδευση τίθεται υπέρ του να τεθεί τέλος στις τελετές μνήμης των εγκλημάτων του Εθνικοσοσιαλισμού, ενώ το 56% με απολυτήριο δημοτικού ή γυμνασίου τίθεται υπέρ.
Ένα πάντως από τα βασικά συμπεράσματα είναι ότι «μια σαφής πλειοψηφία των ερωτηθέντων τάσσεται υπέρ της συνέχειας της ενασχόλησης με το θέμα» (https://www.zougla.gr/kosmos/article/dimoksopisi-deutsche-welle-i-germani-den-8eloun-na-ksexasoun-to-aousvits).
Σε άλλη δημοσκόπηση «Deutschlandtrend», που διενεργήθηκε για λογαριασμό του πρώτου καναλιού της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD, το 42% των ψηφοφόρων συμφωνεί να δέχεται η Γερμανία τον ίδιο αριθμό προσφύγων που δεχόταν μέχρι σήμερα αλλά το 40% των Γερμανών δηλώνει πως επιθυμεί την μείωση των ροών πολιτών άλλης εθνικότητας στη χώρα του.
Απεναντίας, μόλις το 11% των ερωτηθέντων, δηλώνει ότι η Γερμανία θα πρέπει να υποδέχεται περισσότερους ξένους, οι οποίοι χρειάζονται προστασία.
Χαρακτηριστικό είναι, ακόμη, το γεγονός ότι οι κάτοικοι των ανατολικών κρατιδίων υποστηρίζουν ξεκάθαρα πιο περιοριστική πολιτική στο θέμα των αλλοδαπών, με το 50% των ερωτηθέντων να ζητάει μείωση του αριθμού των προσφύγων που δέχεται η Γερμανία. Το αντίστοιχο ποσοστό στα δυτικά κρατίδια ανέρχεται σε 38% (https://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/840938_germania-40-ton-politon-thelei-ligoteres-afixeis-allodapon).
Παράλληλα, την ίδια χρονική περίοδο, η Γερμανία δυσκολεύεται στην διαχείριση των αιτούντων άσυλο.
Ο αρχηγός της ομοσπονδιακής αστυνομίας δήλωσε ότι οι αρχές δυσκολεύονται να απελάσουν τους αιτούντες άσυλο που κρίνεται ότι δεν το δικαιούνται.
Ο επικεφαλής της γερμανικής ομοσπονδιακής Ντίτερ Ρόμαν τόνισε, σε δηλώσεις του που δημοσιεύονται σήμερα από τα έντυπα του ομίλου μέσων ενημέρωσης Φούνκε, ότι οι αρχές δυσκολεύονται να απελάσουν χιλιάδες ξένους οι αιτήσεις των οποίων να τους χορηγηθεί άσυλο έχουν απορριφθεί.
Με δεδομένο τον μεγάλο αριθμό απορριφθεισών αιτήσεις ασύλου, υπάρχουν υπερβολικά λίγες θέσεις ώστε οι άνθρωποι που τις υπέβαλαν να κρατούνται ενόψει της απέλασής τους, είπε ο Ρόμαν.
Οι δηλώσεις του περιήλθαν στην κατοχή του Γερμανικού Πρακτορείου πριν δημοσιευθούν.
Σύμφωνα με τον Ρόμαν, ενώ 248.000 άνθρωποι θα πρέπει να επαναπατριστούν, υπάρχουν μόλις 577 θέσεις σε όλη τη χώρα για την κράτηση των προσώπων αυτών και την επεξεργασία των σχετικών εγγράφων πριν από την απέλασή τους.

Ωστόσο, σε 119.000 περιπτώσεις από το σύνολο που ανέφερε ο Ρόμαν, έχει εκδοθεί διαταγή αναστολής της απέλασης, καθώς οι κρατιδιακές αρχές κρίνουν πως υπάρχουν λόγοι για τους οποίους δεν πρέπει να απομακρυνθούν από τη χώρα.
Οι υπουργοί Εσωτερικών αρκετών γερμανικών ομόσπονδων κρατιδίων διαμαρτύρονται διότι συχνά είναι δύσκολο να εντοπιστούν πρόσφυγες οι αιτήσεις των οποίων για τη χορήγηση ασύλου απορρίπτονται και διατείνονται πως πρέπει να κρατούνται ως την απέλασή τους.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα των ΜΜΕ του ομίλου Φούνκε η γερμανική ομοσπονδιακή αστυνομία απέλασε λιγότερους μετανάστες φέτος από ό,τι το 2018.
Από τον Ιανουάριο ως τον Οκτώβριο του 2019 οι αρχές κατέγραψαν 20.996 απελάσεις, περίπου 1.000 λιγότερες από ό,τι την αντίστοιχη περίοδο της περασμένης χρονιάς.
Η ομοσπονδιακή αστυνομία κάνει λόγο περί «αποτελμάτωσης των αριθμών των επαναπατρισμών» και επικαλούνται «έναν σημαντικό αριθμό» ακύρωσης των απελάσεων από τις κρατιδιακές αρχές, πάντα κατά το κείμενο που δημοσιεύουν τα μέσα του ομίλου.
Οι γερμανικές αρχές επαναπροωθούν αεροπορικώς ανά τακτά χρονικά διαστήματα αιτούντες άσυλο που κρίνεται ότι δεν το δικαιούνται στην Ιταλία, αλλά και στο Αφγανιστάν (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%ce%b4%cf%85%cf%83%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%b5%cf%8d%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%87%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b9.html).
Επίσης, στην Γερμανία, οι δηλώσεις του Björn Höcke στα βιβλία του, ενός από τους κορυφαίους πολιτικούς της AfD, σύμφωνα με τους αντίπαλους του, ενσαρκώνουν έναν συγκεκριμένο αυταρχικό τρόπο ζωής, ενώ την ίδια στιγμή ο συγκεκριμένος πολιτικός της AfD αναμένει πολλά και μεγάλα πράγματα και την εφαρμογή τους από ολόκληρο τον γερμανικό πληθυσμό.
Για αυτόν, "οι δυτικές αξίες" είναι ένας "διογκωμένος αφρός, η εσωτερική ενότητα της Γερμανίας θα πρέπει να εδραιωθεί, ενώ παράλληλα θα πρέπει να υπάρξει και ένας «Τερματισμός του "δυτικού-παρακμάζοντος φιλελευθερισμού και στην θέση του πρέπει να μπει μια απαιτητική και υποστηρικτική πολιτική ελίτ που θα αφυπνίζει το πνεύμα του λαού».
«Σύμφωνα με τον Machiavelli, ένας λαός δεν είναι σε θέση να βγει από τον πολιτικό βάλτο από μόνος του. Χρειάζεται μια ισχυρή προσωπικότητα και ένα σταθερό χέρι με ένα μακρύ λουρί για να δαμάσει τις φυγόκεντρες δυνάμεις και να τους βάλει σε μια πολιτική ώθηση».
Ο Höcke έχει καταστήσει επίσης σαφή την φιλοδοξία να αποκλειστούν τμήματα του Γερμανικού πληθυσμού από τα πολιτικά δικαιώματα και κυρίως οι ισλαμιστές λαθρομετανάστες και οι πρόσφυγες.

Ο Höcke δεν σταματάει επίσης να υπενθυμίζει την ανάγκη καταπολέμησης του κινδύνου του επικείμενου θανάτου του Γερμανικού πληθυσμού από την σύγχρονη «ανταλλαγή πληθυσμών», καθώς και την αλλοίωση του πληθυσμού της που υφίσταται η Γερμανία από ισλαμιστές λαθρομετανάστες που έρχονται στην χώρα αυτή παράνομα από την Αφρική και την Ασία.
Ο ίδιος υποστηρίζει επίσης δραστικά μέτρα ενάντια στους ανθρώπους μη καθαρής γερμανικής καταγωγής και ταυτόχρονα υποστηρίζει και την πλήρη απέλαση όλων των ισλαμιστών λαθρομεταναστών στην Γερμανία.
Ο Höcke δηλώνει ότι με την επικείμενη αναταραχή και εμφύλιο που έρχεται σύντομα στην Γερμανία από τους ισλαμιστές λαθρομετανάστες, δυστυχώς θα χαθούν και μερικοί από Γερμανούς που είναι πολύ αδύναμοι ή απρόθυμοι να συμμετάσχουν.
«Η γερμανική πειθαρχεία θα εγγυηθεί ότι θα αντιμετωπίσουμε το ζήτημα διεξοδικά και θεμελιωδώς. Όταν έρθει η κρίσιμη στιγμή, εμείς οι Γερμανοί δεν θα κάνουμε τα πράγματα κατά το ήμισυ» συμπληρώνει ο Χόκε.
«Δεν έχουμε ανάγκη τον Ιταλικό  φασισμό ως πρότυπο. Έχουμε την Πρωσία του Μπίσμαρκ ως ένα θετικό πρότυπο, αν και μπορεί κανείς να τονίσει, ότι η λεγομένη «δυσάρεστη ζωή», την οποία ζητούσε ο Mussolini από τους συμπατριώτες του θυμίζει τουλάχιστον λίγο το σκουρόχρωμο αλλά ζεστό πρωσικό σακάκι για το οποίο μίλησε ο Bismarck», συμπληρώνει ο Höcke, ο οποίος έχει μόνο καλά λόγια για τον ιταλικό φασισμό ("για τις καλές οδούς και τα τρένα που έφταναν πάντα στην ώρα τους").
Ουσιαστικά, για τους επικριτές του, ο Χόκε, επαινώντας τον φασισμό του Μουσολίνι προτείνει μία μονοκομματική δικτατορία, απαγορεύοντας σε άλλα κόμματα και συνδικάτα, ο ηγέτης της να μπορεί να καταδιώκει όποιον παρουσιάζει αντιτιθέμενες δραστηριότητες ή αντιφατικές απόψεις.
[Για τον Χόκε, ο πρώην Πρόεδρος του κόμματος είχε δηλώσει στις 27 Οκτωβρίου, το βράδυ των κρατικών εκλογών στην Θουριγγία ότι: «Ο Höcke δεν μετακινεί το κόμμα μας προς τα δεξιά. Ο Höcke είναι το κέντρο του κόμματος».


Ο δε Χόκε, συνηθίζει να επαινεί την δήθεν «αντίσταση κατά του Χίτλερ» υπό την ηγεσία του Συνταγματάρχη Στάουφενμπεργκ, ενώ ο ίδιος συνηθίζει επίσης να λέει ότι: «Δώδεκα έτη δεν είναι η μονή ιστορία της Γερμανίας», και παράλληλα θαυμάζει πάρα πολύ προσωπικά την μιλιταριστική Πρωσία του Β’ Ράιχ και τον Μπίσμαρκ. 

Η δε Γερμάνια θέλει παράλληλα στις μέρες μας, να επανεξοπλιστεί πλήρως στρατιωτικά, όπως και να στείλει στρατεύματα στο εξωτερικό].
Ο Höcke πιστεύει ότι για την αναγέννηση της Γερμανίας, θα πρέπει να γίνει καθαρισμός της ηγεσίας της Γερμανίας από την διαφθορά από μια «εκλεκτή ελίτ». Αυτή η ελίτ, υπό την ηγεσία ενός ισχυρού ηγέτη, με «σταθερό χέρι», θα πρέπει να βάλει τάξη στο χάος, με την χρήση μίας «ισχυρής σκούπας». Αυτό είναι για τους εχθρούς του, το πολιτικό σχέδιο του Höcke.
Σε σχέση με το θέμα της κλιματικής αλλαγής και τις ζημίες αυτής στο περιβάλλον που σχετίζονται με την ανθρώπινη ζωή, αυτές, σύμφωνα με τους επικριτές του, δεν εμφανίζονται στο πολιτικό μανιφέστο του Höcke.
Σύμφωνα με επικριτές του, ο ίδιος σε μία συνομιλία του ανέφερε: "Τα μεγαλύτερα δεκαπέντε μόνο από αυτά (τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων) εκπέμπουν περισσότερα επιβλαβή οξείδια του θείου κάθε χρόνο από ότι τα 760 εκατομμύρια αυτοκίνητα παγκοσμίως!"
Έτσι, το μήνυμα του Χόκε είναι σαφές: Βγάζουμε δεκαπέντε πλοία αυτού του είδους εκτός λειτουργίας και το περιβαλλοντικό πρόβλημα επιλύεται σχεδόν αυτόματα.
Ο Höcke μιλάει συχνά επίσης και για την "ανάγκη για θρησκευτική αποκατάσταση" ως "ένα από τα βασικά καθήκοντα του μέλλοντος".  Σύμφωνα με τους αντίπαλους του, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της AfD, ο Höcke δεν έχει τίποτα κοινό με τον Χριστιανισμό.
Η θρησκεία δεν έρχεται σε επαφή με το περιεχόμενό της, αλλά από τον πολιτικό αντίκτυπο που ο Höcke αναμένει από την ενίσχυση της θρησκείας, η οποία θα βοηθήσει στην απελευθέρωση των "εσωτερικών δυνάμεων του λαού" "για τη θεμελιακή ανανέωση της χώρας μας".
Ο Höcke θέλει παράλληλα να βοηθήσει τον «λαϊκό χαρακτήρα» των Γερμανών να αναγεννηθεί και όχι να ξεπεραστεί. Ο πολιτικός της AfD μιλά για "εσωτερικές παραδόσεις από τις οποίες η μεγαλοφυΐα του λαού αντλεί την δύναμή του και πρέπει να διατηρηθούν". Αυτές οι "εσωτερικές παραδόσεις" είναι μύθοι. Ο Höcke τους αποδίδει σε αυτούς μια "αναζωογονητική και ταυτόχρονα δημιουργική επίδραση στους ανθρώπους και τους λαούς".

Στον Höcke αρέσει ιδιαίτερα ο «Μύθος του Γερμανού του Kyffhäuser: Όπως είναι γνωστό, σύμφωνα με τους Γερμανικούς θρύλους, ο παλιός Γερμανός Αυτοκράτορας Μπαρμπαρόσα κοιμάται σε μια σπηλιά στο Kyffhäuserberg και αναμένεται αν ξυπνήσει μία μέρα για να σώσει την αυτοκρατορία και να αποκαταστήσει την δόξα της» (http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.html).
[Πολλοί δε απελπισμένοι και κατεστραμμένοι από την οικονομική κρίση του 1929 Γερμανοί, οι οποίοι είχαν επίσης χάσει πολλά εδάφη λόγω της ήττας τους στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είδαν τον Χίτλερ, ως είτε την «ενσάρκωση», είτε ως τον «Νέο Μπαρμπαρόσα» που επέστρεψε για να σώσει ξανά την Γερμανία.
Και μάλιστα, αυτές τις δοξασίες για τον Χίτλερ, είτε τις διέδιδαν τότε, είτε και τις πίστευαν ακόμα επιφανείς Ναζί, όπως ο αρχηγός των Γκεστάπο και των Ες-Ες, καθώς και αρχηγός Εσωτερικής Ασφάλειας του Χίτλερ, Χάινριχ Χίμλερ].
Αυτός ο μύθος ταιριάζει ακριβώς στο πολιτικό σχέδιο του Björn Höcke. Πιθανώς φαντάζεται ότι αυτός είναι ο δεύτερος βασιλιάς Barbarossa. Μετά από όλα αυτά άλλωστε, ζει και στην σωστή περιοχή. «Τα κεντρικά γερμανικά καταφύγια, η θρυλική Σκοτεινή Γερμανία, θα μπορούσε να έχει στοιχειώδη σημασία ως πυρήνας της επιβίωσης του έθνους μας», δηλώνει ο ίδιος.
«Αλλά γιατί το Kyffhäuser κατέχει την πρώτη θέση ανάμεσα στους Γερμανικούς μύθους»; Πόσοι γνωρίζουν αυτό το έπος; Και σε ποιον σημαίνει κάτι σήμερα»;
Ο Χόκε το συνοψίζει ως εξής: «Ο γερμανικός λαϊκός χαρακτήρας τροφοδοτείται από τους μύθους. Αυτό που είναι ιδιαίτερο για τους Γερμανούς είναι ότι έχουν μια ισχυρή εσωτερική σύνδεση με αυτούς τους μύθους («ρομαντική βαθιά θέαση των Γερμανών»). Αυτοί οι μύθοι έχουν ένα "ενισχυτικό και θεραπευτικό αποτέλεσμα" στους Γερμανούς όταν οι Γερμανοί ενισχύσουν την ταυτοποίησή τους με τους μύθους αυτούς.
Για να μπορέσουν οι Γερμανοί να το επιτύχουν αυτό, χρειάζονται η καθοδήγηση μιας τέτοιας ελίτ που εκτιμά τους μύθους. Με επικεφαλής αυτή την ελίτ, ο γερμανικός λαός θα μεγαλώσει σε δύναμη και δόξα που δεν μπορούσε να της αντισταθεί σε τίποτα. Η πίστη ως γνωστόν άλλωστε κινεί στα βουνά», συμπληρώνει ο Χόκε.

Στα γραπτά του, ο Χόκε καθιστά επίσης σαφές σύμφωνα με μελετητές, ότι ο ίδιος ο Höcke αναβιώνει κάθε στιγμή της ύπαρξής του, συνδέοντάς την άμεσα με την μεγάλη εικόνα  που έχει και για τον εαυτό του ως «πολιτικό στρατηγό».
Η προθυμία με την οποία ο Höcke θέλει να επιβάλει μια ορισμένη εικόνα του εαυτού του έχει διεισδυτικό αποτέλεσμα.
Ο ίδιος ο Höcke επιθυμεί μια μεταμόρφωση της κοινωνίας που υπερβαίνει τα πολιτικά. Έχει σαφείς ιδέες για τον τρόπο ζωής που η ελίτ του «Νέου Barbarossa» πρέπει να μετασχηματίσει τους Γερμανούς.
«Η συνεχής επίκληση των ιερών εννοιών δημιουργεί μια διάθεση δόξας. Εκείνοι που αποδέχονται την αίσθηση αυτή, ανυψώνονται πάνω από την πραγματικότητα και υποτάσσουν αυτό, το κατ’ ευφημισμό κράτος, που είναι υπεύθυνο για τις ανθρώπινες κακουχίες», δηλώνει ο Höcke.
Ο Höcke συνιστά τον εαυτό του ως «διασώστη» και ηγέτη που αντιλαμβάνεται την πραγματική και ουσιαστική αποστολή των Γερμανών και τους φέρνει πιο κοντά σε αυτή.
Σύμφωνα με τον Höcke, η νεωτερικότητα καταστρέφει τα προϊστορικά θεμέλια της Γερμανίας και παράλληλα, διαμαρτύρεται για την "τελική διάλυση" όλων των "ταυτοτήτων".
«Βιώνουμε την τελική διάλυση όλων των πραγμάτων: από την ταυτότητα των φύλων και των εθνικών ομάδων, τις οικογένειες, τους θρησκευτικούς δεσμούς πάνω στις πολιτισμικές παραδόσεις», συνεχίζει ο ίδιος.
Ταυτόχρονα όμως, σύμφωνα με τον Höcke, "η τελική διάλυση όλων των πραγμάτων" έχει σώσει τον μύθο Kyffhauser και τον γερμανικό "εθνικό χαρακτήρα". "Η λαχτάρα των Γερμανών για μια ιστορική φιγούρα, η οποία κάποτε θεραπεύει και πάλι τις πληγές στον λαό, η οποία ξεπερνά την σύγκρουση και διορθώνει τα πράγματα, είναι βαθιά ριζωμένη στην ψυχή μας, είμαι πεπεισμένος για αυτό".
Επιπλέον, από τη μία πλευρά, ο Höcke δεν συμπαθεί τον «ναζιστικό ιμπεριαλισμό, ο οποίος ήταν καταπάτηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των λαών», για άγνωστους λόγους. Από την άλλη, τονίζει αυτό που θεωρεί ότι είναι τα θετικά επιτεύγματα των αποικιακών δυνάμεων.
Ο Höcke δηλώνει επίσης ότι όλα τα κόμματα της Γερμανίας στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και όχι μόνο αυτό των Ναζί, ήταν υπεύθυνα για την δολοφονία έξι εκατομμύρια Εβραίους σε μαζική βιομηχανική λειτουργία. Ο Höcke τοποθετεί το έγκλημα αυτό κοντά σε λάθη που είναι απλά αναπόφευκτα στην ζωή: «Στον γήινο κόσμο, το φως και η σκιά είναι άγρια ​​αλληλένδετα».

Όταν ο Höcke σκέφτεται τα έτη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (1933-45), η προσοχή του στρέφεται κατά πρώτο και κύριο λόγο στην «καταστροφική ήττα του 1945».  Το κακό για το Ναζιστικό κόμμα ήταν ότι έχασε τον Παγκόσμιο Πόλεμο.
Με αφορμή το ζήτημα των "εκατομμυρίων θανάτων" που προκλήθηκαν από το Ολοκαύτωμα και τους γερμανικούς πολέμους, ο Höcke επανέρχεται στον "ηττημένο". Για αυτόν, βέβαια οι βαριά δοκιμασμένοι είναι οι Γερμανοί.
Ο Höcke απορρίπτει οποιαδήποτε αντιμετώπιση του παρελθόντος που «υπονομεύει την εθνική αυτοεκτίμηση των Γερμανών». Ο ίδιος υποστηρίζει αντίθετα ότι οι Γερμανοί θα πρέπει αντ’ αυτού να απαντήσουν στις "δύσκολες στιγμές" που έχουν υποστεί, με μία "στοιχειώδεις ώθηση ωρίμανσης" και "εσωτερική ενίσχυση".
Συμπερασματικά, σύμφωνα με τους εχθρούς του, ο Höcke αντιπροσωπεύει τρία μηνύματα. Πρώτον, τις συνηθισμένες δεξιές θέσεις (για την μετανάστευση ως "μητέρα όλων των προβλημάτων" και "για την αντιμετώπιση του παρελθόντος").
Δεύτερον, την προσπάθεια για μία συλλογική προσπάθεια για υπερβολική αύξηση της αυτοπεποίθησης των Γερμανών. Ο Höcke επίσης προσπαθεί μέσω των δικών του μεμονωμένων προσπαθειών, να αυξήσει την αυτοπεποίθησή των Γερμανών εις βάρος της συνείδησης τους.
Οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να αντιληφθούν πώς θα κάνουν κακό ως αποτέλεσμα της εφαρμογής των προτάσεων του Höcke, αλλά μάλλον θα επιδοθούν στην εντυπωσιακή ιδέα να είναι μέρος ενός λαού γεμάτου δύναμη και "δόξα".
Είναι διαφορετικό από την ανησυχία του Höcke για πραξικόπημα. Ο Höcke συνηγορεί υπέρ του βίαιου αποκλεισμού κάθε αντιπολίτευσης από το έθνος υπό την ηγεσία μιας ελίτ με ένα "ισχυρό χέρι ενός ηγέτη". Υποστηρίζει δε και την εκ νέου εκπαίδευση του πληθυσμού στον «Γερμανικό εθνικό χαρακτήρα».
Αυτό το πολιτικό σχέδιο είναι το τρίτο μήνυμα του Höcke. Το διατυπώνει συγκακελλυμένα και δηλώνει ευθέως τι μπορεί να αναμένουν οι Γερμανοί εάν αυτός, το κόμμα και οι συνεργάτες έρθουν όχι μόνο στην διακυβέρνηση και την εξουσία της Γερμανίας.
[Εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι όλοι σημερινοί ακροδεξιοί πολιτικοί στην ΕΕ, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν  ως φασίστες, αφού σε αντίθεση με αυτούς, αυτοί ούτε ρατσιστικούς και γενοκτονικό νομούς θέλουν να ψηφίσουν, ούτε και να καταλάβουν εδάφη γειτονικών κρατών]. 

Τέλος, στην Γερμανία, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (SPD), επιθυμία του οποίου είναι να «εγκατασταθεί» στην αριστερή πτέρυγα της πολιτικής,  συζήτησε το θέμα του μέλους του, Thilo Sarrazin (https://en.wikipedia.org/wiki/Thilo_Sarrazin), πρώην μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας, το οποίο θεωρείται αναμφισβήτητα ένα από τα πιο γνωστά πρόσωπα του κόμματος.
Ο Σαραζίν είναι μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα. Το όνομά του πρωτοεμφανίστηκε με το βιβλίο που έγραψε το 2010, στο οποίο υπογραμμίζει την ρατσιστική / φασιστική ρητορική ως κεντρικό ιδεολόγημα του. Στο βιβλίο του αυτό ο ίδιος χρησιμοποίησε τέτοιες εκφράσεις κατά Γερμανών πολιτών ξένης καταγωγής και λαθρομεταναστών, οι οποίες κατά πολλούς ενέπνευσαν τον ηγέτη της AfD στην Θουριγγία Björn Höcke.
Ο Sarrazin έγραψε αρκετά ακόμα βιβλία σχετικά με το ίδιο θέμα. Ο Σαραζίν, μέλος του SPD, κατακρίνεται συχνά από τους σοσιαλδημοκράτες και άλλους αντιφασιστικούς σχηματισμούς στα προγράμματα που διοργανώνονται για την προώθηση των βιβλίων του.
Ο Σαραζίν χρησιμοποιούσε ως επί το πλείστον το βιβλίο του την φράση που έλεγε ότι: «Η Γερμανία καταστρέφει τον εαυτό της. Οι Τούρκοι και οι άλλοι μετανάστες δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν στα ήθη, τα έθιμα, τον πολιτισμό και το πολιτικό μας σύστημα. Οι μετανάστες με χαμηλά επίπεδα εκπαίδευσης επηρεάζουν δυσμενώς την χώρα και την κάνουν να φαίνεται ανόητη».
Το SPD ψάχνει τρόπους για να απαλλαγεί από το Sarrazin εδώ και χρόνια. Τέλος, η επιτροπή διαιτησίας του κόμματος, η οποία συγκλείσθηκε πριν από λίγους μήνες, αποφάσισε να τερματίσει την ιδιότητα του μέλους της Sarrazin. Έχουν γίνει προσπάθειες για την απομάκρυνση του Sarrazin από το κόμμα και παλαιότερα.
Αυτή η είδηση ​​λήφθηκε πολύ θετικά στο κόμμα. Κάποια από τα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης του κόμματος σε δήλωσή τους ανέφεραν: «Ο ρατσιστής Sarrazin ήταν απαιτητό να διωχθεί. Το SPD δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιηθεί ως μέσο διάδοσης των δεξιόστροφων ιδεολογιών».
Ενώ ο Σαραζίν διώχθηκε από το κόμμα, η πιο σκληρή αντίδραση προήλθε από το ακροδεξιό κόμμα της AfD. Οι εκπρόσωποι του κόμματος δήλωσαν: «Οι αληθινοί φασίστες, είναι αυτοί που δεν μπορούν να δεχθούν διαφορετικές απόψεις στο κόμμα τους. ​​Τι κακό έκανε ο Σαραζίν; Όλα αυτά που είπε και έγραψε ήταν αλήθεια». 

Από παλιά η AfD υποστήριξε τον Σαραζίν με τις δηλώσεις των στελεχών της. Στην πραγματικότητα, οι αξιωματούχοι της AfD εξέτασαν την αποβολή του Sarrazin από το κόμμα ως μία σοβαρή παραβίαση των κανόνων της ενδοκομματικής δημοκρατίας.
Οι αξιωματούχοι της AfD δήλωσαν σε μια δήλωση προς τον Τύπο: "Καλέσαμε τον Sarrazin στο κόμμα μας, μπορεί να εργαστεί και να αγωνιστεί μαζί μας".
Ο Sarrazin, από την άλλη πλευρά, περιέγραψε την απόφαση του SPD ως απόλυτη ανοησία και αηδιαστική. Τονίζοντας ότι δεν είχε καμία πρόθεση να εγκαταλείψει το κόμμα, ο Σαραζίν δήλωσε ότι είναι αποφασισμένος να συνεχίσει τον αγώνα του στον νομικό τομέα.
Κατά τους επικριτές του, οι δηλώσεις του Σαραζίν στα βιβλία έχουν κάνει τον ρατσισμό και εξαπλώνεται μαζί με την ξενοφοβία. Ο Σαραζίν, ισχυρίζεται ότι ο ίδιος απλά περπατά μέσα από τη μεταφορά της «πολιτιστικής ασυμβατότητας.
Ο ίδιος δηλώνει: «Νομίζω ότι είναι ακόμη πιο ηλίθιο να υποστηρίξουμε ότι η φράση "οι μετανάστες στην Γερμανία έχουν χαμηλά επίπεδα εκπαίδευσης είναι καθαρός πολιτιστικός ρατσισμός».
Η δε AfD επίσης θέλει να συμφωνήσει σε μια κοινωνικοπολιτική πορεία, και ιδίως για τον τομέα των συντάξεων στην διάσκεψη του κόμματος τους στα τέλη Απριλίου για τα κοινωνικά θέματα, στο οποίοι η δεξιά πτέρυγα του Χόκε θέλει το κόμμα τους να εγγυηθεί για την διατήρηση και αύξηση τους, έτσι ώστε να αποκτήσουν περαιτέρω φιλολαϊκό προφίλ και ψήφους.
Πολλοί αντίπαλοι του συμπροέδρου του κόμματος Meuthen εντός του κόμματος απορρίπτουν επίσης την νεοφιλελεύθερη θέση του σε σχέση με την κοινωνική πολιτική πορεία της AfD., μιας και ο ίδιος  πριν από ενάμιση χρόνο, είχε παρακαλέσει στο Κογκρέσο του Ομοσπονδιακού Κόμματος στο Augsburg να καταργηθεί πλήρως η νόμιμη σύνταξη.
Στο τέλος, η AfD πρέπει να βρει έναν συμβιβασμό στην κοινωνική πολιτική της μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν μια πιο φιλελεύθερη οικονομική πορεία και των εκπροσώπων ενός Εθνικού κοινωνικού ριζοσπαστισμού του Höcke, σύμφωνα με το στυλ: κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά μόνο για τους Γερμανούς.
[Το δε έτος 2020, σύμφωνα με το περιοδικό Spiegel, οι αλλοδαποί στην Γερμανία ξεπέρασαν τα 11 εκατομμύρια, ενώ ο αριθμός τους είναι στο υψηλότερο επίπεδο μετά την επανένωση της Γερμανίας, αφού αυξήθηκαν κατά 2% από το 2018 (https://www.protothema.gr/world/article/968342/spiegel-xeperasan-ta-11-ekatommuria-oi-allodapoi-sti-germania/).
Στα τέλη του 2011 ο αριθμός των καταγεγραμμένων αλλοδαπών ήταν 6,93 εκατομμύρια, ενώ το 1990 ήταν μόλις 5,34 εκατομμύρια.
Από το 2012 έως το 2019 έφτασαν στη Γερμανία δύο εκατομμύρια αιτούντες άσυλο. Πάντως, ο μεγάλος αριθμός των προσφύγων είναι ένας μόνο λόγος για την αύξηση των τελευταίων χρόνων. Στα τέλη του 2018, προέρχονταν από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχεδόν 5 εκατομμύρια πολίτες, ενώ άλλα 1,5 εκατομμύρια ήταν Τούρκοι, αναφέρει το «Spiegel».
Πριν από μερικές ημέρες, η Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία της Γερμανίας ανακοίνωσε ότι ο πληθυσμός στην Γερμανία έφτασε τα 83,2 εκατομμύρια].
Στην Ιταλία, όλα δείχνουν πως σύντομα ο Matteo Salvini και η Λέγκα που εκτοπίστηκαν στην ιταλική αντιπολίτευση το περασμένο καλοκαίρι θα επιστρέψει σύντομα στην εξουσία.
Ορκίστηκε ότι θα εκδικηθεί τους πρώην εταίρους του συνασπισμού, το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, που σχημάτισε νέο συνασπισμό με το κεντρώο PD και απομάκρυνε την Λέγκα από την κυβέρνηση.
Στους μήνες που ακολούθησαν, ο Σαλβίνι ήταν ένας απίστευτα αποτελεσματικός ηγέτης για την αντιπολίτευση της Ιταλίας. Και οι δημοσκοπήσεις αντικατοπτρίζουν την επιτυχία του:
Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η Λέγκα είναι το πιο δημοφιλές κόμμα στην Ιταλία.
Μέσω του λογαριασμού του στο Twitter, ο Σαλβίνι ασχολείται με τους ψηφοφόρους ενώ εξηγεί τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ιταλία: τα ναρκωτικά, το έγκλημα, μια γενική αίσθηση οικονομικής στασιμότητας και κακουχίας. Με την λαϊκή του έκκληση, κατάφερε να κερδίσει περιοχές στο βόρειο τμήμα της Ιταλίας που κάποτε θεωρούσαν ότι ήταν αριστεροί ψηφοφόροι.
Στο τελευταίο τους «Big Read», οι Financial Times εξετάζουν πώς ο Σαλβίνι και το κόμμα του κέρδισαν τις περιοχές της Ιταλίας που ήταν τα οχυρά του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος εδώ και δεκαετίες.
Φυσικά, το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα μεταμορφώθηκε σε αριστερό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, όπως και τα περισσότερα Κομμουνιστικά Κόμματα σε όλη την Ευρώπη και την Ασία.
Η ιστορία των FT ξεκινά με τον Alan Fabbri, δήμαρχο της πόλης της Ferrara, στην περιοχή Emilia Romagna της Βόρειας Ιταλίας. Οι γονείς του ήταν σθεναροί κομμουνιστές και οι παππούδες του ήταν παρτιζάνοι που πολέμησαν εναντίον του Μουσολίνι. Ωστόσο, ενεγράφη ως μέλος της Λέγκας όταν ήταν 19 ετών, και τελικά εκλέχτηκε ως δήμαρχος της Ferrara, παρά την παράδοση της εκλογής αριστερών.
Όμως, υπό την ηγεσία του Salvini κατά τα τελευταία έξι χρόνια, η επαναπροσδιορισμένη «ένωση» (Λέγκα) έχει γίνει ένα εθνικό κόμμα που είναι γνωστό για τη στάση του κατά των μεταναστών. Και σύμφωνα με τις περισσότερες δημοσκοπήσεις, κατέχει την πλειοψηφία, ακόμη και σε περιοχές με ιστορία ισχυρής αριστεράς παράδοσης.
Γιατί;
Όπως εξηγούν οι FT, επειδή πολλοί πρώην κομμουνιστές πιστεύουν ότι η Λέγκα είναι τώρα το κόμμα που προστατεύει τους εργαζόμενους. Αντικατοπτρίζει τη μετατόπιση στις ΗΠΑ, καθώς πολλά συνδικάτα υποστήριζαν τον Πρόεδρο Trump και τη θέση του ως πρόμαχο των εργαζομένων.
Ο Φάμπρι δήλωσε ότι ο παππούς του είχε πάντα ένα φύλλο μαρξιστικής εφημερίδας στο τραπέζι της κουζίνας του, παρόλο που ήταν αναλφάβητος.
Αλλά για την νέα γενιά, τα πράγματα αλλάζουν. Κανείς δεν θυμάται τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο και τις ηρωικές προσπάθειες των κομμουνιστών που αγωνίζονται με τους φασίστες.
«Πολλοί εδώ πίστευαν ότι οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν ποτέ να ψηφίσουν  ένα δεξιό κόμμα λόγω των οικογενειακών τους παραδόσεων, αλλά αυτό έχει αλλάξει. Πολλοί πρώην κομμουνιστές τώρα ψηφίζουν την ένωση καθώς υπερασπίζουμε τους εργαζόμενους».
Όλα αυτά είναι σημαντικά για έναν κρίσιμο λόγο: Αργότερα αυτό τον μήνα, οι Ιταλοί στην Emilia Romagna θα κατευθυνθούν στις περιφερειακές εκλογές που θα μπορούσαν να βοηθήσουν να αλλάξει η ισορροπία εξουσίας στο Ιταλικό κοινοβούλιο με ευνοούμενο τον Salvini.
Παρεμπιπτόντως παρά την αριστερή παράδοση, η περιοχή είναι επίσης μία από τις πλουσιότερες της Ιταλίας.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η δεξιά υποψήφια, το «πρωτοπαλίκαρο» της Λέγκα Lucia Borgonzoni, δίνει μάχη σώμα με σώμα με τον αριστερό αντίπαλό της.
Μια ενδεχόμενη νίκη της θα «πυροδοτήσει μια κρίση στον κυβερνώντα συνασπισμό, απειλώντας να ισοπεδώσει την Ιταλική κυβέρνηση για δεύτερη φορά σε έξι μήνες» λένε αναλυτές.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι  η 43χρονη Μποργονζόνι, μπορεί να σπάσει το κόκκινο τείχος της Ιταλίας.
«Ας είμαστε σαφείς, θα κερδίσουμε εδώ», είπε την περασμένη εβδομάδα στη Μόντενα  ο Σαλβίνι. «Από τις 27 Ιανουαρίου, ο κόσμος πρόκειται να αλλάξει … Όλοι εδώ μου λένε ότι ψήφιζαν κομμουνιστές, αλλά τώρα όχι πλέον επειδή δεν είναι πλέον κομμουνιστές, είναι κάτι άλλο τώρα».
«Εάν το PD χάσει στην Εμίλια-Ρομάνια, κατά 100% έχει την δυνατότητα να μειώσει την εθνική κυβέρνηση και να θέσει τον Σαλβίνι σε πορεία για να γίνει πρωθυπουργός», λέει ο Daniele Albertazzi, ακαδημαϊκός στο Πανεπιστήμιο του Birmingham και εμπειρογνώμονας για την ιστορία της Λέγκας. «Είναι πραγματικά πολύ κοντά» (https://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/837742_ola-deihnoyn-syntoma-epistrofi-toy-msalvini-stin-exoysia-ti-anaferoyn).
Τελικά, στις τοπικές εκλογές στην Ιταλική επαρχία της Emilia-Romagna, στις 26 Ιανουαρίου του 2020, ο ηγέτης της Λέγκας Ματέο Σαλβίνι δήλωσε ότι δεν είναι διατεθειμένος να παραδεχθεί την ήττα του στις περιφερειακές εκλογές που διεξήχθησαν στην Εμίλια Ρομάνια και θα περιμένει τα οριστικά αποτελέσματα, παρά το ότι τα exit poll φέρουν την κεντροαριστερά να επικρατεί στο ιστορικό προπύργιό της.
Το ιδιωτικό τηλεοπτικό δίκτυο Mediaset προέβλεψε ότι ο υποψήφιος του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος (PD) θα επικρατήσει με το 50,1% των ψήφων έναντι της υποψήφιας της Λέγκας. Η δημόσια τηλεόραση RAI φέρει πάντως την διαφορά μεταξύ του νυν περιφερειάρχη και της αντιπάλου του που ανήκει στην Λέγκα να είναι πολύ μικρότερη: τρεις εκατοστιαίες μονάδες.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους ενώ η καταμέτρηση βρισκόταν ακόμη σε εξέλιξη, ο Σαλβίνι τόνισε ότι είναι περήφανος διότι το κόμμα του αμφισβήτησε την κεντροαριστερά στην Εμίλια Ρομάνια, περιοχή όπου η κυριαρχία της ήταν δεδομένη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Έπειτα από 70 χρόνια, έγινε αγώνας. Ως τώρα, το ματς είχε τελειώσει πριν αρχίσει», είπε ο ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος και πρώην υπουργός Εσωτερικών ().
Για αρκετούς παρατηρητές στην Ιταλία, ο Σαλβίνι επίσης ότι: «Δεν νιώθω νικημένος, είτε κερδίζω, είτε χάνω. Αλλά ακόμα και αν χάνω είμαι εξίσου χαρούμενος, και αντίθετα δουλεύω δύο φορές πιο σκληρά. Θα πρέπει να περιμένουν τα επόμενα είκοσι χρόνια για να με δουν κουρασμένο».
Στις δε εκλογές στην Καλαβρία, οι οποίες έγιναν την ίδια μέρα με αυτές της Εμίλια Ρομάνια, σύμφωνα με τα επίσημα η υποψήφια της Λέγκας και της Δεξιάς Santelli κέρδισε με 55,9% έναντι του Filippo Callipo με 30,1%.

