ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ 2008 ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΝΟΔΟ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΕΠΑΝΕΚΛΟΓΗ ΤΡΑΜΠ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ 2008 ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΝΟΔΟ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΕΠΑΝΕΚΛΟΓΗ ΤΡΑΜΠ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό υπήρξαν πολύ μεγάλες ομοιότητες κατά την διάρκεια για την εξέλιξη των κρίσεων ανάμεσα στα έτη 2018 μετά Χριστόν και 2012 μετά Χριστόν και στα αντίστοιχα έτη 2015 μετά Χριστόν 2016 μετά Χριστόν αλλά και 2012 μετά Χριστόν 2013 μετά Χριστόν και 20124 μετά Χριστόν.

Συγκεκριμένα τα έτη 2018 μετά Χριστόν και 20 μια μετά Χριστόν υπήρξε όπως είναι γνωστό μία μεγάλη οικονομική κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η οποία επεκτάθηκε στον υπόλοιπο κόσμο και επέφερε μεγάλη οικονομική καθίζηση και ανεργία, ενώ πιο πριν είχαν προηγηθεί οι γνωστές σε όλους μας τρομοκρατικές επιθέσεις της 11^ης Σεπτεμβρίου το 2001 μετά Χριστόν στην Νέα Υόρκη από ισλαμιστές αεροπειρατές.

Ακολούθησαν στην συνέχεια όπως είναι γνωστό σε όλους η μεγάλη λαθρομεταναστευτική κρίση, η οποία ξεκίνησε από την Μέση Ανατολή τα έτη 2015 μετά Χριστόν και 2016 μετά Χριστόν (https://alophx.blogspot.com/2024/04/400-2024-update.html), με ευθύνη τότε της κυβέρνησης Τσίπρα και την έγκριση της Γερμανίας της Μέρκελ, οι οποίες έφεραν χωρίς τη θέληση των λαών τους εκατομμύρια λαθρομετανάστες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στα κράτη τους, οι οποίοι δημιούργησαν πολλά προβλήματα σε αυτά.

Παράλληλα την ίδια περίοδο στην Ευρώπη, λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης που είχε προκληθεί σε όλη την Δύση, επιβλήθηκαν τα πάντα αντισυνταγματικά και αντεθνικά μνημόνια από τις κυβερνήσεις πολλών κρατών στους λαούς τους με πρώτη την Ελληνική κυβέρνηση και τα οποία επεκτάθηκαν ακόμη περισσότερο σε όλους τους Ευρωπαϊκούς λαούς, με εξαίρεση φυσικά τους Γερμανούς η οποία έλεγχαν την Ευρώπη και τα επέβαλαν στους άλλους.

Μέσω των μνημονίων αυτών κατάφεραν οι Γερμανοί να αλυσοδέσουν και να σκλαβώσουν τους λαούς και τις κυβερνήσεις στο κρατών της ΕΕ, που τους ή άλλως ήταν υποτελείς σε αυτές ή πράκτορες τους και να αρπάξουν τον πλούτο τους τα χρήματά τους, ακόμα και την γη τους, δεσμεύοντας τα προκειμένου να εκπληρώσουν τα δάνεια που πήραν οι πολιτικοί, χωρίς να εννοείται να ρωτηθούν οι κυβερνήσεις τους λαούς τους, ενώ αυτά θα διαρκούσαν για πάρα πολλές δεκαετίες.

Αυτή η ακραία κατάσταση όπως ήταν φυσιολογικό δημιούργησε πάρα πολύ μεγάλες αντιδράσεις και παντού σε όλο τον κόσμο αναδείχθηκαν και κυρίως στην Ευρώπη, πολλοί εθνικιστές λαϊκιστές και πατριώτες ηγέτες, οι οποίοι προσπάθησαν να λύσει ο καθένας να τον τρόπο του τα προβλήματα του λαού του.

Πολύ σημαντικό ρόλο εκείνη την περίοδο έπαιξαν και μεγάλες τρομοκρατικές επιθέσεις, η οποίες συνέβαιναν σε όλο τον κόσμο, στην Μέση Ανατολή, στην Αφρική, στην Ασία, όπως επίσης και στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη και κυρίως σημαντικό ρόλο σε όλη αυτή την κατάσταση έπαιξε και η άνοδος του ISIS.

Επίσης πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε εκείνη την περίοδο και η έναρξη, παράλληλα με την μεγάλη οικονομική κρίση και τα μνημόνια στην Ευρώπη και η λεγόμενη «Αραβικής Άνοιξης» ή πιο σωστά «ισλαμικού χειμώνα», η οποία έκανε σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής να πέσουν τα κοσμικά καθεστώτα και να αντικατασταθούν για ένα διάστημα με κυβερνήσεις της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, με την στήριξη των πετρομοναρχιών του Κόλπου, κυρίας του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας (https://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html, https://alophx.blogspot.com/2020/06/al-tawqa.html, https://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html).

Έτσι, με τον τρόπο αυτό, αναδείχθηκαν πολλοί ηγέτες που είπε ήταν ευρωσκεπτικιστές, αντιισλαμιστές, εθνικιστές, πατριώτες και αντίστοιχα νέα κόμματα της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, καθαρά αυτού του είδους και ιδεολογίας, ή υπήρξαν και περιπτώσεις που κάποια δεξιά κόμματα υιοθέτησαν την ίδια ακριβώς ρητορική, προκειμένου να καταφέρουν με τα συνθήματα αυτά να πείσουν τους ψηφοφόρους να συνεχίσουν να τους στηρίζουν και να μην ψηφίσουν τους «αυθεντικούς» Νέους Δεξιούς.

Συγκεκριμένα, στην Μεγάλη Βρετανία μετά την πτώση λόγω των «μνημονίων» και της μεγάλης οικονομικής κρίσης της κυβέρνησης Μπράουν, την θέση του πήρε ο Κάμερον, ο οποίος προσπάθησε να αντιγράψει κάποια από τα στοιχεία των ομιλιών του Φάρατζ και του Johnson, οι οποίοι βρισκόταν τότε σε μεγάλη άνοδο και πρότειναν το BREXITγια την Βρετανία.

Για τον λόγο ο ίδιο, ο ίδιος ο Κάμερον οργάνωσε το δημοψήφισμα για το BREXIT, πιστεύοντας ότι οι Βρετανοί θα φοβόνταν τους Ευρωπαίους, όπως ακριβώς πίστευε και ο Τσίπρας για το δημοψήφισμα για τα μνημόνια και θα έλεγαν όχι στο BREXIT.

Δυστυχώς για τον ίδιο αυτό δεν συνέβη και αντίθετα οι Βρετανοί ψήφισαν πλειοψηφικά υπέρ του, όπως ακριβώς έκαναν και Έλληνες με το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα για τα μνημόνια, παρά τα ψέματα και την προπαγάνδα που έλεγαν και στις δύο περιπτώσεις τα Μέσα Μαζικής «Ενημέρωσης»/Παραπληροφόρησης για τα πιο πλευρά θα κέρδιζε, όπως και τις απειλές του Δ΄ Ράιχ της ΕΕ αν ψήφιζαν οι Βρετανοί «ΝΑΙ».

Όμως ο Κάμερον, σε αντίθεση με τον Τσίπρα στην Ελλάδα, είχε τουλάχιστον το πολιτικό «τακτ» και την εντιμότητα να παραιτηθεί μετά την ήττα του και στην συνέχεια ανέλαβε η Τερέζα Ντι Μέι και εν συνέχεια την διαδέχτηκε στην πρωθυπουργία ένας από τους δύο βασικούς παράγοντες του BREXIT μαζί με τον Φάρατζ, ο Johnson.

Στην συνέχεια, μετά τον Johnson, λόγω των οικονομικών δυσκολιών, πήρε τηn θέση του o Σουνάκ, ο οποίος δεν κατάφερε ούτε αυτός να λύσει τα προβλήματα με της Μεγάλης Βρετανίας και στην συνέχεια αντικαταστάθηκε μέσω εκλογών από την κυβέρνηση των Εργατικών του Sτarmer, ο οποίος και αυτός με την αντιλαϊκή πολιτική του και αναμένεται από πολλούς αναλυτές να πέσει και αυτός σύντομα.

Και την θέση του θα μπορούσε να πάρει ακόμα και το κόμμα του ηγέτη του BREXIT Farrage, αφού όπως είναι γνωστό αμέσως μετά την μεγάλη νίκη του Προέδρου Τραμπ στις Προεδρικές εκλογές του 2024 μετά Χριστόν στην Αμερική και την επανεκλογή του, ο συγκεκριμένος άνθρωπος που στήριξε και είναι φίλος του Τραμπ έχει γίνει πανίσχυρός στην χώρα του,

Στην Γερμανία, η μεγάλη οικονομική κρίση που είχε ξεκινήσει από την εποχή του Σρέντερ έφερε στην εξουσία την κυβέρνηση της Μέρκελ, η οποία συνέχισε την πολιτική του και όταν ξέσπασε η μεγάλη οικονομική κρίση στις ΗΠΑ και στην συνέχεια επέβαλε μνημόνια στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ προς όφελος της Γερμανίας.

Όταν όμως το 2015 μετά Χριστόν και το 2016 μετά Χριστόν η Merkel, σε συνεννόηση με τον Τσίπρα άφησε εκατομμύρια λαθρομετανάστες να έρθουν στην Ευρώπη, αυτό είχες να αποτέλεσμα να αρχίσει να πέφτει η δημοτικότητά της και να αρχίσει η άνοδος του κόμματος της Εναλλακτικής για την Γερμανία, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση.

Τελικά η κυβέρνηση της Μέρκελ έπεσε και την θέση της πήρε η συγκυβέρνηση των σοσιαλιστών του Σολτς, μαζί με τους Φιλελεύθερους και τους Πράσινους, η οποία διοίκησε την χώρα αυτή ως το 2024 μετά Χριστόν, αλλά οι κακές επιλογές της η καταστροφική οικονομική πολιτική της κοινωνική της, όπως και η εμπλοκή της στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο, την ανάγκασαν, όταν ήρθε η Γερμανία σε μεγάλη οικονομική κρίση, οι Φιλελεύθεροι να αποχωρήσουν και σύντομα αναμένεται να γίνουν μετά την πτώση ουσιαστικά της Γερμανικής κυβέρνησης πρόωρης εκλογές και στην Γερμανία.

Στις εκλογές αυτές αναμένεται να ηττηθούν σε συντριπτικό βαθμό οι σοσιαλιστές του Σολτς, οι οποίοι χάνουν συνεχόμενα εδώ και πολύ καιρό πάρα σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις και να καταποντιστούν μαζί τους Πράσινους, όπως και το κόμμα των φιλελεύθερων.

Αντίθετα αυτοί που αναμένονται να εκτοξευτούν εκλογικά είναι Χριστιανοδημοκράτες υπό τον Friedrich Merch, όπως επίσης και το κόμμα της Εναλλακτικής για την Γερμανία, από το οποίο κλέβει συνθήματα ο Μερτς, αλλά και το κόμμα της Σάρα Βάκχεντ, που θεωρείται ακροαριστερό, ενώ αντιγράφει και αυτό συνθήματα από την Εναλλακτική για την Γερμανία, ιδιαίτερα σε σχέση με την απέλαση των εγκληματιών ισλαμιστών λαθρομεταναστών.

Ο Μερτς αναμένεται ότι αν γίνει καγκελάριος της Γερμανίας, θα συνεργαστεί με την Γαλλία στον λεγόμενο Γαλλογερμανικό Άξονα, είναι υπέρ της συνεργασίας με το ΝΑΤΟ και την Αμερική και λέει ότι θέλει και αυτός να διώξει όλους τους παράνομους και εγκληματίες ισλαμιστές λαθρομετανάστες.

