ALOPHX.BLOGSPOT.COM : ΟΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ 4

ΟΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ 4

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, στην Βίβλο περιγράφονται πολλά ιστορικά γεγονότα, τα οποία αντιστοιχούν κατά πολύ με γεγονότα τα οποία συνέβησαν σε μεταγενέστερες ιστορικές περιόδους από όταν αυτή γράφτηκε. Τα σημαντικότερα εξ’ αυτών είναι τα εξής:

Υπήρξαν διαχρονικά πολλά κράτη, τα οποία χωρίστηκαν στα δύο (ή και τρία κράτη) για περισσότερο ή μικρότερο χρονικό διάστημα στην ιστορία, όπως π.χ. το Βασίλειο του Δαβίδ και του Σολομώντα στα Βασίλεια του Ιούδα και του Ισραήλ, το Βασίλειο των Σελευκιδών. η Αρχαιά Σπαρτή και το Κοινό των Ελευθερολακώνων και η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στο Δυτικό και Ανατολικό τμήμα της (δηλαδή την Ρωμανία, που και αυτή χωρίστηκε με την κατάληψη της Πόλης από τους Σταυροφόρους σε τρία κράτη, την Αυτοκρατορία της Νίκαιας, το Δεσποτάτο της Ηπείρου και την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας).

Επίσης, η Ρωσία του Κίεβου με την ανεξαρτησία του Νοβγκοροντ (όπως και στις μέρες μας με την πτώση της ΕΣΣΔ η Ρωσία χωρίστηκε σε Ρωσία/Μεγάλη Ρωσία, την Λευκορωσία και την Μικρορωσία/Ουκρανία), η Αυτοκρατορία των Φράγκων με τον θάνατο του Καρλομάγνου, η Αυτοκρατορία του Κάρολου Κουίντου με τον θάνατο του, η Μολδοβλαχία και η Αμερική με τον Αμερικανικό Εμφύλιο, η Αυστροουγγαρία με το τέλος του Α΄ΠΠ.

Επιπλέον, η Ελλάδα στον Εθνικό Διχασμό, η Ιρλανδία, η Ισπανία στον Ισπανικό Εμφύλιο, η Ιταλία με την πτώση του Μουσολίνι στον Β΄ΠΠ, η Γαλλία στον Β΄ΠΠ με το καθεστώς του Βίσυ και το κατεχόμενο τμήμα της, το Βιετνάμ στον Ψυχρό Πόλεμο και η Κορέα στον Ψυχρό Πόλεμο.

Αλλά και η πάντα Ελληνική Κύπρος μας με την εισβολή των Τούρκων το 1.974 μ.Χ., η Υεμένη στον Ψυχρό Πόλεμο, η Γερμάνια στον Ψυχρό Πόλεμο, η Γιουγκοσλαβία (στον Β΄ΠΠ και με την πτώση της ΕΣΣΔ και τον Γιουγκοσλαβικό Εμφύλιο, όπως και η Νέα Γιουγκοσλαβία με την αποχώρηση του Μαυροβουνίου), η Βοσνία (με τον πόλεμο της Βοσνίας) και ο Λίβανος (με τον εμφύλιο πόλεμο του Λιβάνου).

Όπως η ατομική βομβά «ENOLA GAY» έφερε την πλήρη πυρηνική καταστροφή στην πόλη της Χιροσίμα, όπως και ο Σοδομισμός έφερε την καταστροφή με φωτιά από τον ουρανό των πόλεων των Σοδόμων και των Γομόρρων.

Τόσο ο Προφήτης Ησαΐας, όσο και ο Άγιος Ραφαήλ ο Νεοφανής της Λέσβου (https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2024/02/blog-post_3.html) μαρτύρησαν από τους διώκτες τους (Εβραίους και Τούρκους αντίστοιχα) με πριονισμό.

Από φόβο να μην του πάρει τον θρόνο κυνήγησε ο Σαούλ τον Δαβίδ και ο Σολομώντας τον Ιεροβοάμ τον Α’.

Ο Άγιος Άιλμπε, ήταν ο πρώτος Επίσκοπος της Έμλυ στο Munster της Ιρλανδίας (+ 528 μ.Χ.) ήταν νόθος γιος του βασιλιά του Μάνστερ (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/02/munster-528.html), όπως και ο Κριτής Ιαφθάε ήταν και αυτός νόθος γιος.

Ο Αρταξέρξης ο Α΄ σκότωσε τον δολοφόνο του πατέρα του Αρτάβαζο και ανέβηκε στον θρόνο, όπως και ο βασιλιάς του Ιούδα Αμασίας σκότωσε τους δολοφόνους του πατέρα του Ιωάς και ανέβηκε στον θρόνο.

Κρεμόνταν στον Β’ΠΠ σε δέντρα τα πτώματα των προδοτών, λιποτακτών και των αποστατών, όπως και των γιων του Αμάν μετά την εκτέλεση του.

Ο Αυτοκράτορας Θεόφιλος επειδή ήταν δίκαιος συμπεριφερόταν σκληρά στου άδικους τιμωρώντας τους δίχως έλεος, όπως και ο βασιλιάς Δαβίδ.

Ἔχει νά ἐπιδείξῃ ὁ 20^ος Αἰών τόν τεράστιον ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΝ ΑΘΛΟΝ δεκάδων ἑκατομμυρίων Ὀρθοδόξων Νεομαρτύρων εἰς τάς πρώην κομμουνιστικάς χώρας καί ἰδίως εἰς τήν Ρωσίαν (https://balsamopsyxhs.gr/2024/02/05/%ce%bf-%ce%bc%ce%b1%cf%81%cf%84%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%83-%ce%b1%ce%b8%ce%bb%ce%bf%cf%83-%cf%84%ce%b7%cf%83-%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%83-%cf%81%cf%89%cf%83%ce%b9%ce%b1%cf%83/), των πολλών εκατομμύριων Νεομαρτύρων τον Μεσαίωνα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τα 11 εκατομμύρια μάρτυρες στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στην Αρχαιότητα.

Αυτοί που συκοφάντησαν τον Προφήτη Δανιήλ και τον έριξαν στον λάκκο των λέοντων, όταν αυτός σώθηκε θαυματουργικά εξοντωθήκαν με τον ίδιο τρόπο από τον Πέρση βασιλιά Κυρό τον Α΄ τον Μέγα, όπως ακριβώς και ο Αμάν που ήθελε να κρεμάσει τον Μαρδοχαίο σε μία μεγάλη στήλη κρεμάστηκε ο ίδιος τέλος σε αυτή από τον Πέρση βασιλιά Αχασβήρο/Ξέρξη.

Εξοντώθηκαν όλοι οι εχθροί των Ιουδαίων και οι αποστάτες Ιουδαίοι που ήθελαν να εξοντώσουν τους υπολοίπους Εβραίους τον μηνά Αντάρ στα Πουρίμ στην Περσία επί Εσθήρ και του Πέρση βασιλιά Αχασβήρο/Ξέρξη, όπως και στην Αίγυπτο επί Πτολεμαίου Δ΄ του Φιλοπάτωρα και του Αρχιερέα Σίμωνα.

Αρνήθηκαν τις αμοιβές και τα λάφυρα που ήθελαν να τους δώσουν για τις ευεργεσίες τους, τόσο ο Δίκαιος Πατριάρχης Αβραάμ από τους βασιλιάδες των Σοδόμων και των Γομόρρων, όσο και ο Προφήτης Ελισαίος από τον Νεεμάν τον Σύρο.

Λόγω αμαρτίας πήρε ο Γεχαζί την λεπρά του Νεεμάν του Σύρου, όπως και ο βασιλιάς του Ιούδα Ουζζίας, γιατί αυτός, όπως και ο Σαούλ, ανέλαβαν παράνομα τα καθήκοντα των ιερέων οι ίδιοι.

Επί Ιωράμ του Ιούδα ανεξαρτητοποιήθηκαν οι Εδωμίτες, όπως και επί Ιωράμ του Ισραήλ ανεξαρτητοποιήθηκαν οι Μωαβιτες.

Φωτιά από τον ουρανό έκαψε τα ολοκαυτώματα της θυσίας Θαυματουργικά επί βασιλιά Σολομώντα και επί Προφήτη Ηλία.

Εξόντωσε τους αδερφούς του για να αναλάβει την εξουσία και να μην έχει ανταγωνιστές ο βασιλιάς του Ιούδα Ιωράμ, όπως και ο Κριτής (και βασιλιάς του Ιούδα για βραχύ χρονικό διάστημα παράνομα) και γιος του Κριτή Ιαφθάε Αβιμέλεχ, ενώ και οι δύο στο τέλος είχαν κακό τέλος.

Ενεφύσησε ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός και του έδωσε ζωή (Ζωοποιό πνεύμα) όταν τον δημιούργησε, όπως έκανε και στους Αποστόλους, δίνοντας τους το Άγιο Πνεύμα και την εξουσία να συγχωρούν τις αμαρτίες των ανθρώπων (να λύνουν και να δένουν).

Πήρε τον χρυσό από τις ιερές εικόνες για να πληρώσει τους Σταυροφόρους μισθοφόρους του ο προδότης Αλέξιος ο Δ΄ ο Άγγελος στην Πόλη, όπως ακριβώς και ο τύραννος της Αθήνας Λαχάρης πήρε τον χρυσό από το άγαλμα της Αθήνας για να πληρώσει και αυτός τους μισθοφόρους του, όπως και ο Ασμοναίος βασιλιάς Ιωάννης Υρκανό πήρε τον χρυσό από τον τάφο του Δαβίδ, ενώ και ο βασιλιάς του Ιούδα Ιωάς πήρε τα αφιερώματα και τον χρυσό των βασιλέων Ιούδα, Ιωσαφάτ και Ιωράμ για να πληρώσει τον στρατό των Σύρων του Αζαήλ για να φύγει από την χώρα του.

Ο Πλούταρχος στους βίους παράλληλους συνέκρινε τους βίους διάσημων αντρών της Αρχαιότητας, όπως ακριβώς και στο βιβλίο του «Πόλεμος και Βίβλος» αναλύει τις ομοιότητες και την κοινή κατάληξη των πολέμων της Βίβλου και των πολέμων της σύγχρονης εποχής.

Ο Άγιος Βαρσανούφιος έλεγε ότι στην εποχή του τον κόσμο τον κρατάνε από την καταστροφή οι προσευχές τριών Αγίων Ανδρών, κάποιος από τους Αγίους Τόπους, ο Ηλίας από την Κόρινθο και ο Ιωάννης από την Ρώμη.

Ο ψευδοπροφήτης Σεδεκίας έδειχνε στα χέρια του δύο σιδερένια κέρατα και έλεγε στον βασιλιά του Ισραήλ Αχαάβ να πάει να πολεμήσει τους Σύρους στην Ραμώθ και θα νικήσει, αλλά αυτός όταν πήγε εκεί ηττήθηκε και σκοτώθηκε.

Αντίστοιχα και ο ψευδοπροφήτης Ανανίας έσπασε τους δύο ξύλινους ζυγούς στον τράχηλο του Προφήτη Ιερεμία και δήλωνε ότι σε δύο χρόνια θα καταστρέφονταν ο Ναβαχοδονόσορας και οι Βαβυλώνιοι, αλλά αυτό δεν συνέβη και ο βασιλιάς Σεδεκίας που τον έπεισε να επαναστατήσει ενάντια στους Βαβυλωνίους, με αποτέλεσμα ο ίδιος να χάσει τον θρόνο του, να συλληφθεί, να τυφλωθεί, να εκτελεστούν οι γιοι του και να καταστραφεί το κράτος του και η πρωτεύουσα του, η Ιερουσαλήμ, ενώ ο ψευδοπροφήτης αυτός, όπως και ο ψευδοπροφήτης Σεδεκίας είχε κακό τέλος.

Υπήρχε στο Βασίλειο του Ιούδα επί Προφήτη Ιερεμία και βασιλιά Ιωσία μεγάλη ανομβρία στο Ισραήλ σταλμένη από τον Θεό, όπως και στο Βασίλειο του Ισραήλ υπήρχε ανομβρία σταλμένη από τον Προφήτη Ηλία επί Βασιλείας Αχαάβ.

Ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός πολλαπλασίασε Θαυματουργικά τους άρτους και τους ιχθείς στα πλήθη των 7.000 και 5.000 που Τον άκουγαν, όπως και ο Προφήτης Ηλίας πολλαπλασίασε με Θαυματουργικό τρόπο το αλεύρι και το λάδι στο πιθάρι της χήρας Σαρεπτά της Σιδώνας, ενώ και ο Προφήτης Ελισαίος πολλαπλασίασε Θαυματουργικά το ψωμί για 100 Προφήτες.

Ο Κούλης και η Μάρεβα όπως και ο Αχαάβ και η Ιεζάβελ αρπάζαν την γη, την περιουσία και τα σπίτια του λαού (όπως π.χ. έκαναν ο Αχαάβ και η Ιεζάβελ με το χωράφι του Ναβουθαί), αλλάξαν με την βία και οι δύο τα ήθη και τα έθιμα των λαών τους, κυνήγησαν τον Πιστό λαό (7.000 στο Αρχαίο Ισραήλ γλίτωσαν, όπως και όσοι ήταν οι υγειονομικοί που δεν εμβολιάστηκαν παντελώς αντιδημοκρατικά και καταναγκαστικά από τους εκβιασμούς του τυράννου Κουλή) και τους ιερείς,

Και όπως ο Προφήτης Ηλίας αντιμετώπισε μόνος του τους 400 ιερείς της αισχύνης του Βάαλ και τους 450 της Αστάρτης, όπως ακριβώς στις μέρες μας ο Ελληνικός λαός αντιμετωπίζει μόνος του τους 300 βουλευτές της Βουλής και αρχιερείς του Μαμωνά/χρήματος και της προδοσίας (συν τους ευρωβουλευτές, τους νομάρχες, τους περιφερειάρχες, τους δήμαρχους, τους κοινοτάρχες και τους δημοτικούς συμβούλους).

Ενώ μεθοκοπούσε με τους φίλους του δολοφονήθηκε από τον Ζιμβρή ο τυραννικός Ηλά στο Αρχαίο Ισραήλ, όπως και ο τύραννος Αρχίας από τον Πελοπίδα στην Αρχαία Θήβα και οι δύο για την εξουσία.

Ενώ υπήρχαν ως βασιλείς οι ασεβείς και τυραννικοί Σαούλ και Ιωράμ, ο Προφήτης και Κριτής Σαμουήλ, όπως και ο Προφήτης Ελισαίος έχρισαν και οι δύο με λάδι ως εκλεκτούς του Θεού και βασιλείς τον Δαβίδ και τον Ιού που με τον θάνατο των παραπάνω μοναρχών κατέλαβαν με τους εμφύλιους που ακολουθήσαν πραγματικά τον θρόνο.

Ο ειδωλολάτρης βασιλείς του Ισραήλ Ιεροβοάμ ο Α΄ που κατέλαβε πραξικοπηματικά τον θρόνο, όπως και οι διάδοχοι του, προώθησε την ειδωλολατρία στον λαό του και στράφηκε κατά του ενός και μόνου Αληθινού Θεού και της λατρείας του και στο τέλος αφανίστηκε και αυτός και το κράτος, η δυναστεία και οι ακόλουθοι του.

Αντίστοιχα, οι Γάλλοι επαναστάτες των Δαντών, Μαρά και Ροβεσπιέρου, όπως και οι μπολσεβίκοι του Λένιν, οι οποίοι κατέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία και οι διάδοχοι τους, επέβαλαν με την βία την αθεΐα στους λαούς τους. και στράφηκαν κατά του ενός και μόνου Αληθινού Θεού και της λατρείας του και στο τέλος αφανίστηκαν και αυτοί και τα κράτη, οι «δυναστείες» και οι ακόλουθοι τους.

Ο Ναπολέων ο Γ΄ (που πήρε με πραξικόπημα την εξουσία) ηττήθηκε στο Σεντάν και συνελήφθη από τους Πρώσους του Μπίσμαρκ και αυτός στην συνέχεια πολιόρκησε και κατέλαβε την πρωτεύουσα της Γαλλίας, το Παρίσι, όπως και ο Ωσηέ (που πήρε με πραξικόπημα την εξουσία) συνελήφθη από τους Ασσύριους του Σαλμανασέρ και αυτός στην συνέχεια πολιόρκησε και κατέλαβε την πρωτεύουσα του Ισραήλ, την Σαμάρεια, ενώ η ήττα των δύο αυτών ηγετών επέφερε και την πλήρη κατάρρευση των κρατών, των Αυτοκρατοριών και των δυναστειών τους.

