ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 15

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 15

                                                                                                                                    Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ 

Ως γνωστόν, ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει μόνο τα σημαντικότερα και διασημότερα περιστατικά και προσωπικότητες της ιστορίας, τα οποία την επηρέασαν και διαμόρφωσαν σημαντικά με τις πράξεις τους, και των οποίων πολλές φορές ο βίος και οι πράξεις μοιάζουν καταπληκτικά.  Όμως υπάρχουν και λιγότερο γνωστές ιστορικές ομοιότητες προσώπων και γεγονότων στην ιστορία που διαμόρφωσαν σημαντικά σε αυτή. Κάποιες από αυτές αναφέρονται και στο παρόν άρθρο.

Έτσι, ο Ερρίκος Ντάντολος, ο τυφλός υπέργηρος δόγης και σημαντικότερος αρχηγός της σταυροφορίας, θα έβλεπε 57 χρόνια μετά, από τον ουρανό ή την κόλαση, μια άλλη γενιά γενναίων Ρωμιών να παίρνουν πίσω την Κωνσταντινούπολη και να ανοίγουν τον τάφο του, που ήταν μέσα στην Αγιά Σοφιά και να σκορπάνε τα λείψανά του στην πλατεία του Μ. Κωνσταντίνου για να τα φάνε τα σκυλιά, όπως ακριβώς έκανε και ο ίδιος και ο Σταυροφόροι το 1.204 μ.Χ. με τα κόκκαλα των Αυτοκρατόρων της Πόλης όταν την κατέλαβαν υπό την ηγεσία του (https://romioitispolis.gr/pos-to-1204-profiteyei-to-mellon-mas/).

Φέρρες λένε ότι υπήρχαν δύο πόλεις στην Θεσσαλία.

Τα φυλακισμένα μνήματα της Κύπρου ονομάζονται και το Νταχάου της Κύπρου.

Αξιό τεκνό της πατρίδας έχουν ως τιμή από την Ελλάδα ο Κολοκοτρώνης και ο Γρίβας Διγενής.

Αρνή πόλη υπήρχε στην Αιολίδα και την Θεσσαλία, αλλά και στην Αιτωλία στην περιοχή της Πλεωρήνος κατά τον Θουκυδίδη.

Αχαΐα υπήρχε στην Θεσσαλία και στην Πελοπόννησο.

Θαλασσοκράτορες πριν τους Ρωμαίους λέγεται ότι αρχικά ήταν οι Μινωίτες, οι Μυκηναίοι, οι Πελασγοί, οι Μύνιες, οι Θράκες, οι Ροδιοί, οι Φρύγες, οι Μιλήσου, οι Κάρες, οι Λέσβιοι, οι Φωκείς, οι Άξιοι, οι Ερετριείς, οι Αιγύπτιοι, οι  Αθηναίοι, οι Σπαρτιάτες, οι Μακεδόνες και οι Ρωμαίοι.

Ο γιος του Αίχνη Αριστοκράτης βίασε την παρθένα ιέρεια της Παρθενωπής Αρτέμης και για τον λόγο αυτό αποφασίστηκε οι ιέρειες της να είναι μεγάλες σε ηλικία παντρεμένες γυναίκες, όπως και όταν ο Φερεκράτη ο Θεσσαλός βίασε μία παρθένα Πυθία και για αυτό αποφασίστηκε οι Πυθίες να είναι μεγάλες σε ηλικία παντρεμένες γυναίκες.

Οι δήθεν «σύμμαχοι» μας, οι δυτικοί σε όλες τις Μεγάλες Καταστροφές και Εθνικές Τραγωδίες της πατρίδας μας, όπως π.χ. στην Μικρασιατική Εκστρατεία, την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ή στην Άλωση της Πόλης, είτε μας εγκατέλειψαν μόνους, είτε ενίσχυσαν κιόλας τους Τούρκους στις απόπειρες τους αυτές.

Έγινε εκτέλεση των έξι μετά την Μικρασιατική Εκστρατεία και την Μικρασιατική Καταστροφή, όπως και των δέκα Αθηναίων στρατηγών για ασέβεια προς νεκρούς στην ναυμαχία των Αγρυπνουσών επειδή δεν περιμαζέψαν νεκρούς θάλασσα αν και δεν έφταιγαν στην πραγματικότητα ούτε το έκαναν επίτηδες.

Γδάρσιμο δέρματος εφάρμοζαν οι Τούρκοι και οι Σκύθες.

Η Γραμβρούσα, η Σούδα και η Σπιναλόγκα ήταν απάτητα από τους Τούρκους νησιά.

Απόδοση τιμών στους νεκρούς ήρωες καθιερώθηκαν στην Αθηνά από τους νομοθέτες Δράκοντα και Σόλωνα, όπως και από τα σύγχρονα Ευρωπαϊκά κράτη μετά την Γαλλική Επανάσταση.

Άντρο είχε ο Μίθρας που του αφιέρωσε ο Ζωροάστρης, ενώ υπήρχαν και άντρα για τον Δία στην Κρήτη, του Πάνα στην Αρκαδία και του Διονύσου στην Νάξο.

Ντυθήκαν και έμειναν στην φυλακή στην θέση των συζυγών τους για να ξεφύγουν αυτοί οι γυναίκες των Μινυών στην Αρχαία Σπαρτή και η γυναικά του Αντουάν Λαβαλέ.

Τον τύραννο της Ετρουρίας Μαξέντιο τον έκαψαν ζωντανό οι επαναστατημένοι υπήκοοι του, όπως ακριβώς έγινε και με τους Βόρτιγκερν, τον Σαρδανάπαλο και τον Ουάλη.

Ο Τάρταρος λέγεται ότι ήταν βάρβαρος τύραννος της Μελίτης της Θεσσαλίας που βίαζε παρθένες  αφού πρωτα της απήγαγε, σαν τον γιο του Σαντάμ Χουσεΐν Ουντάι και κάποια στιγμή προσπάθησε να απαγάγει και να βιάσει την πανέμορφη παρθένα Ασπαλίδα και όταν έμαθε αυτή τι ήθελε να κάνει αυτοκτόνησε, όπως και η γυναικά του Κολλατίνου Λουκρητία όταν την βίασε ο γιος του τυράννου Ταρκυνίου του Β΄ του Υπερήφανου Σίξτος.

Τότε, ο αδερφός της Ασπαλίδας Εγιστεύς, γιος του Αργαίου μπήκε μεταμφιεσμένος σε αυτή στα διαμερίσματα του τυράννου και τον σκότωσε με ένα κρυμμένο στα ρούχα του σπαθί, όπως ακριβώς σκότωσε και ο Κριτής Εούδ τον Μωαβίτη βασιλιά Εγλών.

Πρώτοι οι Χίου λέγεται ότι απέκτησαν σκλαβους, ενώ αυτοί αργότερα σκλαβωθήκαν στον Μιθριδάτη τον Μέγα τον ΣΤ’ τον Ευπάτωρα του Πόντου, τους λεγομένους Θεράποντες, οι Σπαρτιάτες είχαν τους Είλωτες, οι Μακεδόνες τους Λεπέστες, οι Αργείοι τους Γυμνάσιους, οι Σικυώνοι τους καραπηφόρους, οι Κρήτες τους Δμωήτες και οι Ταλάντιοι τους Πελασγούς και οι Αθηναίοι Γέτες και Δάκες.

Ο Αρχέλαος μετέφερε την πρωτεύουσα της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας από τις Αίγες στην Πέλλα, όπως και Άγιος Μέγας Κωνσταντίνος μετέφερε την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από την Ρώμη στην Νέα/Δεύτερη Ρώμη/Κωνσταντινούπολη/Πόλη.

Τιμήσαν την μνήμη του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Αύγουστος, ο Γερμανικός (ο ανιψιός του Αυγούστου), καθώς και οι αυτοκράτορες Καλιγούλας, Βεσπασιανός, Τίτος, Αδριανός, Σεπτίμιος Σεβήρος και Καρακάλλας.

Ο ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΘΗΚΕ .ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ!!!!!!! Για όσους δεν θυμούνται με την ανάληψη της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ το μακρινό 1.981 μ.Χ., δέσποζε στην έντυπη δημοσιογραφία μια κίτρινη φυλλάδα με το όνομα ‘’ΑΥΡΙΑΝΗ’’(εξου και ΑΥΡΙΑΝΙΣΜΟΣ), το ΚΑΝΑΛΙ 29, και ένας δημοσιογράφος, οποίος είχε πάρει στην πλάτη του τον ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ και την κυβέρνηση του ονοματι ΝΙΚΟΣ ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗΣ.

Οποία μετενσάρκωση σήμερα απόλυτα στο ίδιο κλίμα .ΑΡΗΣ ΠΡΟΤΟΣΑΛΤΕ ως σύγχρονος ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗΣ, απόλυτος έως ξευτίλας υπερασπιστής της δυναστείας των μισελλήνων ΜΗΤΣΟΤΑΚΙΔΩΝ και της κυβέρνησης τους, όλες οι φυλλάδες που δεν πωλεί καμία πάνω από 2000 φύλλα) στην θεση Της ΑΥΡΙΑΝΗΣ) αλλά τα πήραν χοντρά από την κυβέρνηση (κορωνοιός, προώθηση έργου κυβέρνησης ,αναστολή πληρωμής εισφοράς διαφ.δικαιωματω, και διαγωνιζόμενο κανάλι για την πρωτιά στην τηλεόραση ΤΟ ΣΚΑΙ.

ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΣ ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗΣ μετενσαρκωμένος στον ΑΡΗ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ του σήμερα. Τότε οι δεξιοί (νεοδημοκράτες) ούτε να ακούσουν για ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗ και ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα είναι η μίση κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ο ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗΣ είναι γαλάζιος.!!! Τελικά δεν υπάρχει σωτηρία για τούτον τον κοιμισμένο-λοβοτομημενο λαό που έχει στερηθεί μνήμης και αξιοκριτικής λογικής (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/03/blog-post_847.html).

Όσοι σκότωσαν τους βασιλιάδες στην Αγγλική, Γαλλική και Ρωσική Επανάσταση είχαν όλοι τους κακό τέλος, είτε με πόλεμο, είτε με δολοφονίες, είτε με δίκες και εκτελέσεις, είτε με ιδιαίτερα επίπονες αρρώστιες.

Τόσο στην περίπτωση του Μαραθωνοδρόμου Σπύρου Λούη, όσο και στην περίπτωση του ποδοσφαιρικού Euro του 2004 μ.Χ., όλη η Ελλάδα το 1.896 μ.Χ., όλη η Ελλάδα προσεύχονταν να κερδίσει ο Μαραθωνοδρόμος και η Εθνική ομάδα αντίστοιχα και το Θαύμα έγινε και όλη η Ελλάδα γέμισε παρά τις δυσκολίες από χαρά και περηφάνεια.

Το Μουστάκι τους έκοψαν οι Άσαντ, Αθνάρ και Ντε Γκολ.

Οι Σουλιώτες υπέστησαν πολιορκία, πείνα και καταστροφή του Σουλίου από τον τύραννο Αλή Πασά και αναγκάστηκαν να φύγουν από αυτό, όπως ακριβώς έπαθαν και οι Σουλιώτες που κατέφυγαν στο Μεσολόγγι και έπαθαν ξανά τα ίδια στην πολιορκία του από τον τύραννο Ιμπραήμ.

Γύρω από τον βασιλιά Ευαγόρα της Κύπρου συγκεντρώθηκε ένας λαϊκός στρατός εθελοντών για την υπεράσπιση του νησιού από τους Πέρσες, ο πρώτος στην ιστορία, όπως ακριβώς έγινε στην Γαλλία μετά την Γαλλική Επανάσταση.

Με τον βίαιο θάνατο της τελευταίας τους βασίλισσάς τους Δηιδάμειας οι Ηπειρώτες κατέλυσαν την Βασίλεια και εγκαθίδρυσαν την δημοκρατία, όπως ακριβώς έκαναν και οι Θηβαίοι με τον βίαιο θάνατο του τελευταίου τους βασιλιά Ξανθό.

Τόσο με την ήττα των Άγγλων στον Εκατονταετή πόλεμο στην Γαλλία ακολούθησε εμφύλιος στην Αγγλία (ο «Πόλεμος των Ροδών»), όπως έγινε και στην Ιαπωνία μετά την ήττα στην Κορέα υπό την ηγεσία του Τογιοτόμι Χιντεγιόσι.

Με την λήξη του Β΄ΠΠ τόσο η ναυτική Αυτοκρατορία της Μεγάλης Βρετάνιας, όσο και της Ιαπωνίας κατέρρευσαν, ενώ ακόμα και στην Γερμανία, λίγο πριν την λήξη του Β΄ΠΠ κόντεψε να γίνει ένας μίνι-ήμι-εμφύλιος με το πραξικόπημα «Βαλκυρία».

Είχαμε συνέντευξη του Πούτιν 2007 μ.Χ. στο Μοναχό και το 2024 μ.Χ. από τον Τάκερ Κάρλσον στην Μόσχα και ήταν και οι δύο μεγάλες συνεντεύξεις του Ρώσου ηγέτη.

Είχαν εχθρικές σχέσεις οι Πέρσες με τους Έλληνες και τους Ρωμαίους στην Αρχαιότητα και τον Μεσαίωνα και με το Ισραήλ στις μέρες μας.

Ορεσίβιοι Σέρβοι θεωρούνται οι Μαυροβούνιο και ορεσίβιοι Γερμανοί οι Αυστριακοί.

Ο Ουάσιγκτον καλοτρώγε στις μάχες, ενώ οι άντρες του πεινούσαν, όπως γινόταν και με τους στρατηγούς της Γαλλικής Επανάστασης και τους στρατιώτες τους.

Έλεγαν ότι ο Ουάσιγκτον θεωρούσε τον Τζειμς Χάμιλτον σαν γιο του, όπως και ο Καίσαρας τον Βρούτο.

Η Μαίρη Γκίμπονς εκτελεστηκε από τον Ουάσιγκτον για κατασκοπεία υπερ των Βρετανών στον πόλεμο της Αμερικάνικης Ανεξαρτησίας, όπως και η Μάτα Χάρι που κατασκόπευε υπέρ των Γερμανών στον Α’ΠΠ.

Ο Ουάσιγκτον έκανε χρήση κάνναβης, ο ΜακΚάρθι κοκαΐνη, όπως και οι Μπους και Κλίντον μαριχουάνας.

Οι Λαφαγιέτ ήταν καλοί φίλοι και συνεργάζονταν αρμονικά ως στρατηγοί, όπως ακριβώς και ο Δούκας του Μάλμπορο Τζον Τσόρτσιλ και ο Ευγένιος της Σαβοΐας.

Το 1.798 μ.Χ. γίνονταν ναυμαχίες μεταξύ ΗΠΑ και Γαλλίας για να δώσουν οι πρώτες τα δάνεια που χρωστούσαν στην Γαλλία για την υποστήριξη της στην Αμερικανική Επανάσταση, όπως έκαναν αργότερα οι Γάλλοι και οι Βρετανοί και οι Αυστριακοί για παρόμοιο λόγο στο Μεξικό.

Επί Τζέφερσον πάλεψαν σε μονομαχία οι Υπουργοί του Ααρών Μπουρ και Αλεξάντερ Χάμιλτον, όπως και στην Ελλάδα οι πολιτικοί Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος με τον Δ. Ράλλη έγινε στις 19 Νοεμβρίου 1.893 μ.Χ.

Οι Πρώσοι Γιούκνερ μονομαχούσαν με σπαθιά μεταξύ τους, οι Βρετανοί Λόρδοι με ξίφη ξιφασκίας και με πιστολιά οι Αμερικανοί στην Άγρια Δύση και αλλού.

Ο Τζέφερσον έλεγε ότι δεν ήθελε ως Προέδρος να μπλέξει τις ΗΠΑ στους πολέμους της Γαλλικής Επανάστασης, όπως ακριβώς έλεγαν και οι Προέδροι Γουίλσον και Ρούζβελτ για μη εμπλοκή των ΗΠΑ στον Α΄ΠΠ και Β΄ΠΠ.

Ο Τζέφερσον προέβη το 1.809 μ.Χ. σε άρση του αποκλεισμού πώλησης προϊόντων λόγω του λαθρεμπορίου που αναπτύχθηκε, όπως ακριβώς έγινε στο τέλος και με την ποτοαπαγόρευση στην Αμερική το 1.920 μ.Χ.

Ο Τζειμς Ουΐλσον ήταν υπέρ-κατάσκοπος των Βρετανών στις ΗΠΑ επί Ουάσιγκτον, όπως και οι  Σοβιετικοί τον Τζoρτζ Κόβαλ επί Ψυχρού Πολέμου.

Η δημοκρατία στις ΗΠΑ ανέχονταν αρχικά την σκλαβιά όπως και η Αρχαία Αθήνα και η Αρχαία Ρώμη.

Ο Τζειμς Μάντισον έπασχε από επιληψία όπως και ο Καίσαρας.

Πολλοί Προέδροι των ΗΠΑ είχαν προβλήματα με τα αδέρφια τους (π.χ. ο Σαμ Χιούστον Τζόνσον, ο Μπίλι Κάρτερ, ο Ρότζερ Νίξον και ο Τζόζεφ Τζόουνς Μάνροου).

Υπήρχαν και πολιτικές δυναστείες και Προέδροι στις ΗΠΑ, όπως των Κένεντι (Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι), των Μπους (Τζορτζ Μπους Πρεσβύτερος και Νεότερος, Τζον Ανταμς και Τζον Κουίνσι Ανταμς, πατέρες και γιοι αντίστοιχα).

Αλκοολικός ήταν ο Τζον Κουίνσι Ανταμς, ο Γιέλτσιν και ο Τζορτζ Μπους Β΄ ο Νεότερος, ο Κάρτερ και ο Γκραντ (που κάπνιζε πουρά σαν τον Κάστρο), ο οποίος έδιωχνε από τις περιοχές των Νοτίων τους Εβραίους ως κατάσκοποι τους, όπως έκανε με τους Εβραίους και ο Ευγένιος της Σαβοΐας στα τουρκικά εδάφη με τις ίδιες ακριβώς κατηγορίες.

Επί Γκραντ ψεύτικοι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ εισέβαλαν και διέρρηξαν το σπίτι του Γενικού Εισαγγελέα των ΗΠΑ και έβαλαν και «έκλεψαν» δήθεν «νέα έγγραφα» από αυτό και τα έβαλαν στην φορά, όπως ακριβώς επί Νίξον και με διαταγές του πρώην πράκτορες της CIA εισέβαλαν στα γραφεία των δημοκρατικών με το γνωστό σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ για να κλέψουν έγγραφα από αυτό.

Ο Βαν Μπιούρεν λέγεται πως ήταν νόθος γιος του Ααρών Μπουρ, όπως και ο Βρούτος του Καίσαρα.

Ο Βαν Μπιούρεν ονομάζονταν «Αλεπού του Κίντερλουκ», όπως και ο Ρόμελ ονομάζονταν «Αλεπού της Ερήμου».

Ο Ουίλιαμ Χένρι Χάρισον έμεινε στην κυβέρνηση/εξουσία μόνο 32 μέρες όπως και ο πάπας Ιωάννης Παύλος ο Α΄ και μετά πέθαναν και οι δύο μέσα σε ύποπτες συνθήκες.

Ο Τζειμς Πολκ, όπως και Ράδερφορντ Χέιζ και ο Αλεξάντερ Ζάκαρι Τέιλορ, όπως και ο Άιζενχαουερ ήταν στρατιώτες/στρατηγοί και Προέδροι των ΗΠΑ.

Υπήρχαν φήμες ότι τόσο ο Τέιλορ Ζάκαρι, όσο και ο Χάρντινγκ δηλητηριάστηκαν και οι δύο.

Υπήρχαν σχέδια για εισβολή και προβοκατόρικα στημένες επαναστάσεις με στόχο την εισβολή των ΗΠΑ και την κατάληψη της, τόσο επί Φράνκλιν Πιρς, Άιζενχαουερ αλλά και επί Κένεντι.

Ο Αβραάμ Λίνκολν, όπως και ο Τζορτζ Μπους Β΄ ο Νεότερος, με αφορμή τον Αμερικανικό Εμφύλιο και την 11^η Σεπτέμβριου αντίστοιχα, προκειμένου να επιβάλουν στην ουσία μία δικτατορία με έκτακτες και χωρίς δίκες συλλήψεις χωρίς κατηγορίες, επ’ αόριστον κρατήσεις υπόπτων και πολιτικών αντίπαλων και βασανιστήρια.

Παράλληλα, ενώ έκλεισαν εφημερίδες και φυλάκισαν τους διευθυντές και τους δημοσιογράφους, ενώ παράλληλα φυλάκισαν και οι δύο στην φυλακή όσους θεωρούσαν απειλή , πολιτικούς αντιπάλους και άλλους (Νοτίους ο Λίνκολν και Άραβες ο Μπους).

Ο Αμερικάνικος Εμφύλιος ονομάστηκε ο πρώτος «σύγχρονος πόλεμος», όπως και ο 7της Πόλεμος ως ο «Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος».

Ο Άντριου Τζάκσον απήγαγε την συζυγο του, όπως και ο Κόμης Σπυρίδωνας Θεοτόκης με την Jane Elizabeth Digby.

Ασχολήθηκαν αφελώς με τον πνευματισμό όταν έχασαν τα παιδιά τους, ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, ο δημιουργός του Σέρλοκ Χολμς, όπως και η Μαίρη Λίνκολν.

Η Νάνσυ Ρίγκαν ασχολήθηκε αφελώς με την αστρολογία όπως και η Ελισάβετ η Α΄ της Αγγλίας με τον Τζον Ντι.

Ο Άντριου Τζόνσον ήταν αυτός που επανάφερε με νομούς τους Νότιους και την Κου Κλουξ Κλαν στην εξουσία, ενώ ο Λίντο Τζόνσον με νομούς τις κατήργησε, Νότιοι και οι δύο στην καταγωγή.

 Ο Άντριου Τζόνσον γεννήθηκε φτωχός και μισούσε τους πλουσίους και έγινε ηγέτης των ΗΠΑ, όπως και ο Μάριος αντίστοιχα στην Αρχαία Ρώμη, ενώ και οι δύο ανέλαβαν την εξουσία μετά από εμφύλιο στα κράτη τους.

«Μαύρη Τρίτη» ονομάστηκε η οικονομική κρίση του 1.869 μ.Χ. στις ΗΠΑ, όπως και «Μαύρη Τρίτη» και το οικονομικό κραχ του 1.929 μ.Χ. στην ίδια χώρα.

Ο Χέιζ εκλέχτηκε Προέδρος των ΗΠΑ το 1.877 μ.Χ. με νοθεία όπως λέγεται, όπως νοθεία έγινε στις εκλογές των ΗΠΑ επί των καθολικών Κένεντι το 1.960 μ.Χ. Και Μπάιντεν το 2020 μ.Χ., όπως ακριβώς σαν τις εκλογές βίας και νοθείας στην Ελλάδα το 1.960 μ.Χ.

Ο Χέιζ με την βία διέλυσε τους εργάτες στις ΗΠΑ, όπως και η Θάτσερ στην Μεγάλη Βρετανία.

Ο Τζειμς Γκάρφλιντ λέγεται ότι πέθανε πιο πολύ από τους γιατρούς τους, όπως και ο Κάρολος ο Β΄ της Αγγλίας.

Από κατάθλιψη έπασχε ο Κλήβελαντ, όπως και ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Ο Άντριου Τζόνσον γεννήθηκε φτωχός και μισούσε τους πλουσίους και έγινε ηγέτης των ΗΠΑ, όπως και ο Μάριος αντίστοιχα στην Αρχαία Ρώμη, ενώ και οι δύο ανέλαβαν την εξουσία μετά από εμφύλιο στα κράτη τους.

«Μαύρη Τρίτη» ονομάστηκε η οικονομική κρίση του 1.869 μ.Χ. στις ΗΠΑ, όπως και «Μαύρη Τρίτη» και το οικονομικό κραχ του 1.929 μ.Χ. στην ίδια χώρα.

Ο Χέιζ εκλέχτηκε Προέδρος των ΗΠΑ το 1.877 μ.Χ. με νοθεία όπως λέγεται, όπως νοθεία έγινε στις εκλογές των ΗΠΑ επί των καθολικών Κένεντι το 1.960 μ.Χ. Και Μπάιντεν το 2020 μ.Χ., όπως ακριβώς σαν τις εκλογές βίας και νοθείας στην Ελλάδα το 1.960 μ.Χ.

Ο Χέιζ με την βία διέλυσε τους εργάτες στις ΗΠΑ, όπως και η Θάτσερ στην Μεγάλη Βρετανία.

Ο Τζειμς Γκάρφλιντ λέγεται ότι πέθανε πιο πολύ από τους γιατρούς τους, όπως και ο Κάρολος ο Β΄ της Αγγλίας.

Από κατάθλιψη έπασχε ο Κλήβελαντ, όπως και ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Ο Κλήβελαντ, όπως και ο Χάρισον ήρθαν από το «πουθενά» (δηλαδή από άσημες πολιτείες και οι δύο) θεωρούνταν αδιάφθοροι και κατάγονταν από οικογένειες πρεσβυτεριανών.

Ο Μακ Κίνλευ εφάρμοσε στους Νότιους μνημονικά μετρά οικονομικής λιτότητας, όπως και η Γερμανία στην Ελλάδα και την ΕΕ και ο Σόιμπλε στην Ανατολική Γερμανία.

Ο Μακ Κίνλευ στον θάνατο του σκέφτηκε την συζυγο του, όπως και ο Φραγκίσκος Ιωσήφ όταν δολοφονήθηκαν και πριν πεθάνουν.

Η Ίντιθ Γουίλσον, η δεύτερη σύζυγος του Προέδρου των ΗΠΑ Γούντροου Γουίλσον κατάγονταν από την Ποκαχόντας, ενώ ο Γουίλσον ήταν τόσο ζόρικος σαν τον Αμερικανό Προέδρο Θεόδωρο Ρούζβελτ.

Ήταν υπέρβαρος ο Αμερικάνος Προέδρος Ταφτ, ο Γερμανός καγκελάριος Κολ, αλλά και ο Τσάρος Αλέξανδρος ο Γ’.

Ήταν σερίφηδες και βοηθοί στρατηγών ο Θεόδωρος Ρούζβελτ και ο Κλήβελαντ.

Ο Χίτλερ, όπως και ο Μουσολίνι και ο Χούβερ χρησιμοποίησαν για να αναδειχτούν τον τύπο, το ράδιο και όλα τα πρωτοεμφανιζόμενα τότε ΜΜΕ.

Ο Χούβερ έφτιαξε παραγκούπολεις για τους φτωχούς, όπως αυτές στις φτωχογειτονιές και τις φαβέλες στο Μεξικό και τα γκέτο των μαύρων στις ΗΠΑ.

Ο Χούβερ έστειλε οικονομική βοήθεια και τρόφιμα στην κατεστραμμένη από τον Α΄ΠΠ Ευρώπη, όπως και ο Τρούμαν μετά τον Β΄ΠΠ.

Μεγάλη πλημύρα έγινε στον Μισισιπή το 1.927 μ.Χ. στις ΗΠΑ, όπως και με τον τυφώνα Κατρίνα το 2005 μ.Χ.

Ο Χούβερ έδωσε παράλληλα ψεύτικες υποσχέσεις στους μαύρους και στους ρατσιστές της Κου Κλουξ Κλαν, όπως και οι Βρετανοί εν μέσω του Α΄ΠΠ σε Άραβες και Εβραίους.

Ο ΜακΚάρθι έπαιρνε ηρωίνη και υπεράσπισε 46 SS και Ναζί αξιωματικούς.

Ο Άιζενχαουερ θεωρείτο ισχυρός φιλειρηνικός Προέδρος σαν τον Τραμπ στις μέρες μας.

«Νέο Σύνορο» απήγγειλε ο Κένεντι και «Νέα Συμφωνία» ο Ρούζβελτ, δημοκρατικοί και οι δύο.

Ο Τζόζεφ Κένεντι λέγεται ότι ασελγούσε με τον κόρη του Ροσμαρί, όπως και Τζόζεφ Μπάιντεν με την κόρη του Άσλεϊ Μπάιντεν.

Ουρούσαν λέγεται στην λεκάνη της βρύσης του ο Τζόνσον και ο Φιλιππίδης.

Τόσο ο Νίξον, όσο και ο αντιπρόεδρος του Άγκνιου παραιτήθηκαν και οι δύο από τα πόστα τους λόγω σκανδάλων, ενώ αντιστοιχα σκάνδαλα έκανε και ο αντιπρόεδρος του Φορντ Νέλσον Ροκφέλερ.

Ο Φορντ έφερνε τούμπες όταν κατέβαινε από το αεροπλάνο (όπως και Μπάιντεν), όπως και από το σκι.

Ο Ρόναλντ Ρίγκαν θεωρούνταν χαζός σαν κυβερνήτης της Φλόριντα (όπως και ο Τζορτζ Μπους ως κυβερνήτης του Τέξας) και τον έλεγαν μάλιστα Ρόναλντ Ντακ, όπως και τους Ντόναλντ Τουσκ και Ντόναλντ Τραμπ.

Στο Μπίτμουργκ της Γερμανίας ο Κολ και ο Ρίγκαν τίμησαν και τα εκεί νεκρά θαμμένα μέλη των SS και των Ναζί και εγκληματίες πολέμου, όπως κάνουν και οι Ιάπωνες με τους εθνικιστές Ιάπωνες εγκληματίες πολέμου του Β΄ΠΠ στο Γιασουκούνι.

Για τους Αμερικάνους ήταν ο Κένεντι και η κυβέρνηση του ο Αμερικάνος βασιλιάς Αρθούρος και το Κάμελοτ και ο Τζόνσον το αντίθετο.

Έγδερνε ζωντανούς τους εχθρούς του ο Ζίζκα και ο Ουίλιαμ Ουάλας.

Τόσο στον Φρανκ Χέρμπερτ, όσο και ο Τζον Ρόναλντ Ροΐελ Τζόκιν οι γιοι τους με έγγραφα που άφησαν αυτοί συνέχισαν το έργο τους και έγραψαν νέα βιβλία.

Ο Φειδιππίδης έκανε για στρατιωτικούς λογούς την διαδρομή Μαραθώνα Αθήνας και στην σύγχρονη εποχή πρώτος ο επίσης Έλληνας από την Αθήνα Σπύρος Λούης.

Όλοι οι Έλληνες προσεύχονταν για την νίκη του Σπύρου Λούη το 1.896 μ.Χ. μαζί με τον Πάτερ Βελιώτη και το Θαύμα έγινε, όπως και στο Ευρωπαϊκό με την Ελλάδα το 2004 μ.Χ. και τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.

Με την «Λευκή Επανάσταση» ο Σάχης προσπάθησε να εκ δυτικοποιήσει βίαια το ισλαμικό Ιράν, όπως ακριβώς κάνουν στις μέρες μας οι δήθεν ηγέτες των Ορθοδόξων κρατών στους λαούς τους.

Ο Καίσαρας με την βία έδιωξε τον συν ύπατο του Δίβουλο, όπως ο Τιβέριος Γράκχους τον συν-δήμαρχο του Οκτάβιο και ο Κλεομένης ο Γ΄ της Σπάρτης τον συν βασιλιά του Αρχίδαμο τον Ε’, γιατί ήταν αντιδραστικοί, φίλοι των ολιγαρχικών, εχθροί του λαού και εμπόδιο στα μεταρρυθμιστικά σχέδια τους.

Με προδοσία ηττήθηκε στις Θερμοπύλες ο Σπαρτιάτης βασιλιάς Λεωνίδας, όπως και Κλεομένης ο Γ΄ στην Σελλασία.

Με τον στρατό τους εισήλθαν στην Ρώμη ο Καίσαρας (αλλά και Σύλλας) και ο Κλεομένης ο Γ΄ στην Σπαρτή και κατέλαβαν και οι δύο με την βία την εξουσία και εκδίωξαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, όπως ακριβώς έκανε και ο Πεισίστρατος στην Αθήνα και επέβαλαν στην συνέχεια δικτατορία/τυραννία.

Πάρα την ήττα και την εξορία τους σχεδίαζαν να επανέλθουν και να καταλάβουν εξορία όταν ηττήθηκαν στις χώρες τους, ο Κλεομένης ο Γ’, ο Αννίβας και ο Ναπολέων ο Γ΄ (αλλά και Ναπολέων ο Α΄) προσβλέποντας στην ενίσχυση από ξένες δυνάμεις, αλλά απέτυχαν και δεν τα κατάφεραν τελικά και πέθαναν όλοι στην εξορία.

7 έτη κράτησε ο Επταετής Πόλεμος, όπως και Πόλεμος της Αμερικάνικης Ανεξαρτησίας, ενώ ο Μπίσμαρκ νίκησε την Αυστρία στον πόλεμο των επτά εβδομάδων..

Ο Ναβαχοδονόσορας ο Β΄ ο Μέγας μετέφεραν αιχμάλωτους λαούς στην Βαβυλώνα, όπως και ο Χοσρόης ο Α΄ ο Μέγας και ο Χοσρόης ο Β΄ στην Περσία.

12 ήταν οι Αρχαίοι «θεοί» στην Αρχαία Ελλάδα, όπως 12 και οι «κρυμμένοι ιμάμηδες» στο Ιράν.

Το 1.907 μ.Χ. οι ουλεμάδες ισλαμιστές στο Ιράν έριξαν τον πρωθυπουργό του Σάχη και τον ανάγκασαν να εκδώσει Σύνταγμα και την Μαζλίς (την Βουλή των Αντιπροσώπων), όπως έγινε με την Δούμα που δημιουργήθηκε με την Επανάσταση του 1.905 μ.Χ. στην Ρωσία επί Τσάρου Νικολάου του Β΄ και στην Ελλάδα με την Επανάσταση του 1.843 μ.Χ. στην Ελλάδα κατά του Όθωνα.

Ο Μοσάντεκ εθνικοποίησε την πετρελαϊκή βιομηχανία του Ιράν που ελέγχαν οι δυτικοί, όπως έκανε και ο Νάσερ στην Αίγυπτο εθνικοποίησε την Διώρυγα του Σουέζ.

Τόσο ο Σάχης Μοχάμεντ Ρεζά Σαχ Παχλεβί στο Ιράν επί Ψυχρού Πολέμου, όσο και ο Χίντεμπουργκ στην Γερμανία ρου Μεσοπολέμου κυβερνούσαν με διατάγματα και οι δύο.

Υπήρχε οργάνωση «Μαύρη Χειρ» σε Σερβία και Βοσνία που δημιούργησε ο Άπις Δημητρίεβιτς, όπως και στην Παλαιστίνη που  δημιούργησε ο Αλ Κασάμ.

Ο Κόλινς υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με την Μεγάλη Βρετανία, την Αγγλοϊρλανδική Συνθήκη το 1.921 μ.Χ. και θεωρήθηκε προδότης και δολοφονήθηκε, όπως και ο Αραφάτ που είχε υπογράψει συνθήκες με το Ισραήλ, π.χ. του Όσλο το 1.994 μ.Χ.

Παράλληλα, τόσο ο «Πραγματικός ΙΡΑ» επί Βαλέρα θεώρησε τον πρωταρχικό «ΙΡΑ» και τις συνθήκες με το Ισραήλ και άρχισε βίαιες επιθέσεις ακόμα και σε πολίτες εκτός από στρατιωτικούς στόχους, όπως έκανε και η Χαμάς με την Φατάχ/PLO του Αραφάτ επί Γιασμίν.

Το φινάλε των σειρών «lost» και «Game of Thrones» ήταν αμφιλεγόμενο και διφορούμενο από τους θεατές και σε άλλους άρεσε πολύ και σε άλλους καθόλου και στις δύο αυτές περιπτώσεις.

Τόσο ο συγγραφέας του «Αμμολόφου» Φρανκ Χέρμπερτ, όσο και ο συγγραφέας του «Παιχνιδιού του Στέμματος» Τζορτζ Μάρτιν είναι και οι δύο αποστάτες καθολικοί.

Όπως ο Καρλ Ντίκενς δημιούργησε τον χαρακτήρα του μίζερου και τσιγγούνη Εμπενίζερ Σκρουτζ, όπως και ο Καρλ Μπαρκς αντίστοιχα δημιούργησε τον χαρακτήρα του μίζερου και τσιγγούνη Σκρουτζ Μακ Ντακ.

Τόσο ο Πέτρος Φιλιππίδης, όσο και ο Κέβιν Σπέισι αν και πολύ ικανοί ηθοποιοί και οι δύο δικάστηκαν και οι δύο για βιασμό.

Το Καλομπουράνκι λέγεται ότι οι τρόφιμοι του το συνέκριναν με το Άουσβιτς.

Και όπως οι πρώην τρομοκράτες και αντάρτες ηγέτες του ΙΡΑ και του «Πραγματικού ΙΡΑ» στην συνέχεια έγιναν μέλη των κυβερνήσεων της Βορείας/Ελεύθερης Ιρλανδίας (Έιρε) και  με άλλους πολιτικούς ηγέτες, όπως ακριβώς συνέβη με τον Αραφάτ, τον Μπεν Γκούριον και τον Μπέγκιν.

Ο στρατός του Φρειδερίκου του Α΄ Μπαρμπαρόσα, όπως και του Αττίλα αποδεκατίστηκε από αρρώστια καθώς προέλαυνε προς την Ρώμη, αλλά και την αντίσταση του Αέτιου και της Λίγκας της Λομβαρδίας στον στρατό του, αλλά και από την μεγάλη ενίσχυση των Βυζαντινών στην Ιταλία από τους ικανούς Αυτοκράτορες της Ρωμανίας Μαρκιανό και Μανουήλ τον Α΄ τον Κομνηνό κατά των Γερμανών και των Ούννων εχθρών τους.

Λόγω φορών επαναστάτησαν οι Αμερικανοί κατά των Βρετανών του Γεωργίου του Γ΄, όπως και η Λίγκα της Λομβαρδίας κατά του Φρειδερίκου του Α΄ Μπαρμπαρόσα.

Υπάρχουν πόλεις Νινευή εκτός από την Ασσυρία και στις ΗΠΑ.

Υπάρχει πόλη Αλεξάνδρεια εκτός από την Αίγυπτο και στην Βόρεια Ιταλία.

Ο Λόχος των Λομβάρδων κατά του Φρειδερίκου του Α΄ Μπαρμπαρόσα αποτελούνταν από 300 μέλη, όπως όσοι ήταν και οι 300 Σπαρτιάτες του Λεωνίδα στην μάχη των Θερμοπύλων κατά των Περσών του Ξέρξη του Α΄.

Στην μάχη του Λειάνω στην Βόρεια Ιταλία οι Λομβαρδοί νίκησαν τον στρατού του Φρειδερίκου του Α΄ Μπαρμπαρόσα και απέσπασαν το λάβαρο του και αυτός μετά βίας σώθηκε από τους στρατιώτες τους (όπως και Μέγας Φρειδερίκος και ο Μέγας Ναπολέοντας όταν ηττήθηκαν από τους Ρώσους), όπως και ο Δον Χουάν ο Αυστριακός όταν νίκησε τους Τούρκους στην Ναυμαχία της Ναυπάκτου και απέσπασε το λάβαρο των χαλιφών από την τουρκική ναυαρχίδα.

Μετά την ήττα του Μπαρμπαρόσα οι βαρόνοι τον ανάγκασαν να τους δώσει προνομία, όπως έκαναν και οι Άγγλοι βαρόνοι με τον Ιωάννη τον Ακτήμονα όταν αυτός ηττήθηκε από τους Γάλλους.

Στον πόλεμο με τους Χαζάρους ο ένδοξος Αυτοκράτορας της Ρωμανίας Ηράκλειος με χρυσό έπεισε τους Χαζάρους να συμμαχήσουν μαζί κατά των εχθρών του των Περσών, όπως και Βούλγαρος Τσάρος Συμεών με τους Πετσενέγκοι στην μάχη του Βουλγαρόφυγου.

Στην μάχη στα Κοκάλια, μετά την μάχη η πεδιάδα γέμισε με τα κοκάλα των Γαλατών, όπως έγινε και μετά την μάχη του Βουλγαρόφυγου με τα οστά των νέκρων της μάχης,

Ο Στάλιν ήταν Θύμα Μπόουλινγκ, όπως και ο Κούλης.

Ο Al-Samhudi ισχυρίστηκε περαιτέρω ότι ως αποτέλεσμα του υποτιθέμενου βιασμού γυναικών της Μεδίνας από τα στρατεύματα του Ibn Uqba μετά την μάχη της al-Harra, 1.000 νόθα παιδιά γεννήθηκαν αργότερα από αυτούς ως αποτέλεσμα, ενώ τα ίδια έλεγαν και οι Ναζιστές Γερμανοί για την Ανατολική Γερμανία όταν ηττήθηκαν από τους Ρώσους στον Β΄ΠΠ.

Για να νικήσουν τους Τεγεάτες οι Σπαρτιάτες έφεραν τα οστά του Ορέστη στην Σπαρτή, όπως και οι Αθηναίοι από την Σκύρο τα οστά του Θησέα.

Τα έτη 1.959 μ.Χ.-1.961 μ.Χ. και το έτος 1.994 μ.Χ. οι Χούτου έκαναν γενοκτονία στους Τούτσι στην Ρουάντα, όπως και οι Τούρκοι στους Έλληνες και τους Αρμένιους τα έτη 1.892 μ.Χ.-1.893 μ.Χ. και 1.915 μ.Χ.-1.916 μ.Χ.

Με μανσέτες σκότωναν τους Τούτσι οι Χούτου, όπως και οι Ερυθροί Χμερ τους πολιτικούς και κοινωνικούς τους αντιπάλους.

Ινκόγκνιτο επισκέπτονταν τον λαό ο Χαρούν Αλ Ρασίντ και ο Ιωσήφ ο Β΄ της Αυστρίας για να δουν από κοντά τον λαό και τα προβλήματα τους. 

Ο Ιωσήφ ο Β΄ της Αυστρίας θεωρούνταν ελευθερωτής των αγροτών, ο Τσάρος Αλέξανδρος Β΄ της Ρωσίας ελευθερωτής των δουλοπάροικων και ο Αβραάμ Λίνκολν των μαύρων σκλάβων.

Ο έμπορος Παντιάς Ράλλης έγινε πρεσβευτής της Ελλάδας, όπως και ο εφοπλιστής Σταυρός Νιάρχος.

Η Αυτοκρατορία των Μαγιά, όπως και των Ακκαδίων κατάρρευσε και λόγω μεγάλης ξηρασίας και αλλαγής του κλίματος.

Λέγεται ότι η Γαλλική Επανάσταση το 1.789 μ.Χ. έγινε και λόγω έκρηξης Ηφαίστειου σε Ιρλανδία και Ινδονήσια το 1.789 μ.Χ. που κατέστρεψε τις Γαλλικές σοδειές, ενώ για τον ίδιο λόγω έγινε εξεγέρσεις στο Όρος Ταμπόρα του Γαλλικού λαού και το `1.815 μ.Χ.

Οι ΗΠΑ, στις μέρες μας όπως και στον Ψυχρό Πόλεμο με την ΕΣΣΔ και την Ανατολική Γερμανία χρησιμοποιούσαν ντροπές για να κερδίζουν τους Ολυμπιακής αγώνες, διακρίσεις και μετάλλια.

Τόσο ο Τσαουτσέσκου, όσο και ο Κάρολος ο Β΄ στην Ρουμάνια χρησιμοποίησαν και οι δύο το ποδόσφαιρο για να κάνουν δημοφιλή τα καθεστώτα τους.

Για την διοργάνωση του Μουντιάλ ο δικτάτορας Βιντέλα ξόδεψε τόσα πολλά χρήματα πάνω από τον προϋπολογισμό της Αργετινής που σχεδόν χρεοκόπησε την χώρα το 1.978 μ.Χ., όπως και ο δικτάτορας Σάχης του Ιράν Μοχάμεντ Ρεζά Σαχ Παχλεβί έκανε το ίδιο με την διοργάνωση το 1.71 μ.Χ. με την διοργάνωση των 2.500 ετών της ιστορίας του Ιράν/Περσίας στον τάφο του Κύρου του Μέγα.

Άλλαξε το ισλαμικό ημερολόγιο με το Αυτοκρατορικό που ξεκινούσε με το έτος ίδρυσης της Περσικής Αυτοκρατορίας, όπως έκαναν και οι  Γάλλοι επαναστάτες το 1.789 μ.Χ. προσπαθώντας να αλλάξουν το ημερολόγιο από την γέννηση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού και βάζοντας ως πρώτο ετος αυτό της Γαλλικής Επανάστασης, όμως στο τέλος οι τυραννικοί αυτοί ηγέτες έπεσαν και η δικαιοσύνη και το σωστό θριάμβευσαν ξανά.

Στο παλάτι Βενέτσα ανήγγειλε ο Μουσολίνι την νίκη της Ιταλίας στο Παγκόσμιο Κύπελο Ποδοσφαίρου το 1.938 μ.Χ., όπως και την είσοδο της Ιταλίας στον Β΄ΠΠ το 1.940 μ.Χ.

Πολλοί δικτάτορες σαν τους Χίτλερ, Στάλιν, Μουσολίνι, Φράνκο, Τσαουτσέσκου, Βιντέλα, Εμίλιο Γκαραστόρο Μελλίτι και η χούντα χρησιμοποίησαν και ενίσχυσαν το ποδόσφαιρο και τις εθνικές τους ομάδες για να κερδίσουν τίτλους, για να αποκτήσουν με τον τρόπο αυτό φήμη και υποστήριξη για τα καθεστώτα τους και να αποπροσανατολίσουν τους λαούς τους από τα εσωτερικά τους προβλήματα.

Όπως στην Ελλάδα μετά την πτώση της Βασιλείας με στρατιωτικό κίνημα το 1.923 μ.Χ., όπως και στην πτώση της δικτατορίας στην Πορτογαλία το 1.975 μ.Χ. με τον ίδιο τρόπο, οι στρατιωτικοί πραξικοπηματίες ανέλαβαν την εξουσία και ακολούθησαν χρονιά κινημάτων και δίωξης των πολιτικών τους αντίπαλων μέχρι που κούρασαν και απογοήτευσαν τον λαό και έπεσαν και αυτοί μετά από αποτυχημένα πραξικοπήματα που προσπάθησαν να κάνουν. 

Με πραξικοπήματα ή κινήματα του στρατού έπεσαν στην Ελλάδα και την Πορτογαλία, η μοναρχία, η δημοκρατία, αλλά και η δικτατορία.

Προσπάθησαν αποτυχημένα να «φιλελευθεροποίησαν» τα δικτατορικά τους καθεστώτα σε Ελλάδα και Πορτογαλία οι δικτάτορες Καετάνο και Παπαδόπουλος.

Όπως το κίνημα των στρατιωτικών στην Ελλάδα κατά της μοναρχίας έγινε με την Μικρασιατική Καταστροφή και αυτή καταργήθηκε τελικά το 1.924 μ.Χ., έτσι και το 1.974 μ.Χ. έπεσε και η δικτατορία του Καετάνο μετά από την ήττα των Πορτογάλων στις αποικιακές κτήσεις τους στην Αφρική που έγιναν τελικά ανεξάρτητα κράτη.

Με νόθο δημοψήφισμα έγινε δημοκρατία η Ελλάδα το 1.924 μ.Χ. καταργώντας την μοναρχία, όπως και με νόθο δημοψήφισμα έγινε μοναρχία η Ελλάδα το 1.936 μ.Χ. και στις δύο περιπτώσεις από δικτατορικές κυβερνήσεις.

Εκτός από τα 7 γνωστά Θαύματα του Κόσμου, για κάποιους σε αυτά θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται και το Ασκλήπιο στην Επίδαυρο, τα τείχη της Βαβυλώνας, ο Κεράτιος βωμός της Δήλου, το ιστάμενο άγαλμα της Αθήνας στην Αθήνα, ο Λαβύρινθος στην Αίγυπτο, ο Ναός του Σολομώντα, ο Οβελίσκος της Σεμίραμις, ο ναός της Εφέσου, ο βωμός της Πάρου, ο τάφος του Κύρου του Μέγα, το Σινικό Τείχος κ.λ.π. (Αθάνασιος Σταγειρίτης, Ωγυγία ή Αρχαιολογία).

Ο Κολοσσός της Ρόδου λέγεται ότι εμπνεύστηκε από τα κολοσσιαία αγάλματα των Φαραω της Αίγυπτου (κατά τον Ηρόδοτο), ενώ οι Ροδιοί εξαιτίας του Κολοσσού ονομάζονταν και Κολάσεις.

Υπήρχαν λέγεται δύο Αρτεμίσιες.

Η πυραμίδα λέγεται ότι πήρε το ονομα της από το (την φλόγα του) πυρ(ο), την λέξη σίτος που είχε σχήμα πυραμίδας από τα σιτοδεία που έφτιαξε ο Δίκαιος Ιωσήφ, από το Κοπτικό Παραμονές, που σημαίνει ακτίνα ηλίου.

Ο Φαραω Χέοπας και ο αδερφός του Χεφρήν λέγεται πως ήταν ασεβείς και έκλεισαν τους ναούς της Αρχαίας Αίγυπτου και φέρνονταν τυραννικά στον λαό τους και τον έβαλαν σε καταναγκαστικά να κάνει έργα για να κτίσει τις πυραμίδες (όπως έκανε και ο Τσιν Χουάνγκ Τι στην Κίνα με την τυραννία του και τα καταναγκαστικά έργα για να κτιστεί το Σινικό Τείχος), ενώ τους ναούς επανάφερε ο γιος του Χέοπα  Μυ κέρινο που άνοιξε ξανά τους ναούς της Αιγύπτου.

Αντιστοιχα για τους ιερείς της Αρχαίας Αιγύπτου και ο Ακενατόν και η σύζυγος του Νεφερτίτη ήταν ασεβείς και φέρνονταν τυραννικά στον λαό τους και τον έβαλαν σε καταναγκαστικά να κάνει έργα για την κατασκευή της πόλης Ακενατόν, ενώ τους ναούς επανάφερε ο γιος του Χέοπα Μυρικίνος που άνοιξε ξανά τους ναούς της Αιγύπτου.

Ήταν αστεϊσμός στην Αρχαιότητα να του δίνουν το όνομα ενός γράμματος και η Λάβδα το πήρε από το σχήμα των ποδιών της σαν λάμδα, ο Αίδμων του Αισώπου τον ελεμέ επειδή ήταν πολύτροπος Θήτα, ο Απολλώνιος ο διάσημος αστρονόμος Έψιλον από το σπίτι της Σελήνης, ο Σάτυρος, ο μαθητής του Αρίσταρχου που όλο ζητούσε Ζήτα, η Ορπυλίς, η εταίρα της Κυζικού Γάμα, ο Αντήνωρ ο ιστορικός για την αγαθότητα του Δέλτα από το Δείτον μία λέξη που χρησιμοποιούσαν οι Κρήτες για το αγαθό,  ενώ ο Γαλέριος Κρίσπος, χιλίαρχος των Ρωμαίων ονομάστηκε Βήτα γιατί έτρωγε όλο Σέκουλα, που οι Ρωμαίοι τα έλεγαν Βεττάκια. 

Ο Εβραίος βασιλιάς-μαριονέτα των Ρωμαίων, Υρκανός Β', έπεσε στα χέρια των Παρθών που του έκοψαν τα αυτιά για να τον καταστήσουν ακατάλληλο για διακυβέρνηση, όπως έγινε και στην Ρωμανία με τον Ηρακλεωνά και τον Ιουστίνο τον Β΄ τον Ρινότμητο.

Η μητέρα του Shapur II ήταν Εβραία, ενώ η σύζυγος του Yazdgerd I και η μητέρα του Bahram V ήταν η Shushandukht , η οποία ήταν κόρη του Εξιλάρχη Huna Νέιθαν.

Πάνω από 18 χρόνια ήταν ΥΠΕΞ των κρατών τους οι Λαβρόφ, Γκρομίκο και Γκέσνερ.

Τόσο ο Χρουστώφ στην ΕΣΣΔ, όσο και ο Αχμαντινεζάντ στο Ιράν, εκτός από ηγέτες των κρατών τους (και κωμικοί καμία φανατικοί συνάμα) ήταν και οι δύο μία περίοδο της ζωής τους και βοσκοί. 

Η Νινευή της Παλαιάς Διαθήκης λέγεται ότι ήταν η πόλη Νίνος που έκτισε ο Νίνος, που για άλλους ήταν πλησίον του Ευφράτη και για άλλους πλησίον του Τίγρη προς τα Βορειανατολικά της Βαβυλώνας.

Με τον νόμο του Τένη ένας δικέφαλος πέλεκυς έστεκε ως δείγμα τιμωρίας για τους παραβάτες και τους ενόχους, όπως και οι φασκιές στην Αρχαία Ρώμη.

Λέγεται επίσης ότι ο χαλίφης Ομάρ φυλάκισε τον καλύτερο στρατηγό του τον Χαλίντ από φόβο ότι θα του πάρει την εξουσία, όπως ακριβώς έκανε και Ιουστινιανός ο Α’ ο Μέγας στην Ρωμανία με τον καλύτερο στρατηγό του τον Βελισάριο.

Λέγεται ότι είχαν νόθο παιδί ο Αλέξανδρος ή ο Καίσαρας Βοργίας με την ίδια αδερφή ή την κορη τους, όπως και επίσης και ο Καίσαρας Γάιος Καλιγούλας με την αδερφή του Αγριππίνα την Νεότερη, τον Νέρωνα.

Σύμφωνα με Ρουμανικές πηγές, υπάρχουν 600.000 Ρουμάνοι πολίτες στην Μολδαβία (οι περισσότεροι με διπλή υπηκοότητα), όπως και άλλοι τόσοι στα Σκόπια που έχουν αντιστοιχα την Βουλγαρική υπηκοότητα.

Αφόπλισε την Ρωμανία αποσυναρμολογώντας τα πλοία της και πουλώντας τα εξαρτήματα τους ο Αλέξιος ο Γ΄ Άγγελος, όπως και ο Κούλης στις μέρες μας την άμυνα των νησιών της Ελλάδας στέλνοντας τα χωρίς την έγκριση και θέληση του λαού στην Ουκρανία χωρίς να τα αναπληρώσει ποτέ.

Ο Θεόπομπος ο Χίος έλεγε ότι οι βασιλείς και οι πολιτικοί αρχηγοί είναι τα αποβράσματα της κοινωνίας, ότι ακριβώς λένε οι λαοί στις μέρες μας για τους πολιτικούς τους αρχηγούς (αλλά και Στέφανος Χίος!!!).

Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Τιβέριος εξόντωσε τον αρχηγό των πραιτοριανών Σηιανό παραπλανώντας τον ότι θα τον διόριζε τάχατες διάδοχο του και τον συνέλαβε και τον εκτέλεσε γιατί τον θεωρούσε επικίνδυνο για πραξικόπημα.

Αντίστοιχα και ο διάδοχος του Τιβέριου, ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Καλιγούλας εξόντωσε τον αρχηγό των πραιτοριανών Μάκρωνα παραπλανώντας τον ότι θα τον διόριζε τάχατες διοικητή της Αιγύπτου και τον συνέλαβε και τον εκτέλεσε γιατί τον θεωρούσε επικίνδυνο για πραξικόπημα.

Λίστα ανθρώπων που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς: πριν από το 1910 μ.Χ. Αυτός είναι ένας κατάλογος ανθρώπων που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς πριν από το 1910 μ.Χ., ή ανθρώπων των οποίων οι θάνατοι ή οι ακριβείς συνθήκες δεν τεκμηριώνονται.

Πολλοί άνθρωποι που εξαφανίζονται καταλήγουν να δηλώνουν νεκροί ερήμην, και μερικοί από αυτούς τους ανθρώπους πιθανώς υποβλήθηκαν σε αναγκαστική εξαφάνιση .Αυτή η λίστα είναι μια γενική αναφορά. για λίστες ειδικοτήτων, δείτε λίστες ατόμων που εξαφανίστηκαν . Πριν από το 1800 π.Χ. και μετά.

ντο. 1324 π.Χ      Zannanza (πρίγκιπας της αυτοκρατορίας των Χετταίων )      άγνωστος             καθ' οδόν προς την αρχαία Αίγυπτο από την αυτοκρατορία των Χετταίων     Ο Zannanza στάλθηκε από τον πατέρα του, τον βασιλιά των Χετταίων Šuppiluliuma I για να παντρευτεί την Αιγύπτια βασίλισσα Ankhesenamun , αλλά δεν έφτασε ποτέ στην Αίγυπτο και δεν επέστρεψε ποτέ στους Χετταίους. Αρχαίοι Αιγύπτιοι αξιωματούχοι ανέφεραν ότι δεν γνώριζαν πού βρισκόταν ο Zannanza, ενώ ο Šuppiluliuma I τους κατηγόρησε για κακό παιχνίδι. Οι περιστάσεις κλιμακώθηκαν σε σύγκρουση.

ντο. 700 π.Χ         Ρωμύλος (ο ιδρυτής και πρώτος βασιλιάς της Ρώμης ) (Ο Ρωμύλος είναι ένας θρυλικός χαρακτήρας και δεν είναι απαραίτητα όλες οι πληροφορίες για αυτόν ιστορικές) Τουλάχιστον 60               Campus Martius , Ρώμη     Ενώ ο Ρωμύλος εξέταζε τα στρατεύματά του στο Campus Martius (κοντά στο σημείο που βρίσκεται τώρα το Πάνθεον ), ξέσπασε μια ξαφνική καταιγίδα με κεραυνούς και κεραυνούς.

Ένα πυκνό, μαύρο σύννεφο τον έκρυψε από τα μάτια και κανείς δεν τον ξαναείδε. Κάποιοι κοντινοί παρατηρητές είπαν ότι είχε παρασυρθεί από την καταιγίδα. Ο Λίβιος και ο Πλούταρχος λένε ότι οι στρατηγοί του Ρωμύλου μπορεί να χρησιμοποίησαν την ευκαιρία για να τον δολοφονήσουν.

524 π.Χ Χαμένος Στρατός του Καμβύση      Διάφορος             Δυτική έρημος της Αιγύπτου           Ένας θρυλικός στρατός 50.000 ανδρών που στάλθηκε από τον Καμβύση Β' στην Όαση Siwa στην Αίγυπτο. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο , είχαν διασχίσει τα μισά του δρόμου στην έρημο, όταν υποτίθεται ότι μια γιγάντια αμμοθύελλα τους έθαψε όλους καθώς δεν είχαν ξαναδει.

Τέλη 4ου Αιώνα π.Χ          Laozi (Ο Laozi είναι ένας θρυλικός χαρακτήρας και δεν είναι απαραίτητα όλες οι πληροφορίες για αυτόν ιστορικές)             Didao, Πολιτεία Qin , Κίνα              Ο αρχαίος Κινέζος φιλόσοφος και συγγραφέας που φέρεται να έγραψε το Τάο Τε Τσινγκ και ίδρυσε τον Ταοϊσμό, πιστεύεται ότι εξαφανίστηκε κάποια στιγμή στα τέλη του 4ου Αιώνα π.Χ. και δεν εθεάθη ποτέ ξανά.

30 π.Χ    Αλέξανδρος Ήλιος             Αίγυπτος              Ο Ήλιος και ο Φιλάδελφος, γιοι της Κλεοπάτρας και του Μάρκου Αντώνιου και οι νεότεροι ετεροθαλείς αδελφοί του Καισαρίωνα , έφυγαν από την Αίγυπτο για τη Ρώμη, μετά την οποία η τύχη τους είναι άγνωστη.

Πτολεμαίος Φιλάδελφος   108 μ.Χ.–164 μ.Χ.             Legio IX Hispana ("9η Ισπανική Λεγεώνα")               Διάφορος             Ρωμαϊκή αυτοκρατορία     Η Ρωμαϊκή λεγεώνα που εδρεύει στην Ρωμαϊκή Βρετανία , μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση της Βρετανίας το 43 μ.Χ., εξαφανίζεται από τα σωζόμενα αρχεία χωρίς εξήγηση τον δεύτερο αιώνα. Υπάρχουν πολλές εικασίες σχετικά με το τι συνέβη και γιατί δεν έχει βρεθεί κανένα αρχείο για την τύχη του. Πολλές αναφορές στη λεγεώνα έχουν γίνει σε επόμενα έργα μυθοπλασίας.

Αύγουστος 683   Σαφ ιμπν Σαγιάντ Αγνωστος            Βόρεια προάστια της Μεδίνας , Χαλιφάτο των Ομαγιάδων (σημερινή Σαουδική Αραβία )    Ο Saf ibn Sayyad, φερόμενος ως διεκδικητής της προφητείας κατά την εποχή του ισλαμικού προφήτη Μωάμεθ , φέρεται να εξαφανίστηκε κατά την διάρκεια της μάχης της al-Harra και δεν εθεάθη ποτέ ξανά.

774 μ.Χ. Vijayaditya II       Αγνωστος            Vātāpi   Ο Vijayaditya II , γιος του Kirtivarman II , ήταν διάδοχος της δυναστείας Badami Chalukya μέχρι την καταστροφή της το 753 μ.Χ. από τους Rashtrakutas.

Γλίτωσε ελάχιστα από μια ζοφερή μοίρα στο Vātāpi (τώρα Badami ) φυγαδεύοντας νότια με τη σύζυγό του στην επικράτεια Ganga, όπου έζησε για πολλά χρόνια με την χάρη του βασιλιά Ganga Sripurusha . Αναχώρησε για ένα ταξίδι Βόρεια το 774 μ.Χ., μετά από το οποίο είναι άγνωστο πού βρίσκεται.

809 μ.Χ.               Rafi ibn al-Layth Αγνωστος            Μεγάλη Χορασάν              Ένας Άραβας ευγενής Χουρασάνι που ηγήθηκε μιας μεγάλης κλίμακας εξέγερσης κατά του Χαλιφάτου των Αββασιδών στα έτη 806 μ.Χ.–809 μ.Χ. Ο Al-Layth παραδόθηκε οικειοθελώς στον κυβερνήτη της Khurasan, al-Ma'mun. Του δόθηκε χάρη και η τελική του μοίρα παραμένει άγνωστη.

825        Nasr ibn Shabath al-Uqayli              Αγνωστος            Βαγδάτη Ο Al-Uqayli ήταν ο ηγέτης μιας εξέγερσης της φυλής Qays κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Τέταρτης Fitna. Τίποτα δεν είναι γνωστό για το πού βρίσκεται μετά την παράδοσή του στον έβδομο Αββασίδη χαλίφη το 825 μ.Χ. περίπου.              

13 Φεβρουαρίου 1021 μ.Χ.              Αλ-Χακίμ μπι-Αμρ Αλλάχ 36           Κάιρο , Αίγυπτος Ο έκτος χαλίφης των Φατιμιδών και ο 16ος Ισμαηλίτης ιμάμης οδήγησε το γαϊδούρι του στους λόφους Μοκαττάμ για μια από τις τακτικές νυχτερινές του εξόδους διαλογισμού και δεν επέστρεψε. Μια έρευνα βρήκε μόνο τον γάιδαρο και τα αιματοβαμμένα ρούχα του.

27 Σεπτεμβρίου 1.177 μ.Χ.              Δάσκαλος Φίλιππος           Αγνωστος            μέση Ανατολή     Ο Πάπας Αλέξανδρος Γ' έστειλε τον προσωπικό του γιατρό , τον Δάσκαλο Φίλιππο, για να βρει και να δημιουργήσει διπλωματική επαφή με τον μυθικό ιερέα-βασιλιά από την Ανατολή, Πρόεδρο Ιωάννη . Η διαδρομή που έκανε ο Φίλιππος είναι ένα μυστήριο. Δεν ακούστηκε ποτέ ξανά.

1.183 μ.Χ.            Renier του Montferrat       20–21    Ιταλία    Ένας Λομβαρδός ευγενής του Οίκου του Μονφεράτου, αδελφός του περίφημου Κόνραντ (βασιλιάς-σύζυγος της Ιερουσαλήμ) και του Βονιφάτιου (σταυροφόρος βασιλιάς της Θεσσαλονίκης) και γαμπρός του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μανουήλ Κομνηνού, υποτίθεται ότι δηλητηριάστηκε μαζί με τη σύζυγό του κατά τη διάρκεια ένα πραξικόπημα και η μετέπειτα διαμάχη για την εξουσία στην Κωνσταντινούπολη. Οι χρονικογράφοι περιγράφουν τον θάνατο της γυναίκας του, αλλά όχι τον δικό του.      

Απρίλιος 1.203 μ.Χ.           Άρθουρ Α΄, Δούκας της Βρετάνης  Ρουέν , Γαλλία     Ο 4ος κόμης του Ρίτσμοντ και δούκας της Βρετάνης μεταξύ 1.196 μ.Χ. και 1.203 μ.Χ., ο Αρθούρος συνελήφθη από τους βαρόνους του θείου του βασιλιά Ιωάννη την 1η Αυγούστου 1.202 μ.Χ. και φυλακίστηκε στο Château de Falaise στο Falaise της Νορμανδίας .

Ενώ ήταν εκεί, ο Τζον διέταξε να τον ευνουχίσουν, αλλά ο φρουρός του Άρθουρ, Χούμπερτ ντε Μπουργκ, δεν μπόρεσε να επιτρέψει να συμβεί αυτό, οπότε διέρρευσε ειδήσεις ότι ο Άρθουρ είχε πεθάνει από φυσικά αίτια, κάτι που η Βρετάνη δεν πίστευε καθώς υποψιάζονταν ότι είχε δολοφονηθεί. . Ο Άρθουρ εξαφανίστηκε τον Απρίλιο του 1203 μ.Χ. μετά την μεταφορά του στο Κάστρο της Ρουέν . Υπήρχαν αρκετές ιστορίες για την μοίρα του, αλλά γενικά πιστεύεται ότι δολοφονήθηκε από τον John.

1.398 μ.Χ..           Gearóid Iarla       Βασίλειο του Ντέσμοντ , Ιρλανδία  Ο Gerald FitzMaurice FitzGerald, επίσης γνωστός από τον ιρλανδόφωνο Gearóid Iarla (Κόμης Gerald), ήταν ο 3ος κόμης του Desmond, άρχοντας του Munster και Νορμανδο-Γαελικός ποιητής. εξαφανίστηκε το 1.398 μ.Χ.

13 Ιουλίου 1.402 μ.Χ.        Αυτοκράτορας Jianwen (Zhu Yunwen)         Κίνα       Χάθηκε στην εξέγερση του Τζινγκνάν, ένας εμφύλιος πόλεμος στα πρώτα χρόνια της δυναστείας των Μινγκ της Κίνας ανάμεσα σε αυτόν και τον θείο του Ζου Ντι, τον Πρίγκιπα του Γιαν.

Η εκστρατεία έληξε αφού οι δυνάμεις του πρίγκιπα του Γιαν κατέλαβαν την αυτοκρατορική πρωτεύουσα Ναντζίνγκ, με τον Γιουνγουέν και την οικογένειά του να εξαφανίζονται, πιθανώς να πεθαίνουν στην φωτιά.

Ζου Βενκούι        1.412 μ.Χ.            Owain Glyndŵr  ~ Ουαλία              Ο τελευταίος γηγενής Ουαλός που κατείχε τον τίτλο Πρίγκιπας της Ουαλίας , ο Glyndŵr υποκίνησε την Ουαλική εξέγερση ενάντια στην κυριαρχία του Ερρίκου Δ' της Αγγλίας το 1.400 μ.Χ. Αν και αρχικά επιτυχής, η εξέγερση τελικά ηττήθηκε, αλλά ο Glyndŵr εξαφανίστηκε και κανείς δεν ξέρει τι απέγινε μετά από αυτό.

29 Μαΐου 1.453 μ.Χ.          Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος      Κωνσταντινούπολη            Ο τελευταίος βυζαντινός αυτοκράτορας τις τελευταίες ώρες της Πολιορκίας της Κωνσταντινούπολης, ο Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια των μαχών και πιθανότατα πέθανε.

Ιανουάριος 1.463 μ.Χ.       Φρανσουά Βιγιόν ~ 32       Παρίσι , Γαλλία   Η τύχη του Γάλλου ποιητή και εγκληματία μετά τον Ιανουάριο του 1.463 μ.Χ.  παραμένει άγνωστη. Ένα δικαστήριο του Παρισιού τον εξόρισε από την πόλη στις 5 Ιανουαρίου 1.463 μ.Χ. Μετά από αυτό δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία για αυτόν και την ζωή και το πού βρίσκεται. [

Μέσα 1.483 μ.Χ.. Εδουάρδος Ε' της Αγγλίας 12           Λονδίνο , Αγγλία Οι Πρίγκιπες στον Πύργο , ο Εδουάρδος Ε' της Αγγλίας και ο Ριχάρδος του Σριούσμπερι, γιοι του βασιλιά Εδουάρδου Δ' της Αγγλίας και της Ελισάβετ Γούντβιλ, τοποθετήθηκαν στον Πύργο του Λονδίνου (ο οποίος εκείνη την εποχή χρησίμευε ως φρούριο και βασιλικό παλάτι καθώς και φυλακή) από τον θείο τους Ριχάρδο Γ' της Αγγλίας.

Κανένας από τους δύο δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά δημόσια και η τύχη τους παραμένει άγνωστη. Τα λείψανα τεσσάρων παιδιών που βρέθηκαν θα μπορούσαν να είναι οι πρίγκιπες, αλλά δεν έχουν υποβληθεί σε ανάλυση DNA για τη θετική ταυτοποίησή τους.

Richard of Shrewsbury, 1ος δούκας της Υόρκης. Ιούνιος 1.487 μ.Χ.      Francis Lovell, 1ος Viscount Lovell    30–31    Oxfordshire , Αγγλία         Ο Lovell, ένας επαναστάτης Γιορκιστής ιππότης, εθεάθη για τελευταία φορά ζωντανός να φεύγει από τη μάχη του Στόουκ Φιλντ μετά την ήττα από τους Λάνκαστριανς.

Το 1.488 μ.Χ. του παραχωρήθηκε ασφαλής διαγωγή στην Σκωτία από τον βασιλιά Ιάκωβο Δ', αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι βρισκόταν ποτέ στη χώρα. (Ένας σκελετός που βρέθηκε σε μια από τις επαύλεις του στο Minster Lovell , στο Oxfordshire, το 1.708 μ.Χ. πιστεύεται, χωρίς στοιχεία, ότι ήταν δικός του).

29 Αυγούστου 1.526 μ.Χ.  Γιώργος Ζαπόλια Mohács , Ουγγαρία            Αδερφός του John Zapolya , ο Γιώργος υποβιβάστηκε στην πολιτική ζωή εκτός από τον αδελφό του. Αρραβωνιάστηκε την Elisabeth Corvinus , κόρη του John Corvinus , το 1.504 μ.Χ., αλλά το τελευταίο επιζών μέλος της οικογένειας Hunyadi πέθανε το 1508 μ.Χ.

Ήταν διοικητής του Ουγγρικού Βασιλικού Στρατού, μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο Kalocsa Pál Tomori , στη μάχη του Mohács , όπου εξαφανίστηκε και πιθανολογείται ότι πέθανε. Ο ιερέας του δικαστηρίου Miklós Tatai πίστευε ότι ο Zápolya δολοφόνησε τον βασιλιά Louis II της Ουγγαρίας , ο οποίος δραπέτευσε από την μάχη, στο σπίτι του εφημέριου στο Dunaszekcső . Οι ιστορικοί δεν δέχονται αυτή την αναφορά ως αξιόπιστη.