Ακόμα μπορεί κάποια στιγμή να υπάρξει εκλογική συνεργασία της AfD στην Γερμανία με τους Χριστιανοδημοκράτες του Μερτς, ενώ κάποια στιγμή η AfD αναμένεται να γίνει και κυβέρνηση της Γερμανίας, όπως ακριβώς έγιναν και οι Ναζί με την συνεργασία με τον Χούκενμπεργκ στον Μεσοπόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2018/12/afd.html, https://alophx.blogspot.com/2024/09/blog-post_83.html, https://alophx.blogspot.com/2022/02/blog-post_1.html, https://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_23.html, https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_46.html, https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_6.html, https://alophx.blogspot.com/2024/04/blog-post_17.html, https://alophx.blogspot.com/2024/04/blog-post_29.html, https://alophx.blogspot.com/2017/05/1945.html, https://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_1.html, https://alophx.blogspot.com/2023/12/blog-post_1.html, https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post_21.html, https://alophx.blogspot.com/2017/07/isis.html).

Αντίστοιχα στην Γαλλία, η μεγάλη οικονομική καταστροφή οδήγησε αρχικά στην άνοδο του Νικόλας Σαρκοζί στην εξουσία, ο οποίος αντέγραψε σε μεγάλο βαθμό της εθνικιστικές και πατριωτικές ιδέες της Μαρίν Λεπέν και κατάφερε να γίνει ο νέος ηγέτης της χώρας.

Όμως η μεγάλη οικονομική κρίση που εντάθηκε στο τέλος έριξε και τον Σαρκοζί από την εξουσία και την θέση του πήρε στην συνέχεια ο σοσιαλιστής Ολάντ, ο οποίος ούτε αυτός κατάφερε να κρατηθεί στην εξουσία με τις αντιλαϊκές πολιτικές του, ενώ στην συνέχεια των διαδέχθηκε ο Μακρόν, ο οποίος προσπάθησε με συνθήματα τόσο από την πατριωτική δεξιά, όσο και από την αριστερά να καταλάβει την εξουσία, κάτι που τελικά κατάφερε.

Σύντομα όμως και ο Μακρόν που αποδείχθηκε όπως και προκάτοχοί του ψεύτης και αυτός και επέβαλε και αυτός ακραία αντιλαϊκά μέτρα, τόσο στο οικονομικό που επίπεδο, όσο επίσης και στο επίπεδο της δημοκρατίας και την λαθρομετανάστευση και έχει γίνει πολύ αντιπαθής, εν αναμένεται και αυτός να ηττηθεί στις επόμενες Προεδρικές εκλογές και να τον διαδεχθεί πιθανότατα η Μαρίν Λεπέν, της οποίας έκλεψε και από αυτή κάποιες ιδέες για να καταλάβει την εξουσία.

Στην Αυστρία, η οικονομική και λαθρομεταστευτική κρίση έφερε στην εξουσία την κυβέρνηση του λαϊκιστή Κουρτς, ο οποίος κατάφερε και αυτός αρχικά κλέβοντας τα συνθήματα που είχε το ακροδεξιό εθνικιστικό κόμματος του Christian Strasse, να ανέβει στην εξουσία και να συνεργαστεί με αυτό για να διάστημα και ύστερα με αλλά κόμματα.

Στις δε εκλογές του 2024 μετά Χριστόν κέρδισε και βγήκε πρώτο σε ψήφους το ακροδεξιό κόμμα του Ηeberτ Ηickl, παρόλο που δεν έχει καταφέρει μέχρι τις μέρες μας να σχηματιστεί μία κυβέρνηση ακόμα στο κράτος της Aυστερίας.

Στην IΤάλια, η μεγάλη οικονομική κρίση έφερε στην συνέχεια την πτώση της κυβέρνησης MΜπερλουσκόνι με παρέμβαση των Γερμανών και την άνοδο στην εξουσία αυτής αντίστοιχα πρώτα κάποιον τεχνοκρατικών κυβερνήσεων υπό τον Μόντι, τον Λέτα και στην συνέχεια τον λαϊκιστή Ρέντσι, ο οποίος όμως γρήγορα σαρώθηκε από τα νέα αναδυόμενα κόμματα της Λέγκας του Ματέο Σαλβίνι, αλλά και του κόμματος των 5 Αστέρων του Bepe Grillo και κυρίως τα Αδέλφια της Ιταλίας και σύντομα έχασε την εξουσια.

Την θέση του πήρε στην συνέχεια άλλος ένας τεχνοκράτης τραπεζίτης, όπως ήταν ο γνωστός σε όλους Ντράγκι (όπως ήταν και ο Μόντι), ο οποίος ούτε αυτός κατάφερε με τα αντιλαϊκά μέτρα που πήρε να παραμείνει στην εξουσία και σύντομα με νέες εκλογές την θέση του πήρε συνασπισμός των Αδελφών της Ιταλίας της Μελόνι, μαζί με την Λέγκα και την κόμμα Fobra ITalisa του Berlusconi.

Στην Πορτογαλία, η μεγάλη οικονομική κρίση είχε σαν συνέπεια την άνοδο του σοσιαλιστή Κόστα, αλλά και την μεγάλη εκλογική άνοδο της δεξιάς στην χώρα αυτή, όπως επίσης και του εθνικιστικού αντιλαϊκού κόμματος της Τσέγκα του Βεντούρα.

Αντίθετα στην Ισπανία, η μεγάλη οικονομική κρίση των μνημονίων, όπως επίσης και η λαθρομεταναστευτική κρίση είχε σαν συνέπεια την άνοδο αρχικά των Κιουνταντάνος, των Ποντέμος, όπως επίσης και του κόμματος VOX στην συνέχεια.

Επίσης, στην ίδια χώρα όταν έπεσε η κυβέρνηση του Θαππατέρο και την διαδέχτηκε αυτή του Ραχόι, η οποία φαίνεται φάνηκε ότι προσπάθησε να αντιγράψει λίγο από την πατριωτική και εθνικιστική ιδεολογία, σύντομα όμως έπεσε και αυτή λόγο σκανδάλων και την διαδέχτηκε η κυβέρνηση του Sanchez.

Η κυβέρνηση αυτή αναμένεται να πέσει στις μέρες μας κάποια στιγμή, αφού μετά τα πολλά σκάνδαλα οικονομικά ηθικά και πολιτικά του ίδιο του πρωθυπουργού και της συζύγου του, όπως επίσης και τις καταστροφικές πλημμύρες που συνέβησαν στην Ισπανία και την μεγάλη οικονομική και λαθρομεταναστευτική κρίση και να αντικατασταθεί πιθανόν από αυτή του αντιπάλου ηγέτη του στην δεξιάς, του Φέικο, ο οποίος μπορεί να συνεργαστεί ακόμη και με το VOX, προκειμένου να σχηματίσει μία κυβέρνηση.

Στην Ολλανδία, η μεγάλη οικονομική κρίση οδήγησε στην άνοδο του λαϊκιστή Ρούτε, ο όποιος έκλεβε της ιδέες του αντιισλαμιστή και εθνικιστή πολιτικού Wilders, αλλά και αυτός ηττήθηκε με τα καταστροφικά μέτρα που πήρε στις εκλογές και στην συνέχεια ο Wilders  σχημάτισε κυβέρνηση από το κόμμα του, το οποίο κατάφερε να βγει πρώτος στις εκλογές, μαζί με άλλα κόμματα στην Ολλανδία και να εφαρμόσουν την πολιτική του.

Στην Πολωνία οικονομική κρίση και λαθρομεταναστευτική κρίση έφεραν στην εξουσία την κυβέρνηση Καζίνσκι, ενώ παράλληλα αργότερα αυτή η έπεσε και πήρε την θέση της αυτή του Τουσκ, ο οποιος όμως έχει καταστρέψει οικονομικά την Πολωνία και κυνηγάει τον Χριστιανισμό και αναμένεται σύντομα να πέσει και  στην διακυβέρνηση να επανέλθει το κομμα του Καζίνσκι.

Αλλά και σε άλλες χώρες ανήλθαν ή συνέχισαν να κυβερνούν λαϊκιστές και εθνικιστές πατριώτες ηγέτες στην εξουσία, όπως λόγω χάρη στην Ουγγαρία ο Orban εδώ και πάρα πολλά χρόνια ή ο Urban για ένα μικρό διάστημα στην Σλοβενία και παράλληλα στην Τσεχία ο Μπάμπις, ο οποίος έχασε με τις εκλογές, αλλά η τωρινή κυβέρνηση αναμένεται να πέσει και ο Μπάμπις να επανέλθει στην εξουσία, ενώ στην Σλοβακία ήδη κυβερνά ο λαϊκιστής και ικανός Φίτσο.

Στην Ιρλανδία, η μεγάλη οικονομική κρίση προκάλεσε την άνοδο του Σιν Φέιν, γνωστού ως πολιτικού σκέλος του ΙΡΑ στην εξουσία, αλλά η κακή διαχείριση της εξουσίας από το κόμμα αυτό και την δεξιά στην συνέχεια, είχε σαν αποτέλεσμα να προκηρυχθούν νέες πρόωρες εκλογές στην χώρα αυτή, ενώ αναμένεται η κυβέρνηση να πάρει το δεξιό λαϊκίστικο κομμα,  που έχει αντιγράψει πολλά συνθήματα του ΙΡΑ και άλλων δεξιών λαϊκιστών.

Στην Ιαπωνία, η μεγάλη οικονομική κρίση είχε σαν αποτέλεσμα την άνοδο του Χατογιάμα, υπό τον οποίο πήρε για πρώτη φορά το κόμμα του, το δημοκρατικό κόμμα, την εξουσία στην Ιαπωνία, αλλά ήταν τόσο από κακός κυβερνήτης που σύντομα την έχασε και επανήλθαν οι συντηρητικοί, πρώτα υπό τον Άνμπε, τον Κριστίνα και στις μέρες μας τον Σιγκέρου Ισίμπα.

Στην Νότια Αφρική, η μεγάλη οικονομική κρίση είχε σαν αποτέλεσμα την άνοδο του εθνικιστή και λαϊκιστή Ζούμα και στην συνέχεια του Ραμοφάσα, ενώ στην Ινδία αντίστοιχα υπήρξε άνοδος του ακραίου και φανατικού εθνικιστή και Ινδουιστή Ναρέτνα Μόντι.

Στο Ισραήλ, κρίση είχε σαν ένα αποτέλεσμα την άνοδο στην πρωθυπουργία του κράτους αυτού του Νετανιάχου, ενώ αντίστοιχα στην Σαουδική Αραβία έγινε η άνοδος, με την βοήθεια είναι αλήθεια και τον Ηνωμένων Πολιτειών του Τραμπ, του πρίγκιπα  Mohlamed Salman στην εξουσία και του πατέρα του Salman Saud.

Στην Λατινική Αμερική η μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση είχε σαν αποτέλεσμα την πτώση αντιλαϊκών κυβερνήσεων και την άνοά άλλων, λόγω χάρη την πτώση του Λούλα και την άνοδο του Μπολσονάρο στην Βραζιλία, όπως επίσης και την άνοδο του δημοφιλούς/λαοφιλούς λαϊκιστή Μπουκέλε στο El Salvador.

Και παρόλο που με αμφισβητούμενες εκλογές φέρεται ότι «επανήλθε» ο Λούλα στην Βραζιλία, η κακή οικονομική πολιτική του, όπως επίσης και η στήριξη του Τραμπ αναμένεται να επαναφέρει και την δική του πτώση και την επαναφορά του Μπολσονάρο στην εξουσία.

Στην Αργετινή, η μεγάλη οικονομική κρίση που είχε ξεκινήσει ήδη με την χρεοκοπία της Αργετινής το 2000 μετά Χριστόν (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_26.html, https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_46.html), έφερε στην εξουσία το δημοφιλή ζεύγος Κίσνερ, όταν όμως η μεγάλη οικονομική κρίση στην χώρα αυτή ξεκίνησε εκ νέου, ο νέος ηγέτης του κόμματος που επέλεξε η Κίσνερ για διάδοχο της ηττήθηκε στις εκλογές από τον ακροδεξιό εθνικιστή Μίλει που έγινε νέος Προέδρος της ώχρας αυτής.