Τόσο ο Ναπολέων ο Α΄ ο Μέγας, όσο και ο Ωσηέ πήραν και οι δύο με πραξικόπημα την εξουσία, ενώ άρχισαν και οι δύο πόλεμο με ισχυρά κράτη (Ασσυρία, Ρωσία, Μεγάλη Βρετανία, Πρωσία, Αυστροουγγαρία) και στο τέλος ηττήθηκαν από αυτούς, οι πρωτεύουσες τους καταλήφθηκαν από τους εχθρούς τους, ενώ οι ίδιοι συνελήφθησαν και εξορίστηκαν.

Με την Γαλλική Επανάσταση μετά την εκτέλεση του βασιλιά Λουδοβίκου του ΙΣΤ’ υπήρξαν συνέχεις διαδοχικές εναλλαγές ηγετών με πραξικοπήματα για την κατάληψη της εξουσίας (π.χ. Μιραμπό, Δαντών, Μαρά, Ροβεσπιέρος, Μπαράς, Ναπολέων ο Μέγας), όπως ακριβώς έγινε και στο Αρχαίο Βασίλειο του Ισραήλ λίγο μετά την ίδρυση του.

Η δε Γαλλία ήταν ένα από τα δύο κράτη που ιδρύθηκαν με εμφύλιο λίγο μετά τον θάνατο του Καρλομάγνου (ονομάζονταν αρχικά Δυτική Φραγκιά, ενώ το άλλο, η Ανατολική Φραγκιά ήταν η Γερμανία), όπως ακριβώς και με τον θάνατο του Σολομώντα το Βασίλειου του ιδίου και του πατέρα του Δαβίδ, χωρίστηκε στα Βασίλεια του Ιούδα και του Ισραήλ.

Στην διαιρεμένη από την Γαλλική επανάσταση Γαλλία (που ήταν ένα από τα δύο κράτη που ιδρύθηκαν με εμφύλιο λίγο μετά τον θάνατο του Καρλομάγνου και ονομάζονταν αρχικά Δυτική Φραγκιά, ενώ το άλλο, η Ανατολική Φραγκιά ήταν η Γερμανία) ο λαός είχε χωριστεί και αντιμάχονταν μεταξύ των μοναρχικών και των δημοκρατικών, ενώ στο Αρχαίο Ισραήλ ( που ιδρύθηκε από την διαίρεση του Βασίλειου του Σολομώντα και του πατέρα του Δαβίδ και χωρίστηκε στα Βασίλεια του Ιούδα και του Ισραήλ) ο λαός ήταν χωρισμένος και αντιμάχονταν ανάμεσα στους Πιστός στον έναν και μόνο Αληθινό Θεό και τους ειδωλολάτρες.

«Αμαρτωλοί και διεφθαρμένοι Βαβυλώνιοι» ήταν για τον Πρώσο καγκελάριο Μπίσμαρκ οι Γάλλοι, ο Αυτοκράτορας τους Ναπολέων ο Γ’ και η πρωτεύουσα τους το Παρίσι μία «νέα Βαβυλώνα» την οποία κατέλαβε, παρομοιάζοντας τον εαυτό του με τον Πέρση βασιλιά Κύρο τον Α΄ τον Μέγα που κατέλαβε την Βαβυλώνα του Βαλτάσαρ.

Οι ηρωικοί και πάντα Έλληνες Κύπριοι επιδίωξαν με τον Αγώνα τους, τους Βρετανούς κατακτητές, ενώ διάβαζαν την Καινή Διαθήκη και προσεύχονταν πάνω στα βουνά, όπως ακριβώς έκαναν το 1.821 μ.Χ. οι Έλληνες της κυρίως Ελλάδας, ενώ διάβαζαν την Καινή Διαθήκη και προσεύχονταν πάνω στα βουνά, διώχνοντας τους Τούρκους, αλλά και οι Μακκαβαίοι στο Αρχαίο Ισραήλ, μαχόμενοι, προσευχόμενοι, διαβάζοντας την Παλαιά Διαθήκη και διώχνοντας τους Σελευκίδες.

Όμως όταν στα έθνη αυτά ξεκίνησε εμφύλιος για την εξουσία λόγω της διχόνοιας, βρήκαν στις δύο πρώτες περιπτώσεις των Ελλήνων οι Τούρκοι (και οι Αιγύπτιοι στην περίπτωση της κυρίως Ελλάδας υπό τους Ιμπραήμ και Ετσεβίτ) την ευκαιρία να εισβάλουν σε Κύπρο και Ελλάδα και να καταλάβουν εδάφη της (ενώ τα δύο αυτά έθνη έγιναν προτεκτοράτα των Αγγλογάλλων και των Αμερικάνων που επενέβησαν σε αυτά), ενώ στο Αρχαίο Ισραήλ ο εμφύλιος για την εξουσία που ακολουθήσε οδήγησε στην εισβολή των Ρωμαίων στην Ιουδαία υπό τον Πομπήιο τον Μέγα και αυτή έγινε στην συνέχεια προτεκτοράτο της Ρώμης.

Γυμνός έτρεχε ο δαιμονισμένος των Γαδαρηνών που κατέχονταν από τον Λεγεώνα, όπως και ο δήμιος που δολοφόνησε τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό δαιμονίστηκε και αυτός όταν κορόιδευε τον Άγιο και έτρεχε γυμνός στους δρόμους φωνάζοντας ότι αυτός σκότωσε τον Άγιο και συνελήφθη από τον Αλή Πασά και πέθανε με κακό τέλος στην φυλακή από τα πολλά βασανιστήρια.

Ο Άγιος Επιφάνιος Κύπρου και ο Άγιος Χρυσόστομος προέβλεψαν ο ένας στον άλλο ποτέ θα κοιμηθεί/πεθάνει, ο μεν πρώτος είπε στον δεύτερο ότι αυτό θα γίνει πριν φύγει για την εξορία του και ο δεύτερος στον πρώτο ότι αυτό θα γίνει πριν αναλάβει την Επισκοπή του.

Οι Εβραίοι έριξαν σε φλεγόμενη Καμίνω (σαν τους Τρεις Παίδες στην Βαβυλώνα) τον Άγιο Βαρνάβα και τον Άγιο Ιωάννη Ευαγγελιστή και Θεολόγο σε φλεγόμενο λάδι.

Η σιτοδεία ανάγκασε τα αδέρφια του Δίκαιου Ιωσήφ να μεταναστεύσουν στην Αίγυπτο, όπως και η επιδρομή των Περσών στα Ιεροσόλυμα ανάγκασε τους Χριστιανούς της Ιουδαίας να αναζητήσουν καταφύγιο στην Αίγυπτο.

Εκεί οι μεν πρώτοι έμειναν σκλάβοι μέχρι να τους βοηθήσει και να τους ελευθερώσει ο Προφήτης Μωυσής, ενώ οι δεύτεροι έλαβαν βοήθεια από τον Άγιο Αλέξανδρο τον Ελεήμονα, ενώ στην πρώτη περίπτωση με την Δέκατη Πληγή του Φαραω έπεσε θανατικό στην Αίγυπτο, ενώ στην δεύτερη συνέβη το ίδιο όταν έπεσε πανούκλα με χιλιάδες θύματα.

Ο Άγιος Αντώνιος δέχτηκε πρόσκληση από τον Αυτοκράτορα και ιδρυτή της Ρωμανίας, τον Άγιο Μέγα Κωνσταντίνο και δεν πήγε, όπως και ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων δέχτηκε πρόσκληση από τον ένδοξο Αυτοκράτορα της Ρωμανίας Ηράκλειο και δεν πήγε.

Οι Πέρσες κατέστρεψαν όταν κατέλαβαν τα Ιεροσόλυμα τον Πανάγιο Τάφο και τον επισκεύασε ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, ενώ όταν τον κατέστρεψε ο Φατιμίδης Χαλίφης Αλ Χακίμ, τον επισκεύασε ο ένδοξος Αυτοκράτορας της Ρωμανίας Βασίλειος ο Β΄ ο Βουλγαροκτόνος,

Όταν οι καθολικοί προσπάθησαν να κάνουν με την βία δική τους την Αγία Τράπεζα στον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στην Κέρκυρα, έπεσε φωτιά από τον ουρανό και τους έκαψε, όπως ακριβώς έπαθαν για τις αμαρτίες τους οι Σοδομίτες και οι Γομορίτες.

Όπως το φίδι/διάβολος στην Εδέμ διέστρεψε τα λογία του Θεού, το ίδιο ακριβώς κάνουν και οι αιρετικοί.

Σκήπτρο εξουσίας δόθηκε στον Δίκαιο Ιωσήφ, ενώ το Σκήπτρο εξουσίας του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού είναι ο Τίμιος Σταυρός.

Η Σάρρα συμβολίζει την Εξ΄ Εθνών Εκκλησιά των Χριστιανών που έλαβε πολλές ευλογίες, ενώ η Άγαρ και ο Ισμαήλ την Εξ’ Ιουδαίων Εκκλησία που έλαβε λίγες ευλογίες (όπως και το Ορός Σινά, όπου δόθηκε ο Νομός).

Αντίστοιχα και ο Ησαυ συμβολίζει την Εξ’ Ιουδαίων Εκκλησία που έλαβε λίγες ευλογίες και ο Ιακώβ την Εξ΄ Εθνών Εκκλησία των Χριστιανών που έλαβε πολλές ευλογίες.

Ο Ιακώβ αγαπούσε όλα τα παιδιά του μα πιο πολύ τον Δίκαιο Ιωσήφ, όπως και ο Θεός αγαπά όλα τα έθνη, μα πιο πολύ τον Νέο Ισραήλ, δηλαδή τους Χριστιανούς.

Τροφή έφερναν στα αδέρφια τους ο Δίκαιος Ιωσήφ και ο μετέπειτα ένδοξος βασιλιάς Δαβίδ, όπως και ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός μας έφερε την Ουράνια τροφή, την Θεία Κοινωνία και το Αντίδωρο (την Πανάγια Σάρκα και το Αίμα Του), το νέο Μάννα, ενώ οποιος περιφρονεί, κοροϊδεύει και τρώει ανάξια την Θεία Κοινωνία, το Αντίδωρο και το Μάννα τιμωρείται.

Συμβούλιο έκαναν οι Γραμματείς, οι Σαδδουκαίοι και οι Φαρισαίοι για να παραδώσουν τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό στους Ρωμαίους και τον Σταύρωσαν και τον έβαλαν στον Πανάγιο Τάφο και Αυτός Αναστήθηκε, όπως και τα αδέρφια του Δίκαιου Ιωσήφ έκαναν συμβούλιο και τον έριξαν σε έναν λάκκο και μετά τον παρέδωσαν στους Αιγυπτίους δουλέμπορους.

Ο αποδιοπομπαίος τράγος που έπαιρνε πάνω του τις αμαρτίες των Ισραηλιτών συμβόλιζε τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό που πήρε πάνω Του τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων.

30 ετών ξεκίνησε την δράση του ο Δίκαιος Ιωσήφ και 30 ετών ξεκίνησε και την δημοσιά Δράση Του και ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός.

Φαγητό ήταν το αίτιο που έχασε ο Αδάμ τον Παράδεισο, ο Ησαυ τα πρωτοτόκια και κατέφυγαν οι αδερφοί του Δίκαιου Ιωσήφ στην Αίγυπτο.

Τρεις μέρες πορεία έκανε ο Αβραάμ από τον Ιαμβρή στο Ορός Μόρια, όσα και τα έτη διδασκαλίας του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού για την θυσία του Ισαάκ που προεικονίζει αυτή του Κυρίου, ενώ ο Ισαάκ αν και ήταν 30 ετών δέχθηκε οικειοθελώς να θυσιαστεί, όπως και ο Κύριος στον Σταυρό υπακούοντας και οι δύο το θέλημα του πατέρα τους, αλλά στο τέλος εμφανίστηκε στον θάμνο με το ονομα Σαβέκ (που σημαίνει χώρος αφέσεως) ένα κριάρι που θυσιάστηκε αυτό στην θέση του Ισαάκ, ενώ και αυτή η θυσία προεικόνιζε αυτή του Κυρίου.

Από την πετρά στην έρημο Σιν έβγαλε ο Προφήτης Μωυσής ύδωρ, όπως ακριβώς και από την πνευματική πέτρα, τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό βγήκε το Ύδωρ το Ζων, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα.

Σώζονταν όσοι ατένιζαν και πίστευαν ότι με το αντίκρισμα διάμεσου αυτού του Θεού το χάλκινο φίδι του Προφήτη Μωυσή ότι θα τους έσωζε από τα δαγκώματα των φιδιών, όπως ακριβώς και όσοι ατενίζουν/αντικρίζουν τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό με Πίστη που πάνω στον Σταυρό με την Σταύρωση και την Ένδοξη και την ένδοξη Ανάσταση Του έσωσε από τα δαγκώματα του νοητού φιδιού, δηλαδή του διάβολου και τον θάνατο την ανθρωπότητα.

Το αίμα των ταύρων και των τράγων στις θυσίες στο Αρχαίο Ισραήλ έδινε άφεση στις αμαρτίες του λαού, όπως ακριβώς και το αίμα του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού έδωσε άφεση στα αμαρτήματα και την κατάρα της παράβασης έναντι των ανθρώπων παίρνοντας τα πάνω του.

Ο Αχιτοφέλ, αν και οικείος του ενδόξου βασιλιά Δαβίδ, φέρθηκε με δόλο απέναντι του, όπως και ο προδότης Ιούδας στον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό.

Ο πρώτος γήινος Αδάμ και η Εύα με την ανυπακοή τους έναντι του Θεού έφεραν τον θάνατο στους ανθρώπους, ενώ ο Δεύτερος/Νέος Ουράνιος Αδάμ και η Δεύτερη/Νέα Εύα, δηλαδή ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός και η Παναγιά μας, με την πλήρη υπακοή τους στον Θεό Πατέρα και την ένδοξη Ανάσταση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού έφεραν στο ανθρώπινο γένος την ζωή.

Από την πλευρά του Αδάμ δημιουργήθηκε η Εύα και από την πλευρά του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού προήλθε το Ύδωρ το Ζων, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα.

Την έκτη ώρα έφαγε ο Αδάμ τον καρπό του απαγορευμένου δέντρου της γνώσεως του καλού και του κακού, όπως την έκτη ώρα ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός Σταυρώθηκε. Την ένατη ώρα εκδιώχθηκε από τον Παράδεισο της Εδέμ ο Αδάμ, όπως και την ένατη ώρα πέθανε ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός και κατέβηκε στον Άδη και αναστήθηκε και έτσι άνοιξαν ξανά οι πύλες του Παράδεισου για την ανθρωπότητα.

Άρτο και Οίνο έδωσε ο Μελχισεδέκ στον Δίκαιο Αβραάμ, όπως και ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός με το μυστικό δείπνο με τον Άρτο/Αντίδωρο και τον Οίνο/Θεία Κοινωνία μας έδωσε το Πανάγιο Σώμα και Αίμα Του.

Το Αρχαίο Ισραήλ μετά την αιχμαλωσία του από τους Βαβυλωνίους του Ναβαχοδονόσορα και τους Ασσύριους του Σαλμανασέρ και του στρατού τους, επέστρεψε χάρις στον Κύρο τον Μέγα από την Βαβυλωνία Αιχμαλωσία μετά από 70 έτη.

Αντίστοιχα και η Ανθρωπότητα, ελευθερώθηκε μετά από 70 επταετίες από την διαταγή της ανοικοδόμησης της Ιερουσαλήμ από την αιχμαλωσία στον θάνατο, στην ειδωλολατρία, στον διάβολο και στους στρατιώτες του, τους δαίμονες μέσω της ένδοξης Ανάστασης του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.

Λέγεται ότι η Σίβυλλα της Κύμης όταν συνάντησε τον Αινεία ήταν 700 ετών και πέθανε 300 έτη αργότερα, έζησε δηλαδή τόσα χρονιά όσο και οι άνθρωποι πριν από την εποχή του Κατακλυσμού του Νώε.

Ένας κακός Αμάν επί του Ασσύριοι βασιλιά Σαρδόνιου και Τωβίτ φυλάκισε και δίωξε τον θετό πατέρα του Αχιάχαρο, όπως και ένας κακός Αμάν επί Ξέρξη/Αχασβηρου και Εσθήρ δίωξε τον Μαρδοχαίο και στο τέλος καταστράφηκαν και οι δύο αυτοί απατεώνες.

