ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 8

 ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 8

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει μόνο τα σημαντικότερα και διασημότερα περιστατικά και προσωπικότητες της ιστορίας, τα οποία την επηρέασαν και διαμόρφωσαν σημαντικά με τις πράξεις τους, και των οποίων πολλές φορές ο βίος και οι πράξεις μοιάζουν καταπληκτικά.

Όμως υπάρχουν και λιγότερο γνωστές ιστορικές ομοιότητες προσώπων και γεγονότων στην ιστορία που διαμόρφωσαν σημαντικά σε αυτή. Κάποιες από αυτές αναφέρονται και στο παρόν άρθρο.

Έτσι, υπήρχε μεταφορά Ελληνικών πληθυσμών σε Ελληνικά μέρη που είχαν καταλάβει βάρβαροι (π.χ. Σλάβοι) με απομάκρυνση αυτών και μεταφορά τους στην Μικρά Ασία κοντά στα σύνορα με τους Άραβες για να παραμείνουν αυτά τα μέρη με Ελληνικούς πληθυσμούς, όπως ακριβώς και μετά από την Μικρασιατική Καταστροφή πολλοί Έλληνες της Μικράς Ασίας, της Ανατολικής Θράκης και του Πόντου εγκαταστάθηκαν από το κράτος στην πάντα Ελληνική Μακεδονία μας και αλλά μέρη που τα διεκδικούσαν αδίκως οι Σλάβοι και άλλοι λαοί (π.χ. Αλβανοί και Ρουμάνοι).

Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι η Ήπειρος ήταν η Αρχαία και πρωταρχική Ελλάς στα μετεωρολογικά του, ενώ οι κάτοικοι στην Θεσπρωτία, την Ελλοπία στο ιερό της Δωδώνης των Ιωάννινων και τον Αχελώο (που πήρε το όνομα του από τον ποταμό Σελήνιο), ονομάζονταν Σελλοί/Ελλοί/Έλληνες (πιο πριν είχαν το όνομα Γραικοί). Οι Έλληνες/Μυρμιδώνες της Φθίας ήταν κατά πολλούς άποικοι των Ηπειρωτών Ελλήνων που μετοίκησαν στην συγκεκριμένη περιοχή.

Τόσο ο Μοσάντεκ, όσο και ο Γεώργιος ο Παπανδρέου ο Πρεσβύτερος, όπως και ο Αμπντούλ Καντέρ Χαν πέθαναν όλοι τους σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Τα 14 πιο πιστά σκυλιά της Ιστορίας

Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε τα 14 πιο πιστά σκυλιά που έμειναν στην ιστορία. Σίγουρα ωστόσο, υπάρχουν πολλά περισσότερα παραδείγματα ηρωικών σκύλων που μας διδάσκουν καθημερινά τι σημαίνει αυθεντική αγάπη.

1. Bobbie the Wonder Dog

Ο Bobbie ήταν μια διασταύρωση σκωτσέζικου ποιμενικού και αγγλικό Shepherd. Το 1923 μ.Χ., σε μια οικογενειακή οδική εκδρομή στην Ινδιάνα, ο Bobbie, ο οποίος ήταν δύο ετών, ξέφυγε από τους ιδιοκτήτες του και χάθηκε. Μετά από διεξοδική έρευνα η συντετριμμένη οικογένειά του επέστρεψε στο σπίτι τους στο Όρεγκον. Όπως ήταν φυσικό δεν περίμεναν να δουν και πάλι το αγαπημένο τους σκυλί.

Έξι μήνες αργότερα, εμφανίστηκε ο Bobbie ψωριάρης αδύνατος και τα πόδια του είχαν φθαρεί τόσο που φαίνονταν τα κόκαλα. Είχε όλα τα σημάδια ταλαιπωρίας που επιβεβαίωναν ότι είχε διασχίσει 4666 χλμ μέσα από πεδιάδες, βουνά, έρημο, μέσα στην παγωνιά του χειμώνα για να επιστρέψει σπίτι του.

Έλαβε εκατοντάδες επιστολές από ανθρώπους απ' όλον τον κόσμο και τιμήθηκε με ένα κόσμημα-κολάρο και τα κλειδιά της πόλης. Μάλιστα ο σκύλος ο σκύλος Rin Tin Tin κατέθεσε με το στόμα του στεφάνι στον τάφο του. Ο Bobbie είναι απόδειξη της αφοσίωσης και το Silverton τον τιμάει στην ετήσια παρέλαση των παιδιών για ζώα συντροφιάς.

2. Jofi

Η Jofi ήταν το Chow Chow του Σίγκμουντ Φρόιντ. Ο Φρόιντ επέτρεπε στο σκυλί να παρακολουθεί τις συνεδρίες με τους ασθενείς του, σημειώνοντας στα χαρτιά του πόσο πολύ τον βοήθησε να διαβάζει την διάθεσή τους. Όταν οι ασθενείς ήταν ήρεμοι, η Jofi καθόταν αρκετά κοντά ώστε να μπορούν να την χαϊδέψουν. Όταν ήταν ανήσυχοι, κρατούσε μια απόσταση.

 3. Shep

Ο Shep ήταν ένας ποιμενικός που εμφανίστηκε το 1936 σε ένα σιδηροδρομικό σταθμό της Μοντάνα.  Ο σκύλος πρωτοεμφανίστηκε όταν φορτώθηκε στο τρένο ένα φέρετρο για να πάει στις Ανατολικές ΗΠΑ. Όταν το τρένο έφυγε, ο Shep συνέχισε να επιστρέφει στο σταθμό για κάθε επόμενο τρένο που ερχόταν.

Πήρε λίγο καιρό στους υπαλλήλους του σταθμού να συνειδητοποιήσουν πως το φέρετρο πιθανότατα ανήκε στον ιδιοκτήτη του σκύλου, και ο σκύλος ερχόταν σε κάθε τρένο περιμένοντας να κατέβει το αγαπημένο του αφεντικό.

Οι υπάλληλοι του σταθμού άρχισαν να φροντίζουν τον Shep, που ζούσε πλέον στο σταθμό, και έτσι έγινε γνωστός σε όλους όσους περνούσαν από εκεί. Το 1942 μ.Χ. ο Shep πέθανε, όταν τον πάτησε ένα από τα τρένα που περίμενε.

Λέγεται πως στεκόταν με τα μπροστινά του πόδια στις ράγες και απλώς δεν άκουσε το τρένο εγκαίρως, και ο μηχανοδηγός δεν πρόλαβε να σταματήσει. Προς τιμήν του στήθηκε ένα άγαλμα το 1994 μ.Χ. στο Φορτ Μπεντόν της Μοντάνα. Το άγαλμα τον δείχνει να στέκεται με τα μπροστινά πόδια στις ράγες, περιμένοντας το τρένο.

4. Fido

Το 1943 μ.Χ., ο ιδιοκτήτης του Fido, Carlo Soriani, έχασε τη ζωή τους σε μια αεροπορική επιδρομή κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Για τα επόμενα 14 χρόνια, μέχρι το 1957 μ.Χ. που ο Fido πέθανε, επέστρεφε στην στάση του λεωφορείου που ήταν κάποτε το σημείο συνάντησης με τον κύριό του.

5. Άργος

Πρόκειται για τον πιστό σκύλο του Οδυσσέα που αναγνώρισε τον κύριό του ύστερα από είκοσι χρόνια. Αυτό έγινε παρά το γεγονός ότι ο Οδυσσέας ήταν μεταμφιεσμένος σε ζητιάνο προκειμένου να ανακαλύψει το τι συνέβαινε στο ανάκτορό του κατά τη μακρά απουσία του. Aμέσως μετά, ο Άργος πέθανε.

6. Hachiko

Ίσως ο πιο γνωστός σκύλος της ιστορίας, ράτσας Ακίτα. Ο Hachiko είχε αφεντικό έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου του Τόκιο, ο οποίος έπρεπε κάθε μέρα να πάρει το τρένο από το σταθμό της Σιμπούγια. Κάθε μέρα ο Hachiko τον περίμενε στο σταθμό να επιστρέψει.Μια μέρα, όμως, ο καθηγητής πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία και δεν επέστρεψε ποτέ.

Ο Hachiko δόθηκε σε άλλο ιδιοκτήτη, αλλά το έσκαγε συνέχεια, και πήγαινε στο σπίτι που ζούσε με το αγαπημένο του αφεντικό. Κάποια στιγμή κατάλαβε πως το αφεντικό του δεν θα επιστρέψει στο σπίτι, και έτσι άρχισε να πηγαίνει να τον περιμένει στο σταθμό της Σιμπούγια.

Κάθε μέρα για εννέα ολόκληρα χρόνια πήγαινε στο σταθμό την ώρα που ερχόταν το τρένο που έφερνε το αφεντικό του και περίμενε. Σιγά σιγά οι υπάλληλοι του σταθμού και κάποιοι καθημερινοί επιβάτες του τρένου άρχισαν να συγκινούνται από την αφοσίωσή του και να τον φροντίζουν, δίνοντάς του φαγητό και νερό, μέχρι τον θάνατό του το 1935 μ.Χ.

Το 1934 μ.Χ. στήθηκε άγαλμα του Hachiko στο σταθμό της Σιμπούγια, αλλά ανακυκλώθηκε για εξοπλισμό κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Ένα νέο άγαλμα στήθηκε προς τιμήν του το 1948 μ.Χ., όπου υπάρχει μέχρι και σήμερα. Η έξοδος κοντά στην οποία στήθηκε το άγαλμα, ονομάστηκε "Έξοδος του Hachiko".

7. Capitan 

Για έξι χρόνια, ο Γερμανικός Ποιμενικός από τους πρόποδες της Αργεντινής έχει γίνει άγρυπνος φρουρός στον τάφο του ιδιοκτήτη του. Μυστηριωδώς, παραμένει άγνωστο στην οικογένεια του εκλιπόντος πώς ο Capitan ξεχώρισε το μνήμα μέσα σε τόσα άλλα.

Ο σκύλος δεν ήταν παρών στην κηδεία . Ήταν μια Κυριακή μετά την επιστροφή από το νεκροταφείο, όταν η οικογένεια παρατήρησε την πένθιμη συμπεριφορά του Capitan . Ο υπεύθυνος του νεκροταφείου είπε στην οικογένεια πως τον έβλεπε τον Capitan να περιπλανιέται προσπαθώντας να βρει  τον τάφο του ιδιοκτήτη του.

8. Barry der Menschenretter 

Ένας σκύλος-διασώστης, Αγίου Βερνάρδου. Έζησε στα βουνά της Ελβετίας. Ο Barry έσωσε πάνω από 40 ανθρώπους, μέχρι το θάνατό του στο Μπερν. Πέθανε σε ηλικία 14 ετών το 1814 μ.Χ. Προς τιμήν του στήθηκε ένα μνημείο στην είσοδο του νεκροταφείου κατοικίδιων Cimeti 232 des Chiens στο Παρίσι.

9. Greyfriars Bobby 

Ο ιδιοκτήτης του Bobby πέθανε το 1858 μ.Χ. από μια αρρώστια. Από τότε ο Bobby καθόταν και φύλαγε τον τάφο του αγαπημένου του αφεντικού για 14 ολόκληρα χρόνια. Το 1872 μ.Χ. πέθανε και η αγάπη του για το αφεντικό του συγκίνησε πολλούς, τόσο μάλιστα που για να μην το μαζέψουν ως αδέσποτο ανέλαβε την προστασία του ο δήμος της περιοχής. Το 1873 μ.Χ., στήθηκε άγαλμα προς τιμήν του στην άκρη της Γέφυρας του Γεωργίου IV στο Εδιμβούργο όπου έζησε.

10. Balto

Ο Balto, ήταν ένα χάσκυ  η ιστορία του οποίου έχει γίνει και ταινία. Το 1925 μ.Χ. ξέσπασε μια επιδημία στην πόλη Νομ της Αλάσκας και το μόνο φάρμακο που υπήρχε έπρεπε να μεταφερθεί από μια μακρινή πόλη.

Όμως το τραίνο δεν μπορούσε να το μεταφέρει καθώς είχε παγώσει η μηχανή του και έτσι ο μόνος τρόπος να φτάσει το φάρμακο ήταν με έλκυθρο που το έσερναν σκύλοι.  Αρχηγός της ομάδας σκύλων ήταν ο Balto, ο οποίος κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα χωρίς να χάσει το δρόμο του ακόμα και με μηδενική ορατότητα και χιονοθύελλα.

Με την καθοδήγηση του Balto, το φάρμακο έφτασε στον προορισμό του και έσωσε την πόλη, έχοντας διανύσει πάνω από χίλια χιλιόμετρα μέσα σε μόλις πεντέμισι μέρες. Ο οδηγός του ελκήθρου, Gunnar Kaasen, όταν οι κάτοικοι της πόλης θέλησαν να τον ευχαριστήσουν είπε πως η δόξα αξίζει και στον Balto.  Πέθανε το 1933 μ.Χ., ενώ προς τιμήν του στήθηκε το 1925 μ.Χ. ένα άγαλμά του στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης.

11. Swansea Jack

Ο Jack ήταν ένα Ριτρίβερ από το Γουέηλς της Βρετανίας.  Ζούσε μαζί με το αφεντικό του δίπλα από ένα ποτάμι. Το 1931 μ.Χ. έσωσε ένα δωδεκάχρονο παιδί που είχε παρασυρθεί από το ποτάμι, αλλά δεν δόθηκε δημοσιότητα στο όλο θέμα.

Λίγες εβδομάδες αργότερα έσωσε έναν κολυμβητή και άρχισε σιγά σιγά να γίνεται διάσημος για τις διασώσεις του.  Κατά την διάρκεια της ζωής του ο Jack έσωσε από το ποτάμι 27 ανθρώπους μέχρι τον θάνατό του το 1937 μ.Χ. από δηλητηρίαση. Ένα μνημείο προς τιμήν του στήθηκε μετά τον θάνατο του στη Σουάνσα.

12. Mancs

 Πρόκειται για ένα Γερμανικό Ποιμενικό σκύλο διασώστη από το Μίσκολκ της Ουγγαρίας. Ο Mancs ειδικευόταν στον εντοπισμό εγκλωβισμένων κάτω από συντρίμμια ανθρώπων μετά από σεισμούς. Αναγνώριζε από την μυρωδιά εάν ο εγκλωβισμένος ήταν νεκρός ή ζωντανός και έκανε ανάλογο σήμα. Αν ο εγκλωβισμένος ήταν νεκρός, ο Mancs ξάπλωνε, ενώ αν ήταν ζωντανός σηκωνόταν κουνώντας την ουρά του και γαύγιζε.

Ο Mancs έγινε διάσημος όταν έσωσε ένα τρίχρονο κοριτσάκι που πέρασε 82 ώρες θαμμένο κάτω από συντρίμμια μετά από ένα σεισμό στην Τουρκία το 1999 μ.Χ. και έλαβε μέρος σε πολλές διασώσεις, μέχρι τον θάνατό του από πνευμονία το 2006 μ.Χ. Προς τιμήν του στήθηκε το 2004 μ.Χ. ένα άγαλμα στο Μίσκολκ. Το άγαλμα τον απεικονίζει να ψάχνει για εγκλωβισμένους στα συντρίμμια.

13. Sergeant Stubby

Πρόκειται για ένα pit bull terrier το οποίο υπηρέτησε τον αμερικανικό στρατό τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Υπηρέτησε 18 μήνες και πήρε μέρος σε 17 μάχες. Σε βαθμό έφτασε μέχρι λοχίας. Μερικά από τα κατορθώματα του ήταν να μεταφέρει μηνύματα μέσα από πυρά, να βρίσκει τραυματισμένους και να κάθετε μαζί τους μέχρι να έρθει βοήθεια.

Μια φορά μύρισε χημικό ( mustard ) που είχαν ρίξει οι Γερμανοί και προειδοποίησε όλη την μεραρχία και φυσικά έσωσε πολλές ζωές. Ακόμα μια φορά αντιλήφθηκε έναν Γερμανό κατάσκοπο και του επιτέθηκε αρπάζοντάς τον από τα πόδια. Τον έριξε κάτω και τον κράτησε μέχρι που ήρθαν οι στρατιώτες και τον συνέλαβαν. Πέθανε στις 4 Απριλίου 1926 μ.Χ. από γηρατειά.

14. Jim το σκυλί θαύμα

Ο Jim γεννήθηκε στην Λουιζιάνα το 1925 μ.Χ. Εμφάνιζε σημάδια υψηλής νοημοσύνης. Ήταν σε θέση να επιλέξει τα χρώματα που φορούσε ένα πρόσωπο, αν και προφανώς οι σκύλοι δεν βλέπουν χρώματα. Μπορούσε να επιλέξει ένα αυτοκίνητο από τον ιδιοκτήτη του, το χρώμα, τη μάρκα, ή τον αριθμό της πινακίδας. Ο Jim ήταν κυνηγόσκυλο το όποιο μάντευε πάντα με επιτυχία που θα ήταν τα θηράματα.

Ο Jim εξετάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Μισούρι από μια ομάδα κτηνιάτρων και επιστημόνων, απάντησε σε επιτυχία σε προσταγές που του είχαν δοθεί στα ιταλικά, γαλλικά, γερμανικά και ισπανικά.  Μετά τον πήραν σε ένα Ελληνικό μάθημα και του δόθηκαν προσταγές στην ελληνική γλώσσα στις οποίες απάντησε με επιτυχία.

Και το πιο καταπληκτικό, μπορούσε να προβλέψει με επιτυχία το φύλο ενός αγέννητου βρέφους. Πέθανε στις 18 Μαρτίου 1937 μ.Χ. και θάφτηκε στο νεκροταφείο στο Μάρσαλ. Μια μικρή άσπρη πέτρα τοποθετήθηκε πάνω στον τάφο του που φέρει την επιγραφή "Jim, the Wonder Dog" (https://petstory.eu/index.php?route=information/news&news_id=11).

Πιστός σκύλος μένει στο κοιμητήριο τα τελευταία έξι χρόνια. Δεν φεύγει από τον τάφο του αφεντικού του. Ο Capitan είναι ένας Γερμανικός ποιμενικός που δυσκολεύτηκε πολύ να ξεπεράσει το χαμό του αφεντικού του και… έμεινε δίπλα στον τάφο του επί έξι χρόνια!

Όταν ο Αργεντίνος Miguel Guzman πέθανε το 2006 μ.Χ. ο πιστός του σκύλος έφυγε μακριά από το σπίτι που μοιραζόταν μαζί του. Μια εβδομάδα μετά η οικογένεια του εκλιπόντος επισκέφτηκε τον τάφο και βρήκε τον σκύλο εκεί να θρηνεί την απώλεια του ιδιοκτήτη του. Από εκείνη την μέρα ο σκύλος δεν έφυγε –παρά μόνο ελάχιστες φορές- δίπλα από τον τάφο στο κοιμητήριο της πόλης Villa Carlos Paz, στην κεντρική Αργεντινή.

«Όταν πέθανε ο άντρας μου χάσαμε το σκύλο μας τον Capitan. Πιστέψαμε ότι τον είχε πατήσει κάποιο αυτοκίνητο γιατί έλειπε για μια εβδομάδα. Όταν επισκεφτήκαμε τον τάφο τον βρήκαμε να στέκεται εκεί. Μόλις μας είδε ήρθε τρέχοντας κατά πάνω μας γαυγίζοντας. Ήταν σαν να έκλαιγε» είπε η Veronica Guzman.

«Δεν τον είχαμε πάει ποτέ στο νεκροταφείο και δεν ξέρουμε πώς κατάφερε να το βρει. Την επόμενη Κυριακή ήταν ακόμη εκεί. Μας ακολούθησε για λίγο στο σπίτι, αλλά επέστρεψε δίπλα στον τάφο μόλις σκοτείνιασε» πρόσθεσε.

Ένας υπάλληλος του νεκροταφείου, ο Hector Baccega, θυμάται ακόμη την πρώτη φορά που είδε το σκύλο: «Εμφανίστηκε ξαφνικά μια μέρα, χωρίς συνοδό και άρχισε να περιφέρεται ανάμεσα στους τάφους μέχρι που βρήκε εκείνον του αφεντικού του. Κατά την διάρκεια της ημέρας έκανε μερικές βόλτες ανάμεσα στους τάφους, αλλά πάντα επέστρεφε στο σημείο του. Κάθε μέρα στις 6 το απόγευμα ξαπλώνει πάνω στον τάφο και κάθεται εκεί όλη την νύχτα».

«Προσπάθησα πολλές φορές να φέρω τον Capitan σπίτι, όμως εκείνος πάντα γυρνά στον τάφο. Νομίζω ότι θα μείνει για πάντα εκεί, μέχρι να πεθάνει. Προσέχει τον μπαμπά μου» είπε ο γιος του Miguel Guzman, Damian. Η ιστορία του Capitan μοιάζει με εκείνη του Hachiko, ενός σκύλου που λέγεται ότι περίμενε το αφεντικό του στο σταθμό του τρένου στο Τόκιο κάθε μέρα επί εννιά χρόνια (https://www.newsbeast.gr/environment/arthro/412802/den-feugei-apo-ton-tafo-tou-afedikou-tou).

Αλλά και ο πιστός σκύλος του βασιλιά της Θράκης Λυσίμαχου μετά την ήττα του και τον θάνατο του στην μάχη του Κουροπέδιου έμεινε δίπλα στο πτώμα του Λυσίμαχου και έδιωχνε τα κοράκια από το σώμα του για έξι μέρες μέχρι που ο γιος του βρήκε στο πεδίο της μάχης το σώμα του πατέρα του και το έθαψε.

Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ συνέκρινε κάποτε (μετά τον θάνατο του Στάλιν το 1953 μ.Χ.) έναν αγώνα εξουσίας του Κρεμλίνου για την διαδοχή με μια μάχη μπουλντόγκ κάτω από ένα χαλί: Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά πρέπει να είναι πολύ βίαιος, ενώ και ο Μέγας Αλέξανδρος λίγο πριν πεθάνει είπε για τον ίδιο λόγο ότι με τον θάνατο του θα ακολουθήσουν πολλοί αιματηροί επικήδειοι αγώνες για την διαδοχή στον θρόνο του.

Οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν τον ορό φιλόσοφοι ήταν ο Ηράκλειτος και ο Πυθαγόρας.

Υπήρχαν στην Αρχαιότητα οι Ετεοκρήτες και οι Ετεοκύπριοι (Ετέο σημαίνει πρωταρχικοί).

Όπως οι Μεσαιωνικοί και νεότεροι Έλληνες περίμεναν τον ερχομό του Μαρμαρωμένου Βασιλιά να επιστρέψει αφού ξεσαμαρώσει και να ανακαταλάβει την Πόλη και να διώξει τους Τούρκους στην Κόκκινη Μηλιά, όπως και οι Αρχαίοι Αθηναίοι περίμεναν σε δύσκολες στιγμές της ιστορίας τους να επιστρέψει ο Αρμόδιος για να τους σώσει.

Υπήρχαν αντιμαχίες για την γη από ιερά και δήμους στον Μεσαίωνα στην Δυτική Ευρώπη, όπως και στην Πίλο στις Μυκήνες στην Αρχαιότητα.

Στις Κυκλάδες έγινε η πρώτη «βιομηχανική επανάσταση» με την χρήση οψιδιανού, ο οποίος στην Αρχαιότητα είχε την ιδιά αξία με το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο στις μέρες μας, όπως και τα μπαχαρικά στον Μεσαίωνα.

Ο Διπλός Πέλεκυς, ήταν όπως και Σταυρός στον Χριστιανισμό, αλλά και η ημισέληνος στο ισλάμ.

Οι γυναίκες στην Γαλλία, όπως και στις Μυκήνες και στην Μινωική Κρήτη βάφονταν πολύ με μακιγιάζ, ενώ ειχαν πιο πολλά δικαιώματα στην Μινωική Κρήτη, στην Σπαρτή, το Αρχαίο Ισραήλ και την Ρωμανία.

Πολλοί στην Ρωμανία έλεγαν τους Τούρκους Πέρσες, όπως και ο Μακρυγιάννης.

Η Κύπρος λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης και των μετάλλων της (π.χ. τον χαλκό) κατακτήθηκε από πολλούς λαούς, όπως Ασσύριους, Πέρσες, Ρωμαίους, Άραβες, Άγγλους, Βένετους, Γάλλους και Τούρκους.

Όπως και οι Ρωμαίοι λεγεωνάριοι, έτσι και οι στρατιώτες των Πτολεμαίων όταν αποστρατεύονταν έπαιρναν κλήρο γης ως ανταμοιβή.

Όπως οι Σελευκίδες αντιμετώπισαν τις εξεγέρσεις των γηγενών Μακκαβαίων στο Αρχαίο Ισραήλ, έτσι και οι Πτολεμαίοι είχαν εξεγέρσεις των γηγενών Αιγυπτίων.

Τόσο οι Φράγκοι, όσο και οι  Τούρκοι όταν μπορούσαν απαγορεύαν την παιδεία στους κατεκτημένους από τους ιδίους λαούς, έτσι ώστε αυτοί να μην θυμούνται την ιστορία και να επαναστατούν εναντίον τους.

Οι Δελφοί έλαβαν το μέρος των εισβολέων, τόσο των Περσών, όσο και των Ρωμαίων.

Υπήρχαν επιγράμματα και αναθήματα των Ελλήνων επί των Περσών από τους Έλληνες για τις νίκες τους στις Πλαταιές, όπως και στα Γαυγάμηλα και την κατάκτηση της Περσέπολης.

Η Σπαρτή υπό τον Φοιβίδα παρόλο που καταδίκασε τις πράξεις του εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι αυτός κατέλαβε την Θήβα, όπως ακριβώς έκανε και ο πάπας της Ρώμης όταν οι Σταυροφόροι κατέλαβαν την Ζάρα και την Πόλη.

Ο Επαμεινώνδας ονομάζονταν ο Κλαούζεβιτς της Αρχαιότητας που έκανε τις θεωρίες του πράξη.

