ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΑΝΟΔΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΩΝ, ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΩΝ, ΝΕΟΦΑΣΙΣΤΙΚΩΝ, ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΩΝ, ΚΑΙ ΝΕΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΑΝΟΔΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΩΝ, ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΩΝ, ΝΕΟΦΑΣΙΣΤΙΚΩΝ, ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΩΝ, ΚΑΙ ΝΕΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

 Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ   

Η εποχή μας    θυμίζει κατά πολύ την αντίστοιχη που επικρατούσε την εποχή που ακολουθήσε τον Α’ΠΠ, τον Μεσοπόλεμο και τον Β’ΠΠ. Έτσι, στην εποχή μας, όπως τότε, αμέσως μετά την λήξη του Α’΄ΠΠ σύνεση η διάλυση της Ρωσικής και της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, οι οποίες έχασαν πολλά εδάφη προς όφελος μειονοτήτων, οι οποίες δημιούργησαν ανεξάρτητα κράτη, έστω και προσωρινά, ενώ αλλά εδάφη τους δόθηκαν σε άλλα κράτη.

[Ο δε Α’ΠΠ και οι καταστροφές, μαζί με τις μεγάλες απώλειες οδήγησαν την άνοδο στην εξουσία των δικτατορών Λένιν, Μουσολίνι, Χίτλερ και Στάλιν, όπως και ένας Γ’ΠΠ μπορεί να οδηγήσει στην άνοδο εκ νέου τέτοιων ηγετών στην εξουσία των κρατών της Ευρώπης και του κόσμου.

Και όπως για κάποιους ο Α΄ΠΠ και Β΄ΠΠ ήταν η συνέχεια του ιδίου πολέμου σε δύο ημίχρονα, με ενδοιασμό στάδιο και ανακωχή τον Μεσοπόλεμο κατά την διάρκεια του οποίου πολλά από αυτά ανήλθαν στην εξουσία, έτσι και σε έναν Γ’ΠΠ μπορεί αυτός να έχει δύο ημίχρονα με ένα ενδιάμεσο στάδιο ανακωχής (https://alophx.blogspot.com/2022/03/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_95.html), κατά το οποίο πολλά νέα καθεστώτα, νεοκομμουνιστικά, νεοφασιστικά, ή νεοναζιστικά έρθουν όπως στον Α’ΠΠ και τον Μεσοπόλεμο στην εξουσία για να πάρουν μετά από λιγο χρονικό διάστημα την ρεβάνς.

Και όπως αρχικά, πριν αναλάβουν την εξουσία οι Λένιν (που όπως και ο Στάλιν ονομάζονταν και δήθεν «κόκκινος Τσάρος του λαού»), Χίτλερ και Στάλιν (που ήταν αυτός που έδωσε με πρόταση που έκανε και έγινε αποδεκτή από τον Λένιν να πάρει η Τσαρική Ρωσία το όνομα ΕΣΣΔ) ήταν αρχικά άγνωστοι στο ευρύτερο κοινό των κρατών τους και των επαρχιών τους, έτσι μπορεί να γίνει και με μία εκ νέου άνοδο στην εξουσία αγνώστων αρχικά δικτατορών στις χώρες της Ευρώπης.

Στην άνοδο στην εξουσία των δικτατορών αυτών (Λένιν, Μουσολίνι) εν μέσω Α’ΠΠ (αλλά και στον Μεσοπόλεμο με τους Χίτλερ, Στάιν και Φράνκο) βοήθησε και το σημαντικό μέρος του στρατού και του στόλου που πήρε το μέρος τους (όπως έγινε με την επανάσταση στην Γερμανία στο Κίελο και άλλες πόλεις το 1.918 μ.Χ. που οδήγησε στην πτώση του Κάιζερ, όπως και το πραξικόπημα του Λένιν το 1.917 μ.Χ. οδήγησε στην πτώση του Τσάρου-https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html).

Κάτι που μπορεί να συμβεί στις ίδιες χώρες και στις μέρες μας στις χώρες αυτές μέσα από έναν Γ’ΠΠ και την άνοδο με την βοήθεια του στρατού ή του στόλου (υπό την ηγεσία αξιωματικών, ανωτέρων ή κατωτέρων, στρατηγών ή και Ναυάρχων) εάν αυτός εξεγερθεί ή κάνει πραξικόπημα πάρει την εξουσία και επιβάλει εκ νέου νεοφασιστικά, νεοναζιστικά ή νεοκομμουνιστικά καθεστώτα στα κράτη αυτά.

Όπως ακριβώς έγινε προσπάθεια (ή επετεύχθη π.χ. στην Ελλάδα με την χούντα) να συμβεί με την οργάνωση «Stay Behind»/«Gladio» κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου στην Γερμανία, την Ιταλία , στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της ΕΕ, τότε ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ (https://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html), αλλά και πιο πρόσφατα στις μέρες μας στην Γερμανία με την θεωρουμένη ως απόπειρα πραξικοπήματος των Reichsburger και την προσπάθεια επιβολής εκ νέου ενός Ράιχ στην Γερμανία (https://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html).

Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάει κάνεις ότι τα Σοβιέτ ήταν συμβούλια εργατών και στρατιωτών και ναυτών (του πολεμικού στόλου), ενώ και οι μελανοχίτωνες του Μουσολίνι και οι Φαιοχιτώνες του Χίτλερ ήταν βετεράνοι του Ιταλικού και του Γερμανικού στρατού αντίστοιχα.

Και όπως η άνοδος εν μέσω του Α΄ΠΠ στην εξουσία του μασόνου Κερένσκι και η ήττα και καταστροφή του στρατού και της οικονομίας της Ρωσίας με την νέα επίθεση που εξαπέλυσε ενάντια στους Γερμανούς οδήγησε στην πλήρη καταστροφή του καθεστώτος του και την άνοδο με πραξικόπημα και εμφύλιο των μπολσεβίκων του Λένιν στην Ρωσία.

Αντίστοιχα, μία άνοδος εν μέσω Γ’ΠΠ νεοκομμουνιστών στην Ρωσία ή νεοφασιστών και νεοναζιστών στην εξουσία της Ιταλίας και της Γερμανίας και αν αυτοί υποστούν συντριπτική ήττα του στρατού και των οικονομίων τους με νέες επιθέσεις που θα εξαπολύσουν κατά των εχθρών τους, αυτό μπορει να οδηγήσει στην πλήρη καταστροφή των καθεστώτων τους και την άνοδο με πραξικόπημα και εμφύλιο των εχθρών τους στην εξουσία των κρατών τους.

Στις μέρες μας βέβαια έχουν γίνει μεταμοντέρνα πραξικοπήματα των τράπεζων και της τρόικας (ΔΝΤ, Γερμανική ΕΕ, ΗΠΑ) σε κράτη της ΕΕ και την επιβολή σε αυτές πραξικοπήματα κυβερνήσεων διορισμένους από αυτή τραπεζιτών, αφού έριξαν πρωτα τους νόμιμα εκλεγμένους (αλλά και διεφθαρμένους και γελοίους ηγέτες των κρατών αυτών) ηγέτες τους, π.χ. με τον Λουκά Παπαδήμο που πήρε την θέση του Γεωργίου Παπανδρέου του Νεότερου στην Ελλάδα και τον Μόντι που πήρε την θέση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία.

Επίσης, όπως στην Ευρώπη κυριαρχούσε στον Μεσοπόλεμο και τον Β’ΠΠ ο Ιταλογερμανικός Άξονας με μεγάλο έταιρο την Γερμανία του Γ’ Ράιχ και μικρότερο την φασιστική Ιταλία, έτσι και στις μέρες μας κυριαρχεί στην ΕΕ ο Γαλλογερμανικός Άξονας με μεγάλο έταιρο την Γερμανία του Δ’ Ράιχ/ΕΕ και μικρότερο την Γαλλία, σε μία συμμαχία δεκαετιών, όπως ακριβώς για πολλές δεκαετίες είχαν συμμαχία οι Γερμανοί και οι Ιταλοί πριν τον Α’ΠΠ, στον Β’ΠΠ, αλλά και στις μέρες μας (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_56.html)].

Αντίστοιχα, στην εποχή μας, με την λήξη του Ψυχρού Πολέμου και την διάλυση της ΕΣΣΔ, η χώρα που την διαδέχθηκε, η Ρωσία, έχασε πολλά εδάφη προς όφελος μειονοτήτων, οι οποίες δημιούργησαν ανεξάρτητα κράτη, έστω και προσωρινά, ενώ άλλα εδάφη τους δόθηκαν σε άλλα κράτη

Έτσι και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις με την διάλυση της Μεγάλης Ρωσικής Αυτοκρατορίας και της ΕΣΣΔ, οι Βαλτικές χώρες έγιναν ανεξάρτητες, όπως επίσης και η Φιλανδία, η Ουκρανία, οι χώρες του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας, ενώ στην συνέχεια σε όλες αυτές ξέσπασαν βίαιο εμφύλιοι πόλεμοι που διέλυσαν τα κράτη αυτά και εδωσαν και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις το δικαίωμα να επέμβει για να επιβάλει σε πολλά από αυτά ξανά την εξουσία της (https://alophx.blogspot.com/2022/03/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_92.html, https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_13.html, https://alophx.blogspot.com/2022/02/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2020/10/2020-1940-1973.html, https://alophx.blogspot.com/2020/11/1918-2020.html).

Εκτός αυτών, η Δύση, τόσο η Γερμανία αρχικά με τα «Ελευθέρα Σώματα» (https://alophx.blogspot.com/2024/01/freikoros-odessa.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html), όσο και οι Αγγλογάλλοι, οι Αμερικανοί, οι Ιάπωνες, οι Ιταλοί και οι Έλληνες και τα μέλη της Αντάντ, εκτός της Ρωσίας, επενέβησαν στον Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο και στην εμφύλια σύρραξη στην Ουκρανία για να επιβάλουν σε αυτές τις χώρες υποτελή στην Δύση φιλοδυτικά καθεστώτα, όσο και με την χρηματοδότηση πραξικοπημάτων και εξεγέρσεων σε αυτά, τόσο από στρατηγούς, όσο και από εθνικιστικές οργανώσεις που στηρίζονταν και χρηματοδοτούνταν από την Δύση.

Παράλληλα, οι χώρες αυτές δημιουργήσαν και την λεγομένη «Μικρή» ή «Βαλκανική Αντάντ», από χώρες όπως η Γιουγκοσλαβία, η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Πολωνία, η Τσεχοσλοβακία και η Ρουμάνια για να εμποδίσουν την κάθοδο της Σοβιετικής Ρωσίας στην Μαύρη Θάλασσα και την Μεσόγειο, όπως και το εμπόριο της, ενώ για τον ίδιο λόγο συμμάχησαν με την Τουρκιά των Κεμάλ και Ινονού, την οποία εξόπλισαν ως αντίβαρο στην Ρωσία.

Αν και η χώρα αυτή (η Τουρκία) το έπαιζε σε διπλό ταμπλό και παράλληλα κατά την διάρκεια της Μικρασιάτικης Εκστρατείας, και λόγω της συμμέτοχης της Ελλάδας στο πλευρό της Αντάντ και των Λευκών Ρώσων στον Ρωσικό Εμφύλιο στην Ουκρανία, κάτι το οποίο έστρεψε την «κόκκινη Ρωσία» του Λένιν προς την Τουρκία για εκδίκηση και λόγω συμφερόντων ενάντια στην Ελλάδα.

Ο δε Ρωσικός Εμφύλιος πόλεμος έληξε με την ήττα και την εκδίωξη των Λευκών και των δυτικών συμμάχων και των στρατών και των μισθοφόρων τους από διαφορά κράτη (π.χ. την λεγομένη Τσεχοσλοβακική Λεγεώνα) τους από τις πάλαι ποτέ περιοχές της Ρωσικής Τσαρικής Αυτοκρατορίας, όπως και με την επίσημη ίδρυση της ΕΣΣΔ/Σοβιετικής Ένωσης (το ονομα αυτό προτάθηκε από τον Στάλιν, τότε επίτροπο εθνοτήτων και έγινε δεκτό από τον Λένιν) το 1.922 μ.Χ., αμέσως μετά το τέλος του Ρωσικού Εμφυλίου.

Αντίστοιχα στην εποχή μας, η Δύση, τόσο η Γερμανία με τις  ΜΚΟ (https://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2022/03/blog-post.html), όσο και οι Αμερικανοί, οι Αγγλογάλλοι, οι Ιάπωνες, οι Ιταλοί και οι Έλληνες και τα μέλη του ΝΑΤΟ, εκτός της Ρωσίας, επενέβησαν στον νέο Ρωσικό Εμφύλιο το 1.993 μ.Χ. και στην επιβολή με την βία του Γιέλτσιν και των υποταγμένων στην Δύση και πληρωμένων από αυτή διεφθαρμένων Ρώσων ολιγαρχών, όπως  και στην ανεξαρτησία της Ουκρανίας για να επιβάλουν σε αυτές τις χώρες υποτελή στην Δύση φιλοδυτικά καθεστώτα, όσο και με την χρηματοδότηση πραξικοπημάτων και εξεγέρσεων σε αυτά, τόσο από στρατηγούς, όσο και από εθνικιστικές οργανώσεις που στηρίζονταν και χρηματοδοτούνταν από την Δύση.

Παράλληλα, οι χώρες της Δύσης επέκτειναν το ΝΑΤΟ που δημιουργήθηκε το 1,949 μ.Χ. σε χώρες του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας, όπως της πρώην Γιουγκοσλαβίας (Σλοβενία, Κροατία, Σκοπιά), η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Πολωνία, η Τσεχοσλοβακία και η Ρουμάνια για να εμποδίσουν την κάθοδο της Ρωσίας στην Μαύρη Θάλασσα και την Μεσόγειο, όπως και το εμπόριο της, ενώ για τον ίδιο λόγο συμμάχησαν με την Τουρκία του Ερντογάν (και των κεμαλικών πριν από αυτόν), την οποία εξόπλισαν ως αντίβαρο στην Ρωσία.

[Η δε μοναρχική Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε λόγω των καταπιεστικών πολικών του Σέρβου βασιλιά Αλέξανδρου του Α΄ στον Μεσοπόλεμο και του Κροάτη εθνικιστή Πάβελιτς κατά τον Β΄ΠΠ (με μισό εκατομμύριο Σέρβους νεκρούς, κάτι που όλοι θυμόνταν στους μετέπειτα πολέμους στην Γιουγκοσλαβία), όπως και η κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία του Τίτο, όπως και η Νέα Γιουγκοσλαβία του Μιλόσεβιτς, διαλύθηκε λόγω των καταπιεστικών πολικών τους και τα εθνικιστικά εγκλήματα και του Κροάτη εθνικιστή Ντούτσμαν και του ισλαμιστή ηγέτη Ιζμπετέκοβιτς, σαν τα ισλαμικά ναζιστικά Χάντζαρ SS στον Β΄ΠΠ].

Αν και η χώρα αυτή (η Τουρκία) το έπαιζε σε διπλό ταμπλό και παράλληλα κατά την διάρκεια των πολέμων στην πρώην ΕΣΣΔ, άλλα και στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο στην εποχή μας-…, και λόγω της συμμέτοχης της Ελλάδας στο πλευρό του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, κάτι το οποίο έστρεψε την «Νέα Ρωσία» του Πούτιν προς την Τουρκία για εκδίκηση και λόγω συμφερόντων ενάντια στην Ελλάδα.

Ο δε Ρωσικός Εμφύλιος πόλεμος που ξεκίνησε το 1.993 μ.Χ. έληξε με την ήττα και την εκδίωξη των Ρώσων ολιγαρχών και των δυτικών συμμάχων, εταιρειών και των ΜΚΟ τους με το πραξικόπημα των Σιλοβίκι το 1.999 μ.Χ. (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html, https://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post.html), τους από τις πάλαι ποτέ περιοχές της ΕΣΣΔ, όπως και με την επίσημη ίδρυση της ΕΣΣΔ/Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης/Κοινότητας/ΕΟΚ (το ονομα αυτό προτάθηκε από τον Ντούγκιν, τότε Προεδρικό σύμβουλο και έγινε δεκτό από τον Πούτιν) το 2015 μ.Χ..

Αμέσως μετά, οι δυτικοί αντέδρασαν, όχι μόνο με την υποστήριξη της Λατινικής Νομισματικής Ένωσης που διαλύθηκε λίγο μετά (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_62.html), άλλα και με την εκδίωξη της ΕΣΣΔ από την Κοινωνία των Εθνών (https://alophx.blogspot.com/2016/09/blog-post_49.html) και την επιβολή κυρώσεων, άλλα παράλληλα και με την οικονομικοπολιτικοενεργεικακή συμμαχία της Ρωσίας με την Γερμανία μέσω των συνθήκων του Ραπάλο, άλλα και του Συμφώνου Μολότωφ-Ρίμπεντροπ μετέπειτα,.

Οι δυο αυτές συμφωνίες είχαν και οι δύο πολλούς κρυφούς ορούς και ανταλλάγματα μεταξύ αυτών των δύο χωρών για την κρυφή κατασκευή οπλών, δημιουργία και εκπαίδευση στρατών, άλλα και τον διαμοιρασμό γειτονικών σε αυτά τα κράτη χωρών μεταξύ τους.

Την ίδια περίοδο ανέβηκαν στην Ευρώπη, η οποία σαρώνονταν από μία τεράστια οικονομική κρίση, η οποία έσκασε αρχικά στις ΗΠΑ το 1.929 μ.Χ. με το Παγκόσμιο οικονομικό κραχ (https://alophx.blogspot.com/2017/09/1873-1929-2008.html) και στην συνέχεια εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη και διέλυσε την Λατινική Νομισματική Ένωση (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_62.html), πολλά αντιρωσικά, εθνικιστικά, ακροδεξιά και εθνικιστικά καθεστώτα, ως αντίβαρο στην απειλή του κομμουνισμού της ΕΣΣΔ,.

[Σε μία περίπτωση ενός κραχ σαν του 1.929 μ.Χ. στις ΗΠΑ, αυτές, μπορεί όπως έκανε και ο Ρούζβελτ στην περίπτωση αυτή, να αποσύρουν στρατεύματα τους από το εξωτερικό και τις βάσεις τους από άλλες χώρες, λόγω οικονομικών δυσκολιών και μη ικανότητας συντήρησης τους και να γυρίσουν στην απομόνωση τους, όπως ακριβώς πριν τον Α’ΠΠ και τον Μεσοπόλεμο, αλλά και λόγω άλλων αιτίων, π.χ. εμφυλίου λόγω νοθείας στις ΗΠΑ, τρομοκρατικές επίθεσής, φυσικές καταστροφές ή μέρος ή και όλα αυτά μαζί (http://alophx.blogspot.com/2020/09/yellowstone.html, http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_68.html, http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_69.htm, http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_20.html, http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_23.html, http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_48.html, http://alophx.blogspot.com/2019/11/blog-post_3.html, http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_67.html, https://alophx.blogspot.com/2022/10/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/01/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2021/02/blog-post.html).

[Ο Β.ΠΟΥΤΙΝ ΕΒΑΛΕ ΦΩΤΙΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ: «ΈΓΙΝΕ ΜΕΓΑΛΗ ΝΟΘΕΙΑ ΣΤΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2020 μ.Χ.– ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ «ΗΓΕΤΗΣ» Ο ΜΠΑΪΝΤΕΝ»– Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο Β.ΠΟΥΤΙΝ ΓΛΕΝΤΑΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ...ΜΥΡΙΖΕΙ ΜΠΑΡΟΥΤΙ:«ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΕΙ ΕΝΑ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΟ ΠΛΗΓΜΑ» (https://oimos-athina.blogspot.com/2024/01/blog-post_31.html)!

Η Γερμανία εξετάζει το ενδεχόμενο στρατολόγησης αλλοδαπών. Η Γερμανία μπορεί να επιτρέψει σε ξένους πολίτες να υπηρετήσουν στον στρατό της, δήλωσε υψηλόβαθμος βουλευτής στην Deutsche Welle στις 22 Ιανουαρίου.

Ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους έθεσε την ιδέα την περασμένη εβδομάδα, καθώς η Bundeswehr αγωνίζεται να βρει αρκετούς στρατιώτες εν μέσω απειλών από την Ρωσία. Η πρόταση έχει υποστήριξη από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του, καθώς και από τους Ελεύθερους Δημοκράτες (fdp) και την αντιπολίτευση Χριστιανοδημοκρατική Ένωση.

Ένας Ευρωπαϊκός στρατός: Το μέλος του fdp Marie-Agnes Strack-Zimmermann, Πρόεδρος της επιτροπής άμυνας του κοινοβουλίου, είπε ότι στρατιώτες του Γερμανικού στρατού θα μπορούσαν αρχικά να προέρχονται από άλλα έθνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και από χώρες που βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για ένταξη στην ΕΕ. Είπε ότι οι νομοθέτες πρέπει «να σκεφτούν λίγο πιο τολμηροί και μεγαλύτεροι και πιο Ευρωπαϊκοί».

Ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας Boris Pistorius ανέφερε επίσημα – προσέξτε επίσημα – ότι η Γερμανία πάει σε πόλεμο με την Ρωσία και ο Γερμανικός λαός θα πρέπει να προετοιμαστεί. Boris Pistorius (Γερμανός Υπουργός Άμυνας): Πάμε σε πόλεμο με την Ρωσία πρέπει να προετοιμαστούμε. Η Γερμανία πρέπει να συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο μιας στρατιωτικής σύγκρουσης με τη Ρωσία, επομένως η Γερμανία πρέπει να οπλιστεί, δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Boris Pistorius στο τηλεοπτικό κανάλι ZDF.

Πυρά Rogov (Ρωσία): Η Bundeswehr γίνεται… Wehrmacht. Πυρά κατά της Γερμανίας και του Γερμανού υπουργού Άμυνας, Boris Pistorius, ο οποίος υποστήριξε πρόσφατα πως οι Γερμανοί πρέπει να προετοιμαστούν για μια στρατιωτική σύγκρουση με την Ρωσία μέσα στα επόμενα 5 με 8 χρόνια εξαπέλυσε ο Vladimir Rogov, Πρόεδρος του συντονιστικού συμβουλίου για την ένταξη των νέων περιφερειών – των ουκρανικών επαρχιών που προσαρτήθηκαν – στην Ρωσική Ομοσπονδία.

Ο Rogov υποστήριξε ότι οι δηλώσεις αυτές του Pistorius συνιστούν μάλλον μια … υποτροπή από την δεκαετία του 1.930 μ.Χ. «Προφανώς ο Pistorius υποτροπίασε στην Γερμανία της δεκαετίας του ’30 μ.Χ.-(https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/717310/game-over-ipa-i-oukrania-sto-xaos-rosia-egklimaties-kyvernoyn-to-kievo-sok-apo-germania-pame-se-polemo)].

Και όπως μετά την απομόνωση οι ΗΠΑ εισήλθαν στον Β’ΠΠ λόγω της επίθεσης των Ιαπώνων, για άλλη μία φορά να αναγκαστούν να αφήσουν για άλλη μία φορά την απομόνωση τους και να εισέλθουν σε έναν επικείμενο Γ΄’ΠΠ στην Ευρώπη και τον κόσμο, τότε υπό την κυριαρχία του Γ΄ Ράιχ και τώρα υπό την κυριαρχία του Δ΄ Ράιχ/ΕΕ της Γερμανίας (https://alophx.blogspot.com/2022/06/blog-post.html).

Στις δε μέρες μας, στην περίπτωση ενός νέου παγκοσμίου οικονομικού κραχ σε Δύση, ΗΠΑ και ΕΕ, μπορεί όπως κατά την διάρκεια του Α΄ΠΠ, μετά από αυτόν και στον Μεσοπόλεμο, να ανέλθουν στην εξουσία της Δύσης ξανά πατριωτικά, εθνικιστικά, ακροδεξιά, νεοφασιστικά, νεοναζιστικά σε όλες τις χώρες της (https://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_46.html) που θα διαλύσουν την ΕΕ, ακόμα και νεοκομμουνιστικό καθεστώς στην Ρωσία (https://alophx.blogspot.com/2023/09/blog-post_11.html, https://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post.html).

Εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι στις μέρες μας οι πρωθυπουργοί και οι Προέδροι έχουν περισσότερες εξουσίες και από τους βασιλιάδες παλιά και είναι δικτατορίσκοι].

Και αυτό συνέβη τόσο στην Κεντρική Ευρώπη (Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Αυστρία, Ουγγαρία-https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_82.html, https://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_8.html, https://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_78.html, https://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_23.html), όσο και στην Νοτιοανατολική Ευρώπη (Γιουγκοσλαβία, Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουμανία-https://alophx.blogspot.com/2017/02/blog-post_65.html, https://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_15.html, https://alophx.blogspot.com/2019/07/1997.html), άλλα και στην Ιβηρική (Ισπανια, Πορτογαλία-https://alophx.blogspot.com/2020/11/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/04/1910-2015.html), τις Σκανδιναβικές χώρες (Νορβηγία, Σουηδία, Φιλανδία-https://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_43.html) και στην Βαλτική (Λιθουανία, Εσθονία, Λετονία-https://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_17.html).

[Στην Αυστρία, έχουμε την άνοδο των εθνικιστών του Χέρμπερτ Χικλ που θα είναι πιθανότατα το πρώτο κόμμα και κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές της χώρας αυτής, οι οποίοι συγκυβέρνησαν παλιότερα την χώρα με το λαϊκό κόμμα υπό τους Χάιντερ και Στράσε σε συμμαχία με τους Κουρτς και Σιούελ, όπως ακριβώς και στον Μεσοπόλεμο η Αυστρία είχε εθνικιστική ηγεσία υπό τους Ντόλφους και Σούσνινγκ.

Με διατάγματα κυβερνούσε ο Κάρολος ο Β΄ την Ρουμανία και ο Χίντενμπουργκ την Γερμανία, ενώ ο πρώτος αν και βασιλιάς κήρυξε δικτατορία στην χώρα του, όπως και ο βασιλιάς Αλέξανδρος ο Α΄ της Γιουκοσλαβίας.

Επιπλέον, η εθνικιστική «Λεγεώνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ» και η «Σιδηρά Φρουρά» του Κοντρεάνου στην Ρουμανία (και οι δύο οργανώσεις ήταν δικές τους), όπως και η εθνικιστική «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» στην Ελλάδα βοηθούσαν τον λαό με τρόφιμα, υπηρεσίες και κοινωνικές δράσεις και για κερδίσουν οπαδούς.

Όμως όταν το κράτος και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις όταν το κράτος του Καρόλου του Β΄ και του Σαμαρά αντίστοιχα είδε ότι δεν μπορούσε να σταματήσει την δημοσκοπική τους εκτόξευση, στράφηκε εναντίον τους βίαια, διέλυσε με αφορμή και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις με αφορμή κάποια βίαια ή/και θανάσιμα περιστατικά τις οργανώσεις αυτές και φυλάκισε τους ηγέτες τους.

Παράλληλα μπορεί να ειπωθεί ότι στην ουσία στην Ελλάδα όλα τα διεφθαρμένα πολιτικά κόμματα της Ελλάδας πρεσβεύουν ΄την τυραννία των Ελλήνων, τόσο το (Μ)ΠΑ(Τ)ΣΟΚ, η ΝΕΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΤΣΥΡΙΖΑ[ΓΜ1] .

Εδώ μπορεί να ειπωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ γίνεται ιπτάμενος μεσολαβητής στην Μέση Ανατολή. Μετά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1.973 μ.Χ., ο Κίσινγκερ με αλλεπάλληλες επισκέψεις στην περιοχή πέτυχε συμφωνίες απεμπλοκής μεταξύ Ισραήλ-Αιγύπτου και Ισραήλ-Συρίας. Τότε, η συνταγή Κίσινγκερ ονομάστηκε διπλωματία των μικρών βημάτων. Οι περιοδείες Μπλίνκεν, μέχρι στιγμής, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν διπλωματία των βημάτων σημειωτόν (https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/417892_o-iptamenos-ypoyrgos)].

---

 [ΓΜ1]

 Όλες αυτές οι χώρες διεκδικούσαν εδάφη από άλλες για να δημιουργήσουν «Μεγάλα κράτη», π.χ. οι Γιουγκοσλάβοι και οι Βούλγαροι την πάντα Ελληνική Μακεδονία μας (οι δεύτεροι και την πάντα Ελληνική Θράκη μας), οι Αλβανοί τις πάντα Ελληνικές Ήπειρο (Βόρεια και Νότια, αν και στην πραγματικότητα είναι μία και ενιαία) και την πάντα Ελληνική Κέρκυρα, οι Ούγγροι εδάφη σε Πολωνία και Ουκρανία, όπως και οι Τσεχοσλοβάκοι και οι Πολωνοί, οι Φιλανδοί τα Ρωσικά εδάφη της Βαλτικής, όπως και οι Βαλτικές χώρες κ.λ.π.

Παράλληλα όμως με την άνοδο αυτών των καθεστώτων είχαμε και την άνοδο της εθνικιστικής φασιστικής Ιταλίας του Μουσολίνι και της επεκτατικής πολιτικής της το 1.922 μ.Χ. (https://alophx.blogspot.com/2017/09/cola-di-rienzo.html, https://alophx.blogspot.com/2019/08/1940.html), όπως και την εκ νέου ένωση της Γερμανίας και της σύστασης του Γ΄ Ράιχ από τον Αδόλφο Χίτλερ και την δημιουργία της στρατιωτικής συμμαχίας του Άξονα από όλες σχεδόν τις παραπάνω χώρες στην Ευρώπη (και με την Ιαπωνία στην Ασία), όπως και μέσω της ίδρυσης του πολιτικοστρατιωτικοί οργανισμού του λεγομένου Χαλύβδινου Συμφώνου μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_56.html). 

Στην εποχή μας, αμέσως μετά την ίδρυση της Ευρασιατικής Ένωσης, οι δυτικοί αντέδρασαν, όχι μόνο με την υποστήριξη της ΕΕ/Ευρωπαϊκής Ένωσης που για πολλούς αναλυτές αναμένεται να διαλυθεί σύντομα μετά (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_62.html), άλλα και με τις προσπάθειες εκδίωξης της Ρωσίας από τον ΟΗΕ (https://alophx.blogspot.com/2016/09/blog-post_49.html) και την επιβολή κυρώσεων, άλλα παράλληλα πριν από τα γεγονότα αυτά και με την οικονομικοπολιτικοενεργεικακή συμμαχία της Ρωσίας με την Γερμανία και της δημιουργίας ενεργειακών αγωγών που ένωναν οικονομικά και ενεργειακά τις δύο αυτές χώρες (https://alophx.blogspot.com/2022/08/blog-post_2.html).

Την ίδια περίοδο ανέβηκαν στην Ευρώπη, η οποία σαρώνονταν από μία τεράστια οικονομική κρίση, η οποία έσκασε αρχικά στις ΗΠΑ τα έτη 2008 μ.Χ.-2009 μ.Χ. και στην συνέχεια εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη και αναμένεται να διαλύσει την Ευρωπαϊκή Ένωση (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_62.html), πολλά αντιρωσικά, εθνικιστικά, ακροδεξιά και εθνικιστικά καθεστώτα, ως αντίβαρο στην απειλή του Ευρασιανισμού της Ρωσίας (https://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_65.html), τόσο στην Κεντρική Ευρώπη (Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Αυστρία, Ουγγαρία), όσο και στην Νοτιοανατολική Ευρώπη (Γιουγκοσλαβία, Αλβανία, Βουλκαρία, Ρουμανία), άλλα και στην Ιβηρική (Ισπανία, Πορτογαλία), τις Σκανδιναβικές χώρες (Νορβηγία, Σουηδία, Φιλανδία) και στην Βαλτική (Λιθουανία, Εσθονία, Λετονία).

Όλες αυτές οι χώρες διεκδικούσαν εδάφη από άλλες για να δημιουργήσουν «Μεγάλα κράτη», π.χ. οι Γιουγκοσλάβοι και οι Βούλγαροι την πάντα Ελληνική Μακεδονία μας (οι δεύτεροι και την πάντα Ελληνική Θράκη μας), οι Αλβανοί τις πάντα Ελληνικές Ήπειρο (Βόρεια και Νότια, αν και στην πραγματικότητα είναι μία και ενιαία) και την πάντα Ελληνική Κέρκυρα, οι Ούγγροι εδάφη σε Πολωνία και Ουκρανία, όπως και οι Τσέχοι, οι Σλοβάκοι και οι Πολωνοί, οι Φιλανδοί τα Ρωσικά εδάφη της Βαλτικής, όπως και οι Βαλτικές χώρες, η Μολδαβία θέλει να καταλάβει όπως και στον Μεσοπόλεμο την Βεσσαραβία/Μολδαβία κ.λ.π.

Παράλληλα όμως με την άνοδο αυτών των καθεστώτων είχαμε και την άνοδο της εθνικιστικής νεοφασιστικής Ιταλίας της Μελόνι και της επεκτατικής πολιτικής της το 2022 μ.Χ., όπως και την εκ νέου ένωση της Γερμανίας και της σύστασης του Δ΄ Ράιχ από τους Μέρκελ και Σόιμπλε (https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_46.html) και την επέκταση της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ σε όλες σχεδόν τις παραπάνω χώρες στην Ευρώπη και με την Ιαπωνία στην Ασία.. 

Οι δυτικοί προσπάθησαν με τις λεγόμενες «χρωματιστές επαναστάσεις»/πραξικοπήματα που υποστήριξαν σε Γεωργία (2003 μ.Χ.), Ουκρανία (2008 μ.Χ.) και Κιργιστάν να αποσπάσουν τις χώρες αυτές από τον έλεγχο της Ρωσίας, όπως και με τους πολέμους που ξεκίνησαν οι χώρες αυτές κατά των Ρώσων κάτοικων σε Νότια Οσετία, Αμπχαζία το 2008 μ.Χ. και στο Ντονμπάς και την Νέα Ρωσία στην Ουκρανία το 2014 μ.Χ. με το πραξικόπημα των Ναζί στο Μαιντάν (https://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post.html), άλλα ηττήθηκαν κατά κράτος από τους Ρώσους σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις και οι πραξικοπηματίες φιλοδυτικοί ηγέτες των κρατών αυτών ηττήθηκαν (https://alophx.blogspot.com/2020/11/1918-2020.html).

Αμέσως μετά οι δυτικοί προχωρήσαν και στην πραξικοπηματική άνοδο φιλοδυτικών ηγετών στην Ουκρανία και την Μολδαβία (https://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_97.html), ενώ προχωρήσαν και στην δημιουργία στρατιωτικών βάσεων σε χώρες όπως η Βουλγαρία, άλλα και Ρουμανία (https://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_97.html) και Πολωνία (που διεκδικούν εδάφη από την Ουκρανία και οι δύο), ενώ θέλουν να στείλουν και Ρουμανικό στρατό στην Μολδαβία και να την βοηθήσουν να καταλάβει την Υπερδνειστερία (που έχει ειρηνευτικά Ρωσικά στρατεύματα), όπως και στον Μεσοπόλεμο.

[Οι Γερμανοί του Γ’ Ραίχ είχαν επιβάλει στον Μεσοπόλεμο και τον Β’ΠΠ έναν δικό τους φιλογερμανό δικτάτορα, τον Αντωνέσκου στους Ρουμάνους, όπως ακριβώς και στις μέρες μας οι Γερμανοί του Δ’ Ράιχ/ΕΕ επέβαλαν φιλογερμανούς ηγέτες στην χώρα αυτή (πριν και μετά τα μνημόνια), ακόμα και Πρόεδρο Γερμανικής καταγγωγής, τον  Klaus Werner Iohannis].

Για τον λόγο αυτό, οι δυτικοί, αφού προκάλεσαν με τις πράξεις τους την κήρυξη του Ρωσοουκρανικού πολέμου, έστειλαν στρατό εναντίον των Ρώσων και των Ρωσόφωνων στην Ουκρανία, άλλα και μισθοφόρους, χρήμα και όπλα κατά του Ρωσικού στρατού, όπως ακριβώς έκαναν και στον Ρωσικό Εμφύλιο και την παράλληλη εισβολή τότε της Δύσης (και της Ιαπωνίας) σε Ουκρανία και Ρωσία, ενώ στις μέρες μας όλο το ΝΑΤΟ και πολλά άλλα δυτικά κράτη πολεμούν μαζί με την Ιάπωνα τους Ρώσους στην Ουκρανία, συνολικά 43 κράτη.

Έχει δε γίνει εκτενής  αποστολή δυτικών συμμάχων και των στρατών και των μισθοφόρων τους από διαφορά κράτη (π.χ. από το ΝΑΤΟ στις μέρες μας και την λεγομένη Τσεχοσλοβακική Λεγεώνα στον Μεσοπόλεμο) τους από τις πάλαι ποτέ περιοχές της ΕΣΣΔ.

Αλλά και ποσώς στον Β΄ΠΠ με την δημιουργία μέσω του Άξονα της πανευρωπαϊκής μεραρχίας των Βαφέων SS/στρατού «Καρλομάγνος», όπως ακριβώς στις μέρες μας επιχρίεται να δημιουργηθεί από την Γερμανική ΕΕ ο λεγόμενος Ευρωπαϊκός στρατός, ενώ όπως με τον Β’ΠΠ η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε από τον στρατό της Δύσης και των Γερμανοφίλων σε πολλά κράτη (Σλοβενία, Σκόπια, Σερβία, Μαυροβούνιο, Κροατία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη), με τον πόλεμο της Βοσνίας και κατά της Σερβίας στο Κόσοβο από τα ίδια κράτη με τον Β’ΠΠ συν τους Αγγλογάλλους και τις ΗΠΑ (https://alophx.blogspot.com/2022/05/blog-post.html).

Οι χώρες των οποίων αντί να είναι σύμμαχες με την Ρωσία όπως και στους δύο προηγουμένους Παγκοσμίους Πολέμους τώρα είναι σύμμαχες με το νέο Δ΄ Ράιχ/ΕΕ της Γερμανίας, ενώ η Ρωσία έχει συμμαχήσει αντί με τους Συμμάχους με την Κίνα και άλλες χώρες (π.χ. Ιράν, Β. Κορέας, BRICS, Οργανισμό Συνεργασίας της Σανγκάης, κ.λ.π.) αυτή την φορά κατά των εχθρών της (https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_23.html)

Παράλληλα, οι ιδίες χώρες με τον Β΄ΠΠ έχουν εισβάλει όπως στον πόλεμο αυτό στην Ουκρανία της ΕΣΣΔ του Στάλιν και στήριξαν ντόπιους δωσίλογους στην χώρα αυτή, άλλα καί σε άλλες κατεχόμενες από αυτούς χώρες της Ευρώπης, π.χ. στην Ελλάδα (https://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post_20.html), την Βαλτική, την Πολωνία, την Σλοβακία, την Νορβηγία, την Φιλανδία, τις Κατω Χώρες (https://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_1.html), την Γαλλία, ενώ άλλες χώρες σύμμαχες των Γερμανών, τότε και τώρα και των δυτικών/Αμερικάνων, π.χ. οι Ιβηρικές (Ισπανια, Πορτογαλία) και η Φιλανδία, η Σουηδία (με δήθεν «εθελοντές») κατά των Ρώσων στην Ουκρανία.

[Και ήδη η Γερμανική εφημερίδα Bild προειδοποίει για έναν νέο πόλεμο μεταξύ Γερμανίας, Ρωσίας και Δύσης, με αφορμή ξανά όπως στον Β΄ΠΠ τον διάδρομο Σουβάλκι, ο οποίος βρίσκεται όπως και τότε στην Πολωνία (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/enoples-syrraxeis/7215913_oi-germanoi-kanoyn-senaria-mias-pithanis-klimakosis-metaxy-rosias)].

Μάλιστα, όπως την εμπλοκή της Ελλάδας κατά των Ρώσων στην Ουκρανία από τον Βενιζέλο την πλήρωσαν οι Έλληνες με την υποστήριξη των Ρώσων στους Τούρκους στην Μικρασιατική Εκστρατεία, άλλα και με τον διωγμό των Ελλήνων της ΕΣΣΔ από τον Στάλιν, όπως ακριβώς και στις μέρες μας η εμπλοκή του Κούλη, απόγονο του Βενιζέλου έχει αποφέρει δυσμενείς εξελίξεις στις σχέσεις και την οικονομία λόγω της σύγκρουσης αυτής με την Ρωσία, την έστω και προσωρινή και λυκοφιλική συμμαχία της  με την Τουρκία, όπως και σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.

Αν και η χώρα αυτή (η Τουρκία) το παίζει ακόμα σε διπλό ταμπλό και παράλληλα κατά την διάρκεια του Ρωσοουκρανικού πολέμου στην εποχή μας-…, και λόγω της συμμέτοχης της Ελλάδας στο πλευρό του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, κάτι το οποίο έστρεψε την «Νέα Ρωσία» του Πούτιν προς την Τουρκία για εκδίκηση και λόγω συμφερόντων ενάντια στην Ελλάδα.

Η Ρωσία, σύντομα αντεπιτέθηκε και διέλυσε τον υποστηριζόμενο με όπλα, στρατό και χρήμα στρατό των Ουκρανών εθνικιστών και Ναζί του Κίεβου και την δήθεν «αντεπίθεση» τους με νεοναζιστικά τάγματα αποτελούμενα από απογόνους των δωσίλογων οπαδών του Μπαντέρα στον Β΄ΠΠ (π.χ. Τάγματα «Μπαντέρα», «Αζόφ», «Δεξιός Τομέας»), ενώ παράλληλα οι Ρώσοι εξαπέλυσαν και μία δική τους Μεγάλη αντεπίθεση κατά των Ουκρανών αφού τους νίκησαν ολοκληρωτικά.

Η οποία αναμένεται ότι θα σαρώσει πλήρως τον Ουρανικό στρατό, όπως η αντεπίθεση «Μπαγκρατιόν» στον Β΄ΠΠ και τον στρατό των Νεοναζί, των μισθοφόρων και των συμμάχων τους και σύντομα θα απελευθερώσει όλη την Μικρορωσία/Ουκρανία, την Νοβορώσια και θα επανακαταβάλει την Οδησσό, το Νικολάγιεφ και την Χερσώνα, το Χάρκοβο, άλλα και το Κίεβο, όπως ακριβώς οι Σοβιετικοί ανακατέλαβαν και απελευθέρωσαν όλες τις πόλεις αυτές. άλλα και το Βερολίνο στον Β’ΠΠ (https://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post_13.html, https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post_15.html).

Παράλληλα, όπως με την εμπλοκή των δυτικών κρατών και της Αντάντ στον Ρωσικό Εμφύλιο και στην Ουκρανία στον Μεσοπόλεμο (άλλα και με την ήττα των χωρών του Άξονα στις περιοχές αυτές στον Β’ΠΠ), στο τέλος οι δυτικές οικονομίες, πολίτες και κοινωνίες, τόσο από τις ήττες, όσο και από την μεγάλη πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση που ενέσκηψε στα κράτη αυτά, αναγκάστηκαν να αποσύρουν ηττημένα τον στρατό τους, αφού η υποστήριξη στους πολέμους αυτούς εκτός από τις τεράστιες ποσότητες αντρών, μισθοφόρων, οπλών και χρήματων που κατανάλωσαν, αποδυνάμωσε τις οικονομίες τους.

Και αυτό επειδή τα χρήματα αυτά δεν δοθήκαν για να διορθωθεί η οικονομική κρίση στα κράτη της Δύσης, άλλα στον πόλεμο στην Ουκρανία (τότε καί τώρα), ενώ πολλές από αυτές, όπως π.χ. η Γερμανία και οι ΗΠΑ αναμένεται να καταρρεύσουν οικονομικά σαν την Βαϊμάρη (https://warnews247.gr/i-germania-sti-dini-katarrefsis-maches-stin-pyli-tou-vrandemvourgou-oi-kyroseis-kata-tis-rosias-dielysan-tin-atmomichani-tis-giraias-ipeirou/) με ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό κραχ σαν αυτό του 1.929 μ.Χ. και την άνοδο στην Δύση παρόμοιων ηγετών με τον Μεσοπόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post.html). 

Όμως, παρόλη την δύσκολη αυτή κατάσταση πολλές από τις χώρες αυτές, π.χ. η Πολωνία, οι Βαλτικές, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Αλβανία, ακόμα και η Φιλανδία και η Σουηδία απειλούν την Ρωσία ακόμα και με πολεμική εμπλοκή εναντίον της με την αποστολή από αυτές και το ΝΑΤΟ πολεμικού εκστρατευτικού σώματος κατά των Ρώσων στην Ουκρανία.

Αυτό θα μπορούσε να συμβεί με μια προβοκάτσια, π.χ. από την ρίψη χημικών που θα ρίξουν οι Νατοϊκοί στην Ουκρανία σε μία πόλη και θα κατηγορήσουν τους Ρώσους, έτσι ώστε να βρουν μία αφορμή για να στείλουν στρατό στην Ουκρανία, δήθεν για να πολεμήσουν τους Ρώσους και να «φέρουν την ειρήνη» τάχατες στην χώρα αυτή, όπως ακριβώς έκαναν στην Συρία και κατηγορήσαν τον Άσαντ για να στείλουν στρατό στην χώρα αυτή.

Όπως ακριβώς έκαναν και οι Γερμανοί που οργάνωσαν προβοκατόρικα μία δήθεν «επίθεση των Πολωνών σε έναν Γερμανικό τηλεοπτικό σταθμό» και κήρυξαν πόλεμο εναντίον τους, ξεκινώντας με τρων τρόπο αυτό τον Β΄ΠΠ, ή με μία μεγάλη προβοκατόρικη επίθεση των Ουκρανών κατά των ίδιων τους των πολίτων και να κατηγορήσουν τους Ρώσους ή μέσω χτυπήματος πυρηνικών βάσεων των Ρώσων, σε ένα ενδεχόμενο που οι Ρώσοι έχουν απειλήσει ότι θα χρησιμοποιήσουν τακτικά πυρηνικά όπλα.

Οι Ρώσοι δεν φαίνονται να αστειεύονται με την διακήρυξη αυτή, όμως οι εχθροί τους πιστεύουν ότι είναι οι μεν Πολωνοί με τον Τουκ, οι νέοι Πλιδούσκι που θα προελάσουν και θα καταλάβουν/προσαρτήσουν Ουκρανικά εδάφη και το Κίεβο, εκδιώκοντας τους Ρώσους, οι δε Βαλτικές Χώρες θέλουν να καταλάβουν τα Βαλτικά εδάφη της Ρωσίας, οι Ρουμάνοι την Μολδαβία και την Υπερδνειστερία σαν τον Μεσοπόλεμο, οι Ούγγροι και οι Σλοβάκοι εδάφη στην Ουκρανία, ενώ οι Σουηδοί πιστεύουν ότι μπορούν μέσω πολέμου ότι θα αναβιώσουν την Αυτοκρατορία του Κάρολου του ΙΣΤ’ εκδιώκοντας τους Ρώσους, οι Φιλανδοί πιστεύουν ότι θα καταλάβουν πολλά Ρωσικά Βαλτικά εδάφη όπως επί Μάνερχαιμ κ.λ.π.

Και  λένε μάλιστα όλες οι παραπάνω χώρες στους λαούς τους να είναι έτοιμοι να πολεμήσουν τους Ρώσους σε έναν τόσο συμβατικό, όσο ακόμα και πυρηνικό πόλεμο (https://warnews247.gr/keravnos-en-aithria-sti-souidia-i-politiki-kai-stratiotiki-igesia-kalese-to-lao-na-proetoimastei-gia-polemo-to-gkotlant-stochos-tis-rosias/), ξεχνώντας ότι σε μία τέτοια περίπτωση με την ρίψη πυρηνικών από την Ρωσία στις χώρες αυτές και του ΝΑΤΟ αυτές θα πάψουν να υπάρχουν για πάντα και δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά πόλεμος με αυτών με την Ρωσία, όποια εξέλιξη και αν έχει ένας στην περίπτωση αυτή Γ΄ΠΠ (https://alophx.blogspot.com/2022/03/blog-post.html).

Ο οποίος μπορεί να συμβεί είτε με επίθεση των Νατοϊκών κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία, είτε ως αποτέλεσμα επίθεσης στο Ιράν και της ενεργοποίησης όλων των συμμαχιών σαν τον Α΄ΠΠ ή μετά από την καταστροφή των Τεμενών του Ομάρ και του Αλ Ακσά από το Ισραήλ και την ανέγερση του Τρίτου Ναού του Σολομώντα και την πρόκληση στην περίπτωση αυτή μίας παγκόσμιας τζιχάντ κατά του Ισραήλ και της Δύσης (https://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_95.html).

[Με φλογοβόλα άρχισαν να καταλαμβάνουν τα ουκρανικά οχυρά οι Ρώσοι: Για πρώτη φορά η χρήση τους στην Ευρώπη μετά τον Β’ΠΠ. H Mόσχα ετοιμάζεται για την τελική επίθεση στο Χάρκοβο την ερχόμενη άνοιξη (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/enoples-sygkroyseis/me-flogovola-arxisan-na-katalamvanoun-ta-oukranika-oxyra-oi-rosoi-gia-proti-fora-i-xrisi-tous-stin-eyropi-meta-ton-vpprosikoi-vomvardismoi-sti-zaporizia-toulaxiston-treis-nekroi/).

Θερμοκέφαλοι στις ΗΠΑ βλέπουν τα πυρηνικά ως λύση για Ουκρανία για να αποφύγει ο Biden την ταπείνωση. Βόμβα McGovern (πρώην CIA): Θερμοκέφαλοι στις ΗΠΑ βλέπουν τα πυρηνικά ως λύση για Ουκρανία για να αποφύγει ο Biden την ταπείνωση. Η ηγεσία των ΗΠΑ μπορεί να καταφύγει σε κάποια ακραία μέτρα για να αποτρέψει τον θρίαμβο της Ρωσίας, υποστήριξε ο πρώην αναλυτής της CIA Ray McGovern (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/713187/vomva-mcgovern-proin-cia-thermokefaloi-stis-ipa-vlepoun-ta-pyrinika-os-lysi-gia-oukrania-gia-na-apofygei-o-biden-tin-tapeinosi).

Το ΝΑΤΟ θέλει να εισέλθει στην Μαύρη Θάλασσα, παρακάμπτοντας την Συνθήκη του Montreux – Ρωσία: Θα βυθίσουμε όλα τα πλοία. Πρόκληση που δεν θα μείνει αναπάντητη χαρακτηρίζει η Ρωσία μία τυχόν απόπειρα του ΝΑΤΟ να εισέλθει στην Μαύρη Θάλασσα (https://www.bankingnews.gr/index.php?id=713173).

Περισσότεροι από 640.000 συμβασιούχοι στον Ρωσικό στρατό. Το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας ανακοίνωσε σήμερα, για πρώτη φορά από την έναρξη της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, ότι στον ρωσικό στρατό υπηρετούν περισσότεροι από 640.000 συμβασιούχοι, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύει σήμερα το δίκτυο μέσων ενημέρωσης RBC. Πρόσφατα ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν είχε ανακοινώσει ότι το 2023 μ.Χ. υπεγράφησαν περισσότερες από 480.000 συμβάσεις (https://www.defence-point.gr/news/perissoteroi-apo-640-000-symvasioychoi-ston-rosiko-strato).

Η Ρωσία μετακινεί πυροβόλα με βεληνεκές 70 χλμ στα σύνορα με Φιλανδία-Νορβηγία-Σχέδιο αποστολής μεταναστών μέσω Τουρκίας στην Ευρώπη. Η Ρωσία ίδρυσε μια νέα αεροπορική εταιρεία στην Τουρκία με πρόθεση είναι να οργανώσει την ροή των προσφύγων προς την Ευρώπη δηλώνουν Γερμανικές πηγές (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/enoples-syrraxeis/7212662_i-rosia-metakinei-pyrobola-me-belinekes-70-hlm-sta-synora-me).

Mikhail Ulyanov (Ρώσος Διπλωμάτης): Η Φινλανδία θα είναι το πρώτο θύμα σε περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ. H είσοδος της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ ώθησε την Ρωσία να λάβει αντίποινα (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/713087/mikhail-ulyanov-rosos-diplomatis-i-finlandia-tha-einai-to-proto-thyma-se-periptosi-sygkrousis-metaksy-rosias-kai-nato).

Μαχητικά F-16 πετούν στην Ουκρανία: Πώς το Κίεβο μπορεί να προκαλέσει πλέον σύρραξη Ρωσίας – ΝΑΤΟ – Το επιχειρησιακό σενάριο που μελετούν στην Μόσχα. Su-35S και Su-57 φορτώνονται με πυραύλους R-37M και R-77-1.

Ξεκινά το μεγάλο κυνήγι των Su-57: Παραδόθηκαν τα πρώτα πέντε F-16 με ΝΑΤΟϊκούς πιλότους στο Κίεβο – Σ.Σοιγκού: “Έχουν 20 ημέρες ζωής”. Ρώσοι αναλυτές αποκάλυψαν ότι μια Μοίρα με 24 F-16 έχει αναπτυχθεί σε ουκρανικές αεροπορικές βάσεις γεγονός που βάζει τις σχέσεις Ρωσίας-ΝΑΤΟ σε εξαιρετικά οριακό σημείο.

Το σενάριο που τρομάζει… Σύμφωνα με άλλες Ρωσικές πηγές, “12 μαχητικά F-16 στάλθηκαν στην Ουκρανία σιδηροδρομικώς και οδικώς στις αρχές Νοεμβρίου. Η Ουκρανία έχει τώρα πιθανώς 24 F-16. Είναι διάσπαρτα και αποσυναρμολογούνται σε αποθήκες σε κατοικημένες περιοχές γύρω από αεροπορικές βάσεις. Τα αεροδρόμια Starokonstantinov, Dolgintsevo και οι βάσεις του Κιέβου δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, καθώς δέχονταν συχνά επιθέσεις. Υπάρχουν πληροφορίες ότι μερικά από αυτά έχουν ήδη καταστραφεί

Αεροπορικά αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου που πετούν στην Ρουμανία, την Πολωνία και την Βόρεια Μαύρη Θάλασσα έχουν αναλάβει τον εντοπισμό στόχων και τον «εγκλωβισμό» τους από ραντάρ.

Μόλις συμβεί αυτό, τα F-16 θα επιχειρήσουν να καταρρίψουν τα Ρωσικά μαχητικά εκτοξεύοντας πυραύλους αέρος-αέρος AIM-120 από χαμηλά υψόμετρα. Μέσω του συστήματος ανταλλαγής δεδομένων Link 16, το αεροσκάφος έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου θα κατευθύνει τον πύραυλο για να καταρρίψει τα Ρωσικά αεροσκάφη.

Προβλέπεται ότι ορισμένα από τα αεροσκάφη θα παραμείνουν στην Ουκρανία και τουλάχιστον 36 αεροσκάφη θα παραμείνουν σε χώρες του ΝΑΤΟ και θα χρησιμοποιηθούν για επίθεση εναντίον Ρωσικών στόχων και ταχεία επιστροφή στα σύνορα του ΝΑΤΟ. Στο πρώτο στάδιο, οι επιθέσεις μέσω της Ουκρανίας θα δοκιμαστούν, αλλά εάν αυτό δεν λειτουργήσει, η τακτική επίθεσης θα αλλάξει ριζικά μέσω των βάσεων του ΝΑΤΟ.

Η Ρωσία έχει πει ότι αν συμβεί αυτό, θα χτυπήσει τις βάσεις, με κίνδυνο να ενεργοποιηθεί το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ. Η συμμαχία θέλει να προχωρήσει στην τελευταία αλλά πιο επικίνδυνη τακτική για να υπονομεύσει την αεροπορική υπεροχή της Ρωσίας. Θα ωθήσουν την Ρωσία σε ένα πολύ οριακό σημείο. Για την Ρωσία, ο κίνδυνος σύγκρουσης με το ΝΑΤΟ θα αυξηθεί πάρα πολύ (https://warnews247.gr/machitika-f-16-petoun-stin-oukrania-pos-to-kievo-borei-na-prokalesei-syrraxi-rosias-nato-to-epicheirisiako-senario-pou-meletoun-sti-moscha/).

Ρωσία και Ιράν έρχονται κοντά με στόχο τη «δολοφονία» του δολαρίου - Εμπορικές συναλλαγές μόνο με τα δικά τους νομίσματα. Τα μέλη της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης(EEU) της οποίας ηγείται η Ρωσία υπέγραψαν μια πλήρη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με το Ιράν στις 25 Δεκεμβρίου (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/712999/rosia-kai-iran-erxontai-konta-me-stoxo-ti-dolofonia-tou-dolariou-emporikes-synallages-sta-dika-tous-nomismata).

Στην Κίνα πήγαν οι μισές εξαγωγές πετρελαίου της Ρωσίας το 2023 μ.Χ. Το μερίδιο της Ινδίας ανήλθε σε δύο χρόνια στο 40% των συνολικών Ρωσικών εξαγωγών πετρελαίου. Οι μισές εξαγωγές πετρελαίου της Ρωσίας το 2023 μ.Χ. πήγαν στην Κίνα, ενώ το μερίδιο της Ινδίας ανήλθε σε δύο χρόνια στο 40% των συνολικών Ρωσικών εξαγωγών πετρελαίου, μετέδωσαν Ρωσικά κρατικά πρακτορεία ειδήσεων, επικαλούμενα δηλώσεις του αντιπροέδρου της Ρωσικής κυβέρνησης (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/712981/stin-kina-pigan-oi-mises-eksagoges-petrelaiou-tis-rosias-to-2023).

Τους ''έκοψε'' το αίμα! Λουκασένκο: Πλέον τα Ρωσικά πυρηνικά είναι έτοιμα προς χρήση εναντίον χωρών του ΝΑΤΟ, αν αυτό χρειαστεί! Στις 25 Μαρτίου ο Πούτιν ανακοίνωσε ότι η Μόσχα θα τοποθετήσει τα πυρηνικά της όπλα στην Λευκορωσία κατόπιν αιτήματος του Μινσκ (https://corfiatiko.blogspot.com/2023/12/blog-post_796.html).

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΒΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ Αρχίζει η μεγαλύτερη άσκηση του ΝΑΤΟ με 90.000 στρατό με σενάριο πόλεμο ΝΑΤΟ-Ρωσίας, η Steadfast Defender! Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΒΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.

Αρχίζει η μεγαλύτερη άσκηση του ΝΑΤΟ με 90.000 στρατό με σενάριο πόλεμο ΝΑΤΟ-Ρωσίας! Το ΝΑΤΟ σχεδιάζει να κινητοποιήσει 90.000 στρατιώτες για την μεγαλύτερη στρατιωτική άσκηση από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου (dpa) Και έχει ως σενάριο πόλεμο ΝΑΤΟ-Ρωσίας..

Το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε την Πέμπτη την έναρξη την επόμενη εβδομάδα μιας τεράστιας στρατιωτικής άσκησης, της μεγαλύτερης «εδώ και δεκαετίες», η οποία θα διαρκέσει αρκετούς μήνες (Φλεβάρης και Μάρτιος) και θα περιλαμβάνει περίπου 90.000 στρατιώτες (https://dimpenews.com/2024/01/18/%ce%b7-%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b1%ce%b9%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b2%ce%b1-%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%85/).

Στο «κατώφλι» της Ρωσίας το ΝΑΤΟ διοργανώνει την μεγαλύτερη στρατιωτική άσκηση του Αιώνα-40 χιλ στρατιώτες θα προσομοιώσουν παγκόσμιο πόλεμο. Η Steadfast Defender έρχεται τους πρώτους μήνες του 2024 μ.Χ. στην κεντρική Ευρώπη και στην Βαλτική. Το ΝΑΤΟ διοργανώνει την μεγαλύτερη στρατιωτική άσκηση από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου μέχρι και σήμερα. 41 χιλιάδες στρατιώτες θα συμμετάσχουν στην αποκαλούμενη Steadfast Defender.

Η Δύναμη Υψηλής Ετοιμότητας Πολλαπλασιάστηκε. Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ δήλωσε τον Ιούνιο του περασμένου έτους πως η συμμαχία θα αύξανε τον αριθμό των στρατευμάτων που επιδεικνύουν υψηλή ετοιμότητα μάχης από 40 χιλιάδες σε «περισσότερους από 300.000» στρατιώτες (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/pagkosmiopoiisi/7192025_sto-katofli-tis-rosias-nato-diorganonei-tin-megalyteri-stratiotiki).

Τα σκοτεινά σχέδια του ΝΑΤΟ: Ολοκληρωτικός πόλεμος με Ρωσία, κρυφές ετοιμασίες, τρόμος στη Γερμανία από την προφητεία Bild. Για πόλεμο με την Ρωσία μέσα στα επόμενα 5 με 8 χρόνια προειδοποίησε και ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας, Boris Pistorius.

Αποκάλυψη Bild: Συνολικά 300.000 στρατιώτες του ΝΑΤΟ θα επιτεθούν στην Ρωσία την Ημέρα Χ… μετά την βαριά ήττα των Ουκρανών. Υπενθυμίζεται πως πρόσφατο δημοσίευμα της Γερμανικής εφημερίδας Bild, επικαλούμενο απόρρητα έγγραφα της Bundeswehr, υποστήριζε πως η Γερμανία προετοιμάζεται για έναν πόλεμο μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, ο οποίος, σύμφωνα με το σενάριο του Γερμανικού Υπουργείου Άμυνας, θα μπορούσε να ξεκινήσει το καλοκαίρι του 2025 μ.Χ.

«Την Ημέρα Χ», σύμφωνα με ένα απόρρητο έγγραφο της Bundeswehr, ο αρχιστράτηγος του ΝΑΤΟ θα δώσει εντολή να μεταφερθούν 300.000 στρατιώτες στην Ανατολική πλευρά, συμπεριλαμβανομένων 30 χιλιάδων στρατιωτών της Bundeswehr», αναφέρει η Bild.

Σύμφωνα με την Bild, η κλιμάκωση φέρεται ήδη να ξεκινάει από τον Φεβρουάριο του 2024 μ.Χ. με την έναρξη της μεγάλης αντεπίθεσης της Ρωσίας κατά των θέσεων των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, η οποία μέχρι τον Ιούνιο του 2024 μ.Χ., σύμφωνα με το άρθρο, θα τελειώσει με την υποχώρηση και την ήττα του Ουκρανικού στρατού.

«Οι ενέργειες της Ρωσίας και της Δύσης, με αποκορύφωμα την αποστολή εκατοντάδων χιλιάδων στρατιωτών του ΝΑΤΟ και το αναπόφευκτο ξέσπασμα του πολέμου το καλοκαίρι του 2025 μ.Χ., περιγράφονται μέχρι την ακριβή τοποθεσία και τον μήνα», υποστηρίζει η Bild.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η πιο πιθανή τοποθεσία για σύγκρουση θα είναι ο διάδρομος Suwalki μεταξύ της Λευκορωσίας και της περιοχής του Καλίνινγκραντ. Ωστόσο, οι συντάκτες του άρθρου αφήνουν ανοιχτό το ερώτημα πώς θα τελειώσει αυτή η υποθετική κλιμάκωση.

Τι υποστηρίζει η Ρωσία για τα σενάρια πολέμου με το ΝΑΤΟ. Απέναντι σε όλα αυτά τα σενάρια και… τα σχέδια του ΝΑΤΟ, η Ρωσία κρατά μια ιδιαίτερα ψύχραιμη στάση, διαμηνύοντας πως δεν αποτελεί απειλή για καμία από τις χώρες του ΝΑΤΟ, αλλά δεν θα αγνοήσει ενέργειες που είναι δυνητικά επικίνδυνες για τα συμφέροντά της.

Σε κάθε περίπτωση διαβεβαιώνει πως είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε επίθεση στο έδαφος της. Όσον αφορά μάλιστα το πρόσφατο δημοσίευμα της Bild, η Ρωσία είχε κάνει λόγο για ανυπόστατο δημοσίευμα και για μυθοπλασίες… κίτρινου Τύπου (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/716732/ta-skoteina-sxedia-tou-nato-oloklirotikos-polemos-me-ti-rosia-sta-epomena-20-xronia-polites-etoimasteite).

Η Γερμανία σταμάτησε τις προμήθειες πυρομαχικών στην Ουκρανία. Η έλλειψη επαρκών πυρομαχικών θα μπορούσε να επηρεάσει την συνολική στρατιωτική στρατηγική και τα σχέδια της Ουκρανίας στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο.

Η Γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε να σταματήσει να προμηθεύει πυρομαχικά στον ουκρανικό στρατό, δήλωσε ο επικεφαλής του ουκρανικού τμήματος άμυνας, Rustem Enverovych Umierov. Σύμφωνα με τον ίδιο, στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας υπάρχει κρίσιμη έλλειψη διαφόρων απαραίτητων πόρων, ειδικά όσον αφορά τα πυρομαχικά (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/716788/i-germania-stamatise-tis-promitheies-pyromaxikon-stin-oukrania).

Η Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών στην Ουκρανία: Ο Zelensky διώχνει Zaluzhny και άλλους στρατηγούς μετά την ήττα από Ρωσία. Δραματικές εξελίξεις στο Κίεβο σύμφωνα με τα Ρωσικά μέσα ενημέρωσης - Πραγματική σφαγή στις τάξεις του ουκρανικού στρατού (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/716978/drama-kai-dyskoles-apofaseis-meta-tin-itta-apo-ti-rosia-o-zelensky-dioxnei-ton-arxistratigo-zaluzhny-kai-allous-oukranoys-stratigoys).

Τα κράτη της Βαλτικής ετοιμάζονται για την κάθοδο του Ρωσικού Στρατού: Τριπλή αμυντική γραμμή με 600 bunkers στα σύνορα – Δόγμα στατικής άμυνας από ΝΑΤΟ. "Καθυστερήστε τον Ρωσικό Στρατό μέχρι να έρθουν ενισχύσεις".

Τα κράτη της Βαλτικής ξεκίνησαν την κατασκευή διπλής και τριπλής αμυντικής γραμμής στα σύνορα με Ρωσία και Λευκορωσία στα πρότυπα της “Γραμμής Σουροβίκιν” στην Ζαπορίζια. (https://warnews247.gr/ta-krati-tis-valtikis-etoimazontai-gia-tin-kathodo-tou-rosikou-stratou-tripli-amyntiki-grammi-me-600-bunkers-sta-synora-dogma-statikis-amynas-apo-nato/).

Ο δρόμος μας προς έναν Ευρωπαϊκό στρατό, [έχοντας τις δικές μας πυρηνικές βόμβες] θα μπορούσε επίσης να γίνει θέμα», είπε η Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Καταρίνα Μπάρλεϊ στο Tagesspiegel στις 13 Φεβρουαρίου.

Η δε αρχική θέση του Τρίτου Ράιχ πάντα ήταν ότι είχε εκλεγεί νόμιμα και, επομένως, εξακολουθούσε νομίμως να διατηρεί τον έλεγχο της Γερμανίας. Για τους Ναζί η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία ήταν επίπλαστες κυβερνήσεις κατοχής που είχαν φτιαχτεί στην Βόννη και το Βερολίνο υπό την απειλή των όπλων.

Μέχρι το Τρίτο Ράιχ να επανιδρυθεί και να καταψηφιστεί νόμιμα, δεν επρόκειτο ποτέ να αποποιηθεί τα δικαιώματα του στην πατρική Γη. Αυτή ήταν και η θέση της Εθνικιστικής Δημοκρατίας της Κίνας που εγκαταστάθηκε ξανά στο νησί της Ταϊβάν.

Πολλοί δεν καταλαβαίνουν ότι το Γ΄ Ράιχ είναι μια κυβέρνηση σε εξορία. Ακριβώς όπως η Εθνικιστική Δημοκρατία της Κίνας στην Ταϊβάν. Η Εθνικιστική Δημοκρατία της Κίνας επανίδρυσε την νήσο Ταϊβάν και θεωρεί τον εαυτό της νόμιμο κυβερνητικό αντιπρόσωπο ολόκληρης της Ηπειρωτικής Κίνας – ή τουλάχιστον αυτό έκανε μέχρι πρότινος. Ακριβώς όπως η κυβέρνηση της Εθνικιστικής Κίνας μπόρεσε να μετεγκατασταθεί στη νήσο Ταϊβάν, το Γ΄ Ράιχ μπόρεσε να εγκατασταθεί αρχικά στην Αργεντινή.

Διεστραμμένοι ειν’ οι Γερμανοί πατάν και νεοναζί.

Αποδυναμωμένος από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών που υποβάθμισε τους Σοσιαλδημοκράτες στην τρίτη θέση, ο Σολτς είναι πολύ πιθανόν, αν μέχρι το τέλος Ιουλίου δεν κατορθώσει να συμφωνήσει με τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους για τον προϋπολογισμό του 2025 μ.Χ., να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές (https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/436592_i-synodos-toy-apohairetismoy).

Η πιθανότατη νίκη της Λεπέν θα ευνοήσει κατά πολλούς αναλυτές τον Τραμπ στις Αμερικανικές Προεδρικές εκλογές του 2024 μ.Χ., με τον ίδιο τρόπο που το 2016 μ.Χ. τον ευνόησε και το Brexit, και θα ενισχύσει την προσφάτως εμφανισθεί σα Ακροδεξιά στην Ισπανία και την Πορτογαλία (https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/436161_galliko-ntomino).

Μετά δε και τα σαρωτικά αποτελέσματα των εθνικιστών, των ακροδεξιών και των Ευρωσκεπτικιστών στις Ευρωεκλογές, ήδη έφεραν πρόωρες βουλευτικές εκλογές στην Γαλλία, τις οποίες αναμένεται να σαρώσου συντριπτικά η Λεπέν και το κόμμα της (και να σχηματίσει κυβέρνηση και να ορίσει πρωθυπουργό σε συνεργασία με τους Ρεπουμπλικάνους και το κόμμα του Ζεμούρ), όπως και τις Προεδρικές εκλογές στην συνέχεια στην χώρα αυτή.

Μία δε σαρωτική νίκη της Λεπέν αναμένεται να αποτελέσει εφαλτήριο για παρεμφερείς εξελίξεις και πρόωρες εκλογές και σε άλλες χώρες, όπως π.χ. στην Γερμανία, στην Αυστρία, στην Ισπανια, στην Πορτογαλία, στην Ελλάδα κ.λ.π., σε συνδυασμό με την πιθανότατη επανα-επιστροφή του Τραμπ στην εξουσία των ΗΠΑ το 2024 μ.Χ.

Οι ειδικοί βλέπουν αυτή την προθυμία για χρηματοδότηση του Κιέβου ως έναν από τους κύριους λόγους για την στασιμότητα της Ευρωπαϊκής οικονομίας και πιθανό έναυσμα για διάφορες αρνητικές εξελίξεις. Ο γνωστός Αμερικανός επενδυτής Jim Rogers επισημαίνει μακροπρόθεσμους συστημικούς κινδύνους: Τα αυξανόμενα οικονομικά προβλήματα θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν την επιθυμία μεμονωμένων κρατών να αποχωρήσουν από την ΕΕ. Αυτό απειλεί το μπλοκ και το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα με κατάρρευση.

Σύμφωνα με τον Rogers, οι πολιτικοί θα προτείνουν την εγκατάλειψη του ευρώ σε δύο έως τρία χρόνια. “Πολύ λίγες παρόμοιες νομισματικές ενώσεις υπήρχαν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η πλειοψηφία τους κατέρρευσε. Φοβάμαι ότι η ίδια μοίρα περιμένει το ευρώ”, κατέληξε (https://romioitispolis.gr/senario-vomva-gia-tin-eyropaiki-enosi-elpides-katarreysis-toy-thirioy/).

Σαρώνει το AfD στην Γερμανία – «Επιχείρηση» τρομοκρατίας στην Θουριγγία, ποιοι επικαλούνται τον Hitler. Ο Adolf Hitler μπόρεσε αρχικά να ανέλθει στην εξουσία μέσα από τις εκλογές πρώτα στο Ανατολικό κρατίδιο της Θουριγγίας και αργότερα σε εθνικό επίπεδο.

Σχεδόν 35 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, ένα «οδοντωτό» πολιτικό σχίσμα διατρέχει την χώρα, ιχνηλατώντας τα πρώην σύνορα μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας, παρατηρεί σε ανάλυσή του το Politico.

Στην Ανατολική πλευρά του χάσματος, το κόμμα Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) διογκώνεται παρά τον αυξανόμενο ριζοσπαστισμό του και τις επίμονες προειδοποιήσεις από τους κυρίαρχους ηγέτες ότι είναι ένα εξτρεμιστικό, ακόμη και ναζιστικό, κόμμα.

Εν όψει τριών πολιτειακών εκλογών σε όλη την Ανατολική Γερμανία τον Σεπτέμβριο - συμπεριλαμβανομένης της Σαξονίας και της Θουριγγίας αυτήν την Κυριακή - το άλλοτε περιθωριακό κόμμα έρχεται πρώτο ή σχεδόν πρώτο σε όλες τις αναμετρήσεις (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/755945/saronei-to-afd-sti-germania-epixeirisi-tromokratias-sti-thouriggia-poioi-epikaloyntai-ton-hitler).

Ο Γερμανός υποστράτηγος Κρίστιαν Φρόιντινγκ, επικεφαλής του κέντρου επιχειρήσεων του Γερμανικού Υπουργείου Άμυνας για την Ουκρανία, το θέτει ακόμα πιο ωμά: Ο πόλεμος θα τελειώσει μόνο «όταν η Ουκρανία κερδίσει τον πόλεμο». Ένα εύλογο ερώτημα είναι, όμως, πότε προβλέπεται να γίνει αυτό. Ο ουκρανικός στρατός θα πρέπει να λαμβάνει όπλα «για όσο διάστημα χρειαστεί», επιμένει και η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Για πόσα χρόνια άραγε; Πέντε, δέκα; Ή πάμε για έναν νέο “Τριακονταετή Πόλεμο” (ο πρώτος ως γνωστόν κατέστρεψε πλήρως την Γερμανία και την έστειλε αιώνες πίσω) με θύμα τώρα την δύστυχη Ουκρανία; Πόλεμος ΝΑΤΟ-Ρωσίας, μέχρι και τον τελευταίο Ουκρανό στρατιώτη (https://slpress.gr/diethni/o-polemos-tha-teleiosei-mono-otan-i-oukrania-ton-kerdisei/);].

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Ναζιστικοί σκελετοί στην Φινλανδία και τις ντουλάπες της Σουηδίας. Πίσω από την επίσημη εισαγωγή του Ελσίνκι στο ΝΑΤΟ.

Ευρετήριο περιεχομένου.

Αναθεωρήθηκε η ναζιστική κληρονομιά της Φινλανδίας.

The Race to Secure the Heartland και η ναζιστική στροφή της Φινλανδίας.

The Strange Case of Finland's Enduring Swastika.

Ένα δυσάρεστο γεγονός πρέπει τώρα να αντιμετωπιστεί.

Η επίσημη ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ έχει γιορταστεί σε όλη την διατλαντική τεχνοκρατική σφαίρα ως νίκη για τη δημοκρατία και την ελευθερία. Ο Γενς Στόλτενμπεργκ έσπευσε στους Φινλανδούς ομολόγους του στην τελετή έναρξης ότι:

«Η Φινλανδία είναι πιο ασφαλής και το ΝΑΤΟ είναι ισχυρότερο με την Φινλανδία ως σύμμαχο. Οι δυνάμεις σας είναι ουσιαστικές και εξαιρετικά ικανές, η ανθεκτικότητά σας δεν ανταποκρίνεται σε κανέναν και για πολλά χρόνια στρατεύματα από τη Φινλανδία και τις χώρες του ΝΑΤΟ εργάζονται δίπλα-δίπλα ως εταίροι. Από σήμερα στεκόμαστε ενωμένοι ως Σύμμαχοι».

Πόσο αληθινές είναι όμως αυτές οι δηλώσεις; Ενώ η Φινλανδία αρέσκεται να γιορτάζει το γεγονός ότι ο πόλεμος της με τη Ρωσία το 1.941 μ.Χ.-1.944 μ.Χ. δεν είχε καμία σχέση με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά ήταν απλώς μια αμυντική συμμαχία με την Γερμανία ενάντια στην διαβολική Σοβιετική Ένωση, και ενώ η Σουηδία αρέσκεται να γιορτάζει το γεγονός ότι παρέμεινε ουδέτερη κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο , τα γεγονότα λένε μια πολύ διαφορετική ιστορία.

Όχι μόνο και τα δύο έθνη έπαιξαν επιθετικούς ρόλους στον πόλεμο κατά της Σοβιετικής Ένωσης κατά την διάρκεια της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα και μετά, αλλά και τα δύο έθνη παρείχαν επίσης τεράστια δάνεια και άλλη οικονομική υποστήριξη από το 1.940 μ.Χ. έως το 1.945 μ.Χ.

Σε καθαρά στρατιωτικό επίπεδο, η «ουδέτερη» Σουηδία υπό την ηγεσία του  βασιλιά Gustav V  και του σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργού Per Albin Hannson διασφάλισε ότι τα εδάφη της διατέθηκαν στους Ναζί  κατά την διάρκεια της μάχης του Narvik το 1.940 μ.Χ.  που είχε ως αποτέλεσμα την πτώση της Νορβηγίας.

Όταν ξεκίνησε η Επιχείρηση Barbarossa ένα χρόνο αργότερα, επετράπη στην Γερμανία  να χρησιμοποιήσει το σουηδικό έδαφος , τα σιδηροδρομικά και επικοινωνιακά δίκτυα για να εισβάλει στη Σοβιετική Ένωση μέσω της Φινλανδίας. Γερμανοί στρατιώτες και εξοπλισμός μάχης μεταφέρθηκαν από το Όσλο στη Χαπαράντα στη Βόρεια Σουηδία ως προετοιμασία για επιθέσεις στην Ρωσία.

Στο οικονομικό μέτωπο, το 37% των Σουηδικών εξαγωγών καθόλη την διάρκεια του πολέμου κατευθύνθηκε στην Γερμανία, που περιελάμβανε 10 εκατομμύρια τόνους σιδηρομεταλλεύματος ετησίως, καθώς και την μεγαλύτερη παραγωγή ρουλεμάν ζωτικής σημασίας για την ναζιστική πολεμική μηχανή που εξάγονταν μέσω λιμανιών στο Ναζί . κατέλαβε την Νορβηγία.

Η φιλοφασιστική οικογένεια φον Ρόζεν έπαιξε έναν από τους πιο καθοριστικούς ρόλους στην προώθηση της ναζιστικής ιδεολογίας στην Σουηδία  με τον Έρικ φον Ρόζεν  να συνιδρύει το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα της Σουηδίας και να παρέχει πρόσβαση στο ανώτερο στρώμα της Σουηδικής αριστοκρατίας στην Γερμανική ανώτατη διοίκηση κατά την διάρκεια του Δεκαετίες 1.920 μ.Χ.-1.930 μ.Χ.

Επιπλέον, ο κόμης  Hugo von Rosen  ενήργησε ως διευθυντής του Αμερικανικού υποκαταστήματος της σουηδικής τράπεζας Enskilda και της SKF Bearing που διαχειριζόταν την ροή κεφαλαίων και ρουλεμάν (κατασκευασμένα στην Φιλαδέλφεια) στην Βέρμαχτ καθόλη την διάρκεια του πολέμου.

Ο ιστορικός Douglas Macdonald  έγραψε:  «Τα ρουλεμάν της SKF ήταν απολύτως απαραίτητα για τους Ναζί. Η Luftwaffe δεν μπορούσε να πετάξει χωρίς ρουλεμάν και τα τανκς και τα θωρακισμένα αυτοκίνητα δεν μπορούσαν να κυλήσουν χωρίς αυτά.

Τα ναζιστικά όπλα, οι βόμβες, οι γεννήτριες και οι κινητήρες, τα συστήματα εξαερισμού, τα U-boat, οι σιδηρόδρομοι, τα μηχανήματα εξόρυξης και οι συσκευές επικοινωνίας δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν χωρίς ρουλεμάν. Στην πραγματικότητα, οι Ναζί δεν θα μπορούσαν να είχαν πολεμήσει τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο αν η SKF του Wallenberg δεν τους είχε προμηθεύσει με όλα τα ρουλεμάν που χρειάζονταν».

Ο Hugo ήταν ο δεύτερος ξάδερφος του Goering από γάμο και ο ξάδερφός του Eric θα παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτή την ιστορία σύντομα. Αναθεωρήθηκε η ναζιστική κληρονομιά της Φινλανδίας Σε αντίθεση με την Σουηδία, η Φινλανδία δεν προσπάθησε ποτέ να προσποιηθεί ότι είναι ουδετερότητα, και με αυτή την έννοια μπορεί τουλάχιστον να επικροτηθεί για την αποφυγή της υποκρισίας των Σουηδών ξαδέλφων της.

Έχοντας κοινά σύνορα 1340 χιλιομέτρων με τη Ρωσία, η οποία περιλαμβάνει μια περιοχή σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από τη σημερινή Αγία Πετρούπολη, η Φινλανδία ήταν ένα ακίνητο υψηλής αξίας για τους Ναζί.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου, 8000 Φινλανδοί στρατιώτες πολέμησαν απευθείας στο πλευρό των Ναζί εναντίον των Ρώσων, με πολλούς να υπηρετούσαν στις μεραρχίες των ναζιστικών SS Panzer μεταξύ 1.941 μ.Χ.-1.943 μ.Χ.

Μια σκανδαλώδης έκθεση 248 σελίδων  που δημοσιεύθηκε από τη φινλανδική κυβέρνηση το 2019 μ.Χ. αποκάλυψε ότι τουλάχιστον 1408 Φινλανδοί εθελοντές υπηρέτησαν απευθείας στη μεραρχία SS Panzer πραγματοποιώντας μαζικές φρικαλεότητες, συμπεριλαμβανομένης της εξόντωσης Εβραίων και άλλων εγκλημάτων πολέμου.

Η αιτία της συμμαχίας της Φινλανδίας με τους Ναζί κατά τη διάρκεια του πολέμου είναι επίσης πολύ πιο σκοτεινή από ό,τι αφήνουν τα εξυγιανμένα βιβλία ιστορίας. Οι Σοβιετικοί ηγέτες παρακολουθούσαν την συσσώρευση της ναζιστικής πολεμικής μηχανής να κατευθύνεται προς την Ρωσία σαν μια σύγκρουση τρένου αργής κίνησης από την στιγμή που επιτεύχθηκε η  Συμφωνία του Μονάχου του 1.938 μ.Χ.  που είδε την καταστροφή της Τσεχοσλοβακίας και την ανάπτυξη ενός Τέρατος Φρανκενστάιν στην καρδιά της Ευρώπης.

Στη λαμπρή  «Η συγκλονιστική αλήθεια για τη συμφωνία του Μονάχου του 1.938 μ.Χ.» , ο Άλεξ Κράινερ καταδεικνύει ότι η βρετανική μυστική διπλωματία εξασφάλισε ότι από την κατάληψη της Αυστρίας από τον Χίτλερ έως την εισβολή στην Πολωνία τον Σεπτέμβριο του 1.939 μ.Χ., η Βρετανική πολιτική κατευνασμού απλώς προσποιήθηκε την αντίθεσή του στον ναζισμό, ενώ στην πραγματικότητα διευκόλυνε την αδυσώπητη ανάπτυξη ως τέρας του Φρανκενστάιν στην καρδιά της Ευρώπης.

The Race to Secure the Heartland και η ναζιστική στροφή της Φινλανδίας. Γνωρίζοντας ότι μια επίθεση ήταν αναπόφευκτη, η Ρωσία υπέγραψε το  Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ  τον Αύγουστο του 1.939 μ.Χ. για να περιμένει χρόνο, ενώ προσπαθούσε να δημιουργήσει μια ζώνη ασφαλείας μεταξύ του επεκτατικού ναζιστικού καθεστώτος και της ίδιας.

Κατά τη διάρκεια αυτού του μικρού παραθύρου, γινόταν ένας αγώνας δρόμου για την εδραίωση σφαιρών ενδιαφέροντος με τη Ρωσία να ενεργεί αμυντικά για να εξασφαλίσει το μαλακό κάτω μέρος της προτού ξεκινήσει ο αναπόφευκτος θερμός πόλεμος. Εν τω μεταξύ, η Γερμανία αγωνιζόταν να αναζωπυρώσει με στρατιωτικές επιχειρήσεις που διέδωσαν το Ράιχ σε όλη την Ευρώπη.

Η Ρωσία κέρδισε αρκετές σημαντικές στρατηγικές διπλωματικές νίκες υπογράφοντας σύμφωνα αμοιβαίας βοήθειας με την Λετονία, την Λιθουανία και την Εσθονία. Ωστόσο, η Φινλανδία, υπό τον έλεγχο του Στρατάρχη Καρλ Γκούσταφ Μάνερχαϊμ και του πρωθυπουργού Ρίστο Ρύτι, απέρριψε την πρόταση της Ρωσίας.

Στη ματαιωθείσα Συνθήκη Αμοιβαίας Ασφάλειας Ρωσίας-Φινλανδίας, η Ρωσία προσφέρθηκε να παραχωρήσει τη Νότια Καρελία στον Βορρά με αντάλλαγμα τα Σοβιετικά σύνορα να κινούνται δυτικά στον Καρελιανό Ισθμό και να λάβουν άδεια να σταθμεύουν Ρωσικές βάσεις στην Φινλανδία.

Η φιλογερμανική κυβέρνηση του Ryti και του Mannerheim είχε δημοσίως βολευτεί με τους Γερμανούς κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1.930 μ.Χ. και μεγάλο μέρος της αριστοκρατίας της Φινλανδίας είχε διασκεδάσει παραληρηματικά οράματα επεκτατισμού μαζί με τους Σουηδούς φιλοναζιστικούς ομολόγους τους πιστεύοντας ότι ένα μεγάλο μέρος της Βορειοδυτικής Ρωσίας ονομαζόταν Ανατολική Καρελία. προφανώς περιείχε έναν «καθαρό» σκανδιναβικό λαό αμόλυντο τόσο από σλαβικό όσο και από σκανδιναβικό αίμα.

Ένας χάρτης της εποχής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που παρουσιάζει την πιο ριζοσπαστική εκδοχή της ιδεολογίας της «Μεγάλης Φινλανδίας» που είδε μεγάλο μέρος της Βόρειας Ρωσικής επικράτειας να ανήκει δικαιωματικά στην Φινλανδία.

Η απόρριψη της συμφωνίας συνεργασίας από την Φινλανδία είχε ως αποτέλεσμα την απόφαση της Ρωσίας να εισβάλει τον Νοέμβριο του 1,939 μ.Χ. με αποτέλεσμα την απώλεια 20.000 Φινλανδών στρατιωτών, το 11% της επικράτειάς της αντιπροσωπεύει το 1/3 των οικονομικών δυνατοτήτων της και ένα καμένο εγώ. Αυτός ο τετράμηνος «Χειμερινός Πόλεμος» τελείωσε τον Μάρτιο του 1.940 μ.Χ. με μια μειωμένη και ταπεινωμένη Φινλανδία να πονάει για εκδίκηση.

Ο στρατάρχης Mannerheim και ο πρωθυπουργός Ryti ήταν πιστοί στον μύθο της «μεγαλύτερης Φινλανδίας», με τον Mannerheim να διακηρύσσει δυνατά στους στρατιώτες του την παραμονή της συμφωνίας της Φινλανδίας να ενώσουν τα χέρια με τους Ναζί ότι «Το  1.918 μ.Χ. κατά την διάρκεια του απελευθερωτικού πολέμου [εναντίον της Ρωσίας].

Δήλωσα = στους Φινλανδούς και τους Καρελιώτες της Βιέννης ότι δεν θα έβαζα το σπαθί μου στο θηκάρι μου προτού η Φινλανδία και η Ανατολική Καρελία απελευθερωθούν».  Αυτή η ομιλία κατέστησε δύσκολη τη διατήρηση της αντίληψης ότι η συμμαχία της Φινλανδίας με τους Ναζί ήταν απλώς «αμυντική».

Αν και συνήθως υποστηρίζεται από τους ρεβιζιονιστές ιστορικούς ότι ο Herman Goring έστειλε έναν προσωπικό αγγελιοφόρο στο Ελσίνκι ζητώντας άδεια να χρησιμοποιήσει το έδαφος της Φινλανδίας σε αντάλλαγμα για όπλα και υποστήριξη τον Αύγουστο του 1.940 μ.Χ., η κατάθεση του SS συνταγματάρχη Horst Kitschmann το 1.945 μ.Χ.- ο οποίος ήταν γνώστης αυτών των ανταλλαγών. κατέθεσε ότι ήταν ο ίδιος ο Mannerheim που ήταν ο πρώτος που επικοινώνησε με τον Goring προτείνοντας να γίνει αυτή η διευθέτηση.

Τεκμηριωμένη στον  «Φινλανδικό Πόλεμο της Επιλογής» του Χένρικ Λούντε, ο Κίτσμαν κατέθεσε:  «Κατά την διάρκεια αυτών των συνομιλιών, ο φον Άλμπεντιλ [Γερμανός ταγματάρχης στο επιτελείο του ακόλουθου που ενημέρωσε τον Κίτσμαν] μου είπε ότι ήδη από τον Σεπτέμβριο του 1.940 μ.Χ., ο υποστράτηγος Ρόσσινγκ, ενεργώντας σε διαταγή του Χίτλερ και του Γερμανικού Γενικού Επιτελείου, είχε κανονίσει την επίσκεψη του Ταγματάρχη Talwel, του πληρεξούσιου του Στρατάρχη Mannerheim, στο αρχηγείο του Führer στο Βερολίνο.

Κατά την διάρκεια αυτής της επίσκεψης επετεύχθη συμφωνία μεταξύ των Γερμανικών και Φινλανδικών Γενικών Επιτελείων για κοινές προετοιμασίες για έναν επιθετικό πόλεμο και την εκτέλεσή του κατά της Σοβιετικής Ένωσης.

Σχετικά με αυτό, ο στρατηγός Talwel μου είπε, κατά την διάρκεια μιας διάσκεψης στο αρχηγείο του επιτελείου του στην Aunosa τον Νοέμβριο του 1.941 μ.Χ., ότι, ενεργώντας σύμφωνα με τις προσωπικές εντολές του Στρατάρχη Mannerheim, είχε ήδη τον Σεπτέμβριο του 1.940 μ.Χ.—ήταν ένας από τους πρώτους που επικοινώνησε με τον Γερμανό. Ανώτατη Διοίκηση με σκοπό την κοινή προετοιμασία για μια επίθεση Γερμανίας και Φινλανδίας στην Σοβιετική Ένωση».

Τον Σεπτέμβριο του 1.940 μ.Χ., εγκρίθηκε μια μυστική συνθήκη διέλευσης Φινλανδίας-Γερμανίας και τέθηκε σε κίνηση το ναυάγιο του τρένου που ήταν το Μπαρμπαρόσα. Στις 16 Ιουνίου 1.941 μ.Χ., ο Mannerheim κάλεσε το 16% του φινλανδικού πληθυσμού να πολεμήσει δίπλα στη Βέρμαχτ, προετοιμάζοντας αυτή την επίθεση.

Όταν το Barbarossa ξεκίνησε επίσημα στις 22 Ιουνίου 1.941 μ.Χ., υπήρχαν 400.000 Φινλανδοί και Γερμανοί στρατιώτες στην Φινλανδία, καθώς τα Φινλανδικά αεροδρόμια παραδόθηκαν στα βομβαρδιστικά των Ναζί.

Η συμφωνία του Mannerheim με τον διάβολο οδήγησε σε πρώιμες νίκες καθώς το όνειρό του για μια «Μεγάλη Φινλανδία» είχε επιτέλους ζωντανέψει με τεράστιες περιοχές από το Murmansk έως την λίμνη Onegia  που έπεσαν στη φινλανδική κατοχή κατά την διάρκεια του 1.941 μ.Χ.-1.944 μ.Χ. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, Ρώσοι και Εβραίοι στην Φινλανδία στάλθηκαν σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας όπου πολλοί εξοντώθηκαν.

Η φινλανδική έκθεση του 2019 μ.Χ. ανέφερε:  «Οι υπομονάδες και οι άνδρες της μεραρχίας SS Wiking που συμμετείχαν κατά την διάρκεια της πορείας προς την Σοβιετική Ένωση και την οδήγηση μέσω της Ουκρανίας και του Καυκάσου ενεπλάκησαν σε πολυάριθμες φρικαλεότητες… Τα ημερολόγια και οι αναμνήσεις των Φινλανδών εθελοντών δείχνουν ότι σχεδόν όλοι πρέπει από την αρχή να έχουν επίγνωση των φρικαλεοτήτων και των σφαγών».

Καθώς η φινλανδική SS Wiking Division προχώρησε μέσω της δυτικής Ουκρανίας μεταξύ Ιουλίου-Αυγούστου 1941, πάνω από 10.000 άμαχοι σκοτώθηκαν στο Lviv και το Zhytomyr και πάνω από 600.000 άλλοι σκοτώθηκαν στην περιοχή από την αρχή του Barbarossa μέχρι τον Μάρτιο του 1.942 μ.Χ.

The Strange Case of Finland's Enduring Swastika. Πρέπει τώρα να πούμε λίγα λόγια για το περίεργο επίσημο λογότυπο της αεροπορίας της Φινλανδίας που δημιουργήθηκε το 1.919 μ.Χ. και το οποίο διήρκεσε μέχρι το 2020 μ.Χ., όταν το λογότυπο αποσύρθηκε από αεροπλάνα, σημαίες και στολές (αν και εξακολουθεί να διατηρείται στους τοίχους της Ακαδημίας της Πολεμικής Αεροπορίας).

Εδώ, αναφέρομαι φυσικά στην περίεργη σβάστικα που μια Φινλανδία μετά το 1.945 μ.Χ. δεν θεώρησε σοφό να αφαιρέσει από τα στρατιωτικά αεροπλάνα ή τις στολές της παρά την πτώση των ναζί συμμάχων της. Η περίεργη σβάστικα που μια Φινλανδία μετά το 1.945 μ.Χ. δεν θεώρησε σοφό να αφαιρέσει από τα στρατιωτικά αεροπλάνα ή τις στολές της παρά την πτώση των ναζί συμμάχων της.

Τα εξυγιασμένα ιστορικά βιβλία σπεύδουν να διαλύσουν αυτό το ανώμαλο φετίχ ενός αιώνα με την σβάστικα ως απόλυτη σύμπτωση που δεν έχει καμία σχέση με τους Ναζί, λόγω του γεγονότος ότι το ναζιστικό κόμμα υιοθέτησε το σύμβολο έναν ολόκληρο χρόνο μετά τη φινλανδική κυβέρνηση. Ωστόσο, όπως οι περισσότερες από τις επίσημες ιστορικές αφηγήσεις μας, έτσι και αυτή καταρρέει με την παραμικρή άσκηση πίεσης.

Όπως λέει η ιστορία, ο Σουηδός κόμης Eric von Rosen της Σουηδίας κληροδότησε στον Λευκό Στρατό της Φινλανδίας το δώρο ενός αεροσκάφους Thulin Type D διακοσμημένο με σβάστικες το 1.918 μ.Χ., το οποίο καθιέρωσε τη φινλανδική αεροπορία με την σβάστικα να γίνεται το επίσημο λογότυπό της.

Εφόσον ο φον Ρόζεν είχε ήδη χρησιμοποιήσει την σβάστικα ως προσωπικό του έμβλημα από τότε που την είδε για πρώτη φορά σε αρχαίους ρούνους ενώ ήταν στο γυμνάσιο, συμπεραίνεται ότι οι φινλανδικές στρατιωτικές σβάστικες και οι αντίστοιχοι ναζί τους δεν μπορούσαν να έχουν καμία απολύτως σχέση.

Αυτός ο ισχυρισμός αγνοεί εντελώς το γεγονός ότι και οι δύο αδερφοί φον Ρόζεν Έρικ και Κλάρενς ήταν κορυφαίοι ευγενείς που υπερήφανα υπερασπίστηκαν τη ναζιστική υπόθεση, υποστήριξαν την σουηδική ευγονική μέσω του Σουηδικού Ινστιτούτου Φυλετικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα (περίπου 1.922 μ.Χ.), ασκούσαν πιέσεις για νόμους στείρωσης και εισήγαγαν Ο Χίτλερ στον ανώτερο φλοιό της ελίτ της Σουηδίας. Το 1.933 μ.Χ., ο Eric von Rosen έγινε ιδρυτικό μέλος του Nationalsocialistiska Blocket (γνωστός και ως: «Το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα της Σουηδίας»).

Η σθεναρή υποστήριξη προς τους Ναζί (η οποία περιελάμβανε την επιρροή του von Rosen στην Σουηδική Enskilda Bank και την SKF) αλλάζει επίσης τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να ερμηνεύσουμε την στενή σχέση που απολάμβαναν τόσο ο Clarence, ο Eric όσο και ο Hugo von Rosen με τον κουνιάδο τους Hermann Goring που είχε εργάστηκε ως προσωπικός πιλότος για τον Eric von Rosen μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ήταν κατά την διάρκεια μιας παρατεταμένης παραμονής στο Κάστρο Rockelstad του von Rosen το 1.920 μ.Χ. που ο Γκόρινγκ παρουσιάστηκε για πρώτη φορά με 1) τις σβάστικες του φον Ρόζεν που διακοσμούσαν το κάστρο και το παρακείμενο κυνηγετικό καταφύγιο, 2) το πάθος του φον Ρόζεν για τη διατήρηση της φύσης που μοιράστηκε ο Γκόρινγκ, αργότερα έγινε ο πρώτος Ναζί Υπουργός δασοκομίας και διατήρησης του Ράιχ την δεκαετία του 1.930 μ.Χ. και 3) Η κουνιάδα του Έρικ φον Ρόζεν, Κάριν φον Καντζόφ, η οποία σύντομα έγινε σύζυγος του Γκόρινγκ  και ονομάστηκε από τον Χίτλερ  «Πρώτη Κυρία του Ναζιστικού Κόμματος».

Ο Έρικ και ο Κλάρενς φον Ρόζεν ήταν οπαδοί  μιας αποκρυφιστικής αίρεσης που ονομαζόταν Αριοσοφισμός, με επικεφαλής έναν μυστικιστή ποιητή ονόματι Γκουίντο φον Λιστ, ο οποίος απλώς πήρε τη θεοσοφία της Μαντάμ Μπλαβάτσκι και εμφύσησε μια ανατροπή της φυλετικής ανωτερότητας των Άριων με αυξημένη εστίαση στους μύθους του Γουτάν.

Σε αυτήν την αίρεση, η σβάστικα και άλλα σύμβολα ρούνων, όπως ο ρούνος Othala,  ο ρούνος Ehlaz/life, οι τρεξίματα Sig (αργότερα χρησιμοποιήθηκαν από τους SS) και το wolfsangle αντιμετωπίζονταν ως ιερές εικόνες προικισμένες με μαγική δύναμη.

Ο Guido von List είχε οργανώσει την αίρεση του σε έναν εσωτερικό και εξωτερικό πυρήνα με τους «εκλεκτούς» να μαθαίνουν μια μυστική ερμηνεία των ρούνων κάτω από μια ελίτ αποκρυφιστική κοινωνία που ονομάζεται High Armanen Order όπου ο ίδιος ο von List υπηρέτησε ως Μέγας Διδάσκαλος.

Αυτός ο ρατσιστικός αποκρυφιστικός Αριανισμός με τον Θεοσοφικό του στόχο να εμφυσήσει τον ινδουιστικό και βουδιστικό μυστικισμό σε μια νέα μεταχριστιανική εποχή έγινε ένα εξαιρετικά δημοφιλές φαινόμενο μεταξύ των ευγενών οικογενειών της Ευρώπης κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου.

Ο στόχος ήταν να χρησιμοποιηθεί μια διεστραμμένη ερμηνεία του ανατολικού πνευματισμού χωρίς ουσία και να δημιουργηθεί μια νέα τάξη πραγμάτων που βασίζεται σε μια «Εποχή του Υδροχόου» που θα αντικαθιστούσε την παρωχημένη «Εποχή των Ιχθύων» που αντιπροσώπευε την απαρχαιωμένη λογική που παραδειγματίζεται από τους Σωκράτη. Πλάτωνας και Χριστός.

Από το High Armanen Order αναπτύχθηκε σύντομα μια άλλη μυστική απόκρυφη οργάνωση που ονομάζεται  Thule Society  που είδε τους Rudolf Hess, Hans Frank, Hermann Goring, Karl Haushofer και τον προπονητή του Hitler, Dietrich Eckart, ως ηγετικά μέλη.

Ένα δυσάρεστο γεγονός πρέπει τώρα να αντιμετωπιστεί. Είναι ένα άβολο γεγονός της ιστορίας ότι αυτές οι ίδιες δυνάμεις που προκάλεσαν τον φασισμό  δεν τιμωρήθηκαν ποτέ στην Δίκη της Νυρεμβέργης.

Όσοι βιομήχανοι και χρηματοδότες της Wall Street προμήθευσαν τη Γερμανία με χρηματοδότηση και προμήθειες πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου δεν τιμωρήθηκαν… ούτε οι  Βρετανοί χρηματοδότες στην Τράπεζα της Αγγλίας που διασφάλιζαν  ότι τα ταμεία των Ναζί θα γεμίσουν με κατασχεμένα λάφυρα από την Αυστρία, την Τσεχοσλοβακία ή την Πολωνία.

Η μεταπολεμική εποχή όχι μόνο είδε μια τεράστια αναδιοργάνωση φασιστών δολοφόνων με την μορφή της  Επιχείρησης Gladio υπό την διαχείριση της CIA/NATO  και γνωρίζουμε ότι ο Allan Dulles επέβλεψε άμεσα την  επανενεργοποίηση του αρχηγού πληροφοριών του Χίτλερ, Reinhard Gehlen,  στην δομή διοίκησης του Η Δυτικογερμανική Υπηρεσία Πληροφοριών μαζί με ολόκληρο το δίκτυό του.

Οι Ουκρανοί Ναζί, όπως  ο Στέφαν Μπαντέρα και ο Μικόλα Λέμπεντ,  απορροφήθηκαν αμέσως από τον ίδιο μηχανισμό με τον Μπαντέρα να συνεργάζεται με τον Γκέλεν από το 1.956 μ.Χ. έως τον θάνατό του το 1.958 μ.Χ., ενώ ο Λέμπεντ απορροφήθηκε από τις Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες που διευθύνει μια οργάνωση μετώπου της CIA που ονομάζεται Prolog.

Όπως η Cynthia Chung σκιαγράφησε πρόσφατα στο  Sleepwalking into Fascism της  ότι τουλάχιστον δέκα πρώην Ναζί υψηλού επιπέδου απολάμβαναν τεράστια δύναμη στην δομή διοίκησης του ΝΑΤΟ κατά τα σκοτεινά χρόνια της Επιχείρησης Gladio. Η Cynthia γράφει:  «Από το 1.957 μ.Χ. έως το 1.983 μ.Χ., το ΝΑΤΟ είχε τουλάχιστον έναν αν όχι πολλούς υψηλόβαθμους «πρώην» Ναζί στην πλήρη διοίκηση πολλαπλών τμημάτων εντός του ΝΑΤΟ…

Η θέση του Διοικητή του ΝΑΤΟ και του Αρχηγού των Συμμαχικών Δυνάμεων Κεντρικής Ευρώπης (CINCENT Commander in Chief, Συμμαχικές Δυνάμεις Κεντρικής Ευρώπης – AFCENT) ήταν μια θέση που καλύφθηκε ΜΟΝΟ από «πρώην» Ναζί για 16 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑ, από το 1.967 μ.Χ.-1.983 μ.Χ.».

Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων, όχι μόνο η Gladio «έμεινε πίσω» κανόνισε ένα ρεύμα τρομοκρατίας εναντίον του γενικού πληθυσμού της Ευρώπης χρησιμοποιώντας κατ' όνομα «μαρξιστικές» μπροστινές ομάδες ή  πραγματοποιώντας χτυπήματα στόχων υψηλής αξίας  όπως οι Dag Hammarskjold, Enrico Mattei, Aldo Moro ή Alfred Herrhausen. όταν χρειαστεί. Πολιτικοί που δεν έπαιζαν με τους κανόνες του Μεγάλου Παιχνιδιού δυστυχώς δεν άργησαν αυτόν τον κόσμο.

Η αυτοαποκαλούμενη εικόνα του ΝΑΤΟ ως προάγγελος της «διεθνούς τάξης που βασίζεται σε φιλελεύθερους κανόνες» είναι κάτι παραπάνω από λίγο επιφανειακή όταν αναλογιστούμε τις γεμάτες από τους Ναζί συμμαχίες που πολλοί ΝΑΤΟφιλείς στο Ατλαντικό Συμβούλιο μπορεί να επιθυμούν να ξεχαστούν.

Αυτή η ιστορία θα πρέπει επίσης να μας κάνει να επανεκτιμήσουμε τις πραγματικές αιτίες για τη  δημιουργία του ΝΑΤΟ το 1.949 μ.Χ., το οποίο χρησίμευσε ως καρφί στο φέρετρο για το όραμα του Φράνκλιν Ρούσβελτ για μια  συμμαχία ΗΠΑ-Ρωσίας-Κίνας  που ήλπιζε ότι θα διαμόρφωσε την θέση - Ηλικία του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

Η ανάπτυξη του ΝΑΤΟ γύρω από την περίμετρο της Ρωσίας από το 1.998 μ.Χ. και οι μαζικές θηριωδίες βομβαρδισμών υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ στην Βοσνία, το Αφγανιστάν και την Λιβύη θα πρέπει επίσης να επανεκτιμηθούν έχοντας κατά νου αυτό το ναζιστικό γένος. Γιατί το ΝΑΤΟ δημοσίευσε εικόνες ενός Ουκρανού στρατιώτη που κραδαίνει ξεκάθαρα έναν μαύρο ήλιο του αποκρυφισμού της Thule   στη στολή της προς τιμήν της «Ημέρας της Γυναίκας» φέτος;

Γιατί οι ενεργοί Ουκρανοί Ναζί που υπηρετούν στο Αζόφ και τα τάγματα Aidar αποσιωπούνται συστηματικά από τα μέσα προπαγάνδας του ΝΑΤΟ ή τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης παρά τις αποδεδειγμένες περιπτώσεις μαζικών θηριωδιών στο Ανατολικό Ντονμπάς από το 2014 μ.Χ.;

Γιατί τα ναζιστικά κινήματα βλέπουν μια τεράστια αναζωπύρωση σε όλο το διάστημα της Ανατολικής Ευρώπης - ειδικά σε χώρες που έχουν τεθεί υπό την επιρροή του ΝΑΤΟ μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης;

Είναι δυνατόν ο πόλεμος που πιστεύαμε ότι κέρδισαν οι σύμμαχοι το 1.945 μ.Χ. να ήταν απλώς μια μάχη μέσα σε έναν μεγαλύτερο πόλεμο για τον πολιτισμό του οποίου η έκβαση μένει ακόμη να φανεί; Σίγουρα οι πατριώτες της Φινλανδίας και της Σουηδίας θα πρέπει να σκεφτούν πολύ βαθιά τις σκοτεινές παραδόσεις που κινδυνεύουν να αναβιώσουν καθώς εντάσσονται σε μια νέα Επιχείρηση Barbarossa τον 21^ο Αιώνα (https://www.gospanews.net/en/2023/04/05/nazi-skeletons-in-finland-and-swedens-closets-behind-the-helsinki-official-induction-into-nato/).

 

Boris Pistorius (Γερμανός Υπουργός Άμυνας): Πάμε σε πόλεμο με την Ρωσία πρέπει να προετοιμαστούμε. Η Γερμανία πρέπει να συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο μιας στρατιωτικής σύγκρουσης με τη Ρωσία, επομένως η Γερμανία πρέπει να οπλιστεί, δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Boris Pistorius στο τηλεοπτικό κανάλι ZDF.

«Πρέπει να υπολογίσουμε αυτό το ενδεχόμενο. Και όταν υπολογίζουμε κάτι, πρέπει να προετοιμαστούμε για έναν κίνδυνο που είναι άγνωστος, είτε θα έρθει ή όχι. Είναι απαραίτητο να οπλιστούμε για αυτό το ενδεχόμενο - αυτό ακριβώς κάνουμε τώρα μαζί με τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ. Και αυτό είναι απαραίτητο», είπε ο Υπουργός Boris Pistorius. Επίσης πρόσθεσε ότι για το σκοπό αυτό, μια Γερμανική ταξιαρχία θα πρέπει να είναι παρούσα στην Βαλτική, η οποία, σύμφωνα με τον ίδιο, θα είναι «σε πλήρη πολεμική ετοιμότητα» μέχρι το 2027 μ.Χ.

«Οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες υπολογίζουν σε μια περίοδο αρκετών ετών που θα χρειαστεί για να μπορέσει η Ρωσία να το κάνει αυτό να ξεκινήσει εχθροπραξίες. Αυτές είναι οι εκτιμήσεις - κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα. Και αυτή την φορά μπορεί να είναι σε 3 με 5 χρόνια - πρέπει να οπλιστούμε», είπε ο Boris Pistorius.

Νωρίτερα, η Γερμανική Bild δημοσίευσε απόρρητα στοιχεία ότι η Ρωσία θα μπορούσε να επιτεθεί στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ. Η Bild αναφέρθηκε σε ένα συγκεκριμένο απόρρητο έγγραφο των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Το γερμανικό Υπουργείο Άμυνας δεν σχολίασε αυτές τις πληροφορίες πριν από τη δημοσίευση, αλλά στη συνέχεια δήλωσε ότι «η εξέταση διαφόρων σεναρίων, ακόμα κι αν είναι εξαιρετικά απίθανα», είναι μέρος της καθημερινής ρουτίνας.

Η αξιωματούχος του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών συνέκρινε ειρωνικά το υλικό της Bild με «το ωροσκόπιο του περασμένου έτους για τους Ιχθύς στον Καρκίνο» Η Ρωσία έχει επανειλημμένα τονίσει ότι δεν αποτελεί απειλή για καμία από τις χώρες του ΝΑΤΟ, αλλά δεν θα αγνοήσει ενέργειες που είναι δυνητικά επικίνδυνες για τα συμφέροντά της.

Πυρά Rogov (Ρωσία): Η Bundeswehr γίνεται… Wehrmacht. Πυρά κατά της Γερμανίας και του Γερμανού υπουργού Άμυνας, Boris Pistorius, ο οποίος υποστήριξε πρόσφατα πως οι Γερμανοί πρέπει να προετοιμαστούν για μια στρατιωτική σύγκρουση με την Ρωσία μέσα στα επόμενα 5 με 8 χρόνια εξαπέλυσε ο Vladimir Rogov, Πρόεδρος του συντονιστικού συμβουλίου για την ένταξη των νέων περιφερειών – των ουκρανικών επαρχιών που προσαρτήθηκαν – στην Ρωσική Ομοσπονδία.

Ο Rogov υποστήριξε ότι οι δηλώσεις αυτές του Pistorius συνιστούν μάλλον μια … υποτροπή από την δεκαετία του 1.930 μ.Χ. «Προφανώς ο Pistorius υποτροπίασε στην Γερμανία της δεκαετίας του ’30 μ.Χ….

Βλέπουμε ότι σήμερα η Bundeswehr μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε Wehrmacht όσον αφορά τόσο τις ενέργειες της όσο και τις ανακοινώσεις, όπως η παροχή όπλων στην Ουκρανία που αποτελεί έδαφος της πρώην Σοβιετικής Ένωσης» υποστήριξε ο Rogov. Όπως είπε, όλα αυτά συμβαίνουν λόγω του ότι η γερμανική οικονομία είναι στα τάρταρα λόγω της εχθρικής της στάσης προς τη Ρωσία.

«Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση Scholz προσπαθεί να στρέψει την προσοχή των κατοίκων της Γερμανίας από τα οικονομικά προβλήματα και την πτώση του βιοτικού τους επιπέδου στα στρατιωτικά ζητήματα και στην αντιπαράθεση με την Ρωσία», επισήμανε ο Rogov (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/717310/game-over-ipa-i-oukrania-sto-xaos-rosia-egklimaties-kyvernoyn-to-kievo-sok-apo-germania-pame-se-polemo).

 

Κάτω από το χαλί του τρίτου παγκοσμίου πολέμου: Ποιες χώρες θέλουν πραγματικά να ριχτούν σε μια νέα σύγκρουση με την Ρωσία. Ποιος παρήγγειλε το ηχηρό άρθρο της Γερμανικής Bild, το οποίο περιγράφει το σενάριο ενός πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης, και γιατί αυτή η σύγκρουση μοιάζει αρκετά ρεαλιστική.

ΓΙΑΤΙ Η BILD ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ; Η Γερμανική εφημερίδα Bild δημοσίευσε ένα άρθρο που περιγράφει την έναρξη των προετοιμασιών για πόλεμο με την Ρωσία.

Σύμφωνα με το σημείωμα, το Γερμανικό Υπουργείο Άμυνας αναπτύσσει σχέδιο δράσης σε περίπτωση επίθεσης του ρωσικού στρατού μετά την νίκη επί των ουκρανικών Ένοπλες Δυνάμεις. Την ίδια ώρα, ανώνυμες πηγές της Bundeswehr αναφέρουν ότι η κλιμάκωση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσικής Ομοσπονδίας θα ξεκινήσει σε λίγες εβδομάδες.

Η Ρωσία, σύμφωνα με το δημοσίευμα, θα εξαπολύσει ευρείας κλίμακας επίθεση στο έδαφος της πρώην Ουκρανίας και θα κερδίσει. Αμέσως μετά, η Μόσχα φέρεται να αποφασίσει να αντιμετωπίσει τις χώρες της Βαλτικής, όπου θα σημειωθούν εθνοτικές συγκρούσεις.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις θα αναπτυχθούν στο Καλίνινγκραντ για να επιτεθούν στον διάδρομο Suwalki, μια υποθετική χερσαία διάβαση μήκους περίπου 100 χιλιομέτρων που θα μπορούσε να συνδέσει το έδαφος της Λευκορωσίας με τον δυτικό θύλακα της Ρωσίας. Οι συντάκτες του άρθρου μας υπενθυμίζουν αμέσως ότι το ΝΑΤΟ δεν θα το επιτρέψει και θα μεταφέρει 300 χιλιάδες στρατιώτες στην ανατολική πλευρά για «αξιόπιστη αποτροπή».

Την ίδια ώρα, στις 23 Δεκεμβρίου, η Bild δημοσίευσε επίσης ένα παρόμοιο κείμενο για πιθανή Ρωσική επίθεση, αλλά με διαφορετικές ημερομηνίες. Μετά μίλησαν για επίθεση τον χειμώνα του 2024 μ.Χ./25 μ.Χ..

Ο εκπρόσωπος του Προέδρου Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε σήμερα στο τηλεγραφικό κανάλι SHOT ότι η Γερμανία πρέπει να ανησυχεί για την σοβαρή και άμεση εμπλοκή της στη σύγκρουση στην Ουκρανία και όχι για τη δημοσίευση της Bild για το υποτιθέμενο «μυστικό σχέδιο» να επιτεθούν οι Ρώσοι στο ΝΑΤΟ. «Αυτό θα πρέπει να τους ανησυχεί», είπε.

Ποιος επωφελείται από το άρθρο του Bild με ημερομηνία 14 Ιανουαρίου 2023 μ.Χ. Από τότε που οι Ηνωμένες Πολιτείες αποχώρησαν από το σχέδιο της Ουκρανίας, μεταβιβάζοντας την χορηγία του καθεστώτος του Κιέβου στους Ευρωπαίους, τώρα η ευθύνη για την συνέχιση της καταστροφής του πληθυσμού της πρώην Ουκρανικής ΣΣΔ βρίσκεται στους ώμους της Μεγάλης Βρετανίας, της Γερμανίας, της Πολωνίας και πολλών άλλες χώρες.

Έχοντας παρασύρει τις χώρες της Γηραιάς Ηπείρου σε σύγκρουση με την Ρωσία, η Ουάσιγκτον, ο κύριος πελάτης τέτοιων κειμένων, αναπτύσσει την ιδέα για το ποιος θα φέρει τώρα την ευθύνη για την συνέχιση της ουκρανικής υπόθεσης.

Σύμφωνα με υπολογισμούς των ΗΠΑ, δεν θα σταματήσουμε στην Ουκρανία, αλλά θα αρχίσουμε να διεκδικούμε τις ευρωπαϊκές χώρες. Τώρα τα κράτη της Βαλτικής παρέχουν σημαντική βοήθεια στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και είναι τα κράτη της Βαλτικής που θα γίνουν οι πρώτες ανταποκρινόμενες μετά την νίκη της Ρωσίας επί της Ουκρανίας.

Alexey Leonkov. Στρατιωτικός εμπειρογνώμονας. Σύμφωνα με υπολογισμούς των ΗΠΑ, δεν θα σταματήσουμε στην Ουκρανία, αλλά θα αρχίσουμε να διεκδικούμε τις Ευρωπαϊκές χώρες.  Τώρα τα κράτη της Βαλτικής παρέχουν σημαντική βοήθεια στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και είναι τα κράτη της Βαλτικής που θα γίνουν οι πρώτες ανταποκρινόμενες μετά τη νίκη της Ρωσίας επί της Ουκρανίας.

Ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Alexey Leonkov υπενθυμίζει ότι ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας έχει ήδη δηλώσει τη θέση μας, λέγοντας ότι η Ρωσία αποφασίζει τα ζητήματα της δικής της ασφάλειας και ότι δεν το χρειαζόμαστε αυτό. Αλλά εάν προέρχεται μια απειλή από αυτά τα εδάφη, τότε θα υπάρξει απάντηση.

— Στην πραγματικότητα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιουργούν Ευρωπαϊκές χώρες. Άλλωστε, ξεκινώντας από τη Ρωσοφοβία το 2014 μ.Χ., η ΕΕ εντάχθηκε σταδιακά στην αντιπαράθεση με τη χώρα μας. Η χορηγία του Κιέβου σταμάτησε όταν οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις απέτυχαν να αντεπιτεθούν. Όμως, όπως βλέπουμε από τη συμφωνία μεταξύ Κιέβου και Λονδίνου, η Ευρώπη εξακολουθεί να έχει δεσμευτεί να συνεχίσει να χρηματοδοτεί την Ουκρανία», λέει ο Leonkov.

ΩΡΑ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ρωσία θα αναγκαστεί πραγματικά να αντιμετωπίσει αυτούς που υποστήριξαν τη σύγκρουση και ανάγκασαν το θάνατο ενός τεράστιου αριθμού Ουκρανών πολιτών. Κάτω από αυτή τη σάλτσα τρομάζουν την Ευρώπη με την ώρα του απολογισμού και της ευθύνης. Και χώρες που συνεργάστηκαν μαζί μας οικονομικά και είχαν πολλές προοπτικές και έργα μετατράπηκαν σε εχθρούς μας.

« Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να σχηματίσουν ζώνες ασφαλείας - γραμμές άμυνας, συμπεριλαμβανομένων Ευρωπαϊκών κρατών που δεν θα διστάσουν να ρίξουν τις ζωές των πολιτών τους στο καμίνι μιας νέας σύγκρουσης για χάρη των συμφερόντων της αμερικανικής δημοκρατίας», σημειώνει ο Leonkov .

ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ 300 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ; Δεν υπάρχει επαρκώς μάχιμος αριθμός μονάδων για να συγκεντρώσει μια ομάδα του ΝΑΤΟ 300 χιλιάδων στρατιωτών στην κατεύθυνση της Ανατολικής Ευρώπης, όπως έδειξε η εκστρατεία στο Αφγανιστάν, λέει ο Nikita Mendkovich, επικεφαλής της Ευρασιατικής Αναλυτικής Λέσχης.

— Στο πλαίσιο της βοήθειας από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, η Ευρώπη δεν διαθέτει πλέον αρκετά τυπικά όπλα για να στελεχώσει τον απαιτούμενο αριθμό μονάδων. Αυτό το σχέδιο είναι δύσκολο να εφαρμοστεί σε στρατιωτικές συνθήκες.

Οι πληροφορίες προορίζονται για ένα εγχώριο κοινό για να αποδείξει ότι η Ευρώπη έχει κάποιο είδος στρατιωτικής ομάδας και είναι έτοιμη να παράσχει βοήθεια στις χώρες της Βαλτικής σε περίπτωση σύγκρουσης με τη Μόσχα, λέει ο Mendkovich.

Όμως, κατά τη γνώμη του, στην πραγματικότητα, μετά την ήττα των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων κατά τη ρωσική ειδική επιχείρηση, θα προσπαθήσουν να παρασύρουν τους Ευρωπαίους σε στρατιωτική αντιπαράθεση με την Ρωσία.

Πρώτα από όλα, σε μια νέα σύγκρουση με τη Ρωσία, η ΕΕ θα φέρει την Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής στο μέτωπο για να πολεμήσει μαζί τους, αλλά όχι να τους παρέχει υποστήριξη. Η δημοσίευση στη Bild είναι καθαρή προπαγάνδα και μανιλοφισμός. Νικήτα Μένκοβιτς.

Επικεφαλής της Ευρασιατικής Αναλυτικής Λέσχης. Πρώτα από όλα, σε μια νέα σύγκρουση με τη Ρωσία, η ΕΕ θα φέρει την Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής στο μέτωπο για να πολεμήσει μαζί τους, αλλά όχι να τους παρέχει υποστήριξη.  Η δημοσίευση στην Bild είναι καθαρή προπαγάνδα και μανιλοφισμός.

Το θέμα της προετοιμασίας για πόλεμο με τη Ρωσία τίθεται τακτικά στην Γερμανία. Πριν από ένα χρόνο, το περιοδικό Der Spiegel, αναφερόμενο σε ένα έγγραφο 68 σελίδων που υπέγραψε ο επικεφαλής επιθεωρητής των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων, έγραφε ότι η Βόρεια Στρατιωτική Περιφέρεια έδειξε την ανάγκη για πιο ενδελεχή και μεγάλης κλίμακας στρατιωτική προετοιμασία της Bundeswehr στην ενδεχόμενο ενδεχόμενου πολέμου με την Ρωσία, αναφέρει στοιχεία ο πολιτικός επιστήμονας Ντμίτρι Ροντιόνοφ.

— Πρέπει να σημειωθεί ότι η κατάσταση της Bundeswehr αφήνει πραγματικά πολλά περιθώρια και οι προσπάθειες να πολεμήσουν την Ρωσία με τα χέρια της Ουκρανίας αποκάλυψαν ότι το Βερολίνο δεν θα διαρκέσει πολύ σε περίπτωση άμεσης σύγκρουσης με την Μόσχα, ακόμη και εκεί δεν θα να είναι αρκετά κοχύλια. Πώς μπορεί η Γερμανία να ανταγωνιστεί την Ρωσία, της οποίας ο στρατός μέχρι να τελειώσει η Βόρεια Στρατιωτική Περιφέρεια θα έχει την πιο σοβαρή εμπειρία μάχης στον πλανήτη, λέει ο Rodionov.

Ταυτόχρονα, ο ειδικός τονίζει ότι η αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού της Γερμανίας τα τελευταία χρόνια πρέπει να δικαιολογείται συνεχώς. Ένα άλλο ερώτημα είναι ότι το ΝΑΤΟ πιθανότατα έχει ήδη σχεδιάσει μια στρατιωτική σύγκρουση με την Ρωσία στο έδαφος των χωρών της Βαλτικής. Η Συμμαχία διεξάγει συνεχώς ασκήσεις εκεί και αναπτύσσονται σχέδια για την κατάληψη του Καλίνινγκραντ. Δηλαδή προετοιμάζονται για αληθινά (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/01/blog-post_696.html).

 

ΘΑ ΜΑΣ ΞΑΝΑΒΑΛΟΥΝ ΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΑΝΑΞΕΛΑΣΠΩΣΟΥΜΕ; ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΠΑΝΤΩΣ ΡΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΡΑΪΧ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ!  ΚΑΤΑΙΓΙΣΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ.  ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΤΟΝ SCHOLZ:«ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΑΠΕΤΥΧΕ ΠΑΝΤΟΥ».

Σκληρή επίθεση των Γερμανών εργοδοτών στην κυβέρνηση συνασπισμού του Olaf Scholz - Του καταλογίζουν αποτυχία σε όλους τους τομείς του κυβερνητικού έργου Με βαρύτατες εκφράσεις και πρωτοφανές για τα χρονικά για της Γερμανίας ύφος οι Γερμανοί επιχειρηματίες επιτίθενται στην κυβέρνηση συνασπισμού και προσωπικά στον καγκελάριο Olaf Scholz καταλογίζοντάς του την καταστροφή της μεγαλύτερης οικονομίας στην Ευρωζώνη.

Σύμφωνα με τον Rainer Dulger, πρόεδρο της Συνομοσπονδίας Ενώσεων Γερμανών Εργοδοτών (BDA), οι Γερμανοί επιχειρηματίες εκφράζουν έλλειψη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και δυσαρέσκεια με τις πολιτικές του Βερολίνου, όπως αναφέρει η Bild.

Οι ενέργειες της Γερμανικής κυβέρνησης, οι οποίες είναι επιζήμιες για την Γερμανική οικονομία, οδήγησαν σε κρίση εμπιστοσύνης προς τις αρχές, επισημαίνουν οι Γερμανοί επιχειρηματίες. Οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν πολυάριθμες προκλήσεις, όπως η υπερβολική γραφειοκρατία, οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές και οι ανεπαρκείς επενδύσεις, χωρίς να διαφαίνεται καμία θετική εξέλιξη.

Η κυβέρνηση αποτυγχάνει παντού. «Όταν αυτός ο συνασπισμός ήρθε στην εξουσία, ποτέ δεν πίστευα ότι θα έπρεπε να το πω αυτό: εμείς, ως επιχειρηματίες, έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη σε αυτήν την κυβέρνηση», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Dulger.

Σύμφωνα με τον ίδιο, ο κυβερνητικός συνασπισμός (SPD – Πράσινοι – FDP) παραμελεί τα συμφέροντα της εθνικής οικονομίας και αντ' αυτού επιτρέπει στην γραφειοκρατία να ανθίσει. Τα τελευταία χρόνια το κόστος της κοινωνικής ασφάλισης έχει αυξηθεί κατακόρυφα, καθώς οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες τους αναγκάζονται να πληρώνουν υψηλούς φόρους και εισφορές.

Εν τω μεταξύ, οι αρχές απέτυχαν να επιτύχουν την υποσχεθείσα ασφαλιστική και φορολογική ελάφρυνση ή να προσφέρουν οποιαδήποτε αίσθηση ασφάλειας σχεδιασμού. «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αποτυγχάνει σε όλα τα μέτωπα», τονίζει ο Dulger.

Μπαράζ ανεκπλήρωτων υποσχέσεων. Ο Dulger σημείωσε επίσης ότι η κυβέρνηση αντί να παράγει αποτελέσματα, μένει προσκολλημένη στην κομματική πολιτική της, η οποία τελικά καταλήγει σε ένα μπαράζ ανεκπλήρωτων υποσχέσεων.

«Δεν έχω δει κανένα οικονομικό θαύμα», υπογράμμισε ο επικεφαλής των Γερμανών επιχειρηματιών. Σύμφωνα με τον ίδιο, η διάθεση μεταξύ των επιχειρηματιών έχει βυθιστεί σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ. «Αρχίζω να καταλαβαίνω όλο και περισσότερο κάθε θυμωμένο πολίτη», πρόσθεσε.

Η Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία της Γερμανίας ανέφερε ότι το ΑΕΠ της χώρας συρρικνώθηκε κατά 0,3% το 2023 μ.Χ. Λαμβάνοντας υπόψη τις εποχιακές προσαρμογές, ο δείκτης υποχώρησε κατά 0,1%. Το 2022 μ.Χ., το ΑΕΠ της χώρας παρουσίασε δυναμική ανάπτυξης 1,8% και 1,9%, αντίστοιχα.

Το 2022 μ.Χ., η Γερμανία, όπως και η υπόλοιπη Ευρώπη, έχει πληγεί από ενεργειακή κρίση και, κατά συνέπεια, από αυξανόμενο πληθωρισμό, κυρίως λόγω των περιβόητων κυρώσεων που επιβλήθηκαν στην Ρωσία.

Πρόταση μομφής και από εργαζόμενους - αγρότες στην κυβέρνηση Scholz - Απεργίες, κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις. Όμως δεν είναι μόνο οι επιχειρηματίες που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην Γερμανική κυβέρνηση, η οποία αναμένεται να συντριβεί στις Ευρωεκλογές.

Παράλληλα με την κατάρρευση των ποσοστών του κυβερνητικού συνασπισμού εκτοξεύονται τα ποσοστά του εθνικιστικού κόμματος AfD, που είναι σε παγγερμανικό επίπεδο δεύτερο και διεκδικεί την πρώτη θέση.

Γερμανοί εργαζόμενοι και αγρότες βρίσκονται εδώ και μέρες στους δρόμους και σε δυναμικές κινητοποιήσεις ενώ σε πολιτικό επίπεδο τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού καταρρέουν. Ήδη σε εξέλιξη βρίσκεται η μεγαλύτερη έως τώρα απεργία στους Γερμανικούς Σιδηροδρόμους (DB), η οποία θα διαρκέσει έως το βράδυ της Δευτέρας (29/1/2024 μ.Χ).

Εμπορευματικές μεταφορές και επιβατικές μετακινήσεις σε όλη την Γερμανία επηρεάζονται από τις κινητοποιήσεις και ακόμη και το χρονοδιάγραμμα έκτακτης ανάγκης αναμένεται να εκτελεστεί με δυσκολίες, οι οποίες διαφέρουν σε κάθε περιοχή.

Η DB κάλεσε εκ νέου την Ένωση Μηχανοδηγών Γερμανίας (GDL) να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. «Είναι πια καιρός να συνεννοηθούμε, να διαπραγματευτούμε, να βρούμε συμβιβασμούς. Είμαστε έτοιμοι να συναντηθούμε ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε προκειμένου να διαπραγματευτούμε και να συζητήσουμε», δήλωσε εκπρόσωπος της εταιρίας.

Οι συνδικαλιστές ωστόσο εμμένουν στα αιτήματά τους για αυξήσεις 555 ευρώ μηνιαίως στους μισθούς, μείωση των ωρών εργασίας από 38 σε 35 την εβδομάδα για όσους εργάζονται σε βάρδιες και καταβολή εφάπαξ «αποζημίωσης πληθωρισμού», ύψους 3.000 ευρώ.

Η DB από την πλευρά της θεωρεί ειδικά το αίτημα για μείωση των ωρών εργασίας ανέφικτο να ικανοποιηθεί, καθώς θα χρειαζόταν νέο προσωπικό, τη στιγμή που διαπιστώνεται έλλειψη εξειδικευμένων εργαζόμενων στα σιδηροδρομικά επαγγέλματα.

Στην νέα πρόταση της Deutsche Bahn προς τους εργαζόμενους, την οποία το συνδικάτο δεν θεωρεί βάση για περαιτέρω διαπραγματεύσεις, περιλαμβάνεται μείωση του χρόνου εργασίας κατά μία ώρα για τους μηχανοδηγούς από την 1/1/2026 μ.Χ., αύξηση 4,8% στους μισθούς από τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους, καταβολή μπόνους 5% από τον Απρίλιο του 2025 μ.Χ. και εφάπαξ «αποζημίωση πληθωρισμού», αμέσως μετά την επίτευξη συμφωνίας.

Σύμφωνα με την πρόταση, η νέα συλλογική σύμβαση εργασίας θα πρέπει να έχει διάρκεια 32 μηνών. Η τρέχουσα κινητοποίηση εκτιμάται ότι θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην λειτουργία των μεταφορών για την βιομηχανία.

Ιστορικών διαστάσεων οι διαδηλώσεις των Γερμανών αγροτών. Τις κινητοποιήσεις συνεχίζουν και οι Γερμανοί αγρότες που διαμαρτύρονται για τα σχέδια κατάργησης της επιδότησης του αγροτικού diesel.

Εκατοντάδες φορτηγά συγκεντρώθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα κοντά στην Πύλη του Βραδεμβούργου, όπου πραγματοποιήθηκε τεράστιο συλλαλητήριο με σημεία αιχμής την αύξηση στις τιμές των διοδίων και το τέλος διοξειδίου του άνθρακα.

Εκτός από τους αγρότες, που κατέβηκαν στην διαδήλωση με τα τρακτέρ τους, εργαζόμενοι πολλών άλλων κλάδων, όπως της αλιείας, της εστίασης και της διακίνησης προϊόντων απέκλεισαν τους δρόμους γύρω από τη συνοικία των υπουργείων.

Η απεργιακή κινητοποίηση επηρέασε και τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης και διανομής της εταιρείας Amazon, με τους εργαζομένους να αποκλείουν τις εγκαταστάσεις διαμαρτυρόμενοι για τις κακές συνθήκες εργασίας, αλλά και την αλυσίδα σούπερ μάρκετ Aldi.

Η απάντηση του Olaf Scholz. Ο Γερμανός καγκελάριος Olaf Scholz παραδέχεται λάθη της κυβέρνησής του και ομολογεί ότι θα ήθελε «λιγότερο θόρυβο» στο εσωτερικό του κυβερνητικού συνασπισμού, εν μέσω αμσφσβήτησης στο πρόσωπό του. Αναγνωρίζει ότι στην χώρα υπάρχει «ανησυχία», ενώ αναλαμβάνει και τις προσωπικές του ευθύνες για τις δυσλειτουργίες.

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Die Zeit, δηλώνει επίσης ότι θέλει να αντιμετωπίσει πολιτικά την άνοδο της ακροδεξιάς και ξεκαθαρίζει ότι ουδέποτε σκέφτηκε να παραιτηθεί από την καγκελαρία.  «Ως καγκελάριος, φέρω την ευθύνη για την κυβέρνηση. Τελεία», είπε και απέφυγε να επιρρίψει ευθύνες στους κυβερνητικούς του εταίρους.

