ΟΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΜΕ ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

ΟΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΜΕ ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό το Ισραήλ διαχρονικά προσπάθησε σε πάρα πολλές περιπτώσεις όταν αυτό ήταν σκλαβωμένο, να προσπαθήσει με κατάλληλες συμμαχίες να βρει τους τρόπους, με τους οποίους θα μπορούσε να εκδιώξει τους εχθρούς του από την περιοχή της Παλαιστίνης και να καταφέρει να αν ορθοποδήσει και να ιδρύσει ξανά το κράτος των Εβραίων.

Αυτό είναι κάτι που συνέβη ήδη από την Αρχαία είσαι ιστορία του Ισραήλ αρκετές φορές, αφού όπως είναι γνωστό μετά την ίδρυση του κράτους αυτούς σε Βασίλειο του Αυτοκρατορία από τον Δαβίδ και τον Σολομώντα. πολλές φορές αυτό υποδουλώθηκε σε άλλους εχθρούς.

Οπότε στην προσπάθειά του να απαλλαγεί από την σκλαβιά και την υποτέλεια σε άλλα κράτη, το Ισραήλ αποφάσισε να συμμαχήσει με ισχυρές δυνάμεις της περιοχής της Μέσης Ανατολής, πιστεύοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα εξασφάλιζε και την ελευθερία μου.

Η πρώτη μεγάλη δύναμη με την οποία το Ισραήλ συμμάχησέ προκειμένου να απελευθερωθεί από άλλους κατακτητές, ήταν το Βασίλειο των Ασσυρίων, το οποίο στην αρχή φαινόταν μιας σχετικά μεγάλη δύναμη, αλλά δεν είχε ακόμη δημιουργήσει στην Αυτοκρατορία της, ενώ με την συμμαχία αυτή, το Ισραήλ θα απαλλάσσονταν από την κατάκτηση των Αιγυπτίων.

Πραγματικά και μέσω της συμμαχίας αυτής, οι Ασσύριοι κατάφεραν να νικήσουν τους Αιγύπτιους και να τους δίωξαν από  τα εδάφη Παλαιστίνης,, αλλά αυτό δεν βοήθησε καθόλου τους Εβραίους, αφού στην περίπτωση αυτή άλλαξαν απλά τον έναν κατακτά με τον άλλον και αναγκάστηκαν να γίνουν φόρος υποτελείς στους στην συνέχεια στους Ασσύριους, αντί για τους Αιγύπτιους όπως ήταν πριν.

Βλέποντας το λάθος που έκαναν οι Εβραίοι αποφάσισαν στην συνέχεια να συμμαχήσουν ξανά με τους Αιγυπτίους εναντίον των Ασσυρίων, όμως αυτή την φορά οι Ασσύριοι δεν ηττήθηκαν από τους Αιγύπτιους και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το Ισραήλ να συνεχίσει να είναι υποτελές κράτος στους κατακτητές του από την Μεσοποταμία.

Οπότε στην περίπτωση αυτή οι Εβραίοι αποφάσισαν να συμμαχήσουν με μία νέα ανερχόμενη δύναμη στην περιοχή της Μεσοποταμίας, την δύναμη των Βαβυλωνίων, με σκοπό να απελευθερωθούν αυτή την φορά από τους Ασσύριους.

Πραγματικά οι Βαβυλώνιοι μαζί με τους συμμάχους τους, τους Σκύθες, τους Ελαμίτες, τους Πέρσες και τους Μήδους κατάφεραν να επαναστατήσουν ενάντια στην καταπιεστική Ασσυριακή κυριαρχία και στο τέλος να την διαλύσουν τελείως, μαζί με το κράτος και την πρωτεύουσα της διαπαντός.

Όμως για άλλη μία φορά όπως τον φυσικό, η ιστορία επαναλήφθηκε και οι Βαβυλώνιοι σε καμία περίπτωση δεν θα αφήναν ελευθέρους τους Εβραίους και φρόντισαν, όπως και οι προηγούμενοι κατακτητές τους να τους κάνουν και αυτοί φόρους αποτελείς.

Και όταν οι Εβραίοι προσπάθησαν να συμμαχήσουν εκ νέου με τους Αιγυπτίους και άλλους λαούς για να επανακτήσουν εναντίον των Βαβυλωνίων, ο Ναβαχοδονόσορας ο Β΄ ο Μέγας εισέβαλε στο Ισραήλ, κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ και μετέφερε όλους τους Εβραίους στην γνωστή σε όλους Βαβυλώνια Αιχμαλωσία.

