ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΕΘΝΙΚΟΙ-ΑΝΤΙΛΑΙΚΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΤΟΥ ΠΡΑΤΤΕΙΝ ΑΥΤΩΝ
Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ
Ως γνωστόν, σε όλες σχεδόν τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, αμέσως μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και συγκεκριμένα την περίοδο του Μεσοπολέμου, επικράτησαν δεξιές δικτατορίες (ή και φασιστικές), οι οποίες συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κατά της ΕΣΣΔ.
Με την λήξη δε και του Πολέμου αυτού, στις περισσότερες από αυτές, τις οποίες είχαν καταλάβει οι Σοβιετικοί, οι οποίοι «βοήθησαν» (μέσω πίεσης, διωγμών ή και νοθείας), να επιβάλλουν σε αυτές με την βία, κυβερνήσεις κομμουνιστικών καθεστώτων, οι οποίες καταπίεσαν στυγνά τους λαούς τους.
Αυτές, καταπίεσαν και κυνηγήσαν βάναυσα την εθνική και ιστορική ταυτότητα των παραπάνω χωρών, ενώ ταυτόχρονα, αρχίσαν βίαιους διωγμούς κατά και της θρησκευτικής πίστης τους (είτε της Ορθοδοξίας, είτε του Καθολικισμού, είτε και του Ισλάμ).
Συνάμα με όλα αυτά, οι δικτάτορες ηγέτες των κομμουνιστικών αυτών καθεστώτων, υποσχόταν στον λαό «αναγέννηση», οικονομική ευημερία, δύναμη και πλήρη νίκη επί των καπιταλιστών εχθρών τους.
Φυσικά, όπως γνωρίζουμε όλοι, όλες αυτές οι δικτατορίες, δεν επέφεραν στους λαούς, των οποίων τις οικονομίες κατακλέψαν (για να παιρνούν καλά τα στελέχη του κόμματος), πάρα μόνο την απολυτή πολιτική, οικονομική και κοινωνική καταστροφή.
Όλα αυτά, συνδυασμένα με μια ανηλεή καταπίεση και προσπάθεια ελέγχου των ζωών των λαών αυτών, όπως ακριβώς και ο Μεγάλος Αδελφός, στο γνωστό μυθιστόρημα του Όργουελ, «1984».
Όταν τελικά, τα καθεστώτα αυτά κατέρρευσαν με την λήξη του Ψυχρού πολέμου και την πτώση του κομμουνισμού σε όλες αυτές τις χώρες το 1989, την θέση του κομμουνισμού, την πηρέ ο βίαιος καπιταλιστικός φιλελευθερισμός.
Όλες τις πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας (εκτός της Ρωσίας), οι οποίες προστέθηκαν στο Αμερικανικό άρμα (από το ρωσικό-σοβιετικό άρμα που ήταν πριν), ενώ σε αυτά, κυριαρχούσε η φτώχεια, η πορνεία, η μαφία και γενικότερα ο υπόκοσμος (όπως και στην Ρωσία του Γιέλτσιν).
Τεράστιες περιουσίες, όπως και οι κυριότεροι οικονομικοί πόροι των χωρών αυτών, αρπάχτηκαν από πρώην κομμουνιστικά στελέχη, τα οποία εν μια νυκτί, μεταμορφώθηκαν σε ακραίους καπιταλιστές και μαφιόζους, ενώ όλη η δημοσιά περιουσία, αφού πρώτα ιδιωτικοποιήθηκε, ξεπουλήθηκε βάναυσα σε εγχωρίους ή αλλοδαπούς «οικονομικούς γκάνγκστερ» (κυρίως του ΔΝΤ).
Επίσης, η πορνεία (λόγω φτώχειας), ο αλκοολισμός, τα ναρκωτικά και οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν υπέρμετρα (για να ξεχαστούν τα προβλήματα της ζωής), ενώ κάθε ελπίδα για καλυτέρευση των ζωών των κάτοικων των χωρών αυτών, εξαφανίστηκε για αυτούς οριστικά.