Ακόμη και στην Ανατολική Ασία και συγκεκριμένα στις Φιλιππίνες, ή μεγάλη οικονομική κρίση είχε σαν αποτέλεσμα την άνοδο στην εξουσία της Προεδρίας της χώρας αυτής του Ντουέρτε, που ήταν ένας εθνικιστής αντισλαμιστής ηγέτης και στην συνέχεια του Junior Μάρκος, του γιου του γνωστού δικτάτορα της χώρας αυτής της.

Στον Καναδά, η μεγάλη οικονομική κρίση, όπως και η καταπιεστική και τυραννική πολιτική του πρωθυπουργού Τρίντο στην χώρα αυτή, τόσο κατά την διάρκεια της κορωνοχούντας, όσο και στις μέρες μας, έχει φέρει μεγάλη εκλογική καθίζηση του και αναμένεται σύντομα στις εκλογές που θα γίνουν, ακόμα και πρόωρες, αφού οι συμμαχεί έχουν αρχίσει σιγά-σιγά να τον εγκαταλείπουν και να αντικατασταθεί από το δεξιό κόμμα της χώρας, το οποίο αντιγράφει τα πατριωτικά, δημοφιλή και λαϊκίστικα συνθήματα του Donald Trump.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής η μεγάλη οικονομική κρίση είχε αρχικά σαν αποτέλεσμα την άνοδο του Obama στην εξουσία, ο οποίος όμως έφερε ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή και σύντομα αντικαταστάθηκε από τον ικανό και πατριώτη πολιτικό Ντόναλντ Τραμπ.

Ακολούθησε αμέσως μετά η νόθα (https://alophx.blogspot.com/2021/01/1961-2020.html) δήθεν «κυβέρνηση Biden», η οποία έκανε τις ΗΠΑ, όχι μόνο να καταστραφούν οικονομικά, αλλά και να ηττηθούν σε μεγάλους πολέμους, όπως λόγου χάρη στο Αφγανιστάν, αλλά και στην Ουκρανία που επιτέθηκαν εναντίον της Ρωσίας, με συνέπεια στις Προεδρικές εκλογές του 2024 μετά Χριστόν να επανέλθει νικητής για άλλη μία φορά με απόλυτη πλειοψηφία σε όλα τα σώματα της Αμερικανικής κυβέρνησης του επανεκλεγέντος Ντόναλντ Τραμπ.

Ο Donald Trump αναμένεται σε περίπτωση που γίνει νέα οικονομικό κραχ στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, κάτι που πολλοί αναφέρουν και προβλέπουν στις μέρες μας και θα είναι λένε ακόμα μεγαλύτερο από το κράτους 1.929 μετά Χριστόν (https://alophx.blogspot.com/2017/09/1873-1929-2008.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_48.html), αλλά ακόμα και το μεγάλο οικονομικό κραχ του 2008 μετά Χριστόν, να επιβάλλεται δασμούς και να ασκήσει προστατευτική πολιτική για την χώρα του.

Αλλά και με την χρήση και εμπορικών πολέμων με την Ευρώπη και την Κίνα και κευνσιανές οικονομικές πολιτικές, παράλληλα να επαναφέρει την οικονομία της Αμερικής με τον ίδιο τρόπο που την επανάφερε ο  Φραγκλίνος Ρούζβελτ, εισάγοντας την τότε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ αντίστοιχα ο Τραμπ και αυτός να βάλει την χώρα του πιθανώς και αυτός σε έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο για να αναζωογονήσει την Αμερικανική οικονομία της με τον ίδιο ακριβώς τρόπο (https://alophx.blogspot.com/2017/09/new-deal.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/ned.html).

{Παράλληλα αναμένεται να υπάρξει και πτώση όλων των διεθνιστικών ηγετών και ιδεολογιών και κυβερνήσεων που επέβαλε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στην Δύση και ο Τραμπ σύντομα να τις αντικαταστήσει με ηγέτες που θα έχουν την ίδια ιδεολογία με τον ίδιο και θα ελέγχονται ή θα συνεργάζονται με μαζί του.

Αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναμένεται άνοδος ηγεσιών που θα έχουν παρεμφερή ιδεολογία με αυτή του Donald Trump, κάτι που αναμένεται να επιφέρει την πλήρη διάλυση της, όπως επίσης και του ΝΑΤΟ και στην ουσία με την παύση των οργανισμών αυτών να πάψει και η ισχύς των μεγάλων ελίτ της Δύσης στον κόσμο (https://alophx.blogspot.com/2023/11/blog-post.html).

Είναι δε γνωστό ο Donald Trump εκλέχθηκε τρεις φορές Πρόεδρος των ΗΠΑ, όπως ακριβώς έκανε και ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ. Παράλληλα εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ πέθανε ή δολοφονήθηκε λίγο πριν την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και λίγο μετά την εκλογή του και τον διαδέχθηκε ο Truman, ο αντιπρόεδρος του, ο οποίος ήταν αντιρώσος και ξεκίνησε με την Ρωσία του Στάλιν τον Ψυχρό Πόλεμο.

Σε αντίθεση με την παραπάνω κατάσταση, ο Ντόναλντ Τραμπ, ο κάποιοι λένε ότι μπορεί να δολοφονηθεί κατά την διάρκεια της θητείας του ή (https://alophx.blogspot.com/2024/08/blog-post_5.html, https://alophx.blogspot.com/2024/09/blog-post_23.html) ή λίγο πριν την λήξη του Παγκόσμιου Ρωσοουκρανικού προς Πολέμου (https://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post.html), που ξεκίνησαν οι δημοκρατικοί και θα τον διαδεχθεί ο αντιπρόεδρος του Vance, ο οποίος όμως σε αντίθεση με τον Τρόυμαν δεν είναι αντιρώσος}.

Στην πατρίδα μας, η μεγάλη οικονομική κρίση είχε σαν αποτέλεσμα την πτώση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή του Νεότερου και την αντικατάστασή του από τον Γεώργιο Παπανδρέου του Νεότερου, τον ΓΑΠ, ο οποίος με προδοτικό, αντισυνταγματικό, αντιδημοκρατικό και εθνοπροδοτικό τρόπο ξεπούλησε την πατρίδα μας, σε συνεργασία με τους Γερμανούς, ξεκινώντας σε αυτή, πρώτος σε όλους την Ευρώπης, την εποχή των μνημονίων, ξεπουλώντας πλήρως την περιουσία και την γη του λαού μας, όπως επίσης και τις οικονομίες του λαού.

Σύντομα οι μεγάλες οικονομικές καταστροφές, όπως επίσης και κοινωνικές ταραχές από την ανεργία που επέφεραν τα μνημόνια αυτά και την φτώχεια, είχαν αποτέλεσμα την πτώση του ΓΑΠ και στην περίπτωση αυτή με παρέμβαση των Γερμανών, διορίστηκε ένας τεχνοκράτης τραπεζίτης και στην Ελλάδα, σαν τον Μόντι (και τον Ντράγκι μετέπειτα) στην Ιταλία, τον Λουκά Παπαδήμο, ο οποίος κατέστρεψε και ξεπούλησε ακόμα περισσότερο την Ελληνική οικονομία στους ξένους.

Σύντομα ακολούθησαν νέας εκλογές, τις οποίες κέρδισε ο Σαμαράς, ο οποίος είχε αντιγράψει τα συνθήματα τότε της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και επίσης και έχει υποσχεθεί ότι θα φέρει πάλι πίσω τις δουλειές στους Έλληνες και θα τους έβαζε από τα μνημόνια αλλά, στην πραγματικότητα δεν έκανε τίποτα από αυτά και στις επόμενες εκλογές ηττήθηκε και αυτός από τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα.

Ο Τσίπρας ήρθε στην εξουσία στην Ελλάδα υποσχόμενος και αυτός ότι θα έφερνε την έξοδο από τα μνημόνια και μεγάλη οικονομική ευημερία, όμως στο δημοψήφισμα που ο ίδιος οργάνωσε, όταν δεν ψηφίστηκε το ΝΑΙ που ο ίδιος ήλπιζε, έκανε επική κωλοτούμπα και έφερε στους Έλληνες 2 ακόμη μνημόνια, ενώ τους έδερνε με ΜΑΤ και χημικά, όταν πρόδωσε με παντελώς εθνοπροδοτικό τρόπο την πάντα Ελληνική Μακεδονία μας με την δήθεν «συμφωνία των Πρεσπών», ενώ και στο Μάτι επιώ διακυβέρνησης της κάηκαν ένα σωρό ανθρώπου και έφυγε έχοντας καταστρέψει στην Ελλάδα.

Τον άνθρωπο αυτό διαδέχθηκε ο Κούλης, ο οποίος υποσχέθηκε και αυτός στους Έλληνες ευημερία, χρήματα, μεγάλη οικονομική και κοινωνική άνοδο, όπως επίσης και ότι θα καταργήσει και την δήθεν «συμφωνία των Πρεσπών» με ένα νόμο στην βουλή όταν θα βρισκόταν οι κατάλληλες συνθήκες.

Δεν έκανε βέβαια τίποτα από αυτά, αλλά αντίθετα κατέστρεψε τελείως την χώρα συνέχεια, τήρησε ακόμα περισσότερο και από τον Τσίπρα την εθνοπροδοτική δήθεν «συμφωνία των Πρεσπών», ενώ θέλει παράλληλα να ξεπουλήσει το Αιγαίο και τον πλούτο του στους Γερμανούς και στους Τούρκους, όπως επίσης και την πάντα Ελληνική Κύπρο μας, ενώ επί πρωθυπουργίας χάθηκαν ένα σωρό άνθρωποι στην Θεσσαλία με τις πλημμύρες.

Επίσης χάθηκαν άδικα και ένα σωρό αθώα παιδιά με το δολοφονικό έγκλημα στα Τέμπη και με τις πυρκαγιές, ενώ με την κορωνοχούντα κατάστρεψε κάθε πολιτικό και ανθρώπινο δικαίωμα, παντελώς παρανόμους και κυνηγώντας τους υγειονομικούς και όσους δεν ήθελαν να εμβολιαστούν.

Και σαν ήταν όλα αυτά αρκετά, με τα κόκκινα δάνεια ξεπουλάει τα σπίτια του λαού και ετοιμάζεται επιπλέον να υπογράψει και νέα μνημόνιο για την πατρίδα μας, χωρίς φυσικά εννοείται την θέληση του Ελληνικού λαού, αλλά μόνο προς τα συμφέρον των Γερμανών των οποίων υπηρετεί.

Όπως είναι λογικό, όλα αυτά αναμένεται να προκαλέσουν την οργή του Ελληνικού λαού και η ΝΔ αναμένεται να καταποντιστεί σε εκλογές, ενώ σε άνοδο βρίσκονται τα πατριωτικά κόμματα στην Ελλάδα, κανονικά και μη, γιατί υπήρξαν και απατεωνίστικα πατριωτικά κόμματα π.χ. οι ΑΝΕΛ και το ΛΑΟΣ, ενώ ο Κούλης επίσης έχει προκαλέσει επίσης και την οργή των Ρεπουμπλικάνων και του Donald Trump για την υποστήριξή του στους δημοκρατικούς και την Χάρις στους Προεδρικές εκλογές της Αμερικής, όπως επίσης και της βρισιές που εκτόξευαν προς το πρόσωπό του και την οικογένεια του.

{Τις ίδιες ακριβώς ανοησίες έκανε και ο Αλέξης Τσίπρας όταν ήταν πρωθυπουργός. βρίζοντας και αυτός τον Τραμπ στις Προεδρικές εκλογές της Αμερικής το 2016 μ.Χ. και έλπιζε ότι θα εκλεγεί η Κλίντον, αλλά στο τέλος αυτό σε εκλέχτηκε ο Τραμπ και ο ίδιος αναγκάστηκε μετά από λίγο καιρό να κάνει εκλογές και να φύγει από την χώρα, αλλά τις συνέπειες του πράξεων του τις πλήρωσε η χώρα μας.

