ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΙΚΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΑΠΟ ΞΕΝΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΗΚΑΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΙΚΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΑΠΟ ΞΕΝΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΗΚΑΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας της Ελλάδας προσπάθησαν να εισβάλουν σε αυτή και να την υποτάξουν πολλοί αλλοεθνείς λαοί, με στόχο στην συνέχεια να εγκατασταθούν στα εδάφη της και να την αποικίσουν.

Οι λόγοι για τους οποίους συνέβαινε αυτό ήταν πολλοί: Άλλοτε λόγω της καταστροφής του κλίματος και της αγροτικής παραγωγής από βίαια καιρικά φαινόμενα, από υπερπληθυσμό, για την εύρεση γης. από εισβολές άλλων λαών που επιτέθηκαν σε έναν λαό και αυτός για να γλιτώσει εισέβαλε σε εδάφη άλλων, για την απόκτηση λαφύρων, σκλάβων, χρυσού, από την τάση εξερευνήσεων, από φτώχεια, ή για την απόκτηση νέων ορυκτών πόρων σε αλλά εδάφη αν ήταν εμπορικά κράτη ή Αυτοκρατορίες (http://alophx.blogspot.com/2018/10/blog-post_1.html).

Οι πρώτοι ήταν οι Φοίνικες που επιτέθηκαν στην Κύπρο στην Αρχαιότητα και κατάφεραν να καταλάβουν ένα τμήμα της (αρχικά μονοί τους και στην συνέχεια και με την υποστήριξη των Περσών-http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_27.html), με τελικό αποτέλεσμα συνέχεις πολέμους με τους Έλληνες μέχρι την τελική και οριστική τους εκδίωξη μετά την πλήρη ήττα αυτών από τους Έλληνες επί Μεγάλου Αλεξάνδρου.

{Αλλά και οι Ασσύριοι λέγεται ότι κατέκτησαν την Κύπρο για μικρό χρονικό διάστημα}. 

Η επόμενη βίαιη προσπάθεια που συνέβη ήταν όταν οι Γαλάτες εισέβαλαν στην Ελλάδα και προκάλεσαν άπειρες καταστροφές στα εδάφη της, όπως και σφαγές, όμως στο τέλος ηττήθηκαν και αποκρουστήκαν από τους Έλληνες στους Δελφούς και στην πάντα Ελληνική Μακεδονία μας και τελικά αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην Μικρά Ασία από την μεγάλη αντίσταση των Ελλήνων (http://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_29.html, http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2022/11/blog-post_06.html). 

Πιο πριν, στην πατρίδα μας, οι προσπάθειες άλλων αλλοεθνών λαών να κάνουν το ίδιο, καταλαμβάνοντας εδάφη της, να τα αποικίσουν και να επεκταθούν σε όλη την χώρα, αποκρουστήκαν από τους ηρωικούς αγώνες των πάντα Ελλήνων Ηπειρωτών και Μακεδόνων, οι οποίοι με τις νίκες τους κατάφεραν να τους εμποδίσουν να καταλάβουν τα εδάφη τους και από εκεί να επεκταθούν και στην Νότια Ελλάδα.

Δίνοντας με τον τρόπο αυτό στους συμπατριώτες τους στην Νότια Ελλάδα τον χρόνο και το περιθώριο να αναπτύξουν τον Ελληνικό πολιτισμό σε τεράστια ύψη, έχοντας όμως οι ίδιοι ως συνέπεια την πολιτισμική «καθυστέρηση» αφού οι ίδιοι έπρεπε όλους τους πόρους τους να τους διοχετεύουν στην απόκρουση των βάρβαρων, με τους οποίους πολεμούσαν σχεδόν κάθε έτος (http://alophx.blogspot.com/2018/02/blog-post_21.html).

Κατά την διάρκεια της Ρωμαιοκρατίας πολλοί λαοί, κυρίως Γερμανικής καταγωγής, προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο εισβάλλοντας στα εδάφη της Αυτοκρατορίας, τόσο στα Δυτικά (κυρίως επί Καίσαρα), στην Γαλατία όπου και αποκρούστηκαν (όπως και οι Γαλάτες πριν από αυτούς που είχαν καταλάβει και αποικίσει την Βόρεια Ιταλία), όσο και στα Ανατολικά (π.χ. οι Ερούλοι και οι Γότθοι που επιτέθηκαν στην Αθηνά) και αποκρούστηκαν από τον Αυτοκράτορα Κλαύδιο τον Β’ τον Γοτθικό.

Οι Ρωμαίοι έπαιρναν κάποιους από αυτούς τους βάρβαρους λαούς που εισέβαλαν στα εδάφη της και τους χρησιμοποιούσε ως μισθοφόρους/φοιδεράτους και τους έδινε γη κοντά σε περιοχές των συνόρων με στόχο να την προστατεύουν, ποτέ όμως, κυρίως όσο η Αυτοκρατορία τους ήταν ισχυρή σε κεντρικά ή στρατηγικά και πλούσια εδάφη  (π.χ. σε πλούσιες επαρχίες και σιτοβολώνες, π.χ. στην Αίγυπτο) για να μην τα καταλάβουν βίαια, να τα αποικίσουν και να καταλάβουν με την βία την εξουσία τους, ενώ για τον ίδιο λόγο έκαναν το ίδιο και στην πρωτεύουσα (οι δούλοι αποτελούσαν τα δύο τρίτα των κάτοικων της Ιταλίας, όμως αυτοί δεν είχαν κανένα ανθρώπινο δικαίωμα).

Μόνο σε μικρές και ελεγχόμενες ομάδες (π.χ. στην επίλεκτη Γερμανική φρουρά του Αυτοκράτορα) επιτρέπονταν να παραμένουν στις περιοχές αυτές, έτσι ώστε μέσα από την διαβίωση τους εκεί να ασπαστούν σταδιακά στον Ρωμαϊκό πολιτισμό και να «αφομοιωθούν», όπως ακριβώς έκαναν και με τις κατεκτημένες από τους ιδίους περιοχές (π.χ. Γαλατία, Ιβηρία, Βρετανία).

Η κατάσταση αυτή κράτησε όσο η Αυτοκρατορία των Ρωμαίων (http://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_96.html, http://alophx.blogspot.com/2018/12/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2019/10/blog-post_78.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_84.html, http://alophx.blogspot.com/2016/11/blog-post.html) ήταν ισχυρή. Όμως η κρίση που άρχισε από  τον 30 μ.Χ. Αιώνα και έφτασε μέχρι και τα μέσα του 4^ου μ.Χ. Αιώνα, μαζί με τις εισβολές των βαρβάρων, είχε σαν αποτέλεσμα οι Γερμανικοί λαοί (π.χ. Σουηβοί, Βάσκοι, Βησιγότθοι, Οστρογότθοι, Ερούλοι, Λογγοβάρδοι, Φράγκοι, Άγγλοι, Σαξονες, Βάνδαλοι) να κατακλύσουν την Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και τελικά να την καταλύσουν πλήρως σταδιακά (http://alophx.blogspot.com/2016/12/406.html).

Αντίθετα στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στην Ελληνική Ρωμανία, πάρα τις εισβολές των βαρβάρων λαών (με την πίεση και των Ούννων-http://alophx.blogspot.com/2017/04/blog-post_96.html, http://alophx.blogspot.com/2020/03/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2021/01/blog-post.html), π.χ. Οστρογότθων και των Βησιγότθων (επί Αλάριχου-http://alophx.blogspot.com/2017/09/11-2001.html, http://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_65.html, http://alophx.blogspot.com/2019/09/blog-post_8.html) και των Ισαύρων που προσπάθησαν να την καταλάβουν με την βία, η προσπάθεια τους αυτή τελικά απέτυχε χάρις στην μεγάλη και ηρωική αντίσταση του κλήρου, του λαού και του στρατού (http://alophx.blogspot.com/2022/03/400-2022-update.html).