«Θα ήταν παράλογο να πω ότι δεν έχω ανάμιξη» στις διαφωνίες μεταξύ των κυβερνητικών κομμάτων, αναφέρει και προσθέτει ότι μέχρι τώρα «σπανίως ήταν εφικτό να ληφθούν σημαντικές αποφάσεις χωρίς μακροχρόνιες και δημόσιες διαφωνίες». «Είναι αυτό μια μορφή αυτοκριτικής;», ερωτάται ο καγκελάριος, για να απαντήσει μονολεκτικά: «Ναι».

Ο κ. Scholz εκφράζει πάντως την αισιοδοξία του για το μέλλον της κυβέρνησης, επισημαίνοντας ότι τα κεντρικά ζητήματα στα οποία υπήρχαν διαφορετικές «ιδεολογικοπολιτικές απόψεις», όπως οι περικοπές επιδοτήσεων ή η προώθηση μεγάλων έργων υποδομής, έχουν ήδη λίγο έως πολύ συζητηθεί, αλλά παραδέχεται ταυτόχρονα ότι δεν χρειαζόταν τόσος «ενοχλητικός θόρυβος» από το εσωτερικό της κυβέρνησης.

Ο ίδιος περιγράφει ακόμη ως ελπιδοφόρο το γεγονός ότι μετά την απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου που έκρινε αντισυνταγματική τη χρήση κονδυλίων που προέρχονταν από δανεισμό για τις ανάγκες της πανδημίας σε άλλες πολιτικές, κατέστη δυνατό να προσαρμοστεί τόσο γρήγορα ο προϋπολογισμός του 2024 μ.Χ.

Ο Olaf Scholz δηλώνει ακόμη ότι αντιλαμβάνεται την «ανησυχία» στην κοινωνία και την αποδίδει στην ανασφάλεια που προκάλεσε η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία.  Ταυτόχρονα, συνεχίζει, «μπορεί κανείς να νιώσει ένα αίσθημα αβεβαιότητας, διότι ως μια οικονομικά ισχυρή χώρα, αντιμετωπίζουμε τώρα τις αδυναμίες μας προκειμένου σε 20 και 30 χρόνια από τώρα να υπάρχουν ακόμη εδώ καλές θέσεις εργασίας και να παραμείνουμε τεχνολογικά πρωτοπόροι».

Ο συνασπισμός, υποστηρίζει, «δεν ακολουθεί τον εύκολο δρόμο, αλλά προχωρά με θάρρος στις διαμάχες ενόψει των μεγάλων προκλήσεων».  Τα τελευταία 10-15 χρόνια έμειναν ανεκμετάλλευτα, υπογραμμίζει, επειδή οι κυβερνήσεις απέφευγαν τις συγκρούσεις, λέει. Σε σχετική ερώτηση, διαψεύδει κατηγορηματικά τις φήμες περί συνάντησης στην καγκελαρία με θέμα ενδεχόμενη αντικατάστασή του και τονίζει ότι ποτέ δεν σκέφτηκε να παραιτηθεί.

Ερωτώμενος σχετικά με την Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) και τις πρόσφατες αποκαλύψεις περί μυστικής συνάντησης στελεχών της με μέλη νεοναζιστικών οργανώσεων, προκειμένου να συζητηθεί σχέδιο δια της βίας μαζικών απελάσεων, ο καγκελάριος λέει χαρακτηριστικά: «Το τζίνι έχει βγει από το λυχνάρι».

Απορρίπτει ωστόσο εμμέσως τις εισηγήσεις περί απαγόρευσης του κόμματος, τονίζει ότι αυτό είναι κάτι που απασχολεί τις αρμόδιες αρχές και κυρίως την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος και αντιτείνει την πεποίθησή του ότι «Η AfD πρέπει να αντιμετωπιστεί πρωτίστως πολιτικά», με αποφάσεις όπως η μεταρρύθμιση στα θέματα μετανάστευσης.

Χαρακτηρίζει πάντως «σημαντική» την χθεσινή απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου να αποκλείσει το κόμμα «Η Πατρίδα», διάδοχο του ακροδεξιού NPD, από την κρατική χρηματοδότηση που προβλέπεται για τα πολιτικά κόμματα.

Σχετικά με την Ουκρανία, ο Olaf Scholz επαναλαμβάνει ότι η Ευρώπη πρέπει να κάνει περισσότερα για την στήριξή της έναντι της Ρωσίας και εκφράζει αφενός την δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι τα Ευρωπαϊκά κράτη δεν έχουν προβλέψει για φέτος επαρκή βοήθεια για το Κίεβο και αφετέρου την ενόχλησή του για την κριτική που ασκείται στο εσωτερικό της Γερμανίας, ότι η κυβέρνηση δεν στηρίζει αρκετά την Ουκρανία, παρότι κάνει πολλά περισσότερα από ό,τι τα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ (https://oimos-athina.blogspot.com/2024/01/blog-post_29.html).

 

Πρωτοφανής επίθεση των Γερμανών επιχειρηματιών σε Όλαφ Σολτς: «Έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη μας σε σένα». «Παραμελείς τα εθνικά μας συμφέροντα». Mε βαρύτατες εκφράσεις επιτίθεται στον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς, ο Ράινερ Ντούλγκερ, πρόεδρος της Ομοσποδιακής Ένωσης Γερμανών Εργοδοτών (BDA), σύμφωνα με τον οποίο οι Γερμανοί επιχειρηματίες δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση και οι ενέργειές της είναι επιζήμιες για την Γερμανική οικονομία, ενώ οδήγησαν τους πολίτες σε κρίση εμπιστοσύνης προς τις αρχές!

Πρώτη φορά ακούγονται τέτοιες κατηγορίες για μία Γερμανική κυβέρνηση! «Όταν αυτός ο συνασπισμός ήρθε στην εξουσία, ποτέ δεν πίστευα ότι θα έπρεπε να το πω αυτό: εμείς, ως επιχειρηματίες, έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη σε αυτήν την κυβέρνηση», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ντούλγκερ. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο κυβερνητικός συνασπισμός (SPD – Πράσινοι – FDP) παραμελεί τα συμφέροντα της εθνικής οικονομίας και αντ’ αυτού επιτρέπει στην γραφειοκρατία να ανθίσει.

Τα τελευταία χρόνια το κόστος της κοινωνικής ασφάλισης έχει αυξηθεί κατακόρυφα, καθώς οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες τους αναγκάζονται να πληρώνουν υψηλούς φόρους και εισφορές. Εν τω μεταξύ, οι αρχές απέτυχαν να επιτύχουν την υποσχεθείσα ασφαλιστική και φορολογική ελάφρυνση. «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αποτυγχάνει σε όλα τα μέτωπα», τονίζει ο Ντούλγκερ.

Ο Ντούλγκερ σημείωσε επίσης ότι η κυβέρνηση αντί να παράγει αποτελέσματα, μένει προσκολλημένη στην κομματική πολιτική της, η οποία τελικά καταλήγει σε ένα μπαράζ ανεκπλήρωτων υποσχέσεων.

«Δεν έχω δει κανένα οικονομικό θαύμα», υπογράμμισε ο επικεφαλής των Γερμανών επιχειρηματιών. Σύμφωνα με τον ίδιο, η διάθεση μεταξύ των επιχειρηματιών έχει βυθιστεί σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ. «Αρχίζω να καταλαβαίνω όλο και περισσότερο κάθε θυμωμένο πολίτη», πρόσθεσε.

Το 2022 μ.Χ., η Γερμανία, όπως και η υπόλοιπη Ευρώπη, έχει πληγεί από ενεργειακή κρίση και, κατά συνέπεια, από αυξανόμενο πληθωρισμό, κυρίως λόγω των περιβόητων κυρώσεων που επιβλήθηκαν στην Ρωσία.

Σημειώνεται ότι στην Γερμανία εδώ και αρκετές ημέρες έχουν ξεσηκωθεί οι αγρότες καθώς η κυβέρνηση Σολτς τους έχει στερήσει την πρόσβαση σε φθηνή ενέργεια, κάτι που οφείλεται στις κυρώσεις που επιβλήθηκαν κατά της Ρωσίας και εν τέλει έβλαψαν περισσότερο την γερμανική οικονομία (https://www.pronews.gr/kosmos/protofanis-epithesi-ton-germanon-epixeirimation-se-olaf-solts-exoume-xasei-tin-empistosyni-mas-se-sena/).

 

«Στον πάγο» το νεοναζιστικό κόμμα Πατρίδα. Χωρίς κρατική χρηματοδότηση θα μείνει για τουλάχιστον έξι χρόνια το ακροδεξιό μόρφωμα που διαδέχθηκε, με αλλαγή ονόματος, το διαβόητο νεοναζιστικό NPD. ●

Αυτό αποφάσισε το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης και πλέον το ερώτημα είναι αν κάτι παρόμοιο μπορεί να συμβεί με το επίσης ακροδεξιό AfD, που ανεβαίνει διαρκώς δημοσκοπικά. ● Ιστορική εξαήμερη απεργία στα τρένα.

Αρχισε χθες το απόγευμα η νέα, εξαήμερη αυτή την φορά απεργία -η μεγαλύτερη που έχει προκηρυχθεί ποτέ- στους Γερμανικούς Σιδηρόδρομους (Deutsche Bahn), αφού το Συνδικάτο Γερμανών Μηχανοδηγών (GDL) απέρριψε την «τρίτη και δήθεν βελτιωμένη πρόταση» της εργοδοσίας με επίκεντρο την αύξηση μισθών και την παράλληλη μείωση του εβδομαδιαίου ωραρίου.

Το ενδιαφέρον όμως τράβηξαν κυρίως οι εξελίξεις στο στρατόπεδο της Γερμανικής Ακροδεξιάς, μετά την χθεσινή απόφαση-ορόσημο του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Καρλσρούης να διακόψει πρωτοφανώς, για έξι χρόνια τουλάχιστον, την κρατική χρηματοδότηση του ακροδεξιού κόμματος Η Πατρίδα (Die Heimat), που διαδέχτηκε πέρσι με άλλο όνομα το νεοναζιστικό Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (NPD).

Η ετυμηγορία ήρθε πάνω που έχει φουντώσει στην χώρα η συζήτηση για τον τρόπο αντιμετώπισης της αυξανόμενης δημοτικότητας της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για την Γερμανία (AfD), η οποία έχει τεθεί υπό στενή παρακολούθηση από το Ομοσπονδιακό Γραφείο Προστασίας του Συντάγματος –δηλαδή την εσωτερική υπηρεσία πληροφοριών (BfV)– για τις «πιστοποιημένα ακροδεξιές εξτρεμιστικές» θέσεις της.

Σύμφωνα με το σκεπτικό του Συνταγματικού Δικαστηρίου, η ομόσταβλη Πατρίδα επιδιώκει να «εξαλείψει την ελεύθερη δημοκρατική τάξη», «στοχεύει στην αντικατάσταση του υπάρχοντος συνταγματικού συστήματος με ένα αυταρχικό κράτος» και έχει «ρατσιστική, ιδίως αντιμουσουλμανική, αντισημιτική και αντιτσιγγανική στάση» που έρχεται σε σύγκρουση με τις αρχές του Συντάγματος της Γερμανίας.

Εξ ου και για την επόμενη εξαετία χάνει την χρηματοδότηση που δίνει στα κόμματα το γερμανικό κράτος, καθώς και τις ανάλογες φορολογικές ελαφρύνσεις. Η Πατρίδα κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση σε δημόσιο χρήμα εξαιτίας του ποσοστού που είχε λάβει στις τοπικές εκλογές στο κρατίδιο του Μεκλεμβούργου-Πομερανίας το 2020 μ.Χ. Κρατική χρηματοδότηση παίρνει οποιοσδήποτε κομματικός σχηματισμός συγκεντρώνει τουλάχιστον 0,5% στις εθνικές ή ευρωπαϊκές εκλογές, είτε 1% στις κρατιδιακές.

Το 2017 μ.Χ. το Συνταγματικό Δικαστήριο είχε απορρίψει προσφυγή που ζητούσε να τεθεί εκτός νόμου το ακραιφνώς νεοναζιστικό NPD, αφού -όπως είχαν αποφανθεί οι δικαστές- δεν διέθετε επαρκή δύναμη στην κοινωνία για να απειλήσει την δημοκρατία και να πετύχει τους αντισυνταγματικούς του στόχους.

Μετά από αναθεώρηση της νομοθεσίας που ρυθμίζει τους όρους χρηματοδότησης των κομμάτων, προβλέποντας πια εξαετή διακοπή σε περίπτωση αντισυνταγματικότητας, η Γερμανική κυβέρνηση και τα δύο κοινοβουλευτικά σώματα της χώρας προσέφυγαν το 2019 μ.Χ. στο Συνταγματικό Δικαστήριο κατά της Πατρίδας. Χθες δικαιώθηκαν.

Η ετυμηγορία λοιπόν «θα μπορούσε να αποτελέσει πρότυπο για το AfD. Το AfD γίνεται όλο και πιο ριζοσπαστικό και εξτρεμιστικό. Αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο», προέτρεψε ο Χριστιανοκοινωνιστής πρωθυπουργός της Βαυαρίας, Μάρκους Ζέντερ.

Αντιπρότεινε ουσιαστικά να υπάρξει δικαστική προσφυγή για διακοπή κρατικής χρηματοδότησης και στο ακραία αντιμεταναστευτικό AfD, αντί μιας ριψοκίνδυνης προσπάθειας να τεθεί εκτός νόμου όπως ζητούν πολλοί μετά και τις αποκαλύψεις ότι στελέχη του συμμετείχαν πρόσφατα σε συνωμοτική συγκέντρωση στο Πότσνταμ μαζί με άλλους εξτρεμιστές ακροδεξιούς και νεοναζιστές, που εξυφαίνουν καταχθόνια σχέδια για απελάσεις εκατομμυρίων προσφύγων, μεταναστών και αιτούντων άσυλο, ακόμα και Γερμανών πολιτών με μεταναστευτικό υπόβαθρο.

Οι αποκαλύψεις προκάλεσαν κατακραυγή και έβγαλαν στους δρόμους το περασμένο Σαββατοκύριακο μια λαοθάλασσα ενός και πλέον εκατομμυρίου διαδηλωτών σε ολόκληρη την Γερμανία.

Ο Σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος, Ολαφ Σολτς, εξέφρασε ικανοποίηση για τη χθεσινή ετυμηγορία και δήλωσε ότι η Γερμανία θα δει τι επιπτώσεις θα έχει. Πιο σαφής, η επίσης Σοσιαλδημοκράτισσα Υπουργός Εσωτερικών, Νάνσι Φέζερ, τόνισε ότι η διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης στην Πατρίδα είναι «ακόμα ένα μέσο» για την υπεράσπιση της δημοκρατίας, αρνούμενη να αποκλείσει αντίστοιχη προσφυγή κατά του AfD.

«Οποιαδήποτε νομική κίνηση κατά της χρηματοδότησης του AfD θα είναι μια παρατεταμένη διαδικασία, που είναι απίθανο να ολοκληρωθεί πριν από τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2025 μ.Χ., πόσο μάλλον πριν από τις φετινές ευρωεκλογές», παρατηρούσε το Reuters.

Κάθε αντίδραση έναντι του ακροδεξιού κόμματος θα πρέπει να είναι «πολιτική», υπογράμμισε από την πλευρά του ο (νεοφιλ)Ελεύθερος Δημοκράτης Υπουργός Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ. Τα δημοκρατικά κόμματα, πρόσθεσε, δεν θα πρέπει να δώσουν την εντύπωση ότι «θέλουν να χρησιμοποιήσουν τη νομοθεσία για να αποκρούσουν έναν ανεπιθύμητο ανταγωνισμό».

Σύμφωνα πάντως με ειδικούς, η χθεσινή απόφαση «θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για τη διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης στην Εναλλακτική για την Γερμανία, η οποία καλπάζει στις δημοσκοπήσεις σε ομοσπονδιακό επίπεδο και σε σειρά κρίσιμων κρατιδίων, αλλά και της νεοσύστατης Ενωσης Αξιών του Χανς Γκέοργκ Μάασεν, που σκοπεύει να κατέβει προσεχώς σε τοπικές εκλογές στην Ανατολική Γερμανία», επισήμαινε η Deutsche Welle. Αναφερόταν στο κόμμα εκ δεξιών της Χριστιανικής Ενωσης (Χριστιανοδημοκράτες/CDU και Χριστιανοκοινωνιστές/CSU), που ανακοίνωσε τις προάλλες ότι ιδρύει ο Μάασεν, πρώην επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος και άκρως αμφιλεγόμενος λόγω υπόγειων ακροδεξιών διασυνδέσεων.

«Η Eνωση Αξιών (WerteUnion) του Μάασεν ιδρύθηκε το 2017 μ.Χ. ως φράξια μελών των CDU-CSU που αντιτάχθηκαν στις πολιτικές της Ανγκελα Μέρκελ, συμπεριλαμβανομένης της απόφασης της να επιτρέψει την είσοδο σε εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες», θύμιζε το Γαλλικό Πρακτορείο. Ο Μάασεν, συμπλήρωνε, «αξιοσημείωτα δεν απέκλεισε τη συνεργασία με το AfD», σε αντίθεση με τα άλλα κόμματα.

Εν είδει αντιπερισπασμού από τις αποκαλύψεις ότι απεργάζεται σχέδιο μαζικών απελάσεων μαζί με άλλους εξτρεμιστές, η συμπρόεδρος του ακροδεξιού κόμματος, Αλίς Βάιντελ, επανέφερε το εντυπωσιοθηρικό αλλά μάλλον χλομό σενάριο προκήρυξης δημοψηφίσματος για Dexit -κοινώς για έξοδο της Γερμανίας από την Ε.Ε.- αν το κόμμα της έρθει ποτέ στην εξουσία.

Στις πρώτες δημοσκοπήσεις μετά το ξεσκέπασμα του ανατριχιαστικού σχεδίου, η Χριστιανική Eνωση παραμένει πρώτη δύναμη με 30%-31%, το AfD εμφανίζει μικρή κάμψη για πρώτη φορά εδώ και μήνες, χάνοντας 1,5%-2%, αν και παραμένει σταθερά δεύτερο με 21%-22,5%, ενώ ακολουθούν τα τρία κόμματα της εξαιρετικά αντιδημοφιλούς κυβέρνησης Σολτς - Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι και (νεοφιλ)Ελεύθεροι Δημοκράτες.

Οσον αφορά την απεργία των μηχανοδηγών τρένων, την τέταρτη κατά σειρά από τον Νοέμβρη, το GDL επιμένει ανυποχώρητα να διεκδικεί μισθολογικές αυξήσεις ως αντιστάθμισμα στον πληθωρισμό, καθώς και μείωση της εβδομαδιαίας εργασίας από 38 σε 35 ώρες χωρίς απώλεια στις αποδοχές.

«Οποιος δεν προσέρχεται καν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με μια νέα προσφορά για αύξηση έως και 13% και δυνατότητα 37ωρης εβδομάδας με τον ίδιο μισθό, ενεργεί απολύτως ανεύθυνα», υποστήριξε εκπρόσωπος της Deutsche Bahn.  Η απεργιακή κινητοποίηση στους σιδηρόδρομους -που ολοκληρώνεται την Δευτέρα- αναμένεται να διαταράξει σοβαρά τις μετακινήσεις επιβατών αλλά και την μεταφορά εμπορευμάτων (https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/419768_ston-pago-neonazistiko-komma-patrida).

 

Γερμανοί… σε πανικό - Αμυντικό σχέδιο για την Ρωσία - Το πρώτο μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Θα πρέπει να είναι έτοιμο τον Μάρτιο του 2024 μ.Χ. - Ποιους κινδύνους καλείται να αντιμετωπίσει.

Τον απόλυτο πανικό φαίνεται πως βιώνουν οι Γερμανοί, οι οποίοι διά στόματος του υπουργού Άμυνας, Boris Pistorius δήλωναν πρόσφατα πως μέσα στα επόμενα 5 με 8 χρόνια περιμένουν μια σύγκρουση της Ρωσίας με το ΝΑΤΟ… και για αυτό θα πρέπει να αρχίσουν να προετοιμάζονται, τη στιγμή που δημοσίευμα της Bild, επικαλούμενη το γερμανικό στρατό, έφερνε τον πόλεμο ακόμα πιο κοντά... το καλοκαίρι του 2025 μ.Χ.

Μέρος αυτής της προετοιμασίας φαίνεται πως είναι και το αμυντικό σχέδιο, το πρώτο από τον Ψυχρό Πόλεμο, που εκπονεί η Γερμανία για τον «περιορισμό» της Ρωσίας. Πληροφορίες από το Γερμανικό MDR που επικαλείται το Υπουργείο Άμυνας της Γερμανίας αναφέρουν πως το σχέδιο αυτό αναμένεται να είναι έτοιμο τον Μάρτιο του 2024 μ.Χ. «Η Γερμανία, «ως αντίδραση» στα γεγονότα στην Ουκρανία, αναπτύσσει ένα ολοκληρωμένο αμυντικό σχέδιο για πρώτη φορά μετά τον Ψυχρό Πόλεμο» αναφέρει το δημοσίευμα.

Περιορισμός Ρωσίας. Το νέο Γερμανικό επιχειρησιακό σχέδιο (OPLAN) δίνει έμφαση στον περιορισμό της Ρωσίας. Όπως επισημαίνεται, το νέο σχέδιο λαμβάνει υπόψη τις νέες προόδους στον τομέα του πολέμου και δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην αντιμετώπιση ενεργειών δολιοφθοράς σε ζωτικές υποδομές, στο πεδίο της παραπληροφόρησης και στις επιθέσεις στον κυβερνοχώρο.

Δεν περιμένω μάχες. «Αυτό δεν σημαίνει ότι περιμένω μια μάχη τεθωρακισμένων στη βόρεια γερμανική πεδιάδα, ή Θεός φυλάξοι μια αερομεταφερόμενη προσγείωση Ρώσων αλεξιπτωτιστών… Αλλά είναι προφανές πως οι πιο σημαντικές μας υποδομές - λιμάνια, γέφυρες, εταιρείες ενέργειας – τελούν υπό την απειλή σαμποτάζ, ενδεχομένως και από ειδικές δυνάμεις που μπορεί να έχουν διεισδύσει στο έδαφος μας» αναφέρει ο αντιστράτηγος Andre Bodemann, επικεφαλής των χερσαίων δυνάμεων της Bundeswehr.

Βάσει του επιχειρησιακού αυτού σχεδίου, η Bundeswehr θα έχει ηγετικό ρόλο στην προστασία της Ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, κάτι που θα απαιτήσει την συμμετοχή του Γερμανικού στρατού σε αυτήν την επιχείρηση.

Σύμφωνα με τον Bodemann, το νέο επιχειρησιακό σχέδιο της Γερμανίας προκύπτει από την τρέχουσα κατάσταση ασφάλειας και απειλής που υπάρχει όχι μόνο στην Γερμανία αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Εφικτό σχέδιο. Όπως λέει ο Bodemann, αυτό πρέπει να είναι σχέδιο εφικτό για την υλοποίηση του και όχι ένα όνειρο, ένα έγγραφο διατύπωσης σκέψεων. «Πρέπει να είναι χειροπιαστό σχέδιο που να μπορεί να λειτουργήσει» λέει ο Bodemann.

Μυστικά έγγραφα. Σύμφωνα με το MDR, οι λεπτομέρειες του σχεδίου αυτού που ξεδιπλώνεται σε εκατοντάδες σελίδες και που χαρακτηρίζεται ως άκρως απόρρητο, θα συζητηθεί σε συνάντηση που θα γίνει στο Βερολίνο την ερχόμενη Τετάρτη με την συμμετοχή εκπροσώπων της αστυνομίας, εμπειρογνωμόνων της πολιτικής άμυνας, επιστημόνων, εκπροσώπων του τομέα ενέργειας και logistics καθώς και συμμάχων του ΝΑΤΟ.

Όπως επισημαίνεται, το σχέδιο αυτό θα πρέπει να έχει οριστικοποιηθεί έως τα τέλη Μαρτίου του 2024 μ.Χ. Που αναμένονται επιθέσεις. Όπως αναφέρεται, ο στρατός αναμένει τέσσερις απειλές, μερικές από τις οποίες ήδη παρατηρούνται, συμπεριλαμβανομένων των fake news και της παραπληροφόρησης.

Βάσει του σχεδίου, ο αντίπαλος θα επιχειρήσει να επηρεάσει τις κυβερνητικές αποφάσεις, τη γνώμη του πληθυσμού και ίσως και τα ΜΜΕ. Επιπλέον, αναμένονται επιθέσεις στον κυβερνοχώρο εναντίον εταιρειών ενέργειας και τηλεπικοινωνιών. Σε τελική ανάλυση, θα πρέπει να αναμένεται μια στοχευμένη κατασκοπεία.

«Και το τέταρτο μέρος, για το οποίο πρέπει να προετοιμαστούμε, είναι ξεκάθαρα η δολιοφθορά από ειδικές δυνάμεις, για παράδειγμα, από δυνάμεις «ανταρτοπόλεμου» που προσπαθούν να καταστρέψουν υποδομές.

Επίσης κρίσιμες υποδομές θα μπορούσαν να γίνουν στόχος βαλλιστικών πυραύλων από την άλλη πλευρά» λέει ο Γερμανός αντιστράτηγος, υποστηρίζοντας πως πρέπει να διασφαλίσει την προστασία τους, κάτι που αναμένεται να πράξει με τις νέες δυνάμεις εθνικής ασφάλειας που πρόκειται να συσταθούν.

6 νέα συντάγματα. Σύμφωνα με τον Bodemann αυτή τη στιγμή δημιουργούνται έξι συντάγματα. Βάσει του σχεδίου, μεγάλο μέρος του Γερμανικού στρατού θα χρησιμοποιηθεί για την προστασία της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ. «Το καθήκον της Γερμανίας θα είναι να διατηρήσει τις οδούς ανάπτυξης για τους συμμάχους και να προμηθεύσει τα διάφορα κονβόι. Ήδη γίνονται εντατικές ασκήσεις» ανέφερε ο Bodemann.

Πόλεμος το καλοκαίρι του 2025 μ.Χ. Υπενθυμίζεται πως σε πρόσφατο δημοσίευμα της η γερμανική εφημερίδα Bild επικαλούνταν «μυστικό έγγραφο» των Γερμανικών ενόπλων δυνάμεων (Bundeswehr), για το πώς η Ρωσία θα μπορούσε να επιτεθεί στην Ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ, προβλέποντας μια σύγκρουση το καλοκαίρι του 2025 μ.Χ.

Το υπουργείο Άμυνας της Γερμανίας σε ερώτηση σχετικά με το δημοσίευμα, δεν το απέρριψε, αναφέροντας πως η εξέταση ακόμα και εξαιρετικά απίθανων σεναρίων είναι μέρος των καθημερινών στρατιωτικών υποθέσεων. Σημειώνεται πως η Ρωσία έχει απορρίψει κατηγορηματικά όλα τα σενάρια που κάνουν λόγο για σύγκρουση της με το ΝΑΤΟ (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/717835/germanoi-se-paniko-amyntiko-sxedio-gia-ti-rosia-to-proto-meta-ton-psyxro-polemo).

 

Πολύ κακή εξέλιξη: O Αρχηγός του Βρετανικού στρατού ζήτησε από το λαό να προετοιμαστεί για γενική επιστράτευση – «Για τον Βασιλιά και το Έθνος». "Αυτό που έρχεται θα μας σοκάρει - Πρέπει να κερδίσουμε πολέμους στην στεριά".

Μεγάλη ανησυχία επικρατεί στην Βρετανία από τον “κεραυνό” που εξαπέλυσε ο Αρχηγός του βρετανικού στρατού Sir Patrick Sanders ο οποίος ζήτησε από τον λαό να προετοιμαστεί για γενική επιστράτευση σε ένα πόλεμο κατά της Ρωσίας.

Ο Sir Patrick Sanders έκανε λόγο για έναν «στρατό πολιτών» ενώ εισήγαγε τον όρο «προπολεμική γενιά» τονίζοντας πως «πρέπει να ληφθούν προπαρασκευαστικά βήματα για να καταστεί δυνατή η τοποθέτηση των κοινωνιών μας σε πολεμική βάση»! Η ομιλία του είναι έχει προκαλέσει τεράστιο σοκ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σχεδόν όλα τα Βρετανικά ΜΜΕ ασχολούνται με τις δηλώσεις αυτές.

“Ο λαός να προετοιμαστεί για γενική επιστράτευση. Λίγο πριν την ομιλία του Sir Patrick Sanders, η Daily Telegraph ανέφερε ότι «ο Αρχηγός του Βρετανικού Στρατού θα κάνει την έκκλησή του στους απλούς Βρετανούς στην Διεθνή Διάσκεψη Τεθωρακισμένων Οχημάτων στο Twickenham σήμερα».

Στην συνέχεια, ο επικεφαλής των Βρετανικών ενόπλων δυνάμεων κάλεσε την Τετάρτη (24/7) τις Βρετανικές αρχές να «κινητοποιήσουν το έθνος» για να προετοιμαστούν για πόλεμο με την Ρωσία. Ο λαός της Μεγάλης Βρετανίας θα πρέπει να προετοιμαστεί να υπηρετήσει στις ένοπλες δυνάμεις σε περίπτωση γενικευμένου πολέμου με τη Ρωσία, προειδοποίησε ο αρχηγός του Βρετανικού στρατού Sir Patrick Sanders.

Αν και δεν υποστηρίζει τη γενική επιστράτευση, ο Sanders τόνισε την ανάγκη για μια «αλλαγή διακόπτη» στο μυαλό του βρετανικού κοινού ώστε να είναι «ψυχολογικά έτοιμο» για μια στρατιωτική σύγκρουση με την Ρωσία.

Ο Αρχηγός του βρετανικού στρατού τόνισε ότι οι Βρετανοί θα μπορούσαν να κληθούν να πολεμήσουν για τον Βασιλιά και τη χώρα σε περίπτωση πολέμου με την Ρωσία. Και αυτό επειδή ο στρατός είναι «πολύ μικρός» για να χειριστεί μία κλιμάκωση πάνω από την Ευρώπη μόνος του.

Ο Στρατηγός Sir Patrick Sanders, Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, τόνισε την ανάγκη των υπουργών να «επιστρατεύσουν το έθνος» σε περίπτωση ευρύτερης σύγκρουσης κατά της Ρωσίας. Προειδοποίησε επίσης ότι η αύξηση του μεγέθους του Στρατού στην προετοιμασία για μια σύγκρουση θα είναι «επιχείρηση ολόκληρου του έθνους».

Ο στρατηγός Sir Patrick – ο οποίος άσκησε ανοιχτά κριτική για τις ελλείψεις προσωπικού στον στρατό – πιστεύει ότι θα πρέπει να υπάρξει μια «αλλαγή» στη νοοτροπία του κοινού που θα πρέπει να είναι πρόθυμο να υπερασπιστεί το Ηνωμένο Βασίλειο ενάντια σε ξένους αντιπάλους.

Η είδηση αυτή έρχεται ενώ ήδη αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ έχουν προειδοποιήσει τα συμμαχικά έθνη να είναι προετοιμασμένα να προβούν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την αντιμετώπιση της Ρωσίας.  «Οι απλοί πολίτες θα πρέπει να εκπαιδευτούν και να εξοπλιστούν – Είναι για καλό του έθνους» Οι απλοί πολίτες θα πρέπει να «εκπαιδευτούν και να εξοπλιστούν» για να πολεμήσουν στον στρατό σε περίπτωση πολέμου με τη Ρωσία, δήλωσε ο επικεφαλής του Βρετανικού στρατού.

Τα σχόλια, τα οποία μετέδωσε πρώτη η Daily Telegraph, εκλαμβάνονται ως προειδοποίηση ότι οι Βρετανοί άνδρες και γυναίκες θα πρέπει να είναι έτοιμοι να κληθούν στις ένοπλες δυνάμεις αν το ΝΑΤΟ ξεκινήσει πόλεμο με τον Βλαντιμίρ Πούτιν.

Τα σχόλια έρχονται αφού ο υπουργός Άμυνας Grant Shapps δήλωσε σε ομιλία του την περασμένη εβδομάδα ότι «περνάμε από έναν μεταπολεμικό σε έναν προπολεμικό κόσμο» και ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να διασφαλίσει ότι «ολόκληρο το αμυντικό οικοσύστημα είναι έτοιμο» να υπερασπιστεί την πατρίδα του.

Στην ομιλία του στο συνέδριο International Armoured Vehicles στο δυτικό Λονδίνο, ο Sir Patrick δήλωσε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει επειγόντως να επεκτείνει το μέγεθος του στρατού σε περίπου 120.000 – από περίπου 74.000 σήμερα. Αλλά είπε ότι «αυτό δεν είναι αρκετό» και ότι πρέπει να ακολουθήσει η εκπαίδευση και ο εξοπλισμός ενός «στρατού πολιτών».

Επισήμανε ότι αυτό συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, λέγοντας στο ακροατήριο: «Οι φίλοι μας στην Ανατολική και βόρεια Ευρώπη, οι οποίοι αισθάνονται πιο έντονα την εγγύτητα της Ρωσικής απειλής, ενεργούν ήδη με σύνεση, θέτοντας τις βάσεις για εθνική κινητοποίηση.

Όπως προειδοποίησε ο πρόεδρος της στρατιωτικής επιτροπής του ΝΑΤΟ μόλις την περασμένη εβδομάδα, και όπως έκανε η σουηδική κυβέρνηση… η λήψη προπαρασκευαστικών μέτρων που θα επιτρέψουν την τοποθέτηση των κοινωνιών μας σε πολεμική ετοιμότητα όταν χρειαστεί, είναι πλέον όχι απλώς επιθυμητή αλλά απαραίτητη».

Ο Sir Patrick πρόσθεσε: «Δεν θα είμαστε απρόσβλητοι και ως προπολεμική γενιά πρέπει να προετοιμαστούμε με τον ίδιο τρόπο – και αυτό είναι ένα εγχείρημα όλου του έθνους. Η Ουκρανία δείχνει με βάναυσο τρόπο ότι οι τακτικοί στρατοί ξεκινούν πολέμους, οι στρατοί των πολιτών τους κερδίζουν».

“Πρέπει να κερδίσουμε πολέμους στην στεριά”. Στην σημερινή ομιλία του, ο σερ Πάτρικ είπε ότι η Βρετανία δεν μπορεί να βασιστεί στο ναυτικό και την αεροπορική δύναμή της – υποστηρίζοντας: «Πρέπει να είμαστε σε θέση να πολεμάμε αξιόπιστα και να κερδίζουμε πολέμους στην στεριά».

Είπε συγκεκριμένα: «Χρειαζόμαστε έναν στρατό σχεδιασμένο να αναπτύσσεται γρήγορα για να ενεργοποιήσει το πρώτο κλιμάκιο, να εφοδιάσει το δεύτερο κλιμάκιο και να εκπαιδεύσει και να εξοπλίσει τον στρατό πολιτών που πρέπει να ακολουθήσει.

«Μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, πρέπει να είναι αξιόπιστο να μιλάμε για βρετανικό στρατό 120.000 ατόμων, που θα αναδιπλώνεται στην εφεδρεία και τη στρατηγική μας εφεδρεία. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό».

«Αυτό που έρχεται στον ορίζοντα θα μας σοκάρει». Ο Tobias Ellwood, πρώην Υπουργός Άμυνας που έχει υπηρετήσει στο πλευρό του σερ Patrick, δήλωσε ότι «ο στρατιωτικός αρχηγός θα πρέπει να ακουστεί προσεκτικά». «Αυτό που έρχεται στον ορίζοντα θα πρέπει να μας σοκάρει. Θα πρέπει να μας ανησυχήσει και δεν είμαστε προετοιμασμένοι», δήλωσε στο Sky News.

Ο βουλευτής του Bournemouth East δήλωσε ότι μετά από δεκαετίες ειρήνης μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, υπάρχει μια αυξανόμενη αίσθηση ότι τα αυταρχικά κράτη θα μπορούσαν «να εκμεταλλευτούν την ατολμία μας, ίσως την απροθυμία μας να σβήσουμε πραγματικά τις φωτιές» – υποδεικνύοντας την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία. «Έτσι, ο Πάτρικ Σάντερς λέει να προετοιμαστείτε για αυτό που έρχεται στον ορίζοντα – υπάρχει μια αίσθηση του 1.939 μ.Χ. στον κόσμο αυτή την στιγμή», είπε.

«Αυτά τα αυταρχικά κράτη επανεξοπλίζονται. Η Δύση αποφεύγει τον κίνδυνο να το αντιμετωπίσει και οι παγκόσμιοι θεσμοί μας, όπως τα Ηνωμένα Έθνη, δεν είναι σε θέση να θέσουν αυτά τα παραστρατημένα έθνη προ των ευθυνών τους», συμπλήρωσε. Είπε ότι ο στρατός, καθώς και το ναυτικό, είναι περίπου «το μισό μέγεθος από αυτό που θα έπρεπε να είναι», ενώ η RAF δεν διαθέτει τον εξοπλισμό που χρειάζεται.

Προειδοποιήσεις σχετικά με τη «συρρίκνωση του μεγέθους» του στρατού απηύθυνε και ο πρώην αρχηγός του στρατού στρατηγός λόρδος Dannatt, ο οποίος δήλωσε στους Times ότι ο αριθμός των στρατιωτών μειώθηκε από 102.000 το 2006 μ.Χ. σε 74.000 σήμερα και εξακολουθεί να «μειώνεται με ταχείς ρυθμούς».

Έκανε παραλληλισμούς με την δεκαετία του 1.930 μ.Χ., όταν η «θλιβερή» κατάσταση των ενόπλων δυνάμεων του Ηνωμένου Βασιλείου απέτυχε να αποτρέψει τον Αδόλφο Χίτλερ, λέγοντας ότι υπάρχει «σοβαρός κίνδυνος να επαναληφθεί η ιστορία» (https://warnews247.gr/poly-kaki-exelixi-o-archigos-tou-vretanikou-stratou-zitise-apo-to-lao-na-proetoimastei-gia-geniki-epistratefsi-gia-ton-vasilia-kai-to-ethnos/).

 

Οι απλοί Βρετανοί αντιμετωπίζουν επιστράτευση αν το Ηνωμένο Βασίλειο πάει σε πόλεμο με την Ρωσία επειδή ο στρατός είναι πολύ μικρός, λέει ο αρχηγός του στρατού εν μέσω της απειλής του 3^ου Παγκοσμίου Πολέμου./Διαψεύδει ο πρωθυπουργός Σουνάκ..

 Οι Βρετανοί θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν επιστράτευση αν το Ηνωμένο Βασίλειο πάει σε πόλεμο με τη Ρωσία, επειδή ο "στρατός είναι πολύ μικρός", προειδοποίησε ο αρχηγός του στρατού. Ο Στρατηγός Sir Patrick Sanders, Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, τόνισε την ανάγκη οι υπουργοί να "κινητοποιήσουν το έθνος" σε ομιλία του σήμερα, εν μέσω της απειλής του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου.

Με τον βρετανικό στρατό να έχει μειωθεί στο μικρότερο μέγεθός του εδώ και αιώνες, ο στρατηγός Sir Patrick πιστεύει ότι θα πρέπει να υπάρξει μια "αλλαγή" στην νοοτροπία του κοινού, το οποίο θα πρέπει να είναι πρόθυμο να υπερασπιστεί το Ηνωμένο Βασίλειο έναντι των ξένων αντιπάλων.

Ο επικεφαλής του στρατού δεν θα υποστήριζε την επιστράτευση, όπως γίνεται αντιληπτό, αλλά πιστεύει ότι ο βρετανικός λαός θα πρέπει να αλλάξει νοοτροπία ώστε να "σκέφτεται περισσότερο σαν στρατιώτης" και να είναι έτοιμος για επιστράτευση αν το ΝΑΤΟ πάει σε πόλεμο με τον Βλαντιμίρ Πούτιν.

Αυτό έρχεται λίγες ημέρες μετά την προειδοποίηση του επικεφαλής του ΝΑΤΟ ότι οι Βρετανοί θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την επιστράτευση, καθώς η απειλή ενός ολοκληρωτικού πολέμου με την Ρωσία απειλείται.

Ο επικεφαλής της στρατιωτικής επιτροπής του ΝΑΤΟ, ο Ολλανδός ναύαρχος Ρομπ Μπάουερ, κάλεσε τη Δύση να "προετοιμαστεί για μια εποχή πολέμου", προσθέτοντας ότι το ΝΑΤΟ "χρειάζεται έναν μετασχηματισμό της πολεμικής μάχης".

Κατά την διάρκεια μιας κρίσιμης συνόδου κορυφής μεταξύ των αρχηγών άμυνας του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, ο Μπάουερ δήλωσε: "Πρέπει να είμαστε πιο έτοιμοι σε όλο το φάσμα. "Πρέπει να έχετε ένα σύστημα για να βρείτε περισσότερους ανθρώπους αν έρθει πόλεμος, είτε έρθει είτε όχι. Τότε μιλάμε για κινητοποίηση, εφέδρους ή επιστράτευση.

"Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι δεδομένο ότι βρισκόμαστε σε ειρήνη. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εμείς [οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ] προετοιμαζόμαστε για μια σύγκρουση με την Ρωσία".

Ο στρατηγός Sir Patrick απηύθυνε την έκκλησή του στους απλούς Βρετανούς στο Διεθνές Συνέδριο Τεθωρακισμένων Οχημάτων στο Twickenham σήμερα. Είπε: "Οι φίλοι μας στην Ανατολική και Βόρεια Ευρώπη, οι οποίοι αισθάνονται πιο έντονα την εγγύτητα της Ρωσικής απειλής, ενεργούν ήδη με σύνεση, θέτοντας τις βάσεις για εθνική κινητοποίηση.

"Εμείς δεν θα μείνουμε ανεπηρέαστοι και ως προπολεμική γενιά πρέπει να προετοιμαστούμε ομοίως - και αυτό είναι ένα εγχείρημα ολόκληρου του έθνους.  "Η Ουκρανία καταδεικνύει με βάναυσο τρόπο ότι οι τακτικοί στρατοί ξεκινούν πολέμους, οι στρατοί πολιτών τους κερδίζουν.

"Οι προκάτοχοί μας απέτυχαν να αντιληφθούν τις συνέπειες της λεγόμενης Κρίσης του Ιουλίου το 1.914 μ.Χ. και σκόνταψαν στον πιο φρικτό από τους πολέμους. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε το ίδιο λάθος σήμερα".

Η καθιέρωση της επιστράτευσης, αν συμβεί, θα είναι η πρώτη φορά μετά από 60 και πλέον χρόνια που οι Βρετανοί θα κληθούν να πολεμήσουν. Η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία εισήχθη κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, αφού η κυβέρνηση ψήφισε τον νόμο περί στρατιωτικής θητείας το 1.916 μ.Χ.

Ο Tobias Ellwood δήλωσε στο Sky News ότι υπάρχει μια "αίσθηση του 1.939 μ.Χ. στον κόσμο" και ότι η Βρετανία δεν είναι εξοπλισμένη για να αντιμετωπίσει "αυτό που έρχεται στον ορίζοντα". Πρόσθεσε: "Πρέπει να ακούσουμε και να ακούσουμε προσεκτικά, ήμασταν πολύ εφησυχασμένοι".

Ο στρατηγός σερ Πάτρικ, ο οποίος θα παραιτηθεί από αρχηγός του Γενικού Επιτελείου σε έξι μήνες, είχε χρησιμοποιήσει προηγουμένως μια ομιλία για να προειδοποιήσει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετώπιζε τη "στιγμή του 1.937 μ.Χ." για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Υποστήριξε ότι η Βρετανία πρέπει να είναι έτοιμη να "πολεμήσει και να νικήσει" για να αποκρούσει την απειλή από την Ρωσία.

Ο αρχηγός του στρατού είπε: "Ο αρχηγός του στρατού είπε ότι η Ρωσία θα μπορούσε να είναι η πρώτη χώρα που θα μπορούσε να είναι η Ρωσία: "Αυτή είναι η στιγμή του 1.937 μ.Χ. Δεν βρισκόμαστε σε πόλεμο, αλλά πρέπει να δράσουμε γρήγορα, ώστε να μην παρασυρθούμε σε αυτόν λόγω αποτυχίας να περιορίσουμε την εδαφική επέκταση".

Έρχεται καθώς οι προοπτικές του 3^ου Παγκόσμιου Πολέμου συνεχίζουν να αυξάνονται με τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο. Η Μέση Ανατολή έχει μετατραπεί σε πυριτιδαποθήκη που αναστατώνεται από τον συνεχιζόμενο πόλεμο του Ισραήλ κατά της Χαμάς, τις επιθέσεις των ανταρτών Χούτι που υποστηρίζονται από το Ιράν στην Ερυθρά Θάλασσα και τις πρόσφατες συγκρούσεις και χτυπήματα μεταξύ του Ιράν και του Πακιστάν.

Το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε πρόσφατα την μεγαλύτερη επιστράτευσή του εδώ και δεκαετίες, καθώς 90.000 στρατιώτες ετοιμάζονται να ξεκινήσουν ασκήσεις για τον 3^ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μεταξύ αυτού του αριθμού θα είναι 20.000 Βρετανοί στρατιώτες, καθώς η συμμαχία σχεδιάζει να δοκιμάσει τους συμμάχους ως προς την ικανότητά τους να εμπλακούν σε σύγκρουση με έναν αντίπαλο τόσο ικανό όσο η Ρωσία.

Φοβούνται ότι η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία θα μπορούσε να δει τα Ρωσικά στρατεύματα να ξεπερνούν τα ουκρανικά σύνορα για να εξαπολύσουν επιθέσεις στην Ευρώπη, αναγκάζοντας το ΝΑΤΟ να συμμετάσχει στον πόλεμο.

Περισσότεροι από 10.000 άμαχοι έχουν σκοτωθεί και σχεδόν 20.000 έχουν τραυματιστεί από την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ., σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Το ΝΑΤΟ κινητοποιεί περίπου 90.000 στρατιώτες για πολεμικά παιχνίδια με στόχο να στείλει ένα μήνυμα στην Ρωσία να μην σκεφτεί να επιτεθεί σε καμία χώρα-μέλος.

Το Steadfast Defender θα ξεκινήσει αυτή την εβδομάδα και θα διαρκέσει έως τα τέλη Μαΐου, με τη συμμετοχή μονάδων και από τις 31 χώρες μέλη του ΝΑΤΟ καθώς και από την υποψήφια για ένταξη Σουηδία.

Ο Ανώτατος Συμμαχικός Διοικητής του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, ο Αμερικανός στρατηγός Κρίστοφερ Καβόλι, δήλωσε στους δημοσιογράφους στις Βρυξέλλες τα πρωτοποριακά νέα μετά από διήμερη συνάντηση των αρχηγών των εθνικών αμυντικών υπηρεσιών.

"Η Συμμαχία θα επιδείξει την ικανότητά της να ενισχύσει την ευρωατλαντική περιοχή με μια διατλαντική μετακίνηση δυνάμεων από την Βόρεια Αμερική", δήλωσε ο Cavoli. Οι πολεμικές επιχειρήσεις προορίζονται ως μια νέα επίδειξη δύναμης από το ΝΑΤΟ και τη δέσμευσή του να υπερασπιστεί όλα τα συμμαχικά έθνη από επιθέσεις.

Ωστόσο, το Ηνωμένο Βασίλειο συνεχίζει να στηρίζει την Ουκρανία στην μάχη της κατά της Ρωσίας, με τους υπουργούς να ανακοινώνουν ένα επιπλέον πακέτο στήριξης ύψους 2,5 δισεκατομμυρίων λιρών. Αλλά τα στρατιωτικά πλήγματα μαζί με τις ΗΠΑ κατά των υποστηριζόμενων από το Ιράν ανταρτών Χούτι στην Υεμένη έχουν επίσης εγείρει ανησυχίες για ολοκληρωτικό πόλεμο.

Ο Υπουργός Εξωτερικών Λόρδος Κάμερον δήλωσε στο Sky News ότι "είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς μια εποχή που υπήρξε τόσος κίνδυνος και ανασφάλεια". Η Γερμανία θα στείλει επίσης 12.000 στρατιώτες στο Steadfast Defender, σύμφωνα με την εθνική εφημερίδα Bild, μαζί με 3.000 οχήματα και 30 αεροσκάφη.

Επικαλούμενη το Γερμανικό Πρακτορείο Τύπου, η Bild δήλωσε ότι η άσκηση θα προσομοιώσει μια Ρωσική επίθεση σε έδαφος του ΝΑΤΟ, σενάριο που θα ενεργοποιούσε το άρθρο 5. Το άρθρο ορίζει ότι αν κάποια χώρα του ΝΑΤΟ δεχθεί επίθεση, όλες οι άλλες χώρες της συμμαχίας θα κινητοποιηθούν για να την υπερασπιστούν.

Την περασμένη εβδομάδα, μια στρατιωτική έκθεση που διέρρευσε αποκάλυψε αυτό που θα μπορούσε να είναι το σχέδιο του Βλαντιμίρ Πούτιν για να φέρει την Δύση στα πρόθυρα του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου - και ξεκινά σε λίγες εβδομάδες.

Τα απόρρητα έγγραφα περιγράφουν λεπτομερώς την πιθανή "πορεία προς την σύγκρουση" του δεσπότη, η οποία φτάνει στο αποκορύφωμά της το καλοκαίρι του 2025 μ.Χ., την "Ημέρα Χ", όταν μισό εκατομμύριο στρατιώτες του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας θα βρεθούν αντιμέτωποι.

Το Νο 10 αναγκάστηκε να εκδώσει δήλωση για την στράτευση μετά από φόβους στρατιωτικής κλήσης. Η Ντάουνινγκ Στριτ απέκλεισε το ενδεχόμενο στρατολόγησης μετά την προειδοποίηση ότι οι Βρετανοί μπορεί να χρειαστεί να πολεμήσουν τη Ρωσία σε έναν πιθανό πόλεμο.

Στην ομιλία του στο Διεθνές Συνέδριο Τεθωρακισμένων Οχημάτων στο Twickenham την Τετάρτη, ο αρχηγός του στρατού στρατηγός Sir Patrick Sanders είπε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο χρειάζεται έναν στρατό που όχι μόνο θα μπορούσε να αναπτυχθεί γρήγορα αλλά και να «εκπαιδεύσει και να εξοπλίσει» έναν στρατό πολιτών.

Ο Σάντερς τόνισε ότι ο στρατός, ο οποίος προβλέπεται να έχει μόλις 72.500 πλήρως εκπαιδευμένους στρατιώτες μέχρι το 2025 μ.Χ., δεν θα είναι αρκετά μεγάλος για να πολεμήσει με τη Ρωσία, ακόμη και αν αριθμούσε 120.000. Τώρα, επίσημος εκπρόσωπος του πρωθυπουργού είπε ότι «δεν υπάρχει σχέδιο» για στράτευση.

Ένας εκπρόσωπος του Νο 10 είπε: «Ο Βρετανικός στρατός έχει μια υπερήφανη θέση ότι είναι εθελοντική δύναμη. Όπως είπα, δεν υπάρχει σχέδιο για στρατολόγηση. «Πιστεύω ότι αυτού του είδους τα υποθετικά σενάρια, το να μιλάμε για μια σύγκρουση, δεν βοηθούν και δεν νομίζω ότι είναι σωστό να ασχοληθώ μαζί τους».

Πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση έχει επενδύσει «σημαντικά ποσά στις Ένοπλες Δυνάμεις μας». Ωστόσο, μια ανώτερη πηγή του Whitehall είπε στην The Telegraph «μια ευρύτερη συζήτηση» έπρεπε να γίνει εντός της κυβέρνησης σχετικά με την λειτουργία σε έναν πιο επικίνδυνο κόσμο (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/01/3_25.html).

 

Τραγικά στοιχεία: Υπό κίνδυνο φτώχειας 1 στα 7 παιδιά στην Γερμανία. Ο κίνδυνος αυξάνεται όσο πιο χαμηλό είναι το μορφωτικό επίπεδο των γονέων. Άμεσο κίνδυνο φτώχειας αντιμετωπίζει ένα στα επτά παιδιά στην Γερμανία, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Στατιστικής Υπηρεσίας (Destatis) για το 2023 μ.Χ. Μάλιστα, ο κίνδυνος αυξάνεται όσο πιο χαμηλό είναι το μορφωτικό επίπεδο των γονέων.

Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της Destatis με βάση την έρευνα για το εισόδημα και τις συνθήκες διαβίωσης (EU-SILC), σχεδόν 2,1 εκατομμύρια παιδιά και έφηβοι έως 18 ετών ή το 14% αυτής της ηλικιακής ομάδας, απειλούνται από τον κίνδυνο της φτώχειας.

Το ποσοστό είναι ελαφρώς χαμηλότερο από το αντίστοιχο του γενικού πληθυσμού (14,4%) και παρουσιάζει μικρή κάμψη από το 2022 μ.Χ., όταν τον κίνδυνο της φτώχειας αντιμετώπιζε το 15% των παιδιών και το 14,8% του συνολικού πληθυσμού.

Σύμφωνα με την έρευνα, ένα άτομο θεωρείται ότι βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας όταν έχει στην διάθεσή του λιγότερο από το 60% του μέσου ισοδύναμου εισοδήματος ολόκληρου του πληθυσμού. Το 2023 μ.Χ., αυτό το όριο για ένα άτομο που ζούσε μόνο του στην Γερμανία, ήταν 1.314 ευρώ (καθαρά) τον μήνα και 2.759 ευρώ για μια οικογένεια τεσσάρων ατόμων με δύο παιδιά κάτω των 14 ετών.

Βασικό ρόλο παίζει η εκπαίδευση των γονιών. Ο βαθμός στον οποίο τα παιδιά και οι έφηβοι κινδυνεύουν από την φτώχεια εξαρτάται ευθέως από την εκπαίδευση των γονέων τους, διαπιστώνεται στην έρευνα.

Για το 2023 μ.Χ. στην Γερμανία, το ποσοστό κινδύνου φτώχειας για άτομα κάτω των 18 ετών των οποίων οι γονείς δεν έχουν απολυτήριο λυκείου χωρίς επαγγελματική εκπαίδευση ήταν 36,8%, ενώ για τα παιδιά με γονείς μεσαίου μορφωτικού επιπέδου, με απολυτήριο λυκείου ή ολοκληρωμένη επαγγελματική κατάρτιση, το ποσοστό περιορίζεται στο 14,3%. Για τα παιδιά με γονείς ανώτερου μορφωτικού επιπέδου, το ποσοστό κινδύνου φτώχειας βρίσκεται στο 5,8% (https://www.ethnos.gr/World/article/322443/tragikastoixeiaypokindynoftoxeias1sta7paidiasthgermania).

Γερμανία: Από ατμομηχανή, βαρίδι της Ευρωζώνης. Είναι δυο οι λόγοι, για τους οποίους η Γερμανία απασχολεί τις τελευταίες ημέρες ολοένα και περισσότερο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Και η αλήθεια είναι ότι η εικόνα που παρουσιάζεται σήμερα, δεν έχει την παραμικρή σχέση με την εικόνα που εισπράτταμε τα περασμένα χρόνια. Την εικόνα μιας βαθιά δημοκρατικής κοινωνίας, με ισχυρή οικονομική ανάπτυξη. Μιας χώρας «πρότυπο» για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο πρώτος λόγος είναι οι αγροτικές διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις κατά της ακρίβειας και της κατάργησης της επιδότησης των αγροτικών καυσίμων, που έχουν λάβει πρωτοφανείς διαστάσεις. Με τους αγρότες να διαδηλώνουν ακόμα και μπροστά στην Πύλη του Βραδεμβούργου στο Βερολίνο.

Και ο δεύτερος λόγος είναι η καταγραφή δημοσκοπικών ποσοστών ρεκόρ για το ακροδεξιό κόμμα AfD (Εναλλακτική για την Γερμανία), το οποίο σκοπεύει να εντάξει στο πρόγραμμα του, μέχρι και την διοργάνωση δημοψηφίσματος για την έξοδο της Γερμανίας από την Ε.Ε. Ονοματίζοντας μάλιστα αυτήν την πρωτοβουλία, ως «Dexit».

Οι αγροτικές διαδηλώσεις αποτελούν κορύφωση των συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων σε όλη την Γερμανία από πολλούς και διαφορετικούς κλάδους. Από την εστίαση μέχρι τα supermarkets και από τους μηχανικούς των σιδηροδρόμων, μέχρι τον ευρύτερο χώρο της εφοδιαστικής αλυσίδας.

Η ατζέντα των διαδηλωτών έχει αποκτήσει ισχυρά πολιτικά χαρακτηριστικά, με την υιοθέτηση αρκετών εμπρηστικών συνθημάτων από αυτά που χρησιμοποιεί κατά κόρον το AfD. Συνθήματα που ακούγονται άλλωστε από τις δυνάμεις του λαϊκισμού σε όλη την Ευρώπη κατά του «πολιτικού κατεστημένου» και κατά του «συστήματος».

Ειδικά στην Γερμανία, οι διαδηλωτές ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό με τις θέσεις του AfD περί ευνοιοκρατίας και υπεξαίρεσης κρατικών πόρων, που απαξιώνουν γενικότερα το γερμανικό πολιτικό σύστημα. Άλλωστε η δεξαμενή ψήφων του AfD τροφοδοτείται τόσο από απογοητευμένους ψηφοφόρους των παραδοσιακών κομμάτων CDU και SPD, όσο και από τον χώρο της Αριστεράς.

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι τα υψηλότερα εκλογικά του ποσοστά, το AfD τα επιτυγχάνει στις περιοχές της πρώην Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, όπου τα αποτυπώματα του «σοσιαλιστικού παρελθόντος» παραμένουν εμφανή.

Τι έγινε ξαφνικά και η Γερμανική κοινωνία χωρίς λόγο και αιτία στρέφεται προς την ακροδεξιά; Μήπως είναι αποτέλεσμα της εντυπωσιακής επιβράδυνσης που ακολουθεί η γερμανική οικονομία; Μιας επιβράδυνσης που χαμηλώνει το βιοτικό επίπεδο των Γερμανών, αποκαθηλώνοντας ταυτόχρονα την εικόνα της παντοδύναμης γερμανικής βιομηχανικής παραγωγής.

Το πρώτο σοκ της γερμανικής οικονομίας, ήρθε μέσα από την καθυστερημένη συνειδητοποίηση της ενεργειακής εξάρτησης της Γερμανίας από τη Μόσχα. Η ενεργειακή εξάρτηση, είχε ξεκινήσει ήδη από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, όταν το κίνημα των Πράσινων - Οικολόγων αντιμαχόταν με σθένος την ανάπτυξη πυρηνικών σταθμών για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και απαιτούσε τη διακοπή της λειτουργίας των υπαρχόντων μονάδων.

Οι θέσεις των Πρασίνων, υιοθετήθηκαν από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων. Έτσι μετά και από τη στρατηγική επιλογή της «απολιγνιτοποίησης», η Γερμανική βιομηχανική μηχανή μετατράπηκε σε όμηρο του Ρωσικού φυσικού αερίου, την ίδια στιγμή που η Γαλλία στηρίζει την ενεργειακή της ισορροπία στους πυρηνικούς αντιδραστήρες, που λειτουργούν μόλις κάποιες δεκάδες χιλιόμετρα από τα σύνορα των δυο χωρών.

Άλλου τύπου εξάρτηση έχει η Γερμανία από την Κίνα. Η Κίνα είναι σήμερα ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Γερμανίας εκτός Ευρώπης με τις συναλλαγές μέσα στο 2022 να ανέρχονται στα $314 δισ. και με τις επενδύσεις γερμανικών εταιριών σε κινεζικό έδαφος να βρίσκονται σε επίπεδα ρεκόρ.

Για να εξηγήσουμε ακόμα καλύτερα την εξάρτηση της Γερμανίας από την Κίνα, αρκεί να αναλογιστούμε ότι το 40% του παγκόσμιου τζίρου της Volkswagen έρχεται από την Κίνα. Οπότε οι αθέμιτες εμπορικές πρακτικές που ακολουθεί το Πεκίνο και η πριμοδότηση των οχημάτων που παράγονται στην Κίνα, αποδυναμώνουν αισθητά το αφήγημα περί επιτυχίας των γερμανικών επενδύσεων στην Κίνα.

Συνεπώς, οι γερμανικές βιομηχανίες εντός της Κίνας χάνουν μερίδιο αγοράς, κάτι που συμβαίνει και με τις γερμανικές εξαγωγές προς την Κίνα που παρουσιάζουν μείωση λόγω της πτωτικής πορείας της καταναλωτικής δαπάνης των Κινέζων. Όμως εκτός από τα αναφερθέντα προβλήματα που έχουν σχέση με εξωτερικές οικονομικές σχέσεις, η Γερμανία αντιμετωπίζει τρία κορυφαία προβλήματα εσωτερικής υφής.

Το πρώτο αφορά της υποδομές, που είτε είναι γερασμένες, είτε είναι ανεπαρκείς για να φιλοξενήσουν τους νέους φιλόδοξους στόχους, όπως για παράδειγμα στον χώρο της μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας από τις ΑΠΕ. Το δεύτερο αφορά τη σημαντική υστέρηση που παρουσιάζεται στις επενδύσεις στον χώρο της ψηφιακής τεχνολογίας, όπου η Γερμανία από πρωταγωνιστής έχει μετατραπεί σε κομπάρσο.

Και το τρίτο, είναι η έλλειψη εργατικού δυναμικού και ειδικά εξειδικευμένων επιστημόνων και τεχνικών. Με αποτέλεσμα να υποχωρεί η σημερινή Γερμανική οικονομία σε παραγωγικότητα, σε ανταγωνιστικότητα και σε καινοτομία. Η πολιτική λύση στο πρόβλημα είναι η υιοθέτηση μεταρρυθμίσεων.

Κάτι που δυσχεραίνεται τόσο από την αναγκαστική συνύπαρξη διαφορετικών πολιτικών τάσεων στις συμμαχικές κυβερνήσεις, όσο και από την άνοδο των λαϊκίστικων πολιτικών δυνάμεων. Ξεχασμένη στην άκρη είναι αυτήν την περίοδο, η συζήτηση περί «κρυφού χρέους» των τοπικών κυβερνήσεων και περί «κρυφών κινδύνων» των περιφερειακών τραπεζών στην Γερμανία.

Τον περασμένο Νοέμβριο σε μία απόφαση - σταθμό, το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας έκρινε αντισυνταγματικό τον συμπληρωματικό προϋπολογισμό του 2021 μ.Χ. και στην ανακατανομή κονδυλίων ύψους 60 δισ. ευρώ τα οποία, ενώ αρχικά αφορούσαν πολιτικές για την καταπολέμηση των συνεπειών της πανδημίας, στην συνέχεια η κυβέρνηση τα έστρεψε προς το Ταμείο για την Προστασία του Κλίματος. Το Δικαστήριο θεώρησε ότι οι προαναφερθέντες κυβερνητικοί χειρισμοί παρέκαμπταν κατά ανεπίτρεπτο τρόπο το «φρένο του χρέους» που ισχύει στην Γερμανία.

Έτσι, εκτός από τα 60 δισ. ευρώ που αναζητούνται επειγόντως από την κυβέρνηση και την αναμενόμενη «μαύρη τρύπα» ύψους 17 δισ. ευρώ του προϋπολογισμού του 2024 μ.Χ., στην δημόσια σφαίρα της Γερμανίας έχει αναδυθεί και το τεράστιο πρόβλημα που ακούει στον όρο: «συνολικό δημόσιο χρέος». Το οποίο περιλαμβάνει την τοπική αυτοδιοίκηση, τις περιφερειακές κυβερνήσεις, καθώς και κάθε είδους κρυφά κονδύλια. Και το ύψος αυτού του χρέους υπολογίζεται στα 2,5 τρισ. ευρώ.

Τι θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα; Οι υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της Γερμανίας από τους οίκους αξιολόγησης. Διότι θα φανεί και επίσημα, ότι η ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής βιομηχανικής παραγωγής βρίσκεται σε πορεία εκτροχιασμού και ότι ο βασικός πνεύμονας της Ευρωπαϊκής οικονομίας έχει χάσει τις ανάσες του (https://www.liberal.gr/oikonomia/germania-apo-atmomihani-baridi-tis-eyrozonis).

 

FT: «Η ΕΕ θα καταστρέψει την οικονομία της Ουγγαρίας αν δεν δεχτεί να δοθούν 50 δισ. ευρώ των Ευρωπαίων πολιτών στην Ουκρανία»! Πρωτοφανής εκβιασμός από τις Βρυξέλλες.

Οι Financial Times επικαλούμενοι έγγραφο της ΕΕ, αποκαλύπτουν πως η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζει να προκαλέσει οικονομική καταστροφή στην Ουγγαρία εάν δεν άρει το βέτο της για την χρηματοδότηση της Ουκρανίας με 50 δισ. ευρώ από τις «τσέπες» των Ευρωπαίων φορολογουμένων κατά την σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες την 1η Φεβρουαρίου 2024 μ.Χ.

50 δισεκατομμύρια € τα οποία θα λείψουν από τους εξαντλημένους προϋπολογισμούς των ευρωπαϊκών κρατών, τα οποία με τη σειρά τους θα φροντίσουν να τα αναπληρώσω από τα εισοδήματα των Ευρωπαίων πολιτών.

Εισοδήματα, τα οποία έχουν υποστεί μεγάλη καθίζηση από τον υπερπληθωρισμό των τελευταίων δύο ετών και από την καταστροφή της πανδημίας του κορωνοϊού. Την ίδια στιγμή οι Βρυξέλλες ζητούν από τα ευρωπαϊκά κράτη και φυσικά και από την Ελλάδα να επιβάλουν πολιτικές λιτότητας και να παρουσιάσουν μειώσεις ελλειμμάτων. Φυσικά πρόκειται για ανήθικο εκβιασμό που τον αποκάλυψαν οι Financial Times, ένα mainstream media.

Η Ουγγαρία, στην σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες τον Δεκέμβριο 2023 μ.Χ., άσκησε βέτο για την αύξηση του πολυετούς προϋπολογισμού της ΕΕ για την περίοδο 2024 μ.Χ.-2027 μ.Χ., συμπεριλαμβανομένων 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για μακροοικονομική χρηματοδοτική βοήθεια προς την Ουκρανία.

Σύμφωνα με την εφημερίδα οι Βρυξέλλες έχουν περιγράψει μια στρατηγική που στοχεύει στις «οικονομικές αδυναμίες» της Ουγγαρίας, θέτοντας σε κίνδυνο το νόμισμά της και προκαλώντας κατάρρευση της εμπιστοσύνης των επενδυτών σε μια προσπάθεια να πλήξει τις «θέσεις εργασίας και την οικονομική ανάπτυξη», αν η Ουγγαρία αρνηθεί να επανεξετάσει τη θέση της.

Κατά τα άλλα αυτή είναι η δημοκρατική και ηθική Ευρώπη! «Εάν δεν υπάρξει συμφωνία στη σύνοδο κορυφής της 1ης Φεβρουαρίου, άλλοι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα το δηλώσουν δημοσίως υπό το φως της μη εποικοδομητικής συμπεριφοράς του Ούγγρου πρωθυπουργού… δεν μπορούν να φανταστούν ότι θα δοθούν κονδύλια της ΕΕ στη Ουγγαρία».

Χωρίς χρήματα της ΕΕ, οι Ευρωπαϊκές και διεθνείς εταιρείες ενδέχεται να μειώσουν το ενδιαφέρον τους για επενδύσεις στην Ουγγαρία. Σημειώνεται ότι μια τέτοια «τιμωρία» θα μπορούσε γρήγορα να προκαλέσει περαιτέρω αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος της Ουγγαρίας.

«Το έγγραφο του Συμβουλίου της ΕΕ… καθορίζει τις οικονομικές ευπάθειες της Ουγγαρίας, συμπεριλαμβανομένου του πολύ υψηλού δημόσιου ελλείμματος, του πολύ υψηλού πληθωρισμού, του αδύναμου νομίσματος και των μεγαλύτερων πληρωμών χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Εξηγεί πώς οι θέσεις εργασίας… εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από ξένη χρηματοδότηση , η οποία βασίζεται σε υψηλά επίπεδα χρηματοδότησης της ΕΕ», αναφέρουν οι Financial Times Τρεις Ευρωπαίοι διπλωμάτες δήλωσαν στους Financial Times υπό τον όρο της ανωνυμίας ότι το σχέδιο υποστηρίχθηκε από πολλές χώρες.

Ο Ούγγρος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, δήλωσε ότι η Ουγγαρία έστειλε μια νέα συμβιβαστική πρόταση στις Βρυξέλλες στις 27 Ιανουαρίου 2024 μ.Χ. Προβλέπει την ετοιμότητα να «ξεμπλοκάρει» τη διάθεση χρημάτων στην Ουκρανία, υπό την προϋπόθεση ότι θα δοθεί στη Ουγγαρία το δικαίωμα να αλλάξει την απόφασή της αργότερα.

Επίσης, πρόσθεσε ότι εάν η προσπάθεια επίτευξης συμβιβασμού αποτύχει, η Ουγγαρία θα προτιμήσει την αρχική της πρόταση για τη δημιουργία ξεχωριστού ταμείου για την Ουκρανία εκτός του προϋπολογισμού της ΕΕ.

Όπως ανέφερε το Bloomberg στις 22 Ιανουαρίου 2024 μ.Χ., οι χώρες της ΕΕ είναι έτοιμες να δεχτούν ένα πακέτο για την Ουκρανία αξίας 50 δισ. ευρώ στην σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες την 1^η Φεβρουαρίου, ανεξάρτητα από την Ουγγρική υποστήριξη.

Η Ουγγαρία δεν θα υποκύψει στον «εκβιασμό» από την Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με την κατανομή πακέτου βοήθειας στην Ουκρανία, δήλωσε ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της χώρας Γιάνος Μπόκα στο Facebook, σχολιάζοντας την δημοσίευση των Financial Times.

«Αυτές οι πληροφορίες επιβεβαιώνουν αυτό που η ουγγρική κυβέρνηση λέει εδώ και πολύ καιρό: Οι Βρυξέλλες χρησιμοποιούν την πρόσβαση στα κονδύλια της ΕΕ για να ασκήσουν πολιτική πίεση», έγραψε ο Janos Boka.

Σύμφωνα με τον Janos Boka, η Βουδαπέστη «δεν συνδέει τη στήριξη για την Ουκρανία με την πρόσβαση σε κονδύλια της ΕΕ και δεν επιτρέπει σε άλλους να το κάνουν».  «Η Ουγγαρία θα συνεχίσει να συμμετέχει εποικοδομητικά στις διαπραγματεύσεις, αλλά δεν θα ενδώσει στον εκβιασμό», πρόσθεσε ο Υπουργός (https://www.pronews.gr/kosmos/ft-i-ee-tha-katastrepsei-tin-oikonomia-tis-ouggarias-an-den-dextei-na-dothoun-50-dis-eyro-ton-eyropaion-politon-stin-oukrania/).

 

Ανησυχία στην Γερμανία: Εξαπλώνεται σαν ιός το απαγορευμένο τραγούδι “Ausländer Raus”. Προβληματισμός στις Αρχές: Δεν ξέρουν πως να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο. Σαν ιός εξαπλώνεται το απαγορευμένο τραγούδι “Ausländer Raus” (έξω οι ξένοι) στην Γερμανία με τις Αρχές να φοβούνται -και δικαιολογημένα-  ότι υπάρχει κίνδυνος να εξελιχθεί σε μια ιδιότυπη μορφή κινήματος.

Αν και το τραγούδι που είναι παράφραση του «L’amour Toujours» του Ιταλού μουσικού Τζίτζι Ντ΄Αγκοστίνι, κυκλοφορεί εδώ και αρκετούς μήνες στην Γερμανία το τελευταίο διάστημα παίζεται παντού στα νυκτερινά κέντρα και οι Αρχές δεν ξέρουν πως να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

Η αρχή είχε γίνει κάποιες ημέρες πριν βίντεο που κυκλοφόρησε από γιορτή σε Γερμανικό νησί έδειχνε ανθρώπους να τραγουδούν το ναζιστικό σύνθημα το οποίο έχουν προσαρμόσει στους στίχους της χορευτικής επιτυχίας.

Το περιστατικό συνέβη κατά την πρόσφατη αργία της Πεντηκοστής στο νησί Ζιλτ στα Βόρεια της χώρας. Η παρέα τραγουδά το «L’amour Toujours» αλλά κάποιοι ακούγονται να τραγουδούν το ναζιστικό σύνθημα «Γερμανία για τους Γερμανούς – οι ξένοι έξω» στη θέση των στίχων. Τόσο το σύνθημα όσο και ο ναζιστικός χαιρετισμός είναι παράνομα στην Γερμανία.

Η αστυνομία του κρατιδίου Σλέσβιχ-Χόλσταϊν δήλωσε ότι «ελέγχει το βίντεο» για ποινικά κολάσιμο περιεχόμενο, ενώ όπως έγινε γνωστό αργότερα η κοπέλα που φαίνεται στο πρώτο βίντεο απολύθηκε από τη δουλειά της. Με τις αρχές συνεργάζονται παρέχοντας υλικό από τις κάμερες οι ιδιοκτήτες του μπαρ έξω από το οποίο έλαβε χώρα το περιστατικό.

Το σύνθημα «Γερμανία για τους Γερμανούς – έξω οι ξένοι» προέρχεται από τον 19ο αιώνα και χρησιμοποιήθηκε από τον Αδόλφο Χίτλερ. Έχει χρησιμοποιηθεί και ως προεκλογικό σύνθημα από το ακροδεξιό Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα.

Ο Βαυαρικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας BR ανέφερε ότι η ναζιστική εκδοχή του «L’amour Toujours» είχε γίνει δημοφιλής σε δημόσιες συγκεντρώσεις και ντίσκο σε όλη την Γερμανία. Χρησιμοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, έπειτα από ένα συνέδριο του κόμματος Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD). Βουλευτές και μέλη του κόμματος, καθώς και μέλη της νεολαίας του AfD, φέρονται να τραγουδούσαν την απαγορευμένη εκδοχή.

Αντί όμως και μετά τις αντιδράσεις το τραγούδι να σταματήσει να ακούγεται τώρα όλο και πιο πολλοί φαίνεται να το υιοθετούν παντού και η μελωδία και οι στίχοι να διαδίδονται παντού στην Γερμανία (https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/san-ios-eksaplonetai-to-apagoreymeno-tragoudi-auslander-rausstin-germania/).

 

Bloomberg> Οι βόμβες χρέους Ιταλίας, Ηνωμένου Βασιλείου και Γαλλίας, απειλούν το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Το μεγαλύτερο μακροπρόθεσμο πρόβλημα παντού είναι ότι δεν φαίνεται να υπάρχει μεγάλη όρεξη ή ώθηση μεταξύ των πολιτών να περικόψουν τους προϋπολογισμούς.

Κάποιες από τις πιο υπερχρεωμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις οδεύουν προς έναν πολύ επώδυνο απολογισμό φέτος, καθώς οι φιλοδοξίες τους για μείωση του χρέους συγκρούονται με την πολιτική πραγματικότητα, όπως αναφέρει δημοσίευμα του Bloomberg.

Μάλιστα, το 2024 μ.Χ. υποτίθεται ότι θα σηματοδοτούσε ένα ορόσημο για την αποκατάσταση των δημόσιων οικονομικών από την Γαλλία έως το Ηνωμένο Βασίλειο μετά τα χρόνια χρήσης της ρήτρας διαφυγής, η οποία έδινε τη δυνατότητα να μην υπάρχουν όρια στις δαπάνες, όταν η ήπειρος αντιμετώπιζε τα πανδημικά lockdown και την εκτίναξη των τιμών της ενέργειας.

Ωστόσο, ενώ οι περισσότερες χώρες θα σημειώσουν πρόοδο στον περιορισμό των ελλειμμάτων με τη σταδιακή κατάργηση των μέτρων στήριξης της ενέργειας, οι πιέσεις τόσο από τις νέες όσο και από τις υφιστάμενες δεσμεύσεις, καθώς και ο αντίκτυπος της αύξησης των επιτοκίων, θα διατηρήσουν το δημόσιο χρέος σε υψηλά επίπεδα ή και θα το αυξήσουν σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης.

Για παράδειγμα, το ιταλικό δημόσιο χρέος θα μπορούσε σύντομα να ξεπεράσει και πάλι το 140% του ΑΕΠ. Αυτή η ζοφερή κατάσταση θα οδηγήσει ορισμένες κυβερνήσεις στο να οργίσουν τους ψηφοφόρους τους με περικοπές δαπανών ή αυξήσεις φόρων ή να ρισκάρουν ότι οι επενδυτές θα αντιληφθούν την ολιγωρία τους.

Το σκηνικό μιας πολιτικά ιδιαίτερης χρονιάς, με τη διεξαγωγή εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και πιθανότατα για το Westminster στο Ηνωμένο Βασίλειο, επιτείνει την πρόκληση. «Η οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή είναι ήδη πολύ επιρρεπής στην τροφοδότηση της λαϊκιστικής ρητορικής», δήλωσε η Famke Krumbmüller, επικεφαλής της γεωστρατηγικής στην EY.

Ο έλεγχος των λιγότερο υγιών δημόσιων οικονομικών της περιοχής εντείνεται. Αργά την Παρασκευή, για παράδειγμα, η Fitch Ratings σημείωσε ότι ο στόχος της Γαλλίας να μειώσει το έλλειμμά της στο 3% του ΑΕΠ έως το 2027 μ.Χ. «θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί». Οι προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αυτόν τον μήνα έδειξαν πόσο έντονη έχει γίνει η αλλαγή στις προοπτικές.

Ενώ τα ελλείμματα προβλέπεται να μειωθούν, τόσο η Γαλλία όσο και η Ιταλία είναι πλέον έτοιμες να αποκτήσουν μεγαλύτερο χρέος, όπως και το Ηνωμένο Βασίλειο. Το υψηλότερο κόστος επιτοκίου και η αναιμική ανάπτυξη είναι μεταξύ των λόγων για τις επιδεινωμένες προοπτικές των δημόσιων οικονομικών, αλλά οι πολιτικές επιλογές έχουν επίσης σημασία.

Η Ιταλία, για παράδειγμα, έχει φορτωθεί την κληρονομιά μιας φοροαπαλλαγής της εποχής της πανδημίας για την ανακαίνιση κατοικιών, που θα διογκώσει τα δημόσια οικονομικά της για χρόνια. Οι πολιτικές διαμάχες του συνασπισμού είχαν επίσης ως αποτέλεσμα την χαλάρωση της δημοσιονομικής της στάσης το 2023 μ.Χ.

Στην Γαλλία, ο πρόεδρος Macron απέφυγε να προωθήσει νέα νομοθεσία με στόχο μεγαλύτερες περικοπές δαπανών που ζητούν ορισμένοι βουλευτές της αντιπολίτευσης. Η παρουσίαση ενός αναθεωρημένου νομοσχεδίου για τον προϋπολογισμό στο κοινοβούλιο θα προκαλούσε πιθανότατα ψήφο δυσπιστίας που θα μπορούσε να ρίξει την κυβέρνησή του.

Σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, η προοπτική μιας σημαντικής επιτυχίας για τα ακροδεξιά κόμματα στις ευρωεκλογές του Ιουνίου σε επίπεδο περιφέρειας αυξάνει την πίεση για καθυστέρηση ή ωραιοποίηση των περικοπών δαπανών. Το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζει παρόμοιες προκλήσεις, καθώς οι επικείμενες γενικές εκλογές δένουν τα χέρια της κυβέρνησης των Συντηρητικών.

Ωστόσο, θα μπορούσε να υπάρξει περιθώριο για κάποια δράση όταν αυτές οι ψηφοφορίες θα έχουν φύγει από την μέση. Οι οικονομικές προβλέψεις της Ιταλίας αυτόν τον μήνα δεν συμπεριέλαβαν ενδεχόμενη νομοθεσία από την κυβέρνηση της πρωθυπουργού Meloni, γεγονός που ενδεχομένως υποδηλώνει ότι θα μπορούσε να ακολουθήσει κάποια προσπάθεια δημοσιονομικής διόρθωσης.

Το μεγαλύτερο μακροπρόθεσμο πρόβλημα παντού όμως είναι ότι δεν φαίνεται να υπάρχει μεγάλη όρεξη ή ώθηση μεταξύ των πολιτών να περικόψουν τους προϋπολογισμούς, ούτε κάποια συναίνεση επί του θέματος.

Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του Ευρωβαρόμετρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η πρώτη προτεραιότητα των ψηφοφόρων είναι η καταπολέμηση της φτώχειας και του αποκλεισμού (προβλήματα που συχνά κοστίζουν χρήματα για να αντιμετωπιστούν) και ακολουθούν η στήριξη της οικονομίας και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, δημοσκόπηση της YouGov νωρίτερα αυτό το μήνα έδειξε ότι σχεδόν ίσο ποσοστό των ερωτηθέντων διαφωνεί σχετικά με το αν το Ηνωμένο Βασίλειο φορολογεί ή όχι υπερβολικά και δαπανά υπερβολικά ή όχι για υπηρεσίες.

Ενώ οι Βρυξέλλες είναι υπεύθυνες για την τιμωρία της δημοσιονομικής απείθειας, η λιτότητα θα μπορούσε να φρενάρει την ελάχιστη ανάπτυξη που μπορεί να επιτύχει η Ευρώπη. Οι οικονομολόγοι της Allianz αναμένουν ήδη ότι η δημοσιονομική εξυγίανση θα μειώσει κατά μισή ποσοστιαία μονάδα την Ευρωπαϊκή οικονομική επέκταση τόσο το 2024 μ.Χ. όσο και το 2025 μ.Χ.

«Πρόκειται για μια πολιτική και οικονομική βόμβα για την Ευρώπη, ειδικά επειδή οι ΗΠΑ δεν φαίνεται να σκέφτονται να εξυγιανθούν σύντομα και επειδή η Κίνα προσφέρει ανάπτυξη μόνο λόγω των δημοσιονομικών κινήτρων», δήλωσε ο επικεφαλής οικονομολόγος της Allianz Ludovic Subran (https://www.triklopodia.gr/bloomberg-%ce%bf%ce%b9-%ce%b2%cf%8c%ce%bc%ce%b2%ce%b5%cf%82-%cf%87%cf%81%ce%ad%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%b7%ce%bd%cf%89%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%bf%cf%85-%ce%b2/).

Ανοιχτό αφήνει το ενδεχόμενο συνεργασίας με τους ακροδεξιούς η Φον Ντερ Λάιεν. Το πρώτο debate για τις ευρωεκλογές πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Μάαστριχτ. Ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας με την ομάδα των Ευρωπαίων Μεταρρυθμιστών (ECR), στην οποία συμμετέχουν ακροδεξιά κόμματα όπως το κόμμα της Τζόρτζια Μελόνι στην Ιταλία και το VOX στην Ισπανία, άφησε η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν.

Συνεχίζοντας την ακροδεξιά στροφή του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ, η απερχόμενη Πρόεδρος της Κομισιόν δεν απάντησε ποτέ αρνητικά σχετικά με το αν θα συνεργαστεί με το ECR, λέγοντας απλώς ότι «θα κριθεί από τη σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μετά τις ευρωεκλογές». Ξεκάθαρη ήταν η καταδίκη του ECR από τον Σοσιαλιστή Νίκολας Σμιτ και έντονη η αντίδραση από τους υποψηφίους των Πρασίνων και της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. 

Το πρώτο debate για τις ευρωεκλογές πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Μάαστριχτ. Η επιλογή της ολλανδικής πόλης του Μάαστριχτ για το σημερινό ντιμπέιτ δεν ήταν τυχαία αλλά καθαρά συμβολική. Στο Μάαστριχτ υπογράφηκε η συνθήκη για την ίδρυση της Ε.Ε. στις 7 Φεβρουαρίου 1.992 μ.Χ., η οποία αντικατέστησε την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, προετοιμάζοντας την δημιουργία της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης και θέτοντας τα θεμέλια για μια πολιτική ένωση.

Έλαβαν μέρος οι κορυφαίοι υποψήφιοι πολιτικών ομάδων για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Γερμανία), ο Νικολά Σμιτ (Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές, Λουξεμβούργο), ο Βάλτερ Μπάιερ (Ευρωπαϊκή Αριστερά, Αυστρία), οι Μπας Έικουτ (Πράσινοι, Ολλανδία), η Μαρί Ανιές Στρακ Ζίμερμαν (Φιλελεύθεροι, Γερμανία), ο 'Αντερς Βίστισεν (ακροδεξιό κόμμα Ταυτότητα και Δημοκρατία, Δανία), η Μάιλις Ρόσμπεργκ (Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, Γερμανία) και ο Βαλέριου Γκιλέτσι (Ευρωπαϊκό Χριστιανικό Πολιτικό Κίνημα, Ρουμανία).

Τα θέματα επιλέχθηκαν από την ευρωπαϊκή νεολαία μέσω έρευνας που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ και αφορούσαν την κλιματική αλλαγή, την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας και Δημοκρατίας. Στο... περιθώριο της εξωτερικής πολιτικής συζητήθηκε λίγο και το θέμα της μετανάστευσης.

Στην συζήτηση, η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν ήταν πιο έντονη από όλους, αλλά νικητής αναδείχθηκε ο Πράσινος υποψήφιος Μπας Έικουτ. Όλοι στράφηκαν εναντίον του υποψηφίου του κόμματος «Ταυτότητα και Δικαιοσύνη» το οποίο εκπροσωπεί την πιο ακροδεξιά τάση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κάτι που άφησε τον Μολδαβό υποψήφιο του ECR κάπως στο απυρόβλητο. Εκείνος από την μεριά του επαναλάμβανε συχνά την υπεροχή της Δανίας -χώρας καταγωγής του- και τόνιζε με όλους τους τρόπους τις πολιτικές του κόμματός του κατά της μετανάστευσης.

Μέτριος ο Σοσιαλιστής και απερχόμενος Επίτροπος Εργασίας Νίκολας Σμιτ που υποστήριξε τα αναμενόμενα για ένα ειδικό ταμείο για την άμυνα, αλλά και κοινωνική δικαιοσύνη. Καλός, αλλά όχι ιδιαίτερα εμπνευστικός ο υποψήφιος της Αριστεράς Γερμανός (και μεγάλος σε ηλικία) Μπάιερ. Αδιάφορη η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Συνεργασίας, ενός κόμματος νέων που κυρίως υποστήριξε την «πράσινη συμφωνία» με τσιτάτα τύπου «μην παίζετε με το μέλλον της γενιάς μου». Το καλύτερο σημείο του Αριστερού υποψηφίου ήταν η έντονη πίεσή του προς την Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν για το Ισραήλ.

«Πότε θα επιβάλλετε κυρώσεις κατά του Ισραήλ;», επέμεινε, με πολλά χειροκροτήματα στην αιθουσα. Η πίεση απέδωσε κάπως: έκανε την Φον Ντερ Λάιεν να μιλήσει για άμεση εκεχειρία, να επιμείνει ότι δεν πρέπει να γίνει η επίθεση στη Ράφα και να επαναλάβει ότι η λύση των δύο κρατών είναι η μόνη απάντηση στον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ-Χαμάς.

Κατώτερη των περιστάσεων η Φιλελεύθερη υποψήφια, η οποία επαναλάμβανε ότι «η ΕΕ πρέπει να κάνει περισσότερα για την Ουκρανία».  Το πρώτο αυτό debate μόνο αδιάφορο δεν ήταν. To μεγάλο, βασικό ντιμπέιτ μεταξύ των υποψηφίων των πολιτικών ομάδων διοργανώνεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και θα λάβει χώρα στις 23 Μαΐου στις Βρυξέλλες (https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/431353_anoihto-afinei-endehomeno-synergasias-me-toys-akrodexioys-i-fon-nter-laien).

«Φυλετική δημοσκόπηση»: Οι Γερμανοί προτιμούν περισσότερους λευκούς παίκτες στην εθνική ομάδα της χώρας τους. Τα αποτελέσματα μιας δημοσκόπησης στην Γερμανία έδειξαν ότι υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να υπάρχουν περισσότεροι λευκοί παίκτες στις τάξεις της εθνικής ομάδας, τα οποία θεωρήθηκαν «πολύ ρατσιστικά».

Ο μέσος της Εθνικής Γερμανίας Τζόσουα Κίμιχ/ Joshua Kimmich επέκρινε την δημοσκόπηση, χαρακτηρίζοντάς την ως «πολύ ρατσιστική». Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης δείχνουν ότι 1 στους 5 Γερμανούς πολίτες προτιμά να έχει περισσότερους λευκούς παίκτες στην εθνική ομάδα.

Η έρευνα διεξήχθη σε 1.304 τυχαία επιλεγμένους συμμετέχοντες για το ντοκιμαντέρ «Ενότητα, Δικαιοσύνη και Διαφορετικότητα», το οποίο θα μεταδοθεί από το εθνικό κανάλι ARD, σύμφωνα με το Associated Press. Περίπου το 21% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι θα προτιμούσε περισσότερους λευκούς παίκτες να παίξουν για την εθνική ομάδα της Γερμανίας.

«Όποιος μεγάλωσε με το ποδόσφαιρο ξέρει ότι αυτό είναι απόλυτη βλακεία», είπε ο Κίμιχ. «Το ποδόσφαιρο ιδιαίτερα είναι ένα καλό παράδειγμα του πώς μπορούν να ενωθούν διαφορετικά έθνη, διαφορετικά χρώματα δέρματος και διαφορετικές θρησκείες».

«Αυτό είναι εντελώς ρατσιστικό και δεν έχει θέση στα αποδυτήρια μας», πρόσθεσε. Οι δηλώσεις του Κίμιχ έγιναν καθώς η Γερμανία πραγματοποιεί ένα προπονητικό πρόγραμμα για την προετοιμασία για το επερχόμενο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, και η ομάδα της γερμανικής ομάδας αποτελείται από 27 παίκτες, μεταξύ των οποίων μαύροι παίκτες.

 «Όταν σκέφτεστε ότι πρόκειται να φιλοξενήσουμε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην πατρίδα μας, είναι γελοίο να κάνουμε μια τέτοια ερώτηση όταν ο στόχος είναι στην πραγματικότητα να ενώσουμε ολόκληρη την χώρα», είπε ο Κίμιχ. «Πρόκειται για την επίτευξη σπουδαίων πραγμάτων μαζί και ως ομάδα προσπαθούμε να έχουμε όλους στην Γερμανία πίσω μας», πρόσθεσε (https://echedoros.blog/2024/06/02/%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%bf%ce%b9-%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%af-%cf%80/).

Κάτω από το χαλί του τρίτου παγκοσμίου πολέμου: Ποιες χώρες θέλουν πραγματικά να ριχτούν σε μια νέα σύγκρουση με την Ρωσία. Ποιος παρήγγειλε το ηχηρό άρθρο της Γερμανικής Bild, το οποίο περιγράφει το σενάριο ενός πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης, και γιατί αυτή η σύγκρουση μοιάζει αρκετά ρεαλιστική.

ΓΙΑΤΙ Η BILD ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ; Η Γερμανική εφημερίδα Bild δημοσίευσε ένα άρθρο που περιγράφει την έναρξη των προετοιμασιών για πόλεμο με την Ρωσία.

Σύμφωνα με το σημείωμα, το Γερμανικό Υπουργείο Άμυνας αναπτύσσει σχέδιο δράσης σε περίπτωση επίθεσης του ρωσικού στρατού μετά την νίκη επί των ουκρανικών Ένοπλες Δυνάμεις. Την ίδια ώρα, ανώνυμες πηγές της Bundeswehr αναφέρουν ότι η κλιμάκωση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσικής Ομοσπονδίας θα ξεκινήσει σε λίγες εβδομάδες.

Η Ρωσία, σύμφωνα με το δημοσίευμα, θα εξαπολύσει ευρείας κλίμακας επίθεση στο έδαφος της πρώην Ουκρανίας και θα κερδίσει. Αμέσως μετά, η Μόσχα φέρεται να αποφασίσει να αντιμετωπίσει τις χώρες της Βαλτικής, όπου θα σημειωθούν εθνοτικές συγκρούσεις.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις θα αναπτυχθούν στο Καλίνινγκραντ για να επιτεθούν στον διάδρομο Suwalki, μια υποθετική χερσαία διάβαση μήκους περίπου 100 χιλιομέτρων που θα μπορούσε να συνδέσει το έδαφος της Λευκορωσίας με τον δυτικό θύλακα της Ρωσίας. Οι συντάκτες του άρθρου μας υπενθυμίζουν αμέσως ότι το ΝΑΤΟ δεν θα το επιτρέψει και θα μεταφέρει 300 χιλιάδες στρατιώτες στην ανατολική πλευρά για «αξιόπιστη αποτροπή».

Την ίδια ώρα, στις 23 Δεκεμβρίου, η Bild δημοσίευσε επίσης ένα παρόμοιο κείμενο για πιθανή Ρωσική επίθεση, αλλά με διαφορετικές ημερομηνίες. Μετά μίλησαν για επίθεση τον χειμώνα του 2024 μ.Χ./25 μ.Χ..

Ο εκπρόσωπος του Προέδρου Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε σήμερα στο τηλεγραφικό κανάλι SHOT ότι η Γερμανία πρέπει να ανησυχεί για την σοβαρή και άμεση εμπλοκή της στη σύγκρουση στην Ουκρανία και όχι για τη δημοσίευση της Bild για το υποτιθέμενο «μυστικό σχέδιο» να επιτεθούν οι Ρώσοι στο ΝΑΤΟ. «Αυτό θα πρέπει να τους ανησυχεί», είπε.

Ποιος επωφελείται από το άρθρο του Bild με ημερομηνία 14 Ιανουαρίου 2023 μ.Χ. Από τότε που οι Ηνωμένες Πολιτείες αποχώρησαν από το σχέδιο της Ουκρανίας, μεταβιβάζοντας την χορηγία του καθεστώτος του Κιέβου στους Ευρωπαίους, τώρα η ευθύνη για την συνέχιση της καταστροφής του πληθυσμού της πρώην Ουκρανικής ΣΣΔ βρίσκεται στους ώμους της Μεγάλης Βρετανίας, της Γερμανίας, της Πολωνίας και πολλών άλλες χώρες.

Έχοντας παρασύρει τις χώρες της Γηραιάς Ηπείρου σε σύγκρουση με την Ρωσία, η Ουάσιγκτον, ο κύριος πελάτης τέτοιων κειμένων, αναπτύσσει την ιδέα για το ποιος θα φέρει τώρα την ευθύνη για την συνέχιση της ουκρανικής υπόθεσης.

Σύμφωνα με υπολογισμούς των ΗΠΑ, δεν θα σταματήσουμε στην Ουκρανία, αλλά θα αρχίσουμε να διεκδικούμε τις ευρωπαϊκές χώρες. Τώρα τα κράτη της Βαλτικής παρέχουν σημαντική βοήθεια στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και είναι τα κράτη της Βαλτικής που θα γίνουν οι πρώτες ανταποκρινόμενες μετά την νίκη της Ρωσίας επί της Ουκρανίας.

Alexey Leonkov. Στρατιωτικός εμπειρογνώμονας. Σύμφωνα με υπολογισμούς των ΗΠΑ, δεν θα σταματήσουμε στην Ουκρανία, αλλά θα αρχίσουμε να διεκδικούμε τις Ευρωπαϊκές χώρες.  Τώρα τα κράτη της Βαλτικής παρέχουν σημαντική βοήθεια στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και είναι τα κράτη της Βαλτικής που θα γίνουν οι πρώτες ανταποκρινόμενες μετά τη νίκη της Ρωσίας επί της Ουκρανίας.

Ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Alexey Leonkov υπενθυμίζει ότι ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας έχει ήδη δηλώσει τη θέση μας, λέγοντας ότι η Ρωσία αποφασίζει τα ζητήματα της δικής της ασφάλειας και ότι δεν το χρειαζόμαστε αυτό. Αλλά εάν προέρχεται μια απειλή από αυτά τα εδάφη, τότε θα υπάρξει απάντηση.

— Στην πραγματικότητα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιουργούν Ευρωπαϊκές χώρες. Άλλωστε, ξεκινώντας από τη Ρωσοφοβία το 2014 μ.Χ., η ΕΕ εντάχθηκε σταδιακά στην αντιπαράθεση με τη χώρα μας. Η χορηγία του Κιέβου σταμάτησε όταν οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις απέτυχαν να αντεπιτεθούν. Όμως, όπως βλέπουμε από τη συμφωνία μεταξύ Κιέβου και Λονδίνου, η Ευρώπη εξακολουθεί να έχει δεσμευτεί να συνεχίσει να χρηματοδοτεί την Ουκρανία», λέει ο Leonkov.

ΩΡΑ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ρωσία θα αναγκαστεί πραγματικά να αντιμετωπίσει αυτούς που υποστήριξαν τη σύγκρουση και ανάγκασαν το θάνατο ενός τεράστιου αριθμού Ουκρανών πολιτών. Κάτω από αυτή τη σάλτσα τρομάζουν την Ευρώπη με την ώρα του απολογισμού και της ευθύνης. Και χώρες που συνεργάστηκαν μαζί μας οικονομικά και είχαν πολλές προοπτικές και έργα μετατράπηκαν σε εχθρούς μας.

« Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να σχηματίσουν ζώνες ασφαλείας - γραμμές άμυνας, συμπεριλαμβανομένων Ευρωπαϊκών κρατών που δεν θα διστάσουν να ρίξουν τις ζωές των πολιτών τους στο καμίνι μιας νέας σύγκρουσης για χάρη των συμφερόντων της αμερικανικής δημοκρατίας», σημειώνει ο Leonkov .

ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ 300 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ; Δεν υπάρχει επαρκώς μάχιμος αριθμός μονάδων για να συγκεντρώσει μια ομάδα του ΝΑΤΟ 300 χιλιάδων στρατιωτών στην κατεύθυνση της Ανατολικής Ευρώπης, όπως έδειξε η εκστρατεία στο Αφγανιστάν, λέει ο Nikita Mendkovich, επικεφαλής της Ευρασιατικής Αναλυτικής Λέσχης.

— Στο πλαίσιο της βοήθειας από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, η Ευρώπη δεν διαθέτει πλέον αρκετά τυπικά όπλα για να στελεχώσει τον απαιτούμενο αριθμό μονάδων. Αυτό το σχέδιο είναι δύσκολο να εφαρμοστεί σε στρατιωτικές συνθήκες.

Οι πληροφορίες προορίζονται για ένα εγχώριο κοινό για να αποδείξει ότι η Ευρώπη έχει κάποιο είδος στρατιωτικής ομάδας και είναι έτοιμη να παράσχει βοήθεια στις χώρες της Βαλτικής σε περίπτωση σύγκρουσης με τη Μόσχα, λέει ο Mendkovich.

Όμως, κατά τη γνώμη του, στην πραγματικότητα, μετά την ήττα των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων κατά τη ρωσική ειδική επιχείρηση, θα προσπαθήσουν να παρασύρουν τους Ευρωπαίους σε στρατιωτική αντιπαράθεση με την Ρωσία.

Πρώτα από όλα, σε μια νέα σύγκρουση με τη Ρωσία, η ΕΕ θα φέρει την Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής στο μέτωπο για να πολεμήσει μαζί τους, αλλά όχι να τους παρέχει υποστήριξη. Η δημοσίευση στη Bild είναι καθαρή προπαγάνδα και μανιλοφισμός. Νικήτα Μένκοβιτς.

Επικεφαλής της Ευρασιατικής Αναλυτικής Λέσχης. Πρώτα από όλα, σε μια νέα σύγκρουση με τη Ρωσία, η ΕΕ θα φέρει την Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής στο μέτωπο για να πολεμήσει μαζί τους, αλλά όχι να τους παρέχει υποστήριξη.  Η δημοσίευση στην Bild είναι καθαρή προπαγάνδα και μανιλοφισμός.

Το θέμα της προετοιμασίας για πόλεμο με τη Ρωσία τίθεται τακτικά στην Γερμανία. Πριν από ένα χρόνο, το περιοδικό Der Spiegel, αναφερόμενο σε ένα έγγραφο 68 σελίδων που υπέγραψε ο επικεφαλής επιθεωρητής των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων, έγραφε ότι η Βόρεια Στρατιωτική Περιφέρεια έδειξε την ανάγκη για πιο ενδελεχή και μεγάλης κλίμακας στρατιωτική προετοιμασία της Bundeswehr στην ενδεχόμενο ενδεχόμενου πολέμου με την Ρωσία, αναφέρει στοιχεία ο πολιτικός επιστήμονας Ντμίτρι Ροντιόνοφ.

— Πρέπει να σημειωθεί ότι η κατάσταση της Bundeswehr αφήνει πραγματικά πολλά περιθώρια και οι προσπάθειες να πολεμήσουν την Ρωσία με τα χέρια της Ουκρανίας αποκάλυψαν ότι το Βερολίνο δεν θα διαρκέσει πολύ σε περίπτωση άμεσης σύγκρουσης με την Μόσχα, ακόμη και εκεί δεν θα να είναι αρκετά κοχύλια. Πώς μπορεί η Γερμανία να ανταγωνιστεί την Ρωσία, της οποίας ο στρατός μέχρι να τελειώσει η Βόρεια Στρατιωτική Περιφέρεια θα έχει την πιο σοβαρή εμπειρία μάχης στον πλανήτη, λέει ο Rodionov.

Ταυτόχρονα, ο ειδικός τονίζει ότι η αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού της Γερμανίας τα τελευταία χρόνια πρέπει να δικαιολογείται συνεχώς. Ένα άλλο ερώτημα είναι ότι το ΝΑΤΟ πιθανότατα έχει ήδη σχεδιάσει μια στρατιωτική σύγκρουση με την Ρωσία στο έδαφος των χωρών της Βαλτικής. Η Συμμαχία διεξάγει συνεχώς ασκήσεις εκεί και αναπτύσσονται σχέδια για την κατάληψη του Καλίνινγκραντ. Δηλαδή προετοιμάζονται για αληθινά (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/01/blog-post_696.html).

 

Η Γερμανική οικονομία στρατιωτικοποιείται. Η Lufthansa Technik πριν από λίγο καιρό ανακοίνωσε την πρόθεσή της να εισέλθει στον κλάδο της πολεμικής αεροπορίας και να συμπράξει με την Luftwaffe. Σημάδι των καιρών ή προάγγελος χειρότερων εξελίξεων;

Ίσως και τα δύο, λένε ειδικοί. Πάντως σίγουρα δεν είναι η μόνη εταιρεία που επιχειρεί το τελευταίο διάστημα στην Γερμανία αυτό το άνοιγμα προς τον εξοπλιστικό τομέα. Η ιστορική κατασκευάστρια τρακτέρ, θεριζοαλωνιστικών μηχανών και άλλων αγροτικών μηχανημάτων, η εταιρεία Deutz με έδρα την Κολωνία, επιθυμεί επίσης να επιχειρήσει προσεχώς παρόμοια στροφή.

Πρόκειται για μια εταιρεία ιδιαίτερα γνωστή και στους Έλληνες αγρότες εδώ και δεκαετίες. Ορισμένοι μάλιστα, που είχαν ζήσει ως οικονομικοί μετανάστες στη Γερμανία και επέστρεψαν στην πατρίδα για να ασχοληθούν εκ νέου με τον αγροτικό τομέα, είχαν όνειρο ζωής να επενδύσουν σε αυτά τα φημισμένα για την απόδοση και ποιότητά τους γερμανικά αγροτικά «εργαλεία».

Η εταιρεία Deutz με ιστορία πάνω από 150 χρόνια φαίνεται ότι δεν έχει πάντως άλλη επιλογή από το να ακολουθήσει το πνεύμα της εποχής, την περίφημη «Zeitenwende» της γερμανικής κυβέρνησης και την ευρύτερη Γερμανική στροφή στην κούρσα των στρατιωτικών εξοπλισμών με φόντο κυρίως τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη Welt ο επικεφαλής της Deutz, Ζεμπάστιαν Σούλτε, ανακοίνωσε ρητά ότι η εταιρεία σκοπεύει να επεκταθεί από εδώ και πέρα σε νέους «επιχειρηματικούς τομείς» όπως η «εξοπλιστική βιομηχανία».

Από την αγροτική στην πολεμική οικονομία. Σύμφωνα με πληροφορίες στον γερμανικό Τύπο η Deutz είναι σε θέση να κατασκευάσει κινητήρες όχι μόνο για αγροτικά οχήματα, αλλά και για στρατιωτικά οχήματα, από τεθωρακισμένα άρματα μάχης μέχρι οχήματα μεταφοράς προσωπικού.

Αλλά και μπαταρίες για κρίσιμες στρατιωτικές εφαρμογές, π.χ. για την τροφοδοσία νοσοκομείων, αναφέρει το ειδησεογραφικό δίκτυο n-tv. Και δεν είναι μόνο αυτά. Η Deutz κατασκευάζει ήδη συστήματα γεννητριών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, π.χ. για τη συντήρηση μηχανημάτων σε νοσοκομεία ή ακόμη για συστήματα ψύξης.

Την ίδια ώρα και ο γερμανικός κολοσσός της εξοπλιστικής βιομηχανίας, η Rheinmetall από το Ντίσελντορφ στη Βόρεια-Ρηνανία Βεστφαλία,ανακοίνωσε ρεκόρ εσόδων το 2023 μ.Χ., αλλά και την μεγαλύτερη εξοπλιστική συμφωνία με τις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις στην ιστορία της.

Πρόκειται για παραγγελίες πυρομαχικής ύλης ύψους 8,5 δις ευρώ. Ο σκοπός είναι διπλός: από τη μια πλευρά ενίσχυση των αποθεμάτων των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων και από την άλλη στήριξη της αμυντικής γραμμής της Ουκρανίας έναντι της Ρωσίας. Μάλιστα σύμφωνα με ανακοίνωσή της, οι παραδόσεις έχουν ήδη προγραμματιστεί για τις αρχές του 2025 μ.Χ.

Εξοπλιστικό ράλι παγκοσμίως. Η τάση αυτή που παρατηρείται σε καίριους τομείς της Γερμανικής βαριάς βιομηχανίας δεν είναι τυχαία. Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη, το σουηδικό SIPRI, οι στρατιωτικές δαπάνες διεθνώς αυξήθηκαν κατά 7% το 2023 μ.Χ.

Η Γερμανία βρίσκεται στην 7^η θέση παγκοσμίως, με σχεδόν 69 δις δολάρια 9% περισσότερα από το 2022 μ.Χ., ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται σε μια περίοδο, όπου η άμυνα αποτελεί πρωταρχικό στόχο προκειμένου να καταστεί η Γερμανία «ετοιμοπόλεμη» έως το 2029 μ.Χ., κατά τα λεγόμενα του Υπ. Άμυνας Μπόρις Πιστόριους (https://www.defence-point.gr/news/i-germaniki-oikonomia-stratiotikopoieitai).

 

Έτοιμος να διαπράξει ένα ιστορικό έγκλημα ο Scholz - Τα λάθος… κόμματα και η εντολή διάλυσης της Ρωσίας. Παρά το σαφές μήνυμα των ευρωεκλογών και την οδυνηρή πολιτική ήττα ο Scholz επιμένει στην ίδια συνταγή απέναντι στην Ουκρανία.

Είναι αστείο (και ταυτόχρονα τρομακτικό) να βλέπουμε πώς οι προειδοποιήσεις από την σοβιετική εποχή ότι η λεγόμενη δυτική Δημοκρατία είναι ένα βαθιά ολοκληρωτικό έργο, προσεκτικά αμπαλαρισμένο σε όμορφα περιτυλίγματα, γίνονται πραγματικότητα μέχρι το τελευταίο κόμμα μπροστά στα μάτια μας.

Η σημερινή πραγματικότητα έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό τις ειλικρινά αφελείς ιστορίες τρόμου των Σοβιετικών προπαγανδιστών επισημαίνει δημοσίευμα του ρωσικού πρακτορείου ειδήσεων, RIA Novosti.

Η γερμανική έκδοση Der Spiegel κυκλοφόρησε μια εκτενή συνέντευξη του καγκελάριου της Γερμανίας, Olaf Scholz, η οποία μπορεί εύκολα να θεωρηθεί ως συνέχεια του μυθιστορήματος «1.984 μ.Χ.» του Τζορτζ Όργουελ.

Ο ηττημένος Scholz. Σε έναν συνηθισμένο και όχι τόσο υπέροχο κόσμο, σε μια συνέντευξη αφιερωμένη στην καταστροφή του κόμματος του Scholz στις πρόσφατες ευρωεκλογές, ο ηττημένος καγκελάριος θα έπρεπε για λόγους ευπρέπειας να παραδεχθεί τα λάθη του και να υποσχεθεί ότι θα ακολουθήσει μια διαφορετική πορεία.

Ωστόσο, παραδεχόμενος ότι η υποστήριξη της Ουκρανίας μείωσε τις επιδόσεις του κόμματός του, ο Scholz….απλώς σήκωσε τους ώμους του και είπε ότι δεν σκoπεύει να αλλάξει πολιτική πορεία. Ναι, «δεν πήγαν όλα σύμφωνα με το σχέδιο», αλλά όπως είπε, η Γερμανία θα συνεχίσει να ακολουθεί την «πορεία της σύνεσης» (!), κάτι που σημαίνει ότι η παροχή οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας στο Κίεβο θα συνεχιστεί (με όλες τις επακόλουθες συνέπειες για την Γερμανία).

Το εκλογικό σοκ. Πιθανώς, αυτό θα μπορούσε να ήταν κατά κάποιο τρόπο κατανοητό εάν η πτώση των ποσοστών του κόμματος του Scholz ήταν συγκυριακή και εάν η γερμανική οικονομική ατμομηχανή έτρεχε ολοταχώς…

Αλλά τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει. Ακόμη και τα πιο φιλικά δυτικά ΜΜΕ δεν αποκαλούν την ήττα των Σοσιαλδημοκρατών και τον θρίαμβο των δεξιών και ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων στις ευρωεκλογές, τίποτα άλλο παρά «το χειρότερο αποτέλεσμα στην ιστορία», «τιμωρία για τον πόλεμο» και τον πρόλογο σε «ένα σοκ που αφορά ολόκληρο το πολιτικό τοπίο της Γερμανίας».

Αυτό το σοκ εκτιμάται πως θα κορυφωθεί στις εκλογές που θα διεξαχθούν αυτό το φθινόπωρο σε Ανατολικά κρατίδια της Γερμανίας, όπου το κόμμα Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) ήδη προηγείται με τεράστια διαφορά.

Μάλιστα το AfD σχεδιάζει να σχηματίσει μια ευρεία παράταξη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι κύριες θέσεις της οποίας θα είναι η επιθυμία εξομάλυνσης των σχέσεων με τη Ρωσία και η απαλλαγή από την ηγεμονία της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών. Σέρνεται η γερμανική οικονομία. Η Γερμανική οικονομία, στο πλαίσιο των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και των στρατιωτικών δαπανών, συνεχίζει να λιμνάζει και να συρρικνώνεται.

Αν επί Angela Merkel, η Γερμανία ήταν με σιγουριά μεταξύ των δέκα κορυφαίων χωρών όσον αφορά τους γενικούς δείκτες ανταγωνιστικότητας, τώρα, σύμφωνα με την αξιολόγηση οικονομικής ανταγωνιστικότητας του Ελβετικού Ινστιτούτου IMD, η Γερμανία «βρίσκεται μετά βίας στις πρώτες τριάντα», ενώ το εθνικό της χρέος στα τέλη του 2023 μ.Χ. ξεπέρασε το ρεκόρ των 2,4 τρισεκατομμυρίων ευρώ.

Ζητούν παραίτηση Scholz. Σύμφωνα με το RIA Novosti, η κοινωνικοοικονομική κατάσταση στη Γερμανία επιδεινώνεται με τέτοια ταχύτητα που ορισμένοι Γερμανοί πολιτικοί άρχισαν να απαιτούν την αποχώρηση του Scholz, «Πριν η Γερμανία γλιστρήσει εντελώς στην άβυσσο».

Συγκεκριμένα, ο Βαυαρός πρωθυπουργός κάλεσε τον Scholz να παραιτηθεί και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές στη Γερμανία, ακολουθώντας το παράδειγμα της γειτονικής Γαλλίας, όπου η καταστροφή του κόμματος του Macron έχει ήδη οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές.

Ωστόσο, παρά την προφανή κομματική και προσωπική του κατάρρευση, ο Scholz δεν πρόκειται να φύγει, δεν θα αλλάξει την πολιτική του, και επιπλέον, οι φιλοουκρανικές και αντιρωσικές προφορές στη ρητορική του απλά θα εντείνονται… Το Plan B. Γιατί ο Scholz συμπεριφέρεται σαν να είναι αθάνατος; Η απάντηση είναι απλή και ανησυχητική: Ο Scholz πιστεύει ότι έχει ένα αξιόπιστο «Plan B».

Σε συνέντευξή του στο Der Spiegel, ο Γερμανός καγκελάριος είπε ότι η «καταθλιπτική» κατάσταση με την ταχεία αύξηση της δημοτικότητας του AfD οφείλεται στο γεγονός ότι στην Ανατολική Γερμανία «υπάρχουν πολλοί πολίτες που δεν συμφωνούν με την υποστήριξη στην Ουκρανία».  Ωστόσο, υποστήριξε ότι η πιθανή συμμετοχή του AfD στον σχηματισμό κυβέρνησης στα κρατίδια αυτά «δεν θα συμβεί» γιατί «τα άλλα κόμματα δεν θα το επιτρέψουν».

Απαγόρευση των λάθος κομμάτων. Όπως αναφέρει το RIA Novosti, πληροφορίες από το περιθώριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αναφέρουν ότι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, μαζί με την Γερμανική κυβέρνηση, εργάζονται για να αναγνωρίσουν εκατομμύρια «λάθος» Γερμανούς ως παρανόμους και να διατηρήσουν την εξουσία των προστατευόμενων της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών στα γερμανικά κρατίδια.

Συγκεκριμένα, αναφέρεται πως το σχέδιο είναι το εξής: Βήμα πρώτο: Να κηρυχθούν όλοι όσοι δεν υποστηρίζουν τον πόλεμο «πράκτορες του Putin» (!) και εχθροί του κράτους. Βήμα δεύτερο: Να στερηθούν επίσημα του δικαιώματος ψήφου και να περιοριστούν οι συνταγματικές ελευθερίες των πολιτών που εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία. Βήμα τρίτο: Να απαγορευθούν τα «λάθος» κόμματα, όπως το AfD και η Ένωση Sahra Wagenknecht.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, εάν πιστεύει κάποιος ότι πρόκειται για ανοησίες από τους προπαγανδιστές του Κρεμλίνου, δεν έχει παρά να εξοικειωθεί με τα δεδομένα εκείνα που θέλουν βουλευτές της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης με τους Πράσινους να έχουν ήδη αρχίσει τις διαδικασίες για την απαγόρευση του AfD και του SSV.

Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι ο βουλευτής του CDU, Marco Wanderwitz, δήλωσε ότι έχει αρκετούς υποστηρικτές για να υποβάλει πρόταση στην Bundestag για την απαγόρευση του AfD. Μόλις εκδοθεί η απόφαση του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου του Munster, όπου από τον Μάιο εξετάζεται το ζήτημα της ταξινόμησης του AfD ως «ύποπτης ακροδεξιάς» οργάνωσης, η πρωτοβουλία θα αποκτήσει ώθηση και υποστήριξη από άλλους «σωστούς» κόμματα.

Η κάλυψη… του ιδιοκτήτη. Η κατάσταση είναι οδυνηρά διαφανής: Ο Scholz και άλλοι «κουτσοί» αρχηγοί των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης γνωρίζουν καλά ότι η αξιολόγησή τους δεν θα τους επιτρέψει να διατηρήσουν την εξουσία με έντιμο τρόπο, και ως εκ τούτου καταβάλλουν κάθε προσπάθεια, ακόμη και απροκάλυπτο έγκλημα, για να εξασφαλίσουν «νόμιμες» συνθήκες υπό τις οποίες θα επικρατήσουν.

Ταυτόχρονα, ο Scholz και οι συν αυτώ είναι πεπεισμένοι ότι οι Ευρωπαίοι γραφειοκράτες και η αμερικανική κυβέρνηση θα κλείσουν τα μάτια σε κάθε ανομία. «Διότι κάνει, ότι του λένε να κάνουν, πράγμα που σημαίνει ότι … θα τον καλύψουν. Τώρα ο ιδιοκτήτης έχει μόνο μία παραγγελία: καταστρέψτε τη Ρωσία, ανεξάρτητα από το κόστος. Και αν η πλειοψηφία της κοινωνίας στη χώρα τους είναι κατά του πολέμου, τόσο το χειρότερο για αυτούς.

Για την Ρωσία, φυσικά, η άνοδος στην εξουσία πιο επαρκών πολιτικών δυνάμεων στην Γερμανία θα ήταν μια θετική στιγμή, αλλά εάν η Δύση σκουπίσει… ξανά τα πόδια της στις δικές της όμορφες αξίες, τότε θα συνεχίσουμε να προχωράμε προς την νίκη μόνοι. Και δεν θα είναι η πρώτη φορά» καταλήγει το δημοσίευμα του RIA Novosti (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/745469/etoimos-na-diapraksei-ena-istoriko-egklima-o-scholz-ta-lathos-kommata-kai-i-entoli-dialysis-tis-rosias).

 

"1.993 μ.Χ.: Το σχέδιο του Barry R. Posen για πόλεμο κατά της Ρωσίας μέσω του κράτους ζόμπι Ουκρανία" - του Mendelssohn Moses.

“Διεξάγουμε έναν πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και όχι ο ένας εναντίον του άλλου“, Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Annalena Baerbock, Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, Στρασβούργο, 24 Ιανουαρίου 2023 μ.Χ.)..

Στις 27 Ιουλίου 1.993 μ.Χ., το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ (DoD) και το Υπουργείο Άμυνας της Ουκρανίας (MoD) υπέγραψαν ένα Μνημόνιο Κατανόησης και Συνεργασίας για τις αμυντικές και στρατιωτικές σχέσεις, το οποίο καθιέρωσε ένα πρόγραμμα αμυντικής συνεργασίας σε επίπεδο Υπουργείου-Υπουργείου, με “ουσιαστικές δραστηριότητες” μεταξύ των εν λόγω υπηρεσιών να ξεκινούν τον Ιούλιο του 1.994 μ.Χ. (Πρβλ. αντισυνταγματάρχης Frank Morgese, US-Ukraine Security Cooperation 1.993 μ.Χ.-2001 μ.Χ.: A Case History). Από εκείνη την ημερομηνία, η Ουκρανία έχει γεμίσει με Αμερικανούς στρατιωτικούς συμβούλους κάθε είδους.

Η μελέτη της υπόθεσης Morgese είναι μια λεπτομερής ανασκόπηση της στρατιωτικής δραστηριότητας των ΗΠΑ στην Ουκρανία μεταξύ 1.993 μ.Χ. και 2001 μ.Χ., η οποία σχεδιάστηκε για να προετοιμάσει την Ουκρανία για την καταστροφή της. Μια τόσο λεπτομερής ανασκόπηση, που θα κατακλύσει τον απλό άνθρωπο.

Κατά συνέπεια, προτείνουμε ένα άλλο έγγραφο που χρονολογείται από το 1994 μ.Χ., το οποίο μπορεί να διαβαστεί από τους μη ειδικούς ανάμεσά μας, και το οποίο περιγράφει τριάντα χρόνια πριν, το πλήρες Πολεμικό Σχέδιο για μια Ουκρανία ζόμπι.

Ο συγγραφέας του, Barry R. Posen (Rand, CFR, MIT, Woodrow Wilson Foundation), ανήκει στην σχολή στρατηγικής των ΗΠΑ, στην οποία οι ΗΠΑ τόσο διαπρέπουν: να φροντίζουν να πεθαίνουν οι άλλοι για το βιοτικό επίπεδο των ΗΠΑ.

Για προφανείς λόγους, μόνο η εκτίμηση του Posen για την Ρωσική στρατιωτική ισχύ είναι χρονολογημένη. Το υπόλοιπο της μελέτης του προβλέπει με τέτοια φρικτή ακρίβεια τόσο τα γεγονότα στην Ουκρανία τα τελευταία 20 χρόνια όσο και την αναμενόμενη, και μάλιστα την προσδοκώμενη, Ρωσική απάντηση, ώστε εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν πρόκειται για πρόβλεψη, αλλά για μια πλήρως διαμορφωμένη πρόταση για Πόλεμο -συμπληρωμένη με την απογοήτευση του Posen, πολύ αμυδρά συγκαλυμμένη, για την αποτυχία της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα και την ικανοποίησή του για το “υψηλό κόστος” που επέφερε το Μπαρμπαρόσα στην Ρωσία.

Για να δώσουμε στους αναγνώστες μας τη γεύση του κειμένου του Posen, επιλέξαμε μερικές, αξιοσημείωτες παραγράφους από αυτό το Must-Read, το οποίο η Ρωσία σίγουρα δεν μπορεί να έχει χάσει. Όλα τα αποσπάσματα είναι έτσι σημειωμένα και με πλάγια γράμματα.

Κατευθύνοντας την Ουκρανία να απαιτήσει την επέμβαση των Αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι αν η Ρωσία επιτεθεί στην Ουκρανία ή την απειλήσει συμβατικά, οι ΗΠΑ δεν είναι υποχρεωμένες να κάνουν τίποτα.

Οι Ουκρανοί διπλωμάτες θα μπορούσαν, ωστόσο, να προσπαθήσουν να υποστηρίξουν ότι οποιαδήποτε πράξη πολέμου ή απειλή πολέμου από μια πυρηνική υπερδύναμη συνεπάγεται μια σιωπηρή πυρηνική απειλή που αρκεί για να δικαιολογήσει τη δράση των ΗΠΑ.

Ακόμη και αν γινόταν δεκτό αυτό το επιχείρημα, ωστόσο, η δράση του Συμβουλίου Ασφαλείας θα ματαιωνόταν από το Ρωσικό βέτο. Παρ’ όλα αυτά, θα πρέπει να αποτελέσει μέρος της διπλωματικής στρατηγικής της Ουκρανίας σε περίπτωση προβλήματος.

Η Σύμπραξη για την Ειρήνη Σχεδιάστηκε για να “επιβάλει σημαντικό κόστος στην Ρωσία”. Ακόμη και αν η Σύμπραξη για την Ειρήνη (PFP) δεν υλοποιηθεί για την Ουκρανία, εξακολουθεί να έχει τη δυνατότητα να επιβάλει σημαντικό κόστος στη Ρωσία, γεγονός που αυξάνει τη συνολική αποτρεπτική ισχύ της Ουκρανίας.

Η παράγραφος 8 του εγγράφου “Πλαίσιο” του ΝΑΤΟ για την PFP αναφέρει: “Το ΝΑΤΟ θα διαβουλεύεται με οποιονδήποτε ενεργό συμμετέχοντα στην Εταιρική Σχέση, εάν ο εταίρος αυτός αντιλαμβάνεται άμεση απειλή για την εδαφική του ακεραιότητα, την πολιτική του ανεξαρτησία ή την ασφάλειά του. Η ακριβής δράση που θα ακολουθήσει μια τέτοια διαβούλευση δεν διευκρινίζεται. Παρ’ όλα αυτά, το ΝΑΤΟ θα λυπείτο ειλικρινά αν, είτε δεν έκανε διαβουλεύσεις είτε δεν αναλάμβανε καμία δράση μετά από τις διαβουλεύσεις.

Ορισμένοι πολιτικοί και ειδήμονες θα θριαμβολογήσουν για το κόστος αξιοπιστίας της αδυναμίας να δράσει. Το ΝΑΤΟ θα μπορούσε, βέβαια, να αντισταθμίσει την αδυναμία του να δράσει για λογαριασμό της Ουκρανίας με ισχυρότερα μέτρα αλλού, αν και αυτό θα ήταν μικρή παρηγοριά για την Ουκρανία. Ο φόβος αυτών των ισχυρότερων μέτρων αλλού είναι, ωστόσο, ένα άλλο στοιχείο της αποτρεπτικής δύναμης της Ουκρανίας.

Εάν η Ρωσική κυβέρνηση απορρίψει περαιτέρω δυτικές “μεταρρυθμίσεις”, το ΝΑΤΟ πρέπει να δράσει. Η Σύμπραξη για την Ειρήνη μπορεί να θεωρηθεί ως “αίθουσα αναμονής του ΝΑΤΟ”. Η σιωπηρή συμφωνία με τη Ρωσία είναι ότι πολλά κράτη της κεντρικής Ευρώπης παραμένουν σε αυτή την αίθουσα αναμονής όσο η Ρωσία παραμένει καλός γείτονας.

Εάν και εφόσον η Ρωσία αρχίσει να προσπαθεί να επεκτείνει τη δύναμή της, ο θόρυβος στην αίθουσα αναμονής θα γίνει ανησυχητικά δυνατός. Τα στοιχεία είναι έτοιμα για την ταχεία επέκταση του ΝΑΤΟ στην Πολωνία, την Ουγγαρία, την Τσεχική Δημοκρατία και τη Σλοβακία, ακόμη και αν η απειλούμενη Ουκρανία πεταχτεί στους λύκους. Η Ρωσία μπορεί, με τις δικές της πράξεις, να φέρει το ΝΑΤΟ στο κατώφλι της. Ο Στίβεν Όξμαν, βοηθός υπουργός Εξωτερικών για Ευρωπαϊκές και Καναδικές Υποθέσεις, δήλωσε ουσιαστικά αυτό το σκεπτικό.

Η σύγκρουση με την Ρωσία “πιθανή” και μπορεί να προκληθεί στην Ουκρανία. Επιπλέον, όπως προαναφέρθηκε, η πλήρης αδράνεια θα έβλαπτε την αξιοπιστία του ΝΑΤΟ σε μια πιθανή μελλοντική αντιπαράθεση με την Ρωσία.

Εάν, όπως υποστηρίζουν τώρα ορισμένοι, το ΝΑΤΟ επεκταθεί προς ανατολάς, λίγο πολύ ως δεδομένο, αυτή η χρήσιμη κύρωση θα έχει χαθεί. Παρ’ όλα αυτά, φαίνεται ότι οποιαδήποτε βραχυπρόθεσμη επέκταση του ΝΑΤΟ θα συνοδεύεται από περιορισμένες μόνο στρατιωτικές αναδιατάξεις, όσο οι σχέσεις Ρωσίας-ΗΠΑ παραμένουν μετρίως φιλικές. Οι Ρώσοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μπορεί ακόμη να υπολογίζουν ότι η επίθεση εναντίον της Ουκρανίας μπορεί να τους αφήσει σε χειρότερη θέση λόγω των αντίρροπων ενεργειών που θα επισπεύσουν.

Επιπλέον, οι βραχυπρόθεσμοι υποψήφιοι για ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι μόνο ένα υποσύνολο των συμμετεχόντων στην PFP. Και πάλι, η Ρωσική δράση μπορεί να επισπεύσει μια πιο ενεργητική επέκταση της συμμαχίας. Εδώ, ωστόσο, πρέπει να πούμε μια λέξη προσοχής.

Εάν η βραχυπρόθεσμη επέκταση του ΝΑΤΟ συνοδεύεται από ενεργητικές στρατιωτικές προετοιμασίες τις οποίες οι Ρώσοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θεωρούν απρόκλητες, μπορεί να υποκινηθούν να προσπαθήσουν να επαναπροσλάβουν την Ουκρανία από τις δικές τους αμυντικές παρορμήσεις.

Η Ουκρανία πρέπει να μετατοπιστεί προς τον “εθνοτικό εθνικισμό”… Η Ουκρανία έχει ένα ακόμη διπλωματικό πλεονέκτημα. Μέχρι στιγμής, η “κρατική ιδεολογία” οργανώνεται σε μεγάλο βαθμό γύρω από την ιδέα του “πολιτικού” και όχι του “εθνοτικού” εθνικισμού.

Ο καθένας μπορεί να είναι πολίτης της Ουκρανίας και καλός “Ουκρανός”. Οι Ρώσοι δεν είναι μια διωκόμενη μειονότητα. Υπάρχουν μικρά εθνοτικά ουκρανικά στοιχεία που ίσως επιθυμούν να αλλάξουν αυτόν τον προσανατολισμό.

Αλλά ο “πολιτικός εθνικισμός” είναι συμπαθής στη Δύση. Στο βαθμό που κάθε μελλοντικός αγώνας μπορεί να παρουσιαστεί ως αγώνας των “εθνοτικών” Ρώσων εναντίον των “πολιτών” Ουκρανών, ο δρόμος της δυτικής παρέμβασης διευκολύνεται.

Επιπλέον, δεν είναι αδιανόητο ότι άλλα κράτη θα αντλήσουν ένα τραγικό μάθημα από μια ανενόχλητη Ρωσική “απελευθέρωση” των αδελφών τους στην Ουκρανία. Είναι προτιμότερο να αποβάλει κανείς τέτοιο πιθανό αλυτρωτισμό.

“Η διπλωματία επωφελείται από τα φρικτά τηλεοπτικά πλάνα” – π.χ. η σφαγή στην Μπούτσα. Η Ουκρανία πρέπει να οργανώσει τη στρατιωτική της δύναμη ώστε να εξασφαλίσει τη μεγαλύτερη πιθανότητα εξωτερικής επέμβασης.

Ο Ρωσικός φόβος για εξωτερική επέμβαση θα μπορούσε να αυξήσει σημαντικά την αποτρεπτική δύναμη της Ουκρανίας. Η διπλωματία χρειάζεται χρόνο για να λειτουργήσει- επωφελείται επίσης από τα φρικτά τηλεοπτικά πλάνα.

Αυτό σημαίνει ότι η Ουκρανία πρέπει, κατά προτεραιότητα, να οργανώσει τις στρατιωτικές της δυνάμεις για να αποφύγει το είδος της καταστροφικής αμυντικής κατάρρευσης που συχνά συνδέεται με τον τεθωρακισμένο πόλεμο.

Η Δύση θα μπορούσε να βοηθήσει την Ουκρανία με πολλούς σημαντικούς τρόπους χωρίς άμεση στρατιωτική επέμβαση. Αλλά όλη η βοήθεια θα πρέπει να κινηθεί μέσω της Πολωνίας, της Σλοβακίας ή της Ουγγαρίας. Είναι απίθανο οι χώρες αυτές να είναι πρόθυμες να συνεργαστούν χωρίς πλήρη ένταξη στο ΝΑΤΟ, οπότε η ένταξη θα πρέπει να επεκταθεί κατά τη διάρκεια της κρίσης.

Η Ουκρανία θα χρειαστεί εξωτερικές πηγές πετρελαίου και φυσικού αερίου αν πρόκειται να αντέξει για πολύ καιρό. Αντικαταστάσεις για τα όπλα που χάθηκαν στις αρχικές μάχες θα ήταν πολύ χρήσιμες. Δεδομένου ότι πολλές ανατολικοευρωπαϊκές χώρες θα έχουν, για το ορατό μέλλον, παρόμοιο εξοπλισμό με τους Ουκρανούς, αποτελούν μια έτοιμη πηγή εύκολα χρησιμοποιήσιμων αντικαταστάσεων και πυρομαχικών.

Δώστε στην Ουκρανία “πολλές ακόμη ευκαιρίες να προκαλέσει δυσανάλογες απώλειες στους Ρώσους”. Μια από τις πιο χρήσιμες μορφές βοήθειας που θα μπορούσε να παρασχεθεί στην Ουκρανία είναι οι πληροφορίες.

 Εάν η Ουκρανία γνωρίζει τακτικά πού βρίσκονται μεγάλοι ρωσικοί χερσαίοι σχηματισμοί, οι δυνάμεις της θα είναι πολύ λιγότερο ευάλωτες σε καταστροφές και θα έχουν πολύ περισσότερες ευκαιρίες να προκαλέσουν δυσανάλογες απώλειες στους Ρώσους. (Παρόμοια βοήθεια μπορεί να είναι δυνατή και κατά των εχθρικών αεροπορικών δυνάμεων).

Η άμεση στρατιωτική επέμβαση από τη Δύση θα είναι πολύ προβληματική. Υποψιάζεται κανείς ότι έχει γίνει κάποιος μυστικός σχεδιασμός για αυτό το ενδεχόμενο, αλλά το έργο πρέπει να φαίνεται τρομακτικό. Οι χερσαίες και αεροπορικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ θα πρέπει να διασχίσουν τεράστιες αποστάσεις για να φτάσουν ακόμη και στην κεντρική Ουκρανία.

Η απόσταση από τα παλαιά μεσογερμανικά σύνορα μέχρι το Κίεβο είναι περίπου 1500 χιλιόμετρα. Οι σχετικά λίγες μεραρχίες του ΝΑΤΟ θα καταποντίζονταν στις αχανείς εκτάσεις της Ανατολής, ακόμη και αν μπορούσαν να φτάσουν εκεί. Η βέλτιστη άμεση στρατιωτική βοήθεια θα ήταν πιθανώς με τη μορφή αεροπορικών επιδρομών.

Αποτελεσματικές, διαρκείς, τακτικές αεροπορικές επιδρομές δεν μπορούν να πετάξουν αποτελεσματικά από τις υπάρχουσες αεροπορικές βάσεις του ΝΑΤΟ στη δυτική Ευρώπη- οι έξοδοι εμβέλειας 2000 χιλιομέτρων θα μπορούσαν μόλις να φτάσουν στην κεντρική Ουκρανία, αλλά θα ήταν σκληρές για τους πιλότους και θα απαιτούσαν υψηλά επίπεδα αεροπορικής υποστήριξης με τάνκερ.12 (Οι έξοδοι αυτές θα απαιτούσαν επίσης πολωνική άδεια).

Μια άλλη επιλογή θα ήταν να πετάξουν από βάσεις στην Τουρκία, έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ. Οι αποστολές θα μπορούσαν να πετάξουν απευθείας μέσω της Μαύρης Θάλασσας προς την Ουκρανία. Οι αποστάσεις θα ποικίλλουν ανάλογα με τις βάσεις και τους στόχους, αλλά είναι απίθανο να χρειαστεί να διανύσει κάποια εξόρμηση περισσότερο από 1500 χιλιόμετρα.