Εκδιωχθεί η μη νόμιμος σύζυγος του Αβραάμ και ο γιος του Ισμαήλ, όπως και οι μη Ισραηλίτισσες γυναίκες με τα παιδιά τους που είχαν παντρευτεί πολίτες, λαός και ιερείς επί Αρταξέρξη και Έσδρα μετά την Βαβυλώνια Αιχμαλωσία.

Στο Αρκάδι υπήρχαν οι γενναίοι και λεγόμενοι «Δέκα Λέοντες», όπως επί Δαβίδ υπήρχαν οι ισχυροί Μωαβιτες πολεμιστές με το προσωνύμιο «Λιοντάρια της Μωάβ».

Έχασαν τα παιδιά τους βίαια και στάλθηκαν και πέθαναν στην εξορία η Ηρωδιάδα και η μητέρα του Τσιν Χουάνγκ Τι Dowager Zhao.

Πάνω από εκατό έτη κράτησε η μάχη της Ορθοδοξίας με τις αιρέσεις του αρειανισμού, της εικονομαχίας, του συγκρητισμού και της πανθρησκείας.

Στην Βίβλο αναφέρονται δέκα ονόματα του Θεού, τα Γιαχβέ/Ιεχωβά, Αδωνάι, Ελ, Ελώι, Κάδος, Κανά, Αβίρ, Σαδάμ, Γκοέλ και το Εχγιέ.

ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΠΟΙΜΕΝΕΣ. Θέμα: Η εσχάτη πάλη του ευσεβούς (χριστεπώνυμου) λαού μετά των ασεβών ποιμένων. «Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου, εμόλυναν την μερίδα μου» (Ιερ. 12,10).

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, Σεβαστός ιεροκήρυκας από την Καστοριά παρατήρησε πως η εποχή μας, εποχή μεγάλης αποστασίας, χρειάζεται έναν Ηλία που θα κατεβάζει φωτιά από τον ουρανό για να κάψει ασεβείς κυβερνήτες, βασιλείς, αρχιερείς και λοιπούς ηγεμόνες, όλους εκείνους που υπέκυψαν στα θεομίσητα σαρκικά πάθη, που αν και κυβερνήτες (χριστεπώνυμων λαών) υποτάχθηκαν στα άλογα πάθη και στις επιθυμίες της ψυχής τους, δηλαδή την οργή και τον αιφνίδιο θυμό και τις άνομες σαρκικές επιθυμίες… Μόνον έτσι θα σταματήσει το μεγάλο κακό που συντελείται σήμερα στον (χριστιανικό) κόσμο, κατέληξε.

Όσο όμως θα ζητείται Ηλίας, εμείς οι αμαθείς, κυβερνώντες και κυβερνώμενοι, ας διδαχτούμε «τον φόβο  του Θεού» και «την αγάπη» μέσα από προφητικούς λόγους του αγίου Μαξίμου του Γραικού [1] προς εκπλήρωση εκείνου του Κυριακού λόγου που βρίσκεται στην παραβολή του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου: «Είπε δε εις αυτόν ο Αβραάμ• εάν δεν ακούσουν τον Μωϋσέα και τους προφήτας, δεν θα πεισθούν και αν ακόμη αναστηθή κάποιος εκ νεκρών» (Λουκ. 16,31).             

Ας προσέχουν καλά, όσοι θέλουν επί της γης, «χριστεπώνυμο λαό» να κυβερνούν. Λέγει ο άγιος Μάξιμος («Προς τους ευσεβείς ηγέτας»): «Ας ζητήσουμε συνετά και ας κατανοήσουμε ορθά ποια είναι η δύναμις του θείου λόγου, όπου λέγει: «ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου, εμόλυναν την μερίδα μου» (Ιερ. 12, 10).  

Αξίζει πολύ να μεριμνούν και να τηρούν αυτόν τον θείο λόγο όσοι θέλουν να κυβερνούν επί της γης θεάρεστα, βασιλείς και αρχιερείς.  Διότι, εάν ο αμπελώνας και η κληρονομία του Κυρίου, ο χριστεπώνυμος λαός, πραγματικά έχει δοθεί στα χέρια τους, ποιμένες δε της ιεράς αυτής κληρονομίας του υψίστου Δεσπότου είναι οι βασιλείς και οι αρχιερείς και οι λοιποί ηγεμόνες, ας προσέχουν λοιπόν καλά πώς τον κυβερνούν και πώς διοικούν τα ζητήματά του, εάν δηλαδή σύμφωνα με τις εντολές του υψίστου Δεσπότου, «αυτοί γαρ αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών αυτών, ως λόγον αποδώσαντες» (Προβ. Εβρ. 13,17) γι’ αυτούς στον Ύψιστο, καθώς λέγει ο θείος Απόστολος».  

Οι ποιμένες (βασιλείς και αρχιερείς) εγγυητές των του Θεού δικαιωμάτων. «Η ιερωσύνη και η βασιλεία είναι τα δύο μέγιστα αγαθά δωρημένα από την υψίστη θεία αγαθότητα: Η ιερωσύνη εξιλεώνει πάντοτε τον Δεσπότη των όλων για τις αμαρτίες μας με όσιες προσευχές και με έπαρση καθαρών χειρών, και Τον κάμνει ελεήμονα και ευδιάλλακτον προς εμάς• η Βασιλεία προνοεί για τους υπηκόους με σοφές συμβουλές και διάφορες ρυθμίσεις και υπηρεσίες κυβερνητικές μαζί και πατρικές, και έτσι κρατύνει πάντοτε τα βασιλικά σκήπτρα στο μέλλον.

Μεγάλα πράγματι αγαθά και τα δύο, όταν μεταξύ τους συμφωνούν ορθοδόξως και υπακούουν στον Ύψιστο, φυλάγοντας σταθερά τις σωτήριες εντολές Του και τα δικαιώματα και ρυθμίζοντας βάσει αυτών πατρικά και εξουσιαστικά τα πράγματα των υπηκόων. «Μωϋσής και Ααρών εν τοις ιερεύσιν αυτού, και Σαμουήλ εν τοις επικαλουμένοις το όνομα αυτού (λέγει ο θείος ψαλμωδός), επεκαλούντο τον Κύριον, και αυτός εισήκουεν αυτών». Γιατί; «ότι εφύλασσον τα μαρτύρια αυτού και τα προστάγματα αυτού, α έδωκεν αυτοίς» (Ψαλμ. 98, 6-7)».  

Η περιφρόνηση και παρακοή των ευαγγελικών εντολών του Θεού από του Χριστού Αρχιερείς. Αποσπάσματα από τον λόγο του αγίου Μαξίμου του Γραικού: «Λόγος έτερος προς τους ευσεβείς ηγέτας… και αναφορά στη συντέλεια του αιώνος τούτου» (Ερμηνεία στην παραβολή της συκής)

Διαβάζουμε: «Τους παρουσιάζει τον καιρό της συντελείας του αιώνος και της Παρουσίας του με παραβολή και παραστάσεις, λέγοντας: «από δε της συκής μάθετε την παραβολήν» (Ματθ. 24, 32-33), την οποίαν εγώ τώρα σας ομιλώ εν αινίγματι.

«Όταν ήδη ο κλάδος αυτής, είπε, γένηται απαλός και τα φύλλα εκφυή, γινώσκετε ότι εγγύς το θέρος• ούτω και υμείς όταν ίδητε ταύτα πάντα, γινώσκετε ότι εγγύς εστιν επί θύραις» η συντέλεια του αιώνος.

Συκή ο Κύριος λέγει, όπως εγώ νομίζω, όχι το δέντρο τούτο το αισθητό και καρποφόρο… Αλλά συκή εννοεί την μυστικώς ανά την οικουμένη εκτεταμένη αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία του• κλάδο δε καρποφόρο το διδασκαλικό λόγο, τουτέστιν το ευαγγελικό κήρυγμα.

Όταν με αυτό φωτίζονται και διδάσκονται οι απανταχού ευσεβείς από τους προϊσταμένους της Εκκλησίας του Χριστού αρχιερείς, τότε παρουσιάζεται καρποφόρος στον ουράνιο Φυτουργό της η νοερά αυτή συκή, και γι’ αυτό λαμβάνει άνωθεν την πνευματική ευλογία και προκόπτει πάντοτε προς το καλύτερο.

Εάν όμως ο κλάδος της γίνει απαλός – αν δηλαδή δεν έχει στερεό τον διδασκαλικό λόγο και ευθαρσή και απροσωπόληπτο, κατά τον αποστολικό θείο λόγο που λέγει: «έλεγξον, επιτίμησον, παρακάλεσον, επίστηθι ευκαίρως ακαίρως, έργον ποίησον ευαγγελιστού» (Β΄ Τιμ. 4,2), και δια τούτο φύλλα μόνον ο κλάδος της εκφύει, τουτέστιν ακαρπία αγαθών έργων, και καλύτερα να ειπούμε περιφρόνησι και παρακοή των ευαγγελικών εντολών του Θεού, λόγω της πολλής αμέλειας των ποιμένων – δεν λαμβάνει άνωθεν την πνευματική ευλογία, αλλά θα ακούση «έκκοψον αυτήν, ινατί και την γην καταργεί» (Λουκ. 13,7) και «μηκέτι εκ σου καρπός γένηται εις τον αιώνα» (Ματθ. 21,19).»!

(Οι παρακάτω διαπιστώσεις του αγίου Μαξίμου -που γεννήθηκε στην Άρτα στα 1.470 μ.Χ. περίπου -συγκλονίζουν): «Και πότε άλλοτε περισσότερο θα γίνη απαλός ο κλάδος αυτής της μυστικής και θείας συκής και θα εκβάλη φύλλα, παρά τώρα που δεν υπάρχει κανείς που να διδάσκη με επιμέλεια, ούτε να τιμωρεί τις αταξίες, ούτε κανείς να παρηγορή τους ολιγοψύχους, ούτε κανείς να βοηθή και να φροντίζη για τους αδυνάτους, ούτε κανείς να ελέγχη τους εναντιούμενους προς τον λόγον της ευσεβείας, ούτε κανείς να επιτιμά τους αναισχύντους, ούτε κανείς να επιστρέφη τους πεπλανημένους από την αλήθεια και την έντιμη χριστιανική ζωή, ούτε κανείς που για τέλεια ταπεινοφροσύνη να αποφεύγη τα ιερατικά αξιώματα, ούτε από θείο ζήλο να ζητά, ώστε τους ανθρώπους που ανομούν και ατακτούν να διορθώνη.

Αλλά αντίθετα μάλιστα θα εύρης τώρα το τολμηρό: όλοι είναι έτοιμοι να τα αγοράσουν με μεγάλα δώρα (ενν. τα ιερατικά αξιώματα), ώστε να ζουν πάντοτε με αργία και δόξα και κάθε ανάπαυσι.»   Ω τιμιώτατοι ποιμένες! Προσέξτε καλά τον μακάριο Παύλο, ο οποίος ρητώς λέγει για σας τους ποιμένες και για την απολογία, την οποία οφείλετε να δώσετε ενώπιον του αδεκάστου Κριτού Ο Άγιος Μάξιμος, που κοιμήθηκε εν Κυρίω το σωτήριο έτος  1.556 μ.Χ. στην Μόσχα συνεχίζει την ερμηνεία στην παραβολή της συκής…

«Μου φαίνεται πως τώρα είναι ο καιρός να ειπώ τον λεχθέντα θείο λόγο: «πάντες εξέκλιναν» τουτέστιν από τον σωτήριο δρόμο των ευαγγελικών εντολών και αποστολικών και πατερικών παραδόσεων• «άμα ηχρειώθησαν» (Ψαλμ. 52,4), που σημαίνει στην βιοτή, το λόγο και το έργο• και ό,τι αυτά ακολουθεί το παρατρέχω με σιωπή, επειδή λυπούμε αυτούς που δυσφορούν για τον λόγο, την παρρησία και τον ζήλο για την αλήθεια.

Ω, πώς αξίως να θρηνήση κανείς το σκότος στο οποίο κατάντησε τώρα η γενεά μας! «Κύκλω οι ασεβείς περιπατούσιν» ως σκύμνοι ωρυόμενοι, για να πλανήσουν με κάθε τρόπο και να αρπάξουν από τον Θεόν τους ευσεβείς και να τους προσφέρουν στον πατέρα τους τον Διάβολο, προσφιλέστατο σ’ αυτόν δώρο.

Οι δε δικοί μας ποιμένες έγιναν αναισθητότεροι των λίθων νομίζοντας ότι τους είναι αρκετό τότε προς απολογία το να μπορέσουν να σώσουν τον εαυτό τους, ενώ θεληματικώς περιφρονούν και δεν κατανοούν την θεία φωνή, που λέγει:

«Εγώ ειμι ο ποιμήν ο καλός• ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων, ο δε μισθωτός και ουκ ων ποιμήν θεωρεί τον λύκον ερχόμενον και αφίησι τα πρόβατα και φεύγει, ότι μισθωτός εστι και ου μέλλει αυτώ περί των προβάτων• και ο λύκος αρπάζει τα πρόβατα και σκορπίζει αυτά» (Προβ. Ιωάν. 10, 11-13), των οποίων το αίμα, είπε, θα εκζητήση από τα χέρια των ποιμένων (ενν. θρησκευτικών)».

Και καταλήγει ως εξής: «Φοβερή εναντίον σας αυτή η απειλή και παντός τρόμου πλήρης, ω τιμιώτατοι ποιμένες! Ακούσατε και τον μακάριο Παύλο τον απόστολο, ο οποίος ρητώς λέγει περί υμών και περί της απολογίας, την οποίαν οφείλετε να δώσετε ενώπιον του αδεκάστου Κριτού: «αδελφοί, είπε, πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών», -και ακούσατε για ποιο λόγο,- «αυτοί γαρ αγρυπνούσιν, είπε, υπέρ των ψυχών υμών, ως λόγον αποδώσοντες» περί υμών (Εβρ. 13,17)».  

Επίλογος.  «Όταν δε είδαν οι μαθηταί το καταπληκτικόν αυτό γεγονός, εθαύμασαν και είπαν• “πως εις την στιγμήν εξηράνθηκε η συκιά;”. Απεκρίθη δε ο Ιησούς και τους είπε• “σας διαβεβαιώνω, ότι εάν έχετε ακλόνητον πίστιν και δεν αμφιβάλλετε εις την δύναμιν του Θεού, όχι μόνο το θαύμα της συκιάς θα κάμετε, αλλά και αν πήτε στο όρος τούτο• Σήκω και πέσε εις την θάλασσαν, θα γίνη. Και όλα όσα θα ζητήσετε εις την προσευχήν σας με πίστιν θα τα λάβετε”.» (Ματθ. 21,20- 22)

Ω Έλληνες, χριστεπώνυμε λαέ, Ω Ελλάς, θεοφρούρητο κράτος, Ω πως αξίως να θρηνήση κανείς το ΟΜΟΦΥΛΛΟΦΙΛΙΚΟ σκότος στο οποίο κατάντησε τώρα η νέα γενεά (των πολιτικών και αρχιερέων) μας! «Κύκλω οι ασεβείς περιπατούσιν» ως σκύμνοι (μικρά λιοντάρια) ωρυόμενοι, για να πλανήσουν με κάθε τρόπο και να αρπάξουν από τον Θεόν τους ευσεβείς και να τους προσφέρουν στον πατέρα τους τον διάβολο, προσφιλέστατο σ’ αυτόν δώρο.

Δυστυχώς τόσο ο κλάδος ο βουλευτικός όσο και ο ιεροσυνοδικός φύλλα (διεθνιστικά-οικουμενιστικά) μόνον εκφύει, «τουτέστιν ακαρπία αγαθών έργων, και καλύτερα να ειπούμε περιφρόνησι και παρακοή των σωστικών ευαγγελικών εντολών του Θεού» (εννοείται,  λόγω της πολλής αμέλειας των τιμιώτατων Αρχι-ποιμένων μας που έπαψαν φαίνετε να πιστεύουν στην δύναμη του Ενός Τριαδικού Θεού, του Ενός Ευσεβούς Επισκόπου, ακόμη και Μοναχού»).

Ω Έλληνες, Ω Ελλάς, Μην ξεχνάς ότι «ΘΑ ΝΙΚΗΣΗ Ο ΕΝΑΣ» (π. Αυγουστίνος Καντιώτης): «Αν έρθη εποχή που θα ακούσουμε και εμείς όχι στο θέατρο, αλλά στην πραγματικότητα διωγμός. Και θ’ ακουστή η λέξη διωγμός εναντίον των πιστών χριστιανών, μη φοβηθείτε, μη δειλιάσετε.