4 Αυγούστου 1.578 μ.Χ.    Σεμπάστιαν της Πορτογαλίας          24           Ksar el-Kebir , Μαρόκο    Ο βασιλιάς της Πορτογαλίας από το 1.557 μ.Χ. έως το 1.578 μ.Χ. και ένα παράδειγμα του βασιλιά που κοιμόταν στον μύθο του βουνού, ο Σεμπάστιαν πιθανότατα σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της μάχης του Alcácer Quibir , αλλά το σώμα του δεν αναγνωρίστηκε ποτέ.

Ιούνιος 1.582 μ.Χ.              Γιασούκε              Αγνωστος            Ιαπωνία Αφού ο Oda Nobunaga διέπραξε seppuku στο περιστατικό στο Honnōji , ο Yasuke ενώθηκε με τον γιο του Nobunaga, Oda Nobutada .

Ο Yasuke πολέμησε δίπλα στις δυνάμεις του Nobutada αλλά τελικά συνελήφθη. Ο Aketchi Mitsuhide τον γλίτωσε επειδή δεν τον έβλεπε ως αληθινό σαμουράι επειδή ήταν μαύρος. Μετά από αυτό, η μοίρα του Yasuke γίνεται άγνωστη.

1.590 μ.Χ.            άποικοι Roanoke Διάφορος             Roanoke Colony , Βόρεια Καρολίνα, ΗΠΑ   Οι άποικοι Roanoke, συμπεριλαμβανομένου του Ananias , ηλικίας 27–30 ετών. Eleanor , ηλικία 19; και η Βιρτζίνια Ντάρε , ηλικίας 2 ή 3 ετών, το πρώτο αγγλικό παιδί που γεννήθηκε σε μια Αγγλική ιδιοκτησία του Νέου Κόσμου στο εξωτερικό , εξαφανίστηκε και έγινε γνωστή ως η Χαμένη Αποικία .

Στις 18 Αυγούστου 1.590 μ.Χ., ο οικισμός τους βρέθηκε εγκαταλελειμμένος. Ο οικισμός βρισκόταν στο νησί Roanoke , επί του παρόντος τμήμα της κομητείας Dare, Βόρεια Καρολίνα . Ένα σκάλισμα σε ένα δέντρο υποδηλώνει ότι πήγαν στο τοπικό νησί της Κροατίας , αλλά αυτό δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ. [26]

1.628 μ.Χ.            Ντέιβιντ Τόμσον                Βοστώνη , Μασαχουσέτη, ΗΠΑ      Ο ιδρυτής της αποικίας του New Hampshire το 1.623 μ.Χ., ο Thompson μετακόμισε την οικογένειά του σε ένα νησί στο λιμάνι της Βοστώνης (σήμερα ονομάζεται Thompson Island προς τιμήν του) το 1.626 μ.Χ. και έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος άποικος της Βοστώνης της Μασαχουσέτης. Εξαφανίστηκε το 1.628 μ.Χ. Μερικοί ιστορικοί θεωρούν ότι έπεσε θύμα επιθετικού παιχνιδιού, ενώ άλλοι προτείνουν ότι πνίγηκε κατά λάθος στο λιμάνι της Βοστώνης.

16 Νοεμβρίου 1.629 μ.Χ.  Wouter Loos       Kalbarri , Δυτική Αυστραλία , Αυστραλία    Ο Wouter Loos έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην ανταρσία της Batavia , η οποία ναυάγησε στα ανοικτά των ακτών της Αυστραλίας το 1.629 μ.Χ. κατά την διάρκεια του παρθενικού ταξιδιού της καθ' οδόν προς τη Batavia (σήμερα Τζακάρτα ), πρωτεύουσα των Ολλανδικών Ανατολικών Ινδιών (σημερινή Ινδονησία ). Ξεκίνησε από τον Jeronimus Cornelisz , είναι μια από τις πιο αιματηρές ανταρσίες στην ιστορία. Μετά την σύλληψη του Cornelisz, ο Loos εξελέγη νέος αρχηγός των στασιαστών. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες στην ανταρσία συνελήφθησαν, δικάστηκαν και εκτελέστηκαν.

Ωστόσο, η δίκη αποφάσισε ότι τα εγκλήματα του Loos και ενός αγοριού που ονομαζόταν Jan Pelgrom de Bye δεν ήταν αρκετά σοβαρά για να δικαιολογήσουν τις εκτελέσεις τους. Αντίθετα, τους περιέλουσαν στην Ηπειρωτική Αυστραλία (η ακριβής τοποθεσία είναι αβέβαιη), τους δόθηκε κάποιες προμήθειες και τους δόθηκε εντολή να γνωστοποιηθούν στους ανθρώπους που ζούσαν εκεί. Δεν ακούστηκαν ποτέ ξανά.

Jan Pelgrom de Bye           Οκτώβριος 1.653 μ.Χ.       Ερντένι Μπούμπα              Horchin, Μογγολία               Η πρώτη σύζυγος της αυτοκράτειρας του αυτοκράτορα Shunzhi, που αντιπαθούσε ο σύζυγός της για διάφορους λόγους (ο κύριος ήταν ο έρωτας του αυτοκράτορα Shunzhi με την αγαπημένη του παλλακίδα σύζυγο Donggo , αλλά και λόγω της σύνδεσής της με τη μητέρα του αυτοκράτορα αυτοκράτειρα Xiaozhuangwen και τον Dorgon , που υποστήριξαν και οι δύο τον αγώνα τους).

Τον Οκτώβριο του 1.653 μ.Χ., υποβιβάστηκε σε Consort Jing και έφυγε από την Απαγορευμένη Πόλη . Φέρεται ότι ήταν έγκυος την στιγμή της αναχώρησής της και ότι γέννησε έναν γιο. Τα υπάρχοντα ιστορικά αρχεία είναι κενά ως προς την τελική της μοίρα.        

4 Ιουλίου 1.661 μ.Χ.;         Ρενέ Μενάρ         Κομητεία Taylor, Ουισκόνσιν , ΗΠΑ             Ένας Γάλλος Ιησουίτης ιεραπόστολος, ο π. Ο René Ménard εξαφανίστηκε ενώ ταξίδευε με κανό με έναν ιθαγενή οδηγό από την περιοχή του σημερινού L'Anse, στο Michigan , στην λίμνη Superior , για να υπηρετήσει σε ένα χωριό Huron βαθιά στο εσωτερικό του Ουισκόνσιν.

Αφού αντιμετώπισαν μια σειρά από ορμητικά νερά, ο Ménard και ο οδηγός του συμφώνησαν ότι θα περπατούσε κατάντη στην ακτή, ενώ ο πιο επιδέξιος σύντροφός του περνούσε το σκάφος. Ο τελευταίος πέρασε τα rapids με επιτυχία, αλλά ο Ménard δεν εθεάθη ποτέ ξανά. Χρόνια αργότερα, το ράσο και το ράσο του ανακαλύφθηκαν σε ένα χωριό της Ντακότα μακριά από την σκηνή.

1.692 μ.Χ.            Abigail Williams Salem Village, Μασαχουσέτη , ΗΠΑ             Η Άμπιγκεϊλ Ουίλιαμς ήταν ένα από τα πρώτα κορίτσια που απήγγειλαν κατηγορίες για μαγεία στην αποικιακή Μασαχουσέτη, οδηγώντας τελικά στην έναρξη των δοκιμών των μαγισσών του Σάλεμ.

Μετά την τελευταία της εμφάνιση στο δικαστήριο το 1.692 μ.Χ., η Williams φαίνεται να εξαφανίζεται από τα ιστορικά αρχεία και η τελική της θέση και η μοίρα παραμένουν άγνωστα. [ απαιτείται διευκρίνιση ]

24 Μαΐου 1.704 μ.Χ.          Laurens de Graaf Περιοχή Λουιζιάνα , ΗΠΑ Ο Laurens de Graaf ήταν για τελευταία φορά γνωστό ότι ήταν κοντά στη Λουιζιάνα , όπου επρόκειτο να βοηθήσει στη δημιουργία μιας γαλλικής αποικίας κοντά στο σημερινό Biloxi του Μισισιπή. Ορισμένες πηγές ισχυρίζονται ότι πέθανε εκεί ενώ άλλες υποστηρίζουν ότι πέθανε σε διαφορετικές τοποθεσίες στην Αλαμπάμα .

1.758 μ.Χ.            Khe Pandjang      Αγνωστος            Μπαλί , Ινδονησία             Ο Pandjang ήταν ηγέτης των Κινέζων ανταρτών που πολεμούσαν ενάντια στην Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών κατά την διάρκεια του πολέμου της Ιάβας. Διέφυγε την σύλληψη μετά την ήττα της εξέγερσης και εθεάθη για τελευταία φορά στο Μπαλί το 1.758 μ.Χ.

Φεβρουάριος 1.792 μ.Χ.    Τζέιμς Χάρον      Harrodsburg, Κεντάκι , Η.Π.Α         Πρώτος εξερευνητής των περιοχών δυτικά των Απαλαχίων Βουνών πριν από την εγκατάστασή τους από Ευρωπαιοαμερικανούς, ο Τζέιμς Χάροντ δεν επέστρεψε ποτέ από ένα ταξίδι στο δυτικό Κεντάκι από το Χάροντσμπουργκ.

Οι θεωρίες για τη μοίρα του κυμαίνονται από την δολοφονία στα χέρια των συντρόφων του ή των ιθαγενών της Αμερικής στην περιοχή, μέχρι τον τυχαίο θάνατο ή την επιθυμία να εγκαταλείψει την γυναίκα και την οικογένειά του.   

1.800 μ.Χ. έως 1.899 μ.Χ. Ημερομηνία         Άτομο(α)             Ηλικία   Λείπει από           περιστάσεις               Αναφ.

Μετά το 1.802 μ.Χ.            Τζέιμς Ντέρχαμ   Πενσυλβάνια , ΗΠΑ           Ο πρώτος Αφροαμερικανός που άσκησε επίσημα την ιατρική στις Ηνωμένες Πολιτείες εξαφανίστηκε μετά το 1802.

25 Νοεμβρίου 1.809 μ.Χ.  Benjamin Bathurst             Perleberg , Γερμανία         Ο Bathurst, Βρετανός διπλωμάτης, εξαφανίστηκε από ένα πανδοχείο στο Perleberg της Γερμανίας.

1.813 μ.Χ.            Ρόμπερτ Γιανγκ   Βερμούδα             Ο Young, αρχηγός της Χαβάης και στρατεύσιμος του Πολεμικού Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών , συνελήφθη από τους Βρετανούς κατά την διάρκεια της Μάχης της λίμνης Champlain και στη συνέχεια εξορίστηκε στις Βερμούδες, όπου εξαφανίζεται κάθε ίχνος του.

1.813 μ.Χ.            Γυναίκα βίδρα     24–27    Κοντά στον ποταμό Missouri , ΗΠΑ              Η Otter Woman ήταν μια γυναίκα Shoshone που εξαφανίστηκε κοντά στον ποταμό Μιζούρι το 1.813 μ.Χ.. Πιστεύεται ότι είχε απαχθεί, δεν εθεάθη ποτέ ξανά.

1.826 μ.Χ.            Ουίλιαμ Μόργκαν              Batavia, Νέα Υόρκη , ΗΠΑ              Ο Μόργκαν εξαφανίστηκε λίγο πριν εκδοθεί το επικριτικό του βιβλίο για τον Τεκτονισμό . Ένα χρόνο μετά την εξαφάνισή του, βρέθηκε ένα πτώμα σε κακή αποσύνθεση που θεωρήθηκε ότι ήταν δικό του, αλλά αποδείχθηκε ότι δεν ήταν.

12 Δεκεμβρίου 1.829 μ.Χ. John Lansing Jr.  Νέα Υόρκη , Νέα Υόρκη, ΗΠΑ       Ο Λάνσινγκ, ένας Αμερικανός πολιτικός και ανώτατος δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Πολιτείας της Νέας Υόρκης , έφυγε από το ξενοδοχείο του στο Μανχάταν για να ταχυδρομήσει μια επιστολή σε μια αποβάθρα της Νέας Υόρκης και δεν τον είδαν ποτέ ξανά.

1.829 μ.Χ.            William Hare       Αγνωστος            Ντάμφρις , Σκωτία             Ο Γουίλιαμ Χέιρ ήταν ένας Ιρλανδός κατά συρροή δολοφόνος και αρπαγής σώματος που δρούσε στο Εδιμβούργο της Σκωτίας, στον οποίο δόθηκε ασυλία από την δίωξη επειδή κατέθεσε εναντίον του συνεργού του Γουίλιαμ Μπερκ. Αφού δικάστηκε και απαγχονίστηκε ο Μπερκ, ο Λαγός έφτασε στο Ντάμφρις, όπου γρήγορα διαδόθηκαν τα νέα για την παρουσία του, μέχρι που τον έβγαλαν έξω και του δόθηκε εντολή να πάρει το δρόμο προς τα αγγλικά σύνορα . Δεν υπάρχουν αξιόπιστες θεάσεις του William Hare μετά την συνοδεία του από το Dumfries.

Φεβρουάριος 1.837 μ.Χ.    Joseph Gellibrand              44–45    Geelong , Βικτώρια, Αυστραλία      Ο πρώτος Γενικός Εισαγγελέας της Γης του Van Diemen εξαφανίστηκε ενώ προσπαθούσε να ταξιδέψει στην ενδοχώρα από το Geelong της Βικτώριας στην Μελβούρνη τον Φεβρουάριο του 1.837 μ.Χ.

Δεκέμβριος 1839 Χένρι Μπράιαν   Burra , Αυστραλία             Ο Bryan, ο οποίος συνόδευε τον εξερευνητή Charles Sturt , τον κυβερνήτη George Gawler και άλλους σε μια αποστολή από τον ποταμό Murray στην περιοχή Burra της Νότιας Αυστραλίας , εξαφανίστηκε και πιστεύεται ότι πέθανε το 1.839 μ.Χ. κατά την διάρκεια μιας καταιγίδας σκόνης στο ταξίδι της επιστροφής. Οι ερευνητές βρήκαν αργότερα την σέλα του και μερικά κομμάτια που σταμάτησαν απότομα. Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ. Ωστόσο, το άλογό του επέστρεψε στην Αδελαΐδα μετά από αρκετούς μήνες.

Ιούλιος 1.842 μ.Χ.              Τσαρλς Κρίστιαν Ντάτον  Αγνωστος            Πορτ Λίνκολν , Αυστραλία               Ο Τσαρλς Κρίστιαν Ντάτον και τέσσερις άλλοι άνδρες εξαφανίστηκαν χωρίς ίχνη ενώ οδηγούσαν βοοειδή από το Πορτ Λίνκολν της Νότιας Αυστραλίας στην Αδελαΐδα.

Αύγουστος 1843 Sequoyah             Σαν Φερνάντο , Μεξικό     Ο δημιουργός της συλλαβής Cherokee , Sequoyah εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο Μεξικό για να εντοπίσει απομονωμένες φυλές Cherokees που είχαν μετακομίσει εκεί κατά την διάρκεια της απομάκρυνσης των Ινδιάνων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Λέγεται ότι πέθανε εκεί τον Αύγουστο του 1.843 μ.Χ. Εν τω μεταξύ, το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ ή ταυτοποιήθηκε θετικά, αν και έχουν αναφερθεί τουλάχιστον τρεις διαφορετικοί τόποι ταφής.              

Ιούνιος 1.844 μ.Χ.              Ουίλιαμ Όβερτον Αγνωστος            Πόρτλαντ, Όρεγκον , ΗΠΑ              Ο συνιδρυτής της πόλης Πόρτλαντ, Όρεγκον , Όβερτον αναχώρησε τον Ιούνιο του 1.844 μ.Χ. Μπορεί να αντάλλαξε το μερίδιό του στην πόλη των βρεφών για προμήθειες για το ταξίδι του. Ο Overton δεν ακούστηκε ποτέ ξανά. Ένας γνωστός ισχυρίστηκε το 1.875 μ.Χ. ότι κρεμάστηκε στο Τέξας , αν και τα αρχεία δείχνουν ότι ο Overton μπορεί να είχε καταλήξει στημ Χαβάη.

3 Απριλίου 1.848 μ.Χ.       Ludwig Leichhardt            Great Sandy Desert , Δυτική Αυστραλία               Πρώσος εξερευνητής και φυσιοδίφης, ο Leichhardt εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια της τρίτης μεγάλης αποστολής του για να εξερευνήσει μέρη της Βόρειας και κεντρικής Αυστραλίας.

Εθεάθη για τελευταία φορά στις 3 Απριλίου στο σταθμό McPherson στο Darling Downs , καθ' οδόν από τον ποταμό Condamine προς τον Swan River στη Δυτική Αυστραλία . Αν και ερευνήθηκε από πολλούς, η μοίρα του μετά την αποχώρησή του από τις κατοικημένες περιοχές παραμένει μυστήριο.

14 Απριλίου 1.848 μ.Χ.     Khachatur Abovian            Ερεβάν , Αρμενία.              Ο Αρμένιος συγγραφέας και εθνικό δημόσιο πρόσωπο των αρχών του 19^ου Αιώνα μ.Χ., που πιστώνεται ως δημιουργός της σύγχρονης Αρμενικής λογοτεχνίας , έφυγε από το σπίτι του νωρίς ένα πρωί και δεν ακούστηκε ποτέ ξανά.

31 Ιουλίου 1.849 μ.Χ.        Sándor Petőfi       Τρανσυλβανία , Ρουμανία Ο Petőfi, Ούγγρος ποιητής και φιλελεύθερος επαναστάτης , ήταν μια από τις βασικές προσωπικότητες της Ουγγρικής Επανάστασης του 1.848 μ.Χ.

Ο Petőfi εθεάθη για τελευταία φορά στην Τρανσυλβανία κατά τη διάρκεια της μάχης του Segesvár . Θεωρείται ότι σκοτώθηκε στην μάχη, αλλά επειδή το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ, η πραγματική του μοίρα παραμένει άγνωστη.

29 Ιουνίου 1.856 μ.Χ.        Matías Pérez        Αγνωστος            Κούβα   Ο Pérez, ένας Κουβανός αερόστατος πορτογαλικής καταγωγής, εξαφανίστηκε με το αερόστατό του Ville de Paris κατά την διάρκεια μιας πτήσης στην Κούβα στις 29 Ιουνίου 1.856 μ.Χ.

1.857 μ.Χ.            Solomon Northup              48–49    Καναδάς               Ο Northup, ένας Αμερικανός συγγραφέας, ήταν πιο αξιοσημείωτος για το βιβλίο του Twelve Years a Slave στο οποίο περιγράφει λεπτομερώς την απαγωγή και την επακόλουθη πώληση του σε σκλάβο. Ο Northup δεν επέστρεψε στην οικογένειά του από την περιοδεία του για την προώθηση βιβλίων. Δεν υπάρχουν σύγχρονα στοιχεία που να τεκμηριώνουν το Northup μετά το 1.857.μ.Χ.

Νοέμβριος 1.857 μ.Χ.        Nana Saheb Peshwa II       Κανπούρ ή Νεπάλ , Ινδία   Ινδός αριστοκράτης και ηγέτης της Ινδικής Εξέγερσης του 1.857 μ.Χ., ο Nana Saheb εξαφανίστηκε αφού οι δυνάμεις της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών ανακατέλαβαν την πόλη του Kanpur. Οι φήμες ότι είχε πεθάνει από ασθένεια ή είχε καταφύγει στην εξορία στο Νεπάλ ή σε άλλο μέρος της Ινδίας δεν αποδείχθηκαν ποτέ.

1.860 μ.Χ.            Giacinto Achilli  Ηνωμένες Πολιτείες          Ένας Ιταλός Ρωμαιοκαθολικός Δομινικανός μοναχός που εκδιώχθηκε από την ιεροσύνη λόγω υποτιθέμενης σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, αλλά αργότερα έγινε εξέχων υποστηρικτής της Αγγλικανικής Κοινωνίας και επειδή μήνυσε τον John Henry Newman για συκοφαντική δυσφήμιση.

Το 1.853 μ.Χ., ταξίδεψε στην Αμερική, αλλά το 1.859 μ.Χ. βρέθηκε στο δικαστήριο κατηγορούμενος για μοιχεία από μια γυναίκα. Εξαφανίστηκε το 1.860 μ.Χ., αφήνοντας πίσω του ένα σημείωμα που έδειχνε ότι ήθελε να αυτοκτονήσει και ότι δεν τον ξαναείδε ποτέ.

Ιούνιος 1.860 μ.Χ.              Charles M. Waterman       Νέα Ορλεάνη , Λουιζιάνα , ΗΠΑ    Ο 17^ος δήμαρχος της Νέας Ορλεάνης που ήταν στην εξουσία από το 1.856 μ.Χ. έως το 1.858 μ.Χ. πριν παραπεμφθεί και απομακρυνθεί, εξαφανίστηκε δύο χρόνια αργότερα, πιθανώς αυτοκτονώντας πηδώντας στον ποταμό Μισισιπή , όπου το καπέλο του βρέθηκε αργότερα σε ένα πορθμείο.

Φεβρουάριος 1.865 μ.Χ.    Λοχαγός Τζέιμς Γουίλιαμ Μπόιντ   Τζάκσον, Τενεσί , ΗΠΑ     Ο Μπόιντ, ένας αξιωματικός του Συνομοσπονδιακού στρατού, εξαφανίστηκε μετά την απελευθέρωσή του ως αιχμάλωτος πολέμου τον Φεβρουάριο του 1.865 μ.Χ., αφού απέτυχε να εμφανιστεί σε ένα ραντεβού με τον γιο του για να πάει στο Μεξικό στο τέλος του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου. Η εξαφάνιση του Μπόιντ είναι το θέμα μιας θεωρίας συνωμοσίας ότι σκοτώθηκε αφού τον παρερμήνευσαν με τον Τζον Γουίλκς Μπουθ , τον δολοφόνο του Προέδρου Αβραάμ Λίνκολν.         

1.866 μ.Χ.            Thomas John Hussey         73–74    Αλγέριοι , Αλγερία            Ο Βρετανός κληρικός και αστρονόμος που προέβλεψε την ύπαρξη του Ποσειδώνα και παρατήρησε τον κομήτη του Χάλεϋ , ακούστηκε για τελευταία φορά το 1866 και θεωρήθηκε νεκρός το 1.893 μ.Χ.

6 Ιουλίου 1.869 μ.Χ.          Agoston Haraszthy            Corinto , Νικαράγουα        Ο Haraszthy, ο οποίος ήταν ιδρυτής της βιομηχανίας κρασιού στην Καλιφόρνια, εξαφανίστηκε σε ένα ποτάμι ενώ οργάνωσε μια επιχείρηση ποτών στην Νικαράγουα.

Αύγουστος – Σεπτέμβριος 1.872 μ.Χ.            John V. Creely    Ουάσιγκτον, DC , ΗΠΑ     Ο Creely, ένας βετεράνος του Εμφυλίου Πολέμου που εκπροσωπούσε μια περιοχή της Φιλαδέλφειας στην Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ , έφυγε από την πόλη τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο του 1.872 μ.Χ. για την Ουάσιγκτον για να προετοιμαστεί για την επόμενη σύνοδο του Κογκρέσου τον Δεκέμβριο.

Εκείνη την εποχή είχε επίσης μηνυθεί για νομική αθέμιτη πρακτική και κατηγορήθηκε για πρόσθετο οικονομικό παράπτωμα. Μόλις έφτασε στην Ουάσιγκτον, είπε η οικογένειά του, τους ενημέρωσε ότι έπαιρνε ένα πλοίο για τη Νέα Ορλεάνη , μετά από την οποία ούτε αυτοί ούτε κανείς άλλος άκουσε τίποτα περισσότερο από αυτόν.

Οι αποσκευές και τα υπάρχοντά του βρέθηκαν αργότερα στο δωμάτιο που νοίκιασε στην Ουάσιγκτον, υποδηλώνοντας ότι ήταν απίθανο να είχε πάει πραγματικά στη Νέα Ορλεάνη. Κηρύχθηκε νομικά νεκρός το 1.900 μ.Χ.

30 Ιανουαρίου – Μαΐου 1.874 μ.Χ. Ramalinga Swamigal         Vadalur , Ινδία     Ένας ποιητής Ταμίλ του οποίου οι διδασκαλίες της αναζήτησης της καθαρής γνώσης, της φιλανθρωπίας, της αγάπης και της κατάργησης του συστήματος των καστών τον αγιοποίησαν αργότερα ως Άγιο.

Στις 30 Ιανουαρίου 1.874 μ.Χ., τρεις μήνες αφότου έδωσε την τελευταία του διάλεξη στις 22 Οκτωβρίου 1.873 μ.Χ., κλειδώθηκε σε ένα δωμάτιο και έδωσε εντολή στους οπαδούς του να μην το ανοίξουν, αλλά μόνο τέσσερις μήνες αργότερα, τον Μάιο, η κυβέρνηση το ανάγκασε να ανοίξει, για να βρει κανένας παρών.

23 Απριλίου 1.874 μ.Χ.     Άλφρεντ Γκίμπσον            22–23    Δυτική Αυστραλία , Αυστραλία       Ο Γκίμπσον, ένας Αυστραλός εξερευνητής που συνόδευε τον Έρνεστ Τζάιλς στην αποστολή του για να διασχίσει τις ερήμους από την ανατολή προς τη δύση, πήγε μόνος του για να φέρει λίγο νερό, αλλά δεν επέστρεψε ποτέ και οι σύντροφοί του θεωρούσαν νεκρό.

1 Ιουλίου 1.874 μ.Χ.          Τσάρλι Ρος           4             Φιλαδέλφεια , Πενσυλβάνια, ΗΠΑ  Ο Ross, κάτοικος της Φιλαδέλφειας , παρασύρθηκε μαζί με τον αδερφό του Walter σε μια άμαξα ενώ έπαιζε στην μπροστινή αυλή τους την 1^η Ιουλίου. Ο Γουόλτερ βγήκε σε ένα κατάστημα πυροτεχνημάτων και η άμαξα προχώρησε χωρίς αυτόν. Η οικογένεια έλαβε χαρτονομίσματα για λύτρα και συνεργάστηκε με την αστυνομία, αλλά όλα χωρίς αποτέλεσμα.     

1878 μ.Χ.             Archibald S. Dobbins        ~ 51       Παταγονία , Αργεντινή      Ο Dobbins, ένας ανώτερος αξιωματικός ιππικού της Συνομοσπονδίας που είχε υπηρετήσει με διάκριση στο Θέατρο Trans-Mississippi του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου πριν μεταναστεύσει στην Βραζιλία το 1867 και στη συνέχεια στην Αργεντινή το 1.878 μ.Χ. για να ακολουθήσει επιχειρηματικά συμφέροντα, αναφέρθηκε τελευταία φορά το 1/878 μ.Χ.

Θεωρίες για την τύχη του κυμαίνονται από φόνο στα χέρια ιθαγενών Αμερικανών κοντά στην περιοχή Πάρα της Βραζιλίας, έναν φυσικό θάνατο στην περιοχή της Παταγονίας της Αργεντινής, μέχρι την επιθυμία να εγκαταλείψει τη γυναίκα και την οικογένειά του.

28 Σεπτεμβρίου 1.879 μ.Χ.               John Wise            Λίμνη Μίσιγκαν , ΗΠΑ     Ο Wise ήταν πρωτοπόρος στον τομέα του αερόστατου , υπεύθυνος για αρκετές καινοτομίες στο σχεδιασμό και για περισσότερες από 400 πτήσεις κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Το 1.879 μ.Χ., ενώ επέβαινε στο μπαλόνι του The Pathfinder μαζί με τον επιβάτη Τζορτζ Μπερ, εξαφανίστηκε πάνω από τη λίμνη Μίσιγκαν , χωρίς να τον δει ξανά. Το σώμα του Burr εντοπίστηκε αργότερα στην ξηρά και υποτίθεται ότι ο Wise είχε την ίδια μοίρα.

δεκαετία του 1.880 μ.Χ.    Ουίλιαμ Καντέλο 41–50    Σαουθάμπτον , Αγγλία      Ο Καντέλο, εφευρέτης ενός πρώιμου πολυβόλου, δεν επέστρεψε ποτέ στο σπίτι του στο Σαουθάμπτον μετά από ένα από τα συχνά και μακρά ταξίδια του για πωλήσεις. Οι γιοι του υπέθεσαν χρόνια αργότερα ότι είχε ξαναεμφανιστεί ως ο Χιράμ Μαξίμ , ένας άλλος πρωτοπόρος του πολυβόλου, στον οποίο έμοιαζε πολύ.

1/882 μ.Χ             Τζέσι Έβανς        Χάντσβιλ, Τέξας , ΗΠΑ     Ένας Αμερικανός παράνομος, ένοπλος της Παλαιάς Δύσης , αρχηγός της συμμορίας Jesse Evans και βετεράνος του πολέμου της κομητείας Λίνκολν , ο Έβανς εξαφανίστηκε λίγο μετά την αποφυλάκισή του το 1.882 μ.Χ.

Παρά έναν αβάσιμο ενάγοντα το 1.948 μ.Χ. (ο οποίος επίσης ισχυρίστηκε ότι και άλλες κομητεία Λίνκολν βετεράνοι, συμπεριλαμβανομένου του διάσημου Billy the Kid, ήταν ακόμα ζωντανοί), η τύχη του Evans παραμένει άγνωστη.

Μετά τις 28 Φεβρουαρίου 1.888 μ.Χ.            Charles "Black Bart" Boles              58–59    Marysville, Καλιφόρνια , ΗΠΑ             Ένας Αμερικανός παράνομος γνωστός για τα ποιητικά μηνύματα που άφησε πίσω του μετά από δύο από τις ληστείες του, ο Boles εξαφανίστηκε μετά την αποφυλάκισή του στις 28 Φεβρουαρίου 1.888 μ.Χ. και δεν τον είδαν ξανά.

Μάιος 1.888 μ.Χ. Βοστώνη Κόρμπετ             Neodesha, Κάνσας , ΗΠΑ Ο στρατιώτης του στρατού της Ένωσης που πυροβόλησε και σκότωσε τον John Wilkes Booth , τον δολοφόνο του προέδρου Abraham Lincoln , εθεάθη για τελευταία φορά τον Μάιο του 1.888 μ.Χ. Δεν είναι γνωστές συγκεκριμένες πληροφορίες για την τύχη του, αν και πιστεύεται ότι πέθανε στην Μεγάλη Πυρκαγιά Hinckley την 1^η Σεπτεμβρίου 1.894 μ.Χ.

30 Οκτωβρίου 1.888 μ.Χ.  Χένρι Μπόιντον Κλιτζ      64           Καταρράκτες του Νιαγάρα, Νέα Υόρκη , ΗΠΑ      Ο Κλιτζ, ένας αξιωματικός του αμερικανικού στρατού σταδιοδρομίας που είχε υπηρετήσει με διάκριση στον Μεξικό και στον Εμφύλιο πόλεμο προτού ονομαστεί διοικητής του Σώματος Δοκίμων των Ηνωμένων Πολιτειών στο Γουέστ Πόιντ, εθεάθη για τελευταία φορά στις 30 Οκτωβρίου. Τα μέλη της οικογένειας είπαν ότι η ψυχική του κατάσταση είχε επιδεινωθεί τους προηγούμενους μήνες. Εικάζεται ότι πνίγηκε αν και δεν βρέθηκε ποτέ πτώμα.

16 Σεπτεμβρίου 1.890 μ.Χ.              Λουί Λε Πρινς     48           Ντιζόν , Γαλλία   Ο Le Prince, ένας πρωτοπόρος του κινηματογράφου που θεωρείται ο εφευρέτης του μέσου, εξαφανίστηκε αφού επιβιβάστηκε σε ένα τρένο με προορισμό το Παρίσι στην Ντιζόν της Γαλλίας

24 Μαΐου 1.893 μ.Χ.          Άλαν Μακντόναλντ           Αγνωστος            Μελβούρνη , Αυστραλία   Ο ΜακΝτόναλντ, πρώην πολιτικός της Νέας Ζηλανδίας, εθεάθη για τελευταία φορά σε ξενοδοχείο στην Μελβούρνη.

Μάιος 1.894 μ.Χ. Φρανκ Λεντς       Ερζερούμ , Τουρκία           Ο Lenz ήταν ένας Αμερικανός ποδηλάτης και τυχοδιώκτης που εξαφανίστηκε κάπου κοντά στο Ερζερούμ της Τουρκίας (τότε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) τον Μάιο του 1.894 μ.Χ., κατά την διάρκεια μιας προσπάθειας να κάνει τον κύκλο της γης με ποδήλατο.

25 Μαρτίου 1.895 μ.Χ.      Jeremiah Haralson             48           Albany, Νέα Υόρκη , ΗΠΑ              Ένας βουλευτής της εποχής της ανασυγκρότησης από την Αλαμπάμα , ο Χάραλσον καταδικάστηκε με την κατηγορία της συνταξιοδοτικής απάτης στο Αρκάνσας τον Δεκέμβριο του 1.894 μ.Χ. Φυλακίστηκε στο σωφρονιστικό κατάστημα της κομητείας Albany τον επόμενο Μάρτιο και εξαφανίστηκε από τα ιστορικά αρχεία στην συνέχεια.      

1 Φεβρουαρίου 1.896 μ.Χ. Συντριβάνι Albert Jennings             57           Las Cruces, Νέο Μεξικό , ΗΠΑ               Ο πρώην γερουσιαστής της πολιτείας του Τέξας και αντικυβερνήτης Albert Jennings Fountain εξαφανίστηκε κοντά στο Las Cruces, Νέο Μεξικό, Ηνωμένες Πολιτείες, μαζί με τον γιο του Henry την 1η Φεβρουαρίου 1.896 μ.Χ.. Τα στοιχεία που βρέθηκαν στην πορεία τους υποδηλώνουν έντονα ότι δολοφονήθηκαν, αλλά δεν βρέθηκαν ποτέ πτώματα.

Henry Fountain. 6 Αυγούστου 1896 μ.Χ.      Frank H. Howard ~ 56       Λος Άντζελες , Καλιφόρνια, ΗΠΑ               Ο Χάουαρντ, δικηγόρος και μέλος της Ενιαίας Σχολικής Περιφέρειας του Λος Άντζελες γνωστός για την εκπροσώπηση ενός βιβλιοθηκονόμου που μήνυσε έναν μεθοδιστή υπουργό για συκοφαντία, εθεάθη τελευταία φορά να περιμένει ένα τραμ για να πάει ένα ταξίδι στο Σαν Μπερναρντίνο στις 6 Αυγούστου 1.896 μ.Χ.           

Δεκαετία 1900  μ.Χ.Ημερομηνία    Άτομο(α)             Ηλικία   Λείπει από           περιστάσεις         Αναφ.

26 Δεκεμβρίου 1.900 μ.Χ..               Τόμας Μάρσαλ    24           Φάρος Flannan Isles , Σκωτία               Φαροφύλακες στο Φάρο των Νήσων Φλάναν που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς από τις θέσεις τους.     

Τζέιμς Ντουκάτ.

Ντόναλντ Μακάρθουρ      Αγνωστος. 1902 μ.Χ.         Yda Hillis Addis 44–45    Καλιφόρνια, ΗΠΑ               Μεταφράστρια αρχαίων μεξικανικών αφηγήσεων, η Αντίς δραπέτευσε από ένα τρελοκομείο στην Καλιφόρνια όπου ο σύζυγός της την είχε περιοριστεί κατά τη διάρκεια του διαζυγίου τους και δεν την ξαναείδε.

ντο. 1908 μ.Χ.     Joseph "Bunko" Kelly       Αγνωστος            Σάλεμ, Όρεγκον , ΗΠΑ     Ο Άγγλος ξενοδόχος, εγκληματίας και καταδικασμένος δολοφόνος που μόλις είχε ολοκληρώσει μια ποινή φυλάκισης 13 ετών στο κρατικό σωφρονιστικό κατάστημα του Όρεγκον και στην συνέχεια έγραψε ένα βιβλίο για τις συνθήκες εκεί, άφησε τον Σάλεμ σε ένα ταξίδι στην Καλιφόρνια μετά την έκδοση του βιβλίου του και δεν επέστρεψε ποτέ.

17 Οκτωβρίου 1908 μ.Χ.   Εντουάρντο Νιούμπερυ     30           Río de la Plata , Αργεντινή.              Ο Αργεντινός οδοντολόγος και πιλότος αεροστάτης Eduardo Newbery και ο ανθυπασπιστής του στρατού της Αργεντινής Eduardo Romero εξαφανίστηκαν μετά την απογείωσή τους για το Μπουένος Άιρες με το αεροστάτη Pampero σε μια προσπάθεια να επιτύχουν ρεκόρ νυχτερινής πτήσης (https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_people_who_disappeared_mysteriously:_pre-1910).

Διεκδικητής/Υποκριτής/Προσποιητής.

Ο Τζέιμς Φράνσις Έντουαρντ Στιούαρτ, αργότερα γνωστός ως Παλιός Προσποιητής , απεικόνισε το.  1.703 μ.Χ., αφού αναγνωρίστηκε το 1.701 μ.Χ. από τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΔ' της Γαλλίας ως νόμιμος διεκδικητής του Αγγλικού, Ιρλανδικού και σκωτικού θρόνου

Υποκριτής είναι κάποιος που ισχυρίζεται ότι είναι ο νόμιμος κυβερνήτης μιας χώρας αν και δεν αναγνωρίζεται ως τέτοιος από την τρέχουσα κυβέρνηση. Ο όρος χρησιμοποιείται συχνά για να υποδηλώσει ότι μια αξίωση δεν είναι νόμιμη. Η λέξη μπορεί να αναφέρεται σε έναν πρώην μονάρχη ή σε απόγονο μιας έκπτωτης μοναρχίας, αν και αυτός ο τύπος διεκδικητών αναφέρεται επίσης ως επικεφαλής ενός σπιτιού.

Η βασίλισσα Άννα έκανε δημοφιλή αυτή την λέξη, χρησιμοποιώντας την για να αναφερθεί στον ρωμαιοκαθολικό ετεροθαλή αδερφό της Τζέιμς Φράνσις Έντουαρντ Στιούαρτ, τον Ιακωβίτο κληρονόμο, σε μια ομιλία στο Κοινοβούλιο το 1.708 μ.Χ: «Ο γαλλικός στόλος απέπλευσε από την Δουνκέρκη... με τον Πρετεντέρ στο πλοίο. "

Το 1.807 μ.Χ. ο Γάλλος Αυτοκράτορας Ναπολέων παραπονέθηκε ότι ο Αλμανάχ ντε Γκόθα συνέχισε να καταγράφει τους Γερμανούς πρίγκιπες τους οποίους είχε καθαιρέσει. Αυτό το επεισόδιο καθιέρωσε αυτή τη δημοσίευση ως την κατεξοχήν αρχή για τους τίτλους των έκπτωτων μοναρχών και ευγενών, πολλοί από τους οποίους αποκαταστάθηκαν το 1.815 μ.Χ. μετά το τέλος της βασιλείας του Ναπολέοντα.

Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία

Η Αρχαία Ρώμη γνώριζε πολλούς υποψηφίους για τα αξιώματα που αποτελούσαν τον τίτλο του Ρωμαίου αυτοκράτορα , ειδικά κατά τη διάρκεια της Κρίσης του Τρίτου Αιώνα . Αυτοί συνήθως αναφέρονται ως οι Τριάντα Τύραννοι , που ήταν μια νύξη στους Τριάκοντα Τύραννους της Αθήνας περίπου πεντακόσια χρόνια νωρίτερα. αν και η σύγκριση είναι αμφισβητήσιμη, και οι Ρωμαίοι ήταν χωριστοί επίδοξοι, όχι (όπως ήταν οι Αθηναίοι) Επιτροπή Δημόσιας Ασφάλειας.

Η μετάφραση Loeb του κατάλληλου κεφαλαίου της Αυγουστιανής Ιστορίας αναπαριστά λοιπόν την λατινική triginta tyranni από τους «Thirty Pretenders» για να αποφευχθεί αυτός ο τεχνητός και μπερδεμένος παραλληλισμός. Δεν θεωρήθηκαν όλοι στη συνέχεια υποκριτές . Αρκετοί ήταν πραγματικά επιτυχημένοι στο να γίνουν αυτοκράτορες τουλάχιστον σε μέρος της αυτοκρατορίας για μια σύντομη περίοδο.

Έλληνες υποκριτές

Βυζαντινή Αυτοκρατορία

Οι διαδοχές στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία συνεχίστηκαν για πολύ στην Κωνσταντινούπολη με μία από τις πρώτες να είναι ο δήθεν γιος του Μαυρίκου που τον φιλοξενούσαν οι Πέρσες του Χοσρόη του Β΄ για να τον χρησιμοποιήσουν κατά της Ρωμανίας.

Το πιο σοβαρό, μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης στην Τέταρτη Σταυροφορία το 1.204 μ.Χ, και την τελική ανάκτησή της από τον Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο , υπήρξαν τρία βυζαντινά κράτη διάδοχα, καθένα από τα οποία ισχυρίστηκε ότι ήταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, και αρκετοί Λατίνοι διεκδικητές (συμπεριλαμβανομένων των Δημοκρατία της Βενετίας και τα σπίτια Montferrat και Courtenay ) στη Λατινική Αυτοκρατορία οι Σταυροφόροι είχαν εγκαταστήσει στη θέση της. Κατά καιρούς, ορισμένες από αυτές τις πολιτείες και τίτλους υποβλήθηκαν σε πολλαπλές αξιώσεις.

Κύπριοι υποκριτές

Μετά την ήττα και τον θάνατο του βασιλιά Ιακώβου Γ΄, βασιλιά της Κύπρου το 1.474 μ.Χ., ο νεότερος και παράνομος αδερφός του, Eugène Matteo de Lusignan, ονομάστηκε επίσης d'Arménie (πέθανε το 1.523 μ.Χ.) μεταφέρθηκε στην Σικελία και μετά στην Μάλτα .

Αναγνωρίστηκε ως νόμιμος διάδοχος των θρόνων της Κύπρου, της Αρμενίας , της Ιερουσαλήμ και της Αντιόχειας , αν και ποτέ δεν έκανε σοβαρές προσπάθειες για να διεκδικήσει τις αξιώσεις. Ο τίτλος του "Barone de Baccari" δημιουργήθηκε το 1508 για τον Jacques Matteo (sives Eugene Matteo) d'Armenia με το υπόλοιπο στους απογόνους του στο διηνεκές.

Ο Ευγένιος, νόθος γιος του βασιλιά Jacques II της Κύπρου, όταν η οικογένειά του εξορίστηκε, είχε πάει πρώτα στην Νάπολη, μετά στην Σικελία, μετά εγκαταστάθηκε στην Μάλτα, παντρεύοντας μια Σικελή κληρονόμο, Donna Paola Mazzara (απόγονο του Βασιλικού Οίκου. της Αραγωνίας της Σικελίας και της Αραγονίας), με τεύχος.

Σύγχρονη Ελλάδα

Διεκδικητής του θρόνου του τελευταίου ελληνικού βασιλείου είναι ο Παύλος, διάδοχος της Ελλάδας . Ανήκει στον Οίκο του Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg , του ανώτερου κλάδου του Οίκου του Όλντενμπουργκ . Ορισμένος διάδοχός του είναι ο γιος του Πρίγκιπας Κωνσταντίνος Αλέξιος της Ελλάδας και της Δανίας .

Γάλλοι υποκριτές

Η ίδρυση της Πρώτης Δημοκρατίας και η εκτέλεση του Λουδοβίκου XVI το 1793 οδήγησαν στο να γίνει ο γιος του βασιλιά διεκδικητής του καταργημένου θρόνου, με το στιλ Λουδοβίκος XVII . Καθώς ο Λουδοβίκος XVII ήταν παιδί και φυλακίστηκε στο Παρίσι από τους επαναστάτες, ο θείος του, ο Κόμης της Προβηγκίας , αυτοανακηρύχτηκε αντιβασιλέας στο όνομα του ανιψιού του. Μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου XVII το 1.795 μ.Χ., ο Κόμης της Προβηγκίας έγινε ο ίδιος προσποιητής, ως Λουδοβίκος XVIII.

Ο Λουδοβίκος XVIII αποκαταστάθηκε στο θρόνο το 1.814 μ.Χ., και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Κάρολος X το 1.824 μ.Χ. Ο Κάρολος X εξαναγκάστηκε, ωστόσο, να εξοριστεί από την Επανάσταση του Ιουλίου.

Ο Κάρολος Χ και ο γιος του, Λουδοβίκος-Αντουάν, Δούκας της Ανγκουλέμ , παραιτήθηκαν από τις αξιώσεις τους υπέρ του εγγονού του Καρόλου, του Ανρί, κόμη του Σαμπόρ . Ωστόσο, ο ξάδερφός τους ο Δούκας της Ορλεάνης , απόγονος του μικρότερου αδελφού του Λουδοβίκου XIV, ανέβηκε στο θρόνο ως Λουδοβίκος Φίλιππος Α', βασιλιάς των Γάλλων. Για το μεγαλύτερο μέρος της μοναρχίας του Ιουλίου, οι νομιμοποιητές , ως υποστηρικτές της εξόριστης ανώτερης γραμμής, ήταν αβέβαιοι για το ποιον να υποστηρίξουν.

Μερικοί πίστευαν ότι η παραίτηση του Καρόλου και του γιου του ήταν νόμιμη και αναγνώρισαν τον νεαρό Σαμπόρ ως βασιλιά, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι η παραίτηση ήταν αντισυνταγματική στην Γαλλία του αρχαίου καθεστώτος και συνέχισαν να αναγνωρίζουν πρώτα τον Κάρολο Χ και μετά τον Λουδοβίκο-Αντουάν, μέχρι το θάνατο του τελευταίου. το 1.844 μ.Χ. Με τον θάνατο του θείου του, ο Chambord διεκδίκησε το στέμμα, αλλά έζησε εξόριστος και μετά το θάνατό του το 1.883 μ.Χ., η άμεση ανδρική γραμμή του Λουδοβίκου XV εξαφανίστηκε.

Το 1.848 μ.Χ., ο Louis Philippe ανατράπηκε ο ίδιος από την Επανάσταση του Φλεβάρη και παραιτήθηκε από τον θρόνο υπέρ του νεαρού εγγονού του, Philippe, Comte de Paris . Ωστόσο, μια δημοκρατία ανακηρύχθηκε, αφήνοντας το Παρίσι, όπως και ο ξάδερφός του Chambord, απλώς υποκριτής ενός στέμματος που δεν υπήρχε πλέον.

Τις επόμενες δεκαετίες, υπήρξαν αρκετές προσπάθειες για μια λεγόμενη «σύντηξη», για να ενωθούν και οι δύο ομάδες μοναρχικών για την υποστήριξη του άτεκνου Chambord ως βασιλιά, ο οποίος θα αναγνώριζε τον Κόμη του Παρισιού ως κληρονόμο του.

Αυτές οι προσπάθειες απέτυχαν στη δεκαετία του 1.850 μ.Χ., αλλά μετά την εγκαθίδρυση της Τρίτης Δημοκρατίας το 1.870 μ.Χ., όταν η βασιλική πλειοψηφία εξελέγη στην Βουλή των Αντιπροσώπων , η σύντηξη έγινε και πάλι η μοναρχική στρατηγική.

Ως αποτέλεσμα, το 1.873 μ.Χ. ο κόμης του Παρισιού απέσυρε τη δική του υποψηφιότητα για το θρόνο και αναγνώρισε τον Σαμπόρ ως νόμιμο διεκδικητή του γαλλικού στέμματος. Παρά την φαινομενική αυτή ενότητα μεταξύ των βασιλικών δυνάμεων, δεν επρόκειτο να γίνει αποκατάσταση της μοναρχίας. Ο Σαμπόρ αρνήθηκε να δεχτεί την Τριχρωμία, γεγονός που τον κατέστησε απαράδεκτο από τους περισσότερους Γάλλους ως συνταγματικό βασιλιά .

Οι μοναρχικοί ήλπιζαν ότι μετά τον θάνατο του Σαμπόρ θα μπορούσαν να ενωθούν και να στέψουν τον υποψήφιο Ορλεανιστή . Αλλά ο Chambord έζησε μέχρι το 1.883 μ.Χ., ενώ οι βασιλικοί της Γαλλίας είχαν χάσει την πλειοψηφία τους στο κοινοβούλιο μέχρι το 1.877 μ.Χ. Ο παλιός Ορλεανιστής Adolphe Thiers αποκαλούσε έτσι τον Chambord "Η Γαλλική Ουάσιγκτον", δηλαδή τον πραγματικό "ιδρυτή" της Δημοκρατίας.

Μέχρι το 1,883 μ.Χ. οι περισσότεροι Γάλλοι μοναρχικοί δέχτηκαν τον Κόμη του Παρισιού ως επικεφαλής του βασιλικού οίκου. Μια μειοψηφία αντιδραστικών, οι λεγόμενοι Blancs d'Espagne ("Ισπανοί Λευκοί"), συνέχισαν να αποκρύπτουν την υποστήριξη από τον Οίκο της Ορλεάνης και επέλεξαν αντ 'αυτού τον Χουάν, κόμη του Μοντζόν , τον καρλιστή υποκριτή του ισπανικού θρόνου, ο οποίος έτυχε επίσης να είναι ο ανώτερος αρσενικός απόγονος του Λουδοβίκου XIV.

Τα επιχειρήματα είναι, από τη μία πλευρά, ότι ο νεότερος εγγονός του Λουδοβίκου XIV, Φίλιππος ντε Μπουρμπόν, Δούκας του Ανζού, παραιτήθηκε από κάθε μελλοντική αξίωση για τον γαλλικό θρόνο όταν άφησε την Γαλλία για να γίνει βασιλιάς της Ισπανίας ως Φίλιππος Ε' το 1.700 μ.Χ. (η παραίτηση επικυρώθηκε διεθνώς από η Συνθήκη της Ουτρέχτης), αφήνοντας φαινομενικά τους Δούκες της Ορλεάνης ως κληρονόμους του θρόνου της Γαλλίας σε περίπτωση εξαφάνισης των απογόνων του μεγαλύτερου εγγονού του Λουδοβίκου XIV, Λουδοβίκου, Δούκα της Βουργουνδίας , που συνέβη το 1.883 μ.Χ.

Από την άλλη πλευρά, Η παραίτηση του Ανζού θεωρείται άκυρη επειδή πριν από την επανάσταση ήταν θεμελιώδες δόγμα της Γαλλικής μοναρχίας ότι το στέμμα δεν μπορούσε ποτέ να εκτραπεί από τη νόμιμη (ανώτερη γραμμή) κληρονόμο του Χιου Καπέ . 

Επιπλέον, παρόλο που οι Ορλεάνοι προσφέρθηκαν εθελοντικά να αναβάλουν την αντίπαλη διεκδίκηση του θρόνου μετά το 1.873 μ.Χ., η εθνοκτόνος ψήφος του προγόνου τους Philippe Égalité το 1.789 μ.Χ. και ο σφετερισμός του Louis Philippe το 1.830 μ.Χ. φέρεται να έσβησαν όλα τα δικαιώματα για τον θρόνο. υποκατάστημα Ορλεάνης.

Το σχίσμα συνεχίστηκε μέχρι σήμερα, με τους υποστηρικτές της ανώτερης γραμμής να διεκδικούν εκ νέου τον τίτλο του «νομιμιστή», αφήνοντας τους αντιπάλους τους βασιλόφρονες να γίνονται γνωστοί, για άλλη μια φορά, ως «Ορλεανιστές».

Ο σημερινός εκπρόσωπος της ανώτερης γραμμής είναι ο Louis Alphonse, δούκας του Anjou , ο ανώτερος νόμιμος εν ζωή απόγονος του Hugh Capet (και του Philip V d'Anjou της Ισπανίας) που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ισπανία.

Η σειρά των Ορλεανιστών, η οποία επέστρεψε για να ζήσει στη Γαλλία όταν καταργήθηκε ο νόμος της εξορίας το 1.950 μ.Χ., αντιπροσωπεύεται από τον Πρίγκιπα Ζαν, Δούκα της Βαντόμη , ανώτερο ανδρικό απόγονο του βασιλιά Λουδοβίκου Φιλίππου.

Εκτός από αυτές τις δύο διεκδικήσεις για τον ιστορικό βασιλικό θρόνο της Γαλλίας, υπήρξαν επίσης διεκδικητές του αυτοκρατορικού θρόνου της Γαλλίας, που δημιουργήθηκε για πρώτη φορά από τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη το 1.804 μ.Χ. και αναδημιουργήθηκε από τον ανιψιό του Αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ' το 1.852 μ.Χ. (καταργήθηκε το 1.870 μ.Χ.).

Αυτός ο ισχυρισμός αμφισβητείται σήμερα μεταξύ του Jean-Christophe, του πρίγκιπα Ναπολέοντα και του ίδιου του πατέρα του, του αυτοαποκαλούμενου δημοκρατικού πρίγκιπα Κάρολου Ναπολέοντα (που θεωρείται ότι αποκλείστηκε από την διαδοχή λόγω ενός μη δυναστικού εκ νέου γάμου), και οι δύο απόγονοι του νεότερου του Ναπολέοντα Α' αδελφός, Jérôme Bonaparte .

Ρώσοι υποκριτές

Υπάρχει πολλή συζήτηση για το ποιος είναι ο νόμιμος διάδοχος του ρωσικού θρόνου, και σκληρή διαμάχη μέσα στην ίδια την οικογένεια. Η Μεγάλη Δούκισσα Μαρία Βλαντιμίροβνα θεωρείται από ορισμένους ως η νόμιμη κληρονόμος. 

Είναι το μοναδικό παιδί του Μεγάλου Δούκα Βλαντιμίρ που πέθανε το 1.992 μ.Χ., δισέγγονος του Τσάρου Αλέξανδρου Β' , τον οποίο ορισμένοι θεωρούσαν τον τελευταίο άνδρα δυνάστη του Οίκου των Ρομανόφ .

Μερικοί από τους αντιπάλους της πιστεύουν ότι δεν είναι επιλέξιμη να διεκδικήσει τον θρόνο επειδή γεννήθηκε από έναν γάμο που θα είχε θεωρηθεί μοργανατικός υπό τη μοναρχία της Ρωσίας, η οποία καταργήθηκε το 1.917 μ.Χ.

Άλλοι της αντιτίθενται για λόγους παρόμοιους με αυτούς της αντι- Ορλεανιστική λογική: η αντιληπτή απιστία και η δυναστική φιλοδοξία του παππού της θεωρούνται ότι αφαιρούν κάθε δικαίωμα που διαφορετικά θα ανήκε στον κλάδο της πρώην δυναστείας της.

Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι οι περιοριστικοί, προεπαναστατικοί κανόνες γάμου των Ρομανόφ δεν αφήνουν κανέναν που να μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι νόμιμος διάδοχος της κληρονομιάς της δυναστείας. Άλλοι αναγνώρισαν τον Nicholas Romanov, πρίγκιπα της Ρωσίας ως αρχηγό της οικογένειας, όντας απόγονος του Αυτοκράτορα Nicholas I και ο εκλεγμένος Πρόεδρος της Οικογενειακής Ένωσης Romanov , η οποία αποτελείται από τους περισσότερους ζωντανούς αρσενικούς απογόνους των αυτοκρατόρων Romanov. Ούτε αυτός ούτε ο μικρότερος αδερφός του, ο πρίγκιπας Dimitri Romanov , είχαν γιους και από τον θάνατό τους δεν έχουν υποβληθεί νέες αξιώσεις από αυτόν τον κλάδο.

Η Άννα Άντερσον προσπάθησε να αποδείξει ότι ήταν η Μεγάλη Δούκισσα Αναστασία Νικολάεβνα της Ρωσίας , η χαμένη κόρη του Νικολάου Β' , αλλά η εξέταση DNA στα λείψανά της απέδειξε τελικά ότι ήταν μίμηση.

Παρόλο που δεν διεκδίκησε τον θρόνο, αυτή καθαυτή , καθώς οι γυναίκες δεν μπορούσαν να διαδεχθούν στον ρωσικό θρόνο όσο επέζησε οποιοσδήποτε άνδρας δυνάστης, έγινε πιο διάσημη από οποιονδήποτε από τους διάφορους διεκδικητές του Ρομανόφ για το θρόνο. Karl Emich του Leiningen, επίσης γνωστός με το χριστιανικό ορθόδοξο όνομά του Nikolai Kirillovich Romanov.

Ο πρίγκιπας Karl Emich του Leiningen (γεννημένος το 1.952 μ.Χ.), ο οποίος προσηλυτίστηκε στην Ανατολική Ορθοδοξία το 2013 μ.Χ., είναι ο τελευταίος διεκδικητής του Ρωσικού θρόνου με το όνομα του πρίγκιπα Nikolai Kirillovich του Leiningen.  Είναι εγγονός της Μεγάλης Δούκισσας Μαρίας Κυρίλοβνα της Ρωσίας , (αδελφή του Βλαντιμίρ και θεία της Μαρίας Βλαντιμίροβνα) και δισέγγονος του Κύριλλου Βλαντιμίροβιτς, Μεγάλου Δούκα της Ρωσίας.

Το Μοναρχικό Κόμμα της Ρωσίας υποστηρίζει τον Πρίγκιπα Νικολάι ως διάδοχο του ρωσικού θρόνου, αφού είναι της άποψης ότι η Μαρία Βλαντιμίροβνα Ρομάνοβα και ο Νικόλαος Ρομάνοφ δεν είναι δυνάστες.

Στις αρχές του 2014 μ.Χ., ο Νικολάι Κιρίλοβιτς αυτοανακηρύχτηκε Αυτοκράτορας Νικόλαος Γ' (διάδοχος του Νικολάου Β' ). Το 2007 μ.Χ. ο Νικόλαος παντρεύτηκε την κόμισσα Isabelle von und zu Egloffstein και το 2010 μ.Χ. απέκτησε έναν γιο, τον Emich.

Ισπανοί υποκριτές

Η γραμμή των Καρλιστών έχει διεκδικήσει τον θρόνο της Ισπανίας αφού τον Φερδινάνδο Ζ' διαδέχθηκε η κόρη του Ισαβέλλα Β' αντί του αδελφού του Κάρλος Μαρία Ισίδρο . Η αξίωσή τους υπερασπίστηκε σε πολλούς πολέμους κατά τη διάρκεια του 19^ου Αιώνα μ.Χ.

Βρετανοί υποκριτές

Αυτή η ενότητα δεν αναφέρει καμία πηγή . Βοηθήστε στη βελτίωση αυτής της ενότητας προσθέτοντας παραπομπές σε αξιόπιστες πηγές . Υλικό χωρίς πηγή αναφοράς θα ελεγχθεί και ίσως αφαιρεθεί . (Μάρτιος 2008 μ.Χ.).

Αγγλία, Σκωτία και Ιρλανδία

Μετά την εκτέλεση από το αγγλικό κοινοβούλιο του βασιλιά Καρόλου Α΄ του Στιούαρτ το 1.649 μ.Χ., ο γιος του Κάρολος Β΄ ανακηρύχθηκε βασιλιάς στην Σκωτία (όπου στέφθηκε το 1.651 μ.Χ.) και στην Ιρλανδία. αλλά αυτές οι δύο χώρες εισέβαλαν από αγγλικές δυνάμεις και προσαρτήθηκαν στην Κοινοπολιτεία της Αγγλίας υπό τον Όλιβερ Κρόμγουελ το 1.653 μ.Χ.

Έτσι, ο Κάρολος Β' ήταν προσποιητής του θρόνου της Αγγλίας από το 1.649 μ.Χ. έως την αποκατάσταση του 1.660 μ.Χ., και εξόρισε/εκθρονίστηκε Βασιλιάς της Σκωτίας και Βασιλιάς της Ιρλανδίας, 1.653 μ.Χ. έως 1.660 μ.Χ.

Πέθανε το 1.685 μ.Χ. και ανέβηκαν στον θρόνο ο αδελφός του Ιάκωβος Β' και Ζ' . Είχε προσηλυτιστεί στον καθολικισμό, αλλά αυτό έγινε ανησυχητικό μόνο όταν η δεύτερη σύζυγός του γέννησε έναν γιο που θα προηγούσε τις δύο προτεστάντες κόρες του.

Έτσι ο Τζέιμς καθαιρέθηκε από τη μεγαλύτερη κόρη του και τον γαμπρό του (ο οποίος ήταν επίσης ανιψιός του, γιος της αδελφής του Μαρίας) κατά την διάρκεια της Ένδοξης Επανάστασης τον Δεκέμβριο του 1.688 μ.Χ.

Τους προσφέρθηκαν επίσημα οι Αγγλικοί και οι Σκωτσέζικοι θρόνοι από τα αντίστοιχα κοινοβούλιά τους ένα μήνα αργότερα – που ήταν ακόμα το 1.688 μ.Χ. στην Αγγλία (όπου η Πρωτοχρονιά ήταν στις 25 Μαρτίου έως το 1.752 μ.Χ.) αλλά ήταν ήδη το 1.689 μ.Χ. στην Σκωτία (η οποία υιοθέτησε την 1^η Ιανουαρίου ως Πρωτοχρονιά στο 1.600 μ.Χ.).

Ο Τζέιμς έκανε πολλές προσπάθειες να ανακτήσει το θρόνο πριν από το θάνατό του το 1.701 μ.Χ., η πιο σημαντική από τις οποίες ήταν μια προσπάθεια που έκανε με την ιρλανδική υποστήριξη –η χώρα αυτή δεν είχε ακόμη προσχωρήσει στη διαδοχή του Γουίλιαμ και της Μαρίας– που οδήγησε στην Μάχη του Boyne. και την Μάχη του Aughrim , και έθεσαν την βάση για τις επόμενες εξεγέρσεις (ή εξεγέρσεις) των Ιακωβιτών.

Αυτές ήταν μια σειρά εξεγέρσεων ή πολέμων μεταξύ 1.688 μ.Χ. και 1.746 μ.Χ., όπου οι υποστηρικτές του Τζέιμς, του γιου του ("The Old Pretender") και του εγγονού του ("The Young Pretender") προσπάθησαν να επαναφέρουν την άμεση ανδρική γραμμή του στο θρόνο.

Ο James Francis Edward Stuart , ο Ρωμαιοκαθολικός γιος των έκπτωτων Ιακώβου Β' και Ζ', αποκλείστηκε από τη διαδοχή του θρόνου με την Πράξη Διακανονισμού του 1.701 μ.Χ. Παρά την Πράξη της Ένωσης του 1.707 μ.Χ., διεκδίκησε τους χωριστούς θρόνους της Σκωτίας, ως Ιάκωβος Η', και της Αγγλίας και της Ιρλανδίας, ως Ιάκωβος Γ', μέχρι τον θάνατό του το 1.766 μ.Χ.

Με όρους Ιακωβίτικου, Πράξεις του Κοινοβουλίου (της Αγγλίας ή της Σκωτίας) μετά το 1.688 μ.Χ. (συμπεριλαμβανομένων των Πράξεων της Ένωσης) δεν έλαβαν την απαιτούμενη βασιλική συναίνεση του νόμιμου Ιακωβίτη μονάρχη και, ως εκ τούτου, δεν είχαν νομική ισχύ. Ο Τζέιμς ήταν υπεύθυνος για μια σειρά από συνωμοσίες και εξεγέρσεις, ιδιαίτερα στα Χάιλαντς της Σκωτίας. Η πιο αξιοσημείωτη ήταν η έξαρση των Ιακωβιτών το 1.715 μ.Χ.–16 μ.Χ.

Ο Κάρολος Έντουαρντ Στιούαρτ ("Bonnie Prince Charlie"), ο μεγαλύτερος γιος του Τζέιμς Φράνσις και ο επίδοξος Κάρολος Γ', ο οποίος οδήγησε στο όνομα του πατέρα του την τελευταία μεγάλη εξέγερση των Ιακωβιτών, την εξέγερση των Ιακωβιτών το 1.745 μ.Χ.–46 μ.Χ. Πέθανε το 1.788 μ.Χ. χωρίς νόμιμο ζήτημα.

Ο Ερρίκος Μπένεντικτ Στιούαρτ (γνωστός ως ο Καρδινάλιος-Δούκας της Υόρκης ), ο νεότερος αδελφός του Κάρολου Εδουάρδου και ένας Ρωμαιοκαθολικός Καρδινάλιος , ο οποίος ανέλαβε τη διεκδίκηση του θρόνου ως ο επίδοξος Ερρίκος Θ' της Αγγλίας, αν και ήταν ο τελικός Ιακωβίτης κληρονόμος να το κάνει δημόσια. Πέθανε άγαμος το 1.807 μ.Χ.

Μετά το 1.807 μ.Χ., η σειρά των Ιακώβου Ζ' και Β' εξαφανίστηκε. Οι Ιακωβίτες είχαν πάψει να έχουν μεγάλη πολιτική σημασία μετά την αποτυχία της εξέγερσης του 1.745 μ.Χ. και το κίνημα ουσιαστικά έγινε εντελώς αδρανές μετά το θάνατο του Ερρίκου.

Γενεαλογικά, η επόμενη πιο ανώτερη γραμμή στους αγγλικούς και σκωτσέζικους θρόνους ήταν μέσω της μικρότερης αδερφής του James II, Henriette Anne , της οποίας η κόρη είχε παντρευτεί στον Οίκο της Σαβοΐας .

Στον πολύ περιορισμένο βαθμό που ο Ιακωβιτισμός επέζησε του θανάτου του καρδινάλιου Γιορκ, υποστήριξαν τους ισχυρισμούς αυτής της γραμμής. Ο σημερινός αντιπρόσωπός του είναι ο Φραντς, Δούκας της Βαυαρίας , αν και ο ίδιος δεν διεκδικεί τον τίτλο, καθώς ο γραμματέας του είχε ανακοινώσει κάποτε ότι «το HRM είναι πολύ ικανοποιημένος που είναι Πρίγκιπας της Βαυαρίας ».

Άλλοι διεκδικητές του θρόνου περιλαμβάνουν:

Ο Λάμπερτ Σίμνελ ( περ.  1.477  μ.Χ.– περ.  1.525 μ.Χ.) ήταν διεκδικητής του θρόνου της Αγγλίας. Ο ισχυρισμός του ότι ήταν ο Edward Plantagenet, 17^ος κόμης του Warwick το 1487 απείλησε την νεοσύστατη βασιλεία του βασιλιά Ερρίκου Ζ' (βασίλευσε 1.485 μ.Χ.-1.509 μ.Χ.).

Ο Πέρκιν Γουόρμπεκ , ένας Φλαμανδός που ισχυρίστηκε ότι ήταν ο Ριχάρδος του Σρούσμπερι, Δούκας της Υόρκης , και προσπάθησε δύο φορές να εισβάλει στην Αγγλία και να καταλάβει τον θρόνο στα τέλη του 15^ου Αιώνα μ.Χ.

Simon Abney-Hastings, 15th Earl of Loudoun, (1.974 μ.Χ.-) Αυστραλός Peer & επικεφαλής του Οίκου της Υόρκης . Μέλος της οικογένειας Abney-Hastings . γνωστός και ως Βασιλιάς Σίμων Α' .

Ουαλία

Ο Owain Glyndŵr (1.349 μ.Χ.–1.416 μ.Χ.) είναι ίσως ο πιο γνωστός Ουαλός υποκριτής, αν και αν ήταν προσποιητής ή πρίγκιπας της Ουαλίας εξαρτάται από την πηγή πληροφοριών του καθενός. Ο Llywelyn ap Gruffydd ap Llywelyn , ο οποίος πέθανε το 1.282 μ.Χ., ήταν ο μόνος πρίγκιπας της Ουαλίας του οποίου η ιδιότητα ως ηγεμόνας αναγνωρίστηκε επίσημα από το Αγγλικό στέμμα, αν και τρεις από τους τέσσερις άνδρες που διεκδίκησαν τον θρόνο του Gwynedd μεταξύ της ανάληψης του τίτλου από τον Owain Gwynedd. την δεκαετία του 1.160 μ.Χ. και την απώλεια της ανεξαρτησίας της Ουαλίας το 1.283 μ.Χ. χρησιμοποίησε επίσης τον τίτλο ή παρόμοιο.

Ο Madog ap Llywelyn χρησιμοποίησε επίσης για λίγο τον τίτλο κατά την εξέγερσή του το 1.294 μ.Χ.–95 μ.Χ. Από το 1.301 μ.Χ., ο τίτλος του πρίγκιπα της Ουαλίας δόθηκε στον μεγαλύτερο εν ζωή γιο του Βασιλιά ή της Βασίλισσας της Αγγλίας (στην συνέχεια της Μεγάλης Βρετανίας, 1.707 μ.Χ., και του Ηνωμένου Βασιλείου, 1.801 μ.Χ.).

Η λέξη «ζω» είναι σημαντική. Μετά τον θάνατο του Αρθούρου, πρίγκιπα της Ουαλίας , ο Ερρίκος Ζ' επένδυσε στον δεύτερο γιο του, τον μελλοντικό Ερρίκο Η', τον τίτλο. Ο τίτλος, ωστόσο, δεν είναι αυτόματος, αλλά συγχωνεύεται στο Στέμμα όταν ένας πρίγκιπας πεθαίνει ή ανέρχεται στο θρόνο και πρέπει να ανανεωθεί από τον κυρίαρχο.

Ωστόσο, είναι ο Glyndŵr που πολλοί θυμούνται ως τον τελευταίο γηγενή Πρίγκιπα της Ουαλίας. Πράγματι, ανακηρύχθηκε Πρίγκιπας της Ουαλίας από τους υποστηρικτές του στις 16 Σεπτεμβρίου 1.400 μ.Χ., και η εξέγερσή του στην αναζήτηση της ανεξαρτησίας της Ουαλίας δεν καταπνίγηκε από τον Ερρίκο Δ' μέχρι το 1.409 μ.Χ.

Αργότερα, ωστόσο, ένας από τους ξαδέρφους του Glyndŵr, ο Owain Tudor , θα παντρευτεί την χήρα του Ερρίκου. V , και ο εγγονός τους θα γινόταν ο Ερρίκος Ζ' , από τον οποίο κατάγεται ο σημερινός Βρετανός μονάρχης (μέσω της κόρης του Μάργκαρετ Τυδόρ, που παντρεύτηκε τον Ιάκωβο Δ' της Σκωτίας ).

Τα διάφορα μικρά βασίλεια που ενώθηκαν για να σχηματίσουν αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως Πριγκιπάτο της Ουαλίας είχαν το καθένα την δική του βασιλική δυναστεία. Οι πιο σημαντικές από αυτές τις σφαίρες ήταν οι Gwynedd , Powys και Deheubarth .

Μετά το 878 μ.Χ. οι κυρίαρχες δυναστείες σε αυτά τα βασίλεια υποστήριξαν η καθεμία την καταγωγή τους από τους γιους του Rhodri Mawr που τις είχαν κατακτήσει ή με άλλο τρόπο είχαν αποκτήσει τους θρόνους τους κατά την διάρκεια της βασιλείας του. Ο Merfyn Frych , ο πατέρας του Rhodri Mawr, είχε έρθει στην εξουσία στο Gwynedd επειδή η δυναστεία των ιθαγενών, γνωστή ως House of Cunedda, είχε λήξει.

Ο Μέρφιν καταγόταν από την βασιλική οικογένεια μέσω του ίδιου του πατέρα του Γκριάντ και διεκδίκησε προγόνους από τους ηγεμόνες του βρετανικού Ρέγκεντ (ιδίως του Λάγουαρτς Χεν). Αναγνωρίστηκε από όλα τα Βασίλεια της Ουαλίας μετά την εποχή του Rhodri Mawr ότι ο Οίκος του Gwynedd (γνωστός ως House of Aberffraw) ήταν ανώτερος και ο καθένας από αυτούς έπρεπε να αποδώσει φόρο τιμής στον βασιλιά του Gwynedd.