Το πρόβλημα εδώ, βέβαια, θα ήταν αν η Τουρκία πίστευε ότι εμπλέκονται ζωτικά της συμφέροντα, καθώς η συνθήκη του ΝΑΤΟ δεν την υποχρεώνει να έρθει σε βοήθεια μιας χώρας που δεν είναι ΝΑΤΟϊκή, ακόμη και αν το επιθυμούν άλλες χώρες του ΝΑΤΟ.

Μετακίνηση χερσαίων και αεροπορικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Πολωνία. Οι χερσαίες και αεροπορικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να μετακινηθούν στην Πολωνία και τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να πετάξουν από πολωνικές βάσεις. (Φυσικά, αυτό θα έπρεπε να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης και το κόστος θα ήταν σίγουρα η άμεση πλήρης ένταξη της Πολωνίας στο ΝΑΤΟ).

Δυστυχώς, οι περισσότερες πολωνικές βάσεις κατασκευάστηκαν για να βρίσκονται κοντά στα παλιά “ενδογερμανικά” σύνορα, την αναμενόμενη ζώνη σύγκρουσης ανατολής-δύσης. Υπάρχουν μόνο περίπου μισή ντουζίνα στρατιωτικά αεροδρόμια στο νοτιοανατολικό τεταρτημόριο της χώρας που θα μείωναν σημαντικά τις αποστάσεις των πτήσεων, και συνεπώς την ανάγκη για τάνκερ. Ακόμη και αυτά θα απαιτούσαν αποστολές άνω των 1000 χιλιομέτρων, που εξακολουθούν να είναι απαιτητικές για συνεχείς τακτικές αεροπορικές επιθέσεις.

…Φαίνεται απίθανο ότι οι διοικητές του ΝΑΤΟ θα ήθελαν να τοποθετήσουν τα πολύ πολύτιμα αεροσκάφη τους και τον εξοπλισμό υποστήριξης σε ουκρανικές βάσεις, χωρίς το πλεονέκτημα μιας μεγάλης κλίμακας ασπίδας των επίγειων δυνάμεων του ΝΑΤΟ.

Ένα πιο απόκρυφο, αλλά παρ’ όλα αυτά εξαιρετικά σημαντικό πρόβλημα θα ήταν ο συντονισμός των μαχητικών του ΝΑΤΟ με την αεράμυνα της Ουκρανίας, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι Ουκρανοί δεν θα πυροβολούν τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ. Αυτό θα πρέπει να αποδειχθεί πολύ δύσκολο να σχεδιαστεί.

Η Δύση θα χρειαστεί να αποκηρύξει δημόσια τις υψηλόφρονες αρχές της σε μια σειρά από χώρους, όλοι φαινομενικά σχεδιασμένοι για τον ίδιο το σκοπό της προστασίας αυτών των αρχών. Επειδή οι χώρες του ΝΑΤΟ έζησαν για σχεδόν μισό αιώνα με τον σοβιετικό έλεγχο της Ουκρανίας, οι Ουκρανοί δεν θα έπρεπε να έχουν εμπιστοσύνη ότι το ΝΑΤΟ θα έρθει σε βοήθεια από στενό στρατηγικό συμφέρον.

Παρόλα αυτά, αυτή η βοήθεια γίνεται πιο αληθοφανής, όσο περισσότερο μπορεί να αντισταθεί η Ουκρανία και όσο περισσότερο μπορεί να λειτουργήσει η ουκρανική διπλωματία. Η Ουκρανία θα πρέπει επομένως να προσπαθήσει, μέσω της στρατιωτικής της στρατηγικής, να μεγιστοποιήσει τον ρωσικό φόβο για αυτό το αποτέλεσμα.

Η Ουκρανία έχει στη διάθεσή της μια σειρά από φόρουμ όπου μπορεί να παρουσιάσει την υπόθεσή της. Έτσι, η Δύση θα πρέπει να αποκηρύξει δημοσίως τις υψηλές αρχές της σε μια σειρά από χώρους, οι οποίοι φαινομενικά έχουν σχεδιαστεί για τον ίδιο τον σκοπό της προστασίας αυτών των αρχών. Δεδομένου ότι η περίπτωση του Μονάχου έχει ήδη συμβεί, αυτή η πολιτική έχει ένα όνομα και μια ιστορική σημασία που θα παράσχει κάποια πρόσθετη μόχλευση για τους Ουκρανούς διπλωμάτες.

Η ουκρανική άμυνα θα είναι μια “καταστροφική αποτυχία” και ο στρατός, θα καταστραφεί. Ακόμη και αν οι Ρώσοι ξεκινήσουν με μια στρατηγική περιορισμένων στόχων -με την πρόθεση να κατακτήσουν την Κριμαία και τις τρεις ή τέσσερις ανατολικότερες περιοχές πυκνού ρωσικού οικισμού- η πιθανή καταστροφική αποτυχία αυτών των στρατηγικών εμπρόσθιας άμυνας ή κινητής άμυνας θα επιφέρει την καταστροφή του μεγαλύτερου μέρους, αν όχι ολόκληρου του ουκρανικού στρατού.

Μια διαιρεμένη Ουκρανία θα αναλάβει τότε τον ρόλο σε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο που ανέλαβε η διαιρεμένη Γερμανία στον προηγούμενο. Η Δυτική Ουκρανία, αν και αδύναμη βιομηχανικά, είναι πλούσια γεωργικά και θα έπρεπε να είναι σε θέση να θρέψει τον εαυτό της. Διαθέτει σημαντική ελαφριά βιομηχανία, η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς.

Το πιο σημαντικό είναι ότι συνορεύει με την Πολωνία, τη Σλοβακία και την Ουγγαρία, όλες δυνητικές πηγές εφοδιασμού αν το ΝΑΤΟ επεκταθεί σε αυτές τις χώρες, ασκήσει διπλωματική πίεση και παράσχει πόρους. Αυτά είναι μεγάλα “αν”, αλλά για τους διπλωματικούς λόγους που περιγράφηκαν παραπάνω, υπάρχουν λόγοι για να ελπίζουμε.

Εάν η Ουκρανία καταστήσει τις δυτικές της προεκτάσεις αρκετά ισχυρές ώστε να αντιστέκεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, τουλάχιστον αρκετούς μήνες, και χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τις κινητές δυνάμεις της για να δημιουργήσει σοβαρές μάχες από την αρχή του πολέμου, η ουκρανική διπλωματία θα έχει μια ευκαιρία.

Εάν ο ουκρανικός προμαχώνας μπορέσει να συγκεντρώσει αρκετή δυτικοευρωπαϊκή υλικοτεχνική βοήθεια για να επιβιώσει, η Ρωσία θα αντιμετωπίσει την προοπτική να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει μεγάλες ενεργές δυνάμεις για να τον περιορίσει. Τα πράγματα θα πάνε ακόμη χειρότερα γι’ αυτούς αν η δυτική Ουκρανία μπορέσει να μπει στο ΝΑΤΟ.

Μια διαιρεμένη Ουκρανία θα αναλάβει τότε τον ρόλο σε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο που ανέλαβε η διαιρεμένη Γερμανία στον προηγούμενο. Αλλά τα “ενδοουκρανικά σύνορα” θα είναι πολύ πιο κοντά στα κέντρα της ρωσικής ισχύος απ’ ό,τι ήταν τα “ενδογερμανικά” σύνορα.

Ενθαρρύνετε τους Ουκρανούς να ανατινάξουν τις δικές τους πόλεις και υποδομές. Οι εκτεταμένες κατεδαφίσεις θα συμπλήρωναν τις πιο συμβατικές στρατιωτικές επιχειρήσεις για να επιβραδύνουν την πρόοδο των επιτιθέμενων και να περιπλέξουν την μετέπειτα διοικητική τους μέριμνα. Πολλές από αυτές τις ενέργειες θα μπορούσαν να οργανωθούν εκ των προτέρων- οι κρίσιμες εγκαταστάσεις μπορούν να “προ-κατασκευαστούν” για να επιταχυνθεί η τοποθέτηση των εκρηκτικών.

Τα απαραίτητα εκρηκτικά μπορούν να αποθηκευτούν κοντά στους καθορισμένους στόχους, υπό τον έλεγχο των τοπικών αστυνομικών δυνάμεων ή των εφεδρικών στρατιωτικών σχηματισμών, όπως γίνεται στην Ελβετία, την Φινλανδία, την Σουηδία και ακόμη και την Γερμανία.

Καθώς οι Ουκρανοί υποχωρούν σε γεωγραφικές περιοχές όπου οι Ουκρανοί αποτελούν τη μεγαλύτερη εθνοτική πλειοψηφία, μπορεί να αποδειχθεί δυνατή η οργάνωση δυνάμεων “παραμονής” για τη συλλογή πληροφοριών για τους Ρώσους και την εμπλοκή σε αντάρτικο πόλεμο. Και αυτό θα πρέπει να σχεδιαστεί εκ των προτέρων.

Η Ουκρανία πρέπει “να πείσει τους γείτονές της ότι έχει ένα εκατομμύριο άνδρες πρόθυμους να πεθάνουν”. Μια λέξη ειλικρίνειας για τη φύση της μάχης που θα ήταν απαραίτητη για να λειτουργήσει αυτή η στρατιωτική ιδέα. Η ουσία της μαχητικής δύναμης της οργάνωσης που προτείνω είναι η προθυμία του Ουκρανού στρατιώτη να πολεμήσει και να πεθάνει για την πατρίδα του, σε έναν πόλεμο που μπορεί να φαίνεται απελπιστικός.

Δεν πρόκειται για ένα αμερικανικό ή ακόμη και ισραηλινό στρατιωτικό σύστημα που προσπαθεί να νικήσει τον αντίπαλό του κυρίως μέσω της τεχνολογικής υπεροχής, των άρτια εκπαιδευμένων ανθρώπων, της εξαιρετικά ικανής ηγεσίας και των λαμπρών τακτικών. Όπως έχει σημειωθεί αλλού, ο ουκρανικός στρατός δεν έχει καμία πιθανότητα να το επιτύχει αυτό. και θα είναι σημαντικά υποδεέστερος σε σημαντικά είδη εξοπλισμού μάχης.

Ιστορικά, το είδος της μάχης που προτείνεται εδώ έχει προκαλέσει τρομερό φόρο σε απώλειες – χιλιάδες, ίσως δεκάδες χιλιάδες, θα πεθάνουν. Αυτή η οργάνωση μπορεί να προκαλέσει απώλειες σε έναν μηχανοκίνητο αντίπαλο μόνο αν είναι πρόθυμη να δεχτεί και η ίδια απώλειες. Το μυαλό του μεμονωμένου Ουκρανού στρατιώτη είναι το κλειδί.

Ποια είναι η δέσμευση για μια ανεξάρτητη Ουκρανία; Πόσο ανυπόστατος είναι ο ουκρανικός πατριωτισμός ή εθνικισμός; Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα είναι ήδη αμφίβολες σε πολλά μέρη της Ουκρανίας.

Εάν η Ουκρανία δεν μπορεί να επινοήσει μια σειρά από τρόπους για να πείσει τους γείτονές της ότι μπορεί να βρει ένα εκατομμύριο στρατιώτες πρόθυμους να πεθάνουν οποιαδήποτε μέρα για την κυριαρχία της χώρας, τότε η αποτρεπτική δύναμη αυτού του στρατιωτικού συστήματος θα είναι αδύναμη.

Η Ουκρανία πρέπει να μάθει να αγαπά την Πολωνία και να γίνει χώρος απόρριψης παλαιών όπλων. Για να αυξηθεί η ρωσική αντίληψη ότι η Ουκρανία θα μπορούσε πράγματι να λάβει δυτική βοήθεια για την εκτέλεση αυτής της στρατηγικής, υπάρχει μια σειρά αιτημάτων που οι Ουκρανοί θα μπορούσαν να υποβάλουν στο ΝΑΤΟ στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης για την ειρήνη.

Η Ουκρανία θα πρέπει να επιδιώξει κοινές ασκήσεις αεράμυνας που θα εξοικειώσουν τους αξιωματικούς της δυτικής και της ουκρανικής πολεμικής αεροπορίας και αεράμυνας με τα προβλήματα συντονισμού που θα αντιμετώπιζαν σε έναν πραγματικό πόλεμο.

Η Ουκρανία θα πρέπει να προτείνει οι πλησιέστερες σε αυτήν πολωνικές αεροπορικές βάσεις να θεωρηθούν περιουσιακά στοιχεία και όχι απειλές και θα πρέπει να ενθαρρύνει την πολωνική πολεμική αεροπορία και το ΝΑΤΟ να εξασκηθούν στην εμπροσθοβαρή μετακίνηση αεροσκαφών του ΝΑΤΟ σε αυτές τις βάσεις, και πάλι με το πρόσχημα κοινών “ειρηνευτικών” ασκήσεων.

Θα πρέπει επίσης να σημειώσουν το ενδιαφέρον τους ώστε οι βάσεις αυτές να παραμείνουν σε καλή κατάσταση. Το προσωπικό του ουκρανικού στρατού θα πρέπει να αναζητήσει κοινές ευκαιρίες εκπαίδευσης με το ΝΑΤΟ που θα τους εξοικειώσει με τα αντιαρματικά όπλα του ΝΑΤΟ. Και η Ουκρανία θα πρέπει να προτείνει ότι τα αντιαρματικά όπλα που οι στρατοί του ΝΑΤΟ μπορεί να σκοπεύουν να αποσύρουν θα μπορούσαν να βρουν ακόμη μια χρήσιμη ζωή στην Ουκρανία.

Εναλλακτικά, θα μπορούσαν απλώς να ζητήσουν να αποθηκευτούν τα όπλα αυτά αντί να πωληθούν ή να καταστραφούν. Οι σταθμοί αλλαγής σιδηροδρομικού εύρους που μετέφεραν το φορτίο από τα ρωσικά στα ευρωπαϊκά τρένα θα πρέπει να είναι καλά συντηρημένοι, ώστε οι προμήθειες να μπορούν να μεταφέρονται ταχέως προς Ανατολάς.

Κάποιοι μπορεί να αντιτείνουν ότι αυτού του είδους οι ασκήσεις υπερβαίνουν αυτό που υπονοείται στη Σύμπραξη για την Ειρήνη. Αλλά δεν φαίνεται να ξεπερνά τις δημιουργικές δυνάμεις των διπλωματών να τις εκλογικεύσουν. Οι Ουκρανοί διπλωμάτες είναι σε θέση να επιχειρηματολογήσουν αρκετά έντονα υπέρ αυτών των μέτρων.

Ο “εγγενής παραλογισμός” ενός “βίαιου αγώνα του μεγέθους που οραματίζεται εδώ” δεν αποτελεί εμπόδιο! Το τρίτο επιχείρημα εμπεριέχεται στον ιδιαίτερο χαρακτήρα του μεταψυχροπολεμικού λόγου για τη διεθνή πολιτική. Οι βίαιοι αγώνες του μεγέθους που οραματίζονται εδώ μεταξύ μεγάλων και μεσαίων προηγμένων βιομηχανικών δυνάμεων έχουν καταλήξει να θεωρούνται “αδιανόητοι”.

Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη τάση να τους θεωρούν ως πέρα από τις οργανωτικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές δυνατότητες αυτών των χωρών. Ο εγγενής ανορθολογισμός τέτοιων αγώνων στο φόντο των σύγχρονων κοινωνιών που εκτιμούν τον ορθολογισμό έχει καταλήξει να θεωρείται εμπόδιο για τέτοιες συγκρούσεις.

Πολλοί πιστεύουν ότι η εξάπλωση της δημοκρατίας καθιστά επίσης απίθανους τέτοιους πολέμους μεταξύ των δημοκρατιών, καθώς οι “μέσοι ψηφοφόροι” θα απαιτούν εναλλακτικές λύσεις από τους ηγέτες τους και στις δύο πλευρές. Εν ολίγοις, ενώ οι περιορισμένες χρήσεις στρατιωτικής βίας παραμένουν πιθανές, η σκόπιμη επίθεση μεγάλης κλίμακας του τύπου που συζητείται εδώ είναι απλά κάτι που η Ρωσία δεν θα μπορούσε ή δεν θα έκανε.

Και αν όλα τα άλλα αποτύχουν, ρίχτε πυρηνικά! Ένα χρήσιμο επόμενο αναλυτικό βήμα θα ήταν μια συστηματική εξέταση των πλεονεκτημάτων και των αδυναμιών αυτής της συμβατικής στρατηγικής έναντι μιας πυρηνικής….

Η στρατηγική που έχω αναπτύξει δεν δίνει στους Ουκρανούς σχεδόν καμία δυνατότητα να σταματήσουν μια αποφασιστική Ρωσική προσπάθεια να κατακτήσουν εδάφη που κατοικούνται από εθνοτικούς Ρώσους.

Είναι μέτρια καλή στο να αυξάνει το κόστος μιας προσπάθειας κατάκτησης ολόκληρης της χώρας, αλλά χωρίς εξωτερική βοήθεια, τελικά θα αποτύχει. Αν υποθέσουμε ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να δημιουργήσει μια μικρή, ασφαλή ικανότητα δεύτερου πλήγματος κατά της Ρωσίας, ποια προβλήματα θα μπορούσε να λύσει η πυρηνική αποτροπή;

Η Ουκρανία θα θεωρούσε ότι προσπαθεί να αποτρέψει τις επιθέσεις στο έδαφός της. Η Ρωσία θα μπορούσε να σκεφτεί ότι προσπαθεί να προστατεύσει τους συμπατριώτες της – τυχαία εγκλωβισμένους σε έδαφος που ιστορικά ήταν ρωσικό, αλλά που τώρα είναι τυχαία ουκρανικό (https://diodotos-k-t.blogspot.com/2024/06/1993-barry-r-posen-mendelssohn-moses.html).

Διαμάχη στην Γερμανία: Αναγνώριση των Ναζί του σήμερα. 23 Ιανουαρίου 2024 μ.Χ., Έσση, Ντάρμσταντ: Αρκετοί άνθρωποι συμμετέχουν σε μια διαδήλωση κατά του δεξιού εξτρεμισμού και του AfD. Μια αφίσα γράφει «Δημοκράτες στους δρόμους».

«Νever Again Is Now." «Η ψηφοφορία για το AfD είναι έτσι το 1.933 μ.Χ.». «Καμία μπύρα για τους Ναζί». «Εναντίον των Ναζί». «Έξω οι Ναζί!» Εκατοντάδες χιλιάδες Γερμανοί βγήκαν στους δρόμους το Σαββατοκύριακο με ταμπέλες που διαμαρτύρονταν για τα ακροδεξιά αισθήματα.

Οι διαδηλώσεις ακολούθησαν αποκαλύψεις ότι οι δεξιοί ηγέτες που συνδέονται με το Alternative für Deutschland (AfD) συζήτησαν για την απέλαση εκατομμυρίων μεταναστών. Για πολλούς, οι διαμαρτυρίες είναι ένα σημάδι ότι η στροφή της Γερμανίας προς τα δεξιά έχει αποφευχθεί.

Τα μέσα ενημέρωσης και οι περισσότεροι πολιτικοί στήριξαν τους διαδηλωτές. Ο πρώην συντηρητικός πολιτικός σταρ Karl-Theodor zu Guttenberg και ο αριστερός πολιτικός θρύλος Gregor Gysi έκαναν ένα podcast στις 24 Ιανουαρίου με τίτλο, «Never Again Is Now! Σχετικά με τον αγώνα κατά του AfD».

«Το AfD είναι ένα ναζιστικό κόμμα. Ο Björn Höcke είναι Ναζί», είπε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Joschka Fischer στο Augsburger Allgemeine στις 19 Ιανουαρίου. «Δεν θα πίστευα ποτέ ότι αυτό το κόμμα θα μπορούσε να λάβει την πλειοψηφία στις πολιτειακές εκλογές στην Θουριγγία….

Μετά το 1.945 μ.Χ., η πεποίθηση ότι μόνο ο Αδόλφος Χίτλερ και ο κύκλος εξουσίας του ήταν υπεύθυνοι για τον εθνικοσοσιαλισμό εδραιώθηκε μέσα μας. Αλλά προφανώς υπάρχει κάτι αδρανές σε κάποιους Γερμανούς που έχουμε παραβλέψει. Αυτό με κλονίζει μέχρι το μεδούλι».

Αυτή είναι μια απογοητευτική προειδοποίηση. Παρόλο που η ηγεσία του AfD δεν έχει επισήμως ισχυριστεί ότι είναι το νέο ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας (κάτι που θα είχε ως αποτέλεσμα την απαγόρευσή τους από την πολιτική), έχουν κάνει φως στην ιστορία της Γερμανίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και εξέφρασαν ανοιχτά τη συμπάθειά τους για έναν παρόμοιο Γερμανικό εθνικισμό.

Προσέξτε όμως πώς ο Φίσερ περιορίζει τα ελαττώματα της ανθρώπινης φύσης σε μια επίλεκτη ομάδα στα περίχωρα του πολιτικού συστήματος: «μερικούς Γερμανούς». Περιορίζεται όντως το κακό σε ένα πολιτικό κόμμα;

Η διαμαρτυρία ενάντια στην ακροδεξιά κάνει την γενιά μας καλύτερη από εκείνη της δεκαετίας του 1.930 μ.Χ.; Υπάρχει ένα μεγαλύτερο μάθημα που πρέπει να μάθουμε από την ιστορία: πόσο εύκολα μπορούμε να μας εξαπατήσουν και να μας χειραγωγήσουν.

Στην ίδια συνέντευξη, ο Φίσερ έκανε μια ανησυχητική δήλωση που εξηγεί γιατί σχεδόν το ένα τρίτο όλων των ψηφοφόρων σήμερα σκέφτονται να ψηφίσουν υπέρ της ακροδεξιάς. Υπό το φως της εξίσου αξιοσημείωτης διαμαρτυρίας των αγροτών , είπε: «Αυτοί οι άνθρωποι νομίζουν ότι δικαιούνται να τους πληρώσουμε το ντίζελ τους από εμάς!».

Η ελίτ έχει ξεχάσει από πού προέρχεται το φαγητό μας. Αυτό για το οποίο διαμαρτύρονται «αυτοί οι άνθρωποι» επηρεάζει κυριολεκτικά κάθε τρώγο. Το να αγνοούμε αυτή την πραγματικότητα ή τις εξίσου ανησυχητικές συνέπειες της μαζικής μετανάστευσης είναι ανόητο.

Κάποιοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επεσήμαναν την ειρωνεία ότι αυτοί που αντιτίθενται στην ακροδεξιά σήμερα επευφημούσαν όταν η κυβέρνηση εξέδωσε lockdown και κατέστειλε την αντιπολίτευση.

Ένα άλλο βίντεο έδειχνε διαδηλωτές να παίρνουν συνεντεύξεις για τον λόγο για τον οποίο αντιτίθενται στο AfD—οι απαντήσεις δεν είχαν λόγο, γεγονότα και καλά επιχειρήματα. Αυτό δείχνει ότι εκατομμύρια στην Γερμανία απλώς ακολουθούν τα σημεία συζήτησης των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης. Μπορεί να έχουν δίκιο σε αυτή την περίπτωση, αλλά αυτό είναι το αντίθετο από το να μάθουν το μάθημα του «ποτέ ξανά».

Επιπλέον, αποκαλύφθηκε ότι ορισμένες από τις διαδηλώσεις έχουν οργανωθεί από αριστερούς εξτρεμιστές, συμπεριλαμβανομένων μελών της Antifa, που μισούν τους Εβραίους και φέρουν Παλαιστινιακές σημαίες. Το να αντιστέκεσαι ενάντια στην ακροδεξιά, αλλά να ανέχεσαι άλλους εξτρεμιστές που περιφρονούν ανοιχτά την εβραϊκή ζωή, δεν μαθαίνεις ούτε το μάθημα του «ποτέ ξανά».

Όλαφ Σόλτς: Στην υποστήριξη του κόμματος του στο Κίεβο αποδίδει την ήττα του στις Ευρωεκλογές. Η δημοτικότητα του κόμματός του πέφτει συνεχώς. Ο Γερμανός καγκελάριος, Όλαφ Σολτς, παραδέχθηκε ότι η υποστήριξη του κόμματός του, του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), προς την Ουκρανία έχει συνδεθεί με την πτώση της δημοτικότητας του.

Σε συνέντευξή του, ο Σολτς ανέφερε ότι πολλοί ψηφοφόροι αντιτίθενται στην υποστήριξη της κυβέρνησης προς την Ουκρανία και τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, κάτι που αποτυπώνεται και στα εκλογικά αποτελέσματα. Η επίδραση είναι πιο αισθητή σε κάποιες πολιτείες της Ανατολικής Γερμανίας, όπου το SPD καταγράφει μόλις 7% στις δημοσκοπήσεις ενόψει των τοπικών εκλογών του Σεπτεμβρίου.

Το SPD υπέστη βαριά ήττα στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιούνιο, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση, πίσω από την κεντροδεξιά Χριστιανική Ένωση (CDU/CSU) και το δεξιό κόμμα Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD).

Παρά την πτώση της δημοτικότητας, ο Σολτς τόνισε ότι (τάχατες) δεν υπάρχει εναλλακτική στην αλλαγή της κυβερνητικής πολιτικής προς την Ουκρανία και εξέφρασε την ελπίδα ότι οι επερχόμενες εκλογές δεν θα οδηγήσουν στην εκλογή πρωθυπουργού από το AfD, κάτι που θα ήταν «πολύ απογοητευτικό». Ωστόσο, αναγνώρισε ότι το AfD πιθανότατα θα παίξει ρόλο στην επερχόμενη κυβερνητική συμμαχία (https://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/olaf-solts-stin-ypostiriksi-tou-kommatos-tou-sto-kievo-apodidei-tin-itta-tou-stis-eyroekloges/).

ΕΚΛΟΓΕΣ στην Γαλλία! ΓΙΑΤΙ ο πιο εμβληματικός Εβραίος θα ψηφίσει την Λεπέν... Ο Σερζ Κλαρσφέλντ, ο άνθρωπος που εντόπισε και έστειλε στην δικαιοσύνη τον Κλάους Μπάρμπι, τον «Χασάπη της Λυών» θα επιλέξει την ακροδεξιά έναντι της αριστεράς γιατί «είναι φιλοεβραϊκή». Ο Σερζ Κλαρσφέλντ είναι τοτέμ για την Γαλλία. Ηλικίας 88 ετών, ο δικηγόρος και ιστορικός είναι η ζωντανή μνήμη των Γάλλων Εβραίων.

Μαζί με την Γερμανίδα σύζυγο του Μπεάτε, εργάστηκαν επί δεκαετίες για να εντοπίσουν και να φέρουν ενώπιον της Γαλλικής δικαιοσύνης ναζί εγκληματίες που είχαν διαφύγει στην Λατινική Αμερική. Στο ζεύγος Κλαρσφέλντ πιστώνεται ο εντοπισμός, στην Βολιβία το 1.971 μ.Χ., του Κλάους Μπάρμπι, επικεφαλής της Γκεστάπο της Λυών, του «χασάπη της Λυών», υπεύθυνου για τα βασανιστήρια και τον θάνατο χιλιάδων Εβραίων και Γάλλων αντιστασιακών (σημ. Σχετικά με τις διώξεις των Κλαρσφέλντ κατά των ναζί, κυκλοφορεί στα ελληνικά το βιβλίο τους με τίτλο «Κυνηγώντας τους Ναζί», μετάφραση Καρίνα Λάμψα, Εκδ. Καπόν, Αθήνα 2016 μ.Χ.).

Έχοντας χάσει τον πατέρα του στο Άουσβιτς, ο Κλαρσφέλντ αφιέρωσε όλη του την ζωή στην προστασία των θυμάτων του ναζισμού, στη στήριξη του κράτους του Ισραήλ, στην διατήρηση της μνήμης του Ολοκαυτώματος. Την περασμένη Κυριακή, ο Κλαρσφέλντ ρωτήθηκε από το τηλεοπτικό δίκτυο LCI τι θα ψηφίσει στις επικείμεεκλογές. Απάντησε ότι είναι κεντρώος, ότι στηρίζει τον Μακρόν.

Η ψήφος στη Λεπέν. Αν όμως στον β’ γύρο κληθεί να επιλέξει μεταξύ της Εθνικής Συσπείρωσης της Μαρίν Λεπέν και του Νέου Λαϊκού Μετώπου, του συνασπισμού των κομμάτων της Γαλλικής Αριστεράς, θα ρίξει την ψήφο του στη Λεπέν διότι το κόμμα της είναι φιλοεβραϊκό, σε αντίθεση με την Γαλλική Αριστερά, και κυρίως την Ανυπότακτη Γαλλία, του ακροαριστερού Ζαν Λυκ Μελανσόν, την οποία κατηγορεί για αντισημιτισμό.

Οι δηλώσεις του Κλαρσφέλντ προκάλεσαν οξύτατες αντιδράσεις. Ακαδημαϊκοί, όπως η φιλόσοφος Μισέλ Κοέν-Αλιμί, έφτασαν στο σημείο να τον κατηγορήσουν ότι νομιμοποιεί την Εθνική Συσπείρωση και ότι προδίδει την μνήμη των θυμάτων των ναζί, την οποία επί τόσες δεκαετίες υπερασπίστηκε.

Οι δηλώσεις του Κλαρσφέλντ ωστόσο καταδεικνύουν σε ποιο βαθμό έχει κατορθώσει η Λεπέν να εξωραΐσει το προφίλ του κόμματός της, αποκηρύσσοντας τον αντισημιτικό λόγο του πατέρα της, Ζαν Μαρί Λεπέν. Το κόμμα της είναι ένα κόμμα με το οποίο μπορείς πλέον να συγχρωτιστείς («un parti fréquentable»), υποστηρίζει ο Κλαρσφέλντ.

Ο ίδιος που, το 2022 μ.Χ. μεταξύ των δύο γύρων των Προεδρικών εκλογών στη Γαλλία, συνυπέγραψε άρθρο στη Libération, αρνούμενος «Την διχασμένη βίαιη κοινωνία που επιδιώκει η Μαρίν Λεπέν, γέννημα του ρατσισμού και του αντισημιτισμού».

Και αν η Λεπέν έχει λειάνει το προφίλ της Εθνικής Συσπείρωσης ως προς το ζήτημα του αντισημιτισμού, η ακροαριστερή Ανυπόκτακτη Γαλλία και πρωτίστως ο ηγέτης της, ο Μελανσόν, δεν έκανε τίποτε για να καθησυχάσει την οργή πολλών Γάλλων Εβραίων (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/06/blog-post_949.html)...

 

ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΤΑΧΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΧΑΡΤΗ... «ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΡΜΠΙΝ, ΤΕΛΕΙΩΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΛΑΝΣΟΝ».

Τι κοινό έχουν ο πρώην ηγέτης του Εργατικού Κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου Τζέρεμι Κόρμπιν, ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίτσο και ο ηγέτης της «Ανυπότακτης Γαλλίας» Ζαν-Λυκ Μελανσόν; Το πρώτο κοινό στοιχείο τους είναι ότι είναι αριστεροί, έστω και αν οι επιμέρους δοξασίες τους διαφέρουν σε κάποια σημεία.

Μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί μαζί τους, αλλά πάντως ανήκουν στο όλο και πιο σπάνιο είδος των αυθεντικών, πραγματικών αριστερών, όλο και πιο σπάνιο μέσα σε αυτό το πλήθος των απατεώνων και «φυτευτών» δήθεν αριστερών και «κεντροαριστερών» που γελοιοποιούν και ντροπιάζουν κάθε έννοια αριστεράς.

Το δεύτερο είναι ότι δεν ελέγχονται από νατοϊκά κέντρα και είναι και οι τρεις σφοδροί επικριτές της πολιτικής της Ατλαντικής Συμμαχίας (αυτό ισχύει και για τον Μελανσόν, έστω και αν επέκρινε αρχικά τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία.

 Άλλωστε τοποθετήθηκε σε ομιλίες του υπέρ του δικαιώματος των κατοίκων διαφόρων περιοχών της Ουκρανίας να αποφασίσουν οι ίδιοι, με δημοψήφισμα, σε ποιο κράτος θέλουν να ζήσουν, μια θέση πολύ προχωρημένη σε σχέση με όλη την ευρωπαϊκή πολιτική).

Το λόμπι και η Δημοκρατία. Το τρίτο είναι ότι και οι τρεις είναι σφοδροί επικριτές της γενοκτονικής πολιτικής του Ισραήλ, γεγονός που τους έφερε σε αντίθεση με τα διάφορα σιωνιστικά λόμπι, που μόνο στραβοί μπορούν πλέον να αρνηθούν ότι βρίσκονται στο κέντρο της εξουσίας της «συλλογικής Δύσης», αν όχι και σε περιοχές πέραν αυτής.

Γιατί αν δεν βρίσκονταν στο κέντρο δεν θα ήταν δυνατό να συνεχίζεται ενώπιον των ομμάτων όλης της ανθρωπότητας η γενοκτονία στην Παλαιστίνη τόσο καιρό και να εξακολουθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες και τα κράτη της Ε.Ε. να υποστηρίζουν ουσιαστικά το Ισραήλ, αδιαφορώντας και για τα δικά τους πολύ ζωτικά διεθνή πολιτικά συμφέροντα.

Και επειδή δεν είναι οι συνωμοσίες, αλλά τα βαθιά υλικά συμφέροντα που καθορίζουν σε τελική ανάλυση την ιστορία, αυτά όλα δεν θα μπορούσαν ασφαλώς να γίνονται αν αυτά τα λόμπυ δεν διέθεταν ισχυρότατα ερείσματα στο παγκόσμιο χρηματιστικό κεφάλαιο, την πραγματική εξουσία του κόσμου μας.

Το βλέπουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου οι πρόεδροι και οι υποψήφιοι πρόεδροι προσκυνάνε το AIPAC και δεν κάνουν τίποτα να το «κακοκαρδίσουν» και όπου η οργάνωση αυτή αγοράζει κυριολεκτικά βουλευτικές και γερουσιαστικές έδρες.

Το βλέπουμε στην Βρετανία, όπου το ένα τρίτο των Συντηρητικών βουλευτών έχει χρηματοδοτηθεί από το λόμπι. Το βλέπουμε στην Ιταλία, όπου, αν τουλάχιστο πιστέψουμε τα Wikileaks του Τζούλιαν Ασάνζ χρηματοδοτούσε ήδη από πολλά χρόνια περί τους 2.000 διανοούμενους.

Στην Ελλάδα και την Κύπρο δεν το βλέπουμε, γιατί είναι τόσο δυνατό που μας απαγόρευσε να το βλέπουμε, έστω κι αν είναι αυτό που οργάνωσε ακόμα και τις παρακολουθήσεις, με την άδεια του Μητσοτάκη και όχι ο Μητσοτάκης, ενώ η επιρροή του είναι υπεύθυνη για τη συνολική χρεοκοπία της ελλαδικής και κυπριακής εξωτερικής πολιτικής της τελευταίας 15ετίας.

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα οδηγηθούμε, εξαιτίας του, και σε καταστροφικό πόλεμο. Ελάχιστοι όμως διεθνώς μιλούν για όλα αυτά και είναι συχνό φαινόμενο διακεκριμένοι δυτικοί δημοσιογράφοι να έχουν κυνηγηθεί άγρια γιατί έγραψαν για το λόμπυ, όπως αναφέρει και ο σπουδαίος Εβραίος ακαδημαϊκόςΙλάν Παπέ στο τελευταίο βιβλίο του για αυτό ακριβώς το θέμα.

Και βεβαίως το τέταρτο σημείο που συνδέει αυτούς τους τρεις όντως αντισυστημικούς ή πάντως μη ελεγχόμενους πολιτικούς είναι ότι κυνηγήθηκαν πολύ άγρια από τα σιωνιστικά και «μπαντερο-νατοϊκά» λόμπι. Γιατί δεν πρέπει να υπάρχουν πουθενά, σε καμία χώρα της συλλογικής Δύσης, ίχνη ανεξάρτητων πολιτικών, όπως και δημοσιογράφων ή διανοουμένων.

Η εκστρατεία εξόντωσης του Τζέρεμι Κόρμπιν. Ο Κόρμπιν έγινε αντικείμενο πολύ άγριου και εντελώς αδικαιολόγητου διωγμού κατηγορούμενος ως αντισημίτης από όλο σχεδόν τον βρετανικό τύπο, γεγονός που (μαζί με τον ηττοπαθή, αμυντικό τρόπο που υπεράσπισε τον εαυτό του) έπαιξε ασφαλώς σημαντικό ρόλο στην εκλογική του ήττα, έστω και αν δεν ήταν αυτή η κυρίαρχη αιτία.

Προηγουμένως, όπως υποστήριξε ο ίδιος, του είχαν ζητήσει να δεσμευτεί ότι θα υποστηρίξει οποιαδήποτε στρατιωτική δράση του Ισραήλ. Περισσότερα για την υπόθεση Κόρμπιν μπορείτε να διαβάσετε ενδεικτικά εδώ και εδώ.

Αποτέλεσμα; Μετά την εκλογική ήττα και την παραίτηση Κόρμπιν, το Εργατικό Κόμμα εξέλεξε ως αρχηγό τον Κιρ Στάρμερ, που είναι, κατά την περιγραφή των Times of Israel, όχι τη δική μας, «σιωνιστής παντρεμένος με Εβραία» και ο οποίος, άμα την εκλογή του, ζήτησε συγγνώμη από το Ισραήλ για τον «αντισημιτισμό» του κόμματός του, έθεσε σε διαθεσιμότητα τον Τζέρεμι Κόρμπιν και διέγραψε τον μεγαλύτερο εν ζωή Βρετανό σκηνοθέτη Κεν Λόουτς, εκφραστική συμπύκνωση με τις ταινίες του της κοινωνικής συνείδησης της εποχής μας. Χιλιάδες μέλη των Εργατικών εγκατέλειψαν απογοητευμένα το κόμμα και όπως είπε ένα στέλεχός του: «Ο Σιωνισμός πήρε τον έλεγχο του Εργατικού Κόμματος και το καταστρέφει».

Αποτέλεσμα; Από κει που οι Βρετανοί πολίτες είχαν δύο κόμματα με εναλλακτικές πολιτικές να επιλέξουν, έχουν μόνο ένα τώρα που συνιστά εργαλείο του ΝΑΤΟ, του Ισραήλ και του Σίτι. Κάτι σαν Μητσοτάκης vs Κασσελάκης ή Ανδρουλάκης δηλαδή.

Ουσιαστικό τέρμα της δημοκρατίας. Φαίνεται μάλιστα ότι οι Τόρηδες σκέφτηκαν να δώσουν την κυβέρνηση στους Εργατικούς με πρόωρες εκλογές, ίσως για να έχουν αυτοί την ευθύνη των πολεμικών κλιμακώσεων που ενδεχομένως έρχονται σε Μέση Ανατολή, Ουκρανία ή και Κίνα ακόμα!

Τα καταφέρνουν πιο καλά στις προδοσίες, όπως απέδειξε και ο «εγκληματίας» Εργατικός πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ στο Ιράκ. Για τον Φίτσο της Σλοβακίας τα γράψαμε αλλού.

Τελειώστε τον Μελανσόν. Τώρα ήρθε η σειρά του Μελανσόν. Αυτή τη στιγμή δεν μπορεί κανείς να διαβάσει ένα άρθρο στη Γαλλία ή να ακούσει μια ραδιοφωνική εκπομπή στην οποία να μην αναφέρονται, εγκαλούμενοι για αντισημιτισμό, ο Μελανσόν και η «Ανυπότακτη Γαλλία», η μακράν ισχυρότερη από τις συνιστώσες του «Νέου Λαϊκού Μετώπου». Το αμάρτημά τους; H κριτική στο Ισραήλ και η διαμαρτυρία για την σφαγή των Παλαιστινίων.

Ο ίδιος ο Μακρόν, που κέρδισε δύο εκλογές καλώντας τους Γάλλους να φράξουν το δρόμο στην άκρα δεξιά τώρα άλλαξε τροπάρι και μιλάει για τα δύο άκρα, επιβεβαιώνοντας την εκδοχή ότι το βαθύ γαλλικό κατεστημένο αποφάσισε να στηρίξει το «πείραμα Λεπέν» και έχει έλθει από αρκετό καιρό σε συμφωνία μαζί της.

Τα ΜΜΕ περιλαμβανομένων και των δημόσιων αντιμετωπίζουν με τρυφερότητα τους εκπροσώπους της άκρας δεξιάς, την ίδια ώρα που περνάνε από Ιερά Εξέταση τους υποψήφιους βουλευτές της Ανυπότακτης Γαλλίας, επιμένοντας να τους αποσπάσουν οπωσδήποτε μια «δήλωση μετανοίας» ότι η Χαμάς είναι τρομοκρατική οργάνωση.

Το πιο εκπληκτικό από όλα. Το «Αντιπροσωπευτικό Συμβούλιο των Εβραϊκών Οργανώσεων της Γαλλίας» (CRIF), η Ένωση Εβραίων Φοιτητών Γαλλίας (UEJF), το Ενοποιημένο Εβραϊκό Κοινωνικό Ταμείο (FSJU), η συλλογικότητα «Θα ζήσουμε» («Nous vivrons») και η Ένωση κατά του Ρατσισμού και του Αντισημιτισμού (LICRA) αποφάσισαν ότι ο εχθρός τους δεν είναι πια, όπως μέχρι χθες ακόμα, η αντισημιτική άκρα δεξιά, η πολιτική κληρονόμος δηλαδή του καθεστώτος του Βισί, αυτών που έστειλαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τον θάνατο τους Εβραίους της Γαλλίας, αλλά μάλλον το νέο «Λαϊκό Μέτωπο» της Αριστεράς και ιδίως την «Ανυπότακτη Γαλλία» και τον Μελανσόν που εγκαλούν τώρα για αντισημιτισμό!

Αυτή η «αντιστροφή προσήμου» προκάλεσε μεγάλο σοκ στην εβραϊκή κοινότητα της Γαλλίας που είναι η μεγαλύτερη στην Ευρώπη.  Σε μια δραματική έκκληση προς τους Εβραίους συμπολίτες και συμπολίτισσές τους, εκατοντάδες Εβραίοι διανοούμενοι της Γαλλίας καταγγέλλουν αυτή την απόφαση των επίσημων Εβραϊκών οργανώσεων υποστηρίζοντας ότι υπονομεύει την αναγκαία πάλη κατά της ακροδεξιάς «Εθνικής Συσπείρωσης» και τροφοδοτεί τον αντισημιτισμό. Και η δραματική αυτή έκκληση καταλήγει:

«Πολίτισσες και πολίτες, Εβραίες και Εβραίοι, θεωρούμε ως ιστορικό μας καθήκον, τόσο στο όνομα της ατομικής και συλλογικής μας μνήμης, όσο και απέναντι στην Ιστορία και το μέλλον, να φράξουμε το δρόμο στην άνοδο της εξουσίας της Εθνικής Συσπείρωσης. Αυτή είναι η επείγουσα ανάγκη, εκεί οδηγεί ο αληθινός αγώνας κατά του αντισημιτισμού και όλων των ρατσισμών».

Για το Νέο Λαϊκό Μέτωπο. Ας ανοίξουμε στο σημείο αυτό μια παρένθεση για να πούμε δυο λόγια για το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, που συγκεντρώνει τώρα την εχθρότητα των φασιστών, των Μέσων Ενημέρωσης και του Μακρόν.

Το βράδυ της 9ης Ιουνίου ο Μακρόν υπολόγιζε, πολύ λογικά, ότι διαλύοντας την Εθνοσυνέλευση θα βρει μια διαλυμένη και αντιμαχόμενη Αριστερά. Για τρίτη φορά όμως μέσα σε είκοσι χρόνια (πρώτη το δημοψήφισμα του 2005 μ.Χ. και δεύτερη τα Κίτρινα Γιλέκα) ο γαλλικός λαός έκανε μια από τις όχι σπάνιες στην ιστορία του εκρήξεις.

Ένα μεγάλο τμήμα του, αντιδρώντας στην απτή πιθανότητα να δει τους φασίστες στην κυβέρνηση, κινητοποιήθηκε μαζικά, βγήκε κατά εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόμους και τις πλατείες και συγκρότησε αυθόρμητα χιλιάδες επιτροπές βάσης στις γειτονιές και τους τόπους δουλειάς. Ήταν τόσο τεράστια η πίεση που άσκησε η ίδια η μάζα των οπαδών τους, που οποιοσδήποτε πολιτικός, γραφειοκράτης ή συνδικαλιστής της αντιστεκόταν, θα αυτοκτονούσε πολιτική.

Η πίεση αυτή υποχρέωσε όλα σχεδόν τα πολιτικά κόμματα της αριστεράς, τους οικολόγους, τα συνδικάτα της χώρας και εκατοντάδες κοινωνικές κινήσεις, όλους αυτούς που δεν μιλιόντουσαν μέχρι τις 9 Ιουνίου, να συγκροτήσουν, έκοντες άκοντες, μέσα σε 48 ώρες, ένα ενιαίο Μέτωπο, ονομάζοντάς το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, η κύρια δύναμη του οποίου είναι η ριζοσπαστική αριστερά της «Ανυπότακτης Γαλλίας» υπό τον Μελανσόν.

Φυσικά το κίνημα αυτό δεν είναι ομοιογενές, ούτε και πρέπει να θεωρηθεί σταθερό. Παρόλο που είναι αδύνατο να κάνει κάποιος σοβαρή πρόβλεψη για την Γαλλία, που μοιάζει να βυθίζεται σε χάος, αν εκλεγεί η άκρα δεξιά θα κινδυνεύσουμε να πάμε σε πολύ σοβαρές κοινωνικές συγκρούσεις, με δεδομένες τις πολύ βίαιες ομάδες που υπάρχουν στην περιφέρεια της Εθνικής Συσπείρωσης και το μίσος ανάμεσα στη φτωχολογιά ιδίως Αραβομουλμανικής καταγωγής και τη Λεπέν, συγκρούσεις που θα μπορούσαν στην πιο ακραία περίπτωση να οδηγήσουν σε χρήση και του στρατού.

Σε περίπτωση που δεν έχουμε απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία της άκρας δεξιάς, τότε το σύστημα θα επιδιώξει και πιθανώς θα πετύχει να προκαλέσει διάσπαση του Νέου Λαϊκού Μετώπου και συμμαχία ενός τμήματός του με τον Μακρόν.

 Στο τρίτο σενάριο, θα μπορούσε να επιδιωχθεί προσωπική δικτατορία του Μακρόν επί τη βάσει του άρθρου 16 του Γαλλικού Συντάγματος. Τι θέλει το βαθύ κράτος. Δύο πάντως μοιάζουν να είναι αυτή τη στιγμή οι κεντρικές επιδιώξεις του μεγάλου χρηματιστικού Κεφαλαίου και του βαθέος γαλλικού κατεστημένου:

-Να θέσει σε εφαρμογή το «πείραμα Λεπέν», στα πλαίσια μιας γενικότερης στροφής της Δύσης προς τον αυταρχισμό και τον πόλεμο, αλλά και για να «ενσωματώσει» στο σύστημα το τμήμα των ψηφοφόρων της Λεπέν που την ψηφίζουν γιατί αμφισβητούν το καθεστώς

-Να εξοντώσει τον Ζαν-Λυκ Μελανσόν, τον τελευταίο πολιτικό πρώτης τάξης σε μεγάλη Ευρωπαίκή χώρα που δεν ελέγχεται άμεσα από το μεγάλο Κεφάλαιο, το ΝΑΤΟ και τις Αμερικανικές υπηρεσίες και το Ισραήλ.

Η τελευταία αυτή στρατηγική ακολουθείται εδώ και δεκαετίες μετά την πτώση του ανατολικού «κομμουνισμού». Αποβλέπει στο να ελέγξει όλο το πολιτικό, επικοινωνιακό, διανοητικό, κρατικό, οικονομικό προσωπικό των κοινωνιών μας, ώστε, ακόμα κι αν οι λαοί θελήσουν να επαναστατήσουν να μην μπορούν να βρουν εκπροσώπους και ηγέτες (https://oimos-athina.blogspot.com/2024/06/blog-post_91.html).

Βυθίζεται σε κρίση η Γερμανία – Η κυβέρνηση καλλιεργεί πολεμικό κλίμα… Σε πολύπλοκη κοινωνική και οικονομική κρίση έχει εισέλθει η Γερμανία, η οποία εκφράζεται πολιτικά με διασπάσεις κομμάτων, με ακραίες δηλώσεις και διαδηλώσεις που με την σειρά τους προκαλούν ερωτηματικά για την κατεύθυνση που θα πάρει τελικά η χώρα. Ήδη διαφαίνεται πως το πολιτικό σύστημα της χώρας έχει εισέλθει σε φάση ριζικής αναδιάταξης, ενώ η πολιτική αντιπαράθεση μοχλεύεται από δηλώσεις πολιτικών προσώπων που προκαλούν ρίγη.

Στο κέντρο των εξελίξεων είναι το αντισυστημικό κόμμα AfD (Εναλλακτική για την Γερμανία) το οποίο πρότεινε συστηματικές απελάσεις μεταναστών και δημοψήφισμα για έξοδο της χώρας από την ΕΕ (Dexit).

Η επιβολή του “φρένου χρέους” από το Συνταγματικό Δικαστήριο οδήγησε σε δραστικές περικοπές στον προϋπολογισμό του 2024 μ.Χ., με αποτέλεσμα να κοπούν κρίσιμες επιδοτήσεις και να αντιδράσουν οι θιγόμενοι αγρότες, υπάλληλοι των τρένων, οδηγοί φορτηγών και άλλοι που συγκρότησαν μεγάλες απεργιακές διαδηλώσεις.

Αν και οι ηγέτες του απεργιακού κύματος προσπάθησαν η κινητοποίησή τους να μην προσλάβει πολιτική διάσταση, αναμφίβολα πολλοί από τους απεργούς υποστηρίζουν το AfD, το οποίο πλέον δημοσκοπικά έχει καταλάβει τη δεύτερη θέση στον πολιτικό χάρτη. Ο καγκελάριος Σολτς καταφέρθηκε εναντίον των “εξτρεμιστών” που επιδιώκουν να εργαλειοποιήσουν τις κοινωνικές κινητοποιήσεις στην Γερμανία.

Η σύναξη των λεγόμενων ακροδεξιών υπό το AfD στο Πότσνταμ και η διαρροή του σχεδίου για απελάσεις μεταναστών προκάλεσε κύμα μεγάλων διαδηλώσεων της δημοκρατικής φιλοευρωπαϊκής παράταξης, επιβεβαιώνοντας έτσι τον διχασμό που έχει προκληθεί στην Γερμανική κοινωνία.

Δεν είναι τυχαίο πως μέσα στο κλίμα σύγχυσης και διχασμού, πριν 15 μέρες τέσσερις μουσουλμάνοι μαθητές 17-19 ετών στην πόλη Νόις (Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία) εισηγήθηκαν στη διεύθυνση του σχολείου τους να επιβληθεί η Σαρία ως σχολικός κανονισμός, δηλαδή οι μαθήτριες να φορούν μαντίλα και να βρίσκονται σε διαφορετικές τάξεις από τους συμμαθητές τους, ενώ ο διαχωρισμός των φύλων θα πρέπει να ισχύει και στο μάθημα της κολύμβησης κλπ.

Το AfD κινείται δημοσκοπικά στο 22-24% και προβλέπεται ότι θα κερδίσει τις κρίσιμες εκλογές τον Σεπτέμβριο στα Ανατολικά κρατίδια της Σαξονίας, του Βρανδεμβούργου και της Θουριγγίας. Βέβαια, τα άλλα κόμματα αρνούνται να συνάψουν συνασπισμό μαζί του και έτσι είναι αμφίβολο εάν θα μπορέσει να κυβερνήσει. Το κόμμα είναι εθνικιστικό με φιλορωσική απόκλιση.

Πρόσφατα η επικεφαλής Αλίς Βέιντελ (Alice Weidel) δήλωσε στους Financial Times ότι «μια κυβέρνηση της AfD θα επιδιώξει να μεταρρυθμίσει την ΕΕ και να άρει το “δημοκρατικό της έλλειμμα”», μεταξύ άλλων περιορίζοντας τις εξουσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μιας «μη εκλεγμένης εκτελεστικής εξουσίας».

«Αλλά εάν μια μεταρρύθμιση δεν είναι δυνατή, εάν αποτύχουμε να ανοικοδομήσουμε την κυριαρχία των κρατών μελών της ΕΕ, θα πρέπει να αφήσουμε τους πολίτες να αποφασίσουν, όπως έκανε η Βρετανία… Και θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα δημοψήφισμα για το Dexit».

Οι δύο διασπάσεις. Δύο κορυφαία γεγονότα έρχονται να υπογραμμίσουν τις διεργασίες πολιτικής αναδιάταξης:. Πρώτον, η διάσπαση του κόμματος της Αριστεράς Die Linke. Η 54χρονη Σάρα Βάγκενκνεχτ συναρχηγός του κόμματος αποχώρησε στα μέσα Νοεμβρίου 2023 μ.Χ. μαζί με εννέα άλλους βουλευτές για να ιδρύσει νέο κόμμα και να καλύψει το κενό εκπροσώπησης, που διαπιστώνει ότι υπάρχει στο γερμανικό πολιτικό φάσμα.

Έκανε δηλώσεις, σύμφωνα με τις οποίες πρέπει οπωσδήποτε να περιοριστεί η μετανάστευση, καθώς κοινωνικές κατοικίες, παιδικοί σταθμοί καταλαμβάνονται από πρόσφυγες, ενώ στα δημοτικά σχολεία δεν μπορεί να γίνει αποδοτικό μάθημα, αφού η πλειοψηφία των παιδιών δεν μιλάει γερμανικά.

Η Σάρα Βάγκενκνεχτ προερχόμενη από την Ανατολική Γερμανία, σύζυγος του πρώην υπουργού Οικονομικών, Όσκαρ Λαφοντέν, που ίδρυσε το Die Linke, έχει γενικά σκληρές θέσεις: αντιελιτισμός, αντίθεση στην πολιτική των ταυτοτήτων που αλλοιώνει τον ταξικό χαρακτήρα των ανισοτήτων, αντίθεση στην χορήγηση όπλων στην Ουκρανία, ώστε να διευκολυνθούν οι διαπραγματεύσεις με την Ρωσία.

Το νέο κόμμα “BSW: Συμμαχία Σάρα Βάγκενκνεχτ – Για την Λογική και την Δικαιοσύνη” στέρησε από το Die Linke τη δυνατότητα να έχει κοινοβουλευτική ομάδα, αφού ο κανονισμός της Βουλής απαιτεί το 5% του συνόλου των βουλευτών για τη συγκρότηση κοινοβουλευτικής ομάδας, δηλαδή 37 βουλευτές. Μετά την διάσπαση έμεινε μόνο με 28 έδρες.

Έτσι, η Αριστερά χάνει γραφεία, 100 υπαλλήλους της Βουλής, μεγάλο μέρος της κρατικής επιχορήγησης 11.500.000 ευρώ και κυρίως οι 28 δεν μπορούν πλέον να εισαγάγουν σχέδια νόμων και προτάσεις ψηφίσματος.

Δεύτερον, αναβαθμίστηκε σε πολιτικό κόμμα η Ένωση Αξιών (WerteUnion) που είχε ιδρυθεί το 2017 μ.Χ. ως ανεπίσημη οργάνωση του κεντροδεξιού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος από μέλη που ήταν δυσαρεστημένα με την κεντρώα πολιτική της Άγγελα Μέρκελ.

Στόχος της Ένωσης Αξιών είναι να συμβάλει στην επίτευξη μιας πολιτικής στροφής στην Γερμανία. Πρόεδρός της είναι ο πρώην επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος) Χανς Γκέοργκ Μάασεν.

Η Ένωση Αξιών έχει περί τα 4.000 μέλη και εν ενεργεία βουλευτές των Χριστιανοδημοκρατών και Χριστιανοκοινωνιστών, οι οποίοι πρέπει σύντομα να αποχωρήσουν από τα κόμματα αυτά διότι θα ήταν ασύμβατη μια διπλή συμμετοχή.

Σύμφωνα με μια πρώτη δημοσκόπηση του Insa περίπου ένα 15% των ψηφοφόρων θα εξέταζε το ενδεχόμενο να ψηφίσει την Ένωση Αξιών του Μάασεν. Η εξέλιξη ήρθε μετά την ίδρυση του BSW (διάσπαση του Die Linke) και είναι προφανές ότι και τα δύο νέα κόμματα επιδιώκουν να πάρουν ψηφοφόρους από το AfD, γεγονός που εξυπηρετεί το σύστημα.

Το βαθύ γερμανικό κράτος που καθοδηγείται από το γερμανικό κεφάλαιο απέναντι στην δημοσκοπική κατάρρευση της τρικομματικής κυβέρνησης Σολτς επιδιώκει την συρρίκνωση του AfD, άσχετα εάν οι Χριστιανοδημοκράτες συνομιλούν με το κόμμα αυτό ή και συνεργάζονται μαζί του σε επίπεδο κρατιδίων.

Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι μέσα στην αναταραχή που διαπερνά τη Γερμανία, ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Ενώσεων Γερμανών Εργοδοτών (BDA), Rainer Dulger, επιτέθηκε στην κυβέρνηση, δηλώνοντας πως οι ενέργειες της γερμανικής κυβέρνησης είναι επιζήμιες για τη γερμανική οικονομία και οδήγησαν σε κρίση εμπιστοσύνης προς τις αρχές.

Επισήμανε ότι τα τελευταία χρόνια το κόστος της κοινωνικής ασφάλισης έχει αυξηθεί κατακόρυφα, καθώς οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες τους αναγκάζονται να πληρώνουν υψηλούς φόρους και εισφορές.

Οι αρχές δεν επέτυχαν την υποσχεθείσα ασφαλιστική και φορολογική ελάφρυνση, ή να προσφέρουν οποιαδήποτε αίσθηση ασφάλειας σχεδιασμού. «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αποτυγχάνει σε όλα τα μέτωπα», κατέληξε.

Η δημοσκοπική διάταξη και το Καλίνιγκραντ. Η δημοσκοπική διάταξη των κομμάτων τον Ιανουάριο 2024 έχει ως εξής: Χριστιανοδημοκράτες CDU/CSU 26%, AfD 23%, Σοσιαλδημοκράτες SPD 17%, Πράσινοι 16%, Φιλελεύθεροι 5%, Die Linke 2-3% με το BSW να στο 11-12%. Ορισμένες μετρήσεις καταγράφουν την Ένωση Αξιών στο 2%. Και ενώ η κυβέρνηση Σολτς πιέζεται από παντού και ο ίδιος δηλώνει πως δεν έχει πρόθεση να παραιτηθεί, η κοινή γνώμη εστιάζει στα εσωτερικά ζητήματα.

Προσφάτως, ο σοσιαλδημοκράτης υπουργός Άμυνας, Μπόρις Πιστόριους, υπέγραψε συμφωνία με τη Λιθουανία για τη μόνιμη εγκατάσταση μιας γερμανικής τεθωρακισμένης ταξιαρχίας, με τις κύριες μονάδες να φτάνουν εκεί το 2025 μ.Χ. και να είναι σε πλήρη πολεμική ετοιμότητα το 2027 μ.Χ.

Ήδη στην Λιθουανία βρίσκονται 1.000 Γερμανοί στρατιωτικοί και η Γερμανία ηγείται της πολυεθνικής ομάδας μάχης του ΝΑΤΟ εκεί. Στόχος είναι να τοποθετηθούν μόνιμα 4.800 στρατιώτες και περίπου 200 άτομα πολιτικό προσωπικό.

Θα είναι μία από τις οκτώ προκεχωρημένες βάσεις αμυντικού και επιθετικού χαρακτήρα του ΝΑΤΟ στα ρωσικά σύνορα. Η Γερμανική βάση θα κατασκευαστεί στο χωριό Rukla, 100 χλμ από τα σύνορα με τη Ρωσία και 150 χλμ από την πρωτεύουσα Βίλνιους.

Η κατασκευή θα ξεκινήσει φέτος και θα ολοκληρωθεί το 2026 μ.Χ. Η Λιθουανία θα κατασκευάσει τις φυσικές υποδομές για τις βάσεις της ταξιαρχίας και ως εκ τούτου τα επόμενα χρόνια θα ξοδέψει το 0,3% του ΑΕΠ της.

Η κίνηση αυτή της Γερμανίας εντάσσεται στην τακτική της άτυπης ανάληψης της στρατιωτικής ηγεσίας του ΝΑΤΟ στο Ευρωπαϊκό έδαφος. Ας συνυπολογιστεί και η πρόωρη, αλλά εντατική πολεμική ρητορική του Πιστόριους, σύμφωνα με την οποία έρχεται πόλεμος ΝΑΤΟ-Ρωσίας και ως εκ τούτου η κοινωνία πρέπει να προετοιμαστεί.

Ένας αναλυτής που ξέρει λίγη γεωγραφία και ιστορία θα θυμηθεί ότι η βάση της Rukla είναι πολύ κοντά στον Ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ, το πρώην Κένιγκσμπεργκ, δηλαδή στην πρώην Ανατολική Πρωσία που έχασε οριστικά η Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Είναι οφθαλμοφανές και για τον πλέον αδαή περί τη γεωπολιτική ότι σε περίπτωση που ο πόλεμος ξεφύγει από την τα όρια της Ουκρανίας και γίνει ευθέως πόλεμος Ρωσίας-ΝΑΤΟ, οι δυτικοί θα εισβάλουν στο Καλίνινγκραντ. Βέβαια, εκεί οι Γερμανοί θα βρουν μπροστά τους τούς Πολωνούς που έχουν κι αυτοί μεγάλες ορέξεις (https://slpress.gr/politiki/vithizetai-se-krisi-i-germania-i-kivernisi-kalliergei-polemiko-klima/)…

 

Γερμανία: Συμφωνία για προϋπολογισμό 481 δισεκατομμυρίων παρουσίασε ο Σολτς – Πόσα παίρνει το Υπουργείο Άμυνας. Για προϋπολογισμό 481 δισεκατομμυρίων ευρώ στην Γερμανία, με «ρεκόρ επενδύσεων», ελαφρύνσεις ύψους 23 δισεκατομμυρίων για τους πολίτες και χωρίς άρση τελικά του «φρένου χρέους», έκανε λόγο ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς, παρουσιάζοντας νωρίτερα σήμερα την επί της αρχής συμφωνία των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού για το σχέδιο προϋπολογισμού του 2025 μ.Χ.

Η συμφωνία επετεύχθη τα ξημερώματα, έπειτα από διαπραγματεύσεις πολλών μηνών, οι οποίες κόστισαν και στην αξιοπιστία της κυβέρνησης. Ο Όλαφ Σολτς, ο Υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ και ο υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ πραγματοποίησαν 23 συναντήσεις συνολικής διάρκειας 80 ωρών στην καγκελαρία προκειμένου να καταλήξουν στην σημερινή συμφωνία.

«Αυτός ο προϋπολογισμός περιέχει ρεκόρ επενδύσεων, οι οποίες θα συνεχίσουν να αυξάνονται και το 2025 μ.Χ. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα αυξήσει τις δημόσιες δαπάνες για επενδύσεις περίπου στα 57 δισεκατομμύρια ευρώ.

Για το 2024 μ.Χ. το αντίστοιχο ποσό είναι 53 δισεκατομμύρια», τόνισε ο κ. Σολτς, απαντώντας στην κριτική ότι πρόκειται για προϋπολογισμό λιτότητας. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο δανεισμός της κυβέρνησης θα ανέλθει σε 44 δισεκατομμύρια ευρώ.

Αυξάνονται οι πόροι του Υπουργείου Άμυνας. Η ανάπτυξη της οικονομίας στην Γερμανία εκτιμάται ότι θα κυμανθεί στο 0,5% για το 2025 μ.Χ. και η οικονομική παραγωγή, σημείωσε ο κ. Χάμπεκ, θα αυξηθεί κατά σχεδόν 26 δισεκατομμύρια ευρώ.

Το σχέδιο προβλέπει ακόμη φορολογικές ελαφρύνσεις για συνταξιούχους οι οποίοι εργάζονται και για τις υπερωρίες των εργαζομένων, μέτρα περιορισμού της γραφειοκρατίας και βελτίωση των επιλογών απόσβεσης για τις εταιρίες.

Ιδιαίτερη βαρύτητα δίδεται, όπως αναμενόταν, στην άμυνα, με το ΝΑΤΟϊκό όριο του 2% να επιτυγχάνεται το 2025 μ.Χ. Το Υπουργείο Άμυνας θα λάβει μάλιστα σταδιακή αύξηση των πόρων του έως τα 80 δισεκατομμύρια ευρώ το 2028 μ.Χ., ακόμη και αν στο μεταξύ έχει εξαντληθεί το ειδικό ταμείο για την άμυνα. Ο τακτικός προϋπολογισμός του Υπουργείου ανέρχεται φέτος στα 52 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ προβλέπονται και μέτρα προσέλκυσης νέου προσωπικού στις ένοπλες δυνάμεις.

«Δεν κάνουμε πάντα τα πράγματα εύκολα για τους εαυτούς μας, παλεύουμε σκληρά και αναζητούμε συμβιβασμούς – μερικές φορές για μισή νύχτα, μερικές φορές για όλη την νύχτα», δήλωσε ο κ. Σολτς αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις των τριών κομμάτων και πρόσθεσε: «Γιατί; Γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική, να εκνευριστείς, να τα παρατήσεις ή να ξεφύγεις από την ευθύνη».

Το σχέδιο αναμένεται να εγκριθεί από το υπουργικό συμβούλιο στις 17 Ιουλίου και να τεθεί προς συζήτηση στην Βουλή από τα μέσα Σεπτεμβρίου, με στόχο να έχει ψηφιστεί το αργότερο έως τον Δεκέμβριο (https://www.onalert.gr/kosmos/germania-symfonia-gia-proypologismo-481-disekatommyrion-paroysiase-o-solts-posa-pairnei-to-ypoyrgeio-amynas/581493/).

Έρευνα Allianz: Δυσαρεστημένοι με ΕΕ και ευρώ Γάλλοι και Γερμανοί. Η έρευνα διεξήχθη σε δείγμα 6.271 ατόμων στην Αυστρία, την Γαλλία, την Γερμανία, την Ιταλία, την Πολωνία και την Ισπανία από τις 26 Απριλίου έως τις 13 Μαΐου.

Οι περισσότεροι πολίτες στην Γαλλία και την Γερμανία πιστεύουν ότι η ένταξη των χωρών τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει περισσότερα μειονεκτήματα παρά πλεονεκτήματα, αποκάλυψε δημοσκόπηση της ασφαλιστικής εταιρείας Allianz την Τετάρτη (29/5/2024 μ.Χ.). Η έρευνα διεξήχθη σε δείγμα 6.271 ατόμων στην Αυστρία, την Γαλλία, την Γερμανία, την Ιταλία, την Πολωνία και την Ισπανία από τις 26 Απριλίου έως τις 13 Μαΐου.

Η εταιρεία αφαίρεσε το ποσοστό όσων είδαν περισσότερα μειονεκτήματα στην ένταξη στην ΕΕ από το αντίστοιχο εκείνων που είδαν περισσότερα πλεονεκτήματα. «Διαπιστώσαμε ότι μόνο οι Ισπανοί (καθαρό ποσοστό: +25,8%) και οι Αυστριακοί (+21,5%) ερωτηθέντες φαίνονται χαρούμενοι που είναι μέρος της ΕΕ.

Στην Γερμανία (η οποία ήταν «φιλοευρωπαϊκή»), την Ιταλία και την Αυστρία, οι απόψεις είναι σχεδόν ισομερώς διχασμένες, ενώ οι Γάλλοι ερωτηθέντες παραμένουν σταθερά «αντιευρωπαϊστές» (-22,3%)», ανέφερε η Allianz σε ανακοίνωσή της.

Οι πολίτες στη Γαλλία, την Γερμανία και την Ιταλία είναι επίσης πιο πιθανό να πουν ότι οι χώρες τους είχαν περισσότερα μειονεκτήματα από την χρήση του ευρώ ενώ οι Ισπανοί και οι Αυστριακοί είδαν περισσότερα οφέλη από την χρήση του, σύμφωνα με την δημοσκόπηση (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/740406/erevna-allianz-dysarestimenoi-me-ee-kai-evro-galloi-kai-germanoi).

Σάλος για κλάμπινγκ με ρατσιστικά συνθήματα στην Γερμανία. Σφοδρές αντιδράσεις προκαλεί τις τελευταίες μέρες στην Γερμανία βίντεο, που δείχνει εύπορους νεαρούς, άνδρες και γυναίκες, να διασκεδάζουν και να χορεύουν σε πολυτελές κλαμπ στο Ζυλτ φωνάζοντας «Έξω οι ξένοι».  Ακούγονται να παραλάσσουν τους στίχους του «L'amour toujours» φωνάζοντας: «Η Γερμανία ανήκει στους Γερμανούς, έξω οι ξένοι», ενώ τουλάχιστον ένας φαίνεται να κάνει ναζιστικό χαιρετισμό.

Ο διευθυντής της επιχείρησης, «Pony», Τιμ Μπέκερ δήλωσε «βαθιά σοκαρισμένος» προσθέτοντας ότι ταυτοποιήθηκαν οι πέντε θαμώνες και ότι θα καταθέσει μήνυση «γι' αυτή την αποτρόπαιη συμπεριφορά, θα εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες που προβλέπει το ποινικό δίκαιο».

Μάλιστα, πρότεινε να τους απαγορευτεί η είσοδος για όλα τα μαγαζιά του νησιού. Ο ίδιος φοβάται ότι το περιστατικό αμαυρώνει την φήμη του μαγαζιού. Μιλώντας στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων είπε ότι θα παρακαλέσει τους πελάτες να ενημερώνουν την «πόρτα» για πιθανά κρούσματα ρατσιστικής συμπεριφοράς.

Σημειώνεται ότι ο ένας εκ των πέντε απολύθηκε από την διαφημιστική στην οποία εργαζόταν.  Εκπρόσωπος της αστυνομίας ανέφερε στην Deutsche Welle ότι η έρευνα για ποινικά αδικήματα, όπως η υποκίνηση σε φυλετικό μίσος και η χρήση απαγορευμένων συμβόλων που αντίκεινται στο Σύνταγμα, βρίσκεται σε εξέλιξη.

Την υπόθεση σχολίασε ο καγκελάριος, Όλαφ Σολτς, της χώρας κανοντας λόγο για αηδιαστικά και απαράδεκτα συνθήματα. Η Υπουργός Εσωτερικών Νάνσι Φέιζερ δήλωσε πως είναι «ντροπή για τη Γερμανία» να ακούγονται από άτομα, τα οποία μάλλον «ζουν σε έναν παράλληλο κόσμο, εντελώς παρηκμασμένο από την υλική αφθονία του, που καταπατά βάναυσα τις θεμελιώδεις αρχές του Συντάγματος».

Η DW σημειώνει πως από την δεκαετία του '60 μ.Χ. τα νυχτερινά κέντρα του Ζυλτ αποτελούν προσφιλή σημεία συνάντησης «πλούσιων και ισχυρών». Μεγάλα ονόματα του επιχειρηματικού κόσμου, πολιτικοί και μεγαλοδημοσιογράφοι διατηρούν εξοχικές κατοικίες στο νησί (https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/434423_salos-gia-klampingk-me-ratsistika-synthimata-stin-germania).

 

Guardian: Περισσότερο ξενοφοβικές οι νεότερες γενιές σε χώρες της Ε.Ε. Σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης, η νεότερη γενιά εμφανίζεται περισσότερο «αντιμεταναστευτική» από τις παλαιότερες, σύμφωνα με την ανάλυση του Guardian.

Η ανάλυση της πανευρωπαϊκής δημοσκόπησης αποκαλύπτει ότι σε χώρες κυρίως της Ανατολικής Ευρώπης, η γενιά Z ή οι Millennials έχουν πιο αρνητικές στάσεις για τη μετανάστευση από τη γενιά X ή τους baby boomers.

Συνολικά, σε όλη την Ευρώπη, οι baby boomers εξακολουθούν να είναι η γενιά που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να εκφράσει αντιμεταναστευτικό λόγο, αλλά σε ορισμένα κράτη οι millennials -όσοι γεννήθηκαν μεταξύ 1.980 μ.Χ. και 1.997 μ.Χ.- και η gen Z -μετά το 1.997 μ.Χ.- έχουν εξίσου αρνητικές ή πιο αρνητικές στάσεις για την μετανάστευση. Στην Σλοβενία, οι millennials είναι οι πιο έντονα πολέμιοι μεταξύ όλων των γενεών, συμπεριλαμβανομένων των baby boomers.

Οι millennials στην Γαλλία είναι επίσης κατά της μετανάστευσης, με τους μισούς (50%) αυτής της γενιάς να λένε στους δημοσκόπους ότι τρέφουν αρνητικά αισθήματα, καταγράφοντας μεγαλύτερο ποσοστό από τη Gen X και τη Gen Ζ. Στην Ουγγαρία, η πλειοψηφία όλων των γενεών έχει αρνητικά συναισθήματα για την μετανάστευση, αλλά η Gen Z καταγράφει πιο αρνητικά ποσοστά από τους millennials.

Η Gen Z είναι επίσης πιο αρνητική για τη μετανάστευση από τους millennials στη Φινλανδία, την Κύπρο και την Μάλτα, όπως δείχνουν τα στοιχεία του ευρωβαρόμετρου. Αυτό το μοτίβο αυξανόμενου αντιμεταναστευτικού συναισθήματος μεταξύ των νέων έρχεται σε αξιοσημείωτη αντίθεση με άλλα κράτη μέλη της Ε.Ε., τα οποία καταγράφουν μείωση των ξενοφοβικών τάσεων.

Στη Γερμανία, την Ιταλία και την Ισπανία, το ποσοστό των ερωτηθέντων που λένε ότι αισθάνονται αρνητικά για την μετανάστευση μειώνεται σταθερά μεταξύ των γενεών. Τα αποτελέσματα του Ευρωβαρόμετρου υποδηλώνουν ότι η στάση απέναντι στη μετανάστευση έχει σκληρύνει μεταξύ των νεότερων ερωτηθέντων τα τέσσερα τελευταία χρόνια, αντανακλώντας μια συνολική αύξηση του αντιμεταναστευτικού ρεύματος σε όλες τις ηλικιακές ομάδες.

Τα ευρήματα έρχονται λίγο πριν από την πιθανή αύξηση της εκλογικής δυναμικής των ακροδεξιών κομμάτων στις ευρωεκλογές του Ιουνίου και μετά τις πρόσφατες εθνικές εκλογές - στην Ολλανδία, τη Φινλανδία, την Σουηδία, την Γαλλία - στις οποίες οι νέοι στήριξαν -σε μεγάλο ποσοστό- ξενοφοβικά και ευρωσκεπτικιστικά κόμματα.

Η ανάλυση του Guardian βασίζεται σε δεδομένα δημοσκοπήσεων που δημοσιεύονται από το Ευρωβαρόμετρο και πρόκειται για έρευνες κοινής γνώμης μεταξύ των χωρών που διεξάγονται τακτικά για λογαριασμό των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. από το 1.974 μ.Χ.-(https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/434408_guardian-perissotero-xenofobikes-oi-neoteres-genies-se-hores-tis-ee).

“Η Γερμανία στους Γερμανούς”… Μετανάστες, εκρηκτική κατάσταση. Η “Γερμανία στους Γερμανούς” είναι ένα από τα προεκλογικά συνθήματα του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος SPD στη Γερμανία για τις προσεχείς ευρωεκλογές.

Το σύνθημα παραπέμπει ευθέως στο σύνθημα με το οποίο ήρθε για πρώτη φορά στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου στις αρχές της δεκαετίας του ’80 μ.Χ.  Καίτοι, αμφότερα τα συνθήματα χρησιμοποιούν τις ίδιες λέξεις με την ίδια σύνταξη η ουσία των νοημάτων τους είναι εντελώς διαφορετική.

Το σύνθημα “η Ελλάδα στους Έλληνες” του Ανδρέα Παπανδρέου στόχευε να τονίσει την πρόθεση θα απομακρύνει τη χώρα από το ΝΑΤΟ, την ΕΟΚ και τον δυτικό κόσμο, γιατί την χρησιμοποιούσαν ως προτεκτοράτο και αποικία όπως διατείνονταν τότε οι αριστερίζοντες αλλά και μέρος των ακροδεξιών.

Στις αρχικές προθέσεις του Παπανδρέου ήταν η χώρα να απομακρυνθεί από την “κηδεμονία” της Δύσης και να κινηθεί μεταξύ των δυο τότε υπερδυνάμεων και εγγύτερα του Κινήματος των Αδέσμευτών προκειμένου να επωφεληθεί πιέζοντας και προς τις δύο πλευρές.

Το σύνθημα “η Γερμανία στου Γερμανούς” του SPD σήμερα στοχεύει να ανακόψει την άνοδο των ακροδεξιών δυνάμεων, καθώς μια μεγάλη μερίδα των Γερμανών αρχίζει να ανησυχεί για την αυξημένη και ανεξέλεγκτη αύξηση των εκτός Ευρώπης μεταναστών και δει των μουσουλμάνων που αρνούνται να αποχωριστούν τα βαρβαρικά τους ήθη και να ενσωματωθούν.

Η αλήθεια είναι πως η διαχείριση τόσο του μεταναστευτικού όσο και του ενεργειακού τόσο από τη κεντροδεξιά των CDU-CSU όσο και τη Κεντροαριστερά των SPD-Πρασίνων είναι τόσο καταστροφική που έχει καταστήσει το φιλορωσικό ακροδεξιό AfD δεύτερο κόμμα. Κεντροδεξιά και κεντροαριστερά μαζί μετά βίας πλέον ξεπερνούν το 50-55%.

Deutshland den deutschen die fur Frieden und zusammenhalt einstehen γράφει ολόκληρο το σύνθημα του SPD Δηλαδή σε ελεύθερη μετάφραση, Η Γερμανία στους Γερμανούς που υπερασπίζονται την ειρήνη και τη συνοχή. Η σημειολογία είναι εμφανής όπως και η ομοιότητες με το ανάλογο σύνθημα που έφερε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία στις αρχές της δεκαετίας του ’80 μ.Χ.

Το πρόβλημα με το μεταναστευτικό είναι πως για όλη την Ευρώπη εξελίσσεται πλέον με βόμβα ο χρόνος για την έκρηξη της οποίας μετράει αντίστροφα. Η υιοθέτηση παρόμοιων συνθημάτων καταδεικνύει πως και στην αριστερά ωριμάζουν οι συνθήκες προκειμένου να ληφθούν μέτρα ελέγχου των παράνομων μεταναστευτικών ροών αλλά και των ανεξέλεγκτων τοπικών συγκεντρώσεων πληθυσμών με πολύ διαφορετικά πολιτισμικά και πολιτικά χαρακτηριστικά.

Η πιθανή ενίσχυση των δυνάμεων της δεξιάς και ακροδεξιάς στις προσεχείς Ευρωεκλογές, αναμένεται να επιταχύνει αυτές τις εξελίξεις και να μετατοπίσει δεξιότερα ακόμη και τα κόμματα της κεντροαριστεράς όπως το γερμανικό SPD που είναι ένα από αρχαιότερα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Μια μετατόπιση αυτού του είδους της Ε.Ε. σε σχέση με το μεταναστευτικό θα βοηθήσει χώρες των συνόρων όπως η Ελλάδα να εντείνουν τα μέτρα αποκλεισμού των παράνομων μεταναστευτικών ροών και των επαναπροωθήσεων.

Επίσης θα αυξήσει τις τριβές της Ε.Ε. με γειτονικές χώρες όπως η Τουρκία, που φιλοξενούν μεγάλο αριθμό μεταναστών και προσπαθούν να προσκομίσουν οφέλη συντονίζοντας τις παράνομες ροές εντός της Ε.Ε. (https://www.defence-point.gr/news/quot-i-germania-stoys-germanoys-quot-metanastes-ekriktiki-katastasi).

Ο αντισημιτισμός στο Βερολίνο ξεπέρασε τα πάντα. ΕΝΑ. Τα αντισημιτικά περιστατικά στο Βερολίνο της Γερμανίας αυξήθηκαν σχεδόν κατά 50 τοις εκατό σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, ανέφερε η Ομοσπονδιακή Ένωση Τμημάτων Έρευνας και Πληροφοριών για τον Αντισημιτισμό (rias) της Γερμανίας στις 22 Μαΐου.

Ο οργανισμός κατέγραψε 1.270 περιστατικά, σημειώνοντας έναν αριθμό ρεκόρ για το Βερολίνο από τότε που η rias ξεκίνησε τις εργασίες της το 2015 μ.Χ. Πάνω από το 60 τοις εκατό αυτών των περιστατικών (783) καταγράφηκαν από τις 7 Οκτωβρίου έως τα τέλη του 2023 μ.Χ.

Τα επεισόδια έγιναν επίσης πιο βίαια, με 34 αντισημιτικές επιθέσεις να καταγράφονται. Τα επεισόδια περιλαμβάνουν βόμβες μολότοφ που πέταξαν σε συναγωγή και κέντρο Εβραϊκής κοινότητας στο Βερολίνο και πυροτεχνήματα σε άτομα που μιλούσαν εβραϊκά σε ένα μπαρ.

Ο αντισημιτισμός συνεχίστηκε το 2024 μ.Χ., με συνολικά 793 αδικήματα στην Γερμανία μόνο μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Εγκληματικής Αστυνομίας της Γερμανίας.

Κατηγορήστε τους Εβραίους: Η έκθεση rias λέει ότι η αντισημιτική κατάχρηση οφείλεται σε μεγάλο βαθμό από ανθρώπους που θεωρούν τους Εβραίους υπεύθυνους για τις ενέργειες του κράτους του Ισραήλ στην Γάζα. Σε χώρες σε όλο τον κόσμο, φοιτητές και άλλοι υποστηρικτές της Χαμάς έχουν μεταφέρει την ευθύνη για τις φρικτές επιθέσεις της 7^ης Οκτωβρίου στο Εβραϊκό κράτος.

Τις περισσότερες φορές, τελευταία, έχουμε δει διαδηλώσεις που στρέφονται κατά του Κράτους του Ισραήλ να εξελίσσονται σε αντισημιτική ρητορική και χρήση αντισημιτικών εικόνων. Εάν κατηγορείτε ολόκληρη την Εβραϊκή διασπορά, τους Εβραίους σε όλο τον κόσμο, για τις ενέργειες της Ισραηλινής κυβέρνησης, αυτό είναι μια μορφή αντισημιτισμού.

Εάν χρησιμοποιείτε εικόνες που δείχνουν τους Εβραίους ως κατά κάποιο τρόπο ιδιαίτερα δολοφονικούς, αυτό παίζει με τα μεσαιωνικά αντιεβραϊκά στερεότυπα που υπάρχουν για σχεδόν έναν αιώνα, και αυτό είναι μια μορφή αντισημιτισμού— Ρόμπερτ Ουίλιαμς, εκτελεστικός διευθυντής του Ιδρύματος Shoah του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια.

 

Οργή για πάρτι με ναζιστικά τραγούδια στη Γερμανία - Μιμούνταν τον Χίτλερ. Τόσο το σύνθημα όσο και ο χαιρετισμός είναι παράνομα στην Γερμανία.. Οργή έχει προκαλέσει στην Γερμανία, βίντεο από γιορτή σε Γερμανικό νησί που δείχνει τους καλεσμένους να τραγουδούν ένα ναζιστικό σύνθημα το οποίο έχουν προσαρμόσει στους στίχους μιας ντίσκο επιτυχίας.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τον Guardian, το βίντεο δείχνει μια ομάδα στο Sylt της Βόρειας Φρισίας να πίνει και να χορεύει μαζί το τραγούδι L'amour Toujours του 2001 μ.Χ. του Ιταλού μουσικού Gigi D'Agostino. Κάποιοι από την ομάδα τραγουδούν ένα παλιό ναζιστικό σύνθημα «Γερμανία για τους Γερμανούς - οι ξένοι έξω» στην θέση των απολιτικών στίχων του τραγουδιού.

Μεταξύ των συμμετεχόντων φαίνεται και ένας άνδρας ντυμένος με ανοιχτό λευκό πουκάμισο που κάνει ναζιστικό χαιρετισμό, καθώς μιμείται το μουστάκι του Χίτλερ βάζοντας δύο δάχτυλα πάνω από το άνω χείλος του.

Τόσο το σύνθημα όσο και ο χαιρετισμός είναι παράνομα στην Γερμανία. Το βίντεο φαίνεται να έχει γυριστεί από μια νεαρή γυναίκα που τραγουδάει η ίδια στην κάμερα. Η αστυνομία του κρατιδίου Σλέσβιχ-Χόλσταϊν δήλωσε ότι «ελέγχει την ταινία για ποινικά σχετικό» περιεχόμενο.

Το σύνθημα «Γερμανία για τους Γερμανούς - έξω οι ξένοι» είναι ένα σύνθημα που προέρχεται από τον 19^ο Αιώνα μ.Χ. και χρησιμοποιήθηκε από τον ηγέτη των Ναζί, Αδόλφο Χίτλερ, ενώ έχει επίσης χρησιμοποιηθεί ως προεκλογικό σύνθημα από το ακροδεξιό Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα.

Ο βαυαρικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας BR ανέφερε ότι η ναζιστική εκδοχή του «L'amour Toujours» είχε γίνει δημοφιλής σε δημόσιες συγκεντρώσεις και ντίσκο σε όλη την Γερμανία. Χρησιμοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, έπειτα από ένα συνέδριο του ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD). Βουλευτές και μέλη του κόμματος, καθώς και μέλη της νεολαίας του AfD, φέρονται να τραγουδούσαν την ναζιστική εκδοχή (https://www.ethnos.gr/World/article/316618/orghgiapartimenazistikatragoydiasthgermaniamimoyntantonxitler).

Σήκω, Schaeuble, για να δεις...: Ο Olaf Scholz κατήντησε τη Γερμανία… Ελλάδα - Τι δείχνει η σύγκριση των δύο οικονομιών. Η Γερμανία είναι στο χείλος του γκρεμού ενώ η Ελλάδα απολαμβάνει mini-boom, αναφέρει η Telegraph.

Με ιδιαίτερα σκωπτική διάθεση σχολιάζει η Βρετανική Telegraph την τρέχουσα οικονομική κατάσταση στην «αυστηρή» και «λιτή» Γερμανία, με ένα άρθρο που ξυπνά… μνήμες. Ειδικότερα, σύμφωνα με το συντάκτη του άρθρου, η Γερμανία διολισθαίνει σε ύφεση ενώ η Ελλάδα απολαμβάνει μια μίνι οικονομική άνθηση, με τις τύχες Βερολίνου και Αθήνας έπειτα από μια δεκαετία να έχουν αντιστραφεί.

Κορυφαίοι οικονομολόγοι υποβάθμισαν τις προβλέψεις τους για τη γερμανική ανάπτυξη, καθώς πρόσφατη έρευνα στον ιδιωτικό τομέα που παρακολουθήθηκε προσεκτικά έδειξε συνεχιζόμενη συρρίκνωση της οικονομίας της χώρας.

Αντίθετα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναβάθμισε τις προβλέψεις του για την ανάπτυξη στην Ελλάδα, καθώς, όπως είπε, «οι προοπτικές έχουν βελτιωθεί σημαντικά». Οικονομολόγοι του αξιότιμου Ινστιτούτου Ifo της Γερμανίας μείωσαν τις προβλέψεις για τις προοπτικές της χώρας, προειδοποιώντας ότι η «εγχώρια οικονομία» θα αναπτυχθεί μόνο κατά 0,7% φέτος, όχι το 0,9% που προβλεπόταν μόλις πριν από έναν μήνα.

Ο Timo Wollmershäuser, επικεφαλής των προβλέψεων στο Ινστιτούτο Ifo, είπε ότι η αναθεώρηση οφείλεται στο «φρένο» που μπήκε στα σχέδίια χρήσης έκτακτου δανεισμού για τη χρηματοδότηση των δαπανών φέτος από το συνταγματικό δικαστήριο. Η απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου θα περιορίσει τις δαπάνες του Βερολίνου και θα κάνει τα πράγματα πιο σκληρά για τους Γερμανούς πολίτες και τις επιχειρήσεις.

Σύμφωνα με τον Wollmershäuser, «τώρα που η καθ' ύλην επιτροπή του γερμανικού κοινοβουλίου συμφώνησε για τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό, εκτιμούμε ότι πέτυχε πρόσθετους πόρους λίγο κάτω των 19 δισεκατομμυρίων ευρώ.

'Υφεση… «Οι εταιρείες και τα νοικοκυριά θα φέρουν μεγαλύτερο βάρος ή θα λάβουν λιγότερες μεταβιβαστικές επιτροπές και οι κρατικές δαπάνες θα περικοπούν». Ξεχωριστά, ο δείκτης υπευθύνων αγορών (PMI) έδειξε ότι η οικονομική δραστηριότητα στην Γερμανία συρρικνώθηκε για έβδομο συνεχόμενο μήνα τον Ιανουάριο.

Ο δείκτης υποχώρησε από 47,4 τον Δεκέμβριο στο 47,1. Επισημαίνεται πως οποιαδήποτε βαθμολογία κάτω του 50 υποδηλώνει συρρίκνωση, επομένως αυτή η πτώση αντιπροσωπεύει μια επιτάχυνση της συρρίκνωσης του ιδιωτικού τομέα.

Η Γερμανία παλεύει με την απώλεια φθηνής ενέργειας από την Ρωσία καθώς και την αδύναμη ζήτηση από την Κίνα, έναν βασικό εμπορικό εταίρο. Επίσης, η αναστάτωση που προκαλείται από επιθέσεις σε πολιτικά πλοία από την πολιτοφυλακή Χούτι στην Ερυθρά Θάλασσα επηρεάζει επίσης τις γερμανικές αλυσίδες εφοδιασμού.

Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης συρρικνώθηκε κατά 0,1% το τρίτο τρίμηνο του περασμένου έτους και κατά 0,3% στο σύνολο του 2023 μ.Χ. Εάν το ΑΕΠ υποχωρήσει ξανά τους τελευταίους τρεις μήνες του 2023 μ.Χ., η Γερμανία θα περιέλθει σε τεχνική ύφεση.

Ελληνική οικονομία. Αντίθετα, η Ελληνική οικονομία είναι ανοδική, λέει η Telegraph. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δήλωσε ότι η χώρα βρίσκεται τώρα σε τροχιά ανάπτυξης 2,3% το 2023 μ.Χ. και 2,1% το 2024 μ.Χ. «Οι οικονομικές προοπτικές της Ελλάδας έχουν βελτιωθεί σημαντικά. Mετά την πανδημία σημείωσε ισχυρή ανάκαμψης και η οικονομική δραστηριότητα παρέμεινε εύρωστη.

Το πραγματικό ΑΕΠ επεκτείνεται πέρα από το επίπεδο τάσεων που είχε πριν από την πανδημία, οδηγούμενο από την ισχυρή ανάκαμψη του Τουρισμού και την ενίσχυση των επενδύσεων που λαμβάνουν ώθηση από τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης και τις εισροές άμεσων ξένων επενδύσεων» επισημαίνει το Ταμείο.

Το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα, που κάποτε προκαλούσε τόσο πόνο, είναι «ανθεκτικό» καθώς οι τράπεζες βελτιώνουν συνεχώς τους ισολογισμούς τους. Τα δημόσια οικονομικά βελτιώνονται επίσης. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, «η ισχυρή ανάπτυξη και ο υψηλός πληθωρισμός έχουν μειώσει τον δείκτη δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ κάτω από το προπανδημικό επίπεδο».

Οι αποκλίνουσες οικονομικές τύχες Ελλάδας και Γερμανίας καταγράφονται περισσότερο από μια δεκαετία μετά την κρίση κρατικού χρέους της ευρωζώνης, η οποία σάρωσε μεγάλο μέρος της Γηραιάς Ηπείρου μετά τη μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση.

Υπενθυμίζεται πως οι ελληνικές τράπεζες αντιμετώπισαν προβλήματα και η υπερχρεωμένη κυβέρνηση έχασε την ικανότητά της να δανείζεται στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Η Αθήνα αναγκάστηκε να ζητήσει οικονομική βοήθεια από το ΔΝΤ και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Τα δάνεια βοήθησαν να σταματήσει η έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη, αλλά δόθηκαν με πολύ αυστηρούς όρους – λόγω σε μεγάλο βαθμό της Γερμανίας –προκαλώντας εκτεταμένη κοινωνική αναταραχή και διαδοχικές κυβερνητικές κρίσεις.

Η Γερμανία ήταν σε θέση να υπαγορεύσει όρους λόγω της οικονομικής της δύναμης εκείνη την εποχή, καθώς ήταν η ατμομηχανή της ευρωπαϊκής ανάπτυξης. Εν τω μεταξύ, ο PMI της Γαλλίας έδειξε πως η οικονομία της καταγράφει ακόμα πιο απότομη πτώση, καθώς ο δείκτης έπεσε στο 44,2, πολύ κάτω από το όριο του 50 που διαχωρίζει την επέκταση από την συρρίκνωση.

Στα ραντάρ των ξένων τα Ελληνικά ομόλογα – Ήρθε η ώρα για τη μεγάλη εκδίκηση των PIGS. Στο μεταξύ, σύμφωνα με τους FT, στα Ελληνικά ομόλογα καταφεύγουν οι διεθνείς επενδυτές για να κλειδώσουν ελκυστικές αποδόσεις, καθώς οι παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των πιο ριψοκίνδυνων και ασφαλέστερων αγορών ομολόγων του μπλοκ της ΕΕ γίνονται όλο και πιο θολές.

Ειδικότερα, σύμφωνα με αναλυτές, oι traders, έχοντας πάρει θάρρος από τη μείωση των δεικτών χρέους σε Ιταλία, Πορτογαλία, Ελλάδα και Ισπανία, δεν διστάζουν να ανοίξουν θέσεις στα πρώην PIGS…

Μάλιστα, αυτή η τάση παρατηρείται από τα τέλη του 2023 μ.Χ., οπότε σημειώθηκε ράλι λόγω της προσδοκίας για μείωση επιτοκίων εκ μέρους της ΕΚΤ μέσα στο 2024 μ.Χ., γεγονός το οποίο θα μειώσει το spread μεταξύ του ιταλικού δεκαετούς και του γερμανικού bund, το οποίο αποτελεί βασικό δείκτη κινδύνου στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, σε 1,56 ποσοστιαίες μονάδες, που αποτελεί χαμηλό διετίας. Σημειώνεται πως τον Οκτώβριο η διαφορά ήταν μεγαλύτερη από 2 ποσοστιαίες μονάδες.

Σε κάθε περίπτωση, η σύσφιξη των spreads σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή του κλίματος, λίγο περισσότερο από μια δεκαετία αφότου η ζώνη του ευρώ αντιμετώπισε μια σημαντική υπαρξιακή απειλή λόγω υπερχρέωσης που σχεδόν έσπασε το ενιαίο νόμισμα και οδήγησε σε διαδοχικά προγράμματα προσαρμογής και πακέτα διάσωσης.

«Πιστεύουμε ότι το 2024 μ.Χ. θα είναι η χρονιά κατά την οποία τα όρια μεταξύ του πυρήνα της ΕΕ και της περιφέρειας θα θολώσουν» δήλωσε ο Aman Bansal, επικεφαλής στρατηγικής στην Ευρώπη για τα επιτόκια της Citi. Υπογράμισε δε την μείωση του χρέους επί του ΑΕΠ στις χώρες της περιφέρειας και την υψηλότερη καθαρή έκδοση χρέους στην Γαλλία και την Γερμανία.

Ο Christian Kopf, επικεφαλής σταθερού εισοδήματος της Union Investment, του τρίτου μεγαλύτερου διαχειριστή περιουσιακών στοιχείων της Γερμανίας, είπε ότι είχε «ωφεληθεί πολύ» από την αγορά του χρέους της Ελλάδας και της Πορτογαλίας, προσθέτοντας ότι οι δείκτες του δημόσιου χρέους τους πέφτουν. «Είναι πραγματικά πολύ απλό», είπε.

«Τα ομόλογα αυτά αποδίδουν περισσότερο από τα γερμανικά ομόλογα – εκτός εάν η φερεγγυότητα του εκδότη επιδεινωθεί σημαντικά, κάτι που δεν συμβαίνει στην περιφέρεια της ευρωζώνης». Σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΔΝΤ, το χρέος προς το ΑΕΠ θα αυξηθεί στην Γαλλία και το Βέλγιο τα επόμενα δύο χρόνια, αλλά θα μειωθεί σημαντικά στην Ελλάδα και την Πορτογαλία, ενώ μέτρια πτώση προβλέπεται σε Ιταλία και Ισπανία.

Οι τιμές των ομολόγων της ευρωζώνης μειώθηκαν αυτή την εβδομάδα ενόψει της συνεδρίασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τον καθορισμό των επιτοκίων, με τις αγορές να προεξοφλούν μειώσεις περίπου 1,3 ποσοστιαία μονάδα.

Ωστόσο, παρά το γεγονός πως το επιτόκιο καταθέσεων της ΕΚΤ είναι επί του παρόντος στο ιστορικό υψηλό του 4%, η οικονομική ανάπτυξη ήταν υψηλότερη τον περασμένο χρόνο στην Ισπανία, την Ελλάδα και την Πορτογαλία από ό,τι στην Γερμανία ή την Γαλλία, ενώ η οικονομία της Ιταλίας έχει παραμείνει στάσιμη.

«Η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν υποφέρει λιγότερο από τον αντίκτυπο του ρωσικού πολέμου κατά της Ουκρανίας καθώς η Ιβηρική χερσόνησος παρουσιάζει μικρότερη εξάρτηση από τις εισαγωγές ενέργειας από τη Ρωσία, ενώ το κοινό πρόγραμμα έκδοσης χρέους της ΕΕ Next Generation (Ταμείο Ανάκαμψης) έχει ωφελήσει περισσότερο τις μικρότερες χώρες» δήλωσε ο Oliver Eichmann, επικεφαλής των ποσοστών σταθερού εισοδήματος στην Ευρώπη, την Μέση Ανατολή και την Αφρική στο DWS.

Ταμείο Ανάκαμψης. Το Next Generation EU δημιουργήθηκε το 2020 μ.Χ. για να ανασυγκροτήσει τις οικονομίες της περιοχής που επλήγησαν από την πανδημία. «Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αυτά τα καθιερωμένα μέσα να χρησιμοποιηθούν ξανά στο μέλλον και αυτό λειτουργεί υπέρ των λιγότερο ασταθών spreads», είπε ο Eichmann.

Η μείωση των spreads συνεχίζεται παρά την ανακοίνωση της ΕΚΤ ότι θα σταματήσει να αγοράζει κρατικό χρέος νωρίτερα από το προγραμματισμένο και το sell off στην αγορά ομολόγων αυτόν τον μήνα. Η Citi προβλέπει ότι οι χώρες της ευρωζώνης θα εκδώσουν χρέος ρεκόρ, άνω των 165 δισ. ευρώ αυτόν τον μήνα, 13% περισσότερο από τον Ιανουάριο του περασμένου έτους.

Ωστόσο, η ζήτηση παραμένει ισχυρή καθώς οι αγορές στοιχηματίζουν ότι η ΕΚΤ θα μειώσει τα επιτόκια φέτος, με την Ισπανία να προσελκύει το μεγαλύτερο βιβλίο παραγγελιών για κρατικό ομόλογο στις 10 Ιανουαρίου, ενώ η Ιταλία έλαβε 91 δισ. ευρώ σε προσφορές για πώληση χρέους 30 ετών.

Ο Bansal της Citi είπε ότι οι πιέσεις από την καθαρή έκδοση είναι μεγαλύτερες στις χώρες του πυρήνα της ευρωζώνης, με τη Γαλλία να βρίσκεται σε καλό δρόμο για την έκδοση ρεκόρ καθαρών 140 δισ. ευρώ φέτος.

«Η Γαλλία κινείται αργά, μεταβάλλεται από μια οικονομία πυρήνα σε μια περιφερειακή οικονομία όσον αφορά τις δημοσιονομικές ευπάθειες», δήλωσε ο Tomasz Wieladek, επικεφαλής οικονομολόγος στην T Rowe Price.

Το δημοσιονομικό έλλειμμά της ήταν 4,8% του ΑΕΠ το τρίτο τρίμηνο του περασμένου έτους, από 4,4% το προηγούμενο τρίμηνο, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat αυτήν την εβδομάδα, ενώ η Πορτογαλία, η Ελλάδα και η Ιρλανδία παρουσίασαν πλεόνασμα.

Εν τω μεταξύ, πολλοί επενδυτές πιστεύουν ότι το μέχρι στιγμής μη δοκιμασμένο μέσο προστασίας μετάδοσης της ΕΚΤ, το οποίο επιτρέπει στην ΕΚΤ να αγοράζει απεριόριστες ποσότητες ομολόγων οποιασδήποτε χώρας-μέλους που κρίνεται ότι υποφέρει από αδικαιολόγητη αύξηση του κόστους δανεισμού της, προσφέρει προστασία έναντι των υψηλών επιτοκίων τα ομόλογα των «περιφερειακών» χωρών.

Η Mary-Therese Barton, επικεφαλής επενδύσεων για το σταθερό εισόδημα της Pictet Asset Management, είπε ότι αναμένει συνεχή σύγκλιση του κόστους δανεισμού της ευρωζώνης φέτος λόγω της «συλλογικότητας του κινδύνου» σε ολόκληρο το μπλοκ, παράλληλα με την αυξανόμενη πίεση για ενίσχυση των μεγαλύτερων χωρών της ευρωζώνης, τις δαπάνες για την άμυνα και την ενεργειακή μετάβαση.

«Παρά τις Κασσάνδρες που προβλέπουν καταστροφή για το ευρωπαϊκό εγχείρημα, υπάρχει ακριβώς αυτή η αφήγηση στα σύνορα για την κοινωνικοποίηση του χρέους ευρύτερα, οπότε η σύγκλιση έχει νόημα» είπε ο Barton (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/717869/siko-schaeuble-gia-na-deis-o-olaf-scholz-katintise-ti-germania-ellada-ti-deixnei-i-sygkrisi-ton-dyo-oikonomion).

 

Μήπως οι σημερινοί “αντιρατσιστές ουλεμάδες” είναι εκδοχή της Ακροδεξιάς; Τις τελευταίες μέρες μετά τις εκλογές στη Γερμανία και τη συζήτηση που γίνεται για το κλείσιμο των ενδοευρωπαϊκών συνόρων, έχει έλθει ξανά στο προσκήνιο το θέμα της μαζικής κι ανεξέλεγκτης μαζικής εισόδου ξένων πληθυσμών στην Ευρώπη, που ευφημιστικά αναφέρεται ως “παράτυπη μετανάστευση”. Μαζί και ο μπαμπούλας της “ανόδου της Ακροδεξιάς” που κραδαίνουν οι “αντιρατσιστές” κι όχι μόνο.

Κατά την άποψη του γράφοντος η μόνη, πραγματικά ακροδεξιά αντίληψη που υπάρχει και είναι πράγματι πολύ επικίνδυνη, είναι αυτή της υποστήριξης της “παράτυπης μετανάστευσης” και της δαιμονοποίησης από τους “αντιρατσιστές” όσων αντιδρούν σε αυτήν. Σ’ αυτό το άρθρο επαναλαμβάνω απόψεις που είχα δημοσιεύσει πριν από 12 περίπου χρόνια και οι οποίες πιστεύω ότι συνεχίζουν να εκφράζουν απόλυτα τη θέση μου για τη σημερινή κατάσταση.

Τον τελευταίο καιρό η πόλωση μέσα στην ελληνική κοινωνία αναφορικά με το ζήτημα της μαζικής μετακίνησης πληθυσμών προς τη χώρα μας τείνει να πάρει δραματικές διαστάσεις. Οι υπέρμαχοι του μεταναστευτικού ρεύματος εγκαλούν την υπόλοιπη Ελληνική κοινωνία σαν “ρατσιστική” και σαν εμφορούμενη από ακροδεξιές θέσεις.

Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Κατ’ αρχάς, οι περισσότεροι αλληλέγγυοι των μεταναστών που βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα, εκτός από την αλληλεγγύη στους μετανάστες εκδηλώνουν και μια φανατική υποστήριξη στο ίδιο το φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης, μιας και κάθε προσπάθεια για τον περιορισμό του μεταναστευτικού ρεύματος θεωρείται ρατσιστική, φασιστική, ακροδεξιά κλπ.

Όσοι, λοιπόν, έχουν αυτοαναγορευτεί σε υπερασπιστές των μεταναστών προσπαθούν να επιβάλλουν την άποψη ότι τα σύνορα πρέπει να είναι απολύτως ανοιχτά και κάθε άνθρωπος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να μετακινείται ελεύθερα προς όπου θέλει, χωρίς να υπάρχει κανένας περιορισμός. Αυτό θεωρείται θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και κάθε προσπάθεια περιορισμού του, όπως π.χ. με τον φράκτη στον Έβρο, θεωρείται βίαιος περιορισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

“Αντιρατσιστές” κι ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτή όμως είναι μια στρεβλή αντίληψη περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία υπερτονίζει σε σημείο τερατωδίας τα ατομικά δικαιώματα και μηδενίζει μέχρι εξαφάνισης τα συλλογικά, αυτά των κοινωνιών και των λαών.

Όπως για έναν λαό του Αμαζονίου θεωρείται αδιανόητο να του επιβάλλεις, με οποιονδήποτε τρόπο, αλλαγή του τρόπου ζωής, των πιστεύω, του πολιτισμού και της εθνοτικής του ταυτότητας, το ίδιο ισχύει και για όλους τους λαούς του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου και του Ελληνικού.

Εκτός κι αν υπεισέρχονται ρατσιστικά κίνητρα και ο ελληνικός λαός θεωρείται κατώτερος έναντι άλλων, όπως φαίνεται ότι πιστεύουν συνειδητά ή ασυνείδητα κάποιοι “αντιρατσιστές-αντιεθνικιστές” νεοσταυροφόροι.

Και μια και μιλάμε για αντιεθνικισμό, αυτό που κυριαρχεί σήμερα στις φανατισμένες αντιεθνικιστικές σέχτες δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί υπέρβαση του εθνικισμού, ή έστω άρνησή του. Είναι μάλλον ένα είδος αντεστραμμένου εθνικισμού, όπου οι ίδιοι οι Έλληνες παίζουν τον ρόλο του “απόλυτου εχθρού” του μη-έθνους. Για να παραφράσουμε τον Βίλχελμ Ράιχ θα μπορούσαμε ίσως να πούμε ότι είναι ένα είδος “μαζοχιστικού εθνικισμού”.

Αυτή η γιγάντωση των ατομικών δικαιωμάτων προέρχεται από το προτεσταντικό πολιτισμικό υπόβαθρο που γέννησε τον ανεξέλεγκτο ατομοκεντρισμό της Δύσης, ο οποίος με τη σειρά του αποτέλεσε και βασικό συστατικό στοιχείο του καπιταλισμού.

Οι “αντιρατσιστές” φονταμενταλιστές κατηγορούν όσους αντιδρούν στο φαινόμενο της μαζικής μετακίνησης πληθυσμών σαν “ρατσιστές” που νοιάζονται για τη “φυλετική καθαρότητα” των κοινωνιών τους και δεν δέχονται ανθρώπους άλλων φυλών.

“Αντιρατσιστές ουλεμάδες”. Στην πραγματικότητα οι μόνοι σχεδόν που επιμένουν να μιλάνε γι’ αυτό το θέμα είναι οι ίδιοι οι “αντιρατσιστές”. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων αγωνιούν για τις συνέπειες του φαινομένου της μαζικής μετακίνησης πληθυσμών προβάλουν το αγωνιώδες ερώτημα “πόσους ανθρώπους αντέχει η Ελλάδα”;

Πόσους όχι ποιους. Ας μπουν κάποια στιγμήν στον κόπο οι “αντιρατσιστές” ουλεμάδες να δώσουν μια λογική απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα, αντί να καταφεύγουν σε δαιμονοποίηση των αντιφρονούντων και σε συναισθηματικά φορτισμένη συνθηματολογία, η οποία απευθύνεται στο θυμικό κι όχι στη λογική των ανθρώπων.

Παρεμπιπτόντως, η πρόταξη συναισθηματικά φορτισμένων συνθηματολογιών και η περιθωριοποίηση ή ακόμη και η δαιμονοποίηση της ορθολογικής ανάγνωσης των πραγμάτων υπήρξε ειδοποιό στοιχείο του Ναζισμού και συγγενών ιδεολογιών…

Αν θα θέλαμε, λοιπόν, να αφήσουμε πίσω μας τις συναισθηματικές προσεγγίσεις και να ξεκινήσουμε να μελετάμε ορθολογικά το πρόβλημα της μαζικής μετανάστευσης, το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να κάνουμε θα ήταν να θέσουμε το ερώτημα πόσοι άνθρωποι ενδέχεται να φθάσουν στην Ευρώπη γενικώς και στην Ελλάδα ειδικότερα στα επόμενα χρόνια, τις επόμενες δεκαετίες. Δέκα εκατομμύρια, είκοσι, εκατό, πεντακόσια; Πόσοι;

Το επόμενο αμείλικτο ερώτημα που προκύπτει είναι πόσους ανθρώπους είναι σε θέση να φιλοξενήσει η Ελλάδα. Γιατί φυσικά οι ανοχές της δεν είναι απεριόριστες. Όπως ούτε και οι ανοχές της Ευρώπης είναι απεριόριστες. Και το θέμα δεν είναι ποιας φυλής ή εθνότητας είναι οι άνθρωποι που καταφθάνουν.

Ακόμη και αν ήταν κλώνοι των υπαρχόντων κατοίκων και πάλι θα υπήρχε ένα όριο. Κάθε ανθρωποχώρος, δηλαδή η σύνθεση των φυσικών γεωγραφικών δεδομένων ενός χώρου, των πληθυσμών των ανθρώπων και των δραστηριοτήτων τους –κατά την αντίληψη του καθηγητή Γεωπολιτικής Ι. Θ. Μάζη– έχει κάποια όρια. Αν τα ξεπεράσεις οδηγείσαι σε σύγκρουση και στη συνέχεια σε κατάρρευση.

Φυσικά, όσο υπεισέρχονται και ποιοτικές πέρα από ποσοτικές παράμετροι η κατάσταση καθίσταται ολοένα και πιο πολύπλοκη, άρα και πιο επιρρεπής σε κατάρρευση. Εν προκειμένω, η μαζική είσοδος μουσουλμανικών πληθυσμών, δεδομένης της ιδιαίτερης ολιστικής ταυτότητας του Ισλάμ ως θρησκευτικού, πολιτικού, πολιτισμικού, κοινωνικού, δικαιικού, εκπαιδευτικού κλπ συστήματος που αποτρέπει τους μουσουλμάνους μετανάστες από το να ενταχθούν πλήρως στις δυτικές κοινωνίες, καθίσταται ένας επιπρόσθετος παράγοντας που προκαλεί αποσταθεροποίηση.

Ελεύθερη μετανάστευση και “ζωτικός χώρος”. Κατά την συνήθη πρακτική τους, οι “αντιρατσιστές”-νεορατσιστές φονταμενταλιστές σκεπάζουν αυτήν την πραγματικότητα κάτω από συναισθηματικά φορτισμένα ανορθολογικά συνθήματα, τα οποία επικαλούνται τις αμαρτίες της αποικιοκρατίας και του δυτικού ιμπεριαλισμού. Όμως, η αποικιοκρατία έχει τελειώσει εδώ και πολλές δεκαετίες και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να είναι υπεύθυνη για τα πάντα.

Στο σημείο αυτό μπαίνουμε στον πειρασμό να κάνουμε μια σύγκριση που με μια πρώτη ματιά φαντάζει ανόσια. Αν αναζητήσεις τα πιο βαθιά αίτια της μαζικής μετακίνησης πληθυσμών από τον Τρίτο Κόσμο προς τη Δύση, αυτό που είναι κυρίαρχο είναι η δημογραφική δυσαρμονία μεταξύ της Δύσης και του υπόλοιπου κόσμου.

Άρα, λοιπόν, αν υποστηρίζουμε ότι τα σύνορα πρέπει να είναι ανοιχτά για τους πάντες, ουσιαστικά υποστηρίζουμε ένα “φυσικό δικαίωμα” των πληθυσμιακά δυναμικών λαών να εξαγάγουν τους πληθυσμούς του προς τις δημογραφικά πιο “αδύναμες” περιοχές.

Αυτός, όμως, ήταν ακριβώς και ο πυρήνας “νομιμοποίησης” του ναζιστικού ιμπεριαλισμού, ο οποίος προέρχεται από τις γεωπολιτικές θεωρίες της γερμανικής γεωπολιτικής σχολής, των Ράτζελ και του Χάουζχόφερ, όπου κυριαρχεί η έννοια του “ζωτικού χώρου” (Lebensraum).

Οι θεωρίες αυτές, ενσωματωμένες στη ναζιστική σκέψη, υποστήριζαν ότι η δημογραφικά σφύζουσα Γερμανία είχε το “φυσικό δικαίωμα” να εξαγάγει τους πληθυσμούς της, άρα να θέσει και υπό τον έλεγχό της, τις αραιοκατοικημένες περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης.

Επίσης, όταν λέμε ότι “καλώς συμβαίνει η μετανάστευση” ουσιαστικά υποστηρίζουμε ότι κακώς υπήρξε αυτό το δημογραφικό χάσμα μεταξύ Ευρώπης και Ασίας και Αφρικής. Κατά συνέπεια τοποθετούμε στο εδώλιο του κατηγορουμένου και τους μηχανισμούς που δημιούργησαν αυτό το δημογραφικό χάσμα.

Δηλαδή, μεταξύ των άλλων και τη σεξουαλική απελευθέρωση, την αντισύλληψη, τη γυναικεία χειραφέτηση και όλο το πλέγμα των αλλαγών που υπήρξαν στον Δυτικό Κόσμο τις περασμένες δεκαετίες και αποτέλεσαν τον καρπό μιας σειράς κοινωνικών κινημάτων.

Αντιθέτως, στηρίζουμε –με έμμεσο αλλά αποφασιστικό τρόπο– την άποψη ότι εάν στην Ευρώπη είχαν επικρατήσει οι “παραδοσιακές” αξίες, αν δηλαδή δεν υπήρχε αντισύλληψη και αμβλώσεις, αν οι νέοι έφτιαχναν οικογένειες από μικροί και οι γυναίκες είχαν μείνει στο σπίτι και ασχολούνταν με το νοικοκυριό τους και με την παραγωγή παιδιών, τότε θα υπήρχε πιο ισόρροπη σχέση με τους λαούς της Ασίας και της Αφρικής.

Και παρεμπιπτόντως ούτε το βιοτικό επίπεδο της Ευρώπης θα είχε ανέβει τόσο ώστε να αποτελεί πόλο έλξης για τους μετανάστες και έτσι η μαζική μετανάστευση θα είχε περιοριστεί. Ή μήπως δεν είναι έτσι (https://slpress.gr/idees/mipos-oi-simerinoi-antiratsistes-oulemades-einai-ekdoxi-tis-akrodexias/);

Προς στράτευση γυναικών η Γερμανία;. Ανοιχτός στο ενδεχόμενο στράτευσης των γυναικών εμφανίστηκε ο Γενικός Επιθεωρητής των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων Κάρστεν Μπάουερ, στην περίπτωση που η θητεία καταστεί υποχρεωτική. Προειδοποιεί επίσης ότι η στράτευση σε εθελοντική βάση δεν αρκεί προκειμένου να καλυφθούν οι ελλείψεις προσωπικού.

«Αυτή τη στιγμή έχουμε μια στρατιωτική θητεία σε αναστολή, η οποία, σύμφωνα με το Σύνταγμα, απευθύνεται αποκλειστικά στον ανδρικό πληθυσμό. Θα πρέπει να εφαρμοστεί όμως και εδώ η ισότητα», δήλωσε ο κ. Μπάουερ στο Δίκτυο RND και ζήτησε για αυτό μια «κατάλληλη πολιτική και κοινωνική συζήτηση». Ο επικεφαλής της Bundeswehr τόνισε ακόμη ότι η Γερμανία πρέπει να είναι ετοιμοπόλεμη, καθώς αποτελεί τον κεντρικό κόμβο του ΝΑΤΟ.

«Συνολικά, χρειαζόμαστε πάνω από 400.000 έκτακτους και επαγγελματίες στρατιώτες, αλλά και εφέδρους», εξήγησε και, παρότι τάχθηκε υπέρ του σχεδίου που παρουσίασε πριν από λίγες εβδομάδες ο Υπουργός ‘Αμυνας Μπόρις Πιστόριους, σημείωσε ότι «χωρίς υποχρεωτική θητεία, δεν γίνεται τίποτα.

Όπως ανακοίνωσε ο Υπουργός Άμυνας, όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες με γερμανικό διαβατήριο θα λαμβάνουν στα 18α γενέθλιά τους επίσημη επιστολή με την οποία θα τους προτείνεται να σκεφτούν την βασική στρατιωτική θητεία έξι μηνών και μία πιθανή παράτασή της το πολύ κατά 17 μήνες.

Οι νέοι θα καλούνται να συμπληρώσουν ερωτηματολόγιο για την οικογενειακή τους κατάσταση, τα ενδιαφέροντά τους, την στάση τους σε σχέση με την χρήση όπλου, τις ακαδημαϊκές γνώσεις τους και την κατάσταση της υγείας τους.

Για τις γυναίκες η συμπλήρωση είναι προαιρετική, αλλά είναι υποχρεωτική για τους άνδρες. Σύμφωνα με το Γερμανικό Σύνταγμα, εφόσον το απαιτούν οι συνθήκες, η κυβέρνηση μπορεί να ζητήσει και από τις γυναίκες να υπηρετήσουν, όχι όμως και να πάρουν όπλο.

Με βάση τις πληροφορίες από το ερωτηματολόγιο, το Υπουργείο ‘Αμυνας υπολογίζει ότι θα εντοπίζει κάθε χρόνο περίπου 40.000 άτομα κατάλληλα για στρατιωτική θητεία, από τα οποία θα υπηρετούν τελικά περίπου 10.000. Η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία ανεστάλη στην Γερμανία το 2011 μ.Χ., έπειτα από 55 χρόνια (https://www.defence-point.gr/news/pros-strateysi-gynaikon-i-germania).

Προκλητική η Λιθουανία κατασκευάζει Γερμανική βάση στα σύνορα με την Ρωσία. Τον Αύγουστο 2024 μ.Χ., έγινε γνωστό ότι η Λιθουανία είχε ξεκινήσει την κατασκευή μιας στρατιωτικής βάσης, με 4.000 στρατιώτες των Γερμανικών ενόπλων δυνάμεων.

Η κατασκευή στρατιωτικής βάσης στην Λιθουανία για την πιθανή ανάπτυξη Γερμανών στρατιωτών είναι προκλητική ενέργεια, που εντάσσεται στην επεκτατική δράση του ΝΑΤΟ κοντά στα σύνορα της Ρωσίας.

Τον Αύγουστο 2024 μ.Χ., έγινε γνωστό ότι η Λιθουανία είχε ξεκινήσει την κατασκευή μιας στρατιωτικής βάσης, με 4.000 στρατιώτες των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων να σταθμεύουν εκεί μέχρι τα τέλη του 2027 μ.Χ.

«Τονίζουμε σταθερά ότι η αύξηση της δραστηριότητας και του στρατιωτικού δυναμικού του ΝΑΤΟ και των κρατών μελών του κοντά στα Ρωσικά σύνορα είναι προκλητικής φύσης», ανέφερε το Ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/756212/proklitiki-i-lithouania-kataskevazei-germaniki-vasi-sta-synora-me-ti-rosia).

Αμηχανία στο Βερολίνο. Ο έντονος δυναμισμός και η μαζικότητα των πρόσφατων συγκεντρώσεων ενάντια στην άνοδο της Ακροδεξιάς και την κατίσχυση της ακροδεξιάς ρητορικής στον δημόσιο λόγο στη Γερμανία, ασφαλώς είναι ένα παρήγορο γεγονός.

Άραγε, αποτελεί απλή σύμπτωση ότι η ακροδεξιά επέλαση στην χώρα αυτή συμπίπτει με αύξηση της ανασφάλειας, την εμπέδωση του φόβου ότι έρχονται χειρότερες μέρες και την απώλεια προνομίων που οι Γερμανοί πολίτες θεωρούσαν μέχρι πρόσφατα δεδομένα, αλλά πλέον φαντάζουν απρόσιτα;

Η ενεργειακή ασφάλεια, βασιζόμενη στο επί δεκαετίες πάμφθηνο Ρωσικό φυσικό αέριο, που ζέσταινε τα σπίτια και κινούσε την γερμανική οικονομία, απωλέσθη, ως παράπλευρη απώλεια των δυτικών αντιποίνων κατά της Ρωσίας για την εισβολή στην Ουκρανία.

Η μέχρι πρόσφατα παντοδύναμη και αδιαμφισβήτητη γερμανική παραγωγική «μηχανή», η «ατμομηχανή της Ευρώπης», κινδυνεύει να γίνει σκέτος «ατμός», ελλείψει ευκαιριών διάθεσης των προϊόντων της, ευκαιρίες οι οποίες όλο και λιγοστεύουν στην παγκόσμια αγορά. Η οικονομική συρρίκνωση είναι πλέον απτή: καταγράφεται μείωση κατά 0,3% του ρυθμού ανάπτυξης το 2023 μ.Χ. και αναμένεται ανάλογη συνέχεια τις επόμενες χρονιές.

Η Γερμανία εισέρχεται σε πολύχρονη περίοδο λιτότητας, που νομοτελειακά οδηγεί σε περικοπές των κρατικών δαπανών. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να μεταφραστεί ποικιλοτρόπως: μείωση των δημόσιων επενδύσεων, αύξηση φορολογίας και επιπλέον συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, δηλαδή απολύσεις προσωπικού και περιορισμός υπηρεσιών.

Όμως, όλα αυτά δεν μπορεί παρά να φέρουν γκρίνια, αντιδράσεις και εν τέλει διεκδικητικές κινητοποιήσεις, όπως απεργίες, πορείες, διαδηλώσεις. Κάπως έτσι φτάσαμε σε γενικές απεργίες όπως αυτή των σιδηροδρομικών, η οποία ενισχύθηκε από αντίστοιχη κινητοποίηση των ιδιοκτητών και οδηγών φορτηγών, αποδιοργανώνοντας πλήρως τις μεταφορές, δημιουργώντας μια χαώδη κατάσταση που, όπως αναφέρεται, είχε να παρατηρηθεί από το 1.906 μ.Χ.

Η μείωση των φοροαπαλλαγών στο αγροτικό πετρέλαιο προκάλεσε εκτεταμένες αγροτικές κινητοποιήσεις τις προηγούμενες εβδομάδες. Οι αγρότες κατέλαβαν το κέντρο της γερμανικής πρωτεύουσας, σταθμεύοντας τους γεωργικούς ελκυστήρες κατά χιλιάδες μπροστά στο εμβληματικό της τοπόσημο, την Πύλη του Βρανδεμβούργου, σημείο στο οποίο είχαν φτάσει αφού διέσχισαν ολόκληρο τον αστικό ιστό, με συνεχή κορναρίσματα και προκαλώντας όση περισσότερη φασαρία και αναστάτωση μπορούσαν στους, αμήχανους μπροστά σε τέτοια θεάματα, Βερολινέζους.

Οι τρεις εταίροι του κυβερνητικού συνασπισμού (Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι και Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα) στέκονται το ίδιο αμήχανοι και ανήμποροι, παρακολουθώντας απλά τα ποσοστά επιρροής τους στο εκλογικό σώμα να κατακρημνίζονται, μια στάση που λειτουργεί υπέρ της ανόδου τού ακροδεξιάς κοπής κόμματος Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD).

Έχει τεθεί σε επαναλειτουργία ένας μηχανισμός, ο οποίος είναι ιστορικά διαπιστωμένο πού οδηγεί. Το ζήτημα είναι αν, πέρα από τις λαϊκές κινητοποιήσεις, υπάρχει η πολιτική βούληση και δυνατότητα για την ανακοπή του (https://www.efsyn.gr/stiles/triti-matia/419948_amihania-sto-berolino).

 

Παρέμβαση της Zakharova για τα Βαλκάνια: Η Γερμανία δρα ως προβοκάτορας και τοποτηρητής των ΗΠΑ στην περιοχή. Η Δύση επιδιώκει να καταστρατηγήσει την εθνική κυριαρχία της Σερβίας, υποστηρίζει η εκπρόσωπος της Μόσχας.

Η Maria Zakharova, εκπρόσωπος του Ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, παραχώρησε συνέντευξη στο σερβικό πρακτορείο ειδήσεων Politika, όπου αναφέρθηκε σε μια σειρά από πιεστικά ζητήματα στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων. Μάλιστα, η εκπρόσωπος του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών προέβη σε μια συνολική αξιολόγηση της εξωτερικής πολιτικής της Γερμανίας στην περιοχή, καθώς και του ιστορικού πλαισίου αυτής.

«Το να μιλάμε για τους στόχους της ίδιας της Γερμανίας στα Βαλκάνια σήμερα, ή οπουδήποτε αλλού για αυτό το θέμα, θα ήταν μεγάλη υπερβολή. Μόνο όσοι έχουν πραγματική κυριαρχία και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική μπορούν να έχουν τους δικούς τους στόχους εξωτερικής πολιτικής. Η σύγχρονη Γερμανία δεν έχει κανένα από τα δύο.

Στο πλαίσιο της κατανομής ρόλων μεταξύ των αμερικανικών δορυφόρων στην Ευρώπη, οι Γερμανοί, έχοντας σημαντική εμπειρία στην πρόκληση στρατιωτικών συγκρούσεων στα Βαλκάνια, κάνουν καλή δουλειά ως "Δυτικός τοποτηρητής" στην περιοχή από την πλευρά της Ουάσιγκτον» τόνισε με νόημα η Ρωσίδα διπλωμάτισσα.

Η ίδια επεσήμανε σε ένα αιχμηρό σχόλιο που συνδέει το χθες και το σήμερα ότι «ψάχνοντας λόγους για να ξεκινήσουν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, η Γερμανία τους βρήκε στα Βαλκάνια». «Τον 20^ο Αιώνα, οι Γερμανοί άφησαν αρκετά σημάδια σε αυτή την περιοχή, έχοντας τα χέρια τους τόσο στην κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας όσο και στην πυροδότηση μιας αιματηρής σύγκρουσης εκεί» εξήγησε η εκπρόσωπος της Μόσχας.

Συνεχίζοντας, η Zakharova συνέκρινε την καταστροφική πολιτική της Γερμανίας στα Βαλκάνια με αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, καθώς και στην Σερβία. Στην Βοσνία, για παράδειγμα, οι Γερμανοί «επίμονα, ακόμη και επιθετικά ώθησαν τον Christian Schmidt να αναλάβει την θέση του Ύπατου Εκπροσώπου για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, με πλήρη αδιαφορία για οποιεσδήποτε [επίσημες] διαδικασίες και συμφωνίες» σημείωσε σχετικά.

«Αυτό που συμβαίνει στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη τα τελευταία δυόμισι χρόνια δεν είναι τίποτα λιγότερο από την αναζωπύρωση των δυτικών αποικιακών πολιτικών. Με τις προσπάθειές τους, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη έχει ουσιαστικά μετατραπεί σε προτεκτοράτο, με την κυριαρχία της να περιορίζεται εντός των ορίων που υπαγορεύονται από εξωτερικούς παράγοντες.

Ανάμεσά τους, φυσικά, είναι το Βερολίνο, του οποίου ο ρόλος είναι μεταξύ των κορυφαίων. Ενδιαφέρεται σαφώς να προσπαθήσει να διευθύνει «τηλεκατευθυνόμενα» τα Βαλκάνια, αν εκεί υπάρχουν πολλοί από εκείνους που αμφιβάλλουν ότι δεν υπάρχει λαμπρό ευρωατλαντικό μέλλον», υπογράμμισε η εκπρόσωπος του υπουργείου εξωτερικών.

Όσον αφορά τη γειτονική Σερβία, κατήγγειλε πως «Η Δύση έχει από καιρό και μεθοδικά ακολουθήσει τις "ανατρεπτικές" πολιτικές της εναντίον της Σερβίας, με στόχο να της στερήσει την κυριαρχία και το δικαίωμα να καθορίζει την ανάπτυξη της χώρας κατά την διακριτική της ευχέρεια».

«Το Βελιγράδι αναγκάζεται να ενταχθεί στη λατρεία του ... cancelling Russia [ακύρωσης της Ρωσίας], να εγκαταλείψει τα αυθεντικά εθνικά του συμφέροντα», τόνισε η Zakharova, κλείνοντας τη συνέντευξή της (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/717963/paremvasi-tis-zakharova-gia-ta-valkania-i-germania-dra-os-provokatoras-kai-topotiritis-ton-ipa-stin-perioxi).

 

Η Γερμανία στις “φλόγες” ενός "Dexit" που θα διαλύσει το μόρφωμα που ονομάζεται ΕΕ-Επιπτώσεις σε Ελλάδα και Νότο. Η Ελλάδα και οι χώρες του Νότου θα βρεθούν σε κάθε σενάριο εξόδου των Γερμανών από την ΕΕ ξεκρέμαστες αφού το χρέος τους είναι απλά τεράστιοΤο λογαριασμό των χρημάτων προς την Ουκρανία θα πληρώσει με σκληρό τρόπο ο Ευρωπαίος πολίτης ενώ η ζημιά στις ΗΠΑ είναι ακόμα χειρότερη

Πολλοί θεωρούσαν τα σενάρια μιας εξόδου της Γερμανίας από την ΕΕ ως ανόητα και απίθανα, ενώ θεωρούσαν ότι αυτό σενάριο υπάρχει μόνο στην σφαίρα της φαντασίας. Η αντιπρόεδρος του ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) που είναι το δεύτερο κόμμα στην χώρα, τους προσγείωσε όμως με τον χειρότερο τρόπο.

Ο ίδια δήλωσε χθες ότι "το δημοψήφισμα για το Brexit στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν παράδειγμα προς μίμηση για την πολυπληθέστερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης". «Είναι ένα μοντέλο για τη Γερμανία, ότι μπορεί κανείς να πάρει μια κυρίαρχη απόφαση έτσι», δήλωσε η Αλίς Βάιντελ (Alice Weidel) σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Financial Times.

Η Βάιντελ είπε ότι "το κόμμα ήθελε να μεταρρυθμίσει τους θεσμούς της ΕΕ για να περιορίσει την εξουσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και να αντιμετωπίσει αυτό που θεωρούσε ως δημοκρατικό έλλειμμα.

Αλλά εάν οι αλλαγές που επιδιώκει το AfD δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν, "θα μπορούσαμε να κάνουμε δημοψήφισμα για ένα "Dexit" (μια έξοδο της Γερμανίας από την ΕΕ)", είπε η ίδια. Τα σχόλια της Βάιντελ την φέρνουν σε αντίθεση με τα κυρίαρχα κόμματα και το γερμανικό κοινό, το οποίο υποστηρίζει την παραμονή στην ΕΕ.

Το AfD, το οποίο ιδρύθηκε το 2013 μ.Χ. ως ένα μονοθεματικό κόμμα που εναντιώνεται στο ευρώ, έχει υποβαθμίσει τον ευρωσκεπτικισμό του τα τελευταία χρόνια καθώς εισέπραξε  την λαϊκή οργή για την μετανάστευση, την ακρίβεια και την εγκληματικότητα.

Το κόμμα αυτό βρίσκεται επί του παρόντος ψηλά στις εθνικές δημοσκοπήσεις με ποσοστό περίπου 22%, μπροστά από τους Σοσιαλδημοκράτες του Καγκελαρίου Όλαφ Σολτς με 13% και πίσω μόνο από το συντηρητικό CDU-CSU.

Η επόμενη μεγάλη εκλογική δοκιμασία του θα έρθει στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιούνιο. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στην Γερμανία προσήλθαν για να διαμαρτυρηθούν κατά του AfD τις τελευταίες ημέρες, αφού το ερευνητικό δίκτυο Correctiv αποκάλυψε ότι μέλη του κόμματος είχαν συζητήσει σχέδιο μαζικής απέλασης σε μια συνάντηση εξτρεμιστών.

Το AfD επιβεβαίωσε την παρουσία των μελών του στη συνεδρίαση, αλλά αρνήθηκε ότι ανέλαβε το αναφερόμενο σχέδιο «μετανάστευσης» για την απέλαση μεταναστών και «μη αφομοιωμένων πολιτών». Οι αποκαλύψεις προκάλεσαν καταδίκη από ανώτερους πολιτικούς και προσωπικότητες της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων επισκόπων εκκλησιών και προπονητών της Μπουντεσλίγκα.

Ο Σολτς κάλεσε τους πολίτες να πάρουν θέση κατά του AfD, χαρακτηρίζοντας το σχέδιο απέλασης ως «επίθεση κατά της δημοκρατίας μας». Εάν η Γερμανία φύγει από την ΕΕ, αυτό θα είναι το τέλος της σημερινής Ευρώπης

Αν πραγματοποιηθούν οι απειλές της αρχηγού του γερμανικού ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για την Γερμανία, Άλις Βάιντελ, περί αποχώρησης της Γερμανίας από την ΕΕ, η ΕΕ είναι νεκρή, γράφουν πολλά ξένα ΜΜΕ. Η Γερμανία είναι η καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς την ΕΕ χωρίς την Γερμανία.

