ΠΩΣ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

ΠΩΣ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, στο νότιο τμήμα της Ελλάδας στην Αρχαιότητα, οι πόλεις των Αθηνών και της Σπάρτης (ιδίως η πρώτη), αμέσως μετά την λήξη των Περσικών Πολέμων και λίγο πριν την έναρξη του Πελοποννησιακού Πολέμου (http://alophx.blogspot.gr/2017/09/blog-post_37.html), γνωρίσαν μεγάλη πολιτική, οικονομική και πολιτισμική ακμή.

Αυτά τα γεγονότα, είχαν ως αποτέλεσμα, στην Αθηνά, να δημιουργηθεί ο «Χρυσός Αιώνας του Περικλέους», ενώ στην πόλη αυτή, κατασκευάστηκαν δεκάδες δημοσιά κτίρια, αγάλματα και ναοί την χρονική αυτή περίοδο (έστω και με καθόλου ηθικό τρόπο- http://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CE%B5-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B7/ , http://alophx.blogspot.gr/2017/09/blog-post_98.html).

Πως όμως κατέστη εφικτή όλη αυτή η οικονομική και πολιτισμική άνοδος των Αθηνών, πέρα από το γεγονός της ωμής βίας, καθώς και του ιμπεριαλισμού των Αθηναίων, αλλά ακόμα και άλλων Ελληνικών πόλεων (Σπάρτης, Θήβας, Κορίνθου κ.λ.π.);

Πέρα από τα αλλά σημαντικά εσωτερικά γεγονότα του Ελληνικού κόσμου, ένας από τους βασικούς λογούς που επετεύχθη αυτή η κατάσταση, ήταν ότι Νότιοι Έλληνες, πάρα τις κατά καιρούς-περιοδικές συγκρούσεις μεταξύ τους, δεν είχαν ποτέ να αντιμετωπίσουν καμμιά μόνιμη στρατιωτική απειλή από οποιοδήποτε σημείο του ορίζοντα.

Μια στρατιωτική απειλή, η οποία θα τους ανάγκαζε να διαθέτουν την πλειονότητα των πόρων και της ενεργητικότητας τους κυρίως προς αυτόν τον τομέα αντί για άλλους (π.χ. οικονομία, πολιτισμό, κ.λ.π.).

Και αυτή την πραγματικά, δεν την «κατάφεραν» οι Νότιοι Έλληνες, χάρις στην εφαρμογή μιας εξαίρετης και ευφυέστατης στρατηγικής ή λόγο της τύχης, αλλά χάρις και μόνο τους αγώνες των αδελφών τους στην Βόρεια Ελλάδα και συγκεκριμένα, χάρις στα Ελληνικότατα βασίλεια της Μακεδονίας και της Ηπείρου.

Τα κράτη αυτά, τα οποία αποτελούσαν και τα προπύργια της άμυνας του Ελληνισμού έναντι των βορείων βάρβαρων, αμέσως μετρά τους Περσικούς Πολέμους (αλλά και πριν από αυτούς), είχαν να αντιμετωπίσουν τις συνέχεις βαρβαρικές εισβολές των Ιλλυρίων (που κατοικούσαν στην περιοχή της σημερινής Αλβανίας), των Δαρδανών (που κατοικούσαν στα σημερινά Σκόπια), καθώς και των Σκυθών (οι οποίοι κατοικούσαν στην σημερινή Βορειά Βουλγαρία).

Οι εισβολές αυτές, ήταν συνέχεις και πολύ καταστρεπτικές για τα Ελληνικά αυτά κράτη, ιδίως στις απαρχές τους, όταν αυτά ήταν ιδιαίτερα αδύναμα πολιτικά και στρατιωτικά, ενώ οι απώλειες τους, τόσο σε έμψυχο (πληθυσμός), όσο και άψυχο δυναμικό (π.χ. κτίρια, οικονομία), ήταν επίσης πολύ βαριές.

Οπότε ο μονός τρόπος, προκειμένου να επιβιώσουν οι Ελληνικές αυτές μοναρχίες ως κρατικές οντότητες (τα βασίλεια της Ηπείρου και της Μακεδονίας), ήταν να στρατικοποιηθούν εκτενώς έναντι των ποικίλων εχθρών τους (αλλά ακόμα και να συμμαχήσουν μεταξύ τους ή ακόμα και με μέρος των αντίπαλων τους).