Εγώ μεν δεν θα ζω πλέον, θα βρίσκομαι υπό τον τάφο, αλλά εσείς την φωνήν της Νικομηδείας, την φωνή των μαρτύρων, θ’ ακούσετε να φωνάζουν, απ’ άκρου εις άκρου διωγμός και οι Εκκλησίες και οι ιερείς και οι επίσκοποι θα εξαλείψουν το Ευαγγέλιο, για να κηρυχθή νέον ευαγγέλιο. Και ό,τι γίνεται στην Αλβανία και ό,τι γίνεται σε χώρες μακριά, θα γίνη και στην Ελλάδα, προφητεύω. Αλλά ένα πράγμα να ξέρετε καλά, ότι δεν θα νικήσουν οι άθεοι, αλλά οι πιστοί…» (https://www.triklopodia.gr/%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%bf%cf%83-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%83-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83-%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b5%ce%b2%ce%b5%ce%b9%cf%83-%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bc%ce%b5/).

ΟΙ 4 ΣΚΟΤΕΙΝΟΊ ΤΟΊΧΟΙ ΤΟΥ ΤΟΥ ΠΎΡΓΟΥ ΤΗΣ ΒΑΒΈΛ ! Διαβάσατε στην Αγία Γραφή για τον πύργο της Βαβέλ; Έλκος της γης!

Έλκος της ανθρωπότητας μετά τον κατακλυσμό του Νώε. Όσο οι άνθρωποι ήταν ανήθικοι πριν τον Κατακλυσμό, τόσο μετά τον Κατακλυσμό ήταν άθεοι. Πότε πρόλαβαν; Πότε πρόλαβαν να ξεχάσουν τον Θεό οι απόγονοι του Νώε;

Ο Νώε ήταν ο μοναδικός που σώθηκε από τον Θεό μετά τον Κατακλυσμό, λόγω της πίστης του και της δικαιοσύνης του. Ο Κατακλυσμός, η τιμωρία του Θεού δεν βοήθησε καθόλου τους απογόνους του Νώε; Βοήθησε κάποιους –ποτέ ο κόσμος δεν ξέμεινε από δίκαιους ανθρώπους– αλλά πολλούς δεν τους βοήθησε.

Τότε αυτοί οι πολλοί αποφάσισαν να χτίσουν τον πύργο της Βαβέλ, για να δοξαστούν, λέγοντας τα εξής: «Ας χτίσουμε για τον εαυτό μας πόλη και πύργο του οποίου η κορυφή θα φτάνει μέχρι τον ουρανό, για να δοξαστούμε προτού διασκορπιστούμε στην γη» (Γέν. 11:4).

Τι σημαίνουν αυτά τα λόγια; Όταν έλεγαν πως θα χτίσουν την πόλη, σημαίνει πως ήθελαν να ρυθμίσουν όλη την προσωπική και την κοινωνική ζωή τους χωρίς την ευλογία του Θεού. Όταν είπαν πως θα χτίσουν πύργο μέχρι τον ουρανό, έδειξαν πείσμα στον ουράνιο Θεό, εμπιστευόμενοι περισσότερο τις δυνάμεις τους παρά Αυτόν.

Όταν είπαν “για να δοξαστούμε”, σημαίνει πως επιθύμησαν να δοξαστούν ανάμεσα στους ανθρώπους, επιθύμησαν να τους θαυμάζουν οι άνθρωποι, επιθύμησαν οι άνθρωποι να υποκλίνονται μπροστά τους. Όταν είπαν να μην διασκορπιστούν, αυτό σημαίνει πως ήθελαν να τακτοποιήσουν την ζωή τους σύμφωνα με την θέληση τους και σύμφωνα με τα σχέδιά τους, μην δίνοντας σημασία στο θέλημα του Θεού και στην πρόνοια του Θεού.

Με μία λέξη: Όλα τα έκαναν για την δική τους δόξα σε πείσμα του Θεού. Οι στόχοι του χτισίματος του Ασιατικού πύργου της Βαβέλ και του σύγχρονου πύργου είναι ολόιδιοι. Η ίδια αρρώστια και στους παλιούς και στους σύγχρονους χτίστες: η απομάκρυνση από τον Θεό. Το κίνητρο και στις δύο περιπτώσεις ήταν: Προσωπική και εθνικιστική δόξα, εναντίωση στον Θεό και στους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό.

Οι στόχοι του χτισίματος ήταν: να κάνουν τους εαυτούς τους Θεούς, να ρυθμίζουν τα πάντα με την λογική, χωρίς να δίνουν καμία σημασία στον Δημιουργό τους. Οι 4 τοίχοι της Βαβέλ είναι σκοτεινοί σαν νύχτα χωρίς αστέρια και φεγγάρι. Σ’ αυτό τον πύργο κατοικούν κάποιοι σκοτεινοί άνθρωποι στους οποίους το σκοτάδι είναι πιο αγαπητό και από το φως. Από οποιαδήποτε πλευρά του πύργου και να σταθείτε, θα ακούσετε να φιλονικούν.

Μπροστά στον τοίχο ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΌΝΩΝ θα ακούσετε παραμύθια για τον κόσμο και τον άνθρωπο και τόση φασαρία, που θα βιαστείτε να φύγετε μακριά. Αν βρεθείτε στον τοίχο ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΊΑΣ, πάλι θα ακούσετε να φιλονικούν.

Θα δείτε την ανοησία που υπάρχει στην αχρείαστη παραγωγή και καβγάδες όσον αφορά την εργασία και την αμοιβή της. Τα αυτιά σας θα πονέσουν. Αν βρεθείτε μπροστά από τον τοίχο ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΉΣ, πάλι θα ακούσετε να καυγαδίζουν.

Θα δείτε την ανοησία του κάθε πολιτικού, που προσπαθεί με αδικίες σε βάρος άλλων κομμάτων να προχωρήσει το δικό του κόμμα και με αδικίες σε βάρος άλλων λαών να δοξαστεί ο λαός του. Ο καθένας ψάχνει την δική του ανάσταση πάνω από τον τάφο του άλλου, την δική του ευτυχία πάνω στην ατυχία του άλλου. Και να μην μιλάμε για τους καυγάδες των πολιτικών.

Γι’ αυτούς χρησιμοποιούνται κάθε μέρα βαγόνια χαρτιού για να τυπωθούν εφημερίδες, οι οποίες γράφουν για τις κενοδοξίες, τις υποκρισίες και τους καυγάδες τους. Στο τέλος, αν πλησιάσετε στον τέταρτο τοίχο, πάλι θα ακούσετε να φιλονικούν.

Θα δείτε την ανοησία, επειδή ο εγωκεντρισμός από μόνος του είναι η πιο σκοτεινή ανοησία, η αιτία πολλών καβγάδων μεταξύ των ανθρώπων και των λαών. Εδώ θα δείτε τον εγωκεντρισμό σ’ όλες τις μορφές του και μ’ όλες τις ονομασίες του:

ΠΡΟΣΩΠΙΚΌΣ, ΟΜΑΔΙΚΌΣ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΌΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΌΣ, ΚΟΜΜΑΤΙΚΌΣ και ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΌΣ. Σκοτάδι χωρίς ούτε μία ακτίνα του ηλίου. Φιλονικίες χωρίς τέλος. Όλη η ζωή σ’ αυτόν τον πύργο είναι ζωή χωρίς παιδεία, χωρίς χαρά, χωρίς νόημα, χωρίς αγάπη.

Έρχεται στον άνθρωπο η επιθυμία να φωνάξει: Φύγετε τρέχοντας από αυτή την γη που την παράτησε ο Θεός και την καταράστηκε. Οι χτίστες δεν μπόρεσαν να τελειώσουν τον παλιό πύργο της Βαβέλ. Δεν τους άφησε ο Θεός, τους μπέρδεψε την γλώσσα και δεν μπορούσαν να καταλάβουν ο ένας τον άλλο.

Γι’ αυτό το λόγο παράτησαν την δουλειά τους και διασκορπίστηκαν σ’ όλο τον κόσμο, όπως το ήθελε ο Θεός. Και έτσι πραγματοποιήθηκε το θέλημα του Θεού και όχι το θέλημα των στενοκέφαλων και σκοτεινών ανθρώπων, των απογόνων του Νώε.

Αδερφοί μου, δεν βλέπετε πως ό Θεός μπέρδεψε τις γλώσσες και στους χτίστες του νέου πύργου της Βαβέλ; Κανένας κανέναν δεν καταλαβαίνει. Καθένας δικαιολογεί μόνο τον εαυτό του και κατακρίνει τούς άλλους. Ό καθένας αντιμάχεται τον Χριστό και τον πλησίον του.

Μπορεί μία τέτοια πόλη να επιβιώσει; Μπορεί ένας τέτοιος πύργος να φτάσει μέχρι τον ουρανό; Με τίποτε. Ό πύργος γκρεμίζεται και η πόλη ερημώνει. Πραγματοποιείται το θέλημα του Θεού και όχι το θέλημα του ανθρώπου.

Όταν ό Θεός θα θελήσει, τότε θα σηκωθούν όλοι οι λαοί του κόσμου εναντίον αυτού του νέου πύργου της Βαβέλ και θα έρθουν να τον καταστρέψουν συθέμελα. Και όπως όλος ό κόσμος γελάει διαβάζοντας την ιστορία για το χτίσιμο του πρώτου πύργου της Βαβέλ και λέει:

«Παρόλο πού είχαν το παράδειγμα του προπάτορα τους, του δίκαιου Νώε, δεν ακολούθησαν το δρόμο του», έτσι θα γελάνε και οι μελλοντικές γενιές με τους λαούς του σύγχρονου πύργου της Βαβέλ και θα λένε: «Είχανε τον Χριστό, το Ευαγγέλιο, την Εκκλησία, τους Αγίους ανθρώπους του Θεού, τους προπάτορές τους, αλλά δεν ακολούθησαν το παράδειγμα τους.

Αντίθετα, τους γύρισαν την πλάτη και μιμήθηκαν το παράδειγμα των άθεων χτιστών του πρώτου πύργου της Βαβέλ. Έτσι ο Θεός τούς χτύπησε και τους τιμώρησε. Δόξα και αιώνια ευχαριστία. Αμήν» (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/02/4.html).

Όταν ο Προφήτης Μωυσής φοβήθηκε το Φαραώ πήγε και κρύφτηκε στην γη Μαδιάμ, ο Προφήτης Ηλίας το ίδιο από τον φόβο της Ιεζάβελ κατέφυγε στο ίδιο μέρος, ενώ και ο Άγιος Παύλος ο Θηβαίος έφυγε από τον φόβο των Ρωμαίων Αυτοκράτορων στα βουνά και τις ερημιές της Αίγυπτου.

Μεγάλο ιερό φίδι λάτρευαν οι Βαβυλώνιοι επί Προφήτη Δανιήλ, όπως και οι Αρχαίοι Αθηναίοι λάτρευαν ένα δήθεν «ιερό φίδι» στον Παρθενώνα.

Ο λαός στο Αρχαίο Ισραήλ παρακαλούσε τον Θεό να τον σώσει από τους εχθρούς του και αυτός του έστελνε να τον σώσουν οι Κριτές, όπως και στην Ρωμανία όταν ο λαός παρακαλούσε τον Θεό να τον σώσει από τον τύραννο Φωκά και τους Πέρσες, αυτός τους έστειλε τον ένδοξο Αυτοκράτορα Ηράκλειο που τους έσωσε.

Στην Αρχαιότητα, στον Μεσαίωνα και την σύγχρονη εποχή υπήρχαν ομογενή έθνη που έλεγαν ότι πίστευαν στον Θεό και είχαν χωριστεί και πολλές φορές πολέμαγαν μεταξύ τους, όπως π.χ. τα Βασίλεια του Ιούδα και του Ισραήλ, η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και η Ρωμανία, η Ανατολική και Δυτική Φραγκιά, η Γερμανία και η Αυστρία, οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί, οι Ρώσοι/Μεγαλορωσία/Λευκορώσοι και οι Μικρορώσοι/Ουκρανοί.

Στο Αρχαίο Ισραήλ ο Θεός διαμέσου των Προφητών του προειδοποιούσε τα Βασίλεια του Ιούδα και του Ισραήλ από το να συμμαχούν με τους αλλοεθνείς και αλλόπιστους Αιγυπτίους, Βαβυλώνιους και Ασσύριους το ενός κατά του αλλού, όπως έλεγε και ο πάπας της Ρώμης έναντι των καθολικών Γάλλων (και των Αυστριακών αργότερα έκανε το ίδιο) που συμμάχησαν με τους Τούρκους ενάντια στους άλλους καθολικούς, αλλά και οι Ορθόδοξοι έναντι των Βουλγάρων που συμμάχησαν και αυτοί με τους Τούρκους έναντι των άλλων Ορθοδόξων λαών.

Η υπερηφάνεια, η αλαζονεία, η φιλοδοξία, η φιλαρχία, ο εγωισμός και η απληστία οδήγησε στην διάλυση των λαών και των γλωσσών και την ασυνεννοησία τους στον Πύργο της Βαβέλ, όπως και οι ίδιοι παράγοντες/αίτιες και οι εθνικοί ανταγωνισμοί θα φέρουν το τέλος της παγκοσμιοποίησης, της πανθρησκείας και του οικουμενισμού.

Ήδη από την Αρχαιότητα, με πρώτο τον τύραννο Νέμρωδ, υπήρχαν πολλοί ηγεμόνες που αυτοθεποιήθηκαν και αποκαλούνταν δήθεν «θεοί» ή «γιοι θεών», π.χ. οι Φαραω στην Αίγυπτο, οι βασιλιάδες στην Σουμερία, Κακάδια, Βαβυλώνα, Ασσυρία, Περσία, στο κράτος των Χετταίων, στην Αρχαία Ελλάδα οι βασιλιάδες και τα Ελληνιστικά Βασίλεια, στην Αρχαία Ρώμη οι μονάρχες και οι Αυτοκράτορες, οι Φράγκοι, οι Κινέζοι, οι Ινδοί οι Μογγόλοι, οι Ουννοι και οι Σκύθες βασιλείς και Αυτοκράτορες, οι Αζτέκοι, οι Μάγιας, οι Βολταϊκοί, οι Ιάπωνες, οι Κορεάτες κ.λ.π.

Και όλα αυτά σοδιάζονταν με την χρήση για την δήθεν «αυτοθεοποίηση» τους της μαγείας, της ειδωλολατρίας, του μυστικισμού και του αποκρυφισμού και με ιδεολογίες και ψευδοθρησκείες που οι ίδιοι δημιούργησαν για τον ίδιο λόγο (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_50.html).

Στην σύγχρονη ιστορική περίοδο υπήρξαν πολλά πολιτικά καθεστώτα που έλεγαν ότι με την χρήση της επιστήμης (χωρίς την μαγεία ή κάποια θρησκευτική πιστή αυτή την φορά, την θέση των οποίων πήρε η επιστήμη) θα έκαναν τους ανθρώπους δήθεν «θεούς», όπως π.χ. οι Γάλλοι επαναστάτες, οι μπολσεβίκοι του Λένιν και του Στάλιν (ο οποίος προσπάθησε να δημιουργήσει υπεράνθρωπους/υπερστρατιώτες με το αν μείγμα γονίδιων ανθρώπων καμία γοριλών), αλλά και του Χίτλερ (που με φρικτά πειράματα και με την χρήση ναρκωτικών πίστευαν ότι θα δημιουργούσαν τον υπεράνθρωπο/υπερστρατιώτη, οι μεν Ναζί με την χρήση και του αποκρυφισμού και της μαγείας, του μυστικισμού και του νεοπαγανισμού).

Στην εποχή μας, τα μέλη της Ομάδας των 300, του Κλαμπ της Ρώμης και της πενταρχίας/Εξαρχίας του Σκότους των Ρότσιλντ (http://alophx.blogspot.com/2023/11/blog-post.html) που έχουν το θράσος τρομάρα τους οι άθλιοι να αυτοαποκαλούνται να πιστεύουν ότι είναι δήθεν «Ολύμπιοι θεοί» (νέοι ή συνέχεια τους) θέλουν μέσω από κάποια από τα μέλη τους, να επιτύχουν με την χρήση της επιστήμης (και παράλληλα και της μαγείας, του νεοπαγανισμού. του αποκρυφισμού και του μυστικισμού αυτή την φορά) να κάνουν τον άνθρωπο και τους ίδιους δήθεν «θεούς» χωρίς τον Θεό.

