ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ

ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Είναι γνωστό, ότι στην Αρχαιότητα, η μεγάλη πρόοδος στον τομέα των μαθηματικών, είχε ως συνέπεια την ραγδαία ανάπτυξη της μηχανικής στην Αρχαιά Ελλάδα, χάρις την ιδιοφυΐα των τότε επιστημόνων, οι οποίοι ανέπτυξαν την επιστήμη σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Οι Αρχαίοι Έλληνες επιστήμονες (π.χ. ο Ήρών ο Αλεξανδρεύς που είχε αναπτύξει πρώτος μηχανές που κινούταν με την δύναμη των ατμών, ή ο Αρχιμήδης με τα ηλιακά κάτοπτρα του και τους μεγάλες μηχανικές δάγκανες που σήκωναν ολόκληρα πλοία), είχαν τεράστιες θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις στον τομέα αυτό.

Αυτές, αν τις έβαζαν σε έμπρακτη εφαρμογή, θα μπορούσαν να κατασκευάσουν μηχανήματα, τα οποία θα μπορούσαν να κάνουν σε πολύ γρήγορο διάστημα και με μικρότερο προσωπικό, την δουλειά για την οποία θα χρειαζόταν πολύς χρόνος και άτομα.

Τότε, για ποιον λόγο, ενώ μπορούσαν, δεν ανέπτυξαν καθόλου την επιστήμη της μηχανικής; Η αλήθεια είναι, ότι αυτό το έπραξαν ηθελημένα.

Γιατί, οι ίδιοι πίστευαν, ότι η τότε επιστημονική κοινότητα, αποτελούσε μια ελίτ, η οποία σαν σκοπό είχε την προαγωγή πάνω από όλα της αρετής, υποστηρίζοντας τις απόψεις του γνωστού φιλοσόφου Πλάτωνα.

Με βάση αυτές, εκτός του ότι οι χειρωνακτικές δουλείες, δεν ταίριαζαν στην ενασχόληση μιας πνευματικής ελίτ (και αρά η κατασκευή μηχανών επίσης, οπότε προτιμούσαν κυρίως η θεωρητική ανάπτυξη της επιστήμης και όχι η μηχανική).

Επίσης, φοβούταν πως μέσω των μηχανών, οι άνθρωποι θα γινόταν τεμπέληδες, φυγόπονοι, νωθροί και καλοπερασάκηδες, σταματώντας να επιζητούν την αρετή (όπως έγινε στις μέρες μέσω της ραγδαίας εξέλιξης της τεχνολογίας).

Παράλληλα, πίστευαν ότι η επιστημονική γνώση, η οποία παραγόταν, θα έπρεπε να δίνεται ανιδιοτελώς, ενώ αν αυτή μετατρεπόταν σε μηχανήματα, τότε αναγκαστικά θα εμπορευματοποιούταν, και θα ξέπεφτε από την διαδικασία της έρευνας και της ανάπτυξης του πνεύματος, στο κατώτερο επίπεδο της ύλης (αντί των υψηλών ιδεών) και των οικονομικών συμφερόντων.

Οπότε, αν κατασκευαζόταν μηχανές και όλα γινόταν ευκολά, κάνεις δεν θα είχε κανένα κίνητρο, προκειμένου να αναπτύξει το πνεύμα και την σκέψη του (λόγω των ευκολιών), και όλοι θα ζούσαν μια τρυφηλή και παρακμιακή ζωή.

Οι δε Ρωμαίοι, είδαν την κατάσταση από την πρακτική άποψη:

Είναι γνώστη η ιστορία του τι απάντησε ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Βεσπασιανός, όταν κάποιοι Ρωμαίοι μηχανικοί, του προτείναν να κατασκευάσουν ένα μηχάνημα, το οποίο θα μπορούσε να κάνει την δουλειά πολλών εργατών.

Αυτός τότε, τους έδιωξε οργισμένος, λέγοντας τους, πως αν έφτιαχνε τέτοια μηχανήματα, εκτός του μεγάλου κόστους αυτών, πολλοί θα έχαναν την δουλειά τους, με συνέπεια να υπάρχουν ταραχές και επαναστάσεις και αλώστε οι δούλοι έφταναν μια χαρά για τις δουλείες αυτές και χωρίς δουλειά, μπορεί και να επαναστατούσαν και αυτοί.

Ακόμα και στην περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (π.χ. τον καιρό του Ιουστινιανού ή και αργότερα), οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες, είχαν θρόνους που (μηχανικά) υπερυψωνόταν και αλλάζαν σχήμα.

Επίσης, υπήρχαν και άλλες κατασκευές, όπως και μηχανικά λιοντάρια ή πουλιά πάνω σε σιδερένια δέντρα, τα οποία κινούταν και αυτά μηχανικά (τα λιοντάρια ανοιγόκλειναν τα στοματά τους και κούναγαν πέρα δώθε τα χεριά ή τα ποδιά τους, ενώ τα πουλιά ανοιγόκλειναν τα στόματα τους και ανεβοκατέβαζαν τα φτερά τους, κουνώντας πέρα δώθε το σώμα τους).

Φυσικά τα μηχανήματα αυτά τα χρησιμοποιούσαν κυρίως για επιδείξεις έναντι των διαφόρων πρεσβειών, προκειμένου να εντυπωσιάζουν (με έξυπνο τρόπο) τους πρεσβευτές από διαφορά βαρβαρικά φυλά από τα διάφορα κράτη της Δυτικής Ευρώπης, όπως επίσης και της Μέσης Ανατολής ή του Καυκάσου, όπως επίσης (ή και για ψυχαγωγικούς λόγους).