Συνέπεια αυτής της αναγκαστικής αυτής πολιτικής, ήταν οι Βόρειοι Έλληνες, να ξοδέψουν κυρίως τους πόρους τους, στην δημιουργία ισχυρού στρατού, άμυνας και οχυρώσεων και οι τομείς του πολιτισμού και των τεχνών να παραμεληθούν πολύ σε σχέση με την Νοτιά Ελλάδα (αλώστε, αν κινδυνεύει όλη την ώρα η ζωή σου, πολύ δύσκολα θα σκέφτεσαι να προβείς σε «πολιτισμικές δημιουργίες»).

Στην προσπάθεια τους να αποκρούσουν τους βάρβαρους εχθρούς τους, τους βοήθησε σημαντικά και το μοναρχικό τους σύστημα, καθώς και το ενοποιημένο κράτος πόλεων, πληθυσμών και πλουτοπαραγωγικών που διέθεταν.

Και όσο και αν τους μεμφόταν ο (δήθεν) «Μέγας δημοκράτης Δημοσθένης» (http://www.triklopodia.gr/%CE%BF-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%83-%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%83-%CF%84%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%BF%CF%83-%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CF%89%CE%BD-%CE%BA/), γνωστός δωσίλογος συνεργάτης των Περσών την εποχή εκείνη (οι οποίοι του έστελναν μάλιστα και χρηματικές «χορηγίες» για την υποστήριξη του), για αναχρονιστικό πολιτικό σύστημα που ανήκε καλύτερα σε βάρβαρους, η αλήθεια είναι ότι αν τα κράτη αυτά, αντί για μοναρχίες, ήταν ξεχωριστές αυτόνομες πόλεις, τότε τα πράγματα δεν θα ήταν τραγικά μόνο για αυτά, αλλά για όλους τους Έλληνες.

Γιατί αν ίσχυε το πολιτικό σύστημα των Νότιων Ελλήνων στον Ελληνικό Βορρά (δηλαδή πολλές ανεξάρτητες μεταξύ τους πόλεις, που μαχόταν μεταξύ τους αλλά και τους Βορείους βάρβαρους εχθρούς τους), τότε, δυο πράγματα θα μπορούσαν να συμβούν:

Είτε αυτές οι πόλεις, υπό την πίεση των βάρβαρων θα στρατικοποιούταν και θα σύνηπταν και κάποια στρατιωτική συμμαχία για την απόκρουση τους, αφού η απειλή τους θα ήταν μόνιμη (οπότε και πάλι θα ενοποιούταν λόγω του μονίμου εξωτερικού εχθρού σε μόνιμη μορφή).

Η αλλιώς, αυτές θα κατακτιόταν από τους βάρβαρους και αυτοί θα αρχίζαν τις επιθέσεις τους στους Νοτίους Έλληνες (Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Πεν/νήσος), με αποτέλεσμα και αυτοί να αναγκαστούν να στρατικοποιηθούν πλήρως, προκειμένου να γλιτώσουν από την μόνιμη βαρβαρική απειλή, προκειμένου να μην καταστραφούν και αυτοί.

Οπότε, όπως ευκολά καταλαβαίνει κάνεις ότι σε μια τέτοια περίπτωση, δεν θα υπήρχε κανένας «Χρυσός Αιών», αλλά πολλά στρατικοποιημένα Ελληνικά κράτη, τα οποία πιθανώς και θα ενωνόταν μεταξύ τους, για να αντιμετωπίσουν τον κοινό κίνδυνο, αφιερώνοντας όλους τους πόρους τους σε αυτόν.

Αρά, ευκολά καταλαβαίνει κάνεις, ποσό ουσιαστικοί, ουσιώδεις και σωτήριοι, υπήρξαν οι αγώνες των Βορείων Ελλήνων, οι ποιοι αποτέλεσαν τον «κυματοθραύστη» κατά των εισβολών των βάρβαρων για τους νοτίους Έλληνες και την ανάπτυξη του κλασικού πολιτισμού στην Ελλάδα.

