ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΠΟΥ ΚΟΝΤΕΨΑΝ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΕ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

 ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΠΟΥ ΚΟΝΤΕΨΑΝ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΕ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφουν οι ΑΛΩΠΗΞ, ΓΕΡΑΞ και οι ΜΠΙΛΙΕΣ

Ως γνωστόν, στα νεότερα χρονιά, οι Τούρκοι προσπάθησαν πολλές φορές μετά την συνθήκη της Λοζάνης, να παραβλέψουν τους όρους της, με στόχο να επιτύχουν να αμφισβητήσουν την κυριότητα των νήσων του Αιγαίου από την Ελλάδα, προκειμένου να τα καταλάβουν οι ίδιοι για λογαριασμό τους (ακόμα και πριν την ανακάλυψη πετρελαίου στο πέλαγος αυτό).

Έτσι, ήδη από το 1936, οι Τούρκοι κατόρθωσαν να επιτύχουν καταρχάς, μέσω της υπογραφής από μέρους αυτών, των δυτικών, καθώς και της ΕΣΣΔ, της Συνθήκης του Μοντρέ (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%AD), να ανατρέψουν την αποστρατικοποίηση που ίσχυε μέχρι τότε στα υπό κατοχή νησιά της Ίμβρου και της Τενέδου.

Αυτό ήταν κάτι το οποίο συνέφερε πολύ την Τουρκιά για δυο λογούς: Πρώτον, γιατί, μέσω της επαναστρατικοποίησης των νησιών αυτών, η Τουρκιά μπορούσε να έχει υπό την πλήρη δικαιοδοσία της (στρατιωτική και μη) τα καίριας γεωστρατηγικής σημασίας Στενά του Βοσπόρου χωρίς οποιοσδήποτε περιορισμούς,

Ενώ επίσης,  μέσω της εξέλιξης αυτής, η Τουρκιά μπορούσε πια να αποκτήσει νέες στρατιωτικές και ναυτικές βάσεις στο Αιγαίο (εκτός αυτών που ήδη είχε στην Μικρά Ασία), προκειμένου να στηρίξει την επιθετική πολιτική έναντι της χώρας μας.

Η εξέλιξη αυτής της πολιτικής των Τούρκων, που είχε ως στόχο κατάκτηση των νησιών του Αιγαίου, αλλά και για την πλήρη κυριαρχία τους στο πέλαγος αυτό, συνεχίστηκε αμείωτη και κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Τότε η Τουρκιά, η οποία δεν έλαβε μέρος στον πόλεμο αυτό (αν και πωλούσε κρυφά καίριας στρατηγικής σημασίας μεταλλεύματα στους Γερμανούς), πρότεινε και στις δυο πλευρές να καταλάβει τα νησιά του Αιγαίου (και κυρίως τα Δωδεκάνησα).

Στους Γερμανούς με την δικαιολογία ότι ήθελε να τα προστατέψει από τους συμμάχους, δίνοντας τους μονάχα αόριστες υποσχέσεις για μελλοντική συμμαχία χωρίς κάτι το απτό, ενώ στους Συμμάχους πρότεινε το ίδιο ακριβώς λίγο πριν οι Γερμανοί χάσουν τον πόλεμο, με σκοπό αυτή να κερδίσει εδάφη χωρίς να έχει συμμετάσχει καθόλου στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Και στις δυο περιπτώσεις όμως, οι παραπάνω προτάσεις των Τούρκων, απορρίφθηκαν αρχικά από τους Γερμανούς, επειδή αυτοί δεν εμπιστευόταν τους Τούρκους (αλλά και από την πίεση των Ιταλών συμμάχων τους που είχαν τότε την κατοχή των Δωδεκάνησων).