Η Λέγκα εμφανίστηκε να χάνει υποστήριξη στις δημοσκοπήσεις για μερικές εβδομάδες, στην συνέχεια ωστόσο ανέκαμψε. Μαζί με τους συμμάχους της των Αδελφών της Ιταλίας και της Forza Italia, φαίνεται να ελέγχει περίπου το 50% των ψήφων του έθνους, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Οι αποτυχίες της κυβέρνησης Πέντε Αστέρων - Δημοκρατικών ήταν πολύ πιο αξιοσημείωτες. Ο προϋπολογισμός της για το 2020 βασίστηκε σε διαδοχικές οβιδιακές στροφές, οι οποίες δημιούργησαν ελάχιστο δημοσιονομικό χώρο προκειμένου να μπορούν να εφαρμοστούν ουσιαστικές φορολογικές περικοπές ή αύξηση δαπανών, ενώ την ίδια ώρα έδιναν την εντύπωση ενός ετοιμόρροπου κυβερνητικού σχήματος (https://www.capital.gr/bloomberg-view/3406305/italia-i-ora-tis-prothupourgias-salbini-plisiazei).
Παράλληλα, ο ηγέτης του αντιπολιτευτικού κόμματος «Λέγκα του Βορρά», πρώην υπουργός Εσωτερικών, Ματέο Σαλβίνι, δήλωσε ότι η Γαλλία εμποδίζει την έκδοση κοινής δήλωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης που καταδικάζει το κλείσιμο των πετρελαιοπηγών και των τερματικών λιμένων στη Λιβύη, αμφισβητώντας τη θέση της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Τζουζέπε Κόντε, αναφορικά με τη γαλλική ένσταση, γράφει ιταλικό δημοσίευμα.
Σύμφωνα με το Ιταλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο ο Σαλβίνι είπε:
«Ο  Πρωθυπουργός, Τζουζέπε Κόντε, ο οποίος αντί να κάνει συγκεκριμένες δηλώσεις σχετικά με τη Λιβύη και τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γνωρίζει ότι η Γαλλία αρνήθηκε να εκδώσει δήλωση που καταδίκαζε το εμπάργκο στην εξαγωγή πετρελαίου που επέβαλε ο Χαλίφα Χαφτάρ, δήλωση καταδίκης από τις μεγάλες ατλαντικές δυνάμεις, όπως είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία και η Ιταλία;».
Συνέχισε ο Σαλβίνι:
«Μήπως ο Κόντε δεν γνωρίζει ότι μεταξύ των πετρελαϊκών εταιρειών υπάρχει και το συγκρότημα της Eni στο Μελίτα (Mellitah), όπου κορυφαίοι Ιταλοί επαγγελματίες εργάζονται  και επενδύουν στη Λιβύη;»
«Γιατί ο Τζουζέπε Κόντε και ο υπουργός Εξωτερικών Λουίτζι ντι Μάιο δεν υπερασπίζονται τα συμφέροντά μας και τους παραγωγικούς τομείς εκτός της χώρας μας;»
«Δεν υπάρχει θάρρος και καλή πολιτική, η χώρα δεν πρέπει να πληρώσει το τίμημα της απουσίας της κυβέρνησης και την έλλειψη επαγγελματισμού», κατέληξε (https://www.echedoros-a.gr/2020/01/blog-post_595.html?fbclid=IwAR2hjbzlnMph95v9wp4CNVc14T2KKq4gCPi4PZtcMj2CiaPV3QXIUBln3IM).
Τον ίδιο μήνα, στην Ιταλία, η Λέγκα στήριξε την άρση της ασυλίας του Σαλβίνι, ενώ η αποχή των γερουσιαστών της πλειοψηφίας του κυβερνητικού συνασπισμού από τη συνεδρίαση της αρμόδιας Επιτροπής προσπάθησε να την αποτρέψει, λίγες ημέρες πριν τις περιφερειακές εκλογές στην "κόκκινη" Εμίλια Ρομάνια.
Η πλειοψηφία που στηρίζει την κυβέρνηση Κόντε φέρεται ότι φοβήθηκε τον Ματέο Σαλβίνι και απείχε από την συνεδρίαση και την ψηφοφορία της Επιτροπής Ασυλίας για την άρση της ασυλίας του για να δικαστεί για την απαγωγή των 131 προσφύγων και μεταναστών, που σύμφωνα με τις δικαστικές αρχές τους είχε απαγορεύσει παράνομα την αποβίβαση στο λιμάνι της Αουγκούστα της Σικελίας τον Ιούλιο του 2019.
Στη συνεδρίαση παρευρέθηκαν μόνο οι 10 από τους 23 γερουσιαστές της Επιτροπής Ασυλίας και οι διαδικασίες πραγματοποιήθηκαν μέσα σε κωμικοτραγικές συνθήκες. Οι 5 γερουσιαστές της Λέγκας ψήφισαν υπέρ της άρσης της ασυλίας και κατά της πρότασης του δεξιού προέδρου της Επιτροπής Γκαρπάρι εναντίον της άρσης της ασυλίας.
Οι 4 γερουσιαστές της Φόρτσα Ιτάλια και ο ένας γερουσιαστής των φασιστοειδών Αδελφών της Ιταλίας ψήφισαν την πρόταση του προέδρου κατά της άρσης, με αποτέλεσμα να περάσει η άρση, γιατί ο κανονισμός της γερουσίας προβλέπει να περνά το "όχι" στην πρόταση του προέδρου της Επιτροπής σε περίπτωση ισοψηφίας.
Ο κυβερνητικός συνασπισμός προσπάθησε να μεταφέρει το θέμα απευθείας στην ολομέλεια του σώματος στις 17 Φεβρουαρίου, μετά τις κρίσιμες περιφερειακές εκλογές της Κυριακής στην «κόκκινη» Εμίλια Ρομάνια και την Καλαβρία.
Η Επιτροπή Ασυλίας δεν είχε πάντως την τυπική απαρτία για να συνεδριάσει στις 17.00 ώρα Ιταλίας, παρόλο που στις 19 Δεκεμβρίου είχε αποφασίσει ομόφωνα να αποφασίσει σήμερα για το θέμα της άρσης της ασυλίας του Σαλβίνι.
Η πλειοψηφία της Επιτροπής, που ανήκει στα κόμματα που υποστηρίζουν την κυβέρνηση, το Κίνημα Πέντε Αστέρων (Κ5Α), το Δημοκρατικό Κόμμα, τη Ζωντανή Ιταλία του Ρέντσι και τους Ελεύθερους και Ίσους, αποφάσισε να απέχει από την συνεδρίαση, ενώ ο Σαλβίνι είχε δώσει οδηγίες στους γερουσιαστές της Λέγκας να ψηφίσουν υπέρ της άρσης της ασυλίας για να προσαχθεί σε μια «πολιτική δίκη εναντίον αυτού που υπερασπίστηκε την ασφάλεια, τα σύνορα και την τιμή αυτής της χώρας».
Στην Επιτροπή συμμετέχουν 23 γερουσιαστές, 6 του Κ5Α, 5 της Λέγκας, 4 της Φόρτσα Ιτάλια, 3 της Ζωντανής Ιταλίας του Ρέντσι, και από ένας γερουσιαστής του Δημοκρατικού Κόμματος, των Αδελφών της Ιταλίας, των Ελεύθερων και Ίσων και των γερμανόφωνων του SVP.
Τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού προσπάθησαν να μεταφέρουν στις 17 Φεβρουαρίου την επίμαχη ψηφοφορία για την άρση της ασυλίας του Σαλβίνι για να μην προσφέρουν ένα προεκλογικό όπλο στα χέρια του ενόψει των περιφερειακών εκλογών της Κυριακής στην «κόκκινη» Εμίλια Ρομάνια και την Καλαβρία.
Η δεξιά πρόεδρος της γερουσίας Καζελάτι όμως χρησιμοποίησε την κρίσιμη ψήφο της την προηγούμενη εβδομάδα για να διεξαχθεί η ψηφοφορία όπως είχε αποφασιστεί το Δεκέμβριο πριν από τις περιφερειακές εκλογές, στοχεύοντας να διευκολύνει την συσπείρωση των ψήφων της δεξιάς και της ακροδεξιάς εναντίον της «δίωξης» του αναμφισβήτητου πολιτικού αρχηγού της.
«Για την ελευθερία είμαι έτοιμος να πάω και στη φυλακή», τόνισε με περιττό θράσος ο Ματέο Σαλβίνι για να εμφανιστεί ως «θύμα της δικαιοσύνης», υποστηρίζοντας αυτή την φορά την άρσης της ασυλίας του
«Το σκέφθηκα… έχει καταντήσει ανέκδοτο που συνεχίζεται εδώ και χρόνια, αποφάσισα να ζητήσω σε αυτούς που θα ψηφίσουν, και στους γερουσιαστές της Λέγκας, να μου κάνουν τη χάρη. Να ψηφίσουν να με στείλουν σε δίκη για να τα ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα. Στείλτε με στο δικαστήριο. Θα είναι μια δίκη εναντίον του ιταλικού λαού.
Ας βρουν ένα αρκετά μεγάλο δικαστήριο γιατί εκατομμύρια Ιταλών θα έρθουν να μου κάνουν παρέα. Εάν πρέπει να πάω φυλακή γιατί υπερασπίστηκα την χώρα μου θα πάω με ψηλά το κεφάλι», συμπλήρωσε ο Σαλβίνι. 
Παράλληλα, επέμενε στη θέση του πως ο ίδιος ήθελε απλώς «να υπερασπιστεί τα σύνορα της Ιταλίας», καθώς και πως «η απόφαση να καθυστερήσει η αποβίβαση των μεταναστών, είχε ληφθεί από όλη την πρώτη κυβέρνηση Κόντε, την οποία στήριζαν η Λέγκα και τα Πέντε Αστέρια».
Η τελική απόφαση για το αν ο επικεφαλής της Λέγκας και πρώην υπουργός Εσωτερικών θα οδηγηθεί σε δικαστήριο, θα ληφθεί από την ολομέλεια της ιταλικής γερουσίας, πιθανώς στα μέσα Φεβρουαρίου (https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/227706_pros-diki-odeyei-o-salbini-stin-italia).
Αυτή την στιγμή τόσο το PD, όσο και το M5S και ο Σύνδεσμος - δηλαδή τα τρία κόμματα με τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία - έχουν εκφραστεί υπέρ της δίκης εναντίον του Σαλβίνι. Ωστόσο, μετά τις εκλογές στην Emilia-Romagna, τα πράγματα θα μπορούσαν να αλλάξουν.
Έτσι, η Λίγκα θα μπορούσε να αποφασίσει να αλλάξει την θέση της και να καταψηφίσει την έναρξη δίκης, για να αποφύγει την δίκη του Σαλβίνι. Και το Κίνημα των 5 Αστέρων θα μπορούσε να κάνει τα ίδιο για να αποφύγει μεγαλύτερα προβλήματα:
Ο Σαλβίνι έχει ήδη καταστήσει σαφές ότι σε μια πιθανή δίκη θα έφερνε για κατάθεση τόσο τον Πρωθυπουργό Giuseppe Conte, όσο και τον Luigi Di Maio, με τον οποίο ήταν στην κυβέρνηση κατά την υπόθεση Gregoretti.
Εάν ακόμη και η Γερουσία εγκρίνει οριστικά την εξουσιοδότηση για δίκη του Salvini, δεν λέγεται ότι η πραγματική διαδικασία θα πραγματοποιηθεί όντως. Μόλις ληφθεί η απόφαση, το Δικαστήριο των Υπουργών πρέπει να διαβιβάσει όλα τα έγγραφα στο τακτικό δικαστήριο που είναι υπεύθυνο, το οποίο για την υπόθεση Gregoretti είναι εκείνο της Κατάνια.
Στο σημείο αυτό, όπως επισήμανε ο Giovanni Bianconi στο Corriere della Sera: «Ο εισαγγελέας της Catania θα πρέπει να προτείνει εκ νέου την κατηγορία του Σαλβίνι από το δικαστήριο των Υπουργών και να την υποβάλει στον δικαστή της προκαταρκτικής ακρόασης, ο οποίος θα πρέπει να αποφασίσει σχετικά με την παραπομπή για δίκη.
Με μια ιδιαιτερότητα, η οποία θα γινόταν ακόμα ένα παράδοξο αυτής της ιστορίας: Το γραφείο του Εισαγγελέα είχε ήδη διατυπώσει για την κατάθεση της υπόθεσης Gregoretti, πιστεύοντας (αντίθετα με την υπόθεση των 18) ότι οι λεπτομέρειες της κατηγορίας απαγωγής των μεταναστών τον Σαλβίνι δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα».
Το δε γραφείο του Εισαγγελέα της Catania θα πρέπει στην συνέχεια να προβάλει μια κατηγορία - την οποία δεν πιστεύει - και στην συνέχεια να την υποβάλει στον δικαστή για τις προκαταρκτικές ακροάσεις, οι οποίες στο σημείο αυτό θα αποφασίσουν εάν θα φέρουν τον Σαλβίνι σε δίκη (δηλαδή σε πραγματική δίκη) ή θα τον απαλλάξουν.
Παράλληλα, ο αρχηγός του κόμματος Lega Nord, Matteo Salvini κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας στην επαρχία Εμίλια-Ρομάνια, όταν ένας πολίτης κουνούσε μαζί την σημαία της Ιταλίας, της Αλβανίας και της Λέγκα, είπε ότι οι Αλβανοί με κανονικά έγγραφα στην Ιταλία ήταν αδελφοί και αδελφές του.
"Κοίτα πόσο όμορφη είναι εκείνη η σημαία: εκτός από τη τρίχρωμη σημαία, είναι η σημαία της Lega και η αλβανική. Επειδή ήρθε από μακριά με νόμιμα έγγραφα στην Ιταλία, πληρώνει φόρους και με σεβασμό, είναι ο αδελφός μου, είναι η αδελφή μου", είπε.
"Ζήτω η κοινότητα των μεταναστών, σεβαστή, ολοκληρωμένη και μορφωμένη. Η Ιταλία είναι το σπίτι σας", δήλωσε ο Σαλβίνι (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/6920100_ki-omos-eipe-salbini-zito-i-koinotita-ton-metanaston).
Το ίδιο μήνα, η ιταλική κυβέρνηση, με τον τελευταίο κρατικό προϋπολογισμό, αποφάσισε την επιβολή της «ηλεκτρονικής πληρωμής» με κάρτα για μια σειρά αγορών, προκειμένου να μπορούν, στην συνέχεια, να ισχύσουν και οι προβλεπόμενες φοροαπαλλαγές.
Οι «ηλεκτρονικές πληρωμές» με στόχο την μείωση του τελικού φόρου εισοδήματος θα αφορούν, στο εξής, τις εξετάσεις σε ιδιωτικά ιατρικά κέντρα, την άθληση, τα στεγαστικά δάνεια, τις αποδείξεις του κτηνίατρου αλλά και τους φόρους εγγραφής στα πανεπιστήμια. Προς το παρόν, εξαιρούνται οι αγορές φαρμάκων και οι εξετάσεις σε δημόσια νοσοκομεία.
Εκτός από πληρωμές με κάρτα, οι πολίτες θα μπορούν να χρησιμοποιούν και τραπεζικό έμβασμα ή τις πιο παραδοσιακές, τραπεζικές επιταγές. Ο προφανής λόγος που ενέπνευσε το μέτρο, είναι η αποτελεσματικότερη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, η οποία συνεχίζει να αποτελεί τεράστιο πρόβλημα για την Ιταλία.
Το υπουργείο οικονομικών της Ρώμης δεν έχει διευκρινίσει, ακόμη, πώς θα πρέπει να αποδεικνύεται η ηλεκτρονική πληρωμή και για τον λόγο αυτό, οι φοροτεχνικοί συμβουλεύουν τους πολίτες να φυλάνε, προς το παρόν, όλες τις χάρτινες αποδείξεις των συναλλαγών αυτών.
Πρόκειται για μέτρο που επιβάλλεται για πρώτη φορά στην Ιταλία και οι περισσότεροι πολίτες δηλώνουν στα μέσα ενημέρωσης, ότι «για όποιον θέλει να σέβεται τον νόμο, τελικά, είναι κυρίως θέμα συνήθειας και απαιτείται, όπως σε όλα, λίγος χρόνος για την σχετική προσαρμογή» (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/6919812_italia-epiballei-tin-ilektroniki-pliromi-me-karta-gia-na-ishysoyn-foroapallages).
Πολλοί δε πολιτικοί αναλυτές στην Ιταλία, όπως π.χ. ο Φραντσέσκο Γκαλιέτι της εταιρείας συμβούλων Policy Sonar, προεξοφλούν ότι η κυβέρνηση συμμαχίας οδεύει σε πτώση ως την άνοιξη, καθώς το ενοποιητικό της στοιχείο ήταν να μείνει η Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι εκτός εξουσίας, αλλά πέραν αυτού τα κόμματά της χωρίζουν πολλά περισσότερα από όσα τα ενώνουν, ενώ η συνεργασία του M5S με το PD, κόμμα του «κατεστημένου» που υποτίθεται ότι αντιμάχεται, αναμένεται πως θα προκαλέσει βαριές απώλειες για το Κίνημα.
Την ίδια χρονική περίοδο, ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών Λουίτζι Ντι Μάιο βασίζεται ιδιαίτερα στην συνεργασία Ιταλίας, Τουρκίας και Ρωσίας. Θεωρεί, δε, ότι στην Λιβύη θα έπρεπε να αποσταλούν κυανόκρανοι από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες για να μπορέσει να στηριχθεί η ειρηνευτική διαδικασία.

Με τις δηλώσεις του αυτές ο Μάιο, ύστερα από εντολή του Ιταλού πρωθυπουργού Κόντε,  θέλει να τονίσει ότι Ιταλία επιθυμεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην Λιβύη και ότι προσπαθεί να ανταγωνιστεί την γαλλική κινητικότητα στη Βόρεια Αφρική. Η ιταλική εταιρία υδρογονανθράκων Eni έχει άλλωστε ισχυρά συμφέροντα, ιδίως στις νότιες περιοχές της Λιβύης.
Βέβαια, για κάποιους αναλυτές, με τις δηλώσεις της για αποστολή στρατού στην Λιβύη, η Ιταλια θέλει ουσιαστικά, όπως έκανε και το 1912, η να «βάλει πόδι» στην πλούσια σε πετρέλαιο αυτή Αφρικανική χώρα και να την μετατρέψει όπως και τότε σε ένα προτεκτοράτο της (https://www.defence-point.gr/news/italia-livyi-opos-to-1912-i-romi-vazei-podi-stin-afrikaniki-chora).
Επιπλέον, τον ίδιο μήνα, η Ιταλία φαίνεται ότι πραγματοποιεί μία τουρκική στροφή στην πολιτική της όσον αφορά την ανατολική Μεσόγειο κι αφήνει «ξεκρέμαστη» την Αθήνα.
Το έργο του αγωγού EastMed δεν αποτελεί ένα εφικτό σχέδιο από πλευράς κόστους και κατασκευής, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, στο τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, επιβεβαιώνοντας κι επίσημα πως η Ρώμη δεν «καίγεται» για τον αγωγό, αφού προτεραιότητά της είναι τα πετρέλαια της Λιβύης.
«Είναι προφανές ότι το έργο του EastMed, που προτείνεται από την Ελλάδα, δεν θα είναι μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα βιώσιμη επιλογή σε σύγκριση με άλλα έργα, όταν ληφθούν υπόψη το κόστος και η κατασκευαστική διαδικασία», δήλωσε ο Λουίτζι Ντι Μάιο.
Ερωτηθείς γιατί η Ιταλία δεν συμμετείχε στην τελετή υπογραφής του αγωγού EastMed στις αρχές Ιανουαρίου παρά την πρόσκληση, ο Ντι Μάιο είπε ότι το έργο πρέπει να αποδείξει ότι είναι οικονομικά βιώσιμο.
«Πιστεύω ότι αυτή η υποδομή, η οποία μπορεί να διαδραματίσει θετικό ρόλο στη διαφοροποίηση των ευρωπαϊκών πόρων, πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να προσελκύσει το απαραίτητο κεφάλαιο για την κατασκευή της και ότι μπορεί να είναι οικονομικά βιώσιμη», ανέφερε.
Όπως όλα δείχνουν όταν εννοεί «άλλα projects» εννοεί φυσικά τα πετρέλαια της Λιβύης για τα οποία έχει συμφωνήσει σε «τιμές ευκαιρίας» με την κυβέρνηση Σαράτζ την οποία στηρίζει η Τουρκία.

Η Ιταλική ΕΝΙ εκτός από τις χερσαία κοιτάσματα έχει από το 2018 συμφωνήσει με την κυβέρνηση του Σαράτζ και ελέγχει το μεγαλύτερο θαλάσσιο κοίτασμα φυσικού αερίου της Λιβύης με πολλά παρελκόμενα projects αξίας δισεκατομμυρίων, ενώ έχει ιδρύσει από το 2008 κοινή εταιρεία (Mellitah Oil & Gas) με την λιβυκή εθνική εταιρία πετρελαίου.
Επίσης αγόρασε τα 42,5% των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης της αγγλικής εταιρείας BP, η οποία κατέχει οικόπεδο της λιβυκής ΑΟΖ έκτασης 54.000 km2
Επιπλέον δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και τον αγωγό που υπάρχει από τη Λιβύη προς Σικελία και τροφοδοτεί με 8 δις. κυβικά μέτρα (με δυνατότητα αύξησης στα 12) το χρόνο την ιταλική αγορά.
Μάλιστα σύμφωνα με το Al-Jazeera η ΕΝΙ πληρώνει δικές της ένοπλες ομάδες (στις οποίες περιλαμβάνονται ισλαμιστές τρομοκράτες που βρίσκονται στη «μαύρη λίστα» του ΟΗΕ) οι οποίες προστατεύουν τις πετρελαιοπηγές της στην δυτική Λιβύη!
Την 1η Ιανουαρίου, η Ελλάδα, το Ισραήλ και η Κύπρος υπέγραψαν συμφωνία για την κατασκευή του EastMed, αγωγού φυσικού αερίου μήκους 1.900 χιλιομέτρων που θα ξεκινήσει από το Ισραήλ και μέσω της νότιας Κύπρου, της Κρήτης και της ηπειρωτικής Ελλάδας θα καταλήξει στην Ιταλία.
Σχετικά με τις δραστηριότητες εξερεύνησης υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο, ο Ντι Μάιο είπε ότι αυτές οι δραστηριότητες δημιούργησαν νέες συνθήκες για την ενεργειακή ασφάλεια της περιοχής, ειδικά για την Ιταλία και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είπε ότι πρέπει να υπάρξει πνεύμα συνεργασίας για να καταστούν οι πηγές ενέργειας στη Μεσόγειο παράγοντας ανάπτυξης και εξέλιξης για όλες τις χώρες της περιοχής, φυσικά εντάσσοντας και την Τουρκία στον ενεργειακό "καμβά" (https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/839099_akyro-italias-ston-east-med-den-einai-viosimi-lysi-τουρκμiki-strofi).
Ο πρώην Ιταλός υπουργός Εσωτερικών Matteo Salvini (Liga) δήλωσε ότι θα αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ εάν γίνει πρωθυπουργός.
"Ναι, απολύτως", απάντησε σαφώς ο κ. Salvini σε μια ερώτηση δημοσιογράφου για το θέμα αυτό.

Η δήλωση έγινε κατά την διάρκεια συνέντευξης στην εφημερίδα «Ισραήλ Ha-Yom», με την οποία ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) να «απαγορεύσει» το κίνημα της υπέρ-παλαιστινιακών φιλικών οργανώσεων για κυρώσεις για μποϊκοτάζ ενάντια στο Ισραήλ (BDS).
Το BDS επιδιώκει να αυξήσει την πολιτική και οικονομική πίεση στο Ισραήλ. Σύμφωνα με τον Σαλβίνι, το μίσος για το Ισραήλ είναι ένα επικίνδυνο έγκλημα και αυτή η κουλτούρα πρέπει να αλλάξει.
"Πρέπει να αρχίσουμε να εργαζόμαστε στα σχολεία, μεταξύ των νέων, μπορώ να σας πω ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα δεν είναι φίλοι με το Ισραήλ". "Νομίζω ότι δεν πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτά τα θεσμικά όργανα, αλλά στις νέες γενιές", εξήγησε ο Σαλβίνι, τονίζοντας ότι "όσοι θέλουν να εξαλείψουν το Κράτος του Ισραήλ πρέπει να γνωρίζουν ότι είμαστε εχθροί τους".
"Το Ισραήλ είναι ένα κράτος-σύμμαχος, το οποίο πρέπει να διδάσκεται σε σχολεία και πανεπιστήμια", πρόσθεσε. Λίγες μέρες μετά την διάσκεψη της Ιταλικής Γερουσίας για τον αντισημιτισμό, ο Σαλβίνι, ο οποίος θεωρείται ότι είναι κοντά στον ισραηλινό Πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου, επανέλαβε τη δημοσίευση ότι ο Σύνδεσμος «δεν έχει δεσμούς με πολιτικές οργανώσεις», όπως οι CasaPound, Forza Nuova και Fiamma, από την "αντισημιτική" εφημερίδα.
Όταν ρωτήθηκε για την αναζωπύρωση του αντισημιτισμού στην Ευρώπη, θέμα που θα συζητηθεί στην Ιερουσαλήμ στις 22 και 23 Ιανουαρίου με την ευκαιρία της 75ης επετείου της απελευθέρωσης του Άουσβιτς, ο Σαλβίνι τόνισε ότι αυτό σχετίζεται με την "ενίσχυση της του ισλαμικού εξτρεμισμού και τον φανατισμό τα τελευταία χρόνια ".
"Είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι αυτό συνδέεται με το γεγονός ότι ορισμένα στοιχεία του ακαδημαϊκού κόσμου και των μέσων ενημέρωσης κινητοποιούνται και δημιουργούν μίσος εναντίον του Ισραήλ για να δικαιολογήσουν τον αντισημιτισμό", ανέφερε.
Ο γραμματέας του Συνδέσμου υπενθύμισε την ύπαρξη πολιτικών κινήσεων των Ναζί και των κομμουνιστών και δήλωσε ότι «η μαζική παρουσία μεταναστών από τις μουσουλμανικές χώρες συμβάλλει στην εξάπλωση του αντισημιτισμού και στην Ιταλία».
«Υπάρχει αντισημιτισμός από την άκρα δεξιά και την άκρα αριστερά. Σκεφτόμαστε τον Jeremy Corbyn ή αριστερούς ακτιβιστές στην Γερμανία που δεν θέλουν να είναι σαν οι Ναζί και όμως εξακολουθούν να μποϊκοτάρουν τα Ισραηλινά προϊόντα», συμπλήρωσε.

Σε σχέση με το Ιράν, ο πρώην αναπληρωτής επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης πιστεύει επίσης ότι η ΕΕ πρέπει να ενταχθεί στις κυρώσεις που επέβαλαν οι Ηνωμένες Πολιτείες κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν.
"Για να φτάσουμε εκεί, χρειαζόμαστε μια ισχυρή και ελεύθερη Ευρώπη, διότι σήμερα δυστυχώς είμαστε όμηροι οικονομικών συμφερόντων και αντιαμερικανικών και αντι-ισραηλινών αριστερών προκαταλήψεων", δήλωσε ο Matteo Salvini.
«Προσωπικά εγώ έχω υπερασπιστεί τα σύνορα, την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια της χώρας μου και είμαι υπερήφανος γι 'αυτό", είπε.
Την ίδια στιγμή, η Ιταλική κυβέρνηση υιοθέτησε τον ορισμό του αντισημιτισμού που πρότεινε η Διεθνής Συμμαχία Μνήμης του Ολοκαυτώματος, η οποία ορίζει ορισμένες μορφές στιγματισμού ως αντισημιτικό.
"Η υιοθέτηση αυτού του ορισμού από την Ιταλία είναι σημαντική για να τερματιστεί η υποκρισία των αριστερών κομμάτων που μιλάνε για το μποϊκοτάζ του Ισραήλ", δήλωσε ο Σαλβίνι.
"Σήμερα, μεταξύ των κομμάτων που εδρεύουν στην κυβέρνηση [της Ιταλίας], υπάρχει υποστήριξη για το κράτος της Παλαιστίνης, την Βενεζουέλα και το Ιράν. Ο ορισμός του αντισημιτισμού θα μας επιτρέψει να διευκρινίσουμε τις θέσεις τους, σε σχέση με το ζήτημα του BDS. Υπάρχουν εκείνοι που αγωνίζονται για ένα κράτος για τους Παλαιστίνιους, αλλά που αρνούνται το δικαίωμα αυτοδιάθεσης για τους Εβραίους. Αυτή η αντίφαση έχει τις ρίζες της στην υποκρισία », είπε.
"Η Ιταλία ήταν πολύ αργή για να υιοθετήσει αυτόν τον διεθνή ορισμό", ανέφερε.
Ο δε Ιταλός υπουργός Εξωτερικών Λουίτζι Ντι Μάιο, ανακοίνωσε επίσημα, το ίδιο μήνα, την παραίτησή του από την ηγεσία των Πέντε Αστέρων.
«Για τα Πέντε Αστέρια έφτασε η στιγμή της επανίδρυσης. Τα τελευταία δέκα χρόνια αλλάξαμε πολλά, αλλά τώρα πρέπει να ζήσουμε την περίοδο αυτή, με ελπίδα και αυτοπεποίθηση», τόνισε ο Ντι Μάιο.
«Δεν μπορούν να μας κρίνουν μετά από μόλις είκοσι μήνες διακυβέρνησης. Πρέπει να κριθούμε ύστερα από την ολοκλήρωση της νομοθετικής περιόδου, η οποία διαρκεί πέντε χρόνια», πρόσθεσε.
Ο Ντι Μάιο αναγνώρισε ότι μέρος των ψηφοφόρων των πεντάστερων μπορεί να απογοητεύθηκε, αλλά πρόσθεσε ότι «οι ουσιαστικές αλλαγές δεν γίνονται μέσα σε λίγους μήνες». Κατηγόρησε, δε, μέρος των στελεχών του κινήματός του ότι «πολλές φορές εργάσθηκαν με κύριο στόχο την προβολή τους».
«Ήμασταν και θα συνεχίσουμε να είμαστε ο εφιάλτης των πολιτικών και οικονομικών αναλυτών», υπογράμμισε ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών. Δήλωσε, επίσης, ότι «το κίνημά του θα συνεχίσει να αποτελεί μια βασική πυξίδα για τους πολίτες» και ότι «η πορεία των Πέντε Αστέρων είναι μακρά, και προβλέπει την διαρκή ανάπτυξή του».
Οι αναλυτές, όμως, υπογραμμίζουν ότι η παραίτηση του Ντι Μάιο οφείλεται στην συνεχή μείωση των ποσοστών των Πέντε Αστέρων και στην πιθανή κατακόρυφη πτώση των ποσοστών τους, στις τοπικές εκλογές στις περιφέρειες της Καλαβρίας και της Εμίλια Ρομάνια, την ερχόμενη Κυριακή.
Θα πρέπει να διαπιστωθεί, τώρα, αν το κίνημα που ίδρυσε ο ηθοποιός Μπέμπε Γκρίλο θα καταφέρει πράγματι να ανανεωθεί και να ανακόψει την φθίνουσα πορεία, στην οποία βρίσκεται τους τελευταίους μήνες (https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/840411_telos-o-loyitzi-nti-maio-apo-tin-igesia-ton-5-asterion-ypevalle-tin).



Η απόφαση του Λουίτζι ντι Μάιο να παραιτηθεί από την ηγεσία των Πεντάστερων (αν και όχι από την θέση του υπουργού Εξωτερικών, τουλάχιστον προς το παρόν) απέδειξε ότι το κόμμα του – που εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή υποσχόμενο να αλλάξει το παλιό και χρεοκοπημένο σύστημα – βρίσκεται όχι απλώς σε κρίση, αλλά σε διαδικασία αποσύνθεσης.
Είναι χαρακτηριστικό, εξάλλου, ότι από τις εκλογές του 2017 μέχρι σήμερα, περισσότεροι από 30 βουλευτές και γερουσιαστές το έχουν εγκαταλείψει – είτε επειδή αποφάσισαν να γίνουν ανεξάρτητοι ή να προσχωρήσουν σε άλλο κόμμα (κυρίως τη Λίγκα) είτε επειδή διαγράφηκαν. Το αποτέλεσμα είναι ότι η πλειοψηφία της κυβέρνησης του Τζουζέπε Κόντε (ο οποίος επίσης προέρχεται από τις τάξεις του Κινήματος Πέντε Αστέρων) είναι πλέον ιδιαιτέρως εύθραυστη και μπορεί να εκλείψει ανά πάσα στιγμή.
«Ο κυβερνητικός συνασπισμός θα επιχειρήσει απεγνωσμένα να μείνει ενωμένος, προκειμένου να αποτρέψει τη διεξαγωγή νέων εκλογών, όμως τα κομμάτια του έχουν αρχίσει ήδη να πέφτουν», σημείωνε χθες ανάλυση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Bloomberg, αποτυπώνοντας εύγλωττα το κλίμα που επικρατεί αυτή την περίοδο στην Ρώμη.
Εξίσου εύστοχος ήταν όμως και ο τίτλος της παραπάνω ανάλυσης: «Η Ιταλία ετοιμάζεται για να δει πρωθυπουργό τον Ματέο Σαλβίνι». Πολύ απλά, διότι εάν δεν μεσολαβήσει κάποια μεγάλη (και για την ώρα μη ορατή) ανατροπή, η Λίγκα θα αναδειχθεί πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές και μάλιστα με διαφορά τέτοια που θα επιτρέψει στον ηγέτη της να λάβει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και να την εκπληρώσει – με την βοήθεια είτε του νεοφασιστικού κόμματος Αδέλφια της Ιταλίας είτε της μπερλουσκονικής Φόρτσα Ιτάλια είτε και των δύο.
Τι θα σημάνει αυτό; Αφενός, ότι μια χώρα της δυτικής Ευρώπης και ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΟΚ θα αποκτήσει για πρώτη φορά μεταπολεμικά μια ακροδεξιά, ρατσιστική, εθνικιστική και ευρωσκεπτικιστική κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση η οποία θα συμμαχήσει με την αντίστοιχη του Βίκτορ Όρμπαν στην Ουγγαρία και του Κόμματος του Νόμου και της Τάξης στην Πολωνία, όπως επίσης με την Λεπέν στην Γαλλία και τους όμορούς του σε Γερμανία, Ισπανία και άλλες χώρες, ενισχύοντας το (ήδη ισχυρό) αποτύπωμα της συγκεκριμένης πολιτικής πτέρυγας στην πολιτική ζωή της Ευρώπης.
Η εξέλιξη αυτή, αναμφίβολα, θα καταστήσει πολύ πιο δύσκολους τους συμβιβασμούς (ειδικά στο μεταναστευτικό και στην δημιουργία της τραπεζικής ένωσης), αλλά και την προσπάθεια να επιταχυνθεί η διαδικασία της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης». Παρά το γεγονός ότι ο Σαλβίνι έχει αποδειχθεί... χαμαιλέοντας όσον αφορά στις θέσεις του – για παράδειγμα, πότε είναι κατά του ευρώ και πότε υπέρ – ασφαλώς και θα επιδιώξει να διαπραγματευτεί σκληρά, με σκοπό να δικαιώσει όσους θα τον έχουν ψηφίσει, δίνοντας βάση στα διαπιστευτήριά του.
Και μια αναγκαία «υποσημείωση» μετά από όλα αυτά: Η πολιτική κρίση και η κυβερνητική αβεβαιότητα στην Ιταλία δεν θα επιτρέψει, πιθανότατα, στην σημερινή της ηγεσία να πάρει σοβαρές αποφάσεις και να κάνει κινήσεις που θα δεσμεύουν μελλοντικά την χώρα σε διάφορα μέτωπα. Ένα από αυτά είναι και η Λιβύη, που ενδιαφέρει άμεσα και την Ελλάδα (https://www.liberal.gr/world/i-italia-etoimazetai-gia-ekloges-kai-gia-ton-salbini/283306).
Παράλληλα, μετά το Brexit το ζήτημα του Γιβραλτάρ επανέρχεται στο προσκήνιο.
Έτσι, το επικείμενο Brexit, μετά τον θρίαμβο των ζηλωτών της εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ, θα επηρεάσει στο σύνολό της την ευρωπαϊκή οικογένεια, αλλά ιδιαίτερα άμεση επιρροή θα έχει σε ένα συγκεκριμένο μέλος της, την Ισπανία, λόγω της ιδιαιτερότητας που διαμορφώνει η γειτνίασή της με τον θύλακα του Γιβραλτάρ, που θα αποτελέσει έδαφος εκτός της Ευρώπης μαζί με το Λονδίνο.
Μολονότι η Ισπανία και η τοπική κυβέρνηση του Γιβραλτάρ έχουν καταλήξει από το καλοκαίρι του 2018 σε μία συνεννόηση όσον αφορά τα βασικά ζητήματα, που θα δημιουργηθούν ανάμεσα στα δύο μέρη μετά την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, ακόμη αβέβαιη παραμένει η διαδικασία της μεταβατικής περιόδου έως την πλήρη έξοδό της, τουλάχιστον έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020.
Για τον λόγο τούτο συμφωνήθηκε πως στις 14 και 15 Ιανουαρίου οι διπλωματικές αντιπροσωπείες από το Γιβραλτάρ και την Ισπανία θα συναντηθούν στη Μαδρίτη για να καθορίσουν το «τι μέλλει γενέσθαι», ιδίως για τέσσερα σημαντικά σημεία, που θα επηρεάσουν τις άμεσες σχέσεις των δύο χωρών: καπνός, πολίτες, αστυνομική και τελωνειακή συνεργασία και περιβάλλον.
Ήδη για τα τελευταία τρία ζητήματα, έχουν ξεκινήσει τις εργασίες τους τρεις επιτροπές. Στο Γιβραλτάρ εργάζονται σήμερα 10.000 Ισπανοί και η σχέση τους, όπως κι η δυνατότητα ελεύθερης μετακίνησής τους από και προς τον «Βράχο» είναι ζωτικής σημασίας.

Επίσης σημαντική είναι και η συνεργασία των δύο πλευρών στην αποτροπή λαθρεμπορίου, ιδίως καπνού, από το Γιβραλτάρ προς την Ισπανία, ενώ και η συνεργασία για περιβαλλοντικά ζητήματα αντιμετωπίζεται σοβαρά κι από τις δύο πλευρές, με το ενδεχόμενο να αναλάβει η Μαδρίτη τον έλεγχο κάποιων θαλάσσιων περιοχών, που έως σήμερα είχαν υπό τη δικαιοδοσία τους οι αρχές της βρετανικής κτήσης.
Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το πρώτο θέμα των διαπραγματεύσεων, που αφορά την τιμή του καπνού. Η Βρετανία έχει δεσμευθεί πως η διαφορά ανάμεσα στη μέση τιμή του πακέτου με την Ισπανία έως τον Ιούνιο του 2020 δεν θα ξεπερνά το 32%. Παρά τις πρόσφατες μικρές αυξήσεις στην τιμή του καπνού στο Γιβραλτάρ, οι μετακινήσεις πολιτών για απόκτηση καπνικών προϊόντων στην βρετανική κτήση συνεχίζονται.
Σε δεύτερο στάδιο, μία τέταρτη επιτροπή αναμένεται να συσταθεί υπό την προεδρία της ΕΕ, προκειμένου να ρυθμίσει τις σχέσεις των υπόλοιπων Ευρωπαίων πολιτών στο Γιβραλτάρ (σήμερα, μαζί με τους Ισπανούς, υπολογίζονται σε 15.000 οι πολίτες της ΕΕ που εργάζονται στην βρετανική κτήση).
Ιδιαίτερα σημαντικό κρίνεται από αμφότερες τις πλευρές το ζητούμενο να διατηρηθεί ανεμπόδιστη η κυκλοφορία των ανθρώπων στην βρετανική κτήση—υπολογίζεται πως καθημερινά τη διαβαίνουν 28.500 άνθρωποι. Όπως τονίζει ο πρωθυπουργός του Γιβραλτάρ Φαμπιάν Πικάρντο, προτεραιότητά του είναι η έξοδος της Βρετανίας να μην επηρεάσει αρνητικά τη ζωή των πολιτών που διασχίζουν τη μεθόριο από και προς τις δύο πλευρές.
Ένα άλλο σημείο, που οι δύο πλευρές πρέπει επειγόντως να συμφωνήσουν είναι ποιος έχει δικαίωμα για φορολογική έδρα στο Γιβραλτάρ και ποιος όχι. Σύντομα τα Κοινοβούλια των δύο χωρών θα κληθούν να ψηφίσουν την επιτευχθείσα συμφωνία, που καθορίζει πως οι πολίτες που διαμένουν άνω των 183 ημερών, έχουν σύζυγο με κατοικία στην Ισπανία, κατέχουν οι ίδιοι πρώτη κατοικία, ή διατηρούν τα δύο τρίτα των περιουσιακών στοιχείων τους στο ισπανικό έδαφος, υπόκεινται στην ισπανική φορολογία. Ο κανονισμός αυτός επηρεάζει αρκετούς πολίτες που σήμερα δηλώνουν και θεωρούνται πως έχουν φορολογική έδρα στο Γιβραλτάρ (https://corfiatiko.blogspot.com/2019/12/brexit_23.html).
[Με την αποχώρηση δε της Μεγάλης Βρετανίας από την ΕΕ, θα ενισχυθεί η πολιτική ισχύς των Γερμανών σε αυτή όσον αφορά τις ψήφους, με αποτέλεσμα την μεγάλη αποδυνάμωση της θέσης της Γαλλίας, όπως και των άλλων κρατών της ΕΕ.