Ο Θαρύπας ίδρυσε το Κοινό των Μολοσσών και η Ολυμπιάδα το Κοινό της Ηπείρου.

Τόσο ο Αλέξανδρος ο Α΄ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας, όσο και οι Αθηναίοι, αλλά και οι Σπαρτιάτες επί Κλεομένη του Α΄ σκότωσαν τους Πέρσες πρέσβεις που τους ζήτησαν γη και ύδωρ.

Ο Αρχέλαος ονομάζονταν ο Περικλής της Περσίας.

Όμηρος ήταν στα νιάτα του στην Ιλλυρία και την Θήβα ο Φίλιππος ο Β΄ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας, όπως και ο Αέτιος στους Γότθους και τους Ούννους και ο Αττίλας στην Ρώμη.

Παράθυρο στην θάλασσα για τον Φίλιππο τον Β΄ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας ήταν η κατάκτηση της Αμφίπολης και της Πύδνας και του Αζόφ και της Αγίας Πετρούπολης για την Ρωσία.

Ο Φίλιππος ο Β΄ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας ονόμασε πρώτος πόλεις με το ονομα του (Φίλιπποι, Φιλιππούπολη) και ακολουθήσε ο γιος του Μέγας Αλέξανδρος (Αλεξανδρούπολη, Αλεξάνδρεια), οι Διάδοχοι (Αντιόχεια, Σελεύκεια, Θεσσαλονίκη), ο Μέγας Κωνσταντίνος (την Κωνσταντινούπολη) και ο Μέγας Πέτρος (την Αγία Πετρούπολη).

Με το ασημί που ανακαλύφθηκε στο Λαύριο έκτισε ο Θεμιστοκλής στον στόλο της Αθήνας και με τον χρυσό που βρέθηκε στην Πύδνα και το Πάγιοί έκτισε ο Φίλιππος ο Β΄ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας τον στρατό και τον στόλο του.

Ο Φίλιππος ο Β΄ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας ονομάστηκε Μακιαβέλλι που δεν έγραφε, αλλά επάρατε.

Μητέρα από την Θράκη είχε ο Θεμιστοκλής και ο Θουκυδίδης.

«Φιλαθηναίος» ονομάστηκε ο Σιτάλκης, ο Αντώνιος και ο Ανδριανός.

Η Γραμμική Α’ στους Μυκηναίους και του ιερογλυφικά στην Αίγυπτο γράφονταν και χρησιμοποιούνταν μόνο από τους ιερείς και των τάξη των γραφέων αυτών των λαών αντίστοιχα.

Όπως υπήρχε η Ελληνιστική κοινή, υπήρχε και η Μυκηναϊκή κοινή.

Αρχικά, στην Αρχαία Ελλάδα, όπως και στην Αρχαία Γαλατία, την Ρώμη και την Ρωμανία η εκλογή των ηγετών γίνονταν από τον στρατό και τον λαό (όπως και με τους Κλέφτες) και αργότερα αυτό το αξίωμα έγινε κληρονομικό.

Τόσο το Λατινικό, όσο και το Σλαβικό αλφάβητο προέρχονταν από Έλληνες (το πρώτο από τους Χαλκιδείς και το δευτέρους από τους Άγιους Ιεραποστόλους αδερφούς Κύριλλο και Μεθόδιο).

Η πρώτη μορφή δημοκρατίας πριν τον Σόλωνα στην Αθηνά, ήταν από τον Μαντινεία νομοθέτη Δήμωνα στην Κυρήνη.

Ο πρώτος που έκοψε νομίσματα στην Λυδία ήταν ο Γύγης και στην Ελλάδα ο τύραννος του Άργους Φείδων τα Αιγίνια σε νομισματοκοπείο στην Αίγινα, ενώ και ο πρώτος κυβερνήτης του Νέου Ελληνικού κράτους ο Ιωάννης Καποδίστριας έκοψε τα πρωτα νομίσματα του τα Φοινίκια σε νομισματοκοπείο στην Αίγινα. Τα πρωτα χαρτονομίσματα τα έκοψε ο Σουηδός τραπεζίτης Palmstonch.

Όμηρος ήταν στα νιάτα του στην Ιλλυρία και την Θήβα ο Φίλιππος ο Β΄ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας, όπως και ο Αέτιος στους Γότθους και τους Ούννους και ο Αττίλας στην Ρώμη.

Όπως οι Σελευκίδες αντιμετώπισαν τις εξεγέρσεις των γηγενών Μακκαβαίων στο Αρχαίο Ισραήλ, έτσι και οι Πτολεμαίοι είχαν εξεγέρσεις των γηγενών Αιγυπτίων, οι οποίοι πολλές φορές είχαν και την υποστήριξη των Ρωμαίων.

Όπως και οι Ρωμαίοι λεγεωνάριοι, έτσι και οι στρατιώτες των Πτολεμαίων όταν αποστρατεύονταν έπαιρναν κλήρο γης ως ανταμοιβή.

Το δε Κοινό των Βολιωτών το διέλυσαν τόσο οι Σπαρτιάτες, όσο και ο Φίλιππος ο Β’.

Το Κοινό των Ελλήνων ονομάζονταν και Κοινό Πανελληνίων και Β’ Συμμαχία της Κορίνθου.

Με τα χρήματα από τα θησαυροφυλάκια των Περσών (http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_27.html) που έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος στην κυκλοφορία δημιουργήθηκαν τα πρωτα τραπεζικά συστήματα στην Ελλάδα στην Ρόδο, σαν της Ελβετίας σήμερα.

Ο Βλαντ Τσέπες Γ’ Δράκουλα σκότωσε τους πρέσβεις του Μωάμεθ του Β’ του Πορθητή ξεκινώντας με τον τρόπο αυτό ουσιαστικά τον πόλεμο με τους Τούρκους, όπως ακριβώς έκαναν και οι Σπαρτιάτες και οι Αθηναίοι με τους πρέσβεις του Πέρση βασιλιά Δαρείου του Α΄ του Μέγα.

Τα σώματα των εκτελεσθέντων από τους Άγγλους Τζον Μπαλ και Ουίλιαμ Ουάλας κομματιάστηκαν, χωρίστηκαν στα τέσσερα και εκτέθηκαν σε διάφορα σημεία της Αγγλίας προς παραδειγματισμό.

Ο νέος Υπουργός Υποδομών της Ιταλίας, Ματέο Σαλβίνι υποσχέθηκε την δημιουργία μίας γέφυρας που θα συνδέει την Σικελία και την Νότια Ιταλία. Ο γραμματέας της Λέγκας, εταίρος στην κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι, δήλωσε ότι θα αρχίσει ξανά η συζήτηση για την γέφυρα από την Μεσίνα της Σικελίας στη Καλαβρία.

Τα φέρι μποτ που κινούνται σήμερα στο στενό κοστίζουν μέσα σε ένα χρόνο περισσότερο από όσο θα κοστίσει όλη η γέφυρα, εξήγησε ο Σαλβίνι στην Rai. Πρόκειται, όπως σημειώνει ο Guardian, για ένα σχέδιο που η προηγούμενη κυβέρνηση είχε απορρίψει λόγω κόστους, δυσκολίας στην κατασκευή και των επιπτώσεων που θα έχει στο περιβάλλον. Όλα αυτά σε μια περιοχή με σεισμικότητα από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη.

Το όνειρο για την γέφυρα πηγαίνει πίσω στην εποχή των Ρωμαίων. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος γράφει ότι οι Ρωμαίοι το 251 π.Χ είχαν φτιάξει μια «γέφυρα» με βαρέλια και βάρκες για να μεταφέρουν 140 πολεμικούς ελέφαντες που είχαν πάρει λάφυρα κατά τον Πρώτο Καρχηδονιακό Πόλεμο.

Τον 20^ο Αιώνα ο Μπενίτο Μουσολίνι είχε ονειρευτεί και αυτός την γέφυρα προς την Σικελία, αλλά κανένα σχέδιο του φασίστα δικτάτορα δεν προχώρησε. Πιο πρόσφατα, στα τέλη της δεκαετίας του ’90 μ.Χ., η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι είχε εξασφαλίσει μερική χρηματοδότηση από την ΕΕ για τα 6 δισ. ευρώ του σχεδίου. Η κυβέρνηση του Ρομάνο Πρόντι που τον διαδέχτηκε είχε απορρίψει το σχέδιο.

Αλλά ούτε ο Μπερλουσκόνι ούτε και ο Σαλβίνι αποθαρρύνονται από το κόστος ή τα επικίνδυνα ρήγματα στο υπέδαφος. «Επιτέλους ήρθε η ώρα να περάσουμε από τα λόγια στις πράξεις», είπε ο Σαλβίνι (https://www.pronews.gr/kosmos/o-m-salvini-yposxetai-gefyra-pros-ti-sikelia/).

AΠΟΚΑΛΥΨΗ- ΣΚΑΝΔΑΛΟ / ΦΡΙΚΗ / O ΡΑΣΠΟΥΤΙΝ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ / ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΡΙΞΕ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ/ Ο πλανεμένος ψευδοπατριάρχης Φιλάρετος έχει 3 παιδιά που τα εμφάνιζε στους Εκκλησιαστικούς κύκλους ως παιδιά της "αδερφής" του.

Η κόρη του σχισματικού ψευδοπατριάρχη Κιέβου Φιλάρετου που ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος για χάρη του θυσίασε την ενότητα της Εκκλησίας και 300.000 Ρώσους τον καταγγέλει για βάναυση κακομεταχείριση κι εγκατάλειψη

Η κόρη του ψευδο-Πατριάρχη Φιλάρετου (Μιχαήλ Ντενισένκο) έγραψε μια ανοικτή επιστολή, περιγράφοντας την κακομεταχείριση που υπέστη στα χέρια του φυσικού πατέρα της, και την βάναυση συμπεριφορά του έναντι των παιδιών του αλλά και ότι εγκατέλειψε παιδιά κι εγγόνια για να υλοποιήσει τις φιλοδοξίες του.

Πρόκειται για αυτό το ίδιο πρόσωπο τον σχισματικό Φιλάρετο, που ποδοπάτησε το μοναχικό του όρκο τον οποίο ο Βαρθολομαίος αποκατέστησε στην Εκκλησία θυσιάζοντας την ενότητά της, αγνοώντας σοβαρές κατηγορίες εναντίον του από πολυάριθμους Ορθόδοξους Επισκόπους για μια ποικιλόμορφη δέσμη θεμάτων.

Σύμφωνα με την κόρη του εγκατέλειψε τα παιδιά και τα εγγόνια του. Το ακόλουθο βιογραφικό απόσπασμα είναι ίσως το πιο θλιβερό μέρος της ιστορίας του Φιλάρετου. Δημοσιοποιήθηκε από τα δικά του παιδιά, που είχαν μια ζοφερή παιδική ηλικία.

Στην «ανοικτή επιστολή και εξομολόγηση» της προς τους συντάκτες ανεξάρτητων εφημερίδων και περιοδικών, η Βέρα Μεντβέντε (γεννημένη Ροντιόνοβα) έγραψε: «Θέλω να απευθυνθώ στους συντάκτες των εφημερίδων και των περιοδικών μ΄ένα αίτημα εκ μέρους μου και στο όνομα της γιαγιάς μου, Ξένιας Μιτροφάνοβα Ροντιόνοβα …

Θέλω να το κάνω ώστε οι άνθρωποι να ξέρουν όλη την πικρή αλήθεια για τον πρώην Vladika Φιλάρετο – το φυσικό μου πατέρα, που εγκατέλειψε τα παιδιά του, τη γιαγιά μου και τα εγγόνια του για να σώσει τη θέση του και την μοναχική του ιδιότητα. Είμαι 27 ετών ετών. Έζησα τα πρώτα δεκαπέντε μου χρόνια με τον πατέρα μου και τη μητέρα μου, Ευγενία Πετρόβνα Ροντιόνοβα.

Θυμάμαι όταν ήμουν πολύ μικρή, ο Vladika Φιλάρετος (vladika =επίσκοπος, έτσι μας είχε ορμηνέψει να τον αποκαλούμε μπροστά σε άλλους ανθρώπους) μ΄έπαιρνε στην αγκαλιά του όπως και τον αδελφό μου Αντρέσα και την αδερφή μου Λιούβα. Κάθε φορά που επέστρεφε από το εξωτερικό, μας έφερνε πάντοτε δώρα.  Εμείς τα παιδιά ωστόσο ποτέ δεν νιώσαμε κάτι γι αυτόν.

Η μαμά συχνά μας πήγαινε στην Εξαρχεία στην οδό Πουσκινσκάγια 36 , όπου μας έβλεπαν οι ιερείς και οι συνάδελφοί του. Αλλά γι αυτούς δεν θεωρούμασταν τα φυσικά τέκνα του Μητροπολίτη τους, αλλά μόνο τα παιδιά της «αδελφής» του, της Ευγενίας Πετρόβνα Ροντιοβόνα. Αν κάποιος αμφέβαλλε για τη μητέρα μου είχε έγγραφα έτοιμα για να αποδείξει ότι εμείς τα 3 παιδιά μας πήραν από διάφορα ορφανοτροφεία- εστίες.

Παρά την υλική μας άνεση στο σπίτι, η παιδική μας ηλικία ήταν πολύ σκληρή και καθόλου χαρούμενη.Η μητέρα συχνά μας χτυπούσε με βέργα από καουτσούκ. Κάποιες φορές ζητούσε βοήθεια από τον Βλάντυκα Φιλάρετο και μια μέρα χτύπησε τον Andrusha τόσο άσχημα ώστε η μπανιέρα ήταν γεμάτη με αίμα. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς μας επέβαλαν την υπακοή και την ταπεινοφροσύνη.

Η γιαγιά μας υπερασπίστηκε όσο μπορούσε. Λυπούσε για μας. Μια μέρα η δασκάλα μας στο Κίεβο στο Σχολείο Νο 4 (στην περιοχή Zheleznodorozhny) η Ταμάρα Ιβάνοβνα παρατήρησε μώλωπες στα χέρια και το κορμί του Αντρέι.

Κάλεσε την μητέρα μου στο σχολείο, λέγοντας ότι θα στερηθεί της γονικής επιμέλειας για την κακομεταχείριση των παιδιών της. Ωστόσο, το αποτέλεσμα ήταν ν΄απομακρυνθεί από το σχολείο η δασκάλα αφού η μητέρα μου ήξερε ποιον να χρησιμοποιήσει για να το πετύχει.

Ο παπάς και η μαμά πάντα προσπάθησαν επίσης να κρατήσουν και άλλες πιο σοβαρές υποθέσεις που περιβάλλουν το σκοτάδι και τη σιωπή. Έτσι, το 1982 μ.Χ. η αδερφή μου Λιούβα έφερε στο γυμνάσιο κάποιο υδράργυρο και το έσπασαν έτσι ώστε το σχολείο να κλείσει και τα παιδιά να απελευθερωθούν για διακοπές.

Από πού προήλθε ο υδράργυρος, δεν γνωρίζαμε. Η μαμά είπε ότι η Βλάντυκα το είχε φέρει στο σπίτι από το εξωτερικό. Διατηρήθηκε στο σπίτι μας σε ειδική φιάλη με κόκκινο σημάδι. Το σχολείο έπρεπε να κλείσει σε καραντίνα.

Ο Vladyka Philaret έπρεπε να πληρώσει πολλά χρήματα για τις επισκευές της. Ήταν πολύ ανήσυχος ότι θα υπήρχε αγωγή και έκανε ό, τι μπορούσε για να το αποτρέψει. Αργότερα μερικοί μαθητές μου είπαν ότι κάποιος αρρώστησε σοβαρά από τους καπνούς του υδραργύρου. Υπάρχει τώρα μια τεχνική σχολή σε αυτό το κτίριο.

Η μαμά ήταν φίλη με την Ράντ Σκέρμπτσκαγια, τη σύζυγο του Πρώτου Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας, που συχνά έρχονταν και μας επισκέπτονταν στο σπίτι και στη datcha . Τώρα είναι φίλοι με τις συζύγους των Fokin και Kravchuk.

Ο Βλάντυκα χρησιμοποιεί τη μαμά για να οικοδομήσει γέφυρες με τις αρχές για τους δικούς του στόχους. Η μαμά μιλάει ανοιχτά για τους φίλους της στα υψηλά κλιμάκια και θέλει να φωτογραφηθεί μαζί τους, έτσι ώστε οι άνθρωποι να φοβούνται την ίδια και τον πατέρα μας.

Στην αρχή η datcha μας βρισκόταν στο Νοβοσελίκι. Ο μπαμπάς αγόρασε εκεί ένα σπίτι στο όνομα της γιαγιάς μου Ξένια Μητρόφανονα και ξανάκτισε (χωρίς καμία άδεια από τις αρχές ή τη γιαγιά μου) ένα τεράστιο διώροφο σπίτι.

Την εποχή εκείνη χτιζόταν ένα νέο κτήριο στην Εξαρχία και όλα τα δομικά υλικά τα έφεραν κατ ‘ευθείαν από την οδό Πουσκινσκάγια. Σε αυτό το σπίτι έζησε η γιαγιά μου. Εκεί ο Vladyka περνούσε τη νύχτα μετά τη δουλειά...

Εμείς τα παιδιά θεωρούσαμε ότι μπορεί να ήταν επικίνδυνο για τον μπαμπά αν οι άλλοι το μάθαιναν και κρατάγαμε κλειστά τα στόματά μας για τη σχέση μας με τον Vladyka Philaret. Μια φορά άκουσα τη μαμά που τον ρώτησε: «Misha (το κοσμικό υποκοριστικό όνομα του Φιλάρετου ), δεν φοβάσαι ότι κόσμος μπορεί ν΄ανακαλύψει ότι ζούμε μαζί; ”Αλλά ο Vladyka απάντησε:“ Δεν φοβάμαι γιατί για τους πιστούς είμαι μοναχός αλλά για την KGB, παντρεμένος".

Όταν ο προσωπικός γιατρός της μαμάς ο Y-i Ni-ch είπε στον μπαμπά ότι έπρεπε να μετανοήσει για την αμαρτία του γιατί αυτός έιχε την απόδειξη ότι εμείς ήμασταν τα φυσικά παιδιά της Evgenia Petrovna, ο μπαμπάς τον άκουγε σιωπηλός κι έπειτα νευρίασε. Και γενικά δίωκε σκληρά κάθε άτομο που άγγιζε κατά κάποιον τρόπο την προσωπική του ζωή. Για αυτό όλος ο κόσμος παρέμενε σιωπηλός…”

Ο Mikhail Denisenko »Φιλάρετος » είχε γυναίκα και 3 παιδιά αν και ο κλήρος το γνώριζε εδώ και χρόνια κανείς δεν είχε τολμήσει να του το καταμαρτυρήσει από το φόβο των αντιποίνων αφού φοβούνταν τη γυναίκα του την Evgenia Petrovna Rodionova ίσως περισσότερο και από τον ίδιο καθώς πολλοί μυστικά την αποκαλούσαν «Ηρωδιάδα» (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2018/10/a-o-3.html)…

Η Σανγκάη ονομάστηκε από κάποιους το Παρίσι της Ανατολής.

Πολλές φορές ο Γόσεφ Μένγκελε κοιμόνταν στο πάτωμα, όπως και ο Νικηφόρος Φωκάς. 

Ναζί επιστήμονες που ανέπτυξαν τους πυραύλους V1και V2 στην Γερμανία το 1.944 μ.Χ. και οι Γερμανοί χτυπούσαν το Λονδίνο, «προθυμοποιήθηκαν» και επί πληρωμή να κάνουν το ίδιο στην Αίγυπτο και να αναπτύξουν το πυραυλικό πρόγραμμα του Νάσερ κατά του Ισραήλ (και εκτελέστηκαν τελικά από αυτό).

Ουσιαστικά μεταπολεμικά (δηλαδή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο) πολλοί ναζί που διέφυγαν έγιναν μισθοφόροι σε αλλά κράτη, όπως και οι Έλληνες μετά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.

Ο Μπάρμπι φυλακίστηκε στην ιδιά φυλακή με τον Μουλέν που εκτέλεσε.

Τόσο ο Μουσολίνι, όσο και ο Χίμλερ προσπάθησαν να δραπετεύσουν μεταμφιεσμένοι σε ναζί αξιωματικούς, όμως και οι δύο αναγνωρίστηκαν, συνελήφθησαν και οι είχαν και οι δύο κακό τέλος.

Τόσο ο Περόν, όσο και ο Ινονού, οι οποίοι ήταν κρυφοί σύμμαχοι και ενίσχυαν τους ναζί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τους εύρηκαν τυπικά τον πόλεμο τις τελευταίες μέρες πριν την πτώση του Τρίτου Ράιχ για τυπικούς λογούς και για να είναι με το μέρος των νικητών, αλλά μεσοπολεμικά εδωσαν και οι δύο άσυλο σε πολλούς ναζί εγκληματίες πολέμου.

Τόσο ο Χίτλερ, όσο και ο Όττο Όλεντορφ φυλακίστηκαν στην φιάλη Λάνσμεπργκ και οι δύο.

Ο Σκορτσένι, ο Μπόρμαν και ο Άιχμαν μετά θάνατον αποτεφρώθηκαν σαν τον Χίτλερ.

Ο Σκορτσένι και ο Καλτενμπρούνερ έφεραν και οι δύο ουλή στο πρόσωπο από μονομαχίες.

Επίκαιρα ως σημειώσεις είχε ο Μέγας Αλέξανδρος στις εκστρατείες του και στην συνέχεια τον αντέγραψαν στο έργο του αυτό οι ναζί.

Μουμιοποιήθηκαν τόσο η Εβίτα, όσο και ο Λένιν.

Επανάσταση των χωρικών («Η εξέγερση των χωρικών») έγινε στην Αγγλία και την Γερμανία («Ο πόλεμος των χωρικών») στην νεότερη ιστορική περίοδο.

Το 1.932 μ.Χ. οι Ιάπωνες βομβάρδισαν πρώτοι πολιτεία, αυτή της Σανγκάης, πέντε έτη πριν βομβαρδίσουν την Γκουέρνικα με την Λεγεώνα του Κόνδορα οι Γερμανοί.

Ο Γουάνγκ Τζινγκ ονομάστηκε ο Πετταίν της Κίνας.

Ο Αν Λουσάν έμεινε σταδιακά τυφλός σαν τον Θεόδωρο τον Β’ τον Κομνηνό.

Οι Μπόξερ πίστευαν πως με τις τελετουργίες τους γίνονταν άτρωτοι στις σφαίρες, όπως και οι άντρες του Μαχντί στο Σουδάν.

Η αρχόντισσα Γου κλείστηκε σε βουδιστικό μοναστήρι με το ζόρι με τον θάνατο του συζύγου της και απελευθερώθηκε μετέπειτα από τον γιο της, όπως και η Θεοφανώ στην Ρωμανία μετα την δολοφονία του συζύγου της Νικηφόρου Φωκά, την οποία όταν έγινε εντελώς αδύναμη πολιτικά και στις συνομωσίες απελευθέρωσε ο γιος της Βασίλειος ο Β΄ ο Βουλγαροκτόνος.

Η Γουτζέν έκανε αδέρφια που ήταν εραστές της ισχυρούς αξιωματούχους όταν βασίλευε, όπως και η Αικατερίνη η Μεγάλη τους αδερφούς Ορλόφ, ενώ με πραξικόπημα έχασε τον θρόνο και επανήλθε σε αυτόν ο νόμιμος διάδοχος Τσονγκζούνγκ, όπως ακριβώς έγινε και με την παράνομη βασιλεία της αδερφής του Μεγάλου Πέτρου Σοφία, η οποία προωθούσε τους εραστές της στα αξιώματα της Αυτοκρατορίας της Ρωσίας. 

Τόσο ο Τσιν Χουάνγκ Τι, όσο και οι Μάντσου ισχυρίζονταν ότι ήταν απόγονοι του Κίτρινου Αυτοκράτορα, του Αυτοκράτορα Δράκου.

Ο Σου Γιατ Σεν απήχθη από το Λονδίνο για να έρθει να δικαστεί στην Κίνα, όπως και ο Άιχμαν από την Αργεντινή για να δικαστεί από το Ισραήλ.

Ο Γιουάν Σικάι είχε την μεγαλομανία του Λουδοβίκου του ΙΔ’, ενώ παρήγγειλε κάτοπτρα σαν τα δικά του.

Τόσο ο Τσαν Γκάι Τσεκ, όσο και Τσενγκ Γκονγκ σχεδίαζαν, αλλά δεν πραγματοποίησαν ποτέ μία νέα εισβολή στην Κίνα από την Ταιβάν που είχαν καταφύγει για να την ανακαταλάβουν εκ νέου από τους εχθρούς τους.

Αρχαιοδίφες ήταν οι Σονγκ και ο Ναβονίδης.

Οι Έλληνες εκτίσαν τις βιβλιοθήκες της Αλεξάνδρειας και της Περγάμου, ενώ στην Κίνα μεγάλη βιβλιοθήκη ίδρυσε η Λι Τσινγκ Τζάο.

Επτά Σοφοί υπήρχαν στην Αρχαία Ελλάδα και οι Επτά Σοφοί του Άλσους στην Αρχαία Κίνα.

Τα κίτρινα τουρμπάνια ήταν θρησκευτικοί μεσσιανικοί φανατικοί που κατέστρεφαν και σκότωναν ανελέητα και πατάχθηκαν με τον αρχηγό τους από την Δύση και την Κίνα, όπως και ο ISIS στις μέρες μας σε Συρία και Ιράκ από τις κυβερνήσεις των κρατών αυτών με την βοήθεια της Ρωσίας και των ΗΠΑ.

Ένα εκατομμύριο δούλεψε για το κτίσιμο του Σινικού Τείχους επί Τσιν Χουάνγκ Τι και πέντε εκατομμύρια για το Μεγάλο Κανάλι του Πεκίνου.

Κεφαλομάντηλα είχαν οι Αρχαίες Κινέζες, οι Αρχαίες Ελληνίδες και οι Αρχαίες Ισραηλίτισσές. 