Αυτά τα γεγονότα, συνέβησαν με τον πιο βάρβαρο τρόπο στην Ρωσία, οπού ταυτόχρονα αρχίσαν να εμφανίζονται και έξωθεν κινούμενα αποσχιστικά κινήματα (π.χ. στην Τσετσένια) και πολλοί αρχίσαν να φοβούνται για έναν διαμελισμό της χωράς.
Αν σε αυτά προστεθούν και η τεράστια (επιδοτούμενη) λαθρομετανάστευση στις χώρες αυτές, από κάτοικους προερχομένους από μουσουλμανικά κράτη (πιο έντονα το 2016- https://alophx.blogspot.gr/2016/09/ttip_29.html), η τρομοκρατία και εγκληματικότητα μέρους των λαθρομεταναστών στην ΕΕ, καθώς και η μεγάλη υπογεννητικότητα, σύντομα αρχίζαν να εκφράζονται φόβοι για την εξαφάνιση του ντόπιου πληθυσμού και η σταδιακή οριστική αντικατάσταση του από μουσουλμάνους.
Και τότε, ενώ όλα φαινόταν πως είχαν χαθεί, η κατάσταση από το πουθενά άρχιζε ξαφνικά να αλλάζει.
Πρώτα στην Ρωσία, οπού με την βοήθεια των σιλοβίκι (https://alophx.blogspot.gr/2017/09/siloviki-1999.html), ο Πούτιν πηρέ την εξουσία της χωράς, και άρχισε να την καθιστά ξανά, σιγά, σιγά ξανά μια ισχυρή και υπολογίσιμη γεωπολιτική υπερδύναμη, ενώ ταυτόχρονα πηρέ και μετρά για να αντιμετωπίσει τις παραπάνω αναφερόμενες αρνητικές καταστάσεις, στις οποίες είχε επέλθει η Ρωσία.
Στην συνέχεια, αρχίσαν να εμφανίζονται και στις άλλες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ (και μη), το ίδιο λαοφιλείς και ισχυροί ηγέτες (κυρίως «σκληροί» δεξιοί, λαϊκιστές, ευρωσκεπτικιστές, ή και ακροδεξιοί, όλοι αντιγερμανοί), οι οποίοι προσπάθησαν να εφαρμόσουν στις δίκες τους χώρες (π.χ. ο Ορμπάν στην Ουγγαρία, ο Μπάμπις στην Τσεχία, ο Κουρτς και ο Στράσε στην Αυστρία ή ο Ντούντα και ο Καζίνσκι στην Πολωνία).
Η «τάση» αυτή, εξαπλώθηκε και στην δυτική Ευρώπη, οπού και τα νεοφιλελεύθερα πια στην οικονομία, σοσιαλιστικά κόμματα κατέρρευσαν και εδώ πλήρως εκλογικά, και την θέση τους πήραν αλλά, κυρίως (δήθεν) «απολιτικά» (π.χ. του Μακρόν στην Γαλλία) ή «συντηρητικά δεξιά» (στην Βρετάνια η Μει, στην Ισπανία ο Ραχοι, στην Γερμάνια η Μερκελ, στην Ολλανδία ο Ρουτε).
Οι μονές σημαντικές χώρες της ΕΕ, οι οποίες έχουν «αριστερά» νεοφιλελεύθερα κόμματα πια, είναι αυτές της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας και κατά πολλούς, αναμένεται, όταν γίνουν εκλογές στις χώρες αυτές, να καταρρεύσουν και αυτά (ιδίως στις δυο πρώτες).
Την ιδιά κατάσταση με τις παραπάνω χώρες, φαίνεται να ζει και η χωρά μας σήμερα.
Και σε αυτή, αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (όπως και πριν από αυτόν), και συγκεκριμένα την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, επικράτησε δεξιά δικτατορία της Χούντας το 1967, η οποία συνεργάστηκε με τις ΗΠΑ.
Το 2015, μετρά από χρονιά οικονομικής και κοινωνικής ταραχής στην χωρά μας (λόγω των προτέρων δωσιλογικών κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά), εκλέχτηκε με ψεύτικες υποσχέσεις, σε αυτή η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ υπό τον Τσίπρα, ο οποίος απίστησε τον «νέο Ανδρέα Παπανδρέου» (https://alophx.blogspot.gr/2017/02/blog-post_0.html) και τον «νεοκομμουνιστή».