Ταυτόχρονα, εξαιτίας αυτής της κατάστασης, θα ενισχυθεί και η καταπιεστική συμπεριφορά των Γερμανών στις χώρες της ΕΕ, με αποτέλεσμα αυτές τελικά όταν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο να αντιδράσουν, να εκλέξουν αντιευρωπαϊκά κόμματα στην ηγεσία τους και στην συνέχεια να εγκαταλείψουν την ΕΕ, με αποτέλεσμα την πλήρη διάλυση της, κάτι που ευνοεί τα σχέδια τόσο του Πούτιν, όσο και του Τραμπ (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1/, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html).
Παράλληλα, μία τέτοια εξέλιξη, θα μοιάζει επίσης με την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η οποία ξεκίνησε με την εξέγερση και απόσχιση της Βρετανίας (http://alophx.blogspot.com/2016/12/406.html), όπως στις μέρες μας η ΕΕ, μπορεί αντίστοιχα η αποχώρηση της Μεγάλης Βρετάνης από την ΕΕ μέσω του BREXIT και αυτή να οδηγήσει στην διάλυση της ΕΕ.
Επιπλέον, τότε ο νέος ηγέτης της Βρετανίας, προσπάθησε να δημιουργήσει μία νέα Αυτοκρατορία των ανεξάρτητων Ρωμαιοβρετανών, εισβάλλοντας στα εναπομείναντα εδάφη της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας για να τα καταλάβει, αλλά και να κερδίσει και την συμπάθεια των ντόπιων λαών, αποκρούοντας τους βάρβαρους Γερμανικούς λαούς που είχαν εισβάλει τότε σε αυτά και τα καταπίεζαν.
Αντίστοιχα στις μέρες μας, ο νέος ηγέτης της Μεγάλης Βρετανίας, ο Μπόρις Τζόνσον, προσπαθεί να δημιουργήσει μία νέα Αυτοκρατορία των Βρετανών, ενώ προσπαθεί ταυτόχρονα να εισβάλλει ιδεολογικά στα εναπομείναντα κράτη της ΕΕ και να τα καταλάβει πολιτικά (βοηθώντας άλλους εθνικιστές ομοϊδεάτες του να καταλάβουν την εξουσία αυτών), προσπαθώντας πιθανώς να συνάψει μία πολιτική συμμαχία μαζί τους κατά των Γερμανών.
Αλλά ταυτόχρονα και για να κερδίσει και την συμπάθεια των ντόπιων λαών, αποκρούοντας τους βάρβαρους Γερμανούς που τα έχουν καταλάβει πολιτικά και οικονομικά μέσω οικονομικών μνημονίων και τα καταπιέζουν.
Στην Ρωμαϊκή εποχή, η εισβολή αυτή του Κωνσταντίνου του Γ’ ήταν αρχικά επιτυχής, ενώ μία νέα Αυτοκρατορία υπό την ηγεσία του φάνηκε να δημιουργείται, στο τέλος όμως, παρουσιάστηκαν και πολλοί άλλοι «Αυτοκρατορικοί διεκδικητές» (http://alophx.blogspot.com/2016/12/406.html) και αποσχιστές, οι οποίοι ενώ αρχικά ήταν σύμμαχοι του Κωνσταντίνου του Γ’, στην συνέχεια στράφηκαν τόσο ενάντια στον ίδιο, όσο και στην Ρώμη.
Αυτοί θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως οι «αυτονομιστές-εθνικιστές της τότε εποχής» και στο τέλος η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, διαλύθηκε εξαιτίας τους σε πολλά κράτη, ενώ παράλληλα δεχόταν και εισβολή βαρβάρων.

 Όσο για τον Κωνσταντίνο τον Γ΄, η Αυτοκρατορία του ιδίου διαλύθηκε, όπως και της αντίπαλου του, της Ρώμης, ενώ μετά την τελική ήττα και εξόντωση του ιδίου, η Βρετάνια έπεσε τελικά στο χάος και σε εμφύλιο πόλεμο, ενώ ταυτόχρονα διασπάστηκε σε πολλά κράτη, δεχόμενοι παράλληλα την εισβολή των Σαξόνων, των Πίκτων και των Σκώτων.
Αντίστοιχα στις μέρες μας, η ιδεολογική εισβολή του Τζόνσον στην ΕΕ να είναι αρχικά επιτυχής, ενώ να φαίνεται ότι μία νέα Βρετανική Αυτοκρατορία υπό την ηγεσία να δημιουργείται, στο τέλος όμως, μπορεί να παρουσιαστούν και πολλοί άλλοι «Αυτοκρατορικοί διεκδικητές» και αποσχιστές στην ΕΕ (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html, https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1/), οι οποίοι ενώ αρχικά μπορεί να είναι σύμμαχοι του Τζόνσον, στην συνέχεια να στραφούν τόσο ενάντια στον ίδιο, όσο και στην ΕΕ.
[Η δε Βρετανία επαναστάτησε το 406 μ.Χ. έναντι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (http://alophx.blogspot.com/2016/12/406.html) και το 1337 μ.Χ. έναντι της Γαλλίας (https://www.triklopodia.gr/%CE%BF-%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B5%CF%84%CE%B7%CF%83-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BD%CE%B1-%CE%BA/), ανακηρύσσοντας αρχικά την ανεξαρτησία της από τα κράτη αυτά. Στην συνέχεια εισέβαλε στην περιοχή της Γαλλίας-Γαλατίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.
Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις (Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και Γαλλία), νίκησε υπό ικανούς ηγέτες τους στρατούς τους (π.χ. τον Κωνσταντίνο τον Γ’, τον Εδουάρδο τον Γ’ και τον Ερρίκο τον Ε’) τους αντίπαλους στρατούς και κατέλαβε πολλά εδάφη τους, κοντεύοντας να καταλάβει όλες τις κυρίες ή δευτερεύουσες πρωτεύουσες (π.χ. Ρώμη, Ραβένα, Παρίσι, Ρεν κ.λ.π.).
Όμως στο τέλος εμφανίστηκαν ως από μηχανής «θεοί» ικανοί στρατιωτικοί ηγέτες σε Ρώμη και Γαλλία (Κωνστάντιος και Γλεσλέν-Ιωάννα της Λοραίνης), οι οποίοι τους απέκρουσαν και ελευθέρωσαν τις χώρες τους, ενώ οι Βρετανοί αναγκάστηκαν να περιοριστούν εδαφικά στο νησί τους, με αποτέλεσμα να επικρατήσει χάος σε αυτό, καθως και Εμφύλιοι Πόλεμοι στην συνέχεια (π.χ. ο Πόλεμος των Ρόδων)].
Αυτοί, οι οποίοι  μπορούν να χαρακτηριστούν ως οι «αυτονομιστές-εθνικιστές της εποχής μας» είναι πιθανότατο ότι όντως θα φέρουν το τέλος της σημερινής Γερμανοκρατούμενης ΕΕ, η οποία θα διαλυθεί εξαιτίας τους ξανά σε πολλά ανεξάρτητα μεταξύ τους κράτη, ενώ παράλληλα δέχεται και  εισβολή πολλών λαθρομεταναστών και προσφυγών (η λεγομένη «λαθρομεταναστευτική ή προσφυγική κρίση»).
Όσο για την «Νέα Αυτοκρατορία» του Τζόνσον, μπορεί και αυτή τελικά να διαλυθεί, όπως και της αντίπαλου του, της ΕΕ, ενώ είναι πιθανή και μία τελική ήττα και πολιτική εξόντωση του ιδίου (ιδίως αν ο ίδιος εμπλακεί σε μία μακροχρόνια και εξαντλητική γεωπολιτική σύγκρουση, σαν αυτή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η οποία μεταπολεμικά εξάντλησε την Βρετανία και οδήγησε στην τελική διάλυση της τότε παγκόσμιας Αυτοκρατορίας της).
Σε μία τέτοια περίπτωση, είναι πάρα πολύ πιθανόν, η Μεγάλη Βρετανία να πέσει τελικά στο χάος ή και σε εμφύλιο πόλεμο, ενώ ταυτόχρονα μπορεί ακόμα να διασπαστεί τελικά σε πολλά κράτη, όπως π.χ. αυτά των Σκώτων, των Ουαλών, των Ιρλανδών και των Νορθούμβριων ή ακόμα και του Γιβραλτάρ (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_81.html), θυμίζοντας με τον τρόπο αυτό κατά πολύ την διαμόρφωση των κρατών της Βρετανίας μετά από την τελική απόσχιση του νησιού αυτού από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Εδώ μπορεί επίσης να ειπωθεί, ότι κατά την δεκαετία του 30, εξαιτίας και της μεγάλης οικονομικής κρίσης του 1929, η Μεγάλη Βρετανία οδηγήθηκε τελικά τότε στην απομόνωση από την υπόλοιπη Ευρώπη (σαν το αντίστοιχο παλαιό πολιτικό δόγμα της απομόνωσης των ΗΠΑ).

Και στην ηγεσία της Μεγάλης Βρετανίας, ανήλθε ο εκκεντρικός εθνικιστής Ουίνστον Τσόρτσιλ, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον εθνικισμό της και τον επεκτατισμό της Γερμανίας, η οποία προσπαθούσε να καταλάβει την Ευρώπη με τα όπλα, όπως ακριβώς και στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αντίστοιχα στις μέρες μας, κατά την δεκαετία του 2000, εξαιτίας και της μεγάλης οικονομικής κρίσης του 2008, η Μεγάλη Βρετανία οδηγήθηκε τελικά στην απομόνωση από την υπόλοιπη Ευρώπη (σαν το αντίστοιχο παλαιό πολιτικό δόγμα της απομόνωσης των ΗΠΑ).
Και στην ηγεσία της Μεγάλης Βρετανίας, ανήλθε ο εκκεντρικός εθνικιστής Μπόρις Τζόνσον, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον εθνικισμό της και τον επεκτατισμό της Γερμανίας, η οποία προσπαθούσε να καταλάβει την Ευρώπη με οικονομικά μέσα, όπως ακριβώς και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μία δε «ειρηνική διάλυση» του Ηνωμένου Βασίλειου της Μεγάλης Βρετανίας μέσω δημοψηφισμάτων, κυρίως στην Σκωτία (αλλά και σε Ουαλία, Νορθουμβρία, Βόρειά Ιρλανδία, Γιβραλτάρ), θα θυμίζει κατά πολύ την «ειρηνική» ανεξαρτησία του βασιλείου των Σταρκ στο τέλος της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «Game of Thrones», ενώ η ηγέτης του κράτους αυτού, η Νικολά Στέρτζον, εάν την επιτύχει, θα θυμίζει αντίστοιχα την Σάνσα Σταρκ.
Η δε πολιτική ηγεσία της Μεγάλης Βρετανίας, όπως π.χ. η Μέι, ο Κάμερον, οι Τζόνσον και Φάρατζ, καταλαμβάνουν άλλες αντίστοιχες πολιτικές προσωπικότητες της διάσημης τηλεοπτικής σειράς όπως π.χ. της Σέρσει, του Τόμμεν, ή του High Sparrow (http://www.tenby10.uk/10-reasons-the-game-of-brexit-and-the-game-of-thrones-is-actually-the-same-story/)].
 Στην Μεγάλη Βρετανία, σε μια ιστορική ψηφοφορία, μετά από τρεισήμισι χρόνια κρίσης, οι Βρετανοί βουλευτές έδωσαν την τελική έγκρισή τους στο νομοσχέδιο που θα επιτρέψει στο Ηνωμένο Βασίλειο να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση στις 31 Ιανουαρίου.
Η Βουλή των Κοινοτήτων, που ελέγχεται από τους Συντηρητικούς του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον, ενέκρινε με 330 ψήφους υπέρ έναντι 231 κατά το Νομοσχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Συμφωνία Αποχώρησης), με το οποίο θα τεθεί σε εφαρμογή η συμφωνία στην οποία κατέληξαν πέρσι Λονδίνο και Βρυξέλλες.

Το νομοσχέδιο αυτό θα πρέπει να περάσει και από τη Βουλή των Λόρδων και στη συνέχεια να επικυρωθεί από τη βασίλισσα Ελισάβετ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναμένεται ότι θα το εγκρίνει στις 29 Ιανουαρίου, δύο ημέρες πριν από την καταληκτική ημερομηνία του “διαζυγίου”.
Με την υπερψήφιση του νομοσχεδίου, ο Τζόνσον θα μπορέσει να γυρίσει σελίδα σε μια από τις χειρότερες πολιτικές κρίσεις που έχει βιώσει η Βρετανία εδώ και δεκαετίες. Μπαίνει επίσης τέλος στους φόβους για μια άτακτη αποχώρηση της χώρας από την ΕΕ, οι οποίοι έριχναν βαριά σκιά στην οικονομία της το τελευταίο διάστημα (http://corfiatiko.blogspot.com/2020/01/brexit.html).
Παράλληλα, η απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να δολοφονήσει τον Ιρανό στρατηγό Qassem Soleimani φαίνεται πως έχει πυροδοτήσει μια σειρά άλλων παρενεργειών, αυτή τη φορά με τον πιο πιστό σύμμαχο των ΗΠΑ την Βρετανία.
Σε μια πρωτοφανή, για τα χρονικά των Αμερικανο-βρετανικών σχέσεων, ο Βρετανός υπουργός Άμυνας Ben Wallace δήλωσε ότι η πολιτική απομονωτισμού που θέλει να ακολουθήσει ο Τραμπ, σημαίνει πως το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να αρχίσει να αναζητά αλλού συμμάχους, αντί των ΗΠΑ ως εναλλακτική επιλογή.
«Ανησυχώ γιατί οι ΗΠΑ αποσύρονται σταδιακά από το ρόλο του ηγέτη στον κόσμο. Οι υποθέσεις του 2010 ότι θα είμαστε πάντα μέρος της αμερικανικής συμμαχίας, δεν μας βρίσκουν σήμερα εκεί», δήλωσε στους Sunday Times.
Η διαφορά απόψεων για την δολοφονία Soleimani έχει δημιουργήσει, όπως σημειώνεται, ρήγμα στις σχέσεις ΗΠΑ και Βρετανίας, με το Λονδίνο να εκφράζει την αντίρρηση του στην πράξη αυτή, ενώ κριτική υπέστη και η φράση του Ντ.Τραμπ ότι μπορεί να στοχεύσει πολιτιστικά μνημεία του Ιράν (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/837255_aposyretai-i-vretania-apo-tin-symmahia-me-tis-ipa-tha).
Στην ΕΕ, πρόσφατα ευρήματα της έρευνας του Ευρωβαρόμετρου μεταδόθηκαν από την δημόσια ραδιοφωνία της Βουλγαρίας, δείχνοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών της χώρας στην ΕΕ.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με αυτά, οι Βούλγαροι δεν θέλουν το ευρώ, αλλά παρόλα αυτά το 60% των Βουλγάρων έχει εμπιστοσύνη στην ΕΕ σε αντίθεση με το 25%.

Παράλληλα, υψηλό ποσοστό εμπιστοσύνης, ήτοι 66%, στην ΕΕ δείχνουν οι Λιθουανοί και οι Δανοί βρίσκονται στο 63%.
Μέσα στο 2019, κατά 1% ανήλθε το ποσοστό εμπιστοσύνης στην ΕΕ σε Βουλγαρία και Ρουμανία.
Σε Λουξεμβούργο, Ισπανία και Γερμανία, το 82% των ερωτηθέντων αισθάνονται Ευρωπαίοι.
Στην Αυστρία, «Νέο κεφάλαιο» στην ιστορία της χωρας ανοίξε με τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης συνασπισμού ανάμεσα στο συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα και τους Πράσινους, των οποίων οι αρχηγοί Σεμπάστιαν Κουρτς (ο μελλοντικός καγκελάριος) και ο Βέρνερ Κόγκλερ (αντικαγκελάριος), αντίστοιχα, έπειτα από συμφωνία τους, παρουσίασαν αργά το απόγευμα στην Βιέννη το κυβερνητικό τους πρόγραμμα, ενώ η ορκωμοσία της κυβέρνησης εγινε τις 7 Ιανουαρίου.
«Υπευθυνότητα για την Αυστρία» είναι το «μότο» του κυβερνητικού προγράμματος που περιλαμβάνει συνολικά 326 σελίδες, και στο οποίο, μετά από το προοίμιο αναφέρονται με κεφαλαία γράμματα οι λέξεις «Εμπιστοσύνη» και «Διαφάνεια», και δίνεται η υπόσχεση για το «γυάλινο κράτος».
Όπως σημειώνεται σχετικά, σημαντικό για τη δημόσια εμπιστοσύνη στο κράτος είναι η νομική ασφάλεια, η προσέγγιση του πολίτη και η διαφάνεια, τα οποία ισχύουν για τη κατανομή αρμοδιοτήτων στο κράτος, για τις δημοσιονομικές ροές μεταξύ των διαφόρων κρατικών επιπέδων και τον τομέα των επιδοτήσεων, «και ισχύουν γενικότερα για τις κρατικές δράσεις».
«Δεν θέλουμε γυάλινους πολίτες, αλλά ένα γυάλινο κράτος και προς τούτο είμαστε έτοιμοι, να εγκαταλείψουμε παλιούς δρόμους και να εφαρμόσουμε νέες λύσεις που ανταποκρίνονται στο παρόν», υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά.
Όπως ανέφερε ο Σεμπάστιαν Κουρτς κατά την παρουσίαση, «στο κυβερνητικό πρόγραμμα επιτεύχθηκε το καλύτερο από τους δύο κόσμους» (σ.σ. από τα δύο κόμματα), «τα δύο κόμματα μπόρεσαν να τηρήσουν τις κεντρικές προεκλογικές υποσχέσεις τους, το πρόγραμμα αντικατοπτρίζει τόσο τους Πράσινους όσο και το Λαϊκό Κόμμα».

«Χρειάζεται γρήγορα μία κυβέρνηση, η οποία έχει τη δύναμη να ενισχύσει την Αυστρία, ενόψει των προκλήσεων μπροστά στις οποίες βρίσκεται αυτή τη στιγμή η Ευρώπη», τόνισε στις εισαγωγικές του δηλώσεις ο μελλοντικός καγκελάριος.
Ταυτόχρονα, εκφράζοντας τις ευχαριστίες του προς τον μελλοντικό κυβερνητικό εταίρο του για την «καλή συνεργασία», επισήμανε πως δεν υπήρξε ένας «εύκολος δρόμος» κατά τις διαπραγματεύσεις για σχηματισμό κυβέρνησης, οι οποίες διαρκούσαν από τις 11 Νοεμβρίου έως χθες βράδυ που επιτεύχθηκε η μεταξύ τους συμφωνία.
Ο ίδιος, αναφερόμενος στην πάγια θέση του, τόνισε ότι θα υποστηρίξει δυναμικά την προστασία των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ. όπως είπε, λόγω της αποτυχίας της κατανομής των προσφύγων στην ΕΕ, δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια σχετική αυστριακή πρωτοβουλία σε αυτή την κατεύθυνση και η πρόκληση της μετανάστευσης θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με κέντρα επιστροφής και επί τόπου βοήθεια.
Σε σχέση με το κεντρικό μέλημα από πλευράς Πρασίνων, ο Σεμπάστιαν Κουρτς ανακοίνωσε πως θα υπάρξουν επενδύσεις στον τομέα της προστασίας του κλίματος, εξαγγέλοντας την σύσταση μίας ειδικής «ομάδας δράσης» για «την προετοιμασία μίας οικολογικής-κοινωνικής μεταρρύθμισης, χωρίς ωστόσο να δημιουργούνται νέοι φόροι».
Η νέα Αυστριακή κυβέρνηση θα περιλαμβάνει συνολικά 17 μέλη, 15 υπουργούς και δύο υφυπουργούς, από τα οποία το Λαϊκό Κόμμα θα διαθέτει, εκτός του καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς, δέκα υπουργούς και έναν υφυπουργό, ενώ οι Πράσινοι θα εκπροσωπούνται με τον αντικαγκελάριο Βέρνερ Κόγκλερ, τρεις υπουργούς και ένα υφυπουργό.
Με την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης θα ολοκληρώσει την αποστολή της η υπηρεσιακή κυβέρνηση, της οποίας ηγείται από τις αρχές Ιουνίου ως υπηρεσιακή καγκελάριος η πρώην πρόεδρος του Αυστριακού Συνταγματικού Δικαστηρίου Μπριγκίτε Μπίρλαϊν.
Η υπηρεσιακή κυβέρνηση είχε αναλάβει να οδηγήσει την χώρα στις πρόωρες εκλογές της 29ης Σεπτεμβρίου, έπειτα από την κατάρρευση του μέχρι τότε κυβερνητικού συνασπισμού υπό τον καγκελάριο Σεμπάστιαν Κουρτς, του Λαϊκού Κόμματος του με το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων.
Αιτία της κατάρρευσης της συγκυβέρνησης υπήρξε η αποκαλούμενη «Υπόθεση Ίμπιζα», το πρωτοφανές σκάνδαλο διαφθοράς και πολιτικής συναλλαγής στο οποίο φέρεται να εμπλέκεται άμεσα ο πρώην αρχηγός των Ελευθέρων και πρώην αντικαγκελάριος Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε.


Στις πρόωρες εκλογές της 29ης Σεπτεμβρίου μεγάλος νικητής υπήρξε το Λαϊκό Κόμμα με ποσοστό 37,5%, με δεύτερο σε δύναμη κόμμα τους Σοσιαλδημοκράτες και ποσοστό 21,2%, ενώ εντυπωσιακό ήταν το αποτέλεσμα των Πράσινων, που, έπειτα από την απουσία τους στην προηγούμενη Βουλή, επανήλθαν με ποσοστό 13,9%.
«Καταστροφική» ήταν η πτώση κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες, στο 16,2%, της δύναμης του ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων, ενώ το θεωρούμενο ως νεοφιλελεύθερο κόμμα ΝΕΟΣ (Νέα Αυστρία) τη δύναμή του στο 8,1%, κατά 2,8 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τις τελευταίες εκλογές του Οκτωβρίου 2017 (https://www.zougla.gr/kosmos/article/neo-kefaleo-gia-tin-afstria-me-tin-kivernisi-sinaspismou-tou-laikou-komatos-ke-ton-prasinon).
Από την πλευρα του, με έντονη κινδυνολογία και κατηγορίες προς τον πρώην κυβερνητικό εταίρο του, το Λαϊκό Κόμμα, για «εξαπάτηση των ψηφοφόρων του και προδοσία», αντιδρά το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων στην ανακοίνωση πως τα επόμενα εικοσιτετράωρα επίκειται επιτυχής ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων και συμφωνία μεταξύ Λαϊκού Κόμματος και Πράσινων για τον σχηματισμό του κυβερνητικού τους συνασπισμού.
«Το Λαϊκό Κόμμα μας φέρνει τώρα μία αριστερή κυβέρνηση« και «ο δρόμος του Λαϊκού Κόμματος τερματίζεται εδώ», διατείνεται στο πλαίσιο της κινδυνολογίας του ο αρχηγός του Κόμματος των Ελευθέρων Νόρμπερτ Χόφερ, ο οποίος τις περασμένες εβδομάδες έκανε επανειλημμένα προτάσεις στον αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος και εντολοδόχο καγκελάριο Σεμπάστιαν Κουρτς, να σχηματίσει εκ νέου μία κυβέρνηση με τους Ελευθέρους.
Ο Νόρμπερτ Χόφερ είχε διαδεχθεί τον περασμένο Μάιο στην αρχηγία του Κόμματος των Ελευθέρων τον παραιτηθέντα τότε από όλα τα αξιώματά του πρώην ηγέτη τους και πρώην αντικαγκελάριο της Αυστρίας Χάιντς-Κρίστιαν Στράσε, ο οποίος φέρεται να εμπλέκεται άμεσα στο πρωτοφανές σκάνδαλο διαφθοράς και πολιτικής συναλλαγής, γνωστό ως «Υπόθεση Ίμπιζα», που είχε προκαλέσει τεράστιο διεθνή σάλο, την διάλυση της συγκυβέρνησης Λαϊκού Κόμματος-Ελευθέρων και τις πρόωρες εκλογές της 29ης Σεπτεμβρίου.
Στις δηλώσεις του, ο Χόφερ «βλέπει» να προκύπτει τώρα «ένας συνασπισμός απολύτως στο πνεύμα της αριστερής πτέρυγας του Λαϊκού Κόμματος, η οποία είχε υποστηρίξει και την εκλογή ενός πράσινου στο αξίωμα του ομοσπονδιακού προέδρου της χώρας», αναφέρει, υπονοώντας προφανώς τον σημερινό πρόεδρο της Αυστρίας Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν, από τον οποίο ο ίδιος ο Χόφερ ως υποψήφιος των Ελευθέρων είχε ηττηθεί - και μάλιστα με μεγάλη διαφορά - κατά τον τρίτο γύρο των προεδρικών εκλογών στις 4 Δεκεμβρίου 2016.

Αναλυτές στην Βιέννη κατήγγειλαν ήδη τις προηγούμενες ημέρες ως «αλλοπρόσαλλες» τις προτάσεις Χόφερ, καθότι ήταν ο ίδιος που μετά τις πρόωρες εκλογές - στις οποίες υπήρξε «μεγάλη ήττα» των Ελευθέρων με μείωση του ποσοστού τους στο 16% έναντι του 26% στις προηγούμενες εκλογές του 2017 - ανέφερε πως «το αποτέλεσμα τους δεν αποτελεί πλέον εντολή συμμετοχής των Ελευθέρων στη μελλοντική κυβέρνηση».
Στο πλαίσιο της κινδυνολογίας του, ο αρχηγός των Ελευθέρων διατείνεται επιπλέον πως, εν όψει της «οικονομικής εξασθένησης και της αυξανόμενης μετανάστευσης η επερχόμενη κυβέρνηση αποτελεί την λάθος απάντηση» και πως «εκείνοι οι ψηφοφόροι που με μία λάθος ελπίδα ψήφισαν το Λαϊκό Κόμμα, θα βρεθούν τώρα αντιμέτωποι με μία κυβέρνηση, στην οποία το λέγειν θα έχουν εκείνοι που μέχρι τώρα έβριζαν την χώρα».
Εξίσου έντονη είναι η κινδυνολογία από την πλευρά του αρχηγού της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Ελευθέρων Χέρμπερτ Κικλ, ο οποίος «προειδοποιεί» σε δηλώσεις του ότι μία κυβέρνηση Λαϊκού Κόμματος-Πρασίνων σημαίνει «περισσότεροι ξένοι, λιγότερα χρήματα στο πορτοφόλι και καμία προοπτική για τα παιδιά μας».
Ο ίδιος επιτέθηκε άμεσα στον εντολοδόχο καγκελάριο και αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος Σεμπάστιαν Κουρτς κατηγορώντας τον ότι «αθετεί όλες τις προεκλογικές του υποσχέσεις, απαρνείται με τον τρόπο αυτό όλες τις αξίες του και προδίδει όλες τις αρχές μίας κεντροδεξιάς πολιτικής» (https://www.zougla.gr/kosmos/article/afstria-antidrasis-apo-to-koma-ton-elef8eron-gia-ton-epikimeno-kivernitiko-sinaspismo-laikou-komatos---prasinon).
Στην Ισπανία, η περίπλοκη αριθμητική σύνθεση του νέου ισπανικού Κοινοβουλίου και οι πολιτικές προθέσεις των κομμάτων για την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση συμμαχίας Σοσιαλιστών (PSOE)-Podemos, προμηνύει μία δύσκολη θητεία για τον πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ.
Εάν δεν υπάρξει κάποια διαρροή την ύστατη στιγμή -ένα 'ταμαγιάθο' όπως το ονομάζουν από το όνομα του πρώην σοσιαλιστή βουλευτή Εδουάρδο Ταμάγιο, που η αποχή του εμπόδισε τον σχηματισμό μίας σοσιαλιστικής τοπικής κυβέρνησης στη Μαδρίτη το 2003- ο Σάντσεθ ήδη από την πρώτη στιγμή της έγκρισης στην κυβέρνησή του θα βρίσκεται ενώπιον μίας «δαμόκλειου σπάθης».

Γιατί, η νέα κυβέρνηση δεν θα έχει μόνον να αντιμετωπίσει μία σκληρή αντιπολίτευση, αλλά κυρίως θα πρέπει να ισορροπεί διαρκώς σε μία αβέβαιη σειρά από ευκαιριακές και συγκρουόμενες μεταξύ τους συμμαχίες, ακόμη και με τους ενδοκυβερνητικούς εταίρους του, τους Podemos και την Izquierda Unida, σε μία σειρά από οικονομικά και κοινωνικά θέματα, αλλά κυρίως σε ό,τι αφορά την διεθνή πολιτική, με κύριο άξονα την κατάσταση στη Βενεζουέλα.
Ήδη από το βήμα του Κοινοβουλίου, ο Γκαμπριέλ Ρουφιάν εκπρόσωπος των κεντροαριστερών Καταλανών αυτονομιστών του ERC, που η αποχή των 13 βουλευτών του είναι πολύ κρίσιμη για την ψήφο εμπιστοσύνης στον Σάντσεθ, διεμήνυσε πως «εάν δεν συσταθεί επιτροπή [για διαπραγματεύσεις γύρω από το μέλλον της Καταλονίας] δεν πρόκειται να υπάρξει κυβέρνηση».
Εντός 15νθημέρου θα πρέπει να πραγματοποιηθεί η πρώτη συνάντηση μεταξύ των κυβερνήσεων του Σάντσεθ και του Καταλανού προέδρου Κιμ Τόρα, με το PSOE να στοχεύει σε μία συμφωνία για βελτίωση της αυτοδιοίκησης στην περιοχή κι ένα νέο καθεστώς της αυτονομίας της, που θα πρέπει πρώτα να εγκριθεί από το κεντρικό Κοινοβούλιο κι έπειτα να τεθεί σε λαϊκή ετυμηγορία.
Από την πλευρά του το ERC διεκδικεί να αποσπάσει έναν συμβιβασμό, που θα επιτρέπει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την αυτοδιάθεση της Καταλονίας. Συνεπώς, η τύχη της κυβέρνησης βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος δύο πολιτικών θέσεων που πόρρω απέχουν μεταξύ τους και εγκυμονούν τον κίνδυνο να διαλύσουν την επισφαλή κυβέρνηση του Σάντσεθ.
Εν τούτοις, το Καταλανικό δεν είναι η μόνη απειλή για την κυβέρνηση Σάντσεθ, που θα έχει κάθε φορά να αντιμετωπίζει τα φάσματα των πλειοψηφιών για να περάσει τα βασικά νομοσχέδια που καταρτίζουν το πολιτικό της πρόγραμμα. Αφ' ενός είναι η εκάστοτε πλειοψηφία των 176 βουλευτών στο Κοινοβούλιο για τους νόμους και η υπεροχή κατά δύο τρίτα και στα δύο Σώματα, προκειμένου να ανανεώσει τα διάφορα θεσμικά όργανα, ιδίως στην ανώτατη δικαιοσύνη, που μεταφράζεται σε 210 βουλευτές και Γερουσιαστές.
Η κυβέρνηση Σάντσεθ βρίσκεται ενώπιον μίας κατάστασης παρόμοιας με εκείνη που αντιμετώπισε ο επίσης σοσιαλιστής προκάτοχός του Χοσέ Λουΐς Ροδρίγεθ Θαπατέρο, όταν επιχείρησε να ανανεώσει την ανώτατη δικαιοσύνη. Χωρίς να διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία, βρέθηκε έρμαιο της παρελκυστικής πολιτικής του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ), που κωλυσιέργησε για δύο χρόνια την εκλογή των υποψηφίων.

Η αδυναμία τούτη θα επιτρέψει στο συντηρητικό στρατόπεδο να διατηρήσει τον σημερινό έλεγχο στα ανώτατα κλιμάκια της δικαιοσύνης, τα οποία δυνητικά θα μπορούσαν να εκπέμψουν αποφάσεις που θα επηρεάζουν την άσκηση της πολιτικής, είτε επιτάσσοντας μέτρα αντίθετα με τις προθέσεις της κυβέρνησης, είτε ακυρώνοντας την επιβολή νόμων και διαταγμάτων της--πχ, τον εκλογικό νόμο, την καταδίκη του ΡΡ για τα σκάνδαλα διαφθοράς, τις δίκες για την Καταλονία.
Επίσης, η νέα κυβέρνηση θα χρειαστεί τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ψήφων για να εγκριθεί ο προϋπολογισμός του 2020, που αποτελεί και το βασικό έρεισμα για τη σταθερότητά της. Μη λησμονούμε πως αιτία για τις πρόωρες εκλογές του Απριλίου 2019 ήταν ακριβώς η καταψήφιση του προϋπολογισμού, που είχε συμφωνήσει με τους Podemos.
Η έγκρισή του από το νέο Σώμα θα δώσει ένα φιλί ζωής στον Σάντσεθ, επιτρέποντάς του να ασκήσει την πολιτική του χωρίς προσκόμματα.
Η άλλη μεγάλη πρόκληση που αντιπροσωπεύει για την κυβέρνηση η σύνθεση του Κοινοβουλίου είναι η μεταρρύθμιση του κώδικα γενικής δικαιοσύνης κι ιδίως της νομοθεσίας για την ασφάλεια του πολίτη (τον επονομαζόμενο και 'νόμο φίμωτρο'). Μολονότι απαιτείται πλειοψηφία, η μεταρρύθμιση τούτη εν γένει θεωρείται πως θα περάσει χωρίς προβλήματα.
Πιο περίπλοκη θα είναι η μεταρρύθμιση της εργατικής νομοθεσίας, που είχε θέσει σε εφαρμογή η προηγούμενη κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι και βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση με τα συνδικάτα και την εργοδοσία.
Ήδη οι εργοδοτικές ενώσεις έχουν απορρίψει τα συμβιβαστικά μέτρα που έχουν προτείνει το PSOE κι οι Podemos. Πάντως για να περάσουν τα νέα εργατικά μέτρα χρειάζεται απλή πλειοψηφία σε Βουλή και Γερουσία.
Μιλώντας για τον Ραχόι, η κυβέρνηση του Σάντσεθ βρίσκεται σε πολύ πιο επισφαλή θέση από εκείνη του συντηρητικού προκατόχου του.
Ακόμη κι όταν ο Ραχόι έπεσε μετά την πρόταση μομφής εναντίον του, είχε κατορθώσει να εξασφαλίσει την έγκριση του προϋπολογισμού. Στο σημείο τούτο, η μόνη βεβαιότητα που έχει ο Σάντσεθ είναι πως με βάση την κατανομή των δυνάμεων στο Κοινοβούλιο, ο ηγέτης του ΡΡ Πάβλο Κασάδο είναι αδύνατον να συγκεντρώσει τις 176 ψήφους για να περάσει μία πρόταση μομφής εναντίον του (https://www.iefimerida.gr/kosmos/ispania-kybernisi-symmahias-gia-ton-santseth).

Στην Ιρλανδία, ελλείψει επαρκούς κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, το κεντροδεξιό Fine Geal του πρωθυπουργού κυβερνά την Ιρλανδία μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2016 με την υποστήριξη του αντίπαλου κόμματος Fianna Fail.
Νωρίτερα σήμερα ο Βαράντκαρ είχε δηλώσει πως θα ζητούσε από τον πρόεδρο Μάικλ Ντάνιελ Χίγκινς να διαλύσει το κοινοβούλιο για να προκηρυχθούν βουλευτικές εκλογές.
Διάφορα σκάνδαλα συγκλόνισαν ωστόσο αυτή την κεντρώα συμμαχία και η αβεβαιότητα για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, που ωθούσε την ιρλανδική πολιτική τάξη στην ενότητα, έχει πλέον αρθεί.
Η διοργάνωση πρόωρων εκλογών, πριν συνεπώς από αυτές που προβλέπονταν για το 2021, ήταν πολυαναμενόμενη.
"Πάντα έλεγα ότι οι εκλογές θα έπρεπε να διεξαχθούν την καλύτερη στιγμή για τη χώρα. Η στιγμή αυτή έφθασε", εξήγησε ο Βαράντκαρ.
"Έχουμε μια συμφωνία του Brexit και μετά τη θετική ψήφο (των Βρετανών βουλευτών επί του κειμένου) την περασμένη Πέμπτη, είναι πλέον βέβαιο ότι η Βρετανία θα φύγει από την ΕΕ στις 31 Ιανουαρίου με συντεταγμένο τρόπο", δήλωσε.
"Ωστόσο το Brexit δεν έχει γίνει. Στην πραγματικότητα είμαστε στα μισά του δρόμου", προειδοποίησε, ένας υπαινιγμός στη συμφωνία ελευθέρου εμπορίου που ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον θέλει να συνάψει από τη φετινή χρονιά με τους 27.
Η Ιρλανδία, μέλος της ΕΕ, θα έχανε τα περισσότερα από μια έξοδο χωρίς συμφωνία της Βρετανίας, η οποία θα διατάρασσε σε μεγάλο βαθμό τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των δυο χωρών που είναι στενά συνδεδεμένες, και κυρίως την ειρήνη που συνεχίζεται εδώ και δύο δεκαετίες στην Βρετανική επαρχία της Βόρειας Ιρλανδίας (https://www.ant1news.gr/eidiseis/article/556985/irlandia-proores-ekloges-sta-aponera-toy-brexit).
Στην Σλοβακία, ανατροπή στα πολιτικά δεδομένα, ενόψει και των κρίσιμων εκλογών της 29ης Φεβρουαρίου, ενδέχεται να αποτελέσει η άνοδος της Ακροδεξιάς στη Σλοβακία, απειλώντας τη δυνατότητα σχηματισμού νέας κυβέρνησης από τον σημερινό συνασπισμό των Σολιαλδημοκρατών (Smer), των εθνικιστών του SNS και του Κόμματος της Ουγγρικής Κοινότητας.
Η προεκλογική εκστρατεία έχει χαρακτηρισθεί από τη δημοσκοπική άνοδο του ακροδεξιού Kotlebovski–LSNS (Λαϊκό Κόμμα της Νέας Σλοβακίας), του οποίου ηγείται ο δεδηλωμένος νεοναζί Μαριάν Κοτλέμπα. Οι σφυγμομετρήσεις το φέρουν στη δεύτερη θέση (μετά την ανάδειξή του σε πέμπτη δύναμη στις προηγούμενες εκλογές του 2016) με ποσοστό 11,7%, πίσω μόνον από τους Σοσιαλδημοκράτες του κυβερνητικού συνασπισμού.