Υποθέτουμε ότι αυτός είναι ο λόγος που τα γερμανικά κυρίαρχα κόμματα είναι αφοσιωμένα στον φιλοευρωπαϊσμό και απλώς δεν διαφωνούν για την ανάγκη να παραμείνουν στην κοινότητα των ευρωπαϊκών εθνών, γράφει η κροατική ιστοσελίδα Index.hr.

Οι Γερμανοί, που αναγνωρίζονται ως ευρωπαϊστές, είναι επίσης σθεναρά υπέρ της ιδέας της ΕΕ, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήχθη από το Konrad Adenauer Stiftung, ένα think tank που συνδέεται με το κύριο αντιπολιτευόμενο κεντροδεξιό κόμμα CDU. Ο πολιτικός αναλυτής Ζάρκο Πουχόφκσι δήλωσε ότι η ίδια η δεξιά στη Γερμανία είναι διχασμένη σε σχέση με την ΕΕ:

"Μια ρεαλιστική αντίληψη στα δεξιά είναι ότι είναι ένα εργαλείο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουν για τη γερμανική κυριαρχία στην Ευρώπη, για μια νέα ειρηνική κατάληψη της Ευρώπης. Υπάρχει πολλή αλήθεια σε αυτό, και η Γερμανία έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ΕΕ για αυτό το σχέδιο. Αυτός ο ρόλος ενισχύθηκε ακόμα πιο πολύ με την έξοδο της Βρετανίας".

Απαντώντας σε μια υποθετική ερώτηση σχετικά με την πιθανή έξοδο της Γερμανίας από την ΕΕ, ο Πουχόφσκι ανέφερε ότι "το σενάριο δεν είναι ρεαλιστικό, αλλά αν συμβεί αυτό, η ΕΕ θα δυσκολευόταν να επιβιώσει χωρίς την Γερμανία. Υπό την υπόθεση ενός μη ρεαλιστικού σεναρίου ότι η Γερμανία θα αποχωρούσε από την ΕΕ, πιστεύω ότι η ΕΕ θα δυσκολευόταν πολύ να συντηρηθεί χωρίς αυτήν.

Η έξοδος θα ενίσχυε τέτοιες τάσεις φυγής σε χώρες όπως η Σλοβακία, η Ουγγαρία και ίσως η Πολωνία είναι μια ανατροπή στις πλειοψηφικές σχέσεις της πολιτικής εκεί. Γενικά η ΕΕ θα επιβίωνε ως μορφή, αλλά θα έχανε το νόημά της, μπορεί να διαλυόταν", είπε ο ίδιος.

Η διάλυση της ΕΕ της οποία θα προηγούνταν μια πιθανή αποχώρηση της Γερμανίας δεν είναι κάτι ορατό αυτήν την στιγμή, έχουν όμως τεθεί οι βάσεις για αυτό, ειδικά να συνεχιστεί ο οικονομικός κατήφορος του Βερολίνου. Η εξέγερση των αγροτών, Σιδηροδρομικών, φορτηγατζήδων και άλλων κοινωνικών τάξεων αποτελούν καμπανάκι για την σημερινή Γερμανική κυβέρνηση που έχει ήδη έλλειμμα 17 δις ευρώ. 

Η Γερμανία βασίζονταν πολύ στις εξαγωγές σε Κίνα και αλλού, και οι Κινέζοι έχουν ανατρέψει τα πάντα στην Ευρώπη, ενώ αθρόα μετανάστευση, η εγκληματικότητα και κυρίως ο πόλεμος  σε Ουκρανία, Ερυθρά Θάλασσα αποτελούν πιθανόν το μεγαλύτερο κίνδυνο να δούμε αυτό το σενάριο πολύ πιο γρήγορα να γίνεται πραγματικότητα (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/pagkosmiopoiisi/7217604_i-germania-stis-floges-enos-dexit-poy-tha-dialysei-morfoma-poy).

 

Rabobank: O Vladimir Lenin για την Δύση δεν πέθανε ποτέ - Ποια είναι η νέα μαρξιστική κανονικότητα. Ως γνωστόν, ο «ταβάριτς» Lenin ηγήθηκε μιας εργατικής επανάστασης οδηγώντας πέντε εκατομμύρια ανθρώπους στον θάνατο.

«Το θλιβερόν άγγελμα, που από προχθές εβύθισε εις την αγωνίαν την εργατικήν τάξιν όλου του κόσμου αληθεύει. Ο ΛΕΝΙΝ πέθανε στις 21 τρ. υποκύψας στο μοιραίο έπειτα από πολυχρόνιον αρρώστιαν» σημείωνε σε πρωτοσέλιδο άρθρο του στο «Ριζοσπάστη» ο Γ. Κορδάτος.

Την περασμένη Κυριακή 21 Ιανουαρίου «πέρασαν» 100 χρόνια από τον θάνατο του Vladimir Lenin. Ως γνωστόν, ο «ταβάριτς» Lenin ηγήθηκε μιας εργατικής επανάστασης οδηγώντας πέντε εκατομμύρια ανθρώπους στον θάνατο. Ο διάδοχός του, ο Stalin, σκότωσε άλλα 20 εκατομμύρια.

Σήμερα, ο Guardian ρωτά: «Άγγελος ή αντίχριστος; Η Ρωσία παλεύει με την κληρονομιά του Lenin 100 χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Stalin αποκαθίσταται και οι δυτικοί διαδηλωτές αγκαλιάζουν το σφυροδρέπανο και δικαιολογούν τα μέσα της πολιτικής βίας».

Εν ολίγοις, έναν Αιώνα μετά, «ο Lenin ζει!». Ακόμη και στο Davos, ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών Lindner δήλωσε ότι βιώνουμε μια νέα «μαρξιστική κανονικότητα». Ωστόσο, κάνει λάθος: δεν είναι μαρξιστική, αλλά μαρξιστική-λενινιστική.

Σύμφωνα με τη Rabobank, στην νέα «μαρξιστική κανονικότητα», οι καλές στιγμές αφορούν μόνον τους αστούς, το κεφάλαιο συγκεντρώνεται στους λίγους και η πίεση βαρύνει τις κατώτερες κοινωνικοοικονομικές τεκτονικές πλάκες. Αυτό άλλωστε είδαμε πριν από την Covid με τα «χαμηλότερα για περισσότερο» επιτόκια και τις φούσκες περιουσιακών στοιχείων με αέρα «πλασματικά κεφάλαια».

Σε αυτό το περιβάλλον, ο δείκτης Dow Jones της Wall Street ξεπέρασε τις 38.000 μον. γράφοντας νέο ιστορικό υψηλό, και οι αγορές προεξόφλησαν διαδοχικές μειώσεις επιτοκίων. Σε κάθε περίπτωση, στη νέα «μαρξιστική-λενινιστική κανονικότητα», η πολιτική βία κυριαρχεί.

Σύμφωνα με τα ρηθέντα εκ του Lenin, «Μερικές φορές η ιστορία χρειάζεται απλώς ένα σπρώξιμο» (για να πέσει κάποιος στον γκρεμό), «Ένας άνθρωπος με ένα όπλο μπορεί να ελέγξει 100 χωρίς», έτσι και στα μέσα ενημέρωσης «Ένα ψέμα που λέγεται αρκετά συχνά γίνεται αλήθεια» και στην εκπαίδευση «Δώστε μας το παιδί για οκτώ χρόνια και θα γίνει για πάντα Μπολσεβίκος».

Αφού λοιπόν υπό την απειλή των όπλων εθνικοποίησε ακμάζουσες επιχειρήσεις και προσπάθησε να συντρίψει την εξουσία του κεφαλαίου τυπώνοντας χρήμα (και έμαθε με τον δύσκολο τρόπο ότι «για να συντρίψεις την αστική τάξη πρέπει να την αλέσεις στις μυλόπετρες της φορολογίας και του πληθωρισμού»), ο Lenin στράφηκε σε μια Νέα Οικονομική Πολιτική κρατικού καπιταλισμού, με ένα νόμισμα υποκείμενο σε χρυσό - μια «συμφωνία με τον διάβολο» που έμελλε να ανατραπεί από τον Stalin, που πήρε εκδίκηση.

Σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική, το κυρίαρχο αφήγημα ήταν το εξής: «Με ξιφολόγχες ερευνάς… Αν βρεις χυλό, τρυπάς. Αν βρεις ατσάλι, αποσύρεσαι». Απλώς, αυτό το σκηνικό *δεν* συμπαθεί το «χαμηλότερο για περισσότερο» (σ.σ. σε ό,τι αφορά τα επιτόκια) και τις φούσκες περιουσιακών στοιχείων.

«Dexit»… Πράγματι, οι μετοχές στην Κίνα και στο Χονγκ Κονγκ -οι τελευταίες κοντά σε χαμηλό 20 ετών- παρασύρονται από την σύγχρονη συζήτηση για την «NEP». Όσοι δεν θέλουν να μιλήσουν για κάτι τέτοιο υποφέρουν:

Το Bloomberg μνημόνευσε πρόσφατα τον επικεφαλής ενός προσφάτως πτωχευμένου ασιατικού αμοιβαίου κεφαλαίου αντιστάθμισης κινδύνου που είχε καταστραφεί από καιρό στην Κίνα, λέγοντας: «Έχω χάσει τις γνώσεις μου, τις συναλλαγές μου και το ψυχολογικό μου πλεονέκτημα. Η αρχή του κινδύνου-ανταμοιβής -τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα- έχει γυρίσει το κεφάλι της».

Έχει έρθει μια «μαρξιστική» ή μια «λενινιστική» πολιτική εποχή; διερωτάται εύλογα η Rabobank. Στην Γερμανία, οι φιλορώσοι και φιλοκινέζοι ηγέτες του AfD, που υπόσχονται δημοψήφισμα για «Dexit», ξεπερνούν το 30%.

Αν αθροίσουμε και τις ψήφους των δύο αριστερών κομμάτων με τα οποία έχει συμπράξει, το ποσοστό που συγκεντρώνει ξεπερνά 40%. Ναι, το Brexit είναι ένα αποτυχημένο μοντέλο. Ωστόσο, το ίδιο είναι και όλοι άλλοι γύρω μας.

Με τους Γερμανούς και τους Γάλλους αγρότες στους δρόμους, στις επόμενες ευρωεκλογές η ψήφος διαμαρτυρίας θα κυριαρχήσει. Την ίδια στιγμή, φαίνεται πως οι ΗΠΑ δεν θα αποφύγουν μια νέα θητεία Trump στον προεδρικό θώκο. Η αγορά πιστεύει ότι δεν θα πιαστεί εξ απίνης όπως το 2016 μ.Χ. και προετοιμάζεται.

Ωστόσο, το The Street είναι τόσο βαθιά χωμένο στο κατώφλι του Cantillon που δεν μπορεί να δει ότι η νεο-χαμιλτονιανή πολιτική του Trump επικεντρώνεται στην εγχώρια παραγωγή, όχι στην χρηματιστικοποίηση.

Εάν οι δασμοί 10% που σκέφτεται να επιβάλει δεν λειτουργήσουν, θα μπορούσε να τους αυξήσει όσο χρειάζεται ώστε να υπάρξει αναδιάταξη. Όμως τα μοντέλα DSGE της Wall Street δεν μπορούν να δείξουν τον κατακερματισμό του παγκόσμιου συστήματος σε ξεχωριστές σφαίρες επειδή δεν λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο.

Η δε ελίτ του Davos δεν θα παραδεχτεί ποτέ ότι η Δύση δεν μπορεί να παράσχει αυτό που υποσχέθηκε ο Αμερικανός Πρόεδρος Hoover το 1.928 μ.Χ.: «Ένα κοτόπουλο σε κάθε κατσαρόλα και ένα αυτοκίνητο σε κάθε γκαράζ».

Έχετε δει την τιμή των κοτόπουλων και των αυτοκινήτων – και των γκαράζ; Είναι «μαρξιστική» ή «λενινιστική» γεωπολιτική εποχή; Ο πόλεμος της Ουκρανίας συνεχίζεται. Η Δυτική Αφρική βλέπει πραξικοπήματα και την βία στο Σαχέλ. Η Βόρεια Κορέα απειλεί. Η Θάλασσα της Νότιας Κίνας και η Ταϊβάν είναι βιώνουν ταραγμένες περιόδους.

Η Βενεζουέλα διεκδικεί τμήματα της Γουιάνας. Και η κρίση της Ερυθράς Θάλασσας χειροτερεύει: τα ποσοστά ναυτιλιακής ασφάλισης έχουν αυξηθεί 70 φορές. Οι ναύλοι άμεσης μεταφοράς Ασίας-Ευρώπης φέρονται να έφτασαν τα 10.000 $.

Και, όπως επισημάνθηκε την περασμένη εβδομάδα, βλέπουμε τώρα μια παγκόσμια έλλειψη εμπορευματοκιβωτίων ως αποτέλεσμα. Εις απάντησιν οι ΗΠΑ προετοιμάζουν τώρα μια μακρά (ειδική;) στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των Houthi που «δεν θα διαρκέσει χρόνια».

Σε αυτό το πλαίσιο, το βράδυ της 22ας Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε πυραυλική επίθεση στη Σανάα, την πρωτεύουσα της Υεμένης, από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, με την υποστήριξη της Αυστραλίας, του Μπαχρέιν, του Καναδά και της Ολλανδίας.

Tα καράβια όλων αυτών των εθνών είναι πλέον στόχος των Houthi, οι οποίοι έχουν ήδη δηλώσει ότι είναι πιο αποφασισμένοι από ποτέ να βυθίσουν το θαλάσσιο εμπόριο. Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ παραδέχονται ότι το Ιράν υποστηρίζει τους Houthi, αλλά δεν είναι διατεθειμένες να αντιμετωπίσουν την Τεχεράνη.

Είναι πολεμοφοβικές… και ακόμη και αν πλήξουν το Ιράν με νέες κυρώσεις, θα χρειαστεί να επιβάλουν και δευτερογενείς κυρώσεις - κάτι που η Δύση αποτυγχάνει να κάνει έναντι της Ρωσίας «λόγω κερδών». Όπως σημείωσε απόκρυφα ο Lenin, «Οι καπιταλιστές θα μας πουλήσουν το σχοινί με το οποίο θα κρεμαστούμε».

Ένας λενινιστής αντιλαμβάνεται πως μια πιο αδύναμη Δύση σημαίνει λιγότερο σταθερό κόσμο και λιγότερο σταθερές αγορές: οι δυτικές αγορές δεν «λαχανιάζουν» τον λενινισμό και τις ξιφολόγχες που αναζητούν χυλό ή ατσάλι. Όμως όλα αυτά ήταν προφανή: Η αποβιομηχάνιση θα έπληττε τον αμερικανικό στρατό με την πάροδο του χρόνου. Το Ιράν δεν επρόκειτο ποτέ να γίνει φίλος του «Μεγάλου Σατανά».

Η Κίνα και οι ΗΠΑ θα έχουν πάντα γεωπολιτικές διαφορές όσες και οικονομικές σχέσεις (προς το παρόν). Και ακόμη και στην δεκαετία του 1.990 μ.Χ., ο Πρόεδρος Yeltsin είπε στον Πρόεδρο Clinton: «Απλώς δώστε την Ευρώπη στην Ρωσία».

O Clinton απάντησε: «Δεν νομίζω ότι η Ευρώπη θα ήθελε πολύ αυτό». Παραδόξως, το 2024 μ.Χ. η Δυτική Ευρώπη εξακολουθεί να μην αντιπαθεί αρκετά την ιδέα του να ξοδέψει χρήματα για άμυνα, ακόμη και αν η υποστήριξη των ΗΠΑ στερέψει.

Ακραίοι καιροί. «Μια εποχή ιδεαλισμού έχει αντικατασταθεί από μια περίοδο σκληροτράχηλου ρεαλισμού. Οι παλιοί εχθροί αναζωογονούνται. Νέοι εχθροί διαμορφώνονται. Οι γραμμές μάχης ξαναχαράζονται. Τα τανκς οργώνουν κυριολεκτικά στο ουκρανικό γρασίδι της Ευρώπης. Και τα θεμέλια της παγκόσμιας τάξης κλονίζονται ως τον πυρήνα τους.

Βρισκόμαστε σε αυτό το σταυροδρόμι – είτε για να παραδοθούμε σε μια θάλασσα από προβλήματα, είτε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αποτρέψουμε τον κίνδυνο. Πιστεύω ότι, στην πραγματικότητα, δεν είναι καθόλου επιλογή.

Για να εγγυηθούμε τις ελευθερίες μας, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι» είπε ο υπουργός Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας. Στην συνέχεια πρόσθεσε ότι ο στρατός του Ηνωμένου Βασιλείου δεν χρειάζεται να είναι τόσο μεγάλος όσο ήταν γιατί «η τεχνολογία μπορεί να καλύψει το κενό»!

Οι αγορές, κοιτάζοντας τα περιουσιακά στοιχεία που αγνοούν την βαρύτητα, δεν αντιλαμβάνονται την βαρύτητα της στιγμής. Ούτε οι ηγέτες μας, φαίνεται. Ωστόσο, ο Lenin ζει: και όταν η ζωή σου δίνει Lenin, εσύ κάνεις Λενινάδα, καταλήγει η Rabobank (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/717537/rabobank-o-vladimir-lenin-den-pethane-pote-gia-ti-dysi-poia-einai-i-nea-marksistiki-kanonikotita).

 

Σαρωτικό το AfD στην Γερμανία, παρά την στοχοποίηση - Πρώτο κόμμα στην Σαξονία με 35%. Ο αέρας νίκης που έχει στις δημοσκοπήσεις η Εναλλακτική για την Γερμανία είναι ενδεικτικός του πολιτικού κλίματος που επικρατεί στην Ανατολική Γερμανία.

Σε έξι μήνες περίπου αναμένονται κρίσιμες εκλογές στο κρατίδιο της Σαξονίας στην Γερμανία, με πρωτεύουσα την Δρέσδη, προπύργιο της ακροδεξιάς για ιστορικούς λόγους. Ο αέρας νίκης που έχει στις δημοσκοπήσεις η Εναλλακτική για την Γερμανία είναι ενδεικτικός του πολιτικού κλίματος που επικρατεί στην Ανατολική Γερμανία, σημειώνει η Deutsche Welle.

Πρώτο κόμμα η AfD με 35% στην Σαξονία. Σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση, η οποία διενεργήθηκε από το ινστιτούτο infratest-dimap για λογαριασμό του δημόσιου δικτύου MDR, μετά τις πρόσφατες μεγάλες διαδηλώσεις κατά της ακροδεξιάς και τις αποκαλύψεις για σχέδια μαζικών απελάσεων μεταναστών, η Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) συνεχίζει να βγαίνει πρώτο κόμμα στην πρόθεση ψήφου με 35%.

Ακολουθούν οι Χριστιανοδημοκράτες του νυν τοπικού πρωθυπουργού Michael Krechmer με 30% και έπονται Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι, που συγκυβερνούν, με μόλις 7% για καθένα εκ των δύο κομμάτων.

Τρίτο στην πρόθεση ψήφου έρχεται το νέο κόμμα της Sarah Wagenknecht, αποσπώντας 8%, ποσοστό που θα του επέτρεπε να εισέλθει άνετα στο τοπικό κοινοβούλιο. Καθίζηση καταγράφει η Αριστερά με 4%, ενώ οι Φιλελεύθεροι συγκαταλέγονται απλώς στην επιλογή «άλλα κόμματα».

Το 57% των ερωτηθέντων θεωρεί ορθές τις θέσεις της Εναλλακτικής για την Γερμανία για περικοπές επιδομάτων σε μετανάστες και πρόσφυγες, ενώ το 44% δεν τη θεωρεί ακροδεξιό κόμμα. Το 52% θεωρεί μάλιστα ότι η Εναλλακτική για την Γερμανία κατανοεί καλά τα προβλήματα της Σαξονίας.

Νέες αποκαλύψεις - Τι απαντά η AfD. Νέες αποκαλύψεις έρχονται την ίδια ώρα στο φως για την Εναλλακτική για τη Γερμανία. Σύμφωνα με νέα έρευνα του περιοδικού Stern και του δικτύου RTL, βουλευτές του κόμματος φέρονται να επισκέπτονταν συχνά στην φυλακή πρώην βουλευτή του AfD και δικαστικό, η οποία θεωρείται εκ των «εγκεφάλων» των Πολιτών του Ράιχ.

Πρόκειται για την Birgit Malzak Winkemann, ηγετικό στέλεχος της εξτρεμιστικής οργάνωσης Πολίτες του Ράιχ, η οποία κατηγορείται για συμμετοχή και στήριξη τρομοκρατικής οργάνωσης.  Οι Πολίτες του Ράιχ σχεδίαζαν, σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν στην δημοσιότητα πέρυσι,  πραξικόπημα με στόχο την βίαιη ανατροπή της μεταπολεμικής συνταγματικής τάξης στην Γερμανία.

Δεν απέκλειαν μάλιστα το ενδεχόμενο πολιτικών δολοφονιών για την κατάληψη της εξουσίας. Η Μάλζακ Βίνκεμαν φέρεται να ήταν ενεργό μέλος των Πολιτών του Ράιχ από τον Αύγουστο του 2021 μ.Χ., ενώ αποχώρησε από την Γερμανική βουλή το φθινόπωρο του 2021 μ.Χ.

Σύμφωνα πάντως με εκπρόσωπο της Κ.Ο. της Εναλλακτικής για την Γερμανία οι επαφές μελών του κόμματος με την συγκεκριμένη πρώην βουλευτή στην φυλακή ήταν γνωστές, όμως επρόκειτο για «ιδιωτικής φύσης» επισκέψεις και δεν είχαν καμία σχέση με το κοινοβουλευτικό έργο του κόμματος (https://www.bankingnews.gr/index.php?id=718034).

 

Η Γερμανία εξετάζει το ενδεχόμενο στρατολόγησης αλλοδαπών. Η Γερμανία μπορεί να επιτρέψει σε ξένους πολίτες να υπηρετήσουν στον στρατό της, δήλωσε υψηλόβαθμος βουλευτής στην Deutsche Welle στις 22 Ιανουαρίου.

Ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους έθεσε την ιδέα την περασμένη εβδομάδα, καθώς η Bundeswehr αγωνίζεται να βρει αρκετούς στρατιώτες εν μέσω απειλών από την Ρωσία. Η πρόταση έχει υποστήριξη από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του, καθώς και από τους Ελεύθερους Δημοκράτες (fdp) και την αντιπολίτευση Χριστιανοδημοκρατική Ένωση.

Ένας Ευρωπαϊκός στρατός: Το μέλος του fdp Marie-Agnes Strack-Zimmermann, Πρόεδρος της επιτροπής άμυνας του κοινοβουλίου, είπε ότι στρατιώτες του Γερμανικού στρατού θα μπορούσαν αρχικά να προέρχονται από άλλα έθνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και από χώρες που βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για ένταξη στην ΕΕ. Είπε ότι οι νομοθέτες πρέπει «να σκεφτούν λίγο πιο τολμηροί και μεγαλύτεροι και πιο Ευρωπαϊκοί».

Εργαζόμαστε ήδη προς τον στόχο να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό στρατό μακροπρόθεσμα. … [Εγώ] αν σκέφτεστε με ευρωπαϊκό τρόπο, δεν μπορεί πλέον να έχει σημασία τι εθνικότητα έχει ένας στρατιώτης σε αυτό το Ευρωπαϊκό πλαίσιο—Marie-Agnes Strack-Zimmerman.

Προετοιμασία για πόλεμο: Τον περασμένο μήνα, ο Πιστόριους είπε ότι η Γερμανία σκέφτεται να επαναφέρει τη στρατολογία και τόνισε ότι ο στρατός της πρέπει να είναι έτοιμος για πόλεμο εντός πέντε έως οκτώ ετών .

Η ώθηση για έναν ενιαίο Ευρωπαϊκό στρατό υπό την ηγεσία της Γερμανίας είναι μια τάση που παρακολουθούν στενά εδώ και δεκαετίες η Τρομπέτα και το προκάτοχό της περιοδικό, το Plain Truth. Το άνοιγμα της Bundeswehr σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες θα ήταν ένα σημαντικό βήμα για τη συγκρότηση αυτού του στρατού.

Δεν θα ανακάμψει η Γερμανία εάν δεν τα ξαναβρεί με την Ρωσία…

Η οικονομία της Γερμανίας παραμένει κολλημένη στη “ζώνη του λυκόφωτος μεταξύ ύφεσης και στασιμότητας”. Οι προσδοκίες για τους επόμενους μήνες είναι και πάλι απαισιόδοξες. Η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 0,3% το 2023 μ.Χ. και βρίσκεται σε τροχιά για την πρώτη διετή ύφεση, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, εν μέσω των επιπτώσεων του υψηλότερου ενεργειακού κόστους και της ασθενέστερης βιομηχανικής ζήτησης.

Η εξωτερική πολιτική της Γερμανίας αποδείχθηκε καταστροφική, γεγονός που έχει επιπτώσεις στην οικονομία της. Το Βερολίνο έχει αποκοπεί από τη φθηνή ρωσική ενέργεια. Την ίδια στιγμή, εκτός από τη βοήθεια που στέλνει στην Ουκρανία, η Γερμανία αυξάνει παράλληλα και τις στρατιωτικές της δαπάνες.

Η δε ενεργειακή μετάβαση, την οποία ευαγγελίζονταν οι Πράσινοι, αποδείχθηκε μη ρεαλιστική. Η βιομηχανία συρρικνώνεται, οι καταναλωτές υποφέρουν από την ακρίβεια, η χώρα στρατιωτικοποιείται, ενώ η τάση για λιτότητα εντείνεται.

Ο πληθωρισμός συνεχίζει να έχει αυξητικές τάσεις, οι εξαγωγές στην Κίνα κινούνται πτωτικά, το βιοτικό επίπεδο μειώνεται προκαλώντας εισοδηματική ανισότητα, με την χώρα να βιώνει μια πρωτόγνωρη αποβιομηχάνιση. Εσχάτως, ενέσκηψε και το μέτωπο των αγροτών που διαδηλώνουν σε ολόκληρη τη Γερμανία εις απάντηση της απόφασης της κυβέρνησης να καταργήσει σταδιακά τη φορολογική ελάφρυνση στο γεωργικό ντίζελ.

Επίθεση των Γερμανών εργοδοτών. Με βαρύτατες εκφράσεις και με πρωτοφανές -για τα χρονικά της Γερμανίας- ύφος, οι Γερμανοί βιομήχανοι επιτίθενται στην κυβέρνηση συνασπισμού και προσωπικά στον καγκελάριο Όλαφ Σολτς, καταλογίζοντάς του την καταστροφή της μεγαλύτερης οικονομίας στην Ευρωζώνη. Του καταλογίζουν ότι αποτυγχάνει σε όλους τους τομείς, εκφράζουν έλλειψη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και δυσαρέσκεια με τις πολιτικές του Βερολίνου, όπως αναφέρει η Bild.

Οι ενέργειες της γερμανικής κυβέρνησης, οι οποίες είναι επιζήμιες για την οικονομία, οδήγησαν σε κρίση εμπιστοσύνης προς τις αρχές, επισημαίνουν οι Γερμανοί επιχειρηματίες. Οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν πολυάριθμες προκλήσεις, όπως η υπερβολική γραφειοκρατία, οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές και οι ανεπαρκείς επενδύσεις, χωρίς να διαφαίνεται καμία θετική εξέλιξη.

Η μείωση των εξαγωγών, η δαπανηρή ενέργεια και η παραπαίουσα πράσινη μετάβαση έχουν συνδυαστεί για να σχηματίσουν μια “τέλεια καταιγίδα” για τη γερμανική οικονομία, οδηγώντας σε κρίση και τον γερμανικό κυβερνητικό συνασπισμό.

Σε πολιτικό επίπεδο, η οικονομική κρίση που βιώνει η Γερμανία έχει προκαλέσει πραγματικό πολιτικό σεισμό με το AfD (Εναλλακτική για την Γερμανία) να αναδεικνύεται σε δεύτερη δύναμη και τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού (SPD, Πράσινοι, FDP) να καταποντίζονται. Στην Γερμανία πολιτικοί αναλυτές αρχίζουν να βλέπουν με τρόμο την δημιουργία ενός σκηνικού που παραπέμπει σε… Βαϊμάρη.

Μπούμερανγκ για τη Γερμανία. Αναμφίβολα η Γερμανία είναι ο μεγάλος χαμένος της συνεχιζόμενης ουκρανικής κρίσης. Η αυτοκαταστροφική της ευθυγράμμιση με τις ΗΠΑ και τις άλλες χώρες της συλλογικής Δύσης στο μέτωπο κατά της Ρωσίας, της στέρησε το φθηνό φυσικό αέριο που την κατέστησε ηγέτιδα δύναμη στην Ευρώπη και τόνωσε την εξωστρέφεια της οικονομίας της. Η καταστροφή των αγωγών Nord Stream με το γνωστό sabotage ήταν ένα ακόμη καίριο πλήγμα για το Βερολίνο.

Συν τοις άλλοις, η Γερμανία είναι η δεύτερη μετά τις ΗΠΑ, ως προς την παροχή βοήθειας στην Ουκρανία, η οποία ανέρχεται σε πάνω από 30 δισ. δολάρια, δηλαδή μία πραγματική οικονομική αιμορραγία χωρίς κάποια ωφέλεια για τους Γερμανούς.

Έχοντας υιοθετήσει τις κυρώσεις των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας, η Γερμανία είναι πλέον αναγκασμένη να καταβάλει υψηλό τίμημα γι’ αυτή την απόφαση. Οι οικονομίες –όπως είναι ευνόητο– εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον ενεργειακό εφοδιασμό. Οι προσιτοί και σχετικά φθηνοί ενεργειακοί πόροι τονώνουν την ανταγωνιστικότητα ιδίως των χωρών που εξαρτώνται από τις εξαγωγές.

Οι Ευρωπαϊκές χώρες υιοθετώντας την πολιτική των κυρώσεων των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας, πληρώνουν υψηλό οικονομικό τίμημα γι’ αυτό το βήμα. Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας αποδείχτηκαν για διάφορους λόγους αναποτελεσματικές, αλλά αντανακλαστικά έχουν πλήξει τις Ευρωπαϊκές οικονομίες και ιδιαίτερα τη γερμανική. Οι ευσεβείς πόθοι της συλλογικής Δύσης απέτυχαν, γιατί οι κυρώσεις αποδίδουν όταν η χώρα-στόχος έχει μικρομεσαία οικονομία με χαμηλό βαθμό ανθεκτικότητας σε γεωπολιτικούς κραδασμούς.

Είναι απαραίτητο επίσης η χώρα-στόχος να έχει περιορισμένη πρόσβαση σε εναλλακτικούς διαύλους πληρωμής για τις διεθνείς συναλλαγές και περιορισμένο αριθμό συμμάχων. Πρέπει ακόμη να έχει περιορισμένα αποθέματα σκληρού νομίσματος ή χρυσού.

Όλες αυτές οι προϋποθέσεις δεν πληρούνταν στην περίπτωση της Ρωσίας. Ωστόσο, οι Γερμανοί πολιτικοί αγνόησαν αυτούς τους παράγοντες με την γερμανική οικονομία να πληρώνει το τίμημα. Χωρίς φθηνή ρωσική ενέργεια εκτροχιάστηκε η γερμανική “ατμομηχανή”.

Ο Σολτς το ξανασκέπτεται… Έντονο παρασκήνιο και μάχες με το βλέμμα στο μεταπολεμικό μέλλον της Ευρώπης κυριαρχεί στα άδυτα του ΝΑΤΟ, ως προς τον διάδοχο του γενικού γραμματέα Γενς Στόλτενμπεργκ.

Ο Γερμανός καγκελάριος μπλόκαρε την υποψηφιότητα της προέδρου της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για την συγκεκριμένη θέση, λόγω της εξαιρετικά επικριτικής στάσης που τηρεί απέναντι στην Ρωσία, αποκαλύπτει η εφημερίδα Die Welt. Ο Σολτς πιστεύει ότι αυτό θα μπορούσε να είναι ένα μειονέκτημα μακροπρόθεσμα μετά το τέλος του πολέμου. Την θεωρεί δηλαδή ακατάλληλη για την συγκεκριμένη θέση.

Ο Σολτς βλέπει την επόμενη μέρα να έρχεται και θέλει να μπορεί να ρίξει γέφυρες στη Ρωσία γιατί βλέπει το υψηλό κόστος. Στο πλαίσιο αυτό είναι απρόθυμος να στείλει πυραύλους Taurus στην Ουκρανία και επειδή δεν θέλει να προκαλέσει την Μόσχα, αλλά και επειδή δεν εμπιστεύεται τον Ζελένσκι και το καθεστώς του.

Η κατ’ ουσίαν άρνησή του να σταλούν οι Τaurus, δεν μπορεί να εξηγηθεί με τις τεχνικές λεπτομέρειες του πυραύλου και τις προφάσεις ότι η αποστολή του οπλικού συστήματος θα απαιτούσε την παρουσία γερμανικού στρατιωτικού προσωπικού στην Ουκρανία.

Ο Taurus είναι ένα όπλο που προορίζεται για εξαγωγές, αυτοί οι πύραυλοι τώρα βρίσκονται σε Νότια Κορέα και Ισπανία και τους χειρίζονται οι στρατιωτικοί από τις συγκεκριμένες χώρες, χωρίς Γερμανούς. Το ουκρανικό προσωπικό θα μπορούσε να μάθει πώς να διαχειρίζεται τους Taurus, μετά από μία εκπαίδευση που θα διαρκούσε μόλις τρεις έως τέσσερις μήνες.

Στην πραγματικότητα, ο Σολτς φοβάται μήπως οι Ουκρανοί χρησιμοποιήσουν πυραύλους Taurus όχι μόνο σε ουκρανικό έδαφος, αλλά και εναντίον στόχων στη Ρωσία, παρά τις επανειλημμένες διαβεβαιώσεις του Κιέβου στους δυτικούς εταίρους του, ότι δεν έχει τέτοιες προθέσεις. Ο καγκελάριος της Γερμανίας διεμήνυσε επιπρόσθετα, ότι η αποστολή Γερμανών στρατιωτών στην Ουκρανία είναι μια γραμμή που δεν πρόκειται να περάσει ποτέ.

Υψηλό κόστος ενέργειας (και) για την Γερμανία. Διαφαίνεται ότι ο Σολτς ανησυχώντας για το πολιτικό του μέλλον, αφουγκράζεται τη Γερμανική κοινωνία. Το αυξανόμενο κόστος της ενέργειας, το οποίο είναι ιδιαίτερα υψηλό στην Γερμανία, διαβρώνει την ευρωπαϊκή υποστήριξη για βοήθεια στην πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας κατά της Ρωσίας.

Όμως, δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος που οι Γερμανοί είναι πλέον απρόθυμοι να βοηθήσουν περαιτέρω την Ουκρανία στον πόλεμο, πολλώ δε μάλλον να εμπλακούν περισσότερο, αλλά και να συνεχιστούν οι δυτικές αντιρωσικές κυρώσεις.

Σε έρευνα κοινής γνώμης που πραγματοποίησε η Washington Post διαπιστώθηκε πως οι τιμές της ενέργειας δεν είναι το βασικό ζήτημα. Όπως διαπιστώνουν κι άλλες έρευνες, ενώ οι Γερμανοί υποστηρίζουν την Ουκρανία ενάντια στη ρωσική εισβολή, πιστεύουν ότι η Γερμανία έχει ήδη κάνει αρκετά.

Δύο παράγοντες επιδρούν επίσης σε αυτή την στάση: Η ιστορική μνήμη της γερμανικής επιθετικότητας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και η ανησυχία για το κόστος φιλοξενίας των προσφύγων. Και οι δύο λόγοι έχουν μεγαλύτερη σημασία στην Γερμανική κοινή γνώμη από τις τιμές της ενέργειας. Τα ανωτέρω στοιχεία επηρεάζουν ασφαλώς τον Γερμανό καγκελάριο στο να έχει μία διαφοροποιημένη στάση και ένα σχεδιασμό για ειρηνική διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης.

Καταληκτικά, είναι φανερό ότι για να ξαναγίνει η Γερμανία η ατμομηχανή της Ευρώπης πρέπει να προμηθεύεται απευθείας ενέργεια από τη Ρωσία, αντί να την εισάγει με κυκλικούς τρόπους μέσω τρίτων. Μια βιομηχανική χώρα χρειάζεται φθηνή ενέργεια, αναγκαία για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητά της.

 Η υιοθέτηση της πολιτικής των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, επέφερε υψηλό οικονομικό τίμημα για τις ευρωπαϊκές χώρες και ιδιαίτερα για την Γερμανία. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την άνοδο της Δεξιάς, φαίνεται πως αναγκάζει το Σολτς να επανακαθορίσει την πολιτική του (https://slpress.gr/diethni/den-tha-anakampsei-i-germania-ean-den-ta-xanavrei-me-ti-rosia/).

 

Η ηγεμονία στην Ευρώπη παίζεται στην Ουκρανία.

Την ενότητα της ΕΕ σε ότι αφορά τη στήριξη της Ουκρανίας θα επιδιώξουν να επιβεβαιώσουν την Παρασκευή 15 Μαρτίου σε μια τριμερή συνάντηση ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς και ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ και κυρίως να απαντήσουν έμμεσα στον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν διαβεβαιώνοντάς τον ότι δεν σκοπεύουν να ενταχθούν σε ενέργειες που θα μπορούσαν να απειλήσουν την ύπαρξη του ρωσικού κράτους και να ενεργοποιήσουν το πυρηνικό οπλοστάσιο της χώρας του.

Ο Μακρόν έχει κάνει ήδη ένα βήμα πίσω με την αναβολή για τρίτη φορά της επίσκεψής του στο Κίεβο, κάτι, που θα γίνει ίσως μετά την συνεννόηση των τριών, μάλλον για να συμβουλεύσει τον Ζελένσκι ότι είναι προτιμότερο να συνθηκολογήσει σε περιβάλλον Μπάιντεν, παρά σε περιβάλλον Τραμπ.

Όλες αυτές οι εξελίξεις δεν απομειώνουν την αξία της αναζήτησης της “αιτίας για τους λεονταρισμούς Μακρόν» κατά της Ρωσίας”. Η αναζήτηση είναι εύλογη σε μια Ευρώπη που οι λαοί της δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να πολεμήσουν, όπως άλλωστε και το ΝΑΤΟ αυτό καθεαυτό.

Ο Γιώργος Βενέτης έδωσε εξαιρετικές απαντήσεις, αφού προσπέρασε την διαχείριση εσωτερικών προβλημάτων (αγρότες κ.λ.π.) και το σενάριο της διεκδίκησης εκτάκτως λόγω πολεμικών συνθηκών τρίτης θητείας το 2027 μ.Χ. από τον Μακρόν, καταλήγει στο πιθανότερο συμπέρασμα που είναι «να θέσει κάποια όρια στις πολεμικές επιχειρήσεις» της Ρωσίας που περιλαμβάνουν την δυνατότητα να πάρουν την Οδησσό και από εκεί δια της Υπερδνειστερίας την Μολδαβία.

Αυτό είναι το πλέον σαφές συμπέρασμα που προκύπτει από μια λογική ανάλυση του στρατιωτικο-διπλωματικού πεδίου και προφανώς το συνυπογράφουμε από την πλευρά μας. Μάλιστα το συμπέρασμα ενισχύεται από την διευκρίνιση πως η άμεση γαλλική εμπλοκή θα συμβεί αν απειληθεί η Οδησσός και το Κίεβο.

Από την άλλη, όμως, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ επανέλαβε για πολλοστή φορά πως το Οργανισμός δεν πρόκειται να στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία και πως ο Γάλλος πρόεδρος πρέπει να διαβουλεύεται μαζί μας, διότι αν συγκροτηθεί μια ομάδα μελών που θα στείλουν στρατό αυτό θα επηρεάσει ολόκληρη τη συμμαχία.

Υποκρισία! Ο Υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας Ραντοσλάβ Σικόρσκι δήλωσε πρόσφατα ότι δυνάμεις του ΝΑΤΟ έχουν αναπτυχθεί στην Ουκρανία. Τα στρατεύματα που εστάλησαν δεν έχουν σκοπό να εμπλακούν άμεσα σε μάχη μαζί με τις ουκρανικές δυνάμεις, αλλά λειτουργούν ως εκπαιδευτές στη χρήση δυτικού εξοπλισμού.

Πάντως, ακόμη και η συμπλέουσα με τη Γαλλία Πολωνία, διαβεβαίωσε πως δεν πρόκειται να στείλει στρατιώτες της στην Ουκρανία ούτε για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Πάντως, το βέβαιο είναι ότι νατοϊκοί “εθελοντές” βρίσκονται στο ουκρανικό έδαφος.

Το τρίγωνο Γαλλία-Γερμανία-Ουκρανία. Το ερώτημα όμως παραμένει, γιατί ο Μακρόν δεν αναφέρεται σε τεχνική στήριξη, αλλά σε μάχιμα στρατεύματα. Γιατί λοιπόν ο Ευρωπαϊστής Μακρόν έχει ανέβει στα κάγκελα; Φοβάται την οριστικοποίηση της αμερικανικής αποχής με την έλευση Τραμπ;

Ή μήπως την θέλει; Και γιατί; Σε καμία περίπτωση απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δεν μπορούν παρά να παραμείνουν στο επίπεδο της δημιουργικής ανάλυσης. Εμείς εδώ θα αποτολμήσουμε υπό το πρίσμα μιας πιο μακροϊστορικής προσέγγισης να διερευνήσουμε τα μεταφυσικά κίνητρα που διαπερνούν το σώμα της Ιστορίας…

Παρίσι και Λονδίνο έχουν αντιληφθεί σαφώς και πλήρως ότι το Βερολίνο εκμεταλλεύεται: Πρώτον, τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία για να επανεξοπλιστεί η Γερμανία (ακόμη και με πυρηνικά) με ύποπτους πολιτικούς στόχους. Δεύτερον, τις οικονομικές και εσωτερικές αδυναμίες των ΗΠΑ για να τις υποκαταστήσει σταδιακά στο Ευρωπαϊκό σκέλος του ΝΑΤΟ.

Τρίτον, διαφοροποιείται – παρά την αντιρωσική ρητορική – από τους άλλους δυτικούς κρατώντας μια “νηφάλια” στάση έναντι της Μόσχας για μελλοντική εξαργύρωση. Είναι πια τόσες πολλές οι ενδείξεις πως στο ουκρανικό μέτωπο παίζεται η ηγεσία της Ευρώπης, χωρίς να αποκλείεται όπως συχνά έχουμε επισημάνει και η διάσπαση της.

Προφανώς, ο Σολτς αντιλαμβάνεται ότι έχει μείνει πίσω και Βρετανία-Γαλλία έχουν προβάδισμα στο Ουκρανικό και στα ασύμμετρα περιφερειακά ζητήματα που αυτό έχει ανοίξει. Γι’ αυτό και σκληραίνει τη στάση του. Πρώτον, έκοψε την Γερμανίδα “γερακίνα” Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν από την διεκδίκηση της Γενικής Γραμματείας του ΝΑΤΟ, επειδή στη μεταπολεμική φάση δεν θα είχε την αρμόζουσα για τα γερμανικά συμφέροντα ευελιξία.

Δεύτερον, δεν δίνει τους βαλλιστικούς πυραύλους ακριβείας Taurus ώστε αφ’ ενός να αποφευχθεί να πληγεί ρωσικό έδαφος από γερμανικά όπλα, αφ’ ετέρου να μην χρειαστεί Γερμανοί ειδικοί να μεταβούν στην Ουκρανία για τους λειτουργήσουν, καθώς και η Γερμανία δεν σκοπεύει να εμπλακεί στον πόλεμο. Θέση με την οποία συμφωνεί η Γερμανική κοινή γνώμη και η οποία ενισχύθηκε από τη ρωσική διαρροή της υποκλαπείσας συζήτησης ανώτερων Γερμανών στρατιωτικών για την καταστροφή της γέφυρας του Κερτς με Taurus.

Στο μεταξύ η γερμανική βιομηχανία δουλεύει στο φουλ για να εξάγει πυρομαχικά στην Ουκρανία, ετοιμάζει εργοστάσιο παραγωγής μέσα στην Ουκρανία και γενικά μέσω της συνολικής βοήθειας ελπίζει σε κρίσιμο ρόλο για τη μεταπολεμική ανασυγκρότηση της χώρας που απαιτεί ένα τρισεκατομμύριο δολάρια… Σημειωτέον ότι το 2% του ΑΕΠ που απαιτεί το ΝΑΤΟ για αμυντικές δαπάνες – φέτος που δεν έχει Τραμπ – δύσκολα θα το ικανοποιήσει λόγω των γνωστών δημοσιονομικών προβλημάτων.

Τρίτον, τέλος, ο Σολτς όπου βρεθεί κι όπου σταθεί τονίζει ότι θέλει την ειρήνη και πως δεν πρόκειται να πάνε Γερμανοί στρατιωτικοί να πολεμήσουν στην Ουκρανία, αντίθετα “κάρφωσε” κυριολεκτικά τους Αγγλογάλλους ότι έχουν στρατιωτικούς στην Ουκρανία για τον έλεγχο στόχων, γεγονός που έκανε έξαλλο το Λονδίνο.

Το Παρίσι δεν γκρίνιαξε ιδιαίτερα φανερά, γιατί ως γνωστόν πριν λίγες εβδομάδες οι Ρώσοι είχαν αποκαλύψει πως κατάστρεψαν το αρχηγείο Γάλλων εθελοντών με πυραυλική επίθεση ακριβείας που είχε αποτέλεσμα τον θάνατο 60 λεγεωνάριων και 20 τραυματιών…

Χαζός ο Μακρόν ή παίζει καραμπόλες; Ο Ευρωπαϊστής Μακρόν ξέρει πολύ καλά ότι πίσω από την άρνηση του Βερολίνου σε κάθε πρότασή του για την αυτονόμηση της Ευρώπης κρύβεται η εμμονή της Γερμανίας να αποφύγει θεσμικούς καταναγκασμούς που θα περιορίζουν τα πλεονεκτήματά της (αντικοινοτικά πλεονάσματα, χρηματοδοτικά πλεονεκτήματα, επιβολή κανονισμών κ.λ,π.) και κυρίως την δυνατότητά της να υπαγορεύει πολιτική στην ΕΕ.

Το Βερολίνο αρνείται πεισματικά την έκδοση κοινού χρέους για την αμυντική αυτοτέλεια της Ένωσης. Το είπε έμμεσα ο αναλυτής του ινστιτούτου IFO Μαρσέλ Σχλέπερ στα ΝΕΑ (9-10/3): η ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας προϋποθέτει τη δημιουργία δημοσιονομικού χώρου από τις κυβερνήσεις των κρατών, ειδικά όσων οι κοινωνικές δαπάνες είναι πλέον στο 30% του ΑΕΠ…

Ο Μακρόν θα κάνει ότι χρειαστεί ώστε η Γαλλία να μη χάσει από το Βερολίνο του στρατιωτικό της πλεονέκτημα, όπως συνέβη στο πεδίο της οικονομίας με αποτέλεσμα η Γερμανία να επιβληθεί στην Ευρώπη.

Στην θέση αυτή ο Μακρόν έχει επίσης το Λονδίνο στο πλευρό του με το οποίο είναι σε συνεχή συνεννόηση. Γι’ αυτό θα επιδιώξουν επί του πεδίου να λάβουν στρατηγικές θέσεις έναντι του Βερολίνου, εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του Βερολίνου να αναλάβει στρατιωτική δράση εκτός ΝΑΤΟ.

Η Υπερδνειστερία, η Μολδαβία και ως εκ τούτου η Ρουμανία είναι το νέο πεδίο που αρχίζει να ενεργοποιείται στη “μεγάλη σκακιέρα”. Ήδη οι Γάλλοι είναι στην Ρουμανία, ενώ πρόσφατα ο Μακρόν υπέγραψε ευρεία συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με την Πρόεδρο της Μολδαβίας Μάγια Σαντού και συμβάσεις προμήθειας όπλων και εκπαίδευσης.

Είναι σαφές ότι η Ευρώπη δεν πρόκειται να τα χαλάσει με την Ρωσία. Όμως, ο Μακρόν δεν θέλει μετά τον τερματισμό του πολέμου μια συμφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας αλά Μάλτα με την Ευρώπη απούσα. Ο Μακρόν θέλει να είναι αυτός που θα διαπραγματευτεί με την Ρωσία ένα πλαίσιο Ευρω-Ρωσικής ασφάλειας. Αν το πετύχει θα έχει ταυτόχρονα βάλει και το Βερολίνο στην θέση του. (https://slpress.gr/diethni/i-igemonia-stin-evropi-paizetai-stin-oukrania/).

Γερμανία… υπό κατάρρευση - SOS για οικονομία, έκκληση Lindner (ΥΠΟΙΚ) για μέτρα λιτότητας. Πράσινοι και οι Σοσιαλδημοκράτες αντιτίθενται σθεναρά στο να περικόψουν τις δαπάνες φοβούμενοι για τις εκλογικές τους επιδόσεις.

Σαφή προειδοποίηση στην Γερμανική κυβέρνηση ότι τα δημοσιονομικά μεγέθη της Γερμανικής οικονομίας σύντομα θα είναι εκτός κάθε ελέγχου απευθύνει - για ακόμα μια φορά - ο Υπουργός Οικονομικών, Christian Lindner, ο οποίος ζητά να υπάρξει εσπευσμένα αλλαγή πορείας ως προς την κυβερνητική πολιτική και να εφαρμοστούν μέτρα λιτότητας.

Παρά τις προειδοποιήσεις αυτές, η διαμάχη σχετικά με τις δαπάνες αναμένεται να κλιμακωθεί εντός της γερμανικής κυβέρνησης το επόμενο διάστημα, με τα ελλείμματα στον προϋπολογισμό να εκτιμάται πως θα αποτελέσουν πεδίο… μάχης ανάμεσα στα μέρη του τριμερούς κυβερνητικού συνασπισμού υπό τον Olaf Scholz.

Προϋπολογισμός 2025 μ.Χ. Με τις διαπραγματεύσεις για τον για τον προϋπολογισμό του 2025 να έχουν ήδη αρχίσει, είναι προφανές ότι διακυβεύονται πολλά. Ωστόσο, η εικόνα περιπλέκεται ακόμα περισσότερο μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Γερμανίας ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να μεταφέρει τα 60 δισεκατομμύρια ευρώ που προορίζονταν για την αντιμετώπιση της κρίσης του κορωνοϊού, σε άλλους τομείς του προϋπολογισμού. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η κίνηση αυτή ήταν αντισυνταγματική.

Έκτοτε, η κυβέρνηση βρίσκεται σε κατάσταση κρίσης και προσπαθεί να περικόψει δαπάνες από τον προϋπολογισμό σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένου και του αγροτικού που προκάλεσε τις πρόσφατες μαζικές κινητοποιήσεις των αγροτών.

Απόγνωση. Ο Lindner, το κόμμα του οποίου – το FDP – υφίσταται μεγάλες απώλειες στις δημοσκοπήσεις, επιθυμεί απεγνωσμένα να πάρει αποστάσεις από τους κυβερνητικούς του εταίρους, προκειμένου να σώσει το φιλελεύθερο κόμμα του από μια επικείμενη εκλογική καταστροφή.

Για αυτό το λόγο και ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ υποστηρίζει ότι η οικονομική εικόνα που αντιμετωπίζει η Γερμανία είναι τρομερή και προειδοποιεί ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια εάν δεν ληφθούν μέτρα για τον περιορισμό των δαπανών.

Το δυσμενές σενάριο. «Σε ένα δυσμενές σενάριο, τα αυξανόμενα ελλείμματα χρηματοδότησης θα οδηγήσουν σε αύξηση του χρέους σε σχέση με την οικονομική παραγωγή σε περίπου 345% μακροπρόθεσμα», αναφέρει η σχετική έκθεση Βιωσιμότητας που δημοσίευσε πρόσφατα το γραφείο του.

«Σε ένα ευνοϊκό σενάριο, το ποσοστό αυτό θα αυξηθεί σε περίπου 140% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος έως το 2070 μ.Χ.» επισημαίνεται στην έκθεση. Σύμφωνα με την νομοθεσία της ΕΕ, η Γερμανία έχει περιορίσει τα επίπεδα χρέους της στο 60% της οικονομικής παραγωγής, κάτι που απαιτεί δραματική περικοπή δαπανών.

Γερασμένος πληθυσμός. Ωστόσο, ένας κρίσιμος παράγοντας είναι ο ταχέως γερασμένος πληθυσμός της Γερμανίας, με μια έκρηξη χρέους να διαφαίνεται στον ορίζοντα καθώς όλο και περισσότεροι πολίτες οδεύουν προς την σύνταξη, ενώ τα φορολογικά έσοδα συρρικνώνονται και το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας αυξάνεται - εν μέρει λόγω του εκρηκτικού μεταναστευτικού πληθυσμού της χώρας.

Οι εταίροι του Lindner, οι Πράσινοι και οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) αντιτίθενται σθεναρά στο να περικόψουν περαιτέρω τις δαπάνες, καθώς εκτιμούν ότι αυτό θα βλάψουν τις εκλογικές τους πιθανότητες και προοπτικές.

Στην πραγματικότητα, ο υπουργός Εργασίας Hubertus Heil πιέζει για ένα νέο πακέτο συντάξεων που θα προσθέσει δισεκατομμύρια στο χρέος της χώρας, το οποίο σημειωτέον υποστηρίζει και ο Lindner. Οι δημοσκοπήσεις. Σύμφωνα με την πρόσφατη δημοσκόπηση της INSA, πρώτη δύναμη αυτή την στιγμή στην Γερμανία αναδεικνύεται η Ένωση των Χριστιανοδημοκρατών/Χριστιανοκοινωνιστών, η οποία λαμβάνει το 30% των ψήφων και ακολουθεί η Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) με  21%.

Τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού έπονται με τους Σοσιαλδημοκράτες του Scholz να είναι στο 15%, τους Πράσινους στο 12% και τους Φιλελεύθερους του FDP στο όριο του 5% (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/727429/germania-ypo-katarrefsi-sos-gia-oikonomia-ekklisi-lindner-ypoik-gia-metra-litotitas).

Το τέλος του «αριστερού» αφηγήματος που δημιούργησε το Ψευτορωμαίϊκο σε αντιστάθμιση προς τον Πατριωτισμό... Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 μ.Χ., στην Γαλλία, αναπτύχθηκε ένα ρεύμα που είχε μεγάλη απήχηση στα ΜΜΕ και αναφερόταν στο τέλος των «μεγάλων αφηγήσεων». Όμως οι «μεγάλες αφηγήσεις» όχι μόνο δεν έχουν εξαφανιστεί, αλλά παραμένουν ακλόνητες.

Μάλιστα, ορισμένες έχουν ανακτήσει δυνάμεις, όπως, για παράδειγμα, ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός (όχι μόνο ο ισλαμικός, ας σκεφτούμε την Ινδία του Μόντι, τους Ευαγγελιστές στις ΗΠΑ, καθώς και τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό σε χώρες της Νότιας Αμερικής).

Επιπλέον βρισκόμαστε στην παρουσία μιας νέας αφήγησης που ξεπερνά όλες τις «μεγάλες αφηγήσεις» και γίνεται κυρίαρχη ιδεολογία ως δογματική προπέτεια που αναφέρεται στον αναγκαίο και διαρκή πόλεμο και αποτελεί μια αφήγηση που θέτει υπό αμφισβήτηση την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας συνολικά. Ουσιαστικά, το μόνο «μεγάλο αφήγημα» που αμφισβητήθηκε πραγματικά ήταν αυτό που εξέφραζε το εργατικό και αριστερό κίνημα με την ευρεία έννοιά του.

Το αφήγημα της εργατικής τάξης, το οποίο προέκυπτε από τους αγώνες της Αριστεράς στα μεγάλα εργοστάσια, από τις συγκρούσεις με τις καπιταλιστικές διακηρυγμένες αρχές, το οποίο όμως άδειασε γρήγορα και κάηκε σαν τα Ρωμαϊκά κεριά.

Έτσι, λοιπόν, για να δημιουργηθεί τώρα πια μια νέα «μεγάλη αφήγηση» της Αριστεράς απαιτούνται να υπάρξουν προϋποθέσεις και διατυπώσεις οι οποίες δεν θα είναι αυθαίρετες, δοξαστικές και υποθετικές, αλλά θα έχουν αξιώσεις εγκυρότητας και θα πλειοδοτούν στην κατάφαση της ορμής για αλλαγή και για μια νέα προοπτική.

Σήμερα στο αριστερό αφήγημα φαίνεται ότι έχει ξεπεραστεί η ταξική ταυτότητα, η οποία αντικαταστάθηκε από άλλες ταυτότητες (έμφυλη ταυτότητα, ταυτότητες ανεξάρτητης αυτο-αντίληψης ή κοινωνικής διαντίδρασης G.H. Mead κ.λπ.).

Ως εκ τούτου δεν μπορεί πλέον η ταξική ταυτότητα να αποτελεί το κέντρο των αξιών της δυνατής κατανόησης του αναστοχασμού της αριστερής αφήγησης. Εξάλλου, το θέμα της τάξης ως ταυτότητας που ενεργοποιείτο στο παρελθόν σε πολιτικές συγκρούσεις κρίνεται ως αμφιλεγόμενο από τη χρηστική συναφειακή συγκυριακή Αριστερά.

Γιατί κάποιοι θεωρητικοί της Αριστεράς με την «αναθεωρησιμότητα» της σκέψη τους υποστηρίζουν ότι δεν μπορούμε να βασιστούμε σε μια ταξική ταυτότητα, αλλά μόνο σε μια σύγκλιση διαφορετικών κοινωνικών αιτημάτων που εκφράζουν πολλές ταυτότητες και οι οποίες διαμορφώνουν αλληλοεπιδράσεις ικανές να συνθέσουν κατηγορίες αντιθέσεων και να αντιπαλέψουν τον πολιτικό εχθρό.

Ο Γιούργκεν Χάμπερμας τόνιζε ότι λόγω της αποικιοποίησης «βιόκοσμου» οι ταξικοί αγώνες δεν μπορούν να παίξουν κάποιο σοβαρό ρόλο. Το επίκεντρο της αριστερής πολιτικής άλλαξε τη δεκαετία του 1.960 μ.Χ., θα μας πει ο Ρίτσαρντ Ρόρτι. Η Αριστερά έπαψε να είναι πολιτική -θα τονίσει ο Ρόρτι- και αντ’ αυτού έγινε πολιτιστικό κίνημα.

Η επικρατούσα άποψη της «μεταρρυθμιστικής/ριζοσπαστικής Αριστεράς» -πάντα κατά τον Ρόρτι - ήταν ότι δεν μπορούσε πλέον (η Αριστερά) να προωθήσει την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη εντός του συστήματος.

Έτσι, η Αριστερά στράφηκε στην πολιτισμική θεωρία. Έγραφε, λοιπόν, ο Ρόρτι: «Υπάρχει μια σκοτεινή πλευρά στην ιστορία της επιτυχίας που διέγραψε η πολιτιστική Αριστερά μετά τη δεκαετία του ’60 μ.Χ.».

Τι επετεύχθη, λοιπόν, σύμφωνα με τον Ρόρτι: «Την ίδια περίοδο κατά την οποία ο κοινωνικά αποδεκτός σωβινισμός μειώθηκε, αυξήθηκαν παράλληλα η οικονομική ανισότητα και η οικονομική ανασφάλεια. Είναι σαν να μην μπορούσε η Αριστερά να χειριστεί περισσότερες από μία πρωτοβουλίες εγκαταλείποντας τους αγώνες της οικονομικής ισότητας και της προστασίας των εργατικών σχέσεων. Συμβιβάστηκε με τα νέα δεδομένα του χρήματος και τη διεθνοποιημένη αγορά».

Η ανησυχία, βέβαια, του Ρόρτι δεν ήταν ότι η Αριστερά ενδιαφερόταν υπερβολικά για τις φυλετικές σχέσεις ή τις διακρίσεις (έτσι και αλλιώς θα έπρεπε να ενδιαφέρεται), αλλά μας προειδοποίησε ότι η «μεταρρυθμιστική/ριζοσπαστική Αριστερά» έπαψε να κάνει τη σκληρή δουλειά της δημοκρατικής πολιτικής και να αντιστέκεται σε επιλογές οικονομικών πολιτικών.

Τόνιζε, μάλιστα, ότι υποχώρησε για να κερδίσει στον ακαδημαϊκό χώρο, θεμελιώνοντας νέες θεωρίες κοινωνιολογικού ενδιαφέροντος, μένοντας όμως έτσι μακριά από το συγκεκριμένο πολιτικό της ενδιαφέρον. Και όλο αυτό μελλοντικά θα αποδειχτεί, όπως ο Ρόρτι υποστήριζε, καταστροφικό για τη «μεταρρυθμιστική Αριστερά».

Στο ερώτημα «πώς» θα υπάρξει σήμερα αγωνιστικότητα συναντάμε διαφορετικές αριστερές προσεγγίσεις. Εκείνων που δίνουν προτεραιότητα στην κοινωνική σύγκρουση και την «εξέγερση» με καθαρά ταξικά κίνητρα, και εκείνων που πιστεύουν ότι οι συναθροίσεις κινημάτων ως πρωταρχικοί φορείς μπορούν να αποδώσουν σημαντικό ρόλο στα πολιτικά κόμματα της Αριστεράς για την κατάκτηση της εξουσίας, με μετριασμένη όμως αγωνιστική προσπάθεια. Εκείνο που προκύπτει, βέβαια, είναι αν κρίνεται αναγκαίο να ενώνονται πολιτικο-κοινωνικές δυνάμεις ενάντια στο σύστημα χωρίς να διαθέτουν κοινές «ταυτοτικές» προϋποθέσεις.

Στην παρούσα φάση θα μπορούσαμε να θυμηθούμε όσα έλεγε ο Μαρξ, στη «18^η Μπρυμαίρ: «Οι ταξικοί αγωνιστές δημιουργούν περιστάσεις ιστορικής δράσης που επιλέγουν οι ίδιοι όχι με αυθαίρετο τρόπο, αλλά κάτω από συνθήκες που βρίσκονται μπροστά τους και οι οποίες (συνθήκες) είναι καθορισμένες από τα τρέχοντα γεγονότα και από την παράδοση» (Κ. Μαρξ 1.852 μ.Χ.). Με την λέξη «γεγονότα» εννοείται εδώ η κοινωνικοοικονομική δομή και με τη λέξη «παράδοση» εννοείται όλο το σύνολο των ιδεολογιών, της κοινής λογικής και της κοινωνικής φαντασίας.

Μια νέα αφήγηση του αριστερού κινήματος θα πρέπει πρώτα να ερμηνεύσει το «αλλά» του Μαρξ. Δηλαδή την πιθανή σύνδεση της υποκειμενικής βούλησης και των αντικειμενικών συνθηκών που υπάρχουν σε μια συγκεκριμένη ιστορική φάση, και κάτω από μια συγκεκριμένη κατάσταση. Αυτή η σχέση (βούληση/αντικειμενικές συνθήκες/ιστορική στιγμή) υποδηλώνει τις αξιώσεις αλήθειας της πολιτικής δυνατής κατανόησης.

Έτσι μόνο μπορεί να καταφύγει η Αριστερά σ’ ένα ρυθμιστικό σχέδιο, σ’ έναν πυρήνα αξιών και ηθικών κρίσεων που θα καθοδηγεί την καθημερινή πολιτική δράση. Ένα άλλο στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη, για το περιεχόμενο μιας «μεγάλης» αριστερής «αφήγησης» χωρίς αυθαίρετες κατασκευές, είναι η σχέση με το πρωταρχικό αντικείμενο της πολιτικής. Δηλαδή να απαλειφθεί ο κίνδυνος μετατροπής της πολιτικής πρότασης σε καθαρή αντιπαράθεση εναλλακτικών «αφηγημάτων» με υποθετικές αληθοφάνειες.

Γιατί μόνο όταν μεταμορφώνεται μια αφήγηση σε οικουμενική θεμελίωση μπορεί να γίνει «μεγάλη αφήγηση» και να είναι πολιτικά αποτελεσματική. Για να το πούμε και αλλιώς, η ριζοσπαστική/μεταρρυθμιστική Αριστερά κάτω από τις νέες πιέσεις της εποχής συστράφηκε, διχάστηκε και μετατέθηκε στο ομοίωμα μιας μη συμπίπτουσας Αριστεράς, προς το όραμα της αρχικής της εικόνας.

Εισήλθε στην διάθλαση και έφυγε από το κέντρο της, κινούμενη διαγωνίως, ταυτιζόμενη δε με ένα νέο είδωλο ενός αριστεροφιλελεύθερου μέλλοντος, χάνοντας έτσι το κέντρο της. Σήμερα η ανανεωτική ριζοσπαστική Αριστερά θέτει ζητήματα τα οποία δεν αντιμετωπίζονται συγκρουσιακά, αλλά στο επίπεδο συνεργασίας μεταξύ κεφαλαίου και κράτους με μηχανισμούς κοινωνικού συντονισμού που ανήκουν στο πεδίο της κοινωνικής ενσωμάτωσης.

Να γιατί η «αριστερή αφήγηση» προχωρεί στην αφασία της εποχής με τους οραματικούς συμβιβαστικούς σπασμούς και τις επιταχυνόμενες συμφωνίες και όχι με τους συγκρουσιακούς αναβαθμούς (https://www.pirinoslogios.com/post/%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%8D-%CE%B1%CF%86%CE%B7%CE%B3%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CF%88%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CF%8A%CE%BA%CE%BF-%CF%83%CE%B5-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B8%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%89).

Σαρώνει το AfD στην Γερμανία – «Επιχείρηση» τρομοκρατίας στη Θουριγγία, ποιοι επικαλούνται τον Hitler. Ο Adolf Hitler μπόρεσε αρχικά να ανέλθει στην εξουσία μέσα από τις εκλογές πρώτα στο Ανατολικό κρατίδιο της Θουριγγίας και αργότερα σε εθνικό επίπεδο.

Σχεδόν 35 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, ένα «οδοντωτό» πολιτικό σχίσμα διατρέχει την χώρα, ιχνηλατώντας τα πρώην σύνορα μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας, παρατηρεί σε ανάλυσή του το Politico.

Στην Ανατολική πλευρά του χάσματος, το κόμμα Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) διογκώνεται παρά τον αυξανόμενο ριζοσπαστισμό του και τις επίμονες προειδοποιήσεις από τους κυρίαρχους ηγέτες ότι είναι ένα εξτρεμιστικό, ακόμη και ναζιστικό, κόμμα.

Εν όψει τριών πολιτειακών εκλογών σε όλη την Ανατολική Γερμανία τον Σεπτέμβριο - συμπεριλαμβανομένης της Σαξονίας και της Θουριγγίας αυτήν την Κυριακή - το άλλοτε περιθωριακό κόμμα έρχεται πρώτο ή σχεδόν πρώτο σε όλες τις αναμετρήσεις.

Αυτή η επιτυχία οφείλεται στις ολοένα και πιο βαθιές ρίζες του κόμματος σε μικρές πόλεις στα ανατολικά, όπως η Großschirma. Το γεγονός ότι τόσοι πολλοί ψηφοφόροι στην Ανατολική Γερμανία αγκαλιάζουν ολοένα και περισσότερο την ακροδεξιά δείχνει το βασικό ζήτημα που κρύβεται πίσω από το χάσμα: μια έντονη απώλεια εμπιστοσύνης στα κυρίαρχα κόμματα, τους θεσμούς και τα μέσα ενημέρωσης.

Μόνο στο κρατίδιο της Σαξονίας, μόνο το 41% των ανθρώπων είναι ικανοποιημένοι με την λειτουργία της δημοκρατίας τους, σύμφωνα με έρευνα που ανατέθηκε από την κυβέρνηση της πολιτείας. Μόνο ένας στους δέκα ανθρώπους είπε ότι εμπιστεύεται τα πολιτικά κόμματα και μόνο το 15% είπε ότι εμπιστεύεται τα μέσα ενημέρωσης.

Εδραιώνεται το AfD. Το AfD, ενώ υποθάλπει επίμονα αυτή την δυσπιστία, έχει μπει στο κενό, εδραιώνεται όλο και περισσότερο στην κοινωνία της Ανατολικής Γερμανίας στο πιο τοπικό επίπεδο. Για το AfD, όλα είναι μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής: Άρχισε κερδίζοντας σε δήμους και πολιτειακά κοινοβούλια σε όλη την ανατολή.

Αυτή η κυριαρχία, σύμφωνα με τη σκέψη, θα εδραιώσει το κόμμα παρά τον εξτρεμισμό του, επιτρέποντάς του μια μέρα να επεκταθεί στα υψηλότερα επίπεδα της εθνικής διακυβέρνησης. Φιγούρες όπως ο Rolf Weigand είναι κρίσιμες για αυτήν την στρατηγική.

Τον Μάρτιο, ο Weigand κέρδισε σχεδόν το 60% των ψήφων σε εκλογές για τον δήμαρχο της Großschirma έναντι δύο άλλων κεντρώων υποψηφίων. Λόγω τεχνικού χαρακτήρα, η ψηφοφορία ακυρώθηκε, αναγκάζοντας τον Weigand να είναι υποψήφιος ξανά αυτήν την Κυριακή. Αυτή την φορά, τρέχει χωρίς αντίπαλο.

Πολεμούν το AfD οι αρχές. Η αύξηση της υποστήριξης για το AfD έρχεται παρά το γεγονός ότι οι εγχώριες αρχές πληροφοριών σε κρατικό επίπεδο έχουν ταξινομήσει τα τοπικά παραρτήματα του κόμματος τόσο στη Σαξονία όσο και στη Θουριγγία ως εξτρεμιστικές οργανώσεις που στοχεύουν να υπονομεύσουν τη γερμανική δημοκρατία.

Αλλά σε πόλεις όπως η Großschirma, το AfD είναι ήδη σχεδόν ένα κοινό γεγονός. Στην επέτειο της πυροσβεστικής, οι πολίτες - ακόμη και αυτοί που δεν υποστηρίζουν το κόμμα του - επαίνεσαν τον δήμαρχο. Ο Weigand, κάποια στιγμή, απευθύνθηκε στο πλήθος.

«Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πολύ που ήσασταν πάντα μαζί τόσο καλά, που υποστηρίζετε ο ένας τον άλλον, που ήρθατε πραγματικά μαζί ως ένα», είπε, κερδίζοντας ένα ενθουσιώδες χειροκρότημα όταν ολοκλήρωσε.

Το τείχος προστασίας καταρρέει. Οι ηγέτες των κυρίαρχων κομμάτων της Γερμανίας έχουν επίγνωση του γεγονότος ότι ο Adolf Hitler μπόρεσε αρχικά να ανέλθει στην εξουσία στις κάλπες — και ότι οι συντηρητικοί στη συνέχεια βοήθησαν στην εδραίωση των Ναζί συμμετέχοντας σε κυβερνήσεις συνασπισμού μαζί τους, πρώτα στο ανατολικό κρατίδιο της Θουριγγίας και αργότερα σε εθνικό επίπεδο.

Προκειμένου να αποφευχθεί η επανάληψη αυτής της ιστορίας, τα κυρίαρχα κόμματα ορκίζονται τώρα ότι θα διατηρήσουν ένα Brandmauer, ή τείχος προστασίας, γύρω από το AfD, αρνούμενοι να τους συμπεριλάβουν σε κυβερνήσεις συνασπισμού — ή, εν προκειμένω, να συνεργαστούν με το κόμμα για τη θέσπιση οποιουδήποτε είδους της νομοθεσίας.

Οι ηγέτες του AfD, ωστόσο, σκοπεύουν να γκρεμίσουν το τείχος προστασίας καθιστώντας αδύνατη την αποφυγή συνεργασίας με το κόμμα σε μικρές πόλεις. Αν οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι χρειαστεί να συνεργαστούν με το AfD για να κάνουν πράγματα τόσο καθημερινά όπως η επισκευή δρόμων και σχολείων, η σκέψη τους είναι ότι τα κυρίαρχα κόμματα θα αναγκαστούν μια μέρα να συνεργαστούν με το κόμμα σε πιο κρίσιμα ζητήματα πολιτικής.

«Εάν οι άνθρωποι έρθουν σε άμεση επαφή με το AfD στην τοπική αυτοδιοίκηση, έρθουν σε επαφή και επίσης αναγνωρίσουν ότι εκεί γίνονται ρεαλιστικές πολιτικές, τότε αυτό είναι φυσικά μια προέλευση ή μια πιθανή αρχή για συνεργασία σε άλλα επίπεδα», δήλωσε ο Torben Braga, μέλος του AfD και βουλευτής στην Θουριγγία, που θεωρείται ένας από τους κύριους στρατηγούς του κόμματος στην Ανατολική Γερμανία.

Λόγω της δημοτικότητας του AfD στην τοπική πολιτική στα Ανατολικά, το τείχος προστασίας έχει ήδη από πολλές απόψεις πέσει. Μεταξύ 2019 μ.Χ. και 2023 μ.Χ., υπήρξαν περισσότερες από 120 περιπτώσεις συνεργασίας στην τοπική αυτοδιοίκηση μεταξύ του AfD και των κυρίαρχων κομμάτων, πιο συχνά με το CDU, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε από το προοδευτικό Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ.

Παραδείγματα αυτής της συνεργασίας περιλαμβάνουν μια περίπτωση στην Σαξονία όπου τα κυρίαρχα κόμματα σε ένα δημοτικό συμβούλιο υποστήριξαν μια πρόταση της AfD για την απαγόρευση της χρήσης ουδέτερης ως προς το φύλο γλώσσας στην διαφήμιση για το θέατρο της πόλης.

Σε μια άλλη περίπτωση στην Θουριγγία, τα κύρια κόμματα υποστήριξαν μια πρόταση του AfD για ψηφοφορία για την απόλυση ενός αριστερού δημάρχου. Η αποδυνάμωση της αντίστασης. Πολλοί ντόπιοι λένε ότι, παρά την θετική εικόνα που προβάλλουν πολλοί πολιτικοί του AfD της μικρής πόλης, η πολιτική στην περιοχή γίνεται όλο και πιο ωμή από την άνοδο του κόμματος.

Υπάρχουν πιο έντονα παραδείγματα του ολοένα και πιο τεταμένου πολιτικού κλίματος. Ο Dirk Neubauer, ένας ανεξάρτητος που υπηρέτησε ως επίτροπος της κομητείας στην οποία ανήκει η Großschirma, ήταν επί μακρόν ένας από τους πιο σκληρούς επικριτές του AfD στην περιοχή.

«Είμαστε πραγματικά σε ένα πολύ επικίνδυνο μονοπάτι εδώ», είπε σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα μετά την ισχυρή απόδοση του AfD στην Σαξονία στις ευρωεκλογές του Ιουνίου. «Δεν ξαναγράφουμε ιστορία, επαναλαμβάνουμε την ιστορία».

Όμως τον Ιούλιο, ο Neubauer παραιτήθηκε απότομα, επικαλούμενος απειλές από ακροδεξιούς εξτρεμιστές. «Εδώ και μήνες, βρίσκομαι αντιμέτωπος με μια προσωπική, διάχυτη απειλή από δεξιές ομάδες», είπε σε άλλο μήνυμα βίντεο.

«Λαμβάνω ανώνυμες επιστολές, λαμβάνω ανώνυμα email, είχα μία ή δύο προσωπικές αντιπαραθέσεις», συνέχισε, προσθέτοντας: «Όλα αυτά έχουν επεκταθεί στον ιδιωτικό μου κύκλο και έχω φτάσει σε ένα σημείο όπου λέω: «Φτάνει πια» (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/755945/saronei-to-afd-sti-germania-epixeirisi-tromokratias-sti-thouriggia-poioi-epikaloyntai-ton-hitler).

Προσομοίωση Νατοϊκής πυρηνικής επίθεσης στην Ρωσία-45 εκ. νεκροί Ρώσοι μέσα στα πρώτα 45 λεπτά. Πώς θα αντιδρούσαν οι ΗΠΑ στο σενάριο μίας πιθανής Ρωσικής πυρηνικής επίθεσης; Αξιωματούχος του Πενταγώνου μας αποκαλύπτει τα καταστροφικά πλάνα.

Μετά την ρωσική επίθεση στην Ουκρανία και τις ανταλλαγές απειλών μεταξύ ΝΑΤΟ και Μόσχας, η πιθανότητα πρόκλησης μίας νέας παγκόσμιας και καταστροφικής πυρηνικής σύρραξης έχει αυξηθεί ανησυχητικά πολύ.

Μία σύγκρουση μεταξύ της αμερικανικής και της ρωσικής πυρηνικής τριάδας θα ήταν πραγματικά ένα εφιαλτικό σενάριο για την ανθρωπότητα, αφού ειδικοί εκτιμούν πως θα μπορούσαν να χαθούν τουλάχιστον 55 εκατομμύρια άνθρωποι μέσα στο πρώτα 45 λεπτά της πυροδότησης πυρηνικών βομβών. Οι μετέπειτα συνέπειες θα ήταν ακόμη χειρότερες...

Πώς θα Έμοιαζε μία Αμερικανική Πυρηνική Επίθεση στην Ρωσία; Συχνά μεταδίδουμε προσομοιώσεις που δείχνουν πώς θα έμοιαζε μία μεγάλη ρωσική πυρηνική επίθεση σε κάποια εχθρική προς την Μόσχα χώρα, ωστόσο λίγες φορές η Δύση μελετά τις συνέπειες μίας πιθανής μαζικής εκτόξευσης θερμοπυρηνικών όπλων κατά της ίδιας της Ρωσίας.

Σύμφωνα με μία τέτοια ανάλυση όμως, τα αποτέλεσμα στην ρωσική επικράτεια θα ήταν εξίσου καταστροφικά. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν επί του παρόντος 3.750 πυρηνικές κεφαλές, ενώ η Ρωσία επιχειρεί περίπου 5.580 κεφαλές. Το Πεντάγωνο έχει στην «άκρη» περίπου 2 χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές που έχουν αποσυρθεί τα τελευταία χρόνια.

Στο σενάριο μίας ρωσικής πυρηνικής επίθεσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν έτοιμα αρκετά σχέδια δράσης. Πριν λίγα χρόνια, ο Αμερικανός αρχηγός του επιτελείου της πολεμικής αεροπορίας είχε εξηγήσει δημόσια πώς ακριβώς θα αντιδρούσε η χώρα του σε ένα τέτοιο σενάριο. Σύμφωνα με τον ίδιο, εάν η Ρωσία πραγματοποιούσε πυρηνικό πλήγμα τότε οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα εκτόξευσαν άμεσα μία ισχυρή αντεπίθεση.

Η αντεπίθεση θα ήταν μαζική και θα αφορούσε την εμπλοκή ειδικών δυνάμεων, μαχητικών αεροσκαφών, κυβερνοεπιθέσεις κ.λ.π., ενώ θα συμπληρώνονταν από την επιχείρηση πυρηνικών υποβρυχίων της δυτικής συμμαχίας.

Ο Αμερικανός αξιωματούχος τόνισε πως όλες αυτές οι επιχειρήσεις θα πραγματοποιούντουσαν ταυτόχρονα, ακόμη και πριν φτάσει κάποιος ρωσικός βαλλιστικός πύραυλος στην αμερικανική επικράτεια. Για παράδειγμα, με το που εντόπιζε την εκτόξευση ενός Ρωσικού πυρηνικού πυραύλου το Πεντάγωνο θα απογείωνε F-35 για να επιχειρήσουν κατάρριψή του.

Ένα από τα αυστηρότερα πλάνα της Αμερικανικής στρατιωτική ηγεσίας για απάντηση σε ρωσικό πυρηνικό πλήγμα είναι η επίθεση των 200 μεγαλύτερων Ρωσικών πόλεων με διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους που θα εκτοξεύονταν από τον αέρα και από υποβρύχια.

Αυτό το σενάριο θα οδηγούσε στον θάνατο 45 εκατομμυρίων ανθρώπων μέσα σε 45 λεπτά, ενώ τις επόμενες ημέρες άλλοι 56 εκατομμύρια Ρώσοι θα πέθαιναν από τις πυρκαγιές και την εξάπλωση της ραδιενέργειας. Μία τόσο μεγάλη πυρηνική επίθεση θα μπορούσε βέβαια να οδηγήσει όχι μόνο στον αφανισμό της Ρωσίας, αλλά και ολόκληρου του πλανήτη (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/rosia/7229032_prosomoiosi-natoikis-pyrinikis-epithesis-stin-rosia-45-ek-nekroi-rosoi-mesa).

 

Τι είναι ο πυρηνικός χειμώνας και πώς θα αφανίσει την ανθρωπότητα; Απόλυτο ψύχος, πείνα και ελλείψεις σε βασικές ανάγκες θα αντιμετώπιζαν οι λιγοστοί επιζώντας από έναν παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο.

Ένας πυρηνικός πόλεμος αδιαμφισβήτητα θα έμενε στην ιστορία της ανθρωπότητας για πάντα, ίσως και ως η τελευταία της σελίδα. Στο χειρότερο σενάριο μαζικές πυρκαγιές θα κατάπιναν δεκάδες χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα γης, σκοτώνοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους μέσα σε λίγες ώρες. Ωστόσο το μεγάλο κακό έρχεται αργότερα, αφού ένας πυρηνικός πόλεμος θα είχε ως αποτέλεσμα την πρόκληση ενός πυρηνικού χειμώνα, γνωστού ως nuclear winter.

Ο πυρηνικός χειμώνας, αν δεν αφανίσει ολόκληρο τον πλανήτη, σίγουρα θα σκοτώσει δισεκατομμύρια από εμάς. Για να δούμε όμως τι σημαίνει ακριβώς πυρηνικός χειμώνας και πώς μπορεί να καταστρέφει την ζωή στην γη;

Οι Πυρκαγιές θα Φέρουν τον Χειμώνα. Όταν πυροδοτείται ένα πυρηνικό όπλο δημιουργείται μία φούσκα αερίου θερμότερη ακόμη και από τον ήλιο, καταστρέφοντας τα πάντα σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων. Η φούσκα αυτή επεκτείνεται ανεξέλεγκτα και πάρα πολύ γρήγορα, δημιουργώντας παράλληλα ένα καταστροφικό ωστικό κύμα που προκαλεί το μεγαλύτερο μέρος της καταστροφής.

Ακριβώς μετά την έκρηξη ένα γιγαντιαίο σύννεφο σε σχήμα μανιταριού ανυψώνεται πάνω από το σημείο πυροδότησης και σπέρνει τον τρόμο, σαν ένα αέριος δαίμονας. Οι πυρκαγιές με αφετηρία το σημείο της έκρηξης ξεκινούν να καταβροχθίζουν πόλεις, δάση και πεδιάδες, ενώ θερμαίνουν τόσο πολύ τον αέρα που δημιουργούν το δικό τους μικρο-κλίμα.

Ο θερμός αέρας και ο θερμός καπνός ανυψώνονται προς τα πάνω, ρουφώντας ταυτόχρονα τον φρέσκο αέρα από το περιβάλλον. Το οξυγόνο στον αέρα κάνει τις φλόγες ακόμη πιο ισχυρές, αφού τις τροφοδοτεί.

Το τεράστιο νέφος που δημιουργείται φτάνει στην στρατόσφαιρα του πλανήτη μας, όπου πλέον δεν επηρεάζεται από την βροχή και από άλλες καιρικές συνθήκες για αυτό και μπορεί να παραμείνει άθικτο για πάρα πολλά χρόνια. Εάν αυτό συμβεί σε μία μόνο πόλη θα έχουμε να κάνουμε με μία τραγωδία, ωστόσο μία τοπική τραγωδία.

Σε έναν πυρηνικό πόλεμο μεγάλης κλίμακας όμως οι εχθρικές χώρες θα μπορούσαν να εξαπολύσουν εκατοντάδες πυρηνικά όπλα ταυτόχρονα, δημιουργώντας πολλαπλές πυρηνικές καταιγίδες και στέλνοντας στην στρατόσφαιρα ένα νέφος ακόμη και 150 εκατομμυρίων τόνων με διαστάσεις ενός ουρανοξύστη.

Σε αυτό το εφιαλτικό για την ανθρωπότητα σενάριο τα πράγματα δεν θα εξελίσσονταν καθόλου θετικά. Μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες το νέφος θα μετατρέπονταν σε μία κουβέρτα που θα σκέπαζε την ατμόσφαιρα της γης, αποτρέποντας το ηλιακό φως από το να φτάσει στην επιφάνεια του πλανήτη. Χθες ο κόσμος ήταν φυσιολογικός και τώρα όλα άλλαξαν ξαφνικά. Ο πυρηνικός χειμώνας ξεκινάει και η ζωή στην γη απειλείται περισσότερο από ποτέ.

Ο Χειμώνας θα Φέρει Πείνα. Οι επιστήμονες μέχρι και σήμερα μελετούν ποιες ακριβώς θα ήταν οι συνέπειες ενός πυρηνικού χειμώνα, ωστόσο για να καταλήξουν σε τέτοια συμπεράσματα πρέπει πρώτα να γνωρίζουν πόσο μεγάλος και έντονος μπορεί να είναι ένας πυρηνικός χειμώνας. Φυσικά αυτό καθορίζεται από πολλούς παράγοντες, τους οποίους δεν μπορούμε να προβλέψουμε.

Αυτό που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι ότι ένας πυρηνικός χειμώνας δεν είναι μόνιμος και σε καμία περίπτωση δεν θα είναι η νέα Εποχή των Παγετώνων. Οι επιστήμονες εκτιμούν πως κατά πάσα πιθανότητα αυτό το νέφος-κουβέρτα που θα μπλοκάρει τις ακτίνες του ηλίου από το να φτάσουν στην γη θα έχει μακροζωία περίπου μία δεκαετία, αρά πάνω κάτω τόσο υπολογίζουν πως θα διαρκέσει και ένας πυρηνικός χειμώνας.

Το πρόβλημα για την έμψυχη ζωή στον πλανήτη μας είναι το γεγονός πως με του που έρθει ο πυρηνικός χειμώνας το κλίμα στην γη θα αλλάξει ταχύτατα, συγκεκριμένα μέσα σε λίγες εβδομάδες. Οπότε ακόμη και η μία δεκαετία πυρηνικού χειμώνα μπορεί να αποβεί μοιραία για την ανθρωπότητα. Το κλίμα θα αλλάξει πολύ γρηγορότερα από όσο εμείς μπορούμε να προσαρμοστούμε σε αυτό, οι χειμώνες θα γίνουν πολύ μεγαλύτεροι και τα καλοκαίρια πολύ μικρότερα ή μπορεί ακόμη και να εξαφανιστούν.

Το γεγονός πως λιγότερος ήλιος θα βλέπει την επιφάνεια της γης και κατ' επέκταση την επιφάνεια της θάλασσας θα έχει ως αποτέλεσμα να εξατμίζεται λιγότερο νερό και έτσι να έχουμε σπανιότερα βροχές. Με αυτόν τον τρόπο θα δούμε δραματική άνοδο στις ξηρασίες και η παραγωγή τροφής από την γη θα γίνει γρήγορα μία πραγματική πρόκληση για τον άνθρωπο. Χωρίς καλά καλοκαίρια και αρκετή βροχή οι καλλιέργειες θα παράγουν είτε μηδενικούς είτε ελάχιστους καρπούς.

Ωστόσο η αλλαγή του κλίματος δεν θα είναι το μόνο πράγμα που θα επηρεάσει την παραγωγή τροφής μετά από έναν πυρηνικό πόλεμο. Άλλα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα θα είναι ελλείψεις σε καύσιμο, γεωργικά εργαλεία, λιπάσματα, υποδομές κλπ. Όλα αυτά είναι απαραίτητα για να παραχθεί μαζικά τροφή για τον κόσμο, όμως αμφιβάλλουμε αν θα υπάρχουν μετά από μία τέτοια καταστροφική σύρραξη.

Για αυτό μεγάλοι λιμοί θα ξεσπάσουν στον πλανήτη και θα επηρεάσουν δισεκατομμύρια ανθρώπους, καταλήγοντας στον θάνατο πολλών από αυτών. Οι περιοχές που ήδη δεν είναι γόνιμες αναμένεται να επηρεαστούν γρηγορότερα από τις άλλες.

Ο Πυρηνικός Πόλεμος. Σήμερα οι φόβοι για έναν πιθανό πυρηνικό πόλεμο εστιάζουν σε δύο διαφορετικά σενάρια: είτε μία σύγκρουση μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ, είτε μία σύρραξη μεταξύ της Ινδίας και του Πακιστάν. Το δεύτερο σενάριο είναι και το θετικότερο, αφού οι δύο ασιατικές χώρες δεν έχουν τόσο ισχυρά οπλοστάσια όσο οι πρώτες.

Ακόμη και σε έναν πυρηνικό πόλεμο μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν θα μπορούσαν να σκοτωθούν ακαριαία περίπου 27 εκατομμύρια άνθρωποι, νούμερο μεγαλύτερο και από όλες τις απώλειες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ωστόσο ένας τέτοιος πόλεμος δεν θα ήταν αρκετά μεγάλος για να προκαλέσει πυρηνικό χειμώνα, αλλά κάτι που θα αποκαλούσαμε περισσότερο «πυρηνικό φθινόπωρο» και θα οδηγούσε στην λιμοκτονία έως και 250 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Από την άλλη, μία σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας, ΝΑΤΟ -ακόμη και Κίνας- θα ήταν δίχως υπερβολή εφιαλτική, αφού περισσότεροι από 360 εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να αφανιστούν σε λίγα δευτερόλεπτα.

Η καταστροφή που θα προκαλούνταν από ένα τέτοιο σενάριο είναι πραγματικά ασύγκριτη. Θα ήταν λες και η ανθρωπότητα πετούσε έναν αστεροειδή στον ίδιο της τον εαυτό. Προφανώς και από την πυροδότηση των χιλιάδων πυρηνικών κεφαλών που διαθέτει η Μόσχα, η Ουάσιγκτον και το Πεκίνο θα μπορούσε πολύ εύκολα να ξεκινήσει ένας εκτενής πυρηνικός χειμώνας που θα είχε τις οδυνηρές συνέπειες που αναλύσαμε νωρίτερα.

Μέσα σε δύο χρόνια θα μπορούσαν να πεθάνουν ακόμη και 5 δισεκατομμύρια άνθρωποι από την πείνα, αφού η Ρωσία, οι ΗΠΑ και η Κίνα παράγουν τεράστιο ποσοστό τροφίμων. Μόνο ένα μικρό ποσοστό του ανθρώπινου πληθυσμού θα μπορούσε να επιβιώσει από κάτι τέτοιο, ωστόσο η ανθρωπότητα δεν θα μπορούσε ποτέ να επιστρέψει στο κανονικό. Τίποτα δεν θα ήταν πλέον το ίδιο.

Τις περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης θα είχαν κάποιες χώρες στο νότιο ημισφαίριο, όπως η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και η Αυστραλία επειδή θα απείχαν από τα σημεία πυροδότησης των πυρηνικών όπλων. Σίγουρα δεν θα περνούσαν ούτε αυτές ιδιαίτερα ευχάριστα, αλλά αν σταματούσαν τις εξαγωγές τροφίμων ίσως είχαν αρκετά μεγάλη παραγωγή για να τρέψουν τους λαούς τους.

Είναι αδύνατο να υπολογίσουμε πόσοι άνθρωποι θα επιβιώνουν έναν τόσο μεγάλο πυρηνικό χειμώνα, όπως αδύνατο είναι να απορρίψουμε και το ενδεχόμενο το ανθρώπινο γένος να χάνονταν για πάντα. Όπως είπε και ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, «δεν γνωρίζω με τι όπλα θα γίνει ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος, ωστόσο ο Δ' Παγκόσμιος θα γίνει με ξύλα και πέτρες» (https://www.pentapostagma.gr/epistimi/7229139_ti-einai-o-pyrinikos-heimonas-kai-pos-tha-afanisei-tin-anthropotita-binteo).

Σε αδιέξοδο η Γερμανική οικονομία! Φόβοι ότι θα συμπαρασύρει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο οικονομικός κινητήρας της Ευρώπης παραμένει αδρανής. Και όταν η Γερμανία φτερνίζεται, η ευρωζώνη κρυώνει και οι πρωτεύουσες της ΕΕ παρακολουθούν στενά όλα όσα συμβαίνουν στο Βερολίνο.

Προς το παρόν, οι προοπτικές δεν είναι καθόλου ελπιδοφόρες . Τα πέντε μεγάλα ινστιτούτα οικονομικής έρευνας και ανάλυσης της χώρας μείωσαν απότομα τις προβλέψεις τους για το 2024 μ.Χ: αν μόλις πριν από μισό χρόνο, η γερμανική οικονομία αναμενόταν να αναπτυχθεί κατά 1,3%, τώρα η πρόβλεψη έχει μειωθεί σε μόλις 0,1%, όπως αναφέρει η elpais.com

Ο οικονομικός κινητήρας της Ευρώπης παραμένει αδρανής. Και όταν η Γερμανία φτερνίζεται, η ευρωζώνη κρυώνει και οι πρωτεύουσες της ΕΕ παρακολουθούν στενά όλα όσα συμβαίνουν στο Βερολίνο. Προς το παρόν, οι προοπτικές δεν είναι καθόλου ελπιδοφόρες .

Τα πέντε μεγάλα ινστιτούτα οικονομικής έρευνας και ανάλυσης της χώρας μείωσαν απότομα τις προβλέψεις τους για το 2024 μ.Χ: αν μόλις πριν από μισό χρόνο, η Γερμανική οικονομία αναμενόταν να αναπτυχθεί κατά 1,3%, τώρα η πρόβλεψη έχει μειωθεί σε μόλις 0,1%, όπως αναφέρει η elpais.com

Αυτές οι αναθεωρήσεις πραγματοποιούνται αφού το γερμανικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) μειώθηκε κατά 0,3% το 2023 μ.Χ., οδηγώντας τον Γερμανό υπουργό Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ να περιγράψει τις προοπτικές ως «δραματικά κακές». Οι επόμενοι μήνες - με τις πρώτες μειώσεις των επιτοκίων εν όψει - θα είναι καθοριστικοί για να καθοριστεί εάν η χώρα θα καταφέρει να βγει από την τρύπα στην οποία έχει βρεθεί.

Τρακτέρ κλείνουν το Βερολίνο καθώς αγρότες διαμαρτύρονται. Έρημα αεροδρόμια στη Φρανκφούρτη και στο Αμβούργο. Άδειοι σιδηροδρομικοί σταθμοί στο Μόναχο. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις εικόνες που έχουν καταγραφεί στην Γερμανία τους τελευταίους τρεις μήνες. Η χώρα αντιμετωπίζει μια οικονομία που έχει τεθεί σε αδιέξοδο. Αυτή η κατάσταση αρχίζει να επηρεάζει την υπόλοιπη Ευρώπη. Και για καλό λόγο:

Η Γερμανία εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ένα τέταρτο του πλούτου της ευρωζώνης. «Η οικονομία της ευρωζώνης αναπτύσσεται λιγότερο λόγω της ισχυρής εξάρτησης και διασύνδεσης μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών όπως η Γαλλία και η Ιταλία», εξηγεί ο Raymond Torres, διευθυντής Οικονομικών στο Savings Banks Foundation (Funcas). «Είναι ακόμη νωρίς να γνωρίζουμε τι θα συμβεί μεσοπρόθεσμα, αλλά βραχυπρόθεσμα ο αντίκτυπος είναι σαφώς αρνητικός».

Στην περίπτωση της Γερμανίας, η χώρα αντιμετωπίζει την συνδυασμένη επίδραση δύο οικονομικών κραδασμών. Το ένα σχετίζεται με τον πληθωρισμό, την απότομη άνοδο των επιτοκίων και την απώλεια αγοραστικής δύναμης των οικογενειών, που επηρεάζει την ιδιωτική κατανάλωση.

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, η Γερμανική εθνική οικονομία ενισχύθηκε από την φθηνή προμήθεια ρωσικής ενέργειας και από την εξωτερική ανάθεση μέρους της παραγωγής της σε ασιατικές χώρες, κυρίως στην Κίνα.

Με άλλα λόγια, εξαρτάται περισσότερο από την Μόσχα και το Πεκίνο από άλλες χώρες της ΕΕ, γεγονός που έχει σαρωτικές συνέπειες δεδομένων των σημερινών γεωπολιτικών εντάσεων και της ώθησης για μετάβαση στην πράσινη ενέργεια. Η χώρα αντιμετωπίζει μια οικονομία που έχει τεθεί σε αδιέξοδο. Αυτή η κατάσταση αρχίζει να επηρεάζει την υπόλοιπη Ευρώπη. Και για καλό λόγο:

Η Γερμανία εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ένα τέταρτο του πλούτου της ευρωζώνης. «Η οικονομία της ευρωζώνης αναπτύσσεται λιγότερο λόγω της ισχυρής εξάρτησης και διασύνδεσης μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών όπως η Γαλλία και η Ιταλία», εξηγεί ο Raymond Torres, διευθυντής Οικονομικών στο Savings Banks Foundation (Funcas). «Είναι ακόμη νωρίς να γνωρίζουμε τι θα συμβεί μεσοπρόθεσμα, αλλά βραχυπρόθεσμα ο αντίκτυπος είναι σαφώς αρνητικός».

Οι κύριοι διεθνείς θεσμοί — όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) — έχουν ήδη προειδοποιήσει για πιθανή οικονομική κατάρρευση. Όλες οι προβλέψεις επισημαίνουν τη δειλή πρόοδο χωρών όπως της Γαλλία και της Ιταλία και, κατά συνέπεια, της ίδιας της ευρωζώνης.

Στα τέλη Ιανουαρίου, η πρόβλεψη του ΔΝΤ για το 2024 μ.Χ. προέβλεπε ανάπτυξη 1% και 0,7% για το Παρίσι και την Ρώμη, αντίστοιχα, με την ευρωζώνη να προβλέπει ανάπτυξη 0,9%. Λίγες μέρες αργότερα, ο ΟΟΣΑ ακολούθησε το παράδειγμα, προβλέποντας ανάπτυξη 0,6%, 0,7% και 0,6%.

Στην περίπτωση της Γερμανίας, η χώρα αντιμετωπίζει τη συνδυασμένη επίδραση δύο οικονομικών κραδασμών. Το ένα σχετίζεται με τον πληθωρισμό, την απότομη άνοδο των επιτοκίων και την απώλεια αγοραστικής δύναμης των οικογενειών, που επηρεάζει την ιδιωτική κατανάλωση.

Αυτή η κατάσταση έχει επηρεάσει και άλλες ευρωπαϊκές αγορές, αλλά ο αντίκτυπός της μετριάστηκε με την πάροδο του χρόνου. Το δεύτερο σοκ, είναι εγγενές στο γερμανικό έθνος και συνδέεται με την αλλαγή στο παραγωγικό του μοντέλο , που σημαίνει ότι οι συνέπειες είναι δομικές.

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, η γερμανική εθνική οικονομία ενισχύθηκε από τη φθηνή προμήθεια Ρωσικής ενέργειας και από την εξωτερική ανάθεση μέρους της παραγωγής της σε ασιατικές χώρες, κυρίως στην Κίνα.

Με άλλα λόγια, εξαρτάται περισσότερο από τη Μόσχα και το Πεκίνο από άλλες χώρες της ΕΕ, γεγονός που έχει σαρωτικές συνέπειες δεδομένων των σημερινών γεωπολιτικών εντάσεων και της ώθησης για μετάβαση στην πράσινη ενέργεια.

Η απόφαση της χώρας να σταματήσει να αγοράζει Ρωσικό φυσικό αέριο μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία είχε προφανείς συνέπειες. Η πτώση των εξαγωγών προς την Κίνα και ο αυξημένος ανταγωνισμός στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας, ιδίως στα ηλεκτρικά οχήματα, έχει βαρύνει.

Εκτός από τις αδύναμες εξαγωγές, υπάρχει «η μεγάλη αβεβαιότητα σχετικά με την οικονομική πολιτική της Γερμανικής κυβέρνησης», λέει ο Wollmershäuser. Και αυτό ώθησε τις εταιρείες να αναβάλουν τις επενδυτικές τους αποφάσεις. Για αυτόν τον λόγο, λέει, «η Γερμανία έχει γίνει λιγότερο ελκυστική ως επιχειρηματική τοποθεσία» (https://www.youtube.com/watch?v=QcltEkEjmDA, https://www.pentapostagma.gr/oikonomia/7232528_se-adiexodo-i-germaniki-oikonomia-foboi-oti-tha-symparasyrei-tin-eyropaiki-enosi).

Νέο σοκ στην Ευρώπη-Η Βρετανία έχει χρέος 100% του ΑΕΠ και οδεύει μαζί με Ιταλία και Γερμανία στην καταστροφή. Όλο και περισσότεροι πολίτες της Βρετανίας δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Σίγουρα κάτι δεν πάει καλά στο οικοδόμημα της Ευρώπης, αφού η μία μετά την άλλη μεγάλες χώρες βλέπουν το χρέος τους να εκτινάσσεται στα ύψη, προκαλώντας σενάρια οικονομικού κραχ.

Στην Βρετανία το κρατικό χρέος έφτασε στο 100% του ΑΕΠ για πρώτη φορά από την δεκαετία του 1.960 μ.Χ. Ο νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας τρέχει και δεν φτάνει για να καλύψει, αυτό που λέει πως   μια μαύρη τρύπα 22 δισεκατομμυρίων λιρών στα δημόσια οικονομικά, αναφέρει ΜΜΕ.

Το χρέος του δημόσιου τομέα του Ηνωμένου Βασιλείου έχει αγγίξει το 100% της αξίας της ετήσιας οικονομικής παραγωγής της χώρας για πρώτη φορά από την δεκαετία του 1.960 μ.Χ., σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν πριν από τον προϋπολογισμό της χώρας. Το Γραφείο της βρετανικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ONS) είπε, σε μια προκαταρκτική εκτίμηση, ότι το ποσοστό είχε αυξηθεί από το ποσοστό 99,3% που είχε καταγραφεί τον προηγούμενο μήνα.

Ευρύτερα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν από τους περιορισμούς του αριθμού έδειξαν ότι η  βρετανική κυβέρνηση δανείστηκε 13,7 δισ. λίρες τον Αύγουστο, κάτι που συνιστά αυξημένο  ποσό κατά 2 δισ. λίρες σε σχέση με το ποσό που αναμενόταν από το Γραφείο Υπευθυνότητας Προϋπολογισμού (OBR).

Αυτό σήμαινε ότι ο δανεισμός για το τρέχον οικονομικό έτος, θα φτάσει τα 64,1 δισ. λίρες, δηλαδή θα είναι 6 δισ. λίρες  υψηλότερος από ό,τι είχε προβλέψει το ειδικό γραφείο της Βρετανικής κυβέρνησης. Ο επικεφαλής οικονομολόγος της ONS, Γκραντ Φίτσνερ, δήλωσε: «Ο δανεισμός αυξήθηκε κατά πάνω από 3 δισεκατομμύρια λίρες τον περασμένο μήνα σε σχέση με τον  2023 μ.Χ. και ήταν ο τρίτος υψηλότερος δανεισμός του Αυγούστου που έχει καταγραφεί.

Οι φορολογικές εισπράξεις της κεντρικής κυβέρνησης αυξήθηκαν έντονα, αλλά αυτό αντισταθμίστηκε από τις υψηλότερες δαπάνες, που οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην αναβάθμιση των παροχών και στις υψηλότερες δαπάνες για δημόσιες υπηρεσίες λόγω του αυξημένου λειτουργικού κόστους και αμοιβών».

Τα επίσημα στοιχεία κυκλοφόρησαν σε ένα πλαίσιο περικοπών δαπανών, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης των καθολικών πληρωμών για τα καύσιμα στους συνταξιούχους και των μισθολογικών διακανονισμών του δημόσιου τομέα για τον τερματισμό της απεργίας εν όψει του πρώτου προϋπολογισμού της υπουργού οικονομικών Ρέιτσελ Ριβς στις 30 Οκτωβρίου.

Ειδικοί έχουν προειδοποιήσει τον Βρετανό πρωθυοιυργό για δύσκολες επιλογές “για να γεμίσει αυτό που αποκαλούν μια μαύρη τρύπα 22 δισ. λιρών” στα δημόσια οικονομικά που άφησαν πίσω οι Συντηρητικοί.

Η είδηση ότι το δημόσιο χρέος έφτασε στο 100% της οικονομικής παραγωγής για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες εντείνει την πρόκληση που αντιμετωπίζει η κ. Ριβς και η ομάδα της στο Υπουργείο Οικονομικών σε μια εποχή που η οικονομική ανάπτυξη έχει επιβραδυνθεί, με την εμπιστοσύνη των καταναλωτών να υποφέρει λόγω των προειδοποιήσεων για σκληρές δημοσιονομικές επιλογές.

Η Ιταλία θα έχει το μεγαλύτερο όγκο χρέους στην Ευρώπη σε μόλις τρία χρόνια, λένε οι αναλυτές του Scope, απαιτώντας από την χώρα να έχει ένα σχέδιο για να βάλει σε τάξη τα δημόσια οικονομικά της.

Σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύτηκε, το χρέος της χώρας σε αναλογία με το ΑΕΠ θα ξεπεράσει αυτό της Ελλάδας εκείνη την περίοδο. Είναι ταχύτερο από ότι είχε προβλέψει το ΔΝΤ, το οποίο προβλέπει ότι το αποτέλεσμα θα έχει λάβει χώρα ως το 2028 μ.Χ.

Γερμανία: Σε ύψη ρεκόρ το χρέος – Ανέβηκε στα 2,3 τρισ. Ευρώ. Σε ύψος-ρεκόρ, 2,3 τρισεκατομμυρίων ευρώ ανέρχεται το συνολικό χρέος της Γερμανίας, κυρίως εξαιτίας των συνεπειών της πανδημίας του κορονοϊού και της ενεργειακής κρίσης.

Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία της Γερμανίας, το χρέος ομοσπονδίας, κρατιδίων, δήμων και κοινοτήτων έφθασε στο τέλος του 2022 μ.Χ. τα 2367,3 δισεκατομμύρια ευρώ, κατά 2% ή 46,1 δισεκατομμύρια ευρώ υψηλότερο απ’ ό,τι ήταν τον Δεκέμβριο του 2021 μ.Χ. Το ομοσπονδιακό χρέος αυξήθηκε κατά 4,6%, στα 1620,4 δισεκατομμύρια ευρώ.

«Αυτό οφείλεται κυρίως στη συνεχιζόμενη αύξηση των απαιτήσεων χρηματοδότησης από το Ταμείο Οικονομικής Σταθεροποίησης (WSF), ως αποτέλεσμα της πανδημίας των τελευταίων ετών και της τρέχουσας ενεργειακής κρίσης», αναφέρουν οι στατιστικολόγοι.

Οι ρίζες της επιδείνωσης βρίσκονται στην πανδημία και στον πόλεμο στην Ουκρανία. Η πρώτη ανέτρεψε τα οικονομικά πολλών εργαζομένων, ενώ η δεύτερη μετέτρεψε την Γερμανία από ατμομηχανή της ανάπτυξης της Ευρώπης στη μεγαλύτερη υστέρησή της, καθώς σταμάτησαν οι ρωσικές ενεργειακές προμήθειες στις οποίες στηριζόταν και το κόστος των εναλλακτικών λύσεων εκτοξεύτηκε στα ύψη.

Ενώ η ύφεση έχει σχεδόν αποφευχθεί, η παραγωγή αναμένεται να αυξηθεί μόνο το 2024 μ.Χ., καθώς τα εισοδήματα των καταναλωτών συνεχίζουν να καλύπτουν την αύξηση των τιμών των ειδών καθημερινής ανάγκης.

Η αποστροφή του Υπουργού Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ προς το χρέος, εν τω μεταξύ, περιορίζει τα περιθώρια βοήθειας από τον προϋπολογισμό. Η Ευρώπη οδεύει προς την τέλεια οικονομική καταστροφή αφού μεγάλες χώρες όπως η Βρετανία, η Γερμανία και η Ιταλία οδεύουν στο γκρεμό, κυρίως λόγω του πολέμου της Ουκρανίας (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/pagkosmiopoiisi/7265348_neo-sok-stin-eyropi-i-bretania-ehei-hreos-100-toy-aep-kai-odeyei).

Η Γερμανία υπογράφει συμφωνία για μόνιμη ανάπτυξη Ταξιαρχίας στην Λιθουανία – Τι περιλαμβάνει η στρατιωτική συνεργασία. Σημειώνεται ότι οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις που παρέχονται στην Γερμανική ταξιαρχία θα χρησιμοποιηθούν μόνο με την συγκατάθεση της Δημοκρατίας της Λιθουανίας.

Η Λιθουανία και η Γερμανία υπογράφουν διακυβερνητική συμφωνία για την μόνιμη ανάπτυξη Γερμανικών στρατευμάτων στο Λιθουανικό έδαφος.Το Υπουργείο Άμυνας της Λιθουανίας ανέφερε σχετικά την Παρασκευή, 13 Σεπτεμβρίου. Η συμφωνία υπεγράφη στο Βερολίνο από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας της Λιθουανίας Laurynas Kasčiūnas και τον Γερμανό Υπουργό Άμυνας Boris Pistorius (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/758374/to-verolino-ypografei-symfonia-gia-monimi-anaptyksi-germanikis-taksiarxias-sti-lithouania-ti-perilamvanei-i-stratiotiki-synergasia).

AfD κατά πάντων: Η Γερμανία να βρει την θέση της στον αναδυόμενο πολυπολικό κόσμο, τέλος η φιλελεύθερη εποχή – Είμαστε το κόμμα της ειρήνης. Ο Maximilian Krah μίλησε με τον εκδότη των Asia Times Uwe Parpart και τον αναπληρωτή συντάκτη David Goldman στις 13 Ιουνίου και αναλύει τον Ευρωπαϊκό πολιτικό σεισμό.

Ο Maximilian Krah ήταν ο κύριος υποψήφιος της Εναλλακτικής για την Γερμανία για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και είναι μια από τις πιο αμφιλεγόμενες και χαρισματικές προσωπικότητες στην Γερμανική πολιτική σκηνή.

Το AfD (Alternative für Deutschland) πήρε το 16% των Γερμανικών ψήφων στις εκλογές της 9^ης Ιουνίου, περισσότερο από οποιοδήποτε κόμμα στον σημερινό κυβερνητικό συνασπισμό της Γερμανίας, και αναμένεται να βγει πρώτο σε τρεις εκλογές σε κρατήρια τον Σεπτέμβριο.

Γεννημένος το 1.977 μ.Χ., ο Krah έφυγε από τους Χριστιανοδημοκράτες το 2016 μ.Χ. και εξελέγη για πρώτη φορά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2019 μ.Χ. Μίλησε με τον εκδότη των Asia Times Uwe Parpart και τον αναπληρωτή συντάκτη David Goldman στις 13 Ιουνίου.

Αυτή ήταν μια σημαντική νίκη – ακόμη και σεισμός. Έχει ξεκινήσει και συνεχίζει να προκαλεί κρουστικά κύματα. Πώς συνέβη; Συγκεκριμένα, τι επέλεξανοι Γερμανοί ψηφοφόροι; Το παιχνίδι που άλλαξαν ήταν οι νέοι. Οι νέοι έκαναν την διαφορά. Παρατηρήσαμε αύξηση 12% στους ψηφοφόρους κάτω των 24 ετών.

Η αριστερά επέτρεψε σε νέους 16 και 17 ετών να ψηφίσουν, νομίζοντας ότι θα υποστήριζαν αριστερούς υποψηφίους. Ωστόσο, σε αυτήν την ομάδα, ηλικίας 16 έως 24 ετών, κερδίσαμε 12%. Είμαστε πλέον η ισχυρότερη πολιτική δύναμη μεταξύ των δημογραφικών κάτω των 24 ετών, με σύνολο 17%.

Αυτό αλλάζει το παιχνίδι γιατί δείχνει ότι το μέλλον είναι δικό μας, με την προϋπόθεση ότι δεν κάνουμε ξανά λάθη. Θα μπορούσαμε να τα είχαμε πάει πολύ καλύτερα αν είχαμε υιοθετήσει περισσότερο το στυλ του Donald Trump. Κατά την διάρκεια της εκστρατείας, έπεσα θύμα ορισμένων επιθέσεων πληροφοριών.

Δυστυχώς, το κόμμα μου αποφάσισε να με κρύψει για μερικές εβδομάδες, περιορίζοντας τις προσπάθειες της εκστρατείας μου στο TikTok και στο διαδίκτυο, εστιάζοντας στους νέους ψηφοφόρους. Το κέρδος μεταξύ των νεαρών ψηφοφόρων ήταν αρκετά σημαντικό για να ξεπεραστούν οι απώλειες των ηλικιωμένων ψηφοφόρων.

Έτσι, το μήνυμα από την Γερμανία είναι ότι η νέα Γερμανία κινείται προς τα δεξια. Είναι μια μεγάλη νίκη και φέρνει ελπίδα. Το άλλο μήνυμα είναι ότι πρέπει να μάθουμε να χειριζόμαστε τόσο ισχυρές επιθέσεις, οι οποίες ενορχηστρώθηκαν από υπηρεσίες πληροφοριών.

Τον Μάιο, δώσατε μια συνέντευξη στο Ελβετικό περιοδικό Weltwoche με τίτλο «Η Γερμανία πρέπει να είναι μια δύναμη για την ειρήνη». Ήταν το θέμα της ειρήνης ιδιαίτερα σημαντικό για τους νέους ψηφοφόρους και το εκλογικό σώμα συνολικά;

Καταρχάς, νομίζω ότι η ειρήνη είναι το μείζον ζήτημα για την Ευρωπαϊκή πολιτική τα επόμενα πέντε χρόνια. Γιατί; Γιατί η Αμερική θα αποσυρθεί σταδιακά από την σύγκρουση στην Ουκρανία. Κοιτάζοντας τον παγκόσμιο χάρτη, έχουμε τρία κέντρα σύγκρουσης: την Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή και την Ταϊβάν. Η Αμερική από μόνη της δεν μπορεί να κερδίσει έναν πόλεμο και στα τρία μετωπα. Είναι σαφές ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία πρέπει να υποστηριχθεί από ευρωπαϊκά χρήματα.

Η απόφαση πρέπει να περάσει από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όταν πρόκειται για νέα χρήματα για την Ουκρανία, νέα όπλα και χρηματοδότηση στρατιωτικής υποστήριξης. Έτσι, στις ευρωεκλογές, αποφασίζουμε για τη συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία για τα επόμενα χρόνια.

Προφανώς, αυτό είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι υπηρεσίες πληροφοριών από όλο τον κόσμο ενδιαφέρθηκαν τόσο πολύ και ήταν ενεργές για να επηρεάσουν αυτήν την εκστρατεία. Μεταξύ των νέων ψηφοφόρων, τα ερωτήματα είναι πολύ πιο θεμελιώδη.

Όταν είσαι νέος σήμερα, ξέρεις ότι οι εμπειρίες που σου λένε οι δάσκαλοι και οι γονείς σου δεν θα σε προετοιμάσουν για το μέλλον. Οι νέοι δεν ξέρουν τι επιφυλάσσει το μέλλον και δεν διδάσκονται καν τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.

Αμφιβάλλουν για την ταυτότητα φύλου τους – είτε είναι άνδρας, είτε γυναίκα ή κάτι άλλο. Έχουμε μια γενιά νέων που είναι ανασφαλείς για τον εαυτό τους, αλλά γνωρίζουν ότι αντιμετωπίζουν ένα μέλλον που θα μεταμορφώσει τα πάντα γύρω τους.

Οι νέοι απαιτούν θεμελιώδεις απαντήσεις επειδή γνωρίζουν ότι η ζωή που θα ακολουθήσει θα τους προκαλέσει και νιώθουν απροετοίμαστοι για αυτήν την πρόκληση. Και φυσικά ο πόλεμος είναι θεμελιώδες και κρίσιμο ζήτημα γιατί αφορά τη ζωή και τον θάνατο. Στον πόλεμο, μπορείς να πεθάνεις, επομένως οι νέοι είναι πολύ ανοιχτοί σε θεμελιώδη ζητήματα.

Έχει το AfD ένα όραμα για το πώς θα ήταν η ειρήνη; Τελικά, αυτός ο πόλεμος θα τελειώσει, όπως κάνουν όλοι οι πόλεμοι. Τι έρχεται μετά από αυτό; Το AfD αντιμετώπισε προκλήσεις κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, επειδή περιμέναμε επιθέσεις, αλλά δεν γνωρίζαμε ότι θα ήταν τόσο σοβαρές.

Δυστυχώς, δεν ήμασταν προετοιμασμένοι για την ένταση αυτών των επιθέσεων. Είναι δύσκολο να πούμε αν το AfD έχει ένα συνεκτικό όραμα, αλλά μπορώ να μοιραστώ το δικό μου όραμα. Για μια ειρηνευτική συμφωνία, όλοι γνωρίζουν τη βασική ιδέα.

Θα μπορούσαμε να πάρουμε την τρέχουσα πρώτη γραμμή και να την καθιερώσουμε ως το νέο σύνορο για τα επόμενα πέντε χρόνια. Μετά από αυτό, διοργανώστε ένα δημοψήφισμα στις ρωσικά κατεχόμενες περιοχές για να καθορίσετε εάν θέλουν να ανήκουν στην Ρωσία ή την Ουκρανία.

Είναι πολύ πιθανό να επέλεγαν την Ρωσία. Ωστόσο, ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι κάτι περισσότερο από την Ουκρανία. πρόκειται για την παγκόσμια τάξη. Εάν η Ρωσία δεν χάσει εντελώς και ακόμη και κερδίσει σε σύγκριση με το status quo ante, η τρέχουσα παγκόσμια τάξη πραγμάτων υπό την ηγεσία της Δύσης τελειώνει.

Έτσι, η Δύση δεν μπορεί να δεχτεί μια τέτοια ειρηνευτική συμφωνία. Η συζήτηση αφορά την παράταση του πολέμου, την παροχή περισσότερων πυρομαχικών, περισσότερων όπλων και την προσπάθεια να αποτραπεί η απώλεια της Ουκρανίας .

Οποιοδήποτε τέλος του πολέμου θα σήμαινε το τέλος της δυτικής παγκόσμιας κυριαρχίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ελίτ στις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον έχουν δεσμευτεί να συνεχίσουν τον πόλεμο και να αποτρέψουν οποιαδήποτε ειρηνευτική πρωτοβουλία.

Όταν μίλησα στη Weltwoche, τόνισα ότι η Γερμανία πρέπει να είναι «Macht für den Frieden» (μια δύναμη για την ειρήνη). Αλλά η Γερμανία σήμερα δεν είναι καθόλου δύναμη. είναι περισσότερο σαν νυφίτσα. Δεν υπάρχει ανεξάρτητη γερμανική πολιτική σκέψη.

Όταν ο Donald Trump ήταν πρόεδρος, όλες οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο ζητούσαν στρατηγική αυτονομία. Όταν ο Joe Biden επέστρεψε για να ηγηθεί του κόσμου, όλοι ήταν ευχαριστημένοι επειδή οι πολιτικές ελίτ δεν είχαν την πνευματική ικανότητα για ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική.

Για να κατανοήσετε τις ευρωπαϊκές πολιτικές, απλώς κοιτάξτε στην Ουάσιγκτον. Ο αγώνας που αντιμετωπίζουμε είναι να σώσουμε την δυτική παγκόσμια κυριαρχία, που σημαίνει την αμερικανική παγκόσμια κυριαρχία.

Το όραμά μου είναι η Γερμανία να καταλάβει ότι είναι ο χαμένος σε αυτόν τον πόλεμο και να αναζητήσει υποστήριξη από άλλες ευρωπαϊκές χώρες για μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Πολλές μικρότερες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ουγγαρία και η Βουλγαρία, το καταλαβαίνουν αυτό, ακόμη και η Ολλανδία. Αλλά όσο η Γερμανία είναι η πρώτη θέση σε μια πολιτική που βλάπτει περισσότερο τον εαυτό της, δεν θα υπάρξει αλλαγή.

Ας πούμε σε λίγα χρόνια το AfD έχει το υπουργείο Εξωτερικών. Είστε ο υπουργός Εξωτερικών με εντολή για μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Η παλιά τάξη είναι κατεστραμμένη… Ποιο είναι το όραμά σας για το τι πρέπει να αντικαταστήσει τις υπάρχουσες συνθήκες;

 Το όραμα είναι να αποδεχθούμε ότι υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις για μια τέλεια τάξη. Ας είναι οι Κινέζοι Κινέζοι, οι Ινδοί Ινδοί, οι Αφρικανοί Αφρικανοί και οι Ευρωπαίοι Ευρωπαίοι. Πρέπει να εγκαταλείψουμε την ιδέα ότι ολόκληρος ο κόσμος πρέπει να ακολουθεί την ίδια πολιτική και δικαιική κουλτούρα.

Η Ασία έχει τις παραδόσεις της και θα πρέπει να κυβερνούν τον εαυτό τους ανάλογα. Το ίδιο ισχύει και για τον ισλαμικό κόσμο. Αφήστε τους μουσουλμάνους να ακολουθήσουν τη δική τους τάξη χωρίς να προσπαθήσουν να τους επιβάλουν δυτικές αξίες.

Έτσι, το πρώτο βήμα είναι να αποδεχτούμε ότι οι μεγάλες περιοχές στον κόσμο θα πρέπει να αυτοδιοικούνται από τις δικές τους ιδέες πολιτικής και έννομης τάξης. Τότε, η εξωτερική πολιτική θα πρέπει να βασίζεται σε αμοιβαία συμφέροντα.

Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι η Δύση πιστεύει ότι οι αξίες της είναι καθολικές και τις επιβάλλει μέσω στρατιωτικών και οικονομικών κυρώσεων. Αντίθετα, προτείνω οι Ασιάτες να ακολουθούν τους ασιατικούς κανόνες, οι μουσουλμάνοι να ακολουθούν τους μουσουλμανικούς κανόνες και οι Αφρικανοί να ακολουθούν τους αφρικανικούς κανόνες, ενώ εμείς ξεκινάμε τη διπλωματία με βάση τα αμοιβαία συμφέροντα.

Αυτή η ιδέα ευθυγραμμίζεται με την ιδέα του Carl Schmitt για το Großrauordnung (τάξη των μειζόνων γεωπολιτικών περιοχών) παρά με την ιδέα του Immanuel Kant για μια παγκόσμια φιλελευθερη τάξη. Συμφωνώ με την οπτική του Schmitt, όχι του Kant.

Αλλά ας συζητήσουμε πώς θα πάμε από εδώ ως εκεί. Το AfD έχει την εκλογική δύναμη ενός μαζικού κόμματος, αλλά εξακολουθεί να έχει το προφίλ ενός κινήματος διαμαρτυρίας, ενός Aktionsgruppe. Τι θα οδηγήσει το AfD από το σημερινό του καθεστώς ως αντιληπτό κίνημα διαμαρτυρίας σε ένα κόμμα που μπορεί να κυβερνήσει ή να συμμετάσχει στη διακυβέρνηση της πιο ισχυρής χώρας της Ευρώπης;

Οι δημοσκοπήσεις λένε τώρα μια διαφορετική ιστορία. Ο κόσμος ρωτήθηκε γιατί ψήφισε το AfD—ήταν λόγω του προγράμματος ή ως διαμαρτυρία; Τώρα, το 55% λέει ότι ψηφίζει αυτό που πρεσβεύουμε. Αυτή η αλλαγή είναι μια σημαντική επιτυχία.

Πρεσβεύω μια ιδέα, ένα όραμα. Υποστηρίζω ένα όραμα, όχι απλώς την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση Ίσως θα μπορούσαμε να κερδίσουμε ακόμη μεγαλύτερη υποστήριξη κάνοντας εκστρατείες αποκλειστικά κατά της κυβέρνησης.

Αλλά είπα: «Αν με ψηφίσεις, ψηφίζεις ένα όραμα». Πρέπει να αποδεχτούμε ότι το να έχουμε ένα θετικό 16% υπέρ κάτι είναι καλύτερο από το 18% εναντίον κάτι. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι υπάρχει εναλλακτική στην πολιτική σκέψη. Η φιλελεύθερη εποχή τελειώνει.

Ο Παγκόσμιος Νότος ανεβαίνει, επαναφέροντας την παραδοσιακή σκέψη. Θα πρέπει να ξαναβρούμε τη δική μας δυτική παραδοσιακή σκέψη. Ας υποστηρίξουμε ένα θετικό πολιτικό όραμα αντί να εναντιωνόμαστε απλώς στο σημερινό σύστημα. Αυτή η προσέγγιση θα ενισχύσει σταδιακά την θέση μας.

Καθώς δυναμώνουμε, θα υπάρχει ένα κίνητρο για τους Χριστιανοδημοκράτες να βρουν συμφωνία μαζί μας. Τον Σεπτέμβριο, έχουμε περιφερειακές εκλογές σε τρία κρατίδια της ανατολικής Γερμανίας—Σαξονία, Θουριγγία και Βραδεμβούργο. Θα είμαστε η ισχυρότερη δύναμη και στα τρία κράτη.

Οι Χριστιανοδημοκράτες μπορούν είτε να ενωθούν μαζί μας για να σχηματίσουν κυβέρνηση είτε να ευθυγραμμιστούν με τους Πράσινους και τους Σοσιαλιστές για να σχηματίσουν μια αριστερή κυβέρνηση.

Εάν ένας συντηρητικός φιλελεύθερος πρέπει να διαλέξει μεταξύ συνεργασίας με αριστερούς ή με εμάς, η πρώτη του επιλογή θα είμαστε εμείς. Ωστόσο, η ηγεσία του εθνικού κόμματος τους εμποδίζει επί του παρόντος να το κάνουν.

Ελπίζω ότι τελικά οι Χριστιανοδημοκράτες στην Ανατολική Γερμανία θα σταματήσουν να ακολουθούν την ηγεσία του εθνικού τους κόμματος και θα το επιλέξουν συνεργαστείτε μαζί μας. Αυτός είναι ο δρόμος μας προς την εξουσία: οι Χριστιανοδημοκράτες αντιμετωπίζουν εσωτερικά προβλήματα και οι ανατολικοί κλάδοι τους αναζητούν συμφωνίες μαζί μας.

Στον Αγγλόφωνο τύπο, αυτό παρουσιάζεται ως μια Ευρωπαϊκή κίνηση προς τα δεξιά στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σε ποιο βαθμό βλέπετε μια Ευρωπαϊκή τάση; Και κατά πόσο αυτό είναι κάτι ειδικά Γερμανικό;

Το πρόβλημα είναι ότι η Ευρωπαϊκή δεξιά είναι διχασμένη. Έχουμε μια κίνηση προς τα δεξιά. Η ισχυρότερη ενιαία ομάδα που έχουμε στις ευρωεκλογές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τώρα τελεί υπό τη Μarine Le Pen

Συμφωνούμε μαζί τους, αρκεί να μιλάτε για την μετανάστευση, τον πολιτιστικό πόλεμο, την ασφυκτική σοσιαλιστική γραφειοκρατία, αυτή την κλιματική.. ανοησία κ.λπ. Αλλά το πιο σημαντικό ερώτημα είναι η εξωτερική πολιτική. Και δυστυχώς η ευρωπαϊκή δεξιά είναι εντελώς διχασμένη.

Έχετε ένα μέρος της ευρωπαϊκής δεξιάς, που κατά την άποψή μου είναι η πλειοψηφία, που έχει μια ψυχροπολεμική σκέψη, η οποία έχει να κάνει περισσότερο με την δεκαετία του 1.980 μ.Χ. παρά με το 2024 μ.Χ. Επομένως, γι' αυτούς, η διεθνής πολιτική δεν αφορά τη μετατόπιση της εξουσίας από το Ατλαντικό στον Παγκόσμιο Νότο, κλπ.

Εξακολουθούν να πιστεύουν στην παλιά ρητορική του πολέμου μεταξύ του ελεύθερου κόσμου ενάντια στον κόσμο του σκότους. Είναι πράκτορες του βαθέος κράτους όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, ακόμη περισσότερο από τους Σοσιαλιστές.

Έχουμε μια κίνηση προς τα δεξιά όταν πρόκειται για ζητήματα μετανάστευσης, κ.λπ., κ.λπ. Αλλά οι γραμμές είναι εντελώς διαφορετικές όσον αφορά την εξωτερική και την παγκόσμια πολιτική. \Και εκεί δεν έχουμε μετατόπιση προς τα δεξιά. Δυστυχώς.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες αρέσει να πλαισιώνουν την παγκόσμια κατάσταση ως ανταγωνισμό μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας. Και ο τρόπος με τον οποίο πολλοί στις ΗΠΑ βλέπουν την Ευρώπη αυτή την στιγμή είναι ότι η Ευρώπη πρέπει να αποφασίσει. Πρέπει η Ευρώπη να κάνει μια τέτοια επιλογή μεταξύ Αμερικής και Κίνας;

 Φαίνεται να είναι μια μάλλον παράλογη πρόταση. Δεν νομίζω ότι είναι επιλογή μεταξύ Αμερικής και Κίνας. Και αν υπάρχει μόνο επιλογή μεταξύ Αμερικής και Κίνας, θα προτιμούσα την Αμερική. Το ερώτημα είναι, έχουμε επιλογή μεταξύ της Αμερικής και του να είμαστε λίγο πολύ ανεξάρτητοι;

Στην περίπτωση της Γερμανίας, το οικονομικό μας μοντέλο βασίστηκε στην λήψη φθηνής ενέργειας από την Ρωσία, στην χρήση αυτής της ενέργειας για την παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων και στην εξαγωγή τους σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας.

Τώρα, στον νέο κόσμο στον οποίο βρισκόμαστε, χάρη στους Αμερικανούς φίλους μας, δεν παίρνουμε πια φθηνή ενέργεια από την Ρωσία, επειδή οι αγωγοί μας καταστράφηκαν. Έτσι οι τιμές των βιομηχανικών προϊόντων μας αυξάνονται, και δεν είναι πλέομ ανταγωνιστικές. Και δεν μας επιτρέπεται να εξάγουμε όπου θέλουμε, λόγω ενός παγκόσμιου καθεστώτος κυρώσεων που σχεδιάστηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυτό σημαίνει ότι, λόγω οικονομικής αναγκαιότητας, πρέπει να επανέλθουμε σε καλές σχέσεις με τους Ρώσους, ώστε να μπορέσουμε να εισάγουμε ενέργεια. Και φυσικά, χρειαζόμαστε ανοιχτό εμπόριο, γιατί η Γερμανία βασίζεται στη μεταποιητική βιομηχανία και παράγουμε περισσότερα αγαθά από όσα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μόνοι μας.

Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι η πλήρης καταστροφή της Γερμανικής οικονομίας και της γερμανικής μεταποιητικής βιομηχανίας εξαιτίας αυτής της νέας εξωτερικής πολιτικής προσέγγισης της Αμερικής.

Και δεν είμαι διατεθειμένος να το δεχτώ. Ολόκληρη η δυτική ή αμερικανική αυτοκρατορία βρίσκεται σε παρακμή. Η παρακμή της δυτικής κυριαρχίας ή της αμερικανικής κυριαρχίας δεν είναι θέμα πέντε ετών.

Είναι μια διαδικασία με περιόδους στις οποίες αυτή η πτώση είναι ορατή και αρκετά γρήγορη. Και θα υπάρξουν στιγμές που θα υπάρξει μια αντεπίθεση και η αμερικανική και δυτική ισχύς θα αυξηθεί για σύντομο χρονικό διάστημα.

Αλλά μακροπρόθεσμα, είμαι πεπεισμένος ότι ο κόσμος του μέλλοντος είναι ένας κόσμος πολυπολικότητας, τον οποίο δεν διοικούν πλέον η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες. Τα δημογραφικά και οικονομικά στοιχεία είναι ξεκάθαρα. Το 1.913 μ.Χ., το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε στη Δυτική Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική. Τώρα, είναι μόλις το ένα έκτο.

Και η ηλικιακή πυραμίδα στον δυτικό κόσμο είναι φρικτή. Το ίδιο ισχύει και για το παγκόσμιο ΑΕΠ. Όταν γεννήθηκα στα μέσα της δεκαετίας του 1970, σχεδόν τα τρία τέταρτα του παγκόσμιου ΑΕΠ παρήχθησαν στις χώρες της G7. Τώρα, βρισκόμαστε στο ίδιο επίπεδο με τους BRICS. Κυριαρχούμε μόνο σε επίπεδο στρατιωτικής ισχύος. Αλλά όπως είπε ο Talleyrand, δεν μπορείς να κάθεσαι σε ξιφολόγχες.

Τι θα περιμένατε από μια νέα Προεδρία Trump;

Α: Όταν κοιτάμε πίσω στην πρώτη Προεδρία Trump, όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, ήταν αρκετά διφορούμενο. Ο Trump έκανε πολλά καλά πράγματα, τερματίζοντας τους ατελείωτους πολέμους. Αλλά από την άλλη, φυσικά, ο Trump είναι Αμερικανός Πρόεδρος. Και η μεγάλη του ιδέα είναι πρώτα η Αμερική. Θέλει επίσης να σώσει την Αμερικανική διεθνή και παγκόσμια δύναμη, κάτι που είναι, φυσικά, καθήκον του ως Αμερικανού προέδρου.

Ο Trump θέλει να αναδιαμορφώσει την Αμερικανική παγκόσμια δύναμη. Δεν θα μπορέσει να τα ανατρέψει όλα όσα συνέβησαν υπό τον Biden. Υπάρχει μια μακροπρόθεσμη τάση πτώσης της Αμερικανικής παγκόσμιας ισχύος.

Θα δείτε όμως περιόδους κατά τις οποίες η Αμερικανική παγκόσμια ισχύς μειώνεται πιο γρήγορα και μερικά χρόνια μιας αντίστροφης διαδικασίας. Και νομίζω ότι κατά την διάρκεια μιας Προεδρίας Trump θα δούμε ότι, σε μια συνολική προοπτική, η αμερικανική παγκόσμια ισχύς θα αυξηθεί.