Αυτή ήταν μία τακτική την οποία χρησιμοποιούσαν πολύ συχνά οι Βαβυλώνιοι σε όλους τους κατακτημένους από τους ίδιους λαούς και όχι μόνος στους Εβραίους και για τον λόγο αυτό όταν στην συνέχει ο βασιλιάς των Περσών Κύρος στο Μέγας κατάφερνε να νικήσει και να καταλάβει την Βεβήλωνα, επέτρεψε σε όλους τους λαούς και τους Εβραίους να γυρίσουν στα αρχικά πατρογονικά τους εδάφη.

Επί της κυριαρχίας στο Περσών αν και οι Εβραίοι ηταν πάλι ήταν υποτελείς σε αυτούς, επειδή αυτοί τους φέρθηκαν καλά ήταν πιστοί σε αυτούς, ενώ ότι ίδιο συνέβη και όταν την κυριαρχία της περιοχής στην πέρασε στην συνέχεια στους Έλληνες, όταν την κατέλαβαν με αρχηγό τον Μέγα Αλέξανδρο της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας.

Αρχικά και στους διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι Εβραίοι ήταν πιστοί, ιδίως όσο στην περιοχή αυτή ειχαν την κυριαρχία οι Πτολεμαίοι αλλά και με τους πρώτους Σελευκίδες μέχρι και τον Αντίοχο τον Γόνο Μέγα, πριν την άνοδο στην εξουσία του γιου του, Αντίοχου του Δ΄ του Επιφανούς.

Αυτό το άτομο όμως δεν φρόντισε να φερθεί καλά όπως και ο πατέρας του και ο Μέγας Αλέξανδρος, όχι μόνο στους Εβραίους, αλλά και στους υπολοίπους λαούς της Αυτοκρατορίας του, ενώ δεν σεβάστηκε όπως οι προκάτοχοι του, ούτε την θρησκεία, ούτε και την γλώσσα, ούτε και τον πολιτισμό και την ιστορία τους.

Αλλά αντίθετα, να προσπάθησε με μανία να κάνει τους Εβραίους με την βία ειδωλολάτρες και να τους εξαναγκάσει να εγκαταλείψουν τα έθιμα, την γλώσσα και την θρησκεία τους, κάτι προσπάθησε να κάνει και σε άλλους λαούς, ενώ εκτός αυτών άρπαζε και τα ιερά σκευή των Εβραίων, των Περσών και άλλων λαών, προκειμένου τόσο να έχει χρήματα για τον εαυτό του, αλλά και για να ξεχρεώσει με τον τρόπο αυτό τα χρέη των υπέρογκων πολεμικών αποζημιώσεων της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών στους Ρωμαίους (https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_36.html).

Αυτή η βίαιη και παρανοϊκή τακτική από μέρος του, είχε όπως είναι φυσικό αποτέλεσμα στο τέλος οι Εβραίοι να επαναστατήσουν ενάντια του και στο τέλος μετά από σκληρούς αγώνες να καταφέρουν να αποκτήσουν ένα εξαρτάτο κράτος υπό την ηγεσία των Μακκαβαίων, συμμαχώντας στην συνέχεια για το για τον λόγο αυτό με τους Ρωμαίους, που ήταν αντίπαλοι των Σελευκιδών.

Όμως σύντομα αυτή τακτική τους γύρισε μπούμερανγκ, όπως και σε σώους Έλληνες συμμάχησαν στην κυρίως Ελλάδα με τους Ρωμαίους εναντίον των συμπατριωτών τους, των Μακεδόνων και όπως ηταν φυσιολογικό, οι Ρωμαίοι αντί να σεβαστούν την ανεξαρτησία του κράτους αυτού, φρόντισαν σύντομα να το κάνουν φόρου υποτελές αυτή την φορά στους ίδιους και φέρθηκαν εξίσου σκληρά όσο και οι προκάτοχοι τους κατακτητές της Παλαιστίνης.

Αυτός είχε σαν αποτέλεσμα έναν ακόμα ξεσηκωμό των Εβραίων εναντίον των Ρωμαίων κατακτητών τους και μάλιστα για το λόγο αυτό ένα μέρος της ηγεσίας τους συμμάχησε με τους Πάρθους ενάντια στους Ρωμαίους, ενώ οι Παρθώ κατάφεραν να καταλάβουν για ορισμένο χρονικό διάστημα τις περιοχές της Μεσοποταμίας, της Συρίας για τις Παλαιστίνης επί του αλλοεθνή και μισητού στους Εβραίους Ηρώδη του Μέγα (https://alophx.blogspot.com/2019/07/blog-post.html).