Και από την άλλη από τους Βρετανούς, οι οποίοι δεν δέχτηκαν τις προτάσεις των Τούρκων, υστέρα από επιμονή του τότε υπουργού Εξωτερικών της χώρας (και μη φιλέλληνα), Άντονι  Ήντεν, και πάρα την θέληση του Τσόρτσιλ να τις αποδεχτεί.

Μεταπολεμικά και συγκεκριμένα το 1947, οι Τούρκοι, προσπάθησαν για άλλη μια φορά ανεπιτυχώς να εφαρμόσουν την αναθεωρητική στρατηγική τους στο Αιγαίο, προσπαθώντας να παρεμποδίσουν την υπογραφή ειρήνης Ελλάδας-Ιταλίας, καθώς και την παραχώρηση των Δωδεκάνησων στην χώρα μας, υστέρα από την απελευθέρωση τους από τον βάρβαρο Ιταλικό-φασιστικό ζυγό.

Στις δεκαετίες που ακολουθήσαν, και συγκεκριμένα την δεκαετία του εβδομήντα, υστέρα από εκτεταμένες έρευνες που έγιναν στο Αιγαίο, αποδείχτηκε ότι εντός των υδάτων του, υπήρχαν τεράστιες ποσότητες πετρελαίου, γεγονός που περιέπλεξε περαιτέρω την Ελληνοτουρκική σύγκρουση στην περιοχή και έδωσε στους Τούρκους «περαιτέρω κίνητρα» για διεκδικήσεις έναντι της χώρας μας.

Μετά την μεταπολίτευση και συγκεκριμένα το έτος 1976, οι προσπάθειες των Τούρκων για την βίαιη αμφισβήτηση της Ελληνικότητας του Αιγαίου, εκτραχυνθήκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό, αφού τότε κόντεψε να προκληθεί Ελληνοτουρκικός πόλεμος.

Τι είχε συμβεί; Το έτος αυτό, είχαν εντοπιστεί πετρελαϊκά κοιτάσματα στον Πρίνο (γεγονός το οποίο σήμαινε ότι ανάλογα κοιτάσματα υπήρχαν και σε γειτονικές σε σχέση με αυτή, περιοχές στο Αιγαίο).

Για τον λόγο αυτό, οι Τούρκοι έστειλαν εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων (παραβιάζοντας την Ελληνική Υφαλοκρηπίδα), επιστημονικά ερευνητικά σκάφη (πρώτα το «Χόρα» και υστέρα το «Σίσμικ»), αμφισβητώντας με τον τρόπο αυτό ευθέως την Ελληνική Υφαλοκριπηδα-(https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B7%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B1, https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC_%CE%B3%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CF%85%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B7%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B1).

Και παράλληλα, την κατοχή των νησιών του Αιγαίου από την Ελλάδα, καθώς και την Αιγιαλίτιδα ζώνη της χώρας μας στο πέλαγος αυτό (μαζί με την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα δώδεκα μιλιά), εισάγοντας παράλληλα και την θεωρεία των (δήθεν) «γκρίζων ζωνών».

Τα δυο αυτά σκάφη, παραβίασαν δυο φορές την Ελληνική Υφαλοκρηπίδα, με συνέπεια η τότε κυβέρνηση Καραμανλή να επιδώσει διπλωματική νότα διαμαρτυρίας κατά της Τουρκίας, καθώς και να προσφύγει στον ΟΗΕ (όπως και στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης), χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα για την χώρα μας.

[Όλα αυτά τα επιθετικά συμβάντα από μέρους των Τούρκων εις βάρος της χώρας μας, είχαν την υποστήριξη τόσο των ΗΠΑ, οι οποίες δεν ήθελαν καμμιά χώρα να έχει την πλήρη κατοχή του ορυκτού πλούτου του Αιγαίου προς όφελος της, αλλά να τον ελέγχει απολύτως μόνο η ίδια.