Μετά τη βασιλεία του Owain ap Gruffudd of Gwynedd το βασίλειο άρχισε να συγχωνεύεται με την έννοια του Πριγκιπάτου της Ουαλίας . Αυτό έγινε αντιληπτό από τον απόγονο του Owain Llywelyn ap Gruffudd το 1.267 μ.Χ.

Δεν επρόκειτο να διαρκέσει και αυτή η νέα Ουαλία εισέβαλε από την Αγγλία και διαλύθηκε μεταξύ 1.277 μ.Χ. και 1.284 μ.Χ. Όλοι οι απόγονοι του Llywelyn «του τελευταίου» και των αδελφών του είτε φυλακίστηκαν είτε σκοτώθηκαν .

Ιρλανδοί υποκριτές

Η δουλειά των Ιρλανδών υποψηφίων είναι μάλλον πιο περίπλοκη λόγω της φύσης της βασιλείας στην Ιρλανδία πριν από την ανάληψη των Νορμανδών το 1.171 μ.Χ. Τόσο στην Ιρλανδία όσο και στην πρώιμη Γαελική Σκωτία, η διαδοχή στη βασιλεία ήταν εκλεκτική, συχνά (αν όχι συνήθως) με διαγωνισμό, σύμφωνα σε ένα σύστημα γνωστό ως Tanistry .

Ο Ύπατος Βασιλιάς της Ιρλανδίας (Ard Rí) ήταν ουσιαστικά ένας τελετουργικός, ομοσπονδιακός άρχοντας , ο οποίος ασκούσε πραγματική εξουσία μόνο στο βασίλειο που ήταν η δυναστική του έδρα . Εξαιτίας των νόμων της διαδοχής, δεν θα μπορούσε να υπάρξει υποκριτής αυτού του τίτλου με την έννοια που συνήθως κατανοείται. Από τον 5^ο Αιώνα μ.Χ. και μετά, η Βασιλεία έτεινε να παραμείνει στην δυναστεία των Uí Néill έως ότου ο Brian Boru του Munster απέσπασε τον έλεγχο μεγάλου μέρους της Ιρλανδίας από τον Máel Sechnaill mac Domnaill το 1002 μ.Χ. Μετά τον θάνατό του το 1014 μ.Χ. και τον θάνατό του Máel Sechnaill το 1022 μ.Χ. ο αγώνας για κυριαρχία οδήγησε σε νορμανδική παρέμβαση από τον Ερρίκο Β' της Αγγλίας το 1.171 μ.Χ.

Υπήρξαν μεταγενέστερες προσπάθειες από Ιρλανδούς ηγεμόνες που πολεμούσαν κατά των Νορμανδών για να αναβιώσουν το High Kingship, όπως το 1.258 μ.Χ. όταν ο Brian Ua Néill του Cenel Eoghan αναγνωρίστηκε τόσο, το 1.262 μ.Χ. όταν προσφέρθηκε το στέμμα στον Haakon IV της Νορβηγίας και το 1.315 μ.Χ. όταν έγινε προσφορά. φτιαγμένο στον Σκωτσέζο Έντουαρντ Μπρους .

Ουσιαστικά, ο τίτλος έπεσε σε εκκρεμότητα . Εκτός από τον όρκο της στέψης, ο τίτλος δεν χρησιμοποιήθηκε καν από τους Βασιλείς της Αγγλίας, καθένας από τους οποίους αυτοαποκαλούνταν Λόρδος της Ιρλανδίας . Το 1.542 μ.Χ. ο Ερρίκος VIII , αυτοαποκαλείται «Βασιλιάς της Ιρλανδίας».

Μερικοί Ιρλανδοί αντάρτες συζήτησαν να προσφέρουν τον Ιρλανδικό θρόνο στον πρίγκιπα Ιωακείμ της Πρωσίας (γιος του Κάιζερ Γουλιέλμου Β') πριν από την Ανάσταση του Πάσχα του 1.916 μ.Χ. Μετά την αποτυχία του Rising, οι βασιλικοί ήταν μια μειοψηφία μεταξύ των επαναστατών, και έτσι η προσφορά δεν έγινε ποτέ. Σύμφωνα με τον Hugo O'Donnell, 7^ο δούκα του Tetuan , ο Éamon de Valera έθεσε την ιδέα μιας ιρλανδικής μοναρχίας με τον προπάππου του Juan O'Donnell.

Οθωμανοί υποκριτές

Ο Τζεμ Σουλτάν , ο μεγαλύτερος από τους γιους του Μεχμέτ του Πορθητή που γεννήθηκε κατά την διάρκεια της βασιλείας του, διεκδίκησε το Σουλτανάτο μετά το θάνατο του πατέρα του. νικήθηκε στη μάχη μήνες αργότερα από τον μεγαλύτερο αδερφό του (εκ γενετής) Βαγιαζήτ Β' . Κατέφυγε στο νησί της Ρόδου και τελικά στις Παπικές Πολιτείες. Οι απόγονοί του διεκδίκησαν τα δικαιώματά του μέχρι που οι Ιππότες Νίκησαν τους Οθωμανούς τον 16^ο Αιώνα μ.Χ.

Μετά την κατάργηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την ανάληψη της εξουσίας της Δημοκρατίας της Τουρκίας, οι διαδοχικοί αρχηγοί της οθωμανικής οικογένειας διεκδίκησαν τον θρόνο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο τελευταίος υποψήφιος του Αυτοκρατορικού Οίκου του Οσμάν είναι ο Χαρούν Οσμάν , από τις 18 Ιανουαρίου 2021 μ.Χ.

Βασίλειο της Ιερουσαλήμ

Οι Αυτοκράτορες της Αιθιοπίας κατείχαν τον τίτλο του «Βασιλιά της Σιών» μέσω του ισχυρισμού τους για καταγωγή από τον Βιβλικό Οίκο του Δαβίδ μέσω του γιου του, Βασιλιά Σολομώντα . Ο Menelik II εγκατέλειψε τη χρήση αυτού του τίτλου.

Οι Αιθίοπες Αυτοκράτορες συνέχισαν να χρησιμοποιούν την τιμητική του «Κατακτώντας Λιοντάρι της Φυλής του Ιούδα» μέχρι που η μοναρχία τελείωσε με την πτώση του αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ το 1.974 μ.Χ.

Από την πτώση του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ , πολλοί Ευρωπαίοι ηγεμόνες έχουν ισχυριστεί ότι είναι ο νόμιμος κληρονόμος του. Κανένα από αυτά, ωστόσο, δεν κυβέρνησε στην πραγματικότητα ένα μέρος του πρώην Βασιλείου. Σήμερα υπάρχουν αρκετοί δυνητικοί Ευρωπαίοι διεκδικητές με βάση την κληρονομιά του τίτλου. Κανένας από τους διεκδικητές δεν έχει καμία εξουσία στην περιοχή του πρώην Βασιλείου.

Ασιάτες υποκριτές

Ιαπωνία

Τον δέκατο τέταρτο αιώνα, δύο γραμμές της αυτοκρατορικής φυλής, η Βόρεια Αυλή και η Νότια Αυλή , διεκδίκησαν τον θρόνο. Ο ανταγωνισμός τους επιλύθηκε το 1.392 μ.Χ.: ενώ κάθε Αυτοκράτορας της Νότιας Αυλής που ενθρονίστηκε πριν από το 1.392 μ.Χ. καθιερώθηκε ως νόμιμος, ο θρόνος καθορίστηκε από τον αυτοκράτορα Go-Komatsu της Βόρειας Αυλής και τους διαδόχους του.

Από το 1.911 μ.Χ., η Ιαπωνική κυβέρνηση δήλωσε ότι οι νότιοι διεκδικητές ήταν στην πραγματικότητα οι νόμιμοι Αυτοκράτορες, παρά το γεγονός ότι όλοι οι επόμενοι Αυτοκράτορες, συμπεριλαμβανομένου του τότε αυτοκράτορα Meiji, κατάγονταν από την Βόρεια Αυλή, με το σκεπτικό ότι η Νότια Αυλή διατήρησε την κατοχή των Τριών Ιερών Θησαυρών. οι Αυτοκράτορες της πρώην Βόρειας αυλής σε απλούς υποκριτές.

Με άλλα λόγια, έξι πρώην αυτοκράτορες της Βόρειας Αυλής έχουν μετρηθεί ως υποκριτές από τότε. Ως αποτέλεσμα αυτού του συμβιβασμού, η σημερινή Ιαπωνική Αυτοκρατορική Οικογένεια κατάγεται από τους Αυτοκράτορες της Βόρειας Αυλής.

Ο Kumazawa Hiromichi αμφισβήτησε δημόσια τον Αυτοκράτορα Hirohito, αμφισβητώντας την νομιμότητα της γραμμής αίματος του. Ο Kumazawa ισχυρίστηκε ότι ήταν ο 19^ος άμεσος απόγονος του Αυτοκράτορα Go-Kameyama του τελευταίου Αυτοκράτορα της Νότιας Αυλής.

Σιγκαπούρη

Ο Σουλτάνος Χουσεΐν Σαχ του Τζοχόρ παραχώρησε το έδαφος της Σιγκαπούρης στους Βρετανούς τον 19^ο Αιώνα μ.Χ., αλλά οι απόγονοί τους ζούσαν στο πρώην βασιλικό παλάτι μέχρι που εκδιώχθηκαν από την κυβέρνηση. Τώρα ζουν στην αφάνεια.

Εραλδική

Η προσποίηση αποδεικνύεται στην εραλδική τοποθετώντας στην ασπίδα του υποκριτή ένα κοτσαδόρο από τα χέρια του πρώην κατόχου του τίτλου που προσποιήθηκε, γνωστό ως "inescutcheon of pretence". Εκτός από το ότι χρησιμοποιείται από τα δικαιώματα, το κάλυμμα της προσποίησης χρησιμοποιείται επίσης από Αγγλικές αριστοκρατικές οικογένειες και ευγενείς οικογένειες όπου ο σύζυγος μιας εραλδικής κληρονόμου (δηλαδή μιας κόρης χωρίς αδέρφια) θα εμφανίσει τα πατρικά μπράτσα της γυναίκας του σε ένα μανδύα τοποθετημένο μέσα στο δικό του παλτό. των όπλων. Μετά το θάνατο του συζύγου, ο γιος και ο κληρονόμος του ζευγαριού θα αφαιρέσουν το κοτσαδόρο και θα το δείξουν ως τέταρτο.

Ψεύτικοι προσποιητές

Σε όλη την ιστορία, άνθρωποι ισχυρίστηκαν δόλια ότι ήταν εκτοπισμένοι μονάρχες ή κληρονόμοι που είχαν εξαφανιστεί ή υποτίθεται ότι πέθαναν κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Μερικοί από αυτούς έμοιαζαν . Τέτοιοι ψευδείς προσποιητές περιλαμβάνουν:

Bertrand of Rais (ή Ray), που ισχυρίστηκε ότι ήταν ο Βαλδουίνος Α΄ της Κωνσταντινούπολης.

Θωμάς ο Σλάβος , ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν ο τυφλωμένος Βυζαντινός Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΣΤ'.

Lambert Simnel , ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν ο Edward Plantagenet, 17^ος κόμης του Warwick /

Perkin Warbeck , ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν ο Richard of Shrewsbury, 1^ος Δούκας της Υόρκης.

Ο Gabriel de Espinosa , ένας από τους τέσσερις ανθρώπους που ισχυρίστηκαν ότι ήταν ο Sebastian της Πορτογαλίας.

Ο Yemelyan Pugachev , ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν ο Πέτρος Γ' της Ρωσίας.

Ψεύτικος Ντμίτρι Α΄ , βασίλεψε ως Τσάρος της Ρωσίας για σχεδόν ένα χρόνο πριν σκοτωθεί σε ταραχή.

Ψεύτικος Ντμίτρι Β'.

Ψεύτικος Ντμίτρι Γ'.

Ο Κάσπαρ Χάουζερ , ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν ο νεκρός γιος του Καρλ, Μεγάλου Δούκα της Βάδης.

Ψεύτικη Μαργαρίτα , η οποία ισχυρίστηκε ότι ήταν η Μαργαρίτα, υπηρέτρια της Νορβηγίας.

Ο Μπου Χμάρα , ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν Σουλτάνος του Μαρόκου (https://en.wikipedia.org/wiki/Pretender).

Κατάλογος απατεώνων/υποκριτών.

Αξιοσημείωτοι απατεώνες

Ψεύτικοι ισχυρισμοί εθνικότητας

Princess Caraboo (1.791 μ.Χ.–1.864 μ.Χ.), Αγγλίδα που προσποιήθηκε ότι ήταν μια πριγκίπισσα από ένα φανταστικό νησί.

Korla Pandit (1.921 μ.Χ.–1.998 μ.Χ.), Αφροαμερικανίδα πιανίστα/οργανίστα που προσποιήθηκε ότι ήταν από την Ινδία.

Γεώργιος Ψαλμαναζάρ (1.679 μ.Χ.–1.763 μ.Χ.), ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν από την Φορμόζα.

Micheál Mac Liammóir (1.899 μ.Χ.–1.978 μ.Χ.), αξιόλογος ηθοποιός στην Ιρλανδία, γεννημένος στην Αγγλία ως Alfred Willmore αλλά επινόησε μια ιρλανδική γέννηση και ταυτότητα.

Ψεύτικοι ισχυρισμοί μειονοτικής εθνικής ταυτότητας

Joseph Boyden (γεννημένος το 1.966 μ.Χ.), Καναδός συγγραφέας που ισχυρίστηκε ψευδώς την καταγωγή των Πρώτων Εθνών.

HG Carrillo (1.960 μ.Χ.–2020 μ.Χ.), Αμερικανός συγγραφέας και επίκουρος καθηγητής Αγγλικών στο Πανεπιστήμιο George Washington που ισχυρίστηκε ότι ήταν Κουβανός μετανάστης παρόλο που είχε γεννηθεί στο Ντιτρόιτ από Αμερικανούς γονείς.

Ο Asa Earl Carter (1.925 μ.Χ.–1.979 μ.Χ.), ο οποίος με το ψευδώνυμο του υποτιθέμενου συγγραφέα Cherokee Forrest Carter έγραψε πολλά βιβλία, συμπεριλαμβανομένου του The Education of Little Tree.

Chief Buffalo Child Long Lance (1.890 μ.Χ.–1.932 μ.Χ.), ένας Αφροαμερικανός που ισχυρίστηκε ότι ήταν γιος ενός αρχηγού Blackfoot.

Iron Eyes Cody (1.904 μ.Χ.–1.999 μ.Χ.), Ιταλοαμερικανός ηθοποιός (ο «κλαίει Ινδός αρχηγός» στις ανακοινώσεις δημόσιας υπηρεσίας « Keep America Beautiful » στις αρχές της δεκαετίας του 1.970 μ.Χ.), ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν καταγωγής Cherokee- Cree.

Helen Darville (γεννημένη το 1.972 μ.Χ.), Αυστραλή συγγραφέας που ισχυρίστηκε ψευδώς την ουκρανική καταγωγή ως μέρος της βάσης του μυθιστορήματός της The Hand that Signed the Paper για μια ουκρανική οικογένεια που συνεργάστηκε με τους Ναζί στο Ολοκαύτωμα.

Η Misha Defonseca (γεννημένη Monique de Wael, 1.937 μ.Χ.) έγραψε μια δόλια αυτοβιογραφία όπου ισχυρίστηκε ότι ήταν Εβραία επιζών του ολοκαυτώματος, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχει εβραϊκή καταγωγή και γεννήθηκε από καθολικούς γονείς. Το βιβλίο της, Misha: A Mémoire of the Holocaust Years , έλαβε διεθνή φήμη. Ένα ντοκιμαντέρ, ο Misha and the Wolves , που περιγράφει λεπτομερώς την έρευνα για την απάτη κυκλοφόρησε το 2021 μ.Χ.

Rachel Dolezal (γεννήθηκε το 1.977 μ.Χ.), πρώην Πρόεδρος του NAACP στο Spokane της Ουάσιγκτον , η οποία διεκδίκησε την Αφροαμερικανική κληρονομιά παρόλο που γεννήθηκε από λευκούς γονείς.

Grey Owl (1.888 μ.Χ.–1.938 μ.Χ.), γεννημένος ως Archibald Belaney, ένας Άγγλος που πήρε την ταυτότητα ενός Ojibwe.

Jamake Highwater (1.931 μ.Χ.–2001 μ.Χ.), συγγραφέας και δημοσιογράφος, γεννημένος ως Jackie Marks σε μια οικογένεια Ασκενάζι που αργότερα ισχυρίστηκε ότι ήταν ένας Cherokee American Indian.

Daniel Lewis James (1.911 μ.Χ.–1.988 μ.Χ.), μυθιστοριογράφος που έγραψε με το όνομα Danny Santiago.

Η Jessica A. Krug (γνωστή και ως Jess La Bombalera, γεννημένη το 1.982 μ.Χ.), πρώην αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο George Washington που ισχυρίστηκε ψευδώς αφρικανική, αφροαμερικανική και καραϊβική κληρονομιά καθόλη την διάρκεια της καριέρας της, παρόλο που γεννήθηκε από Εβραίους γονείς.

Sacheen Littlefeather (Marie Louise Cruz, 1.946 μ.Χ.-2022 μ.Χ.), μοντέλο και ακτιβίστρια που απέρριψε το Όσκαρ του Marlon Brando στα Όσκαρ του 1.973 μ.Χ. λόγω διαμαρτυρίας. Η προσωποποίηση της από τους Ινδιάνους Απάτσι δεν δημοσιοποιήθηκε μέχρι την κηδεία της, όταν οι αδερφές της υποστήριξαν την μεξικανική τους καταγωγή.

BethAnn McLaughlin , νευροεπιστήμονας που υποδύθηκε μια αμφιφυλόφιλη ιθαγενή Αμερικανίδα χρησιμοποιώντας την λαβή Twitter "@Sciencing_bi".

Red Thunder Cloud (.1919 μ.Χ.–1.996 μ.Χ.), ένας Αφροαμερικανός που ισχυρίστηκε ότι ήταν ο τελευταίος ομιλητής της γλώσσας Catawba.

Andrea Smith , Αμερικανίδα ακαδημαϊκός, φεμινίστρια και ακτιβίστρια κατά της βίας που ισχυρίστηκε την ταυτότητα του Cherokee χωρίς απόδειξη ή αποδοχή από το έθνος των Cherokee.

Two Moon Meridas (περίπου 1.888 μ.Χ.–1.933 μ.Χ.), πωλητής φυτικών φαρμάκων που ισχυρίστηκε ότι ήταν από την Σιού.

Ψεύτικοι ισχυρισμοί περί βασιλικής κληρονομιάς

Φριτς Χολμ (1.881 μ.Χ.–1.930 μ.Χ.), Δανός τυχοδιώκτης και αυτοαποκαλούμενος «Δούκας της Κολακίνας».

Η Maddess Aiort ισχυρίστηκε ότι ήταν η Μεγάλη Δούκισσα Τατιάνα Νικολάεβνα της Ρωσίας.

Η γιαγιά Αλίνα ισχυρίστηκε ότι ήταν η Μεγάλη Δούκισσα Μαρία Νικολάεβνα της Ρωσίας.

Η Michelle Anches ισχυρίστηκε ότι ήταν η Μεγάλη Δούκισσα Τατιάνα της Ρωσίας.

Άννα Άντερσον (1.896 μ.Χ.–1.984 μ.Χ.), η οποία μπορεί να πίστευε πραγματικά ότι ήταν η Μεγάλη Δούκισσα Αναστασία της Ρωσίας, κόρη του Τσάρου Νικολάου Β΄ της Ρωσίας.

Bardiya (π. 522 π.Χ.), αρχαίος ηγεμόνας της Περσίας, ευρέως θεωρούμενος ως γνήσιος αλλά ισχυρίστηκε ότι ήταν απατεώνας από τον διάδοχό του

Η Mary Baynton (fl. c.1.533 μ.Χ.), προσποιήθηκε ότι ήταν η κόρη του Henry VIII, Mary σε μια εποχή που πολλοί θεώρησαν ότι ο πατέρας της έπρεπε να καθαιρεθεί υπέρ της.

Υπόθεση Bhawal, σχετικά με έναν "αναστημένος" Ινδός πρίγκιπας που μπορεί να πίστευε πραγματικά ότι ήταν αυτός που ισχυριζόταν ότι ήταν.

Η Natalya Bilikhodze (1.900 μ.Χ.–2000 μ.Χ.), εμφανίστηκε το έτος 1.995 μ.Χ. και πήγε στην Ρωσία το 2000 μ.Χ. όπου προσπάθησε να διεκδικήσει την «περιουσία των Ρομάνοφ» ως Μεγάλη Δούκισσα Αναστασία της Ρωσίας , κόρη του Τσάρου Νικολάου Β΄ της Ρωσίας.

Η Marga Boodts , ισχυρίστηκε ότι ήταν η Μεγάλη Δούκισσα Όλγα Νικολάεβνα της Ρωσίας.

Η Helga de la Brache (1.817 μ.Χ.–1.885 μ.Χ.), ισχυρίστηκε ότι ήταν η μυστική νόμιμη κόρη του Gustav IV Adolf της Σουηδίας και της Frederica of Baden.

Alexis Brimeyer (1.946 μ.Χ.–1.995 μ.Χ.), Βέλγος που ισχυρίστηκε ότι συνδέεται με διάφορους ευρωπαϊκούς βασιλικούς οίκους.

Mary Carleton (1.642 μ.Χ.–1.673 μ.Χ.), η οποία ήταν, μεταξύ άλλων, μια ψεύτικη πριγκίπισσα και διγκαμίστρια.

Ο Κόμης Dante (1.939 μ.Χ.–1.975 μ.Χ.) είναι το υποτιθέμενο όνομα του John Keehan, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι καταγόταν από την Ισπανική αριστοκρατία. Στην εκστρατεία του για την προώθηση του συστήματος των πολεμικών τεχνών του, κέρδισε επίσης νίκες σε διάφορους μυστικούς αγώνες θανάτου στην Ασία και μισθοφορική δραστηριότητα στην Κούβα, καμία από τις οποίες δεν αποδείχθηκε.

Η Suzanna Catharina de Graaff (1.905 μ.Χ.–1.968 μ.Χ.), ήταν μια Ολλανδή που ισχυρίστηκε ότι ήταν η πέμπτη κόρη του Νικολάου και της Αλεξάνδρας, γεννημένη το 1.903 μ.Χ. όταν αναφέρθηκε ότι η Αλεξάνδρα είχε μια «υστερική εγκυμοσύνη». Δεν υπάρχουν επίσημα ή ιδιωτικά αρχεία ότι η Αλεξάνδρα γέννησε κάποιο παιδί αυτή την στιγμή.

Ψευδο-Κωνσταντίνος Διογένης , προσποιήθηκε ότι ήταν γιος του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ρωμανού Δ' Διογένη.

Ψεύτικος Dmitriy I (περ. 1.581 μ.Χ.– 1.606 μ.Χ.), Ψεύτικος Dmitriy II (πέθανε το 1.610 μ.Χ.) και Ψεύτικος Dmitriy III (πέθανε το 1.612 μ.Χ.), που όλοι υποδύονταν τον γιο του Ιβάν του Τρομερού.

Ο Χάρι Ντομέλα (1.905 μ.Χ.– μετά το 1.978 μ.Χ.), που προσποιήθηκε ότι ήταν διάδοχος του γερμανικού θρόνου.

Η Anna Ekelöf (fl. 1.765 μ.Χ.), ισχυρίστηκε ότι ήταν διάδοχος της Σουηδίας Gustav.

Ο Anthony Gignac (1.970 μ.Χ.), ανέλαβε ψευδώς την ταυτότητα του Σαουδάραβα πρίγκιπα Khalid bin Al Saud για να παγιδεύσει θύματα σε επενδυτικές απάτες και άλλα σχέδια, εκτίοντας επί του παρόντος ποινή φυλάκισης 18 ετών.

Ο Michael Goleniewski (1.922 μ.Χ.–1.993 μ.Χ.), ήταν πράκτορας της CIA που το 1.959 μ.Χ. ισχυρίστηκε ότι ήταν ο Tsarevich Alexei της Ρωσίας.

Anna Gyllander (fl. 1.659 μ.Χ.), ισχυρίστηκε ότι ήταν η βασίλισσα Χριστίνα της Σουηδίας.

Ο Ανατόλι Ιόνοφ ισχυρίζεται ότι είναι γιος της Μεγάλης Δούκισσας Αναστασίας Νικολάεβνα της Ρωσίας.

Tile Kolup (π. 1.285 μ.Χ.), γνωστός και ως Dietrich Holzschuh, ένας απατεώνας που το 1284 άρχισε να προσποιείται τον Αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β'.

Eugenio Lascorz (1.886 μ.Χ.–1.962 μ.Χ.), ο οποίος ισχυρίστηκε ότι συνδέεται με τον βασιλικό οίκο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Ο Τέρενς Φράνσις ΜακΚάρθι (γεννημένος το 1.957 μ.Χ.), αυτοπροσδιορίστηκε ως MacCarthy Mór και "Prince of Desmond".

Šćepan Mali (π. 1.773 μ.Χ.), ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν ο Πέτρος Γ' της Ρωσίας και κατάφερε να κυβερνήσει το Μαυροβούνιο.

False Margaret (περίπου 1.260 μ.Χ.–1.301 μ.Χ.), που υποδύθηκε την υπηρέτρια της Νορβηγίας

Pierre Plantard (1920–2000), ο εγκέφαλος πίσω από την φάρσα του Priory of Sion , ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν Μεροβίγγιος , ένας διεκδικητής του θρόνου της Γαλλίας.

Η πριγκίπισσα Ταρακάνοβα ισχυρίστηκε ότι ήταν κόρη του Αλεξέι Ραζουμόφσκι και της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ της Ρωσίας.

Yemelyan Pugachev (περίπου 1.742 μ.Χ.–1.775 μ.Χ.), ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν ο Πέτρος Γ΄ της Ρωσίας.

Raiktor (fl. 1081), Ανατολικός Ορθόδοξος μοναχός που ανέλαβε την ταυτότητα του βυζαντινού Αυτοκράτορα Μιχαήλ Ζ΄.

Frederick Rolfe (1.860 μ.Χ.–1.913 μ.Χ.), περισσότερο γνωστός ως Baron Corvo.

Lambert Simnel (περ. 1.477 μ.Χ. – περ. 1525 μ.Χ.), υποκριτής του θρόνου της Αγγλίας.

Eugenia Smith (1.899 μ.Χ.–1.997 μ.Χ.), μια άλλη γυναίκα που ισχυρίστηκε ότι ήταν η Μεγάλη Δούκισσα Αναστασία της Ρωσίας.

Ο Τσαρλς Στόφορντ , ισχυρίστηκε ότι ήταν ο κόμης του Μπάκιγχαμ.

Ο Heino Tammet , ισχυρίστηκε ότι ήταν ο Tsarevich Alexei της Ρωσίας . Πέθανε το 1.977 μ.Χ. στο Βανκούβερ του Καναδά.

Η Larissa Tudor , έμοιαζε εντυπωσιακά με τη Μεγάλη Δούκισσα Tatiana Nikolaevna της Ρωσίας, αλλά ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι ήταν η πρώην μεγάλη δούκισσα. Πολλοί που γνώριζαν τη Λάρισα υποψιάζονταν έντονα ότι ήταν η πρώην μεγάλη δούκισσα της Ρωσίας.

Η Nadezhda Vasilyeva , εμφανίστηκε την δεκαετία του 1.920 μ.Χ. στην Ρωσία και ισχυρίστηκε ότι ήταν η Μεγάλη Δούκισσα Αναστασία της Ρωσίας . Πέθανε σε ψυχιατρικό τμήμα το 1.971 μ.Χ. στο Καζάν της Ρωσίας.

Πέρκιν Γουόρμπεκ (περ. 1.474 μ.Χ.– 1.499 μ.Χ.), διεκδικητής του θρόνου της Αγγλίας.

Απατεώνες

Frank Abagnale (γεννημένος το 1.948 μ.Χ.), ο οποίος πέρασε κακούς ελέγχους ως ψεύτικος πιλότος, γιατρός και δικηγόρος.

Joseph Ady (1770–1.852 μ.Χ.), διαβόητος Άγγλος απατεώνας και ταχυδρομικός απατεώνας.

Gerald Barnbaum (1.933 μ.Χ.–2018 μ.Χ.), πρώην φαρμακοποιός που πόζαρε ως γιατρός για περισσότερα από είκοσι χρόνια, υποθέτοντας τις ταυτότητες διαφόρων αδειοδοτημένων γιατρών.

Alessandro Cagliostro (1.743 μ.Χ.–1.795 μ.Χ.), Ιταλός τυχοδιώκτης και αυτοαποκαλούμενος μάγος.

Cassie Chadwick (1.857 μ.Χ.–1.907 μ.Χ.), που προσποιήθηκε ότι ήταν η κόρη του Andrew Carnegie.

Ravi Desai , (ενεργός 1.996 μ.Χ.-2002 μ.Χ.), ένας δημοσιογράφος που υποδύθηκε τον Robert Klinger, πλασματικό διευθύνοντα σύμβουλο του τμήματος της BMW στην Βόρεια Αμερική, σε μια σειρά άρθρων για το περιοδικό Slate.

Η Belle Gibson (γεννημένη το 1.991 μ.Χ.), μια Αυστραλή εναλλακτική υπέρμαχος ευεξίας που ισχυρίστηκε ψευδώς ότι επιβίωσε από πολλαπλούς καρκίνους χωρίς να χρησιμοποιήσει συμβατικές θεραπείες για τον καρκίνο.

Ντέιβιντ Χάμπτον (1.964 μ.Χ.–2003 μ.Χ.), ο οποίος προσποιήθηκε ότι ήταν ο γιος του Σίντνεϊ Πουατιέ.

Joseph "Harry" Jelinek (1.905 μ.Χ.–1.986 μ.Χ.), ο οποίος φέρεται να πούλησε με δόλο το Κάστρο Karlstejn σε Αμερικανούς βιομήχανους.

Ο Brian Kim (γεννημένος το 1.975 μ.Χ./1.976 μ.Χ.), ζούσε στο Christodora House στο Μανχάταν, παραποιούσε έγγραφα που αυτοπροσδιορίζονταν ως Πρόεδρος-γραμματέας του συλλόγου του condo και μετέφερε 435.000 $ από τον τραπεζικό λογαριασμό του συλλόγου στον δικό του τραπεζικό λογαριασμό.

Η Sante Kimes (1.934 μ.Χ.-2014 μ.Χ.), υποδύθηκε διάφορα δημόσια πρόσωπα και καταδικάστηκε για την δολοφονία της σπιτονοικοκυράς της, της πλούσιας κοινωνικού Irene Silverman, σε μια προφανή συνωμοσία για να υποθέσει την ταυτότητα του Silverman.

Μάντλα Λάμπα , «ψεύτικος δισεκατομμυριούχος» από την Νότια Αφρική που τράβηξε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης ισχυριζόμενος ότι είναι ένας επιτυχημένος μεγιστάνας εξόρυξης.

Victor Lustig (1.890 μ.Χ.–1.947 μ.Χ.), «Ο άνθρωπος που πούλησε τον Πύργο του Άιφελ. Δύο φορές».

Ο Ρίτσαρντ Άλεν Μίνσκι (γενν. 1.944 μ.Χ.), ο οποίος παρέσυρε γυναίκες σε ευάλωτες καταστάσεις παριστάνοντας τους ανθρώπους που γνώριζαν, μετά δικηγόρους που τις εκπροσωπούσαν και μετά τις βίαζε.

Ο Άρθουρ Όρτον (1.834 μ.Χ.–1.898 μ.Χ.), γνωστός και ως ο αιτητής Tichborne, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν ο αγνοούμενος διάδοχος Sir Roger Tichborne.

Παύλος Παλαιολόγος Τάγαρης (περ. 1.320 μ.Χ./40 μ.Χ.– μετά το 1.394 μ.Χ.), Ορθόδοξος μοναχός, ισχυρίστηκε ότι ήταν μέλος της δυναστείας των Παλαιολόγων , προσποιήθηκε τον Ορθόδοξο Πατριάρχη Ιεροσολύμων , αργότερα κατάφερε να ονομαστεί Λατίνος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Φρέντερικ Έμερσον Πίτερς (1.885 μ.Χ.–1.959 μ.Χ.), μιμητής διασημοτήτων των ΗΠΑ και συγγραφέας κακών επιταγών.

Gert Postel (γεννημένος το 1.958 μ.Χ.), ένας μεταφορέας αλληλογραφίας που ποζάρει ως γιατρός.

Lobsang Rampa (1.910 μ.Χ.–1.981 μ.Χ.), πρώην υδραυλικός Cyril Hoskins, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι κυριευόταν από το πνεύμα ενός αποθανόντος Θιβετιανού λάμα και έγραψε πολλά βιβλία με βάση αυτή την υπόθεση.

James Reavis (1.843 μ.Χ.–1.914 μ.Χ.), κύριος πλαστογράφος που χρησιμοποίησε το πραγματικό του όνομα, αλλά δημιούργησε μια περίπλοκη, πλασματική ιστορία που τον έδειξε ως τον νόμιμο ιδιοκτήτη μεγάλου μέρους της Αριζόνα.

Η Anna Sorokin (γεννημένη το 1.991 μ.Χ.), υποδυόταν ως μια πλασματική πλούσια κληρονόμος για να λάβει δόλια δάνεια, πολυτελή είδη, ταξίδια και διαμονή σε αποκλειστικά ξενοδοχεία.

Leander Tomarkin (1.895 μ.Χ.–1.967 μ.Χ.), ψεύτικος γιατρός που έγινε ο προσωπικός γιατρός του Victor Emmanuel III της Ιταλίας και έπεισε τον Albert Einstein να αναλάβει την τιμητική Προεδρία ενός από τα ιατρικά του συνέδρια.

Απατεώνες και κατάσκοποι εν καιρώ πολέμου

Πολλές γυναίκες στην ιστορία έχουν παρουσιάσει τους εαυτούς τους ως άνδρες προκειμένου να προχωρήσουν σε τυπικά ανδροκρατούμενους τομείς. Υπάρχουν πολλές τεκμηριωμένες περιπτώσεις αυτού στον στρατό κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου. Ωστόσο, ο σκοπός τους ήταν σπάνια για δόλιο κέρδος. Αναφέρονται στον Κατάλογο των διασταυρούμενων κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Οι κατάσκοποι έχουν συχνά προσποιηθεί ότι είναι άνθρωποι άλλοι από αυτούς. Μια διάσημη περίπτωση ήταν αυτή του Chevalier d'Eon (1.728 μ.Χ.–1.810 μ.Χ.), ενός Γάλλου διπλωμάτη που διείσδυσε με επιτυχία στην αυλή της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ της Ρωσίας παρουσιάζοντας ως γυναίκα.

Στρατιωτικοί απατεώνες

Κύριο άρθρο: Στρατιωτικοί απατεώνες

Ιστορικά, όταν η τήρηση στρατιωτικών αρχείων ήταν λιγότερο ακριβής από ό,τι σήμερα, ορισμένα άτομα —κυρίως άνδρες— ισχυρίστηκαν ψευδώς ότι ήταν βετεράνοι πολέμου για να λάβουν στρατιωτικές συντάξεις.

Οι περισσότεροι δεν έκαναν υπερβολικές αξιώσεις, επειδή αναζητούσαν χρήματα, όχι τη δημόσια προσοχή που θα μπορούσε να αποκαλύψει την απάτη τους. Στον σύγχρονο κόσμο, οι λόγοι για τους οποίους κάποιος υποδύεται ως μέλος του στρατού ή υπερβάλλει το ιστορικό υπηρεσίας του ποικίλλει, αλλά η πρόθεση είναι σχεδόν πάντα να κερδίσει τον σεβασμό και τον θαυμασμό των άλλων.

Joseph A. Cafasso (γενν. 1.956 μ.Χ.), πρώην στρατιωτικός αναλυτής του Fox News , ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν στρατιώτης των Ειδικών Δυνάμεων του Στρατού των ΗΠΑ και βετεράνος του πολέμου του Βιετνάμ , αλλά στην πραγματικότητα υπηρέτησε στον στρατό μόνο για 44 ημέρες το 1.976 μ.Χ.

Brian Dennehy (1.938 μ.Χ.–2020 μ.Χ.), Αμερικανός ηθοποιός που κατατάχθηκε στο Σώμα Πεζοναυτών των Ηνωμένων Πολιτειών το 1.958 μ.Χ., υπηρέτησε στην Οκινάουα και δεν είδε ποτέ μάχη, αλλά αργότερα ισχυρίστηκε ψευδώς ότι τραυματίστηκε στην δράση στον πόλεμο του Βιετνάμ.

George Dupre (1.903 μ.Χ.–1.982 μ.Χ.), ο οποίος ισχυρίστηκε ότι εργάστηκε για το Executive Special Operations (SOE) και τηΝ Γαλλική Αντίσταση κατά την διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου (Β' Παγκόσμιος Πόλεμος). Ο Ντυπρέ υπηρέτησε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά δεν ήταν ποτέ στην Γαλλία, ούτε στο SOE.

Frank Dux (γεννημένος το 1.956 μ.Χ.), Καναδός-Αμερικανός καλλιτέχνης πολεμικών τεχνών που υπηρέτησε στην Εφεδρεία Πεζοναυτών των Ηνωμένων Πολιτειών σε μη μάχιμους ρόλους, αλλά ισχυρίστηκε στα απομνημονεύματά του The Secret Man ότι είχε πολεμήσει σε μυστικές ειδικές επιχειρήσεις της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA) στο Νοτιοανατολική Ασία, Νικαράγουα, Πόλεμος Ιράν-Ιράκ και Πόλεμος του Κόλπου . Οι ισχυρισμοί του προκάλεσαν μια σπάνια δημόσια άρνηση από τη CIA που τους περιέγραψε ως "παράλογους".

Τζόζεφ Έλις (γεννηθείς το 1.943 μ.Χ.), Αμερικανός καθηγητής και ιστορικός που διεκδίκησε μια περιοδεία υπηρεσίας στον πόλεμο του Βιετνάμ, αλλά στην πραγματικότητα έλαβε μια ακαδημαϊκή αναβολή της υπηρεσίας και στη συνέχεια δίδαξε ιστορία στο West Point.

Jack Livesey (γεν. 1.954 μ.Χ.), Βρετανός ιστορικός, στρατιωτικός σύμβουλος σε κινηματογραφικές παραγωγές και συγγραφέας που ισχυρίστηκε ότι είχε μια διακεκριμένη εικοσαετή καριέρα στο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών , αλλά στην πραγματικότητα υπηρέτησε ως μάγειρας στο Σώμα Εστίασης Στρατού για τρία χρόνια.

Jesse Macbeth (γεννήθηκε το 1.984 μ.Χ.), ακτιβιστής κατά του πολέμου που ισχυρίστηκε ότι ήταν Ranger του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών και βετεράνος του πολέμου στο Ιράκ, αλλά στην πραγματικότητα απολύθηκε από το στρατό πριν ολοκληρώσει την βασική εκπαίδευση.

Joseph McCarthy (1.908 μ.Χ.-1.957 μ.Χ.), Αμερικανός γερουσιαστής που υπηρέτησε στο Σώμα Πεζοναυτών κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ως Douglas SBD Duuntless tail gunner. διόρθωσε ευρέως τα στρατιωτικά του επιτεύγματα, ιδίως υπερβάλλοντας τον αριθμό των αποστολών μάχης που πραγματοποίησε, παραποιώντας επίσημα αρχεία για να αντικατοπτρίζουν αυτούς τους ισχυρισμούς, λαμβάνοντας πολεμικές παρασημοφορίες με βάση τα πλαστά έγγραφα και ισχυριζόμενοι ότι έσπασε το πόδι του στην δράση όταν ο τραυματισμός υπέστη σε μη -μάχη πτώση κλιμακοστασίου.

Alan Mcilwraith (γεν. 1.978 μ.Χ.), υπάλληλος τηλεφωνικού κέντρου από τη Γλασκώβη, ο οποίος, μεταξύ άλλων, ισχυρίστηκε ότι ήταν παράσημος λοχαγός στον Βρετανικό Στρατό . δεν υπηρέτησε ποτέ στο στρατό

Eric von Stroheim , σκηνοθέτης ταινιών (The Merry Widow, 1.925 μ.Χ.) και ηθοποιός (Sunset Boulevard, 1.950 μ.Χ.), ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν Αυστριακός Αυτοκρατορικός στρατιωτικός, αλλά δεν υπηρέτησε ποτέ στο στρατό. Πράγματι απεικόνισε Γερμανούς αξιωματικούς στην οθόνη.

Friedrich Wilhelm Voigt (1.849 μ.Χ.–1.922 μ.Χ.), Γερμανός απατεώνας που μεταμφιέστηκε σε Πρώσο αξιωματικό το 1.906 μ.Χ. και έγινε διάσημος ως «Ο Λοχαγός του Köpenick»

Micah Wright (γενν. 1.974 μ.Χ.), αντιπολεμικός ακτιβιστής που ισχυρίστηκε ότι ήταν Ranger του Στρατού που συμμετείχε στην εισβολή των Ηνωμένων Πολιτειών στον Παναμά και σε πολλές ειδικές επιχειρήσεις. ήταν φοιτητής του Σώματος Εκπαίδευσης Εφέδρων Αξιωματικών στο κολέγιο, αλλά ποτέ δεν υπηρέτησε στο στρατό

Πολλαπλοί απατεώνες

Frédéric Bourdin (γεν. 1.974 μ.Χ.), «ο Γάλλος χαμαιλέοντας».

Barry Bremen (1.947 μ.Χ.–2011 μ.Χ.), γνωστός στον κόσμο του αθλητισμού ως "The Great Imposter", αφού προσποιήθηκε ότι ήταν διαιτητής MLB , NBA All-Star και Dallas Cowboys Cheerleader , μεταξύ άλλων.

Ferdinand Waldo Demara (1.921 μ.Χ.–1.982 μ.Χ.), «Ο μεγάλος απατεώνας», που μασκαρεύτηκε εξίσου πολλούς ανθρώπους, από μοναχούς μέχρι χειρουργούς και φύλακες φυλακών.

Christian Gerhartsreiter (γεννημένος το 1.961 μ.Χ.), ένας κατά συρροή απατεώνας και καταδικασμένος δολοφόνος που υποδύθηκε διαβόητα ως μέλος της οικογένειας Rockefeller και έγινε θέμα πολλών βιβλίων.

Marvin Hewitt (γενν. 1.922 μ.Χ.), ο οποίος υποδύθηκε αρκετούς ακαδημαϊκούς και έγινε καθηγητής φυσικής στο πανεπιστήμιο.

Stanley Clifford Weyman (1.890 μ.Χ.–1.960 μ.Χ.), Αμερικανός πολλαπλός απατεώνας που υποδύθηκε δημόσιους αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ και διαφόρων στρατιωτικών αξιωματικών

Η Laurel Rose Willson (1.941 μ.Χ.–2002 μ.Χ.), η οποία ισχυρίστηκε ότι ήταν η "Lauren Stratford", θύμα σατανικής τελετουργικής κακοποίησης και αργότερα ως επιζών του Ολοκαυτώματος "Laura Grabowski"

Mamoru Samuragochi (γεννημένος το 1.963 μ.Χ.), ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν "κωφός συνθέτης", αν και αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η ακουστική του ικανότητα έχει ήδη βελτιωθεί και τα περισσότερα από τα έργα του γράφτηκαν από τον Takashi Niigaki , μαέστρο του "Onimusha Soundtrack", σε παραγωγή Samuragouchi.

Άλλοι

Bampfylde Moore Carew (1.693 μ.Χ.–1.759 μ.Χ.), ένας άντρας από το Devonshire του οποίου το δημοφιλές Life and Adventures περιελάμβανε πικαρέσκες επεισόδια περιπλανώμενης ζωής, συμπεριλαμβανομένου του ισχυρισμού του ότι είχε εκλεγεί Βασιλιάς των ζητιάνων

Alan Conway (1.934 μ.Χ.–1.998 μ.Χ.), ο οποίος υποδύθηκε τον Stanley Kubrick στις αρχές της δεκαετίας του 1.990 μ.Χ.

Misha Defonseca (γενν. 1.937 μ.Χ.) Βέλγος καθολική που πήρε την ταυτότητα ενός Εβραίου επιζώντα του Ολοκαυτώματος.

Alicia Esteve Head (γεννημένη το 1.973 μ.Χ.), Ισπανίδα που ισχυρίστηκε ότι επέζησε των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου , με το όνομα Tania Head..

James Frey (γεννημένος το 1.969 μ.Χ.) Αμερικανός συγγραφέας που παρουσιάστηκε ως μεταρρυθμισμένος κατάδικος και τοξικομανής, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν είχε ποινικό μητρώο.

Μάρτιν Γκρέι (1.921 μ.Χ.–2016 μ.Χ.), Πολωνοεβραίος που ισχυρίστηκε ψευδώς ότι είχε φυλακιστεί στο στρατόπεδο εξόντωσης Τρεμπλίνκα.

Kaspar Hauser (1.812 μ.Χ.–1.833 μ.Χ.), Γερμανός νεαρός που ισχυρίστηκε ότι μεγάλωσε στην απόλυτη απομόνωση ενός σκοτεινού κελιού.

Robert Hendy-Freegard (γεν. 1.971 μ.Χ.), Άγγλος μπάρμαν, πωλητής αυτοκινήτων και απατεώνας που μεταμφιέστηκε σε πράκτορα της MI5.

Τζέιμς Χογκ (γεννημένος το 1.959 μ.Χ.), ο οποίος μπήκε στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον υποδυόμενος ως αυτοδίδακτος ορφανό

Paul Jordan-Smith (1.885 μ.Χ.–1.971 μ.Χ.), πατέρας του κινήματος της hoax art που ονομάζεται Disumbrationism

Ο Rahul Ligma , ο οποίος προσποιήθηκε ότι ήταν απολυμένος υπάλληλος του Twitter , κάνοντας φάρσες με μεγάλα μέσα ενημέρωσης το 2022 μ.Χ.

Enric Marco (1921–2022), Ισπανός που ισχυρίστηκε ότι ήταν αιχμάλωτος στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί της Γερμανίας Mauthausen και Flossenburg στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Ο Brian MacKinnon (γεννημένος περίπου το 1.963 μ.Χ.), ο οποίος σε ηλικία τριάντα ετών φοίτησε στην Ακαδημία Bearsden υποδυόμενος ως έφηβος.

Rosemarie Pence (γεννημένη το 1.938 μ.Χ.), Αμερικανίδα που ψευδώς ισχυρίστηκε ότι ήταν Γερμανοεβραία φυλακισμένη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου και είπε τις ιστορίες της σε μια εξουσιοδοτημένη βιογραφία Hannah: From Dachau to the Olympics and Beyond.

Stephen Rannazzisi (γεν. 1.978 μ.Χ.), Αμερικανός ηθοποιός και κωμικός που ισχυρίστηκε ότι επέζησε των επιθέσεων της 11^ης Σεπτεμβρίου.

Ο Steven Jay Russell (γεννημένος το 1957 μ.Χ.), ο οποίος έχει υποδυθεί δικαστές και γιατρό, μεταξύ άλλων, και είναι γνωστός για την απόδρασή του από την φυλακή πολλές φορές.

Τζορτζ Σάντος (γεννημένος το 1.988 μ.Χ.), Βραζιλιάνο-Αμερικανός που εξελέγη στην Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ το 2022 μ.Χ., ισχυριζόμενος ότι είναι χρηματοδότης, φιλάνθρωπος και επενδυτής ακινήτων καθώς και Εβραίος και εγγονός επιζώντων του Ολοκαυτώματος, ο οποίος αργότερα παραδέχτηκε ότι κατασκεύασε το μεγαλύτερο μέρος του βιογραφικού του.

Arnaud du Tilh (1.524 μ.Χ.–1.560 μ.Χ.), ο οποίος πήρε τη θέση του Martin Guerre στα μέσα του 16^ου Aιώνα μ.Χ. και έζησε με την γυναίκα και τον γιο του Guerre για τρία χρόνια πριν τον ανακαλύψουν όταν επέστρεψε ο Guerre

Donald J. Watt (1.918 μ.Χ.–2000 μ.Χ.), Αυστραλός στρατιώτης που ισχυρίστηκε ότι ήταν Sonderkommando στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς.

Binjamin Wilkomirski (γεννημένος το 1.941 μ.Χ.), ο οποίος υιοθέτησε μια κατασκευασμένη ταυτότητα ως επιζών του Ολοκαυτώματος και δημοσίευσε συγγραφέα.

Gabriel Wortman (1.968 μ.Χ.–2020 μ.Χ.), Καναδός οδοντίατρος που μεταμφιέστηκε σε αστυνομικό και οδήγησε ένα ψεύτικο καταδρομικό της Βασιλικής Καναδικής Έφιπτης Αστυνομίας ενώ διέπραξε τις επιθέσεις στην Νέα Σκωτία το 2020 μ.Χ.-(https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_impostors#False_royal_heritage_claims). 

Ιούλιος 1.974 μ.Χ. φωτιές στην ΚΥΠΡΟ, η τότε Ελληνική Κυβέρνηση της Χούντας καλεί σε Γενική Επιστράτευση τον Λαό (όπως και ο Σαντάμ Χουσείν πριν πέσει στο Ιράκ). Οι Έλληνες παίρνουν όπλα (ότι και αν ήταν αυτά) σε λίγα 24ωρα πέφτουν οι τύραννοι  Άραγε τότε γλυτώσαμε από την τυραννία (https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2024/04/blog-post_354.html https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/733061/i-oukrania-edose-5-ekat-opla-stous-polites-alla-tora-den-borei-na-ta-entopisei-fovoyntai-koinoniki-eksegersi-emfylio);

Άλλο casus belli εντός του ΝΑΤΟ Ελλάδα με Τουρκία υπάρχει για τα 6 ναυτικά μίλια, για την ιδιοκτησία Γιβραλτάρ Ισπανίας Μεγάλη Βρετάνια η Δανία και ο Καναδάς έχουν διαφωνίες για το ακατοίκητο νησάκι Hans, το οποίο έχει έκταση 1,3 km.

Η Κροατία και η Σλοβενία προσπαθούν να συμφωνήσουν για την θέση των θαλάσσιων συνόρων στον Κόλπο του Πιράν στην Αδριατική Θάλασσα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς αμφισβητούν εδώ και καιρό μια σειρά μικρών νησιών κοντά στη Βρετανική Κολομβία, καθώς και τα σύνορα στα στενά του Χουάν ντε Φούκα.

Σύμφωνα με Ρουμανικές πηγές, υπάρχουν 600.000 Ρουμάνοι πολίτες στην Μολδαβία (οι περισσότεροι με διπλή υπηκοότητα), όπως και άλλοι τόσοι στα Σκόπια που έχουν αντίστοιχα την Βουλγαρική υπηκοότητα.

Βάραγε το κεφάλι του στον τοίχο ο Αϊνστάιν όταν είδε τα αποτελέσματα της ατομικής βόμβας στον Β’ΠΠ, όπως και ο Αύγουστος μετά την ήττα των Ρωμαίων από τους Γερμανούς του Αρμίνιου στον Τευτοβούργιο Δρυμό.

Μία την πραγματοποίηση των απάνθρωπων πειραμάτων στο Άουσβιτς από τον Μένγκελε (κυρίως με δίδυμα) στο Άουσβιτς και την Μονάδα 731 από τον Δρ. Ίκκι στον Β΄ΠΠ και τα αποτελέσματα τους, όπως και με την κλοπή πτωμάτων από τυμβωρύχους στην Μεγάλη Βρετάνια (αλλά και φόνους από  αυτούς για να βρίσκουν και πρόσφατα νεκρά πτώματα) για την εύρεση πτωμάτων για γιατρούς που τα ζητούσαν για να κάνουν ανατομία σε αυτά που ως τότε δεν ήταν γνωστή συνέβησαν τα ίδια.

Οι Ρωμαίες αριστοκράτισσές ζούσαν μέσα στον πλούτο κατά τον καιρό της Ρωμαϊκής Ειρήνης του Αυγούστου και οι Βρετανίδες ευγενείς τον καιρό της Βικτωριανής Εποχής.

Με τον θάνατο των ηγετών τους Αττίλα και Τζένκινς Χαν και τον εμφύλιο των γιων τους διασπάστηκαν και στο τέλος διαλύθηκαν σε πολλά κράτη και αργότερα αφανίστηκαν οι Αυτοκρατορίες των Ούννων και των Μογγόλων.

Το Αρχαίο Βασίλειο του Ισραήλ ήταν ειδωλολατρικό και συγκρητιστικού και είχε εχθρικές σχέσεις και καταπίεζε το Βασίλειο του Ιούδα, ενώ με την Βαβυλώνια Αιχμαλωσία πολλοί Εβραίοι που έμειναν στην περιοχή, είτε αναμείχθηκαν, είτε προσηλύτισαν τους αλλοφύλους που έφεραν οι Ασσύριοι στον Ιουδαϊσμό με συγκριτιστική στοιχεία και έτσι δημιουργήθηκαν οι Σαμαρείτες, οι οποίοι είχαν εχθρικές σχέσεις με τους αυθεντικούς Ιουδαίους.

Αντίστοιχα και στον Μεσαίωνα, πολλοί Εβραίοι που πήγαν στην Χαζαρία είτε προσηλύτισαν τους αλλοφύλους και δημιουργήσαν τους Ασκενάζι/Χαζάρους Εβραίους, στην ουσία όχι Ιουδαίους, αλλά ένα κράτος που ήταν ειδωλολατρικό και συγκρητιστικό, οι οποίοι είχαν εχθρικές σχέσεις με τους αυθεντικούς Ιουδαίους (Σεφαρδίτες και Μεναχέμ).

Αλλά και στις μέρες μας, το σύγχρονο κράτος του Ισραήλ η πλειοψηφία των κατοίκων του είναι Χαζάροι/Ασκενάζι, αλλόφυλοι ή ανάμεικτοι και είναι όχι Ιουδαϊκό όπως στην Αρχαιότητα, αλλά ειδωλολατρικό και συγκρητιστικού στην ουσία, οι οποίοι έχουν εχθρικές σχέσεις με τους αυθεντικούς Ιουδαίους (Σεφαρδίτες και Μεναχέμ).

Από τον βομβαρδισμό με πυρηνικά της Ιαπωνίας από τις ΗΠΑ το 1.945 μ.Χ. στον Β΄ΠΠ γεννιόνταν παιδιά με καρκίνο και μεταλλάξεις, όπως και στην Σερβία μετά τους βομβαρδισμούς της από το ΝΑΤΟ το 1.999 μ.Χ. με ΑΠ εμπλουτισμένο ουράνιο πυρηνικών.

Μερικές πληροφορίες για τα χερσαία τείχη της Κωνσταντινούπολης.

Μερικές πληροφορίες για τα χερσαία τείχη της Κωνσταντινούπολης. Ήταν τα μεγαλύτερα και ισχυρότερα τείχη του Αρχαίου κόσμου και της μεσαιωνικής εποχής. Ένα θαύμα της οχυρωματικής τεχνολογίας για την δημιουργία του οποίου χρησιμοποιήθηκαν τεράστια κεφάλαια. ✅

Παρότι ονομάζονται Θεοδοσιανά, υπεύθυνος για την ανέγερσή τους ήταν ο Έπαρχος του Πραιτωρίου Ανθέμιος που κυβερνούσε ως αντιβασιλέας.✅ Η απόφαση για το χτίσιμο τους ελήφθη όταν έφτασαν τα νέα για την άλωση της Παλαιάς Ρώμης από τους Βησιγότθους το 410 μ.Χ.✅

Τα Θεοδοσιανά τείχη προστάτευσαν την Κωνσταντινούπολη και ότι αυτή αντιπροσώπευε, επί 800 ολόκληρα χρόνια. Κανένα άλλο οχυρωματικό έργο της αρχαιότητας ή του μεσαίωνα δεν κατάφερε κάτι τέτοιο.✅ Κόντρα στον χρόνο συντηρήθηκαν με τεράστιες οικονομικές θυσίες και σε εποχές που το Βυζαντινό κράτος δεν είχε ούτε την μισή οικονομική δύναμη που είχε τον 5^ο Αιώνα μ.Χ.✅ (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/04/blog-post_517.html).

Κινέζοι «εθελοντές» πολέμησαν τους δυτικούς στον Πόλεμο της Κορέας, όπως και στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο.

Τόσο τα οστά του Ρασπούτιν, όσο και της Ολυμπιάδας, αλλά και του Βολτέρου έμειναν άθαφτα και πετάχτηκαν έξω από τάφους όσα είχαν θαφτεί.

Με σπαθί αυτοκτόνησαν ο Βάρος, ο Βρούτος και ο Κάσιος.

Ο Εφιάλτης οδήγησε στα μετόπισθεν του Λεωνίδα και των 300 στις Θερμοπύλες τους Πέρσες με προδοσία, όπως ακριβώς και οι κυανόκρανοι του ΟΗΕ στην μάχη της «Μίας Μηλιάς» στην Αμμόχωστο οδήγησαν προδοτικά τους Τούρκους διάμεσου του αποναρκοποιημένου πεδίου που περνούσαν στα μετόπισθεν των Ελλήνων και της Εθνικής Φρουράς.

Η Κιομόρα της Γαλατίας έκοψε το κεφάλι του Ρωμαίου εκατόνταρχου βιαστή της και το πέταξε στα ποδιά του συζύγου της, όπως και ο γιος του Αντίγονου Γονατά πέταξε το κεφάλι του ενδόξου βασιλιά της Ηπείρου Πυρρού στα πόδια του πατέρα του.

Η Κιομόρα της Γαλατίας βιάστηκε από Ρωμαίο εκατόνταρχο και τον εξόντωσε, όπως ακριβώς έπαθαν και οι Ρωμαίοι που βίασαν τις κόρες της Βαοδίκειας της Βρετάνιας.

Περιτομή έκαναν οι Ζουλού, οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι και οι Εβραίοι, ενώ όλοι τους ασκούσαν την πολυγαμία και ήταν Πατριάρχες. 

Νόθος ήταν ο Σακά και ο Νερών.

Η μητέρα του Σακά Νάντι (που έγινε μία περίοδος αντιβασίλισσα) ήταν δυναμική και τσακώνονταν με τον συζυγο τους Σεντζαναμάνα και αυτή και ο γιος της εξορίστηκαν από τον συζυγο της λόγω των καβγάδων αυτών και επέστρεψαν αργότερα, ενώ στην διάρκεια των συγκρούσεων αυτών χάθηκε ένας ετεροθαλής αδερφός του Σακά.

Επίσης, ο Σακά μεγάλωσε και εκπαιδεύτηκε στρατιωτικά από τον πατέρα του και ήταν ικανός στρατιωτικός και δημιούργησε με νέες στρατιωτικέ τακτικές και τις νίκες του μία τεράστια Αυτοκρατορία, η οποία κατέρρευσε με εμφυλίους για τον θρόνο και εισβολή των Βρετανών που την κατέλαβαν.

Αντίστοιχα και η  μητέρα του Μεγάλου Αλέξανδρου Ολυμπιάδα (που έγινε μία περίοδος αντιβασίλισσα) ήταν δυναμική και τσακώνονταν με τον συζυγο τους Φίλιππο τον Βάια αυτή και ο γιος της εξορίστηκαν από τον συζυγο της λόγω των καβγάδων αυτών και επέστρεψαν αργότερα, ενώ στην διάρκεια των συγκρούσεων αυτών χάθηκε ένας ετεροθαλής αδερφός του Μεγάλου Αλέξανδρου.

Επίσης, ο Μέγας Αλέξανδρος μεγάλωσε και εκπαιδεύτηκε στρατιωτικά με νέες στρατιωτικέ τακτικές από τον πατέρα του και ήταν ικανός στρατιωτικός και δημιούργησε με τις νίκες του μία τεράστια Αυτοκρατορία, η οποία κατέρρευσε με εμφυλίους για τον θρόνο και εισβολή των Ρωμαίων που την κατέλαβαν.

Η θεία του Σακκά Μκάμπι ανεβοκατέβαζε βασιλείς, όπως και η Θεοδώρα και Μαροζία Τούσκουλου.

Ο Σακά δολοφόνησε τον αδερφό του για τον θρόνο, όπως και ο μέντορας του Ντινγκισουαγίστα.

Ο Κετσάγιο σκότωσε σε εμφύλιο τον ευνοούμενο γιο του πατέρα του και κατέλαβε τον θρόνο, όπως και ο Σελίμ ο Β΄ ο Μέθυσος.

Ο Σακά δολοφονούσε τις γυναίκες του σαν τον Ερρίκο τον Η΄ της Αγγλίας.

Ο Σακά έβγαζε τις άσπρες τρίχες στα μαλλιά του για να μην φαίνεται γέρος, όπως και ο Καίσαρας έβαζε ένα είδος ζελέ στα μαλλιά του και το δάφνινο στεφάνι για να μην φαίνεται η φαλακρά του, ενώ φορούσε νεανικά ρούχα και χρησιμοποιούσε αλοιφές για να φαίνεται νέος.

Λέγεται ότι ο Σακά σκότωσε την μητέρα του Νάντι, όπως και ο Νέρωνας δολοφόνησε την μητέρα του Αγριππίνα την Νεότερη, ενώ και οι δύο ήταν βασιλομήτορες.

Με μαχαιριές από τα αδέρφια του δολοφονήθηκε ο Σακά, όπως και ο Καίσαρας και από τον θετό ή φυσικό του γιο Βρούτο, με τον μεν πρώτο να λέει στα αδέρφια του: «Τι συμβαίνει γιοι του πατέρα μου;, Δεν θα κληρονομήσετε εσείς τον θρόνο, αλλά οι Λευκοί που θα έρθουν από την θάλασσα», ενώ ο δεύτερος είπε απευθυνόμενος στον Βρούτο: «Και εσύ τέκνο Βρούτε;».

Με την δολοφονία του ετεροθαλή αδερφού του Σιγκουτζάνα κατέλαβε τον θρόνο ο Σακά, ενώ και ο ίδιος δολοφονήθηκε από τα ετεροθαλή αδέρφια του Μλανγκάνα και Ντινγκούε.

Τριανδρία αντιβασιλέων ήταν οι Άρμανσμπεργκ, Μάουρερ και Χέιδεκ στον Όθωνα, όπως και οι Κανάρης, Γούναρης και Ρούφος στον Γεώργιο τον Α΄.

Για τον Μάουρερ οι Ελληνικές κοινότητες ήταν σαν τα Γερμανικά φύλα στην λειτουργία τους.

Αντιβασίλισες της Γαλλίας ήταν η Ιζάμπο, η Λευκή, η Κριστίν και η Αικατερίνη των Μέδικων.

Το βίαιο κίνημα της «Μαύρης Δύναμης» στις ΗΠΑ που ζήταγε πολιτικά δικαιώματα για τους μαύρους πολίτες των ΗΠΑ καταπνίγηκε βίαια από την αστυνομία, όπως ακριβώς και το κίνημα της «Τσικό» στις ΗΠΑ που ζήταγε πολιτικά δικαιώματα για τους Μεξικάνικης καταγωγής πολίτες των ΗΠΑ καταπνίγηκε βίαια από την αστυνομία

Ο Τοκουγκάβα τοποθέτησε σε πάσσαλο το κεφάλι του Μιτσουνάρι για παραδειγματισμό, όπως και έκανε για τον ίδιο λόγο και ο Εδουάρδος ο Α΄ με το κεφάλι του Ουίλιαμ Ουάλας.

Με την νίκη του Τοκουγκάβα στον εμφύλιο πόλεμο στην μάχη της Σεκιγτονταχάρα και την υποταγή των οίκων/φατριών Μόρι, Σιματζού και Τσοσοκάμπε έγινε Σογκούν της και ενοποίησε την χώρα, ενώ με έναν εμφύλιο από τους παραπάνω οίκους έπεσε η δυναστεία του Τοκουγκάβα ως Σογκούν και καταργήθηκε το αξίωμα αυτό με την βοήθεια του Αυτοκράτορα Ματσουχίτο.

Έπεσαν λόγω της διαμάχης τους με τους μονάρχες του Κωνσταντίνο Α΄ και Β΄ και παραιτήθηκαν από πρωθυπουργοί ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Γεώργιος Παπανδρέου ο Πρεσβύτερος.

Με την απειλή ενός πραξικοπήματος από τους κεμαλιστές έπεσε από την εξουσία ο ισλαμιστής Ερμπακάν στην Τουρκία το 1.996 μ.Χ., έπεσε το 1.964 μ.Χ. η συγκυβέρνηση των Χριστιανοδημοκρατών με τους αριστερούς στην Ιταλία από αντίστοιχες απειλές του στρατηγού Ντε Λορέντζο, από όπως και ο Παπάγος έγινε πρωθυπουργός από τον βασιλιά Παύλο μέσω της απειλής πραξικοπήματος από τον στρατό το 1.950 μ.Χ.

Υπήρχε αποικία με το ονομα Νέα πόλη στην Ιβηρία/Ισπανία που εκτίσαν οι Φωκείς, ενώ το ίδιο ονομα σήμαινε και το ονομα της αποικίας των Φοίνικων Καρχηδόνας στην Βόρεια Αφρική.

-Από τον βασιλιά της Καρχηδόνας Αννιβα μέχρι τον Ναπολέοντα και τον Χίτλερ αυτό που μας διδάσκει η ιστορία είναι ότι τίποτα δεν διαρκεί για πάντα και ότι κάποια στιγμή αυτοί που φάνταζαν ανίκητοι τελικά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και η ίδια η μοίρα να διαψεύσει την υπέρμετρη φιλοδοξία, την αλαζονεία και την απληστία των ισχυρών.

-Ο ανίκητος Αννίβας βασιλιάς της Καρχηδόνας που ποτέ δεν είχε χάσει μάχη απέναντι στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ηττήθηκε συντριπτικά από τον Ρωμαίο έπαρχο Σκιπίων τον Αφρικανό στην μάχη της Ζάμα γεγονός που οδήγησε σιγά σιγά στην καταστροφή της πάμπλουτης Καρχηδόνας.

-Από την πρώτη νίκη του στην Τουλόν μέχρι την καταστροφική του εκστρατεία στην Ρωσία και από το στρατιωτικό έπος του στην μάχη του Αούστερλιτς μέχρι την πανωλεθρία του στο Βατερλό ο Ναπολέων είναι το παράδειγμα που δείχνει ότι η άνοδος πολλές φορές εάν συνοδεύεται από υπέρμετρη φιλοδοξία και αλαζονεία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε πτώση με μεγάλο κρότο.

-Από την Δουνδέρκη και την βόλτα στο Παρίσι, από την κατάληψη της Πολωνίας και του μεγαλύτερου μέρους της Ευρώπης μέχρι την καταστροφική εκστρατεία για τους Γερμανούς στην Ρωσία και την παταγώδη αποτυχία της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα και την πτώση του Βερολίνου στους Σοβιετικούς, ο Χίτλερ άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα ότι αυτοί που φάνταζαν πανίσχυροί έρχεται το πλήρωμα του χρόνου που όλα γυρνάνε ανάποδα.

Ο Χίτλερ έλεγε ότι η φημισμένη 6^η στρατιά του μπορούσε να κατακτήσει μέχρι και τον ουρανό αλλά λίγα χρόνια μετά η αποδεκατισμένη 6^η στρατιά του παραδίνονταν άνευ όρων στις πύλες του Στάλινγκραντ και αυτό το γεγονός γίνονταν η απαρχή για την ήττα του τέρατος του ναζισμού (https://www.triklopodia.gr/%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b7-%cf%87%cf%89%cf%81%ce%af%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%8d%cf%81%cf%89%cf%83%ce%b7-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%b5%ce%af-%ce%bd%ce%b1/).

«Μεγα το της θαλάσσης κράτος» έλεγαν ο Θουκυδίδης και ο Περικλής, ενώ ο Μέγας Πέτρος της Ρωσίας έλεγε ότι: «Η Ρωσική αρκούδα θα κατακτήσει τον κόσμο όταν θα μάθει να κολυμπά».

Ο Αϊνστάιν πήγαινε με νεαρές φοιτήτριες του, όπως και οι Χίτλερ και Στάλιν με νεαρές κοπέλες.

📜 Ποια ήταν η πατρίδα των Βυζαντινών❓

🌍Εξαιτίας της οικουμενικής Ρωμαϊκής και Χριστιανικής ιδεολογίας του, το Βυζαντινό κράτος δεν όριζε ποτέ επισήμως ποια ήταν τα σύνορα του ή αυτό που λέμε σήμερα την πατρίδα.

🔸Φυσικά, με το πέρασμα των αιώνων και με την νέα γεωπολιτική πραγματικότητα ύστερα από την μάχη του Ιερομύακα και την ίδρυση της Αυτοκρατορίας των Φράγκων, οι Βυζαντινοί λόγιοι γίνονται πιο ρεαλιστές.

📚Ένα από τα ελάχιστα ευρήματα που μπορούμε να πούμε ότι οριοθετεί ποια εδάφη θεωρούσε πατρίδα του ένας βυζαντινός βρίσκεται στο 2.20 των Συνεχιστών του Θεοφάνους (10oς-11^ος Αιώνας μ.Χ.).

📚Αναφέρει λοιπόν σε ένα απόσπασμα πως η Ασία (Μικρά Ασία) είναι το κεφάλι, η Ευρώπη (Ελλάδα και μέρος των σημερινών "Βαλκανίων) είναι η ουρά και το Αιγαίο με τα νησιά του είναι το σώμα.

Το πρωτότυπο: Οὐκ ἔμελλε δὲ ἄχρι τούτων ἡ φορὰ στήσεσθαι τῶν κακῶν , ἀλλὰ τῶν δύο ἠπείρων , Ασίας φαμὲν καὶ Εὐρώπης , ἐν θυμῷ κυρίου οἷόν τινος κεφαλῆς καὶ οὐρᾶς (...). (...) τέλος καὶ ταῖς ταλαιπώροις νήσοις οἷόν τινα μέσην , ἵν᾿ ὁλόσωμος εἴη ἡ πληγή.

Μπορούμε να βγάλουμε κάποιο συνολικό συμπέρασμα από αυτό το κείμενο; Όχι φυσικά, καθώς στα 1000 χρόνια Βυζαντινής ιστορίας τα εδάφη της Αυτοκρατορίας αυξομειώθηκαν αμέτρητες φορές.  Ο χάρτης δείχνει στο περίπου τα εδάφη που ήλεγχε το βυζάντιο την εποχή του αυτοκράτορα Μανουήλ Α’ Κομνηνού (12^ος Αιώνας μ.Χ.)-(https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/04/blog-post_333.html).

🗺️ Το εδαφικό ζενίθ της Αυτοκρατορίας των Σασσανιδών το 620 μ.Χ. τρομάζει και προκαλεί ερωτήματα:

❓Πως γίνεται ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος να νίκησε αυτόν τον εδαφικό γίγαντα; Και πως γίνεται να επιβίωσαν οι Ρωμαίοι την επέλαση των Αράβων και οι Πέρσες να μην τα κατάφεραν με τόσο μεγάλη ενδοχώρα;

🔸Μια από τις πολλές απαντήσεις κρύβεται στο πολιτικό σύστημα των δυο κρατών.