Είχε ερωτευτεί την κορη του γιου του ο Χσουάν Ζινγκ και ο Πτολεμαιος ο Β’ την σύζυγο του πατέρα του, όπως και ο Μωάμεθ την σύζυγο του θετού του γιου και στο τέλος τις παντρευτήκαν αυτοί όταν οι άλλοι για χάρη τους τις χώρισαν.

Οι Μάντσου έστειλαν το 1.820 μ.Χ. εποίκους στο Θιβέτ, όπως η Κίνα στις μέρες μας.

Με μεταξωτή ζώνη που του έστειλε η αυλή αυτοκτόνησε ο Χέσεν και ο Μουσταφά Καρά με σκοινί.

Στην Κίνα, το Γιουανμινγκγιό είναι ότι ο Παρθενώνας για την Ελλάδα.

Στην Κίνα, η πανώλη τον 14^ο Αιώνα μ.Χ., όπως και 1.894 μ.Χ., αλλά και ο κορωνοιός σκότωσαν μεγάλο μέρος του πληθυσμού της και προκάλεσαν προβλήματα και στην οικονομία της.

Η Κίνα επί Ντεν Χσιαοπίνγκ εκσυγχρονίστηκε μελετώντας και παίρνοντας τεχνολογία και θεσμούς από Δύση και Ρωσία, όπως ακριβώς έκανε και η Ιαπωνία μετά την αποβίβαση του Πέρρυ σε αυτή, χωρίς όμως να πάρει ποτέ και το πολιτικο σύστημα και τις αξίες των δυτικών. 

Μεταρρύθμιση εκατό ημέρων έγινε στην Κίνα, ενώ στην Γαλλία ο Ναπολέοντας την διακυβέρνησε για εκατό μέρες πριν την μάχη του Βατερλό.

Ο Κινέζικος στρατός πυροβολούσε στην Σανγκάη εργαζομένους σε απεργία, όπως και την ματωμένη Κυριακή στην Ρωσία ο Ρωσικός.

Ο Χ.Χ. Κουνγκού ήταν απόγονος του Κομφουκίου, όπως και ο Σόλωνας του Αίαντα.

Όπως ο Μουσολίνι ήταν υποχείριο των Γερμανών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Βόρεια Ιταλία στην «Δημοκρατία του Σαλό» και αυτοί τον ανέβασαν σε αυτή, όταν ανέβηκε, το ίδιο ήταν και ο Που Γι με τους Ιάπωνες στο Μαντσουκούο.

Και οι δύο αυτοί ηγέτες συνεργάστηκαν με τους κατακτητές και εξόντωσαν πολλούς συμπατριώτες τους και στα εδάφη τους ξεκίνησαν αντάρτικα κινήματα, αλλά στο τέλος αυτοί και οι σύμμαχοι τους ηττήθηκαν και συνελήφθησαν από «ερυθρούς» και οι δύο ενώ προσπαθούσαν να το σκάσουν ο μεν πρώτος στην Γερμανία και ο δεύτερος στην Ιαπωνία.

Στο Χονγκ Κονγκ το 2019 μ.Χ. ξέσπασαν βίαιες εξεγέρσεις, όπως και το 1.967 μ.Χ.

Ο Γου Ζετάν δημιούργησε γραφή, όπως και οι Άγιοι Ιεραπόστολοι Κύριλλος και Μεθόδιος.

Στην Τιενανμέν ξεσηκωθήκαν οι φοιτητές, τόσο το 1.972 μ.Χ., όσο και το 1.989 μ.Χ.

Ο Μάο έλεγε ότι είναι ο Μαρξ και ο Τσιν Χουάνγκ Τι μαζί.

Ο Γου Ζετάν κατηγόρησε και άσκησε κριτική στον πρώτο Αυτοκράτορα Τανγκ και ο Τσανγκ Τσινγκ στον Μάο.

Για την πράξη του αυτή, ο ίδιος πήγε κατευθείαν στην φυλακή και αποκηρύχτηκε από το κόμμα, όπως και ο ναζί ηγέτης Ρούντολφ Ες, όταν έπεσε με αλεξίπτωτο στην Μεγάλη Βρετανία για να διαπραγματευθεί με τους Συμμάχους χωρίς την άδεια του Χίτλερ.

Με τον θάνατο του Μάο και του Στάλιν οι διάδοχοι τους Χρουστώφ και Ντεν Χσιαοπίνγκ κατήργησαν την προσωπολατρία τους και οι δύο.

Οι φοιτητές εγκατέλειψαν την πλατεία Τιενανμέν σε συμφωνία με τον στρατό και τα τανκς που είχαν σταλεί για να τους καταστείλουν, ενώ οι νεκροί που υπήρξαν σκοτωθήκαν περιμετρικά της με πυροβολισμούς από σκοπευτές, ότι ακριβώς συνέβη και με το Πολυτεχνείο επί χούντας.

Διαφθορά και σκάνδαλα, κλοπή δημοσίων χρήματων, βίντεο και φωτογραφίες με πόρνες και ανήλικα παιδιά, είχαν τόσο ο Μπο Χσιχάι, όσο και ο Χάιντερ Μπάιντεν.

Ο Αυτοκράτορας Τζενκτόνγκ πολέμησε τους Ούννους, αιχμαλωτίστηκε από αυτούς και αργότερα αυτοί τον απελευθέρωσαν, ότι ακριβώς συνέβη και με τον Δημήτριοι τον Β’ με τους Πάρθους.

Τόσο ο Χαγκτζί, όσο και ο Χιροχίτο ήταν και οι δύο μονογαμικοί Αυτοκράτορες.

Τόσο ο Τσενγκνέ, όσο και ο Ερρίκος ο Η΄ της Αγγλίας ήταν δύο φιλήδονοι μονάρχες και οι δύο με πολλές γυναίκες, ενώ ο ίδιος μεταμφιέζονταν, όπως έκανε ο Χαρούν Ελ Ρασίντ, ο Τζαφάρ, όπως και ο αδερφός του Λουδοβίκου του ΙΔ’ της Γαλλίας ο Φίλιππος.

Ο Τζιατζίνγκ βίαζε παρθένες σαν τον Καλιγούλα και τον Ηλιογάβαλο και έψαχνε ελιξίριο για την αθανασία σαν τον Τσιν Χουάνγκ Τι.

Ο Γουάν Χι είχε μανία με την έγερση του τάφου του σαν τον Τσιν Χουάνγκ Τι.

Ο Τζονγκτζί σκότωσε τις γυναίκες και τις κόρες του και αυτοκτόνησε στην πρωτεύουσα του όταν οι επαναστάτες την πλησίαζαν, όπως και ο Διαίος όταν κατέλαβαν την Αχαϊκή Συμπολιτεία οι Ρωμαίοι.

Η Λι Τζινγκ Τζάο, παντρεύτηκε και χώρισε παρά τα ήθη της εποχής της, όπως και πολλές γυναίκες κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης.

Οι Μογγόλοι, όπως και ο Μάντσου καταπίεζαν τους Κινέζους αγρία σε κάθε τομέα (και διόριζαν στις δημοσιές θέσεις, δικούς τους και αυτές έγιναν κληρονομικές όπως τελικά και οι θέσεις των γενίτσαρων στους Οθωμανούς) και στο τέλος αυτοί επαναστάτησαν και τους εκδίωξαν, όπως έγινε με τους Τατάρους που καταπίεζαν τους Ρώσους και τους Τούρκους που καταπίεζαν τους Έλληνες.

Επίτηδες άφησε τους Πέρσες αξιωματούχους στην Βαβυλώνα και την Περσία ο Μέγας Αλέξανδρος να είναι διεφθαρμένοι και να καταπιέζουν τον λαό και μετά τους καθαίρεσε και όλοι οι Πέρσες τον ευγνωμονούσαν, όπως έκανε και ο Μαχμούτ ο Β΄ με τους γενίτσαρους στην Πόλη.

Η πανώλη/Μαύρος Θάνατος σκότωσε το 10% της Κίνας και το 50% της Ευρώπης.

Δολοφονήθηκε από τον ευνούχο του ο Αν Λουσάν και ο Αλ Μουταβακίλ από τον σκλάβο του.

Με απαίτησή του στρατού βάδισε προς την πρωτεύουσα και κατάλαβε τον θρόνο, ανακηρυσσόμενος Αυτοκράτορας, σεβόμενος όμως την διαδοχή και την ζωή του ενήλικου Αυτοκράτορα, τόσο ο ένδοξος Νικηφόρος Φωκάς, όσο και ο Τζάο Κουανγκίν.

Υπήρχαν Κινεζοεβραίοι στο Καιφένγκ το 1.400 μ.Χ., αλλά στις μέρες μας λόγω διώξεων έχουν μείνει μόνο 500 από αυτούς.

Ο βουδιστής Μονάχος και πρώτος Αυτοκράτορας των Μινγκ στην συνέχεια ισχυρίζονταν ότι ήταν ο Βούδας που επέστρεψε και ο ιδρυτής των Φατιμίδων ο αναμενόμενος «μαχντί».

Διέφυγε λέγεται και έγινε στα κρυφά βουδιστής μονάχος στα κρυφά ο Τζιανγκυέν και ο Τσάρος Αλέξανδρος ο Α΄ που έγινε Ορθόδοξος Μοναχός λέγεται ότι έκανε το ίδιο μετέπειτα σύμφωνα με τον Τολστόι.

Τόσο τον Γουάνγκ Μανγκ, όσο και τον Νυμφίδιο τον διαμέλισαν όταν τον σκότωσαν.

Πτώματα ηγετών που μετά θάνατον βεβηλωθήκαν ήταν του Βιτέλιου, του Μουσολίνι και του Καντάφι.

Τα κίτρινα τουρμπάνια σκότωσαν τον διοικητή μίας πόλης και έβαλαν το κεφάλι του στα τείχη της, όπως έκαναν και με τον Σάιμον Σάντμπερι, Λόρδο Καγκελάριο και τον Ρόμπερτ Χέιλς, Λόρδο Ανώτατο Ταμία οι εξεγερμένοι χωρικοί επί Ριχάρδου του Β’ στην Αγγλία αλλά και οι Γάλλοι επαναστάτες με τον διοικητή της Βαστίλης στην Γαλλία.

Αντιστοιχα και οι αγρότες επαναστάτες του Τζακ Κέιντ εισήλθαν στο Λονδίνο στις 28 Ιουνίου του 1.450 μ.Χ. στην Αγγλία εκτέλεσαν τον William Ayscough, τον μη δημοφιλής Επίσκοπος του Salisbury στο Wiltshire.

Και επίσης τον διεθφαρμένο θησαυροφύλακα James Fiennes, 1^ο Baron των Saye και Sele πριν καταπνιγεί από την Μαργαρίτα, την σύζυγο του Ερρίκου του ΣΤ’ και οι ηγέτες των αγροτών εκτελεστούν. Νωρίτερα ο Φοβούμενος ότι μπορεί να είχε την ίδια μοίρα και συγκλονισμένος από την στρατιωτική ικανότητα των επαναστατών, ο βασιλιάς αναζήτησε καταφύγιο στο Warwickshire.

Αντίστοιχα στην Εξέγερση των αγροτών το 1.381 μ.Χ. στην Αγγλία οι αγρότες εμπνευσμένοι από τα κηρύγματα του ριζοσπαστικού κληρικού John Ball και με επικεφαλής τον Wat Tyler, μια ομάδα Κεντισών ανταρτών προχώρησε στο Λονδίνο. Ο βασιλιάς Ριχάρδος, τότε 14 ετών, υποχώρησε στην ασφάλεια του Πύργου του Λονδίνου.

Στις 13 Ιουνίου, οι αντάρτες μπήκαν στο Λονδίνο και, μαζί με πολλούς ντόπιους κατοίκους της πόλης, επιτέθηκαν στις φυλακές, κατέστρεψαν το παλάτι της Σαβοΐας , πυρπόλησαν νομικά βιβλία και κτίρια στο Ναό και σκότωσε οποιονδήποτε συνδεόταν με την βασιλική κυβέρνηση. Αντάρτες μπήκαν στον Πύργο του Λονδίνου, σκοτώνοντας τον Σάιμον Σάντμπερι, Λόρδο Καγκελάριο και τον Ρόμπερτ Χέιλς, Λόρδο Ανώτατο Ταμία, τον οποίο βρήκαν μέσα. Στο τέλος η εξέγερση των αγροτών καταπνίγηκε και οι ηγέτες τους εκτελέστηκαν.

Τα ίδια ακριβώς έπαθαν και οι επαναστατημένοι αγρότες στην Γερμανία υπό την ηγεσία του προτεστάντη θεολόγου Τόμας Μύνστερ.

Όλα τα μέλη του εκτελεσμένου Τζακ Κέιντ στάλθηκαν σε όλη την Αγγλία, όπως και του Ουίλιαμ Ουάλας.

Τα κίτρινα τουρμπάνια ήταν επανάσταση βουδιστών μονάχων, όπως και των σιιτών Αββασιδών.

Πολλά αξιώματα πωλούνταν επιώ Χαν για τα χρήματα, όπως γίνονταν με την σιμωνία για ένα διάστημα στην καθολική «εκκλησιά».

«Κατά φωνή και ο γάιδαρος» λένε στην Ελλάδα και «Κατά φωνή και ο Τσάο Τσάο» στην Κίνα.

Ο στρατός του Τσάο Τσάο καταστράφηκε με νυχτερινή επίθεση από τους αντιπάλους του (όπως και του Σαρβάραζ από τον Ηράκλειο), όπως και ο στόλος του (σαν του Μαζοριανού από τον Γεζέριχο), ο οποιος ήταν δεμένος μεταξύ του με αλυσίδες, όπως και οι στρατιώτες του Ραζάτη ενάντια στον Ηράκλειο στην μάχη της Νινευή.

Τόσο ο Φου Χάου, όσο και οι βασιλείς τον Μεσαίωνα στην Δύση πήγαιναν για κυνήγι πολύ συχνά.

Γραφή σε πάπυρο έγραφαν πρωτα οι Αιγύπτιοι και σε μπαμπού οι Κινέζοι.

Ο Τσιν Χουάνγκ Τι εκτέλεσε 460 λόγιους και ο Μάο 46.000.

Η αρχόντισσα Λου εξόντωσε όταν έλειπε ο γιος της κρυφά την αρχόντισσα Τσι και το νεογέννητο παιδί της, όπως ακριβώς έκανε και η Ολυμπιάδα με το νεογέννητο παιδί της όταν έλειπε ο Μέγας Αλέξανδρος γιατί ήταν παΐδια των συζύγων τους και απειλούσαν την διαδοχή των γιων τους στον θρόνο.

 Οι διάδοχοι τους, ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Γου Ντι ήταν και οι δύο ικανοί πολεμικοί Αυτοκράτορες, ενώ ο δεύτερος όπως και ο Αύγουστος πραγματοποίησε απογραφή στην Αυτοκρατορία του.

Ὁ Καμβύσης, γιός τοῦ Κύρου, τά ἒβαλε μέ τόν φαραώ τῆς Αἰγύπτου Ἂμασι ἐπειδή τόν ἐξαπάτησε σέ γυναικοδουλειά. Ὁ Ἂμασις ὃμως πέθανε, ταριχεύτηκε καί ἐτάφη. Ὁ Καμβύσης πῆγε στό σπίτι τοῦ βασιλιᾶ, ἒδωσε προσταγή νά τόν ξεθάψουν, νά τοῦ τόν φέρουν, νά μαστιγώσουν τόν νεκρό, νά τοῦ ξερριζώσουν τά μαλλιά, νά τόν χτυποῦν καί νά ἐξευτελίζουν τό πτῶμα μέ κάθε τρόπο.

Αὐτός ὁ Καμβύσης ἐρωτεύθηκε τίς δύο ἀδελφές του καί τίς παντρεύτηκε. Τήν νεώτερη ἀπό τίς δύο τήν σκότωσε. Προηγουμένως τήν ἒρριξε κάτω καί τήν ποδοπάτησε. Ἡ γυναίκα ὃμως ἦταν ἒγκυος, ἀπέβαλε καί πέθανε. Μερικοί λένε πώς ὁ Καμβύσης ἦταν σοβαρά ἂρρωστος ἐκ γενετῆς στό μυαλό. Ἒπασχε ἀπό τήν <<ἱερή νόσο>>.

Αντίστοιχα και ο τελός πάπας της Ρώμης Στέφανος ο 6^ος ξέθαψε το πτώμα του προκατόχου του, το δίκασε, το βεβήλωσε και το πέταξε στον Τίβερη ποταμό.

Οἱ Λυδοί εἶχαν τήν πορνεία σάν τρόπο ζωῆς. Ἓνα σπουδαῖο ἒργο στήν χώρα τους ἦταν ὁ τάφος τοῦ Ἀλυάτη, πατέρα τοῦ Κροίσου. Τό ἒργο του ἒγινε ἀπό ἀνθρώπους τῆς ἀγορᾶς, τούς ἐργάτες καί τίς πόρνες.

Ἀπό τήν σύγκριση τῶν ἐπιγραφῶν ἒβγαινε πώς τό μεγαλύτερο μέρος τοῦ μνημείου τό εἶχαν φτιάσει οἱ ἱερόδουλες. Στούς Λυδούς ὃλα τά κορίτσια τοῦ λαοῦ πορνεύονται γιά νά μαζέψουν τήν προῖκα τους ὣσπου νά παντρευτοῦν καί βρίσκουν μόνες τους τόν γαμπρό. Τά ἒθιμα τῶν Λυδῶν μοιάζουν μέ τά ἑλληνικά, ἐκτός ἀπό τό ἒθιμο τῆς παραδόσεως τῶν κοριτσιῶν τους στήν ἐκπόρνευση.

Τα ίδια ακριβώς συνέβαιναν και στην Αρχαία Κόρινθο, στον ναό της Αφροδίτης.

Αλλά και ο Χέοπας, ο οποίος είχε μανία με την κατασκευή του τάφου του (όπως και ο Τσιν Χουάνγκ Τι) με την μορφή πυραμίδας, εκπόρνευε ακόμα και την ίδια του την κόρη για να βρει χρήματα για την κατασκευή του. 

Ο Γουάνγκ Μανγκ πριν την πτώση του από πραξικόπημα, όπως και η Ιεζάβελ και ο Νέρωνας βάφτηκαν και έβαλαν τα καλυτέρα τους ρούχα.

Ο Μάο έμενε στο παλάτι που εμμέναν πριν από αυτόν οι Αυτοκράτορες των Μινγκ, ο Τζιατζίνγκ και ο Γιουάν Σικάι.

Δέκα σημεία τελεσίγραφο έστειλε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Ιαπωνία στην Κίνα και δεκαπέντε η Κίνα στο Θιβέτ στον Ψυχρό Πόλεμο.

«Εθελοντές» (τάχατες) ονομάστηκαν οι Κινέζοι στρατιώτες που πολέμησαν τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στον Πόλεμο της Κορέας, όπως και οι Νατοϊκοί στις μέρες μας που πολεμούν τους Ρώσους στην Ουκρανία.  

Αυτοπροσώπως εκτέλεσε 600 Εβραίους ο Μωάμεθ και 200 Γάλλους ο Κλάους Μπάρμπι.

Σε ασβέστη θάφτηκε ο Ζάνα Χάφε, ο Τιβέριος Χαντς και ο Τζίμι Χόφα.

Ο τρόπος ομιλίας και το κούνημα των χεριών της Εβίτας και του Χουάν Περόν ήταν σαν των Χίτλερ και Μουσολίνι.

Ελάχιστες φωτογραφίες υπήρχαν επειδή δεν ήθελαν για τους Προβεντσάνο, Μπόρμαν και τον Άιχμαν.

Ο γιος του Στάλιν Ιακώβ σκοτώθηκε στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως και ένας γιος του Μάο στον Πόλεμο της Κορέας.

Κανιβαλισμός υπήρξε επί Μάο κατά το «Μεγάλο άλμα προς τα εμπρός», αλλά και επί Λένιν στην ΕΣΣΔ μετά τον Ρωσικό Εμφύλιο.

Ο Μάο δημιούργησε εγχωρία οπλικά συστήματα, όπως και η Τουρκιά και το Ιράν.

Έστειλε την κομμουνιστική νεολαία και τους διανοουμένους στην ύπαιθρο και την κατέστρεψαν και σκότωσαν εκατομμύρια, ο Μάο στην Κίνα και ο Πολ Ποτ στην Καμπότζη.

Ο Λινά Λιγκού και ο γιος του Νικόλαε Τσαουτσέσκου Νικολαί, όπως και ο Ουντάι Χουσεΐν ήταν όλοι τους κατά σύρουν βιαστές.

Τα τελευταία λογία της ναζί Ίρμα Γκρεζ στην κρεμάλα ήταν «Γρηγορά» και του Καρά Μουσταφά όταν τον απαγχόνιζαν «Δέσε καλά το σκοινί».

Την απομόνωση προτίμησαν οι ΗΠΑ στον Μεσοπόλεμο και μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως και η Κίνα στον Ψυχρό Πόλεμο, αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στην περίπτωση της Γερμανίας, όπως και στην περίπτωση της Ελλάδας, ο πολύς λαός πίστευε στην πρώτη περίπτωση ότι ο Χίτλερ ήταν η επανεμφάνιση του Μπαρμπαρόσα και στην δεύτερη ότι ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ο Α’ ήταν η επανεμφάνιση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, του Μαρμαρωμένου βασιλιά.

Και στις δύο αυτές περιπτώσεις ο λαός είχε μεγάλες προσδοκίες από τους ηγέτες του και πιθανώς και αυτοί να πίστεψαν με όλη αυτή την φιλολογία του λαού ότι ίσχυε και ότι αυτοί θα εκπλήρωναν τα προλεγόμενα και στην συνέχεια ξεκίνησαν εκστρατείες, ο πρώτος προελαύνοντας προς την πρωτεύουσα της Ρωσίας την Μόσχα και ο δεύτερος προς την πρωτεύουσα της Τουρκίας την Άγκυρα για να απελευθερώσει τους Έλληνες της Μικράς Ασίας από τις γενοκτονίες των Τούρκων.

Στο τέλος όμως ο στρατός και των δύο ηττήθηκε και αποχώρησε (έχοντας στρέψει εναντίον τους και οι δύο την Δύση και την Ρωσία), με αποτέλεσμα στο τέλος να πέσουν και οι δύο από την εξουσία και τα κράτη τους να γίνουν δημοκρατίες.

Οι ιερείς ανυπόδητοι Τομούροι στην Αρχαία Ήπειρο λάμβαναν δραχμές από πιστούς και χρησιμοποιούσαν ως νόμισμα, όπως και οι Ιησουΐτες στην Ρώμη μετέπειτα τα δηνάρια του πάπα της Ρώμης και του Βατικανού, ενώ είχαν τόσα πολλά πλούτη και αφιερώματα στην Δωδώνη, όσα και το Βατικανό μετέπειτα.

Κατά την Πανώλη του Ιουστινιανού χάθηκε ο μισός πληθυσμός της Ευρώπης, κατά την διάρκεια της Πανούκλας τον Μεσαίωνα ο μισός πληθυσμός της Ευρώπης, ενώ επί Ισπανικής Γρίπης τα θύματα έφτασαν τα εκατό εκατομμύρια. 

Σύμφωνα με σύγχρονες πηγές, το ξέσπασμα της Μεγάλης Πανούκλας επί Ιουστινιανού στην Κωνσταντινούπολη πιστεύεται ότι μεταφέρθηκε στην Πόλη από μολυσμένους αρουραίους σε πλοία με σιτηρά που έφτασαν από την Αίγυπτο και προκάλεσε το θάνατο περίπου 25 εκατομμυρίων ανθρώπων (πρώτο κρούσμα) με 50.000.000 μετά από δύο Αιώνες από το πρώτο κρούσμα.

Στο απόγειο της επιδημίας που σκότωσε περίπου το ένα πέμπτο του πληθυσμού στην Αυτοκρατορική πρωτεύουσα. Ο αριθμός των θανάτων είναι αβέβαιος, ενώ οι σύγχρονοι μελετητές πιστεύουν ότι η πανούκλα σκότωνε πάνω από 5.000 άτομα την ημέρα στην Κωνσταντινούπολη κατά την κορύφωση της πανδημίας.  Η αρχική πανούκλα σκότωσε τελικά ίσως το 40% των κατοίκων της πόλης και προκάλεσε το θάνατο έως και του ενός τέταρτου του ανθρώπινου πληθυσμού της Ανατολικής Μεσογείου.

Αντίστοιχα η Μαύρη Πανώλη/Πανούκλα ξεκίνησε με την μεταφορά ανθρώπων που είχαν μολυνθεί από αυτή από την Γενοβέζικη αποικία στην Γιάφα της Κριμαίας (από μολυσμένα πτώματα που έριξαν οι Μογγόλοι) και από εκεί μεταφέρθηκε μέσω πλοίων στην Πόλη και την Δυτική Ευρώπη με αποτέλεσμα να χαθεί από αυτή ο μίσος Ευρωπαϊκός πληθυσμός, ενώ τότε για την έναρξη της κατηγορήθηκαν οι ξένοι.

Αλλά και ο λοιμός του Περικλή θεωρείται πως η επιδημία πρωτοεμφανίστηκε στο κύριο λιμένα της Αθήνας, τον Πειραιά, που αποτελούσε την κύρια είσοδο προμηθειών της πόλης από πλοία που ήρθαν από την Αιθιοπία, οπού και είχε ξεκινήσει ο λοιμός αυτός (αν και τότε κατηγορήθηκαν ότι τον προκάλεσαν οι  Σπαρτιάτες από μολυσμένα πτώματα που έριξαν επίτηδες στα Αθηναϊκά πηγάδια).

Εξαιτίας του λοιμού αυτού παρατηρήθηκαν εκτενώς τα φαινόμενα της ληστείας, της παρανομίας, θρησκευτικής αβεβαιότητας, αλλά και θρησκευτικού φανατισμού, όπως επίσης και επιμέλεια στην ομαδική ή ατομική ταφή των νέκρων.