Όμως, αυτές ήξεραν πως η περιοχή των Στενών ήταν καίριας γεωστρατηγικής σημασίας για το «μάντρωμα» των Σοβιετικών στον Ψυχρό Πόλεμο (https://alophx.blogspot.gr/2017/12/blog-post_20.html, https://hellenicsunrise2.blogspot.gr/2018/03/blog-post_10.html), ενώ δεν ήθελαν να φέρουν δυο μέλη του ΝΑΤΟ σε σύγκρουση μεταξύ τους (κάτι που θα είχε ως συνέπεια την καταστροφή της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, καθώς και την ενδυνάμωση του εχθρικού για αυτήν Συμφώνου της Βαρσοβίας).

Για τον λόγο αυτό, οι ΗΠΑ αποφάσισαν να ευνοήσουν την Τουρκιά εις βάρος της Ελλάδας, προκειμένου να έχουν την εύνοια της (ώστε αυτή να μην φύγει από το ΝΑΤΟ και προσεγγίσει την ΕΣΣΔ όπως απειλούσε), υποσχόμενοι της συγκυριαρχία στον πλούτο του Αιγαίου, ο οποίος ανήκει κανονικά στην πατρίδα μας και μόνο.

Αλλά και οι Σοβιετικοί ευνοούσαν την στάση της Τουρκίας, αφού αν και θα τους συνέφερε από την μια η κατάρρευση της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, από την άλλη, την δεκαετία αυτή η ΕΣΣΔ, είχε κατασκευάσει πολλούς ενεργειακούς αγωγούς προς την Δυτική Ευρώπη, οι οποίοι της επέφεραν μεγάλα έσοδα.

Μαζί με αυτά όμως, μια μεγάλη εκμετάλλευση των Ελληνικών κοιτασμάτων (https://slpress.gr/oikonomia/o-amythitos-thisavros-ton-ellinikon-vithon/), θα μείωνε πιθανώς τις δίκες της πωλήσεις φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ευρώπη, και παράλληλα, θα καταστρεφόταν η στρατηγική της χώρας για σταδιακή σχεδόν πλήρη ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από την ίδια.

(Με συνέπεια, λόγω της οικονομικής και ενεργειακής εξάρτησης, να υπάρξει και πολιτική εξάρτηση της Δυτικής Ευρώπης από την ΕΣΣΔ, και αν αυτή δεν ήθελε διακοπές στην παροχή πετρελαίου-φυσικού αερίου, θα έπρεπε «να κάνει όλα τα χατίρια της Μόσχας» (ακριβώς ότι δηλαδή συμβαίνει και στις μέρες μας-https://hellenicsunrise2.blogspot.gr/2018/01/blog-post_28.html,http://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B6%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9, /, https://hellenicsunrise2.blogspot.gr/2018/03/blog-post_10.html)].

Το σκηνικό αυτό, επαναλήφθηκε σχεδόν αυτούσιο από πλευράς των Τούρκων το 1987. Εκείνη την περίοδο, η κυβέρνηση της Ελλάδας υπό την πρωθυπουργία του Ανδρέα Παπανδρέου, αποφάσισε να επεκτείνει τις έρευνες για πετρέλαιο στα δέκα ναυτικά μιλιά ανατολικά της Θάσου (αφού η ίδια είχε το δικαίωμα με βάση το Διεθνές ναυτικό δίκαιο της Θάλασσας να προβεί σε επέκταση ως δώδεκα ναυτικά μιλιά της Υφαλοκρηπίδας της).

[Την ίδια μέρα με την απόφαση της αυτή, η Ελληνική κυβέρνηση, ανακοίνωσε την πρόθεσή της να αγοράσει την πλειοψηφία των μετοχών της Εταιρείας Πετρελαίου Βορείου Αιγαίου, ώστε να αποκτήσει τον απόλυτο έλεγχο των κοιτασμάτων στο Αιγαίο].