Οι φετινές εκλογές φέρουν ακόμη το στίγμα της δολοφονίας του δημοσιογράφου Γιαν Κούτσιακ, τον Φεβρουάριο του 2018, που ερευνούσε την πολιτική διαφθορά, η οποία έχει σπιλώσει όλες τις κυβερνήσεις του 21ου αιώνα στη χώρα κι εξακολουθεί να βρίσκεται στο επίκεντρο των προεκλογικών αψιμαχιών ανάμεσα στα κόμματα.
Η άνοδος της Ακροδεξιάς ανησυχεί ιδιαίτερα και την Πρόεδρο της χώρας Ζουζάνα Τσαπούτοβα, μια οικολόγο δικηγόρο που από την άνοιξη του 2019, με 58,4% στις αντίστοιχες εκλογές, βρίσκεται στην κορυφή της πολιτειακής ηγεσίας της χώρας. Αντίπαλός της τότε ήταν κι ο Κοτλέμπα, ο οποίος όμως έμεινε στο 10,39%.
Ο Κοτλέμπα ίδρυσε το κόμμα του υποστηρίζοντας πως είναι ο σχηματισμός «που θα πολεμήσει τις νέες κλοπές στην Σλοβακία από μέρους των πολιτικών και των παρασίτων». Στο πρόγραμμά του προάγει τη νομιμοποίηση της οπλοχρησίας για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών, τη στροφή της εκπαίδευσης στη μεταλαμπάδευση των εθνικών και χριστιανικών ιδεωδών και τάσσεται υπέρ της σύστασης πολιτοφυλακών «από αξιοπρεπείς πολίτες».
Το νεοναζιστικό κόμμα τάσσεται αναφανδόν κατά της ΕΕ και της κατάργησης της εθνικής κυριαρχίας, κηρύσσει δε το «κλείσιμο των συνόρων στις ορδές των μουσουλμάνων μεταναστών» και στους Ρομά, τον περιορισμό των οποίων στην καθημερινή ζωή και συμμετοχή υποστηρίζει με θέρμη. Άλλωστε, ο Κοτλέμπα δεν κρύβει τον θαυμασμό του για το αντισημητικό παρελθόν της χώρας και εκφράζει διαρκώς την περιφρόνησή του για τους Ρομά και τις εθνικές μειονότητες.
Τον Απρίλιο του 2019, το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας απέρριψε την πρόταση του εισαγγελέα Γιάρομιρ Τσίζνα για απαγόρευση του κόμματος του Κοτλέμπα ως «εξτρεμιστικής παράταξης με φασιστικές τάσεις». Το δικαστήριο έκρινε πως το πρόγραμμα και οι δραστηριότητες του κόμματος αυτού δεν δικαιολογούν μία απαγόρευσή του.
Έκτοτε ο Κοτλέμπα χρησιμοποίησε την απόφαση τούτη για να διατυμπανίζει τη νομιμότητα του κόμματός του: «Επιβεβαιώθηκε πως είμαστε ένα νόμιμο κόμμα που συμμετέχει δημοκρατικά στην δημόσια ζωή», τονίζει (https://www.zougla.gr/kosmos/article/ragdea-anodos-ton-neonazi-sti-slovakia).
Στο Μαυροβούνιο, η επιχειρούμενη κρατικοποίηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας, υποστηρίζεται από αναλυτές ότι μπορεί να οδηγήσει το κράτος αυτό ακόμα και σε εμφύλιο πόλεμο.
Η αριστερών πεποιθήσεων κυβέρνηση, είναι έτοιμη στην Βουλή προς ψήφιση νόμου με το οποίο περιέρχεται η περιουσία της Εκκλησίας που αυτή κατείχε πριν το 1920, στο κράτος, ως εθνική κληρονομιά του Κράτους και με αυτό να περιλαμβάνει ακόμα και τα ιερά λείψανα.
Η μητρόπολη Μαυροβουνίου και οι επισκοπές της Σερβικής Εκκλησίας εντός του κράτους, αντιδρούν με την συμπαράσταση της Σερβικής Εκκλησίας.
Ο ίδιος ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασίας Αμφιλόχιος άνοιξε την Λάρνακα του αγίου Πέτρου πρώτου Δούκα και επισκόπου Μαυροβουνίου και έριξε ανάθεμα στους πολιτικούς που θα τολμήσουν.
«Σήμερα χαιρετώ όλον τον λαό του Μαυροβουνίου εδώ, μπροστά στην λάρνακα του αγίου Πέτρου του Μαυροβουνίου στο Όνομα του Θεού, του Δίκαιου και Σωτήρα, οποίος σηκωθεί ενάντια στο όνομα του Θεού και την Εκκλησία Του, προκαλεί στον εαυτό του το ανάθεμα του Θεού, του αγίου Πέτρου και του αγίου Βασιλείου και δεν θα είμαι εγώ αυτός που θα εμποδίσει τον λαό να επέμβει αν το κράτος προχωρήσει μονομερώς».
Πλέον έξω από την Βουλή με χιλιάδες ανθρώπους κοντά του, ο Μητροπολίτης περιμένει την είσοδο του στην Βουλή για διαβουλεύσεις διαμαρτυρόμενος για την επέμβαση του κράτους στην Εκκλησία.
Εντός του κοινοβουλίου 17 βουλευτές της αντιπολίτευσής, μέσα σε θυελλώδη συνεδρία, απαίτησαν και πέτυχαν δίωρη αναβολή της συνεδριάσεως για να γίνει συνάντηση με τον Μητροπολίτη Αμφιλόχιο.
Η αντιπολίτευση διαβεβαίωσε πως θα στηρίξει την απόφαση της κυβέρνησης αν σε αυτήν έχει ληφθεί η θετική γνώμη της κανονικής Εκκλησίας.
Η κυβέρνηση υποχώρησε και δέχθηκε συνάντηση και αυτή την στιγμή βρίσκονται σε διαβουλεύσεις με τον μητροπολίτη και τους επισκόπους.
Έχει προηγηθεί πριν λίγες μέρες θεία λειτουργία για το θέμα με συγκέντρωση σε αυτήν 100.000 λαού. Ο κόσμος αυτός υπέγραψε εναντίον των προθέσεων της κυβερνήσεως.
Η φιλοδυτική κυβέρνηση του Μαυροβουνίου υποστηρίζει την θρησκευτική δομή του Μiras Dedeic, καθηρημένου ιερέα του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ιταλία, που εμφανίζεται ως μητροπολίτης Μαυροβουνίου Μιχαήλ, αντί του νόμιμου Μητροπολίτη Μαυροβουνίου Αμφιλόχιου, προκειμένου να «ανεξαρτητοποιήσει» όπως πιστεύει την χώρα αυτή πνευματικά και πολιτικά από την Σερβία.

(Όπως ακριβώς έκανε δηλαδή και ο πρώην φιλοδυτικός Προέδρος της Ουκρανίας Ποροσένκο με τον καθηρημένου ψευτο-ιερέα του Φιλάρετου ενάντια στο νόμιμο Επίσκοπο Ουκρανίας Ονούφριο, ο οποίος υπάγεται κανονικά στο Πατριαρχείο Μόσχας, προκειμένου να «ανεξαρτητοποιήσει» όπως πιστεύει την χώρα αυτή πνευματικά και πολιτικά από την Ρωσία.
Αδιαφορώντας όμως και αυτός πλήρως, όπως και ο Μαυροβούνιο ομόλογος του, εάν με αυτές του τις παντελώς αντικανονικές Εκκλησιαστικά πράξεις θα προκαλέσει σχίσμα στην Ορθοδοξία και ίσως και εμφύλιο ακόμα στην ίδια του την χώρα).
Αυτός παρουσιάζει την δομή του ως «Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία του Μαυροβουνίου» με αποτέλεσμα αυτή την στιγμή να ζουν έναν πραγματικό πόλεμο και αντιπάλους την κανονική Εκκλησία του Μαυροβουνίου και την κυβέρνηση της χώρας.
Η Σερβική Εκκλησιά σε σημερινή ανακοίνωση της λέει: «Όπως αναφέρθηκε ήδη στην επίσημη δήλωση της Ιεράς Συνέλευσης των Επισκόπων, επαναλαμβάνουμε τώρα ότι είμαστε εναντίον του νομοσχεδίου με το οποίο οι εκπρόσωποι των αρχών του Μαυροβουνίου θέλουν να πάρουν βίαια τις Εκκλησίες και τα Μοναστήρια και τις συναφείς ιδιοκτησίες από τη Μητροπολιτική και τις Επισκοπές της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και των οποίων οι διατάξεις θα καταργήσουν το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ατόμου στην ελευθερία της θρησκείας και της συνείδησης.
Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις συνέπειες της υιοθέτησης ενός τέτοιου Νόμου, απευθύνουμε έκκληση στα μέλη του Κοινοβουλίου του Μαυροβουνίου να ακούσουν τη φωνή των επισκόπων και των πιστών της Εκκλησίας μας, που εκφράστηκε με σαφήνεια σε δύο συνελεύσεις του πιστού λαού, και να μην ψηφίσουνε υπέρ αυτού του νομοσχεδίου.
Ταυτόχρονα, υποστηρίζουμε την πρωτοβουλία της πρότασης που έκανε ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασίας Αμφιλοχίας και έστειλε στην Νομοθετική Επιτροπή και το Κοινοβούλιο του Μαυροβουνίου για να αποσύρει τον προτεινόμενο νόμο από τη κοινοβουλευτική διαδικασία, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την προετοιμασία ενός νέου που θα ανταποκρινόταν στα πρότυπα των σύγχρονων δημοκρατικών κρατών και θα ήταν αποδεκτό από τη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία» (https://www.zougla.gr/kosmos/article/mavrovounio-episodia-sto-kinovoulio-tou-mavrovouniou---18-silipsis-voulefton, http://trelogiannis.blogspot.com/).
Σύμφωνα με την Σερβική Εκκλησία, τον κυριότερο θρησκευτικό θεσμό του Μαυροβουνίου, ο νόμος αυτός για την «θρησκευτική ελευθερία» θα καταλήξει στην λεηλάτηση των μοναστηριών και των Εκκλησιών. Η Σερβική εκκλησία κατέχει εκατοντάδες Μοναστήρια και τεράστιες εκτάσεις στην μικρή βαλκανική χώρα, όπου το 72% των 620.000 κατοίκων είναι ορθόδοξοι.

Ο νόμος, ο οποίος υιοθετήθηκε από την πλειοψηφία του κοινοβουλίου, προβλέπει την εθνικοποίηση των περιουσιακών στοιχείων για τα οποία οι εκκλησίες δεν είναι σε θέση να αποδείξουν ότι τους ανήκαν πριν από το 1918. Την χρονολογία αυτή, το Μαυροβούνιο απώλεσε την ανεξαρτησία του και εντάχθηκε στο βασίλειο των Σέρβων, των Κροατών και των[ΧτW1]  Σλοβένων.
Μετά τα επεισόδια και την σύλληψη των βουλευτών της αντιπολίτευσης, η πλειοψηφία υιοθέτησε τον νόμο με 45 ψήφους.
Ο πρωθυπουργός Ντούσκο Μάρκοβιτς δήλωσε μετά το τέλος της ψηφοφορίας ότι δεν περιμένει εκτροπή της κατάστασης στην χώρα.
«Καταδικάζω την ενέργεια (τα επεισόδια στο κοινοβούλιο), είναι ανεύθυνο απέναντι στους άλλους βουλευτές και απέναντι στους πολίτες του Μαυροβουνίου, αλλά πιστεύω ότι αποτελεί πολύτιμη εμπειρία και ότι αυτού του είδους τα περιστατικά δεν θα επαναληφθούν», δήλωσε.
Όμως, ένταση επικράτησε και εκτός του κοινοβουλίου στο Μαυροβούνιο. Στην Ποντγκόριτσα, το κέντρο της πόλης ήταν αποκλεισμένο από την αστυνομία για να εμποδισθούν οι διαδηλωτές και μέλη της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας να πλησιάσουν στο κοινοβούλιο.
Το ζήτημα είναι ευαίσθητο για το Μαυροβούνιο και ανάγκασε τον πρόεδρο της χώρας Μίλο Τζουκάνοβιτς να εκφράσει την στήριξή του προς την «ανανέωση» της αυτοκέφαλης ορθόδοξης εκκλησίας της χώρας, που επιχειρεί την αναμόρφωσή της από το 1993 και δεν έχει αναγνωρισθεί από τις ορθόδοξες εκκλησίες. Το Μαυροβούνιο, πρώην δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, έγινε ανεξάρτητο από την Σερβία το 2006.
[Η επιχειρούμενη κρατικοποίηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας στο Μαυροβούνιο το τέλος του 2019, θυμίζει κατά πολύ την κρατικοποίηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας επί του Όθωνα (http://alophx.blogspot.com/2017/10/o-i_12.html)].
Η Ρουμανία βαδίζει προς πρόωρες εκλογές ύστερα από συνάντηση του πρωθυπουργού Λούντοβιτς Όρμπαν με τον πρόεδρο της χώρας, Κλάους Γιοχάνις. Οι δύο άνδρες συμφώνησαν ότι οι εκλογές είναι η καλύτερη λύση για την Ρουμανία, η οποία επί μήνες ταλανίζεται από πολιτική αβεβαιότητα εξαιτίας σκανδάλων.
«Ο πρόεδρος και εγώ αποφασίσαμε ότι είναι προς το συμφέρον της Ρουμανίας να προχωρήσουμε στη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών» τόνισε ο Λούντοβιτς Όρμπαν, που είναι πρωθυπουργός κυβέρνησης μειοψηφίας τους τελευταίους δύο μήνες, από όταν κατέρρευσε η κυβέρνηση των Σοσιαλδημοκρατών, συνεπεία της φυλάκισης του ηγέτη του κόμματος Λίβιου Ντραγκνέα για οικονομικά σκάνδαλα, που έφεραν τους Ρουμάνους στους δρόμους για μήνες.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, ο Λούντοβιτς Όρμπαν, ηγέτης του δεξιού Εθνικού Φιλελεύθερου Κόμματος (PNL), επιχειρεί να επωφεληθεί από το αυξημένο ποσοστό που φαίνεται ότι λαμβάνει στις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
«Θα βρούμε τους καλύτερους τρόπους για να ενεργοποιήσουμε αυτές τις εκλογές, ώστε να δώσουμε την εξουσία πίσω στον λαό, για να εκλέξει ένα νέο κοινοβούλιο» δήλωσε μετά τη συνάντηση με τον πρόεδρο Γιοχάνις, τονίζοντας ότι το καλύτερο «σενάριο» θεωρείται, προς το παρόν, η διεξαγωγή κοινοβουλευτικών και αυτοδιοικητικών εκλογών την ίδια περίοδο ή σε κοντινά χρονικά διαστήματα, τον ερχόμενο Μάιο – Ιούνιο (https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/226260_proores-ekloges-sti-roymania-meta-ti-symfonia-proedroy-prothypoyrgoy).
Στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη, χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Μπάνια Λούκα σε διαδήλωση που έγινε κατά της κυβέρνησης της Σερβικής Δημοκρατίας για τις σχέσεις της με το ΝΑΤΟ. Την ίδια ώρα, σε εξέλιξη ήταν άλλη διαδήλωση υπέρ της κυβέρνησης και της απόφασής της για την συνεργασία με τη Βορειοατλαντική Συμμαχία.
Οι διαδηλώσεις έγιναν έπειτα από την ένταση που προηγήθηκε, προ ημερών στο Κοινοβούλιο, όταν ο υπουργός Εσωτερικών της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, Ντράγκαν Λούκατς απευθυνόταν στο Σώμα και ο βουλευτής της αντιπολίτευσης Ντράσκο Στανιβούκοβιτς τον διέκοπτε, αντιτιθέμενος έντονα στην συμφωνία, με αποτέλεσμα, ο Λούκατς να τον χαστουκίσει, προκαλώντας την διακοπή της συνεδρίασης.
Η αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι το Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων θα οδηγήσει στην συμμετοχή της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης στο ΝΑΤΟ ενώ οι αρχές, υπό την ηγεσία του κόμματος SNSD του Μίλοραντ Ντόντικ, το απορρίπτουν, υποστηρίζοντας ότι με το συγκεκριμένο έγγραφο έχουν αποτραπεί τέτοια σχέδια. «Αυτός είναι ο αγώνας μας ενάντια στα χαστούκια, την βία και τα πλαστά έγγραφα», δήλωσε ο Ντράσκο Στανιβούκοβιτς.
Η αμφισβητούμενη συνεργασία με το ΝΑΤΟ ήταν μόνο μια ώθηση για μια νέα δοκιμασία δύναμης μεταξύ των μεγαλύτερων κοινοβουλευτικών κομμάτων, με την κυρίαρχη πλειοψηφία και την αντιπολίτευση να ανταγωνίζονται σε ποιον θα δείξουν μεγαλύτερη δέσμευση στην ιδέα της διατήρησης της στρατιωτικής ουδετερότητας της Σερβικής Δημοκρατίας και τη συμμαχία της με τη Σερβία, τονίζεται σε τηλεγράφημα του ειδησεογραφικού πρακτορείου “Hina”.

Το κάλεσμα της αντιπολίτευσης να προχωρήσουν σε διαδήλωση κατά της κυβέρνησης, είχε ως αποτέλεσμα φιλοκυβερνητικοί να οργανώσουν μία άλλη διαδήλωση, υπέρ της κυβέρνησης της Σερβικής Δημοκρατίας.
 «Ο διοργανωτής της φιλοκυβερνητικής διαδήλωσης, είναι μία ομοσπονδία που εδρεύει στο Βελιγράδι και συγκεντρώνει πρώην μέλη των Σερβοβόσνιων δυνάμεων και αξιωματούχων που δραστηριοποιούνταν όταν η Σερβοβοσνιακή οντότητα βρισκόταν υπό την ηγεσία του καταδικασθέντος για εγκλήματα πολέμου Ράντοβαν Κάραζιτς», προστίθεται στο ίδιο τηλεγράφημα (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%ce%b2%ce%bf%cf%83%ce%bd%ce%af%ce%b1-%ce%b5%cf%81%ce%b6%ce%b5%ce%b3%ce%bf%ce%b2%ce%af%ce%bd%ce%b7-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b4%ce%b7%ce%bb%cf%8e%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%85%cf%80%ce%ad%cf%81-%ce%ba.html).
Στα Σκόπια, φούντωσε ξανά η κόντρα για την Συμφωνία των Πρεσπών, ανάμεσα στον πρωθυπουργό Ζόραν Ζάεφ και τον ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κρίστιαν Μιτσκόσκι.
Σε δηλώσεις του, ο Μιτσκόσκι δήλωσε για μία ακόμη φορά ότι σκοπεύει να ακυρώσει την Συμφωνία των Πρεσπών, σε περίπτωση που αναλάβει την εξουσία, μετά τις εκλογές του Απριλίου. «Αν εξασφαλίσουμε την πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής, θα καταργήσουμε τη Συμφωνία των Πρεσπών», δήλωσε ο ηγέτης του VMRO-DPMNE.
Η απάντηση του Ζόραν Ζάεφ ήταν άμεση. Ο πρωθυπουργός των Σκοπίων δήλωσε ότι το έντιμο θα ήταν να εξηγήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τι θα συμβεί αν ακυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών.
«Θα μας βγάλει από το ΝΑΤΟ. Για να μην αναφέρω ότι θα προκαλέσει διχόνοια με τους γείτονές μας. Επίσης, πρέπει να πει τον αντίκτυπο που θα έχει στην οικονομία και σε όλη την περιοχή», δήλωσε ο Ζάεφ. «Αν ο κ. Μιτσκόσκι έρθει στην εξουσία, θα ακυρώσει τη Συμφωνία των Πρεσπών και τη συμφωνία με τη Βουλγαρία. Αλλά αυτός είναι ο λόγος που δεν θα βρεθεί στην εξουσία. Δεν είναι πιθανό», συμπλήρωσε ο πρωθυπουργός των Σκοπίων.
Πάντως, σε νέα δημοσκόπηση της ιστοσελίδας MKD, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προηγείται του κόμματος του Ζάεφ. Επιπλέον, εκφράζεται δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση, καθώς το 61% των ερωτηθέντων εκτιμούν ότι τα Σκόπια κινούνται σε λάθος πορεία (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%ce%ba%cf%8c%ce%bd%cf%84%cf%81%ce%b1-%ce%be%ce%b1%ce%bd%ce%ac-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%86%cf%89%ce%bd%ce%af%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%b5%cf%83%cf%80%cf%8e.html).

Παράλληλα, σημαντικές πολιτικές εξελίξεις είχαμε τον Ιανουάριο του 2020 στα Σκόπια, καθώς παραιτήθηκε από πρωθυπουργός ο Ζόραν Ζάεφ. Αυτό σίγουρα επηρεάζει σε κάποιο βαθμό και την δήθεν «Συμφωνία των Πρεσπών». Στην συνέχεια, σχηματίστηκε στα Σκόπια υπηρεσιακή κυβέρνηση, η οποία θα οδηγήσει την χώρα αυτή μέχρι τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν στις 12 Απριλίου και το σχηματισμό νέας κυβέρνησης που θα προκύψει από αυτές.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, 100 ημέρες πριν από τις εκλογές, δηλαδή στις 3 Ιανουαρίου πρέπει να σχηματιστεί μία υπηρεσιακή κυβέρνηση, η οποία θα αναλάβει να οδηγήσει τη χώρα στις εκλογές. Ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ θα παραιτηθεί και στη θέση του θα οριστεί υπηρεσιακός πρωθυπουργός που θα προταθεί από το κυβερνών κόμμα «Σοσιαλδημοκρατική Ένωση» (SDSM).
Στην υπηρεσιακή κυβέρνηση θα συμμετάσχουν και δύο υπουργοί από το κόμμα της αντιπολίτευσης VMRO-DPMNE. Συγκεκριμένα, η αντιπολίτευση θα αναλάβει στην υπηρεσιακή κυβέρνηση το υπουργείο Εσωτερικών και το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Υπηρεσιακός πρωθυπουργός αναμένεται να οριστεί ο νυν υπουργός Εσωτερικών της χώρας, Όλιβερ Σπάσοφσκι, στενός συνεργάτης του Ζόραν Ζάεφ και αντιπρόεδρος του SDSM. O Όλιβερ Σπάσοφσκι θα παρουσιάσει αύριο το βράδυ στην Βουλή τη σύνθεση και το πρόγραμμα της υπηρεσιακής κυβέρνησης και ακολούθως αυτή αναμένεται να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης.
Ο Ζόραν Ζάεφ θα παραμείνει αρχηγός του SDSM και θα ηγηθεί της προεκλογικής εκστρατείας του κόμματός του, εκφράζοντας την βεβαιότητα ότι θα επικρατήσει στις εκλογές του Απριλίου και θα επανέλθει στον πρωθυπουργικό θώκο.
Από την μεριά του, ο αρχηγός του VMRO-DPMNE, Χρίστιαν Μίτσκοσκι εμφανίστηκε σίγουρος ότι το κόμμα του θα σημειώσει μεγάλη νίκη στις εκλογές του Απριλίου, η οποία, κατά τον ίδιο θα σημάνει το τέλος της πολιτικής σταδιοδρομίας του Ζόραν Ζάεφ.
Ο πρωθυπουργός της χώρας, Ζόραν Ζάεφ αποφάσισε τη διεξαγωγή πρόωρων βουλευτικών εκλογών, μετά την άρνηση της Ε.Ε., τον περασμένο Οκτώβριο, για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τα Σκόπια, κάτι που προκάλεσε πολιτικές αναταράξεις στην χώρα και αποδυνάμωσε σημαντικά την φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση της χώρας (https://www.pentapostagma.gr/2020/01/%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b9%cf%84%ce%b5%ce%af%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%80%cf%81%cf%89%ce%b8%cf%85%cf%80%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%cf%8c.html).

Την ίδια περίοδο ακούγονται και σχέδια για την δημιουργία μιας κοινής ναυτικής «ασπίδας»-Αρμάδας στόλου της Ελλάδας και της Αιγύπτου, σύμφωνα με τα οποία προτείνονται να σταλούν ακόμα και πολεμικά πλοία, τα οποία θα προστατεύσουν την Λιβύη από ενδεχόμενη τουρκική εισβολή (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%ce%bd%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%cf%83%cf%80%ce%af%ce%b4%ce%b1-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b1%cf%82-%ce%b1%ce%b9%ce%b3%cf%8d%cf%80.html)!!!
Η Τρίπολη, είναι πιθανότατο να απελευθερωθεί τελικά από τον στρατό του Χάφταρ από τους ισλαμιστές του Σάρατζ (http://alophx.blogspot.com/2017/03/blog-post_23.html), πάρα τις οποίες ενισχύσεις στείλουν σε αυτή οι Τούρκοι, όπως ακριβώς και η Τρίπολη-Τριπολιτσά, απελευθερώθηκε τελικά από τον στρατό του Κολοκοτρώνη, πάρα τις οποίες ενισχύσεις έστειλαν σε αυτή οι Τούρκοι.
Το ευχάριστο είναι ότι ο LNA και συγκεκριμένα ο Χαφτάρ έμεινε ικανοποιημένος στην σ συνάντηση του με τον Ν. Δένδια, καθώς σε λογαριασμούς που ελέγχει η οργάνωση, εκφράζουν τις θερμότατες ευχαριστίες τους προς την Ελλάδα, αναφέροντας πως πλέον ζούμε ιστορικές στιγμές!
Επισης, όπως ήδη έχει γίνει γνωστό ο Χ.Χάφταρ (ο οποίος είναι μισός Αιγύπτιος, αφού η μητέρα του κατάγεται από το Μισίρι της Αιγύπτου) ζήτησε να ανοίξει ελληνικό προξενείο στην Βεγγάζη και από την στιγμή που η ελληνική πρεσβεία στην Τρίπολη είναι κλειστή για λόγους ασφαλείας εδώ και χρόνια, μια κίνηση, που εάν τελικώς γίνει, σημαίνει την αναγνώριση Χάφταρ ως του μοναδικού νόμιμου ηγέτη της χώρας από την Ελληνική Πολιτεία.
Παράλληλα, σύμφωνα με το μεγαλύτερο Αραβικό ΜΜΕ, το Alarabiya, o Στρατάρχης Χαφτάρ θα επισκεφθεί την Ελλάδα και θα συναντηθεί με Έλληνες Αξιωματούχους, προκειμένου να αποφασίσουν από κοινού τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπιστεί ενδεχόμενη εισβολή του Ερντογάν στην Λιβύη.
(Εδώ μπορεί να αναφερθεί εδώ ότι κατά τον Ερντογάν, υπάρχει και μία μεγάλη τουρκική μειονότητα στην Λιβύη, όπως και σε Συρία-Ιράκ, η οποίες αποτελούν μόνιμο πρόσχημα επέμβασης των Τούρκων στα κράτη αυτά, με στόχο την δήθεν προστασία των τουρκογενών αυτών πληθυσμών, αλλά στην πραγματικότητα για την κατάκτηση των εδαφών των χωρών που έχουν τουρκικές μειονότητες από την Τουρκία.
Φυσικά οι ίδιοι οι Λίβυιοι όμως, αρνούνται κατηγορηματικά την ύπαρξη μιας ευάριθμης και δήθεν «καταπιεζόμενης» τουρκικής μειονότητας στην Λιβύη (κατά το αντίστοιχο παράδειγμα των ψέματων της Τουρκίας για τους μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης, τους οποίους η ίδια παρουσιάζει τάχατες ως «Τούρκους»), η οποία υπάρχει στην πραγματικότητα μόνο στο μυαλό του Ερντογάν, και είναι μία φανταστική και «ψεύτικη εφεύρεση» του Ερντογάν, προκειμένου ο ίδιος να έχει μία «εύσχημη δικαιολογία» για να μπορεί να εισβάλει στρατιωτικά στην Λιβύη, δήθεν για την προστασία της-https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%CE%BF-lna-%CF%84%CE%AC%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CF%8D%CE%B7-%CE%B6%CE%BF.html?utm_source=projectagora&utm_medium=contentdiscovery).
Εδώ μπορεί επίσης να αναφερθεί ότι σχεδόν όλοι οι στρατιωτικοί του LNA έχουν σπουδάσει σε ελληνικές στρατιωτικές σχολές και τρέφουν φιλελληνικά συναισθήματα (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/ektakto-%ce%ad%cf%81%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b1-%ce%bf-%cf%87%ce%b1%cf%86%cf%84%ce%ac%cf%81-%ce%b1%ce%b8%ce%ae%ce%bd%ce%b1-lna-%cf%83%cf%85%ce%bd%cf%84.html).
Παράλληλα, τεχνικό κλιμάκιο του υπουργείου Εξωτερικών αναμένεται να μεταβεί στην Ρώμη για το ζήτημα καθορισμού της ΑΟΖ με την Ιταλία, ενώ αρχικά θα επικαιροποιηθεί η συμφωνία που είχε υπογραφεί το 1977 και αφορούσε την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Ιόνιο πέλαγος και ακολούθως θα οριστικοποιηθεί η χάραξη και η οριοθέτηση της ΑΟΖ.
Η ανακήρυξή της μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας αναμένεται να ισχυροποιήσει τη χώρα μας, έναντι του αγώνα που δίδεται προκειμένου να μην ισχύσει το μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης για τη χάραξη θαλασσίων ζωνών που θα έβλαπτε (ενδεχομένως και ανεπανόρθωτα) τα εθνικά μας συμφέροντα εάν τυχόν εφαρμοζόταν με τη διεθνή συγκατάθεση.
Προκειμένου να μην συμβεί κάτι τέτοιο, η Αθήνα προβαίνει τώρα σε στρατηγικές συμμαχίες σχεδόν με όλους τους γείτονές της. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η κίνηση των διπλωματών μας λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/ektakto-%cf%80%cf%8c%cf%81%cf%84%ce%b1-%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%83%ce%b5-%cf%84%cf%81%ce%af%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b7-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%cf%83%ce%b1%cf%82-%cf%83.html).
[Ο εμφύλιος πόλεμος στην Λιβύη, θυμίζει κατά πολύ και τον εμφύλιο πόλεμο στην Ισπανία. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, δύο αντίπαλα στρατόπεδα (του Φράνκο και του Αθάνια), συγκρούονταν, έχοντας την υποστήριξη πολλών ξένων Μεγάλων δυνάμεων της κάθε εποχής (Γερμανίας, Ιταλίας, Γαλλίας, Μεγάλης Βρετανίας, ΕΣΣΔ τότε και των ΗΠΑ, Ρωσίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Γερμανίας, Μεγάλης Βρετανίας, Τουρκίας και Ισραήλ στις μέρες μας), οι οποίες τα προμήθευαν με όπλα και μισθοφόρους, παραβιάζοντας τις εντολές για εμπάργκο της ΚΤΕ και του ΟΗΕ.
Αντίστοιχα, και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, οι ανταγωνιστές στρατηγοί του στρατού των εθνικιστών, τόσο στον Ισπανικό εμφύλιο, όπως και των στρατιωτικών δυνάμεων του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου της Λιβύης, ανταγωνιζόταν για τον έλεγχο του στρατού, αλλά στο τέλος ο ξαφνικός θάνατος του ενός (δολοφονία ή αεροπορικό ατύχημα) εξ’ αυτών στην καθεμιά από τις παραπάνω περιπτώσεις (José Sanjurjo και Αμπντούλ Φάταχ Γιούνις αντίστοιχα), είχε ως αποτέλεσμα την απολυτή επικράτηση των επιζώντων (Φράνκο και Χάφταρ αντίστοιχα).

Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο, ο ανταγωνισμός του Γάλλου στρατηγού Ντε Γκολ, με τον Ναύαρχο Νέταραν για την ηγεσία των «Ελευθέρων Γάλλων» στον Δ’ Παγκόσμιο Πόλεμο για την ηγεσία της Γαλλίας μεταπολεμικά, έληξε με την μυστηριώδη δολοφονία του δευτέρου, με αποτέλεσμα στο τέλος ο Ντε Γκολ να επικρατήσει απόλυτα].
Παράλληλα με όλα αυτά τα γεγονότα, ενώ στην Ευρώπη και στην χώρα μας την Ελλάδα επιβάλλουν με την εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, την ίδια ώρα παρατηρείται το εντυπωσιακό φαινόμενο μια εξασθένηση του Ισλάμ σε ισλαμικές, κυρίως Αραβικές χώρες, συνέπεια μιας ιστορικής παρακμής της θρησκείας του Μωάμεθ.
Σε μια μεγάλη έρευνα που έγινε στις 5 Δεκεμβρίου από το περιοδικό Economist, για το γνωστό αμερικανικό πανεπιστήμιο Stanford Üniversity, που αναδημοσίευσε στην εφημερίδα Hürriyet ο γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος, Ertuğrul Özkök, σε επτά Αραβικές μουσουλμανικές χώρες, βγήκαν πολύ εντυπωσιακά αποτελέσματα σε σύγκριση των ετών 2012-2014 με 2018-2019 .
Συγκεκριμένα στην έρευνα που έγινε στις χώρες Αίγυπτος, Αλγερία, Λιβύη, Λίβανος, Ιράκ, Ιορδανία και Τυνήσια, παρατηρήθηκε:
1) Μεγάλη πτώση της εμπιστοσύνης στα ισλαμικά κόμματα, (όπως οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι).
Στην Αλγερία από το 50% στο 18%.
Στην Αίγυπτο από το 21% στο 18%.
Στην Τυνησία από το 33% στο 17%.
Στην Ιορδανία από το 35% στο 13%.
Στο Ιράκ από το 42% στο 11%.

2) Πτώση της θρησκευτικότητας στο Ισλάμ, με συνέπεια να πηγαίνουν όλο και λιγότεροι στα τζαμιά.
Στην Αίγυπτο από το 88% στο 72%,
Στην Αλγερία από το 67% στο 65%,
Στον Λίβανο από το 65% στο 48%,
Στο Ιράκ από το 60% στο 35%,
Στην Τυνησία από το 52% στο 35%, και τέλος:
3) Όλο και περισσότεροι δηλώνουν φανερά ότι δεν είναι πιστοί μουσουλμάνοι, παρά του ότι αυτό είναι πολύ δύσκολο να το δηλώσεις σε ισλαμική χώρα.
Στην Τυνησία από το 18% στο 32%,
Στην Αλγερία από το 8% στο 17%,
Στο Λίβανο από το 12% στο 13%,
Στην Αίγυπτο από το 2% στο 9%,
Στο Ιράκ από το 5% στο 7%,
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι μετά τις βιαιοπραγίες του ισλαμικού κράτους και των Αδελφών Μουσουλμάνων, (φίλων του Ερντογάν), που έχει επηρεάσει άκρως αρνητικά τα θρησκευτικά αισθήματα σε Αραβικές χώρες, έχει αρχίσει μια διαδικασία από-ισλαμοποίησης (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2019/12/blog-post_206.html).
Παράλληλα, όλα αυτά τα στοιχεία δείχνουν και την μεγάλη πτώση της δημοτικότητας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και όλων των ισλαμικών παραφυάδων της στον μουσουλμανικό κόσμο, κάτι που δυσκολεύει όλο και περισσότερο την υλοποίηση των σχεδίων αυτής, καθώς και του Κατάρ για την αναβίωση για άλλη μία φορά του λεγομένου δήθεν «παγκοσμίου ισλαμικού Χαλιφάτου» (http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html)].

Επίσης, τόσο ο Φράνκο, όσο και ο Χάφταρ ήρθαν από το εξωτερικό (Μαρόκο και ΗΠΑ) με τον στρατό των υποστηρικτών τους για να αναλάβουν την εξουσία των κρατών τους, και στο τέλος ο εμφύλιος έληξε και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις με την κατάληψη της πρωτεύουσας από τους εθνικιστές Φράνκο και Χάφταρ μετά από μία αιματηρή πολιορκία].
Όσον αφορά την στάση της Τυνησίας σε ότι αφορά την παράνομη συμφωνία Άγκυρας-Τρίπολης, αυτή όπως αναμενόταν,  ήταν εχθρική απέναντι στην Ελλάδα.
Έτσι, ο έντονα φιλότουρκος Τυνήσιος Πρόεδρος Qays Said (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%ce%90%cf%82-%cf%83%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%ad%ce%bd%cf%84-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%84%cf%85%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%af%ce%b1.html), μιλώντας κατά την διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Ρ.Τ.Ερντογάν όχι μόνο δεν κράτησε «ίσες» αποστάσεις όταν ρωτήθηκε για την συμφωνία Άγκυρας-Τρίπολης, αλλά αντίθετα είπε πως η συμφωνία αυτή καθορίζει τις θαλάσσιες ζώνες μεταξύ των δύο χωρών,  λέγοντας πως αυτό είναι ένα μεταξύ τους θέμα και δεν αφορά την Τυνησία, δηλαδή ουσιαστικά τασσόμενος με τις θέσεις και της απόψεις της Τουρκίας.
"Συζητήσαμε το θέμα της Λιβύης σε όλες του τις πτυχές. Σε ότι αφορά τη συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης αυτό καθορίζει τις θαλάσσιες ζώνες μεταξύ των δύο χωρών.
Πρόκειται για ένα θέμα που αφορά τις δύο χώρες και δεν περιλαμβάνεται η Τυνησία σε αυτό. Κάποιες χώρες μπορεί να έχουν άλλες απόψεις για αυτή τη συμφωνία, αλλά όπως είπα το μνημόνιο αυτό αφορά τις δύο αυτές χώρες και όχι την Τυνησία"..
Στο μεταξύ όπως αναφέρουν πληροφορίες η Τυνησία πρόκειται να γίνει βάση επιμελητείας και υποστήριξης για τις τουρκικές δυνάμεις που δρουν και θα δράσουν στην Λιβύη, ενώ με τον τρόπο αυτό, στην ουσία κλείνεται μία στρατιωτική συμφωνία της Τουρκίας με την Τύνιδα, την στιγμή που Τούρκοι στρατηγοί ζητούν να δημιουργηθεί μία Τουρκική ναυτική βάση και στην Τυνησία.  (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%bf-%ce%b5%cf%83%cf%80%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%84%cf%85%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%bf-%ce%b5%cf%81%ce%bd.html, https://www.pentapostagma.gr/2019/12/a%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD-f-16-%CF%83%CF%84.html).
Στην ίδια συνέντευξη Τύπου, ο Ερντογάν υποστήριξε  πως η Ελλάδα δεν έχει κανέναν λόγο στην συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης, παρά το γεγονός ότι είναι αυτή ακριβώς η συμφωνία  η οποία “διαγράφει” από τον χάρτη ελληνικά νησιά!
«Το να έχει λόγο η Ελλάδα για την συμφωνία Τουρκίας - Λιβύης είναι εκτός συζήτησης», είπε χαρακτηριστικά ο Ερντογάν, ο οποίος θέλει να οδηγήσει με την βία την πατρίδα σε συνεκμετάλλευση το Αιγαίο (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2019/12/29.html#more, https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2019/12/blog-post_25.html#more), που είναι όμως στην πραγματικότητα απόλυτα Ελληνικό.
Ακόμη ο Τούρκος πρόεδρος είπε ότι πιστεύει πως η Τυνησία θα μπορούσε να έχει «πολύτιμη και εποικοδομητική συμβολή» για την αποκατάσταση της σταθερότητας στην Λιβύη.

Ο Ερντογάν τάχθηκε υπέρ της επίτευξης κατάπαυσης του πυρός στην Λιβύη το συντομότερο δυνατόν, καθώς όπως είπε, η κρίση στη Λιβύη επηρεάζει όχι μόνο την ίδια τη χώρα αλλά και τις γειτονικές της, όπως την Τυνησία.
Ο Ερντογάν δεν παρέλειψε να καταφερθεί εναντίον του Στρατάρχη Χαφτάρ που ηγείται των Ενόπλων Δυνάμεων στην Λιβύη και πολιορκεί την Τρίπολη, προκειμένου να ανατρέψει την κυβέρνηση του Σάρατζ, με τον οποίο υπέγραψε την επίμαχη συμφωνία ο Τούρκος Πρόεδρος.
«Ο Χαφτάρ δεν έχει “νόμιμο ρόλο”, διεθνώς αναγνωρισμένη είναι μόνον η κυβέρνηση της Τρίπολης υπό τον Αλ Σάρατζ», είπε ο Τούρκος Πρόεδρος.
Επιπλέον, ο Ερντογάν και ο Κάις Σαϊέντ φέρεται από διάφορες πηγές να συμφώνησαν και  στην χρήση του εναέριου χώρου και των αεροδρομίων της Τυνησίας από τουρκικά αεροσκάφη (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/832153_ti-hrisi-toy-enaerioy-horoy-tis-tynisias-kai-aerodromion-gia)!
Ένα το σενάριο αυτό τελικά υλοποιηθεί, τότε Αιγυπτιακά μαχητικά (ίσως και από τα ΗΑΕ) αεροσκάφη θα μπορούν να βομβαρδίζουν στόχους του GNΑ απογειούμενα από την Αίγυπτο και τουρκικά από την Τυνησία, κάτι που θα είναι μία πολύ επικίνδυνη εξέλιξη.
Τελικά, σε πλήρης αποτυχία του Τούρκου προέδρου, Ρ.Τ Ερντογάν, να δημιουργήσει το αντίπαλο δέος στο άξονα Ελλάδος- Ισραήλ-Αιγύπτου-Κύπρου, με μια συμμαχία της Τουρκίας με Τυνησία- Αλγερία και Σαράτζ ταυτόχρονα, αφού τελικά η υπηρεσία Τύπου της προεδρίας στην Τυνησία ανακοίνωσε πριν λίγο ότι, η χώρα δεν συμμετέχει στον άξονα Λιβύης-Τουρκίας και Αλγερίας, διότι αυτός δεν αντικατοπτρίζει τη θέση της χώρας.
Συγκριμένα η προεδρία της Τυνησίας ανακοίνωσε, ότι η στάση του κράτους είναι ουδέτερη στην Λιβυκή κρίση, τόνισε επιστάμενα ότι η χώρα δεν θα συμμετάσχει σε κανένα συνασπισμό, ενώ κατήγγειλε με σφοδρότητα, τις δηλώσεις σχετικά με την ένταξη της χώρας σε μια τουρκική συμμαχία στη Λιβύη από Λίβυο αξιωματούχο (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%bf-%cf%80%cf%8c%cf%81%cf%84%ce%b1-%cf%84%cf%85%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%af%ce%b1.html).
[Οι δε Τούρκοι, ισχυρίζονται ότι στην Αλγερία, όπως και στην Λιβύη, υπάρχει πολυπληθείς οθωμανική μειονότητα, κατάλοιπο της οθωμανικής κατοχής (1515–1830) στην χώρα. Σύμφωνα με τους Τούρκους, ο Οθωμανικής καταγωγής πληθυσμός στην Αλγερία υπολογίζεται μεταξύ του 5% και 25% του συνολικού πληθυσμού της χώρας. Μεγάλο μέρος αυτού του πληθυσμού είναι μιγάδες, δηλαδή απόγονοι μικτών γάμων Οθωμανών εποίκων με γυναίκες Αράβισσες ή Βερβέρες (http://corfiatiko.blogspot.com/2020/01/blog-post_568.html)].
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση του Τομπρούκ, που βρίσκεται σε σύγκρουση με την κυβέρνηση της Τρίπολης του Σάρατζ, αμφισβητούσε ευθέως τη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης, λέγοντας χαρακτηριστικά πως “φαίνεται να θεωρεί ότι δεν υπάρχει Κρήτη, ότι δεν υπάρχει Κύπρος και αυτό είναι μια τεράστια γεωγραφική καταστροφή”.
Μάλιστα ο απεσταλμένος της κυβέρνησης του Τομπρούκ κατηγόρησε τον Ερντογάν πως ενεργεί σαν σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η πολιτική του προκαλεί εντάσεις στην περιοχή της Μεσογείου (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/toyrkia/832079_erntogan-ti-logo-ehei-i-ellada-sti-symfonia-mas-me-tin-tripoli).
Σε μία νεότερη εξέλιξη, φαίνονται πως επιβεβαιώνονται πληροφορίες που ήθελαν τον  Φάγιεζ αλ Σαράτζ να «δραπετεύει» για το Λονδίνο μετά την επέλαση του LNA στην Τρίπολη.