Κοιτάξτε το οικονομικό μέλλον της Γερμανίας, όπως περιγράψατε τα προβλήματα προηγουμένως. Η Κίνα, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, έχει σχεδόν διπλασιάσει τις εξαγωγές της στον Παγκόσμιο Νότο. Σκέφτονται πολύ στην Γερμανία το μέλλον της Γερμανίας στον Παγκόσμιο Νότο και πώς να προσαρμοστούν σε έναν κόσμο όπου ο Παγκόσμιος Νότος συμβάλλει σημαντικά στην ανάπτυξη;

Όχι, δεν υπάρχει καθόλου σκέψη στην Γερμανία. Θα ήταν μάλιστα κολακευτικό να χαρακτηρίσουμε την πολιτική μας ελίτ μέτρια. Πιστεύω πραγματικά ότι ο μεγαλύτερος φόβος της πολιτικής μας ελίτ είναι η κατάσταση του κλίματος εδώ και 100 χρόνια.

Και όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, και ειδικά την εμπορική πολιτική, δεν αμφισβητούν τι σημαίνει για το Γερμανικό ΑΕΠ. Οδηγούνται από την ιδέα ότι πρέπει να υπηρετήσουν ένα είδος παγκόσμιας ηθικής επιταγής. Η χώρα βρίσκεται στα χέρια ηλιθίων, ανθρώπων που δεν καταλαβαίνουν την οικονομική ανάπτυξη.

Δεν είμαστε απλώς περαστικοί όταν η χώρα μας καταστρέφεται. Ξοδεύουμε χρήματα για να καταστρέψουμε τον εξαγωγικό μας κλάδο. Δεν καταλαβαίνουμε καθόλου τις αλλαγές στον κόσμο και τον ανταγωνισμό με την Κίνα.

Οι Γερμανικές ελίτ εμπλέκονται σε φανταστικές συζητήσεις, οι οποίες επικεντρώνονται στο κλίμα, σε ηθικά ζητήματα, στα ανθρώπινα δικαιώματα – αλλά δεν επικεντρώνονται στην οικονομική ανάπτυξη, στο μερίδιό μας στο διεθνές εμπόριο, στην επιρροή μας στις οικονομικές σχέσεις.

 Ένα πράγμα που μας έκανε εντύπωση είναι ότι η ηγέτης του AfD, Alice Weidel, είπε, «Είμαστε το Arbeiterpartei, το κόμμα των εργαζομένων». Και αυτό μπορεί να είναι λίγο τεντωμένο, αλλά στην πραγματικότητα ισχύει ότι το AFD σε αυτές τις τελευταίες εκλογές εκπροσώπησε σχεδόν στον ίδιο βαθμό σε αυτό που οι παλιοί καλοί μαρξιστές αποκαλούσαν εργατική τάξη. Ποια είναι η σκέψη σας;

Το AfD δημοσιοποίησε το βασικό του μανιφέστο το 2015 μ.Χ., σχεδόν πριν από 10 χρόνια, και ο κόσμος έχει αλλάξει τρομερά. Για μένα προσωπικά, η ώρα να μιλάμε μόνο για αναδιανομή του πλούτου έχει τελειώσει. Πρέπει να μιλήσουμε για το πώς να δημιουργήσουμε πλούτο. Και τώρα νιώθω άνετα με την αυτοπεριγραφή μας ως εργατικό κόμμα. Το πρόβλημα στην Γερμανία είναι ότι το ένα τρίτο του ΑΕΠ αναδιανέμεται.

Είναι μια τεράστια σοσιαλιστική μηχανή που παίρνει χρήματα από την οικονομία και δίνει τα χρήματα κυρίως σε μετανάστες. Αυτός είναι ένας μεγάλος μαγνήτης για την μετανάστευση. Νιώθω πολλή συμπόνια για τους ανθρώπους που δουλεύουν σκληρά και δεν έχουν σχεδόν τίποτα στο τέλος του μήνα.

Οι μισθοί μετά τους φόρους στην Γερμανία είναι επαίσχυντα χαμηλοί. Αλλά νομίζω ότι ο τρόπος για να αυξηθεί το βιοτικό επίπεδο της μεσαίας τάξης δεν είναι η αύξηση της αναδιανομής, αλλά η μείωση της αναδιανομής. Θα πρέπει να κρατήσουν περισσότερα από αυτά που κερδίζουν, και αυτό σημαίνει λιγότερους φόρους και λιγότερες εκπτώσεις για το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Κατά τη γνώμη μου, το να είμαι ο συνήγορος της μεσαίας τάξης, των απλών ανθρώπων, της ανύπαντρης μαμάς που εργάζεται σε ένα μπακάλικο ως ταμίας, δεν σημαίνει αύξηση της αναδιανομής και ακολουθώντας μια σοσιαλιστική ατζέντα, αλλά για να κρατήσει περισσότερο από το εισόδημά της. την τσέπη τους.

Η προσέγγισή μου είναι περισσότερο οικονομία της αγοράς, αλλά μια οικονομία της αγοράς που εξυπηρετεί την ανύπαντρη μαμά που εργάζεται σε ένα μπακάλικο ως ταμίας αντί να εξυπηρετεί την Goldman Sachs – μια οικονομία αγοράς για την μεσαία τάξη, για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, αντί για οικονομία της αγοράς για τους παγκόσμιους ομίλους ετερογενών δραστηριοτήτων (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/743649/maximilian-krah-afd-i-germania-prepei-na-vrei-ti-thesi-tis-ston-anadyomeno-polypoliko-kosmo-eimaste-to-komma-tis-eirinis).

Μεγάλες παραμένουν οι διαφορές Ανατολής - Δύσης 35 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους. Μεγάλες διαφορές μεταξύ Ανατολής και Δύσης διαπιστώνονται ακόμη και 35 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, επισημαίνεται και στην φετινή έκθεση του κυβερνητικού επιτρόπου.

«Ανατολή και Δύση: ελεύθερες, ενωμένες και ατελείς», είναι ο τίτλος της 170σέλιδης έκθεσης που παρουσίασε ο επίτροπος Κάρστεν Σνάιντερ και στην οποία αναφέρεται ότι η σχέση Ανατολής και Δύσης παραμένει περίπλοκη, ενώ υπάρχουν ακόμη μεγάλες διαφορές τόσο στο εισόδημα όσο και στο προσδόκιμο ζωής.

Οι κάτοικοι των ανατολικών κρατιδίων είναι επίσης περισσότερο ευάλωτοι στις κρίσεις, καθώς είναι πιο πιθανό να μην έχουν αποταμιεύσει αρκετά. Πολλοί Ανατολικογερμανοί αισθάνονται «πολίτες δεύτερης κατηγορίας», δήλωσε ο κ. Σνάιντερ. Ενδεικτικά, μόλις το 4% των ανώτερων θέσεων στις επιχειρήσεις καταλαμβάνεται από Ανατολοκογερμανούς, αν και αποτελούν το 20% του συνολικού πληθυσμού.

Στην έκθεση τονίζεται ακόμη η απροθυμία των κατοίκων των δυτικών περιοχών να εγκατασταθούν στην Ανατολή. «Φοβάμαι ότι οι πρόσφατες επιτυχίες της Εναλλακτικής για την Γερμανία (AfD) στα ανατολικά κρατίδια θα ενισχύσει αυτή την τάση και θα αποτρέψει και πολλούς επενδυτές», σχολίασε ο επίτροπος.

Η επιστημονική υπεύθυνη της έκθεσης Μάριον Ράιζερ σημείωσε επίσης ότι πάνω από το 80% του πληθυσμού της Γερμανίας επιθυμεί μια κοινωνία στην οποία διασφαλίζονται η ελευθερία, τα δημοκρατικά δικαιώματα όπως η ισότητα των φύλων και η ειρηνική συνύπαρξη των θρησκειών, αλλά, όπως διευκρίνισε, στα Ανατολικά κρατίδια υπάρχουν και πολύ διαφορετικές ιδέες για τα θέματα μετανάστευσης και κλίματος, «κυρίως από ηλικιωμένους οι οποίοι μεγάλωσαν στην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας».

Απογοητευτική είναι η εικόνα σχετικά με την συνοχή της κοινωνίας, σύμφωνα με την έκθεση. Μόνο το 14% πιστεύει ότι υπάρχει μεγάλη συνοχή στην Γερμανική κοινωνία και μόνο το 25% θεωρεί ότι οι άνθρωποι υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον.  Τα ποσοστά είναι ακόμη χαμηλότερα μεταξύ των κατοίκων της Ανατολής. «Στην Ανατολή, το αίσθημα του "εμείς" γίνεται αντιληπτό ακόμη πιο σπάνια», αναφέρουν οι συντάκτες της έκθεσης.

Σχολιάζοντας την έκθεση, ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας της Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU) Ζεπ Μίλερ δήλωσε ότι αυτό που χρειάζεται η Γερμανία είναι ένας Υπουργός ο οποίος να μπορεί να επιβληθεί με ισχυρή φωνή στο Υπουργικό συμβούλιο για τα ζητήματα της Ανατολής και τόνισε την ανάγκη εφαρμογής πολιτικής κινήτρων για την βιομηχανία προκειμένου οι καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας να παραμένουν στην χώρα και κυρίως στα Ανατολικά της (https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/447721_megales-paramenoyn-oi-diafores-anatolis-dysis-35-hronia-meta-tin-ptosi-toy).

Έκτακτα νέα: Αρχεία χρεοκοπίας BlackRock! Η απίστευτη κατάρρευση ενός οικονομικού γίγαντα. ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΝΕΑ: Η BlackRock, ο μεγαλύτερος διαχειριστής περιουσιακών στοιχείων στον κόσμο, κατέθεσε σοκαριστικά αίτηση πτώχευσης, σηματοδοτώντας την πτώση ενός χρηματοπιστωτικού κολοσσού που βασίστηκε σε πρακτικές διαφθοράς.

Ανακαλύψτε πώς οι παγκόσμιες κυρώσεις και η εσωτερική κακοδιαχείριση ανέτρεψαν αυτόν τον χρηματοπιστωτικό τιτάνα, κλονίζοντας την παγκόσμια οικονομία. Διαβάστε περισσότερα για τη δραματική κατάρρευση και τις εκτεταμένες επιπτώσεις της.

Η συγκλονιστική χρεοκοπία της BlackRock: Η κατάρρευση μιας οικονομικής Αυτοκρατορίας που χτίστηκε στην διαφθορά Σε μια από τις πιο συγκλονιστικές στροφές των γεγονότων στην οικονομική ιστορία, η BlackRock –το οικονομικό μεγαθήριο που κάποτε είχε περισσότερο πλούτο από ολόκληρα έθνη- κήρυξε επίσημα αίτηση πτώχευσης.

Ναι, καλά διαβάσατε: η ίδια η εταιρεία που διαμόρφωσε τις οικονομίες, επηρέασε τις παγκόσμιες αγορές και διοικούσε το χρηματοπιστωτικό οικοσύστημα καταρρέει τώρα υπό το βάρος των δικών της παραπτωμάτων. Αυτή η κολοσσιαία πτώση εγείρει ένα φλέγον ερώτημα: πώς θα μπορούσε μια τόσο ισχυρή επιχείρηση να πέσει τόσο θεαματικά;

Η απάντηση, εν μέρει, βρίσκεται στην κατάρρευση του διεφθαρμένου χρηματοοικονομικού μηχανισμού που τροφοδοτούσε την μετεωρική άνοδο της BlackRock για δεκαετίες. Ένα μηχάνημα που, χάρη στις κυρώσεις που επιβλήθηκαν πρόσφατα, έχει γίνει κομμάτια. Ο ιστός των μυστικών συμφωνιών, των κρυμμένων οικονομικών παρασκηνίων και των βρώμικων χρημάτων που κράτησαν το BlackRock στην ζωή δεν είναι πλέον εκεί για να το συντηρήσει.

Αλλά αυτό δεν είναι ολόκληρη η ιστορία. Υπάρχουν περισσότερα για να ξεπακετάρετε, περισσότερα για να εξερευνήσετε σχετικά με αυτήν την άνευ προηγουμένου χρεοκοπία. Ας εμβαθύνουμε στους παράγοντες που γονάτισαν τη BlackRock και γιατί αυτή είναι μόνο η αρχή μιας σεισμικής αλλαγής στα παγκόσμια οικονομικά.

The Rise and Fall of BlackRock: A Giant Stumbles. Το BlackRock, το όνομα συνώνυμο με την δύναμη, τον πλούτο και την επιρροή, δεν ήταν πάντα ένας ξεπεσμένος τιτάνας. Αυτός ο κολοσσός της Wall Street, που ιδρύθηκε το 1.988 μ.Χ., ανέβηκε γρήγορα στις τάξεις, κερδίζοντας την φήμη του ως ο μεγαλύτερος διαχειριστής περιουσιακών στοιχείων στον κόσμο.

Με τρισεκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία υπό διαχείριση, η BlackRock δεν έπαιζε μόνο στην αγορά. το έλεγχε. Είτε ήταν ακίνητα, μετοχές ή ομόλογα, η BlackRock είχε το χέρι της σχεδόν σε κάθε πτυχή του χρηματοοικονομικού κόσμου.

Πώς έφτασε το BlackRock στο απόγειο του; Η επιθετική επέκταση της εταιρείας τροφοδοτήθηκε από στρατηγικές επενδύσεις και εξαγορές, συμπεριλαμβανομένης της εξαγοράς της Barclays Global Investors το 2009 μ.Χ., που έθεσε τη BlackRock στην κορυφή της χρηματοοικονομικής διατροφικής αλυσίδας.

Δεν διαχειρίζονταν απλώς χρήματα – επηρέαζαν την κυβερνητική πολιτική, διαμορφώνοντας τις παγκόσμιες οικονομικές τάσεις και επωφελούνταν πολύ από όλα αυτά. Για χρόνια, η BlackRock ήταν ανέγγιχτη, αξιοποιώντας την τεράστια οικονομική της επιρροή για να αποκτήσει απαράμιλλη πρόσβαση τόσο στη Wall Street όσο και στο Capitol Hill.

Όμως πίσω από την λαμπερή δημόσια εικόνα της επιτυχίας κρυβόταν μια εταιρεία βαθιά εδραιωμένη σε σκοτεινές συναλλαγές και αμφιλεγόμενες οικονομικές πρακτικές. Ανεξέλεγκτη διαχείριση περιουσιακών στοιχείων, αδιαφανείς επενδυτικές στρατηγικές και αμφισβητούμενοι δεσμοί με παγκόσμιες ισχυρές μεσίτες—αυτά ήταν τα μυστικά που επέτρεψαν στην BlackRock να ανέβει πιο γρήγορα από ότι θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Και είναι ακριβώς αυτά τα στοιχεία που αργότερα θα ήταν η αναίρεσή του.

Οι ρωγμές στο ίδρυμα. Ενώ το BlackRock φαινόταν ανίκητο στην επιφάνεια, η πραγματικότητα ήταν ότι έχτιζε ένα σπίτι από τραπουλόχαρτα. Η εταιρεία βασίστηκε σε πολύπλοκες, μη ρυθμιζόμενες επενδυτικές στρατηγικές που συχνά υπερέβαιναν τα όρια της νομιμότητας.

Από τα ριψοκίνδυνα παράγωγα έως τις σκιώδεις τραπεζικές συναλλαγές, η BlackRock έπαιζε ένα επικίνδυνο παιχνίδι, ένα παιχνίδι που θα διαρκούσε μόνο όσο οι ρυθμιστικές αρχές έκαναν τα στραβά μάτια. Οι ρωγμές στα θεμέλιά του ήταν ορατές σε όσους ήξεραν πού να κοιτάξουν.

Αλλά για χρόνια, η BlackRock κατάφερε να κρατήσει ζωντανή την ψευδαίσθηση του αήττητου. Χρησιμοποίησαν την οικονομική τους δύναμη για να επηρεάσουν τις παγκόσμιες οικονομικές πολιτικές και, κάποιοι θα υποστήριζαν, χειραγωγούν τις αγορές προς όφελός τους. Αλλά όπως συμβαίνει με κάθε αυτοκρατορία που χτίστηκε πάνω σε σαθρά θεμέλια, ήταν θέμα χρόνου να γκρεμιστούν τα τείχη.

The Catalyst: Οι παγκόσμιες κυρώσεις τελικά κόβουν τη γραμμή ζωής. Η αρχή του τέλους ήρθε με τη μορφή κυρώσεων - αυτούς τους φαινομενικά αόρατους, γραφειοκρατικούς μηχανισμούς που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σκέφτονται αλλά έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν αυτοκρατορίες. Τα τελευταία χρόνια, οι διεθνείς κυρώσεις έχουν χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για την πάταξη των διεφθαρμένων χρηματοοικονομικών πρακτικών και των συστημάτων ξεπλύματος χρήματος.

Και μην κάνετε λάθος, η BlackRock είχε εμπλακεί σε βάθος σε αυτές τις συναλλαγές κάτω από το τραπέζι, επωφελούμενος από ένα παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα που συχνά ανταμείβει τους αδίστακτους.

Όταν ήρθαν οι κυρώσεις, έκοψαν την πρόσβαση της BlackRock στα βρώμικα χρήματα που υποστήριζαν τις δραστηριότητές της. Δεν μπορούσαν πλέον να βασίζονται σε αμφισβητήσιμες χρηματοοικονομικές ροές από αμφίβολες πηγές.

Η BlackRock είχε ευδοκιμήσει σε έναν κόσμο όπου η μυστικότητα ήταν το νόμισμα και οι σκιώδεις οικονομικές τακτικές ήταν ο κανόνας. Αλλά καθώς οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο άρχισαν να σφίγγουν τον κλοιό στις παράνομες οικονομικές πρακτικές, η BlackRock βρέθηκε σε αχαρτογράφητο έδαφος: έναν κόσμο όπου η διαφάνεια γινόταν υποχρεωτική.

Πώς παραμένει όμορφη η Μελάνια Τραμπ; Αποκαλύφθηκαν όλα τα μυστικά ομορφιάς της Πρώτης Κυρίας! Ο ρόλος των κυρώσεων στην ανατροπή του γίγαντα. Οι κυρώσεις, ιδιαίτερα εκείνες που στοχεύουν τα υπεράκτια τραπεζικά και σκιώδη χρηματοπιστωτικά συστήματα, ήταν σαν σφυρί στην εύθραυστη υποδομή της BlackRock.

Η εταιρεία βασιζόταν εδώ και πολύ καιρό σε αδιαφανείς συναλλαγές εκτός ρεκόρ για να συμπληρώσει την αξία της. Αλλά καθώς αυτές οι ροές εσόδων εξαντλήθηκαν, η BlackRock βρέθηκε ανίκανη να διατηρήσει την τεράστια αυτοκρατορία της.

Χωρίς πρόσβαση στα κρυφά οικονομικά κανάλια που της επέτρεπαν στο παρελθόν να παρακάμψει τους κανονισμούς, η BlackRock έμεινε εκτεθειμένη. Το επιχειρηματικό μοντέλο της εταιρείας δεν ήταν πλέον βιώσιμο σε αυτό το νέο, πιο ρυθμισμένο οικονομικό τοπίο. Και κάπως έτσι, μια οικονομική δύναμη που κάποτε φαινόταν πολύ μεγάλη για να αποτύχει γονάτισε.

A Financial Titanic Sinking: Γιατί κανείς δεν το είδε να έρχεται. Η κατάρρευση του BlackRock θυμίζει τη βύθιση του Τιτανικού - ένα φαινομενικά αβύθιστο πλοίο που καταρρίφθηκε από δυνάμεις που δεν περίμενε.

Στην περίπτωση της BlackRock, αυτό το παγόβουνο ήταν ο συνδυασμός παγκόσμιων κυρώσεων, ρυθμιστικών καταστολών και της αυξανόμενης ζήτησης για διαφάνεια στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Αλλά πώς μια εταιρεία με τόσους πολλούς πόρους και τόση επιρροή δεν κατάφερε να δει αυτό να έρχεται;

Αλαζονεία και υπερβολική αυτοπεποίθηση: Το μοιραίο ελάττωμα της BlackRock. Μέρος της απάντησης βρίσκεται στην αλαζονεία της BlackRock. Για χρόνια, η εταιρεία πίστευε ότι ήταν ανέγγιχτη. Εξάλλου, όταν διαχειρίζεστε περιουσιακά στοιχεία τρισεκατομμυρίων δολαρίων και ασκείτε επιρροή στα παγκόσμια χρηματοπιστωτικά συστήματα, είναι εύκολο να αναπτύξετε την αίσθηση του αήττητου. Αλλά αυτή η αλαζονεία τους τύφλωσε μπροστά στο αυξανόμενο κύμα αλλαγής στον οικονομικό κόσμο.

Η εταιρεία αγνόησε τα προειδοποιητικά σημάδια. Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα γινόταν πιο διαφανές και οι ρυθμιστικές αρχές άρχισαν να καταπολεμούν τις αδιαφανείς, σκιώδεις πρακτικές που είχαν κάνει τη BlackRock τόσο κερδοφόρα.

Αλλά αντί να προσαρμοστεί σε αυτή την νέα πραγματικότητα, η BlackRock συνέχισε να λειτουργεί σαν να ήταν ακόμη στις αρχές της δεκαετίας του 2000 μ.Χ., μια εποχή που οι χρηματοοικονομικές εταιρείες μπορούσαν να ξεφύγουν σχεδόν με τα πάντα.

Εσωτερικό χάος και κακοδιαχείριση. Στα προβλήματά τους προστέθηκε μια αυξανόμενη αίσθηση εσωτερικού χάους μέσα στην εταιρεία. Έχουν εμφανιστεί αναφορές ότι τα κορυφαία στελέχη της BlackRock είχαν ολοένα και μεγαλύτερη αντίθεση σχετικά με την κατεύθυνση της εταιρείας.

Κάποιοι υποστήριξαν μια στροφή προς πιο διαφανείς, ηθικές επιχειρηματικές πρακτικές, ενώ άλλοι ήθελαν να διπλασιάσουν τους παλιούς τρόπους που είχαν φέρει στην εταιρεία τόση μεγάλη επιτυχία στο παρελθόν.

Αυτή η εσωτερική διαμάχη εξουσίας επιτάχυνε μόνο την πτώση της BlackRock. Αντί να παρουσιάσει ένα ενιαίο μέτωπο μπροστά στην αυξανόμενη εξωτερική πίεση, η εταιρεία παρέλυσε από την αναποφασιστικότητα. Και στον άθλιο κόσμο των υψηλών οικονομικών, η αναποφασιστικότητα είναι συχνά μια θανατική ποινή.

Η χρεοκοπία της BlackRock: Ένας παγκόσμιος οικονομικός σεισμός. Η χρεοκοπία της BlackRock δεν είναι απλώς μια ιστορία για την αποτυχία μιας εταιρείας - είναι ένας παγκόσμιος οικονομικός σεισμός. Οι συνέπειες της κατάρρευσης της BlackRock είναι εκτεταμένες και θα μπορούσαν να προκαλέσουν ένα φαινόμενο ντόμινο που κυματίζει την παγκόσμια οικονομία.

Από τα συνταξιοδοτικά ταμεία μέχρι τα κρατικά ομόλογα, τα πλοκάμια της BlackRock έφτασαν σχεδόν σε κάθε γωνιά του χρηματοπιστωτικού κόσμου. Και τώρα που η εταιρεία έχει καταρρεύσει, αυτά τα πλοκάμια κόβονται, αφήνοντας ένα ίχνος καταστροφής στο πέρασμά τους.

The Ripple Effect: Πώς η κατάρρευση του BlackRock θα μπορούσε να σας επηρεάσει. Ίσως αναρωτιέστε, "Πώς με επηρεάζει η χρεοκοπία της BlackRock;" Η απάντηση είναι απλή: Το BlackRock ήταν τόσο βαθιά ενσωματωμένο στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα που η κατάρρευσή του πιθανότατα θα έχει ευρείες επιπτώσεις.

Τα συνταξιοδοτικά ταμεία που επενδύθηκαν σε μεγάλο βαθμό στα προϊόντα της BlackRock ενδέχεται να αντιμετωπίσουν σημαντικές απώλειες. Οι παγκόσμιες χρηματιστηριακές αγορές, που είναι ήδη ασταθείς λόγω άλλων παραγόντων, θα μπορούσαν να βιώσουν περαιτέρω αναταραχή καθώς η πραγματικότητα της πτώσης της BlackRock αρχίζει.

Επιπλέον, η κατάρρευση της BlackRock θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένο ρυθμιστικό έλεγχο άλλων μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο ενδέχεται να αρχίσουν να διερευνούν εάν άλλες εταιρείες εφαρμόζουν το ίδιο είδος σκοτεινών πρακτικών που οδήγησαν στον θάνατο της BlackRock. Με άλλα λόγια, αυτή η χρεοκοπία θα μπορούσε να είναι μόνο η αρχή ενός πολύ μεγαλύτερου απολογισμού για τον χρηματοπιστωτικό κλάδο.

Το τέλος μιας εποχής; Η χρεοκοπία της BlackRock μπορεί επίσης να σηματοδοτήσει το τέλος μιας εποχής στα χρηματοοικονομικά. Για χρόνια, εταιρείες όπως η BlackRock κυριαρχούν στο οικονομικό τοπίο, χρησιμοποιώντας το μέγεθος και την επιρροή τους για να διαμορφώσουν τις αγορές και να χειραγωγήσουν τις οικονομίες. Αλλά καθώς η διαφάνεια και η ρύθμιση γίνονται πιο διαδεδομένες, οι μέρες αυτών των οικονομικών κολοσσών μπορεί να είναι μετρημένες.

Θα μπορούσαμε να γινόμαστε μάρτυρες της αρχής μιας νέας χρηματοοικονομικής τάξης, όπου η διαφάνεια, η λογοδοσία και οι ηθικές επιχειρηματικές πρακτικές βρίσκονται στο επίκεντρο. Σε αυτόν τον νέο κόσμο, εταιρείες όπως η BlackRock—χτισμένες σε βάση μυστικότητας και διαφθοράς— απλά δεν μπορούν να επιβιώσουν.

Τι θα συμβεί στη συνέχεια: Το μέλλον της παγκόσμιας χρηματοδότησης μετά το BlackRock. Λοιπόν, πού πάμε από εδώ; Η κατάρρευση της BlackRock είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει κρουστικά κύματα στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά θα μπορούσε επίσης να ανοίξει το δρόμο για θετικές αλλαγές.

Βραχυπρόθεσμα, οι αγορές ενδέχεται να βιώσουν αστάθεια καθώς οι επενδυτές προσπαθούν να κατανοήσουν την πτώση της BlackRock. Αλλά μακροπρόθεσμα, αυτή η χρεοκοπία θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο καμπής για τον χρηματοπιστωτικό κλάδο.

Μια νέα εποχή ρύθμισης και διαφάνειας; Η πτώση της BlackRock θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως κλήση αφύπνισης για τις ρυθμιστικές αρχές σε όλο τον κόσμο. Οι κυβερνήσεις ενδέχεται να εντείνουν τις προσπάθειές τους για να καταπολεμήσουν το είδος των διεφθαρμένων χρηματοοικονομικών πρακτικών που οδήγησαν στην άνοδο και την πτώση της BlackRock. Θα μπορούσαμε να δούμε μια νέα εποχή ρύθμισης και διαφάνειας στα παγκόσμια οικονομικά, μια εποχή που δίνει προτεραιότητα στις ηθικές επιχειρηματικές πρακτικές έναντι των γρήγορων κερδών.

Αυτό θα μπορούσε να είναι καλό για τους καθημερινούς επενδυτές. Με αυξημένη διαφάνεια και ρύθμιση, οι χρηματοπιστωτικές αγορές μπορεί να γίνουν πιο σταθερές και λιγότερο επιρρεπείς στο είδος της χειραγώγησης που μαστίζει τον κλάδο εδώ και χρόνια. Μακροπρόθεσμα, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πιο υγιή, πιο βιώσιμη παγκόσμια οικονομία.

Μια προειδοποιητική ιστορία για άλλους οικονομικούς γίγαντες. Η κατάρρευση της BlackRock θα πρέπει επίσης να χρησιμεύσει ως προειδοποιητική ιστορία για άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Οι μέρες της λειτουργίας στην σκιά πέρασαν.

Εάν οι εταιρείες θέλουν να επιβιώσουν στο νέο οικονομικό τοπίο, θα πρέπει να προσαρμοστούν στην αυξανόμενη ζήτηση για διαφάνεια και υπευθυνότητα. Όσοι δεν το κάνουν μπορεί να βρεθούν να ακολουθήσουν τα βήματα της BlackRock.

Συμπέρασμα: BlackRock's Legacy of Greed and Failure. Τελικά, η χρεοκοπία της BlackRock είναι μια ιστορία απληστίας, διαφθοράς και άρνησης προσαρμογής στις μεταβαλλόμενες εποχές. Για χρόνια, η εταιρεία χρησιμοποιούσε την δύναμη και την επιρροή της για να χειραγωγήσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα προς όφελός της. Αλλά καθώς ο κόσμος έγινε πιο διαφανής και οι ρυθμιστικές αρχές άρχισαν να καταπολεμούν τις βρώμικες οικονομικές πρακτικές, η Αυτοκρατορία της BlackRock κατέρρευσε.

Η κατάρρευση του BlackRock είναι μια έντονη υπενθύμιση ότι ακόμη και οι ισχυρότεροι γίγαντες μπορούν να πέσουν. Είναι ένα μάθημα για τους κινδύνους της υπερβολικής αυτοπεποίθησης, της απληστίας και της άρνησης αλλαγής.

Και καθώς η σκόνη κατακάθεται, ο κόσμος θα αφεθεί να μαζέψει τα κομμάτια ενός κατεστραμμένου χρηματοπιστωτικού συστήματος - ένα που, ελπίζουμε, θα αναδυθεί ισχυρότερο, πιο διαφανές και πιο υπεύθυνο στον απόηχο της θεαματικής αποτυχίας της BlackRock (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/09/blackrock.html).

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΘΕΑΤΟ ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΧΩΣ...ΜΕΡΙΚΗΣ! ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΙΑΣ ΕΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ. «ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ» – ΠΟΙΟΣ ΔΙΟΙΚΕΙ ΤΙΣ ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ;

Εισαγωγή. Το «Συμβούλιο» και όλοι και όλα όσα προέρχονται από αυτά, ελέγχουν τις Ηνωμένες Πολιτείες τα τελευταία πενήντα χρόνια με σκοπό την εξόρυξη του πλούτου του έθνους μας.  Ο σκοπός της συνταγματικής μας κυβέρνησης και του ομοσπονδιακού εργατικού δυναμικού είναι να προστατεύσουμε τον πλούτο μας και το «δημόσιο καλό» του Αμερικανικού λαού.  Σκοπός του «Συμβουλίου» είναι να το συντρίψει και να το καταστρέψει.

Χρησιμοποιούν τα εργαλεία των κατηγορητηρίων, της παρεμπόδισης και των κυβερνητικών υπηρεσιών που έχουν οπλίσει για να επιτεθούν στους εχθρούς τους με ψεύτικο χρώμα νόμου. Μόνο αυτοί επιλέγουν ποιοι θα είναι νικητές και ηττημένοι στην πολιτική, τις επιχειρήσεις, την οικονομία, τα μέσα ενημέρωσης, τις εκλογές, την εκπαίδευση, και το κάνουν με πλήρη αμοραλισμό.

Η αποκάλυψή τους με το όνομα, την διαφθορά τους και τα μέσα ελέγχου τους και ο προσδιορισμός του τρόπου διάλυσης της παράνομης εξουσίας τους είναι το πρώτο βήμα για την αποκατάσταση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ως συνταγματικής δημοκρατίας.

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ.

Γενικός Επιθεωρητής των ΗΠΑ Michael Horowitz.

Ο διευθυντής του FBI Christopher Wray.

Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ Merrick Garland.

Διευθυντής Γραφείου Επαγγελματικής Ευθύνης (OPR) Jeffrey Ragsdale.

Επικεφαλής Τομέα Δημόσιας Ακεραιότητας (PIN) Corey Amundson.

Αναπληρώτρια Γενική Εισαγγελέας των ΗΠΑ Lisa Monaco.

1^ος Κύριος Αναπληρωτής USAG Marshall Miller.

(Τα τρέχοντα μέλη του "Συμβουλίου" περιλαμβάνουν; Γενικός Επιθεωρητής των ΗΠΑ Michael Horowitz, Διευθυντής του FBI Christopher Wray, Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ Merrick Garland, Διευθυντής Γραφείο Επαγγελματικής Ευθύνης (OPR) Jeffrey Ragsdale, Επικεφαλής του Τομέα Δημόσιας Ακεραιότητας (PIN) Corey Amundson, Αναπληρωτής USAG Lisa Monaco, 1^ος Κύριος Αναπληρωτής USAG Marshall Miller).

Το Συμβούλιο είναι ένας «ανέγγιχτος», νομοθετικά κωδικοποιημένος, sui generis[1] οργανισμός με πλοκάμια ενσωματωμένα σε κάθε κυβερνητική υπηρεσία και κλάδο της κυβέρνησης εκτός από το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Από την πλευρά τους, κατέχουν τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Είναι «δικό τους» και «αυτοί» είναι οι αυτόκλητοι διαχειριστές του. Όποιος «δεν είναι αυτοί» είναι «χρήσιμοι ηλίθιοι», «χρήσιμοι αθώοι» ή ανθρώπινα αγαθά που πρέπει να απορριφθούν στη νεκροπολιτική. [2] Οι υπόλοιποι από εμάς είμαστε αναλώσιμες «μονάδες άνθρακα» στις οποίες αποδίδονται θετικές και αρνητικές τιμές ανάλογα με τη σχετική χρησιμότητά μας σε αυτές. Αυτή είναι η γλώσσα τους.

ΤΟ ΟΜΌΤΙΜΟ ΣΥΜΒΟΎΛΙΟ.

Πρώην Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ William Barr.

Πρώην Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ Jeffrey Rosen.

Πρώην Αναπληρωτής Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ Richard Donahue.

Πρώην διευθυντής του FBI Andrew McCabe.

Πρώην διευθυντής του FBI Robert Mueller.

Πρώην διευθυντής του FBI James Comey.

Πρώην Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ Eric Holder.

«Ειδικός Ανακριτής» Τζακ Σμιθ.

("Επίτιμος" και ψευδο-σημερινά μέλη του "The Council": πρώην USAG William Barr, πρώην USAG Jeffrey Rosen, πρώην αναπληρωτής USAG Richard Donahue, πρώην διευθυντής του FBI Andrew McCabe, πρώην διευθυντής του FBI Robert Mueller, πρώην διευθυντής του FBI James Comey, πρώην USAG Eric Holder, CIGIE "Special Counsel" Jack Smith)

Η κατασκευή της πραγματικότητας μοιάζει περισσότερο με τον τρόπο που ένα στέλεχος εταιρικής βιομηχανικής φάρμας, με κοστούμι και γραβάτα, βλέπει τη διαχείριση των ζώων ή πώς σκέφτονται οι περισσότεροι άνθρωποι για τα μυρμήγκια. Εάν κάτι είναι συλλέξιμο και κερδοφόρο, τότε αυτή η αντίστοιχη "μονάδα άνθρακα" έχει θετική αξία. Αν κάτι έχει αρνητική αξία, δεν έχει καμία συνέπεια, λιμοκτονεί ή κατακρεουργείται.

Η απλοποίηση αυτής της κατασκευής ως «πολέμου» μεταξύ «καλού» και «κακού» είναι σωστή. Η «Σύνοδος» δεν λειτουργεί σε ένα κατασκεύασμα ηθικής και πνευματισμού. Καθώς οι επιχειρήσεις και οι απάτες του «Συμβουλίου» αποκαλύπτονται, θα γίνει σαφές ότι δεν υπάρχει «παράδεισος» ή «κόλαση», ή θεϊκή λογοδοσία, από τη δική τους οπτική. "Αυτό" είναι. "Αυτό" είναι το μόνο που υπάρχει. Δεν υπάρχει τίποτα πέρα από τη γήινη διάσταση που τους απασχολεί, όπως δεν μπορεί να υπάρχει σε μια σαύρα.

Μην ενοχλείτε τον εαυτό σας ακόμα με το "γιατί" και την παθολογία. Όταν κάποιος σας συμπεριφέρεται σαν ζώο, είναι πρώτα απαραίτητο για την άμεση επιβίωσή σας να παρατηρήσετε, να προσανατολίσετε, να αποφασίσετε και να δράσετε ("OODA"). Εκτός αν, φυσικά, προτιμάτε να είστε ένα καλά συμπεριφερόμενο, καθαρό πρόβατο στο δρόμο σας προς το σφαγείο.

Για τους σκοπούς αυτής της πραγματείας και έκθεσης, αρκεί αυτοί οι αρχι-νέμεσοι του Συντάγματος να έχουν ονόματα και πρόσωπα, και η πρώτη φάση της αποδόμησης του «Συμβουλίου» εκθέτει τους βασικούς του παράγοντες και τον τρόπο λειτουργίας τους.

Μια ανάλυση της βασικής αιτίας των λόγων για τους οποίους «τα πράγματα είναι όπως είναι» στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είναι ότι το υποκείμενο (ρίζα) και ο απώτερος στόχος αυτών των αυτοαποκαλούμενων «διαχειριστών» είναι η διατήρηση της «κρατικής αιχμαλωσίας»[3] και η «ολοκλήρωση της δουλειάς» των ιδιοτελών στόχων σε μια ελίτ τάξη, που κατ' ευφημισμό ως «προοδευτική κοινωνική ανασυγκρότηση»,[4] για να διασφαλιστεί ότι η μηχανή συγκομιδής και εξαγωγής πλούτου παραμένει αδιάκοπη.

Για το σκοπό αυτό, το «Συμβούλιο», εκτός από τον έλεγχο των οπλισμένων κυβερνητικών υπηρεσιών μέσω των εβδομήντα τεσσάρων (74) Γενικών Επιθεωρητών που είναι ενσωματωμένοι σε κυβερνητικές υπηρεσίες, ελέγχει έναν πολιτικό βραχίονα, έναν βραχίονα πληροφοριών, έναν βραχίονα διείσδυσης, έναν επιχειρηματικό βραχίονα, έναν βραχίονα προπαγάνδας και έναν βραχίονα ψυχαγωγίας.

"Το Συμβούλιο" γνωστό και ως "CIGIE" ή "Συμβούλιο των Γενικών Επιθεωρητών για την Ακεραιότητα και την Αποτελεσματικότητα". Ο «Νόμος περί Γενικού Επιθεωρητή του 1.978 μ.Χ.» (ο «Νόμος IG») ήταν νομοθεσία που εισήχθη από την Επιτροπή Κυβερνητικών Υποθέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ, στον απόηχο του Γουότεργκεϊτ και της παραίτησης του Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον, για τη «βελτίωση των κυβερνητικών προγραμμάτων και λειτουργιών μέσω μεγαλύτερης διαφάνειας και λογοδοσίας», καθιερώνοντας τους πρώτους δώδεκα (12) Προεδρικά διορισμένους Γενικούς Επιθεωρητές σε ομοσπονδιακές υπηρεσίες.

Ως συνέχεια του «Νόμου περί Ακεραιότητας των Δημοσίων Υπαλλήλων του 1977», η επιτροπή κωδικοποίησε τη μονομερή, πλήρη ανεξαρτησία των Γενικών Επιθεωρητών από οποιαδήποτε άλλη διοίκηση κυβερνητικής υπηρεσίας ως βασικό χαρακτηριστικό επιτυχίας. Μόνο μια χούφτα γερουσιαστών των ΗΠΑ, μέλη του Κογκρέσου και βασικοί δημόσιοι αξιωματούχοι γνώριζαν εκείνη την εποχή τη δύναμη που θα ασκούσε τελικά μια τέτοια οντότητα. Είναι σχετικό, αλλά πέρα από το πεδίο εφαρμογής αυτού του άρθρου, να πάμε πιο πίσω στην Τριμερή Επιτροπή και το «New Deal».

Αυτή η οντότητα ομοσπονδιακής υπηρεσίας αναφέρεται τώρα πιο συχνά ως "CIGIE" (προφέρεται ως "sig-ee") από ομοσπονδιακούς υπαλλήλους, αλλά στους μεσίτες εξουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, παραμένει, και εξακολουθεί να αναφέρεται, ως "Το Συμβούλιο". [5].

Είτε η πρόθεση του σχηματισμού του «Συμβουλίου» δημιουργήθηκε αρχικά για να προωθήσει την καλή διαχείριση της κυβέρνησης, είτε εφαρμόστηκε κακόβουλα ως εργαλείο προοδευτικής κοινωνικής ανασυγκρότησης, το «Συμβούλιο» έχει μεταμορφωθεί στον κύριο της πολιτικής, της πολιτικής και της οικονομίας των ΗΠΑ.

Είναι πάνω από το σύστημα. Πάνω από αυτό. Πέρα από αυτό. Οικογενειακή και γενεαλογική. Είναι «αυτοί» που τώρα λυγίζουν τον αμερικανικό λαό και τους εκλεγμένους αντιπροσώπους μας στη θέλησή τους, και μέχρι τώρα, όλα έχουν γίνει ανοιχτά, τυλιγμένα με τη σημαία των ΗΠΑ, κάτω από ψεύτικο χρώμα νόμου και εις βάρος του αμερικανικού λαού.

Κάθε «έρευνα» για ατασθαλίες και διαφθορά δημοσίων υπαλλήλων εμπίπτει στη σφαίρα της αρμοδιότητάς τους. Αποφασίζουν μονομερώς την πορεία της «δικαιοσύνης» στις Ηνωμένες Πολιτείες, και ως εκ τούτου, ποιος «τιμωρείται» και ποιος όχι. Κάθε διορισμένος ή εκλεγμένος δημόσιος αξιωματούχος – συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών – είναι ώριμος για την «έρευνα», την απομόνωση, τη δυσφήμιση, τη δίωξη με το πρόσχημα της δίωξης και την καταστροφή κατά την ιδιοτροπία τους. Είναι οι μαριονέτες μιας μεγάλης ποικιλίας μπαμπούλων που έχουν κατασκευαστεί ή προσαρμοστεί στους σκοπούς τους. "Ανάλυση Βασικών Αιτιών" (RCA) Δοκιμή λακκούβας[6].

Η πρόταση αυτής της πραγματείας, υπόθεσης και έκθεσης είναι ότι «Το Συμβούλιο», αλλιώς γνωστό ως «CIGIE», ελέγχει τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Ενώ η ίδια η CIGIE και ο πολιτικός της βραχίονας, ο βραχίονας διείσδυσης, ο επιχειρηματικός βραχίονας, ο βραχίονας προπαγάνδας και ο βραχίονας ψυχαγωγίας, θα αγνοήσουν πρώτα αυτήν την προϋπόθεση και θα την αγριέψουν όταν εδραιωθεί με το κοινό-στόχο της, δεν μπορεί να παρακάμψει μια βασική «λυδία λίθο» για σχεδόν κάθε ασθένεια του έθνους μας.

Προχωρώντας, επιλέξτε οποιοδήποτε πρόσωπο, γεγονός, ζήτημα, κατηγορητήριο, έρευνα και περιστατικό που έχει δημιουργήσει αναταραχή στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής,

Με την απλούστερη έρευνα στο Διαδίκτυο, ακόμη και με τον «έλεγχο συμπεριφοράς» και τη διαμόρφωση της Google και των αναδυόμενων μηχανών αναζήτησης τεχνητής νοημοσύνης, είτε ένα πρόσωπο ενδιαφέροντος (POI) είναι πολιτικός, ομοσπονδιακός δικαστής, ανώτερος δημόσιος αξιωματούχος ή ακόμα και «σύμμαχος» ή «εχθρός» του προέδρου Τραμπ (για παράδειγμα), στην ρίζα, το χέρι του «Συμβουλίου» θα αποκαλυφθεί

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν πίσω στο «Συμβούλιο», τα χέρια του (πλοκάμια) και εκείνους που ελέγχουν μέσω απειλών έρευνας, κατηγορητηρίου και δίωξης. ή, αντιστρόφως, η παρεμπόδιση των ερευνών. Η «αναγκαστική λειτουργία» είναι η απειλή ή η παρεμπόδιση της έρευνας από το «Συμβούλιο».

Υπάρχει μια παραλλαγή αυτής της «λυδίας λίθου», η οποία έρχεται σε αντίθεση με την βασική υπόθεση ότι «Το Συμβούλιο» βασίζεται σε ικανούς και ικανούς ανθρώπους. Ενώ αυτό ισχύει συχνότερα για κρίσιμα στοιχεία διαδρομής και ζητήματα που δεν μπορούν να κακοδιαχειριστούν, ένας από τους στόχους της διατήρησης της «κρατικής αιχμαλωσίας» είναι να ενσταλάξει ένα συναίσθημα απελπισίας και ματαιότητας στην κυβέρνηση. Για το σκοπό αυτό, «Το Συμβούλιο» χαίρεται να εγκαθιστά τους ανίκανους, κολοσσιαία ηλίθιους και κλόουν κυβερνητικούς αξιωματούχους για να απογοητεύσουν τους πολίτες. Αυτοί οι άνθρωποι εμπίπτουν στον κλάδο «Ψωμί και τσίρκο – Στείλτε τους κλόουν» του «Βραχίονα ψυχαγωγίας».

Μερικές απλές υποθετικές δοκιμές είναι:

Λειτουργία Fast and Furious.

Η επιχείρηση Fast and Furious ήταν μια αποτυχημένη επιχείρηση λαθρεμπορίου όπλων που διεξήχθη από το Γραφείο Αλκοόλ, Καπνού, Πυροβόλων Όπλων και Εκρηκτικών (ATF) το 2009 μ.Χ.-2011 μ.Χ.

Η επιχείρηση είχε ως στόχο την παρακολούθηση της ροής όπλων από τις Ηνωμένες Πολιτείες στο Μεξικό, αλλά τελικά απέτυχε να επιτύχει τους στόχους της και οδήγησε στην απώλεια χιλιάδων πυροβόλων όπλων.

Η ATF επέτρεψε σε εξουσιοδοτημένους εμπόρους όπλων στις Ηνωμένες Πολιτείες να πωλούν πυροβόλα όπλα σε ύποπτους αγοραστές αχύρων, οι οποίοι στη συνέχεια θα τα μετέφεραν στο Μεξικό. Η ATF ήλπιζε να εντοπίσει τα όπλα και να διαταράξει την αλυσίδα εφοδιασμού των καρτέλ.

Όταν απέτυχε και χιλιάδες όπλα χάθηκαν και είχε ως αποτέλεσμα τη δολοφονία του πράκτορα συνοριακής περιπολίας Brian Terry και ανθρώπων πάνω και κάτω από τα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού, αναφέρθηκε στο "Συμβούλιο" (γνωστό και ως CIGIE). Ο πρώην Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ Έρικ Χόλντερ ενεπλάκη. Ο Holder κρατήθηκε σε περιφρόνηση του Κογκρέσου επειδή αρνήθηκε να παραδώσει έγγραφα που σχετίζονται με την επιχείρηση τσίμπημα.

Η διαμάχη οδήγησε σε πολλαπλές έρευνες, συμπεριλαμβανομένης μίας από τον Γενικό Επιθεωρητή του Υπουργείου Δικαιοσύνης Michael Horowitz. Η έρευνα παρεμποδίστηκε, μαράζωσε και τελικά εγκαταλείφθηκε το 2019. Τίποτα δεν συνέβη εκτός από τη σιωπή από το «Συμβούλιο».

Για το θέμα αυτό, ένας πρωταρχικός στόχος του «Συμβουλίου» για την προστασία των συμφερόντων των ΗΠΑ και των πολιτών θα πρέπει πιθανώς να είναι «τα καρτέλ», ωστόσο συνεχίζουν όχι μόνο να υπάρχουν, αλλά να ανθίζουν με τη γενναιοδωρία του «Συμβουλίου».

Το παράδειγμα του Fast and Furious ακολουθεί μια απλή τροχιά: «Το Συμβούλιο» διεξάγει ή εγκρίνει παράνομη πράξη. «Το Συμβούλιο» ή οι δράστες συλλαμβάνονται. Το «Συμβούλιο» παρεμποδίζει τις έρευνες από την εποπτεία (το Κογκρέσο και τα ομοσπονδιακά δικαστήρια) και αντ' αυτού «ερευνά» τον εαυτό του. Η έρευνα δεν είναι τεκμηριωμένη, η αλληλογραφία μη σειριακή, μη ανιχνεύσιμη ή κρυφή, και η έρευνα και η υπόθεση εγκαταλείφθηκαν.

Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι και τα πράγματα που προέρχονται από το «Συμβούλιο» τους υπηρετούν και όλες οι έρευνες που τους εμπλέκουν, ή οποιονδήποτε υπό την προστασία τους, μετριάζονται ή εγκαταλείπονται. Όποιος αμφισβητεί ή παρεμβαίνει στο «Συμβούλιο» παραπέμπεται για έρευνα, κατηγορείται, διώκεται και καταστρέφεται. Κρυμμένο σε κοινή θέα ("HPS").

Το Συμβούλιο (CIGIE) προωθεί ενεργά και χρησιμοποιεί «θεωρίες συνωμοσίας» και «gaslighting» για να καλύψει την ταυτότητα, τον σκοπό και την δύναμή τους. Θα ήταν οι κυβερνήτες να μην παίζουν με παιχνίδια ή πράγματα, παίζουν με τους ανθρώπους και τα συναισθήματά τους.

Μπαμπούλες όπως «ο Βάλτος», οι «προοδευτικοί», «η κλίκα», «το βαθύ κράτος», οι «νεοσυντηρητικοί», οι «κομμουνιστές», οι «Q», το «Μονοκόμμα» της DNC και του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, το «RINO», οι «αρνητές των εκλογών», οι «6-ers», η «κεντρική τράπεζα», η «Diversity Equality Inclusion (DEI)», οι «αντιεμβολιαστές», οι «ακροδεξιοί» και οι «ακροαριστερές» οργανώσεις με ή χωρίς μανιφέστα, είναι όλα εργαλεία που είτε επινοούν, είτε δημιουργούν, είτε αξιοποιούν που καλύπτουν αποτελεσματικά την τεράστια δύναμη και τους σχετικά μικρούς αριθμούς του «Συμβουλίου».

Το Συμβούλιο θέτει σε κίνηση άλλους μεμονωμένους απροσάρμοστους και μισανθρώπους, καθώς και εγχώριες και ξένες τρομοκρατικές οργανώσεις που δημιουργούν, διεισδύουν ή επιτρέπουν να υπάρχουν, για να εκτελέσουν βία όταν εξυπηρετεί τον σκοπό τους να πολώσουν και να μπερδέψουν περαιτέρω το κοινό των ΗΠΑ.

Αυτό επιτρέπει στο «Συμβούλιο» και τα τσιράκια του να κρύβονται σε κοινή θέα, ενώ «μεταμορφώνουν θεμελιωδώς» το έθνος μας σε μια διαχειρίσιμη συλλογικότητα ζωντανών μονάδων άνθρακα για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους. Δεν υπάρχει «βαθύ κράτος», «νέα παγκόσμια τάξη» ή «νέα κοινωνία» όσον αφορά το «Συμβούλιο». Υπάρχει μόνο το Τάγμα τους.

Οργανωτική Δομή. Υπάρχει μια καλά σχεδιασμένη διαδικασία επιλογής και σφαγής που δημιουργήθηκε τις τελευταίες πέντε δεκαετίες από τη νομοθετική γέννηση του «Συμβουλίου» το 1978. Το «Συμβούλιο» καλλιεργεί υποψήφια μέλη ως κυβερνητικούς διαχειριστές, δημόσιους αξιωματούχους, χειριστές (πληροφορίες), ενσωματωμένους Γενικούς Επιθεωρητές υπηρεσιών, πληροφοριοδότες, διασκεδαστές και προσωπικότητες.

Οι στάσεις σταδιοδρομίας σε θέσεις στο «Συμβούλιο» είναι παρόμοιες με τις στρατιωτικές σταδιοδρομίες με «περιοδείες διοίκησης» που περιλαμβάνουν «Ειδικούς Συμβούλους», διευθυντικές θέσεις κορυφαίων κυβερνητικών υπηρεσιών. και μπιγιέτα "Αρχηγού Επιτελείου". Η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA), οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες πληροφοριών, το Γραφείο Διαχείρισης και Προϋπολογισμού (OMB) και το Γραφείο Διαχείρισης Προσωπικού (OPM) - είναι όλα πολυπόθητα μπιγιέτα διοίκησης "δαμάσκηνου". [7].

Για διευκρίνιση, «Το Συμβούλιο» δεν είναι ξεχωριστός κλάδος της «κυβέρνησης». Αντίθετα, «Το Συμβούλιο» ελέγχει την κυβέρνηση για δικό του προσωπικό όφελος. Πλήρης κατάλογος των Γενικών Επιθεωρητών των ΗΠΑ για εβδομήντα τέσσερις (74) ομοσπονδιακές υπηρεσίες διατίθεται στη διεύθυνση: https://www.ignet.gov/content/inspectors-general-directory και https://cloud.patriot.online/s/T7j5qP9DkApGsJJ

Για να υπηρετήσει την κουλτούρα του παθολογικού ναρκισσισμού ή να διατηρήσει την καρμική ισορροπία[8], «Το Συμβούλιο» φαίνεται μονίμως υποχρεωμένο να ανακοινώνει δημοσίως τις προθέσεις του πριν από την εκτέλεση. Τηλεγραφούν κάθε πρόθεση και σχέδιο. Το μόνο που πρέπει να κάνει το κοινό είναι να τους ακούσει και να πιστέψει ότι θα κάνουν ό, τι λένε.

Η αναγνώριση της ιεραρχικής δομής του «Συμβουλίου» και οι καρμικές ανακοινώσεις είναι τα πρώτα βήματα για την αποκάλυψή τους. Το εξηγούμε αυτό εδώ και καταλήγουμε με προτεινόμενες λύσεις για το πώς να αντιμετωπίσουμε αυτή την ύπουλη οργάνωση και να ανακτήσουμε τον έλεγχο της Δημοκρατίας μας.

Επιχειρησιακή Δομή. Το πιο σημαντικό συμπέρασμα από αυτή την πραγματεία και την έκθεση είναι ότι οι ηγέτες του «Συμβουλίου» ΔΕΝ αναφέρονται στον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, στους γερουσιαστές και τα μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, στα διορισμένα υπουργικά συμβούλιά τους και στους διευθυντές των ομοσπονδιακών υπηρεσιών. Αντίθετα, οι πολιτικοί είναι υπόχρεοι στο «Συμβούλιο».

«Ο «Πολιτικός Βραχίονας» του Συμβουλίου είναι εκείνοι οι πολιτικοί που επιλέγονται, εγκαθίστανται και προστατεύονται – από το «Συμβούλιο» – για να κάνουν τις εντολές τους και να εφαρμόσουν τις οδηγίες και την πολιτική τους. Σε αντάλλαγμα για την αφοσίωση και την υποταγή αυτών των πολιτικών, ασκούν έμμεσα την εξουσία του «Συμβουλίου» με πλήρη ασυλία από τους νόμους και το Σύνταγμα.

Το «Συμβούλιο» είναι αποκλειστικά υπεύθυνο για τη διερεύνηση εγκλημάτων ή την παρεμπόδιση ερευνών και την επίθεση και διάθεση οποιουδήποτε θα μπορούσε να επιχειρήσει να καταστήσει υπόλογους αυτούς και τους πράκτορές τους. Όλοι οι ομοσπονδιακοί «πληροφοριοδότες» πρέπει, ως θέμα νόμου, να αναφέρουν στους αντίστοιχους Γενικούς Επιθεωρητές τους και de facto «Το Συμβούλιο».

Ο πολιτικός βραχίονας.

Τζο Μπάιντεν.

Μπαράκ Ομπάμα.

Γερουσιαστής των ΗΠΑ Chuck Grassley (Πρόεδρος της Επιτροπής Εποπτείας της Γερουσίας).

Γερουσιαστής των ΗΠΑ Chuck Schumer.

Μέλος του Κογκρέσου Nancy Pelosi.

Μέλος του Κογκρέσου Mitch McConnell.

Μέλος του Κογκρέσου Jerry Nadler.

Μέλος του Κογκρέσου Jamie Raskin (Ο «Πολιτικός Βραχίονας» του «Συμβουλίου» (CIGIE) περιλαμβάνει τον Πρόεδρο Joe Biden, τον Πρόεδρο Barack Obama, τον Γερουσιαστή των ΗΠΑ Chuck Grassley (Πρόεδρο της Επιτροπής Εποπτείας της Γερουσίας), τον Γερουσιαστή των ΗΠΑ Chuck Schumer, το μέλος του Κογκρέσου Nancy Pelosi, το μέλος του Κογκρέσου Mitch McConnell, το μέλος του Κογκρέσου Jerry Nadler και το μέλος του Κογκρέσου Jamie Raskin)

Το Τμήμα του "Just-Us".

Το Συμβούλιο των Γενικών Επιθεωρητών για την Ακεραιότητα και την Αποτελεσματικότητα (CIGIE), ως ανεξάρτητη οντότητα εντός της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, περιλαμβάνει και ελέγχει πλήρως το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ (DOJ) και όλες τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ μέσω των αντίστοιχων ενσωματωμένων Γενικών Επιθεωρητών τους.

Στους εσωτερικούς κύκλους του CIGIE, το Υπουργείο Δικαιοσύνης αναφέρεται ως το Υπουργείο "Just-Us". Με τη δύναμη να ανταποδίδει, να δημιουργεί φακέλους για οποιονδήποτε, να παρακολουθεί οποιονδήποτε, να κατηγορεί και να διώκει οποιονδήποτε, και να παρεμποδίζει οποιαδήποτε έρευνα για τις δικές τους ατασθαλίες, ή τα τσιράκια τους, με έναν στρατό ένοπλων πρακτόρων για να επιβάλουν μονομερώς τη θέλησή τους – η CIGIE μπορεί να κάνει ό, τι θέλει.

Για διευκρίνιση, λίγοι άνθρωποι εντάσσονται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, το FBI ή τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες επιβολής του νόμου ως «Ειδικοί Πράκτορες» με την πρόθεση να είναι «κακοί» (ή γυναίκες). Πολλοί είναι «καλοί». Αγνοούν, μέχρι είτε να διαφθαρούν, είτε να παραμείνουν αδιάφθοροι και να μάθουν από σκληρή εμπειρία ότι η αντίσταση είναι μάταιη.

 Ομοσπονδιακοί πράκτορες και υπάλληλοι που προσπάθησαν να γίνουν «πληροφοριοδότες» έχουν αποδεκατιστεί σε όλη την ιστορία της CIGIE. Η καταπολέμησή τους είναι εγγύηση επαγγελματικής αυτοκτονίας, προσωπικής καταστροφής και, σε ορισμένες περιπτώσεις, θανάτου.

Σα μέλη της CIGIE περιλαμβάνεται ο Γενικός Επιθεωρητής Michael Horowitz· όλοι οι νόμιμοι γενικοί επιθεωρητές (τώρα 74 ετών), μαζί με άλλους αρμόδιους υπαλλήλους, συμπεριλαμβανομένου του διευθυντή του τομέα δημόσιας ακεραιότητας («PIN»)· τον διευθυντή και τον αναπληρωτή διευθυντή του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών (FBI)· τον διευθυντή του Γραφείου Επαγγελματικής Ευθύνης (OPR)· και τον Αναπληρωτή Διευθυντή Διαχείρισης, Γραφείο Διαχείρισης και Προϋπολογισμού, ο οποίος υπηρετεί τόσο ως εκτελεστικός πρόεδρος όσο και ως Γενικός Διευθυντής Επιχειρήσεων της ομοσπονδιακής κυβέρνησης· και το Γραφείο του Ειδικού Ανακριτή.

Το «Γραφείο Ειδικού Ανακριτή» («OSC») εντός του Υπουργείου Δικαιοσύνης (DOJ) επιβλέπει κυρίως έρευνες που σχετίζονται με ισχυρισμούς για ανάρμοστη συμπεριφορά ή αδικοπραγία από υπαλλήλους του DOJ, καθώς και θέματα που αφορούν συγκρούσεις συμφερόντων ή άλλες δεοντολογικές ανησυχίες.

Αυτό το γραφείο είναι υπεύθυνο για τη διασφάλιση ότι οι υπάλληλοι του Υπουργείου Δικαιοσύνης «τηρούν τα δεοντολογικά πρότυπα» και «συμπεριφέρονται κατάλληλα στους ρόλους τους» (εάν δεν έρχεται σε σύγκρουση με την προστασία της CIGIE).

Σημειώστε ότι το OSC είναι διαφορετικό από τους «ειδικούς ανακριτές» που διορίστηκαν για να διερευνήσουν συγκεκριμένα θέματα σημαντικού δημόσιου ενδιαφέροντος, όπως η έρευνα υπό την ηγεσία του Robert Mueller για ρωσική παρέμβαση στις εκλογές των ΗΠΑ το 2016 και τα κατηγορητήρια του Jack Smith κατά του προέδρου Trump για «παρεμπόδιση της μεταβίβασης εξουσίας» μετά τις εκλογές του 2020 στις ΗΠΑ.

Το OPR είναι υπεύθυνο για τη διερεύνηση όλων των ισχυρισμών για δημόσια παραπτώματα και ηθικές παραβιάσεις, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του CIGIE, και αναφέρεται απευθείας στο CIGIE, μια βολική ρύθμιση για την αθόρυβη διεξαγωγή δυνητικά άσχημων ερευνών για οποιοδήποτε παράπτωμα του DOJ, του CIGIE ή του FBI "στο σπίτι".

Ως εκ τούτου, το «CIGIE» ή «Το Συμβούλιο» είναι οι «ανέγγιχτοι» της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ, με σχεδόν απεριόριστες εξουσίες να ελέγχουν, να απομονώνουν, να περιορίζουν, να τιμωρούν και να καταστρέφουν οποιονδήποτε μπαίνει στο δρόμο τους - συμπεριλαμβανομένων εκλεγμένων μελών του Κογκρέσου των ΗΠΑ, γερουσιαστών των ΗΠΑ, κυβερνητών πολιτειών - και προέδρων των ΗΠΑ.

Προέλευση "Το Συμβούλιο".

Marcus Raskin – Ο αρχιτέκτονας.

Η CIGIE έχει διαδραματίσει βασικό ρόλο σε κάθε αναφορά ανάρμοστης συμπεριφοράς εντός των ομοσπονδιακών υπηρεσιών από την ίδρυσή της. Raskin, (πατέρας του μέλους του Κογκρέσου Jamie Raskin) ήταν ο προτελευταίος αρχιτέκτονας που επινόησε το «Συμβούλιο» ως μέσο για να πάρει τον έλεγχο των υπηρεσιών δικαιοσύνης των ΗΠΑ για να οικειοποιηθεί την κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Ο Raskin ήταν ο αρχισυντάκτης του βιβλίου "The Federal Budget and Social Reconstruction: The People and the State", αλλιώς γνωστό ως "Progressive Social Reconstruction: The People and the State", που δημοσιεύθηκε από το Ινστιτούτο Πολιτικών Μελετών (που ίδρυσε ο Marcus Raskin), το 1978, κυρίως την ίδια χρονιά που δημιουργήθηκε επίσης το "The Council".

Ο Ράσκιν επίσης επιμελήθηκε ή έγραψε πολλά άλλα βιβλία και πραγματείες για τον «φιλελευθερισμό» και την «κοινωνική ανασυγκρότηση». [i] Αυτά τα «μανιφέστα» και τα σχέδια για τη «μεταμόρφωση» των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και η γλώσσα και οι όροι που επινοήθηκαν από τον Ράσκιν εξακολουθούν να αντηχούν δυνατά σήμερα στις γλώσσες κάθε μέλους του Συμβουλίου και εκείνων που είναι υπόχρεοι σε αυτές.

 Διαβάζοντάς τα, και ανιχνεύοντας την εφαρμογή των υπαγορεύσεων, είναι σαν να ευθυγραμμίζουμε και να εντοπίζουμε την τροχιά του σχηματισμού του «Συμβουλίου» και τον επιβλαβή αντίκτυπό του στις Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα.

Μάρκους Ράσκιν.

Ομοσπονδιακός προϋπολογισμός και κοινωνική ανασυγκρότηση - Ο λαός και το κράτος.

Σημειώσεις για το παλιό σύστημα - να μεταμορφώσει την αμερικανική πολιτική. Εθνική ασφάλεια – Η ανάδειξή της ως όργανο κρατικής πολιτικής. (Marcus Raskin και ένα δείγμα των πολλών βιβλίων του για την «προοδευτική κοινωνική ανασυγκρότηση»). Καπιταλισμός Κομμουνισμός (CAPCOMM).

Το «μεγάλο ψέμα» της «προοδευτικής κοινωνικής ανασυγκρότησης» του Μάρκους Ράσκιν και του υποτιθέμενου ουτοπικού οράματός του, είναι ότι πρόκειται για ένα τέχνασμα. Η συγκαλυμμένη πρόθεση των συγγραφέων και των υποστηρικτών του είναι να συσσωρεύσουν πλούτο για τον εαυτό τους εις βάρος ενός αυστηρά ελεγχόμενου πληθυσμού, φέρνοντάς μας πίσω στην προηγούμενη αναλογία κτηνοτροφίας.

Η «Προοδευτική Κοινωνική Ανασυγκρότηση» που συνδυάζει τον καπιταλισμό με τον κομμουνισμό, ενσωματώνει τις χειρότερες πτυχές των καπιταλιστικών και κομμουνιστικών ιδεολογιών. Είναι η κυβερνητική εισβολή στις ζωές των ανθρώπων στην οποία μια ελίτ, αυτοδιορισμένη, άρχουσα τάξη ενεργώντας ως καπιταλιστές χρησιμοποιεί την κυβέρνηση για δικό της οικονομικό όφελος. Ζούμε ήδη κάτω από αυτό το σύστημα όπου η «κυβέρνηση» επιβλέπει και ρυθμίζει την οικονομία και τις ζωές μας.

Αυτή είναι μια πλήρης αντιστροφή αυτού που το «Συμβούλιο» αναφέρεται ως «ξεπερασμένο» Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών. Το ενδιαφέρον τους είναι η καταστροφή του οράματος των ιδρυτών των εθνών μας για μια κυβέρνηση «του λαού, για το λαό» που θα εγκαταστήσει παράνομα και θα διατηρήσει ένα σύστημα απόλυτου ελέγχου πάνω στους Αμερικανούς.

Τα αποτελέσματα είναι καλά κατασκευασμένα ψέματα και πολιτικές που εξάγουν πλούτο και ελέγχουν οικονομικά το έθνος μας. Οι επιθέσεις στα θρησκευτικά μας ιδρύματα, η διάλυση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, η σεξουαλικοποίηση των παιδιών, τα «ανοιχτά σύνορα», οι «πόλεις των 15 λεπτών», τα «ορυκτά καύσιμα», η «πράσινη ενέργεια», η «κλιματική αλλαγή», τα «κοινωνικά πιστωτικά αποτελέσματα», ο «πολυφυλισμός», η «αποχρηματοδότηση της αστυνομίας», το «οι ζωές των μαύρων μετράνε», οι ατζέντες μείωσης του πληθυσμού, η «ΔΕΗ», η «κουλτούρα ακύρωσης», η λογοκρισία, οι αναγκαστικοί εμβολιασμοί και ολόκληρη η ατζέντα «woke», είναι όλα προϊόντα των διεστραμμένων ιδεολογιών τους και της απόρριψης του Θεού.

Σε έναν κόσμο «προοδευτικής κοινωνικής ανασυγκρότησης» ή «CapComm», όλοι εκτός από την άρχουσα τάξη πρέπει να αφομοιωθούν σε ένα κράτος σκλάβων «για την ασφάλεια και την προστασία τους».

Eric Hoffer - Οι αξιοθρήνητοι. Για να κατανοήσουμε καλύτερα τα μέσα εφαρμογής του «Συμβουλίου» που επινόησε ο Ράσκιν κάτω από την μύτη και την ακούσια συναίνεση των πολιτών των ΗΠΑ, η πιο αποκαλυπτική προηγούμενη πραγματεία στο σώμα των μανιφέστων του Μάρκους Ράσκιν είναι «Ο αληθινός πιστός: Σκέψεις για τη φύση των μαζικών κινημάτων» (1951) του Έρικ Χόφερ.

Στο τέταρτο κεφάλαιο, ο Χόφερ χρησιμοποιεί μια λέξη για να ονομάσει την ομάδα των «αποτυχημένων, απροσάρμοστων, απόβλητων, εγκληματιών και όλων εκείνων που έχουν χάσει τον βηματισμό τους ή δεν είχαν ποτέ»: ανεπιθύμητοι. Θα μπορούσε κάλλιστα να τους αποκαλέσει «(ένα καλάθι) αξιοθρήνητων».

Το να μην έχεις κανένα έρεισμα είναι ακριβώς η εμπειρία της μεσαίας τάξης. Ο Hoffer λέει ότι μια ομάδα ιδιαίτερα ευαίσθητη σε μαζικά κινήματα είναι αυτή που έχει αναμνήσεις επιτυχίας που έχουν χαθεί. Οι άνθρωποι που ήταν πάντα φτωχοί δεν βλέπουν τίποτα ασυνήθιστο στη φτώχεια, αλλά, όπως και με τη Γαλλική Επανάσταση, όταν δίνεται στους φτωχούς μια γεύση από την άνοδο του βιοτικού επιπέδου, συνειδητοποιούν τι είναι δυνατό, ενώ βλέπουν να τους το αρνούνται. [ΙΙ].

Έρικ Χόφερ (25 Ιουλίου 1.902 μ.Χ.– 21 Μαΐου 1.983 μ.Χ.). Ο αληθινός πιστός – Σκέψεις για την φύση των μαζικών κινημάτων(Eric Hoffer (25 Ιουλίου 1.902 μ.Χ– 21 Μαΐου 1.983 μ.Χ.) και η πραγματεία του για την θεωρία των μαζικών κινημάτων).

Χίλαρι Κλίντον.

Η Χίλαρι Κλίντον γνώριζε σίγουρα καλά τις πραγματείες και τα μανιφέστα του Χόφερ και του Μάρκους Ράσκιν, όταν είπε αυτές τις μοιραίες τρεις λέξεις – «καλάθι αξιοθρήνητων» [9] – αναφερόμενη στο ζωικό κεφάλαιο της Αμερικανικής Δημοκρατίας – «τους τελευταίους μήνες της προεκλογικής εκστρατείας της το 2016 μ.Χ., γράφοντας ρητορική και πολιτική ιστορία.

Υπήρχαν δύο είδη υποστηρικτών του Ντόναλντ Τραμπ, εξήγησε: Ψηφοφόροι που αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι και απελπισμένοι, τους οποίους τοποθέτησε σε ένα μεταφορικό καλάθι και εκείνους που αποκάλεσε «ρατσιστές, σεξιστές, ομοφοβικούς, ξενοφοβικούς και ισλαμοφοβικούς». [10].

Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο τέλειος λαϊκιστής και αλεξικέραυνο για την «αξιοθρήνητη» τάξη που επινόησε ο Χόφερ, αναγνώρισε έξυπνα και εκμεταλλεύτηκε την γκάφα και την προσβολή του «Λαού» της Κλίντον και την συνέδεσε με το μαζικό κίνημά του «Make America Great Again» («MAGA»), προς απογοήτευση και κατάπληξη του «Συμβουλίου».

Ο πρόεδρος Τραμπ άδραξε αριστοτεχνικά την ευκαιρία να αρπάξει στα χέρια του τους στερημένους από τα πολιτικά δικαιώματα Αμερικανούς που δυσφημίστηκαν ανοιχτά από την Χίλαρι, τους οποίους το «Συμβούλιο» είχε εκμεταλλευτεί για δεκαετίες, ενώ ήταν κρυμμένο σε κοινή θέα. Η δύναμη και η δημοτικότητα του Τραμπ τον έκαναν άμεσο, επικίνδυνο εχθρό του «Συμβουλίου».

Η επακόλουθη συντριπτική υποστήριξη προς τον πρόεδρο Τραμπ χάλασε την εκλογική νοθεία που είχε θεσπίσει το «Συμβούλιο» για την Κλίντον (την οποία μπορούσαν να ελέγξουν και είχαν επιλέξει). Όμως, δεν είχαν την υποδομή για να νοθεύσουν τις εκλογές του 2016 μ.Χ. «αρκετά». Δεν θα έκαναν το ίδιο λάθος το 2020 μ.Χ. Από εκείνη την στιγμή και μετά, ο Τραμπ έπρεπε να καταστραφεί.

Καταστρέφοντας τον Πρόεδρο Τραμπ. Ο Michael Horowitz, ο σημερινός Γενικός Επιθεωρητής του Υπουργείου Δικαιοσύνης που εγκαταστάθηκε το 2012 μ.Χ. και διευθυντής της CIGIE, είναι η ηγετική φιγούρα πίσω από τον αυξανόμενο κατάλογο κατηγοριών εναντίον του προέδρου Donald Trump.

Ο William Barr, ο οποίος υπηρέτησε ως Γενικός Εισαγγελέας των Ηνωμένων Πολιτειών, διαδραμάτισε επίσης σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των σχεδίων της CIGIE για την καταστροφή του προέδρου Trump.

Ο Jeffrey Rosen ήταν μια άλλη εξέχουσα προσωπικότητα εντός του Υπουργείου Δικαιοσύνης που συντόνιζε τις επιχειρήσεις με την CIGIE. Ο Rosen υπηρέτησε τόσο ως Αναπληρωτής Γενικός Εισαγγελέας όσο και ως Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ, μετά την παραίτηση του Barr, όταν ο Rosen ανέλαβε την εποπτεία της CIGIE, και ζήτησαν από τον σημερινό Γενικό Εισαγγελέα των ΗΠΑ, Merrick Garland.

Μαζί, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, η CIGIE και ο Γενικός Επιθεωρητής Michael Horowitz διερεύνησαν προηγουμένως τον χειρισμό της έρευνας ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της Χίλαρι Κλίντον. την έρευνα του Γενικού Επιθεωρητή του Υπουργείου Άμυνας σχετικά με την χρήση κεφαλαίων για στρατιωτικά έργα και κατασκευές κατά μήκος των συνόρων ΗΠΑ-Μεξικού· την έρευνα του Γενικού Επιθεωρητή του Υπουργείου Εξωτερικών σχετικά με την κακή διαχείριση διαβαθμισμένων πληροφοριών από την πρώην υπουργό Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον· την έρευνα του Γενικού Επιθεωρητή του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας σχετικά με την εφαρμογή των μεταναστευτικών πολιτικών και τη μεταχείριση των παράνομων αλλοδαπών στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού, τη δημιουργία του ψευδούς φακέλου του προέδρου Τραμπ «Ρωσία, Ρωσία, Ρωσία»· και πιο πρόσφατα η έρευνα των ισχυρισμών σχετικά με τις συναλλαγές της οικογένειας Μπάιντεν στην Ουκρανία, την Κίνα και την Ρωσία και το σκάνδαλο φορητού υπολογιστή Hunter Biden. [11] Όλοι ακυρώθηκαν από τη «Συμβουλή».

Αυτό είναι μόνο για να αναφέρουμε μερικές από τις εκατοντάδες από τις «έρευνες» που πήγαν σε μια καλά συντονισμένη, άδικη, γραφειοκρατική διαδικασία όπου το «Συμβούλιο», το CIGIE και το «Department of Just-Us» αποφάσισαν μονομερώς ποιος θα κρατήσει τα ηνία της διακυβέρνησης στις Ηνωμένες Πολιτείες - και ποιος όχι - σε ένα μοτίβο εξαπάτησης που έχει γίνει σάπιο για τον Αμερικανικό λαό.

Ο συγγραφέας, Gregory Stenstrom, υπέβαλε επίσημη αποκάλυψη, με παραπομπή ποινικών κατηγοριών και αδιάσειστα φυσικά αποδεικτικά στοιχεία μαζικής εκλογικής απάτης στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου 2020 μ.Χ. στον Πρόεδρο της Επιτροπής Δικαιοσύνης της Βουλής των ΗΠΑ, Jim Jordan, πριν από ένα χρόνο, στις 4 Ιουλίου 2023 μ.Χ., την οποία μπορείτε να βρείτε εδώ. [12] Ο Τζόρνταν, ο οποίος έχει φιλοδοξίες για Πρόεδρος της Βουλής το 2025 μ.Χ., δεν απάντησε ποτέ παρά τις πολλαπλές παρακολουθήσεις και τις άμεσες εκκλήσεις από πολλούς συναδέλφους του στο Κογκρέσο.

Ο βραχίονας πληροφοριών.

Και οι πενήντα ένας (51) πρώην αξιωματούχοι των «μυστικών υπηρεσιών», ή «κατάσκοποι που είπαν ψέματα», που αμφισβήτησαν το σκάνδαλο του φορητού υπολογιστή Χάντερ Μπάιντεν σε δημόσια επιστολή ήταν πράκτορες και υπόχρεοι στο «Συμβούλιο».

Πρώην διευθυντής της CIA John Brennan.

Πρώην Διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών James Clapper.

Πρώην διευθυντής της CIA και υπουργός Άμυνας Leon Panetta.

Διευθυντής της CIA Mike Hayden.

(Οι επίτιμοι και ψευδο-σημερινοί επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ που είναι υπόχρεοι στο «Συμβούλιο» περιλαμβάνουν τους «51 κατασκόπους που είπαν ψέματα»[iii] μεταξύ των ηγετών των οποίων ήταν ο πρώην διευθυντής της CIA John Brennan, ο πρώην διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών James Clapper, ο πρώην διευθυντής της CIA και υπουργός Άμυνας Leon Panetta και ο πρώην διευθυντής της CIA Mike Hayden)

Η CIGIE σκόπιμα ακύρωσε τις έρευνες σχετικά με τυχόν σημαντικούς ισχυρισμούς για μαζική εκλογική απάτη στις προεδρικές εκλογές του 2020 μ.Χ. και αντ' αυτού εξουσιοδότησε και ξεκίνησε έρευνες κάθε είδους για τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και σχεδόν όλους τους συντηρητικούς συμμάχους του.

Η CIGIE οπλοποίησε, υπό το χρώμα του νόμου, όλο το βάρος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ εναντίον των νόμιμα εκλεγμένων αντιπροσώπων του αμερικανικού λαού που δεν ευθυγραμμίζονταν με την ατζέντα του «Συμβουλίου» για κρατική αιχμαλωσία για εξόρυξη πλούτου.

Ο βραχίονας διείσδυσης.

Jeff Zeintz – Επικεφαλής του προσωπικού του Λευκού Οίκου του Ομπάμα.

Ρον Κλάιν – Πρώην προσωπάρχης.

Pat Cipollone – Πρώην επικεφαλής σύμβουλος του Λευκού Οίκου (τώρα συνεργάτης του William Barr).

Russ Vought – Πρώην Διευθυντής της OMB.

Mike Davis - Πρώην επικεφαλής σύμβουλος για υποψηφιότητες στον πρόεδρο του δικαστικού σώματος της Γερουσίας Chuck Grassley.

(Αξιοσημείωτοι «εισβολείς» της CIGIE περιλαμβάνουν τον πρώην προσωπάρχη του Λευκού Οίκου Jeff Zeintz, τον πρώην προσωπάρχη του Λευκού Οίκου του Μπάιντεν Ron Klain, τον πρώην επικεφαλής σύμβουλο του Λευκού Οίκου Pat Cipollone (τώρα συνεργάτη του William Barr, πρώην διευθυντή του OMB Russ Vought και τον Mike Davis, πρώην επικεφαλής σύμβουλο για υποψηφιότητες στον πρόεδρο του δικαστικού σώματος της Γερουσίας Chuck Grassley). «Ποτέ μην υποτιμάτε το παιχνίδι της τύχης ή τον ρόλο του κατασκόπου». - Συνταγματάρχης Timothy Shindelar (USMC συνταξιούχος).

Ποιος καλύτερος από τα «αξιότιμα» μέλη του «Συμβουλίου» να προτείνει τοποθετήσεις σε κρίσιμες θέσεις κυβερνητικού προσωπικού που βρίσκονται πλησιέστερα στους προέδρους των ΗΠΑ; Με αυτούς τους ανθρώπους που υποστηρίχθηκαν από το CIGIE να ενεργούν ως αριστερά και δεξιά χέρια πρώην και νυν προέδρων, ο Μπους (41 και 43), η Κλίντον, ο Ομπάμα και ο Μπάιντεν ήταν όλοι υπό το άγρυπνο βλέμμα ή υπόχρεοι στον ιστό ελέγχου του «Συμβουλίου» και τις οδηγίες του.

Ο Πρόεδρος Τραμπ, ο δισεκατομμυριούχος, επιχειρηματίας εξαιρετικός, λαϊκιστής και πατριώτης, αν και διαισθητικός σοφός, ήταν (και κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι εξακολουθεί να είναι) ερασιτέχνης και ξένος στην άσκηση πολιτικής εξουσίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν νέος σε μια μονολιθική, γραφειοκρατική δομή σταδιοδρομίας που δημιουργήθηκε πολύ πριν γεννηθεί και η οποία έχει τελειοποιηθεί επιμελώς τα προηγούμενα σαράντα έξι (46) χρόνια από τότε που σχηματίστηκε το «Συμβούλιο», πριν αναλάβει καθήκοντα στις 20 Ιανουαρίου 2017 μ.Χ.

Ήταν εύκολο για τους μάντεις και τους πράκτορες του «Συμβουλίου» να «συστήσουν» ότι οι πιο έμπιστοι πράκτορές τους θα πρέπει επίσης να είναι οι πιο αξιόπιστοι πράκτορες του Προέδρου Τραμπ. Δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι σχεδόν κάθε πρωτοβουλία και στόχος του προέδρου Τραμπ κατά τη διάρκεια της προεδρίας του δέχθηκε επίθεση από την αρχή, και μεγάλη πίστωση στην επιμονή του που πολλοί πέτυχαν.

Ο δικηγόρος Pat Cipollone, επικεφαλής σύμβουλος του Λευκού Οίκου για τον πρόεδρο Trump, κατέθεσε ότι προέτρεψε τον πρόεδρο να μην αμφισβητήσει τις εκλογές νοθείας. Ο Cipollone κατέθεσε ενώπιον της παράνομης «Επιτροπής της 6ης Ιανουαρίου» και εμφανίστηκε στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης ως αυθεντία που απεικονίζει αρνητικά τον πρόεδρο Τραμπ. [13]

Ακριβώς τι θα περίμενε κανείς από έναν δικηγόρο που δεν έχει κανένα πρόβλημα να παραβιάσει το απόρρητο δικηγόρου-πελάτη. Δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Cipollone είναι τώρα εταίρος στο πρώην δικηγορικό γραφείο Torridan του πρώην Γενικού Εισαγγελέα των ΗΠΑ Barr. Οι πρώην αναπληρωτές σύμβουλοι του Λευκού Οίκου Πάτρικ Φίλμπιν και Κέιτ Τοντ ενώθηκαν επίσης με τον Τόρινταν με τον Σιπολόνε, συμπληρώνοντας μια τριάδα δικηγόρων που «συμβούλευαν» τον πρόεδρο Τραμπ. [14].

Άλλοι που εντάχθηκαν στον Torridon περιελάμβαναν τον Fred Fielding, ο οποίος υπηρέτησε ως σύμβουλος του Λευκού Οίκου στους τελευταίους προέδρους George H.W. Bush και Ronald Reagan. και ο Τιμ Σι, ο υπηρεσιακός ηγέτης της Υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών της εποχής Τραμπ. Η προαναφερθείσα δοκιμή λυδίας λίθου που περιγράφηκε προηγουμένως φαίνεται να είναι παρόμοια με το θειικό οξύ σε αυτές τις περιπτώσεις.

Ο πρώην Διευθυντής του Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού, Russ Vought επεδίωξε, και εξακολουθεί να επιδιώκει να ανατρέψει διοικητικά τον νόμο Pendleton Public Service Reform Act του 1.883 μ.Χ., αλλιώς γνωστό ως ομοσπονδιακό σύστημα αξίας εργατικού δυναμικού, και ουσιαστικά να επιστρέψει το ομοσπονδιακό εργατικό δυναμικό στο σύστημα πολιτικών διορισμών "Spoils" του 1.829 μ.Χ.

Το αξιοκρατικό σύστημα είναι η διαδικασία προώθησης και πρόσληψης κυβερνητικών υπαλλήλων με βάση την ικανότητά τους να εκτελούν μια δουλειά και όχι τις πολιτικές τους διασυνδέσεις. Το αξιοκρατικό σύστημα δεν οδηγεί πάντα στην επιλογή του πιο ικανού υποψηφίου εργασίας, αλλά είναι αποτελεσματικό στην εξάλειψη των πιο ανίκανων.

Ενώ είναι ένα ατελές σύστημα, εξασφαλίζει γραφειοκρατική και κυβερνητική σταθερότητα από την Προεδρική διοίκηση στην διοίκηση, αποτρέπει ριζικές ιδεολογικές μετατοπίσεις και μετριάζει την πολιτική διαφθορά.

Πιο σημαντικό, το όραμα του Vought ήταν, και εξακολουθεί να είναι, να αναταξινομήσει πάνω από δύο εκατομμύρια ομοσπονδιακούς εργαζόμενους ως υπαλλήλους «κατά βούληση», θέτοντας σε κίνδυνο τις θέσεις εργασίας τους, με σκοπό την έγχυση του Χριστιανισμού στην κυβέρνηση.

Εκτός από το γεγονός ότι αυτό εμπίπτει στη σφαίρα του Κογκρέσου και αποτελεί νομοθετικό ζήτημα, από την άποψη της ηγεσίας κανένας διοικητής δεν μπορεί να διευθύνει ένα πλοίο με την απειλή της αντικατάστασης του πληρώματός του με βάση τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις ως σημείο εκκίνησης της χρηστής διακυβέρνησης.

Ο Vought επιβεβαιώθηκε από τη Γερουσία 51-45 τον Ιούλιο του 2020 σε κομματικές γραμμές ως Διευθυντής του Γραφείου Διαχείρισης καιΠροϋπολογισμού, αφού υπηρέτησε σε αυτή τη θέση από τις 2 Ιανουαρίου 2019 μ.Χ., ως Αναπληρωτής Διευθυντής. [15] Αυτή την στιγμή είναι στρατηγικός σύμβουλος του Προέδρου Τραμπ για τη μεταβατική κυβέρνηση, υποθέτοντας ότι θα κερδίσει τις εκλογές του Νοεμβρίου 2024 μ.Χ.

Από την οπτική γωνία του «Συμβουλίου», δεν θα μπορούσαν παρά να είναι χαρούμενοι σχετικά με τις αυτοαποκαλούμενες προτάσεις του Vought για μια «μετασυνταγματική κυβέρνηση» που ευθυγραμμίζεται άμεσα με τον στόχο τους να διατηρήσουν την κρατική αιχμαλωσία.

Το ατελές, ιδεολογικό όραμα του Vought για την εγκατάσταση πολιτικών διορισμένων είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκαν τόσο το Σύστημα Αξιών όσο και το CIGIE. Η απόδειξη της έγκρισης του «Συμβουλίου» είναι ότι δεν έκαναν απολύτως τίποτα άλλο από το να αφήσουν τον Vought να χτυπήσει την ομοσπονδιακή γραφειοκρατία σαν βελανίδι που χτυπά ένα θωρηκτό, τον αγνόησαν και επικεντρώθηκαν στην καταστροφή του προέδρου Trump.

Υπάρχουν νόμιμα εκτελεστικά, νομοθετικά και δικαστικά μέσα για την αντιμετώπιση της διαφθοράς για τα οποία ο Vought δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται. Είναι απλά, αλλά όχι εύκολα, και θα μπορούσαν να χρειαστούν αρκετά χρόνια για να αποκτήσουν έλξη, αλλά θα λειτουργήσουν. Οι ιδρυτές μας μας έδωσαν ένα Σύνταγμα και μια Συνταγματική Δημοκρατία που περιλαμβάνει τα μέσα για να τη διατηρήσουμε αν πέσει στη διαφθορά και την τυραννία.

Η λύση δεν είναι να γράψουμε ένα νέο σύνολο «μετασυνταγματικών κανόνων» και να πετάξουμε έξω το Σύνταγμα, που είναι αυτό που θέλουν οι εχθροί μας, αλλά μάλλον να το αγκαλιάσουμε περισσότερο από ποτέ και να το χρησιμοποιήσουμε για να αποκαταστήσουμε την Δημοκρατία.

Όσον αφορά τον Μάικ Ντέιβις, προήλθε απευθείας από το «Συμβούλιο» και τον γερουσιαστή των ΗΠΑ Γκράσλεϊ και εργάστηκε επιμελώς για να εγκαταστήσει ομοσπονδιακούς δικαστές υπό τον πρόεδρο Τραμπ - τους ίδιους δικαστές που απέρριψαν να ακούσουν ή απέρριψαν βασικές προκλήσεις εκλογικής απάτης. Ο Ντέιβις καθοδηγεί τώρα τη νομική στρατηγική του προέδρου Τραμπ. Εκτός από τη φασαρία και τον θόρυβο, πώς λειτούργησε αυτό;

Η συγγραφέας και η Leah Hoopes είχαν αδιάσειστες φυσικές αποδείξεις μαζικής εκλογικής απάτης στην Πενσυλβάνια που αναπαράχθηκαν σε κεντρικά κέντρα καταμέτρησης σε βασικές πολιτείες ταλάντευσης και κομητείες περιστροφής απότις 7 Νοεμβρίου 2020.

Ήταν συγκατηγορούμενοι με τον πρόεδρο Τραμπ και τον Ρούντι Τζουλιάνι σε μια υπόθεση δυσφήμισης στην Φιλαδέλφεια και κέρδισαν την υπόθεση Pro Se (αυτοεκπροσωπούμενοι) χρησιμοποιώντας το «Η αλήθεια είναι μια πλήρης άμυνα».

Εκτός από το γεγονός ότι ο Τραμπ και ο Τζουλιάνι εξοικονομήθηκαν εκατομμύρια δολάρια σε νομικές αμοιβές, τα ίδια στοιχεία θα μπορούσαν να αθωώσουν τον πρόεδρο Τραμπ σε ολόκληρη τη χώρα. Και όμως, σιωπή από τον Ντέιβις και εκείνους σε μια φάλαγγα γύρω του.

Το Ξυράφι του Όκαμ ισχύει. Η απλούστερη απάντηση, ανεξάρτητα από το πόσο δυσάρεστη, είναι συνήθως η απάντηση. Εάν ένα πρόβλημα προέρχεται από το «Συμβούλιο» ή επιτρέπουν σε κάτι άλλο να είναι πρόβλημα, τότε το πρόσωπο, ο τόπος ή το πράγμα τους εξυπηρετεί, είτε εν γνώσει τους είτε εν αγνοία τους.

Ο Russ Vought και ο Mike Davis δεν χρειάζεται να είναι «κακοί ηθοποιοί», απλά κακοί στη δουλειά τους, ανυποψίαστοι ή άπειροι. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Ο Τραμπ και η Δημοκρατία μας φλέγονται.

Με αυτή τη γνώση και την ιστορική προοπτική, γίνεται εύκολο να δούμε ότι ενώ είναι απαραίτητο ο Πρόεδρος Trump να επιστρέψει στην Προεδρία των ΗΠΑ, δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκής, όσο το «Συμβούλιο» είναι ελεύθερο να διεισδύσει, να ελέγξει, να απομακρύνει και να παρενοχλήσει οποιονδήποτε και όλους τους στενότερους συμμάχους και υπερασπιστές του.

Ο επιχειρηματικός βραχίονας.

Bill Gates.

Mark Zuckerberg.

George Soros.

Michael Bloomberg.

Tom Steyer.

(Μπιλ Γκέιτς, Μαρκ Ζούκερμπεργκ, Τζορτζ Σόρος, Μάικλ Μπλούμπεργκ, Τομ Στάιερ).

Το όραμα του Marcus Raskin για την «Προοδευτική κοινωνική ανασυγκρότηση» και την «CapComm» δημιουργεί ή/και ελέγχει ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες είναι υπόχρεες και πρέπει να συμμορφώνονται με τις προσταγές του «Συμβουλίου» ή να αντιμετωπίζουν όλο το βάρος και την οργή της CIGIE, μιας οπλισμένης κυβέρνησης των ΗΠΑ, και του Υπουργείου «Just-Us» των ΗΠΑ.

Οι πολίτες έχουν εξαπατηθεί και πιστεύουν ότι οι «παγκοσμιοποιημένες» εταιρείες ελέγχουν «τα πάντα», όταν ισχύει το αντίθετο. Ακριβώς όπως συμβαίνει στις εκλογές, το «Συμβούλιο» επιλέγει και αποφασίζει ποιοι θα είναι οι πιο παραγωγικοί «νικητές» και «χαμένοι» στις ΗΠΑ και τις παγκόσμιες επιχειρήσεις.

Ο Μπιλ Γκέιτς και η Microsoft βρέθηκαν για πρώτη φορά στο στόχαστρο του «Συμβουλίου» το 1.990 μ.Χ. Αφού η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου (FTC) (στην οποία ανατέθηκε για πρώτη φορά ένας Γενικός Επιθεωρητής (IG) το 1.989 μ.Χ.) απέσυρε μια αντιμονοπωλιακή δράση, το Υπουργείο Δικαιοσύνης και στη συνέχεια η Γενική Εισαγγελέας των ΗΠΑ Janet Reno ανέλαβαν τη δίωξη και άρχισαν να γυρίζουν τις βίδες για να δημιουργήσουν βίαια μια σχέση CapComm με το "Συμβούλιο" για να κρατήσουν τη Microsoft υπό τους αντίχειρές τους.

Η CIGIE σφυροκόπησε τη Microsoft τις επόμενες δύο δεκαετίες για να διασφαλίσει ότι θα διατηρήσει τα ηνία στην τροχιά της επέκτασης της τεχνολογίας προσωπικών υπολογιστών και του «Διαδικτύου» στους πολίτες των ΗΠΑ και του κόσμου.

(Βλέπε: Ηνωμένες Πολιτείες κατά Microsoft (pdf). (https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_v._Microsoft_Corp).

Η CapComm «σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα», η οποία σπρώχτηκε κάτω από τους απρόθυμους λαιμούς όχι μόνο της Microsoft, αλλά και της Google, άλλων μεγάλων εταιρειών «τεχνολογίας» και πρωτοπόρων «κοινωνικών μέσων» Facebook και Twitter, έχουν γίνει μέρος της συνολικής οπλισμένης τσάντας εργαλείων που χρησιμοποιεί η CIGIE για τον έλεγχο των πολιτών.

Εκβιασμός και εκβιασμός. Όταν ο νόμος και ο οικονομικός εκβιασμός είναι ανεπαρκείς, ο απλός εκβιασμός λειτουργεί εξίσου καλά. Edgar Hoover, ο επί μακρόν διευθυντής του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών (FBI), διατηρούσε μυστικά αρχεία για περισσότερους από 20.000 Αμερικανούς που θεωρούσε «ανατρεπτικούς». Αυτά τα αρχεία, που κρατούνταν υπό τον προσωπικό του έλεγχο, περιείχαν επιζήμιες πληροφορίες για πολιτικούς, ακτιβιστές και άτομα που θεωρούσε απειλές. [16].

Η κληρονομιά του εκβιασμού συνεχίζεται με τον πλήρη έλεγχο και την οπλοποίηση από το «Συμβούλιο» κάθε ομοσπονδιακής υπηρεσίας πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένου (τώρα) του FBI, το οποίο έχουν υπονομεύσει από την κορυφαία υπηρεσία έρευνας και επιβολής του νόμου στον κόσμο στο πιο άσχημο εγχώριο γραφείο πληροφοριών μετά την KGB.

Πρώην διευθυντής του FBI J. Edgar Hoover (νεκρός).

IRS Director Lois Lerner.

(Πρώην διευθυντής του FBI J. Edgar Hoover (νεκρός), διευθυντής IRS Lois Lerner, Jeffrey Epstein). Οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες δικαιοσύνης, πληροφοριών και επιβολής του νόμου δεν είναι τα μόνα σφυριά στην εργαλειοθήκη του «Συμβουλίου». Η διαμάχη για τη στόχευση του IRS ήταν μια πολιτική διαμάχη που προέκυψε το 2013 μ.Χ., υπό τον Ομπάμα, που αφορούσε την Υπηρεσία Εσωτερικών Εσόδων (IRS) και την μεταχείριση των «ανατρεπτικών» συντηρητικών και φιλελεύθερων πολιτικών ομάδων που επιδιώκουν καθεστώς φορολογικής απαλλαγής.

Ο Lois Lerner, διευθυντής του τμήματος απαλλασσόμενων οργανισμών της Υπηρεσίας Εσωτερικών Εσόδων (IRS), ήταν στο επίκεντρο του σκανδάλου στόχευσης IRS. Αποκάλυψε τη στοχοποίηση σε ένα συνέδριο τον Μάιο του 2013 μ.Χ. και αργότερα επικαλέστηκε το δικαίωμά της στην Πέμπτη Τροπολογία κατά της αυτοενοχοποίησης και αρνήθηκε να καταθέσει ενώπιον του Κογκρέσου.

Παρά τις οριστικές και τεκμηριωμένες κατηγορίες για οπλοποίηση της IRS από έρευνα του Κογκρέσου και έρευνα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, το 2015 μ.Χ., το Υπουργείο «Just-Us» αρνήθηκε να ασκήσει δίωξη στον Lerner ή να προχωρήσει σε περαιτέρω έρευνα, επικαλούμενο «έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων». [17].

Τα βάσανα του ύποπτα αποθανόντος πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών Jeffrey Epstein και η λίστα του με τους στόχους εκβιασμού, τα έγγραφα, τις φωτογραφίες και τα βίντεο των πιο ισχυρών ανθρώπων του κόσμου που έχουν συλληφθεί στις πιο συμβιβαστικές και διεφθαρμένες πράξεις που μπορεί να φανταστεί κανείς δεν χρειάζονται περισσότερη τεκμηρίωση, ή αναφορά εδώ, εκτός από το γεγονός ότι οι σημερινοί θεματοφύλακες αυτού του θησαυρού της ποταπής μόχλευσης εκβιασμού είναι «Το Συμβούλιο».

Οι αναφορές για υποκλοπές και «υποκλοπές» του Προέδρου Τραμπ, της Γερουσίας των ΗΠΑ και άλλων ενεργειών που κατηγορούνται βάσει του νόμου περί παρακολούθησης ξένων πληροφοριών του 1978 (FISA) και του Δικαστηρίου Παρακολούθησης Ξένων Πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών ομοίως δεν χρειάζεται περισσότερη αναφορά εκτός από το ότι ο νόμος FISA δημιουργήθηκε ταυτόχρονα με τον νόμο περί γενικών επιθεωρητών (CIGIE) του 1.978 μ.Χ., και κατοικούνται από διαχειριστές και δικαστές που προέρχονται και ελέγχονται από το «Συμβούλιο», και είτε αρνήθηκαν, είτε αρνήθηκαν να αποκαλύψουν αποδεικτικά στοιχεία για ατασθαλίες (για την «ασφάλεια και προστασία» των Ηνωμένων Πολιτειών) – μετά από «διεξοδική» έρευνά τους – για τον εαυτό τους.

Αξιοποίηση του νόμου, των κατηγορητηρίων, του εκβιασμού και του εκβιασμού. Ως εκ τούτου, όταν η CIGIE χτυπά και απαιτεί από τη Microsoft, την Google, το Facebook, το Twitter και παρόμοια τεχνολογικά μεγαθήρια να συμμορφώνονται με εντολές λογοκρισίας της «παραπληροφόρησης» που τους ενοχλεί ή να προωθούν την τελευταία ατζέντα και προπαγάνδα τους «CapComm», δεν είναι ένα ευγενικό αίτημα, αλλά γίνεται υπό την απειλή ενός όπλου.

Ποιο είναι πιο λογικό; Ότι ο χαρακτήρας του Mark Zuckerberg που απεικονίζεται επιδέξια από τον ηθοποιό Jesse Eisenberg ως ανήθικος, υλιστής, συνένοχος στην ταινία "The Social Network" θα αποξενώσει αυτοκαταστροφικά την πλειοψηφία των χρηστών του Facebook με δρακόντεια οιονεί κυβερνητική λογοκρισία, θα ακυρώσει τα δικαιώματα της1ης τροπολογίας, θα εφαρμόσει το "DEI" και θα μοιραστεί όλες τις πληροφορίες εξόρυξης δεδομένων με την κυβέρνηση των ΗΠΑ ή κάνει ότι του λένε στο σημείο ενός δικαστικού όπλου που κατέχει η CIGIE;

Και, παρά την φήμη του Zuckerberg ως ιδιοτελούς, πεινασμένου για χρήματα και εξουσία, είναι αξιόπιστο ότι ο Zuckerberg θα «δωρίσει» το 90% των 440.000.000 δολαρίων «Zuckerbucks» από το «Center for Tech and Civic Life» (CTCL) στις δύο δωδεκάδες βασικές κομητείες των 3.143 στις Ηνωμένες Πολιτείες με σκοπό τη δημιουργία κεντρικών «κέντρων καταμέτρησης» ψήφων που αποφάσισαν τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου 2020; [18]

Ίσως ο απόλυτος «μπαμπούλας» που παρουσιάστηκε από την CIGIE για να υπονομεύσει το μαζικό κίνημα «MAGA» και τους λαϊκούς πατριώτες στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο George Soros. Είναι θέμα δημόσιας καταγραφής ότι ο Σόρος έχει υπονομεύσει το δικαστικό σύστημα των ΗΠΑ ρίχνοντας εκατομμύρια δολάρια σε πολιτικές εκλογές σε επίπεδο πόλης και κομητείας (DA). [19] και [iv].

Είναι επίσης θέμα δημόσιου αρχείου ότι οι οργανώσεις που υποστηρίζονται από τον Σόρος έχουν χρηματοδοτηθεί από αμερικανικές υπηρεσίες ύψους 1.000.000.000 δολαρίων,[20] και οι έρευνες σχετικά με αυτές τις δυνητικά παράνομες επιρροές, την εμπορία και τις ανατροπές του Συντάγματος καταλήγουν σε ένα μέρος - το CIGIE και το Τμήμα του "Just-Us" - και όλα στη συνέχεια ακυρώθηκαν και εγκαταλείφθηκαν.

Ακόμη και οι συχνά λυσσαλέες και πάντα αριστερές πηγές μέσων ενημέρωσης «Politico» με έδρα τις ΗΠΑ και «WELT» με έδρα τη Γερμανία σχεδόν πέτυχαν το σημάδι στη συνεργατική τους έκθεση στις 14 Σεπτεμβρίου 2022 μ.Χ. σχετικά με το «Πώς ο Μπιλ Γκέιτς και οι συνεργάτες χρησιμοποίησαν την επιρροή τους για να ελέγξουν την παγκόσμια απάντηση στον Covid με λίγη επίβλεψη». [21].

Λοιπόν, ποιος πραγματικά κουνάει το κοκαλιάρικο άκρο του ρόπαλου του μπέιζμπολ; Το CIGIE; Ή αυτοί οι «τιτάνες των επιχειρήσεων»; Δεδομένου ότι «Το Συμβούλιο» κρατά σφιχτά τα ηνία πάνω από την πορεία των επιχειρήσεων και της οικονομίας της CapComm, όταν ένας δισεκατομμυριούχος που ελέγχει κάνει μια δημόσια δήλωση σχετικά με το πώς πρέπει να ζουν οι πολίτες, ανεξάρτητα από το πόσο εξωφρενικό είναι, είναι σοφό να πιστέψουμε τις προθέσεις τους.

Ο βραχίονας προπαγάνδας.

Norm Eisen – Ειδικός Σύμβουλος.

Τζέι Κάρνεϊ – Γραμματέας Τύπου του Γουάιτχαουζ.

Jen Psaki – Γραμματέας Τύπου του Whitehouse.

Karine Jean-Pierre – Γραμματέας Τύπου του Whitehouse. (Ειδικός Εισαγγελέας Norm Eisen, Γραμματείς Τύπου του Whitehouse Jay Carney, Jen Psaki και Karine Jean-Pierre).

Οι «ιδιοκτήτες»[22] των μέσων ενημέρωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες αντικατοπτρίζουν στενά το επιχειρηματικό σκέλος που περιγράφηκε παραπάνω και ομοίως ελέγχονται στενά από το «Συμβούλιο». Στις 15 Σεπτεμβρίου 2015 μ.Χ., ο τότε Πρόεδρος Ομπάμα υπέγραψε το Εκτελεστικό Διάταγμα (EO) 13707 «Χρησιμοποιώντας τις γνώσεις της επιστήμης συμπεριφοράς για την καλύτερη εξυπηρέτηση του Αμερικανικού λαού».

Αυτό το παράνομο, και μέχρι στιγμής αδιαμφισβήτητο, Εκτελεστικό Διάταγμα, ανέτρεψε τον νόμο των ΗΠΑ κατά της προπαγάνδας, γνωστό και ως Νόμος Smith-Mundt, ο οποίος ήταν επίσημα γνωστός ως «Νόμος Ανταλλαγής Πληροφοριών και Εκπαίδευσης του 1948». Ο Ομπάμα «χρησιμοποίησε την πένα του» για να διαβρώσει αυτόν τον «ενοχλητικό» νόμο, τον οποίο το Κογκρέσο των ΗΠΑ είχε μόλις πρόσφατα τροποποιήσει το 2012 μ.Χ. με τον νόμο εκσυγχρονισμού Smith-Mundt. [23].

Ο «Νόμος περί Πληροφοριών και Εκπαιδευτικών Ανταλλαγών του 1.948 μ.Χ.» θεσπίστηκε το 1.948 μ.Χ. για να ρυθμίσει τη διάδοση πληροφοριών από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Ο νόμος ψηφίστηκε για να εμποδίσει την κυβέρνηση των ΗΠΑ να εμπλακεί σε δραστηριότητες προπαγάνδας εντός των Ηνωμένων Πολιτειών και να διασφαλίσει ότι οι πληροφορίες που διαδίδονται από την κυβέρνηση ήταν ακριβείς και αμερόληπτες.

Ο Norm Eisen, ήταν συγκάτοικος του Ομπάμα στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και συμφοιτητής του στο Harvard Law. Με την επακόλουθη ένεση του στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, το CIGIE, τους Γενικούς Επιθεωρητές και τον Τομέα Δημόσιας Ακεραιότητας (PIN), έθεσε ερωτήματα σχετικά με πιθανή ανατροπή στην αμερικανική πολιτική και πολιτική - και στη συνέχεια τα έθαψε όταν έδειξαν πίσω στο «Συμβούλιο».

Συνεχίζει να επηρεάζει τις έρευνες και τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων εντός αυτών των θεσμών και να διαμορφώνει την προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης σε ένα ευρύ φάσμα μέσων ενημέρωσης, ιδιαίτερα μέσω των γραμματέων Τύπου του Λευκού Οίκου.

Συνέγραψε επίσης ένα βιβλίο με τίτλο "Overcoming Trumpery", που δημοσιεύθηκε από το Brookings Institution Press το 2022 μ.Χ. Ο Άιζεν υπήρξε βασικό πρόσωπο στις κατηγορίες και στις (αποτυχημένες) διαδικασίες παραπομπής, καθώς και στην νομοθεσία και τα αντίποινα μέσω διαδικασιών αποκλεισμού εναντίον οποιουδήποτε δικηγόρου που εκπροσώπησε τον Πρόεδρο Τραμπ.

Το «Factcheck.org» υπήρξε από τις πιο διαβόητες πηγές «απομυθοποίησης» και μετριασμού πραγματικών γεγονότων και αληθινής δημοσιογραφίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Απομυθοποίησαν» σχεδόν όλους τους ισχυρισμούς περί «αρνητών των εκλογών» για μαζική εκλογική νοθεία στις εκλογές του Νοεμβρίου 2020.

Κατά την διάρκεια της έρευνας και της αυτοάμυνας των Gregory Stenstrom και Leah Hoopes ως συγκατηγορούμενοι με τον Πρόεδρο Trump στη Φιλαδέλφεια, τεκμηρίωσαν ότι το δικηγορικό γραφείο του κυβερνήτη της Πενσυλβάνια Josh Shapiro, Stradley Ronan, μαζί με τα δικηγορικά γραφεία Duane Morris LLP και Ballard Spahr LLP συνέβαλαν στην καταστολή απαλλακτικών στοιχείων όχι μόνο στην Πενσυλβάνια, αλλά σε ολόκληρο το έθνος που θα είχαν αθωώσει τον Πρόεδρο Trump. Mike Lindell, Roger Stone, Fox News, Newsmax, OAN (και Stenstrom και Hoopes), μεταξύ άλλων.

Μαζί συνωμότησαν και συνωμότησαν για να τοποθετήσουν ιστορίες «απομυθοποίησης» με Factcheck.org να διαμορφώσουν την ψευδή αφήγηση ότι δεν υπήρξε εκλογική απάτη και στην συνέχεια να δείξουν τις ίδιες τις ιστορίες που είχαν τοποθετήσει ως «αποδεικτικά στοιχεία». Έχουμε τις αποδείξεις χρέωσης δικηγόρου για την Duane Morris LLP στην κομητεία Delaware της Πενσυλβανίας (βλ. Παρακάτω).

Factcheck.Org Billing - Απόσπασμα από τους λογαριασμούς δικηγόρων Duane Morris LLP στην κομητεία Delaware, PA(Απόσπασμα από τους λογαριασμούς δικηγόρων Duane Morris LLP στην κομητεία Delaware, PA).

Για περαιτέρω διευκρινίσεις, το "Factcheck.org" δεν είναι καθόλου ένας οργανισμός "ελέγχου γεγονότων", αλλά μάλλον μια κομματική ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση) και ψευδώνυμο για το Κέντρο Δημόσιας Πολιτικής Annenberg στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.

Το Politico ανέφερε ότι ο Μπάιντεν έλαβε εκατομμύρια δολάρια[24] σε μισθό ως πρόεδρός του (το οποίο Factcheck.org επίσης κυκλικά «απομυθοποιηθεί»). Οποιοσδήποτε κατηγορούμενος, πολιτικός ή δικηγόρος με τα μετρητά που χρειάζεται την αντίθεσή του "mega debunked" δεν χρειάζεται να ψάξει άλλο.

Ως εκ τούτου, χωρίς κανένα εμπόδιο στη διάδοση προπαγάνδας από το 2015, το «Συμβούλιο» ολοκλήρωσε την κατάληψη αυτού που ο Ben Franklin ονόμασε «Τέταρτη Εξουσία», την οποία τώρα χρησιμοποιούν ως μεταφορικό σπαθί για να κόψουν οποιονδήποτε θα μπορούσε να απειλήσει την εξουσία τους.

Προστασία από το «Συμβούλιο». Ίσως το πιο άπιαστο και πιο ευάλωτο και απρόβλεπτο νήμα στον ιστό αράχνης του ελέγχου που περιστρέφεται από το «Συμβούλιο» είναι στη σφαίρα εκείνων που πρέπει να προστατεύσουν για να προωθήσουν την ατζέντα τους για πλήρη κατάληψη του κράτους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν μια εγκληματική πρωτοβουλία έχει τεθεί σε κίνηση από τρίτους που είναι επωφελής «Το Συμβούλιο», απλά δεν ερευνούν και δεν διώκουν.

Μόνο δύο ενδεικτικά παραδείγματα της σκόπιμης παρεμπόδισης των παράπλευρων ερευνών από το «Συμβούλιο» γίνονται σε αυτό το τμήμα, καθώς άλλα αναμένεται να αξιοποιηθούν από ενημερωμένους δημοσιογράφους και ειδικευμένους ερευνητές που επιλέγουν να πραγματοποιήσουν τη δική τους ανάλυση των βαθύτερων αιτίων για τους λόγους για τους οποίους ακυρώνονται συγκεκριμένες ομοσπονδιακές έρευνες.

Κυβερνήτης Josh Shapiro. Josh Shapiro – Κυβερνήτης της Πενσυλβάνια. Στις 3 Νοεμβρίου 2020 μ.Χ., έως τις 5 Νοεμβρίου 2020 μ.Χ.,ο Gregory Stenstrom και η Leah Hoopes έγιναν μάρτυρες μαζικής εκλογικής απάτης στην κομητεία Delaware της Πενσυλβάνια. Η Stenstrom τεκμηρίωσε και ανέφερε αυτήν τη μαζική απάτη σε επίσημη δήλωση στον Εισαγγελέα των ΗΠΑ για την Ανατολική Περιφέρεια της Πενσυλβάνια, William McSwain, στις 7 Νοεμβρίου 2020 μ.Χ.

Η δήλωση του Stenstrom δρομολογήθηκε σε όλα τα κορυφαία κλιμάκια της CIGIE, συμπεριλαμβανομένων των Γενικών Επιθεωρητών πολλών ομοσπονδιακών υπηρεσιών και όλων των 94 εισαγγελέων των ΗΠΑ, σύμφωνα με τις απαντήσεις του FOIA. Η ουσία της δήλωσης του Stenstrom ήταν ότι η μαζική εκλογική απάτη είχε εφαρμοστεί σε στοχευμένα κεντρικά κέντρα καταμέτρησης για να υπονομεύσει και να κλέψει τις εκλογές.

Ο Stenstrom δήλωσε ότι η γρήγορη εκτέλεση ιατροδικαστικών εξετάσεων σε λίγα μόνο εκλογικά μηχανήματα και διακομιστές υπολογιστών θα επαληθεύσει εύκολα την απάτη. Ο McSwain, ένας έμπειρος δικηγόρος με γνώση του τρόπου λειτουργίας του Τμήματος "Just-Us", τεκμηρίωσε προσεκτικά τους ισχυρισμούς μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι εμποδίστηκε να ξεκινήσει έρευνα.

Μέρος των ανταλλαγών ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μεταξύ του εισαγγελέα των ΗΠΑ McSwain και του "The Council" εν αναμονή καθοδήγησης για την διερεύνηση της μαζικής εκλογικής απάτης που αναφέρθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020 μ.Χ.

τον Γενικό Εισαγγελέα των ΗΠΑ Barr στον Εισαγγελέα των ΗΠΑ McSwain και άλλες αναφορές από την αλυσίδα διοίκησης του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ - Μέρος 1.

9 Νοεμβρίου 2020 μ.Χ., Απάντηση από τον Γενικό Εισαγγελέα των ΗΠΑ Barr στον Εισαγγελέα των ΗΠΑ McSwain και άλλες αναφορές από την αλυσίδα διοίκησης του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ - Μέρος 2.

Ο εισαγγελέας των ΗΠΑ McSwain στέλνει μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο DOJ εξηγώντας τα εκλογικά μηχανήματα που πρέπει να εξεταστούν και γιατί - Μέρος 1 Ο εισαγγελέας των ΗΠΑ McSwain στέλνει μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο DOJ εξηγώντας τα εκλογικά μηχανήματα που πρέπει να εξεταστούν και γιατί - Μέρος 2.

Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο ημερών, ένα ανταποκρινόμενο υπόμνημα συντάχθηκε και κυκλοφόρησε στις 9 Νοεμβρίου 2020 από τον Γενικό Εισαγγελέα των ΗΠΑ Barr ότι δεν υπήρχαν εκτεταμένες ενδείξεις εκλογικής απάτης και διέταξε όλες τις έρευνες να παραδοθούν από τους Εισαγγελείς των ΗΠΑ στους αντίστοιχους Γενικούς Εισαγγελείς της Πολιτείας.

Στην περίπτωση της Πενσυλβάνια, η έρευνα αυτή παραδόθηκε από τον McSwain στον τότε Γενικό Εισαγγελέα της Πενσυλβάνια Josh Shapiro, αρχιτέκτονα και άμεσο δικαιούχο της εκλογικής απάτης. Αντί να ερευνήσει, ο Shapiro ανταπέδωσε αμέσως και έστειλε ειδικούς πράκτορες για να απειλήσουν και να εκφοβίσουν τον Stenstrom, τον Hoopes και άλλους μάρτυρες που είχαν υποβάλει ένορκες βεβαιώσεις που ανέφεραν εκλογική νοθεία.

Ο Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ Barr και ο Γενικός Εισαγγελέας της Παλαιστινιακής Αρχής Shapiro αρνήθηκαν σθεναρά ότι τα παραπάνω γεγονότα είχαν συμβεί και τα μέσα ενημέρωσης χαρακτήρισαν τις αναφορές για τη δήλωση του Stenstrom ως «απομυθοποιημένες», αλλά οι διαμαρτυρίες τους αντιμετωπίστηκαν απροσδόκητα από τον Εισαγγελέα των ΗΠΑ McSwain, ο οποίος υπέβαλε ανοιχτή επιστολή στον Πρόεδρο Trump στις 9 Ιουνίου 2021 μ.Χ., ζητώντας συγγνώμη για την αποτυχία του να διερευνήσει.

Ο Stenstrom τεκμηρίωσε πλήρως την αδικοπραξία και την εγκληματική παρεμπόδιση του κυβερνήτη Shapiro σε άρθρο στο Intelligencer Today με τίτλο "PA Governor Josh Shapiro's "Big Lie"[25] στις 31 Μαρτίου 2024 μ.Χ.

Μετά από πάνω από τρία χρόνιαέρευνας, ο Stenstrom υπέβαλε αποκάλυψη και ποινικές παραπομπές εναντίον του Shapiro στη Γενική Εισαγγελέα της Πενσυλβάνια Michelle Henry και στον «Ειδικό Ανακριτή» του DOJ Jack Smith (μεταξύ άλλων) στις 12 Ιουνίου 2024 μ.Χ. [26].

Ο κυβερνήτης της Πενσυλβάνια Τζος Σαπίρο θεωρείται «κορυφαίος υποψήφιος» για την Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών (DNC) για να αντικαταστήσει ενδεχομένως τον Τζο Μπάιντεν μετά το καταστροφικό και γνωστικά διαταραγμένο ζωντανό «ντιμπέιτ» του με τον πρόεδρο Τραμπ στις 27 Ιουνίου 2024 μ.Χ.

Εάν αυτό καρποφορήσει στο συνέδριο DNC της 19^ης-22ας Αυγούστου στο Σικάγο, οι ποινικές παραπομπές του Shapiro για μαζική εκλογική απάτη και παρεμπόδιση των ερευνών δεν θα «διαχειριστούν» τόσο εύκολα από το «Συμβούλιο» όσο αποκαλύπτονται στο κοινό.

Άντονι Φάουτσι. Anthony Fauci – Διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων των ΗΠΑ. Σε αυτό το σημείο της συνεχιζόμενης πορείας της «πανδημίας Covid-19», οι απάτες, η μοχθηρία και η φιλαργυρία του Φάουτσι και η συνενοχή του «Συμβουλίου» στην παρεμπόδιση των ερευνών που σχετίζονται με την εγκληματικότητα του Φάουτσι, είναι ένα εύκολα τεκμηριωμένο θέμα δημόσιου αρχείου. [27].

Οι απομαγνητοφωνήσεις και τα βίντεο από την Επιτροπή Εποπτείας της Βουλής των ΗΠΑ μιλούν από μόνα τους. Ο Άντονι Φάουτσι και οι συνωμότες του στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) έλαβαν προσωπικά πάνω από 325 εκατομμύρια δολάρια,[28] και προκάλεσαν μια ψευδή αφήγηση στους πολίτες ότι τα «εμβόλια» που αναπτύχθηκαν υπό την εποπτεία του ήταν αποτελεσματικά. Δεν ήταν.

Χρησιμοποιώντας την προϋπόθεση και τη «λυδία λίθο» του «Συμβουλίου» που δημιουργεί, ελέγχει και στη συνέχεια (δεν) διερευνά εθνικές ασθένειες και τη συλλογική σύσταση και υποστήριξη του Fauci κατά τη διάρκεια της «Επιχείρησης Warp Speed», η οποία τώρα φαίνεται πιο πιθανή;

Ότι ο Πρόεδρος Τραμπ εξαπατήθηκε και παρασύρθηκε να τοποθετήσει άβολα την διαχείριση μιας «θανατηφόρας πανδημίας» στα χέρια του frontman του «Συμβουλίου» (Fauci), ή ότι ο Πρόεδρος Τραμπ ήταν στην πραγματικότητα υπό την πλήρη διοίκηση και ηγήθηκε της επιχείρησης που σκότωσε και στη συνέχεια αρρώστησε ένα σημαντικό μέρος των πολιτών των ΗΠΑ; [29].

Εκτός από τα στοιχεία της καθομιλουμένης ότι ο Πρόεδρος Τραμπ «αποδοκιμάζεται» απερίφραστα σε συγκεντρώσεις όταν αναφέρει «το εμβόλιο»,[30] μια δημοσκόπηση του Rasmussen τον Ιανουάριο του 2023 μ..Χ διαπίστωσε ότι το 49% των Αμερικανών πιστεύει ότι τα εμβόλια Covid έχουν προκαλέσει ανεξήγητους θανάτους και το 28% αναφέρει ότι γνωρίζει προσωπικά κάποιον του οποίου τον θάνατο αποδίδουν στα εμβόλια.

Η δημοσκόπηση διαπίστωσε επίσης ότι το 71% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι είχε εμβολιαστεί, αλλά το 48% δήλωσε ότι υπήρχαν λόγοι ανησυχίας για παρενέργειες. [31] Υπό το φως των ποιοτικών και ποσοτικών αποδείξεων ότι οι πολίτες πιστεύουν ότι «το εμβόλιο» τους έβλαψε, ποιος πολιτικός «στρατηγός» θα συνέχιζε να ενθαρρύνει τον πρόεδρο Τραμπ να το αναφέρει σε συγκεντρώσεις γεμάτες από το «καλάθι των αξιοθρήνητων» που στοχοποιήθηκαν;

Θα μπορούσε αυτό να είναι μια σκόπιμη και κακόβουλη προσπάθεια να διαβρωθεί η υποστήριξή του; Θα μπορούσε μια τέτοια στρατηγική να προέρχεται και να είναι παράγωγο του «Συμβουλίου»;

Αντίποινα ΑΠΟ «Το Συμβούλιο».

Πρόεδρος Donald J. Trump.

Πολιτικός στρατηγός Roger Stone.

Στρατηγός Michael Flynn.

Πολ Μάναφορτ.

Μάικ Λίντελ.

Τζον Ίστμαν.

Steve Bannon.

Peter Navarro.

Dr. Robert Malone.

Χριστίνα Bobb.

(Αξιοσημείωτοι στόχοι του «Συμβουλίου» - Πρόεδρος Donald J. Trump, πολιτικός στρατηγός Roger Stone, στρατηγός Michael Flynn, Paul Manafort, Mike Lindell, John Eastman, Steve Bannon, Peter Navarro, Robert Malone, Christina Bobb)

Περίπτωση Roger Stone. Εκτός από τις επιθέσεις του «Συμβουλίου» στον Πρόεδρο Τραμπ που περιγράφονται εδώ, η υπόθεση Roger Stone αντιπροσωπεύει ένα από τα πιο ανησυχητικά παραδείγματα οπλοποίησης της δικαιοσύνης από το Υπουργείο «Just-Us» υπό την πρώην ηγεσία του Γενικού Εισαγγελέα William Barr.

Ο Στόουν, ο πιο περιζήτητος πολιτικός στρατηγός στις Ηνωμένες Πολιτείες από την εποχή του Νίξον, και στην συνέχεια στενός σύμβουλος του Προέδρου Τραμπ, βρέθηκε στο επίκεντρο μιας πολιτικά υποκινούμενης και υπολογισμένης εκστρατείας που ενορχηστρώθηκε από το «Συμβούλιο» για να τον διασύρει και να τον φιμώσει.

Κατηγορίες για ψευδείς δηλώσεις και παρεμπόδιση της δικαιοσύνης απαγγέλθηκαν εναντίον του Στόουν στο πλαίσιο της έρευνας για την Ρωσική παρέμβαση στις Προεδρικές εκλογές του 2016 μ.Χ. Είναι πλέον θέμα δημόσιας καταγραφής: αυτές οι κατηγορίες κατασκευάστηκαν ψευδώς για να καταστρέψουν τον Στόουν.

Ανεξάρτητα από το αν ο Στόουν μπορεί να μην είχε το πλεονέκτημα της ανάλυσης των βασικών αιτιών εδώ, η εκτεταμένη εμπειρία του και η διαίσθησή του για τη λειτουργία του «Συμβουλίου» σε συνδυασμό με την ειλικρινή επιθυμία του προέδρου Τραμπ να «αποστραγγίσει το βάλτο» της πολιτικής της DC, έκαναν τον Στόουν τη νμεγαλύτερη απειλή τους.

Το «Συμβούλιο» χρησιμοποίησε στρατηγικά διαρρεύσεις ψευδών πληροφοριών στα μέσα ενημέρωσης με στόχο να παρουσιάσει τον Στόουν ως μοχθηρό παράγοντα σε μια μεγάλη συνωμοσία. Η απόκρυψη από το Υπουργείο Δικαιοσύνης απαλλακτικών στοιχείων που δικαίωσαν τον Στόουν υπονόμευσε την ακεραιότητα ολόκληρης της νομικής διαδικασίας.

Οι επιθετικές τακτικές του Υπουργείου Δικαιοσύνης, συμπεριλαμβανομένων των επιδρομών πριν από την αυγή στην κατοικία του Στόουν με δεκάδες ένοπλους πράκτορες με τακτικό εξοπλισμό, σχεδιάστηκαν όχι μόνο για να ταπεινώσουν δημόσια τον Στόουν, αλλά και για να εκφοβίσουν άλλους συμμάχους του προέδρου Τραμπ.

Το «Συμβούλιο» όχι μόνο κατάφερε να καταστρέψει άδικα τον Στόουν, αλλά απομόνωσε περαιτέρω τον πρόεδρο Τραμπ και αφαίρεσε ίσως τα πιο σκοτεινά μάτια, αυτιά (προσωπικό δίκτυο) και τον πιο ικανό στρατηγό του.

Περίπτωση του στρατηγού Michael Flynn. Υπό την ηγεσία του Γενικού Εισαγγελέα των ΗΠΑ William Barr, ο στρατηγός Flynn, διακεκριμένος βετεράνος του στρατού και πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, έγινε στόχος μιας συντονισμένης προσπάθειας δυσφήμισης και φίμωσής του. Οι κατηγορίες εναντίον του στρατηγού Φλιν προέκυψαν από ισχυρισμούς για ψευδείς δηλώσεις στο FBI σχετικά με τις συνομιλίες του με Ρώσους αξιωματούχους.

Είναι πλέον θέμα δημόσιας καταγραφής ότι αυτές οι δηλώσεις κατασκευάστηκαν ψευδώς από τους ανακριτές και χειραγωγήθηκαν για να παγιδεύσουν άδικα τον Φλιν και ότι περαιτέρω ύπουλες τακτικές για να απειλήσουν με δίωξη την οικογένειά του χρησιμοποιήθηκαν για να εκβιάσουν «ομολογίες».

Όπως συνέβη και με τον Roger Stone, το Τμήμα του "Just-Us" για άλλη μια φορά κατέστειλε και αρνήθηκε να αποκαλύψει κρίσιμα απαλλακτικά στοιχεία που θα είχαν αθωώσει τον Flynn. Η δίωξή του συνοδεύτηκε από επιθετικές τακτικές με στόχο τον εξαναγκασμό σε ομολογία ενοχής.

Η απειλή της στοχοποίησης των μελών της οικογένειάς του και το οικονομικό βάρος των παρατεταμένων νομικών μαχών δημιούργησαν ένα περιβάλλον τεράστιας πίεσης, αναγκάζοντάς τον να παραδεχθεί δικαιολογημένα την ενοχή του για ψευδείς κατηγορίες, τις οποίες αργότερα απέσυρε.

Περίπτωση Paul Manafort. Η περίπτωση του Paul Manafort, Προέδρου της εκστρατείας του Προέδρου Trump, χρησιμεύει ως άλλο ένα κραυγαλέο παράδειγμα της κατάχρησης εξουσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης (DOJ) και της CIGIE και της προθυμίας του να χρησιμοποιήσει επιθετικές και ανήθικες τακτικές για την επίτευξη πολιτικών στόχων.

Η δίωξη του Μάναφορτ από το Υπουργείο Δικαιοσύνης χαρακτηρίστηκε από μια υπερβολική και δυσανάλογη σειρά κατηγοριών. Πολλές από αυτές τις κατηγορίες δεν σχετίζονταν με την αρχική έρευνα για φερόμενη συμπαιγνία με ξένες οντότητες, παρουσιάζοντας μια σκόπιμη προσπάθεια να πιεστεί ο Μάναφορτ να παράσχει ενοχοποιητικές πληροφορίες εναντίον του προέδρου Τραμπ.

Τα αποδεικτικά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν εναντίον του Manafort αποκτήθηκαν μέσω επεμβατικών μεθόδων παρακολούθησης, συμπεριλαμβανομένων των παράνομων υποκλοπών και της μη εξουσιοδοτημένης παρακολούθησης. Ο Μάναφορτ υποβλήθηκε σε καταναγκαστικές τακτικές με στόχο την εξασφάλιση μιας συμφωνίας απολογίας.

Η τεράστια πίεση που ασκήθηκε, σε συνδυασμό με απειλές για εκτεταμένες ποινές έως και ισόβια κάθειρξη, τον ανάγκασαν να εξετάσει το ενδεχόμενο συνεργασίας με την εισαγγελία και ενδεχομένως παροχής επιζήμιων πληροφοριών εναντίον των συνεργατών του.

Η επιλεκτική διαρροή εμπιστευτικών πληροφοριών στα μέσα ενημέρωσης αμαύρωσε περαιτέρω την υπόθεση του Μάναφορτ. Οι συνέπειες αυτών των καταχρήσεων εξουσίας ήταν εκτεταμένες. Η ζωή του Μάναφορτ ανατράπηκε ανεπανόρθωτα, η φήμη του καταστράφηκε ανεπανόρθωτα και τα οικονομικά του εξαντλήθηκαν από τα νομικά έξοδα.

Η αδιάκοπη καταδίωξή του από το Υπουργείο Δικαιοσύνης έστειλε ένα πρώιμο και ανατριχιαστικό μήνυμα σε όποιον σχετίζεται με τον πρόεδρο Τραμπ, ενσταλάζοντας φόβο και εμποδίζοντας την ικανότητά του να εκτελεί τα πολιτικά του καθήκοντα.

Περίπτωση Mike Lindell. Ο Mike Lindell, διευθύνων σύμβουλος της MyPillow και σταθερός υποστηρικτής του Προέδρου Donald J. Trump, βρέθηκε στο επίκεντρο μιας αμείλικτης επίθεσης από έναν συντονισμένο συνασπισμό κυβερνητικών υπηρεσιών και ομάδων δικαίου.

Στην πρώτη γραμμή της επίθεσης εναντίον του Mike Lindell, τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης χρησίμευσαν πρόθυμα ως μεγάφωνο για την συντονισμένη εκστρατεία δυσφήμισης και δυσφήμισής του.

Μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία επανέλαβαν πρόθυμα και άκριτα τους ισχυρισμούς του ελεγχόμενου από το CIGIE DOJ, PIN και FBI ότι οι ισχυρισμοί του Lindell για εκλογικές παρατυπίες ήταν «αβάσιμοι» και «επικίνδυνες θεωρίες συνωμοσίας».

Κάθε επίφαση δημοσιογραφικής ακεραιότητας εγκαταλείφθηκε, ευνοώντας τις κομματικές αφηγήσεις έναντι της αντικειμενικής δημοσιογραφίας. Αποσιώπηση της αλήθειας: Το Υπουργείο Δικαιοσύνης και η CIGIE τροφοδότησαν κατηγορητήρια και επιθέσεις των μέσων ενημέρωσης σε συντηρητικές φωνές

Η εν γνώσει παραπλανητική αφήγηση του Γενικού Εισαγγελέα των ΗΠΑ Barr σχετικά με τις προεδρικές εκλογές του 2020, υποστηρίχθηκε από την τεκμηριωμένη επιλογή της CIGIE να μην πραγματοποιήσει καμία έρευνα που θα μπορούσε να αντικρούσει αυτήν την αφήγηση.

Τροφοδότησαν ενορχηστρωμένες επιθέσεις στα μέσα ενημέρωσης και το νόμο που οδήγησαν στην απομάκρυνση εξέχοντων συντηρητικών φωνών όπως ο Lou Dobbs, ο Tucker Carlson και η Emerald Robinson, καθώς και τις αμείλικτες επιθέσεις σε συντηρητικές πηγές ειδήσεων όπως το OAN, το Newsmax και το Fox, σε συντονισμένες προσπάθειες να αμαυρώσουν τη φήμη τους και να φιμώσουν τα ρεπορτάζ τους.

Ο δικηγόρος John Eastman κατηγορήθηκε για έντεκα (11) πειθαρχικές κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένης της παραπλάνησης δικαστηρίου, ψευδών δηλώσεων και της μη υποστήριξης του Συντάγματος. Κρίθηκε «ένοχος» για 10 από τις 11 κατηγορίες και αποκλείστηκε.

Ο Στιβ Μπάνον και ο Πίτερ Ναβάρο, από τις πιο ένθερμες συντηρητικές φωνές στις Ηνωμένες Πολιτείες και ατελείωτα πιστοί σύμβουλοι του προέδρου Τραμπ, κατηγορήθηκαν για πλημμέλημα «περιφρόνησης του Κογκρέσου». Και οι δύο καταδικάστηκαν σε ομοσπονδιακές ποινές φυλάκισης και τώρα είναι φυλακισμένοι.

Ο γιατρός Robert Malone, ο κύριος εφευρέτης και κάτοχος διπλώματος ευρεσιτεχνίας της τεχνολογίας εμβολίων mRNA που δήλωσε ότι αναπτύχθηκε πρόωρα και επικίνδυνα στα εμβόλια Covid, διώκεται ανελέητα και απειλείται η άδειά του να ασκεί ιατρική.