Ο λοιμός εμφανίστηκε και σε άλλες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, επέστρεψε δύο φορές, το 429 π.Χ. και τον χειμώνα του 427/426 π.Χ. και η καταστροφή που προκάλεσε στον πληθυσμό της Αθήνας ήταν ένα σημαντικό πρώτο πλήγμα για την πόλη ως προς την εξέλιξη του πολέμου. Εκτιμάται πως ο λοιμός σκότωσε από το 1/4 έως τo 1/3 του πληθυσμού της πόλης ο οποίος ανερχόταν σε 300.000, με τις  απώλειες να ανέρχονται σε 300 ιππείς και 1.400 οπλίτες.

Αναφέρεται πως οι κάτοικοι σταμάτησαν να ακολουθούν τους νόμους ή ακόμα και να φοβούνται τις επιπτώσεις τους, μια και ένιωθαν πως ζούσαν ήδη υπό συνθήκες θανατικής ποινής. Παρομοίως, πολλοί άνθρωποι άρχισαν να ξοδεύουν τις περιουσίες τους αλόγιστα χωρίς φειδώ, μια και θεωρούσαν πως δεν πρόκειται να ζήσουν για πολύ ακόμα ώστε να χρειάζεται να αποταμιεύσουν ή να επενδύσουν για το μέλλον, ενώ αντίθετα κάποιοι από τους φτωχούς έγιναν ξαφνικά πλούσιοι κληρονομώντας τις περιουσίες των συγγενών τους.

Αναφέρεται επίσης πως πολλοί άρχισαν να συμπεριφέρονται ανέντιμα μια και θεώρησαν πως δεν είχαν πλέον κίνητρο να απολαμβάνουν την φήμη και τα προνόμια του ενάρετου πολίτη αφού ο θάνατος ήταν πλέον κοντά.

Οι συνθήκες αυτές, επέφεραν αμφιβολίες και αβεβαιότητα ως προς την θρησκεία, μια και οι άνθρωποι ένιωθαν εγκαταλελειμμένοι από τις θεότητες και δεν έβλεπαν κάποιο πρακτικό όφελος ως προς την τέλεση λατρείας τους.

Εντός των ναών επικρατούσαν εξαιρετικά άσχημες συνθήκες, μια και πολλοί πρόσφυγες από την ύπαιθρο είχαν αναγκαστεί να βρουν καταφύγιο εκεί, και σύντομα οι ναοί μετατράπηκαν σε κτίσματα γεμάτα με αρρώστους και νεκρούς. Επίσης θεωρήθηκε από τους Αθηναίους πως ο λοιμός ήταν σημάδι πως οι θεοί ήταν με το μέρος της Σπάρτης.

Ένας χρησμός ανέφερε πως ο ίδιος ο Απόλλωνας, ο θεός της αρρώστιας και της ίασης, θα πολεμούσε μαζί με τους Σπαρτιάτες, ενώ ένας προγενέστερος χρησμός προειδοποίησε πως με τον ερχομό του πολέμου με τους Δωριείς (Σπαρτιάτες) θα ερχόταν και ο θάνατος. Ο Θουκυδίδης στο έργο του απέρριψε ως δεισιδαιμονίες τους χρησμούς αυτούς και επικεντρώθηκε στις θεωρίες του Ιπποκράτη για την κατανόηση της επιδημίας.

Ένας άλλος λόγος της γενικευμένης έλλειψης κοινωνικής συνοχής ήταν η πολύ μεγάλη μεταδοτικότητα της αρρώστιας, μια και αυτοί που φρόντιζαν τους ασθενείς ήταν και οι πιο ευάλωτοι απέναντι στον λοιμό. Έτσι πολλοί άνθρωποι πέθαναν απολύτως μόνοι τους καθώς κανένας δεν τολμούσε να διακινδυνεύσει φροντίζοντάς τους.

Οι νεκροί σχημάτισαν σωρούς από πτώματα επί πτωμάτων, πολλά αφέθηκαν να αποσυντεθούν, θάφτηκαν σε μαζικούς τάφους, καθώς και αποτεφρώθηκαν, με τις πυρές να καίνε ακατάπαυστα με τα νέα πτώματα που προστίθονταν συνεχώς. Άλλοι είχαν προετοιμάσει ιδιωτικές νεκρικές πυρές, έτσι ώστε να είναι έτοιμες για τους συγγενείς και φίλους τους.

Στην περιοχή του αρχαίου νεκροταφείου του Κεραμεικού, έχουν ανακαλυφθεί ένας ομαδικός τάφος και σχεδόν 1000 ατομικοί τάφοι οι οποίοι χρονολογούνται ανάμεσα στο 430 π.Χ. και 426 π.Χ. Ο ομαδικός τάφος ανασκάφτηκε την περίοδο 1994-95 μ.Χ. και συνόρευε με ένα χαμηλό τοίχωμα το οποίο φαίνεται πως διαχώριζε το νεκροταφείο από ένα γειτονικό βάλτο. Μέσα στον τάφο υπολογίζεται πως βρίσκονταν 240 άτομα, ανάμεσα στα οποία τουλάχιστον 10 παιδιά.

Οι σκελετοί ήταν ατάκτως τοποθετημένοι χωρίς στρώμα χώματος ανάμεσα τους, και θεωρείται πως τοποθετήθηκαν εκεί σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και σε συνθήκες βιασύνης. Όσοι είχαν την τύχη να επιζήσουν, ανέπτυξαν ανοσία στον λοιμό και έτσι έγιναν οι πρώτοι που άρχισαν να φροντίζουν αποτελεσματικά όσους είχαν προσβληθεί από την ασθένεια και ζούσαν ακόμα.

Τόσο στην Αίγυπτο, όσο και στα Ιεροσόλυμα, αλλά και στην Πόλη, υπάρχουν μεγάλα κεντρικά παζάρια στα οποία γίνονται άγριες διαπραγματεύσεις για τις τιμές των προϊόντων προς πώληση μεταξύ των εμπόρων και των υποψήφιων αγοραστών.

Στα Αρχαία Βασίλεια, οι μονάρχες άλλαζαν τα ονόματα των αυλικών τους όπως έκαναν οι Φαραώ στην Αίγυπτο και στην Βαβυλώνα.

«ΟΧΙ» είπαν μαζικά οι Έλληνες στους Ιταλούς το 1.940 μ.Χ. και το 2015 μ.Χ. για το δημοψήφισμα για τα μνημόνια. 

Στην δεκαετία του 1830 μ.Χ. οι στρατιές του Ιμπραήμ έφτασαν στην Συρία και ήταν έτοιμες διασχίζοντας την Μικρά Ασία να πολιορκήσουν την Κωνσταντινούπολη όταν η Βρετανία επέβαλε αναδίπλωση και υποχώρηση στις Αιγυπτιακές δυνάμεις.

Το 1958 μ.Χ. ο Νάσερ εξανάγκασε την Συρία να ενωθεί με την Αίγυπτο για να συναποτελέσουν την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία και έτσι προέκυψε τουρκοαιγυπτιακή μεθόριος με την ΗΑΔ να αμφισβητεί την προσάρτηση της μέχρι τότε Συριακής επαρχίας της Αλεξανδρέττας από την Τουρκία το 1938 μ.Χ. Με εκατέρωθεν απειλές για προσφυγή στα όπλα η ένταση ΗΑΔ-Τουρκίας παρέμεινε σταθερή μέχρι το 1961 μ.Χ. που η Δαμασκός επανήλθε στην πλήρη ανεξαρτησία (https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/365394_mia-antipalotita-dyo-aionon).

Κρυσφηγειωτά βρήκαν και έφτιαξαν στα βουνά σε σπηλιές και αλλού οι Έλληνες με τους Κλέφτες επί Τουρκοκρατίας, αλλά και οι Ρουμάνοι με τις εισβολές διάφορων λαών στην χώρα τους.

Ο δικτάτορας Οκταβιανός αντί για τον τίτλο του δικτάτορα πήρε τον τίτλο του Αυγούστου, ο Ναπολέοντας του Πρώτου Υπάτου και του Αυτοκράτορα, ο Μουσολίνι του Ντούτσε, ο Χίτλερ του Φύρερ και ο Φράνκο του Καουντίλιο. 

Επανάφερε τάχατες ο Δημήτριος ο Πολιορκητής την δημοκρατία στην Αθήνα, όπως και ο Αύγουστος στην Ρώμη.

Με το «ζόρι» μυήθηκε ο Δημήτριος ο Πολιορκητής στα Ελευσίνια Μυστήρια, όπως και ο Ανδριάνος.

Οι συμμορίες ναρκέμπορων στο Μεξικό με το ονομα Zetas, όπως και ο ISIS στην Μεσοποταμία και οι δύο αποκεφάλιζαν τους αντιπάλους τους και αθώους πολίτες που δεν ήταν με το μέρος τους, οι μεν πρώτοι λόγω της αίρεσης του θανάτου που είχαν και οι δεύτεροι λόγω του φανατικού ισλαμισμού που πρεσβεύουν.

«Διαδήλωση της κατσαρόλας» είχαμε τόσο στην Χιλή το 1.972 μ.Χ., όπως και στην Αργετινή το 2001 μ.Χ.

Τόσο ο Γκι Ντε Λουζινιάν, όσο και ο Ιανός Λουζινιάν αιχμαλωτίστηκαν και οι δύο από τους Άραβες σε μάχη όταν ηττήθηκαν από αυτούς (τον Σαλαντίν και τους Μαμελούκους αντίστοιχα), οι οποίοι αφού νίκησαν τον στρατό τους και λεηλάτησαν εδάφη και πόλεις τους, τους πήραν αιχμάλωτους και έλαβαν υπέρογκα λύτρα μέχρι να τους αφήσουν ελευθέρους.

Εξαιτίας δε των φορών που επέβαλαν στον Κυπριακό λαό, όπως και την μεγάλη καταπίεση που του ασκούσαν οι Κύπριοι επαναστάτησαν, όπως ακριβώς έκαναν και οι Γάλλοι όταν ο βασιλιάς τους Ιωάννης ο Β’ ο Κάλος αιχμαλωτίστηκε στην μάχη όταν ηττήθηκε από τους Γάλλους και επιβλήθηκαν μεγάλοι φόροι για να τον απελευθερώσουν με τελικό αποτέλεσμα την εξέγερση των Ζακερί.

Η εξέγερση του Ρε Αλέξη ξεκίνησε με την σύλληψη του Ιανού Λουζινιάν από τους Μαμελούκους και των Ζακερί με την σύλληψη του Ιωάννη του Β΄ από τους Γάλλους.

Ο καρδινάλιος Ούγος στην επανάσταση στην Κύπρο έκοψε τις μύτες των αρχηγών των επαναστατών κατά των πόλεμο των χωρικών (σαν αυτόν της Αγγλίας), όπως έγινε και με τον Ιουστινιανό τον Β’ τον Ρινότμητο από τους εχθρούς του.

Ο ηγέτης των επαναστατών της Κύπρου Ρε Αλέξης υπέστη λιντσάρισμα όπως ο Ανδρόνικος ο Α’ ο Κομνηνός, ενώ πριν από την εκτέλεση του ο Ιανός Λουζινιάν αρνήθηκε ακόμα και να τον δει και να τον συναντήσει, όπως ακριβώς έκανε και ο Δημήτριος ο Α΄ των Σελευκιδών πριν την εκτέλεση τους στον Αντίοχο τον Ε’ τον Ευπάτωρα και τον Λυσία, φερόμενος τους με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Με την σύλληψη του Ρε Αλέξη από τον καρδινάλιο Ούγος έληξε η εξέγερση των χωρικών της Κύπρου, όπως και με την σύλληψη των ηγετών των Ζακερί η εξέγερση τους από τον Κάρολο τον Β΄ της Ναβάρας τον Κακό (με το ίδιο προσωνύμιο σαν τον βασιλιά Πέτρο τον Κακό στην Ιβηρική).

Όπλα νόμιμα έχουν και οπλοφορούν οι κάτοικοι στα σπίτια τους και εξασκούνται σε αυτά οι κάτοικοι των ΗΠΑ και της Ελβετίας.

Βασικά γεγονότα που συνέβησαν στις 9 Νοεμβρίου στην Γερμανία:

1848 μ.Χ.: Η εκτέλεση του μαχητή υπέρ της δημοκρατίας Ρόμπερτ Μπλουμ σηματοδοτεί το τέλος των Γερμανικών Επαναστάσεων.

1918 μ.Χ.: Το τέλος των μοναρχιών και η έναρξη της δημοκρατίας.

1923 μ.Χ.: Προσπάθεια πραξικοπήματος στο Beer Hall του Αδόλφου Χίτλερ — μια προσπάθεια να καταλάβει βίαια τον έλεγχο της Γερμανίας.

1938 μ.Χ.: Ξεκινούν τα αντιεβραϊκά πογκρόμ των Ναζί.

1989 μ.Χ.: Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου.

Κοινό νήμα: Όλα αυτά τα γεγονότα έχουν σημαδέψει σημεία καμπής στην Γερμανική ιστορία. Όλοι μας θυμίζουν τις σκοτεινές εποχές στο παρελθόν της. Παράλληλα όμως, η 9^η Νοεμβρίου θεωρείται ως ημέρα εορτασμού της έναρξης του τέλους της σοβιετικής κυριαρχίας και της επακόλουθης επανένωσης της Γερμανίας το 1990 μ.Χ.

Προέβησαν σε αρπαγή αρχαιοτήτων και άλλων καλλιτεχνουργημάτων από την Ελλάδα πολλοί κατά την διάρκεια της ιστορίας, όπως οι Ρωμαίοι Τίτος Φλαμινίνος, ο Σύλλας, ο Νέρωνας, όπως και μετέπειτα οι Σταυροφόροι και ο Έλγιν. Παράλληλα και πολλοί ξένοι κατέστρεψαν Αρχαία Ελληνικά μνημεία, όπως π.χ. οι Βησιγότθοι του Αλάριχου, οι Βάνδαλοι του Γεζέριχου και οι Βενετοί του Μοροζίνι.

Η καταδίωξη του του Ρόμπερτ Μπρους από τον Εδουάρδο τον Α΄ ήταν συνεχής, αλλά τελικά ανεπιτυχής, όπως και η καταδίωξη και του Πάντσο Βίλα από τον Πέρσινγκ.

Ο Πλούταρχος έλεγε ότι την εποχή του η Ελλάδα δεν μπορούσε να συγκεντρώσει ούτε τρεις χιλιάδες στρατό, ενώ και πριν την άνοδο του Ρωμανού του Δ΄ του Διογένη στην Ρωμανία ο στρατός της είχε σχεδόν διαλυθεί ολοκληρωτικά.

Επί Ρώμης εισέβαλαν και οι Κοστοωβώκοι στην Ελλάδα και αποκρούστηκαν από τον ηρωικό Μνησίβαλο (που έπεσε πολεμώντας εναντίον τους σαν τον ηρωικό Σπαρτιάτη βασιλιά Λεωνίδα), όπως και με την εισβολή των Γότθων στην Ελλάδα αυτοί αποκρούστηκαν από τον ηρωικό Δέξιππο.

Ο Βασίλειος ο Β΄ ο Βουλγαροκτόνος, ο Νικηφόρος Φωκάς, όπως και ο Όλιβερ Κρόμβελ ήταν και οι όλοι τους πολύ ασκητικοί στην προσωπική τους ζωή.

Γίνονταν ανταλλαγή λύτρων για σημαντικούς αριστοκράτες αιχμάλωτους επί των πολέμων των Αράβων και της Ρωμανίας, στον Εκατονταετή Πόλεμο, στον Πόλεμο των Ροδών, όπως και επί των πολέμων του Κάρολου του Ε’ του Κουίντου και του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς.

Την ερωμένη του Αυτοκράτορα παντρεύτηκε ο Βασίλειος ο Α΄ ο Μακεδών, όπως και ο Όθωνας την Ποπαία, την ερωμένη του Νέρωνα.

Γυναίκα χαστούκισε τον Εμμανουέλα Μακρόν (https://www.triklopodia.gr/%ce%b3%cf%85%ce%bd%ce%b1%ce%af%ce%ba%ce%b1-%cf%87%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%8d%ce%ba%ce%b9%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%ce%bc%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%ad%ce%bb-%ce%bc%ce%b1%ce%ba/), όπως και ένας άντρας παλαιοημερολογίτης είχε χαστουκίσει τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο παλαιότερα.

Όταν ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ κατέλαβαν την εξουσία οι οπαδοί τους έκαναν πορεία νίκης όταν αυτοί ανέλαβαν ο πρώτος την πρωθυπουργία και ο δεύτερος την καγκελαρία. 

Η Γκίμπσον πυροβολισμέ και τραυμάτισε τον Μουσολίνι και η Φανί Καπλάν τον Λένιν.

Ομοιότητες υπήρχαν στους νόμους καταστολής του Μουσολίνι με αυτούς του Ναπολέοντα του Γ’, με αποτέλεσμα πολλοί να τον κατηγορήσουν για Βοναπαρτισμό.

Χημικά αέρια χρησιμοποίησε ο Μουσολίνι στην Αιθιοπία και ο Τσόρτσιλ στο Ιράκ.

«Πισώπλατη μαχαιριά» είπε ότι εδωσαν οι πολιτικοί στην Γερμανία ο Λούντεντορφ και οι ΗΠΑ στον Μουσολίνι όταν αυτός εισέβαλε στην Γαλλία.

Οι φασίστες είχαν μανία με την σημειολογία ημερομηνιών των «κατορθωμάτων» τους, ενώ οι Ναζί με την αστρολογία.

Οι Ιταλοί κατάφεραν το 1.943 μ.Χ. να καταστείλουν με την βία και υποσχέσεις την πρώτη απεργία στην Ευρώπη στην πολεμική βιομηχανία εναντίον τους, ενώ οι Ναζί έκαναν το ίδιο 1.941 μ.Χ. με την απεργία στην χωρά κατά της εκδίωξης των Εβραίων.

Οι Ιταλοί έκαναν αντι-εμπάργκο έναντι αυτού που τους επιβληθεί λόγω της εισβολής τους στην Αιθιοπία και οι Γερμανοί το ίδιο μετά το εμπάργκο που τους ανατέθηκε μετά την «Νύχτα των Κρυστάλλων».

Η πτώση της μοναρχίας στην Ελλάδα το 1.922 μ.Χ. έγινε υστερα από την ήττα στον πόλεμο και την Μικρασιατική Καταστροφή, ενώ το ίδιο έγινε και στην Ιταλία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ και στις δύο αυτές περιπτώσεις, οι πρωθυπουργοί εκτελέστηκαν (Μουσολίνι και Γούναρης).

Το 1.943 μ.Χ. η Ιταλία ήταν χωρισμένη σε Βόρεια και Νότια όπως ήταν και λιγο πριν την ενοποιηση της τον 19^ο Αιώνα μ.Χ.

Στην Λεγεώνα των Ξένων κατατάχτηκαν πολλοί εξόριστοι Ναζί και φασίστες μετά την ήττα και την εξορία τους από τις χώρες όταν έληξε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Από το φασιστικό κόμμα του Μουσολίνι προήλθε μεταπολεμικά το Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα, από αυτό η Εθνική Συμμαχία, ακολουθήσαν τα Πέντε Αστέρια και η Λέγκα του Σαλβίνι και στην συνέχεια τα Αδέλφια της Ιταλίας της Μελόνι.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Φερνάντο Τρομπόνι με την βοήθεια του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος προσπάθησε ανεπιτυχώς να στρέψει την Ιταλική πολιτική προς τα δεξιά, ενώ και άλλοι Ιταλοί (πολιτικοί, στρατιωτικοί και βιομήχανοι) προσπάθησαν κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου να επαναφέρουν τον φασισμό, όπως ο Μποργκέζε, ο Λορέντζο, ο Λίτσιο Τζέλι της μασονικής στοάς P2 (http://alophx.blogspot.com/2022/06/p2.html), ενώ και ο Ιταλός πρωθυπουργός Μπερλουσκόνι, μέλος της παραπάνω στοάς εξέφρασε συχνά τον θαυμασμό του για τον Μουσολίνι.

Εκτός από  την Μικρά Ασία υπήρχε πόλη στην Ήπειρο με το ονομα Κεστρίνη, η οποία επίσης ονομάζονταν Τροία, αλλά και πόλη με το ονομα Φοινίκη, όπως και στην Αίγυπτο.

Η Λένα Καράγιαννη Κατοχή ήταν η Μαντώ Μαυρογένους και Μπουμπουλίνα της εποχής.

Το 1.756 μ.Χ. κατέλαβαν το Βερολίνο οι Ρώσοι, όπως και το 1.945 μ.Χ., ενώ το 1.815 μ.Χ. κατέλαβαν το Παρίσι.

Ο Μέγας Ναπολέοντας δημιούργησε ένα Πολωνικό κράτος ενάντια στους Ρώσους, όπως έκαναν και οι σύμμαχοι της Αντάντ στον Μεσοπόλεμο για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Μεγαλομανία και τυραννική συμπεριφορά επέδειξαν τόσο ο Μέγας Πέτρος, όσο και ο Ανδρόνικος ο Α΄ ο Κομνηνός, ενώ η προσωπικότητα του δευτέρου έμοιαζε και με τον Ιβάν τον Δ΄ τον Τρομερό ως προς την σκληρότητα που επέδειξε και τα βασανιστήρια του.

Ο Αλέξιος ο Β΄ ο Λάσκαρης στραγγαλίστηκε με διαταγή του Μιχαήλ Παλαιολόγου, όπως και ο Σελίμ ο Γ΄ από τους Γενίτσαρους και τα πτώματα τους πετάχτηκαν στον Βόσπορο.

Οι ανηλεείς, αλλά ικανοί στρατιωτικοί και μονάρχες Σελίμ ο Α΄ ο Σκληρός και Τάιζονγκ Τανγκ, αλλά και ο Σανδρόκοτος και ο Ασόκα ο Μέγας όταν ανήλθαν στην εξουσία εξόντωσαν όλοι τα αδέρφια τους για να μην έχουν ανταγωνιστές για τον θρόνο.

Οι Ιάπωνες Αυτοκράτορες ονόμαζαν την χώρα τους ως την «Χωρά του Ανατέλλοντος Ηλιού» και την Κίνα ως την «Χωρά του Δύοντος Ηλιού».

Οι Ινδουιστές ιερείς συνέλαβαν τον πρέσβη των Τανγκ Κους Χουανγκτσέ και αυτός δραπέτευσε και ως εκδίκηση οι Τανγκ τους επιτέθηκαν και τους νίκησαν, όπως ακριβώς έγινε και όταν ένας έπαρχος του Σάχη των Χωρασμίων ταπείνωσε τους πρέσβεις του Τζένκινς Χαν.

Το 622 μ.Χ. οι Άραβες έστειλαν πρέσβεις στον Αυτοκράτορα της Ρωμανίας Ηράκλειο, όπως και το 651 μ.Χ. στους Τανγκ με «αίτημα» να αλλάξουν την Πίστη τους και να γίνουν μουσουλμάνοι αυτοί και οι λαοί τους και όπως ήταν φυσικότατο αυτό απορρίφθηκε ασυζητητί.

Ο Γιος της Λογχοφόρας Κουκουβάγιας εκτέλεσε τον βασιλιά της Σίκαλ Βουτίλα όταν τον συνέλαβε, όπως και ο Σαργών ο Μέγας τον Λουγγαζέζι και ο Κυρός ο Μέγας τον Βαλτάσαρ.

Ο Πεισίστρατος έστελνε στον λαό δικαστές για να γυρνούν τις πόλεις και να απονέμουν το δίκαιο, όπως έκανε και ο χαλίφης Ομάρ με κήρυκες.

Δημιουργήσαν ναυτικό κατά των αντιπάλων τους ενώ αρχικά δεν είχαν η Αθηνά κατά των Περσών, η Σπάρτη κατά της Αθήνας, η Ρώμη κατά της Καρχηδόνας, όπως και οι Άραβες και οι Τούρκοι κατά της Ρωμανίας και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. 

Ως οι άνθρωποι που δεν κοιμόνταν ποτέ ονομάζονταν τόσο ο Ιουστινιανός ο Α΄ ο Μέγας, όσο και ο Στάλιν.

Το Πανδιδακτήριον υπήρχε στην Πόλη και στην Περσία την ίδια εποχή η Ακαδημία του Γκοντισαπούρ.

Κοκκίνο Μήλο έλεγαν οι Τούρκοι την Πόλη, Χρυσό Μήλο την Βιέννη και την Ρώμη, ενώ Κόκκινη Μηλιά είναι το θρυλικό μέρος που θα εκδιωχθούν οι Τούρκοι όταν ανακαταλάβουν οι Έλληνες από αυτούς την Πόλη χάρις στην επιστροφή του Μαρμαρωμένου βασιλιά.

Στον τάφο του Αχιλλέα πήγαν όταν επισκέφτηκαν την Τροία ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Μωάμεθ ο Β΄ ο Πορθητής, ενώ ο δεύτερος θαύμαζε και ήθελε να μοιάζει στον πρώτο και τον Καίσαρα, όπως και ο Μεγάλος Ναπολέοντας, ο οποίος όπως και ο Μωάμεθ ο Β’ θεωρούσε τον εαυτό ως «Καίσαρα» και δήθεν τον «μοναδικό και αληθινό διάδοχο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της κληρονομίας της».

Τον απομονωτισμό εφάρμοσαν ως πολιτική σε κάποια διάρκεια της ιστορίας τους η Κίνα, η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ.

Στην Περσέπολη ο Μέγας Αλέξανδρος χρειάστηκε 100 καμήλες για να μεταφέρει τους θησαυρούς, όπως και ο Εβραίους στον οποίο πωλήθηκε ο Κολοσσός της Ρόδου χρειάστηκε 600 καμήλες για να μεταφέρει τα κομμάτια χαλκού του.

Ο Μαρδόνιος γκρέμισε τα τείχη των Ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας, όπως και οι Σπαρτιάτες της Αθήνας.