Ο Στρατηγός του LNA Καλίντ Μαχτζούμπ, ανέφερε σε Αιγυπτιακό κανάλι ότι πράγματι ο Σαράτζ διέφυγε προς Λονδίνο. Μάλιστα είπε πως πριν δραπετεύσει για το Λονδίνο, οι δυνάμεις του Χαφτάρ έφτασαν πολύ κοντά στην κατοικία του.
«Όλα τα αποδεικτικά στοιχεία και τα ''μάτια μας'' στο αεροδρόμιο επιβεβαιώνουν την είσοδο ενός προεξέχοντος προσώπου από μια ειδική πόρτα στο αεροπλάνο και στην συνέχεια κατέστη σαφές ότι ήταν ο Σαράτζ, αφού άκουσε τους πυροβολισμούς κοντά στην κατοικία του και το μη αναγνωρισμένο κυβερνητικό αρχηγείο» δήλωσε ο Μαχτζούμπ (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/enoples-sygkroyseis/832785_plirofories-oti-o-saratz-ehei-egkataleipsei-tin-tripoli).
Την ίδια χρονική περίοδο, εκατοντάδες κάτοικοι της Τρίπολης φωνάζουν στους δρόμους «Ήρθε ο Χαφτάρ», ενώ ταυτόχρονα εκατοντάδες υπερασπιστές της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (GNA) καταθέτουν τα όπλα, νιώθοντας προδομένοι από τον Ερντογάν.
Παράλληλα, στην Λιβύη, ο στρατάρχης Κhalifa Haftar, κάλεσε την Παρασκευή το βράδυ σε «γενική κινητοποίηση» και «τζιχάντ» ”Ιερό πόλεμο” ενάντια σε πιθανή τουρκική στρατιωτική επέμβαση στην Λιβύη υπέρ της (GNA) που έχει έδρα την Τρίπολη.
“Δεχόμαστε την πρόκληση και κηρύσσουμε τζιχάντ και γενική κινητοποίηση”, δήλωσε ο Haftar από την ανατολική Λιβύη, σε μια ομιλία που μεταδόθηκε από την τηλεόραση al-Hadath.
Φέροντας την στρατιωτική του στολή, ο Haftar προέτρεψε “όλους τους Λίβυους να φέρουν όπλα”, άνδρες και γυναίκες, στρατιώτες και πολίτες, για να υπερασπιστούν τη γη μας και την τιμή μας “. «Ας ενδείξουμε τις τάξεις μας και να αφήσουμε τις διαφορές μας στην άκρη», είπε.
“Ο εχθρός ενώνει τις δυνάμεις του για να εισβάλει στη Λιβύη και να υποδουλώσει τον λαό μας” και έχει βρει “ανάμεσα στους προδότες αυτούς που υπέγραψαν μια συμφωνία υποταγής, ταπείνωσης και ντροπής μαζί του”, δήλωσε σχετικά στη στρατιωτική συμφωνία που υπεγράφη στα τέλη Νοεμβρίου μεταξύ Άγκυρας και GNA.
Τούρκοι βουλευτές ενέκριναν την Πέμπτη πρόταση νόμου που επιτρέπει στον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να στείλει στρατιώτες στη Λιβύη για να υποστηρίξει το GNA (http://corfiatiko.blogspot.com/2020/01/t.html).

[Ο Τούρκος πρόεδρος θέλει στην ουσία να δημιουργήσει έναν οικονομικό χαλιφάτο στην Λιβύη, όπου η Οθωμανική Αυτοκρατορία ξεκίνησε την εκτόξευσή της. «Ο Ατατούρκ τραυματίστηκε στην Λιβύη», είπε.
Το τουρκικό κοινοβούλιο πρόκειται να ψηφίσει σήμερα 2 Ιανουαρίου για την αποστολή στρατευμάτων στη Λιβύη. Ωστόσο, η Τυνησία, η Αλγερία, το Μαρόκο, η Αίγυπτος και οι ίδιοι οι Λίβυοι είναι αντίθετοι. Ο μοναδικός σύμμαχος του Ερντογάν είναι το Κατάρ. Οι σουνίτες χωρίζονται.
Ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη ανησυχούν για την κατάσταση στη χώρα, ιδίως η Ιταλία και η Γαλλία, καθώς ο ρόλος τους φαίνεται όλο και πιο αδύναμος.
Πολύ πιο ισχυρές και αποτελεσματικές είναι οι ενέργειες της Ρωσίας, της Τουρκίας, της Αιγύπτου, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ, για να μην αναφέρουμε την Αλγερία.
Για την Τουρκία του Ερντογάν, αυτή είναι μια ευκαιρία να επιστρέψουν στην Λιβύη και να την χρησιμοποιήσουν ως εφαλτήριο για να οικοδομήσουν ένα οικονομικό χαλιφάτο, 108 χρόνια αφότου η Ιταλία πήρε τη χώρα από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, θέτοντας σε εξέλιξη την κατάρρευση και το διαμελισμό της.
Πριν από δύο ημέρες, ο Ερντογάν έλεγε ότι «ο Αττατούρκ τραυματίστηκε στην Λιβύη». Στόχος να εγκριθεί η πρότασή του να στείλει τουρκικά στρατεύματα για να σωθεί η κυβέρνηση Fayez al-Sarraj.
Σύμφωνα με τουρκικές πηγές, οι στρατιωτικές επιτυχίες του Haftar, με τις δυνάμεις του πλησιέστερα στο κέντρο της πρωτεύουσας, θα αναγκάσουν το τουρκικό κοινοβούλιο να ψηφίσει ήδη από τις 2 Ιανουαρίου, πριν από το τέλος της διακοπής των εορτών που προβλέπεται για τις 8 Ιανουαρίου.
Η Ιταλία έχει προειδοποιήσει την Τουρκία να μην συμμετάσχει στρατιωτικά στην Λιβύη, αλλά η Άγκυρα βασίζει τη δράση της σε αίτημα για παρέμβαση της κυβέρνησης της Λιβύης, μετά από συμφωνία που υπογράφηκε αλλά δεν επικυρώθηκε ποτέ από το κοινοβούλιο της Λιβύης μεταξύ της Τουρκίας και της κυβέρνησης της Λιβύης.
Στην πραγματικότητα, εκτός από το Κατάρ, η Τουρκία δεν κατάφερε να βρει συμμάχους και είναι απομονωμένη. Ακόμη και η Ρωσία, ισχυρός σύμμαχός της στη Συρία, επικρίνει τα τουρκικά σχέδια.
Οι προσπάθειες της Άγκυρας για τη δημιουργία συμμαχίας με την Τυνησία, αλλά κυρίως με την ισχυρή Αλγερία, έχουν καταλήξει άσχημα. Μετά την Τυνησία, η Αλγερία εξέφρασε χθες επίσημα την αντίθεσή της σε τυχόν στρατιωτική παρέμβαση της Τουρκίας σε οποιαδήποτε μορφή.
Σε μια σιωπηρή αλλά εύγλωττη πράξη, η Αλγερία έστειλε χθες εκτοξευτές πυραύλων κατά μήκος των ανατολικών συνόρων της προς τη Λιβύη και σήμερα το πρωί μερικά πρακτορεία ειδήσεων ανέφεραν ότι το Συμβούλιο Υψηλής Ασφάλειας της Αλγερίας συναντήθηκε και αποφάσισε γενική κινητοποίηση.
Μετά την άρνηση της Τυνησίας και της Αλγερίας, καθώς και της αντιπολίτευσης στην Αίγυπτο και του Μαρόκου και με περισσότερους από τους μισούς κατοίκους της Λιβύης υπέρ του Haftar και του λαού της Λιβύης ενάντια σε ξένη στρατιωτική κατοχή, η Βόρεια Αφρική, βρίσκει χωρισμένους τους Σουνίτες, μεταξύ εκείνων που εμπνέονται από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και εκείνων που ακολουθούν τον Ουαχαμπισμό.
Από την πλευρά της, η Ιταλία εξακολουθεί να διατηρεί την άποψη ότι δεν υπάρχει λύση στη Λιβύη παρά μόνο μέσω διαλόγου και προσβλέπει στην διάσκεψη για την Λιβυκή κρίση που πρόκειται να ανοίξει στο Βερολίνο στις 8 Ιανουαρίου (https://www.pentapostagma.gr/2020/01/%cf%84%ce%bf-%cf%8c%ce%bd%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%bf-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b5%cf%81%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%b3%ce%ac%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bb%ce%b9%ce%b2%cf%8d%ce%b7-%ce%b4%ce%b9%cf%87%ce%ac.html)].
Εν συνεχεία, η Λιβυκή Βουλή των αντιπροσώπων που ελέγχεται από πολιτικές δυνάμεις οι οποίες πρόσκεινται στον Εθνικό Στρατό της Λιβύης του στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, ψήφισε το Σάββατο την ακύρωση της συμφωνίας για στρατιωτική συνεργασία μεταξύ της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (GNA) που εδρεύει στην Τρίπολη και της Τουρκίας, μετέδωσε το δίκτυο Al Arabiya.
Η ματαίωση της συμφωνίας ψηφίστηκε στην διάρκεια έκτακτης συνεδρίασης του λιβυκού κοινοβουλίου.
Παράλληλα σε επείγουσα συνεδρίαση τής Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Αιγυπτιακού Κοινοβουλίου, ο επικεφαλής της Επιτροπής Καρίμ Νταρουΐς δήλωσε ότι η επιτροπή εργάζεται για να απευθυνθεί στα Κοινοβούλια των χωρών του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, καθώς η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, για να τους διευκρινίσει το παράνομο της απόφασης της Τουρκίας και την απειλή που αυτή θέτει για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή της Μεσογείου, γράφει η Egypt Independent.
Στο ρεπορτάζ επισημαίνεται ότι η Επιτροπή θα επικοινωνήσει παράλληλα και με την Διεθνή Κοινοβουλευτική Ένωση, την Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Μεσογείου και άλλα κοινοβουλευτικά και διεθνή φόρουμ, και παράλληλα με όλους τους εκπροσώπους των ενδιαφερόμενων χωρών, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Καρίμ Νταρουΐς.
Η Αίγυπτος υπερασπίζεται τα συμφέροντα του λαού της Λιβύης και μελετά τις αποφάσεις της Τουρκίας στο πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας, τόνισε ο Πρόεδρος της εν λόγω Κοινοβουλευτικής Επιτροπής.
Να σημειωθεί εξάλλου ότι τα Κοινοβούλια της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και του Μπαχρέιν εξέδωσαν κοινή δήλωση την Παρασκευή, στην οποία απέρριψαν την απόφαση του τουρκικού κοινοβουλίου να παρέμβει στρατιωτικά στη Λιβύη.
Όπως αναφέρεται στον Αιγυπτιακό Τύπο, με την κοινή τους δήλωση, απέρριψαν την παραβίαση της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας οποιασδήποτε Αραβικής χώρας από όπου κι αν προέρχεται και χαρακτήρισαν την απόφαση του τουρκικού κοινοβουλίου ως παραβίαση των κανόνων του διεθνούς δικαίου (https://www.pentapostagma.gr/2020/01/%ce%b4%ce%b9%cf%80%ce%bb%ce%ae-%cf%86%ce%ac%cf%80%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%cf%81%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%b3%ce%ac%ce%bd-%ce%b7-%ce%b2%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82.html).
Τελικά, τον Ιανουάριο του 2010, o Εθνικός Στρατός της Λιβύης του Χαφταρ εισήλθε στην Σύρτη και ανέλαβε τον έλεγχο του θαλάσσιου λιμένα και ορισμένων περιοχών της πόλης, δήλωσε πηγή του LNA.
«Ο LNA έχει πάρει επίσης τον έλεγχο της στρατιωτικής βάσης ασ-Σάαντι, μερικές περιοχές της πόλης και τώρα κατευθύνεται προς το κέντρο της πόλης» πρόσθεσε η πηγή, η οποία βρίσκεται κοντά στην ηγεσία του LNA.
Γενικά, οι δυνάμεις του Χαφτάρ, έχουν επιταχύνει τις κινήσεις τους, καθώς άρχισε η ανάπτυξη των τουρκικών στρατευμάτων στην Τρίπολη και θέλει να προλάβει την ανάληψη επιθετικών κινήσεων από τους «φρέσκους» Τούρκους στρατιώτες.
Οι περίπου 2.000 Σύροι μισθοφόροι, κατάφεραν σε πρώτη φάση να ανασχέσουν την προέλαση στην Τρίπολη και να θέσουν υπό τον έλεγχό τους όλες τις οδικές αρτηρίες που οδηγούν από και προς το αεροδρόμιο, αλλά έχουν υποστεί σοβαρές απώλειες (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/enoples-sygkroyseis/835312_o-haftar-katelave-ti-syrti-plisiazei-telos-toy-kathestotos).
Τελικά, στις 12 Ιανουαρίου του 2020, ανακοινώθηκε κατάπαυση του πυρός από τον Χαφτάρ, ο οποίος τελικά δέχθηκε την έκκληση για κατάπαυση πυρός στην Λιβύη από τον Πούτιν, μετά την συνάντηση του με τον Ερντογάν (https://www.zougla.gr/kosmos/article/katapafsi-tou-piros-anakinose-o-xaftar).
Προειδοποίησε ωστόσο σε ένα σύντομο ανακοινωθέν ότι «η ανταπάντηση θα είναι σφοδρή σε περίπτωση παραβίασης της εκεχειρίας από το αντίπαλο στρατόπεδο», τις δυνάμεις της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας που αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ και έχει την έδρα της στην Τρίπολη.
[Ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός του Χάφταρ- με έδρα της Βεγγάζη - ελέγχει περίπου τα 2/3 της λιβυκής επικράτειας και υποστηρίζεται από το Κοινοβούλιο της χώρας].
Η εκεχειρία στην Λιβύη φαίνεται να είναι σε ισχύ, με την ΚΕΕ (Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας) να συμφωνεί.
Όπως αναφέρει η Hurriyet, ο αντίπαλος του Χαφτάρ, Φάγιεζ Αλ Σάρατζ, επικεφαλής της υποστηριζόμενης από την Τουρκία κυβέρνησης της Τρίπολης στην επίσκεψη του στην Κωνσταντινούπολη, αναμένεται να συζητηθεί και το ζήτημα των αποζημιώσεων που αξιώνει η Τουρκία από τη Λιβύη ύψους 16 δις δολαρίων προκαλώντας την αντίδραση του Χαφτάρ που μιλάει «για ξεπούλημα της χώρας στους Οθωμανούς Τούρκους».
Παρόλη όμως την ανακοίνωση εκεχειρίας στην Λιβύη, συνεχίζονται στην Τρίπολη οι συγκρούσεις μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών, με αποτέλεσμα να ανταλλάσσουν μεταξύ τους κατηγορίες ότι παραβίασαν την κατάπαυση του πυρός που έχουν προτείνει η Τουρκία και η Ρωσία (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/837125_livyi-paraviastike-i-katapaysi-toy-pyros-allilokatigoroyntai).
Τόσο ο LNA όσο και οι ισλαμιστές της Τρίπολης έχουν συμφωνήσει. Βέβαια οι δεύτεροι δεν είχαν και άλλοι επιλογή καθώς έχουν ηττηθεί στρατιωτικά και πλέον ελέγχουν μόνο μιάμιση πόλη (τη μισή Τρίπολη και την πολιορκούμενη Μισράτα).
Φυσικά οι όποιες παραβιάσεις δεν έχουν καμία απολύτως σημασία για κάποιους αναλυτές, αφού με την αποδοχή της κατάπαυσης του πυρός, η μεγάλη επέλαση του LNA σταμάτησε 3-6 χιλιόμετρα από την θάλασσα (https://www.pentapostagma.gr/2020/01/%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ad%cf%81%cf%81%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b5-%cf%83%ce%b5-%ce%bb%ce%af%ce%b3%ce%b5%cf%82-%cf%8e%cf%81%ce%b5%cf%82-%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%ce%b5.html).
Η «Αλ Αχράμ» καταγράφει στο ρεπορτάζ της ότι ο Σάλεχ ανέφερε πως «η κυβέρνηση της Εθνικής Συμφωνίας στην Τρίπολη άνοιξε την πόρτα στις τρομοκρατικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις για τον έλεγχο της Λιβύης», καταλήγοντας ότι «τα μνημόνια που συνήφθησαν με την Τουρκία δεν έλαβαν την έγκριση του Κοινοβουλίου της Λιβύης και γι' αυτό πρέπει να θεωρηθούν άκυρα και κενά περιεχομένου».
Από τη μεριά της, η Egypt Today και η ιστοσελίδα «Σάντα ελ Μπάλαντ» καταγράφουν την δήλωση του προέδρου της λιβυκής Βουλής των Αντιπροσώπων, Αγκίλα Σάλεχ, ότι «η χώρα του ενδέχεται να χρειαστεί να ζητήσει την παρέμβαση των αιγυπτιακών Ενόπλων Δυνάμεων εάν υπάρξει ξένη παρέμβαση στη Λιβύη» (https://www.zougla.gr/kosmos/article/livi-ipografete-sti-mosxa-i-simfonia-katapafsis-tou-piros).
Ουσιαστικά, η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης, ζητάει με τις δηλώσεις αυτές του Προέδρου του μία στρατιωτική παρέμβαση της Αιγύπτου αν εισβάλλει η Τουρκία στην Λιβύη (https://www.pentapostagma.gr/2020/01/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%b3%ce%b5%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b5%cf%85%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b7-%cf%83%cf%8d%cf%81%cf%81%ce%b1%ce%be%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%bb%ce%b9%ce%b2%cf%8d%ce%b7-%cf%83%cf%84.html).
Συγκεκριμένα, η δήλωση του προέδρου της λιβυκής Βουλής των Αντιπροσώπων, Ακίλα Σάλεχ, ήταν ότι: «Η χώρα μου ενδέχεται να χρειαστεί να ζητήσει την παρέμβαση των αιγυπτιακών Ενόπλων Δυνάμεων εάν λάβει χώρα ξένη παρέμβαση στην Λιβύη».
Από την πλευρά του, σε σημαντικές δηλώσεις προχώρησε ο Χ. Χαφτάρ λίγο πριν αναχωρήσει για την Μόσχα. Η τοποθέτηση του ηγέτη του LNA δημοσιεύθηκε σε λογαριασμό στο twitter, που υποστηρίζει τον Εθνικό Στρατό.
Τι είπε ο Χαφτάρ πριν αναχωρήσει για την Ρωσία:
«Οι διαπραγματεύσεις θα έχουν επιτυχία μόνο εάν αφοπλιστούν οι τρομοκράτες στην Τρίπολη. Ο Εθνικός Στρατός δεν στάθηκε ποτέ απέναντι σε πολιτικές συνομιλίες, ίσα-ίσα τις χαιρετίζουμε
Αλλά δεν διαπραγματευόμαστε και δεν θα διαπραγματευθούμε με τρομοκρατικές ομάδες, είτε την Λιβυκή (GNA), είτε την Συριακή. Το καθήκον μας είναι να τους διώξουμε από την χώρα.
Τα ζητήματα  διακυβέρνησης δεν είναι θέμα των στρατευμάτων, καθώς έχουμε ένα δημοκρατικά εκλεγμένο κοινοβούλιο (HΟR), που έχει την πλήρη εξουσία να λαμβάνει τέτοιες αποφάσεις.
Αυτό μας ανέθεσε να αγωνιστούμε κατά των τρομοκρατών.
Ο Εθνικός Στρατός της Λιβύης έχει αποστολή να απελευθερώσει την Τρίπολη, η εθνική μας ασφάλεια δεν είναι θέμα διαπραγμάτευσης
Κατά την άποψή μας, η μόνη αληθινή λύση είναι η διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών τόσο νομοθετικών όσο και προεδρικών, όσο το συντομότερο δυνατόν.
Ο πόλεμος μας ενάντια στην τρομοκρατία δεν θα τελειώσει μέχρι να γίνει η Λιβύη. Το αίμα των μαρτύρων μας δεν θα πάει χαμένο».
Ξεκάθαρος λοιπόν ο Χαφτάρ, ο οποίος δεν πρόκειται να κάνει πίσω. Στόχος του να βγει από την μέση ο Σάρατζ και η Τουρκία. Η πρότασή του για εκλογές είναι μία έξυπνη κίνηση, καθώς με αυτό τον τρόπο ο τουρκόφιλος κυβερνήτης της Τρίπολης θα βγει από την μέση.
Με αυτή την πρόταση πήγε στην Μόσχα ο Χαφτάρ. Μένει να φανεί ποια θα είναι η αντίδραση του Πούτιν (https://www.triklopodia.gr/%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%86%ce%ad%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%87%ce%b1%cf%86%cf%84%ce%ac%cf%81-%ce%bd%ce%b1-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b9/).
Τελικά, ο Στρατάρχης Χάλιφα Χάφταρ αποχώρησε χωρίς να υπογράψει την δήθεν «συμφωνία ειρήνης» για την Λιβύη (ξεπουλήματος της στην Τουρκία, την Δύση και την Ρωσία για την ακρίβεια).
Αυτή η εξέλιξη γλίτωσε για την ώρα τουλάχιστον την πατρίδα μας από έναν εθνικό «τιτανικό» καθώς όπως αναφέρουν πηγές από την Μόσχα ο στρατάρχης Χαλίφα Χάφταρ έφυγε από την Μόσχα χωρίς να υπογράψει την συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που προωθούσαν Ρωσία και Τουρκία.
Συγκεκριμένα, ο στρατάρχης Χαλίφα Χάφταρ, ο επικεφαλής του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (ΛΕΣ), εγκατέλειψε την Μόσχα χωρίς να υπογράψει τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με τη διεθνώς αναγνωρισμένη Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (ΚΕΣ) του πρωθυπουργού Φάγεζ ας Σάρατζ, δήλωσε λιβυκή πηγή στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Sputnik.
Οι Χάφταρ και Σάρατζ ταξίδεψαν στην ρωσική πρωτεύουσα για συνομιλίες με την μεσολάβηση των κυβερνήσεων της Ρωσίας και της Τουρκίας. «Ο στρατάρχης Χάφταρ έφυγε από την Μόσχα. Δεν υπέγραψε τη συμφωνία», είπε η πηγή στο Σπούτνικ.
Το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς μεταδίδει ότι ο ΛΕΣ, ο οποίος διεξάγει επιχειρήσεις από τον Απρίλιο για να κυριεύσει την Τρίπολη, την έδρα της ΚΕΣ, ανακοίνωσε μέσω Facebook σήμερα πως είναι «έτοιμος και αποφασισμένος» να επιτύχει τη «νίκη».
Δεν έδωσε καμία άλλη λεπτομέρεια, ωστόσο ιστότοπος που απηχεί τις απόψεις των δυνάμεων του Χάφταρ ανέφερε πως ο Λίβυος Στρατάρχης δεν σκοπεύει να υπογράψει την συμφωνία που πρότειναν η Ρωσία και η Τουρκία.
Από την πλευρά τους, αξιωματούχοι του LNA δήλωσαν για τις πείσεις στον Χάφταρ να υπογράψει την κατάπτυστη για την Λιβύη δήθεν «συμφωνία ειρήνης» στην Μόσχα, όπως και να εγκαταλείψει όλα τα εδάφη που απελευθέρωσε με τον στρατό του από τους ισλαμιστές, δηλώνοντας ότι: «Δεν θα κάνουμε βήμα πίσω στην Τρίπολη» (https://www.pentapostagma.gr/2020/01/%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%bf-%ce%bf%cf%81%ce%b3%ce%ae-%ce%b1%ce%be%ce%b9%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%8d%cf%87%cf%89%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-lna-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b8%ce%b1.html).
«Σκοπεύουμε να απελευθερώσουμε ολόκληρο το έδαφος της Λιβύης από τις πολιτοφυλακές και τις τρομοκρατικές ομάδες και σας διαβεβαιώνουμε ότι ο στρατός σας είναι παρών σχεδόν σε όλες τις θέσεις στην πρωτεύουσα Τρίπολη και δεν πρόκειται να αποσυρθεί ούτε βήμα».
Ο δε Ερντογάν μαθαίνοντας την απόφαση αυτή του Χάφταρ, ούρλιαζε υστερικά: «Θα πάρει το μάθημά του» -«Η επέμβασή μας στη Λιβύη είναι όπως στην Κύπρο το 1974» (https://www.pentapostagma.gr/2020/01/%ce%b6%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%cf%81%ce%ac%cf%80%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%b1-%cf%87%ce%b1%cf%86%cf%84%ce%ac%cf%81.html).
Ο Τούρκος πρόεδρος κατηγόρησε τον Λίβυο στρατάρχη πως “δραπέτευσε” από την διαπραγμάτευση και πως η Τουρκία θα του δώσει το μάθημά του αν δεν σταματήσει να είναι επιθετικός! Δεν παρέλειψε μάλιστα να παρομοιάσει την τουρκική επέμβαση στην Λιβύη με την εισβολή στην Κύπρο το 1974.
Αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο Χάφταρ, επειδή του ζητήθηκε από τον στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ να αποσύρει τις δυνάμεις του από τα περίχωρα της Τρίπολης και για αυτό εγκατέλειψε την Μόσχα χωρίς να υπογράψει συμφωνία εκεχειρίας με την φιλοτουρκική κυβέρνηση εθνικής συμφωνίας στην Τρίπολη του Φάγιεζ αλ Σάρατζ.
Και όλα αυτά την στιγμή που οι δυνάμεις του κατόπιν αιματηρών συγκρούσεων έχουν φτάσει λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Τρίπολη και έχουν αποκτήσει στρατηγικό πλεονέκτημα.
Επίσης, ο Χάφταρ σε έμμεσες συναντήσεις στην Μόσχα, επέμεινε στην ανάπτυξη των δυνάμεών του στην Τρίπολη και στη δημιουργία μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας που θα λάμβανε ψήφο εμπιστοσύνης στο κοινοβούλιο που βρισκόταν στο Τομπρούκ.
Ζήτησε επίσης διεθνή παρακολούθηση της κατάπαυσης του πυρός χωρίς καμία εμπλοκή της Τουρκίας και απαίτησε την άνευ όρων αποχώρηση των “μισθοφόρων που εισήχθησαν από τη Συρία και την Τουρκία”.
Σύμφωνα με το Σαουδαραβικό τηλεοπτικό δίκτυο Al Arabiya, η πλευρά Χαφτάρ έθεσε άλλους δύο όρους:
- Να αποχωρήσουν όλοι οι Τούρκοι στρατιωτικοί από την Λιβύη.

- Να ακυρωθούν όλες οι συμφωνίες οι οποίες έχουν υπογραφεί από την κυβέρνηση της Τρίπολης και τον Φάγιεζ αλ Σάρατζ (https://www.zougla.gr/kosmos/article/to-megalo-mistiko-tou-stratarxi-xaftar).
Πάντως ο στρατάρχης είχε ανακοινώσει το επικείμενο «ναυάγιο» της εκεχειρίας.
Αρκετοί Λίβυιοι αξιωματούχοι από την πλευρά τους δήλωσαν ότι με την συμφωνία αυτή, οι Τούρκοι: «Θέλουν απόσυρση του LNA από την Τρίπολη και παραμονή των Τούρκων στην Λιβύη» (https://www.triklopodia.gr/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%ce%bf-%cf%87-%cf%87%ce%ac%cf%86%cf%84%ce%b1%cf%81-%ce%ad%cf%86%cf%85%ce%b3%ce%b5-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bc%cf%8c%cf%83%cf%87%ce%b1-%ce%b8/).
Την ίδια στιγμή, Τουρκικά και Λιβυκά ΜΜΕ μεταδίδουν ότι μετά την απόρριψη της συμφωνίας από τον στρατάρχη Χαφτάρ, δυνάμεις του LNA συγκεντρώνονται στο μέτωπο της Τρίπολης και προετοιμάζονται για επίθεση (https://www.pentapostagma.gr/2020/01/%ce%bf-%cf%87%ce%b1%cf%86%cf%84%ce%ac%cf%81-%ce%b5%cf%84%ce%bf%ce%b9%ce%bc%ce%ac%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%ce%b5%cf%80%ce%af%ce%b8%ce%b5%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%84%cf%81%ce%af%cf%80%ce%bf.html).
Επίσης, σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές της Τουρκίας, τεθωρακισμένα οχήματα και πυροβόλα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων έφθασαν στον περιοχή Terhune, που βρίσκεται ΝΑ της Τρίπολης και αποτελεί κέντρο των δυνάμεων του Χαφτάρ.
Ταυτόχρονα ο στρατάρχης Χαφτάρ ζήτησε δύο ημέρες για να συζητήσει με τους αρχηγούς των φυλών, που υποστηρίζουν τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό (ΛΕΣ), το τελικό κείμενο της συμφωνίας που επιτεύχθηκε στη Μόσχα, πριν το υπογράψει, ανακοίνωσε σήμερα στους δημοσιογράφους το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.
Σύμφωνα με αναλυτές, οι ανακοινώσεις αυτές είναι στην πραγματικότητα μία απίστευτη προπαγάνδα της Μόσχας, η οποία ακόμα δεν μπορεί να χωνέψει την διπλωματική ήττα της από τον Χαφτάρ στην Μόσχα.
Ύστερα δε από την ανακοίνωση του Εθνικού Στρατού της Λιβύης (LNA) του Χάφταρ, ότι η Τουρκία παραβίασε εκ νέου την εκεχειρία και έστειλε όπλα και Σύριους τρομοκράτες στη Λιβύη δια θαλάσσης και αέρα, οι Λίβυοι έκλεισαν τις στρόφιγγες του πετρελαίου προκαλώντας την αναστολή του 50% των εξαγωγών πετρελαίου της χώρας.
Πληροφορίες από πηγές φίλιες στον LNA, αναφέρουν πως ο ηγέτης της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας (GNA), Φάγιεζ αλ Σάρατζ, δέχεται σοβαρές πιέσεις, καθώς ήδη έχει αναγκαστεί να συζητήσει την μείωση της αμοιβής των τρομοκρατών μισθοφόρων του.
Ο εκπρόσωπος του LNA, Αχμέτ αλ Μισμάρι, έστειλα μήνυμα στην διεθνή κοινότητα τονίζοντας τα εξής:
"To κλείσιμο των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων και πεδίων πραγματοποιήθηκε από το λαό της Λιβύης, ως διαμαρτυρία της τουρκικής παρέμβασης με την αποστολή Σύριων τρομοκρατών μισθοφόρων και την στρατιωτική στήριξη των προδοτών της GNA".
Αξίζει να σημειωθεί πως σε διαδηλώσεις στο Τομπρούκ της Ανατολικής Λιβύης, έδρα της Βουλής των Αντιπροσώπων, Λίβυοι διαδηλωτές καταδίκασαν την τουρκική παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας και όπως φαίνεται στο παρακάτω βίντεο, έκαψαν την τουρκική σημαία.
Τα λιμάνια της ανατολικής Λιβύης που ελέγχει η δύναμη του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ — ο οποίος διέταξε την 4η Απριλίου τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό (ΛΕΣ) του να κυριεύσει την Τρίπολη, έδρα της κυβέρνησης Σάρατζ— ανέστειλαν τις εξαγωγές αργού, μειώνοντας κατά 50% την παραγωγή, και κλιμακώνοντας την ένταση ενόψει της Διάσκεψης του Βερολίνου. Μία ημέρα πριν κλείσουν τα λιμάνια, υπολογιζόταν ότι εξάγονταν 1,3 εκατομμύριο βαρέλια αργού την ημέρα.
Φυλές που έχουν συμμαχήσει με τον Χάφταρ κατηγορούν την κυβέρνηση της Τρίπολης ότι χρησιμοποιεί τα έσοδα από το πετρέλαιο για να πληρώνει ξένους μαχητές.
Η κίνηση καταγράφεται την ώρα που η Γερμανία και τα Ηνωμένα Έθνη προσπαθούν να πείσουν τον Χάφταρ και τους ξένους υποστηρικτές του να τερματίσει τις επιχειρήσεις των δυνάμεών του, που διαρκούν εννέα μήνες, για την κατάληψη της Λιβυκής πρωτεύουσας, έδρα της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (ΚΕΣ) του πρωθυπουργού Φάγεζ ας Σάρατζ.
Μέλη φυλών σε περιοχές που ελέγχει μια φράξια του LNA εισέβαλαν στο λιμάνι Ζουεϊτίνα, από όπου εξάγεται αργό, και ανακοίνωσαν ότι κλείνουν όλους τους τερματικούς σταθμούς.
Πηγή προσκείμενη στη δημόσια λιβυκή Εθνική Επιχείρηση Πετρελαίου (GNA) δήλωσε ότι ο LNA και η δύναμη που φυλάσσει τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στην ανατολική Λιβύη διέταξαν να κλείσουν τα λιμάνια από όπου εξάγεται αργό. Η δύναμη φύλαξης των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων επιβεβαίωσε ότι όλες οι εξαγωγές έχουν ανασταλεί.
Η ΕΕΠ είχε προειδοποιήσει νωρίτερα χθες εναντίον του κλεισίματος των τερματικών σταθμών στην ανατολική Λιβύη, καθώς το αργό είναι η βασική πηγή προσόδων της λιβυκής οικονομίας και «δεν πρέπει να παίζεται σαν χαρτί σε πολιτικές διαπραγματεύσεις», όπως τόνισε σε ανακοίνωση που δημοσιοποίησε ο πρόεδρός της Μουστάφα Σανάλα.
Η ΕΕΠ, η οποία έχει την έδρα της στην Τρίπολη, καταβάλλει συνειδητή προσπάθεια να μένει στο περιθώριο των εχθροπραξιών, αλλά αντιμετωπίζει εντεινόμενη πίεση από τον LNA, που πλέον κατέχει τα περισσότερα λιμάνια της χώρας. Η ΕΕΠ διοχετεύει τα έσοδά της από τις πωλήσεις αργού και φυσικού αερίου στην κεντρική τράπεζα, η οποία συνεργάζεται κυρίως με την GNA στην Τρίπολη.
Η Διάσκεψη του Βερολίνου, που θα διαρκέσει μία ημέρα, ακολουθεί σειρά αποτυχημένων παρόμοιων εγχειρημάτων και διαπραγματεύσεων για τη σταθεροποίηση της Λιβύης, όπου επικρατεί χάος μετά την εξέγερση του 2011 με την υποστήριξη χωρών μελών του NATO που ανέτρεψε το καθεστώς του Μουαμάρ Καντάφι (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/enoples-syrraxeis/6919813_kinisi-mat-h-haftar-kata-tripolis-xesikonontai-oi-fyles-tis-libyis).
Από την πλευρά του, μετά την λήξη της Συνδιάσκεψης του Βερολίνου για την Λιβύη, για διπλωματική νίκη αναφορικά τα όσα έγιναν στηn Διάσκεψη του Βερολίνου έκανε λόγο ο Χαλίφα Χάφταρ.
Πανηγυρίζει ο στρατάρχης Χαλίφα Χάφταρ για τη Διάσκεψη του Βερολίνου, καθώς οι δυνάμεις που τον στηρίζουν μιλούν για διπλωματική νίκη για τον λαό της Λιβύης. Ευχαρίστησαν τους φίλους τους από τους οποίους ωστόσο απουσιάζει η Ελλάδα. Ας μην ξεχνάμε πως ο Χαλίφα Χάφταρ επισκέφθηκε την Αθήνα πριν από το κρίσιμο ταξίδι του στο Βερολίνο και είχε μια σειρά από επαφές.
Οι δυνάμεις που πρόσκεινται στον Χάφταρ ευχαρίστησαν Γαλλία, Ρωσία, Αίγυπτο, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Ιταλία χωρίς  να γίνεται κάποια αναφορά στην Ελλάδα.
Ο Στρατάρχης Χάφταρ σε μια υψηλού συμβολισμού κίνηση βρέθηκε αιφνιδιαστικά και κάτω από άκρα μυστικότητα στην χώρα μας, όπου συναντήθηκε την Παρασκευή (17.01.2020) με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια πριν την διάσκεψη του Βερολίνου.
Ο  Χαλίφα Χάφταρ κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα χαρακτήρισε άκυρο το Μνημόνιο που υπέγραψε ο Φάγιεζ Αλ Σάρατζ με τον Ταγίπ Ερντογάν και δεσμεύθηκε για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών με την Ελλάδα. Ο κ. Χάφταρ κατήγγειλε ειδικότερα τον αρνητικό παρεμβατικό ρόλο της Τουρκίας και δήλωσε ότι αμφότερα τα μνημόνια Σάρατζ – Τουρκίας είναι άκυρα, επειδή αντιβαίνουν στο διεθνές δίκαιο αλλά και επειδή έχουν υπογραφεί από κυβέρνηση που δεν έχει την προς τούτο νομιμοποίηση (https://www.newsit.gr/kosmos/panigyrizei-o-xaftar-gia-ti-diaskepsi-tou-verolinou/2958240/).
[Και σαν να μην έφτανε το γεγονός ότι η Τουρκία δεν έχει ακόμη στείλει στρατεύματα στην Λιβύη, τώρα ετοιμάζεται για πετρελαϊκές έρευνες στην Σομαλία (https://m.naftemporiki.gr/story/1552258)].
Την ίδια στιγμή έρχονται οι πρώτες αναφορές για επανέναρξη των συγκρούσεων στα περίχωρα της Τρίπολης που σημαίνει πως ο στρατάρχης Χάφταρ δεν έχει συμφωνήσει να αναγνωρίσει την κυβέρνηση Σάρατζ και να παραδώσει ουσιαστικά τα όπλα προς όφελος του Βερολίνου και κυρίως της Άγκυρας (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/839535_hhaftar-eyharisto-ton-kmitsotaki-nees-sygkroyseis-stin).
Λίγες ώρες μετά την Διάσκεψη στο Βερολίνο όπου οι 12 ηγέτες και οι αντιπροσωπίες τους συμφώνησαν στην κατάπαυση πυρός στη Λιβύη, χωρίς την συγκατάθεση των εμπόλεμων πλευρών αλ Σάρατζ και Χαλίφα Χαφτάρ, έρχεται ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζοζέπ Μπορέλ για να επιβεβαιώσει τα εύθραυστα αποτελέσματα των αποφάσεων.
«Τίποτε δεν έγινε αποδεκτό» από τους εμπολέμους, παραδέχθηκε ο Ζοζέπ Μπορέλ πριν από την έναρξη της συνόδου των υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες με θέμα τους τρόπους με τους οποίους θα δοθεί συνέχεια στα συμφωνηθέντα στην χθεσινή διεθνή διάσκεψη του Βερολίνου για την Λιβύη, ενώ την ίδια ώρα οι εμπλεκόμενοι φαίνεται να σηκώνουν και πάλι τα όπλα τους:
Σύμφωνα με τις λιβυκές δυνάμεις του Χαφτάρ, μισθοφόροι της Τουρκίας και πολιτοφύλακες της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας του Φάγιεζ αλ Σάρατζ άνοιξαν πυρ «σε ευθεία παραβίαση της κατάπαυσης του πυρός» που αποφασίστηκε στο Βερολίνο (https://www.zougla.gr/kosmos/article/tipota-den-egine-apodekto-apo-tous-empolemous).
[Οι δε Μεγάλες Δυνάμεις στην Διάσκεψη του Βερολίνου, αποφάσισαν για την μοίρα της Λιβύης χωρίς τους πρωταγωνιστές αυτής (τον Χάφταρ και τον Σάρατζ), πως ακριβώς και οι Μεγάλες Δυνάμεις αποφάσισαν το 1938 στην Συνδιάσκεψη του Μονάχου την μοίρα της Τσεχοσλοβακίας χωρίς τους πρωταγωνιστές αυτής (δηλαδή τους Τσεχοσλοβάκους)].
Λέγεται δε ότι το επιτελείο Χάφταρ ανακοίνωνε την ολοκλήρωση της στρατιωτικής εκπαίδευσης 9.000 ανδρών, οι οποίοι θα προωθηθούν προς την πρωτεύουσα της Λιβύης, την Τρίπολη (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/afriki/6920139_9000-andres-kinitopoiei-o-haftar-gia-tin-poliorkia-tis-tripolis).