Η δικηγόρος Christina Bobb, που παρουσιάστηκε πρόσφατα ως στρατηγικός αναλυτής του Προέδρου Trump και ηγέτης για τη στρατηγική ακεραιότητας των εκλογών, κατηγορήθηκε στις 27 Απριλίου 2024 στην Αριζόνα μαζί με δεκαεπτά άλλους, συμπεριλαμβανομένων των συμμάχων του προέδρου Trump Rudy Giuliani, Mark Meadows, Jenna Ellis και Mike Roman.

Ο Jim Hoft και ο Joe Hoft, αδελφοί ιδρυτές του "The Gateway Pundit", ενός συντηρητικού ειδησεογραφικού πρακτορείου, βρίσκονται υπό πολιορκία από το νόμο περί δυσφήμισης και βρίσκονται σε ομοσπονδιακή διαδικασία πτώχευσης.

Ίσως οι πιο κατάφωρες διώξεις και οι πιο κατάφωρες καταχρήσεις του «Συμβουλίου» ήταν εναντίον πολιτών που διώχθηκαν και καταδικάστηκαν για τις 6Ιανουαρίου 2021. Τελικά θα υπάρξει πλήρης διερεύνηση του τι ακριβώς συνέβη.

Η εμβάθυνση σε βάθος σε εκείνη την ημέρα και τα επακόλουθα είναι πέρα από το πεδίο εφαρμογής αυτού του άρθρου, με την εξαίρεση ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου απαλλακτικά στοιχεία αποκρύφθηκαν από το «Συμβούλιο». Θα υπάρξει ένας υπολογισμός που έρχεται στα δικαστήρια για να λογοδοτήσουν όλοι.

6 Ιανουαρίου 2021 μ.Χ., Washington Monument, Ουάσινγκτον, DC. Εν τω μεταξύ, στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, ο Gregory Stenstrom και η Leah Hoopes παρουσιάστηκαν αθόρυβα, ως συγκατηγορούμενοι με τον πρόεδρο Trump χρησιμοποιώντας το «η αλήθεια είναι μια πλήρης άμυνα» ότι η μαζική εκλογική απάτη είχε αλλάξει το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών του Νοεμβρίου 2020 μ.Χ. (και ξανά στις εθνικές εκλογές του Νοεμβρίου 2022) σε μια εξαντλητική διαδικασία 860 ημερών.

Αγωνίστηκαν με επιτυχία για να πάρουν πάνω από 15.000 σελίδες αρχείων στο αρχείο κατά τη διάρκεια της ανακάλυψης που περιελάμβαναν βίντεο, φωτογραφίες, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, κείμενα, έγγραφα, απαντήσεις του FOIA και της Πενσυλβάνια "Δικαίωμα στη γνώση" για να αποδείξουν την υπόθεσή τους. Αφού αρνήθηκαν μια προσφορά διακανονισμού για να βγουν από την υπόθεση και να εγκαταλείψουν τον πρόεδρο Τραμπ σε μια μακρά δίκη, η υπόθεση διακόπηκε.

Οι Stenstrom και Hoopes πίεσαν το Δικαστήριο της Φιλαδέλφειας σε αιτήματα για ακροάσεις για να διαπιστωθεί ότι ο δικηγόρος που παρουσίασε και πληρεξούσιο την υπόθεση, ένοχος για διάπραξη απάτης στο Δικαστήριο, το οποίο έγινε δεκτό. Στην συνέχεια, ο δικηγόρος αυτός υποβλήθηκε σε αποκλεισμό από το πειθαρχικό συμβούλιο του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Πενσυλβάνια.

Ενώ οι Stenstrom και Hoopes εμφανίστηκαν περιστασιακά στην εθνική και περιφερειακή τηλεόραση και podcasts, ακολούθησαν μια στρατηγική ήσυχου επαγγελματισμού, δικαστικών διαφορών και οικοδόμησης συμμαχιών βάσης και μιας μεγάλης αποδεικτικής βάσης μαζικής εκλογικής απάτης και κλεμμένων εκλογών που εισήχθη σε ανακάλυψη με δικαστικό έλεγχο.

Υπέβαλαν επίσημα αυτά τα στοιχεία στο CIGIE, στο DOJ, στον Γενικό Εισαγγελέα και τον Γενικό Επιθεωρητή της Πενσυλβανίας και στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ. Όλα όσα έχουν κάνει είναι θέμα αδιαμφισβήτητων δικαστικών και δημόσιων αρχείων και τώρα είναι διαθέσιμα σε άλλους σε εθνικό επίπεδο.

Παρά το γεγονός ότι έχει αδιάψευστα και αδιαμφισβήτητα αποδεικτικά στοιχεία μαζικής εκλογικής νοθείας που ανταποκρίθηκαν στο βάρος της παραγωγής και της απόδειξης σε μακροχρόνιες διαδικασίες ανακάλυψης, που απαλλάσσουν τον πρόεδρο Τραμπ και πολλούς από εκείνους που κατονομάζονται ως «κατηγορούμενοι» παραπάνω, σε υποθέσεις σε ολόκληρη τη χώρα, κανείς από τη «νομική ομάδα» του προέδρου Τραμπ δεν έχει προσεγγίσει τον Στένστρομ και τον Χούπες για λογαριασμό του ή οποιονδήποτε άλλο διώκεται στο όνομά του.

Ο βραχίονας ψυχαγωγίας. Οι Ρωμαίοι είχαν κολοσσαία και μονομάχους, το "The Council" έχει το Χόλιγουντ.

Όπρα και Χάρβεϊ Γουάινσταϊν

Ρέιτσελ Μάντοου

Η θέα. Εμφύλιος πόλεμος (2024 μ.Χ.). Παραγωγή Ομπάμα – Leave the World Behind – (2023 μ.Χ.). Μην κοιτάς ψηλά (2021 μ.Χ.). (Oprah και Harvey Weinstein, Rachel Maddow, "The View", "Civil War"(2024 μ.Χ.), ο Ομπάμα παρήγαγε το "Leave the World Behind" (2023 μ.Χ.) και το "Don't Look Up"(2021 μ.Χ.))

Χρησιμοποιώντας την λαϊκή κουλτούρα, την τηλεόραση, τις ταινίες, το δυστοπικό «τέλος του κόσμου» και τις «αποκαλυπτικές μαύρες κωμωδίες πολιτικής σάτιρας» για να σπείρουν τον σπόρο της ματαιότητας, της κυβερνητικής ανικανότητας και της ιδιοτελούς λαιμαργίας των συνταγματικά εκλεγμένων αντιπροσώπων, η ατζέντα του «Συμβουλίου» προωθήθηκε κατευθείαν από το μυαλό του Herman Goebbels και του Norm Eisen.

Όταν «χαθεί κάθε ελπίδα» και οι νόμιμοι (αυτοδιοριζόμενοι) «πραγματικοί διαχειριστές της Δημοκρατίας» βγουν μπροστά κατά την διάρκεια της επόμενης «πανδημίας», «πολιτικής αναταραχής», «πολέμου» ή «έκτακτων ή καταστροφικών γεγονότων» μετά τις επερχόμενες εκλογές του 2024 μ.Χ., η προσδοκία «του Συμβουλίου» θα είναι ευγνωμοσύνη από τους πολίτες για την «καλοσύνη» τους, ακολουθούμενη από τιμωρία των πολιτών όταν αποκαλυφθούν τα μακιαβελικά σχέδια του «Συμβουλίου», και απορρίπτεται.

Το Συμβούλιο» αποσύρει όλα τα εμπόδια, συμπεριλαμβανομένης της προώθησης των «εξωγήινων» και των «UFO» που λανθασμένα πιστεύουν ότι θα «κλονίσουν την πίστη» του Χριστιανισμού και των θρησκειών στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Είναι αυτή η μυοπάθεια και η απόλυτη παρανόηση της πλειοψηφίας των Αμερικανών που δημιουργεί τον πρόσφατο καταρράκτη των αποτυχιών προπαγάνδας και του «κινδύνου κοντά» κοντά στα χτυπήματα της αποστολής και της ατζέντας τους που θα εκτροχιάσουν το «Συμβούλιο». Η αντίσταση δεν είναι μάταιη και δεν θα «αφομοιωθούμε».

"Ψωμί και τσίρκο" - Στείλτε τους κλόουν. Επειδή το «Συμβούλιο» έπρεπε να παραμείνει κρυμμένο σε κοινή θέα και να καλύψει τους μικρούς αριθμούς και την ελιτίστικη καταγωγή του, έχουν καλλιεργήσει μια αίσθηση ματαιότητας με τους πολίτες ότι δεν υπάρχει τίποτα που μπορούν να κάνουν, ότι δεν έχουν φωνή στην κυβέρνηση και οι πολίτες είναι ανίσχυροι στα δικαστήρια. Η αποδοχή της μοίρας μιας καλής αγελάδας ή ενός καθαρού προβάτου είναι κρίσιμη για τη διατήρηση του ελέγχου των πολιτών που αντιμετωπίζουν ως ζώα.

Υπάρχει καλύτερος τρόπος να μεταδοθεί αυτό το μήνυμα από την ακύρωση και την παρεμπόδιση της Δικαιοσύνης σε κάθε επίπεδο διακυβέρνησης και την εγκατάσταση των κατάφωρα ανίκανων και/ή διαταραγμένων ως απεσταλμένων και μεσαζόντων του «Συμβουλίου»;

Kamala Harris.

Ναύαρχος Rachel Levine.

Sam Brinton – Πρώην Αναπληρωτής Βοηθός Γραμματέας για το Υπουργείο Ενέργεια.

Nina Jankowicz – Πρώην Εκτελεστική Διευθύντρια του Συμβουλίου Διακυβέρνησης Παραπληροφόρησης του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας. (Αντιπρόεδρος Kamala Harris, «ναύαρχος» Rachel Levine, πρώην αναπληρωτής βοηθός γραμματέας για το Υπουργείο Ενέργειας Sam Brinton, πρώην εκτελεστική διευθύντρια του Συμβουλίου Διακυβέρνησης Παραπληροφόρησης του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας, Nina Jankowicz)

Ο λαϊκιστής Joe Rogan, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός από τη σημερινή νεότερη γενιά για το "The Joe Rogan Experience" και ως σχολιαστής πολεμικών τεχνών, παραμένει ικανός κωμικός και παρατηρητής της ανθρώπινης κατάστασης.

Το αποκορύφωμα της κωμωδίας του 2006 στο "Dumb People" έχει γεράσει καλά, χτυπά προφητικά το σημάδι και κορυφώνεται με το "We can go dumber" όταν πρόκειται για την επιλογή "Το Συμβούλιο" των "εκλεγμένων" αξιωματούχων (Σημειώστε ότι οι σύνδεσμοι είναι χυδαίοι και δεν είναι ασφαλείς για εργασία ή παιδιά).

Τζο Ρόγκαν. Είτε πρόκειται για έναν αντιπρόεδρο με λεκτική σαλάτα, είτε για «τον πιο υψηλόβαθμο ανοιχτά τρανσέξουαλ αξιωματούχο στην ιστορία των ΗΠΑ», είτε για τον πρώην αναπληρωτή βοηθό γραμματέα για τη διάθεση αναλωμένων καυσίμων και αποβλήτων στο Γραφείο Πυρηνικής Ενέργειας στο Υπουργείο Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών (DOE), είτε για τον πρώην «τσάρο της παραπληροφόρησης» «Supercalifragilisticexpialidocious" τραγουδίστρια, η κωμωδία και η σπορά της απελπισίας δεν τελειώνει από το "The Council" ως μέσο κατάθλιψης των πολιτών των Ηνωμένων Πολιτειών.

Αν δείτε έναν «χρήσιμο ηλίθιο» ως ανώτερο αξιωματούχο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ, είναι, χωρίς αμφιβολία, σκόπιμο, και το «Συμβούλιο» είτε τους έβαλε απευθείας εκεί, είτε τους επιτρέπει να είναι εκεί.

Εκλογές 2024 μ.Χ.– Η άμεση απειλή του προέδρου Donald J. Trump. Το «Συμβούλιο» και τα τσιράκια του έχουν δείξει ότι έχουν κάθε πρόθεση να κλέψουν τις επερχόμενες εκλογές του Νοεμβρίου 2024 μ.Χ.

Οι εκλογές είναι μόνο μία πτυχή και ένας από τους πολλούς στόχους τους, ακριβώς όπως ο εντοπισμός και η επιλογή των «αρχηγών» του κοπαδιού είναι ένα από τα καθήκοντα της διαχείρισης της εκμετάλλευσης γι 'αυτούς.

Ωστόσο, οι εκλογές μας, και η πρωτόγονη ορμή μας για αυτοπραγμάτωση και αυτοδιοίκηση, είναι η μεγαλύτερη απειλή για αυτούς, και μεταξύ των μεγαλύτερων τρωτών σημείων του «Συμβουλίου». Το μεγαλύτερο αίνιγμα και οι απειλές τους είναι οι «ξένοι» που δεν έλαβαν το σημείωμα ότι «Το Συμβούλιο» διοικεί τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και ντε φάκτο τον κόσμο.

Ο Τζο Μπάιντεν άθελά του αλλά συνοπτικά κοινοποίησε αυτό το σημείωμα στην δήλωσή του το 2020 μ.Χ. ότι η ομάδα του είχε δημιουργήσει «τον πιο εκτεταμένο και περιεκτικό οργανισμό εκλογικής απάτης στην ιστορία της αμερικανικής πολιτικής».

«Οι βοηθοί της προεκλογικής εκστρατείας του Μπάιντεν εδώ και μήνες καυχιούνται ότι έχουν μια ανώτερη χερσαία επιχείρηση σε ολόκληρη τη χώρα, αλλά ειδικά στις έξι έως οκτώ πολιτείες που πιθανότατα θα κρίνουν τις εκλογές. Στην τηλεφωνική επικοινωνία με τους δωρητές την Δευτέρα, ο Μπάιντεν τους υπενθύμισε ότι έχει ήδη δημιουργήσει μια υποδομή. [32]

Είτε πρόκειται για προβλέψιμη πολιτική παλικαριά που έρχεται σε απελπιστική αντίθεση με τις δημοσκοπήσεις και τα γεγονότα, είτε για προφητική προειδοποίηση, οι μηχανισμοί για μαζική εκλογική απάτη και άλλες κλεμμένες εκλογές το 2024 έχουν βελτιωθεί καλά σε βασικές πολιτείες και στοχευμένες κομητείες που αναπτύχθηκαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Τα τέσσερα βασικά στοιχεία για την εκτέλεση εκλογικής απάτης στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου 2024 μ.Χ. είναι:Παραβίαση ομοσπονδιακών και πολιτειακών εκλογικών νόμων για την εισαγωγή συμβιβασμένων ηλεκτρονικών εκλογικών μηχανών και λογισμικού.

Παραβίαση των ομοσπονδιακών και πολιτειακών εκλογικών νόμων για την εισαγωγή εκατομμυρίων δόλιων μηνυμάτων «χωρίς δικαιολογία» σε ψηφοδέλτια ψηφοφόρων χωρίς προσόντα (ψηφοφόρων) σε εκλογικούς πίνακες.

Παραβίαση των ομοσπονδιακών και πολιτειακών εκλογικών νόμων για την χρήση «κεντρικών κέντρων καταμέτρησης» για τη συγκάλυψη και τη συσκότιση της μαζικής εκλογικής απάτης. Συνέχιση της χρήσης του νόμου, της λογοκρισίας και της δυσφήμισης των μέσων ενημέρωσης για την καταστολή οποιουδήποτε θα μπορούσε να αμφισβητήσει μαζική εκλογική νοθεία.

Για να διορθωθεί αυτό, ο συγγραφέας, Gregory Stenstrom και η Leah Hoopes, με τους «υποψηφίους» και τους «πιστοποιημένους παρατηρητές δημοσκοπήσεων», τους «εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους» τους - όλοι κωδικοποιημένοι και θεσμοθετημένοι ρόλοι που ορίζονται από τον εκλογικό νόμο - έχουν δεκάδες εκκρεμείς αγωγές στην Πενσυλβάνια από το 2020 μ.Χ.-2024 μ.Χ. απαιτώντας επανακαταμετρήσεις και δημοσιοποίηση δημόσιων εκλογικών αρχείων που αποδίδουν καρπούς στα εφετεία.

Έχουν επίσης καταθέσει, ή θα καταθέσουν σύντομα, ομοσπονδιακές αγωγές χρησιμοποιώντας την αποδεικτική βάση που εισήχθη στο δημόσιο και δικαστικό αρχείο τα τελευταία τέσσερα χρόνια που θα ακουστούν και θα κριθούν από ομοσπονδιακούς δικαστές πριν από τις εκλογές του Νοεμβρίου 2024 μ.Χ.

Η πρώτη ομοσπονδιακή αγωγή σχετικά με την παράνομη χρήση εκλογικών μηχανημάτων που κατατέθηκε στις 4 Ιουνίου 2024 μ.Χ., στην Ανατολική Περιφέρεια της Πενσυλβανίας και έλαβε αριθμό docket 2:24-cv-02425(-KNS) μπορείτε να δείτε εδώ:

https://cloud.patriot.online/s/FeTe4TME8MtXA2b

Mancini, Stenstrom, et al κατά Delaware County et al – Παραβίαση του ομοσπονδιακού εκλογικού νόμου – Ποσοστά σφάλματος

Ο μεγαλύτερος πληροφοριοδότης στην ιστορία των ΗΠΑ: Πρόεδρος Donald J. Trump. Πρόεδρος Donald J. Trump - Ο μεγαλύτερος πληροφοριοδότης στην ιστορία των ΗΠΑ. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν χρειάζεται πλέον, ούτε καν θέλουν, να γνωρίζουν τις λεπτομέρειες και τους μηχανισμούς της μαζικής εκλογικής απάτης.

Η πλειοψηφία των αμερικανικών λαών έχει ήδη καταλήξει στο θλιβερό συμπέρασμα ότι οι εκλογές μας έχουν κλαπεί ως «δεδομένες» σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις των Heartland και Rasmussen και έχουν απορρίψει τις φθίνουσες διαμαρτυρίες των μέσων ενημέρωσης ότι οι προεδρικές εκλογές του 2020 μ.Χ. ήταν οι «ασφαλέστερες και ασφαλέστερες στην ιστορία». Η μεγαλύτερη απειλή του «Συμβουλίου» είναι ο μεγαλύτερος πληροφοριοδότης στην ιστορία των ΗΠΑ, ο οποίος θα μπορούσε να τους εκθέσει και να τους τερματίσει.

Ο πρόεδρος Τραμπ, αν και εξακολουθεί να βρίσκεται σε παρένθεση για τους συνεχιζόμενους δικαστικούς βομβαρδισμούς από το «Συμβούλιο», είναι επίσης ένα είδωλο δισεκατομμυριούχου και ο απόλυτος «εσωτερικός» που τους καταλαβαίνει καλύτερα. Έχει δει τα ύπουλα έργα τους και ταξίδεψε ανάμεσά τους, αλλά όχι μαζί τους, για δεκαετίες.

Είναι ως αποτέλεσμα ένα πολωτικό αλεξικέραυνο για τις επιθέσεις του «Συμβουλίου» και παρά το γεγονός ότι φέρει το κύριο βάρος μιας ολόκληρης οπλισμένης ομοσπονδιακής κυβέρνησης, προπαγάνδας και κατηγορητηρίων, που έχουν ασκηθεί εναντίον του, έχει επιβιώσει ενάντια σε όλες τις πιθανότητες.

Ανεξάρτητα από το τι μπορεί να πιστεύει οποιοσδήποτε πολίτης γι 'αυτόν προσωπικά, λαμβάνοντας υπόψη την αρνητική μεροληψία των μέσων ενημέρωσης που το «Συμβούλιο» μπόρεσε να προκαλέσει, η επιβίωσή του είναι θετική απόδειξη ότι δεν μπορεί να συμβιβαστεί, δεν θα εκφοβιστεί και είναι ήρωας με όλη τη σημασία της λέξης.

Δεν στέλνετε ένα κανίς σε ένα βάλτο για να βγάλετε τους αλιγάτορες ή ένα αρνί στο κρησφύγετο ενός φιδιού. Δεν μπορείτε να περιμένετε ευγένεια μπροστά στις πιο γκροτέσκες διαστροφές της δικαιοσύνης και της ευγένειας.

Στέλνετε έναν πολεμιστή που έχει δείξει ότι μπορεί να σταθεί μόνος του, αν χρειαστεί, που έχει μετρήσει τον εχθρό μας. Αριστερά, δεξιά, πάνω ή κάτω, όποιος κι αν είναι ο «-ισμός» σας, δεν υπάρχει άλλη λογική επιλογή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας μας.

Ποιος ΔΕΝ ελέγχεται από το CIGIE. Το Συμβούλιο έχει υπονομεύσει και διεισδύσει σε κάθε βασική κυβερνητική υπηρεσία, την Εκτελεστική Εξουσία (Προεδρία) και τη Νομοθετική Εξουσία (τη Γερουσία και το Κογκρέσο των ΗΠΑ), αλλά δεν μπόρεσε να καλύψει πλήρως το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ. [33] Υπάρχουν μόνο τέσσερα (4) μέρη που μπορούν νόμιμα να αναστείλουν, να διερευνήσουν και να ασκήσουν δίωξη «Το Συμβούλιο».

Ο πρώτος είναι ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, με εκτελεστικά διατάγματα και διορισμούς έντιμων και ικανών επαγγελματιών ερευνητών επιβολής του νόμου και δικηγόρων των ΗΠΑ. Αυτό εξηγεί τις συντονισμένες επιθέσεις του «Συμβουλίου» σε όλη τη χώρα στον πρόεδρο Τραμπ και την παρεμπόδιση των ερευνών.

Η δεύτερη είναι η Επιτροπή Εποπτείας της Γερουσίας των ΗΠΑ υπό την προεδρία του 90χρονου γερουσιαστή των ΗΠΑ Chuck Grassley, του πιο ισχυρού προσώπου στην πρωτεύουσα, και ηγέτη του πολιτικού σκέλους του «Συμβουλίου», ή της Επιτροπής της Βουλής για την Εποπτεία και τη Λογοδοσία, της οποίας το μέλος είναι ο βουλευτής Jamie Raskin (D-MD) (γιος του Marcus Raskin). Αυτό δεν θα συμβεί.

Η τρίτη είναι η Επιτροπή Δικαιοσύνης της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, υπό την προεδρία του μέλους του Κογκρέσου Jim Jordan (R-OH). Η Δικαστική Επιτροπή έχει τη νομοθετική εξουσία να σταματήσει νόμιμα τις κατηγορίες και τις παρεμβάσεις στις εκλογές εναντίον του Προέδρου Τραμπ και να αναστείλει βασικούς παράγοντες στο CIGIE («Το Συμβούλιο») εν αναμονή ανεξάρτητης έρευνας. Αυτό είναι απίθανο να συμβεί.

Μέλος του Κογκρέσου Τζιμ Τζόρνταν. Ο γερουσιαστής Τζιμ Τζόρνταν έχει επικεντρωθεί στην υποψηφιότητα του για την θέση του Προέδρου της Βουλής των ΗΠΑ το 2025, μ.Χ. το τρίτο (3ο) πρόσωπο στην διαδοχή για την Προεδρία των ΗΠΑ σε περίπτωση που ο Πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος απομακρυνθούν ή/και ο Πρόεδρος Τραμπ αποτύχει να εκλεγεί και στην συνέχεια να καθίσει στην Προεδρία.

Η Ιορδανία ήταν μια σιωπηλή μαύρη τρύπα παρά το γεγονός ότι ενημερώθηκε πλήρως από επίσημες αποκαλύψεις και ποινικές κατηγορίες που σχετίζονται με μαζική εκλογική απάτη του 2020 μ.Χ., προειδοποιήσεις για επικείμενη μαζική απάτη στις επερχόμενες εκλογές του Νοεμβρίου 2024 μ.Χ. και πιέστηκε σκληρά για απαντήσεις από συναδέλφους του στο Κογκρέσο.

Το τέταρτο είναι το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών (SCOTUS), ο μόνος από τους τρεις κλάδους της κυβέρνησης που δεν είναι υποχρεωμένος στο «Συμβούλιο» ή σε οποιονδήποτε ενσωματωμένο Γενικό Επιθεωρητή που προέρχεται από το CIGIE. Έχουν την εξουσία Συνταγματικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων να ενεργούν. Αυτό είναι ένα εφικτό και πιθανό αποτέλεσμα.

Επίσης, (όχι τόσο) περιέργως, οι δικαστές της SCOTUS βρίσκονται υπό αδυσώπητες πρόσφατες επιθέσεις και πιέσεις από την CIGIE να υποκύψουν στην ύπαρξη Γενικού Επιθεωρητή, και ο δικαστής Alito και ο δικαστής Thomas έχουν κατηγορηθεί για ατασθαλίες από χαρακτήρες που προέρχονται από την CIGIE με αιτήματα για «έρευνα».

Όταν ο δικαστής Τόμας ρωτήθηκε αν θα παραιτηθεί κάτω από αυτή την πίεση, απάντησε «πάνω από το νεκρό σώμα μου». Ο αποθανών δικαστής Anthony Scalia μπορεί να είχε σπασμένα σε αυτό το σχόλιο. Οι ποινικές κατηγορίες για παρεμπόδιση που περιγράφονται παραπάνω και στο παρόν θα διαχυθούν τελικά μέχρι την SCOTUS, η οποία θα παράσχει εικονικά νόμιμα πυρομαχικά για να ενεργήσουν εναντίον του «Συμβουλίου».

Ο νόμος περί μεταρρύθμισης της εκλογικής καταμέτρησης και «βελτίωσης» της προεδρικής μετάβασης του 2022 μ.Χ.,[34] άλλαξε τις διαδικασίες για την επίλυση μιας πρόκλησης για τις προεδρικές εκλογές σε περίπτωση κατηγοριών για μαζική εκλογική απάτη και «καθυστέρηση» της μετάβασης της κυβέρνησης.

Τα πιο κρίσιμα στοιχεία των «βελτιώσεων» είναι ότι το 20% της Γερουσίας των ΗΠΑ και το 20% του Κογκρέσου των ΗΠΑ πρέπει πρώτα να αμφισβητήσουν τις εκλογές και στην συνέχεια θα τεθούν στα χέρια τριών ομοσπονδιακών δικαστών «επιλεγμένων» από το DC Circuit. Οι διατάξεις του νέου νόμου αναφέρουν ότι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ «μπορεί» να ακούσει οποιαδήποτε περαιτέρω αμφισβήτηση του ομοσπονδιακού περιφερειακού δικαστηρίου.

Ως εκ τούτου, η διατάραξη και η σπίλωση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ εκ των προτέρων και η επίθεση στον δικαστή Thomas και τον δικαστή Alito θα ήταν «κλασική» τακτική του «Συμβουλίου» και θα περνούσε τη «λυδία λίθο» που περιγράφεται εδώ.

Δικαστής Sam Alito (3^η και 5^η Περιφέρεια).

Δικαστής Κλάρενς Τόμας (11^η Περιφέρεια). Δικαστής Neil Gorsuch (10η Περιφέρεια). (Δικαστής Sam Alito (3^η και 5^η Περιφέρεια), Δικαστής Clarence Thomas (11^η Περιφέρεια), Δικαστής Neil Gorsuch (10^η Περιφέρεια))

Στις 9 Ιουλίου 2024 μ.Χ., ο Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών της Γερουσίας των ΗΠΑ Ron Wyden, (D-OR), και ο γερουσιαστής των ΗΠΑ Sheldon Whitehouse, (D-RI), ο οποίος ηγείται μιας υποεπιτροπής για τα ομοσπονδιακά δικαστήρια, ζήτησαν από τον Γενικό Εισαγγελέα Merrick Garland να κάνει τον διορισμό του «Ειδικού Ανακριτή» για να διερευνήσει τον δικαστή Clarance Thomas. [35]

Η πιο ανησυχητική αναφορά στην «βελτίωση» του νόμου για το Εκλεκτορικό Κολλέγιο του 2022 μ.Χ. είναι μια αόριστη αναφορά που δηλώνει ότι η επιλογή εκλογέων με λαϊκή ψήφο μπορεί να τροποποιήσει την περίοδο ψηφοφορίας μόνο στην περίπτωση «έκτακτων και καταστροφικών γεγονότων».

Δεδομένου ότι «Το Συμβούλιο» προλέγει και δηλώνει τις προθέσεις του πριν από κακόβουλες πράξεις, μπορούμε μόνο να μαντέψουμε ποια «έκτακτα και καταστροφικά γεγονότα» επιφυλάσσουν για το έθνος.

Τέλος, εάν ο Πρόεδρος Trump επανεκλεγεί και αντικαταστήσει και τους ενενήντα τέσσερις (94) Εισαγγελείς των ΗΠΑ (όπως έκαναν οι προκάτοχοί του Biden και Obama), και η CIGIE απολυθεί εν αναμονή νόμιμων ερευνών, όπως αναμένεται, η SCOTUS αναμφίβολα θα δώσει στις κατηγορίες εναντίον του «Συμβουλίου» και των υποτακτικών του την πλήρη προσοχή τους στην αποκατάσταση αυτού που έχει κλαπεί από τον εθνικό μας πλούτο και τις ελευθερίες της Δημοκρατίας μας.

Διάλυση του «Συμβουλίου». Αυτή η πραγματεία και η έκθεση χρησιμεύουν ως η πρώτη ομίχλη και η καμπάνα θανάτου για το «Συμβούλιο». Το κοινό-στόχος αυτής της ανάγνωσης δεν είναι το ευρύ κοινό, αλλά μάλλον πρώτα οι άνθρωποι που κατονομάζονται και απεικονίζονται εδώ, και στην συνέχεια πλάγια εκείνοι που το «Συμβούλιο» έχει κρατήσει ομήρους και έχει επιτεθεί άγρια και έχει βλάψει, καθώς και τις οικογένειες και τους φίλους εκείνων που έχασαν την ζωή τους, κατά τη διάρκεια της δρακόντειας κυριαρχίας του σαράντα έξι (46) ετών και της πορείας καταστροφής μέσω της Δημοκρατίας μας.

Το κοινό-στόχος έχει την δύναμη, το κίνητρο και το κύρος να αντεπιτεθεί αποτελεσματικά στο «Συμβούλιο». Το «καλάθι των αξιοθρήνητων» και το ευρύ κοινό πρέπει επίσης να γνωρίζουν τι έχει κάνει «Το Συμβούλιο» για να υποστηρίξει εκείνους που θα τους εμπλέξουν στη μάχη. Η «6ηΙανουαρίου» σχεδιάστηκε από το «Συμβούλιο» ως απειλή προς τους πολίτες για την αποτροπή μελλοντικών διαμαρτυριών.

Είναι ευκολότερο να αποφύγεις την προπαγάνδα, παρά να της αντισταθείς. Απενεργοποιήστε την προπαγάνδα των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης και ενεργοποιήστε τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και τους έντιμους δημοσιογράφους.

Ένα πρόσωπο, ή οντότητα, ορίζεται ίσως καλύτερα από το ποιοι είναι οι εχθροί τους, και «Το Συμβούλιο» και όλοι όσοι προέρχονται από αυτούς, έχουν δημιουργήσει και γεμίσει ένα επερχόμενο επάξιο χαρμικό κλύσμα από δεξιά, αριστερά, πάνω και κάτω.

Όπως η αδυσώπητη συσπείρωση 360 μοιρών ενός Anaconda, «Το Συμβούλιο» – πολλά από τα πρόσωπα του οποίου έχουν παρουσιαστεί εδώ, και περισσότερα που θα αποκαλυφθούν εγκαίρως – δεν μπορεί να επιβιώσει από την έκθεση και στην συνέχεια την συντριβή από το βάρος εκείνων που αρνήθηκαν τη Δικαιοσύνη, εκβίασαν, εκβίασαν και καταδικάστηκαν άδικα. Δεν χρειάζεται να τους μισούμε ή να κάνουμε πολλά περισσότερα από το να βλέπουμε ποιοι είναι και να χαζεύουμε τα νερά στα οποία κολυμπούν.

Οι εικονικοί καρχαρίες, τα barracudas, τα καλαμάρια και τα αρπακτικά που χρησιμοποίησαν εναντίον των πολιτών θα στραφούν εναντίον τους. Τυχόν εκβιαστικοί μηχανισμοί που δημιούργησαν ή καλλιέργησαν εναντίον όλων των ανθρώπων, καλών ή κακών, θα ήταν «ύποπτοι».

Είτε ένας δημόσιος λειτουργός είναι απελπιστικά διεφθαρμένος, είτε ένας απρόθυμος πληροφοριοδότης που φοβάται να μιλήσει, είτε ένα θύμα που προηγουμένως «απομυθοποιήθηκε» και καταστράφηκε από το «Συμβούλιο» και αφέθηκε νεκρό, μια νέα Αποκατάσταση και Ανάσταση είναι εδώ, όπου τα τραπέζια έχουν γυρίσει και όλοι μπορούν να έχουν μια νέα αρχή.

Ο προφορικός λόγος είναι ισχυρός και η ανάμνηση της Αμερικανικής ιστορίας μας, σε συνδυασμό με το θάρρος, την πίστη και το θείο, θα κάνει το «Συμβούλιο» να δειλιάζει. Ξεκινήστε να μιλάτε και να μοιράζεστε αυτό - σήμερα.

Η δημόσια υπηρεσία είναι η καρδιά της Αμερικής. Υπάρχουν καλοί δημόσιοι υπάλληλοι που υπηρετούν το κοινό καλό και καλοί Αμερικανοί που θα πάρουν θέση ενάντια στη διαφθορά. Υπάρχουν 340.000.000 Αμερικανοί πατριώτες, 3.143 κομητείες στις Ηνωμένες Πολιτείες, 435 μέλη του Κογκρέσου, 100 γερουσιαστές των ΗΠΑ και πάνω από δύο (2) εκατομμύρια ομοσπονδιακοί εργαζόμενοι με αυξανόμενη συνειδητοποίηση ότι το έθνος μας έχει δεχθεί επίθεση από έναν μικρό αριθμό μισανθρώπων που έχουν οπλίσει τους θησαυρούς και την κυβέρνηση του έθνους μας εναντίον μας.

Ξέρετε ποιοι είναι τώρα και από πού να ξεκινήσετε. Η δικαιοσύνη και ο αμερικανικός λαός θα επικρατήσουν. Πιάστε δουλειά. Εάν θέλετε να κατεβάσετε ένα εκτυπώσιμο PDF αυτού του άρθρου με πίνακα περιεχομένων και ευρετήριο, κάντε το εδώ: https://cloud.patriot.online/s/GXE8k6w5aeSGB4k

Σημειώσεις τέλους

[1] Sui generis (προφέρεται "SOO-ee JEN-ər-iss") είναι μια λατινική φράση "σε μια δική της τάξη;" ή "ένα από ένα είδος".

[2] Η νεκροπολιτική είναι μια μορφή πολιτικής εξουσίας που λειτουργεί επιφέροντας τους κοινωνικούς και κυριολεκτικούς θανάτους ατόμων και πληθυσμών μέσω άμεσης δράσης ή θανάσιμης παραμέλησης. Είναι η χρήση της κοινωνικής και πολιτικής εξουσίας για να υπαγορεύσει πώς κάποιοι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν και πώς κάποιοι πρέπει να πεθάνουν. Δείτε τα βιβλία και το έργο του Achille Mbembe για διεξοδική συζήτηση.

[3] Η «αιχμαλωσία του κράτους» είναι ένας τύπος συστημικής πολιτικής διαφθοράς όπου τα ιδιωτικά συμφέροντα επηρεάζουν σημαντικά τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων ενός κράτους προς όφελός τους.

[4] Η «προοδευτική κοινωνική ανασυγκρότηση» στο πλαίσιο αυτής της πραγματείας αναφέρεται σε ένα σύνολο ιδεών και πρακτικών που στοχεύουν στη μεταρρύθμιση και αναμόρφωση της κοινωνίας προς όφελος μιας ελίτ, άρχουσας τάξης (και ΟΧΙ για το καλό όλων).

[5] Βλέπε Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου, "Statutory Inspectors General in the Federal Government: A Primer", Ενημερώθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2023 μ.Χ., (https://crsreports.congress.gov/product/pdf/R/R45450 )

[6] Δοκιμή λακκούβας: "Μια δοκιμή που χρησιμοποιεί έναν μόνο δείκτη για να προκαλέσει μια απόφαση."

[7] Ένα "billet" είναι ο όρος που χρησιμοποιείται στην κυβερνητική και στρατιωτική καθομιλουμένη που σημαίνει "δουλειά" ή "θέση".

[8] Το "Kharma" συμπεραίνει αιτία και αποτέλεσμα, δράση και αντίδραση και δεν απαιτεί ηθική αξιολόγηση.

[9]Η Χίλαρι Κλίντον λέει ότι οι μισοί από τους υποστηρικτές του Τραμπ βρίσκονται σε ένα «καλάθι αξιοθρήνητων» https://www.youtube.com/watch?v=PCHJVE9trSM

[10] «Η ομιλία των "αξιοθρήνητων" της Χίλαρι Κλίντον σόκαρε τους ψηφοφόρους πριν από πέντε χρόνια - αλλά ορισμένοι πιστεύουν ότι ήταν προφητική», Washington Post, 31 Αυγούστου 2021 μ.Χ., https://www.washingtonpost.com/lifestyle/2021/08/31/deplorables-basket-hillary-clinton/

[11] Marco Polo Report on the Biden Laptop, 2022 μ.Χ. https://www.marcopolo501c3.org/p/report-on-the-biden-laptop (Πλήρης λήψη επίσης διαθέσιμη στο https://cloud.patriot.online/s/XqSmYLzoYt3HrFY )

[12] Gregory Stenstrom Disclosure Letter to Congressman James D. Jordan (R-OH-04) July 4th, 2023 μ.Χ., https://cloud.patriot.online/s/QLtaJgjEqMQ2bkp

[13] «Το κατηγορητήριο δείχνει δικηγόρους του Λευκού Οίκου να αγωνίζονται για τον έλεγχο καθώς ο Τραμπ πάλευε να ανατρέψει τις εκλογές», AP, 10 Αυγούστου 2023 μ.Χ., https://apnews.com/article/trump-indictment-jan6-riot-cipollone-philbin-b72ee539405f1f70fe34277f969a741c

[14] «Pat Cipollone, άλλοι πρώην δικηγόροι του Trump συμμετέχουν στο δικηγορικό γραφείο του Bill Barr», Reuters, 17 Ιανουαρίου 2024 μ.Χ., https://www.reuters.com/legal/legalindustry/pat-cipollone-other-ex-trump-lawyers-join-bill-barrs-law-firm-2024-01-17/

[15] Άρθρο του Russ Vought Wikipedia https://en.wikipedia.org/wiki/Russell_Vought

[16] "J. Edgar Hoover, Public Enemy No. 1", Margaret Talbot, The New Yorker, 14 Νοεμβρίου 2022 μ.Χ. https://www.newyorker.com/magazine/2022/11/21/j-edgar-hoover-public-enemy-no-1

[17] Σκάνδαλο στόχευσης IRS https://en.wikipedia.org/wiki/IRS_targeting_controversy

[18] Έκθεση παρακολούθησης επιρροής σχετικά με το Κέντρο Τεχνολογίας και Πολιτικής Ζωής (CTCL) https://www.influencewatch.org/non-profit/center-for-tech-and-civic-life/

[19] Sorostan: Τα 37 εκατομμύρια Αμερικανοί υπό τους χρηματοδοτούμενους από τον Σόρος περιφερειακούς εισαγγελείς https://capitalresearch.org/article/sorostan-the-37-million-americans-under-soros-funded-district-attorneys/

[20] DOJ, ομοσπονδιακές υπηρεσίες ρίχνουν εκατοντάδες εκατομμύρια σε ομάδα που συνδέεται με τον Σόρος κατηγορούμενη ότι προσπαθεί να «ακυρώσει το νόμο» https://www.foxnews.com/media/doj-federal-agencies-pour-hundreds-millions-soros-linked-group-accused-trying-nullify-law

[21] https://www.politico.com/news/2022/09/14/global-covid-pandemic-response-bill-gates-partners-00053969

[22] Σε ποιον ανήκουν οι ειδήσεις στις ΗΠΑ; Νέα ανάλυση αποκαλύπτει κορυφαίους ιδιοκτήτες και εκδότες https://pressgazette.co.uk/comment-analysis/who-owns-us-news/

[23] H.R.5736 – Νόμος περί εκσυγχρονισμού Smith-Mundt του 2012 μ.Χ. https://www.congress.gov/bill/112th-congress/house-bill/5736/committees

[24] Ο Μπάιντεν κέρδισε 15 εκατομμύρια δολάρια σε 2 χρόνια μετά την κυβέρνηση Ομπάμα.

https://www.politico.com/story/2019/07/09/bidens-earned-15-million-after-obama-administration-1404153

[25] Το «Μεγάλο Ψέμα» του κυβερνήτη Τζος Σαπίρο. Gregory Stenstrom, 31 Μαρτίου 2024, Intelligencer Today https://intelligencer.today/governor-josh-shapiros-big-lie/23/03/2024/7376/

[26] Stenstrom PA AG Disclosure final w Enclosure 12Jun2024 μ.Χ. κατατέθηκε https://cloud.patriot.online/s/jyGagCcsw8dbR2w

[27] Η υποεπιτροπή COVID Select δημοσιεύει το αντίγραφο του Δρ Fauci, επισημαίνει βασικά συμπεράσματα σε νέο σημείωμα https://oversight.house.gov/release/covid-select-subcommittee-releases-dr-faucis-transcript-highlights-key-takeaways-in-new-memo/

[28] Andrzejewski, Αδάμ. «Ο Άντονι Φάουτσι υπερασπίστηκε την κουλτούρα μυστικότητας του NIH: Το συγκρότημα δικαιωμάτων τρίτων 325 εκατομμυρίων δολαρίων... Τώρα γνωρίζουμε περισσότερες λεπτομέρειες». OpenTheBooks.com. 9 Αυγ 2023 μ.Χ.. https://perma.cc/J8FH-ASJQ

[29] "Cause Unknown" The Epidemic of Sudden Deaths, Ed Dowd, Robert F. Kennedy Jr., Gavin de Becker, Skyhorse Publishing, 2024 μ.Χ.

[30] Ο Τραμπ αποδοκίμασε σε συγκέντρωση στην Αλαμπάμα αφού είπε στους υποστηρικτές του να εμβολιαστούν https://www.nbcnews.com/politics/donald-trump/trump-booed-alabama-rally-after-telling-supporters-get-vaccinated-n1277404

[31] «Πέθανε ξαφνικά»; Περισσότεροι από 1 στους 4 πιστεύουν ότι κάποιος γνωστός τους πέθανε από εμβόλια COVID-19 https://www.rasmussenreports.com/public_content/politics/public_surveys/died_suddenly_more_than_1_in_4_think_someone_they_know_died_from_covid_19_vaccines

[32] «Τρεις λόγοι για τους οποίους το ημερολόγιο θα μπορούσε να είναι με το μέρος του Μπάιντεν καθώς οι διχασμένοι Δημοκρατικοί ανησυχούν: Οι επικριτές του Προέδρου στερούνται «οργανωμένης προσπάθειας να αντιστρέψουν 2.000 αντιπροσώπους», RollCall, 10 Ιουλίου 2024 μ.Χ., https://rollcall.com/2024/07/10/three-reasons-calendar-could-be-on-bidens-side-as-divided-dems-fret/

[33] Σημείωση - Ο γερουσιαστής των ΗΠΑ Chuck Grassley δημιούργησε και χρηματοδότησε ανεπιτυχώς νομοθεσία για την ενσωμάτωση ενός Γενικού Επιθεωρητή στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ το 2006 μ.Χ.

[34] Νόμος περί μεταρρύθμισης της εκλογικής καταμέτρησης και βελτίωσης της προεδρικής μετάβασης του 2022, Ballotpedia https://ballotpedia.org/Electoral_Count_Reform_and_Presidential_Transition_Improvement_Act_of_2022 μ.Χ.

[35] «Γερουσιαστές ζητούν έρευνα ειδικού συμβούλου του δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου Κλάρενς Τόμας», CNBC, 9 Ιουλίου 2024 μ.Χ., https://www.cnbc.com/2024/07/09/justice-clarence-thomas-senate-special-counsel-probe-sought.html

[i] Τα βιβλία που έγραψε ή επιμελήθηκε ο Marcus Raskin περιλαμβάνουν:Τα όρια της άμυνας, με τον Arthur Waskow (l.962 μ.Χ.)

The Vietnam Reader, με τον Bernard B. Fall (1965 μ.Χ.).

Λευκή Βίβλος των πολιτών για την αμερικανική πολιτική στο Βιετνάμ και τη Νοτιοανατολική Ασία (1.965 μ.Χ.).

After 20 Years: Alternatives to the Cold War in Europe, με τον Richard J. Barnet (1.965 μ.Χ.).

Being and Doing: An Inquiry into the Colonization, Decolonization and Reconstruction of American Society and Its State (Όντας και κάνοντας: Μια έρευνα για τον αποικισμό, την αποαποικιοποίηση και την ανασυγκρότηση της αμερικανικής κοινωνίας και του κράτους της) (1.971 μ.Χ.)

Washington Plans An Aggressive War, με τους Ralph L. Stavins και Richard J. Barnet (1.971 μ.Χ.).

An American Manifesto, με τον Richard Barnet (1.971 μ.Χ.).

Σημειώσεις για το παλιό σύστημα: Για να μεταμορφώσει την Αμερικανική πολιτική (1.974 μ.Χ.).

The American Political Deadlock: Colloquium on Latin America and the United States: Present and Future of their Economic and Political Relations, Oaxtepec (1.975 μ.Χ.).

Επόμενα βήματα για μια νέα διοίκηση (1.976 μ.Χ.).

Ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός και η κοινωνική ανασυγκρότηση: Ο λαός και το κράτος (1.978 μ.Χ.).

Η πολιτική της εθνικής ασφάλειας (1.979 μ.Χ.).

Το κοινό καλό: η πολιτική, οι πολιτικές και η φιλοσοφία του (1.986 μ.Χ.)

New Ways of Knowing, με τον Herbert J. Bernstein (1.987 μ.Χ.).

Winning America: Ideas and Leadership for the 1.990s μ.Χ., με τον Chester Hartman (1.988 μ.Χ.).

Δοκίμια ενός πολίτη: Από το κράτος εθνικής ασφάλειας στη δημοκρατία (1.991 μ.Χ.).

Κατάργηση του πολεμικού συστήματος: Το σχέδιο αφοπλισμού και διεθνούς δικαίου του Ινστιτούτου Πολιτικών Μελετών και της Επιτροπής Νομικών για την Πυρηνική Πολιτική (1.992 μ.Χ.).

Προεδρική ασέβεια: Από τον Thomas Paine στον Rush Limbaugh – Πώς και γιατί προσβάλλουμε, περιφρονούμε και γελοιοποιούμε τους διευθύνοντες συμβούλους μας, με την Sushila Nayak (1.997 μ.Χ.)

Οράματα και αναθεωρήσεις: σκέψεις για τον πολιτισμό και τη δημοκρατία στο τέλος του αιώνα (1.998 μ.Χ.)

Φιλελευθερισμός: Η ιδιοφυΐα των αμερικανικών ιδανικών (2003 μ.Χ.).

In Democracy's Shadow: The Secret World of National Security, με τον Carl LeVan (2005 μ.Χ.).

The Four Freedoms Under Siege: The Clear and Present Danger from Our National Security State, με τον Robert Spero (2006 μ.Χ.).

Warfare Welfare: The Not-So-Hidden Costs of America's War Economy, σε συνεργασία με τον Gregory Squires (2012 μ.Χ.).

[ii] «Ο αληθινός πιστός του Έρικ Χόφερ στην εποχή του Τραμπ», Γκρεγκ Καμπ, https://gregcampnc.medium.com/eric-hoffers-the-true-believer-in-the-time-of-trump-c46424484f4

[iii] Ο πλήρης κατάλογος των υπογραφόντων έχει ως εξής: Ο πρώην διευθυντής της CIA και Υπουργός Άμυνας Leon Panetta, ο πρώην διευθυντής της CIA Michael Hayden, ο πρώην διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Jim Clapper, ο πρώην Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Πληροφοριών Thomas Fingar, ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας Rick Legett, ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής της CIA John McLaughlin, ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής της CIA Michael Morell, ο πρώην υφυπουργός Άμυνας για τις Υπηρεσίες Πληροφοριών Mike Vickers, ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής της Υπηρεσίας Πληροφοριών Άμυνας Doug Wise, ο πρώην διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Αντιτρομοκρατίας Nick Rasmussen, ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Αντιτρομοκρατίας Russ Travers, ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Αντιτρομοκρατίας Andy Liepman, ο πρώην αρχηγός του προσωπικού της CIA John Moseman, ο πρώην αρχηγός του προσωπικού της CIA Larry Pfeiffer, ο πρώην αρχηγός του προσωπικού της CIA Jeremy Bash, ο πρώην γενικός σύμβουλος της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας Glenn Gerstell, ο πρώην προσωπάρχης της CIA Rodney Snyder, ο πρώην αναλυτής και διευθυντής της CIA David Priess, η πρώην αναπληρώτρια διευθύντρια ανάλυσης της CIA Pam Purcilly, ο πρώην ανώτερος αξιωματικός επιχειρήσεων της CIA Marc Polymeropoulos, ο πρώην ανώτερος αξιωματικός πληροφοριών της CIA Chris Savos, ο πρώην ανώτερος αξιωματικός πληροφοριών της CIA John Tullius, ο πρώην ανώτερος αξιωματικός πληροφοριών της CIA David A. Vanell, πρώην ανώτερος αξιωματικός επιχειρήσεων της CIA Kristin Wood, πρώην γενικός επιθεωρητής της CIA David Buckley, πρώην αναλυτής της CIA και αξιωματικός στόχευσης Nada Bakos, πρώην ανώτερος αξιωματικός πληροφοριών της CIA Patty Brandmaier, πρώην ανώτερος αξιωματικός πληροφοριών της CIA James B. Bruce, πρώην αναλυτής πληροφοριών της CIA David Cariens, πρώην αξιωματικός επιχειρησιακής υποστήριξης της CIA Janice Cariens, πρώην ανώτερος αξιωματικός επιχειρήσεων της CIA Paul Kolbe, πρώην αναλυτής της CIA Peter Corsell, πρώην ανώτερος αξιωματικός πληροφοριών της CIA Brett Davis, πρώην αξιωματικός εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών Roger Zane George, πρώην ανώτερος αξιωματικός πληροφοριών της CIA Steven L. Hall, πρώην αξιωματικός εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών Kent Harrington, πρώην στέλεχος εθνικής ασφάλειας Don Hepburn, πρώην κοσμήτορας της Σχολής Ανάλυσης Πληροφοριών Kent της CIA Timothy D. Kilbourn, πρώην αξιωματικός της CIA Ron Marks, πρώην αξιωματικός τεχνικών επιχειρήσεων της CIA Jonna Hiestand Mendez, πρώην διευθυντής του Προγράμματος Στρατηγικής Ανάλυσης Πολιτικού Ισλάμ της CIA Emile Nakhleh, πρώην ανώτερος αξιωματικός επιχειρήσεων της CIA Gerald A. O'Shea, πρώην αναπληρωτής αρχηγός προσωπικού της CIA Nick Shapiro, πρώην ανώτερος αξιωματικός επιχειρήσεων της CIA John Sipher, πρώην ανώτερος διευθυντής προγραμμάτων πληροφοριών του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας Stephen Slick, πρώην αναπληρωτής βοηθός διευθυντής της CIA για παγκόσμια θέματα Cynthia Strand, Ο πρώην αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής της CIA Greg Tarbell, ο πρώην πρόεδρος του National Intelligence Collection Board David Terry, ο πρώην πρόεδρος του National Intelligence Council Greg Treverton και ο πρώην διευθυντής ανάλυσης της CIA Winston Wiley.

[iv][iv] Ποιοι είναι οι Περιφερειακοί Εισαγγελείς που υποστηρίζονται από τον George Soros; Ο Τζορτζ Σόρος έχει υποστηρίξει τις εκστρατείες τουλάχιστον 24 περιφερειακών εισαγγελέων σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μερικοί από τους αξιοσημείωτους περιφερειακούς εισαγγελείς που υποστηρίζονται από τον Σόρος περιλαμβάνουν:Larry Krasner, Εισαγγελέας της Φιλαδέλφειας, Πενσυλβάνια

Jack Stollsteimer, Εισαγγελέας της Κομητείας του Ντέλαγουερ, Πενσυλβάνια.

Kevin R. Steele, Εισαγγελέας της κομητείας Montgomery, Πενσυλβάνια.

Κιμ Γκάρντνερ, Εισαγγελέας του Σεντ Λούις, Μιζούρι.

Chesa Boudin, Εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο, Καλιφόρνια.

George Gascon, Εισαγγελέας του Λος Άντζελες, Καλιφόρνια.

Kim Foxx, Εισαγγελέας της Κομητείας Κουκ, Ιλινόις.

Aramis Ayala, Εισαγγελέας των κομητειών Orange και Osceola, Φλόριντα.

Monique Worrell, Εισαγγελέας των κομητειών Orange και Osceola, Φλόριντα.

Jody Owens, Εισαγγελέας της κομητείας Hinds, Μισισιπής.

Scott Colom, Εισαγγελέας του 16ου Περιφερειακού Δικαστηρίου του Μισισιπή.

Raul Torrez, Εισαγγελέας της Αλμπουκέρκης, Νέο Μεξικό.

Joe Gonzalez, Εισαγγελέας της κομητείας Bexar, Τέξας.

John Creuzot, Εισαγγελέας της κομητείας του Ντάλας, Τέξας.

Jose Garza, Εισαγγελέας της κομητείας Travis, Τέξας.

Steve Descano, Δικηγόρος της Κοινοπολιτείας της κομητείας Fairfax, Βιρτζίνια.

Parisa Dehghani-Tafti, Εισαγγελέας της Κοινοπολιτείας της κομητείας Arlington, Βιρτζίνια.

Γκρέγκορι Στένστρομ. Ο Gregory Stenstrom είναι συνιδρυτής της Patriot.Online, ενός οικοσυστήματος ψηφιακής ιδιωτικότητας και πλατφόρμας κοινωνικών μέσων. Είναι ειδικός σε θέματα ασφάλειας και απάτης και συν-συγγραφέας του βιβλίου "The Parallel Election: A Blueprint for Deception", το οποίο τεκμηριώνει την μαζική απάτη στις Προεδρικές εκλογές του 2020 μ.Χ.

Η κατάθεσή του στο Γκέτισμπεργκ τον Νοέμβριο του 2020 μ.Χ. ενώπιον της νομοθετικής επιτροπής της Πενσυλβάνια που διερευνά την εκλογική απάτη έλαβε πάνω από 20 εκατομμύρια προβολές παγκοσμίως.

Αυτός και η Leah Hoopes ήταν συγκατηγορούμενοι με τον Πρόεδρο Trump σε μια δίκη ορόσημο για δυσφήμιση στην Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, την οποία κέρδισαν τον Ιανουάριο του 2024 μ.Χ., Pro Se (αυτοεκπροσωπούμενη), χρησιμοποιώντας το «η αλήθεια είναι μια πλήρης άμυνα» μετά από 860 ημέρες διαδικασίας.

Οι Stenstrom και Hoopes έχουν επίσης την τελευταία εναπομείνασα αγωγή στα δικαστήρια από τις εκλογές του 2020 μ.Χ. που έχει σταματήσει πάνω από 1.000 ημέρες από αυτές τις εκλογές στην υπόθεση Stenstrom and Hoopes κατά Γραμματέα της Κοινοπολιτείας της Παλαιστινιακής Αρχής, (876 CD 2022 μ.Χ., CommCt. PA), η οποία τελικά θα εκδικαστεί τον Σεπτέμβριο του 2024 μ.Χ.

Ο Stenstrom είναι επίσης γνωστός δικαστικά ως κύριος ενάγων στην υπόθεση Stenstrom et al κατά Apple, (18-cv-00206) με αποτέλεσμα έναν διακανονισμό συλλογικής αγωγής ύψους 500 εκατομμυρίων δολαρίων.

Έχει ανακτήσει πάνω από 2 δισεκατομμύρια δολάρια σε κλεμμένα χρήματα τόσο για την κυβέρνηση όσο και για την ιδιωτική βιομηχανία και έχει εκθέσει τη δημόσια διαφθορά με αποτέλεσμα την φυλάκιση και τις παραιτήσεις πολλών δημόσιων αξιωματούχων.

Ο Stenstrom είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του Intelligencer. Είναι αναγνωρισμένος ηγέτης τεχνολογίας με φήμη στη βιομηχανία ως ήσυχος επαγγελματίας, αφοσιωμένος χριστιανός και τρομερός λύτης προβλημάτων.

Ως αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, υπηρέτησε σε ρόλους Διοικητή και Εκτελεστικού Αξιωματικού στον Ειδικό Πόλεμο και τις Ειδικές Επιχειρήσεις. Είναι κάτοχος BS από την Ναυτική Ακαδημία των ΗΠΑ, Annapolis, MD. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο gstenstrom@xmail.net (https://oimos-athina.blogspot.com/2024/09/blog-post_31.html).

Είδηση-σοκ από Τούρκο πολιτικό: «Η Τουρκία θα βγει από το ΝΑΤΟ αν ενταχθεί στους BRICS». Δεν μπορεί να είναι και στα δύο στρατόπεδα ταυτόχρονα, είπε ο Τούρκος πολιτικός. Τις τελευταίες ημέρες συζητείται τακτικά η πιθανότητα ένταξη της Τουρκίας στον οργανισμό BRICS, με πολλούς αναλυτές και ειδικούς να προσπαθούν εκτιμήσουν ποιες θα ήταν οι συνέπειες μία τέτοιας κίνησης από την Άγκυρα.

Θα Φύγει η Τουρκία από το ΝΑΤΟ. Εντός αυτού του πλαισίου, ένας Τούρκος πολιτικός προέβη σε ενδιαφέρουσες δηλώσεις, δηλώσεις οι οποίες σίγουρα φέρνουν τα πάνω κάτω στην πολιτική σκηνή της χώρας.

Καταλαβαίνετε πως η είσοδος της Τουρκίας σε μία τόσο μεγάλη οργάνωση όπως οι BRICS θα προκαλούσε γεωπολιτικό σεισμό, ωστόσο αξίζει να εστιάσουμε στην επίδραση που θα είχε μία τέτοια κίνηση στις σχέσεις της Τουρκίας με την Δύση.

Σύμφωνα λοιπόν με τον αντιπρόεδρο του τουρκικού κόμματος Πατρίδα (Homeland), Χακάν Τοπκουρούλ (Hakan Topkurul), υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η ένταξη της Τουρκίας στους BRICS να σημάνει την αποχώρηση της χώρας από την δυτική στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ.

Ο Τούρκος πολιτικός εξήγησε πως η κίνηση αυτή θα αποτελέσει ένα ιστορικό γεγονός, το οποίο θα δημιουργήσει νέες ευκαιρίες για το κράτος και θα σηματοδοτήσει μία καίρια αλλαγή στην πορεία της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας. Βέβαια ο Τοπκουρούλ παραδέχτηκε πως η Δύση δεν θα είναι καθόλου χαρούμενη με αυτήν την είδηση, αφού θα χάσει την επιρροή της στην Τουρκία.

Ο εκπρόσωπος του τουρκικού κόμματος μίλησε στο ρωσικό μέσο ενημέρωσης RIA Novosti, όπου και ανέφερε πως η Τουρκία εδώ και πάρα πολλά χρόνια βρίσκεται υπό την ισχυρή επιρροή των δυτικών χωρών και της συμμαχίας του ΝΑΤΟ. Κατά την γνώμη του, εάν η χώρα ενταχθεί στους BRICS η Άγκυρα θα ενισχύσει την θέση της στην διεθνή σκηνή και θα απελευθερωθεί από την πίεση που δέχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη.

«Παράλληλα, θα καταφέρουμε να αναπτύξουμε πιο ισορροπημένες σχέσεις με άλλες αναδυόμενες διεθνείς δυνάμεις» τόνισε ο Τούρκος αντιπρόεδρος του κόμματος, υπονοώντας πως η ένταξη αυτή θα σηματοδοτούσε και το τέλος των «καλών σχέσεων» Τουρκίας-Δύσης.

Επί της ουσίας ο Τοπκουρούλ επανέλαβε με πλάγιο τρόπο αυτό που τονίζουν εδώ και ημέρες πολλοί ειδικοί και αναλυτές, ότι δηλαδή η Τουρκία με το να γίνει μέλος της οργάνωσης BRICS «υπογράφει» την έξοδό της από την συμμαχία του ΝΑΤΟ και γενικά το λεγόμενο «δυτικό στρατόπεδο», το οποίο ηγούνται οι Ηνωμένες Πολιτείες (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7266083_eidisi-sok-apo-toyrko-politiko-i-toyrkia-tha-bgei-apo-nato-entahthei-stoys-brics).

Η Ιταλία επαναφέρει νόμο για «βαθμό συμπεριφοράς» στα σχολεία. Οι μαθητές θα κινδυνεύουν να μείνουν στην ίδια τάξη. Τον νόμο για τον «βαθμό συμπεριφοράς» επαναφέρει η Ιταλία στα σχολεία με στόχο να περιοριστούν τα φαινόμενα ανήλικης παραβατικότητας και επιθετικότητας προς του εκπαιδευτικούς, που είναι σε έξαρση.

Πρόκειται για μια πολιτική παρόμοια με ένα μέτρο που εισήγαγε για πρώτη φορά η φασιστική κυβέρνηση του Μπενίτο Μουσολίνι το 1.924 μ.Χ. και αποτελεί μέρος ενός νομοσχεδίου για την εκπαίδευση που εγκρίθηκε από το κοινοβούλιο την Τετάρτη και δίνει στα σχολεία την εξουσία να αποβάλλουν μαθητές με βάση αποκλειστικά την συμπεριφορά τους.

Θα κινδυνεύουν να επαναλάβουν την τάξη. Οι μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου, που θα βαθμολογούνται με πέντε ή λιγότερο από 10 βαθμούς στην συμπεριφορά, θα αποτυγχάνουν στην σχολική χρονιά και θα αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να την επαναλάβουν, ακόμη και αν το ακαδημαϊκό τους επίπεδο είναι στο ίδιο επίπεδο.

Μάλιστα, οι μαθητές του Λυκείου που θα συγκεντρώσουν μόνον έξι βαθμούς στην συμπεριφορά θα πρέπει να κάνουν τεστ πολιτικής αγωγής. Οι βαθμοί στη συμπεριφορά θα επηρεάσουν επίσης σε μεγάλο βαθμό την συμμετοχή στις κρίσιμες απολυτήριες εξετάσεις «maturità».

Μελόνι: Η αλλαγή αυτή θα επαναφέρει τον σεβασμό στα σχολεία. Ο Giuseppe Valditara, Υπουργός Παιδείας στην ακροδεξιά κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι, δήλωσε πως «η μεταρρύθμιση των βαθμών για τη συμπεριφορά αποκαθιστά την σημασία της ατομικής ευθύνης, καθιστά κεντρικό στοιχείο τον σεβασμό των ανθρώπων και των δημόσιων αγαθών και αποκαθιστά την αυθεντικότητα των εκπαιδευτικών».

Όσο για την Μελόνι, έχει δηλώσει προηγουμένως ότι η αλλαγή αυτή θα «επαναφέρει τον σεβασμό» στα σχολεία. Για πράξεις επιθετικότητας ή βίας κατά του προσωπικού των σχολείων έχουν θεσπιστεί πρόστιμα ύψους 500 έως και 10.000 ευρώ.

Ο νόμος, που αγκαλιάστηκε από την ANP, την ένωση διευθυντών σχολείων της Ιταλίας, ακολουθεί την αύξηση κατά 110% και πλέον των επιθετικών περιστατικών κατά του διδακτικού προσωπικού από την αρχή του έτους, σε σύγκριση με το 2023 μ.Χ.

Σε έξαρση οι επιθέσεις κατά εκπαιδευτικών. Σε πολλές περιπτώσεις, οι εκπαιδευτικοί χρειάστηκαν ιατρική περίθαλψη, ενώ σε άλλες οι δράστες ήταν οι… γονείς των μαθητών! Οι μαθητές συχνά συγκρούονται με τους καθηγητές τους για τη χρήση των κινητών τηλεφώνων στην τάξη (σ.σ. κάτι μας θυμίζει…).

Ο Antonello Giannelli, πρόεδρος του ANP, δήλωσε ότι το μέτρο αποτελεί «ένα βήμα προς τα εμπρός. Έχουμε ακούσει για πάρα πολλές περιπτώσεις απείθαρχης και μη συνηθισμένης συμπεριφοράς. Είναι σωστό οι μαθητές να καλούνται να αναλογιστούν τις ευθύνες τους ως συνέπεια των πράξεών τους», όπως είπε.

Ο Tommaso Martelli, συντονιστής μιας εθνικής φοιτητικής ένωσης, δήλωσε ότι η κίνηση αυτή αποσκοπεί στην «ενίσχυση μιας αυταρχικής και τιμωρητικής κουλτούρας», προσθέτοντας πως «η πιθανότητα αποτυχίας για παραβιάσεις των κανόνων καθιστά τώρα τους βαθμούς για το μέτρο της συμπεριφοράς κάτι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα περαιτέρω κατασταλτικό εργαλείο στα σχολεία μας».

Το αρχικό μέτρο της εποχής Μουσολίνι παρέμεινε σε ισχύ μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1.970 μ.Χ., προτού καταργηθεί στα δημοτικά και τα γυμνάσια μετά από διαμαρτυρίες μαθητών. Με την πάροδο των χρόνων, υπέστη τροποποιήσεις πριν καταργηθεί σε όλα τα σχολεία το 2000 μ.Χ.

Η δέσμη μέτρων, που είχε ήδη εγκριθεί από την Γερουσία, πέρασε στην Κάτω Βουλή με 154 ψήφους υπέρ, 97 κατά και 7 αποχές. Η Anna Ascani, πολιτικός του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος, δήλωσε ότι ο κανόνας της συμπεριφοράς σηματοδοτεί «την επιστροφή σε μια εποχή που θα προτιμούσαμε να ξεχάσουμε» (https://www.zougla.gr/kosmos/i-italia-epanaferei-nomo-gia-vathmo-syberiforas-sta-scholeia/).

Κόκκινος συναγερμός για Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο – Ο σχεδιασμός της Γερμανίας, τα κινητά καταφύγια και η ενεργειακή ανεξαρτησία. Η Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας δεσμεύτηκε ότι η χώρα της «δεν θα τρομάξει» από τον Putin.

Η Ευρώπη φαίνεται να προετοιμάζεται για έναν ολοκληρωτικό πόλεμο στην Ήπειρο, καθώς η Ουκρανία εκτόξευσε για πρώτη φορά αμερικανικούς πυραύλους στην Ρωσία και ο Putin άλλαξε το πυρηνικό δόγμα της Ρωσίας.

Η υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας δεσμεύτηκε ότι η χώρα της «δεν θα τρομάξει» από τον Putin, μόλις μια μέρα μετά την αποκάλυψη από τα γερμανικά ΜΜΕ ότι η χώρα θα μετατραπεί σε βάση του ΝΑΤΟ, αν η σύγκρουση στην Ανατολή κλιμακωθεί.

Σύμφωνα με έγγραφο 1.000 σελίδων με τίτλο «Operationsplan Deutschland», η Γερμανία θα φιλοξενήσει εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες από χώρες του ΝΑΤΟ και θα λειτουργήσει ως κόμβος για τη μεταφορά τεράστιων ποσοτήτων στρατιωτικού εξοπλισμού, τροφίμων και φαρμάκων προς το μέτωπο.

Παράλληλα, ο Γερμανικός στρατός παρέχει οδηγίες σε επιχειρήσεις και πολίτες για την προστασία κρίσιμων υποδομών και την κινητοποίηση για εθνική άμυνα, σε περίπτωση που η Ρωσία εντείνει τις πτήσεις drones, τις κατασκοπευτικές επιχειρήσεις και τα σαμποτάζ στην Ευρώπη.

Οι επιχειρήσεις έχουν πάρει οδηγίες για να δημιουργήσουν σχέδια κρίσης, που να καθορίζουν τις ευθύνες των υπαλλήλων κατά την διάρκεια έκτακτης ανάγκης, ενώ θα κληθούν να αποθηκεύσουν ντιζελογεννήτριες ή να εγκαταστήσουν ανεμογεννήτριες, για να εξασφαλίσουν ενεργειακή ανεξαρτησία.

Η προετοιμασία της Γερμανίας ακολουθεί τα παραδείγματα των σκανδιναβικών χωρών, οι οποίες έχουν ήδη στείλει φυλλάδια και e-mails σε εκατομμύρια σπίτια με συμβουλές για το πώς να αναζητούν καταφύγιο, να αποθηκεύουν προμήθειες και να εκπαιδεύονται στρατιωτικά.

Η Φινλανδία υπενθύμισε στους πολίτες της την «υποχρέωση εθνικής άμυνας» και πρόσφατα δημιούργησε μια νέα ιστοσελίδα ενημέρωσης, ενώ η Σουηδία παρουσίασε οδηγίες για το πώς να αναζητούν καταφύγιο σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/771179/kokkinos-synagermos-gia-g-pagkosmio-polemo-o-sxediasmos-tis-germanias-ta-kinita-katafygia-kai-i-energeiaki-aneksartisia).

Πολιτικά “ρίχτερ” στο Βερολίνο: “Η Ανατολική Γερμανία «ξεφεύγει» όπως παλιά και θέλει… Ρωσία” λένε Γερμανικά ΜΜΕ. Χωρισμένη στα δύο η Γερμανία. Στην Γερμανία το δεύτερο στις ευρωεκλογές AfD αλλά και το πρώτο κεντροδεξιό CDU ζητούν από τον Γερμανό Καγκελάριο, Όλαφ Σολτς να οδηγήσει την χώρα σε εθνικές εκλογές, ακολουθώντας το παράδειγμα του Μακρόν στην Γαλλία, μετά την τρίτη θέση που πήρε το κόμμα του SPD, αλλά και την τέταρτη και πέμπτη θέση που πήραν τα συγκυβερνώντα κόμματα των Πρασίνων και των Φιλελευθέρων!

Οι πολιτικοί τριγμοί είναι εμφανείς και στην Γερμανία! Εν τω μεταξύ, ο κόσμος έχει σχεδόν συνηθίσει το γεγονός ότι οι φωνές που μιλούν ενάντια στις παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία και υπέρ μιας λύσης μέσω διαπραγματεύσεων στην σύγκρουση της Ουκρανίας δυσφημίζονται από τα γερμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης ως «υπάκουες στον Πούτιν» ή «άμεσα ελεγχόμενες από το Κρεμλίνο».

Μάλιστα, μετά τις εκλογές στην ΕΕ, στις οποίες το AfD και η αριστερή «Συμμαχία Σάχρα Βάγκενκνεχτ» ήταν ξεκάθαρα μεταξύ των νικητών στην Ανατολική Γερμανία, η χώρα φαίνεται να χωρίζεται πολιτικά και πάλι στα δύο, θυμίζοντας μέρες του παρελθόντος! Ο συντάκτης της Bild Γιούλιαν Ρέπκε έγραψε στο X/Twitter:

“Τα πρώην ρωσικά κατεχόμενα μέρη της Γερμανίας θέλουν να καταληφθούν ξανά από την Ρωσία. Το 45,7% ψήφισε υπέρ του Κρεμλίνου, αντιευρωπαϊκά κόμματα που θέλουν να φύγουν από το ΝΑΤΟ και να ενταχθούν σε έναν μηχανισμό ασφαλείας υπό την Ρωσία.  Αλλά η εφημερίδα Süddeutsche, ενοχλήθηκε από την εκλογική συμπεριφορά των Ανατολικογερμανών. Ο ανταποκριτής του SZ Daniel Brössler έγραψε:

“Είναι σίγουρα αλήθεια ότι πολλοί Ανατολικογερμανοί φαντάζονταν διαφορετικά μια ενωμένη Γερμανία. Σήμερα μπορεί να ειπωθεί: πολλοί Δυτικογερμανοί επίσης. Ποιος θα πίστευε ότι το 1990 το 40 τοις εκατό στην Ανατολή θα ψήφιζαν κόμματα που θα έβρισκαν τον ξένο έλεγχο από την Μόσχα μια χαρά”. Μάλιστα, η Εναλλακτική για την Γερμανία και η αριστερή Συμμαχία “Ζάρα Βάγκενκνεχτ” (BSW) μποϋκοτάρισαν την ομιλία Ζελένσκι, ο οποίος μίλησε σήμερα στην Γερμανική Βουλή!

«Αρνούμαστε να ακούσουμε έναν ομιλητή με παραλλαγή. Η θητεία του έληξε στις 21 Μαΐου και τώρα είναι στην εξουσία απλώς ένας πρόεδρος πολέμου και επαιτείας. Αλλά η Ουκρανία δεν χρειάζεται έναν πρόεδρο πολέμου τώρα, χρειάζεται έναν Πρόεδρο ειρήνης, πρόθυμο να διαπραγματευτεί ώστε να σταματήσουν οι θάνατοι και η χώρα να έχει μέλλον», δήλωσαν οι επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της AfD Αλίς Βάιντελ και Τίνο Χρουπάλα, αιτιολογώντας την απόφαση να απέχουν από την Βουλή κατά την διάρκεια της ομιλίας του Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

Μόνο τέσσερις από τους 77 ομοσπονδιακούς βουλευτές του κόμματος βρίσκονταν τελικά στην αίθουσα όταν έφθασε ο Ουκρανός πρόεδρος και δεν τον χειροκρότησαν. Οι δέκα βουλευτές της BSW απουσίαζαν επίσης από την αίθουσα της ολομέλειας διαμαρτυρόμενοι για την πρακτική του Βολοντίμιρ Ζελένσκι στον πόλεμο.

«Καταδικάζουμε τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο οποίος παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, αλλά ο Πρόεδρος Ζελένσκι αυτή την στιγμή βοηθά στην προώθηση ενός εξαιρετικά επικίνδυνου σπιράλ κλιμάκωσης. Με αυτόν τον τρόπο, αποδέχεται και τον κίνδυνο μιας πυρηνικής σύγκρουσης», αναφέρει η BSW σε ανακοίνωσή της και προσθέτει ότι ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι «υπολογίζει σε μια ανοιχτή κλιμάκωση και ελπίζει ότι τότε θα εμπλακεί αμέσως το ΝΑΤΟ».

Η «Συμμαχία Ζάρα Βάγκενκνεχτ» επικρίνει επίσης την παράδοση όπλων από τη Δύση στην Ουκρανία, αλλά και τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς, υποστηρίζοντας ότι θα έπρεπε να αξιοποιήσει την επιρροή του προκειμένου ο Ουκρανός πρόεδρος να συμφωνήσει σε ειρηνευτικές συνομιλίες.

«Το γεγονός ότι επετράπη στον Βολοντίμιρ Ζελένσκι να μιλήσει στην Bundestag αποτελεί επιπόλαιη έγκριση της πολιτικής του. Αυτό που θα θέλαμε να δούμε είναι κριτικός διάλογος. Αυτό δεν είναι εφικτό την δεδομένη στιγμή. Ως εκ τούτου, εμείς ως BSW δεν μπορούμε να το υποστηρίξουμε», αναφέρεται στην ανακοίνωση της BSW.

«Η κυρία Βάγκενκνεχτ γίνεται αναξιόπιστη στις συζητήσεις της για ειρήνη, αν μποϊκοτάρει την ομιλία του προέδρου Ζελένσκι. (…) Πρόκειται για έναν ξεκάθαρο ελιγμό της προκειμένου να κερδίσει πολιτικό κεφάλαιο από αυτόν τον τρομερό πόλεμο», δήλωσε ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Φιλελευθέρων (FDP) Κρίστιαν Ντυρ, ενώ ο εκπρόσωπος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) για θέματα εξωτερικής πολιτικής Νιλς Σμιντ έκανε λόγο για «χοντροκομμένη περιφρόνηση στον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο μιας χώρας» και σημείωσε ότι «οι Βάγκενκνεχτ και Σία αποτυγχάνουν στην προστασία του διεθνούς δικαίου απέναντι στη Ρωσία, υπό το φως μάλιστα της ιστορικής ευθύνης της Γερμανίας».

«Τα παιχνίδια τακτικής απέναντι σε έναν αρχηγό κράτους που καλείται εδώ και περισσότερο από δύο χρόνια να στηρίξει και να εκπροσωπήσει μια ολόκληρη χώρα σε έναν πόλεμο είναι ασέβεια», δήλωσε και ο αναπληρωτής επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του FDP, Γκάιντε Γιένζεν, ενώ ο επικεφαλής των βουλευτών της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU) δήλωσε ότι «μάλλον η κυρία Βάγκενκνεχτ θα προτιμούσε να ακούσει τον Βλαντίμιρ Πούτιν» (https://warnews247.gr/diethnh/europe/politika-rixter-sto-berolino-h-anatolikh-germania-ksefeugei-opws-palia-kai-thelei-rwsia/).

Γιατί ανεβαίνει η ακροδεξιά στην Ευρώπη; Αφού και με τους νεοναζί καλά περνάμε! Τα προγνωστικά επιβεβαιώνονται για την κυρίαρχη Άκρα Δεξιά όπως την αποκαλούν, που έρχεται ενισχυμένη από την ευρωκάλπη με μεγαλύτερο σοκ (γιαυτούς), τον Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν Λεπέν, η οποία χάρισε μια συντριπτική ήττα στον Εμανουέλ Μακρόν και τον ανάγκασε να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Ξέχασαν να μας πουν ωστόσο γιατί πανικοβάλλονται, φοβούνται, τρομοκρατούνται;

Αν το κάνουν επειδή υπάρχει κίνδυνος να βρεθούμε υπό ένα αυταρχικό καθεστώς ελέγχου που θα μετράει μέχρι και τις εκπνοές μας, ή αν θα παραβιάζονται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα μας με υποχρεωτικά μέτρα, όπως παράδειγμα στην κατοχή που κυκλοφορούσαμε με υπογραφές, ή ακόμα χειρότερα, αν έκαναν υποχρεωτικά ιατρικά πειράματα, παραβιάζοντας τον κώδικα της Νυρεμβέργης, τότε μάλλον έχουν δίκιο.

Αν πάλι το κάνουν, επειδή υπάρχει κίνδυνος να λογοκρίνονται οι απόψεις μας (όπως στην χούντα) και να μη μπορούμε να απολαμβάνουμε αυτή την ελευθερία στο διαδίκτυο, ή να λογοκρίνονται απόψεις επιστημόνων και ακαδημαϊκών ερευνητών.

Αυτό ναι, θα ήταν εφιαλτικό, θα μας πήγαινε τουλάχιστον 500 χρόνια πίσω, κάπου στον μεσαίωνα. Μπορεί ωστόσο, να το κάνουν επειδή υπάρχει κίνδυνος τα κόμματα αυτά να είναι φιλοπολεμικά και να πυροδοτήσουν έναν 3^ο Παγκόσμιο Πόλεμο… Τότε ναι, εδώ κι αν έχουν δίκιο.

Όχι όμως δεν το λένε για κανένα απο τα παραπάνω γιατί τα παραπάνω είναι αποκλειστικά δικά τους χαρακτηριστικά! Ο λόγος που πανικοβληθηκαν τόσο, είναι γιατί αυτά τα κόμματα, υποστηρίζουν πως τα φύλα είναι 2 (όπως και η βιολογία), υποστηρίζουν πως οι χώρες έχουν σύνορα και πως οι οικονομίες δεν μπορούν να αντέξουν άλλο την φοροληστεία για να πλουτιζουν τα καρτέλ της κλιματικής αλλαγής!

Το άλλο μεγάλο σοκ για την Ευρωπη (όπως λένε), είναι η δεύτερη δύναμη στην Γερμανία, δηλαδή το ακροδεξιό AfD. Μόνο που η ευρωβουλευτης του AFD Christine Anderson, ήταν η μόνη που μιλούσε για ανθρώπινα δικαιώματα όταν οι ΝΑΖΙ ευγονιστές της Ε.Ε. τα είχαν καταλυσει όλα!

Περισσότερα για την Christine Anderson Δείτε στο άρθρο: Christine Anderson: Η ΕΕ το μόνο που θέλει είναι να καταστρέψει την Ευρώπη, έγινε μια κοινωνία «που μισεί τον εαυτό της». Αυτή είναι η επικίνδυνη ακροδεξιά που τους τρομοκράτησε!

Αλήθεια ποιος ευθύνεται για την άνοδο της ακροδεξιάς; Ακόμα και αυτό, είναι δικό τους κατόρθωμα! Ποτέ δε ζήτησαν μια σωστή διαδικασία καταγραφής προσφύγων και μεταναστών ή έστω ποιοι είναι πρόσφυγες και ποιοι μετανάστες, αλλα ασπάστηκαν όλα (τα μη ακροδεξιά) κόμματα τις ριζοσπαστικές ιδέες της αριστεράς, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, δείτε την παρακάτω εικόνα:

Δείτε κι ένα βίντεο απο τα πολλά που κυκλοφορούν. Και να ταν μόνο αυτά, καλά θα ταν…. Γιατί και να μη θέλεις να είσαι ακροδεξιός, αυτοί κάτι θα βρούν και θα στη φορέσουν την ταμπέλα. Μήπως όταν δεν θέλαμε να φορούν μάσκες τα παιδιά μας στα σχολεία δεν ήμασταν ακροδεξιοί;

Και ακροδεξιοί, και φασίστες και ναζί ήμασταν, όπως μπορείτε να δείτε και στο άρθρο: Δεν ξεχνώ: Είσαστε όλοι αγράμματοι, θεούσοι, ναζι και μακονομάχοι… Αρκεί ένα χαρακτηριστικό και μόνο για να μην είσαι ακροδεξιός, να είσαι υπάκουος στο σύστημα!

Δρ Βέρνον Κόλμαν: «Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης ορίζουν ως ακροδεξιούς όσους σκέφτονται ορθολογικά» Και άντε, να υποθέσουμε πως όντως είμαστε ακροδεξιοί να σας κάνουμε την χάρη. Ναζίδια, μισάνθρωποι και ζόμπι σαν εσάς όμως, δεν θα γίνουμε ποτέ (https://www.triklopodia.gr/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%b2%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%ce%b7-%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%bf%ce%b4%ce%b5%ce%be%ce%b9%ce%ac-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%cf%85%cf%81%cf%8e/)!

Λόγια «φωτιά» από τον απόγονο του πρώτου Γερμανού καγκελάριου μέσα στην Αγία Πετρούπολη. Πολύ κρίσιμη περίοδος για την Γερμανία! Θα προλάβουν να την σώσουν όσοι δεν θέλουν τον πόλεμο με την «Αρκούδα»;

Ο Alexander von Bismarck, απόγονος του Otto von Bismarck, πρώτου καγκελαρίου της Γερμανικής Αυτοκρατορίας μέχρι το 1.890 μ.Χ., ο οποίος είχε ονομαστεί «σιδηρούς καγκελάριος – Eiserne Kanzler»  μιλώντας έξω από τα δόντια, είπε ότι ενώ η Αμερική σκέφτεται μόνο τον εαυτό της, η Ευρώπη έχει χάσει τα περισσότερα στην ουκρανική σύγκρουση και η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος χαμένος της Ευρώπης.

Η δήλωσε έγινε στο διεθνές φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης, λίγο πριν τις ευρωεκλογές που έδειξαν πως ο κόσμος δεν επιθυμεί πια καταστροφική πολιτική που οδηγεί στην σύγκρουση! Όπως δήλωσε μεταξύ άλλων σε ένα πολύ σημαντικό βίντεο, την ώρα που η Γερμανία βρίσκεται χωρισμένη στα δύο: Σε αυτούς που θέλουν τον πόλεμο και σε εκείνους που θέλουν την ειρήνη με την Ρωσία:

«Οι Αμερικανοί έχουν μόνο το χρήμα έχουν στο μυαλό τους (σ.σ. Η διεθνιστική τάξη πραγμάτων χρησιμοποιεί το χρήμα ως μέρος δεν την ενδιαφέρει το χρήμα, αλλά, σε πρώτη φάση, ο καταναγκασμός και ο έλεγχος των πολιτών της Δύσης).

Η Ευρώπη έπρεπε να πληρώσει τα περισσότερα σ’ αυτή την σύγκρουση. Κι η Γερμανία είναι η πιο  αποτυχημένη σ’ ολόκληρη την Ευρώπη. Οι άλλες χώρες κάνουν μερικά άλλα πράγματα, αλλά η Γερμανία είναι η πιο χαμένη σ’ αυτή την σύγκρουση. Και πιστεύω πως οι νέοι βλέπουν την Ρωσική νεολαία στην Γερμανία και λένε: ”Έχουν ψυχή (οι Ρώσοι). Είναι κύριοι. Είναι ωραίοι τύποι.”» (https://romioitispolis.gr/logia-fotia-apo-ton-apogono-toy-protoy-germanoy-kagkelarioy-mesa-stin-agia-petroypoli-vid/).

Διχασμός στην ΕΕ για την άμυνα - Η Γερμανία αρνείται να στηρίξει τα ευρωομόλογα, «αδειάζει» την Πολωνία. Η Γερμανία και η Πολωνία διαφώνησαν για άλλη μια φορά σχετικά με τη χρηματοδότηση της άμυνας.

Η Γερμανία και η Πολωνία διαφώνησαν για άλλη μια φορά σχετικά με την χρηματοδότηση της άμυνας μετά τον ισχυρισμό της Πολωνίας ότι οι μεγαλύτερες χώρες της ΕΕ υποστηρίζουν τα «αμυντικά ομόλογα», τον οποίο έσπευσε να διαψεύδει η Γερμανική πλευρά.

Συγκεκριμένα, το Βερολίνο αρνήθηκε να δηλώσει την Τετάρτη ότι υποστηρίζει την πρόταση για την έκδοση αμυντικών ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού ο υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας δήλωσε ότι οι χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, που συμμετείχαν σε συνάντηση στην Βαρσοβία την Τρίτη, υποστήριξαν την ιδέα.

Η Γερμανία ήταν στο παρελθόν μεταξύ των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αντιτάχθηκαν στην ιδέα του κοινού δανεισμού της ΕΕ για την χρηματοδότηση βασικών επενδύσεων σε τομείς όπως η άμυνα, μια θέση που έχει απογοητεύσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής σε άλλες πρωτεύουσες, συμπεριλαμβανομένης της Βαρσοβίας.

Την Τρίτη, οι υπουργοί Εξωτερικών της Πολωνίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Βρετανίας εξέδωσαν κοινή δήλωση στην οποία δεσμεύονται, μεταξύ άλλων, να «ενισχύσουν την ασφάλεια και την άμυνα της Ευρώπης, χρησιμοποιώντας όλους τους διαθέσιμους μοχλούς, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής και χρηματοδοτικής δύναμης της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Τι ισχυρίζεται η Πολωνία. Ο Υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας Radoslaw Sikorski χαιρέτισε το κείμενο ως μια σημαντική ανακάλυψη με την οποία τα πέντε μεγαλύτερα κράτη της ΕΕ εξέφρασαν την υποστήριξή τους στα αμυντικά ομόλογα, αλλά εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών εμφανίστηκε να υποβαθμίζει την προοπτική αλλαγής πολιτικής.

Ο εκπρόσωπος δήλωσε ότι η κοινή δήλωση «εκφράζει μια πολύ σαφή θέση ότι υπάρχει κοινή βούληση να συνεχιστεί η παροχή εντατικής στήριξης στην Ουκρανία, μεταξύ άλλων στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, και με τουλάχιστον 2% του ΑΕΠ». Ερωτηθείς σχετικά με το ενδεχόμενο έκδοσης ευρωομολόγων, ο εκπρόσωπος είπε ότι «δεν βρήκαν άλλες πτυχές που είχατε στην ερώτηση σας στην δήλωση».

Η κυβέρνηση συνασπισμού της Γερμανίας κατέρρευσε νωρίτερα αυτό το μήνα, ανοίγοντας το δρόμο για πρόωρες εκλογές και αφήνοντας την τρέχουσα κυβέρνηση ανίκανη να αναλάβει σημαντικές πολιτικές πρωτοβουλίες, σημειώνει το Reuters (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/771243/dixasmos-stin-ee-gia-tin-amyna-i-germania-diapseydei-tin-polonia-gia-ti-stiriksi-sta-evroomologa).

Η προέλαση της Ακροδεξιάς από τις ΗΠΑ ως την Ευρώπη είναι... αδυσώπητη – Η καθοριστική διαιρετική τομή με την Δεξιά. H Εθνική Συσπείρωση, το ακροδεξιό κόμμα, προηγείται πολύ στις δημοσκοπήσεις για τις βουλευτικές εκλογές στην Γαλλία...

Περισσότεροι από 185 εκατομμύρια ψηφοφόροι είχαν την ευκαιρία να διασαφήσουν την άποψή του για το πολιτικό μέλλον της Ευρώπης. Και όπως φάνηκε, ακροδεξιά κόμματα αύξησαν την επιρροή τους σε όλες τις γωνιές της Γηραιάς Ηπείρου, ανατρέποντας την ισορροπία δυνάμεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Την ίδια στιγμή, έλαβαν χώρα μια σειρά από μετασχηματισμοί, οι οποίοι θα αποτυπωθούν στους νέους συσχετισμούς δυνάμεων οι οποίοι διαμορφώνονται επιφυλάσσοντας μια εντελώς νέα, σε πολλαπλά επίπεδα, πραγματικότητα.

Πιο αναλυτικά, όπως αναφέρει σε άρθρο του στους Financial Times ο αναλυτής Gideon Rachman, η ακροδεξιά της Γαλλίας θα ήθελε –εφεξής– να τυγχάνει αποδοχής απλώς ως «δεξιά». Μπορεί κανείς να αναγνώσει την λογική.

Σύμφωνα με τον Rachman, η Εθνική Συσπείρωση (RN), το ακροδεξιό κόμμα, προηγείται πολύ στις δημοσκοπήσεις για τις βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία, ενώ η παραδοσιακή δεξιά καταρρέει. Εάν το RN γίνει η μεγαλύτερη ομάδα στο γαλλικό κοινοβούλιο τον Ιούλιο, θα επαναπροσδιορίσει τον γαλλικό συντηρητισμό. Ωστόσο, το ερώτημα για το αν πρέπει να ονομαστεί η ακροδεξιά… «δεξιά» αντηχεί πολύ πέρα από την Γαλλία.

Παρόμοιο θέμα τίθεται στις ΗΠΑ, όπου ο Donald Trump έχει μεταμορφώσει το ρεπουμπλικανικό κόμμα. Το παραδοσιακό υπέρ της αγοράς, διεθνιστικό κόμμα του George Bush μόλις που υπάρχει σήμερα.

Ο νατιβισμός «Πρώτα η Αμερική» του Trump διοικεί τώρα το συντηρητικό κίνημα. Παράλληλες συζητήσεις διεξάγονται σε Ιταλία και Βρετανία. Έχει ακόμα νόημα να ορίσουμε την Giorgia Meloni, την πρωθυπουργό της Ιταλίας, ως «ακροδεξιό» πολιτικό;

Με το Μεταρρυθμιστικό Κόμμα του Nigel Farage να προηγείται των κυβερνώντων Συντηρητικών σε μία δημοσκόπηση, γίνεται ακόμη και λόγος για μια μετεκλογική αντίστροφη εξαγορά των Tories από τον Farage και τις ιδέες του.

Διαχωριστική γραμμή. Τι απομένει, λοιπόν, από τη διάκριση μεταξύ δεξιάς και ακροδεξιάς; Η κρίσιμη διαχωριστική γραμμή είναι η στάση απέναντι στη δημοκρατία. Όταν ένας πολιτικός ηγέτης αρνείται να αποδεχθεί τα αποτελέσματα μιας εκλογικής και θέλει να συντρίψει το «βαθύ κράτος» (στην πραγματικότητα, το ίδιο το κράτος), τότε αυτός ή αυτή είναι ξεκάθαρα στην άκρα δεξιά.

Αλλά αν ένα κόμμα προωθήσει πολιτικές που οι φιλελεύθεροι θεωρούν δυσάρεστες, αντιδραστικές ή ακόμα και ρατσιστικές, αλλά το κάνει στο πλαίσιο της δημοκρατικής πολιτικής και του κράτους δικαίου, ο όρος «ακροδεξιά» μπορεί να μην είναι πλέον κατάλληλος.

Οι ιδεολογίες και τα πολιτικά κινήματα εξελίσσονται. Μερικές από αυτές τις ανερχόμενες δυνάμεις μπορεί απλώς να είναι το νέο πρόσωπο της δεξιάς πολιτικής - όπως ο Sir Robert Peel μεταμόρφωσε τον βρετανικό συντηρητισμό τον 19^ο Αιώνα μ.Χ. ή ο Barry Goldwater και ο Ronald Reagan αναδιαμόρφωσαν την αμερικανική δεξιά στον 20ό Αιώνα μ.Χ.

Οι πολιτικοί επιστήμονες μιλούν για το «παράθυρο του Όβερτον» – το φάσμα των πολιτικών που θεωρούνται αξιοσέβαστες από την κυρίαρχη γνώμη ανά πάσα στιγμή. Αυτό που έκαναν πολιτικοί όπως ο Trump, η Marine Le Pen και ο Farage είναι να αλλάξουν αυτό το παράθυρο.

Έτσι οι πολιτικές που κάποτε θεωρούνταν ακροδεξιές έχουν περάσει στο κυρίαρχο ρεύμα. Αυτό είναι προφανές στην περίπτωση της μετανάστευσης, όπου οι παραλλαγές των πολιτικών του Trump καθορίζουν τώρα την συζήτηση στην Δύση.

Μπορείτε πραγματικά να αποκαλείτε αυτές τις πολιτικές «ακροδεξιές», όταν οι πλειοψηφίες συμφωνούν μαζί τους; Πρώην κυρίαρχοι Ρεπουμπλικάνοι – όπως οι γερουσιαστές Marco Rubio και Mitch McConnell – έχουν προδώσει θεμελιώδεις αρχές και έχουν υποτιμήσει τον εαυτό τους υποστηρίζοντας τον Trump.

Η Le Pen και η Meloni. Η Le Pen και η Meloni, ωστόσο, κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η Meloni μέχρι σήμερα έμοιαζε με μια σχετικά συμβατική συντηρητική που κατέλαβε την εξουσία — αν και πολλοί στην Ιταλική Αριστερά παραμένουν βαθιά καχύποπτοι και θεωρούν ότι έχει κρυφή ατζέντα.

Η όλη στρατηγική της Le Pen την τελευταία δεκαετία ήταν να «αποδαιμονοποιήσει» την ακροδεξιά και να την μεταφέρει στο κέντρο. Για τον σκοπό αυτό έχει εκδιώξει ακόμη και τον πατέρα της από το κόμμα και, πιο πρόσφατα, τα έσπασε με το ακροδεξιό κόμμα της Γερμανίας, την Εναλλακτική για την Γερμανία.

Ορισμένες από τις πολιτικές της Le Pen για την Ευρώπη, όπως η αποκατάσταση της υπεροχής του γαλλικού δικαίου ή η παρακράτηση των γαλλικών πληρωμών στον προϋπολογισμό της ΕΕ, θα μπορούσαν να προκαλέσουν οικονομική αναταραχή και να απειλήσουν την ύπαρξη της ΕΕ.

Ωστόσο, πολιτικές όπως αυτές θα μπορούσαν να εξακολουθήσουν να εφαρμόζονται νόμιμα μέσα σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο. Η πραγματική απειλή θα ήταν εάν μια ατμόσφαιρα κρίσης δημιουργούσε μια δικαιολογία για το RN να ζητήσει εξουσίες έκτακτης ανάγκης.

Το να υποστηρίξουμε ότι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ της δεξιάς και της ακροδεξιάς είναι ο σεβασμός της δημοκρατίας μπορεί να φαίνεται ότι εξυψώνει τη μορφή έναντι του περιεχομένου, λέει ο Rachman.

Πολλοί υποστηρίζουν την άποψη ότι το πραγματικά απαράδεκτο για πολιτικούς όπως ο Trump ή η Le Pen είναι οι πολιτικές που υποστηρίζουν σε μια σειρά ζητημάτων, από την μετανάστευση έως τα δικαιώματα των γυναικών. Αλλά όσο επιβιώνουν οι δημοκρατικές δομές οι ψηφοφόροι έχουν την ευκαιρία να επιλέξουν.

Και επιλέγουν αυτό ακριβώς: μια εποχή προκλητικά απρόθυμη να αποκηρύξει παραδοσιακές ηθικές αξίες, η οποία δεν θέλει να υποταχθεί στην σύγχρονη καταπιεστική ανελεύθερη διεθνή τάξη που είναι ενδεδυμένη με έναν φιλελεύθερο μανδύα. Ο σεβασμός στην δημοκρατία και το κράτος δικαίου παραμένει ο Ρουβίκωνας που χωρίζει τη συντηρητική πολιτική από την ακροδεξιά (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/744021/i-proelasi-tis-akrodeksias-apo-tis-ipa-os-tin-evropi-einai-adysopiti-i-kathoristiki-diairetiki-tomi-me-ti-deksia).

Οι Απατεώνες των Λαών καταστρέφονται από την ίδια την Agenta τους! Αυτοί που με τις ασυνάρτητες πολιτικές τους έσπρωξαν τις κοινωνίες στην απόγνωση, τώρα ζητούν...σταυροφορίες κατά της ...«ακροδεξιάς».

Είναι η «νέα ατζέντα» των δικαιωματιστών που σπρώχνει τις δυτικές κοινωνίες δεξιότερα. Η σπασμωδική αντίδραση των Βρυξελλών ήταν να απομονώσουν, ως «ακροδεξιούς», όσους διαφωνούν ανοιχτά πια με την «νέα ατζέντα».

Το μόνο βέβαιο είναι ότι η «νέα ατζέντα» ΑΠΟ-σταθεροποιεί τα πάντα, πρέπει να ανακοπεί και θα ανακοπεί! Δεν πάει πουθενά. Και δημιουργεί η ίδια τα «αντισώματα» που θα την εξουδετερώσουν. Το ερώτημα είναι, αν η «νέα ατζέντα» θα ανακοπεί πριν διαλύσει την Ευρώπη, ενώ στην Ελλάδα η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε την ατυχέστατη έμπνευση να προσχωρήσει στην «νέα ατζέντα», την ώρα που αυτή ήδη έχανε έδαφος στην Ευρώπη και λίγο πριν καταρρεύσει με πάταγο...

Όταν ένα καθεστώς δεν μπορεί να λειτουργήσει και περνά σταδιακά στην ανεπάρκεια, στην παράλυση και τελικά στην πλήρη παρακμή, εμφανίζει τα εξής «συμπτώματα»:

-- Αρχικά, δεν μπορεί να λύσει τα τρέχοντα προβλήματα της κοινωνίας...

-- Ύστερα, δεν μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στην κοινωνία και στο μέλλον της...

-- Ύστερα, όχι μόνο δεν μπορεί να λύσει τα υπάρχοντα προβλήματα, αλλά αρχίζει να δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα, να χειροτερεύει την κατάσταση και να διχάζει τον κόσμο...

-- Τέλος, αφού δεν μπορεί να κάνει κάτι σωστό, αρχίζει να ανακαλύπτει «βάρβαρους», για να συσπειρώσει τον κόσμο εναντίον τους...Αυτό το τελευταίο η επίκληση των "Βαρβάρων", είναι ασφαλές σύμπτωμα παράλυσης και παρακμής στις πιο διαφορετικές ιστορικές περιόδους και για τα πιο διαφορετικά καθεστώτα...

-- Για την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του 2^ου μ.Χ Αιώνα "Βάρβαροι" ήταν οι Χριστιανοί.

-- Για τον Μεσαιωνικό κόσμο στην Ευρώπη, βάρβαροι ήταν οι «αιρετικοί» και οι «μάγισσες» - θεραπαινίδες του Σατανά...

-- Για την Δύση των πρώτων ψυχροπολεμικών δεκαετιών, "Βάρβαροι" ήταν «ο Κομμουνιστικός Κίνδυνος»...

-- Για τις – μακαρία τη λήξει, πλέον - Σοσιαλιστικές χώρες αντίστοιχα, "Βάρβαροι" ήταν «οι πράκτορες του Ιμπεριαλισμού» που βυσσοδομούσαν, λέει, να ανατρέψουν «τις μεγάλες σοσιαλιστικές κατακτήσεις».

Και για τις παραπαίουσες ελίτ της Δύσης "Βάρβαροι" σήμερα είναι... η Ακροδεξιά!Εδώ βρισκόμαστε σήμερα:

* Όταν διαφωνείς με την ανεξέλεγκτη εγκατάσταση ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ μεταναστών από τις μουσουλμανικές χώρες στην Δύση, θεωρείσαι "μισαλλόδοξος", και "ρατσιστής". Δηλαδή «ακροδεξιός»...

* Όταν διαφωνείς με τον ξέφρενο «δικαιωματισμό» θεωρείσαι "σεξιστής" και, ασφαλώς..."ακροδεξιός". Δεν τους νοιάζει αν η διαφωνία αφορά ΟΧΙ τα δικαιώματα όσων επιλέγουν "διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό", αλλά την άνωθεν επιβολή κατάργησης των εννοιών "μάνα" και "πατέρας" για όλους τους υπόλοιπους, ώστε να μη νοιώθουν ότι... "εξαιρούνται" όσοι δεν μπορούν να γίνουν "μάνα" ή "πατέρας".

Εδώ τα δικαιώματα κάποιων ολίγων παραβιάζουν τα δικαιώματα όλων των υπολοίπων - τον πολλών, που θέλουν να νοιώθουν πατεράδες και μανάδες, ή να τιμούν τους πατεράδες και τις μανάδες τους. Όπως δεν τους νοιάζουν και τα δικαιώματα των παιδιών, που δίνονται για τεκνοθεσία σε "οικογένειες" όπου ΔΕΝ θα γνωρίσουν ποτέ "μάνα" ή "πατέρα"...

* Όταν διαφωνείς με την βίαιη και εσπευσμένη κατάργηση των υδρογονανθράκων (Net Zero), θεωρείσαι «αρνητής της κλιματικής κρίσης» και, βεβαίως... «ψεκασμένος ακροδεξιός» (ή και... «οπαδός των πετρελαϊκών συμφερόντων»).

Δεν τους νοιάζει αν η βεβιασμένη και αναγκαστική "πράσινη μετάβαση" οδηγεί σε ενεργειακή πενία, σε κατάρρευση της ανταγωνιστικότητας, σε αποβιομηχάνιση - ακόμα και σε επισιτιστική κρίση (αφού επιβάλλει και την συρρίκνωση της πρωτογενούς παραγωγής). Η βιομηχανία, η ενεργειακή επάρκεια, η ανταγωνιστικότητα (μέσα από τις συνεχείς καινοτομίες) και η επισιτιστική επάρκεια (μέσα από το εμπόριο) υπήρξαν στην καρδιά του σύγχρονου Δυτικού Κόσμου.

Σήμερα όλα αυτά διαγράφονται με μια μονοκονδυλιά στο όνομα μιας ακραίας κινδυνολογίας που η ομολογεί ότι τα μέτρα που προτείνει ΔΕΝ μπορούν να αποσοβήσουν την κρίση που "προβλέπει"... Αυτή είναι η "νέα Ατζέντα" που επιβλήθηκε άνωθεν! Ήδη οδηγεί σε υπαρξιακά αδιέξοδα τις δυτικές κοινωνίες και καταρρέει...

Την τελευταία δεκαετία μια παράδοξη συμμαχία ακραίων "Πράσινων" (που δεν έχουν καμία σχέση με την παραδοσιακή Οικολογία) και ακραίων "νεοφιλελευθέρων" (που δεν έχουν καμία σχέση με τον παραδοσιακό φιλελευθερισμό) και ακραίων οπαδών της "νέας Αριστεράς" (που δεν έχουν καμία σχέση με τον παραδοσιακό Μαρξισμό) επέβαλαν τις πολιτικές τους στην Δύση, και οδήγησαν σε αδιέξοδα! Οι παντός είδους και πάσης αποχρώσεως ΑΚΡΑΙΟΙ, προσπάθησαν να φτιάξουν το... νέο "Κέντρο" και να επιβάλλουν την "νέα Ατζέντα" τους οδηγώντας σε μια αληθινή ΔΥΣΤΟΠΙΑ!

Οδήγησαν:Σε ενδημική ακρίβεια και επίμονο πληθωρισμό (που δεν αντιμετωπίζεται με παραδοσιακά νομισματικά μέσα αύξησης των επιτοκίων), σε οικονομική στασιμότητα και αποβιομηχάνιση (ειδικά στην Ευρώπη), σε ραγδαία πληθυσμιακά αλλοίωση, τουλάχιστον στα μεγάλα αστικά κέντρα, σε διάλυση του κοινωνικού ιστού, σε έξαρση ταραχών και ανασφάλειας, και σε πρωτοφανείς κοινωνικές πολώσεις...

Στις πρόσφατες ευρωεκλογές έγινες εμφανές σε όλη την Ευρώπη ότι οι κοινωνίες απομακρύνθηκαν  από τα κόμματα που επέβαλαν αυτές τις απόψεις - κυρίως από τους Πράσινους και τους Νεοφιλελεύθερους - και κινήθηκαν δεξιότερα:

Σε κεντροδεξιά κόμματα που φρόντισαν να μετακινηθούν δεξιότερα (όπως πολλά κόμματα μέλη του ΕΛΚ, π.χ. οι Χριστιανοδημοκράτες της Γερμανίας και οι αντίστοιχοι της Ισπανίας) είτε σε κόμματα δεξιότερα της "Κεντροδεξιάς" που τα εμφανίζουν σήμερα "ακροδεξιά"! Χωρίς να είναι αναγκαστικά...

Μεγάλη άνοδος της "ακροδεξιάς" δεν υπάρχει! Ακόμα... Μόλις 16 έδρες (στις 720) ήταν η αύξηση των εδρών των δύο Δεξιών ομάδων της Ευρώπης (της Μελόνι και της Λεπέν) πέραν της Κεντροδεξιάς του ΕΛΚ...

Αλλά ο "μπαμπούλας" της ακροδεξιάς έχει ήδη εμφανιστεί, ως η κύρια "υπαρξιακή απειλή της Ευρώπης"! Αυτοί που με τις ασυνάρτητες πολιτικές τους έσπρωξαν τις κοινωνίες στην απόγνωση, τώρα ζητούν...σταυροφορίες κατά της "ακροδεξιάς", την άνοδο της οποίας οι ίδιοι πυροδοτούν!

Για να καταλάβετε το κατάντημά τους, στην Γαλλία έκαναν διαδηλώσεις μετά τις εκλογές για να καταγγείλουν το..."εκλογικό αποτέλεσμα". Προσέξτε: Δεν αμφισβητούν το αποτέλεσμα, δεν μιλάνε για "νοθεία"... Καταγγέλλουν τον τρόπο που ψήφισε ο λαός! Τόσο... "δημοκράτες" τρομάρα τους!

Δεν τους περνά από το μυαλό ότι είναι οι ίδιοι, με τον αχαλίνωτο δικαιωματισμό τους, με τις πράσινες ασυναρτησίες τους, με την αυτοχειριστική ενεργειακή πολιτική τους και με την στήριξή τους στη μαζική παράνομη μετανάστευση, που αποδυνάμωσαν τα παραδοσιακά τους κόμματα - σπρώχνοντας τις λαϊκές μάζες στην απόγνωση και το εκλογικό σώμα στα δεξιά.

Δεν τους περνά από το μυαλό, ότι οι ίδιοι είναι οι μεγάλοι "χορηγοί" των "Βαρβάρων" που επικαλούνται συνεχώς! Ότι οι ίδιοι φέρνουν συνεχώς της "ακροδεξιά" που καταγγέλλουν... Σε όποιες χώρες μπήκε φραγμός στην νεοφιλελεύθερη "νέα ατζέντα", η μετακίνηση προς την "ακροδεξιά" μετριάστηκε ή μηδενίστηκε. Όπου τα κόμματα του ΕΛΚ μετακινήθηκαν τα ίδια δεξιότερα για να ανακόψουν την μετακίνηση του εκλογικού σώματος ακόμα δεξιότερα, αυτό δούλεψε.

Όπου είχαν μεσολαβήσει κυβερνήσεις που επέβαλαν πολύ αυστηρούς κανόνες εισόδου ή εγκατάστασης παράνομων μεταναστών, η μετακίνηση του εκλογικού σώματος δεξιότερα σταμάτησε. Για παράδειγμα, στην Σουηδία και στην Φιλανδία, όπου είχαμε ήδη "σκληρές" δεξιές κυβερνήσεις ή στη Δανία, όπου η Σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση είχε ήδη πάρει σκληρά μέτρα κατά της παράνομης μετανάστευσης, δεν υπήρξε (περαιτέρω) μετακίνηση στα δεξιά.

Αντίθετα στην Γαλλία και στη Γερμανία, όπου οι κυβερνήσεις των "Κεντρώων" του Μακρόν και των Πράσινο-φιλελεύθερων-σοσιαλδημοκρατών του Σόλτς είχαν επιβάλλει πλήρως τη "νέα ατζέντα" τους, τα κυβερνητικά κόμματα κατέρρευσαν κυριολεκτικά και η μετακίνηση δεξιότερα ήταν πιο αισθητή.

Στην Γερμανία ακόμα και η εγχώρια αριστερά εκφράστηκε τελικώς από το κόμμα της κας Wagenknect, το οποίο στο Ευρωκοινοβούλιο μετράει ως "αριστερά", αλλά οι θέσεις τους στα θέματα της παράνομης μετανάστευσης, της ενέργειας και του δικαιωματισμού είναι ... ταυτόσημες με εκείνες του ακροδεξιού AfD!

Μ' άλλα λόγια είναι η "νέα ατζέντα" των δικαιωματιστών που σπρώχνει τις δυτικές κοινωνίες δεξιότερα. Η σπασμωδική αντίδραση των Βρυξελλών ήταν να απομονώσουν, ως "ακροδεξιούς", όσους διαφωνούν ανοιχτά πια με την "νέα ατζέντα".

Πρώτα επιχείρησαν να βγάλουν ακροδεξιά τη Μελόνι. Τον Οκτώβριο του 2022 μ.Χ., τις παραμονές των Ιταλικών εκλογών, ανοικτά "προειδοποιούσαν" (στην πραγματικότητα απειλούσαν) τους Ιταλούς ψηφοφόρους να ΜΗΝ ψηφίσουν ούτε τη Μελόνι ούτε τον Σαλβίνι...

Όταν τελικά νίκησε η Μελόνι και σχημάτισε κυβέρνηση μαζί με τον Σαλβίνι οι ίδιοι που ως την προηγούμενη μέρα τους κατήγγειλαν ως "ακροδεξιούς" αμέσως μετά πανηγύριζαν την... "νίκη της Κεντροδεξιάς"! Η "ακροδεξιά" που ως χθες κατήγγελλαν, μετατράπηκε, μέσα σε μια μόνο νύχτα, σε... "Κεντροδεξιά".

Τώρα προσπαθούν να καλοπιάσουν την Μελόνι, να μη δημιουργήσει συνασπισμό μαζί με την Λεπέν. Και τώρα επιχειρούν να απομονώσουν την Λεπέν. Όμως ήδη το Γκολικό (Κεντροδεξιό) Κόμμα διασπάστηκε. Κι ένα μέρος των ψηφοφόρων του, τουλάχιστον, θα ψηφίσει Λεπέν. Όπως και ένα μέρος των Γάλλων Εβραίων (ακόμα και πρόσωπα που είχαν διακριθεί στο παρελθόν για κυνήγι συνεργατών των Ναζί) θα ψηφίσουν Λεπέν!

Καταγγέλλουν τη Λεπέν ότι είναι "φιλικά προσκείμενη" προς τον Πούτιν, αλλά δεν μας λένε ότι η μεγαλύτερη δύναμη του αντίπαλου "Λαϊκού Μετώπου" το οποίο στηρίζουν γιατί στέκεται απέναντι στην Λεπέν, ο Μαλανσόν, είναι πολύ πιο ανοικτά υπέρ του Πούτιν! Όπως είναι και υπέρ της Χαμάς...

Ενώ η Λεπέν έχει μετακινηθεί από παλαιότερες θέσεις της υπέρ της Ρωσίας και στο Μεσανατολικό στηρίζει αναφανδόν το Ισραήλ (όπως κάνει και ο Βίλντερς της Ολλανδίας). Αν σπάσει αυτή η "απομόνωση", αυτή η "υγειονομική ζώνη" (cordon sanitaire) στην οποία προσπαθούν να "περικλύσουν" την Λεπέν, αυτό θα έχει σεισμικές επιπτώσεις, όχι μόνο στην Γαλλία. Αλλά και στην Ευρώπη συνολικά...

Η Μελόνι ήδη έσπασε την απομόνωσή της. Αν τη σπάσει και η Λεπέν κι αν οι δυό τους καταφέρουν να συνεργαστούν, τότε η Ευρώπη μπορεί να βρει το βηματισμό της. Δεν είναι σίγουρο. Και δεν θα είναι εύκολο. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η "νέα ατζέντα" ΑΠΟ-σταθεροποιεί τα πάντα, πρέπει να ανακοπεί και θα ανακοπεί! Δεν πάει πουθενά. Και δημιουργεί η ίδια τα "αντισώματα" που θα την εξουδετερώσουν.

Το ερώτημα είναι, αν η "νέα ατζέντα" θα ανακοπεί πριν διαλύσει την Ευρώπη. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε την ατυχέστατη έμπνευση να προσχωρήσει στην "νέα ατζέντα", την ώρα που αυτή ήδη έχανε έδαφος στην Ευρώπη και λίγο πριν καταρρεύσει με πάταγο.

Κι όταν ήλθε το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν περίμενε το 28% - κι ούτε κατάλαβε τι έγινε...Κυρίως δεν κατάλαβε ότι η "στροφή στο Κέντρο" την οποία επαγγέλλεται είναι στροφή στη "νέα ατζέντα" που ηττάται παντού στην Ευρώπη και δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ιστορικά ονομάζουμε "Κέντρο" (και ορίζεται ως ταυτόχρονη οριοθέτηση από αμφότερα τα "άκρα"!). Δεν κατάλαβε ότι συνδέθηκε με κάτι που καταρρέει παντού...

Δεν κατάλαβε ότι ο κόσμος αποδοκίμασε αυτή τη "νέα ατζέντα" (που την έχουν υιοθετήσει και τα υπόλοιπα συστημικά κόμματα στην Ελλάδα) και δεν πάει να ψηφίσει καθόλου! Ακόμα δεν μετακινείται δεξιότερα σε σημαντικό βαθμό... Δεν κατάλαβε ότι αυτό που ονομάζει "στροφή στο Κέντρο" είναι στην πραγματικότητα μετατόπιση στα Αριστερά! Την ώρα που όλες οι κοινωνίες στην Ευρώπη μετατοπίζονται δεξιότερα!

Δεν κατάλαβε ότι ο κόσμος ψήφιζε ΝΔ τα τελευταία χρόνια και μέχρι πέρσι - με ποσοστά της τάξης του 40% - για να ΜΗΝ επιστρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ! Και μόλις εξουδετερώθηκε πλήρως ο ΣΥΡΙΖΑ, έστρεψαν τη ΝΔ σε απόψεις ...ΣΥΡΙΖΑ- Ποταμιού! Κι οι ψηφοφόροι που μέχρι πέρσι τους ψήφιζαν μαζικά, τώρα τους εγκατέλειψαν μαζικά. Και μαζί εγκατέλειψαν και τις κάλπες, γιατί δεν είχαν τι να ψηφίσουν...

Δεν κατάλαβε ότι το ΠΑΣΟΚ και ο Κασσελάκης έχουν ήδη περιθωριοποιηθεί κι ότι η ΝΔ, προσχωρώντας στην ίδια ατζέντα βρίσκεται στον ίδιο δρόμο - κι έχει ήδη μειώσει τους ψηφοφόρους του στα χαμηλότερα ιστορικά επίπεδα (ένα εκατομμύριο περίπου) χωρίς σήμερα να έχει κανένα αντίπαλο απέναντί της - και με όλο τον Τύπο μαζί τους μέχρι προχθές! Καταγγέλλουν τους "βάρβαρους" και την ίδια στιγμή ανοίγουν όλες τις "Κερκόπορτες" για να τους φέρουν "μέσα" (https://www.pirinoslogios.com/post/%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BB%CE%B1%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%86%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-agenta-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82)!

Πρωτοφανής εθνική αυτοκτονία - Η Γερμανία έπεσε στην παγίδα που έστησε στην Ρωσία και καταστρέφεται. Η πιο ισχυρή και οικονομικά ανεπτυγμένη χώρα της ΕΕ έχει πέσει σε παγίδα λόγω των κυρώσεων που επιβλήθηκαν κατά της Ρωσίας.

Οι δυτικές χώρες έχουν επιβάλει πλήθος κυρώσεων στην Ρωσία για να της στερήσουν βασικές πηγές πόρων και να την απομονώσουν στην διεθνή σκηνή. Ωστόσο, όλα έγιναν εντελώς διαφορετικά από ό,τι είχε προγραμματιστεί, αναφέρει δημοσίευμα του InfoBrics.

«Η οικονομική κατάσταση στις Ευρωπαϊκές χώρες επιδεινώνεται ολοένα και περισσότερο. Τα αντιρωσικά μέτρα χρεοκοπούν χώρες της ΕΕ και οι αναλυτές ανησυχούν για μια πιθανή κρίση που μπορεί να ξεσπάσει στο εγγύς μέλλον.

Η κατάσταση στη Γερμανία είναι ιδιαίτερα σοβαρή», αναφέρει το άρθρο. Σύμφωνα με δυτικούς αναλυτές, η Γερμανική οικονομία συρρικνώνεται και αυτή η διαδικασία αναμένεται να συνεχιστεί μέχρι το τέλος του 2025 μ.Χ.

Ακόμη και αν η κυβέρνηση κάνει προσπάθειες να αλλάξει την κατάσταση, είναι απίθανο αυτό να λειτουργήσει βραχυπρόθεσμα. Τα οικονομικά προβλήματα επικαλύπτονται από άλλα προβλήματα στη Γερμανία, ιδίως στον κοινωνικό τομέα.

Ως αποτέλεσμα, η πιο ισχυρή και οικονομικά ανεπτυγμένη χώρα της ΕΕ έχει πέσει σε παγίδα λόγω των κυρώσεων που επιβλήθηκαν κατά της Ρωσίας. Χωρίς πρόσβαση στην Ρωσική ενέργεια, έχει γίνει μια χώρα χωρίς προοπτικές για το μέλλον.

Χρεοκοπούν μαζικά. Χιλιάδες επιχειρήσεις στην Γερμανία είναι αντιμέτωπες με το φάσμα της χρεοκοπίας. «Όλα αυτά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν η Γερμανία είχε δράσει ανεξάρτητα και είχε αρνηθεί να συμμετάσχει στις αντιρωσικές κυρώσεις.

Χωρίς ενεργειακή συνεργασία με την Ρωσία, το Βερολίνο απέτυχε να διατηρήσει το επίπεδο της βιομηχανικής παραγωγής που είχε και οδηγήθηκε στην τρέχουσα οικονομική ύφεση», υποστηρίζει το δημοσίευμα του InfoBrics.

Η Γερμανία θα μπορούσε να είχε ακολουθήσει το παράδειγμα της Ουγγαρίας για να διατηρήσει μια φιλοδυτική θέση και να αποφύγει τις κυρώσεις. Ωστόσο, η κυβέρνηση της Γερμανίας ακολούθησε τον αντίθετο δρόμο.

Αυτομποϊκοτάζ με εντολή ΗΠΑ. «Στην πράξη, η Γερμανία συνειδητά συμφώνησε να καταστρέψει την οικονομία της και την ευημερία του λαού της για να προσπαθήσει απλώς να απομονώσει την Ρωσία. Και πάλι, η μόνη χώρα που ωφελείται από τις ευρωπαϊκές αποφάσεις είναι οι ΗΠΑ.

Οδηγώντας την Γερμανία σε ένα είδος.. αυτομποϊκοτάζ, η Ουάσιγκτον εξουδετέρωσε την ευρωπαϊκή χώρα που είχε τις μεγαλύτερες δυνατότητες ανάπτυξης και οικονομικής κυριαρχίας, επισημαίνει το δημοσίευμα.

Οι γερμανικές αρχές αναγνωρίζουν την ύπαρξη σοβαρών οικονομικών προβλημάτων. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση του καγκελαρίου Olaf Scholz αρνείται να πιστέψει ότι ήταν οι δικές της ενέργειες που έφεραν τη χώρα στο σημείο που βρίσκεται τώρα.

Δομική κρίση. Η πρόβλεψη για την ανάπτυξη του ΑΕΠ της Γερμανίας υποβαθμίστηκε στο 0% από κορυφαίο think tank τον Σεπτέμβριο 2024 μ.Χ. επιβεβαιώνοντας τους φόβους που υπάρχουν εδώ και καιρό ότι η χαμηλή παραγωγικότητα και η διαρκής αδυναμία στη μεταποίηση μπορούν να προκαλέσουν για τα καλά μια αδύναμη ανάπτυξη στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης.

Το Ινστιτούτο Ifo, το έγκυρο ερευνητικό κέντρο με έδρα το Μόναχο, αναθεώρησε προς τα κάτω την πρόβλεψη ανάπτυξης για τη Γερμανία από 0,4% σε 0% για το 2024 και από 1,5% σε 0,9% για το 2025 – με τους αναλυτές να προειδοποιούν ότι οι οικονομικοί δυσχέρειες που επηρεάζουν σήμερα τη βιομηχανική δύναμη της Ευρώπης είναι απίθανο να αμβλυνθούν σύντομα.

«Έχουμε μια διαρθρωτική κρίση», δήλωσε ο Timo Wollmershäuser, επικεφαλής των προβλέψεων του Ifo υπερτονίζοντας πως είναι εμφανής η επιδείνωση του επιχειρηματικού κλίματος. «Γίνονται πολύ λίγες επενδύσεις, ιδίως στη μεταποίηση και η παραγωγικότητα παραμένει στάσιμη εδώ και χρόνια».

Ο αναλυτής σημείωσε ότι η οικονομική δυσπραγία της Γερμανίας έχει επιδεινωθεί από την αδύναμη καταναλωτική ζήτηση, ενώ το σημερινό ποσοστό αποταμίευσης της χώρας 11,3% είναι πολύ υψηλότερο από τον μέσο όρο του 10,1% της δεκαετίας πριν από την πανδημία COVID-19.

Ο Wollmershäuser επεσήμανε επίσης άλλες μακροπρόθεσμες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η γερμανική οικονομία, όπως η γήρανση του πληθυσμού, η επιβράδυνση της εξωτερικής ζήτησης και ο αυξανόμενος ανταγωνισμός από την Κίνα (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/761289/protofanis-ethniki-aftoktonia-i-germania-epese-stin-pagida-pou-estise-sti-rosia-kai-katastrefetai).

Ο Γερμανικός στρατός προετοιμάζει εταιρείες για έναν πιθανό πόλεμο με την Ρωσία. Η Στρατιωτική Ηγεσία Σχεδιάζει Πρόγραμμα Προστασίας της Κρίσιμης Υποδομής της Χώρας.Μεγεθ. Βερολίνο.

Η Bundeswehr, ο ομοσπονδιακός στρατός της Γερμανίας, έχει αρχίσει να δίνει οδηγίες στις Γερμανικές εταιρείες εν αναμονή μιας πιθανής στρατιωτικής σύγκρουσης και της πιθανής επέκτασης του πολέμου στην Ουκρανία στην υπόλοιπη Ευρώπη, αναφέρει η Γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung» στη ψηφιακή της έκδοση την Δευτέρα.

Η βάση αυτών των προληπτικών προετοιμασιών είναι το λεγόμενο «Operationsplan Deutschland», ένα στρατηγικό έγγραφο με περισσότερες από χίλιες σελίδες που αναπτύχθηκε από την κυβέρνηση και ανώτερους στρατιωτικούς αξιωματούχους με μυστικές λεπτομέρειες των οποίων το περιεχόμενο δεν έχει αποκαλυφθεί. Κύριος στόχος του είναι η άμυνα της κρίσιμης υποδομής της χώρας από πιθανές εξωτερικές επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων των κυβερνοεπιθέσεων.

Το εμπιστευτικό κείμενο περιλαμβάνει λεπτομερή και συγκεκριμένη λίστα με όλα τα κτίρια και τις υποδομές που αξίζουν ειδικής προστασίας από στρατιωτική άποψη και διατυπώνει σχέδια δράσης σε περίπτωση που ενεργοποιηθούν οι αμυντικές δυνάμεις της χώρας έναντι οποιασδήποτε απειλής από την Ρωσία.

Ο ρόλος των εταιρειών και της βιομηχανίας ορίζεται επίσης σε αυτό το σχέδιο, του οποίου η ανάπτυξη και η εκτέλεση είναι ευθύνη της Εδαφικής Διοίκησης της Bundeswehr υπό τις διαταγές του Αντιστράτηγου André Bodemann και εξαρτώνται άμεσα από την ανώτατη Γερμανική στρατιωτική αρχή, τον Γενικό Επιθεωρητή της Ομοσπονδιακός Στρατός και Στρατηγός, Carsten Breuer.

Η προαναφερθείσα εφημερίδα τονίζει ότι το Εμπορικό Επιμελητήριο του Αμβούργου ήταν το πρώτο μέρος όπου η Bundeswehr κάλεσε αρκετές γερμανικές εταιρείες για μια πρώτη επαφή για να τους δώσει οδηγίες για το σχέδιο, μια συνάντηση στην οποία ο αντισυνταγματάρχης Jörn Plischke παρείχε συγκεκριμένες συμβουλές. Μεταξύ άλλων, έχω προτείνει 5 στους 100 υπαλλήλους μεγάλων εταιρειών να αποκτούν άδεια οδήγησης φορτηγού.

"Το 70% όλων των φορτηγών που κυκλοφορούν στη Γερμανία οδηγούνται από οδηγούς από την Ανατολική Ευρώπη. Εάν υπάρχει πόλεμος σε αυτές τις χώρες, πού θα είναι τότε αυτοί οι άνθρωποι;" ρώτησε ο στρατιωτικός τους παρευρισκόμενους.

Ο Plischke συμβούλεψε όλους τους συμμετέχοντες στην συνάντηση να αναπτύξουν τα δικά τους συγκεκριμένα σχέδια δράσης σε περίπτωση που η Γερμανία εμπλακεί σε στρατιωτική σύγκρουση, αναφέροντας λεπτομερώς τι αναμένεται από κάθε εργαζόμενο σε περίπτωση που συμβεί μια τέτοια κρίση. Για την αυτοπροστασία, είναι σημαντικό όλο το εργατικό δυναμικό να εξοικειωθεί με θέματα ασφάλειας.

Θα μπορούσαμε επίσης να προσπαθήσουμε να είμαστε αυτάρκεις, είπε ο αντισυνταγματάρχης, φέρνοντας στο παιχνίδι τη γεννήτρια ντίζελ ή τη δική μας ανεμογεννήτρια. Συναντήσεις όπως αυτή στο Αμβούργο θα πραγματοποιηθούν σε όλη τη χώρα, ανακοίνωσε επίσης.

Κέντρα Διοίκησης. «Όλα τα εδαφικά κέντρα διοίκησης είναι επιφορτισμένα με την εφαρμογή του σχεδίου», δήλωσε εκπρόσωπος της Bundeswehr στην «Frankfurter Allgemeine Zeitung». Η Malte Heyne, Γενική Διευθύντρια του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Αμβούργου, υποστήριξε την προσέγγιση.

«Πρέπει να γνωρίζουμε πόσο σημαντική είναι μια καλά προετοιμασμένη και ανθεκτική οικονομία για την πολιτική και στρατιωτική άμυνα της Γερμανίας», είπε ο Χέιν στην εφημερίδα. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Ομοσπονδιακό Στρατό, «εξαρτάται από τη βοήθεια της κοινωνίας των πολιτών και των πολιτικών εταιρειών σε μια κατάσταση κρίσης και άμυνας».

Οι προκλήσεις σε έναν υβριδικό πόλεμο, όπως οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο σε εταιρείες και υποδομές, δολιοφθορές και τρομοκρατικές επιθέσεις, «δεν μπορούν να ελεγχθούν αποκλειστικά από στρατιωτική άποψη, αλλά πρέπει να ελέγχονται από το κράτος και την κοινωνία συνολικά», αναφέρει το «Operationsplan Deutschland». », το οποίο υπογραμμίζει ότι «η μέγιστη πολιτική υποστήριξη είναι αποφασιστικός παράγοντας» και «η πολιτικοστρατιωτική αλληλεπίδραση για την αμοιβαία υποστήριξη ολόκληρου του κράτους» αποτελεί «κεντρικό στοιχείο» του Επιχειρησιακού Σχεδίου για την Γερμανία.

Προβλέπει την συμμετοχή των τομέων logistics και ενέργειας, καθώς, σύμφωνα με τον στρατό, «οι αξιόπιστες και ευέλικτες μεταφορές και ο αξιόπιστος ενεργειακός εφοδιασμός είναι απαραίτητα για την εκπλήρωση των καθηκόντων των ενόπλων δυνάμεων».

Αυτό το σχέδιο λαμβάνει υπόψη τόσο τις «αιτήσεις του ΝΑΤΟ από τη Γερμανία που προκύπτουν από τη γεωστρατηγική κατάσταση της χώρας» όσο και το καθήκον της Εδαφικής Διοίκησης, η οποία συνίσταται στην «διασφάλιση του εφοδιασμού των συμμαχικών και δικών του ενόπλων δυνάμεων στην Γερμανία», σύμφωνα με το μη εμπιστευτικό έγγραφο. και μυστικό μέρος, το οποίο υπόκειται σε προσαρμογή στις τρέχουσες συνθήκες.

Ο Γερμανικός στρατός αναμένει ότι, σε περίπτωση πολέμου με την Ρωσία, οι μάχιμες δυνάμεις της Bundeswehr δεν θα βρίσκονται στο Γερμανικό έδαφος, αλλά θα αναπτυχθούν στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ, στα κράτη της Βαλτικής, την Σλοβακία, την Ρουμανία, την Πολωνία, ακόμη και την Φινλανδία (http://corfiatiko.blogspot.com/2024/11/blog-post_883.html).

 

Η Γερμανική Bundeswehr ετοιμάζεται για πόλεμο.

Γερμανία. «Η Μπούντεσβερ προετοιμάζει επιχειρήσεις για την περίπτωση πολέμου». Αυτός είναι ο τίτλος του ρεπορτάζ της Frankfurter Allgemeine Zeitung για «την μυστική στρατηγική έκθεση των Γερμανικών ενόπλων δυνάμεων σχετικά με τον ρόλο της οικονομίας σε περίπτωση επίθεσης του Πούτιν στα Ανατολικά».

Όπως αναφέρει η εφημερίδα της Φρανκφούρτης, «στην Γερμανία ξεκινούν προετοιμασίες για το ενδεχόμενο ενός πολέμου με ακόμα πιο άμεσες επιπτώσεις για την Γερμανία από αυτές που έχει η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία.

Σύμφωνα με πληροφορίες της FAZ η Μπούντεσβερ θέτει τις επιχειρήσεις αντιμέτωπες με την πιθανότητα μιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης – επί τη βάση του “Επιχειρησιακού Σχεδίου για την Γερμανία”, το οποίο έχει ήδη εγκρίνει η πολιτική ηγεσία.

Η πρώτη έκδοση του εν λόγω στρατηγικού σχεδίου έχει έκταση 1.000 σελίδων, χωρίς ωστόσο να έχουν αποκαλυφθεί ακόμη συγκεκριμένες λεπτομέρειες. Μέσα σε αυτό απαριθμούνται για παράδειγμα όλα τα κτήρια και οι υποδομές που χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας για στρατιωτικούς λόγους.

Περιλαμβάνονται επίσης ενδελεχή σχέδια σχετικά με το πώς θα έπρεπε να αντιδράσει η χώρα σε περίπτωση επίθεσης ή και πριν από αυτήν, σε περίπτωση που η κατάσταση κριθεί τεταμένη – εάν για παράδειγμα ο ρωσικός στρατός προβεί σε κάποιον ελιγμό στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ και η Γερμανία θελήσει να λάβει αποτρεπτικά αντίμετρα.

Σε μία τέτοια περίπτωση η Γερμανία θα μετατρεπόταν σε κόμβο διέλευσης δεκάδων, ίσως και εκατοντάδων χιλιάδων στρατιωτών, οι οποίοι θα έπρεπε να μεταφερθούν στα ανατολικά, όπως και σε κόμβο μεταφοράς πολεμικών εξοπλισμών, τροφίμων και φαρμάκων».

Η FAZ επισημαίνει ακόμα πως έλαβε μάλιστα χώρα «και μία κοινή άσκηση των πολιτικών δυνάμεων και της Μπούντεσβερ. Η άσκηση “Red Storm Alpha” εστίασε στην προστασία των αποβαθρών στα λιμάνια από πράξεις κατασκοπείας και σαμποτάζ, ενώ στα σκαριά βρίσκεται και η άσκηση “Red Storm Bravo”, η οποία θα είναι παρόμοια με την “Alpha”, αλλά μεγαλύτερης έκτασης…. Τα πορίσματα από τις ασκήσεις θα αξιοποιηθούν για την βελτίωση του “Επιχειρησιακού Σχεδίου για την Γερμανία”, το οποίο, αν και φτάνει τις χίλιες σελίδες, δεν είναι σε καμία περίπτωση έτοιμο».