Έγιναν στην συνέχεια με τις εισβολές των Αράβων κάποιες προσπάθειες να καταλάβουν και να αποικίσουν Ελληνικά εδάφη (π.χ. σε Κύπρο και την Κρήτη), οι οποίες όμως τελικά μετά από κάποιους Αιώνες αποκρούστηκαν οριστικά από ηρωικούς Αυτοκράτορες, όπως π.χ. τον Νικηφόρο Φωκά.

{Σαράντα εκατομμύρια ήταν οι κάτοικοι της Ρωμανίας πριν τις Αραβικές κατακτήσεις και είκοσι πέντε μετά από αυτές όταν έχασαν τις Ανατολικές επαρχίες, την Μέση Ανατολή, αλλά και την Βόρεια Αφρική}.

Στην συνέχεια η Ρωμανία άκμασε, παρόλες τις εισβολές και άλλων βαρβάρων λαών σε αυτή (http://alophx.blogspot.com/2016/12/406.html), αλλά απειλήθηκε εκ νέου σοβαρά από τις εισβολές των Αβαρών και των τότε Σλάβων υποτακτικών τους, οι οποίοι αρχίσαν να καταλαμβάνουν εδάφη της Ρωμανίας στην Βαλκανική.

{Βέβαια, εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι οι βάρβαροι λαοί (π.χ. Γερμανοί, Άραβες, Τούρκοι, Σλάβοι) που εισέβαλαν και καταλάμβαναν εδάφη στην Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και την Ρωμανία είχαν αριθμό μερικό δεκάδων χιλιάδων (και πολύ σπανιότερα εκατοντάδων χιλιάδων) που καταλάμβαναν εδάφη που ειχαν πληθυσμό πολλών εκατομμύριων.

Και παρόλες τις πολυάριθμες σφαγές που διέπρατταν οι κατακτημένοι παρέμεναν πάντοτε πολλοί περισσότεροι, ενώ οι ίδιοι διασπείρονταν στα εδάφη που κατακτούσαν για να τα ελέγχουν και δεν ήταν συγκεντρωμένοι σε ένα μόνο σημείο.

Επίσης, οι ίδιοι δεν αναμειγνύονταν με τον ντόπιο πληθυσμό, τον οποίο είχαν για σκλαβους, ενώ για τον ίδιο λόγο δεν τους εξόντωναν γιατί δεν θα είχαν κανέναν να τους «κάνει τις δουλειές» (http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html, http://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_58.html, http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_22.html, http://alophx.blogspot.com/2017/05/blog-post_39.html) και εξαιτίας και αυτών των παραγόντων οι κατεκτημένοι ποτέ δεν εκβαρβαρίστηκαν και όταν βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία αποτίναξαν τον ζυγό τους}.

Όμως η Ρωμανία και στην περίπτωση αυτή αντιμετώπισε σοφά την Ρωμανία το ζήτημα, κατά τον τρόπο των Ρωμαίων πριν από αυτούς. Στις λεγόμενες «σλαβηνίες» (αποικίες Σλάβων) που είχαν εγκατασταθεί μέσω βίαιων εισβολών από Σλάβους (π.χ. τους μετέπειτα Βούλγαρους, Σέρβους και Κροάτες) σε Βαλκανικά εδάφη και κάποια της κυρίως  Ελλάδας υποτάχτηκαν καταρχάς από ικανούς στρατιωτικούς Αυτοκράτορες της Ρωμανίας (π.χ. τον Μαυρίκιο, τον Κώνστα τον Β΄, τον Ιουστινιανό τον Β΄, τον Νικηφόρο τον Α΄ ή τον Σταυράκοι επί Ειρήνης). 

Παράλληλα επανάφεραν στους τόπους τους όσους Ελληνικούς πληθυσμούς είχαν διωχθεί από τους βάρβαρους. Επιπλέον, οι Αυτοκράτορες της Ρωμανίας έφεραν Έλληνες σε κυρίως Ελλάδα στην Ρωμανία και από άλλες Ελληνικές περιοχές την Μικρά Ασία, τα νησιά και την Σικελία.

Στην συνέχεια μετέφεραν πολλές δεκάδες χιλιάδες εξ΄ αυτών στα βάθη της Μικράς Ασίας στα σύνορα με τους Άραβες και τους εγκατέστησαν εκεί ως στρατιωτικούς αποίκους στα σύνορα, όπου πολλοί από αυτούς είτε εξοντωθήκαν από τις εισβολές των Αράβων, είτε κάποιοι εξ΄ αυτών αυτομολήσαν στους Άραβες.

Όμως στην Βαλκανική παρέμειναν ελάχιστοι από τον αρχικό τους πληθυσμό, εν μέσω Ελληνικών πληθυσμών στην κυρίως Ελλάδα ή εξελληνισμένων Βόρεια αυτής και αφομοιωθήκαν σταδιακά, ενώ για είναι σίγουροι ότι τα εδάφη αυτά θα παρέμεναν ομοιογενή εθνικά χωρίς βάρβαρους οι Αυτοκράτορες μετέφεραν  σε αυτά Ελληνικούς πληθυσμούς από αλλά μέρη με μεγάλο ποσοστό κατοίκων.

{Την ίδια ακριβώς πολιτική εφάρμοσαν νωρίτερα και ο Μέγας Κωνσταντίνος, αλλά και ο Μέγας Θεοδόσιος με τους Γότθους και άλλους βαρβάρους λαούς που είχαν εισβάλει στα εδάφη της Ρωμανίας όταν τους νίκησαν.

Στην ουσία, οι Αυτοκράτορες της Ρωμανίας κρατούσαν ελάχιστους βάρβαρους σε διαφορά μέρη της Αυτοκρατορίας όταν αυτοί μπορούσαν να αφομοιωθούν και εξόριζαν σε έρημα ή εμπόλεμα σημεία της όσους δεν ήθελαν να υποταχθούν και να ενσωματωθούν στην Ορθόδοξη Ελληνική πλειοψηφία.

Ότι ακριβώς κάνουν διαφορά κράτη στην Δύση, αλλά και η Ρωσία, η Κίνα και η Ιαπωνία στις μέρες μας, τα οποία δέχονται μόνο ένα μέρος προσφυγών, ακόμα και λαθρομεταναστών που μπορούν να αφομοιώσουν και απελαύνουν στις χώρες καταγωγής τους όσους δεν προσαρμόζονται με τα ήθη, τα έθιμα, τον πολιτισμό και τους νόμους των κρατών τους (όπως έκανε πριν είκοσι χρονιά η Αυστραλία).

Κάτι που συνέβαινε κατά κόρον με ισλαμιστές λαθρομετανάστες, οι οποίοι δημιουργούσαν γκέτο και εξεγέρσεις (σαν την Γαλλία) και προσπαθούσαν να επιβάλουν με την βία την σαρία και όχι μόνο στους ομοθρήσκους ή/και ομοεθνείς τους μουσουλμάνους (και φερόμενοι βίαια και υποτιμητικά στις γυναίκες, τις οποίες κάποιοι σε Γερμανία και Ιταλία προσπάθησαν να βιάσουν σε γιορτές).