[Αν δε οι Αιγύπτιοι και οι Ρώσοι βοηθήσουν τελικά ενεργά τον Χάφταρ να απελευθερώσει από τους ισλαμιστές της τρομοκρατικής και εγκληματικής οργάνωσης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html) των Σάρατζ και Ερντογάν στην Λιβύη, τα μέρη τα οποία αυτοί έχουν υπό στυγνή ισλαμική κατοχή (Τρίπολη, Σύρτη, Μισράτα), τότε ο ηγέτης του LNA, θα μπορέσει να γίνει ένας νέος ενοποιητής και «Καντάφι» για την χώρα αυτή (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CF%85%CE%B7%CF%83-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CE%B4%CF%81%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%83/, https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B7%CF%83-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B4/).
Η οποία υπό την ηγεσία του πια, θα έχει κοσμικό πολιτικό καθεστώς, ενώ ο ίδιος ο Χάφταρ θα πιστός σύμμαχος της Αιγύπτου και της Ρωσίας (ακόμα και της Δύσης), κατά των ισλαμιστών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, της ισλαμικής Τουρκίας του Ερντογάν, καθως και του Κατάρ που χρηματοδοτεί τις χώρες αυτές και τους ισλαμιστές (http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html).
Για κάποιους δε αναλυτές, μία ήττα της Τουρκίας στην Λιβύη θα σημάνει πιθανότατα και το πολιτικό «τέλος» του ίδιου του ισλαμιστή ηγέτη της Ταγίπ Ερντογάν (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/afriki/6921056_i-libyi-tha-simanei-politiko-telos-toy-rt-erntogan).
Ο ίδιος αντιμετωπίζει την αυξανόμενη λαϊκή οργή εντός της χώρας του, λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης, της ασθμαίνουσας οικονομίας και της φτώχειας που "πνίγει" τον τουρκικό λαό.
Επιπλέον, η Άγκυρα καλείται να αντιμετωπίσει τον σταδιακά κλιμακούμενο ανταρτοπόλεμο των Κούρδων, τόσο στη Συρία και στο Βόρειο Ιράκ, όσο και στο εσωτερικό της Τουρκίας, καθώς ομάδες Κούρδων πραγματοποιούν ισχυρές επιθέσεις σε στρατιωτικά εργοστάσια και εγκαταστάσεις.
Η δε έκβαση του εμφυλίου στην Λιβύη, με της πιθανότητες να είναι συντριπτικά υπέρ του Χαφτάρ, θα καθορίσει το μέλλον του Ερντογάν, καθώς μία αποτυχία της Τουρκίας θα σημάνει το τέλος του].
Στην Μεσοποταμία (Συρία και Ιράκ), κατά τις ΗΠΑ νέος επικεφαλής του ISIS είναι ένας από τους ιδρυτές και κυριότερους ιδεολόγους του.
[Εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι ο νέος αρχηγός του ISIS (του στρατιωτικό παράρτημα δηλαδή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας), ο Αμίρ Μοχάμαντ Άμπντελ Ραχμάν αλ Μάουλα αλ Σάλμπι, είναι Τουρκεμένος (Τουρκογενής δηλαδή) στην καταγωγή, όπως Τούρκοι είναι και αλλά γνωστά μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και ηγετών κρατών ή πόλεων, όπως π.χ. ο Ερντογάν, ο Σάρατζ κ.λ.π.].
Ένας από τους ιδρυτές και βασικούς ιδεολόγους της τζιχαντιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) προσδιορίστηκε από πολλές υπηρεσίες κατασκοπείας ότι είναι ο διάδοχος του Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι στην ηγεσία της, ανέφερε στην ηλεκτρονική της έκδοση χθες Δευτέρα η Βρετανική εφημερίδα «The Guardian».
Μετά τον θάνατο του Μπαγκντάντι σε Αμερικανική επιχείρηση στα τέλη Οκτωβρίου στην Συρία, το ΙΚ ονόμασε τον Αμπού Ιμπραχίμ αλ Χασέμι αλ Κουρέσι νέο «χαλίφη των μουσουλμάνων». Το όνομα αυτό όμως ήταν άγνωστο στους περισσότερους αναλυτές· ορισμένοι διατύπωσαν αμφιβολίες ακόμη και για την ίδια την ύπαρξή του.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Guardian, που επικαλείται αξιωματούχους δύο υπηρεσιών πληροφοριών — δεν διευκρινίζει ποιων — ο νέος επικεφαλής της τζιχαντιστικής οργάνωσης είναι ο Αμίρ Μοχάμαντ Άμπντελ Ραχμάν αλ Μάουλα αλ Σάλμπι, ιδρυτικό μέλος της και «θεωρούμενος ως ένας από τους ιδεολόγους της».
Γόνος οικογένειας που ανήκει στην μειονότητα των Τουρκομάνων του Ιράκ, συγκαταλέγεται στους ελάχιστους μη Άραβες ψηλά στην ιεραρχία του ΙΚ. Ο πτυχιούχος του πανεπιστημίου της Μοσούλης διαδραμάτισε ρόλο-κλειδί στον ανελέητο διωγμό των Γεζίντι, της θρησκευτικής μειονότητας που μπήκε στο στόχαστρο των τζιχαντιστών στο Ιράκ το 2014.
Ο Σάλμπι φιγουράρει από τον Αύγουστο του 2019 στον κατάλογο των «πλέον καταζητούμενων τρομοκρατών» των ΗΠΑ, που προσφέρουν αμοιβή έως και 5 εκατομμυρίων δολαρίων για πληροφορίες που θα επιτρέψουν την σύλληψη ή την εξόντωσή του. Παρουσιάζεται στον ad hoc ιστότοπο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ως «δυνητικός διάδοχος του αρχηγού του ΙΚ Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι».
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανήγγειλε την 27η Οκτωβρίου 2019 τον θάνατο του Μπαγκντάντι κατά τη διάρκεια νυχτερινής επιχείρησης καταδρομέων της χώρας του στη βορειοδυτική Συρία, μερικά χιλιόμετρα από τα σύνορα της εμπόλεμης χώρας με την Τουρκία.
Αφότου αυτοανακηρύχθηκε το 2014 «χαλίφης» σε εδάφη όπου ζούσαν ως και επτά εκατομμύρια άνθρωποι στην επικράτεια του Ιράκ και της Συρίας που είχε κυριεύσει το ΙΚ με κεραυνοβόλα προέλαση, ο Μπαγκντάντι είχε μετατραπεί στο πλέον καταζητούμενο πρόσωπο στον πλανήτη (https://www.zougla.gr/kosmos/article/guardian-neos-epikefalis-tou-isis-enas-apo-tous-idrites-ke-kirioterous-ideologous-tou).
Την ίδια χρονική περίοδο, σε διπλωματικό διάβημα προς την Αθήνα για την συμμετοχή της Ελλάδας στο σχέδιο κατασκευής του υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου EastMed προχώρησε η («υποτιθέμενα φιλική προς εμάς») Παλαιστίνη, για παραβίαση της «κυριαρχίας» της Παλαιστίνης, υιοθετώντας ταυτόχρονα και την θέση του Λιβάνου επάνω στο ίδιο θέμα.

Συμπτωματικά οι θέσεις Παλαιστίνης και Λιβάνου είναι ταυτόσημες με τις θέσεις της Τουρκίας για το θέμα.
Σε μία εξέλιξη που δείχνει ότι η υπόθεση του αγωγού East Med έχει «πολύ δρόμο» να διανύσει και η Παλαιστίνη, διαμαρτυρήθηκε σε επίπεδο διαβήματος που υπογράφεται από τον Παλαιστίνιο υπουργό Εξωτερικών Riad Malki και το οποίο επέδωσε ο πρέσβης του Κράτους της Παλαιστίνης στην Αθήνας, Μάρουαν Τουμπάσι, στον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών Ν. Δένδια, για την υπογραφή της συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού East Med, μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ισραήλ (η Ιταλία δεν έχει υπογράψει ακόμα).
[Την ίδια στιγμή που όλη η Μέση Ανατολή βρίσκεται σε αναβρασμό με την δολοφονία του στρατηγού του Ιράν Σουλεϊμάνι (https://www.news247.gr/kosmos/dolofonia-soyleimani-anapse-fitili-iran-enoples-dynameis-stratos-pyrinika.7558447.html), ο Ερντογάν απειλεί παριστάνοντας τον διαβόητο Τουρκο πειρατή Χαιρεντίν Μπαρμπαρόσα, απειλώντας ότι θα κάνει τα πάντα για να σταματήσει την κατασκευή του αγωγού East Med, όπως και όλων των κρατών που τον υποστηρίζουν (π.χ. Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ κ.λ.π.)].
Στο διάβημα επισημαίνεται ότι: «Τα θαλάσσια σύνορα του Ισραήλ αμφισβητούνται σε μεγάλο βαθμό στη βόρεια και νότια πλευρά των δηλωμένων θαλάσσιων ζωνών», γεγονός που καθιστά την υπογραφή της συμφωνίας «παράνομη».

Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «εάν ο αγωγός πρόκειται να περάσει από τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες που ανήκουν είτε στο κράτος της Παλαιστίνης είτε στην Δημοκρατία του Λιβάνου, τότε θα είναι παράνομος εκτός εάν έχει χορηγηθεί η συγκατάθεση των ενδιαφερομένων σύμφωνα με το άρθρο 58 παράγραφος 3 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS)».
Στο διάβημα ο Παλαιστίνιος υπουργός Εξωτερικών καλεί την Ελληνική κυβέρνηση και τις εταιρείες που εμπλέκονται να σεβαστούν τα θαλάσσια δικαιώματα της Παλαιστίνης και να μην παραβιάσουν την κυριαρχία της, κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού ή της εφαρμογής του έργου: «Πιστεύουμε ότι η περιφερειακή σταθερότητα και συνεργασία θα επιτευχθεί μόνο μέσω του σεβασμού της ακεραιότητας των συνόρων μιας γειτονικής χώρας και με την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και του Δίκαιου της Θάλασσας».
Ο ίδιος ο Παλαιστίνιος πρεσβευτής δήλωσε σχετικά: «Παρά το γεγονός ότι αντιλαμβανόμαστε ότι το έργο αυτό έχει στρατηγική σημασία για την Ελλάδα, παραμένει το γεγονός ότι τα θαλάσσια σύνορα του Ισραήλ αμφισβητούνται σε μεγάλο βαθμό στην βόρεια και νότια πλευρά των δηλωμένων θαλάσσιων ζωνών.
Παρότι το Ισραήλ δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στην Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), δεσμεύεται ωστόσο από την Συνέλευση, ανεξάρτητα από το αν αποφασίζει ή όχι να εκπληρώσει αυτές τις υποχρεώσεις στις σχέσεις του με τις γειτονικές χώρες ή όχι.
Ως εκ τούτου, αντιλαμβανόμαστε ότι εάν το Ισραήλ προτίθεται να παραβεί τέτοιες διατάξεις, είναι υποχρεωτικό από τα άλλα κράτη να μην αναγνωρίσουν μια κατάσταση που πηγάζει από παράνομη πράξη ούτε να παράσχει βοήθεια και να συμπράξει σε τέτοιες πράξεις».
Στο πλαίσιο αυτό, ο πρέσβης Τουμπάσι επανέλαβε την πρόσκληση για «να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες σχετικά με τον αγωγό East Med σύμφωνα με τις διατάξεις της UNCLOS», προσθέτοντας ότι: «Εάν ο αγωγός πρόκειται να περάσει από τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες που ανήκουν είτε στο κράτος της Παλαιστίνης είτε στην Δημοκρατία του Λιβάνου, τότε θα είναι παράνομος εκτός εάν έχει χορηγηθεί η συγκατάθεση των ενδιαφερομένων σύμφωνα με το άρθρο 58 παράγραφος 3 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).
Ο πρέσβης Τουμπάσι κατέληξε πως «ήταν πάντα αμοιβαία πεποίθησή μας με την Ελλάδα ότι ο σεβασμός και των δυο στο διεθνές δίκαιο, στα θαλάσσια σύνορα και στις διεθνείς συμβάσεις έχει μεγάλη σημασία για τα κοινά συμφέροντά μας και τις διμερείς μας σχέσεις».
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι Παλαιστίνη και Λίβανος, δύο αμελητέες πολιτικά, διπλωματικά και στρατιωτικά οντότητες, για να προτάσσουν τέτοια ζητήματα και να επιδίδουν τέτοια διαβήματα ακόμα και σε χώρες υπό γεωστρατηγική παρακμή και έκλειψη, όπως η Ελλάδα, δεν είναι μόνες τους.
Και εκτός από την Άγκυρα, από πίσω πιθανότατα υπάρχει και το Ιράν και στο βάθος και η... Ρωσία.
Δύο μεγάλοι παγκόσμιοι παίκτες στην αγορά υδρογονανθράκων, οι οποίοι ελέγχουν αριθμό κρατών στην περιοχή και δεν θα είναι και τόσο ενθουσιασμένοι από την δημιουργία του αγωγού EastMed που θα οδηγήσει στην περαιτέρω απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Χωρίς να συνυπολογίσουμε ότι οι εταιρείες που ελέγχουν το κοίτασμα Λεβιάθαν στο Ισραήλ (Delek, Ratio Oil, Noble Energy) ίσως να προτιμούσαν, εάν τους το επέτρεπαν οι γεωπολιτικές συνθήκες, να στείλουν αέριο στην Τουρκία.
Aν όντως υλοποιηθεί, ο αγωγός EastMed θα είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος - αλλά και ο βαθύτερος - υποθαλάσσιος αγωγός φυσικού αερίου στον κόσμο.
Το μήκος του θα αγγίζει τα 1.900 χιλιόμετρα, καθώς εκείνος θα ξεκινά από τη λεκάνη της Λεβαντίνης, περίπου 200 χιλιόμετρα δηλαδή νοτίως της Κύπρου, και θα καταλήγει στις ακτές της Απουλίας στην ανατολική Ιταλία μέσω Κύπρου, Κρήτης και ηπειρωτικής Ελλάδας.
Υποθαλάσσια θα είναι συνολικά τα 1.300 από τα 1.900 χιλιόμετρα του αγωγού, η πορεία του οποίου θα ακολουθεί τη «γραμμή» από το ισραηλινό κοίτασμα Λεβιάθαν έως την Κύπρο (200 χλμ.), στη συνέχεια από την Κύπρο έως την Κρήτη (700 χλμ.) και ακολούθως από την Κρήτη έως την Πελοπόννησο (400 χλμ.).
Όσο για το βάθος του EastMed, εκείνο σε κάποια σημεία θα αγγίζει, ή ακόμη και θα ξεπερνά, τα 3 χιλιόμετρα.
Εάν όντως υλοποιηθεί, ο αγωγός EastMed θα είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος - αλλά και ο βαθύτερος - υποθαλάσσιος αγωγός φυσικού αερίου στον κόσμο. Το μήκος του θα αγγίζει τα 1.900 χιλιόμετρα, καθώς εκείνος θα ξεκινά από τη λεκάνη της Λεβαντίνης, περίπου 200 χιλιόμετρα δηλαδή νοτίως της Κύπρου, και θα καταλήγει στις ακτές της Απουλίας στην ανατολική Ιταλία μέσω Κύπρου, Κρήτης και ηπειρωτικής Ελλάδας.
Υποθαλάσσια θα είναι συνολικά τα 1.300 από τα 1.900 χιλιόμετρα του αγωγού, η πορεία του οποίου θα ακολουθεί τη «γραμμή» από το ισραηλινό κοίτασμα Λεβιάθαν έως την Κύπρο (200 χλμ.), στη συνέχεια από την Κύπρο έως την Κρήτη (700 χλμ.) και ακολούθως από την Κρήτη έως την Πελοπόννησο (400 χλμ.). Όσο για το βάθος του EastMed, εκείνο σε κάποια σημεία θα αγγίζει, ή ακόμη και θα ξεπερνά, τα 3 χιλιόμετρα.
Ο διασυνδετήριος αγωγός Eastern Mediterranean (EastMed) έχει ως στόχο την απευθείας μεταφορά φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Φυσικού Αερίου, μέσω της Ελλάδας. Ακολουθεί υποθαλάσσια όδευση προς την Κύπρο, στη συνέχεια προς τις ακτές της Κρήτης και ακολούθως, μέσω της Πελοποννήσου και της Δυτικής Ελλάδας ως τις ακτές της Θεσπρωτίας και την Ιταλία.
Στο Φλωροβούνι της Θεσπρωτίας, ο αγωγός EastMed μπορεί να συνδεθεί με έναν άλλο αγωγό, τον διασυνδετήριο αγωγό Ελλάδας-Ιταλίας ΠΟΣΕΙΔΩΝ (σ.σ. IGI-Poseidon)» που ξεκινά από τα ελληνοτουρκικά σύνορα στους Κήπους καταλήγει στις ακτές της Θεσπρωτίας και από εκεί, μέσω υποθαλάσσιου τμήματος μήκους περίπου 210 χλμ., στο Ότραντο της Ιταλίας.
Το κόστος του EastMed υπολογίζεται σε περίπου 7 δισεκατομμύρια δολάρια τα οποία όμως θα μπορούσαν να γίνουν και 11 ή 12 δισ. εάν συνυπολογιστούν τα χερσαία τμήματα του αγωγού και ο Ελληνοϊταλικός αγωγός IGI-Poseidon.
Για να ολοκληρωθεί δε η κατασκευή του, θα χρειαστούν περίπου 2 με 3 χρόνια. Και άλλα 2 με 3 χρόνια (συνολικά δηλαδή περίπου 5 με 6), προκειμένου ο αγωγός να ξεκινήσει να λειτουργεί.
Εάν όντως υλοποιηθεί, ο αγωγός EastMed θα έχει τη δυνατότητα/χωρητικότητα να μεταφέρει έως και 20 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στην Ευρώπη ετησίως, καλύπτοντας έτσι ένα σημαντικό ποσοστό των ευρωπαϊκών αναγκών οι οποίες άλλωστε βαίνουν αυξανόμενες.
Από καθαρά τεχνική άποψη, το μόνο που έχει ολοκληρωθεί μέχρι στιγμής σχετικά με τον EastMed είναι οι μελέτες προ της Μελέτης Εφαρμογής (Pre-Feed Studies). Εκκρεμούν η φάση Μελέτης Εφαρμογής (Front End Engineering DesignFEED) και η λήψη της Τελικής Επενδυτικής Απόφασης (Final Investment DecisionFID).
Η Τελική Επενδυτική Απόφαση θα μπορούσε να ληφθεί σε δύο χρόνια από σήμερα, αφού ολοκληρωθούν τα απαιτούμενα εναπομένοντα στάδια ανάπτυξης και ωρίμανσης του αγωγού (http://corfiatiko.blogspot.com/2019/12/eastmed_27.html).
Στο Ιράκ, τις τελευταίες εβδομάδες συμβαίνουν αιματηρές διαδηλώσεις στην ιρακινή πρωτεύουσα και άλλες πόλεις της χώρας μετρούν ως τώρα άνω των 500 νεκρών και οδήγησαν σε παραίτηση τον πρωθυπουργό Adil Abdul-Mahdi.
Παρά την πτώση της κυβέρνησης, οι διαδηλωτές συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους, ενώ ο αριθμός των νεκρών μεγαλώνει. Το κίνημα, το οποίο σε έναν βαθμό θυμίζει τις εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης, έχει δύο βασικά στοιχεία: αφενός τηναπαίτηση για τον τερματισμό της διαφθοράς και την βελτίωση της ποιότητας της ζωής αφετέρου δε τον επανεμφανιζόμενο ιρακινό εθνικισμό.
Ένα από τα κυριότερα αιτήματα των εξεγερμένων είναι ο τερματισμός της επιρροής του Ιράν στην χώρα. Το αξιοσημείωτο είναι ότι οι διαδηλώσεις πραγματοποιούνται κυρίως στο κεντρικό και νότιο τμήμα του Ιράκ, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού πρεσβεύει το σιιτικό Ισλάμ. Επομένως, στις ευρείες λαϊκές μάζες που διαδηλώνουν υπερισχύει το εθνικό στοιχείο έναντι του θρησκευτικού.
Αυτή η κατάσταση αποτελεί μια εξαίρεση στη Μέση Ανατολή, όπου οι θρησκευτικοί – σεκταριστικοί διαχωρισμοί είναι ιδιαίτερα έντονοι (με εξαίρεση το κουρδικό ζήτημα) και σε πολλές περιπτώσεις οι αντιθέσεις που προέρχονται από τους διαχωρισμούς αυτούς οδηγούν και σε συρράξεις.
Την κατάσταση έχει επιδεινώσει ο περιφερειακός ανταγωνισμός μεταξύ της σουνιτικής Σαουδικής Αραβίας και του σιιτικού Ιράν. Ο ανταγωνισμός αυτός δεν εκφράζεται με μια άμεση σύγκρουση μεταξύ των δύο αντιπάλων αλλά με την υποστήριξη σουνιτικών και σιιτικών ομάδων, οργανώσεων ή κομμάτων αντιστοίχως στο Ιράκ, την Συρία, τον Λίβανο, την Υεμένη, καθώς και στο Μπαχρέιν.

Ιστορικά, δεν είναι πρώτη φορά που αναδύεται ένα εθνικιστικό κίνημα στο Ιράκ. Το καθεστώς του Saddam Hussein είχε ως κυρίαρχη την μπααθική ιδεολογία, της οποίας κύριο συστατικό ήταν ο αραβικός εθνικισμός. Αρχικά, το εθνικιστικό συναίσθημα εμφανίστηκε με τους συνεχείς αραβοϊσραηλινούς πολέμους, στους οποίους το Ιράκ συμμετείχε ενεργά.
Στην συνέχεια, τονώθηκε με την (επαν)εμφάνιση του κουρδικού ζητήματος και κορυφώθηκε με τον αιματηρό πόλεμο Ιράν – Ιράκ (1980 – 1988). Μάλιστα, ένας από τους στόχους του Saddam Hussein ήταν και η προσάρτηση της ιρανικής επαρχίας του Khuzestan, η οποία κατοικείται ως επί το πλείστον από αραβόφωνο πληθυσμό. Τέλος, η εισβολή και προσάρτηση του Κουβέιτ το 1990, που οδήγησε στον Πόλεμο του Κόλπου, μπορεί να θεωρηθεί ως μια έκφανση του μπααθικού, ιρακινού εθνικισμού.
Μετά τον Πόλεμο στο Ιράκ (2003) η χώρα βυθίστηκε στο χάος. Ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών, οι Κούρδοι αύξησαν την έκταση των εδαφών που ελέγχουν, η χώρα παραδόθηκε στο έλεος των τζιχαντιστικών τρομοκρατικών οργανώσεων, ενώ ταυτόχρονα οι ΗΠΑ ασκούσαν ουσιαστικό έλεγχο στις κυβερνήσεις του Ιράκ.
Με τα χρόνια η κατάσταση σταθεροποιήθηκε εν μέρει και, με την διεξαγωγή εκλογικών αναμετρήσεων, η εξουσία πέρασε στα χέρια των διάφορων σιιτικών κομμάτων,αφού η πλειοψηφία του πληθυσμού (σχεδόν το 65%) είναι Σιίτες Μουσουλμάνοι.
Με την επικράτηση των Σιιτών, το Ιράν βρήκε την ευκαιρία να μεγαλώσει την επιρροή του στο Ιράκ. Για την Τεχεράνη το Ιράκ είναι φυσικά μείζονος στρατηγικής σημασίας καθώς αποτελεί το πέρασμα προς την Συρία, τον Λίβανο και εν τέλει την Μεσόγειο Θάλασσα και αποτελεί ζωτικό κομμάτι τού επιδιωκόμενου «σιιτικού τόξου» που θέλει να δημιουργήσει η Ισλαμική Δημοκρατία.
Η επιρροή του Ιράν επί του Ιράκ αυξήθηκε με την χρηματοδότηση και στήριξη των φιλικά προς αυτό προσκείμενων σιιτικών κομμάτων και οργανώσεων. Ωστόσο, η ιρανική επιρροή μεγιστοποιήθηκε με την εμφάνιση και στήριξη της «σιιτικής πολιτοφυλακής» –PopularMobilisationForces.
Η συγκεκριμένη ένοπλη ομάδα ξεκίνησε, το 2014, ως μια φιλοϊρανική παραστρατιωτική ομάδα και στόχευε στην αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους. Στην πορεία η οργάνωση, με την βοήθεια του Ιράν και την εμπειρία της στο πεδίο των μαχών, έγινε η πιο αξιόμαχη στρατιωτική μονάδα εντός του ιρακινού εδάφους και ταυτόχρονα εντάχθηκε και στο πολιτικό σύστημα υπό την μορφή κόμματος, θυμίζοντας την περίπτωση της Hezbollah στον Λίβανο.
Η «σιιτική πολιτοφυλακή» συνεχίζει να υπάρχει έως σήμερα και παίζει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις στο Ιράκ. Αποτελεί πλέον κομμάτι των τακτικών Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας․ Η οργάνωση συνέβαλε καθοριστικά στην αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους.

 Το 2017, μετά το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία των Κούρδων, προχώρησε στην κατάληψη της πλούσιας σε πετρέλαιο περιοχής του Kirkuk. Σήμερα, κατηγορείται από πολλούς ότι ευθύνεται για τον θάνατο εκατοντάδων διαδηλωτών που αντιμάχονται την ιρανική επιρροή στην χώρα. Και αυτό διότι λειτουργεί παράτυπα και προβαίνει και σε παραστρατιωτικής φύσεως ενέργειες.
Ταυτόχρονα, ο τέως πρωθυπουργός Adil Abdul-Mahdi, αν και στην αρχή τον θεωρούσαν ουδέτερο στην διαμάχη μεταξύ Ιράν – ΗΠΑ (και συμμάχων τους), στην συνέχεια έδειχνε να προσεγγίζει περισσότερο το Ιράν.
Αυτή η έντονη επιρροή του Ιράν στο πολιτικό, πολιτισμικό (μέσω της θρησκείας) και κυρίως στο στρατιωτικό γίγνεσθαι του Ιράκ οδήγησε στην εμφάνιση ενός νέου ιρακινού εθνικιστικού κινήματος στο κράτος της Μεσοποταμίας.
Αυτό το κίνημα αποτελείται, κυρίως από τους Σιίτες οι οποίοι εξάλλου αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού και οι οποίοι βιώνουν συνθήκες φτώχειας, κοινωνικής ανισότητας, έλλειψης υποδομών κ.λ.π, σε ένα κράτος με εκτεταμένη διαφθορά και μη αποτελεσματικούς θεσμούς.
Στις γενικές βουλευτικές εκλογές του 2018 πρώτο αναδείχθηκε το κόμμα του σκληροπυρηνικού Σιίτη κληρικού Muqtada al-Sadr ο οποίος προεκλογικά εξέφραζε μια έντονα αντι-ιρανική ρητορική και εκινείτο σε ένα πατριωτικό – εθνικιστικό πνεύμα, μιλώντας για ουσιαστική εθνική και πολιτική ανεξαρτησία.
Μετά τις εκλογές ξέσπασαν κατά καιρούς διαδηλώσεις οι οποίες συχνά κατέληγαν σε επιθέσεις κατά του Προξενείου του Ιράν στην Βασόρα, ή κατά γραφείων οργανώσεων και κομμάτων που έχουν φιλοϊρανικές τάσεις. Τα συνθήματα συνοδεύονταν με το κάψιμο φωτογραφιών του Ruhollah Khomeini, ηγέτη της ιρανικής επανάστασης.
Οι πρόσφατες διαδηλώσεις όμως είναι αυτές με την μεγαλύτερη αιματοχυσία, την μαζικότερη συμμετοχή και την μακρύτερη διάρκεια. Περισσότεροι από 500 άνθρωποι έχουν χάσει την ζωή τους κατά την διάρκεια των δύο τελευταίων μηνών.
Οι διαδηλωτές απαιτούν ανεξαρτησία, ήτοι τερματισμό της επιρροής του Ιράν στην χώρα και μια καλύτερη ζωή. Το αίτημα αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο να υλοποιηθεί από την στιγμή που η μεν «σιιτική πολιτοφυλακή» είναι πολύ ισχυρή στρατιωτικά και το δε Ιράν επενδύει στρατηγικά στην ένταξη του Ιράκ εντός της σφαίρας επιρροής του.
Το Ιράκ βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Ο μεγάλος αριθμός των νεκρών διαδηλωτών δημιουργεί τον κίνδυνο μιας ανάφλεξης υπό την μορφή μιας μαζικής ένοπλης εξέγερσης. Άρα ελλοχεύει έναν ακόμη εμφύλιο πόλεμο.
Ταυτόχρονα, υπάρχει ο κίνδυνος της επανεμφάνισης του Ισλαμικού Κράτους στα βορειοδυτικά της χώρας, ενώ υφίσταται το ενδεχόμενο μιας νέας κουρδικής επέκτασης στον βορρά σε περίπτωση που η κατάσταση οδηγηθεί προς μια γενικευμένη σύγκρουση.
Όλος αυτός ο κίνδυνος ίσως συμβάλλει και στην έμμεση ή άμεση παρέμβαση των ΗΠΑ ή/και της Σαουδικής Αραβίας στο Ιράκ, με κύριο σκοπό την αποτροπή του πλήρους ελέγχου της χώρας από το Ιράν.
Όποιες και αν είναι οι πολιτικές εξελίξεις, δύσκολα θα μειωθεί η επιρροή του Ιράν στην χώρα από την στιγμή που η «σιιτική πολιτοφυλακή» εξυπηρετεί τα συμφέροντά του. Η τωρινή κρίση, ωστόσο, μπορεί κατά την γνώμη μου να τελειώσει με τους εξής τρόπους:
Πρώτον, οι πολιτικοί πρέπει να παραδώσουν την εξουσία σε μια κυβέρνηση τεχνοκρατών η οποία θα προχωρήσει σε αποφασιστικές μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς του κράτους, με σκοπό την ορθή διάκριση των εξουσιών και την φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος. Στην συνέχεια, μπορεί να προκηρυχθούν και εκλογές.
Σε κάθε περίπτωση ο νέος πρωθυπουργός θα πρέπει να υιοθετήσει στρατηγική ουδετερότητα και να μην υποστηρίξει έμπρακτα ούτε το Ιράν ούτε τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους. Τέλος, το Ιράκ πρέπει να απευθυνθεί σε Διεθνείς Οργανισμούς με στόχο την αντιμετώπιση μιας πλειάδας ζητημάτων, όπως η έλλειψη επενδύσεων και να διευκολύνει την έλευση επενδυτών από την Δύση, την Κίνα, τις χώρες του Κόλπου, ακόμα και του Ιράν, για την βελτίωση των υποδομών και εν γένει της οικονομίας του (https://alphapatras.gr/2019/12/nea-eksarsi-tis-krisis-sto-irak-kai-prooptikes-eksodou/).
Στο Ιράκ επίσης, τον Ιανουάριο του 2020 μετά την δολοφονία του Σουλεϊμάνι από τις ΗΠΑ, ο επικεφαλής των αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ ενημέρωσε την κυβέρνηση της Βαγδάτης ότι ο συνασπισμός υπό την ηγεσία των ΗΠΑ θα αποχωρήσει από την χώρα, μεταδίδει το πρακτορείο Reuters.
Σεβόμαστε την κυρίαρχη απόφαση σας να διατάξετε την αναχώρησή μας», αναφέρει σχετική επιστολή.
Οι αμερικανικές δυνάμεις θα επανατοποθετηθούν τις επόμενες μέρες και εβδομάδες για να προετοιμαστούν για την κίνηση, σημειώνεται σε αυτή.
Σύμφωνα με την επιστολή του ναυάρχου William H. Seely III, θα υπάρξει αύξηση στην κυκλοφορία ελικοπτέρων μέσα και έξω από την Πράσινη Ζώνη της Βαγδάτης, κυρίως κατά την διάρκεια της νύχτας, ώστε να «ελαχιστοποιηθεί» η ενόχληση των πολιτών.
Για την ώρα δεν υπάρχει επίσημη ανακοίνωση από Πεντάγωνο για την αυθεντικότητα της επιστολής αυτής. Το Reuters με τη σειρά του  ανακοίνωσε πως η επιστολή είναι αυθεντική και δόθηκε από στέλεχος του ιρακινού στρατού.
Τον ίδιο μήνα, το κοινοβούλιο του Ιράκ ψήφισε απόφαση με την οποία ζήτησε από την κυβέρνηση να ακυρώσει το αίτημα συνδρομής προς τον υπό τις ΗΠΑ συνασπισμό κατά του ISIS.
Στο κείμενο της απόφασης αναφέρεται ότι η κυβέρνηση οφείλει να φροντίσει για τον τερματισμό της παρουσίας όλων των ξένων στρατιωτικών δυνάμεων στο Ιράκ και για την διασφάλιση του κρατικού μονοπωλίου επί των όπλων.
«Παρά τις εσωτερικές και τις εξωτερικές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσουμε, παραμένει, επί της αρχής και στην πράξη, η καλύτερη επιλογή για το Ιράκ», δήλωσε ο Iρακινός πρωθυπουργός κατά την διάρκεια ομιλίας του ενώπιον του κοινοβουλίου.
Το κοινοβούλιο, που συνήλθε εκτάκτως, υιοθέτησε απόφαση που ζήτησε από την κυβέρνηση να διαφυλάξει την κυριαρχία της χώρας ακυρώνοντας το αίτημα συνδρομής που είχε απευθύνει προς την διεθνή κοινότητα για να αντιμετωπίσει το αυτοαποκαλούμενο Ισλαμικό Κράτος και κατά συνέπεια να ακυρώσει την πρόκληση προς τις στρατιωτικές δυνάμεις του υπό τις ΗΠΑ διεθνούς συνασπισμού.
Μόνο 168 από τους 329 βουλευτές ήταν παρόντες στην συνεδρίαση και παρά τα αιτήματα για την διεξαγωγή ψηφοφορίας, ο πρόεδρος της βουλής κήρυξε μόνος του την έγκριση της απόφασης εν μέσω μεγάλης οχλαγωγίας (https://www.cnn.gr/news/kosmos/story/203173/o-synaspismos-ypo-tis-hpa-apoxorei-apo-to-irak).
Οι μουσουλμανικές χώρες θα πρέπει να ενωθούν για να προστατευθούν εναντίον των εξωτερικών απειλών, δήλωσε από την πλευρά του ο πρωθυπουργός της Μαλαισίας Μαχατίρ Μοχαμάντ αφού χαρακτήρισε τον φόνο του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σολεϊμανί από τις ΗΠΑ ανήθικο.
[Στην δε δίκη για καθαίρεση του Προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον για το σκάνδαλο Λεβίνσκι, αυτός, και για γεωπολιτικούς λόγους, αλλά και για να στρέψει αλλού την προσοχή του κοινού, βομβάρδισε την Σερβία.
Στις μέρες μας αντίστοιχα, στην δίκη για καθαίρεση του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για το λεγόμενο «σκάνδαλο της Ουκρανίας», αυτός, και για γεωπολιτικούς λόγους, αλλά και για να στρέψει αλλού την προσοχή του κοινού, βομβάρδισε το Ιράκ και δολοφόνησε τον Ιρανό στρατηγό Σουλεϊμάνι].
«Είναι κατάλληλη ώρα να ενωθούν οι μουσουλμανικές χώρες», υπογράμμισε ο ίδιος.
«Δεν είμαστε πλέον ασφαλείς. Αν κάποιος προσβάλει ή πει κάτι που δεν αρέσει σε έναν άλλο, επιτρέπεται σε αυτό το πρόσωπο από μια άλλη χώρα να στείλει ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος και ίσως να με σκοτώσει».
Ο γηραιότερος πρωθυπουργός στον κόσμο, ο οποίος έχει προκαλέσει αρκετές εντάσεις τον τελευταίο καιρό με τις αναφορές του σε θέματα που αφορούν τους μουσουλμάνους, πρόσθεσε επίσης ότι η επίθεση των ΗΠΑ με μη επανδρωμένο αεροσκάφος εναντίον του Σουλεϊμανί παραβίασε το διεθνές δίκαιο (https://www.pentapostagma.gr/2020/01/%ce%bc%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%b9%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%89%ce%b8%cf%85%cf%80%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%cf%8c%cf%82-%ce%ba%ce%ac%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%bc.html).
[Η δε αποχώρηση των ΗΠΑ από το Νότιο Βιετνάμ ύστερα από απόφαση της τοπικής διεφθαρμένης κυβέρνησης αυτού, οδήγησε στο φαινόμενο ντόμινο με την παράλληλη αποχώρηση των ΗΠΑ και από τους πολέμους σε Λάος και Καμπότζη, με συνέπεια τα κράτη αυτά σύντομα να πέσουν υπό κομμουνιστικά καθεστώτα.
Τα οποία αργότερα έγιναν υποχείρια του Βόρειου Βιετνάμ, το οποίο εισέβαλε αμέσως μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Νότιο Βιετνάμ, το κατέλαβε και ενοποίησε την χώρα υπό την ηγεσία του.
Συνέπεια των γεγονότων αυτών, ήταν επίσης με την υποχώρηση των ΗΠΑ από τα κράτη αυτά, να εξαφανιστούν και οι Αμερικάνικες βάσεις σε αυτά, και ως εκ τούτου, να πάψει το «αίσθημα περικύκλωσης του Βιετνάμ» από τις ΗΠΑ.
Στις μέρες μας, η αναμενομένη αποχώρηση των ΗΠΑ από το Ιράκ ύστερα από απόφαση της τοπικής διεφθαρμένης κυβέρνησης αυτού, μπορεί να οδηγήσει στο φαινόμενο ντόμινο με την παράλληλη αποχώρηση των ΗΠΑ και από τους πολέμους σε Συρία και Αφγανιστάν, με πιθανή συνέπεια τα κράτη αυτά σύντομα να πέσουν υπό φιλοϊρανικά καθεστώτα.
Τα οποία αργότερα μπορούν να γίνουν υποχείρια του Ιράν, με παράλληλη συνέπεια των γεγονότων αυτών, να είναι επίσης με την υποχώρηση των ΗΠΑ από τα κράτη αυτά, να εξαφανιστούν και οι Αμερικάνικες βάσεις σε αυτά, και ως εκ τούτου, να πάψει το «αίσθημα περικύκλωσης του Ιράν» από τις ΗΠΑ].
Στην Τυνησία, μεγάλη διαδήλωση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε μπροστά στην τουρκική πρεσβεία στην Τύνιδα.
Συγκεκριμένα, δεκάδες διαδηλωτές από την κοινωνία των πολιτών της Τυνησίας, οργάνωσαν, διαδήλωση μπροστά από την τουρκική πρεσβεία στην πρωτεύουσα, Τύνιδα. Η διαμαρτυρία έγινε λίγες ημέρες μετά την επίσκεψη του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην χώρα.
Οι διαδηλωτές διαμαρτύρονταν για τα πιθανά σχέδια της Τουρκίας να αποστείλει στρατό στην Λιβύη μέσω της Τυνησίας. Εκπρόσωπος των διαδηλωτών είπε από το μεγάφωνο: «Σήμερα είμαστε εδώ για να πούμε ότι δεν υπάρχει χώρος για οποιαδήποτε ξένη στρατιωτική παρέμβαση μέσω της Τυνησίας».
Πρόσθεσε ότι αντιτίθενται στην «λύση των συνωμοτών. «Ο τυνησιακός λαός είναι κύριος του εαυτού του και ποτέ δεν θα επιτρέψει μια τέτοια συνωμοσία».
Οι διαδηλωτές κρατούσαν πανό που έγραφε «Οι Λίβυοι για τους Λίβυους χωρίς τους Οθωμανούς» και φώναζαν συνθήματα κατά της Τουρκίας «Μακριά από την Λιβύη, μακριά από την Αφρική».
Οι διαδηλωτές κάλεσαν την προεδρία της Τυνησίας να κρατήσει μια σαφή στάση και να αποστασιοποιηθεί από την συμφωνία με τον πρόεδρο της Τουρκίας για την υποστήριξη της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας της Τρίπολης (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%bc%ce%b1%cf%81%cf%84%cf%85%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%84%cf%8d%ce%bd%ce%b9%ce%b4%ce%b1-%ce%b7-%ce%bb%ce%b9%ce%b2%cf%8d%ce%b7-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84.html).
Τον ίδιο μήνα, ξεκίνησε στην Αμερικανική Γερουσία και η δίκη του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, με τον επικεφαλής των συνηγόρων του να χαρακτηρίζει «αβάσιμη» την υπόθεση και τον Δημοκρατικό Άνταμ Σιφ, τον έναν από τους επτά κατηγόρους, να περιγράφει τις «συντριπτικές» αποδείξεις εναντίον του.
Οι Δημοκρατικοί ζητούν την καθαίρεση του Τραμπ από το αξίωμά του επειδή φέρεται να άσκησε πίεση στην Ουκρανία να ερευνήσει τον πολιτικό αντίπαλό του, τον Τζο Μπάιντεν και στη συνέχεια παρεμπόδισε την έρευνα που διεξήγαγε η Βουλή των Αντιπροσώπων για την υπόθεση αυτήν.
Με τις κάμερες να μεταδίδουν ζωντανά τη διαδικασία, ο δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου Τζον Ρόμπερτς κήρυξε την έναρξη της διαδικασίας και οι δύο πλευρές έδωσαν την πρώτη μάχη τους με αντικείμενο τους κανόνες που πρότεινε ο ηγέτης της πλειοψηφίας, Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Μιτς ΜακΚόνελ.
Ο νομικός σύμβουλος του Λευκού Οίκου Πατ Τσιπολόνε, ο επικεφαλής των συνηγόρων του Τραμπ, στην εναρκτήρια δήλωσή του, είπε ότι «δεν υπάρχει καμία υπόθεση» και επανέλαβε ότι ο πρόεδρος δεν έκανε «απολύτως τίποτα το επιλήψιμο». Τάχθηκε υπέρ της πρότασης του ΜακΚόνελ με την οποία θα αποφασισθεί αργότερα αν θα κληθούν μάρτυρες και αν θα παρουσιαστούν έγγραφα στη δίκη.
Από την πλευρά του, ο Άνταμ Σιφ συνόψισε τις κατηγορίες σε βάρος του Τραμπ και επισήμανε ότι μολονότι οι αποδείξεις είναι «ήδη συντριπτικές», είναι αναγκαίο να κληθούν μάρτυρες για να τονιστεί το πλήρες πλαίσιο της ανάρμοστης συμπεριφοράς του προέδρου και του περιβάλλοντός του.
Οι Δημοκρατικοί θέλουν να καταθέσουν ορισμένοι νυν και πρώην κυβερνητικοί αξιωματούχοι, μεταξύ των οποίων και ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας Τζον Μπόλτον.
Την Δευτέρα ο ΜακΚόνελ είχε παρουσιάσει το σχέδιό του για μια γρήγορη δίκη, χωρίς καταθέσεις ή παρουσίαση αποδείξεων. Με βάση αυτό, θα έδινε στις δύο πλευρές συνολικά 48 ώρες (μοιρασμένες εξίσου) για να παρουσιάσουν τα επιχειρήματά τους μέσα σε διάστημα τεσσάρων ημερών. Το σχέδιο αυτό άλλαξε και πλέον θα δίνει στην κάθε πλευρά περιθώριο τριών ημερών αντί για δύο. Επίσης, θα γίνουν δεκτά στη δίκη τα αρχεία της Βουλής των Αντιπροσώπων που αφορούν την έρευνα για την παραπομπή του Τραμπ, όπως ζητούσαν οι Δημοκρατικοί.
Ένας εκπρόσωπος του ΜακΚόνελ είπε ότι η αλλαγή έγινε μετά από συζητήσεις που είχαν οι Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές σε ένα γεύμα κεκλεισμένων των θυρών.
Αν και κατηγορείται από τους Δημοκρατικούς ότι προσπαθεί να νοθεύσει τη δίκη, ο ΜακΚόνελ επιμένει ότι οι κανόνες θα αντικατοπτρίζουν εκείνους που ακολούθησε η Γερουσία στην δίκη του Μπιλ Κλίντον το 1999.
Καθώς απαιτείται πλειοψηφία των δύο τρίτων στην 100μελή Γερουσία για να καθαιρεθεί ο Τραμπ, είναι βέβαιο ότι θα απαλλαγεί, δεδομένου ότι οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν την πλειοψηφία (53 έδρες). Ωστόσο, δεν είναι σαφείς οι συνέπειες που θα έχει η δίκη αυτή στην προσπάθεια επανεκλογής του στις εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου (https://www.zougla.gr/kosmos/article/ksekinise-sti-gerousia-i-diki-tou-proedrou-tramp).
Στο Ισραήλ, ο αρχηγός του γενικού επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων του Ισραήλ, ο υποστράτηγος Αβίβ Κοχαβί, προειδοποίησε χθες Τετάρτη ότι η χώρα πρέπει να είναι έτοιμη για το ενδεχόμενο περιορισμένης έκτασης αναμέτρησης με το Ιράν, επικαλούμενος τις δραστηριότητες και αυτές που αποκάλεσε φιλοδοξίες της Ισλαμικής Δημοκρατίας στο πεδίο της πυρηνικής ενέργειας.
Η Τεχεράνη προχωρά ολοένα περισσότερο στο πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας, εμπλουτίζοντας ολοένα περισσότερο ουράνιο και χρησιμοποιώντας περισσότερες συσκευές φυγοκέντρισης, είπε ο Κοχαβί κατά τη διάρκεια φόρουμ για την εθνική ασφάλεια που διεξήχθη κοντά στο Τελ Αβίβ.
Δοθείσης της έλλειψης αντίδρασης από τη Δύση υπάρχει κίνδυνος το Ιράν να είναι σύντομα σε θέση να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα, υποστήριξε ο Κοχαβί.
Η Τεχεράνη αρνείται ότι το ιρανικό πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας έχει στρατιωτικούς σκοπούς.
Σύμφωνα με τον υποστράτηγο Κοχαβί εξάλλου, το Ιράν συνεχίζει να ασκεί μια πολύ πιο επιθετική πολιτική στην περιοχή, ειδικά έναντι αραβικών χωρών του Κόλπου. «Δεν υπάρχει καμία αντίδραση, καμία αντεπίθεση και καμία αποτροπή όσον αφορά τις ιρανικές ενέργειες», υποστήριξε.
Για τον επικεφαλής του γενικού επιτελείου, η Τεχεράνη ασκεί επίσης ολοένα πιο επιθετική πολιτική έναντι του Ισραήλ. «Αλλά αντιδρούμε και θα συνεχίσουμε να αντιδρούμε», τόνισε. Μπροστά στη μεταβαλλόμενη πραγματικότητα, συνέχισε, «αντιλαμβανόμαστε ότι η πιθανότητα να υπάρξει αναμέτρηση περιορισμένης έκτασης — ή κάτι περισσότερο από αυτό — ανάμεσα σε εμάς και το Ιράν δεν μπορεί να αποκλειστεί».
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου χαρακτηρίζει το Ιράν «τη μεγαλύτερη απειλή για την ύπαρξη του Ισραήλ».
Η ισραηλινή πολεμική αεροπορία έχει πλήξει τα τελευταία χρόνια δεκάδες στόχους στη Συρία, ιδίως δυνάμεις που συνδέονται με το Ιράν. Αξιωματικοί και κυβερνητικοί αξιωματούχοι τονίζουν ότι δεν θα επιτρέψουν στην Τεχεράνη να επεκτείνει τα ερείσματά της και να μετατρέψει τη συριακή επικράτεια σε προγεφύρωμα.
Το Ιράν και η σιιτική οργάνωση Χεζμπολάχ του Λιβάνου υποστηρίζουν τις δυνάμεις του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ στον πόλεμο που διαρκεί από το 2011 στην Συρία (https://www.zougla.gr/kosmos/article/israil-den-ine-api8ani-mia-periorismeni-i-mi-sigrousi-me-to-iran).
[Στο δε Ισραήλ αναμένονται τρίτες εκλογές μέσα σε ένα έτος τον Μαρτίου του 2020, ενώ στην Ισπανία αναμένεται να σχηματιστεί μία θνησιγενής κυβέρνηση μειοψηφίας Σοσιαλιστών και PODEMOS, η οποία όμως για πολλούς πολιτικούς αναλυτές δεν αναμένεται να μακροημερεύσει ούτε και αυτή, όπως ακριβώς και η προηγουμένη κυβέρνηση των Σοσιαλιστών, ενώ το ακροδεξιό κόμμα VOX σε αρκετές δημοσκοπήσεις φτάνει πια ακόμα και το 20% σε ποσοστό]. 