Όμως η Τουρκιά, αρνούμενη να σεβαστεί τους διεθνείς κανόνες, άρχισε να απειλεί, ότι θα αποστείλει το ερευνητικό σκάφος «Σίσμικ» στο Αιγαίο για έρευνες πετρελαίου, με την συνοδεία μάλιστα πολεμικών σκαφών.

Οι ΗΠΑ και στην περίπτωση αυτή, υποστήριζαν ξεκάθαρα την Τουρκιά και συνιστούσαν στην Ελλάδα να υποχωρήσει άμεσα, γιατί κατά την άποψη τους, η αναλογία των στρατιωτικών δυνάμεων, ήταν τόσο πολύ εις βάρος της Ελλάδας, με αποτέλεσμα αυτή, αν συγκρουστεί με την Τουρκία να συντριβεί (δήθεν) πλήρως.

Όμως αυτή την φορά, και σε αντίθεση με την Ελληνοτουρκική κρίση του 1976, η Ελλάδα κινητοποίησε άμεσα τον στρατό της, έβγαλε τον στόλο της στο Αιγαίο, ενώ ο Παπανδρέου (διάμεσου του τότε υπουργού Εξωτερικών του Κάρολου Παπούλια), έστειλε επιστολή προς τον τότε κομμουνιστή ηγέτη της Βουλγαρίας, Τοντόρ Ζιβκόφ, ζητώντας του στρατιωτική υποστήριξη σε ενδεχομένη σύγκρουση με την Τουρκία.

[Παρόλο που ο Παπανδρέου και ο Ζιβκόφ ανήκαν σε αντίπαλα στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτικά μπλοκ, είχαν υπογράψει μυστικά μια συμφωνία πολιτικής και στρατιωτικής αλληλοϋποστήριξης σε ενδεχόμενο πόλεμο με την Τουρκία.

Επίσης, ο Ανδρέας Παπανδρέου, απείλησε τότε τις ΗΠΑ, ότι θα κλείσει όλες τις νατοϊκές βάσεις στην Ελλάδα].

Ο Ζιβκόφ απάντησε θετικά και άρχισε να κινητοποιεί τον στρατό του, μεταφέροντας τον προς τα τουρκικά σύνορα (όπως ακριβώς έκανε ταυτόχρονα και η Ελλάδα), ενώ η Τουρκία άρχισε να νιώθει τώρα αυτή την πίεση των συμμάχων.

Η κίνηση αυτή των Βουλγάρων, είχε την έγκριση και της ΕΣΣΔ, η οποία έβλεπε ότι με μια ενδεχόμενη Ελληνοτουρκική σύγκρουση, θα καταφέρει να καταστρέψει τη Νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, καθώς και να ενδυναμώσει το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.

Αυτό το ενδεχόμενο, ήταν κάτι που τρομοκράτησε τις ΗΠΑ, με συνέπεια αυτές να πιέσουν την Τουρκία να υποχωρήσει (κάτι που έγινε τελικά), ενώ στην συνέχεια, ο Ανδρέας Παπανδρέου, πρότεινε να λυθεί το πρόβλημα της Υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, διάμεσου του δικαστηρίου της Χάγης.

Έτσι, στην περίπτωση αυτή, κέρδισε η Ελλάδα.

Παρεμφερή όμως σκηνικά αμφισβήτησης της ΑΟΖ και της Υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, συνέβησαν και τον Ιανουάριο του 1997 (ένα μόλις χρόνο μετά τα Ίμια και την καθιέρωση των λεγομένων (δήθεν) «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BA%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CF%82_%CE%96%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CF%82, https://www.pentapostagma.gr/2018/03/%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%B2%CE%AE%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83.html, https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1%CF%82), όταν το τουρκικό ωκεανογραφικό σκάφος «Πίρι Ρέις», εξήλθε των Στενών, με στόχο τις έρευνες στο Αιγαίο, αλλά τότε κινητοποιήθηκε ξανά το Ελληνικό ναυτικό και οι Τούρκοι δεν προχωρήσαν περαιτέρω με τις απειλές τους, ούτε αυτή την φορά.