 Αλλά ακόμα και στους γηγενείς Ευρωπαίους, οντάς στις χώρες τους πολλές φορές ακόμα και φανατικοί ισλαμιστές, τρομοκράτες ή εγκληματίες και για τους λογούς αυτούς κάποιες χώρες της ΕΕ (π.χ. η Ιταλία), προτείναν ακόμα και την εξορία των φανατικών σε νησιά ή σε μέρη της Αφρικής (π.χ. την Λιβύη), στα οποία θα κατοικούν και θα τους επιβάλλεται επιμορφωτική καταναγκαστική εργασία ως τιμωρία για τα εγκλήματα τους.    

Όλα αυτά τα ιστορικά στοιχεία δείχνουν ότι οι απόψεις του τάχατες «ιστορικού» Φαλμεράγιερ ήταν παντελώς λανθασμένες και δεν είχαν καμία ιστορική βάση, αφού αυτές δεν λέγονταν για την «ιστορική αλήθεια», αλλά καθαρά για πολιτικούς λόγους (http://alophx.blogspot.com/2018/02/y.html).  

Ο πληθυσμός της Αυτοκρατορίας της Ρωμανίας στο απόγειο της ήταν σχεδόν σαράντα εκατομμύρια κάτοικοι, εκ των οποίων τα εικοσιπέντε ήταν Ελληνικής καταγωγής και τα υπόλοιπα αλλοεθνείς και εξελληνισμένοι (π.χ. Σύροι, Εβραίοι, Αιγύπτιοι, Καππαδόκες κ,λ.π.).

Μεγάλο μέρος αυτών χάθηκε κατά την διάρκεια της τυραννίας και της καταπίεσης της Τουρκοκρατίας είτε λόγω των σφαγών των Τούρκων, είτε λόγω των εξισλαμισμών και των γενίτσαρων, είτε από την πεινά και τις ασθένειες και για τον λόγο αυτό οι Έλληνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τον καιρό της Επανάστασης της Εθνεγερσίας του 1.821 μ.Χ. (http://alophx.blogspot.com/2019/11/1821.html, http://alophx.blogspot.com/2022/09/1821-2014.html) ήταν λίγο παραπάνω από οκτώ εκατομμύρια Έλληνες.

Πολλοί Έλληνες χάθηκαν, τόσο λόγω του βίαιου ή εκουσίου εξισλαμισμού, των αρπάγων πολλών Ελληνίδων από τους Τούρκους, αλλά και λόγω του απάνθρωπου δουλικού «θεσμού» του παιδομαζώματος και των Γενιτσάρων.

Όπως ακριβώς έκανε το 280 μ.Χ. ο Ρωμαίος ειδωλολάτρης Αυτοκράτορας Πρόβος όταν νικώντας τους Βαστάνε τους μετακίνησε μέσω μετακινήσεως (αλλά και εξοντώσεως) πολλών εξ’ αυτών στην Μοισία και αλλά απόμακρα συνοριακά σημεία της Αυτοκρατορίας διασπώντας τους πληθυσμιακά και απομένοντας τους σε μικρούς πληθυσμούς εν μέσω πλήθος Ρωμαίων υπηκόων και με τον τρόπο αυτό αυτοί εξαφανίστηκαν σταδιακά πλήρως από την ιστορία.

Επομένως στην ουσία οι Αυτοκράτορες της Ρωμανίας συνέχιζαν τις πολίτικες των Ρωμαίων (ειδωλολατρών αρχικά) στον τομέα αυτό. Τις ίδιες συμβουλές δίνουν ο Ορθόδοξος Επίσκοπος Κυρήνης Συνέσιος (τότε λαϊκός) στον Αυτοκράτορα της Ρωμανίας, οι οποίες έγιναν δέκτες και τελικά η Ρωμανία σώθηκε Μρ την εξέγερση του 400 μ.Χ. κατά της τυραννίας των Γότθων (http://alophx.blogspot.com/2022/03/400-2022-update.html), ενώ τις ίδιες δίνει και ο ειδωλολάτρης συγγραφέας Αμμιανός Μαρκελίνος κατά των Γότθων.

Ο δε Ιούλης ένας διοικητής του πεζικού του Ουάλη όταν έμαθε τι έγινε στην μάχη της Αδριανούπολης κάλεσε τους Γότθους φοιδεράτους στρατιώτες του που σχεδίαζαν και αυτοί να επαναστατήσουν και να ενωθούν με τους ομοφύλους τους και με το πρόσχημα ότι θα τους έδινε τους μισθούς τους τους εξόντωσε με παγίδα, κάτι που επιδοκιμάζει έντονά ο Αμμιανός Μαρκελίνος. 

Την ίδια πολιτική εφάρμοσε και ο Μέγας Θεοδόσιος με τους Γότθους όταν τους νίκησε με ανταρτοπόλεμο και διαπραγματεύσεις (και την τεχνική του «Διαιρεί και Βασίλευε»), ενώ με την συνθήκη του 382 μ.Χ. που σύναψε μαζί τους τους διασκόρπισε σε διάφορες συνοριακές περιοχές της Αυτοκρατορίας και δεν αναγνώρισε ποτέ σε αυτούς έναν μοναδικό ηγέτη, με συνέπεια ο Φρίντιγκερν να εξαφανιστεί με πολλούς άλλους ηγέτες των Γότθων από τότε για μία γενιά.

Επίσης φρόντισε έξυπνα στις εξεγέρσεις του Μάγνου Μάξιμου και του Ευγένιου να χρησιμοποιεί πρώτα στις μάχες Γότθους στρατιώτες κατά των εχθρών για να χάνονται πολλούς από αυτούς και να αποδυναμώνεται αυτοί αριθμητικά και μετά να ρίχνει στις μάχες τους δικούς του στρατιώτες και να έχει με τον τρόπο αυτό ελάχιστες απώλειες}.

Στην μετέπειτα ιστορική περίοδο, οι αντίστοιχες προσπάθειες, ολιγάριθμων αριθμητικά, αλλά ικανών στρατιωτικά βαρβαρικών λαών για κατάληψη εδαφών της Ρωμανίας επαναλήφθηκαν από τους Σταυροφόρους, τους Σέρβους, τους Βούλγαρους και τους Αλβανούς.

(Αλλά και οι Γάλλοι επί Λουζινιάν που είχαν υπό την κατοχή τους την πάντα Ελληνική Κύπρο μας προσπάθησαν να φέρουν εποίκους στο νησί για να το έχουν μόνιμα υπό την κατοχή τους).

{Οι Σταυροφόροι (καθόλη την διάρκεια των Σταυροφοριών) που ήρθαν στην Ρωμανία όταν έφτασαν σε αυτή και οι Αυτοκράτορες της κατάλαβαν ότι αυτοί ήθελαν να κατακτήσουν, να λεηλατήσουν και να καταστρέψουν την χώρα τους, τους πέρασαν γρηγορά απέναντι στα παράλια της Μικράς Ασίας, όπου πολλοί από αυτούς εξοντώθηκαν από τους Τούρκους, όπως και οι βάρβαροι Σλάβοι που είχε αποστείλει εκεί πριν από αυτούς από τους Άραβες.

Πολλοί  Γάλλοι κατά την διάρκεια της λατινοκρατίας  εξελληνίστηκαν και παντρεύτηκαν Ελληνίδες δημιουργώντας έναν ενδιάμεσο λαό τους Γασμούλους. Αυτοί συνδύαζαν τη γενναιότητα των δυτικών με την στρατηγική ευστροφία των Ελλήνων.