Όπως με τον εθνοπροδότης Τσίπρα που έβριζε και δεν στήριζε τον Τραμπ και έλπιζε να μην βγει, τελικά ο Τραμπ βγήκε και ο Τσίπρας έπεσε πιο μετά, έχοντας προδώσει την πατρίδα μας με την παντελώς παράνομη, αντισυνταγματική και εθνοπροδοτική δήθεν «συμφωνία των Πρεσπών», τα ίδια έλεγε και ο Κούλης για τον Τραμπ και μπορεί να πάθει πιθανότατα και αυτός τα ίδια}.

Στις μέρες μας ο Κούλης έκανε, όπως και η ΕΕ ακόμα μεγάλο λάθος σε σχέση πάντα με την οικονομικές πολιτικές της, όπως και την ενεργειακή της ασφάλεια, στηρίζοντας τους νεοναζί της Ουκρανίας που πήραν με πραξικόπημα την εξουσία και ξεκίνησαν πόλεμο ενάντια στην Ρωσία, τον γνωστό Ρωσοουκρανικό πόλεμο, ο οποίος παράλληλα προκάλεσε πέρα από ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη και στην Δύση και την κρίση των τροφίμων και των σιτηρών, όπως επίσης και την άνοδο της τιμής της ενέργειας, όπως και των τιμών πολλών προϊόντων που συνδέονται μόλις τις παραπάνω καταστάσεις.

Στην ουσία, το έτος τα έτη 2015 μετά Χριστόν και 2016 μετά Χριστόν υπήρξε μεγάλη λαθρομεταναστευτική κρίση, η οποία ξεκίνησε από την Μέση Ανατολή και έφερε λαθρομετανάστες και πρόσφυγες στην Ευρωπαϊκή Ένωση της στην Αμερική.

Αντίθετα από τα έτη 2022 μετά Χριστόν και 2024 μετά Χριστόν ξεκίνησε η μεγάλη λαθρομεταναστευτική και προσφυγική κρίση από την Ουκρανία και όσοι  έφυγαν από την χώρα αυτή, πήγαν είτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε στην Ρωσία, αναλόγως με το που ένιωθαν πιο ασφαλείς και που ήταν πιο κοντά πολιτισμικά και στην περίπτωση Ρωσίας και εθνικά.

Παράλληλα όμως η Δύση οργάνωσε εισβολές σε χώρες λόγου χάρη στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, μετά την 11^η Σεπτεμβρίου και επίσης επαναστάσεις και στρατιωτικές εισβολές σε άλλες, λόγου χάρη στην Λιβύη με αφορμή την δήθεν «Αραβική άνοιξη»/ισλαμικό χειμώνα, ενώ τα ίδια συμβαίνουν ακριβώς και στις μέρες μας.

Αφού όπως είναι γνωστό το Ισραήλ έχει ξεκινήσει πάρα πολύ μεγάλο και ισχυρό πόλεμο με την Χαμάς και τους Παλαιστινίους στην Γάζα και στην Δυτική Όχθη και στον Λίβανο και επίσης με την Συρία και παράλληλα πολύ λένε ότι ετοιμάζεται να επιτεθεί και να χτυπήσει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, σε συνεργασία με την Δύση (Ηνωμένες Πολιτείες, Ευρωπαϊκή Ένωση/Δ΄ Ράιχ της Γερμανίας και ΝΑΤΟ-https://alophx.blogspot.com/2017/07/1981.html, https://alophx.blogspot.com/2021/11/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2024/07/fallout.html).

Είμαι επίσης πάρα πολύ πιθανόν στις μέρες μας να υπάρξει και μία νέα «Αραβική άνοιξη»/ισλαμικός χειμώνας πιο σωστά, ο οποίος θα επαναφέρει πολλά ισλαμικά καθεστώτα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και θα τα φέρει σε αντιπαράθεση με την ίδια την Δύση, αλλά επίσης και άλλες χώρες σαν την Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία, την Ιαπωνία κ.λ.π.-(https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post_91.html, https://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html, https://alophx.blogspot.com/2020/06/al-tawqa.html, https://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html).

Επίσης τις μέρες μας έχεις ξεσπάσει μία νέα λαθρομεταναστευτική κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο από την Μέση Ανατολή, όσο σε επίσης και από την Ουκρανία, από την οποία έρχονται πρόσφυγες αλλά και λαθρομετανάστες τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμα και στην ίδια την Ρωσία.

Αναμένεται κατά πολλούς η μέχρι τώρα απροθυμία πολλών δεξιών κομμάτων της Ευρώπης να συνεργαστούν με άλλα λαϊκίστικά, ακροδεξιά, αντιισλαμικά, ευρωσκεπτικιστικά, εθνικιστικά κόμματα να παύσει και να υπάρξουν κοινές συνεργασίες, όπως γίνεται λόγο χάρη στην Φιλανδία, στην Σουηδία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης στις μέρες μας, όπως συνέβη παλαιότερα στο μεσοπόλεμο.

Ουσιαστικά αναμένεται με βάση στα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, να υπάρξει μία μαζική άνοδος ακροδεξιό, εθνικιστικών και αντιισλαμικών κομμάτων της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, όπως ακόμα ίσως και νεοφασιστικών και νεοναζιστικών κομμάτων σε όλη την Ευρώπη και την Δύση.

Παράλληλα συνεχίζεται ο Ρωσοουκρανικός πόλεμος (https://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post.html) και συνάμα και ο πόλεμος στην Μέση Ανατολή διευρύνεται (https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_17.html), ενώ αναλυτές αναμένουν σύντομα θα ανοίξει και το μέτωπο του πολέμου της Κορέας και της Ταιβάν και οι πόλεμοι αυτοί από τώρα που είναι τοπικοί, σύντομα θα γίνουν ένας ενιαίος νέος/Τριτος Παγκόσμιος Πόλεμος (https://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_95.html).

Με βάση όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, θα μπορούσε να πει κανείς ότι μπορεί να γίνουν πραγματικότητα τόσο το όραμα του Steve Banon, όσο επίσης και του Ντούγκιν, σε σχέση με τις χώρες τους και τις συμμαχίες τους.

Ο μεν πρώτος προβλέπει ότι θα υπάρξει παντού στην Δύση μία ένωση πολλών κυβερνήσεων, οι οποίες θα είναι πατριωτικές, εθνικιστικές, Χριστιανικές και συντηρητικές, ενάντια στην απειλή του ισλάμ και θα ξεκινήσει ένα Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος μεταξύ αυτών των δύο συνασπισμών και θρησκευτικός.

Αντίθετα ο Ντούγκιν υποστηρίζει ότι όλοι οι λαοί σε Ευρασίας (https://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_65.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/e.html, https://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2023/09/blog-post_11.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_31.html) θα πρέπει να ενωθούν με επικεφαλής την Ρωσία, όπως επίσης και την Κίνα, ενώ θα πρέπει να ενωθούν όλοι ενάντια στην Δύση, όπως και όσες χώρες της Ευρώπης είναι ενάντια σε αυτή, ακόμη και μέσα στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, ανεξαρτήτως εάν αυτές έχουν Χριστιανική θρησκεία ή είναι μουσουλμανικές ή ακόμα βουδιστικές ή ινδουιστικές.

Ουσιαστικά με τον τρόπο αυτό, αντί να υπάρξει νίκη του σχεδίου Μπρεζίνσκι, ο οποιος είχε κατά νου όταν ζούσε, όπως και αντίστοιχα και οι Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με το οποίο η Ουκρανία θα πήγαινε στην Δύση στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ρωσία θα απομονώνονταν και θα διαλύονταν σε πολλά κράτη, αλλά φαίνεται ότι  θα συμβεί ακριβώς το αντίθετο και η Ουκρανία θα πάει στην Ρωσία, ενώ αντίθετα αυτή που αναμένεται να διαλυθεί είναι η Δύση,, δηλαδή το ΝΑΤΟ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, ίσως ακόμα και ίδιες οι ΗΠΑ.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Ρώσος ειδικός: Ο Εθνικισμός θα κατακλύσει την Ευρώπη μετά την νίκη Τραμπ με φόντο και τις Γερμανικές εκλογές τον Μάρτιο. “Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν, το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία, τους υποστηρικτές της Μαρί Λεπέν είναι στην Γαλλία είναι μόνο η αρχή” πιστεύει ο ίδιος.

Κύμα εθνικιστικών κομμάτων και της αποκαλούμενης Δεξιάς, θα σαρώσει την Ευρώπη, προβλέπει Ρώσο ειδικός σύμβουλος του Κρεμλίνου λόγω Τραμπ, σημαίνοντας συναγερμό σε όλες τις νυν ηγεσίες στις περισσότερες πρωτεύουσες της γηραιάς Ηπείρου που στήριζαν τον Μπάιντεν.

Με δεδομένη την αύξηση της ανεργίας, τους χιλιάδες απολυμένους σε μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες της Γερμανίας-Γαλλίας, τους χιλιάδες παράνομους μετανάστες, τα σενάρια αυτά έχουν το απαραίτητο υπόβαθρο να υλοποιηθούν το επόμενο απροσδιόριστο διάστημα, εφόσον συνεχίσει ο οικονομικός κατήφορος.

“Η έλευση του Ρεπουμπλικανού Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες σημαίνει ότι έρχεται μια συντηρητική επανάσταση στη Δύση-ΕΕ, και οι αρχές της είναι ήδη ορατές”, αναφέρει ο Ρώσος ειδικός περί των ΗΠΑ Βλαντιμίρ Μοζέγκοφ.

Σύμφωνα με τον ειδικό, "ο τερματισμός της ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης, στην οποία σαφώς στοχεύει ο Τραμπ, θα βρει εμπόδιο κατηγορηματικά από τις κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου και της Πολωνίας.

Την ίδια στιγμή, τουλάχιστον η Ουγγαρία και η Σλοβακία θα το στηρίξουν σθεναρά. "Θα είναι ένας σκληρός αγώνας και θα πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτό που θα ταρακουνήσει τους πάντες σοβαρά", αναφέρει ο Μοζέγκοβ στο ρωσικό Πέμπτο Κανάλι.

Ο ειδικός σημείωσε ότι η εστίαση του Τραμπ στην εδραίωση της ειρήνης θα υποστηριχθεί από τις αντιπολεμικές δεξιές δυνάμεις στην Ευρώπη, όπως ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν, το κόμμα Εναλλακτική για την Γερμανία, τους υποστηρικτές της Μαρί Λεπέν είναι στη Γαλλία κά.

Αυτή η πορεία θα αντισταθμιστεί από τους φιλελεύθερους, που πλέον καταλαμβάνουν τις κύριες έδρες στο ΝΑΤΟ και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Παρόλα αυτά, ο Ρώσος πολιτικός επιστήμονας πιστεύει ότι η επιρροή των Εθνικιστών ή της δεξιάς πολιτικής στην Ευρώπη,  σταδιακά θα μεγαλώσει.

“Απλώς δεν θα συμβεί αύριο, αλλά πρέπει να καταλάβετε ότι μια συντηρητική επανάσταση λαμβάνει χώρα στην πραγματικότητα από τώρα. Είναι σαφές ότι ο Τραμπ θα αντιμετωπίσει πολλές αντιδράσεις και στις ΗΠΑ αλλά και στην δύση γενικά". είπε ο Μοζέγκοφ.