Και φυσικά, ούτε οι στρατιωτικές γνώσεις και πείρα των Βορείων Ελληνικών βασιλείων, δεν ήταν ανωφελή, αφού με τις στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις του βασιλιά Φίλιππου του Β’ της Μακεδονίας, την συμμαχία του με το βασίλειο της Ηπείρου (μέσω του γάμου του Φίλιππου με την Ολυμπιάδα) και κυρίως χάρις τις στρατιωτικές ικανότητες του γιου του Αλέξανδρου του Γ’ του Μέγα.

Γιατί, χάρις αυτά τα στοιχεία, ο κοινός απόγονος των Ελληνικών βασιλείων της Μακεδονίας (του Φίλιππου) και της Ηπείρου (Ολυμπιάδας), ο Αλέξανδρος ο Μέγας, όχι μόνο διέλυσε τις βαρβαρικές απειλές του Βορρά, αλλά κατάκτησε και την πανίσχυρη Περσική Αυτοκρατορία, φτάνοντας με τον στρατό του, ως και την Ινδία!!!

Το ιδιά ακριβώς γεγονότα, συνέβησαν και την περίοδο του Μεσαίωνα, όταν ένας άλλος Μεγάλος Έλληνας, ο Μέγας Κωνσταντίνος (γιος της Ελληνίδας Αγίας Ελένης και του Ρωμαίου Καίσαρα-Αυτοκράτορα, Κωνστάντιου του Χλωρού), ίδρυσε την πανίσχυρη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η οποία «επέζησε» σε χρονική διάρκεια για πάνω από μια χιλιετία.

Η δοξασμένη αυτή Αυτοκρατορία, τόσο στα στάδια της μέγιστης ακμής και εξάπλωσης της (π.χ. επιώ Μεγάλου Κωνσταντίνου ή Ιουστινιανού), όσο και όταν κατείχε μικρότερή εδαφική έκταση (ακόμα και όταν λόγω της Δ’ Σταυροφορίας, όταν έσπασε σε πολλά μικρότερα κρατίδια, όπως π.Χ. το Δεσποτάτο της Ηπείρου), είχε να αντιμετωπίσει, δεκάδες εχθρούς, οι οποίοι σε αντίθεση με τα βασίλεια της Μακεδονίας και της Ηπείρου, είχε να αντιμετωπίσει συνέχεις στρατιωτικές εισβολές (καταστρεπτικές, τόσο σε έμψυχο, όσο και άψυχο υλικό), όχι μόνο από τον Βορρά, αλλά κυριολεκτικά από κάθε σημείο του ορίζοντα.

Έτσι, ανά τους αιώνες αντιμετώπισε πάμπολους λαούς (π.χ. Πέρσες, Άραβες, Τούρκους, Μογγόλους, Βουλγάρους, Σέρβους, Οστρογότθους, Βησιγότθους, Ούννους, Βανδάλους, Λομβαρδούς, Πετσενέγκους, Κουμάνους, Πατζινάκες κ.α.), με συνέπεια, προκειμένου να επιβιώσει, να αναγκαστεί και αυτή να στρατικοποιηθεί εκτενώς έναντι των ποικίλων εχθρών της (αλλά ακόμα και να συμμαχεί με μέρος αυτών, έναντι των υπολοίπων αντίπαλων της).

Και στην περίπτωση αυτή, συνέπεια της αναγκαστικής αυτής πολιτικής, ήταν οι Βυζαντινοί υποχρεωμένοι να ξοδέψουν κυρίως τους πόρους τους, στην δημιουργία ισχυρού στρατού, άμυνας και οχυρώσεων, ενώ οι τομείς του πολιτισμού και των τεχνών να παραμελήσουν εν μέρει (σε σχέση πάντοτε με την Αρχαιά Ελλάδα και όχι φυσικά με την βαρβαρική σχεδόν τότε Δυτική Ευρώπη).

Στην προσπάθεια δε των Βυζαντινών, να αποκρούσουν τους βάρβαρους εχθρούς τους, τους βοήθησε σημαντικά και το μοναρχικό τους σύστημα, καθώς και το ενοποιημένο κράτος πόλεων, πληθυσμών και πλουτοπαραγωγικών που διέθεταν.