Σε νέα φάση κλιμάκωσης ο πόλεμος στην Ουκρανία; Εντωμεταξύ ο πόλεμος στην Ουκρανία φαίνεται να μπαίνει σε νέα φάση κλιμάκωσης. Χθες η Ουκρανία προχώρησε στην πρώτη επίθεση εναντίον της Ρωσίας με αμερικανικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς.

«Το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας ανέφερε πως η Ουκρανία επιτέθηκε στη ρωσική συνοριακή περιοχή του Μπριάνσκ με πυραύλους ATACMS αμερικανικής παραγωγής», γράφει η tagesschau, υπενθυμίζοντας πως λίγες ώρες πριν ο πρόεδρος Μπάιντεν είχε δώσει το «πράσινο φως» στην Ουκρανία να επιτεθεί με αμερικανικούς πυραύλους στη ρωσική επικράτεια.

Αμερικανικοί πύραυλοι ATACMS. Ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ ανακοίνωσε πως η χώρα του θα αντιδράσει στην ουκρανική επίθεση. «Εάν εκτοξεύονται πύραυλοι μεγαλύτερου βεληνεκούς από την Ουκρανία με κατεύθυνση προς την Ρωσική επικράτεια, αυτό σημαίνει πως χρησιμοποιούνται από στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες των ΗΠΑ», δήλωσε ο Λαβρόφ, προσθέτοντας πως «ελπίζει το νέο πυρηνικό δόγμα της Ρωσίας να διαβαστεί με προσοχή από τους δυτικούς συμμάχους της Ουκρανίας».

Η δε επικαιροποίηση του ρωσικού πυρηνικού δόγματος ήταν κάτι που «είχε ανακοινωθεί εδώ και μήνες» σύμφωνα με την tagesschau. «Το έγγραφο περιλαμβάνει σενάρια απειλής, στα οποία η Ρωσία θα μπορούσε να αντιδράσει με τη χρήση πυρηνικών όπλων. Το καινούριο στοιχείο είναι πως η Μόσχα αξιολογεί πλέον την επιθετικότητα ενός μη πυρηνικού κράτους, το οποίο όμως υποστηρίζεται από πυρηνικές δυνάμεις, ως κοινή επίθεση εναντίον της Ρωσίας.

Αυτή η διαφοροποίηση στρέφεται κατά των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας, που είναι πυρηνικές δυνάμεις και υποστηρίζουν στρατιωτικά την Ουκρανία». Λόγω των ραγδαίων αυτών εξελίξεων πολλοί στρέφουν την προσοχή τους και προς την μεριά του Βερολίνου, αναμένοντας την αντίδραση του Γερμανού καγκελαρίου ιδίως αναφορικά με το ντιμπέιτ γύρω από την αποστολή ή μη Γερμανικών πυραύλων Taurus στο Κίεβο.

«Μέχρι τώρα ο καγκελάριος Σολτς μπορούσε να βασίζεται στο γεγονός ότι συμβαδίζει με τον – επίσης συχνά διστακτικό Μπάιντεν στο ζήτημα των οπλικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς. Τώρα όμως που ο Μπάιντεν έδωσε το πράσινο φως, τι κάνει ο Σολτς;», διερωτάται η Tagesspiegel. «Ο καγκελάριος ξεκαθάρισε πως δεν θα ακολουθήσει το Αμερικανικό παράδειγμα, […] καθώς “δεν μπορεί να πάρει την ευθύνη” για κάτι τέτοιο».

Το τι θα πράξει εν τέλει ο Σολτς είναι αβέβαιο. Το σίγουρο όμως είναι πως «από το περασμένο Σαββατοκύριακο το επιχείρημα ότι η Γερμανία δεν μπορεί να στείλει πυραύλους Taurus στην Ουκρανία, επειδή έτσι θα υπερέβαινε μία κόκκινη γραμμή, έχει πλέον καταρρεύσει» (https://www.defence-point.gr/news/i-germania-etoimazetai-gia-polemo#goog_rewarded).

Wagenknecht (Γερμανία – BSW): Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία μπορεί να οδηγήσει σε πυρηνικό πόλεμο. Η αρχηγός του κόμματος BSW ζητά την απεμπλοκή της Γερμανίας από τον πόλεμο της Ουκρανίας.

Η αυξανόμενη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Ουκρανίας μπορεί να προκαλέσει πυρηνική απάντηση από την Ρωσία, δήλωσε η Sahra Wagenknecht, βουλευτής του γερμανικού Κοινοβουλίου και ηγέτιδα του κόμματος BSW.

«Εάν το ΝΑΤΟ γίνει μέρος στην σύγκρουση στην Ουκρανία, θα φτάσουμε σε ένα σημείο, όπου η Ρωσία θα πραγματοποιήσει πλήγμα σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο έδαφος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας», είπε σε συνέντευξή της στον όμιλο μέσων ενημέρωσης Funke.

«Μετά από αυτό, η σύγκρουση θα κλιμακωθεί σύντομα σε πυρηνική αντιπαράθεση γιατί αυτό είναι το μόνο πεδίο, όπου η Ρωσία είναι ισοδύναμη με το ΝΑΤΟ», υποστήριξε. «Γι’ αυτό είναι τόσο τρελά επικίνδυνο που επιτρέπουμε να συρθούμε βαθύτερα στη σύγκρουση», πρόσθεσε η αρχηγός του BSW.

Η Ουκρανία στην στρατιωτική επιρροή των ΗΠΑ. «Οι Ρώσοι συνεχίζουν να στέλνουν μηνύματα ότι δεν θέλουν να δουν τον Αμερικανικό στρατό κοντά στα σύνορά τους. Ειδικότερα, πολλοί δυτικοί πολιτικοί επεσήμαναν ότι η ένταξη της Ουκρανίας στις στρατιωτικές δομές του ΝΑΤΟ θα οδηγήσει σε πόλεμο», σημείωσε.

Σύμφωνα με την Wagenknecht, 4.000 μέλη του ΝΑΤΟ ήταν παρόντα στην Ουκρανία πριν από την κλιμάκωση της σύγκρουσης. «12 βάσεις της CIA βρίσκονταν κατά μήκος των Ρωσικών συνόρων και πραγματοποιούνταν κοινές ασκήσεις στην Μαύρη Θάλασσα».

«Η Ουκρανία σύρθηκε γρήγορα στην ζώνη στρατιωτικής επιρροής των ΗΠΑ», τόνισε η Γερμανίδα πολιτικός. Κατά την άποψη της, αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που η Ρωσία άρχισε να λαμβάνει ορισμένα μέτρα «πριν να είναι πολύ αργά» (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/763889/wagenknecht-germania-bsw-i-emploki-tou-nato-stin-oukrania-borei-na-odigisei-se-pyriniko-polemo).

Ο Μεγάλος Ανατολικός και όλα τα Τάγματα της Μασονίας της Γαλλίας δίνουν γραμμή για μη ψήφο στο κόμμα της Λεπέν! Φοβούνται ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΕΕ. Παρέμβαση στις πρόωρες Βουλευτικές εκλογές στην Γαλλία από τους Μασώνους/Τέκτονες που λένε «όχι» στην «ακροδεξιά ιδεολογία του μίσους» και δίνουν γραμμή για μη ψήφο στο σχηματισμό της Λεπέν που κατεβάζει για πρωθυπουργό τον 28χρονο Ζορντάν Μπαρντελά που σάρωσε στις ευρωεκλογές και έριξε την κυβέρνηση.

Ανεξάρτητα με το που ανήκει ιδεολογικά ο καθένας η παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα εξωθεσμικού παράγοντα που κινείται στο ημίφως κεκλεισμένων των θυρών δεν μπορεί παρά να προκαλεί αίσθηση και ν΄αποτελεί στίγμα για την Δημοκρατία.

Επιχειρούν να καθορίσουν τις εξελίξεις.. Διαπλοκή κι εμπλοκή.. Κατεβάζουν προσχηματικό μανιφέστο για να σώσουν λένε τη Δημοκρατία αλλά στην ουσία για να διασώσουν την ΕΕ αφού η Δημοκρατία είναι νεκρή .. Είναι κρίσιμη η εκλογή φοβούνται Frexit..αλλά πιο πολύ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΕΕ..

Aν παρεμβαίνουν απροκάλυπτα και φανερά σε εκλογές πολύ περισσότερο απεργάζονται καταστάσεις εν κρυπτώ και παραβύστω όπως λειτουργούν.. Μυθεύματα τα περί συνωμοσιολογίας..

Βέβαια στη Γαλλία η Μασωνία θεωρείται θεσμός που της χρεώνεται η Γαλλική Επανάσταση και απολαμβάνει μιας εκτίμησης. Ωστόσο η Στοά όσο κι αν αυτοαποκαλείται Φιλοσοφική Εταιρεία και Σωματείο μετέχει στην πολιτική αναδεικνύει ηγέτες Ολάντ και Μακρόν που πήγαν δημόσια και προσκύνησαν το ”Ναό”.

Ο όρος Ναός χρησιμοποιείται για τη Στοά όταν λοιπόν αποκαλούμε την Βουλή ”Ναό της Δημοκρατίας” της προσδίδουμε μασονικά χαρακτηριστικά. Και η αναφορά Ναός έχει να κάνει με Ναό Σολομώντα όπου στηρίζεται ο μασωνικός μύθος για Χιράμ. Επίσης η Γαλλική Στοά θεωρείται ότι έχει υποδουλώσει την μισή Αφρική δια της μύησης των αρχηγών κρατών της και μέσω αυτών την χειραγωγεί και την απομυζεί πλιατσικολογεί..

Συγκεντρωμένοι στα κεντρικά γραφεία του Μεγάλου Ανατολικού της Γαλλίας, οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι αυτών των Ταγμάτων «ξεκινούν μια επίσημη έκκληση για την κινητοποίηση όλων των Ελευθεροτέκτονων, αδελφών» επιβεβαιώνοντας ότι «η ακροδεξιά είναι αδιέξοδο».

Τα κύρια Γαλλικά μασονικά δόγματα εξαπολύουν κοινή έκκληση να πουν «όχι στο αναπόφευκτο της νίκης της ακροδεξιάς» και στην «ιδεολογία του μίσους», σε δελτίο τύπου που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη.

«Οι Ελευθεροτέκτονες, πάντα ανθεκτικοί στην απεχθή ύδρα της ακροδεξιάς, πιστοί στα ιδανικά της ελευθερίας, της ισότητας, της αδελφότητας, της ανεξιθρησκείας ( σσ αλλά τον ΜΑΤΣ τον προσκυνούν τα μέλη από όλα τα δόγματα η Μασωνία δεν είναι μια θρησκεία αλλά η Υπερθρησκεία) , ξεσηκώνονται, αποφασισμένοι να συμμετάσχουν στην ανοικοδόμηση μιας δημοκρατικής ελπίδας για όλους», επιβεβαιώνει αυτή η κοινή έκκληση .

Αφού συγκεντρώθηκαν την Τετάρτη στα κεντρικά γραφεία του Μεγάλου Ανατολικού της Γαλλίας, οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι αυτών των Ταγμάτων «ξεκινούν μια επίσημη έκκληση για την κινητοποίηση όλων των Ελευθεροτέκτονων, αδελφών και αδελφών» επιβεβαιώνοντας ότι «η ακροδεξιά είναι αδιέξοδο».

«Σκοτεινή ομάδα λαϊκιστικών κυβερνήσεων». Διότι με αφορμή τις βουλευτικές εκλογές της 30^ης Ιουνίου και της 7^ης Ιουλίου, «ο κίνδυνος δεν ήταν ποτέ τόσο υψηλός να δούμε την Γαλλία να εντάσσεται στην τάξη της σκοτεινής κοόρτης των λαϊκιστικών και εθνικιστικών κυβερνήσεων της ακροδεξιάς», προσθέτει το υπογεγραμμένο κείμενο του Guillaume Trichard (Μεγάλος Ανατολικός της Γαλλίας), Sylvain Zeghni (Ανθρώπινο Δίκαιο), Bernard Dekoker-Suarez (Universal Mixed Grand Lodge), Christiane Vienne (Μικτή Μεγάλη Στοά της Γαλλίας) και Jean-Jacques Moumdjian (Μικτή Μεγάλη Στοά Memphis-Misraïm) .

«Φέτος που τιμούμε τη μνήμη όσων έπεσαν για την ελευθερία μας μπροστά στο ναζιστικό ζυγό και το συνεργατικό καθεστώς, οι Τέκτονες δεν μπορούν να μείνουν σιωπηλοί μπροστά στην επιστροφή του ήχου των μποτών», προσθέτει το ανακοινωθέν.

Ενώ «οι πιο αντιδραστικές δυνάμεις επιδιώκουν να έρθουν σε συμφωνία, με μοναδική φιλοδοξία να θέσουν υπό αμφισβήτηση όλα τα θεμελιώδη στοιχεία της φιλοσοφίας του Διαφωτισμού», οι υπογράφοντες υπογραμμίζουν ότι «δεν πρέπει πλέον απλώς να κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά να δράσουμε» και προτρέπουν να συγκεντρωθούν «στις 18 Ιουνίου στις 6:00 μ.μ. στο Παρίσι και σε όλους τους Ανατολικούς της Γαλλίας».( η είδηση είναι από τη Figaro)-(https://dimpenews.com/2024/06/14/%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%ce%b7-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%cf%83%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ba/).

Σοκάρει ο Draghi: Απειλείται η ύπαρξη της ΕΕ, ανεπαρκής η ηγεσία – Επενδύσεις 800 δισ. ετησίως για την σωτηρία... ή κατάρρευση. Η ΕΕ θα χρειαστεί να αναπτύξει μια γνήσια «εξωτερική οικονομική πολιτική», αναφέρει ο Draghi, ενώ μίλησε για υπαρξιακή πρόκληση.

Σκληρή γλώσσα και αυστηρές προειδοποιήσεις τόσο για την ικανότητα των ηγετών των χωρών όσο και για τις πολιτικές που ακολουθούνται επφύλαξε ο Mario Draghi στην Ευρώπη Ένωση, προειδοποιώντας ότι απαιτούνται 800 δισ. ετησίως σε επενδύσεις για να μπορέσει η ΕΕ να αποτρέψει την κατάρρευσή της.

Μάλιστα, ο ίδιος διαπίστωσε ότι «ποτέ στο παρελθόν η κλίμακα των χωρών μας δεν φαινόταν τόσο μικρή και ανεπαρκής σε σχέση με το μέγεθος των προκλήσεων». «Οι λόγοι για μια ενιαία απάντηση δεν ήταν ποτέ τόσο επιτακτικοί – και στην ενότητά μας θα βρούμε τη δύναμη να μεταρρυθμίσουμε», ανέφερε ο Draghi.

Αν η Ευρώπη δεν καταφέρει να αυξήσει τα επίπεδα παραγωγικότητας και ανάπτυξής της, κινδυνεύει να δει το βιοτικό της επίπεδο να μειώνεται, είπε ο Draghi. «Θα πρέπει να περιορίσουμε κάποιες, αν όχι όλες, από τις φιλοδοξίες μας», πρόσθεσε. «Αυτή είναι μια υπαρξιακή πρόκληση».

Επενδύσεις 800 δισ. ετησίως. Ο Draghi προειδοποίησε ότι η αντιμετώπιση του ελλείμματος της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ θα απαιτούσε 750-800 δισεκατομμύρια ευρώ σε πρόσθετες ετήσιες επενδύσεις, που ισοδυναμούν με 4,4-4,7% του ΑΕΠ της ΕΕ. Αυτό θα έφερνε τις επενδύσεις στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν σε επίπεδο που δεν είχε παρατηρηθεί από τη δεκαετία του 1.970 μ.Χ.

«Ο ιδιωτικός τομέας είναι απίθανο να μπορέσει να χρηματοδοτήσει τη μερίδα του λέοντος αυτής της επένδυσης χωρίς την στήριξη του δημόσιου τομέα», έγραψε ο Draghi, προσθέτοντας ότι «θα χρειαστεί κάποια κοινή χρηματοδότηση για επενδύσεις σε βασικά ευρωπαϊκά δημόσια αγαθά, όπως η πρωτοποριακή καινοτομία».

Επανέλαβε εκκλήσεις για ένα κοινό ασφαλές περιουσιακό στοιχείο και κοινή χρηματοδότηση της ΕΕ για την υποστήριξη «Ευρωπαϊκών δημόσιων αγαθών», όπως η κοινή ενεργειακή υποδομή και οι κοινές αμυντικές προμήθειες, καθώς και νέες εισφορές σε επίπεδο ΕΕ για τη χρηματοδότηση πιο αποτελεσματικών δαπανών μέσω του κοινού προϋπολογισμού.

Υστερεί η ΕΕ. Η οικονομική ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να υστερεί σε σχέση με αυτήν της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών, απειλώντας τους στόχους του μπλοκ για ενίσχυση της γεωπολιτικής του σημασίας, της κοινωνικής ισότητας και της απαλλαγής από τις εκπομπές άνθρακα, σύμφωνα με έκθεση του οικονομολόγου και πολιτικού Mario Draghi.

Η πολυαναμενόμενη έκθεση που συνέταξε ο Draghi - ο οποίος προηγουμένως διετέλεσε πρωθυπουργός της Ιταλίας και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους της ευρωζώνης - διαπίστωσε ότι αυτές οι φιλοδοξίες της ΕΕ τίθενται τώρα εν αμφιβόλω εν μέσω της αποδυνάμωσης της αύξησης της παραγωγικότητας που επιβραδύνει τη συνολική οικονομική επέκταση στην περιοχή.

Μάλιστα, ο Draghi μίλησε για μια «νέα βιομηχανική στρατηγική για την Ευρώπη», καλώντας την ΕΕ να αυξήσει τις επενδύσεις κατά 800 δισ. ευρώ ετησίως για να χρηματοδοτήσει ριζικές και γρήγορες μεταρρυθμίσεις για να σταματήσει η Ένωση να μένει πίσω από τις ΗΠΑ και την Κίνα.

Οι βασικές συστάσεις περιλαμβάνουν τη χαλάρωση των κανόνων ανταγωνισμού για να καταστεί δυνατή η ενοποίηση της αγοράς σε τομείς όπως οι τηλεπικοινωνίες, η ολοκλήρωση των κεφαλαιαγορών μέσω της κεντρικής εποπτείας της αγοράς, η μεγαλύτερη χρήση των κοινών προμηθειών στον αμυντικό τομέα και μια νέα εμπορική ατζέντα για την ενίσχυση της οικονομικής ανεξαρτησίας της ΕΕ.

Οι προκλήσεις. Η ευρεία έκθεση παρουσιάζει τις μεγάλες προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει η ΕΕ μέσω μιας νέας βιομηχανικής στρατηγικής, η οποία θα περιλαμβάνει τη μείωση των τιμών της ενέργειας, την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και την ενίσχυση των αμυντικών επενδύσεων.

Η ΕΕ πρέπει επίσης να προσαρμοστεί σε έναν κόσμο όπου «οι εξαρτήσεις γίνονται εύθραυστες και δεν μπορεί πλέον να βασίζεται σε άλλους για την ασφάλειά της», αναφέρει η έκθεση, αναφέροντας την εξάρτηση της ΕΕ από την Κίνα για κρίσιμα ορυκτά και την εξάρτηση της Κίνας από την ΕΕ για την απορρόφησή της βιομηχανικής πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας.

Το υψηλό επίπεδο εμπορικού ανοίγματος της ΕΕ θα την αφήσει εκτεθειμένη, εάν επιταχυνθούν οι τάσεις προς την αυτονομία της εφοδιαστικής αλυσίδας, συνεχίζει η έκθεση. Περίπου το 40% των εισαγωγών της Ευρώπης προέρχεται από μικρό αριθμό προμηθευτών που είναι δύσκολο να αντικατασταθούν, και περίπου το ήμισυ αυτού του όγκου προέρχεται από χώρες με τις οποίες το μπλοκ δεν είναι «στρατηγικά ευθυγραμμισμένο», λέει.

«Η ΕΕ θα χρειαστεί να αναπτύξει μια γνήσια «εξωτερική οικονομική πολιτική» που θα συντονίζει τις προτιμησιακές εμπορικές συμφωνίες και τις άμεσες επενδύσεις με χώρες πλούσιες σε πόρους, τη δημιουργία αποθεμάτων σε επιλεγμένους κρίσιμους τομείς και τη δημιουργία βιομηχανικών εταιρικών σχέσεων για την εξασφάλιση της εφοδιαστικής αλυσίδας βασικές τεχνολογίες», αναφέρει η έκθεση.

Η ΕΕ θα πρέπει να διασφαλίσει ότι οι εξαρτήσεις δεν θα αυξηθούν και να προσπαθήσει να «εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες των εγχώριων πόρων μέσω της εξόρυξης, της ανακύκλωσης και της καινοτομίας σε εναλλακτικά υλικά».

Για την ενιαία αγορά. Άλλοι στόχοι περιλαμβάνουν την πλήρη εφαρμογή της ενιαίας αγοράς, η οποία περιλαμβάνει 440 εκατομμύρια καταναλωτές και 23 εκατομμύρια εταιρείες, με τη μείωση των εμπορικών τριβών. Το μπλοκ επιδιώκει επίσης να διασφαλίσει ότι η πολιτική ανταγωνισμού του δεν θα γίνει «φραγμός στους στόχους της Ευρώπης», ιδίως στον τομέα της τεχνολογίας.

Ο ευρωπαϊκός συνασπισμός πρέπει επίσης να διευκολύνει «τις τεράστιες επενδυτικές ανάγκες, οι οποίες αόρατες εδώ και μισό αιώνα στην Ευρώπη», μέσω ενός μείγματος ιδιωτικής χρηματοδότησης και δημόσιας στήριξης. Η ΕΕ αντιμετωπίζει εν τω μεταξύ ένα «έλλειμμα καινοτομίας» το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί μέσω μεταρρυθμίσεων, αναφέρει η έκθεση.

Το συνολικό ποσοστό επενδύσεων προς ΑΕΠ της ΕΕ θα πρέπει να αυξάνεται κατά περίπου 5 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ της ΕΕ ετησίως σε επίπεδα που παρατηρήθηκαν τελευταία φορά τις δεκαετίες του 1.960 μ.Χ. και του 1.970 μ.Χ. για να επιτευχθούν οι στόχοι άμυνας, ψηφιοποίησης και απαλλαγής από τις εκπομπές άνθρακα, σύμφωνα με την μελέτη.

Σχετικά με τα βήματα για την κινητοποίηση της ιδιωτικής χρηματοδότησης, η έκθεση συνιστά τη μετάβαση της Ευρωπαϊκής Αρχής Κινητών Αξιών και Αγορών (ESMA) από συντονιστή των εθνικών ρυθμιστικών αρχών σε μια ενιαία ρυθμιστική αρχή για όλες τις αγορές κινητών αξιών της ΕΕ, ικανή να επικεντρωθεί σε πρωταρχικούς στόχους, παρόμοιους με τους τίτλους των Η.Π.Α. Επιτροπή Ανταλλαγών (SEC).

Στο χέρι της Κομισιόν… Η έκθεση ανατέθηκε πέρυσι από την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula Von Der Leyen, η οποία εξελέγη για δεύτερη πενταετή θητεία τον Ιούλιο και πρόκειται να διορίσει νέους Επιτρόπους αυτή την εβδομάδα.

Τα ευρήματα «θα πυροδοτήσουν μια κρίσιμη συζήτηση για το μέλλον της ΕΕ/Ευρωζώνης, αλλά δεν χρειάζεται να κρατάτε την αναπνοή σας», δήλωσε ο Lorenzo Codogno, ιδρυτής της Lorenzo Codogno Macro Advisors.

«Τίποτα δεν θα συμβεί έως ότου η νέα Επιτροπή καταστεί πλήρως λειτουργική, και ακόμη και μετά από αυτό, η δύσκολη, κατακερματισμένη και εύθραυστη πολιτική κατάσταση στα κράτη μέλη καθιστά δύσκολη την απόκτηση της απαραίτητης πολιτικής υποστήριξης για δράση. Ωστόσο, ορισμένες εκπλήξεις δεν μπορούν να αποκλειστούν και, ως εκ τούτου, η πολιτική συζήτηση που θα ακολουθήσει πρέπει να παρακολουθείται προσεκτικά», είπε (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/09/draghi-800.html).

 

Εκεί που οδηγεί η άνοδος του AfD. Η ριζοσπαστική αριστερή πολιτική οδηγεί τους Γερμανούς στην άκρα δεξιά. Σχεδόν κάθε τρίτο άτομο ψήφισε για την Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) στην Θουριγγία και την Σαξονία στις γερμανικές εκλογές της 1^ης Σεπτεμβρίου.

Το κόμμα έχει καταδικαστεί από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης ως ναζιστικό κόμμα, ωστόσο ψηφοφόροι, απογοητευμένοι από το φιλελεύθερο κατεστημένο ανοιχτών συνόρων , αγνόησε αυτές τις προειδοποιήσεις. Τώρα τα κατεστημένα κόμματα σκέφτονται να συμμαχήσουν με την άκρα αριστερά για να κρατήσουν έξω την ακροδεξιά. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι χάνουν την εμπιστοσύνη τους στην δημοκρατία.

Στις 18 Μαΐου, ο αρχισυντάκτης του Trumpet Gerald Flurry σημείωσε σε μια ομιλία ότι το AfD «είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο πολιτικό κόμμα στην Γερμανία και κάθε πέμπτο άτομο στην Γερμανία υποστηρίζει αυτό το πολιτικό κόμμα, και αναπτύσσεται γρήγορα, και πρόκειται να αναπτυχθεί. πολύ πιο γρήγορα."

Εκείνη την εποχή, μια σειρά από σκάνδαλα περικύκλωσαν το AfD, που κυμαίνονταν από υποτιθέμενα σχέδια απέλασης Γερμανών πολιτών με μεταναστευτικό υπόβαθρο έως έναν κορυφαίο πολιτικό που καταδικάστηκε για χρήση ναζιστικών συνθημάτων. Παρά τα σκάνδαλα, οι πρόσφατες εκλογές δείχνουν ότι το AfD συνεχίζει να μεγαλώνει.

Στη Θουριγγία, το AfD κέρδισε το 32,8 τοις εκατό των ψήφων. Η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (cdu) ήρθε στην δεύτερη θέση με 23,6 τοις εκατό, ενώ το κόμμα του καγκελαρίου Όλαφ Σολτς, οι Σοσιαλδημοκράτες, έλαβε μόλις 6,1 τοις εκατό. Οι εταίροι του στο συνασπισμό, οι Πράσινοι και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες, δεν μπήκαν καν στο κοινοβούλιο. Στην Σαξονία, το AfD έλαβε 30,6%, ακριβώς πίσω από το 31,9% του CDU .

Ένα άλλο νέο αντικατεστημένο κόμμα που αποσχίστηκε από το κύριο ακροαριστερό κόμμα της Γερμανίας, το Bündnis Sahra Wagenknecht (bsw), έλαβε περισσότερο από 15,8 τοις εκατό στην Θουριγγία και 11,8 τοις εκατό στην Σαξονία.

Ενώ διατηρεί φιλελεύθερες οικονομικές απόψεις, η bsw επικρίνει τη μετανάστευση και υποστηρίζει την προσέγγιση με την Ρωσία, ελπίζοντας υποτίθεται για ειρήνη στην Ουκρανία. Και οι δύο αυτές πολιτικές επικαλύπτονται με το AfD.

Ο διεθνής Τύπος δεν μάσησε τα λόγια. «Οι μέρες του Olaf Scholz ως καγκελάριος της Γερμανίας είναι μετρημένες αφού η ακροδεξιά έλαβε το καλύτερο εκλογικό της αποτέλεσμα από την εποχή των Ναζί», σχολίασε η Telegraph.

Τα δύο τρίτα των Γερμανών εξέφρασαν δυσαρέσκεια για τα κυβερνώντα κόμματα. Τα γερμανικά κράτη γίνονται όλο και πιο ακυβέρνητα. Η πλειοψηφία των Γερμανών πιστεύει ότι η δημοκρατία αποτυγχάνει. Οι ψηφοφόροι του AfD θεωρούν τους εαυτούς τους εξοστρακισμένους, ενώ το κατεστημένο βλέπει το AfD ως τη μεγαλύτερη απειλή.

Η Γερμανία διχάζεται ανάμεσα σε φατρίες, ιδανικά και κρίσεις. Μια διαμαρτυρία στην Σαξονία ανέδειξε την διαίρεση. Στο Bautzen της Γερμανίας, περίπου 1.000 άνθρωποι διαδήλωσαν για τα δικαιώματα των λεσβιών, των ομοφυλόφιλων, των αμφιφυλόφιλων και των τρανς την Ημέρα της οδού Christopher. Βρέθηκαν αντιμέτωποι με αντιδιαδηλωτές ντυμένους στα μαύρα, κουνώντας την Reichskriegsflagge (Αυτοκρατορική Πολεμική Σημαία). Ένα από τα σημάδια της ακροδεξιάς έγραφε: «Υπάρχουν ψυχολογικά προβλήματα αλλά μόνο δύο φύλα». Η αστυνομία απέτρεψε μεγάλες συγκρούσεις.

Επειδή τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης αγνοούν και καταστέλλουν την πραγματικότητα, περισσότεροι εντάσσονται στην ακροδεξιά - ειδικά οι νεότερες γενιές. Η επιλογή μεταξύ των εθνικοκαταστροφικών πολιτικών της αριστεράς ή της αντιπολίτευσης της ακροδεξιάς παρουσιάζει μια δύσκολη θέση. Αλλά υπάρχει λύση.

Η κοινή λογική του AfD προσελκύει ψηφοφόρους—αντιτιθέμενοι στη μαζική μετανάστευση, αντιτιθέμενοι στις παράλογες πολιτικές του κορωνοϊού, μιλώντας για δύο φύλα κ.λπ. Σε αυτούς τους τομείς, μιλούν ενάντια στο κυρίαρχο ρεύμα και είναι πιο κοντά στην αλήθεια. Δυστυχώς, το AfD έχει μια πρόσθετη, γενική ατζέντα που υπονομεύει κάθε καλό της.

Έχω πάει πολύ μέσα και έξω από την Γερμανία τους τελευταίους μήνες και είναι δύσκολο να μην αποκτήσω την εντύπωση ότι η κοινωνία της καταρρέει. Όπου κι αν πάτε, φαίνεται να υπάρχουν οργισμένες πολιτικές συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες στους δρόμους. Τα νέα είναι γεμάτα από βίαιες επιθέσεις σε πολιτικούς και ακτιβιστές. … [Τ]αυτή την φορά οι απειλές για την κοινωνική συνοχή είναι πολύ πραγματικές.

Η άνοδος της πολιτικής βίας σε συνδυασμό με ένα ταχέως μεταβαλλόμενο κομματικό τοπίο στο οποίο μια δεξιά δύναμη αναδεικνύεται ως κύριος παίκτης θυμίζει σε πολλούς Γερμανούς την δεκαετία του 1.920 μ.Χ. και του '30 μ.Χ.

Ο ναζισμός ήταν ένα μείγμα εθνικισμού και σοσιαλισμού. Ενώ το AfD υποστηρίζει πολλές λογικές πολιτικές, επιδιώκει επίσης να ομαλοποιήσει το ναζιστικό παρελθόν της Γερμανίας. Ο κ. Flurry έγραψε: Η Γερμανία σημείωσε ένα δυσοίωνο ορόσημο στις 9 Ιουνίου: την καλύτερη επίδοση ενός φιλοφασιστικού κόμματος σε εθνικές εκλογές από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο . Σε ψήφους υπέρ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το Alternative für Deutschland (AfD) ήρθε στην δεύτερη θέση. …

Ο κορυφαίος υποψήφιος της, Μαξιμίλιαν Κραχ, υπερασπίστηκε τους στρατιώτες που πολέμησαν στα Waffen-SS στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το δικαστήριο της Νυρεμβέργης κήρυξε την Waffen-SS εγκληματική οργάνωση λόγω της εμπλοκής της στο Ολοκαύτωμα και σε πολλές άλλες φρικαλεότητες. Αλλά ο Krah διαφώνησε, λέγοντας ότι «δεν θα έλεγε ποτέ ότι όποιος φορούσε στολή των SS ήταν αυτόματα εγκληματίας».

Το AfD έχει κάνει περισσότερες παρόμοιες δηλώσεις—όλες έχουν σχεδιαστεί για να κάνουν το παλιό να φαίνεται όχι πολύ άσχημο. Πολλοί Γερμανοί που διαφωνούν με αυτές τις δηλώσεις εξακολουθούν να είναι πρόθυμοι να υποστηρίξουν το κόμμα ως την μοναδική τους ελπίδα για αλλαγή.

Ο Björn Höcke, ο ηγέτης του AfD στην Θουριγγία, είναι ο πιο αμφιλεγόμενος πολιτικός του κόμματος. Δεν είναι τόσο δημοφιλής στην Θουριγγία όσο το κόμμα του. Παρόλο που οι άνθρωποι διαφωνούν με την ηγεσία του, είναι πρόθυμοι να ψηφίσουν το κόμμα του. Η ριζοσπαστική αριστερή πολιτική οδηγεί τους Γερμανούς στην ακροδεξιά, η δημοκρατία καταρρέει και η λαχτάρα για λογικές λύσεις δυναμώνει.

Ενώ ο Draghi προειδοποιεί για την κατάρρευση της ΕΕ, οι Ευρωπαίοι τον αδειάζουν… σιγά μην δώσουν 800 δισ. κάθε χρόνο. Οι προοπτικές του Mario Draghi για την Ευρώπη είναι ζοφερές. Το χειρότερο είναι ότι αν και ξέρει πώς να τις βελτιώσει… δεν μπορεί.

 «Θα γίνουμε μια κοινωνία που ουσιαστικά συρρικνώνεται», δήλωσε ο πρώην επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mario Draghi, στις Βρυξέλλες, καθώς παρουσίαζε τις ιδέες του για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την αναχαίτιση του κύματος της αμερικανικής και κινεζικής κυριαρχίας.

Ήταν τα 77α γενέθλιά του την περασμένη εβδομάδα και ίσως αυτοί οι εορτασμοί έπαιξαν ρόλο στη ζοφερή αναλογία: «Μοιραζόμαστε αυτήν την τούρτα που γίνεται όλο και μικρότερη – με μικρότερο αριθμό ανθρώπων», ανέφερε. Η διάγνωση που κατέθεσε καθώς η Ευρώπη διολισθαίνει στην οικονομική έρημο είναι ευρέως αποδεκτή από τους ειδικούς. Αλλά η λύση, είναι δύσκολη…, αναφέρει το Politico.

Κακό σχέδιο, πολύ ακριβό. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μεγάλο πρόβλημα παραγωγικότητας. Οι εργαζόμενοί της παράγουν λιγότερα ανά ώρα από εκείνους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολλά από αυτά έχουν να κάνουν με την τεχνολογία.

Τα τελευταία 20 χρόνια η Αμερική κυριάρχησε στην μετάβαση στην ψηφιακή τεχνολογία, ενώ η Ευρώπη απουσίαζε σε μεγάλο βαθμό. Υπάρχουν πιθανώς τόσοι πολλοί λόγοι για τα δεινά της Ευρώπης, κατά τον Draghi.

Η ΕΕ παρεμποδίζεται από κακοσχεδιασμένες χρηματοπιστωτικές αγορές, η ενέργεια είναι πολύ ακριβή, οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές είναι τυχαίες και διάσπαρτες σε πολλές διαφορετικές χώρες. Η ολοένα και πιο πολωμένη πολιτική κάνει τη συμφωνία για οτιδήποτε τόσο απογοητευτικό και τόσο οδυνηρό.

Εν ολίγοις, η Ευρώπη είναι μικρότερη από το άθροισμα των μερών της. Και ένα στιγμιότυπο των δεινών τελευταίων δύο δεκαετιών, που δόθηκε από τον Draghi τη Δευτέρα, παρουσιάζει μόνο ένα δείγμα του πως πραγματικά είναι.

«Οι κορυφαίες εταιρείες στην έρευνα και τις επενδυτικές δαπάνες είναι οι ίδιες που είχαμε πριν από 20 χρόνια», είπε. "Στις Ηνωμένες Πολιτείες τώρα είναι όλα ψηφιακά." Η Κίνα δεν προλαβαίνει απλώς. Σε τομείς όπως η βιομηχανία ηλεκτρικών οχημάτων, κάνει ξεπερνά την Ευρώπη.

Μαγικό ραβδί. Το όραμα του Draghi για το πώς να ανταποκριθεί, που επικεντρώνεται στην καθαρή ενέργεια, την υψηλή τεχνολογία και την ανθεκτικότητα, είναι φιλόδοξο. Οι προτάσεις καλύπτουν την μεταρρύθμιση της ενεργειακής αγοράς, τους χαλαρότερους κανόνες συγχωνεύσεων και - έναν για τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών - ακόμη και αλλαγές στη νομοθετική διαδικασία διαβούλευσης της ΕΕ (γνωστή στη φρασεολογία ως «επιτροπολογία»).

Επιπλέον, έβαλε μια σοβαρή οικονομική δύναμη πίσω από το έργο: επιπλέον 800 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως σε ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις, που θα ήταν ένα άνευ προηγουμένου άλμα στις δαπάνες για μια ήπειρο που εξακολουθεί να είναι αβέβαιη για το αν πρέπει να προσπαθήσει να διοχετεύσει μετρητά ή να ισορροπήσει τα δημοσιονομικά της βιβλία.

Εάν ένα ραβδί μπορούσε να κουνηθεί και όλες αυτές οι λύσεις εφαρμόστηκαν, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα έβαζε ενισχυτές πυραύλων στην Ευρωπαϊκή οικονομία. Αλλά τα 77 του χρόνια πρέπει να δίδαξαν στον Draghi, όπως όλοι οι σημερινοί Ευρωπαίοι πολιτικοί και όλοι όσοι προηγήθηκαν, ότι δεν υπάρχει τέτοιο ραβδί. Η νομοθετική διαδικασία της ΕΕ είναι επίπονη, αργή και συγκρατείται από μια διαφωνούσα μειοψηφία σε κάθε βήμα.

«Η Γερμανία δεν θα συμφωνήσει». Πουθενά το πρόβλημα δεν είναι πιο οξύ από όταν πρόκειται για χρήματα. Ο Draghi θέλει περισσότερο κοινό δανεισμό. Έχοντας θεωρηθεί πάντα ως ένα μεγάλο ταμπού, η ΕΕ το εισήγαγε με περιορισμένο τρόπο κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid για να βοηθήσει να πληρώσει για την οικονομική ανάκαμψη.

Αλλά μια επανάληψη φαίνεται να μπλοκάρεται από μια ομάδα χωρών όπως η Γερμανία και η Ολλανδία, οι οποίες έχουν χαμηλά επίπεδα χρέους και δεν θέλουν να ενισχύσουν τους πιο υπερχρεωμένους γείτονές τους. Το πρόβλημα δεν είναι θεωρητικό.

Δεν είχαν περάσει λιγότερο από τρεις ώρες αφότου ο Draghi ολοκλήρωσε την παρουσίασή του πριν ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Christian Lindner είπε ότι «η Γερμανία δεν θα συμφωνήσει» στον κοινό δανεισμό. Και αυτό δείχνει γιατί υπάρχουν όρια σε πολλές από τις φιλοδοξίες του Draghi.

Περισσότεροι «ίδιοι πόροι», μιλούν οι Βρυξέλλες για φόρους σε επίπεδο ΕΕ, απαιτούν από κάθε χώρα να συμφωνήσει με αυτούς προτού εισαχθούν. Και αυτό φαίνεται σχεδόν αδύνατο σε αυτό το πολιτικό τοπίο.

Άλλες πηγές μετρητών, όπως η αξιοποίηση κονδυλίων της ΕΕ που προορίζονται για να βοηθήσουν τις λιγότερο ανεπτυγμένες Ευρωπαϊκές χώρες να καλύψουν τη διαφορά, αντιμετωπίζουν παρόμοια πολιτικά προβλήματα.

Βασανισμένοι και διαιρεμένοι. Υπάρχουν πολλά καλά να ειπωθούν τόσο για τον Draghi όσο και για την έκθεση. Για όσους έχουν συνηθίσει την λοξή, προσεκτικά αντισταθμισμένη γλώσσα που χαρακτηρίζει τους γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο Draghi ήταν άμεσος, ακόμη και ωμός.

Η διάγνωση είναι ένα πρώτο βήμα, αλλά δεν αποτελεί εγγύηση για την εύρεση θεραπείας. Ο Βρετανός ιστορικός Perry Anderson περιέγραψε πώς οι γραφειοκράτες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία προσπάθησαν μάταια να μεταρρυθμίσουν το ετοιμοθάνατο κράτος τους.

Παρά τις αμέτρητες επανεφευρέσεις, «απλά βασανιζόταν και έσπασε όλο και περισσότερο», έγραψε. Πώς μπορούν οι ηγέτες της Ευρώπης να αποτρέψουν αυτό να τους συμβεί; Η παρακμή της ηπείρου δεν είναι προκαθορισμένη. Έχει επανέλθει στο παρελθόν.

Κανείς δεν μπορούσε να περίμενε το οικονομικό θαύμα που ακολούθησε τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και το οποίο είδε το μέγεθος του κατά κεφαλήν ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) της Δυτικής Ευρώπης να πλησιάζει το μέγεθος των ΗΠΑ.

Και οι απότομοι κραδασμοί των τελευταίων δύο δεκαετιών, όπως η οικονομική κρίση και ο Covid, ώθησαν τελικά τις κυβερνήσεις να παραμερίσουν τα τοπικά τους συμφέροντα και να ξεκινήσουν τη μεταρρύθμιση.

Αλλά είναι ένα πράγμα να επιβιώνεις από μια κρίση. Ένας αργός θάνατος είναι διαφορετικός. Η βραδύτερη ανάπτυξη κατά 1 ποσοστιαία μονάδα είναι σχεδόν ανεπαίσθητη σε διάστημα ενός έτους, αλλά μετά από μια δεκαετία ή δύο γίνεται αγεφύρωτο χάσμα. Εν τω μεταξύ, η πίτα γίνεται όλο και μικρότερο (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/757584/eno-o-draghi-proeidopoiei-gia-tin-katarrefsi-tis-ee-oi-evropaioi-ton-adeiazoun-siga-min-dosoun-800-dis-kathe-xrono).

«Γεράκι» ο Draghi - Ζητά πολεμική οικονομία και άφθονο χρήμα στην αμυντική βιομηχανία/ Σκυλί του πολέμου έγινε (και) ο πρώην ανώτατος αξιωματούχος. Πλήρη πρόσβαση στα κεφάλαια της ΕΕ για τις αμυντικές βιομηχανίες προτείνει, με έκθεσή του, ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και πρώην επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Mario Draghi.

Η έκθεση που ως σκοπό έχει την «αναγέννηση» της ευρωπαϊκής οικονομίας -σύμφωναμε το Politico- και απευθύνεται στην Πρόεδρο της Κομισιόν Ursula Von Der Leyen, αναφέρει πως υπό την απειλή της Ρωσίας του Vladimir Putin, η ΕΕ πρέπει να επαξετάσει την αμυντική της πολιτική.

Συγκεκριμένα, εν μέσω πολέμου στην Ουκρανία, οι αμυντικές βιομηχανίες της Ευρώπης θα πρέπει να έχουν πλήρη πρόσβαση στην χρηματοδότηση της ΕΕ, ενώ οι συγχωνεύσεις αυτών δεν θα πρέπει να μπλοκάρονται.

Η αμυντική βιομηχανική βάση της ΕΕ αντιμετωπίζει διαρθρωτικές προκλήσεις όσον αφορά την ικανότητα, την τεχνογνωσία και το τεχνολογικό πλεονέκτημα. Ως αποτέλεσμα, η ΕΕ δεν συμβαδίζει με τους παγκόσμιους ανταγωνιστές της, αναφέρεται μεταξύ άλλων.

Ο Mario Draghi σημειώνει χαρακτηριστικά πως με την επιστροφή του πολέμου στην γειτονιά της ΕΕ, την εμφάνιση νέων τύπων υβριδικών απειλών και μια πιθανή μετατόπιση της γεωγραφικής εστίασης και των αμυντικών αναγκών των Ηνωμένων Πολιτειών, η ΕΕ θα πρέπει να αναλάβει αυξανόμενη ευθύνη για τη δική της άμυνα και ασφάλεια.

Γίνεται δε εκτενής αναφορά στις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο αμυντικός τομέας της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των ανεπαρκών δημόσιων δαπανών -η ΕΕ δαπανά συνολικά περίπου το ένα τρίτο από όσα δαπανούν οι ΗΠΑ για την άμυνα.

Οι Ευρωπαϊκές βιομηχανίες όπλων δραστηριοποιούνται σε μικρές εγχώριες αγορές, ενώ οι χώρες της ΕΕ δεν συντονίζονται στις προμήθειες και εξαρτώνται κατά 80% από διεθνείς προμηθευτές κυρίως από τις ΗΠΑ.

Οι συστάσεις του Ιταλού πρώην αξιωματούχου περιλαμβάνουν την εισαγωγή μιας «αρχής της ευρωπαϊκής προτίμησης» για την παροχή κινήτρων και ευρωπαϊκές αμυντικές λύσεις έναντι των ανταγωνιστών της.

Επίσης, τον καθορισμό ενός μοντέλου διακυβέρνησης σε όλη την Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας και τέλος τη δημιουργία μιας κεντρικής «Αρχής Αμυντικής Βιομηχανίας» που θα προμηθεύεται για λογαριασμό των χωρών της ΕΕ. Ο Mario Draghi αναφέρει επίσης ότι πρέπει να συσταθούν και ειδικές ομάδες συμβούλων, στις οποίες θα συμμετέχουν και εκπρόσωποι των κρατών μελών της ΕΕ (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/756369/geraki-o-draghi-zita-polemiki-oikonomia-kai-afthono-xrima-stin-amyntiki-viomixania).

Η ιστορία εκδικείται… από την Θουριγγία ξεκίνησε ο Hitler, η Δημοκρατία της Βαϊμάρης – Πρώτο το AfD το 2024 μ.Χ. Οι ψηφοφόροι ψήφισαν τόσο το AfD όσο και το BSW από την αντίθεσή τους στον πόλεμο στην Ουκρανία.

Η βαριά ιστορία της Θουριγγίας δεν ξεχνιέται. Ταυτίστηκε με την Δημοκρατία της Βαϊμάρης, ενώ παλαιότερα εκεί άκμασε ο γερμανικός ιδεαλισμός και η λυρική ποίηση στην Ιένα του Χέγκελ, του Σίλερ, του Σέλινγκ, του Γκαίτε.

Εκεί επίσης τον Δεκέμβριο του 1.929 μ.Χ. το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα του Hitler κατάφερε για πρώτη φορά να μπει στο τοπικό κοινοβούλιο και να συγκυβερνήσει με το συντηρητικό κόμμα της εποχής. Στην Ερφούρτη, την πρωτεύουσα της Θουριγγίας, βρίσκονταν και οι διαβόητες φυλακές της Στάζι την περίοδο της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Χτες, 1 Σεπτεμβρίου 2024 μ.Χ., η Θουριγγία εξέλεξε νέο τοπικό κοινοβούλιο.

Η Εναλλακτική για την Γερμανία κέρδισε τις εκλογές, την πρώτη φορά που ένα ακροδεξιό κόμμα εξασφάλισε τη νίκη στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας. Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα, το AfD συγκέντρωσε 32,8% στη Θουριγγία, πολύ μπροστά από όλα τα άλλα κόμματα.

Η κεντροδεξιά Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) βρέθηκε στην δεύτερη θέση με 23,6%. Στην γειτονική πολιτεία της Σαξονίας, οι προβολές του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα ZDF φέρνουν τα δύο κόμματα στο όριο, με το CDU να προβλέπεται να κερδίσει το 31,9% και το AfD να έρχεται δεύτερο με 30,6%.

Ο Tino Chrupalla, συναρχηγός του AfD, περιέγραψε το αποτέλεσμα του κόμματος στη Θουριγγία ως «συνταρακτικό». «Ένα πράγμα είναι σαφές: η βούληση των ψηφοφόρων είναι να υπάρξει πολιτική αλλαγή, τόσο στη Σαξονία όσο και στη Θουριγγία», είπε.

«Αν θέλετε να κάνετε αξιόπιστη πολιτική, δεν θα μπορείτε να το κάνετε χωρίς το AfD». Καταστροφή για τον Olaf Scholz. Τα αποτελέσματα είναι καταστροφή για τα κόμματα του τριμερούς συνασπισμού του καγκελαρίου Olaf Scholz, με τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους να προβλέπεται ότι θα υποχωρήσουν σε μονοψήφια ποσοστά και στα δύο κρατίδια.

Στην Θουριγγία, το SPD είχε το χειρότερο αποτέλεσμα σε περιφερειακές εκλογές στην μεταπολεμική Γερμανική ιστορία, σημειώνοντας μόλις 6,1%. Αντικατοπτρίζουν την αυξανόμενη απογοήτευση στην Ανατολική Γερμανία με μια κυβέρνηση που πολλοί συνδέονται με τον υψηλό πληθωρισμό, την οικονομική στασιμότητα, το αυξανόμενο κόστος ενέργειας και τις συνεχείς εσωτερικές διαμάχες.

Αλλά δείχνουν επίσης πώς οι ψηφοφόροι εγκαταλείπουν όλο και περισσότερο το κέντρο των λαϊκιστικών κομμάτων στο πολιτικό περιθώριο. Ο Omid Nouripour, συμπρόεδρος των Πρασίνων, χαρακτήρισε τις εκλογές ως «σημείο καμπής». «Άνθρωποι από τον κόσμο του πολιτισμού, άνθρωποι με μεταναστευτικές ρίζες, άνθρωποι που πηγαίνουν στο Gay Pride είναι πραγματικά φοβισμένοι», είπε ο Nouripour.

«Πρέπει να σταθούμε μαζί τους και να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία». Το AfD δεν είναι ο μόνος που ωφελείται από την οργή των κατοίκων της περιοχής: ψήφισαν επίσης σε μεγάλους αριθμούς για ένα νέο ακροαριστερό κόμμα, τη Συμμαχία Sahra Wagenknecht (BSW), που κέρδισε 15,8% στη Θουριγγία και προβλεπόταν από το ZDF να κερδίσει 11,8% στην Σαξονία.

Οι ψηφοφόροι ψήφισαν τόσο το AfD όσο και το BSW από την αντίθεσή τους στον πόλεμο στην Ουκρανία. Και τα δύο μέρη επέκριναν έντονα τις γερμανικές προμήθειες όπλων στο Κίεβο, καθώς και τις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας και ζήτησαν διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό των συγκρούσεων.

Απογοήτευση από την επανένωση της Γερμανίας. Το αποτέλεσμα έδειξε ότι 34 χρόνια μετά την επανένωση της Γερμανίας, η πλειοψηφία των ανθρώπων σε δύο περιοχές του πρώην κομμουνιστικού ανατολικού τμήματος της χώρας είναι βαθιά απογοητευμένοι από τα κυρίαρχα κόμματα του κέντρου και απογοητευμένοι με τον τρόπο που διοικείται η Γερμανία.

Παρά τις εκπληκτικές επιδόσεις του στη Θουριγγία, το AfD δεν θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση εκεί. Δεδομένου ότι κανένα άλλο κόμμα δεν θα συνεργαστεί μαζί του, δεν θα απολαύσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που απαιτείται για να κυβερνήσει.

Το AfD, το οποίο ιδρύθηκε πριν από 11 χρόνια από οικονομολόγους οργισμένους με τα προγράμματα διάσωσης της Ευρωζώνης, έχει μετατραπεί σε ένα σκληροπυρηνικό, ιστορικά αναθεωρητικό εθνικιστικό κόμμα που αντιτίθεται σθεναρά στη μετανάστευση. Η εγχώρια υπηρεσία πληροφοριών της Γερμανίας έχει χαρακτηρίσει τα τοπικά παραρτήματα του κόμματος στην Σαξονία και την Θουριγγία ως «δεξιά εξτρεμιστικά».

Στην Θουριγγία το κόμμα ηγείται από τον Björn Höcke, έναν εθνοεθνικιστή που του έχει επιβληθεί δύο φορές πρόστιμο από τοπικά δικαστήρια φέτος για χρήση απαγορευμένων ναζιστικών συνθημάτων σε ομιλίες σε υποστηρικτές.

Ωστόσο, θα μπορούσε να αποδειχθεί δύσκολο να σχηματιστούν βιώσιμοι συνασπισμοί χωρίς το AfD. Για να κυβερνήσει το CDU στη Θουριγγία, για παράδειγμα, ίσως χρειαστεί να συνεργαστεί με το BSW, μια επιλογή που θα ήταν δύσκολο να καταπιούν πολλοί στο κεντροδεξιό κόμμα.

Ο Wagenknecht, ένας πρώην κομμουνιστής που πολλοί βλέπουν ως απολογητή του Ρώσου Προέδρου Vladimir Putin, έχει θέσει την αλλαγή της πολιτικής της Γερμανίας για την Ουκρανία προϋπόθεση για οποιεσδήποτε συνομιλίες συνασπισμού.

Είπε ότι οι ψηφοφόροι της ήθελαν να δουν «μια διαφορετική εξωτερική πολιτική στην Γερμανία». «Θέλουν να επιτύχουν περισσότερη ειρήνη, περισσότερη διπλωματία και αυτή είναι η προϋπόθεση μας για να [συμμετάσχουμε] σε μια κυβέρνηση», είπε στο ZDF.

Αυτό έχει προκαλέσει οργή στο CDU, το οποίο υποστήριξε σταθερά την Ουκρανία και πίεσε την κυβέρνηση Scholz, που είναι ήδη ο δεύτερος μεγαλύτερος πάροχος στρατιωτικής βοήθειας στο Κίεβο μετά τις ΗΠΑ, να προμηθεύσει ακόμη περισσότερα όπλα (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/756282/i-istoria-ekdikeitai-apo-ti-thouriggia-ksekinise-o-hitler-i-dimokratia-tis-vaimaris-proto-to-afd-to-2024).

 

Ιταλός ακροδεξιός αντιπρόεδρος Κομισιόν… Η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θα εμπιστευτεί θέση εκτελεστικού αντιπροέδρου αρμόδιου για την Οικονομία στον υποψήφιο της άκρας δεξιάς που προτάθηκε από την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζα Μελόνι, τον Ραφαέλε Φίτο, γράφει σήμερα η Γερμανική εφημερίδα Die Welt.

Το δημοσίευμα, επικαλούμενο Ευρωπαίους διπλωμάτες κι ενημερωμένες πηγές στην Κομισιόν, σημειώνει επίσης ότι ο Γάλλος Επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς Τιερί Μπρετόν, εκ νέου υποψήφιος, θα καταλάβει θέση εκτελεστικού αντιπροέδρου με αρμοδιότητα τη Βιομηχανία και την Στρατηγική Αυτονομία.

Ο Ραφαέλε Φίτο, το τρέχον διάστημα υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στην κυβέρνηση Μελόνι, θα γίνει το πρώτο μέλος λαϊκιστικού κόμματος της άκρας δεξιάς που θα αναλάβει θέση εκτελεστικού αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπογραμμίζει η Ντι Βελτ.

Πρώην ευρωβουλευτής, άλλοτε συμπρόεδρος της ομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Ραφαέλε Φίτο θεωρείται πιστός της κυρίας Μελόνι, στην παράταξη της οποίας, τα Αδέλφια της Ιταλίας (FdI), εντάχθηκε αφού υπήρξε για μεγάλο διάστημα ανερχόμενο αστέρι του Forza Italia, του δεξιού κόμματος του πρώην επικεφαλής της Ιταλικής κυβέρνησης και δισεκατομμυριούχου Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που απεβίωσε το 2023.

Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα, η κυρία φον ντερ Λάιεν, η οποία επανεξελέγη τον Ιούλιο, θα ονομάσει επίσης εκτελεστικούς αντιπροέδρους της Κομισιόν τον Λετονό Βάλντις Ντομπρόβσκις (Διεύρυνση και Ανοικοδόμηση της Ουκρανίας) και την Ισπανίδα Τερέσα Ριβέρα Ροδρίγκεθ (Μετάβασης).

Νέος ευρωπαίος επίτροπος Ενέργειας αναμένεται να ονομαστεί ο νυν υπουργός Βιομηχανίας της Τσεχίας Γιόζεφ Σικέλα. Η πρώην πρωθυπουργός της Εσθονίας Κάγια Κάλας προαλείφεται από τον Ιούνιο για να αναλάβει νέα επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ.

Δυο ευρωπαίοι επίτροποι θα συνεργάζονται απευθείας με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σύμφωνα με τις πληροφορίες της Ντι Βελτ, καθώς η πρόεδρος θέλει τα ζητήματα της απορρύθμισης να βρεθούν στην καρδιά της δεύτερης θητείας της.

Ο Σλοβάκος Μάρος Σέφτσοβιτς θα είναι αρμόδιος για τη μείωση της γραφειοκρατίας και τις διοργανικές σχέσεις, ενώ ο Πολωνός Πιοτρ Σεραφίν θα είναι αρμόδιος για τον προϋπολογισμό, εξήγησε η εφημερίδα (https://www.defence-point.gr/news/italos-akrodexios-antiproedros-komision).

Το αποτέλεσμα των εκλογών στις ΗΠΑ θα κρίνει την μοίρα της οικονομίας στην Γερμανία – Πώς θα επηρεαστεί η Ελλάδα. Οι πολίτες στην Γερμανία έχουν καταλάβει ποιο είναι το διακύβευμα και γι' αυτό το λόγο στρέφονται στα φιλορωσικά κόμματα.

Το αποτέλεσμα των εκλογών στις ΗΠΑ θα κρίνει την μοίρα της οικονομίας στην Γερμανία, σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες και θα επηρεάσει την Ελλάδα. Η Γερμανία αυτή την στιγμή «καίγεται» κυριολεκτικά για να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία για δύο λόγους:

Ο ένας λόγος είναι οικονομικός αφού η οικονομία της χώρας καταρρέει και ο δεύτερος λόγος είναι καθαρά πολιτικός καθώς η κυβέρνηση Σολτς κατακρημνίζεται δημοσκοπικά και ενώ απομείνει μόλις ένας χρόνος για τις Γερμανικές εκλογές.

Για τους λόγους αυτούς ο Όλαφ Σολτς προχωρά στην κατάρτιση ενός ειρηνευτικού σχεδίου με την ελπίδα ότι αυτό θα είναι αποδεκτό όχι μόνο από την Ουκρανία και την Ρωσία αλλά κυρίως από τις ΗΠΑ και την Βρετανία.

Και αυτό γιατί εάν οι ΗΠΑ δεν το αποδεχτούν τότε δεν θα το αποδεχτεί ούτε Βρετανία το πόλεμος θα συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια του πλανήτη. Οι Αμερικανικές εκλογές εμπλέκονται άμεσα σε αυτό καθώς εάν κερδίσει ο Ν.Τραμπ, όπως έχει δεσμευθεί ο πόλεμος στην Ουκρανία θα σταματήσει. Αυτό σημαίνει ότι το Γερμανικό σχέδιο θα είναι ευπρόσδεκτο.

Εάν όμως επικρατήσει η Καμάλα Χάρις, τότε αυτό σημαίνει πως θα συνεχίσει το διευθυντήριο που βρίσκεται πίσω από τους Δημοκρατικούς να ελέγχει τις ΗΠΑ και θα συνεχιστεί η ίδια πολιτική, δηλαδή πόλεμος μέχρις εσχάτων.

Αυτό γιατί θεωρούν πως η Ρωσία αποτελεί απειλή για την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ λόγω του τεράστιου πυρηνικού της οπλοστασίου. Εάν δεν υπάρξει ειρήνευση στην Ουκρανία τότε η Γερμανία απειλείται με οικονομική κατάρρευση καθώς δεν διαθέτει πλέον το άφθονο και φθηνό Ρωσικό φυσικό αέριο με το οποίο οι βιομηχανίες της είχαν καταστεί ανταγωνιστικές.

Δεν είναι τυχαίο ότι το σχέδιο του Όλαφ Σολτς το στηρίζουν  και οι Χριστιανοδημοκράτες, οι οποίοι δημοσκοπικά δεν αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα αλλά ξέρουν ότι θα παραλάβουν μία Γερμανία στο «χείλος» της καταστροφής. Πέραν της οικονομικής κατακρήμνισης το πρόβλημα πλέον στην Γερμανία έχει γίνει και πολιτικό.

Στις πρόσφατες εκλογές στην Σαξονία και την Θουριγγία το δεξιό AfD και το αριστερό BSW της Σάρα Βάγκενκνεχτ, τα οποία είναι φιλορωσικά, τείνουν να γίνουν δεύτερο και τρίτο κόμμα αντιστοίχως, σε όλη την Γερμανία. Μάλιστα το AfD βγήκε πρωτο κόμμα στην Θουριγγία.

Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι οι Γερμανοί θέλουν ειρήνη καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία στοιχίζει στο βιοτικό τους επίπεδο και την οικονομική τους κατάσταση. Αν τα κυρίαρχα κόμματα δεν μπορούν να τους το προσφέρουν αυτό τότε θα στραφούν σε φιλορωσικά κόμματα όπως και έκαναν.

Το αποτέλεσμα όμως των Αμερικανικών εκλογών μπορεί να εμποδίσει τους Γερμανικούς σχεδιασμούς όχι με άμεσο τρόπο αλλά με έμμεσο. Εάν κερδίσει την Προεδρία η Καμάλα Χάρις, τότε οι Αμερικανοί θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν τους Ουκρανούς μόνοι τους μαζί με τους Βρετανούς οι οποίοι θα τους ακολουθήσουν ως συνήθως.

Άλλωστε ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι πρωτίστως οφείλει την πολιτική του ύπαρξη και την ύπαρξη του γενικώς, στις ΗΠΑ και ιδιαίτερα στους Δημοκρατικούς. Μία οικονομική βύθιση της Γερμανίας θα παρασύρει όλες τις χώρες που εξαρτώνται από αυτήν και κρατίδια τύπου Ελλάδας.

Ακόμα και η Γαλλία δεν θα μπορέσει να μείνει αλώβητη. Στην Ελλάδα τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα καθώς είναι γνωστή η σύνδεση του Ελληνικού πολιτικού συστήματος με τους Γερμανούς εδώ και πολλές δεκαετίες.

Να προστεθεί ότι μία πτώση της Γερμανικής οικονομίας βολεύει ιδιαίτερα τις ΗΠΑ και τους Βρετανούς, καθώς κάτι τέτοιο θα «μικρύνει» την Γερμανία γεωπολιτικά και θα επιτρέψει στα Αγγλοσαξονικά κράτη να αποκτήσουν μεγάλη επιρροή στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο χωρίς να έχουν αντίπαλο. Συνεπώς οι Αμερικανικές εκλογές θα είναι καθοριστικές για το μέλλον όχι μόνο της Γερμανικής οικονομίας αλλά και της Ευρωπαϊκής στο σύνολο της (https://www.pronews.gr/mykonos/to-apotelesma-ton-eklogon-stis-ipa-tha-krinei-tin-moira-tis-oikonomias-stin-germania-pos-tha-epireastei-i-ellada/).

Ευρώ! Το νόμισμα "Φρανκενστάιν" που δημιουργήθηκε για να παράγει μόνο ...χρέος! Tο ευρώ είναι νόμισμα… Frankenstein και θα έχει κακό τέλος – Έφερε φτώχεια, πληθωρισμό, υπερχρέωση και διαρκή κρίση.

Οι καθαρά εισφέρουσες στο προϋπολογισμό χώρες που εξακολουθούν να βρίσκονται σε σχετικά καλύτερη κατάσταση, πρέπει να πληρώσουν για την κακοδιαχείριση των λιγότερο επιτυχημένων οικονομικά χωρών, ήτοι επιτελέστηκε μια de facto αμοιβαιοποίηση του χρέους

Το 1.818 μ.Χ.., η Αγγλίδα συγγραφέας Mary W. Shelly (1.797 μ.Χ.-1.851 μ.Χ.) δημοσίευσε το διάσημο μυθιστόρημά της Frankenstein: The Modern Prometheus, το οποίο έγινε παγκοσμίως γνωστό. Σύμφωνα με το μύθο, ο επιστήμονας δρ Victor Frankenstein ενώνει ένα ανθρώπινο πλάσμα από μέρη πτωμάτων στο εργαστήριό του και καταφέρνει να δημιουργήσει ζωή στο σώμα του.

Αλλά ο Frankenstein θα ήθελε αμέσως να εξαφανίσει το τέρας που δημιούργησε. Το βλέπει ως δαίμονα, αποκαλώντας το «αηδιαστικό τέρας», «καταραμένο Σατανά». Το τέρας κατάλαβε αμέσως ότι είναι αποκλεισμένο, απόβλητο από την ανθρώπινη κοινωνία. Γίνεται πικρόχολο και εκδικητικό, φέρνοντας μεγάλη δυστυχία, θάνατο και καταστροφή.

Το λογοτεχνικό έργο της Shelly έχει υποστεί πολλές ερμηνείες όλα αυτά τα χρόνια. Μία από αυτές λέει ότι η υπέρβαση των ορίων, η ύβρις -όπως η ασεβής παρόρμηση του Φρανκενστάιν να θέλει να δημιουργήσει ζωή σαν τον Θεό- καταλήγει σε καταστροφή.

Συνδέεται με αυτό, η ανύψωση του ανθρώπου πάνω από αυτό που του είναι το μέτρο του, η αλαζονεία του, το ανεξέλεγκτο της ανθρώπινης δημιουργίας σε αντίθεση με τη φύση - όλα καταλήγουν σε ένα φριχτό τέλος .

Αν σκεφτείτε λίγο περισσότερο και κοιτάξετε το πρόσφατο παρελθόν, το βιβλίο της Shelly μας θυμίζει κατά κάποιο τρόπο το ευρώ — το υπερεθνικό ενιαίο νόμισμα που «απελευθερώθηκε από το εργαστήριο» την 1^η Ιανουαρίου 1.999 μ.Χ.

Πώς δημιουργήθηκε το ευρώ- Γιατί είναι προϊόν εργαστηρίου; Το ευρώ δημιουργήθηκε τεχνητά κηρύσσοντας τις προηγουμένως καθορισμένες συναλλαγματικές ισοτιμίες των συμμετεχόντων νομισμάτων αμετάκλητες μεταξύ τους και έναντι του ευρώ ως νομισματικής μονάδας και στη συνέχεια συγχωνεύοντάς τές σε αυτό. Τα εθνικά νομίσματα όπως το γερμανικό μάρκο, το γαλλικό φράγκο, το αυστριακό σελίνι κ.λπ., απορροφήθηκαν από το ευρώ και έτσι αποτελεί αποκύημα όλων, θα λέγαμε.

Τα ίδια τα εθνικά νομίσματα ήταν όλα νομίσματα fiat* (δηλαδή τα τύπωναν οι κεντρικές τράπεζες). Μ' άλλα λόγια, αντιπροσώπευαν κρατικά μονοπωλιακά και ψεύτικα χρήματα που κυριολεκτικά δημιουργήθηκαν από το τίποτα. Επομένως, όλοι τους ήταν εντελώς και κυριολεκτικά αφύσικοι τύποι χρημάτος — αφύσικοι ή αντίθετοι με τη φύση, ιδίως με την έννοια ότι δεν δημιουργήθηκαν μέσω εθελοντικής συνεργασίας.

Στην πραγματικότητα, επιβλήθηκαν «από τα πάνω» από το κρατικό μονοπώλιο. Και τα οικονομικά και ηθικά ελαττώματα των εθνικών νομισμάτων fiat είναι πλέον εγγενή στο ευρώ, το «καλάθι» των υποκείμενων εθνικών νομισμάτων fiat.

Οι υποσχέσεις και η κατάληξη. Είναι αλήθεια ότι οι δημιουργοί του ευρώ έδωσαν κάθε είδους υποσχέσεις και κατάρτισαν κανόνες και νόμους για να κάνουν το κοινό να πιστέψει ότι το ευρώ - πλάσμα τους θα ήταν ένα ...αξιόπιστο χρήμα! Για παράδειγμα, η Συνθήκη του Μάαστριχτ όριζε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), η οποία στο εξής θα μονοπωλούσε την προσφορά χρήματος σε ευρώ, θα έπρεπε να είναι πολιτικά ανεξάρτητη.

Επιπλέον, ειπώθηκε ότι η ΕΚΤ διασφάλιζε τη «σταθερότητα των τιμών» (ευφημισμός για «χαμηλό πληθωρισμό ») και ότι δεν θα έπρεπε να χρηματοδοτεί τα δημοσιονομικά ελλείμματα των συμμετεχουσών χωρών με νέα ευρώ.

Τα κράτη - μέλη της ευρωζώνης επρόκειτο επίσης να τεθούν σε ένα «στενό δημοσιονομικό πλαίσιο» ή...  ζουρλομανδύα όπως έλεγαν πολλοί κατα την διάρκεια της κρίσης, όπως γνωρίζουμε καλά στην Ελλάδα: δεν τους επετράπη, όπως ειπώθηκε πριν από την δημιουργία του ευρώ, να αναλάβουν νέο χρέος άνω του 3% του ΑΕΠ ετησίως και το χρέος τους δεν επιτρεπόταν να ξεπεράσει το 60% του ΑΕΠ.

Αλλά όλα τα «καλά πράγματα» που υποσχέθηκαν οι δημιουργοί του ευρώ δεν έχουν υλοποιηθεί. Αντίθετα, το ευρώ προκαλεί το ένα πρόβλημα μετά το άλλο, οδηγώντας σε ευρεία οικονομική εξαθλίωση.

Για παράδειγμα, η οικονομική ανάπτυξη στις χώρες που υιοθέτησαν το ευρώ από την αρχή ήταν πολύ χαμηλότερη κατά μέσο όρο σε σχέση με την περίοδο πριν από το ευρώ. Επιπλέον, τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ - κυρίως η Ελλάδα -  δεν έχουν τηρήσει τους κανόνες για το χρέος.

Αντίθετα, τα επίπεδα του χρέους τους συνέχισαν να κινούνται ανοδικά τα τελευταία 25 χρόνια. Οι καθαρά εισφέρουσες στο προϋπολογισμό χώρες που εξακολουθούν να βρίσκονται σε σχετικά καλύτερη κατάσταση πρέπει να πληρώσουν για την κακοδιαχείριση των λιγότερο επιτυχημένων οικονομικά χωρών.

Επιτελέστηκε μια de facto αμοιβαιοποίηση του χρέους. Για παράδειγμα, ο περίφημος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) ιδρύθηκε το 2013 μ.Χ. και σκοπός του είναι να.. χρεώνει τις παραπάνω χώρες για ιλιγγιώδη χρηματικά ποσά με στόχο τη διάσωση των δημοσιονομικά ανεύθυνων κρατών μελών - οι οποίοι είχαν προηγουμένως όμως επωφεληθεί πολλαπλώς από την “ανακύκλωση’’ των πλεονασμάτων τους με τις παραπάνω χώρες, εάν δούμε το παράδειγμα της Γερμανίας με την Ελλάδα.

Η ΕΚΤ προσανατολίζει τώρα την επιτοκιακή της πολιτική στις ανάγκες των προβληματικών οικονομιών, δηλαδή χρηματοδοτεί τις εκδόσεις χρέους των κρατών μελών με νεοδημιουργηθέντα ευρώ—κατά προτίμηση μέσω συνεχώς νέων προγραμμάτων αγοράς κρατικών ομολόγων.

Κατά τη διάρκεια των πολιτικά υπαγορευμένων κρίσεων με το lockdown από το 2020 μ.Χ. έως το 2022 μ.Χ., η ΕΚΤ διεύρυνε δραστικά την προσφορά χρήματος στα χέρια του ευρύτερου κοινού, προκαλώντας πολύ υψηλό πληθωρισμό που έπληξε την αγοραστική δύναμη και τις αποταμιεύσεις των πολιτών.

Τα οικονομικά και ηθικά ελαττώματα. Συνολικά, το ευρώ, σχεδόν μόλις κυκλοφόρησε από το εργαστήριο, προκάλεσε σοβαρά προβλήματα, ακόμη και οικονομική καταστροφή. Έχει αποκτήσει μια ανεξέλεγκτη ζωή, όπως το τέρας του Frankenstein.

Το ενιαίο νόμισμα του ευρώ δημιουργεί τη μία κρίση μετά την άλλη γιατί —όπως το τέρας του Frankenstein — είναι κυριολεκτικά αφύσικο. Το ευρώ είναι τεχνητό χρήμα και είναι γνωστό ότι έχει κραυγαλέα οικονομικά και ηθικά ελαττώματα.

Είναι πληθωριστικό, κοινωνικά άδικο, προκαλεί χρηματοπιστωτικές και οικονομικές κρίσεις, οδηγεί τις εθνικές οικονομίες σε υπερχρέωση και επιτρέπει στο κράτος να αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα σε βάρος των ελευθεριών των πολιτών και του επιχειρείν.

Μπορεί ακόμη να ειπωθεί ότι το ευρώ έχει επιδεινώσει πολύ τα ελαττώματα που είναι εγγενή σε οποιοδήποτε εθνικό νόμισμα fiat. Η οικονομική θεωρία θα μπορούσε να το είχε διαγνώσει από την αρχή.

Κανένα καλύτερο, αξιόπιστο και ηθικά ορθό χρήμα δεν μπορεί να δημιουργηθεί από μεμονωμένα εθνικά νομίσματα fiat με τη συγχώνευση τους. Αντίθετα, η συγχώνευσή τους δημιουργεί κάτι ακόμα χειρότερο.

Και η προσπάθεια να διατηρηθεί το νομισματικό πλάσμα του ευρώ με κάθε κόστος, το κάνει ακόμα πιο κακό. Η ζημιά που προκαλεί θα καταστρέψει αναμενόμενα τον ευρύτερο πληθυσμό στην ευρωζώνη με την πραγματική έννοια της λέξης.

Η συντέλούμενη καταστροφή. Το τέρας του δρος Victor Frankenstein, αναπτύχθηκε από μια μοιραία ύβρι, την οποία ο Frankenstein αναγνώρισε αμέσως λίγο μετά το θάνατό του. Ωστόσο, δεν κατάφερε να αναιρέσει τη δουλειά του. Οι δημιουργοί του ευρώ —σε αντίθεση με τον Frankenstein — δεν δείχνουν σημάδια μεταμέλειας.

Αυτό συμβαίνει, είτε επειδή δεν αναγνωρίζουν το ευρώ για αυτό που είναι—κακό χρήμα που καταστρέφουν σταδιακά την ελεύθερη οικονομία και κοινωνία (ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν). Ή επειδή ορισμένοι από αυτούς είναι πολύ ευχαριστημένοι με τις συνέπειες του ευρώ, επειδή το βλέπουν ότι έχει ένα προγραμματισμένο αποτέλεσμα, δηλαδή, μετατρέπει την ελευθερία σε ανελευθερία, ανοίγοντας το δρόμο προς τον πλήρη οικονομικό έλεγχο της οικονομίας - δηλαδή το σοσιαλισμό.

Ταυτόχρονα, πολλοί άνθρωποι δεν βλέπουν το ευρώ ως τέρας, δεν το αναγνωρίζουν ως καταστροφή και δεν το θεωρούν υπεύθυνο για την ζημιά που προκαλεί.  Στο τέλος, η Mary Shelly βάζει το τέρας του Frankenstein να πεθάνει στην Ανταρκτική και να φλέγεται.

Ο ίδιος ο Frankenstein πεθαίνει λίγο αργότερα, έχοντας αφηγηθεί την ιστορία του. Το τέλος του ευρώ δεν μπορεί να συναχθεί από αυτό, αλλά από οικονομική άποψη είναι σαφές ότι ούτε το ευρώ θα έχει αίσιο τέλος.

Μπορείτε τώρα να πείτε: το ευρώ δεν είναι ένα ανθρώπινο πλάσμα όπως ήταν το τέρας του Frankenstein, επομένως δεν πρέπει να συσχετίσουμε το ευρώ με την ιστορία του απαίσιου πλάσματος της Merry Shelly.  Σε απάντηση αυτής της ένστασης, μπορεί να ειπωθεί ότι η σύγκριση δεν είναι εσφαλμένη, αν συνειδητοποιήσει κανείς ότι και οι δύο περιπτώσεις αφορούν τελικά ανθρώπινες στάσεις, ανθρώπινες ιδέες.

Βρίσκονται στην βάση των «μη εξουσιοδοτημένων» πράξεων (δηλαδή πράξεων που δεν απηχούν την ανθρώπινη ελευθερία) —όπως η αλαζονεία του να θέλεις να δημιουργήσεις κάτι αφύσικο, είτε ενδεχομένως να φέρεις κάτι καταστροφικό στον κόσμο με το πρόσχημα της προσφοράς κάτι καλού.

Υπό αυτό το πρίσμα, η ρίζα του κακού είναι η κακή συνολικά ιδέα, και το τέρας του Victor Frankenstein και το Ευρώ είναι μόνο τα αντίστοιχα συμπτώματα που παράγει η ανθρώπινη δράση, υποκινούμενη από κακές ιδέες.

Για να σταματήσει το νομσματικό πλάσμα του ευρώ το καταστροφικό του έργο, οι άνθρωποι πρέπει να αλλάξουν τον τρόπο σκέψης τους, να συνειδητοποιήσουν ότι ένα ενιαίο, πολιτικοποιημένο συγκεντρωτικό νόμισμα δεν είναι καλή ιδέα, αλλά μάλλον ότι η καλή ιδέα είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν απεριόριστη ελευθερία στην επιλογή των χρημάτων τους, ώστε να μπορούν να έχουν καλά χρήματα.

Είναι λοιπόν λογικό να συνδέσουμε το τέρας του Frankenstein και ένα νομισματικό τέρας όπως το ευρώ… *Νόμισμα fiat = Nόμισμα fiat καλείται το λεγόμενο παραστατικό χρήμα ή αλλιώς χρήμα αναγκαστικής κυκλοφορίας, δηλαδή το μέσον πληρωμής το οποίο δεν καλύπτεται από αποθεματικό άλλων υλικών (πχ χρυσός) και επομένως στερείται κάποιας εσωτερικής αξίας έστω και έμμεσα (https://www.pirinoslogios.com/post/%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%86%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B9%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%BF-%CF%87%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%82).

“Ο πόλεμος θα τελειώσει μόνο όταν η Ουκρανία τον κερδίσει”! Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο συμμετέχει και η ΝΔ, καλεί όλο αυτοπεποίθηση για την «νίκη της Ουκρανίας». «Αυτόν τον πόλεμο πρέπει να τον κερδίσει η Ουκρανία», διακηρύσσουν και οι Γερμανοί Φιλελεύθεροι (FDP), που συμμετέχουν στην κυβέρνηση Σολτς και καταποντίζονται εκλογικά, επειδή «η ειρήνη είναι δυνατή μόνο ενάντια, και όχι με την Ρωσία». Το δε CDU σχολίασε αρνητικά τις πρόσφατες εκκλήσεις Σολτς για τερματισμό της σύγκρουσης, κατηγορώντας τον ότι επιδιώκει «πλασματική ειρήνη».

Μάλιστα, ο Γερμανός υποστράτηγος Κρίστιαν Φρόιντινγκ, επικεφαλής του κέντρου επιχειρήσεων του Γερμανικού Υπουργείου Άμυνας για την Ουκρανία, το θέτει ακόμα πιο ωμά: Ο πόλεμος θα τελειώσει μόνο «όταν η Ουκρανία κερδίσει τον πόλεμο». Ένα εύλογο ερώτημα είναι, όμως, πότε προβλέπεται να γίνει αυτό. Ο ουκρανικός στρατός θα πρέπει να λαμβάνει όπλα «για όσο διάστημα χρειαστεί», επιμένει και η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Για πόσα χρόνια άραγε; Πέντε, δέκα; Ή πάμε για έναν νέο “Τριακονταετή Πόλεμο” (ο πρώτος ως γνωστόν κατέστρεψε πλήρως την Γερμανία και την έστειλε αιώνες πίσω) με θύμα τώρα την δύστυχη Ουκρανία; Πόλεμος ΝΑΤΟ-Ρωσίας, μέχρι και τον τελευταίο Ουκρανό στρατιώτη;

Ήδη η Ουκρανία μετρά απώλειες εκατοντάδων χιλιάδων (όπως και η Ρωσία) στρατιωτών και αμάχων κι εκατομμύρια πρόσφυγες, ενώ οι δημόσιες υποδομές της καταστρέφονται συστηματικά εδώ και δυόμιση χρόνια από τον Ρωσικό στρατό.

Στο πολεμικό μέτωπο όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στην άποψη ότι η κατάσταση για την Ουκρανία είναι χειρότερη από αυτήν που παρουσιάζουν τα δυτικά mainstream media. Τελικά τι θα απομείνει από την τραγική Ουκρανία όταν –σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα– το ένα τρίτο του πληθυσμού ζει ήδη στην φτώχεια και οι δημόσιες ανάγκες της χρηματοδοτούνται από χώρες της Δύσης;

Αλήθεια, σκέφτηκε κανείς πόσες απώλειες θα υπάρξουν, ένθεν και ένθεν, για την τυχόν ανακατάληψη των μεγάλων πόλεων του Ντονμπάς και της Κριμαίας που σήμερα κατέχει η Ρωσία; Και τα πυρηνικά της Ρωσίας που κρέμονται σαν “δαμόκλειος σπάθη”;

Και τέλος πάντων, η Κίνα θα επιτρέψει ποτέ μια νίκη της Δύσης, γνωρίζοντας ότι μετά έρχεται η σειρά της; Πάντως στην Δύση η έννοια της ολοκληρωτικής νίκης (άλλων εποχών) φαίνεται να είναι και πάλι στη μόδα! Δεν είναι λίγοι που “μιλάνε για καιρούς δοξασμένους και πάλι…”. Εκτός μόδας είναι σίγουρα όμως τα αντιπολεμικά κινήματα, αλλά και ο πολιτικός ρεαλισμός. Δυστυχώς (https://slpress.gr/diethni/o-polemos-tha-teleiosei-mono-otan-i-oukrania-ton-kerdisei/)…

Η σειρά των Γερμανών να νιώσουν όπως οι Έλληνες το 2012 μ.Χ.- Τώρα το Βερολίνο χρειάζεται βοήθεια από τα… Γουρούνια (PIGS). Στην οδό της απωλείας οι Γερμανοί… Η Γερμανική οικονομία διάγει χρόνους βαθείας κρίσης και δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα έξοδος κινδύνου, σύμφωνα με όσα αναφέρει άρθρο των Financial Times…

Η συσσώρευση δυναμικού μετά την πανδημία και οι ισχυροί κανόνες προστασίας έκρυψαν πρόσκαιρα τις ανησυχητικές αλλαγές στην Γερμανική αγορά εργασίας – ειδικά στα υψηλά αμειβόμενα κλιμάκια. Σύμφωνα με στοιχεία του Ομοσπονδιακού Γραφείου Εργασίας, το ποσοστό ανεργίας, αφού έφτασε στο ιστορικό χαμηλό του 4,9% την άνοιξη του 2019 μ.Χ., αυξήθηκε στο 6%.

Παρότι εξακολουθεί να είναι κάτω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης -λιγότερο από το ήμισυ των ποσοστών που παρατηρήθηκαν προς την αλλαγή του 21^ου Αιώνα μ.Χ.- οικονομολόγοι και νομικοί πιστεύουν ότι η κατάσταση είναι χειρότερη από ό,τι πιστεύεται.

Προειδοποιούν δε ότι τα στοιχεία κρύβουν μια πτώση στην υψηλά ειδικευμένη και καλά αμειβόμενη μεταποιητική εργασία καθώς οι βιομηχανικοί γίγαντες πρέπει να αντεπεξέλθουν στις υψηλές τιμές ενέργειας, τις χαμηλές εξαγωγές και την ραγδαία τεχνολογική αλλαγή.

Η πάλαι ποτέ δυναμική αγορά εργασίας της χώρας υποφέρει από «χιλιάδες περικοπές» δήλωσε ο Carsten Brzeski, επικεφαλής οικονομολόγος στην ολλανδική τράπεζα ING, προσθέτοντας ότι «τα χειρότερα έρχονται».

Παρότι η Γερμανία εξακολουθεί να προσθέτει πολλές χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, η ζωτικής σημασίας ύψους 564 δισεκατομμυρίων ευρώ αυτοκινητοβιομηχανία της χώρας προσπαθεί να επιβιώσει εν μέσω της μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση. Σε αυτό το πλαίσιο, ο διευθύνων σύμβουλος της VW, Oliver Blume, αθέτησε την υπόσχεσή του να μην περικόψει θέσεις εργασίας μέχρι το 2029 μ.Χ.

Και σαν να μην να έφτανε το ψαλίδι στις θέσεις εργασίας, εξετάζονται, ως γνωστόν, ακόμη και το κλείσιμο εργαστασίων – κάτι το οποίο δεν είχε συμβεί ποτέ μέχρι τώρα στην 87χρονη ιστορία της εταιρείας. Η απασχόληση στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας κορυφώθηκε το 2018 μ.Χ. και μειώθηκε κατά 6,5% σε 780.000 εργαζόμενους πέρυσι.

Μάλιστα, είναι πιθανό να μειωθεί περαιτέρω, καθώς ο ανταγωνισμός από ξένες μάρκες εγείρει πολλά δυσθεώρητα εμπόδια για τη Volkswagen, την Mercedes-Benz και την BMW. Line chart of Unemployment rate (%) showing Germany's unemployment rate remains low but is creeping up

Το εγχώριο δίκτυο προμηθευτών των αυτοκινητοβιομηχανιών έχει πληγεί σκληρά. Μια έρευνα σε 50 από αυτούς από την Horváth, μια εταιρεία συμβούλων, τον Αύγουστο αποκάλυψε ότι το 60% σχεδιάζει να μειώσει το γερμανικό εργατικό δυναμικό τα επόμενα πέντε χρόνια.

Η Continental, ο τρίτος μεγαλύτερος προμηθευτής της Γερμανίας με ετήσια έσοδα 41,4 δισ. ευρώ, αποφάσισε να εγκαταλείψει τον κλάδο των ανταλλακτικών αυτοκινήτων και να επικεντρωθεί στα ελαστικά. Σε αυτό το πλαίσιο, καταργεί χιλιάδες θέσεις εργασίας ενώ ετοιμάζεται να αποσυναρμολογήσει τη μονάδα αισθητήρων και συστημάτων πέδησης.

Σύμφωνα με έναν υπολογισμό των Financial Times, σε άλλους τομείς, μεγάλες εταιρείες όπως η SAP, η Miele και η Bayer έχουν ανακοινώσει περισσότερες από 55.000 περικοπές θέσεων εργασίας φέτος μέχρι στιγμής - αν και ορισμένες από αυτές βρίσκονται εκτός Γερμανίας. Άλλοι βιομηχανικοί κολοσσοί όπως η Thyssenkrupp και η BASF διαπραγματεύονται με τα συνδικάτα εν όψει ενός ακόμη άγνωστου αριθμού απολύσεων.

Ο Bernd Fitzenberger, διευθυντής του Ινστιτούτου Έρευνας για την Απασχόληση, IAB, περιέγραψε την κατάσταση στην αγορά εργασίας της Γερμανίας ως «ιδιαίτερα ανησυχητική». «Επιτυχημένες επιχειρήσεις στη Γερμανία πλέον αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα», είπε ο Fitzenberger.

Ο Ulrich Sittard, συνεργάτης στη δικηγορική εταιρεία Freshfields Bruckhaus Deringer, ο οποίος συμβουλεύει ορισμένες από τις μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας για τη μείωση του προσωπικού, είπε ότι η εργασία του που σχετίζεται με τις απολύσεις έχει διπλασιαστεί τα τελευταία δύο χρόνια.

«Tο ψαλίδισμα θέσεων εργασίας μεταξύ των Γερμανικών blue-chips έχει ανέλθει στο υψηλότερο επίπεδο από την οικονομική κρίση». Bar chart of Change in jobs by sector between May 2023 and May 2024 ('000) showing Germany's services sector workers surge, while manufacturing declines

Με την οικονομία να συρρικνώνεται κατά τα τρία από τα τελευταία έξι τρίμηνα, ορισμένοι manager εκτιμούν ότι οι εταιρείες έχουν περισσότερους εργαζομένους από αυτούς που χρειάζονται. Αντί απολύσεων, λένε άλλοι, οι εταιρείες κρατούν πλεονάζον δυναμικό λόγω των φόβων ότι η ταχεία γήρανση της γερμανικής κοινωνίας θα οδηγήσει σε εκτεταμένη έλλειψη ειδικευμένων εργαζομένων.

«Πριν από είκοσι χρόνια, δύο χρόνια αδύναμης οικονομικής ανάπτυξης θα προκαλούσαν πολύ μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας» δήλωσε ο Holger Schäfer, ειδικός στην αγορά εργασίας στο Γερμανικό Οικονομικό Ινστιτούτο IW, μια δεξαμενή σκέψης που χρηματοδοτείται από τις βιομηχανίες.

Η αύξηση της ανεργίας μπορεί, τουλάχιστον εν μέρει, να εξηγηθεί από την εισροή 1 εκατομμυρίου προσφύγων από την Ουκρανία, εκ των οποίων τα τρία τέταρτα είναι σε ηλικία εργασίας. Αν και 200.000 έχουν βρει δουλειά, 210.000 λαμβάνουν επίδομα ανεργίας και άλλοι 300.000 είναι υπό κατάρτιση.

Xημική βιομηχανία. Στην χημική βιομηχανία της Γερμανίας, η οποία απασχολεί 480.000 άτομα, «η αποβιομηχάνιση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη», προειδοποίησε ο εμπορικός οργανισμός της βιομηχανίας VCI τον Οκτώβριο του 2023 μ.Χ. σε επιστολή του προς τους νομοθέτες στο Βερολίνο.

Ο τομέας, ο οποίος αντιπροσωπεύει το 8% της συνολικής χρήσης ενέργειας της Γερμανίας, παλεύει να επιβιώσει μετά την δραματική αύξηση του κόστους του φυσικού αερίου από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Η BASF, ο μεγαλύτερος εργοδότης, μειώνει την παραγωγική ικανότητα στην Γερμανία και επεκτείνει την παραγωγή στην Ασία. Η μετεγκατάσταση της παραγωγής έχει ως αποτέλεσμα μόνιμη ζημιά στην οικονομική ικανότητα.

«Xημικά εργοστάσια που κλείνουν στην Γερμανία δεν θα ανοίξoυν ξανά» είπε ο Schäfer. Παράδοξο είναι ότι οι κυβερνώντες δεν ανησυχούν… Ένας από τους λόγους για τους οποίους αυτές οι ανησυχίες δεν έχουν τύχει ευρείας διάδοσης είναι ότι η αγορά εργασίας της Γερμανίας προσθέτει θέσεις εργασίας.

Οι υπολογισμοί της Ομοσπονδιακής Στατιστικής Υπηρεσίας δείχνουν ότι ο συνολικός αριθμός των ατόμων που εργάζονται έχει αυξηθεί στο ιστορικό ρεκόρ των 46 εκατομμυρίων. Το εμπόδιο είναι ότι εκείνοι στον που εξαφανίζονται είναι όσοι αμείβονται.

Η Γερμανία δημιουργεί, λοιπόν, μια αγορά εργασίας δύο επιπέδων, που οδηγεί σε αύξηση της ανισότητας και υψηλότερες δημόσιες δαπάνες. «Δεν μπορούμε να ζούμε απλώς φροντίζοντας ο ένας τα παιδιά του άλλου και διδάσκοντας τον εαυτό μας» είπε ο Schäfer.

Οι Έλληνες, Οι Έλληνες το ξέρουν αυτό το συναίσθημα. Το βιώσαμε στα κόκαλά μας στις αρχές του 2010 μ.Χ. Σήμερα, οι Γερμανοί είναι αυτοί που αντιμετωπίζουν ένα… τείχος συγκατάβασης, αντιπάθειας, ακόμη και κοροϊδίας. Όσο ειρωνικό κι αν φαίνεται, κανένας Ευρωπαίος δεν είναι σε καλύτερη θέση από τους Έλληνες για να καταλάβει ότι οι Γερμανοί αξίζουν καλύτερη τύχη.

Ότι η τρέχουσα δύσκολη θέση τους είναι το αποτέλεσμα της συλλογικής, ευρωπαϊκής μας αποτυχίας. Και ότι κανένας –τουλάχιστον οι πολύπαθοι Έλληνες, οι Νότιοι Ιταλοί, οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι (τα «ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ», όπως μας λέγανε κάποτε)– δεν επωφελείται από το schadenfreude (λυκοφιλία)-(https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/756915/i-seira-ton-germanon-na-niosoun-opos-oi-ellines-to-2012-tora-to-verolino-xreiazetai-voitheia-apo-ta-gouroynia-pigs).

Ο ναζισμός ανεβαίνει ξανά στην Γερμανία, Η Γερμανία σημείωσε ένα δυσοίωνο ορόσημο το περασμένο Σαββατοκύριακο: την καλύτερη επίδοση ακροδεξιού κόμματος σε εθνικές εκλογές από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε ψήφους υπέρ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το Alternative für Deutschland (AfD) ήρθε στην δεύτερη θέση.

Η ίδια δραματική τάση έπληξε όλη την Ευρώπη. Στην Γαλλία, το περιθωριακό πάρτι National Rally ήρθε στην πρώτη θέση. Έλαβε περισσότερες από διπλάσιες ψήφους από την συμμαχία υπό την ηγεσία του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν. Το Εθνικό Συλλαλητήριο είναι πολύ έξω από τον κανόνα της Γαλλικής πολιτικής.

Για δεκαετίες, τα κυρίαρχα κόμματα της αριστεράς και της δεξιάς έχουν ενωθεί για να διασφαλίσουν ότι δεν θα αναλάβουν την εξουσία. Ο Πρόεδρος Μακρόν ταπεινώθηκε από το εκλογικό αποτέλεσμα. Προσπάθησε να σωθεί από το να γίνει κουτό παπί προκηρύσσοντας πρόωρες βουλευτικές εκλογές.

Το ακροδεξιό Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας ήρθε στην πρώτη θέση με 24,7 τοις εκατό των ψήφων. Αυτή ήταν η πρώτη της νίκη σε ψηφοφορία σε εθνικό επίπεδο. Το Βέλγιο διεξήγαγε ομοσπονδιακές εκλογές παράλληλα με τις Ευρωπαϊκές. Το κόμμα του πρωθυπουργού Alexander De Croo τα πήγε τόσο άσχημα, που αποφάσισε να παραιτηθεί. Αλλά η Γερμανία είναι εκεί που είναι πιο σημαντικό να παρακολουθήσετε αυτήν την τάση.

Το AfD είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο κόμμα στην Γερμανία. Προηγούμενες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι είχε περίπου 20 τοις εκατό υποστήριξη. Αλλά στην συνέχεια, πριν από την ψηφοφορία, χτυπήθηκε με μεγάλα σκάνδαλα. Ο κορυφαίος υποψήφιος της, Μαξιμίλιαν Κραχ, υπερασπίστηκε τους στρατιώτες που πολέμησαν στα Waffen SS στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το δικαστήριο της Νυρεμβέργης κήρυξε το Waffen-SS εγκληματική οργάνωση λόγω της εμπλοκής του στο Ολοκαύτωμα και των πολλών άλλων θηριωδιών του. Αλλά ο Krah διαφώνησε, λέγοντας ότι «δεν θα έλεγε ποτέ ότι όποιος φορούσε στολή των SS ήταν αυτόματα εγκληματίας». Επιπλέον, μέλη του προσωπικού του AfD πιάστηκαν να κατασκοπεύουν υπέρ της Κίνας και να λαμβάνουν δωροδοκίες από τη Ρωσία.

Το AfD ήταν τόσο ακραίο που άλλα περιθωριακά κόμματα στην Ευρώπη αρνούνται να συνδεθούν μαζί του. Ενόψει της εκλογής της, η Γαλλίδα λαϊκίστρια ηγέτης Μαρίν Λεπέν έδιωξε το AfD από την ευρωπαϊκή κοινοβουλευτική ομάδα της. Ωστόσο, παρ' όλη τη διαμάχη, το AfD κέρδισε υποστήριξη ρεκόρ.

Στο μεγαλύτερο μέρος της Ανατολικής Γερμανίας, το AfD είναι το πιο δημοφιλές κόμμα. Είναι επίσης δημοφιλές στους νέους. Το μερίδιό της στην ψήφο των 16 έως 24 ετών αυξήθηκε κατά 11 ποσοστιαίες μονάδες. Το πάρτι είναι μακράν το πιο ενεργό στον ιστότοπο κοινής χρήσης βίντεο TikTok. Η άνοδος αυτού του ακραίου κόμματος είναι μόνο ένα σημάδι μιας γερμανικής κοινωνίας σε δύσκολη θέση.

«Έχω πάει πολύ μέσα και έξω από την Γερμανία τους τελευταίους μήνες και είναι δύσκολο να μην αποκτήσω την εντύπωση ότι η κοινωνία της καταρρέει σταδιακά», έγραψε η ιστορικός Katja Hoyer. «Όπου κι αν πάτε, φαίνεται να υπάρχουν οργισμένες πολιτικές συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες στους δρόμους. Τα νέα είναι γεμάτα από βίαιες επιθέσεις σε πολιτικούς και ακτιβιστές. … [Τ]αυτή την φορά οι απειλές για την κοινωνική συνοχή είναι πολύ πραγματικές».

Ο Χόγιερ προειδοποίησε: «Η άνοδος της πολιτικής βίας σε συνδυασμό με ένα ταχέως μεταβαλλόμενο κομματικό τοπίο στο οποίο μια δεξιά δύναμη αναδύεται ως σημαντικός παίκτης θυμίζει σε πολλούς Γερμανούς την δεκαετία του 1.920 μ.Χ. και του '30 μ.Χ.». Υπάρχει ένας καλός λόγος για αυτό.

Ναζιστικές Συμπάθειες. Το AfD είναι ένα ακροδεξιό κόμμα. Μοιράζεται κάποιες σημαντικές ομοιότητες με το Ναζιστικό Κόμμα. Θέλει η Γερμανία να απορρίψει τους μετανάστες, να είναι πιο διεκδικητική σε εθνικό επίπεδο - και να αλλάξει ριζικά την άποψη της για την ιστορία, ιδιαίτερα για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο .

Ένας από τους κορυφαίους ηγέτες του AfD, ο Björn Höcke, είπε σε μια ομιλία του το 2017 μ.Χ.: «Η γερμανική ιστορία αντιμετωπίζεται ως σάπια και γίνεται να φαίνεται γελοία». Είπε ότι οι γερμανικές προσπάθειες να τιμήσουν την μνήμη και να απολογηθούν για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι μια «ανόητη πολιτική αντιμετώπισης» και χαρακτήρισε το μνημείο του Ολοκαυτώματος της Γερμανίας «μνημείο ντροπής στην καρδιά της πρωτεύουσας της».

Το έθνος χρειάζεται μια «αναστροφή 180 μοιρών στην πολιτική της μνήμης». «Το AfD είναι ο τελευταίος επαναστάτης, η τελευταία ειρηνική ευκαιρία για την πατρίδα μας», είπε και το στέμμα φώναξε, «Deutschland, Deutschland».

Την ίδια χρονιά, ο ηγέτης του AfD Alexander Gauland είπε: «Εάν οι Γάλλοι είναι δικαίως περήφανοι για τον αυτοκράτορά τους και τους Βρετανούς του Νέλσον και του Τσόρτσιλ, έχουμε το δικαίωμα να είμαστε περήφανοι για τα επιτεύγματα των Γερμανών στρατιωτών σε δύο Παγκόσμιους Πολέμους».

Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Höcke χρησιμοποίησε το σύνθημα «Alles für Deutschland» (Τα πάντα για την Γερμανία). Αυτό ήταν το σύνθημα των Stormtroopers του Χίτλερ, της στρατιωτικής πτέρυγας του Ναζιστικού Κόμματός του. Σήμερα απαγορεύεται στην Γερμανία. Ο Höcke επιβλήθηκε πρόστιμο 13.000 ευρώ για τη χρήση του.

Πέρυσι, ο ηγέτης του AfD, Τίνο Chrupalla, είπε: «Βρίσκω θεμελιωδώς προβληματικό να συνδέω πάντα την μνήμη με το ζήτημα της ενοχής». Η Γερμανία έπρεπε να σταματήσει να νιώθει ένοχη. «Η ιστορική ενοχή δεν πρέπει πλέον να καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο ενεργούμε», είπε.

Τα σχόλιά του δεν προκάλεσαν κανένα φρύδι - αλλά στην πραγματικότητα δεν διέφεραν από τα σχόλια του Höcke το 2017 μ.Χ., τα οποία προκάλεσαν πολλές διαμάχες. Μέχρι το 2023 μ.Χ., αυτού του είδους οι δηλώσεις είχαν γίνει φυσιολογικές.

Το Compact είναι ένα περιοδικό από και για τους υποστηρικτές του AfD. Παρουσιάζει μια άποψη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στον οποίο η Γερμανία είναι το θύμα. Οι ειδικές εκδόσεις του περιλάμβαναν: «Χαμένη Πατρίδα», περιγράφοντας τα «ανείπωτα βάσανα» των 14 εκατομμυρίων Γερμανών που εκδιώχθηκαν από την Ανατολική Ευρώπη μετά τον πόλεμο και τα «μαρτύρια που έπρεπε να υπομείνουν» «Εγκλήματα κατά των Γερμανών», για το πώς η Γερμανία έπεσε θύμα από εγκλήματα πολέμου κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

«Δρέσδη 1.945 μ.Χ.: The Dead, the Perperrators and the Trivializers», για τον «Αγγλοαμερικανικό βομβαρδιστικό τρόμο» και τον «μαζικό δολοφόνο» Ουίνστον Τσόρτσιλ «Τα στρατόπεδα θανάτου των Αμερικανών», που κατηγορεί τον στρατηγό Ντουάιτ Αϊζενχάουερ ότι διεξήγαγε την μαζική εκτέλεση Γερμανών αιχμαλώτων πολέμου το 1.945 μ.Χ.

«Οι Γερμανοί στρατιώτες πολέμησαν ως επί το πλείστον ιπποτικά και έντιμα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο», δήλωσε ο Compact . Υπήρχε μόνο ένας μικρός αριθμός εγκληματιών και «τα αδικήματα συνήθως τιμωρούνταν αυστηρά από το σύστημα στρατιωτικής δικαιοσύνης».

Είναι δύσκολο να υποστηρίξουμε ότι οι Ναζί ήταν στην πραγματικότητα τα καλά παιδιά. Έτσι η Compact προσπαθεί να δείξει ότι τόσο ο Άξονας όσο και οι Σύμμαχοι ήταν εξίσου κακοί και ότι οι Ναζί καταδικάστηκαν άδικα από την ιστορία.

Ακόμη και τώρα, σύμφωνα με το Compact, η Γερμανία είναι θύμα μιας τεράστιας αμερικανικής συνωμοσίας. Η συμφωνία του Χίτλερ με τον Στάλιν για την διαίρεση της Ανατολικής Ευρώπης μεταξύ τους θεωρείται ως παράδειγμα προς αντιγραφή. Η Γερμανία χρειάζεται να συμμαχήσει με την Ρωσία για να ξεφύγει από την παγίδα της Αμερικής.

Αυτή η κοσμοθεωρία αναπτύσσεται ραγδαία στην Γερμανία. Οι απλοί Γερμανοί αρχίζουν να υποστηρίζουν αυτού του είδους τις ακραίες ιδέες. Μια Ιταλική ηλεκτρονική μελωδία χορού έχει γίνει ένα είδος ύμνου της AfD.

Πλήθη Γερμανών αντικαθιστούν τους στίχους του με λέξεις όπως, «Γερμανία για τους Γερμανούς, οι ξένοι έξω». Και δεν τραγουδούν μόνο οι σκίνχεντ: είναι πλούσιοι επιχειρηματίες και μαθητές ιδιωτικών σχολείων. Είναι πλέον το τραγούδι με τις περισσότερες λήψεις στην Γερμανία.

Πέρυσι, το Spiegel πήρε συνεντεύξεις από απλούς ανθρώπους στο δρόμο για την Γερμανική πολιτική. Εδώ είναι μια ανταλλαγή: Πολίτης: «Αν το nsdap [Ναζιστικό Κόμμα] προηγηθεί ξανά στις εκλογές, τότε θα επιστρέψω». Δημοσιογράφος: «Λοιπόν, δεν μπορείς να το πεις αυτό». Πολίτης: «Ναι, μπορείς». Δημοσιογράφος: «Το nsdap … σκότωσε 6 εκατομμύρια Εβραίους». Πολίτης: (σηκώνει τους ώμους)

Δημοσιογράφος: «Πιστεύετε πραγματικά ότι θα ήταν καλό να έχουμε ξανά φασίστες στο κοινοβούλιο;» Πολίτης: «Καλά, νομίζεις ότι είναι καλύτερα στην σημερινή βουλή; Κοίτα, [απλώς] μιλάνε και δεν κάνουν τίποτα». Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό στην σύγχρονη Γερμανία;

Με έξοδο της Γερμανίας από την ΕΕ απειλεί το πατριωτικό AfD - «Εμείς θα επιβιώσουμε, αλλά εσείς όχι». Η Alice Weidel σχολίασε ότι το τείχος των άλλων κομμάτων κατά του AfD είναι «βαθιά αντιδημοκρατικό».

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αλλάξει και «να συμπεριφερθεί αλλιώς», διαφορετικά η Γερμανία θα αποχωρήσει από το μπλοκ, προειδοποίησε Alice Weidel, συμπρόεδρος του AfD (Alternative for Deutschland, Εναλλακτική για την Γερμανία), λίγες ημέρες μετά τον θρίαμβο του κόμματος στις τοπικές εκλογές σε Θουριγγία και Σαξονία. Η κ. Weidel ισχυρίζεται ότι η ΕΕ δεν θα επιβίωνε το «Dexit» -τη γερμανική εκδοχή του Brexit- αλλά η χώρα της θα το επιβίωνε.

«Η Γερμανία, για να επιβιώσει, δεν χρειάζεται την ΕΕ. Η ΕΕ, αντίθετα, χρειάζεται τη Γερμανία. Η ΕΕ πρέπει να συμπεριφερθεί ανάλογα. Μόνο υπό αυτές τις συνθήκες η έξοδος της Γερμανίας από την ΕΕ δεν θα είναι απαραίτητη», είπε η κ. Weidel σε συνέντευξή της στην «La Repubblica». «Το Dexit, η αποχώρηση της Γερμανίας από την ΕΕ, είναι για εμάς η τελευταία λύση.

Δεν θέλουμε να καταστρέψουμε πράγματα, θέλουμε να τα μεταρρυθμίσουμε. Αλλά αυτό θα συμβεί μόνο εάν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας κατανοήσουν ότι πρέπει να σεβαστούν τα ζωτικά μας συμφέροντα».

Η αξιωματούχος είχε δηλώσει τον περασμένο Ιανουάριο ότι η Γερμανία θα μπορούσε να πραγματοποιήσει δημοψήφισμα για τη συμμετοχή στην ΕΕ και ότι το Brexit θα μπορούσε να αποτελέσει «πρότυπο» για τη χώρα. Ο Björn Höcke, ηγέτης του AfD στην Θουριγγία, υποστήριξε ένα ψήφισμα για τη διάλυση της ΕΕ το 2022 μ.Χ.

Η νίκη του AfD κλόνισε τον δυσλειτουργικό κυβερνητικό συνασπισμό του Olaf Scholz, ένα χρόνο πριν από τις ομοσπονδιακές εκλογές. Ωστόσο, όλα τα άλλα κόμματα στη Θουριγγία αρνήθηκαν να συνάψουν κυβέρνηση συνασπισμού στα κρατίδια με το AfD σε ένα «τείχος προστασίας» για να κρατήσουν την ακροδεξιά μακριά από την εξουσία.

Η Alice Weidel σχολίασε ότι το τείχος κατά του AfD είναι «βαθιά αντιδημοκρατικό» και προειδοποίησε το συντηρητικό CDU, το οποίο κέρδισε στην Σαξονία, να μην συνάψει συμφωνίες με την Αριστερά.

«Η απομόνωση του AfD, που στην Θουριγγία και τη Σαξονία αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 30% των ψηφοφόρων, θα έβλαπτε την δημοκρατική κουλτούρα της χώρας μας» «και θα αγνοούσε τη σαφή βούληση του εκλογικού σώματος για ουσιαστική πολιτική αλλαγή». Η κ. Weidel ισχυρίστηκε ότι το AfD δεν είναι «ούτε ριζοσπαστικό ούτε εξτρεμιστικό». «Πρόκειται για αβάσιμες κατηγορίες».

Θρίαμβος AfD σε Θουριγγία στις εκλογές της Κυριακής (1/9), δεύτερο σε Σαξονία λόγω Ουκρανίας, οικονομίας. Αλλάζει ο πολιτικός χάρτης στην Γερμανία καθώς οι πολίτες της χώρας ζητούν απεμπλοκή από την πολεμική περιπέτεια του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, τερματισμό της ενεργειακής κρίσης και το κυριότερο… ειρήνη.

Για τον λόγο αυτό στις περιφερειακές εκλογές που διεξήχθησαν την Κυριακή (1/9/2024 μ.Χ.) στα κρατίδια της Θουριγγίας και της Σαξονίας στράφηκαν μαζικά στο κόμμα Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) που έχει ταχθεί με σαφήνεια κατά του πολέμου της Ουκρανίας και της συμμετοχής της χώρας τους με υπέρογκες δαπάνες και εξοπλισμό.

Το AfD πέτυχε έναν ανεπάληπτο εκλογικό θρίαμβο που προκαλεί κλυδωνισμούς στο εσωτερικό του κυβερνητικού συνασπισμού, που χάνει την νομιμοποίησή του ένα χρόνο πριν από τις ομοσπονδιακές εκλογές, που μπορεί να κρύβουν τεράστιες εκπλήξεις.

Στην Θουριγγία το AfD αναδεικνύεται πρώτη δύναμη με ποσοστό 32,8% πετυχαίνοντας άνοδο σχεδόν 10%, σύμφωνα με την πρόβλεψη αποτελέσματος. Ακολουθούν οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU) με 23,6% ενώ εντυπωσιακή αρχή έκανε το κόμμα της Sahra Wagenknecht με σχεδόν 16% η οποία αποχώρησε από το Die Linke, που υποχώρησε στο 13,1%.

Τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού καταποντίζονται, με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) να φθάνει μόλις το 6% και τους Πράσινους και το FDP να περιορίζονται κάτω από το όριο εισόδου στο κοινοβούλιο, με 3,2% και 1,1% αντίστοιχα.

Ενισχυμένο το AfD και στην Σαξονία που έδωσε μάχη για την πρώτη θέση με το CDU. Το Γερμανικό εθνικό κόμμα συγκεντρώνει ποσοστό 30,6% έναντι 31,9% των Χριστιανοδημοκρατών. Στην τρίτη θέση βρίσκεται το Wagenknecht με 11,8%.

Έναν χρόνο πριν από τις ομοσπονδιακές εκλογές και η υψηλή συμμετοχή των Γερμανών πολιτών στις κάλπες των κρατιδίων, δείχνει τον υψηλό βαθμό δυσαρέσκειας με τις πολιτικές της τρικομματικής κυβέρνησης Scholz. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ποσοστά και των τριών κομμάτων, που συμμετέχουν στην κυβέρνηση (SPD, Πράσινοι, FDP) παρουσιάζουν εικόνα κατάρρευσης.

Και τα τρία κόμματα μαζί δεν συγκεντρώνουν ούτε 15% Ενδεικτική είναι μάλιστα η πορεία των ποσοστών των Σοσιαλδημοκρατών στην Σαξονία, τα οποία από 19,1% στις εκλογές του 1.990 μ.Χ., έχουν υποχωρήσει πλέον στο 7,3%.

Δύσκολος ο σχηματισμός κυβέρνησης αλλά ίσως υπάρξει έκπληξη. Ο σχηματισμός κυβέρνησης αναμένεται να είναι δύσκολος και στα δύο κρατίδια, γιατί τα άλλα κόμματα αρνούνται να συνεργαστούν με το AfD. Η έκπληξη ίσως προέλθει από την Wagenknecht, η οποία υιοθετεί σκληρή στάση στο μεταναστευτικό και τάσσεται αναφανδόν κατά του πολέμου στην Ουκρανία

Η ίδια έχει δηλώσει ότι το πρώτο της κριτήριο στις συζητήσεις για τον σχηματισμό περιφερειακής κυβέρνησης θα είναι η στάση των άλλων κομμάτων στον πόλεμο και η συμμετοχή της Γερμανίας σε αυτόν.

Το αποτέλεσμα και στα δύο κρατίδια φέρνει μια ιστορική ανατροπή στην Γερμανία. Για πρώτη φορά από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ένα κόμμα από τον εθνικό χώρο θα πλειοψηφεί σε Κοινοβούλιο κρατιδίου (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/756600/me-eksodo-tis-germanias-apo-tin-ee-apeilei-to-akrodeksio-afd-emeis-tha-epiviosoume-alla-eseis-oxi).

 

Σενάριο «βόμβα» για την Ευρωπαϊκή Ένωση: Ελπίδες κατάρρευσης του θηρίου. Τα κράτη της ΕΕ πλήρωσαν την στήριξή τους στο Κίεβο με βραδύτερη οικονομική ανάπτυξη. Οι παρατηρητές δεν αποκλείουν ένα χειρότερο σενάριο: τα αυξανόμενα προβλήματα και οι διαφορές θα μπορούσαν να αναγκάσουν ορισμένα κράτη να αποχωρήσουν από την Ένωση.

Γράφει, μεταξύ άλλων, το Russia Today σε άρθρο που φιλοξενεί: Η «ατμομηχανή» της ΕΕ – Γερμανία και Γαλλία – παρασύρθηκε σε τεχνική ύφεση ήδη από τα τέλη του 2023 μ.Χ. και παρέσυρε και άλλους. Οι αντιρωσικές κυρώσεις, η ταχεία άνοδος των τιμών της ενέργειας, η πτώση της βιομηχανικής παραγωγής, ο υψηλός πληθωρισμός, η μειωμένη κατανάλωση, η ασαφής νομισματική και πιστωτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας οδήγησαν σε συρρίκνωση της οικονομίας της ευρωζώνης για δύο συνεχόμενα τρίμηνα.

Η Εσθονία, η Σουηδία, η Πορτογαλία, η Λετονία, η Ιρλανδία, η Τσεχία και η Αυστρία βρέθηκαν επίσης αντιμέτωπες με μια προσωρινή ύφεση πέρυσι. Το 2023 μ.Χ., το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) της ευρωζώνης αυξήθηκε μόνο κατά 0,1%.

Το πρώτο τρίμηνο του 2024 μ.Χ., τα 20 μέλη της νομισματικής ένωσης κατέγραψαν μικρή αύξηση 0,3%. Η πτώση των τιμών της ενέργειας είχε αντίκτυπο, ο πληθωρισμός υποχώρησε, εμφανίστηκε μείωση των επιτοκίων και η κατανάλωση αυξήθηκε. Ωστόσο, η πρόβλεψη είναι επιφυλακτική: στασιμότητα τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους.

Τον Φεβρουάριο, η ΕΕ συμφώνησε για το μακροπρόθεσμο σχέδιο προϋπολογισμού έως το 2027 μ.Χ.. Περιλαμβάνει επιπλέον 50 δισεκατομμύρια ευρώ για την Ουκρανία. Αυτό είναι το μεγαλύτερο στοιχείο δαπάνης. Αντίθετα, δεν προβλέπονται πρόσθετα κονδύλια, όπως αυτά για την στήριξη των αγροτών ή της γεωργικής πολιτικής γενικότερα.

Οι ειδικοί βλέπουν αυτή την προθυμία για χρηματοδότηση του Κιέβου ως έναν από τους κύριους λόγους για την στασιμότητα της Ευρωπαϊκής οικονομίας και πιθανό έναυσμα για διάφορες αρνητικές εξελίξεις. Ο γνωστός Αμερικανός επενδυτής Jim Rogers επισημαίνει μακροπρόθεσμους συστημικούς κινδύνους: τα αυξανόμενα οικονομικά προβλήματα θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν την επιθυμία μεμονωμένων κρατών να αποχωρήσουν από την ΕΕ. Αυτό απειλεί το μπλοκ και το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα με κατάρρευση.

Σύμφωνα με τον Rogers, οι πολιτικοί θα προτείνουν την εγκατάλειψη του ευρώ σε δύο έως τρία χρόνια. “Πολύ λίγες παρόμοιες νομισματικές ενώσεις υπήρχαν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η πλειοψηφία τους κατέρρευσε. Φοβάμαι ότι η ίδια μοίρα περιμένει το ευρώ”, κατέληξε (https://romioitispolis.gr/senario-vomva-gia-tin-eyropaiki-enosi-elpides-katarreysis-toy-thirioy/).

Η πτώση της Γερμανίας. Θα έρθει ο καιρός που εμείς οι Ελληνες, οι οποίοι μισήσαμε την Γερμανία στα χρόνια της χρεοκοπίας, θα προσευχόμαστε γι' αυτήν. Γιατί με μια οικονομία κατανάλωσης και υπηρεσιών με έμφαση στον τουρισμό, εξαρτώμαστε βαθιά και από αυτήν. Αν πέσει αυτή, θα πέσει η Ευρώπη.

Δεν είναι καλά τα πράγματα στην Γερμανία, και αυτό μας αφορά ευθέως, όχι πλαγίως. Δεν είναι για να χαιρόμαστε και για να πανηγυρίζουμε, αλλά για να προβληματιζόμαστε. Ολα όσα συνέβησαν στις εκλογές των δύο κρατιδίων, αλλά και στις επερχόμενες εκλογές στο κρατίδιο του Βρανδεμβούργου στις 20 Σεπτεμβρίου είναι στην πραγματικότητα η κορυφή του παγόβουνου, καθώς το καζάνι βράζει. Βράζει στην κοινωνία, βράζει και στην οικονομία.

Μίλησα το Σάββατο με φίλο ο οποίος έχει εκ της θέσεώς του στο γερμανικό κατεστημένο πολύ ακριβή εικόνα για αυτό το οποίο έρχεται – και η εισαγωγή του και μόνο με τρόμαξε: «Το ξέρεις καλά πως, όταν βήχει η Γερμανία, η Ευρώπη παθαίνει γρίπη».

Αλλά, στην προκειμένη περίπτωση, η Γερμανία δεν βήχει απλώς, έχει υποστεί βαριά ίωση. Ο άνθρωπος μου περιέγραψε μια οικονομία στην οποία οι κορυφαίοι της παράγοντες πηδούν από το σκάφος. Μεγάλες επιχειρήσεις ήδη μετακομίζουν στην Αμερική και την Κίνα για να έχουν ένα «απάγκιο» μπροστά σε αυτό που έρχεται.

Ρώτησα τι είναι αυτό που έρχεται, και η απάντησή του ήταν ξερή και μονολεκτική: «Πτωχεύσεις… Πάρα πολλές πτωχεύσεις». Και όταν του ζήτησα να γίνει ακόμα πιο συγκεκριμένος, προέβλεψε ότι τα προβλήματα της διάσημης αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen, η οποία έβαλε λουκέτο σε δύο εργοστάσιά της, δεν είναι περιστασιακά, αλλά βαθιά και στρατηγικά.

Και ότι μπορεί, υπό προϋποθέσεις, εάν το κράτος δεν αναλάβει τη διάσωση της, να μας αποχαιρετήσει. Να βάλει γενικό λουκέτο. Να πτωχεύσει. Ηδη, ο τραπεζικός κολοσσός Commerzbank είναι υπό πώληση στην ιταλική Unicredit.

Οπως εξελίσσονται τα πράγματα μετά τις πρόσφατες εκλογές, το Μεταναστευτικό δεν είναι απλά ταυτοτικό πρόβλημα, ότι οι κοινωνίες της Δύσης θέλουν να επιστρέψουν στον εαυτό τους και δεν επιθυμούν άλλα ανοίγματα.

Οτι οι ξένοι που βρίσκονται στο έδαφος της μεγάλης Ευρωπαϊκής δύναμης δεν είναι ευπρόσδεκτοι, γιατί όχι μόνο δεν έχουν καταφέρει να προσαρμοστούν στον δυτικό τρόπο ζωής, και ιδιαίτερα οι ριζοσπάστες ισλαμιστές, αλλά επιτίθενται στον κόσμο με μαχαίρια. Το πρόβλημά τους είναι βαθιά οικονομικό.

Η Γερμανία αδυνατεί πλέον να τους καταβάλλει τα πλουσιοπάροχα επιδόματα για να βρίσκονται στο έδαφός της. Παύει να είναι ο παράδεισός τους. Και αυτό το μήνυμα επιχειρεί να στείλει σε ολόκληρη την οικουμένη, με τις απελάσεις και τις επιστροφές, προκειμένου να αποτρέψει μεταναστευτικές ροές με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως ισλαμιστές ριζοσπάστες που μισούν την Δύση.

Οσα συμβαίνουν στα κρατίδια προδιαγράφουν, δυστυχώς, και το πολιτικό -εκτός από το οικονομικό- μέλλον της Γερμανίας. Γιατί τα συστημικά κόμματα, προκειμένου να αποφύγουν τη συμμαχία και την διακυβέρνηση με την «Εναλλακτική για την Γερμανία», στο όνομα της πολιτικής ορθότητας κάνουν κάτι αδιανόητο για τα γερμανικά δεδομένα: διαπραγματεύονται να εντάξουν στην τοπική διακυβέρνηση των κρατιδίων τα δύο αριστερά κόμματα, τα οποία κατ’ ουσίαν είναι κομμουνιστικά. Κι αυτό, αργά ή γρήγορα, θα οδηγήσει σε ακυβερνησία.

Είναι πολύ πιθανό να συμβεί το ίδιο, σε έναν βαθμό, και σε ομοσπονδιακό επίπεδο, εάν υπάρχει ασυνεννοησία Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών σε περίπτωση διεξαγωγής πρόωρων εκλογών: να συνεργαστούν τα μεγάλα κόμματα, ακόμα και τα αριστερά, αν δεν βγαίνουν τα νούμερα, για να αποφύγουν τον… φασισμό.

Κάτι τέτοιο θα έχει ολέθρια αποτελέσματα, γιατί θα ενισχύσουν με ψήφους μέλλοντος το AfD, αλλά και γιατί η κυβέρνηση θα παραλύσει. Η Γερμανία, δυστυχώς για τον εαυτό της αλλά και για την Ευρώπη, μετά την ηγεσία της Μέρκελ παρέδωσε το τιμόνι της σε απολύτως ελεγχόμενες από την Δύση δυνάμεις, οι οποίες την έχουν καταστήσει σε επίπεδο στρατηγικών αποφάσεων την 51^η Πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Tην ανάγκασαν να μπει πρώτη στον πόλεμο και να στερηθεί το στρατηγικό πλεονέκτημα της ανάπτυξής της, την πρόσβαση στο φτηνό ενεργειακό κόστος. Τώρα καταλαβαίνει πάνω σε τι νάρκη έχει καθίσει, καθώς ο λαός της φωνάζει στις δημοσκοπήσεις ότι είναι υπέρ της συνεργασίας με τους Ρώσους και της επιστροφής στην πρότερη κατάσταση, ενώ ο Σολτς ζητά από τον Ζελένσκι να συμβιβαστεί και να τελειώσει ο πόλεμος. Αλλά είναι ήδη αργά…

Η Γερμανία με την πρόσδεσή της στο ΝΑΤΟ, χωρίς αστερίσκους, εγκλώβισε την Ευρώπη σε έναν πόλεμο από τον οποίο τα «γεράκια» της Δύσης δεν θα της επιτρέψουν να βγει. Και θα εγκλωβίσουν σε αυτόν τον πόλεμο και τον επόμενο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, όποιος κι αν είναι αυτός.

Διότι ο πόλεμος έχει ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα: χρηματοδοτεί την οικονομία της Αμερικής και της Αγγλίας, και κρύβει τα προβλήματά τους κάτω από το χαλί. Ενώ δεν αφήνει παραπονεμένη την Ρωσία, που επίσης θησαυρίζει.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν υπερασπίστηκαν τους λαούς τους, αλλά τις αμυντικές βιομηχανίες της Δύσης. Και ιδού τα αποτελέσματα. Το γεγονός ότι σε αντίστοιχη τροχιά έχει τεθεί η Γαλλία και ότι, αργά ή γρήγορα, θα οδηγηθεί σε νέες βουλευτικές εκλογές, καθώς η κυβέρνηση Μπαρνιέ διαθέτει μετά βίας την ανοχή της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης επιταχύνει την κρίση.

Να είμαστε έτοιμοι. Η κρίση, ύστερα από μερικά ήρεμα χρόνια, θα επιστρέψει δριμύτερη. Η Ευρώπη δεν έμαθε από τα λάθη της, και αυτή την φορά κινδυνεύει σοβαρά ο ομοσπονδιακός της χαρακτήρας. Επανειλημμένως, η Δύση έχει εξαγάγει μετά το 2008 μ.Χ. την κρίση της στο έδαφός της και αδυνατίζει τόσο το νόμισμά της όσο και την ανταγωνιστικότητά της, αλλά οι ηγεσίες της έχουν αλλού τον νου τους, σε άλλα πράγματα.

Θα έρθει ο καιρός που εμείς οι Ελληνες, οι οποίοι μισήσαμε την Γερμανία στα χρόνια της χρεοκοπίας, θα προσευχόμαστε για την Γερμανία. Γιατί με μια οικονομία κατανάλωσης και υπηρεσιών με έμφαση στον τουρισμό, όπως μας είπε και η Moody’s, αρνούμενη να μας δώσει πάλι την επενδυτική βαθμίδα, εξαρτώμαστε βαθιά και από την Γερμανία. Αν πέσει αυτή, θα πέσει η Ευρώπη, θα πέσουμε κι εμείς (https://www.triklopodia.gr/%ce%bc%ce%b1%ce%bd%cf%8e%ce%bb%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%bf%cf%84%cf%84%ce%ac%ce%ba%ce%b7%cf%82-%ce%b7-%cf%80%cf%84%cf%8e%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%af%ce%b1/).

 

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ Γ’ΡΑΪΧ ΣΤΑ ΤΡΥΦΕΡΑ ΡΟΖ ΠΑΡΙΖΑΚΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ. EIΣΑΓΩΓΗ: Στο κέντρο των ευρωπαϊκών πολιτικο-κοινωνικών εξελίξεων στις μέρες μας είναι η  Γερμανία με την απόφαση της τριμερούς Κυβέρνησης του Σόλτς για εξάμηνη αναστολή της Συνθήκης Σένγκεν από μέρους της και την εντατικοποίηση και επέκταση των συνοριακών ελέγχων  της.

Αυτά με αφορμή την άνοδο του<<ακροδεξιού>> κόμματος στις τοπικές εκλογές της Θουριγγίας  και της Σαξονίας εις βάρος του Κυβερνητικού σχηματισμού και σε συνάρτηση με την κατακραυγή  πλέον της κοινής γνώμης (77%) κατά της κοινωνικής αλλοίωσης μέσω της αθρόας  λαθρομετανάστευσης από την πολιτική των προηγούμενων ( αλλά και της νυν) νεοταξίτικων  κυβερνήσεων.

ΣΧΟΛΙΟ: Βλέπουμε την αναδίπλωση των γκλομπαλιστικών δυνάμεων και την προσωρινή διπλωματική  αναστολή των σχεδίων τους, όταν υπάρχει κοινωνική αντίδραση. Έτσι οι πρωτοπόροι στο  Εβραιοκαμπαλιστικό πλάνο της σαλατοποίησης και της ισλαμοποίησης, της κοινωνικής και πολιτιστικής  αλλοίωσης των πληθυσμών γίνονται <<βασιλικώτεροι του βασιλέως>> και<< ρατσιστικώτεροι>> της σχολής  Ουρμπάν, ο οποίος τους καλωσόρισε στο club του. 

Με αφορμή λοιπόν τις τελευταίες εξελίξεις ας κάνουμε μία σύντομη περιήγηση στο πολιτικό γίγνεσθαι της  Γερμανίας του περασμένου αιώνα (παλαιοκομματικό) και του 21^ου Αιώνα μ.Χ. (μεταβατικό στην παγκοσμιοποίηση). Της χώρας που ήταν το δυνατό όπλο των Καμπαλιστών Σιωνιστών, αφού χρησιμοποιήθηκε για το  αιματοκύλισμα της ανθρωπότητος μέσω των δύο Παγκοσμίων Πολέμων.

Α)ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

1) Κούρτ Γκεόργκ Κίζιγκερ (1.960 μ.Χ.-1.969 μ.Χ.). Το 1.963 μ.Χ. το όραμα του Μεγάλου Συνασπισμού  <<Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών>> κέρδισε τους Γερμανούς. Πρώτος Καγκελάριος του  Μεγάλου Συνασπισμού ήταν ο Κούρτ Γκεόργκ Κίζιγκερ, που το ναζιστικό του παρελθόν δεν τον εγκατέλειψε  (ήταν συνεργάτης του υπουργού προπαγάνδας του Χίτλερ Γιόζεφ Γκαίμπελς). 

2) Βίλλυ Μπραντ (1.969 μ.Χ.-1.974 μ.Χ.). Πρόσφυγας στην Νορβηγία στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Το  σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του, το SPD έφερε τους Χριστιανοδημοκράτες στην αντιπολίτευση μετά από 20  χρόνια.

Υποστήριζε την δυτικογερμανική συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και στην ΕΟΚ (τώρα Ε. Ε.) και την βελτίωση  των σχέσεων με την ΕΣΣΔ και τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Η πολιτική αυτή ωνομάστηκε  ΟΣΤΠΟΛΙΤΙΚ.

Το 1.971 μ.Χ. πήρε βραβείο Νόμπελ για την πολιτική αυτή και την συνδρομή του στην ανάπτυξη  των χωρών του Τρίτου Κόσμου και την εδραίωση της ειρήνης. Πιστό παιδί του <<καλού>> Δυτικού  στρατοπέδου ο Μπραντ υπηρέτησε το σιωνιστικό σχέδιο του ΨΥΧΡΟΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΜΑΝΤΡΩΜΑΤΟΣ των  δύο αντίπαλων στρατοπέδων του προηγούμενου Αιώνα μέσα από την Σοσιαλδημοκρατία, που έπαιζε τον ρόλο  του εξισορροπητή ανάμεσα στους δύο πόλους:την δεξιά Χριστιανοδημοκρατία και τον σοσιαλισμό κομμουνισμό, που ήταν (υποτίθεται) το ιδεολογικό υποκατάστημα του εφαρμοσμένου Ανατολικού Μαρξισμού. 

Για τον ρόλο του αυτό (του κατευνασμού των αντιθέσεων), πήρε και το βραβείο του, από το Νορβηγικό  περίπτερο της πενταρχίας του σκότους. Κάτι τέτοιο δόθηκε και σε άλλους ειρηνοποιούς της παγκόσμιας  πολιτικής σκηνής, όπως τον<< μάγο>>Κίσσιγκερ και τον σατανιστή Ομπάμα. Χαρακτηριστικό του  ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ του Ψυχρού Πολέμου είναι αφηγήσεις Σοβιετικών αξιωματούχων σχετικά με  παραινέσεις προς τον Μεγάλο Τσάρο Στάλιν <<να εξαφανίσει>> την Αμερική με πυρηνικά, πράγμα βέβαια που  δεν έκανε ποτέ (παρότι ήταν πανεύκολο για την ΠΡΩΤΗ Υπερδύναμη στην γη, την ΕΣΣΔ), διότι θα εξαφάνιζε  από τον χάρτη την Μητέρα Σιών, την οποία και ο ίδιος υπηρετούσε και διότι το δρομολογημένο σενάριο της ΝΤ προέβλεπε άλλα σχέδια (διάλυση εν μια νυκτί του σιδηροχάρτινου κομμουνιστικού παραπετάσματος και  την αντζέντα της παγκοσμιοποίησης, σοδομοποίησης, υγειονομικής τρομοκρατίας, εμβολιαστικού  αποδεκατισμού και ηλεκτρονικής δικτατορίας). Ο Μπράντ πέθανε το 1.992 μ.Χ., βλέποντας την πολιτική του να  σβήνει μαζί με το σβήσιμο από την πολιτική ιστορία του Ανατολικού στρατοπέδου.

3) Χέλμουτ Σμιτ (1.974 μ.Χ.-1.987 μ.Χ.). Ανέλαβε μετά την παραίτηση του Μπραντ την ηγεσία του SPD και την  καγκελαρία. Ηταν Εβραϊκής καταγωγής, υπέρ του ΝΑΤΟ και των πυρηνικών. Έγινε γνωστός για την μάχη  κατά της τρομοκρατίας, συγκεκριμμένα κατά της οργάνωσης <<ΦΡΑΞΙΑ ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ>> που είχε  δολοφονήσει 34 προσωπικότητες της Γερμανίας.

Ήταν φίλος του φρυδοσωτήρα Καραμανλή. Ευρωπαϊστής  υποστήριξε την ένταξη της Ελλάδος στην ΕΟΚ. Εξαιρετικός σολίστας στο πιάνο, συνέβαλε ο Χέλμουτ στο κτίσιμο της σιωνοκίνητης Ευρώπης, στήριξε το μεγάλο όπλο των Εβραιοκαμπαλιστών, το ΝΑΤΟ, και απεχώρησε από τά μάταια του κόσμου τούτου το 2015 μ.Χ. στο Αμβούργο, μη προλαβαίνοντας να απολαύσει ΤΗΝ  ΣΟΝΑΤΑ ΣΕ ΡΟΖ ΜΕΙΖΟΝΑ και την ροζαλί ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής χορωδίας, στην οποία οδηγήθηκε η <<πολιτισμένη>> Ευρώπη (και δαιμονισμένη κατά τους Πατέρες), από τις δυνάμεις του μυστηρίου της  ανομίας.

