ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΖΕΡΟΑΡΜΕΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ 2020 ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940 ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΑΒΟΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ ΓΙΟΜ ΚΙΠΟΥΡ ΤΟ 1973

ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΖΕΡΟΑΡΜΕΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ 2020 ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940 ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΑΒΟΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ ΓΙΟΜ ΚΙΠΟΥΡ ΤΟ 1973

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, τις 28 Οκτωβρίου του 1940, οι Ιταλοί στρατιώτες του αλαζόνα και φανφαρόνου φασίστα δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι, οι οποίοι είχαν ένα έτος νωρίτερα επιτεθεί και καταλάβει την Αλβανία, επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά και πριν λήξει το ιταμό τελεσίγραφο που έδωσαν στην Ελλάδα ενάντια στις Ελληνικές θέσεις στην πάντα  Ελληνική Ήπειρο στο μέτωπο Ελαιάς-Καλαμά.

Εκεί, οι ίδιοι στηριζόμενοι στον υπέρτερο αριθμητικά και σε εξοπλισμό στρατό τους, στην επιθετική στρατηγική τους, την θέληση τους να επανασυστήσουν την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αλλά και στην συμμαχία τους με την Γερμανία του Χίτλερ, επιτέθηκαν με μανία κατά των Ελλήνων.

Με την χρήση όχι μόνο του Ιταλικού στρατού, αλλά των Αλβανών και Τσάμηδων φιλοναζιστών συμμάχων τους, οι οποίοι εποφθαλμιούσαν να καταλάβουν την πάντα Ελληνική Ήπειρο και να την εντάξουν στην λεγομένη «Μεγάλη Αλβανία», προκαλώντας την γενοκτονία των Ελλήνων της περιοχής (όπως όντως προσπάθησαν στην περίοδο της Κατοχής).

Η τακτική αυτή των Ιταλών και η αιφνιδιαστική επίθεση που εξαπέλυσαν, σίγουροι για την νίκη τους και για άμεση-επικείμενη και άτακτη υποχώρηση του Ελληνικού στρατού στην θεά τους, επέφερε αρχικά κάποια εδαφικά κέρδη από τα εδάφη που οι Έλληνες «άφησαν για λίγο» και υποχωρήσαν τακτικά από αυτά για να αντεπιτεθούν αργότερα.

Η  Ιταλική προέλαση συνεχίστηκε και οι ίδιοι έφτασαν σύντομα στην περιοχή του Καλαμά στην Θεσπρωτία, σίγουροι πως σύντομα θα σπάσουν τις εκεί Ελληνικές οχυρώσεις, θα καταλάβουν την Ήπειρο και από εκεί θα προελαύσουν άνετα προς την Θεσσαλονίκη και μετά στην Αθήνα.

[Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι η Ιταλία του Μουσολίνι εισήλθε στον πόλεμο κατά της Ελλάδας και γενικότερα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έχοντας η ίδια μεγάλα οικονομικά προβλήματα, τα οποία για να αντιμετωπίσει ο Μουσολίνι αποφάσισε να εισέλθει σε αυτόν στον πλευρό των Γερμανών, ενώ οι Βρετανοί σύμμαχοι των Ελλήνων δεν τους βοήθησαν ενεργά παρά την συμμαχία τους με την Ελλάδα.

Και αυτό το έκανε τόσο για να αποσπάσει την προσοχή του λαού από αυτά και να τον συσπειρώσει γύρω από την εξουσία του ενάντια σε έναν φαντασιακό εξωτερικό εχθρό, αλλά και πιστεύοντας ότι η άμεση και επικείμενη κατά τον ίδιο νίκη των Γερμανών στον πόλεμο αυτό, θα τους επέτρεπε να αποσπάσει μερίδιο από την «πολεμική λεία»].

Όμως τελικά, ο ηρωικός Ελληνικός στρατός, ο οποίος είχε κατασκευάσει ορύγματα, αντιαρματικές τάφρους και οχυρώσεις στην περιοχή της πάντα Ελληνικής Ηπείρου μας στο μέτωπο Ελαιάς-Καλαμά και με την άοκνη βοήθεια των κατοίκων της περιοχής το 1939 για τον επικείμενο πόλεμο με τους Ιταλούς του Μουσολίνι, νίκησε τους Ιταλούς σε αυτά χάρις στην ικανή ηγεσία του.