Ο πολιτικός επιστήμονας Αλεξάνντερ Ντούντχακ (Alexander Dudchak) πιστεύει ότι δεν πρέπει να περιμένουμε μπόνους από τις διαφωνίες της Ρωσίας που έχουν ξεκινήσει στη Δύση. “Όσες ιδεολογικές αντιφάσεις κι αν επικρατούν τώρα στην Δύση, κανείς δεν πρόκειται να «δώσει την Ουκρανία στην Ρωσία», αφού ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πάντα ενωμένες”, δηλώνει ο ειδικός.

"Οι Ευρωπαίοι ανησυχούν για το γεγονός ότι έχουν συνηθίσει να υπάρχουν υπό την ηγεσία του πρώην αμερικανικού καθεστώτος, και τώρα έρχεται ένας νέος πρόεδρος που λέει ότι θα πληρώσουν περισσότερα για τη συνέχιση αυτού του "συμποσίου" στην Ουκρανία. Έχουν ορισμένα προβλήματα από αυτή την άποψη», εξήγησε ο Ντούντχακ.

Ο ίδιος πολιτικός επιστήμονας υπενθύμισε ότι η κατάσταση στην ευρωπαϊκή οικονομία δεν είναι η καλύτερη αυτή τη στιγμή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποφέρει από τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα στο παράδειγμα της Γερμανίας, όπου πολλές εταιρείες, ακόμη και ολόκληρες βιομηχανίες καταρρέουν και περνούν σε καταστάσεις πτώχευσης.

"Υπό αυτές τις συνθήκες, πιθανότατα, ο Τραμπ θα επιμείνει να πληρώσει η Ευρώπη περισσότερα. Αλλά κανείς δεν πρόκειται να δώσει την Ουκρανία στην Ρωσία, δεν είναι ο λόγος που ξεκίνησαν κάποιοι αυτό το χάος.

Ο Τραμπ δεν θα κάνει τίποτα, απλώς θα μετατοπίσει το οικονομικό βάρος στους ευρωπαϊκούς ώμους, συνεχίζοντας να πνίγει οικονομικά την Ευρωπαϊκή Ένωση», πιστεύει ο ειδικός. Όσο για την Ρωσία, τότε, πιθανότατα, πιστεύει ο Ντούντχακ, θα γίνει μια προσπάθεια από τη Δύση να διακόψει με κάποιο τρόπο τις μάχες στην Ουκρανία, ασκώντας πίεση στην Μόσχα.

"Θα είναι επιτυχής; Ελπίζω όχι. Η Ρωσία έχει τους δικούς της στόχους, κανείς δεν θα τους έχει ακυρώσει. Λοιπόν, αυτό που μπορεί να κάνει ο Τραμπ στον εαυτό του είναι δική του δουλειά", κατέληξε ο πολιτικός επιστήμονας.

Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος κέρδισε τις Προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, πρόκειται να οργανώσει διαπραγματεύσεις για την σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, αναφέρουν όλα τα ξένα ΜΜΕ, το θέμα όμως είναι αν θα πετύχουν (https://www.pentapostagma.gr/politiki/7275272_rosos-eidikos-o-ethnikismos-tha-kataklysei-tin-eyropi-meta-tin-niki-tramp-me-fonto).

 

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ! ΜΕ ΤΟ ΚΑΚΟ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝΕ ΟΙ ΤΥΡΑΝΝΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ!!! ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ – Η ΟΡΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΕΡΙΞΕ ΤΟ 70% ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΣΤΙΣ ΑΝΑΠΤΥΓΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ... ΚΑΙ ΕΠΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.

Εντός του 2024 μ.Χ. θα ψηφίζουν πάνω από 1,2 δισ. πολίτες παγκοσμίως συνολικά – οπότε το φαινόμενο αναμένεται να έχει συνέχεια καθώς η αποτυχία των πολιτικών ελίτ είναι τεράστια Η νίκη του Donald Trump επί της Kamala Harris και των δημοκρατικών στις εκλογές της 5^ης Νοεμβρίου αντιπροσωπεύει μέρος ενός ευρύτερου φαινομένου: Οι περισσότερες κυβερνήσεις στις αναπτυγμένες οικονομίες σαρώθηκαν από την οργή των πολιτών για τις αυξημένες τιμές.

Και αυτό παρότι τα συστημικά ΜΜΕ και οι πολιτικές ελίτ έλεγαν ότι ο πληθωρισμός έχει… νικηθεί και όλα επιστρέφουν στην κανονικότητα - οι οπολίτες γνωρίζουν πολύ καλά τη δική του καθημερινότητα και δεν θα... καταπίνουν εσαεί την όποια προπαγάνδα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι εντός του 2024 μ.Χ. θα ψηφίζουν πάνω από 1,2 δισ. πολίτες παγκοσμίως συνολικά – οπότε το φαινόμενο αναμένεται να έχει συνέχεια. Το ινστιτουτο οικονομικών ερευνών Marketplace εξέτασε τις προηγμένες οικονομίες που είχαν εκλογές από το 2022 μ.Χ., όταν ο πληθωρισμός κορυφώθηκε σε πολλές χώρες.

Οι υφιστάμενες κυβερνητικές συμμαχίες, κόμματα ή συνασπισμοί σε περισσότερο από το 70% των χωρών έχασαν την προεδρία ή την πρωθυπουργία στην χρονική περίοδο αυτή. Λιγότερο από το 30% των κυβερνήσεων που ασκούσαν εξουσία διατήρησαν την πλειοψηφία και παρέμειναν στην εξουσία.

Τόσο οι αριστεροί όσο και οι δεξιοί κυβερνώντες έχασαν την εξουσία τους τα τελευταία δύο χρόνια μετεξύ άλλων στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, την Ιταλία, τη Βραζιλία, το Βέλγιο, τη Νότια Κορέα, την Αυστραλία, την Ινδονησία, την Ολλανδία, την Πολωνία, τη Σουηδία και την Αργεντινή.

Μόνο στην Ιαπωνία, την Ινδία, το Μεξικό, την Ισπανία και την Ταϊβάν κατάφεραν να διατηρήσουν την εξουσία κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού ορίζοντα. Εξετάστηκαν οι 25 χώρες με το υψηλότερο ΑΕΠ, στη συνέχεια εξαιρέθηκαν χώρες όπου επικρατούν ειδικές συνθήκες, όπως η Ρωσία και η Τουρκία και η Ελβετία.

Εξετάστηκε εάν οι κυβερνήσεις διατήρησαν τον έλεγχο της θέσης του επικεφαλής της κυβέρνησης, είτε αυτός είναι ο Πρόεδρος είτε ο πρωθυπουργός. Στην Ιταλία, επί περαδείγματι, η κυβέρνηση ενότητας κατέρρευσε το 2022 μ.Χ. και ο πρωθυπουργός –ανεξάρτητος – παραιτήθηκε.

Αυτά τα γεγονότα οδήγησαν σε πρόωρες εκλογές. Το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης της προηγούμενης κυβέρνησης ενότητας ανέλαβε τον έλεγχο της πρωθυπουργίας, οπότε το υπολογίστηκε ως απώλεια της εξουσίας

Και σε άλλες χώρες χώρες με επερχόμενες εκλογές αντιμετωπίζουν αβέβαιο μέλλον. Πριν από τις γενικές εκλογές του Καναδά το 2025 μ.Χ., το Φιλελεύθερο Κόμμα του πρωθυπουργού Justin Trudeau βρίσκεται πίσω από το Συντηρητικό Κόμμα στις δημοσκοπήσεις.

Και η Γερμανία θα έχει πρόωρες εκλογές στις αρχές του επόμενου έτους μετά την κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού τον Νοέμβριο ενώ στην Ελλάδα το κυβερνών κόμμα με το 28,3% έχασε πάνω απο 11 μονάδες απο την εκλογική του βάση.

Σύμφωνα με τους Financial Times για πρώτη φορά, ΚΑΘΕ κυβερνών κόμμα σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες έχασε μερίδιο ψήφου σε εκλογές. Ο πληθωρισμός είναι καταλύτης των πολιτικών εξελίξεων. Ο πληθωρισμός υπήρξε βασικός μοχλός της αρνητικής αντίδρασης των ψηφοφόρων.

Οι τιμές των τροφίμων, των καυσίμων, της στέγασης και άλλων βασικών ειδών απογειώθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, καθώς οι κυβερνήσεις προχώρησαν σε τεράστιες δημοσιονομικές δαπάνες και τα lockdown κατέστρεψαν τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού. Στις ΗΠΑ, ο πληθωρισμός έφτασε σε υψηλό 40 ετών άνω του 9% στις αρχές του 2022 μ.Χ. και ήταν ακόμα πάνω από τον στόχο του 2% της Federal Reserve τον Σεπτέμβριο.

«Η νίκη του Trump είναι το πιο ισχυρό παράδειγμα φέτος ενός πολιτικού και οικονομικού περιβάλλοντος που οδήγησε σε πτώση πολλών κυβερνήσεων σε όλο τον κόσμο και ανέδειξε το γεγονός ότι ο πληθωρισμός είναι πολιτικός καταλύτης», δήλωσε η Tina Fordham, ανεξάρτητη στρατηγική και σύμβουλος

Βασική συνέπεια του πληθωρισμού ήταν οι κεντρικές τράπεζες προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις αυξημένες τιμές, να αυξάνουν τα επιτόκια για να περιορίσουν τις καταναλωτικές δαπάνες, την υπερθέρμανση στην απασχόληση, με αποτέλεσμα το «φρενάρισμα| της οικονομικής δραστηριότητας.

Η Fed αύξησε το επιτόκιο αναφοράς της από σχεδόν μηδέν στο 5% σε λιγότερους από 18 μήνες, αυξάνοντας τις μηνιαίες πληρωμές για πιστωτικές τους κάρτες, τα δάνεια αυτοκινήτων και τα στεγαστικά δάνειά τους.

Η κεντρική τράπεζα έκανε την πρώτη της περικοπή αυτόν τον Σεπτέμβριο και μείωσε για δεύτερη φορά τον Νοέμβριο, σε γενικές γραμμές σε κοινή γραμμή με την Τράπεζα της Αγγλίας και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Οι αυξανόμενες τιμές και τα υψηλότερα επιτόκια έχουν προκαλέσει οργή στα νοικοκυριά στις ΗΠΑ και σε πολλές άλλες χώρες.

Οι ψηφοφόροι φαίνεται να αντιδρούν στο επαχθές κόστος διαβίωσης και πρόθυμοι να εκδιώξουν τους ηγέτες στους οποίους αποδίδουν την ευθύνη για αυτή την κατάσταση.  Άλλα ζητήματα, όπως η παράνομη μετανάστευση και οι πόλεμοι σε Ουκρανία και την Μέση Ανατολή, έχουν επίσης οδηγήσει τους ψηφοφόρους να εκφραστούν υπέρ της πολιτικής αλλαγής.

Απαιτώντας πολιτική αλλαγή. Στις ΗΠΑ, αυτές οι ανησυχίες είναι τόσο ισχυρές που έχουν υπερβεί την οικονομική πραγματικότητα της ανθεκτικής ανάπτυξης, της ιστορικά χαμηλής ανεργίας, της μείωσης του πληθωρισμού, της πτώσης των επιτοκίων και των ρεκόρ στα κέρδη των μετοχών στα χρηματιστήρια.

Σε ένα exit poll του CNN, το 72% των Αμερικανών δήλωσε ότι δεν ήταν ικανοποιημένος με την κατεύθυνση της χώρας στην οικονομική σφαίρα. Ο Louis Perron, πολιτικός σύμβουλος συγγραφέας του «Beat the Incumbent: Proven Strategies and Tactics to Win Elections», δήλωσε σε ένα σημείωμα αυτή την εβδομάδα ότι οι εκλογές είναι «πρώτιστα ένα δημοψήφισμα για την κυβέρνηση».