Αυτό προσπαθούν να το κάνουν κυρίως μέσω της δημιουργίας του μετάνθρωπου, του λεγομένου ανθρώπου-ρομπότ/Σάιμποργκ όπως λένε οι Σβαμπ και Χαράρι ή την μεταφόρτωση της μνήμης των ανθρώπων σε ρομπότ για να ζουν σε αυτά οι μνήμες των ανθρώπων και να είναι δήθεν αθάνατοι οι άνθρωποι μέσα σε αυτά για πάντα.

Βέβαια, στο τέλος όλες αυτές οι παρανοϊκές προσπάθειες των τυράννων, των μάγων, των ψευδοθρησευτικών ηγετών, των αποκρυφισμών, των νεοπαγανιστών και κάποιων παρανοϊκών σαδιστών επιστημόνων απέτυχαν παταγωδώς και τα καθεστώτα των τυράννων αυτών κατέπεσαν και η Πίστη του Αληθινού Θεού και το θέλημα Του επικράτησε παγκόσμια πανηγυρικά.

[Οι δε αποκρυφιστές Ναζί πίστευαν σε έναν από τους τρομακτικούς θρύλους που ζωντάνεψαν κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν εκείνος του Λυκάνθρωπου. Σύμφωνα με τον ιστορικό Ρόμπερτ Άισλερ, τότε, επί κυριαρχίας του Γ’ Ράιχ, επικράτησε η ιδέα ότι οι Γερμανοί μπορούσαν να μεταλλαχτούν σε εξωπραγματικά πλάσματα!

Εκτός από την χρήση του ονόματος του λύκου για να περιγράψουν τις θηριώδεις δυνάμεις τους, οι Ναζί πίστευαν ότι θα μπορούσαν να μεταμορφωθούν σε αυτά τα φανταστικά τέρατα του σκοταδιού. Η αλήθεια είναι πολύ πιο τρομακτική: και τέρατα ήταν οι Ναζί και έσπειραν σκοτάδι μέχρι που και ο ήλιος θάμπωσε…

Οι Ναζί θεωρούσαν ότι πολεμούσαν στην πλευρά της Ιστορίας του «καλού» για να νικήσουν το «κακό» του κόσμου… Κι αν οι Λυκάνθρωποι και οι Βρικόλακες ήταν θρύλοι και συμβολισμοί για τους μακελάρηδες των ανθρώπων, οι Μάγισσες αντιμετωπίστηκαν με πιο ρεαλιστικό τρόπο. Ένα ολόκληρο ερευνητικό πρόγραμμα εκπονήθηκε το 1.935 μ.Χ. για να επανεξετάσει τις μεσαιωνικές δίκες των μαγισσών στην Γερμανία.

Το «Hexenkartothek» διευθυνόταν από ομάδα ερευνητών των SS που είχαν επιφορτιστεί να αποδείξουν ότι οι δίκες ενορχηστρώθηκαν από την Καθολική Εκκλησία για να διαγράψουν σκόπιμα την (πανανθρώπινη...) Γερμανική κουλτούρα.

Το γεγονός εκείνο θα μπορούσε να είναι απλά μια μεταφορά αν δεν ήταν ζοφερή πραγματικότητα, που πήγε την υπόθεση ακόμη πιο μακριά. Χάρη στον επικεφαλής του Προγράμματος, τον Ρούντολφ Λέβιν, που τελούσε υπό τις διαταγές του Χάινριχ Χίμλερ, ο οποίος ενστερνίστηκε πλήρως την ιδέα της μαγείας, το Hexenkartothek χρησιμοποιήθηκε για την συλλογή στοιχείων σχετικά με τον τρόπο χρήσης αυτής της αρχαίας μαγγανείας.

Πίστευαν ότι εκείνες οι γυναίκες είχαν πραγματικά υπερφυσικές δυνάμεις και ότι τις είχαν μεταβιβάσει στους σύγχρονους Γερμανούς προγόνους τους! Προσπαθώντας να χρησιμοποιήσουν όλα αυτά προς όφελος του Κόμματος, «χοροί μαγισσών» προστέθηκαν στις τελετές των SS. Ένα φυλλάδιο που εκδόθηκε το 1.935 μ.Χ. με τίτλο: The Christian Witch-Craze, έγραφε ότι το κυνήγι μαγισσών ήταν μια προσπάθεια εξόντωσης της «Άριας γυναικείας φυλής» (https://www.ethnos.gr/history/article/275416/tamystikaoplatonnazitisxesheixanoigermanoimetonlykanthropopoioshtanoraspoytintonsskaiposanoixanthnpylhthskolashsoiypotaktikoitoyxitler)…].

Από φόβο δεν άνοιγαν οι φρουροί του Στάλιν την πόρτα του δωμάτιου του και όταν την άνοιξαν τον βρήκαν ετοιμοθάνατο, όπως έκαναν και οι υπηρέτες του βασιλιά της Μωάβ Εγλών και τον βρήκαν νεκρό στο Ανώγι του.

Πάνω στα βουνά και στις σπηλιές έκαναν κρυσφηγειωτά οι Εβραίοι για να γλιτώσουν από τις επιδρομές και την υποδούλωση στους Μαδανιάτες, στους Αμαληκίτες και τους νομάδες της Ανατολής, όπως ακριβώς έκαναν και οι Έλληνες μετά την πτώση της Πόλης και της Ρωμανίας στους Τούρκους και δημιουργήσαν τους Κλέφτες.

Έκαψε ζωντανούς στα υπόγεια του ναού του Βάαλ Βερίθ της Συχέμ ο Αβιμέλεχ τους εχθρούς του, όπως και ο Ιωανάθαν Μακαβαίος έκαψε ζωντανούς όσους από τους εχθρούς του κατέφυγαν στον ναό του Δαγών στην Άζωτο.

Τόσο στον Γεδεών, όσο και στον Ιαφθάε οι Εφραιμίτες έκαναν παράπονα τάχατες γιατί δεν τους κάλεσαν στην μάχη.

Σε μία σπηλιά στο Όρος Χωρήβ έμενε ο Προφήτης Ηλίας, όπως και σε μία σπηλιά στην Ετάμ έμενε ο Κριτής Σαμψών.

Πέρασε πρώτος τον χείμαρρο Ραφών με τον στρατό του και νίκησε τους αντιπάλους του ο Ιωάς, όπως και ο Μέγας Αλέξανδρος πέρασε πρώτος με τον στρατό του τον Γρανικό Ποταμό και νίκησε κατά κράτος τους Πέρσες αντιπάλους του.

Όπως ακριβώς τους Κριτές, έτσι και ο Θεός διάλεξε και κάλεσε και τους Μακκαβαίους για να ελευθερώσουν τους Ισραηλίτες από τους κατακτητές τους.

Στρατολογούσαν γυναίκες στον στρατό τους, το Ισραήλ στις μέρες μας, όπως και Σκύθες/Σαρμάτες στην Αρχαιότητα.

Ο Βακχίδης πηρέ ομήρους προκρίτους και γιους τους από τους Εβραίους, προκειμένου αυτοί να μην επαναστατήσουν εναντίον του, όπως και οι Τούρκοι πήραν ομήρους Αρχιερείς, αλλά και προκρίτους και τους γιους τους στην Τριπολιτσά λίγο πριν την επαναστατήσει της Εθνεγερσίας του 1.821 μ.Χ. προκειμένου αυτοί να μην επαναστατήσουν.

Ο Δαβίδ ανήλθε στην εξουσία από τον Θεό μετά την πτώση του τυράννου Σαούλ και έναν εμφύλιο πόλεμο που επακολούθησε στο Ισραήλ, όπως και ο Άγιος Μέγας Κωνσταντίνος ανήλθε στην εξουσία μετά την πτώση του τυράννου Μαξιμιανού (και του γιου του Μαξέντιου) από τον Θεό και έναν εμφύλιο πόλεμο που επακολούθησε στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ενώ και των δύο αυτών μεγάλων ηγετών, η ανάδειξη τους θυμίζει αυτή των Κριτών.

Και όπως ο Δαβίδ ανήλθε στην εξουσία από τον Θεό μετά την πτώση του τυράννου Σαούλ και έναν εμφύλιο πόλεμο που επακολούθησε στο Ισραήλ και μετά εκδίωξε τους Φιλισταίους εισβολείς από το Ισραήλ, έτσι και ένδοξος Αυτοκράτορας της Ρωμανίας Ηράκλειος ανήλθε στην εξουσία από τον Θεό μετά την πτώση του τυράννου Φωκά και μετά εκδίωξε τους Πέρσες και Αβαροσλάβους εισβολείς από την Ρωμανία, ενώ και των δύο αυτών μεγάλων ηγετών, η ανάδειξη τους θυμίζει αυτή των Κριτών.

Όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Προδρόμος και Βαπτιστής έμενε στην έρημο του Ιορδανή και στην φύση και όλος ο κόσμος έρχονταν σε αυτόν για την Αγιοσύνη του, έτσι και στο Άγιο Όρος μέσα στην φύση και μακριά από τον κόσμο έρχονται δεκάδες χιλιάδες πιστών για να ακούσουν τα Θεόπνευστα λόγια των Αγίων Γέροντων του Ιερού Όρους Άθως της Παναγιάς μας.

Οι αποστάτες κατά του Θεού που στράφηκαν εναντίον του, π.χ. οι Γίγαντες, οι Σοδομίτες, οι Γομορίτες και οι Εβραίοι επί Βαβυλωνίων και Ρωμαίων στην Ιουδαία και την Ιερουσαλήμ καταστράφηκαν από Αυτόν.

Όταν δίωκαν τον Άγιο Αθανάσιο τον Μέγα κάποια στιγμή για να γλιτώσει αναγκάστηκε να διαμείνει για να σωθεί στο μνήμα ενός συγγενή του, όπως στα μνήματα έμενε για κακό και λόγω δαιμονισμού και ο δαιμονισμένος με τον Λεγεώνα ο δαιμονισμένος των Γεργεσηνών.

Τόσο ο Προφήτης Μωυσής, όσο και ο Άγιος Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός προσεύχονταν στον Κύριο να σώσουν όλους τους αδελφούς τους στην γη, αλλιώς αν είναι να χαθούν και να σωθούν μόνο αυτοί, ούτε οι ίδιοι να πάνε στον Παράδεισο.

Ο Άγιος Χαράλαμπος τιμώρησε τους Τούρκους του Ετέμ το 1.897 μ.Χ. στον ατυχή Ελληνοτουρκικό πόλεμο που κατέστρεψαν Εκκλησίες, έκαναν πολλές ιεροσυλίες και προσπάθησαν να σπάσουν ανεπιτυχώς το κουτί της Καρράς του Αγίου με τύφο 35.000 στον αριθμό στην Θεσσαλία, όπως και οι Φιλισταίοι που αρπάξαν την Κιβωτό της Διαθήκη όταν νίκησαν τους Ισραηλίτες, πέθαναν κατά χιλιάδες μέχρι να την επιστρεψουν πίσω στο Ισραήλ.

Άσυλα υπήρχαν τόσο στην Αρχαία Ελλάδα σε ναούς και πόλεις, όπως και στο Αρχαίο Ισραήλ σε πόλεις και στο Θυσιαστήριο του Θεού.

Ο Ιωάβ αν και ζήτησε άσυλο στο Θυσιαστήριο του Θεού εκτελεστηκε εκεί, όπως και ο Θηραμένης στο ναό της Εστίας, το ίδιο έπαθαν και οι οπαδοί του Κύλωνα από τους Αλκμεωνίδες, ενώ και οι Δημάδεια και η Λαοδάμεια της Ηπείρου έπαθαν τα ιδιά στον ναό της Αρτέμιδας, αλλά και οι Είλωτες στην Σπαρτή.

Ο Μάριος ο Ρωμαίος θυσίασε την κορη του, όπως και ο Αριστόδημος ο Μεσσήνιος, όπως και ο Ιαφθάε στο Αρχαίο Ισραήλ.

Ονειρομαντεία, μάγοι, νεκρομάντεις, εγγαστρίμυθοι και δαιμονοκατάληπτοι υπήρχαν στην Αρχαία Ελλάδα, αλλά και στο Αρχαίο Ισραήλ.

Αρκούδες έφαγαν τα ασεβή παιδιά που κορόιδευαν και καταράστηκε ο Προφήτης Ελισαίος, όπως και ένας λύκος έφαγε στον Παρνασσό έναν ιερόσυλο που είχε κλέψει χρήματα από το μαντείο στους Δελφούς.

Οι Αρχαίοι Πατέρες χώριζαν τις εποχές μέχρι την γέννηση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού στην βαρβαρική, που άρχισε με τον Κάιν, την Σκυθική, την Ελληνική/Ειδωλολατρική και την Εβραϊκή, τις οποίες ακολούθησε η Χριστιανική.

Ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός διώχθηκε από την πατρίδα Του Ιουδαία και την Ιερουσαλήμ από τους συμπατριώτες Του Ιουδαίους για το Κήρυγμα Του και οι Χριστιανοί εκδιώχθηκαν και έκαναν οι Απόστολοι με το κήρυγμα τους Χριστιανούς τα περισσότερα έθνη, ενώ το Ισραήλ, η κοιτίδα του Χριστιανισμού και η Παλαιστίνη είναι κατά βάση Ιουδαϊκά και ισλαμικά.

Επίσης, τόσο ο Βούδας, όσο και ο Μωάμεθ διωχτήκαν από τους συμπατριώτες τους για το κήρυγμα τους από τις πατρίδες τους και τους συμπατριώτες τους στην Μέκκα και την Ινδία, ενώ η Ινδία είναι Ινδουιστική και όχι βουδιστική.

Ο Θεός δεν βρίσκεται στην δύναμη αλλά στην αλήθεια. Η θρυλική Μάχη των Πάγων και το Θαύμα στην Μάχη του ποταμού Νέβα. Το 1.240 μ.Χ. ο Σουηδικός στρατός έκανε επιδρομή στη ρωσική γη, με στόχο να αποκτήσει τον έλεγχο του Νέβα και της Λάντογκα, ενώ ο ευσεβής κνέζης Αλέξανδρος Νιέφσκι, περιτριγυρισμένος από μια μικρή ομάδα στρατιωτών, δεν είχε χρόνο να συγκροτήσει τον στρατό του.

Προσευχήθηκε στον ναό της Αγίας Σοφίας λέγοντας τον ψαλμό του Δαβίδ: « Δίκασον, Κύριε, τους αδικούντας με• πολέμησον τους πολεμούντας με. Επιλαβού όπλου και θυρεού και ανάστηθι εις την βοήθειαν μου. ΄Εκχεον ρομφαίαν και σύγκλεισον εξ εναντίας των καταδιωκόντων με• είπον τη ψυχή μου Σωτηρία σου εγώ είμι. Αισχυνθήτωσαν και εντραπήτωσαν οι ζητούντες την ψυχήν μου• αποστραφήτωσαν εις τα οπίσω και καταισχυνθήτωσαν οι λογιζόμενοι μοι κακά.

Γενηθήτωσαν ωσεί χνούς κατά πρόσωπον ανέμου και άγγελος Κυρίου εκθλίβων αυτούς. Γενηθήτω η οδός αυτών σκότος και ολίσθημα και άγγελος Κυρίου καταδιώκων αυτούς Ότι δωρεάν έκρυψαν μοι διαφθοράν παγίδος αυτών, μάτην ωνείδισαν την ψυχήν μου.

Ελθέτω αυτώ παγίς, ήν ού γινώσκει και η θήρα, ήν έκρυψε, συλλαβέτω αυτόν και εν τη παγίδι πεσείται εν αυτή. Η δε ψυχή μου αγαλλιάσεται επί τω Κυρίω, τερφθήσεται επί τω σωτηρίω αυτού. Πάντα τα οστά μου ερούσι• Κύριε, Κύριε, τίς όμοιος σοι;» (Ψαλμ. 34). Έχοντας εμπιστοσύνη στην Αγία Τριάδα ο κνέζης είπε στον ολιγάριθμο στρατό του πριν από την μάχη,

«Ο Θεός δεν βρίσκεται στην δύναμη αλλά στην αλήθεια». «Ούτοι εν άρμασι, και ούτοι εν ίπποις` ημείς δε εν ονόματι Κυρίου Θεού ημών επικαλεσόμεθα». (Ψαλμός ιθ΄8).. Τα ξημερώματα στις 15 Ιουλίου, πριν από την έναρξη της μάχης, η φρουρά είδε στο ποτάμι ένα καράβι με στρατιώτες των περασμένων αιώνων με επικεφαλείς τους Αγίους Μπόρις και Γκλέμπ, οι οποίοι κατέφθαναν για να βοηθήσουν τον Αλέξανδρο Νιέφσκι.