Όσοι τάχατες «απελευθέρωσαν» κατά καιρούς τους Έλληνες από άλλους καταπιεστές, στην συνέχεια έγιναν μεγάλοι καταπιεστές και οι ίδιοι, όπως π.χ. οι Σπαρτιάτες, οι Ρωμαίοι και οι Δυτικοί.

Ο Κάρολος ο Ε΄ ο Κουίντος διαίρεσε την Αυτοκρατορία του πριν από τον θάνατο του σε δύο τμήματα, το Ισπανικό (υπό τον γιο του τον Φίλιππο τον Β’) και το Αυστριακό (υπό τον αδερφό του Φερδινάνδο), όπως και ο Μέγας Θεοδόσιος χώρισε στα δύο πριν από τον θάνατο του την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, τον Ανατολικό υπό τον γιο του Αρκάδιο και το Δυτικό υπό τον γιο του Ονώριο.

Ο Μέγας Αλέξανδρος και οι Έλληνες κήρυξαν ιερό πόλεμο κατά των Περσών, όπως και ο ένδοξος Αυτοκράτορας της Ρωμανίας Ηράκλειος.

Οι φανατικοί μουσουλμάνοι χαλίφες των Αράβων και οι Σουλτάνοι των Τούρκων με ιερό πόλεμο (τζιχάντ) κατέλαβαν τα εδάφη της Ρωμανίας (καταστρέφοντας Εκκλησίες και κάνοντας τες τζαμιά), οι Σταυροφόροι με ιερό πόλεμο την Συρία και την Παλαιστίνη (καταστρέφοντας τζαμιά και κάνοντας τα «καθολικές εκκλησίες»).

Αλλά και οι βουδιστές μονάρχες της Σριβιτζάγια στην Ινδονήσια τις ινδουιστικές πόλεις της Μάλλακα, αλλά και οι Θιβετιανοί μονάρχες με τους εχθρούς τους (καταστρέφοντας τους ναούς των ινδουιστών και κάνοντας τους βουδιστικούς), οι Αιθίοπες της Ανώμ. στους επιθετικούς εχθρούς τους φανατικούς Εβραίους Χιμαιρικές μονάρχες της Υεμένης, αλλά  και οι Δελφοί με τους τέσσερις ιερούς πολέμους της Αρχαιότητας την Κίρρας, την Κρίσσα, την Άμφισσα και την Φωκίδα. 

Ο Μέγας Κωνσταντίνος κήρυξε πόλεμο στον φανατικό ειδωλολάτρη Λικίνιο και τον νίκησε όταν αυτός (μετα και από μία απόπειρα δολοφονίας εναντίον του) παραβίασε το Διάταγμα των Μεδιολάνων που προέβλεπε την θρησκευτική ελευθερία όλων και άρχισε να καταδιώκει αδίκως ξανά τους Χριστιανούς, όπως και ο Αιθίοπας βασιλιάς του Αξούμ Καλέμπ ή εξώλη. Ελέσα, έκανε με τον φανατικό Εβραίο βασιλιά της Υεμένης Ντου Νούβας της περιοχής Χιμιάρ για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Ο σοβαρά πληγωμένος στον δεξί ώμο ηρωικός Αθάνασιος Διάκος συνελήφθη από πέντε Τσάμηδες, όπως και ο σοβαρά πληγωμένος στον δεξί ώμο ηρωικός Ρωμανός ο Δ΄ ο Διογένης συνελήφθη από τους Τούρκους και αργότερα είχαν και οι δύο ένα βίαιο τέλος.

Αρχαιοφίδες ήταν στην Αρχαιότητα ο Κύφακος της Αγκόνας, ο Ναβονίδης, αλλά και μετέπειτα στην νεότερη ιστορική εποχή και άτομα όπως ο Τζειμς Στιούαρτ και ο Σατωβριανός. 

Ο βασιλιάς των Πάλα στην Ινδία ονομάζονταν Προστάτης, όπως και ο αρχηγός του Ηπειρωτικού Κοινού στην Αρχαιότητα, ενώ Λόρδος Προστάτης ήταν για ένα διάστημα το ανώτερο αξίωμα και στην Αγγλία.

Επίσκεψη στην Αθήνα και τον Παρθενώνα έκαναν ο Βασίλειος ο Β΄ ο Βουλγαροκτόνος και ο Μωάμεθ ο Β΄ ο Πορθητής κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα, όπως και ο Ερρίκος της Φλάνδρας.

Ο Τιεπόλο διέφυγε μεταμφιεσμένος σε γυναίκα από τον στρατό του Μάρκου Σανούδου, όπως και οι άντρες του ISIS από την Μουσούλη από τον στρατό των ΗΠΑ, των Ιρακινών και των Κουρδών, αλλά και από την Ράκα ενάντια στον στρατό των Ρώσων, των Σύρων και των Κουρδών. 

Οι Τούρκοι έγδαραν ζωντανό τον Διονύσιο τον Φιλόσοφο, όπως και τον Καστρίτσι Γκοινοκόκκα.

Τον τίτλο «Βασιλεύς Βασιλέων» πήραν οι Πέρσες (Αχαιμενίδες και Σασσανίδες), οι Ινδοί (υπό τους Γκούπτα), οι Αρχαίοι Έλληνες υπό τον Μέγα Αλέξανδρο και ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος στην Ρωμανία.

Ο Μιχαήλ ο Παλαιολόγος διέλυσε τον στρατό των Ακριτών στην Μικρά Ασία, τόσο γιατί ήθελε μαζί με τους άλλους αριστοκράτες να αρπάξει τα κτήματα τους, όπως και επειδή πίστευε ότι ήταν υποστηρικτές των νόμιμων Αυτοκράτορων της Νικαίας, των Λασκαρίδων.

Τα ίδια ακριβώς έκαναν και οι Αυτοκράτορες της Ρωμανίας πριν από τον Ρωμανό τον Δ΄ τον Διογένη και τους Κομνηνούς για τον ίδιο ακριβώς λόγο, ενώ ο γιος του Μιχαήλ Παλαιολόγου, ο Ανδρόνικος ο Β΄ διέλυσε και τον στόλο.

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω ήταν τόσο να φτωχοποιήσεις ο λαός, όσο και η Αυτοκρατορία της Ρωμανίας να μείνει ανυπεράσπιστη και χωρίς αρκετό στρατό (μόνο με λίγους μισθοφόρους) και να γίνει στην συνέχεια «εύκολη λεία» προς κατάκτηση από τους Τούρκους.

Την κατάσταση αυτή, μοιράζοντας κτήματα και γη στον λαό, μειώνοντας την δύναμη των δυνατών/πλουσίων και φτιάχνοντάς ξανά ισχυρό στρατό προσπάθησαν να διορθώσουν Αυτοκράτορες σαν τον Βασίλειο τον Α΄ τον Μακεδόνα, τον Βασίλειο τον Β΄ τον Βουλγαροκτόνο, τον Ρωμανό Λεπακηνό και τον Θεόδωρο τον Α΄ Λάσκαρη και τον Ιωάννη τον Γ΄ τον Βατάτζη.

Στο Δεσποτάτο της Ηπείρου, όπως και στην Ρωμανία επί των Παλαιολόγων υπήρχε μία φιλοδυτική, όπως και μία φιλοανατολική φατρία.

Οι τραπεζίτες Μέδικοι έγιναν χάρις στο χρήμα και τις διασυνδέσεις τους ηγεμόνες της Φλωρεντίας και μέλη τους έγιναν πάπες της Ρώμης, όπως και οι Αγαστοί με τον ίδιο τρόπο έγιναν ηγεμόνες του Δουκάτο της Αχαΐας και μέλη τους καθολικοί «αρχιεπίσκοποι Πατρών».

«Γιατί ο λαός δεν τρώει κρέας με κουρκούτι»; αναρωτήθηκε ο άπληστος Σίμα Γιεν των Τζιν στον λαό του που πεινούσε και υπέφερε από λιμοκτονία, όπως και η Μαρία Αντουανέττα είπε σε παρεμφερές ερώτημα για τον Γαλλικό λαό «Γιατί δεν τρώνε παντεσπάνι»;

Οι Χαν έκλεισαν την Πύλη του Νεφρίτη και σταμάτησαν την στρατιωτική τους επέκταση (ο Αύγουστος την πύλη του Ιανού), όπως έκαναν και οι Ρωμαίοι υπό την ηγεσία του Ανδριανού, ο οποιος εγκατέλειψε λιγο αργότερα το προτεκτοράτο της Μεσοποτάμιας, όπως και ο Αυρηλιανός μέρος της Δακίας μετέπειτα.

Οι πολέμαρχοι Κάο αρνήθηκαν τον θρόνο της Κίνας και προτίμησαν να είναι «μαριονετίστας» Αυτοκράτορων γιατί αυτός ήταν θανατηφόρος, όπως έκαναν και πολλοί στρατιωτικοί και βάρβαροι με τον θρόνο της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας για τον ίδιο λόγο αλλά και λόγω του Ονώριου που ντρόπιασε ασύλληπτα πολύ τον θρόνο όσο κυβερνούσε αυτή. 

Οι Ρωμαίοι εκτίσαν το Τείχος του Ανδριανού και του Αντωνίου Πίου και τα Limes στην υπόλοιπη Αυτοκρατορία τους με στόχο να αποκρούσουν τους βάρβαρους, όπως ακριβώς για τον ίδιο λόγο εκτίσαν οι Κινέζοι το Σινικό Τείχος επί Τσιν Χουάνγκ Τι.

Ο Γουάνγκ Βου των Χαν, όπως και ο Μανγκ Μανγκ (αλλά και ο Λίνκολν στις ΗΠΑ) κατήργησαν την δουλειά στις χρως τους και έκαναν αναδιανομή εδαφών στον φτωχό στρατό τους όπως έκανε και ο Αύγουστος μετά από την νίκη τους στον εμφύλιο πόλεμο των κρατών τους.

Η μείωση των βαρύτατων οικονομικών παροχών από την Ρωμανία στους Γαλάνηδες και στους Λαχμίδες από τους Σασσανίδες Πέρσες είχε σαν τελικό αποτέλεσμα αυτοί να στραφούν εναντίον τους και να συμμαχήσουν με τους Άραβες, όπως και η μείωση των οικονομικών χορηγιών στους Χουνγκ Νου από τους Βορείους και Νοτίους Τζόου είχε παρεμφερή αποτελέσματα για την Αυτοκρατορία τους.

Τόσο ο Αύγουστος, όσο και ο Γουάνγκ Βου των Χαν μείωσαν και οι δύο τον αριθμό των στρατών τους και υποστηρίξαν και οι δύο πολλούς συγγράφεις στην διάρκεια της ηγεμονίας τους.

Ο τελευταίος Αυτοκράτορας των Δυτικών Τζιν έβαλε φωτιά στην πρωτεύουσα του Γκαουζάνγκ και μετά έφυγε από αυτή και αυτοκτόνησε, όπως ακριβώς έκανε και ο Νέρωνας στην Ρώμη. 

Οι Αυτοκράτορες των Ανατολικών Τζιν ήταν μαριονέτες των στρατιωτικών, όπως και της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (π.χ. επί Αέτιου) ή οι Μεροβίγγειοι από τους Καρολίδες.

Ο Κύρος ο Μέγας με κυλίνδρους έλεγαν στους Βαβυλωνίους που πολιορκούσε εν ειδή προπαγάνδας ότι ο ίδιος ήταν ο εκλεκτός των θεών, όπως ακριβώς έκαναν και οι Βόρειοι Τζόου όταν πολιορκούσαν τους Βορείους Τσι με πλήρη επιτυχία και οι δύο.

Ειδική υπηρεσία για την υποδοχή των βάρβαρων είχε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Κίνα, αλλά και η Ρωμανία (με το λεγόμενο σκρόνον των βαρβάρων).

Τόσο οι Ρωμαίοι, όσο και οι Τανγκ σχεδίαζαν σε πλέγμα τις πόλεις τους, φρόντιζαν για την ορθή παροχή ύδρευσης στις πόλεις τους, όπως και για σωστές δημοσιές υπηρεσίες.

Μικρή μείξη με τους βάρβαρους μέσω επιγαμιών έγινε τόσο στην Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία όταν την κατέλαβαν οι Γερμανοί, όσο και στην Κίνα όταν την κατέλαβαν οι Τζόου, οι Τανγκ, οι Μογγόλοι και οι Μάντσου, αλλά παρόλα αυτό δεν συνέβη εκτενώς (οι ίδιοι στην συνέχεια αποκήρυξαν την βάρβαρη καταγωγή τους και υιοθέτησαν τους Αυτοκρατορικούς τίτλους).

Όμως οι κατακτητές (π.χ. οι Φράγκοι και οι Βέι) μισούσαν και περιφρονούσαν τους κατεκτημένους γηγενείς και μετέπειτα δημιουργήσαν νομούς που απαγορεύαν τις επιγαμίες και τους έκαναν πολίτες δεύτερης κατηγορίας ή σκλαβους, αλλά παρόλη την κατάσταση αυτή οι ίδιοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους ως τους δήθεν «νόμιμους κληρονόμους» της Ρώμης και της Κίνας αντίστοιχα.

Οι Δυτικοί Τζιν έλεγαν ότι η εισβολή των Χουνγκ Νου ήταν σαν να έπεφταν σταγόνες βροχής στην γη και η φωτιά τους κάλυπτε τον ουρανό, όπως ακριβώς έλεγαν στους Σπαρτιάτες οι Πέρσες στις Θερμοπύλες λέγοντας ότι τα βέλη τους θα κρύψουν τον ήλιο.

Θρησκευτική Αμφικτιονία ίδρυσαν οι Δελφοί για τους Έλληνες, όπως και οι Κουρασίτες στους Άραβες στην Μέκκα για τους Άραβες.

Οι Γάλλοι του Φραγκίσκου του Α΄ συμμάχησαν με τους Τούρκους του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή κατά της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Κάρολου του Ε΄ του Κουίντου, όπως μετέπειτα οι Γερμανοί του Κάιζερ του Β΄ του Γουλιέλμου των Χοεντσόλερν κατά της Αντάντ πρωτα σε συμμαχία με τον Αβδούλ Χαμίτ και μετά με τους Νεότουρκους κατά της Αντάντ.

Πιο πριν όμως, ο Καρλομάγνος είχε συμμαχήσει με τους Άραβες του Χαρούν Ελ Ρασίντ κατά της Ρωμανίας, ενώ οι Γάλλοι πριν από τους Τούρκους είχαν προσπαθήσει να συμμαχήσουν ανεπιτυχώς με τους Μογγόλους, τόσο ενάντια στην Αγιά Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όσο και ενάντια στους Τούρκους και τους Άραβες.

Σε ιερό πόλεμο (τζιχάντ) με παρακίνηση των Γερμανών κάλεσαν οι Τούρκοι στην διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου τους μουσουλμάνους κατά της Αντάντ, ενώ με την παρακίνηση των ΗΠΑ ξεκίνησε ιερός πόλεμος (τζιχάντ) κατά των Σοβιετικών όταν αυτοί εισέβαλαν στο Αφγανιστάν.

Την «ειρήνη/ανακωχή του Θεού» επέβαλε ο πάπας Ουρβανός πριν την Α’ Σταυροφορία στην Δυτική Ευρώπη, όπως και στην Αρχαία Ελλάδα κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων τηρούνταν η ιερή ολυμπιακή εκεχειρία.

Για κάποιους ο Αυτοκράτορας Μαξιμιλιανός ο Α΄ των Αψβούργων ήταν ένας συνδυασμός του Αυγούστου, του Καρλομάγνου και του Χλωδοβίκου.

Οι ηρωικοί Ξηρομερίτες στην μάχη του Αετού Ξηρομέρου (https://www.pentapostagma.gr/politismos/istoria/7131821_1821-i-mahi-toy-aetoy-xiromeroy-eikones), όπως και οι Μανιάτες στο Πολυάραβο νίκησαν με ελάχιστες απώλειες τους Τούρκους και τους εκδίωξαν από  τα εδάφη τους.

Εφάμιλλη για τους Έλληνες που έζησαν τα γεγονότα του 1821 μ.Χ., η μάχη του Αετού, με  εκείνη την μάχη της Γραβιάς του Οδυσσέα Ανδρούτσου, ενώ την μάχη αυτή κέρδισε ο ηρωικός οπλαρχηγός  Γεώργιος Βαρνακιώτης.

Τόσο ο Επικρατής όπως και ο Παυσανίας κατηγορήθηκαν και οι δύο χρησιμοποιούσαν πολύ τον  περσικό τρόπο ζωής και ότι είχαν προδώσει την Ελλάδα  στους Πέρσες και στην συνέχεια αυτό το λόγο  εκτελέστηκαν και οι δύο.

Ο Ανδρέας Κάλβος ονομάστηκε ο Πίνδαρος του 1.821 μ.Χ.

«Επιτήδειοι ουδέτεροι» υπέρ των Γερμανών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν οι  Τούρκοι, οι Ελβετοί, οι Σουηδοί και οι Ισπανοί.

Εθνικοποίησαν αρχικά την πετρελαϊκή βιομηχανία των κρατών τους ο Σαντάμ Χουσεΐν και ο Καντάφι και εδωσαν αρχικά ένα μέρος του πλούτου αυτού στον λαό, ενώ στην συνέχεια αρπάξαν για τις οικογένειες τους μεγάλο μέρος του.

Κλόουν δικτάτορες και αυταρχικοί πολιτικοί ήταν ο Καντάφι, ο Μουσολίνι, ο Μομπουτού, ο Αμίν Νταντά, ο Καντάφι, ο Μπερλουσκόνι ΓΑΠ, ο Κούλης και πολλοί άλλοι.

Απαγόρευσαν αποτυχημένα για ένα διάστημα την μίνι φούστα οι χουντικοί και την φούστα πάνω από το γόνατο ο Πάγκαλος στην Ελλάδα.

Η πτώση της χούντας του Παπαδόπουλου έγινε από ένα άλλο πραξικόπημα, αυτό του Ιωαννίδη, όπως και αυτή του Πάγκαλου από τον Κονδύλη.

Ο Πλαστήρας ως κυβερνήτης έκανε κρυφά ελεημοσύνες, όπως και Ιωάννης Βατάτζης και ο Καποδίστριας.

Ο Αμίν Νταντά καλούσε την Ελισάβετ να έρθει σε αυτόν για να «γνωρίσει έναν πραγματικό άντρα», όπως και ο Ούγκο Τσάβες την Κοντολίζα Ράις.

Πολλαπλές αποτυχημένες απόπειρες δολοφονίας έγιναν εναντίον του Χίτλερ, του Μουσολίνι και του Βενιζέλου.

Έξι νυν και πρώην πρωθυπουργοί πέθαναν στην Ελλάδα πριν αναλάβει την εξουσία ο Μεταξάς το 1.936 μ.Χ. στην Ελλάδα (Κονδύλης, Βενιζέλος, Δεμερτζής, Τσαλδάρης, Ζαΐμης, Παπαναστασίου).

Με την ψήφιση της πλειοψηφίας του κοινοβουλίου έγιναν δικτάτορες και πιο πριν πρωθυπουργοί ο Μουσολίνι, ο Χίτλερ και ο Μεταξάς, όπως και των ηγετών των κρατών τους (Βίκτωρ Εμμανουήλ, Χίντεμπουργκ, Γεώργιο).

Τρίτο Ελληνικό πολιτισμό προανήγγειλε ο Μεταξάς, Τρίτο Ράιχ ο Χίτλερ και Τρίτη Ρώμη ο Μουσολίνι.

Με αφορμή μια επικείμενη κομμουνιστική εξέγερση κήρυξε το 1.933 μ.Χ. (μετά το κάψιμο του Ράιχσταιγκ) ο Χίτλερ την Γερμανία δικτατορία και ο Μεταξάς το ίδιο την Ελλάδα το 1.936 μ.Χ.

Ορθά διέκριναν την ήττα των Γερμανών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την νίκη των Αγγλοσαξόνων και των Ρώσων, τόσο ο Μεταξάς, όσο και ο Σαλαζάρ και συμμάχησαν μαζί τους, ενώ ο Μεταξάς επανεξοπλιστεί την Ελλάδα για τον πόλεμο και κέρδισε νίκες με τον στρατό αυτό, όπως έκανε και ο Ιωάννης Καποδίστριας όταν ήταν κυβερνήτης (και οι δύο αυτοί ηγέτες αποκαλούνταν «Μπαρμπαγιάννης»).

Μετρά υπέρ του λαού για να κερδίσουν την υποστήριξη του πηρέ ο Μεταξάς (με την ίδρυση του ΙΚΑ και την θεσμοθέτηση της μονιμότητας των δημοσίων υπάλληλων), όπως και οι χουντικοί (π.χ. με την εκμετάλλευση των πετρελαίων στην Θάσο, με την διαγραφή των αγροτικών χρεών, την αύξηση των δημοσίων δαπανών για δημοσιά έργα, π.χ. δρόμων, πάρκων, όπως έκανε ο Χίτλερ στην Γερμανία κ.λ.π.).

Κατάργησαν την μοναρχία ο Παπαδόπουλος, η χούντα και οι Πορτογάλοι πραξικοπηματίες το 1.910 μ.Χ.

Τετραμελής ήταν αρχικά η χούντα του Πινοσέτ πριν μείνει τελικά αυτός μονός δικτάτορας, το ίδιο και του Παπαδοπούλου πριν έχει και αυτός την ιδιά εξέλιξη, όπως ακριβώς έγινε και με την τριμελή Υπατεία του Μεγάλου Ναπολέοντα.

Ο Αμίν Νταντά και οι Μάου Μάου λέγεται πως ήταν κανίβαλοι.

Οι Νεότουρκοι και ο Κεμάλ γενοκτόνησαν και εκδίωξαν εκατομμύρια αλλοεθνών και αλλοθρήσκων υπηκόων τους (Έλληνες, Αρμένιους, Ασσυροχαλδαίους) και κατέστρεψαν την οικονομία τους αφού οι Τούρκοι που αρπάξαν τις περιουσίες τους δεν είχαν τις γνώσεις και τις ικανότητες για να χειριστούν το εμπόριο και κατέστρεψαν την οικονομία τους σε ένα όργιο τουρκικού εθνικισμού και σωβινισμού.

Τα ίδια ακριβώς έγινε και όταν ο Αμίν Νταντά για παρεμφερείς λογούς όταν αυτός έδιωξε τους Ασιάτες από την χωρά του, αλλά το ίδιο έγινε λέγεται όταν και ο Φερδινάνδος και η Ισαβέλλα στην Ισπανια και ο Χίτλερ στην Γερμανία έκαναν τα ίδια στους Εβραίους.

Πάνω από ένα ενενήντα στο ύψος ήταν ο Αμίν Νταντά και ο Μέγας Πέτρος.

Ήταν φίλοι αρχικά ο Αλιέντε με τον Πινοσέτ, ο Μομπουτού με τον Λουμούμπα και ο Αμίν Νταντά με τον Ομπότε, αφού οι πρώτοι διορίσαν τους δευτέρους στο αξίωμα του αρχιστράτηγου των κρατών τους, όμως οι δεύτεροι στην συνέχεια με πραξικόπημα κατέλαβαν την εξουσία.

Αυτοκτονήσαν τόσο ο Αλιέντε, όσο και ο Χίτλερ όταν ηττήθηκαν από τους αντίπαλους τους και κινδυνεύαν να συλληφθούν.

Όταν κινδύνευσε να συλληφθεί έκανε πραξικόπημα κατά του Ζαΐμη και του Μιχαλακοπούλου ο Πάγκαλος και ο Αμίν Νταντά κατά του Ομπότε.

Μεγάλη βιβλιοθήκη με 55.000 βιβλία είχε ο Πινοσέτ, ενώ η Πέργαμος είχε βιβλιοθήκη με 200.000 παπύρους.

Η πόλη της Κίρρας πολιορκήθηκε στενά για δέκα χρόνια, όπως και των Βηίων πριν πέσουν τελικά στα χεριά των πολιορκητών τους.

Μετά την πτώση της Κίρρας στον Α΄ Ιερό Πόλεμο και της Θήβας στον Μέγα Αλέξανδρο οι κάτοικοι τους πωλήθηκαν ως δούλοι και οι πόλεις αυτές καταστράφηκαν.

Η Κίρρας ήταν διαβόητο άντρο πειρατών στην Αρχαία Ελλάδα, όπως και η Καρία επί Ρωμαιοκρατίας. 

Οι βομβιστικές επιθέσεις κατά των ΗΠΑ ήταν η αρχή του τέλους για την πτώση από την εξουσία ο Καντάφι και ο Πινοσέτ.

Έκαναν δολοφονίες στο εξωτερικό πολιτικών αντιπάλων πολλοί δικτάτορες, όπως π.χ. ο Στάλιν του Τρόσκι και άλλων, ο Πινοσέτ του Ορλάντο Λετελιέρ, του Εουλένιο Μπέριος και άλλων, ο Σαλαζάρ του Ντελγκίνο (με παγίδα όπως ο Ναπολέοντας τον Δούκα Ντανγκιέν).

Τα πτώμα του Μουσολίνι κλάπηκε για ένα διάστημα πριν επιστρέψει στον τόπο ταφής του, όπως έγινε και με το νεκρό σώμα του Τάσσου Παπαδόπουλου και το μυαλό του Αϊνστάιν.

Οι Πορτογάλοι συμμάχησαν με τους Άγγλους με την Συνθήκη του Ουίνδσορ το 1.386 μ.Χ., όπως και στον Επταετή Πόλεμο, τους δύο Παγκόσμιος Πολέμους και τον Ψυχρό Πόλεμο.

Το «Πράσινο βιβλίο» έγραψε ο Καντάφι και το «Κοκκίνο Βιβλίο» ο Μάο και το επέβαλαν αναγκαστικά στην εκπαίδευση των κρατών τους.

Ο πατέρας του Φράνκο προόριζε τον πρωτότοκο γιο του Νίκολας που χάθηκε πρόσφατα ως διάδοχο του ονόματος και κληρονόμο του, όπως και πατέρας του Τζον Κένεντι προόριζε τον πρωτότοκο γιο του Τζόσεφ που χάθηκε πρόσφατα ως διάδοχο του ονόματος και κληρονόμο του.