Στην περίπτωση της Harris επισήμανε ότι «θα χρειαζόταν πιθανότατα ένα θαύμα για να ξεπεραστούν οι συνθήκες σε σχέση με τον πληθωρισμό και τη μετανάστευση». Οι άνθρωποι «δεν μπορούν να πληρώσουν για τα παντοπωλεία με τη… Δημοκρατία ή τα αναπαραγωγικά δικαιώματα», πρόσθεσε.

«Αν η διάθεση του εκλογικού σώματος είναι τόσο αρνητικά, τότε ο κόσμος θέλει απλώς να σταματήσει την αιμορραγία». Ομοίως, ο Jim Reid της Deutsche Bank έγραψε ότι οι ψηφοφόροι είναι απογοητευμένοι από το πόσο αργά βελτιώνεται η ζωή τους εν μέσω βραδείας οικονομικής ανάπτυξης.

Επισήμανε ότι δεν «αγοράζουν» ότι οι κυβερνήσεις μπορούν να αντιμετωπίσουν τη μετανάστευση, ορισμένες κατεστημένες κυβερνήσεις είχαν σκάνδαλα και οι ψηφοφόροι έχουν γίνει «πολύ πιο πρόθυμοι να μεταστρέψουν την ψήφο τους από τη μία κάλπη στην άλλη».

Ο πολιτικός επιστήμονας Michael Miller δήλωσε ότι πιστεύει ότι ο πληθωρισμός είναι η πιο εύλογη θεωρία αυτή την στιγμή που εξηγεί το κύμα κατά των κυβερνήσεων που συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. «Οι άνθρωποι δεν συμπαθούν τον πληθωρισμό και πολύ συχνά ψηφίζουν κατά των κυβερνήσεων όταν συμβαίνει», δήλωσε ο Miller, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο George Washington.

Ανάλογα με τη χώρα, μερικά από τα άλλα ζητήματα που μπορεί να τροφοδοτούν αυτές τις απώλειες περιλαμβάνουν ανησυχίες για την κλιματική αλλαγή, τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις διαχειρίστηκαν την πανδημία COVID-19 και το μεταναστευτικό μετανάστευση. Στην Ευρώπη, οι ακροδεξιοί πολιτικοί πυροδοτούν φόβους για τη μετανάστευση και υπόσχονται να την περιορίσουν, δήλωσε ο Alan Cafruny, καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Hamilton College.

Οι τιμές καταναλωτή αυξήθηκαν σημαντικά μετά την πανδημία σε δεκάδες προηγμένες οικονομίες - σύμφωνα με ανάλυση της Pew Research το 2022 μ.Χ. σε 44 χώρες. Σχεδόν σε όλες αυτές τις χώρες, ο μέσος ετήσιος ρυθμός πληθωρισμού είχε διπλασιαστεί από το πρώτο τρίμηνο του 2020 έως το πρώτο τρίμηνο του 2022 μ.Χ.

Σε περίπου το ένα τρίτο αυτών των χωρών, το ποσοστό υπερτετραπλασιάστηκε. Η πλειονότητα των ενηλίκων σε περίπου 36 χώρες αξιολογεί αρνητικά την κατάσταση της οικονομίας, σύμφωνα με έρευνα του Pew Research Center το 2024 μ.Χ.

Η στροφή εναντίον των κυβερνήσεων που βλέπουμε είναι ασυνήθιστη, αφού συνήθως διαθέτουν πλεονέκτημα, είπε ο Miller. Στις ΗΠΑ, συγκεκριμένα, ο πληθωρισμός έπαιξε σχεδόν σίγουρα κάποιο ρόλο, είπε ο Miller.

Οι έρευνες δείχνουν ότι η οικονομία τέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των Αμερικανών ψηφοφόρων (αν και οι ειδικοί και η πολιτική τάξη προβάλλουν διάφορους άλλους λόγους που μπορεί να εξηγήσουν την ήττα της Harris).

Ο πληθωρισμός έφτασε στο 9,1% σε ετήσια βάση στο αποκορύφωμά του - το υψηλότερο επίπεδο της Αμερικής από το 1.981 μ.Χ. Τώρα μειώθηκε στο 2,4%, το χαμηλότερο επίπεδο εδώ και τρία χρόνια, αλλά ο Miller επισήμανε ότι οι άνθρωποι εξακολουθούν να θεωρούν τις τιμές πολύ υψηλές (παρόλο που οι πρόεδροι έχουν περιορισμένη ισχύ να επηρεάζουν τις τιμές.) Ορισμένα παραδείγματα πολιτικών ανατροπών.

Μεγάλη Βρετανία. Το Εργατικό Κόμμα κέρδισε τους Συντηρητικούς σε μια συντριπτική νίκη νωρίτερα φέτος και κέρδισε την εξουσία για πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια. Ο Keir Starmer είναι πλέον πρωθυπουργός, διαδεχόμενος τον Rishi Sunak.

Το Συντηρητικό Κόμμα αντιμετώπισε σφοδρές αντιδράσεις για την συμμετοχή του σε πολλά σκάνδαλα, τις καταρρέουσες δημόσιες υπηρεσίες, το υψηλό κόστος ζωής της Βρετανίας και τις αμφιλεγόμενες πολιτικές απέλασης.

Η κυβέρνηση του Sunak είχε πρωθήσει πολιτική να εμποδίσει τους μετανάστες να εισέλθουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, απελαύνοντάς τους στην Ρουάντα. Αυτή η πολιτική στοίχισε στο Ηνωμένο Βασίλειο 900 εκατομμύρια δολάρια, παρόλο που κανείς δεν απελάθηκε και λιγότεροι από μια χούφτα άνθρωποι πήγαν εθελοντικά.

Βραζιλία. Ο αριστερός Luiz Inácio Lula da Silva δήθεν «κέρδισε» τον δεξιό Πρόεδρο Jair Bolsonaro το 2022 μ.Χ. O Lula ήταν πρόεδρος από το 2003 μ.Χ. έως το 2011 μ.Χ. Η δήθεν «ήττα» του Bolsonaro μπορεί να συνδεθεί με διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο διαχειρίστηκε τον COVID- 19 πανδημία, η οποία είχε σκοτώσει σχεδόν 700.000 ανθρώπους στην Βραζιλία μέχρι τη στιγμή των εκλογών, την αυξανόμενη φτώχεια και τον πληθωρισμό αλλά και «επιθετική και αντιδημοκρατική ρητορική», σύμφωνα με δημοσιεύματα εκείνης της εποχής.

Αυστραλία. Στην Αυστραλία, ο πρωθυπουργός Scott Morrison του συντηρητικού Φιλελεύθερου Κόμματος κατάψηφίστηκε το 2022 μ.Χ. και ο ηγέτης του κεντροαριστερού Εργατικού Κόμματος Anthony Albanese ανέλαβε πρωθυπουργός.

Οι ψηφοφόροι στράφηκαν προς το Εργατικό Κόμμα λόγω ανησυχιών για το κόστος ζωής, συμπεριλαμβανομένης της στέγασης, και την κλιματική κρίση, ανέφερε ο Guardian. Λόγω των ανησυχιών για την κλιματική αλλαγή, ορισμένοι ψηφοφόροι απέφευγαν τόσο τα Εργατικά όσο και τα Φιλελεύθερα κόμματα και υποστήριξαν υποψηφίους επικεντρώθηκαν στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.

Γαλλία. Νωρίτερα to 2024 μ.Χ., ο Γάλλος Πρόεδρος Emmanuel Macron προκήρυξε πρόωρες εκλογές για την κάτω βουλή του γαλλικού κοινοβουλίου, αφού το ακροδεξιός «Εθνικός Συναγερμός» νίκησε το κεντροδεξιό κόμμα του στις ευρωπαϊκές κοινοβουλευτικές εκλογές.

Η απογοήτευση των ψηφοφόρων έχουν αυξηθεί λόγω της αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, της μετανάστευσης και του κόστους ζωής. Ένας αριστερός συνασπισμός κατέληξε να κερδίσει τις εκλογές έναντι της ακροδεξιάς, ενώ η κεντρώα συμμαχία του Macron κατέλαβε την δεύτερη θέση. Ο πρωθυπουργός Gabriel Attal ο οποίος ανήκε από το κόμμα του Macron, παραιτήθηκε. Ο Michel Barnier του συντηρητικού κόμματος των Ρεπουμπλικανών είναι πλέον πρωθυπουργός.

Ο Macron επέλεξε τον Barnier για να «θεραπεύσει τις διαιρέσεις στην Γαλλία», αλλά η απόφαση έλαβε αντιδράσεις τόσο από την ακροδεξιά όσο και από την ακροαριστερά, όπως έχει επισημανθεί από τον γαλλικό τύπο – και είναι η προεδρία Macron είναι σε αποδρομή καθώς αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα για να περάσει από το κοινοβούλιο στο οποίο δεν έχει πλειοψηφία την αυστηρή δημοσιονομική πολιτική που ζητούν οι αγορές.

Ιταλία. Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας του πρωθυπουργού Mario Draghi κατέρρευσε το 2022 μ.Χ., οδηγώντας τον στην παραίτηση. Οι ακροδεξιοί Αδελφοί της Ιταλίας, οι οποίοι ήταν η μείζων αντιπολίτευση στην κυβέρνηση Draghi, κέρδισαν πρόωρες εκλογές το 2022 μ.Χ. μετά την κατάρρευση και εξασφάλισαν την πρωθυπουργία.

Η πρωθυπουργός Giorgia Meloni, η οποία διεύρυνε τη βάση της με αντιμεταναστευτική ρητορική, είναι τώρα επικεφαλής της «πιο δεξιάς κυβέρνησης από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου», όπως την χαρακτηρίζει ο διεθνής τύπος.

Σουηδία. Το 2022 μ.Χ., η πρωθυπουργός της Σουηδίας Magdalena Andersson των αριστερών Σοσιαλδημοκρατών παραιτήθηκε αφού ένα μπλοκ δεξιών κομμάτων κέρδισε την πλειοψηφία του κοινοβουλίου.

Πριν από τις εκλογές, οι καταναλωτές εξέφρασαν ανησυχίες για την στασιμότητα της οικονομικής ανάπτυξης και την αύξηση των λογαριασμών για το ρεύμα και την διατροφή και των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας.

Αργεντινή. Ο δεξιός Πρόεδρος της Αργεντινής Javier Milei, ο οποίος θεωρείται οπαδός του Trump, κέρδισε την εκλογή του το 2023 μ.Χ. έναντι του Sergio Massa, ενός υποψηφίου που προερχόταν από τον κυβερνών συνασπισμό και την κυβέρνηση του απερχόμενου προέδρου. Η νίκη του Milei ήρθε καθώς ο ετήσιος πληθωρισμός της Αργεντινής έφτασε στο 140%, έναν από τους υψηλότερους στον κόσμο (μαζί με αυτόν της Τουρκίας)-(https://oimos-athina.blogspot.com/2024/11/blog-post_310.html).

Trump effect - Στις συμπληγάδες HΠΑ -  Ρωσίας, χωρίς ηγέτη, καταρρέει η ΕΕ– Επιστρέφουν τα έθνη, τέλος του ευρώ. Ο ρόλος του μεταναστευτικού και η οικονομική παρακμή - Εν αναμονή της επόμενης πολιτικής αλλαγής.

Οι Ευρωπαίοι ιστορικά ήθελαν να μιμηθούν τις ΗΠΑ: μία ομάδα κρατών με ελευθερία κινήσεων, ενιαίο νόμισμα και διακυβερνητική δομή Αυτός ήταν ο ανείπωτος στόχος όταν γεννήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αλλά μέχρι στιγμής, το όνειρο δεν έχει πραγματοποιηθεί – και όχι μόνο αυτό, αναμένεται να μπει ταφόπλακα στο ευρωπαϊκό σχέδιο. Πρόσφατα, δέχτηκε άλλο ένα ακόμη (τελειωτικό;) πλήγμα, το οποίο ώθησε το όραμα ενός πλήρως ενοποιημένου πολιτικά και οικονομικά μπλοκ ακόμη πιο μακριά από ό,τι ήταν ήδη στο μέλλον.