Αυτή, ενώ απίστησε αρχικά την «αντιστασιακή» κατά της Γερμανοκρατούμενης ΕΕ (και του ΔΝΤ), σύντομα (και συγκεκριμένα αμέσως μετρά το δημοψήφισμα του καλοκαιριού του 2015), έκανε μια «θεαματική» πολιτική κωλοτούμπα, και συνέχισε πιο βάναυσα έναντι του λαού, την προηγουμένη προδοτική οικονομική πολιτική.
Επίσης, η κυβέρνηση αυτή, καταπίεσε και κυνήγησε βάναυσα την εθνική, κοινωνική και ιστορική ταυτότητα των Ελλήνων (με τους απαράδεκτους νομούς που ψήφισε), ενώ ταυτόχρονα, άρχισε βίαιους διωγμούς κατά και της θρησκευτικής πίστης τους, πρωταρχικά στην παιδεία, με τα νέα βιβλία θρησκευτικών(μόνο δηλαδή κατά της Ορθοδοξίας, και φυσικά όχι κατά του Καθολικισμού, ή του Ισλάμ).
Συνάμα με όλα αυτά, ο Τσίπρας, υποσχόταν στον λαό, «εθνική αναγέννηση», «αξιοπρέπεια», «υπερηφάνεια», οικονομική ευημερία, δύναμη και πλήρη νίκη επιώ των καπιταλιστών ευρωπαίων (και μη) εχθρών του.
Φυσικά, όπως γνωρίζουμε όλοι, η κυβέρνηση αυτή, όπως και όλες οι προηγούμενες, δεν επέφεραν στον Ελληνικό λαό, του οποίου τις οικονομίες κατάκλεψαν (για να παίρνουν καλά τα στελέχη των κομμάτων τους), πάρα μόνο την απολυτή πολιτική, οικονομική και κοινωνική καταστροφή.
Στην χώρα, επικράτησε τελικά μέσω όλων των μνημονικών κυβερνήσεων (και εντάθηκε ακόμα περισσότερο με αυτή του Τσίπρα), ο πιο βίαιος καπιταλιστικός φιλελευθερισμός.
Στην Ελλάδα, κυριαρχεί η φτώχεια, η πορνεία, η μαφία και γενικότερα ο υπόκοσμος (όπως ακριβώς γινόταν παλαιοτέρα και στην Ρωσία του Γιέλτσιν).
Τεράστιες περιουσίες, όπως και οι κυριότεροι οικονομικοί πόροι της πατρίδας μας, αρπάχτηκαν εν μια νυκτί, όπως και όλη η δημόσια περιουσία της, αφού πρώτα ιδιωτικοποιήθηκε, ξεπουλήθηκε βάναυσα σε εγχωρίους ή αλλοδαπούς «οικονομικούς γκάνγκστερ» (κυρίως του ΔΝΤ).
Επίσης, η πορνεία (λόγω φτώχειας), ο αλκοολισμός, τα ναρκωτικά και οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν υπέρμετρα (για να ξεχαστούν τα προβλήματα της ζωής), ενώ κάθε ελπίδα για καλυτέρευση των ζωών των κάτοικων των χωρών αυτών, εξαφανίστηκε για αυτούς οριστικά.
Αυτά τα γεγονότα, επέφεραν το χάος στην πατρίδα μας και πολλοί αρχίσαν να φοβούνται ακόμα και για έναν επικείμενο διαμελισμό της.
Αν σε αυτά τα γεγονότα, προστεθούν και η τεράστια (επιδοτούμενη) λαθρομετανάστευση στην χώρα μας, από κάτοικους προερχομένους κυρίως από μουσουλμανικά κράτη (πιο έντονα το 2016), η τρομοκρατία και εγκληματικότητα μέρους των λαθρομεταναστών στην ΕΕ, καθώς και η μεγάλη υπογεννητικότητα, σύντομα αρχίζαν να εκφράζονται φόβοι για την εξαφάνιση του ντόπιου πληθυσμού και η σταδιακή οριστική αντικατάσταση του από μουσουλμάνους (εισαγομένους) εποίκους.