Η αντεπίθεση των Ρωμαίων κατάφερε να εκδιώξει τους Πάρθους από τα μέρη αυτά και σύντομα οι Εβραίοι έγιναν ξανά προτεκτοράτο της Ρώμης, ενώ φρόντισε να επαναστατήσουν στην συνέχεια με ηγέτες τους Σιμών Μπαρ Γκιορά τον Ιωάννη της Γισκάλας και άλλους εναντίον των Ρωμαίων κατακτητών.

Η επανάσταση αυτή απέτυχε παταγωδώς, όπως και στην συνέχεια αυτή εναντίον του Ανδριανού κάτι που είχε σε συνέπεια πέρα από την εξορία των Εβραίων σε όλο τον κόσμο και την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, όπως και την απαγόρευση των Εβραίων εισέρχονται σε αυτή, αλλά και την διασπορά του σε όλη την  γη.

Αλλά ακόμα της αυτή την περίπτωση οι Εβραίοι δεν σταμάτησαν τις επαναστάσεις τους εναντίον της Ρώμης και φρόντισαν και άλλη μία φορά συμμαχώντας με τους Πάρθους τους οποίους είχε επιτεθεί Ρωμαίος Αυτοκράτορας Τραϊανός να επαναστατήσουν εναντίον της Ρώμης σε διάφορα μέρη της Αυτοκρατορίας της, αλλά στο τέλος ηττήθηκαν παρά τις καταστροφές που έκαναν εναντίον των Ρωμαίων, των Ελλήνων και των Χριστιανών στις περιοχές αυτές, όπως ακριβώς έκαναν και στις προηγούμενες δύο επαναστάσεις τους.

Στη συνέχεια τον καιρό Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας δεν υπήρξαν άλλες επαναστάσεις του ίδιου μεγέθους εναντίον των Ρωμαίων, παρόλα αυτά οι Εβραίοι φρόντισαν επαναστατήσουν εναντίον της Αυτοκρατορίας της Ρωμανίας, όταν σε αυτήν Αυτοκράτορος ήταν ο ένδοξος ηράκλειος αλλά και πιο πριν από αυτόν επί τυράννου Φωκά.

Στην περίπτωση αυτή οι Εβραίοι συμμάχησαν με τους Πέρσες του Χοσρόη του Δευτέρου, ο οποίος τους είχε υποσχεθεί ότι αν τους τον βοηθούσαν θα φρόντισε να δημιουργήσει σε αυτούς ένα ανεξάρτητο Ιουδαϊκό κράτος και πραγματικά αυτοί τον βοήθησαν στο να κατακτήσει την συγκεκριμένη περιοχή και διέπραξαν μεγάλη σφαγή πάνω από 100.000 χριστιανών στα Ιεροσόλυμα.

Σύντομο όμως ήρθε σε ρήξη μαζί τους και αυτός απέπεμψε τον ηγέτη τους, τον Βενιαμίν της Τιβεριάδας ,ο οποίος προσπάθησε να συμμαχήσει με την Ρωμανία για να ξεφύγει την τιμωρία για τα εγκλήματα του, αλλά μόλις επέστρεψε ο Ηράκλειος φρόντισε να τιμωρήσει τους υπαίτιους για τις μεγάλες σφαγές και συνεργάτες των Περσών και ο Βενιαμίν το έσκασε για να γλιτώνει εγκαταλείποντας τους συνεργούς του και τους συμπατριώτες του.

Στην συνέχεια, όταν οι Άραβες επιτέθηκαν στην Μέση Ανατολή, οι Εβραίοι είχαν την φαεινή ιδέα να συμμαχήσουν μαζί τους πιστεύοντας ότι θα κατάφερναν με αυτούς να επανιδρύσουν το κράτους τους, κάτι το οποίο φυσικά δεν συνέβη και σύντομα και οι Άραβες, ακόμη και ο ιδρυτή της θρησκείας τους, τον Μωάμεθ στράφηκαν εναντίον τους με μεγάλη σφοδρότητα.