«Αντιλήφθηκαν με την ιδέα ότι τα σύνορα είναι για να προστατεύουν όσους βρίσκονται εντός των συνόρων», δήλωσε ο Ben Habib, πρώην αναπληρωτής αρχηγός του δεξιού Βρετανικού κόμματος Reform UK και διευθύνων σύμβουλος της First Property Group PLC.

«Δεν θα είχαμε πρόβλημα μετανάστευσης στην Ευρώπη, αν είχαμε σύνορα». Το μπλοκ έχει αυξηθεί σε μέγεθος και πολυπλοκότητα τις δεκαετίες από τη δημιουργία του. Ωστόσο, αυτή η ανάπτυξη ήρθε επίσης με τριβές και έλλειψη συνοχής, που απέτρεψε την πλήρη πολιτική ενοποίηση των χωρών μελών. Εν ολίγοις, ήταν ένα project σε εξέλιξη, με μερικούς φανατικούς να πιστεύουν ότι ο στόχος θα εκδηλωθεί σύντομα.

Τώρα με τον επανεκλεγμένο Πρόεδρο Donald Trump να επιστρέφει στην εξουσία, η ΕΕ μπορεί να δει μεγαλύτερη πίεση, καθώς ο πρώτος ετοιμάζεται να κάνει τη μεγαλύτερη απέλαση παράνομων μεταναστών στην ιστορία χώρας.

Συνέβη στην πράξη μια σημαντική οπισθοδρόμηση στην ελευθερία μετακίνησης σε ολόκληρο το μπλοκ πρόσφατα, καθώς ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ επανέφεραν τους συνοριακούς ελέγχους, τερματίζοντας ουσιαστικά την ελεύθερη κυκλοφορία σε βασικά μέρη του μπλοκ – τουλάχιστον προσωρινά. Τα εμπλεκόμενα κράτη είναι η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Νορβηγία, η Σλοβενία, η Δανία και η Σουηδία.

Τι προκάλεσε την αλλαγή. Οι ανησυχίες για την τρομοκρατία, την παράνομη μετανάστευση και τις γεωπολικές αντιπαραθέσεις με δύο πολέμους να μαίνονται, φαίνεται να αποτελούν μεγάλο μέρος αυτής της αλλαγής.

Στα τέλη του περασμένου μήνα, η Γαλλία ανακοίνωσε ότι θα επεκτείνει τους τρέχοντες προσωρινούς ελέγχους στα σύνορά της έως τις 20 Απριλίου 2025 μ.Χ., επικαλούμενη σοβαρές απειλές για την δημόσια τάξη και την εσωτερική ασφάλεια.

Η χώρα αντιμετώπισε τρομοκρατικές επιθέσεις σχεδόν μια δεκαετία πριν, το 2015 μ.Χ. με τις επιθέσεις στο θέατρο Bataclan, στα γραφεία του περιοδικού Charlie Hebdo και σε αλλούς. Ένας άλλος βασικός λόγος είναι η παραπαίουσα οικονομία και η αγορά εργασίας σε ολόκληρη την ΕΕ, ειδικά στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες, την Γερμανία και την Γαλλία, αντίστοιχα.

Στους 15 μήνες έως τον Ιούνιο, η πρώτη σημείωσε μηδενική θετική τριμηνιαία ανάπτυξη και αύξηση της ανεργίας από 5% το 2022 μ.Χ. σε 6% τον Σεπτέμβριο. Η Γαλλία είχε μέτρια θετική ανάπτυξη, αλλά η ανεργία αυξήθηκε στο 7,3% το δεύτερο τρίμηνο, από 7,1% στις αρχές του 2022 μ.Χ. Η Γαλλία ξεπέρασε την Ιταλία και βρίσκεται έχει τα σκήπτρα του δημοσιονομικού χρέους

Το προβλεπόμενο έλλειμμα του προϋπολογισμού του 5% για το 2025 μ.Χ. θεωρείται υπερβολικά αισιόδοξο, πράγμα που σημαίνει ότι πιθανότατα θα είναι υψηλότερο και πολύ πάνω από το επιτρεπόμενο όριο του 3%.

«Όταν η Γερμανία χρειαζόταν εργατικό δυναμικό, άνοιξε τις πύλες και είχε εισροή εργαζομένων», επισημαίνει ο Κωνσταντίνος Βενέτης, διευθυντής του παγκόσμιου macro, στην GlobalData TSLombard στο Λονδίνο.

«Τώρα η οικονομία δεν πάει τόσο καλά, και η ανεργία έχει αυξηθεί, υπάρχει μια τάση από τους πολιτικούς να πιέζουν για αυστηρότερη πολιτική». Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση επιδιώκει να εκδιώξει ή να αποτρέψει τους μετανάστες από το να εργαστούν χωρίς χαρτιά ή ακόμη και να εισέλθουν στη χώρα. Ωστόσο, υπάρχουν προβλήματα με την θέσπιση συνοριακών ελέγχων.

Οφείλεται στην απώλεια χρόνου, άρα και χρημάτων, για στελέχη επιχειρήσεων που ταξιδεύουν, τουρίστες και φορτηγατζήδες, λέει ο Βενέτης. «Οτιδήποτε απαιτεί περισσότερο χρόνο δεν είναι καλό για την οικονομία», λέει. «Οι καθυστερήσεις σημαίνουν υψηλότερο κόστος».

Τώρα, φαίνεται ότι το ταξίδι μέσω της Ευρώπης, από την Ισπανία στη Γερμανία, θα σημαίνει στάσεις στα σύνορα Γαλλία και Γερμανίας. Ορισμένοι είναι δύσπιστοι ότι οι στάσεις στα σύνορα θα κάνουν τα πάντα για να καταστείλουν τις τρομοκρατικές δραστηριότητες.

«Τείνουμε να ξεχνάμε ότι η τρομοκρατία προέρχεται από ανθρώπους που διαμένουν στη χώρα», λέει ο Daniel Lacalle, επικεφαλής οικονομολόγος της επενδυτικής εταιρείας Tressis με έδρα τη Μαδρίτη. «Βασικά προσπαθεί να διορθώσει ένα πρόβλημα δημιουργώντας ένα άλλο».

Ο Lacalle λέει ότι αυτό που χρειάζεται για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας δεν είναι περισσότεροι συνοριακοί έλεγχοι, αλλά ένα ολοκληρωμένο σύστημα αστυνόμευσης της ένωσης επικεντρωμένο στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Αν και αυτό ήταν δυνατό στις ΗΠΑ, είναι πολύ πιο δύσκολο για την ΕΕ, η οποία είναι από πολλές απόψεις μια οικογένεια εθνικών κρατών που θέλουν όλα να διατηρήσουν την κυριαρχία τους. Αυτό σημαίνει ότι θα διατηρήσουν για τον εαυτό τους στην εσωτερική αστυνόμευση.

Το περίπλοκο είναι ότι αυτοί οι προσωρινοί έλεγχοι στα σύνορα μπορεί να μην είναι τόσο προσωρινοί.  Απηχώντας τον Ronald Reagan, η Lacalle λέει «Δεν υπάρχει τίποτα πιο μόνιμο από μια προσωρινή δράση από την κυβέρνηση». Με άλλα λόγια, αυτές οι στάσεις στα σύνορα είναι πιθανό να διαρκέσουν.

Φαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση γνωρίζει ότι πρέπει να αλλάξει εάν θέλει ποτέ να μιμηθεί τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πράγματι, μόλις την περασμένη εβδομάδα, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Charles Michel κάλεσε τα μέλη της ΕΚ σε δείπνο στις 8 Νοεμβρίου.

Η πρόσκληση επικεντρώθηκε στην ανάγκη να εργαστεί ανταγωνιστικά η ΕΕ το συντομότερο δυνατό. «Η κατάσταση είναι πολύ ανησυχητική», ανέφερε η πρόσκληση. «Τα τελευταία 20 χρόνια, το μερίδιο της ΕΕ στο παγκόσμιο ΑΕΠ έχει μειωθεί στο μισό. Πρέπει να δράσουμε τώρα. Η ανταγωνιστική επιβίωση της Ένωσης όσον αφορά την ανταγωνιστικό τητα της οικονομίας της διακυβεύεται»

Άλλα θέματα που θα συζητηθούν περιελάμβαναν την ενίσχυση της σχέσης με τις ΗΠΑ, την οποία η πρόσκληση χαρακτήρισε «ουσιώδη». Ανέφερε επίσης τις διμερείς σχέσεις, την ασφάλεια/γεωπολιτική, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας, και τις παγκόσμιες προκλήσεις. Δεν είναι όλοι τόσο ζοφεροί ή απαισιόδοξοι.

«Είναι πιθανό αυτό το εβδομήνταχρονο έργο της ΕΕ να πλησιάζει στο τέλος του", λέει ο Marc Chandler, επικεφαλής στρατηγικής αγοράς στην Bannockburn Global Forex, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη. «Είμαι πιο αισιόδοξος». Αναφέρεται στην πρόσφατη δημοσιονομική κρίση σε ορισμένες μεγάλες οικονομίες του μπλοκ, όπως η Γαλλία και η Ιταλία.

Σε όλη τη διαδρομή πίσω στη δεκαετία του 1950, οι κρίσεις ήταν η κινητήρια δύναμη για την περαιτέρω ολοκλήρωση στην ΕΕ, λέει ο Chandler. «Εβδομήντα χρόνια μετά το έργο της ΕΕ και η ένωση παραμένει ένα έργο σε εξέλιξη», λέει ο Chandler. «Δημοσιονομική ένωση, αυτό λείπει από την ΕΕ».

Με άλλα λόγια, για να προωθηθεί περαιτέρω η ολοκλήρωση, οι κρατικοί φόροι και οι δαπάνες πρέπει να ενωθούν σε ολόκληρο το μπλοκ αντί να περιορίζονται σε κυρίαρχα κράτη - μέλη. Ωστόσο, οι συνοριακοί έλεγχοι στέλνουν ένα μήνυμα, λέει ο Lacalle. «Αυτό δεν σημαίνει το τέλος της ΕΕ, αλλά σημαίνει την αδυναμία του project των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης», λέει.

Στον αντίποδα, μπορεί να επισημανθεί ότι αυτό που θα επικρατήσει θα είναι ο οικονομικός εθνικισμός, καθώς κάθε κράτος θα κοιτάξει να αντιμετωπίσει κατά μόνας την καταιγίδα που έρχεται – και αυτό έχει δείξει η στάση κυρίως της Γερμανίας που αρνείται τον κοινό δανεισμό για την αντιμετώπιση των αμυντικών δαπανών έναντι των νέων γεωπολιτικών κινδύνων.

Και αυτό γιατί είναι σίγουρο ότι οι Γερμανοί πολίτες δεν θα δεχθούν τη μείωση των κοινωνικών δαπανών και αυστηρή λιτότητα εν όψει της διαμόρφωσης μιας ρωμαλέας αμυντικής πολιτικής. Ευρώ χωρίς κοινό υποργείο Οικονομικών δεν μπορεί να υπάρξει όπως είχε πει και ο ορκισμένος φεντεραλιστής αείμνηστος Wolfgang Schäuble.

Η άνοδος των αντισυστημικών κομμάτων. Σε περιδίνηση Γαλλία και Γερμανία - Και ο «Ευρωπαίος» Trump. Η Γαλλία και η Γερμανία, που είναι επίσης οι πιο σημαντικές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν στο έλλειμμα ηγεσίας που αντιμετωπίζει η Ευρώπη .

Οι πολιτικές ελίτ κινδυνεύουν με ανατροπή εκ μέρους των ίδιων πολιτικών δυνάμεων που οδήγησαν τον Donald Trump να αποκτήσει δημοτικότητα μεταξύ των συντηρητικών και των ψηφοφόρων στις Ηνωμένες Πολιτείες και να μετασχηματίσει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.