Και όχι μόνον αυτό, αλλά σύντομα προέβη σε αντεπίθεση κατά των Ιταλών, απελευθερώνοντας την πάντα Ελληνική Ήπειρο και απωθώντας παράλληλα στις βάσεις εισβολής τους, ενώ στην συνέχεια απελευθέρωσε και την πάντα Ελληνική Βόρεια Ήπειρο για τέταρτη φορά μέσα σε έναν Αιώνα από την Ιταλική κατοχή αυτή την φορά.

Την πλήρη συντριβή και διασυρμό των Ιταλών και του Μουσολίνι προσωπικά έσωσε μόνον η Ιταλική εισβολή στην Ελλάδα, ενώ στην συνέχεια του πολέμου, οι συνεχείς ήττες των Ιταλών και η καταστροφική διακυβέρνηση του ιδίου του Μουσολίνι στην Ιταλία οδήγησαν στην πραξικοπηματική πτώση αρχικά του ιδίου από την εξουσία και στην σύλληψη και εκτέλεση του αργότερα (http://alophx.blogspot.com/2018/07/blog-post.html).

Στις μέρες μας, τα τέλη Σεπτέμβριου με αρχές Οκτωβρίου του 2020, οι τουρκικής καταγωγής και Αζέροι στρατιώτες των αλαζόνα και φανφαρόνο δικτάτορα και Αλίεφ, ενώ οι Τούρκοι σύμμαχοι τους είχαν ένα έτος νωρίτερα επιτεθεί στην Λιβύη (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2019/07/blog-post_35.html), επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά το μέτωπο του Ναγκόρνο Καραμπάχ ενάντια στις Αρμένικες θέσεις.

Εκεί, οι Αζέροι στηριζόμενοι στον υπέρτερο αριθμητικά και σε εξοπλισμό στρατό τους, στην επιθετική στρατηγική τους, την θέληση τους να επαναπροσαρτήσουν το Ναγκόρνο Καραμπάχ στο Αζερμπαϊτζάν, αλλά και στην συμμαχία τους με την Τουρκία του Ερντογάν (https://www.documentonews.gr/article/h-armenia-kataggellei-to-azermpaitzan-gia-epithesh-se-oikismoys-sto-nagkorno-karampax), επιτέθηκαν με μανία κατά των Αρμενίων.

Με την χρήση όχι μόνο του Αζερικού στρατού, αλλά των Αράβων και ισλαμιστών-τζιχαντιστών συμμάχων τους (οι οποίοι ήθελαν μαζί με τους Τούρκους και τους Αζέρους συμμάχους τους να σφάξουν όλους τους Αρμένιους του Αρτσάχ, όπως με το πογκρόμ που έκαναν σε βάρος των Αρμενίων το ’88 στην περιοχή αυτή), οι οποίοι εποφθαλμιούσαν να καταλάβουν την Αρμενική δημοκρατία του Αρτσάχ (δηλαδή το Ναγκόρνο Καραμπάχ) και να την εντάξουν στο λεγόμενο «Μεγάλο Αζερμπαϊτζάν».

Η τακτική αυτή των Αζέρων και η αιφνιδιαστική επίθεση που εξαπέλυσαν, σίγουροι για την νίκη τους και για άμεση-επικείμενη και άτακτη υποχώρηση του Αρμενικού στρατού στην θεά τους, επέφερε αρχικά κάποια εδαφικά κέρδη από τα εδάφη που οι Αρμένιοι «άφησαν για λίγο» και υποχωρήσαν τακτικά από αυτά για να αντεπιτεθούν αργότερα (https://www.tribune.gr/world/news/article/695717/oi-armenioi-paresyran-se-pagida-toys-azeroys-me-elliniki-taktiki-kai-toys-apodekatisan.html).