Η ίδια κατάστασης συνεχίστηκε στον Μεσαίωνα, τον καιρό των Σταυροφοριών (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_12.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_14.html, https://alophx.blogspot.com/2018/02/blog-post_7.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_59.html) αφού ούτε και οι Σταυροφόροι φέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπος στους εναπομείναντες Εβραίους, ούτε και οι Τούρκοι (Σελτζούκοι Λη Οθωμανοί) στην συνέχεια.

Αμέσως μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο την περιοχή της Παλαιστίνης κατέλαβαν οι Βρετανοί, τους οποίους κατάφεραν οι Εβραίοι/Ισραηλινοί να εκδιώξουν με ανταρτοπόλεμο που διεξήγαγαν τόσο κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου στην περιοχή, όσο επίσης και κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκόσμιου αλλά και αμέσως μετά από αυτόν, αν και στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, οι Εβραίοι φρόντισαν να στείλουν την Εβραϊκή Λεγεώνα να πολεμήσει με τους Συμμάχους.

Για τον λόγο αυτό οι Ισραηλινοί συμμάχησαν αρχικά με τους Ρώσους, τους οποίους προδώσαν στην συνέχεια, αλλά και τους Αμερικανούς και κατάφεραν πολεμώντας τους Βρετανούς από την μία πλευρά και τους Άραβες από την άλλη να καταφέρουν να δημιουργήσουν μετά από δύο σχεδόν 2000 έτη ένα νέο Ισραηλινό κράτος.

Καθόλη την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και μέχρι τις μέρες μας οι Ισραηλινοί συμμάχησαν με την Δύση, αλλά παράλληλα φρόντισαν επίσης να συμμαχήσουν και με το Ιράν εναντίον των Αράβων, όσο αυτό ήταν μοναρχία υπό τον σάχη Μοχάμεντ Ρεζά Σαχ Παχλεβί.

Σύντομα όμως μετά την ισλαμική επανάσταση στο Ιράν (https://alophx.blogspot.com/2019/05/20-21.html), έχασαν αυτό τον σύμμαχό του στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ο οποίος βοηθούσε την ανεξαρτησία τους ενάντια στους Άραβες, ενώ παράλληλα κάποια Αραβικά κράτη προσέγγισαν τους Εβραίους την ιδιά εποχή, όπως λόγου χάρη η Ιορδανία και η Αίγυπτος, όπως επίσης και το Μαρόκο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και κάποια άλλα Αρκαδικά κράτη στις μέρες μας.

Στην εποχή μας, με αφορμή τον πόλεμο του Ισραήλ με την Χαμάς την Παλαιστίνη και στην Γάζα, αλλά και τον επικείμενο για πολλούς πόλεμο του Ισραήλ στον Λίβανο μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ, κάποιοι αναλυτές αναμένουν ότι κατάσταση αυτή θα κλιμακωθεί και σύντομά το Ισραήλ θα χτυπήσει και το Ιρανικό πυρηνικού πρόγραμμα μαζί με τους δυτικούς συμμάχους του (https://alophx.blogspot.com/2021/11/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/07/1981.html).

Αυτό θα έχει αφενός όπως είναι φυσικό αποτέλεσμα από τη μία την απάντηση του Ιράν με αντίστοιχα χτυπήματα στο ίδιο το Ισραήλ μαζί με το συμμάχους του και από την άλλη την εμπλοκή των συμμάχων των Ιρανών, δηλαδή κυρίως των Ρώσων το Κινέζων αλλά και άλλων (Ιράκ, Λιβανό, Συρία, Παλαιστίνη, Υεμένη) εναντίον του Ισραήλ και της Δύσης, με συνέπεια πιθανότητα να ξεκινήσεις αυτή την περίπτωση ένα Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος.

Αν κάτι τέτοιο συμβεί πραγματικά, τότε είναι πολύ πιθανό το κράτος του Ισραήλ αντί να καταφέρει να παραμείνει ανεξαίρετο όπως προσπαθούσε από την ίδρυσή του το 1.948 μετά Χριστόν, στο τέλος να καταρρεύσει οριστικά για άλλη μία φορά και να εξαφανιστεί ακόμα (https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_10.html, https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post_12.html).

[Στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, οι Εβραίοι φρόντισαν να στείλουν την Εβραϊκή Λεγεώνα να πολεμήσει με τους Συμμάχους, όπως ακριβώς έκαναν και οι Έλληνες (αλλά και στον Α΄ΠΠ και στην Ουκρανία) και οι Ιταλοί στον Κριμαϊκό Πόλεμο με στόχο να απελευθερώσουν δικά τους υπόδουλα μέρη].

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.