Μεταξύ αυτών: αντιδράσεις κατά των ραγδαίων αυξήσεων των τιμών καταναλωτή. άγχος και θυμός για την αυξημένη μετανάστευση και την ραγδαία διάβρωση της εμπιστοσύνης του κοινού στο πολιτικό κατεστημένο.

Τα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα έχουν αιμορραγήσει την υποστήριξη. Tα πατριωτικά κόμματα, συμπεριλαμβανομένων των κάποτε περιθωριακών κομμάτων της ακροδεξιάς έχουν αυξήσει την πολιτική επιρροή τους.

Μετά από μήνες διαμάχης για τους φόρους, τις δαπάνες και τον καλύτερο τρόπο για την αναζωογόνηση της γερμανικής οικονομίας, ο καγκελάριος Olaf Scholz διέλυσε τον κυβερνητικό συνασπισμό του την περασμένη εβδομάδα απολύοντας τον υπουργό Οικονομικών. Η χώρα οδεύει προς πρόωρες εκλογές, οι οποίες φαίνεται πιθανό να εκδιώξουν τον Scholz από την εξουσία.

Ένα ακροδεξιό κόμμα και ένα νέο λαϊκιστικό κόμμα κέρδισαν έδαφος στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές και η νίκη Trump θα μπορούσε να ενισχύσει περαιτέρω την αξιοπιστία τους έναντι των κυρίαρχων κομμάτων στις προσεχείς ομοσπονδιακές εκλογές. Στην Γαλλία, ο Πρόεδρος Emmanuel Macron βρίσκεται σε περιδίνηση μετά από μια καταστροφική απόφαση να προκηρύξει πρόωρες εκλογές φέτος.

Η Γαλλία χρειάστηκε μήνες για να σχηματίσει κυβέρνηση μετά από αυτή την ψηφοφορία, η οποία άφησε την Κάτω Βουλή του Κοινοβουλίου χωρίς τη δυνατότητα να διαμορφωθούν πλειοψηφίες και οδήγησε σε έναν ασταθή συνασπισμό που μέσα από αλχημείες διατηρήθηκε στην εξουσία ενάντια στην ακροδεξιά και την αριστερά.

Η αβεβαιότητα από το Παρίσι μέχρι το Βερολίνο έχει δημιουργήσει ένα κενό ισχύος που μπορεί να ενθάρρυνε τη Ρωσία στον πόλεμο της στην Ουκρανία.Απειλεί επίσης να περιορίσει την ικανότητα της Ευρώπης να ανταποκριθεί σε έναν παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο, εάν Trump κινηθεί γρήγορα το επόμενο έτος για να επιβάλει υψηλούς φόρους στις εισαγωγές στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Είναι πιθανό να μπερδέψει περαιτέρω τις προσπάθειες των Ευρωπαίων ηγετών να σφυρηλατήσουν μια κοινή πολιτική για να προστατεύσουν τις βιομηχανίες τους από ένα κύμα κινεζικών εισαγωγών χαμηλού κόστους, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρικών αυτοκινήτων και άλλων τεχνολογιών καθαρής ενέργειας.

Και θα μπορούσε να περιπλέξει το ήδη δύσκολο πολιτικό έργο της αύξησης των ευρωπαϊκών δαπανών για τον άμυνα, στο οποίο οι ηγέτες και οι αναλυτές συμφωνούν ότι θα λάβει νέα επείγουσα κατάσταση εν μέσω των απειλών του Trump να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ ή με άλλο τρόπο να αποσύρει τις Αμερικανικές εγγυήσεις ασφαλείας για τους Ευρωπαίους συμμάχους.

Η Giorgia Meloni, η Ιταλίδα πρωθυπουργός, είναι ανήκει στην πατριωτική παράταξη που θα μπορούσε να δημιουργήσει μια στενή σχέση με τον  Trump — ή που θα μπορούσε να βρει τη σχετικά κεντρώα προσέγγισή της στις διεθνείς υποθέσεις και την υποστήριξη της Ουκρανίας σε αντίθεση με τις θέσεις του ίδιου του Trump.

Οι αναλυτές συμφωνούν ότι οι πιο φυσικές λύσεις για να ηγηθεί μια πιο ανεξάρτητη, ισχυρή Ευρώπη θα πρέπει να προέρχονται από το Βερολίνο ή το Παρίσι – το σενάριο αυτό θα πρέπει να λάβει υπόψη του την επικείμενη πολιτική αλλαγή.

«Υπάρχει μια πολύ ξεκάθαρη κρίση της Γαλλογερμανικής ηγεσίας που εντείνεται με την κατάρρευση του γερμανικού συνασπισμού και με την Γαλλία να απορροφάται από τις δικές της εσωτερικές πολιτικές διαιρέσεις», δήλωσε η Alexandra de Hoop Scheffer, Πρόεδρος του German Marshall Fund  στο Παρίσι. «Και αυτό είναι ένα μειονέκτημα στην Ευρωπαϊκή και διεθνή σκηνή».

Ο Jörn Fleck, ανώτερος διευθυντής του Κέντρου Ευρώπης στο Atlantic Council στην Ουάσιγκτον, είπε ότι η Γαλλία και η Γερμανία υποφέρουν από «αυτοπροκαλούμενες» πολιτικές κρίσεις, καθώς η εκλογή του Trump πρόσθεσε μεγάλες νέες αβεβαιότητες στο μέλλον της Ευρώπης.

«Ψάχνουμε για μια πολύ πιο απαιτητική σχέση», είπε. «Τα πράγματα μπορεί να χειροτερέψουν γρήγορα πριν βελτιωθούν». Ο Macron και ο Scholz αναγνώρισαν αυτή τη δυσκολία την περασμένη εβδομάδα, αλλά έδωσαν λίγες ενδείξεις για το πώς θα μπορούσαν να ανταποκριθούν.

Ο Trump «εξελέγη από τον αμερικανικό λαό και πρόκειται να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του αμερικανικού λαού — αυτό είναι θεμιτό και καλό», είπε ο κ. Μακρόν, κατά την έναρξη της συνόδου κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών στη Βουδαπέστη.

«Το ερώτημα είναι, είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα των Ευρωπαίων;» Ο κόσμος είναι φτιαγμένος από φυτοφάγα και σαρκοφάγα, πρόσθεσε, και «αν αποφασίσουμε να παραμείνουμε φυτοφάγα, τα σαρκοφάγα θα κερδίσουν».

Ο κ. Scholz, απευθυνόμενος σε δημοσιογράφους (14/11), αναγνώρισε την πρόκληση της απόφασής του να σκοτώσει τον συνασπισμό του εκδιώκοντας τον Υπουργό Οικονομικών του, Christian Lindner, ο οποίος είχε αρχίσει να υπονομεύει την οικονομική ατζέντα της κυβέρνησης.

«Θα ήθελα να σας είχα γλιτώσει από αυτή την δύσκολη απόφαση, ειδικά σε περιόδους όπως αυτές που η αβεβαιότητα αυξάνεται», είπε ο κ. Scholz. Όμως, πρόσθεσε: «Πρέπει να μείνουμε μαζί στην Ευρώπη περισσότερο από ποτέ και να συνεχίσουμε να επενδύουμε μαζί στη δική μας ασφάλεια και δύναμή μας. Γιατί η κατάσταση είναι σοβαρή».

Επί χρόνια, ο Macron προέτρεψε επανειλημμένα την Ευρώπη να είναι πιο ενωμένη και πιο ανεξάρτητη στρατιωτικά, οικονομικά και τεχνολογικά - λιγότερο δεμένος στις ιδιοτροπίες των διαδοχικών κυβερνήσεων των ΗΠΑ και καλύτερα εξοπλισμένη για να ανταγωνιστεί τη βιομηχανική και εμπορική κυριαρχία της Κίνας.

Αλλά τώρα βρίσκεται σε πολύ πιο αδύναμη θέση από ό,τι ήταν κατά την πρώτη του θητεία - ένας σχεδόν αδύναμος ηγέτης που δεν έχει πλέον πολύ έλεγχο στην εσωτερική πολιτική και που έχει περιορισμένη θητεία, καθώς δεν μπορεί να διεκδικήσει ξανά το αξίωμα το 2027 μ.Χ.

Η γαλλική κυβέρνηση αναλώνεται στις κοινοβουλευτικές συζητήσεις για έναν προϋπολογισμό που είναι εξαιρετικά απαραίτητος για να χαλιναγωγήσει το αυξανόμενο έλλειμμα και το χρέος που είναι μερικά από τα χειρότερα στην Ευρώπη.

Δεν είναι ακόμη σαφές εάν η κυβέρνηση θα μπορέσει να εξασφαλίσει τις βαθιές περικοπές δαπανών και τους υψηλότερους φόρους που επιδιώκει μέχρι το τέλος του έτους χωρίς να καταρρεύσει. Μια διαφορετική, αλλά όχι λιγότερο διχαστική, συζήτηση για τον προϋπολογισμό πλησιάζει αυτή την εβδομάδα στην Γερμανία.

Οι ηγέτες θα πρέπει να συμφωνήσουν σε βήματα για να καλύψουν μια τρύπα στον προϋπολογισμό και να συμμορφωθούν με αυτό που είναι ουσιαστικά μια συνταγματική εντολή για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς εκτός των περιόδων έκτακτης ανάγκης.

Η διαφωνία σχετικά με το πώς να γίνει αυτό - και πώς να χρησιμοποιήσουμε καλύτερα την δημοσιονομική πολιτική για να σοκάρουμε  θετικά την Γερμανική οικονομία από την ύφεση - βοήθησε να οδηγήσει τη διάσπαση στον συνασπισμό του Scholz. Ένας ακόμη μεγαλύτερος αγώνας θα μπορούσε να είναι προ των πυλών.

Ο Trump έχει πιέσει ώστε η Γερμανία να ξοδέψει περισσότερα για τον στρατό της, κάτι που θα απαιτούσε από το Βερολίνο να αυξήσει τον αμυντικό προϋπολογισμό του και το οποίο θα συνεπαγόταν τους δικούς του κινδύνους.

Αυτό θα ανάγκαζε τους ηγέτες να λάβουν νέα μέτρα για να δανειστούν χρήματα - ή να σκεφτούν τις πολιτικά επώδυνες περικοπές των εγχώριων δαπανών για να απελευθερώσουν περισσότερα χρήματα για τον στρατό, κάτι που θα μπορούσε να πυροδοτήσει την οργή των ψηφοφόρων και να βοηθήσει κόμματα «πρώτα η Γερμανία», όπως το ακροδεξιό Εναλλακτική για την Γερμανία , στις κάλπες.

Ο Scholz έχει εκφράσει την προτίμηση για δανεισμό και απέρριψε συμβιβασμούς δαπανών. Το μεγάλο φαβορί για να ηγηθεί της επόμενης κυβέρνησης είναι η κύρια εναλλακτική λύση έναντι των Σοσιαλδημοκρατών του Scholz: οι πιο συντηρητικοί Χριστιανοδημοκράτες. Θα άλλαζαν κάποιες πολιτικές, αλλά θα παραμείνουν ισχυροί υποστηρικτές της Ουκρανίας.

Εάν αυτοί ή κάποιο άλλο κυρίαρχο κόμμα είναι σε θέση να σχηματίσει κυβέρνηση, λένε οι αναλυτές, αυτό μπορεί να τερματίσει την πολιτική παράλυση του Βερολίνου - τουλάχιστον για ένα μικρό διάστημα. H Ευρώπη βρίσκεται σε περιδίνηση και χωρίς πολιτική ηγεσία και υπάρχουν μικρές πιθανότητες να μην οδηγηθεί στο τέλος του το Ευρωπαϊκό project (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/770527/trump-effect-stis-sympligades-hpa-kai-rosias-xoris-igeti-i-evropi-kleinoun-ta-synora-kai-katarreei-to-evro).