Και όσο και αν τους μεμφόταν αργότερα δυτικοί και εντόπιοι (δήθεν) «καλοθελητές» (στην πραγματικότητα συκοφάντες), για αναχρονιστικό πολιτικό σύστημα που ανήκε καλύτερά σε βάρβαρους, η αλήθεια είναι ότι αν η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αντί για ένα ενοποιημένο κράτος-μοναρχία, ήταν χωρισμένη σε πολλά μικρά (βασίλεια ή δημοκρατίες), τότε τα πράγματα δεν θα ήταν τραγικά μόνο για τους Μεσαιωνικούς Έλληνες, αλλά και για τους δυτικοευρωπαίους.

Γιατί, τότε, δυο πράγματα θα μπορούσαν να συμβούν:

Πρώτον αυτά τα κράτη, υπό την πίεση των βάρβαρων να στρατικοποιούταν και να σύναπταν και κάποια στρατιωτική συμμαχία για την απόκρουση τους, αφού η απειλή τους θα ήταν μόνιμη (οπότε θα ενοποιούταν λόγω του μονίμου εξωτερικού εχθρού σε μόνιμη μορφή).

Η αλλιώς, αυτά θα κατακτιόταν από τους βάρβαρους και αυτοί θα αρχίζαν στην συνέχεια τις επιθέσεις τους προς την Δυτική Ευρώπη, με αποτέλεσμα οι κρατικοί αυτής, να αναγκαστούν να στρατικοποιηθούν πλήρως, προκειμένου να γλιτώσουν από την μόνιμη βαρβαρική απειλή, προκειμένου να μην καταστραφούν και αυτοί.

Οπότε, όπως ευκολά καταλαβαίνει κάνεις ότι σε μια τέτοια περίπτωση, δεν θα υπήρχε καμμιά  «Αναγέννηση», αλλά πολλά στρατικοποιημένα δυτικοευρωπαϊκά κράτη, τα οποία πιθανώς και θα ενωνόταν μεταξύ τους, για να αντιμετωπίσουν τον κοινό κίνδυνο, αφιερώνοντας όλους τους πόρους τους σε αυτόν.

Αρά, ευκολά καταλαβαίνει κάνεις, ποσό ουσιαστικοί, ουσιώδεις και σωτήριοι, υπήρξαν και οι αγώνες των Βυζαντινών Ελλήνων, οι οποίοι αποτέλεσαν τον «κυματοθραύστη» κατά των εισβολών των βάρβαρων για τους δυτικοευρωπαίους, βοηθώντας με τον τρόπο αυτό, στην ανάπτυξη του πολιτισμού στην Ευρώπη.

(Φτάνει να σκεφτεί τι θα γινόταν αν οι Πέρσες ή οι Άραβες καταλάμβαναν την Κων/λη και την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, εισβάλοντας στην συνέχεια ανενόχλητοι στα παντελώς αδύναμα και αποδιοργανωμένα κρατίδια της δυτικής Ευρώπης, στα οποία κυριαρχούσαν βάρβαροι φύλαρχοι, οι οποίοι είχαν καταλάβει με την βία, διαλύοντας οριστικά την Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία αποτελούσε και αυτή ανάχωμα κατά των εισβολών των βάρβαρων πριν την πτώση της).

Αλλά και στα νεότερα χρονιά, πάλι τα εδάφη της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας και Ηπείρου, ήταν αυτά τα οποία αποτέλεσαν το «κυματοθραύστη» κατά των εισβολών βάρβαρων λαών προς την Ελλάδα, οι οποίοι προσπαθούσαν πολλές φορές, όχι μόνο να καταλάβουν αυτά, αλλά και τα υπόλοιπα εδάφη της Νοτιάς Ελλάδας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτέλεσε ο ένδοξος Μακεδονικός Αγώνας, στον οποίο οι ντόπιοι Έλληνες της Μακεδονίας, καθώς και πολλοί άλλοι γενναίοι και φιλοπάτρεις Έλληνες εθελοντές, προερχόμενοι από πολλά μέρη της πατρίδα μας (π.χ. Ήπειρο, Κρήτη, Θράκη, Πεν/νησο, Κύπρο και αλλού),  πολέμησαν έναντί των βάρβαρων Βουλγάρων κομιτατζήδων, οι οποίοι προσπάθησαν να καταλάβουν την Μακεδονία μας (όπως και οι Σέρβοι).