🦅Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είχε ένα ενιαίο φορολογικό και νομικό σύστημα για όλα τα εδάφη της και κυρίως μια συγκεκριμένη πολιτική και θρησκευτική ταυτότητα για όλους τους κατοίκους της και ένα πανίσχυρο πολιτικό κέντρο (Νέα Ρώμη). Πρόκειται για πρωτοποριακά, στην ανθρώπινη ιστορία, συνεκτικά στοιχεία που βοήθησαν το Ρωμαϊκό κράτος να διατηρηθεί αλώβητο μέχρι τον ύστερο μεσαίωνα.

🔥Από την άλλη πλευρά, η Περσία είχε διοικητές περιοχών που λειτουργούσαν αυτόνομα σαν βασιλιάδες και υπάγονταν στον βασιλέα των βασιλέων που είχε ως έδρα την Κτησιφών. Το συνεκτικό στοιχείο ήταν μονάχα η θρησκεία του ζωροαστρισμού και η Περσική γραφειοκρατία. Οι νόμοι δεν ήταν παντού οι ίδιοι και το φορολογικό σύστημα δεν ήταν πλήρως νομισματικό.

👩‍⚖️Από την μια αυτή η αποκέντρωση βοηθούσε στην δημιουργία τεράστιων στρατών που πρόσφεραν οι εκάστοτε διοικητές στον βασιλέα των βασιλέων αλλά από την άλλη δημιουργούσε επικίνδυνες τάσεις ανεξαρτητοποίησης αλλά και αδυναμία του κεντρικού κράτους να έχει πλήρη πρόσβαση στους οικονομικούς πόρους των αχανών εδαφών του.

Η Περσία το πλήρωσε αυτό όταν κατά την Αραβική εισβολή πολλοί ευγενείς της Αυτοκρατορίας αποφάσισαν να συνταχθούν με τους Άραβες αφού ο αδύναμος βασιλέας των βασιλέων δεν μπορούσε να τους επιβληθεί (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/04/620.html).

Το 186 π.Χ., στο οποίο αναφέρεται, είναι ένα έτος ορόσημο σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης των διαφόρων θρησκειών από το επίσημο κράτος. Εκείνη την χρονιά εκδόθηκε το περιβόητο ‘senatus consultum de Bacchanalibus’ (CIL i) αφορούσε την λατρεία του Βάκχου, η οποία είχε εισαχθεί στη Ρώμη από τις Ελληνικές περιοχές της Νότιας Ιταλίας (Liv. 39. 8.3-4) και πλέον χαρακτηριζόταν ως δημόσιος κίνδυνος και γι’αυτόν τον λόγο είχε διαφορετική αντιμετώπιση (όπως εκαναν με τον Χριστιανισμό οι Ρωμαιοι μετεπειτα).

Οι ακόλουθοι αυτής λατρείας είχαν συνδεθεί με διάφορα εγκλήματα και συνωμοσίες117 και εξαιτίας αυτού δινόταν πλέον η δυνατότητα στις αρχές (magistratus) να ερευνούν τέτοιου είδους υποθέσεις θρησκευτικού περιεχομένου, διώκοντας τους οπαδούς και για την υπόθεση των Bacchanalia, βλ. επίσης Tierney, καίγοντας τα βιβλία τους (σαν τον καιρο της Ιερας Εξετασης).

Αυτό το διάταγμα αποτελεί απόδειξη της σημασίας στην οποία έδιναν οι Ρωμαίοι σε οποιαδήποτε “ξένη” παρέμβαση, που θα μπορούσε να μολύνει τα ήθη τους και να προκαλέσει αναταραχές118. Δείχνει εξάλλου και την σοβαρότητα, με την οποία αντιμετώπιζαν τέτοιου είδους προκλήσεις.

Η Σύγκλητος ήταν το πολιτειακό όργανο που είχε επωμιστεί το βάρος της διατήρησης της θρησκευτικής καθαρότητας από ξένες και επιβλαβείς παρεμβάσεις και γι’ αυτό ο ρόλος της θα είναι καίριος στις καύσεις βιβλίων με θρησκευτικό και όχι μόνο περιεχόμενο (https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3363147/file.pdf ).

Ο Διαφωτισμός, που παραδόξως περιβλήθηκε “υψηλή προστασία” σε χώρες Γερμανικές. Πρώτος υποστηρικτής του υπήρξε ο ηγεμόνας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους Ιωσήφ Β΄(1.765 μ.Χ.-1.790 μ.Χ.).

Αυτός προσπάθησε να μεταρρυθμίσει την επικράτειά του σύμφωνα με τις αρχές του Διαφωτισμού, αλλά απέτυχε, διότι οι υπήκοοί του παρέμεναν πιστοί στον πάπα της Ρώμης. Έτσι, το έργο ανέλαβε να ολοκληρώσει ο πρίγκιπας Όθων φον Βίσμαρκ, δημιουργός του Β΄ Γερμανικού Ράιχ, δηλαδή Κράτους που συγκέντρωνε –θεωρητικώς έστω– το σύνολο του Γερμανικού λαού.

Ο Βίσμαρκ δραστηριοποιήθηκε σε χώρα όπου είχε γεννηθεί και ακμάσει η θρησκευτική Μεταρρύθμιση. Θεωρήθηκε, λοιπόν, ως συνεχιστής του έργου που είχε αρχίσει ο Λούθηρος. Συνακολούθως, αποδύθηκε στον περίφημο “Πολιτιστικό Αγώνα” του (Kulturkampf), από τον οποίο τελικώς έστειλε το σύνθημα “Μακριά από την Ρώμη” (Los von Rom). Ο Βίσμαρκ ουσιαστικώς επέτυχε εκεί όπου τόσοι άλλοι απέτυχαν.

Ο José Millán-Astray y Terreros ήταν Ισπανός στρατιώτης, ο ιδρυτής και ο πρώτος διοικητής της Ισπανικής Λεγεώνας και μια σημαντική πρώιμη προσωπικότητα της Φρανκιστικής δικτατορίας και είχε χάσει σε μάχες το ένα μάτι του και φόραγε σε αυτό κάλυπτρα σαν τον Ισραηλινό στρατηγό Μοσέ Νταγιάν που έχασε και αυτός το ένα μάτι σε μάχη και φόραγε κάλυπτρα.

Ο Ιωάννης Μεταξάς ανέλαβε την εξουσία με τρόπο που θυμίζει την περίπτωση του Ιουλίου Καίσαρα (https://kanenazori.com/2024/05/15/otan-oi-graikiloi-ragiades-proskynoun-tous-afentes-tous/).

Η Ελλάδα εξέπληξε για άλλη μια φορά τους δυτικούς “συμμάχους” με την συμβολή του Εκστρατευτικού Σώματος Ελλάδας (ΕΚ.Σ.Ε.) στην μάχη της Κορέας (Νοέμβριος 1.950 μ.Χ.– Δεκέμβριος 1.955 μ.Χ.), όπως ακριβώς έκανε και το Ελληνικό Εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία το 1.919 μ.Χ.

Η «Υπόθεση περιδέραιου» στην Γαλλία έφερε για πολλούς με προπαγάνδα την πτώση δηκτικότητας της Γαλλικής μοναρχίας και συντέλεσε στην Γαλλική Επανάσταση, όπως ακριβώς έκαναν και στην Ρωσία οι πράξεις του ψευδο-«καλόγερου» Ρασπούτιν.

Ο Τσόρτσιλ ξεκίνησε από στρατιωτικός και έγινε δημοσιογράφος, πολιτικός, συγγραφέας και ιστορικός, όπως ακριβώς και ο Τραμπ ξεκίνησε από στρατιωτικός και έγινε βιομήχανος, συγγραφέας και πολιτικός.

Αυτές είναι οι πιο επικίνδυνες θάλασσες στον κόσμο - Γιγάντια κύματα, πειρατές και ναυτικά «τροχαία». Συχνό φαινόμενο τα τερατώδη κύματα, οι ξαφνικές καταιγίδες, και οι αδίστακτοι πειρατές.

Τα ταξίδια στην ανοιχτή θάλασσα είναι πραγματικά για γερά στομάχια. Οι κίνδυνοι που κρύβονται πέρα από την συγκριτικά αίθρια και «ήμερη» Μεσόγειο είναι αμέτρητοι, και μπορούν να εμφανιστούν από το πουθενά.

Παρακάτω, θα δούμε ποιες είναι οι πιο επικίνδυνες θάλασσες και θαλάσσια περάσματα στον κόσμο, σύμφωνα με λίστα των Times of India. Σε αυτά τα «ύπουλα» νερά είναι συχνό φαινόμενο τα τερατώδη κύματα, οι ξαφνικές καταιγίδες, και οι αδίστακτοι πειρατές.

Το πέρασμα του Δράκου. Βρίσκεται μεταξύ του ακρωτηρίου Χορν στη Νότια Αφρική και της Ανταρκτικής, γνωστό για τις ακραίες καιρικές του συνθήκες. Ισχυροί άνεμοι, πελώρια κύματα και σφοδρές καταιγίδες σχηματίζονται στην περιοχή, καθώς αποτελεί σημείο όπου ρεύματα τριών Ωκεανών, του Ατλαντικού, του Ινδικού και του Νότιου «παλεύουν» μεταξύ τους.

Βερίγγειος πορθμός. Τα νερά του Βερίγγειου πορθμού, του στενού που  χωρίζει τη χερσόνησο Chukchi της ρωσικής Άπω Ανατολής από την χερσόνησο Seward της Αλάσκας, θεωρούνται επίσης εξαιρετικά επικίνδυνα. Στα απειλητικά κύματα, καταιγίδες και ανέμους προσθέστε τις χαμηλές θερμοκρασίες, και δεν είναι δύσκολο να φανταστείτε γιατί η περιοχή δεν είναι δημοφιλής στους ναυτικούς.

Νότια θάλασσα της Κίνας. Στον αντίποδα, αυτό το θαλάσσιο πέρασμα δεν υποφέρει τόσο από ακραία καιρικά φαινόμενα, αλλά από πολυκοσμία. Λόγω της στρατηγικής του θέσης ως εμπορική οδός, μαστίζεται από πειρατές, «θερμά επεισόδια» μεταξύ κρατών, αλλά και... θαλάσσια τροχαία. Ο όγκος και ο αριθμός των φορτηγών πλοίων είναι αρκετός για να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο συγκρούσεων μεταξύ πλεούμενων, που είναι αρκετά συχνές στην περιοχή.

Μαύρη θάλασσα. Γνωστή για τις ξαφνικές και ισχυρές φουρτούνες της, η Μαύρη Θάλασσα ενέχει ακόμα μία παγίδα, το μικρό της βάθος, που έχει οδηγήσει πολλά πλοία και σκάφη να βυθιστούν σε ανύποπτα ρηχά της σημεία, όταν το κήτος τους συγκρούεται με τον πυθμένα.

Θάλασσα του Λαμπραντόρ. Έτσι ονομάζεται η περιοχή του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού που βρίσκεται ανάμεσα στην Χερσόνησο Λαμπραντόρ και την Γροιλανδία. Οι απειλές για τους θαλασσοπόρους στην περιοχή περιλαμβάνουν πυκνή ομίχλη, κινούμενα παγόβουνα, και έντονα καιρικά φαινόμενα.

 Λίμνη Μαρακάιμπο. Μία ιδιαίτερη περιοχή, καθώς ο κίνδυνος που επιφυλάσσει οφείλεται ταυτόχρονα σε ένα φαινόμενο μοναδικό στον κόσμο, τους κεραυνούς Κατατούμπο της Βενεζουέλας. Το καιρικό αυτό φαινόμενο πήρε το όνομά του από το ομώνυμο ποτάμι Κατατούμπο, και παρατηρείται στην περιοχή που εκβάλλει στην λίμνη.

Οι μικροκλιματικές και ατμοσφαιρικές συνθήκες την περιοχή συνδυάζονται σε έναν «εκρηκτικό» συνδυασμό, καθώς στην περιοχή περί της λίμνης Μαρακάιμπο σχηματίζονται πυκνά σύννεφα καταιγίδας μέχρι και 160 νύχτες κάθε χρόνο, που παράγουν μία «βροχή» κεραυνών, που παράγει έως και 40 αστραπές το λεπτό, για μέχρι και 9 ώρες την μέρα (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7242335_aytes-einai-oi-pio-epikindynes-thalasses-ston-kosmo-gigantia-kymata-peirates-kai).

Τόσο ο Μέγας Κωνσταντίνος, όσο και ο Μέγας Αλέξανδρος με τις εκστρατείες τους, απάλλαξαν και οι δύο τον κόσμο από πολλούς τοπικούς τυράννους.

Πολλές φορές πολλά Νόμπελ δοθήκαν ξεκάθαρα για πολιτικούς λόγους και όχι επειδή το άξιζαν οι υποψήφιοι, όπως σε Ομπάμα και Κεμάλ, ενώ το ίδιο έγινε με διαγωνισμούς της Γιουροβίζιον, όπως π.χ. με την δήθεν «νίκη» της Ουκρανίας.

Θάνατος Ραϊσί: Πολιτικοί ηγέτες που έχουν σκοτωθεί σε αεροπορικά δυστυχήματα. Πριν από τον Ιρανό Πρόεδρο Εμπραχίμ Ραϊσί, ο θάνατος του οποίου σε δυστύχημα με ελικόπτερο ανακοινώθηκε σήμερα, και άλλοι πολιτικοί ηγέτες είχαν σκοτωθεί σε αεροπορικές τραγωδίες. Ακολουθούν οι πιο εμβληματικές περιπτώσεις, όπως τις κατέγραψε το Γαλλικό Πρακτορείο (AFP):

2024 μ.Χ.: Ο πρώην Πρόεδρος της Χιλής, Σεμπαστιάν Πινιέρα. Στις 6 Φεβρουαρίου 2024 μ.Χ., ο πρώην Πρόεδρος της Χιλής (2010 μ.Χ.-2014 μ.Χ., 2018 μ.Χ.-2022 μ.Χ.) Σεμπαστιάν Πινιέρα, σκοτώνεται σε δυστύχημα με ελικόπτερο στο Λάγο Ράνκο, παραθεριστικό θέρετρο 920 χλμ. νότια της πρωτεύουσας Σαντιάγο.

2010 μ.Χ.: Ο Πολωνός πρόεδρος Λεχ Κατσίνσκι. Στις 10 Απριλίου 2010 μ.Χ., ένα Tupolev 154 που μετέφερε 96 ανθρώπους μεταξύ των οποίων ο Πολωνός Πρόεδρος Λεχ Κατσίνσκι και υψηλόβαθμοι πολιτικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι, συντρίβεται στην προσπάθειά του να προσγειωθεί σε συνθήκες πυκνής ομίχλης σε αεροδρόμιο κοντά στο Σμολένσκ (Δυτική Ρωσία), με αποτέλεσμα να σκοτωθούν όλοι οι επιβαίνοντες σε αυτό. Το δυστύχημα αποδόθηκε στις κακές καιρικές συνθήκες και σε λάθη των Πολωνών πιλότων και των Ρώσων ελεγκτών εναέρας κυκλοφορίας.

2005 μ.Χ.: Ο ηγέτης του νότιου Σουδάν, Τζον Γκάρανγκ. Στις 30 Ιουλίου 2005 μ.Χ., ο Τζον Γκάρανγκ, πρώην ηγέτης των ανταρτών του νότιου Σουδάν και κατόπιν αντιπρόεδρος της χώρας, σκοτώνεται σε δυστύχημα με ελικόπτερο κατά την επιστροφή του από την Ουγκάντα.

2004 μ.Χ.: Ο Πρόεδρος της τότε Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (FYROM) Μπόρις Τράικοφσκι. Στις 26 Φεβρουαρίου 2004 μ.Χ., ο Πρόεδρος της τότε ΠΓΔΜ Μπόρις Τράικοφσκι σκοτώθηκε μαζί με οκτώ συνεργάτες του σε αεροπορικό δυστύχημα στη νότια Βοσνία, την ώρα που το αεροπλάνο ετοιμαζόταν να προσγειωθεί στο Μόσταρ.

1.994 μ.Χ.: Οι Πρόεδροι της Ρουάντας, Ζουβενάλ Χαμπιαριμάνα και του Μπουρούντι, Σιπριέν Νταριαμίρα. Στις 6 Απριλίου 1.994 μ.Χ., ένα Falcon 50 που μετέφερε τον Πρόεδρο Ζουβενάλ Χαμπιαριμάνα και τον ομόλογό του του Μπουρούνται Σιπριέν Νταριαμίρα καταρρίφθηκε στο Κιγκάλι από τουλάχιστον έναν πύραυλο. Η επίθεση αυτή εκτιμήθηκε ότι ήταν το στοιχείο που οδήγησε στην γενοκτονία των Τούτσι που θα προκαλέσει πάνω από 800.000 θανάτους, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

1.988 μ.Χ.: Ο Πρόεδρος του Πακιστάν, Ζία ουλ-Χαγκ. Στις 17 Αυγούστου 1.988 μ.Χ., ο Πακιστανός Πρόεδρος Ζία ουλ-Χακ είναι μεταξύ των θυμάτων ενός αεροπορικού δυστυχήματος κοντά στην Μπαχαγουαλπούρ (κεντροανατολικό Πακιστάν)

1.986 μ.Χ.: Ο Πρόεδρος της Μοζαμβίκης, Σαμόρα Μασέλ. Στις 19 Οκτωβρίου 1.986 μ.Χ., ο πρώτος Πρόεδρος της ανεξάρτητης Μοζαμβίκης, Σαμόρα Μασέλ, σκοτώθηκε μαζί με άλλους 24 ανθρώπους σε δυστύχημα με το Tupolev 134 στο οποίο επέβαιναν στο Βορειανατολικό τμήμα της Νότιας Αφρικής (https://www.onalert.gr/kosmos/thanatos-raisi-politikoi-igetes-poy-echoyn-skotothei-se-aeroporika-dystychimata/574248/).

Δήθεν «Άγιος Ναπολέων» υπήρξε στην Κέρκυρα σε εικόνες και δήθεν «Άγιος Στάλιν» υπάρχει στις μέρες μας στην Γεωργία σε εικόνες.

Ο Βίλλυ Μπραντ πήρε Νόμπελ για πολιτικούς λόγους και προπαγάνδας, όπως και ο Ομπάμα.

Δεν έδιναν τους ικέτες οι Αρχαίοι Έλληνες, ούτε και οι Ταλιμπάν.

Η Μεγάλη Επιγραφή περιείχε το σύνολο των νομών της Κρήτης και λέγεται ότι ήταν ο πιο Αρχαίος Ευρωπαϊκός Αστικός Κώδικας.

Το 1.826 μ.Χ, σε Μονή ο ηρωικός ιερέας Πανάγος Ρούσος αντιστάθηκε ηρωικά στον Ιμπραήμ για να τον καθυστερήσει, όπως ακριβώς και τον Ιμπραήμ ο Παπαφλέσσας στο Μανιάκι με παρεμφερή κατάληξη, ενώ ο ίδιος και οι σύντροφοι του διετέλεσαν ηρωική έξοδο, όπως και οι ηρωικοί Μεσολογγίτες κατά του Ιμπραήμ.

Στην Κακιά Σκάλα βρίσκονταν μετά το 1.826 μ.Χ. κοκάλα Αιγυπτίων του Ιμπραήμ, όπως και των Γαλατών στα Κοκάλια, αλλά και των πεσόντων στην Αγχίαλο.

Οι Αιγύπτιοι του Ιμπραήμ περικύκλωσαν τον Προφήτη Ηλία μέσω ενός περάσματος που ανακάλυψαν με προδοσία, αιφνιδιάζοντας τους ηρωικούς υπερασπιστές του περάσματος και εκδιώκοντας του με σύντομη μάχη, κάτι που έκανε τους υπερασπιστές του Προφήτη Ηλία να υποχωρήσουν για να μην περικυκλωθούν, όπως ακριβώς συνέβη και με τους ηρωικούς Έλληνες λόγω της προδοσίας του Εφιάλτη στην μάχη των Θερμοπυλών.

Στην διάρκεια της μάχης στο Πολυάραβο τέσσερις ηρωικοί Μανιάτες επιτάθηκαν στον Ιμπραήμ για να τον σκοτώσουν και αυτός γλίτωσε παρά τρίχα και σκοτώθηκε στην θεση του ο υπασπιστής του και τρεις άντρες του, όπως ακριβώς έκανε ο Μωάμεθ ο Β΄ όταν επιτέθηκε στο στρατόπεδο του, αλλά και ο ηρωικός βασιλιάς Λεωνίδας της Σπάρτης που έστειλε άντρες του στο στρατόπεδο του Ξέρξη για να τον σκοτώσουν και αυτός την γλίτωσε πάρλα τρίχα, όπως και ο Μωάμεθ από τον Βλαντ Τσέπες Δράκουλα όταν αυτοί μπέρδεψαν την σκηνή τους με άλλες.

Η Συνθήκη του Τορτεσίγιας για τον διαμελισμό της Αμερικής σε Ισπανούς και Πορτογάλους, ήταν σαν συνθήκη διαμελισμού της Ευρώπης από τον Άξονα και της ΕΣΣΔ με το Σύμφωνο «Μολότοφ-Ρίμπεντροπ».

Στον λοιμό του Αγίου Κυπριανού χάθηκε μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όπως και της Ρωμανίας επί Πανώλης του Ιουστινιανού, όπως και μεγάλο μέρος της Ευρώπης, της Βορείας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας από τον Μαύρο θάνατο, αλλά και της Αθήνας από τον λοιμό του Περικλή.

Ο Γαλέριος κατασκόπευσε τον στρατό των Περσών στα Σαλάτα μεταμφιεσμένος σε έμπορο, όπως και ο Βλαντ Γ΄ Τσέπες Δράκουλας το στρατόπεδο του Μωάμεθ του Β’.

Συνέλαβε την οικογένεια του Δαρείου του Γ΄ που άφησε πίσω για να γλιτώσει μετά την ήττα του στην Ισσό και της φέρθηκε βασιλικά και ιπποτικά στην αιχμαλωσία ο Μέγας Αλέξανδρος, όπως ακριβώς συνέλαβε την οικογένεια του Ναρσή΄ που άφησε πίσω για να γλιτώσει μετά την ήττα του στα Σάταλα και της φέρθηκε βασιλικά και ιπποτικά στην αιχμαλωσία ο Γαλέριος.

Κινούμενα τραίνα χρησιμοποιήθηκαν στις μάχες των Βρετανών κατά των Μπόερς, των Μπόξερς, κατά των Αιγυπτίων το 1.882 μ.Χ., όπως και στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, αλλά και στην Νοτιά Αφρική κατά των Χερέρο από τους Γερμανούς.

Ο Συμεών ο Α΄ της Βουλγαρίας τύφλωσε τον γιο του, όπως και η Ειρήνη στην Ρωμανία.

Τρία μέλη είχε σαν αντιβασιλεία ο Κωνσταντίνος ο Ζ΄ ο Πορφυρογέννητος και τρία και ο Όθωνας.

Οι Βουλγάροι κομμουνιστές δολοφονήσαν με δηλητηριώδη ομπρελά τους Γκέοργκι Μάρκοφ και Βλάντιμιρ Κοστόφ.

Ο Σύρος Σισάκλι ήταν ο πρώτος παναραβιστής και εθνικιστής ηγέτης και ήταν πρότυπο του Νάσερ.

Ο Καποδίστριας έλεγε στον γιατρό του ότι δεν θα βελτίωνε την διατροφή του μέχρι να πάψουν να υπάρχουν φτωχά παιδιά στην Ελλάδα, όπως ακριβώς και ο Πλαστήρας έλεγε ότι δεν χρειάζεται καλύτερο φαγητό, ούτε και να του βάλουν και τηλέφωνο στο σπίτι όσο υπάρχουν φτωχοί Έλληνες και έμενε σε ένα στρατιωτικο ράντσο.

Ο Αριστείδης δεν άφησε πλούτο στα παιδιά του όταν πέθανε και δεν υπήρχαν χρήματα για την κηδεία του, όπως ακριβώς δεν άφησε και ο Πλαστήρας χρήματα στην ψυχοκόρη του όταν πέθανε και δεν υπήρχαν χρήματα για την κηδεία του.

Με τον Σικελικό Εσπερινό σφαγιάστηκαν οι Γάλλοι του Κάρολου Ανδευγαού το 1.282 μ.Χ. στην Σικελία, όπως και με τους Μαυροβουνίους Εσπερινούς εξοντωθήκαν όλοι οι Αλβανοί και Σέρβοι αποστάτες γενίτσαροι.

Η Γερουσία στο Μαυροβούνιο και την Σερβία αποτελούνταν από 12 μέλη.

Ο διάδοχος Πέτρος ο Β΄ του Μαυροβουνίου έκλεισε την συνέλευση και δεν την συγκάλεσε ποτέ ξανά όταν αυτή δεν εξέλεξε άτομα της επιλογής του, όπως ακριβώς έκανε και ο Λένιν το 1.918 μ.Χ. όταν έχασε τις εκλογές συντριπτικά από τους εχθρούς του στην Δούμα και την Βουλή.

Ο Αμπντάλα της Ιορδανίας δεν διόρισε τον γιο του που θωρούσε ψυχασθενή σαν διάδοχο, αλλά τον εγγόνο του στην διαθήκη του, όπως ακριβώς έκανε για τον ίδιο λόγο με τον γιο της και τον εγγόνο της η Αικατερίνη η Μεγάλη της Ρωσίας.

Λέγεται ότι με το σκάνδαλο των Βακχικών οργίων το 186 π.Χ. στην Αρχαία Ρώμη, αυτό σκόπευε στην ανατροπή του πολιτεύματος με συνομωσία και φόνους για αρπαγή περιουσίων, όπως ακριβώς συνέβη με την συνομωσία του Κατιλίνας μετέπειτα., ενώ αυτοί έριχναν πυρσούς με θειάφι στον Τίβερη που δεν έσβηναν, όπως ακριβώς γίνονταν με το Υγρό Πυρ.

Επίσης, το σκάνδαλο των Βακχικών οργίων το 186 π.Χ. στην Αρχαία Ρώμη ήταν μία θρησκευτική συνομωσία που είχε θρησκευτικά χαρακτηριστικά, όπως ακριβώς γίνεται με τους μασόνους, που έχουν και θρησκευτικά χαρακτηριστικά και συνωμοτούν και αυτοί για την ανατροπή πολιτευμάτων.

Ο Πατσίφικο θωρούνταν ο τοποτηρητής των Ρότσιλντ στην Ελλάδα και όταν το σπίτι του καταστράφηκε οι Βρετανοί απέκλεισαν την Ελλάδα (και πέθαναν από αυτόν και τις αρρώστιες και την πεινά χιλιάδες Έλληνες, όπως ακριβώς έκαναν μαζί με τους Γάλλους στην Ελλάδα κατά τον Κριμαϊκό Πόλεμο και τον Εθνικο Διχασμό).

Οι Ρότσιλντ χρηματοδοτούσαν ολκές τις πλευρές στους πολέμους για να κερδίζουν χρήματα, όπως έκαναν στον Αμερικανικό Εμφύλιο, στον Β΄ΠΠ από τράπεζες των ΗΠΑ και της Ελβετίας, στους Ναπολεόντειους Πολέμους με τα παραρτήματα των τράπεζων τους σε Παρίσι και Λονδίνο, στον Α΄ΠΠ μέσω της τράπεζας του στο Παρίσι.

Πρωτα βομβάρδισαν το Βελιγράδι οι Αυστριακοί στον Α΄ΠΠ, οι Γερμανοί στον Β΄ΠΠ και οι Νατοϊκοί το 1.999 μ.Χ. και μετά τους επιτέθηκαν.

«Θεός του Πολέμου» αποκαλούνταν ο Ναπολέοντας και ο Κάρολος ο ΙΒ΄ της Σουηδίας.

Το 1.870 μ.Χ. 70 εκατομμύρια Ευρωπαίοι μετακινήθηκαν στις ΗΠΑ και 60 εκατομμύρια από τα χωριά στις πόλεις της Ευρώπης.

Οι Τζέντλεμαν είχαν κώδικα τιμής και ήταν ιπποτικοί προς τις κυρίες, όπως και οι Ιππότες στον Μεσαίωνα.

Η Γερμανία στον Α΄ΠΠ είχε εθνοφρουρά, την Landstorm και εθνοφυλακή, την Lansswehr, όπως έχουν εθνοφυλακή και φρουρές οι ΗΠΑ.

Οι Γερμανοί πίστευαν ότι θα ξεσπούσε ένας Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη και αυτός ξεκίνησε το 1.914 μ.Χ., στον Β΄ΠΠ πίστευαν ότι θα ξεκινούσε το 1.941 μ.Χ. και ξεκίνησε το 1.939 μ.Χ.

Στον Α΄ΠΠ η πρωτεύουσα της Γαλλίας μετακινήθηκε από το Παρίσι στο Μπορντό και κατά τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο από το Παρίσι στο Μπορντό.

Υπήρχε η Ιερή Ένωση του Κονιάκ του πάπα κατά των Αψβούργων, όπως και η Ιερή Ένωση των Γαλλικών κομμάτων στον Α΄ΠΠ.

Ο Βρετανός στρατηγός στον Α΄ΠΠ Χίγκερ κατόρθωσε λόγω των γνωριμιών της γυναίκας του με το παλάτι να ανέλθει στα αξιώματα, όπως και Βρετανός στρατηγός Τζον Τσόρτσιλ λόγω των γνωριμιών της γυναίκας του με το παλάτι (την βασίλισσα Άννα), αλλά και ο Βελισάριος στην Ρωμανία με τις δίκες της συμβουλές με το παλάτι (την Αυτοκρατορία Θεοδώρα).

«Νέο στρατό» δημιουργήσαν στην Αγγλία ο Κρόμβελ και ο Κίτσενερ.

Υποσχέθηκαν ψευδώς αυτοδιάθεση στον Α΄ΠΠ οι Βρετανοί στους Ιρλανδούς, στους Κυπρίους και τους Ινδούς για να έχουν εθελοντές στον πόλεμο και μόλις αυτός τέλειωσε πήραν πίσω τις υποσχέσεις τους και δεν τις τήρησαν.

Ο Ζοφρ ήταν μαζί με τον Φος Τσενεραλίσιμο/Αρχιστράτηγος της Αντάντ και ο Νίβελ του Αγγλογαλλικού εκστρατευτικού σώματος στον Α΄ΠΠ.

Ο Εμιλ Ντριάν και ο Ουίνστον Τσόρτσιλ ήταν βουλευτές σε Γαλλία και Βρετανία αντίστοιχα και όταν ξέσπασε ο Α΄ΠΠ κατατάχτηκαν και οι δύο ως αξιωματικοί στον στρατό των χωρών του.

Καθολικοί αριστοκράτες ήταν ο Ντε Γκολ και ο Ζοφρ.

Κοιμήθηκε ο Ζοφρ στην μάχη του Βερντέν και ο Χίντεμπουργκ στην μάχη του Τάνενμπεργκ.

Οι βροχές που έπεφταν καθυστέρησαν την προέλαση του στρατού των Γαλατών στην Αλεσία και των Γερμανών στο Βερντέν.

Ένα περιστέρι που στάλθηκε στην μάχη του Βερντέν για να μεταφέρει ένα μνήμα το μετέφερε στο αρχηγείο των συμμάχων της Αντάντ και πέθανε άμεσα, όπως και ο Φειδιππίδης όταν έφτασε ένοπλος από τον Μαραθώνα στην Αθηνά για να αναγγείλει την νίκη των Αθηναίων επί των Περσών.

Η ήττα των Γερμανών στην μάχη του Μάρνη επηλθε και επειδή αποδυνάμωσαν το 1.914 μ.Χ. τον στρατό τους και έστειλαν ένα μέρος του να ενισχύσει τον στρατό τους στο Τάνενμπεργκ στην Πρωσία, όπως και το 1.916 μ.Χ. οι Γερμανοί δεν νίκησαν μάχες στο Δυτικό μέτωπο, επειδή έστειλαν στρατό για να ενισχύσει τους ηττημένους από τους Ρώσους Αυστριακούς για να τους ενισχύσουν όταν αυτοί ηττήθηκαν στην Γαλικία και έχασαν πολλά εδάφη.

Το 1.917 μ.Χ. έγινε ανταρσία του Γαλλικού στρατού στο Παρίσι και άλλες πόλεις της Γαλλίας που κατεστάλη (σαν την επιχείρηση «Βαλκυρία» στην Γερμανία στον Β΄ΠΠ) και ανέβηκαν σε αυτή κόκκινες σημαίες (όπως η ανταρσία της κομούνας στο Παρίσι αμέσως μετά την ήττα των Γάλλων στον Γαλλοπρωσικό πόλεμο), όπως και στην Ρωσία το ίδιο ετος, αλλά και το 1.918 μ.Χ. στην Βαυαρία, Κίελο, Μοναχό και το Βερολίνο κ.λπ.

Ο Κλεμανσό έδωσε θάρρος για πόλεμο και νίκη μέχρι τέλους στους Γάλλους στον Α΄ΠΠ και ο Τσόρτσιλ στους Βρετανούς στον Β΄ΠΠ.

Η δικτατορία των Λούντεντορφ, Χίντεμπουργκ και Κάιζερ Γουλιέλμου Β΄ στον Α’ΠΠ ήταν σαν την δικτατορία των Τότζο και Χιροχίτο στον Β΄ΠΠ, ενώ και τα δύο αυτά εθνικιστικά και μιλιταριστικά κράτη και οι σύμμαχοι τους ηττήθηκαν και αφοπλίστηκαν τελικά και αφοπλίστηκαν στους πολέμους αυτούς.

Ο δικτάτορας Λούντεντορφ στον Α΄ΠΠ, όπως και ο δικτάτορας Μουσολίνι στον Β΄ΠΠ έπεσαν και οι δύο από την ανταρσία των δικών τους για να τους φορτώσουν και τις δικές τους ευθύνες για την ήττα των κρατών τους στον πόλεμο με την συναίνεση και των βασιλιάδων τους.

Οι Γερμανοί πίστευαν ότι ο στρατό τους δεν ηττήθηκε στον Α΄ΠΠ και οι Βρετανοί ότι δεν πέτυχε σχεδόν τίποτε.

Απέκλεισαν την Γερμανία με ναυτικό αποκλεισμό στον Α΄ΠΠ και την Γαλλία στους Ναπολέοντος Πολέμους οι Βρετανοί.

Νεκρός λέγεται ότι κέρδισε την ναυμαχία με τους Πέρσες ο Κίμωνας και νεκρός πως ξεκίνησε τον Α΄ΠΠ ο Σλίφεν.

Ο Φος προέβλεψε επακριβώς το 1.919 μ.Χ. ότι η Συνθήκη ειρήνης των Βερσαλλιών για τον Α΄ΠΠ θα ήταν μία εικοσαετής ανακωχή για τον Β΄΄ΠΠ που ξεκίνησε όντως το 1.939 μ.Χ., ενώ ο Κίτσενερ προέβλεψε το 1.915 μ.Χ. ότι ο Α΄ΠΠ θα κρατούσε αλλά τρία χρόνια ως το 1.918 μ.Χ.

Ο Κίτσενερ έφτιαξε έναν στρατό εθελοντών του στον Α΄ΠΠ (τον «πρότυπο στρατό» που είχε το ίδιο όνομα με τον στρατό εθελοντών του Κρόμβελ στον Αγγλικό Εμφύλιο), όπως και ο Θεόδωρος Ρούζβελτ στον Ισπανοαμερικανικό πόλεμο στην Κούβα.

Έγινε ναυτικούς αποκλεισμός των Στενών του Βοσπόρου από τους Ρώσους κατά των Τούρκων και σημειώθηκε εξέγερση και έπεσε με εξέγερση ο Σελίμ Γ’ λόγω της ήττας και πείνας, το 1.807 μ.Χ. όπως ακριβώς και στον Α΄ΠΠ λόγω της ήττας και του ναυτικού αποκλεισμού της Γερμανίας από τους Βρετανούς στον Α΄ΠΠ έγινε εξέγερση που οδήγησε στην πτώση του Κάιζερ Γουλιέλμου του Β΄.

Οι Γερμανοί πίστευαν ότι θα ξεσπούσε ένας Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη και αυτός ξεκίνησε το 1.914 μ.Χ., στον Β΄ΠΠ πίστευαν ότι θα ξεκινούσε το 1.941 μ.Χ. και ξεκίνησε το 1.939 μ.Χ., ενώ στις μέρες Αμερικανοί πιστεύουν ότι ο Γ΄ΠΠ θα ξεκινήσει ως το 2030 μ.Χ.

Και όπως οι συγγενικοί Ζωροάστρες στο θρήσκευμα Μήδοι και Πέρσες παρά το ότι αποτελούσαν συγγενικούς λαούς, αποτελούσαν δύο διαφορετικά έθνη στην ίδια Αυτοκρατορία, έτσι και οι ομόθρησκοι, αλλά με διαφορετικά δόγματα μουσουλμάνοι επί γης είναι χωρισμένοι στα δύο, σε σιίτες και σε σουνίτες.

Οι Δροσουλίτες και ο μύθος της στρατιάς των νεκρών. Οι νεκροί πολεμιστές που εμφανίζονται κάθε χρόνο στο Φραγκοκάστελλο Χανίων!

Όπως αναφέρει το reader.gr, στα τέλη του 1.827 μ.Χ. η φωτιά της Επανάστασης κατά τον Οθωμανών έχει φτάσει και στην Κρήτη. Εκεί ξεκίνησε από τα ηρωικά Σφακιά. Οι Κρήτες επαναστάτες καλούν τον πολέμαρχο Χατζημιχάλη Νταλιάνη, μέλος της Φιλικής Εταιρείας και συμπολεμιστή του Καραϊσκάκη  για να ηγηθεί της προσπάθειας.

Εκείνος φτιάχνει ένα μικρό αλλά ιδιαίτερα μαχητικό σώμα που αποτελούταν από 500 «πεζικάριους» και 100 ιππείς. Οι Τούρκοι εξοργίζονται και δίνουν διορία στον Νταλιάνη να φύγει από την Κρήτη αν θέλει να μείνει ζωντανός. Εκείνος δεν τους απαντάει καν και η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά.

Ο πολέμαρχος ταμπουρώνεται στο Φραγκοκάστελλο στα Σφακιά. Αποφασίζει να δώσει εκεί την κρίσιμη μάχη. Οι Κρήτες που γνωρίζουν τον τόπο του λένε πως κάνει λάθος και τον συμβουλεύουν να πάει στα βουνά και να αποφύγει ένα ανοιχτό μέρος για την μάχη. «Εγώ θα μείνω εδώ να πολεμήσω κι εσείς καθίστε να μετράτε την σκόνη των αλόγων του πασά» φέρεται να τους είπε εκείνος.

Την ίδια ώρα ο πασάς στέλνει περίπου 8.000 άνδρες και επιπλέον 400 ιππείς αλλά και αρκετά κανόνια. Η άνιση μάχη ξεκίνησε, μια ημέρα σαν σήμερα, στις 18 Μαΐου 1.828 μ.Χ. Όταν ο Νταλιάνης κατάλαβε πως δεν πρόκειται να κερδίσει, επιχειρεί να μεταφέρει την μάχη αλλού αλλά είναι αργά. Λίγες ημέρες αργότερα θα πέσει μαχόμενος. Οι Τούρκοι, νικητές και τροπαιούχοι, αφήνουν άταφα τα πτώματα των 380 νεκρών μαχητών του Νταλιάνη και αποχωρούν.

Οι Δροσουλίτες και ο μύθος της στρατιάς των νεκρών. Στην Κρήτη λένε πως οι ψυχές εκείνων που έπεσαν στη μάχη αλλά έμειναν άθαφτοι παραμένουν στον τόπο που σκοτώθηκαν. Κάπως έτσι μερικά χρόνια αργότερα από εκείνη την φοβερή μάχη, λίγο μετά τα μέσα του Μάη, κάποιοι βοσκοί έκπληκτοι είδαν πάνω από την ερειπωμένη Μονή του Αγίου Χαραλάμπους μια ολόκληρη στρατιά από ένοπλες (ακόμα και έφιππες) σκιές να προελαύνουν προς το Φραγκοκάστελο και από εκεί στη θάλασσα όπου και χάθηκαν.

Ήταν πρωί, ξημέρωμα και γι’ αυτό τους έδωσαν το όνομα «Δροσουλίτες».  Από τότε αυτή η άψυχη στρατιά μαχητών, που αμέσως συνδέθηκε με τους μαχητές του Νταλιάνη, κάνει συχνά-πυκνά την εμφάνισή της. Πάντα την ίδια ώρα, πάντα την ίδια εποχή, πάντα για περίπου ένα δεκάλεπτο. Κάποιες χρονιές το φαινόμενο είναι ίσα- ίσα ορατό και κάποιες άλλες είναι… τρομακτικά έντονο.

Το 1.890 μ.Χ. ένα απόσπασμα Τούρκων αντίκρισε τους Δροσουλίτες και αμέσως σήμανε συναγερμός, όλοι οπλίστηκαν και περίμεναν την επίθεση η οποία, ωστόσο, δεν ήρθε ποτέ καθώς οι σκιές χάθηκαν μέσα στην θάλασσα.

Πολλά χρόνια αργότερα κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής η ιστορία επαναλήφθηκε. Ένα απόσπασμα από στρατιώτες της Βέρμαχτ ήρθε αντιμέτωπο με τους Δροσουλίτες. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο ήταν τέτοια η τρομάρα τους που αφενός άνοιξαν πυρ και αφετέρου δεν είδαν ότι οι σκιές χάνονταν στα καταγάλανα νερά με αποτέλεσμα να θεωρήσουν πως οι επιτιθέμενοι απλά… «λούφαξαν».

Ειδοποίησαν την στρατιωτική τους διοίκηση στα Χανιά η οποία ξεκίνησε έρευνες που κατέληξαν στο ότι δεν υπήρχε κανένας… στρατός αλλά όλο αυτό ήταν ένα «φυσικό φαινόμενο» το οποίο δεν μπορούσαν να εξηγήσουν.

Κατά καιρούς διάφοροι επιστήμονες έχουν προσπαθήσει να δώσουν μια εξήγηση, πειστική ή λιγότερο πειστική σχετικά με αυτό το φαινόμενο. Αρκετοί μιλούν για «διάθλαση του φωτός». Όπως, δηλαδή, δημιουργείται το ουράνιο τόξο, έτσι δημιουργούνται και οι Δροσουλίτες.

Εκεί που πέφτουν οι ακτίνες του ήλιου, υπό ένα σημαντικό ποσοστό υγρασίας, στο συγκεκριμένο μέρος και «λαμβάνουν» την κίνηση τους από την εκλειπτική τροχιά της γης σε συνάρτηση με την μορφολογία του εδάφους.

Κάποιοι άλλοι μιλούν για το φαινόμενο του «ανώτερου αντικατοπτρισμού» και εικάζουν πως στην πραγματικότητα πρόκειται για σκιές στρατιωτών που εκπαιδεύονται στις ακτές της Λιβύης. Αυτό το σενάριο, ωστόσο, εξασθενεί αν αναλογιστεί κανείς πως επιστημονικά έχει αποδειχθεί πως το φαινόμενο του αντικατοπτρισμού δεν μπορεί να προκληθεί σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 40 μιλίων!

Τέλος, υπάρχουν και αυτοί που δεν ικανοποιούνται από τις δυο παραπάνω θεωρίες και υποστηρίζουν πως πράγματι οι Δροσουλίτες είναι οι μαχητές που έπεσαν στο Φραγκοκάστελο. Ο στρατηγός Χρήστος Νταλιάνης, δισέγγονος του Χατζημιχάλη, το 1.928 μ.Χ. απευθύνθηκε στην Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών με τους ερευνητές της να αποκαλούν το φαινόμενο «μεταφυσικό» (https://www.triklopodia.gr/%ce%bf%ce%b9-%ce%b4%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%af%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%ce%bc%cf%8d%ce%b8%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ac/).

Για την απόκτηση χρήματων (είτε για αποζημιώσεις, εύρεση ρευστού, είτε για πολέμους) λεηλάτησαν ο Αντίοχος ο Γ΄ ο Μέγας τον ναό της «θέας» Ναναίας και ο γιος του Αντίοχος ο Δ΄ ο Επιφανής τον Ναό του Σολομώντα στα Ιεροσόλυμα και προσπάθησε να κάνει το ίδιο με τον Ναό της Ελυμαίτιδας στην Περσέπολη, ενώ το ίδιο έκαναν και Φωκείς στους Δελφούς για τους ίδιους ακριβώς λόγους στον Γ’ Ιερό Πόλεμο στην Αρχαία Ελλάδα.

Για την απόκτηση βοσκοτόπων, χωραφιών και λαφύρων για τα αλόγα και τα κοπάδια ζωών τους νίκησαν και κατέλαβαν περιοχές της Ευρώπης οι Σκύθες, οι Ουννοι και οι Μογγόλοι.  

Ο Γιαρουζέλσκι και ο Γκιζίκης ήταν μεταβατικοί δικτάτορες Προέδροι στην μετάβαση προς την «δημοκρατία», ορίζοντας ως πρωθυπουργούς τους συντηρητικούς Λεχ Βαλέσα και Κωνσταντίνο Καραμανλή τον Πρεσβύτερο αντίστοιχα.  

Οι χαμένες Αρχαιοελληνικές πόλεις της Κίνας. Η πορεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου έφτασε μέχρι την Ασία, αλλά ίσως να μην ξέρουμε ακριβώς μέχρι που. Κι αυτό γιατί το πριν από περίπου 25 χρόνια, μια μυστηριώδης πόλη ήρθε στο φως στην περιοχή Νίγια της Κίνας, η οποία παραπέμπει στην παρουσία Ελλήνων στην περιοχή, πολλούς αιώνες νωρίτερα.

Η περιοχή ήταν γεμάτη από κατασκευές αρχαιοελληνικής προέλευσης και χρειάστηκαν δέκα χρόνια περιπλάνησης στην έρημο Τακλαμάν για να ανακαλυφθεί, ύστερα από ανασκαφές. Η συγκεκριμένη πόλη μπορεί και να εξηγεί την παρουσία του ανοιχτόχρωμου πληθυσμού με τα γαλάζια ή πράσινα μάτια που ζει στην κεντρική Ασία. Μερικοί συνέκριναν την σημασία ανακάλυψής της με την ανακάλυψη της Πομπηίας στην Ιταλία.

Οι Ιάπωνες και οι Κινέζοι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τα ερείπια σπιτιών που είχαν Αρχαιελληνικό στυλ, ενώ οι κάτοικοι της Νίγια εξαφανίστηκαν από την περιοχή μυστηριωδώς πριν από περίπου 1.500 χρόνια. Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν 8 μούμιες, ενώ δίπλα τους βρέθηκαν καθρέφτες, μαχαίρια και χτένες με ξανθά μαλλιά. Το σχήμα των προσώπων παρέπεμπε σε ανθρώπους με καταγωγή από την Ινδο-Ευρωπαϊκή φυλή.

Τα γραπτά που βρέθηκαν επίσης ήταν στην αρχαία ινδική διάλεκτο Kharoshthi, τα οποία προέρχονταν από την Αυτοκρατορία του Kushan, το σημερινό Πακιστάν και Αφγανιστάν, η οποία βρισκόταν υπό Ελληνική κατοχή μέχρι και το 500 μ.Χ.

keimeno niya1. Με αυτά τα στοιχεία είναι δύσκολο να καταλάβουμε αν ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε ο ίδιος μέχρι την Κίνα ή αν ο πολιτισμός των Ελλήνων μεταφέρθηκε μέχρι εκεί αργότερα. Νωρίτερα από την ανακάλυψή της Νίγια, Γερμανοί αρχαιολόγοι φέρονται να είχαν αποδείξει την ύπαρξη τουλάχιστον 12 ελληνικών πόλεων στο κινεζικό έδαφος.

Λέγεται πως η κομμουνιστική κυβέρνηση της Κίνας σταμάτησε τις αποστολές ανακάλυψής τους και διέταξε την κάλυψη των αρχαιολογικών χώρων με λόφους από χώμα και δέντρα, αν και αυτό δεν επιβεβαιώνεται από αξιόπιστες πηγές.

Το 2016 μ.Χ. επίσης, ένα δημοσίευμα από την Independent, ανέφερε πως ο διάσημος «Στρατός της Τερακότα», είναι εμπνευσμένος από την παρουσία των Ελλήνων στην περιοχή και την επιρροή που άσκησαν με την τέχνη τους. Η ερώτηση είναι μια: Μέχρι που μπορεί να έφτασαν οι Αρχαίοι Έλληνες και δεν το ξέρουμε ακόμα (https://romioitispolis.gr/oi-chamenes-archaioellinikes-poleis-tis-kinas/);

Στην πυρκαγιά του 1.660 μ.Χ. επί Μεχμέτ του Δ΄ στην Πόλη και εξαπλώθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της Πόλης, κάηκαν τα δύο τρίτα της Κωνσταντινούπολης που έγιναν στάχτη από την πυρκαγιά και σκοτώθηκαν σαράντα χιλιάδες άνθρωποι, ενώ χιλιάδες πέθαναν από την πείνα και την πανώλη που ακολούθησε την πυρκαγιά, όπως ακριβώς συνέβη και με την μεγάλη πυρκαγιά στην Πόλη επί Ιουστινιανού του Α΄ του Μέγα κατά την διάρκεια της «Στάσης του Νίκα».

Ο Αλή Πάσας κρέμαγε στον Πλάτανο της Άρτας πολλούς Έλληνες πατριώτες που έγιναν Μάρτυρες, όπως ακριβώς και οι Τούρκοι έκαναν το ίδιο μετά την Επανάσταση 1.866 μ.Χ. στα Περιβόλια στην Κρήτη, κρεμώντας  πολλούς Έλληνες πατριώτες που έγιναν Μάρτυρες σε έναν Πλάτανο της περιοχής.

Έθαψαν ζωντανή την Ελίζαμπεθ Μπάθορυ που φόνευε φτωχές υπηρέτριες της για το αίμα τους στον Μεσαίωνα και τις Εστιάδες Παρθένες που θεωρήθηκαν ότι διαφθάρηκαν στην Αρχαία Ρώμη με την εισβολή του Αννιβα.

Τόσο ο Διονύσιος ο Φιλόσοφος, όσο και ο Δασκαλογιάννης, όταν τους έπιασαν οι Τούρκοι μετά την καταστολή των επαναστάσεων που ηγούνταν, τους έγδαραν ζωντανούς.

Ο Όθωνν, ως δευτερότοκος γιος του βασιλιά της Βαυαρίας προορίζονταν αρχικά για καθολικός ιερέας πριν γίνει βασιλιάς της Ελλάδας, όπως και ο Δον Χουάν ο Αυστριακός πριν γίνει Αρχιναύαρχος του Ισπανικού στόλου.

Θερμοπύλες ξένες… 398 κατά 40.000, “έλα να τα πάρεις” σε άλλη γλώσσα. Οι Θερμοπύλες αποτελούν σημείο προσκυνήματος όλων των ελευθέρων ανθρώπων επί Γης. Η θυσία του Λεωνίδα και των 1.000 του Σπαρτιατών και Θεσπιέων μένει στους Αιώνες και διδάσκεται σε όλον τον κόσμο ως παράδειγμα αυταπάρνησης και τελείας περιφρόνησης προς τον θάνατο.

Φυσικά οι Έλληνες έχουν και πολλές άλλες Θερμοπύλες να τιμούν και να εμπνέονται από αυτές. Δεν είναι όμως μόνοι. Και άλλοι λαοί έχουν να επιδείξουν παρόμοιες εκδηλώσεις ηρωισμού. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί και η μάχη στο Hodow…

Τον Ιούνιο του 1.694 μ.Χ., ο ισλαμικός κίνδυνος ήταν υπαρκτός και αισθητός περισσότερο κι από σήμερα. Τούρκοι και οι σύμμαχοι αυτών Τάταροι έσφαζαν, βίαζαν, σκλάβωναν, λεηλατούσαν ασυγκράτητοι. Οι δυνάμεις του σκότους πολεμούσαν κατά των Χριστιανών στην Ελλάδα, την Ουγγαρία και την Πολωνία-Ουκρανία.

Σε αυτό το πλαίσιο μια στρατιά τουλάχιστον 40.000 Τατάρων (ορισμένες πηγές κάνουν λόγο για 70.000) εισέβαλαν στην Δυτική Ουκρανία, μια περιοχή που τότε ήλεγχε το Βασίλειο της Πολωνίας, που τότε κυβερνούσε ο μεγάλος Ιωάννης Σομπιέσκι, ο σωτήρας της Βιέννης και της Ευρώπης από το Ισλάμ.

Οι διαθέσιμες Πολωνικές δυνάμεις στην περιοχή ήταν μικρές. Έτσι, περισσότερο προς επιτήρηση των εισβολέων, στάλθηκαν επτά ίλες φτερωτών ουσάρων και παντσέρνι (θεωρακισμένοι ιππείς, ακόλουθοι των ουσάρων), Συνολικά η Πολωνική δύναμη υπό τους Konstanty Zaborowski, Mikołaj Tyszkowski και Jan Witosławski αριθμούσε 98 φτερωτούς ουσάρους και 300 παντσέρνι.

Η μάχη. Στις 11 Ιουνίου 1.694 μ.Χ. Πολωνοί κινήθηκαν προς το χωριό Hodow, το οποίο σήμερα ανήκει στην Ουκρανία. Εκεί έξω από το χωριό, στα χωράφια, είδαν περίπου 700 Τατάρους. Οι άνδρες είχαν σταλεί για αναγνώριση και προηγούντο του κυρίως σώματος του μουσουλμανικού στρατού.

Αμέσως οι Πολωνοί εφόρμησαν με ιαχές κατά των εχθρών και τους διέλυσαν κυριολεκτικά, τρέποντας τους επιζώντες σε φυγή. Όμως σύντομα εμφανίστηκαν οι χιλιάδες Τάταροι και οι Πολωνοί υποχώρησαν προς το χωριό και οχυρώθηκαν πρόχειρα εκεί κοντά με ότι βρήκαν, ξηλώνοντας φράχτες και ότι άλλο χρήσιμο.

Οι Πολωνοί κατέβηκαν από τα άλογα τους και περίμεναν τους εχθρούς στα πρόχειρα οχυρώματά τους. Οι Τάταροι βλέποντας πόσο λίγοι ήταν οι αντίπαλοι τους επιτέθηκαν με αλαλαγμούς και επικλήσεις στον Αλλάχ και τον Μωάμεθ.

Οι Πολωνοί όμως τους υποδέχτηκαν “θερμά”. Οι Πολωνοί έφεραν τουλάχιστον 2 πιστόλες και μια καραμπίνα έκαστος. Οι Ουσάροι έφεραν επίσης μια μεγάλη σπάθη, κυρτό σπαθί και μακριά λόγχη μήκους 5,5 μ. (kopia).

Οι Τάταροι εφόρμησαν αλλά η πρώτη τους έφοδος αποκρούστηκε. Ακολούθησε και δεύτερη και τρίτη. Επί έξι ώρες οι Τάταροι εφορμούσαν συνεχώς μόνο και μόνο για να αποκρουστούν με απώλειες από τους ακαταπόνητους Πολωνούς.

Ωστόσο σταδιακά τα πυρομαχικά άρχισαν να λείπουν και το πυρ των Πολωνών χαλάρωσε. Αυτό το αντελήφθησαν οι Τάταροι και έστειλαν έναν αγγελιαφόρο στους Πολωνούς ζητώντας τους να καταθέσουν τα όπλα. Η απάντηση ήταν άκρως Ελληνική..

“Έλα να μας τα πάρεις αν μπορείς”… Οι Τάταροι τότε εξαπέλυσαν άλλη μια επίθεση υπολογίζοντας ότι οι Πολωνοί δεν είχαν πλέον σφαίρες. Όμως αυτοί έπαιρναν τις αιχμές των Ταταρικών βελών και χτυπώντας τες τις προσάρμοζαν στις κάννες των λειόκαννων καραμπινών τους.

Τα βέλη έκαναν δουλειά σε κοντινή απόσταση και η επίθεση αποκρούστηκε. Ύστερα από αυτό οι Τάταροι έχοντας υποστεί ικανές απώλειες – άνω των 1.000 ανδρών – χωρίς να έχουν κερδίσει τίποτα, αποφάσισαν να αποχωρήσουν ηττημένοι. Ήταν μια μεγάλη νίκη όπου σημαντικό ρόλο έπαιξε το ηθικό. Οι αρχικές αποτυχίες και οι απώλειες κλόνισαν τους Τατάρους οι οποίοι εάν επέμεναν προφανώς θα νικούσαν.

Από την άλλη οι λίγοι Πολωνοί που είχαν περί τους 100 νεκρούς και τραυματίες – το 25% της δύναμής τους – ήταν αποφασισμένοι να πεθάνουν και το έδειξαν στον εχθρό. Τιμώντας τους ήρωες ο βασιλιάς Ιωάννης Σομπιέσκι έστησε μνημείο στο χωριό το οποίο σώζεται έως σήμερα και μάλιστα ανακαινίσθηκε το 2014 μ.Χ. σε συνεργασία Πολωνίας και Ουκρανίας (https://www.history-point.gr/thermopyles-xenes-398-kata-40-000-quot-ela-na-ta-pareis-quot-se-alli-glossa).

Την θεση του Γερουσιαστή στο Λινοί σε πλειστηριασμό έβαλε ο Ρον Μπακόγιεβιτς, κυβερνήτη της περιοχής, όταν εκλέχτηκε Προέδρος των ΗΠΑ ο Ομπάμα που ήταν πριν ο Γερουσιαστής που είχε την θεση αυτή, όπως έκαναν και οι Ρωμαίοι Πραιτοριανοί όταν δολοφονήθηκε ο παρανοϊκός Ρωμαίος Αυτοκράτορας Κόμοδος.

Τόσο ο Ντε Γκολ, όσο και ο Μακ Κέιν ηταν και οι δύο για ένα χρονικό διάστημα αρκετών ετών αιχμάλωτοι πολέμου και οι δύο, κάτι που επηρέασε τις πολίτικες των δύο αυτών αντρών μετέπειτα έναντι των κρατών που τους είχαν συλλάβει όταν αυτοί έγιναν πολιτικοί ηγέτες με επιρροή.

Πρόξενος στο Παρίσι ηταν ο Κωλέττης και στο Λονδίνο ο Σεφέρης.

Στις επαναστάσεις/στρατιωτικά κινήματα του 1.843 μ.Χ. στην Ελλάδα, όπως και στο κίνημα στο Γουδί πρωτα εξεγέρθηκε ο στρατός και τον ακολουθήσε στην συνέχεια και ο λαός. 

Μετά τον εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα οι νικητές δεν έδιναν στους βίαιους επαναστάτες κομμουνιστές θέσεις στο Δημόσιο, όπως ακριβώς έγινε και με την νίκη του Μεγάλου Θεοδόσιου, όταν με την νίκη του επί των βίαιων ειδωλολατρών επαναστατών δεν τους έδινε θέσεις στο Δημόσιο (όπως ακριβώς έκανε πιο πριν από αυτόν ο ειδωλολάτρης Ιουλιανός διώκοντας τους από το Δημόσιο αν δεν δέχονταν την ειδωλολατρία ως δήθεν «αληθινή θρησκεία»).

Στον Ψυχρό Πόλεμο ο Γιαρουζέλσκι στην Πολωνία του Ανατολικού συνασπισμού/μπλοκ, όπως και ο Έβρεν στην Τουρκία του του Δυτικού συνασπισμού/μπλοκ (αλλά και ο Παπαδόπουλος και η χούντα), έκαναν πραξικόπημα για να «βάλουν (δήθεν) τάξη στο χάος στις χώρες τους και να αποτρέψουν (τάχατες) έναν εμφύλιο» και στην συνέχεια εκλέχθηκαν «δημοκρατικά Προέδροι» των κρατών τους.

Τον 3^ο Αιώνα μ.Χ. των καιρών των «Τριάκοντα τυράννων» της Ρώμης, στον θρόνο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ανήλθαν σχεδόν 30 Αυτοκράτορες σε ελάχιστα χρονιά που πήραν τον θρόνο και πέθαναν όλοι τους με βίαιο τρόπο, όπως ακριβώς συνέβαινε και τον 9^ο μ.Χ. και τον 10^ο μ.Χ, Αιώνα στην Ρώμη, όταν πάνω από είκοσι τέσσερις πάπες (τα έτη 871 μ.Χ.-904 μ.Χ.) αλλάξαν και αφανίστηκαν μέσα σε λογία χρονιά με βίαιο τρόπο στον θρόνο του πάπα της Ρώμης.

Οι νεότεροι εκλεγμένοι πάπες ήταν ο Βενέδικτος ο Ε΄ και ο Ιωάννης ο ΙΒ’, ενώ ο δεύτερος είχε σχέση με την μανά του, όπως ακριβώς και ο Νέρωνας με την δική του, άλλα και τις αδερφές του, όπως ο Καλιγούλας.

Ο Βενέδικτος ο Ε΄ ανήλθε τρεις φορές στον θρόνο του παπα, όπως και ο Ερρίκος ο ΣΤ΄ στον θρόνο του βασιλιά της Αγγλίας.

Έγινε κρυφή ταφή του πάπα Φορμόζου για να μην βεβηλωθεί το πτώμα του ή να γίνει ο τόπος ταφής του τόπος λατρείας από τους οπαδούς που ήταν πιστοί σε αυτόν, όπως ακριβώς συνέβη με τον Καντάφι και τον Μπιν Λάντεν.

Ο πάπας Φορμόζος, μαζί με τον Σελεστίνο τον Ε’ θεωρείται από τους πιο τίμιους πάπες της Ρώμης, ενώ ο πρώτος συκοφαντήθηκε από τον διάδοχο του, τον τρελό πάπα Στέφανο, όπως ακριβώς και ο πάπας Σελεστίνος ο Ε’ από τον πάπα Βονιφάτιο τον Η΄.

Η Αγελτρούδη, η Θοδώρα και η Μαροζία ανεβοκατέβαζαν πάπες στον θρόνο, όπως ακριβώς ο Ρικίμαρου Αυτοκράτορες στην Ρώμη. Και όπως ο Ρικίμαρος μεθόδευσε τον φόνο των Αυτοκράτορων Μαζοριανού και Ανθέμιου που δεν ήταν όπως οι προηγούμενοι υποχείρια του, έτσι έκανε και η Θεοδώρα με τον παπα Σέργιο που δεν την άκουγε.

Λέγεται ότι η Θεοδώρα δηλητηρίασε την μητέρα της Μαροζία (που είχε σαν πρότυπο της την Αγελτρούδη), όπως ο Νέρωνας σκότωσε την μανά του Αγριππίνα την Β΄ την Νεότερη.

Είχε ένα νησί, την νήσο Τιβερίνα για τα όργια της η Μαροζία, όπως ακριβώς και ο διεφθαρμένος και τυραννικός Αυτοκράτορας της Ρώμης Τιβέριος το Κάπρι.

Η δε Μαροζία σκοτώθηκε με μαξιλάρι, όπως και το ίνδαλμα της, ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Τιβέριος.

Έκοψαν την μύτη του πάπα Γρηγορίου του Ε΄, όπως ακριβώς έγινε με τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον Β΄ τον Ρινότμητο.

Σκότωσαν οι απαντημένοι σύζυγοι βίαια τους πάπες Ιωάννη ΙΒ΄ και Βενέδικτο Ε΄ όταν τους έπιασαν με τις συζύγους τους.

Ο παπισμός Ιννοκέντιος ο Γ’ έβαζε όσους είχαν αντίθετες απόψεις να μετανοούν (μετά από βία) δημοσιά πριν εκτελεστούν, όπως ακριβώς έκανε και ο Στάλιν με τους αντιπάλους του (π.χ. Καμενέφ, Ζηνοβιέφ, Μπουχάριν, τροτσκιστές, λενινιστές κ.λ.π.).

Ο πάπας Πίος ο Θ΄ διέφυγε από την Ρώμη ντυμένος απλός ιερέας με γυαλιά, όπως και ο Μέτερνιχ την Βιέννη μέσα σε μία αμαξά ντυμένος υπηρέτρια/πλύστρα.

Από το εξωτερικό ήρθαν στην Ελλάδα σαν ηγέτες κομμάτων ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Καραμάνης ο Πρεσβύτερος, ο Καπελάκης (από ΗΠΑ και Γαλλία), ο Σαακασβίλι στην Γεωργία (από τις ΗΠΑ) και στο Ιράν ο Χομεϊνί (από την Γαλλία).

Πίστευαν κάποιοι ότι ο Θεός θα έσωζε Θαυματουργικά την Πόλη το 1.453 μ.Χ. από τους Τούρκους και κάποιοι την Ρώμη το 1.870 μ.Χ. από τους Ιταλούς, κάτι που δεν συνέβη.

Ο πάπας Πίος ο Θ΄ αρνήθηκε να εγκαταλείψει την Ρώμη παρά την επικείμενη κατάληψη το 1.870 μ.Χ. από τα Ιταλικά στρατεύματα, όπως και ο πάπας της Ρώμης Πίος ο ΙΒ’ όταν οι Γερμανοί σκέφτονταν να τον απαγάγουν το 1.943 μ.Χ.

Το ίδιο έτος πέθαναν οι εχθροί πάπας Πίος ο Θ΄ και ο Ιταλός βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ ο Β΄, όπως και το ίδιο έτος πέθαναν ο τελευταίος Μάγιστρος των Ναϊτών Ντε Μολέ και οι εχθροί του, ο βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος ο Δ΄ ο Ωραίος και ο πάπας Κλήμης ο Ε’.

Μετέφερε τον παπα Κλήμη τον Ε΄ για τον ελέγχει ευκολότερα ο Γάλλος βασιλιάς Φίλιππος ο Δ΄ ο Ωραίος, όπως έκανε και ο Μέγας Ναπολέοντας με τους πάπες Πιο ΣΤ΄ και Ζ’.

Ο Ιταλός βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ ο Γ΄ ανέβηκε στον θρόνο όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του Ουμπέρτο, όπως και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ο Ά΄ της Ελλάδας όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του Γεώργιος ο Α΄, ενώ και ο Τσάρος Αλέξανδρος ο Γ΄ της Ρωσίας έγινε βασιλιάς όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του Αλέξανδρος ο Β΄.

Η εκλογή του πάπα Βενέδικτου του ΙΕ’ έγινε το 1.914 μ.Χ., όταν ξεκίνησε ο Α΄΄ΠΠ, όπως και του πάπα Πίου του ΙΒ’ το 1.939 μ.Χ., όταν ξεκίνησε ο Β΄ΠΠ.

Οι άρχοντες των ορεινών περασμάτων των Πυρηναίων ήταν πιο μαχητικοί και μισούσαν αυτούς των πεδιάδων, όπως ακριβώς συνέβαινε και στην Σκωτία, οπού οι Χαιλάντερς μισούσαν και ήταν πιο μαχητικοί από τους λόουλαντερς.

Ξέθαβαν τα οστά των αιρετικών και τα δίκαζε η Ιερά Εξέταση, όπως έκανε και ο τρελός πάπας Στέφανος με τα οστά του πάπα Φορμόζου.

Πέθαναν το 1.215 μ.Χ ιεροεξεταστές σκοτώθηκαν όταν τους πέταξαν σε ένα πηγάδι, ενώ με τον ίδιο τρόπο πέθαναν και ο στρατηγός των μισθοφόρων που βίασε την Τιμόκλεια στην Θήβα από την ίδια.

Οι άντρες του Μεγάλου Αλέξανδρου κατέλαβαν την νύκτα σκαρφαλώνοντας την Άορνο Πέτρα αιφνιδιάζοντας τους φρουρούς, όπως ακριβώς και οι Γασκώνοι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο την Ροκ Ντι Λατόρ των αιρετικών καθαρων.

Στην Αρχαία Ελλάδα, στην Αρχαία Ρώμη, στην Ρωμανία και την Δυτική Ευρώπη, η μαγεία απαγορεύονταν.

Αν και Εβραίοι μισούσαν τους συμπατριώτες τους και τους καταδίωκαν, ο Τόμας Ντε Τοκερμάδα, ο μεγάλος ιεροεξεταστής, ο Βάγκνερ και ο Χίτλερ.

Με τον θάνατο του Τοκερμάδα εχθροί του βεβήλωσαν τον τάφο του και διασκορπίσαν τα οστά του, όπως έκαναν και οι Γάλλοι επαναστάτες με τα κοκάλα του Ροβεσπιέρου και οι μπολσεβίκοι με τα κοκάλα του Ρασπούτιν.

Οι πάπες Βοργίες και οι Μέδικοι θεωρούνταν οι «νονοί» της Μεσαιωνικής Ιταλίας με μεθόδους σαν των μαφιόζων στην νεότερη εποχή.

Με σαράντα μουλάρια γεμάτα ασημί και χρυσαφί δωροδόκησε τον καρδινάλιο Ασκάνιο Σφόρτσα, όπως και το καλύτερο παλάτι του ο Αλέξανδρος Βοργίας, όπως 700 καμήλες χρειάστηκε ένας Εβραίος έμπορος για να μεταφέρει τον χαλκό του Κολοσσού της Ρόδου που του πουλήσαν οι Άραβες, ενώ τέσσερις Γαλέρες χρειάστηκαν για να μεταφέρουν τα πλούτη του γιου του Αλέξανδρου Βοργία Ιωάννη που του έδωσε ο πατέρας του .

Μοίρασαν την Ευρώπη ο Χίτλερ και Στάλιν με το Σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ, όπως ακριβώς και οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι την Αμερικανική Ήπειρο με την Συνθήκη της Τορτεσίγιας που ήταν ιδέα του πάπα Αλέξανδρου Βοργία.

Ο ίδιος ο Ιωάννης, ο γιος του Αλέξανδρου Βοργία, πέθανε πετάμενος στην λίμνη με τα πόδια του δεμένα σε πέτρες, όπως ακριβώς τα θύματα των μαφιόζων πέθαναν πετάμενα σε λίμνες και ποτάμια με τσιμέντο στα πόδια τους.

Με πώληση τον θρόνο του πάπα για χρήματα από τον Σφόρτσα και με συνομωσία έγινε πάπας της Ρώμης ο Αλέξανδρος Βοργίας, όπως και με τον θάνατο του Κόμοδου, ο νέος Αυτοκράτορας Δίδος Ιουλιανός πηρέ τον θρόνο στον πλειστηριασμό που τον έβαλαν οι Πραιτοριανοί.

Η Λουκρητία Βοργία χόρευε για τον πατέρα της Αλέξανδρο Βοργία και τους καλεσμένους του όπως η Σαλώμη για τον Ηρώδη τον Αντύπα και έκαναν στην συνέχεια όλοι μαζί όργια, όπως έκανε και ο διεφθαρμένος επιχειρηματίας Μαρόζοφ στην Ρωσία στα όργια που οργάνωνε και είχε σχέσεις μαζί του, όπως ο Νέρωνας με την μανά του Αγριππίνα την Β΄ την Νεότερη.

Αλλά  και με τον αδερφό της Καίσαρα Βοργία, όπως ακριβώς και ο Καλιγούλας με τις αδερφές του και όπως αυτοί οι βίαιοι, παρανοϊκοί, διεφθαρμένοι και διεστραμμένοι Αυτοκράτορες σκότωναν πλούσιους (και καρδινάλιους οι Βοργίες) για να αρπάζουν τις περιουσίες τους για τους ίδιους.

Πολλές φορές ο Καίσαρας Βοργίας σκότωνε αξιωματικούς και χρέωνε σε αυτούς ότι δεν πήγαινε στραβά, όπως ακριβώς έκανε με τους καγκελάριους του ο Άγγλος βασιλιάς Ερρίκος ο Η’.

Ακόμα και γονείς κατέδιδαν τα παιδιά τους και παιδιά τους γονείς στην Ιερά Εξέταση, στην ΕΣΣΔ των Στάλιν και Λένιν και στην Γερμανία επί Χίτλερ,

Έβλεπαν σαν διασκέδαση τους θανάτους από μονομαχίες στην Αρχαία Ρώμη και το κάψιμο στις πυρές στον Μεσαίωνα στην Δυτική Ευρώπη.

«Ένας λύκος μπήκε στην Ρώμη» είπε όταν εκλέχτηκε πάπας ο Αλέξανδρος Βοργίας ο καρδινάλιος Τζιοβάνι Ντι Λορέντζο, όπως και ο Σελεστίνος ο Ε΄ είπε για τον Βονιφάτιο τον Ή’, όταν πήρε την θεση του με ύπουλο τρόπο ως πάπας τα λόγια του Ιώσηπο για τον Ηρώδη: «Μπήκε σαν αλεπού, βασίλεψε σαν λιοντάρι και πέθανε σαν σκυλί».

Ο Ραιμόνδος ο ΣΤ’ της Τουλούζης μαστιγώθηκε δημοσιά για τον φόνο απεσταλμένου του πάπα της Ρώμης (όπως έκανε για τον ίδιο λόφο μετέπειτα και ο γιος του Ραιμόνδος ο Ζ΄), όπως ακριβώς έκανε και ο Άγγλος βασιλιάς Ερρίκος ο Β’ για τον φόνο του Αρχιεπίσκοπου Καρντεμπούρι Τόμας Μπέκετ.

Στην πόλη του Κουράσουν αφήσαν οι Σταυροφόροι του Σίμον Ντε Μονφόρ τους κάτοικους να φύγουν χωρίς τα υπάρχοντα τους μετά από συμφωνία, όπως ακριβώς έκανε και ο Σαλαντίν με τον Βάλλιαν Ντι Ιμπελέν τον Σταυροφόρο που υπεράσπιζε την Ιερουσαλήμ και τον πληθυσμό της πριν την καταλάβουν οι Άραβες.

Ο Σιμών Ντε Μονφόρ σκοτώθηκε σε πολιορκία πόλης από μία πετρά που δέχτηκε στο στόμα, όπως και ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος από ένα βέλος, ενώ και ο Αντίοχος ο Γ΄ ο Μέγας των Σελευκιδών τραυματίστηκε από πετρά στο στόμα όταν πολιορκούσε μία πόλη, άλλα και ο Φίλιππος ο Β΄ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας έχασε το ένα μάτι του από βέλος όταν πολιορκούσε το Βυζάντιο.

Το Μπεζέ, έπεσε στον Σίμον Ντε Μονφόρ, όταν οι πολιορκούμενη ξέχασαν μία από τις πύλες που αντεπιτίθονταν ανοικτή το 1.208 μ.Χ., όπως ακριβώς συνέβη με την Κερκόπορτα στην Πόλη το 1.453 μ.Χ.

Τόσο οι σύμμαχοι στους Βαλκανικούς Πολέμους, τα μέλη του Βαλκανικού Συνασπισμού ηταν ασυντόνιστα μεταξύ τους, όπως ακριβώς ηταν και οι σύμμαχοι στον Άξονα Ιάπωνες και Γερμανοί.

Ο Μέγας Ναπολέων και ο Μέγας Ιουστινιανός προτιμούσαν να έχουν στο επιτελείο τους ανθρώπους που προέρχονταν από τον λαό όπως και οι ίδιοι, ηταν ικανοί και απόλυτα πιστοί στους ίδιους και όχι μέλη της ελίτ.

Και όπως οι Οστρογότθοι κάλεσαν σε βοήθεια τους Φράγκους για να τους σώσουν από την Ρωμανία και τον Ναρσή, έτσι και η αδερφή του Βαλεντινιανού του Γ΄ κάλεσε τους Ούννους του Αττίλα για να την σώσει από τον αδερφό της τον καιρό του Αέτιου, ενώ τόσο οι Ουννοι, όσο και οι Φράγκοι ηττήθηκαν από τον Αέτιο και τον Ναρσή αντίστοιχα.

Λέγεται ότι για κάποιο διάστημα, ο ένδοξος στρατηγός Βελισάριος της Ρωμανίας ηταν τυφλός (σαν τον Όμηρο) και επαιτούσε, όπως και ο ένδοξος πολεμιστής Νικηταράς.

Τα πτώματα των στασιαστών Υπάτιου και Πομπήιου πετάχτηκαν στον Βόσπορο, όπως και το πτώμα του Οθωμανού Σουλτάνου Σελίμ του Γ΄ όταν τον εξόντωσαν οι Πραιτοριανοί.

Η «αέναος ειρήνη» τριάντα ετών που υπέγραψε η Ρωμανία με τους Πέρσες, διήρκησε σχεδόν 8 έτη, όπως και οι «Τριακονταετείς σπονδές» που υπέγραψε η Σπάρτη με την Αθήνα δεν κράτησαν ούτε είκοσι έτη και μεταξύ αυτών ξέσπασε ο Πελοποννησιακός Πόλεμος.

Ο Θεόδωρος Κωνσταντινίδης με τα έργα του «Φιλική Εταιρεία» και «Μορφίτης Αβραάμ» προκάλεσε αντιδράσεις, όπως και ο Φρύνιχος με το έργο του για την άλωση και καταστροφή της Μίλητου που θύμισε στους Αθηναίους τα οικεία κακά και του επιβληθεί πρόστιμο για τον λόγο αυτό.

Το έργο του απαγορεύτηκε, ενώ απαγορεύτηκε και η οποιαδήποτε μελλοντική θεατρική διασκευή του ιδίου θέματος. Πιστεύεται ότι ο χορός στο έργο αυτό αποτελείτο από γυναίκες που είχαν αιχμαλωτιστεί στην άλωση

Αν και ο Νάσερ ηττήθηκε στρατιωτικά στον πόλεμο του 1.956 μ.Χ. με τους Αγγλογάλλους και του Ισραήλ κέρδισε τελικά πολιτικά και διπλωματικά, όπως ακριβώς συνέβη και με τους Βιετκόνγκ του Γιαπ με την μάχη του Τετ κατά των Αμερικάνων στο Νότιο Βιετνάμ.

Το λαϊκό μέτωπο και οι εθνικιστές κέρδισαν τις εκλογές στην Ιορδανία και προσπάθησαν στην συνέχεια να εδραιωθούν στην χώρα και να πάρει την εξουσία από τον Ιορδανό βασιλιά Χουσεΐν και αυτός με την βία και δικό του αντιπραξικόπημα κατάφερε να καταπνίξει με την βία τους εχθρούς του.

Αντίστοιχα ο συνασπισμός των κομμουνιστων και των εθνικιστών κέρδισαν τις εκλογές στην Ρωσία και προσπάθησαν στην συνέχεια να εδραιωθούν στην χώρα και να πάρει την εξουσία από τον Γιέλτσιν και αυτός με την βία και δικό του αντιπραξικόπημα κατάφερε να καταπνίξει με την βία τους εχθρούς του (http://alophx.blogspot.com/2023/09/blog-post_11.html).

Παιδομάζωμα έκαναν οι Τούρκοι στον καιρό της τουρκικής κατοχής και οι κομμουνιστές στον Ελληνικό εμφύλιο.

Με προδοσία καταλήφθηκε η Ερέτρια από τους Πέρσες το 490 π.Χ., όπως ακριβώς και η Ρώμη το 546 μ.Χ. από τους Γότθους.

Το Μακεδονικό και το Ηπειρωτικό κομιτάτο πρέσβευαν και οι δύο την απελευθέρωση της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας και Ηπείρου (Βόρειας και Νότιας) μας με τον Μακεδονικό και τον Ηπειρωτικό Αγώνα με την υποστήριξη του τότε Έλληνα πρωθυπουργού Θεοτόκη, όπως ακριβώς και η Εθνική Εταιρεία πρέσβευε την απελευθέρωση των παραπάνω πάντα Ελληνικών περιοχών, όπως και των πάντα Ελληνικών Κύπρου, Θράκης (Ανατολικής και Δυτικής), των νησιών του Αιγαίου, της Κρήτης, της Ανατολικής Ρωμυλίας και του Πόντου με την υποστήριξη του τότε πρωθυπουργού Δηλιγιάννη.

Σιδερένιο χέρι της στρατιάς ονομάζονταν ο Ζαν Σουλτ (που γεννήθηκε το ίδιο έτος με τον Ναπολέοντα), όπως και ο Ουέλιγκτον Σιδηρούς Δούκας και τίμησε τους ηττημένους γενναίους αιχμάλωτους Άγγλους αντίπαλους του στην Πορτογαλία, όπως και οι Αιγύπτιοι τους γενναίους αιχμάλωτους Ισραηλινούς αντίπαλους τους στον πόλεμο του Γιόμ Κιπούρ.

Απέτυχε ο Σουλτ να εμποδίσει την εκκένωση των Βρετανών από την Πορτογαλία, όπως και οι Γερμανοί των Βρετανών από την Δουνδέρκη.

Στο Θεολογικό σεμινάριο της Τιφλίδας έμαθε ο Στάλιν τις επαναστατικές ιδέες του και ο Σουλτ στην Βασιλική Ακαδημία Πεζικού της Γαλλίας.

Μικρός δεκανέας ηταν για τον Ναπολέοντα ο Σουλτ και Αυστριακός δεκανέας για τον Χίντεμπουργκ ο Χίτλερ.

Αιχμαλωτίστηκαν από εχθρούς τους, ο Σουλτ από τους Αυστριακός και ο Ντε Γκολ από τους Γερμανούς και υπέστησαν βασανιστήρια και οι εμπειρίες τους αυτές τους επηρέασαν και τους δύο στην πολιτική αντιμετώπιση των κρατών που τους αιχμαλώτισαν όταν έγιναν και οι δύο πολιτικοί ηγέτες με επιρροή, ενώ ο Σουλτ έμεινε ημίκαυστος, όπως και ο Γεζέριχος.

Ο Σουλτ άρπαζε όπως οι Γάλλοι του Ναπολέοντα στην Μόσχα επειδή ηταν άπληστος τα ιερά σκευή των Εκκλησιών σε Πορτογαλία και Ισπανια εξαγριώνοντας του λαούς των κρατών αυτών, και ηταν και μασόνος όπως ο Σαν Μάρτιν και ο Σίμον Μπολιβάρ.

Επίσης, ο Σουλτ άρπαζε τα έργα τέχνης των κατεχομένων περιοχών που διοικούσε, όπως και ο Γκαίρινγκ, ενώ έκανε πάρα πολύ επίπονα στρατιωτικά γυμνάσια στους στρατιώτες τους, όπως ο Νταβού και ο Τιβέριος, του οποίου τα στρατιωτικά του γυμνάσια ηταν όπως λέγονταν αναίμακτες μάχες και οι μάχες του αιματηρά γυμνάσια.

Ο Σουλτ (που δημιούργησε την Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων την οποία αργότερα αναδημιούργησε  Γάλλος στρατηγός Μπιζό) στην μάχη της Οκάνιας, νίκησε τους Ισπανούς με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και σχέδιο με το οποίο νίκησε ο Αννίβας τους Ρωμαίους στις Κάννες.

Λόγων των αποτυχιών των άλλων στρατηγών του Αυτοκράτορα Ναπολέοντα του Μέγα στην Ισπανία ο στρατηγός Σουλτ ανακλήθηκε σε αυτή τρεις φορές, όπως ακριβώς λόγω των αποτυχιών των άλλων στρατηγών του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού του Μέγα στην Ιταλία ο στρατηγός Βελισάριος ανακλήθηκε σε αυτή τρεις φορές.

Με διάφορες συγκρούσεις ο ένδοξος στρατηγός Βελισάριος κατάφερε να νικήσει τους Κουτριγούρους Ούννους και πολεμικά κόλπα τους έκανε να πιστεύουν ότι είχε περισσότερο στρατό από ότι είχε στην πραγματικότητα και να τους κάνει να υποχωρήσουν από την Πόλη, την οποία ήθελαν να πολιορκήσουν.

Αντίστοιχα και ο βασιλιάς Μίλος του Μαυροβουνίου κατάφερε να νικήσει Τούρκους και πολεμικά κόλπα τους έκανε να πιστεύουν ότι είχε περισσότερο στρατό από ότι είχε στην πραγματικότητα και να τους κάνει να υποχωρήσουν από την χώρα αυτή, την πρωτεύουσα της οποίας ήθελαν να πολιορκήσουν.

.Όταν ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Ρόμαν Χέρτζογκ τιμήθηκε με το Βραβείο Καρλομάγνου το 1.997 μ.Χ., είπε τα εξής: «Ο Καρλομάγνος, από τον οποίο ονομάστηκε το βραβείο μας, έκανε την δική του ιδιαίτερη επιλογή: την πρώτη ενοποίηση της Ευρώπης.

Τέτοια ώρα πρέπει να ειπωθεί η αλήθεια: Μόνο περνώντας μέσα σε μια θάλασσα αίματος, ιδρώτα και δακρύων έφτασε στον στόχο του», όπως ακριβώς και ο Μπίσμαρκ είχε πει μόλις ανελαβε την καγκελαρία: «Τα μεγάλα ζητήματα του παρόντος δεν λύνονται με λογούς και ψηφοφορίες, αλλά με αίμα και σίδερο».

Ο Αβδούλ Χαμίτ ψήφισε «δημοκρατικό σύνταγμα» και αμέσως το ανέστειλε για 30 χρόνια μέχρι και την εκθρόνιση του με πρόφαση τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο, όπως ακριβώς και οι Σοβιετικοί ψήφισαν το δήθεν «πιο δημοκρατικό σύνταγμα του κόσμου» και δεν το εφάρμοσαν ποτέ μέχρι την πτώση της ΕΣΣΔ, με πρόσχημα τον Ρωσικό εμφύλιο.

Οι Νεότουρκοι αποκαλούσαν το Παρίσι «Την Μέκκα του συγχρόνου κόσμου» λόγω της μυσταγωγίας της.

Οι Φιλικοί ορκίζονταν βάζοντας το χέρι τους πάνω στην Αγία Γραφή και οι Νεότουρκοι στο Κοράνι.

Με την δολοφονία του Καίσαρα δημιουργήθηκε η δεύτερη Τριανδρία με δικτατορικές εξουσίες κατά των αντίπαλων τους του Αυγούστου, του Αντωνίου και του Λέπιδου στην Αρχαία Ρώμη, όπως και με την δολοφονία του Μαχμούτ Τσεβκέτ Πασά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία δημιουργήθηκε η Τριανδρία των Ενβέρ, Ταλαάτ και Τζεμάλ με δικτατορικές εξουσίες κατά των αντιπάλων τους.

Ο τελευταίος Οθωμανός Χαλίφης Αμπντούλ Μετζίτ ο Β΄ οδηγήθηκε με την βία από τον Κεμάλ σε σιδηροδρομικό σταθμό και εξορίστηκε από την χώρα, όπως και ο Τρόσκι οδηγήθηκε με την βία από τον Στάλιν σε σιδηροδρομικό σταθμό και εξορίστηκε από την χώρα.

Λέγεται ότι η πολιτική και ιδεολογική συγκρότηση του Μουσταφά Κεμάλ ηταν επηρεασμένη από την δικτατορία του Ναπολέοντα και τον ριζοσπαστικό ρεπουμπλικανισμό της Α΄ και της Γ’ Γαλλικής Δημοκρατίας, όταν ανακήρυξε την κεμαλική «δημοκρατία»/δικτατορία του στην Τουρκία.

Έλεγαν ότι οι ιδρυτές της Ρώμης, Ρωμύλος και Ρέμος θηλάστηκαν από μία λύκαινα, όπως και οι Τούρκοι έλεγαν το ίδιο για τον ιδρυτή του λαού τους.

Υπήρξαν γεώ-επιχειρηματίες, οι οποίοι με τις πράξεις τους βοήθησαν στην γεωπολιτική επέκταση τους σε άλλες χώρες και Ηπείρους, όπως π.χ. η Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών στην Αγγλία, ο Ζαχάροφ, ο Μποτονάκης, ο Ωνάσης, ο Σέσιλ Ρόουντς. Ο Τζορτζ Σόρος,  και ο Έλον Μασκ.

Το Γένος των Ελλήνων, έχει περάσει πάρα πολλά. Πάμπολλες φορές έχει έρθει σε τρομερά δύσκολη θέση. Έφτασε πολλές φορές ακόμη και στα όρια του αφανισμού, λόγω των πολλών έριδων, των εμφύλιων φυλετικών συγκρούσεων, της παρακμής, της διαφθοράς και της πτώσης. Όμως, παρ’ όλα αυτά δεν χάθηκε. Στο DNA του, δεν υπάρχει το γονίδιο του αφανισμού. Δεν επέτρεψε ο Δημιουργός Του να συμβεί κάτι τέτοιο. Πάντα κάτι γινόταν και τα πράγματα γύρναγαν τούμπα.

Η δική μας Ιστορία το λέει αυτό, δεν το λέει ένας απλός καθηγητάκος όπως εγώ, που είμαι ο έσχατος των εσχάτων. Από την εποχή του Χαλκού ακόμη, το Γένος είχε ανάγκη από έναν ηγέτη που να το ενώσει και τον είχε βρει στο πρόσωπο του περίφημου Αγαμέμνονα, γόνου της δυναστείας των Ατρειδών.

Στην αρχαία εποχή, υπήρξαν διάφοροι μεγάλοι ηγέτες, οι οποίοι όμως δεν είχαν τύχει πανελλαδικής εμβέλειας. Ο δεύτερος μεγάλος ηγέτης που κατόρθωσε να το ενώσει σε μια εποχή όπου η παρακμή βασίλευε λόγω του μεγάλου εμφυλίου που ονομάστηκε “Πελοποννησιακός Πόλεμος”, ήταν ο μέγιστος της Ιστορίας Αλέξανδρος ο Γ’ της Μακεδονίας, ο οποίος ανήγαγε το Γένος σε παγκόσμιο, δημιουργώντας μια ελληνική οικουμένη που έφτανε ως τα σύνορα των Ινδιών.

Όταν το Γένος μας ενώθηκε με την Ρωμαϊκή φύτρα και δημιούργησε το Γένος των Ρωμαίων, χτίζοντας μια υπερδύναμη που ονομάστηκε “Ρωμανία” υπό τον Μέγα Κωνσταντίνο, πάλι κινδύνευσε στο να καταρρεύσει πολύ αργότερα, εξ αιτίας της παρουσίας ανίκανων ηγετών.

Όμως, από το…πουθενά σχεδόν, ξεπήδησε η επίσης μέγιστη μορφή του Ηρακλείου, που μέσα σε ένα σχετικά μικρό διάστημα, κατόρθωσε και το ξανασήκωσε και όχι μόνο. Έβαλε και τις βάσεις στο να μην ξανασυμβεί μια τέτοια κατάσταση.

Ακόμη και στην ώρα που το κράτος των Ελλήνων Ρωμαίων υποδουλώθηκε από τους Φράγκους για πρώτη φορά στην Ιστορία του, ξεπήδησε επίσης από το “πουθενά”, ο άλλος τρισμέγιστος Ιωάννης Δούκας ο Γ’ Βατάτζης, ο οποίος ηγήθηκε ενός μικρού μέρους της διαμελισμένης από τους Φράγκους Αυτοκρατορίας, αυτή της Νίκαιας στην Μικρασία και κατόρθωσε όχι μόνο να το κάνει ισχυρό, αλλά και να ανοίξει τον δρόμο για την ανάκτηση της πρωτεύουσας του κράτους, την επονομαζόμενη και Βασιλεύουσα Πόλη, αλλά και να αποτελέσει το ύπατο παράδειγμα για το πώς πρέπει να είναι ο πραγματικός ηγέτης αυτού του Γένους, για να προοδεύσει και να αναπτυχθεί και πάλι.

Όταν το Γένος αποφάσισε για τον Μεγάλο Ξεσηκωμό του, πάλι από το…άγνωστο ξεπήδησε η μορφή του Στρατηγού Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, ο οποίος ηγήθηκε της Επαναστάσεως και παρά τις δύσκολες συνθήκες και τα αξεπέραστα αδιέξοδα στα οποία είχε περιέλθει το Γένος, οι μαεστρικές ενέργειες του, το γλύτωσαν από τον αφανισμό.

Ο κορυφαίος όμως όλων, στην Νέα Ελλάδα που έδειχνε να αναδύεται, ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας, ένας δεύτερος “Βατάτζης”, ο οποίος αποτέλεσε και το τρανό παράδειγμα για το πώς θα έπρεπε να είναι ο σύγχρονος πια ηγέτης αυτού του Γένους, που παρά τις άπειρες κακουχίες που υπέστη κατά τα μαύρα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς, δεν έλεγε να…πεθάνει. Δυστυχώς όμως τον σκότωσαν οι Μεγάλες Δυνάμεις που υποτίθεται ότι το…στήριζαν. Ήταν και ο τελευταίος μεγάλος ηγέτης αυτού του Γένους.

100 χρόνια αργότερα, παρουσιάστηκε πάλι από το πουθενά, ο αμφιλεγόμενος Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος τριπλασίασε μεν τα εδάφη της τότε Ελλάδας, αλλά στο τέλος την πρόδωσε μέσω των πολιτικών του ιντρίγκων και των αλλοπρόσαλλων αποφάσεων του, σε μια κρίσιμη καμπή για το Έθνος. Η Μικρασία χάθηκε και ο οικουμενικός Ελληνισμός συρρικνώθηκε σε μερικές χιλιάδες τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Η παρουσία του μεταγενέστερου Ιωάννη Μεταξά, έδωσε μεν μια μεγάλη ανάσα στο Γένος αλλά δεν κατάφερε να την ολοκληρώσει. Ο άξαφνος θάνατος του την στιγμή που ΔΕΝ έπρεπε, έφερε οδυνηρά αποτελέσματα, τα οποία επηρέασαν την κατοπινή πορεία του Γένους.

Έκτοτε και μέχρι σήμερα, δεν υπήρξε ουδείς ηγέτης που να εκπονήσει μια πραγματικά εθνική πολιτική. Το σύνολο των ηγετών του μεταπολεμικά, υπήρξαν συνεργάτες των ξένων και των συμφερόντων τους, δημιουργώντας αυτό που ονομάζουμε σήμερα “Ψευτο-Ρωμέικο (https://www.triklopodia.gr/%cf%80%cf%8d%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b6%ce%b7%cf%84%ce%b5%ce%af%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b7%ce%b3%ce%ad%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84/).

Ο Κεμάλ (και η Τουρκία), ο οποίος συμμάχησε με την ΕΣΣΔ του Λένιν κατά της Ελλάδας, όταν νίκησε στον πόλεμο αυτό, πρόδωσε τους Σοβιετικούς και συμμάχησε με την Δύση εναντίον τους, όπως ακριβώς και ο Μπεν Γκούριον (και το Ισραήλ) συμμάχησε με την ΕΣΣΔ του Λένιν κατά των Αράβων (στο ψήφισμα για την αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ), όταν νίκησε στον πόλεμο αυτό, πρόδωσε τους Σοβιετικούς και συμμάχησε με την Δύση εναντίον τους.

Πόσο «αόρατες» ήταν οι γυναίκες στην Ελληνική Αρχαιότητα; - Η διαφορά ανάμεσα σε Αθηναίες και Σπαρτιάτισσες. «Η Ιστορία είναι γεμάτη από στερεότυπα τα οποία οφείλονται συχνά σε λάθος ανάγνωση των πηγών» σημειώνει η αρχαιολόγος Εύη Πίνη.

Η Εύη Πίνη, αρχαιολόγος και υπεύθυνη των εκπαιδευτικών προγραμμάτων της Εφορείας Αρχαιοτήτων (ΕΦΑ) Πειραιώς και Νήσων, άνοιξε τον κύκλο διαλέξεων «Μουσειο-λόγιο», που διοργανώνει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, με την ομιλία «Γυναίκες, οι αόρατες της ιστορίας» με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας, που ήταν στις αρχές Μαρτίου.

«Επέλεξα την αρχαιότητα και επικεντρώθηκα στη ζωή των Αθηναίων και Σπαρτιατισσών κατά την κλασική περίοδο για να αποφύγω τις γενικεύσεις. Θεωρώ λάθος να μιλάμε γενικά για τη ζωή των γυναικών στην αρχαιότητα γιατί αναφερόμαστε σε μια περίοδο πολλών Αιώνων με πολλές διαφοροποιήσεις από αιώνα σε αιώνα και από περιοχή σε περιοχή» σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Εύη Πίνη.

Και προσθέτει: «Επέλεξα επίσης να αναφερθώ κατά βάση στις Αθηναίες και τις Σπαρτιάτισσες (κάνοντας ελάχιστες αναφορές σε γυναίκες άλλων πόλεων, κυρίως επώνυμες και διάσημες), όχι γιατί οι Αθηναίες και οι Σπαρτιάτισσες αντιπροσωπεύουν κάθε γυναίκα κατά μήκος του ελλαδικού χώρου, αλλά γιατί οι γνώσεις μας είναι περισσότερες γι’ αυτές τις δύο πόλεις αλλά και γιατί βρίσκω μεγάλο ενδιαφέρον στον τρόπο που αντιμετώπιζαν αυτές οι δύο κοινωνίες τις γυναίκες».

Σπαρτιάτισσες – Αθηναίες, 1-0. Ένα τρανό παράδειγμα γυναικών που δεν ήταν και τόσο «αόρατες» είναι η περίπτωση της Αρχαίας Σπάρτης. «Σαφώς η Σπαρτιάτισσα δεν ήταν αόρατη όπως η Αθηναία. Αν για τους Αθηναίους το ιδανικό ήταν να μην γίνεται καθόλου λόγος για τις γυναίκες, ούτε για καλό ούτε για κακό, οι Σπαρτιάτες δεν δίσταζαν να απονείμουν δημόσιες τιμές και επαίνους στις γυναίκες τους» λέει η κ. Πίνη.

Όπως εξηγεί στην συνέχεια, η κοινωνική θέση της Σπαρτιάτισσας, κυρίως από τη στιγμή που γινόταν μητέρα, ήταν πολύ υψηλή. Τότε είχε λόγο και δεν δίσταζε να τον εκφράσει δημόσια. «Οι αρχαίες πηγές μάλιστα έχουν διασώσει πολλά Λακαινών αποφθέγματα, επωνύμων, αλλά και ανωνύμων. Επίσης, θα πρέπει να πούμε ότι και η νομική θέση της Σπαρτιάτισσας, αναφορικά με το κληρονομικό δίκαιο, ήταν πολύ διαφορετική από της Αθηναίας».

Ακολούθως, η κ. Πίνη επισημαίνει ότι «η Σπαρτιάτισσα κληρονομούσε περιουσία από τους γονείς της, αλλά η περιουσία τής ανήκε και μπορούσε να την διαχειρίζεται η ίδια, ενώ η Αθηναία όχι. Μέσα στον 4ο π.Χ. αιώνα, λόγω της μεγάλης θνησιμότητας των ανδρών στον πόλεμο, οι Σπαρτιάτισσες είχαν αποκτήσει μεγάλη οικονομική δύναμη, αφού είχαν τα 2/5 περίπου των κλήρων στα χέρια τους. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι υπόλοιποι Έλληνες θεωρούσαν ότι οι Σπαρτιάτες γυναικοκρατούνται (αυτός ακριβώς είναι ο όρος που χρησιμοποιεί ο Αριστοτέλης!)».

Στην ομιλία της, η αρχαιολόγος και συγγραφέας, αναφέρθηκε και σε στερεότυπα που ανατρέπονται. «Η Ιστορία είναι γεμάτη από στερεότυπα τα οποία οφείλονται συχνά σε λάθος ανάγνωση των πηγών. Για παράδειγμα, να αναφέρω τις συζυγικές σχέσεις στην Αθήνα.

Αν πιστέψουμε τους αρχαίους συγγραφείς, δεν υπήρχε ίχνος συναισθηματικού δεσμού μεταξύ των συζύγων, αφού οι Αθηναίοι θεωρούσαν τον γάμο αναγκαίο κακό και παντρεύονταν μόνο και μόνο για να αποκτήσουν γνήσια παιδιά και να έχουν τη γυναίκα τους πιστή φύλακα του οίκου», σημειώνει.

Όσο για τον έρωτα, προσθέτει, «τον φύλαγαν για τις παλλακίδες (τις άτυπες συζύγους) και τις εταίρες. Επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω! Πόσοι Αθηναίοι μπορούσαν να συντηρούν εκτός από τη γυναίκα τους και μία δεύτερη σύζυγο (την παλλακίδα) και από αυτούς πάλι πόσοι θα είχαν και μία τρίτη να συντηρούν, μία απαιτητική εταίρα; Πολλοί λίγοι! Οι υπόλοιποι τι έκαναν; Και γιατί να αποκλείουμε ότι υπήρχαν άνθρωποι που αγαπούσαν και σέβονταν τη γυναίκα τους και είχαν μια αρμονική ζωή μαζί της;

Το ότι παντρεύονταν με προξενιό απέκλειε αυτόματα και τον έρωτα ανάμεσα στο ζευγάρι; Δεν το θεωρώ λογικό. Και αν οι αρχαίες πηγές αποφεύγουν αναφορά στις συζυγικές σχέσεις και στον συζυγικό έρωτα των Αθηναίων, κάποια επιτύμβια μνημεία τουναντίον είναι λαλίστατα, όπως για παράδειγμα το επιτύμβιο μνημείο της Χαιρεστράτης που ‘όσο ζούσε την αγαπούσε ο άντρας της και όταν πέθανε την έκλαψε’», αναφέρει η Εύη Πίνη.

Σπαρτιάτισσες – Αθηναίες, 1-0 (πάλι!). Ωστόσο, όπως παραδέχεται η κ. Πίνη, οι εποχές ήταν δύσκολες. Μια γυναίκα μπορούσε να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα που να έθεταν σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή της – όπως για παράδειγμα ο τοκετός.

«Σίγουρα η γυναικεία θνησιμότητα στον τοκετό ήταν ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που είχαν να αντιμετωπίσουν οι αρχαίες κοινωνίες. Το αναφέρει και ο Ευριπίδης βάζοντας τη Μήδεια να λέει ότι θα προτιμούσε να σταθεί τρεις φορές πλάι στην ασπίδα παρά να γεννήσει μία. Γι’ αυτό οι Σπαρτιάτες έδιναν τόση σημασία στη σωματική άσκηση των κοριτσιών, για να χτίσουν γερούς οργανισμούς που θα αντιμετώπιζαν καλύτερα τις δυσκολίες του τοκετού.

Επίσης οι Σπαρτιάτες πάντρευαν τα κορίτσια τους σε μεγαλύτερη ηλικία (18 – 20 ετών) από τους Αθηναίους (15 – 16), αλλά και άλλους Έλληνες, θεωρώντας ότι είναι καλύτερο να είναι σωματικά ώριμες οι μέλλουσες μητέρες και όχι άγουρες έφηβοι», εξηγεί η αρχαιολόγος.

Άλλο σοβαρό πρόβλημα που έφερνε σε δεινή θέση την Αθηναία (και όχι την Σπαρτιάτισσα) ήταν το θέμα της προίκας και της κληρονομιάς. «Μια Αθηναία δεν είχε καμία δυνατότητα να παντρευτεί άπροικη, μόνο παλλακίδα θα μπορούσε να γίνει, ενώ στην Σπάρτη απαγορευόταν δια νόμου η προίκα για να μην μένουν ανύπαντρες οι φτωχές κοπέλες. Η προίκα της Αθηναίας ήταν η ασφάλειά της για να μην βρεθεί (σε περίπτωση διαζυγίου) στον ‘δρόμο’.

Ο σύζυγος, αν ήθελε να την χωρίσει, έπρεπε να επιστρέψει στον πατέρα της την προίκα για να μπορέσει να παντρευτεί ξανά. Αυτό, όμως, ήταν καλό και κακό, γιατί αν ήθελε μία γυναίκα να ξεφύγει από έναν κακό γάμο, αλλά ο σύζυγός της δεν ήθελε να επιστρέψει την προίκα, μπορούσε να την εμποδίσει να καταθέσει αίτηση διαζυγίου», υπογραμμίζει η κ. Πίνη ως προς τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετώπιζε μια Αθηναία.

Και η κληρονομιά της πατρικής περιουσίας; «Άλλο δράμα! Αν μία κοπέλα έμενε μοναδική κληρονόμος όλης της περιουσίας (επίκληρος κόρη ονομαζόταν), τότε υποχρεωνόταν να παντρευτεί τον πλησιέστερο εξ αίματος συγγενή της (θείο ή ξάδερφο).

Αν ήταν ήδη παντρεμένη χωρίς να έχει αποκτήσει γιο, υποχρεωτικά χώριζε τον σύζυγό της. Αν και ο συγγενής ήταν επίσης παντρεμένος, προκειμένου να ασκήσει το δικαίωμά του στην περιουσία, χώριζε και αυτός τη δική του σύζυγο. Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσα σπίτια ‘έκλειναν’ λόγω αυτού του παράλογου νόμου;», τονίζει η ίδια.

Όταν η μοιχεία απλώς δεν υφίσταται… Η μοιχεία, από την άλλη, μπορούσε να οδηγήσει στην Αθήνα ακόμα και στον φόνο του μοιχού από τον απατημένο σύζυγο, ο οποίος είχε αυτό το δικαίωμα (συγχωρητέος φόνος). Αντίθετα, στην Σπάρτη απλώς δεν υφίσταται μοιχεία.

«Υπήρχαν αποδεκτές εξωσυζυγικές σχέσεις, οι οποίες είχαν στόχο να χαρίσουν στην οικογένεια τους πολυπόθητους απογόνους. Τέτοια ήταν η συναινετική διγαμία. Ένας Σπαρτιάτης ορκισμένος εργένης θα μπορούσε να ζητήσει από έναν φίλο του την άδεια να συνάψει ερωτικές σχέσεις με την σύζυγο του, προκειμένου να αποκτήσει παιδιά. Ή ένας άκληρος και κάπως μεγαλούτσικος Σπαρτιάτης θα μπορούσε να ζητήσει από έναν φίλο του (νέο, ευγενή, ηθικό) να συνάψει σχέσεις με τη γυναίκα του για τον ίδιο σκοπό» σημειώνει η κ. Πίνη.

«Αυτές οι εξωσυζυγικές σχέσεις δεν ήταν κρυφές και γίνονταν με τη συναίνεση των εμπλεκομένων για ιερό σκοπό. Αλλά φυσικά υπήρχαν και οι άλλες, οι κρυφές, οι πραγματικές εξωσυζυγικές σχέσεις, που ωστόσο δεν επέφεραν τιμωρία στον μοιχό και υποχρεωτικό διαζύγιο μαζί με κοινωνικό αποκλεισμό στη γυναίκα, όπως συνέβαινε στην Αθήνα.

Μπορεί να τις συζητούσε ο κοινωνικός περίγυρος ή ακόμα να έδινε διαζύγιο ο απατημένος σύζυγος προκειμένου να παντρευτούν οι δύο εραστές, αλλά μέχρι εκεί. Ακόμα και τα παιδιά από τέτοιες σχέσεις γίνονταν αποδεκτά και μόνο στις βασιλικές οικογένειες μπορούσε να είναι πρόβλημα να γεννηθεί ένα παιδί με την υποψία ότι είναι νόθο», διευκρινίζει στη συνέχεια και παραθέτει μια «χαριτωμένη ιστορία σαν ανέκδοτο σχετικά με την ανυπαρξία μοιχείας στην Σπάρτη», την οποία αναφέρει ο Πλούταρχος:

«Ένας Αθηναίος ρωτούσε τον Σπαρτιάτη φίλο του τι έκαναν στη Σπάρτη σε περίπτωση μοιχείας. Ο Σπαρτιάτης του εξήγησε ότι στη Σπάρτη δεν υπήρχε μοιχεία και επειδή ο Αθηναίος δεν το δεχόταν, αναγκάστηκε να του πει ότι βάζουν τον μοιχό να πληρώσει ένα τεράστιο πρόστιμο, ένα βόδι που να μπορεί να σταθεί στην κορυφή του Ταϋγέτου και να σκύψει να πιει νερό από τον Ευρώτα.

Ο Αθηναίος διαμαρτυρήθηκε ότι δεν υπάρχει τέτοιο βόδι και ο Σπαρτιάτης γελώντας του απάντησε, ‘Δεν υπάρχει τέτοιο βόδι, αλλά ούτε και μοιχεία στην Σπάρτη’». Η Σπάρτη καινοτομούσε όμως και στους γάμους, τους λεγόμενους «μυστικούς», οι οποίοι αποτελούνταν από τελετουργική αρπαγή της νύφης, κούρεμα και παρενδυσία της γυναίκας.

«Τέτοιου είδους έθιμα είναι σίγουρα πολύ αρχαία (δεν είναι εύκολο βέβαια να ανιχνεύσουμε τις απαρχές τους) και σχετίζονται με τα έθιμα μετάβασης, του περάσματος από μία κατάσταση σε μία άλλη, όπου το νεαρό συνήθως άτομο ‘εξαφανίζεται’, δηλαδή χάνει τον παλιό του εαυτό και επανεμφανίζεται με νέα ιδιότητα, νέο όνομα (ίσως) και άλλη εμφάνιση.

Όλα τα στοιχεία αυτού του εθίμου εμφανίζονται στον σπαρτιατικό γάμο: η ανύπαντρη κόρη ‘εξαφανίζεται’ και στη θέση της εμφανίζεται η παντρεμένη γυναίκα, με άλλα ρούχα και έχοντας χάσει τα μακριά της μαλλιά. Ο Πλούταρχος δίνει μια εξήγηση για τον κρυφό γάμο που μάλλον δεν ισχύει. Λέει ότι το έκαναν δοκιμαστικά, να δουν αν κάνουν παιδιά, διαφορετικά αναζητούσαν άλλους συντρόφους.

Ωστόσο πόσο μυστικός μπορούσε να είναι ένας γάμος όταν η νύφη θα εμφανιζόταν την επομένη ‘κυρά και αρχόντισσα’ στο νέο της σπιτικό; Πιθανολογώ ότι ο Πλούταρχος, γράφοντας σε πολύ μεταγενέστερη εποχή, δεν κατανοούσε το έθιμο και γι’ αυτό το ερμηνεύει λάθος», εξηγεί η Εύη Πίνη.

Διακρίσεις και κατακτήσεις. Υπήρχαν, άραγε, τομείς στους οποίους μπορούσαν να διακριθούν οι γυναίκες στην αρχαιότητα; «Μιλώντας πάντα για τις κυρίες της κλασικής αρχαιότητας και αφήνοντας έξω τις εταίρες που είναι μια άλλη κατηγορία γυναικών με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά και συμπεριφορά, θα έλεγα ότι στην Αθήνα ο μόνος τομέας όπου θα μπορούσε να διακριθεί μία γυναίκα ήταν αυτός της ιεροσύνης, υπηρετώντας δηλαδή την κοινωνία από τη θέση μίας ιέρειας.

Πράγματι σε όλες τις ελληνικές πόλεις και στην Αθήνα ήταν πολύ σημαντικός ο ρόλος των γυναικών στις θρησκευτικές τελετές και σε όλες τις τελετουργίες που σχετίζονταν με την αρχή και το τέλος της ζωής. Άλλος τομέας που θα μπορούσε να διακριθεί η Αθηναία δεν υπήρχε» σημειώνει η κ. Πίνη.

Και προσθέτει: «Αντίθετα στη Σπάρτη, αλλά και σε άλλες πόλεις, κυρίως δωρικές και αιολικές και στις αποικίες, υπήρχαν γυναίκες ποιήτριες (η Σαπφώ από την Λέσβο, η Πράξιλλα από τη Σικυώνα, η Τελέσιλλα από το Άργος, η Κόριννα από την Τανάγρα, η Μεγαλοστράτα και η Κλειταγόρα από τη Σπάρτη) αλλά και φιλόσοφοι.

Για τις Σπαρτιάτισσες έλεγαν ότι αρκετές είχαν μυηθεί στην πυθαγόρεια φιλοσοφία, ενώ διάσημη στους επιστημονικούς κύκλους ήταν η πυθαγόρεια φιλόσοφος και αστρονόμος Θεανώ από τους Θουρίους της Ιταλίας».

Μια «αόρατη» αγρότισσα του πρώτου μισού του 20ού Αιώνα μ.Χ. με τα προικοσύμφωνα, τις δυσκολίες ενός διαζυγίου, τις προτιμήσεις στη γέννηση αγοριών κλπ, πόσο έμοιαζε με μια επίσης «αόρατη» Αθηναία του 5^ου πΧ Αιώνα;

«Οι ομοιότητες είναι σίγουρα πολλές. Μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η ζωή των γυναικών στην Ελλάδα δεν διέφερε πολύ από τη ζωή των Ατθίδων του 5^ου Αι. πΧ Με εξαίρεση τις γυναίκες της ανώτερης αστικής τάξης, οι γυναίκες δεν μορφώνονταν ή έπαιρναν στοιχειώδη μόρφωση, δεν εργάζονταν (η δουλειά στα χωράφια ή στην οικογενειακή επιχείρηση δεν ήταν έμμισθη), δεν ήταν οικονομικά ανεξάρτητες, δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα, χρειάζονταν προίκα για να παντρευτούν, παντρεύονταν με προξενιό, έχαναν το όνομά τους (ακόμα και το βαφτιστικό τους) και φυσικά έπρεπε να είναι άμεμπτης ηθικής και «να μην ακούγονται», να μην τις συζητάνε», επισημαίνει η Εύη Πίνη.

Και καταλήγει: «Οι αλλαγές που συνέβησαν τα τελευταία 70 χρόνια στην ζωή των γυναικών (στον Δυτικό κόσμο) είναι πραγματικά συγκλονιστικές. Κατακτήσαμε το δικαίωμα στην μόρφωση, στην εργασία (αν και όχι πάντα με ίσους όρους με τους άντρες), στον δημόσιο λόγο, στην πολιτική. Αλλά δεν πρέπει να εφησυχάζουμε. Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μέχρι να κατακτήσουμε την πραγματική ισότητα» (https://www.pentapostagma.gr/politismos/istoria/7232726_poso-aorates-itan-oi-gynaikes-stin-elliniki-arhaiotita-i-diafora-anamesa).

Τριανδρία. Ένα τριανδρικό ή μια τριαρχία είναι ένας πολιτικός θεσμός που κυβερνάται ή κυριαρχείται από τρία άτομα, γνωστά ως triumvirs. Η ρύθμιση μπορεί να είναι επίσημη ή ανεπίσημη.  Αν και οι τρεις ηγέτες σε μια τριάδα είναι πλασματικά ίσοι, η πραγματική κατανομή της εξουσίας μπορεί να ποικίλλει. Ο όρος μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει ένα κράτος με τρεις διαφορετικούς στρατιωτικούς ηγέτες που όλοι ισχυρίζονται ότι είναι ο μοναδικός ηγέτης.

Οι προμοντέρνες τριανδρίες.

Βιβλική. Στην Βίβλο οι τριανδρίες εμφανίστηκαν σε μερικά αξιοσημείωτα γεγονότα τόσο στην Παλαιά Διαθήκη όσο και στην Καινή Διαθήκη . Στο Βιβλίο της Εξόδου ο Μωυσής, ο αδελφός του Ααρών και, σύμφωνα με ορισμένες απόψεις, ο ανιψιός ή ο κουνιάδος τους, ο Χουρ ενήργησαν με αυτόν τον τρόπο κατά τη διάρκεια της Μάχης του Ρεφιδίμ εναντίον των Αμαληκιτών. Αργότερα, όταν ο Μωυσής έλειπε στο όρος Σινά, ο Ααρών και η Χουρ αφέθηκαν επικεφαλής όλων των Ισραηλιτών.

Στα Ευαγγέλια ως ηγετική τριάδα μεταξύ των Δώδεκα Αποστόλων σε τρεις συγκεκριμένες περιπτώσεις κατά τη δημόσια διακονία του Ιησού έδρασαν ο Πέτρος , ο Ιάκωβος, γιος του Ζεβεδαίου και ο αδελφός του Ιωάννης . Ήταν οι μόνοι απόστολοι που ήταν παρόντες στην Ανάσταση της κόρης του Ιαΐρου, Μεταμόρφωση του Ιησού και Αγωνία στον Κήπο της Γεθσημανή.

Αργότερα, την εποχή της Παλαιοχριστιανικής Εκκλησίας, αυτή η τριάδα των κορυφαίων αποστόλων άλλαξε ελαφρώς μετά τον θάνατο του πρώην Ιακώβου, καθώς απαρτιζόταν από τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο, αδελφό του Ιησού , γνωστούς συλλογικά και ως οι τρεις Στύλοι του η Εκκλησία.

Τριανδρίες της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Ο Μωυσής (στο κέντρο) μαζί με τον Ααρών και τον Χουρ στην μάχη του Ρεφιδίμ. Ο Πέτρος (κάθεται στο κέντρο) μαζί με τον Ιωάννη και τον αδελφό του Ιάκωβο, γιο του Ζεβεδαίου (κάθεται LR) στην Μεταμόρφωση του Ιησού.

Αρχαία Κίνα. Κατά την διάρκεια της δυναστείας Χαν (202 π.Χ. – 220 π.Χ.), οι πολιτικοί Χούο Γκουάνγκ (π.Χ. 68 π.Χ.), Τζιν Μίντι (π. 86 π.Χ.) και Σανγκουάν Τζιε 上官桀 (π. Ο Γου του Χαν (ρ. 141 π..Χ.–87 π.Χ.) και η εγκατάσταση του παιδιού Αυτοκράτορα Ζάο .

Παρά τις Τρεις Εξοχότητες – συμπεριλαμβανομένου του Καγκελάριου , του Αυτοκρατορικού Γραμματέα και παράτυπα του Μεγάλου Διοικητή – που αντιπροσώπευαν τις υψηλότερες υπουργικές θέσεις του κράτους, αυτή η τριάδα υποστηρίχθηκε από τον οικονομικό τεχνοκράτη και αυτοκρατορικό γραμματέα Sang Hongyang (π. 80 π.Χ.), τον πολιτικό τους λακέ . Ο ενεργός καγκελάριος Tian Qianqiu επηρεάστηκε επίσης εύκολα από τις αποφάσεις της τριάδας.

Οι Τρεις Εξοχότητες υπήρχαν στο Δυτικό Χαν (202 Π.Χ. – 9 Κ.Χ.) ως Καγκελάριος, Αυτοκρατορικός Γραμματέας και Μέγας Διοικητής, αλλά ο Καγκελάριος θεωρούνταν ανώτερος του Αυτοκρατορικού Γραμματέα ενώ η θέση του Μεγάλου Διοικητή ήταν κενή για το μεγαλύτερο μέρος της δυναστείας. Αφού ο αυτοκράτορας Guangwu ίδρυσε το Ανατολικό Χαν (25 μ.Χ.–220 CE), ο Μεγάλος Διοικητής έγινε μόνιμος υπάλληλος ενώ ο Υπουργός των Μαζών αντικατέστησε τον καγκελάριο και ο Υπουργός Έργων αντικατέστησε τον Αυτοκρατορικό Γραμματέα.

Σε αντίθεση με τους τρεις ανώτατους αξιωματούχους στο Δυτικό Χαν όταν ο Καγκελάριος ήταν ανώτερος σε όλους, αυτοί οι τρεις νέοι ανώτεροι αξιωματούχοι είχαν ίσες εξουσίες λογοκρισίας και συμβουλευτικής.

Όταν ένας νεαρός ή αδύναμος αυτοκράτορας ανέβαινε στο θρόνο, αυτές οι Τρεις Εξοχότητες μπορούσαν να κυριαρχήσουν στις υποθέσεις του κράτους. Υπήρχαν επίσης άλλοι τύποι τριανδρικών κατά τη διάρκεια του Ανατολικού Χαν. για παράδειγμα, στην αρχή της βασιλείας του αυτοκράτορα Λινγκ του Χαν (ρ. 168 μ.Χ.–189 μ.Χ.), του Στρατηγού Ντου Γου (π. 168 μ.Χ.), του Μεγάλου Δάσκαλου Τσεν Φαν (π. 168 μ.Χ.) και ενός άλλου εξέχοντος Ο πολιτικός Χου Γκουάνγκ (91 μ.Χ.–172 μ.Χ.) σχημάτισε μια τριανδρία ονομαστικά επιφορτισμένη με την Γραμματεία των Μυστικών , ενώ στην πραγματικότητα επρόκειτο για τριανδρία αντιβασιλέα που επέβλεπε τις υποθέσεις του κράτους και του Αυτοκράτορα Λινγκ. [

Ινδουισμός. Στον Ινδουισμό , οι θεοί Μπράχμα , Βισνού και Σίβα σχηματίζουν το τριμερές Trimurti , όπου ο καθένας αντιπροσωπεύει τις εξισορροπητικές δυνάμεις της δημιουργίας, της διατήρησης και της καταστροφής, αντίστοιχα. Οι αντίστοιχες και σύζυγοί τους, οι θεές Saraswati , Lakshmi και Parvati , αποτελούν το παράλληλο Tridevi.

Pagaruyuang. Τα τριανδρία κατά την εποχή του Pagaruyuang στα υψίπεδα Minangkabau ήταν γνωστά ως Rajo Tigo Selo, ή «οι τρεις βασιλείς βασιλιάδες». Το Rajo Tigo Selo καταγόταν από την ίδια γραμμή στην ίδια δυναστεία και κυβέρνησε την ίδια περίοδο Βασιλείας.

Αποτελούνταν από τρεις βασιλιάδες, τον Rajo Alam που κυβερνούσε την κυβέρνηση και τις διπλωματικές υποθέσεις, τον Rajo Adaik που κυβερνούσε τα τελωνεία και τον Rajo Ibadaik που ενεργούσε ως Μεγάλος Μουφτής.

Αρχαία Ρώμη. Κατά την διάρκεια της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας , τα triumviri (ή tresviri ) ήταν ειδικές επιτροπές τριών ανδρών που διορίζονταν για συγκεκριμένα διοικητικά καθήκοντα εκτός από τα τακτικά καθήκοντα των Ρωμαίων δικαστών . Ο όρος triumvirate χρησιμοποιείται πιο συχνά από ιστορικούς της αρχαίας Ρώμης για να αναφερθεί σε δύο πολιτικές συμμαχίες κατά την διάρκεια της κρίσης της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας :

Η άτυπη Πρώτη Τριανδρία του Ιουλίου Καίσαρα , του Πομπήιου του Μεγάλου και του Μάρκου Λικίνιου Κράσσου, σχηματίστηκε το 60 π.Χ. ή το 59 π.Χ. ως συμμαχία μεταξύ τριών επιφανών πολιτικών και διήρκεσε μέχρι το θάνατο του Κράσσου στην μάχη της Καρράς το 53 π.Χ., οι οποίοι δεν ήταν triumviri με τη συνηθισμένη Ρωμαϊκή έννοια.

Η Δεύτερη Τριανδρία (η Tresviri reipublicae constituendae ) του Οκταβιανού (αργότερα Καίσαρα Αυγούστου), του Μάρκου Αντώνιου και του Λέπιδου , που σχηματίστηκε το 43 π.Χ. ως επίσημος, νομικά καθιερωμένος θεσμός, επίσημα αναγνωρισμένος από τη Ρωμαϊκή Γερουσία στο Lex Titia και διήρκεσε de facto μέχρι η άλωση του Λεπίδου το 36 π.Χ., de jure μέχρι το 32 π.Χ.

Ταμίλ. Το Triumvirate Ταμίλ αναφέρεται στην τριανδρία των Chola , Chera και Pandya που κυριάρχησαν στην πολιτική της αρχαίας χώρας των Ταμίλ. Οι Sivaperuman , Murugan και Agatiyar θεωρούνται τριάδες της γλώσσας των Ταμίλ και της λογοτεχνίας Sangam .

Σελτζούκοι ρούμ. Σελτζουκικό ντιρχάμ χτύπησε για λογαριασμό τριών σουλτάνων, αναφέροντας τα ονόματα τους. Το 1.246 μ.Χ., ο Σελτζούκος σουλτάνος Kaykaus II προσκλήθηκε στην στέψη του Güyük Khan . Αντίθετα, έστειλε τον Kilij Arslan IV, ο οποίος πήγε στο Karakorum με μια αντιπροσωπεία. Δύο χρόνια αργότερα, συνοδευόταν από μια Μογγολική στρατιωτική μονάδα του 2000, επέστρεψε στην Ανατολία με ένα jarlig που έδωσε ο Guyuk που τον ανακήρυξε σουλτάνο. Αναγνωρίστηκε ως σουλτάνος στο Σίβας, Ερζιντζάν, Ντιγιαρμπακίρ, Μαλάτια, Χαρπούτ.

Αργότερα, πραγματοποιήθηκε μια συνάντηση, που κατέληξε σε συμφωνία όπου τα τρία αδέρφια (Kaykaus, Kilij και Kayqubad) θα μοιράζονταν τον θρόνο. Διαβάστηκε μια χούτμπα εκ μέρους τους και κόπηκαν νομίσματα στα ονόματά τους.

Ωστόσο, επηρεασμένος από κάποιους εμίρηδες, ο Kilij Arslan δεν το δέχτηκε και ήρθε σε σύγκρουση με τον Kaykaus, αλλά υπέστη μια απρόσμενη ήττα. Στις 14 Ιουνίου 1.249 μ.Χ., πιάστηκε και μεταφέρθηκε στον αδελφό του.

Ωστόσο, έγινε δεκτός και επέστρεψε μαζί στο Ικόνιο . Και οι δύο ενθρονίστηκαν δίπλα στο Kayqubad II . Έτσι ξεκίνησε μια περίοδος κοινής διακυβέρνησης από το 1.249 μ.Χ. έως το 1.254 μ.Χ. Το Kaykaus, έλεγχε την πρωτεύουσα, το Ικόνιο, και οτιδήποτε πιο δυτικά, και την ακτή στην Αττάλεια , μέχρι την Άγκυρα . Ο Κιλίτζ Αρσλάν κατανεμήθηκαν τα πάντα στα ανατολικά του Ικονίου μέχρι το Ερζερούμ . Στον Kayqubad παραχωρήθηκαν μικρά κτήματα σε κλίμακα επαρκή για τα προσωπικά του έξοδα.

Σύγχρονες τριανδρίες. Ο τίτλος αναβίωσε μερικές φορές για (βραχύβιους) τρικέφαλους πολιτικούς «δικηγόρους» στην μεταφεουδαρχική εποχή.

Οθωμανική Αυτοκρατορία . Οι Τρεις Πασάδες. Ταλαάτ Πασάς (αριστερά), Ενβέρ Πασάς (μέση), Τζεμάλ Πασάς. Οι Τρεις Πασάδες γνωστοί και ως Οθωμανική Τριανδρία κυβέρνησαν ουσιαστικά την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο : Μεχμέτ Ταλαάτ Πασάς (1.874 μ.Χ.–1.921 μ.Χ.), ο Μέγας Βεζίρης (πρωθυπουργός) και Υπουργός Εσωτερικών . Ισμαήλ Ενβέρ Πασάς (1.881 μ.Χ.–1.922 μ.Χ.), Υπουργός Πολέμου· και Ahmed Djemal Pasha (1872–1922), υπουργός Ναυτικών .

Σύγχρονη Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Η μεταπολεμική Βοσνία-Ερζεγοβίνη διοικείται από τριμελή Προεδρία. Πρώιμη σύγχρονη και σύγχρονη Γαλλία . Τριανδρία (LR) Saint-Just, Robespierre και Couthon.

Ενώ οι Γάλλοι Ουγενότοι είχαν αποδώσει χλευαστικά το όνομα Triumvirate στη συμμαχία που σχηματίστηκε το 1.561 μ.Χ. μεταξύ του Καθολικού Φραγκίσκου, του Δούκα του Guise , της Anne de Montmorency και του Jacques d'Albon κατά τη διάρκεια των Γαλλικών Θρησκευτικών Πολέμων , τα επόμενα χρόνια ο όρος θα χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει άλλα διευθετήσεις εντός της Γαλλίας.

Στα τέλη του 1.700 μ.Χ., όταν οι Γάλλοι επαναστάτες στράφηκαν σε πολλά ρωμαϊκά ονόματα δικαστών για τους νεοσύστατους θεσμούς τους, ο τρικέφαλος συλλογικός αρχηγός του κράτους ονομάστηκε Προξενείο (1.799 μ.Χ.–1.804 μ.Χ.), ένας όρος που χρησιμοποιείται για τους δικέφαλους δικαστές. από την Αρχαιότητα?

Επιπλέον, περιλάμβανε ένα γραφείο του Πρώτου Προξένου που δεν ήταν ίσος, αλλά του de facto σόλο αρχηγού κράτους και κυβέρνησης - μια θέση που ο Ναπολέων Βοναπάρτης επέλεξε να μετατραπεί ανοιχτά στην Πρώτη Γαλλική Αυτοκρατορία το 1.804 μ.Χ.

Πριν από τον Ναπολέοντα και κατά τη διάρκεια του τρόμου από το 1.793 μ.Χ. έως το 1.794 μ.Χ., ο Maximilien Robespierre , ο Louis Antoine de Saint-Just και ο Georges Couthon , ως μέλη της διοικούσας Επιτροπής Δημόσιας Ασφάλειας, κατηγορήθηκαν από τους πολιτικούς τους αντιπάλους ότι σχημάτισαν μια ανεπίσημη τριάδα, επισημαίνοντας την πρώτη τριανδρία του Ιουλίου Καίσαρα, του Πομπήιου και του Κράσσου που οδήγησε στο τέλος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας .

Αν και επισήμως όλα τα μέλη της επιτροπής μοιράζονταν την ίδια εξουσία, η φιλία των τριών ανδρών και η στενή ιδεολογική βάση τους οδήγησε τους επικριτές τους να τους αποκηρύξουν ως triumvirs , κάτι που χρησιμοποιήθηκε εναντίον τους στο πραξικόπημα της 9ης Thermidor (27 Ιουλίου 1.794 μ.Χ.).

Προ-ανεξάρτητη Ινδία. Στις πρώτες ημέρες του εθνικού αγώνα και πριν από τον Γκάντι, το Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο ήταν γνωστό ότι βρισκόταν υπό τον Λαλ-Μπαλ-Παλ, δηλαδή τον Λάλα Λάιπατ Ράι , τον Μπίπιν Τσάντρα Παλ και τον Μπαλ Γκανγκαντάρ Τιλάκ, που συχνά ονομαζόταν Lokmanya Tilak.

Τσεχοσλοβακία. Το Τσεχοσλοβακικό Εθνικό Συμβούλιο , μια οργάνωση που ιδρύθηκε στο Παρίσι το 1.916 μ.Χ. από Τσέχους και Σλοβάκους μετανάστες κατά την διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου για να απελευθερώσουν την πατρίδα τους από την Αυστροουγγαρία, αποτελούνταν από την τριάδα του Tomáš Garrigue Masaryk ως προέδρου, Edvard Beneš , ο οποίος προσχώρησε Ο Masaryk εξόριστος το 1.915 μ.Χ., ως γενικός γραμματέας της οργάνωσης, και ο Milan Rastislav Štefánik , Σλοβάκος που ήταν αεροπόρος στον Γαλλικό Στρατό, οριζόμενος να εκπροσωπήσει τα Σλοβακικά συμφέροντα στο εθνικό συμβούλιο. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων του πολέμου, το Εθνικό Συμβούλιο της Τσεχοσλοβακίας αναβαθμίστηκε επίσημα σε προσωρινή κυβέρνηση και τα μέλη του ορίστηκαν να κατέχουν ανώτατα αξιώματα στην Πρώτη Δημοκρατία της Τσεχοσλοβακίας .

Ινδονησία. Σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος του Συντάγματος της Ινδονησίας , υπάρχουν τρεις επικεφαλής κυβερνητικών ιδρυμάτων που μπορούν να λειτουργήσουν ως «προσωρινή» τριάδα μόνο εάν υπάρχουν κενές θέσεις στη θέση του προέδρου και του αντιπροέδρου ταυτόχρονα (π.χ. τόσο ο Πρόεδρος όσο και ο αντιπρόεδρος δολοφονήθηκαν, ήταν άρρωστοι, δεν έκαναν τα καθήκοντά τους, πέθαναν ή παραιτήθηκαν). Είναι Υπουργός Εξωτερικών, Υπουργός Εσωτερικών και Υπουργός Άμυνας . Αυτοί οι τρεις υπουργοί μπορούν να εκτελούν καθήκοντα Προέδρου και αντιπροέδρου μαζί για 30 ημέρες το πολύ.

Στην συνέχεια, κατά τη διάρκεια της τριανδρίας, η Λαϊκή Συμβουλευτική Συνέλευση πρέπει να εκλέξει νέο Πρόεδρο και αντιπρόεδρο από τα δύο ζεύγη υποψηφίων που προτείνει το πολιτικό κόμμα ή ο συνασπισμός πολιτικών κομμάτων των οποίων οι υποψήφιοι ήταν νικητές και επιλαχόντες στο προηγούμενες Προεδρικές εκλογές. Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος και αντιπρόεδρος θα συνεχίσουν την υπόλοιπη θητεία του πρώην Προέδρου και του αντιπροέδρου που είχαν εκλεγεί από προηγούμενες γενικές εκλογές, όχι πέντε χρόνια.

Σύγχρονο Ισραήλ. 2008 μ.Χ.–2009 μ.Χ: Ο πρώην πρωθυπουργός Ehud Olmert, ο Υπουργός Άμυνας Ehud Barak και ο Υπουργός Εξωτερικών Tzipi Livni αναφέρονται μερικές φορές ως τριανδρία. 2012 μ.Χ: Η ηγεσία του Shas, του υπερορθόδοξου πολιτικού κόμματος Sepharadi του Ισραήλ, δόθηκε από τον πνευματικό του ηγέτη, Ραβίνο Ovadia Yosef και το Συμβούλιο των Σοφών της Τορά, σε μια τριάδα που σχηματίστηκε από τον καταδικασμένο Aryeh Deri, ο οποίος αποφάσισε να επιστρέψει στην πολιτική μετά από μια παύση δεκατριών ετών, ο πρώην αρχηγός του κόμματος Eli Yishai και ο Ariel Atias .

Μπενίν. 13 Απριλίου 1.970 μ.Χ. έως 26 Οκτωβρίου 1.972 μ.Χ: Μετά τις αμφισβητούμενες προεδρικές εκλογές του 1.970 μ.Χ., η χώρα του Μπενίν (τότε γνωστή ως Δημοκρατία της Δαχομέης) υιοθέτησε ένα Προεδρικό Συμβούλιο που περιλάμβανε τις τρεις κύριες πολιτικές προσωπικότητες της χώρας: Hubert Maga , Justin Ahomadégbé-Tomêtin , και Sourou-Migan Apithy.

Επιπλέον, το επίσημο αξίωμα του Προέδρου θα εναλλάσσεται μεταξύ των τριών τους ξεκινώντας από τον Hubert Maga. Μετά από μια επιτυχημένη αλλαγή ηγεσίας, ο στρατιωτικός ηγέτης Mathieu Kérékou πραγματοποίησε πραξικόπημα και ανέτρεψε το Προεδρικό Συμβούλιο και έγινε ηγέτης της χώρας μέχρι το 1.991 μ.Χ.

Σοβιετική Ένωση.

Μάιος 1.922 μ.Χ.– Απρίλιος 1.925 μ.Χ.: Όταν ο Βλαντιμίρ Λένιν υπέστη το πρώτο του εγκεφαλικό τον Μάιο του 1.922 μ.Χ., ιδρύθηκε μια Τρόικα για να κυβερνήσει τη χώρα στη θέση του, αν και ο Λένιν επέστρεψε για λίγο στην ηγεσία από τις 2 Οκτωβρίου 1.922 μ.Χ. έως ότου ένα σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο στις 9 Μαρτίου 1.923 μ.Χ. έληξε. πολιτική καριέρα.

Η Τρόικα αποτελούνταν από τους Ιωσήφ Στάλιν , Λεβ Κάμενεφ και Γκριγκόρι Ζινόβιεφ . Η Τρόικα διαλύθηκε τον Απρίλιο του 1.925 μ.Χ., όταν ο Κάμενεφ και ο Ζινόβιεφ βρέθηκαν σε μειοψηφία λόγω της πεποίθησής τους ότι ο σοσιαλισμός μπορούσε να επιτευχθεί μόνο διεθνώς.

Ο Ζινόβιεφ και ο Κάμενεφ ένωσαν τις δυνάμεις τους με την Αριστερή Αντιπολίτευση του Λέον Τρότσκι στις αρχές του 1.926 μ.Χ. Αργότερα, ο Κάμενεφ, ο Ζινόβιεφ και ο Τρότσκι θα δολοφονηθούν όλοι με εντολή του Στάλιν.

13 Μαρτίου – 26 Ιουνίου 1.953 μ.Χ.: Μετά τον θάνατο του Ιωσήφ Στάλιν τον Μάρτιο του 1.953 μ.Χ., η εξουσία μοιράστηκε μεταξύ των Γκεόργκι Μαλένκοφ, Λαυρέντι Μπέρια και Βιάτσεσλαβ Μολότοφ.

14 Οκτωβρίου 1.964 μ.Χ.– 16 Ιουνίου 1.977 μ.Χ.: Μετά την απομάκρυνση του Νικίτα Χρουστσόφ τον Οκτώβριο του 1964, η Σοβιετική Ένωση πέρασε μια περίοδο συλλογικής ηγεσίας . Αρχικά η εξουσία μοιράστηκε μεταξύ του Γενικού Γραμματέα (μέχρι το 1.966 μ.Χ. Πρώτου Γραμματέα) Λεονίντ Μπρέζνιεφ , του πρωθυπουργού Αλεξέι Κοσίγκιν και του Προέδρου του Προεδρείου του Ανώτατου Σοβιέτ (ονομαστικός de jure αρχηγός του κράτους) Αναστάς Μικογιάν. Ο Μικογιάν αντικαταστάθηκε από τον Νικολάι Ποντγκόρνι το 1.965 μ.Χ.

Τριανδρία των: (LR) Nikolai Podgorny, Leonid Brezhnev και Alexei Kosygin κατά την διάρκεια των εορτασμών επετείου της Οκτωβριανής Επανάστασης το 1973 μ.Χ.

Σύγχρονη Ιταλία Στην Ρωμαϊκή Δημοκρατία (1.849 μ.Χ.), ο τίτλος δύο συνόλων τριών κοινών αρχηγών κρατών το έτος 1.849 μ.Χ:

29 Μαρτίου – 1 Ιουλίου 1.849 μ.Χ.: Carlo Armellini (1.777 μ.Χ.–1.863 μ.Χ.), Giuseppe Mazzini (1.805 μ.Χ.–1.872 μ.Χ.) και Conte Aurelio Saffi (1.819 μ.Χ.–1890 μ.Χ.).

1–4 Ιουλίου 1849: Aurelio Saffi (ξανά), Alessandro Calandrelli (1805–1888) και Livio Mariani (1.793 μ.Χ.-1.855 μ.Χ.).

Σχεδόν αμέσως μετά τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία, η Κόκκινη Τριανδρία κυβέρνησε τα αποκατεστημένα παπικά κράτη από το 1.849 μ.Χ. έως το 1.850 μ.Χ.:

1 Αυγούστου 1.849 μ.Χ.– 12 Απριλίου 1.850 μ.Χ: Καρδινάλιοι Gabriele della Genga Sermattei (1.801 μ.Χ.–1861), Lodovico Altieri (1.805 μ.Χ.–1.867 μ.Χ.) και Luigi Vannicelli Casoni  [ it ] (1.801 μ.Χ.–1.877 μ.Χ.).

Σύγχρονη Ελλάδα. Μετά την πτώση του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας, του Βαυαρού Όθωνα, στις 23 Οκτωβρίου 1.862 μ.Χ., και την ανεπιτυχή θητεία του Δημητρίου Βούλγαρη (23 Οκτωβρίου 1.862 μ.Χ.– 30 Ιανουαρίου 1.863 μ.Χ.) ως Προέδρου της Προσωρινής Κυβέρνησης, Τριανδρίας (30 Ιανουαρίου – 30 Οκτωβρίου 1.863 μ.Χ.). ιδρύθηκε αποτελούμενη από τον ίδιο Δημήτριο Βούλγαρη , τον περίφημο Ναύαρχο Κωνσταντίνο Κανάρη και τον Μπενιζέλο Ρούφο , η οποία έδρασε ως αντιβασιλεία μέχρι την έλευση του νέου μονάρχη, του πρώτου «Βασιλιά των Ελλήνων», Γεωργίου Α' .

Ιδρύθηκε τριανδρία για να ηγηθεί της εξέγερσης του Θερίσου του 1.905 μ.Χ. στην αυτόνομη Κρήτη, αποτελούμενη από τον Ελευθέριο Βενιζέλο (μετέπειτα πρωθυπουργό της Ελλάδας) υπεύθυνο για τα οργανωτικά θέματα, τον Κωνσταντίνο Φούμη υπεύθυνο για τα οικονομικά και τον Κωνσταντίνο Μάνο, πρώην δήμαρχο Χανίων , υπεύθυνο. στρατιωτικών υποθέσεων.

Η «Τριάδα της Εθνικής Άμυνας»: (LR) Ναύαρχος Κουντουριώτης, Βενιζέλος και Στρατηγός Δαγκλής. Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο τον Σεπτέμβριο του 1.916 μ.Χ. συστάθηκε τριανδρία για να ηγηθεί της «Προσωρινής Κυβέρνησης Εθνικής Άμυνας» στην Θεσσαλονίκη . Αποτελούνταν από τον δημοφιλή φιλελεύθερο πολιτικό Ελευθέριο Βενιζέλο , τον στρατηγό Παναγιώτη Δαγκλή και τον ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη .

Αυτή η «Τριάδα Εθνικής Άμυνας» λειτουργούσε ως συλλογικός αρχηγός κυβέρνησης, αν και ο αποτελεσματικός έλεγχος βρισκόταν στα χέρια του Βενιζέλου. Με την παραίτηση του βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄ τον Ιούνιο του 1.917 μ.Χ. και την επανένωση της χώρας υπό τον Βενιζέλο, η τριάδα διαλύθηκε. Ο δήμος Τριανδρίας στην Θεσσαλονίκη πήρε το όνομά του από αυτή την τριανδρία.

Στις 13 Σεπτεμβρίου 1.922 μ.Χ. ιδρύθηκε μια τριανδρία για να ηγηθεί της στρατιωτικής εξέγερσης κατά της βασιλικής κυβέρνησης στην Αθήνα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή . Αποτελούνταν από τους συνταγματάρχες Νικόλαο Πλαστήρα και Στυλιανό Γονατά και τον Διοικητή Δημήτριο Φωκά .

Η τριάδα ανέλαβε την κυβέρνηση της Ελλάδας στις 15 Σεπτεμβρίου και θα έλεγχε τη χώρα μέχρι να παραδώσει τις εξουσίες της στις 2 Ιανουαρίου 1.924 μ.Χ. Ο Πλαστήρας όμως γρήγορα έγινε η κυρίαρχη φιγούρα μεταξύ της τριάδας και τελικά χαρακτηρίστηκε ως ο «Αρχηγός της Επανάστασης». .