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των υπηρεσιών πληροφοριών του Ισραήλ που καταγράφονται στην έκθεση, αναφορικά με το τι αναμένεται να συμβεί το 2020, επισημαίνεται πως το Ιράν θα είναι σε θέση εντός του έτους να έχει στην κατοχή του 25 κιλά υψηλής ποιότητας εμπλουτισμένο ουράνιο και σε δύο χρόνια από σήμερα θα έχει κατασκευάσει βαλλιστικό πύραυλο ικανό να μεταφέρει πυρηνική κεφαλή.
Για τους ειδικούς που γνωρίζουν λεπτομέρειες ως προς την κατασκευή πυρηνικών όπλων, η ποσότητα των 25 κιλών υψηλής ποιότητας εμπλουτισμένου ουρανίου σημαίνει ότι η Τεχεράνη είναι σε θέση από τώρα να διαθέτει πυρηνικές κεφαλές.
Στην ίδια εκτίμηση είχε καταλήξει προ ημερών και ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, ο οποίος προειδοποίησε πως το Ιράν πάρα πολύ σύντομα θα έχει αποκτήσει πυρηνικά όπλα.
Οι εκτιμήσεις των υπηρεσιών πληροφοριών του Ισραήλ συμπίπτουν απόλυτα με τις προβλέψεις των αρμοδίων κύκλων των ισραηλινών υπηρεσιών πριν από πέντε χρόνια για τις δυνατότητες του Ιράν να αποκτήσει πυρηνικό οπλοστάσιο.
Επισημαίνεται πως, ανεξάρτητα από το περιεχόμενο της έκθεσης των ισραηλινών υπηρεσιών ασφαλείας, τα τελευταία 24ωρα και από επίσημες πηγές το Ιράν αποκάλυψε την ύπαρξη υπόγειας πυραυλικής πόλης, όπου φυλάσσονται τα στοκ με τους διαφόρους τύπους βαλλιστικών πυραύλων της Περσίας.
Η αποκάλυψη αυτή έγινε την Τρίτη 14 Ιανουαρίου και ο ραδιοφωνικός σταθμός Farda έδωσε στη δημοσιότητα και φωτογραφίες από την εν λόγω βάση. Τα τούνελ αυτής της υπόγειας πυραυλικής πόλης έχουν σκαφτεί σε βάθος 500 μέτρων μέσα στα βουνά και στην ουσία δεν είναι ένας αλλά τρεις χώροι αποθήκευσης πυραύλων.
[Ίσως όλες αυτές οι ανακοινώσεις προσδιορίζουν ακόμη και τον χρόνο (το σημερινό έτος ή το επόμενο), για μία «προληπτική αεροπορική επίθεση» του Ισραήλ, των ΗΠΑ ή και των δύο αυτών κρατών μαζί στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν (όπως έκανε το Ισραήλ το 1981 με το Ιράκ), έτσι ώστε το Ιράν να μην μπορέσει να αποκτήσει το απαιτούμενο ουρανό για την παραγωγή πυρηνικής βομβάς όπως έκανε παλαιοτέρα η Βόρεια Κορέα.
Γιατί στην περίπτωση αυτή, αν το Ιράν γίνει πυρηνική δύναμη, το Ισραήλ θα νιώθει ότι απειλείται από τους Ιρανούς με πυρηνικό «ολοκαύτωμα», ενώ ταυτόχρονα και άλλες οι άλλες σουνιτικής χώρες της περιοχής (π.χ. Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος) θα νιώθουν το ίδιο και θα προσπαθήσουν και αυτές να αποκτήσουν ως αντιστάθμισμα πυρηνικά όπλα.
Το ίδιο φυσικά θα προσπαθήσει να κάνει και η Τουρκία του Ερντογάν (https://www.triklopodia.gr/%ce%b5%ce%ac%ce%bd-%cf%84%ce%bf-%ce%b9%cf%81%ce%ac%ce%bd-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%ba%cf%84%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9-%cf%80%cf%85%cf%81%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%cf%80%ce%b1%ce%af%cf%81%ce%bd%ce%b5/), έτσι ώστε να γίνει πυρηνική υπερδύναμη, κάτι που επίσης θα κάνει την χώρα αυτή υπό την ηγεσία του Ερντογάν, το ίδιο επικίνδυνη με το Ιράν για το Ισραήλ, τις χώρες της περιοχής, την ΕΕ και τις ΗΠΑ.
Και ως εκ τούτου, μπορεί και στην περίπτωση αυτή το τουρκικό πυρηνικό πρόγαμά να βομβαρδιστεί, είτε ο Ερντογάν να χάσει το κεφάλι του με πραξικόπημα (με «παρότρυνση» των ΗΠΑ), και η ηγεσία που θα τον αντικαταστήσει (πιθανώς οι Κεμαλικού) να το ακυρώσει οριστικά (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CF%83%CE%B5/)].
Στην Αργεντινή, ο Πρόεδρος του κράτους αυτού, ο Αλμπέρτο Φερνάντες, επιβεβαίωσε ότι Η Αργεντινή βρίσκεται «ουσιαστικά σε στάση πληρωμών», μετά την υποβάθμιση του αξιόχρεου του δημοσίου της χώρας από τους οίκους αξιολόγησης Fitch και Standard and Poor’s στην κατηγορία της «επιλεκτικής χρεοκοπίας».
 «Τα πράγματα δεν είναι ίδια με το 2001, αλλά ναι, έτσι μοιάζει», είπε ο κεντροαριστερός περονιστής πρόεδρος κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στο τηλεοπτικό δίκτυο América TV.
Εκείνη την χρονιά, η χώρα της Λατινικής Αμερικής είχε βυθιστεί στη σοβαρότερη οικονομική κρίση της ιστορίας της: κήρυξε πτώχευση.
[Και όταν αυτή η οικονομική κρίση έφτασε στο αποκορύφωμα της, και το τότε καθεστώς προσπάθησε να επιβάλλει περαιτέρω μέτρα λιτότητας, ο κόσμος ξεσηκώθηκε και έδιωξε όλους τους τότε διεφθαρμένους πολιτικούς και τον τότε Προέδρο Fernando de la Rúa από την χώρα (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_26.html), οι οποίοι αναγκάστηκαν να φύγουν με ελικόπτερο και στην συνέχεια ανέλαβε ο λαοφιλής Πρόεδρος Νέστωρ Κίχνερ την ηγεσία του κράτους αυτού.
Θα είναι μεγάλη ειρωνεία της ιστορίας, να συμβεί κάτι τέτοιο για άλλη μία φορά στην Αρτινή επί Προεδρίας του Αλμπέρτο Φερνάντες, ο οποίος είναι επιλογή της νυν αντιπροέδρου του (και στην πραγματικότητα της πραγματικής αρχηγού της χώρας), Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίχνερ, και να εκδιωχτεί αυτή μαζί με τον Πρόεδρο της χώρας από εξέγερση του λαού και άλλοι πολιτικοί να αναλάβουν την θέση τους].
«Τότε είχαμε ποσοστό φτώχειας 57%, σήμερα 41%. Είχαμε ένα χρέος και κηρύξαμε πτώχευση, σήμερα είναι ουσιαστικά στάση πληρωμών».
Το Μπουένος Άιρες ανέβαλε για τον Αύγουστο την εξόφληση εντόκων γραμματίων του δημοσίου εκπεφρασμένων σε δολάρια, αξιογράφων γνωστών με την ονομασία «Letes» στη χώρα, αξίας 9 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι οίκοι αξιολόγησης Fitch και Standard and Poor’s (S&P) αντέδρασαν υποβαθμίζοντας τη χώρα στη βαθμίδα της «επιλεκτικής χρεοκοπίας» (RD και SD, αντίστοιχα).
Στη φρασεολογία των οίκων αξιολόγησης, «επιλεκτική χρεοκοπία» είναι η κατάσταση στην οποία ένα κράτος-οφειλέτης δεν τιμά τις υποχρεώσεις του ως προς μέρος του δανεισμού του, αλλά συνεχίζει να καλύπτει τις υποχρεώσεις του για άλλα είδη χορηγήσεων. Πρόκειται για το προτελευταίο στάδιο στην κλίμακα πριν από τη χρεοκοπία («D»).
«Αυτή την κατάσταση παραλάβαμε. Δεν μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε και ταυτόχρονα να πληρώνουμε τις δανειακές μας υποχρεώσεις», στηλίτευσε ο Φερνάντες, που ανέλαβε τα καθήκοντά του τη 10η Δεκεμβρίου.
Ο Φερνάντες διαδέχθηκε τον κεντροδεξιό Μαουρίσιο Μάκρι, η θητεία του οποίου σημαδεύτηκε από πλήρη αποτυχία στο πεδίο της οικονομίας: άφησε τη χώρα σε ύφεση, με υψηλό πληθωρισμό, με το ποσοστό της φτώχειας σε άνοδο. Το 2019, το ΑΕΠ αναμένεται να συρρικνωθεί κατά 3,1% και ο δείκτης τιμών καταναλωτή να καταγράψει αύξηση 55%.
Το Κογκρέσο της Αργεντινής ψήφισε νόμο με τον οποίο κηρύσσεται οικονομική κατάσταση έκτακτης ανάγκης· προβλέπει μεταξύ άλλων αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τη μεσαία και την ανώτερη τάξη, των επιδομάτων για τους μη προνομιούχους, καθώς και φόρο 30% στις αγορές συναλλάγματος και στις δαπάνες με συνάλλαγμα.
«Η Αργεντινή έχει βρεθεί χωρίς δολάρια, αυτό έχει συμβεί ήδη», εξήγησε ο Φερνάντες, που θέλει να μειωθεί η δολαριοποίηση της οικονομίας της χώρας του. «Πρέπει να τερματίσουμε την πρακτική της αποταμίευσης σε δολάρια», πρόσθεσε.
Είναι κάτι σαν παράδοση σε κάθε οικονομική κρίση που ενσκήπτει στη χώρα οι πλουσιότεροι πολίτες της να συσσωρεύουν δολάρια, επιδεινώνοντας την πτώση του πέσο και τις οικονομικές δυσχέρειες.
«Η Αργεντινή έχει ανάγκη να ξαναρχίσουν να εισέρχονται στη χώρα δολάρια και να οικοδομήσει ξανά αποθέματα σε δολάρια, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα είναι αδύνατο να τιμήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις», επέμεινε ο αρχηγός του κράτους (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%ce%b1%cf%81%ce%b3%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%ac%cf%83%ce%b7-%cf%80%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%89%ce%bc%cf%8e%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%bf%ce%af%ce%bd%cf%89.html).
Το δημόσιο χρέος της Αργεντινής ανέρχεται σε 330 δισεκ. δολάρια, ή σχεδόν το 90% του ΑΕΠ της, εκ των οποίων 44 δισεκ. οφείλονται στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Στην Ιαπωνία, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Τάρο Άσο, περιέγραψε την χώρα του σαν τη μοναδική στον κόσμο με μία μόνο φυλή, γλώσσα και μια μοναρχία δύο χιλιάδων χρόνων, πυροδοτώντας κριτική, καθώς αγνοεί μια ιθαγενή εθνική ομάδα, αλλά και την ιαπωνική φυλετική ποικιλομορφία.
Ο Άσο, ο οποίος είναι και υπουργός Οικονομικών και ένας από τους πλέον επιδραστικούς πολιτικούς στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού, Σίνζο Άμπε, έχει κάνει και στο παρελθόν σχόλια που θεωρήθηκαν ότι είναι προσβλητικά και προωθούν τις διακρίσεις.
«Καμιά άλλη χώρα στον κόσμο εκτός από την δική μας δεν έχει διαρκέσει για δύο χιλιάδες χρόνια με μία γλώσσα, μία εθνική ομάδα και μία δυναστεία» δήλωσε χθες σε ομιλία του ο 79χρονος Άσο, ενώ σήμερα προσπάθησε να δικαιολογηθεί, λέγοντας πως εννοούσε ότι η Ιαπωνία έχει επιβιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να ζήσει κάποιο μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα ή κατοχή από άλλη εθνική ομάδα.
Οι ιθαγενείς Αίνου έχουν ζήσει στη βόρεια Ιαπωνία για χιλιάδες χρόνια και αναγνωρίστηκαν από νόμο που ενεργοποιήθηκε πέρσι για την προστασία και την προώθηση του πολιτισμού τους. Επίσης, η Ιαπωνία έχει 2,7 εκατομμύρια ξένους κατοίκους, περισσότερο από το 2% του συνολικού πληθυσμού της των 126 εκατομμυρίων, σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές.
Σ' αυτούς περιλαμβάνονται 400.000 κορεατικής εθνικής καταγωγής, πολλοί από τους οποίους ήρθαν είτε εθελοντικά είτε δια της βίας στην Ιαπωνία κατά τη διάρκεια της αποικιακής κυριαρχίας της Ιαπωνίας στην Κορεατική χερσόνησο από το 1910 μέχρι το 1945. Επίσης περίπου 360.000 Κροάτες, οι οποίοι έχουν πολιτογραφήσει Ιάπωνες.
Ο Άσο πέρσι κατηγόρησε τους ηλικιωμένους και τους άτεκνους για τη γήρανση του πληθυσμού. Το 2018 υπερασπίστηκε ένας κορυφαίο αξιωματούχο στο υπουργείο του, ο οποίος κατηγορούνταν για σεξουαλική παρενόχληση. Επίσης έγινε δέκτης κριτικής για σχόλια που μεταφράστηκαν σαν υπεράσπιση των κινήτρων του Χίτλερ στην εξόντωση των Εβραίων στην ναζιστική Γερμανία (https://www.efsyn.gr/node/226755).
Στην Ινδία, ο πρωθυπουργός Μόντι προσπάθησε να καθησυχάσει τους μουσουλμάνους που ζουν στην Ινδία, Μετά από τις επεισοδιακές διαδηλώσεις κατά του νόμου περί παροχής υπηκοότητας σε μη μουσουλμάνους πρόσφυγες, στη διάρκεια των οποίων έχουν χάσει τη ζωή τους τουλάχιστον 25 άνθρωποι.

Μιλώντας σε προεκλογική συγκέντρωση για το ινδουιστικό, εθνικιστικό του κόμμα BJP στο Νέο Δελχί, ενόψει των τοπικών εκλογών στο κρατίδιο αυτό, ο Μόντι τόνισε ότι «ο νόμος δεν επηρεάζει το 1,3 δισεκ. Ινδούς και πρέπει να διαβεβαιώσω τους μουσουλμάνους πολίτες της Ινδίας ότι αυτός ο νόμος δεν θα αλλάξει κάτι για εκείνους», ενώ υπογράμμισε ότι η κυβέρνησή του υιοθετεί μεταρρυθμίσεις χωρίς θρησκευτικές προκαταλήψεις.

«Οι μουσουλμάνοι που είναι γιοι του ινδικού εδάφους, οι πρόγονοι των οποίων είναι παιδιά της μητέρας πατρίδας μας, δεν έχουν λόγο να ανησυχούν», τόνισε ο Ινδός πρωθυπουργός, την ώρα που νέες διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν χθες τόσο στο Νέο Δελχί, όσο και στο βόρειο κρατίδιο Ούταρ Πραντές.

Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν πριν από δέκα ημέρες ενάντια στον νόμο που προβλέπει την παροχή υπηκοότητας σε μη μουσουλμάνους πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές, ο οποίος ψηφίστηκε στις 11 Δεκεμβρίου από το ινδικό κοινοβούλιο.
Στις περισσότερες περιοχές στις κινητοποιήσεις συμμετέχουν άνθρωποι από διάφορες θρησκείες.
Στην βορειοανατολική Ινδία, μια περιοχή με ένα μωσαϊκό κατοίκων όπου οι διεθνοτικές συγκρούσεις είναι συχνές και η μετανάστευση ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα, οι διαδηλωτές είναι αντίθετοι στον νέο νόμο που θα προκαλέσει, σύμφωνα με τους ίδιους, μαζική εισροή μεταναστών στην περιοχή τους από ινδουιστές από το γειτονικό Μπανγκλαντές.
Εξάλλου, στο Ούταρ Πραντές οι Αρχές έχουν διακόψει τη σύνδεση στο Διαδίκτυο και τις υπηρεσίες αποστολής μηνυμάτων των δικτύων κινητής τηλεφωνίας.
Περισσότεροι από 1.500 διαδηλωτές έχουν συλληφθεί τις τελευταίες δέκα ημέρες, ενώ 4.000 άλλοι συνελήφθησαν και μετά αφέθηκαν ελεύθεροι, ανακοίνωσαν αξιωματούχοι.
Επικρίσεις έχει επίσης δεχθεί η αστυνομία, η οποία κατηγορείται ότι έκανε χρήση υπέρμετρης βίας, με γκλομπ και δακρυγόνα, ότι εισέβαλε σε πανεπιστήμια και επιτέθηκε σε φοιτητές.
Ο Ινδός πρωθυπουργός κατηγόρησε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το κόμμα του Κογκρέσου, ότι υποκινεί τις διαδηλώσεις «διαδίδοντας φήμες σύμφωνα με τις οποίες όλοι οι μουσουλμάνοι θα σταλούν σε κέντρα κράτησης».
«Όλες αυτές οι ιστορίες περί κέντρων κράτησης είναι ψέματα, ψέματα και ψέματα», κατήγγειλε ο Μόντι χθες.
Ωστόσο τους τελευταίους μήνες έχουν καταγραφεί έξι τέτοια κέντρα στα οποία κρατούνται περισσότεροι από 1.000 παράτυποι μετανάστες μόνο στο κρατίδιο Άσαμ, στη βορειοανατολική Ινδία, όπου αναμένεται να εγκατασταθούν ακόμη 11, ενώ δύο πρόκειται να ανεγερθούν κοντά στο Μουμπάι και τη Μπανγκαλόρ.
Ο Ινδός υφυπουργός Εσωτερικών παραδέχθηκε στο κοινοβούλιο ότι 28 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους σε τέτοια κέντρα κράτησης τα τελευταία χρόνια (https://www.zougla.gr/kosmos/article/o-pro8ipourgos-monti-prospa8ise-na-ka8isixasi-tous-mousoulmanous-pou-zoun-stin-india).

Τελικά, η πατρίδα μας η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ, αποφάσισαν να προβούν στην υπογραφή του Αγωγού East Med, προκαλώντας με τον τρόπο αυτό την οργή των Τούρκων του Ερντογάν, ο οποίος έχει απειλήσει ότι μέσα στον Ιανουάριο του 2020 θα προβεί σε έρευνες μέσα στην ΑΟΖ της Ελλάδας, την οποία ο ίδιος παντελώς παράνομα με βάση τις διεθνείς συνθήκες θεωρεί ως τάχα «δική του».
Απειλούν παράλληλα την Ελλάδα οι Τούρκοι και με την διενέργεια ακόμα και «Θερμού επεισοδίου», κάτι που αν συμβεί μέσα στον Ιανουάριο του 2020, θα είναι μία «επετειακή επανάληψη» των Ιμίων, τα οποία ως γνωστόν συνέβησαν τον Ιανουάριο του 1996.
[Φυσικά, δεν αποκλείεται ακόμα και πόλεμος Ελλάδας-Τουρκίας για την υλοποίηση ή μη του αγωγού East Med, αφού στην περίπτωση υλοποίησης του, η Τουρκιά θα χάσει τα έσοδα από τους αγωγούς που προωθεί η ίδια (Turkish srteam Nord srteam 2-https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2020/01/blog-post_10.html).
Και παράλληλα δεν θα μπορεί να εκβιάζει την ΕΕ και την Ελλάδα με κλείσιμο της στρόφιγγας των αγωγών της για να υποτάσσονται στους εκβιασμούς της, αφού σε περίπτωση υλοποίησης του East Med (για τον EastMed ενισχύεται η συμμαχία Ελλάδας, Ισραήλ, Κύπρου και Αιγύπτου), η Ελλάδα και η ΕΕ δεν θα εξαρτιούνται σε «βαθμό εκβιασμού» από την Τουρκία.
Οι οποίες στην περίπτωση αυτή δεν θα χρειαστεί να υποκύπτουν πια στις πιέσεις της Τουρκίας, ενώ την ίδια στιγμή και τα συνολικά κέρδη των Τούρκων από τους αγωγούς που η ίδια σχεδιάζει θα είναι σε περίπτωση υλοποίησης του East Med, λιγότερα από όσα οι ίδιοι επιθυμούν.
Έτσι, το πιθανότερο είναι να επιτεθούν οι Τούρκοι στο Καστελόριζο και το Αγαθονήσι, έτσι ώστε η πατρίδα μας να μην μπορεί με την κατάληψη τους να οριοθετήσει την ΑΟΖ της, ούτε και να επεκτείνει τα θαλάσσια σύνορα της στα 12 ναυτικά μιλιά όπως δικαιούται βάσει του Διεθνούς Δίκαιου της Θάλασσας (http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_21.html).
Σε μία τέτοια περίπτωση, η Τουρκία του φανφαρόνου ισλαμιστή δικτάτορα Ερντογάν (ή κάποιου διαδόχου του) θα μπορούσε να επιτεθεί αιφνιδιαστικά στα παραπάνω ή σε άλλα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου και την Κύπρο και να καταλάβει μέρος αυτών προσωρινά και στο τέλος, εάν η Ελλάδα χειριστεί σωστά την κατάσταση οι Τούρκοι να αποκρουστούν και τα νησιά αυτά να απελευθερωθούν.
Ότι ακριβώς δηλαδή συνέβη στην πατρίδα μας με την εισβολή των Ιταλών στην Ελλάδα το 1940, όταν ο στρατός του φανφαρόνου δικτάτορα Μουσολίνι επιτέθηκε αρχικά αιφνιδιαστικά στην πατρίδα μας, κατέλαβε κάποια εδάφη στην Ήπειρο, αλλά στο τέλος, ο Ελληνικός στρατός αντεπιτέθηκε και εκδίωξε τους εισβολείς από την πατρίδα μας (http://alophx.blogspot.com/2018/07/blog-post.html). 
Και όπως οι Ιταλοί του Μουσολίνι πριν την επίθεση τους στην Ελλάδα, έστειλαν πρώτα εναντίον της παραστρατιωτικά τμήματα Αλβανών, έτσι και στις μέρες μας, σε μία πιθανή επίθεση κατά της πατρίδας μας, αυτή η χώρα μπορεί τόσο να ξεσηκώσει με δικούς της πράκτορες ισλαμιστές λαθρομετανάστες κατά της χώρας μας, όσο και να στείλει από την συμμαχική σε αυτή Αλβανια, στην οποια οι Τούρκοι έχουν στρατιωτικές βάσεις Τούρκους και Αλβανούς κομάντος εναντίον μας.
Βέβαια, εκτός από την ιδιά την Τουρκία, ακόμα και ο κύριος χρηματοδότης των Τούρκων, το Κατάρ, μπορεί να βάλει τον μόνιμο «μπράβο» της, την Τουρκία, να εισβάλει στην Ελλάδα, αφού με την κατασκευή του East Med, και το κράτος αυτό θα χάσει πολλά έσοδα από το εχθρικό για το ίδιο Ισραήλ (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2019/03/toy-east-med.html), ενώ θα χαθούν οριστικά και τα σχέδια του κράτους αυτού για την υλοποίηση των δικών του αγωγών προς την Ευρώπη (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%B4/, https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B6%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9/, http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html)].
Επισης, ο (και δουλέμπορος) Ερντογάν εκβιάζει όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και την ΕΕ, η οποία επένδυσε το ενεργειακό μέλλον της στον East Med (αφού η ΕΕ πιστεύει ότι αγωγός αυτός θα μειώσει την εξάρτηση από την Ρωσία), με το «αμόλημα» σχεδόν 100.000 λαθρομεταναστών και προσφυγών από την Συρία προς την Ελλάδα και την ΕΕ (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%ce%bf-%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bb%cf%84%ce%ac%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%80%ce%b5%ce%b9%ce%bb%ce%b5%ce%af-%ce%bc%ce%b5-%cf%8c%cf%80%ce%bb%ce%bf-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%b1.html), εάν δεν ενδώσουν στα παράλογα αιτήματα του.
Με το πρόσχημα ότι τάχα δεν μπορεί να αντέξει άλλους προσφυγές στην Τουρκία (παρά τα δεκάδες εκατομμύριων που παίρνει από την ΕΕ ετησίως για τον λόγο αυτό), ενώ ταυτόχρονα, λόγω του πολέμου στην Λιβύη, στον οποίο εμπλέκεται επίσης ο Ερντογάν, η ΕΕ (κυρίως η Ιταλία και η Ελλάδα) αναμένεται να δεχθεί πολλές χιλιάδες ακόμα πρόσφυγες και λαθρομετανάστες.
Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ, οι οποίες στηρίζουν την κατασκευή του αγωγού EastMed, επέβαλαν κυρώσεις για τις χώρες εκείνες ή τις εταιρείες που θα συνεργαστούν για την  κατασκευή ή την διέλευση  των Turkish srteam αγωγού Ρωσοτουρκικών συμφερόντων  και   Nord srteam 2 αγωγού Ρωσο-Ευρωπαικών συμφερόντων.
Οι δηλώσεις αυτές των ΗΠΑ, έχουν προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις από την Γερμανία, την Ρωσία και την Τουρκία, οι οποίες συμμετέχουν στην υλοποίηση του Project αυτού.
Μόσχα και Βερολίνο καταδίκασαν έντονα τις κυρώσεις καθώς τα μέτρα αυτά διένυαν την διαδρομή τους στο Κογκρέσο, με τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν να προειδοποιεί πως θα υπάρξουν αντίποινα.
[Όλες αυτές οι κυρώσεις των ΗΠΑ για τους αγωγούς Turkish srteam και   Nord srteam 2, σηματοδοτούν πιθανότατα, μαζί με το BREXIT, την αρχή υλοποίησης των σχεδίων του Τραμπ για διάλυση της νυν γερμανοκρατούμενη ΕΕ και της «αναδημιουργίας» της υπό την ηγεσία ξανά των ΗΠΑ, με παράλληλη υποταγή της Γερμανίας σε αυτή για άλλη μία φορά (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1/).
Ουσιαστικά, τόσο στην Γερμανία, όσο και στην Ιταλία αναμένεται η πτώση των κυβερνήσεων της Μέρκελ και του Κόντε, καθως και των συγκυβερνήσεων Σοσιαλιστών και Χριστιανοδημοκρατών στην πρώτη και των Σοσιαλιστών και των Πέντε Αστέρων στην δεύτερη.
Το δε BREXIT, σε συνδυασμό με την νέα παγκόσμια οικονομική κρίση που αναμένεται κατά πολλούς να επανέλθει μέσα στο 2020, σε συνδυασμό με μία νέα επικείμενη οικονομική και ενεργειακή κρίση, μαζί με μία νέα άνοδο της ανεργίας παγκόσμια, μπορεί κατά πολλούς αναλυτές να οδηγήσει τελικά στην άνοδο της Λέγκας στην εξουσία της Ιταλίας, καθως και της AfD στην εξουσία της Γερμανίας.
 Μέσω της υλοποίησης του BREXIT, θα μειωθούν τα έσοδα του προϋπολογισμού της ΕΕ, κάτι που θα σημάνει λιγότερα έσοδα και χρήματα για να διαμοιραστούν στις χώρες-μέλη της, με συνέπεια για να βρεθούν να χρήματα να επιβληθούν νέοι φόροι και μνημονικά μέτρα σε αυτά, με συνέπεια την άνοδο της λιτότητας και της δυσαρέσκειας των πολιτών της ΕΕ ενάντια στην ένωση αυτή].
Ο δε Ερντογάν, με την επιθετική του πολιτική στην Μέση Ανατολή, οπού έχει εισβάλει στρατιωτικά σε Συρία, Ιράκ και Λιβύη, θυμίζει κατά πολύ τον Χίτλερ (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2018/03/blog-post_6.html, https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B4/), ο οποίος στην Μέση Ανατολή ενίσχυσε το καθεστώς του Βίσυ στην Συρία (όπως και ο Ερντογάν τον ISIS σε Συρία και Ιράκ), το πραξικόπημα στο Ιράκ, όπως και τους ισλαμιστές στην Λιβύη με ισλαμιστές μισθοφόρους (όπως και ο Ερντογάν τον ISIS στην Λιβύη).
[Ο δε περιβόητος “σκοτεινός στρατηγός” Adnan Tanrıverdi, επικεφαλής της παραστρατιωτικής εταιρείας SADAT και σύμβουλος του Ερντογάν, ανακοίνωσε ότι η εταιρεία του η οποία χρηματοδοτείται και υποστηρίζεται από την τουρκική κυβέρνηση, εργάζεται πυρετωδώς για να προετοιμάσει το δρόμο για τον πολυαναμενόμενο mahdi (λυτρωτής του Ισλάμ), τον οποίο περιμένει ολόκληρος ο μουσουλμανικός κόσμος.
Εξέφρασε επίσης την πεποίθησή του ότι μια ένωση μουσουλμανικών κρατών αναμφίβολα θα γίνει πραγματικότητα μια μέρα, μαζί με την ένωση των ενόπλων δυνάμεων τους, αναβιώνοντας παλιές εποχές και καταστάσεις.
Μιλώντας ο ίδιος σε ένα αντισημιτικό, και αντιχριστιανικό ακροατήριο στο κανάλι Akit TV, στις 23 Δεκεμβρίου 2019, μετά από ένα συνέδριο της Ισλαμικής Ένωσης που διοργάνωσε το τουρκικό Κέντρο Στρατηγικών Ερευνών (ASSAM), ο στρατηγός Tanriverdi δήλωσε ότι οι ισλαμικές χώρες θα πρέπει να παράγουν τα δικά τους όπλα και να τα αγοράζουν μεταξύ τους, υποστηρίζοντας ότι έτσι δεν θα μπορεί κανείς να τους αψηφεί, αναφέρει ο Τούρκος δημοσιογράφος Α.Μποζκούρτ.
Ο Tanrıverdi πιστεύει ότι η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας θα είναι σε θέση να προμηθεύσει ό, τι απαιτείται σε φίλους και συμμάχους μέχρι το 2023.
Το Συνέδριο της Ισλαμικής Ένωσης είναι μια σειρά συναντήσεων που ξεκίνησαν το 2017 και θα συνεχιστούν μέχρι το 2023 στην οποία μετέχουν ισλαμικές χώρες.
Το θέμα του τρέχοντος συνεδρίου ήταν η «Καθιέρωση Διαδικασιών και Αρχών της Αμυντικής Βιομηχανίας για την Ισλαμική Ένωση». Ωστόσο ο βασικός ομιλητής στην εναρκτήρια συνεδρίαση, με το όνομα Ali Erbaş, επικεφαλής της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας, μίλησε για την ανάγκη ένωσης όλων των μουσουλμανικών κρατών, κάτι όχι παράξενο σύμφωνα με τις ριζοσπαστικές και πολιτικές προσδοκίες του Ερντογάν.
Σύμφωνα με τους διοργανωτές, στην διάσκεψη συμμετείχαν συμμετέχοντες από 44 μουσουλμανικές χώρες.
Οι τουρκικές αερογραμμές ήταν ένας από τους χορηγούς της εκδήλωσης της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, γεγονός που δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι ο επίσημος αεροπορικός μεταφορέας της Τουρκίας, φέρεται να συμμετείχε στην μεταφορά όπλων στην ισλαμική τρομοκρατική οργάνωση Boko Haram στη Νιγηρία το 2014.
Ο κρατικός παραγωγός ηλεκτρονικών προϊόντων, η Aselsan, η Havelsan και ο τουρκικός αεροδιαστημικός κλάδος (TAI) ήταν οι υπόλοιποι χορηγοί μαζί με τους δήμους που διοικούν το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν.
Δεν είναι μυστικό το γεγονός ότι η τουρκικό ινστιτούτο (ASSAM), προωθεί την ιδέα μιας ισλαμικής ένωσης, η οποία θα ευρίσκεται υπό την αιγίδα του Τούρκου προέδρου.
Υπονομεύοντας τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας που είναι κάτω από την επίδραση της Σαουδικής Αραβίας και της Αιγύπτου, (και οι δύο έχουν άσχημες σχέσεις με την Τουρκία), ο Ερντογάν ασχολείται με το σχέδιο του να δημιουργήσει την δική του ισλαμική οργάνωση, με σκοπό να αναλάβει την ηγεσία του μουσουλμανικού κόσμου.
“Το ASSAM είναι ένα κέντρο στρατηγικής έρευνας που επιδιώκει να προετοιμάσει την απαραίτητη νομοθεσία για την ενότητα των ισλαμικών χωρών. Διεξάγει στρατηγική έρευνα σε 6 διαφορετικούς τομείς. Πρόκειται για τομείς που αφορούν την διοίκηση, το νομικό σύστημα, το οικονομικό σύστημα, τα κοινά οικονομικά συστήματα, την αμυντική βιομηχανία, την άμυνα, αλλά και την εσωτερική ασφάλεια, καθώς και τομείς της εξωτερικής πολιτικής.
Η SADAT International Defense Consultancy Company θέτει τις στρατηγικές που παράγει το ινστιτούτο ASSAM στο πεδίο εφαρμογής. Με άλλα λόγια, πρόκειται για έναν οργανισμό σκέψη που  δεν παράγει μόνο στρατηγική, αλλά την θέτει και στο πεδίο εφαρμογής, μέσω μιας εταιρείας αμυντικής βιομηχανίας. Ως αποτέλεσμα αυτής της στρατηγικής που εκπόνησε το ASSAM, δημιουργήθηκε ένα σχέδιο για στρατιωτική τυποποίηση και μετεωρολογικά κέντρα.
Στο πλαίσιο αυτού του έργου, το οποίο ξεκίνησε το 2015, σήμερα η SADAT παρέχει υπηρεσίες και δημιουργεί στρατιωτικά κέντρα τυποποίησης και μετεωρολογίας.
Αυτά τα στρατιωτικά κέντρα τυποποίησης και μετεωρολογίας είναι ιδρύματα και κέντρα που ασχολούνται με την καθιέρωση ορισμένων προτύπων, διεθνών προτύπων και προτύπων των ισλαμικών χωρών σε όλους τους τομείς παραγωγής, τα οποία σχετίζονται με την αμυντική βιομηχανία, όλων των ειδών τις προμήθειες, και την παραγωγή όλων των αναλώσιμων υλικών.
Εν ολίγοις, το ASSAM δεν λειτουργεί μόνο ως οργανισμός σκέψης, αλλά αναπτύσσει επίσης τις εφαρμογές και παράγει λύσεις για τομείς όπου αντιμετωπίζουμε προβλήματα, δοκιμάζοντας νέες λύσεις.
Αν θέλουμε οι ισλαμικές χώρες να χρησιμοποιούν ένα κοινό σύστημα ανεξάρτητων ισλαμικών χωρών σε διάφορες περιοχές, θα πρέπει να έχουν τα ίδια πρότυπα. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να θεσπιστούν τα πρότυπα αυτά, να δημιουργηθούν τα κέντρα για τη θέσπιση αυτών των προτύπων και να συνδεθούν τα κέντρα αυτά μεταξύ τους μέσω μιας μητρικής οργάνωσης χρησιμοποιώντας κοινές βάσεις δεδομένων.
Το ΝΑΤΟ το κάνει σήμερα. Το ΝΑΤΟ έχει πρότυπα. Η SADAT δραστηριοποιείται αποκλειστικά στον τομέα της άμυνας και της αμυντικής βιομηχανίας μέσω του ινστιτούτου ASSAM, το οποίο έχει επίσης συντάξει ένα σύνταγμα για ένα ισλαμικό συνομοσπονδιακό κράτος, του οποίου ή έδρα θα είναι η Κωνσταντινούπολη και η επίσημη γλώσσα θα είναι αραβική.
Πρόκειται για ένα αντίγραφο του συντάγματος της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένων κυριολεκτικά των ίδιων διατάξεων. Το σύνταγμα του ινστιτούτου ASSAM έχει ένα ειδικό τμήμα για τον πρόεδρο του ομόσπονδου κράτους, που θα είναι εκλεγμένος χαλίφης«, δήλωσε ο Τούρκος σύμβουλος του Ερντογάν.
Διαβάζοντας όλα αυτά συμπεραίνουμε, ότι η πρόσφατη επίθεση “φιλίας” που εξαπέλυσε η Τουρκία (σε Μαυροβούνιο χορήγηση αμυντικής βοήθειας 15 εκατ δολαρίων, Σερβία κατασκευή δρόμων, σε Αλβανία αμυντική βοήθεια, κά σε Βοσνία, Βουλγαρία) σε πρωθυπουργούς και προέδρους των χωρών των Βαλκανίων (εκτός Ελλάδος) , είναι στην κυριολεξία “στάχτη στα μάτια”, και απλά τους κρατά σε καταστολή τον Ερντογάν μέχρι να έρθει η σειρά τους.
Μιλάμε για υπαρκτά τουρκικά σχέδια για την δημιουργία ενός Χαλιφάτου, που σημαίνει ουσιαστικά αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, την ώρα που Αμερικανοί, Βρετανοί, Γερμανοί και λοιποί “βαράνε” παλαμάκια στον Τούρκο σουλτάνο που τους «χορεύει κανονικά» (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%cf%83%cf%87%ce%ad%ce%b4%ce%b9%ce%b1-%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ac%ce%b3%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b1-%ce%b9%cf%83%ce%bb%ce%b1.html).
Είναι σίγουρο ότι και πάλι μόνη της θα βρεθεί η Ελλάδα με το “θηρίο” που ονομάζεται ισλαμική Τουρκία, αλλά και πότε δεν ήμασταν μόνοι μας στην πανάρχαια ιστορία μας;
Ποιος είναι ο βασικός σύμβουλος του Ερντογάν και πνευματικός του καθοδηγητής, που όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, οργανώνει τις επερχόμενες στρατιές του αναμενόμενου Μεσσία του Ισλάμ.
Είναι ο Adnan Tanrıverdi, 75 ετών, (κουρδικής καταγωγής ;), θεολόγος και στρατιωτικός που στην τελευταία συνάντηση της Ισλαμικής Ένωσης ανήγγειλε πως έφτασε η εποχή της εμφάνισης του Μαχντί, δηλαδή του Μεσσία των μουσουλμάνων που τον περιμένουν εδώ και πολλούς αιώνες. Είναι αυτός που προέτρεψε τον Ερντογάν να στείλει το ταχύτερο δυνατό στρατό στην Λιβύη για να προστατέψει την τουρκόφωνη κυβέρνηση της Τρίπολης.
{ Την ίδια στιγμή, το  58% των ερωτηθέντων σε δημοσκόπηση στην Τουρκία δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να σταλεί στρατός στην Λιβύη (https://www.pentapostagma.gr/2020/01/%cf%83%cf%86%ce%bf%ce%b4%cf%81%ce%ae-%cf%83%cf%8d%ce%b3%ce%ba%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%b7-%ce%ba%ce%b5%ce%bc%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%8e%ce%bd-%ce%b5%cf%81%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%b3%ce%ac.html)}.
Πιστεύει και διακηρύσσει ότι ο Ερντογάν και ο τουρκικός στρατός έχουν την θεία αποστολή να προετοιμάσουν το έδαφος για την έλευση του Μαχντί και τον παγκόσμιο θρίαμβο του Ισλάμ (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2018/08/80-15.html).
Πρώην αρθρογράφος της ισλαμικής εφημερίδας Vakit, διατέλεσε υπάλληλος της υπηρεσία πληροφοριών του Στρατού με έδρα το Adapazar. Υπηρέτησε ως Προϊστάμενος του Τμήματος Ειδικού Πολέμου του Γενικού Επιτελείου, ως Διευθυντής του Τμήματος Logistics και Operations και ως Αναπληρωτής Αρχηγός του Προσωπικού.
Τον Αύγουστο του 1980 προήχθη στον βαθμό του συνταγματάρχη και συνταξιοδοτήθηκε το 1987. Το 1990, επανήρθε και διορίστηκε στην 8η Διοίκηση Πυροβολικού Στρατού, (Malazgirt). Προήχθη ως ειδικός επιτελής του Γενικού Επιτελείου στις 30 Αυγούστου 1992.
Αποστρατεύτηκε παρά την θέληση του στις 30 Αυγούστου 1996, όταν ήταν αρχηγός του Γενικού Επιτελείου ο Ismail Hakkı Karadayi. Στην συνέχεια μετείχε σε πολλές ισλαμικές οργανώσεις και διεύθυνε μεγάλα βακούφια. Το Νοέμβριο του 2004 μαζί με 7 ανώτερους αξιωματικούς που είχαν αποστρατευτεί στις τότε ετήσιες κρίσεις ίδρυσε τον «Στρατιωτικό Σύνδεσμο», (ASDER), συμβουλευτικού χαρακτήρα και έγινε πρόεδρος του.
Από εκεί και πέρα συνδέθηκε με τον Ερντογάν και τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά την απομάκρυνση του Εβραιόφιλου, (όπως χαρακτηρίστηκε ο πρώην πρωθυπουργός), Νταβούτογλου, αποτελεί όπως πιστεύεται τον πνευματικό του καθοδηγητή και σύμβουλο στις νεοοθωμανικές και πανισλαμικές του επεκτατικότητες (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2020/01/blog-post_96.html)].
Αν σε αυτή προστεθεί και η στήριξη του Ερντογάν στα ισλαμικά καθεστώτα των Αδελφών Μουσουλμάνων της Τυνησίας, της Λιβύης και της Αιγύπτου, για να καταλάβουν την εξουσία σε αυτά (η οποία όμως στο τέλος κατέρρευσε από την τυραννία που αυτά επέδειξαν στους λαούς τους-http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html), τότε, ο Ερντογάν θυμίζει εκτός από τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι, οι οποίοι και οι δύο έστειλαν στις τρεις παραπάνω χώρες αυτές στρατό, αλλά στο τέλος αυτός ηττήθηκε και αποχώρησε οριστικά από αυτές. 