Οι Σουηδοί δεν πρόλαβαν καλά-καλά να βγουν από τα πλοία τους (ο Νέβας είναι πλωτός ποταμός) συνετρίβησαν, έπαθαν καταστροφή ακόμη και από την άλλη μεριά του ποταμού, όπου δεν βρισκόταν ούτε ένας Ρώσος στρατιώτης.

Αυτήν ήταν η μάχη του ποταμού Νέβα που έγινε στις 15 Ιουλίου 1240 μ.Χ. Από την ημέρα εκείνη ο Αλέξανδρος πήρε το προσωνύμιο Νιέφσκι που σημαίνει «από τον Νέβα». Οι Σουηδικές επεκτατικές βλέψεις σταμάτησαν για πολλά χρόνια, μέχρι την εποχή του Μεγάλου Πέτρου.

Δύο χρόνια αργότερα οι Τεύτονες Ιππότες αφού είχαν καταλάβει την Λιβονία, δηλαδή την σημερινή Λετονία και Εσθονία, πήραν την ευλογία του πάπα και επιτέθηκαν στο Πσκόβ, την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Δημοκρατίας του Νόβγκοροντ, όταν το κατέλαβαν, εξόντωσαν όλο τον πληθυσμό της, χωρίς να λυπηθούν παιδιά, γυναίκες και γέρους. Έπειτα κινήθηκαν απειλητικά προς την πρωτεύουσα.

Ο Ρωσικός λαός ξεσηκώθηκε και θορυβημένος από τη χειρότερη εισβολή που είχε γνωρίσει ανάγκασε τους βογιάρους να επαναφέρουν στην διοίκηση του πριγκιπάτου τον Αλέξανδρο Νιέφσκι. Οι βογιάροι φοβούμενοι την λαϊκή αποδοχή του Νιέφσκι, μετά την μάχη του Νέβα, τον είχαν αναγκάσει σε παραίτηση (όπως οι Ισραηλίτες τον Ιαφθάε, τον οποίο όταν οι εχθροί τους Αμμωνίτες εισέβαλαν στην χωρά του ζήτησαν να γυρίσει πίσω και να γίνει αρχηγός τους και κατάφερε να τους νικήσει).

Ο Αλέξανδρος Νιέφσκι κήρυξε παλλαϊκή επιστράτευση εναντίον των καθολικών Γερμανών που έρχονταν ως καταστροφείς της ορθόδοξης πίστης και της Ρωσικής ψυχής. Αρχηγός των Τευτόνων ιπποτών ήταν ο Χέρμαν Φον Μπουξχέβντεν, θεωρούμενος ως αήττητος.

Αυτός είχε υποσχεθεί στους καθολικούς ιερωμένους που τον ακολουθούσαν ότι θα παρέδιδε την Ρωσική γη στην καθολική εκκλησία. Ο Νιέφσκι γνώριζε ότι δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει κατά μέτωπο τους σιδερόφρακτους Γερμανούς ιππότες, γι’ αυτό τους παρέσυρε στην παγωμένη λίμνη Πέιπους, όπου δόθηκε ”η Μάχη των Πάγων”, στις 5 Απριλίου του 1242 μ. Χ., μια μάχη-τέχνασμα, αφού τα άλογα των σιδερόφρακτων ιπποτών ακινητοποιήθηκαν και αχρηστεύτηκαν. Όσοι προσπάθησαν να σωθούν πνίγηκαν από το βάρος των όπλων τους.

Η νίκη στη Μάχη των Πάγων εδραίωσε την ελευθερία των Ρώσων, ανέκοψε κάθε επέκταση των Λατίνων και του παπισμού προς την Ανατολική Ευρώπη και διέσωσε ολόκληρο τον Ορθόδοξο Ρωσικό αλλά και σλαβικό κόσμο από τον εκλατινισμό και την επέκταση αυτής της έννοιας του «μεσαίωνα». Το έτος 1.242 μ.Χ. θεωρείται από πολλούς, ως το έτος εκκίνησης για να γίνει η Ρωσία το μεγάλο έθνος που ξέρουμε σήμερα.

Ο Αλέξανδρος Νιέφσκι και ο αδελφός του Αντρέι έγιναν κύριοι ολόκληρης της Ρωσίας το 1248 μ.Χ. Δίκαια θεωρείται ως ο σπουδαιότερος Ρώσος όλων των εποχών. Λέγεται πως ο Αλέξανδρος κατάφερε τον Σαρτάκ (γιο και διάδοχο του Μεγάλου Μπατού Χαν) να βαπτισθεί χριστιανός, αλλά δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις. Η Ρωσική ορθόδοξη εκκλησία ανακήρυξε τον Αλέξανδρο Νιέφσκι άγιο, το 1.547 μ.Χ. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 23 Νοεμβρίου.

Χαρακτηριστικό της μεγάλης τιμής που απολάμβανε ο Νιέφσκι επί Σοβιετικής Ένωσης, ήταν και το γεγονός πως η καλύτερη ταινία της σοβιετικής περιόδου θεωρείται ο «Αλέξανδρος Νιέφσκι » του διάσημου Ρώσου σκηνοθέτη Σεργκέι Αϊζενστάιν, (1.938 μ.Χ.) δημιουργού των κλασικών ταινιών, όπως το Θωρηκτό Ποτέμκιν, Οκτώβρης, Απεργία, Ιβάν ο Τρομερός κ.ά..

Την ταινία είχε παραγγείλει ο ίδιος ο Στάλιν, για να τονώσει το Ρωσικό φρόνημα, εν αναμονή της χιτλερικής εισβολής (1.941 μ.Χ.). Σε μουσική επένδυση Σεργκέι Προκόφιεφ, που αναγνωρίστηκε από τους κριτικούς, ως ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου (https://romioitispolis.gr/o-theos-den-vrisketai-sti-dynami-alla-stin-alitheia-i-thryliki-machi-ton-pagon-kai-to-thayma-stin-machi-toy-potamoy-neva/).

Καθιερώνεται ημέρα μνήμης για τα θύματα της Σοβιετικού διωγμού. Ετήσια μνημόσυνα για όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς που υπέφεραν στα χέρια των άθεων σοβιετικών αρχών θα πραγματοποιούνται από δω και στο εξής κάθε χρόνο την 30 Οκτωβρίου, σύμφωνα με απόφαση της τελευταίας συνεδρίασης της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Οι ιεράρχες υπό την Προεδρία του Μακαριώτατου Πατριάρχη Μόσχας κ.κ. Κυρίλλου αποφάσισαν να καθιερώσουν την 30^η Οκτωβρίου ως ειδική ημέρα μνήμης για όλους εκείνους που σκοτώθηκαν αναίτια ή φυλακίστηκαν στις διώξεις του 20ού Αιώνα, αναφέρει το Patriarchia.ru.

Σημειώνεται ότι η Εκκλησία θυμάται όχι μόνο εκείνους που έχουν δοξασθεί επίσημα ως Άγιοι, αλλά όλα τα θύματα της μπολσεβίκικης καταστολής, καλώντας την κοινωνία να διατηρήσει την μνήμη αυτών των τραγικών σελίδων της ιστορίας.

Σε λες τις επισκοπές θα πραγματοποιηθούν μνημόσυνα, αν είναι δυνατόν, από τον τοπικό ιεράρχη στα ίδια τα μέρη όπου υπέφεραν τα θύματα. Επίσης, την ημέρα εκείνη, Θεία Λειτουργία και μνημόσυνο θα τελεστούν στον Ιερό Ναό του Μπούτοβο (Бyтовский полигοн), το οποίο αποτέλεσε χώρο εκτελέσεων, όπου χιλιάδες υπέφεραν και μαρτύρησαν.

Η Σύνοδος προτείνει, επίσης, οι Σύνοδοι των αυτόνομων Εκκλησιών του Πατριαρχείου Μόσχας, εξαρχιών, μητροπολιτικών περιοχών και επισκοπών εκτός Ρωσίας να καθορίσουν τη δική τους ημέρα για μνημόσυνα μνήμης με βάση τις τοπικές ανάγκες και συνθήκες. Στις 30 Οκτωβρίου 2017 μ.Χ., ο Πατριάρχης Κύριλλος και ο Πρόεδρος Πούτιν είχαν ανοίξει στην Μόσχα το μνημείο του Τείχους της Θλίψης για όλα τα θύματα της πολιτικής καταστολής (https://www.orthodoxianewsagency.gr/patriarxeia/patriarxio_mosxas/i-rosiki-ekklisia-kathieronei-imera-mnimis-gia-ta-thymata-tis-sovietikou-diogmou/, https://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2021/09/blog-post_46.html).

Ὁ Steve Andreas ἀναφέρει: «Στήν διάρκεια τῆς Ναπολεόντειας εἰσβολῆς στήν Ρωσία, τά στρατεύματά του μάχονταν στό κέντρο μιᾶς ἀκόμη μικρῆς πόλεως, αὐτῆς τῆς ἀχανοῦς, παγωμένης χώρας, ὅταν ἐντελῶς συμπτωματικά ὁ Γάλλος Αὐτοκράτορας ἀποκόπηκε ἀπό τούς ἄνδρες του. Μιά ὁμάδα Ρώσων Κοζάκων τόν ἐντόπισε καί ἄρχισε νά τόν καταδιώκη στά στενά ὀφιοειδῆ δρομάκια. Ὁ Ναπολέων ἔτρεχε γιά νά σωθῆ καί χώθηκε στο μικρό μαγαζί ἑνός γουναρᾶ.

Μπαίνοντας στο μαγαζί ἀγκομαχώντας, εἶδε τό γουναρά καί τοῦ φώναξε μέ ἀξιοθρήνητο ὕφος:

—Σῶσε με, σῶσε με! Ποῦ μπορῶ νά κρυφτῶ;

Ὁ γουναράς εἶπε:

―Γρήγορα, κάτω ἀπό αὐτό τό σωρό μέ τίς γοῦνε στήν γωνία, καί σκέπασε τό Ναπολέοντα μέ πολλά γοῦνες.

Δέν εἶχε προλάβει νά τελειώση, ὅταν ἔκαναν τής ἐμφάνισί τους οἱ Ρῶσοι Κοζάκοι, οὐρλιάζοντας, “Ποῦ εἶναι; Τόν εἴδαμε νά μπαίνη ἐδῶ”. Παρόλες τίς διαμαρτυρίες τοῦ γουναρᾶ, ἀναστάτωσαν τό μαγαζί γιά νά βροῦν τό Ναπολέοντα. Ἔψαξαν ἀκόμη καί το σωρό μέ τίς γοῦνες, χώνοντας μέσα τά σπαθιά τους, μά δέν τόν ἀνακάλυψαν. Ἀπογοητευμένοι, τά παράτησαν κι ἔφυγαν (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/02/blog-post_274.html), όπως ακριβώς έκανε και ο Σισερά όταν ηττήθηκε από τον Βαράκ και την Δεββώρα και κατεφυγε και κρύφτηκε στο σπίτι της Ιαήλ κατω από ένα στρώμα.

Ο Προφήτης Ελισαίος πολλαπλασίασε Θαυματουργικά το λαδί της χήρας ενός Προφήτη για να βρει αυτή και τα παιδιά της χρήματα για να ξεχρεώσουν τα χρέη τους, όπως και ο Άγιος Σπυρίδωνας μετέτρεψε σε χρυσό ένα φίδι για να δώσει χρήματα σε κάποιον να ξεπληρώσει τα χρέη του και μόλις αυτός τα ξεχρέωσε, επέστρεψε το φίδι τον Άγιο και αυτός το έκανε ξανά κανονικό ζώο.

Όταν ο Θεός εμφανίστηκε στον Δίκαιο και Προπάτορα Αβραάμ και του είπε ότι θα αποκτήσει μετά τον Ισμαήλ και άλλο γιο (τον Ισαάκ) αλλά και πλήθος άλλων απογόνων, αυτός δυσπιστώντας λόγω της μεγάλης ηλικίας του για αυτό γέλασε.

Αλλά και η Σάρρα όταν ο Θεός εμφανίστηκε ξανά με την μορφή Τριών Αγγέλων ως Αγία Τριάδα στην Δρυ του Ιαμβρή, όταν ανήγγειλε ο Θεός ξανά στον Δίκαιο και Προπάτορα Αβραάμ και του είπε ότι θα αποκτήσει μετά τον Ισμαήλ και άλλο γιο (τον Ισαάκ) αλλά και πλήθος άλλων απογόνων, αυτή δυσπιστώντας λόγω της μεγάλης ηλικίας της και του άντρα της και για αυτό γέλασε.

Από τους Δώδεκα Αποστόλους ο ένας έγινε προδότης, ο Ιούδας, όπως και από τους Εφτά Διακόνους, ο ένας έγινε αιρετικός, ο Νικόλαος, ο ιδρυτής της αίρεσης του νικολαιτισμού.

Ο Σαούλ επί Δαβίδ αν και αρχικά ήταν πιστός στον Θεό δίωξε τον Δαβίδ και αποστάτησε στον Θεό, ενώ ο Σαούλ/Απόστολος Παύλος αντίθετα ενώ αρχικά ήταν εχθρός του Θεού στην συνέχεια με το όραμα Του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστό από άπιστος και διώκτης της Εκκλησίας έγινε πιστός και Απόστολος/Εθναπόστολος του Χριστού.

Τον φόρο της Δεκάτης πλήρωναν στο Αρχαίο Ισραήλ, επέβαλε η Ρωμανία σε ξένους εμπόρους και οι Τούρκοι στους υπόδουλους σε αυτούς λαούς.

Υπό τον έλεγχο των Σελευκιδών και των Ρωμαίων ήταν οι Αρχαίοι Ιουδαίοι Αρχιερείς, όπως και οι Αρχιερείς των ημέρων μας στην Ελλάδα υπό τον έλεγχο του Όθωνα, των Βενιζελικών, των βασιλικών, της χούντας και των ηγετών της αντιπολίτευσης, όπως και στην περίοδο της Οθωμανικής Κατοχής κάποιοι Αρχιερείς ήταν υπό τον έλεγχο των Τούρκων.

Τόσο ο Νώε, όσο και ο Λωτ προειδοποιούσαν ο πρώτος τον κόσμο και ο δεύτερος τους γαμπρούς του ότι ο Θεός θα καταστρέψει τον κόσμο και τα Σόδομα και τα Γόμορρα αντίστοιχα, αλλά αυτοί τους κορόιδευαν όταν τους άκουγαν και δεν τους πίστευαν.

Και έτσι όταν έγινε ο Κατακλυσμός στην γη και έπεσε φωτιά από τον ουρανό στα Σόδομα, τα Γόμορρα και στην Πεντάπολη και κατέστρεψε τους ανθρώπους των πόλεων αυτών που κορόιδευαν τον Νώε και των Λωτ, μόνο ο Νώε και ο Λωτ και οι οικογένειες τους διασώθηκαν ο μεν πρώτος μέσω της Κιβωτού που του είπε ο Θεός να κατασκευάσει και ο δεύτερος με τους δύο Αγγέλους που έστειλε ο Θεός στα Σόδομα.

ΒΡΕΣ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ (Ο 2^ος κύκλος διωγμών μόλις άρχισε). ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ φωτογραφία ,4 χρόνια ακριβώς πίσω, ἄρχιζε καὶ ἐπίσημα ὁ διωγμὸς τῆς Ἐκκλησίας μὲ φόντο καὶ ἀφορμὴ τὸν κορωνοιο...στην δευτερη, μόλις χθές,ἀνοιξε ὁ ἀσκος τοῦ Αἰόλου καὶ τοῦ διαόλου γιὰ ἕναν δεύτερο κύκλο διωγμῶν κατὰ τῶν Χριστιανῶν καὶ τῆς ἐν Χριστῷ Ἐκκλησίας.

Ἡ προηγούμενη τετραετία μονοπωλήθηκε ἀπὸ ποινικοποίηση τοῦ Χριστοῦ μὲ ὠμὲς καὶ θρασεῖς ἐπεμβάσεις τοῦ Κράτους πρὸς τὴν Ἐκκλησία .(μέχρι καὶ διήμερη ἔκαναν τὴν Ἀνάσταση).Η τωρινὴ θὰ μονοπωληθεῖ ἀπὸ τὸ ἀπύθμενο μῖσος τῶν Σοδομιτῶν πρὸς πᾶν ἀγαθὸ καὶ σέβασμα.

Ἐνδεχομένως νὰ ποινικοποιήσουν συνολικὰ τὴν Ἐλλαδικη Ἐκκλησία ὡς ἔχουσα ρατσιστικὸ καὶ ὁμοφοβικὸ λόγο .Κατι παρόμοιο μὲ τὰ δεινὰ τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τὸ 1.917 μ.Χ.,ἐν ὅσῳ ἐμεῖς θὰ ἀσχολούμαστε γιὰ τὸ ἂν θὰ πρέπει ἢ ὄχι νὰ μπαίνουν οἱ πὸ(υ)λιτικοί στοὺς Ναούς.