Τι ακριβώς γνώσεις είχαν αποκτήσει και οι Άραβες, κυρίως μέσω της επαφής τους με τους Βυζαντινούς, αλλά επίσης και από κάποια Αρχαία Ελληνικά συγγράμματα, τα οποία είχαν διαβάσει κατασκευάζοντας παρεμφερείς με τους Βυζαντινούς μηχανικές κατασκευές.

Παρόλα αυτά, και οι Άραβες χρησιμοποιήσουν τα μηχανήματα αυτά, κυρίως για την  διασκέδαση, καθώς και για την τέρψη της αριστοκρατίας, χωρίς κάποιον άλλον περισσότερο πρακτικό λόγο.

Φυσικά, τόσο οι Βυζαντινοί, όσο και οι Άραβες, όπως ακριβώς και οι Αρχαίοι Έλληνες, εάν ήθελαν, θα μπορούσαν και αυτοί να προβούν όπως και Αρχαίοι Έλληνες σε μία περαιτέρω προώθηση και εξέλιξη της τεχνολογίας τους, αλλά και αυτοί (όπως και οι Αρχαίοι Έλληνες επιστήμονες), φοβόταν ότι με τις πολλές ευκολίες, θα έπεφτε ραγδαία το ανθρώπινο πνεύμα και ηθική.

Ενώ και αυτοί πίστευαν επίσης, πως οι άνθρωποι εκτός του ότι θα συνήθιζαν στην τεμπελιά χωρίς καθόλου δυσκολίες, μαζί με την εύκολη απόκτηση χρημάτων, χωρίς κόπο (και την αξία τους) και δεν θα φροντίσουν σε καμία περίπτωση  για την καλλιέργειά τους ήθος τους και της  ηθικής τους βελτίωσης (όπως και της απόκτησης εμπειριών), τα οποία και θα θεωρούσαν πολύ πιο σημαντικά από απλές ευκολίες στην δουλειά.

Οπότε, όπως γνωστό σε όλους μας η τεχνολογία δεν αναπτύχθηκε ούτε τη διάρκεια της Αρχαιότητας, ούτε και του Μεσαίωνα, αλλά πολύ αργότερα, κυρίως κατά το 18^ο αιώνα, όταν ξεκίνησε η Βιομηχανική Επανάσταση στην Δυτική Ευρώπη.

Και αυτό, γιατί όπως ακριβώς και να προβλέψει οι Αρχαίοι Έλληνες, οι μεσαιωνικοί Βυζαντινοί, καθώς και οι Άραβες, την περίοδο εκείνη οι άνθρωποι ήθελαν να κατασκευάσουν πραγματικά περισσότερα μηχανήματα, πάρα να επικεντρωθούν κυρίως στο πνεύμα.

Όχι τόσο για να διευκολυνθεί η ζωή τους, αλλά κυρίως λόγω της χρηματοδότησης διαφόρων επιστημόνων για την κατασκευή κάθε είδους μηχανών, οι οποίες και θα έκαναν πολύ πιο γρήγορα και εύκολα την δουλειά πολλών εργατών, χωρίς οι ιδιοκτήτες των μηχανήματων (π.χ. οι βιομήχανοι) να χρειαστεί να πληρώνουν το έξτρα εργατικό δυναμικό, με συνέπεια το μέρος των  κερδών τους, το οποίο χωρίς τις μηχανές θα έδιναν για να πληρώνουν ενημερώσει τους εργάτες τους, να το καρπώνονται οι ίδιοι.

[Πραγματικά, η ανάπτυξη των μηχανών, έφερε ανεργία όπως είχε προβλέψει ορθά ο Βεσπασιανός, αφού οι μηχανές, έκαναν την δουλειά πολλών εργατών, οι οποίοι και απολυθήκαν από τις δουλειές τους.

Έτσι, στην Μεγάλη Βρετάνια, λόγω της ανεργίας που δημιουργήθηκε λόγω της ανάπτυξης των μηχανήματων κλωστοϋφαντουργίας από τους εργάτες που απολυθήκαν, αναπτύχθηκε το κίνημα του λουδισμού.

Οι οπαδοί αυτού, όλοι απολυμένοι εργάτες, εισέβαλαν στα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας, και έσπαγαν το μηχανήματα, έχοντας ως ηγέτη τους τον Μπεν Λουντ (από τον οποίο πήραν και το όνομα λουδιστές, τον οποίο κάνεις δεν ήξερε με σιγουριά και του οποίου το πτώμα δεν βρέθηκε ποτέ), αλλα στο τέλος κατεστάλησαν με την βία, μέσω της χρήσης του στρατού.

Γιατί αν και τα αιτήματα τους ήταν δίκαια, ο κακός τρόπος με τον οποίο προσπάθησαν να τα επιβάλλουν, «έσπρωξε» εναντίον τους μέρος του λαού και των εμπόρων, που λόγω των πράξεων τους δεν αγόραζε ή πούλαγε υφασμάτινα ρούχα (με συνέπεια η κυβέρνηση να βρει την αφορμή να τους καταστείλει αγρία), ενώ δεν ήταν και πρακτικά εφικτό, να ανακοπεί, αφού είχε πια ξεκινήσει η τεχνική πρόοδος με τέτοιους τρόπους].

Και πραγματικά όλοι οι παραπάνω διανοητές της Αρχαιότητας και του Μεσαίωνα, αποδείχτηκαν τελείως αληθείς στις προβλέψεις τους, μιας και όντως η μεγάλη ανάπτυξή της  τεχνολογίας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (π.χ. το ίντερνετ), πέραν των θετικών τους επιπτώσεων στην ενημέρωση και την τεχνολογία, έφεραν επίσης και αρνητικές συνέπειες, όπως τον εθισμό των ανθρώπων σε αυτά  με συνέπεια πολλές φορές την αποξένωσης μεταξύ τους, όπως φυσικά και την ανεργία.

\