ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΛΛΕΡΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΕΘΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΕ ΣΗΜΕΡΑ

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΛΛΕΡΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΕΘΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΕ ΣΗΜΕΡΑ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, στις μέρες μας ζούμε εκτενώς το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης και των μαζικών πληθυσμιακών μετακινήσεων από τη μία άκρη της γης προς την άλλη από πληθυσμούς ποικίλης φυλετικής καταγωγής.

Οι πληθυσμοί αυτοί, κατάγονται κυρίως από τις μουσουλμανικές χώρες της Μέσης Ανατολής και Αφρικής και τα τελευταία χρόνια έχουν κατακλύσει σε πολύ μεγάλο αριθμητικό ποσοστό τις χώρες της Δύσης και κυρίως της Ευρώπης.

Η ΕΕ, χωρίς καμία ουσιαστική αντίσταση, δέχεται αδιακρίτως όλους αυτούς τους λαθρομετανάστες, χωρίς να ελέγχει αν μέσα σε αυτούς περιλαμβάνονται ισλαμιστές, τρομοκράτες, καθώς και άλλα επικίνδυνα κακοποιά στοιχεία που έφυγαν τις χώρες τους, προκειμένου να γλιτώσουν την αυστηρή τιμωρία σε αυτές, καταφεύγοντας στην πιο ανεκτική Δύση.

Όμως, για ποιον λόγο συμβαίνει αυτή η κατάσταση και γιατί οι Ευρωπαϊκές ηγεσίες αφήνουν όλες αυτές τις πληθυσμιακές μάζες, οι οποίες συχνά δημιουργούν πολλά προβλήματα, κυρίως λόγω της άρνησης τους να ενσωματωθούν στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες, ενώ μάλιστα θέλουν να επιβάλουν με την βία τα δικά τους πολιτισμικά πιστεύω σε αυτές;

Οι λόγοι είναι ποικίλοι. Βασικά, ένας λόγος είναι ότι και οι ηγεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιθυμούν να βρουν νέο φθηνό εργατικό δυναμικό, έναντι των ντόπιων ευρωπαίων, οι οποίοι έχουν ζήσει σε κράτη με ασφάλεια και κοινωνική πρόνοια και με τεράστια δυσκολία θα δεχόταν αδιαμαρτύρητα μειώσεις των μισθών τους (σε αντίθεση με τους λαθρομετανάστες).

Αντίθετα, οι νέοι πληθυσμοί, οι  οποίοι και κατάγονται από φτωχές χώρες τής Μέσης Ανατολής και τής Αφρικής, δεν έχουν τέτοιο συνδυασμούς και δέχονται οποιοδήποτε μισθό, προκειμένου να καταφέρουν να επιβιώσουν.

Αυτός ήταν και ένας λόγος, που πριν μερικά χρονιά, η κυβερνήτης της Γερμανίδας καγκελάριου Μέρκελ, με συνεργάτη τον Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, συναίνεσαν στο άνοιγμα των συνόρων τής Ευρωπαϊκής ένωσης και στον κατακλυσμό τής από λαθρομετανάστες και πρόσφυγες, προερχόμενους από πολλά και διαφορετικά κράτη (δίνοντας πιθανώς η πρώτη στον δεύτερο, ως αντάλλαγμα κάποιες οικονομικές διευκολύνσεις σε αυτόν για καθαρά εκλογικούς λόγους).

Όμως, δεν ήταν μόνο αυτός ο στόχος όλη και όλη αυτή η διαδικασία, έγινε και για έναν άλλο, περισσότερο σκοτεινό λόγο από αυτόν.

Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Μέρκελ ήθελε να δημιουργήσει ένα κοινό Ευρωπαϊκό κράτος, υπό τον έλεγχό των πλουσίων οικονομικών Ελίτ της Ευρώπης, οι οποίες, για να πετύχουν στόχους τους, έφεραν όλους αυτούς τους πληθυσμούς εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με σκοπό, από τη μία πλευρά αυτοί να έρθουν σε αναγκαστική μίξη με τους ντόπιους Ευρωπαϊκούς πληθυσμούς, λόγω της ταχείας γεννοβολίας των μουσουλμάνων, καθώς και της γήρανσης των Ευρωπαίων.