Βέβαια, ο Ερντογάν, ο οποίος αντιγράφει τους δικτάτορες αυτούς, καλό θα ήταν να προσέχει να μην έχει το ίδιο ακριβώς τέλος με αυτούς (εννοείται ότι όπως πάντα στην ιστορια η Τουρκία υποστηρίζεται πλήρως από τους μόνιμους συμμάχους τους, τους Γερμανούς-https://www.newsone.gr/paraxena/piso-apo-ti-genoktonia-ston-ponto-ke-ti-mikrasiatiki-katastrofi-vriskonte-i-germani/).
Παράλληλα, εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι ο Ερντογάν προσπαθεί με την συνεχή πίεση προς την πατρίδα μας, να την καταστήσει, τόσο με πολιτικές πιέσεις, όσο και στην συνέχεια μέσω ενός πολεμικού επεισοδίου να νικήσει την Ελλάδα και να καταστήσει την πατρίδα μας ένα προτεκτοράτο τους.
Ουσιαστικά προσπαθεί να την «φιλανδοποιήσει», όπως και η Φιλανδία, μετά από την ήττα σε πόλεμο με την ΕΣΣΔ, έγινε εν συνέχεια δήθεν «ουδέτερη», μα στην πραγματικότητα προτεκτοράτο των Σοβιετικών.
Η δε συνεχή πολεμική μανία του Ερντογάν, και οι εκβιασμοί του σε πολλές δυτικές και μη  χώρες, όπως και στην πατρίδα μας, από της οποίας την υποχωρητικότητα ενθαρρύνεται να γίνεται όλο και πιο «απαιτητικός», με αποτέλεσμα αυτός να εισβάλει σε Συρία, Ιράκ και Λιβύη, και να προκαλέσει έναν στην ουσία περιφερειακό πόλεμο, θυμίζει τα αντίστοιχα «κατορθώματα» του Χίτλερ στον Μεσοπόλεμο.
Και εκείνη την περίοδο, ο Χίτλερ με την συνεχή πολεμική μανία του, και τους εκβιασμούς του σε πολλές δυτικές και μη  χώρες, από των οποίων την υποχωρητικότητα ενθαρρυνόταν να γίνεται όλο και πιο «απαιτητικός», με αποτέλεσμα αυτός να εισβάλει σε Αυστρία, Τσεχοσλοβακία και Πολωνία, και να προκαλέσει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. 
[Εδώ μπορεί κάνεις να αναφέρει ότι τα σχέδια του μεγαλομανούς και παράλληλα μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος είναι υποχείριο του Κατάρ, το οποίο θέλει να αναβιώσει την παλαιά Αραβική Αυτοκρατορία (http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html, http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_73.html, https://neaproini.us/2015/12/20/isl2012/, https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%B7-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%84/, http://alophx.blogspot.com/2017/04/blog-post_30.html, http://www.oparlapipas.gr/2017/05/blog-post_7868.html, http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html) και το παλαιό μουσουλμανικό Χαλιφάτο, έχει πολλές «φαρίνες ιδέες» για το πως να το επιτύχει αυτό.
Μεικτές από αυτές είναι να ενωθούν όλες οι μουσουλμανικές χώρες σε έναν κοινό πολιτικό οργανισμό-ομοσπονδία-ισλαμική ένωση, οι οποίες θα έχουν ένα κοινό τραπεζικό σύστημα και νόμισμα, το νέο λεγόμενο δηνάριο (που εννοείται ότι τόσο αυτό, όσο και η κοινή τράπεζα θα είναι υπό τον πλήρη έλεγχο του Κατάρ).
Παράλληλα, με την ίδρυση ενός μόνιμου ισλαμικού ΝΑΤΟ (http://lithosfotos.blogspot.com/2016/04/1831-1839.html, http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html, http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html), για την δημιουργία ενός κοινού στρατού για το 1,5 δις μουσουλμάνων, και ταυτόχρονα και με την χρήση ισλαμικών τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως π.χ. του ISIS και της Αλ-Κάιντα, καθως και της οργάνωσης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και των πολίτικων κομμάτων που αυτή ελέγχει στις Αραβικές χώρες.
{Ο Ερντογάν αρχίζει επίσης να εμπλέκεται στο παιγνίδι της προστασίας των απανταχού μουσουλμάνων και να ενδιαφέρεται για χώρες που ανήκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Είχε από την αρχή ένα μακρόπνοο σχέδιο και το εκτελεί μεθοδικά.
Το πρώτο στάδια ήταν η ανόρθωση και μετασχηματισμός της τουρκικής οικονομίας. Από το 2003 έως σήμερα το τουρκικό ΑΕΠ από 304 δισ. δολ. το 2004 έφτασε τα 950 το 2013 και 766 το 2018. Το δεύτερο στάδιο ήταν η πολιτική δημοσίων σχέσεων παγκοσμίως και ιδιαίτερα μετά την "Αραβική Άνοιξη".
Προσπάθησε, δηλαδή, να προσεταιρισθεί τα ισλαμικά πολιτικά κινήματα. Ο σύμβουλος, υπουργός Εξωτερικών και μετέπειτα πρωθυπουργός Νταβούτογλου είχε επεξεργαστεί το σχέδιο μιας νεοοθωμανικής επέκτασης της Τουρκίας, καθιστώντας την σχεδόν την κεντρική πολιτική δύναμη του παγκόσμιου Ισλάμ. Το τρίτο στάδιο ήταν η αμυντική θωράκιση της χώρας με εγχώρια πολεμική βιομηχανία (https://slpress.gr/diethni/to-toyrkiko-success-story-i-dynamiki-epistrofi-toy-neoothomanikoy-islam/)}.
Το σχέδιο αυτό έγινε προσπάθεια να εφαρμοστεί κυρίως κατά την διάρκεια της λεγομένης «Αραβικής Άνοιξης» σε πολλές Αραβικές χώρες, οπού Κατάρ και Τουρκία βοήθησαν τα ισλαμικά κόμματα, των οποίων τα μέλη προερχόταν από την Μουσουλμανική Αδελφότητα που στήριζαν το Κατάρ και την Τουρκία, όμως λόγω της έντονης τυραννίας των κομμάτων αυτών, αυτά έπεσαν σχεδόν παντού και από διάφορες αυτές από την εξουσία (http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html, http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html).
Με τον τρόπο αυτό, απέτυχαν τα σχέδια της Τουρκίας, του Κατάρ και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας για την υλοποίηση των σχεδίων τους για ένα «νέο ισλαμικό Χαλιφάτο», όπως και για το πνίξιμο των εχθρικών για αυτών κρατών της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ από ένα «Μεσογειακό ισλαμικό Τσουνάμι κρατών».
Βεβαία, η πατρίδα μας μπορεί να αντιμετωπίσει τους μουσουλμάνους συμμάχους της Αγκύρας, π.χ. το Πακιστάν και την Χαμάς στην Γάζα, αυτό μπορεί να γίνει με συμμαχίες με αλλά κράτη που αντιτίθενται σε αυτούς και την Τουρκία, όπως π.χ. την Ινδία για το Πακιστάν, το Ισραήλ για την Χαμάς, τον Χάφταρ και τον Σίσι, το Ιράν ή την Αρμενία (http://alophx.blogspot.com/2019/10/blog-post.html).
{Και ήδη Πακιστανοί αναλυτές προειδοποιούν ότι σε περίπτωση Ελληνοτουρκικού πολέμου, το Πακιστάν θα βοηθήσει στρατιωτικά την Άγκυρα, όπως ακριβώς έκανε η χώρα αυτή ενάντια στην πατρίδα μας το 1974 (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%af%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%83%ce%bf%ce%ba-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%80%ce%b1%ce%ba%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bd%cf%8c-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%bb.html, http://corfiatiko.blogspot.com/2019/12/blog-post_135.html).
Και ήδη πολιτικοί αναλυτές προειδοποιούν ότι η Τουρκία προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει την Αίγυπτο και να επαναλάβει για άλλη μία φορά την «Αραβική Άνοιξη»  και να επαναφέρει ξεπεσμένα ισλαμικά κόμματα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html), στην ηγεσία των Αραβικών κρατών (http://corfiatiko.blogspot.com/2019/12/blog-post_616.html).
Η δε Τουρκία ποτέ δεν ρισκάρει, απλά για να ρισκάρει. Το ρίσκο των κινήσεών της είναι υψηλό, όμως δεν το παίρνει μόνο για Αιγαίο και την Κυπριακή ΑΟΖ. Μεγάλο όραμα της Τουρκίας είναι να γίνει η μεγάλη ισλαμική δύναμη. Κρηπίδωμα του Αραβικού κόσμου είναι η Αίγυπτος.
{Η αμφισβήτηση της Ελληνικής ΑΟΖ από τον Ερντογάν με καθόλου νομιμότητα πάντα μετά την δήθεν «Συμφωνία με την Τρίπολη για την ΑΟΖ», εάν γίνει αποδεκτή από την Διεθνή Κοινότητα, θα δώσει ουσιαστικά στον Ερντογάν την δυνατότητα ακόμα και αμφισβήτησης και της ιδίας της κατασκευής του αγωγού East Med, αφού στην περίπτωση αυτή, ο Ερντογάν θα μπορεί να ισχυριστεί ότι η κατασκευή της δεν είναι νόμιμη, αφού αυτή γίνεται σε εδάφη του Αιγαίου που δήθεν ανήκουν στον ίδιο. 
Η δε κατασκευή του αγωγού Nord Stream στην Γερμανία στον Βορρά από την Μέρκελ, όπως και του Turkish Stream από τον Ερντογάν στον Νότο, οι οποίοι είναι και δύο ενάντιοι στα συμφέροντα των ΗΠΑ στην Ευρώπη, οι οποίες παρωθούν αντίθετα τον αγωγό East Med μπορεί να σημάνει το τέλος και των δύο και την οριστική πολιτική τους πτώση, με την «βοήθεια» πάντα των ΗΠΑ.
Την ίδια χρονική περίοδο, ο Ερντογάν μεταφέρει και αρπάζει κρυφά πετρέλαιο από την Λιβύη στις μέρες μας, όπως ακριβώς κάνει ακριβώς το ίδιο με την Συρία και το Ιράκ στις μέρες μας.
Όσο για την προς το παρόν απούσα Ιταλία από τον αγωγό φυσικού αερίου East Med, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η χώρα αυτή πάντα “ακούει” στα κελεύσματα του πάπα της Ρώμης. Η οποία σε ενδεχόμενη σύρραξη Ελλάδος – Τουρκίας, πιθανώς και δεν θα είχε πρόβλημα τα ταχτεί υπέρ της Τουρκίας.
Της Τουρκίας που προσπαθεί να χτίσει πολεμική αεροπορική βάση στη Δυτική Λιβύη. Που μαζί με τις τουρκικές αεροπορικές βάσεις στην Αλβανία και την φιλότουρκη πολιτική του Βατικανού, θα έχει επιτύχει την στρατηγική περικύκλωση της Ελλάδος (https://www.triklopodia.gr/%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%be%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%be%ce%b5%ce%b9%cf%83-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b1%cf%85%ce%bb%ce%b9%ce%bf-%cf%87%cf%89/)}.
Εντός της Αιγύπτου, ο Ερντογάν είχε επενδύσει πολιτικά και οικονομικά (δάνειο ύψους 1 δις $) στην Μουσουλμανική Αδελφότητα. Δημιουργώντας αποσταθεροποίηση και στέλνοντας στρατό στην Λιβύη, ο Ερντογάν μπορεί να απειλεί τα δυτικά σύνορα της Αιγύπτου, η οποία παλεύει ώστε να κρατά μακριά από την εξουσία την Μουσουλμανική Αδελφότητα.
Να είμαστε σίγουροι πως αν το καλής ποιότητας αργό πετρέλαιο της Λιβύης (το καλύτερο παγκοσμίως) περιέλθει στα χέρια του Ερντογάν και η Μουσουλμανική Αδελφότητα αναλάβει την εξουσία στην Αίγυπτο, τότε η σύρραξη στην περιοχή μας είναι αναπόφευκτη. Η Αίγυπτος είναι η κολώνα σταθερότητας ολόκληρης της περιοχής.
Μια Μουσουλμανική Αδελφότητα που θα ελέγχει το τεράστιο Zohr σίγουρα θα ευνοήσει τον Ερντογάν ο οποίος γνωρίζει ότι για να γίνει η Τουρκία περιφερειακή δύναμη πρέπει να έχει αυτάρκεια σε φυσικούς πόρους. Επομένως η Τουρκία κατανοεί πως στην Συρία κέρδισε χρόνο, αλλά επί της ουσίας τίποτε άλλο καθώς όλα πλέον στην Δαμασκό, καθορίζονται από την Μόσχα.
Στην Τυνησία ξεκίνησε η φωτιά της μόνο κατ’ όνομα ”Αραβικής Άνοιξης” την προηγούμενη δεκαετία. Ο Ερντογάν προσπαθεί να δείξει στην Ευρώπη, κυρίως σε Ιταλία και Γαλλία ότι είναι ένας νέος ”Αννίβας” και ότι θα αποσταθεροποιήσει τις χώρες αυτές, κάνοντας το σημερινό πρόβλημα του προσφυγικού, να μοιάζει βόλτα στην εξοχή εν συγκρίσει με εκείνο που θα προκύψει.
[Και όπως ο Αννίβας εισέβαλε και κατέλαβε την Ισπανία και προελάσει σε Γαλατία και Ιταλία  με τον τότε «πολυεθνικό στρατό του» από την Βόρεια Αφρική και την Ισπανία, έτσι και ο Ερντογάν, ως ένας νέος «Νέος Αννίβας», με τον πολυεθνικό στρατό ισλαμιστών, λαθρομεταναστών και προσφυγών από Βόρεια Αφρική και την Ασία, θα καταλάβει με το πλήθος και τις γεννήσεις αυτών, όλη την Ευρώπη μακροπρόθεσμα πληθυσμιακά μέσω των γεννήσεων αυτών.
Και στην περίπτωση που ο Ερντογάν είναι ο «Νέος Αννίβας», τότε ο μεγαλύτερος αντίπαλος του, ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Σίσι είναι τότε ο «Νέος Σκιπίων ο (όντως) Αφρικανός (στην περίπτωση αυτή)», ο οποίος αναδείχτηκε από τις πράξεις του «Αννίβα» αυτού ενάντια στην χώρα του (την Ρώμη παλαιά και την Αίγυπτο στις μέρες μας) για να τον νικήσει και να τον σταματήσει οριστικά (https://www.pentapostagma.gr/2020/01/%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%bf-%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%89%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%81%ce%ae%ce%be%ce%b7-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%af.html);

Και βεβαία στην περίπτωση που ο Ερντογάν θέλει να παρατήσει τον Αννίβα, δεν θα πρέπει να ξεχνά ότι στο τέλος αυτός ηττήθηκε και τα σχέδια του για πλήρη κυριαρχία της Καρχηδόνας στην Αφρική και στην Ευρώπη καταστράφηκαν οριστικά όταν αυτός ηττήθηκε από την Ρώμη, ενώ ο ίδιος στο τέλος αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει για να γλιτώσει την σύλληψη από τους εχθρούς τους (όπως λένε ότι έγινε και με τον θάνατο του Μπαγκάντι του ISIS στις μέρες μας).
Αν ο Σίσι νικήσει τον Ερντογάν στην Λιβύη, τότε θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένας «Νέος Νάσερ» και ήρωας του Αραβικού κόσμου και του Παναραβισμού (αφού και ο Σίσι θα έχει εκδιώξει σε μία τέτοια περίπτωση επιτυχώς τους Τούρκους, όπως το 1956 ο Νάσερ ειχε εκδιώξει επιτυχώς τους Αγγλογάλλους), ο οποίος θα μπορούσε σε μία τέτοια περίπτωση να αναβιώσει (http://alophx.blogspot.com/2019/12/2019_22.html).
Εννοείται ότι μία τέτοια εξέλιξη θα αποτελούσε μία καίρια ήττα του Πανισλαμισμού της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, της Τουρκίας του Ερντογάν και του Κατάρ (http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html), και ταυτόχρονα έναν θρίαμβο και αναγέννηση για τον Αραβικό εθνικισμό.
Και ήδη ο Σίσι δήλωσε ότι δεν θα ανεχθεί η Λιβύη να ελεγχθεί από άλλη ξένη χώρα, γιατί αυτό θα έθετε σε κίνδυνο τα συμφέροντα και την εθνική ανεξαρτησία της Λιβύης, ενώ ήδη έχει αποστείλει στρατό στα σύνορα με την Λιβύη.
Από οπού αν χρειαστεί ο στρατός του θα μπορέσει να προελάσει προς την Τρίπολη και να εξαλείψει πριν ενδυναμωθούν οι ισλαμικοί θύλακες στην χώρα αυτή, όπως και ένα πιθανό προγεφύρωμα του Ερντογάν πριν αυτό αναπτυχθεί (το αντίθετο δηλαδή από ότι συνέβη το 74 στην Κύπρο με το προγεφύρωμα των Τούρκων).
Και ήδη ακούγεται ότι η Αίγυπτος ετοιμάζει σε πρώτη φάση μία συμμαχία με την Σαουδική Αραβία και το Σουδάν ενάντια στην Τουρκία και το Ιράν-(https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/835395_fimes-gia-synapsi-symmahias-saravias-aigyptoy-soydan-kata).
Όσο για τον Ερντογάν, ο οποίος θαυμάζει τόσο πολύ των βασιλιά των Ούννων Αττίλα, καλό θα ήταν ότι αυτός ηττήθηκε τελικά από τον Ρωμαίο στρατηγό της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Αέτιο, σε συνεργασία με τον γενναίο Αυτοκράτορα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Μαρκιανό, ενώ ταυτόχρονα, με την αλαζονική και επιθετική του πολιτική, ο Αττίλας ειχε παράλληλα στρέψει και τους Πέρσες και τους Κινέζους εναντίον του.
Τελικά, λέγεται ότι ο Αττίλας δολοφονήθηκε κατά την μέρα του γάμου του, ενώ με τον θάνατο του, η τεράστια «Αυτοκρατορία του αίματος» που ειχε ιδρύσει διαλύθηκε και το κράτος του καταστράφηκε με τον εμφύλιο που ξεκίνησε μεταξύ των πιθανών διάδοχων του.
Αντίστοιχα στις μέρες μας και ο Ερντογάν, μπορεί να και ότι αυτός να ηττηθεί τελικά από τις ΗΠΑ, σε συνεργασία με την Ρωσία, εάν τις στρέψει εναντίον του με την αλαζονική και επιθετική του πολιτική, ενώ ο ίδιος έχει παράλληλα καταφέρει να στρέψει και τους Ιρανούς και τους Κινέζους εναντίον του.

Αν δε τελικά, ο Ερντογάν δολοφονηθεί (ή πέσει με άλλο τρόπο από την ηγεσία της Τουρκίας-http://www.freepen.gr/2017/04/16-2017.html), είναι πολύ πιθανόν με τον θάνατο του, η τεράστια «Αυτοκρατορία του αίματος» που αυτός ίδρυσε να διαλυθεί και το κράτος του καταστραφεί με έναν πιθανό εμφύλιο που μπορεί ξεκινήσει (https://www.triklopodia.gr/%CE%B8%CE%B1-%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%AC%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%B5-%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%B1-%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%8C%CF%80%CF%89%CF%82-%CF%80%CE%B9/) μεταξύ των πιθανών επίδοξων διάδοχων του (δηλαδή των ισλαμιστών υποστηρικτών του και των Κεμαλικών αντιπάλων τους)].
Η Τουρκία έχει γίνει απειλή για όλη την Ευρωπαϊκή Μεσόγειο και προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει την Βόρεια Αφρική δημιουργώντας μια «Νέα Αραβική Άνοιξη» που θα ονομαστεί ”Μουσουλμανική Άνοιξη”.
Τελευταία σύνδεση με όλα τα παραπάνω: Η Τουρκία έχει ναυτική βάση στην Σομαλία και, ενώ νοτίως της Αιγύπτου, (η μόνη χώρα που απειλείται από τις τουρκικές ενέργειες όσο η Ελλάδα και η Κύπρος) το χάος του Σουδάν παραμονεύει να εισέλθει στην πάλαι ποτέ ηγέτιδα δύναμη του Αραβικού κόσμου. Με άλλα λόγια: Η Τουρκία προσπαθεί να ελέγξει Σουέζ και Ερυθρά Θάλασσα, μηδενίζοντας την Αίγυπτο}.
Και για όσους πιστεύουν, ότι σε περίπτωση πολέμου με την Τουρκία, θα μας βοηθήσουν οι Αμερικανοί, Νατοϊκοί ή Ισραηλινοί δήθεν «σύμμαχοι» μας, όλοι αυτοί ήδη ξεκαθάρισαν με δημόσιες δηλώσεις τους ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται σε καμμία περίπτωση να συμβεί (https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%cf%88%cf%85%cf%87%cf%81%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%ce%b9%cf%83%cf%81%ce%b1%ce%ae%ce%bb-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b8%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b5%ce%af.html, https://www.pentapostagma.gr/2019/12/n%CE%AD%CE%BF-%CF%83%CE%BF%CE%BA-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%B8%CF%8E%CF%89%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD-%CE%B3.html), αποδεικνύοντας ότι θα είμαστε μονοί σε μία τέτοια εξέλιξη, και πως είμαστε ένα μόνιμα ανάδελφο Έθνος.
{Εδώ μπορεί να επίσης να αναφερθεί, ότι οι Ζωροάστρες Πέρσες στρατιώτες του βασιλιά Χοσρόη του Β’, κατάφεραν με την βοήθεια των μη Ορθοδόξων ντόπιων συνεργατών τους στην Παλαιστίνη και να την καταλάβουν, καθώς και να προκαλέσουν πριν φτάσουν εκεί μία εξέγερση τους εναντίον των Βυζαντινών, χρηματοδοτώντας τους αδρά και υποσχόμενοι ότι θα τους δώσουν δικό τους ανεξάρτητο από τους Βυζαντινούς κράτος.
Με την επικράτηση δε του κινήματος τους, οι συνεργάτες των Περσών προέβησαν σε εκτενείς σφαγές των Χριστιανών και δεκάδες χιλιάδες εξάντων πέθαναν εξαιτίας των γενοκτονικών πολιτικών, καθως και του θρησκευτικού φανατισμού τους, οι οποίες σταμάτησαν μόνο μετά από πολλά χρόνια, χάρις στην επιστροφή των Ανατολικών Ρωμαίων-Βυζαντινών στην περιοχή υπό τον ένδοξο βασιλιά Ηράκλειο.
Αντίστοιχα στις μέρες μας, το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία, καθως και οι ισλαμιστές  στρατιώτες του Ερντογάν, κατάφεραν με την βοήθεια των ισλαμιστών συνεργατών τους στην Συρία και το Ιράκ (του ISIS), να καταλάβουν πολλά εδάφη των κρατών αυτών, καθώς και να προκαλέσουν πριν φτάσουν εκεί μία εξέγερση τους εναντίον των ηγετών των κρατών αυτών, χρηματοδοτώντας τους αδρά και υποσχόμενοι ότι θα τους δώσουν δικό τους ανεξάρτητο και διοικούμενο από τους ιδίους ισλαμικό κράτος.
Με την επικράτηση δε του κινήματος τους στα εδάφη αυτά, οι συνεργάτες των Καταριανών, των Σαουδαράβων και των Τούρκων (ο ISIS), προέβησαν σε εκτενείς σφαγές των Χριστιανών και δεκάδες χιλιάδες εξάντων πέθαναν εξαιτίας των γενοκτονικών πολιτικών, καθως και του θρησκευτικού φανατισμού τους, οι οποίες σταμάτησαν μόνο μετά από πολλά χρόνια, χάρις στην ερχομό στα εδάφη αυτά των Ρώσων και των ΗΠΑ, οι οποίες και έδιωξαν τον ISIS από τις περιοχές αυτές (http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html)}].
Τον ίδιο μήνα στην πατρίδα μας, σύμφωνα με δημοσκόπηση της MRB, οι πολίτες πιστεύουν πως η σύγκρουση Ελλάδας-Τουρκίας είναι πιθανή, καθώς το 54,6% εκτιμά πως υπάρχει πιθανότητα θερμού επεισοδίου με την Τουρκία (https://www.pentapostagma.gr/ethnika-themata/ellinotoyrkika/6920175_etoimoi-gia-polemo-oi-ellines-sygkroysi-me-tin-toyrkia).

Επίσης, τον ίδιο μήνα στην Ελλάδα, Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξελέγη η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, μετά από ψηφοφορία που διεξήχθη το πρωί της Τετάρτης στη Βουλή. Η κ. Σακελλαροπούλου έλαβε 261 ψήφους. Στην ψηφοφορία συμμετείχαν 294 βουλευτές, ενώ απουσίαζαν έξι βουλευτές (http://corfiatiko.blogspot.com/2020/01/blog-post_717.html).
Παράλληλα τον ίδιο μήνα, με 163 «ναι» από τη ΝΔ και την Ελληνική Λύση «πέρασε» από την Ολομέλεια της Βουλής ο νέος εκλογικός νόμος.
Το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών δεν πέρασε τον πήχη των 200 θετικών ψήφων, ώστε να ισχύσει στις επόμενες εκλογές, οι οποίες και θα διεξαχθούν με την απλή αναλογική. Καταψήφισαν 121 βουλευτές από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ 25.
Ο νέος εκλογικός νόμος προβλέπει την κατάργηση της απλής αναλογικής και κλιμακωτό μπόνους των 50 εδρών, αρκεί το πρώτο κόμμα να λάβει άνω του 25% (παίρνει αυτομάτως 20 έδρες). Για κάθε μισή μονάδα, το πρώτο κόμμα κερδίζει από μια επιπλέον έδρα. Από το μπόνους αποκλείονται συνασπισμοί κομμάτων. Ειδικότερα, το μπόνους των 50 εδρών δίνεται ΟΤΑΝ ο μέσος όρος των κομμάτων που έχουν συνασπιστεί είναι μεγαλύτερος από το μέσο όρο του δεύτερου κόμματος. Σε διαφορετική περίπτωση το μπόνους πάει στο δεύτερο κόμμα.
[Και ήδη υποστηρίζεται έντονα ότι με την ψήφιση του νέου εκλογικού νομού ετοιμάζονται νέες πρόωρες διπλές εκλογές στην πατρίδα μας πριν τον Μάιο (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2020/01/2020_25.html)].
Τέλος, τον ίδιο μηνά στην πατρίδα μας, σε ένα παντελώς ντροπιαστικό, εθνοπροδοτικό και αντιχριστιανικό του «κήρυγμα», ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως, Τραϊανουπόλεως και Σαμοθράκης Άνθιμος, ανέφερε:

Σε αυτό ούτε λίγο ούτε πολύ δήλωσε ότι: «Θα δώσουμε συζύγους στους μετανάστες & θα αλλάξουμε Ιστορία & σύμβολα».

Ουσιαστικά, στο «κήρυγμα» του αυτό, ο Σεβασμιότατος απηύθυνε «συστάσεις και προτροπές» σε όσους αντιδρούν ή εκφράζουν φόβους για αλλοίωση της πατρίδας μας από την παρουσία και εγκατάσταση χιλιάδων αλλοεθνών, πως θα πρέπει να… αλλάξουν απόψεις και μυαλά.
Όπως δήλωσε ο ίδιος μάλιστα χαρακτηριστικά:
“Θα αγκαλιάσουμε τους Αλλοεθνείς θα πάρουν για νύφες και γαμπρούς τα παιδιά μας”.
Όμως ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως λέει και άλλα, για την μόνιμη εγκατάσταση αλλοεθνών στον Έβρο και στην Ελλάδα γενικότερα (https://www.pronews.gr/thriskeia/orthodoxia/835576_adianoito-kirygma-apo-mitropoliti-alpoleos-dinoyme-syzygoys-nyfes-stoys).

Όπως ότι θα τροποποιηθούν στα σχολεία τα μαθήματα της ιστορίας και των θρησκευτικών, προφανώς για να μην “ενοχλούνται” οι νέοι μας αλλοεθνείς συμπολίτες, αλλά και οι εθνικές γιορτές και παρελάσεις θα τροποποιηθούν από λίγο έως πάρα πολύ. Προφανώς θα καταργηθούν για να μην “ενοχλούν” και αυτά.
Το ίδιο επισημαίνει και για τα σύμβολα, χωρίς να αναφέρει αν εννοεί την ελληνική σημαία ή τον σταυρό. Όπως λέει ο Σεβασμιότατος κ. Άνθιμος:
-Τα μαθήματα στα σχολεία (κυρίως της Ιστορίας και των Θρησκευτικών), θα τροποποιηθούν, από πολύ μέχρι και άρδην.
-Οι εθνικές γιορτές και παρελάσεις, οι εθνικές αργίες και τα σύμβολα, επίσης θα τροποποιηθούν, από πολύ μέχρι και άρδην.
-Θα μεγαλώσουν οι πόλεις μας, θα κατοικηθούν τα έρημα χωριά μας και θα γεμίσουν παιδικές φωνές οι χορταριασμένες αυλές των σχολείων μας.
-Στην ηπειρωτική Ελλάδα, η εγκαταλελειμμένη σήμερα χέρσα γη, θα καλλιεργείται από νιόφερτους γεωργούς που θα αξιοποιούν τα εύφορα χώματα μας.
Ουσιαστικά, από όλα αυτά πολλοί (και δικαίως) υποστηρίζουν ότι όλα τα γεγονότα που συνέβησαν στην πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια ήταν όλα δρομολογημένα. Το μόνο ερώτημα είναι με τι αντάλλαγμα άραγε ο συγκεκριμένος Μητροπολίτης προέβη στις παντελώς εθνοπροδοτικής αυτές δηλώσεις, όχι μόνο για την κρίσιμη εθνικά περιοχή της Δυτικής Θράκης, αλλά και για όλη την Ελλάδα.
Όπως επίσης και για την πλήρη υποδούλωση της πατρίδας μας στα σχέδια της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html) και της Τουρκίας (για εξισλαμισμό της Ελλάδας), καθως και των Γερμανών δήθεν «συμμάχων μας» (για να κάνουν την πατρίδα μας «αποθήκη λαθρομεταναστών και προσφυγών», έτσι ώστε αυτοί να μην πηγαίνουν στην Γερμανία και δημιουργούν πολιτικά προβλήματα στην Μέρκελ με την άνοδο της ακροδεξίας AfD).
[Και το γεγονός του ότι οι Γερμανοί θέλουν να μας φορτώσουν όλους τους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες και πρόσφυγες για να μην έχουν αυτοί πολιτικά προβλήματα στην χώρα τους, αποδεικνύεται και από μία παρανοϊκή ξεχασμένη έκθεση της Κομισιόν για την Ελλάδα, η οποία σύμφωνα με αυτή αντέχει 120.000.000 μετανάστες (https://slpress.gr/politiki/i-ellada-antechei-120-000-000-metanastes-ti-leei-xechasmeni-ekthesi-tis-komision/)!!!]. 

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η πατρίδας μας βρίσκεται πια σε άμεσο κίνδυνο αφανισμού της ως έθνος, κάτι που αντιμετώπισε και το 400 μ.Χ., έτος κατά το οποίο υπήρχαν και τότε φωνές προδοτών για «ένωση» του Ελληνικού πληθυσμού της Ρωμανίας, τότε με τους βάρβαρους Γότθους εισβολείς (http://alophx.blogspot.com/2019/01/400-2019-update.html).
Ας ελπίσουμε όμως, ότι όπως και τότε, θα επικρατήσουν τελικά οι φωνές των πατριωτών και η πατρίδα μας θα σωθεί για άλλη μία φορά όπως εκείνο το σωτήριο για την πατρίδα μας έτος (http://alophx.blogspot.com/2019/01/400-2019-update.html), η οποία μία νέα πατριωτική κυβέρνηση θα φέρει την καθημαγμένη από τα μνημόνια και την προδοσία των πολιτικών μας πατρίδα μας σε μία νέα περίοδο ανάτασης, ευημερίας και ακμής.
ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΟΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