Ο Τσίπρας, άρχισε να θυμίζει σε πολλούς, τον βάρβαρο κομμουνιστή ηγέτη της Ρουμανίας, τον Τσαουτσέσκου, ο οποίος ως γνωστόν, εκδιώχτηκε με την βία από την εξουσία από τον Ρουμανικό λαό.
Συγκεκριμένα, ο Τσίπρας ως κυβερνήτης, αγνοεί πλήρως τις διαμαρτυρίες του λαού, όπως ο Τσαουτσέσκου, του έχει φορτώσει ένα δυσβάστακτο χρέος από δάνεια του ΔΝΤ, ενώ, μέσω των δύο μνημονίων που έχει υπογράψει φτωχοποιεί περαιτέρω τον Ελληνικό λαό.
Επιπλέον, φροντίζει να έχει τον έλεγχο των ΜΜΕ, τα οποία προβάλλουν μόνο ότι θέλει αυτός και όχι την πραγματικότητα (όπως έγινε πρόσφατα με τις ψευδείς αναφορές της ΕΡΤ, για το μέγεθος των συμμετεχόντων στο συλλαλητήριο στις 21 Ιανουαρίου 2018 για την Μακεδονία μας).
[Ειδικά για την ΝΕΤ και την ΕΡΤ3, οι οποίες την ώρα του συλλαλητηρίου για την Μακεδονία στην Θες/νικη, έδειχναν άσχετα τηλεοπτικά σόου και καθόλου την συγκέντρωση, ενώ όταν δεήθηκαν να δείξουν λίγες εικόνες από αυτό (για ελάχιστα λεπτά), μίλησαν για μόλις 90.000 κόσμο (ενώ στην αρχή μιλούσαν για μόλις λίγες δεκάδες).
Επίσης, σε όλα τα δελτία ειδήσεων, η ΕΡΤ3, ξεπρόβαλε ξεδιάντροπα μόνο φιλοκαθεστωτικές θέσεις, συκοφαντώντας τους συμμετέχοντες στο συλλαλητήριο για την Μακεδονία, ως ακροδεξιούς και φανατικούς, δείχνει πως τα κρατικά αυτά κανάλια, έχουν καταστεί πια, από αντικειμενικοί φορείς ενημέρωσης, όργανα προπαγάνδας της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (όπως φυσικά και των προηγούμενων κυβερνήσεων πριν από αυτούς).
Κάτι που αποδεικνύει εξώφθαλμα πια, πως οι διαμαρτυρίες-κινητοποιήσεις για το κλείσιμο της ΕΡΤ πριν κάποια χρόνια, δεν έγινε τελικά για τους «καημένους εργαζόμενους» σε αυτή, αλλά για να μπορούν κάποιοι (π.χ. Τσίπρας), όταν πάρουν την εξουσία, να μπορούν να την χρησιμοποιήσουν ως όργανο προπαγάνδας.
Κάτι το οποίο πέτυχαν, επαναπροσλαμβάνοντας τους καλοπληρωμένους (και προσφληθέντες από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ), ομοϊδεάτες δημοσιογράφους των καναλιών αυτών, οι οποίοι σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, θα έκαναν προπαγάνδα υπέρ αυτών, εις βάρος (και με τα χρήματα μάλιστα) του Ελληνικού λαού (όπως ακριβώς έκαναν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ πριν από αυτούς).
Επομένως, λόγω αυτής της άθλιας πολιτικής κατάστασης στην ΕΡΤ, το καλύτερο θα ήταν, αν κάποια στιγμή αναδειχθεί πατριωτική κυβέρνηση στην χώρα, να απολύσει όλους αυτούς τους γερμανο(Τσιπρο)τσολιάδες δωσίλογους δημοσιογράφους (με εξαίρεση ίσως αυτών των αθλητικών εκπομπών), και ίσως και να κλείσει και κάποια από τα κανάλια αυτά.
Η δε γελοία δικαιολογία της ΕΡΤ, πως τάχα τα κρατικά κανάλια δεν δείχνουν ποτέ ζωντανά τηλεοπτικά συγκεντρώσεις, εύκολα καταρρίπτεται, φτάνει να πει κανείς πως αυτά άνετα έδειχναν τις συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων, εκτός πολλών άλλων].