Παραδώσαμε ἐπὶ κορωνοδικτατορίας τὰ ἅγια μαργαριτάρια στὸν Καίσαρα καὶ τώρα αὐτὸς σὰν ἄλλο γουρούνι ἀχάριστο ποδοπατεῖ τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια τῆς οἰκογένειας, περιμένοντας νὰ κάνει τὸ ἑπόμενο βῆμα του καὶ τὸν ὁλομέτωπο πόλεμο πρὸς τὴν μεγαλύτερη Θεϊκὴ οἰκογένεια τῆς μητέρας μας Ἐκκλησίας.

Μὴν δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν, μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσουσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.(Ματθ.ζ.6-8)-(https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/02/4_16.html).

Ο Άγιος Πατρίκιος συνελήφθη από πειρατές και απελευθερώθηκε όπως και ο Καίσαρας.

Ο Προφήτης Μωυσής ανέβηκε στο Ορός Χωρήβ/Σινά για να γράψει τις δεύτερες πέτρινες πλάκες του Νομού με τις Δέκα Εντολές με την καθοδήγηση του Θεού, όπως και ο Προφήτης Ιερεμίας απήγγειλε ξανά για γράφουν σε νέο βιβλίο οι λόγοι του όταν ο βασιλιάς του Ιούδα Ιωακείμ έκαψε το πρώτο βιβλίο με τους λογούς του.

Τόσο ο τελευταίος βασιλιάς του Βασίλειου του Ισραήλ Ωσηέ, όσο και ο τελευταίος βασιλιάς του Βασίλειου του Ιούδα Σεδεκίας επαναστάτησαν ενάντια στους Ασσύριους του Σαλμανασέρ και τους Βαβυλωνίους του Ναβαχοδονόσορα του Μέγα αντίστοιχα με την υποστήριξη και συμμαχία των Αιγυπτίων.

Και στις δύο περιπτώσεις οι Αιγύπτιοι υποχώρησαν όταν προέλαυσαν εναντίον τους οι Ασσύριοι και οι Βαβυλώνιοι, ενώ στην συνέχεια κατέλαβαν τα Βασίλεια του Ισραήλ και του Ιούδα και τις πρωτεύουσες τους Σαμάρεια και Ιερουσαλήμ και τις κατέστρεψαν υστερα από πολιορκίες που έγιναν από την πείνα και κανιβαλισμοί και μετέφεραν στην εξορία τους κάτοικους τους.

Ενώ τα ίδια ακριβώς έπαθε και η Ιουδαία και η Ιερουσαλήμ όταν καταλήφθηκαν από τον στρατό του τότε Ρωμαίου στρατηγού και μετέπειτα Αυτοκράτορα Τίτου, ο οποίος κατέστρεψε τον δεύτερο Ναό του Σολομώντα, όπως ακριβώς ο Ναβαχοδονόσορας ο Μέγας είχε καταστρέψει τον πρώτο Ναό του Σολομώντα.

Ο ιερέας Πασχούρ διέταξε να χτυπήσουν οπ στρατιώτες του τον δέσμιο Προφήτη Ιερεμία, όπως ακριβώς και οι Αρχιερείς των Ιουδαίων διέταξαν τους στρατιώτες να χτυπήσουν τους δέσμιους Αποστόλους, ενώ και τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό Τον χτυπήσαν δέσμιο τόσο ο υπηρέτης των Αρχιερέων Άννα και Καϊάφα, όσο και οι Ρωμαίοι στρατιώτες και οι άντρες του Ηρώδη του Αντύπα.

Ο Άγιος Μωυσής ο Αιθίοψ, όπως και οι Άγιοι Βάρβαρος και ο Άγιος Χριστόφορος ήταν πριν γίνουν Άγιοι είτε ληστές, είτε πειρατές, είτε βάρβαροι.

Ο Αμανός της Καραμανία; θεωρούνταν το Άγιο Ορός της Συρίας.

Ο Σεβάσμιος Κυριάκος (Abba Ciriaco) και το λιοντάρι Τα ζώα έκαναν πολλές άλλες χρήσιμες υπηρεσίες για να βοηθήσουν τους Αγίους. Μερικές φορές το λιοντάρι ενεργούσε ως φύλακας του κήπου (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/02/venerable-ciriaco-y-el-leonlos-animales.html), όπως ακριβώς συνέβαινε με τον Άγιο Γεράσιμο τον Ιορδανίτης, ενώ και ο Σεραφείμ του Σάρωφ είχε σαν υποτακτικό μία αρκούδα και ο Άγιος Παίσιος ένα φίδι.

6.000 ήταν οι πιστοί στον Θεό επί Προφήτη Ηλία που δεν έκλιναν το πόδι εις τον Βάαλ και 6.000 ήταν και οι αρχικοί άντρες του Ιούδα του Μακκαβαίου.

Επί Γεδεών έφυγαν από τον στρατό του οι δειλοί πριν την μάχη με τους Μαδανιάτες, όπως και επί Ιούδα του Μακκαβαίου πριν συγκρουστεί με τον Λυσία και τον Τιμόθεο.

Το σύνθημα που έδωσε ο Ιούδας ο Μακαβαίος πριν την μάχη με τον Νικάνορα ήταν «Ο Θεός μαζί μας» και οι άντρες του Γεδεών έλεγαν πριν την μάχη με τους Μαδανιάτες «Για τον Κύριο και τον Γεδεών».

Στην μάχη με τον Τιμόθεο με τον Ιούδα τον Μακκαβαίο οι άντρες του πρώτου αλληλοσκοτώθηκαν, όπως και οι Μωαβιτες, οι Αμμωνίτες και οι Εδωμίτες όταν πολέμησαν με τον Ιωσαφάτ.

Τόσο ο ασεβής και θεομάχος Αντίοχος ο Δ΄ ο Επιφανής, όσο και ο εξίσου ασεβής και θεομάχος Ιουλιανός ο Παραβάτης, αν και αρχικά είχαν κάποιες στρατιωτικές επιτυχίες στην Δύση και δίωξαν τους Πιστούς στον Θεό και οι δύο στο τέλος ηττήθηκαν σε εκστρατείες που έκαναν στην Περσία και πέθαναν εκεί και οι δύο.

Δεν είχαν πάρα ελάχιστο ύπνο το βράδυ και δουλεύαν ο Άγιος Μέγας Φώτιος Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης, ο Οκταβιανός Αύγουστος και ο Ιουστινιανός.

Οι Εβραίοι που ήξεραν τις προφητείες του Προφήτη Ιερεμία για την πτώση και καταστροφή της Βαβυλώνας όταν είδαν ότι έρχονταν οι Μηδοπέρσες του Κύρου του Μέγα έφυγαν από αυτή και σωθήκαν, όπως και ο Λωτ έφυγε με παρεμφερή προειδοποίηση από τα Σόδομα από τους δύο Αγγέλους του Θεού πριν αυτά καταστραφούν.

Αλλά και οι Χριστιανοί έφυγαν από τα Ιεροσόλυμα όταν τα πολιορκούσαν οι Ρωμαίοι του Τίτου γνωρίζοντας την Προφητεία του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ όταν θα την πολιορκούσαν ξένα στρατεύματα.

Οι Εβραίοι ηγέτες (Σεδεκίας, Ιωάννης της Γισκάλας και Σιμών Μπαρ Γκιορά) όταν πολιορκούνταν η Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλωνίους και τους Ρωμαίους, αν και οι αρχηγοί των πολιορκητών (Ναβαχοδονόσορας και Τίτος) επέτρεπαν και αφήναν να ζει οποίον έφευγε από αυτή και παραδίνονταν σε αυτούς να ζήσει, εξόντωναν όσους μίλαγαν για ειρήνη (π.χ. τον Χανάν Μπεν Χανάν) και στο τέλος οι ίδιοι ηττήθηκαν και αιχμαλωτίστηκαν και η Ιερουσαλήμ καταστράφηκε.

Αντιστοιχα οι Καρχηδόνιοι ηγέτες (Ασδρούβας) όταν πολιορκούνταν η Καρχηδόνα από τους Ρωμαίους, αν και οι αρχηγοί των πολιορκητών (Σκιπίων Αιμιλιανός) επέτρεπαν και αφήναν να ζει οποίον έφευγε από αυτή και παραδίνονταν σε αυτούς να ζήσει, εξόντωναν όσους μίλαγαν για ειρήνη και στο τέλος οι ίδιοι ηττήθηκαν και αιχμαλωτίστηκαν και η Καρχηδόνα καταστράφηκε.

Ο Άγιος Γαβριήλ της Γεωργίας ο Δια Χριστόν Σαλός βασανίστηκε για τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό από τους Σοβιετικούς, όπως και ο Άγιος Αμβώ της Τιφλίδας από τους Τούρκους.

Εβραίοι και Χριστιανοί, Κέρκυρα 1.853 μ.Χ., Συλλογή Ε.Μ.Ε. Ένα παράδειγμα των συνεχών εντάσεων μεταξύ των Χριστιανών και των Εβραίων στην Κέρκυρα: Ζωγραφική, που απεικονίζει τη νεαρή Εβραία Σάρα μετά την βάπτισή της, με τον Μητροπολίτη Κέρκυρας και μια ομάδα Ελλήνων Ορθοδόξων κληρικών και ντόπιων Χριστιανών με τυπική φορεσιά.

Στην απέναντι πλευρά, ο ραβίνος με μια α ομάδα ντόπιων Εβραίων, ντυμένοι με την φορεσιά τους, σε κατάσταση ταραχής. Χαρακτηριστική είναι η απεικόνιση του ουρανού ανοιχτού και γαλάζιου στην Χριστιανική πλευρά και θυελλώδης μαύρος στην Εβραϊκή (https://www.jewishmuseum.gr/en/historical-background-french-and-british-rule/#/RL?rl_playlist=fwdrlPlaylistEn&rl_id=1&rl_propsobj=introObjSettingsmodernskin2, https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/02/1853.html).

Οι κύριοι διώκτες του Αγίου του Θεού, Ιωάννου του Χρυσοστόμου ήταν ο Πατριάρχης Θεόφιλος Αλεξάνδρειας και η Αυτοκράτειρα Ευδοξία. Μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Χρυσοστόμου, πικρότατη τιμωρία ανέμενε και τους δύο.

Ο μεν Θεόφιλος δαιμονίστηκε (όπως και ο δήμιος/δολοφόνος του Άγιου Κοσμά του Αιτωλού), ενώ η Ευδοξία σύντομα αρρώστησε πολύ βαριά με μία ανίατη ασθένεια, όλο το σώμα της γέμισε πληγές από τις οποίες έβγαιναν σκουλήκια (σαν τον Ηρώδη και τον Αντίοχο τον Δ΄ τον Επιφανή). Ήταν τόσο έντονη η δυσωδία που ανέδιδε το σώμα της, ώστε ήταν ανυπόφορο για οποιονδήποτε να περάσει έστω και έξω από το σπίτι της.

Οι ιατροί χρησιμοποιούσαν τα πιο ισχυρά αρώματα και ευωδέστατο θυμίαμα για να περιορίσουν τη φρικτή δυσωδία της κακιάς Βασίλισσας, αλλά δεν κατάφερναν τίποτα. Στο τέλος, η Ευδοξία πέθανε μέσα σε φρικτή αγωνία και σήψη (https://romioitispolis.gr/to-frikto-telos-tis-aytokrateiras-eydoxias-poy-prokalese-ton-martyriko-thanato-toy-agioy-ioannoy-chrysostomoy/), σαν τον Ηρώδη και τον Αντίοχο τον Δ΄ τον Επιφανή.

Σε δύο πόλεις, τα Σόδομα και τα Γόμορρα του σοδομισμού, της ανηθικότητας και του πολέμου έπεσε φωτιά από τον ουρανό για τις κακίες τους αυτές και καταστράφηκαν, όπως και στις πόλεις μίας χώρας του σοδομισμού, της ανηθικότητας και του πολέμου έπεσε φωτιά από τον ουρανό για τις κακίες τους αυτές και καταστράφηκαν, δηλαδή στις πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι στον Β΄ΠΠ με τις ατομικές βόμβες.

Η προσπάθεια του Βακχίδη σε υποστηρικτές του στην Ιουδαία να συλλάβουν με συνομωσία και αιφνιδιασμό τον Ιωανάθαν Μακκαβαίο απέτυχε και αυτοί ανακαλυφθήκαν και εκτελέστηκαν, όπως και η προσπάθεια του κυβερνήτη της Κουβάς Ντιέγκο Βελάσκεθ ντε Κουέγιαρ, να συλλάβει μέσω του Ναρβάαρεθ τον Κόρτεζ, ο οποίος συνελήφθη και εκτελεστηκε.

Την ιδιά τύχη είχε και η συνομωσία των Πάτσι και του πάπα της Ρώμης Σίτος Δ’ να εκτελέσουν τον Λαυρέντιο τον Μεγαλοπρεπή, αφού αυτοί συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν, ενώ τα ιδιά έπαθαν και ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτονας, οι οποίοι απέτυχαν να δολοφονήσουν τον τύραννο Ιππία και συνελήφθησαν με τους συνεργούς τους και εκτελέστηκαν.

Εκτέλεσε για να βγάλει από πάνω του τις ευθύνες για τον θάνατο γυναικών του ο Άγγλος βασιλιάς Ερρίκος ο Η’, όπως και ο Τιβέριος στην Αρχαία Ρώμη τον Σηιανό φορτώνοντας του και τα δικά του εγκλήματα, ενώ και ο Αντίοχος ο Δ΄ ο Επιφανής εκτέλεσε τον Ανδρόνικο για να άρει από πάνω του τις ευθύνες για τον φόνο του Δίκαιου Ιουδαίου Αρχιερέα Ονία.

Η Αγία Σολομωνή ενθάρρυνε τους εφτά γιους της να αντισταθούν στον τύραννο Αντίοχο τον Δ΄ τον Επιφανή και να δείξουν θάρρος και να μαρτυρήσουν, ενώ η ίδια πέθανε τελευταία, όπως ακριβώς έκανε και η Αγία Σοφιά με τις κόρες της Πιστή, Ελπίδα και Αγάπη.

Πολλοί τύραννοι και κατακτητές μονάρχες χρησιμοποίησαν αριστοκρατικά και ικανά μέλη από τους υπόδουλους λαούς στην υπηρεσία τους, π.χ. οι Βαβυλώνιοι και οι Πέρσες τον Προφήτη Δανιήλ και τους τρεις Παίδες εν Καμίνω, ενώ οι Τούρκοι τους Φαναριώτες.

Από την Μικρά Ασία ήρθαν λέγεται ο Δικέφαλος Αετός στις Μυκήνες των Ατρειδών, όπως και από την Πόλη, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Μικρά Ασία ήρθε ξανά ο Δικέφαλος Αετός ως σήμα στην Εκκλησιά της Ελλάδας, αλλά και για τις ομάδες ΑΕΚ και ΠΑΟΚ.

Τόσο ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός, όπως και ο Σωκράτης δεν έγραψαν οι ίδιοι κάποιο έργο, αλλά έγραψαν οι μαθητές τους στην θέση τους.

Οι Αρχαίοι Εβραίοι νήστευαν την Δευτέρα και την Πέμπτη, ενώ οι Χριστιανοί νηστεύουν την Τέταρτη και την Παρασκευή.

Αγία Κοινωνία και Μεταλαβιά τρώνε και είναι Σώμα και Αίμα του Χριστού οι Χριστιανοί, ενώ οι Αρχαίοι Εβραίοι έτρωγαν το Μάννα

ΓΝΩΡΊΖΕΤΕ; «Καθώς το 1.912 μ.Χ. απελευθερώνονταν ἀπὸ τον τουρκικό ζυγό διάφορες περιοχές και διάφορα νησιά τῆς πατρίδας μας, συνέβαινε κάτι το θαύμα στό Πολλές φορές ἡ ήμερα τῆς απελευθερώσεως συνέπιπτε με την εορτή τού πολιούχου Αγίου.

Τοῦ λέω [τοῦ ὁδηγοῦ τοῦ ταξί], ἡ Χίος ἀπελευθερώθηκε στήν ἑορτή τοῦ πολιούχου της, Αγίου Μηνᾶ (1 Νοεμβρίου). Καί ἡ Λέσβος ἐπίσης, 8 Νοεμβρίου, πού πανηγυρίζει ὁ ἀρχάγγελος Μιχαήλ στό Μανταμάδο.