Μια εκ των πραγμάτων τριανδρία υπήρχε κατά τα πρώτα χρόνια της ελληνικής στρατιωτικής χούντας του 1.967 μ.Χ.-1.974 μ.Χ., όταν οι τρεις κύριοι ηγέτες της χούντας ήταν ο συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος , ο ταξίαρχος Στυλιανός Παττακός και ο συνταγματάρχης Νικόλαος Μακαρέζος. Με την αυξανόμενη επικράτηση του Παπαδόπουλου από το 1.970 μ.Χ. και μετά, αυτή η τριάδα έπαψε να λειτουργεί.

Ο Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός , που δραστηριοποιήθηκε κατά την Κατοχή του Άξονα στην Ελλάδα , είχε μια τριαδική ηγετική δομή, αποτελούμενη από τον καπετάνιο («λοχαγό», αρχηγό της μονάδας), τον στρατιώτικο (ο στρατιωτικό ειδικό, συνήθως πρώην αξιωματικός του στρατού ) και τον πολιτικό (ο πολιτικός εκπρόσωπος του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου ).

Ολλανδία. Η Τριανδρία του 1.813 μ.Χ. (20 Νοεμβρίου 1.813 μ.Χ.– 6 Δεκεμβρίου 1.813 μ.Χ.) κυβέρνησε την Ολλανδία για λίγο στο τέλος της Ναπολεόντειας εποχής, προτού έρθει ο Γουλιέλμος Α΄ της Ολλανδίας στον θρόνο: Gijsbert Karel van Hogendorp .Frans Adam van der Duyn van Maasdam .Leopold van Limburg Stirum..

Αργεντινή. Πρώτη Τριανδρία (23 Σεπτεμβρίου 1.811 μ.Χ.– 8 Οκτωβρίου 1.812 μ.Χ..): Feliciano Chiclana .Μανουέλ ντε Σαρρατέα. Juan José Paso , αντικαταστάθηκε από τον Juan Martín de Pueyrredón στις 23 Μαρτίου 1.812 μ.Χ.

Δεύτερη Τριανδρία (8 Οκτωβρίου 1.812 μ.Χ.– 31 Ιανουαρίου 1.814 μ.Χ.): Νικολάς Ροντρίγκες Πένια . Ο Antonio Álvarez Jonte , αντικαταστάθηκε από τον Gervasio Antonio de Posadas στις 19 Αυγούστου 1.813 μ.Χ. Ο Juan José Paso , αντικαταστάθηκε από τον José Julián Pérez στις 20 Φεβρουαρίου 1.813 μ.Χ. και αντικαταστάθηκε από τον Juan Larrea στις 5 Νοεμβρίου 1.813 μ.Χ.

Τρίτη Τριανδρία (18–20 Απριλίου 1.815 μ.Χ.): Χοσέ ντε Σαν Μαρτίν .Matías de Irigoyen . Μανουέλ ντε Σαρρατέα .

Στρατιωτική Χούντα (28–29 Ιουνίου 1.966 μ.Χ.): Πασκουάλ Πισταρίνι. Benigno Ignacio Varela. Adolfo Teodoro Álvarez.

Χούντα Διοικητών των Ενόπλων Δυνάμεων (8–18 Ιουνίου 1970 μ.Χ.): Pedro Alberto José Gnavi, Πρόεδρος. Κάρλος ΑλμπέρτοΡέι .Αλεχάντρο Λανούσε.

Χούντα των Διοικητών των Ενόπλων Δυνάμεων (23–26 Μαρτίου 1971 μ.Χ.): Alejandro Lanusse, Πρόεδρος. Πέδρο Αλμπέρτο Χοσέ Γκνάβι .Κάρλος Αλμπέρτο Ρέι .

Στρατιωτική Χούντα (24–29 Μαρτίου 1.976 μ.Χ.): Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα. Emilio Eduardo Massera. Orlando Ramón Agosti.

Βραζιλία. Ο όρκος των προσωρινών τριαδικών αντιβασιλέων της Αυτοκρατορίας της Βραζιλίας στο Αυτοκρατορικό Παρεκκλήσι, 1.831 μ.Χ.

Αυτοκρατορία της Βραζιλίας. Η Αυτοκρατορία της Βραζιλίας είχε δύο τριανδρίες κατά τη διάρκεια μιας περιόδου γνωστής ως περίοδος Αντιβασιλείας:

Προσωρινή Τριαδική Αντιβασιλεία (7 Απριλίου – 3 Μαΐου 1.831 μ.Χ.). Φρανσίσκο ντε Λίμα και Σίλβα. Nicolau Pereira de Campos Vergueiro. Ο Μαρκήσιος του Καραβέλα.

Μόνιμη Τριαδική Αντιβασιλεία (17 Ιουνίου 1.831 μ.Χ.– 12 Οκτωβρίου 1.835 μ.Χ.). Φρανσίσκο ντε Λίμα και Σίλβα. Ο Μαρκήσιος του Μόντε Αλέγκρε (από 18 Ιουνίου). João Bráulio Muniz (από 18 Ιουνίου).

Τα μέλη των στρατιωτικών χούντων της Βραζιλίας του 1.930 μ.Χ. και του 1.969 μ.Χ., αντίστοιχα. ΒραζιλίαΗ Ρεπουμπλικανική Βραζιλία είχε δύο στρατιωτικές χούντες: Η Στρατιωτική Χούντα του 1.930 μ.Χ., μετά την πτώση της Πρώτης Δημοκρατίας της Βραζιλίας (24 Οκτωβρίου – 3 Νοεμβρίου 1.930 μ.Χ.). Στρατηγός Augusto Tasso Fragoso (Στρατός). Ναύαρχος Isaías de Noronha  (Ναυτικό). Στρατηγός João de Deus Mena Barreto (Στρατός).

Η Στρατιωτική Χούντα του 1.969 μ.Χ., κατά την διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας (31 Αυγούστου – 30 Οκτωβρίου 1.969 μ.Χ.). Στρατηγός Aurélio de Lira Tavares (Στρατός). Στρατηγός Márcio Melo (Πολεμική Αεροπορία). Ναύαρχος Augusto Rademaker (Ναυτικό).

Η Αμερική. Βενεζουέλα : με διάταγμα της Χούντας του Καράκας και που επικυρώθηκε στο Ομοσπονδιακό Σύνταγμα του 1811, η εκτελεστική εξουσία ανατέθηκε σε «τρία άτομα» (1.810 μ.Χ.–1.812 μ.Χ.).

ΟυρουγουάηΤο Ανατολικό Κράτος της Ουρουγουάης είχε μια τριάδα το 1.853 μ.Χ. Οι Ηνωμένες επαρχίες της Νέας Γρανάδας , τώρα η Κολομβία , και ο Παναμά , είχαν επικεφαλής δύο τριανδρίες την περίοδο που είναι γνωστή ως "Patria Boba" ή ανόητη Πατρίδα.

Ενδιάμεση Τριανδρία, 5 Οκτωβρίου – 23 Νοεμβρίου 1.814 μ.Χ. José María del Castillo. Rada Χοσέ Χοακίν Καμάτσο. Χοσέ Φερνάντες Μαδρίτης.

Τριανδρία των Ηνωμένων Επαρχιών της Νέας Γρανάδας, 23 Νοεμβρίου 1.814 μ.Χ.– Οκτώβριος 1.815 μ.Χ. Custodio García Rovira. Ο Antonio Villavicencio , αντικατέστησε τον Rovira κατά τη δεύτερη θητεία του, καθώς δεν μπορούσε να προεδρεύσει. Ο José Manuel Restrepo , δεν ορκίστηκε ποτέ. Ο José Miguel Pey de Andrade , αντικατέστησε τον Restrepo καθώς αρνήθηκε. 28 Ιουλίου 1.815 μ.Χ. Μανουέλ Ροντρίγκες Τορίκες.

Δομινικανή Δημοκρατία. Η Δομινικανή Δημοκρατία είχε δύο τριμελείς χούντες:

29 Μαΐου – 22 Αυγούστου 1.866 μ.Χ.– 1^η Τριανδρία (σε εξέγερση κατά της Buenaventura Báez από την 1^η Μαΐου 1.866 μ.Χ.): Pedro Antonio Pimentel (1830–1874, πρώην ένας από τους τρεις «στρατηγούς» 23–24 Ιανουαρίου 1.865 μ.Χ.). Gregorio Luperón (1.839 μ.Χ.–1.897 μ.Χ.).

Φεντερίκο ντε Χεσούς Γκαρθία. 26 Σεπτεμβρίου 1.963 μ.Χ.– 25 Απριλίου 1.965 μ.Χ.– 2^η Τριανδρία: Emilio de los Santos (γεν. 1.903 μ.Χ.– 22 Δεκεμβρίου 1.963 μ.Χ.) (Πρόεδρος από τις 29 Δεκεμβρίου 1963, τον οποίο διαδέχθηκε ο Donald Reid Cabral, γενν. 1.923 μ.Χ., UCN, νέος Πρόεδρος). Manuel Enrique Tavares Espaillat (1.924 μ.Χ.–1.984 μ.Χ.). Ramón Tapia Espinal (1926 μ.Χ.–2002 μ.Χ.)

 Νέα Υόρκη : η πολιτική διάταξη των «τριών ανδρών σε ένα δωμάτιο», που αποτελείται από τον Κυβερνήτη , τον Πρόεδρο της Συνέλευσης της Πολιτείας της Νέας Υόρκης και τον Ηγέτη της Πλειοψηφίας της Γερουσίας της Πολιτείας της Νέας Υόρκης

Νικαράγουα Νικαράγουα (1.972 μ.Χ.–74 μ.Χ.) Φιλελεύθερη-Συντηρητική Χούντα του Roberto Martínez, του Alfonso Lovo Cordero (φιλελεύθεροι) και του Fernando Agüero (συντηρητικός). Ο Agüero παραιτήθηκε το 1.973 μ.Χ. και ο Edmundo Paguada ήταν διάδοχος.

 Μεξικό (1.823 μ.Χ.–24 μ.Χ.) Guadalupe Victoria , Nicolás Bravo και Celestino Negrete.  Η Παραγουάη είχε τέσσερις σύντομες τριανδρίες μετά την εκστρατεία στην Παραγουάη, με μόνο την προτελευταία να διαρκεί περισσότερο από ένα χρόνο.

Κοινό Κυβερνείο, 16 Μαΐου – 17 Ιουνίου 1.811 μ.Χ. Μπερνάρντο ντε Βελάσκο. Χοσέ Γκασπάρ Ροντρίγκες ντε Φράνσια. Juan Valeriano de Zevallos.

Φιλελεύθερη Τριανδρία, 21 Ιανουαρίου – 9 Φεβρουαρίου 1.841 μ.Χ. Χουάν Χοσέ Μεντίνα. Χοσέ Γκαμπριέλ Μπενίτεθ. Χοσέ Ντομίνγκο Οκάμπος.

Μεταπολεμική Τριανδρία, 15 Αυγούστου 1.869 μ.Χ.– 31 Αυγούστου 1.870 μ.Χ. Τσιρίλο Αντόνιο Ριβαρόλα. Κάρλος Λοϊζάγκα. José Díaz de Bedoya.

Τριανδρία του Εμφυλίου Πολέμου του 1.911 μ.Χ., 14 Ιανουαρίου 1.912 μ.Χ.– 17 Ιανουαρίου 1.912 μ.Χ. Mario Uscher. Αλφρέντο Απόντε. Marcos Caballero Codas.

Άλλες τριανδρίες: Η λέξη έχει χρησιμοποιηθεί ως όρος ευκολίας, αν και όχι ως επίσημος τίτλος, για άλλες ομάδες των τριών σε παρόμοια θέση: Great Triumvirate (αμερικανική πολιτική του 19^ου Αιώνα μ.Χ.- Henry Clay , Daniel Webster και John C. Calhoun )

Τριανδρία των Βουρβόνων (Αμερικανική πολιτική του 19^ου Αιώνα μ.Χ.– Τζόζεφ Ε. Μπράουν , Άλφρεντ Χ. Κόλκιτ και Τζον Μπράουν Γκόρντον). Μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας από την 1^η Δεκεμβρίου 2009 μ.Χ:

Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου – Charles Michel. Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής – Ursula von der Leyen. Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης για Εξωτερικές Υποθέσεις και Πολιτική Ασφάλειας – Josep Borrell. Great Triumvirate (γκόλφ στις αρχές του 20^ου Αιώνα –μ.Χ. Χάρι Βάρντον , Τζέιμς Μπρέιντ και Τζ. Χ. Τέιλορ

Ο Έρικ Σμιντ, πρώην Διευθύνων Σύμβουλος της Google , αναφέρθηκε στον εαυτό του, μαζί με τους ιδρυτές Λάρι Πέιτζ και Σεργκέι Μπριν ως μέρος μιας τριανδρίας, δηλώνοντας, "Αυτή η τριανδρία έχει κάνει μια άτυπη συμφωνία για να μείνουμε μαζί για τουλάχιστον 20 χρόνια".

Τρίγωνο της Βαϊμάρης, περιφερειακή συμμαχία Γαλλίας, Γερμανίας και Πολωνίας που δημιουργήθηκε το 1.991 μ.Χ.

Σε μέντιουμ και μάντεις πήγαιναν πολιτικο σαν τον Ρίγκαν, τον Λίνκολν, ο Χίτλερ, ο Στάλιν, ο Χίμλερ η Ελισάβετ η Α΄ της Αγγλίας (τον Τζον Ντι), ο Ιουλιανός, ο Ρωμαίος στρατηγός και πολιτικός Μάριος, την Πυθία πολλοί Έλληνες πολιτικο, μονάρχες και στρατηγοί, κ.λπ.

Ικανοί στρατηγοί φαίνονταν να είναι όταν είχαν και ικανούς συνεργάτες ο Κλεών και ο Ιουλιανός, νικώντας τους Σπαρτιάτες και τους Γερμανούς αρχικά, όμως στο τέλος και οι δύο σκοτώθηκαν σε μία καταστροφική μάχη με τους εχθρούς τους όταν ανέλαβαν μονοί χωρίς βοηθούς την εξουσία τους, Πέρσες και Σπαρτιάτες και οι δύο και ο στρατός τους διαλύθηκε, ενώ και οι δύο πίστευαν και συμβουλεύονταν μάντεις (Μάξιμο και Πυθία αντιστοιχα). 

Ο Στέφανος Δουσάν ονομάζονταν και «Ναπολέοντας της Βαλκανικής».

Ο Λάζαρος Χρεμπάνοβιτς, όπως και ο Μεγάλος Δούκας Νοταράς, ζήτησαν να εκτελεστούν τελευταίοι, έτσι ώστε να δουν ότι δεν θα υποκύψουν στον ισλαμισμό, ο πρώτος οι στρατιώτες του και ο δεύτερος τα παιδιά του.

Μικρη Ρωμη ηταν για τον Καισαρα η πολη της Αρλ, στην οποία κτιστηκε ένα μικρο Κολοσιαιο σαν αυτό της Ρωμης.

Θυμάστε την «κοινοπραξία» Πολωνών-Λιθουανών από την προηγούμενη ενότητα; Έ, λοιπόν, αυτοί οι λεβέντες επιτέθηκαν στους Ρώσσους (το 1.605 μ.Χ.), καί κατάφεραν κι έφτασαν μέχρι τη Μόσχα – καί την κατέλαβαν! (Βέβαια, στην Ρωσία τότε υπήρχε μιά ψιλοχαώδης κατάσταση, εξ αιτίας διαμαχών για την εξουσία – κι όχι μόνο την τσαρική. Πχ εξεγέρσεις κοζάκων.) Όμως, τότε συνέβη το εξής:

Δύο Ρώσσοι κατάφεραν κι ένωσαν τον λαό τους σε εξέγερση. Ο ένας ήταν ο πρίγκηπας Ντμίτρυ Ποζάρσκυ, ο άλλος, όμως, ήταν ένας …χασάπης (ναί!), καί περιστασιακώς έμπορος, ο Κούζμα Μίνιν. Αυτοί οι δυό (με τον στρατό τους, εννοείται), μαζί με την βοήθεια (αργότερα) ετέρου πρίγκηπα,   Τρουμπετσκόϋ, κατάφεραν καί κατενίκησαν τον συνασπισμό Πολωνών-Λιθουανών, καί μέχρι το 1.613 μ.Χ. τους είχαν διώξει από την Ρωσία! Προς τιμήν τους, στήθηκε μνημείο στην «Ερυθρά Πλατεία», το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα.

Λεπτομέρεια: ένας από τους πρώτους Σοβιετικούς (Ρώσσους) στρατιώτες, που μπούκαραν στο Ράϊχσταγκ στις 30 Απριλίου 1.945 μ.Χ., ονομαζόταν επίσης Μίνιν (Μιχαήλ)! Λέγεται, επίσης, ότι πρώτος αυτός ανέβηκε στη σκεπή του κτιρίου καί κουνούσε τη σημαία εκεί επάνω, αλλά στη διμοιρία του δεν υπήρχε φωτογράφος. Δηλαδή, δεν ήταν αυτός, που φωτογραφήθηκε -σ’ εκείνη την πασίγνωστη εμβληματική φωτογραφία (https://diodotos-k-t.blogspot.com/2024/06/blog-post_26.html#more).

Ο Δημοκρατικός Διοκλής  ανέλαβε με την εξουσία στις Συρακούσες μετά την αποχώρηση του Ερμοκράτη μου έπεσε όταν ηττήθηκε στον πόλεμο με τους Αθηναίους στο Αιγαίο (όπως και ο Μιλτιάδης έχασε μετά τον Μαραθώνα την θέση του για τον ίδιο ακριβώς λόγο) και τη θέση του πήρε μετά από δολοπλόκες ο Διονύσιος ο πρώτος των Συρακουσών ο οποίος και έγινε τύραννος της πόλης αυτής (https://alophx.blogspot.com/2017/04/blog-post_94.html).

Αντίστοιχα και στη Ρωσία μετά την πτώση του Τσαρικού καθεστώτος λόγω του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ο Κερένσκι που ήταν δημοκρατικός πήρε την εξουσία αλλά λόγω της ήττας της Ρωσίας από την ηγεσία του στον ίδιο πόλεμο την εξουσία πήραν μετά οι μπολσεβίκοι των Λένιν και Στάλιν με πραξικόπημα (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html) και ίδρυσαν κομμουνιστική δικτατορία στην Ρωσία δημιουργώντας Σοβιετική Ένωση.

Εξόντωσε τους πολιτικούς του αντίπαλους ο Διονύσιος των Συρακουσών και δήμευσε τις περιουσίες τους, όπως και ο Στάλιν στην ΕΣΣΔ.

Τόσο ο Διονύσιος ο Α΄, όσο και ο Αγαθοκλής όταν πολιορκήθηκαν στις Συρακούσες νίκησαν και απώθησαν και οι δύο τους πολιορκητές τους.

Σε πολλές περιπτώσεις στην ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας η επιλογή ήταν, είτε ισχυρή μοναρχία, είτε καταστροφή, διάλυση και εμφύλιος, όπως ακριβώς συνέβη λόγου χάρη στην πάντα Ελληνική Μακεδονία μας με τον θάνατο του αδερφού του Φίλιππου του Β΄ Περδίκας Γ’, αλλά επίσης το ίδιο συνέβη και στην Δυτική Ευρώπη σε πάρα πολλά κράτη και μοναρχίες της,  όπως λόγου χάρη στην Γαλλία και την Αγγλία και την Γερμανία.

Οι τύραννοι ήταν αριστοκράτες που ξεκίνησαν μία εξέγερση εναντίον των άλλων αριστοκρατών, ακόμη και αν ήταν βασιλείς, όπως ακριβώς συνέβηκε στην Γαλλία στον Μεσαίωνα όταν ο Λουδοβίκος ο 130ς και ο 14^ος και ο Ρισελιέ και ο Μαζαρίνος κατάφεραν να υποτάξουν τους ευγενείς και τους αριστοκράτες στην εξουσια τους.

Τόσο ο Πεισίστρατος, όσο και ο Καίσαρας καταγόταν από οικογένειες που είχαν δώσει πολιτικούς και βασιλιάδες στις πόλεις τους και κατάφεραν και δύο να πάρουν την εξουσία προσποιούμενοι ότι έκαναν τα πάντα για να υποστηρίξουν τα συμφέροντα του λαού ένα και τον αριστοκρατών παρόλο από αυτούς.

Η πρώτη μεγάλη εμφύλια σύγκρουση που χώρισε τους Έλληνες πριν από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, ήταν η σύγκρουση μεταξύ της Ερέτριας, όπως επίσης και της Χαλκίδας στην Εύβοια, στο Ληλάντιο Πεδίο, που χώρισε τον Ελληνικό κόσμο σταδίου.

Οι βασιλιάδες στο Άργος είχαν γίνει ουσιαστικά διακοσμητικά στα στοιχεία στα χέρια άλλων ήδη από τα χρόνια του εγγονού του Τημενού, κάτι το οποίο επαναλήφθηκε στην συνέχεια από τους Αβασσίδες Χαλίφες που ήταν υποχείρια των τούρκων Σελτζούκων σουλτάνων, όπως επίσης και από τους Μεροβίγγειους στην Φραγκιά η οποία ήταν υποχείρια των Καρολίδων.

Ο τύραννος Κύψελος στο Άργος, όπως επίσης και ο τύραννος Πεισίστρατος στην Αθήνα, αλλά και ο Ορθαγόρας στην Σικυώνα, παρουσιάζονταν και οι δύο μετριοπαθείς αντίθεση με τους γιους τους, οι οποίοι ήταν βίαιοι και έριξαν στην ουσία με τις πράξεις τους την εξουσία που είχαν επιβάλει οι πατέρες του στις πόλεις τους.

Το 664 π.Χ. η Κόρινθος αντιμετώπισέ σε ναυμαχία την Κέρκυρα που είχαν ανεξαρτητοποιηθεί από αυτή, όπως ακριβώς συνέβη και λίγο πριν από την έναρξη του Πελοποννησιακού Πολέμου και πάλι μεταξύ αυτών των δύο πόλεων.

Η Λάβδα των Βακχιάδων ήταν κουτσή όπως ακριβώς και Γιζέριχος

Επί της τυραννίας του Περίανδρου στην Κόρινθο δημιουργήθηκαν διθύραμβοι. όπως επίσης και δημιουργήθηκαν και συλλέχθηκαν τα Ομηρικά έπη κατά την τυραννία του Πεισίστρατου στην Αθήνα. Επίσης ο Πεισίστρατος, πρώτος ήταν αυτός που εισήγαγε τα αστικά Διονύσια, τα παναθηναϊκά, την τραγωδία και την λατρεία της Αθηνάς στην Αθήνα και παράλληλα ήταν και οπαδός το ορφισμού.

Οι Δωριείς που έγιναν δούλοι στη Σπάρτη ονομαζόταν είλωτες, στο Άργος ονομαζόταν οι γυμνητές, στην Σικυώνα κορυνηφόροι, ενώ στην Επίδαυρο κονίποδες

Ο τύραννος Κλεισθένης της Σικυώνας μετέφερε από την Θήβα στην πόλη αυτή τα οστά του Μελάνιπου ήταν εχθρός του Άδραστου, όπως ακριβώς μετέφεραν τα οστά του Ορέστη στην Σπάρτη οι Σπαρτιάτες και η Αθηναίοι τα οστά του Θησέα από την Σκύρο στην Αθήνα υπό τον Κίμωνα.

Οι Δελφοί είχαν υποστηρίξει τον Κύλωνα στην προσπάθειά του να γίνει τύραννος της Αθήνας, ενώ παράλληλα μετά από χρηματοδότηση για την ανακατασκευή των Δελφών που είχε καεί σε πυρκαγιά υποστήριξαν τους Αλκμεωνίδες να επιστρέψουν και να πάρουν την εξουσία στην Αθήνα.

Μετά την επιβολή των τυραννιών στις πόλεις Αρχαίας Ελλάδας οι παλιοί αριστοκράτες παντρεύτηκαν τους νεόπλουτους εμπόρους, όπως ακριβώς συνέβη και μετά το τέλος της τυραννίας στην Γαλλική επανάσταση Διευθυντηρίου και Μεγάλου Ναπολέοντα.

Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις αυτό συνέβη χάρις την πίεση των εμπόρων που χάρη στο χρήμα που απέκτησαν έγιναν πιο φιλόδοξο και θέλησαν να αποκτήσουν και πολιτική επιρροή χάρη στα πλούτη τους, κάτι το οποίο κατάφεραν τελικά μετά από πολλούς αγώνες και μετοχές και τυραννίες.

Στην Αρχαία Σπάρτη, όπως και στην Αθήνα στα χρόνια του Κύλωνα οι συνελεύσεις γίνονταν μόνο προκειμένου ο λαός να εγκρίνουν τις αποφάσεις που είχανε προαποφασισθεί από τους αριστοκράτες.

Όπως με την ανάπτυξη του Αθηναϊκού στρατού και στόλου ο λαός της Αθήνας πήρε πολιτικά δικαιώματα τον καιρό της δημοκρατίας, έτσι και τον καιρό της Γαλλικής επανάστασης και των δύο Παγκοσμίων Πολέμων με την ανάπτυξη του στρατού πήρε όσα μέλη του λαού ήταν μέλη του στρατού πολιτικά δικαιώματα.

Επειδή μητέρες τους δεν ήταν καθαρές Αθηναίες, αλλά καταγόταν από άλλες περιοχές της Ελλάδας, οι Αθηναίοι αποκαλούσαν ξένους το Δημοσθένη και τον Θεμιστοκλή, ενώ το ίδιο έκαναν και με τον Πιττακό στην Μυτιλήνη  οι εχθροί του για τον ήλιο ακριβώς λόγο.

Ο Πεισίστρατος κατάφερε να επιβάλει την πρώτη τυραννία του στην Αθήνα προσποιούμενος ότι τον τραυμάτισαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι και απέκτησε σωματοφυλακή με την οποία κατάφερε να καταλάβει την εξουσία, ενώ ακριβώς με το ίδιο κόλπο κατάφερε και ο Διονύσιος των Συρακουσών να πάρει την εξουσία στην πόλη του.

Όπως τον καιρό της Αρχαίας Αθήνας υπήρχαν τρία κόμματα αυτά των παραλιακών, των πεδινών και των ορεινών που αντιπροσώπευαν αντίστοιχα τους έμπορους, τους αριστοκράτες, όπως επίσης και τους φτωχούς ανθρώπους του Αθηναϊκού λαού παρεμφερή τα αντίπαλα κόμματα υπήρχαν κατά την περίοδο της Γαλλικής επανάστασης.

Η τύραννος Πεισίστρατος, όπως επίσης και ο Κλεισθένης πήραν μέτρα προκειμένου να εξαλείψουν τον τοπικισμό των πόλεων τους και την ισχύ των αριστοκρατών.

Ο γιός του Πεισίστρατου Ιππίας είχε μία μεγάλη συλλογή από χρησμούς την οποία πίστευε απόλυτα, όπως ακριβώς και στην Αρχαία Ρώμη η Γερουσία κρατούσε μία μεγάλη σειρά από σιβυλλικούς χρησμούς τους οποίους πίστευε απόλυτα, όπως και όλοι οι Ρωμαίοι πολίτες.

Ο Πολυκράτης στην αρχή συμμάχησε με τους αδερφούς του και μετά σκότωσε τον ένα και έδιωξε τον άλλο για να έχει την απόλυτη εξουσία μόνος του, όπως ακριβώς έκανε και ο Κλεισθένης στην Σικυώνας, ενώ παράλληλά είχε αναπτύξει ένα πειρατικό Βασίλειο, όπως ακριβώς και ο Σπαρτιάτης βασιλιάς και τύραννος Νάβις.

Ο τύραννος Ιστιαίος ανέλαβε μετα τον Μιλτιάδη τα ορυχεία της Θράκης και είχε τιμητική αιχμαλωσία στα Σούσα όταν οι Πέρσες καταλαμβάναν την Μικρά Ασία, όπως και ο Μανουήλ Παλαιολόγος στην τουρκοκρατούμενη Προύσα όταν οι Τούρκοι καταλάμβαναν την Μικρά Ασία.

Ελάχιστοι Καρχηδόνιοι σωθήκαν από την ήττα τους από τον Γέλωνα και τον Θήρωνα στην Ιμέρα και ελάχιστοι Φράγκοι από την ήττα τους από τον Ναρσής στην μάχη του Mons Lactarius.

Προσποιήθηκε ο Γέλωνας στις Συρακούσες ότι ήθελε να παραιτηθεί, αλλά κατάφερε να κρατήσει και το αξίωμά του και αυξήσει την εξουσία του όπως ακριβώς έκανε και ο Αύγουστος στο στην Αρχαία Ρώμη.

Μάζεψε τα  οστά των νέκρων Συρακούσιων και τα έστειλε στις Συρακούσες για ταφή αν και τον παρακολουθούσαν οι Καρχηδόνιοι, ενώ το ίδιο έκανε και ο Αλκιβιάδης με τους νεκρούς Αθηναίους αν και τον παρακολουθούσαν οι Σπαρτιάτες.

Λέγεται ότι σκοτώθηκε στην Κόρινθο οπού είχε προκληθεί για να λύσει την αντιμαχία των παρατάξεων ο ικανός στρατηγός και τύραννος Φείδων του Αργούς, όπως και οι αρχηγοί των Μυρίων από τους Πέρσες επί Ξενοφώντα.

Ο Περίανδρος ήταν διαιτητής μεταξύ Αθήνας και Μυτιλήνης, όπως ήταν και οι Σπαρτιάτες με την Αθήνα και τα Μέγαρα.

Δεν είχαν τάχα σωματοφύλακα ο Κύψελος και ο Ορθαγόρας.

12 μνηστήρες από 12 πόλης ήρθαν προκειμένου να παντρευτούν την κόρη του τυράννου της Σικυώνας Κλεισθένη ενώ αυτός τελικά από την παντρεύτηκε ήταν ο Μεγακλής.

Τόσο ο Φάβιος Μάξιμος, όσο και ο Λαχάρης πήραν τον χρυσό και όπλα από τα ιερά για να υπερασπίσουν τις πολιορκούμενες πόλεις τους, κάτι που φάνηκε σε πολλούς σαν βλασφημία. 

Ο Μπάιντεν κοιμάται συχνά σε πολιτικούς λογούς στο Κογκρέσο, όπως και ο Βεσπασιανός κοιμόνταν στις κακόφωνες εξαναγκαστικές στο άκουσμα και παράφωνες συμφωνίες του Νέρωνα.

Τόσο ο Ιούλιος Καίσαρας, όσο και ο Κάρολος Ντε Γκολ, στα απομνημονεύματα τους μιλούσαν για τον εαυτό τους στο τρίτο πρόσωπο. 

Στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, οι Εβραίοι φρόντισαν να στείλουν την Εβραϊκή Λεγεώνα να πολεμήσει με τους Συμμάχους, όπως ακριβώς έκαναν και οι Έλληνες (αλλά και στον Α΄ΠΠ και στην Ουκρανία) και οι Ιταλοί στον Κριμαϊκό Πόλεμο με στόχο να απελευθερώσουν δικά τους υπόδουλα μέρη. 

Λέγεται ότι ο Ερρίκος ο Α΄ της Αγγλίας πάνω στο νεκροκρέβατο του μετάνιωσε και έκανε διάδοχο του τον Στέφανο τον Μπλουά αντί την κορη του την Ματθίλδη που είχε αρχικά, όπως και ο Εδουάρδος ο Εξομολογητής λέγεται ότι στο νεκροκρέβατο του όρισε ως διάδοχο του τον Χάρολντ και ο Άγης ο Β’ στο νεκροκρέβατο του αναγνώρισε ως διάδοχο του τον Λεωτυχίδη, αν και ο Λύσανδρος απέρριψε τον ισχυρισμό του και δεν έγινε ποτέ βασιλιάς.

Η Ματθίλδη διέφυγε μέσα σε σεντόνι και πέρασε με αυτό μέσα από τους εχθρούς της, όπως και η Κλεοπάτρα, ενώ παράλληλα η Ματθίλδη κατέβηκε και διέφυγε από το πολιορκούμενο από τον Στέφανο του Μπλουά κάστρο της με ένα σκοινί, όπως ακριβώς και ο Ούγος της Ιταλίας, σύζυγος της Μαροζίας κατέβηκε με σκοινί τα τείχη του κάστρου του.

-- Για την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του 2^ου μ.Χ Αιώνα "Βάρβαροι" ήταν οι Χριστιανοί.

-- Για τον Μεσαιωνικό κόσμο στην Ευρώπη, βάρβαροι ήταν οι «αιρετικοί» και οι «μάγισσες» - θεραπαινίδες του Σατανά...

-- Για την Δύση των πρώτων ψυχροπολεμικών δεκαετιών, "Βάρβαροι" ήταν «ο Κομμουνιστικός Κίνδυνος»...

-- Για τις – μακαρία τη λήξει, πλέον - Σοσιαλιστικές χώρες αντίστοιχα, "Βάρβαροι" ήταν «οι πράκτορες του Ιμπεριαλισμού» που βυσσοδομούσαν, λέει, να ανατρέψουν «τις μεγάλες σοσιαλιστικές κατακτήσεις».

Και για τις παραπαίουσες ελίτ της Δύσης "Βάρβαροι" σήμερα είναι... τάχατες η Ακροδεξιά (https://www.pirinoslogios.com/post/%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BB%CE%B1%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%86%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-agenta-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82)!'

Που είναι οι Έλληνες;

🗺️Παρακάτω ένας χάρτης  με τους πληθυσμούς της Μικράς Ασίας γύρω στο έτος 0-1. (Επί αυτοκράτορος(sic) Οκταβιανού Αυγούστου).

🔸Η Μικρά Ασία ήταν πάντα μια περιοχή στην οποία κατοικούσαν πολλοί λαοί.

🔹Από την εποχή των Μυκηναίων, του αρχαίου  (Α’ κ Β’) Ελληνικού αποικισμού και τους κατοπινούς αιώνες με την Αλεξανδρινή κατάκτηση και την Ελληνιστική εποχή, σταδιακά, ένα μεγάλο μέρος της Μικράς Ασίας εξελληνίστηκε γλωσσικά και πολιτισμικά μέσω των Ελληνικών πόλεων.

🔸Ο χάρτης δημιουργεί μια αρχική απορία για την χτυπητή έλλειψη της Ελληνικής παρουσίας. Το θέμα ταυτότητας και ΚΥΡΙΩΣ συλλογικής ταυτότητας στην αρχαιότητα και ιδιαίτερα στην Ελληνιστική και αργότερα στην Ρωμαϊκή εποχή είναι ένα αρκετά αμφιλεγόμενο ζήτημα και έχουν γραφτεί τόμοι ολόκληροι για αυτό.

Κάπου εδώ είναι σημαντικό να μην συγχέουμε τη σύγχρονη εποχή των εθνών κρατών με την Αρχαιότητα όπου οι ταυτότητες δεν δημιουργούνταν με βάση κάποιο οργανωμένο σχολικό σύστημα ή μια μοναδική προωθούμενη φιλοσοφία.

🔹Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τον εκτεταμένο γλωσσικό και πολιτισμικό εξελληνισμό της Μικράς Ασίας στο έτος 0. Μπορούν όμως οι δημιουργοί του χάρτη να αμφισβητήσουν το κατά πόσο αυτός είχε εισχωρήσει πέρα από τις πόλεις της Μικράς Ασίας που ήταν ανέκαθεν ο κύριος εξελληνιστικός παράγοντας.

Η ενδοχώρα της Μικράς Ασίας είναι απέραντη και με τα μέσα της αρχαίας εποχής (έλλειψη σχολικού συστήματος, δρόμων, μέσων μετακίνησης κλπ) αρκετά δυσπρόσιτη για τον βασισμένο σε πόλεις Ελληνικό και αργότερα Ελληνορωμαϊκό πολιτισμό.

🔹Μπορεί ένας χάρτης να αποτυπώσει τα δημογραφικά δεδομένα; Όχι. Πολύ πιθανόν οι μπλε πόλεις που αναφέρει ο χάρτης ως ελληνικές να είχαν όλες μαζί ένα πολύ μεγάλο κομμάτι ή και το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού της Μικράς Ασίας.

Επίσης στις περιοχές που κατοικούσαν άλλοι, προφανώς ζούσαν και άλλες πληθυσμιακές ομάδες άρα και Έλληνες. Παράδειγμα αποτελεί η περιοχή της Αντιοχείας στην κάτω δεξιά άκρη του χάρτη που ήταν το κέντρο της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών. Είναι αδύνατον να θεωρεί κανείς ότι η περιοχή γύρω της δεν εξελληνίστηκε μετά από 3 Αιώνες Ελληνιστικής πολιτισμικής επιρροής.

🔸Κάπου εδώ μπορούμε να εκτιμήσουμε κάπως παραπάνω και την εξελληνιστική/εκπολιτιστική δύναμη του Ρωμαϊκού κράτους (δρόμοι, βασική σχολική εκπαίδευση, γλωσσικός εκχριστιανισμός) από το 0 έως το 1.453 μ.Χ., το οποίο δημιούργησε «Έλληνες» στην Μικρά Ασία σε εποχές που ο Ελλαδικός χώρος είχε σχεδόν αδειάσει (7^ος-8^ος Αιώνας μ.Χ.).

🔹Έως τον Βυζαντινό 9^ο-10^ο Αιώνα μ.Χ. όλοι σχεδόν οι κάτοικοι της Μικράς Ασίας ήταν κυρίως Έλληνες(Ρωμαίοι) ή Αρμένιοι (Στα Ανατολικά). Αυτή η πληθυσμιακή κληρονομιά βοήθησε, σε βάθος χρόνου, το Ελληνικό κράτος να δεχτεί μια μεγάλη πληθυσμιακή ένεση Ελλήνων το 1923 μ.Χ. και το αρχαίο Αρμενικό έθνος να μην εξαφανιστεί...

🔹Συχνά το ξεχνάμε αλλά περίπου το 1/3 του συνολικού πληθυσμού της Ελλάδας έχει Μικρασιατικό αίμα. Δυστυχώς, πολλοί δείχνουν μια ιστορική αχαριστία προς το Βυζάντιο (ίσως από άγνοια ή ημιμάθεια) το οποίο ουσιαστικά είναι υπεύθυνο για την διατήρηση της Ελληνικότητας(με όποια έννοια είχε ανά εποχή) τους μέσα στους Αιώνες (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/07/0-1.html).

Εξαφανίστηκε μυστηριωδώς το Γαλλικό ξίφος «Εξκάλιμπερ» που βρισκόταν για 1.300 χρόνια καρφωμένο σε βράχο της πόλης Ροκαμαντούρ. Για Αιώνες πιστεύεται ότι το σπαθί ανήκε κάποτε στον Ρόλαντ τον θρυλικό ιππότη που πολέμησε γενναία για τον Καρλομάγνο

Eξαφανίστηκε μυστηριωδώς από την πόλη όπου, σύμφωνα με τις τοπικές παραδόσεις, είχε παραμείνει σε βράχο για 1.300 χρόνια ένα αρχαίο ξίφος γνωστό ως η Γαλλική εκδοχή του θρυλικού «Εξκάλιμπερ» του βασιλιά Αρθούρου.

Το ξίφος Durandal αφαιρέθηκε από την πέτρα του στην μικροσκοπική μεσαιωνική πόλη Ροκαμαντούρ, όπου ήταν ένα από τα κύρια αξιοθέατα της πόλης της Νότιας Γαλλίας, ανέφερε η The Telegraph. Για αιώνες πιστεύεται ότι το σπαθί ανήκε κάποτε στον Ρόλαντ, έναν θρυλικό ιππότη που πολέμησε γενναία για τον Καρλομάγνο, βασιλιά των Φράγκων, τον όγδοο αιώνα.

Οι αξιωματούχοι της Γαλλικής κοινότητας στον νομό Λοτ, στην διοικητική περιοχή Οξιτανία, ξεκίνησαν έρευνα για την εξαφάνιση του ξίφους, το οποίο αφαιρέθηκε από την θέση του σε έναν τοίχο από βράχο περίπου 30 μέτρα από το έδαφος.

Το Durandal ήταν ένα άφθαρτο σπαθί και το πιο αιχμηρό στον κόσμο, ικανό να κόψει την πέτρα με ένα μόνο χτύπημα, σύμφωνα με τον μύθο. Οι μαγικές ιδιότητες του σπαθιού περιγράφηκαν στο επικό ποίημα του 11^ου Αιώνα  μ.Χ.«The Song of Roland». Η αστυνομία προσπαθεί να προσδιορίσει πώς κάποιος θα μπορούσε να σκαρφαλώσει στα 30 μέτρα του απότομου βράχου για να αρπάξει το σπαθί (https://www.pronews.gr/kosmos/eksafanistike-mystiriodos-to-galliko-ksifos-ekskalimper-pou-vriskotan-gia-1-300-xronia-karfomeno-se-vraxo-tis-polis-rokamantour/).

Στην Ματθίλδη στην Μεσαιωνική Αγγλία, ο πατέρας της Ερρίκος ο Α΄ φρόντισε να παρακάμψει τον Σαλικό νόμο που όριζε ότι μόνο οι άντρες έπρεπε να ανεβαίνουν στον θρόνο, έτσι ώστε αυτή να τον διαδεχτεί όταν αυτός πεθάνει.

Όμως όταν αυτός πέθανε, πολλοί αριστοκράτες επειδή δεν ηταν άντρας αμφισβήτησαν την διαδοχή αυτή, και ανέβασαν στον θρόνο τον Στέφανο Μπλουά, ο οποίος βασίλεψε για ένα διάστημα στην χώρα αυτή, με συνέπεια να ξεσπάσει μεταξύ των δύο παρατάξεων ένας εμφύλιος πόλεμος για την εξουσία, γνωστός ως «Η Περίοδος της Αναρχίας».

Τελικά, μετά από πολλά χρόνια μαχών και τον θάνατο του Στέφανου του Μπλουά που δεν είχε αρένες διάδοχους, τον θρόνο τον κατέλαβε η οικογένεια, ο σύζυγος της Γοδεφρείδος Ε΄ του Ανζού και ο γιος της Ματθίλδης Ερρίκος ο Β’ που βασίλεψε στην συνέχεια στην Αγγλία.

Αντίστοιχα και στην Μαρία την Θηρεσία στην Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορία, ο πατέρας της Κάρολος ο ΣΤ΄  φρόντισε να παρακάμψει τον Σαλικό νόμο που όριζε ότι μόνο οι άντρες έπρεπε να ανεβαίνουν στον θρόνο, έτσι ώστε αυτή να τον διαδεχτεί όταν αυτός πεθάνει.

Όμως όταν αυτός πέθανε, πολλοί αριστοκράτες επειδή δεν ηταν άντρας αμφισβήτησαν την διαδοχή αυτή, και ανέβασαν στον θρόνο τον Φρειδερίκο τον Β΄, ο οποίος βασίλεψε για ένα διάστημα στην χώρα αυτή, με συνέπεια να ξεσπάσει μεταξύ των δύο παρατάξεων ένας εμφύλιος πόλεμος για την εξουσία, γνωστός ως ο πόλεμος της Αυστριακής Διάδοχης.

Τελικά, μετά από πολλά χρόνια μαχών και τον θάνατο του Φρειδερίκο του Β΄ που δεν είχε αρένες διάδοχους, τον θρόνο τον κατέλαβε η οικογένεια, ο σύζυγος της Φραγκίσκος ο Α΄ και ο γιος της Μαρίας της Θηρεσίας Ιωσήφ ο Βοίου βασίλεψε στην συνέχεια στην Αυστροουγγαρία.

Εντοπίστηκε το υπερωκεάνιο “Arcadian” στην καρδιά του Αιγαίου – Η ιστορία του και η σύμπτωση με τον “Τιτανικό”. Το Βρετανικό υπερωκεάνιο S.S. ARCADIAN που τορπιλίστηκε από γερμανικό υποβρύχιο και βυθίστηκε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο παρασύροντας μαζί του 279 άνδρες, εντοπίστηκε από τον ερευνητή Κώστα Θωκταρίδη και την ομάδα του νοτιοανατολικά της Σίφνου, σε βάθος 163 μέτρων.

“Η ποιότητα των πρωτογενών μετάλλων που χρησιμοποιήθηκαν στην ναυπήγηση του Αrcadian έχει σίγουρα παίξει σημαντικό ρόλο στην διατήρηση του ναυαγίου μέχρι και σήμερα. Από την υποβρύχια έρευνα προκύπτει ότι αρχικά επικάθησε η πλώρη του Arcadian στο βυθό του Αιγαίου με αποτέλεσμα να είναι εμφανείς οι παραμορφώσεις των ελασμάτων.

Λόγω του μήκους του πλοίου (152,4 μ) και σε σχέση με το βάθος της θαλάσσιας περιοχής που είναι μόνο 163 μέτρα η επακούμβηση της πλώρης βοήθησε στην ευθυγράμμιση του κύτους στον πυθμένα με αποτέλεσμα να παραμένει ακόμη και σήμερα ισότροπο στον βυθό” δηλώνει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο Κώστας Θωκταρίδης.

Ο τορπιλισμός και η βύθιση. Το ARCADIAN είχε αποπλεύσει από την Θεσσαλονίκη και με τελικό προορισμό την Αλεξάνδρεια Αιγύπτου μεταφέροντας 1.155 άτομα στρατιωτικό προσωπικό. Κατά την διάρκεια του πλου έγινε αντιληπτή η ύπαρξη εχθρικού υποβρυχίου στην Ικαρία και έτσι βρέθηκε να διαπλέει μέσα από τις Κυκλάδες με σκοπό να αποφύγει το υποβρύχιο.

Το ARCADIAN έπλεε με ταχύτητα 13,5 κόμβων και το προπορευόμενο συνοδό πλοίο HMS SENTINEL. Την 15^η Απριλίου 1.917 μ.Χ. στις 17:40 η νηοπομπή ήταν μεταξύ Σίφνου, Αντιπάρου, Σικίνου και Φολεγάνδρου, η κατάσταση θαλάσσης ήταν καλή και τίποτα δεν προμήνυε αυτό που επρόκειτο να συμβεί.

Στις 17:44, μια έκρηξη συγκλόνισε το ARCADIAN. Το γερμανικό υποβρύχιο UC-74 είχε εντοπίσει το υπερωκεάνιο και εξαπέλυσε επίθεση εναντίον του. Μια τορπίλη έπληξε το πλοίο στην δεξιά πλευρά του, μεταξύ γέφυρας και πρωραίου ιστού.

Ο πλοίαρχος του ARCADIAN Charles L. Willats διέταξε να κάνουν “κράτει οι μηχανές” και να ηχήσει η σειρήνα συναγερμού ώστε να κινηθούν προς τους σταθμούς συγκέντρωσης. Το πλήρωμα του πλοίου λειτούργησε υποδειγματικά.

Άλλωστε μόλις δέκα λεπτά πριν τον τορπιλισμό είχαν ολοκληρώσει ένα γυμνάσιο εγκατάλειψης πλοίου και οι περισσότεροι βρίσκονταν ακόμη στο κατάστρωμα. Ο πλοίαρχος διέταξε το πλήρωμα να προχωρήσουν στην άμεση καθαίρεση των σωστικών λέμβων και να εγκαταλείψουν το ARCADIAN. Το πλοίο άρχισε να βυθίζεται με την πλώρη και αναπτύσσοντας μια κλίση προς τα αριστερά.

Ο πλοίαρχος παρέμεινε στη γέφυρα παρακολουθώντας τη διαδικασία εγκατάλειψης και την εξέλιξη της κατάστασης του πλοίου. Το στρατιωτικό προσωπικό προχώρησε στην εκκένωση του πλοίου με πειθαρχία και ψυχραιμία.

Πέντε μόλις λεπτά μετά την έκρηξη καθώς η πλώρη του ARCADIAN χανόταν μέσα στα νερά του Αιγαίου ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος, το σκάφος πήρε μια ξαφνική κλίση και η πρύμνη του ξενέρισε. Στο μεταξύ, το HMS SENTINEL που προπορευόταν περίπου 900 μέτρα από το οπλιταγωγό, έριξε έξι σχεδίες και περισυνέλεξε 123 ναυαγούς.

Στις 20:30 στο σημείο του ναυαγίου έφθασαν Γαλλικά πολεμικά σκάφη από την Μήλο και συνέχισαν το έργο της διάσωσης των ναυαγών που κρατιόντουσαν στην επιφάνεια από κομμάτια του ναυαγίου, ενώ άλλοι βρίσκονταν σε σχεδίες και λέμβους.

Από τους επιβαίνοντες διασώθηκαν 1.058 άτομα, ενώ οι υπόλοιποι 279 χάθηκαν στα νερά του Αιγαίου. Από αυτούς, οι 34 ήταν μέλη του πληρώματος, δυο ήταν πολίτες, δέκα ανήκαν στις τάξεις του Πολεμικού Ναυτικού και οι υπόλοιποι ανήκαν στον στρατό ξηράς.

Ο επιζών από τον Τιτανικό που διασώθηκε και από το ναυάγιο του Arcadian. Για τον θερμαστή Thomas Threlfall η εμπειρία του ναυαγού ήταν ήδη γνωστή. Είχε ναυαγήσει ξανά, στις 14 προς 15 Απριλίου 1.912 μ.Χ., ακριβώς πέντε χρόνια πριν ως πλήρωμα του Τιτανικού. Ο Threlfall αργότερα θα δηλώσει: ίδια μέρα και ίδιο μήνα ήταν που βυθίστηκε ο Τιτανικός αλλά και στις δυο περιπτώσεις εγώ βγήκα σώος”!

Το επιβλητικό υπερωκεάνιο 107 χρόνια στον βυθό. Η έρευνα για το S.S. ARCADIAN ξεκίνησε με την αναζήτηση πρωτογενών πηγών στα Βρετανικά και τα γερμανικά Αρχεία και την συγκέντρωση σημαντικών πληροφοριών που οδήγησαν στον εντοπισμό του υπερωκεάνιου στον βυθό του Αιγαίου.

Το ναυάγιο βρίσκεται σε βάθος 163 μέτρων νοτιοανατολικά της Σίφνου και διατηρείται σε εξαιρετική κατάσταση ενώ είναι από τα πλέον εντυπωσιακά ναυάγια στον Ελλαδικό χώρο καθώς είναι ακέραιο. Ο χρόνος είναι σαν να σταμάτησε στην βύθιση του το 1.917 μ.Χ.

“Οι ιστοί έχουν πέσει προς τα πρίμα και αριστερά. Στον πλωριό ιστό διακρίνεται το παρατηρητήριο του οπτήρα (lookout post). Στην δεξιά πλευρά υπάρχει ρηγμάτωση από την τορπιλική επίθεση του γερμανικού υποβρυχίου.

Επί του ναυαγίου παρατηρήθηκε ασυνήθιστα μεγάλη συγκέντρωση αλιευτικών εργαλείων πετονιές δίχτυα παραγάδια κλπ. Η υποβρύχια ορατότητα στην περιοχή είναι εξαιρετική όπως άλλωστε στις περισσότερες περιοχές του Αιγαίου.

Τα υποβρύχια ρεύματα βοηθούν στην διαύγεια των νερών ενώ επί του ναυαγίου η θαλάσσια ζωή είναι σχετικά μειωμένη. Ξεχωρίζουν τα καπόνια που συγκρατούσαν κάποτε τις σωστικές λέμβους από τα οποία πλέον κρέμονται πετονιές και αλιευτικά εργαλεία.

Κατά την βύθιση του πλοίου οι τσιμινιέρες αποσπάστηκαν. Ο εντοπισμός και η ταυτοποίηση του ναυαγίου έγινε με τη χρήση υποβρύχιου τηλεκατευθυνόμενου οχήματος (Remote Operated Vehicle)” σημειώνει ο Κ. Θωκταρίδης.

Η ταυτότητα του Arcadian. Από υπερωκεάνιο σε οπλιταγωγό για τις ανάγκες του πολέμου. Το πλοίο είχε ναυπηγηθεί το 1.899 μ.Χ. στα ναυπηγεία Vickers, Sons & Maxim στο Barrow-in-Furness της Αγγλίας για λογαριασμό της Pacific Steam Navigation Co.

Είχε ολική χωρητικότητα 7.945 κόρων, και διαστάσεις 152,4 μήκος και 16,9 μέτρα πλάτος. Διέθετε δυο προπέλες και μια ατμομηχανή τριπλής εκτόνωσης και μπορούσε να ταξιδεύει με υπηρεσιακή ταχύτητα 14 κόμβων.

 Αρχικά ονομαζόταν ORTONA και ταξίδευε από την Βρετανία στην Αυστραλία στο πλαίσιο της συνεργασίας της εταιρίας του με την Orient Line. Με την κήρυξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το ARCADIAN επιτάχθηκε το Φεβρουάριο του 1.915 μ.Χ,. από το Βρετανικό Ναυαρχείο προκειμένου να μετατραπεί σε οπλιταγωγό.

Ο δράστης: Το γερμανικό υποβρύχιο UC-74. Το UC-74 ήταν ένα υποβρύχιο της κλάσης UC II που είχε ναυπηγηθεί το 1.916 μ.Χ. στα ναυπηγεία Vulcan του Αμβούργου. Κατά την έρευνα στα γερμανικά αρχεία βρέθηκε το ημερολόγιο του υποβρυχίου UC74. Ενός υποβρυχίου που είχε πολύ σημαντική δράση κατά την διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου αφού συνολικά βύθισε 37 πλοία εκ των οποίων τα 10 ήταν Ελληνικά.

O πλωτάρχης Wilhelm Marshall ήταν ο πρώτος κυβερνήτης του υποβρύχιου. Στον ένα χρόνο που παρέμεινε στο UC-74, ο πλωτάρχης Marshall αποδείχτηκε ιδιαίτερα αποτελεσματικός αφού βύθισε 27 σκάφη διαφόρων τύπων.

Στο πολεμικό ημερολόγιο του υποβρυχίου περιγράφεται αναλυτικά η βύθιση του ΑRCADIAN. “Εντοπίσαμε ένα μεγάλο στόχο. Στα δεξιά του υποβρυχίου προσέγγιζε ένα επιβατηγό πλοίο συνοδευόμενο από ένα πολεμικό.

Παρατηρήσαμε το επιβατηγό να στρέφει δεξιά προς το μέρος μας με το πολεμικό να προπορεύεται κάνοντας διαρκείς ελιγμούς. Κατόπιν το επιβατηγό που είχε έρθει πλέον στα αριστερά του υποβρυχίου, αναγνωρίστηκε ως ένα μεγάλο οπλιταγωγό.

Διατάχθηκε πολεμική έγερση και το πλήρωμα πήρε θέσεις μάχης. Το υποβρύχιο ήρθε σε περισκοπικό βάθος πλησιάζοντας τον στόχο στα 500 μέτρα και επιτεθήκαμε με μια μόνο τορπίλη. Σε ελάχιστο χρόνο ακούσαμε τον ήχο μιας δυνατής έκρηξης. Αμέσως μετά καταδυθήκαμε σε βάθος 40 μέτρων.

” Όταν το UC-74 αναδύθηκε ξανά, είχε πλέον νυχτώσει και στο σκοτάδι ξεχώριζαν τα φώτα από προβολείς στην περιοχή της βύθισης και πράσινες φωτοβολίδες, δείγμα ότι συνεχίζονταν οι έρευνες για ναυαγούς.

Ο Πλοίαρχος Charles L. Willats – Τρεις φόρες ναυαγός. Ο πλοίαρχος Charles L. Willats στα 23 χρόνια που υπηρετούσε σε πλοία της Royal Email Line είχε ναυαγήσει ακόμα δυο φορές. Στις 5 Νοεμβρίου 1.915 μ.Χ. ως πλοίαρχος του υπερωκεανίου PEMBROKESHIRE προσάραξε σε ύφαλο των Κανάριων Νησιών.

Στην συνέχεια στις 7 Ιανουαρίου 1.917 μ.Χ., πλοιαρχούσε επί του φορτηγού πλοίου RADNORSHIRE στον Νότιο Ατλαντικό όταν αυτό βυθίστηκε από το γερμανικό βοηθητικό καταδρομικό ΜΟΕWE. Ο πλοίαρχος και το πλήρωμα του κρατήθηκαν αιχμάλωτοι μέχρι που τους αποβίβασαν στην Βραζιλία.

Εκεί επιβιβάστηκαν στο οπλιταγωγό DRINA για να επιστρέψουν στην Αγγλία, όμως την 1^η Μαρτίου κοντά στις βρετανικές ακτές, το γερμανικό υποβρύχιο UC-65 βύθισε το DRINA. Παρά το γεγονός ότι υπήρξε τρεις φορές ναυαγός κατάφερε και τις τρεις φορές να επιβιώσει (https://romioitispolis.gr/entopistike-to-yperokeanio-arcadian-stin-kardia-toy-aigaioy-i-istoria-toy-kai-i-symptosi-me-ton-titaniko/).

Ήταν ο Μακάριος ο ”Βενιζέλος της Κύπρου”; Η περίπτωση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’ είναι η περίπτωση ενός ιεράρχη και πολιτικού με εξαιρετικά πολυτάραχη ζωή. Ζωή γεμάτη αντιφάσεις, ανώριμες και κατασταλαγμένες επαναστατικές και πολιτικές ενέργειες, με κοινή συνισταμένη την φλογερή του ιδιοσυγκρασία.

Ιδιοσυγκρασία πανομοιότυπη με εκείνη του Ελευθερίου Βενιζέλου, εναντίον του οποίου είχαν γίνει απόπειρες δολοφονίας με πρωτοβουλία φιλοβασιλικών – ως επί το πλείστον -από το 1.904 μ.Χ. (ένα χρόνο πριν την κρητική επανάσταση του Θερίσου) μέχρι το 1.933 μ.Χ. Ιδιοσυγκρασία που προκάλεσε θύελλα στις ψυχές των Ελλήνων και, κυρίως των Ελλήνων της Κύπρου, στην περίπτωση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Και η θύελλα αυτή μεταφραζόταν σε τυφλό μίσος από τη μια και λατρεία από την άλλη. Σε μοίρασμα του κόσμου στην Μεγαλόνησο (”Μακαρικοί” VS ”Γριβικοί”) στα… πρότυπα (αρνητικά, αναμφίβολα) του Εθνικού Διχασμού στην Ελλάδα.

Διχασμού που, στην μεν ελλαδική περίπτωση ξεσήκωνε – και μισό αιώνα, ακόμα, μετά τον θάνατο του Βενιζέλου (1.936 μ.Χ.) – ”Φιλιππικούς” εναντίον του και λίβελλους δημοσιογράφων, στην δε Ελληνοκυπριακή είχε χωρίσει τους Κύπριους σε φίλους του Μακάριου (οι οποίοι τον αποθέωναν ως τον ”μεγαλύτερο μεταπολεμικό Έλληνα”) και εχθρούς του (που τον αποκαλούσαν ”προδότη”).

Στα θετικά των κοινών χαρακτηριστικών αμφοτέρων των ανδρών συγκαταλέγονται η μαχητικότητα (ήταν γεννημένοι πολεμιστές – πέρα από καλοί διπλωμάτες – και αντλούσαν από τις ήττες τους κουράγιο για νέους αγώνες) και η δημοκρατικότητα, που τους οδήγησε σε ιδεολογικές εξάρσεις κατά του φασισμού και του Ναζισμού (Χιτλερισμού) και υπέρ της ιδέας της ελευθερίας των λαών.

Συνέπεια της στάσης τους αυτής ήταν οι δολοφονικές επιθέσεις φιλοβασιλικών κατά Βενιζέλου και ”Γριβικών” ακροδεξιών κατά Μακαρίου επί Ελληνικής δικτατορίας (1.967 μ.Χ.-’74 μ.Χ.), με αποκορύφωμα το πραξικόπημα του 1.974 μ.Χ. (είχαν προηγηθεί, ήδη, δεκάδες απόπειρες κατά του Αρχιεπισκόπου απ’ το ’56 και εντεύθεν (με… πρωτοβουλία των Βρετανών αποικιοκρατών η πρώτη , οι οποίοι τον έστειλαν φυλακή για 13 μήνες στις Σεϋχέλλες, κατά την διάρκεια του θυελλώδη εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ στην Κύπρο το 1.955 μ.Χ.-1.959 μ.Χ.).

Το πραξικόπημα, σημειωτέον, του 1.974 μ.Χ. κατά του Μακαρίου σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από τη Χούντα του Ιωαννίδη και είχε ως αποτέλεσμα τον εκτοπισμό και την αντικατάστασή του στην Προεδρία της Κύπρου από τον φίλο του ”αόρατου δικτάτορα” Σαμψών [15 Ιουλίου 1.974 μ.Χ. – 24 Ιουλίου 1.974 μ.Χ.], γεγονός που έδωσε αφορμή στους Τούρκους για την εισβολή τους στην Κύπρο [Αττίλας 1&2]).

Ήταν ένα καταστροφικό πραξικόπημα που δεν απετράπη, παρά την προνοητικότητα της κυπριακής κυβέρνησης – από τα τέλη του 1973, όταν κορυφωνόταν η κρίση στις σχέσεις Αθηνών-Λευκωσίας – να καταρτίσει σχέδιο επιχειρήσεων για την αντιμετώπιση του πραξικοπήματος, υπό την επωνυμία ΑΣΠΙΣ 3.

Παρά την προνοητικότητα και του Αρχιεπισκόπου να εξοπλίσει τις δυνάμεις οι οποίες είχαν οργανωθεί για την αντίσταση με 1000 αυτόματα όπλα από την Τσεχοσλοβακία, που τα εξασφάλισε με ειδική αποστολή ο διευθυντής της ΚΥΠ και συνεργάτης του Γεώργιος Τομπάζος. Όπλα που παραδόθηκαν στην προεδρική φρουρά στις 9 Ιουλίου, έξι μέρες πριν από το πραξικόπημα της 15^ης Ιουλίου…

Προνοητικότητα που έφτασε μάλλον στα όριά της επιβαρυμένη από τις αγωνίες του Μακάριου για την προσωπική του επιβίωση, αν και οι ασταμάτητες απόπειρες εναντίον του δεν τον φόβισαν ποτέ. Μόνο τον πίκραναν το ίδιο με την ύπαρξη εσωτερικών εχθρών του, τη διάψευση των προσωπικών προσδοκιών του και τις προδοσίες φίλων και συμμάχων του.

Την εγκατάλειψή του απ’ τους Άραβες, προπάντων, αν και τους υπερασπίστηκε σθεναρά έναντι του Ισραήλ το ’67, στον πόλεμο των 7 ημερών. Όμως εκείνοι του το ανταπέδωσαν με επίδειξη αχαριστίας, δεδομένου ότι ο Καντάφι τον ενέπαιξε κυριολεκτικά…

Την εγκατάλειψή του και από τους ”Αδέσμευτους”, οι οποίοι ήταν το ”ατού” του Μακάριου, αν και κάποιοι από αυτούς – όπως αποδείχθηκε προ της τουρκικής εισβολής – τροφοδοτούσαν τον Αττίλα με πετρέλαιο και όπλα.

Όμως αυτά δεν μπορούσε να τα διανοηθεί (πολύ περισσότερο να τα προβλέψει) ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου και έτσι έμενε με την ψευδαίσθηση της στήριξής τους, καθώς – στα 100 κράτη που τους συγκροτούσαν – ”ο ίδιος παρουσιαζόταν ως ο υπ’ αριθμόν δύο ηγέτης (με πρώτο τον Τίτο) μετά τον θάνατο του Ινδού πρωθυπουργού Νεχρού και του Αιγύπτιου προέδρου Νάσερ (Νικ. Αγγελής: ”Μακάριος”, Αύγουστος 1.976 μ.Χ.).

Όλα αυτά, φυσικά, έκαναν τον Μακάριο να νιώθει ηττημένος και πολιτικά εξουθενωμένος. Τον πίκραναν, αλλά δεν τον λύγισαν. Αυτά που τον λύγισαν και τον οδήγησαν πρόωρα στον θάνατο (1.913 μ.Χ.-1.977 μ.Χ.) – έχοντας μετατρέψει σε ερείπιο την καρδιά του – ήταν οι απογοητεύσεις για τις συκοφαντίες που είχε διασπείρει η Χούντα σε Ελλάδα και Κύπρο ότι ο Μακάριος ήταν ”άνθρωπος των Βρετανών και δεν επιθυμούσε την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα”.

Κι αυτό, όταν ήταν ήδη γνωστή η υπέρ της Ένωσης πολιτική του και η αγαλλίαση που αισθανόταν στο άκουσμα του ελληνικού εθνικού ύμνου ως εθνικού ύμνου της Κύπρου, έστω και αν είχε αναθέσει τυπικά στον συνθέτη Σόλωνα Μιχαηλίδη να γράψει τον εθνικό ύμνο της Κύπρου δύο χρόνια μετά την ανεξαρτησία της. Ύμνο που δεν έμελλε να καθιερωθεί και ακούστηκε μόνο τον Ιούνιο και τον Νοέμβριο του 1.962 μ.Χ. κατά τις επισκέψεις του Αρχιεπισκόπου στην Ουάσιγκτον και την Άγκυρα.

Αποστομωτικό δείγμα της Ελληνικότητας του Μακάριου, τέλος, αποτελεί το γεγονός που συνέβη μετά την τελευταία επανεκλογή του στην Προεδρία της Κύπρου τον Φεβρουάριο του 1.973 μ.Χ. Τότε που, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο – κατά το πρώτο ταξίδι του στο εξωτερικό – ποιος ήταν ο εθνικός ύμνος της Κύπρου, αυτός απάντησε αυθόρμητα: ”Είναι ο εθνικός ύμνος της Ελλάδος”.

Ωστόσο οι συνεχείς αμφισβητήσεις της Ελληνικότητάς του και το άγχος της εθνικής μας ζωής τον είχαν κουράσει ψυχικά και σωματικά. Τον είχε κουράσει, προπάντων, το άγχος για το παρόν και το μέλλον της Κύπρου (προέβλεπε την δυσοίωνη εξέλιξη του Κυπριακού) και η οδυνηρή του διαπίστωση για την περιορισμένη εμβέλεια της εξωτερικής πολιτικής των Αθηνών απέναντι στους Δυτικούς συμμάχους.

Απέναντι στους Βρετανούς, αρχικά — γνώστες άνευ… αντίδρασης (όπως και οι Αμερικανοί) για την επικείμενη τουρκική εισβολή του Ιουλίου του ’74 στην Κύπρο — κατά των οποίων χύθηκαν κρουνοί κυπριακού αίματος για πολλά χρόνια (Αγγλοκρατία στην Κύπρο: 1.878 μ.Χ.-1.960 μ.Χ.) μέχρι να μετατραπεί η Μεγαλόνησος από ”αποικία” σε αυτόνομη, ανεξάρτητη δημοκρατία (1^η Οκτωβρίου 1.960 μ.Χ.: ανακήρυξη ανεξαρτησίας της Κύπρου).

Και απέναντι στους Αμερικανούς, στη συνέχεια, την ανάμειξη των οποίων στο πραξικόπημα του Ιουλίου του ’74 σε βάρος του – ”συνεργατικά” με το δικτατορικό καθεστώς στην Ελλάδα – δεν απέκλειε ο εκτοπισμένος από την 15^η Ιουλίου Μακάριος.

Κι αυτό το ”συνεργατικά” τον πλήγωνε ιδιαίτερα κάνοντάς τον να λέει ότι ”οι Έλληνες πρωθυπουργοί δεν τολμούσαν να αντιμετωπίσουν την αλήθεια και τον λαό τους”, ενώ συμπλήρωνε με πικρία ”Δεν υπάρχει Έλληνας πρωθυπουργός, που σε μια στιγμή τουλάχιστον της θητείας του να μη σκεφτηκε: ‟Καλύτερα να έλειπε αυτός ο παπάς”…” (Νικ. Αγγελής: ”Μακάριος”, Αύγουστος 1.976 μ.Χ.).

”Αυτός ο παπάς”, όμως – από το 1.973 μ.Χ. μέχρι την εκδήλωση του καταστροφικού για την Κύπρο πραξικοπήματος του ’74 μ.Χ. (που έγινε υπό δραματικές συνθήκες, με τον Μακάριο (”Βενιζέλο της Κύπρου” μέχρι το τέλος) να στέλνει δραματικό μήνυμα* στον κυπριακό λαό από τον ραδιοσταθμό της Πάφου) – είχε οδηγήσει την Κυπριακή Δημοκρατία στην καλύτερη φάση από της ίδρυσή της σε οικονομικό και εθνικό επίπεδο, καθώς τα οικονομικά της Κύπρου πήγαιναν εξαιρετικά και οι Τουρκοκύπριοι είχαν αποδεχτεί σιωπηρά τη θέση της μειονότητας. Γι’ αυτό και ο ηγέτης τους Ραούφ Ντενκτάς, βλέποντας τη συρρίκνωσή τους, ζητούσε επίμονα διαπραγματεύσεις.

Αλλά, φευ!, αυτές δεν έγιναν ποτέ. Τις πρόλαβε (επί Προεδρίας Σαμψών) η τουρκική εισβολή στην Κύπρο την 20^η Ιουλίου (ανήμερα του Προφήτη Ηλία), που ξεκίνησε με απόβαση τουρκικών δυνάμεων στην παραλία Πέντε Μίλι της Κερύνειας, πέντε ημέρες μετά το πραξικόπημα κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου…

Ερμηνευτικά και… προλογικά επιλόγου* Απόσπασμα από το τελευταίο μήνυμα-κραυγή του Μακάριου μετά την ανατροπή του: ”Ελληνικέ κυπριακέ λαέ, είμαι ζωντανός και είμαι μαζί σου. […] Πρόβαλε παντοιοτρόπως αντίσταση στη Χούντα. Μην φοβηθείς. Διαδήλωσε τη θέληση και την απόφασή σου να αντισταθείς. Να αγωνιστείς… Η Χούντα δεν πρέπει να περάσει και δεν θα περάσει…”.

Όμως, για καλή τύχη των Τούρκων πέρασε, αφού λίγα παλικάρια αντιστάθηκαν στην επιβολή της από τον Σαμψών (βλ. αιματηρή αντίσταση Εθνικής Φρουράς στην Αρχιεπισκοπή και σε δυο τρία άλλα μέρη). Όπως αποδείχθηκε, τελικά, ο κυπριακός λαός κατέβασε το κεφάλι και αποδέχθηκε στωικά και μοιρολατρικά την επιλογή της Ελληνικής δικτατορίας. ”Κρατούσε στα χέρια του την μοίρα του Κυπριακού Ελληνισμού και την έχασε”. Κι αυτή ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση στην ζωή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου (https://www.triklopodia.gr/%ce%ae%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%bf-%ce%bc%ce%b1%ce%ba%ce%ac%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%b2%ce%b5%ce%bd%ce%b9%ce%b6%ce%ad%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%cf%8d%cf%80%cf%81%ce%bf/)…

Η Ορσάλα ηταν η Μέκκα των Βίκινγκς, όπως και η Νυρεμβέργη ηταν η Μέκκα των Ναζί.

Καταστολή των Δρυιδών που έκαναν ανθρωποθυσίες και οργάνωναν την αντίσταση των Βρετανών κατά των Ρωμαίων, όπως ακριβώς έκανε για τους ίδιους λογούς ο Μέγας Αλέξανδρος με τους Ζωροάστρες ιερείς.

Με τον θάνατο των ηγετών τους, διαλυθήκαν οι ορδές του Τζένκινς Χαν, ο Αττίλας και ο Ογκοντάι Χαν.

Καλογιάννης ονομάζονταν ο Ιωάννης Κομνηνός και ο Ιωάννης Βατάτζης, ενώ Μπαρμπαγιάννης ονομάζονταν ο Ιωάννης Καποδίστριας και ο Ιωάννης Μακρυγιάννης.

Με πόλεμο αστραπή κατέλαβε ο Χίτλερ την Πολωνία και την Δυτική Ευρώπη, όπως και το Ιράκ το Κουβέιτ.

Έμεινε μονός του με την λόγχη του πεπρωμένου χωρίς τον Χίμλερ ο Χίτλερ και κάνεις δεν ξέρει τι έκανε με αυτό, όπως και ο Μέγας Αλέξανδρος στην έρημο της Σίβα, στον Ναό του Άμμωνα μπήκε μονός του και μίλησε με τους ιερείς και χωρίς τους συντρόφους τους και κάνεις δεν ξέρει τι του είπα αυτοί.

Έγινε επιβολή με την βία των μέτρων προγράμματος των λαϊκών μετώπων σε Ισπανια και Γαλλία με οριακή πλειοψηφία σε εκλογές και κοινωνικές συγκρούσεις κράτη αυτά, με αποτέλεσμα πτώση τελικά με Μπλουμ Γαλλία και εμφύλιο Ισπανια και πτώση του.

Με την πτώση Σάχη ήρθε με αεροπλάνο (Γαλλικό αεροσκάφος) στο Ιράν ο Χομεϊνί και δεκάδες χιλιάδες λαού τον υποδέχτηκαν και αυτός δημιούργησε το ισλαμικό καθεστώς στο Ιράν, εκδιώκοντας τους ανθρώπους του καθεστώτος του Σάχη.

Αντιστοιχα με την πτώση της χούντας, ήρθε με αεροπλάνο (Γαλλικό αεροσκάφος) στην Ελλάδα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο Πρεσβύτερος και δεκάδες χιλιάδες λαού τον υποδέχτηκαν και αυτός δημιούργησε την Μεταπολίτευση στην Ελλάδα, εκδιώκοντας τους ανθρώπους του καθεστώτος της χούντας.

Η Μόσχα σταματάει την μνημόνευση των αρχιερέων της Κων/πόλης το 2018 μ.Χ., δηλ. 1009 χρόνια μετά το σταμάτημα της μνημόνευσης των παπικών από την Κων/πόλη, το 1009 μ.Χ.!!!

Το Ανατολικό Πακιστάν τόσο μισούσε το Δυτικό που το καταπίεζε και έσφαξε εκατομμύρια υπηκόων που όταν κατάφερε μετά από ανταρτοπόλεμο να χωριστεί από αυτό πήρε το ονομα Μπαγκλαντές για να μην θυμίζει σε τίποτα το ονομα που έφερε πριν και αντίστοιχα και το Νότιο Σουδάν/Νουβία μισούσε το Βόρειο που το καταπίεζε και έσφαξε εκατομμύρια υπηκόων που όταν κατάφερε μετά από ανταρτοπόλεμο να χωριστεί από αυτό.

Ο Θεόδωρος Ρούζβελτ και Λένιν μετά από τις απόπειρες τους ειχαν δολοφονίας σφαίρα σώμα τους όλοι τους την ζωή.

Υπήρξαν άτομα που κατέφυγαν σε πρεσβείες κρατών που τα θεωρούσαν εχθρικά για τους ίδιους, όπως λόγου χάρη ηγέτες στο πολυτεχνείο (Λαλιώτης και Δαμανάκη) στην Αμερικανική πρεσβεία που δήθεν ήταν εχθρική για αυτούς, οι Μαυρομιχαλαιοι στην πρεσβεία της Γαλλίας όταν δολοφόνησαν τον Καποδίστρια και ο Ερίκ Χόνεκερ, ο ηγέτης της Ανατολικής Γερμανίας στην Χιλή του δικτάτορα Πινοσέτ όταν έπεσε το Τείχος του Βερολίνου.

Τόσο για τον Στάλιν, όσο επίσης και για την Μπρεζνιέφ, οι άνθρωποι στην εποχή τους πίστευαν ότι δεν θα πέθαιναν ποτέ.

Ο Σπαρτιάτες βασιλιάς Παυσανίας ονομάστηκε 2^ος Οικιστής και Ιδρυτής του Βυζάντιου γιατί το έσωσε από τους Πέρσες, όπως ακριβώς για τον ίδιο λόγο δεύτερος Οικιστής και Ιδρυτής της Ρώμης ονομάστηκε ο Κάμηλος γιατί την έσωσε από τους Γαλάτες του Βρέννου.

Η περιοχή της Προύσας και οι ομώνυμη πόλη πήρε το όνομα της από το βασιλιά Προυσία, όπως και η Αλεξάνδρεια από τον Μεγα Αλέξανδρο και η Κωνσταντινούπολη/Πόλη από τον Μέγα Κωνσταντίνο.

Πόλεις ε το όνομα Νεάπολη είναι Νάπολη υπάρχουν στην Πελοπόννησο, στην Μικρά Ασία όπως επίσης και στην Νότια Ιταλία.,

Χαλκηδόνα σημαίνει νέα πόλη, όπως ακριβώς σημαίνει και το όνομα της Καρχηδόνας, ενώ στην πόλη της Χαλκηδόνας υπήρχε ένα διάσημο μαντείο, όπως ακριβώς ήταν και των Δελφών στην κυρίως Ελλάδα.

 Εάλω η Πόλις φωνάχθηκε όταν έπεσε η Κωνσταντινούπολη και αντιστοιχα κατά την Έξοδο του Μεσολογγίου ακούστηκε μία φωνή ότι η έξοδος απέτυχε, ενώ και στις δύο περιπτώσεις οι Τούρκοι κατέλαβαν και λεηλάτησαν αγρία τις δύο περιοχές αυτές και έσφαξαν απείρους αμάχους.

Παρασκευή ημέρα καταλήφθηκε από Έλληνες αντάρτες η Τραπεζούντα λίγο μετά την κατάκτηση της, όμως οι Τούρκοι σύντομα επιτέθηκαν και την κατέλαβαν ξανά.

Η πόλη Ματσούκα στην Μικρά Ασία πήρε το όνομα της από τα ματσούκια τα οποία κρατούσαν πάντα σαν φύλαξη από εχθρικές επιδρομές οι κάτοικοι της, όπως ακριβώς από την Αρχαιότητα οι κάτοικοι της Κρήτης και της Αιτωλοακαρνανίας και της Μάνης έφεραν οπλισμό προκειμένου να μπορούν να αποκρούουν τις εισβολές εχθρών τους.

Ο Πέρσης στρατηγός Άπραγος  όταν οι Πέρσες κατέλαβαν την Μικρά Ασία έκανε πάρα πολλές αρπάγες με τα όπλα στις περιοχές ,όπως ακριβώς και ο Άρπαλος, ο ταμίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έκλεψε τις συγκεκριμένες περιοχές, όχι με τα όπλα, αλλά μέσω άδικων φόρων και κλεψίματος των εισόδων τους.

Η πόλη της Προύσας ιδρύθηκε με συμβουλή του Αννίβα, όπως ακριβώς και Μεγαλόπολη ιδρύθηκε στην Πελοπόννησο στην Αρκαδία με συμβουλή του Επαμεινώνδα.

 Ο Πόπλιος Κλώδιος όπως ακριβώς και ο Καίσαρας συνελήφθη από τους πειρατές και μετά την δολοφονία του το σώμα του κάηκε από τον λαό, ο οποίος εκδίωξε τους δολοφόνους του όπως έκανε και με τους δολοφόνους του Καίσαρα.

 Όπως ακριβώς ο Πόπλιος Κλώδιος, έτσι ακριβώς και ο Δολοβέλας υιοθετήθηκε από πληβείους, προκειμένου να μπορέσει να εκλεγεί δήμαρχος στην Αρχαία Ρώμη.

Ο Κορνήλιος Τίτος Άνος κατά την διάρκεια μίας πολιορκίας σκοτώθηκε όταν χτυπήθηκε από τους αμυνόμενους από πετρά, όπως ακριβώς συνέβητε με τον Λασθένη στην πολιορκία της Λαμίας ενώ και ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος σκοτώθηκε από ένα βέλος στην διάρκεια μίας πολιορκίας όταν τον χτύπησαν μέσα από τα τείχη οι αμυνόμενοι.

Ο Αχμέντ Πάσας της Αίγυπτου προέβη σε εξέγερση κατά του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή, ενώ η ανταρσία του έληξε με θάνατο του υστερα και από προδοσία και το κεφάλι πήγε στην Πόλη, όπως και στον Αλή Πασά των Ιωάννινων  επί Μαχμούτ Β’.

Στις Θερμοπύλες και στην Μασάντα οι υπερασπιστές τους έπεσαν μέχρις ενός.

Υπάρχει ένας εκπληκτικά μεγάλος αριθμός πολιτισμών σε όλο τον κόσμο που έχουν την ίδια παράδοση να φοράνε μαύρα ή τουλάχιστον σκούρα ρούχα στις κηδείες: από την Άπω Ανατολή μέχρι και την Δυτική Ευρώπη, την Νότια Αμερική μέχρι και τους Μαορί στην Νέα Ζηλανδία (https://www.pirinoslogios.com/post/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%B5-%CE%BC%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%BA%CE%B7%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%8E%CF%80%CF%89%CE%BD)!

Πέθαναν όταν έμαθαν την νίκη του στρατού τους ικανοποιημένοι ο Επαμεινώνδας, ο Νέλσον και ο Τζειμς Γουλφ.

Για πολλά χρόνια πόλεμοι κολλήσαν σε πόλεμο χαρακωμάτων, όπως π.χ. στον Α’ΠΠ και στον Πόλεμο Ιράν και Ιράκ.

Έκαναν ανακωχή στον Α΄ΠΠ τα Χριστούγεννα και έπαιξαν μαζί ποδόσφαιρο οι αντιμαχόμενοι, ενώ στον Πόλεμο της Υπερδνειστερίας οι αντίπαλοι ποιεί πολεμούσαν την μέρα έπιναν μαζί ποτά το βραδύ.

Έστειλε η Ελλάδα στρατό στην Ουκρανία το 1.919 μ.Χ. κατά των Ρώσων και το 1.950 μ.Χ. στην Κορέα κατά των Βορειοκορεατών και των Κινέζων.

Το 2024 μ.Χ. έγινε η μεγαλύτερη ανταλλαγή κρατουμένων μετά τον Ψυχρό Πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ.

Υπήρξε μια είδηση που έλεγε ότι οι Αιγύπτιοι, γνώριζαν ότι η Χαμάς είχε σχέδιο στο να χτυπήσει σύντομα το Ισραήλ το 2023 μ.Χ. και ενημέρωσαν έγκαιρα το Ισραήλ, ενώ το ίδιο λέγεται γνώριζε και ο Μπους Β΄ για τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11^η ς Σεπτέμβριου του 2001 μ.Χ. και ούτε οι Αμερικανοί, ούτε και οι Ισραηλινοί παρόλα αυτά δεν πήραν κανένα μετρό, με αποτέλεσμα την υλοποίηση των τρομοκρατικών αυτών επιθέσεων και τον θάνατο εκατοντάδων ή και χιλιάδων ανθρώπων.

Τόσο ο Ιωάννης Κωλέττης, όπως και ο Ιωάννης Καποδίστριας που ηταν ηγέτες των Ελλήνων το 1.821 μ.Χ. ηταν και οι δύο τους γιατροί.

Τόσο ο Κροπτόπκιν, όσο και ο Στάλιν, συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν από το Τσαρικό καθεστώς και στην συνέχεια δραπέτευσαν και οι δύο.

Ο Γραιτζάς Παλαιολόγος επειδή πολέμησε γενναιά και υπεράσπισε το κάστρο/φρούριο του Σαλονικιού στην Πελοπόννησο, τον άφησε ο Μωάμεθ ο Β΄ να φύγει από αυτό με τον στρατού του, ενώ για τον ίδιο λόγο άφησε ελευθέρους να φύγουν από την Πόλη και οι γενναίοι Κρήτες τοξότες υπερασπιστές της.

Τόσο ο Ερρίκος ο Η’ της Αγγλίας, όσο και ο Μέγας Ναπολέων ο Μέγας χώρισαν τις πρώτες γυναίκες τους για να παντρευτούν άλλες και να αποκτήσουν διάδοχο γιατί οι πρώτες τους ηταν στείρες.

Τα φονικότερα ναυάγια σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας -10 χιλιάδες νεκροί σε 1 ώρα. Αυτές είναι οι βυθίσεις πλοίων που έχουν προκαλέσει τους περισσότερους θανάτους στην ιστορία! Ο Τιτανικός δεν είναι ούτε στην πεντάδα...

Κατά την διάρκεια της ιστορίας έχουν συμβεί αμέτρητα ατυχήματα στην θάλασσα. Από την εποχή της αρχαιότητας, όταν ο άνθρωπος κατασκεύασε τις πρώτες βάρκες και ξεκίνησε να ταξιδεύει στο νερό μέχρι και σήμερα που χρησιμοποιούμε κάποια από τα πιο υπερσύγχρονα πλοία της ιστορίας.

Οι αιτίες των περισσότερων ναυαγίων ήταν οι τρομερές θαλάσσιες καταιγίδες, από τα πελώρια κύματα των οποίων πολλές φορές δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς. Βέβαια σε κάποιες περιπτώσεις πλοία βυθίστηκαν εξαιτίας ελαττωμάτων στον σχεδιασμό τους ή εξαιτίας ανθρώπινων λαθών.  Ας μην χάνουμε όμως χρόνο, πάμε να δούμε τα 9 φονικότερα ναυάγια που έχουν καταγραφεί στην ιστορία μέχρι και σήμερα.

9. Τιτανικός - 1.517 Θάνατοι. Προς έκπληξη πολλών, ο Τιτανικός βρίσκεται στο νούμερο 9 της λίστας. Φανταστείτε πόσο φονικότερα θα είναι τα επόμενα ναυάγια. Η βύθιση του βρετανικού RMS Titanic τον Απρίλιο του 1.912 μ.Χ. είναι με μεγάλη διαφορά η δημοφιλέστερη βύθιση εμπορικού πλοίου στην ανθρώπινη ιστορία. Η ιστορία του Τιτανικού ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και έτσι μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη αλλά και σε βιβλία, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία.

Κατά την διάρκεια του πρώτου του ταξιδιού από το Σαουθάμπτον του Ηνωμένου Βασιλείου προς την Νέα Υόρκη των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Τιτανικός προσέκρουσε σε ένα παγόβουνο και λίγο αργότερα βυθίστηκε. Από τους 2.200 επιβάτες και μέλη του πληρώματός του, οι 1.517 έχασαν την ζωή τους στα κρύα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού.

Ο τότε δυτικός κόσμος πραγματικά σοκαρίστηκε, μιας και ο Τιτανικός διαφημίζονταν ως το πλοίο που ούτε ο Θεός δεν μπορούσε να βυθίσει. Έκτοτε τα μέτρα ασφαλείας στα θαλάσσια ταξίδια αυξήθηκαν δραστικά.

8. Taiping - Περισσότεροι από 1.500 Θάνατοι. Στις 27 Ιανουαρίου του 1.949 μ.Χ. το Κινεζικό ατμόπλοιο ονόματι Taiping βυθίστηκε έπειτα από μία σύγκρουση με άλλο σκάφος. Το ατμόπλοιο ενεπλάκη σε αυτό το καταστροφικό ατύχημα όσο έπλεε με προορισμό την Κίνα και αφετηρία την Ταϊβάν. Πηγές αναφέρουν πως στο πλοίο επενέβαιναν περισσότεροι από 1.500 άνθρωποι, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν πρόσφυγες του Κινεζικού Εμφύλιου Πολέμου.

Το πλοίο τυπικά είχε χωρητικότητα 580 επιβατών, οπότε μπορείτε και μόνοι σας να διαπιστώσετε έναν από τους καθοριστικότερους παράγοντες της βύθισης του Taiping. Ένας άλλος λόγος που το ατμόπλοιο συγκρούστηκε με το άλλο σκάφος ήταν ότι έπλεε κατά ην διάρκεια της νύχτας χωρίς ανοιχτά φώτα. Από το ναυάγιο μόνο 37 άτομα κατάφεραν να διασωθούν και να επιβιώσουν, ενώ όλοι οι υπόλοιποι σκοτώθηκαν.

7. Neptune - Περισσότεροι από 1.500 Θάνατοι. Στις 17 Φεβρουαρίου του 1.993 μ.Χ. στην μακρινή Αϊτή και όσο έπλεε σε δύσκολες καιρικές συνθήκες με πελώρια κύματα, το φέρι Neptune ξεκίνησε να παίρνει νερό. Το πλήρωμα μη μπορώντας να ελέγξει την κατάσταση έδωσε εντολή να μετακινηθούν όλοι οι επιβάτες στο πάνω κατάστρωμα.

Εξαιτίας όμως του γεγονότος πως το πλοίο μετέφερε τρεις φορές περισσότερους επιβάτες από ότι έπρεπε, το πάνω κατάστρωμα κατεδαφίστηκε και πλάκωσε πολλά άτομα που βρίσκονταν ακόμη σε χαμηλότερα επίπεδα.

Το Neptune είχε χωρητικότητα 400 ατόμων, ωστόσο σε εκείνο το ταξίδι λέγεται πως επενέβαιναν περισσότεροι από 1.500 άνθρωποι. Τελικά το πλοίο αναποδογύρισε και βυθίστηκε. Η αποστολή διάσωσης των επιζώντων ήταν αρκετά αποδιοργανωμένη και τελικά μόνο κάποια εκατοντάδες άτομα κατάφερα να ζήσουν.

Λέγεται πως περισσότεροι από 1.500 επιβαίνοντες σκοτώθηκαν στην τραγωδία του 1.991 μ.Χ. Το περιστατικό αποτελεί μέχρι και σήμερα την φονικότερη ναυτική τραγωδία στην ιστορία του εν λόγω κράτους της Καραϊβικής.

6. USS Sultana - Περισσότεροι από 1.800 Θάνατοι. Στις 27 Απριλίου του μακρινού 1.865 μ.Χ. έλαβε χώρα η φονικότερη ναυτική τραγωδία σε ολόκληρη την ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, όταν το ατμόπλοιο USS Sultana εξερράγη και βυθίστηκε στον ποταμό Μισσισσιππή, βόρεια του Τενεσί. Το σκάφος μετέφερε πρώην αιχμαλώτους του Εμφυλίου Πολέμου, οι οποίοι απελευθερώθηκαν μετά το τέλος της σύρραξης.

Το USS Sultana μετέφερε στο τελευταίο ταξίδι του 2.300 επιβάτες, δηλαδή 6 φορές μεγαλύτερο αριθμό από αυτόν που σχεδιάστηκε να μεταφέρει. Περίπου 1.800 άτομα σκοτώθηκαν μετά την ανατίναξη της ατμομηχανής του πλοίου, μία έκρηξη που είχε ως αποτέλεσμα την βύθιση ολόκληρου του ατμόπλοιου.

5. MV Le Joola - 1.863 Θάνατοι. Στην συνέχεια θα μιλούσε για την βύθιση του πλοίου MV Le Joola το κοντινό 2002 μ.Χ., ένα περιστατικό που αποκαλείται συχνά ο «Τιτανικός της Αφρικής». Το MV Le Joola ήταν ένα φέρι Ρο-Ρο, το οποίο άνηκε στην κυβέρνηση της Σενεγάλης. Τελικά στις 26 Σεπτεμβρίου του 2002 μ.Χ. αναποδογύρισε και βυθίστηκε σε ακτή της Γκάμπια στην δυτική Αφρική, σκοτώνοντας 1.863 άτομα. Από την τραγωδία επιβίωσαν μόνο 64 άνθρωποι.

Δύο ήταν οι αιτίες του ναυαγίου. Πρώτον ότι το φέρι μετέφερε 4 φορές περισσότερο κόσμο από όσο επιτρέπονταν (περίπου 2.000 άτομα έναντι 400) και δεύτερον το MV Le Joola συνάντησε μία σφοδρή καταιγίδα όσο έπλεε με προορισμό την πρωτεύουσα της Σενεγάλης, την Ντακάρ.

4. SS Kiangya - Περίπου 3.000 Θάνατοι. Επιστρέφοντας στην Κίνα και όσο ο Κινεζικός Εμφύλιος Πόλεμος βρίσκονταν στα τελικά στάδιά του, ένα τρομερό ναυάγιο έλαβε χώρα στο ασιατικό κράτος. Το 1.948 μ.Χ. συγκεκριμένα το κινεζικό ατμόπλοιο SS Kiangya βυθίστηκε όσο μετέφερε πρόσφυγες του πολέμου. Λέγεται ότι μεταξύ 2.750 και 3.920 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους εκείνη την ημέρα.

Το SS Kiangya ανατινάχθηκε στον ποταμό Huangpu, σε απόσταση αναπνοής από την Σαγκάη. Κατά πάσα πιθανότητα το σκάφος πυροδότησε κάποια ξεχασμένη νάρκη από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

3. RMS Lancastria - 4.000 με 7.000 Θάνατοι. Το RMS Lancastria ήταν ένα επιβατικό που χρησιμοποιήθηκε από την βρετανική κυβέρνηση κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην επιχείρηση Operation Aerial. Στόχος της επιχείρησης αυτής ήταν η εκκένωση των βρετανικών στρατευμάτων που βρίσκονταν εγκλωβισμένα στην Γαλλία.

Στις 17 Ιουνίου του 1.940 μ.Χ. το RMS Lanastria βυθίστηκε κοντά στο Γαλλικό λιμάνι της πόλης Σαιν Ναζαίρ, κυρίως εξαιτίας των υπερβολικά πολλών επιβαινόντων. Λέγεται ότι μεταξύ 4 και 7 χιλιάδες άτομα έχασαν την ζωή τους από την βύθιση του πλοίου, ενώ το σκάφος μπορούσε κανονικά να μεταφέρει μόνο 1.300 επιβάτες.

2. MV Doña Paz - 4.385 Θάνατοι. Το MV Doña Paz ήταν ένα επιβατικό φέρι που κατασκευάστηκε από την Ιαπωνία για τις Φιλιππίνες. Στις 20 Δεκεμβρίου του έτους 1987 το πλοίο συγκρούστηκε με το δεξαμενόπλοιο Vector όσο ταξίδευε από το νησί Λέιτε των Φιλιππινών προς την Μανίλα, την πρωτεύουσα του κράτους.

Πολλές ήταν οι αιτίες του ναυαγίου, όπως οι πολλοί περισσότεροι από το επιτρεπόμενο επιβάτες και η χρήση του πλοίου χωρίς άδεια ή τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας. Από την τραγωδία σκοτώθηκαν 4.385 άνθρωποι και επιβίωσαν μόνο 26. Το περιστατικό θεωρείται η φονικότερη ναυτική τραγωδία εν καιρώ ειρήνης στην ιστορία.

MV Wilhelm Gustloff - Περίπου 9.000 Θάνατοι. Στο νούμερο ένα της λίστας έχουμε το Γερμανικό MV Wilhelm Gustloff (Βίλχελμ Γκούστλοφ), το οποίο σχεδιάστηκε ως ωκεάνιο επιβατικό πλοίο αλλά μετατράπηκε σε στρατιωτικό μεταγωγικό για αποστολές εκκένωσης Γερμανών στα τελικά στάδια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Συγκεκριμένα το MV Wilhelm Gustloff είχε αναλάβει την εκκένωση Γερμανών στρατιωτών και αμάχων από λιμάνια στην Ανατολική Πρωσία όσο ο Σοβιετικός στρατός πλησίαζε όλο και περισσότερο την συγκεκριμένη περιοχή.

Στις 30 Ιανουαρίου του 1.945 μ.Χ. το επιβατικό πλοίο, το οποίο είχε σχεδιαστεί για να μεταφέρει μέχρι 2.000 άτομα, απέπλευσε βιαστικά με πολύ μεγαλύτερο αριθμό επιβαινόντων. Ιστορικοί εκτιμούν πως ο ακριβής αριθμός επιβατών ήταν μεταξύ 7 και 10 χιλιάδες άνθρωποι.

Το βράδυ της ίδιας ημέρας ένα σοβιετικό υποβρύχιο εκτόξευσε 3 τορπίλες κατά του πλοίου, βυθίζοντας το MV Wilhelm Gustloff κοντά στο λιμάνι από το οποίο είχε αποπλεύσει λίγο νωρίτερα. Μόνο 1.200 άνθρωποι λέγεται πως κατάφεραν να επιβιώσουν, ενώ πολλοί πνίγηκαν στα παγωμένα νερά της Βαλτικής Θάλασσας.

Το πελώριο Gustloff βυθίστηκε σε λιγότερο από μία ώρα, σκοτώνοντας μεταξύ 6 και 9 χιλιάδες από τους επιβαίνοντες του. Το MV Wilhelm Gustloff παραμένει μέχρι και σήμερα το φονικότερο ναυάγιο που έχει καταγραφεί ποτέ στην ιστορία και ελπίζουμε να παραμείνει στην κορυφή της λίστας για πάντα (https://www.pentapostagma.gr/politismos/istoria/7257091_ta-fonikotera-nayagia-se-oli-tin-istoria-tis-anthropotitas-10-hiliades).

Παράξενα γεγονότα που δεν θα πιστέψετε ότι είναι αληθινά. Ενώ μαθαίνουμε αρκετά ιστορικά γεγονότα στο σχολείο, υπάρχουν μερικά που παραείναι περίεργα για να υπάρχουν στα σχολικά βιβλία, όπως για παράδειγμα ότι ο Τόμας Έντισον είχε μια σκοτεινή πλευρά, και πως ο Σέρβος κατάσκοπος Πόποφ ενέπνευσε τον πράκτορα 007. Αν λοιπόν είστε περίεργοι να μάθετε μερικά άγνωστα και παράξενα γεγονότα για ιστορικές προσωπικότητες, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι κύλιση προς τα κάτω.

Ο διάσημος εφευρέτης Τόμας Έντισον είχε μια σκοτεινή πλευρά που πολλοί δεν γνωρίζουν. Για παράδειγμα, χρησιμοποιούσε τον ηλεκτρισμό για να σκοτώνει δημόσια ζώα. Μία φορά σκότωσε με ηλεκτρισμό έναν ελέφαντα τσίρκου μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους.

Βασίλισσα Ολυμπιάδα. Η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, βασίλισσα Ολυμπιάδα, ήταν ακόμα πιο αδίστακτη από τον γιο της. Διψούσε για άσκηση εξουσίας και αυτό εκδηλώθηκε έντονα μετά τον θάνατο του Φιλίππου και την εκστρατεία του Αλέξανδρου στην Ασία.

Όταν πέθανε ο Αλέξανδρος το 323 π.Χ., η Ολυμπιάδα επανήλθε στη Μακεδονία, σκότωσε πολλούς, ξέθαψε και πέταξε τα οστά του Ιόλλα (υιού του Αντίπατρου) με την αιτιολογία ότι αυτός, ως αρχιοινοχόος, έδωσε δηλητήριο στον Αλέξανδρο να το πιεί μαζί με το κρασί…

Υπήρξε αμείλικτη έναντι των αιχμαλώτων αντιπάλων της. Κατέσφαξε εκατό από τους πλέον επιφανείς Μακεδόνες, φίλους του Κάσσανδρου. Η έλλειψη της ανθρωπιάς, εκ μέρους της Ολυμπιάδας έναντι των αντιπάλων της αμαύρωσε την προσωπικότητά της και σύντομα έφερε την καταστροφή της ίδιας.

Ναπολέων Βοναπάρτης. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης λάτρευε τη σύζυγό του Ιωσηφίνα, αλλά λίγοι θυμούνται το σκοτεινό τέλος του έρωτα τους. Η Ιωσηφίνα δεν μπορούσε να κάνει άλλα παιδιά και ο Ναπολέων, που ήθελε τέκνα, έκανε την δύσκολη επιλογή και την χώρισε. Νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά, δι’ αντιπροσώπου, τη Μαρία-Λουίζα των Αψβούργων-Λωρραίνης, λέγοντας πως “Παντρεύομαι μια μήτρα”.

Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Κατά την διάρκεια ενός αφρικανικού σαφάρι το 1.954 μ.Χ. ο Χέμινγουεϊ επέζησε από δυο αεροπορικά δυστυχήματα μέσα σε μόλις δύο ημέρες. Στην πρώτη περίπτωση το μονοκινητήριο Τσέσνα στο οποίο επέβαινε με τη γυναίκα του συνετρίβη μετά από προσπάθεια του πιλότου για έκτακτη προσγείωση προκειμένου να αποφύγει ένα κοπάδι πουλιών.

Την επόμενη ημέρα το ζευγάρι επιβιβάστηκε σε ένα αεροπλάνο που, επίσης, συνετρίβη ενώ έπιασε και φωτιά. Και οι δύο τραυματίστηκαν σοβαρά, ωστόσο όχι σε τέτοιο βαθμό ώστε να δικαιολογηθούν τα δημοσιεύματα των εφημερίδων που τους ήθελαν νεκρούς. Ο Χέμινγουεϊ βγήκε από την ζούγκλα με έντονη την αίσθηση του χιούμορ, σύμφωνα με το TIME, κρατώντας ένα μάτσο μπανάνες και ένα μπουκάλι τζιν, λέγοντας πως «Η τύχη μου, τα πηγαίνει πολύ καλά»!

Ντούσαν Πόποφ. Το FBI αγνόησε τα στοιχεία που υποδείκνυαν την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ επειδή δεν εμπιστευόταν τον Σέρβο διπλό κατάσκοπο Ντούσαν Πόποφ, εξαιτίας του ακόλαστου βίου του.

Ο Πόποφ, ο οποίος λέγεται ότι ενέπνευσε τον πράκτορα 007, ήταν γνωστός για την ασυδοσία του και τις αναρίθμητες ερωτοδουλειές του κατά τη διάρκεια των αποστολών του. Η γιουγκοσλαβική υπηρεσία πληροφοριών τού είχε δώσει το κωδικό όνομα «Ντούσκο», οι Γερμανοί αναφερόντουσαν σε αυτόν ως «Ιβάν», και η Βρετανική MI5 τον αποκαλούσε «Τρίκυκλο» επειδή ήταν επικεφαλής μιας ομάδας τριών διπλών πρακτόρων.

Βενιαμίν Φραγκλίνος. Κατά την μετατροπή του σπιτιού του σε μουσείο, οι ερευνητές έκαναν μια φρικτή ανακάλυψη στο υπόγειο του. Βρήκαν 10 πτώματα, με αποτέλεσμα να πιστέψουν πως ήταν κατά συρροή δολοφόνος. Τελικά αποδείχτηκε ότι τα πτώματα χρησιμοποιήθηκαν σε ανατομικές μελέτες που έκανε ένας στενός του φίλος.

Αβραάμ Λίνκολν. “Υπάρχει μία φυσική διαφορά ανάμεσα στη φυλή των λευκών και τη φυλή των μαύρων, η οποία πιστεύω ότι θα απαγορεύει για πάντα στις δύο φυλές να συμβιώσουν με όρους κοινωνικής και πολιτικής ισότητας.

Πρέπει να υπάρχει η θέση του ανώτερου και η θέση του κατώτερου. Κι εγώ, όπως κάθε άλλος, προτιμώ η ανώτερη θέση να εκχωρηθεί στη λευκή φυλή” είχε δηλώσει ο Αβραάμ Λίνκολν σε ομιλία του, το 1.858 μ.Χ., μόλις τρία χρόνια πριν ορκιστεί Πρόεδρος των ΗΠΑ και επτά χρόνια πριν συμβάλει αποφασιστικά στην υιοθέτηση της περίφημης 13^ης τροπολογίας του αμερικανικού Συντάγματος, με την οποία καταργήθηκε η δουλεία! Ο μυθοποιημένος σήμερα ηγέτης λέγεται ότι προχώρησε στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο, όχι για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά για να μην διασπαστούν οι Η.Π.Α..

Ρόναλντ Ρέιγκαν. Πριν γίνει πολιτικός, ο Ρόναλντ Ρέιγκαν ήταν ηθοποιός. Αυτό είναι κάτι που γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος, αλλά αυτό που πολλοί οπαδοί ή επικριτές του ίσως να μην γνωρίζουν είναι ότι ότι μια ηθοποιός, με την επωνυμία Σελέν Γουόλτερς, ισχυρίστηκε ότι δέχθηκε σεξουαλική επίθεση από τον Ρέιγκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1.950 μ.Χ. Οι λεπτομέρειες του περιστατικού περιγράφηκαν σε ένα βιβλίο του 1.991 μ.Χ., με τον Ρέιγκαν να μην παραδέχεται αλλά και να μην αρνείται τίποτα.

Τζέιμς Μπιουκάναν. Ο ξεχασμένος και πολιτικά ανίκανος, Τζέιμς Μπιουκάναν, έχει ανακηρυχθεί ως ο χειρότερος πρόεδρος της Αμερικής, καθώς η ατολμία του απέναντι στον Νότο και τον θεσμό της δουλείας είναι εκείνη που καταδίκασε τις ΗΠΑ σε εμφύλιο πόλεμο.

Υπάρχουν πολλές εικασίες πως ο Μπιουκάναν ήταν ομοφυλόφιλος, καθώς δεν παντρεύτηκε ποτέ και κατηγορήθηκε ότι διατηρούσε σχέση με τον γερουσιαστή της Αλαμπάμα και αντιπρόεδρο, Ουίλιαμ Ρούφους Κινγκ. Οι δυο τους μοιράζονταν επί δέκα χρόνια το ίδιο σπίτι, τόσο που κάποιοι συνάδελφοί τους τους αποκαλούσαν «ο Μπιουκάναν και η σύζυγος του»!

Μαρία Κιουρί. Στις 4 Ιουλίου του 1.934 μ.Χ. η Μαρία Κιουρί πέθανε στο σανατόριο στο Πασί, στην Άνω Σαβοΐα, από απλαστική αναιμία που πιστευόταν ότι είχε προκληθεί από τη μακρόχρονη έκθεσή της στην ακτινοβολία.

Οι βλαβερές επιπτώσεις της ιονίζουσας ακτινοβολίας ήταν άγνωστες την περίοδο της εργασίας της, η οποία διεξαγόταν χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι παράμετροι ασφάλειας που αναπτύχθηκαν αργότερα. Συχνά μετέφερε δοκιμαστικούς σωλήνες που περιείχαν ισότοπα στην τσέπη της και τους αποθήκευε στο συρτάρι του γραφείου της, παρατηρώντας στο αχνό φως ό,τι εκλυόταν από τις ουσίες στο σκοτάδι.

Η Κιουρί επιπλέον ήταν εκτεθειμένη σε ακτίνες Χ χωρίς προστατευτικό εξοπλισμό ενόσω υπηρετούσε ως ακτινολόγος σε διάφορα νοσοκομεία στη διάρκεια του πολέμου. Παρ’ όλο που βρισκόταν σε συνεχή έκθεση για δεκαετίες στην ακτινοβολία, ποτέ της δεν συνειδητοποίησε τα προβλήματα υγείας που θα μπορούσε να είχε από την έκθεσή της στην ακτινοβολία.

Αρχαία Ρώμη. Στην Αρχαία Ρώμη όποιος δολοφονούσε τον πατέρα του αντιμετώπιζε θανατική ποινή. Λέγεται ότι οι ένοχοι ξυλοκοπούνταν πρώτα με ράβδο και στη συνέχεια έμπαιναν σε έναν δερμάτινο σάκο. Στο σάκο, μαζί με τον χτυπημένο και μελανιασμένο δολοφόνο, τοποθετούνταν ένας σκύλος, ένας κόκορας, ένας πίθηκος και ένα φίδι. Στην συνέχεια, ο σάκος ραβόταν και ριχνόταν στη θάλασσα, όπου το άτομο και όλα τα πλάσματα πνιγόντουσαν, εάν δεν είχαν ήδη πεθάνει πριν από αυτό το σημείο.

Αρχαίοι Αιγύπτιοι. Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι έβγαζαν τα φρύδια τους για να τιμήσουν την μνήμη της νεκρής τους γάτας.

Άλμπερτ Αϊνστάιν. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ένας από τους μεγαλύτερους φυσικούς του 20^ου Αιώνα μ.Χ., ήταν ένας αθεράπευτος… εραστής! Μετά το διαζύγιο από την πρώτη του γυναίκα, παντρεύτηκε την ξαδέρφη του Έλσα. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου γάμου του, σύναψε δεσμό με τη γραμματέα του και έξι ακόμη γυναίκες.

Ηρωίνη. Ένας χημικός από την φαρμακευτική Bayer έδωσε στην ηρωίνη το όνομά της, χάρη στην ηρωική της ποιότητα να αντικαθιστά τη μορφίνη. Τότε πίστευαν ότι το ναρκωτικό αυτό ήταν λιγότερο εθιστικό και είχε λιγότερες παρενέργειες.

Αλ Καπόνε. Όταν ο Αλ Καπόνε βγήκε από το Αλκατράζ η υγεία ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση, λόγω της σύφιλης. Το 1.946 μ.Χ. ο γιατρός του ανακοίνωσε ότι η νοητική του κατάσταση ήταν ίδια με ενός 12χρονου παιδιού.

Μέγας Αλέξανδρος. Ο Μέγας Αλέξανδρος ανακάλυψε μια κατασκοπευτική τεχνική που χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα. Επέτρεπε στους στρατιώτες του να στέλνουν γράμματα στις οικογένειες τους, τα οποία υπέκλεπτε, για να μαθαίνει ποιοι είναι εναντίον του.

Σβάστικα. Πριν γίνει σύμβολο του ναζισμού, η σβάστικα ήταν σύμβολο καλής τύχης για 3.000 χρόνια. Χώρες όπως η Ινδία, η Κίνα και η Ιαπωνία λάτρευαν το αρχαίο αυτό σύμβολο.

Μότσαρτ. Ο Μότσαρτ έμαθε να διαβάζει και να γράφει μουσική πριν μάθει να διαβάζει την κανονική αλφάβητο.

Πύργος της Πίζας. Ο Πύργος της Πίζας άρχισε να γέρνει μέσα στα 5 πρώτα χρόνια της κατασκευής του, δηλαδή όταν ξεκίνησαν οι εργασίες για τον δεύτερο όροφο (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/08/blog-post_407.html).

Οι 11 μεγαλύτεροι κρυμμένοι θησαυροί στην Ελλάδα και το Αυτοκρατορικό ξίφος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Που βρίσκονται οι χαμένοι θησαυροί στην Ελλάδα; Ας δούμε τους 11 μεγαλύτερους από αυτούς που αναζητούν μετά μανίας οι χρυσοθήρες σε πολλά μέρη της Ελλάδας.

Στα βουνά της Πρέβεζας εδώ και χρόνια κάτοικοι αναζητούν τον θησαυρό του Πύρρου (ο οποίος έζησε στο 300 πΧ) και ήταν βασιλιάς των Μολοσσών.

Λέγεται πως μετά τους πολέμους του βασιλιά στην Ιταλία, ο Πύρρος κατάλαβε πως η ώρα που θα χάσει την ζωή του σε κάποια μάχη δεν αργεί και έτσι διέταξε να θαφτούν όλα του τα πλούτη σε κάποιο βουνό κοντά στην Πρέβεζα. Αν και οι Ελληνες Ιντιάνα Τζόουνς ψάχνουν και ξαναψάχνουν τίποτα απολύτως δεν έχει βρεθεί μέχρι στιγμής.

Ο θησαυρός του Λύκου στην Πελοπόννησο.

Στην Πελοπόννησο ο πιο φημισμένος θησαυρός σχετίζεται με τον λήσταρχο Λύκου ή Λύγγου, από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Σύμφωνα με παλιό δημοσίευμα του arkadia press ο λήσταρχος Λύγγος τον 19ο αιώνα έκρυβε ανεκτίμητα χρηματικά ποσά (σε χρυσό) σε υπόγειες στοές του Μαίναλου, κι από την άλλη ο καπετάν Πέρδικας (του ΕΛΑΣ-Ελληνικού Απελευθερωτικού Στρατού- από τα κατοχικά στρατεύματα) έκρυψε εκεί χρυσές λίρες.

Το καλοκαίρι του 2000 μ.Χ., δύο Ελληνοαμερικανοί επιχειρηματίες με καταγωγή από Αρκαδία και Λακωνία αντίστοιχα είχαν φέρει ένα ειδικό και πανάκριβο ηλεκτρομαγνητικό μηχάνημα από τις ΗΠΑ με υπερσύγχρονο Scanner. Εψαξαν στο Μαίναλο, αλλά δεν βρήκαν απολύτως τίποτα.

Οι λίρες των Βρετανών Στην Ηπειρο.

Στην Ήπειρο έχουν «χούι» να ψάχνουν θησαυρό με λίρες και συγκεκριμένα αυτές που πιθανώς έχουν κρύψει οι αντάρτες. Αυτή την φορά, λοιπόν, στο στόχαστρο των ειδικών είναι και οι λίρες που πετούσαν οι Άγγλοι με στόχο να ενισχύσουν την Ελληνική αντίσταση -συγκεκριμένα τις δυνάμεις του Ζέρβα- οι οποίες δεν έφτασαν όλες στον στόχο τους. Πρέπει βέβαια να επισημανθεί ότι οι λίρες δεν ήταν της βασίλισσας της Αγγλίας, αλλά ο ελληνικός χρυσός που είχε φυγαδευτεί στην Αίγυπτο και κατέληξε στο Λονδίνο.

Τρεις κρυμμένοι θησαυροί στην Ροδόπη Οι θησαυροί σχετίζονται με τον Καρά Αλή, τον Πέτκόφ και τον Βαλσάμ Βοεβόδα.

Αναφορικά με τον πρώτο, υπάρχει ο μύθος πως ο Καρά Αλή κατά την περίοδο της οθωμανικής αυτοκρατορίας συγκέντρωσε χρυσαφικά, λίρες και ασημικά από ληστείες τα φόρτωσε σε εφτά καμήλες και τα έβαλε μέσα σε μία σπηλιά κάπου στην Ροδόπη. Ο θρύλος λέει πως ο Καρά Αλή έφραξε την είσοδο με έναν τεράστιο βράχο, με αποτέλεσμα όσοι βλέπουν σήμερα σπηλιά με βράχο στην Ροδόπη να τους μπαίνουν ιδέες.

Όσον αφορά τον Πέτκοφ, υπάρχουν ακόμη κάποιοι που αναζητούν τα ξυλοκιβώτια γεμάτα κοσμήματα και λίρες του κομιτατζή. Σχετικά με τον κλέφτη Βαλσάμ Βοεβόδα, αυτός έζησε και ενέργησε στην Κομοτηνή, με αποτέλεσμα πολλοί ντόπιοινα πιστεύουν πως κάπου έχει κρύψει την αμύθητη περιουσία του που έχει βγάλει από τις ληστείες. Και κάπως έτσι ξεχύνονται στα βουνά.

Τα κλοπιμαία του λήσταρχου Παπακυριτσόπουλου. Στην Φθιώτιδα έχουν την δική τους ιστορία για έναν λήσταρχο, ο οποίος όχι μόνο κατάφερε και έκλεψε πολλά πανάκριβα λάφυρα, αλλά μάλιστα τα έθαψε κάπου στο βουνό Οίτη.

Ο θρύλος λέει ότι ο λήσταρχος δεν είχε προλάβει να ξεθάψει το θησαυρό πριν πεθάνει από τα πυρά των αστυνομικών αρχών. Και κάπως έτσι, οι σημερινοί Ιντιάνα Τζόουνς ψάχνουν και ψάχνουν και ξαναψάχνουν.

Ο θησαυρός του πλουσιότερου Τούρκου του Μοριά. Ο λόγος για τον Κιαμίλ-μπέη, ο οποίος ήταν ο πασάς της Κορίνθου και ο πλουσότερος Τούρκος του Μοριά. Πολλοί πιστεύουν πως ο θησαυρός του έμεινε στα αζήτητα, όταν κατά την επανάσταση συνελήφθη και φυλακίστηκε.

Η αξίας της περιουσίας του σύμφωνα με Οθωμανικά έγγραφα από το 1.800 μ.Χ. υπολογίζεται στα 500 εκατομμύρια, ενώ κάτοικοι του Κιάτου θεωρούν πως η περιοχή τους είναι και η επικρατέστερη για την εύρεση αυτού του θησαυρού. Φυσικά και δεν έχουν βρει απολύτως τίποτα.

Στην ίδια περιοχή, οι επίδοξοι Ιντιάνα Τζόουνς του σήμερα, αναζητούν πέρα από τον θησαυρό του Κιαμίλ Μπέη και το Αυτοκρατορικό ξίφος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, πάνω στο οποίο υπάρχουν μεγάλες πολύτιμες πέτρες.

Οι 11 μεγαλύτεροι κρυμμένοι θησαυροί στην Ελλάδα και το Αυτοκρατορικό ξίφος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.

Κορινθία- Tο ξίφος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.

Ένας άλλος χώρος, ¨μαγνήτης¨ των διαφόρων επίδοξων ερευνητών είναι και ο νομός Κορινθίας, και συγκεκριμένα η περιοχή του Κιάτου, και υπάρχει εξήγηση για αυτό. Στην τελευταία, λέγεται ότι δεν έχει εντοπιστεί ακόμη το ξίφος του τελευταίου Αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, το οποίο, από ιστορικές αναφορές, γνωρίζουμε ότι ήταν διακοσμημένο με πολύτιμους λίθους και πετράδια σπάνια, διακοσμημένο δηλαδή όπως θα άρμοζε σε έναν βασιλιά.

Το σπαθί αυτό, με την περίφημη ¨πτώση¨ της Πόλης, και τη θανάτωση του ¨Μαρμαρωμένου¨ βασιλιά, χάνεται για μία περίοδο και το εντοπίζουμε ξανά στην περιοχή της Κορινθίας, οπού εικάζεται πώς βρέθηκε στο σπίτι κάποιου τοπικού Τούρκου άρχοντα (εννοείται κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας).

Από την εποχή εκείνη, έχει αναζητηθεί εκτενώς, αλλά οι όποιες προσπάθειες δεν έχουν ευοδώσει και το ξίφος παραμένει καλά ¨κρυμμένο¨. Ο συγκεκριμένος θησαυρός έχει τραβήξει την προσοχή του ερευνητή Αντώνη Βλάχου και της ομάδας του και θα διερευνηθεί μελλοντικά γιατί το δέλεαρ κρίνεται αξιόλογο και σημαντικό.

Η γουρούνα με τα εφτά χρυσά γουρουνάκια που την ψάχνουν παντού, Αυτόν τον θησαυρό τον έχουν αναζητήσει παντού. Ο θρύλος μιλά για ένα γλυπτό σε σχήμα γουρούνας, κατά άλλους μαζί με γουρουνάκια, από μασίφ χρυσό.

Η ιστορία πρωτοακούστηκε στην Ιεράπετρα, όταν Γάλλοι αρχαιολόγοι ισχυρίστηκαν πως είχαν βρει μία χρυσή γουρούνα με τα χρυσά γουρούνια της. Η άλλη ιστορία έχει κέντρο την Δεκέλεια Αττικής όπου εκεί λέγεται πως βρέθηκε ένα κασόνι με μία χρυσή γουρούνα, τμήμα της συλλογής των πρώην βασιλιάδων.

Στην Έδεσσα την ψάχνουν ακόμη. Λένε ότι η γουρουνίτσα είναι θαμμένη κάτω από ένα αιωνόβιο δένδρο. Από την άλλη οι Λαμιώτες ξέρουν άλλη εκδοχή. Πιστεύουν πως το χρυσό αντικείμενο βρίσκεται κάτω από την πλατεία Λαού και εκεί μάλιστα υπάρχουν πολλά χρυσά γουρούνια.

Ο θησαυρός του Αλή Πασά.

Ο θησαυρός του Αλή Πασά αποτελεί θρύλο, ο οποίος, όπως φαίνεται, συγκινεί ακόμη. Και όχι μόνο… Κάνει πολλούς να πιστεύουν ότι μπορούν να τον εντοπίσουν και για αυτό δεν σταματούν να ψάχνουν. Όχι σε ένα και δυο σημεία, αλλά σε πολλά περισσότερα ανά την Ελλάδα. Ωστόσο οι αναζητήσεις του εμπερικλείουν συχνά τεράστιες κινδύνους.

Λόγω των σεντουκιών με τις λίρες, τους πολύτιμους λίθους και τα άλλα Βυζαντινά κειμήλια απ’ τις επιδρομές του που θρυλείται ότι περιλαμβάνονται στο θησαυρό του Αλή Πασά, έχουν κινδυνέψει τελευταία και ιστορικά γεφύρια!

Πρόσφατα οι χρυσοθήρες παραλίγο να γκρεμίσουν ένα ιστορικό πέτρινο γεφύρι στην Καρδίτσα, καθώς, μέσα στην πλάνη τους και στη θολούρα τους, όντας πεπεισμένοι ότι εκεί βρίσκεται ο θησαυρός που τόσο πολύ λαχταρούσαν, δεν λογάριασαν απλά τίποτα.

Και αν αυτοί έψαχνα στην Καρδίτσα, κάποιοι άλλοι πιστεύουν πως ο θησαυρός του Αλή Πασά όντως υπάρχει μεν, στην Κέρκυρα δε. Άλλοι πάλι λένε πως βρίσκεται κάπου στην Λευκάδα, ενώ μερικοί υποστηρίζουν πως τον θησαυρό τον πήρε ο γιος του όταν πήγε στην Κιουτάχεια.

Μία ξεχωριστή άποψη πάντως είχε ο Βαγγέλης Δήμας, ο οποίος πριν μερικά χρόνια όχι μόνο είχε πει σε όλους πως πίστευε ότι ο θησαυρός βρισκόταν στα Τρίκαλα, αλλά αποφάσισε και να σκάψει στο χωριό Βασιλική για να τον βρει. Τελικά αντί για χρυσό, είδε νερό (https://romioitispolis.gr/oi-11-megalyteroi-krymmenoi-thisayroi-stin-ellada-kai-to-aytokratoriko-xifos-toy-konstantinoy-palaiologoy/).

Μπιρομπιτζάν: Μια Εβραϊκή Πολιτεία στην Άπω Ανατολή!

Ενώ το κράτος του Ισραήλ βρίσκεται στο επίκεντρο πολεμικών εξελίξεων, με τον κίνδυνο της γενικής ανάφλεξης να επικρέμεται, υπάρχει μια Εβραϊκή Πολιτεία, “ξεχασμένη” πολύ μακριά από την Μέση Ανατολή, με μόνο σημαντικό πρόβλημά της να είναι το σκληρό ηπειρωτικό της κλίμα, που χαρακτηρίζεται από πολύ μεγάλες εποχιακές διαφορές θερμοκρασίας, με θερμά έως καυτά καλοκαίρια και παγωμένους χειμώνες. Το όνομα αυτής: Εβραϊκή Αυτόνομη Περιφέρεια. Αποτελεί τμήμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Η Ρωσία είναι ομοσπονδιακό κράτος, όπως δηλώνει και η επίσημη ονομασία της: Ρωσική Ομοσπονδία. Αποτελείται από 85 ομόσπονδες ενότητες, που είναι τα συστατικά μέλη της Ομοσπονδίας και διακρίνονται σε έξι τύπους. Οι έξι τύποι ομόσπονδων ενοτήτων της Ρωσικής Ομοσπονδίας είναι οι εξής: 22 Δημοκρατίες, 9 κράι, 46 περιφέρειες (ομπλάστ), 3 ομοσπονδιακές πόλεις, 1 αυτόνομη περιφέρεια και 4 αυτόνομα όκρουγκ.

Κάθε ομόσπονδη ενότητα, μεταξύ αυτών και η Εβραϊκή Πολιτεία, έχει δική της σημαία και εθνόσημο και είναι ισότιμη με τις άλλες, ανεξαρτήτως της νομικής μορφής, του μεγέθους ή του πληθυσμού της. Η αρχή της ισοτιμίας εξασφαλίζεται με την εκλογή ίσου αριθμού αντιπροσώπων (από 2) στο Συμβούλιο της Ομοσπονδίας (την Άνω Βουλή). Αντίθετα, στην Δούμα (Κάτω Βουλή) η εκπροσώπηση γίνεται κατά πληθυσμιακή αναλογία.

Η Εβραϊκή Αυτόνομη Περιφέρεια (ρωσικά: Евре́йская автоно́мная о́бласть, γίντις: ייִדישע אווטאָנאָמע געגנט) δημιουργήθηκε κατά τον Μεσοπόλεμο, περίπου 5.000 μίλια από την Μόσχα, στα Ρωσικά σύνορα με την Κίνα.

Εκεί εγκαταστάθηκαν Εβραίοι από τα Ανατολικοευρωπαϊκά δορυφόρα κράτη της Σοβιετικής Ένωσης και ακολούθησε κάποια εβραϊκή μετανάστευση από την Ευρώπη, ακόμη και από τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Λατινική Αμερική.

Ήταν το Σοβιετικό αντίβαρο στο σιωνιστικό σχέδιο ίδρυσης Εβραϊκού Κράτους στην Παλαιστίνη, που χαρακτηρίστηκε σαν… Σιβηρική Σιών. Κάποια τμήματα του Εβραϊκού κόσμου έδειξαν ενθουσιασμό με αυτό το σχέδιο. Στις ΗΠΑ, μάλιστα, η Αμερικανική Επιτροπή του Μπιρομπιτζάν είχε επίτιμο πρόεδρο τον Άλμπερτ Αϊνστάιν!

Ο πληθυσμός των Εβραίων της Αυτόνομης Περιφέρειας (όμπλαστ) κυμάνθηκε μεταξύ 20.000 και 30.000 ανθρώπων στο διάστημα μεταξύ 1.937 μ.Χ. και 1.948 μ.Χ. Το 1.948 μ.Χ., ο Εβραϊκός πληθυσμός έφτασε στο αποκορύφωμά του και αντιπροσώπευε σχεδόν το 25% των κατοίκων της περιοχής. Πολλά άλλαξαν από τότε. Έτσι, σήμερα αποτελεί μόνο κάτι παραπάνω από το 2%.

Το Όμπλαστ έχει έκταση 36.244 km2 (ελαφρώς μικρότερη από την Ολλανδία) και πληθυσμό 170.000 κατοίκους. Πρωτεύουσά του είναι το Μπιρομπιτζάν (75.413 κάτοικοι), από το όνομα τού οποίου έχει πάρει την ονομασία της και η περιφέρεια, η οποία αποκαλείται επίσης και “Γιεβρέι”.

Αυτόνομη Εβραϊκή Πολιτεία. Κυβερνήτης της Αυτόνομης Περιφέρειας είναι ο Ρόστισλαβ Γκολστάιν (2019 μ.Χ.). Η σημαία της Εβραϊκής Αυτόνομης Περιφέρειας έχει ως σύμβολο ένα Ουράνιο τόξο, που στην Τορά θεωρείται ότι συμβολίζει την ειρήνη και την ευσέβεια και τα επτά χρώματά του συμβολίζουν τα επτά κεριά της Μενοράχ, της επτάφωτης λυχνίας που αναφέρονται στις επτά ημέρες που χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί ο κόσμος. Επίσης, το ουράνιο τόξο συμβολίζει τους επτά Νόμους του Νώε, που σύμφωνα με το Ταλμούδ δόθηκαν από τον Γιαχβέ ως διαθήκη στο Νώε και στους γιούς του.

Το Μπιρομπιτζάν πήρε το όνομά του από τον Μπιρά και τον Μπιτζάν, τους δύο μεγαλύτερους ποταμούς στην αυτόνομη Εβραϊκή Πολιτεία, παραπόταμους του Αμούρ, που περνάει από τα νότια σύνορα της, εξασφαλίζοντας μια πλωτή έξοδο προς τον Ειρηνικό Ωκεανό. Ο Υπερσιβηρικός σιδηρόδρομος, που συνδέει την Ευρώπη με την Ασιατική ακτή της Ρωσίας στον Ειρηνικό, μετά από ταξίδι 5 ημερών και 13 ωρών από την Μόσχα, διέρχεται από την περιοχή.

Στην Εβραϊκή Αυτόνομη Περιφέρεια δύο είναι οι επίσημες γλώσσες, τα Ρωσικά και τα Γίντις. Η περιοχή θεωρείται το κορυφαίο κέντρο στον κόσμο για την διατήρηση και την προώθηση της κουλτούρας Γίντις.

Η Γίντις, η και αλλιώς αποκαλούμενη γερμανοεβραϊκή είναι η γλώσσα που μιλούσαν οι Εβραίοι Ασκενάζι της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Η ονομασία “Γίντις” στην Γερμανοεβραϊκή γλώσσα σημαίνει “Εβραϊκά” και είναι αποτέλεσμα συγχώνευσης Γερμανικών, Εβραϊκών, Αραμαϊκών, Σλαβικών, μαζί με κατάλοιπα Ρομανικών γλωσσών. Χρησιμοποιεί το Εβραϊκό αλφάβητο.

Εβραϊκά και Γίντις διδάσκονται στο Εβραϊκό σχολείο και στο Εβραϊκό Εθνικό Πανεπιστήμιο του Μπιρομπιτζάν. Το 1.989 μ.Χ., το Εβραϊκό Κέντρο ίδρυσε ένα κυριακάτικο σχολείο, όπου τα παιδιά μαθαίνουν Γίντις, καθώς επίσης Εβραϊκούς λαϊκούς χορούς και την ιστορία του Ισραήλ. Λειτουργεί, επίσης, ένας ραδιοφωνικός σταθμός Γίντις. Τα ονόματα των δρόμων γράφονται στα Γίντις και στο σχολείο, τα παιδιά, είτε είναι Εβραίοι είτε όχι, κάνουν μαθήματα για την ιστορία των Γίντις.

Το 2004 μ.Χ. εγκαινιάσθηκε η καινούργια, εντυπωσιακή Συναγωγή και υπάρχουν βιβλιοθήκες Γίντις. Οι εβραϊκής καταγωγής κάτοικοι πραγματοποιούν τις εβδομαδιαίες τελετές Σαμπάτ και συγκεντρώνονται συχνά για να τραγουδήσουν τραγούδια Γίντις και να φάνε Εβραϊκή κουζίνα. Εδώ κυκλοφορεί και μια από τις τελευταίες εναπομείνασες ημερήσιες εφημερίδες στα Γίντις, η Birobidzhaner Shtern, που ιδρύθηκε το 1.930 μ.Χ, με πρώτο αρχισυντάκτη τον Γιάνκελ Λέβιν (https://slpress.gr/diethni/birompitzan-mia-evraiki-politeia-stin-apo-anatoli/).

13 Συμμαχίες του πλανήτη: Ποιοί διοικούν, ποιοί είναι σε αυτές και τί σκοπό έχουν. Τι λειτουργεί μπροστά από το παρασκήνιο.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου πρότεινε την δημιουργία ενός νέου στρατιωτικού μπλοκ τύπου ΝΑΤΟ στην Μέση Ανατολή με την ονομασία «Συμμαχία του Αβραάμ», το οποίο θα στρέφεται κατά του Ιράν, με συμμετοχή των ΗΠΑ και φιλοδυτικών Αραβικών χωρών!

Ποιές άλλες συμμαχίες υπάρχουν αυτή την στιγμή στον πλανήτη, τουλάχιστον μπροστά από το παρασκήνιο; Five Eyes: Η παλαιότερη ενεργά λειτουργούσα σύγχρονη πολυμερής συμμαχία στον κόσμο. Αποτελεί ένα μπλοκ ανταλλαγής πληροφοριών πέντε Αγγλόφωνων χωρών – Αυστραλία, Καναδάς, Νέα Ζηλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ. Ιδρύθηκε το 1.943 μ.Χ. κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο σύγχρονος ρόλος της συμμαχίας περιλαμβάνει την παρακολούθηση, την επιτήρηση και την ανταλλαγή επικοινωνιών παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών των χωρών-μελών. Ο πρώην εργολάβος της NSA που έγινε πληροφοριοδότης Έντουαρντ Σνόουντεν χαρακτήρισε τους Five Eyes ως «υπερεθνική οργάνωση πληροφοριών που δεν ανταποκρίνεται στους γνωστούς νόμους των χωρών της».

Διαμερικανική Συνθήκη Αμοιβαίας Βοήθειας: Σύμφωνο συλλογικής ασφάλειας μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής. Υπογράφηκε το 1.947 μ.Χ. Σύμφωνα με την συνθήκη, μια επίθεση σε ένα μέλος αντιμετωπίζεται ως επίθεση σε όλα και λαμβάνονται αντίστοιχα μέτρα.

Τα τρέχοντα μέλη περιλαμβάνουν την Αργεντινή, τις Μπαχάμες, την Βραζιλία, την Χιλή, την Κολομβία, την Κόστα Ρίκα, την Δομινικανή Δημοκρατία, το Ελ Σαλβαδόρ, την Γουατεμάλα, την Αϊτή, την Ονδούρα, τον Παναμά, την Παραγουάη, το Περού, το Τρινιδάδ και Τομπάγκο και τις ΗΠΑ.

Η Βολιβία, η Κούβα, ο Ισημερινός, το Μεξικό, η Νικαράγουα, η Ουρουγουάη και η Βενεζουέλα παραιτήθηκαν και κατήγγειλαν την συνθήκη, αφήνοντας το λεγόμενο σύμφωνο «άμυνας του ημισφαιρίου» γεμάτο κενά.

Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ): Η διεθνιστική Δυτική Συμμαχία! Περαιτέρω λόγια περισσεύουν! Peninsula Shield Force: Ο στρατιωτικός βραχίονας του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (μια περιφερειακή διακυβερνητική και οικονομική ένωση έξι μεγάλων κρατών του Αραβικού Κόλπου:

Μπαχρέιν, Κουβέιτ, Ομάν, Κατάρ, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα). Δημιουργήθηκε το 1.984 μ.Χ. κατά την διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ και φαινομενικά είχε σκοπό να απαντήσει συλλογικά στην επιθετικότητα κατά των μελών του GCC(Συμβούλιο Συνεργασίας για τα Αραβικά Κράτη του Κόλπου).

Στην πράξη, η συμμαχία έχει χρησιμοποιηθεί για εσωτερική αστυνόμευση και επεμβάσεις στο εξωτερικό, από την καταστολή της εξέγερσης του Μπαχρέιν τον Μάρτιο του 2011 μ.Χ., την ένταξη στην «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων» υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ στην Λιβύη το ίδιο έτος, έως και την στρατιωτική επέμβαση στην Υεμένη, κατά τον εμφύλιο πόλεμο με τους Χούθι από το 2015 μ.Χ. και μετά. Οι δυνάμεις της Peninsula Shield Force συμμετείχαν επίσης στον αεροπορικό πόλεμο υπό την ηγεσία των ΗΠΑ κατά του ISIS!

Compact of Free Association: Μια διεθνής συμφωνία με στρατιωτικές διατάξεις που διέπουν τις σχέσεις μεταξύ των ΗΠΑ, των Νήσων Μάρσαλ, των Ομόσπονδων Πολιτειών της Μικρονησίας και του Παλάου.

Σύμφωνα με την συνθήκη, ο αμερικανικός στρατός μπορεί να τοποθετήσει στρατεύματα και πόρους στο έδαφος των νησιωτικών εθνών του Ειρηνικού με αντάλλαγμα την δέσμευση να τα υπερασπιστεί έναντι της εξωτερικής επιθετικότητας. Υπεγράφη μεταξύ 1.982 μ.Χ.-1.983 μ.Χ. και λήγει το 2043 μ.Χ.!

AUKUS: Σύμφωνα ασφαλείας μεταξύ Αυστραλίας, Ηνωμένου Βασιλείου και ΗΠΑ, που υπογράφηκε το 2021 μ.Χ. και προβλήθηκε ως εταιρική σχέση στρατιωτικής τεχνολογίας για να παράσχει στην Αυστραλία τα μέσα για την κατασκευή πυρηνοκίνητων υποβρυχίων!

Πέραν τούτου γίνεται λόγος για διευρυμένη συνεργασία σε άλλες τεχνολογίες ασφάλειας και άμυνας εφαρμογές, από την άμυνα στον κυβερνοχώρο και την τεχνητή νοημοσύνη έως την αντιπυραυλική άμυνα και τον ηλεκτρονικό πόλεμο.

Οργανισμός Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας: Ευρασιατική διακυβερνητική συμμαχία που δημιουργήθηκε το 1.992 μ.Χ. και αποτελείται από έξι πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, συμπεριλαμβανομένων της Αρμενίας, της Λευκορωσίας, του Καζακστάν, της Κιργιζίας, της Ρωσίας και του Τατζικιστάν. Ο ΟΣΣΑ προβλέπει συλλογική άμυνα κατά της εξωτερικής επιθετικότητας.

Το Αζερμπαϊτζάν, η Γεωργία και το Ουζμπεκιστάν αποχώρησαν από τον οργανισμό μεταξύ 1.999 μ.Χ. και 2012 μ.Χ. Η Αρμενία ανέστειλε την συμμετοχή της στο μπλοκ τον Φεβρουάριο και έχει υποσχεθεί να αποχωρήσει, αλλά δεν το έχει κάνει ακόμη.

Συνασπισμός Ρωσίας-Συρίας-Ιράν-Ιράκ: Συμφωνία ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ Ρωσίας, Συρίας, Ιράν και Ιράκ, καθώς και της λιβανικής Χεζμπολάχ που δημιουργήθηκε το 2015 κατά του ISIS και άλλων τζιχαντιστικών ομάδων στην Συρία και το Ιράκ.

Σκανδιναβική αμυντική συνεργασία: Ένα σύμφωνο αμυντικής συνεργασίας που σχηματίστηκε το 2009 μ.Χ. αποτελούμενο από την Δανία, την Φινλανδία, την Ισλανδία, την Νορβηγία και την Σουηδία, φαινομενικά σχεδιασμένο για την ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων των κρατών μελών. Η συνέχιση της ύπαρξης του μπλοκ αμφισβητήθηκε μετά την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ το 2023 μ.Χ. και το 2024 μ.Χ., αντίστοιχα.

Τετραμερής Διάλογος για την Ασφάλεια: Αποτελείται από τέσσερα μέλη: Αυστραλία, Ινδία, Ιαπωνία και ΗΠΑ. Τοποθετείται ανοιχτά ως ένα μπλοκ σχεδιασμένο να αντιμετωπίσει την Κίνα «στρατιωτικά και διπλωματικά» στον Ινδο-Ειρηνικό, συμπεριλαμβανομένης της αμφισβητούμενης Θάλασσας της Νότιας Κίνας. Τα μέλη πραγματοποιούν τακτικές, μεγάλης κλίμακας κοινές ασκήσεις!

Αμυντική Συνεργασία Κεντρικής Ευρώπης: Σύμφωνο αμυντικής συνεργασίας που θεσπίστηκε το 2010 μ.Χ. και αποτελείται από έξι χώρες: Αυστρία, Κροατία, Τσεχία, Ουγγαρία, Σλοβακία και Σλοβενία. Το μπλοκ μοιράζεται περίπου τα ίδια σύνορα με τον πυρήνα της παλιάς Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας και ο κύριος πρακτικός σκοπός του ήταν η συγκέντρωση και η ανταλλαγή πόρων και πληροφοριών κατά την ευρωπαϊκή μεταναστευτική κρίση 2015 μ.Χ.-2016 μ.Χ. για την ενίσχυση των κοινών συνόρων των μελών χρησιμοποιώντας στρατιωτικούς πόρους.

Τρίγωνο Λούμπλιν: Ένα σύμφωνο ασφάλειας, οικονομικής και πολιτικής συνεργασίας Λιθουανίας-Πολωνίας-Ουκρανίας που δημιουργήθηκε το 2020 μ.Χ., φαινομενικά για να υποστηρίξει την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, συμπεριλαμβανομένης της προσαρμογής του στρατού της Ουκρανίας στα πρότυπα του ΝΑΤΟ. Μετά την κλιμάκωση της ουκρανικής κρίσης το 2022 μ.Χ., το μπλοκ άσκησε πιέσεις για την περαιτέρω επέκταση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη.

Το σύμφωνο δεν προβλέπει κοινή άμυνα. Μια παρόμοια συμφωνία γνωστή ως Βρετανο-Πολωνικό Ουκρανικό Τριμερές Σύμφωνο υπογράφηκε τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ. για την αποστολή όπλων στην Ουκρανία και διατάξεις για την άμυνα στον κυβερνοχώρο και την ενεργειακή ασφάλεια.

Συμμαχία των κρατών του Σαχέλ: Ένα αμοιβαίο σύμφωνο άμυνας που μετατράπηκε σε συνομοσπονδία των αφρικανικών εθνών του Μάλι, του Νίγηρα και της Μπουρκίνα Φάσο. Δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2023 μ.Χ. και ιδρύθηκε επίσημα ως συνομοσπονδία στις 6 Ιουλίου του τρέχοντος έτους μετά την εκδίωξη των γαλλικών δυνάμεων από το Σαχέλ!

Προβλέπει την αμοιβαία άμυνα, την αντιτρομοκρατική συνεργασία και ευρύτερα – την συγκέντρωση οικονομικών πόρων, την δημιουργία μίας κοινής αγοράς, μιας νομισματικής ένωσης και τελικά – ενός ενιαίου κράτους (https://www.triklopodia.gr/13-%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%bc%ce%b1%cf%87%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7-%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bf%ce%af-%ce%b4%ce%b9%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d%ce%bd/).

Η 9^η Αβ αντιπροσωπεύει την ημέρα που οι Εβραίοι έγιναν «λαός χωρίς γη». Οι Εβραίοι χωρίστηκαν από την πόλη τους για 1.900 χρόνια. Η καταστροφή πλήττει τον Εβραϊκό λαό εκείνη την ημέρα και γύρω από αυτήν εδώ και Αιώνες.

Την Tisha B'Av, ad 135 μ.Χ., ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός νίκησε μια Εβραϊκή εξέγερση και στην συνέχεια απαγόρευσε στους Εβραίους να ζουν στους Αγίους Τόπους.

Το 1.290 μ.Χ., ο βασιλιάς Εδουάρδος Α' έδιωξε όλους τους Εβραίους από την Αγγλία.

Το 1.492 μ.Χ., στις 7 του Av, ο Φερδινάνδος και η Ισαβέλλα της Ισπανίας διέταξαν ότι όλοι οι Εβραίοι στο Βασίλειο τους έπρεπε να προσηλυτιστούν στον καθολικισμό ή να φύγουν.

Το 1.941 μ.Χ., ο Χάινριχ Χίμλερ έλαβε την έγκριση να ξεκινήσει το Ολοκαύτωμα.

Το 1.942 μ.Χ., οι Ναζί εκκαθάρισαν το γκέτο της Βαρσοβίας, στέλνοντας τους Εβραίους της Βαρσοβίας στην Τρεμπλίνκα.

Ο Γιαχία Σινουάρ διοικεί την Χαμάς μέσα από τα τούνελ - Οι μαρτυρίες, τα χειρόγραφα μηνύματα και οι κούριερ (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/enoples-syrraxeis/7258673_pos-dioikei-o-giahia-sinoyar-ti-hamas-mesa-apo-ta-toynel-oi), όπως ακριβώς έκανε και με την Ιταλική και Σικελική μαφία ο Προβεντσάνο μέχρι την σύλληψη του.

Υπήρξε ντόπινγκ στους Ολυμπιακούς του 1936 μ.Χ. από τους Γερμανούς αθλητές (https://slpress.gr/istorimata/to-ntopingk-stous-olimpiakous-tou-1936/), από τους Ανατολικογεμανούς στον Ψυχρό Πόλεμο, όπως  και από τους Αμερικάνους στις μέρες μας.

Ο Νικόλαος Κασομούλης ήταν  ιστορικός της Ελληνικής Επανάστασης του 1.821 μ.Χ. (https://www.pentapostagma.gr/politismos/istoria/7259843_nikolaos-kasomoylis-o-istorikos-tis-ellinikis-epanastasis), όπως και ο Θουκιδήδης του Πελοπονησιακού Πολέμου στους οποίους συμμετείχαν και οι δύο.

Συνεχίζονται οι έρευνες στην Σικελία για τον Μάικ Λιντς και τους υπόλοιπους αγνοούμενους, μετά το ναυάγιο του γιοτ στο οποίο επέβαινε. Ο Μάικ Λιντς, ο εκατομμυριούχος στον τομέα του λογισμικού (software) που αγνοείται μετά την βύθιση του υπερπολυτελούς σκάφους στα ανοικτά της Σικελίας, είναι ένα από τα λίγα παραδείγματα ενός επιχειρηματία από το Ηνωμένο Βασίλειο που δημιούργησε μια παγκόσμια εταιρεία τεχνολογίας, όπως αναφέρει ο Guardian (https://www.iefimerida.gr/kosmos/nayagio-sti-sikelia-poios-einai-o-maik-lints), όπως σε ατύχημα με πλοίο χάθηκε και ο Βρετανός στρατηγός Κίτσενερ.

Αγνοείται και ο Πρόεδρος της Morgan Stanley International Τζόναθαν Μπλούμερ μαζί με τον Βρετανό δισεκατομμυριούχο Μάικ Λιντς στο ναυάγιο του Παλέρμο! Η θαλαμηγός Bayesian έπλεε κοντά στο Παλέρμο όταν χτυπήθηκε από έναν σπάνιο υδροστρόβιλο που προκλήθηκε από την κακοκαιρία (https://www.pronews.gr/kosmos/italia-ti-dikaiosi-tou-gia-ypothesi-apatis-giortaze-o-megistanas-maik-lints-pou-agnoeitai-sto-nayagio-tou-palermo/).

Μάικ Λιντς: Νεκρός σε τροχαίο ο συνέταιρος του μεγιστάνα λίγες ώρες πριν το ναυάγιο στην Σικελία. Άσχημο παιχνίδι έπαιξε η μοίρα για τους δυο συνέταιρους. Λίγες ώρες πριν το ναυάγιο στη Σικελία o συγκατηγορούμενος του αγνοούμενου Μάικ Λιντς στην δίκη για απάτη στις ΗΠΑ «χτυπήθηκε θανάσιμα» από αυτοκίνητο ενώ έκανε τζόκινγκ, ανέφερε ο Guardian (https://www.ethnos.gr/World/article/329471/maiklintsnekrossetroxaioosynetairostoymegistanaligesoresprintonayagiosthsikelia).

Η κατάρα των μεγιστάνων – Ναυάγια και αεροπορικές τραγωδίες. Μάχη δίνει η ιταλική ακτοφυλακή για να εντοπίσει τους έξι αγνοούμενους του ναυαγίου του πολυτελούς ιστιοφόρου στην Σικελία. Μεταξύ αυτών είναι ο πρόεδρος της τράπεζας Morgan Stanley Τζόναθαν Μπλούμερ και ο ονομαζόμενος “Βρετανός Μπίλι Γκέιτς”, Μάικ Λιντς.

Οι υπόλοιποι εκ των έξι αγνοουμένων – για τους οποίους οι αρχές εκτιμούν ότι δεν πρόλαβαν να βγουν από το ιστιοφόρο και βυθίστηκαν μαζί του – είναι η 18χρονη κόρη του Λιντς, η σύζυγος του Μπλούμερ, ο δικηγόρος Κρις Μορβίλο και η σύζυγος του, Νέντα, σχεδιάστρια κοσμημάτων.

Η σύζυγος του αγνοούμενου Βρετανού μεγιστάνα της τεχνολογίας και μία εκ των δεκαπέντε επιζώντων του ναυαγίου, Άνγκελα Μπακάρις, αποκάλυψε ότι ήταν μια ελαφρά κλίση του σκάφους που την ξύπνησε. Η ίδια περιέγραψε στη La Repubblica ότι ξύπνησαν τα ξημερώματα όταν το πλοίο ξαφνικά “έγειρε”, γεγονός που αρχικά δεν τους ανησύχησε.

Όμως η ίδια σηκώθηκε για να δει τι συνέβαινε. Σύντομα, όμως, η κατάσταση επιδεινώθηκε, όταν άρχισαν να σπάνε γυαλιά και να επικρατεί σύγχυση στο σκάφος. Η Μπακάρις υπέστη εκδορές στα πόδια της, πιθανώς επειδή πάτησε πάνω σε θραύσματα γυαλιού κατά την διάρκεια του ναυαγίου. Η ίδια πλέον κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο.

Το ιστιοφόρο “Bayesian” χτυπήθηκε από ξαφνική και ισχυρή καταιγίδα τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας, σύμφωνα με μαρτυρίες. Όπως αναφέρουν πληροφορίες του BBC, βρισκόταν αγκυροβολημένο λίγο έξω από το λιμάνι του Porticello, ένα μικρό ψαροχώρι ανατολικά του Παλέρμο, όταν το χτύπησε αυτό που η ιταλική ακτοφυλακή αποκάλεσε ως «βίαιη καταιγίδα». Η καταιγίδα ήταν τόσο σφοδρή που προκάλεσε την εμφάνιση υδροστρόβιλων πάνω από τη θάλασσα.

Το ναυάγιο του υποβρυχίου. Σχεδόν ένα χρόνο πριν την επικαιρότητα είχε απασχολήσει ένα άλλο ναυάγιο με μεγιστάνες, όχι αυτήν την φορά κάποιου πολυτελούς ιστιοφόρου, αλλά του υποβρυχίου Titan, οι επιβάτες του οποίου είχαν πληρώσει χιλιάδες δολάρια για να δουν από κοντά το ναυάγιο του Τιτανικού. Το ρομποτικό σκάφος του Horizon Arctic που μετείχε στις έρευνες είχε ανακαλύψει τον ουραίο κώνο του Titan, περίπου 500 μέτρα μακριά από την πλώρη του ναυαγίου του Τιτανικού.

«Πρόκειται για ένα απίστευτα αδυσώπητο περιβάλλον εκεί κάτω. Το πεδίο των συντριμμιών συνάδει με μια καταστροφική εσωτερική κατάρρευση του σκάφους», είχε αναφέρει ο αντιναύαρχος Μάουτζερ που μετείχε στις έρευνες, ο οποίος είχε δηλώσει χαρακτηριστικά πως δεν έχει απάντηση στο αν οι σοροί των ανδρών που βρίσκονταν στο σκάφος είναι πιθανό να ανακτηθούν κάποτε….

Οι πέντε επιβαίνοντες ήταν: Ο 61χρονος Αμερικανός ιδρυτής της OceanGate Στόκτον Ρας, ο 77χρονος Γάλλος ωκεανογράφος Πολ-Ανρί Ναρζολέ, ο 59χρονος Βρετανός δισεκατομμυριούχος Χάμις Χάρντινγκ, ο 48χρονος πακιστανός μεγιστάνας Σαχζάντα Νταγούντ και ο 19χρονος γιος του, Σουλεϊμάν. Τα απανωτά δυστυχήματα επωνύμων, ωθούν πολλούς να μιλούν για “κατάρα των μεγιστάνων”, δυστυχήματα όχι μόνο με ναυάγια…

Τραγωδίες με ελικόπτερο. Σαράντα ενός, εξήντα εννέα και πενήντα έξι ετών ήταν οι ηλικίες των πρόωρα χαμένων Κόμπι Μπράιαντ, Ολιβιέ Ντασό και Πετρ Κέλνερ. Και οι τρεις άνδρες είχαν χάσει τραγικά τη ζωή τους, μετά τη συντριβή του ελικοπτέρου τους, το οποίο χρησιμοποιούσαν καθημερινά για τις μετακινήσεις τους. Για εκείνους, κάτι τέτοιο ήταν όσο κοινό είναι ένα δρομολόγιο με ταξί ή αυτοκίνητο για τους “απλούς” ανθρώπους.

Το ελικόπτερο, στις περιπτώσεις των μεγιστάνων, είναι συνώνυμο με τον πλούτο και την πολυτέλεια, αλλά έχει στοιχίσει και πολλές ζωές. Στην πραγματικότητα, ο κίνδυνος που ενέχει μία πτήση με ελικόπτερο, δεν συγκρίνεται με τον φόρο αίματος που πληρώνουν οι επιβάτες αυτοκίνητων.

Συνήθως, όμως, τα ελικόπτερα μεταφέρουν κάποιον, του οποίου ο θάνατος γίνεται πρωτοσέλιδο. Επιπλέον, ενίοτε οι “άτρωτοι” επιβαίνοντες τείνουν να παραβλέπουν τις δυσκολίες των πτήσεων και οι πιλότοι που είναι στη δούλεψή τους ευθυγραμμίζονται με τα ριψοκίνδυνα θέλω τους.

Μεταξύ άλλων, τα ελικόπτερα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς τους, αντικαθιστώντας τον ρόλο του ταξί ή του αυτοκινήτου. «Όπου φτωχός κι η μοίρα του, όπου πλούσιος και η καλοπέραση», για να συμπληρώσουμε την λαϊκή παροιμία.

Μπορεί ο πλούτος, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, να εξασφαλίζει μακροζωία (τουλάχιστον εννέα χρόνια περισσότερα από τους φτωχούς), αλλά ελλοχεύουν και κίνδυνοι, ακόμα και για τους μεγιστάνες που έχουν και αυτοί ουκ ολίγες τραγωδίες σε αεροπορικά δυστυχήματα…

Το τέλος του Τσέχου κροίσου. Τον Μάρτιο του 2021 μ.Χ. συνέβη ένα αεροπορικό δυστύχημα στην Αλάσκα. Μεταξύ των πέντε ατόμων που είχαν χάσει την ζωή τους από εκείνη την συντριβή ελικοπτέρου, βρισκόταν και ο πλουσιότερος άνθρωπος της Τσεχίας Πετρ Κέλνερ. Ο 56χρονος δισεκατομμυριούχος ήρθε να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο με τα “θύματα των αιθέρων”. Έναν μήνα πριν είχε προηγηθεί ο θάνατος του Γάλλου μεγιστάνα Ολιβιέ Ντασό.

Αν και ο Κέλνερ ανήκε στους 70 πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, παρέμενε άγνωστος στο ευρύ κοινό. Ο θάνατός του ήταν που έφερε στο προσκήνιο την ζωή του, τον αμύθητο πλούτο του και την πορεία του προς την κορυφή, πράγματα που καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του επέλεγε να κρατάει αθέατα. Πάντως, κανείς τελικά δεν είναι άτρωτος, ακόμα και αν ανήκει στην υψηλότερη κορυφή του πλούτου. Στην περίπτωσή του, μάλιστα, ο θάνατος ήρθε με την σημειολογική πτώση από τους ουρανούς…

Ο Κέλνερ είχε συνδέσει το όνομά του με τη μετακομμουνιστική πορεία της Τσεχοσλοβακίας. Στις αρχές της δεκαετίας του 1.990 μ.Χ. ασχολήθηκε με την πώληση φωτοτυπικών μηχανημάτων και ειδών γραφείου. Αργότερα, συμμετείχε στο εκτενές πρόγραμμα αποκρατικοποίησης εκατοντάδων εταιρειών, ενώ μέσω του ομίλου PPF προχώρησε σε μεγάλο αριθμό εξαγορών, βάζοντας τον όμιλο και τον ίδιο για τα καλά στα μεγάλα “σαλόνια” του νεοσύστατου τσέχικου επιχειρείν.

Εξελίχθηκε γρήγορα στον πλουσιότερο επιχειρηματία της χώρας, με προσωπική περιουσία που ξεπερνούσε τα 17 δις. ευρώ. Κολλητός του φίλος ήταν ο ολιγάρχης Αμπράμοβιτς. Όπως πολλοί όμοιοί του, ο Κέλνερ λάτρευε τα σπορ και την αδρεναλίνη, επιζητώντας συχνά την αποφόρτιση από τις επιχειρηματικές σκοτούρες που αυτά του προσέφεραν. Ήταν δεινός σκιέρ και αναζητούσε απάτητες βουνοκορφές.

Τα περισσότερα ταξίδια του ο Κέλνερ τα πραγματοποιούσε με ένα Boeing 737-700 BBJ1 που είχε αγοράσει το μ.Χ . Με αυτό φημολογείται ότι μεταφέρθηκε μαζί με έναν στενό συνεργάτη και φίλο στο πολυτελές καταφύγιο Tordrillo Mountain Lodge στην Αλάσκα. Το κατάλυμα βρίσκεται στη λίμνη Τζουντ και χρεώνει 15.000 δολάρια κατ’ άτομο για διαμονή μίας εβδομάδας, η οποία περιλαμβάνει εκδρομές heli-skiing.

Σε αυτές, ελικόπτερα παραλαμβάνουν τους επιβάτες από το ξενοδοχείο και τους μεταφέρουν σε απομακρυσμένα βουνά και απάτητες κορυφές για σκι. Ήταν μόνιμος επισκέπτης του πολυτελούς καταλύματος, το οποίο συνεργαζόταν με μία εταιρεία η οποία διέθετε στόλο 17 ελικοπτέρων.

Μερικά από αυτά λειτουργούσαν για πυρόσβεση, εξερεύνηση διαμαντιών και σεισμικών τρυπανιών. Στην μοιραία πτήση, το ελικόπτερο Airbus AS 350-B3 μετέφερε τρεις πελάτες, δύο εκπαιδευτές σκι και τον πιλότο…

Ο θάνατος του Κόμπι Μπράιαντ. Η περιορισμένη ορατότητα εξαιτίας ομίχλης είχε προκαλέσει και το αεροπορικό δυστύχημα στοίχισε τη ζωή του μπασκετμπολίστα Κόμπι Μπράιαντ, της κόρης του και άλλων εφτά ατόμων, βυθίζοντας πλήθος θαυμαστών του στο πένθος. Εξαρχής, αποκλειόταν το σενάριο της μηχανικής βλάβης, καθώς το συγκεκριμένο ελικόπτερο διέθετε δύο μηχανές, πολύ υψηλής ποιότητας, φτιαγμένες από την Κάντιλακ.

Κατόπιν ενδελεχούς έρευνας, οι επιθεωρητές του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας Μεταφορών των ΗΠΑ κατέληξαν ότι το ελικόπτερο, παραβιάζοντας τους ομοσπονδιακούς κανόνες, είχε πετάξει μέσα στην ομίχλη και πιθανότατα αποπροσανατολίστηκε λίγο πριν συντριβεί. Σε αυτά πρέπει να προστεθεί ότι η πτήση γινόταν σε χαμηλό υψόμετρο και η ταχύτητά του ξεπερνούσε τα 280 χιλιόμετρα την ώρα, δηλαδή σχεδόν τη μέγιστη που μπορούσε να αναπτύξει.

Μετά από την έρευνα για το θάνατο του Μπράιαντ, το ίδιο Συμβούλιο εισηγήθηκε καλύτερα συστήματα προειδοποίησης-ραντάρ, τα οποία θα ενημερώνουν τους πιλότους για να αποφεύγουν πρόσκρουση. Το ελικόπτερο που πετούσε ο Μπράιαντ δεν είχε το κατάλληλο σύστημα ενημερώσεων, για το οποίο οι αρχές είχαν δώσει εντολή να τοποθετείται υποχρεωτικά σε αυτά τα ελικόπτερα…

Αεροπορικές τραγωδίες. Ο Γάλλος κροίσος Ολιβιέ Ντασό επέβαινε σε ένα ελικόπτερο τύπου Airbus AS350B, το οποίο συνετρίβη αμέσως μετά την απογείωσή του από ιδιωτικό ελικοδρόμιο στην Τουκέ, στην ακτή της Νορμανδίας. Η τραγωδία συνέβη όταν οι έλικες του ελικοπτέρου φέρεται να χτύπησαν στα κλαδιά ενός δέντρου, λίγα δευτερόλεπτα μετά την απογείωση.

Στη Βραζιλία δύο μήνες νωρίτερα, τον Ιανουάριο του 2021 μ.Χ., είχε χάσει τη ζωή του ο 32χρονος πρόεδρος της Palmas και τέσσερις ποδοσφαιριστές μετά από συντριβή αεροσκάφους. Το δυστύχημα έγινε επίσης λίγα λεπτά μετά την απογείωση του αεροπλάνου, με το οποίο η Πάλμας Ρεγκάτα, ομάδα της 4ης κατηγορίας της Βραζιλίας, ταξίδευε για τη Γκόια, όπου θα αντιμετώπιζε τη Βίλα Νόβα.

Ο επιθετικός της Κάρντιφ Σίτι, Εμιλιάνο Σάλα, έφυγε πρόωρα δύο χρόνια νωρίτερα, όταν το αεροσκάφος του συνετρίβη κατά τη διάρκεια πτήσης από την Νάντη της Γαλλίας προς το Κάρντιφ. Αποδείχθηκε ότι μονοξείδιο του άνθρακα είχε εισέλθει στην καμπίνα, ενώ ούτε ο πιλότος είχε την σχετική άδεια να πετάει. Τρεις μήνες αργότερα, πέθανε και ο πατέρας του νεαρού αθλητή, ο οποίος δεν άντεξε τον χαμό του γιού του…

Τον Οκτώβριο του 2018 μ.Χ., ο Πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομάδας Λέστερ, Βιχάι Σριβανταναπράμπα, δύο βοηθοί του, ο πιλότος και η σύντροφός του έχασαν την ζωή τους όταν το ελικόπτερο, στο οποίο επέβαιναν, συνετρίβη σε πάρκινγκ, λίγες μόλις στιγμές έπειτα από την απογείωσή του από το στάδιο King Power της Αγγλικής ομάδας.

Αποδείχθηκε ότι εξάρτημα 30 εκατοστών, το οποίο συνδέει το πεντάλ του πιλότου με τον μικρό έλικα στην ουρά του ελικοπτέρου είχε μετακινηθεί από την θέση του, με συνέπεια το ελικόπτερο να αρχίσει να πέφτει και τελικά να συντριβεί.

Λίγο μετά από το τραγικό αυτό περιστατικό, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, έχασε την ζωή της η 30χρονη Κάρλι Μακ Κορντ. Η νεαρή αθλητική δημοσιογράφος επέβαινε σε ένα μικρό αεροπλάνο μαζί με άλλα τέσσερα άτομα και κατευθυνόταν στην Ατλάντα για αθλητικό αγώνα. Αιτία του δυστυχήματος ήταν η έντονη ομίχλη που επικρατούσε (https://slpress.gr/koinonia/i-katara-ton-megistanon-navagia-kai-aeroporikes-tragodies/)….

Το πέπλο μυστηρίου για θανάτους ηγετών από αεροπορικά “ατυχήματα”. Στην μακρά λίστα των θανάτων πολιτικών ηγετών και αρχηγών κρατών σε αεροπορικά δυστυχήματα προστίθεται αυτός του Ιρανού Προέδρου Ιμπραχήμ Ραϊσί και του χαρισματικού υπουργού Εξωτερικών, Hossein Amir-Abdollahian.

Οι Ιρανικές ένοπλες δυνάμεις ανακοίνωσαν πως διεξαγάγουν έρευνα για τα αίτια της πτώσης του ελικοπτέρου. Καθώς μιλάμε για το Ιράν, αναπόφευκτα ο θάνατος του Προέδρου έδωσε “τροφή” σε σενάρια περί εμπλοκής μυστικών υπηρεσιών πίσω από το δυστύχημα.

Είναι χαρακτηριστικό πως Ισραηλινοί αξιωματούχοι έσπευσαν να δηλώσουν πως το Τελ Αβίβ δεν εμπλέκεται στην πτώση ελικοπτέρου του Ραϊσί.  Επομένως, κατά το Ισραήλ, ο θάνατος του Ιρανού προέδρου δεν αποτελεί συνέχεια του ακήρυχτου-μακροχρόνιου πολέμου που μαίνεται μεταξύ Τελ Αβίβ και Τεχεράνης, με επιλεκτικές δολοφονίες Ιρανών αξιωματούχων, σαμποτάζ και “ορφανούς” βομβαρδισμούς σε Ιρανικούς στόχους, από πλευράς των Ισραηλινών (μέχρι στιγμής, όχι λοιπόν αεροπορικά “ατυχήματα”).

Ο Πρόεδρος Ραϊσί είχε επισκεφτεί το Αζερμπαϊτζάν από κοινού με τον Abdollahian για να πραγματοποιήσουν τα εγκαίνια ενός φράγματος με τον Αζέρο πρόεδρο Αλίεφ. Να σημειωθεί πως το προηγούμενο διάστημα μαίνονταν σοβαρή κρίση στις σχέσεις Ιράν και Αζερμπαϊτζάν, τόσο λόγω των αγαστών σχέσεων του Ισραήλ με το Αζερμπαϊτζάν (οι οποίες δεν επηρεάστηκαν από την σύγκρουση του κυριότερου συμμάχου των Αζέρων, του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν με το Τελ Αβίβ) όσο και λόγω του εθνικιστικών εξάρσεων του Μπακού περί “Μεγάλου Αζερμπαϊτζάν”, καθώς το Ιράν έχει στις τάξεις του μια ισχυρή αζερική μειονότητα (είναι χαρακτηριστικό πως στους πολέμους του Ναγκόρνο Καραμπάχ, παγίως στήριζε τους Αρμενίους, αν και χριστιανοί). Ως γνωστόν, κατά την επιστροφή του από το Αζερμπαϊτζάν, σκοτώθηκε σε δυστύχημα με το ελικόπτερο του.

Και εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα και για την οργάνωση του ταξιδιού του από πλευράς του Ιράν. Για το ταξίδι χρησιμοποιήθηκε ένα αμερικανικού τύπου ελικόπτερο της δεκαετίας του ’60 (!) που διαθέτει το Ιράν από την εποχή του Σάχη.

Ο εναέριος στόλος του Ιράν διαθέτει ουκ ολίγα οχήματα αυτής της περιόδου, τα οποία συντηρούνται με δυσκολία, καθώς το καθεστώς είναι αναγκασμένο να αναζητεί ανταλλακτικά στο λαθρεμπόριο, λόγω των αΑερικανικών κυρώσεων.

Ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών του Ιράν, Μοχαμάντ Τζαβάντ Ζαρίφ (ο οποίος ανήκει στο στρατόπεδο των μεταρρυθμιστών του καθεστώτος) απέδωσε εμμέσως την ευθύνη για το δυστύχημα στις ΗΠΑ, λέγοντας πως εξαιτίας του εμπάργκο το Ιράν αδυνατεί να συντηρήσει με ασφαλείς προδιαγραφές τον εναέριο στόλο του. Επιπλέον, προκαλεί εύλογα ερωτηματικά η επιλογή να ταξιδέψει ο Ιρανός πρόεδρος με ένα παλαιό ελικόπτερο και σε κάκιστες καιρικές συνθήκες, υπό πυκνή ομίχλη και σε μία άκρως δυσπρόσιτη περιοχή.

Είναι χαρακτηριστικό πως το ίδιο το Ιράν, μέσω των κρατικών ΜΜΕ, απέδωσε το δυστύχημα αρχικά στις κακές καιρικές συνθήκες και αργότερα σε τεχνική βλάβη, χωρίς να δείχνει ξένο δάκτυλο. Αν δεχτούμε τους Ιρανικούς ισχυρισμούς, αναφερόμαστε σε ένα δυστύχημα που αποδεικνύει σοβαρό έλλειμμα κουλτούρας ασφαλείας, καθώς δεν τηρήθηκαν οι στοιχειώδεις προδιαγραφές για την ασφάλεια του αρχικού κράτους και του Υπουργού Εξωτερικών, σε ένα ταξίδι που μπορούσε να πραγματοποιηθεί και οδικώς (όπως ήταν η αρχική αναφορά Ιρανικών ΜΜΕ, όταν έγινε γνωστό πως το ελικόπτερο του Ραϊσί πραγματοποίησε «αναγκαστική προσγείωση»).

Αεροπορικά ατυχήματα: Πριγκόζιν καιΤορίχος. Άλλες περιπτώσεις θανάτων ηγετών σε εναέρια δυστυχήματα ήταν ακόμα πιο μυστηριώδεις. Σύμφωνα με τον Guardian, «η δολοφονία κάποιου μέσω ενός εναέριου δυστυχήματος μπορεί να είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για κάποιους…

Τα αεροπορικά δυστυχήματα είναι πλεονεκτικά για τους δολοφόνους, καθώς συχνά καταστρέφουν τα αποδεικτικά στοιχεία, καθιστώντας τις έρευνες δύσκολες και αφήνοντας την αιτία θανάτου να περιβάλλεται από αβεβαιότητα και θεωρίες συνωμοσίας που μπορεί να επιμένουν για χρόνια ή και επ’ αόριστον».

Τροφή σε πλήθος σεναρίων είχε δώσει και ο θάνατος του αρχηγού της Wagner, Γεβγκένι Πριγκόζιν, σε ένα μυστηριώδες αεροπορικό δυστύχημα τον περασμένο Αύγουστο. Τον οποίο Πριγκόζιν, ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν είχε αποχαιρετίσει ως έναν ήρωα της Ρωσίας που “παραστράτησε” σε λάθος επιλογές (την αποτυχημένη ανταρσία του Ιουνίου του 2023 μ.Χ.).

Είχα μάλιστα εξάρει την… επιχειρηματική του δραστηριότητα και την συμβολή της Wagner στην επιχείρηση “αποναζιστικοποίησης της Ουκρανίας”. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, που δεν επιβεβαιώθηκαν, ο θάνατος του οφείλονταν σε κατάρριψη του αεροσκάφους του. Το σίγουρο είναι πως το τέλος του είχε σχεδόν προαναγγελθεί, από την στιγμή που αμφισβήτησε ανοιχτά τον Ρώσο πρόεδρο, με την αποτυχημένη ανταρσία του.

Όμως, πολύ πριν τον Πριγκόζιν, υπήρξε ο Ομάρ Τορίχος. Ακόμη και σήμερα παραμένουν αδιευκρίνιστες οι συνθήκες του εναέριου δυστυχήματος τον Ιούλιο του 1.981 μ.Χ. που οδήγησε στον θάνατο τον χαρισματικό ηγέτη του Παναμά, που κυβερνούσε την χώρα από το 1.968 μ.Χ., έπειτα από ένα αναίμακτο στρατιωτικό πραξικόπημα. Η ιστορική συμφωνία που είχε πετύχει το 1.977 μ.Χ. με τον Δημοκρατικό Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ είχε εξασφαλίσει στον Παναμά την διοίκηση της ομώνυμης Διώρυγας.

Όμως η συμφωνία αυτή είχε προκαλέσει οργή στο συντηρητικό κατεστημένο στις ΗΠΑ. Ο μετέπειτα πρόεδρος των Ρεμπουπλικάνων Ρόναλντ Ρήγκαν είχε αποκαλέσει τον Τορίχος «φίλο των κομμουνιστών» και είχε δηλώσει: 

«Η Διώρυγα κατασκευάστηκε από αμερικάνικα χέρια και θα μείνει σε αμερικάνικα χέρια». Λίγο μετά τον εκλογή Ρήγκαν, ο Τορίχος σκοτώθηκε σε δυστύχημα με ελικόπτερο και πρόεδρος ανέλαβε ο Εμανουέλ Νοριέγκα, ο άνθρωπος της CIA στον Παναμά (τον οποίο μερικά χρόνια αργότερα ανέτρεψαν οι Αμερικανοί με εισβολή).

Σε δημοσίευμα του το αμερικανικό περιοδικό “U.S. News and World Report” απέδωσε τον θάνατο του Τορίχος σε δολοφονία, ενορχηστρωμένη από την CIA, όπως επίσης και ο Τζον Πέρκινς, στο περίφημο βιβλίο του, “Εξομολογήσεις ενός Οικονομικού Δολοφόνου” (οι ισχυρισμοί του οποίου έχουν αμφισβητηθεί από διεθνή ΜΜΕ ως «θεωρίες συνωμοσίας»).

Αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι πως ο Ρήγκαν, στην λογική της ανάσχεσης του κομμουνισμού, στήριξε μία σειρά από αιμοσταγή καθεστώτα και τάγματα θανάτου στην Λατινική Αμερική (και όχι μόνο) ενώ στενοί του συνεργάτες ενεπλάκησαν στο σκάνδαλο “Ιράν-Κόντρας”, που αφορούσε παράνομες παραδόσεις όπλων στο Ιράν του Χομεϊνί και ξέπλυμα χρήματος από εμπόριο ναρκωτικών που επιδίδονταν οι ακροδεξιοί αντάρτες Κόντρας, τους οποίους στήριζαν οι Αμερικανοί στην Νικαράγουα.

Το τέλος του Ζία ουλ Χακ. Τον Αύγουστο του 1.988 μ.Χ. γίνεται γνωστό πως σκοτώνεται σε αεροπορικό δυστύχημα ο δικτάτορας του Πακιστάν και αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Ζία ουλ Χακ, από κοινού με τον Αμερικανό πρέσβη και δεκάδες Πακιστανούς αξιωματούχους.

Ο Πακιστανός στρατηγός κυβερνούσε με σιδηρά πυγμή την χώρα από το 1.979 μ.Χ., όταν είχε ανατρέψει τον χαρισματικό “ισλαμοσοσιαλιστή” Ζουλφικάρ Μπούτο (τον οποίο και απαγχόνισε, μετά από μία δίκη-παρωδία).

Ο Ζία ήταν αυτός που συγκρότησε το πανίσχυρο κατεστημένο που εξουσιάζει το Πακιστάν μέχρι και σήμερα. Αυτό αποτελείται από τον στρατό, τις ισλαμικές φονταμενταλιστικές οργανώσεις και τις διαβόητες μυστικές υπηρεσίες της χώρας.

Ήταν αυτό το κατεστημένο που προώθησε μέσα από τζαμιά, μεντρεσέδες και φιλανθρωπικές οργανώσεις “βιτρίνα”, τις ακραίες διδαχές του σουνιτικού Ισλάμ τόσο στο Πακιστάν, όσο και στις οργανώσεις των μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν, από τις οποίες αργότερα ξεπήδησαν οι Ταλιμπάν, ο κυριότερος υποστηρικτής των οποίων ήταν και είναι το… Πακιστάν!

Ο γιος του δικτάτορα είχε ισχυριστεί πως διαθέτει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το αεροπλάνο κατέπεσε λόγω ψεκασμού με αναισθητικό αέριο στο πιλοτήριο που αχρήστεψε τους πιλότους, μιλώντας για δολοφονία από τις ινδικές και τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες.

Όμως και ο πρωθυπουργός της Ινδίας Ρατζίβ Γκάντι (λίγους μήνες πριν δολοφονηθεί) είχε δηλώσει στους New York Times ότι ο Ζία δολοφονήθηκε για να μην προχωρήσει σε λύση του ζητήματος του Κασμίρ, που παραμένει το σημαντικότερο “αγκάθι” των ινδοπακιστανικών σχέσεων, μέχρι και τις μέρες μας. Τίποτα από άλλα αυτά δεν έχει επιβεβαιωθεί…

Το σίγουρο είναι πως ο ισχυρός άνδρας του Πακιστάν δεν απέφυγε την “καταραμένη” παράδοση της χώρας του, όπου κανείς πρόεδρος δεν ολοκληρώνει ομαλά την θητεία του, καθώς είτε ανατρέπονται με πραξικοπήματα, είτε καθαιρούνται και διώκονται για υποθέσεις διαφθοράς, όπως συνέβη με την επεισοδιακή καθαίρεση και σύλληψη του τελευταίου εκλεγμένου πρωθυπουργού του, Ιμράν Χαν.

Η δε του Ζουλφικάρ Μπούτον, Μπεναζίρ, πρώην πρωθυπουργός και η ίδια, δεν κατάφερε να διεκδικήσει νέα θητεία, καθώς δολοφονήθηκε σε επίθεση αυτοκτονίας, συνδεδεμένη με το “βαθύ κράτος” του πρώην δικτάτορα Περβέζ Μουσάραφ.

Συντριβή ή κατάρριψη; Ένα άλλο αεροπορικό δυστύχημα είχε πάρει διαστάσεις κανονικού θρίλερ: Αυτό που είχε πραγματοποιηθεί στο Αφγανιστάν, στις αρχές του 2020 μ.Χ., όταν είχε γίνει γνωστό πως κατέπεσε ένα αεροσκάφος.

Οι αρχικές πληροφορίες των διεθνών μέσων ενημέρωσης ανέφεραν πως επρόκειτο για αεροσκάφος της Ariana Afghan Airlines. Γρήγορα όμως η εταιρεία προχώρησε σε διάψευση. Επίσης η αφγανική κυβέρνηση διέψευσε δε ότι άνηκε στις δυνάμεις της.

Το μυστήριο συνεχίζονταν μέχρι που οι Ταλιμπάν ανέλαβαν την ευθύνη κατάρριψης του αεροσκάφους, αναφέροντας πως ήταν κατασκοπευτικό του Αμερικανικού στρατού. Οι ΗΠΑ, που μέχρι πρότινος τηρούσαν μία ασυνήθιστη σιγή ιχθύος για το ζήτημα, περιορίστηκαν στην παραδοχή πως επρόκειτο για αμερικανικό βομβαρδιστικό και στην διάψευση περί κατάρριψης του από τους Ταλιμπάν.

Λίγο μετά ακολούθησαν δημοσιεύματα ιρανικών και Ρωσικών μέσων ενημέρωσης, σύμφωνα με τα οποία, ανάμεσα στα θύματα της συντριβής του αεροσκάφους, ήταν και ένας ανώτατος αξιωματούχος της CIA, ενορχηστρωτής της εκτέλεσης του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί στο Ιράκ! Πρόκειται για τον περίφημο πράκτορα Michael D’Andrea, που ενέπνευσε τον κεντρικό χαρακτήρα της ταινίας “Zero Black Trinity”.

Οι ΗΠΑ έδωσαν τα ονόματα των δύο Αμερικανών αξιωματικών της Πολεμικής Αεροπορίας που σκοτώθηκαν, 48 ώρες μετά την συντριβή του αεροσκάφους. Σύμφωνα με το “Time”, η  μυστικοπάθεια που κρατούσαν επί ώρες οι Αμερικανοί, λόγω και της χαοτικής διοίκησης της κυβέρνησης Τραμπ στο Αφγανιστάν και γενικότερα την Μέση Ανατολή, ήταν αυτή που επέτρεψε στα Ιρανικά και ρωσικά δίκτυα να επιδοθούν στην παραπληροφόρηση για τον θάνατο του D’ Andrea.

Για να επιστρέψουμε στην αναφορά του Guardian τα αεροπορικά δυστυχήματα “αφήνουν την αιτία θανάτου να περιβάλλεται από αβεβαιότητα και θεωρίες συνωμοσίας που μπορεί να επιμένουν για χρόνια ή και επ’ αόριστον” (https://slpress.gr/diethni/to-peplo-mistiriou-gia-thanatous-igeton-apo-aeroporika-atiximata/)…

«Ο ήρωας του Kuban» - H Ρωσία τίμησε τον θρυλικό Διοικητή Maltsev που κατέλαβε μόνος του ουκρανικό οχυρό «Ο ήρωας του Kuban» - H Ρωσία τίμησε τον θρυλικό διοικητή Maltsev που κατέλαβε μόνος του ουκρανικό οχυρό. Αυτό το κατόρθωμα αξίζει μια θέση στη σύγχρονη ιστορία, λένε οι σύντροφοι του Maltsev του στα πεδία των μαχών.

{Όπως ακριβώς στον Α΄ΠΠ ο ηρωικός Λοχίας Άλβιν Γιορκ κατέλαβε μόνος του ένα Γερμανικό στρατηγείο/οχυρό βλέποντας τον ταγματάρχη και την ομάδα του να παίρνουν το πρωινό τους, ενώ επιστρέφοντας πίσω στο τάγμα του, ο Γιορκ αιχμαλώτισε άλλους τριάντα στρατιώτες, παραδίδοντας έτσι στις Αμερικανικές γραμμές όχι λιγότερους από 132 Γερμανούς οπλίτες, μεταξύ αυτών και έναν ταγματάρχη (https://www.pronews.gr/istoria/521008_alvin-giork-o-amerikanos-lohias-ston-pagkosmio-poy-metatrapike-ston-megalytero-iroa/)!!!

Εκείνη την αξιομνημόνευτη ημέρα του 1918 μ.Χ. ο Άλβιν Γιορκ είχε βγάλει εκτός 35 Γερμανικά πολυβόλα, είχε σκοτώσει τουλάχιστον 30 φαντάρους και είχε βάλει στο χέρι άλλους 132. Αν κι αυτό δεν ήταν όλο…}.

Ο Ρώσος Διοικητής Alexander Maltsev, γνωστός με την κωδική ονομασία «Kuban», λόγω της καταγωγής του, τιμήθηκε από τις αρχές λόγω του εξαιρετικού θάρρους που επέδειξε στην ζώνη της ειδικής επιχείρησης.

Σε ηλικία 47 ετών, ως Διοικητής διμοιρίας, κατέλαβε μόνος του ένα ουκρανικό οχυρό, εξοντώνοντας τρεις στρατιώτες και αιχμαλωτίζοντας τους υπόλοιπους μαχητές των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων. «Κατόρθωμα μοναδικό στην σύγχρονη στρατιωτική ιστορία». Οι ενέργειες του Maltsev, που καταγράφηκαν σε μια κάμερα συνδεδεμένη σε ένα ελικόπτερο, εξέπληξαν τους συναδέλφους του στρατιώτες με το θάρρος και τον συντονισμό τους.

Αυτό το κατόρθωμα αξίζει μια θέση στην σύγχρονη ιστορία, λένε οι σύντροφοί του στα πεδία των μαχών. Ως εκ τούτου, ο Alexander Maltsev τιμήθηκε με τον τίτλο του Ήρωα της Ρωσίας μετά θάνατον για την αφοσίωση του.

Ωστόσο, τρεις μέρες μετά την κατάληψη του οχυρού, ο Maltsev πήγε σε νέα αποστολή, όπου, σύμφωνα με τους συντρόφους του, τραυματίστηκε θανάσιμα στην μάχη. Η είδηση του θανάτου του έφτασε στους συγγενείς του στην πόλη Labinsk στην επικράτεια του Krasnodar τον Μάρτιο του 2023 μ.Χ.

Η Ρωσία τιμάει τον Maltsev με την ανέγερση μνημείου. Παρόλα αυτά, η μητέρα, η κόρη και άλλοι στενοί συγγενείς του αρνήθηκαν να πιστέψουν στην τραγωδία, καθώς το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ (όπως και των ηρωικών Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και του Σπάρτακου).

Πάνω από ένα χρόνο αργότερα, τον Αύγουστο, η οικογένεια μπόρεσε να αποδείξει το γεγονός του θανάτου του Alexander μέσω του δικαστηρίου. Ο αδελφός του τόνισε στην Ρωσική Pravda ότι το δικαστήριο αποφάσισε να αναγνωρίσει τον Alexander ως νεκρό, παρά την απουσία πτώματος.

Αυτή η απόφαση έκανε δυνατή την λήψη αποζημίωσης για την απώλεια, αλλά τώρα πρέπει να αποφασιστεί έαν η κηδεία θα πραγματοποιηθεί χωρίς το πτώμα του Maltsev. Παράλληλα, αναμένεται να ανεγερθεί ένα μνημείο αφιερωμένο στον Ρώσο ήρωα (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/754884/o-iroas-tou-kuban-h-rosia-timise-ton-thryliko-dioikiti-pou-katelave-monos-tou-oukraniko-oxyro). 

Η ίδρυση των θρησκευτικών παπικών κρατών από τον Καρλομάγνο και τον παπα Λέοντα και του κράτους του Βατικανού από τον Μουσολίνι και τον παπα Πιο και τον βασιλιά Βίκτωρ Εμμανουήλ τον Γ’.

Αύγουστος 2000 μ.Χ. βύθιση του Κουρσκ και Αύγουστος του 2024 μ.Χ. άλωση του Κουρσκ. Πρώτα για μία ενημερωτική εισαγωγή σχετικά με τα δύο αυτά συγκλονιστικά ιστορικά γεγονότα διαβάστε παρακάτω:

Α) Βύθιση του Κουρσκ (2000 μ.Χ.):

Β) Ουκρανική εισβολή στο Κουρσκ (2024 μ.Χ.):

ΚΑΚΟΣ ΟΙΩΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΟΗΤΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ.

Κοινά στοιχεία των δύο γεγονότων:

1) Έγιναν και τα δύο Αύγουστο μήνα.

2) Έγιναν υπό την Προεδρία Πούτιν.

3) Θεμελιώθηκαν στη κοινή ιστορική συνείδηση ως ήττες του Ρωσικού γοήτρου.

4) Απομυθοποίησαν την υποτίθεται «πανίσχυρη» πυρηνική στρατιωτική ισχύ της Ρωσίας.

5) Αποκάλυψαν ελλείψεις σε πόρους, τεχνολογία και ανθρώπινο δυναμικό της Ρωσίας.

6) Το μεν υποβρύχιο ήταν πυρηνοκίνητο και έφερε πυρηνικά όπλα, η δε Ρωσία μέχρι και σήμερα συνεχίζει να απειλεί την Δύση με την χρήση πυρηνικών όπλων.

7) Μέσα στο υποβρύχιο υπήρχαν Κινέζοι παρατηρητές οι οποίοι πνίγηκαν και αυτοί, ενώ από την έναρξη του Ρωσοουκρανικού πολέμου η Κίνα υποστηρίζει σθεναρά την Ρωσία.

8) Βρετανοί προσφέρθηκαν να διασώσουν το πλήρωμα του υποβρυχίου ενώ Βρετανοί με Βρετανικά άρματα μάχης και οπλισμό ηγούνται παρασκηνιακά της Ουκρανικής εισβολής στην περιοχή του Κουρσκ.

9) Και για τα δυο συμβάντα τη κυρίως ευθύνη είχαν οι ανώτατοι επιτελείς οι οποίοι αμέλησαν τα σχετικά με την συντήρηση του υποβρυχίου και την επάνδρωση των συνόρων με επαρκή και εμπειροπόλεμα στρατεύματα στη περίπτωση της Ουκρανικής εισβολής. Άφησαν ίσως από ανικανότητα ή και υπερβολική αυτοπεποίθηση αφύλακτα τα Ρωσικά θαλάσσια και χερσαία σύνορα.

Ο έκλυτος βίος και ο μαρτυρικός θάνατος του Κεμάλ, που οι Τούρκοι θέλουν να κρύψουν.

Οι βιασμοί ανηλίκων κοριτσιών και αγοριών. Το ημερολόγιο της πρώτης του συζύγου που κρατείται κρυφό με ειδικό νόμο του τουρκικού κράτους! Η φρικτή ομολογία της Ζα Ζα Γκαμπόρ που πήγε μαζί του όταν ήταν μόλις 16 ετών…

Την ώρα που κάποιοι προσπαθούν να αγιοποιήσουν το κτήνος που λέγεται Κεμάλ Ατατούρκ, διότι μας προέκυψε ένα εφάμιλλο κτήνος που λέγεται Ερντογάν, ας θυμηθούμε την ιστορική αλήθεια του σφαγέα των ελλήνων, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον Μουσολίνι και τον Χίτλερ. Ο θάνατος του Κεμάλ Ατατούρκ κι όσα οι Τούρκοι δεν λένε και δεν θέλουν να ακούν

Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ πέθανε στις 10 Νοεμβρίου του 1.938 μ.Χ. στην ηλικία των πενήντα επτά ετών από βαριάς μορφής κίρρωση του ήπατος, την διαβόητη, απαίσια ασθένεια των τελειωμένων αλκοολικών, που επιφέρει αργό, επίπονο, αλλά και κωμικοτραγικό θάνατο.

Η τουρκική κοινή γνώμη μπορεί να αιφνιδιάστηκε από την ξαφνική ασθένεια που έπληξε τον Γκρίζο Λύκο, «τον πατέρα των Τούρκων» και «σωτήρα της Τουρκίας», αλλά η κίρρωση είναι μια νόσος που σκοτώνει βασανιστικά αργά και όλα τα ιστορικά στοιχεία συνηγορούν στο γεγονός ότι ο υπέρτατος ηγέτης της γείτονος χώρας είχε πιάσει για δεκαετίες την μπουκάλα για τα καλά και ο πρόωρος θάνατός του μόνο αιφνιδιαστικός δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Προφανώς, το ατιμωτικό του χαρακτήρα της αιτίας θανάτου του Ατατούρκ ανάγκασε τις τουρκικές αρχές να προβούν σε μια απίστευτη εκστρατεία συγκάλυψης των λεπτομερειών αυτής, αλλά και συσκότισης και παρεμπόδισης αποκαλύψεων πτυχών της ζωής του που δεν συνάδουν με την εικόνα μαζικής κατανάλωσης που είχε επιλέξει ο ίδιος για τον εαυτό του.

Το εκπληκτικό είναι ότι αυτή η ιδιότυπη εκστρατεία διατήρησης της «τιμής του Κεμάλ» συνεχίζεται απρόσκοπτα ακόμη και σήμερα με διάφορες μορφές. Μπορεί να έχουν περάσει εβδομήντα τρία ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που μας άφησε χρόνους, αλλά το όνομα του Ατατούρκ είναι ακόμη ταμπού για την τουρκική κοινωνία και η χρήση του απαιτεί ακόμη προσοχή, όταν γίνεται σε τουρκικό έδαφος.

Το ίδιο ισχύει και για τον σύγχρονο ιστορικό που, όντας αντιμέτωπος με το ίδιο κι απαράλλαχτο δοξασμένο παραμύθι στις τουρκικές ιστοσελίδες, στρέφεται σε ευρωπαϊκές και αμερικανικές πηγές, οι οποίες βρίθουν άκρως ενδιαφερόντων στοιχείων. Από την πρώτη στιγμή γίνεται φανερό ότι οι Τούρκοι έχουν πολλά να κρύψουν και ο αλκοολισμός του Ατατούρκ αποτελεί μόνο την κορυφή ενός ιδιαιτέρως διαστροφικού παγόβουνου.

Σήμερα, ελάχιστοι γνωρίζουν ή θυμούνται πως ο Ατατούρκ ήταν κάποτε παντρεμένος, έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα. Άλλη μία παράπλευρη απώλεια του μύθου του «σιδερένιου ηγέτη που παντρεύτηκε την Τουρκία». Θα συμπλήρωνα ότι, ιστορικά, οι όρκοι πίστης προς τη ρακή είχαν προηγηθεί προ πολλού.

Ο γάμος του, ο οποίος κράτησε μόλις διόμισι χρόνια, είχε κάνει αίσθηση το 1.923 μ.Χ., καθώς είχε παντρευτεί τη Λατίφ Χανίμ Ουσακιζάντ, μια ευκατάστατη Τουρκάλα από τη Σμύρνη, η οποία είχε σπουδάσει νομικά στο Παρίσι και μιλούσε ξένες γλώσσες.

Η περίπτωσή της πρέπει να ήταν μοναδική για το γίγνεσθαι της οπισθοδρομικής τουρκικής κοινωνίας, που ήθελε τη γυναίκα ένα άβουλο ον εντός των τοιχών της οικίας. Η Λατίφ πέταξε τον φερετζέ αμέσως μετά τον γάμο της με τον Ατατούρκ, δίνοντας το καλό παράδειγμα στις υπόλοιπες Τουρκάλες, αλλά μετά απ’ αυτό τα πράγματα δεν πήγαν και πολύ καλά στο σπιτικό των Ατατούρκ.

Ενώ ο «μεγάλος απελευθερωτής» ήταν υπέρ της αυτοδιάθεσης των γυναικών στα λόγια, η Λατίφ αποδείχτηκε μεγάλη γλωσσού και άρχισε να επιβάλλει αυστηρό μορατόριουμ στα νυχτοπερπατήματα και τις επαφές με την «επίσημη ερωμένη» του Κεμάλ, την Γενί Ρακή με γλυκάνισο.

Ο Ατατούρκ, συνειδητοποιώντας το τραγικό λάθος του μετά από απίστευτους δημόσιους και μη καβγάδες και φαγωμάρες, δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τον μουσουλμανικό τρόπο λήψης διαζυγίου, τον οποίο υποτίθεται πως ήθελε να καταργήσει, για να τελειώνει μια και καλή με τον έγγαμο βίο. Από τότε χτυπούσε, καθημερινά, ανενόχλητα, μια μποτίλια ρακή βρέξει χιονίσει, χωρίς περαιτέρω συζυγικά προβλήματα.

Όσο για την Λατίφ, εξαφανίστηκε από προσώπου γης και έζησε όλη την υπόλοιπη ζωή της σε κατ’ οίκον απομόνωση, χωρίς να μιλήσει ποτέ για τη ζωή της με τον Ατατούρκ. Όταν πέθανε το 1.975 μ.Χ., το τουρκικό ανώτατο δικαστήριο απαγόρευσε κάθε δημοσίευση των ημερολογίων που επιμελώς κρατούσε η Λατίφ. Η απαγόρευση ίσχυε ως το 2005 μ.Χ. οπότε και ανανεώθηκε επ’ αόριστον. Κάποιοι μάλλον τρέμουν τα περιεχόμενα των ημερολογίων, τα οποία βρίσκονται επτασφράγιστα κλειδωμένα στο χρηματοκιβώτιο του Τουρκικού Ιδρύματος Ιστορίας.

Μπορεί η Λατίφ Χανίμ να μην μπορεί να μιλήσει από τον τάφο, αλλά μια άλλη γλωσσοκοπάνα, και μάλιστα από το Χόλιγουντ, κελαηδάει χωρίς αιδώ για τον Ατατούρκ και τον άσωτο βίο του. Ο λόγος για την ουγγρικής καταγωγής Αμερικανίδα Ζα Ζα Γκαμπόρ, την ανεκδιήγητη ηθοποιό-μοντέλο-κοσμική περσόνα που έχει κατορθώσει να θάψει εννέα συζύγους και κοντεύει να κλείσει τα 100 χρόνια ζωής (πέθανε το 2016 μ.Χ.).

Πριν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ το 1.941 μ.Χ., η μις Ουγγαρία 1.936 μ.Χ, Ζα Ζα Γκαμπόρ, παντρεμένη με τον Τούρκο διπλωμάτη Μπουράν Μπελγκέ ζούσε στην Άγκυρα, όπου γνώρισε τον Ατατούρκ και είχε μια θυελλώδη σχέση ενός χρόνου μαζί του.

Ο «κερατάς» διπλωμάτης υπέμενε τα πάνδεινα διότι ο «πατερούλης» είχε βάλει στο μάτι και στο κρεβάτι του τη 16χρονη τότε Γκαμπόρ και η εικόνα που η ίδια δίνει για το όλο θέμα είναι αποκαλυπτική για την κατάσταση ασωτίας και ηθικής κατάπτωσης που επικρατούσε στην αυλή του Ατατούρκ.

Στην αυτοβιογραφία της με τίτλο: «Μια ζωή δεν είναι αρκετή», η Γκαμπόρ τον αποκαλεί ανώμαλο και συμπληρώνει ότι «καμία γυναίκα δεν ήταν ασφαλής. Σύζυγοι υπουργών, κόρες αξιωματούχων, ακόμη και στενών του φίλων έμπαιναν στο στόχαστρο» και στη σπάνια περίπτωση που υπήρχαν αντιδράσεις, μια δυσμενής μετάθεση στα βάθη της Ανατολίας έπειθε συζύγους και συγγενείς να κάτσουν ήσυχα και να το απολαύσουν.

Η Γκαμπόρ, αν και γνωρίζει τα πράγματα από προσωπική εμπειρία, δεν είναι μόνη στις παρατηρήσεις της. Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Χάρολντ Κόρτνεϊ Άρμστρονγκ, στο άγρια λογοκριμένο στην Τουρκία βιβλίο του, Γκρίζος λύκος, Μουσταφά Κεμάλ, η προσωπική μελέτη ενός δικτάτορα, σχολιάζει το 1.933 μ.Χ. πως, «μετά το διαζύγιο με τη Λατίφ… (ο Κεμάλ) επέστρεψε στις ολονύκτιες συνευρέσεις σε γεμάτα καπνό δωμάτια με τους μπεκρήδες φίλους του… κι έπειτα έγινε τελείως ξεδιάντροπος. Έπινε πιο πολύ από ποτέ. Άρχισε μια σειρά από φανερές σχέσεις με γυναίκες, αλλά και άντρες. Οι νέοι άντρες τον έλκυαν…».

Ένας ακόμη βιογράφος, ο Βρετανός Πάτρικ Κίνρος, συμπληρώνει το 1.964 μ.Χ. ότι: «Οι γυναίκες για τον Μουσταφά ήταν ένα μέσο ικανοποίησης, τίποτε παραπάνω. Δεν είχε καμία απολύτως αναστολή να συνάψει σεξουαλικές σχέσεις με νεαρά αγόρια αν το έφερνε η περίσταση ή η διάθεση…».

Προφανώς, η ανενδοίαστη κραιπάλη δεν μπορούσε να κρατήσει για πολύ. Ο τελευταίος χρόνος ζωής του Ατατούρκ υπήρξε βασανιστικός και γεμάτος ιατρικές επεμβάσεις με το ήπαρ του να μοιάζει με λιωμένο ελβετικό τυρί. Παρά ταύτα, δεν άφησε το μπουκάλι ούτε για μια στιγμή και τελικά φαίνεται ότι έσκασε στην κυριολεξία από το πιοτό.

Η μαρτυρία του Βρετανού πρέσβη στην Άγκυρα, σερ Πέρσι Λορέν, ο οποίος σημειωτέον παρέστη και στη νεκρώσιμη ακολουθία του Ατατούρκ, είναι χαρακτηριστική. Σε ένα σήμα προς το Φόρεϊν Όφις, ο δύσμοιρος πρέσβης φαίνεται να διαμαρτύρεται για τα απανωτά ξενύχτια με τον Ατατούρκ γράφοντας:

«Για μια ακόμη νύχτα αναγκάστηκα να μείνω ξάγρυπνος πίνοντας μέχρι πρωίας με τον Τούρκο πρόεδρο για υπηρεσιακούς λόγους της Αυτού Μεγαλειότητος. Άπαντες έπιναν ακατασχέτως και το μόνο στερεό που μπορούσε να βάλει κάποιος στο στομάχι του ήταν στραγάλια, οποία έλλειψη μέτρου, ακόμη και σε αυτή την τρύπα στη μέση του πουθενά που ονομάζεται Άγκυρα».

Η Γκαμπόρ, με όλη τη μοντελίστικη αφέλειά της αποδίδει, ίσως εύστοχα, τον αυτοκαταστροφικό αλκοολισμό του Μουσταφά Κεμάλ στις τύψεις από τους θανάτους τόσων χιλιάδων ανθρώπων που είχε προκαλέσει.

Ο ιστορικός Γκόρντον Τέιλορ έχει επίσης γράψει ότι το μονίμως συνοφρυωμένο και δυσκοίλιο ύφος του στους πίνακες και τις προτομές οφειλόταν στο ζόρι που είχε, καθώς η κίρρωση του κατέτρωγε τα σωθικά. Η τελευταία του φράση ήταν, «τι ώρα είναι» λες και αναρωτιόταν αν προλαβαίνει να πιει ένα ακόμη ποτηράκι πριν αναχωρήσει προς τον αγύριστο (https://romioitispolis.gr/o-eklytos-vios-kai-o-martyrikos-thanatos-toy-kemal-poy-oi-toyrkoi-theloyn-na-krypsoyn/).

Ανακαλύφθηκε τάφος με τους «Τελευταίους Τρώες» – Οι 4 σκελετοί που βρέθηκαν ίσως κρύβουν μυστικά για τη ζωή των τελευταίων κατοίκων της αρχαίας πόλης της Τροίας.

Τροία. Στα τέλη του Ιουλίου, στον αρχαιολογικό χώρο του σημερινού χωριού Tevfikiye, κοντά στην Τροία, ηλικίας 5.500 ετών, ξεκίνησαν αρχαιολογικές ανασκαφές με σκοπό την ανακάλυψη της καταστροφής που άφησε πίσω του ο Τρωικός Πόλεμος.

Οι αρχαιολόγοι προχώρησαν σε μια συναρπαστική ανακάλυψη: έφεραν στο φως τέσσερις ανθρώπινους σκελετούς, τους οποίους ονόμασαν τους «Τελευταίους Τρώες», προσφέροντας στοιχεία σχετικά με την ζωή των τελευταίων κατοίκων της αρχαίας πόλης.

Με επικεφαλής τον καθηγητή Rustem Aslan, η αρχαιολογική ομάδα ανακάλυψε κάτι συγκλονιστικό: έναν σκελετό μητέρας, με το μωρό θαμμένο δίπλα της, σαν σκηνή από ιστορικό δράμα! Επίσης, βρέθηκαν δύο σκελετοί ανδρών συμμετρικά διατεταγμένοι, η μελέτη των οποίων έχει ανακοινωθεί ότι θα ξεκινήσει σύντομα.

Τις πρόσφατες ανακαλύψεις μελετά η αναπληρώτρια καθηγήτρια Esin Akgul Kalkan και η ομάδα της από το τμήμα ιατροδικαστικής της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Onsekiz Mart  στα Δαρδανέλια. Οι ακαδημαϊκοί αναλύουν τους σκελετούς με σκοπό να προσδιορίσουν την κατάσταση της υγείας τους, τα αίτια του θανάτου και τις ηλικίες τους, αναφέρει η εφημερίδα Turkiye Today.

Η Kalkan σημειώνει ότι, καθοριστικό ρόλο στο ποσοστό των πληροφοριών που μπορούν ν’ αντληθούν από τα αρχαία ευρήματα, παίζει η κατάσταση της διατήρησης τους. Οι ανασκαφές στην Τροία συνεχίζονται εντατικά για 150 χρόνια, και αποτελούν τμήμα ενός ευρύτερου ερευνητικού εγχειρήματος που έχει εντάξει την τοποθεσία στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Συν τω χρόνω, οι εργασίες έχουν φέρει στο φως έναν θησαυρό από σημαντικά ευρήματα διαφόρων περιόδων της μακράς ιστορίας της Τροίας.

Ο καθηγητής Aslan περιγράφει τα ιστορικά επίπεδα και την ιερότητα της Τροίας, λέγοντας: «Ο πρώτος οικισμός στην Τροία ανάγεται περίπου στο 3.000 π.Χ. Αργότερα, δημιουργήθηκαν τα επίπεδα 1, 2 και 3 της Τροίας. Ειδικότερα, οι θησαυροί που ανακάλυψε ο Schliemann ανήκουν στην Τροία 2 και 3.

Η Τροία του Ομήρου συνδέεται με την Τροία 6 και 7. Η ιερότητα της συγκεκριμένης περιόδου εκτείνεται στην Ελληνιστική και την Ρωμαϊκή περίοδο. Σε μεταγενέστερες περιόδους, η Τροία, μετά τους μεγάλους σεισμούς, δεν ξαναχτίστηκε και εξακολούθησε να υπάρχει μέχρι και την Βυζαντινή περίοδο».

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πτυχή του συγκεκριμένου ευρήματος, είναι η ανακάλυψη του σκελετού ενός παιδιού, κοντά σ’ εκείνον μίας γυναίκας. Αυτή εγείρει πολλά ερωτήματα: Υπάρχει συγγένεια ανάμεσα στα άτομα; Πέθαναν την ίδια χρονική περίοδο;

Ο Τρωικός Πόλεμος: Μία από τις μεγαλύτερες συγκρούσεις της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας. Ο Τρωικός πόλεμος αποτελεί μία από τις πιο γνωστές συγκρούσεις της Αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας που περιγράφεται στα  Ομηρικά έπη, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Ο πόλεμος ανάγεται στον 12ο ή τον 13ο αιώνα π.Χ., αν και η ακριβής του χρονολογία αποτελεί σημείο αντιπαράθεσης μεταξύ των ιστορικών μέχρι και σήμερα.

Σύμφωνα με τα ομηρικά έπη, τα αίτια του πολέμου ανάγονται στη θεϊκή διαμάχη μεταξύ Αθηνάς, Ήρας και Αφροδίτης, την οποία προκάλεσε η Έριδα δίνοντάς τους ένα χρυσό μήλο με την αναγραφή στην ομορφότερη (την καλλίστῃ). Ο Δίας θέλοντας να δώσει λύση στη διαμάχη για το ποια αξίζει το μήλο, τις παρέπεμψε στον Τρώα πρίγκιπα Πάρι, που επέλεξε την Αφροδίτη.

Ως ανταμοιβή για την κρίση του, η Αφροδίτη τον αντάμειψε κάνοντας την Ελένη, την πιο όμορφη θνητή γυναίκα, να τον ερωτευθεί και να τον ακολουθήσει στην Τροία. Αμέσως μετά την αρπαγή της, ο Αγαμέμνονας, ο βασιλιάς των Μυκηνών και αδελφός του άντρα της Ελένης, Μενέλαου, ηγήθηκε γενικευμένης εκστρατείας των Αχαιών και πολιόρκησε την Τροία για δέκα χρόνια με σκοπό την αποκατάσταση της της τιμής και της επιστροφής της Ελένης, εξηγεί ο Dartmouth.

O δεκαετής πόλεμος αναπαριστά, εκτός από την ένοπλη σύγκρουση  Αχαιών και Τρώων, και την σύγκρουση ανάμεσα στους θεούς και τους ήρωες, ενώ οι θεοί παρεμβαίνουν συχνά στις ανθρώπινες υποθέσεις.

Κεντρικά πρόσωπα της σύγκρουσης είναι ο Αχιλλέας, ο πιο κραταιός Έλληνας πολεμιστής, του οποίου η οργή και ο τελικός θάνατος έχουν κεντρική θέση στην Ομήρου Ιλιάδα, όπως και ο Έκτορας, γιος του Πριάμου και της Εκάβης και αρχηγός των Τρώων  και των συμμάχων τους,  υπερασπιστής της Τροίας (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/08/4_19.html).

Το Βρετανικό «Τρίγωνο των Βερμούδων» που έχει στοιχίσει την ζωή σε 50 ανθρώπους. Τα οκτώ τρομακτικά δυστυχήματα. Το Βρετανικό «Τρίγωνο των Βερμούδων» έχει στοιχίσει τη ζωή σε 50 ανθρώπους, σε οκτώ τρομακτικά δυστυχήματα.

Οι επισκέπτες ταξιδεύουν στην περιοχή Peak District για να απολαύσουν την εκπληκτική θέα στους λόφους και την ύπαιθρο – αλλά οι λόφοι του Glossop κρύβουν μια σκοτεινή ιστορία. Μια συγκεκριμένη περιοχή πάνω από τους βάλτους έχει ονομαστεί «Τρίγωνο των Βερμούδων του Ηνωμένου Βασιλείου», μετά την πτώση πολλών αεροσκαφών, με δεκάδες νεκρούς. Συντρίμμια παραμένουν στο μεταλλικό νεκροταφείο, αυτά του βομβαρδιστικού Bleakblow Bomber, γνωστού και ως Over Exposed, ενός αεροσκάφους B-29 της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ.

Κατέπεσε ενώ κατέβαινε, αφού πιστεύεται ότι ο πιλότος θεώρησε πως είχε απομακρυνθεί από τους λόφους λόγω κακής όρασης μέσα σε πυκνά σύννεφα. Το αεροπλάνο είχε χρησιμοποιηθεί για να καταγράψει πλάνα από τις πυρηνικές δοκιμές στην ατόλη Bikini, πριν βρει φρικτό τέλος κοντά στο Higher Shelf Stones το 1.948 μ.Χ.

Τραγική ειρωνεία είναι ότι κατά την συντριβή του αεροσκάφους έχασαν τη ζωή τους και οι 13 επιβαίνοντες, μεταξύ των οποίων και 11 μέλη του πληρώματος. Οι περιπατητές μπορούν να δουν το απόκοσμο σημείο της συντριβής, με τμήματα του κινητήρα του αεροπλάνου και εξαρτήματα να είναι διάσπαρτα.

Το σημείο συντριβής του B-29 στο Bleaklow Moor στην περιοχή Peak District. Ξύλινοι σταυροί έχουν τοποθετηθεί για να αποτίσουν φόρο τιμής στους νεκρούς, και μια πλάκα γράφει: «Είναι αμφίβολο αν το πλήρωμα είδε ποτέ το έδαφος».

Οκτώ αεροπορικά δυστυχήματα στην περιοχή. Όμως, αυτό ήταν μόνο ένα από τα οκτώ αεροπορικά δυστυχήματα στην περιοχή. Μέσα σε μόλις 17 χρόνια, 50 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους σε πτήσεις πάνω από την περιοχή, η οποία ονομάστηκε «Τρίγωνο των Βερμούδων του Ηνωμένου Βασιλείου».

Πιστεύεται ότι οι δύσκολες καιρικές συνθήκες, το δύσκολο έδαφος για πλοήγηση και οι πολλαπλές αεροπορικές βάσεις που βρίσκονται κοντά, οδήγησαν στις τραγωδίες. Ωστόσο, στις μέρες μας, με τις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις, θεωρείται ασφαλής διαδρομή – με καμία συντριβή από το 1.956 μ.Χ.

Το πραγματικό Τρίγωνο των Βερμούδων. Το πραγματικό Τρίγωνο των Βερμούδων αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά μυστήρια του κόσμου. Βρίσκεται σε ένα τμήμα του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού και καλύπτει μια θαλάσσια έκταση 440.000 μιλίων. Είναι ένας από τους πιο πολυσύχναστους θαλάσσιους δρόμους στον κόσμο, με πλοία που περνούν από εκεί για να φτάσουν σε λιμάνια της Αμερικής, της Ευρώπης και της Καραϊβικής.

Γνωστή και ως «Τρίγωνο του Διαβόλου», έχει κατηγορηθεί για την εξαφάνιση δεκάδων αεροπλάνων και πλοίων τα τελευταία 100 χρόνια. Αυτός ο χάρτης της Chicago Tribune που απεικονίζει το Τρίγωνο των Βερμούδων στις 5 Φεβρουαρίου 1.979 μ.Χ.

Οι αναφορές ανεξήγητων εξαφανίσεων δεν τράβηξαν πραγματικά την προσοχή του κοινού μέχρι τον 20ό Αιώνα μ.Χ., όταν το USS Cyclops, ένα φορτηγό-πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού μήκους 542 ποδιών με πάνω από 300 άνδρες, βυθίστηκε κάπου μεταξύ των Μπαρμπάντος και του Κόλπου Τσέζαπικ.

Τουλάχιστον 1.000 ζωές έχουν χαθεί τα τελευταία 100 χρόνια. Κατά μέσο όρο, τέσσερα αεροσκάφη και 20 σκάφη αναψυχής χάνονται κάθε χρόνο. Υπάρχουν πολλές πιθανές θεωρίες που «εξηγούν» την μυστηριώδη «επικίνδυνη ζώνη», από τα καιρικά φαινόμενα μέχρι το ανθρώπινο λάθος.

Ωστόσο, η νεότερη εξήγηση είναι τα «εξαγωνικά σύννεφα». Πρόκειται για σύννεφα που προκαλούν τρομακτικές «βόμβες αέρα» με ταχύτητα 270 χιλιομέτρων/ώρα, αρκετά ισχυρές ώστε να σχηματίζουν κύματα ύψους άνω των 20 μέτρων (https://www.pronews.gr/kosmos/to-vretaniko-trigono-ton-vermoudon-pou-exei-stoixisei-ti-zoi-se-50-anthropous/).

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΟΠΛΟΙΟ. Το πρώτο κρουαζιερόπλοιο της Αρχαιότητας ήταν η Συρακουσία του Αρχιμήδη, ένα από τα θαύματα της Μεγάλης Ελλάδας. Διέθετε κήπο, ενυδρείο, γυμναστήριο, λουτρά με ζεστό νερό, στάβλο με άλογα, ναό και βιβλιοθήκη (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/08/blog-post_376.html).

Όπως ο Βενιζέλος ως δικηγόρος υπεράσπιζε Τούρκους που βιαιοπραγούσαν κατά Ελλήνων τον καιρό της τουρκικής κατοχής της Κρήτης, το ίδιο ακριβώς έκανε και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ως δικηγόρος μετά τον Β΄ΠΠ με Γερμανούς εγκληματίες πολέμου και Ναζί. 

Τόσο οι κάτοικοι της Πόλης, όπως και της Ρώμης, δεν αντιστάθηκαν όταν οι Σταυροφόροι, οι Γερμανοί βάρβαροι κατέλαβαν τις πόλεις τους.

Ο νάνος τραγουδιστής κωμικός Zerco ή Zercon (που ανήκε στον αδερφό του Μπλέντα πριν τον δολοφονήσει ο Αττίλας) με κλάματα τραγούδαγε στην σύζυγο του που του την πηρέ για γυναίκα ο Αττίλας, ο οποίος τον έδιωξε μακριά επί ποινή θανάτου αν ξανάγυρναγε.

Ο Priscus περιέγραψε το Zerco ως Μαυριτανική φυλή. λόγω της παραμόρφωσης του σώματός του, των λυγμών και της εμφάνισής του, ήταν πηγή γέλιου. Ήταν κοντός, είχε εξογκώματα στους ώμους, στριμμένα πόδια και επίπεδη μύτη που φαινόταν μόνο από τα δύο ρουθούνια και θύμιζε κατά πολύ τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Κλαύδιο.

«Με την ευκαιρία του συμποσίου έκανε την εμφάνισή του και πέταξε όλους εκτός από τον Αττίλα σε κρίσεις άσβεστου γέλιου με την εμφάνισή του, το ντύσιμο του, την φωνή του και τα λόγια του, που ήταν ένα μπερδεμένο συνονθύλευμα λατινικών, Ουννικών και γοτθικών». – Πρίσκος.

Οι Αυτομαστιγούμενοι στον Μεσαίωνα, όπως και οι Ιησουΐτες και ο ιδρυτής τους Ιγνάτιος Λογιόλα και το Opus Dei χρησιμοποιούσαν την τακτική της αυτομαστίγωσης

Οι γιοι των διάσημων συγγραφέων Χέρμπερτ και Τόλκιν συνέχισαν το έργο των πάτερων τους με άλλους συγγράφεις, πολλές φορές όπως ήθελαν αυτοί και δεν κατάφεραν ποτέ να γίνουν τόσο διάσημοι όπως οι πατέρες τους.

Ομφαλός της Γης λέγεται ότι ήταν η Ιερουσαλήμ, οι Δελφοί και η Αγιά Σοφιά.

Η Σημαία μας επί της ΦΓ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ (F 465) στην Κωνσταντινούπολη !!!Όπως τότε: Όταν το θωρηκτό «Αβέρωφ» περνούσε τα Στενά του Βοσπόρου μπροστά στα ανάκτορα του Ντολμά Μπαχτσέ (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/04/f-465.html).

Όλες οι προαναφερόμενες ιστορικές αναφορές σε πρόσωπα και γεγονότα, που εξελίχθηκαν με παρόμοιο τρόπο, είναι μόνο λίγες από τις πολλές που συνέβησαν στον διάβα των Αιώνων, και συνέλαβαν σημαντικά στην διαμόρφωση της ιστορίας όπως την γνωρίζουμε σήμερα.