Αντίστοιχα, τον Μάιο του 2001, οι Τούρκοι, προσπάθησαν για μια ακόμα φορά, να στείλουν το τουρκικό ωκεανογραφικό σκάφος «Πίρι Ρέις» στα Ελληνικά ύδατα για έρευνες πετρελαίου (τόσο στο Αιγαίο, όσο και στην Κύπρο), αλλά τελικά, υστέρα από έντονα διπλωματικά παρασκήνια που ακολουθήσαν, η έξοδος αυτή αποτράπηκε, μέσω της υποχώρησης της Ελληνικής πλευράς αυτή την φορά.

Ακριβώς το ίδιο σκηνικό (με έξοδο δηλαδή του «Πίρι Ρέις» στα Ελληνικά ύδατα για έρευνες πετρελαίου και συνακόλουθη υποχώρηση της Ελληνικής πλευράς, τόσο λόγω ανικανότητας, όσο και πίεσης των Μεγάλων δυνάμεων, καθώς και της φτιαχτής κατά βάση οικονομικής κρίσης που μαστίζει την χώρα μας), επαναλήφθηκε και τα έτη 2017 και 2018.

Στις μέρες μας, εντείνεται ιδιαίτερα ο ενεργειακός πόλεμος των αγωγών στην περιοχή και οι ΗΠΑ, όπως σε όλες τις προηγούμενες κρίσεις, υποστηρίζουν κατά βάση την Τουρκία, λόγω της μεγάλης γεωστρατηγικής της αξίας ως χώρας, αν και από την άλλη της ετοιμάζουν εδαφικό διαμελισμό και καταστροφή-(http://www.triklopodia.gr/%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%B7%CE%BB-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B7/, http://alophx.blogspot.gr/2017/09/blog-post_8.html).

Οι Ρώσοι, όπως και οι Σοβιετικοί πριν από αυτούς, από την μια θέλουν μια Ελληνοτουρκική σύγκρουση, προκειμένου να καταρρεύσει η Νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, ενώ από την άλλη, ευνοούν απειλητική για την χώρα μας στάση της Τουρκίας, αφού αν γίνει σύγκρουση Ελλάδας-Τουρκίας ή Ισραήλ-Λιβάνου-Συρίας (http://alophx.blogspot.gr/2018/02/blog-post_61.html,http://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/672691_israil-proetoimazetai-gia-polemo-se-pente-metopa-taytohrona), ο εχθρικός προς αυτούς αγωγός East Med δεν θα κατασκευαστεί.

Και με τον τρόπο αυτό επίσης, δεν θα γίνει εκμετάλλευση των Ελληνικών κοιτασμάτων από εχθρικές για την Ρωσία χώρες, με συνέπεια αυτή να συνεχίσει ανενόχλητη τις πωλήσεις φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ευρώπη, αλλά και να μην  την καταστραφεί και η διαρκής στρατηγική της χώρας αυτής, για σταδιακή σχεδόν πλήρη ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από την ίδια.

Ειδικά τώρα, που οι αντίπαλοι αγωγοί που σχεδίαζαν εναντίον της οι ΗΠΑ, το Κατάρ και η Τουρκία έχουν διαλυθεί, και η ίδια κατασκευάζει νέους  πολλούς νέους ενεργειακούς αγωγούς προς την Δυτική και Νοτιοανατολική Ευρώπη (π.χ. Nord Stream, South Stream).

Οι αγωγοί δε αυτοί, θα της αποφέρουν μεγάλα έσοδα και συνάμα λόγω της οικονομικής και ενεργειακής εξάρτησης της ΕΕ από αυτούς, να υπάρξει και άμεση πολιτική εξάρτηση της Ευρώπης από την Ρωσία, οπότε αν η ΕΕ δεν θέλει διακοπές στην παροχή πετρελαίου-φυσικού αερίου, θα πρέπει να κάνει «όλα τα χατίρια» της Μόσχας.

[Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι τα προβλήματα της ΑΟΖ και της Υφαλοκρηπίδας, δεν είναι μόνο προβλήματα της Ελλάδας και της Τουρκίας, αλλά επηρεάζουν και άλλες χώρες, ακόμα και Μεγάλων δυνάμεων, όπως π.χ. της Κίνας με την Ιαπωνία, το Βιετνάμ και τις Φιλιππίνες, αλλά και των ΗΠΑ με την Ρωσία για την Αρκτική-http://archives.monde-diplomatique.gr/spip.php?article28

,http://1myblog.pblogs.gr/2012/06/aoz-ellada-rwsia-kypros-toyrkia-israhl-dnt-ena-pazl.html,https://www.aixmi.gr/index.php/ypokrisia-hpa-tourkias-gia-aoz/,https://parisis.wordpress.com/2014/09/30/%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%88%CF%85%CF%87%CF%81%CF%8C%CF%82-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%88%CF%85%CF%87%CF%81%CE%AE/,https://parisis.wordpress.com/2014/09/30/%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BB/,http://hellasjournal.com/2016/07/megali-itta-tis-kinas-gia-tin-aoz-sti-thalassa-tis-notias-kinas-ti-simeni-i-apofasi/,http://www.theonlinepress.gr/opinions/%CE%B7-%CE%B1%CE%BF%CE%B6-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%BF/].

Οπότε, όπως ευκολά καταλαβαίνει κάνεις, για άλλη μια φορά μπορούν να εξελιχθούν και στην περίπτωση αυτή, ενώ από τα παρακάτω τρία σενάρια εάν επαναληφθεί ένα σκηνικό όπως τα παραπάνω στο Αιγαίο με βάση την μέχρι τώρα ιστορία:

Α) Επίδειξη δύναμης των Τούρκων εις βάρος μας στο Αιγαίο και άμεση υποχώρηση της δωσιλογικής μας κυβέρνησης, υστέρα από πίεση των Αμερικάνων, και μιας δήθεν έκδοσης διπλωματικής νότας διαμαρτυρίας, την οποία οι κυβερνώντες θα προσπαθήσουν να την προβάλλουν μέσω προπαγάνδας, ως μια δήθεν μεγάλη «διπλωματική νίκη», η οποία εμπόδισε την έναρξη Ελληνοτουρκικού πολέμου (όπως έγινε το 1976, το 1997, το 2017, καθώς και το 2018).

Β) Φυγή προς τα εμπρός (είτε από αυτή την κυβέρνηση, είτε μια διάδοχη της, δωσιλογική ή πατριωτική), η οποία είτε από τυχοδιωκτισμό (πιστεύοντας ότι θα φέρει τους Τούρκους και τους συμμάχους προ τετελεσμένων, οι οποίοι θα αναγκαστούν να τα δεχθούν), είτε από πατριωτισμό και για την επίτευξη πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, θα προχωρήσει στην σύναψη διπλωματικών σχέσεων με άλλες χώρες εκτός ΝΑΤΟ (π.χ. Ρωσία ή Κίνα).

Και με τον τρόπο αυτό, θα πιέσει τις ΗΠΑ για άμεση υποχώρηση των Τούρκων από το Αιγαίο αν αυτοί εισέλθουν ξανά με βία εντός του παραβιάζοντας τα Ελληνικά χωρικά ύδατα, κατά το επιτυχές παράδειγμα του Ανδρέα Παπανδρέου το 1987, απειλώντας ταυτόχρονα αυτές για κλείσιμο των νατοϊκών βάσεων και ταυτόχρονα άνοιγμα βάσεων των αντίπαλων της στα Ελληνικά εδάφη.

