ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΘΕΩΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΘΕΩΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την Ελλάδα το 146 π.Χ., μετά από σκληρούς αγώνες και πολύ αιματοχυσία. την υποδούλωσαν, όπως ακριβώς έπραξαν στην συνέχεια και με τα υπόλοιπα Ελληνιστικά βασίλεια της Ανατολής.

Όμως, οι Έλληνες, συνέχισαν την πολιτισμική και εθνική τους ύπαρξη (και σημασία) σε όλη την διάρκεια της Ρωμαιοκρατίας, μέσω του θεσμού των γυμνασίων, τα οποία ήταν περιοχές, στις οποίες όλοι οι Έλληνες (και μόνο αυτοί) συναντιόντουσαν, γυμνάζονταν, διδάσκονταν όλα τα μαθήματα και συζητούσαν, διατηρώντας την μοναδική εθνική τους συνείδηση και αυτογνωσία.

Ουσιαστικά, τα γυμνάσια, ήταν κάτι σαν ένας συνδυασμός, γυμναστήριων, ανώτατων πανεπιστημιακών σχολών και καφετεριών σήμερα, στις οποίες οι Αρχαίοι Έλληνες, ασκούσαν σχεδόν επακριβώς τις ίδιες δραστηριότητες με τους σημερινούς απογόνους τους.

Όμως, είναι γεγονός, πως οι Ρωμαίοι, παρά την τραχύτητα τους ως λαός, σύντομα εκτίμησαν το Ελληνικό πνεύμα, όπως και τις μεγάλες γνώσεις και ικανότητες των Ελλήνων σε πολλούς τομείς, και αξιοποίησαν ένα πολύ μεγάλο αριθμό τους, διορίζονταν τους σε καίριες διοικητικές θέσεις, ιδιαίτερα στις Ανατολικές Επαρχίες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Και αυτό, λόγω του γεγονότος, ότι εξαιτίας των κατακτήσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ανατολή, σε αυτή επικρατούσε κατά μεγάλο μέρος ο Ελληνικός πολιτισμός και γλώσσα, και ένεκα τούτου, οι Ρωμαίοι, πίστευαν ότι την πολιτική και διοικητική κατάσταση στις Ανατολικές Επαρχίες, μόνο οι Έλληνες θα μπορούσαν να την χειριστούν καλύτερα.

Στην συνέχεια, οι Έλληνες άρχισαν να καταλαμβάνουν σιγά, σιγά και πολιτικοστρατιωτικά αξιώματα στην Ρωμαϊκή Ανατολή, και έφτασαν στο σημείο να «συνδιοικούν» με τους Ρωμαίους σε αυτή.

Ταυτόχρονα, η ραγδαία εξάπλωση του Ελληνικού πολιτισμού στην ίδια την Ρώμη, όπως και η ενθουσιώδης αποδοχή του από τους Ρωμαίους, κατάφερε επίσης να επιτύχει αυτό που έλεγε ο γνωστός Ρωμαίος ποιητής Οράτιος: «Η Ρώμη κατέκτησε την Ελλάδα με τα όπλα και η Ελλάδα την Ρώμη με το πνεύμα».

Άρα γίνεται εύκολα κατανοητό, πως όταν ο Ελληνικής καταγωγής Μέγας Κωνσταντίνος (από την πλευρά της μητέρας του, της Αγίας Ελένης), μετέφερε την πρωτεύουσα του Ρωμαϊκού κράτους στην Ανατολή, στην παλαιά πόλη του Βυζαντίου (την οποία επανίδρυσε, επέκτεινε και εξωράισε εκτενέστατα), και η οποία από τότε έμεινε γνωστή ως Κωνσταντινούπολη, η διαδοχή από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στην Ελληνική Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (αλλιώς γνωστή και ως Βυζαντινή Αυτοκρατορία), επήλθε ομαλά.

Και αυτό, επειδή σε αυτήν η πλειοψηφία του πληθυσμού, του πολιτικού, στρατιωτικού και διοικητικού δυναμικού ήταν επίσης Έλληνες, ενώ ταυτόχρονα σε αυτή επικρατούσε εκτενώς ο Χριστιανισμός, ο Ελληνικός πολιτισμός, όπως και η Ελληνική γλώσσα και παιδεία.

Από τους Ρωμαίους, παρέμειναν και υιοθετήθηκαν από τους Έλληνες, ο θεσμός του Αυτοκράτορα (στον οποίο αυτού, είχαν άλλωστε συνηθίσει από τον καιρό του Μεγάλου Αλέξανδρου  και των μοναρχών των Ελληνιστικών βασιλείων που τον διαδέχτηκαν), καθώς και το Ρωμαϊκό δίκαιο.

Η δε Βυζαντινή Αυτοκρατορία, άντεξε από την ίδρυση της το 330 μ.Χ. από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, ως και την πτώση της το 1453 μ.Χ. επί Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, χίλια εκατό πενηντατρία χρονιά, σημειώνοντας ενδιαμέσως, πολλά διαστήματα μεγάλης ακμής και παρακμής, ως και την κατάκτηση της από τους Τούρκους του Μωάμεθ του Β’ του Πορθητή.

Οι Τούρκοι, υπό τον Μωάμεθ τον Β’ τον Πορθητή (όπως και οι Ρωμαίοι με τον Αυτοκράτορα Αύγουστο), όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη το 1453 μ.Χ., μετά από σκληρούς αγώνες και πολύ αιματοχυσία και την υποδούλωσαν, αποφάσισαν και αυτοί, να αξιοποιήσουν μέρος του πρότερου Ελληνικού διοικητικού και πολιτικού προσωπικού στην Αυτοκρατορία τους.

[Όμως, οι Έλληνες, συνέχισαν την πολιτισμική και εθνική τους ύπαρξη (και σημασία) σε όλη την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, μέσω της Εκκλησίας (και τον Εθναρχικό ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου), η οποία διαφύλαξε την εθνική τους μνήμη και φρόντισε για την επιβίωση τους και την παιδεία, αλλά και μέσω του θεσμού των κοινοτήτων, στις οποίες οι Έλληνες αυτοδιοικούταν και διατηρούσαν την μοναδική εθνική τους συνείδηση και αυτογνωσία].

Είναι δε γεγονός, πως αρκετοί Τούρκοι Σουλτάνοι, παρά την τραχύτητα τους ως λαός, σύντομα εκτίμησαν ότι οι μεγάλες διοικητικές γνώσεις και ικανότητες των Ελλήνων σε πολλούς τομείς θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να διοικήσουν καλύτερα την Αυτοκρατορία τους, και αξιοποίησαν ένα πολύ μεγάλο αριθμό τους, διορίζονταν τους σε καίριες διοικητικές θέσεις, ιδιαίτερα στις Ανατολικές Επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Και αυτό, λόγω του γεγονότος, ότι εξαιτίας της πρότερης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, σε αυτή επικρατούσε κατά μεγάλο μέρος ο Ελληνικός πολιτισμός και γλώσσα (ιδιαίτερα στα Βαλκάνια), και ένεκα τούτου, οι Τούρκοι, πίστευαν ότι την πολιτική και διοικητική κατάσταση στις Βαλκανικές Επαρχίες, μόνο οι Έλληνες θα μπορούσαν να την χειριστούν καλύτερα.