Η  Αζερική προέλαση συνεχίστηκε και οι ίδιοι έφτασαν σύντομα στην περιοχή του Αρτσάχ, σίγουροι πως σύντομα θα σπάσουν τις εκεί Αρμενικές οχυρώσεις (https://www.triklopodia.gr/%ce%bf%ce%b9-%ce%ae%cf%81%cf%89%ce%b5%cf%82-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%cf%83%ce%b1%ce%bd-%ce%b1%cf%81%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b9%ce%bf%ce%b9/), θα καταλάβουν την περιοχή και από εκεί θα προελαύσουν άνετα ακόμα και προς την κυρίως Αρμενία.

[Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι το Αζερμπαϊτζάν του Αλίεφ εισήλθε στον πόλεμο κατά της Αρμένιας, έχοντας το ίδιο μεγάλα οικονομικά προβλήματα λόγω της μειούμενης (λόγω κορονoϊού ζήτησης του πετρελαίου και της μειωμένης παραγωγής του από το Αζερμπαϊτζάν), τα οποία για να αντιμετωπίσει ο Αλίεφ αποφάσισε να εισέλθει σε αυτόν στον πλευρό των Τούρκων, ενώ οι Ρώσοι σύμμαχοι των Αρμενίων δεν τους βοήθησαν ενεργά παρά την συμμαχία τους με την Αρμενία.

Και αυτό το έκανε τόσο για να αποσπάσει την προσοχή του λαού από αυτά και να τον συσπειρώσει γύρω από την εξουσία του ενάντια σε έναν γειτονικό εξωτερικό εχθρό, αλλά και πιστεύοντας ότι η άμεση και επικείμενη κατά τον ίδιο νίκη των Τούρκων στον πόλεμο αυτό, θα τους επέτρεπε να αποσπάσει μερίδιο από την «πολεμική λεία»].

Όμως τελικά, στο μέτωπο του Αρτσάχ, ο ηρωικός Αρμένικος στρατός, ο οποίος είχε κατασκευάσει ορύγματα, αντιαρματικές τάφρους και οχυρώσεις στην περιοχή, απώθησε τους Αζέρους με αυτά χάρις στην ικανή ηγεσία του (https://www.tribune.gr/world/news/article/695717/oi-armenioi-paresyran-se-pagida-toys-azeroys-me-elliniki-taktiki-kai-toys-apodekatisan.html).

Και όχι μόνον αυτό, αλλά σύντομα προέβη σε αντεπίθεση κατά των Αζέρων, απελευθερώνατε αρκετά κατεχόμενα από τους Αζέρους εδάφη και απωθώντας παράλληλα στις βάσεις εισβολής τους.

Μία δε πλήρης αντεπίθεση των Αρμενίων και εισβολή αυτών στα εδάφη του ίδιου του Αζερμπαϊτζάν με πλήρη εκδίωξη αυτών από το Αρτσάχ με συνεχείς ήττες των Αζέρων, θα μπορούσε να επιφέρει ακόμα και την πραξικοπηματική πτώση του ίδιου του Αλίεφ από την εξουσία σύμφωνα με άρθρα (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/enoples-syrraxeis/6967064_israil-stamataei-tin-paradosi-oplon-stoys-azeroys), αλλά ίσως να γίνει και η αρχή του τέλους του ίδιου του Ερντογάν αν υποστεί στο μέτωπο αυτό, όπως στα μέτωπα της Λιβύης, της Συρίας και του Ιράκ συντριπτικές ήττες και εκεί  (http://alophx.blogspot.com/2020/10/2020.html).

Για άλλους, ο πόλεμος Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν θυμίζει τον Αραβοϊσραηλινό Πόλεμο του 1973 (https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%B7%CE%BB-%CE%BC/).

Πριν απο αυτόν τον πόλεμο, οι Ισραηλινοί που είχαν νικήσει συντριπτικά όλους τους Άραβες αντίπαλους τους στον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο των Έξι Ημέρων το 1967, καταλαμβάνοντας στην συνέχεια την Υπεριορδανία (Δυτική Όχθη Παλαιστίνης), την Γάζα, τα υψώματα του Γκολάν και του Σινά.

Όμως, οι μέχρι τότε επιτυχίες των Ισραηλινών κατά των Αράβων εχθρών τους, τους έκαναν να εφησυχάσουν, ενώ την ίδια στιγμή, οι Άραβες εχθροί τους εξοπλίζοντας από τους Σοβιετικούς με οπλικά συστήματα και οικονομικά.

Στην συνέχεια, οι Άραβες επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά στους Ισραηλινούς στην γιορτή του Γιομ Κιπούρ στους Ισραηλινούς, και σίγουροι για την νίκη τους και για άμεση-επικείμενη και άτακτη υποχώρηση του Ισραηλινού στρατού από τους ίδιους, κατέλαβαν αρκετά εδάφη σε Γκολάν και Σινά (https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%B7%CE%BB-%CE%BC/).

Η  Αραβική προέλαση συνεχίστηκε και οι Αιγύπτιοι έφτασαν σύντομα κοντά στην περιοχή του κυρίως Ισραήλ κοντά στο Σινά, σίγουροι πως σύντομα θα σπάσουν τις εκεί Ισραηλινές οχυρώσεις, θα καταλάβουν την περιοχή.

Όμως, η κινητοποίηση των εφεδρειών των Ισραηλινών, όπως και η ταχύτατη «ροή πολεμικού εξοπλισμού» από τις ΗΠΑ, αντέστρεψαν σύντομα την κατάσταση και οι Άραβες νικήθηκαν και εκδιωχτήκαν ξανά από όλα τα εδάφη τους σε κάθε πολεμικό μέτωπο τους με τους Ισραηλινούς.

Αντίστοιχα στις μέρες μας, στον πόλεμο Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν το 2020, πριν από αυτόν τον πόλεμο, οι Αρμένιοι που είχαν νικήσει συντριπτικά τους Αζέρους αντιπάλους τους στους Αζεροαρμενικούς πολέμους των 1918-1920 και 1993-1994 (http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_13.html), κατέλαβαν στην συνέχεια και απελευθέρωσαν την σε συντριπτικό ποσοστό Αρμενική περιοχή του Αρτσάχ από το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο καταπίεζε άγρια τους Αρμένιους της περιοχής αυτής.

[Ιδίως στον πόλεμο του 1918, οι Αρμένιοι (οι λεγόμενοι και «Ισραηλινοί του Καυκάσου»-https://www.triklopodia.gr/%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%B7%CE%BB-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B7), είχαν εκτός από τον πόλεμο με τους Αζέρους και τις σφαγές από αυτούς, να αντιμετωπίσουν και την Αρμενική Γενοκτονία από τους Τούρκους το 1915, όπως και την επίθεση αυτών το 1918.

 

Οι πόλεμοι των ετών 1918 και 1993 για την Αρμενία ήταν και οι δύο απελευθερωτικοί και συντέλεσαν και οι δύο τα μέγιστα στην ίδρυση του Αρμενικού κράτους, μετά από μία γενοκτονία (την Αρμένικη το 1915 από τους Τούρκους), όπως και ο πόλεμος του 1948 για το Ισραήλ, το οποίο ιδρύθηκε και αυτό μετά από μία γενοκτονία (το Ολοκαύτωμα).

Και οι δύο αυτές χώρες, συνέστησαν ανταρτικό κατά των κατακτητών της περιοχής τους, είτε αυτοί ήταν οι Βρετανοί, είτε οι Τούρκοι, με οργανώσεις όπως οι Ισραηλινές Στερν και Ιργκούν ή ο ASALA (Αρμένικος Απελευθερωτικός στρατός- https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%91%CF%81%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%8C%CF%82_%CE%B3%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%91%CF%81%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82, https://www.defence-point.gr/news/o-asala-%CE%B1%CF%81%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%AF-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%AD%CF%83%CF%89-%CF%83%CF%85, https://www.armenianportal.gr/politiki/epanemfanisi-tou-asala) τον Ψυχρό Πόλεμο, ο οποίος ήταν σύμμαχος του Κουρδικού PKK και θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί και πάλι (εδώ μπορεί να σημειωθεί ότι τόσο οι Ισραηλινοί, όσο και οι Αρμένιοι έχουν και οι δύο ισχυρά λόμπι «πολιτικής πίεσης» στις ΗΠΑ).