Ο Φράνκο και ο Ιουστινιανός εργάζονταν πάνω από δεκατέσσερις ώρες την μέρα και κοιμόνταν ελάχιστα.

Ο Φράνκο καθυστερούσε να δεχτεί στο γραφείο του τόσο την οικογένεια του, όσο και ηγέτες άλλων κρατών (π.χ. τον Χίτλερ) και ο Πούτιν επίσης (π.χ. του Μακρόν και της Μέρκελ).

200.000 άνθρωποι πέθαναν από λιμό επί Φράνκο και πολλά εκατομμύρια επί Λένιν, Στάλιν και Μάο.

Ο Σαλαζάρ, ο Φουσέ και ο Ταυλεράνδος, ενώ εδωσαν τους ήσσονες ιερατικούς όρκους δεν έγιναν τελικά ιερείς, αλλά πολιτικοί.

Ο Σαλαζάρ είχε λιτή ζωή και δεν πλούτισε από το αξίωμα του, όπως έκανε και ο Πλαστήρας.

Ο Σαλαζάρ φέρνονταν σαν Ρωμαίος πατρίκιος με λιτή ζωή, όπως και ο Κιγκινάτος, ο Κάτων ο Πρεσβύτερος, αλλά και ο Νεότερος.

Νέο σύνταγμα ψήφισαν και ελεύθερες εκλογές υποσχέθηκαν ο Λένιν και ο Σαλαζάρ στους λαούς τους, αλλά αυτές δεν έγιναν ποτέ, παρά αφότου έπεσαν τα καθεστώτα τους.

Πολλές βίλες και σπίτια είχαν δικτάτορες όπως ο Στάλιν και ο Τσαουτσέσκου.

Ήταν ζωγράφοι στα νιάτα τους ο Χίτλερ και ο Φράνκο, ποιητές ο Στάλιν (που έγραφε και πρόζα), ο Μάο, ο Χαν Γούντι και Τσιν Χουάνγκ Τι.

Σε καθολικό σχολείο φοίτησαν ο Σαλαζάρ και ο Μουσολίνι, ενώ ο Στάλιν σε Ορθόδοξο ιερατικό σχολείο.

Δάσκαλοι ήταν πριν γίνουν πολιτικοί και δικτάτορες ήταν ο Μουσολίνι και ο Σαλαζάρ.

Ο Μουσολίνι, όπως και ο Τσόρτσιλ ήταν πριν γίνουν ηγέτες και δημοσιογράφοι.

Πρόσεχαν και έκαναν πρόβες για τις χειρονομίες στις ομιλίες τους ο Χίτλερ, όπως και ο Μουσολίνι, ενώ και οι δύο ήταν δεινοί ρήτορες.

Γυναικάδες ήταν στα νιάτα τους ο Μουσολίνι και ο Σαλαζάρ.

Το πτώμα του Μουσολίνι πετάχτηκε στην πλατεία του Μιλάνου πριν κρεμαστεί, όπως και το πτώμα του Καντάφι πετάχτηκε στην καρότσα ενός φορτηγού.

Ο Μποκάσα τάιζε τους αντίπαλους του στα λιοντάρια (όπως και οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες) και ο Αμίν Νταντά στους κροκοδείλους.

Ο Μποκάσα έκανε τους μαθητές να βάζουν το πρόσωπο του στις μπλούζες τους, ενώ ο Αλφρεντ Στρέσνερ έκανε όλοι οι δρόμοι και οι πινακίδες να έχουν το ονομα τους.

Τόσο ο Χίτλερ, ο Μουσολίνι και ο Στάλιν ξεκίνησαν όλοι τους από φτωχική και ταπεινή καταγωγή, αναγκάστηκαν να κάνουν πολλές φτωχοδουλειές για να ζήσουν, αρνήθηκαν αρχικά να υπηρετήσουν στον στρατό των κρατών που ήταν πολίτες, ενώ για τον λόγο αυτό έφυγαν στο εξωτερικό για ένα διάστημα (π.χ. στην Ελβετία και στο Μοναχό αντίστοιχα).

Αρχικά φαίνονταν να είχαν φιλειρηνικές και «αριστερές» ιδέες, όμως σύντομα τις απέρριψαν και αποφάσισαν να γίνουν «εθνικιστές» και να ιδρύσουν Αυτοκρατορίες, ενώ για ένα διάστημα ήταν και πράκτορες μυστικών υπηρεσιών και οι τρεις (των Αγγλογάλλων ο Μουσολίνι, της Οχράνα ο Στάλιν και του Γερμανικού στρατού ο Χίτλερ).

Δεν έγινε δεκτή η αίτηση του Ζαχαριάδη να αποφυλακιστεί για να πολεμήσει τους Ιταλούς, όπως και του Στάλιν για να πολεμήσει στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Εικόνες που κάνουν κολύμπι και φαίνονται απόλυτα υγιείς έκαναν ο Μουσολίνι, ο Πούτιν και άλλοι.

Στην πλατεία Λορέτο του Μιλάνου ρίχτηκε το πτώμα του Μουσολίνι, οπού οι στρατιώτες του πριν οκτώ μήνες είχαν ρίξει τα πτώματα δεκαπέντε ανταρτών που εκτέλεσαν.

Σε κατάψυξη τοποθετήθηκε το πτώμα του Καντάφι από τους εχθρούς του, όπως και ο Αμίν Νταντά είχε κεφαλιά και αποκεφαλισμένα πτώματα στο ψυγείο του από πολιτικούς του αντίπαλους, ενώ και το κεφάλι του Χοακίν Μουριέτα ήταν λέγεται σε γυάλα στο ψυγείο του Harry Love που τον σκότωσε.

Το πραξικόπημα κατά του Ομπότε έγινε όταν αυτός έλειπε στο εξωτερικό, όπως και το ίδιο συνέβη με τον Ιντρίς από τον Καντάφι όταν αυτός έλειπε στο εξωτερικό.

Εξόντωνε όσους ειχαν γυαλιά ο Αμίν (τους διανοουμένους), όπως και ο Μάο, ο Στάλιν και ο Χίτλερ, ενώ ο Καλιγούλας όσους ήταν φαλακροί.

«Πατερούλης» ονομάζονταν ο Στάλιν και «Μπαμπάκας» ο Αμίν Νταντά.

Οι στρατιώτες του Μπιζό και του Αμίν Νταντά, έσφαζαν, κατέστρεφαν, βίαζαν και βασάνιζαν ατιμώρητοι με διαταγές των ιδίων.

«Βασιλεύς Βασιλέων» ήταν ένας τίτλος που είχαν οι βασιλείς των Περσών, της Αιθιοπίας, όπως και ο Καντάφι.

Χορεύαν οι δικτάτορες Ιμομαλί Ραχμόν, ο Ιωαννίδης, ο Παπαδόπουλος, αλλά και ο ΓΑΠ που τυράννησαν και πρόδωσαν τις χώρες τους.

Ο Ιωαννίδης με τις πράξεις του πρόδωσε την πάντα Ελληνική Κύπρο μας στους Τούρκους για να εξυπηρετήσει τους Αμερικάνους και χόρευε συχνά, όπως και ο ΓΑΠ που πρόδωσε την Ελλάδα με τα μνημόνια στις ΗΠΑ, την Γερμανία και το ΔΝΤ, όντας και καρνάβαλοι σαν πολιτικοί.

Ο Νουσαρλτόν Ναζαρμπάγιεφ έγραφε παραμυθία που έπρεπε να αγοράζουν αναγκαστικά όλοι οι πολίτες της χωράς του, όπως ακριβώς έκανε και ο Χίτλερ με το βιβλίο του «Ο Αγών μου» στην χώρα του, το οποίο επί της ηγεμονίας του ήταν δεύτερο σε πωλήσεις μετά την Βίβλο.

Δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί ποτέ το παλάτι του Τσαουτσέσκου στην Ρουμάνια λόγω ύβρης, όπως και ο ναός της Αθήνας επί του Πεισίστρατου.  

Ήταν ένας πιστός, αλλά και με απίθανη τύχη (ή ατυχία;) στρατιώτης: Τραυματίστηκε 11 φορές σε τρεις πολέμους. Είχε ένα μάτι (και καλύπτρα σαν τον Νταγιάν), ένα χέρι, ενάμιση πόδι! Το όνομά του ήταν Αντριάν Καρτόν ντε Βιάρτ (Adrian Carton de Wiart) και είχε πάρει μέρος σε όλες τις μεγάλες πολεμικές συγκρούσεις της γενιάς του.

Τραυματίστηκε στο κεφάλι, στο στομάχι, στο μάτι, στο πόδι, στο ισχίο και στο αυτί. Και να ήταν μόνο αυτά; Δραπέτευσε από στρατόπεδα αιχμαλώτων, επέζησε από δύο αεροπορικά δυστυχήματα και έκοψε τα δάχτυλά του με τα δόντια (λόγω τραυματισμού του σε μάχη), όταν ένας γιατρός αρνήθηκε να τα ακρωτηριάσει (https://www.ethnos.gr/history/article/226194/enasapithanosstratiothstraymatisthke11foressetreispolemoyseixeenamatienaxerienamishpodieyxarisththhkatonpolemoelegestotelos)!

{Ο ντε Βιάρτ είχε γεννηθεί στις 5 Μαΐου του 1.880 μ.Χ. στις Βρυξέλλες και ήταν Βρετανός από Βέλγους και Ιρλανδούς γονείς· πήρε μέρος στον Πόλεμο των Μπόερς, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο ντε Βιάρτ στάλθηκε στην Κίνα ως προσωπικός εκπρόσωπος του Ουίνστον Τσώρτσιλ και παρευρέθηκε στη Διάσκεψη του Καΐρου}.

Αντίστοιχα και ο Μανουήλ Κομνηνός έχασε τα δάχτυλα του στην μάχη του ποταμού Τάρα εναντίον Βακχίνου (http://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/11/1150.html).

Οι χρονογράφοι της εποχής παρομοιάζουν την Θρυλική μονομαχία του Μανουήλ με τον Βακχίνο με την αντίστοιχη Μονομαχία του 7αιωνα ανάμεσα στον Αυτοκράτορα Ηράκλειο και τον Σασσανίδη Στρατηγό Ραζάτη, στις οποίες κέρδισαν και στις δύο αυτές περιπτώσεις οι Αυτοκράτορες της Ρωμανίας.

Στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η εξόριστη στο Λονδίνο κυβέρνηση της Πολωνίας ήταν συνεχώς εμπόδιο στην συνεργασία του Τσόρτσιλ με τον Στάλιν, σε τέτοιο σημείο, ώστε ο θάνατος του Πολωνού πρωθυπουργού Σικόρσκι σε αεροπορικό δυστύχημα στο Γιβραλτάρ να αποδίδεται στις μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας, ενώ το ίδιο λέγεται ότι έγινε με τον δικτάτορα Ζία Ουλ Χακ στο Πακιστάν (από τις ΗΠΑ) και τον στρατηγό Λίαν Μπιάο στην Κίνα (από τον Μάο).

Με τεράστιους λίθους κτίστηκαν τόσο τα τείχη της Ουκγαρίτ, όσο και των Μυκηνών, ενώ και των δύο οι κυρίες πύλες εισόδου απεικόνιζαν λέοντες πάνω τους

Με την πίεση που έκαναν οι Σκύθες στους Κιμμέριους  αυτοί επιτέθηκαν στην Αρμενία τη Μικρά Ασία τους Λύδες και τους Ασσύριους,  όπως και με την πίεση που έκαναν οι  Ουννοι στους Γότθους τους Γερμανούς  αυτή επιτέθηκαν στα εδάφη της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας

Τόσο η Κίνα όσο επίσης και η Ασσυρία  ονομαζόταν και οι δύο μέσο βασίλειο  γύρω από το οποίο υπήρχαν βάρβαροι.

Εμπορικές αυτοκρατορίες με πολλά δίκτυα θεωρούνταν τόσο η Βενετία όσο Επίσης και η Τύρος.

Έκλειψη που θεωρήθηκε κακός οιωνός συνέβη το 763 π.Χ.  στην Ασσυρία,  όπως επίσης και το 1453 μετά Χριστόν στην Πόλη.

Η μητέρα του Ερρίκου του Ζ΄ της Αγγλίας Λαίδη Μαργαρίτα Μποφόρ με τον γάμο της με τον Στάνλεϊ κατάφερε να πάρει πίσω από τον βασιλια Εδουάρδο τον Δ΄ μεγάλο μέρος της περιουσίας του γιου της, όπως ακριβώς και η Μαργαρίτα Ντινιγύ με τον γάμο της με τον Ιωάννη Ντε Σομέρ Σεντ.

Τόσο ο Θωμάς της Ηπείρου, όσο και ο Φίλιππος ο Αριδδαίος λέγεται ότι είχαν και οι δύο μειωμένες διανοητικές ικανότητες

Ο Σεναρηχείμ  τοποθέτησε τον γιο του στο θρόνο της Βαβυλώνας όπως ακριβώς έκανε και ο Γιώργος ο πρώτος τοποθετώντας τον γιο του  στον θρόνο της Ουαλίας

Ο Ανδρέας Γαβριήλ στην Κρήτη είχε το προσωνύμιο Καλός όπως επίσης και ο Ιωάννης ο Β’ της Γαλλίας.

Κατά την διάρκεια της σύγκρουσης της Ρώμης και της Βασιλείας της Βασιλείας υπήρχαν πόλεμο για τις ζωοκλοπές όπως έγινε και στην Νάξο  την περίοδο της κυριαρχίας του Γουλιέλμου Σανούδου όταν το  1.993 μετά Χριστόν οι αντίπαλοι του το έκλεψαν ένα γάιδαρο και αυτό ξεκίνησε ένας πόλεμος μεταξύ τους.

Λόγω της ανόδου  των φόβο  οι Σπαρτιάτες κήρυξαν τον πόλεμο στους Αθηναίους πίνουν αυτή πολύ  ισχυρή ενώ για τον ίδιο λόγο έκανα και οι Ρωμαίοι τον  πόλεμο με την Καρχηδόνα.

Εκμεταλλευόμενη το μίσος που είχε ο κόσμος για τους Τσιν και τους Νάντα αντίστοιχα  οι Χαν και οι Γκούπτα εναντίον τους  και τους έριξαν από την εξουσία παίρνοντας την θέση τους.

Ο Καουτίλια  έδωσε την  ιδεολογία που χρειάζονταν για την  ίδρυση μιας αυτοκρατορίας στον Ασόκα  όπως και ο Αριστοτέλης τον Μέγα Αλέξανδρο.

Ο Ιωάννης Άγγελος της Θεσσαλίας κατέβηκε και διέφυγε από το κάστρο του στις Νέες Πάτρες μεταμφιεσμένος μέσα από τις γραμμές του εχθρού του, όπως και ο Δράκουλας το ίδιο από τον στρατό του αδερφού του Ραντού.

Ο Σανγκ Γκανγκ και ο Ντέιβιντ Ρικάρντο  βοήθησαν και οι δύο στην ίδρυση της Οικονομικής εξελικτικής Θεωρίας.

Ο Ξενοφώντας και ο Χοτζούι  τόνισαν και οι δύο τον μεγάλο ρόλο που έχει το εμπόριο στη συνεργασία των κρατών και την οικονομία τους.

Ο Λιού Μπανγκ των Χαν χάρη στην χρήση ενός ποταμού τον οποίο έστριψε με τεχνικά έργα στην κοίτη του και την κατασκευή ενός φράγματος κατάφερε  να πλημμυρίσει τον στρατό αντιπάλων του όταν αυτός περνούσε τον ποταμό και να τους  νικήσει πνίγοντας τους. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με την αλλαγή δηλαδή της κοίτης του νερού νίκησαν και εναντίον του Ταμερλάνου το στρατόπεδο Γαζή στην Άγκυρα μην αφήνοντας τους να έχουν πρόσβαση στις πηγές νερού. 

Ένα μεγάλο ρόπαλο έφερε ως όπλο τόσο Μύλων, όσο επίσης και ο Μούλαι Ισμαήλ και ο Δοξαπατρής.

Ο ίδιος ο Μανουήλ Α Κομνηνός φρόντισε την Ιατρική φροντίδα του Γάλλου βασιλιά όταν αρρώστησε Στη δεύτερη Σταυροφορία,  όπως ακριβώς και όντως βασιλιάς Μπιμπισάρα  έστειλε τον προσωπικό του γιατρό για να φροντίσει τον ηγεμόνα τον Αβάντι Τσούντα Πραουγίστα.

Τόσο οι Σκύθες όσο επίσης και οι Κέλτες βάρβαροι έφεραν πολλά τατουάζ πάνω στο σώμα τους.

Ο Λιου Μπανγκ είχε κάποιες επαρχίες υπό τον έλεγχο του και άλλες τις  άφησε από την διοίκηση πιστών οπαδών του όπως  ακριβώς έκανε και ο Αύγουστος κρατώντας κάποιες επαρχίες και δίνοντάς άλλες υπό  την διοίκηση της Συγκλήτου.

Οι Χουνγκ Νου  έκανε το κρανίο του βασιλιά Γιουτζέι ποτήρι για κρασί  όπως ακριβώς έκαναν και Βούλγαροι με το κρανίο του αυτοκράτορα Νικηφόρου του Α’.

Ο θάνατος των  πρέσβεων  των Ρωμαίων στη Ιλλυρία  είσαι σαν αποτέλεσμα την κήρυξη πολέμου της Ρώμης εναντίον τους όπως ακριβώς έγινε και με το θάνατο του Γερμανού διπλωμάτη από τους Κινέζους στο Πεκίνο κατά την διάρκεια της εξέγερσης των Boxer.

Η φτώχεια τις καταστροφές του Πελοποννησιακού πολέμου έκαναν πολλές φτωχές Αθηναίες να ράβουν και να πουλούν ενδύματα στην αγορά για να επιβιώσουν, ενώ άλλες τις έκανε ιερόδουλες, όπως ακριβώς συνέβη και με πολλές γυναίκες στην Γερμανία μετά την καταστροφή της χώρας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Τόσο ο Μανουήλ Κομνηνός, όσο και ο Ανδρόνικος ο Γ΄ ήταν λάτρεις των δυτικών κονταρομαχιών και οι δύο.

Τόσο ο Ιωάννης ο Κατακουζηνός, όσο και ο Ρωμανός Λεκαπηνός ήρθαν σε σύγκρουση με τους γιους τους και έχασαν τον τίτλο του Συναυτοκράτορα στο τέλος.

Μετά την ήττα των βίαιων και τυραννικών Νορμανδών από τον ηρωικό στρατηγό Αλέξιο Βρανά οι επιζώντες τους υποχωρήσαν στην πάντα Ελληνική Μακεδονία μας και την Θεσσαλονίκη οπού και εξοντώθηκαν πλήρως από τον λαό της που επαναστάτησε εναντίον τους, όπως ακριβώς και όταν οι βίαιοι και τυραννικοί Πέρσες ηττήθηκαν από τον ηρωικό Παυσανία στις Πλαταιές οι επιζώντες τους υποχωρήσαν προς την πάντα Ελληνική Μακεδονία μας και εξοντωθήκαν πλήρως από τον Αλέξανδρο τον Α΄ και τον λαό της.

Ο Λιουπτράνδος έγραψε ένα ιστορικό συκοφαντικό έργο κατά της Ρωμανίας (όπως και ο Γίββων), ενώ η Άννα η Κομνηνοί έγραψε ένα ιστορικό έργο κατά των Γερμανών βάρβαρων και των Λατίνων.

Άπαρτο θεωρούνταν το κάστρο του Δόξαπατρη όπως και η Αόρνος Πετρά του Οξυάρτη στο Αφγανιστάν, ενώ οι κόρες και των δύο ειχαν βίαιο τέλος (η δε κορη του Βουτσά Δόξαπατρη έπεσε από το κάστρο της σαν τον Λέων Σγουρό και αυτοκτόνησε για να μην πέσει στα χέρια των Λατίνων, όπως και η πρώτη σύζυγος του  Βλαντ Γ΄ Τσέπες Δράκουλα για να μην πέσει στα χέρια του ανήλεους αδερφού του Ραντού).

Ο Στέφανος Νεμάνια εμφανίστηκε με ένα σκοινί γύρω από τον λαιμό του και παραδόθηκε στον Μανουήλ τον Α΄ Κομνηνό, όπως έκανε και ο Γοδεφρείδος παραδιδόμενος στον Γουλιέλμο τον Β΄ της Αχαΐας Βιλεαρδουίνο τοποθετώντας ένα καπίστρι στον λαιμό του.

Ο Καταβάς και ο Δομίτιος Αηνοβάρβος υπέφεραν και πέθαναν και οι δύο από ποδάγρα.

Τόσο ο Κιγκινάτος,  όσο και ο Κάτων ο Πρεσβύτερος άφηναν  του αλέτρι τους και τις αγροτικές εργασίες  προκειμένου να πολεμήσουν και μετά αμέσως γυρνούσα Ναι όταν τελειώνει ο κόσμος πάλι πίσω στα  χωράφια τους.

Σε δείπνο συμφιλίωσης με παγίδα σκότωσε τον Καταλανό σφαγέα Ρογήρο Ντε Φλωρ ο Ανδρόνικος ο Β΄, όπως και ο Θεοδώριχος ο Μέγας τον Οδάκραο.

Οι Μαμελούκοι επαναστάτησαν εναντίον των πρώην αφεντικών τους Αγιουβίδων και τους πήραν την εξουσια, όπως και οι Καταλανοί κατά των Γάλλων και οι Ναβαραίοι κατά των Καταλανών.

Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν φοιδεράτους στα σύνορα τους, όπως ακριβώς έκαναν και οι Κινέζοι χρησιμοποιώντας βάρβαρους για τον ίδιο ακριβώς λόγο τα σύνορα τους.

Σε κυνήγι λέγεται ότι σκοτώθηκε τόσο ο Νικόλαος Σανούδος, όσο και ο Ιωάννης Τσιμισκής.

Οι πόλεμοι κατακτήσεις της Ελλάδας από τους Ρωμαίους στην κατάσταση που είμαι μεγάλο βαθμό όπως και οι εμφύλιοι πόλεμοι που τους διαδέχτηκαν,  όπως ακριβώς συνέβη με την κατάκτηση Ελλάδος από τους Σταυροφόρους τους Βούλγαρους τους Τούρκους, τους Νορμανδούς και τους Βενετούς και τους πολέμους τους με τους Τούρκους.

Λέγεται ότι τόσο ο Λέων Καλλέργης, όσο και ο Καραϊσκάκης και ο Μιχαήλ Κατακουζηνός σκοτώθηκαν σε πολεμικές αψιμαχίες.

Ο Ιωάννης ο Γ΄ ο Κριβούνος σκότωσε την σύζυγο του μαχαιρώνοντας την στην κοιλιά και ο Νέρωνας κλοτσώντας την στην κοιλιά.

Ως δικτάτορες ονομάζονταν συνήθως οι κυβερνήτες, οι οποίοι κατέλαβαν και κατείχαν την απόλυτη εξουσία κάτω των πολιτών της χώρας τους (όπως και οι Αρχαίοι τύραννοι) με πολύ βίαιο τρόπο μέσω της χρήσης του στρατού από την θέση ισχύος.

Παρόμοιοι με τους δικτάτορες ήταν οι πρώιμοι και οι μεταγενέστεροι βασιλιάδες, οι οποίοι είχαν απόλυτη εξουσία μέσω από την χρήση στρατού τους και ως «ελαίου θεού βασιλείς» ή ως δήθεν «θεοί βασιλείς» ως νομιμοποίηση του να εξουσίας, με αποτέλεσμα την διαφθορά και την κατάχρηση εξουσίας και έχοντας ισχυρούς υποστηρικτές στον στρατό για την καταστολή αντιφρονούντων και την άσκηση ιμπεριαλιστικής πολιτικής.

Στην ουσία οι μονάρχες αυτοί και οι Αυτοκράτορες ήταν κληρονομικοί και ισόβιοι απόλυτοι δικτάτορες (π.χ. Καίσαρας, Αύγουστος, Λένιν, Μουσολίνι, Στάλιν, Χίτλερ, Μάο κ.λ.π.). Για την κατάληψη της εξουσίας μπορει να έκαναν χρήση στρατού (πραξικόπημα π.χ. η χούντα), εμφύλιο (π.χ. Φράνκο), εκλογές (π.χ. Χίτλερ) ή να τους παραδοθεί (π.χ. Μεταξάς και Σαλαζάρ).

Οι δικτάτορες πολλές φορές ήταν στρατιωτικοί ηγέτες που έγιναν δικτάτορες και μετά πήραν κάποιο τίτλο (π.χ. ο Ναπολέοντας του Αυτοκράτορα και ο Φράνκο του Καουντίλιο) ή αν ήταν πολίτες και όχι στρατιωτικοί έβαζαν συχνά την στρατιωτική στολή, ικανοί οπορτουνιστές και ρήτορες.

Πάντα εκμεταλλευτήκαν την κατάλληλη στιγμή για να πάρουν την εξουσία, ενώ έκαναν συμμαχία και με άλλες χώρες για την κατάληψη και την διατήρηση της εξουσίας όπως π.χ. τον ορυκτό τους πλούτο, την γεωγραφική και γεωπολιτική και γεωοικονομική της θέση.

Επίσης, έχουν τον απόλυτο έλεγχο των ΜΜΕ, του ιντερνέτ, του ορυκτού πλούτου των κρατών τους, άλλοι για να τον αρπάξουν προς όφελος των ιδίων και των οικογενειών τους (π.χ. Αμίν Νταντά) και άλλοι όχι (π.χ. Σαλαζάρ).