Τα ιδιά γεγονότα ηρωικών αγώνων για την ελευθέρια, επαναλήφθηκαν και σε άλλες Βόρειες Ελληνικές περιοχές (π.χ. Ήπειρο και Θράκη), όταν οι Βουλγάροι και άλλοι το ίδιο άγριοι με αυτούς λαοί (π.χ. Τούρκοι, Αλβανοί), προσπάθησαν να τα καταλάβουν με την βία.

Στις μέρες μας, οι περιοχές αυτές, αποτελούν ακόμα τον κυματοθραύστη των αποκρούσεων νέων «βαρβαρικών εισβολών από τον Βορρά και την Ανατολή».

(π.χ. των πλαστογράφων Σκοπιανών (https://alophx.blogspot.gr/2018/02/y.html, http://hggiken.pblogs.gr/2018/02/efeyrhma-dekaetias-sthn-istoria-ths-pgdm-o-megas-alexandros.html), οι οποίοι θέλουν να κλέψουν το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας μας, μαζί με τα εδάφη της, των Αλβανοτσάμηδων απογόνων των συνεργατών των ναζί που θέλουν να κατακτήσουν την Ήπειρο μας (http://hggiken.pblogs.gr/2018/02/oi-albanoi-miloyn-gia-allagh-synorwn-sta-balkania.html, http://corfiatiko.blogspot.gr/2018/02/blog-post_272.html), σφάζοντας ταυτόχρονα τους Βορειοηπειρώτες αδελφούς μας.

Επίσης, των Βουλγάρων, οι οποίοι πρόσφατα μέσω της κυβέρνησης τους, «αξίωσαν Βουλγαρική μειονότητα» στην Μακεδονία μας και φυσικά στους Τούρκους (http://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%BF%CE%B9-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CE%B8%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B7-%CE%B8/), οι οποίοι διεκδικούν την Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο μας- https://www.pentapostagma.gr/2018/02/%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9- %CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%8D.html.).

[Τώρα μάλιστα, όλοι οι εχθροί της πατρίδας μας, συμμαχούν μεταξύ τους εναντίον μας- https://www.pentapostagma.gr/2018/02/%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CF%85%CF%80%CF%8C-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA.html].

Όλη αυτή την άθλια κατάσταση, την «σιγοντάρουν» και Μεγάλες δυνάμεις, λόγω ενεργειακών αγωγών και συμφεροντων-http://www.defence-point.gr/news/i-thessaloniki-filoxeni-kitasma-tou-megethous-tou-leviathan, http://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B6%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9/).

Ουσιαστικά, ο Ελληνισμός, έχει να αντιμετωπίσει απειλές, σχεδόν από κάθε σημείο του ορίζοντα (ακόμα και την Ιταλία- http://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%87%CE%B9%CE%B1-%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CE%B1%CE%BB%CE%B2/), σε ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο γεωπονικό περιβάλλον, και οποιαδήποτε υποχώρηση στα εθνικά μας δίκαια, μπορεί να αποβεί μοιραία για την εδαφική ακεραιότητα και το μέλλον της πατρίδας μας.

 Οπότε, γίνεται ευκολά αντιληπτό, πως δεν χωρά καμμιά υποχώρηση, ούτε σε σχέση με το όνομα της πάντα Ελληνικότατης Μακεδονίας μας, ούτε και σε σχέση με τις εξίσου Ελληνικότατες περιοχές της Ηπείρου, της Θράκης, των νησιών του Αιγαίου και της Κύπρου μας.

Γιατί μόνο ενωμένοι ως λαός, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάθε εχθρική απειλή για την χρω μας, καθώς και την εδαφική ακεραιότητα αυτής. Ας μην αφήσουμε λοιπόν τους εχθρούς μας να μας διαιρούν («διαιρεί και βασίλευε»), αλλά όλοι μαζί, ενωμένοι σαν μια γροθιά, να πολεμήσουμε για την ανόρθωση και το μέλλον της πατρίδας, γιατί όπως λέει και η γνωστή λαϊκή φράση: «Η ισχύς, επιτυγχάνεται πάντα εν τει ενώσει».