Στον δε Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Αρμένιοι μετά την γενοκτονία συστήσαν ανταρτικά σώματα κατά των Τούρκων, συμμαχώντας με τους Έλληνες αντάρτες του Πόντου εναντίον τους και αργότερα και με τους Ρώσους, όπως και σήμερα].

Όμως, οι μέχρι τότε επιτυχίες των Αρμενίων κατά των Αζέρων εχθρών τους, τους έκαναν να εφησυχάσουν, ενώ την ίδια στιγμή, οι Αζέροι εχθροί τους εξοπλίζοντας από τους Αμερικάνους, Ισραηλινούς, Τούρκους και Ρώσους με οπλικά συστήματα και οικονομικά.

[Εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι το Ισραήλ, αν και εχθρός των Τούρκων, βοηθά το Αζερμπαϊτζάν, τόσο γιατί έχει με αυτό εμπορικές σχέσεις και του πουλά μεγάλες ποσότητες οπλών, γιατί προμηθεύεται το 40% του πετρελαίου του από την χωρά αυτή, αλλά και επειδή έχει συστήσει στρατιωτική συμμαχία και έχει μουσικές στρατιωτικές βάσεις στο Αζερμπαϊτζάν για να «ελέγχει» ή να σαμποτάρει το εχθρικό για το Ισραήλ Ιράν, συμμαχική χωρά των Αρμενίων.

Στην πραγματικότητα, για το Ισραήλ, η στρατηγική σημασία του Αζερμπαϊτζάν εξηγείται από τα σύνορά του με το Ιράν. Τα σύνορα αυτά, λόγω της εγγύτητάς τους με την Τεχεράνη και την Κασπία, είναι τα πιο ευάλωτα σύνορα του Ιράν. Οι Ιρανοί δεν λησμονούν τις δηλώσεις της Αζερικής ηγεσίας για δημιουργία Μεγάλου Αζερμπαϊτζάν, δηλαδή για απόσπαση ιρανικών εδαφών.

Οι Αζέροι από την πλευρά τους δεν λησμονούν τις προσπάθειες των Αγιατολάχ να φανατίσουν θρησκευτικά την Αζερική μειονότητα. Οπότε, το Ισραήλ εξοπλίζει το Αζερμπαϊτζάν για ένα πιθανό πόλεμο όχι ενάντια στην Αρμενία, αλλά ενάντια στο Ιράν, αν και στην πράξη τα όπλα στρέφονται κατά των Αρμενίων.

Για κάποιο διάστημα κυκλοφορούσαν φήμες ότι το Αζερμπαϊτζάν θα μπορούσε να γίνει εφαλτήριο για μια αμερικανική-ισραηλινή επιχείρηση κατά του Ιράν. Το Μπακού, φυσικά, το αρνείται και δηλώνει μη παρέμβαση στην σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ.

Το ισραηλινό "υποστηρίζουμε το Αζερμπαϊτζάν εναντίον του Ιράν", πάντως, στην πραγματικότητα καταλήγει να υποστηρίζουν την Τουρκία, η οποία σήμερα είναι σκληρός αντίπαλος του Ισραήλ. Η πολιτική του Ισραήλ στον Καύκασο είναι αποκαλυπτική της προτεραιότητας που δίνει στην αντίθεσή του με το Ιράν.

Με τον τρόπο αυτό, οι Ισραηλινοί αφήνουν εμμέσως ανοικτό ένα δίαυλο συνεννόησης με την Άγκυρα. Παράλληλα, η εμπλοκή τους στον Καύκασο, στην "αυλή" της Ρωσίας, αντισταθμίζει την εμπλοκή των Ρώσων στη Συρία (https://slpress.gr/diethni/giati-to-israil-enischyei-toys-symmachoys-tis-toyrkias-azeroys/)].  

Στην συνέχεια, οι Αζέροι επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά στους Αρμένιους στο Αρτσάχ, και σίγουροι για την νίκη τους και για άμεση-επικείμενη και άτακτη υποχώρηση του Αρμενικού στρατού από τους ίδιους, κατέλαβαν αρκετά εδάφη στην περιοχή αυτή.