Επιπλέον, ο Τσίπρας, έχει φροντίσει, να έχει έναν απόλυτα πιστό στον ίδιο Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος να φροντίζει να κρατά το ποίμνιο υπό «ύπνωση», παρά τα όσα θεσμοθετεί η κυβέρνηση του κατά της πίστης και της πατρίδας μας (Μακεδονία, θρησκευτικά, λαθρομετανάστευση, Κολυμπάρι, κ.λ.π.).
Έτσι, αυτός, έχει με τον τρόπο αυτό καταστεί στην ουσία, προδότης και των δύο αυτών σημαντικών αξιών (για τα χιλιάδες «τριάντα αργύρια των ΕΣΠΑ» και υπό τον φόβο διακοπής του κρατικού μισθού του, όπως λένε οι κακές γλώσσες).
(Όπως ακριβώς και ο Τσαουτσέσκου, είχε φροντίσει να τοποθετήσει στον πατριαρχικό θρόνο της Ρουμανίας, ένα πατριάρχη πιστό μόνο σε αυτόν, ο οποίος το 1989, απέτρεπε τον κόσμο να διαδηλώσει κατά του καθεστώτος, όπως ακριβώς πράττει και ο Ιερώνυμος σήμερα).
[Παρόλα αυτά, θα πρέπει να λεχθεί, ότι η «πίεση της θέλησης του λαού πάντα πιάνει» και ο Ιερώνυμος, αναγκάστηκε τελικά, θέλοντας και μη, να επιτρέψει την συμμετοχή του κλήρου (στο έκτακτο συνέδριο του ΔΙΣ) στο συλλαλητήριο για την Μακεδονία στις 4 Φεβρουαρίου του 2018, αποδεικνύοντας με τον τρόπο αυτό στην πράξη την ισχύ της λαϊκής ρήσης: «Και ο Άγιος, φοβέρα θέλει»].
Εξαιτίας όλων των παραπάνω γεγονότων, πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν, ότι και ο Τσίπρας θα εκδιωχθεί επίσης από τον Ελληνικό λαό από την εξουσία, είτε μέσω εκλογών ή με την βία, όπως ο Τσαουτσέσκου (https://alophx.blogspot.gr/2017/09/blog-post_95.html).
Και την θέση του, θα πάρει ο ακραία νεοφιλελεύθερος οικονομικά και κοινωνικά, Κυριάκος Μητσοτάκης (ο γουρλομάτης), ο οποίος θα αποτελειώσει το έργο του Τσίπρα (το ίδιο προδοτικά με αυτόν), με τον χειρότερο δυνατό τρόπο για την χώρα μας.
[Ο Κούλης, απέδειξε πρόσφατα με το συλλαλητήριο για την Μακεδονία στην Θεσ/νικη, πως είναι ένας θρασύδειλος άνθρωπος και αδίστακτος κωλοτούμπας (όπως ακριβώς και ο Τσίπρας).
Αυτός, αν και ήταν αρχικά υπέρ της εκχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς, μόλις είδε την τεράστια αντίθεση του Ελληνικού λαού (πάνω από 80%) σε ένα τέτοια ενδεχόμενο, ανέκρουσε πρύμναν και «ποιούμενος την ανάγκη φιλοτιμιάν» (λόγω φόβου απώλειας ψήφων), άλλαξε στην συνέχεια γνώμη και τάχθηκε στην συνέχεια κατά.
Αυτό μας δείχνει, ότι αν οι δειλοί και δωσίλογοι πολιτικοί μας, πιεστούν καθαρά από τον λαό, χωρίς να υποκύπτει αυτός στα ψέματα τους, η πίεση του αυτή (ειδικά αν είναι συνεχής και μόνιμη), μπορεί να φέρει αποτέλεσμα, αφού αυτοί, λόγω φόβου συντριβής στις ερχόμενες εκλογές, είναι πιθανότατο (θέλοντας και μη) να αναγκαστούν να αλλάξουν γνώμη και να υιοθετήσουν εθνικές θέσεις.