Στις μέρες μας γίνεται προσπάθεια να γίνει μία βάπτιση της Ελλάδας από λαθρομετανάστες μέσω της δημιουργίας hotspot στα Ελληνικά εδάφη και στις πόλεις ύστερα από πληρωμή των δυτικών κυβερνήσεων οι οποίες δεν θέλουν να έρθουν λαθρομετανάστες στα μέρη τους για να μην έχουν πολιτικά προβλήματα. 

Για τον λόγο αυτό θέλουν όλοι αυτοί να έρθουν στην Ελλάδα και να παραχωρηθούν σπίτια και εδάφη όπως και δουλειές προκειμένου να αλλοιώσουν με τους γεννήσεις τους και με την ανάμειξη του στον Ελληνικό πληθυσμό.

Θέλησαν επίσης να αποικίσουν την Ελλάδα και οι Ναβαραίοι και οι Καταλανοί. Όμως στην συνέχεια και οι Εταιρείες των Καταλανών και των Ναβαραίων επέφεραν τεράστιες καταστροφές στην Ελλάδα. Αλλά και οι Νορμανδοί προσπάθησαν να αποικήσουν την Ελλάδα, όπως έκαναν και οι Βενετοί στα νησιά της Ελλάδας (π.χ. σε Κύπρο και Κρήτη)}.

Όμως και στις προσπάθειες αυτές απέτυχαν τελικά όταν οι Έλληνες της Ρωμανίας αντεπιτέθηκαν και εφαρμόζοντας όλες τις παραπάνω πολίτικες, εκδιώκοντας τους εχθρούς τους από τα εδάφη τους και αφομοιώνοντας όσους ολιγάριθμους αλλοεθνείς πληθυσμούς αφήναν να παραμείνουν σε αυτά.

Στην συνέχεια, οι μικροί σε αριθμό, αλλά ισχυροί στρατιωτικά Σέρβοι, Βουλγάροι και Αλβανοί κατέλαβαν για ένα διάστημα μέρος του Ελληνικού χώρου, όμως όταν νικήθηκαν και υποτάχθηκαν από τους Τούρκους και πολλοί από αυτούς είτε εξοντώθηκαν από τους Τούρκους, είτε έφυγαν από τα μέρη αυτά για να μην γίνουν σκλάβοι ή αφανιστούν από τους Τούρκους.

{Οι δε Τούρκοι προέβησαν στην σφαγή  χιλιάδων Αλβανών  στρατιωτών στην Πελοπόννησο που τον είχαν ρημάξει να σκοτώσω ένα σωρό κόσμο αμέσως μετά τον πόλεμο των Ορλοφικών και έκαναν με τα κεφαλιά τους πυραμίδα, όπως ακριβώς έκαναν και οι Μογγόλοι με τα θύματα τους.

Τα δε υπολείμματα αυτών των λαών στον Ελλαδικό χώρο στην συνέχεια απομακρυνθήκαν από μονοί τους από την Ελλάδα μετά την απελευθέρωση όλων των εδαφών της ανάμεσα στον 19^ο και τον 20^ο Αιώνα}. 

Τελικά, η Ρωμανία κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους (http://alophx.blogspot.com/2016/10/blog-post_12.html), οι οποίοι κατέλαβαν και αποίκισαν κάποιες περιοχές της με δικούς τους και άλλους αλλοεθνείς εποίκους (π.χ. Τούρκους, Αλβανούς και Εβραίους), π.χ. στην Πόλη, την Κύπρο (http://alophx.blogspot.com/2017/04/1974.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/1974-2016.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_61.html) και την Κρήτη.  

Και στην περίπτωση αυτή οι ίδιοι δεν αναμειγνύονταν με τον ντόπιο πληθυσμό, τον οποίο είχαν για σκλαβους, ενώ για τον ίδιο λόγο δεν τους εξόντωναν γιατί δεν θα είχαν κανέναν να τους «κάνει τις δουλειές» (http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html) και εξαιτίας και αυτών των παραγόντων οι κατεκτημένοι ποτέ δεν εκβαρβαρίστηκαν/εξισλαμίστηκαν και όταν βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία αποτίναξαν τον ζυγό τους (π.χ. οι Έλληνες και οι Σλάβοι των Βαλκανίων)}.

Τέτοια σχέδια προσπαθούσαν να εφαρμόσουν οι Τούρκοι τον καιρό επαναστάσεων εναντίον τους, π.χ. κατά την διάρκεια των Ορλοφικών και την Επανάσταση της Εθνεγερσίας του 1.821 μ.Χ., τα οποία ακυρώθηκαν τελείως όταν τελικά ηττήθηκαν, τα οποία είχαν ως στόχο την πλήρη γενοκτονία τους και μεταφορά αλλόφυλων και αλλόθρησκων (μουσουλμανικών, όπως επιχειρείται να γίνει στις μέρες μας στην Ελλάδα-http://alophx.blogspot.com/2017/03/blog-post.html) πληθυσμών να αποικίσουν τα εδάφη τους (http://alophx.blogspot.com/2022/11/1821.html).

Μετά την απελευθέρωση μέρους των Ελληνικών εδαφών μετά από την Επανάσταση της Εθνεγερσίας του 1.821 μ.Χ., αλλά και τους Αγώνες που ακολουθήσαν μετέπειτα ως τους Βαλκανικούς Πολέμους, τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, την Μικρασιατική Καταστροφή και την Μικρασιατική Εκστρατεία, η Ελλάδα απελευθέρωσε πολλά εδάφη της και έχασε αλλά (κυρίως στην Μικρά Ασία, την Ανατολική Θράκη, τον Πόντο, την Ανατολική Ρωμυλία, ακόμα και την Βόρειο Ήπειρο, την οποία μάλιστα απελευθέρωσαν τρεις μάλιστα φορές).

Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους και την Μικρασιατική Καταστροφή, πολλοί Τούρκοι έποικοι σε Ελληνικά εδάφη (που ήταν μειοψηφία σε αυτά και είχαν καταλάβει με την βία όλη την αγροτική γη από τους Έλληνες, π.χ. στην Κρήτη και την Θεσσαλία) έφυγαν από αυτά, ενώ πολλοί προσφυγές από την Μικρά Ασία, την Ανατολική Θράκη, τον Πόντο, την Ανατολική Ρωμυλία ήρθαν στην κυρίως Ελλάδα και η κυβέρνηση τους εγκατέστησε σε κρίσιμες πάντα Ελληνικές περιοχές των συνόρων, τις οποίες ήθελαν να καταλάβουν οι μόνιμα εχθρικοί γείτονες της.

 π.χ. την Ήπειρο οι Αλβανοί, την Μακεδονία από τον Μεσαίωνα οι Βουλγάροι και οι Σέρβοι/Γιουγκοσλάβοι και στις μέρες μας οι Σκοπιανοί (http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_12.html, http://alophx.blogspot.com/2018/10/blog-post_39.html, http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_71.html), την Δυτική Θράκη οι Βουλγάροι και οι Τούρκοι, ενώ οι τελευταίοι όπως έκαναν τον Μεσαίωνα κατέλαβαν ξανά με εισβολή το Βόρειο μέρος της Κύπρου (όπως και άλλοι Ανατολικοί λαοί, π.χ. οι Άραβες, οι Πέρσες και οι Φοίνικες πριν από αυτούς-http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_45.html), ενώ διεκδικούν ακόμα και την Ρόδο, την Κρήτη και αλλά Ελληνικά νησιά.

Για την επίτευξη των στόχων τους αυτών, οι Τούρκοι χρησιμοποιούν στις μέρες μας και μουσουλμάνους λαθρομετανάστες (κυρίως) ή μουσουλμάνους προσφυγές για τον σταδιακό εποικισμό μέρους ή του συνόλου των Ελληνικών εδαφών με μουσουλμανικούς πληθυσμούς που θα τα εποικίσουν και οι Τούρκοι θα μπορέσουν να τα καταλάβουν σταδιακά μέσω ενός «υβριδικού πολέμου» (όπως έγινε και με τους Αλβανούς μετά την πτώση του κομμουνισμού και τον ερχομό τους στην Ελλάδα).

Με την χρήση είτε στρατιωτικής βίας (οι δε ισλαμιστές «πρόσφυγες» ή λαθρομετανάστες σε καιρό πολέμου μπορούν με παρακίνηση των Τούρκων και των πρακτόρων τους να ξεσηκωθούν και να αποτελέσουν μία «εσωτερική πέμπτη φάλαγγα» κατά των Ελλήνων), είτε με την σταδιακή πληθυσμιακή αλλοίωση, τόσο μέσω του αυξανομένου πληθυσμού «εισαγόμενων» ισλαμιστών λαθρομεταναστών, όσο και από τα ποσοστά γεννήσεων των μουσουλμάνων, τα οποία είναι πάρα πολύ μεγάλα, ενώ των Ελλήνων αντίθετα πάρα πολύ μικρά.

Για τον λόγο αυτό, το Ελληνικό κράτος θα πρέπει καταρχάς να δώσει πολλά προνομία και κίνητρα για την αύξηση των πολυτέκνων Ελληνικών οικογενειών (http://alophx.blogspot.com/2019/10/blog-post.html) στην Ελλάδα (τόσο χρηματικά, υλικά, αλλά και ηθικά) και όχι να «λύσει» τάχατες το πρόβλημα αυτό μέσω της συνεχούς εισαγωγής σε αυτό αλλογενών ισλαμικών πληθυσμών όπως λέει εθνοπροδοτικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλοιώνοντας τον Ελληνικό πληθυσμό και με καταστροφικά αποτελέσματα, όπως έγινε όταν αδύναμοι κυβερνήτες στην Ρωμανία προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο με τους αλλοεθνείς και αιρετικούς Γότθους (http://alophx.blogspot.com/2022/03/400-2022-update.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/376-480-1914-2017.html). 

Επίσης, όπως ακριβώς έκαναν οι Αυτοκράτορες της Ρωμανίας, να αυξήσουν τον Ελληνικό πληθυσμό κρίσιμων εθνικά περιοχών, τόσο με τα παραπάνω κίνητρα, όσο και μέσω της μεταφοράς Ελληνικών πληθυσμών και από άλλες περιοχές σε αυτά.

Αντίστοιχα θα πρέπει οι αλλοεθνείς και παράνομοι ισλαμιστές λαθρομετανάστες (και όσοι Τούρκοι πράκτορες και ισλαμιστές τρομοκράτες και προβοκάτορες υπάρχουν ανάμεσα σε αυτούς) να απελαθούν είτε πίσω στην Τουρκία από την οποία ήρθαν στην πατρίδα μας, είτε στις χώρες καταγωγής τους, είτε να ταξιδέψουν στην Δυτική Ευρώπη που και οι ίδιοι λένε ότι είναι και ο τελικός στόχος τους.

Με την δύσκολη οικονομική (αλλά συνάμα και ενεργειακή και διατροφική) κρίση που υπάρχει στην πατρίδα μας και στον κόσμο, δεν υπάρχουν τα απαραίτητα χρήματα για να ζήσουν ούτε οι γηγενείς πληθυσμοί, ποσό μάλλον οι «εισαγόμενοι».

Οπότε με σταθερή (στην καλύτερη περίπτωση αν αυτά δεν μειώνονται λόγω της συνεχής οικονομικής κρίσης και καταστροφής, αλλά και ανεργίας), θα πρέπει να τρέφονται με μισθούς ή επιδόματα, τόσο οι γηγενείς, όσο και οι «εισερχόμενοι» πληθυσμοί.

Αλλά σε κάποιο σημείο από τα χρήματα που υπάρχουν και διατίθενται θα πρέπει ένα μέρος του να αφαιρείται συνεχώς από τους μισθούς των ντόπιων και να δίνεται στους «νέους», με αποτέλεσμα αυτοί να γίνονται φτωχότεροι και να εξεγείρονται ενάντια στο κράτος και στους πολλές φορές θρασύτατα «απαιτητικούς νεοεισερχόμενους», οι οποίοι πολλές φορές λόγω θρησκείας και του «πολιτισμού» τους (ιδίως οι ισλαμιστές) δεν ενσωματώνονται στις χώρες που έρχονται αλλά παραμένουν σε γκέτο, φέρονται αυταρχικά, υποτιμούν τις γυναίκες (ακόμα και τις βιάζουν, ενώ κάποιοί εξ΄ αυτών ήταν εγκληματίες που έφυγαν από τις χώρες τους για να αποφύγουν την τιμωρία για τα εγκλήματα τους ή και φανατικοί ισλαμιστές) και μισούν και την δημοκρατία.

Όλα αυτά θα έχουν τελικά ως απόλυτα φυσικό αποτέλεσμα την έκρηξη συγκρούσεων μεταξύ των γηγενών και των μουσουλμάνων, όπως και ρατσισμού, ιδίως αν λόγω της μεγάλης οικονομικής, ενεργειακής και διατροφικής κρίσης ή ενός απολυτού οικονομικού κραχ κοπούν τα επιδόματα, τόσο στους Έλληνες (μαζί με τους μισθούς τους) και στους ξένους.

Και τελικά αυτοί ξεσηκωθούν τόσο για τους λόγους αυτούς, όσο και για θρησκευτικούς μέσω της κήρυξης ισλαμικής (http://alophx.blogspot.com/2017/05/blog-post_21.html, http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_73.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/7-8-21.html) τζιχάντ (ιδίως σε περίπτωση Ελληνοτουρκικού πολέμου παρακινούμενοι από τους Τούρκους) και η Ελλάδα, αλλά και η Ευρώπη επιστρέψει σε μία κατάσταση θρησκευτικών πολέμων σαν τον 16^ο και 17^ο Αιώνα μ.Χ.

Για όλους τους παραπάνω λόγους η πολυαγαπημένη μας πατρίδα θα πρέπει να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα (http://alophx.blogspot.com/2020/07/blog-post_11.html) για να αποτρέψει μία τόσο καταστροφική εξέλιξη και να επαναφέρει εκ νέου την πατρίδα μας σε μία νέα περίοδο ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Η Ελληνική καταγωγή της πλειοψηφίας των Αυτοκρατόρων του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους

Η Ελληνική καταγωγή της πλειοψηφίας των Αυτοκρατόρων του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, είναι πιστοποιημένη όχι μόνο από τα κείμενα των μεγάλων Βυζαντινών ιστορικών, αλλά και από τους μεταγενέστερους Ιστορικούς του 19^ου και 20^ου Αιώνος, όπως ο Steven Runciman, o Charles Diehl, o Anton Vasilliev, ο Georg Ostrogorsky, η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ κλπ. Ας τους δούμε λοιπόν ανά δυναστεία (τα στοιχεία παρμένα από το έργο του Charles Diehl συνοπτικά).

ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ Μ.ΚΩΝ/ΝΟΥ. 324-378 μ.Χ.

Μέγας Κων/νος, καταγωγή Ελληνική από την πλευρά της μητέρας του της Αγίας Ελένης και από Ιλλυρία από τον πατέρα του Κωνστάντιο τον Χλωρό, μια περιοχή σχεδόν εξελληνισμένη από τον καιρό του Μ. Αλεξάνδρου.

Κωνστάντιος, από Ιλλυρία και κατά το ήμισυ Έλληνας σαν τον πατέρα του τον Μεγάλο Κωσντανίνο επίσης

Ιουλιανός (ο περίφημος «Παραβάτης») και αυτός από Ιλλυρία και αυτοαποκαλούμενος «Έλληνας»

Ιοβιανός, επίσης από Ιλλυρία της γενιάς του Κων/νου και κατά το ήμισυ Έλληνας

Ουάλης, επίσης Ιλλύριος

ΘΕΟΔΟΣΙΑΝΗ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ 379 μ.Χ.-457μ.Χ.

Θεοδόσιος ο Α’ Μέγας, από Ιβηρία, Ρωμαϊκής καταγωγής

Αρκάδιος, επίσης από Ιβηρία, γιός του Θεοδοσίου

Θεοδόσιος Β’, επίσης από Ιβηρία, γιός του Αρκάδιου

Μαρκιανός, από την Θράκη, Έλληνας

ΘΡΑΚΙΚΗ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ 457 μ.Χ.-518 μ.Χ.

Λέων ο Α’ ο Θράξ, Έλληνας εκλατινισμένος

Λέων ο Β’, εξελληνισμένος Ισαύριος

Ζήνων, εξελληνισμένος Ισαύριος

Φλάβιος Βασιλίσκος, αδιευκρίνιστη καταγωγή, πιθανόν Ιλλύριος

Αναστάσιος Α’, Έλληνας εκλατινισμένος

ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΙΑ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ 518 μ.Χ.-610 μ.Χ.

Ιουστίνος ο Α’ , Έλληνας από τη Θράκη (πιθανόν Ανδριανούπολη)

Ιουστινιανός Α’, Έλληνας από Θράκη, ανιψιός του Ιουστίνου

Ιουστίνος Β’, ανιψιός του Ιουστινιανού, Έλληνας από Θράκη

Τιβέριος, εκλατινισμένος Έλληνας, επίσης Θρακιώτης

Φλάβιος Μαυρίκιος Α’, Έλληνας από Καππαδοκία

(Η αισχρή κατά τα άλλα wikipedia τον αναφέρει ως τον…πρώτο Έλληνα (!!!) Αυτοκράτορα, ενώ έχουν ήδη υπάρξει τουλάχιστον δεκαπέντε Έλληνες ήδη)

Φωκάς, Έλληνας από Καππαδοκία και λυπάμαι πολύ που ήταν τέτοιος, γιατί παραλίγο να διαλύσει ολόκληρη υπερδύναμη (τότε) από την πλήρη ανικανότητα του, άσε που ήταν και παράνομος, σφετεριστής του θρόνου.

ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 610 μ.Χ.-711 μ.Χ.

Ηράκλειος Α’ ο Μέγας, Έλληνας εξ Αιγύπτου ή την Καππαδοκία

Κων/νος Γ’ και Ηρακλεωνάς, Έλληνες εξ Αιγύπτου

Κώνστας Β’ Πωγωνάτος, Έλληνας, από την Πόλη

Κων/νος Δ’ Πωγωνάτος, Έλληνας από την Πόλη

Ιουστινιανός Β’, Έλληνας από την Θράκη

Πρίν προχωρήσω στην επόμενη δυναστεία (των Ισαύρων) θα παραθέσω τα ονόματα πέντε βασιλέων οι οποίοι βρέθηκαν στην ύπατη εξουσία λόγω της αναρχίας που προκλήθηκε μετά και την επεισοδιακή βασιλεία του Ιουστινιανού του Β’.

Για μια 20ετία περίπου (695 μ.Χ.-717μ.Χ.) το κράτος βρισκόταν σαν σε θαλασσοταραχή χωρίς καπετάνιο και είναι θαύμα το πώς γλίτωσε από την τελική διάλυση. Θέλημα Θεού; Το πιθανότερο. Εξ’ άλλου, δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί το έργο αυτής της Αυτοκρατορίας, που η «αποστολή» της στην Οικουμένη, ήταν η διάδοση της θρησκείας του Χριστού και μετάδοση της Αλήθειας σε όσους την αποζητούσαν. Οι βασιλείς αυτοί ήσαν (κατά σειρά Βασιλείας):

Λεόντιος ο Α’, Ίσαυρος στη καταγωγή από την Ισαυρία, ένα ορεινό κομμάτι γης κάτω από την Καππαδοκία στις παρυφές του όρους Ταύρος, μεταξύ Λυκαονίας και Παμφυλίας (αμφότερες και οι δύο περιοχές όπου οι Έλληνες ήταν πλειοψηφία).

Τιβέριος ο Γ’ Αψίμαρος, Ελληνογερμανός οστρογοτθικής καταγωγής από πατέρα εξελληνισμένο Οστρογότθο και μητέρα Ελληνίδα. Πολλοί από τους Οστρογότθους που είχαν ακολουθήσει τον Αλάριχο στην μάχη της Αδριανούπολης, μετά την συνθήκη ειρήνης που προσέφερε ο Θεοδόσιος ο Β’ πολλοί εγκαταστάθηκαν στη Θράκη και άλλοι πέρασαν στη Φρυγία και στην Λυκία (αμφότερες περιοχές της Μ. Ασίας).

Αυτοί ονομάστηκαν Γοτθογραικοί, δηλαδή Ελληνογότθοι (Γραικοί ονομαζόταν οι Έλληνες γενικότερα από τους Ρωμαίους (Grecæ) επειδή δεν μπορούσαν να προφέρουν τη λέξη «Έλληνας» και διάλεξαν την ονομασία αυτή από τους Βοιωτούς που είχαν μεταναστεύσει στην χερσόνησο της Ιταλίας τον 8ο αιώνα π.Χ. και από περιοχή που ονομαζόταν Γρεκία ή Γραία, δηλαδή η σημερινή Τανάγρα (Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησις, σου Αιώνας μ.Χ.).

Φιλιππικός Βαρδάνης, Αρμένιος Ελληνοθρεμμένος

Αναστάσιος ο Β’, Έλληνας από την Σμύρνη

Θεοδόσιος ο Γ’, Ελληνογότθος από την Φρυγία

ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΙΣΑΥΡΩΝ 717 μ.Χ.-820 μ.Χ.

Λέων ο Γ’ Ίσαυρος, Σύριος από Ισαυρία, εξελληνισμένος

Κωνσταντίνος ο Ε’, Σύριος από Ισαυρία, εξελληνισμένος

Λέων ο Δ’, επίσης Σύριος από Ισαυρία, εξελληνισμένος

Κων/νος ο ΣΤ’, Σύριος από Ισαυρία, εξελληνισμένος

Ειρήνη Α’ η Αθηναία, Ελληνίδα από την Αθήνα, σύζυγος του Κων/νου ΣΤ’

Νικηφόρος ο Α’, Ελληνοάραβας (πατέρας Άραβας, μητέρα Ελληνίδα)

Σταυράκιος, Ελληνοαραβικής καταγωγής, γιός του Νικηφόρου Α’

Μιχαήλ ο Α’, Έλληνας από τη Θράκη

Λέων Ε’, Αρμένιος

Από τις επόμενες δυναστείες, σχεδόν όλοι ήταν καθαροί Έλληνες, χωρίς καμμία απολύτως πρόσμιξη.

ΦΡΥΓΙΚΗ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ 820 μ.Χ.-867 μ.Χ.

Μιχαήλ Β’, Έλληνας

Θεόφιλος ο Α’, Έλληνας

Μιχαήλ ο Γ’, Έλληνας

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ 867 μ.Χ.-1057μ.Χ.