4) Χέλμουτ Κολ (1.982 μ.Χ.-1.998 μ..Χ). Υπήρξε ο μακροβιότερος καγκελάριος. Αρχικά της Δυτικής και μετά της  Ενιαίας Γερμανίας. Εργάστηκε για την εισαγωγή του ΕΥΡΩ με τον σύμμαχό του Πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν. Θεωρείται ο πατέρας της Ενοποίησης.

Μετά την αποχώρησή του, η υστεροφημία του  αμαυρώθηκε από σκάνδαλο παράνομης χρηματοδότησης του κόμματός του των Χριστιανοδημοκρατών (CDU). Ήταν ο καθοριστικότερος παλαιοκομματικός καγκελάριος της Γερμανίας, αφού εργάστηκε για την νομισματική ένωση της Ευρώπης μαζί με τους ομολόγους του των άλλων κρατών.

Αμείφθηκε από τα  σιωνιστικά διευθυντήρια με την δόξα του πρώτου καγκελαρίου της Ενιαίας Γερμανίας, την οποία απεφάσισαν εν μια νυκτί μαζί με την κατάρρευση του σιδηροχάρτινου παραπετάσματος του ΥΠΑΡΚΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ. Πέθανε το 2017 μ.Χ., χωρίς και αυτός να απολαύσει την πλήρη μετάλλαξη της αγαπημένης του Ευρώπης σε βόθρο  της διαστροφής και της ανωμαλίας.

5) Γκέρχαρντ Σρέντερ (1.998 μ.Χ.-2005 μ.Χ.). Ξεκίνησε από Κυβερνήτης του κρατιδίου της Σαξονίας. Μετά την θητεία  του στην καγκελαρία εργάστηκε στην Ρωσική ενεργειακή εταιρεία Γκάζπρομ έως το 2022 μ.Χ., από την οποία  παραιτήθηκε λόγω της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Κανένας άλλος καγκελάριος δεν έχει πέσει τόσο  χαμηλά στην κοινή γνώμη, όσο ο Σρέντερ μετά την θητεία του. Συμμετείχε στις αεροπορικές επιδρομές κατά του Βελιγραδίου στην διάρκεια του πολέμου του Κοσσυφοπεδίου.

\Μετά τις 11 Σεπτέμβρη 2001 μ.Χ. (με το  σκηνοθετημένο Χολυγουντιανό τρομοκρατικό κτύπημα των Δίδυμων Πύργων), συμφώνησε να συμμετάσχει η  Γερμανία σε στρατιωτική αποστολή στο Αφγανιστάν. Αλλά η αλληλεγγύη του τερματίστηκε στην εισβολή στο  Ιράκ, όπου είπε ΟΧΙ. Εξ αιτίας αυτού του ΟΧΙ επανεξελέγη.

Το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του (SPD) είναι  ακόμη υπερήφανο για την απόφαση αυτή. Το 2017 μ.Χ. μίλησε στο συνέδριο του κόμματός του για να υποστηρίξει  τον τότε υποφήφιο για την Καγκελαρία Μάρτιν Σούλτς. Επαίνεσε το ΟΧΙ του Όλαφ Σόλτς για την παράδοση  πυραύλων στην Ουκρανία. Στην προσωπική του ζωή παντρεύτηκε 5 φορές.

Ο Σρέντερ ανήκει στην ομάδα των παλαιοκομματικών ηγετών (μαζί με τον Δημοκρατικό Κλίντον, τον Σκωτσέζο  Μπλέρ και ίσως και τον δικό μας Τσίπρα), οι οποίοι ετοίμασαν σαν καλοί πρόδρομοι το έδαφος στους  κατοπινούς Γκλομπαλιστές των πρόσφατων καιρών.

Κατά σύμπτωση όλοι αυτοί ανήκουν σε <<κεντρώες>>  παρατάξεις (Εργατικοί, Δημοκρατικοί, Σοσιαλδημοκράτες), γιατί είναι πιο εύκολο για τα κόμματα τέτοιου  προσανατολισμού να περάσουν θέματα της νεοταξίτικης αντζέντας, όπως του δικαιωματισμού, του  Λαοτκισμού, της λαθρομετανάστευσης χωρίς τριγμούς πολλούς και αντιδράσεις από την κοινωνία.

Επίσης όλοι  αυτοί ήταν πιστοί στο ρόλο της υποστήριξης της Καου-μπόϋκης επίθεσης κατά των απανταχού της γης κακών  Ινδιάνων (Σαντάμ Χουσεϊν, Μπιν Λάντεν, Γιουγκοσλάβοι, Καντάφι) δίπλα στην Πόρνη-Βαβυλώνα Αμερική. 

Και κατά ΣΥΜΠΤΩΣΗ οι περισσότεροι από αυτούς διακρίνονται για την περιπετειώδη ιδιωτική τους ζωή.  Για τους Γερμανούς υπάρχει και μία γεωπολιτική ιδιαιτερότητα, ότι όντας γειτονιά με την Ρωσία και  ενεργειακά εξαρτημένοι από αυτή, πρέπει να κρατούν και κάποιες ισορροπίες στις σχέσεις τους μαζί της. Ο Σρέντερ υπηρέτησε σωστά το σχέδιο αυτό και αμείφθηκε από τα αφεντικά του με δύο θητείες στην καγκελαρία.

Β)ΓΚΛΟΜΠΑΛΙΣΜΟΣ

1)      Άγκελα Μέρκελ (2005 μ.Χ.-2021 μ.Χ.). Κόρη Λουθηρανού Πάστορα. Ο παππούς της ήταν Πολωνός. Έζησε στην  Ανατολική Γερμανία, όπου σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Καρλ Μαρξ της Λειψίας Φυσική (1.973 μ.Χ.-78 μ.Χ.). 

Διορίστηκε κυβερνητικός εκπρόσωπος του Ανατολικογερμανικού κράτους. Το κόμμα της DA (κόμμα  Δημοκρατικής Αφύπνισης) ενώθηκε με το Ανατολικό Χριστιανοδημοκρατικό (CDU) και μετά την Ενοποίηση  προσεχώρησαν στο Δυτικό CDU.

Το 1.991 μ.Χ. έγινε ομοσπονδιακή υπουργός γυναικείων υποθέσεων και νεολαίας,  το 1.994 μ.Χ.-1.998 μ.Χ. Υπουργός περιβάλλοντος. Ήταν συντηρητικών αρχών, π. χ. ήταν κατά του<< κανόνα  προθεσμίας>>, σύμφωνα με τον οποίο οι γυναίκες μπορούσαν να κάνουν έκτρωση εντός τριών μηνών από την  σύλληψη.

Λόγω του Ανατολικογερμανικού παρελθόντος δεν υποστηρίζονταν από τις κλίκες που είχαν φτιάξει  οι συνομήλικοί της βουλευτές στα χρόνια της χριστιανοδημοκρατικής νεολαίας, αλλά στηρίζονταν  αποκλειστικά στον Χέλμουτ Κολ (<<κορίτσι του Κόλ>> την ωνόμαζαν οι εφημερίδες).

Ο Λόταρ Μέζερ, τελευταίος πρωθυπουργός της Ανατολικής Γερμανίας και αναπληρωτής Πρόεδρος του ενιαίου CDU, αναγκάστηκε να παραιτηθή λόγω αποκαλύψεων του Γερμανικού Τύπου περί συνεργασίας του με την κρατική  ασφάλεια <<ΣΤΑΖΙ>>.

Στο συνέδριο της Δρέσδης η Μέρκελ ψηφίστηκε διάδοχός του. Το 1.993 μ.Χ. με την  υποστήριξη του Κόλ ανέλαβε την προεδρία του CDU Μεκλεμβούργου-Πομερανίας. Το 1.994 μ.Χ. ήταν Υπουργός  περιβάλλοντος. Μετά την παραίτηση του Κόλ, ανέλαβε πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών ο Βόλφαγκ  Σόϊμπλε, με πρόταση του οποίου η Μέρκελ έγινε γενικός γραμματεύς του Κόμματος το 1.998 μ.Χ.

Το 1.999 μ.Χ. ξέσπασε  το σκάνδαλο των <<μαύρων>> λογαριασμών του CDU. Αποκαλύφτηκε σύστημα παράνομης χρηματοδότησης της κομματικής οργάνωσης μέσω λογαριασμών στην Ελβετία. Το 1.999 μ.Χ. η Μέρκελ απαίτησε την  αποστασιοποίηση του κόμματος από τον Κόλ (παρ’ότι ήταν το<<κορίτσι>> του Κόλ).

Το 2000 μ.Χ. ο Κόλ  παραιτήθηκε από το αξίωμα του επίτιμου Προέδρου και μετά παραιτήθηκε και ο διάδοχός του Σόϊμπλε, αφού  παραδέχτηκε ότι είχε δεχθεί παράνομη δωρεά από εκπρόσωπο πολεμικής βιομηχανίας.

Έτσι η Μέρκελ έγινε  ομοσπονδιακή Πρόεδρος του CDU στο συνέδριο του Έσσεν. Ωστόσο η προέλευση των παράνομων δωρεών  έμεινε άννωστος μέχρι σήμερα. Το 2003 μ.Χ. σαν αντιπολίτευση, ενώ ο Σρέντερ τάχτηκε κατά της σύμπραξης των  ΗΠΑ κατά του Ιράκ (και μαζί και το 80% του γερμανικού πληθυσμού), η Μέρκελ υποστήριξε τη θέση της  Κυβέρνησης Μπούς.

Στην Καγκελαρία η Μέρκελ διαδέχτηκε τον Σρέντερ επικεφαλής συνασπισμού κομμάτων (CDU, CSU, SPD).  Το 2009 μ.Χ. μετά τη νίκη του CDU, σε συνασπισμό με το Δημ. Κόμμα. Το 2015 μ.Χ. ήταν επικεφαλής τρίτης Κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού και το 2017 μ.Χ. επικεφαλής τέταρτης Κυβέρνησης συνασπισμού (CDU, CSU,  SPD). To 2021 μ.Χ. δεν έβαλε υποψηφιότητα και απεχώρησε με τη λήξη της θητείας της, με την εκλογή στην  Καγκελαρία του διαδόχου της Όλαφ Σόλτς.

Τι να πή κανείς για την Μέρκελ, την αιχμή του δόρατος της ΝΤ, όχι  μόνο στη χώρα της την Γερμανία, αλλά και σε όλη την Ευρώπη? Αθόρυβα ξεκίνησε από την πολιτική σκηνή  της Ανατολικής Γερμανίας και αναρριχήθηκε στην ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών μέσα από την στενή της  σχέση με το βαρύ πυροβολικό της ΝΤ, τον παλαιοκομματικό Χέλμουτ Κόλ, τον οποίο έβγαλαν στην σύνταξη  μετά από πολύχρονη θητεία στην Γερμανική Καγκελαρία, με την γνωστή μέθοδο για τα Ευρωπαϊκά κόμματα:την  κατηγορία της παράνομης χρηματοδότησης από τρίτους (εσωτερικούς ή εξωτερικούς τύπου Καντάφι).  Φιλοδοξότατη αλλά και ικανότατη ωδήγησε την Γερμανία αλλά και όλη την Ευρώπη με το όχημα της ΝΤ, κάνοντας πράξη την αντζέντα των Εβραιοκαμπαλιστών. Η πολιτική της σαλατοποίησης-ισλαμοποίησης της  Ευρώπης φέρει την σφραγίδα της.

Η Ελλάδα θα την θυμάται αιωνίως αφού ήταν πρωτοστάτης στην επιβολή  των μνημονίων στη χώρα μας. Μαζί με τον ανάπηρο Υπουργό της Σόϊμπλε και την Τρόϊκα του Διεθνούς  Νομισματικού Ταμείου κατάφεραν να υποτάξουν την χώρα μας οικονομικά και να την οδηγήσουν στην ουσιαστική (όχι ακόμη επίσημη) πτώχευση με τα φοβερά ελλείμματα της τάξεως των 300 δις τότε και τώρα  μετά την λαίλαπα της πλανδημίας σε ύψη καθώς ακούγεται της τάξεως του 1 τρις.

Η χώρα μας έχασε την  ανεξαρτησία της και έγινε υποτελής στα ξένα Εβραιοτραπεζικά διευθυντήρια. Εκχώρησε τον εθνικό της  πλούτο επί Κυβέρνησης Τσίπρα και έγινε διεθνές ρεντίκολο όντας προτεκτοράτο των ξένων Αμερικάνων και  Ευρωπαίων σιωνιστών.

Αυτά βέβαια με την δουλική συναίνεση των Ψευτορωμιών κατοίκων της Ελλάδος, που  αγκάλιασαν τα πλάνα της ΝΤ από την εποχή των προδρόμων παλαιοκομματικών Καραμανλή, Παπανδρέου και  των κατοπινών διαδόχων τους. Και μετά από το οικονομική υποταγή της Ελλάδος, οι τελευταίοι νεοταξίτες  πουθενατζήδες κυβερνήτες της (Τσίπρας, Πάτερ-Κούλης) κατάφεραν να κάνουν την χώρα μας ρεζίλι διεθνώς  με τα σοδομικά νομοθετήματα και να την διαγράψουν και από τον Ουρανό. 

Ευτυχισμένη η Άγκελα για τα κατορθώματά της, παρακολουθεί πλέον από τον καναπέ του συνταξιούχου την  τελευταία φάση της νεοταξίτικης αντζέντας: τον Γ’Παγκόσμιο Πόλεμο. Δαιμονισμένη καθώς είναι μαζί με την  υπόλοιπη παρέα των ηγετών της Γκλομπαλιστικής κομπανίας του Αντιχρίστου, νομίζει ότι θα καλοπερνάει στο  πυρηνικό της καταφύγιο πίνοντας δροσερές μπύρες και τρώγοντας λουκάνικα Φραγκφούρτης, την ώρα που ο  πλανήτης θα καίγεται και θα αποδεκατίζεται από τις πυρηνικές παπαρούνες.

Ξεχνάει όμως ότι ο Θεός (τον  οποίο μάλλον ξέχασε τελείως παρ’ότι ο πατέρας της την μεγάλωσε με την Λουθηρανική διδασκαλία),  <<εκγελάσεται αυτούς και ο Κύριος εκμυκτυριεί αυτούς>>. <<Θα εισέλθουν ζώντες  και θα εξέλθουν νεκροί. Θα λειτουργούν ως αλεξικέραυνα και θα τους κατακαύσει ο Θεός. Οι σύραγγες αυτές  οδηγούν στον Άδη>> (Γέροντας Βασίλειος Καυσοκαλυβίτης).

2) Όλαφ Σόλτς (2021 μ.Χ.-σήμερα). Ο GOLDEN BOY της ΝΤ. Σοσιαλδημοκράτης (SPD), με σύντομη πολιτική  διαδρομή, όπως και όλοι οι φυτευτοί μαϊντανοί του διεθνούς γκλομπαλιστικού κυκλώματος (Μακρόν, Τρυντώ, Μπόρις Τζόνσον, Σούνακ, Καμάλα Χάρις,, Πάτερ-Κούλης, Τσίπρας, Μελόνι). Ξεκινώντας σαν  Ομοσπονδιακός Υπουργός Εργασίας το 2007 μ.Χ.-2009 μ.Χ., Δήμαρχος Αμβούργου το 2011 μ.Χ., Ομοσπονδιακός Υπουργός  Οικονομικών από το 2018 μ.Χ., κατέληξε Αντικαγκελάριος πρόεδρος του SPD και στις εκλογές του 2021 μ.Χ. έγινε  Καγκελάριος μετά τον σχηματισμό τρικομματικής Κυβέρνησης (Σοσιαλιστές, Πράσινοι, Ελεύθεροι  Δημοκράτες).

Πολιτικός βίος ανθόσπαρτος για τον δικηγόρο από το Αμβούργο Όλαφ, αφού του ανετέθη το  όχημα της Γερμανίας από τα σιωνιστικά αφεντικά του την πιο κρίσιμη περίοδο της εποχής του γκλομπαλισμού,  όπου κατ’αυτούς η ανθρωπότητα θα μπη στον δυστοπικό κόσμο των δούλων μετανθρώπων με την  ψηφιοποίηση-ρομποτοποίηση και τον αποδεκατισμό του πλανήτη στα επιθυμητά επίπεδα του μισού έως 1 δις  το πολύ, ώστε να μπορούν να είναι ελέγξιμοι και χειραγωγήσιμοι οι εναπομείναντες μετά τον Γ’Παγκόσμιο  Πόλεμο κάτω από την Παγκόσμια Κυβέρνηση του νέου Μεσσία των Εβραιοκαμπαλιστών, του Αντιχρίστου. 

Και αυτός, όπως και όλοι οι σατανισμένοι ηγέτες της Νέας Εποχής κάνει το οικτρό λάθος να μην υπολογίζει ότι πάνω από το αφεντικό του, τον Εωσφόρο, υπάρχει ο Δημιουργός των πάντων, ο Τριαδικός Θεός, ο οποίος  θα γκρεμίσει το σύστημα της ΝΤ και θα ανατείλει την νέα Ορθόδοξη Αυτοκρατορία της Ρωμανίας.

Γ) Ο ΛΟΑΤΚΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ.

Επί Ναζιστικής Γερμανίας διώχτηκαν και θανατώθηκαν χιλιάδες ομοφυλόφιλοι. Οδηγούνταν σε στρατόπεδα  συγκέντρωσης, όπου οι περισσότεροι πέθαναν. Η ναζιστική δίωξη θεωρείται η πιο σοβαρή δίωξη  ομοφυλοφίλων στην ιστορία. Οι ναζιστικοί νόμοι καταργήθηκαν το 1.950 μ.Χ. και η ομοφυλοφιλία  αποποινικοποιήθηκε στην Ανατολική Γερμανία το 1.968 μ.Χ. και στην Δυτική το 1.969 μ.Χ.

Από το 2017 μ.Χ. ο <<γάμος>> των ομοφυλοφίλων είναι νόμιμος και έχουν πλέον πλήρη συζυγικά δικαιώματα και  δικαιώματα υιοθεσίας. Τα σύμφωνα συμβίωσης είναι νόμιμα από το 2001 μ.Χ. Η Γερμανία θεωρείται από τις πιο  φιλικές προς τους ομοφυλόφιλους χώρες στον κόσμο.

Το 2013 μ.Χ. δημοσκόπηση έδειξε ότι το 87% των Γερμανών  πιστεύει ότι η ομοφυλοφιλία πρέπει να γίνει αποδεκτή από την κοινωνία. Είναι η δεύτερη ψηλότερη  βαθμολογία στον κόσμο μετά την Ισπανία (88%).

Στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους από το 1.532 μ.Χ. έως την διάλυση της το 1.806, μ.Χ. η  ομοφυλοφιλία τιμωρούνταν με θάνατο. Στην Πρωσία η θανατική ποινή ίσχυσε από το 1.620 μ.Χ. έως το 1.794 μ.Χ.

Η  επιρροή του Ναπολεόντειου Κώδικα στις αρχές του 1.860 μ.Χ. έφερε την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας σε  μαγάλο μέρος της Γερμανίας εκτός Πρωσίας. Το 1.871 μ.Χ. σχηματίστηκε η Ομοσπονδιακή Γερμανική  Αυτοκρατορία και οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις αποποινικοποιήθηκαν. Το ναζιστικό καθεστώς θεωρούσε ένα  από τους στόχους του την εξάλειψη της ομοφυλοφιλίας.

Πρώτη παρέλαση έγινε το 1.979 μ.Χ. στο Βερολίνο, η  οποία σταδιακά ανέβαινε και το 2005 μ.Χ. έφτασε τα 400 χιλιάδες άτομα. Το 2019 μ.Χ. το Berlin Pride είχε ένα  εκατομμύριο θεατές. Σε πολλές άλλες επίσης πόλεις γίνονται GAY PRIDE (Βρέμη, Κολωνία, Μόναχο,  Αμβούργο, Δρέσδη, Ντόρτμουντ, Στουτγάρδη, Λειψία, Ανόβερο, Βόνη, Ντύσελντορφ, Νυρεμβέργη).

ΣΧΟΛΙΟ: Βλέπουμε ότι και στην Γερμανία, παρά το σφοδρό αντιομοφυλοφιλικό ναζιστικό παρελθόν, ο  Λοατκισμός κατάφερε να εδραιωθεί και να γίνει κοινωνικά αποδεκτός σε πολύ λίγες σχετικά δεκαετίες. Χάρι στις φιλότιμες προσπάθειες των νεοταξιτών ηγετών (παλαιοκομματικών και σύγχρονων), αλλά και του  εναγκαλισμού από την κοινωνία σε απίστευτα ποσοστά αποδοχής.

Η απομάκρυνση από τον Θεό, η πλήρης  εκκοσμίκευση και η πλήρης παράδοση στον Θεό Μαμμωνά, κατάφεραν να διαλύσουν και την πειθαρχημένη Γερμανική φυλή και να την κάνουν σοδομική και δαιμονική.

Όπως και όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαϊοι θα πληρώσουν πολύ ακριβά την αποστασία τους από τον Θεό, μέσα  από τις δοκιμασίες του Γ’ΠΠ., της πείνας, των ασθενειών, και των φυσικών φαινομένων. Ειδικά για την χώρα  μας, επειδή ήταν πρωτεργάτες στην τεχνητή της πτωχοποίηση μέσω των μνημονίων, οι εναπομείναντες μετά την φοβερή ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ, που είναι προ των πυλών, θα είναι ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ (κατά τους Πατέρες), που θα  ζητήσουν συγγνώμη από την Ελλάδα, και πολλοί από αυτούς θα μετανοήσουν και θα γίνουν πολίτες της ΝΕΑΣ  ΕΝΔΟΞΗΣ ΡΩΜΑΝΙΑΣ (https://www.triklopodia.gr/%ce%b9%cf%89%ce%b1%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%83-%ce%b6%ce%b9%cf%86%ce%ba%cf%89%ce%b2%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%83-%ce%b7-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%b7-%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%b5%ce%b9%ce%b1/).

Σχετικά με τον Ηλία Κασιδιάρη, πολιτικό κρατούμενο στην Ελλάδα. Αγαπητά μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.*Οποιοσδήποτε μπορεί να δημοσιοποιήσει το θέμα αυτό*. Γράφουμε αυτή την επιστολή σε σχέση με ένα σοβαρό θέμα που συμβαίνει αυτή την στιγμή στην Ελλάδα.

Ο Ηλίας Κασιδιάρης είναι αυτή την στιγμή πολιτικός κρατούμενος στην Ελλάδα και κρατείται παράνομα στις φυλακές Δομοκού, οι οποίες είναι μία από τις χειρότερες φυλακές στον κόσμο. Παρόλο που έχει ολοκληρώσει την έκτιση της ποινής του εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, επειδή τον φοβούνται πολιτικά.

 Όλα ξεκίνησαν όταν το κόμμα του «Εθνικό Κόμμα Ελλήνων» όπως είναι γνωστό ως «Εθνικό Κόμμα των Ελλήνων» είχε σημαντική άνοδο πριν από τις εκλογές του 2023 μ.Χ. στην Ελλάδα. Το κόμμα του σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις έφτασε πάνω από το 5% που θα σήμαινε ότι με την είσοδό του στη Βουλή θα είχε σχεδόν 15 βουλευτές.

Τότε ξαφνικά η κυβέρνηση πίεσε την δικαιοσύνη να μπλοκάρει το κόμμα, να αποκλείσει τον κ. Ηλία Κασιδιάρη από τις εκλογές αλλά και τα πολιτικά του δικαιώματα. Υπάρχει απόδειξη του δικαστή κ. Τζανερίκου που το παραδέχτηκε αυτό και τώρα δεν βρίσκεται πουθενά μετά από αυτό. Κανείς δεν ξέρει τι του έχει συμβεί και δεν ξαναμίλησε ούτε μια φορά γι’ αυτό.

Μετά τις πρώτες εκλογές ο κ. Κασιδιάρης επικοινωνώντας μόνο από το καρτοτηλέφωνο της φυλακής κατάφερε να πείσει τον κόσμο να ψηφίσει το κόμμα γνωστό ως «Σπαρτιάτες» το οποίο μπήκε στο ελληνικό κοινοβούλιο με ποσοστό 4,63%.

Το αποτέλεσμα αυτό εξόργισε το τότε κυβερνών κόμμα (Νέα Δημοκρατία – ΝΔ) γιατί έχασε ένα πολύ σημαντικό ποσοστό που μείωσε σημαντικά τους βουλευτές του. Το κράτος και η δικαιοσύνη παραβλέπει σκόπιμα το τεκμήριο αθωότητας που ως Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης έχει σύμφωνα με το νόμο και το σύνταγμα.

Δεν τον έχουν αφήσει ελεύθερο και το αίτημα του να βγει από τη φυλακή έχει απορριφθεί δύο φορές χωρίς λόγο ενώ έχει εκπληρώσει τα κριτήρια για να αφεθεί ελεύθερος. Δεν του επιτρέπουν να λάβει μέρος στις εκλογές, έχουν μπλοκάρει την επικοινωνία του με όλους με εξαίρεση την οικογένειά του και τη δικηγόρο του κ. Βασιλική Πανταζή. Σύμφωνα με το Σύνταγμα δεν έχει χάσει τα πολιτικά του δικαιώματα και έχει καθαρό ποινικό μητρώο.

Κατηγορήθηκε για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, αλλά ο φάκελος της υπόθεσής του αναφέρει ότι δεν υπήρξε κανένα έγκλημα, αλλά αντίθετα μόνο τέσσερις ομιλίες και συμμετοχή σε μια μουσική συναυλία στις αρχές των είκοσι ετών του.

Μαζί με τα δικά του ανθρώπινα δικαιώματα που παραβιάζονται, έχουν παραβιάσει και τα ανθρώπινα δικαιώματα εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων πολιτών που τον υποστηρίζουν, ήθελαν να ψηφίσουν το κόμμα του και μας αντιμετωπίζουν σαν πολίτες τρίτης κατηγορίας σαν να μην έχουμε ίσα δικαιώματα με όλους τους άλλους. Ζητάμε δικαιοσύνη για τον Ηλία Κασιδιάρη και την οικογένειά του, καθώς και για τους χιλιάδες φίλους και οπαδούς του.

Τα ανθρώπινα δικαιώματά μας είναι το θεμέλιο μιας δημοκρατικής Ελλάδας και Ευρώπης και ΟΛΟΙ πρέπει να τα σέβονται και να τα αποδέχονται. Παρακαλώ ενημερώστε την Ευρώπη για την κατάσταση, ζητήστε δικαιοσύνη. Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για το χρόνο σας. Ειλικρινά, Υποστηρικτές του Ηλία Κασιδιάρη (https://www.triklopodia.gr/%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b7%ce%bb%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%cf%83%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%81%ce%b7-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%84%ce%b9%ce%ba/).

 

Το χρέος, ο στρατός και η πυρηνική ενέργεια είναι τα κλειδιά για την Γερμανική αναγέννηση. Γερμανία: Η στρατιωτική δέσμευση της ΕΕ στο Μαλί πρέπει να επανεξεταστεί. Η κατάρρευση του αντιδημοφιλούς και δυσλειτουργικού τρικομματικού συνασπισμού στην Γερμανία προσφέρει στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης μια ευκαιρία για πολιτική και οικονομική ανανέωση. Ανακύπτουν δύο σημαντικά ερωτήματα:

Θ α μπορέσει η Γερμανία να παραμερίσει τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και να αρπάξει αυτή τη "χρυσή ευκαιρία"; Και αν ναι, τι είναι τελικά αυτό που μπορεί και πρέπει να κάνει; Ως προς το πρώτο ερώτημα, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.

Αναφορικά με το δεύτερο ωστόσο, υπάρχουν πολλές τολμηρές μα λογικές ιδέες: αναστολή του "φρένου χρέους" της Γερμανίας με σκοπό τη χρηματοδότηση επενδύσεων, ανάσχεση της εκροής κεφαλαίων και ορθή χρηματοδότηση του στρατιωτικού τομέα της χώρας είναι μερικά από τα προφανή σημεία εκκίνησης.

Ο ηγέτης των συντηρητικών της αντιπολίτευσης, Φρίντριχ Μερτς, φαντάζει ως ο επικρατέστερος για το αξίωμα της καγκελαρίας, όμως το CDU/CSU καταγράφει ποσοστό γύρω στο 32% στις δημοσκοπήσεις και δεν μπορεί να κυβερνήσει μόνο του.

Η αυξανόμενα κατακερματισμένη Γερμανική πολιτική σκηνή — πρώτα με την άνοδο του ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) και πιο πρόσφατα της αριστερής, αντιμεταναστευτικής Συμμαχίας Σάρα Βάγκενκνεχτ — καθιστά την οικοδόμηση συνασπισμών ιδιαίτερα δύσκολη.

Ο Μερτς, υπέρμαχος της ελεύθερης αγοράς και του Ατλαντισμού, αποκλείει ορθά τη συνεργασία με το AfD. Παράλληλα, οι φιλελεύθεροι Ελεύθεροι Δημοκράτες καταγράφουν τόσο χαμηλά ποσοστά που ενδέχεται να πέσουν κάτω από το όριο του 5% που απαιτείται για να αποκτήσουν έδρες στο κοινοβούλιο.

Έτσι, η επόμενη κυβέρνηση της Γερμανίας είναι πιθανό να είναι ακόμη ένας συνασπισμός από ετερόκλητους συμμάχους, με τους συντηρητικούς να κυβερνούν είτε με τους Σοσιαλδημοκράτες, είτε με τους Πράσινους.

Μετά τις εξαντλητικές πολιτικές αντιπαραθέσεις των τελευταίων τριών χρόνων όμως, ποιος μπορεί να κατηγορήσει τους Γερμανούς ψηφοφόρους αν φοβηθούν την επιστροφή στα ίδια "κουραστικά" επιχειρήματα και την έλλειψη πολιτικής συναίνεσης;

Ο Μερτς έχει ξεκάθαρη εικόνα για τις απειλές που αντιμετωπίζει η γερμανική ευημερία, δεν είναι βέβαιο όμως ότι το ίδιο ισχύει και για μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος, που δείχνει να μην έχει συνειδητοποιήσει πλήρως την άσχημη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα. Είναι δελεαστικό για τους ψηφοφόρους να θεωρούν ότι τα οικονομικά προβλήματα της Γερμανίας είναι κυκλικά, ενώ στην πραγματικότητα είναι διαρθρωτικά και συνεπώς δύσκολα στην αντιμετώπισή τους.

Ο συνδυασμός της χαμηλής παραγωγικότητας, των παρωχημένων υποδομών και του γερασμένου εργατικού δυναμικού αποτελεί καμπανάκι για την οικονομική παραγωγή της χώρας, που χωρίς αλλαγές κινδυνεύει να βαλτώσει για χρόνια.

Παράλληλα, οι παραδοσιακές βιομηχανίες της χώρας — πάνω από όλα οι αυτοκινητοβιομηχανίες — αντιμετωπίζουν τεράστιες απειλές για την ανταγωνιστικότητά τους. Ακόμη και η Volkswagen, που επί μακρόν προτεραιοποιούσε τη διατήρηση των θέσεων εργασίας έναντι της κερδοφορίας, εξετάζει το ενδεχόμενο να κλείσει εργοστάσια στη Γερμανία.

Ο κίνδυνος ενός φαύλου κύκλου είναι ορατός. Η αδύναμη ανάπτυξη και η εκροή κεφαλαίων οδηγούν σε μείωση των φορολογικών εσόδων, κάτι που με τη σειρά του δημιουργεί δυσεπίλυτες αντιπαραθέσεις για τον τρόπο κατανομής των πόρων της οικονομίας — κάτι που φάνηκε και από τις δυσκολίες στις προσπάθειες της γερμανικής κυβέρνησης να περάσει έναν προϋπολογισμό.

Σε άλλες χώρες, η λύση θα ήταν προφανής: επιπλέον δανεισμός για τη χρηματοδότηση επενδύσεων. Στην Γερμανία όμως αυτό δεν θεωρείται επιλογή λόγω του αυστηρού δημοσιονομικού κανόνα της χώρας, του λεγόμενου "φρένου χρέους", που περιορίζει το νέο χρέος σε ποσοστό που δεν ξεπερνά το 0,35% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος ετησίως (αν και υπάρχει μια μικρή ευελιξία για την εξυπηρέτηση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και του οικονομικού κύκλου).

Αυτός ο περιορισμός είναι αχρείαστος, δεδομένου ότι ο γερμανικός δανεισμός είναι χαμηλός σε σύγκριση με τα διεθνή δεδομένα. Οπότε, μια πρώτη παράκληση προς την επόμενη κυβέρνηση θα ήταν η εξής: Για το καλό όλων, μεταρρυθμίστε το "φρένο χρέους".

Οι συντηρητικοί του Μερτς είναι αυστηροί όσον αφορά τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, αλλά πρόσφατα ο ηγέτης τους φάνηκε ελαφρώς πιο δεκτικός στο ενδεχόμενο αναθεώρησης του ορίου χρέους. Συνεχίζει πάντως να επιμένει ότι η Γερμανία πρέπει να καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια για να ελέγξει τις δαπάνες κοινωνικής πρόνοιας.

Ο Υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ έχει προτείνει τη δημιουργία ενός ταμείου για την ενίσχυση των εγχώριων επενδύσεων, προσφέροντας στις επιχειρήσεις επιδότηση 10%. Παρόλο που η ιδέα του Χάμπεκ αξίζει να εξεταστεί, θα απαιτήσει δημοσιονομικά "καύσιμα".

Η χαλάρωση του "φρένου χρέους" θα διευκόλυνε επίσης την ανανέωση του γερμανικού στρατού, διασφαλίζοντας ότι η Γερμανία θα μπορεί να αμυνθεί επαρκώς και να υποστηρίξει την Ουκρανία. Ενώ το Βερολίνο φέτος θα τηρήσει την δέσμευση του ΝΑΤΟ να δαπανήσει 2% του ΑΕΠ στον στρατό για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, η νέα Προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ αυξάνει την επιτακτικότητα ως προς την εκπλήρωση των υποχρεώσεων.

Αν ο Μερτς επιμείνει στο να διατηρηθεί το "φρένο χρέους", υπάρχουν και άλλοι τρόποι να κινηθούν κεφάλαια. Οι Γερμανοί υπονομεύουν τη δική τους ευημερία και τον επιχειρηματικό τομέα αποταμιεύοντας δισεκατομμύρια σε τραπεζικούς λογαριασμούς χαμηλής απόδοσης.

Παρά το γεγονός ότι ο πρόσφατα αποπεμφθείς Υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ συχνά αποτελούσε "αγκάθι" για τον κυβερνητικό συνασπισμό, οι ιδέες του για την ανάπτυξη μιας κουλτούρας επενδύσεων σε μετοχές και την μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος προς ένα μοντέλο "pay-as-you-go" ήταν αναζωογονητικές και δεν θα πρέπει να αγνοηθούν. Ευτυχώς, ο Μερτς — πρώην εταιρικός δικηγόρος και πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου της BlackRock Asset Management Deutschland — γνωρίζει αρκετά για τις κεφαλαιαγορές.

Η κατάργηση των κανονισμών στην αγορά κατοικίας για την ενίσχυση της οικοδομικής δραστηριότητας πρέπει επίσης να μπει ψηλά στην ατζέντα της επόμενης κυβέρνησης, καθώς η Γερμανία απέχει τραγικά από τον στόχο των 400.000 νέων κατοικιών τον χρόνο, και περίπου το μισό του πληθυσμού δεν μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση στην αγορά κατοικίας.

Επιπλέον, το Βερολίνο πρέπει να εντείνει τη στήριξή του στις νεοφυείς επιχειρήσεις: Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, γνωστές ως Mittelstand, παραμένουν η ραχοκοκαλιά της γερμανικής καινοτομίας, αλλά ο αριθμός των νέων επιχειρήσεων που ιδρύονται είναι ανησυχητικά χαμηλός.

Τέλος, η νέα κυβέρνηση πρέπει να επανεξετάσει την ενεργειακή πολιτική. Σε μία από τις πλέον αυτοκαταστροφικές κινήσεις των τελευταίων ετών, ο τρικομματικός συνασπισμός προχώρησε στο κλείσιμο των τριών τελευταίων πυρηνικών σταθμών της Γερμανίας το 2023 μ.Χ.– ακόμα και εν μέσω μιας επιδεινούμενης κλιματικής κρίσης και της απώλειας εισαγωγών φυσικού αερίου λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Η επανεκκίνηση αυτών των εργοστασίων μπορεί να είναι τεχνικά και πολιτικά δύσκολη, αλλά θα αποτελούσε ένδειξη ότι η Γερμανία αναγνωρίζει πως η εποχή της δειλίας και των ψευδών συμβιβασμών έχει παρέλθει (https://www.capital.gr/bloomberg-view/3883992/to-xreos-o-stratos-kai-i-puriniki-energeia-einai-ta-kleidia-gia-ti-germaniki-anagennisi/).

 

Γερμανία: Η κυβερνητική κρίση παραλύει την οικονομία. Η κυβερνητική κρίση στην Γερμανία μετά την αποπομπή του Υπουργού Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντντερ φέρνει σε ακόμα δεινότερη θέση την γερμανική οικονομία. Εκπρόσωποί της που επέκριναν μέχρι πρότινος την τρικομματική κυβέρνηση ατενίζουν τώρα το μέλλον με ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία.

Ενδεικτική για την κατάσταση της γερμανικής οικονομίας η Bosch, προμηθεύτρια της αυτοκινητοβιομηχανίας, η οποία αναγκάστηκε να διορθώσει προ τα κάτω τις προοπτικές της για το 2024 μ.Χ. και δεν αποκλείει να προχωρήσει σε περαιτέρω περικοπές θέσεων εργασίας πέραν των 7.000 θέσεων, που έχουν ήδη ανακοινωθεί. Ο διευθύνων σύμβουλος της, Στέφαν Χάρτουνγκ δήλωσε στην εφημερίδα Tagesspiegel:

«Πρέπει να περάσουμε από τα λόγια στην πράξη και να εφαρμόσουμε συγκεκριμένα μέτρα πριν τις πρόωρες εκλογές προκειμένου να ενισχυθεί βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα η οικονομία». Ο οικονομολόγος Χένινγκ Βόπελ, διευθύνων σύμβουλος του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής (cep), δηλώνει στην DWότι η συγκυβέρνηση στο Βερολίνο «δεν κατάφερε να επαναφέρει την Γερμανική οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης».

Στο μεταξύ στις ΗΠΑ ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε τις εκλογές και στις 20 Ιανουαρίου ορκίζεται ως ο 47ος πρόεδρος. Με τον αμερικανό μεγιστάνα στο Λευκό Οίκο, ο πλανήτης θα βρεθεί αντιμέτωπος με νέες προκλήσεις στην πολιτική ασφάλειας, το εμπόριο και την πολιτική για την κλιματική αλλαγή, καθώς και σε σχέση με την στήριξη της Ουκρανίας στον πόλεμο κατά της Ρωσίας.

Χάμπεκ: «Η χειρότερη στιγμή για να αποτύχει η κυβέρνηση». Σε αυτό το φόντο ο αντικαγκελάριος και ο υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ προειδοποιούσε: «Είναι η χειρότερη στιγμή για να αποτύχει η κυβέρνηση».

Μετά το τέλος της συγκυβέρνησης και την αποχώρηση των υπουργών του FDP ο αντικαγκελάριος τόνισε: «Είναι τραγικό να συμβαίνουν αυτά σε μια μέρα όπως αυτή, όταν η Γερμανία θα έπρεπε να επιδεικνύει ενότητα και να έχει ευχέρεια κινήσεων στην Ευρώπη».

Το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters φιλοξενεί την εκτίμηση του επικεφαλής οικονομολόγου της τράπεζας ING Κάρστεν Μζέσκι, ο οποίος κάθε άλλο παρά αισιόδοξος είναι. Θεωρεί ότι η Γερμανία είναι σήμερα λιγότερο προετοιμασμένη από ό,τι πριν την πρώτη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ το 2016: «Μετά από τέσσερα χρόνια στασιμότητας και διαρθρωτικών αδυναμιών, η Γερμανία δεν είναι μόνο ο «ασθενής της Ευρώπης», αλλά και πιο ευάλωτη από ό,τι πριν οκτώ χρόνια».

Κατά την άποψη του Χένινγκ Βόπελ από το Κέντρο Ευρωπαϊκής Πολιτικής (cep) τα αναγκαία μέτρα χρειάζονται χρόνο για να αποδώσουν. Υπάρχουν όμως και «μέτρα με θετικό αντίκτυπο απλώς και μόνο με την ανακοίνωσή τους. Μέτρα που αποσκοπούν στη βελτίωση των προσδοκιών και του γενικότερου πλαισίου παραγωγής μπορούν κάλλιστα να έχουν θετικά αποτελέσματα βραχυπρόθεσμα».

Χρειαζόμαστε μια «ψύχραιμη πολιτική». Ο Χένινγκ Βόπελ απαριθμεί στην DW τέσσερα πιθανά μέτρα άμεσης απόδοσης: «Πρώτον, η σταθεροποίηση της ενεργειακής μετάβασης, η οποία έχει καθοριστική σημασία για την προστασία του κλίματος και την διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας.

Δεύτερον, ο περιορισμός της γραφειοκρατίας, η οποία δεν πρέπει οπωσδήποτε να είναι δαπανηρή. Τρίτον, η προώθηση της διαδικασίας της ψηφιοποίησης, που κρύβει σημαντικές δυνατότητες ανόδου της παραγωγικότητας και τέταρτον, φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις.

Ο Μάριν Γκόρνινγκ, διευθυντής Έρευνας Βιομηχανικής Πολιτικής στο Γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών (DIW) στο Βερολίνο ζητά επίσης «συστημικές αλλαγές». Όχι όμως μόνο σε εθνικό, αλλά σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Σε συνέντευξή του στην DW την περασμένη εβδομάδα, δήλωνε: «Η Γερμανία είναι ο ορισμός της βιομηχανοποιημένης χώρας και έχει τις ρίζες της στην Ευρώπη». Επομένως, δεν μπορεί παρά να υπάρξει μια «ευρωπαϊκή βιομηχανική πολιτική».

Στο ερώτημα σχετικά με τα μέτρα που θα έπρεπε να λάβει η γερμανική κυβέρνηση βραχυπρόθεσμα, προειδοποιεί για σπασμωδικά μέτρα και τονίζει ότι θα πρέπει να αποφύγουμε να «πετάμε από το παράθυρο δισεκατομμύρια από εδώ και από εκεί».

Εξάλλου, υπάρχει ακόμη χρόνος κατά την άποψή του: «Δεν είμαστε στο χείλος του γκρεμού». Αυτό που απαιτείται τώρα είναι μια «ψύχραιμη πολιτική όπου επιχειρήσεις και καταναλωτές έχουν την εντύπωση ότι γνωρίζουν τι θα συμβεί αύριο» (https://www.defence-point.gr/news/germania-i-kyvernitiki-krisi-paralyei-tin-oikonomia).

 

Το τελευταίο φυσίγγιο στο όπλο: Οι ελίτ της καταρρέουσας Ευρώπης θέλουν να απαγορεύσουν τα δυνατά πατριωτικά κόμματα. Το τελευταίο φυσίγγιο: ένα βραχιόλι για την Λεπέν και η απαγόρευση της «Εναλλακτικής». Βραχιόλι σε Le Pen, μπλόκο στο AfD στην Γερμανία - Οι δήθεν ελίτ θα προσπαθήσουν να επιβραδύνουν αυτή την διαδικασία, αλλά δεν μπορούν να τη σταματήσουν.

Οι τελευταίες προσπάθειες των ελίτ στην Ευρώπη είναι ξεκάθαρα προσβλητικές για την δημοκρατία, σχεδιάζουν να απαγορεύσουν την αντιπολίτευση σε Γαλλία και Γερμανία… αλλά είναι το τελευταίο φυσίγγιο στο όπλο τους…

Η Ευρώπη αναζητά μια απάντηση στη νίκη του Trump: υπάρχουν και πάλι ηχηρές δηλώσεις για την ανάγκη για ενότητα, ενίσχυση της κυριαρχίας και γενικά, πάλι, «ήρθε η ώρα να πάρει την μοίρα της στα χέρια της η Ευρώπη». Όλα αυτά είναι πολύ πομπώδη - και εντελώς άσκοπα.

Και το θέμα δεν είναι καν ότι οι σημερινές ελίτ στην Ευρώπη, που έχουν στηριχθεί στην ολοκλήρωση της Ευρώπης, δεν έχουν τη βούληση και την στρατηγική σκέψη να υπερασπιστούν τα συμφέροντά της, απλά βαθαίνουν την αντιπαράθεση με την Ρωσία. Ναι, οι ίδιοι δεν μπορούν πλέον να αλλάξουν, αλλά θεωρητικά θα μπορούσαν να δώσουν τη θέση τους σε όσους υποστηρίζουν μια αλλαγή πορείας, για πραγματική ευρωπαϊκή «στρατηγική αυτονομία».

Αλλά δεν θέλουν ούτε αυτό, και σε προσπάθειες να σταματήσουν την πορεία της ιστορίας καταφεύγουν σε εντελώς ανόητες μεθόδους. Θέλουν να απαγορεύσουν την αντιπολίτευση Αυτήν τη στιγμή σε δύο κορυφαίες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν εκκλήσεις για απαγόρευση της βασικής αντιπολίτευσης σχεδιάζουν να τους απαγορεύσουν να συμμετέχουν στις εκλογές. Για να μην ρισκάρουν ότι στις επόμενες εκλογές αυτές οι δυνάμεις θα έρθουν στην εξουσία ή θα αποκτούσαν τέτοια δύναμη που θα ήταν αδύνατος ο σχηματισμός κυβέρνησης χωρίς τα κόμματα αυτά.

Στο επίκεντρο η Γαλλία και η Γερμανία… Στην Γαλλία δικαστήριο θέλει να στερήσει από τη Marine Le Pen το δικαίωμα να κατέβει σε εκλογές και στην Γερμανία, οι βουλευτές της Bundestag ζητούν από τους συναδέλφους τους να ξεκινήσουν την διαδικασία για την απαγόρευση της Εναλλακτικής για τη Γερμανία – AfD - το δεύτερο δημοφιλέστερο κόμμα της χώρας.

Όλα είναι τόσο δημοκρατικά, όπως θα έπρεπε στη μεταμοντέρνα εποχή... τι υποκρισία; Η Marine Le Pen και οι συνάδελφοί της στο κόμμα κατηγορούνται για υπεξαίρεση τριών εκατομμυρίων ευρώ -όχι τώρα, αλλά την περίοδο από το 2004 μ.Χ. έως το 2016 μ.Χ., όταν ως μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προσέλαβαν βοηθούς που έπαιρναν μισθούς από τον προϋπολογισμό του πανευρωπαϊκού κοινοβουλίου.

Και εργάστηκαν κυρίως για το κόμμα του Εθνικού Μετώπου - και τώρα η Marine Le Pen αντιμετωπίζει πενταετή φυλάκιση για αυτό. Όχι, δεν θα τα περάσει σε ένα κελί - τρία χρόνια με αναστολή, και δύο με ηλεκτρονικό βραχιόλι, αλλά θα χάσει το δικαίωμα να είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2027 μ.Χ. Και αυτή θα είναι η τέταρτη εκλογή της - και οι πιθανότητές της να τις κερδίσει είναι πραγματικά υψηλές.

Η υπόθεση της «κατάχρησης» σέρνεται εδώ και οκτώ χρόνια, αλλά αυτή τη στιγμή πλησιάζει στο τέλος της, γι’ αυτό και εμφανίστηκαν τα αιτήματα της εισαγγελίας. Και το πιο εκπληκτικό είναι ότι το δικαστήριο καλείται να καταδικάσει με ειδική διαδικασία «προκαταρκτικής εκτέλεσης», δηλαδή να τεθεί αμέσως σε ισχύ η απαγόρευση εκλογής για πέντε χρόνια, χωρίς να περιμένουν τα αποτελέσματα της έφεσης κατά της ποινής.

Ξεκάθαρη πολιτική δίωξη κατά της Marine Le Pen. Τα πάντα είναι ραμμένα με λευκή κλωστή: η εξέταση των προσφυγών μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια και οι προεδρικές εκλογές στην Γαλλία είναι σε 2,5 χρόνια - πρέπει να βιαστούν.

Τώρα είναι δύσκολο να προβλεφθεί εάν το γαλλικό δικαστήριο θα εκδώσει μια τόσο απροκάλυπτα πολιτική ετυμηγορία: προς το παρόν μοιάζει περισσότερο με μέρος μιας εκστρατείας εκφοβισμού κατά της Marine Le Pen.

Ωστόσο, εάν σε λίγους μήνες της απαγορευτεί πράγματι η συμμετοχή στις εκλογές για πέντε χρόνια, αυτό δεν θα σταματήσει το κόμμα της στην πορεία προς την εξουσία. Στις εκλογές του 2027 μ.Χ., το κόμμα θα προτείνει τον σημερινό ηγέτη του, Jordan Bardella - θα είναι μόλις 31 ετών, αλλά δεν υπάρχουν πλέον περιορισμοί ηλικίας για τον Πρόεδρο της δημοκρατίας.

Η έλευση στην εξουσία της Εθνικής Συσπείρωσης θα αλλάξει την Γαλλία και την Ευρώπη - και θα επιταχύνει την διαδικασία αλλαγής του κομματικού συστήματος στην Γερμανία. Κυνηγούν με μίσος το AfD. Στην Γερμανία τα κόμματα προετοιμάζονται πλέον για πρόωρες εκλογές στην Bundestag, με αποτέλεσμα να υπάρξει αλλαγή στον κυβερνητικό συνασπισμό και τον καγκελάριο.

Ο νέος καγκελάριος Merz του CDU θα πάρει τον σημερινό καγκελάριο Scholz ως μικρότερο εταίρο του SPD - επειδή μόνο αυτά τα δύο (προηγουμένως θεωρούμενα "λαϊκά") κόμματα μαζί έχουν αρκετές ψήφους για να σχηματίσουν την πλειοψηφία: σε καλύτερες εποχές, καθένα από αυτά δημιούργησε έναν συνασπισμό… Η βασική αντιπολίτευση στη νέα κυβέρνηση θα είναι η Εναλλακτική για την Γερμανία που είναι εθνικό – πατριωτικό κόμμα.

Αν, βέβαια, μπει καθόλου στην Bundestag, γιατί τις προάλλες βουλευτές έκαναν έκκληση στους συναδέλφους τους να ξεκινήσει η διαδικασία απαγόρευσης του AfD με πρόσχημα ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία θα απειληθεί, όπως είπε ένας από τους συντάκτες της έκκλησης, βουλευτής του CDU…

Την αναφορά υπέγραψαν 112 βουλευτές (από τους 733) - κυρίως εκπρόσωποι του Κόμματος των Πρασίνων, του CDU και της Αριστεράς. Επισήμως, το μελλοντικό κυβερνών κόμμα - το CDU - δεν υποστηρίζει αυτή την πρωτοβουλία, επομένως δεν υπάρχει πιθανότητα καν να ξεκινήσει (δηλαδή ψηφοφορία από την πλειοψηφία των βουλευτών της Bundestag για προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο).

Όμως η λυδία λίθος έχει πεταχτεί. Στην Γερμανία, υπάρχουν από καιρό αιτήματα για την απαγόρευση του AfD - και σε τρία ανατολικογερμανικά κρατίδια τα γραφεία του έχουν ήδη αναγνωριστεί ως εξτρεμιστικά, γεγονός που τους επιτρέπει να παρακολουθούνται.

Ποτέ όμως δεν υπήρξε τόσο ανοιχτή επίθεση στο κόμμα και από κόμματα που χάνουν ψήφους (οι «πράσινοι» και η αριστερά). Το να αναγνωρίσουμε ως αντισυνταγματικό και να απαγορεύσουμε ένα κόμμα που υποστηρίζεται από το 20% των Γερμανών είναι κατάφωρη υπερβολή.

Επιπλέον, μια τέτοια απαγόρευση θα ήταν αυτοκτονική όχι μόνο για το Γερμανικό κομματικό σύστημα, αλλά θα επιτάχυνε επίσης την κρίση ολόκληρου του πολιτικού μοντέλου της Γερμανίας. Είναι απλά αδύνατο να απαγορευτεί το AfD χωρίς σοβαρές συνέπειες για όλη τη γερμανική πολιτική - το απαγορευμένο κόμμα θα αναβιώσει με νέο όνομα και θα γίνει ακόμα πιο δημοφιλές.

Είναι ήδη σαφές ότι, παρά τις διαφορές μεταξύ του γερμανικού και γαλλικού πολιτικού συστήματος, το AfD ακολουθεί το δρόμο του «Εθνικού Μετώπου», δηλαδή από τη θέση της κύριας αντιπολίτευσης στην θέση του δημοφιλέστερου κόμματος… στην χώρα. Οι δήθεν ελίτ θα προσπαθήσουν να επιβραδύνουν αυτή την διαδικασία, αλλά δεν μπορούν να την σταματήσουν.

Και οι προσπάθειες απαγόρευσης, δηλαδή η χρήση ανοιχτά αντιδημοκρατικών μεθόδων, μόνο θα επιταχύνουν την αύξηση της δημοτικότητας των δυνάμεων κατά της ελίτ. Και θα συντομεύσουν το δρόμο τους προς την εξουσία. Οι ελίτ… είναι καταδικασμένες (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/770382/to-teleftaio-fysiggio-sto-oplo-oi-elit-tis-katarreousas-evropis-theloun-na-apagoreysoun-ta-isxyra-patriotika-kommata, https://www.triklopodia.gr/%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b1%ce%af%ce%bf-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%af%ce%b3%ce%b3%ce%b9%ce%bf-%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%b2%cf%81%ce%b1%cf%87%ce%b9%cf%8c%ce%bb%ce%b9-%ce%b3%ce%b9/)…

Από την Μορφή της Νορμανδίας στο Τρίγωνο της Βαϊμάρης –  Πώς ΝΑΤΟ και ΕΕ σχεδιάζουν να διαχειριστούν την ήττα στην Ουκρανία.

Καταιγιστικές θα είναι οι εξελίξεις το επόμενο διάστημα για την Ουκρανία μέχρι και την ορκωμοσία του Donald Trump στις 20/1/2025 μ.Χ.- Επίκειται πυρετός διαπραγματεύσεων σε διάφορες μορφές για την εξεύρεση λύσης

Ραγδαίες διπλωματικές εξελίξεις στο ουκρανικό ζήτημα πυροδοτεί η τηλεφωνική επικοινωνία του Γερμανού καγκελαρίου Olaf Scholz με τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin την Παρασκευή (16/11/2024 μ.Χ.) που ακολούθησε χρονικά τον εκλογικό θρίαμβο του Donald Trump στις ΗΠΑ (5/11/2024 μ.Χ.).

Όλα δείχνουν πως η Δύση επιδιώκει να διαχειριστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μία ήττα στην Ουκρανία, η οποία είναι αναπόφευκτη. Το επόμενο διάστημα θα υπάρξει πυρετός διαπραγματεύσεων ενώ δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που προβλέπουν σύναψη συμφωνίας ακόμη και πριν από την ορκωμοσία του Trump στις 20/1/2025 μ.Χ.

Βέβαια στο στρατόπεδο της Δύσης υπάρχουν ακραίοι κύκλοι που επιζητούν ακόμη μεγαλύτερη στρατιωτική εμπλοκή στην Ουκρανία αλλά αναμένεται να υποχωρήσουν μπροστά στην ορμή των διαπραγματεύσεων για την εξεύρεση λύσης, που έφερε σαν σίφουνας η εκλογή Trump στις ΗΠΑ.

Συγκαλείται το «Τρίγωνο της Βαϊμάρης» στις 19/11. Στο πλαίσιο αυτό ο Πολωνός Υπουργός Εξωτερικών. Radoslaw Sikorski συγκαλεί συνάντηση με τους ομολόγους του στο «Τρίγωνο της Βαϊμάρης» (Πολωνία, Γερμανία, Γαλλία) στη Βαρσοβία στις 19 Νοεμβρίου. Μάλιστα χαρακτήρισε την επικείμενη μίνι - σύνοδο ως τις «πιο σημαντικές διαπραγματεύσεις για την ουκρανική κρίση».

«Οι συναντήσεις κερδίζουν δυναμική και γι' αυτό την επόμενη εβδομάδα θα είμαι ο οικοδεσπότης μιας συνάντησης με τη μορφή ''Τρίγωνο της Βαϊμάρης''. Οι πιο σημαντικές διαπραγματεύσεις για αυτήν την κρίση πραγματοποιούνται στην Βαρσοβία» σημείωσε ο Sikorski.

Σύμφωνα με τον ίδιο, εκτός από τους ομολόγους του από την Γαλλία και την Γερμανία, προσκλήθηκαν στη Βαρσοβία ο Υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας και η νέα επικεφαλής Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ. Στην εν λόγω σύνοδο πιθανή είναι η συμμετοχή εκπροσώπων της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιταλίας.

Όπως είπε ο Sikorski η σύνοδος της Βαρσοβίας θα επικεντρωθεί σε «σημαντικές αποφάσεις σε δύσκολες στιγμές» με φόντο τις επιτυχίες της Ρωσίας στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία και την αβεβαιότητα σχετικά με πιθανές αλλαγές στην πολιτική των ΗΠΑ υπό τον Trump. «Ως εκ τούτου, πρέπει να λάβουμε αποφάσεις για την ευρωπαϊκή άμυνα και την υποστήριξη της Ουκρανίας», τόνισε ο Sikorski.

Μορφή της Νορμανδίας - Τρομάζει ο Boris Johnson. Την ίδια στιγμή έντονα προβληματισμένος εμφανίζεται ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Boris Johnson εκ των πρωταγωνιστών του ουκρανικού δράματος, αφού είναι εκείνος που είχε τορπιλίσει τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις του 2022 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη.

«Κινδυνεύουμε να επιστρέψουμε στην τρομερή μορφή της Νορμανδίας», δήλωσε ο Johnson σχολιάζοντας την τηλεφωνική επικοινωνία Scholz – Putin. «Κινδυνεύουμε να επιστρέψουμε στην τρομερή Γαλλογερμανική Νορμανδία, η οποία αντιμετώπιζε την Ρωσία και την Ουκρανία ως ισότιμους συνομιλητές σε μια εσωτερική διαμάχη», σημείωσε ο Johnson στο δίκτυο Χ.

Ο Johnson θεωρεί ότι αυτό αποτελεί «επαίσχυντη προδοσία» και προτείνει, αντί για διαπραγματεύσεις με την Ρωσία, «να ενισχυθεί η θέση της Ουκρανίας σε μεγάλη κλίμακα και γρήγορα». Αναδημοσίευσε μάλιστα μια δήλωση του Ουκρανού Προέδρου Volodymyr Zelensky, ο οποίος επέκρινε την επικοινωνία Scholz – Putin, λέγοντας πως με αυτό τον τρόπο «ανοίγει το κουτί της Πανδώρας».

«Φοβάμαι ότι ο Volodymyr Zelensky έχει απόλυτο δίκιο», σχολίασε ο Johnson. Υπενθυμίζεται ότι Scholz – Putin είχαν επικοινωνία στις 15/11 την πρώτη εδώ και σχεδόν δύο χρόνια. Οι δύο πλευρές συζήτησαν τρόπους για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.

Τι ήταν η μορφή της Νορμανδίας. Η Μορφή της Νορμανδίας ( Γαλλικά : Format Normandie ), γνωστή και ως ομάδα επαφής της Νορμανδίας , είναι μια ομάδα κρατών που συναντήθηκαν σε μια προσπάθεια εξεύρεσης λύσης στην κρίση του Donbass και τον ευρύτερο Ρωσο-Ουκρανικό Πόλεμο .

Οι τέσσερις χώρες που απαρτίζουν την ομάδα — Γερμανία, Ρωσία, Ουκρανία και Γαλλία —συναντήθηκαν για πρώτη φορά ανεπίσημα το 2014 κατά τη διάρκεια της 70ης επετείου των εορτασμών της D-Day στη Νορμανδία της Γαλλίας.

Ιστορία. Το σχήμα της Νορμανδίας προηγήθηκε της Κοινής Δήλωσης της Γενεύης (Συμφωνία), που υπεγράφη από την Ουκρανία, τη Ρωσία, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες τον Απρίλιο του 2014 μ.Χ.

Η Συμφωνία καλούσε την ουκρανική κυβέρνηση να απέχει από πράξεις βίας κατά των Ρωσόφωνων κατοίκων στο Donbass, αντιμετώπιζε την κρίση ως εσωτερική ουκρανική διαμάχη ενώ προβλεπόταν παρέμβαση στην συνταγματική διαδικασία, όπου η Ρωσία υποστήριζε σθεναρά την αποκέντρωση.

Η επικοινωνία Scholz - Putin ήταν στην πραγματικότητα συνομιλία της συλλογικής Δύσης με τον Ρώσο ηγέτη. Εν τω μεταξύ αποκαλύπτεται πως η τηλεφωνική επικοινωνία Scholz – Putin ήταν στην πραγματικότητα μία συνομιλία του Ρώσου προέδρου με όλη τη συλλογική Δύση.

Όπως αναφέρει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel ο Scholz προετοίμαζε την τηλεφωνική επικοινωνία με τον Vladimir Putin «εδώ και εβδομάδες» ευρισκόμενος σε συντονισμό με τους G7. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η πρωτοβουλία για την επικοινωνία προήλθε από τον Scholz.

Όλες οι ενέργειες «συντονίστηκαν στενά με τις κυβερνήσεις ΗΠΑ, Βρετανίας, Γαλλίας και άλλους εταίρους στους G7». Η ίδια η συνομιλία κράτησε μια ώρα, γράφει το Der Spiegel. Το Κρεμλίνο έχει δηλώσει προηγουμένως ότι η επικοινωνία έγινε με πρωτοβουλία της Γερμανικής πλευράς.

Ο εκλογικός θρίαμβος του Donald Trump στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ στις 5/11/2024 ήταν η θρυαλλίδα που πυροδότησε ραγδαίες διπλωματικές εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα για το ουκρανικό ζήτημα. Ο Scholz φέρεται να είπε στον Putin πως ο πόλεμος πρέπει να τερματιστεί και ζήτησε τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων με την Ουκρανία.

Επιπλέον, ο Γερμανός καγκελάριος διαμήνυσε ότι η Γερμανία θα συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία «όσο χρειαστεί», σύμφωνα με δελτίο τύπου της γερμανικής κυβέρνησης. Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν επίσης να διατηρήσουν επαφές στο μέλλον.

Ο Γερμανός καγκελάριος αναμένεται να ενημερώσει τους ομολόγους του στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ για το περιεχόμενο της συνομιλίας με τον Putin κατά τη σύνοδο κορυφής των G20 στη Βραζιλία στις 18 - 19/11.

Η Ρωσία έτοιμη για διαπραγματεύσεις αλλά θέτει 3 όρους. Η Ρωσία έχει δηλώσει επανειλημμένως πως είναι έτοιμη για διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία, αλλά μόνο με βάση την «επί του πεδίου πραγματικότητα» - δηλαδή να ληφθούν υπόψη τα εδαφικά της κέρδη. Η Ουκρανία απορρίπτει επισήμως κάθε εδαφικό συμβιβασμό και απαιτεί την απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων στα σύνορα του 1.991 μ.Χ.

Όσο για τον Scholz δηλώνει τακτικά καθ' όλη την διάρκεια του πολέμου ότι είναι έτοιμος να διαπραγματευτεί με τον Putin για την κατάσταση στην Ουκρανία. Πριν από ένα χρόνο, έθεσε ως δική του προϋπόθεση για τις διαπραγματεύσεις ένα αποφασιστικό βήμα από την πλευρά της Ρωσίας με την μορφή αποχώρησης των στρατευμάτων της.

«Όσον αφορά τις προοπτικές πολιτικής και διπλωματικής διευθέτησης της σύγκρουσης, ο Ρώσος Πρόεδρος σημείωσε ότι η Ρωσική πλευρά δεν αρνήθηκε ποτέ και παραμένει ανοικτή στην επανάληψη των διαπραγματεύσεων που διακόπηκαν από το καθεστώς του Κιέβου», ανέφερε το Κρεμλίνο σε ανακοίνωσή του για την τηλεφωνική επικοινωνία των δύο ανδρών. Η Ρωσία έχει θέσει τρεις όρους και δεν υποχωρεί:

1. Αποχώρηση όλων των ουκρανικών στρατευμάτων από Donbass, Zaporozhye, Kherson

2. Μη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ

3. Άρση των κυρώσεων στην Ρωσία (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/770406/apo-tin-morfi-tis-normandias-sto-trigono-tis-vaimaris-pos-nato-kai-ee-sxediazoun-na-diaxeiristoyn-tin-itta-stin-oukrania).

Αν έβγαινε η Γερμανία από το ευρώ… Η Γερμανία κόλλησε την Ελληνική ασθένεια απωλείας της ανταγωνιστικότητος, για την οποία Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε προτείνει προ 15ετίας την έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη. Εδώ πληρώνονται όλα.

Σήμερα, το αυτό πρόβλημα αντιμετωπίζει η Γερμανία, που στο ίδιο χρονικό διάστημα είδε την έξοδο 650 δις. ευρώ από την οικονομία της, το 40% των οποίων επενδύθηκαν κυρίως στις ΗΠΑ αφ’ ης ο Όλαφ Σόλτς έγινε καγκελάριος το 2021 μ.Χ.

Επικεφαλής ενός ετερόκλιτου συνασπισμού σοσιαλιστών, φιλελευθέρων και “πρασίνων”, που ήδη παρουσιάζει σημεία αποσυνθέσεως, με την απόλυση της Υπουργού Οικονομικών, η οποία ορθώς αντιτίθεται στον δανεισμό για την κάλυψη τεραστίου ομοσπονδιακού ελλείμματος.

Η υψηλή φορολογία, η εκτεταμένη γραφειοκρατία και η ακριβή ενέργεια ώθησαν τους Γερμανούς επιχειρηματίες ν’ αναζητήσουν στο εξωτερικό καλλίτερη προστασία για τα κεφάλαια τους. Μάλιστα, με την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην Αμερική, που υπόσχεται μείωση φορολογίας, περιορισμό της γραφειοκρατίας και φθηνή ενέργεια από υδρογονάνθρακες και πυρηνική ενέργεια, ίσως να δικαιολογείται η επιλογή των.

Εν τούτοις, στις ΗΠΑ δεν θα εξεύρουν το Γερμανικό εργατικό δυναμικό – άκρως εξειδικευμένο και διοικούμενο από σοβαρούς μάνατζερ. Η λύση του Γερμανικού προβλήματος πρέπει να αναζητηθεί αλλού:

Στην αποφυγή της δύσκαμπτης νομισματικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης (ΕΚΤ), στην φθήνια του ηλεκτρικού ρεύματος που προκάλεσε το κλείσιμο των λιγνιτικών και πυρηνικών εργοστασίων επί Μέρκελ κι η ανατίναξη του αγωγού “NordStream” από Ζελένσκι και ΜΙ6, που διέκοψε το φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο για την βιομηχανία της χώρας.

Με ισοτιμία 1,08 δολάριο ανά ευρώ που εφαρμόζει η ΕΚΤ, τα Γερμανικά προϊόντα (αυτοκίνητα και μηχανές) δεν μπορούν ν’ ανταγωνισθούν τα κινεζικά και οι Γερμανοί βιομήχανοι χάνουν αγορές τόσο στο εξωτερικό όσο κι εσωτερικό.

Μία υποτίμηση του ευρώ θα κάνει τα γερμανικά προϊόντα φθηνότερα και τα εισαγόμενα ακριβότερα όπως ήταν όταν όταν καθελκύσθηκε το ευρωνόμισμα (το 2002 μ.Χ. στα 86 σεντ ανά δολάριον). Στο 1:1 ίσως να επέφερε βελτίωση των εξαγωγών της Γερμανίας που συνιστούν το 40% του εθνικού της προϊόντος. Αλλά την ισοτιμία του ευρώ καθορίζει η ΕΚΤ που απασχολείται με τον πληθωρισμό της ευρωζώνης, ο οποίος θ’ αυξάνετο αν το ευρώ υπετιμάτο.

Στην γερμανική οικονομία που δεν υποφέρει από ενδημική ανεργία (όπως η Ελληνική), το πρόβλημα δεν ήταν η άπαξ άνοδος των τιμών, λόγω υποτιμήσεως. Με χαμηλότερη φορολογία και περιορισμό της γραφειοκρατίας, η γερμανική οικονομία θα ανέκαμπτε, όπως κι η Ελληνική που είναι στάσιμη.

Αν η Γερμανία έκανε το αδιανόητο; Εάν τα εισοδήματα κρατηθούν αμετάβλητα και εφαρμοστεί η προ 24ετίας συνταγή του Όλι Ρέν, να κοπούν «τα πούρα, οι που…νες και τα Καγιέν», τότε η Γερμανία – ιδίως η Ανατολική που ζει ακόμη στο ραχάτι του κομμουνιστικού καθεστώτος του Χόνεκερ-Μέρκελ- θα επανεύρισκε το σφρίγος της.

Μία προσωρινή επάνοδος στην ισοτιμία των δύο μάρκων ανά ευρώ θα ήταν ίσως η θεραπεία της Γερμανικής οικονομίας, εφ’ όσον η χώρα αποκτήσει και πάλι Μονάδες Ηλεκτρικής Βάσεως (ΜΕΒ), επάνω στις οποίες να στηριχθούν οι “ανανεώσιμες” ΑΠΕ. Τις ΜΕΒ χρειάζεται κι ο Κυριάκος Μητσοτάκης για ν’ αποφύγει την τύχη της Χάρις (https://slpress.gr/oikonomia/an-evgaine-i-germania-apo-to-evro/).

Σήκω, Schaeuble, για να δεις… - Χώρα προτεκτοράτο των ΗΠΑ η Γερμανία - Στο χείλος του οικονομικού κραχ, έρχονται ημέρες Βαϊμάρης. Οι Γερμανοί επέλεξαν την πιο ανίκανη ηγεσία που θα μπορούσαν να επιλέξουν…

Αν δεις την τρέχουσα κατάσταση με ψυχραιμία, δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς πώς μια χώρα που έθεσε πολιτιστικά, επιστημονικά και βιομηχανικά πρότυπα μέχρι πριν από 90 χρόνια κατάφερε να χάσει εντελώς τον προσανατολισμό της.

Πρώτα καταστράφηκε από τον Hitler – οι Γερμανοί επέτρεψαν να συμβεί αυτό. Τότε η Γερμανία έγινε υποτελής – οι Γερμανοί επέτρεψαν να συμβεί αυτό. Πίσω στο παρόν, κατάφεραν να στήσουν στον τοίχο το πρώην πιο σημαντικό βιομηχανικό κόσμημα του κόσμου, επιλέγοντας την πιο ανίκανη ηγεσία που θα μπορούσαν να επιλέξουν. Μια νέα κυβέρνηση με Καγκελάριο τον Merz (CDU) δεν θα αλλάξει τίποτα, καθώς έχει ήδη αγοραστεί από τον ηγεμόνα.

Και η αλήθεια είναι πως η Γερμανία αντιμετωπίζει θεμελιώδη προβλήματα. «Εμείς στην Γερμανία δεν ήμασταν απολύτως κυρίαρχοι ποτέ από τις 8 Μαΐου 1.945 μ.Χ.» Η δήλωση που είχε εκστομίσει ο Wolfgang Schäuble, εξέπληξε πολλούς, καθώς και το υποτελές καθεστώς της Γερμανίας, όπως υπονοείται, τεκμηριώνεται, μεταξύ άλλων, από την ιστορία της δημιουργίας του πολύ εγκωμιασμένου Βασικού Νόμου.

Συντάχθηκε από τα λεγόμενα Κοινοβουλευτικά Συμβούλια. Τα συμβούλια διορίστηκαν από τις δυτικές δυνάμεις κατοχής και συγκλήθηκαν στο Μουσείο König στην Βόννη την 1η Σεπτεμβρίου 1.948 μ.Χ. Αυτό σήμαινε ότι τα μέλη δεν είχαν δημοκρατική νομιμοποίηση. Τους ανατέθηκε το καθήκον να συντάξουν ένα προσωρινό σύνταγμα για το δυτικό τμήμα της διαιρεμένης Γερμανίας, το οποίο αργότερα έγινε ο Βασικός Νόμος.

Η διαδικασία της οριστικής απόσχισης των δυτικών ζωνών κατοχής και η επακόλουθη δημιουργία ενός δυτικογερμανικού κράτους ξεκίνησε με την έναρξη των εργασιών – το πλαίσιο των οποίων ορίστηκε από τις «Συστάσεις του Λονδίνου» των δυτικών δυνάμεων κατοχής. Ο Βασικός Νόμος δημιουργήθηκε, έτσι, με ρητές οδηγίες των δυτικών δυνάμεων κατοχής.

Εκτός από τις απαιτήσεις των «Συστάσεων του Λονδίνου», οι «αρμόδιοι» συνεκάλεσαν επανειλημμένα τα λεγόμενα Κοινοβουλευτικά Συμβούλια για να παρακολουθήσουν το έργο τους και να κάνουν τροποποιήσεις προς το συμφέρον τους – 36 φορές συνολικά. Ο Βασικός Νόμος υπογράφηκε στις 8 Μαΐου 1.949 μ.Χ. Στις 23 Μαΐου 1.949 μ.Χ. τέθηκε σε ισχύ για τα Γερμανικά κράτη (τα μετέπειτα ομοσπονδιακά κράτη) υπό τον έλεγχο των Δυτικών Συμμάχων.

Επομένως, ο γερμανικός βασικός νόμος δεν είναι καθόλου γερμανικός, αλλά ένα διάταγμα του οποίου το περιεχόμενο καθορίστηκε από τις δυνάμεις κατοχής. Το γεγονός ότι ακόμη και τα μέλη που ήταν αρμόδια για την εφαρμογή του Βασικού Νόμου διορίστηκαν επίσης από τις δυνάμεις κατοχής είναι απόδειξη αυτού.

Τον Σεπτέμβριο του 1.949 μ.Χ., το μη εκλεγμένο Κοινοβουλευτικό Συμβούλιο συγκροτήθηκε ως Προσωρινή Bundestag των γερμανικών κρατών υπό τον έλεγχο των Δυτικών Συμμάχων στο Μουσείο König στη Βόννη. Αυτό θέσπισε το προσωρινό σύνταγμα που συντάχθηκε υπό την αυστηρή εποπτεία των Δυτικών Συμμάχων ως ο Βασικός Νόμος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.

Ένα μη εκλεγμένο όργανο που διορίστηκε από τις δυνάμεις κατοχής εισήγαγε έτσι έναν μη γερμανικό Βασικό Νόμο, ο οποίος ανυψώθηκε σε καθεστώς συντάγματος και σχεδόν 80 χρόνια αργότερα εξακολουθεί να ισχύει.

Πραγματικά δεν ήταν μια δημοκρατική αρχή για μια χώρα που ετοιμαζόταν να γίνει κυρίαρχη. Η σχέση μεταξύ φεουδάρχη και υποτελούς είναι μια πολύ καλή περιγραφή της σχέσης μεταξύ των δυτικών δυνάμεων κατοχής και της FRG - ένα φέουδο είναι μια γαιοκτησία που παραχωρείται με αντάλλαγμα.

Ένα κράτος που γεννήθηκε κάτω από τέτοιες συνθήκες μπορεί να επιτύχει πλήρη ανεξαρτησία και κυριαρχία μόνο εάν άρει εντελώς τις περιοριστικές συνθήκες. Αυτό δεν κατέστη εφικτό ούτε πριν από το 1.990 μ.Χ. ούτε μετά. Το άρθρο 146 του Βασικού Νόμου περιέχει διάταξη που θα μπορούσε να εφαρμοστεί αμέσως - τουλάχιστον μετά το 1.990 μ.Χ.

Όπως αναφέρει, «αυτός ο Βασικός Νόμος, ο οποίος θα ισχύει για ολόκληρο τον γερμανικό λαό μετά την ολοκλήρωση της ενότητας και της ελευθερίας της Γερμανίας, παύει να ισχύει την ημέρα κατά την οποία τίθεται σε ισχύ ένα σύνταγμα που έχει ελεύθερα εγκριθεί από τον γερμανικό λαό» (άρθρο 146, Γερμανικό Βασικό Δίκαιο).

Εάν οι Γερμανοί συνταγματικοί δικηγόροι και δικαστές, γνωστοί για την ακρίβεια και τη νομική τους οξύνοια, δεν μπόρεσαν να υποχρεώσουν το κοινοβούλιο να εφαρμόσει αυτό το άρθρο, είναι ένα θέμα που αξίζει να εξεταστεί και εγείρει προβληματισμό.

Αγωνιζόταν για ανεξαρτησία μέχρι το 1.990 μ.Χ. Κάποιος πρέπει να αποδώσει στην πολιτική τάξη της παλιάς Γερμανίας, δηλαδή σε αυτήν πριν από το 1.990 μ.Χ., τα εύσημα για την παραγωγή προσωπικοτήτων που αντιστάθηκαν στις προσπάθειες των Αγγλοσάξωνων αρχόντων τους να ασκήσουν επιρροή, και το έκαναν με μεγάλη επιτυχία.

Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι Willy Brandt, Helmut Schmidt και Helmut Kohl. Ο Helmut Schmidt, Ομοσπονδιακός Καγκελάριος 1.974 μ.Χ.-1.982 μ.Χ., ήταν σε θέση να συγκρατήσει ακόμα και τον Αμερικανό πρόεδρο Jimmy Carter.

Όταν η Γερμανία θέλησε να κατασκευαστεί ένας αγωγός φυσικού αερίου προς τη Ρωσία, ο οποίος ήταν αντίθετος με τα αμερικανικά συμφέροντα, αποκάλεσε τον Πρόεδρο Carter «φιστικοκαλλιεργητή» με εύγλωττο τρόπο και αυτοπεποίθηση και μπλόκαρε την Αμερικανική επιρροή.

Ήταν και είναι προφανές ότι η υποταγή των καγκελαρίων και συνεπώς της πολιτικής ηγεσίας της Γερμανίας στα ξένα συμφέροντα αυξήθηκε σταδιακά από τότε. Όταν η Angela Merkel ανέλαβε καθήκοντα, η αδιαμφισβήτητη υποταγή της Γερμανίας στα αμερικανικά και άλλα ξένα συμφέροντα πρακτικά ανυψώθηκε στο καθεστώς του… λόγου ύπαρξης.

Η σταδιακή κατάργηση των πυρηνικών εργοστασίων και των μονάδων άνθρακα, η πράσινη ατζέντα, η μετανάστευση και τα ζητήματα LGBTQ, οι κυρώσεις της Ρωσίας, ο πόλεμος στην Ουκρανία, η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή – όλα αυτά τα θέματα εισήχθησαν στη γερμανική πολιτική.

Οι ομάδες συμφερόντων εκτός Γερμανίας θριάμβευσαν. Η παρακμή κορυφώθηκε στο πρόσωπο του Olaf Scholz. Υπό την αιγίδα του, εγκαταλείφθηκαν και τα τελευταία γερμανικά συμφέροντα. Τελευταίο χτύπημα: η ανατίναξη των αγωγών Nord Stream.

Θνησιγενής αποδείχθηκε ο συνασπισμός «φανάρι». Στο μεταξύ, οι ενδοκυβερνητικές αντιπαραθέσεις κλιμακώθηκαν την περασμένη Τετάρτη, με αποτέλεσμα ο Olaf Scholz να αποπέμψει τον υπουργό Οικονομικών που αποχώρησε μαζί τους Υπουργούς του από την κυβέρνηση Η Γερμανία εισέρχεται πλέον και επίσημα σε φάση εσωστρέφειας, ταυτόχρονα με τον εκλογικό θρίαμβο του Donald Trumpo στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που ανακοίνωσε ο καγκελάριος Scholz, την 15η Ιανουαρίου θα διεξαχθεί ψηφοφορία για να λάβει ή όχι η κυβέρνησή του ψήφο εμπιστοσύνης από την Ομοσπονδιακή Βουλή, με πιθανότερο σενάριο οι βουλευτές να ανοίξουν τον δρόμο για εκλογές έως το τέλος Μαρτίου, έξι μήνες νωρίτερα από το προγραμματισμένο.

Μέχρι τότε, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) και οι Πράσινοι θα εξακολουθήσουν να συγκυβερνούν ως κυβέρνηση μειοψηφίας, με την ανοχή πιθανότατα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU), προκειμένου να εγκριθούν κρίσιμα νομοσχέδια για το συνταξιοδοτικό και τη στήριξη της βιομηχανίας.

Απευθυνόμενος στους πολίτες, ο καγκελάριος Scholz επέρριψε την ευθύνη για την διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού στον αρχηγό του Κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP) Christian Lindner, καταλογίζοντάς του «ακατανόητους εγωισμούς» και «μικρόψυχες μικροκομματικές τακτικές». «Διέρρηξε πολλές φορές την εμπιστοσύνη μου, ακύρωσε αυθαίρετα την συμφωνία για τον προϋπολογισμό (…)

Δεν υπάρχει βάση εμπιστοσύνης για περαιτέρω συνεργασία, συνεπώς δεν είναι δυνατή η σοβαρή κυβερνητική εργασία», είπε χαρακτηριστικά ο καγκελάριος στην ιδιαίτερα φορτισμένη ομιλία του. O Scholz σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να γίνει καγκελάριος. Ανέκαθεν φαινόταν να ελέγχεται από άλλους, σαν να μην ήταν από αυτόν τον κόσμο.

Η φωνή, η γλώσσα του σώματος και οι εκφράσεις του προσώπου του ήταν εντελώς ακατάλληλα για την περίσταση και σε καμία περίπτωση δεν άρμοζαν σε έναν πολιτικό. Ήταν ένας μικροαστός που φοβόταν την δική του ειλικρινή ομιλία και όχι ένας καγκελάριος που ανησυχούσε για το κράτος και τους πολίτες του.

Ο Olaf Scholz, έχοντας χάσει τον έλεγχο, αποκάλυψε την έχθρα του προς τον συνάδελφό του Christian Lindner με τρόπο που δεν είχε προηγούμενο στην ιστορία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Με αυτόν τον τρόπο, έδειξε στον κόσμο ότι η προσωπικότητά του ήταν ήδη εντελώς έξω από τα βάθη του και ότι δεν ήταν σε καμία περίπτωση ικανός να κατέχει ένα ηγετικό κρατικό αξίωμα.

Η Γερμανική οικονομική κρίση «συντρίβει» εταιρείες και εργαζόμενους. Οι χρεοκοπίες στην Γερμανία εκτοξεύονται στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 20 ετών, με όλο και περισσότερες εταιρείες να συντρίβονται υπό την αυξανόμενη οικονομική κρίση της χώρας.

Συνολικά 1.530 άτομα και εταιρείες υπέβαλαν αίτηση πτώχευσης τον Οκτώβριο, 17% περισσότερο από τον περασμένο μήνα, σύμφωνα με έρευνα από το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών του Leibniz (IWH).

«Αυτή είναι η υψηλότερη τιμή Οκτωβρίου τα τελευταία 20 χρόνια», γράφει ο ερευνητής του IWH Steffen Müller. Κατά το τρέχον έτος, υπήρξαν τουλάχιστον 1.000 εταιρείες που υποβάλλουν αίτηση πτώχευσης κάθε μήνα, αλλά τώρα το επίπεδο των 1.500 έχει ξεπεραστεί για πρώτη φορά, σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα FAZ.

Αυτό είναι 2/3 περισσότερο από την εποχή πριν από την πανδημία. Ιδιαίτερo πλήγμα είχαν οι εταιρείες στον τομέα των κατασκευών, του εμπορίου και των επιχειρήσεων. Να αξιοσημείωτο παράδειγμα τον τελευταίο καιρό είναι η πτώχευση της startup ιπτάμενων ταξί Lilium με έδρα το Μόναχο, η οποία τελείωσε χωρίς χρηματοδότηση τον Οκτώβριο, αφού η επιτροπή προϋπολογισμού της αποφάσισε να μην εγγυηθεί ένα δάνειο από την KfW.

Ενώ η IWH αναφέρει τη γενική αδύναμη οικονομική κατάσταση, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης του ΑΕΠ κατά 0,3% το 2023 και μιας άλλης μείωσης κατά 0,2% φέτος, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, όπως η αύξηση του κόστους εισροών, το υψηλό κόστος εργασίας, η έλλειψη ειδικευμένων εργαζομένων, η αδύναμη διεθνής ζήτηση και το αυξανόμενο ενεργειακό κόστος.

Άλλες εταιρείες επιδιώκουν να μειώσουν δραστικά το κόστος, συμπεριλαμβανομένης της Volkswagen, η οποία θέλει να κλείσει τρία εργοστάσια και να περικόψει έως και 30.000 θέσεις εργασίας. Ωστόσο, η VW προστίθεται σε έναν μακρύ κατάλογο εταιρειών που μειώνουν τους χώρους εργασίας σε αυτό που ορισμένοι οικονομολόγοι αποκαλούν αποβιομηχάνιση της Γερμανίας.

Αναμένονται επίσης μάχες με συνδικάτα, που θα μπορούσαν να επιδεινώσουν περαιτέρω τις εντάσεις. Κατακλείδα… Το αν τα πολιτικά γεγονότα στις ΗΠΑ είχαν επίδραση στα γεγονότα στο Βερολίνο δεν είναι προφανές.

Τα οικονομικά, χρηματοπιστωτικά και πολιτικά προβλήματα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, που είναι τα αίτια της κυβερνητικής κρίσης, υπήρχαν ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των Αμερικανικών εκλογών, απλώς τώρα θα μπορούσαν να κορυφωθούν λόγω της εντελώς ανίκανης κυβερνητικής ηγεσίας.

Η μελλοντική όξυνση αυτών των προβλημάτων είναι ήδη νοητή. Η κυριαρχία ενός κράτους δεν είναι αξία από μόνη της. Είναι η βάση για όλα, για κρατική, εθνική και άρα πολιτική ανεξαρτησία, μια sine qua non προϋπόθεση.

Αν υπάρχει κυριαρχία, παράγει κυρίαρχους πολίτες με αυτοπεποίθηση. Οι κυρίαρχοι πολίτες δεν φυτρώνουν στα δέντρα, είναι το αποτέλεσμα της κυρίαρχης ανατροφής και της ολοκληρωμένης εκπαίδευσης από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο.

Οι κυρίαρχοι πολίτες δημιουργούν κοινωνικές οργανώσεις, κόμματα, τα οποία με τη σειρά τους δημιουργούν κρατικούς θεσμούς στους οποίους με αυτοπεποίθηση, κυρίαρχοι πολίτες αναλαμβάνουν τα συμφέροντα της κοινότητας - τα συμφέροντα της δικής τους κοινότητας, όχι τα συμφέροντα των ξένων δυνάμεων.

Μόνο μια ανεξάρτητη πολιτική βασισμένη στην πλήρη κυριαρχία του κράτους και αποκλειστικά προσανατολισμένη στα δικά της εθνικά συμφέροντα θα μπορούσε να αποτρέψει ένα κράτοςς από το να μπει σε μια τέτοια καταστροφική κατάσταση. Αισθάνεται κανείς ότι μεταφέρθηκε 200 χρόνια πίσω όταν ο Heinrich Heine εξέφρασε τις σκέψεις του για την Γερμανία: «Την νύχτα σκέφτομαι τη Γερμανία, Και τότε όλος ο ύπνος φεύγει από μένα» (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/769415/siko-schaeuble-gia-na-deis-xora-protektorato-ton-ipa-i-germania-sto-xeilos-tou-oikonomikoy-krax-erxontai-imeres-vaimaris).

 

Όλα εδώ πληρώνονται! Βαδίζει σε οικονομικό κραχ η Γερμανία; Αντιμετωπίζει το χειρότερο κύμα πτωχεύσεων των τελευταίων 20 ετών. Η κυβερνητική κρίση παραλύει την οικονομία. Μετά την αποπομπή του Υπουργού Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντντερ, η κυβερνητική κρίση στη Γερμανία φέρνει σε ακόμα δεινότερη θέση τη γερμανική οικονομία.

Οι πτωχεύσεις αυξήθηκαν στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 20 ετών. Το κύμα των πτωχεύσεων είναι το αποτέλεσμα μιας τέλειας καταιγίδας, λένε οι ειδικοί. Πρόκειται για παρατεταμένη οικονομική αδυναμία και δραστικά αυξημένο κόστος.

Τώρα, το τέλος του συνασπισμού προκαλεί πρόσθετη αβεβαιότητα. Αλλά και ελπίδα. Σύμφωνα με έρευνες του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών της Χάλε (IWH), ο αριθμός των πτωχεύσεων επιχειρήσεων στην Γερμανία αυξήθηκε απότομα τον Οκτώβριο.

Το κραχ έχει ξεκινήσει! Ετοιμαστείτε γιατί ξαφνικά η κυκλοφορία του χρήματος θα παγώσει και οι τράπεζες θα αρχίσουν να χρεοκοπούν 1530 συνεταιρισμοί και εταιρείες κατέθεσαν αίτηση πτώχευσης τον περασμένο μήνα, όπως ανακοίνωσε την Πέμπτη το IWH.

Πρόκειται για 17% περισσότερες από ό,τι τον προηγούμενο μήνα και μάλιστα 48% περισσότερες από ό,τι ένα χρόνο νωρίτερα – και ταυτόχρονα ο υψηλότερος αριθμός του Οκτωβρίου εδώ και 20 χρόνια. Τα στοιχεία είναι επίσης κατά 66% υψηλότερα από τον μέσο όρο του Οκτωβρίου για τα έτη 2016 μ.Χ. έως 2019 μ.Χ., δηλαδή πριν από την πανδημία του κοροναϊού.

«Το σημερινό κύμα πτωχεύσεων είναι το αποτέλεσμα μιας τέλειας καταιγίδας παρατεταμένης οικονομικής αδυναμίας και δραστικά αυξημένου κόστους», δήλωσε ο ερευνητής του IWH Steffen Müller.

«Πολλές ασθενέστερες επιχειρήσεις που επιβίωσαν στη φάση των χαμηλών επιτοκίων και με στήριξη κατά την διάρκεια της πανδημίας βρίσκονται τώρα υπό τεράστια πίεση με έντονα αυξημένο κόστος». Αυτό οδηγεί ιδίως τις υπερχρεωμένες εταιρείες σε αφερεγγυότητα. Στους τομείς που πλήττονται ιδιαίτερα περιλαμβάνονται οι κατασκευές, το εμπόριο και οι υπηρεσίες που σχετίζονται με τις επιχειρήσεις.

Στον κλάδο της μεταποίησης, τα στοιχεία ήταν επίσης σε πολύ υψηλά επίπεδα. Οι διαχειριστές αφερεγγυότητας της Γερμανίας πιέζουν για γρήγορες νέες εκλογές. Τρομαχτική πρόβλεψη Ρόμπερτ Κιγιοσάκι! Οι τράπεζες θα καταρρεύσουν-Είμαστε στα πρόθυρα του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου

Όπως σημειώνει η Deutsche Welle, εκπρόσωποί της που επέκριναν μέχρι πρότινος την κυβέρνηση συνασπισμού τριών κομμάτων ατενίζουν τώρα το μέλλον με ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία. Ενδεικτική για την κατάσταση της γερμανικής οικονομία, η Bosch, προμηθεύτρια της αυτοκινητοβιομηχανίας, η οποία αναγκάστηκε να διορθώσει προς τα κάτω τις προοπτικές της για το 2024 και δεν αποκλείει να προχωρήσει σε περαιτέρω περικοπές θέσεων εργασίας πέραν των 7.000 θέσεων, που έχουν ήδη ανακοινωθεί.

Ενδεικτική για την κατάσταση της γερμανικής οικονομίας η Bosch, προμηθεύτρια της αυτοκινητοβιομηχανίας, η οποία αναγκάστηκε να διορθώσει προ τα κάτω τις προοπτικές της για το 2024 μ.Χ. και δεν αποκλείει να προχωρήσει σε περαιτέρω περικοπές θέσεων εργασίας πέραν των 7.000 θέσεων, που έχουν ήδη ανακοινωθεί.

Ο διευθύνων σύμβουλος της, Στέφαν Χάρτουνγκ δήλωσε στην εφημερίδα Tagesspiegel: "Πρέπει να περάσουμε από τα λόγια στην πράξη και να εφαρμόσουμε συγκεκριμένα μέτρα πριν τις πρόωρες εκλογές προκειμένου να ενισχυθεί βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα η οικονομία".

Ο οικονομολόγος Χένινγκ Βόπελ, διευθύνων σύμβουλος του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής (cep), δηλώνει στην DW ότι η συγκυβέρνηση στο Βερολίνο "δεν κατάφερε να επαναφέρει τη γερμανική οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης".

Στο μεταξύ στις ΗΠΑ ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε τις εκλογές και στις 20 Ιανουαρίου ορκίζεται ως ο 47ος πρόεδρος. Με τον αμερικανό μεγιστάνα στο Λευκό Οίκο, ο πλανήτης θα βρεθεί αντιμέτωπος με νέες προκλήσεις στην πολιτική ασφάλειας, το εμπόριο και την πολιτική για την κλιματική αλλαγή, καθώς και σε σχέση με την στήριξη της Ουκρανίας στον πόλεμο κατά της Ρωσίας.

Χάμπεκ: "Η χειρότερη στιγμή για να αποτύχει η κυβέρνηση". Σε αυτό το φόντο ο αντικαγκελάριος και ο υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ προειδοποιούσε: "Είναι η χειρότερη στιγμή για να αποτύχει η κυβέρνηση". Μετά το τέλος της συγκυβέρνησης και την αποχώρηση των υπουργών του FDP ο αντικαγκελάριος τόνισε: "Είναι τραγικό να συμβαίνουν αυτά σε μια μέρα όπως αυτή, όταν η Γερμανία θα έπρεπε να επιδεικνύει ενότητα και να έχει ευχέρεια κινήσεων στην Ευρώπη".

Το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters φιλοξενεί την εκτίμηση του επικεφαλής οικονομολόγου της τράπεζας ING Κάρστεν Μζέσκι, ο οποίος κάθε άλλο παρά αισιόδοξος είναι. Θεωρεί ότι η Γερμανία είναι σήμερα λιγότερο προετοιμασμένη από ό,τι πριν την πρώτη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ το 2016: "Μετά από τέσσερα χρόνια στασιμότητας και διαρθρωτικών αδυναμιών, η Γερμανία δεν είναι μόνο ο "ασθενής της Ευρώπης", αλλά και πιο ευάλωτη από ό,τι πριν οκτώ χρόνια".

Κατά την άποψη του Χένινγκ Βόπελ από το Κέντρο Ευρωπαϊκής Πολιτικής (cep) τα αναγκαία μέτρα χρειάζονται χρόνο για να αποδώσουν. Υπάρχουν όμως και "μέτρα με θετικό αντίκτυπο απλώς και μόνο με την ανακοίνωσή τους. Μέτρα που αποσκοπούν στη βελτίωση των προσδοκιών και του γενικότερου πλαισίου παραγωγής μπορούν κάλλιστα να έχουν θετικά αποτελέσματα βραχυπρόθεσμα".

Χρειαζόμαστε μια "ψύχραιμη πολιτική". Ο Χένινγκ Βόπελ απαριθμεί στην DW τέσσερα πιθανά μέτρα άμεσης απόδοσης: "Πρώτον, η σταθεροποίηση της ενεργειακής μετάβασης, η οποία έχει καθοριστική σημασία για την προστασία του κλίματος και την διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας. Δεύτερον, ο περιορισμός της γραφειοκρατίας, η οποία δεν πρέπει οπωσδήποτε να είναι δαπανηρή. Τρίτον, η προώθηση της διαδικασίας της ψηφιοποίησης, που κρύβει σημαντικές δυνατότητες ανόδου της παραγωγικότητας και τέταρτον, φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις.

Ο Μάριν Γκόρνινγκ, διευθυντής Έρευνας Βιομηχανικής Πολιτικής στο Γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών (DIW) στο Βερολίνο ζητά επίσης "συστημικές αλλαγές". Όχι όμως μόνο σε εθνικό, αλλά σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.

Σε συνέντευξή του στην DW την περασμένη εβδομάδα, δήλωνε: "Η Γερμανία είναι ο ορισμός της βιομηχανοποιημένης χώρας και έχει τις ρίζες της στην Ευρώπη". Επομένως, δεν μπορεί παρά να υπάρξει μια "ευρωπαϊκή βιομηχανική πολιτική".

Στο ερώτημα σχετικά με τα μέτρα που θα έπρεπε να λάβει η Γερμανική κυβέρνηση βραχυπρόθεσμα, προειδοποιεί για σπασμωδικά μέτρα και τονίζει ότι θα πρέπει να αποφύγουμε να "πετάμε από το παράθυρο δισεκατομμύρια από εδώ και από εκεί".

Εξάλλου, υπάρχει ακόμη χρόνος κατά την άποψή του: "Δεν είμαστε στο χείλος του γκρεμού". Αυτό που απαιτείται τώρα είναι μια "ψύχραιμη πολιτική όπου επιχειρήσεις και καταναλωτές έχουν την εντύπωση ότι γνωρίζουν τι θα συμβεί αύριο" (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7274963_ola-edo-plironontai-badizei-se-oikonomiko-krah-i-germania-antimetopizei-heirotero).

 

Γερμανός πολιτικός παραιτείται μετά την δημοσίευση φωτογραφίας με... κούκλα του σεξ και σύμβολα των SS. Ως απάντηση, ο ποδοσφαιρικός σύλλογος St. Pauli της Bundesliga με έδρα το Αμβούργο είπε ότι θα εξετάσει το ενδεχόμενο να κινηθεί νομικά Ένας πολιτικός στην Βόρεια Γερμανία αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά την δημοσίευση μιας φωτογραφίας με... κούκλα του σεξ αναφέρει το Reuters.

Συγκεκριμένα ο Bülent Büyükbayram, μέλος της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης της Γερμανίας από το Delmenhorst, δημοσίευσε μια φωτογραφία στη σελίδα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έδειχνε μια γυμνή κούκλα του σεξ με ένα σχοινί γύρω από τον λαιμό της και τις λέξεις "stty St. Pauli" γραμμένες στο μέτωπό της.

Ταυτόχρονα, το σχήμα του γράμματος «S» παρέπεμπε στα σύμβολα των Ναζί SS. Ως απάντηση, ο ποδοσφαιρικός σύλλογος St. Pauli της Bundesliga με έδρα το Αμβούργο είπε ότι θα εξετάσει το ενδεχόμενο να κινηθεί νομικά.

Μετά από αυτό, ο Büyükbayram ζήτησε συγγνώμη και παραιτήθηκε από όλες τις θέσεις που κατείχε. «Ήταν βλακεία, λάθος. Δέχομαι σοβαρές απειλές. Ζήτησα συγγνώμη από τον Σεντ Πάουλι», είπε σεσυνέντευξη του (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/769441/germanos-politikos-paraiteitai-meta-ti-dimosiefsi-fotografias-me-koykla-tou-seks-kai-symvola-ton-ss).

 

Ο David Wilkerson προειδοποίησε ότι η οικονομία της Γερμανίας θα καταρρεύσει. Αυτό αρχίζει να συμβαίνει; Η εμμονή με την πράσινη ενέργεια έχει την Γερμανική οικονομία στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Η Γερμανία κυνηγούσε ανόητα ένα όνειρο για την επίτευξη καθαρής.

ουδετερότητας για τα αέρια του θερμοκηπίου έως το 2045 μ.Χ., και αυτό είχε πολύ βαρύ τίμημα στη γερμανική οικονομία. Το γερμανικό ΑΕΠ συρρικνώθηκε το 2023 μ.Χ. και φαίνεται ότι θα συρρικνωθεί ξανά το 2024 μ.Χ.

Ο μεταποιητικός τομέας αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη κρίση που έχει αντιμετωπίσει από τη δεκαετία του 1.940 μ.Χ., οι μεγάλες τράπεζες αγωνίζονται και ο συνασπισμός που διοικούσε την κυβέρνηση έχει καταρρεύσει . Είδε ο David Wilkerson τι επρόκειτο να συμβεί στην δεκαετία του 1.970 μ.Χ.;

Κάτι που δημοσίευσε ο Steve Quayle τις προάλλες με έβαλε σε σκέψεις και έτσι αποφάσισα να το ψάξω. Στο βιβλίο του Wilkerson με τίτλο «The Vision», δήλωσε ότι του έδειξε «η οικονομική σύγχυση χτυπά πρώτα την Ευρώπη» κατά την διάρκεια μιας περιόδου μεγάλης οικονομικής αναταραχής για ολόκληρο τον κόσμο. Σε επόμενο κήρυγμα ήταν ακόμη πιο συγκεκριμένος. Μάλιστα, σε εκείνο το κήρυγμα δήλωσε συγκεκριμένα ότι η κατάρρευση που είδε θα «άρχιζε στην Γερμανία» …

Για να δώσω κάποιο υπόβαθρο, πρώτα, στο βιβλίο του, «The Vision», στην αρχή του κεφαλαίου 1, ο Wilkerson δηλώνει: «Βλέπω την πλήρη οικονομική σύγχυση να χτυπά την Ευρώπη πρώτα και μετά να επηρεάζει την Ιαπωνία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και όλα τα άλλα έθνη λίγο αργότερα».

Άρα, η οικονομική κατάρρευση αρχίζει στην Ευρώπη. Υπάρχει μια ελαφρώς διαφορετική εκδοχή αυτού που κυκλοφορεί σε διάφορους ιστότοπους στο Διαδίκτυο, με τον συνήθως τίτλο «Το Οικονομικό Όραμα του David Wilkerson».

Αυτό είναι αυτό που παρέθεσες, όπου αφηγείται πώς η κατάρρευση ξεκινά στην Ευρώπη, εξαπλώνεται στη Νότια Αμερική, μετά το Μεξικό, μετά η ειδοποίηση των ΗΠΑ αναφέρει ξανά την Ευρώπη πρώτα και μετά αργότερα, «η πρώτη χώρα (που) χρεοκοπεί». αλλά δεν προσδιορίζει τη χώρα. Λοιπόν, έψαξα περισσότερο και βρήκα αυτό το ηχητικό κήρυγμα από τον Wilkerson:

ΣΤΙΣ 2:03 ΑΚΡΙΒΩΣ (δείτε το ηχητικό παρακάτω) ΔΗΛΩΝΕΙ: «Θα ξεκινήσει στην ΓΕΡΜΑΝΙΑ!!!» Μετά από αυτό λέει ότι «θα εξαπλωθεί στην Ιαπωνία και τελικά στις ΗΠΑ» Μπορείτε πραγματικά να ακούσετε τον David Wilkerson να λέει αυτά τα πράγματα με τα αυτιά σας σε αυτό το βίντεο στο YouTube …

Είναι δυνατόν αυτό για το οποίο μας προειδοποίησε ο Wilkerson πριν από τόσα χρόνια να αρχίσει να συμβαίνει ακριβώς μπροστά στα μάτια μας; Τα τελευταία χρόνια, οι οικονομικές επιδόσεις της Γερμανίας ήταν απολύτως φρικτές …

Η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο υστερεί σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2021 μ.Χ. και αναμένεται να συρρικνωθεί για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το 2024 μ.Χ., καθιστώντας την τη χειρότερη απόδοση μεταξύ των μεγάλων οικονομιών της Ομάδας των Επτά. Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύτηκε στο ABC News , υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους Γερμανική οικονομία αγωνίζεται τόσο βαθιά…

Η Γερμανική βιομηχανία δεν έχει ακόμη ανακάμψει πλήρως από τους κραδασμούς της πανδημίας COVID-19. Στη συνέχεια, ήρθε η πλήρης εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022 μ.Χ., η οποία οδήγησε την Γερμανία και άλλες δυτικές χώρες να αποκοπούν από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο.

Ο ανταγωνισμός από την Κίνα, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρικών της οχημάτων, ανάγκασε εν τω μεταξύ τις γερμανικές και άλλες και ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες να μειώσουν την παραγωγή και να απολύσουν εργαζομένους.

Φυσικά αυτό το άρθρο δεν ανέφερε καν τη ριζοσπαστική πράσινη ατζέντα που έχει εφαρμόσει η Γερμανία, αλλά πολλοί είναι πεπεισμένοι ότι είναι ο πρωταρχικός παράγοντας για την οικονομική παρακμή που έχουμε δει. Κάποτε, η Volkswagen ήταν μια ασταμάτητη οικονομική δύναμη, αλλά τώρα μιλάει για κλείσιμο εργοστασίων και απολύσεις εργαζομένων …

Τίποτα δεν περικλείει καλύτερα την αρνητικότητα που κυριεύει τη Γερμανία από αυτό που συμβαίνει στη Volkswagen, τον μεγαλύτερο εργοδότη στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης. Η δευτερογενής επίδραση της κρίσης στην Volkswagen, η οποία επιδιώκει να κλείσει έως και τρία εργοστάσια στη Γερμανία - το πρώτο κλείσιμο μονάδων στην 87χρονη ιστορία της - εμφανίζεται στα ρήγματα στην πολιτική της Γερμανίας που διευρύνονται τώρα σε ένα χάσμα .

Η BASF είναι ένας άλλος γερμανικός βιομηχανικός κολοσσός που αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα που θα ήταν αδιανόητα μόλις πριν από λίγα χρόνια… Η BASF, για παράδειγμα, ναυαρχίδα του βιομηχανικού τομέα της Γερμανίας από το 1.865 μ.Χ., συμβολίζει την κατασκευαστική δύναμη του έθνους.

Με σχεδόν 400 εγκαταστάσεις παραγωγής σε 80 χώρες, η καρδιά της παραμένει στο Ludwigshafen της Γερμανίας, όπου λειτουργεί ένα τεράστιο συγκρότημα με 200 εργοστάσια και απασχολεί περίπου 39.000 άτομα. Ωστόσο, αυτός ο κόμβος έχει γίνει πρόσφατα ένα επίκεντρο για τις προκλήσεις της BASF.

Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών, η εταιρεία έκλεισε μια από τις δύο μονάδες αμμωνίας της και αδράνεια αρκετές άλλες σε αυτήν την τοποθεσία λόγω της έλλειψης ανταγωνιστικότητάς τους, με αποτέλεσμα την απώλεια 2.500 θέσεων εργασίας,  εξηγεί  η Chemical and Engineering News. Η BASF παρουσίασε επίσης σημαντική πτώση το 2023 μ.Χ., με τις πωλήσεις να μειώνονται κατά 21,1% και τα προσαρμοσμένα κέρδη να βυθίζονται κατά 60,1%.

Προσθέτοντας σε αυτά τα δεινά, η BASF ανακοίνωσε πρόσφατα σχέδια για μείωση του κόστους κατά 1,1 δισεκατομμύρια δολάρια επιπλέον στο Ludwigshafen, προμηνύοντας περαιτέρω περικοπές θέσεων εργασίας.

Σε όλη μου τη ζωή, δεν έχουμε ξαναδεί κάτι τέτοιο να συμβαίνει στην Γερμανία. Οι πολιτικοί επιθυμούν απεγνωσμένα να αλλάξουν τα πράγματα και μια σύγκρουση για το πώς να γίνει αυτό είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του κυβερνώντος συνασπισμού της Γερμανίας …

Ο κυβερνητικός συνασπισμός της Γερμανίας κατέρρευσε μετά τις διαφωνίες για την αδύναμη οικονομία της χώρας που οδήγησαν τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς να απολύσει τον υπουργό Οικονομικών του.

Η απόλυση του Κρίστιαν Λίντνερ τον ώθησε να αποσύρει το Κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP) από έναν συνασπισμό με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) του Σολτς, αφήνοντας τον Σολτς σε κυβέρνηση μειοψηφίας με το Κόμμα των Πρασίνων.

Ο Σολτς είπε ότι θα ζητήσει τώρα ψήφο εμπιστοσύνης για τις 15 Ιανουαρίου, η οποία, εάν έχανε, θα μπορούσε να επιτρέψει την διεξαγωγή εκλογών έως τα τέλη Μαρτίου του επόμενου έτους - έξι μήνες νωρίτερα από τις εκλογές που είχαν προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο του 2025 μ.Χ.

Θα δούμε αν θα γίνουν εκλογές τον Μάρτιο ή όχι. Εν τω μεταξύ, υπάρχει φόβος ότι η κατάρρευση της κυβέρνησης θα «επιφέρει άλλο ένα πλήγμα στην κατανάλωση και τις επενδύσεις τους επόμενους μήνες» …

Η κατάρρευση του συνασπισμού είναι πιθανό να επιφέρει άλλο ένα πλήγμα στην κατανάλωση και τις επενδύσεις τους επόμενους μήνες, που είναι ήδη έτοιμη να μειωθεί, με το ένα τρίτο των γερμανικών εταιρειών να δηλώνει σε πρόσφατη έρευνα ότι σχεδιάζει να τη μειώσει.

«Σε συνδυασμό με την νίκη του Τραμπ, η οικονομική εμπιστοσύνη είναι πιθανό να μειωθεί σημαντικά και καθιστά πιο πιθανή την συρρίκνωση της οικονομίας το τέταρτο τρίμηνο», δήλωσε ο Carsten Brzeski, παγκόσμιος επικεφαλής μακροοικονομίας της ING. Πιστεύω ότι η κυβερνητική αστάθεια θα επιταχύνει τα οικονομικά προβλήματα που βιώνουν οι Γερμανοί.

Και καθώς περισσότερες γερμανικές επιχειρήσεις αποτυγχάνουν, θα παρακολουθούσα πολύ προσεκτικά τις μεγάλες τράπεζες. Βρίσκονται σε ασταθές έδαφος εδώ και χρόνια και δεν θα χρειαστούν πολλά για να αρχίσουμε να τα σπρώχνουμε πέρα από την άκρη. Η Γερμανία κατέχει τη μεγαλύτερη και πιο σημαντική οικονομία σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, και έτσι μόλις η γερμανική οικονομία καταρρεύσει και η υπόλοιπη ΕΕ θα νιώσει τεράστιο πόνο.

Ο Wilkerson προειδοποίησε ότι η κρίση θα εξαπλωθεί από την Ευρώπη στην Ιαπωνία και στη συνέχεια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και όπως έχω προειδοποιήσει εδώ και πολλά χρόνια , δεν θα περάσει πολύς καιρός πριν ολόκληρος ο κόσμος κατακλυστεί από άνευ προηγουμένου οικονομική αναταραχή. Ας παρακολουθούμε λοιπόν στενά τη Γερμανία. Νομίζω ότι κάτι συμβαίνει (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/11/david-wilkerson.html).

«Ο Χίτλερ εξακολουθεί να έχει τον τίτλο του επίτιμου πολίτη σε δεκάδες πόλεις της Γερμανίας!».

Η εκπρόσωπος του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, αντέδρασε έντονα στην δήλωση της Αναλένα Μπέρμποκ, η οποία τόνισε ότι ήρθε η ώρα να παραδοθούν όπλα μεγάλης εμβέλειας στην Ουκρανία. Η Ζαχάροβα χαρακτήρισε την θέση αυτή ως «παράδειγμα εξαγριωμένης ξενοφοβίας» και προχώρησε σε δριμύτατη κριτική.

«Από αυτή την άποψη, έχω μερικές ερωτήσεις για αυτή την φανατική ξενοφοβική. Δεν είναι καιρός να καταργηθεί το καθεστώς των επίτιμων πολιτών για τον Χίτλερ και τους άλλους εγκληματίες του Τρίτου Ράιχ;

Είναι συγκλονιστικό, αλλά αληθινό: πολλές Γερμανικές πόλεις δεν έχουν ακόμα στερήσει αυτόν τον τίτλο από τον Χίτλερ ή άλλους ναζιστές ηγέτες. Κάποτε υπήρχαν περίπου 4.000 τέτοιες πόλεις και χωριά σε όλη την Γερμανία», σχολίασε η Ζαχάροβα μέσω Telegram.

Σύμφωνα με την ίδια, «οι πόλεις της πρώην Ανατολικής Γερμανίας έχουν καταργήσει επίσημα τέτοιους τίτλους, αλλά στην Δυτική Γερμανία δεν έχει γίνει το ίδιο παντού. Αν και η δημόσια πίεση έχει οδηγήσει στην ακύρωση σε ορισμένες περιπτώσεις, δεκάδες οικισμοί εξακολουθούν να αρνούνται να διακόψουν τους δεσμούς με το ναζιστικό παρελθόν». Η Ζαχάροβα ανέφερε επίσης ότι πολλές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Γερμανία φέρουν ακόμη τα ονόματα στρατιωτών ή αξιωματικών της Βέρμαχτ.

«Περίπου 40 στρατώνες της Μπούντεσβερ φέρουν ονόματα Ναζί στρατηγών, όπως του Άντολφ Χέζινγκερ, τρίτου στην ιεραρχία του σχεδίου επίθεσης κατά της ΕΣΣΔ, ο οποίος μετά τον πόλεμο έγινε πρόεδρος της στρατιωτικής επιτροπής του ΝΑΤΟ, και του Χανς Σπάιντελ, που συμμετείχε στην επιχείρηση “Citadel” στο Κουρσκ.

Δύο ακόμη στρατώνες φέρουν το όνομα του Έρβιν Ρόμελ», υποστήριξε. Επιπλέον, σημείωσε ότι τάφοι ναζιστών διατηρούνται με κρατικούς πόρους, ενώ δεκάδες χιλιάδες πρώην μέλη των SS και οι οικογένειές τους λαμβάνουν κοινωνική βοήθεια ως «θύματα του πολέμου» (https://news12.gr/o-chitler-exakoloythei-na-echei-ton-titl/).

Μελόνι κατά κεντροαριστεράς για τα επεισόδια της Μπολόνια. Οξεία αντιπαράθεση της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι με την κεντροαριστερά προκάλεσαν τα χθεσινά επεισόδια, με συγκρούσεις ακροαριστερών διαδηλωτών με την αστυνομία στην Μπολόνια.

Η Ιταλίδα πρωθυπουργός, με έπισημη ανακοίνωσή της, εξέφρασε την “πλήρη αλληλεγγύη της” στις αστυνομικές δυνάμεις και πρόσθεσε: “προκαλεί λύπη η διαπίστωση ότι μια συγκεκριμένη αριστερά συνεχίζει να ανέχεται, και κάποιες φορές να υποθάλπει βίαια στοιχεία, αντί να καταδικάσει ανοικτά τέτοιου είδους συμβάντα και να δείξει αλληλεγγύη σε όσους εργάζονται, κάθε ημέρα, για την προστασία της ασφάλειάς μας”.

Η γραμματέας του Ιταλικού Δημοκρατικού Κόμματος, Έλι Σλάιν, δε, με αναφορά στην χθεσινή συγκέντρωση μελών της νεοφασιστικής οργάνωσης Casa Pound, πάντα στην Μπολόνια, υπογράμμισε: “Η Μπολόνια αξίζει κάτι καλύτερο από διαδηλώσεις της εθνικιστικής άκρας δεξιάς, η οποία στην Ευρώπη έφερε πάντα και συνεχίζει να προκαλεί πολέμους, καταστροφή και φτώχεια.

Πρέπει να αποφασιστεί η διάλυση των νεοφασιστικών οργανώσεων, είναι κάτι που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και καιρό”. Στις χθεσινές συγκρούσεις στην Μπολόνια, σύμφωνα με ό,τι έγινε γνωστό, τραυματίσθηκαν δέκα ακροαριστεροί διαδηλωτές και τρείς αστυνομικοί (https://www.defence-point.gr/news/meloni-kata-kentroaristeras-gia-ta-epeisodia-tis-mpolonia).

Μαθήματα κολοτούμπας από την Λατινοπούλου. Τι έλεγε πριν και μετά την επανεκλογή Τραμπ! Viral τα ΒΙΝΤΕΟ. Από το «δεν είμαι θαυμάστρια του», στους χορούς on air. Την στάση της Αφροδίτης Λατινοπούλου σε ό,τι αφορά τις Αμερικανικές εκλογές και ιδίως την γνώμη της για τον Τραμπ σχολίασαν χρήστες στα social media.

Ο αντίκτυπος της επανεκλογής Τραμπ δεν ήταν αμελητέος και στην Ελλάδα, με την Ευρωβουλευτή και επικεφαλής της «Φωνής Λογικής» να μην… κρατά τον ενθουσιασμό της για την επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Μάλιστα viral έγιναν οι… χοροί αλά Τραμπ σε πρωινή ενημερωτική εκπομπή του ΑΝΤ1 την επομένη των εκλογών.

Ωστόσο λίγες εβδομάδες πριν, η ίδια είχε κάνει μία αμφιλεγόμενη δήλωση τόσο για τον Τραμπ όσο και για τον Πούτιν. «Εγώ δεν είμαι», είχε απαντήσει χαρακτηριστικά στα τέλη Σεπτεμβρίου σε δημοσιογραφική ερώτηση για το εάν η ίδια δηλώνει θαυμάστρια των Τραμπ και Πούτιν (https://romioitispolis.gr/mathimata-kolotoympas-apo-tin-latinopoyloy-ti-elege-prin-kai-meta-tin-epaneklogi-tramp-viral-ta-vinteo/).

«Εύθραυστη» ψήφος εμπιστοσύνης στον Ισίμπα από την Βουλή της Ιαπωνίας. Αναγκαία η συναίνεση της αντιπολίτευσης για τα επόμενα νομοθετικά βήματα. Το κοινοβούλιο της Ιαπωνίας έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στον πρωθυπουργό, Σιγκέρου Ισίμπα, την Δευτέρα, αφότου ο κυβερνητικός συνασπισμός υπέστη τη χειρότερη εκλογική ήττα εδώ και πάνω από μια δεκαετία.

Το κυβερνών Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (LDP) του Ισίμπα και ο μικρότερος εταίρος του, Komeito, έχασαν την πλειοψηφία τους στην κάτω βουλή των 465 εδρών στις εκλογές της 27^ης Οκτωβρίου εν μέσω κατακραυγής των ψηφοφόρων για οικονομικά σκάνδαλα διαφθοράς στο εσωτερικό του κόμματος.

Η ειδική κοινοβουλευτική συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα με στόχο να επιλεγεί νέος αρχηγός, όπως απαιτείται εντός 30 ημερών από τις γενικές εκλογές. Ο Ισίμπα κέρδισε τον ηγέτη της αντιπολίτευσης, Yoshihiko Noda, με 221-160 έδρες.

Μετά την εκλογική ήττα, ο Ισίμπα αρνήθηκε να παραιτηθεί, λέγοντας ότι είναι πρόθυμος να συνεργαστεί με επιπλέον εταίρους του συνασπισμού. Ο Νόντα, επικεφαλής του κεντρώου αντιπολιτευόμενου Συνταγματικού Δημοκρατικού Κόμματος της Ιαπωνίας, προσπάθησε να σχηματίσει αντιπολιτευόμενο κυβερνητικό σχήμα- μέχρι στιγμής ανεπιτυχώς.

Ο Ισίμπα θα δυσκολευτεί τους επόμενους μήνες καθώς πρέπει να κερδίσει τη συναίνεση της αντιπολίτευσης για πολιτικές, συμπεριλαμβανομένου του προϋπολογισμού. Το LDP βρίσκεται στην εξουσία τα 69 χρόνια της ύπαρξής του, αλλά ένα οικονομικό σκάνδαλο εξόργισε τους Ιάπωνες ψηφοφόρους και συνέβαλε στην πτώση της δημοτικότητας του προηγούμενου πρωθυπουργού Φούμιο Κισίντα (https://www.efsyn.gr/kosmos/asia/eirinikos/452953_eythraysti-psifos-empistosynis-ston-isimpa-apo-ti-boyli-tis-iaponias).

Gatestone Institute: Το Γερμανικό πρόβλημα της Ευρώπης και ο «φασισμός του Πράσινου Ράιχ». Υπό την ηγεσία της Ursula Von Der Leyen στην Ευρωπαϊκή Ένωση η οικονομία καταρρέει. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ─στο οποίο είναι μέλος το CDU─ διόρισε την Ursula Von Der Leyen επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Υπό την ηγεσία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση η οικονομία καταρρέει, η βιομηχανία εξαφανίζεται και ο ισλαμισμός πολλαπλασιάζεται, σύμφωνα με ανάλυση του Gatestone Institute.

Υποτίθεται ότι όλα αυτά δεν έχουν σημασία γιατί οι Ευρωπαίοι έχουν το Άγιο Δισκοπότηρο: την «ενεργειακή μετάβαση» σε μια Ευρώπη μηδενικών εκπομπών άνθρακα και περισσότερους κανονισμούς από όλους τους άλλους πολιτισμούς μαζί.

Σήμερα, η Γερμανία ασπάζεται τις ιδεολογίες τής «πράσινης ενέργειας» και μιας κοινωνίας μηδενικών εκπομπών άνθρακα ─μιας κοινωνίας που δεν εκπέμπει πλέον CO2. Γενικώς, οι Γερμανοί διέπονται από μια σοβαρότητα σχετικά με θέματα ιδεολογίας, όπως και για πολλά άλλα. Μόλις υιοθετήσουν μια ιδεολογία, είναι δύσκολο να αλλάξουν γνώμη. Με αυτόν τον τρόπο ήρθε στην εξουσία η καγκελάριος Angela Merkel (2005 μ.Χ.-2021 μ.Χ.).

Η ατζέντα της Merkel. Είναι πολλοί αυτοί που ξεχνούν ότι δεν προέκυψε από την πράσινη ακροαριστερά ─παρόλο που αν κρίνουμε από το παρελθόν της, θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς κάτι τέτοιο. Στην πραγματικότητα, προήλθε από το CDU/CSU, το «κεντροδεξιό» κόμμα της Γερμανίας.

Η ατζέντα της Merkel είναι σαφής: 1) δημογραφικός εξισλαμισμός της Γερμανίας ανοίγοντας τις πόρτες της σε πλήθος μεταναστών ξένων προς τη γερμανική κουλτούρα που προφανώς δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον να απορροφηθούν από αυτήν 2) υποταγή της ενέργειας της Γερμανίας στη Ρωσία, 3) καταστροφή της πυρηνικής κληρονομιάς της Γερμανίας.

Αν η Merkel ήταν πράκτορας του ρωσικού καθεστώτος ─το οποίο την εκπαίδευσε─ ενδεχομένως να μην ενεργούσε διαφορετικά. Με την αποχώρηση της Merkel, η Γερμανία βρίσκεται σε μια επιταχυνόμενη τροχιά φτωχοποίησης.

Σύμφωνα με τη Süddeutsche Zeitung, το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών προβλέπει τώρα συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 0,2% για το 2024, αντιστρέφοντας την προηγούμενη πρόβλεψή του για ανάπτυξη κατά 0,3%.

Βιομηχανικός αφανισμός. Η Γερμανία βρίσκεται επίσης αντιμέτωπη με βιομηχανικό αφανισμό. Η εταιρεία BASF, για παράδειγμα, ναυαρχίδα του βιομηχανικού τομέα της Γερμανίας από το 1.865 μ.Χ., συμβολίζει την κατασκευαστική δύναμη του έθνους.

Με σχεδόν 400 εγκαταστάσεις παραγωγής σε 80 χώρες, η καρδιά της παραμένει στην πόλη Λουντβιγκσάφεν της Γερμανίας, όπου λειτουργεί ένα τεράστιο συγκρότημα με 200 εργοστάσια και απασχολεί περίπου 39000 άτομα. Ωστόσο, αυτός ο κόμβος έχει γίνει πρόσφατα το επίκεντρο για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η BASF.

Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών, η εταιρεία έκλεισε μία από τις δύο μονάδες της αμμωνίας και έθεσε σε αδράνεια αρκετές άλλες σε αυτή την περιοχή λόγω της έλλειψης ανταγωνιστικότητάς τους, με αποτέλεσμα την απώλεια 2500 θέσεων εργασίας, εξηγεί το Chemical and Engineering News.

Η BASF παρουσίασε επίσης σημαντική πτώση το 2023 μ.Χ., με τις πωλήσεις να μειώνονται κατά 21,1% και τα προσαρμοσμένα κέρδη να υποχωρούν κατά 60,1%. Μη φτάνοντας όλα αυτά, η BASF ανακοίνωσε πρόσφατα σχέδια για μείωση του κόστους κατά 1,1 δισεκατομμύρια δολάρια επιπλέον στο Λουντβιγκσάφεν, προμηνύοντας περαιτέρω περικοπές θέσεων εργασίας.

Ως αποτέλεσμα αυτής της βιομηχανικής καταστροφής, το Γερμανικό κατεστημένο βρίσκεται αντιμέτωπο με μια δημοκρατική εξέγερση από όλο και περισσότερα τμήματα του λαού, όπως έδειξαν οι πρόσφατες περιφερειακές εκλογές στην Θουριγγία, την Σαξονία και το Βρανδεμβούργο, που είδαν μια εκτόξευση του δεξιού κόμματος AfD, το οποίο απαιτεί από την Γερμανία να αποχαιρετήσει τους μύθους της πράσινης ενέργειας που καταστρέφουν τη βιομηχανία της.

Θα ήλπιζε κανείς ότι η γερμανική δεξιά θα έπαιρνε μερικά μαθήματα από την καταστροφή της Merkel, αλλά αυτό δεν έγινε. Οι ομοσπονδιακές δημοσκοπήσεις και οι πρόσφατες περιφερειακές εκλογές φαίνεται να συμφωνούν, προβλέποντας καταστροφή της Αριστεράς, ενώ το κεντροδεξιό CDU/CSU και το δεξιό AfD βρίσκονται σε άνοδο.

Ενώ η λογική απαιτεί να κυβερνούν μαζί η κεντροδεξιά και η δεξιά, που έχουν από κοινού μεγάλη πλειοψηφία ─οι πολιτικές τους συγκλίσεις, είτε για τη μετανάστευση είτε για την ενέργεια, είναι πολλές─ η κεντροδεξιά έχει καταστήσει σαφή την απόλυτη άρνησή της να κυβερνήσει σε συνεργασία με την AfD, με οποιονδήποτε τρόπο.

Οι πολιτικές ισορροπίες. Αυτό αναγκάζει το CDU να εξετάσει το ενδεχόμενο να κυβερνήσει αύριο με τους... Πράσινους, την πιο ριζοσπαστική άκρα αριστερά της Ευρώπης (μαζί με τους βέλγους και τους γάλλους Οικολόγους) ─το κόμμα που αντιτίθεται περισσότερο στο CDU για ζητήματα μετανάστευσης, περιβάλλοντος και παραχώρησης προτεραιότητας στην πυρηνική ενέργεια.

Πρόκειται για το κίνημα που ευθύνεται για την καταστροφή των ενεργειακών πόρων της Γερμανίας και είναι άμεσος συνεργός του ρωσικού καθεστώτος, αφού βρίσκεται υπό την αιγίδα του. Πρόκειται για τους Πράσινους που υπέγραψαν και γιόρτασαν τη διάλυση των πυρηνικών σταθμών της Γερμανίας εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία μετά την καταστροφή του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2. Επρόκειτο για πυρηνικούς σταθμούς που εξακολουθούσαν να λειτουργούν και θα μπορούσαν να συνεχίσουν να παράγουν φθηνή ενέργεια για χρόνια.

Το διακύβευμα των συνόρων. Ετοιμάζεται πράγματι το CDU να κλείσει τα σύνορα σε συνεργασία με αυτούς που θέλουν να καταργήσουν τα σύνορα; Να στείλει πίσω μετανάστες που δεν μπορούν να ενσωματωθούν στην κοινωνία παρά την αντίθεση των Πράσινων στην απέλαση;

Να μειώσει τις τιμές της ενέργειας με τους δημιουργούς των ίδιων των πολιτικών που προκάλεσαν την έκρηξη των τιμών καταρχήν, και να αντιμετωπίσει τον ισλαμισμό με τη βοήθεια των πιο αφοσιωμένων συμμάχων του; Αυτή η συνεργασία διευκολύνεται από μια τεράστια ιδεολογική σύγκλιση: τόσο το CDU όσο και οι Πράσινοι πιστεύουν στην αναγκαιότητα του Energiewende («ενεργειακή μετάβαση»).

Η εξάλειψη των ορυκτών καυσίμων και της πυρηνικής ενέργειας πρόκειται να αντικατασταθεί από τις «ανανεώσιμες πηγές ενέργειας» ─κυρίως αιολική και ηλιακή─ οι οποίες είναι διακοπτόμενες, συχνά απρόσιτες οικονομικά, και με περιορισμένη πρακτική χρήση.

Ο άνεμος και ο ήλιος επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τις καιρικές συνθήκες. Τα ηλιακά πάνελ παράγουν λιγότερη ενέργεια τις μέρες με συννεφιά, και οι ανεμογεννήτριες παράγουν λιγότερη ενέργεια σε περιόδους άπνοιας.

Αυτή η μεταβλητότητα καθιστά δύσκολη την διασφάλιση μιας σταθερής παραγωγής ενέργειας. Το κεντροδεξιό CDU υποστηρίζει την οικονομία της αγοράς, την Ατλαντική συμμαχία και την Γερμανική βιομηχανία ─αλλά επίσης τηρεί την ιδεολογία των Οικολόγων.

Αυτή η άποψη βοηθά να ερμηνευθεί γιατί το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ─στo οποίο το CDU είναι κόμμα μέλος─ διόρισε την Von Der Leyen ως επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Υπό την ηγεσία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση η οικονομία καταρρέει, η βιομηχανία εξαφανίζεται και ο ισλαμισμός πολλαπλασιάζεται.

Υποτίθεται ότι όλα αυτά δεν έχουν σημασία γιατί οι Ευρωπαίοι έχουν το Άγιο Δισκοπότηρο: την «ενεργειακή μετάβαση» σε μια Ευρώπη «μηδενικών εκπομπών άνθρακα» και περισσότερους κανονισμούς από όλους τους άλλους πολιτισμούς μαζί.

Δυστυχώς, αυτή η πολιτική είναι ένας απόλυτος μύθος. Η «Ευρώπη μηδενικού άνθρακα» είναι φυσικώς αδύνατον να συμβεί ποτέ. Ακόμα κι αν αυτό γινόταν, δεν θα υπήρχε καμία διαφορά στην παγκόσμια εκτόξευση των εκπομπών CO2. Η Ευρώπη ευθύνεται για μόλις το 8% των παγκόσμιων εκπομπών CO2.

Ακόμη και αν η Ευρώπη έπαυε να υπάρχει, αυτό θα είχε μικρή διαφορά στις παγκόσμιες εκπομπές CO2, καθώς αυτές θα συνέχιζαν να αναπτύσσονται και στις πέντε ηπείρους. Η καταστροφή της ευρωπαϊκής βιομηχανίας από τη γερμανική δεξιά δεν θα είχε καμία απολύτως επίδραση στο κλίμα.

Σήμερα, με τους Οικολόγους να διαφημίζουν μια «κοινωνία με μηδενικές εκπομπές άνθρακα» και «100% ανανεώσιμες πηγές ενέργειας», η Γερμανία έχει εγκλωβιστεί σε μύθους ελάχιστα καλύτερους από την έννοια του Lebensraum (ζωτικός χώρος) του προηγούμενου Αιώνα.

Σήμερα, όπως και χθες, αυτοί οι μύθοι κινδυνεύουν να επιταχύνουν την καταστροφή όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Για να βγει η Γερμανία και η Ευρώπη από αυτό το χάλι, δεν θα ήταν πιο εποικοδομητικό για το CDU να σκεφτεί να συγκυβερνήσει με το AfD (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/769315/gatestone-institute-to-germaniko-provlima-tis-evropis-kai-o-fasismos-tou-prasinou-raix);

Γερμανία - Προκλητικός ο υποψήφιος καγκελάριος του CDU Merz: Θα δώσω τελεσίγραφο 24 ωρών στον Putin για Ουκρανία. Σε συνέντευξή του στο Stern, σημείωσε ότι σκοπεύει να αποστείλει τελεσίγραφο στην Ρωσική πλευρά σχετικά με την Ουκρανία.

Εκτός πραγματικότητας ο υποψήφιος καγκελάριος της Γερμανίας με το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) Friedrich Merz. Σε συνέντευξή του στο Stern, σημείωσε ότι σκοπεύει να αποστείλει τελεσίγραφο στην Ρωσική πλευρά σχετικά με την Ουκρανία.

«Εάν υπάρχει λόγος για αυτό και συμφωνία μεταξύ των Ευρωπαίων και των διατλαντικών εταίρων, τότε, φυσικά, είμαι έτοιμος να διαπραγματευτώ με τον Putin», είπε, απαντώντας σε αντίστοιχη ερώτηση. Ο Merz πρόσθεσε ότι σχεδιάζει να επιδώσει στον Putin τελεσίγραφο ώστε να σταματήσει να χτυπά την υποδομή της Ουκρανίας εντός 24 ωρών.

Διαφορετικά, απείλησε να άρει τους περιορισμούς στην χρήση των παρεχόμενων όπλων και να στείλει πυραύλους cruise μεγάλου βεληνεκούς Taurus στο Κίεβο. Νωρίτερα, ο Merz χαρακτήρισε τον Γερμανό καγκελάριο Olaf Scholz «κουτσή πάπια» στην διεθνή σκηνή.

Σύμφωνα με τον ίδιο, το Βερολίνο έκανε λάθος ποντάροντας στην εκλογή της υποψήφιας του δημοκρατικού Κόμματος Kamala Harris ως Προέδρου των ΗΠΑ και πλέον ο Scholz δεν θα απολαμβάνει τον σεβασμό του νικητή των εκλογών, του Ρεπουμπλικάνου Donald Trump (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/769241/germania-proklitikos-o-ypopsifios-kagkelarios-tou-cdu-merz-tha-doso-telesigrafo-24-oron-ston-putin-gia-oukrania).