Για τον λόγο αυτό, οι Τούρκοι διόριζαν ως επί το πλείστον Έλληνες, για πολλούς αιώνες (αριστοκράτες πάντα, τους γνωστούς μας Φαναριώτες και όχι τον απλό λαό που τον καταβασάνιζαν), στα σημαντικότερα αξιώματα της Εξωτερικής τους πολιτικής (π.χ. Μέγας Διερμηνέας ή Δραγουμάνος του Στόλου), ακόμα και ως διοικητές επαρχιών (π.χ. Μέγας Βοεβόδας της Μολδοβλαχίας).

Οι δε Οθωμανοί Τούρκοι Σουλτάνοι, είχαν όλοι τους και Ελληνική καταγωγή, αφού πολλοί από αυτούς είχαν μάνες Ελληνίδες (τόσο πριν την πτώση της Κωνσταντινούπολης, όταν Οθωμανοί Σουλτάνοι παντρεύοταν Βυζαντινές πριγκίπισσες, όσο και μετά, όταν πολλές φορές παντρεύοταν και έκαναν Σουλτάνες, σκλάβες Ελληνικής καταγωγής).

Έτσι, οι Έλληνες Φαναριώτες, άρχισαν να καταλαμβάνουν σιγά, σιγά πολύ σημαντικά πολιτικά αξιώματα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, και έφτασαν, (μέχρις ενός σημείου) να «συνδιοικούν» με τους Τούρκους σε αυτή.

Ταυτόχρονα, ραγδαία υπήρξε και η εξάπλωση του Ελληνικού πολιτισμού και γλώσσας στα Βαλκάνια, όπως και η ενθουσιώδης αποδοχή της από τους λαούς της περιοχής, οι οποίοι και τον χρησιμοποιούσαν εκτενώς (χάρις και την πολύτιμη βοήθεια και επιρροή του Οικουμενικού Πατριαρχείου).

Τότε ήταν, που άρχισε να σχηματίζεται στα μυαλά πολλών Φαναριωτών, η ιδέα, πως θα μπορούσε να γίνει με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ότι και με την Ρωμαϊκή σε σχέση με τους Έλληνες:

Δηλαδή, εάν κατάφερναν και αυτοί σταδιακά, να καταλάβουν την συντριπτική πλειοψηφία, όλων των σημαντικών πολιτικοστρατιωτικών αξιωμάτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τις πιο καίριες διοικητικές θέσεις (ιδιαίτερα στα Βαλκάνια), να εξαπλώσουν πλήρως τον Ελληνικό πολιτισμό στην Βαλκανική και την υπόλοιπη Οθωμανική Αυτοκρατορία, και να γίνουν «υπερέμπιστοι» των Σουλτάνων, θα μπορούσε, όταν οι συνθήκες το επέτρεπαν, να επέλθει «ομαλά», όπως και με την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, μία «νέα διαδοχή», από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, σε μία «νέα Ελληνική Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία» (αλλιώς «νέα Βυζαντινή Αυτοκρατορία»).

Για τον ίδιο λόγο, προσπάθησαν να θέσουν (όσο μπορούσαν) υπό τον έλεγχο τους και το εμπόριο της Αυτοκρατορίας (εκτός του να βγάλουν κέρδος οι ίδιοι), μέσω της ίδρυσης και ισχυρών οικονομικά τραπεζών σε αυτή, έτσι ώστε την «κατάλληλη στιγμή της διάδοχης», αυτού, εκτός της πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας της, να ελέγχουν πλήρως και την αντίστοιχη οικονομική. 

Το γεγονός δε, πως πολλοί Τούρκοι Σουλτάνοι, είχαν Ελληνική καταγωγή (και μάλιστα κάποιοι από αυτούς είχαν μάθει να γράφουν και να μιλούν την Ελληνική γλώσσα), πίστευαν πως θα βοηθούσε τα σχέδια τους, αν αυτοί κατάφερναν να τους κάνουν να ενστερνιστούν σταδιακά πλήρως τον Ελληνικό πολιτισμό και γλώσσα, και να παντρευόταν μόνο Ελληνίδες για Σουλτάνες.

Σταδιακά, πίστευαν πως θα μπορούσαν να  τους κάνουν να ασπαστούν ακόμα και την Ορθοδοξία, ενώ αν κατάφερναν να κάνουν να εισέλθουν και στα σημαντικότερα στρατιωτικά αξιώματα (αλλά και στην πλειοψηφία του Οθωμανικού στρατού), Έλληνες αξιωματικοί και στρατιώτες, τότε στην φάση της διάδοχης, κάνεις δεν θα μπορούσε να αντισταθεί στο σχέδιο τους.

Εννοείται φυσικά, πως αν τα κατάφερναν, σχεδίαζαν να διατηρήσουν πλήρως, την οικονομική και πολιτική επιρροή που κατείχαν, και εάν μπορούσαν να την επεκτείνουν ακόμα περισσότερο.

Ήθελαν επομένως, έναν ενιαίο οικονομικό και πολιτικό χώρο, υπό την ηγεσία τους, τον οποίο θα μπορούσαν να διοικούν οι ίδιοι και να τον εκμεταλλεύονται προς ιδίων (κατά βάση) όφελος, ενώ πίστευαν πως σταδιακά, αυτή η νέα κατάσταση, θα ήταν ωφέλιμη για όλους τους Έλληνες.

Για τον λόγο αυτό, κάποιοι από αυτούς, αντιτάχτηκαν πολλές φορές στις επαναστάσεις, που θα επέφεραν τον διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (γιατί αυτός θα κατέστρεφε το σχέδιο τους για κληρονομιά όλης της εδαφικής επικράτειας της Αυτοκρατορίας από τους Έλληνες), ενώ άλλοι τις υποστήριξαν ολόθερμα, βοηθώντας ακόμα και τον απλό λαό και δίνοντας πολλές φορές και την ζωή τους για την Ελευθέρια της Ελλάδας.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, προσπαθούσε να ισορροπήσει σε πολλές βάρκες (http://www.oodegr.com/oode/istoria/o8wmanoi/sklav_ekkl1.htm).

Ο Πατριάρχης, ως Εθνάρχης, ήταν ο πολίτικος εκπρόσωπος και υπεύθυνος για όλους τους Ορθοδόξους λαούς της Αυτοκρατορίας (που ονομαζόταν Ρωμιοί), και αν αυτού εξεγειρόταν, τότε θεωρούταν ο ίδιος, ως ηγέτης τους (όπως και το Πατριαρχείο), υπεύθυνος για τις επαναστάσεις αυτές.

Φυσικά, ο εκάστοτε Πατριάρχης, γνώριζε εξαρχής όλες τις επαναστάσεις που έκαναν οι Έλληνες κατά των Τούρκων και τις υποστήριζε (αφανώς πάντα), όμως από την άλλη, δεν μπορούσε να εκδηλωθεί φανερά υπέρ τους.

Κάτι τέτοιο, θα έδινε δικαίωμα στον Σουλτάνο να εκδώσει διαταγή Ιερού Πολέμου κατά των Ελλήνων, και σε περίπτωση αποτυχίας της Επανάστασης, να τους σφάξει πλήρως ή και να τους μεταφέρει βίαια όλους εκτός Ελλάδος, ανακαλώντας δια παντός, όλα τα προνομία τους, όπως και του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Οπότε, δεν θα υπήρχε σε καμμία περίπτωση μετά ευκαιρία, για μια νέα προσπάθεια Επανάστασης.

Αρά, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, βλέποντας κάθε φορά την εξέλιξη των Ελληνικών Επαναστάσεων, ιδιαίτερα όταν αυτή ήταν αρνητική, τις «αποκήρυσσε», προκειμένου να μην υπάρξουν αντίποινα στους υπόδουλους Έλληνες.

[Έτσι, όταν ο Σουλτάνος, μετά την κατάπνιξη της Επανάστασης των Ελλήνων στα Ορλωφικά, είχε αποφασίσει να τους μεταφέρει ως τιμωρία στην Μεσοποταμία, παραινέβη ο Πατριάρχης, ο οποίος του είπε, ότι αν τον άφηνε, θα τους «έπειθε» αυτός, να μην «ξαναεπαναστατήσουν».

Και για να επιτύχει τον «στόχο» του αυτό, θα έστελνε έναν έμπιστο κήρυκα του. Ο Σουλτάνος τελικά πείστηκε, και ο Πατριάρχης πραγματικά έστειλε τον κήρυκα του, τον γνωστό σε όλους μας Άγιο, Εθναπόστολο και ήρωα, τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, ο οποίος όπως όλοι γνωρίζουμε, προετοίμασε με το έργο του, τον δρόμο για την Ελευθερία του Έθνους μας.

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, μιλούσε όπως όλοι ξέρουμε, για την Ελευθέρια των Ελλήνων από τους Τούρκους, άλλοτε συγκαλυμμένα και άλλοτε όχι, και όχι για την υποταγή τους σε αυτούς, ενώ και οι σημαντικότεροι ήρωές και οπλαρχηγοί της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ήταν μαθητές του.

Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στην επανάσταση του 1821, με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, Γρηγόριο τον Ε’ (http://www.oodegr.com/neopaganismos/pateres/grigoriosE2.htm, http://www.oodegr.com/oode/istoria/o8wmanoi/aforismos_grigoriou_1.htm, http://www.oodegr.com/oode/istoria/epanastasi/epit_apot_1.htm,  http://www.oodegr.com/oode/biblia/kritiki/aforismos_ypsilanti1.htm, http://www.oodegr.com/oode/istoria/epanastasi/arxeireis_epanast_1.htm)].

Από την μια λοιπόν, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, έπρεπε να προσπαθεί να διαχειρίζεται τις συνέπειες των Επαναστάσεων των Ελλήνων, και από την άλλη, προσπαθούσε να συνεννοηθεί και με τους Φαναριώτες, που άλλοι τους τις στήριζαν, ενώ άλλοι προτιμούσαν το «αργό και σταδιακό σχέδιο» για ανασύσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Έτσι, κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821, άλλοι Φαναριώτος την υποστήριξαν και άλλοι στράφηκαν εναντίον της.

Μετά δε την απελευθέρωση και την ίδρυση του πρώτου ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους το 1833, η διαμάχη των Φαναριωτών συνεχίστηκε.

Άλλοι Φαναριώτες, υποστήριζαν το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος οικονομικά (γενόμενοι έτσι Εθνικοί Ευεργέτες) και άλλοι, ήλπιζαν ακόμα στη υλοποίηση του παλαιού σχεδίου τους, πριν η ιδεολογία του εθνικισμού, εισβάλει για τα καλά στους Βαλκανικούς λαούς  και αυτοί αρχίζουν να θέλουν να ιδρύσουν μόνο δικά τους κράτη, και όχι να δεχτούν να συνυπάρξουν στο ενιαίο, που σχεδίαζαν αυτού.

[Ούτε οι από τους Γερμανοί, ούτε οι Αγγλοσάξονες, αλλά ούτε και οι πανσλαβιστές Ρώσοι, δεν ήθελαν την ίδρυση ενός ενιαίου (και ιδιαίτερα σημαντικού γεωπολιτικά) «Βυζαντινού Αυτοκρατορικού χώρου υπό την διοίκηση των Ελλήνων», τον οποίο δεν θα ελέγχαν οι ίδιοι πλήρως πολιτικά και οικονομικά].

Για τον λόγο αυτό, στράφηκαν κάποιοι από αυτούς, εναντίον των Ελληνικών συμφερόντων με μένος, όταν κατείχαν σημαντικά αξιώματα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ενώ άλλοι σχεδίαζαν την ίδρυση μιας κοινής Τουρκο-Ελληνικής Ομοσπονδίας, ως μια εξέλιξη του προηγουμένου σχεδίου τους.

Φυσικά, όπως όλοι γνωρίζουμε, με την άνοδο των Νεότουρκων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία (https://alophx.blogspot.gr/2016/09/normal-0-false-false-false-el-x-none-x_66.html), αυτού, με την παρότρυνση και των Γερμανών (https://alophx.blogspot.gr/2017/09/blog-post_13.html), αρχίσαν τους βίαιους διωγμούς κατά των Ελλήνων, και θέλησαν να εκτουρκίσουν με την βία πλήρως την Οθωμανική διοίκηση, οπότε εκδίωξαν οριστικά τους Φαναριώτες από τα αξιώματα, τα οποία αυτοί κατείχαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Συνάμα, κατέστρεψαν και τους πλουσίους Έλληνες εμπόρους και τραπεζίτες, αρπάζοντας τις περιουσίες τους και δολοφονώντας τους, είτε αυτού ήταν Φαναριώτες, είτε όχι.

Η άνοδος δε των Βαλκανικών εθνικισμών, κατέστρεψε πλήρως το σχέδιο αυτό για κοινή συνύπαρξη των Βαλκανικών λαών σε ένα κράτος (όπως ακριβώς έγινε και με την Γιουγκοσλαβία).

Παρόλα αυτά, το σχέδιο αυτό, δεν τέλειωσε τότε οριστικά.

Έγινε μια αποτυχημένη προσπάθεια για μία κοινή Βαλκανική Ομοσπονδία, από τους Σοβιετικούς (που μέλη της θα ήταν μια εδαφικά ακρωτηριασμένη Ελλάδα καθώς και η Τουρκιά).

Η Χούντα των Αθηνών, υπό τον δικτάτορα Παπαδόπουλο, σχεδίαζε να δημιουργήσει ομοσπονδία με τους Τούρκους, αν βρισκόταν λύση ικανοποιητική για τα Ελληνικά συμφέροντα στο Κυπριακό πρόβλημα, και σε ένδειξη «καλής θέλησης» προς τους Τούρκους, απέσυρε την μεραρχία που είχε στείλει ο Γεώργιος Παπανδρέου ο πρεσβύτερος στην Κύπρο.

Και το σχέδιο αυτό, ναυάγησε οριστικά, τόσο λόγω της αδιαλλαξίας των Τούρκων, όσο και λόγω της απέχθειας για αυτό από τον ταξίαρχο Ιωαννίδη, ο οποίος, όταν κατέλαβε πραξικοπηματικά την εξουσία το 1973, προχώρησε όπως όλοι ξέρουμε στην συνέχεια στο πραξικόπημα της Κύπρου (https://alophx.blogspot.gr/2017/09/1974-2016.html), το οποίο επέφερε ωμέ γνωστόν, συμφορές τόσο σε αυτή, όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Στις μέρες μας, κάποιοι οικονομικοί, εμπορικοί και πολιτικοί κύκλοι, ακόμα διακινούν το σχέδιο για μια ομοσπονδία Ελλήνων-Τούρκων, το οποίο στηρίζεται, τόσο από τους παραπάνω κύκλους  όσο και από «ιδεολογικούς γκουρού».

Ένας από αυτούς, είναι ο Δημήτριος Κιτσίκης, μέντορας του πρώην Τούρκου πρωθυπουργού Τουργκούτ Οζάλ, (ο οποίος σχεδίαζε υπό την επήρεια του και αυτός μια Ελληνοτουρκική Ομοσπονδία), και ο οποίος εξωραΐζει πάντα υπέρμετρα την βάρβαρη περίοδο της Οθωμανικής κατοχής της πατρίδας μας.

[Οι δε παραπάνω οικονομικοί και πολιτικοί κύκλοι, που έχουν σήμερα σκοπό μια Ελληνοτουρκική Ομοσπονδία, επιθυμούν μόνο να δημιουργήσουν έναν ενιαίο οικονομικό και πολιτικό χώρο, χωρίς δασμούς, ο οποίος να είναι επικερδής, μόνο για τους ιδίους στο εμπόριο και τις οικονομικές δοσοληψίες τους].

Οπότε σήμερα, και σε αντίθεση με το αρχικό σχέδιο των Φαναριωτών, το οποίο αν πετύχαινε θα μπορούσε πιθανότατα να είναι μακροπρόθεσμα επιτυχές για τον Ελληνισμό, το νέο σχέδιο, μόνο καταστροφή θα φέρει.

Και αυτό, γιατί αν κάνουμε ομοσπονδία με τους Τούρκους για τα συμφέροντα μόνο κάποιων οικονομικών κύκλων, παραδίδοντας τους τον στρατό μας (που μόνο η ισχύς τους μας προστατεύει σήμερα από επίθεση  τους) ή και την οικονομία μας (κάτι που ήδη γίνεται από τους Τούρκους, οι οποίοι αγοράζουν Ελληνική γη και επιχειρήσεις και μέρος αυτών, συνδέεται με τους παραπάνω δήθεν «νεοΦαναριώτες»), θα γίνουμε για δεύτερη φορά οικειοθελώς δούλοι τους.

[Οι ίδιοι κύκλοι, διακινούν θεωρίες για δήθεν «Ελληνοτουρκική φιλιά και συνύπαρξη», «αδελφοποίηση των δυο λαών», τον «εξωραϊσμό» της παιδείας από τα βάρβαρα «καμώματα» της Οθωμανικής κυριαρχίας (αφαιρώντας τα από τα σχολικά βιβλία σε μια προσπάθεια λήθης τους).

Επίσης, υποστηρίζουν ταυτόχρονα και τις οκουμενιστικές πανθρησκειακές «φιέστες», σε μια προσπάθεια να πείσουν τους λαούς, πως τάχα όλες οι θρησκείες λένε τα ιδιά και αυτού μπορούν να «συνυπάρξουν» όλοι μαζί, ξεχνώντας το τι πραγματικά λέει το κοράνι, και ποσό «ανεκτικά» φέρθηκαν στην πραγματικότητα, όλοι οι ισλαμιστές σε όλους τους λαούς που κατέλαβαν ].

Μια τέτοια αρνητικότατη εξέλιξη και λήθη των βάρβαρων οθωμανικών καταστάσεων στον τόπο μας, δεν πρέπει σε καμμιά περίπτωση όμως να αφήσουμε να ξανασυμβεί, γιατί όπως είναι γνωστό: «οποίος λαός ξεχνά την ιστορία του είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει»).

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Ελληνοτουρκική Συνομοσπονδία: Η αθέατη πλευρά του μητσοτακισμού Αυτή η ΥΠΟΜΟΝΗ μάς έχει σακατέψει. Γιατί χρόνια τώρα αυτό κάνουμε. Υπομένουμε σαν τα ζωντανά!

Τον κλέφτη πολιτικό που κόβει κορδέλες για έργα από τα οποία εξασφάλισε και τα δισέγγονά του, τον κλέφτη εφοριακό, τον διεφθαρμένο αστυνομικό, τον ηλίθιο προϊστάμενο που θα έπρεπε να γυαλίζει παπούτσια, μέχρι τον γλείφτη συνάδελφο που δεν του έχεις πει ποτέ ότι ακόμα και τη δουλειά του τη χρωστάει σε σένα…

«Πλήθος κόσμου και τουριστών βρέθηκαν στο κέντρο της Αθήνας, μπροστά στην Βουλή, προκειμένου να θαυμάσουν το χριστουγεννιάτικο έλατο» έγραφε μεταξύ άλλων φιλοκυβερνητική εφημερίδα στις 28 Νοεμβρίου 2024 μ.Χ.

Το ρεπορτάζ της εφημερίδας δεν ανέφερε ότι η φιέστα στο Σύνταγμα περιελάμβανε εκατοντάδες Αλβανούς που, κρατώντας Αλβανικές σημαίες και χάρτες που απεικόνιζαν την Κέρκυρα και την Ήπειρο ως μέρος της Αλβανίας, φώναζαν συνθήματα υπέρ του UCK και της «Μεγάλης Αλβανίας».

Σιγή ιχθύος τηρήθηκε και από τα υπόλοιπα καθεστωτικά μέσα ηλεκτρονικού και έντυπου Τύπου που ελέγχονται από την κυβέρνηση. Στην περίπτωση όμως που οι Αλβανοί της πλατείας Συντάγματος ήταν Έλληνες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θα ήταν λαλίστατος περί «συγκέντρωσης ακροδεξιών». Είχαν προηγηθεί σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη οι εθνικιστικές φιέστες του Ράμα, ο οποίος επεσήμανε ότι «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και τους Αλβανούς», και επίσης ότι «Βόρειος Ήπειρος δεν υφίσταται».

Η Ελλάδα υπό τον Μητσοτάκη παρουσιάζει μια παγκόσμια πρωτοπορία: μετανάστες γειτονικών χωρών που βιοπορίζονται στην Ελλάδα μπορούν να διαδηλώνουν ελεύθερα, διεκδικώντας μέρος της ελληνικής επικράτειας για τη χώρα τους, χωρίς κυβερνητικές αντιδράσεις, από τα έντυπα και τα ηλεκτρονικά μέσα μαζικής επικοινωνίας και από τους αυτόχθονες που πλειοψηφικά παραμένουν αδιάφοροι.

Στη σημερινή Ελλάδα κανένας δεν μπορεί να διαδηλώσει ελεύθερα υπέρ των Ελληνικών θέσεων. Οι αντιδράσεις για την παραχώρηση των Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο είναι σχεδόν ανύπαρκτες, επειδή οι κάτοικοι της χώρας μας έχουν διαφοροποιηθεί ιδεολογικά από τους Έλληνες των προηγούμενων γενεών.

Το πολιτικό σύστημα έχει σχηματοποιήσει μια συμπαγή κοινωνική δομή αυτοχθόνων που παραμένουν αδιάφοροι στα εθνικά θέματα. Είναι αυτοί που στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ονομάζονται Ελληνέζοι ή Ελληνούτσοι. Αυτοί οι νέοι Έλληνες δεν συγκροτούνται από την πολυεθνική κοινωνία των μεταναστών, για την οποία ο Μητσοτάκης δηλώνει υπερήφανος.

Είναι κυρίως η συνέχεια των αγροτικών μαζών της Μεταπολίτευσης που αστικοποιήθηκαν μαζικά μετά το 1.974 μ.Χ. (Ηomo Pasocus Ηellenicus), συνεπώς διαφοροποιήθηκαν ιδεολογικά από τους γεννήτορές τους. Ο Ανδρέας Παπανδρέου αντιλήφθηκε ότι οι αστικοποιημένες αγροτικές μάζες χρειάζονταν ένα νέο αφήγημα. Αργότερα, όλοι αυτοί θα ενταχθούν στην Αριστερά και από το 2019 μ.Χ. στην Ν.Δ. του Μητσοτάκη.

Η Ελλάδα από την Μεταπολίτευση και μετά αφελληνίζεται εθνικά, πολιτικά και κοινωνικά. Αναζητώντας τα αίτια της μετάλλαξης θα πρέπει να τονιστεί ότι, σε αντίθεση με το ιδεολογικό υπόβαθρο των γειτονικών χωρών, ο βενιζελισμός αποποιήθηκε την Μεγάλη Ιδέα, αντικαθιστώντας την με την πολιτική θέση της «μικρής, αλλά έντιμης Ελλάδας». Από την εποχή του Μεσοπολέμου, αυτό το μινιμαλιστικό εθνικό ιδεολόγημα υιοθετήθηκε σταδιακά από όλα τα πολιτικά κόμματα.

Επιπλέον, η παραχώρηση του Αιγαίου στους Τούρκους αποτελεί την κορυφή ενός άλλου, υπόγειου πολιτικού ρεύματος, απτόμενου της ψευδούς ανάγκης περί σχηματισμού Ελληνοτουρκικής Συνομοσπονδίας. Αυτή η πτωματική εθνική θέση εκφράστηκε αρχικά στις αρχές του 20ού Αιώνα μ.Χ. από τους ιδεολογικούς μέντορες της Δεξιάς και τον Ίωνα Δραγούμη.

Το 1.971 μ.Χ., σε συνέντευξη στην τουρκική εφημερίδα «Μιλιέτ», ο δικτάτορας Παπαδόπουλος δήλωσε ότι «στο μέλλον η Ελληνοτουρκική Συνομοσπονδία στο Αιγαίο είναι αναπόφευκτη». Σήμερα, αυτή η θέση υποστηρίζεται υπογείως και ευθέως από την Αριστερά και την Ν.Δ.

Σε αντίθεση με τον ελληνικό μικροϊδεατισμό, η τουρκική πολιτική οικοδομήθηκε πάνω στον «Εθνικό Όρκο», που αποτελεί την αντίστοιχη Μεγάλη Ιδέα της Τουρκίας, υλοποιούμενη σήμερα στο Αιγαίο από το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Μέσα από τη ροή των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, τις δηλώσεις, τη μυστική διπλωματία, την αφωνία, την ενθάρρυνση των τουρκικών θέσεων στους διεθνείς οργανισμούς και την υποστήριξη του Σχεδίου Ανάν για την Κύπρο αναδεικνύεται ότι μία από τις αθέατες πλευρές του μητσοτακισμού είναι η υλοποίηση της Ελληνοτουρκικής Συνομοσπονδίας.

Από την εποχή του σημιτικού ΠΑΣΟΚ τα γεγονότα αναδεικνύουν ότι το πολιτικό σύστημα εργάζεται δολίως και πυρετωδώς για την υλοποίηση του σχεδίου. Ο φιλελευθερισμός των πολλών και ο φιλελευθερισμός των ολίγων. Το πολιτικό μας σύστημα και ο πρωθυπουργός κάνουν μια πράγματι φιλότιμη προσπάθεια να αξιολογήσουν την νέα κατάσταση που έχει προκύψει μετά τις ευρωεκλογές και να επανατοποθετήσουν την Νέα Δημοκρατία στον πολιτικό χάρτη.

Με αυτοκριτική για τον τρόπο που μιλούν για την οικονομία, με υπογράμμιση του εθνικού χαρακτήρα της παράταξης (Ραφάλ), με κάποιες επιλογές προσώπων οι οποίες σηματοδοτούν την επιστροφή στις ρίζες.  Με την άρον άρον αποκήρυξη της woke ατζέντας. Γενικότερα με μία -πόσο πραγματική, θα δούμε- τάση επιστροφής στον συντηρητισμό.

Ωστόσο αυτή η προσπάθεια είναι εξαρχής υπονομευμένη από τις χρόνιες δεσμεύσεις και το διεθνές περιβάλλον εντός του οποίου επιλέγει να κινείται η κεντροδεξιά παράταξη. Η οποία τα τελευταία οκτώ χρόνια είναι με τις πολιτικές της τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό ουσιαστικά τμήμα της ευρωατλαντικής ηγεσίας που εσχάτως βρίσκεται σε αποδρομή και παρακμή.

Δεν είναι μία αυτόνομη νησίδα, όπως άλλες δυνάμεις στον ευρωπαϊκό πολιτικό χάρτη, που άνοιξαν δικά τους ιδεολογικά πανιά και κατάφεραν να αντέξουν έως τώρα. Είναι τμήμα μιας ευρύτερης αλυσίδας που βρίσκεται σε παρακμή ή μόλις που αντέχει (CDU).

Είναι ευθέως συνδεδεμένη αξιακά και γεωπολιτικά με τους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ, οι οποίοι δεν θα εγκαταλείψουν την μάχη, ακόμα κι αν χρειαστεί να κάνουν τον πλανήτη άνω κάτω (εξηγώ κατωτέρω).  Είναι ευθέως συνδεδεμένη ποικιλοτρόπως με το κόμμα του Μακρόν, το οποίο οδηγεί την Γαλλία σε κρίση δημόσιου χρέους.

Είναι ευθέως συνδεδεμένη με την ηγεσία της Κομισιόν, η οποία ερευνάται από τον Ευρωπαίο Συνήγορο για την φιλοξενία της στα Χανιά, έχει αναπτύξει ισχυρές σχέσεις ακόμη ακόμη και με την τουρκική οικονομική ελίτ.  Και βεβαίως ακολουθεί πλήρως την κουλτούρα της συρρίκνωσης των δημοκρατικών ελευθεριών όταν πρόκειται να εξυπηρετηθεί το κομματικό συμφέρον.

Το ζήσαμε εμείς ακόμα μία φορά την περασμένη Παρασκευή, όταν το πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ μας για την πενταμερή διεθνή διάσκεψη για την ΑΟΖ, που βρίσκεται στα σκαριά, με την Αίγυπτο, την Τουρκία, την Κυπριακή Δημοκρατία και το ψευδοκράτος, για τον άνισο διαμοιρασμό του ορυκτού πλούτου της Μεσογείου σε μεγάλες ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρίες, δεν μεταδόθηκε ούτε καν από τον ραδιοφωνικό σταθμό Real FΜ, στον οποίο έδωσε τη συνέντευξη ο κύριος Γεραπετρίτης και το αποκάλυψε. Όταν τα λένε δεν τρομάζουν, τρομάζουν μόνο όταν τα διαβάζουν!

Στην πραγματικότητα λοιπόν η κεντροδεξιά παράταξη προσπαθεί να κλείσει τις μεγάλες τρύπες που άνοιξαν στα δεξιά της στις ευρωεκλογές με συμβολικές κινήσεις, όπως η φωτογράφιση μπροστά από ένα Ραφάλ ή η επίσκεψη στο φυτώριο ενός αγρότη, αλλά κρατά όλες τις κακές συνήθειες του διεθνούς συστήματος με οποίο είναι συνδεδεμένη.

Το πρόβλημα όμως δεν λύνεται ούτε με τακτικές τηλεοπτικές συνεντεύξεις, ούτε με ανασχηματισμούς δεξιών αποχρώσεων, ούτε και με το πρόσωπο που θα υποδειχθεί ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Καλά είναι αυτά, τα πιστώνω στον πρωθυπουργό, αλλά δεν νομίζω ότι αρκούν. Οι πολιτικές και οι πρακτικές είναι αυτές που δημιουργούν το πρόβλημα στην Νέα Δημοκρατία.

Εάν τοποθετηθούν στην κυβέρνηση πρόσωπα με εντολή να υλοποιήσουν τις ίδιες πολιτικές, ακόμα κι αν αυτά έχουν απόχρωση, το πιθανότερο είναι ότι θα βουλιάξουν στην επόμενη προσωπική τους κάλπη.  Η κυβέρνηση δεν χρειάζεται δεξιές μαριονέτες, χρειάζεται δεξιούς με περιεχόμενο.

Δείτε μερικούς νεοδημοκράτες υπουργούς και υφυπουργούς του Νότιου τομέα, με τις εξαιρέσεις τους βεβαίως, πώς εκτίθενται καθημερινά προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την πολιτική για την ακρίβεια, για το Μεταναστευτικό ή για την ατζέντα των ομόφυλων ζευγαριών ή… ή…

Μια πολιτική στην οποία δεν πιστεύουν, αλλά την καταπίνουν για να παραμείνουν Υπουργοί.  Δείτε επίσης πώς Υπουργοί χειροκροτούν σε δημόσιες εκδηλώσεις κατασκευαστές που είναι ταυτόχρονα και καναλάρχες. Όλα αυτά θεωρούνται φυσιολογικά.

Ας γίνουμε τώρα λίγο περισσότερο σαφείς για την επίδραση που έχει στην διαμόρφωση της κυβερνητικής πολιτικής η διεθνής δικτύωσή της: Όλες οι πληροφορίες που μας έρχονται από την άλλη άκρη του Ατλαντικού λένε ότι οι Δημοκρατικοί δεν θα σηκώσουν λευκή πετσέτα και θα προσπαθήσουν να διατηρήσουν μέσα στο σύστημα την ηγεμονία που έχασαν μέσα στους θεσμούς.

Θα πολεμήσουν την πολιτική του Τραμπ με κάθε τρόπο. Και μέσα και έξω.  Έξω μετά το φιάσκο της Ουκρανίας επιχειρείται να ανοίξουν νέα μέτωπα στην περίμετρο της Ρωσίας, κυρίως στην Γεωργία, που συνταράσσεται από διαδηλώσεις κατά της φιλορωσικής κυβέρνησης που διέκοψε τις διαδικασίες ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και δευτερευόντως στην Αρμενία.

Η απόπειρα του Πούτιν να ανακτήσει τον παλαιό ζωτικό χώρο στις τέως -ο Θεός να τις κάνει- δημοκρατίες της Σοβιετικής Ενώσεως θα πολεμηθεί με κάθε τρόπο.  Αυτό που γίνεται άλλωστε στη Ρουμανία αυτό το διάστημα, που επιχειρείται να αποκλειστεί από τον δεύτερο γύρο ο πρωτεύσας υποψήφιος του TikTok, δείχνει το τεράστιο μέγεθος των διακυβευμάτων για το σύστημα που υποθετικά απέρχεται.

Άμα πέσουν η Ρουμανία και η Βουλγαρία, τότε γίνεται άχρηστη για τον Βορρά η Αλεξανδρούπολη. Στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών ο Τραμπ, με εξαίρεση το tweet για το δολάριο, σιωπά και γενικώς δεν κυκλοφορεί πολύ σε ανοιχτούς χώρους, γιατί φοβάται ενδεχομένως για τη ζωή του.

Οι μέχρι τώρα επιλογές υπουργών και πρέσβεων γίνονται αποκλειστικά με το κριτήριο της εμπιστοσύνης και της αφοσίωσης, και όχι κατ’ ανάγκην της αποτελεσματικότητας, κάτι που ενδεχομένως θα βρει μπροστά του στο μέλλον.

Αυτή η διαμάχη του συντηρητισμού με τον κοσμοπολιτισμό θα εξαχθεί με ακόμη μεγαλύτερη ένταση και στην υπόλοιπη Ευρώπη μέσα στο 2025 μ.Χ. Και οι λαοί θα κληθούν υπό καθεστώς ελέγχου της ενημέρωσης να λάβουν τις αποφάσεις τους. Μέχρι στιγμής φαίνεται ότι το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.

Και ότι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, κυρίες και δευτερεύουσες, ο συντηρητικός άνεμος ενισχύεται. Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Γερμανία, Ρουμανία, Σλοβακία, σκανδιναβικές χώρες, Ελλάδα, Κύπρος.

Αλλά και στα μεγάλα του κόσμου και στα μικρά του δικού μας μικρόκοσμου η κυβέρνηση συνεχίζει την ίδια πολιτική. Η πολιτική της απέναντι στο Ουκρανικό, στην Μέση Ανατολή, στα εθνικά μας θέματα, στις σχέσεις της με τις τράπεζες, στις σχέσεις της με τους μεγάλους ομίλους, στο πώς βλέπει τον κόσμο είναι καταδικασμένη για να παραμείνει ίδια. Ακόμη και στα συμβολικά αξιακά. Και ας διακηρύσσει ότι αποκηρύσσει τη woke ατζέντα και ότι δεν είχε σχέση ποτέ με αυτήν, για παράδειγμα.

Η εξίσωση των συντρόφων χωρίς γάμο με τους συζύγους σε γάμο με το νέο κληρονομικό – οικογενειακό δίκαιο είναι ακόμα ένα δείγμα της αντίληψής της και προστίθεται στον νόμο για τη συνεπιμέλεια, στον γάμο τον ομόφυλων ζευγαριών, στον νόμο για την ενδοοικογενειακή βία. Η νομική ισοπέδωση ενός παραδοσιακού θεσμού είναι παράρτημα της κοσμοπολίτικης αντίληψης των Δημοκρατικών.

Το διεθνές περιβάλλον και τα διεθνή διακυβεύματα, καθώς και η ενσωμάτωση της Ν.Δ. στο συγκεκριμένο άρμα θα απαγορεύσουν την αλλαγή του πυρήνα της πολιτικής της σε μεγάλα θέματα. Όπου συγκρούεται ο φιλελευθερισμός των πολλών και ο φιλελευθερισμός των ολίγων γνωρίζουμε ποιος κερδίζει.

Καθώς, όπως θα έλεγαν και οι κομμουνιστές, πίσω από τις αγαστές σχέσεις με τους Δημοκρατικούς του Μπάιντεν, με τους Γάλλους του Μακρόν, με τους Τούρκους του Ερντογάν κρύβονται οι διασυνδέσεις οικονομικών συμφερόντων των κεφαλαίων αυτών των χωρών. Τα οποία δεν συμφωνούν απαραιτήτως με τις προτεραιότητες των λαών.

Τα υπόλοιπα είναι για να κάνει χάζι. Λίγο Ραφάλ, λίγο μετρό, λίγο Κωνσταντίνος Καραμανλής και οι ιθαγενείς επείσθησαν. Δύσκολο. Κάντε κάτι για τους χριστιανούς στο Χαλέπι! Όποιος είχε την τύχη και την ευλογία στη ζωή του να παρακολουθήσει χριστιανική γιορτή και λειτουργία σε εκκλησία της Μέσης Ανατολής σίγουρα θα με καταλάβει. Πραγματική μυσταγωγία, που σε σημαδεύει για ολόκληρη ζωή…

Αληθινοί ζηλωτές οι ξεχασμένοι χριστιανοί της Ανατολής, οι Ελληνορθόδοξοι του Λεβάντε, οι "Ρούμ" (Ρωμιοί), όπως αυτοαποκαλούνται, κουβαλούν μέσα τους τη φλόγα της πίστης, αλλά και τον μύθο της βυζαντινής κληρονομιάς. Αρκετοί από αυτούς δεν μιλούν Ελληνικά, αλλά νιώθουν πιο Έλληνες από τους Έλληνες.

Τις ώρες αυτές, δεκάδες χιλιάδες Ελληνορθόδοξοι στο Χαλέπι, από αυτούς που ακριβώς σας περιέγραψα, βρίσκονται στο έλεος των κανιβάλων του Ισλαμικού Κράτους, οι οποίοι με τη βοήθεια της Τουρκίας, τις πλάτες δήθεν «κυβέρνησης» Μπάιντεν στις ΗΠΑ, αλλά πιθανώς και υπό την ανοχή του Ισραήλ εξαπέλυσαν σαρωτική επίθεση, πιάνοντας στον ύπνο τις φρουρές των πιστών στο πρόεδρο Άσαντ συριακών στρατευμάτων και τους λιγοστούς Ρώσους εκπαιδευτές τους.

Η επίθεση ήταν καλά σχεδιασμένη και καθόλου άσχετη με το ευαίσθητο χρονικό διάστημα που διανύουμε, τις λίγες εβδομάδες δηλαδή πριν από την παράδοση της εξουσίας και την ορκωμοσία του Τραμπ στις ΗΠΑ.  Εντάσσεται χωρίς καμία αμφιβολία στην προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένων σε πολλά μέτωπα του πλανήτη, πριν αναλάβει καθήκοντα ο νέος Αμερικανός πρόεδρος.

Στην περίπτωση της Συρίας, το βαθύ κράτος της Ουάσινγκτον, που συνεργάζεται άριστα με τις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας, ήθελε να προλάβει την «αλλαγή φρουράς» στα αμερικανικά υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας, όπως και στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΠΑ όπου αναμένεται να τοποθετηθούν πρόσωπα φιλικά διακείμενα στους Κούρδους αυτονομιστές και εξαιρετικά εχθρικά στους μουσουλμάνους εξτρεμιστές που σήμερα παρελαύνουν με σημαίες του ISIS στις συνοικίες του Χαλεπίου και άλλων γειτονικών πόλεων.

Αυτοί οι τελευταίοι έχουν ήδη αρχίσει να επιδίδονται στις γνωστές ωμότητες, που αποτελούν σήμα κατατεθέν της πολεμικής τους δράσης. Εκτελούν χωρίς τον παραμικρό δισταγμό άοπλους Σύρους αιχμαλώτους που κλαίνε σαν μικρά παιδιά, σφάζουν αμάχους χωρίς την παραμικρή αφορμή και βέβαια ποδοπατούν και βεβηλώνουν οτιδήποτε «χριστιανικό» βρεθεί στο διάβα τους.

Αυτές τις ώρες, περισσότεροι από 20.000 Ελληνορθόδοξοι, μεταξύ τους πολλοί μαθητές και φοιτητές, βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο Χαλέπι, περικυκλωμένοι από τους θρησκόληπτους οπλισμένους δολοφόνους.

Μοναδική τους ελπίδα σωτηρίας, οι κουρδικές πολιτοφυλακές που ελέγχουν ακόμη κάποιες συνοικίες της πόλης, αλλά δεν επαρκούν αριθμητικά, ούτε διαθέτουν βαρύ οπλισμό για να αναχαιτίσουν την ισλαμική λαίλαπα.

Όλα αυτά που σας περιγράφω εξελίσσονται από το μεσημέρι της Παρασκευής. Οι Ελληνορθόδοξοι της Συρίας απευθύνουν απεγνωσμένες εκκλήσεις μέσω του Χ και άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης στον Έλληνα πρωθυπουργό, στον υπουργό Εξωτερικών, στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Ζητούν μια δημόσια παρέμβαση, μια ανακοίνωση, μια έμπρακτη εκδήλωση ενδιαφέροντος του Ελληνικού κράτους ή της Εκκλησίας. Μια παρηγοριά δηλαδή από τη μάνα πατρίδα και τους πνευματικούς τους πατέρες. Μια ένδειξη έστω ότι υπάρχει κάποιος απέξω που παρακολουθεί το δράμα τους.

Μόνο που το Πατριαρχείο είναι καταδικασμένο σε διαρκή ομηρία και ευλογεί τις επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού, ενώ η Ελληνική κυβέρνηση τελεί επίσης σε ένα είδος ημιληθαργικής σχέσης εξάρτησης με την Τουρκία, που δεν της επιτρέπει «γρήγορα ανακλαστικά» για ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού.

Κάποια στιγμή, φαντάζομαι, αυτός ο ανεκδιήγητος που κρατά το τιμόνι (τρόπος του λέγειν) της ελληνικής διπλωματίας θα βγει από το ραχάτι του και θα βγάλει μια τυπική ανακοίνωση, για τα μάτια του κόσμου, όπως εκείνη για την πυραυλική δοκιμή στη… Βόρεια Κορέα.

Ο πρωθυπουργός κωλύεται ασφαλώς να αναμιχθεί, γιατί ακόμη γιορτάζει την ατμόσφαιρα αποθέωσης των εγκαινίων του πλημμυρισμένου μετρό στη Θεσσαλονίκη, και η Πρόεδρος προτιμά να ταΐσει τη γατούλα της, γιατί αυτά με τους… χριστιανούς της Ανατολής τα βρίσκει εξόχως αναχρονιστικά.

Δεν θα μπω στον πειρασμό να σας πω τι θα είχε κάνει σοβαρό ευρωπαϊκό κράτος, έστω μικρομεσαίου μεγέθους, σε ανάλογη περίπτωση, αν δηλαδή κινδύνευαν ομοεθνείς, ομόθρησκοι και ομογάλακτοι (γιατί αυτό είναι οι Έλληνες της Συρίας) σε κάποια γωνιά της υφηλίου.

Εμείς, που σίγουρα δεν είμαστε ούτε σοβαρό ούτε ανεξάρτητο κράτος, ας τους προσφέρουμε τουλάχιστον αυτό που ξέρουμε να δίνουμε, χρόνια τώρα, αβασάνιστα και αλόγιστα στους σφαγείς τους: ελεύθερη είσοδο και δικαίωμα εγκατάστασης στην χώρα.

 Γιατί οι διωκόμενοι Ελληνορθόδοξοι της Συρίας είναι κανονικοί πρόσφυγες. Δεν υποδύονται τους κατατρεγμένους, όπως οι ανήλικοι-ενήλικοι μαχητές του ριζοσπαστικού Ισλάμ, που παίρνουν αφειδώς το άσυλο και τα επιδόματα για να έρθει κάποια στιγμή η ώρα να μετατρέψουν την Αθήνα σε… Χαλέπι.

Ο κόσμος τους και ο κόσμος μας. Στα νοσοκομεία πηγαίνουν άνθρωποι αναγκεμένοι. Προκύπτουν δηλαδή έκτακτες καταστάσεις. Γιατί η ζωή είναι απρόβλεπτη. Άλλος έχει το παιδί του άρρωστο, άλλος τον γονιό του. Κι άλλος υποφέρει καμιά φορά κι ο ίδιος.

Αγαπημένα πρόσωπα που τους νοιάζεσαι γιατί χωρίς αυτά η ζωή σου θα έχει λιγότερο νόημα. Πηγαίνεις, το λοιπόν, εκτάκτως. Έχει συμβεί, υποθέτω, σε πολλούς.  Και περιμένεις υπομονετικά σε μια ατελείωτη ουρά στα εξωτερικά ιατρεία μέχρι να αξιολογηθεί η περίπτωσή σου από τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που τρέχουν και δεν προλαβαίνουν. Αυτό διαρκεί κάποιες ώρες.

Υπάρχει το ενδεχόμενο να έχεις πάει τη μάνα σου, λόγου χάρη, γύρω στις 9 το βράδυ και να τη δει ο γιατρός κατά τις 6 το πρωί. Το ξέρεις ότι δεν φταίει ο γιατρός. Γιατί τον βλέπεις ότι τόση ώρα τρέχει πάνω κάτω κάθιδρος στους διαδρόμους, χωρίς να πάρει ανάσα.

Οπότε, τι να πεις. Κρατάς το χέρι της μάνας, του ρίχνεις ένα βλέμμα συμπάθειας και οίκτου, λες από μέσα σου «δίκιο έχετε κι εσείς, ρε παιδιά» και κοιτάς να κάνεις ΥΠΟΜΟΝΗ. Αυτή η ΥΠΟΜΟΝΗ μάς έχει σακατέψει.

Γιατί χρόνια τώρα αυτό κάνουμε. Υπομένουμε σαν τα ζωντανά. Τον κλέφτη πολιτικό που κόβει κορδέλες για έργα από τα οποία εξασφάλισε και τα δισέγγονά του, τον κλέφτη εφοριακό, τον διεφθαρμένο αστυνομικό, τον ηλίθιο προϊστάμενο που θα έπρεπε να γυαλίζει παπούτσια, μέχρι τον γλείφτη συνάδελφο που δεν του έχεις πει ποτέ ότι ακόμα και τη δουλειά του τη χρωστάει σε σένα…

Υπάρχει ένας κόσμος που στηρίζεται στην ηθική. Αλλιώς αυτός ο κόσμος δεν θα υπήρχε. Είναι άνθρωποι που έχουν στέρεες σχέσεις, μιλάνε με ευθύτητα μεταξύ τους, συναντιούνται και γλεντίζουνε με μέτρο κι έχουνε λόγο τιμής. Αυτός είναι ο κόσμος ο δικός μας. Ο γνώριμος.

Αν τραβήξεις ένα «κομμάτι», θα σε κοιτάξουμε αμήχανα. ΚΙ αν μας προσβάλεις, καλύτερα να βρεις έναν εύκολο τρόπο να φύγεις. Και τα παιδιά μας σαν κι εμάς τα κάναμε. Φιλότιμο και καλοσύνη μάθανε να έχουνε.

Υπάρχει κι ο κόσμος σαν αυτόν που υποστηρίζουν οι Κυριάκος Μητσοτάκης, Κωστής Χατζηδάκης, Μάκης Βορίδης, Άδωνις Γεωργιάδης, Νίκη Κεραμέως, Λίνα Μενδώνη και δεν συμμαζεύεται…  Απ’ τα σκοτάδια τους μας μιλάνε σε μια γλώσσα που δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε. Ανεβήκανε το Σαββατοκύριακο χωρίς ντροπή στην αγαπημένη για μας τους Μακεδόνες Θεσσαλονίκη. Μας λερώσαν τα χώματα.

Κανένας από αυτούς τους ανυποψίαστους δεν ξέρει τι ακριβώς καταστρέψανε στον σταθμό Βενιζέλου. Εκεί όπου ο αλαζόνας και ψυχολογικά ασταθής πρωθυπουργός έδωσε συνέντευξη χωρίς ίχνος ιστορικής συνείδησης (https://www.pirinoslogios.com/post/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%83%CF%80%CE%BF%CE%BD%CE%B4%CE%AF%CE%B1-%CE%B7-%CE%B1%CE%B8%CE%AD%CE%B1%CF%84%CE%B7-%CF%80%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%81%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D)…