Βασίλειος Α’, εξελληνισμένος Αρμένιος από τη δυτική Θράκη η οποία τότε λογιζόταν ως μέρος της Μακεδονίας (εξ ού και το όνομα της δυναστείας που ίδρυσε)

Λέων ο ΣΤ’ ο Σοφός, Έλληνας

Αλέξανδρος ο Α’, εξελληνισμένος Αρμένιος από την Δυτική Θράκη

Ρωμανός ο Α’, εξελληνισμένος Αρμένιος από την Δυτική Θράκη

Κων/νος ο Ζ’, Έλληνας

Ρωμανός ο Β’, Έλληνας

Θεοφανώ, Ελληνίδα από την Πελοπόννησο, σύζυγος Ρωμανού Β’

Νικηφόρος Β’ Φωκάς, Έλληνας

Ιωάννης ο Α’ Τσιμισκής ή Τζιμισκής, εξελληνισμένος Αρμένιος από τον Πόντο

ανηψιός του Νικηφόρου Β’ Φωκά από την αδελφή του.

Βασίλειος ο Β’ Βουλγαροκτόνος, Έλληνας

Κων/νος Η’, Έλληνας

Ζωή, Ελληνίδα, σύζυγος Κων/νου Η’

Ρωμανός ο Γ’ Λεκαπηνός, Έλληνας

Μιχαήλ ο Δ’, Έλληνας

Μιχαήλ ο Ε’, Έλληνας

Κων/νος Θ’ Μονομάχος, Έλληνας

Θεοδώρα, σύζυγος Κων/νου Θ’

Μιχαήλ ΣΤ’, Έλληνας

ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΚΟΜΝΗΝΩΝ 1057 μ.Χ.-1185 μ.Χ.

Άπαντες Έλληνες, από την αριστοκρατική οικογένεια των Κομνηνών της Πόλης

ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΑΓΓΕΛΩΝ 1185 μ.Χ.-1204 μ.Χ.

Άπαντες Έλληνες, από την επίσης αριστοκρατική οικογένεια των Αγγέλων, Κων/πολη

ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΛΑΣΚΑΡΙΔΩΝ 1204 μ.Χ.-1259 μ.Χ.

Άπαντες Έλληνες. Ανάμεσα τους και ο λεγόμενος «Μαρμαρωμένος Βασιλιάς», Ιωάννης Γ’ Δούκας Βατάτζης. Η Αυτοκρατορία είχε πέσει στα χέρια των Φράγκων και η Κων/πολη είχε Λατίνο Αυτοκράτορα.

Το Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος είχε μεταφέρει την έδρα του στη Νίκαια της Βιθυνίας, 600χλμ περίπου μακριά από την καταληφθείσα από τους Φράγκους Κων/πολη. Το 1.261 μ.Χ., ο στρατηγός Αλέξιος Στρατηγόπουλος ύστερα από καθοδήγηση του αυτοκράτορα (της Νίκαιας) Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγου, μπήκε ανενόχλητος στην Κων/πολη και την ανακατέλαβε χωρίς να χυθεί ούτε σταγόνα αίμα.

Όπως αναφέρει ο ιστορικός και διπλωμάτης Γεώργιος Ακροπολίτης στο έργο του «Χρονική Συγγραφή» (13ος αιώνας) «Ήταν σαν να άνοιξε την πόρτα ο ίδιος ο Θεός και να μπήκαν οι Ρωμαίοι από την μια μεριά και να έφυγαν οι Λατίνοι από την άλλη…»

ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΩΝ 1259 μ.Χ.-1453 μ.Χ.

Άπαντες Έλληνες.

Η «Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία» λέγεται Ελληνική διότι υιοθέτησε την ελληνική γλώσσα, τις ελληνικές τέχνες, την Ελληνική στάση ζωής. Και επειδή προφανώς έχεις άγνοια, σε ενημερώνω ότι η Ρώμη ήταν μαζί με ΌΛΗ την Νότιο Ιταλία, Δωρική αποικία.  Θα θυμίσω μόνο ότι το Λατινικό αλφάβητο είναι Ελληνικό, Δωρικής προέλευσης, και συγκεκριμένα από την Κύμη Ευβοίας. Συνεπώς, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν ανέκαθεν Ελληνική (https://kanenazori.com/2022/11/02/einai-h-russia-hlithie-kai-tha-nikisei/).

Στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ή αν θες «Ρωμαϊκό Κράτος» ή όπως αλλιώς σου αρέσει να το αποκαλείς, υπήρχαν δύο ως επίσημες γλώσσες: Η Λατινική (η οποία προήλθε από μια πρόσμιξη της ετρούσκικης γλώσσας και μίας από τις Ελληνικές διαλέκτους των Ελληνικών αποικιών της χερσονήσου της Ιταλίας) και η Ελληνική Αλεξανδρινή. Σε αυτές τις δύο γλώσσες, γράφονταν: Ιστορικά κείμενα από φιλοσόφους και στοχαστές της εποχής, νομοθετικά διατάγματα, επιστολές δημοσίων αρχών, φιλοσοφικά κείμενα κλπ.

Η Λατινική ομιλείτο κυρίως στην χερσόνησο της Ιταλίας, ενώ η Ελληνική…παντού ως διεθνής γλώσσα που καθιερώθηκε ως τέτοια λόγω της εκπολιτιστικής δράσης του Μ.Αλεξάνδρου και των επιγόνων του, οι οποίοι δημιούργησαν τα λεγόμενα Ελληνιστικά κράτη κυρίως στην Βόρεια Αφρική και στην Μέση Ανατολή. Η Ελληνική ήταν η λεγόμενη lingua franca, δηλαδή η γλώσσα του εμπορίου, η οποία και εξελίχθηκε και ως γλώσσα συνδιαλλαγής αλλά και σπουδαστική.

Οι Έλληνες δε οι οποίοι κατοικούσαν κυρίως στον λεγόμενο «Ελλαδικό χώρο», δηλαδή στις πρώην αποικίες, στην Ιλλυρία, την Ήπειρο, τη Θράκη, την Μακεδονία, την Θεσσαλία, την Πελοπόννησο, την Κρήτη, την Κύπρο, την μισή Μικρά Ασία (παράλια- ενδοχώρος), τον Πόντο και τις παρευξείνιες περιοχές, ήταν ανέκαθεν η συντριπτική πλειοψηφία στην Ρωμαϊκή επικράτεια.

Είχαν ήδη υιοθετήσει τον ρωμαϊκό τρόπο ζωής (ανώτερες και μεσαίες τάξεις κυρίως) και ως επόμενο υιοθέτησαν και την ρωμαϊκή ονοματοτυπία, δηλαδή τα ονόματά τους δεν ήταν πλέον αυτά που έδιναν οι προγενέστεροι Έλληνες στα παιδιά τους και που τα περισσότερα ήταν δηλωτικά είτε των επαγγελμάτων των πατεράδων τους είτε θεοσοφικά, είτε ευχολογικά (π.χ. Καλλικράτης – εκ του «κάλλους» και του «κράτω» δηλαδή «αυτός που κρατεί την έννοια της τελειότητας», Θεμιστοκλής – εκ του «Θέμις και του «κλέος» που ενωμένα σημαίνουν «ο υπερασπιστής του δικαίου» κλπ κλπ) αλλά ήταν ρωμαϊκής προέλευσης όπως Γάιος, Λεύκιος, Αντώνιος, Τιβέριος, Ποσειδώνιος, Μάριος κλπ.

Επομένως, η εξελικτική ροή των Ελλήνων μέσα στο ρωμαϊκό κράτος, συνταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με το lifestyle των Ρωμαίων της Ρώμης. Μεγαλύτερη επιρροή του ρωμαϊκού τρόπου ζωής, παρατηρείται κυρίως στην Αθήνα, στην Κόρινθο, στην Σμύρνη και στη Θεσσαλονίκη, ενώ στον ευρύτερο χώρο της Μ. Ασίας και της Μ. Ανατολής οι Έλληνες κρατούν τον ελληνιστικό τους χαρακτήρα, λόγω φυσικά του τέως κράτους των Σελευκιδών και των Πτολεμαίων (στην Αίγυπτο κυρίως).

Όταν Μ. Κων/νος, ο οποίος και προείδε το τέλος της Ρώμης ως κέντρο βάρους της ρωμαϊκής επικράτειας λόγω της εύκολης έκθεσης της πόλης σε κίνδυνο από βαρβάρους Βόρειους λαούς (Λομβαρδοί, Βησιγότθοι κ.λ.π.) αλλά κυρίως λόγω της προχωρημένης σήψης της Ρωμαϊκής κοινωνίας, αποφάσισε να μεταφέρει την πρωτεύουσα του κράτους όχι απλά στην Ανατολή, αλλά στο στρατηγικό σημείο του Βοσπόρου, δηλαδή στην παλιά αποικία των Μεγαρέων, το Βυζάντιο, ήξερε πολύ καλά τι έκανε.

Βασικά, ακολουθούσε τα χνάρια του Μ. Αλεξάνδρου, ο οποίος πρώτος είχε επισημάνει την στρατηγική σημασία του χώρου αυτού, ο οποίος ένωνε δύο ηπείρους και φυσικά την Ανατολή με τη Δύση. Πράγματι, είχε δίκιο σε αυτό που έπραξε, μιας και η Ρώμη σχεδόν έναν αιώνα μετά, έπεφτε στα χέρια των Λομβαρδών που δεν άφησαν τίποτε όρθιο. Η νέα πρωτεύουσα, η απίστευτη Κων/πολη είχε τόση λάμψη και τόσο πλούτο, που ήταν αμύθητα σε αξία, πνευματική και υλική.

Και επειδή λοιπόν το δυτικό κομμάτι της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας έπεσε στα χέρια των βαρβάρων και αποκολλήθηκε από το υπόλοιπο ανατολικό, μοιραία άλλαξε πορεία και φύση. Μόνο επί εποχής Ιουστινιανού του Α’ ανακτήθηκε μέρος της Ιταλικής χερσονήσου, αλλά πολύ πρόσκαιρα. Περί τις αρχές του 7^ου Αιώνα, το Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος είχε ήδη εξελληνιστεί πλήρως, λόγω του ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων ήταν Έλληνες το γένος, μιλούσαν την Ελληνική γλώσσα, κρατούσαν τα έθιμα των προπαππούδων τους των Αρχαίων Ελλήνων, είχαν απόλυτη Ελληνική συνείδηση και αυτό μας το μαρτυρούν τόσο τα συγγράμματα του Ιωάννη Μαλάλα, όσο και του Ιωάννη Σκυλίτση (11^ος Αιώνας), του Ιωάννου του Αντιοχέως (7ος αιώνας), του Νικήτα Χωνιάτη (12^ος Αιώνας) και άλλων.

Άπαντες όχι μόνο αυτοαποκαλούνται «Ρωμαίοι πολίτες», αλλά και Έλληνες το γένος! Και ασφαλώς, πάνω απ’ όλα, οι Αυτοκράτορες της γερμανικής Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με πρώτο και καλύτερο τον ιδρυτή της, Κάρολο τον Μέγα ή Καρλομάγνο (9^ος Αιώνας), αποκαλούν τον Αυτοκράτορα της Κων/πολης «Βασιλέα των ΕΛΛΗΝΩΝ»!

{Ο δε πρώτος Φράγκος που αυτοαναγορεύθηκε πραξικοπηματικά και με σφετερισμό με τον στρατό Αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Ουρσίνσκος το 355 μ.Χ. και τον ακολούθησε ο Καρλομάγνος το 800 μ.Χ. Ο πρώτος εξοντώθηκε από τον Κωνστάντιο, ενώ τον δεύτερο δεν κατάφερε να τον αντιμετωπίσει πιστά η Αυτοκράτειρα της Ρωμανίας Ειρήνη}.

Φυσικά για τους δικούς τους λόγους και ο κυριότερος από αυτούς, είναι το να επιβάλουν και επισήμως τον σφετερισμό του τίτλου «Ρωμαίος» αφ’ ενός και αφ’ ετέρου, να τονίσουν πως το κράτος της Κων/πολης δεν έχει καμμιά σχέση με την…Ρώμη!

Να προσθέσω επίσης, ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του Ρωμαϊκού Κράτους συνολικά, ο Ιουστινιανός ο Α’ (6^ος Αιώνας μ.Χ.) γράφει τον νέο Νομικό Κώδικα του κράτους, τις ξακουστές «Νεαρές» πρώτα στην Ελληνική Μεσαιωνική (Αλεξανδρινή εξελιγμένη) γλώσσα και ένα χρόνο αργότερα και στην Λατινική, όταν και ανακτήθηκε ένα μέρος της χαμένης Ιταλικής χερσονήσου και της Σικελίας. Αρχές του 7^ου Αιώνα (610 μ.Χ.) με την άνοδο του Ηρακλείου στον θρόνο, η λατινική καταργείται εντελώς και επίσημη γλώσσα της Αυτοκρατορίας ορίζεται η ΕΛΛΗΝΙΚΗ τελεσίδικα.

Επομένως, συμπερασματικά, το Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος, είναι αμιγώς Ελληνικό, ο βασιλέας αποκαλείται από τους ξένους ως Βασιλέας των Ελλήνων και η Ελληνική παιδεία ορίζεται και επισήμως ως η παιδεία των Βυζαντινών.

Κύριες Πηγές:

Charles Diehl, «Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας», έκδοση 9η, «Ελληνικά Γράμματα»

G. Ostrogorski, «History of Byzantine State», μτφ από το γερμανικό κείμενο, τίτλος πρωτοτύπου «GESCHICHTE DES BYZANTINISCHEN STAATES», εκδ. Oxford, 1987

Helena Glykadji-Arveler «The Eastern Greek-Roman Empire», τόμος 2ος, «The Origin of the Emperors».

Μόνο κατά την εποχή της 400χρονης δουλείας, εξισλαμίστηκαν τουλάχιστον 1.500.000 Ελληνόπαιδες, χωρίς να μπορούμε να υπολογίσουμε μετά την Μικρασιατική καταστροφή πόσοι Έλληνες εξισλαμίστηκαν όταν εγκλωβίστηκαν στα χωριά τους, ή παρέμεινα στις εστίες τους για διάφορους λόγους!

Οι ίδιοι οι Τούρκοι εξετάζοντας επιστημονικά σήμερα το DNA τους βλέπουν ότι κατά 50 ως 60% προέρχονται από Έλληνες, 30 με 40% από άλλους λαούς, δηλαδή: Κούρδους, Αρμένιους, Ασσύριους, Τσερκέζους και μόνο ένα 10% είναι αμιγώς Τούρκοι! Εξάλλου αν παρατηρήσουμε τα πρόσωπά τους σήμερα, βλέπουμε ότι οι περισσότεροι Τούρκοι έχουν Ελληνικά χαρακτηριστικά και ελάχιστα Μογγολικά (https://www.triklopodia.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%88%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.pdf)!