Άλλες φορές πήραν μέτρα υπερ του λαού για να καταφέρουν να κερδίσουν την υποστήριξη του (π.χ. Πεισίστρατος, Καίσαρας, Αύγουστος, Λένιν, Στάλιν, Χίτλερ κ.λ.π.), ενώ άλλες φορές προσπάθησαν να στήσουν και δυναστείες (π.χ. Πεισίστρατος, δυναστεία Κιμ στην Βόρεια Κορέα, Ντιβαλιέ, Άσαντ και Σομόζα).

Οι ίδιοι συχνά ισχυρίζονταν ότι αυτοί είναι η λύση των προβλημάτων των κρατών τους, πολλοί από αυτούς προέρχονται από τον λαό (π.χ. Χίτλερ, Στάλιν, Μουσολίνι-http://alophx.blogspot.com/2017/01/kai-meta.html, http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_56.html ) και έκαναν χρήση αυτού υπέρ τους ως «παιδιά του λαού» ή αν δεν ήταν και ήταν αριστοκράτες ή πλούσιοι έλεγαν ότι μεγάλωσαν με τον λαό και τον καταλάβαιναν (π.χ. Καίσαρι και Λένιν).

Οι ίδιοι συχνά είναι νάρκισσοι και θέλουν να βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής, είναι θεατρίνοι, εξόντωναν, δίωκαν, φυλάκιζαν και βασάνιζαν τους αντιπάλους τους, έκαναν προπαγάνδα, είχαν κέντρα κράτησης ή στρατόπεδα συγκέντρωσης (από φόβο να μην χάσουν την εξουσία δίωκαν εχθρούς και φίλους) για τους εχθρούς τους, ενώ κατέλαβαν την εξουσία σε χώρες με κακή οικονομική κατάσταση, οικονομική και κοινωνική πολιτική αστάθεια, εμφυλίους, πραξικοπήματα, ή μεγάλες ήττες των κρατών τους σε πολέμους (π.χ. σε χώρες μετά την λήξη της αποικιοκρατίας σε Αφρική και Ασία μέσω της νεοαποικιοκρατίας και του νεοιμπεριαλισμού).    

Σέβονταν την θρησκεία των λαών που κατακτούσαν και έλεγαν ότι ήταν οι εκλεκτοί των θεών τους που ήρθαν να τους απελευθερώσουν τόσο ο Μέγας Αλέξανδρος, όσο και ο Μέγας Κωνσταντίνος.

Πριν ηττηθούν τελικά, τόσο οι Χαζάροι, όσο και οι Αρμένιοι πολέμησαν και κατάφεραν να κρατήσουν την ανεξαρτησία τους έναντι ισχυρότερων εχθρών πριν ηττηθούν τελικά από ισχυρότερα έθνη και Αυτοκρατορίες και τις μεταξύ τους διαμάχες.

Όταν οι Πέρσες προσέβαλαν τις πριγκίπισσές του παλατιού της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας Αλέξανδρος ο Α’ τους εξόντωσε, όπως έκανε και ο ανήλεης Μίτσι Ντούτσιε στον αδελφό του Βασίλη Κολοβού Σταύρο όταν αυτός επαίνεσε μία συγγενή του σε ένα γλέντι και αυτός τον σκότωσε (και σκοτώθηκε μετά από τον Κολοβό και αυτός για εκδίκηση σε ενέδρα).

Ο γιος του Αντίγονου Γονατά πέταξε το κεφάλι του ενδόξου Ηπειρώτη βασιλιά Πύρρου στα πόδια του πατερά του και ο Βασίλης Κολοβός το κεφάλι του ανήλεους ανθέλληνα αξιωματικού και εκτελεστή Μέτσε Ντούτσιε στον τάφο του αδερφού του Σταύρου που ο Ντούτσιε είχε σκοτώσει.

Ο Πάντσο Βίλα, την αδερφή του οποίου είχε βιάσει ένας μεγαλοκτηματίας τον σκότωσε και βγήκε στα βουνά, όπως και οι Ρεντζαίοι σκότωσαν τους δολοφόνους του πατέρα τους και βγήκαν στα βουνά, έγιναν αντάρτες και ύστερα ληστές, συνεργάστηκαν με το κράτος και στο τέλος εξοντώθηκαν για την δράση, τις ληστείες και τους φόνους που διέπραξαν όλοι τους με βίαιο τρόπο.   

Ο Έλβις δεν ενεργείτο και είχε και άλλα προβλήματα υγείας, έπαθε εγκεφαλικό και μετά έκοψε κομμάτι της γλώσσας του δαγκώνοντάς την, όπως έπαθε και ο Άλλαν Πίνκερτον. 

Η Αραμαϊκή ήταν η επίσημη γλώσσα της διπλωματίας στην Αρχαιά Μέση Ανατολή, τα Ελληνικά και τα Ρωμαϊκά επί Ελληνιστικής Εποχής και Ρωμαιοκρατίας, τα Γαλλικά λίγο πριν την Γαλλική Επανάσταση, όπως στις μέρες μας είναι τα Αγγλικά.

Τόσο ο Καντάφι, όσο και ο Εσκομπάρ (https://www.pronews.gr/kosmos/pamplo-eskompar-otan-anatinakse-ena-aeroplano-me-107-anthropous-poios-itan-o-stoxos-pou-den-epivivastike-pote/) ανατίναξαν με τρομοκρατικές επιθέσεις αεροπλάνα και οι δύο.

Τόσο ο Τσιν Χουάνγκ Τι, όσο και ο Αττίλας όταν δέχτηκαν δολοφονική επίθεση από γειτονικά αντίπαλα κράτη τους κήρυξαν τον πόλεμο και τα κατέστρεψαν.

Οι μητέρες του Εδουάρδου του Γ’ και του Τσιν Χουάνγκ Τι (η Ισαβέλλα και η Dowager Zhao) προσπάθησαν μαζί με τους εραστές τους (Μόρτιμερ και Lao Ai) να πάρουν με πραξικόπημα την εξουσία από τους γιους τους, αλλά αυτοί αντιστάθηκαν και με την χρήση του στρατού συνέλαβαν τους πραξικοπηματίες μνηστήρες των μητέρων τους και τους υποστηρικτές τους και τους εκτέλεσαν, ενώ καθαίρεσαν τις μητέρες τους από αντιβασιλικές και τις εξόρισαν μαζί με τους υποστηρικτές τους. 

Οι γραμμές Μαζινό, Ζίγκφριντ και Μεταξά (η πρώτη και η τρίτη πήραν το ονομα των ιδρυτών της) ήταν ένα σύνολο οχυρών για να εμποδίσουν τις επιθέσεις και την διείσδυση λαών στα εδάφη των κρατών που τα έφτιαξαν, όμως απέτυχαν, όπως και το Σινικό Τείχος και τα Τείχη του Ανδριανού και του Αντωνίου Πίου που είχαν κτιστεί για παρεμφερείς λογούς.

Σε πάμπερς το «βρώμικο 1.989 μ.Χ.» λέγεται ότι μεταφέρονταν λεφτά για χρηματισμό του Παπανδρέου και σε πάμπερς και σε κούνιες λέγεται ότι χρηματίζονταν από το Κατάρ και αποθήκευαν τα χρήματα η Εύα Καίλη και ο σύζυγος της.

 Ο Αλή Κεμάλ απήχθη και εκτελεστηκε από τους πράκτορες του Μουσταφά Κεμάλ, όπως και έκανε και ο Μέγας Ναπολέοντας με τον Δούκα Ντανγκιέν και η Μοσάντ με τον Άιχμαν.

Η εκτέλεσε του Αλή Κεμάλ είχε τεράστιες ομοιότητες με την εκτέλεση του Αγίου Μητροπολίτη Χρυσοστόμου Σμύρνης, αφού οργανωθήκαν από τους Τούρκους του Κεμάλ και οι δύο, ενώ λιντσαρίστηκε και αυτός μετά από βασανιστήρια από τους Τούρκους και τους Τσέτες.

Ο τουρκμενικής καταγωγής Ρουζί Ναζάρ ήταν έντονα αντιρώσος λόγω της κατοχής από την πατρίδα του από τους Σοβιετικούς (όπως και ο Μπρεζίνσκι), ενώ και ήταν πρώην ναζιστής έγινε σύντομα πράκτορας των Αμερικάνων (σαν τους Βλασόφ, Γκελέν και Μπράουν) και σαν τον Αβράκωτο της CIA ενίσχυσε με όπλα τους ισλαμιστές μουτζαχεντίν κατά της ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν.

Τόσο ο Φρειδερίκος Νίτσε, όσο και ο Έζρα Πάουντ, αν και οι δύο τους ήταν «διάσημοι φιλόσοφοι» και για πολλά χρονιά μπαινοβγαίναν και οι δύο σε τρελοκομεία/ψυχιατρεία.

Οι Πραιτοριανοί ήταν φρουροί των Ρωμαίων Αυτοκράτορων και συνάμα επίλεκτο στρατιωτικο τμήμα, όπως ήταν οι Μαμελούκοι και τους Αγιουβίδες και οι Γενίτσαροι για τους Τούρκους.

Οι πρώτες σύζυγοι του Κεμάλ και του Μωάμεθ τους πάταγαν πόδι και οι δύο και αυτοί ήταν αναγκαστικά «ήσυχοι» μέχρι αυτές να πεθάνουν.

Οι Άραβες κατέστρεψαν σχεδόν όλες τις Εκκλησίες στην Κρήτη, όπως και ο Φατιμίδης Σουλτάνος Αλ Χακίμ στην επικράτεια του, ενώ παράλληλα προσπαθούσαν όπως και οι Τούρκοι και οι Αλβανοί στην Βόρειο Ήπειρο να εξισλαμίσουν βίαια τον Ορθόδοξο Ελληνικό πληθυσμό.

Οι Άραβες είχαν καταλάβει την Κρήτη και την χρησιμοποιούσαν ως οχυρό και βάση επίθεσης ενάντια στην Ρωμανία, όπως στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν στην κατεχόμενη Γαλλία την βάση Πυρείου για τις επιθέσεις των U-Boots τους κατά των Βρετανών.

Τον 17^ο Αιώνα μ.Χ. υπήρχαν στην Αθήνα Δώδεκα Χριστιανικές αριστοκρατικές οικογένειες, όπως και στην Κρήτη υπήρχαν από τον 10^ο Αιώνα μ.Χ. οι Δώδεκα αριστοκρατικές οικογένειες των Αρχοντοπουλών που εγκατέστησε εκεί ο ένδοξος Αυτοκράτορας της Ρωμανίας Νικηφόρος Φωκάς.

Οι ηρωικοί Κωνσταντίνος Κατσιφάς και Παύλος Μέλας σκοτώθηκαν σχεδόν στην ίδια ηλικία και οι  δύο (35 και 34 χρονών αντίστοιχα), έζησαν σε μία εποχή παρακμής που πολλοί φοβούνταν να δείξουν τον πατριωτισμό τους, εν μέσω χρεοκοπιών και πολεμικών επεισοδίων (τα έτη 1.893 μ.Χ.-1.897 μ.Χ. και 1.997 μ.Χ.-2008 μ.Χ.), εν μέσω εποπτείας της Ελλάδας από διεθνείς δανειστές, ήταν ένθερμοι Ορθόδοξοι, ηρωικοί και αγνοί πατριώτες.

Ο πρώτος ήθελε να απελευθερωθεί η πάντα Ελληνική Βόρειος Ήπειρος και την ενωθεί με την Ελλάδα, όπως και τα αλλά Ελληνικά εδάφη (π.χ. την πάντα Ελληνική Κύπρο), ενώ ο δεύτερος την πάντα Ελληνική Μακεδονίας μας και να την ενώσει με την Ελλάδα, οντάς και ο οπαδός της Μεγάλης Ιδέας.

Με την ηρωική τους θυσία προσπάθησαν και οι δύο να αφυπνίσουν τους Έλληνες από τον φόβο και τον λήθαργο τους και να γίνουν παράδειγμα προς μίμηση με την θυσία, τους, ενώ ο πρώτος σκοτώθηκε το 2018 μ.Χ. στους Βουλιαράτες του Αργυροκάστρου της Βορείου Ηπείρου από τους Αλβανούς, ενώ ο δεύτερος στην Σιάτιστα της Καστοριάς από τους Τούρκους.

Οι ηρωικοί Εθνομάρτυρες Έλληνες Ορθόδοξοι Κωνσταντίνος Κατσιφάς και Θεόφιλος Γεωργιάδης ήταν και οι δύο καταδρομείς και ένθερμοι Ορθόδοξοι πατριώτες που δολοφονήθηκαν επειδή έλεγαν αλήθειες που ενοχλούσαν «κάποιους».

Οι ηρωικοί Εθνομάρτυρες Έλληνες Ορθόδοξοι Κωνσταντίνος και Αριστοτέλης Γκούμας και Κωνσταντίνος Κατσιφάς ήταν και οι δύο ηρωικά παιδιά της Βορείου Ηπείρου που δολοφόνησε το εγκληματικό/μαφιόζικο Αλβανικό κράτος γιατί έλεγαν αλήθειες και δεν φοβόνταν την τυραννία του.

Ο ηρωικός Κωνσταντίνος Κατσιφάς σκοτώθηκε από τους Αλβανούς ισλαμοφασίστες του Ράμμα την 28^η Οκτωβρίου του 1.940 μ.Χ. όταν οι φασίστες του Μουσολίνι επιτέθηκαν στην Ελλάδα και οι Έλληνες είπαν το ηρωικό ΟΧΙ.

Ο ηρωικός Κωνσταντίνος Κατσιφάς πέθανε φωνάζοντας «Ζητώ η Ελλάδα», όπως και ο Στάουφενμπεργκ φωνάζοντας «Ζητώ η ιερή Γερμανία».

Το 1.345 μ.Χ. ο Κατακουζηνός έδωσε ως αμοιβή στους Σέρβους για την βοήθεια τους την Ανατολική (και πάντα Ελληνική) Μακεδονία, όπως έκανε το 1.916 μ.Χ. η κυβέρνηση του Γούναρη στους Βουλγάρους.

«Ένωση ή θάνατος» ήταν το σύνθημα του Αγώνα για την ένωση της πάντα Ελληνικής Βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα το 1.914 μ.Χ., όπως και των κάτοικων της πάντα Ελληνικής Κύπρου κατά την διάρκεια του Κυπριακού Αγώνα.

Ο πάπας Ιωάννης ΚΓ’ και ο Καρίνος λέγεται ότι δολοφονήθηκαν και οι δύο όπως και ο Καλιγούλας από συζυγούς γυναικών που αποπλάνησαν ή βίασαν. 

Τον σκούφο των Αρχαίων Φρυγών τον φόραγαν και οι δολοφόνοι του Καίσαρα σαν δήθεν «ελευθερωτές» της Ρώμης, όπως και οι Γάλλοι επαναστάτες ηγέτες και οι οπαδοί τους όταν εκτέλεσαν τον Γάλλο βασιλιά Λουδοβίκο τον ΙΣΤ’ και «ελευθέρωσαν» την Γαλλία.

Ο Ηπειρώτης βασιλιάς Άδμητος άφησε τον φιλοξενούμενο του και εξόριστο από τους συμπατριώτες του που είχε ευεργετήσει Θεμιστοκλή να διαφύγει από τα εδάφη του παρά τον στρατό που έστειλαν οι Αθηναίοι και οι Σπαρτιάτες για να τον συλλάβουν και να τον σκοτώσουν και αυτός κατεφυγε στην Περσία οπού μετέπειτα αυτοκτόνησε.

Αντίστοιχα και ο Αντίοχος ο Γ’ ο Μέγας των Σελευκιδών άφησε τον φιλοξενούμενο του και εξόριστο από τους συμπατριώτες του που είχε ευεργετήσει Αννίβα να διαφύγει από τα εδάφη του παρά τον στρατό που έστειλαν οι Ρωμαίοι και οι Καρχηδόνιοι για να τον συλλάβουν και να τον σκοτώσουν και αυτός κατεφυγε στην Λίμπισα της Βιθυνίας οπού μετέπειτα αυτοκτόνησε.

Με το οικοδομικό πρόγραμμα του Περικλή βρήκαν χιλιάδες δουλείες στα δημοσιά έργα (λιθοξόοι, μαρμαράδες, γλυπτές, μουλαράδες, ζωγράφοι, αρχιτέκτονες, μεταλλουργοί, μεταφορείς κ.λ.π.), όπως έγινε και με τους πολίτες των ΗΠΑ με την «Νέα Συμφωνία» του Ρούζβελτ.

Η Χιλωνίδα τύλιξε μία θηλιά γύρω από τον λαιμό της πριν την επίθεση του Πύρρου στην Σπάρτη σε περίπτωση που έπεφτε η πόλη για να αυτοκτονήσει, όπως και ο Καρά Μουσταφά μετά από απειλή του Σουλτάνου αν δεν κατακτούσε την Βιέννη.

Οι Σπαρτιάτες με ελάχιστους στρατιώτες που έλειπαν εκείνη την στιγμή και με γυναίκες, γέρους και παιδιά απέκρουσαν τον Πύρρο υπό την ηγεσία του Ακροτάτου, όπως έκαναν με τον ίδιο τρόπο με τους Θηβαίους του Επαμεινώνδα υπό την ηγεσία του Αγησίλαου του Β’.

Το ίδιο λένε ότι έκαναν και οι γυναίκες και οι  γέροι του Άργους υπό την ηγεσία της Τελέσιλλας ενάντια στον στρατό του Σπαρτιάτη βασιλιά Κλεομένη του Α΄, αν και οι περισσότεροι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι οι Σπαρτιάτες δεν επιτέθηκαν στο Αργός γιατί θεωρούσαν όνειδος να πολεμούν γυναίκες.

Ο Αιγιαλέας ταρίχευσε το σώμα της αγαπημένης του Θελξινόης για να διατηρείται και να την βλέπει, όπως και ο Ηρώδης ο Μέγας της συζύγου του Μαριάμνης της Β’ μέσα σε ένα τάφο μελί για να διατηρείται.

Άρπαξαν αγάλματα από την Ελλάδα και τα πήγαν στα παλάτια τους στην Ρώμη ο Καλιγούλας και ο Νέρωνας.

Οι Ινδοί έγραψαν το Κάμα Σούτρα, ενώ αντίστοιχο βιβλίο έγραψε και η Φιλαινίς.

Ο Αγησίλαος ο Β΄ και ο Ηράκλειος είδαν και οι δύο το έργο της ζωής του να χάνεται όσο ακόμα ήταν ζωντανοί και το χάσιμο πολλών εδαφών που είχαν αυτοί ανακτήσει από τους εχθρούς τους.

Σε ένα βραδύ και με την συμμετοχή των πολιτών, αλλά και των γυναικών εκτίσαν οι Σπαρτιάτες του Ακροτάτου τάφρο για να αποκρούσουν τον Πύρρο και τον στρατό του, όπως και οι Έλληνες επί Μεταξά κατά των Ιταλών και οι Ρώσοι επί Στάλιν κατά των Γερμανών του Χίτλερ.

Η Θεοξέα έπεσε από την βάρκα με την οποία διέφευγε με τους ανιψιούς της και τον σύζυγο της Πόρι στον Θερμαϊκό Κόλπο και πνίγηκαν για να μην συλληφθούν και εξοντωθούν από τον Φίλιππο τον Ε’, όπως και η  Taira no Tokiko με τον Ιάπωνα Αυτοκράτορα (και εγγόνο της) Αντόκου για να μην πέσει στα χεριά του Yoritomo Μιναμότο και εξοντωθεί μετά την ήττα των Τάιρα.

Πολλοί τάφοι Μακεδόνων βασιλέων είχαν συληθεί από ντόπιους και από βάρβαρους  ήδη από την Αρχαιότητα, όπως και των Φαραω (π.χ. από τους Γαλάτες και τους Υκσώς αντίστοιχα).

Ο Κωλαίος και οι Φωκείς ήταν οι πρώτοι Έλληνες που ταξίδεψαν εκτός Γιβραλτάρ και ακολούθησε ο Πυθέας.

Ο Δριμάκος ήταν ο πρώτος επιτυχημένος ηγέτης σκλάβων (σαν τον Σπάρτακο) στην Χίο, ο οποίος δολοφονήθηκε από τους δικούς του μετά από πληρωμή από τους πλουσίους Χιώτες και η εξέγερση του κατεστάλη, όπως ακριβώς έκαναν οι Ρωμαίοι στην Ιβηρία με τον Βαριάθο.

Εκτός από τις δίκες των μαγισσών τον Μεσαίωνα, υπήρχαν και στην Αρχαιά Ελλάδα, π.χ. της Θεωρίς στην Αθήνα, η οποία καταδικάσθηκε σε θάνατο μαζί με τα παιδιά της με πιθανό κύριο κατήγορο της τον γνωστό ρήτορα Δημοσθένη.

Όπως ο Έλγιν άρπαξε μέρος των γλυπτών του Παρθενώνα από την Ελλάδα, έτσι και οι Βενετοί και ο Μοροζίνι άρπαξαν πολλά αγάλματα λιονταριών από την Ελλάδα.

Σε αγάλματα λιονταριών στην Ελλάδα χάραξαν επιγραφές οι Βίκινγκς και ο Βύρων στον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, όπως και Αρχαίοι Έλληνες μισθοφόροι στο άγαλμα του Ραμσή του Β’ στο Αμπού Σιμπέλ.

Ο Πεισίστρατος αγαπούσε τον Ηρακλή και ήθελε να ταυτίζεται με αυτόν, όπως και ο Πολυδάμας, ο Μίλων και ο Κόμοδος.

Ο ηθοποιός Αρχίας ήταν κατάσκοπος του Αντίπατρου, όπως και πολλοί ηθοποιοί στο Χόλυγουντ ήταν κατάσκοποι της ΕΣΣΔ επί Ψυχρού Πολέμου.

Ο Τίμων ήθελε να αναλάβει ο Αλκιβιάδης την ηγεσία της πόλης του της Αθήνας για να την καταστρέψει, όπως ακριβώς και οι Ρώσοι νιχιλιστές μετέπειτα ήθελαν να καταστρέψουν την πατρίδα τους την Ρωσία.

Η οικογένεια του Καλλία ήταν πλούσια και είχε ορυχεία αργυρού στο Λαύριο στα οποία δουλεύαν σκλάβοι σαν τον Νικία και με τον πλούτο τους συναγωνίζονταν τον πλούτο των τυράννων των Συρακουσών.

Οι Αρχαίοι Έλληνες, όπως και οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι έφτιαχνα μνημεία για τα νεκρά τους ζώα.

Στις θυσίες για την Αρτέμη οι Αρχαίοι Έλληνες έψηναν αρνιά, όπως γίνεται στο Πάσχα στις μέρες μας.

Όταν οι Άργειοι ήταν διασκορπισμένοι και ανήσυχοι επιτέθηκαν μετά από σύνθημα οι Σπαρτιάτες του Κλεομένη του Α΄ στους Αργείους στην μάχη του Άργους και κατέστρεψαν τον στρατό τους, όπως έκανε και στους Αιγός Ποταμούς ο Λύσανδρος στους Αθηναίους και ο Επαμεινώνδας στους Σπαρτιάτες και τους Αθηναίους στην Μαντινεία.  

Τόσο οι Βησιγότθοι, όσο και οι Φράγκοι στις χώρες που κατέλαβαν επέβαλαν ως άρχουσα τάξη τους ευγενείς τους στους κατακτημένους λαούς της Ισπανίας/Ιβηρίας και της Γαλατίας αντίστοιχα. Η δε Γαλλική Επανάσταση ήταν μία εξέγερση κατά των Φράγκων κατακτητών από τους απογόνους των Γαλατών.

Τόσο οι Πάρθοι, όσο και οι Σασσανίδες θεωρούσαν τους εαυτούς τους διάδοχους των Αχαιμενιδών.

Το όνομα Γότθοι και οι Φράγκοι σημαίνει «ελεύθεροι».

Για πολλούς η ήττα και καταστροφή του στρατού του Ουάλη στην μάχη της Αδριανούπολης από τους Γότθους του Φρίντιγκερν ήταν τόσο σημαντική όσο η ήττα του Βάρου από τους Γερμανούς Χερούσκους του Αρμίνιου στον Τευτοβούργιο Δρυμό.

Τόσο ο Ουάλης, όσο και ο Ιουλιανός απειλούσαν και οι δύο τους Ορθοδόξους ότι μετά την επιστροφή τους από τον πόλεμο κατά των Γότθων και των Περσών αντίστοιχα θα τους τιμωρούσαν και θα τους εξόντωναν, όμως και οι δύο ηττήθηκαν και σκοτώθηκαν κατά κράτος στους πολέμους αυτούς που ξεκίνησαν.  

Ο πρώτος Φράγκος που αυτοαναγορεύθηκε πραξικοπηματικά και με σφετερισμό Αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Ουρσίνσκος το 355 μ.Χ. και τον ακολούθησε ο Καρλομάγνος το 800 μ.Χ.

Για κάποιους ο Γουίλιαμ Μπούλτσον ήταν κάτι σαν Αμερικάνος Ταυλεράνδος.

Ο Ρωμαίος Κάτων κάθε φορά τελείωνε τις ομιλίες του στην Σύγκλητο με τα λόγια "Carthago delenda est" (Η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί).Το ίδιο κι ο Γερουσιαστής Μενέντεζ συνέχεια υπενθυμίζει ότι οι Τούρκοι στρατιώτες πρέπει να φύγουν από την Κύπρο. ΥΓ Οι Έλληνες το ξεχνάμε (http://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/12/carthago-delenda-est.html)...

Οι σκλάβοι που επαναστάτησαν επί του Εξουπεράντιου έκαναν τους πρώην αφέντες τους σκλαβους, όπως και πολλοί σκλάβοι επί Σπάρτακου.

Στην Ισπανία η εισβολή των βάρβαρων το 406 μ.Χ. έφερε τόση πεινά που οι άνθρωποι έτρωγαν τα ίδια τους τα παιδιά, όπως και στην πολιορκία της Σαμάρειας από τους Ασσύριους και της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους.