Ὁ ὁδηγός παρακολουθοῦσε προσεκτικά. Τοῦ λέω, καί ἡ Θεσσαλονίκη έγινε Ελληνική ἀνήμερα τοῦ Αγίου Δημητρίου, 26 Ὀκτωβρίου. Τοῦ ἀναφέρω καί τέταρτο παράδειγμα. Καί ἡ Καστοριά ἔγινε Ἕλληνκή, στήν ἑορτή τοῦ πολιούχου της Αγίου Μηνᾶ, 1 Νοεμβρίου» (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/03/blog-post_52.html).

Για να επιστρέψετε ζωντανός από τον πόλεμο: Ψαλμός 90. Η εμπειρία των συζύγων και των μητέρων στρατιωτών κατά την διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου δείχνει ξεκάθαρα ότι μία από τις πιο αποτελεσματικές προσευχές είναι ο Ψαλμός 90, ο οποίος δόθηκε σε στρατιώτες και αξιωματικούς γραμμένος σε χαρτί ή ύφασμα.

Το κείμενο ήταν ραμμένο σε ζώνη ή φοριέται στο στήθος. Πολλοί βετεράνοι πολέμου κατέθεσαν αργότερα: πολλοί από εκείνους που θυμήθηκαν αυτά τα λόγια του βασιλιά Δαβίδ επέστρεψαν όχι μόνο ζωντανοί, αλλά ούτε καν τραυματίστηκαν.

Ψαλμός 90. Αἶνος ᾠδῆς τῷ Δαυΐδ. Ο ΚΑΤΟΙΚΩΝ ἐν βοηθείᾳ τοῦ ῾Υψίστου, ἐν σκέπῃ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ αὐλισθήσεται. 2 ἐρεῖ τῷ Κυρίῳ· ἀντιλήπτωρ μου εἶ καὶ καταφυγή μου, ὁ Θεός μου, καὶ ἐλπιῶ ἐπ᾿ αὐτόν, 3 ὅτι αὐτὸς ρύσεταί σε ἐκ παγίδος θηρευτῶν καὶ ἀπὸ λόγου ταραχώδους. 4 ἐν τοῖς μεταφρένοις αὐτοῦ ἐπισκιάσει σοι, καὶ ὑπὸ τὰς πτέρυγας αὐτοῦ ἐλπιεῖς· ὅπλῳ κυκλώσει σε ἡ ἀλήθεια αὐτοῦ. 5 οὐ φοβηθήσῃ ἀπὸ φόβου νυκτερινοῦ, ἀπὸ βέλους πετομένου ἡμέρας, 6 ἀπὸ πράγματος ἐν σκότει διαπορευομένου, ἀπὸ συμπτώματος καὶ δαιμονίου μεσημβρινοῦ. 7 πεσεῖται ἐκ τοῦ κλίτους σου χιλιὰς καὶ μυριὰς ἐκ δεξιῶν σου, πρὸς σὲ δὲ οὐκ ἐγγιεῖ· 8 πλὴν τοῖς ὀφθαλμοῖς σου κατανοήσεις καὶ ἀνταπόδοσιν ἁμαρτωλῶν ὄψει. 9 ὅτι σύ, Κύριε, ἡ ἐλπίς μου· τὸν ῞Υψιστον ἔθου καταφυγήν σου. 10 οὐ προσελεύσεται πρὸς σὲ κακά, καὶ μάστιξ οὐκ ἐγγιεῖ ἐν τῷ σκηνώματί σου. 11 ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ τοῦ διαφυλάξαι σε ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου· 12 ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου· 13 ἐπὶ ἀσπίδα καὶ βασιλίσκον ἐπιβήσῃ καὶ καταπατήσεις λέοντα καὶ δράκοντα. 14 ὅτι ἐπ᾿ ἐμὲ ἤλπισε, καὶ ρύσομαι αὐτόν· σκεπάσω αὐτόν, ὅτι ἔγνω τὸ ὄνομά μου. 15 κεκράξεται πρός με, καὶ ἐπακούσομαι αὐτοῦ, μετ᾿ αὐτοῦ εἰμι ἐν θλίψει· ἐξελοῦμαι αὐτόν, καὶ δοξάσω αὐτόν. 16 μακρότητα ἡμερῶν ἐμπλήσω αὐτὸν καὶ δείξω αὐτῷ τὸ σωτήριόν μου (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/03/90.html).

Σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης οι Ρωμαίοι διόριζαν για κάποιο χρονικό διάστημα έναν στρατιωτικό ηγέτη με έκτακτες εξουσίες, τον δικτάτορα εν καιρό πολέμου, όπως ακριβώς και οι Αρχαίοι Ισραηλίτες είχαν τους Κριτές.

Προσπαθούσαν να βρουν οι Αρχιερείς των Εβραίων κάποια παράβαση των Ιουδαϊκών νόμων στους λογούς Του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού για να Τον καταδικάσουν, όπως ακριβώς έκαναν και με τον Προφήτη Ιερεμία, ενώ και οι δύο προειδοποιούσαν για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από ξένους λαούς αν οι κάτοικοι της δεν μετανοούσαν (τους Βαβυλωνίους και τους Ρωμαίους αντίστοιχα), όπως ακριβώς και έγινε στην συνέχεια.

Τόσο ο Δίκαιος Ιώβ, όσο και ο Προφήτης Ιερεμίας σε μία στιγμή απόγνωσης τους και οι δύο καταράστηκαν την στιγμή που γεννήθηκαν.

Ο Πτολεμαιος Φιλοπάτωρ έπαθε στον Ναό του Σολομώντα ότι και ο Ηλιόδωρος των Σελευκιδών.

Ο Ιωάς δολοφονήθηκε από τους δούλους του, τον Μωαβίτη Ιωζαβάδ και τον Αμμωνίτη Ζαβάδ, όπως ακριβώς και ο Αλ Μουταβακίλ των Αββασιδών από τον δούλο του, ενώ ο βασιλιάς του Ιούδα Ιωσαφάτ πολέμησε με τους Αμμωνίτες και τους Μωαβιτες.

Ο λαός εξεγέρθηκε και σκότωσε τους σφετεριστές (μαζί με τον στρατό) που σκότωσαν τον βασιλιά Αμμών, τον πατέρα του Ιωσία τον οποίο και ανέβασαν στον θρόνο, όπως ακριβώς και στην Ρωμανία ο στρατός και ο λαός εξεγέρθηκαν και σκότωσαν τον τύραννο και σφετεριστή του θρόνου από τον Αυτοκράτορα Μαυρίκιο, τον τύραννο Φωκά και έβαλαν στην θέση του τον Ηράκλειο.

Στην Αρχαία Αθήνα, όταν γίνονταν μοιχεία οι δράστες εκτελούνταν, όπως και στο Αρχαίο Ισραήλ με λιθοβολισμό.

Τόσο στους Αρχαίους Πέρσες, Έλληνες, Ρωμαίους και Εβραίους υπήρχε άσβεστο πυρ.

Τόσο ο Άγιος Ιωάννης ο Καλυβίτης, όσο και ο Άγιος Πορφύριος έφυγαν και οι δύο κρυφά σε μικρή ηλικία και έγιναν Μοναχοί στο Άγιο Όρος.

Όταν ο Αδάμ πέθανε μετά από μια μακρά επίγεια ζωή, τα παιδιά έχτισαν έναν βωμό πάνω από τον τάφο του και πριν από τον Κατακλυσμό, ο Νώε πήρε το κεφάλι του Αδάμ στην κιβωτό ως ευλογία για την ανθρωπότητα. τότε ο Νώε το έδωσε στον μεγαλύτερο γιο του, τον Σημ.

Σύμφωνα με την ιστορία, ο Σημ έχτισε την πόλη της Γιάφα και έθαψε το κεφάλι του Αδάμ εκεί, χτίζοντας έναν λόφο στον τόπο ταφής, και κοντά ίδρυσε την πόλη της Ιερουσαλήμ, ο πρώτος βασιλιάς της οποίας, όπως λένε, ήταν ο ίδιος (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/03/blog-post_704.html).

ΜΕΓΑΣ ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΙΣΡΑΉΛ. Σύμφωνα με τον ιστορικό Φλάβιο Ιώσηπο ο Αλέξανδρος ενώ πολιορκούσε την Τύρο, ζήτησε την βοήθεια των Ισραηλιτών στέλνοντας απεσταλμένους στα Ιεροσόλυμα.

Όμως ο Αρχιερέας των Εβραίων απάντησε ότι δεν μπορούν να του δώσουν στρατιωτική βοήθεια, επειδή έχουν όρκους με τους Πέρσες που δεν μπορούν να τους πατήσουν, επειδή βάση αυτών των παλαιών όρκων τους, από τα χρόνια του Κύρου, τους είχε επιτραπεί η ανοικοδόμηση του Ναού του Σολομώντα! Μια στάση που ομολογουμένως δείχνει τιμιότητα και δεν αποτελούσε υπεκφυγή.

Τότε, με την άρνηση αυτή των Εβραίων, μπαίνουν στην μέση οι Σαμαρείτες, οι αιώνιοι εχθροί, συκοφαντούν στον Αλέξανδρο τους Εβραίους, ωθώντας τον να τους τιμωρήσει γκρεμίζοντας τον Ναό τους και να δώσει σε αυτούς άδεια για να χτίσουν άλλον Ναό στο όρος Γαριζείν!

Πράγματι ο Αλέξανδρος, αποφασίζει να τιμωρήσει τα Ιεροσόλυμα που δεν τον υπάκουσαν, αλλά πλησιάζοντας στην Πόλη, βλέπει ξαφνικά να βγαίνουν να τον προϋπαντήσουν με λαμπρότητα και τιμή ο Αρχιερέας των Ιουδαίων και οι ιερείς των Ιεροσολύμων!

Τότε ο Αλέξανδρος κάνει κάτι απρόσμενο! Κατεβαίνει από το άλογό του και προσκυνεί τον Αρχιερέα! Οι Μακεδόνες κατεπλάγησαν και ο Παρμενίωνας ενοχλημένος τολμά να του πει: “Αλέξανδρε, εσύ που προσκυνήσαι υπό πάντων, προσκυνείς τον Αρχιερέα των Ιουδαίων”; Τότε ο Αλέξανδρος απαντά:

“Δεν προσκυνώ αυτόν, αλλά τον Θεό του, που του έδωσε την Αρχιεροσύνη! Διότι αυτόν είδα με το σχήμα του, στον ύπνο μου, όταν βρισκόμουν στο Δίον της Μακεδονίας και σκεπτόμουν με τον εαυτό μου πώς θα μπορέσω να νικήσω και να εδραιωθώ στην Ασία, παραγγέλοντάς μου να μην προβληματίζομαι, αλλά με θάρρος να προχωρήσω, διότι αυτός θα ηγείται της στρατιάς μου και θα μου παραδώσει την εξουσία των Περσών”!

Τότε έγινε κάτι ακόμη πιο ασυνήθιστο! Ο Αρχιερέας Ίαδδος (Jaddus) οδήγησε τον Αλέξανδρο μέσα στον Ναό του Σολομώντος, πράγμα απαγορευμένο για κάποιον εθνικό, όπου ο Έλληνας Βασιλιάς προσέφερε θυσία στον αληθινό Θεό, τον Βασιλέα των Βασιλέων! Αυτόν που αργότερα θα αρνηθούν και θα σταυρώσουν οι ίδιοι οι Εβραίοι…

Κι όμως, εκεί, εκείνη την στιγμή, είχε δημιουργηθεί η μεγάλη συνάντηση! Η μεγάλη γέφυρα! Το μελλοντικό πέρασμα, τα θεμέλια και η υποδομή του μετέπειτα Χριστιανισμού, που χάρη στην Πρόνοια του Θεού, θα απλώνονταν με την Ελληνική γλώσσα και θα μεγαλουργούσε ατόφια και ανόθευτα στην καθ΄ ημας Ανατολή, σε όλο εκείνο τον τεράστιο τόπο που θα απλωνόταν η Ελληνική Αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου… Τόπου που αργότερα θα γινόταν η καρδιά της Ορθοδοξίας και η βάση της άλλης, της νεότερης, της Βυζαντινής μας Αυτοκρατορίας…

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΠΛΗΞΗ

Εκεί μέσα στον Ναό έπειτα, ο Αρχιερέας έλυσε το μυστήριο της τόσο λαμπρής υποδοχής και της ανεξήγητης, επιτετραμένης εισόδου στον ιερό χώρο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δείχνοντας και διαβάζοντάς του ένα χειρόγραφο με την Προφητεία του Δανιήλ, που ανέφερε ότι θα έλθει κάποιος Βασιλιάς των Ελλήνων (“τράγος αιγών” – Αιγές ονομαζόταν η πρώτη πρωτεύουσα των Μακεδόνων), που θα συντρίψει εντελώς τον Βασιλιά των Περσών:

“και ιδού τράγος αιγών ήρχετο από λιβός επί πρόσωπον πάσης της γης και ουκ ην απτόμενος της γης, και τω τράγω κέρας θεωρητόν αναμέσον των οφθαλμών αυτού.…… Και ήλθεν έως του κριού του τα κέρατα έχοντος, ου είδον, εστώτος ενώπιον του Ουβὰλ και έδραμε προς αυτὸν εν ορμή της ισχύος αυτού.

……και είδον αυτόν φθάνοντα έως του κριού, και εξηγριάνθη προς αυτόν και έπαισε τον κριόν και συνέτριψεν αμφότερα τα κέρατα αυτού, και ουκ ην ισχύς τω κριώ του στήναι ενώπιον αυτού. και έρριψεν αυτόν επί τη γην και συνεπάτησεν αυτόν, και ουκ ην ο εξαιρούμενος τον κριόν εκ χειρός αυτού. και ο τράγος των αιγών εμεγαλύνθη έως σφόδρα, και εν τω ισχύσαι αυτόν συνετρίβη το κέρας αυτού το μέγα……….

……….Και εγένετο εν τω ιδείν με, εγώ Δανιήλ, την όρασιν και εζήτουν σύνεσιν, και ιδού έστη ενώπιον εμού ως όρασις ανδρός. και ήκουσα φωνήν ανδρός αναμέσον του Ουβάλ, και εκάλεσε και είπε. Γαβριήλ, συνέτισον εκείνον την όρασιν……και είπεν…….ο κριός, ον είδες, ο έχων τα κέρατα βασιλεύς Μήδων και Περσών. ο τράγος των αιγών βασιλεύς Ελλήνων……”” Δανιήλ Η’’, 5 ,6, 7-8, 15, 19, 20.

Από αυτή την Προφητεία του Προφήτη Δανιήλ, οι Εβραίοι γνώριζαν ποιος ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος και τι έμελλε να κάνει και γι΄ αυτόν τον υποδέχτηκαν με τέτοιες τιμές και του άνοιξαν τον ίδιο τον Ναό τους! Τότε ο Αλέξανδρος, μια με το όραμα, μια με την Προφητεία, σιγουρεύτηκε απόλυτα, ευχαριστήθηκε και προχώρησε έπειτα με απίστευτο θάρρος και ορμή, συντρίβοντας πράγματι τους Πέρσες…

Πριν φύγει όμως από την Ιερουσαλήμ, ζήτησε να τοποθετηθεί τιμητικά το άγαλμα του στον Ναό. Τότε ο Αρχιερέας του εξήγησε ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει λόγω της θρησκείας τους, ποτέ και για κανέναν, και πως κανενός το άγαλμα δεν έχει μπει εκεί. Αλλά για να δείξει πόσο αγαπητός και σεβαστός τους ήταν ο Αλέξανδρος, ο Αρχιερέας των Ιουδαίων πρότεινε κάτι άλλο:

Όλα τα άρρενα Εβραιόπουλα που θα γεννιούνταν εκείνον τον χρόνο, θα έπαιρναν το όνομα του ευσεβούς Έλληνα Βασιλιά και θα ονομάζονταν “Αλέξανδροι”! Η δε εποχή από εδώ και πέρα, θα ονομαζόταν επισήμως “Αλεξανδρινή” (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/02/blog-post_887.html).

Συμπερασματικά, θα μπορούσε να πει κάνεις, ότι το ιερό βιβλίο της Αγίας Γραφής, εξετάζοντας πολλά από τα περιστατικά του, περιέχει πολλά γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας, τα οποία είναι πάντα ιδιαίτερα διδακτικά για όλους τους αναγνώστες του.

ALOPHX.BLOGSPOT.COM

Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2024

ΟΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ 4

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου