Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟYΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΘΕΩΡΕΙΩΝ ΤΟΥ ΦΑΛΜΑΡΑΓΙΕΡ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟYΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΘΕΩΡΕΙΩΝ ΤΟΥ ΦΑΛΜΑΡΑΓΙΕΡ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Γραφεί ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, ο Φαλμεράγιερ, ήταν αυτός ο οποίος πρώτα διατύπωσε εκτενώς την θεωρεία της ασυνέχειας του Ελληνικού Έθνους, δηλαδή πως τάχα οι Αρχαίοι Έλληνες χάθηκαν τον Μεσαίωνα από τις σφαγές και αποικίσεις σλάβικων φυλών και οι κάτοικοι που τώρα κατοικούν στην χωρά αυτή, δεν είναι πάρα απόγονοι των Σλάβων αυτών.

[Φυσικά, υπήρχαν και πριν τον Φαλμεράγιερ μισέλληνες, οι οποίοι δεν έγιναν τόσο γνωστοί, όπως ο Ολλανδός Cornelius de Pauw, ο Πρώσος Jakob Ludwig Salomon Bartholdy, ο Άγγλος William Martin Leake, ο Γάλλος Alphonse de Lamartine, ή ο Mark Twain, οι οποίοι, αντί για την θεωρεία του εκσλαβισμού της Ελλάδας του Φαλμεράγιερ, υποστήριζαν αστήρικτα κατά βάση την θεωρεία του εξαλβανισμού της (πίσω από αυτή την εχθρική για την χωρά μας στάση, βρισκόταν πάντα πολίτικες σκοπιμότητές, όπως θα φανεί ξεκάθαρα και παρακάτω)].

Όμως, παρόλο που κατέληξε έτσι, ο Φαλμεράγιερ, δεν ήταν εξαρχής μισέλληνας και εχθρικός με την Ελλάδα. Αντίθετα, τον καιρό της Ελληνικής Εθνεγερσίας το 1821, θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί και φιλέλληνας και μάλιστα εκτός από τον αγώνα των Ελλήνων για ανεξαρτησία, υποστήριζε και πως ήταν οι καθαροί απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων.

Τι συνέβη όμως ξαφνικά και άλλαξε απότομα γνώμη και άρχισε μετρά από τρία χρονιά με μανία να υποστηρίζει τα ακριβώς αντίθετα και να πολεμά λυσσωδώς τον Ελληνισμό;

Κατά τον ίδιο, η επιτόπια ερευνά που έκανε στα ήθη και έθιμα των συγχρόνων Ελλήνων (πιλατεύοντας πως όλα ήταν σλάβικης καταγωγής, ενώ οι σύγχρονες μελέτες δείχνουν πω τα περισσότερα  από αυτά, προέρχονται απευθείας από την Αρχαιά Ελλάδα. π.χ. τα Αναστενάρια) και με βάση γλωσσολογικής μελέτης (στην πραγματικότητα ο Φαλμεράγιερ, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί στην καλύτερη περίπτωση ως ερασιτέχνης στον τομέα αυτό), κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό.

Αρά κατά τον ίδιο, η Ελληνική Επανάσταση του 1821, δεν ήταν Ελληνική υπόθεση, αλλά μια σλαβική, ίσως και μερικώς Αλβανική υπόθεση στην πραγματικότητα.

[Στην πραγματικότητα, η ερευνά του Φαλμεράγιερ, ήταν παντελώς πρόχειρη, αφού ο Φαλμεράγιερ δεν είχε ιδέα για την εξέλιξη της σύγχρονης Ελληνικής γλώσσας ανά τους αιώνες, ενώ δεν είχε πάρα στοιχειώδεις γνώσεις για την σλαβική γλώσσα.

Οπότε, μόλις βρήκε κάποιες λέξεις που ο ίδιος πίστευε πως ήταν σλάβικες (π.χ. τοπωνυμία περιοχών), το θεώρησε ως απόδειξη της θεωρίας του, παραβλέποντας πως γειτονικοί λαοί, δίνουν πάντα ο ένας στον άλλο λέξεις, χωρίς να χρειαστεί καν να αφομοιωθεί ο ένας από τον άλλο, π.χ. οι Αμερικάνικες λέξεις που χρησιμοποιούνται σήμερα στην Ελλάδα στην καθημερινή ομιλία μας, δεν σημαίνουν πως έχουμε εξαμερικανιστεί εθνικά επειδή τις χρησιμοποιούμε.

Το δε μέγεθος της προχειρότητας του στην ερευνά, αλλά και της αφέλειας του (μαζί με την μη ορθή ερευνά και κριτική των πηγών που χρησιμοποιούσε), μπορεί να φανεί από το παρακάτω γεγονός:

Ένας Έλληνας αρχαιολόγος, ο Κυριάκος Πιττάκης, συνάντησε τον Φαλμεράγιερ σε ένα ταξίδι του στην Αθηνά.

 Εκεί, του «σκάρωσε μια φάρσα». Προσποιούμενος πως τάχα ήθελε να τον βοηθήσει στο έργο του, του παρουσίασε ένα χρονικό για την πόλη της Αθήνας, το οποίο τάχα είχε ανακαλύψει στο μοναστήρι της Μονής Αγίων Ανάργυρων (στην πραγματικότητα, το είχε γράψει ο ίδιος).

Ο Φαλμεράγιερ αφελώς και χωρίς να κάνει ερευνά για την γνησιότητα του χειρόγραφου αυτού, το χρησιμοποίησε στις Ακαδημαϊκές του μελέτες ως πηγή αποδεικτικών στοιχείων για τον εκσλαβισμό και εξαλβανισμό της Αττικής, οπότε, όταν αποκαλύφθηκε πως το χειρόγραφο αυτό ήταν ψευδεπίγραφο, ο Φαλμεράγιερ, γελοιοποιήθηκε στον Ακαδημαϊκό χώρο ως ένας ανίδεος ιστορικός].

Επίσης, χρησιμοποίησε πήγες ψευδείς, οι οποίες διαψευδόταν από άλλες κρατικές και έγκυρες (π.χ. η μαρτυρία του Πατριάρχη Νικολάου, αντικρούεται από τα κρατικά έγγραφα του και την μαρτυρία του Αυτοκράτορα Κων/νου Πορφυρογέννητου).

[Μελέτες που έγιναν, όχι μόνο από Έλληνες (π.Χ., Κων/νος Παπαρηγόπουλος), αλλά και ξένους ιστορικούς (π.χ. Friedrich Wilhem Thiersch, Bartholomaus Kopitar, Gibbon, Johannn Wilhem Zinkesein), απέδειξαν υστέρα από εκτενή μελέτη των πηγών (π.χ. Μένανδρος, Ευάγριος, Προκόπιος, Ιεροκλής, συνοδική εγκύκλιος Πατριάρχη Νικολάου), πως η θεωρεία του για πλήρη εκσλαβισμό της Πεν/νησου τον 6^ο μ.Χ. αιώνα ή τον 8^ο, δεν είναι καθόλου αληθής.

Οι δε λεγόμενες σκλαβώνεις που επικαλείται ο Φαλμεράγιερ, ήταν ελάχιστες αριθμητικά στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία, και όταν αυτές επαναστατούσαν ή αυξάναν πολύ αριθμητικά, οι Αυτοκράτορες εκστράτευα εναντίον τους (π.χ. Ιουστινιανός ο Β’ ο Ρινότμητος, Κων/ος ο Ε’, Ειρήνη κ.λ.π.) και τις υπέτασσαν.

Αμέσως μετρά την υποταγή των Σλάβων  αυτών, πραγματοποιούταν άμεση μεταφορά της συντριπτικής πλειοψηφίας αυτών (κατά δεκάδες χιλιάδες) στην Μικρά Ασία και συγκεκριμένα  στα Αραβοβυζαντινά σύνορα.

Εκεί, αυτοί εγκαθιστούταν ως στρατιώτες-έποικοι, οπού και αποδεκατίζονταν μαζικά κατά τις εισβολές των Αράβων. Οι ελάχιστοι που παρέμεναν στα ελληνικά βυζαντινά εδάφη, ήταν μερικές δεκάδες μέσα σε μια θάλασσα Ελλήνων και σύντομα αφομοιωνόταν από αυτούς.

Με τον τρόπο αυτό, φρόντιζαν οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες για την ομογένεια της Αυτοκρατορίας τους, χρησιμοποιώντας όπως θα έλεγε και ο Μαρξ τους Σλάβους, ως «τροφή» για τα «Αραβικά κανονιά».

Παράλληλα, θα πρέπει να αναφερθεί,  πως και σύγχρονες γενετικές μελέτες, αποδεικνύουν την γενετική ομοιότητα των παλιών και των συγχρόνων Ελλήνων (http://www.huffingtonpost.gr/2017/03/10/eidhseis-culture-arxaiologia-katagwgh-istoria-falmereyer_n_15281006.html, http://www.noiazomai.gr/2017/12/dna-igenea-balkania.html, http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2018/02/dna.html, https://svistra.wordpress.com/2011/01/11/%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%B5%CF%81/ )]. 

Όμως ήταν αυτή η πραγματικότητα; Διάβασε ο Φαλμεράγιερ κάποια ψευδή κείμενα και αυτά τον έπεισαν πως τάχα οι σύγχρονοι Έλληνες δεν ήταν απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων; Και ήταν άραγε τόσο αφελής και δεν μπορούσε να ξεχωρίσει την γνησιότητα των πηγών του;

Πιθανότατα, η αλήθεια είναι διαφορετική και ο Φαλμεράγιερ, ηθελημένα έλεγε ψέματα. Ποιος ήταν ο λόγος; Ο Φαλμεράγιερ, είχε γερμανική καταγωγή.

Η Γερμάνια εκείνη την εποχή (είτε ως Πρωσία και τα αλλά αυτόνομα γερμανικά κράτη, είτε σαν γερμανική Αυστροουγγαρία), ήταν υπέρ της διατήρησης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως και οι άλλες δυτικές δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Βατικανό), ως ένα αντίβαρο (και σύμμαχο της) απέναντι στους εχθρικούς για αυτήν, Ρώσους.

Αν η Οθωμανική Αυτοκρατορία, διαλυόταν στα «εξ’ ων συνετέθη» από επαναστάσεις εθνικής απελευθέρωσής των λαών που βρισκόταν υπό την κυριαρχία της, τότε η Ρωσία, θα μπορούσε ανεμπόδιστη να κατεβεί στα Στενά και την Μεσόγειο, απειλώντας τα δυτικά συμφέροντα στις περιοχές αυτές (μαζί με τις αποικίες τους στην Ασία).

Επιπλέον, χωρίς την Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Ρωσία δεν θα μπορούσε να βρίσκεται «μαντρωμένη» στα Στενά και η πολιτική ασφυκτικού αποκλεισμού των δυτικών εναντίον της χώρας αυτής, στην Μαύρη Θάλασσα, θα κατάρρεε πλήρως.

Οπότε, έπρεπε να βρεθεί κάποιος τρόπος, προκειμένου να αποτραπούν τέτοιες επαναστάσεις από τους υπόδουλους στους Οθωμανούς λαούς, προκείμενου να διαφυλαχθούν τα συμφέροντα των Μεγάλων δυνάμεων (και φυσικά όχι η ιστορική αλήθεια).

Για τον λόγο αυτό, ο Φαλμεράγιερ, προκειμένου να βοηθήσει την πολιτική της χώρας του, δημιούργησε την θεωρεία αυτή.

Ο ίδιος πίστευε, ότι αν «αποδείκνυε» την ασυνέχεια των Αρχαίων και των συγχρόνων Ελλήνων, θα κατάφερνε να καταστρέψει το πολιτικά ισχυρό κίνημα του φιλελληνισμού που κυριαρχούσε στην Ευρώπη.

[Και ήταν επικίνδυνο για Γερμανούς-Αυστριακούς, αφού εκτός από συναισθηματικά, επηρέαζε σημαντικά τους λαούς της Ευρώπης και τις κυβερνήσεις τους, και την εξωτερική  πολιτική τους, υποστηρίζοντας την απελευθέρωση όλων των υπόδουλων Ελλήνων από τους Τούρκους και αρά την διάλυση του Βαλκανικού, κατ’ ελάχιστον μέρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Για τον λόγο αυτό, ούτε ο Ναπολέοντας, ούτια και καμία άλλη μεγάλη δυτική δύναμη υποστήριζε ποτέ πραγματικά πλήρως τους Έλληνες (όπως αφελώς πίστευαν ο Ρήγας Φεραίος και άλλοι), αφού ακόμα και αν ήταν σε πόλεμο  με αυτή, δεν επιθυμούσαν επ’ ουδέν την πλήρη καταστροφή, αλλά μόνο την μερική αποδυνάμωση της (τα ιδιά ισχύουν και για τους Ρώσους, οι οποίοι ανάλογα με τα συμφέροντα τους, υποστήριζαν άλλοτε την καταστροφή και άλλοτε την διατήρηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας).

Και για τον ίδιο λόγο, προωθούσαν στους συγχρόνους Έλληνες την ιδέα ότι ήταν μόνο απόγονοι των Αρχαίων κλασικών Ελλήνων, και πως τάχα οι Μακεδόνες ήταν κατακτητές και αλλόφυλοι κατακτητές, όπως και οι Βυζαντινοί.

Οπότε, οι Νεοέλληνες, θα έπρεπε να αρκεστούν μόνο στα σύνορα της Αρχαίας κλασικής Ελλάδας, δηλαδή την Πελοπόννησο και την Στερεά και να μην ζητούνε να επεκταθούν περαιτέρω (Αντίθετα, η υπενθύμιση της Ελληνικότητας του Βυζάντιου και της Μακεδονίας, θα τους «έβαζε σκέψεις» για την απελευθέρωση και άλλων Ελληνικών περιοχών).  

Οπότε, θα έπρεπε να πολεμήσει η ιδεολογία αυτή (της εθνικής  συνέχειας) και να επιβληθεί στους Έλληνες, η ιδεολογία που συνέφερε τους δυτικούς (και φυσικά όχι τους ιδίους), η οποία όμως ήταν ανιστόρητη.

Το δε έργο αυτό στην Ελλάδα, ανέλαβε ο («ηρωικός δάσκαλος του γένους») Αδαμάντιος Κοραής, ο οποίος ήταν πράκτορας του Ναπολέοντα και ο οποίος υποστήριζε ότι η Ελλάδα θα  έπρεπε να αρκεστεί μόνο στα σύνορα της Αρχαίας κλασικής Ελλάδας (Πελοπόννησο και Στερεά), πως τάχα οι Μακεδόνες ήταν αλλοεθνείς κατακτητές, όπως και οι Βυζαντινοί, και όλα ήτα μάλιστα πολύ πριν τον Τίτο και τους Σκοπιανούς]!!!

Την ιδιά ακριβώς θεωρεία (του Φαλμεράγιερ), υιοθέτησε στην συνέχεια ο Γερμανός πολίτης και φιλόσοφος Κάρολος Μαρξ (περί διατήρησης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, περί ασυνέχειας και εκσλαβισμού των Ελλήνων), όταν δούλευε ως δημοσιογράφος (για τους ιδίους πολίτικους λογούς με τον Φαλμεράγιερ, προκειμένου να υποστηρίξει τα συμφέροντα της Γερμανίας, αν και παρίστανε πως ήταν εναντίον του εθνικισμού και διεθνιστής).

Για τους δε Σλάβους (και ιδιαίτερα τους Ρώσους), τους οποίους μισούσε ιδιαίτερα, τους χαρακτήριζε ως «σλαβικό συρφετό» (χωρίς φυσικά καμία διάθεση εκ μέρους του για ύβρεις και φυσικά χωρίς καθόλου ρατσισμό, σε απολυτή συμφωνία με την ιδεολογία του), ο οποίος στον επερχόμενο παγκόσμιο πόλεμο, «θα γίνονταν τροφή για τα κανονιά».

[Εννοείται, πως αυτά που έλεγε για τους Σλάβους, τα υποστήριζε και για τους Έλληνες, αφού πίστευε πως και αυτοί ήταν απόγονοι Σλάβων.

Ήταν άλλη μια από τις «ωραίες ιδέες» του Μαρξ, όπως και να έχουν όλοι οι άντρες από κοινού όλες τις γυναίκες ως μέσα για σεξουαλική χρήση.

Και τόσο πετυχημένη, όπως η πρόβλεψη του, ότι η κομουνιστική επανάσταση θα ξεκινούσε από μια λήρος ανεπτυγμένη βιομηχανικά χωρά σαν την Μεγάλη Βρετάνια και θα εξαπλωνόταν παγκόσμια, ενώ στην Ρωσία, που ήταν κατά βάση αγροτική, δεν θα μπορούσε να συμβεί ποτέ.

Φυσικά, όπως γνωρίζουμε από την ιστορία, η «κομμουνιστική επανάσταση» (πραξικόπημα στην πραγματικότητα), συνέβη ακριβώς στην Ρωσία, αν και πέτυχε μόνο χάρις στην βοήθεια των Γερμανών (http://alophx.blogspot.gr/2017/09/siloviki-1999.html)].

Την ίδια ακριβώς γνώμη, είχε και ο συνάδελφος (και χρηματοδότης) του Μαρξ, ο Ένγκελς, ο οποίος χρησιμοποιούν για να μεταφέρει τα υφάσματα των εργοστασίων κλωστοϋφαντουργίας του στην Αγγλία, μαύρους δούλους από τον Νότο των ΗΠΑ για το κέρδος (χωρίς φυσικά να τον νοιάζει που τους εκμεταλλευόταν, αν και ο ίδιος υποστήριζε πως ήταν κατά της δουλείας).

[Είναι πραγματικά μια πολύ παράξενη φιλιά: Ένας βιομήχανος και ταξικός εχθρός κατά τον Μαρξ, ήταν φίλος του, χρηματοδοτούσε τον ίδιο (ο Μαρξ δεν φρόντισε ούτε λίγα από τα χρήματα αυτά, να δοθούν και στην οικογένεια του η οποία πεινούσε λόγω των ασχολιών του), στρεφόμενος κατά της ιδίας της τάξης του (αν και ποτέ δεν απαρνήθηκε τα κέρδη των επιχειρήσεων του, ούτε φυσικά τα έδωσε ποτέ στους φτωχούς).

Πραγματικά περίεργη φιλιά, έτσι δεν είναι;].

Τις απόψεις αυτές, υιοθέτησε στην συνέχεια και ο Λένιν, τις οποίες και  υποστήριζε (και χρηματοδοτούσε) φανατικά από το 1917 και μετά, ως μια συνέχεια της πανσλαβιστικής πολιτικής της Ρωσικής Αυτοκρατορίας (http://alophx.blogspot.gr/2017/11/blog-post_66.html, http://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B1%CE%BC%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%B2%CE%B7%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA/).

Τις ιδίες ακριβώς θέσεις, υιοθέτησαν στην συνέχεια και οι Βουλγάροι κομιτατζήδες (http://alophx.blogspot.gr/2017/12/blog-post.html), καθώς και οι Γιουγκοσλάβοι του Τίτο, όπως και τα Σκοπιά σήμερα.

Και ουσιαστικά, αυτές τις θέσεις, προσπαθούν να μας επιβάλλουν άλλη μια φορά μέσω ξεπουλημένων ηγεσιών (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κ.λπ.), μέσω ψευδεπίγραφης παιδείας, έτσι ώστε να δεχτούμε να ξεπουλήσουν αυτές αδιαμαρτύρητα τα εθνικά μας δίκαια (π.χ. το όνομα της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας σήμερα), για ενεργειακούς και γεωπολιτικούς λογούς (http://alophx.blogspot.gr/2017/09/blog-post_4.html).

Και όπως τότε, αυτά τα σκοτεινά σχέδια σταμάτησαν μόνο χάρις την ηρωική αντίσταση και τους αγώνες του Ελληνικό λαού, έτσι και σήμερα, μόνο μέσω αντίδρασης μπορούν αυτά για άλλη μια φορά να ανατραπούν.

Γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, ότι αν δεν προσέξει κάνεις, μπορεί να ξαναζήσει παρεμφερείς δυσάρεστες καταστάσεις  και παρόλο που η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται (επακριβώς), κάνει πολύ συχνά «πολλές ομοιοκαταληξίες».