Η  Αζερική προέλαση συνεχίστηκε και οι Αζέροι έφτασαν σύντομα κοντά στην πρωτεύουσα του Αρτσάχ, σίγουροι πως σύντομα θα σπάσουν τις εκεί Αρμενικές οχυρώσεις, θα καταλάβουν την περιοχή.

Όμως, η κινητοποίηση των εφεδρειών των Αρμενίων, όπως και η ταχύτατη «ροή πολεμικού εξοπλισμού» από την Ρωσία και το Ιράν, αντέστρεψαν σύντομα την κατάσταση και οι Αζέροι νικήθηκαν και εκδιωχτήκαν ξανά από τα εδάφη τους σε κάθε πολεμικό μέτωπο τους με τους Αρμένιους.

[Για κάποιους, η επίθεση των Αζέρων με παρακίνηση των Τούρκων στην συμμαχική με τους Ρώσους Αρμενία και την Δημοκρατία του Αρτσάχ, θυμίζει την επίθεση των Γεωργιανών το 2008 στις συμμαχικές με τους Ρώσους περιοχές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, αλλά και την επίθεση του δικτάτορα Ιωαννίδη στην Κύπρο το 1974 (αλλά και την επίθεση των Ουκρανών σε Κριμαία και στην Νοβορώσια το 2014-http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_92.html).

Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, οι φιλοδυτικοί αυτοί ηγέτες, «ενθαρρύνθηκαν για την επίθεση τους αυτή» από τις ΗΠΑ, οι οποίες τους έδωσαν δήθεν «συμμαχικές εγγυήσεις προστασίας και διαβεβαιώσεις», όμως όταν αυτοί πραγματοποίησαν τις επιθέσεις τους, οι ΗΠΑ τους άφησαν αβοήθητους στα χέρια των Ρώσων και των Τούρκων που τους επιτέθηκαν (http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_13.h, tml http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_61.html ).

Κάποιοι πιστεύουν ότι αν οι Αζέροι το παρακάνουν με την επίθεση στους Αρμένιους και καταφέρουν να προελαύσουν βαθιά στα Αρμενικά εδάφη, προκαλώντας μαζί με τους Τούρκους στο Αρτσάχ μία νέα εκδίωξη και σφαγή των Αρμενίων από την περιοχή αυτή (όπως αυτοί που έκαναν οι Τούρκοι στους Αρμένιους στην Τουρκία το 1915 και τώρα οπέ κάθε δολοφόνος γυρίζουν ξανά πάντα στον «τόπο (και στα θύματα) του εγκλήματος»).

Σε μία τέτοια περίπτωση, οι Ρώσοι θα μπορούσαν να εισβάλουν ακόμα και ίδιο το Αζερμπαϊτζάν νιώθοντας να απειλούνται τα συμφέροντα τους, οι σύμμαχοι τους και οι Τούρκοι να εισβάλουν «στα χωράφια τους», φτάνοντας ως το Μπακού και τότε θα είναι πολύ αμφίβολο αν θα επέμβουν για να τους σώσουν οι Τούρκοι, Ισραηλινοί ή Δυτικοί σύμμαχοι τους].

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πράγματων; Θα ηττηθούν άραγε δηλαδή οι Αζέροι τελικά από τους Αρμένιους ή θα χρειαστεί να επέμβουν οι Ρώσοι για να «βάλουν ξανά στην θέση του» το Αζερμπαϊτζάν;

Άγνωστο, αλλά καλό θα ήταν εμείς ως χωρά, να βοηθήσουμε τους Αρμένιους και να επιδιώξουμε την συμμαχία με αυτούς και την νίκη τους επί των Αζέρων (http://alophx.blogspot.com/2020/07/blog-post_11.html), οι οποίοι μας έχουν δηλώσει ωμά ότι μας θεωρούν εχθρική χώρα και οι ίδιοι είναι σύμμαχοι των Τούρκων, έτσι ώστε ο τουρκικός ιμπεριαλισμός έναντι της πατρίδας μας να ηττηθεί οριστικά και η πατρίδα μας να εισέλθει εκ νέου τελικά σε μία νέα εποχή ειρήνης, ευημερίας και ανάπτυξης.