[Ως δικαιολογία δε για αυτή την πολιτική τους, οι Ευρωπαίοι ηγέτες, ισχυρίστηκαν ότι αυτή είναι ένας τρόπος για την αύξηση πληθυσμού της ΕΕ λόγω υπογονιμότητας, ενώ ο νέος πληθυσμός πληθυσμός κατ’ αυτούς, θα επιφέρει παράλληλα και αύξηση των κρατικών εσόδων, αλλά και διασφάλιση του Ευρωπαϊκού συνταξιοδοτικού συστήματος].

Αλλά ο κυριότερος λόγος, για τον οποίοι αυτοί προέβησαν σε αυτήν την τόσο επικίνδυνη για τους ευρωπαϊκούς λαούς πολιτική, ήταν λόγω της προσπάθειας τους να δημιουργήσουν ένα κοινό Ευρωπαϊκό κράτος.

Πιστεύαν δε, ότι αν κατάφερναν να αναμείξουν όλους αυτούς τους πληθυσμούς εντός της Ευρώπης, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μία ισχυρή ευρωπαϊκή αυτοκρατορία (κράτος), στο οποίο δεν θα υπήρχαν πια (θεωρητικά) εθνικές συγκρούσεις, αφού οι Ευρωπαϊκοί πληθυσμοί θα ήταν ένα μίγμα ευρωπαίων και Αφρικανών-Ασιατών.

Εννοείται φυσικά, ότι όλοι αυτοί, θα βρισκόταν πάντα υπό τον έλεγχο της συγκεκριμένης πληθυσμιακής ομάδας (των πλουσίων), καθώς και των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων, των αριστοκρατικών και των τραπεζικών της ελίτ της ΕΕ και γενικότερα της Δύσης.

Έτσι, προκειμένου να επιτύχουν τον στόχο τους αυτόν, οι ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν να προωθήσουν στους πολίτες της ΕΕ σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο, μια ανεκτική (δήθεν) εκπαίδευση, μέσω της οποίας θα καταστρεφόταν οριστικά ιστορική Συνείδηση των ευρωπαίων ως ανεξάρτητων εθνικών κρατών, θα προωθούταν ο πολυπολιτισμός, ενώ θα τονιζόταν κυρίως η έννοια της Ευρωπαϊκής που έχεις και όχι της εθνικής συνείδησης.

[Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, προωθήθηκε εξίσου και ο ατομικισμός, εις βάρος της εθνικής ενότητας, προκειμένου ο κάθε ευρωπαίος να «κοιτά μόνο την πάρτη του» και να αδιαφορεί για τις καταστροφές ή τις προσδόσεις που συνέβαιναν στην πατρίδα του].

Μαζί δε με αυτές τις «τόσο όμορφες εκπαιδευτικές πολίτικες», οι (δήθεν) ηγέτες της  Ευρώπης (αλλά και οι ΗΠΑ και ο πάπας-https://alophx.blogspot.gr/2017/09/blog-post_72.html), προωθούν τον παράλληλα και  μία πολιτική που Ένωσης όλων των θρησκειών της Ευρωπαϊκής ηπείρου.

Αυτήν την πολιτική, την προωθούν μέσω του κινήματος του θρησκευτικού συγκρητισμό και του οικουμενισμού, με στόχο την δογματική (και όχι μόνο) καταστροφή και σταδιακή μίξη  όλων των θρησκευτικών πεποιθήσεων των ευρωπαίων, σε μια θρησκεία, η οποία θα κάνει από την μια τους Ευρωπαίους να υπακούν απολυτά στους ιδίους, και από την άλλη, δεν θα αντιμάχεται τον υπερκαταναλωτισμό (και συνεπώς τα κέρδη των πλουσίων και τον ατομισμό), όπως κάνουν οι παραδοσιακές θρησκείες.

Υπερ. των άθλιων αυτών πολίτικων, είναι και ο πάπας της Ρώμης, ο οποίος πιστεύει ότι η επίτευξη αυτών, θα  είναι προς όφελος του, και πως μέσω μιας τέτοιας πολιτικής, θα καταφέρει να γίνει τελικά ο θρησκευτικός ηγέτης, καταρχάς όλης της Ευρώπης και μετέπειτα και όλου του κόσμου, μην διστάζοντας για τον λόγο αυτό, να προδώσει την ιδιά την Χριστιανική πίστη.

Επομένως, όλες αυτές οι ηγεσίες της Ευρώπης (πολιτικές)  στοχεύουν στην ίδρυση ενός Ευρωπαίου πολίτη χωρίς καμία θρησκευτική και εθνική διαφοροποίηση, όποιος θα είναι απόλυτα υποταγμένος στις οικονομικές Ελίτ.

Και οποίος Ευρωπαίος στις μέρες μας, τολμήσει να υπερασπίσει την Πίστη και την πατρίδα του, τον θεωρούν αυτόματα φασίστα και θρησκευτικό φανατικό (συκοφαντώντας τον), ενώ με τους αντιδημοκρατικούς νομούς που  έχουν ψηφίσει στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, προβαίνουν και στην άμεση σύλληψη του.

Όλες αυτές τις «χαριτωμένες ιδέες», τις δανείστηκαν από τον πολύ γνωστός σε όλους μας κοσμοπολίτη αριστοκράτη, Ριχάρδο Καλλέργη, οποίος έχοντας και ο ίδιος ποικίλες εθνικές ρίζες, αλλά και στενές σχέσεις με όλες τις πλούσιες οικογένειες της Ευρώπης, θέλησε να προωθήσει τα συμφέροντά της τάξης του.

Και επίσης και την ενοποίηση της Ευρώπης, προκειμένου οι πλούσιοι να την ελέγχουν καλύτερα οικονομικά και πολιτικά,  καταργώντας επιπλέον   τους οικονομικούς δασμούς λόγω ύπαρξης των Ευρωπαϊκών συνόρων.

Ο Καλλέργης, ήταν υπερ. της πλήρους εξάλειψης-διάλυσης των Ευρωπαϊκών εθνών, μέσω της υποστήριξης και εθνοτικών αυτονομιστικών κινημάτων, καθώς και υπερ. της μαζικής μετανάστευσης Ασιατικών και Αφρικάνικων πληθυσμών στην Ευρώπη, την μίξη αυτών με τους Ευρωπαίους και τελικά την δημιουργία μιας μικτής φυλής Μαύρων, Λευκών, και Ασιατών.

Το έτος 1922, ο Καλλέργης, ίδρυσε το κίνημα «Πανευρώπη» στην Βιέννη, το οποίο στόχευε καταρχάς στην Ευρωπαϊκή ενοποίηση (διαλυμένων όμως Ευρωπαϊκών εθνών) και στην συνέχεια μιας παγκόσμιας ομοσπονδίας Εθνών υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.

 Μέλη δε αυτής της οργάνωσης, ήταν τόσο οι αρχικοί ιδρυτές της ΕΟΚ, όσο και πολλοί άλλοι γνωστοί Ευρωπαίοι πολιτικοί της εποχής. Με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Καλλέργης, μέσω της υποστήριξης του Τσόρτσιλ, έπεισε τις ΗΠΑ να δεχθούν το σχέδιο του, το οποίο η CIA, ανέλαβε να φέρει εις πέρας.

Και βλέπουμε επίσης με τρόμο στις μέρες μας, να υλοποιούνται πια καθαρά πολλές πτυχές του σχεδίου αυτού (μαζική επιδοτούμενη λαθρομετανάστευση πληθυσμών στην ΕΕ, αλλά και απόπειρες διάλυσης πολλών εθνικών κρατών, π.χ. σε Ισπανία με Καταλανούς ή σε Μεγάλη Βρετάνια με Σκώτους).

Μόνο αν αντισταθούνε όλοι μαζί οι Ευρωπαϊκοί λαοί απέναντι σε αυτές τις επικίνδυνες Ελίτ, υπερασπίζοντας ο καθένας την ιστορία και τις εθνικές παραδόσεις του,  θα καταφέρουν να διασφαλίσουν ένα λαμπρό μέλλον για τις επόμενες γενιές,  επιτυγχάνοντας παράλληλα και την καταστροφή της γερμανοκρατούμενης και φασιστικής (δήθεν) Ευρωπαϊκής Ένωσης.