Οι Φράγκοι εξόντωσαν τον φοροεισπράκτορα Παρθένιο όταν αυτός ήρθε να τους επιβάλει φόρους με διαταγή του βασιλιά τους, όπως έκαναν οι Ισραηλίτες με τον επόπτη των αναγκαστικών έργων του Ροβοάμ Αδωράμ όταν αυτός ήρθε να τους επιβάλει καταναγκαστικά έργα και φόρους.

Ο Γιζέριχος ανάγκασε τον Βαλεντινιανό τον Γ΄ όταν τον νίκησε να αρραβωνιασθεί την αδερφή του με τον γιο του Ονώριχο, όπως έκαναν και οι Σκύθες με τον βασιλια της Ασσυρίας όταν τον νίκησαν.

Ο Αττίλας ανασκολόπιζε κλέφτες και κατασκοπους σαν τον Βλαντ Γ’ Τσέπες Δράκουλας.

«Καλυτέρα πρώτος σε αυτό το χωριό παρά δεύτερος στην Ρώμη» είπε ο Καίσαρας όταν τον ρωτήσαν αν υπάρχουν αντιζηλίες άραγε και σε ένα απλό χωριό από το οποίο περνούσε μαζί με φίλους του, όπως και «Καλυτέρα σκλάβος στον Αττίλα παρά πλούσιος μεταξύ των Ρωμαίων» είπε ένας Ούννος στον Πρίσκο.

Έκαναν χρήση Ρωμαίων ως συμβουλών τους στα Βασίλεια τους ο Αττίλας, ο Θεοδώριχος ο Μέγας και ο Εύριχος.

Ο Συάγριος για τους νόμους που κωδικοποίησε στους Βουργουνδούς ονομάστηκε «Ο νέος Σόλων των Βουργουνδών».

Η κακομεταχείριση της κόρης του Χλωδοβίκου από τον σύζυγο της Αμαλάριχο είχε σαν συνέπεια την εισβολή των Φράγκων στο Βασίλειο του και την ήττα του, όπως και η δολοφονία της αδερφής του Πτολεμαίου του Γ’ και του παιδιού της από την αυλή των Σελευκιδών.

Οι ελίτ των Ρωμαίων συνελήφθησαν στα πρώτα στάδια του πολέμου του Ιουστινιανού με τους Οστρογότθους και κρατήθηκαν ως όμηροι και εκτελέστηκαν λίγο αργότερα ως αντίποινα, όπως έγινε το 1.821 μ.Χ. με τους προκρίτους και τους Αρχιερείς στην Τριπολιτσά από τους Τούρκους.

Όσα από τα μέλη των φυλακισμένων Ρωμαίων βρήκε ακόμα ζωντανά ο Τέιας τα εκτέλεσε, όπως και οι Γερμανοί πολλούς από αντιπάλους του Μεταξά που βρήκαν φυλακισμένους όταν κατέλαβαν την Ελλάδα.

Οι Σλάβοι και οι Βίκινγκς πίστευαν και οι δύο σε έναν «θεό του κεραυνού».

Ο Θεοδώριχος ο Μέγας έβαλε τον Κασσιόδωρο να γράψει την ιστορία των Οστρογότθων για να μάθουν αυτοί ποσό «σπουδαίοι» ήταν, όπως έκαναν και Βρετανοί στους Ινδούς με τον Τζον Λόκγιντ Κίπλινγκ και ο Κεμάλ στους Τούρκους με την συγγραφή φανταστικών και ψευδών ιστοριών για την ιστορική εξέλιξη των Τούρκων.

Οι Βρετανοί και οι Φράγκοι ισχυρίζονταν και οι δύο ψευδώς ότι ήταν απόγονοι των Τρώων για να δώσουν με τον τρόπο αυτό μία ψευδή «αίγλη» στην ιστορία των λαών τους, ενώ τα ίδια λένε και οι Τούρκοι για τον ίδιο λόγο στις μέρες μας.

Ποτέ οι κάτοικοι της Ρωμανίας δεν έδωσαν το όνομα «Βυζαντινοί» στον εαυτό τους αλλά τους το έδωσαν μετέπειτα δυτικά ιστορικοί (Βολφ), όπως και ποτέ οι Οστρογότθοι δεν αποκάλεσαν ποτέ με ατού το όνομα τους εαυτούς τους αλλά τους το έδωσαν και το επέβαλαν άλλοι.

Ο Άγιος Σάββας των Γότθων μαρτύρησε γιατί δεν έφαγε τα σφάγια των θυσιών τους, όπως έκαναν και οι Χριστιανοί επί των διωγμών των ειδωλολατρών Ρωμαίων.

Την «Μεγάλη Πορεία» στην Κίνα έκανε ο Μάο και το «Μεγάλο Ταξίδι» ο Πρετόριους στην Νότια Αφρική.

Πώς ο Βολταίρος έγινε πάμπλουτος όταν κέρδισε το λαχείο με μια καλοστημένη κομπίνα.

Το 1.729 μ.Χ., ο Βολταίρος έψαχνε απεγνωσμένα χρήματα για να ζήσει, γιατί ήθελε να αφοσιωθεί εξ’ ολοκλήρου στην συγγραφή, η οποία δεν εξασφάλιζε πολλά έσοδα. Την λύση έδωσε ο μαθηματικός Σαρλ Μαρί ντε λα Κονταμίν, ο οποίος του εκμυστηρεύτηκε ότι γνώρισε ένα νόμιμο τρόπο να γίνουν αφάνταστα πλούσιοι. Μεγάλο μέρος των εσόδων της Γαλλίας προέρχονταν από ομόλογα, αλλά το 1.727 μ.Χ., η κυβέρνηση μείωσε το επιτόκιο για να εξοικονομήσει χρήματα.

Αποτέλεσμα ήταν να πέσει η αξία των ομολόγων και η οικονομία της χώρας ζημιώθηκε. Για να επανορθώσει τη ζημιά, ο Υπουργός Οικονομικών, Πελετιέρ-Ντεφόρτ αποφάσισε ότι όποιος είχε ομόλογα θα μπορούσε να αγοράσει λαχεία και αν κέρδιζε, θα έπαιρνε πίσω την ονομαστική αξία των ομολόγων και 500 χιλιάδες λίρες.

Κάθε Γάλλος μπορούσε να αγοράσει ένα λαχείο για κάθε ομόλογο που κατείχε, στο ένα χιλιοστό της αξία του ομολόγου. Δηλαδή, αν κάποιος είχε αγοράσει ομόλογο αξίας 10 χιλιάδων λιρών, το λαχείο έκανε 10 λίρες και αν είχε ομόλογο αξίας χιλίων λιρών, τότε θα αγόραζε το λαχείο με 1 λίρα. Οι πιθανότητες να κερδίσει ήταν ακριβώς οι ίδιες, ανεξάρτητα από την τιμή του λαχείου.

Το σχέδιο του Κονταμίν ήταν εξαιρετικά απλό: θα αγόραζαν πολλά ομόλογα των χιλίων λιρών και θα τα χρησιμοποιούσαν για να πάρουν τα πιο φτηνά λαχεία. Επειδή η τιμή τους ήταν τόσο χαμηλή, μπορούσαν να αγοράσουν όλα τα λαχεία που κυκλοφορούσαν, να εξασφαλίσουν την νίκη τους και τα κέρδη τους θα υπερκάλυπταν τα έξοδα τους.

Όμως, οι πωλητές λαχείων ήταν λίγοι και συγκεκριμένοι και θα παρατηρούσαν αμέσως αν κάποιος αγόραζε πολλά λαχεία μαζί. Το πρόβλημα λύθηκε όταν ο Βολταίρος ήρθε σε συνεννόηση με έναν απ’ τους πωλητές και του υποσχέθηκε ποσοστό από τα κέρδη.

Το σχέδιο στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και σύντομα ο Βολταίρος και οι συνεργάτες του κολυμπούσαν στο χρήμα. Οι αρχές δεν άργησαν να τους εντοπίσουν. Ο κόσμος συνήθιζε να γράφει ευχές και αφιερώσεις στο πίσω μέρος των λαχείων και το ίδιο έκανε κι ο Βολταίρος. Με μόνη διαφορά ότι οι ευχές του ήταν λίγο πιο ειρωνικές απ’ τις συνηθισμένες: «Να ζήσει ο Πελετιέρ-Ντεφόρτ!», «Στην υγεία της καλής ιδέας του Σαρλ Μαρί ντε λα Κονταμίν!».

Οι ίδιες ευχές επαναλαμβάνονταν σε όλα τα λαχεία και μετά από λίγο καιρό, οι αρχές αντιλήφθηκαν την κομπίνα. Βρήκαν τον Κονταμίν και μέσω αυτού, τους υπόλοιπους συνεργάτες. Έκλεισαν την λοταρία, αλλά το βασιλικό συμβούλιο δεν μπόρεσε να ακυρώσει τα κέρδη τους, γιατί το κόλπο του Κονταμίν μπορεί να ήταν ανορθόδοξο, αλλά δεν ήταν παράνομο. Ο Βολταίρος έγινε τόσο πλούσιος που μπορούσε να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη συγγραφή κειμένων (https://yiorgosthalassis.blogspot.com/2023/01/blog-post_178.html).

Αντίστοιχα και στην Ρωσία μετά την πτώση της ΕΣΣΔ το κράτος μοίρασε την περιουσία του μέσω του διαμοιρασμού μετοχών στους πολίτες του, αλλά διάφοροι επιτήδειοι επειδή πεινούσαν έπεισαν πολλούς από αυτούς να τους τις πουλήσουν με αντάλλαγμα τρόφιμα, με αποτέλεσμα μέσω αυτής της απάτης/εκβιασμού να αποκτήσουν οι απατεώνες αυτοί τεράστιες περιουσίες και να γίνουν οι Ρώσοι ολιγάρχες επί Γιέλτσιν (π.χ. Μπερεζόφκσι, Χορντοκόφκι κ.λ.π.) με την βοήθεια του. 

Ο πρώην βασιλιάς της Ελλάδας Κωνσταντίνος β’ πέθανε ακριβώς 100 χρόνια από τον θάνατο του συνονόματου παππού του Κωνσταντίνου Α’ (https://www.triklopodia.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b1-%ce%b1%ce%bb%ce%b5%ce%be%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%b9%ce%bb%ce%b9%ce%ac%cf%82-%ce%ba%cf%89%ce%bd%cf%83/). 11/01/1923 μ.Χ.-11/01/2023 μ.Χ.

Τόσο ο Κωνσταντίνος ο Α΄ της Ελλάδας, όσο και ο εγγονός του ο Κωνσταντίνος ο Β΄ της Ελλάδας έχασαν τον θρόνο τους μετά από πραξικόπημα του στρατού, το οποίο ακολουθήσαν αποτυχημένα αντιπραξικόπημα υπέρ τους, αλλά και εξορία αυτών και δημοψηφίσματα.

Με αυτά ο Ελληνικός λαός αποφάσισε την ανακήρυξη της δημοκρατίας και την κατάργηση της μοναρχίας ως πολιτεύματος της Ελλάδας, ενώ και οι δύο πέθαναν από αρρώστια και πολλοί Έλληνες λόγω του ονόματος τους, τους είχαν ταυτίσει με την εκπλήρωση των εθνικών πόθων και της Μεγάλης Ιδέας του Έθνους.  

Το παπικό κράτος ιδρύθηκε με την δωρεά του Πεπίνου του Βραχύ στον πάπα της Ρώμης, ενώ το κράτος του πάπα, το Βατικανό στις μέρες μας επανιδρύθηκε με τις συμφωνίες του Λατεράνου του πάπα με τον Μουσολίνι.

Για τους Αρχαίους Εβραίους Ομφαλός της Γης ήταν η Ιερουσαλήμ, για τους Αρχαίους Έλληνες οι Δελφοί, για τους τους Αρχαίους Αζτέκους το Νιόβιο.

Ο Αντισθένης, ο ιδρυτής των κυνικών (όπως και ο Ζήνων ο Κιτιεύς, ο ιδρυτής του Στωικισμού) ήταν υπέρ της καταστροφής των πόλεων και των εθνών όπως οι αναρχικοί και έλεγε ότι μετά την καταστροφή τους οι άνθρωποι θα πρέπει να ενωθούν και να έχουν κοινές τις οικογένειες και τις γυναίκες όπως και τα παιδιά (όπως έλεγαν αναρχικοί ηγέτες σαν τον Προυντόν, τον Μπακούνιν, τον Προκτόπκιν, αλλά και ο Μαρξ).

Ο Πλάτωνας ήταν υπέρ του χωρισμού στης κοινωνίας δημιουργούς (φιλόσοφους βασιλείς ηγέτες, προερχόμενοι από την τάξη των φυλάκων), σε  φύλακες -επίκουρους (αριστοκράτες πολεμιστές) και σε δημιουργούς-παραγωγούς (δηλαδή τον απλό λαό αγρότες, έμπορους και εργάτες).

Ο Πλάτωνας υποστηρίζει την κοινοκτημοσύνη, όπως την κατάργηση του πλούτου οδηγεί στην παρακμή της παραδοσιακής οικογένειας: κανένα παιδί δε θα πρέπει να γνωρίζει τους γονείς του και το αντίστροφο, προκειμένου να αποφευχθεί η κληροδότηση, η προσωπική περιουσία και ο νεποτισμός στα δημόσια αξιώματα.

Οι άρχοντες σχηματίζουν ζεύγη για αναπαραγωγή, φροντίζοντας όμως να μην υπάρχει ερωτική ασυδοσία. Έτσι, παράγεται σταθερός πληθυσμός μέσω της ευγονικής, ενώ παράλληλα η κοινωνική συνοχή αυξάνεται, καθώς οι οικογενειακοί δεσμοί εκφράζονται προς όλα τα μέλη της Πολιτείας.

Για άλλους ο Πλάτωνας πρέσβευε πολιτικά τις αξίες της μοναρχίας, για άλλους της αριστοκρατίας, ενώ για άλλους ενέπνευσε Αυτοκρατορίες σαν την Ρωμαϊκή και την Ρωμανία και για άλλους συστήματα σαν τον κομμουνισμό και τον φασισμό/ναζισμό ή το σύστημα διαχωρισμού των καστών όπως αυτό της Ινδίας.

Ο Πυθαγόρας ίδρυσε μυστικές εταιρίες με τους οπαδούς του ολιγαρχικού. αριστοκρατικής κατεύθυνσης, οι οποίες δρούσαν εν πολλοίς κρυφά και είχαν μυστικούς όρκους και σχεδιασμούς όπως λέγεται για την κατάλυση του κράτους και επιβολή του αριστοκρατικού πολιτεύματος τους, ενώ έκαναν και κάποιες ασκήσεις νηστείας και ηθικές πράξεις για να δείχνουν καλή εικόνα προς τους έξω (σαν τους μασόνους) για εντυπωσιασμό και στρατολόγηση οπαδών.

Όπως ακριβώς δηλαδή έκαναν και οι ολιγαρχικές εταιρείες στην Αθήνα εν μέσω του Πελοποννησιακού Πολέμου (αλλά και οι συνωμότες και με παρεμφερείς στόχους μασόνοι/τέκτονες που ηχούν παρεμφερείς στόχους) και στην συνέχεια εξοντώθηκαν από εξεγέρσεις των δημοκρατικών στον Αρχαίο Κροτώνα, στην Αρχαία Αθήνα και αλλού.

Όταν ο Πυθαγόρας ταξίδεψε προς την Ιταλία και την Σικελία, όσες πόλεις βρήκε υποδουλωμένες την μια στην άλλη, άλλες από πολλά χρόνια και άλλες πρόσφατα, αφού τις ενέπνευσε με ελεύθερα φρονήματα, απελευθέρωσε με την βοήθεια των σε ακροατών του, τον Κρότωνα, την Σύβαρη, την Κατάνη, το Ρήγιο και μερικές άλλες.

Έθεσε δε και νόμους μαζί με τον Χάρωνδα από την Κατάνη και τον Ζάλευκο τον Λοκρό, με τους οποίους νόμους έγιναν αξιοζήλευτες για πολύ καιρό. Λέγεται πως ο Σίμιχος, ο τύραννος των Κεντοριπίνων όταν άκουσε τον Πυθαγόρα, απαρνήθηκε την εξουσία και τα χρήματα και τα μοίρασε στην αδελφή του και στους συμπολίτες του.

Ο Αριστόξενος παραδίδει πως ήρθαν κοντά του για να διδαχθούν Λευκανοί, Μεσσάπιοι, Λευκέτιοι και Ρωμαίοι. Ο Πυθαγόρας απέτρεψε οριστικά στάσεις και αναρχία όχι μόνο στην εποχή του αλλά και μεταξύ των απογόνων των μαθητών του για πολλές γενεές διατηρήθηκαν οι διδαχές του.

Αυτός έκανε γνωστό το σοφό απόφθεγμα: "με κάθε τρόπο πρέπει να διώχνεται και να καυτηριάζεται με φωτιά, και με σίδερο και με άλλες επινοήσεις η αρρώστια από το σώμα, η πολυτέλεια από την κοιλιά, η επανάσταση από την πόλη, η διχόνοια από το σπίτι και απ' όλα μαζί η αμετρία".

Επειδή τόσο ο ίδιος ο Πυθαγόρας όσο και οι μαθητές του περιβάλλονταν από μεγάλο κύρος και απολάμβαναν της εμπιστοσύνης και του θαυμασμού των κατοίκων της Ιταλίας, παρουσιάστηκε το φαινόμενο να τους αναθέτουν οι εκεί πόλεις την διοίκησή τους. Ωστόσο, σε μεταγενέστερο χρόνο, έγιναν αντικείμενο μίσους και συνομωσιών:

Ο Κύλων, ο οποιος εξόντωσε τους Πυθαγόρειους, φαίνεται πως είχε και πολιτικά αίτια, διότι αυτός ήθελε να μεταβάλει το πατροπαράδοτο πολίτευμα του Κρότωνος που όριζε ορισμένο αριθμό πολιτών με το δικαίωμα να συμμετέχουν στην εκκλησία του δήμου (οι «χίλιοι»), να έχουν δηλαδή πολιτικά δικαιώματα, αλλά και το σύνολο σχεδόν του πλούτου της πόλης..

Ο Κύλων ήθελε να συμμετέχουν όλοι, ώστε να μπορεί να εξαγοράζει πολιτική δύναμη, δωροδοκώντας πολλούς από εκείνους. Όμως, σε αυτά του τα σχέδια εναντιώθηκαν οι Πυθαγόρειοι Κροτωνιάτες Αλκίμαχος, Δείναρχος, Μέτων και Δημοκίδης.

Υποβοηθούμενος από τον ρήτορα Νίνονα, που λέγεται ότι συνέγραψε ένα βιβλίο που υποτίθεται πως περιείχε τις μυστικές διδασκαλίες των Πυθαγορείων (άλλοι λένε ότι ήταν αυθεντικό και βρέθηκε), ο Κύλων έβαλε να αναγνώσουν το σύγγραμμα και άρχισε να κατηγορεί τους Πυθαγόρειους πως ετοιμάζουν τυραννίδα.

{Θυμίζοντας τα για άλλους ακριβή και για άλλους αμφιλεγόμενα «Πρωτοκολλά της Σιών» και τους φερόμενους ως συγγράφεις τους μασόνους και τέκτονες και που αυτοί εκδιώχθηκαν από πολλά καθεστώτα (π.χ. φασιστικά και ναζιστικά) για τα συνωμοτικά σχέδια που φέρεται ότι σχεδίαζαν, ενώ οι τέκτονες ισχυρίζονταν ότι αυτά γράφηκαν από την Οχράνα.

Όπως και το ίδιο ισχύει και για τα σχέδια των Αδελφών Μουσουλμάνων με το βιβλίο με την ονομασία «Το Σχέδιο» του Γιούζεφ Νάντα (http://alophx.blogspot.com/2020/06/al-tawqa.html), τα οποία ανακαλύφθηκαν από τα κράτη που στεγάζονταν οι οργανώσεις τους, ενώ το ίδιο συνέβη και με τους Ιλλουμινάτοι του Άνταμ Βάισχαουπτ}.

Εντός ολίγων ημερών με δημαγωγία και τις κατηγορίες του ξεσήκωσε τον λαό εναντίον των Πυθαγορείων και ο ίδιος με τους υποστηρικτές του επιτέθηκαν στους συντρόφους την ημέρα που είχαν συγκεντρωθεί στην οικία του Μίλωνα.

Επακολούθησε συμπλοκή κατά την οποία σκοτώθηκαν πολλοί από τους συντρόφους του Πυθαγόρα και πυρπόλησαν το οίκημα. Μόνον ο Άρχιππος και ο Λύσις κατάφεραν να διαφύγουν με κάποιο τρόπο. Ο Λύσις έφθασε εις την Θήβα όπου έζησε τον υπόλοιπο βίο του και μάλιστα συναναστράφηκε με τον νεαρό τότε Επαμεινώνδα του οποίου έγινε και διδάσκαλος, μεταφυτεύοντας εκεί τα σπέρματα της Πυθαγορείου φιλοσοφίας και τον δίδαξε σύμφωνα με τις αρχές του και τους τις μεταλαμπάδευσε. Άλλοι γνωστοί Πυθαγόρειοι ήταν οι Βίας και ο Αρχύτας, αλλά και ο Άρχιππος.

Οι πιο ακριβείς ιστορικοί, όμως, όπως ο Δικαίαρχος αναφέρουν πως ο Πυθαγόρας βρισκόταν και αυτός εκεί και άλλοι υποστηρίζουν ότι εξοντώθηκε από το πλήθος ενώ προσπαθούσε να διαφύγει από τους εξεγερθέντες και άλλοι ότι διέφυγε αρχικώς μεταβαίνοντας προς τους Λοκρούς.

Οι εκεί πολίτες όμως φοβούμενοι πιθανό πόλεμο αρνήθηκαν να τους δεχθούν και αφού τους προμήθευσαν τα αναγκαία, ο Πυθαγόρας έπλευσε προς τον Τάραντα κι από εκεί προς το Μεταπόντιο. Εκεί λέγεται ότι τελείωσε την ζωή του, αποσυρόμενος στο ιερό των Μουσών και παραμένοντας εκεί για σαράντα ημέρες δίχως τροφή.

Οι καλούμενοι Κυλώνειοι συνέχιζαν να προκαλούν προβλήματα προσπαθώντας να υποκινήσουν ταραχές και στάσεις και σε άλλες πόλεις, όσες ήθελαν να ρυθμίζονται τα πολιτικά ζητήματα από Πυθαγόρειους. Ο Αριστόξενος διηγείται πως σχεδόν όλοι έφυγαν από την Ιταλία εκτός από τον Αρχύτα τον Ταραντίνο και πως αρκετοί εξ αυτών συγκεντρώθηκαν εις το Ρήγιο.

Διάδοχος του Πυθαγόρα έγινε ο Αρισταίος ο Κροτωνιάτης που κατείχε άριστα τη διδασκαλία. Έλαβε σύζυγο τη σύζυγο του Πυθαγόρα Θεανώ και ανέθρεψε τον νεότερο αδελφό της Μνήμαρχο. Ο Μνήμαρχος αργότερα διαδέχθηκε τον Αρισταίο.

Άλλοι επιφανείς Πυθαγόρειοι ήταν ο Φιλόλαος από το Μεταπόντιο και ο Αρχύτας ο Ταραντίνος. Μέσω του Φιλολάου κάποια συγγράμματα των μεταγενέστερων Πυθαγορείων παρεδόθησαν στον Δίωνα, μαθητή του Πλάτωνος με αποτέλεσμα την γόνιμη συνέχεια του Πυθαγορισμού μέσω της Πλατωνικής Ακαδημίας.

Στην Κίνα αντί της μελέτης της ειρηνοποιού Βίβλου του Θεού γίνεται μελέτη των βιβλίων της αλληλοσφαγής (ίνα αλλήλους σφάξωσιν) του Μάρξ και του κόκκινου βιβλίου του Μάο! Τώρα: Στο 19^ο συνέδριο του Κ.Κ.Κ. στο Πεκίνο, στην τελετή λήξης του συνεδρίου στη Μεγάλη Αίθουσα του Λαού ανακοινώθηκε ότι η «Σκέψη του Σι» (τωρινού Προέδρου της Κίνας)  συμπεριλήφθηκε στο καταστατικό του κόμματος!...

Σύμφωνα με Ρωσικό χρονικό (Πρώτο Σλαβικό Χρονικό) οι Ρώσοι χρησιμοποιούσαν Βυζαντινούς αιχμαλώτους και αμάχους ως στόχους για σκοποβολή (όπως και οι Αμερικανοί υπό τον Γουίλιαμ Κάλλευ στο Μάι Λάι), άλλους τους κάρφωναν καρφιά στα κεφάλια και άλλους τους σταύρωναν. (https://www.history-point.gr/rosoi-kai-petsenegoi-quot-kaigontai-quot-ap-toys-vyzantinoys-o-igkor-dichotomeitai).

Το τέλος του Ίγκορ, το 945 μ.Χ. ήταν πραγματικά φρικτό. Σύμφωνα με το Χρονικό του Λέοντος Διακόνου ο Ίγκορ επέδραμε κατά σλαβικής φυλής αλλά αιχμαλωτίσθηκε, δέθηκε σε δύο λυγισμένα δέντρα και διαμελίστηκε όταν τα δέντρα αφέθηκαν (https://www.history-point.gr/rosoi-kai-petsenegoi-quot-kaigontai-quot-ap-toys-vyzantinoys-o-igkor-dichotomeitai), όπως ακριβώς σκότωνε τα  θύματα του ο Σίνης και τον ίδιο θάνατο ως τιμωρία βρήκε από τον Θησέα.

Ο Νίτσε αυτο-απεκαλείτο αντίχριστος όπως και ο Άλιστερ Κρόουλι

Όλες οι προαναφερόμενες ιστορικές αναφορές σε πρόσωπα και γεγονότα, που εξελίχθηκαν με παρόμοιο τρόπο, είναι μόνο λίγες από τις πολλές που συνέβησαν στον διάβα των Αιώνων, και συνέλαβαν σημαντικά στην διαμόρφωση της ιστορίας όπως την γνωρίζουμε σήμερα.