[Καθώς και ανάληψη των ενεργειακών κοιτασμάτων της χώρας πλήρως από άλλες χώρες (Ρωσία, Κίνα) και όχι τους δυτικούς (ΗΠΑ-ΕΕ).

Φυσικά, σε μια τέτοια περίπτωση, το πιθανότερο είναι οι ΗΠΑ να στηρίξουν πλήρως την Τουρκία, και να στραφούν με μανία κατά της χώρας μας, ειδικά από την στιγμή που δεν θα υπάρχει ένας «νέος Ανδρέας Παπανδρέου» και οι κατάλληλες συνθήκες, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα νικηφόρο για την χώρα μας «νέο 1987»].

Γ) Ξανά Φυγή προς τα εμπρός (είτε από αυτή την κυβέρνηση, είτε μια διάδοχη της, δωσιλογική ή πατριωτική), η οποία είτε από τυχοδιωκτισμό (πιστεύοντας ότι θα φέρει τους Τούρκους και τους συμμάχους προ τετελεσμένων, οι οποίοι θα αναγκαστούν να τα δεχθούν), είτε από πατριωτισμό και για την επίτευξη πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, θα προχωρήσει, τόσο στην σύναψη διπλωματικών σχέσεων με άλλες χώρες εκτός ΝΑΤΟ (π.χ. Ρωσία ή Κίνα.

Και παράλληλα, θα προβεί τόσο και στην επέκταση των χωρικών υδάτων της χώρας στα δώδεκα ναυτικά μιλιά, όπως είναι και το ορθό με βάση το διεθνές δίκαιο, όσο και στην ανακήρυξη της ΑΟΖ (με την στήριξη των ΗΠΑ, της ΕΕ ή άλλων δυνάμεων).

Στην περίπτωση αυτή, είναι σχεδόν σίγουρο, ότι θα ισχύσει το Casus Beli το οποίο ψήφισαν οι Τούρκοι εις βάρος της Ελλάδας το 1995 (http://paratiritis-news.gr/details.php?id=178831), και θα ακολουθήσει άμεση επίθεση των Τούρκων εις βάρος της χώρας μας (με έγκριση των ΗΠΑ ή της Ρωσίας- https://hellenicsunrise2.blogspot.gr/2018/03/blog-post_26.html, https://hellenicsunrise2.blogspot.gr/2018/03/blog-post_45.html, με πιθανή συνέπεια την έξωση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ εξαιτίας της επιθετικής της πολιτικής εις βάρος της χώρας μας).

Και στην συνέχεια, θα ξεσπάσει Ελληνοτουρκικός πόλεμος, με συνέπεια την πλήρη κατάρρευση της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ (προς μεγάλη χαρά της Ρωσίας και μεγάλης λύπης των ΗΠΑ), με άγνωστα αποτελέσματα για την περιοχή και την χώρα μας, αφού δεν γνωρίζουμε πως θα έχουν διαμορφωθεί οι γεωστρατηγικές εξελίξεις στην περιοχή σε μια τέτοια περίπτωση και ποιες χώρες θα μας στηρίξουν ή όχι (https://slpress.gr/ethnika/poso-tha-stirixoun-oi-amerikanoi-tin-ellada/).

Θα είναι άραγε αυτό το μέλλον της περιοχής; Άγνωστο, αλλά βλέπουμε ότι το παρελθόν επαναλαμβάνεται συχνά στο ζήτημα αυτό και τίποτε απολύτως δεν μας εγγυάται ότι και στο μέλλον όλες οι Ελληνοτουρκικές κρίσεις θα έχουν «ειρηνικό αποτέλεσμα».

Και για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να λάβουμε τα μετρά μας ως κράτος, προκειμένου να μπορούμε να αποκρούουμε κάθε απειλή ως κράτος, και με τον τρόπο αυτό, να συντελέσουμε στην προστασία και την ανόρθωση της πολυαγαπημένης μας πατρίδας.