Και για τον λόγο αυτό, η συμμετοχή μας στα συλλαλητήρια για την Μακεδονία (αλλά και σε άλλα εθνικά θέματα αν χρειαστεί, όπως π.χ. για την Βόρεια Ήπειρο), θα πρέπει να είναι μαζική, έτσι ώστε οι άβουλοι πολιτικοί μας (όπως και οι ξένοι παράγοντες) να πιεστούν και να προωθηθούν με τον τρόπο αυτό, τα εθνικά μας δίκαια.
Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, φοβάται πολύ, πως το συλλαλητήριο για την Μακεδονία στις 4 Φεβρουαρίου του 2018, μπορεί να μετατραπεί εύκολα σε αντικυβερνητική διαδήλωση, και ο κόσμος εκτός από την Μακεδονία μας, θα διαμαρτυρηθεί επίσης και για τα δύο μνημόνια, αλλά και για όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που ψήφισε αυτή (και η αντιπολίτευση μαζί της), που ίσως σταδιακά την ρίξει από την εξουσία.
Το ίδιο φοβάται και ο ξένος παράγοντας, ο οποίος πιέζει με μανία για την ένταξη των Σκοπιών στο ΝΑΤΟ με το όνομα της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας, τόσο για να περικυκλώσει την Ρωσία και να εκμηδενίσει την επιρροή της στα Βαλκάνια, όσο και για να κατασκευάσει τον ενεργειακό αγωγό ΑΜΒΟ (https://alophx.blogspot.gr/2018/01/blog-post_13.html, https://alophx.blogspot.gr/2018/01/blog-post_18.html, https://alophx.blogspot.gr/2018/01/blog-post_27.html), και για τον λόγο αυτό, δεν επιθυμεί την πτώση μιας τόσο πιστής σε αυτόν (και όχι στον λαό της) δωσιλογικής κυβέρνησης (και αντιπολίτευσης).
Και για τον λόγο αυτό, επιστρατεύονται πολλοί (ακόμα και ανύπαρκτοι πια πολιτικά) γερμανοτσολιάδες πολιτικοί, όπως ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο βαφτισιμιός του Σημίτη (ο οποίος ήταν πράκτορας της Γερμανίας, ενώ ο αδερφός του, αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών της χώρας αυτής για ένα διάστημα) ή η Μπακογιάννη, ο Πάγκαλος ή ο Παπανδρέου, των οποίων οι γονείς και οι παππούδες, «συνεργάστηκαν αρμονικά» με τους Ναζί, τον καιρό της Γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα (http://tvxs.gr/news/ellada/aporrita-eggrafa-apo-wikileaks-opoiadipote-makedonia-geloio-makedoniko)].
Τι θα γίνει άραγε τελικά στην Ελλάδα μας σε μια τέτοια περίπτωση;
Αυτή θα καταστραφεί οριστικά, ή αν οι άνθρωποι φτάσουν στο έσχατο σημείο πείνας, φτώχειας και χρεωκοπίας, σιχαθούν τελικά όλους τους πολίτικους και στην θέση τους αναδειχθούν (μέσω εκλογών, επαναστάσεων ή ακόμα και στρατιωτικών κινημάτων), νέοι ικανοί και πατριώτες ηγέτες, οι οποίοι, όπως κάνει ο Πούτιν για την χώρα του την Ρωσία, θα αντιστρέψουν την «παλίρροια» αυτή της οριστικής παρακμής και καταστροφής, και θα καταφέρουν τελικά να σώσουν την πατρίδα μας;
Άγνωστο, αλλά μόνο η συνεχής πανεθνική και μονιασμένη μας πάλη ως λαός για ένα καλύτερο αύριο θα μπορέσει να αλλάξει τα πράγματα, γιατί αν δεν αντιδράσουμε καθόλου στο κακό που έρχεται στον τόπο μας, αυτό θα θριαμβεύσει οριστικά.
Γιατί ως γνωστόν: «Το μόνο πράγμα που χρειάζεται το κακό για να θριαμβεύσει, είναι οι καλοί άνθρωποι να μην κάνουν τίποτα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου