ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΗΣ ΗΓΕΜΟΝΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΗΓΕΜΟΝΙΑΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

 ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΗΣ ΗΓΕΜΟΝΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΗΓΕΜΟΝΙΑΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό, αμέσως μετά την νίκη των Σπαρτιατών στον Πελοποννησιακό Πόλεμο (http://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post_15.html), παρά την επικράτηση τους έναντι των Αθηναίων δημοκρατικών, σύντομα αρχίσαν αυτοί να χάνουν δύναμη και επαναπαυτήκαν στην στρατιωτική τους ισχύ.

Παράλληλα δεν έκαναν κάτι προκειμένου να βελτιώσουν τις μεγάλες κοινωνικές ανισότητες και την μεγάλη φτώχεια που άρχισε να υπάρχει, γιατί κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου και μετά οι Σπαρτιάτες διαφθάρηκαν από τον Περσικό χρυσό και την δύναμη της εξουσίας και σύντομα αρχίσαν να υπάρχουν φτωχοί και πλούσιοι στην Σπαρτή και κοινωνικές ανισότητες.

Οι αρχικά σχεδόν 5.000 Όμοιοι πολίτες/οπλίτες της Σπάρτης που είχαν πολιτικά δικαιώματα, έχασαν στην πλειοψηφία τους τα πολιτικά τους δικαιώματα και σταδιακά οι πολίτες με πλήρη δικαιώματα έμειναν σχεδόν 700.

Η άλλοτε παντοδύναμη πολιτικά και στρατιωτικά συντηρητική Σπάρτη κράτησε για κάποιες δεκαετίες την δύναμη της, αλλά σύντομα ηττήθηκε κατά κράτος και εξέπεσε στρατιωτικά μετά την ήττα της στα Λεύκτρα από την Θήβα και τους συμμάχους της, χάνοντας πολλά εδάφη, στρατό, συμμάχους, η Πελοποννησιακή Συμμαχία διαλύθηκε, ενώ άρχισαν και αποτυχημένες εξεγέρσεις από τους Είλωτες.

Πριν από αυτά τα γεγονότα είχαν προηγηθεί οι ήττες των Σπαρτιατών από τον Ιφικράτη στην μάχη του Λεχαίου, στην οποία οι πελταστές του Ιφικράτους κατατρόπωσαν μία σπαρτιατική μόρα (600 άνδρες) προκαλώντας απώλειες 250 νεκρών και αγνώστου αριθμού τραυματιών.

Η αναπάντεχη ήττα αλλά και το μέγεθος της συμφοράς (η Σπάρτη έχασε το ένα δέκατο των πολιτών της) των μέχρι τότε αήττητων Σπαρτιατών προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στην Ελλάδα και ιδιαίτερα μεταξύ των Λακεδαιμονίων βαθύ πένθος, κλονίζοντας σοβαρά το κύρος τής σπαρτιατικής στρατιωτικής ισχύος.

Οι περισσότερες από τις θέσεις που είχε καταλάβει οι Σπαρτιάτες ανακατελήφθησαν από τον Ιφικράτη εκτός από το Λέχαιο, αλλά σύντομα ο Ιφικράτης ανακλήθηκε στην Αθήνα καθώς κάποιες πρωτοβουλίες του δεν άρεσαν στους συμμάχους και κυρίως στους Αργείους. Την θέση του πήρε ο στρατηγός Χαβρίας επικεφαλής άλλου μισθοφορικού τμήματος.

[Όλα αυτά ήταν για κάποιους το προμήνυμα που θα έρχονταν μετά από λίγα χρόνια στην μάχη στα Λεύκτρα, στην οποία οι Σπαρτιάτες ηττήθηκαν κατά κράτος από τον Επαμεινώνδα και η Αυτοκρατορία τους κατέρρευσε ολοκληρωτικά]. 

Αντίστοιχα στις ΗΠΑ, αμέσως μετά την νίκη των Αμερικανών στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους κατά των Γερμανών και κυρίως στον Ψυχρό Πόλεμο  (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_8.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_34.html), παρά την επικράτηση τους έναντι των Ρώσων, σύντομα άρχισαν αυτοί να χάνουν δύναμη και επαναπαυτήκαν στην στρατιωτική τους ισχύ.

Παράλληλα δεν έκαναν κάτι προκειμένου να βελτιώσουν τις μεγάλες κοινωνικές ανισότητες και την μεγάλη φτώχεια που άρχισε να υπάρχει, και σύντομα άρχισαν να υπάρχουν ακόμα περισσότεροι φτωχοί και πλούσιοι στην Αμερική, μεγάλη ανεργία, όπως και πολλές φυλετικές και κοινωνικές ανισότητες.

Η άλλοτε παντοδύναμη πολιτικά και στρατιωτικά συντηρητική Αμερική κράτησε για κάποιες δεκαετίες την δύναμη της, αλλά σύντομα ηττήθηκε κατά κράτος και εξέπεσε στρατιωτικά μετά την ήττα της στους πόλεμους του Ιράκ και του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν (http://alophx.blogspot.com/2017/09/11092001-isis-13112015.html), τους άλλους ισλαμιστές και τους συμμάχους τους, χάνοντας πολλά εδάφη (τα οποία στο Αφγανιστάν ανακαταλήφθηκαν από τους Ταλιμπάν), στρατό, συμμάχους, ενώ άρχισαν και αποτυχημένες εξεγέρσεις από τους φτωχούς ανθρώπους στις ίδιες τις ΗΠΑ.

{Η πολιτική, οικονομική και στρατιωτική κατάσταση στις ΗΠΑ ήταν εντελώς τραγική μετά από αυτές τις εξελίξεις, ενώ  η οικονομία τους ήταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης, όπως μετά την ήττα των Σοβιετικών και την αποχώρηση τους από το Αφγανιστάν, ενώ αρχίσαν κοινωνικές και φυλετικές ταραχές από την ανεργία στις ΗΠΑ όπως ακριβώς μετά την ήττα τους στον πόλεμο του Βιετνάμ (http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_12.html)}.

Παρόλα τα μεγάλα της προβλήματα και τις ήττες της η τυραννική διεφθαρμένη ολιγαρχική μιλιταριστική Σπάρτη, υπό τον ηγεσία του γηραιού βασιλιά Αγησίλαου του Β’ και των πλουσίων της Σπάρτης και των Εφόρων που τους εκπροσωπούσαν ήταν αποφασισμένοι να διατηρήσουν με κάθε τρόπο την Ηγεμονία τους στην υπόλοιπη Ελλάδα, χρηματοδοτουμένη από  τους Πέρσες, ιδιαίτερα μετά την Ανταλκίδειο ειρήνη.

Μέσω της υπογραφής αυτής, οι Σπαρτιάτες έγιναν η μονή επικρατούσα δύναμη στην Ελλάδα, διαλυθήκαν όλες οι άλλες συμμαχίες εκτός από την δική της, ενώ συντηρούσε τον στρατό της και είχε διατηρήσει και επεκτείνει τον στόλο της με περσικά χρήματα.

Παράλληλα όμως, ενώ πριν από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο οι Σπαρτιάτες ενώ διαφήμιζαν ότι θα ελευθέρωναν όλες τις Ελληνικές πόλεις από την τυραννία της Α’ Αθηναϊκής Συμμαχίας (http://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post_15.html, http://alophx.blogspot.com/2022/10/blog-post_27.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_37.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_39.html) και θα τους άφηνε αυτονόμους, αντίθετα όταν νίκησε τους επέβαλε ακραία φιλοσπαρτιατικό τυραννικά καθεστώτα, ακόμα χειροτέρα από αυτά της Αθήνας, όπως έκανε και στην ιδιά την ηττώμενη Αθήνα με το τυραννικό καθεστώς των Τριάκοντα Τυράννων, αλλά και στην Θήβα με τον Φοιβίδα.

Όλες αυτές οι πράξεις της Σπάρτης έστρεψαν τις Ελληνικές πόλεις εναντίον της, όπως και το ότι μήδισε στην ουσία και έγινε τοποτηρητής των Περσών στην Ελλάδα, ενώ δεν διαστάσει να παραδώσει τους Έλληνες της Μικράς Ασίας στους Πέρσες με αντάλλαγμα την οικονομική τους βοήθεια και συμμαχία για την διατήρηση της Ηγεμονίας τους στην Ελλάδα.

Σύντομα στην Αθήνα και την Θήβα, ο Θρασύβουλος και Πελοπίδας αντίστοιχα κατάφεραν να ρίξουν τα τυραννικά καθεστώτα και να επαναφέρουν δημοκρατικά καθεστώτα στις πόλεις τους, ακραία αντισπαρτιατικά, ενώ παράλληλα έπεισαν πολλές πόλεις να ενωθούν μαζί τους και αναδημιούργησαν τις παλιές τους συμμαχίες, η μεν Αθήνα την Β’ Αθηναϊκή Συμμαχία και οι Θηβαίοι το Κοινό των Βοιωτών. 

Για τον λόγο αυτό, οι αλαζονικοί Σπαρτιάτες, οι οποίοι ήθελαν με κάθε μέσο και τρόπο να διατηρήσουν την Ηγεμονία τους εισέβαλαν πολλές φορές στην Βοιωτία με σκοπό να νικήσουν τους εχθρούς τους, να ρίξουν τον Επαμεινώνδα και τον Πελοπίδα από την εξουσία και να επαναφέρουν σε αυτή το τυραννικό ολιγαρχικό φιλοσπαρτιατικό καθεστώς που υπήρχε πριν στην πόλη αυτή, καταστρέφοντας την σε μικρότερα κράτη και διαλύοντας το Βοιωτικό Κοινό.

Αντίστοιχα ο τυραννικές ολιγαρχικές μιλιταριστικές ΗΠΑ, παρόλα τα μεγάλα τους προβλήματα και τις ήττες, υπό τον «ηγεσία» του γηραιού Μπάιντεν και των πλουσίων ολιγαρχικών ελίτ της Αμερικής και των πολίτικων τους εκπροσωπούσαν ήταν αποφασισμένοι να διατηρήσουν με κάθε τρόπο την ηγεμονία τους στον υπόλοιπο κόσμο, χρηματοδοτουμένη και από  τους Κινέζους (2 τρις), τους Σαουδάραβες (2 τρις) και τους Ιάπωνες (1 τρις).

Οι Αμερικανοί είχαν γίνει μετά το πέρας του Ψυχρού Πολέμου η μονή επικρατούσα Παγκόσμια Υπερδύναμη στην γη για είκοσι σχεδόν έτη, ενώ διαλύθηκαν όλες οι άλλες συμμαχίες (Σύμφωνο της Βαρσοβίας, Κόμεκον) εκτός από την δική της, ενώ συντηρούσε τον στρατό της και είχε διατηρήσει και επεκτείνει τον στόλο της.

Παράλληλα όμως, ενώ πριν από τον Ψυχρό Πόλεμο οι Αμερικανοί ενώ διαφήμιζαν ότι θα ελευθέρωναν όλες τις χώρες από την κομμουνιστική τυραννία του κομμουνιστικού Ανατολικού μπλοκ και θα τους άφηνε αυτονόμους, αντίθετα όταν νίκησε τους επέβαλε ακραία φιλοαμερικανικά τυραννικά καθεστώτα, ακόμα χειροτέρα από αυτά της ΕΣΣΔ, όπως έκανε και στην ίδια την ηττημένη Ρωσία με τον ξεπουλημένο φυλοδυτικό και τυραννικό ψευδο-δημοκράτη Γιέλτσιν (http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html).

{Ο Γιέλτσιν διέλυσε την χώρα και ξεπούλησε σε Ρώσους ολιγάρχες και δυτικούς τις πλουτοπαραγωγικές πήγες της Ρωσίας, μέχρι που ήρθε ο Πούτιν και αντίστρεψε την πορεία αυτή, όπως έγινε στην Αρχαία Σπάρτη με τον Λεωνίδα τον Β΄ που βοήθησε τους πλουσίους να αρπάξουν τον πλούτο των πολιτών μετά τον Άγι τον Δ’, μέχρι που ήρθε ο Νάβις  και αντίστρεψε τα πράγματα (http://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post.html)}.

Όλες αυτές οι πράξεις της Αμερικής έστρεψαν τις πιο πολλές χώρες της γης εναντίον της. Σύντομα στην Ρωσία, ο Πούτιν και οι Σιλοβίκι κατάφεραν να ρίξουν το τυραννικό καθεστώτος του Γιέλτσιν και να επαναφέρει ένα πατριωτικό καθεστώς στην Ρωσία, ενώ παράλληλα έπεισε άλλες χώρες να ενωθούν μαζί του και αναδημιούργησαν τις παλιές τους συμμαχίες, την Ευρασιατική Ένωση (για πολλούς την Β΄ Σοβιετική Ένωση), το CSTO, τους BRICS, και τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σανγκάης (http://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post.html). 

Στην συνέχεια, οι αλαζονικοί διεφθαρμένοι Αμερικανοί, οι οποίοι ήθελαν με κάθε μέσο και τρόπο να διατηρήσουν την Ηγεμονία τους εισέβαλαν στην περιοχή της πρώην ΕΣΣΔ (μέσω χρωματιστών «εξεγέρσεων»/πραξικοπημάτων (http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_13.html), καθώς και την επέκταση του ΝΑΤΟ) με σκοπό να νικήσουν τους εχθρούς τους, να ρίξουν τον Πούτιν από την εξουσία και να επαναφέρουν σε αυτή το τυραννικό ολιγαρχικό φιλοαμερικανικά καθεστώς σαν αυτό του Γιέλτσιν που υπήρχε πριν στην χώρα αυτή, καταστρέφοντας την σε μικρότερα κράτη και διαλύοντας την Ευρασιατική Ένωση, όπως και τους άλλους οργανισμούς που είχαν δημιουργήσει οι Ρώσοι.

Οι Σπαρτιάτες ζήτησαν την υποταγή των Βολιωτών και την πλήρη διάλυση του Βοιωτικού Κοινού, κάτι που οι Θηβαίοι αρνήθηκαν και τότε οι Έφοροι και οι ολιγαρχική ελίτ της Σπάρτης διέταξε την επίθεση του Σπαρτιατικού στρατού και των συμμάχων του στην Βοιωτία.

Οι Θηβαίοι, αν και λιγότεροι σε αριθμό χάρις στην ανώτερη στρατιωτική τακτική τους μέσω της τεχνικής της Λοξής Φάλαγγας να συντρέχουν τους Σπαρτιάτες στα Λεύκτρα και να διαλύσουν τον στρατό της Πελοποννησιακής Συμμαχίας.

Με την ήττα αυτή, οι Πελοποννησιακοί σύμμαχοι της Σπάρτης επαναστάτησαν, την θέση των φιλοσπαρτιατικό ολιγαρχικών καθεστώτων την πήραν φιλοδημοκρατικά φιλοθηβαικά, τα οποία αποχώρησαν από την Πελοποννησιακή Συμμαχία, η οποία και διαλύθηκε, ενώ ελάχιστες πόλεις έμειναν σύμμαχες με την Σπάρτη.

Με την νίκη αυτή, οι Θηβαίοι κατόρθωσαν να συμμαχήσουν με πολλές από αυτές τις πόλεις και να δημιουργήσουν την Θηβαϊκή Ηγεμονία, η οποία είχε μέλη της μέλη όχι μόνο της Πελοποννησιακής, αλλά παράλληλα και πολλά μέλη της Β΄ Αθηναϊκής Συμμαχίας.

Στην συνέχεια η Θήβα εισέβαλε στην Πελοπόννησο και κατέλαβε πολλά εδάφη από την Σπάρτη, ενώ παράλληλα απελευθέρωσε τους Είλωτες της Μεσσηνίας, αναδημιουργώντας το κράτος της Μεσσηνίας και δημιουργώντας επίσης ένα ενιαίο ισχυρό Αρκαδικό κράτος και τα δύο αντίβαρα προς στην Σπάρτη, στην οποία ξέσπασαν εξεγέρσεις και επαναστάσεις Ειλώτων και κοινωνικές ταραχές, οι οποίες κατεστάλησαν από την Σπάρτη.

Λόγω του κίνδυνου να επικρατήσει στην Ελλάδα η Θήβα ως η νέα Ηγεμονική δύναμη, τόσο χάρις στις στρατιωτικές νίκες, όπως επίσης και με τα χρήματα των Περσών (οι οποίοι με τον τρόπο αυτό αποδυναμώνονταν ακόμη περισσότερο τους Έλληνες με τις μεταξύ τους διαμάχες με πολέμους, κόβοντας παράλληλα την χρηματοδότηση προς την Σπάρτη και φέρνοντας της τεράστια οικονομική αποδυνάμωση), οι Αθηναίοι ενώθηκαν με τους Θηβαίους και τους Συμμάχους τους και πολέμησαν τους Θηβαίους στην μάχη της Μαντίνειας.

Η μάχη αυτή, η οποία ήταν στην ουσία μία αιματηρή «ισοπαλία» με τους Θηβαίους να «επικρατούν στα σημεία», όμως στην μάχη αυτή σκοτώθηκε ο αρχηγός και ιδρυτής της Θηβαϊκής Ηγεμονίας Επαμεινώνδας (ο Πελοπίδας είχε σκοτωθεί νωρίτερα σε μάχη στην Θεσσαλία) και τότε η Θηβαϊκή Ηγεμονία κατέρρευσε οριστικά (πάρα τον ικανό διάδοχο του Επαμεινώνδα Παμμενή).

Μετά από την μάχη αυτή, στην οποία κάνεις δεν ήταν νικητής, αποδυναμώθηκαν τα κράτη που έλαβαν μέρος σε αυτόν, ενώ ενδυναμώθηκαν όσα έλαβαν ελάχιστο μέρος ή και καθόλου (π.χ. Μακεδονία, Θεσσαλία, Αρκαδία), τα οποία εκμεταλλεύτηκαν την αδυναμία των ηττημένων και έστησαν την δική τους Ηγεμονία, κυρίως η πάντα Ελληνική Μακεδονία μας υπό τους Φίλιππο τον Β’ και τον γιο του, τον Μέγα Αλέξανδρο (http://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post_23.html).

Οι Αμερικανοί (υπό τα γεράκια του Μπάιντεν, σκληρούς δηλαδή νεοσυντηρητικοί σαν του Μπους του Β΄, τους οποίους οι αντίπαλοι τους στις εκλογές Γκορ και Τραμπ κατηγορήσαν και οι δύο για νοθεία, ενώ τους αποκάλεσαν λόγω αφέλειας και ανίας αντίστοιχα πολιτικές μαριονέτες των ελίτ) ζήτησαν την πλήρη υποταγή των συμμάχων τους και την διάλυση όλων των πολικών ενώσεων και των συμμαχιών τους και την υποταγή τους στην Δύση, κάτι που οι Ρώσοι αρνήθηκαν και τότε οι ολιγαρχική ελίτ της Δύσης (ΕΕ και ΗΠΑ) διέταξαν την επίθεση του Νατοϊκού στρατού και των συμμάχων του στην Ουκρανία, ξεκινώντας μέσω των μισθοφόρων και των «εθελοντών» τους τον Ρωσοουκρανικό Πόλεμο (με αρχή το 2014 μ.Χ. και με «θερμή εμπλοκή» από το 2022 μ.Χ.)-(http://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post_23.html).

[Επίσης, νόθα λέγεται ότι ήταν η (δήθεν) «εκλογή» Μπάιντεν, όπως νόθα ήταν και η εκλογή του Αγησίλαου του Β΄ ως βασιλιά της Σπάρτης (μέσω των δολοπλοκιών του Λυσάνδρου).

ECOWAS: Αποχωρούν από την περιφερειακή ένωση Νίγηρας, Μάλι και Μπουρκίνα Φάσο. Τρία Δυτικοαφρικανικά κράτη, ο Νίγηρας, το Μάλι και η Μπουρκίνα Φάσο, ανακοίνωσαν την Κυριακή 28/1 ότι αποχωρούν άμεσα από την Δυτικοαφρικανική Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ECOWAS), σύμφωνα με κοινή δήλωση που διαβάστηκε στην εθνική τηλεόραση του Νίγηρα (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/718360/ecowas-apoxoroyn-apo-tin-perifereiaki-enosi-nigiras-mali-kai-bourkina-faso).

Οι BRICS εξαφανίζουν τους G7 λόγω υψηλού ΑΕΠ της Ρωσίας! Το μερίδιο των χωρών BRICS αυξήθηκε από 31% σε 35% του παγκόσμιου ΑΕΠ ως προς την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης, ξεπερνώντας το μερίδιο της G7 μέχρι το τέλος του 2023 μ.Χ., δήλωσε στο Sputnik η επικεφαλής της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας Ελβίρα Ναμπιουλίνα (https://kanenazori.com/2024/02/01/planitarxis-poutin-brics-g7/).

Όπως οι Αθηναίοι προσπάθησαν να φέρουν προβλήματα μέσα στην αυλή των Σπαρτιατών εισβάλοντας στην Πύλο και καταλαμβάνοντας για έναν διάστημα την Σφακτηρία, έτσι και στις μέρες μας οι Αμερικανοί προσπάθησαν να φέρουν προβλήματα μέσα στην αυλή των Ρώσων εισβάλοντας στην Ρωσική σφαίρα επιρροής και καταλαμβάνοντας για έναν διάστημα την Ουκρανία.

Οι Σπαρτιάτες απάντησαν άμεσα και επιτυχημένα στους Αθηναίους με την αντίστοιχη εισβολή των ίδιων στην Αμφίπολη και την Δεκέλεια κοντά στην Αθήνα και στο τέλος απομάκρυναν τους Αθηναίους από την Πύλο και τους νίκησαν στον Β΄ Πελοποννησιακό Πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post_15.html, https://alophx.blogspot.com/2022/10/blog-post_27.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_37.html).

Αντίστοιχα και στις μέρες μας οι Ρώσοι απάντησαν άμεσα και επιτυχημένα στους Αμερικάνους με την αντίστοιχη εισβολή των ίδιων στην Αφρική και την Κούβα κοντά στις ΗΠΑ (https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_47.html, https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post_12.html, https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post.html) και στο τέλος θα απομακρύνουν τους Αμερικάνους από την Ουκρανία και θα τους νικήσουν στον Β΄ Ψυχρό Πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_70.html, https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_47.html, https://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post_15.html, https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post_17.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_75.html, https://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_8.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_34.html, https://alophx.blogspot.com/2017/02/blog-post_12.html, https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_97.html)].

Οι Ρώσοι, αν και λιγότεροι σε αριθμό χάρις στην ανώτερη στρατιωτική τακτική τους μέσω της τεχνικής τους να συντρίψουν τους Ουκρανούς στην Νοβορώσια και να διαλύσουν τον στρατό της Δύσης στην περιοχή.

Με μία δε πλήρη ήττα των Αμερικάνων στην Ουκρανία και την αποχώρηση τους από αυτή, οι είναι πολύ πιθανόν σύμφωνα και με δυτικούς αναλυτές οι σύμμαχοι της Αμερικής σε ΝΑΤΟ και ΕΕ να επαναστατήσουν (λόγω των συνέχων ηττών της Δύσης σε Ουκρανία, την καταστροφή των όπλων και του στρατού που έστειλαν εκεί, όπως και από τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας που έγιναν μπούμερανγκ και αντί για την Ρωσία καταστρέφουν την Δύση και την ΕΕ), την θέση των φιλοαμερικανικών ολιγαρχικών καθεστώτων να πάρουν εθνικιστικά φιλορωσικά, τα οποία αποχωρήσουν από ΕΕ και ΝΑΤΟ, οι οργανισμοί αυτοί να διαλυθούν, ενώ ελάχιστες χώρες έμειναν σύμμαχες με την Αμερική.

Με μία τέτοια νίκη αυτή, οι Ρώσοι μπορούν να καταφέρουν να κατορθώσουν να συμμαχήσουν με πολλές άλλες χώρες και να δημιουργήσουν μία Ρωσική Ηγεμονία, η οποία θα έχει μέλη της ακόμα και πρώην μέλη του ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Στην συνέχεια η Ρωσία  μπορεί να εισβάλει στην Ευρώπη και την Μέση Ανατολή και να καταλάβουν πολλά εδάφη στις περιοχές αυτές, καταλαμβάνοντας πολλά εδάφη μαζί με τους συμμάχους τους σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική.

[Για πολλούς η εξέγερση των Αφρικάνικων κρατών και λαών (π.χ. Νίγηρας, Γουινέα, Μπουρκίνα Φάσο, Μάλι κ.λ.π.) κατά των Γάλλων και της Δύσης είναι μία δεύτερη αντι-αποικιοκρατία και αντι-αποικιοποίηση κατά των νεοαποικιοκρατιών της Δύσης (Γαλλία, ΗΠΑ, Γερμανική ΕΕ)].

Λόγω του κίνδυνου να επικρατήσει στην γη η Ρωσία ως η νέα Ηγεμονική δύναμη, τόσο χάρις στις στρατιωτικές νίκες, όπως επίσης και με τα χρήματα των Κινέζων (οι οποίοι με τον τρόπο αυτό αποδυναμώνονταν ακόμη περισσότερο τους Ευρωπαίους και τους Αμερικάνους με τις μεταξύ τους διαμάχες με πολέμους, κόβοντας την χρηματοδότηση στις ΗΠΑ και φέρνοντας οικονομική κατάρρευση, όπως και με το νέο νόμισμα των BRICS που ετοιμάζει κατά του πετροδολαρίου), οι Αμερικανοί να ενωθούν με τους Ευρωπαίους και τους Ιάπωνες (ακόμα και με τους Κινέζους για κάποιο χρονικό διάστημα) και τους συμμάχους τους και πολέμησαν τους Ρώσους.

 Είναι πιθανόν, μία τέτοια μάχη, όπως η μάχη τιμής Μαντίνειας να είναι στην ουσία μία αιματηρή «ισοπαλία» με τους Ρώσους να «επικρατούν στα σημεία», όμως στην μάχη αυτή σκοτώθηκε ο αρχηγός και ιδρυτής της Ρωσικής Ηγεμονίας (όποιος είναι τότε) και τότε η Ρωσική Ηγεμονία να καρτερεύσει οριστικά (πάρα τον ικανό Ρώσο διάδοχο).

Μετά από την μάχη αυτή, στην οποία κάνεις δεν θα είναι νικητής, θα αποδυναμωθούν τα κράτη που έλαβαν μέρος σε αυτόν, ενώ θα ενδυναμωθούν όσα έλαβαν ελάχιστο μέρος ή και καθόλου (π.χ. Κίνα, Ινδία, Βραζιλία, Νοτιά Αφρική), τα οποία θα εκμεταλλευτικού την αδυναμία των ηττημένων και θα στήσουν την δική τους Ηγεμονία, κυρίως η Κίνα.

Οι δε συμμαχίες της Ρωσίας, μπορούν να διαλυθούν και αυτές με εξεγέρσεις και την παρέμβαση της Κίνας, όπως ακριβώς και η Β΄ Αθηναϊκή Συμμαχία διαλύθηκε από εξεγέρσεις υποκινούμενες από τον Μαύσωλο και τους Πέρσες, οι οποίοι έλαβαν κάποια στιγμή το μέρος των επαναστατημένων και πέτυχαν με τον τρόπο αυτό την διάλυση όλων των συμμαχιών των εχθρών τους, οι οποίοι μπορεί να γίνονταν επικίνδυνοι για αυτούς.

[Όπως ακριβώς δηλαδή οι Πέρσες ήταν σύμμαχοι των Σπαρτιατών στον Β’ Πελοποννησιακό Πόλεμο και στην συνέχεια συμμάχησαν με τους εχθρούς τους Κορίνθιους, Αθηναίους, Θηβαίους και Αργείους στον Κορινθιακό Πόλεμο, έτσι και οι Κινέζοι μπορεί αρχικά να είναι σύμμαχοι των Ρώσων σε έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο ενάντια στην Δύση και στην συνέχεια για τα συμφέροντα τους να τους προδώσουν και να συμμαχήσουν με την Δύση εναντίον της Ρωσίας]. 

{Μία ήττα των ΗΠΑ σε μία τέτοια περίπτωση, όπως και ένα μεγάλο οικονομικό κραχ στην χώρα αυτή και στην Δύση, ανάλογο με αυτό του 1.929 μ.Χ., μπορεί να αναδείξει λαϊκιστές πολιτικούς (π.χ. Τραμπ-http://alophx.blogspot.com/2016/11/blog-post_37.html), ακόμα και εμφύλιο και εξεγέρσεις στο κράτος αυτό, με πιθανές εξεγέρσεις των φτωχών Αμερικάνων για αναδιανομή πλούτο, όπως και των «Ειλώτων», φτωχών λευκών, μαύρων και Λατίνων και ίσως υπάρξει ακόμα και δικτατορία στο κράτος αυτό, όπως έγινε και στην Σπάρτη με τους επαναστατημένους φτωχούς και Είλωτες από τον Άγι τον Δ’, τον Κλεομένη τον Γ΄ και τους τυράννους Μαχανίδα και Νάβι (http://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post.html).

Η δημιουργία του «Αφρικάνσκι Κόρπους» (σαν το Άφρικα Κορπς του Ρόμελ στην Βόρεια Αφρική). Ο νέος Ρωσικός στρατιωτικός σχηματισμός, γνωστός ως Αφρικανικό Σώμα, εισήχθη στις αρχές του 2024 μ.Χ. Οι εκθέσεις αναφέρουν ότι η Μόσχα σκοπεύει να ανοιχθεί στις Αφρικανικές χώρες μέσω της πύλης της Λιβύης προκειμένου να «υποστηρίξει τα συμφέροντα της Ρωσίας στην Αφρικανική Ήπειρο».

Η αναφορά του Αφρικανικού Σώματος γίνεται στο πλαίσιο της απόρριψης από τους Λίβυους της παρουσίας οποιασδήποτε διεθνούς δύναμης στο έδαφός τους, η οποία εκφράστηκε από τον συγγραφέα και ακαδημαϊκό Μουσταφά αλ Φιτούρι  ως «Η Ρωσική παρουσία στη Λιβύη, όπως όλες οι άλλες οντότητες, βλάπτει την κυριαρχία της χώρας» .

Μαζί με διάφορα διεθνή κινήματα στην Λιβύη, διαμορφώθηκαν τα χαρακτηριστικά αυτού του σώματος σε ισχύ, εξοπλισμό και έδαφος. Στρατιωτικά δημοσιεύματα αναφέρουν ότι η εν λόγω Ρωσική δύναμη θα κατανεμηθεί σε πέντε χώρες (Λιβύη, Μπουρκίνα Φάσο, Μάλι, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και Νίγηρας).

Το Τσαντ και η Σενεγάλη βρίσκονται επί του παρόντος στο στάδιο της αξιολόγησης. Ο Φιτούρι δήλωσε ότι αυτό που φοβούνται οι περισσότεροι Λίβυοι είναι ότι η χώρα τους θα γίνει πυλώνας της επέκτασης της Ρωσίας στην υποσαχάρια Αφρική και ότι αυτή η παρουσία θα συνεχιστεί στην σύγκρουση σφαιρών επιρροής μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, κάτι που θα φέρει την Ρωσική παρουσία μόνιμη στην περιοχή.

Επιπλέον, οι προσγειώσεις Ρωσικών μεταγωγικών αεροσκαφών στη βάση Μπαράκ αλ Σάτι καθώς και αφίξεις ρωσικών πλοίων στο λιμάνι του Τομπρούκ  στα τέλη Απριλίου, δίνουν την διάσταση της παρουσίας των Ρώσων και την παραμονή τους παρά τη διάψευση από άτομα του περιβάλλοντος του Χαλίφα Χάφταρ.

Ωστόσο, η «Military Africa», μια πλατφόρμα που ασχολείται με στρατιωτικά ζητήματα στην Αφρική, δημοσίευσε ότι ο εξοπλισμός του Ρωσικού «Αφρικάνσκι Κόρπους» έφτασε στην Λιβύη με τα αποβατικά πλοία Alexander Otrakovsky και Ivan Green (https://echedoros.blog/2024/05/12/%ce%b7-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%af%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%81%cf%8e%cf%83%cf%89%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%bb%ce%b9%ce%b2%cf%8d%ce%b7-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85%cf%81/).

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πράγματων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα καταλληλά μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Καθ’ οδόν προς νέα παγκόσμια ενεργειακή κρίση;

Όπως έχουμε επανειλημμένα υποστηρίξει από την στήλη δεν έχουμε ακόμα τελειώσει από την προηγούμενη ενεργειακή κρίση, η έξαρση της οποίας σημειώθηκε πέρυσι τέτοια περίοδο με την τιμή του αερίου στο TTF, το Ευρωπαϊκό σημείο αναφοράς στην Ολλανδία, να εκτινάσσεται στα € 345/MWh με αντίστοιχα υψηλές τιμές χονδρικής στον ηλεκτρισμό όπου στα Ευρωπαϊκά χρηματιστήρια ενέργειας οι τιμές ξεπέρασαν τα € 500/MWh. (Στο ΕΧΕ έφθασαν τα € 450/MWh και στο Γερμανικό EEX τα €550/MWh).

Έκτοτε ναι μεν οι τιμές υποχώρησαν σημαντικά, προς ανακούφιση των ευρωπαίων καταναλωτών και των κυβερνήσεων των οποίων οι προϋπολογισμοί χάρη των επιδοτήσεων κινδύνευσαν να τιναχτούν στον αέρα, όμως δεν αποκλιμακώθηκαν απόλυτα. Και αυτό γιατί τόσο οι τιμές του αερίου όσο και του ηλεκτρισμού, που ως γνωστό επηρεάζονται άμεσα από τις τιμές του αερίου, διαπραγματεύονται σε επίπεδα σχεδόν διπλάσια ή και τριπλάσια από την περίοδο προς της κρίσης- τελευταίο τρίμηνο 2020 μ.Χ. με πρώτο τρίμηνο 2021 μ.Χ.

Σήμερα εν μέσω μιας εντεινόμενης πολεμικής σύρραξης στο μέσο της Ευρώπης, στην Ουκρανία, τις στρατιωτικές επιχειρήσεις να επεκτείνονται τάχιστα στην Μαύρη Θάλασσα όπου πλήττεται η εμπορική ναυτιλία (με τα war premiums να έχουν αυξηθεί επικίνδυνα), και να απειλούν με επισιτιστική κρίση την Αφρική- με ανοικτά πολεμικά μέτωπα σε Λιβύη, Σουδάν και Δυτική Αφρική – και την ενεργειακή ζήτηση να έχει επανέλθει στα προ covit επίπεδα, οι ενεργειακές αγορές χαρακτηρίζονται από μεγάλη νευρικότητα. Με ιδιαίτερα αισθητές τις αντιδράσεις στις αγορές πετρελαίου και φ. αερίου.

Ενδεικτικό της νευρικότητας που επικρατεί στην αγορά φ. αερίου είναι η εκτίναξη της τιμής του μηνιαίου συμβολαίου forward στο Ολλανδικό TTF όπου την περασμένη Τετάρτη ( 9/8) αυτό προς στιγμή έφθασε τα € 43,49 /MWh, για να κλείσει αργότερα στα €39,70/ MWh,με την σημερινή αξία του συμβολαίου να διαπραγματεύεται γύρω στα € 37/ΜWh. Να σημειώσουμε ότι τόσο υψηλές τιμές έχουμε να δούμε από τις 20 Ιουνίου, όποτε είχε φθάσει στα €40,58/MWh.

Αιτία οι απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στις μονάδες παραγωγής LNG της Chevron και Woodside Energy στην Αυστραλία η οποία προμηθεύει το 10% της παγκόσμιας αγοράς και εξάγει το 90% της παραγωγής της σε Κίνα, Ιαπωνία και Ν. Κορέα.

Αυτές οι χώρες ενδεχομένως θα στραφούν στις ΗΠΑ για να καλύψουν τις ανάγκες τους η οποία όμως προμηθεύει και την Ευρώπη. Με τις Ευρωπαϊκές χώρες να εξαρτώνται όλο και περισσότερο από εισαγωγές LNG, έχοντας σχεδόν διπλασιάσει την προμήθεια τους σε υγροποιημένο φ. αέριο, σε σχέση με το 2021 μ.Χ., καθώς μειώθηκαν κάθετα οι εισαγωγές Ρωσικού αερίου, η μακροπρόθεσμη προμήθεια τους κρίνεται επισφαλής. Για αυτό και η ανησυχία από πλευράς ευρωπαίων προμηθευτών που αναζητούν μεγαλύτερη χωρητικότητα για την αποθήκευση αερίου εν όψει του επερχόμενου χειμώνα (εδώ).

Ήδη ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ) έχει προειδοποιήσει σχετικά (εδώ) υποστηρίζοντας ότι ένας κρύος χειμώνας στην Ευρώπη μπορεί να επηρεάσει τις εισαγωγές LNG κατά + 30 δισεκ. κυβ. μέτρα (bcm) σε σύγκριση με την χειμερινή περίοδο 2022 μ.Χ./2023 μ.Χ. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η Ευρώπη θα βρεθεί στην δυσάρεστη θέση να ανταγωνίζεται με την Κίνα και άλλες Ασιατικές χώρες για την εξασφάλιση φορτίων LNG.

Σύμφωνα με αναλυτές της Goldman Sachs η σημερινή αντίδραση έχει να κάνει με την προεξόφληση ρίσκου ενώ οι ίδιοι εκτιμούν ότι οι τιμές LNG είναι εξαιρετικά πιθανό να διπλασιαστούν η και να τριπλασιαστούν από τα σημερινά τους επίπεδα. Δηλαδή πριν το τέλος του χρόνου μπορεί να δούμε το αέριο στα € 100/MWh με ότι αυτό σημαίνει για τις τιμές του ηλεκτρικού και τις νέες τιμολογιακές πιέσεις που θα βιώσουν οι καταναλωτές.

Σε σχεδόν παράλληλη πορεία με το φ. αέριο βαδίζει και η διεθνής αγορά πετρελαίου όπου κατά τις τελευταίες 6 εβδομάδες η τιμή του μηνιαίου συμβολαίου επί του Brent, του διεθνούς benchmark, έχει ανατιμηθεί κατά $ 12 το βαρέλι και κατά $ 14 από τις αρχές Ιουνίου, με την σημερινή τιμή να ευρίσκεται λίγο υψηλότερα των $ 86 το βαρέλι στο ICE του Λονδίνου.

Δικαίως διερωτώμεθα πριν λίγες ημέρες (εδώ) εάν ευρισκόμαστε αντιμέτωποι σε μια νέα κούρσα. Ασφαλώς δεν είμαστε οι μόνοι αφού δεν είναι λίγοι οι αναλυτές σε τράπεζες και χρηματιστηριακούς οίκους που κάνουν λόγο για $ 100 το βαρέλι καθώς θα πλησιάζουμε τον χειμώνα και θα αυξάνεται η ζήτηση.

Με τους λόγους για την συνεχιζόμενη αύξηση των τιμών του αργού να πρέπει να αναζητηθούν στα market fundamentals με κυρίαρχο στοιχείο την μείωση της παραγωγής από πλευράς OPEC+ και την αδυναμία των χωρών εκτός να καλύψουν την προκύπτουσα διαφορά μεταξύ προσφοράς και ζήτησης.

Με την στάση της Σαουδικής Αραβίας, του de facto ηγέτη του OPEC, που εφαρμόζει περιοριστική πολιτική στην παραγωγή, να υπαγορεύεται και από γεωπολιτικούς λόγους και την αντιπαλότητα της με τις θέσεις των ΗΠΑ στην περιοχή του Κόλπου. Εξ ου και η πλήρης ομαλοποίηση των σχέσεων της με το Ιράν και η συνεχιζόμενη εμβάθυνση των οικονομικών και εμπορικών συνεργασιών με την Κίνα.

Η αύξηση στις διεθνείς τιμές πετρελαίου έχει σαφείς επιπτώσεις στην εγχώρια αγορά, όπου σύμφωνα με τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου Τιμών Καυσίμων του υπουργείου Ανάπτυξης, η μέση τιμή της απλής αμόλυβδης πανελλαδικά στις 8 Αυγούστου ήταν € 1,958 το λίτρο, έναντι € 1,867 το λίτρο στις 8 Ιουλίου, αυξημένη κατά 4,87%. Σε 12 νόμους μάλιστα, η μέση τιμή ξεπέρασε στις 8 Αυγούστου τα 2 ευρώ το λίτρο με το ρεκόρ να κατέχει ο νόμος Κυκλάδων με € 2,12 / λίτρο.

Παράγοντες της αγοράς με τους οποίους ήλθε σε επαφή το Energia.gr εκτιμούν ότι εάν συνεχισθεί η άνοδος του αργού στις διεθνείς αγορές, και η τιμή φθάσει τα $ 100 το βαρέλι, ενδέχεται τον Οκτώβριο, ή και νωρίτερα, να δούμε την αμόλυβδη πάνω από τα € 2,60 το λίτρο. Σε αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση θα πιεσθεί για αναπροσαρμογή του ειδικού φόρου κατανάλωσης.

Από την μια πλευρά η άνοδος των τιμών φυσικού αερίου και των αρνητικών επιπτώσεων που σίγουρα θα έχουν στις τιμές του ηλεκτρισμού, και η αυξανόμενη αβεβαιότητα ως προς την προμήθεια, και από την άλλη το επερχόμενο ράλι στην διεθνή αγορά αργού, συνθέτουν μια μάλλον δυστοπική εικόνα του ενεργειακού τοπίου.

Μένει να αποδειχθεί εάν τελικά αυτή η κατάσταση οδηγήσει πράγματι σε μια νέα παγκόσμια ενεργειακή κρίση. Κάτι τέτοιο θα ήταν ολέθριο για την παγκόσμια οικονομία και την Ευρώπη ιδιαίτερα, την στιγμή που φαίνεται ότι επανέρχεται, έστω και αναιμικά, η ευρωζώνη σε ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης (https://www.defence-point.gr/news/kath-odon-pros-nea-pagkosmia-energeiaki-krisi).

 

Ρωσική μελέτη δείχνει γενικευμένη σύρραξη στην Αφρική: “Ήττα της Νιγηρίας θα φέρει καταστροφή στην Δύση – Ο πόλεμος θα διαλύσει τους ενεργειακούς αγωγούς της ΕΕ”. "Τέλος οι εξαγωγές μπλε καυσίμων προς την Ε.Ε - Μόνη κερδισμένη και κυρίαρχη η Ρωσία".

Ο κύβος ερρίφθη: O ECOWAS διέταξε στρατιωτική εισβολή στον Νίγηρα – H Aφρική αντιμέτωπη με τον μεγαλύτερο πόλεμο της Ιστορίας της Σε περίπτωση ήττας της Νιγηρίας και νίκης του Νίγηρα και του φιλορωσικού συνασπισμού, η ΕΕ θα έχει υποστεί μια ενεργειακή καταστροφή άνευ προηγουμένου αναφέρουν Ρώσοι αναλυτές.

Η αναφορά των Ρώσων προμηνύει γενικευμένη σύρραξη στην Αφρική μεταξύ των δύο κυρίαρχων μπλοκ: Του φιλοδυτικού συνασπισμού με Νιγηρία, ECOWAS, ΗΠΑ, Γαλλία και του φιλορωσικού με Μάλι, Νίγηρα, Μπουρκίνα Φάσο, Γουινέα, Αλγερία και φυσικά, Βάγκνερ.

Σύμφωνα με τους Ρώσους, η απώλεια του Νίγηρα και των πόρων του συνιστά στρατηγική ήττα για την Γαλλία και την ΕΕ. Όχι μόνο επειδή οι νέες αρχές του Νίγηρα σταμάτησαν την παράδοση ουρανίου και χρυσού αλλά κυρίως διότι ένας πόλεμος μπορεί να καταστρέψει τους αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου προς την ΕΕ.

Διαβάστε επίσης: Προ των πυλών Παν-Αφρικανικός πόλεμος: Συγκέντρωση ισχυρών δυνάμεων – Ρωσία/Ιράν και Κίνα εναντίον ΗΠΑ-Γαλλίας για τον έλεγχο της Αφρικής Το θέμα των αγωγών: Ο πόλεμος μεταξύ Νίγηρα και Νιγηρίας θα πλήξει ανεπανόρθωτα την ΕΕ  Ρώσοι αναλυτές σημειώνουν, πως ένας πόλεμος στην Αφρική μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά ευνοϊκός για την Μόσχα.

Σημειώνουν τα εξής: “Κάθε μέρα ο μεγάλος πόλεμος στην Δυτική Αφρική γίνεται όλο και πιο πραγματικός. Oι νέες αρχές του Νίγηρα αρνήθηκαν να προμηθεύσουν το Παρίσι με ουράνιο, το οποίο είναι κρίσιμο για τη λειτουργία των πυρηνικών σταθμών, καθώς και χρυσό. Υποκινούμενη από τους Γάλλους και τους Αμερικανούς, η γειτονική Νιγηρία ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει την δική της “ειδική στρατιωτική επιχείρηση”.

“Παράπλευρο βενζινάδικο”. Η Νιγηρία βρίσκεται στη Δυτική Αφρική, συνορεύει με τον Νίγηρα στα βόρεια, το Τσαντ στα Βορειοανατολικά, το Καμερούν στα ανατολικά και το Μπενίν στα δυτικά.

Η χώρα χωρίζεται σε θρησκευτικές γραμμές: οι μουσουλμάνοι κυριαρχούν στο βορρά, οι χριστιανοί και οι οπαδοί των τοπικών παραδοσιακών πεποιθήσεων κυριαρχούν στο νότο. Ο νόμος της Σαρία είναι σε ισχύ στις βόρειες πολιτείες ενώ υπάρχουν πολλές ισλαμικές ένοπλες ομάδες.

Οι ισλαμιστές τρομοκρατούν τον τοπικό πληθυσμό και πολεμούν κατά της κεντρικής κυβέρνησης. Τα Βόρεια σύνορα της χώρας είναι ανεπαρκώς φυλασσόμενα και είναι πρακτικά ανοιχτά στους λαθρέμπορους.

Το κύριο πρόβλημα της Νιγηρίας είναι η ισχυρότερη κοινωνικοοικονομική διαστρωμάτωση της κοινωνίας της. Μόνο το 3% του πληθυσμού χρησιμοποιεί όλα τα οφέλη που διατίθενται από την πώληση υδρογονανθράκων. Πάνω από το 90% των Νιγηριανών ζουν με 2 $ την ημέρα.

Η κύρια ευλογία και ταυτόχρονα η κατάρα της Νιγηρίας είναι τα πλούσια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Τα κύρια κοιτάσματα υδρογονανθράκων εξερευνήθηκαν και αναπτύχθηκαν από τις εταιρείες Royal Dutch Shell και Exxon Mobil στα μέσα του περασμένου αιώνα και βρίσκονται στην κοιλάδα του ποταμού Νίγηρα.

Τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που συγκεντρώνονται στην υφαλοκρηπίδα της χώρας θεωρούνται ακόμη πιο ελπιδοφόρα. Είναι γνωστό ότι υπάρχει εκτεταμένο λαθρεμπόριο πετρελαίου μέσω ειδικών αγωγών και εγκαταστάσεων αποθήκευσης πετρελαίου.

Αυτό είναι ένα σύντομο υπόβαθρο, ώστε οι αναγνώστες να μπορούν να φανταστούν σε γενικές γραμμές την εσωτερική κατάσταση της Νιγηρίας, η οποία επρόκειτο να οργανώσει μια ειδική επιχείρηση «για να φέρει τη δυτική δημοκρατία» στον γειτονικό Νίγηρα.

Αγωγοί. Γεγονός είναι ότι η Νιγηρία είναι άμεσος ανταγωνιστής της Ρωσίας στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας. Αφού η συλλογική Δύση επέβαλε αντιρωσικές κυρώσεις και απαγόρευσε στον εαυτό της να αγοράζει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο μας, τα μάτια της στράφηκαν στη Νιγηρία, η οποία έχει μεγάλα αποθέματα υδρογονανθράκων.

Το φυσικό αέριο της Νιγηρίας εξάγεται εδώ και καιρό δια θαλάσσης με τη μορφή υγροποιημένου φυσικού αερίου, αλλά οι Βρυξέλλες θέλουν να αποκτήσουν φθηνότερες πρώτες ύλες με τη μορφή αγωγών. Και εδώ υπάρχουν δύο έργα, το ένα πιο δύσκολο από το άλλο.

Πρώτα είναι ο αγωγός φυσικού αερίου Trans-Saharan, ο οποίος υποτίθεται ότι θα περνούσε από την Νιγηρία μέσω του Νίγηρα στην Αλγερία και θα συνδεόταν εκεί με το ήδη υπάρχον σύστημα αγωγών προς την ΕΕ.

Το προκαταρκτικό κόστος του έργου είναι 13 δισεκατομμύρια δολάρια, το μήκος του αγωγού είναι 4.128 χιλιόμετρα και η χωρητικότητα είναι 30 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως. Το κύριο εμπόδιο ήταν ότι ο κύριος αγωγός φυσικού αερίου έπρεπε να διέρχεται από εδάφη που ελέγχονταν από ισλαμικές ομάδες.

Το δεύτερο έργο– πρόκειται για έναν αγωγό παράκαμψης που υποτίθεται ότι θα ένωνε τη Νιγηρία με το Μαρόκο, είτε από ξηρά είτε ακόμη και από την θάλασσα, ώστε να μην έρχεται σε επαφή με χώρες διέλευσης.

Το κόστος του υπολογίζεται ήδη σε 20-25 δισεκατομμύρια δολάρια και το συνολικό μήκος είναι 5600 χιλιόμετρα (3840 μίλια). Οι περίοδοι απόσβεσης είναι γενικά δύσκολο να υπολογιστούν λόγω της γενικής παγκόσμιας αστάθειας και των διακυμάνσεων των τιμών στην αγορά ενέργειας. Τώρα ο Νίγηρας και η Αλγερία, που έχουν γίνει εχθρικά κράτη με την Νιγηρία στέκονται εμπόδιο στον αγωγό φυσικού αερίου Trans-Sahara.

Ο Trans-Saharan Gas Pipeline (TSGP) θα μετέφερε δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου από την Νιγηρία στην Δυτική Αφρική, Βόρεια μέσω του Νίγηρα και στην Αλγερία. Από εκεί θα μπορούσε να αντληθεί μέσω του υποθαλάσσιου αγωγού Transmed της Μεσογείου στην Ιταλία ή να φορτωθεί σε δεξαμενόπλοια υγροποιημένου φυσικού αερίου για εξαγωγή.

Εάν, κατά τη διάρκεια μιας άμεσης στρατιωτικής σύγκρουσης με τον Νίγηρα, καταστραφεί η υποδομή για την εξόρυξη και τη μεταφορά πρώτων υλών υδρογονανθράκων στην Ευρώπη, το φυσικό αέριο του Νιγηριανού αγωγού ως ανταγωνιστής της Gazprom θα τεθεί στο περιθώριο για πολύ καιρό.

Άρα, γενικά, η στρατιωτική νίκη του Νίγηρα και του φιλορωσικού συνασπισμού αφρικανικών χωρών επί της Νιγηρίας είναι αντικειμενικά επωφελής. Ειδικά στο πλαίσιο της μείωσης των εξαγωγών μπλε καυσίμων προς την Ε.Ε” (https://warnews247.gr/rosiki-meleti-deichnei-genikevmeni-syrraxi-stin-afriki-o-polemos-tha-dialysei-tous-energeiakous-agogous-trofodosias-tis-ee-tha-teleiosoun-ola-me-itta-tis-nigirias/).

 

Trouble Coming!!. Θα δούμε υπερπληθωρισμό στις ΗΠΑ που υποπτεύομαι ότι θα μπορούσε να ανταγωνιστεί την Δημοκρατία της Βαϊμάρης λίγο πριν καταρρεύσει.

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ: Από αργά το απόγευμα της Τρίτης, 8 Αυγούστου 2023 μ.Χ., οι χώρες που εκφράζουν την πρόθεσή τους να συμμετάσχουν στους BRICS αντιστοιχούν στο ΕΞΗΝΤΑ τοις (60%) των γνωστών παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου/φυσικού αερίου.Αυτό σημαίνει ότι το εξήντα τοις εκατό των παγκόσμιων πωλήσεων πετρελαίου θα πραγματοποιηθεί σε νόμισμα ΕΚΤΟΣ  Δολαρίου ΗΠΑ, μόλις οι BRICS ζωντανέψουν το νέο τους νόμισμα με χρυσό.

Η επίσημη ανακοίνωση σχετικά με την ανάπτυξη αυτού του νέου νομίσματος έχει προγραμματιστεί να γίνει στις 22 Αυγούστου. Το νόμισμα δεν έχει δημιουργηθεί ακόμη και δεν είναι ακόμη διαθέσιμο. Αλλά αυτή η αλλαγή θα έρθει σαν κεραυνός στο κεφάλι για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως έχουν τα πράγματα τώρα, ΟΛΕΣ οι πωλήσεις πετρελαίου σε όλο τον κόσμο γίνονται μόνο σε δολάρια ΗΠΑ.

Έτσι, κάθε χώρα που χρειάζεται πετρέλαιο ή που πουλά πετρέλαιο, πραγματοποιεί αυτές τις συναλλαγές μόνο σε ΔΟΛΑΡΙΑ. Αυτό σημαίνει ότι κάθε χώρα στον πλανήτη πρέπει να διατηρεί φυσικά δολάρια στην κεντρική της τράπεζα, έτσι ώστε η χώρα να μπορεί να αγοράσει το πετρέλαιο/αέριο που χρειάζεται.

Μόλις το νέο νόμισμα BRICS έρθει στο διαδίκτυο, όλα αυτά τα πλεονάζοντα ΔΟΛΑΡΙΑ που κρατούνται σε όλο τον κόσμο, θα αρχίσουν να επιστρέφουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι, η αξία του νομίσματος των Τζώνηδων θα πέσει έναντι όλων αυτών των άλλων νομισμάτων, γιατί κανείς δεν θα θέλει ή δεν θα χρειάζεται πια τα ΔΟΛΑΡΙΑ τους. Τώρα, να έχετε κατά νου, ότι οι ΗΠΑ δεν κατασκευάζουν πια πολλά πράγματα.

Εισάγουνε όλα τους τα πράγματα. Έτσι, καθώς η αξία του δολαρίου τους πέφτει έναντι των ξένων νομισμάτων, το κόστος των πραγμάτων που θα αγοράζουνε θα εκτοξευθεί εντελώς στα ύψη, επειδή το νόμισμά τους θα αξίζει όλο και λιγότερο σε σύγκριση με τα νομίσματα άλλων χωρών.

Θα δούμε υπερπληθωρισμό στις ΗΠΑ που υποπτεύομαι ότι θα μπορούσε να ανταγωνιστεί την Δημοκρατία της Βαϊμάρης λίγο πριν καταρρεύσει. ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ στα BRICS :

✔Aλγερία

✔Aργεντινή

✔Μπαγκλαντές

✔Μπαχρείν

✔Λευκορωσία

✔Boλιβία

✔Βενεζουέλα

✔Βιετνάμ

✔Γουινέα

✔Ελλάδα (;;)

✔Ονδούρα

✔Αίγυπτος

✔Ινδονησία

✔Iράν

✔Κούβα

✔Κουβέιτ

✔Μαρόκο

✔Mεξικό

✔Νιγηρία

✔Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα

✔Τατζικιστάν

✔Tαιλάνδη

✔Τυνησία

✔Τουρκία

✔Συρία

✔Σαουδική Αραβία

✔Αιθιοπία

Μόλις γίνει αυτό και ξεκινήσουν οι πωλήσεις πετρελαίου στο νέο νόμισμα BRICS, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα καταρρεύσουν οικονομικά και τίποτα δεν μπορεί να το σταματήσει. Μυρίζω έναν ΜΕΓΑΛΟ πόλεμο που έρχεται. . .

Υ.Γ Η σύγκρουση των δύο “αετών” του Διός μπορεί να άργησε, αλλά αναμένεται να ταρακουνήσει όλον τον πλανήτη. ΣΧΟΛΙΟ: ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ είπε… Τις επόμενες 28 μέρες ένα πρόσωπο ηγετικό κάπου στον πλανήτη (μπορεί να είναι ο Πούτιν αλλά δεν είμαι και σίγουρος) θα κάνει ένα μεγάλο ΜΠΑΜ.

Έρχεται και ένας φιλοπόλεμος Σεπτέμβρης , έχουμε 28 μέρες…βάλε και τον Άρη που θα μπει στον Ζυγό, κάτι πολύ δύσκολο θα γίνει και το Φθινόπωρο που θα έρθει θα είναι ΠΟΛΕΜΟΧΑΡΕΣ και ΔΥΣΚΟΛΟ.

Έχουμε μάχη κατά της ειρήνης, Άρη στον Ζυγό, δύο άσχημες εκλείψεις τον Οκτώβριο…και κάπου αυτή η Νέα Σελήνη την Τετάρτη 16/8 θα δείξει ποιος θα σηκώσει το λάβαρο του ολοκληρωτικού πολέμου ή ποιος θα τραβήξει πρώτος την σκανδάλη. Επικίνδυνη αυτή η νέα Σελήνη στον Λέοντα που έρχεται 16/8/23 μ.Χ. Όποιοι έχουν γενέθλια εκείνη την ημέρα θα πρέπει να προσέξουν την υγεία τους για ένα χρόνο (https://attikanea.info/trouble-coming/).

 

ΡΟΥΑ ΜΑΤ ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΔΙΔΥΜΟ... ΈΡΧΕΤΑΙ ΤΟ BRICS-COIN: ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΚΙΝΑ ΕΤΟΙΜΕΣ ΝΑ ΡΙΞΟΥΝ «ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ» ΣΤΟ ΔΟΛΑΡΙΟ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ ΧΡΥΣΟΥ.

Μια από τις μεγαλύτερες αλλαγές στην παγκόσμια ιστορία θα συμβεί στις 22 Αυγούστου 2023 μ.Χ., τα έθνη BRICS έχουν Σύνοδο Κορυφής στο Γιοχάνεσμπουργκ. Εν αναμονή της Συνόδου Κορυφής της BRICS τον Αύγουστο, το δολάριο – φέρεται – να πλησιάζει στο «τέλος» του, καθώς η BRICS ετοιμάζεται να λανσάρει ένα νέο νόμισμα με βάση το… χρυσό.

Σύμφωνα με τον επενδυτή και οικονομολόγο, Robert Kiyosaki, το δολάριο βρίσκεται στα «κόκκινα» η BRICS, (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) έχουν ρίξει στο τραπέζι την ιδέα να λανσάρουν ένα νέο νόμισμα.

Η τρικλοποδιά στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον Robert Kiyosaki, η κίνηση αυτή των BRICS θα μπορούσε να είναι και «θανατηφόρα», καθώς θα έχει ως αποτέλεσμα οι ΗΠΑ να χάσουν την ιδιότητα του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος.

Ο ίδιος υπογράμμισε: «Μια από τις μεγαλύτερες αλλαγές στην παγκόσμια ιστορία θα συμβεί στις 22 Αυγούστου 2023 μ.Χ., τα έθνη BRICS έχουν Σύνοδο Κορυφής στο Γιοχάνεσμπουργκ για να βγάλουν το δικό τους νόμισμα με αντίκρισμα στο χρυσό».

Το «ρουά – ματ» στο δολάριο – «Αγοράστε χρυσό και ασήμι». «Το δολάριο των ΗΠΑ το 1.944 μ.Χ. έγινε το βασικό – αποθεματικό νόμισμα του κόσμου, αυτό σημαίνει ότι οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο έχουν τρισεκατομμύρια, όχι δισεκατομμύρια, τρισεκατομμύρια δολάρια που κάθονται στις τράπεζές τους.

Αυτό τώρα μάλλον θα αλλάξει». Το αμερικανικό δολάριο θα πεθάνει. Τρισεκατομμύρια δολάρια επιστρέφουν στην πατρίδα τους. Πληθωρισμός προς την οροφή. Αγοράστε χρυσό, ασήμι. Bitcoin στα 120.000 δολ. το επόμενο έτος» ανέφερε σε ανάρτηση του στο Τwitter.

Ο Robert Kiyosaki, φανατικός υποστηρικτής του Bitcoin, είχε πει ότι το BTC θα ευνοηθεί περισσότερο από το οτιδήποτε, από την αλλαγή της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων και την απώλεια των προνομίων του αποθεματικού νομίσματος των ΗΠΑ. Τονίζοντας ότι ο μέσος άνθρωπος θα αρχίσει να εκτιμά και να χρησιμοποιεί το Bitcoin.

Η απο-δολαριοποίηση των BRICS. Η Κίνα πρωτοστατεί στην εκστρατεία κατά του δολαρίου, προωθώντας τη χρήση του δικού της νομίσματος στο εμπόριο, και οι παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες χρησιμοποιούν τώρα μια ποσότητα ρεκόρ γουάν μέσω ανταλλαγής νομισμάτων.

Νωρίτερα φέτος, η Ρωσία και το Ιράν αποκάλυψαν ότι εργάζονται πάνω σε ένα κρυπτονόμισμα που υποστηρίζεται από χρυσό για να αναμετρηθούν με το δολάριο, αλλά δήλωσαν ότι τα σχέδια μπορούν να προχωρήσουν μόνο όταν η Μόσχα ρυθμίσει την χρήση των ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων. Πιο πρόσφατα, η Ινδία προώθησε την χρήση της ρουπίας για το εμπόριο.

Αλλά ακόμη και καθώς οι προσπάθειες αυτές αποκτούν δυναμική, το δολάριο παραμένει το κορυφαίο αποθεματικό νόμισμα στον κόσμο, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το 60% των παγκόσμιων αποθεμάτων νομισμάτων, όπως αναφέρει το Markets Insider. Ωστόσο, ενώ ο Kiyosaki έχει αρνητική άποψη για το δολάριο, ο νομπελίστας οικονομολόγος Paul Krugman έχει προτείνει ότι οι ανησυχίες για επικείμενη απο-δολάριοποίηση είναι αβάσιμες.

Ο κανόνας χρυσού και το δολάριο. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο Bretton Woods, το δολάριο «χρίστηκε» ως το κύριο αποθεματικό νόμισμα του κόσμου. Το δολάριο συνδέθηκε με τον χρυσό σε μια συναλλαγματική ισοτιμία 35 δολαρίων ανά ουγγιά.

Ωστόσο, το 1.971 μ.Χ. το δολάριο αποσυνδέθηκε λόγω της ανεπάρκειας των αμερικανικών αποθεμάτων χρυσού. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ, επισκέφθηκε τον βασιλιά Φαϊζάλ της Σαουδικής Αραβίας για να μεσολαβήσει στο σύστημα πετροδολαρίου.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες συμφώνησαν να παράσχουν στρατιωτική υποστήριξη και, σε αντάλλαγμα, ο Οργανισμός Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών (ΟΠΕΚ) θα εξαργύρωνε το πετρέλαιο παγκοσμίως σε δολάρια ΗΠΑ. Αυτό δημιούργησε μια σύνθετη ζήτηση, διότι οι χώρες που αγόραζαν πετρέλαιο θα χρειάζονταν δολάρια, η οποία με τη σειρά της επέτρεψε την πρωτοκαθεδρία του δολαρίου ΗΠΑ.

Ωστόσο, η κυριαρχία του δολαρίου μπορεί να φτάνει στο τέλος της. Το 2021 μ.Χ., η Σαουδική Αραβία και η Ρωσία υπέγραψαν συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν πλέον ο μοναδικός «προστάτης» του Σαουδαραβικού Βασιλείου.

Επιπλέον, στο φετινό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, ο Υπουργός Οικονομικών της Σαουδικής Αραβίας, Mohammed Al-Jadaan, ανακοίνωσε ότι η χώρα είναι ανοιχτή στο να συναλλάσσεται και με άλλα νομίσματα εκτός από το δολάριο ΗΠΑ – κάτι που δεν έχει κάνει εδώ και σχεδόν 50 χρόνια. Τα σημάδια της απο-δολαριοποίησης είχαν αρχίσει να διαφαίνονται (http://oimos-athina.blogspot.com/2023/08/blog-post_11.html).

 

Γιγαντώνονται οι BRICS: Ανοίγει ο δρόμος για την ένταξη του Ιράν – Οι 23 χώρες που έχουν υποβάλλει επίσημο αίτημα. Και η Νότια Αφρική (μετά την Κίνα) λέει «ναι» στην Τεχεράνη.

Σε έναν τεράστιο οργανισμό αναμένεται να μετατραπούν σύντομα οι BRICS, καθώς έχει ανοίξει ο δρόμος για την είσοδο του Ιράν, καθώς μετά το Πεκίνο και ο Πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Cyril Ramaphosa, τόνισε ότι υποστηρίζει την ένταξη της Τεχεράνης στον οργανισμό, μετά από συνάντηση που είχε με τον Ιρανό υπουργό Εξωτερικών Hossein Amir Abdollahian.

«Η Νότια Αφρική ενδιαφέρεται να γίνει το Ιράν αποδεκτό ως φιλική χώρα από τις BRICS», δήλωσε ο Ραμαφόσα, όπως αναφέρει το Mehr News. Ο Πρόεδρος της Νότιας Αφρικής εξέφρασε επίσης την ελπίδα ότι κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του Ιρανού προέδρου Εμπραχίμ Ραΐσι στην Αφρικανική χώρα, θα υπογραφούν ορισμένα έγγραφα για την συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών.

Σύμφωνα με τον Ιρανό υπουργό Εξωτερικών, ο πρόεδρος του Ιράν αναμένεται να πραγματοποιήσει δύο επισκέψεις στη Νότια Αφρική: στις 24 Αυγούστου θα συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής των φίλων των BRICS και το φθινόπωρο για να συζητήσει τις διμερείς σχέσεις.

Στις 2 Μαΐου, ο Ιρανός πρόεδρος Εμπραχίμ Ραΐσι δήλωσε ότι μετά την ένταξή του στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, η Τεχεράνη αποφάσισε να υποβάλει αίτηση στους BRICS και ετοιμάζεται να ενταχθεί σε αυτή την ομάδα χωρών. Την 1η Ιουνίου, σε συνάντηση στο Κέιπ Τάουν, οι υπουργοί Εξωτερικών των BRICS εξέτασαν την ιδέα της επέκτασης της ένωσης, αλλά αποφάσισαν να στείλουν το έγγραφο για αναθεώρηση.

Την επόμενη ημέρα, πραγματοποιήθηκε συνάντηση των «φίλων των BRICS», στην οποία συμμετείχαν οι υπουργοί Εξωτερικών των χωρών – μελών της κοινότητας και άλλων 12 κρατών του Παγκόσμιου Νότου, που εξέφρασαν την επιθυμία τους να ενταχθούν στην κοινότητα.

Η σύνοδος κορυφής των BRICS θα πραγματοποιηθεί στις 22-24 Αυγούστου στο Γιοχάνεσμπουργκ και θα προεδρεύσει η Νότια Αφρική. Σύμφωνα με την υπουργό Διεθνών Σχέσεων και Συνεργασίας της Νότιας Αφρικής Naledi Pandor, στην σύνοδο κορυφής οι ηγέτες των χωρών BRICS θα συζητήσουν την πιθανή επέκταση του οργανισμού. Σύμφωνα με την ίδια, 23 χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν, κατέθεσαν επίσημες αιτήσεις για την ένταξή τους στην ένωση.

Η ομάδα BRICS σχηματίστηκε το 2006. Αρχικά, περιελάμβανε τέσσερις χώρες – την Βραζιλία, την Ρωσία, την Ινδία και την Κίνα. Η Νότια Αφρική προσχώρησε στην ένωση το 2011 μ.Χ. Oι 23 χώρες που έχουν υποβάλλει αίτημα για ένταξη στους BRICS:

Αλγερία

Αργεντινή

Μπαχρέιν

Μπαγκλαντές

Λευκορωσία

Βολιβία

Κούβα

Αίγυπτος

Αιθιοπία

Ονδούρα

Ινδονησία

Ιράν

Καζακστάν

Κουβέιτ

Μαρόκο

Παλαιστίνη

Νιγηρία

Σαουδική Αραβία

Σενεγάλη

Ταϊλάνδη

Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα

Βενεζουέλα

Βιετνάμ (https://www.pronews.gr/kosmos/gigantonontai-oi-brics-anoigei-o-dromos-gia-tin-entaksi-tou-iran-oi-23-xores-pou-exoun-ypovallei-episimo-aitima/).

 

Η Αφρική εξεγείρεται: Υπάρχει στον ορίζοντα ένα δεύτερο αντιαποικιακό κίνημα; Η Αφρική είναι το λίκνο του ανθρώπινου πολιτισμού και η πλουσιότερη Ήπειρος στον πλανήτη από άποψη φυσικών πόρων. Αλλά σύμφωνα με τον καπετάνιο Ibrahim Traore, Πρόεδρο της Μπουρκίνα Φάσο, οι νεότερες γενιές δεν καταλαβαίνουν γιατί, παρά τον πλούτο της, η Αφρική παραμένει η φτωχότερη περιοχή στον κόσμο.

Σε όλη την Ήπειρο, γινόμαστε μάρτυρες εξεγέρσεων και ένοπλων εξεγέρσεων υπό την ηγεσία των αντιαποικιακών στρατιωτικών ηγετών που προσπάθησαν να ανακτήσουν την κυριαρχία από τις Ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ιδιαίτερα την Γαλλία.

Η Γουινέα, η Μπουρκίνα Φάσο, το Μάλι και ο Νίγηρας είναι μερικές μόνο από τις χώρες που αποτελούν το σύνολο των πρώην Γαλλικών αποικιών στην Δυτική Αφρική. Αποτελούσαν από καιρό την κύρια πηγή φυσικών πόρων για την Γαλλία και άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις.

Ο Νίγηρας παρέχει το 15% του ουρανίου που απαιτείται για τους γαλλικούς πυρηνικούς αντιδραστήρες. Η Μπουρκίνα Φάσο είναι σημαντικός εξαγωγέας χρυσού, ενώ η Γουινέα είναι ένα κρίσιμο σημείο εισόδου και εξόδου για το εμπόριο μεταξύ της Γαλλίας και των πρώην αποικιών της. Το Μάλι είναι ένας άλλος σημαντικός εξαγωγέας χρυσού και υπήρξε πεδίο μάχης όπου η κυβέρνηση έχει πολεμήσει διάφορες ένοπλες ισλαμιστικές ομάδες.

Ο χάρτης της Δυτικής Αφρικής άρχισε να αλλάζει δραστικά το 2021 μ.Χ. Όπως το ντόμινο, τα φιλογαλλικά καθεστώτα άρχισαν να πέφτουν μετά από στρατιωτικές εξεγέρσεις, ξεκινώντας από το Μάλι τον Μάιο του 2021 μ.Χ. και το πραξικόπημα.Eγκαθιδρύθηκε καθεστώς με επικεφαλής τον Assimi Goita, ο οποίος ζήτησε αμέσως να αποχωρήσει ο γαλλικός στρατός από την χώρα.

Η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία απέλασε επίσης Γαλλικά στρατεύματα τον Ιούνιο του 2021 μ.Χ. Τον Σεπτέμβριο του 2021 μ.Χ., ο Mamady Doumbouya, πρώην Γάλλος λεγεωνάριος, ανέλαβε τον στρατιωτικό έλεγχο της Γουινέας.

Ένα χρόνο αργότερα, ο Τραορέ έγινε ο νεότερος πρόεδρος του κόσμου μετά την ανάληψη της εξουσίας στη Μπουρκίνα Φάσο, και απέλασε τον Γαλλικό στρατό τον Ιανουάριο του 2023 μ.Χ. Τέλος, η στρατιωτική εξέγερση της 26ης Ιουλίου στον Νίγηρα, με επικεφαλής τον Abdourahamane Tchiani, ο οποίος αναλαμβάνει τώρα την Προεδρία, εκδίωξε επίσης Γαλλικές δυνάμεις και απαγόρευσε την εξαγωγή ουρανίου στην Γαλλία.

Η περίπτωση της Μπουρκίνα Φάσο και του Τραορέ είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Κατά την διάρκεια του πρόσφατου ταξιδιού του στην Αγία Πετρούπολη για τη Σύνοδο Κορυφής Ρωσίας-Αφρικής, ο Τραορέ έδωσε μια ομιλία στην οποία είπε ότι η Ρωσία είναι μέρος της αφρικανικής οικογένειας.

Καταδίκασε τη λεηλασία της Ηπείρου από τις Ευρωπαϊκές δυνάμεις και τελείωσε με το σύνθημα «Πατρίδα ή θάνατος! Θα νικήσουμε!». – χρησιμοποιώντας τα λόγια του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και το εθνικό σύνθημα της Κούβας.

Πολλοί συνέκριναν τον Τραορέ με τον Τόμας Σανκάρα, τον επαναστάτη ηγέτη της Μπουρκίνα Φάσο από το 1.983 μ.Χ. έως το 1.987 μ.Χ., που αποκαλείται και «Αφρικανός Τσε Γκεβάρα». Ο Σανκάρα είχε επίσης εκδιώξει τις γαλλικές δυνάμεις, είχε κρατικοποιήσει τους πόρους της χώρας και είχε εφαρμόσει σοσιαλιστικές πολιτικές αναδιανομής, πριν δολοφονηθεί σε ένα φιλογαλλικό πραξικόπημα.

Τι πρόκειται να κάνει λοιπόν η Γαλλία και οι εταίροι της; Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία έχουν ήδη διακόψει κάθε βοήθεια προς τον Νίγηρα και τους συμμάχους του ως απάντηση στην απαγόρευση εξαγωγής ουρανίου στη Γαλλία.

Στις 30 Ιουλίου, η Οικονομική Κοινότητα των Δυτικοαφρικανικών Κρατών (CEDEAO), μια συνομοσπονδία που περιλαμβάνει πολλές πρώην γαλλικές αποικίες, εξέδωσε τελεσίγραφο στον Νίγηρα: ο Tchiani είχε μια εβδομάδα να αποχωρήσει από την εξουσία, διαφορετικά θα ξεκινούσε στρατιωτική επέμβαση με την υποστήριξη της Γαλλίας.

Η Νιγηρία, βασικός σύμμαχος της Γαλλίας στην περιοχή και ηγέτιδα δύναμη της CEDEAO, επιλέχθηκε ως η βάση εκκίνησης για μια πιθανή στρατιωτική επέμβαση. Ωστόσο, η γερουσία της Νιγηρίας απέρριψε το αίτημα του πολύ αντιδημοφιλούς Προέδρου, Bola Tinabu, να επιτρέψει στρατιωτική δράση κατά της γείτονος. Το τελεσίγραφο έληξε και ο Νίγηρας έκλεισε τον εναέριο χώρο του σε όλα τα εμπορικά αεροσκάφη.

Οι Πρόεδροι της Μπουρκίνα Φάσο και του Μάλι απάντησαν ότι οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση στον Νίγηρα θα ισοδυναμούσε με κήρυξη πολέμου εναντίον τους. Αλλά τα αφρικανικά κράτη έχουν επίσης έναν άσο στο μανίκι τους: τη μακροχρόνια φιλία τους με την Ρωσία.

Αντιπροσωπείες από 49 Αφρικανικές χώρες παρευρέθηκαν στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής Αφρικής-Ρωσίας στην Αγία Πετρούπολη.  Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δηλώνει ότι υποστηρίζει τον αγώνα της Αφρικής ενάντια στην νεοαποικιοκρατία, λέγοντας ότι η Μόσχα έχει διαγράψει συνολικά 23 δισεκατομμύρια δολάρια αφρικανικό χρέος και επιβεβαιώνοντας ότι περισσότεροι από 50.000 τόνοι σιτηρών θα παραδοθούν στην ήπειρο δωρεάν.

Η φιλία μεταξύ των λαών της Αφρικής και της Ρωσίας χρονολογείται από τον 18^ο Αιώνα. Η ιστορία του Abram Gannibal, ενός Αφρικανού στρατηγού στην υπηρεσία του Ρωσικού στρατού και προπάππου του θρυλικού ποιητή Alexander Pushkin, είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά μέρη της ιστορίας των Ρωσοαφρικανικών σχέσεων.

Μεταφέρθηκε από την Κωνσταντινούπολη στον Μέγα Πέτρο ως παιδί σκλάβος, ελευθερώθηκε από τα δεσμά και εκπαιδεύτηκε στο παλάτι του Τσάρου.Έγινε όχι μόνο υψηλόβαθμος αξιωματικός του ρωσικού στρατού, αλλά και δάσκαλος του νεαρού Αλεξάντερ Σουβόροφ, του διάσημου στρατηγού που νίκησε την Οθωμανική Αυτοκρατορία σε δύο πολέμους, μεταξύ άλλων κατορθωμάτων.

Στο λυκόφως του αγώνα για την Αφρική, μόνο ένα έθνος παρέμεινε ανεξάρτητο στη θάλασσα της αποικιακής κατάκτησης: Η Αιθιοπία. Η ιταλική απόπειρα εισβολής και υποταγής κατέληξε σε καταστροφική αποτυχία για τους αποικιοκράτες, με την Ρωσία να παρέχει κρίσιμη βοήθεια στο έθνος της Αιθιοπίας που αγωνίζεται για κυριαρχία και ανεξαρτησία. Η Σοβιετική Ένωση έγινε «το οπλοστάσιο των καταπιεσμένων» για πολλά νεαρά Αφρικανικά έθνη που αναζητούσαν ελευθερία από τους αποικιοκράτες αφέντες τους.

Όπλα και πυρομαχικά που παράγονταν στην ΕΣΣΔ παραδόθηκαν στις πολλές επαναστατικές και αντιαποικιακές δυνάμεις στην περιοχή, όπως στο MPLA στην Αγκόλα, στο ANC στην Νότια Αφρική, στο PAIGC και στον ηγέτη του Amilcar Cabral στην Γουινέα-Μπισάου και σε πολλά άλλα εκτός. Η μνήμη αυτής της αλληλεγγύης είναι ακόμη νωπή στο μυαλό πολλών Αφρικανών, μικρών και μεγάλων.

Η υποστήριξη και ο θαυμασμός για την Ρωσία αντηχεί σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο, πέρα ​​από τις πρώην γαλλικές αποικίες. Στην μεγάλη συγκέντρωση του κόμματος των Μαχητών Οικονομικής Ελευθερίας της Νότιας Αφρικής, ο ηγέτης της ομάδας, Julius Malema, καταδίκασε τις ενέργειες της Γαλλίας στην ήπειρο και διακήρυξε: «Είμαστε ο Πούτιν και ο Πούτιν είμαστε εμείς!

Και δεν θα υποστηρίξουμε ποτέ τον ιμπεριαλισμό ενάντια στον Πρόεδρο Πούτιν!». Ένας πραγματικός άνεμος αλλαγής φαίνεται να πνέει πάνω από την Αφρική, μακριά από τους παλιούς Ευρωπαίους αποικιοκράτες και προς έναν νέο πολυπολικό κόσμο. reseauinternational 12/8/23 μ.Χ.-(https://dimpenews.com/2023/08/12/%ce%b7-%ce%b1%cf%86%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b5%ce%be%ce%b5%ce%b3%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%85%cf%80%ce%ac%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%bf%cf%81%ce%af/).

 

Το τέλος της ηγεμονίας:  «Βουνό» χρέους και υπερπληθωρισμό προκαλεί το δολάριο στην οικονομία των ΗΠΑ. Οι ιστορικές αλλαγές στη νομισματική τάξη και ο αμερικανικός οικονομικός εφιάλτης.

Η χρήση του δολαρίου ΗΠΑ ως αποθεματικού νομίσματος απειλείται πανταχόθεν - και το δολάριο οδεύει προς έναν φαύλο κύκλο ο οποίος θα διαβρώσει περαιτέρω την κυριαρχία του, σύμφωνα με την αυστραλιανή δεξαμενή σκέψης Lowy Institute.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η φθίνουσα χρήση του δολαρίου θα μπορούσε να οδηγήσει σε υπερπληθωρισμό, ο οποίος, με την σειρά του, θα οδηγήσει σε υψηλότερα επιτόκια καθώς οι κεντρικές τράπεζες οφείλουν να διατηρήσουν την σταθερότητα των τιμών και των συνθηκών δανεισμού στις οικονομίες Και αυτές οι αυξήσεις επιτοκίων θα επιβαρύνουν τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων όπως οι μετοχές, δήλωσε ο ερευνητής Michel Roach σε πρόσφατο άρθρο για το The Interpreter.

Αυτή η προοπτική ενισχύεται από υπαρκτό σενάριο ότι τα κράτη της ομάδας των BRICS θα μπορούσαν ενδεχομένως να λανσάρουν ένα ανταγωνιστικό νόμισμα έναντι του δολαρίου ΗΠΑ, το οποίο να υποστηρίζεται από χρυσό, επισήμανε ο Roach, αν και τέτοια σχέδια έχουν αμφισβητηθεί.

Κράτη όπως η Κίνα, η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία έχουν επίσης αρχίσει να απομακρύνονται από τη χρήση του δολαρίου στο παγκόσμιο εμπόριο, γεγονός που θα μπορούσε να αποδυναμώσει περαιτέρω την κυριαρχία του αμερικανικού νομίσματος.

Εν τω μεταξύ, ο δείκτης του δολαρίου ΗΠΑ, ο οποίος καταγράφει την ισοτιμία του δολαρίου έναντι ενός καλαθιού άλλων νομισμάτων, έχει υποχωρήσει 4% τον τελευταίο χρόνο, σηματοδοτώντας την πτώση της αγοραστικής δύναμής του. Τα επιτόκια βρίσκονται επίσης στο υψηλότερο επίπεδο από το 2001 μ.Χ., καθώς η Fed συνεχίζει να παρακολουθεί τον υψηλό πληθωρισμό.

Η στροφή. «Η τάση της αποδολαριοποίησης στη παγκόσμια οικονομία είναι εμφανής — αλλά δεν είναι κάτι μοναδικό», είπε ο Roach, επισημαίνονται ότι τα προηγούμενα κυρίαρχα νομίσματα που αντικαταστάθηκαν αργότερα, όπως η Βρετανική στερλίνα. «Αναπόφευκτα θα υπάρξει μια στροφή στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων και μπορεί κάλλιστα να είναι η ώρα των BRICS».

Το δολάριο αντιπροσώπευε τουλάχιστον τη μία πλευρά σε 6,6 εκατομμύρια συναλλαγές τον Απρίλιο του 2022 μ.Χ., σύμφωνα με τα στοιχεία της Bank of International Settlements, που σημαίνει ότι καλύπτει το 88% του συνολικού παγκόσμιου εμπορίου.

Εν τω μεταξύ, τα αποθέματα σε δολάρια αντιστοιχούσαν στο 54% του συνόλου των συναλλαγματικών αποθεμάτων το τέταρτο τρίμηνο του 2022 μ.Χ., σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στο 1 τρισ. δολ. οι οφειλές των Αμερικανών σε πιστωτικές κάρτες – SOS για το ιδιωτικό χρέος. Προς επίρρωσή των παραπάνω, οι Αμερικανοί πολίτες είναι υπερχρεωμένοι όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία.

Ο Aquiles Larrea, Διευθύνων Σύμβουλος της Larrea Wealth Management, και ο Todd Horwitz, επικεφαλής στρατηγικής αγοράς στο BubbaTrading.com, συνέδεσαν τον πραγματικό ρυθμό πληθωρισμού με τη νπίεση που αισθάνονται πραγματικά οι καταναλωτές. Το υψηλό αταναλωτικό χρέος διαψεύδει τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης Biden ότι έχει τιθασεύσει τον πληθωρισμό, λένε δύο ειδικοί της αγοράς.

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Νέας Υόρκης ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα ότι το άθροισμα όλων των χρεών σε πιστωτικές κάρτες πολιτών των ΗΠΑ ξεπέρασε το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια για πρώτη φορά στην ιστορία. Σύμφωνα με τα στοιχεία οι Αμερικανοί «ξοδεύουν περισσότερα χρήματα σε μια εποχή όπου τα επιτόκια έχουν αυξηθεί, επομένως βρίσκονται σε άνοδο και τα επιτόκια των πιστωτικών καρτών».

«Εάν ρίξετε μια ματιά στην κίνηση της πιστωτικής σας κάρτας ή απλώς μεταβείτε στον ιστότοπο, μπορείτε να δείτε ότι είναι μεταξύ 33 και 40% ανά ετήσια απόδοση στα επιτόκια της πιστωτικής κάρτας, εάν δεν υπάρξει πλήρης εξόφοληση της οφειλής», δήλωσε ο Larrea. είπε.

Ο χρηματοοικονομικός εμπειρογνώμονας επισήμανε ότι η άνοδος του χρέους των πιστωτικών καρτών ήταν ένα καθυστερημένο αποτέλεσμα της κορύφωσης του πληθωρισμού στα μέσα του 2022 μ.Χ., μετά την απόφαση της «κυβέρνησης» Biden να επιβάλει κυρώσεις στην Ρωσία.

«Αν και έχουμε δει ότι ο πληθωρισμός σταθεροποιείται κάπως αυτή τη στιγμή, αυτό συμβαίνει μετά το γεγονός όπου είδαμε πληθωρισμό πάνω από το 9% σε μια συγκεκριμένη στιγμή αυτή την φορά πριν από ένα χρόνο», δήλωσε ο Larrea.

«Η ζημιά έχει γίνει. Οι άνθρωποι πρέπει χρησιμοποιήσουν τις πιστωτικές τους κάρτες, να ξοδέψουν περισσότερα χρήματα και δεν είναι κάτι που προμηνύεται θετικές εξελίξεις για την οικονομία» Εξήγησε ότι οι απλοί άνθρωποι δεν αισθάνονται τις επιπτώσεις του υψηλού πληθωρισμού παρά μόνο μήνες αργότερα.

«Ο πληθωρισμός δεν είναι κάτι που έρχεται και χτυπάει την πόρτα», είπε ο Larrea. «Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν άρχισαν να νιώθουν τα αποτελέσματα τόσο περίπου τέσσερις έως οκτώ μήνες μετά. Δεν είναι άμεσο πράγμα που νιώθεις και λες στον εαυτό σου, Θεέ μου, τι να κάνω; Είναι κάτι που βλέπεις, στην αντλία.

Μπορεί να το δεις αρχικά στο μπακάλικο, όπως το βλέπεις, πιθανώς τρεις ή τέσσερις μήνες μετά». Ο Todd Ηorwitz διαφώνησε με τον ισχυρισμό της αντιπροέδρου Kamala Harris ότι ο πληθωρισμός μειώνεται σταθερά τους τελευταίους 12 μήνες.

«Λέω ότι έχει άγνοια. Λέω ότι δεν έχει ιδέα. Εννοώ, ας είμαστε ειλικρινείς, τα αμερικανικά νοικοκυριά ξοδεύουν 20% περισσότερα φέτος από ό,τι πέρυσι», είπε ο Horwitz. «Ας μην προσπαθήσουμε να το κρύψουμε αυτό το γεγονός».

«Τα τρισεκατομμύρια δολάρια (του δημόσιου χρέους) δεν είναι ο αριθμός για τον οποίο πρέπει σημάνουμε συναγερμό. Ο πραγματικός αριθμός για τον οποίο πρέπει να μιλήσουμε είναι το ποσό των ανθρώπων που έχουν φτάσει το μέγιστο όριο της πιστωτικής τους κάρτας», εξήγησε ο Horwitz.

«Προφανώς ο πληθωρισμός δημιουργεί υψηλότερο ιδιωτικό χρέος, αλλά πόσοι άνθρωποι έχουν φτάσει το μέγιστο όριοπιστωτικών καρτών και πόσοι θα πληρώσουν επιτόκια… τοκογλυφίας όταν πρέπει να καταβάλουν τους τόκους για αυτά τα πράγματα;»

Ο διαχειριστής assets τόνισε ότι ακόμη και η κήρυξη προσωπικής πτώχευσης δεν αποτελεί διαφυγή από τον φαύλο κύκλο του ιδιωτικού χρέους, αφού «Το λόμπι της πιστωτικής κάρτας εξαιρείται από τους νόμους περί πτώχευσης εδώ και χρόνια», σημειώνει.

Το (θανάσιμο) τίμημα του νομισματικού προνομίου. Την σύνδεση χρέους και ηγεμονίας του δολαρίου επισημαίνειο Κωνσταντίνος Γκράβας, που διδάσκει Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών σε επιστολή του στους Financial Times στις 7 Αυγούστου 2023 μ.Χ.:

Σε αυτήν επισημαίνει: Ο Michael Pettis («Γιατί το χρέος των ΗΠΑ θα συνεχίσει να αυξάνεται», Markets Insight, 27 Ιουλίου), υποστηρίζει ότι το αυξανόμενο αμερικανικό χρέος είναι ένα διαρθρωτικό πρόβλημα, περιγράφει έναν μηχανισμό όπου οι ΗΠΑ δεν μπορούν να εξάγουν την πλεονάζουσα παραγωγή τους με την μορφή εμπορικού πλεονάσματος, κυρίως λόγω της παγκόσμιας προτίμησης για το δολάριο, με τις επακόλουθες καθαρές εισροές να ανεβάζουν την αξία του αμερικανικού νομίσματος, καθιστώντας έτσι την αμερικανική μεταποίηση λιγότερο ανταγωνιστική.

Στη μεταπολεμική εποχή, αυτή η (νομισματική) προτίμηση - που ευρέως αναφέρεται ως «υπερβολικό νομισματικό προνόμιο» - είναι, αυτή καθεαυτή, δομική και έχει αμφισβητηθεί σε αρκετές περιπτώσεις.

Πρώτον, κατά τη διάρκεια του συστήματος Bretton Woods, λόγω του διλήμματος Triffin. Τότε οι ΗΠΑ παρείχαν ρευστότητα σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, η ρευστότητα σε δολάρια θα σταματούσε, εκτός εάν η Αμερική συνέχιζε να παρουσιάζει ελλείμματα.

Από την άλλη πλευρά, τα αμερικανικά ελλείμματα υπονόμευσαν την εμπιστοσύνη στο δολάριο. Και αν η τιμή του χρυσού αυξανόταν έναντι του δολαρίου, άλλες χώρες θα έπαυαν να θέλουν να διακρατούν δολάρια.

Δεύτερον, κατά την μεταβατική περίοδο από το «κεϋνσιανό σύστημα του Bretton Woods», που διήρκεσε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1.970 μ.Χ., στο «νέοκλασικό υπόδειγμα της συναίνεσης της Ουάσιγκτον», που το διαδέχθηκε κατά την δεκαετία του 1.980 μ.Χ.

Η απελευθέρωση των διεθνών ροών κεφαλαίων και η τεράστια αύξηση της κλίμακας των διασυνοριακών χρηματοπιστωτικών συναλλαγών συνέβαλαν σε μεγάλες διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών — σημαντικό, σε μια εποχή που είχαν προστεθεί στο διεθνές καπιταλιστικό σύστημα ορισμένες χώρες, κυρίως από την ανατολική και κεντρική Ευρώπη.

Ωστόσο, αυτή η μετάβαση δεν ανέτρεψε το status quo του δολαρίου. Η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Ιαπωνία δεν επιθυμούσαν ή δεν μπορούσαν να αντικαταστήσουν το δολάριο με το δικό τους νόμισμα ως παγκόσμιο αποθεματικό στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Επιπλέον, το μερίδιο του δολαρίου στα συνολικά συναλλαγματικά αποθέματα που κατείχαν ξένες κεντρικές τράπεζες σταθεροποιήθηκε κατά την εποχή Volcker στη Federal Reserve, με το αμερικανικό νόμισμα να ενισχύεται στη συνέχεια στην διεθνή αγορά συναλλάγματος λόγω της αυστηρά περιοριστικής νομισματικής πολιτικής που ακολουθεί η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ.

Τρίτον, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης το 2008 μ.Χ.-2009 μ.Χ., οι θεσμικές ρυθμίσεις στο όνομα της «νομισματικής ειρήνης» - οι συντονισμένες ενέργειες των ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Κίνας για τη διατήρηση του υπάρχοντος καθεστώτος πολιτικής - εξασφάλισαν το καθεστώς του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος. Συμπέρασμα: Η παγκόσμια ηγεμονία του δολαρίου και το συνεχώς αυξανόμενο χρέος των ΗΠΑ σταδιακά αποδεικνύεται ότι είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/691413/to-telos-tis-igemonias-vouno-xreous-kai-yperplithorismo-prokalei-to-dolario-stin-oikonomia-ton-ipa).

 

Soskin (πρώην σύμβουλος του Leonid Kuchma): Η Ουκρανία θα χάσει Kupyansk και Kharkiv - Ανίκανος Zelensky.

Σύμφωνα με τον Oleg Soskin, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας υφίστανται τη μία ήττα μετά την άλλη, γεγονός που επέτρεψε στα Ρωσικά στρατεύματα να προχωρήσουν στην επίθεση προς την κατεύθυνση του Kharkiv

Το Kupyansk, η στρατηγική πόλη στην Βόρεια Ουκρανία κοντά στο Kharkiv, θα έχει την μοίρα του Bakhmut λόγω της ανικανότητας του Vladimir Zelensky, δήλωσε ο Ουκρανός Oleg Soskin, πρώην σύμβουλος του πρώην Προέδρου της Ουκρανίας Leonid Kuchma. Η στιγμή της απώλειας του Kupyansk πλησιάζει και μετά θα πάνε στο Kharkiv. Το Kupyansk θα μετατραπεί σε Artemovsk ή Bakhmut με όλες τις επακόλουθες συνέπειες.

Σύμφωνα με τον Oleg Soskin, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας υφίστανται τη μία ήττα μετά την άλλη, γεγονός που επέτρεψε στα Ρωσικά στρατεύματα να προχωρήσουν στην επίθεση προς την κατεύθυνση του Kharkiv. «Η κατάσταση δείχνει ότι ο Zelensky δεν είναι σε θέση να προστατεύσει τη Ουκρανία», συνόψισε ο Soskin.

Ο Ρωσικός στρατός είχε βελτιώσει την κατάσταση κατά μήκος της πρώτης γραμμής στην κατεύθυνση του Kupyansk. Όπως σημείωσε ο επικεφαλής της στρατιωτικής-αστικής διοίκησης της περιοχής του Kharkiv, απείχαν μόλις λίγα χιλιόμετρα από το Kupyansk (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/691379/soskin-proin-symvoulos-tou-leonid-kuchma-i-oukrania-tha-xasei-kupyansk-kai-kharkiv-anikanos-zelensky).

 

Επτά τάσεις που δείχνουν ότι η οικονομική καταστροφή στις ΗΠΑ πλησιάζει πολύ γρήγορα.

Η οικονομική κατάρρευση που έρχεται δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για κανέναν. Σε όλη την ιστορία των ΗΠΑ, υπήρχαν πάντα ενδείξεις ότι ερχόταν μια μεγάλη ύφεση, και ΄σε αυτό ακριβώς γινόμαστε μάρτυρες αυτήν την στιγμή.

Τα φορολογικά έσοδα μειώνονται πολύ, η ζήτηση για υπηρεσίες μεταφοράς με φορτηγά μειώνεται, η ζήτηση για χαρτοκιβώτια μειώνεται, η προσφορά χρήματος συρρικνώνεται με τον ταχύτερο ρυθμό στη σύγχρονη ιστορία και ο δείκτης κορυφαίων οικονομικών δεικτών του Conference Board έχει ήδη μειωθεί εδώ και 15 μήνες στη σειρά. Σε αυτό το σημείο, όποιος δεν μπορεί να δει τι έρχεται πρέπει να είναι πρόθυμα τυφλός. Ακολουθούν 7 τάσεις που δείχνουν πως η οικονομική καταστροφή πλησιάζει πολύ γρήγορα.

#1 Όταν η οικονομική δραστηριότητα επιβραδύνεται, εισέρχονται λιγότερα φορολογικά έσοδα. Αυτήν την στιγμή, τα φορολογικά έσοδα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και της πολιτειακής κυβέρνησης μειώνονται κατακόρυφα: Οι πολιτείες και οι τοπικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ μόλις γνώρισαν τη χειρότερη μείωση των εσόδων από φόρους εισοδήματος που έχουν καταγραφεί ποτέ.

Αυτή ήταν η δεύτερη πιο απότομη ποσοστιαία μείωση από έτος σε έτος στην ιστορία, με μόνο το GFC να έχει χειρότερο αποτέλεσμα. Σημειώστε ότι οι ομοσπονδιακές φορολογικές εισπράξεις μειώνονται και πάλι, τώρα σε επίπεδα ύφεσης και προσεγγίζουν το -10% σε ετήσια βάση.

#2 Όταν η οικονομία επιβραδύνεται, οι εταιρείες φορτηγών βλέπουν λιγότερη ζήτηση για τις υπηρεσίες τους. Επομένως, είναι βαθιά ανησυχητικό πως ο όγκος και οι δαπάνες φορτηγών εμπορευμάτων μειώθηκαν κατακόρυφα κατά το δεύτερο τρίμηνο:

Ο όγκος και οι δαπάνες για φορτηγά φορτηγά το δεύτερο τρίμηνο του 2023 μ.Χ. μειώθηκαν στα υψηλότερα επίπεδα από τις πρώτες ημέρες της πανδημίας, αποκάλυψε ο τελευταίος Δείκτης Πληρωμών της Τράπεζας των ΗΠΑ. Οι δαπάνες των φορτωτών μειώθηκαν κατά 10,9% σε σύγκριση με το δεύτερο τρίμηνο του 2022 μ.Χ., ενώ ο όγκος των αποστολών μειώθηκε κατά 9%, σύμφωνα με δήλωση της τράπεζας με έδρα τη Μινεάπολη.

#3 Η απασχόληση υποτίθεται πως είναι το «λαμπρό σημείο» για την οικονομία, αλλά η τελευταία έκθεση για την απασχόληση δείχνει ότι οι ΗΠΑ έχασαν στην πραγματικότητα 585.000 θέσεις πλήρους απασχόλησης τον περασμένο μήνα:

Λοιπόν, μια ματιά στην προσαρμογή αυτού του μήνα και είναι κυριολεκτικά σοκαριστικό: δε θα ακούσετε κανέναν από το διαχειριστή του Μπάιντεν ή από συνεργαζόμενους οικονομολόγους μαζορέτες να το αναφέρει αυτό, αλλά το BLS ανέφερε ότι τον Ιούλιο ο αριθμός των θέσεων πλήρους απασχόλησης μειώθηκε κατά 585.000 σε 134,274 εκατομμύρια, η μεγαλύτερη μηνιαία πτώση από το ρεκόρ του Covid με 14,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας!

#4 Οι εργοδότες των ΗΠΑ έχουν ήδη ανακοινώσει περισσότερες περικοπές θέσεων εργασίας φέτος από ό,τι έκαναν όλο το 2022 μ.Χ., και οι επιτυχίες συνεχίζουν να έρχονται: Η CVS Health ανακοίνωσε τη Δευτέρα πως περικόπτει περίπου 5.000 θέσεις εργασίας για να επικεντρωθεί περισσότερο στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης για τους πελάτες της. Η κίνηση, η οποία υποτίθεται ότι θα βοηθήσει την εταιρεία να εξοικονομήσει χρήματα, θα επηρεάσει τους εργαζόμενους κυρίως σε εταιρικές θέσεις εργασίας, ανέφερε η Wall Street Journal.

#5 Χάρη στα ταχέως αυξανόμενα επιτόκια, το μηνιαίο κόστος για νέους αγοραστές κατοικιών είναι σχεδόν 20 τοις εκατό υψηλότερο από ό,τι πριν από ένα χρόνο. Αυτό συνθλίβει απόλυτα την αγορά κατοικίας: Το μηνιαίο κόστος για έναν πιθανό αγοραστή σπιτιού έχει αυξηθεί σχεδόν κατά 20% σε σύγκριση με ένα χρόνο πριν, καθώς οι τιμές παραμένουν υψηλές, σύμφωνα με νέα στοιχεία.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου των τεσσάρων εβδομάδων που έληξε στις 30 Ιουλίου, η μηνιαία πληρωμή στεγαστικού δανείου για τον τυπικό αγοραστή σπιτιού στις ΗΠΑ ήταν 2.605 $, 19% υψηλότερη από την ίδια περίοδο του προηγούμενου έτους, σύμφωνα με την Redfin.

#6 Το γεγονός πως τα ποσοστά παραβατικότητας για στεγαστικά δάνεια εμπορικών ακινήτων εκτοξεύονται είναι ακόμη ένα σημάδι ότι βρισκόμαστε στα πρώτα στάδια της χειρότερης κρίσης εμπορικών ακινήτων σε όλη την ιστορία των ΗΠΑ:

Το ποσοστό ληξιπρόθεσμων στεγαστικών δανείων εμπορικών ακινήτων σε ακίνητα γραφείου που είχαν τιτλοποιηθεί σε Εμπορικούς Τίτλους Υποθηκών (CMBS) εκτινάχθηκε στο 5,0% κατά το υπόλοιπο του δανείου τον Ιούλιο, από το ποσοστό καθυστερήσεων 2,8% τον Απρίλιο, ενώ τώρα έχει αυξηθεί κατά 2,2 ποσοστιαίες μονάδες σε τρεις μήνες, μακράν η μεγαλύτερη αύξηση τριών μηνών στα δεδομένα που χρονολογούνται από το 2000 και κατά 3,4 ποσοστιαίες μονάδες μέχρι στιγμής φέτος, μακράν η μεγαλύτερη άνοδος των επτά μηνών, σύμφωνα με την Trepp, η οποία παρακολουθεί και αναλύει το CMBS.

#7 Το μερίδιο του πληθυσμού των ΗΠΑ που δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά ούτε «έξοδα έκτακτης ανάγκης 400 $» συνεχίζει να αυξάνεται:

«Το ποσοστό των ενηλίκων των ΗΠΑ που δήλωσαν ότι θα κάλυπταν μια έκτακτη δαπάνη 400 $ με μετρητά ή ισοδύναμα μειώθηκε κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες από το προηγούμενο τρίμηνο σε 46%, υπογραμμίζοντας πόσο περιορισμένοι είναι πολλοί Αμερικανοί παρά την πρόσφατη μείωση του πληθωρισμού», στην έρευνα που αναπτύχθηκε από το Bloomberg και διεξήχθη από την εταιρεία πληροφοριών Morning Consult.

Αλλά ο Τζο Μπάιντεν και οι υπερασπιστές του συνεχίζουν να επιμένουν ότι όλα είναι εντάξει. Στην πραγματικότητα, ο Τζόι Μπεχάρ είναι αρκετά σίγουρος πως «η οικονομία ανθεί» αυτήν την στιγμή: Ο αριστερός Τζόι Μπεχάρ – ο οποίος φέρεται να κερδίζει 7 εκατομμύρια δολάρια ετησίως ως συμπαρουσιαστής στο «The View» – είπε στο πρόγραμμα της Παρασκευής ότι «η οικονομία ανθεί» και «Οι άνθρωποι βάζουν ευκολότερα ψωμί στο τραπέζι» σε μια παθιασμένη υπεράσπιση του Τζο Μπάιντεν.

Για εκείνους που βγάζουν εκατομμύρια δολάρια το χρόνο, είμαι σίγουρος ότι όλα πρέπει να φαίνονται υπέροχα. Αλλά για εμάς τους υπόλοιπους, τα πράγματα είναι δύσκολα. Εν τω μεταξύ, οι τράπεζές μας συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν πραγματικά περίεργες «τεχνικές δυσλειτουργίες». Για παράδειγμα, τις τελευταίες ημέρες πολλοί πελάτες της Wells Fargo έχουν αναστατωθεί πολύ για την εξαφάνιση χρημάτων από τους λογαριασμούς τους:

Στο X, την πλατφόρμα που ήταν παλαιότερα γνωστή ως Twitter, οι χρήστες παραπονέθηκαν για την εξαφάνιση των κεφαλαίων τους. Ένας πελάτης τράπεζας είπε ότι είδαν τα νέα σχετικά με το πρόβλημα καθώς παρατήρησαν πως οι καταθέσεις τους δεν ήταν στον λογαριασμό τους.

«Ακριβώς πριν εμφανιστεί αυτό στις ειδήσεις, είδα ότι οι καταθέσεις μου δεν ήταν στον λογαριασμό μου», έγραφε το tweet τους. «Προσπαθούσα να πληρώσω λογαριασμούς και κανένας δεν πλήρωνε. Αυτό είναι τόσο απαράδεκτο».

Η εταιρεία απάντησε σε δήλωση στο CNN ότι ένας «περιορισμένος αριθμός» πελατών της αντιμετωπίζει πρόβλημε με τις καταθέσεις που εξαφανίζονται. Είπαν πως τα περισσότερα από αυτά «λύθηκαν» και ότι θα διορθώσουν το πρόβλημα σύντομα.

Αυτό είναι ένα άλλο παράδειγμα που δείχνει γιατί είναι σοφό να μην κρατάτε ποτέ όλα τα αυγά σας σε ένα καλάθι. Τα χρηματοπιστωτικά μας ιδρύματα είναι πολύ πιο ευάλωτα από ό,τι αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι και οι κυβερνοεπιθέσεις που έχουμε δει μέχρι στιγμής είναι απλώς μια μικρή προεπισκόπηση του τι έρχεται.

Δυστυχώς, οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν καταλαβαίνουν τίποτα από τα πράγματα που έχω συζητήσει σε αυτό το άρθρο. Οι περισσότεροι Αμερικανοί απλώς εμπιστεύονται πως οι ηγέτες μας έχουν τα πάντα υπό έλεγχο, και έτσι θα απογοητευτούν οικτρά, οικτρά όταν συνειδητοποιήσουν τελικά την αλήθεια (https://www.freepen.gr/2023/08/blog-post_232.html, https://romioitispolis.gr/epta-taseis-poy-deichnoyn-oti-i-oikonomiki-katastrofi-stis-ipa-plisiazei-poly-grigora/?fbclid=IwAR0SVvy7nLiOIbBX2Qkuj_1J7E7F7kV61IdDCFDotDFDWmBGFBfkfS7OiOQ).

 

Κανένα μέλλον ως χώρα για την Ουκρανία – Balitsky (Ρωσία): Είχε μια ευκαιρία το 1.991 μ.Χ… Έκανε το λάθος και η πλάστιγγα της έγειρε προς την Δύση και όχι προς την Ρωσία είπε ο κυβερνήτης της Zaporizhia.

Η Ουκρανία δεν έχει ως χώρα κανένα μέλλον, η πιο «ισχυρή οικονομία» χάθηκε εξαιτίας της λανθασμένης απόφασης της να στρέψει την πλάστιγγα προς την Δύση και όχι προς την Ρωσία υποστήριξε ο Yevgeny Balitsky, ο κυβερνήτης της περιοχής της Zaporizhia. «Η πεποίθηση μου είναι ότι η Ουκρανία ως χώρα, δεν έχει κανένα μέλλον…

Υπήρχε μια ευκαιρία, το 1.991 μ.Χ. υπήρχε μια μοναδική ευκαιρία: Η Ουκρανία είχε μια ισχυρή οικονομία, μια πολύ ισχυρή βιομηχανία – στο διάστημα, στην τεχνολογία των πυραύλων, στην αεροπορία, στην επικερδή διαμετακομιστική αξία. Όλοι οι αγωγοί περνούσαν μέσα από την Ουκρανία.

Τα πιο ισχυρά λιμάνια, οι πιο πνευματικές πόλεις, όπως το Kharkiv, το Dnepropetrovsk, το Donetsk, εκεί υπήρχαν ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και ακαδημίες» υποστήριξε ο Balitsky, θέλοντας να δείξει την ισχύ της Ουκρανίας. Όπως είπε, εξαιτίας του ότι η πλάστιγγα έγειρε προς την Ευρώπη, ο πληθυσμός της Ουκρανίας μειώθηκε με το πέρασμα του χρόνου.

«Εάν η πλάστιγγα είχε γείρει προς την Ρωσία, θα είχε υπάρξει μια τελωνειακή ένωση ή κάποια άλλης μορφής ολοκλήρωση και όλη η βιομηχανία της Ουκρανίας θα λειτουργούσε. Η χώρα θα ήταν ολόκληρη και η Ουκρανία θα είχε μια ευκαιρία. Σήμερα η Ουκρανία δεν έχει καμία ευκαιρία.

Και οι άνθρωποι που ζουν στις περιοχές της Zaporizhia, δεν συνδέουν πλέον το μέλλον τους με την Ουκρανία, αν και στην αρχή υπήρξαν κάποιες τέτοιες εκτιμήσεις» υπογράμμισε ο Balitsky. Τι χρειάζεται η Ουκρανία; - Να παραδοθεί λέει ο Medvedev (Ρωσία) - Δεν θέλουν ειρήνη ΗΠΑ, Κίεβο

Την θέση πως αυτό που χρειάζεται πραγματικά η Ουκρανία είναι να παραδοθεί και να συνθηκολογήσει, έτσι ώστε να ανοίξει και ο δρόμος για την ειρήνη διατύπωσε ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας και πρώην Πρόεδρος, Dmitry Medvedev, ο οποίος κατηγόρησε το Κίεβο και τις ΗΠΑ ότι δεν θέλουν την ειρηνική επίλυση του ουκρανικού.

«Οι άνθρωποι που υποφέρουν στα χαρακώματα μιας διαιρεμένης χώρας, αυτό που πραγματικά χρειάζονται είναι να παραδοθούν. Αυτό ίσως να άνοιγε το δρόμο για την ειρήνη. Αλλά ούτε η Ουάσιγκτον ούτε το Κίεβο θέλουν την ειρήνη.

Η Αμερική θέλει πλήρη εξουσία και για να το επιτύχει αυτό, δεν την ενδιαφέρουν οι ζωές των Ουκρανών» αναφέρει σε ανάρτηση του στο Telegram ο Medvedev. «Το εργοστάσιο συσκευασίας κρέατος της αντεπίθεσης του Κιέβου δουλεύει πλέον ασταμάτητα, στέλνοντας χιλιάδες άτυχους ανθρώπους να σφαγιαστούν.

Αλλά η δουλειά του δεν πρόκειται να βοηθήσει άλλο το καθεστώς του Κιέβου, το οποίο έχει ήδη εισέλθει στο στάδιο της μεταθανάτιας σήψης. Είναι αδύνατο να γαλβανίσει το πτώμα του» υποστηρίζει ο Medvedev.

Δεν θα δουν τίποτα άλλο παρά μόνο θάνατο. Αναφερόμενος στο αίτημα της κυβέρνησης Biden προς το Κογκρέσο για την έγκριση χορήγησης 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο πλαίσιο νέας στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία, ο Medvedev υπογράμμισε πως «ο πεφωτισμένος κόσμος ανατρίχιασε εκ νέου, όταν έμαθε για τη διάθεση δεκάδων ανούσιων δισεκατομμυρίων δολαρίων για τα ζόμπι από την χώρα 404». «Οι καμικάζι των δυτικών τανκ που καίγονται, δεν θα δουν αυτά τα χρήματα της Ουάσιγκτον.

Δεν θα δουν τίποτα, παρά μόνο θάνατο» ανέφερε ο Medvedev, επισημαίνοντας ότι πρόκειται για πολύ σημαντικά χρήματα «για την γεροντοκρατούμενη ελίτ των ΗΠΑ και τους υπηρέτες της στην ΕΕ» είπε ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας. «Σε τελική ανάλυση, ο μύθος της «μεγάλης αντεπίθεσης» υποστηρίζει τον μύθο της «μεγάλης οικονομίας του δολαρίου»» υποστήριξε ο Medvedev (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/691243/kanena-mellon-gia-tin-oukrania-os-xora-balitsky-rosia-eixe-mia-efkairia-to-1991?fbclid=IwAR3GbiJ-gcl9jHJR8NMfpMEvjLpOuLgzsz77TSF_e-sozT7f7r5jGs2d7XQ).

 

Θανάσιμη εξάρτηση από ΗΠΑ  –  Οι Προεδρικές εκλογές του 2024 μ.Χ. και η νίκη Trump θα σφραγίσουν το τραγικό τέλος της Ουκρανίας. Μοιραία θα αποδειχθεί για την Ουκρανία η απόλυτη εξάρτησή της από τις ΗΠΑ. Η Ουκρανία βρίσκεται σε μία πορεία που δεν μπορεί να αποφασίσει για το πεπρωμένο της, καθώς ο στρατός της εξαρτάται απόλυτα από την Δύση.

Το CNN επικαλούμενο τον γνωστό αναλυτή Stephen Collinson αναφέρει ότι μετά από περισσότερους από 17 μήνες μαχών, η ουκρανική σύγκρουση έχει εισέλθει σε ένα αποφασιστικό στάδιο, καθώς το Κίεβο εξαρτάται πλέον από τις αποφάσεις που λαμβάνονται στην Ουάσιγκτον περισσότερο από ποτέ, κάτι που θα είναι ανησυχητικό για την Ουκρανία, καθώς υπάρχει κάθε πιθανότητα ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ να είναι Ρεπουμπλικάνος και δη ο Donald Trump.

Η τρέχουσα κατάσταση στην Ανατολική Ευρώπη θα εξαρτηθεί από «εξωτερικούς παράγοντες», όπως μία «πολιτική αλλαγή στις ΗΠΑ, τη Μόσχα και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες», επισημαίνει ο Collinson στην ανάλυσή του στο CNN.

Η μεγαλύτερη τραγωδία. «Μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της Ουκρανίας καθώς επιδιώκει μια κρίσιμη επίθεση που μέχρι στιγμής δεν έχει ανταποκριθεί στις δικές της και στις δυτικές προσδοκίες είναι ότι δεν μπορεί από μόνη της να αποφασίσει για το πεπρωμένο της», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τον ίδιο, τα αποτελέσματα της ουκρανικής αντεπίθεσης - η οποία ξεκίνησε τον Ιούνιο και δεν έχει κανένα εδαφικό κέρδος - «θα είχε ιδιαίτερες συνέπειες για τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς θα μπορούσε να εντείνει τα ερωτήματα σχετικά με την υποστήριξη των ΗΠΑ στον πόλεμο μέσα σε ένα σκληρό εκλογικό έτος .»

Στην πραγματικότητα, ο πρώην Ρεπουμπλικάνος βουλευτής Adam Kinzinger παραδέχθηκε πρόσφατα την ευρεία απαισιοδοξία στο κόμμα του σχετικά με τα δισεκατομμύρια δολάρια που παραδόθηκαν στο Κίεβο από τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ.

Ο αναλυτής του CNN επεσήμανε επίσης ότι οι Αμερικανοί προετοιμάζονται για μια πιθανή εκλογική αναμέτρηση μεταξύ του προέδρου Joe Biden - ενός Δημοκρατικού και ένθερμου υποστηρικτή του Κιέβου - και του πρώην προέδρου Donald Τrump, ενός σκεπτικιστή για το ΝΑΤΟ που έχει υποσχεθεί να τερματίσει τις εντάσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας το μόνο μία μέρα.

Ακόμη και αν ο Trump δεν κερδίσει την προεδρική υποψηφιότητα, δεν είναι βέβαιο ότι οι ψηφοφόροι θα στηρίξουν τον Biden, επειδή υπάρχει αυξανόμενη δυσπιστία για την αυξανόμενη εμπλοκή της Ουάσιγκτον στη σύγκρουση.

Εξάλλου οι Αμερικανοί αξιωματούχοι λαμβάνουν δυσμενείς αναφορές για την ελάχιστη πρόοδο των ουκρανικών στρατευμάτων εναντίον των ρωσικών δυνάμεων, επισημαίνει ο γεωπολιτικός αναλυτής Ahmed Adel.

Η αποτυχημένη αντεπίθεση. «Οι βαριές απώλειες της Ουκρανίας προέρχονται  από ισχυρές πολυεπίπεδες αμυντικές θέσεις, χαρακώματα και ναρκοπέδια που η Ρωσία είχε μήνες να κατασκευάσει ενώ στο πεδίο της μάχης, μια επιτιθέμενη δύναμη χρειάζεται ένα αριθμητικό πλεονέκτημα έναντι των καλά οχυρωμένων στρατευμάτων», επισημαίνουν αναλυτές.

Για τον Collinson, η σύγκρουση θα μπορούσε να τερματιστεί αφού οι ΗΠΑ εισέλθουν πλήρως στην εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του νέου Προέδρου. «Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ξεκάθαρος δρόμος ακόμη και για κατάπαυση του πυρός», παρατηρεί.

«Τελικά, η πιθανότητα τόσο της Ρωσίας όσο και της Ουκρανίας να υποστούν βαριές απώλειες στο πεδίο της μάχης θα είναι κρίσιμη για να αποφασιστεί το σημείο στο οποίο η κάθε πλευρά μπορεί να είναι ανοιχτή σε μια διευθέτηση – όταν το κόστος της συνέχισης του πολέμου μπορεί να αντισταθμιστεί από τα οφέλη του τερματισμού της», επισημαίνει. Σύμφωνα με τον ίδιο, η στασιμότητα της σύγκρουσης θα μπορούσε να αποκτήσει μεγαλύτερη βαρύτητα στην πολιτική συζήτηση εντός των ΗΠΑ.

«Ενώ η εξωτερική πολιτική σπάνια είναι αποφασιστικός παράγοντας στις προεδρικές εκλογές και ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι κυρίαρχο ζήτημα στις προκριματικές εκλογές των Ρεπουμπλικάνων, ορισμένοι ψηφοφόροι σε πολιτείες με πρόωρη ψηφοφορία, όπως η Αϊόβα και το Νιου Χάμσαϊρ, το θέτουν και αμφισβητούν τη γενναιοδωρία των ΗΠΑ μετά από μήνες υψηλού πληθωρισμού», εκτιμά ο Collinson.

«Επομένως, όταν οι ψηφοφόροι των ΗΠΑ αποφασίσουν μόνοι τους το μέλλον τους τον Νοέμβριο του 2024 μ.Χ., υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην σφράγιση της μοίρας της Ουκρανίας επίσης», κατέληξε.

Οικονομική μαύρη τρύπα η Ουκρανία. Η πιθανότητα το Δημοκρατικό Κόμμα να εγκαταλείψει την εξουσία το επόμενο έτος ωθεί τον Biden να μεγιστοποιήσει τις ευκαιρίες του να διοχετεύσει και άλλα χρήματα Αμερικανών φορολογουμένων στην οικονομική μαύρη τρύπα που λέγεται …Ουκρανία.

Οι ατελείωτες προσπάθειες του Biden να ζητήσει την έγκριση του Κογκρέσου των ΗΠΑ για μεταφορά δισεκατομμυρίων δολαρίων σε πρόσθετη στήριξη στην Ουκρανία σε μια προσπάθεια να παραταθεί ο πόλεμος κατά της Ρωσίας είναι απόδειξη αυτού, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι η Ουάσιγκτον έχει ήδη μεταφέρει στην Ουκρανία τουλάχιστον 76,8 δισεκατομμύρια δολάρια με την μορφή βοήθειας από τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ.

Σύμφωνα με εκτίμηση του Ινστιτούτου του Κιέλου για την Παγκόσμια Οικονομία, η Ουκρανία, μέχρι τον Μάιο του 2023 μ.Χ., είχε λάβει περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε ανθρωπιστική βοήθεια και στρατιωτική υποστήριξη από περισσότερες από 40 χώρες.

Από αυτό το ποσό, η Ουάσιγκτον έχει συνεισφέρει περίπου 51 δισεκατομμύρια δολάρια, περισσότερα από τα μισά, σε στρατιωτική, ασφάλεια, οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια. Στα τέλη Ιουλίου, ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky ισχυρίστηκε ότι το Κίεβο δεν διαθέτει επαρκείς πόρους.

Ωστόσο, οι ΗΠΑ, τα μέλη του ΝΑΤΟ και άλλοι θεσμοί, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα, έδωσαν όλα τα χρήματα στην Ουκρανία. Το πιθανότερο είναι ο Zelensky θα έχει μεγαλύτερο πρόβλημα τους επόμενους καθώς το επίπεδο υποστήριξης δεν θα μπορεί να διατηρηθεί στα ίδια επίπεδα, ειδικά μετά την αποτυχημένη αντεπίθεση (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/691346/thanasimi-eksartisi-apo-ipa-oi-proedrikes-ekloges-tou-2024-kai-i-niki-trump-tha-sfragisoun-to-tragiko-telos-tis-oukranias).

Γάλλοι Γερουσιαστές κατακεραυνώνουν τον Μακρόν: “Χάσαμε όλη την Αφρική” – Χιλιάδες πολιορκούν την γαλλική βάση στον Νίγηρα: “Βάγκνερ σώσε μας – Έξω η Γαλλία”.

Γάλλοι Γερουσιαστές κατακεραυνώνουν μέσω επιστολής τον Ε. Μακρόν καθώς, όπως αναφέρουν, η Γαλλία επί των ημερών του έχει χάσει όλη την Αφρική γεγονός που θα έχει τεράστιες επιπτώσεις στο status της ως “περιφερειακή υπερδύναμη”. Η απώλεια της Αφρικής συνεπάγεται ραγδαία υποβάθμιση της Γαλλίας.

Χαρακτηριστικό των αντιγαλλικών συναισθημάτων που κυριαρχούν πλέον στην “Μαύρη Ήπειρο” είναι η νέα χτεσινή συγκέντρωση χιλιάδων πολιτών του Νίγηρα έξω από την Αεροπορική Βάση 101 και το Διεθνές Αεροδρόμιο Ντιόρι Χαμάνι στην πρωτεύουσα του Νίγηρα Νιαμέι, όπου βρίσκονται επί του παρόντος περίπου 2.500 Αμερικανοί και Γάλλοι στρατιώτες.

Οι διαδηλωτές πολιόρκησαν την Γαλλική βάση κάλεσαν τα γαλλικά στρατεύματα να εγκαταλείψουν την χώρα ενώ φώναζαν: «Κάτω η Γαλλία, Κάτω η ECOWAS». Πολλοί από αυτούς κρατούσαν σημαίες της Ρωσίας, της Βάγκνερ και του Πριγκόζιν ενώ ένας πολίτης κρατούσε πλακάτ που έγραφε “Wagner προστάτεψε μας”!

Επιστολή Γάλλων Γερουσιαστών στον Ε.Μακρόν. 94 Γάλλοι γερουσιαστές έγραψαν μια ανοιχτή επιστολή στον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, στην οποία επικεντρώθηκαν στις αποτυχίες που έχει οδηγήσει η εξωτερική πολιτική του Παρισιού στην Αφρική όλα αυτά τα χρόνια, αναφέρει η εφημερίδα Le Figaro.

Όπως σημειώνει η γαλλική έκδοση, τα αντιγαλλικά αισθήματα στην Ήπειρο έχουν ενταθεί όλο αυτό το διάστημα, με αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί η επιρροή χωρών όπως η Ρωσία, η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι Γάλλοι γερουσιαστές τονίζουν ότι η χθεσινή Γαλλική Αφρική αντικαθίσταται από μια στρατιωτική ρωσική Αφρική, μια οικονομική Κινεζική Αφρική και μια διπλωματική Αμερικανική Αφρική. Ιδού τι αναφέρει η επιστολή των νομοθετών της άνω βουλής του κοινοβουλίου της γαλλικής δημοκρατίας:

“Τα τελευταία χρόνια, θέτουμε συνεχώς την ίδια ερώτηση – για την θέση και τον ρόλο της χώρας μας στην Αφρική. Μέχρι σήμερα, όχι μόνο ο Νίγηρας, αλλά το Μάλι, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και η Μπουρκίνα Φάσο έχουν γυρίσει την πλάτη στην Γαλλία.

Μετά την αποτυχία της γαλλικής παρέμβασης στην Αφρική το 2014 μ.Χ.,  η ομάδα Wagner ήρθε στην Αφρική – σε εκείνες τις χώρες των οποίων οι ηγέτες ενώνουν τον πληθυσμό των χωρών τους ενάντια στην πρώην αποικιακή δύναμη. H αποτυχία της γαλλικής στρατιωτικής επέμβασης το 2014 μ.Χ. ήταν ορόσημο.

Η επιχείρηση “Barkhan”, που πραγματοποιήθηκε από τους Γάλλους την περίοδο 2014 μ.Χ.-2022 μ.Χ. στο Μάλι, το Τσαντ, την Μπουρκίνα Φάσο, τον Νίγηρα και την Μαυριτανία για την καταπολέμηση ισλαμιστικών τρομοκρατικών ομάδων σε αυτά τα κράτη δεν ήταν επιτυχής. Αυτό φούντωσε τα αντιγαλλικά αισθήματα.

Αντιγαλλικές διαδηλώσεις πραγματοποιούνται επίσης και σε χώρες που θεωρούνται φιλικές προς το Παρίσι, όπως η Ακτή Ελεφαντοστού ή η Σενεγάλη. Προβλήματα υπάρχουν και στην Βόρεια Αφρική. Ο Πρόεδρος της Αλγερίας Abdelmadjid Tebbun, αφενός, μιλάει για προσέγγιση με το Παρίσι και για την διαρκώς αναβαλλόμενη επίσημη επίσκεψη και, αφετέρου μιλά για τον Γάλλο «Μεγάλο Σατανά» υπεύθυνο για όλα τα δεινά του αλγερινού λαού .

Οι γερουσιαστές επέστησαν επίσης την προσοχή στο γεγονός ότι η βραδύτητα της πολιτικής του Παρισιού προς το Μαρόκο αναγκάζει το κράτος να αναζητήσει εταιρική σχέση από άλλες χώρες. “Η Αφρική, μια φιλική Ήπειρος, δεν καταλαβαίνει πλέον την Γαλλία και αμφισβητεί όλο και περισσότερο τον ρόλο και την παρουσία της. Δεν είναι καιρός να ξανασκεφτούμε το όραμα μας για την Αφρική και τη σύνδεσή της με την Γαλλία;” ρωτούν οι γερουσιαστές του Γάλλου Προέδρου.

Οι γερουσιαστές διαβεβαίωσαν ότι δεν νοσταλγούν την εποχή του Γάλλου κατακτητή της Αφρικής, Savorgnan de Brazza, και αναγνωρίζουν ότι η εποχή της επέκτασης της Γαλλικής επιρροής στην Αφρική το 1.960 μ.Χ.- 1.970 μ.Χ., επί Jacques Focarra, έχει τελειώσει. Δεν κατανοούν όμως την εξέλιξη της γαλλικής πολιτικής στην Αφρική από άποψη στρατιωτικής, γλωσσικής, οικονομικής και πολιτιστικής συνεργασίας.

Στήριξη από ΗΠΑ και Γαλλία στην στρατιωτική επέμβαση του ECOWAS. Σχολιάζοντας ο επικεφαλής της Αμερικανικής διπλωματίας Άντονι Μπλίνκεν δήλωσε πως η χώρα του υποστηρίζει την δράση της ECOWAS όσον αφορά τον Νίγηρα, χωρίς πάντως να εγκρίνει ρητώς την ανάπτυξη στρατιωτικής δύναμης που αποφασίστηκε στη συνοδό της στην Αμπούτζα.

Ο Μπλίνκεν εξέφρασε για άλλη μια φορά την ανησυχία του για την υγεία του ανατραπέντα προέδρου Μοαμέντ Μπαζούμ, με τον οποίο έχει συνομιλήσει τηλεφωνικά πάνω από δέκα φορές αφότου έγινε το στρατιωτικό πραξικόπημα της 26^ης Ιουλίου.

«Ανησυχούμε για αυτόν και την οικογένειά του, για την ασφάλειά του και για την υγεία του», δήλωσε ο Αμερικανός ΥΠΕΞ. «Είπαμε στους στρατιωτικούς ηγέτες [σ.σ. τους πραξικοπηματίες] πως τους καθιστούμε υπεύθυνους για την ασφάλειά του και για την υγεία του», πρόσθεσε.

Στήριξη από την Γαλλία. Η Γαλλία “επιβεβαιώνει την πλήρη υποστήριξή της” στην απόφαση της Οικονομικής Κοινότητας των Κρατών της Δυτικής Αφρικής (ECOWAS) να ενεργοποιήσει στρατιωτική δύναμη σε ετοιμότητα στα σύνορα του Νίγηρα, ανακοίνωσε το υπουργείο Εξωτερικών.

«Η Γαλλία επαναλαμβάνει ότι καταδικάζει σθεναρά την απόπειρα πραξικοπήματος που βρίσκεται σε εξέλιξη στον Νίγηρα, καθώς και την απαγωγή του προέδρου [Μοχάμεντ] Μπαζούμ και της οικογένειάς του», ανέφερε ένα δελτίο τύπου από το Quai d’Orsay.

Η διπλωματία της Γαλλίας εξέφρασε επίσης την απόλυτη υποστήριξή της στην ECOWAS. Το Παρίσι υποστηρίζει «Το σύνολο των συμπερασμάτων της έκτακτης συνόδου» του ECOWAS στην Αμπούτζα, συμπεριλαμβανομένης της απόφασης για την ανάπτυξη «δύναμης επιφυλακής», σύμφωνα με δελτίο Τύπου που δημοσιοποίησε το Κε ντ’ Ορσέ.

Το Παρίσι έλεγε εξαρχής πως η στρατιωτική επιλογή όφειλε να παραμείνει στο τραπέζι από την 26^η Ιουλίου και δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να προσφέρει στρατιωτική υποστήριξη στoν ECOWAS. Στο Παρίσι αφήνεται να εννοηθεί πως η πιθανότητα μελετάται.

Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος κάνει διακοπές στο φρούριο Μπρεγκανσόν (νότια Γαλλία), συζήτησε για την σύνοδο του ECOWAS με «υπουργούς του, τις ομάδες του» και με τον Γάλλο πρεσβευτή στην Νιαμέ, κατά τις υπηρεσίες του στο Ελιζέ.

Συνεχίζει επίσης να συζητά το ζήτημα με τους «εταίρους» της Γαλλίας –τις χώρες της ΕΕ και τις ΗΠΑ–, σύμφωνα με την ίδια πηγή. Όσο για τον πρώην Γάλλο πρεσβευτή Ζεράρ Αρο, εξήγησε στην EURACTIV κατά τη διάρκεια συνέντευξης την περασμένη εβδομάδα ότι δεν πιστεύει σε στρατιωτική επέμβαση.

«Η ECOWAS έχει εξαιρετικά περιορισμένους στρατιωτικούς πόρους. Η Γαλλία θα έπρεπε να του παράσχει υλικοτεχνική υποστήριξη […] αλλά αυτό θα ήταν μια συγκαλυμμένη παρέμβαση […] και ειλικρινά, δεν το πιστεύω », πρόσθεσε ο διπλωμάτης. Η Ρωσία τάχθηκε για άλλη μία φορά κατά της ένοπλης επέμβασης στον Νίγηρα, εκτιμώντας ότι η χρήση βίας θα αποσταθεροποιούσε την χώρα αυτή.

«Πιστεύουμε ότι η στρατιωτική οδός για την επίλυση της κρίσης στον Νίγηρα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια παρατεταμένη σύγκρουση σε αυτήν την Αφρικανική χώρα καθώς και στην αποσταθεροποίησης της κατάστασης στην περιοχή της Σαχάρας και του Σαχέλ», ανέφερε το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών σε μια ανακοίνωση του (https://warnews247.gr/galloi-gerousiastes-katakeravnonoun-ton-e-makron-chasame-oli-tin-afriki-chiliades-poliorkoun-tin-galliki-vasi-sto-nigira-vagkner-sose-mas-exo-i-gallia/).

 

To ΝΑΤΟ εξοπλίζει μαχητές του Ισλαμικού Κράτους να επιτεθούν στις επαναστατημένες χώρες της Αφρικής.

Υπάρχει μια συνέχεια γεγονότων από την Ρωσική επέμβαση στην Συρία και το πραξικόπημα στην Ουκρανία με αποκορύφωμα την τρέχουσα κατάσταση όπου το ΝΑΤΟ εφοδιάζει με όπλα τρομοκράτες στην Αφρική.

Το 2014 μ.Χ., μετά τις πολιτικές απορωσοποίησης που εφαρμόστηκαν από το Μαϊντάν, ξέσπασε ένας εμφύλιος πόλεμος στην τότε Ανατολική Ουκρανία – με αποκορύφωμα τον διαχωρισμό του Ντόνετσκ και του Λούγκανσκ.

Σε αυτήν την εμφύλια σύγκρουση, αρκετοί σαλαφιστές μαχητές του Ισλαμικού Κράτους συμμάχησαν με τις ουκρανικές δυνάμεις, όπως αναφέρουν οι ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών και παραδέχθηκαν δυτικά πρακτορεία ειδήσεων και Ευρωπαϊκές αρχές.

Ο στόχος ήταν τότε να προσπαθήσουν να κάνουν την Ρωσία να επικεντρώσει τις προσπάθειές της στο Ντονμπάς και να την αποτρέψει από το να ξεκινήσει μια μεγάλη επέμβαση στην Συρία. Όμως το σχέδιο απέτυχε.

Η Ρωσία παρέμεινε αδρανής στην Ουκρανία μέχρι το 2022 μ.Χ., στην συνέχεια επενέβη αποτελεσματικά στην Συρία το 2015 μ.Χ., εξοντώνοντας το ISIS και μειώνοντάς το σε λίγες πολιτοφυλακές χωρίς μεγάλη δύναμη πυρός.

Ηττημένοι στηΝ Συρία, οι τρομοκράτες του ISIS διασκορπίστηκαν σε διάφορες περιοχές και η Αφρική ήταν ένας από τους πιο συχνά επιλεγμένους προορισμούς. Μια περιοχή πλούσια σε φυσικούς πόρους, με πολλές χώρες να βρίσκονται υπό την κρίση του θεσμικού χάους και μια αδύναμη πολιτική ασφάλειας, η Αφρικανική Ήπειρος έχει γίνει πολλές φορές στόχος εξτρεμιστικών πολιτοφυλακών εκπαιδευμένων από το ΝΑΤΟ.

Πολλές από αυτές τις ομάδες προέρχονται πράγματι από τις τάξεις του Ισλαμικού Κράτους στην Μέση Ανατολή, αλλά πολλοί από αυτούς ήταν ντόπιοι τρομοκράτες που στρατολογήθηκαν από οργανώσεις που απλώς είχαν υιοθετήσει την «ταμπέλα» του Ισλαμικού Κράτους.

Έτσι ξεκίνησε ένας αγώνας κατά της τρομοκρατίας στην Αφρική.  Εκείνη την εποχή, οι τρομοκρατικές οργανώσεις «εγκαταλείπουν» την Μέση Ανατολή και πολεμούν για ένα Αφρικανικό χαλιφάτο. Στην περιοχή της Μοζαμβίκης, οι τρομοκράτες άρχισαν να κυριαρχούν σε μεγάλες εκτάσεις εδάφους, συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων εξόρυξης.

Ο καιρός έχει περάσει και κάποια πράγματα έχουν αλλάξει στην αφρικανική σκηνή. Τα τοπικά κράτη άρχισαν να καταλαβαίνουν πως για να σταματήσουν την τρομοκρατία έπρεπε να επενδύσουν στην ίδια στρατηγική με τους Σύρους: Που είναι η στρατιωτική συνεργασία με την Ρωσία.

Από το 2018 μ.Χ., ο Όμιλος Wagner δρα τακτικά στην Αφρική, τόσο για να πολεμήσει άμεσα όσο και για να εκπαιδεύσει τις τοπικές δυνάμεις. Αυτές οι δραστηριότητες έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια και έχουν ανοίξει τον ορίζοντα της Αφρικανικής αντιτρομοκρατίας.

Ξεκινώντας από το Μάλι, μια σειρά από φιλορωσικές και αντι-γαλλικές επαναστάσεις άρχισαν να εμφανίζονται στην Αφρική, κυρίως στην εξαιρετικά στρατηγική περιοχή του Σαχέλ – μια οριζόντια λωρίδα πλάτους 700 km, που συνδέει τον Ατλαντικό με τον Ινδικό Ωκεανό και την Σαχάρα με την σαβάνα.

Μέχρι τώρα, για την Δύση, η στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας στην Αφρική, αν και κακόβουλη, δεν είχε μεγάλη στρατηγική σημασία, με το ΝΑΤΟ να επικεντρώνεται στην πυροδότηση συγκρούσεων σε άλλες περιοχές. Η έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης πέρυσι, ωστόσο, άναψε το λαμπάκι κινδύνου για τη Δύση στην Αφρική.

Προπαγανδιστική Αφίσα της CIA στο Αφγανιστάν. Δεδομένης της εξάντλησης των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων και της αδυναμίας άμεσης εμπλοκής των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην σύγκρουση, η Δύση ασχολείται τώρα με το πώς θα συνεχίσει να αποσπά την προσοχή και να εξαντλεί την Ρωσία ενώ προετοιμάζεται για τον πραγματικό της στόχο: στρατιωτική αντιπαράθεση με την Κίνα – που θεωρείται αδύναμος στόχος εάν δεν λάβει βοήθεια από την Ρωσία.

Υπό αυτή την έννοια, εκτός από την υποκίνηση της βίας στην Ευρασία, η Δύση ενθαρρύνει τώρα την εμφάνιση πολέμων κατά της Ρωσίας στο Αφρικανικό Σαχέλ, όπου αναμένει επίσης μεγαλύτερη γαλλική συμμετοχή, αφού το Παρίσι έλεγχε την περιοχή έως ότου οι τοπικές κυβερνήσεις ζήτησαν βοήθεια από Ρωσία. Για την Δύση, αυτό το σχέδιο βασίζεται σε τρεις βασικές στρατηγικές:

• Ανατροπή της Ρωσίας και, σε μικρότερο βαθμό, της Κίνας (η οποία έχει επιχειρήσεις σε όλη την Αφρική).

• Δημιουργία μιας καμένης γης στην Αφρική, ανεξάρτητα από την έκβαση των αντιπαραθέσεων, η οποία θα έδινε τέλος στις αναπτυξιακές δυνατότητες της Αφρικής για να ανταγωνιστεί έναν πολυπολικό κόσμο.

• Κατάληψη βοηθητικών δυνάμεων στην περιοχή του Σαχέλ, την «Heartland» που καθιστά δυνατή την κυριαρχία στην υπόλοιπη Αφρικανική ήπειρο.

Αυτός είναι ο λόγος που, από πέρυσι, αρκετοί Αφρικανοί ηγέτες έχουν αναφέρει την παρουσία όπλων του ΝΑΤΟ στο έδαφός τους. Αυτά τα όπλα μεταφέρονται στο εξωτερικό με το πρόσχημα της βοήθειας του Κιέβου, αλλά στην πράξη φτάνουν σε κέντρα διανομής και κατευθύνονται σε πολλούς διαφορετικούς προορισμούς, οι οποίοι είναι όλοι σύμφωνοι με τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ.

Η Αφρική είναι ο νέος στόχος. Αυτό κατήγγειλε ο κ. Τραορέ, Πρόεδρος της Μπουρκίνα Φάσο, σε ομιλία του στην Ρωσία. Το ΝΑΤΟ κάνει αυτό που κάνει πάντα, δημιουργεί τρομοκράτες για να εκκολάπτουν πολέμους, αυτή την φορά με αντιπροσώπους στο Σαχέλ. Απόδειξη αυτού, ο εξοπλισμός Νατοϊκού πολεμικού υλικού σε τρομοκρατικές οργανώσεις στο έδαφος της Αφρικής.

Τελικά, για άλλη μια φορά, η Δύση βασίζεται στην τρομοκρατία για να επιτεθεί στην Ρωσία, είτε αυτή προέρχεται από το ακραίο Ισλάμ, είτε από ακραίους εθνικιστές Ναζί. Και αυτό δεν τείνει να έχει διαφορετικά αποτελέσματα από αυτά που έχουμε δει μέχρι τώρα, αλλά είναι κρίμα να γνωρίζουμε ότι, πολλές Αφρικανικές ζωές θα θυσιαστούν για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, όπως ακριβώς συμβαίνει στην Ουκρανία.

Τελευταία εξέλιξη: Το ISIS έστησε ενέδρα σε αυτοκινητοπομπή του συριακού στρατού στο Deir Ezzor και δολοφόνησε 23 στρατιώτες σήμερα. Αυτή η κλιμάκωση «συμπίπτει» με την αμερικανική στρατιωτική συσσώρευση κοντά στον ποταμό Ευφράτη με στόχο την κατάληψη των εδαφών που απαιτούνται για την σύνδεση του Al-Bukamal με την αμερικανική στρατιωτική βάση στο Al-Tanf (http://corfiatiko.blogspot.com/2023/08/to_12.html).

 

Σύντομα και άλλος πόλεμος στον Νίγηρα;

Για την ώρα ο πόλεμος έχει κάνει ένα μεγάλο άλμα, και από την Ουκρανία και την Ρωσία έχει πετάξει πάνω από την Ευρώπη και την Μεσόγειο και έχει κάτσει στον Νίγηρα στην Αφρική. Εκεί, έγινε πραξικόπημα με το σύνθημα «Κάτω η Γαλλία, ζήτω ο Πούτιν» και χιλιάδες κάτοικοι του Νίγηρα εγκατέστησαν πραξικοπηματικά νέα κυβέρνηση με επικεφαλής στρατηγό, κρατώντας εκατοντάδες ρωσικές σημαίες στα χέρια. Τι προσέχουμε:

1.       Από τον Νίγηρα διέρχεται ο ενεργειακός αγωγός Trans-Saharan, ο οποίος καλύπτει μέρος των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης.

2.       Στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νοτίου Αφρικής θα συγκληθεί στις 20 Αυγούστου η διευρυμένη σύνοδος των BRICS στην οποία θα μετέχει και η Τουρκία. Η αίτηση για συμμετοχή της Γαλλίας δεν έγινε δεκτή.

3.       Η Γαλλία είναι ένα κράτος στο οποίο μεταφέρεται σταδιακά (με διάφορες μορφές) ο πόλεμος της Ουκρανίας. Η Ελλάδα είναι επίσης ένα κράτος όπου θα μπορούσε να μεταφερθεί.

4.       Η Κίνα, η Ρωσία και η Τουρκία ελέγχουν στρατηγικά την Αφρική εδώ και καιρό, εκτοπίζοντας την Δύση, που εκμεταλλευόταν σχεδόν δωρεάν τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της Ηπείρου. Καιρό τώρα έχει αρχίσει η αντίστροφη πορεία.

5.       Η Λιβύη βρίσκεται στην κυριολεξία σε εμφύλιο πόλεμο, κομμένη στα δύο και την ελέγχουν η Ρωσία και η Τουρκία.

6.       Η Συρία του Άσαντ και η ναυτική βάση της Λαττάκεια ανήκουν στην επιρροή της Ρωσίας.

7.       Το Μαρόκο και οι Μαροκινοί δεν συμπαθούν την Ευρώπη.

8.       Ούτε η Αλγερία πολυσυμπσθεί την Ευρώπη.

9.       Μόνο η Αίγυπτος αντέχει (πολύ αέριο).

10.   Η Κίνα έχει δεσμεύσει σχεδόν όλους τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της Αφρικής που συνδέονται με τις μπαταρίες (νικέλιο, κοβάλτιο και λοιπά), εξασφαλίζοντας τον έλεγχο της παγκόσμιας βιομηχανίας.

11.   Η Ρωσία έχει πατήσει πόδι στη Λιβύη και τη Συρία, τώρα και στον Νίγηρα.

12.   Η Τουρκία κάνει συστηματικά ανοίγματα σε πολλές χώρες της Αφρικανικής ηπείρου και έχει αυξήσει εντυπωσιακά την επιρροή της. Ο Ερντογάν στέλνει τούβλα και τρόφιμα σε υπανάπτυκτες περιοχές. Τούβλα για να χτίσουν σπίτια οι άνθρωποι (και Τούρκους εργολάβους) και τρόφιμα για να σιτίζονται. Η τουρκική ραδιοτηλεόραση εκπέμπει δορυφορικό πρόγραμμα στην Αφρική.

13.   Η Δύση άρχισε να κάνει μεγάλους συμβιβασμούς. Ο πρώτος συμβιβασμός είναι τα ‘λοξοκοιτάγματα’ στην εξαγωγή Ρωσικού πετρελαίου μέσω ελληνικών και κυπριακών πλοίων στην Τουρκία, Ινδία και Κίνα, και στην επανεισαγωγή του από εκεί ‘ξεπλυμένου’ ως δυτικού ‘καθαρού’ πετρελαίου για να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της.

14.   Σε αυτό το παιχνίδι ξεπλύματος του Ρωσικού πετρελαίου, μετέχουν ενεργά οι Έλληνες εφοπλιστές, μεταφέροντας Ρωσικό αλλά και ιρανικό πετρέλαιο, αυξάνοντας τους ναύλους μεταφοράς. Διαφαίνεται ότι το ΝΑΤΟ κάνει πως δεν βλέπει σε πέντε μεγάλους της ελληνικής ναυτιλίας οι οποίοι μεταφέρουν ‘παράτυπα’ (λόγω ευρωπαϊκών κυρώσεων) Ρωσικό και ιρανικό πετρέλαιο στην Δύση. Οι Έλληνες πλοιοκτήτες δείχνουν να ξέρουν ποια είναι τα όρια και μέχρι πού μπορούν να φτάσουν.

15.   Η Δύση αναγκάζεται να κάνει τον συμβιβασμό να τους δώσει ‘άφεση αμαρτιών’ προκειμένου να μείνουν ανοιχτοί οι δίαυλοι της τροφοδοσίας της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου.

16.   Μεγάλη πιθανότητα για ένα «οικονομικό τσουνάμι» που θα σαρώσει τις ΗΠΑ και τον υπόλοιπο κόσμο φυσικά, προβλέπει ο διακεκριμένος οικονομολόγος James Rickards, μετά την υποβάθμιση των ΗΠΑ από την Fitch.

17.   Ο οίκος αξιολόγησης Fitch υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα των ΗΠΑ, από ΑΑΑ σε ΑΑ+. Αυτή, ίσως ήταν η πιο σημαντική είδηση των τελευταίων εβδομάδων.

18.   Τέλος, εκτιμάται ότι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ο αγωγός EastMed μας συμφέρει ως κράτος. Και ‘ο νοών νοείτω και ουαί τω ανοήτω’.

Στην Ελλάδα μας, οι άνθρωποι της ναυτιλίας που μεταφέρουν Ρωσικό πετρέλαιο, από τα μέσα ενημέρωσης που διατηρούν, υποστηρίζουν φανατικά τον Ζελένσκι και τις ΗΠΑ! Έλληνες πανεπιστημιακοί, λόγιοι, πολιτικοί και άλλοι επαΐοντες αρθρογραφούν και μιλούν τώρα υπό το βάρος των διεθνών εξελίξεων υπέρ της ταχείας εξόρυξης φυσικού αερίου από την υφαλοκρηπίδα μας!

Όταν προ διετίας οι ΗΠΑ υποστήριζαν μόνο τη διά θαλάσσης μεταφορά LNG και όχι τις εξορύξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, σχεδόν κανείς τους δεν έκανε κριτική στην κυβέρνηση που έλεγε από το βήμα του ΟΗΕ, ότι το φυσικό αέριο είναι ξεπερασμένο καύσιμο και διαλαλούσε ότι δεν θα κάνουμε το Αιγαίο μας, κόλπο του Μεξικού! Ο κόσμος μας αλλάζει. Είμαστε λοιπόν μπροστά σε κάτι νέο. Ας θυμηθούμε τον Ηράκλειτο: “Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ'αυτό μένειν“. Ας είμαστε έτοιμοι για πολύ δύσκολα νερά.

ΥΓ1: Το παρόν κείμενο είναι βασισμένο σε εργασίες και άρθρα τρίτων από ανοιχτές πηγές.

ΥΓ2: Οι παραπάνω σκέψεις δεν αποτελούν πολιτική κλίση ή απόκλιση του γράφοντος (https://hellenicdefencenet.blogspot.com/2023/08/blog-post_12.html).

Κίνα και Ρωσία στις δύο πρώτες θέσεις παγκοσμίως με τους μεγαλύτερους στόλους! Στην τέταρτη θέση οι ΗΠΑ. Ποια η θέση Ελλάδας - Τουρκίας;

Η ιστοσελίδα «Wisevoter» δημοσίευσε ένα νέο κατάλογο με τις 25 μεγαλύτερες ναυτικές δυνάμεις στον κόσμο, με βάση τον αριθμό των πλοίων και των υποβρυχίων που έχουν στην κατοχή τους, αναφέρει αιγυπτιακό δημοσίευμα.

Όσον αφορά την Αφρικανική ήπειρο τέσσερις είναι οι χώρες με αυξημένο πολεμικό στόλο, η Αίγυπτος, η Αλγερία, η Νιγηρία και το Μαρόκο. Η Αίγυπτος βρίσκεται στην κορυφή των αφρικανικών χωρών στην κατάταξη και κατατάσσεται 13η στον κόσμο, με περίπου 250 πολεμικά πλοία και 8 υποβρύχια.

Στη δεύτερη θέση ακολουθεί η Αλγερία με περισσότερα από 200 πολεμικά πλοία και 6 υποβρύχια, που επιχειρούν κατά μήκος των ακτών της που έχουν μήκος πάνω από 2.200 χιλιόμετρα. Η Νιγηρία και το Μαρόκο κατέλαβαν την τρίτη και τέταρτη θέση, με 163 και 121 πολεμικά πλοία, αντίστοιχα. Το Καμερούν ήταν στην πέμπτη θέση με 60 πλοία, σύμφωνα με τα στοιχεία του Wisevoter.

Αν και οι Αφρικανικές χώρες δεν διαθέτουν ιδιαίτερα σημαντικά πολεμικά πλοία, τα ναυτικά τους διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην διασφάλιση των θαλάσσιων συμφερόντων τους, τα οποία αντιμετωπίζουν προκλήσεις όπως το λαθρεμπόριο, η πειρατεία και η παράνομη μετανάστευση.

Η ιστοσελίδα «Wisevoter» παρουσίασε μια παγκόσμια κατάταξη των στόλων των ναυτικών χωρών, η οποία περιλαμβάνει 144 στόλους και στην κορυφή βρίσκονται η Κίνα, η Ρωσία, η Βόρεια Κορέα και οι ΗΠΑ.

1. Κίνα: βρίσκεται στην πρώτη θέση παγκοσμίως, με 730 πολεμικά πλοία, και είναι η μεγαλύτερη ασιατική χώρα, που επιδιώκει να αναπτύσσει συνεχώς το ναυτικό της. Το Κινεζικό ναυτικό περιλαμβάνει διάφορα πλοία και υποβρύχια, συμπεριλαμβανομένων αεροπλανοφόρων, αντιτορπιλικών και φρεγατών.

2. Ρωσία: Βρίσκεται στην δεύτερη θέση παγκοσμίως, με 598 πολεμικά πλοία και 49 υποβρύχια και ακολουθεί η Βόρεια Κορέα στην τρίτη θέση παγκοσμίως, με 519 πλοία και 71 υποβρύχια.

3. ΗΠΑ: τέταρτη θέση παγκοσμίως, με στόλο 484 πολεμικών πλοίων.

Όσον αφορά την κατάταξη της Ελλάδας και τη σύγκριση με την Τουρκία δημοσιεύεται ο πίνακας: Στην Ελλάδα καταγράφονται 120 πολεμικά πλοία, 11 υποβρύχια και αμυντικές δαπάνες 8 δις δολαρίων. Στην Τουρκία καταγράφονται 154 πολεμικά πλοία, 12 υποβρύχια και αμυντικές δαπάνες 11 δις δολαρίων (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2023/08/blog-post_728.html).

 

Η Κίνα εκθρόνισε για πρώτη φορά την Ελληνική ναυτιλία – Ο εμπορικός στόλος ξεπέρασε τον Ελληνικό σε ολική χωρητικότητα. Ο Κινεζικής ιδιοκτησίας εμπορικός στόλος ξεπέρασε τον ελληνικό σε ολική χωρητικότητα.

Η Κίνα πήρε για πρώτη φορά τα σκήπτρα από την Ελλάδα ως η μεγαλύτερη ναυτιλιακή δύναμη στον κόσμο με βάση έναν σημαντικό δείκτη, καθώς -σύμφωνα με το Bloomberg- ο κινεζικός εμπορικός στόλος είναι πλέον ο μεγαλύτερος στον κόσμο με βάση τον δείκτη της ολικής χωρητικότητας (gross tonage).

Οι εταιρείες της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο κατέχουν πλέον περισσότερα πλοία με βάση την ολική χωρητικότητα – ένα μέτρο χωρητικότητας – από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα κατείχε την πρώτη θέση μέχρι το 2013 μ.Χ., σύμφωνα με την Clarkson Research Services. Βέβαια, ο Ελληνικός στόλος διατηρεί την πρωτιά όσον αφορά τη χωρητικότητα εκτοπίσματος (dead weight tonnage).

Τα «αγκάθια» της Ελληνικής ναυτιλίας. Μεγάλο πρόβλημα για την Ελληνική ναυτιλία αποτελεί η γήρανση του στόλου. Σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από πρόσφατη μελέτη, ο τελευταίος κύκλος ανανέωσης του Ελληνικού ακτοπλοϊκού στόλου ολοκληρώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 2000 μ.Χ. Ο μέσος όρος ηλικίας του ελληνικού ακτοπλοϊκού στόλου είναι τα 28 έτη, ο οποίος είναι όμως μικρότερος από τον μέσο όρο ηλικίας του ευρωπαϊκού ακτοπλοϊκού στόλου, ο οποίος είναι στα 35 έτη.

Μάλιστα, το ποσοστό του Ελληνικού στόλου άνω των 20 ετών είναι 86%, κατά πολύ μεγαλύτερο από το αντίστοιχο ευρωπαϊκό, γεγονός που βεβαιώνει πως οι ανάγκες ανανέωσης του στόλου είναι περισσότερο επιτακτικές. Όσον αφορά τα μεγέθη των πλοίων άνω των 20 ετών είναι το 83% των πλοίων με μήκος μέχρι 95 μέτρα, το 88% των πλοίων με μήκος 96-149 μέτρα, και το 91% των πλοίων με μήκος άνω των 150 (https://www.triklopodia.gr/%ce%b7-k%ce%af%ce%bd%ce%b1-%ce%b5%ce%ba%ce%b8%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%b5-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b7-%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%ac-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7/?fbclid=IwAR27umB7Kl1NqCpUcL3Gtyu9WQzbeYLPVOYK3CqfatmPTkVUIkkaZZynIdc).

 

Ρωσία και Νίγηρας θα εντείνουν την στρατιωτική συνεργασία τους. Η Ρωσία ανακοίνωσε χθες Τρίτη πως συμφώνησε να «εντείνει» την στρατιωτική συνεργασία της με τον Νίγηρα, χώρα του Σαχέλ αντιμέτωπη με τζιχαντιστικές οργανώσεις όπου τον Ιούλιο έγινε στρατιωτικό πραξικόπημα.

Η Μόσχα φιλοδοξούσε για χρόνια να ενισχύσει την επιρροή της στην Αφρική υποσκελίζοντας χώρες της Δύσης, όμως η προσέγγισή της χρειάστηκε να αλλάξει, μετά την ανταρσία της ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρείας Βάγκνερ τον Ιούνιο του 2023 μ.Χ.

Οι Ρώσοι υφυπουργοί Άμυνας Γιούνους Μπεκ Εβκούροφ και Αλεξάντρ Φαμίν συναντήθηκαν χθες στη Ρωσική πρωτεύουσα με τον νιγήριο υπουργό Άμυνας Σαλιφού Μοντί, στο περιθώριο επίσκεψης στη Ρωσία του πρωθυπουργού Αλί Μααμάν Λαμίν Ζεν.

«Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών, τα μέρη κατέγραψαν την θετική δυναμική στην ανάπτυξη της στρατιωτικής συνεργασίας (…) και εντόπισαν πεδία υποσχόμενης συνεργασίας», σύμφωνα με δελτίο Τύπου του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας.

Μόσχα και Νιαμέ «συμφώνησαν να εντείνουν τις κοινές ενέργειες για την σταθεροποίηση της κατάστασης στην περιοχή» και για να «αυξηθεί το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων» της αφρικανικής χώρας, κατά το κείμενο. Ρωσική αντιπροσωπεία επισκέφθηκε τη Νιαμέ τον Δεκέμβριο, για να συζητήσει με τους στρατιωτικούς που κατέλαβαν την εξουσία με το πραξικόπημα της 26^ης Ιουλίου. Υπογράφτηκαν τότε συμφωνίες για την ενίσχυση της διμερούς στρατιωτικής συνεργασίας.

Η ρωσική διπλωματία βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση στον Νίγηρα καθώς η Γαλλία, προνομιακός σύμμαχος του έκπτωτου προέδρου, μετατράπηκε σε μαύρο πρόβατο των νέων αρχών, που κατήγγειλαν διμερείς συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας Νιαμέ/Παρισιού και αξίωσαν, κάτι που έγινε, την αποχώρηση 1.500 Γάλλων στρατιωτικών που είχαν αναπτυχθεί στο Αφρικανικό κράτος που βυθίζουν συχνά στο πένθος τζιχαντιστικές επιθέσεις.

Οι νέες αρχές του Νίγηρα, με επικεφαλής τον στρατηγό Αμπντουραμάν Τσιανί, που ανέτρεψε τον πρόεδρο Μοαμέντ Μπαζούμ, τερμάτισαν επίσης δυο αποστολές ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην επικράτεια ενώ βρισκόταν ακόμη εκεί η Ρωσική αντιπροσωπεία (https://www.defence-point.gr/news/rosia-kai-nigiras-tha-enteinoyn-tin-stratiotiki-synergasia-toys).

 

Τα δύο κύματα, τα τέσσερα μέτωπα και ο θάνατος του Δράκου δείχνουν ότι το 2024 μ.Χ. θα ξεσπάσει ο Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Έτος Παγκοσμίου Πολέμου θα είναι το 2024 μ.Χ., προβλέπει ο σύμβουλος και μέντορας του Ρώσου Προέδρου Vladimir Putin.

Το 2024 μ.Χ. θα είναι κομβικό έτος για την μεγάλη διαμάχη που απασχολεί τον πλανήτη και η οποία έχει την μορφή δύο ιστορικών κυμάτων. Πρόκειται για το φθίνον κύμα της μονοπολικής παγκόσμιας τάξης με την ηγεμονία των ΗΠΑ και των χωρών της συλλογικής Δύσης και την ανερχόμενη κίνηση ενός πολυπολικού κόσμου, που ενσωματώνεται στους BRICS που αριθμούν πλέον 10 κράτη – μέλη.

Τα δύο αυτά κύματα εξαπλώθηκαν παγκοσμίως και έδωσαν τέσσερα καυτά πολεμικά μέτωπα που αναμένεται να καταλήξουν στην δολοφονία και τον θάνατο του δράκου της μονοπολικότητας (ΗΠΑ) και κατ’ επέκταση στον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει ο σύμβουλος του Ρώσου Προέδρου Vladimir Putin, φιλόσοφος και γεωπολιτικός αναλυτής Aleksandr Dugin σε άρθρο του στο Ria Novosti. Σύμφωνα με τον ίδιο, πρόκειται για ένα ιστορικό ζήτημα που δεν εμφανίστηκε τώρα.

Έκανε την εμφάνισή του μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ με τις ΗΠΑ όμως να μην καταφέρνουν να επιβάλλουν πλήρως την μονοκρατορία τους. Αποτέλεσμα ήταν πολλοί νέοι κυρίαρχοι πόλοι, όπως η Ρωσία και η Κίνα να σπεύδουν να δηλώσουν την παρουσία τους.

Οι υπόλοιποι πόλοι ήδη διαμορφώνονται και είναι Ινδία, Ισλαμικός πολιτισμός, Αφρική και Λατινική Αμερική. Υπάρχουν επτά κέντρα εξουσίας, συμπεριλαμβανομένης της Δύσης. Έξι εξ αυτών ενώθηκαν για να σχηματίσουν τους BRICS, αρχίζοντας να οικοδομούν μια πολυπολική τάξη πραγμάτων.

Η Δύση συνεχίζει να προσκολλάται στην ηγεμονία της και επιτίθεται στους πιο επικίνδυνους αντιπάλους της κυριαρχίας της - την Ρωσία, την Κίνα και τον ισλαμικό κόσμο. Αυτό δεν ξεκίνησε σήμερα, αλλά από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 μ.Χ.

Όμως ο νέος χάρτης του κόσμου απέκτησε τη σημερινή του αντιθετική του πορεία τα τελευταία χρόνια - και ειδικά μετά την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία. Η στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία έγινε ο πρώτος θερμός πόλεμος ενός πολυπολικού κόσμου ενάντια σε έναν μονοπολικό.

Πριν από τη στρατιωτική επιχείρηση –ειδικά κατά την πρώτη θητεία του Προέδρου Trump και λόγω της ανόδου του λαϊκισμού στην Ευρώπη– φαινόταν ότι θα μπορούσε να αποφευχθεί μια άμεση αντιπαράθεση και πως η Δύση θα αποδεχόταν ειρηνικά την πολυπολικότητα, προσπαθώντας να κερδίσει τη θέση που της αρμόζει στην εποχή μετά την παγκοσμιοποίηση. Αυτό ακριβώς σχεδίαζε ο Trump, όταν ζητούσε να αποξηρανθεί ο βάλτος της παγκοσμιοποίησης στις ίδιες τις ΗΠΑ.

Αλλά αυτός ο βάλτος ήταν που κατάφερε επί προεδρίας Biden στις ΗΠΑ να εξαπολύσει μία αιματηρή σύγκρουση στην Ουκρανία, ρίχνοντας όλες τις δυνάμεις της συλλογικής Δύσης εναντίον της Ρωσίας ως τον πιο σημαντικό πόλο ενός πολυπολικού κόσμου. Το κύριο αποτέλεσμα του 2023 μ.Χ. ήταν η διακοπή της ουκρανικής αντεπίθεσης από τη Ρωσία, η οποία για την συλλογική Δύση ήταν η αποφασιστική στιγμή σε όλη την σύγκρουση, παρατηρεί ο Dugin.

ΗΠΑ και ΝΑΤΟ παρείχαν στο ουκρανικό καθεστώς την μέγιστη υποστήριξη με όπλα, οικονομικά, πολιτικά, επικοινωνιακά και διπλωματικά μέσα. Η Ρωσία όμως ανταπεξήλθε και άρχισε να προετοιμάζεται για την δική της επίθεση. Έτσι αποδείχθηκε για την Δύση, πως όλα ήταν μάταια.

Ωστόσο οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης βρίσκονται στην εξουσία στις ΗΠΑ και σκοπεύουν να συνεχίσουν τον πόλεμο, όχι μόνο μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό αλλά έως τον τελευταίο στρατιώτη του μονοπολικού κόσμου. Το δεύτερο μέτωπο στην Μέση Ανατολή. Στα τέλη του 2023 μ.Χ., ωστόσο, άνοιξε ένα δεύτερο μέτωπο στον πόλεμο μεταξύ μονοπολικού και πολυπολικού κόσμου.

Αυτή την φορά, η εμπροσθοφυλακή της Δύσης στην Μέση Ανατολή - το κράτος του Ισραήλ, ως απάντηση στην επίθεση της Hamas, ξεκίνησε μια συστηματική γενοκτονία του πληθυσμού της Γάζας, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τίποτα απολύτως.  Οι ΗΠΑ και η συλλογική Δύση υποστήριξαν πλήρως τις ενέργειες του Τελ Αβίβ, χαράσσοντας έτσι οριστικά τη γραμμή μίας τελικής ρήξης: Η Δύση ενάντια στον ισλαμικό πολιτισμό.

Οι Αμερικανοί νεοφιλελεύθεροι στις αρχές της δεκαετίας του 200 μ.Χ. έφτασαν σε αυτό το στάδιο, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την εισβολή στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και στην συνέχεια την υποστήριξη ριζοσπαστών ισλαμιστών στην Λιβύη και την Συρία. Τώρα η Δύση βρίσκεται ξανά αντιμέτωπη με τον ισλαμικό κόσμο, με επικεφαλής τους Παλαιστίνιους Είναι αντιμέτωπη με τους Houthi της Υεμένης, την Hezbollah του Λιβάνου και βέβαια το Ιράν.

Το τρίτο μέτωπο με τις στρατιωτικές επαναστάσεις στην Αφρική. Επιπλέον, στην Δυτική Αφρική, ένα άλλο εφαλτήριο του αντιαποικιακού αγώνα κατά της μονοπολικότητας και υπέρ της πολυπολικότητας, έχει εμφανιστεί.

Πρόκειται για μία συμμαχία αποφασισμένες χώρες, όπως το Μάλι, η Μπουρκίνα Φάσο, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Γκαμπόν και ο Νίγηρας, στις οποίες έγιναν στρατιωτικά κινήματα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση. Οπότε και εδώ αναδείχθηκε ένα νέο μέτωπο.

Το τέταρτο μέτωπο στην Λατινική Αμερική. Και τέλος υπάρχει η Βενεζουέλα, της οποίας ο νόμιμος ηγέτης Nicolas Maduro οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπάθησαν να αντικαταστήσουν με την μαριονέτα Guaido.

Η αμερικανική επιχείρηση κατέληξε σε φιάσκο και η Βενεζουέλα τώρα έχει εδαφικές διεκδικήσεις στις αμφισβητούμενες περιοχές Guyana-Essequibo απέναντι στην φιλοατλαντική μαριονέτα Βρετανική Γουιάνα, επισημαίνει ο Dugin.

Και ο πρόεδρος της Αργεντινής Javier Milei, αν και αρνήθηκε να ενσωματωθεί στους BRICS, κάλεσε την Αγγλία να επανεξετάσει το θέμα των Μαλβίνων νήσων. Έτσι, ένα άλλο μέτωπο αγώνα έχει αναδειχθεί στην Λατινική Αμερική.

‘Όλες αυτές οι κινήσεις ανά τον κόσμο εκτυλίσσονται με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Οι εντάσεις για τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Μέση Ανατολή αυξάνονται καθημερινά. Ο πόλεμος στην Ουκρανία σίγουρα θα συνεχιστεί και τώρα η Ρωσία έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Στον ορίζοντα και πέμπτο μέτωπο. Όξυνση αναμένεται και στην Ταϊβάν, όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες προώθησαν τον υποψήφιο Lai Qingde στις εκλογές ο οποίος τάσσεται κατά της Κίνας. Επίσης αναμένεται περαιτέρω κλιμάκωση στην Μέση Ανατολή, συνέχιση των αντιαποικιακών επαναστάσεων στην Αφρική ενώ σε καυτό μέτωπο θα αναδειχθεί και η Λατινική Αμερική.

Στην ίδια την Δύση, η κρίση μεγαλώνει με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Υπάρχουν εκλογές στις ΗΠΑ το 2024 μ.Χ. στις οποίες οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης που βρίσκονται στον χώρο των Δημοκρατικών θα αντιμετωπίσουν τους πολύ ισχυρούς αυτή την περίοδο Ρεπουμπλικάνους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε παρακμή και ένα αντιφιλελεύθερο κύμα, που εγκολπώνεται δεξιά και αριστερά κόμματα ανεβαίνει συνεχώς. Υπάρχουν αριστεροί όπως η Sarah Wagenknecht και το νέο της κόμμα που είναι γίνεται σύμβολο μία νέας Αριστεράς της Ευρώπης.

Τέτοιοι αριστεροί είναι κατά κύριο λόγο εχθροί του παγκόσμιου κεφαλαίου - σε αντίθεση με τους ψευτοαριστερούς, που αγόρασε ο Soros οι οποίοι πρεσβεύουν πρωτίστως τo ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα, τον ουκρανικό ναζισμό, την γενοκτονία της Γάζας και την ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Επίσης αγωνίζονται απεγνωσμένα κατά της Ρωσικής επιρροής, ενάντια στον Putin και την Ρωσία συνολικά», καταλήγει ο Dugin (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/01/2024_54.html).

 

Στρατηγική επέκταση στο κέντρο της Αφρικής και νοτίως του Σαχέλ - Η Ρωσία εγκαθιστά βάσεις στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Το θέμα της δημιουργίας στρατιωτικής βάσης στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία συζητείται μεταξύ των Υπουργείων Άμυνας των δύο χωρών.

Η Ρωσία και η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία διαβουλεύονται για την επιλογή τοποθεσίας όπου θα εγκατασταθεί μία νέα ρωσική βάση. Μάλιστα, το θέμα συζητείται εκτενώς από τα Υπουργεία άμυνας των δύο χωρών, όπως επιβεβαίωσε στο RBC η Ρωσική πρεσβεία στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.

«Το θέμα της δημιουργίας στρατιωτικής βάσης στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία συζητείται μεταξύ των Υπουργείων Άμυνας των δύο χωρών. Η τοποθεσία της μελλοντικής ανάπτυξης του Ρωσικού στρατιωτικού προσωπικού επιλέγεται», ανέφερε η διπλωματική αποστολή. Η πρεσβεία πρόσθεσε ότι ο χρόνος άφιξης του στρατεύματος στην αφρικανική δημοκρατία και ο αριθμός του δεν έχουν προσδιοριστεί ακόμα, οριστικά.

Νωρίτερα, ο Σύμβουλος του Προέδρου της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας Fidel Ngouandika δήλωσε επισήμως στο πρακτορείο African Initiative ότι οι αρχές της δημοκρατίας είναι έτοιμες να δεχτούν μια Ρωσική βάση στο έδαφος της χώρας τους (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/716442/stratigiki-epektasi-sto-kentro-tis-afrikis-kai-notios-tou-saxel-i-rosia-egkathista-vaseis-stin-kentroafrikaniki-dimokratia).

Το Wikilieaks προκαλεί σεισμό στο Ελληνικό πολιτικό κι επιχειρηματικό σύστημα, την στιγμή που όλη η Ευρώπη... παραμιλάει με τις τεράστιες ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου που έχουν βρεθεί στην χώρα μας.

Σε εθνικό σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων εξελίσσεται η υπόθεση της διαρροής των ενδοεταιρικών συνομιλιών... των στελεχών του αμερικανικού ιδρύματος στρατηγικών πληροφοριών και ενός από τα πλέον σεβάσμια think tank των ΗΠΑ Stratfor, καθώς αποδεικνύεται ότι την στιγμή που η Ελληνική  κυβέρνηση τότε δηλ. τον Δεκέμβριο του 2009 μ.Χ. δήλωνε  (Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009 μ.Χ.) ότι «Στην Ελλάδα δεν έχουμε πετρέλαιο ή το πετρέλαιο που έχουμε είναι πολύ λίγο» τα κοιτάσματα ειδικά νότια της Κρήτης είχαν ήδη εντοπιστεί και ήταν γνωστά στις ΗΠΑ από το 2007 μ.Χ.!

Με δεδομένη όμως την ανάγκη να προσφύγει η τότε κυβέρνηση στον μηχανισμό στήριξης, προτίμησε αντί να ξεκινήσει άμεσα γεωτρήσεις, στην περιοχή, έστω και χωρίς να καθορίσει την ΑΟΖ, προτίμησε να οδηγήσει την χώρα στο Μνημόνιο!

Σε ότι αφορά τα πετρέλαια (οι συζητήσεις των στελεχών που διέρρευσαν αφορούν διάστημα από τα μέσα του 2009 μ.Χ. μέχρι το 2011 μ.Χ.) υπάρχουν και μυστικές έρευνες προηγούμενων ετών οι οποίες δεν έχουν έρθει ακόμα στο φως, αλλά αποδεικνύουν ότι έχουν εντοπιστεί τεράστια κοιτάσματα νότια της Κρήτης, αλλά και στο Αιγαίο!

Τα συγκεκριμένα τηλεγραφήματα αποκαλύπτουν συζητήσεις του επικεφαλής της Stratfor με δικούς του αναλυτές- δεν είναι δηλαδή μια εκτίμησή τους απλά αλλά διαρροή. Τα κοιτάσματα έχουν εντοπιστεί νότια της Κρήτης και ειδικότερα εντός της Μεσογειακής Ράχης, έκτασης περίπου 80.000 Km2, με μεγάλο μέρος της να βρίσκεται εντός της ελληνικής Α.Ο.Ζ που έχει ήδη καθοριστεί από το Υπουργείο ΠΕΚΑ.

Τα αποθέματα κάτω από την Κρήτη είναι της τάξεως των 20 -22 δισ. βαρέλια πετρέλαιο, ενώ σε αυτά μπορούν να προστεθούν και περίπου 20 δισ. βαρέλια πετρελαίου που βρίσκονται στη ζώνη του Ηροδότου, δηλαδή 150 -175 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Ιεράπετρας. Τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου στην λεκάνη του Βόρειου Αιγαίου, αποκαλύπτουν τα αρχεία του ΙΓΜΕ και των ΕΛΠΕ!

Στη λεκάνη του Βόρειου Αιγαίου, τόσο ανατολικά του πεδίου του Πρίνου, περί τη νησίδα Μπάμπουρας (και γύρω τοποθεσίες) όσο και δυτικά, πρός τα νότια του κόλπου του Στρυμώνα και το Άγιο Όρος, τα εικαζόμενα δυνητικά κοιτάσματα επαρκούν για να καλύψουν το 1/3 των ενεργειακών αναγκών της χώρας.

Όλα αυτά θα έπρεπε σαν γεωλογικά δεδομένα από ετών να συγκεντρωθούν και να αξιολογηθούν ( και όχι σαν διαρροές μέσω ξένων) ώστε να είναι σε γνώση της οποιασδήποτε κυβέρνησης. Όμως τον Δεκέμβριο του 2009 μ.Χ. όταν έγινε η περίφημη δήλωση «Δεν υπάρχει πετρέλαιο» έπαιξε αυτή σημαίνοντα και καθοριστικό ρόλο σε αυτά που ακολούθησαν σε βάρος μας ενώ αντίθετα μία διαφορετική παραδοχή θα άλλαζε ολόκληρη της ψυχολογία των αγορών και δεν θα δικαιολογούσε σε καμία περίπτωση προσφυγή στον Μηχανισμό Στήριξης τον Μάϊο του 2010 μ.Χ.

Όταν υπογράφηκε το πρώτο Μνημόνιο, αναγγέλθηκε άμεσα η ίδρυση φορέα υδρογονανθράκων και σταδιακά άρχισαν να έρχονται στην δημοσιότητα πληροφορίες για ύπαρξη κοιτασμάτων, πάντα από ανεξάρτητες πηγές, όπως το defencenet.gr, η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, το planet-greece κ.λπ.

Και ξαφνικά προκηρύχθηκαν και διαγωνισμοί για την Δυτική Ελλάδα και την Νότια Κρήτη (όχι όμως την Νοτιοανατολική)! Μετά τη ψήφιση του νέου Μνημονίου και την αλλαγή του νόμου που διέπει την νέα δανειακή σύμβαση από το Ελληνικό σε βρετανικό δίκαιο (που σημαίνει κατάσχεση των εσόδων από πετρέλαιο και φυσικό αέριο) τελικά αποφάσισαν να ξεκινήσουν άμεσα οι έρευνες…

Άραγε αυτά που ανακοινώσατε στους Αμερικάνους τα είπατε και στους κατεξοχήν δανειστές μας Γερμανούς? Τα γνωρίζουν και οι γείτονες μας Τούρκοι? Λοιπόν ας μην δουλευόμασθε!! εδώ και χρόνια η γεωδυναμική ανάλυση δορυφορικών δεδομένων έδωσε στους φίλους, στους γείτονες αλλά και στους δανειστές και τοκογλύφους της δύσμοιρης πατρίδας μας όλα εκείνα τα στοιχεία για να απεργασθούν ευρύτερα γεωπολιτικά πλάνα μέσω της οικονομικής καταδυνάστευσης λαών.

Έπρεπε να πεινάσει πρώτα ο Ελληνικός Λαός και μετά να σκεφτείτε ότι η μικρή Ελλάδα κατέχει τα μεγαλύτερα στρατηγικά ενεργειακά αποθέματα στην Δυτική Ευρώπη ακόμα μάλιστα και τα high tech μέταλλα η τις σπάνιες γαίες?

Όλη αυτή η διαχρονική πολιτική ολιγωρία και απιστία των χρόνων της μεταπολίτευσης συγκέντρωσε πάνω στον ενεργειακό πλούτο της πατρίδας μας ένα ετερόκλητο πλήθος αντικρουόμενων συμφερόντων που το καθένα διεκδικεί για την πάρτη του το σύνολο του θησαυρού μας ως να μην υφίσταται Ελληνικό Έθνος. Και φαίνεται να θέλουν να τον διεκδικήσουν με οποιοδήποτε θεμιτό και αθέμιτο μέσο (https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2023/08/blog-post_63.html).

 

Τουρκικός αντιαμερικανισμός ξεδιπλώνεται εκ νέου:"Η Αραβική νεολαία βλέπει Τουρκία-Κίνα ως ισχυρότερους συμμάχους στην περιοχή -ΗΠΑ-Δύση βρίσκονται σε πτώση".

Η τουρκική προσπάθεια εμφάνισης  μείωσης της επιρροής των ΗΠΑ στον Αραβικό κόσμο δεν συνάδει, σε επίπεδο κυβερνήσεων από τη σύναψη των Συμφωνιών Αβραάμ μεταξύ Αραβικών κρατών και Ισραήλ, , αλλά ούτε απειχεί στην Αραβική νεολαία, αφού τα 3/4 αυτής σε Αίγυπτο και  ΗΑΕ  υποστηρίζουν σθεναρά ή εν μέρει τους στενότερους δεσμούς με το Ισραήλ.

Είναι γνωστό ότι η  Τουρκία ιδίως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του Ερντογάν το 2016 μ.Χ., επιδεικνύει ένα διαρκώς αυξανόμενο αντιδυτικό προφίλ με κινήσεις και πράξεις, που υποδηλώνουν αποστασιοποίηση από τις ΗΠΑ-ΕΕ  και χάραξη μιας ημιαυτόνομης πορείας της, με παράλληλη σύμπραξη με εχθρούς της Δύσης, όπως είναι η Ρωσία και το Ιράν.

Ο λαός του γυρίζει την πλάτη; Σχεδόν το 80% των Ουκρανών πιστεύει ότι ο Ζελένσκι είναι υπεύθυνος για τη διαφθορά στην χώρα Παράλληλα ο Ερντογάν επιχειρεί να παίξει το ρόλο του ηγέτη των Μουσουλμανικών κρατών  σε Παγκόσμιο επίπεδο και ότι η Τουρκία είναι ιδιαίτερα αγαπητή στον Αραβικό κόσμο, την οποία βλέπουν ήδη ως ηγέτιδα δύναμη στην περιοχή της Μ.Ανατολής.

Έρευνα στον Αραβικό κόσμο δείχνει Τουρκία-Κίνα ως ισχυρότερους συμμάχους στην περιοχή. 'Τα παραπάνω έρχεται να πιστοποιήσει άρθρο τουρκικού ΜΜΕ αναφέροντας ότι "Ο δυτικός κόσμος βρίσκεται σε πτωτική πορεία στην περιοχή της Μ.Ανατολής. Επέλεξαν την Τουρκία για τον ισχυρότερο σύμμαχό τους.

Ενώ ο νέος πολυπολικός κόσμος έχει οδηγήσει σε νέες συμμαχίες, έχει καταστεί σαφές ότι οι δυτικές χώρες βρίσκονται σε πτωτική τάση στον αραβικό κόσμο. Σε μια μελέτη, παρατηρήθηκε ότι ενώ η Αραβική νεολαία έβλεπε την Τουρκία ως «ισχυρό σύμμαχο» για την περιοχή, απομακρύνθηκε από τις ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες."

 Αναλυτικότερα επισημαίνει ότι πάνω από τα 2/3 των νέων Αράβων στην Μέση Ανατολή βλέπουν την Τουρκία και την Κίνα ως «ισχυρό σύμμαχο» για την περιοχή. Καθώς ο νέος πολυπολικός κόσμος οδηγεί σε νέες συμμαχίες, η έρευνα που διεξήχθη από εταιρεία με έδρα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) έδειξε ότι ο δυτικός κόσμος βρίσκεται σε πτωτική τάση στην περιοχή. Ως αποτέλεσμα της έρευνας, περισσότερο από το 82%  των νέων Αράβων ηλικίας 18-24 ετών περιέγραψε την Τουρκία ως «ισχυρό σύμμαχο», ακολουθούμενη από την Κίνα με  ποσοστό 80%

Τα αποτελέσματα της έρευνας για ΗΠΑ- Δύση και Αραβικές χώρες. Επίσης  το 78% της αραβικής νεολαίας βλέπει τη Γερμανία ως  σύμμαχο, το 74% την Γαλλία και το 73%  την Ινδία, ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται πίσω στην λίστα. Σε μια ξεχωριστή κατηγορία συμμαχιών στον Αραβικό κόσμο, το 90% της νεολαίας αξιολόγησε το Κατάρ ως ισχυρό σύμμαχο στον αραβικό κόσμο.

Ακολούθησαν η Αίγυπτος (89%), τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (88%) και η Σαουδική Αραβία (86%). Η έρευνα διεξήχθη ως αποτέλεσμα των συνεντεύξεων πρόσωπο με πρόσωπο με 3.600 νέους σε 53 πόλεις του αραβικού κόσμου.

Στην έκθεση που συντάχθηκε για την έρευνα, τονίστηκε ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2022 μ.Χ. που διοργανώθηκε από το Κατάρ αύξησε τη φήμη της χώρας. Σημειώθηκε ότι τα 2/3 των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες απομακρύνονται από τα ζητήματα της Μέσης Ανατολής.

CNN: Η «κατάρα του Αυγούστου» επιστρέφει στην Ρωσία και φέρνει τον πόλεμο στο κατώφλι της. Η  Αραβική αντίφαση σε σχέση με το Ισραήλ. Παρά τις Συμφωνίες του Αβραάμ που υπογράφηκαν μεταξύ του Ισραήλ, των ΗΑΕ και του Μπαχρέιν, οι οποίες εξομαλύνουν τις διπλωματικές σχέσεις, το 87%  των Αράβων που συμμετείχαν στην έρευνα βλέπουν το Ισραήλ ως «εχθρό». Τα τρία τέταρτα της νεολαίας των ΗΑΕ και της Αιγύπτου υποστηρίζουν σθεναρά ή εν μέρει τους στενότερους δεσμούς με το Ισραήλ.

Σχολιάζοντας την έκθεση, ο αναλυτής της Arab Youth Research Faisal al-Yafai είπε: «Ενώ οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία παρουσιάζουν πτωτική τάση όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο τους αντιλαμβάνονται την περιοχή, η Τουρκία και η Κίνα παρουσιάζουν αυξητική τάση».

Ο Yafai είπε ότι αυτό αντικατοπτρίζει πόσο εδραιωμένη έχει γίνει μια νέα, παγκόσμια πολυπολικότητα". Γεωπολιτική και οικονομία φέρνουν κοντά την Τουρκία με τις χώρες του Κόλπου. Η πρόσφατη οικονομική υποστήριξη  προς τον Ερντογάν και  οι συμφωνίες για επενδύσεις  ΗΑΕ-Σαουδικής Αραβίας  στην Τουρκία μπορεί να καθοδηγούνται όχι μόνο από την οικονομία αλλά και από την γεωπολιτική.

Σε μια εποχή που τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία υιοθετούν θέσεις που είναι σε αντίθεση με τις πολιτικές των Ηνωμένων Πολιτειών, του εγγυητή της ασφάλειας της περιοχής, μπορεί να βλέπουν τον Ερντογάν ως έναν ολοένα και πιο σημαντικό εταίρο, ανεξάρτητα από το αν οι κινήσεις των κρατών του Κόλπου συνιστούν μια πραγματική αλλαγή πολιτικής ή απλώς μια τακτική πίεσης για να πείσουν τις ΗΠΑ να είναι πιο προσεκτικές στις ανησυχίες τους.

Όπως τα δύο κράτη του Κόλπου, ο κ. Ερντογάν, παρά την ένταξη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, έχει ακολουθήσει μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική που περιλαμβάνει στενούς δεσμούς με την Ρωσία και μια στρατιωτική επέμβαση στην Συρία.

Στην τελευταία χάραξη μιας ανεξάρτητης πορείας, πρόσφατα  τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα δήλωσαν ότι αποσύρονται από μια δύναμη θαλάσσιας ασφάλειας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, τις Συνδυασμένες Ναυτικές Δυνάμεις (CMF).

Παράλληλα τον Ιούνιο 2023, διάφορα ιρανικά και άλλα μέσα ενημέρωσης επικαλέστηκαν έναν ειδησεογραφικό ιστότοπο του Κατάρ, το Al Jadid, λέγοντας ότι η Κίνα διευκολύνει τις συνομιλίες μεταξύ των ΗΑΕ, της Σαουδικής Αραβίας, του Ομάν και του Ιράν για τη δημιουργία κοινής ναυτικής δύναμης για την ενίσχυση της θαλάσσιας ασφάλειας στον Κόλπο.

Συνολικά, η υποτιθέμενη αποχώρηση των ΗΑΕ από το CMF υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, η δημιουργία μιας εναλλακτικής δύναμης που συνδέεται με την Κίνα και η υποστήριξη στον  Ερντογάν θα σηματοδοτούσαν την προθυμία του Κόλπου να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για την ασφάλεια της περιοχής.

Συμπέρασμα. Από τα παραπάνω διαπιστώνεται για μια ακόμη φορά η τουρκική προσπάθεια εμφάνισης  μείωσης της επιρροής των ΗΠΑ στον Αραβικό κόσμο, κάτι που δεν συνάδει σε επίπεδο κυβερνήσεων, από τη σύναψη των Συμφωνιών Αβραάμ μεταξύ Αραβικών κρατών και Ισραήλ, που ήταν Αμερικανικής έμπνευσης, αλλά ούτε και στην Αραβική νεολαία, αφού σύμφωνα με  την έκθεση που επικαλείται το τουρκικό ΜΜΕ, τα 3/4 της νεολαίας σε Αίγυπτο και  ΗΑΕ  υποστηρίζουν σθεναρά ή εν μέρει τους στενότερους δεσμούς με το Ισραήλ.

Το τελευταίο είναι εξόχως σημαντικό, αφού το Ισραήλ λόγω Παλαιστινιακού εμφανιζόταν ως εχθρός των Αράβων, ενώ από την άλλη είναι παραδιακά ο πιστότερος σύμμαχος των ΗΠΑ στην Μ. Ανατολή. Τα παραπάνω δείχνουν τέλος  ότι η Αραβική νεολαία δεν επιθυμεί κλιμακώσεις, πολέμους και εντάσεις στην περιοχή, αλλά ειρηνική συνύπαρξη (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/mesi-anatoli/7186141_o-toyrkikos-antiamerikanismos-xediplonetai-ek-neoyi-arabiki-neolaia).

 

Παίγνια πολέμου στην Αφρική – Η νέα πρόκληση για την Δύση.

Κατά διαβολική σύμπτωση την ώρα που οι πραξικοπηματίες του Νίγηρα (ή αλλιώς Εθνικό Συμβούλιο για την Σωτηρία της Πατρίδας) απέρριπταν  το τελεσίγραφο του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας 15 χωρών στην Δυτική Αφρική (ECOWAS), το Netflix πρόβαλε την κομεντί δράσης και περιπέτειας Sahara (2005 μ.Χ.) σε σκηνοθεσία  Μπρεκ Άισνερ και πρωταγωνιστές τον Μάθιου Μακόναχι και την Πενέλοπε Κρουζ, που ενώνουν τις δυνάμεις τους για να βρουν την πηγή της μόλυνσης που εξαπλώνεται  στο Μαλί με θύματα τους Τουαρέγκ.

Η πηγή αποδεικνύεται ότι είναι τα κατάλοιπα ενός τεράστιου πάρκου φωτοβολταϊκών γαλλικής ιδιοκτησίας που τελεί υπό την προστασία ενός στρατηγού με το αζημίωτο. Τα κατάλοιπα μολύνουν ένα υπόγειο ποτάμι που τροφοδοτεί τα πηγάδια της ερήμου πριν χυθεί στο Νίγηρα ποταμό. Οι ήρωες νικούν και κατορθώνουν να ανακαλύψουν κι ένα μυθικό θησαυρό χρυσού…

Σήμερα από τον Νίγηρα περνάει ο αγωγός Trans-Saharan (NIGAL) που μεταφέρει το φυσικό αέριο της Νιγηρίας μέσω του Νίγηρα και της Αλγερίας στην Ευρώπη. Εξ ου και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της Νιγηρίας που προεδρεύει στον ECOWAS και ετοιμάζει μαζί με άλλα μέλη του οργανισμού, τους Γάλλους και τους Αμερικάνους ειδική στρατιωτική επιχείρηση για την αποκατάσταση του προηγούμενου δημοκρατικού καθεστώτος στον Νίγηρα. Οι Γάλλοι διαθέτουν μία αεροπορική βάση στο Νίγηρα και μαζί με τους Αμερικάνους συγκροτούν μία δύναμη 2500 ανδρών.

Υπενθυμίζεται ότι ο Νίγηρας τροφοδοτεί τα 56 πυρηνικά εργοστάσια της Γαλλίας με ουράνιο σε τιμή 5% της μέσης διεθνούς, ενώ είναι και χώρα παραγωγής χρυσού. Εξ ου και το μεγάλο γαλλικό και δυτικό ενδιαφέρον για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ενδιαφέρον που δεν είχαν επιδείξει σχετικά πρόσφατα με τα αντίστοιχα αντι-νεοαποικιακά πραξικοπήματα στο Μπουργκίνα Φάσο και στο Μαλί. Σημειωτέον ότι ο Νίγηρας είναι πάμπτωχη χώρα και στερείται των βασικών, για αυτό και το κλίμα στήριξης του πραξικοπήματος με συνεχείς διαδηλώσεις με κεντρικά συνθήματα  «Κάτω η Γαλλία, Κάτω η ECOWAS» και «Wagner προστάτεψε μας!»

Μέσα σε αυτό το αντιγαλλικό κλίμα 94 Γάλλοι γερουσιαστές με επιστολή τους στον Πρόεδρο Μακρόν επέκριναν  την εξωτερική πολιτική στην Αφρική με αποτέλεσμα  να αυξάνεται η επιρροή της Ρωσίας στρατιωτικά, της Κίνας οικονομικά  και των Ηνωμένων Πολιτειών διπλωματικά. Επισημαίνουν ακόμα ότι  η Γαλλική στρατιωτική επιχείρηση «Barkhan» την περίοδο 2014 μ.Χ.-2022 μ.Χ. στο Μάλι, το Τσαντ, την Μπουρκίνα Φάσο, τον Νίγηρα και την Μαυριτανία για την καταπολέμηση ισλαμιστικών τρομοκρατικών ομάδων σε αυτά τα κράτη απέτυχε. Η επιστολή δεν έχει μόνο πολιτικά κίνητρα, αλλά είναι και υποκριτική καθώς πίσω από αυτά είναι τα τεράστια γαλλικά οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται στη λεγόμενη «Françafrique».

Καταλύτης η Αλγερία. Υπό αυτό το πρίσμα, η κατηγορηματική δήλωση του Προέδρου της Αλγερίας Αμπντελματζίντ Ταμπούν πως οιαδήποτε ξένη στρατιωτική επέμβαση στον Νίγηρα αποτελεί άμεση απειλή για την Αλγερία και θα οδηγήσει σε πόλεμο ολόκληρη την περιοχή του Σαχέλ  συνιστά κρίσιμη προειδοποίηση προς την Γαλλία και τις ΗΠΑ. Είναι σαφές ότι μια πολεμική εμπλοκή της Αλγερίας  θα επιφέρει δραματικές εξελίξεις στην ίδια τη Γαλλία και στην Ευρώπη ολόκληρη.

Πρώτον, γιατί η Αλγερία αποτελεί βασικό κόμβο αγωγών διοχέτευσης πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ευρώπη που έχει αποκτήσει ιδιαίτερη βαρύτητα μετά το ενεργειακό διαζύγιο με την Ρωσία. Δεύτερον, γιατί μια πολεμική αντιπαράθεση Γαλλίας – Αλγερίας στο έδαφος του Νίγηρα μπορεί κάλλιστα να μεταφερθεί στο γαλλικό έδαφος και να πυροδοτήσει εμφύλιο πόλεμο.

Η Αλγερία που είναι υποψήφια χώρα ένταξης στην ομάδα των BRICS διαθέτει σύνορα χιλίων χιλιομέτρων με τον Νίγηρα και όπως ξεκαθάρισε ο Ταμπούν η χώρα του είναι βασικός ενδιαφερόμενος και δεν μπορεί να υπάρξει καμία λύση χωρίς αυτήν. Βεβαίως τάχθηκε υπέρ της θεσμικής νομιμότητας.

Οι Ρώσοι κερδίζουν. Η κλιμάκωση του αντιγαλλικού αισθήματος στην περιοχή των παλιών γαλλικών αποικιών σχετίζεται με ατελέσφορους χειρισμούς του Παρισιού, αλλά και την οικονομική υπερεκμετάλλευση.

Έτσι, όταν η γαλλική δύναμη δεν μπόρεσε να καταπνίξει την εξέγερση  στην Kεντρική Αφρικανική Δημοκρατία, η εξουσία στράφηκε προς την Wagner που τώρα διοικεί τα ορυχεία χρυσού και άλλες παραγωγικές μονάδες. Το ίδιο και στο Μαλί και το ίδιο φαίνεται ότι πρόκειται να συμβεί και στον Νίγηρα που ήδη ζήτησε την βοήθεια της Wagner.

Ιδιαίτερη επιτυχία φαίνεται ότι είχε η πρόσφατη σύνοδος Ρωσίας-Αφρικανικών χωρών, όπου διάφοροι ηγέτες δήλωναν ότι είναι μια οικογένεια με την Ρωσία. Κι αυτό δεν είναι συναισθηματικό, αλλά πραγματικό, αφού η Μόσχα διέγραψε χρέη αρκετών δισ. δολ. και έδωσε δωρεάν 50.000 τόνους σιτάρι.

Ρώσοι αναλυτές επισημαίνουν ότι σε περίπτωση που η Νιγηρία ηττηθεί στο Νίγηρα και επικρατήσει ο φιλορωσικός συνασπισμός στην δυτική Αφρική (Μάλι, Νίγηρα, Μπουρκίνα Φάσο, Γουινέα, Αλγερία) οι ενεργειακές επιπτώσεις στην ΕΕ θα είναι καταστροφικές. Και τονίζουν πως δεν είναι μόνο το ουράνιο και ο χρυσός που απαγορεύτηκε η εξαγωγή τους στην Γαλλία, αλλά σε περίπτωση πολέμου θα κινδυνεύσουν και οι αγωγοί.

Μια ήττα της Νιγηρίας δεν είναι απίθανη διότι έχει τεράστια εσωτερικά προβλήματα. Είναι μια Ομοσπονδιακή Δημοκρατία 36 πολιτειών με 218 εκατ. πληθυσμό που αποτελείται από μια πανσπερμία φυλών με μουσουλμάνους στο βορρά και χριστιανούς και παλιές θρησκείες στο νότο που μαστίζονται από φτώχια, τους τσιχαντιστές και το λαθρεμπόριο. Η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού ζει με δύο δολάρια την ημέρα, ενώ το 3% απολαμβάνει τα κέρδη από το πετρέλαιο.

Ανθρωπιστική κρίση στο Καραμπάχ καταγγέλλει η Αρμενία στον ΟΗΕ. Συνεπώς, ένας πόλεμος φιλοδυτικών και αντιδυτικών χωρών ενέχει πολλούς κινδύνους γιατί θα πυροδοτήσει εμφυλίους όπως στην Λιβύη μεταξύ οπλαρχηγών, φυλών, θρησκευτικών ομάδων με αμφίβολα αποτελέσματα για τα δυτικά συμφέροντα.

Μια γενίκευση του πολέμου στην περιοχή στον οποίο μπορεί να εμπλακεί η Αλγερία ενδέχεται να οδηγήσει στην επέκταση της σύρραξης και στο Ευρωπαϊκό έδαφος.  Ο μόνος τρόπος είναι να τερματιστεί η δυτική ανάμειξη στα πολιτικά των χωρών και η μετατροπή των νεοαποικιακών συμβολαίων εκμετάλλευσης των πόρων τους σε νέα, με όρους ελεύθερης αγοράς (https://slpress.gr/diethni/paignia-polemoy-stin-afriki-i-nea-proklisi-gia-ti-dysi/amp/?fbclid=IwAR0eAwape0v8-7lCAnPWTBep0nuOaFHlr_4fkOiQOuIwaRtC3xvL7o_3ys4).

Απίστευτο: Η MI6 ετοίμασε ένα απόσπασμα Ουκρανών μαχητών που θα σταλούν στην Αφρική. Η Βρετανική υπηρεσία πληροφοριών MI6 ετοίμασε ένα απόσπασμα δολιοφθοράς Ουκρανών μαχητών που θα σταλούν στην Αφρική, στόχος του οποίου είναι να εξουδετερώσει τη συνεργασία μεταξύ των χωρών αυτής της περιοχής και της Ρωσίας, δήλωσε στρατιωτική-διπλωματική πηγή.

«Σύμφωνα με πληροφορίες που επιβεβαιώθηκαν από διάφορες πηγές, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ των χωρών της Αφρικής και της Ρωσίας, η Βρετανική υπηρεσία πληροφοριών MI6 δημιούργησε και ετοιμάστηκε να στείλει στην Αφρική ένα απόσπασμα δολιοφθοράς που αποτελείται από μαχητές Ουκρανούς»

Πρόσθεσε ότι «κατόπιν αιτήματος του Λονδίνου, το καθεστώς του Κιέβου τον Ιούλιο του 2023 μ.Χ. εξέδωσε σχετικές οδηγίες προς την SBU και την GUR (Κύρια Διεύθυνση Πληροφοριών) του Υπουργείου Άμυνας για την παροχή μέγιστης και άμεσης βοήθειας στην MI6 και στις ειδικές δυνάμεις SAS. Έτσι επιλέγησαν 100 Ουκρανοί που έχουν σημαντική εμπειρία μάχης στο «Ανατολικό μέτωπο» (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/691826/to-moiraio-telos-plisiazei-oi-oukranoi-xrisimopoiisan-tis-teleftaies-maximes-efedreies-tous-oi-rosoi-sfyrokopoyn-tin-odisso).

 

«Έρχεται ο μεγάλος πόλεμος της Αφρικής».

‘Ενας τέτοιος πόλεμος – στον οποίο οι Αμερικανοί σπρώχνουν τους Γάλλους και οι Γάλλοι τις χώρες της περιοχής με επικεφαλής την Νιγηρία -, πόλεμο για τον οποίο ήδη ετοιμάζονται οι μαύροι μισθοφόροι της Λεγεώνας των Ξένων, αλλά ίσως και ο ISIS, ελεγχόμενος πιθανότατα από υπηρεσίες της «συλλογικής Δύσης», θα ανατινάξει όλες τις ισορροπίες της Αφρικής σπρώχνοντας στο Χάος αυτή την ήπειρο, κινδυνεύει να προκαλέσει μείζονα ανθρωπιστική κρίση, να διαταράξει την εξαγωγή ενέργειας και πρώτων υλών στην Ευρώπη και να προκαλέσει τεράστιο προσφυγικό κύμα.

Στην υπόθεση μπορεί να εμπλακεί και η Ελλάδα λόγω της ανεκδιήγητης «κυβέρνησης» Μητσοτάκη, ασυνάρτητων «φωστήρων» και «πρωταθλητών» της ξένης εξάρτησης και της διαφθοράς Δεν μας φτάνει η σύγκρουση στην Ουκρανία, η επικίνδυνη ένταση στην Μέση Ανατολή και στα στενά της Ταϊβάν, ο πόλεμος κατά της Φύσης, που επιταχύνει την κλιματική καταστροφή και φέρνει κοντύτερα το τέλος της ανθρωπότητας, δεν μας φτάνει η εκρηκτική κατάσταση ενός πλανήτη πρωτοφανούς ανισότητας, οι μισοί κάτοικοι του οποίου δεν έχουν να φάνε, τώρα ήρθε να προστεθεί και η σοβαρή πιθανότητα ενός πολέμου που κινδυνεύει να αγκαλιάσει όλη την υποσαχάρια Αφρική, το περίφημο Σαχέλ, αλλά και να εμπλέξει δυνάμεις εκτός της περιοχής…

‘Hδη άλλωστε ο πόλεμος αυτός άρχισε με οικονομικά μέσα με τις άγριες κυρώσεις που επέβαλαν οι Γάλλοι και τα τσιράκια τους στην Αφρική, είς βάρος της Μπουρκίνα Φάσο και του Νίγηρα, στον τελευταίο κόβοντάς του, κυριολεκτικά, η Νιγηρία, το ηλεκτρικό.

Δεδομένου ότι μιλάμε για τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα τα αποτελέσματα τέτοιων «αγριανθρωπικών» μεν, τελείως συνηθισμένων όμως μέτρων στην ιστορία της δυτικής αποικιοκρατίας (άλλωστε όχι μόνο τους Αφρικανούς, και μας, που είμαστε μάλιστα υποτίθεται μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ δεν κατέστρεψαν και λεηλάτησαν και εξακολουθούν να το κάνουν οι δυνάμεις της «συλλογικής Δύσης» με τη συνδρομή των εγχώριων ολιγαρχών και κομμάτων μας;)

Ο λόγος που συμβαίνουν αυτά μια σειρά τεσσάρων εθνικιστικών στρατιωτικών κινημάτων που αμφισβητούν τους νέο-αποικιακούς δεσμούς της περιοχής με την παληά αποικιακή δύναμη την Γαλλία . Το πιο προχωρημένο από αυτά το κίνημα στο Μπουρκίνα Φάσο, που σημαίνει «Χώρα των Ακέραιων Ανθρώπων», ο πρόεδρος της οποίας εμπνέεται από τον Τομά Σανκαρά, τον δολοφονημένο προκατοχό του και θεωρούμενου ως «Τσε Γκεβάρα» της Αφρικής.

‘Ενας τέτοιος πόλεμος – στον οποίο οι Αμερικανοί σπρώχνουν τους Γάλλους και οι Γάλλοι τις χώρες της περιοχής με επικεφαλής τη Νιγηρία -, πόλεμο για τον οποίο ήδη ετοιμάζονται οι μαύροι μισθοφόροι της Λεγεώνας των Ξένων, αλλά ίσως και ο ISIS, ελεγχόμενος πιθανότατα από υπηρεσίες της «συλλογικής Δύσης», θα ανατινάξει όλες τις ισορροπίες της Αφρικής σπρώχνοντας στο Χάος αυτή την Ήπειρο, κινδυνεύει να προκαλέσει μείζονα ανθρωπιστική κρίση, να διαταράξει την εξαγωγή ενέργειας και πρώτων υλών στην Ευρώπη και να προκαλέσει τεράστιο προσφυγικό κύμα.

Στην υπόθεση μπορεί να εμπλακεί και η Ελλάδα λόγω της ανεκδιήγητης «κυβέρνησης» Μητσοτάκη, ασυνάρτητων «φωστήρων» και «πρωταθλητών» της ξένης εξάρτησης και της διαφθοράς, που από την μια παρέλειψε να περιλάβει την Κύπρο στην συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με την Γαλλία, προκαλώντας μείζον πρόβλημα στην άμυνα και της Ελλάδας και της Κύπρου και καθιστώντας, εξ αυτού του λόγου επιβλαβή την Ελληνογαλλική συμφωνία, αφετέρου φρόντισε να ικανοποιήσει αίτημα του Παρισιού συμφωνώντας να το συνδράμει στρατιωτικά στο Σαχέλ!!! (βλ. ενδεικτικά https://tinyurl.com/mry3h9jh, και, https://tinyurl.com/efznznne).

Δε φτάνει στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων ότι δεν μπορούν να φυλάξουν τα στρατόπεδα στην Ελλάδα, να μην τινάζονται μόνα τους στον αέρα, θέλουν, τρομάρα τους, να εκστρατεύσουν και στην Αφρική κατά των Μαύρων. Μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απωλέσαι. Εν προκειμένω την Ελλάδα.

Να σημειώσουμε ότι ο πρώην Πρόεδρος της Νιγηρίας, που πιέζουν οι Αμερικανο-Γάλλοι να εισβάλλει στον Νίγηρα, είναι ένας πρώην καταδικασμένος στις ΗΠΑ για λαθρεμπόριο ναρκωτικών!!! Στην συνέχεια παραθέτουμε έναν αριθμό άρθρων στα αγγλικά και στα γαλλικά που δίνουν μια εικόνα του τι και γιατί συμβαίνει και τι μπορεί να συμβεί στην Αφρική:

https://www.defenddemocracy.press/macron-va-en-guerre-en-niger/

https://www.defenddemocracy.press/niger-non-a-lintervention-militaire-non-aux-sanctions-imperialisme-francais-hors-dafrique/

https://www.thecitizen.in/opinion/the-coup-in-niger-distinct-narratives-of-multipolarity-954659

https://www.defenddemocracy.press/african-peoples-hope-russia-will-help-them-against-neo-colonialism-and-imperialism/

http://www.defenddemocracy.press/the–conflict–in–ukraine–and–the–political–battle–over–feeding–a–hungry–world/

http://www.cadtm.org/Africa-the-debt-trap-and-how-to-get-out-of-it

(https://attikanea.info/%CE%AD%CF%81%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%86%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE/).

 

Συναγερμός στην Δύση για την επιρροή της Ρωσίας στην Αφρική - «Σφαγή» για τον ορυκτό πλούτο του Νίγηρα. Η επιρροή της Ρωσίας στην Δυτική και Κεντρική Αφρική και ο ρόλος του Μάλι.

Ανησυχία προκαλεί στην Δύση η προοπτική της εμβάθυνσης της παρουσίας και της επιρροής της Ρωσίας στη Δυτική και Κεντρική Αφρική, ιδίως μετά την αναταραχή στον Νίγηρα στα τέλη του περασμένου μήνα, η οποία κορυφώθηκε με το πραξικόπημα της 26^ης Ιουλίου κατά του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου Mohamed Bazoum.

Η φιλική προς τη Δύση ομάδα των γύρω κρατών, η Οικονομική Κοινότητα των Δυτικοαφρικανικών Κρατών (ECOWAS), απείλησε έκτοτε με στρατιωτική επέμβαση για την αποκατάσταση του Mohamed Bazoum, ενώ υπήρξαν επίμονες φήμες ότι η Γαλλία ενθαρρύνει τη συγκεκριμένη δράση.

Ο ρόλος του Μάλι και οι επαφές με Putin. Το Μάλι έχει διαδραματίσει βασικό ρόλο σε όλα αυτά, δεδομένου ότι βρίσκεται στην άλλη πλευρά, σημειώνει το zerohedge και είναι κάθετα αντίθετο σε οποιαδήποτε ανάμειξη στον Νίγηρα, με νέες αναφορές ότι ο στρατιωτικός ηγέτης του Μαλί Assimi Goita, μίλησε τηλεφωνικά με τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin.

O Goita ανακοίνωσε ότι στην τηλεφωνική επικοινωνία της Τρίτης ο Putin "τόνισε τη σημασία μιας ειρηνικής επίλυσης της κατάστασης για ένα πιο σταθερό Σαχέλ" - και οι πλευρές επιβεβαίωσαν ότι η πρωτοβουλία για το θέμα αυτό δόθηκε από το Μάλι.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Κρεμλίνου, "τα μέρη επικεντρώθηκαν συγκεκριμένα στην τρέχουσα κατάσταση στο περιοχή Σαχάρα-Σαχέλ και τόνισαν, ειδικότερα, την σημασία της διευθέτησης της κατάστασης στη Δημοκρατία του Νίγηρα αποκλειστικά με ειρηνικά πολιτικά και διπλωματικά μέσα".

O Putin δήλωσε την Τρίτη στη διάσκεψη της Μόσχας για την διεθνή ασφάλεια  (MCIS) ότι "οι χώρες της περιοχής Σαχάρα-Σαχέλ, όπως η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και το Μάλι, δέχονται άμεση επίθεση από την πολυάριθμες τρομοκρατικές ομάδες, αφού οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους εξαπέλυσαν  επιθετικότητα κατά της Λιβύης, η οποία οδήγησε στην κατάρρευση του λιβυκού κράτους".

Οι σημαντικοί πόροι του Νίγηρα. Ο Νίγηρας είναι γνωστός για το ουράνιο που διαθέτει, αλλά είναι οι σημαντικοί πόροι χρυσού και πετρελαίου που ενδιαφέρουν περισσότερο τις μεγάλες δυνάμεις της Ρωσίας, της Κίνας, των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Η ανησυχία της Δύσης είναι πιθανό να αυξηθεί δεδομένης της διαμεσολάβησης του Putin με την ηγεσία του Μάλι.

Ο Ρωσικός όμιλος Wagner Group έχει επίσης εκτεταμένη παρουσία σε όλη την αφρικανική ήπειρο, έχοντας εδώ και καιρό συμβόλαια ασφαλείας και αντιτρομοκρατίας με πολλές κυβερνήσεις. Μέχρι στιγμής, δεν έχει υπάρξει ακόμη άνοιγμα σε διαπραγματεύσεις από την πλευρά των πραξικοπηματιών του Νίγηρα και ο Bazoum παραμένει υπό κράτηση.

Σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση του Reuters, "οι αρχηγοί του στρατού της Δυτικής Αφρικής θα συναντηθούν την Πέμπτη και την Παρασκευή στη Γκάνα για να προετοιμαστούν για μια πιθανή στρατιωτική επέμβαση, την οποία το κύριο περιφερειακό μπλοκ, η Οικονομική Κοινότητα Δυτικοαφρικανικών Κρατών (ECOWAS) έχει απειλήσει να ξεκινήσει αν αποτύχει η διπλωματία".

Οποιαδήποτε εξωτερική στρατιωτική επέμβαση θα μπορούσε να πυροδοτήσει έναν ευρύτερο πόλεμο σε όλο το Σαχέλ και θα αξιοποιηθεί επίσης από τις περιφερειακές τρομοκρατικές ομάδες. Σε αυτό το σενάριο πιθανότητα οι μαχητές της Wagner θα έμπαιναν στον πόλεμο (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/691863/synagermos-sti-dysi-gia-tin-epirroi-tis-rosias-stin-afriki-meta-to-praksikopima-ston-nigira).

 

ΗΠΑ: Το δολάριο είναι το νόμισμά μας αλλά “είναι δικό σας πρόβλημα”! Τι σχεδιάζουν οι BRICS με τις Συμφωνίες του Ντέρμπαν της 22ας Αυγούστου. Οι Συμφωνίες του Ντέρμπαν μπορεί να σημαίνουν την πρώτη βιώσιμη χρήσιμη εναλλακτική λύση στο δολάριο ΗΠΑ.

Οι BRICS είναι μια μοναδική ομάδα που αποτελείται από τη Βραζιλία, την Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και την Νότια Αφρική. Οι διαδοχικές σύνοδοι κορυφής αυτής της συμμαχίας, έχουν συνηθίσει να λαμβάνουν ραγδαίες διαδοχικές εξελίξεις.

Στην επόμενη σύνοδο κορυφής θα ληφθούν σημαντικές αποφάσεις που θα θέσουν ουσιαστικά τα θεμέλια για τον πολυπολικό κόσμο. Το κύριο ενδιαφέρον των χωρών BRICS αυτή τη στιγμή, επικεντρώνεται στις παγκόσμιες οικονομικές και χρηματοπιστωτικές πτυχές, προτείνοντας την εισαγωγή ενός νέου διεθνούς νομίσματος που θα περιορίζει την κυριαρχία του δολαρίου.

Η Ένωση BRICS εργάζεται επίσης για τη δημιουργία μιας διεθνούς ισορροπίας στην οικονομική διαδικασία και για να αποκτήσει ρόλο στην παγκόσμια διαχείριση της παγκόσμιας οικονομίας παράλληλα με την G20, με στόχο την εισαγωγή μεταρρυθμίσεων στους διεθνείς και χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, ιδίως στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα.

Αυτό γίνεται για να αποτραπεί η εκμετάλλευση των διεθνών οργανισμών για να παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις των χωρών για λογαριασμό μιας χώρας ή μιας ομάδας χωρών, όπως συμβαίνει τώρα.

Το παγκόσμιο εμπόριο κινείται σε δολάρια ΗΠΑ. Από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το δολάριο ΗΠΑ απολαμβάνει το ρόλο του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος. Σε όλο τον κόσμο, όταν εταιρείες ή έθνη που συναλλάσσονται μεταξύ τους δεν μοιράζονται κοινό νόμισμα, χρησιμοποιούν δολάρια ΗΠΑ. Όταν ένα ορυχείο χαλκού της Χιλής, πουλά τόνους ακατέργαστου μεταλλεύματος σε ένα καναδικό διυλιστήριο, τιμολογούν (και πληρώνονται) σε δολάρια ΗΠΑ.

Προφανώς, τα περισσότερα έθνη δεν έχουν κοινό νόμισμα (η εξαίρεση είναι η ευρωζώνη). Έτσι, η χρήση δολαρίων για το διεθνές εμπόριο είναι απλά τεράστια , περίπου το 85% του παγκόσμιου συνόλου.

Είναι το νόμισμά μας  αλλά είναι δικό σας πρόβλημα. Το 1.971 μ.Χ., ο Πρόεδρος Νίξον έβαλε τέλος στην μετατρεψιμότητα των δολαρίων σε χρυσό. Ο υπόλοιπος κόσμος, για να το θέσω ήπια, τρελάθηκε. Ο κανόνας του χρυσού έπρεπε να αποτρέψει τον πληθωρισμό, αλλά δεν το είχε (κυρίως επειδή οι Αμερικανοί πολίτες δεν είχαν τη δυνατότητα να ανταλλάξουν δολάρια με χρυσό από το 1.933 μ.Χ.).

Απουσία κανόνα χρυσού, πώς επρόκειτο να εγγυηθούν οι ΗΠΑ την αξία του δολαρίου; Όταν αμφισβητήθηκε με αυτή την ερώτηση από τους ομολόγους του σε μια συνάντηση των G-10 στη Ρώμη, ο Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζον Κόναλι, κατέπληξε το κοινό του δηλώνοντας:

«Το δολάριο είναι το νόμισμά μας , αλλά είναι δικό σας πρόβλημα». Χωρίς περιορισμό στην εκτύπωση χρημάτων, οι ΗΠΑ συνέχισαν να κερδίζουν πολύ περισσότερα δολάρια. Έτσι, μαζί με τα δολάρια, το τρέχον σύστημα εξάγει και πληθωρισμό. Αυτό εννοούσε ο Κόναλι όταν είπε ότι ήταν δικό τους πρόβλημα.

"Οπλισμός" του δολαρίου. Επειδή ο κόσμος πρέπει να έχει δολάρια, όποιος ελέγχει το δολάριο έχει επίσης τεράστιο αντίκτυπο στην παγκόσμια οικονομία. Όταν οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν οικονομικές κυρώσεις εναντίον ενός άλλου έθνους,  ονομάζεται «όπλιση του δολαρίου».

Τώρα, αυτό συμβαίνει εδώ και δεκαετίες . Η Κούβα, για παράδειγμα, υφίσταται κυρώσεις για πάνω από 60 χρόνια! Το Ιράν, για περισσότερα από 40 χρόνια. Κατά κάποιο τρόπο, η «όπλιση» του δολαρίου είναι κάτι συνηθισμένο για τις ΗΠΑ, επομένως δεν ήταν έκπληξη όταν, το 2022 μ.Χ., οι ΗΠΑ το έκαναν ξανά.

Ως απάντηση στην εισβολή στην Ουκρανία, ο Λευκός Οίκος πάγωσε τα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσικής κεντρικής τράπεζας 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε δολάρια ΗΠΑ. Τα αποτελέσματα αυτού του οικονομικού πολέμου «σοκ και δέους», ήταν συντριπτικά. Η Ρωσική οικονομία απέτυχε να καταρρεύσει, αντ 'αυτού, συνέχισαν τις δουλειές τους ως συνήθως, παίρνοντας πληρωμές σε γιουάν ή ρουπίες ή χρυσό αντί για δολάρια.

Η 22α Αυγούστου μπορεί να σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους του «business as usual». Δύο από τα πέντε βασικά μέλη Ρωσία και Κίνα( είναι ιστορικά αντίπαλοι της γεωπολιτικής κυριαρχίας των ΗΠΑ), έχουν υπογράψει ενεργά «διμερείς εμπορικές συμφωνίες» με άλλα έθνη, που σημαίνει ότι μπορούν να αγοράζουν και να πωλούν το ένα από το άλλο στο δικό τους νόμισμα, αντί να χρησιμοποιούν το δολάριο ως ενδιάμεσο. Αλλά ο λόγος που υπάρχει ένα παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα είναι να κάνει το διεθνές εμπόριο λιγότερο δυσκίνητο.

Έτσι, οι Συμφωνίες του Ντέρμπαν είναι μια συμφωνία, που πιθανώς θα ανακοινωθεί στις 22 Αυγούστου, για την κυκλοφορία ενός νέου διεθνούς νομίσματος που θα υποστηρίζεται από εμπορεύματα. Το «υποστηριζόμενο από εμπορεύματα» είναι σημαντικό,  γιατί είναι ο ευκολότερος τρόπος για ένα νέο νόμισμα να αποκτήσει αξιοπιστία.

Αυτό το νέο νόμισμα BRICS, θα επιτρέψει στα συμμετέχοντα κράτη να παρακάμψουν τις οικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ,  και να αποφύγουν το πρόβλημα του πληθωρισμού του δολαρίου. Σύμφωνα με έγκριτο μέσο ενημέρωσης, το νόμισμα BRICS θα μπορούσε να υποστηρίζεται από εμπορεύματα που παράγονται και διακινούνται από χώρες BRICS  πράγματα όπως το πετρέλαιο, τα βιομηχανικά μέταλλα και τα σιτηρά  ή, πιο πιθανό, από χρυσό.

Η υποστήριξη του νέου τους νομίσματος με χρυσό θα ήταν μια προφανής κίνηση για τους BRICS. Η Κίνα και η Ρωσία είναι, αντίστοιχα, τα 1 και 2 έθνη εξόρυξης χρυσού στον κόσμο (η Νότια Αφρική και η Βραζιλία είναι 13 και 14, αντίστοιχα). Τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία, έχουν ήδη σημαντικά επίσημα αποθέματα χρυσού (6η και 7η μεγαλύτερα στον κόσμο).

Αυτό, στην ουσία, είναι το θέμα των Συμφωνιών του Ντέρμπαν: Μια εναλλακτική στην παγκόσμια οικονομική κυριαρχία των ΗΠΑ. Μια μέθοδος αποφυγής του οπλισμένου δολαρίου ΗΠΑ. Ένας τρόπος αποφυγής του πληθωρισμού που προκαλείται από την υπερβολική εκτύπωση δολαρίων.

Ένα μέσο για την απλούστευση και τον εξορθολογισμό των διμερών εμπορικών συμφωνιών που ήδη ισχύουν Οι Συμφωνίες του Ντέρμπαν μπορεί να σημαίνουν την πρώτη βιώσιμη, χρήσιμη εναλλακτική λύση στο δολάριο ΗΠΑ. Και γι' αυτό είναι πολύ μεγάλη υπόθεση (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/pagkosmiopoiisi/7186548_ipa-dolario-einai-nomisma-mas-alla-einai-diko-sas-problima-ti).

 

Το Ιράν έτοιμο να στείλει στρατιωτική βοήθεια σε Μάλι & Μπουρκίνα Φάσο αφότου η Δύση δήλωσε πως θα «επαναφέρει την δημοκρατία» στην Αφρική! Τα πράγματα περιπλέκονται επικίνδυνα πολύ στην Αφρική, με την συμμετοχή της Τεχεράνης να μοιάζει αναπόφευκτη! Το Ιράν ανακοίνωσε την ετοιμότητά του να παράσχει στρατιωτική βοήθεια στο Μάλι και στην Μπουρκίνα Φάσο σε περίπτωση που οι δύο Αφρικανικές χώρες χρειαστούν εξωτερική υποστήριξη.

Περιπλέκεται και η Μέση Ανατολή στην Αφρική. Αυτή η πολύ σημαντική δήλωση του Ιράν έγινε μία περίοδο που τρομοκρατικές ομάδες έχουν εντείνει την δράση τους στις δύο αυτές αφρικανικές χώρες, δηλαδή στο Μάλι και στην Μπουρκίνα Φάσο. Βέβαια, οι απειλητικές για την Δύση δηλώσεις της Τεχεράνης ήρθαν λίγο αφότου η Δύση ανακοίνωσε πως είναι έτοιμη να «επαναφέρει την δημοκρατία» στις χώρες της δυτικής Αφρικής.

Σήμερα, το Ιράν διαθέτει σχετικά οικονομικά αλλά αρκετά αποτελεσματικά όπλα, μεταξύ των οποίων βρίσκονται και μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, όπως τα drones τύπου Shahed, τα οποία έχουν διαπρέψει στην Ουκρανία στο πλευρό του Ρωσικού στρατού. Βέβαια, πρόσφατα έχουν αποκαλυφθεί πολλοί νέοι τύποι όπλων, όπως αντιαρματικά πυραυλικά συστήματα, τεθωρακισμένα, ακόμη και συστήματα αεράμυνας, όλα εγχώριας παραγωγής.

Εάν γίνουν ευνοϊκές συμφωνίες και για τις δύο πλευρές, τότε το Ιράν θα μπορούσε να βοηθήσει το Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο να αντισταθούν στην δυτική επιρροή και να καταπνίξουν τις τρομοκρατικές ενέργειες που λαμβάνουν χώρα εντός των κρατικών συνόρων τους.

Μιλάμε φυσικά για συμβόλαια αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία θα εξόπλιζαν τις χώρες της δυτικής Αφρικής και θα ενίσχυαν παράλληλα την ιρανική οικονομία και την αμυντική βιομηχανία της χώρας. Κάπως έτσι θα μπορούσε η Τεχεράνη να εκμεταλλευτεί την κρίσιμη κατάσταση στον Νίγηρα, παρέχοντας δηλαδή όπλα σε χώρες της ηπείρου που τα χρειάζονται περισσότερο από ποτέ.

Μέχρι σήμερα, το Ιράν ανταγωνίζεται αρκετούς δυτικούς προμηθευτές όπλων, αφού η χώρα της Μέσης Ανατολής προσφέρει διάφορους τύπους όπλων και συστημάτων σε σχετικά χαμηλό κόστος. Επίσης, η Τεχεράνη υπόσχεται να καλύψει την ζήτηση οποιασδήποτε χώρας, σε αντίθεση με αρκετά δυτικά κράτη που δυσκολεύονται να ολοκληρώσουν διεθνείς παραγγελίες τρίτων χωρών.

Να μην ξεχάσουμε να αναλύσουμε σύντομα και περιεκτικά την στρατηγική σημασία μίας τέτοιας συμφωνίας. Το Ιράν έχει αναπτύξει πολύ ισχυρές στρατηγικές σχέσεις με την Ρωσία, η οποία πρόσφατα έχει προσφέρει σε κράτη της Αφρικής δωρεάν παραδόσεις σιτηρών, εξελίσσοντας κατακόρυφα την επιρροή της στην Ήπειρο.

Αυτό που βλέπουμε ουσιαστικά να εκτυλίσσεται αυτήν την στιγμή είναι σταδιακά βήματα χωρών της Αφρικής προς το στρατιωτικό μπλοκ Ρωσίας-Ιράν (ίσως και Κίνας και Νότιας Αφρικής), απομακρύνοντας όλο και περισσότερο από την Δύση. Έτσι, αναμένουμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον την απάντηση του ΝΑΤΟ, κυρίως της Ευρώπης, η οποία για Αιώνες ολόκληρους εξαρτώταν από Αφρικανικές χώρες για διάφορα ορυκτά κ.λ.π. (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/rosia/7186519_iran-etoimo-na-steilei-stratiotiki-boitheia-se-mali-mpoyrkina-faso-afotoy-i).

Πετρέλαιο και φυσικό αέριο «δούρειος ίππος» για την αποδολαριοποίηση -  Ενεργειακό και πληθωριστικό σοκ στην Ευρώπη το χειμώνα. Η Ευρώπη είναι εκτεθειμένη στον κίνδυνο μιας νέας ενεργειακής κρίσης η οποία θα εκτινάξει το πληθωριστικό σπηράλ. Τα κράτη - μέλη των BRICS έχουν ήδη θέσει τις οικονομίες τους σε τροχιά αποδολαριοποίησης τόσο όσον αφορά τη δομή των συναλλαγματικών αποθεμάτων όσο και τις διεθνείς εμπορικές συναλλαγές.

Το πρώτο «επεισόδιο» της διαδικασίας αυτής – ανεξάρτητα από τις συγκεκριμένες αποφάσεις των κρατών μελών της ομάδας που λάβει χώρα τις επόμενες ημέρες στη σύνοδο στην Νότια Αφρική - ήδη συμβαίνει στην αγορά ενεργειακών προϊόντων καθώς ήδη διεξάγονται συναλλαγές για πετρέλαιο και φυσικό αέριο σε τοπικά νομίσματα.

Καθώς οι περισσότερες συναλλαγές πραγματοποιούνται σε τοπικά νομίσματα το δολάριο θα μπορούσε να «εξορισθεί» από τη διεθνή αγορά πετρελαίου και ευρύτερα των ενεργειακών αγαθών με σημαντικά αρνητικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ. Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο θα ήταν δυνατόν να γίνουν βασικά περιουσιακά στοιχεία για την ενίσχυση των τοπικών νομισμάτων μειώνοντας ταυτόχρονα την επιρροή του δολαρίου.

Την ίδια ώρα, στην Ευρώπη η περίφημη υποκατάσταση των περίφημων ενεργειακών αγαθών έχει ανυπολόγιστο κόστος καθώς νέο ενδεχόμενο σοκ στην προσφορά αναμένεται να αναζωπυρώσει τις πληθωριστικές πιέσεις καθώς οι θερμοκρασίες των χειμώνα θα κατεβαίνουν και θα αναγκάσει την Ευρωπαϊκή Τράπεζα να ανεβάσει τα επιτόκια διατηρώντας τη σφικτή νομισματική πολιτική.

Οι κινήσεις της Ινδίας και η συμμαχία Κίνας – Ρωσίας. Χαρακτηριστικά, πριν από λίγες ημέρες η Ινδία αγόρασε αργό πετρέλαιο από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα χρησιμοποιώντας το εθνικό της νόμισμα, την ρουπία. Στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, η Ινδία αγόρασε ένα εκατομμύριο βαρέλια από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα χρησιμοποιώντας το δικό της νόμισμα αντί για δολάρια.

Μετά από αυτό, οι ΗΠΑ υπέβαλαν αίτημα στην Σαουδική Αραβία να συνεχίσει να πουλά πετρέλαιο σε δολάρια απειλώντας με επιδείνωση των διμερών σχέσεων. Αυτή η τάση επεκτείνεται στις διασυνοριακές συναλλαγές, όπου η Ινδία διευκολύνει άλλες χώρες να ανοίξουν ειδικούς τραπεζικούς λογαριασμούς Vostro για να διευκολύνουν το εμπόριο σε ρουπίες.

Επίσης, Indian Oil Corp, ο μεγαλύτερος αγοραστής ρωσικού αργού πετρελαίου στην Ινδία, έγινε τον Ιούνιο το πρώτο κρατικό διυλιστήριο που πλήρωσε για ορισμένες ρωσικές εισαγωγές σε γιουάν, σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters. Η Γαλλία έχει επίσης επιδείξει διάθεση να αγκαλιάσει την τάση, χρησιμοποιώντας το κινεζικό γουάν για την διευθέτηση της αγοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) με την Κίνα.

Η Ρωσία και η Κίνα πρωτοστατούν, επίσης, στην προσπάθειά τους για αποδολαριοποίηση. Τον τελευταίο χρόνο, οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών έχουν εμβαθύνει με το μεγαλύτερο μέρος των μεταξύ τους συναλλαγών να διεξλαγεται σε κινεζικό γιουάν.

Πάνω από το 80% των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ Ρωσίας και Κίνας διεξάγεται πλέον σε ρωσικά ρούβλια και κινεζικό γιουάν, δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin κατά την έναρξη της συνόδου κορυφής της SCO στις 4 Ιουλίου, σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου Ειδήσεων TASS.

Η Κίνα, από την άλλη πλευρά, κατανοεί πλήρως ότι οι ΗΠΑ βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στο δολάριο για να διατηρήσουν τηνοικονομική τους ηγεμονία και τη σημασία του νομισματικού πολέμου που διεξάγεται.

Η Σαουδική Αραβία, μεταξύ άλλων κρατών, έχει ήδη υποβάλει αίτηση για ένταξη στο μπλοκ και η ομάδα των BRICS επιδιώκει να καλωσορίσει περισσότερες χώρες που παράγουν πετρέλαιο. Ένα από αυτά είναι η Αργεντινή, η οποία είναι κορυφαία παραγωγός πετρελαίου και έχει ήδη υποβάλει αίτηση για ένταξη στο μπλοκ.

Ενεργειακή κρίση με μεγάλο θύμα την Ευρώπη. Την ίδια ώρα, η Ευρώπη βιώνει ακόμη θερινές θερμοκρασίες, αλλά  επενδυτές και μεγάλοι οίκοι στρέφουν το βλέμμα τους την εύθραυστη ενεργειακή ασφάλεια και τους κινδύνους για την αγορά ομολόγων της ηπείρου.

Οι τιμές spot του φυσικού αερίου εκτινάχθηκαν σχεδόν κατά 30% μέσα σε μία ημέρα μετά τις απειλές για απεργίες στην Αυστραλία που προκάλεσαν φόβους για αναταραχές στην προσφορά.

Η ING Groep NV, η Rabobank και η Saxo Bank προβλέπουν την επιστροφή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) σε επιθετική πολιτική αύξησης των επιτοκίων, καθώς οι τιμές της ενέργειας αυξάνονται και πάλι – με τις προβλέψεις να κάνουν λόγο για ακόμη υψηλότερες τιμές - επισημαίνοντας ότι οι αξιωματούχοι θα προσπαθήσουν να ανακόψουν τις μακροπρόθεσμες προσδοκίες για τον πληθωρισμό.

«Ξαφνικά κάποια... καμπανάκια για τον πληθωρισμό χτυπούν ξανά», δήλωσε ο Benjamin Schroeder, ανώτερος αναλυτής της αγοράς επιτοκίων της ING. «Οι πρόσφατες διακυμάνσεις στην τιμή του φυσικού αερίου υπογραμμίζουν τον παρατεταμένο κίνδυνο διαταραχών του εφοδιασμού ενώ νιώνουμε την πλέον θετική δυναμική του πληθωρισμού τον τελευταίο καιρό»

Ωστόσο, οι τιμές της ενέργειας προβληματίζουν πολλές αγορές, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο δεν έχει δυνατότητα αποθήκευσης μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου. Τετραπλάσιο το κόστος της ενέργειας. Παρά το γεγονός οι ενεργειακές προμήθειες της Ευρώπης είναι άφθονες, η περιοχή εξακολουθεί να πληρώνει τέσσερις φορές περισσότερα από τις ΗΠΑ και περίπου το διπλάσιο από ό,τι πριν από την πανδημία.

Καθώς οι τιμές της ενέργειας εκτινάχθηκαν, ο δείκτης της αγοράς των μακροπρόθεσμων προσδοκιών για τον πληθωρισμό δοκίμασε το υψηλότερο επίπεδο από το 2010 μ.Χ. στις αρχές Αυγούστου, γεγονός που οι επενδυτές επισημαίνουν ότι θα δυσκολέψει την ΕΚΤ να δικαιολογήσει το τέλος του κύκλου σύσφιξης της νομισματικής πολιτικής.

Ο Schroeder της ING προβλέπει ότι οι αποδόσεις του ευρώ θα αυξηθούν ταχύτερα στα μακροπρόθεσμα ομόλογα. Οι αγορές χρέους δεν πρέπει να υποτιμούν την «αποφασιστικότητα και την επιμονή» της κεντρικής τράπεζας όσον αφορά την αντιμετώπιση των πληθωριστικών πιέσεων, τόνισε.

Το κόστος της απεξάρτησης. Ο «απογαλακτισμός» από τις Ρωσικές ενεργειακές προμήθειες τροφοδότησε την άνοδο του πληθωρισμού που ξεκίνησε πέρυσι και αυτή την στιγμή κινδυνεύει να προκαλέσει μελλοντική ανοδική ώθηση στις τιμές, καθώς η Ευρώπη παραμένει εξαιρετικά ευάλωτη σε οποιαδήποτε διαταραχή στις παγκόσμιες αγορές ενέργειας.

Οι αγορές χρήματος επί του παρόντος στοιχηματίζουν με πιθανότητα 40% την αύξηση 25 μονάδων βάσης (bps) από την ΕΚΤ του βασικού επιτοκίου τον Σεπτέμβριο, με περαιτέρω αύξηση 66 μονάδες βάσης για το επόμενο έτος.

Η Rabobank επανέλαβε σε ανάλυση της την πιθανότητα ότι η ΕΚΤ θα χρειαστεί να επιδείξει «μεγαλύτερη αποφασιστικότητα» για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού, δεδομένου του κινδύνου περαιτέρω ενεργειακών σοκ που θα προκληθούν από τις αναταράξεις στην προσφορά.

«Η ενέργεια είναι μια πραγματικά σημαντική παράμετρος για την ΕΚΤ (όσον αφορά τις αποφάσεις της για τα επιτόκια)», δήλωσε ο Lyn Graham-Taylor, αναλυτής της Rabobank. Προτείνει τα λιγότερο ευαίσθητα στις διακυμάνσεις της νομισματικής πολιτικής 5ετή και 30ετή ομόλογα – σε αντίθεση με τα διετή και τα 10ετή.

Ο δύσκολος χειμώνας. Η Saxo Bank κατηγόρησε τους επενδυτές που ενσωματώνουν υψηλότερες τιμές ενέργειας στις θέσεις τους για την σταθερή άνοδο των προσδοκιών για τον πληθωρισμό εκ μέρους της αγοράς

«Η ενέργεια είναι η συνιστώσα που θα διατηρήσει τον πληθωρισμό σε υψηλά επίπεδα και πάνω από τον στόχο της κεντρικής τράπεζας», δήλωσε η Althea Spinozzi της Saxo Bank. «Ο χειμώνας έρχεται, το φυσικό αέριο θα έχει μεγαλύτερη ζήτηση - κάθε διαταραχή στην προσφορά θα έχει μεγάλο κόστος».

Αντί για πρόσθετες αυξήσεις επιτοκίων, η Spinozzi αναμένει ότι η ΕΚΤ θα παραμείνει σε αναμονή για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Προκρίνει ότι η καμπύλη αποδόσεων θα γίνει επίπεδη μέχρι τον Οκτώβριο.

Για την State Street & Trust Co, από την άλλη πλευρά, η άνοδος των τιμών είναι απίθανο να οδηγήσει σε κατακόρυφη αλλαγή στην πολιτική ΕΚΤ, καθώς οι κινήσεις δεν ήταν τόσο δραματικές όσο αυτές που παρατηρήθηκαν πέρυσι και οι πληθωριστικές πιέσεις συνεχίζουν να μειώνονται σε άλλες οικονομικές περιοχές.

«Αν πρόκειται αποκλειστικά για ένα σοκ στις τιμές της ενέργειας, δεν θα πρέπει να οδηγήσει μια πολύ ευρεία επανεξέταση εκ μέρους της αγοράς για τα επιτόκια», δήλωσε ο Tim Graf, στρατηγικός αναλυτής της αγοράς της EMEA.

Αλλά λάβετε υπόψη τις πιέσεις στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού τροφίμων, τα ακραία καιρικά φαινόμενα και ότι το αργό πετρέλαιο WTI βρίσκεται κοντά σε υψηλό εννέα μηνών — και ένας ολόκληρος αριθμός παραγόντων απειλεί να επιταχύνει τον ρυθμό του πληθωρισμού σε πρωτοφανή επίπεδα.

«Ορισμένοι στην αγορά προεξοφλούν ότι η ΕΚΤ θα προχωρήσει σε αύξηση των επιτοκίων τον Σεπτέμβριο», δήλωσε η Orla Garvey, ανώτερη διευθύντρια χαρτοφυλακίου σταθερού εισοδήματος στην Federated Hermes. «Ένα άλμα στον επίσημο πληθωρισμό είναι ένας υποτιμημένος κίνδυνος» κατάληξε.

Τα νέα νομισματικά δίκτυα. Την ίδια ώρα, η πορεία της αποδολαριοποίησης της παγκόσμιας οικονομίας προχωρά πλέον με ένα τρόπο που δεν έχει επιστροφή. Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ο Luiz Inacio Lula da Silva επανέλαβε κατά την διάρκεια ενός πρωινού με ξένους ανταποκριτές στην πρωτεύουσα Μπραζίλια ότι τα μέλη των BRICS θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο ανάπτυξης κοινού νομίσματος προκειμένου να μειώσουν την εξάρτηση από το δολάριο ΗΠΑ.

Η χώρα της Νότιας Αμερικής κατέληξε σε συμφωνία με την Κίνα τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους για συναλλαγές σε τοπικά νομίσματα εκτός δολαρίου. Η συμφωνία δίνει την δυνατότητα στην Κίνα και την Βραζιλία να διεξάγουν μαζικές εμπορικές και χρηματοοικονομικές συναλλαγές τους απευθείας, ανταλλάσσοντας το κινεζικό νόμισμα γιουάν με το ρεάλ της Βραζιλίας και αντίστροφα, χωρίς να υπάρξει διαμεσολάβηση του δολαρίου.

Εκτός από τη συνεργασία Κίνας - Βραζιλίας, η χρήση των τοπικών νομισμάτων μεταξύ Κίνας και Ρωσίας είναι επίσης σε άνοδο μαζί με την αύξηση του διμερούς εμπορίου και το γιουάν βλέπει μεγαλύτερη παρουσία στην οικονομική δραστηριότητα της Ρωσίας.

«Η αυξανόμενη χρήση του τοπικού νομίσματος έχει γίνει μια ευρέως διαδεδομένη εναλλακτική λύση στο Αμερικανικό νόμισμα, η οποία αποτελεί μια μακροπρόθεσμη τάση, παρά το γεγονός ότι η επιρροή των τοπικών νομισμάτων εξακολουθεί να είναι περιορισμένη στην τρέχουσα φάση», δήλωσε ο Niu Haibin, δήλωσε στους Global Times ο διευθυντής του Ινστιτούτου Μελετών Εξωτερικής Πολιτικής. από τα Ινστιτούτα Διεθνών Σπουδών της Σαγκάης,.

Η Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα, μία τράπεζα που δημιουργήθηκε από τους BRICS το 2015 μ.Χ., έχει θέσει ως στόχο την αύξηση του δανεισμού σε τοπικό νόμισμα στο 30% έως το 2026 μ.Χ. Μεταξύ των νομισμάτων εκτός δολαρίου, το γιουάν έχει επιδείξει το πλεονέκτημά του όσον αφορά τη σταθερότητα στη στήριξη των εμπορικών συναλλαγών με άλλες χώρες, που ευνοεί την διεθνοποίηση του νομίσματος και την ανθεκτικότητα του διεθνούς νομισματικού συστήματος, επισήμανε ο Niu.

Νομισματικός πόλεμος και ενδογενή προβλήματα. Τα μέλη των BRICS έχουν γενικά επιδείξει ισχυρή αποφασιστικότητα να προωθήσουν την υιοθέτηση των τοπικών νομισμάτων στις συναλλαγές τους, αλλά η διαδικασία δεν είναι ισορροπημένη, θέτοντας μια πρόκληση για το πιθανό κοινό νόμισμα, σύμφωνα με τον Niu.

«Για παράδειγμα, η συναλλαγματική συνεργασία μεταξύ Κίνας και Ρωσίας, μεταξύ Κίνας και Βραζιλίας έχει μια εντεινόμενη δυναμική, ενώ αυτή μεταξύ Κίνας και Ινδίας αποδείχθηκε άτονη», σημείωσε. Η Ινδία είχε προηγουμένως εκφράσει ανησυχίες ότι η εισαγωγή ενός κοινού νομίσματος θα αυξήσει περαιτέρω την εξάρτηση από το γιουάν της Κίνας.

Αναμφισβήτητα, οι οικονομίες των BRICS διαφέρουν ουσιαστικά ως προς την διάρθρωσή τους, την νομισματική πολιτική, το εμπόριο, την ανάπτυξη και το άνοιγμα των χρηματοπιστωτικών του αγορών. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να εμποδίζει τον κοινό στόχο της απαλλαγής από τη βάσανο του υψηλού κόστους από συναλλαγές με το αμερικανικό νόμισμα, επισημαίνουν οι ειδικοί νομισματικής πολιτικής.

Το κόστος του δολαρίου. Εάν το νόμισμα μιας χώρας είναι συνδεδεμένο με το δολάριο, πρέπει να συμβαδίζει με τη νομισματική πολιτική των ΗΠΑ και να καταναλώνει πολλά χρήματα για να διατηρήσει τη συναλλαγματική ισοτιμία με το δολάριο. Όταν ο όγκος του εμπορίου είναι τεράστιος, το κόστος θα γίνει πολύ υψηλό.

Ο Tan Xiaofen, καθηγητής Οικονομικών με ειδίκευση στη νομισματική πολιτική, δήλωσε στους Global Times ότι η αποδολαριοποίηση έχει καταστεί μη αναστρέψιμη τάση όσον αφορά την αποτίμηση και τον διακανονισμό του διεθνούς εμπορίου, αν και το αμερικανικό νόμισμα εξακολουθεί να βρίσκεται σε κυρίαρχη θέση.

Τα στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών έδειξαν ότι το δολάριο αντιπροσώπευε περίπου το 90% του παγκόσμιου όγκου συναλλαγών σε νομίσματα το 2022, ακολουθούμενο από το ευρώ με μερίδιο 31%.

Το γιουάν αντιπροσώπευε περίπου το 7 % του παγκόσμιου όγκου συναλλαγών συναλλάγματος πέρυσι. «Η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας, η πανδημία του COVID-19 και άλλοι γεωπολιτικοί παράγοντες έχουν κάνει πολλές χώρες να ξανασκεφτούν την νομισματική τους ασφάλεια», υπογράμμισε οTan.

Όπως τα SDR του ΔΝΤ. Το κοινό νόμισμα που εξετάζεται μεταξύ των χωρών BRICS είναι πιθανό να είναι ένα είδος αποθεματικού χρήματος, το οποίο είναι παρόμοιο με την συμφωνία για τα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα (SDR) από το ΔΝΤ, σύμφωνα με τον Niu. Το SDR δεν είναι νόμισμα, αλλά μια πιθανή αξίωση για τα νομίσματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ελεύθερα των μελών του ΔΝΤ.

Με περισσότερες χώρες να επιθυμούν να ενταχθούν στην ομάδα των BRICS, τη οποία  προσπαθεί να παρέχει αναπτυξιακά εργαλεία βασισμένα στη στενή εταιρική σχέση και την κοινή ανάπτυξη, σε σύγκριση με το δυτικό μοντέλο που επιδιώκει τη μονομερή προαγωγή των συμφερόντων των ΗΠΑ, η εμπορική συνεργασία σε νόμισμα εκτός δολαρίου θα μπορούσε να επεκταθεί περαιτέρω, δημιουργώντας ένα όλο και μεγαλύτερος νομισματικό ιστό, είπε ο Niu.

Επί του παρόντος, τα μέλη των BRICS αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 42% του παγκόσμιου πληθυσμού και αντιπροσωπεύουν περίπου το 26% της παγκόσμιας οικονομίας. Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής, περισσότερες από 40 χώρες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για ένταξη στο μπλοκ (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/692250/petrelaio-kai-fysiko-aerio-doyreios-ippos-gia-tin-apodolariopoiisi-energeiako-kai-plithoristiko-sok-stin-evropi-to-xeimona).

 

 Νίγηρας: Με την ουρά στα σκέλια αποχωρούν οι δυνάμεις των ΗΠΑ.

Οι ΗΠΑ σκοπεύουν να αποσύρουν τα στρατεύματά τους από τον Νίγηρα, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Reuters που επικαλείται καλά πληροφορημένη πηγή, η οποία έκανε λόγο για επίτευξη συμφωνίας μεταξύ του Αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Κερτ Κάμπελ και του στρατιωτικού καθεστώτος της Νιαμέι.

Εκτιμάται ότι λίγο περισσότεροι από 1.000 Αμερικανοί στρατιωτικοί βρίσκονται στον Νίγηρα, όπου οι ΗΠΑ διατηρούν δύο βάσεις. Μια εξ αυτών φιλοξενεί μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV) στην περιοχή Αγκαντέζ (Βόρεια) και το κόστος κατασκευής της ξεπερνούσε τα 100 εκατομμύρια δολάρια.

Από το 2018 μ.Χ., η αεροπορική βάση αποτελούσε ορμητήριο για επιδρομές εναντίον τζιχαντιστικών οργανώσεων που εξαπολύουν συχνά αιματηρές επιθέσεις σε χώρες της περιοχής του Σαχέλ. Πριν από το πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου, ο Νίγηρας αποτελούσε εταίρο των ΗΠΑ και της Γαλλίας.

Οι στρατιωτικοί που κατέλαβαν την εξουσία ακολούθησαν τα χνάρια των πραξικοπηματιών σε Μαλί και Μπουρκίνα Φάσο, καταγγέλλοντας τις συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίες με την Δύση, εγκαταλείποντας την Οικονομική Κοινότητα Κρατών της Δυτικής Αφρικής (ECOWAS ή CEDEAO) και ενισχύοντας τους δεσμούς με την Ρωσία. Τις επόμενες ημέρες θα συζητηθούν οι λεπτομέρειες για την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τον Νίγηρα, σύμφωνα με την πηγή που επικαλείται το Reuters.

Εκατοντάδες διαδηλωτές βγήκαν την προηγούμενη εβδομάδα στους δρόμους της πρωτεύουσας του Νίγηρα, ζητώντας την άμεση αποχώρηση των Αμερικανικών δυνάμεων, επικροτώντας την απόφαση της χούντας να διακόψει την στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ και να καλωσορίσει εκπαιδευτές και στρατιωτικό υλικό από την Ρωσία (https://www.defence-point.gr/news/nigiras-me-tin-oyra-sta-skelia-apochoroyn-oi-dynameis-ton-ipa).

Just an other BRICS on the wall (H τι θα μας ξημερώσει μετά την 21/8 και ντρέπεσαι να το ρωτήσεις). Ακολουθεί πιο κάτω μια σύντομη ιστορία από το Bretton Woods I στο Bretton Woods III και στο "Bretton Digital I". Δηλαδή τις πραγματικές αιτίες των πολέμων, τώρα και του Ουκρανικού.

Από τα λίγα που πρέπει να ξέρεις για να μπορείς να παρακολουθήσεις τα τεκταινόμενα του νέου πολύπλοκου πολυ-πολικού κόσμου που αναδεικνύεται μετά την ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ της προηγούμενης νεοφιλελέ παγκοσμιοποίησης (και όχι μια παραλλαγή της, όπως θέλει να πιστεύει ακόμα η "Αυγή"...), σημειώνω εδώ τα βασικά:

🔸Το Brendon Woods I σηματοδότησε την εποχή από το τέλος του Β Παγκόσμιου Πολέμου μέχρι το 71. Εκεί, στο Bretton Woods έξω από την Νεα Υόρκη, συμφωνήθηκε το 47 από τα κράτη το πως θα παράγεται το χρήμα σε σχέση με τον χρυσό.

Αυτός είχε μαζευτεί σχεδόν όλος στις ΗΠΑ, ακόμα και από το τέλος του Α Πολέμου, για να ανοικοδομηθεί η κατεστραμμένη Ευρώπη. Έτσι η λογική επέβαλε την χρήση του δολαρίου ως παγκόσμιου μέσου συναλλαγών, αρκεί αυτό να είναι συνδεδεμένο με τον χρυσό. 1 ουγκιά=30 δολάρια.

Και έτσι πορευτήκαμε μέσα στον Ψυχρό Πόλεμο, με μια ΗΠΑ να ορίζει την διανομή του δολαρίου κάνοντας επεμβάσεις εκεί που είχε ήδη αποτύχει η Ευρωπαϊκή αποικιοκρατία (Σουέζ, Βιετνάμ, Αφρική, Λ.Αμερική) στην κόντρα της με μία "ζώνη ρουβλιου", που δεν είχε και πολλές σχέσεις με τα δυτικά παρε-δωσε.

🔸Το 1.971 μ.Χ., και χωρίς καμία συνεννόηση με άλλους, ο Νίξον ανακοίνωσε την αποσύνδεση όμως του δολαρίου από τον χρυσό. Για λίγο είπε, για να ξεπεραστούν τα οικονομικά προβλήματα του πολέμου και της ήττας τους στο Βιετνάμ, θα τύπωνε αεράτο δολάριο χωρίς την γνωστή σχέση. Και ως εγγύηση γι αυτό, έδωσε δάνεια.

Μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1.974 μ.Χ., το "για λίγο" ξεχάστηκε και άρχισαν να παράγονται ΟΛΑ τα νομίσματα σε σχέση με δάνεια. Ο χρυσός αχρηστεύτηκε ως μέτρο παραγωγής χρήματος χωρίς να γίνει αυτό πολύ αντιληπτό. Δάνεια Ιδιωτικά, κρατικά και, δυστυχώς, και διατραπεζικά το νέο χρυσάφι. Και έγινε μετά το νεοφιλελέ "έλα να δεις!" που ξεκίνησε το 86 από τους τότε G5 με την "Συνεννόηση της Ουάσινγκτον ".

 Τύπωμα αεράτου χρήματος, κυρίως από τα διατραπεζικά δάνεια (τα "τοξικά παράγωγα", σήμερα όσα 21 παγκόσμια ΑΕΠ) αλλά και περιορισμοί στα κράτη να δανείζονται για τις ανάγκες του κοινωνικού κράτους για να αναλάβουν οι παρατραπεζες των funds κλπ. Η Σοβιετια άργησε να καταλάβει το κόλπο που έδινε άφθονη ρευστότητα στον αντίπαλο, και κατέρρευσε γρήγορα, λίγα χρόνια μετά.

Αλλά και αυτή η περίοδος που ακολούθησε μετά το 1.971 μ.Χ., και, που άτυπα ονομάστηκε Bretton Woods II, τελείωσε. Το σύστημα αερας χρήμα-τοξικα- funds έσκασε το 2008 μ.Χ. με την Leman Brothers. Προσπάθησαν να το μαζέψουν μέχρι το 2020 μ.Χ. φορτώνοντας ως χρέη σε κράτη τα 13τρισ$ που κυριολεκτικά εξαϋλώθηκαν όταν"έσκασαν" στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ ύψους μόνο 600δισ. Αυτό έγινε με τα διάφορα PSI για να σωθούν οι Τράπεζες, που βρέθηκαν εκτεθειμένες.

Ήρθε μετά ο Covid19 και οι κρίσεις σε όλα, logistics, παραγωγή, ενέργεια τρόφιμα και μια εισβολή μετά κυρώσεων στην Ρωσία και η προηγούμενη παγκοσμιοποίηση, της μονοκυριαρχίας του δολαρίου, έλαβε τέλος. Φαίνεται ότι η δημιουργία από τους BRICS+/G8 και αλλού νομισματικού συστήματος αντιπάλου του δολαρίου της εποχής του BrettonWoods II, είναι αυτό που έχει τώρα την πρωτοβουλία ορισμού των "προδιαγραφών" της νέας εποχής.

🔸Το Bretton Woods III, δεν είναι καινούργια συζήτηση. Ήδη πολλά ινστιτούτα, όπως πχ το Ινστιτούτο Levy, άρχισαν από το 2009 μ.Χ. να ψάχνουν για το πως θα έπρεπε να μοιάζει ένα νέο σύστημα παραγωγής χρήματος προς αντικατάσταση του προβληματικού της εποχής Βretton Woods II. Αλλά την θεωρία των ακαδημαϊκών και τους αργόσυρτους ρυθμούς κατανόησης/συντονισμού/λήψης αποφάσεων που τους χαρακτηρίζουν,την πρόλαβαν οι εξελίξεις, κλέβοντας και τον όρο.

Όπως ήδη θα ενημερωθήκατε από τα σεντόνια αυτoύ του ιστολογίου την τελευταία τριετια, διαμορφώνεται ήδη ένα άλλο νομισματικό σύστημα που το χρήμα θα προκύπτει αλλιώς. Ένα νέο διεθνές νόμισμα συναλλαγών θα είναι, λέει, σύνθεση εθνικών νομισμάτων (της Ρωσίας, του Καζακστάν, της Κίνας, ίσως της Ινδίας, του Ιράν, της Αργεντινής (ή ένα περιφερειακό της Λατινικής Αμερικής με το όνομα sud, της Τουρκίας κλπ) και εμπορευμάτων. Όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, το σιτάρι, το λίθιο, το κοβάλτιο, οι σπάνιες γαίες κλπ.

Και επειδή η Ρωσία θέλει, μάλλον, να συνδέσει το νόμισμα της με τον χρυσό, αφού παράγει σήμερα τον περισσότερο στον πλανήτη, άντε βάλε και τον χρυσό στο καλάθι. Χάρη του κάνουν. Το νέο νόμισμα θα κυκλοφορεί εξωτραπεζικά, ψηφιακά, όπως τα κρυπτονομίσματα, ενώ το ίδιο δεν είναι κρυπτονομισμα.

Έτσι και θα έχει χαμηλό κόστος κυκλοφορίας, δεν θα του κάνουν τίποτα οι κυρώσεις μέσω swift και δεν απαιτεί τραπεζικούς λογαριασμούς, σώνει και καλά, για να κινείται ανάμεσα σε ηλεκτρονικά πορτοφόλια Τραπεζών, εμπόρων και των πελατών τους.

"Ουαου!" λένε όσοι έμειναν κολλημένοι στους παλιούς ορισμούς της εποχής του προηγούμενου ψυχρού πολέμου. "Καταφτάνει οσονούπω ο Πουτιν και το ξανθό γένος και θα τον κάνει ντα τον νεοφιλελευθερισμό", λένε κρυφά. Φυσικά, έτσι δομημένο το νέο "αντιδολάριο", έχει και πολλά "κουσούρια" από τον σχεδιασμό του.

✔️Εκτός από το ότι μεταφέρει μεγάλη γεωπολιτική ισχύ στους παραγωγούς ενέργειας και εμπορευμάτων, συνεχίζει να είναι ευάλωτο στις χρηματιστηριακές διακυμάνσεις των εμπορευμάτων, ενώ,

✔️ ταυτόχρονα δημιουργούνται και συνθήκες άνθισης του κρατικού "μαυραγοριτισμού" με αποθηκεύσεις εμπορευμάτων (όπως το κάνει τώρα η Κινα πχ με το σιτάρι).

✔️ Χώρια που τα εθνικά νομίσματα θα συνεχίσουν να παράγονται από δάνεια, όπως επί του Bretton Woods II, άρα να είναι το ίδιο ευάλωτα σε τραπεζικές καταρρεύσεις τύπου Leman Brothers. Φιλί ζωής στον νεοφιλελευθερισμό ver1.0 το λες αυτό που αποτολμούν τώρα οι ακροδεξιοί του Πούτιν.

✔️Ως προς την ενέργεια δε, αντί να συνδεθεί με αποθέματα της ή με εγκατεστημένη ισχύ ΑΠΕ, συνδέεται με ενέργεια που ήδη έχει εξαχθεί και έχει γίνει commodity, εμπόρευμα με τιμή που "παίζεται" σε χρηματιστήρια. Κίνητρο δηλαδή για να την καίμε όλο και περισσότερη!

Άρα το νέο σύστημα είναι μία καρικατούρα του υφιστάμενου, με ίσως λίγο πιο μεγάλη ανθεκτικότητα στις πληθωριστικές πιέσεις. Τίποτα το εξαιρετικό (πόσο μάλλον επαναστατικό). Έτσι, διαμορφώνεται ένας κόσμος με 3 Bretton Woods ταυτόχρονα!

🔸Στην εσωτερική αγορά χωρών όπως η Ρωσία θα ισχύει πάλι μια μορφή κανόνα του χρυσού, όπως επί του Bretton Woods I.

🔸Στην ζώνη του Πράσινου Καπιταλισμού του δολαρίου θα συνεχίζει να λειτουργεί το σύστημα Bretton Woods II, αλλά με ένα δολάριο και ένα ευρώ πολύ πλέον ανίσχυρα, ανίκανα για να επιβληθούν όπως τα τελευταία χρόνια ή για να ρυθμίσουν τις ισοτιμίες μέσω των πετροδολαριων (δηλαδή τις τιμές του πετρελαίου, αφού αυτό έπαψε να είναι το στρατηγικό καύσιμο, δίνοντας μετά την ενεργειακή κρίση του 2009 την θέση του στο φυσικό αέριο). Στην θέση του ετοιμάζεται πυρετωδώς ένα νέο "δολάριο". Ψηφιακό και υπερσυγκεντρωτικά ελεγχόμενο από κάποια Blackrock, το μεγα-fund των 15τρισ$ που ηγείται της "Πράσινης" μετάβασης προς τον νεοφιλελευθερισμό ver2.0. Σε συνθήκες τεχνο-φεουδαρχιας των 5 big tech που έχει επενδύσει.

🔸Στον υπόλοιπο πλανήτη, σε όσον δηλαδή δεν θα ακολουθήσει το δολάριο για να απαλλαγεί από τα δάνεια που τους συσσώρευσε, στον λεγόμενο "οικονομικό Νότο", θα κυριαρχήσει στις διεθνείς συναλλαγές (μαζί και αυτό τα λάθη του πάλι) το Bretton Woods III, χωρίζοντας τον πλανήτη σε ελάχιστα συγκοινωνούντες μεταξύ τους εμπορικές ζώνες.  Αναμένεται, λόγω αυτών, για τα επόμενα χρόνια....

 🔹 Νέες τοπικές θερμές συγκρούσεις οριοθέτησης των ζωνών, όπως γίνεται τώρα στην Ουκρανία. Σειρά  έχει το Σαχέλ και μετά πιο ανατολικά. Φαίνεται ότι αυτές δεν θα καταλαγιάσουν πρίν από το 25 σε όλη την περιφέρεια διεπαφής των οικονομικών ζωνών, ιδιαίτερα στα στρατηγικά περάσματα-κομβους ενέργειας και εμπορευμάτων.

🔹Ένα τρίτο κύμα κρίσης στα logistics, που πρέπει να αναδιοργανωθούν από την αρχή για να καλύψουν τις ανάγκες του εμπορίου εντός των ζωνών, ανάμεσα σε "φιλικά" κράτη -εμπορικούς εταίρους.

🔹 Τραπεζικές καταρρεύσεις σε όποιον δεν αντέξει, σε στιγμή και ένταση που δεν μπορεί να προβλεφθεί. (ήδη έχει ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός των αποτελεσμάτων του χάους από το πέταγμα της γνωστής πεταλούδας στον Αμαζόνιο λόγω και της πολύ μεγάλης, τώρα προς εκτός ισορροπία, πολυπλοκότητας αλληλοεξαρτώμενες συστημάτων κάθε είδους.

Και για να το κάνω ακόμα και πιο πολύ ενδιαφέρον και πολύπλοκο (όλα αυτά λίγο πολύ τα λένε τώρα και ειδικοί τραπεζικοί σύμβουλοι, όπως ο Zoltan Pozsar της Credit Swiss, που έκανε αίσθηση στις 7/3/22 με άρθρο του στους με ανοιχτό πλέον το στόμα οικονομολόγους ένθεν κακείθεν, στα σχόλια και αυτό όπως το κατανόησε καπως αργά ο ειδικός οικονομικός"τύπος"), σας λέω ότι ήδη διαμορφώνεται δυναμικά και ένα ακόμα νομισματικό σύστημα!

🔸Ας το λέμε Bretton Digit I και είναι αυτό διαμορφώνεται επί του διαδικτύου, ανεξάρτητα από τα Ξύλινα-αεράτα τύπου Bretton Woods. Στο internet όπως αυτό εξελίσσεται μάλιστα προς την νέα του μορφή, την web3.0.

Eκει, σε αυτόν τον χώρο όπου θα διενεργούνται πάνω από το 60% των συναλλαγών του παγκόσμιου εμπορίου μετά το 30, τα μέσα των ψηφιακών συναλλαγών ήδη προκύπτουν μέσα από τις εφαρμογές και αντικρίζονται, αν το καλοσκεφτείς, με τον χρόνο που δαπανούν οι χρήστες τους σερφαροντας, επικοινωνώντας ή συναλλασσόμενοι. Ο νέος χρυσός που λέγαμε;; Ο χρόνος σου! Όσο πιο πολύ έχεις ελεύθερο, τόσο καλύτερα. Ουπς. Και τα bitcoins, τα diem και τα λοιπά τι θα γίνουν, θα ρωτήσεις εύλογα.

Αυτοί οι "λαγοί της τεχνολογίας" του νέου internet θα εξαφανιστούν αν δεν καταφέρουν να γίνουν και μέσα συναλλαγών εκτός από ψηφιακά σπεκουλαδορικα commodities που είναι σήμερα. Μέχρι τώρα, ελάχιστα τα κατάφεραν ως μέσα συναλλαγών. Θα παίξουν τον ρόλο της γέφυρας ίσως των συστημάτων Woods με τα Digit και θα εξαφανιστούν μαζί με τα πρώτα ήσυχα και ωραία, συμπαρασύροντας μαζί τους και πολλούς από τους σημερινούς δεινόσαυρους της τεχνολογίας, που τώρα πασχίζουν να εξελιχθούν πριονίζοντας το κλαρί που τις πήγε ψηλά. Την υπερσυγκέντρωση των Data, που πλέον δεν απαιτείται!

Όσο για το τι πρέπει να κάνουμε εμείς, ως Ελλάδα, μέσα σε αυτόν τον πολύπλοκο κόσμο για να επιβιώσουμε, αυτό είναι θέμα για άλλο σεντόνι (στο * η κριτική όσων πολιτικών προτάσεων έχουν διατυπωθεί γι αυτόν τον στόχο και σχετίζονται με αυτό το σεντόνι). Πάλι το παράκανα το γραψίδι, θα πεις. Σχωρατε με αλλά σκοπεύω να το ξανακάνω (http://corfiatiko.blogspot.com/2023/08/just-other-brics-on-wall.html#more).

 

Ν.Τραμπ: «Ο Μπάιντεν μας πηγαίνει σε έναν πυρηνικό πόλεμο – Οδηγεί τις ΗΠΑ στην κόλαση και το δολάριο σε κατάρρευση». «Εξαιτίας του το δολάριο θα πάψει να είναι αποθεματικό νόμισμα και δεν θα είμαστε πλέον τα μεγάλα αγόρια».

O Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, δήλωσε σε συνέντευξή του στο Fox Business ότι  οι γκάφες του Τζο Μπάιντεν οδηγούν ΗΠΑ και Ευρώπη σε Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και πρόσθεσε ότι το αμερικανικό δολάριο κινδυνεύει να χάσει την ιδιότητά του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και μαζί με αυτό θα καταρρεύσουν και οι ΗΠΑ από την κορυφή της παγκόσμιας εξουσίας και θα πάνε στην κόλαση!

“Η χώρα μας θα πάει στην κόλαση και δεν θα είμαστε πια μεγάλα αγόρια. Έχουμε δύναμη, αλλά μειώνεται. Πράγματι, μειώνεται και όσον αφορά το νόμισμα μας.” Εάν το δολάριο πάψει να είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, «θα είναι χειρότερο από το να χάσεις κάθε πόλεμο», συνέχισε ο επικεφαλής υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων. Δεν είναι η πρώτη φορά που προειδοποιεί ο Ντόναλντ Τραμπ για το ενδεχόμενο ενός Γ’ ΠΠ λόγω της κάκιστης και επικίνδυνης «διακυβέρνησης» Μπάιντεν.

Την ίδια ακριβώς γνώμη εξέφρασε και ο υποψήφιος των Δημοκρατικών για την Προεδρία Ρόμπερτ Φ.Κένενι Τζούνιορ, στην έκθεση της Αϊόβα στις 12 Αυγούστου 2023 μ.Χ. και είπε ότι οι ΗΠΑ έκαναν το χειρότερο γεωπολιτικό λάθος σπρώχνοντας την Ρωσία στην αγκαλιά της Κίνας.

Οι δραστηριότητες των Ηνωμένων Πολιτειών ευνόησαν εκ των πραγμάτων την ίδρυση των BRICS. Όλα αυτά θα μπορούσαν να έχουν ως αποτέλεσμα «σχεδόν 40 χώρες να εγκαταλείψουν το δολάριο ΗΠΑ ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα στο εγγύς μέλλον». Μάλιστα ο Κένεντι αναρωτήθηκε «γιατί προκαλούμε πόλεμο με μία υπερδύναμη;» (https://www.pronews.gr/kosmos/n-tramp-o-mpainten-mas-pigainei-se-enan-pyriniko-polemo-odigei-tis-ipa-stin-kolasi-kai-to-dolario-se-katarreysi/).

 

Οι BRICS εξαφανίζουν τους G7 λόγω υψηλού ΑΕΠ της Ρωσίας! Το μερίδιο των χωρών BRICS αυξήθηκε από 31% σε 35% του παγκόσμιου ΑΕΠ ως προς την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης, ξεπερνώντας το μερίδιο της G7 μέχρι το τέλος του 2023 μ.Χ., δήλωσε στο Sputnik η επικεφαλής της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας Ελβίρα Ναμπιουλίνα.

«Οι οικονομίες των χωρών BRICS αναπτύσσονται αρκετά γρήγορα. Με την ένταξη νέων μελών, το μερίδιο των BRICS στην παγκόσμια οικονομία αυξήθηκε από 31% σε 35% αν δούμε τα αποτελέσματα του 2023 μ.Χ. όσον αφορά την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης. Και Αυτά τα στοιχεία είναι ελαφρώς υψηλότερα από το μερίδιο των χωρών της G7. Επομένως, ο ρόλος των BRICS στον κόσμο είναι σημαντικός».

Τον Οκτώβριο του 2023 μ.Χ., ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είπε ότι παρόλο που όλες οι χώρες BRICS έχουν τα δικά τους προβλήματα, η ανάπτυξη των δυνατοτήτων αυτών των κρατών είναι προφανής, συμπεριλαμβανομένης της οικονομίας.

«Όλες οι χώρες μας έχουν τα δικά τους προβλήματα. Και ποιος δεν έχει; Όλοι έχουμε. Αυτό δεν είναι το ζητούμενο, το θέμα είναι η ανάπτυξη των δυνατοτήτων. Και αυτή η ανάπτυξη είναι προφανής, συμπεριλαμβανομένου του οικονομικού τομέα». Ο Πούτιν πρόσθεσε ότι η διαδικασία επέκτασης των BRICS βασίζεται σε μια αντικειμενική πραγματικότητα – την δημιουργία μίας πολυπολικής τάξης πραγμάτων (https://kanenazori.com/2024/02/01/planitarxis-poutin-brics-g7/).

Νοκ-άουτ για το ΝΑΤΟ: Μια νέα Αφρικανική συμμαχία ξεκινάει μια επανάσταση στην γεωπολιτική της Ηπείρου.

Γιατί η επιλογή της Μπουρκίνα Φάσο, του Μάλι και του Νίγηρα να αποχωρήσουν από την ECOWAS και να ιδρύσουν τη Συμμαχία των Κρατών του Σαχέλ ήταν προφανής. Γράφει ο Dr. Franklin Nyamsi, συγγραφέας, ομιλητής, διδάκτωρ φιλοσοφίας, πρόεδρος του Ινστιτούτου Αφρικανικής Ελευθερίας, Μπαμάκο-Παρίσι- καθηγητής φιλοσοφίας στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αφρικής, Μπαμάκο.

Για πολλούς αιώνες, η Αφρική υπήρξε θέατρο φρικτών επιχειρήσεων, που σχεδιάστηκαν και εφαρμόστηκαν κυρίως από τις δυτικές δυνάμεις. Αυτές οι τρομοκρατικές επιχειρήσεις έχουν πάντα τον ίδιο συγκεκριμένο στόχο: Την λεηλασία των Αφρικανικών ανθρώπινων, φυσικών και πολιτιστικών πόρων για την οικονομική, πολιτιστική και πολιτική ηγεμονία της Δύσης.

Τον 16^ο Αιώνα, η πρώτη μεγάλη συστηματική εγκληματική επίθεση που εξαπέλυσαν οι δυτικές δυνάμεις εναντίον της Αφρικής ήταν η οργάνωση του μαύρου δουλεμπορίου. Αποφασίζοντας ότι το μαύρο δέρμα ήταν ένα καλό κριτήριο για την διάκριση μεταξύ ελεύθερων και σκλάβων σε ολόκληρο τον πλανήτη, οι δυτικές δυνάμεις δημιούργησαν ένα πρίσμα για την θεώρηση της ανθρωπότητας μέσω απολύτως παράλογων και παράλογων βιολογικών αντιλήψεων. Ο Walter Rodney το εξηγεί με μεγάλη σαφήνεια στο δοκίμιό του How Europe Underdeveloped Africa,που δημοσιεύτηκε το 1.972 μ.Χ.

Στις αρχές του 19^ου Αιώνα, η Αφρική έπρεπε να αποκρούσει τις ίδιες δυτικές δυνάμεις σε μια δεύτερη μαζική επίθεση, αφού είχε ολοκληρωθεί η πρώτη καπιταλιστική συσσώρευσή τους, με την υποδούλωση εκατομμυρίων αφρικανών ανθρώπων.

Η αποικιοκρατική εισβολή στην Αφρική από την Γαλλία, την Βρετανία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Γερμανία, την Ολλανδία και το Βέλγιο έγινε μια μαζική εποχή εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.

Αφού οι Αφρικανοί πέτυχαν στον αγώνα τους κατά της αποικιοκρατικής κατοχής κατά τη διάρκεια του 20ού Αιώνα, κυρίως με τη βοήθεια του Ανατολικού Μπλοκ υπό την ηγεσία της ΕΣΣΔ και της Κίνας, εξαπολύθηκε μια τρίτη επίθεση κατά της Αφρικής: μια ψεύτικη διαδικασία αποαποικιοποίησης που έλαβε χώρα στις πρώην γαλλικές αποικίες.

Από την μία πλευρά, ο Γάλλος Πρόεδρος Σαρλ Ντε Γκωλ, ο οποίος απελευθέρωσε την χώρα του από τη ναζιστική κυριαρχία με την βοήθεια Αφρικανικών αποικιακών στρατευμάτων, αναγνώρισε επίσημα την αφρικανική ανεξαρτησία. Από την άλλη πλευρά, ο ίδιος κύριος Ντε Γκωλ οργάνωσε ένα νεοαποικιακό σύστημα διατηρώντας τα γαλλικά στρατεύματα στην Αφρική.

Η Γαλλική Δυτική Αφρική χωρίστηκε σε δεκαπέντε χώρες και ο έλεγχος διατηρήθηκε από την Γαλλική κεντρική τράπεζα σε δεκαπέντε Αφρικανικές οικονομίες μέσω του φράγκου CFA, ενός αποικιακού νομίσματος. Η Γαλλία υποστήριζε τους χειρότερους Αφρικανούς δικτάτορες ως επικεφαλής αυτών των κρατών και ήλεγχε τις Αφρικανικές ιδέες μέσω του συστήματος αξιών και μέσων ενημέρωσης της Γαλλοφωνίας.

Λιβυκό ίχνος. Η γέννηση της ECOWAS (Οικονομική Κοινότητα Δυτικοαφρικανικών Κρατών) στις 28 Μαΐου 1.975 μ.Χ. συνέβη σε αυτό το πλαίσιο της συνεχιζόμενης κυριαρχίας. Ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο αναδιοργάνωνε την ηγεμονία του στην Αφρική μέσω του συστήματος της Κοινοπολιτείας, η Γαλλία δημιουργούσε το σύστημα Françafrique, μια μαφία Γαλλικών και Αφρικανικών πολιτικών ελίτ που στόχευε τα δικαιώματα και τις ζωές των Αφρικανικών λαών.

Δύο από τους κύριους δημιουργούς της ECOWAS το 1.975 μ.Χ., ο στρατηγός Yakubu Gowon της Νιγηρίας και ο στρατηγός Gnassingbe Eyadema του Τόγκο, ήταν πραξικοπηματίες υπό αγγλοαμερικανικό και γαλλικό έλεγχο. De facto, η ECOWAS δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της μεγάλης δυτικής συμμαχίας, του ΝΑΤΟ.

Όλες οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ συνεχίζουν να έχουν τα χέρια τους στις υποθέσεις της ECOWAS σήμερα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Οι αρχές και οι κανόνες του καταστατικού χάρτη της ECOWAS δεν έγιναν ποτέ σοβαρά σεβαστοί από τα μέλη της, ιδίως από εκείνα που συμμετέχουν στο ανώτατο όργανο λήψης αποφάσεων, την Διάσκεψη των αρχηγών κρατών.

Ακολουθεί ένα παράδειγμα που καταδεικνύει την προφανή αδυναμία της ECOWAS. Όταν η Λιβύη δέχθηκε επίθεση το 2011 μ.Χ. από το ΝΑΤΟ, η οποία οδήγησε στην πραγματική κατάληψη της χώρας από τις τρομοκρατικές δυνάμεις της Αλ Κάιντα και του ISIS, κανένας αφρικανικός πολιτικός οργανισμός δεν θεώρησε την επίθεση ως παραβίαση της αφρικανικής κυριαρχίας.

Ακόμη καλύτερα, πολλοί Αφρικανοί ηγέτες της ECOWAS και της Αφρικανικής Ένωσης (AU) υποστήριξαν την Δύση και το ΝΑΤΟ και επανέλαβαν την ψευδή αφήγηση του ΝΑΤΟ σχετικά με το καθεστώς του Μουαμάρ Καντάφι.

Προσποιήθηκαν ότι ο Καντάφι εκτελούσε τον ίδιο του το λαό και έτσι δικαιολογούσαν την επίθεση του ΝΑΤΟ. Της επίθεσής τους κατά της Αφρικής ηγήθηκαν οι ΗΠΑ υπό τον Μπαράκ Ομπάμα, το Ηνωμένο Βασίλειο υπό τον Ντέιβιντ Κάμερον και η Γαλλία υπό τον Νικολά Σαρκοζί.

Πώς μπορεί κανείς να καταλάβει ότι ορισμένες αφρικανικές κυβερνήσεις μπορούσαν αργότερα να δεχτούν τη λεγόμενη βοήθεια της ίδιας χώρας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στην Αφρική; Πώς μπορεί η Αφρική να δεχτεί τη συνεργασία στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας με τους πυρομανείς πυροσβέστες της Δύσης;

«Όπως υποπτευόταν τότε – και φάνηκε αργότερα στα δημοσιευμένα ηλεκτρονικά μηνύματα της Χίλαρι Κλίντον – το ΝΑΤΟ ενήργησε για να εμποδίσει τον Καντάφι να ιδρύσει μια Αφρικανική κεντρική τράπεζα με το δικό της νόμισμα που στηρίζεται σε χρυσό.

Αυτός ο θεσμός θα αμφισβητούσε την ισχύ του δολαρίου και θα επέτρεπε τελικά στην Αφρική να ξεφύγει από τα αποικιοκρατικά δεσμά της» , γράφει η Ellen Brown, Αμερικανίδα συγγραφέας και δημόσια ομιλήτρια, ιδρύτρια και πρόεδρος του Public Banking Institute.

Όταν, μετά την επίθεση του ΝΑΤΟ, οι τρομοκρατικές οργανώσεις εισέβαλαν σε ολόκληρη τη ζώνη του Σαχέλ και συγκεκριμένα στο Μάλι, την Μπουρκίνα Φάσο, τον Νίγηρα, το Τσαντ, τη Νιγηρία και το Καμερούν, οι χώρες αυτές συνέχισαν να συνεργάζονται με το ΝΑΤΟ στην ΑΕ και στην ECOWAS, ενώ γνώριζαν σαφώς ότι το ΝΑΤΟ ήταν βαθιά αναμεμειγμένο στην αποσταθεροποίηση ολόκληρης της Αφρικανικής ηπείρου.

Κύριες αρχές της Συμμαχίας των κρατών του Σαχέλ. Ο ηγέτης του Μάλι Assimi Goita, ο ηγέτης της Μπουρκίναμπ Ibrahim Traoré και ο ηγέτης του Νίγηρα Abdourahamane Tchiani είναι οι τρεις κληρονόμοι της παναφρικανικής ιδεολογίας στην Αφρική σήμερα.

Η πολιτική τους δέσμευση εμπνέεται από τα έργα των μεγαλύτερων Αφρικανών στοχαστών, συμπεριλαμβανομένων των Kwame Nkrumah, Amilcar Cabral, Marcus Garvey, Franz Fanon, Cheikh Anta Diop, Theophile Obenga και πολλών άλλων.

Αυτοί οι ηγέτες πιστεύουν ότι δεν υπάρχει ελπίδα για τους λαούς της Αφρικής αν δεν εξασφαλίσουν πρώτα την αφρικανική κυριαρχία και στη συνέχεια δεν δράσουν για να εκπληρώσουν αυτό το ακριβές όραμα για το πεπρωμένο της Αφρικής.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η δημιουργία της Συμμαχίας των Κρατών του Σαχέλ στις 16 Σεπτεμβρίου 2023 μ.Χ. αποτελεί μια πραγματική επανάσταση στην αφρικανική γεωπολιτική. Το Μαλί, η Μπουρκίνα Φάσο και ο Νίγηρας αποφάσισαν να ξαναχτίσουν την αλληλεπίδραση στην Δυτική Αφρική με ριζικά διαφορετικές αρχές.

Πρώτα απ’ όλα, οι τρεις ηγέτες κατέληξαν στον όρκο μέσα από επαναστατικές και εσωτερικές πολιτικές διαδικασίες στις χώρες τους. Η νομιμοποίησή τους δεν είναι εξωτερική, αλλά αποτέλεσμα μιας ενδογενούς κίνησης του λαού τους.

Στο Μάλι, ο ηγέτης Assimi Goita εμφανίστηκε στην κορυφή του κράτους μετά από μακρόχρονο αγώνα μεταξύ της πολιτικής κοινωνίας των πολιτών και του καθεστώτος του Ibrahim Boubacar Keita. Το σύστημα του Keita πολεμήθηκε από τον λαό του Μάλι για την διαφθορά του, την εξάρτησή του από την Γαλλική και δυτική νεοαποικιοκρατία και την ανικανότητά του να ξεπεράσει την τρομοκρατία.

Στην Μπουρκίνα Φάσο και στον Νίγηρα, τα καθεστώτα του Roch Christian Kabore και του Mohamed Bazoum αντιμετωπίστηκαν από τις κοινωνίες των πολιτών για τους ίδιους λόγους. Αυτή η διαδικασία αντίστασης των λαών της Δυτικής Αφρικής μπήκε μέσα στους στρατούς και έτσι εμφανίστηκαν ταυτόχρονα πατριωτικές, επαναστατικές και παναφρικανικές δυνάμεις σε όλα τα σώματα αυτών των αφρικανικών κοινωνιών.

Η Συμμαχία πρόκειται να δημιουργήσει μια νέα δυτικοαφρικανική γεωπολιτική που θα βασίζεται σε τρεις αρχές: την κυριαρχία, την ελευθερία επιλογής στρατηγικών εταίρων μεταξύ των παγκόσμιων δυνάμεων και την υπεράσπιση των ζωτικών συμφερόντων των αφρικανικών λαών.

Η κυριαρχία είναι αδύνατη χωρίς την ασφάλεια αυτών που αποφασίζουν. Έτσι, η ανακατάληψη των εδαφών των τριών χωρών από τους στρατούς τους αποτελεί κρίσιμη προτεραιότητα. Ταυτόχρονα, κυριαρχία σημαίνει λογοδοσία των ηγετών κάθε χώρας στον μοναδικό κυρίαρχο, τον λαό.

Η διαφοροποίηση της εταιρικής σχέσης σημαίνει ότι οι χώρες δεν θα πολεμούν την τρομοκρατία στην Αφρική, ενώ θα συνεργάζονται στο πεδίο του πολέμου με τις δυτικές δυνάμεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Συμμαχία εμπλέκεται σε βάθος στην στρατιωτική, διπλωματική και οικονομική συνεργασία με τις μεγαλύτερες δυνάμεις του Παγκόσμιου Νότου ή του πολυπολικού κόσμου. Είναι σαφές ότι το πεπρωμένο της Συμμαχίας είναι να συμμετάσχει στη δυναμική οικοδόμηση των BRICS, αποφεύγοντας την κυριαρχία του δολαρίου και του ευρώ.

Τέλος, η Συμμαχία συμμετέχει πλήρως στον εσωτερικό διάλογο μεταξύ των ηγετών και του λαού του Μάλι, της Μπουρκίνα Φάσο και του Νίγηρα. Γι’ αυτό η Συμμαχία αυτοχρηματοδοτείται και εργάζεται σκληρά για να εξασφαλίσει την οικονομική και πολιτιστική συνεργασία, καθώς και την πολιτική ολοκλήρωση ως συνομοσπονδία κρατών.

Όταν η ECOWAS απείλησε να επιτεθεί στον Νίγηρα για την υπεράσπιση του παράνομου γαλλικού ελέγχου των στρατηγικών πόρων ουρανίου της χώρας, το Μάλι και η Μπουρκίνα Φάσο σηκώθηκαν ενωμένες για να υπερασπιστούν τον Νιγηριανό γείτονά τους.

Κατάλαβαν ξεκάθαρα ότι οι απειλές που αντιμετωπίζει ο Νίγηρας είναι οι ίδιες, με ρίζες στο δουλεμπόριο και την αποικιακή επιθετικότητα, καθώς και την δυτική νεοαποικιακή κατοχή, εδώ και πολλούς αιώνες. Είναι αυτή η βαθιά μνήμη της κοινής τραγωδίας της Αφρικανικής ιστορίας που αποτελεί το τσιμέντο της νέας Αφρικανικής ανατολής της ευσυνειδησίας και της δικαιοσύνης.

Η διαφορά μεταξύ της ECOWAS και της Συμμαχίας των κρατών του Σαχέλ είναι προφανής. Ενώ η πρώτη έχει δείξει πολλές φορές την εξάρτησή της από τα δυτικά συμφέροντα και δυνάμεις, η δεύτερη εργάζεται ανοιχτά για μια κυρίαρχη και ισχυρή Αφρική, ελεύθερη στο μυαλό της, ελεύθερη στα χέρια της και ικανή να διαμορφώσει την ανανέωση της ελπίδας μεταξύ όλων των αφρικανικών εθνών. Πρέπει, ταυτόχρονα, να ρίξουμε μια ματιά στον δικό μας καθρέφτη.

Το πιο δύσκολο μέρος του Αφρικανικού Αγώνα στον 21^ο Αιώνα, είναι να ανακτήσουμε την Αφρικανική ιδιοφυΐα μέσα από μια κριτική μνήμη του εαυτού μας και να κρατήσουμε τα μάτια μας ανοιχτά με πολλή διαύγεια για να κατανοήσουμε την πραγματικότητα του παιχνιδιού των δυνάμεων αυτού του κόσμου (https://kanenazori.com/2024/02/18/nok_aout_gia_to_nato_afrikaniki_symmaxia/).

 

Πώς Wagner και Τουρκία αλώνουν την Αφρική.

Από το 1.960 μ.Χ. έχουν συσταθεί περισσότερες από τριάντα ειρηνευτικές αποστολές υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Εθνών στην Αφρική, καθιστώντας την ήπειρο πρώτη σε παρουσία ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ από οποιαδήποτε άλλη.

Παρά το μεγάλο διάστημα και τον όγκο των δυνάμεων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, η σταθεροποίηση δεν έχει επιτευχθεί. Πρόσθετες προκλήσεις στο ήδη απαιτητικό αυτό έργο φέρνουν αναμφίβολα τα τρέχοντα μέτωπα στην Ουκρανία και την Μέση Ανατολή, που αντλούν σημαντικούς πόρους της Δύσης.

Ο χάρτης ασφαλείας στην Αφρική έχει αλλάξει σημαντικά την τελευταία δεκαπενταετία. Ο εμφύλιος της Λιβύης και ο θάνατος του Μουαμάρ Καντάφι το 2011 μ.Χ. επέφερε ανεξέλεγκτη διακίνηση όπλων, άνοδο φονταμενταλιστικών οργανώσεων και ανομία που επεκτάθηκε και σε γειτονικές χώρες όπως το Μάλι. Ο παγκόσμιος δείκτης τρομοκρατίας για το 2023 μ.Χ. παρουσιάζει μια δραματική άνοδο τρομοκρατικών επιθέσεων στην περιοχή του Σαχέλ, με αύξηση κατά 2.000% από το 2008 μ.Χ.

Συγκριτικά με το προηγούμενο έτος, οι απώλειες τρομοκρατικών ενεργειών σημειώνουν αύξηση κατά 7%, καθιστώντας την πιο ευάλωτη στο φαινόμενο συγκριτικά με τη Νότια Ασία και τη Μέση Ανατολή αθροιστικά.

Αντιπροσωπεύει το 43% των θανάτων από τρομοκρατικές ενέργειες σε διεθνές επίπεδο, ενώ συνεχίζει να αντιμετωπίζει ζωτικά προβλήματα ασφάλειας τροφίμων, επάρκειας νερού που αναμένεται μόνο να κλιμακωθούν λόγω κλιματικής κρίσης και δημογραφικής έκρηξης.

Παρατηρείται επίσης αύξηση στρατιωτικών πραξικοπημάτων: Μπουρκίνα Φάσο (2014 μ.Χ.), Ζιμπάμπουε (2017 μ.Χ.), Σουδάν (2019 μ.Χ.), Μάλι (2020 μ.Χ.). Όλα τα νέα καθεστώτα που προέκυψαν από τα ανωτέρω πραξικοπήματα συγκλίνουν, αν όχι προς την Ρωσία, σίγουρα όχι προς την Δύση για την παροχή ασφαλείας.

Η ανεπάρκεια του ΟΗΕ στην αντιμετώπιση των εξελίξεων αυτών, σε συνδυασμό με αυξανόμενες μαρτυρίες για εγκλήματα των κυανόκρανων, αλλά και αντιδυτική προπαγάνδα που διεξάγεται σε ορισμένα κράτη από άλλους δρώντες έχει δημιουργήσει σαφή στροφή πολλών Αφρικανικών κρατών στην απαίτηση διακοπής των ειρηνευτικών αυτών αποστολών.

Αντιπροσωπευτικές είναι οι περιπτώσεις Μάλι και Κονγκό που ζήτησαν από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ την άμεση απομάκρυνση των ειρηνευτικών δυνάμεων. Μπορούν να εντοπιστούν δύο πιθανά σενάρια για την εξέλιξη του θέματος της ασφάλειας στην περιοχή.

Λιγότερο πιθανό σενάριο είναι αυτό της ανάληψης περισσότερων αποστολών στο τακτικό και επιχειρησιακό επίπεδο της ασφάλειας από την Αφρικανική Ένωση και την Οικονομική Κοινότητα Δυτικών Αφρικανικών Κρατών (Economic Community of West African States ECOWAS) με χρηματοδότηση φυσικά του ΟΗΕ, καθώς τα περισσότερα κράτη της “Μαύρης Ηπείρου” δεν έχουν ταυτόχρονα την δυνατότητα και την προθυμία να καλύψουν το κόστος. Σημειώνεται ότι ήδη το 2022 μ.Χ. τέσσερις νέες Αφρικανικές αποστολές σχεδιάστηκαν για την διασφάλιση της ειρήνης στο Κονγκό, την Αιθιοπία, την Γουϊνέα και την Σομαλία.

Στο προσκήνιο Wagner και Τουρκία. Το πιθανό του σεναρίου και τη συνέχειας της χρηματοδότησης τεκμηριώνεται από το γεγονός ότι οι προκλήσεις ασφάλειας στην Αφρική που περιλαμβάνουν παράνομες μεταναστευτικές ροές, οργανωμένο έγκλημα, τρομοκρατία και πειρατεία αποτελούν απειλές για τη διεθνή ασφάλεια και αφορούν συνεπώς άμεσα τον ΟΗΕ.

Ειδικότερα στο ζήτημα των μεταναστευτικών ροών, η συνεργασία της Ευρώπης με κράτη της Βόρειας Αφρικής συνεχίζει να είναι απαραίτητη, καθώς αυτά διαδραματίζουν καίριο ρόλο στον έλεγχο και περιορισμό των μεταναστευτικών ροών. Χώρες της Βόρειας Αφρικής είναι τόσο χώροι μετάβασης προς την Ευρώπη, όσο και χώροι εγκατάστασης για σημαντικό μέρος ενδοηπειρωτικών προσφύγων.

Εκτιμάται όμως ως πιθανότερο σενάριο ότι στα επόμενα έτη ο χάρτης ασφαλείας στην Αφρική θα αλλάξει ριζικά ως προς τους παρόχους της. Αναμένεται να αυξηθούν οι διμερείς στρατιωτικές συνεργασίες μεταξύ αφρικανικών και μη κρατών.

Ήδη η Τουρκία εκμεταλλεύεται τα “κενά ασφαλείας” στην περιοχή με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα την όλο και πιο θερμή επαφή της με τη Σομαλία αλλά και την αύξηση επαφών με Αλγερία, Νίγηρα στα πλαίσια της στρατηγικής της να καταστεί περιφερειακή δύναμη.

Στο ίδιο σενάριο αναμένεται να διατηρηθεί ή να αυξηθεί ο ρόλος φορέων όπως παραστρατιωτικές ομάδες, ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρίες ή εταιρίες ασφαλείας (PMC/PSC) ήδη γνωστών όπως η Wagner αλλά και η ανάδειξη νέων.

Δύο είναι τα κυριότερα στοιχεία που συνηγορούν στην παραπάνω εκτίμηση. Πρώτον, είναι σαφές ότι πολλά αφρικανικά κράτη εξετάζουν εναλλακτικές λύσεις για την ασφάλεια, μετά τις άκαρπες προσπάθειες του ΟΗΕ, αλλά και την αντιδυτική στάση σημαντικού μέρους των αφρικανικών κοινωνιών προς τους πρώην εποίκους τους.

Μάλιστα, λόγω των τρεχουσών συγκρούσεων, αναμένεται ο διεθνής οργανισμός να καταστεί περισσότερο αναποτελεσματικός στην περιοχή. Δεύτερον, εάν ο Ντόναλντ Τραμπ τύχει επιστροφής στο Λευκό Οίκο, ο ΟΗΕ θα έρθει αντιμέτωπος με επιπλέον διπλωματικές και χρηματοδοτικές προκλήσεις.

Αναμένεται ότι υπό τη διοίκηση Τραμπ θα υπάρξουν ακόμα σημαντικότερες περικοπές συγκριτικά με αυτές της προηγούμενης θητείας του το 2016 μ.Χ.-2020 μ.Χ., σε ό,τι αφορά διεθνείς εξωστρεφείς ενέργειες των ΗΠΑ (https://slpress.gr/diethni/pos-wagner-kai-tourkia-alonoun-tin-afriki/).

 

Ο κύβος ερρίφθη-Μέχρι τον Ιούνιο ο Πούτιν θα έχει δημιουργήσει το Ρωσικό Αφρικανικό Εκστρατευτικό Σώμα-Η Λιβύη στο στόχαστρο.

Ο Πούτιν έχει μεγαλεπήβολα σχέδια στην Αφρική, συμπεριλαμβανομένης της Λιβύης, όπου θα τα  βρεί έστω  και δύσκολα με τον Ερντογάν, κάτι το οποίο αντιδιαστέλλεται τα Ελληνικά συμφέροντα στη ΝΑ Μεσόγειο και την Αφρικανική χώρα.

Η Ρωσία φαίνεται να έχει επανακάμψει για τα καλά στον πόλεμο στην Ουκρανία, γεγονός που διαπιστώνεται όχι μόνο από την καλή για αυτήν εξέλιξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων, αλλά και από τους σχεδιασμούς της να επεκτείνει το στρατιωτικό της αποτύπωμα στην Αφρική.

Μέχρι τον Ιούνιο ο Πούτιν θα έχει δημιουργήσει το Ρωσικό  Αφρικανικό Εκστρατευτικό Σώμα. "Σχέδιο του Κρεμλίνου είναι ο Σχηματισμός Αφρικανικού Εκστρατευτικού Σώματος" , αναφέρει σε σχετικό άρθρο του Διεθνές ΜΜΕ, επισημαίνοντας:

"Η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία της Ρωσίας καταβάλλει σημαντικές προσπάθειες για να επεκτείνει την παρουσία της στην αφρικανική ήπειρο. Συγκεκριμένα, μέχρι τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, το Κρεμλίνο σκοπεύει να σχηματίσει το «Αφρικανικό Εκστρατευτικό Σώμα» του

Ενώ η Ρωσία χρησιμοποιεί στρατεύσιμους και κρατούμενους στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, μέρος των τακτικών στρατευμάτων της στέλνεται στη Δυτική Αφρική. Αυτό το πρόγραμμα εποπτεύεται από το Ρωσικό Γενικό Επιτελείο, το οποίο έχει δημιουργήσει ένα εκπαιδευτικό κέντρο με βάση την 45η Ταξιαρχία Ειδικών Δυνάμεων στην Kubinka κοντά στη Μόσχα.

Σχεδιάζεται να μεταφερθεί στα Νότια της Ρωσίας στο Κρασνοντάρ, από όπου θα μεταφερθούν αεροπορικώς στην Αφρική. Ο ανεφοδιασμός θα γίνεται δια θαλάσσης μέσω του λιμανιού του Novorossiysk. Αυτό αναφέρει το Εθνικό Κέντρο Αντίστασης της Ουκρανίας.

Στελέχωση-Αποστολές. Αυτό το σώμα θα επανδρώνεται με την στρατολόγηση συμβασιούχων στρατιωτών από Ρωσικές στρατιωτικές μονάδες και μονάδες ασφαλείας και μαχητές από ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες.

Τόγκο- Μπουρκίνα Φάσο. Συγκεκριμένα, τον Μάρτιο, η Ρωσία σκοπεύει να στείλει την πρώτη παρτίδα τέτοιων λεγεωνάριων στο Τόγκο για να υποστηρίξει τον τοπικό δικτάτορα Faure Gnassingbé. Αυτό το σώμα θα παρέχει ενισχυμένη ασφάλεια κατά τη διάρκεια των κοινοβουλευτικών και τοπικών εκλογών για να διασφαλίσει ότι αυτές θα διεξαχθούν με τρόπο ευνοϊκό για τον Gnassingbé, ο οποίος σφετερίστηκε την εξουσία το 2005 μ.Χ.

Η Ρωσία σκοπεύει επίσης να δημιουργήσει ναυτικές βάσεις στην ακτή του Τόγκο για να καλύψει περαιτέρω τις ανάγκες του στρατεύματός της. Αυτές οι βάσεις θα εξασφαλίσουν την εξαγωγή κρίσιμων πρώτων υλών από τις χώρες όπου θα αναπτυχθεί το σώμα. Μια άλλη ομάδα αποτελείται από μέλη ενός από τα Ρωσικά PMC που παρέχει ασφάλεια στον ηγέτη της χούντας στην Μπουρκίνα Φάσο, Ibrahim Traoré.

Λιβύη. Το προγεφύρωμα σε αυτή τη χώρα επεκτείνεται για να μετατραπεί σε κόμβο logistics Βορρά-Νότου από την Λιβύη στο Τόγκο. Οι Ρώσοι θέλουν να δημιουργήσουν μια άλλη βάση στην Λιβύη, όπου υποστηρίζουν ενεργά το καθεστώς του Χαλίφα Χάφταρ. Σκοπεύουν να αποκτήσουν ερείσματα στο λιμάνι του Τομπρούκ και να επεκτείνουν την παρουσία τους στην αεροπορική βάση Al-Jufra.

Σε γενικές γραμμές, η Ρωσία σχεδιάζει να αποκτήσει έδαφος στις χώρες του Σαχέλ, συμπεριλαμβανομένης της Λιβύης, του Νίγηρα, του Μάλι, της Μπουρκίνα Φάσο, του Τόγκο και της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, όπου οι στρατιωτικές δυνάμεις του Βάγκνερ δραστηριοποιούνταν προηγουμένως. Η τοποθεσία της μελλοντικής βάσης δεν έχει αποκαλυφθεί, αλλά θα διαμορφωθεί εκεί.

Οι συνέπειες της ανάπτυξης της παρουσίας Ρωσίας-Κίνας στην Αφρική. Αυτή η ταχεία ανάπτυξη της παρουσίας της Ρωσίας και της Κίνας στην αφρικανική ήπειρο στοχεύει να προσελκύσει αυτές τις χώρες σε μια συμμαχία αντιδημοκρατικών δυνάμεων. Δεν είναι τυχαίο ότι το Αφρικανικό Σώμα ονομάζεται παρόμοια με το Εκστρατευτικό Σώμα του Τρίτου Ράιχ.

Αυτό είναι ένα από τα απραγματοποίητα όνειρα των Ρώσων Αυτοκρατόρων, και αργότερα της Σοβιετικής Ένωσης, να αποκτήσουν αποικίες στην αφρικανική ήπειρο. Το σημερινό καθεστώς Πούτιν στη Ρωσία γίνεται όλο και πιο ανίκανο να συγκαλύψει τη φυσική πηγή έμπνευσής του για την επεκτατική του πολιτική.

Ο Πούτιν σκοπεύει να ζητήσει την υποστήριξη Αφρικανών δικτατόρων στους οποίους θα νοικιάσει τη φρουρά του και, σε αντάλλαγμα,  θα λαμβάνει πόρους από αυτές τις χώρες και πλατφόρμες για την προβολή της Ρωσικής ισχύος σε αυτήν την περιοχή του κόσμου.

Όπως μπορούμε να δούμε, η Ρωσία έχει αρχίσει να εξάγει υπηρεσίες «μισθοφόρων» εν μέσω της αδυναμίας της διεθνούς κοινότητας να καταδικάσει επαρκώς την επεκτατική, επιθετική πολιτική της. Δικτάτορες σε όλο τον κόσμο θα μπορούν να διατάξουν τους μισθοφόρους τους υπό την απειλή των όπλων , να πείσουν τπυς ψηφοφόρους στις κάλπες.

Μια τέτοια συνεργασία θα δημιουργήσει νέα κύματα μεταναστών στις χώρες της ΕΕ και θα διευρύνει το ιδεολογικό χάσμα μεταξύ των πληθυσμών αυτών των αφρικανικών χωρών και του δημοκρατικού κόσμου.

Η Ρωσία συνεχίζει επίσης να στρατολογεί μισθοφόρους για τον στρατό της σε αυτές τις χώρες, υποσχόμενος τους υψηλά εισοδήματα και παροχές. Ωστόσο, όταν βρεθούν στη Ρωσία, χρησιμοποιούνται σε επιθέσεις  ουσιαστικά αυτοκτονίας."

Έρχεται σύγκρουση ΗΠΑ-ΕΕ με την Ρωσία στην Λιβύη. Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι ο Πούτιν έχει μεγαλεπήβολα σχέδια στην Αφρική, συμπεριλαμβανομένης της Λιβύης, όπου θα τα  βρεί έστω  και δύσκολα με τον Ερντογάν, κάτι το οποίο αντιδιαστέλλεται τα Ελληνικά συμφέροντα στη ΝΑ Μεσόγειο και την Αφρικανική χώρα.

Η τυχόν υλοποίηση των σχεδιασμών του Πούτιν για ερείσματα στο λιμάνι του Τομπρούκ, συνέχιση της στήριξης στον Χαφτάρ και η επέκταση της παρουσίας της  χώρας του στην αεροπορική βάση Al-Jufra, θα φέρει ΗΠΑ-ΕΕ απέναντι  στη Ρωσία, στην ΝΑ Μεσόγειο.

 

Απόλυτη υπερδύναμη στην ενέργεια είναι πλέον οι BRICS+.

Από τις αρχές του 2023 μ.Χ. οι χώρες της παλαιάς ομάδας των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, και Νότιος Αφρική) αρχίζουν να χρησιμοποιούν τα εθνικά τους νομίσματα στις μεταξύ τους διμερείς συναλλαγές, εγκαταλείποντας το δολάριο.

Στις 18 Ιανουαρίου, ο Νοτιοαφρικανός Υπουργός Διεθνών Σχέσεων Naledi Pandor παραδέχθηκε δημόσια πως τα μέλη των BRICS συνεργάζονται για την δημιουργία ενός δικαιότερου μηχανισμού εμπορικών συναλλαγών για να απαλλαγούν από την κυριαρχία του δολαρίου.

Ένα δωδεκάμηνο αργότερα η διευρυμένη BRICS+ (Αίγυπτος, Αιθιοπία, Αργεντινή, Εμιράτα, Ιράν και Σαουδική Αραβία) επεκτείνει αυτή την πολιτική, προκαλώντας ερωτήματα εάν και κατά πόσον διαθέτει το απαιτούμενο ειδικό βάρος για να προκαλέσει σημαντικές μεταβολές στις διεθνείς συναλλαγές. Οι BRICS ελέγχουν το 20,4% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου, αλλά με την διεύρυνσή, το μερίδιο BRICS+ αυξάνεται στο 43,1%.

Αναμφίβολα αυτό το ποσοστό παρέχει δυνατότητες χειραγώγησης των τιμών, αλλά με δεδομένο ότι από το δεύτερο εξάμηνο του 2023 μ.Χ. το 85% των ρωσικών εξαγωγών κατευθύνεται προς Ινδία και Κίνα, είναι μάλλον αμφίβολο να επιδιωχθεί το 2024 μ.Χ. αύξηση των τιμών σε δραστικά υψηλότερα επίπεδα, επειδή αυτό θα έθιγε τους εταίρους της Μόσχας. Η Ρωσία αποτελεί τον δεύτερο προμηθευτή της Ευρώπης σε LNG (υγροποιημένο φυσικό αέριο) και ως εκ τούτου επιθυμεί ομαλοποίηση της κατάστασης με τους νέους της εταίρους.

Σύμφωνα με στοιχεία της Guardian οι χώρες της ΕΕ προμηθεύονται στο πρώτο οκτάμηνο του 2023, 22 εκατ. m3 (κυβικά μέτρα) ρωσικού LNG, έναντι των 15 εκατ. m3 του πρώτου οκταμήνου του 2021. Η ΜΚΟ Global Witness, που αποτελεί την πηγή των πληροφοριών, επισημαίνει πως οι αγορές δεν διαφέρουν ουσιαστικά από τις ανάλογες ρωσικού αργού πετρελαίου, οπότε ουσιαστικά χρηματοδοτούν τις Ρωσικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία.

Η αύξηση κατά σχεδόν 47% πηγάζει κυρίως από την καταστροφή των αγωγών Nord Stream 1 και 2, αλλά τριπλασιάζει το κόστος των αυξημένων προμηθειών ρωσικού LNG σε σχέση με τις τιμές του ρωσικού φυσικού αερίου που έφθανε στην Ευρώπη μέσω αγωγών.

Οι διεθνείς εξαγωγές: Το σημαντικό μερίδιο στο σύνολο των παγκόσμιων εξαγωγών οφείλεται κυρίως στην εξαγωγική δραστηριότητα της Κίνας, που στο συνολικό των BRICS+ κατέχει το 58,65%. Με 29% του παγκοσμίου ΑΕΠ η ομάδα των BRICS+ προσεγγίζει τους G7.

Έκταση-πληθυσμός. Γεωπολιτικές παρενέργειες. Με την είσοδο των νέων μελών (Αίγυπτος, Αιθιοπία, Αργεντινή, Εμιράτα, Ιράν, Σαουδική Αραβία), οι BRICS+ αποκτούν πλέον ένα μέγεθος ικανό να προκαλέσει μεγάλες γεωοικονομικές και γεωπολιτικές ανακατατάξεις.

Εντυπωσιάζει, μάλιστα, η περιορισμένη έως ανύπαρκτη κάλυψη των σχετικών γεγονότων της διεύρυνσης των BRICS από τα δυτικά ΜΜΕ. Η διεύρυνση επιτρέπει στους BRICS+ να ελέγχουν συλλογικά το 43% της παγκόσμιας παραγωγής αργού (ο OPEC ελέγχει το 38%), γεγονός που τους καθιστά ενεργειακά εντελώς αυτόνομους, αποκλείοντας ενδεχόμενες κινήσεις παραγωγών που επηρεάζονται από τη Δύση να απειλήσουν την ενεργειακή κάλυψη του κλαμπ. Επιπλέον το μεγάλο μερίδιο επιτρέπει ευχερέστερη χειραγώγηση των τιμών, με προφανείς γεωπολιτικές επιπτώσεις.

Οι BRICS+ κατέχουν πλέον συλλογικά το 29% του παγκόσμιου ΑΕΠ, μέγεθος απόλυτα ανταγωνιστικό με το ανάλογο των G7. Σημαντικότατη η συμβολή στο ΑΕΠ των BRICS+ της παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η οικονομική επιρροή των BRICS+ αυξάνεται δραστικά, δεδομένο που ενδιαφέρει ιδιαίτερα τον άλλοτε αποκαλούμενο Τρίτο Κόσμο και νυν Παγκόσμιο Νότο. Στο νέο περιβάλλον που προβάλλει, οι μεσαίες δυνάμεις απαιτούν μεταρρυθμίσεις στους Διεθνείς Οργανισμούς, αναγνώριση και σεβασμό των επιδιώξεών τους, αλλά και αναδιανομή της διεθνούς ισχύος.

Η διεύρυνση συσφίγγει τους δεσμούς της Ρωσίας με την Σαουδική Αραβία, που αποτελούν τις δύο κυρίαρχες δυνάμεις του ολιγοπωλίου OPEC+. Παρά τις διαφορές τους τον Μάρτιο 2020 μ.Χ. με αντικείμενο την πολιτική του ολιγοπωλίου, οι σχέσεις τους είναι πολύ καλές και διαγράφονται νέες προοπτικές. Η στενή συνεργασία των δύο χωρών στα πλαίσια της BRICS+ θα εξομαλύνει τις διαφορές των μελών του OPEC+ και θα συντονίσει αποτελεσματικότερα την λειτουργία του.

Οι εξελίξεις προδικάζουν διχασμό στην παγκόσμια αγορά του πετρελαίου, με τον πρώτο και τον τρίτο καταναλωτή στον κόσμο, την Κίνα και την Ινδία, ενταγμένους στους BRICS+. Οι αναλυτές της S&P προειδοποιούν πως ο διχασμός της αγοράς που πηγάζει από την κρίση της Ουκρανίας, οδηγεί σε σύσφιξη των ενεργειακών δεσμών των μελών της ομάδας BRICS+, με συνέπεια να οριστικοποιείται ο διχασμός σε μία από τις ζωτικότερες αγορές αγαθών του πλανήτη.

Η διεύρυνση περιορίζει πλέον δραστικά την επιρροή των ΗΠΑ και της Ευρώπης στην Μέση Ανατολή, δεδομένου ότι η Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα θέτουν απόλυτη προτεραιότητα την ένταξή τους στους BRICS+.

Παρά τις προσπάθειες και τις πιέσεις του Λευκού Οίκου και την περιοδεία του Τζο Μπάιντεν το καλοκαίρι στην περιοχή, τελικά οι αποφάσεις της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων δεν ανατρέπονται, με την τελευταία μάλιστα κρίση στην Παλαιστίνη να επιδεινώνει την κατάσταση.

Αιθιοπία και Αίγυπτος. Ένα πρώτο ερώτημα αφορά την είσοδο της Αιθιοπίας στους BRICS+, με δεδομένη την μάλλον περιορισμένη οικονομική της ισχύ, αν και οφείλει να συνεκτιμηθεί η θέση της στην κινεζική πρωτοβουλία των Μεγάλων Εμπορικών Διαδρόμων (BRI). Σύμφωνα με τον Κινέζο υπουργό Εξωτερικών Qin Gang, το Πεκίνο υποστηρίζει την προσπάθεια της Αιθιοπίας να διαδραματίσει μία περισσότερο ενεργή παρουσία στις διεθνείς και περιφερειακές υποθέσεις.

Η Αιθιοπία πάντως κατέχει μία γεωγραφικά ζωτική στρατηγική θέση που ελέγχει την Ερυθρά Θάλασσα και μαζί με την Αίγυπτο που έχει την κυριότητα της διώρυγας του Σουέζ, διασφαλίζει έναν κομβικό δίαυλο διακίνησης για το πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής και για πολλά άλλα –σημαντικά για το διεθνές εμπόριο– αγαθά.

Πέραν της θέσης της, η Αίγυπτος έχει να επιδείξει κατά την διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας μεγάλες ανακαλύψεις ενεργειακών κοιτασμάτων, αποτελώντας πλέον τον 13^ο σε όγκο παραγωγό φυσικού αερίου στον κόσμο. Η παραγωγή υπερβαίνει την ανάλογη της Βραζιλίας, των Εμιράτων και του Μεξικού, συνιστώντας ουσιαστική παράμετρο που διευκολύνει την ένταξή της στους BRICS+.

Η ενέργεια αποτελεί επίσης βασικό αίτιο για την ένταξη της Αργεντινής. Τα κοιτάσματα σχιστολιθικού φυσικού αερίου της Vaca Muerta υπόσχονται να μετατρέψουν την νοτιοαμερικανική χώρα σε μεγάλο παράγοντα της αγοράς ενέργειας μόλις ολοκληρωθεί ένα μεγάλο πρόγραμμα κατασκευής αγωγών. Επιπλέον η χώρα συνιστά μεγάλο παραγωγό λιθίου, ενός μετάλλου που κατέχει κομβική θέση στην ηλεκτροκίνηση.

Αν και τα δυτικά ΜΜΕ δεν ασχολούνται με τους BRICS+, το διευρυμένο αυτό σχήμα συνοδεύεται με ποικιλία σημαντικών γεωπολιτικών επιπτώσεων. Αρκετές συνδέονται με την δραστικά μεγαλύτερη επιρροή των BRICS+ πρώτιστα στην αγορά πετρελαίου και κατά δεύτερο λόγο στην αγορά φυσικού αερίου. Κατά συνέπεια, το ειδικό βάρος τους στις διεθνείς αγορές και τις εμπορικές σχέσεις θα αυξήσει δραστικά και την γεωπολιτική επιρροή τους (https://slpress.gr/energeia/apoliti-iperdinami-stin-energeia-einai-pleon-oi-brics/).

Εκατοντάδες μαχητές της Wagner μεταφέρθηκαν στο Νίγηρα – Μπουρκίνα Φάσο και Μάλι έστειλαν τα (λίγα) μαχητικά τους στη Νιαμέι! Ενισχύεται η άμυνα της χώρας εν αναμονή της στρατιωτικής επέμβασης της ECOWAS. Ρωσικό αεροσκάφος προσγειώθηκε στην πρωτεύουσα του Νίγηρα, την Νιαμέι, μεταφέροντας εκατοντάδες μαχητές της Wagner τους οποίους φέρεται να τους παρέλαβε από την Συρία.

Η Wagner έχει στρατολογήσει χιλιάδες βετεράνους του Συριακού εμφυλίου πολέμου, κυρίως άνδρες που πολέμησαν για λογαριασμό των συριακών κυβερνητικών στρατευμάτων κατά του ΙSIS, της Αλ Κάιντα και του FSA και διαθέτουν τεράστια πολεμική εμπειρία. Μάλιστα η Wagner έχει δεσμευτεί προς την κυβέρνηση της Νιαμέι πως θα αναλάβουν αποκλειστικά τους Αμερικανούς εάν αναμειχθούν σε μία σύγκρουση με την ECOWAS, κάνοντας χρήση drones.

Μπορεί οι Αμερικανοί να επιλέγουν τον «χαμογελαστό» δρόμο του Σουν Τζου για να κρύψουν το «σπαθί» (κρύψε το σπαθί με ένα χαμόγελο, έλεγε ο διάσημος φιλόσοφος του πολέμου) και να προσποιούνται πως δεν έχουν πρόβλημα με την νέα στρατιωτική κυβέρνηση της Νιαμέι αλλά στο παρασκήνιο θα συνεχίσουν να εργάζονται για την ανατροπή της.

Ανώτεροι αξιωματούχοι από το Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο έχουν δεσμευτεί πως θα προστατέψου το Νίγηρα με κάθε μέσο διαθέσιμο και ήδη έχουν αποστείλει στην Νιαμέι τα λιγοστά μαχητικά που διαθέτουν για να προσφέρουν μία υποτυπώδη προστασία στον εναέριο χώρο του Νίγηρα.

Σε ότι αφορά τις ένοπλες δυνάμεις του Νίγηρα, αυτές αποτελούνται από ένα προσωπικό της τάξης των 25.000 στρατιωτών αλλά το πραξικόπημα και την ανατροπή της κυβέρνησης Μπαζούμ την έκανε η προεδρική φρουρά. Ωστόσο ο Στρατός δείχνει να στηρίζει την ενέργεια αυτή. Οι αεροπορικές δυνατότητες της χώρας βασικά είναι ανύπαρκτες.

Οι ένοπλες δυνάμεις διαθέτουν ένα επιθετικό ελικόπτερο Mil Mi-24 και δύο μαχητικά Sukhoi Su-25 αλλά κανείς δεν γνωρίζει εάν βρίσκονται σε αξιόπιστη πτητική κατάσταση. Όμως η κυβέρνηση του Νίγηρα θα εφοδιάσει με οπλισμό πολιτοφυλακές, ο ντόπιος πληθυσμός την υποστηρίζει και θα χρησιμοποιήσει υπέρ των δυνάμεων της την αχανή έκταση της χώρας.

Ο Νίγηρας μια πάμφτωχη χώρα, της οποίας τα πλούσια κοιτάσματα ουρανίου και χρυσού εκμεταλλεύονται οι δυτικοί (μόνο το 5% επιστρέφει στην τοπική οικονομία) γνώρισε πληθυσμιακή έκρηξη τα τελευταία 15 χρόνια και είδε τον πληθυσμό της από τα 12 εκατ. κατοίκους να εκτοξεύεται στα 25 εκατ. παρά τον εξαιρετικά χαμηλό μέσο όρο διάρκειας ζωής λόγω πείνας και ανυπαρξίας νοσηλευτικών μονάδων που φτάνει με το ζόρι τα 60 έτη.

Έχουν λοιπόν έκρηξη γεννήσεων με το 50% του πληθυσμού να είναι κάτω των 14 ετών το οποίο είναι πράγματι εντυπωσιακό. Τι σημαίνει πληθυσμιακή έκρηξη και όταν υπάρχει μεγάλος πληθυσμός χωρίς τροφή και αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο; Δημιουργούνται εθνικιστικά κινήματα αν υποφέρουν και στην συγκεκριμένη περίπτωση υποφέρουν.

Η Τουρκία στηρίζει την στρατιωτική κυβέρνηση καθώς βλέπει μία μεγάλη ευκαιρία να αποκομίσει κέρδη και τους στηρίζει και η  Λιβύη, η οποία επηρεάζεται άμεσα από την Τουρκία. Η Wagner θα αναλάβει την προστασία του Προεδρικού Μεγάρου και των κυριότερων υποδομών της χώρας που απειλούνται από την Νιγηρία.

 Οι ΗΠΑ διατηρούν μεγάλη βάση drone αναγνώρισης που επιχειρεί σε όλη την Αφρική, την Ευρώπη και την Μέση Ανατολή, αλλά και περίπου 500 στρατιώτες. Οι Γάλλοι διατηρούν περίπου 1200 στρατιώτες.

Αυτή την στιγμή υπάρχουν περίπου 5.000 Ρώσοι εθελοντές επ’αμοιβή στην Αφρική: Δραστηριοποιούνται κυρίως στο Μάλι, τη Λιβύη, το Σουδάν, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, την Μοζαμβίκη και στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.

Σε ότι αφορά τις ένοπλες δυνάμεις του Μάλι και της Μπουρκίνα Φάσο, αυτές αποτελούνται από μόλις 7.000 άνδρες οι πρώτες και 12.000 άνδρες οι δεύτερες. Η Μπουρκίνα Φάσο διαθέτει επίσης δύο επιθετικά ελικόπτερα Mil Mi-35 όπως και ένα ελαφρύ μαχητικό Embraer EMB-314.

Και σε αυτή την περίπτωση κανείς δεν ξέρει την επιχειρησιακή τους κατάσταση. Με λίγα λόγια η από αέρος υποστήριξη θα είναι σχεδόν ανύπαρκτη ειδικά εάν τα νιγηριανά στρατεύματα υποστηριχθούν από την γαλλική Αεροπορία.

Σε ότι αφορά τη Νιγηρία που σχεδιάζει να ξεκινήσει την στρατιωτική επιχείρηση κατά της Νιαμέι, διαθέτει στρατιωτικό προσωπικό της τάξεως των 230.000 ανδρών. Οι Νιγηριανές ένοπλες δυνάμεις θεωρούνται οι τέταρτες σε ισχύ σε όλη την Αφρική και οι 35ες σε όλο τον πλανήτη.

‘Όμως είναι πολύ πιθανό πως θα εμπλακούν άμεσα και πολλές άλλες χώρες υπέρ του νέου καθεστώτος του Νίγηρα, όπως η Αλγερία. Οι ένοπλες δυνάμεις του Νίγηρα έχουν υψηλό ηθικό και θα πολεμήσουν σε ένα πολύ «ιδιότροπο» και δύσκολο έδαφος (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/ekatontades-maxites-tis-wagner-metaferthikan-sto-nigira-mpourkina-faso-kai-mali-esteilan-ta-liga-maxitika-tous-sti-niamei/).

Παγκόσμιος Μύλος που αλέθει μόνο καταστροφή. BofA: «Βόμβα» ιδιωτικού χρέους 1 τρισ. δολ. είναι έτοιμη να σκάσει στις ΗΠΑ λόγω των υψηλών επιτοκίων (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/692294/bank-of-america-vomva-idiotikoy-xreous-1-tris-dol-etoimi-na-skasei-stis-ipa-logo-ton-ypsilon-epitokion).

Την ίδια ώρα Δυτικά ΜΜΕ αποπροσανατολίζουν με δηλώσεις του τύπου: " Η οικονομική επιβράδυνση της Κίνας θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την παγκόσμια ανάπτυξη". Η ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ ΗΤΙΣ ΕΣΤΙΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΦΤΙΆΧΝΕΙ ΚΑΙ ΦΟΎΣΚΕΣ (https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2023/08/blog-post_185.html).

 

Ο «Αιώνας της Τουρκίας» πίσω από τα στρατιωτικά κινήματα στην Αφρική; Λάζαρος Καμπουρίδης.. Εντύπωση προκαλούν μία σειρά από συμπτώσεις γεγονότων σε αφρικανικές χώρες τις οποίες έχει στοχοποιήσει η Τουρκία για τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές, αφού αποκαλύπτεται πιθανός δάχτυλος της Άγκυρας πίσω από τα κινήματα ανατροπής κυβερνήσεων, στο όνομα της εκρίζωσης της δυτικής αποικιοκρατίας. 

Εξάλλου δεν περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία εντυπωσιακή σε συχνότητα ρητορική του Ερντογάν για ανάγκη αποτροπής της αποικιοκρατίας από την Αφρική στοχεύοντας ιδιαίτερα την Γαλλία, σημείο το οποίο θα πρέπει να συνδυαστεί και με την τουρκική διείσδυση στη Μαύρη Ήπειρο εκμεταλλευόμενη όχι μόνο το Ισλάμ αλλά και την αμυντική βιομηχανία, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα την αποκαλούμενη «διπλωματία των ΜΕΑ (Μη Επανδρωμένα Αεροχήματα)», με απώτερο σκοπό την εκμετάλλευση των αφρικανικών πλουτοπαραγωγικών πηγών, σε υλοποίηση του Οράματος «Αιώνας της Τουρκίας».

Υπάρχει τουρκική εμπλοκή; Στην ανακοίνωση μετά την τελευταία συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας υπό την προεδρία του Ερντογάν, μεταξύ των άλλων αναφέρθηκε ότι, «αξιολογήθηκαν οι εξελίξεις στην Αφρική οι οποίες μπορούν να επεκταθούν σε όλη την Ήπειρο και εκφράσθηκε η πεποίθηση ότι τις πλέον κατάλληλες λύσεις στα προβλήματά της μπορούν να πετύχουν μόνο οι ιδιοκτήτες της».

Οι εξελίξεις που αναφέρει η ανακοίνωση, είναι οι απόπειρες πραξικοπημάτων στην Αφρική οι οποίες τελευταία έχουν αποκτήσει ιδιαίτερα αυξητική δυναμική, με την Άγκυρα να προτρέπει έμμεσα τις ανατροπές των ήδη υπαρχόντων καθεστώτων ώστε οι λαοί της Μαύρης Ηπείρου να βρούνε λύσεις στα προβλήματά τους, χωρίς να υπάρχει ξένη ανάμιξη.

Ο αρθρογράφος της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Sabah, Γ. Αϊτούγ, έγραψε για το θέμα της συμβολής της Τουρκίας στην ανατροπή της κυβέρνησης στο Μάλι: Είναι μεγάλος ο ρόλος της στρατιωτικής βοήθειας από την Ρωσία και την Τουρκία στην επιτυχία της επιχείρησης απελευθέρωσης του Μάλι.

Ειδικά,  ενθάρρυνε αυτή την Αφρικανική χώρα η προμήθεια του τουρκικού εξοπλισμένο ΜΕΑ Bayraktar TB2 SIHA, το οποίο έχει καταστεί το πιο αξιόπιστο όπλο αεροπορικής επίθεσης από αέρος σε όλο τον κόσμο. Τα εξοπλισμένα ΜΕΑ SIHA που αγόρασε η στρατιωτική διοίκηση του Μάλι από την Τουρκία, τρομοκράτησαν την γαλλική κυβέρνηση και έστεψε με επιτυχία τον αγώνα απελευθέρωσης.

Ο Συνταγματάρχης Γκοϊτά (επικεφαλής του πραξικοπήματος) αποκαλύπτοντας δημόσια την υπογραφή διακήρυξης για την απελευθέρωση του Μάλι, προέβαλλε φωτογραφία στο γραφείο του με μακέτα τουρκικού εξοπλισμένου ΜΕΑ Bayraktar ΤΒ2 SIHA.

Είναι ξεκάθαρο ότι, η επιχειρηματολογία  του αρθρογράφου ακολουθεί τις αρχές της αντίστοιχης του Ερντογάν, αφού το πραξικόπημα χαρακτηρίζεται ως αγώνας απελευθέρωσης από την γαλλική αποικιοκρατία.

Επιπρόσθετα, δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός όπου ξεσηκωμένο πλήθος που υποστήριξε το πραξικόπημα στο Νίγηρα έφερε τουρκικές σημαίες. Τουρκικά φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ τον περασμένο μήνα, αναφέρθηκαν σε άρθρο του γαλλικού περιοδικού Dassault AviatIon, το οποίο παρουσίασε ως τρομοκρατημένη την γαλλική πλευρά από την διείσδυση της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας και ειδικότερα των τουρκικών Μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων (ΜΕΑ) στην Αφρική.

Οι ίδιες τουρκικές πηγές μάλιστα, αποκάλεσαν την χρησιμοποίηση των τουρκικών ΜΕΑ στην Αφρική, ως «διπλωματία των εξοπλισμένων SIHA ΜΕΑ», αναφέροντας μία σειρά αφρικανικών χωρών οι  οποίες προμηθεύονται από την Τουρκία με τέτοια συστήματα ΜΕΑ, όπως οι, Μπουρκίνα Φάσο, Μάλι, Τόγκο, Νίγηρας, Μπενίν, Μαρόκο, Σομαλία, Τυνησία, Αιθιοπία και Νιγηρία.

«Αιώνας της Τουρκίας» – Ο ρόλος του Χ. Φιντάν. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, τουρκικά φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ αποκαλούν τον νέο Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών Χ. Φιντάν ως τον άνθρωπο υλοποίησης του Οράματος «Αιώνας της Τουρκίας».

Αυτός με την εμπειρία του πρώην Αρχηγού της ΜΙΤ, θεωρείται από Τούρκους αναλυτές, το καταλληλότερο πρόσωπο με ικανότητες να συγκεράσει τα υπόγεια κυκλώματα των μυστικών υπηρεσιών με την εξωτερική πολιτική, προκειμένου να καταστεί η Τουρκία παγκόσμιο εμπορικό κέντρο και κόμβος ενέργειας.

Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της νέας πολιτικής της Τουρκίας, αυτό θα καταστεί δυνατό, μέσω της ανατροπής καθεστώτων και αντικατάστασής τους από καθεστώτα δορυφόρους της Τουρκίας, της εκμετάλλευσης της συγκυρίας σύγκρουσης Δύσης – Ρωσίας στην Ουκρανία, ανάδειξης της Τουρκίας ως ηγέτιδας δύναμης του ισλαμικού και του τουρκικού κόσμου, αποκατάστασης των σχέσεων με χώρες της Μεσογείου, εκμετάλλευσης της γεωγραφικής θέσης της ως σημείο σύνδεσης της Ανατολής με την Ευρώπη και εκβιασμού της Ε.Ε. όχι μόνο ενεργειακά αλλά χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα και το προσφυγικό ως μέσο άσκησης πίεσης στην Γηραιά Ήπειρο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι, οι ταραχές στις χώρες της δυτικής Αφρικής, θέτουν σε κίνδυνο τον Υπερσαχάριο αγωγό φυσικού αερίου «Trans-Saharan gas pipeline», ο οποίος συμβάλλει στην ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από το Ρωσικό φυσικό αέριο και ταυτόχρονα ακυρώνει τις εκβιαστικές ορέξεις της Άγκυρας εναντίον της Ευρώπης, αφού ο τουρκικός παράγοντας σχεδιάζει να καταστεί ενεργειακός κόμβος και κύριος τροφοδότης της Ε.Ε.

Καζάν-Καζάν. Στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία προσβλέποντας στους πλουτοπαραγωγικούς πόρους του υπεδάφους της περιοχής Σαχέλ της Αφρικής, εκμεταλλεύεται την διείσδυσή της στην αφρικανική χερσόνησο μέσω της θρησκείας, της αμυντικής της βιομηχανίας, αλλά και διάφορων φορέων παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, προκειμένου να ανατρέψει τα υπάρχοντα καθεστώτα και καθιστώντας «δορυφόρους» της τα κράτη της περιοχής. Το τελευταίο επικοινωνιακό αφήγημα της πολιτικής της επικοινωνίας της τουρκικής Προεδρίας στο θέμα αυτό, είναι μία «καζάν-καζάν» κατάσταση έναντι των δυτικών αποικιοκρατών.

Ελλάδα-Κύπρος. Στην εξίσωση αυτή, η Ελλάδα και η Κύπρος αποτελούν εμπόδιο στους τουρκικούς εκβιαστικούς σχεδιασμούς, καθώς οι άριστες σχέσεις τους με χώρες της περιοχής αλλά κυρίως η συμμετοχή τους στις σχεδιαζόμενες διαδρομές ενέργειας προς την Ε.Ε. αποστερούν από την Άγκυρα το χαρτί της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης.  

Θα πρέπει να αποτελεί μοναδική εθνική επιλογή, η ισχυροποίηση των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας, η ενίσχυση των διπλωματικών ερεισμάτων και η ανάδειξη του τουρκικής επιθετικότητας και ιδιαίτερα των εκβιαστικών τουρκικών σχεδιασμών οι οποίοι στοχοποιούν την Δύση και κυρίως την Ε.Ε., εκμεταλλευόμενοι και την διείσδυση του τουρκικού παράγοντα στην Αφρικανική Ήπειρο (http://corfiatiko.blogspot.com/2023/08/blog-post_334.html).

 

Αμόκ – Γάλλοι στρατιώτες στη Ρουμανία για πόλεμο με τη Ρωσία – Χτύπημα Iskander βύθισε πλοίο με δυτικά όπλα για Ουκρανία.

Εξαιρετικά επικίνδυνη είναι η εμπλοκή της Γαλλίας στην ενορχηστρωμένη από το ΝΑΤΟ σύγκρουση στην Ουκρανία με τις ειδικές της δυνάμεις να είναι παρούσες στο μέτωπο από την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας (24/2/2022 μ.Χ.).

Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, το Παρίσι επιζητά πόλεμο με την Ρωσία, αντί να επικεντρωθεί σε μια πληθώρα φλέγων ζητημάτων στο εσωτερικό. Η επαίσχυντη συμμόρφωση της Γαλλίας με όλες σχεδόν τις πολιτικές του ΝΑΤΟ την έχει μετατρέψει ουσιαστικά σε υποτελή των ΗΠΑ, οι οποίες συνεχίζουν να της προκαλούν περισσότερα προβλήματα.

Μία εξήγηση θα μπορούσε να είναι η αυξημένη υποστήριξη της Μόσχας σε κινήματα ανεξαρτησίας στην Αφρική, κίνηση που ουσιαστικά διαλύει ό,τι έχει απομείνει από τη γαλλική (νεο)αποικιακή αυτοκρατορία στην ήπειρο.

Το Παρίσι έφτασε ακόμη και στο σημείο να προετοιμάσει μια εισβολή στον Νίγηρα, γεγονός που ώθησε το Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο να ανακοινώσουν την ετοιμότητά τους να πολεμήσουν μαζί με τον γείτονά τους εναντίον οποιουδήποτε επιτιθέμενου.

Μάλιστα οι τρεις χώρες σχημάτισαν την Συμμαχία των Κρατών του Sahel (AES), ουσιαστικά μια συνομοσπονδία που όχι μόνο αποτρέπει την υποστηριζόμενη από ΗΠΑ – ΕΕ -ΝΑΤΟ (νεο)αποικιοκρατία, αλλά προσφέρει επίσης μια εναλλακτική στην ECOWAS, έναν οργανισμό που θέλει να διατηρήσει εν ζωή με κάθε τρόπο η Δύση.

Ο πόλεμος της Αφρικής. Η AES διέκοψε επίσης τους διπλωματικούς δεσμούς με την Ουκρανία λόγω της υποστήριξής της στους τρομοκράτες σε αυτές τις χώρες. Το ουκρανικό καθεστώς παρείχε πληροφορίες σχετικά με τους «Wagner», που μάχονται στο πλευρό της AES.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ίδιο το ΝΑΤΟ συμμετείχε επίσης, καθώς αυτό είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, όπως ιστορικά έχει αποδειχθεί με την ενίσχυση Αλβανών τρομοκρατών ή φανατικών ισλαμιστών. Εξάλλου στα σχέδια του ΝΑΤΟ περιλαμβάνεται και ένας τρομοκρατικός πόλεμος κατά της Ρωσίας στο εγγύς μέλλον, βλέποντας την Ουκρανία να καταρρέει.

Η ρωσική υποστήριξη προς την AES και πολλές άλλες αφρικανικές χώρες που επιδιώκουν να σπάσουν τα δεσμά της (νεο)αποικιακής κυριαρχίας είναι σίγουρα απογοητευτική για την Δύση, αλλά ιδιαίτερα τη Γαλλία, καθώς η οικονομία της (ιδίως το ενεργειακό σύστημα) εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εκμετάλλευση «πρώην» αποικιών σε όλη την Αφρική. Αυτή είναι η προφανής εξήγηση για την εχθρότητα της Γαλλίας απέναντι στην Ρωσία, παρατηρεί εύστοχα ο στρατιωτικός – γεωπολιτικός αναλυτής Drago Bosnic.

Η Γαλλία εντείνει την εμπλοκή της στην Ουκρανία. Η Γαλλία έχει ήδη παράσχει πολλά όπλα, ακόμη και στρατιωτικό προσωπικό στην Ουκρανία, αν και τα Ρωσικά όπλα μεγάλου βεληνεκούς πλήττουν καίρια τις δυνάμεις του Παρισιού. Μόνο το 2024 μ.Χ. έξι χτυπήματα ακριβείας σκότωσαν εκατοντάδες Γάλλους στρατιωτικούς.

Εντυπωσιακότερο όλων ήταν το χτύπημα στο Kharkiv τον Ιανουάριο 2024 με τουλάχιστον 60 Γάλλους στρατιωτικούς νεκρούς. Ωστόσο, αντί να πάρει το μάθημά του, το Παρίσι συνεχίζει να στέλνει περισσότερους στρατιωτικούς, με αποτέλεσμα ακόμη μεγαλύτερα θύματα μέχρι τον Αύγουστο, επισημαίνει ο Bosnic.

Τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα για το ΝΑΤΟ τον Σεπτέμβριο, με πολλαπλά υπερηχητικά χτυπήματα στις θέσεις τους, με αποτέλεσμα εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες Δυτικούς στρατιώτες. Η κατάσταση για το ΝΑΤΟ επιδεινώνεται συνεχώς στην Ουκρανία και οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπαθούν να πετάξουν ο ένας στον άλλο την πολεμική καυτή πατάτα και να αποφύγουν πιθανά αντίποινα από τη Μόσχα.

Ωστόσο, η Γαλλία δεν φαίνεται να κατανοεί τη δραματική εξέλιξη της κατάστασης και συνεχίζει να στέλνει στρατεύματα. Μάλιστα εκπαιδεύει τους στρατιωτικούς της σε μία χώρα, την οποία η Ρωσία μπορεί να εξαφανίσει με έναν μόνο πύραυλο, λέει χαρακτηριστικά ο Bosnic.

Γάλλοι στρατιώτες στη Ρουμανία – Πολεμική προετοιμασία για Ρωσία. Συγκεκριμένα, χιλιάδες Γάλλοι στρατιώτες θα αναπτυχθούν στη Ρουμανία τον Μάιο 2025 μ.Χ. και θα εκπαιδευτούν για έναν μεγάλο πόλεμο.

Σύμφωνα με το Politico, το 2025 μ.Χ. θα είναι «κρίσιμο για τον Γαλλικό στρατό, ο οποίος έχει υποβληθεί σε ένα σημαντικό μετασχηματισμό τα τελευταία χρόνια προκειμένου να προετοιμαστεί για έναν πόλεμο με τη Ρωσία.

Η μεγάλης κλίμακας στρατιωτική άσκηση, που ονομάστηκε Dacian Spring 2025 μ.Χ., θα «αξιολογήσει την ικανότητά τους να μετακινηθούν γρήγορα στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ». Σενάριο της άσκησης είναι μία ρωσική επίθεση σε κράτος της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ.

Το Politico υποστηρίζει ο γαλλικός στρατός ξεκίνησε μια «βαθιά μεταμόρφωση, ώστε να είναι έτοιμος για μια σύγκρουση υψηλής έντασης παρόμοια με τον πόλεμο στην Ουκρανία». Μάλιστα το ΝΑΤΟ έχει εκπονήσει έναν οδικό χάρτη για τον Γαλλικό στρατό.

Μέχρι το 2027 μ.Χ. θα πρέπει να είναι σε θέση να αναπτύξει μία ετοιμοπόλεμη μεραρχία μέσα σε 30 ημέρες, συμπεριλαμβανομένων πυρομαχικών και προμηθειών». Στο ΝΑΤΟ, μια μεραρχία έχει από 10.000 έως και 25.000 στρατιώτες.

Ο Ρωσικός στρατός μπορεί να εξουδετερώσει έως και τέσσερα εκατομμύρια στρατιώτες σε περίπτωση άμεσης σύγκρουσης με το ΝΑΤΟ, καθιστώντας την βιωσιμότητα των συμβατικών δυνατοτήτων της Συμμαχίας πιο αμφισβητήσιμη.

Το λογικό συμπέρασμα είναι πως το ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί ως δικαιολογία την Ρωσική «επιθετικότητα» για να εντείνει την παρουσία του στην Ανατολική Ευρώπη. Βασική πρόκληση για τον Γαλλικό στρατό θα είναι να φτάσει γρήγορα στην Ρουμανία, υποτίθεται για να την υπερασπιστεί, στο πλαίσιο βελτίωσης της στρατιωτικής κινητικότητας του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, σημαίνει ο Γάλλος στρατηγός Pierre-Eric Guillot.

Έντονη ανησυχία στην Ανατολική Ευρώπη. Ωστόσο, οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης παρατηρούν με έντονη ανησυχία αυτές τις εξελίξεις. Ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας Robert Fico, ο οποίος παραλίγο να δολοφονηθεί τον Μάιο, είναι κατηγορηματικά κατά της κλιμάκωσης της έντασης με τη Ρωσία. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για την Ουγγαρία, η οποία ανησυχεί εξαιρετικά με την προοπτική μιας άμεσης αντιπαράθεσης με την Μόσχα.

Η ουγγρική εφημερίδα Magyar Nemzet προειδοποιεί ότι «το Παρίσι προετοιμάζεται για παγκόσμιο πόλεμο και ότι «ο φιλοπόλεμος Γάλλος πρόεδρος έχει ήδη καταστρώσει σχέδια τους τελευταίους μήνες, τα οποία θα μπορούσαν σαφώς να οδηγήσουν σε πόλεμο μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας». Το Ουγγρικό ειδησεογραφικό μέσο επεσήμανε επίσης ότι ο Macron «δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο αποστολής στρατευμάτων στην Ουκρανία».

Ωστόσο, για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, η Γαλλία φέρεται να στέλνει ακόμη και μαχητικά αεροσκάφη «Mirage 2000» στo Κίεβο. Είναι σαφές πως ο Macron διακινδυνεύει πόλεμο με την Ρωσία, ανεξάρτητα από το πραγματικό του κίνητρο για τέτοιες κινήσεις (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/763730/amok-galloi-stratiotes-sti-roumania-ekpaideyontai-gia-polemo-me-rosia-xtypima-iskander-vythise-aytandro-ploio-me-dytika-opla-gia-oukrania).

Γεωπολιτική στην Αφρική -Το κενό που δημιουργούν οι Αμερικανοί το γεμίζουν οι Ρώσοι. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της διοίκησης του Λευκού Οίκου και της χούντας στον Νίγηρα, που διαρκούσαν από τον Μάρτιο, δεν κατέληξαν πουθενά.

Οι Νιγηριανοί αρνήθηκαν ακόμη και να συζητήσουν το θέμα της αποζημίωσης για την 201^η αεροπορική βάση που κατασκεύασαν οι Αμερικανοί, η οποία κόστισε στις Ηνωμένες Πολιτείες 110 εκατομμύρια δολάρια.

Περισσότεροι από 1.000 Αμερικανοί στρατιώτες θα εγκαταλείψουν τον Νίγηρα τους επόμενους μήνες, δήλωσαν αξιωματούχοι της δήθεν «κυβέρνησης Μπάιντεν» την περασμένη Παρασκευή. Αλλά η Αφρικανική φύση, όπως γνωρίζουμε, απεχθάνεται το κενό.

Πριν από έξι ημέρες, εμφανίστηκαν Ρώσοι εκπαιδευτές στον Νίγηρα και έφεραν ένα ολόκληρο σύστημα αεράμυνας ως δώρο στον «αδελφό λαό του Νίγηρα».  Όπως αναφέρεται στο τοπικό κρατικό κανάλι Radio Television du Niger – «ο εξοπλισμός είναι τελευταίας γενιάς».

Η πραγματικότητα, όμως, θα γίνει ορατή αργότερα και οι Αφρικανοί σύντομα θα εκπλαγούν όταν ανακαλύψουν ότι οι ορέξεις και οι μέθοδοι της Μόσχας για να τους ικανοποιήσει δεν διαφέρουν πολύ από την παλιά καλή Γαλλοαμερικανική αποικιοκρατία.

Η κυριαρχία των ΗΠΑ στην Αφρική μειώνεται και «το ρωσικό κράτος αναδύεται από τις σκιές στην αφρικανική πολιτική», δηλαδή ανεβαίνει. Τόσο οι δυτικοί όσο και οι Ρώσοι ειδικοί βγάζουν αυτό το συμπέρασμα από όσα συμβαίνουν.  Με την πρώτη ματιά, όλα είναι σωστά, δεν υπάρχει αντίρρηση και τα γεγονότα είναι πολύ ενδεικτικά.

Στον ίδιο Νίγηρα, μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα, τερματίστηκε μια συμφωνία με την Γαλλία και την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία βοήθησε τις αρχές της χώρας στον αγώνα κατά των ισλαμιστών ανταρτών.

Τώρα είναι η σειρά του «Yankee Go Home» για την Ουάσιγκτον.  Η τοπική χούντα -ή η κυβέρνηση που εκφράζει τα βαθιά συμφέροντα του λαού του Νίγηρα, πρέπει να τονιστεί – βρήκε τη βοήθεια της Δύσης στον πόλεμο κατά των ανταρτών από το Ισλαμικό Κράτος και την Αλ Κάιντα ως αναποτελεσματική. Εναποθέτει, τώρα τις ελπίδες της στη Μόσχα. Λένε, «Ο Πούτιν θα έρθει και θα αποκαταστήσει την τάξη».

Το Κρεμλίνο περιμένει τη σειρά του να εγκατασταθεί στην Αφρικανική ενδοχώρα. Και χρησιμοποιούν κάθε είδους ‘δώρα’ στις προπαγανδιστικές τους εκστρατείες. Χωρίς να ξεχάσουν να κατηγορήσουν τη Δύση, η οποία, σύμφωνα με Ρώσους πολιτικούς, έχει εδώ και χρόνια «κολλήσει» στην Αφρική.

Η Αφρικανική νοοτροπία είναι διαφορετική, δεν βλέπουν ποιοι θα κυριαρχήσουν. Τους είναι εντελώς αδιάφορο απλά να τους βοηθήσουν. Το ζητούμενο είναι οι «Λευκοί» να παρέχουν μια συνεχή ροή βοήθειας. Γιατί έτσι πρέπει. Και αν τους φαίνεται ότι η βοήθεια δεν είναι αρκετή, τότε αλλάζουν χωρίς δισταγμό τον εταίρο τους στην εξωτερική πολιτική με την αφελή ελπίδα ότι ο νέος θα είναι καλύτερος.

Η τοπική χούντα -ή, η κυβέρνηση που εκφράζει τα βαθιά συμφέροντα του λαού του Νίγηρα, πρέπει να τονιστεί – βρήκε την βοήθεια της Δύσης στον πόλεμο κατά των ανταρτών από το Ισλαμικό Κράτος και την Αλ Κάιντα ως αναποτελεσματική. Και τώρα εναποθέτει τις ελπίδες της στη Μόσχα.

Το εντυπωσιακό είναι ότι δεν θεωρούν ότι οφείλουν τίποτα στους «λευκούς» συντρόφους τους. Ούτε στους Ευρωπαίους, ούτε στους Αμερικανούς, ούτε στους Ρώσους. Στην Αφρικανική συνείδηση, εφ’ όσον υπάρχουν προσφορές και υποσχέσεις πρέπει να γίνουν αλλαγές. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει αντιευρωπαϊκό ή αντιαμερικανικό συναίσθημα στο Νίγηρα, ούτε πεισματική προσκόλληση στην Ρωσία.

Οι Αμερικανοί υποσχέθηκαν πολλά, αλλά, σύμφωνα με τη χούντα του Νίγηρα, δεν υλοποιήθηκαν τα υποσχόμενα, «ας δοκιμάσουμε λοιπόν το Κρεμλίνο». Σε ενδεχόμενη αποτυχία της Ρωσίας, στη σειρά περιμένει η Τουρκία ή η Κίνα.

Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό θα συμβεί. Άλλωστε, τα εσωτερικά έγγραφα της Ρωσικής κυβέρνησης, σημειωμένα με δύο μηδενικά, αναφέρουν ευθέως ότι πρέπει να γίνουν αλλαγές στη νομοθεσία των Αφρικανικών χωρών που έχουν μπει στην πτέρυγα της Μόσχας στον τομέα της εξόρυξης

Είναι αλήθεια ότι οι Αφρικανοί θα εκπλαγούν σύντομα όταν ανακαλύψουν ότι οι ορέξεις και οι μέθοδοι της Μόσχας για την ικανοποίησή τους δεν διαφέρουν πολύ από την παλιά καλή γαλλοαμερικανική αποικιοκρατία.

Και κανένα «πακέτο επιβίωσης του καθεστώτος» που πρόσφερε η Μόσχα στον Νίγηρα δεν θα ληφθεί υπόψη εδώ. Διότι για κάθε αφρικανικό καθεστώς, το δικό του πορτοφόλι είναι πολύ πιο σημαντικό από «τον αγώνα κατά της αποικιοκρατίας» και την «αντιμετώπιση της Δύσης» (https://echedoros.blog/2024/04/23/%CE%B3%CE%B5%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%86%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%8C-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B7/).

Μια Αποστολή στην Αφρική.

Η Αφρική είναι μια ήπειρος με τεράστιες οικονομικές δυνατότητες, πολιτιστικό πλούτο και με τον νεότερο πληθυσμό στον κόσμο, η οποία είναι όμως κάτω από τα όρια όσον αφορά την αναγκαία ανάπτυξη σε όλους τους τομείς της κοινωνίας της. Ας πάρουμε την Γκάνα ως λαμπρό παράδειγμα:

Από τότε που το έθνος ανακήρυξε την ανεξαρτησία του τον Μάρτιο του 1.957 μ.Χ., η εποχή της ως Δημοκρατία ήταν γεμάτη τραγικές καταστάσεις, ενώ ταυτόχρονα αποτελούσε μια (ουτοπική δυστυχώς) τεράστια ευκαιρία να οδηγήσει την Αφρική σε ένα πολυαναμενόμενο μέλλον ευημερίας.

Τόσο τα προβλήματα της Γκάνας όσο και της Αφρικής γενικότερα δεν είναι εύκολο να επιλυθούν και δεν είναι στην ατζέντα των κοινών ασπρόμαυρων υποθέσεων, για τις οποίες γίνεται λόγος σε πολλά ΄δυτικά’ περιοδικά, αλλά μάλλον βρίσκονται σε μέρη πολύ πιο κρυφά από ότι μπορούμε να καταλάβουμε. Τις περισσότερες φορές, αμαυρώνονται με την ίδια πίεση που άσκησε η Βρετανική Αυτοκρατορία, μεταξύ άλλων, κατά τη διάρκεια εκείνης της φοβερής περιόδου της αποικιοκρατίας.

Πολλά έμοιαζαν ελπιδοφόρα όταν τα αφρικανικά έθνη και οι λαοί τους διεκδίκησαν την ανεξαρτησία τους. Οι Αφρικανοί λαχταρούσαν με ελπίδα τη δυνατότητα να αποκαταστήσουν τον παλιό τους πλούτο για να αναζωογονήσουν την Ήπειρο με μια νέα αίσθηση εθνικής υπερηφάνειας και πνεύματος που υποσχόταν αυτή η κυριαρχία.

Δυστυχώς, λόγω των βάρβαρων και ανήθικων πρακτικών του δυτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, η Γκάνα, η Κένυα, η Νότια Αφρική και άλλα αφρικανικά έθνη δυσκολεύτηκαν να αναδυθούν από τη σκόνη της αποικιοκρατίας ενώ αντίθετα, έμειναν να απορούν για το τι ακριβώς συνέβη τα τελευταία 50 και πλέον χρόνια.

Η Διάσκεψη του Βερολίνου και ο αυτοκρατορικός αγώνας για την Αφρική. Ένα καλό σημείο για να ξεκινήσουμε ιστορικά είναι η όχι και τόσο σπουδαία διάσκεψη του Βερολίνου το 1.884 μ.Χ.-5 μ.Χ., γνωστή και ως Διάσκεψη της Δυτικής Αφρικής.

Πρόκειται για μια διάσκεψη η οποία αντί να οικοδομηθεί με βάση τα χριστιανικά ήθη του καλού Σαμαρείτη, κατέληξε να είναι μια απροκάλυπτη αρπαγή γης και φυσικών πόρων- ένα είδος προσέγγισης του τύπου “η ισχύς έχει δίκιο” που εξυπηρετεί μόνο τις συγκεκριμένες εμπειρικές δυνάμεις και όχι τα βασίλεια και τις πόλεις-κράτη που υπήρχαν ήδη εκεί επί αιώνες.

Αυτή ήταν η αρχή του πλήρους αποικιοκρατικού οικονομικού ελέγχου της Αφρικής στο σύνολό της. Βέβαια δεν ήταν αυτή η αρχή των προβλημάτων της Αφρικής με την αποικιοκρατία, όπως όλοι γνωρίζουμε από την ιστορία του συστήματος του δουλεμπορίου.

Αυτή ήταν μια σκοτεινή περίοδος της ιστορίας μεταξύ του 16^ου και του 19^ου Αιώνα, όπου σε μεγάλο βαθμό βρετανικές εταιρείες, όπως η εμπορική εταιρεία της Ανατολικής Ινδίας και η Βασιλική Αφρικανική Εταιρεία, πήγαιναν κατά μήκος των ακτογραμμών αυτής της ένδοξης ηπείρου, έκλεβαν τα προς το ζην των γηγενών ανθρώπων καθώς και όλους τους διαθέσιμους τους πόρους και έκαναν περιουσίες στην πατρίδα τους. Όχι, αυτή είναι η αρχή του εκτεταμένου ελέγχου ολόκληρης της ηπείρου ως χερσαίας μάζας.

Μέχρι τα τέλη του 19^ου Αιώνα, το μεγαλύτερο μέρος της αποικιοκρατικής δραστηριότητας γινόταν κατά μήκος των ακτών της Αφρικής, όπου είχαν δημιουργηθεί οι εμπορικοί σταθμοί… αλλά το μεγαλύτερο μέρος που βρισκόταν στο εσωτερικό της ηπείρου παρέμενε ως επί το πλείστον ανέγγιχτο.

Το 1.884 μ.Χ. όλα αυτά άλλαξαν και οι Ευρωπαϊκές αποικιακές αυτοκρατορίες (Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Αυστροουγγαρία, Ιταλία, Ρωσία, Ισπανία και Πορτογαλία) προχώρησαν στη διαίρεση της αυτοδιοικούμενης Αφρικανικής ηπείρου και με τον τρόπο αυτό έθεσαν σε εφαρμογή την κλασική στρατηγική των Αυτοκρατοριών “Διαίρει και βασίλευε”. Αυτό όχι μόνο έφερε τελικά τους Αφρικανούς αντιμέτωπους μεταξύ τους, αλλά ταυτόχρονα έβαλε και τους Ευρωπαίους σε μια συγκρουσιακή πορεία.

Σήμερα οι ιστορικοί θα δικαιολογήσουν αυτό το συνέδριο ως “αναγκαίο κακό” που απαιτήθηκε για να τροφοδοτηθεί η βιομηχανική επανάσταση που έλαβε χώρα στην ευρωπαϊκή και την Βορειοαμερικανική Ήπειρο εκείνη την εποχή. Σε αυτή την υπόθεση, η λογική λέει:

“Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι οι πόροι της Αφρικής ήταν απαραίτητοι για την βιομηχανική πρόοδο, τα αγαθά έχουν αξία, και επομένως έπρεπε να έχουν πληρωθεί αυτοί οι πόροι; Γιατί ήταν απαραίτητο να κρατηθεί αυτή η ήπειρος υποταγμένη στην υπανάπτυξη;” Ρητορικές οι ερωτήσεις.

Ένα άλλο ερώτημα που έρχεται στο μυαλό είναι: “Δεδομένου του γεγονότος ότι η Ήπειρος είχε τόσο τεράστιες δυνατότητες, γιατί οι αποικιοκρατικές δυνάμεις δεν επέλεξαν τον ηθικό δρόμο και δεν μοιράστηκαν αυτή την βιομηχανική επανάσταση με τους Αφρικανούς στο σύνολό τους, ώστε να τους βοηθήσουν να αναπτύξουν τις γνώσεις τους στην βιομηχανία και την επιστήμη;

Δεδομένου ότι όλες οι Ευρωπαϊκές Αυτοκρατορίες ομολογούσαν την προσήλωσή τους στον χριστιανισμό, δεν θα ήταν μια δίκαιη χριστιανική απόφαση να προσφέρουν ανάπτυξη και πληρωμή σε αντάλλαγμα για τους πόρους κατά τη διάρκεια αυτών των ετών;

Είναι μια δυσάρεστη ειρωνεία ότι πολλές δυτικές τεχνολογικές εξελίξεις τροφοδοτήθηκαν υλικά από την κατάφωρη κλοπή. Επειδή φαντάζομαι ότι αυτή η ειρωνεία δεν αρέσει σε πολλούς από εσάς, πρέπει να συνεχίσουμε αυτή την ιστορία για να κατανοήσουμε περαιτέρω τους κακούς, δόλιους και απάνθρωπους χειρισμούς της αυτοκρατορίας, ώστε να μπορέσουμε να βάλουμε τέλος σε αυτή την τυραννία μια για πάντα.

Παναφρικανικοί ηγέτες – Η αυγή της ελευθερίας. Ας κάνουμε ένα βήμα στην ιστορία, στην αυγή του παναφρικανικού κινήματος που σάρωσε την ήπειρο όπως οι ακτίνες του ήλιου σαρώνουν τον πλανήτη μας.

Βρισκόμαστε σε μια Αφρική που διαμορφώνεται από μια νέα γενιά ηγετών εμπνευσμένων από επαναστατικές πράξεις που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο. Ενώ οι πράξεις αυτές καθοδηγούνται από μία νέα ελπίδα και πείνα για ανεξαρτησία, δεν οφείλονται στην άνοδο του κομμουνισμού, όπως συνήθως υποτίθεται σήμερα, αλλά μάλλον στις ιδρυτικές αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής που είναι κατοχυρωμένες σε αυτό το πολύτιμο έγγραφο – την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας.

Αυτή η επαναστατική περίοδος μιλάει για πολλές μεγάλες δυνατότητες όσον αφορά την Αμερική και τον κόσμο. Ο Κένεντι είναι πρόεδρος στις ΗΠΑ και οι πολιτικές του Ρούσβελτ για την ανάπτυξη αναβιώνουν, η ανθρωπότητα σχεδιάζει να προσγειωθεί στην Σελήνη μέχρι το τέλος της δεκαετίας και οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο γίνονται μάρτυρες αλλαγών με τέτοιο ρυθμό που η ελπίδα για πρόοδο γίνεται αισθητή σε κάθε γωνιά της Γης. Αυτή η περίοδος όμως είναι γεμάτη και με κάποιες τραγικές ειρωνείες.

Ο Ψυχρός Πόλεμος που συγκλόνισε τον κόσμο υπό την απειλή ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος, οι πυρηνικές βόμβες στην Ιαπωνία και ο παρανοϊκός πόλεμος του Βιετνάμ είναι τρία παραδείγματα. Μια άλλη τραγική ειρωνεία είναι ότι το κορυφαίο έθνος που πρώτο (υποτίθεται) δημιούργησε την παράδοση για τις δημοκρατίες που εδράζονται στις αρχές της ελευθερίας, και της επιδίωξης της ευτυχίας, διεξάγει  έναν ανελέητο κι ανήθικο πόλεμο εναντίον γηγενών λαών σε μακρινές χώρες.

Ένας άνθρωπος που ανεβαίνει πολιτικά σε αυτούς τους καιρούς ονομάζεται Κουάμε Νκούμα. Αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος σύντομα θα αναδειχθεί στον πιο σημαίνοντα Αφρικανό πολιτικό της εποχής του, δήλωσε με μεγάλη ακρίβεια ότι, για να επιτύχει η Αφρική μια πραγματική και διαρκή ανεξαρτησία, θα πρέπει να ξεκινήσει ακολουθώντας τις ίδιες αρχές που είχαν καθιερώσει οι ΗΠΑ όταν κήρυξαν την ανεξαρτησία τους από τη Βρετανική Αυτοκρατορία. Για να παραθέσω ένα απόσπασμα από την ομιλία του Νκρούμα στο συνέδριο του Οργανισμού Αφρικανικής Ενότητας το 1.963 μ.Χ. στην Αντίς Αμπάμπα της Αιθιοπίας,

“Όταν το πρώτο Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών έλαβε χώρα πριν από πολλά χρόνια στη Φιλαδέλφεια, ένας από τους αντιπροσώπους έδωσε το πρώτο στίγμα της ενότητας δηλώνοντας ότι συναντήθηκαν σε “ουδέτερη κατάσταση” με άλλα λόγια, δεν βρίσκονταν στη Φιλαδέλφεια ως Βιρτζινιανοί ή Πενσυλβανιανοί, αλλά απλά ως Αμερικανοί. Αυτή η αναφορά στους εαυτούς τους ως Αμερικανούς ήταν εκείνη την εποχή μια νέα και παράξενη εμπειρία.

Μπορώ να τολμήσω να ισχυριστώ εξίσου με αυτή την ευκαιρία, Εξοχότατοι, ότι συναντιόμαστε εδώ σήμερα όχι ως Γκανέζοι, Γουινέζοι, Αιγύπτιοι, Αλγερινοί, Μαροκινοί, Μαλιανοί, Λιβεριανοί, Κονγκολέζοι ή Νιγηριανοί, αλλά ως Αφρικανοί.

Αφρικανοί ενωμένοι στην αποφασιστικότητά μας να παραμείνουμε εδώ μέχρι να συμφωνήσουμε για τις βασικές αρχές ενός νέου συμφώνου ενότητας μεταξύ μας, το οποίο εγγυάται για εμάς και το μέλλον μας, μια νέα ρύθμιση, αυτήν της ηπειρωτικής διακυβέρνησης”.

Αυτό και μόνο το απόσπασμα θα πρέπει να βάλει τέλος σε κάθε ιδέα ότι ο Νκρούμα ήταν “αντιαμερικανός μαρξιστής ή κομμουνιστής”, όπως δήλωσαν ορισμένοι καθόλου επιμελείς ιστορικοί. Όχι μόνο αυτό, αλλά ο Νκρούμα είχε σπουδάσει και είχε δώσει διαλέξεις για δέκα χρόνια (1.935 μ.Χ.-1.945 μ.Χ.) στις ΗΠΑ στο Πανεπιστήμιο Λίνκολν της Πενσυλβάνια.

Παρόλο που ο συγγραφέας δεν αμφιβάλλει ότι μπορεί κάλλιστα να συμπαθούσε τα μαρξιστικά και λενινιστικά κοινωνικά ιδεώδη, όπως πολλοί δικαιολογημένα κάνουν, οι κοινωνικές και οικονομικές πολιτικές του καθιστούν σαφές πού βρίσκεται η πολιτική του βάση.

Είναι αξιοσημείωτο ότι εκείνη την μεγάλη ημέρα του 1.957 μ.Χ., όταν η Γκάνα έγινε το πρώτο αφρικανικό έθνος που απέκτησε την ελευθερία του από τη Βρετανική Αυτοκρατορία, ο πρόεδρος Dwight D. Eisenhower έστειλε τον αντιπρόεδρό του, Richard Nixon, να συμμετάσχει στους εορτασμούς της Γκάνας. Από όλο αυτό το περιεχόμενο είναι σαφές ότι ο Νκρούμα ακολουθεί το καλό παράδειγμα που έδωσαν οι Αμερικανοί το 1.776 μ.Χ.

Ως ειρωνεία, διαπιστώνουμε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται τώρα στην Αφρική, αλλά δυστυχώς δεν επρόκειτο να καταλήξει στο ίδιο αποτέλεσμα με αυτό που επιτεύχθηκε στην Αμερική (ή τουλάχιστον όχι ακόμη).

Ο Nkrumah οραματιζόταν τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αφρικής και το διατύπωσε με σαφήνεια σε μια ομιλία που εκφώνησε στη Διάσκεψη του 1963, από την οποία προέρχεται το παραπάνω απόσπασμα. Το όνομα του Οργανισμού είναι από μόνο του αρκετά κατατοπιστικό, αλλά ο αναγνώστης θα βρει την παρακολούθηση αυτής της ομιλίας ακόμη πιο συναρπαστική.

Ο Nkrumah ήταν απόλυτα πεπεισμένος ότι η Αφρική και τα πολλά κράτη της είχαν τα μέσα να αναπτύξουν τον εαυτό τους χωρίς ξένες παρεμβάσεις και υπερασπίστηκε την ανεξαρτησία της με τον ίδιο τρόπο που το έκανε ο Βενιαμίν Φραγκλίνος για τους Αμερικανούς.

Ήταν ένας εξαιρετικός ομιλητής με ένα πλατύ χαμόγελο από αυτί σε αυτί που γέμιζε όχι μόνο τους Γκανέζους, αλλά ολόκληρη την Αφρική με μια νέα περηφάνια και πνεύμα. Βλέπουμε τις προθέσεις του σε ένα άλλο μεγαλειώδες απόσπασμα από την ίδια ομιλία και σημειώνουμε ότι όταν μιλάει για τη Σαχάρα, μας θυμίζει το παρόμοιο όραμα του Φραγκλίνου Ρούσβελτ:

“Έχουμε τους πόρους. Η αποικιοκρατία ήταν αυτή που μας εμπόδισε να συσσωρεύσουμε το απαραίτητο κεφάλαιο, αλλά και εμείς οι ίδιοι δεν καταφέραμε να αξιοποιήσουμε πλήρως τη δύναμή μας κατά την ανεξαρτησία, ώστε να κινητοποιήσουμε τους πόρους μας για την αποτελεσματικότερη απογείωση σε μια βαθιά οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη.

Ήμασταν πολύ απασχολημένοι με την περιποίηση των ξεχωριστών κρατών μας για να κατανοήσουμε πλήρως την βασική ανάγκη της ένωσής μας, η οποία έχει τις ρίζες της στον κοινό σκοπό, τον κοινό σχεδιασμό και την κοινή προσπάθεια. Μια ένωση που αγνοεί αυτές τις θεμελιώδεις ανάγκες δεν θα είναι παρά μια ντροπή.

Μόνο με τη συνένωση της παραγωγικής μας ικανότητας και της προκύπτουσας παραγωγής μπορούμε να συσσωρεύσουμε κεφάλαιο. Και μόλις ξεκινήσουμε, η δυναμική θα αυξηθεί. Με κεφάλαιο που ελέγχεται από τις δικές μας τράπεζες, αξιοποιημένο για την πραγματική βιομηχανική και γεωργική μας ανάπτυξη, θα κάνουμε την πρόοδό μας.

Θα συσσωρεύσουμε μηχανήματα και θα ιδρύσουμε χαλυβουργεία, χυτήρια σιδήρου και εργοστάσια- θα συνδέσουμε τα διάφορα κράτη της ηπείρου μας με επικοινωνίες- θα καταπλήξουμε τον κόσμο με την υδροηλεκτρική μας ενέργεια- θα αποξηράνουμε έλη και βάλτους, θα καθαρίσουμε μολυσμένες περιοχές, θα ταΐσουμε τους υποσιτισμένους και θα απαλλάξουμε το λαό μας από παράσιτα και ασθένειες.

Η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ακόμη και την Σαχάρα να ανθίσει σε ένα απέραντο πεδίο με καταπράσινη βλάστηση για γεωργικές και βιομηχανικές εξελίξεις. Θα αξιοποιήσουμε το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τα γιγαντιαία τυπογραφεία για να βγάλουμε το λαό μας από τις σκοτεινές εσοχές του αναλφαβητισμού”. – Πρόεδρος Kwame Nkrumah

Συγκρίνετε αυτό με το αφρικανικό όραμα του Φραγκλίνου Ντελάνο Ρούσβελτ, όπως το κατέγραψε ο γιος του και βιογράφος του Έλιοτ Ρούσβελτ από το βιβλίο του 1.946 μ.Χ. “As He Saw It”, από το οποίο θα παραθέσω τώρα ένα απόσπασμα:

“Για έναν άνθρωπο που δεν είχε ξαναπάει ποτέ στην Αφρική, αυτός [ο Ρούσβελτ] είχε συλλέξει ένα καταπληκτικό όγκο πληροφοριών, γεωγραφικών, γεωλογικών, γεωργικών. Φυσικά, νόμιζα ότι γνώριζα την χώρα αρκετά καλά: Είχα πετάξει πάνω από ένα μεγάλο μέρος της, μήνες πριν, φωτογραφίζοντάς την από αέρος. Αλλά κάπου εκείνος είχε την ευκαιρία να μάθει ακόμη περισσότερα από ό,τι εγώ.

Συζητήσαμε για τις μεγάλες αλυκές στην Νότια Τυνησία, που κάποτε πρέπει να ήταν μια απέραντη εσωτερική θάλασσα. Μας υπενθύμισε τα ποτάμια που αναβλύζουν στα βουνά του Άτλαντα, στα Νότια, και εξαφανίζονται κάτω από την Σαχάρα, για να γίνουν υπόγεια ποτάμια. “Να εκτρέψουμε αυτή την ροή νερού για αρδευτικούς σκοπούς;

Θα έκανε την Imperial Valley στην Καλιφόρνια να μοιάζει με λαχανόκηπο!” Και οι αλυκές: βρίσκονταν κάτω από το επίπεδο της Μεσογείου- θα μπορούσατε να σκάψετε ένα κανάλι κατευθείαν πίσω για να δημιουργήσετε εκ νέου αυτή τη λίμνη – εκατόν πενήντα μίλια μήκος, εξήντα μίλια πλάτος.

“Η Σαχάρα θα άνθιζε για εκατοντάδες μίλια!” Είναι αλήθεια. Η Σαχάρα δεν είναι απλώς άμμος, έχει ένα εκπληκτικά πλούσιο δυναμικό. Κάθε φορά που βρέχει, υπάρχει μια συνακόλουθη πανδαισία λουλουδιών για λίγες μέρες, πριν η ξηρασία και ο ήλιος τα σκοτώσουν.

Ο Φράνκλιν και εγώ κλείσαμε το μάτι ο ένας στον άλλον: Ο πατέρας περνούσε την καλύτερη στιγμή της ζωής του, το δραστήριο μυαλό του και η γρήγορη φαντασία του δούλευαν υπερωρίες καθώς όλοι μας υποθέταμε τι θα μπορούσε να κάνει ο έξυπνος σχεδιασμός γι’ αυτή τη γη. Πλούτος! φώναξε.

“Οι ιμπεριαλιστές δεν συνειδητοποιούν τι μπορούν να κάνουν, τι μπορούν να δημιουργήσουν! Έχουν κλέψει από αυτή την ήπειρο δισεκατομμύρια, και όλα αυτά επειδή ήταν πολύ κοντόφθαλμοι για να καταλάβουν ότι τα δισεκατομμύρια τους ήταν πενταροδεκάρες, σε σύγκριση με τις δυνατότητες! Δυνατότητες που πρέπει να περιλαμβάνουν μια καλύτερη ζωή για τους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτή την γη…”.

Στο ίδιο βιβλίο, ο Έλιοτ περιγράφει τη μάχη μεταξύ του πατέρα του και του Ουίνστον Τσόρτσιλ, όταν ο μεγάλος πρόεδρος έκανε γνωστό ότι ο κόσμος μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο θα καθοριζόταν από την ανάπτυξη για όλους τους ανθρώπους και το τέλος της αποικιοκρατίας. Ο Έλιοτ περιέγραψε την οργή του Τσόρτσιλ όταν ήρθε αντιμέτωπος με αυτή την πρόκληση για την αυτοκρατορία:

“Κύριε Πρόεδρε”, φώναξε [ο Τσώρτσιλ], “πιστεύω ότι προσπαθείτε να καταργήσετε τη Βρετανική Αυτοκρατορία. Κάθε ιδέα που έχετε για τη δομή του μεταπολεμικού κόσμου το αποδεικνύει. Αλλά παρ’ όλα αυτά” -και ο δείκτης του κούνησε το δάχτυλό του- “παρ’ όλα αυτά, ξέρουμε ότι αποτελείτε τη μόνη μας ελπίδα. Και” -η φωνή του βυθίστηκε δραματικά- “ξέρετε ότι το ξέρουμε. Ξέρετε ότι ξέρουμε ότι χωρίς την Αμερική, η Αυτοκρατορία δεν θα αντέξει”.

Ο Τσώρτσιλ παραδέχτηκε, εκείνη τη στιγμή, ότι γνώριζε ότι η ειρήνη θα μπορούσε να κερδηθεί μόνο σύμφωνα με κανόνες που θα έθεταν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Και λέγοντας αυτό που είπε, αναγνώριζε ότι η βρετανική αποικιοκρατική πολιτική θα πέθαινε, οι βρετανικές προσπάθειες να κυριαρχήσουν στο παγκόσμιο εμπόριο θα πέθαιναν, αλλά και οι βρετανικές φιλοδοξίες να παίξουν τις Η.Π.Α. εναντίον των Η.Π.Α. θα πέθαιναν και αυτές. Και θα ήταν έτσι ακριβώς όπως περιγράφηκαν, αν ο πατέρας είχε ζήσει.

Ο Νκρούμα ηγείται του Παναφρικανικού Κινήματος. Ως ο πρώτος Πρόεδρος της Γκάνας, ο Νκρούμα συνεργάστηκε και οργάνωσε άλλους παναφρικανούς ηγέτες που αντιμετώπιζαν τον δικό τους αγώνα κατά της Βρετανικής και της Γαλλικής Αυτοκρατορίας εκείνη την εποχή. Οι ηγέτες αυτοί περιλάμβαναν ονόματα όπως ο Τζόμο Κενυάτα της Κένυας, ο Χαϊλέ Σελάσι Α’ της Αιθιοπίας, ο Τζούλιους Νιερέρε της Τανζανίας και ο Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ της Αιγύπτου.

Ο Nkrumah προχώρησε στη μεταρρύθμιση κάθε τομέα της κυβέρνησης και της κοινωνίας με τόσο δραστικό τρόπο ώστε υπό την ηγεσία του η Γκάνα είχε επιτύχει το υψηλότερο ΑΕΠ σε ολόκληρη την Αφρική.

Είχε επίσης μεγάλη επιρροή στο να βοηθήσει άλλα έθνη να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους, όπως η Γουινέα. Αφού ο Νκρουμά ανατράπηκε τελικά με πραξικόπημα το 1.966 μ.Χ. (το οποίο οργανώθηκε από τη βρετανική υπηρεσία πληροφοριών), η Γουινέα έσπευσε να του προσφέρει την αντιπροεδρία για τις υπηρεσίες που προσέφερε στο έθνος της.

Είναι αρκετά αποκαλυπτικό το γεγονός ότι το πραξικόπημα ξεκίνησε ενώ ο Νκρουμά επισκεπτόταν την Μπουρκίνα Φάσο – ένα άλλο νέο ανεξάρτητο έθνος που, αν και απελευθερωμένο πλέον, εξακολουθούσε να ελέγχεται οικονομικά από τη Γαλλία εκείνη την εποχή.

Κατά την επιστροφή του στην Γκάνα, ενώ του είχε προσφερθεί ένα μπουκέτο λουλούδια από μια νεαρή κοπέλα, η οποία δεν είχε ιδέα για το σχέδιο που εξελισσόταν, γλίτωσε οριακά το θάνατο όταν μια βόμβα εξερράγη μέσα στο μπουκέτο, σκοτώνοντας την καημένη την κοπέλα και αφήνοντας τον Νκρούμα βαριά τραυματισμένο.

Η αυτοκρατορία δεν γνωρίζει όρια στο κακό που θα εξαπολύσει για να επιβάλλει την ισχύ της. Ο Nkrumah είχε επιβιώσει από τουλάχιστον πέντε γνωστές απόπειρες δολοφονίας κατά της ζωής του και παρόλο που τελικά πέθανε από καρκίνο, η κόρη του και πολλοί άλλοι μελετητές έχουν παρουσιάσει μερικές αιτίες που υποθέτουν δηλητηρίαση. Όπως είπε ο συνάδελφος ακτιβιστής και φίλος Amilcar Cabral “Αυτός ο άνθρωπος ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα για τις αποικιοκρατίες”.

Ο Thomas Sankara παίρνει τη σκυτάλη. Υπήρξε ένας άνθρωπος που ήξερε ακριβώς πώς να χειριστεί τον καταπιεστή και πώς να δώσει στην γη και στους ανθρώπους που τον μεγάλωσαν την ανεξαρτησία και την ελευθερία που τόσο λαχταρούσαν. Το όνομά του είναι Thomas Sankara και είναι γνωστός ως ο πατέρας της Μπουρκίνα Φάσο, που στα Αγγλικά σημαίνει, “η γη των όρθιων ανθρώπων” στις γλώσσες τους, More και Dyula.

Ένα όνομα που της χάρισε ο ίδιος, γιατί ο ίδιος και ο λαός δεν επιθυμούσαν να ηγηθούν ενός έθνους, που ονομάστηκε από τον πρώην καταπιεστή τους. Ο Σανκάρα ήταν ένας φυσικός ηγέτης που ήρθε στην εξουσία από ανάγκη (γιατί δεν ήθελε να είναι ηγέτης) το 1983. Είχε μια ορισμένη εσωτερική δύναμη στον χαρακτήρα του, ενώ ταυτόχρονα έδειχνε μία ευγένεια και πίστη στους ανθρώπους, που ήταν αμετακίνητη. Είναι πικρή ειρωνεία ότι αυτή η άκαμπτη πίστη σε λάθος ανθρώπους έφερε το πρόωρο τέλος του… καθώς προδόθηκε από τους πιο κοντινούς του ανθρώπους.

Εκπαιδεύτηκε κυρίως μέσω της στρατιωτικής σχολής στην Μπουρκίνα Φάσο, αλλά ποτέ δεν ήταν ο τύπος του στρατιώτη που θα έπαιρνε και θα ακολουθούσε τυφλά τις διαταγές. Ο άνθρωπος αυτός δεν ήταν ένας απλός στρατιώτης ή ένας πολιτοφύλακας, αλλά είχε καθοριστική σημασία για τη μεταρρύθμιση του στρατού και τη διασφάλιση ότι οι απλοί στρατιώτες θα μπορούσαν να λάβουν μια αξιοπρεπή εκπαίδευση στην πολιτική σκέψη, η οποία όχι μόνο θα τους προστάτευε από την χειραγώγηση, αλλά θα εξασφάλιζε ότι ο στρατός στο σύνολό του θα ήταν ανθεκτικός στο να ακολουθεί εντολές που ήταν αντίθετες με τα συμφέροντα του έθνους το οποίο προορίζονταν να υπηρετήσει. Ο Σανκάρα ήθελε οι στρατιωτικοί, από τις υψηλότερες βαθμίδες μέχρι τις χαμηλότερες, να σκέφτονται πριν ενεργήσουν.

Παρατηρώντας, μπορεί να φαίνεται σε κάποιους ότι οι ισχυρές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις του Thomas Sankara αποδεικνύουν ότι ήταν μαρξιστής ή κομμουνιστής. Όπως υποτίθεται και ο Nkrumah πριν απ’ αυτόν. Όποιος δεν ακολουθούσε υποτακτικά και δουλικά, την αυτοκρατορική ιδεολογία της συμμαχίας υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, απλά χαρακτηριζόταν ως τέτοιος.

Όμως η πραγματικότητα είναι πιο πολύπλοκη από ό,τι υποδηλώνουν οι απλές ‘ταμπέλες’ και ευτυχώς μπορούμε τώρα να εφαρμόσουμε τη λογική έναντι του φόβου και να συμπεράνουμε μετά από προσεκτικότερη εξέταση ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν απόλυτα ευθυγραμμισμένος με τη σκέψη του Κουάμε Νκρούμα και των συναδέλφων του παναφρικανών ηγετών.

Ναι, φυσικά και ήταν αντι-ιμπεριαλιστής, και ναι, έτεινε προς τον σοσιαλισμό σε μεγάλο βαθμό λόγω της πρωτοφανούς απελπιστικής κατάστασης στη χώρα του εκείνη την εποχή και των απαιτήσεων του διπολισμού του Ψυχρού Πολέμου. Ωστόσο, δεν ήταν ιδεολογικός σοσιαλιστής ή μαρξιστής.

Όταν ο Sankara έγινε πρόεδρος, το ποσοστό αλφαβητισμού της Μπουρκίνα Φάσο ήταν μόλις 2%. Αυτό σημαίνει ότι σε έναν πληθυσμό 7.300.000 κατοίκων, μόνο 146.000 άνθρωποι μπορούσαν να διαβάσουν, να γράψουν και να μιλήσουν!

Μιλάμε για “βιοτικό επίπεδο”, αλλά θα πρέπει να σημειωθεί ότι η κατάσταση στην Μπουρκίνα Φάσο εκείνη την εποχή δεν ήταν στην πραγματικότητα αντιπροσώπευε τον συγκεκριμένο όρο – ο Σανκάρα είχε κουραστεί να βλέπει το έθνος του να παρακμάζει λόγω της έλλειψης ανάπτυξης σε όλους τους τομείς από τότε που “κερδήθηκε” η ανεξαρτησία του τον Αύγουστο του 1.960 μ.Χ.

Έπαιρνε μισθό 450 δολάρια το μήνα και τα προσωπικά του αγαθά ήταν τουλάχιστον περιορισμένα. Είχε ένα σύνθημα: δύο γεύματα την ημέρα και δέκα λίτρα νερό την ημέρα για κάθε άτομο στην χώρα. Πόσο εξωπραγματικό φαντάζει αυτό σε εμάς στον Δυτικό πολιτισμό!!!

Όπως έλεγε ο ίδιος: “Ακολουθούν μερικά τυπικά στοιχεία για να περιγράψουμε πώς ήταν η Upper Volta (η ονομασία της Μπουργκίνα Φάσο, όσο αυτή ήταν υπό Γαλλική κατοχή): 7 εκατομμύρια κάτοικοι, με περισσότερους από 6 εκατομμύρια αγρότες, βρεφική θνησιμότητα 180 ανά 1.000 γεννήσεις, προσδόκιμο ζωής 40 ετών, ποσοστό αναλφαβητισμού 98%, αν ως αναλφαβητισμός θεωρηθεί η ικανότητα ανάγνωσης, γραφής και ομιλίας μιας γλώσσας, ένας γιατρός για κάθε 50.000 κατοίκους, 16% σχολική εκπαίδευση και, τέλος, ακαθάριστο εγχώριο προϊόν 53.356 φράγκα CFA, δηλαδή λίγο πάνω από 100 δολάρια κατά κεφαλήν.

Ένα τέτοιο σενάριο καθιστά τη δημιουργία μιας δημοκρατικής δημοκρατίας πράγματι πολύ δύσκολη υπόθεση. Πώς μπορεί ένα έθνος να έχει ανεξαρτησία και ελευθερία, αν οι άνθρωποι αυτού του έθνους δεν έχουν την ανεξαρτησία ή την ελευθερία να μορφωθούν;

Η Ανεξαρτησία και η Ελευθερία ενός έθνους δεν θεμελιώνονται στην εκπαίδευση των πολιτών του; Πώς μπορεί ένα έθνος να θεωρείται ανεξάρτητο, όταν οι πολίτες που το απαρτίζουν δεν έχουν πρόσβαση στις ανεπτυγμένες και ανεξάρτητες δυνάμεις της λογικής τους;”

Ο Σανκάρα απάντησε σε αυτά τα ερωτήματα με τρόπο που λίγοι θα μπορούσαν να απαντήσουν. Αποδεχόμενος τον ρόλο του ως γεννημένου ηγέτη, τον οποίο ο λαός μπορούσε να ακολουθήσει με επιλογή και όχι με την βία, μετέφερε τον προσωπικό του αγώνα για το έθνος εκτός των ορίων της περιοχής του και τον επέκτεινε σε ολόκληρη την ήπειρο της Αφρικής.

Κατά την διάρκεια της διάσκεψης της OAU/ECA το 1.987 μ.Χ. στην Αντίς Αμπέμπα – (24 χρόνια μετά την ομιλία του Nkrumah στην ίδια πόλη), ακούμε τον βιρτουόζο να ζητά “Ενιαίο μέτωπο κατά του χρέους” και κρίνοντας από την ανταπόκριση των ηγετών που ήταν παρόντες, ακούμε ένα ηχηρό.. Ναι.

Ένας νεαρός άνδρας από μια μικρή χώρα, ο Σανκάρα είχε καλύψει το κενό ηθικής ηγεσίας που δημιουργήθηκε με το θάνατο του Νκρούμα, προκειμένου να ηγηθεί αυτής της ηπείρου σε μια εποχή τρομερής κρίσης.

Αυτός ο νεαρός άνδρας κατάλαβε ότι η Αφρική χρειαζόταν μια συντονισμένη απάντηση ενάντια στην οικονομική υποδούλωση της ηπείρου από τις ίδιες αποικιοκρατικές δυνάμεις που ενορχήστρωσαν την Διάσκεψη του Βερολίνου το 1.888 μ.Χ. και κατέστησαν σαφές ότι το χρέος ήταν η νέα μορφή δουλείας από την οποία όλοι πρέπει να χειραφετηθούν, να υποταχθούν, να δουλοποιηθούν.

Στην ομιλία του, ο Sankara εξήγησε πώς το χέρι της ‘ελεύθερης αγοράς’ ΔΝΤ/Παγκόσμιας Τράπεζας είχε τυλιχτεί γύρω από κάθε τεχνικό μέρος των χρηματοδοτικών τους μοντέλων, αναγκάζοντας μια ήδη υποανάπτυκτη ήπειρο σε ακόμη πιο μη βιώσιμες αγορές χρέους σε βάρος ενός συνεχώς αυξανόμενου πληθυσμού. Σιωπή.

Ο βιρτουόζος αρχίζει: “Κύριε Πρόεδρε, επικεφαλής των εκπροσώπων. Αυτή τη στιγμή θα ήθελα να μιλήσουμε για ένα άλλο επείγον ζήτημα: το ζήτημα του χρέους, το ζήτημα της οικονομικής κατάστασης στην Αφρική. Είναι μια σημαντική προϋπόθεση για την επιβίωσή μας, όπως και η ειρήνη. Και γι’ αυτό το λόγο έκρινα απαραίτητο να θέσω στο τραπέζι της συζήτησης διάφορα συμπληρωματικά σημεία.

Πιστεύουμε ότι το χρέος πρέπει να εξεταστεί από τη σκοπιά της προέλευσής του. Οι ρίζες του χρέους προέρχονται από τις ρίζες της αποικιοκρατίας. Αυτοί που μας δανείζουν χρήματα είναι αυτοί που μας αποικιοποίησαν.

Είναι οι ίδιοι που συνήθιζαν να διαχειρίζονται τα κράτη και τις οικονομίες μας. Αυτοί είναι οι αποικιοκράτες που χρέωσαν την Αφρική μέσω των αδελφών και των ξαδέλφων τους, οι οποίοι ήταν οι δανειστές. Εμείς δεν είχαμε καμία σχέση με αυτό το χρέος. Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να το πληρώσουμε.

Το χρέος είναι νεοαποικιοκρατία, στην οποία οι αποικιοκράτες έχουν μετατραπεί σε “τεχνικούς βοηθούς”. Θα έπρεπε μάλλον να πούμε “τεχνικοί δολοφόνοι”. Μας παρουσιάζουν τη χρηματοδότηση και τους χρηματοδότες. Θαρρείς και η στήριξη κάποιου μπορεί να δημιουργήσει ανάπτυξη. Μας έχουν συμβουλεύσει να πάμε σε αυτούς τους δανειστές. Μας έχουν προσφέρει ωραίες οικονομικές ρυθμίσεις. Είμαστε χρεωμένοι για 50, 60 χρόνια ή και ακόμη περισσότερο. Αυτό σημαίνει ότι αναγκαστήκαμε να συμβιβάσουμε τους ανθρώπους μας για πάνω από 50 χρόνια.

Υπό την σημερινή του μορφή, που ελέγχεται και κυριαρχείται από τον ιμπεριαλισμό, το χρέος είναι μια επιδέξια διαχειριζόμενη ανακατάκτηση της Αφρικής, με σκοπό να υποτάξει την ανάπτυξη και την εξέλιξή της μέσω ξένων κανόνων.

Έτσι, ο καθένας από εμάς γίνεται οικονομικός σκλάβος, δηλαδή πραγματικός σκλάβος, εκείνων που ήταν αρκετά δόλιοι ώστε να βάλουν χρήματα στις χώρες μας με υποχρεώσεις που πρέπει να αποπληρώσουμε. Μας λένε να αποπληρώσουμε, αλλά αυτό δεν είναι ηθικό ζήτημα. Δεν έχει να κάνει με αυτή τη λεγόμενη τιμή της αποπληρωμής ή όχι.

Κύριε Πρόεδρε, ακούσαμε και χειροκροτήσαμε την πρωθυπουργό της Νορβηγίας [Gro Harlem Brundtland] όταν μίλησε εδώ. Είναι Ευρωπαία, αλλά είπε ότι το σύνολο του χρέους δεν μπορεί να αποπληρωθεί. Το χρέος δεν μπορεί να εξοφληθεί, πρώτον γιατί αν δεν το εξοφλήσουμε, οι δανειστές δεν θα πεθάνουν.

Αυτό είναι σίγουρο. Αλλά αν το αποπληρώσουμε, θα πεθάνουμε εμείς. Αυτό είναι επίσης σίγουρο. Αυτοί που μας οδήγησαν στην υπερχρέωση έπαιζαν σαν σε καζίνο. Όσο είχαν κέρδη, δεν υπήρχε συζήτηση. Αλλά τώρα που έχουν απώλειες, απαιτούν την αποπληρωμή. Και μιλάμε για μία σοβαρή κρίση. Όχι, κύριε Πρόεδρε, έπαιξαν, έχασαν, αυτός είναι ο κανόνας του παιχνιδιού και η ζωή συνεχίζεται.

Δεν μπορούμε να αποπληρώσουμε γιατί δεν έχουμε τα μέσα για να το κάνουμε. Δεν μπορούμε να πληρώσουμε γιατί δεν είμαστε υπεύθυνοι για αυτό το χρέος”. Ο Σανκάρα γνώριζε τώρα αυτό που γνώριζαν οι Αμερικανοί πατέρες (ειδικά ο Αλεξάντερ Χάμιλτον, ένας άλλος επαναστάτης, η εξόντωση του οποίου κρίθηκε απαραίτητη από την Βρετανική Αυτοκρατορία το 1.804 μ.Χ.). Ο Σανκάρα γνώριζε ότι ένα έθνος πρέπει πάντα να στοχεύει σε δύο προϋποθέσεις για κάθε γνήσια Ανεξαρτησία, η οποία αξίζει να αναφέρεται έτσι!

Το πρώτο είδος είναι η κατάργηση κάθε μορφής δουλείας. Είναι το τέλος μιας φυσικής καταπίεσης που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στα μάτια σας, καταχρώμενη τις πραγματικές ανεξαρτησίες και ελευθερίες σας, θέτοντας έναν πολύ φυσικό περιορισμό στην ικανότητά σας να ενεργείτε.

Την απέχθεια αυτής της κακοποίησης την ξέρουμε όλοι καλά γιατί είναι εύκολο να την αισθανθούμε… αλλά το δεύτερο στοιχείο για το οποίο μιλάω είναι λιγότερο αισθησιακό και επειδή είναι πιο δύσκολο να το “δούμε”, είναι όλο και πιο καταστροφικό στις επιπτώσεις του και μια πιο καταστροφική μορφή δουλείας.

Μιλώ για μια νοητική μορφή δουλείας η οποία είναι ενσωματωμένη στις δομές της σημερινής χρηματοπιστωτικής μας αρχιτεκτονικής- είναι η έκδοση νομισματικού χρέους με υψηλά επιτόκια του Άνταμ Σμιθ που έχει σχεδιαστεί για να κρατήσει τα υπανάπτυκτα έθνη χρεωμένα στα ‘ανεπτυγμένα’ έθνη και η οποία ήταν πάντα αντίθετη με την έκδοση πιστώσεων με χαμηλά επιτόκια του Χάμιλτον για την εθνική ανάπτυξη (δηλαδή: Να βοηθήσει τα υπανάπτυκτα έθνη να ανέλθουν στα σύγχρονα πρότυπα των ανεπτυγμένων εθνών και όχι μόνο).

Επιπροσθέτως ο Sankara αναφέρει: “Κύριε Πρόεδρε, η πρότασή μου δεν αποσκοπεί απλώς στην πρόκληση ή στη δημιουργία θεάματος. Θα ήθελα απλώς να πω αυτό που σκέφτεται και επιθυμεί ο καθένας από εμάς.

Ποιος από εσάς δεν επιθυμεί την πλήρη διαγραφή του χρέους; Όποιος δεν το επιθυμεί, μπορεί να φύγει, να μπει στο αεροπλάνο του και να πάει κατευθείαν στην Παγκόσμια Τράπεζα για να πληρώσει! Όλοι μας το επιθυμούμε αυτό… η πρότασή μου δεν είναι τίποτα περισσότερο.

Δεν θα ήθελα ο κόσμος να νομίζει ότι η πρόταση της Μπουρκίνα Φάσο έρχεται εκ μέρους της νεολαίας χωρίς ωριμότητα και εμπειρία. Δεν θα ήθελα επίσης ο κόσμος να σκεφτεί ότι μόνο οι επαναστάτες μιλούν με αυτόν τον τρόπο. Θα ήθελα να παραδεχτείτε ότι πρόκειται απλώς για αντικειμενικότητα και υποχρέωση.

Και μπορώ να δώσω παραδείγματα άλλων που συμβούλευσαν να μην αποπληρωθεί το χρέος – επαναστάτες και μη επαναστάτες, νέοι και ηλικιωμένοι. Θα αναφέρω, για παράδειγμα, τον Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος είπε να μην το αποπληρώσουμε- δεν είναι στην ηλικία μου, παρόλο που είναι επαναστάτης.

Θα αναφέρω επίσης τον Φρανσουά Μιτεράν, ο οποίος είπε ότι οι αφρικανικές χώρες, οι φτωχές χώρες, δεν μπορούν να αποπληρώσουν. Θα ανέφερα την κυρία Πρωθυπουργό [τη Νορβηγίδα Πρωθυπουργό Gro Harlem Brundtland] – δεν ξέρω την ηλικία της και ντρεπόμουν να τη ρωτήσω – αλλά είναι ένα παράδειγμα.

Θα ανέφερα επίσης τον Πρόεδρο Félix Houphouët-Boigny- δεν έχει την ηλικία μου, αλλά δήλωσε επίσημα, δημόσια, ότι, τουλάχιστον όσον αφορά τη χώρα του, η Ακτή Ελεφαντοστού δεν μπορεί να αποπληρώσει. Τώρα, η Ακτή Ελεφαντοστού είναι από τις πλουσιότερες χώρες της Αφρικής, τουλάχιστον της γαλλόφωνης Αφρικής- αυτός είναι και ο λόγος που φυσικά πρέπει να πληρώσει μεγαλύτερο μερίδιο εδώ.

Κύριε Πρόεδρε, αυτό σίγουρα δεν είναι πρόκληση. Θα ήθελα να μας προσφέρετε μερικές πολύ έξυπνες λύσεις. Θα ήθελα το συνέδριό μας να αναλάβει την επείγουσα ανάγκη να πούμε ξεκάθαρα ότι δεν μπορούμε να αποπληρώσουμε το χρέος. Όχι με επιθετικό ή πολεμοχαρές πνεύμα – αλλά για να αποτρέψουμε την ατομική μας δολοφονία.

Αν η Μπουρκίνα Φάσο είναι μόνη της στην άρνηση πληρωμής, δεν θα είμαι εδώ για την επόμενη διάσκεψη! Αλλά, με την υποστήριξη όλων, την οποία χρειάζομαι, με την υποστήριξη όλων δεν θα χρειαστεί να πληρώσουμε. Με αυτόν τον τρόπο, θα αφιερώναμε τους πενιχρούς πόρους μας στη δική μας ανάπτυξη”.

Ο Σανκάρα ήταν πρόεδρος της Μπουρκίνα Φάσο για τέσσερα χρόνια συνολικά και μόλις μερικούς μήνες μετά από αυτή την ομιλία η Αυτοκρατορία βρήκε τρόπο να τον δολοφονήσει, όπως είχε προβλέψει σε αυτό ακριβώς το συνέδριο, αν η Αφρική και οι Αφρικανοί ηγέτες δεν συμπαραταχθούν μαζί του ως μια ‘χορωδία’.

Το κοντσέρτο, έμεινε ανολοκλήρωτο επειδή η ορχήστρα, χωρίς ήθος και θάρρος, γύρισε την πλάτη στον βιρτουόζο της και τώρα ήταν πολύ εύκολο να πνίξει τη μελωδία του κάτω από έναν νέο κακοφωνικό θόρυβο.

Ο τρόπος με τον οποίο εισήλθε αυτή η ασυμφωνία ήταν μέσω του υποτιθέμενου καλύτερου φίλου του Sankara, του Blaise Compaore, ο οποίος ανέλαβε τον έλεγχο ως δικτάτορας ενώ το άψυχο σώμα του φίλου του ήταν ακόμα ζεστό.

Ο Σανκάρα δεν ήταν πρόθυμος να πιστέψει τις πληροφορίες που του παρείχε ο υπουργός ασφαλείας του, οι οποίες έδειχναν ότι ο φίλος του είχε προδοτικές φιλοδοξίες, και έτσι προδόθηκε με τραγικό τρόπο τη στιγμή που ο λαός του τον χρειαζόταν περισσότερο. Η χώρα έπεσε σε σοκ με τον ίδιο τρόπο που ο πληθυσμός των ΗΠΑ έπεσε σε σοκ όταν αφαιρέθηκαν νωρίτερα οι ζωές των αδελφών Κένεντι και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

Να σημειωθεί ότι ο JFK ως πρόεδρος των Η.Π.Α., υποστήριζε την ανάπτυξη της Γκάνας και όλων των αφρικανικών εθνών και είχε αγωνιστεί να ξυπνήσει ξανά εκείνο το καλύτερο αμερικανικό όνειρο που χάθηκε με το θάνατο του Φραγκλίνου Ρούσβελτ το 1.945 μ.Χ.

Ο JFK θαυμάστηκε τόσο πολύ από τη Γκάνα για την υπεράσπιση της οικονομικής της ανεξαρτησίας από το Λονδίνο και την εξασφάλιση της οικονομικής υποστήριξης των ΗΠΑ για την κατασκευή του μεγάλου φράγματος Βόλτα της Γκάνας, ώστε μια πλάκα αφιερωμένη στον δολοφονημένο Πρόεδρο τοποθετήθηκε στο φράγμα, όπου παραμένει μέχρι σήμερα.

Αμερικανικά και αφρικανικά κινήματα ελευθερίας. Θεωρώ ότι η σύνδεση μεταξύ αυτών των γεγονότων είναι αρκετά βαθιά, καθώς μπορείτε να δείτε ότι η δεκαετία του 1.960 μ.Χ. ήταν μια περίοδος τεράστιων ευκαιριών και δυνατοτήτων από τη μία πλευρά και τεράστιων τραγωδιών από την άλλη. Είναι αυτές οι μεγάλες δυνατότητες που κατέστησαν επίσης σαφές γιατί ήταν επίσης η δεκαετία των δολοφονιών και των πραξικοπημάτων.

Η Αυτοκρατορία έπρεπε να βρει έναν τρόπο να συγκρατήσει το κύμα της Ανεξαρτησίας που σάρωνε τον κόσμο και η τακτική που χρησιμοποίησε ήταν το ΄Σοκ και Δέος΄. Απελευθερώθηκε μια σχεδιασμένη πορεία χάους, δολοφονιών και πολέμου που εμπόδιζε την άνοδο των προκλητικών κι ανεξάρτητων φωνών ανθρώπων όπως ο Νκρούμα και ο Σανκάρα και έβαλε τρικλοποδιά στα έθνη αυτά στην πορεία τους προς την ελευθερία. Είναι ξεκάθαρο σαν την ημέρα ότι ο Nkrumah και οι κορυφαίοι σύμμαχοί του του παναφρικανικού κινήματος ακολούθησαν τα βήματα των ιδρυτών της Αμερικής.

Αν και ομολογουμένως είχε λιγότερη επίγνωση των θετικών ριζών και παραδόσεων της Αμερικής από τον Nkrumah, ο Sankara πήρε λαμπρά τη σκυτάλη της ελευθερίας και του παναφρικανισμού. Γνωρίζουμε ότι ήταν καλά μορφωμένος, ευλαβικά προσκολλημένος στην συνείδησή του και γνωρίζουμε ότι πίστευε στα ίσα δικαιώματα ανδρών και γυναικών. Ο Σανκάρα ήταν ένας από τους πρώτους ηγέτες στον κόσμο που πίεσε για τα δικαιώματα των γυναικών σε όλους τους τομείς της κοινωνίας.

Γνωρίζουμε επίσης ότι είχε χιούμορ και ήξερε καλά πώς να χρησιμοποιεί τις ειρωνείες και τα παράδοξα για να οικοδομεί τη λογική του και να οργανώνει τους άλλους. Αυτός δεν ήταν ένας άνθρωπος που ακολουθούσε τυφλές εντολές, αλλά ήταν ένας άνθρωπος πρόθυμος να κάνει ό,τι χρειαζόταν για να φέρει ευημερία στο νεοσύστατο έθνος του και στον λαό που αγαπούσε.

Γνώριζε πολύ καλά τον Κουάμε Νκράμα και γνώριζε προσωπικά τον Τζέρι Ρόουλινγκς (πρόεδρο της Γκάνας εκείνη την εποχή), ο οποίος ακολουθούσε σε μεγάλο βαθμό τα βήματα του Νκράμα, παρόλο που η στρατιωτική χούντα της οποίας ηγούνταν, μπορεί με την πρώτη ματιά να φαίνεται ότι εξαπατά αυτή την ιδέα.

Τα ίδια ακριβώς έκαναν και στην Λιβύη όταν δολοφόνησαν τον Μουαμάρ Καντάφι και μέχρι σήμερα η Λιβύη είναι ερείπια. Τα ίδια και στην Αίγυπτο με τους “αδελφούς μουσουλμάνους”. Τα ίδια και στην Συρία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράν, στην Υεμένη, στην Σομαλία… με τους Ταλιμπάν (που είναι κι ετούτοι δημιούργημα του Πενταγώνου) και σε κάθε έθνος που επιδιώκει την ελευθερία, την ανεξαρτησία του και την αποδουλοποίησή του.

Δεδομένου ότι η Αμερική έχει ξεπέσει στην πρακτική να ενεργεί σαν την παλιά Βρετανική Αυτοκρατορία τα χρόνια μετά το θάνατο του John F. Kennedy, τα παρανοϊκά που εκθέσαμε σε αυτό το κείμενο μπορεί να είναι δύσκολο να τα αντέξουν οι συμπονετικοί και λογικοί άνθρωποι.

Είτε μιλάμε για τις 13 Αμερικανικές αποικίες το 1.776 μ.Χ. είτε για τα 54 Αφρικανικά κράτη σήμερα, η Ανεξαρτησία πρέπει να κερδηθεί από τον λαό και η νομιμότητα ενός έθνους προέρχεται πάντα από τον λαό, για τον λαό και από τον λαό και με κανέναν άλλο τρόπο. Αλλά πάντα, μα πάντα, υπό την ηγεσία, ενός φωτισμένου ηγέτη, ενός φιλόσοφου, αυτός είναι η ψυχή κάθε ανεξάρτητου έθνους.

Όταν χάνεται αυτή η ηγετική μορφή, χάνεται και η ψυχή αυτού του έθνους και οι καταχρήσεις, τα εγκλήματα, οι εμφύλιες διαμάχες και η υποδούλωση των αδυνάτων θα αυξάνονται πάντα με αυτή την απώλεια της ψυχής.

Η ανεξαρτησία δεν θα δοθεί από τους εκμεταλλευτές της, πρέπει να παρθεί από τους υποταγμένους- γιατί όταν οι γηγενείς καταπιεσμένοι δεν έχουν καμία λογική επικοινωνία με τον καταπιεστή τους, τότε ακολουθεί αγώνας και εκείνοι που είναι δίκαιοι θα αναδυθούν από το χάος και θα οδηγήσουν ολόκληρους λαούς και έθνη στην δόξα. Αυτό διδάσκει η ιστορία, ξανά και ξανά και ξανά (https://www.triklopodia.gr/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%86%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%ae/)…

 

Ρωσικά τεθωρακισμένα οχήματα εντοπίστηκαν στο Σουδάν – Στην πρώτη γραμμή των μαχών η Wagner Στις μάχες για την πρωτεύουσα Χαρτούμ, οι κυβερνητικές δυνάμεις, κατά την εκκαθάριση της περιοχής Al-Lamap, χτύπησαν μονάδες των "Δυνάμεων Ταχείας Αντίδρασης".

Ο σουδανικός στρατός κατέστρεψε ένα σπάνιο ρωσικό τεθωρακισμένο όχημα "Federal-M" που χρησιμοποιούνταν από τοπικούς αντάρτες της ομάδας Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης. Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε από κατοίκους της περιοχής στο δίκτυο.

Στις μάχες για την πρωτεύουσα Χαρτούμ, οι κυβερνητικές δυνάμεις, κατά την εκκαθάριση της περιοχής Al-Lamap, χτύπησαν μονάδες των "Δυνάμεων Ταχείας Αντίδρασης" και κατέστρεψαν τον εξοπλισμό τους, ειδικότερα, ένα τεθωρακισμένο αυτοκίνητο "Federal-M".

Το όχημα υπέστη σοβαρές ζημιές, αφού δέχθηκε χτύπημα παρόμοιο με την πρόσκρουση αντιαρματικής χειροβομβίδας στο θωρακισμένο τζάμι της πόρτας στην αριστερή πλευρά. Κρίνοντας από τις πολυάριθμες τρύπες από τις σφαίρες και τις ανοιχτές πολεμίστρες, το πλήρωμα του οχήματος μπορούσε να απαντήσει στα πυρά κάτω από την πανοπλία πριν εγκαταλείψει το όχημα. Την ίδια ώρα, οι σοροί των μελών του πληρώματος δεν βρέθηκαν.

Αυτή είναι η πρώτη γνωστή εμφάνιση αυτού του τεθωρακισμένου οχήματος στη χώρα κατά την διάρκεια ολόκληρης της περιόδου του εμφυλίου πολέμου μεταξύ των φιλοκυβερνητικών δυνάμεων και της ανταρτικής ομάδας Δυνάμεις Ταχείας Αντίδρασης, που υποστηρίζονται από τη Ρωσία και μισθοφόρους της Wagner PMC.

Η μόνη αναφορά στις εξαγωγικές παραδόσεις «ομοσπονδιακών» χρονολογείται από το 2013 μ.Χ., όπου δήλωνε η παραγωγή μιας παρτίδας μηχανών για μια από τις χώρες της Βόρειας Αφρικής. Τώρα γίνεται φανερό ότι αυτός ο πελάτης ήταν το Σουδάν. Το "Federal-M" είναι ένα προστατευμένο από νάρκες θωρακισμένο όχημα που αναπτύχθηκε από την εταιρεία της Μόσχας "Institute of Special Techniques".

Έχει σχεδιαστεί για την μεταφορά προσωπικού σε περιοχές με υψηλό κίνδυνο ενεδρών. Δομικά, το μηχάνημα είναι μια δομή πλαισίου που βασίζεται στο φορτηγό Ural-4320, πάνω στο οποίο είναι εγκατεστημένη μια ενιαία θωρακισμένη κάψουλα με πυθμένα σε σχήμα U, η οποία διαχέει την ενέργεια της έκρηξης (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/764434/rosika-tethorakismena-oximata-entopistikan-sto-soudan-stin-proti-grammi-ton-maxon-i-wagner).

Σάλος στην Γαλλία με τις αποκαλύψεις κατά της TotalEnergies – Αποκεφαλισμοί και βασανιστήρια στην Μοζαμβίκη… για ένα κοίτασμα φυσικού αερίου. Η συμμαχία της ενεργειακής εταιρείας με τον στρατό της Μοζαμβίκης αναπόφευκτα εγείρει ερωτήματα σχετικά με την ηγεσία του Διευθύνοντος Συμβούλου και Προέδρου της TotalEnergies, Patrick Pouyanné.

Σε ανατριχιαστικές αποκαλύψεις για τα έργα της γαλλικής TotalEnergies στη Μοζαμβίκη προχώρησε σήμερα το Politico, παραθέτοντας το χρονικών εγκλημάτων στην απομακρυσμένη και ταραγμένη χερσόνησο Afungi της βόρειας Μοζαμβίκης.

Εκεί βρίσκεται ένα τεράστιο εργοστάσιο φυσικού αερίου που έχτιζε ο Γαλλικός ενεργειακός γίγαντας TotalEnergies σε μια περιοχή που μαστίζεται από μια βίαιη ισλαμιστική εξέγερση. Οι χωρικοί είχαν βρεθεί μεταξύ διασταυρούμενων πυρών μεταξύ του στρατού της Μοζαμβίκης και μαχητών που συνδέονται με το ISIS. Έχοντας εγκαταλείψει τα σπίτια τους, είχαν πάει να ζητήσουν την προστασία των κυβερνητικών στρατιωτών. Αντίθετα, βρήκαν φρίκη.

Οι στρατιώτες κατηγόρησαν τους χωρικούς ως μέλη της εξέγερσης. Διαχώρισαν τους άνδρες - μια ομάδα μεταξύ 180 και 250 - από τις γυναίκες και τα παιδιά. Έπειτα στρίμωξαν τους αιχμαλώτους τους στα κοντέινερ μεταφοράς εκατέρωθεν της εισόδου, χτυπώντας τους. Οι στρατιώτες κράτησαν τους άνδρες στα κοντέινερ για τρεις μήνες.

Χτυπούσαν, ασφυκτιούσαν, λιμοκτονούσαν, βασανίστηκαν και τελικά σκοτώθηκαν. Μόνο 26 κρατούμενοι επέζησαν, εκείνο το καλοκαίρι του 2021 μ.Χ., με το Politico να αποκαλύπτει ότι εκείνη η μονάδα καταδρομών είχε ως αποστολή να προστατεύσει «το έργο της Total».

Οι καταστροφικές πολιτικές των Γάλλων. Η είδηση της σφαγής μπορεί μόνο να προσθέσει στην συγκεντρωτική αίσθηση της καταστροφής που περιβάλλει ένα έργο που κάποτε —μαζί με την ανάπτυξη ενός δεύτερου κοιτάσματος φυσικού αερίου από την ExxonMobil— αναγγέλλονταν ως η μεγαλύτερη ιδιωτική επένδυση που έγινε ποτέ στην Αφρική, με συνολικό κόστος 50 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η κατασκευή του εργοστασίου φυσικού αερίου έχει σταματήσει από το 2021 μ.Χ., όταν οι ισλαμιστές αντάρτες κατέλαβαν την περιοχή, σκοτώνοντας περισσότερους από 1.000 ανθρώπους. Οι Γαλλικές αρχές ήδη ερευνούν την διοίκηση της TotalEnergies για τους θανάτους των εργολάβων της σε εκείνη την επίθεση.

Αυτό το δεύτερο λουτρό αίματος, που αναφέρεται από το Politico, δεν διεξήχθη από ισλαμιστές αλλά από μια στρατιωτική μονάδα της Μοζαμβίκης που δρούσε έξω από την πύλη TotalEnergies. Η συμμαχία της ενεργειακής εταιρείας με τον στρατό της Μοζαμβίκης αναπόφευκτα εγείρει ερωτήματα σχετικά με την ηγεσία του Διευθύνοντος Συμβούλου και Προέδρου της TotalEnergies, Patrick Pouyanné.

Κατά την αξιολόγηση της έκθεσης της εταιρείας, δύο ερωτήματα είναι υψίστης σημασίας: Γνώριζε η TotalEnergies ότι συνεργαζόταν με βασανιστές και δολοφόνους; Και γνώριζε —ή έπρεπε να γνωρίζει— για τις φρικαλεότητες που έγιναν στα κοντέινερ της;

Τα αρνείται όλα η TotalEnergies. Σε απάντηση στα ερωτήματα του Politico, ο Maxime Rabilloud, διευθύνων σύμβουλος της Mozambique LNG, θυγατρικής της TotalEnergies στην χώρα, είπε ότι η επιχείρηση του δεν είχε «καμία γνώση των υποτιθέμενων γεγονότων που περιγράφονται» ούτε «καμία πληροφορία που να δείχνει ότι έλαβαν χώρα τέτοια γεγονότα».

Είπε επίσης ότι η εταιρεία δεν είχε καμία παρουσία στο έδαφος την στιγμή των δολοφονιών, αφού παρέδωσε το εργοστάσιο αερίου στις δυνάμεις ασφαλείας της Μοζαμβίκης. « Παρόλα αυτά, δεδομένης της σοβαρότητας των καταγγελιών, λαμβάνουμε το μήνυμά σας πολύ σοβαρά», πρόσθεσε.

Ωστόσο, οι ηγέτες του χωριού Afungi μετέφεραν μια συμβουλή της αστυνομίας ως απειλή αντιποίνων εναντίον οποιουδήποτε μιλούσε. Εξέδωσαν ένα τοπικό διάταγμα: Κανένας άνθρωπος που είχε εμπλακεί στη σφαγή των Afungi δεν μπορούσε ποτέ να μιλήσει γι' αυτό. Αλλά η εξαφάνιση τόσων πολλών είναι δύσκολο να κρυφτεί.

Στις αρχές του 2024 μ.Χ., μετά από αρκετές εβδομάδες διαπραγματεύσεων, οι ηγέτες του χωριού ακύρωσαν το προηγούμενο διάταγμά τους και επέτρεψαν στους επιθεωρητές να πραγματοποιήσουν μια δεύτερη αξιολόγηση.

Οι «άλλες» περιπτώσεις. Τα γεγονότα έρχονται μόλις δύο χρόνια μετά από την περίπτωση της ExxonMobil. Το 2022 μ.Χ., μετά από δεκαετίες καθυστέρησης, η ExxonMobil διατάχθηκε να δικαστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια υπόθεση που άσκησαν 11 Ινδονήσιοι χωρικοί για φόνο, βιασμό και βασανιστήρια που διενεργήθηκαν από στρατιώτες τους οποίους πλήρωσε η Exxon για να φρουρούν ένα κοίτασμα φυσικού αερίου στο Aceh.

Η Exxon διευθέτησε την υπόθεση το 2023 μ.Χ. Επίσης, το 2022 μ.Χ., η Lafarge, μια Γαλλική τσιμεντοβιομηχανία, αντιμετώπισε πρόστιμο 778 εκατομμυρίων δολαρίων από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ επειδή κατέβαλε 6 εκατομμύρια δολάρια σε δωροδοκίες και χρήματα προστασίας στο ISIS στην Συρία. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της πρώην Lundin Oil, η οποία έκτοτε άλλαξε πολλές φορές ονόματα, δικάστηκε στη Στοκχόλμη.

Η εταιρεία έχει κατηγορηθεί για συνενοχή σε φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από το 1.999 μ.Χ.-2003 μ.Χ. από Σουδανούς στρατιώτες από τους οποίους ζήτησαν να εξασφαλίσουν μια τοποθεσία άσκησης στο σημερινό Νότιο Σουδάν.

Αυτόν τον Ιούνιο, δικαστήριο της Φλόριντα διέταξε τον Αμερικανικό γίγαντα της μπανάνας Chiquita να πληρώσει 38 εκατομμύρια δολάρια στις οικογένειες οκτώ Κολομβιανών ανδρών που σκοτώθηκαν μεταξύ 1.997 μ.Χ. και 2004 μ.Χ. από ένα παραστρατιωτικό απόσπασμα θανάτου που ασφάλιζε τις εγκαταστάσεις του. Οι παραλληλισμοί με αυτό που συνέβη στο Afungi είναι σαφείς. Οι καταδρομείς βασίστηκαν στην ένωση TotalEnergies (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/760694/salos-sti-gallia-me-tis-apokalypseis-kata-tis-totalenergies-apokefalismoi-kai-vasanistiria-sti-mozamviki-gia-ena-koitasma-fysikoy-aeriou).

Αφρική: Τρεις χούντες κατά των τζιχαντιστών!

Το στρατιωτικό καθεστώς στην εξουσία στον Νίγηρα ανακοίνωσε τη λήψη «έκτακτων μέτρων» για την αποτροπή των επιθέσεων τζιχαντιστών που συνεχίζει να υφίσταται η χώρα, διαβεβαιώνοντας ταυτόχρονα ότι η κατάσταση «είναι υπό έλεγχο».

«Προκειμένου να αντιμετωπιστεί η επανεμφάνιση επιθέσεων σε κάποιες κοινότητες της χώρας μας, το υπουργικό συμβούλιο αποφάσισε (…) να ενισχυθούν τα μέτρα ασφαλείας στις διάφορες ζώνες στρατιωτικών επιχειρήσεων. Έτσι, θα εφαρμοστούν έκτακτα μέτρα για την κατάπνιξη του φαινομένου αυτού», ανακοίνωσε το Υπουργείο Άμυνας με δελτίο Τύπου το οποίο περιήλθε σε γνώση του Γαλλικού Πρακτορείου χθες Παρασκευή.

Δεν έδωσε περισσότερες διευκρινίσεις. «Το υπουργικό συμβούλιο θέλει να διαβεβαιώσει τον πληθυσμό ότι η κατάσταση είναι υπό έλεγχο και οι δυνάμεις άμυνας και ασφαλείας βρίσκονται επί ποδός για τη διατήρηση της ασφάλειας σε όλες τις περιοχές της χώρας μας», συνεχίζει το κείμενο. Τουλάχιστον δώδεκα στρατιωτικοί έχασαν τη ζωή τους και άλλοι τριάντα και πλέον τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια τριών χωριστών επιθέσεων από την Κυριακή ως την Τρίτη.

Στον Νίγηρα διαπράττονται επιθέσεις τζιχαντιστών εδώ και χρόνια, ειδικά στον νομό Τιλαμπερί (δυτικά), κοντά στα τριεθνή σύνορα με την Μπουρκίνα Φάσο και το Μαλί, καθώς και στον Ντιφά (Νοτιοανατολικά).

Στους τομείς αυτούς έχει επιβληθεί κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Αντάρτες που δρουν εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος το οποίο κατέλαβε την εξουσία με το πραξικόπημα της 26ης Ιουλίου 2023 μ.Χ. είναι επίσης ενεργοί στον απώτερο βορρά.

Αφότου κατέλαβαν την εξουσία οι στρατηγοί, ο Νίγηρας προσέγγισε την Μπουρκίνα Φάσο και το Μαλί, γειτονικές χώρες όπου κυβερνούν επίσης πραξικοπηματίες, αντιμέτωπες και αυτές με το φλέγον πρόβλημα της δράσης τζιχαντιστών. Πριν από έναν χρόνο, ίδρυσαν τη Συμμαχία Κρατών του Σαχέλ (ΣΚΣ), που τον Ιούλιο μετατράπηκε σε συνομοσπονδία.

Τα τρία στρατιωτικά καθεστώτα εννοούν έτσι να ενισχύσουν τη συνεργασία τους, ειδικά στον αγώνα εναντίον διαφόρων οργανώσεων τζιχαντιστών. Οι επιθέσεις όμως κάθε άλλο παρά έχουν σταματήσει. Σύμφωνα με την μη κυβερνητική οργάνωση ACLED, τον τελευταίο χρόνο έχουν χάσει την ζωή τους τουλάχιστον 1.500 άνθρωποι, στρατιωτικοί και άμαχοι, έναντι 650 την περίοδο από τον Ιούλιο του 2022 μ.Χ. ως τον αντίστοιχο μήνα του 2023 μ.Χ.

Την Τρίτη, επιθέσεις την ευθύνη για τις οποίες ανέλαβε η Οργάνωση Υποστήριξης στο Ισλάμ και στους Μουσουλμάνους (ΟΥΙΜ, πρόσκειται στην Αλ Κάιντα) στοίχισαν την ζωή σε πάνω από 70 ανθρώπους στην Μπαμακό, την πρωτεύουσα του Μαλί. Αυτή ήταν μια από τις πιο πολύνεκρες επιθέσεις για τις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας αυτής τα τελευταία χρόνια (https://www.defence-point.gr/news/afriki-treis-choyntes-kata-ton-tzichantiston).

Νίγηρας: Προς γενικευμένο πόλεμο και στην μεσοδυτική Αφρική.

Ο Νίγηρας είναι χώρα με έκταση περίπου 1.2 εκατ. τ.χλμ. και πληθυσμό περίπου 24, 5 εκατ. κατοίκους. Ο Νίγηρας βρίσκεται γεωγραφικά κάτω από την έρημο της Σαχάρας που καλύπτει το μεγαλύτερο τμήμα της χώρας και πήρε το όνομά του από τον ποταμό Νίγηρα.

Στην χώρα ζουν διάφορες εθνοφυλετικές ομάδες με τις μεγαλύτερες από αυτές να είναι οι Χάουσα, οι Τζερμά-Σονγκχάι και οι Γκουρμά. Οι περισσότεροι κάτοικοι του Νίγηρα είναι αγρότες και κτηνοτρόφοι και ζουν κατά νομάδες.

Η χώρα έγινε ανεξάρτητη από την Γαλλία στις 3 Αυγούστου 1.960 μ.Χ. και είναι μια από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Έχει πρωτεύουσα την πόλη Νιαμέ με περίπου 775 χιλιάδες κατοίκους, επίσημη γλώσσα της χώρας είναι η Γαλλική και οι κάτοικοί της είναι κατά 80 % μουσουλμάνοι σουνίτες, ενώ υπάρχουν και περίπου 5% Χριστιανοί καθολικοί. Το κλίμα του Νίγηρα είναι γενικώς τροπικό. Η χώρα κυριαρχείται κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος της από την στεπική λωρίδα γης νότια της ερήμου Σαχάρα που ονομάζεται στέπα Σαχέλ.

Ο Νίγηρας, εκτός από την ακραία φτώχια, μαστίζεται και από την τζιχαντιστική βία. Στις 4 Μαΐου του 2009 μ.Χ. θεμελιώθηκε ένα νέο εργοστάσιο εξόρυξης ουρανίου στα βόρεια της χώρας, το οποίο είναι το μεγαλύτερο στην αφρικανική ήπειρο και το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο.

Στις 18 Φεβρουαρίου 2010 μ.Χ. εκδηλώθηκε επιτυχημένο πραξικόπημα και ο τότε πρόεδρος Μαμαντού Ταντζά ανατράπηκε και αιχμαλωτίστηκε από στασιαστές του στρατού. Η δημοκρατία αποκαταστάθηκε έπειτα από την διεξαγωγή των γενικών εκλογών του 2011 μ.Χ.

Τον Δεκέμβριο του 2020 μ.Χ. έγιναν εκλογές στο Νίγηρα και πρόεδρος αναδεχθεί ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και ηγέτης του σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Μοχάμεντ Μπαζούμ. Στις 26 Ιουλίου 2023 μ.Χ. εκδηλώθηκε πραξικόπημα στον Νίγηρα, όπου η Προεδρική φρουρά συνέλαβε τον πρόεδρο Μπαζούμ και ο διοικητής της Προεδρικής φρουράς στρατηγός Αμπντουραμάν Τιανί αυτοανακηρύχθηκε αρχηγός.

Αυτό ήταν το πέμπτο κατά σειρά στρατιωτικό πραξικόπημα από τότε που η χώρα απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1.960 μ.Χ. και το πρώτο από το 2010 μ.Χ. Υπήρξαν επίσης αρκετές απόπειρες πραξικοπήματος στον Νίγηρα, η πιο πρόσφατη από τις οποίες έλαβε χώρα το 2021 μ.Χ., όταν στρατιωτικοί αντιφρονούντες προσπάθησαν ανεπιτυχώς να καταλάβουν το προεδρικό μέγαρο δύο ημέρες πριν από την ορκωμοσία του πρώτου δημοκρατικά εκλεγμένου Προέδρου της χώρας Μοχάμεντ Μπαζούμ.

Το πραξικόπημα της 26ης Ιουλίου 2023 μ.Χ. στο Νίγηρα ήρθε επίσης στον απόηχο μιας σειράς και από άλλα και σχετικώς πρόσφατα στρατιωτικά πραξικοπήματα σε γείτονες χώρες, όπως στην Γουινέα, το Μάλι και το Σουδάν το έτος 2021 μ.Χ., και δύο στην Μπουρκίνα Φάσο τον Ιανουάριο και τον Σεπτέμβριο του 2022 μ.Χ., γεγονότα που οδήγησαν στο να χαρακτηριστεί η περιοχή ως «ζώνη πραξικοπημάτων».

Στην περιοχή του Αφρικανικού Σαχέλ έχουν γίνει πάνω από 100 πραξικοπήματα τα τελευταία 50 χρόνια, εκ των οποίων ελάχιστα απασχόλησαν τόσο πολύ τον διεθνή Τύπο όπως αντιθέτως έγινε τώρα με την πρόσφατη περίπτωση του Νίγηρα.

Ο απομακρυνθείς πρόεδρος Μπαζούμ μίλησε στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς τον Μάη του 2023 μ.Χ., τονίζοντας πως «είναι μηδενική η περίπτωση στρατιωτικού πραξικοπήματος στο Νίγηρα» και δύο μήνες μετά τις δηλώσεις του αυτές ο ίδιος ανετράπη.

Ο Νίγηρας είναι μέλος της 15μελούς Δυτικοαφρικανικής Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης ή ECOWAS ή CEDEAO, η οποία έχει ήδη αναστείλει την συμμετοχή της Γουινέας, του Μάλι και της Μπουρκίνα Φάσο λόγω των εκεί επιτυχημένων πραξικοπημάτων τα τελευταία χρόνια. Η ECOWAS ιδρύθηκε στις 28 Μαΐου 1.975 μ.Χ. με την υπογραφή της συνθήκης του Λάγος και η αποστολή της είναι η προώθηση της ενοποίησης και της ειρήνης στην περιοχή.

Ο Πρόεδρος της Νιγηρίας Bola Tinubu διορίστηκε Πρόεδρος της ECOWAS στις 9 Ιουλίου 2023 μ.Χ. και είχε ήδη προειδοποιήσει σε δηλώσεις του την ίδια μέρα ότι «δεν θα επιτρέψουμε πραξικόπημα μετά από πραξικόπημα στην υποπεριοχή της Δυτικής Αφρικής».

Η ECOWAS έχει ξαναστείλει στρατεύματα σε προβληματικά σημεία, αλλά ποτέ στον Νίγηρα. Οι ηγέτες των πραξικοπηματιών στην Γουινέα, τη Μπουρκίνα Φάσο και το Μάλι έχουν εκφράσει την υποστήριξή τους στην χούντα του Νίγηρα.

Ο Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ Ζ.Μπορέλ τόνισε ότι «η ΕΕ καταδικάζει με τον πιο έντονο τρόπο το πραξικόπημα στον Νίγηρα. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών συνιστούν σοβαρή επίθεση στη σταθερότητα και την δημοκρατία στον Νίγηρα».

Με τον Λευκό Οίκο των ΗΠΑ να αναφέρει ότι «δεν υπάρχουν ενδείξεις» πως η Ρωσία βρίσκεται πίσω από το πραξικόπημα στον Νίγηρα, στην έβδομη κατά σειρά στρατιωτική κατάληψη εξουσίας που γίνεται σε διάστημα λιγότερο των τριών χρόνων στην Δυτικοκεντρική Αφρική.

Τον Μάιο που μας πέρασε, και ενώ η Γαλλία πυρπολούνταν από τους εξεγερμένους πολίτες της και ενώ συνάμα πολλοί λαοί της Αφρικής συνεχίζουν να δίνουν και νέους αγώνες για την οριστική απελευθέρωσή τους από την δυτικότροπη αποικιοκρατία, ο Μοχάμεντ Μπαζούμ, που πολλοί θεωρούσαν ως τον μεγαλύτερο σύμμαχο της Δύσης στην περιοχή του Σαχέλ, ήταν από τους λίγους ηγέτες που έβρισκε να πει κάτι καλό τον πρόεδρο της Γαλλίας Μακρόν.

Ο Πρόεδρος Μπαζούμ στην ουσία δικαιολογούσε και την δική του απόφαση να επιτρέψει την αύξηση της γαλλικής στρατιωτικής παρουσίας και επιρροής στον Νίγηρα, μόλις έδιωξαν το γαλλικό στρατό οι γειτονικές χώρες και ήδη ο ίδιος δεχόταν σφοδρή κριτική εντός της χώρας του, όπου οι κακές μνήμες της δυτικόστροφης αποικιοκρατίας ζωντάνευαν και πάλι. Μετά το Μάιο υπήρξε μια κατακόρυφη πτώση της δημοφιλίας του Μ. Μπαζούμ λόγω της φιλογαλλικής του θέσης όσο ομοίως και της γενικότερης φιλοδυτικής του στάσης.

Η Γαλλία έχει μια τεράστια βάση στη Νιαμέ και οι ΗΠΑ έχουν επίσης μια τεράστια βάση μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones) στο Αγκαντέζ. Ο Άντονι Μπλίνκεν έγινε στα μέσα Μαρτίου του 2023 μ.Χ. ο πρώτος Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ που επισκέφθηκε τη Νιαμέ και ανάμεσα στα άλλα τόνισε την «στρατηγική θέση και σημασία» όπως και «τις δημοκρατικές αξίες» που μοιράζονται Νίγηρας και ΗΠΑ. Μετά τον Μπλίνκεν, ακολούθησε και η επίσκεψη στη Νιαμέ του Υπουργού Αφρικής της Βρετανίας, Άντριου Μίτσελ.

Η στρατηγική θέση του Νίγηρα έχει μεγαλώσει τα τελευταία δυο χρόνια, κυρίως από τα επιτυχημένα πραξικοπήματα και τις γεωστρατιωτικές ανατροπές σε Μπουργκίνα Φάσο, Μάλι, Τσαντ. Και έκτοτε, πλην του Νίγηρα, σε καμία άλλη χώρα του Αφρικανικού Σαχέλ δεν υπήρχε φιλικό περιβάλλον για την Δύση. Σε όλες αυτές τις χώρες η γεωπολιτική κατάσταση στρεφόταν αρκετά γρήγορα υπέρ της Ρωσίας, μέσα στο ρευστό σκηνικό που δημιούργησε ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Και για αυτόν ακριβώς το λόγο και η απουσία του προέδρου Μπαζούμ από την Σύνοδο Ρωσίας – Αφρικής, που έλαβε χώρα στην Αγία Πετρούπολη στο τέλος του Ιούλη του 2023 μ.Χ., θεωρήθηκε ως μια γεωπολιτική «νίκη» για τη Δύση όσο επίσης και σε μια αντίστοιχη «ήττα» για την Ρωσία.

Σχεδόν όλα τα συστημικά ΜΜΕ της Δύσης έκαναν λόγο για «αποτυχία σε σχέση με προηγούμενες αντίστοιχες» συνόδους και ότι η Ρωσική επιρροή στην Αφρική μειώνεται, ενώ και η Ρωσία καταδίκασε το εν λόγω πραξικόπημα στον ΟΗΕ.

Οι λαοί στις πρώην γαλλικές αποικίες της Αφρικής ένοιωθαν ότι απέκτησαν την εικονική «ανεξαρτησία της σημαίας», αλλά όχι εντούτοις την αληθινή ανεξαρτησία τους και μετά την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αντέδρασαν σχεδόν ομαδικά, βλέποντας να αναδύεται μια νέα παγκόσμια και πολυπολική τάξη.

Πολλοί ηγέτες της Αφρικής που συμμετείχαν στην τελευταία Σύνοδο της Αγίας Πετρούπολης, όπως είναι και ο 35χρονος Ιμπραήμ Τραορέ της Μπουρκίνα Φάσο, άρχισαν να μιλούν για έναν «πολυπολικό κόσμο» υπό τον όρο τον «ισότιμων σχέσεων»

Από την αρχή του 2022 μ.Χ. έλαβαν χώρα μια σειρά από αλλαγές και σημαντικά γεγονότα στην περιοχή της αφρικανικής ζώνης του Σαχέλ, όπως ήταν τα πολλαπλά πραξικοπήματα, οι διάφορες γαλλικές παρεμβάσεις «κατά της τρομοκρατίας» και οι στρατιωτικές επεμβάσεις κατά των ακραίων ισλαμιστών της Μπόκο Χαράμ, της αλ Κάιντα και του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) που διαφέντευαν και λυμαίνονταν την περιοχή.

Δυο μέρες μετά το πραξικόπημα, η Αφρικανική Ένωση (ECOWAS) ζήτησε την αποχώρηση των πραξικοπηματιών και την αποκατάσταση του προέδρου του Νίγηρα εντός 15 ημερών. Στις 30 Ιουλίου, οι ηγέτες των 15 κρατών της ECOWAS απέστειλαν στους πραξικοπηματίες του Νίγηρα τελεσίγραφο: Ήταν έτοιμες να επιβάλλουν οικονομικές κυρώσεις όσο επίσης και να παρέμβουν στρατιωτικά αν δεν γινόταν άμεση αποκατάσταση  της νομιμότητας και εάν δεν επανερχόταν ο εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας Μπαζούμ στην εξουσία εντός μιας εβδομάδας.

Αξίζει να τονισθεί ότι μετά τα πραξικοπήματα σε Μάλι και Μπουρκίνα Φάσο, δεν υπήρξαν τέτοιες ή αντίστοιχες απειλές, αλλά υπήρξαν μόνο οικονομικές κυρώσεις και διπλωματικές ψυχρότητες. Μάλιστα δε, οι ηγεσίες σε Μάλι, Γουινέα και Μπουρκίνα Φάσο τόνιζαν πως σε περίπτωση στρατιωτικής επίθεσης στο Νίγηρα, θα απαντήσουν σαν να δέχονταν και οι ίδιες επίθεση.

Η πλειοψηφία των αναλυτών θεωρεί πιθανότερο ότι το πραξικόπημα έλαβε χώρα για εσωτερικούς λόγους μιας και ο Μ. Μπαζούμ σχεδίαζε να προχωρήσει άμεσα σε αλλαγές στις Ένοπλες Δυνάμεις. Αλλαγές που εντούτοις δεν άρεσαν στο στράτευμα και ειδικά στους πραξικοπηματίες, μιας και αυτές τις αλλαγές τις ήθελε η Γαλλία και οι δυτικοί σύμμαχοι.

Πολλοί ήταν αυτοί στο Νίγηρα και αλλαχού που έβλεπαν με πολύ κακό μάτι την άτυπη «συμφωνία» η Γαλλία να κρατά ήρεμη την Αφρική και τις ΗΠΑ να στηρίζουν στρατιωτικά αυτή την «ισορροπία» συν-εκμετάλλευσης του πλούτου της Αφρικής.

Το πρόβλημα του Νίγηρα είναι πολύ μεγάλο για την Γαλλία γιατί δίνει ένα ακόμη βαρύ πλήγμα στην διεθνή της ισχύ και εικόνα. Η Γαλλία είναι τέταρτη σε αποθέματα χρυσού στον κόσμο (2.452 τόνοι το 2022 μ.Χ.) και τούτο διότι «φυλάσσει» άτοκα πάνω από το 90% των αποθεμάτων χρυσού 15 αφρικανικών κρατών και πρώην Γαλλικών αποικιών.

Τα κράτη της Αφρικής όχι μόνο έχουν τον χρυσό τους στην Γαλλία και εισέτι οι Γάλλοι τους κλέβουν και το ορυκτό ουράνιο, είναι επίσης τα ίδια κράτη που δανείζονται με τόκο από την Γαλλία και μάλιστα έναντι του δικού τους χρυσού που βρίσκεται στο Παρίσι από το 1945 μ.Χ.

Η Αφρική πλέον «κοχλάζει» και στην μεσοδυτική περιοχή του Σαχέλ. Ο Αλγερινός Πρόεδρος A. Taboun, για το ενδεχόμενο να υπάρξει ξένη στρατιωτική επέμβαση στον Νίγηρα, δήλωσε: «Απορρίπτουμε κατηγορηματικά οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση.

Άλλωστε δυο χώρες είναι έτοιμες να μπουν στη μάχη στο πλευρό των κινηματιών του Νίγηρα, το Μάλι και η Μπουρκίνα Φάσο». Ο Πρόεδρος του Μάλι, Ιμπραήμ Μ. Κεϊτά, έχει δηλώσει, μαζί με την Μπουρκίνα Φάσο, ότι «κάθε επέμβαση κατά του Νίγηρα θα σημάνει αυτομάτως κήρυξη πολέμου στις δύο χώρες».

Έτι, στις 9 Αυγούστου 2023 μ.Χ., καταγράφηκε μια χτυπητή αποτυχία της αμερικανικής διαμεσολάβησης στο Νίγηρα, καθώς η αναπληρώτρια Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ επισκέφτηκε εσπευσμένα τον Νίγηρα, και παρά τις δημόσιες απειλές προς τη νέα κυβέρνηση για την συνεργασία της με την Ρωσική Wagner, έφυγε άπρακτη και εμφανώς απογοητευμένη από την συνάντησή της με τους ηγέτες της στρατιωτικής κυβέρνησης και χωρίς να μπορέσει καν να συναντήσει τον έκπτωτο Πρόεδρο.

Στην συνέχεια θα καταγράψω κάποιους σχετικούς και πρόσφατους τίτλους και υπότιτλους από τα διεθνή ΜΜΕ σε σχέση με τον Νίγηρα. Διαβάστε: «Ο κύβος ερρίφθη: O ECOWAS διέταξε στρατιωτική εισβολή στον Νίγηρα:

H Αφρική αντιμέτωπη με τον μεγαλύτερο πόλεμο της Ιστορίας της.. Ενεργοποιήθηκε η Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης του ECOWAS».. «Πρόεδρος της Ακτής Ελεφαντοστού A. Ouattara: Οι ηγέτες της Δυτικοαφρικανικής Ένωσης (ECOWAS) συμφώνησαν να ξεκινήσουν μια στρατιωτική επιχείρηση στον Νίγηρα το συντομότερο δυνατό».

Επίσης: «94 Γάλλοι γερουσιαστές έγραψαν επιστολή-κόλαφο στον Μ. Μακρόν: “Χάσαμε όλη την Αφρική”… Χιλιάδες πολιορκούν την γαλλική βάση στο Νίγηρα: “Κάτω η Γαλλία, Κάτω η ECOWAS”.. “Wagner προστάτεψέ μας».. «Επικίνδυνα διχασμένη η Δυτική Αφρική για μία εισβολή στον Νίγηρα.. Παγκόσμια αγωνία για τις δραματικές εξελίξεις..

Οι Ρώσοι Wagner δεν ενεπλάκησαν στο πραξικόπημα του Νίγηρα αλλά θα… μπουν στο παιχνίδι».. «Ρωσική μελέτη δείχνει γενικευμένη σύρραξη στην Αφρική: Ήττα της Νιγηρίας θα φέρει καταστροφή στην Δύση.. Ο πόλεμος θα διαλύσει τους ενεργειακούς αγωγούς της ΕΕ» (https://www.triklopodia.gr/%ce%b7%ce%bb%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b9%cf%8e%cf%81%ce%b1%cf%82-%ce%bd%ce%af%ce%b3%ce%b7%cf%81%ce%b1%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%b3%ce%b5%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b5%cf%85/)…

Business as usual η Wagner στην Αφρική… Η μισθοφορική οργάνωση εξακολουθεί να δραστηριοποιείται στην “Μαύρη Ήπειρο”.

Η Wagner κέρδισε την προσοχή των διεθνών μέσων τον περασμένο Ιούνιο, όταν η Ρωσικών συμφερόντων Ιδιωτική Στρατιωτική Εταιρία (Private Military Company) προέλασε προς την Μόσχα και κατέλαβε τον έλεγχο κυβερνητικών και στρατιωτικών εγκαταστάσεων στο Ροστόφ-ο-Ντον.

Σύμφωνα με τον τότε ηγέτη της Prigozhin, η κινητοποίηση αυτή αφορούσε μια “πορεία δικαιοσύνης”, που στεκόταν απέναντι στην ελλιπή διοικητική μέριμνα των μισθοφόρων της στο ρωσοουκρανικό μέτωπο. Η ενέργεια αυτή, που θύμισε απόπειρα πραξικοπήματος, έλαβε τέλος με διαπραγματεύσεις ανάμεσα στον Prigozhin και την Μόσχα, με την μεσολάβηση του Προέδρου της Λευκορωσίας Lukashenko.

Στους άνδρες της Wagner που συμμετείχαν στην “στρατιωτική διαμαρτυρία” δόθηκε η επιλογή να επιστρέψουν στα σπίτια τους άνευ νομικών επιπτώσεων, ενώ αργότερα όσοι δε συμμετείχαν θα μπορούσαν ακόμη και να ενταχθούν στις τάξεις του εθνικού στρατού ή των αστυνομικών δυνάμεων.

Ο Prigozhin βρήκε πολιτικό άσυλο στη Λευκορωσία όμως ένα μήνα αργότερα βρέθηκε νεκρός σε αεροπορική συντριβή επιβεβαιώνοντας τις υποθέσεις πολλών. Εκτιμάται ότι η “μαλακή” αντιμετώπιση του περιστατικού από το Κρεμλίνο την ώρα του περιστατικού οφειλόταν σε δύο παράγοντες.

Ο πρώτος είναι ότι η Ρωσία όντας σε καιρό πολέμου είχε ανάγκη από μαχητές, και ιδίως έμπειρους όπως οι μισθοφόροι της οργάνωσης. Σε τέτοια συμβάντα άλλωστε την κύρια υπαιτιότητα φέρει η κεφαλή της οργάνωσης, ενώ οι μαχητές της αντιμετωπίζονται ως είδος αναλώσιμο.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι εκτός μαχητών, η Wagner προσφέρει σημαντικά και σε οικονομικό επίπεδο, στηρίζοντας το αποτέλεσμα αυτό πρωτίστως στην εδραίωση της στην Αφρική. Επομένως η ολική ρήξη ή διάλυση ή επίθεση στην οργάνωση θα είχε τουλάχιστον υπό τις τρέχουσες συνθήκες αρνητικό αποτύπωμα για τα ρωσικά συμφέροντα.

Από την ανταρσία της οργάνωσης και έπειτα οι δυνάμεις της Wagner απομακρύνθηκαν πλήρως από το ρωσο-ουκρανικό μέτωπο. Το κενό αυτό φαίνεται να συμπληρώνει ήδη σύμφωνα με ξένες πηγές η Redut, ιδρυθείσα το 2008 μ.Χ. από τον Karaziy και τον Στρατηγό Alexeyev.

Μεταφορά δραστηριοτήτων στην Αφρική. Εκτιμάται όμως πως η δραστηριότητα της Wagner στην Αφρική θα διατηρηθεί. Εντός της Αφρικανικής Ηπείρου, οι μισθοφόροι της επιχειρούν σε πλειάδα χωρών.

Εξ αυτών ιδιαίτερα ισχυρή είναι η παρουσία της στην Λιβύη, την Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία, το Σουδάν και το Μάλι. Στην Λιβύη κινητήρια δύναμη για την ανάμειξη της Wagner είναι η γεωστρατηγική της θέση και τα υψηλά αποθέματα πετρελαίου. Η Λιβύη κατέχει ποσοστό άνω του 38% των συνολικών αποθεμάτων πετρελαίου της Αφρικής και η θέση της στην Μεσόγειο είναι υψηλής σημασίας για κάθε φιλόδοξο εμπλεκόμενο.

Στη Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία το ρωσικό ενδιαφέρον συγκεντρώνεται πρωτίστως στην εξόρυξη διαμαντιών με πρωταγωνιστή προς το σκοπό αυτό το χρυσορυχείο Ndassima. Σημειώνεται ότι οι διμερείς συμφωνίες μεταξύ εκπροσώπων της Wagner και του Αφρικανικού κράτους περιλαμβάνουν και άδειες για γεωλογικές έρευνες.

Η συνεργασία μεταξύ των δύο δρώντων περιλαμβάνει επίσης εμπόριο όπλων λύνοντας το έλλειμα που διατηρείται από το εμπάργκο όπλων που επιβλήθηκε στην χώρα από τον ΟΗΕ το 2013 μ.Χ. και ακόμη δεν έχει αρθεί πλήρως.

Στο Σουδάν η παρουσία της οργάνωσης περιλαμβάνει την πρόσβαση στην εξόρυξη χρυσού, άδειες για γεωλογικές έρευνες, συνεργασία στην εξαγωγή πετρελαίου και αερίου αλλά και σχεδιασμό εγκατάστασης εντός της χώρας Ρωσικής ναυτικής βάσης. Η βάση αυτή προβλέπεται να στεγάζει προσωπικό 300 ανδρών και τέσσερα πλοία συμπεριλαμβανομένων και πυρηνοκίνητων.

Το Μάλι αποτελεί μια από τις πιο πρόσφατες “κτήσεις” της Wagner καθώς εισήχθη σε αυτό περί τα τέλη του 2021 μ.Χ. Εκμεταλλεύτηκε το κενό που άφησε πίσω της η Γαλλική στρατιωτική παρουσία μετά το πραξικόπημα του 2021 μ.Χ.

Η προσφορά της στην περιοχή επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση τρομοκρατικών οργανώσεων όπως ίσχυε και με τις γαλλικές δυνάμεις. Η εδραίωση της οργάνωσης στο Μάλι επιδείνωσε σημαντικά τις σχέσεις της Γαλλίας με το Αφρικανικό κράτος.

Ενδεικτική ήταν η απέλαση του Γάλλου πρέσβη από την χώρα και η ανακοίνωση από την κυβέρνηση του Μάλι ότι θα διακοπούν οι διμερείς αμυντικές συμφωνίες. Εν ολίγοις η Wagner αντικατέστησε πλήρως το ρόλο των Γάλλων στην περιοχή.

Η εξάπλωση της Wagner. Συμπερασματικά, η τακτική εξάπλωσης της οργάνωσης στην ήπειρο στηρίχτηκε στην στρατιωτική και αστυνομική υποστήριξη αυταρχικών καθεστώτων και αποδυναμωμένων κρατών.

Συχνότερες αποστολές τους αφορούν την στρατιωτική καταστολή ενόπλων επαναστατικών ομάδων και τη φύλαξη πολιτικού προσωπικού των κυβερνήσεων. Σε αντάλλαγμα η οργάνωση αποκτά πρόσβαση σε προσοδοφόρες δραστηριότητες εξορύξεων, ή ακόμη και άδειες γεωλογικών ερευνών προς το σκοπό αυτό.

Ο βαθμός εδραίωσης της στο σύνολο της Αφρικανικής Ηπείρου είναι πλέον ιδιαίτερα υψηλός και τα οικονομικά κίνητρα αδιαμφισβήτητα. Επίσης η οργάνωση προσφέρει μια οικονομική δυνατότητα στην Μόσχα να έχει πρόσβαση σε στρατηγικής σημασίας περιοχές με την ελάχιστη δυνατή εμπλοκή επίσημων Ρωσικών ενόπλων δυνάμεων.

Είναι αξιοσημείωτο το εύρος των δραστηριοτήτων της οργάνωσης ( Κρατική Ασφάλεια, Αστυνόμευση, Εξορύξεις, Επιχειρήσεις αντιδυτικής προπαγάνδας, Εμπόριο Όπλων) που την διαφοροποιούν από κάθε δυτική Ιδιωτική Στρατιωτική Εταιρία των οποίων τα καθήκοντα είναι σαφώς πιο περιορισμένα.

Η Wagner αποτελεί παράγοντα και πιόνι εξωτερικής πολιτικής του Κρεμλίνου στην Αφρική. Είτε “εξαγοραστεί” από την Redut λόγω του συμβάντος στο Ροστόφ είτε όχι, το αποτέλεσμα της Ρωσικής επιρροής στην Ήπειρο θα είναι το ίδιο, όπως και το ανθρώπινο δυναμικό που την στηρίζει (https://slpress.gr/diethni/business-as-usual-i-wagner-stin-afriki/).

Τα «κοράκια» των αγορών πάνω από την Αφρική  - Οικονομικό χάος και χρεοκοπίες από Ζάμπια, Μοζαμβίκη και Νιγηρία λόγω του ακριβού δολαρίου - Αδυναμία ΔΝΤ.

Στην Ζάμπια, την Μοζαμβίκη και την Νιγηρία, η αδυναμία πρόσβασης σε ξένη χρηματοδότηση ανάγκασε τις κυβερνήσεις να αυξήσουν τις εγχώριες εκδόσεις σε «ρηχές» αγορές, αυξάνοντας δραστικά το κόστος δανεισμού

Η ηγεμονία των ΗΠΑ στο χρηματοπιστωτικό τομέα οδηγεί τις χώρες της Αφρικής σε οικονομικό χάος το οποίο διεθνείς οικονομικοί θεσμοί όπως το ΔΝΤ με τα πακέτα βοήθειας που προσφέρει δεν μπορούν να ανακόψουν.

Η άνοδος των επιτοκίων και η τεχνητή συγκράτηση της ισοτιμίας του δολαρίου από τις Federal Reserve σε συνδυασμό με τις «αρπακτικές» επενδυτικές στρατηγικές των μεγάλων παικτών στην αφορά χρέους που καθοδηγούνται από τα αμερικανικά συμφέροντα έχει οδηγήσει σε κατάρρευση πολλών οικονομιών της μαύρης ηπείρου.

Αυτό στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας οικονομίας που χαρακτηρίζεται από ένα «βουνό» χρέους και οδηγείται σταδιακά προς την ύφεση μόνο καλά νέα δεν προμηνύεται – οι κοινωνικές εκρήξεις σε αυτές τις χώρες που θα δημιουργηθούν από τις συνθήκες ακραίας φτώχειας αναμένεται να φέρουν στη Γηραιά Ήπειρο μεταναστευτικά ρεύματα εκατομμυρίων ατόμων.

Μόνο στην Νιγηρία ο πληθυσμός ξεπερνά τα 200 εκατομμύρια, όσο περίπου ο πληθυσμός της Ευρώπης. Οι αφρικανικές κυβερνήσεις αγωνίζονται για να διατηρήσουν αποθεματικά σε δολάρια και αυτό έχει κάνει τα «κοράκια» της αγοράς χρέους να στραφούν στα μελλοντικά.. πτώματα

Εν μέσω μιας αυξανόμενης έλλειψης σκληρού νομίσματος στην ήπειρο, οι κυβερνήσεις στρέφονται σε συναλλαγματικά swaps, υποτιμήσεις νομισμάτων, συναλλαγματικούς ελέγχους εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών και βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Μέση Ανατολή για την στήριξη των δημόσιων οικονομικών τους.

Οι επενδυτές ή αλλίως.. τα αρπακτικά ανταμείβουν τα κράτη των οποίων οι προσπάθειες να ενισχύσουν σε δολάρια αποδίδουν. Αλλά τιμωρούν εκείνους που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στο νόμισμα που χρειάζονται για να επενδύσουν και να επαναπατρίσουν τις αποδόσεις

Οι επενδυτές που στοχεύουν στο να διατηρήσουν σταθερή τη προσφορά δολαρίων στην διεθνή αγορά ανταμείβουν τις αγορές που τους προσφέρουν κέρδη – δηλαδή χρεώνονται σε ένα νόμισμα το οποίο είναι ολοένα και ακριβότερο και αυτοκαταστρεφόμενα αδυνατούν να εξυπηρεούν τις οφειλές τους - και απομακρύνονται από χώρες χωρίς επαρκή αποθέματα για την κάλυψη του κόστους των εισαγωγών ή της αποπληρωμής του χρέους.

Τα Αφρικανικά νομίσματα έχουν τις χειρότερες επιδόσεις στον κόσμο φέτος, με περίπου δώδεκα υποχωρούν τουλάχιστον 15% έναντι του δολαρίου. «Η διακράτηση δολαρίων είναι μέρος της επενδυτικής πρότασης», δήλωσε ο Benedict Craven, διευθυντής κινδύνου χώρας στο Economist Intelligence Unit.

«Θα μπορούν οι επενδυτές να συναλλάσσονται χρησιμοποιώντας συνάλλαγμα από επίσημες πηγές; Θα μπορούν να εκπατριστούν τα μερίδια τους στο εξωτερικό. Αυτά τα ερωτήματα καθορίζουν πού πηγαίνουν οι επενδύσεις»

Η συμπίεση του δολαρίου εμφανίστηκε πιο προφανώς στα τοπικά νομίσματα. Οι εκδότες ευρωομολόγων αναγκάζονται να σώοσυν αρνητικές προοπτικές φέτος για την Αίγυπτο, τη Νιγηρία και την Αγκόλα.

Οι φθίνουσες εισροές κεφαλαίων έχουν επίσης οδηγήσει το σελίνι της Κένυας και την κουάτσα της Ζάμπιας να αποδυναμώνονται σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ έναντι του δολαρίου. Η πρώτη έχει σημαντικές αποπληρωμές χρέους σε δολάρια που λήγουν το επόμενο έτος, ενώ η δεύτερη έχει αθετήσει τα ευρωομόλογα της.

Τα ομόλογα σε δολάρια της Κένυας προκάλεσαν απώλειες 2,1% στους επενδυτές από τις αρχές Ιουλίου, όταν τα επιτόκια του αμερικανικού Δημοσίου άρχισαν να αυξάνονται καθώς επικρατούσε η το αφήγημα στις κεντρικές τράπεζες «υψηλότερα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα».

Ο βασικός χρηματιστηριακός δείκτης του Ναϊρόμπι έχει υποχωρήσει 32% έως το 2023 μ.Χ., την μεγαλύτερη από τις 92 παγκόσμιες αγορές που παρακολουθεί το Bloomberg, ενώ το σελίνι υποχώρησε 19%.

Στην Ζάμπια, την Μοζαμβίκη και την Νιγηρία, η αδυναμία πρόσβασης σε ξένη χρηματοδότηση ανάγκασε τις κυβερνήσεις να αυξήσουν τις εγχώριες εκδόσεις σε ''ρηχές'' αγορές, αυξάνοντας το κόστος δανεισμού. Οι Αφρικανικές χώρες έχουν αποκλειστεί από τις αγορές κεφαλαίων από τον Απρίλιο του 2022 μ.Χ. Το μακροχρόνιο ομόλογο σε νάιρα της Νιγηρίας διαπραγματεύεται με απόδοση ρεκόρ 18%.

Ωστόσο, οι υψηλότερες εγχώριες αποδόσεις δεν προσελκύουν ξένους αγοραστές, οι οποίοι ανησυχούν για την υποτίμηση των τοπικών νομισμάτων και τις δυσκολίες στον επαναπατρισμό των αποδόσεων. Στη Ζάμπια, για παράδειγμα, το εξωτερικό χρέος μειώθηκε από 29% στα τέλη του 2021 σε περίπου 22% επί του παρόντος, εν μέρει λόγω της διαδικασίας αναδιάρθρωσης καθώς και λόγω ζητημάτων ρευστότητας.

Διάσωση από το ΔΝΤ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, έχει ενεργοποιηθεί παρέμβαση του ΔΝΤ. Την περασμένη εβδομάδα ανακοίνωσε ότι θα επεκτείνει τη χρηματοδότηση στην Κένυα κατά 938 εκατομμύρια δολάρια για να ενισχύσει τα συναλλαγματικά αποθέματά της, ενόψει της λήξης του ευρωομολόγου 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον Ιούνιο.

Αυτό οδήγησε τις αποδόσεις των χαρτονομισμάτων του 2024 μ.Χ. να πέφτουν σχεδόν 200 μονάδες βάσης σε τέσσερις ημέρες έως την Παρασκευή 17/11 — αν και παραμένουν πολύ πάνω από το 14%.  «Η γενική αντίληψη είναι ότι όταν μια χώρα διαπραγματεύεται πάνω από 10% σε αποδόσεις σε δολάρια δεν είναι σε θέση να εκδώσει χρέος σε δολάρια», δήλωσε ο Lars Krabbe, διαχειριστής χαρτοφυλακίου στην Coeli Frontier Markets AB.

«Αυτό φυσικά δεν είναι καλό για το γενικό επενδυτικό περιβάλλον και τη βιωσιμότητα του χρέους σε αυτές τις χώρες και τις κάνει να εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από χρηματοδοτήσεις με ευνοϊκούς όρους, όπως τα δάνεια του ΔΝΤ», είπε.

Από την άλλη πλευρά, οι χώρες με λιγότερο πιεστικές συναλλαγματικές ανάγκες γίνονται πιο ελκυστικές για τα «κοράκια». «Οι χώρες με λιγότερο τιμωρητικά ποσά δανείων σε δολάρια και αποπληρωμές ομολόγων και μεγάλα αποθέματα συναλλαγματικών αποθεμάτων είναι πιο ελκυστικές», δήλωσε ο David Omojomolo, οικονομολόγος της Αφρικής στην Capital Economics. «Και πολύ περισσότερο εκείνα που έχουν ήδη κάνει μεγάλες προσαρμογές στις συναλλαγματικές ισοτιμίες» Η Αίγυπτος είναι μία.

Οι υπεύθυνοι στρατηγικής της Citigroup Inc. ήταν οι τελευταίοι που επένδυσε στο χρέος σε δολάρια της Βόρειας Αφρικής, καθώς οι πωλήσεις κρατικών περιουσιακών στοιχείων αυξάνονται και η κυβέρνηση φαίνεται σε καλό δρόμο για την επίτευξη των στόχων που έχει θέσει το ΔΝΤ.

Η κεντρική τράπεζα της χώαράς είναι κοντά στο να εξασφαλίσει έως και 5 δισεκατομμύρια δολάρια σε νέες καταθέσεις από την Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ανέφερε το πρακτορείο al-Borsa τον περασμένο μήνα.

Τα ευρωομόλογα της Αιγύπτου έδωσαν στους επενδυτές αποδόσεις 8,7% το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους σε όρους δολαρίου, σε σύγκριση με μια απώλεια 1,7% για το μέσο δείκτη ομολόγων  αναπτυσσόμενων χωρών του Bloomberg.

Για τον Kaan Nazli, διαχειριστή χαρτοφυλακίου στην Neuberger Berman Asset Management, οι επενδυτές είναι πιθανό να δώσουν προτεραιότητα σε κρατικούς εκδότες που είχαν καλύτερη πρόσβαση στο εγγενείς πηγές χρηματοδότησης, όπως η Ακτή Ελεφαντοστού και η Σενεγάλη. «Η Ακτή Ελεφαντοστού, για παράδειγμα, μπόρεσε να βασιστεί σε μικτές χρηματοδοτικές συμφωνίες με λογικό κόστος τον περασμένο χρόνο», είπε.

Το κράτος της Δυτικής Αφρικής εξασφάλισε επίσης δάνειο από το ΔΝΤ, ενώ το νόμισμά του, το φράγκο CFA, είναι συνδεδεμένο με το ευρώ, αφήνοντάς το λιγότερο εκτεθειμένο σε διακυμάνσεις. Η Σενεγάλη προσελκύει επενδύσεις σε συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στη χρηματοδότηση «πράσινων επενδύσεων».

Οι απώλειες τόσο στα ευρωομόλογα της Σενεγάλης όσο και στα ευρωομόλογα της Ακτής Ελεφαντοστού ήταν λιγότερο σοβαρές από της Κένυας και μικρότερες από τον μέσο όρο από τον Ιούλιο. Από μήνα έως σήμερα, η απόδοσή τους έχει ξεπεράσει τις αντίστοιχες.

Κοινωνική κρίση και μεταναστευτικές ροές. Εν τω μεταξύ, η έλλειψη δολαρίου βλάπτει επίσης τους καταναλωτές και τις τοπικές επιχειρήσεις καθώς το κόστος των εισαγωγών εκτινάσσεται στα ύψη, τροφοδοτώντας τον πληθωρισμό και ενεργοποιώντας τη δυναμική μιας πρωτοφανούς κοινωνικής κρίσης. Στην Νιγηρία, οι τιμές των συνταγογραφούμενων φαρμάκων για παθήσεις όπως η υπέρταση και ο διαβήτης έχουν τριπλασιαστεί τον περασμένο χρόνο.

Ένας από τους μεγαλύτερους λιανοπωλητές της Ζιμπάμπουε, η OK Zimbabwe, δήλωσε ότι οι όγκοι πωλήσεων είναι τώρα κάτω από το νεκρό σημείο λόγω του αυξανόμενου κόστους και της συναλλαγματικής ισοτιμίας που οδήγησε τους πελάτες στην «μαύρη αγορά». Και στο Μαλάουι, η τιμή του καλαμποκιού, που αποτελεί βασικό είδος διατροφής, έχει υπερδιπλασιαστεί τον τελευταίο χρόνο.

«Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν τόσα πολλά που μπορείτε να κάνετε πολλά εάν δεν έχετε ένα τεράστιο θησαυροφυλάκιο αποθεμάτων σε δολάρια», δήλωσε ο Sonu Varghese, της Carson Group. «Για τους επενδυτές, ο κίνδυνος αυτές οι χώρες να παραμείνουν στα πρόθυρα της κρίσης δεν έχει εκλείψει». Το ντόμινο της κρίσης χρέους έχει ξεκινήσει στην Αφρική, να δούμε εάν θα μεταδοθεί στη Δύση και στον αδύναμο κρίκο που είναι η Ευρωζώνη (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/706705/ta-korakia-ton-agoron-pano-apo-tin-afriki-domino-xreokopion-me-zampia-mozamviki-kai-nigiria-logo-tou-akrivoy-dolariou-adynamia-dnt).

Η αρχή τους τέλους για την πιο πυρηνική χώρα στην Ευρώπη: Η Γαλλία χάνει το ουράνιο του Νίγηρα. Η απαγόρευση εξαγωγών από τον Νίγηρα απειλεί τα ίδια τα θεμέλια της Γαλλικής κρατικής ασφάλειας.

Αντί να μειώνονται, οι γεωπολιτικές εντάσεις αυξάνονται, με την Αφρική, και συγκεκριμένα τον Νίγηρα, να αποτελεί το τελευταίο κομμάτι στο παζλ των χωρών όπου επικρατεί αναβρασμός και ταραχές.

Σε αυτό το πλαίσιο, σύμφωνα με αναφορές σε διεθνή μέσα ενημέρωσης, ο Νίγηρας σταματά τις εξαγωγές ουρανίου και χρυσού στην Γαλλία. Αυτό ανακοινώθηκε από νέες δυνάμεις που ήρθαν ξαφνικά στην εξουσία ως αποτέλεσμα εσωτερικής αναταραχής. Η απόφαση έχει τεθεί σε ισχύ και ήδη μπλοκάρεται η ροή του κίτρινου αλλά και του ραδιενεργού μετάλλου, με εξαιρετικά αόριστη την προοπτική ανατροπής αυτής της απόφασης.

Σε κάθε περίπτωση, το κράτος του Νίγηρα και όλα όσα συμβαίνουν εκεί τώρα είναι παράδειγμα της αποικιακής δομής πάνω στην οποία χτίζεται όλη η δυτική ευημερία. Και επίσης είναι πλέον πιο ξεκάθαρη από ποτέ η επιβεβαίωση των λόγων του Vladimir Putin ότι η παλιά τάξη καταρρέει και ο κόσμος εισέρχεται σε μια εντελώς νέα εποχή.

Αφρικανικός πλούτος… Ας αφήσουμε όμως την γεωπολιτική στους ειδικούς και ας μιλήσουμε για τον πλούτο του αφρικανικού υπεδάφους, που από πολλές απόψεις έχει γίνει κατάρα για τις απομονωμένες χώρες της Μαύρης Ηπείρου.

Ο Νίγηρας είναι μια τεράστια χώρα στην δυτική Αφρική, της οποίας η συντριπτική πλειονότητα του εδάφους καταλαμβάνεται από ερήμους.νΤο 80% καταλαμβάνει η έρημος Σαχάρα, και σε ότι έδαφος απομένει, στην ημιέρημο Σαχέλ, οι κάτοικοι παλεύουν απεγνωσμένα κερδίζοντας με ιδρώτα και αίμα κάθε μέτρο καλλιεργήσιμης γης.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 μ.Χ. του περασμένου αιώνα, σε αυτά τα μέρη ευρέθησαν μεγάλα κοιτάσματα ουρανίου και χρυσού. Ειδικότερα, τα μεταλλεύματα κοντά στον οικισμό Αζελίκ έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την παγκόσμια βιομηχανία πυρηνικής ενέργειας.

Η βιομηχανική εξόρυξη ουρανίου σε αυτήν την περιοχή ξεκίνησε το 1.971 μ.Χ., και παρόλο που ο Νίγηρας είχε ήδη αποκτήσει επίσημα την ανεξαρτησία εκείνη την εποχή, όλοι οι φυσικοί πόροι κατασχέθηκαν αποκλειστικά προς το συμφέρον και το όφελος της πρώην μητρόπολης. Ο δυτικός Τύπος και η προπαγάνδα ζωγράφιζαν την εικόνα των εντελώς ανεξάρτητων χωρών, αλλά μόλις το 2023 μ.Χ. μπήκαν τα πράγματα στην θέση τους.

Εδώ και μισό αιώνα, περίπου δύο χιλιάδες τόνοι ουρανίου αναδύονται κάθε χρόνο από τα σπλάχνα της ερήμου, γεγονός που τοποθετεί τον Νίγηρα έβδομο τη τάξει στην παγκόσμια κατάταξη. Δύο εταιρείες, η SOMAÏR και η COMINAK, πραγματοποιούν επιτόπιες έρευνες, ενώ τα προϊόντα τους χρησιμοποιούνται για φυγοκέντρηση της εκμετάλλευσης Orano.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ακόμη και ο ιστότοπος του Γάλλου κατασκευαστή καυσίμου αντιδραστήρων αναφέρει ότι από τη δεκαετία του εβδομήντα του περασμένου αιώνα, η πώληση ουρανίου και χρυσού αποτελεί βασική πηγή εθνικού και περιφερειακού πλούτου.

Είναι αλήθεια ότι μέχρι τώρα οι εξαγωγές πήγαιναν στην πρώην Γαλλική μητρόπολη. Δηλαδή, το Παρίσι ρουφάει όλο το ζουμί από τον Νίγηρα, με αντάλλαγμα λίγα ευρώ ώστε η χώρα να γεμίσει τον πενιχρό προϋπολογισμό της.

Η πιο πυρηνική χώρα στην Ευρώπη. Όπως γνωρίζετε, η Γαλλία είναι η πιο πυρηνική χώρα στην Ευρώπη, και από πολλές απόψεις αυτή η ηλεκτροθερμική ηγεμονία εξασφαλίστηκε από συνεχείς εισαγωγές από τον Νίγηρα, όπου σε τρία πεδία οι άνθρωποι εργάζονται σκληρά, χωρίς ρεπό και αργίες.

Το πρώτο είναι το ανοιχτό ορυχείο της SOMAÏR, της οποίας το 63% των περιουσιακών στοιχείων ανήκει στη γαλλική Orano και το 37% στη Sopamin, η οποία διοικείται από την κυβέρνηση του Νίγηρα.

Η εξόρυξη εδώ πραγματοποιείται με ανοιχτό τρόπο, με τη μέθοδο της έκπλυσης σωρού, για την οποία χρησιμοποιείται διάλυμα θειικού οξέος. Κατά μέσο όρο, περίπου δυόμισι τόνοι στοιχείου καυσίμου εξορύσσονται εκεί ετησίως ενώ συνολικά περίπου 70 χιλιάδες τόνοι ουρανίου έχουν ήδη εξορυχθεί.

Το δεύτερο πεδίο εξόρυξης είναι το ορυχείο ουρανίου της COMINAK, όπου η Orano κατέχει το 59% των μετοχών (το 2021 μ.Χ. αγόρασε το 25% από την Ιαπωνική εταιρεία OURD), το 31% ανήκει στην τοπική Sopamin και το υπόλοιπο 10% ανήκει στην Ισπανική Enusa.

Το 2019 μ.Χ., η ενεργή εξόρυξη σταμάτησε, αλλά αυτή τη στιγμή, χάρη στην ανάπτυξη τεχνολογιών, η εκ νέου ανάπτυξη και ο πρόσθετος εμπλουτισμός μεταλλεύματος από χωματερές βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.

Και μεταξύ των οικισμών Arlit και Agadez βρίσκεται το πεδίο Imouraren, όπου πάλι η Orano κατέχει το 66% των μετοχών. Δεν αναπτύσσεται, αφού μέχρι σήμερα η γαλλική πυρηνική βιομηχανία «χορταίνει» από τα δύο προηγούμενα ορυχεία.

Τα γεγονότα. Αλλά εν προκειμένω πρέπει να κατανοήσετε μια σειρά από γεγονότα. Το Imouraren είναι μόνο ένα λατομείο με έκταση μεγαλύτερη από διακόσια τετραγωνικά χιλιόμετρα, με αποδεδειγμένα αποθέματα ουρανίου σε ποσότητα 174 χιλιάδων τόνων και διάρκεια ζωής τουλάχιστον 35 ετών συνεχούς κύκλου εξόρυξης.

Σύμφωνα με ανοιχτά στοιχεία του διεθνούς οργανισμού OEC, η Γαλλία αγοράζει ετησίως (μέχρι το τέλος του 2021 μ.Χ.) ουράνιο και θόριο από το εξωτερικό, με τον Νίγηρα να είναι ο κύριος προμηθευτής, ενώ οι αγορές στην Ιταλία και τη Ρωσία είναι δέκα φορές ανώτερες από τις αφρικανικές σε όρους της τιμής.

Φυσικά, η συνιστώσα των εμπορευμάτων και των πόρων του αμοιβαίου εμπορίου είναι πολύ πιο περίπλοκη, αλλά ακόμη και αυτοί οι απλοί δείκτες καθιστούν δυνατό να κατανοήσουμε γιατί η γαλλική κυβέρνηση αμέσως κήρυξε την αλλαγή εξουσίας παράνομη, αφού η απαγόρευση εξαγωγών από τον Νίγηρα απειλεί τα ίδια τα θεμέλια της Γαλλικής κρατικής ασφάλειας.

Δεν θα ήταν αστείο να λέγαμε ότι οι προμήθειες ουρανίου από τον Νίγηρα παρέχουν περισσότερο από το ήμισυ της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αφού 56 γαλλικοί αντιδραστήρες παρέχουν το 63% της συνολικής ηλεκτρικής ενέργειας στο δίκτυο, μεγάλο μέρος της οποίας μέχρι πρόσφατα πήγαινε στο εξωτερικό, ενισχύοντας τον εθνικό προϋπολογισμό.

Ο Νίγηρας είναι μια μικρή χώρα, μόλις 23 εκατομμυρίων πολιτών που ζουν, κυρίως στο Νότιο τμήμα, και μάλιστα πολύ φτωχά. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, είναι μια από τις φτωχότερες χώρες στον πλανήτη, ενώ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές γεωργικών προϊόντων, ουρανίου και χρυσού. Η επιβολή εμπάργκο στις εξαγωγές πολύτιμων μετάλλων είναι μια προσπάθεια εξόδου από την αποικιακή παγίδα, η οποία όμως εγκυμονεί σημαντικούς κινδύνους για τον πληθυσμό.

Γι’ αυτόν τον λόγος ας μην απορήσουμε που τις επόμενες ημέρες θα καταστεί σαφές ότι υπάρχει έλλειψη δημοκρατίας στον Νίγηρα και υπάρχει επείγουσα ανάγκη για αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων. Κατά προτίμηση γαλλικών, φυσικά (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/689976/i-arxi-tous-telous-gia-tin-pio-pyriniki-xora-stin-evropi-i-gallia-xanei-to-ouranio-kai-ton-xrysoy-tou-nigira?fbclid=IwAR2g1tZEq7iKIr8dQqu11to6gpKe0jMU7DzxKBv8ObcvXdIkvd8pHF3ydGg).

Ο Πούτιν στέλνει το "Afrika Korps" στις χώρες του Σαχέλ στην Αφρική και την Λιβύη- Κόντρα ή συμφωνία κυρίων με τον Ερντογάν; Η Ρωσική μετά-wagner εποχή ξεκίνησε ενυπωσιακά στην Αφρική. ΗΡωσία μετά από μια ανάπαυλα ενός και πλέον έτους, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και της εξέγερσης της Wagner κατά του καθεστώτος Πούτιν, επιστρέφει δυναμικά στην Αφρική.

Οι Ρώσοι στέλνουν ειδικό στρατιωτικό σώμα μισθοφόρων "Afrika Korps" στις χώρες του Σαχέλ στην Αφρική. "Οι πρώτες μονάδες του Afrika Korps του Ρωσικού υπουργείου Άμυνας έφτασαν στη Μπουρκίνα Φάσο" , αναφέρει Διεθνές Ρωσικό ΜΜΕ, το οποίο αποκαλύπτει:

"Σήμερα, οι πρώτοι 100 Ρώσοι στρατιωτικοί με εξοπλισμό και όπλα έφτασαν στην πρωτεύουσα της Μπουρκίνα Φάσο, την Ουαγκαντούγκου. Στο εγγύς μέλλον, μια ομάδα 300 στρατιωτών των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων θα σταθμεύσει στην χώρα αυτή.

Έτσι, ξεκίνησε η ανάπτυξη του λεγόμενου "Αφρικανικού Σώματος" του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας. Πρόκειται για μια νέα δομή που έχει δημιουργηθεί για να αντικαταστήσει τις δομές του Wagner PMC που λειτουργούσαν στην Ήπειρο.

Χώρες ανάπτυξης -Καθήκοντα-Αποστολές. Ρωσικές Μονάδες θα αναπτυχθούν σε πέντε χώρες της περιοχής του Σαχέλ, Μπουρκίνα Φάσο, Λιβύη, Μάλι, Νίγηρα και Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Όλες οι απαραίτητες συμφωνίες επετεύχθησαν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του αναπληρωτή υπουργού Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας Yunus-Bek Yevkurov στις χώρες αυτές. Οι Ρωσικές δυνάμεις αντικαθιστούν το Γαλλικό σώμα, το οποίο αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις χώρες του Σαχέλ μετά την αλλαγή των αρχών στις χώρες της περιοχής.

Τα καθήκοντα των Ρώσων αξιωματικών και των συμβασιούχων στρατιωτών περιλαμβάνουν την εκπαίδευση και εκπαίδευση Αφρικανών συναδέλφων, καθώς και τη διασφάλιση της ασφάλειας των ανώτατων αξιωματούχων των κρατών.

Συγκεκριμένα, στρατιώτες των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων θα παράσχουν σημαντική βοήθεια στην προστασία του προέδρου της μεταβατικής περιόδου της Μπουρκίνα Φάσο, Ιμπραήμ Τραορέ, στον οποίο έχουν ήδη γίνει αρκετές απόπειρες δολοφονίας.

Ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί στην περιπολία στον αυτοκινητόδρομο Μπαμάκο-Ουαγκαντούγκου, που συνδέει την Μπουρκίνα Φάσο με το γειτονικό Μάλι. Ο δρόμος αυτός θεωρείται εξαιρετικά επικίνδυνος χώρος όπου δρουν αγωνιστές και ληστές διαφόρων ομάδων.

Παρεμπιπτόντως, η σφαίρα παρουσίας της Ρωσίας στην Αφρική ενδέχεται να επεκταθεί στο εγγύς μέλλον. Ο Πούτιν  απλώνει τα πλοκάμια του στο Τσάντ. Σήμερα ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε συνομιλίες στο Κρεμλίνο με τον ομόλογό του του από το Τσαντ, Μαχαμάτ Ιντρις Ντέμπι.

Οι ηγέτες των δύο χωρών συζήτησαν τις προοπτικές ανάπτυξης των σχέσεων Ρωσίας-Τσαντ σε διάφορους τομείς και συμφώνησαν επίσης να υπογράψουν μια σειρά συμφωνιών. Ο Πρόεδρος της Ρωσίας επέστησε την προσοχή στον αγώνα της κυβέρνησης του Τσαντ κατά των τρομοκρατικών ομάδων και στο γεγονός ότι αυτή τη στιγμή η κατάσταση στη χώρα έχει σταθεροποιηθεί. Υποσχέθηκε ότι η Ρωσική πλευρά «θα σταθεί αλληλέγγυα  με κάθε δυνατό τρόπο».

Η Γαλλική "άμπωτις". Όπως επισημάναμε σε άρθρο μας εδώ 2,5 χρόνια, "Κίνα, Ρωσία και Τουρκία απομακρύνουν την ΕΕ από το Μαγκρέμπ",  αντικαθιστώντας  την παραδοσιακή δύναμη και επιρροή της Γαλλίας και άλλων Ευρωπαίων από την Βορειοδυτική Αφρική αλλά και στο Σαχέλ.

Κοινώς είναι γενικά πραδεκτό ως γεγονβός  ότι η Γαλλική παρουσία στην βόρεια, δυτική  και υποσαχαρική Αφρική η οποία  ήταν έντονη τον περασμένο αιώνα, τα τελευταία χρόνια φθίνει, με υπαιτιότητα κυρίως  των τριών παραπάνω χωρών που έχουν αναβαθμίσει την παρουσία και τις δραστηριότητές τους στην περιοχή.

Η διοίκηση του Παρισιού αντιμετώπισε πρόβλημα στις σχέσεις της με τη διοίκηση του Μάλι ως αποτέλεσμα της εμπλοκής της Ρωσίας και αποφάσισε να τερματίσει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στη χώρα τον Ιούνιο του 2022 μ.Χ.

Η Γαλλία, στην οποία ορισμένες Αφρικανικές χώρες αντιτίθενται στην στρατιωτική παρουσία, ήταν στην πρώτη γραμμή των επιχειρήσεων κατά των τζιχαντιστικών ομάδων στην περιοχή του Σαχέλ. Ωστόσο, οι στρατιωτικές χούντες που ήρθαν στην εξουσία στην Δυτική Αφρική μετά από πραξικόπημα ζήτησαν από την Γαλλία να αποσυρθεί από τη χώρα τους, όπως και έγινε σε πολύ μεγάλο βαθμό, καλλιεργώντας παράλληλα έντονο αντιγαλλικό συναίσθημα.

Η  Τουρκική διείσδυση στο Σαχέλ. Ευρωπαίοι διπλωμάτες χαρακτηρίζουν τις δραστηριότητες της Τουρκίας στο Σαχέλ ως «επιθετικές», λέγοντας  ότι η Τουρκία χτίζει σχολεία και νοσοκομεία ως μέσο αρχικά για απόκτηση ερεισμάτων στις χώρες του Σαχέλ.

Στη συνέχεια αυτό βοηθάει για την ανάπτυξη οικονομικών και εμπορικών σχέσεων, με απώτερο σκοπό αυτό να εξελιχθεί στη συνέχεια  είτε σε άμεση τουρκική στρατιωτική παρουσία στην περιοχή με τη μορφή βάσεων στα πρότυπα της Σομαλίας είτε με την αποστολή στρατευμάτων ή μισθοφόρων για την προώθηση της ισλαμικής διακυβέρνησης στην περιοχή.

Η Κίνα δημιουργεί στρατιωτικη βάση στην Ισημερινή Γουινέα. Τέλος η  Κίνα δημιουργεί στρατιωτική βάση στην Ισημερινή Γουινέα,μια μικρή χώρα της Κεντρικής Αφρικής με περίπου 1,4 εκατομμύρια κατοίκους.

Η οικονομία της κυριαρχείται από την εξόρυξη πόρων, με τις εξαγωγές αργού πετρελαίου να αντιπροσωπεύουν το 90% των κρατικών εσόδων. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ισημερινής Γουινέας.

Η ακριβής τοποθεσία εικάζεται ότι είναι το μικρό λιμάνι βαθέων υδάτων στη Μπάτα, την μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Το εμπορικό λιμάνι ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε από το 2008 μ.Χ.-2014 μ.Χ. με κινεζική χρηματοδότηση. Ένα άλλο έργο υποδομής επέκτεινε το δίκτυο αυτοκινητοδρόμων από την Μπάτα έως το Νίεφανγκ στα ανατολικά της χώρας.

Συνολικά, τα έργα βοήθησαν να τεθούν οι βάσεις για μεγαλύτερη εμπορική διείσδυση στην κεντρική Αφρική, ιδίως στην Γκαμπόν και την Δημοκρατία του Κονγκό. Μια στρατιωτική βάση στην Ισημερινή Γουινέα θα αντιπροσώπευε μια σαφή γεωπολιτική νίκη για το Πεκίνο, επεκτείνοντας το παγκόσμιο δίκτυο τοποθεσιών για ανεφοδιασμό και επισκευή , αυξάνοντας έτσι τις δυνατότητες του PLA Navy (PLAN).

Η Ρωσική μετά-wagner εποχή στις χώρες του Σαχέλ στην Αφρική. Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι η Ρωσία εγκαινιάζει την μετά-Wagner εποχή στην Αφρική, ισχυροποιώντας  περαιτέρω τη θέση της με την αποστολή του μισθοφορικού Σώματος "Afrika Korps",  έχοντας να αντιμετωπίσει πρωτίστως την Τουρκική και δευτερευόντως την Κινεζική επιρροή στην περιοχή.

Αναφορικά με την Δύση, η Γαλλική επιρροή έχει μειωθεί σημαντικότατα και οι ΗΠΑ δεν φαίνεται να ασχολούνται σοβαρά με την περιοχή.  Υπογραμμίζουμε τέλος ότι μεταξύ των πέντε(5)  Αφρικανικών χωρών ανάπτυξης του Ρωσικού  "Afrika Korps", συγκαταλέγεται και η Λιβύη, κατόπιν μάλιστα επικαιροποιημένης συμφωνίας του αναπληρωτή Υπουργού Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας Yunus-Bek Yevkurov με αυτήν, γεγονός που εισάγει νέα δεδομένα Ελληνικού ενδιαφέροντος για την εν λόγω χώρα.

Κόντρα ή συμφωνία κυρίων Πούτιν- Ερντογάν; Κλείνοντας επισημαίνουμε ότι Πούτιν και Ερντογάν καλούνται να βρουν τρόπο συμβίωσης μετά τη Συρία και στο Σαχέλ, όπου και οι δύο αναπτύσσουν ραγδαία την επιρροή τους.

Η επικείμενη συνάντηση των δύο ηγετών εκτιμούμε ότι θα είναι ένα ακόμη παζάρι στη βάση win-win, χαράσσοντας τις μεταξύ τους κόκκινες γραμμές  και βρίσκοντας σημεία επαφής σε θέματα κοινού και Διεθνούς ενδιαφέροντος, προκειμένου έστω και δύσκολα να λειτουργούν μεταξύ τους.

 

Η ανθρωπιστική προσφορά της Ρωσίας στην Αφρική – Δώρισε 50.000 τόνους σιτηρών σε Μπουρκίνα Φάσο και Σομαλία. Η ανθρωπιστική προσφορά της Ρωσίας στην Αφρική – Δώρισε 50.000 τόνους σιτηρών σε Μπουρκίνα Φάσο και Σομαλία.

Απόφαση του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin. Η Ρωσία δώρισε 25.000 τόνους σιτηρών στην Μπουρκίνα Φάσο ως μέρος μίας ανθρωπιστικής προσφοράς. Η τελετή πραγματοποιήθηκε στην πρωτεύουσα Ουαγκαντούγκου, δήλωσε στο TASS ο Ρώσος πρέσβης στην Ακτή Ελεφαντοστού και στη Μπουρκίνα Φάσο Alexey Saltykov.

«Το φορτίο ολικής αλέσεως των 25.000 τόνων παραδόθηκε στο έδαφος της Μπουρκίνα Φάσο από το λιμάνι του Αμπιτζάν (Ακτή Ελεφαντοστού). Θα διανεμηθεί στον άπορο πληθυσμό, κυρίως στις χήρες των υπερασπιστών της Μπουρκίνα Φάσο, καθώς και στους ανάπηρους», είπε ο πρέσβης.

Πρόσθεσε ότι στην τελετή παρέστησαν ο Υπουργός Εξωτερικών, Περιφερειακής Συνεργασίας, Karamoko Jean Marie Traore, και ο Υπουργός Επικοινωνιών, Πολιτισμού, Τεχνών και Τουρισμού Rimtalba, Jean Emmanuel Ouedraogo. Επιπλέον, υπήρχαν εκπρόσωποι του Τύπου και της ρωσικής διασποράς.

«Οι εκπρόσωποι της πλευράς της Μπουρκίνα Φάσο ευχαρίστησαν τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin για την αποστολή σιταριού, η οποία, σύμφωνα με αυτούς, θα βελτιώσει την ανθρωπιστική κατάσταση στην χώρα και τόνισαν επίσης την σημασία της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μας», σημείωσε ο πρέσβης.

Νωρίτερα, η Ρωσία έστειλε επίσης ένα φορτίο σιτηρών 25.000 τόνων στην Σομαλία. Την απόφαση να πραγματοποιήσει ανθρωπιστικές προμήθειες σε ορισμένες Αφρικανικές χώρες έλαβε ο Vladimir Putin στην δεύτερη σύνοδο κορυφής Ρωσίας-Αφρικής (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/718199/i-anthropistiki-prosfora-tis-rosias-stin-afriki-dorise-50-000-tonous-sitiron-se-bourkina-faso-kai-somalia).

Politicο: Πώς ο Πούτιν πήρε τον έλεγχο της Wagner – Η «εισβολή» στην Αφρική. Το Κρεμλίνο χρησιμοποιεί τους ίδιους μαχητές που κάποτε στράφηκαν εναντίον της Μόσχας.

Συμπληρώθηκαν επτά μήνες από τον θάνατο του Γεβγκένι Πριγκόζιν ο οποίος από σύμμαχος του Βλαντιμίρ Πούτιν έγινε ορκισμένος εχθρός. Απέκτησε αστείρευτη ισχύ από την ελευθερία κινήσεων που του είχε δώσει το Κρεμλίνο στην διαχείριση της μισθοφορικής οργάνωσης Wagner, ωστόσο τα πράγματα άλλαξαν όταν έβαλε στόχο να ρίξει τον Πούτιν από την εξουσία.

Την ίδια στιγμή, ο θάνατος του Γεβγκένι Πριγκόζιν, κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού του αεροσκάφους που τον μετέφερε διαφοροποίησε τα δεδομένα που ίσχυαν στον στρατό του καθώς πλέον ο έλεγχος της Wagner, όπως αναφέρει το αμερικανικό περιοδικό Politico, πέρασε στα χέρια του Ρώσου πρόεδρου.

Η διάσπαση σε τέσσερις ομάδες. Σύμφωνα με δυο Αμερικανούς αξιωματούχους, οι δυνάμεις της Wagner έχουν διασπαστεί σε τουλάχιστον τέσσερις ομάδες. Η μια είναι ευθυγραμμισμένη με την Εθνική Φρουρά της Ρωσίας.

Δύο άλλες ομάδες λειτουργούν υπό τον έλεγχο του υπουργείου Άμυνας και των υπηρεσιών πληροφοριών της Μόσχας. Και η τέταρτη ομάδα εξακολουθεί να εργάζεται για να αναλάβει τον έλεγχο των πρώην δυνάμεων της Wagner σε ορισμένες αφρικανικές πρωτεύουσες, δήλωσαν οι αξιωματούχοι.

Ο ρόλος του γιου του Πριγκόζιν. Ασαφής παραμένει ακόμα και σήμερα ο ρόλος του γιου του Πριγκόζιν, ο οποίος αρχικά ανέλαβε τον έλεγχο χιλιάδων μισθοφόρων του Wagner μετά τον θάνατο του πατέρα του.

Φαίνεται πως συμμετέχει στην ηγεσία μιας μικρότερης ομάδας μαχητών που εξακολουθούν να είναι πιστοί στη μνήμη του πατέρα του. Κάποιοι αξιωματούχοι πάντως ισχυρίζονται ότι ο νεότερος Πριγκόζιν είναι πιθανότατα επικεφαλής ορισμένων δυνάμεων στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και το Μάλι, δήλωσαν οι αξιωματούχοι.

Από σύμμαχος… εχθρός! Ο Πριγκόζιν είχε πλουτίσει ως προσωπικός σεφ του Πούτιν και επίσημος τροφοδότης του Κρεμλίνου, προτού δημιουργήσει τους μισθοφόρους της Wagner το 2017. Το να επιτρέψει σε έναν στενό σύμμαχο του Κρεμλίνου να δημιουργήσει έναν ανεπίσημο ιδιωτικό στρατό ήταν χρήσιμο για τη Ρωσία στην ανάληψη μυστικών αποστολών σε όλο τον κόσμο.

Ωστόσο, οι μισθοφόροι επέκτειναν την παγκόσμια εμβέλειά τους και άρχισαν να γίνονται όλο και πιο ανεξάρτητοι από τον Ρωσικό έλεγχο. Ο Πούτιν ανέχτηκε αυτές τις αλλαγές, καθώς οι μαχητές της Wagner ανέλαβαν σημαντικό ρόλο στον πόλεμό του με την Ουκρανία. Τον Ιούνιο του περασμένου έτους, ωστόσο, ο Πριγκόζιν και οι μισθοφόροι του στράφηκαν εναντίον του Πούτιν για την ακατάλληλη διεξαγωγή του πολέμου από το υπουργείο Άμυνας του.

Αυτή ήταν και η αιτία που οδήγησε σε μια σειρά αψιμαχιών με τις ρωσικές δυνάμεις, καθώς οι άνδρες του Πριγκόζιν βάδισαν προς την Μόσχα σε μια προφανή απόπειρα πραξικοπήματος. Ο Πριγκόζιν τελικά έκανε πίσω με συμφωνία που διαπραγματεύτηκαν οι σύμμαχοι της Ρωσίας στη Λευκορωσία. Αλλά μέσα σε δύο μήνες, ο ισχυρός άνδρας ήταν νεκρός, μαζί με εννέα άλλους, όταν το αεροπλάνο συνετρίβη ενώ πετούσε από την Αγία Πετρούπολη στην Μόσχα.

Η… εισβολή Πούτιν στην Αφρική. Οι μισθοφόροι της Wagner βρισκόταν μέχρι το θάνατο του ιδρυτή τους στην διαδικασία δημιουργίας στενών δεσμών με τους ηγέτες αφρικανικών κρατών, παρέχοντας ασφάλεια σε δικτάτορες, ενώ παράλληλα δραστηριοποιούνταν σε επικερδείς εξορυκτικές επιχειρήσεις.

Μάλιστα στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Βάγκνερ είχε αναλάβει τον έλεγχο ενός ορυχείου χρυσού. Με τον έλεγχο των δράσεων στην περιοχή από τον Πούτιν είναι σίγουρο ότι η Ρωσία θα μπορούσε να υπονομεύσει τις προσπάθειες της κυβέρνησης Μπάιντεν να καταπολεμήσει την τρομοκρατία, να προωθήσει την δημοκρατία και να σφυρηλατήσει διπλωματικούς δεσμούς με νεοσύστατα καθεστώτα.

«Το στοιχείο της χρονικής στιγμής είναι το κλειδί εδώ. Η Ρωσία μπορεί να δώσει σε αυτές τις χώρες ό,τι δεν μπορούν οι ΗΠΑ και μάλιστα άμεσα», δήλωσε ένας από τους Αμερικανούς αξιωματούχους, αναφερόμενος στην ικανότητα της Μόσχας να χρησιμοποιεί ιδιωτικούς μαχητές για να παρέχει κάτω από το τραπέζι όπλα και πυρομαχικά σε νεοσύστατες στρατιωτικές κυβερνήσεις στην Αφρική. «Και πολλοί από τους ηγέτες αυτών των χωρών έχουν βαρεθεί τις ΗΠΑ να τους κάνουν διαλέξεις για την δημοκρατία» (https://www.ethnos.gr/World/article/312963/politicoposopoytinphretonelegxothswagnerheisbolhsthnafrikh).

Το είδαμε με την Γαλλία – Έτσι θα σβήσει και η Αυτοκρατορία των ΗΠΑ χωρίς θόρυβο και σκόνη – Θα τελειώσει όχι με πάταγο αλλά με λυγμό. Τελικά οι τεκτονικές γεωπολιτικές αλλαγές συντελούνται χωρίς πολύ θόρυβο και σκόνη.

 «Έτσι τελειώνει ο κόσμος, όχι με έναν πάταγο, αλλά με έναν λυγμό»: Τα λόγια  του Άγγλου ποιητή T.S. Elliot που έζησε την κατάρρευση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, στην οποία ο ήλιος δεν έδυε ποτέ, απεικονίζουν τέλεια το γεγονός ότι οι τεκτονικές γεωπολιτικές αλλαγές συμβαίνουν χωρίς θόρυβο και σκόνη.

Οι Αυτοκρατορίες πέφτουν στη σιωπή. Τόσο αθόρυβα και ανεπαίσθητα κατέρρευσε η «Francafrica» – το νεοαποικιακό σύστημα, που χτίστηκε προσεκτικά και σκόπιμα από τη γαλλική ηγεσία στο έδαφος 14 χωρών της Αφρικής. Η Γαλλική ηγεσία δεν αντελήφθη ότι σε αυτές τις χώρες είχαν μεγαλώσει μορφωμένοι, έξυπνοι νέοι, οι οποίοι γνωρίζουν καλά όλες τις παγκόσμιες τάσεις.

Εκεί εμφανίστηκε η δική της μεσαία τάξη, ο ολοένα πιο επαναστατημένος και δυσαρεστημένος τρίτος κόσμος, σημειώνει σε άρθρο της στο Ria Novosti η γνωστή αναλύτρια Victoria Nikiforova. Κυρίως δυσαρεστημένη με το καταπιεστικό καθεστώς των χωρών τους.

Χωρίς θόρυβο και σκόνη κατέρρευσε το Γαλλικό αποικιακό σύστημα στην Αφρική. Μόλις η Ρωσία ξεκίνησε την ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία, πέρασε από το μυαλό των Αφρικανών ότι οι Γάλλοι κατακτητές μπορεί και πρέπει να εκδιωχθούν από την πατρίδα τους.

Οι ηγέτες των χωρών αναγκάστηκαν να εφαρμόσουν την βούληση του λαού. Και έτσι οι Γάλλοι στρατιωτικοί, έφυγαν άρον – άρον από την Αφρική. Η Γαλλία έχασε ανεκτίμητες πλουτοπαραγωγικές πηγές τις οποίες λυμαίνονταν. Το χειρότερο είναι ότι το Παρίσι έχει χάσει την επιρροή του στο μυαλό των ανθρώπων. \

«Φύγετε από εδώ», είπαν στους Γάλλους στην Αφρική. Η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Μπουρκίνα Φάσο, το Τσαντ, το Μάλι και τέλος ο Νίγηρας, ο κύριος προμηθευτής ουρανίου στους γαλλικούς πυρηνικούς σταθμούς, έχουν εγκαταλείψει οριστικά το Παρίσι.

Σε κάποιο στάδιο και οι θρυλικοί Wagner ενεπλάκησαν επίσης στην απελευθέρωση της Αφρικής. Δεν ήταν όμως αυτοί οι εμπνευστές της διαδικασίας. Όλα ξεκίνησαν πολύ νωρίτερα, στο μυαλό και τις καρδιές των πολιτών των σκλαβωμένων χωρών. Είχαν βαρεθεί την σκλαβιά τους.

Οι λυγμοί του Macron. Χαρακτηριστική είναι η σιωπή που περιβάλλει την πτώση της Francafrica. «Μια από τις πιο σημαντικές Αυτοκρατορίες της εποχής μας διαλύεται μπροστά στα μάτια μας», γράφει ο Αμερικανός ιστορικός Alfred McCoy «αλλά τα μέσα ενημέρωσης σχεδόν δεν γράφουν για αυτό το εξαιρετικό γεγονός».

Λοιπόν, γιατί; Τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης έχουν τη δική τους ατζέντα, συζητούν για το μη φύλο των γονέων και τις ενδυματικές επιλογές της Πρώτης Κυρίας. Η «Francafrica» τελειώνει με τον Πρόεδρο Macron να κλαίει με λυγμούς. Τώρα διαμαρτύρεται σε όλο τον κόσμο ότι τον έδιωξαν από την Αφρική οι Ρώσοι. Συγγνώμη, αλλά η Μόσχα δεν έχει καμία σχέση με αυτό, επισημαίνει η Nikiforova.

Οι Γάλλοι ήταν αυτοί που πραγματοποίησαν περισσότερες από 40 στρατιωτικές επεμβάσεις στο έδαφος της πολύπαθης Αφρικής από το 1.960 μ.Χ. έως το 2002 μ.Χ. Οι Γάλλοι ήταν αυτοί που βασάνισαν και σκότωσαν ηγέτες της αντιπολίτευσης και τοπικούς διανοούμενους χωρίς δίκη.

Ήταν οι Γάλλοι «σύμβουλοι» και «εκπαιδευτές» που παρείχαν στρατιωτική υποστήριξη σε αυταρχικά καθεστώτα και εκμεταλλεύθηκαν τους πολίτες. Λοιπόν, οι πολίτες στην Αφρική είχαν αγανακτήσει και ήρθε η απάντηση.

Έτσι θα καταρρεύσει και η αυτοκρατορία των ΗΠΑ. Φαίνεται ότι η κατάρρευση της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας θα συμβεί το ίδιο αθόρυβα και φανεί ότι συνέβη τυχαία. Οι εφημερίδες θα γράφουν για την Kim Kardashian και εν τω μεταξύ ο παγκόσμιος ηγεμόνας θα παραδώσει σιωπηλά το πνεύμα του.

Ο ίδιος Alfred McCoy πιστεύει ότι οι ΗΠΑ πλησιάζουν στην τελική κατάρρευση και απόδειξη αυτού είναι η πλήρης αδυναμία των αμερικανικών ελίτ να αντιμετωπίσουν ταυτόχρονα τρεις κρίσεις – την Ουκρανία, την Ταϊβάν και τη Μέση Ανατολή. Ο ιστορικός πιστεύει ότι αρκετές δεκαετίες πριν από την τελική κατάρρευση, η αυτοκρατορία αντιμετώπισε μια σειρά από καταστροφές που υπονόμευσαν για πάντα τη δύναμή της.

Για την Βρετανία αυτές ήταν οι κρίσεις στο Ιράν, την Ινδία και την Παλαιστίνη. Για την ΕΣΣΔ ήταν η Τσεχοσλοβακία το 1.968 μ.Χ. και την διακοπή των σχέσεων με την Αίγυπτο. Για τις ΗΠΑ, τέτοια γεγονότα ήταν οι αποτυχημένες επεμβάσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Τώρα η πολιτική της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Δεν είναι δυνατό να αποδυναμωθεί και να συγκρατηθεί η Ρωσία• η κατάσταση στο μέτωπο είναι πιο ευνοϊκή για τη Μόσχα παρά για το Κίεβο.

Και η συζήτηση μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων σχετικά με την υποστήριξη της Ουκρανίας έδειξε στον κόσμο ότι η Ουάσιγκτον είναι αναξιόπιστος εταίρος. Ένας νέος γύρος της σύγκρουσης στην Γάζα έχει γίνει επίσης σήμα κατατεθέν για την αποτυχία των ΗΠΑ.

Πρώτα, η Ουάσιγκτον απέτυχε να προστατεύσει το «αγαπημένο» της Ισραήλ από μια επίθεση της Hamas και στη συνέχεια δεν σήκωσε το δάχτυλο για να σταματήσει την παράλογη και ανελέητη σφαγή που εξαπέλυσε ο Ισραηλινός Στρατός.

Όλος ο κόσμος – συμπεριλαμβανομένων των αμερικανικών πόλεων – βγαίνει σε συλλαλητήρια για την υποστήριξη των Παλαιστινίων. Ολόκληρη η παγκόσμια κοινότητα απαιτεί από τον ΟΗΕ να υιοθετήσει ψήφισμα κατάπαυσης του πυρός. Και μόνο οι ΗΠΑ ασκούν επανειλημμένα veto σε όλες τις προσπάθειες να σταματήσει η αιματοχυσία.

Αυτό καθιστά την Ουάσιγκτον παγκόσμια παρία, σημειώνει η Nikiforova. Όσο για την Ταϊβάν, το Πεκίνο μπορεί ανά πάσα στιγμή να επιβάλει εμπορικό το embargo, στα νησιά, μετατρέποντας όλα τα πλοία σε λιμάνια του.

Αναπόφευκτη η κατάρρευση και χωρίς λυγμό. Οι Αμερικανοί θα προσπαθήσουν να σπάσουν το embargo, υποστηρίζει ο McCoy μετά οι Κινέζοι θα χτυπήσουν μερικά αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ και ο αμερικανικός στρατός δεν θα μπορέσει να απαντήσει.

Ο ιστορικός σημειώνει ότι τόσο η Μόσχα όσο και το Πεκίνο παίζουν μακροπρόθεσμα, υπολογίζοντας πως τα δυτικά κράτη δεν θα μπορέσουν να αντέξουν το βάρος τους και θα καταρρεύσουν νωρίτερα. Το παράδοξο είναι ότι τόσο η νίκη του Biden μπορεί να οδηγήσει σε κατάρρευση – οι Δημοκρατικοί έχουν αποδείξει ότι δεν μπορούν να επιλύσουν καμία από τις σύγχρονες κρίσεις) όσο και η νίκη του Trump – θα οδηγήσει στην κατάρρευση των Ηνωμένων Πολιτειών.

«Αν συμβεί αυτό, η παγκόσμια ηγεμονία της Αμερικής θα εξαφανιστεί με εκπληκτική ταχύτητα και σύντομα θα γίνει μια αμυδρή ανάμνηση», σημειώνει ο McCoy. Διερωτώμαι ποιος λυγμός θα υπάρξει για την Αμερικανική αυτοκρατορία καταλήγει στο άρθρο της Nikiforova (https://www.triklopodia.gr/%cf%84%ce%bf-%ce%b5%ce%af%ce%b4%ce%b1%ce%bc%ce%b5-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b7-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%af%ce%b1-%ce%ad%cf%84%cf%83%ce%b9-%ce%b8%ce%b1-%cf%83%ce%b2%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9/).

Η κυβέρνηση του Νίγηρα πετάει έξω και την Bunderswehr.

Οι ένοπλες δυνάμεις της Γερμανίας θα πάψουν να αξιοποιούν την αεροπορική βάση που διέθεταν στον Νίγηρα την 31^η Αυγούστου, καθώς οι διαπραγματεύσεις με το στρατιωτικό καθεστώς της Αφρικανικής χώρας απέτυχαν, ανακοίνωσε χθες Σάββατο το Γερμανικό Υπουργείο Άμυνας.

Οι στρατιωτικοί της Μπούντεσβερ οι οποίοι σταθμεύουν ακόμη εκεί θα αποσυρθούν ως την 31^η Αυγούστου, διευκρίνισε. Η στρατιωτική συνεργασία με τον Νίγηρα, με την συμμετοχή του Γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών, επίσης θα εγκαταλειφθεί, συνέχισε.

Το στρατιωτικό καθεστώς στον Νίγηρα, που κατέλαβε την εξουσία με το στρατιωτικό πραξικόπημα την 26^η Ιουλίου 2023 μ.Χ., προσέγγισε την Ρωσία και το Ιράν και απομακρύνθηκε από την Γαλλία, την άλλοτε αποικιακή δύναμη, και τις ΗΠΑ.

Παρόμοιες εξελίξεις καταγράφτηκαν στα γειτονικά κράτη, το Μαλί και την Μπουρκίνα Φάσο, όπου την εξουσία ασκούν επίσης οι στρατιωτικοί και αντιμετωπίζουν, όπως και ο Νίγηρας, την βία τζιχαντιστικών οργανώσεων.

Στα τέλη Μαΐου, Βερολίνο και Νιαμέ έκλεισαν προσωρινή συμφωνία, η οποία επέτρεπε στην Μπούντεσβερ να συνεχίσει να χρησιμοποιεί την βάση στην πρωτεύουσα του Νίγηρα για αεροπορικές μεταφορές ως την 31^η Αυγούστου.

Ωστόσο οι διαπραγματεύσεις των δυο πλευρών για την παράταση της αξιοποίησης της δεν καρποφόρησαν· προσέκρουσαν ιδίως στο ότι το προσωπικό το οποίο στάθμευε εκεί δεν θα είχε πλέον ασυλία έναντι ποινικών διώξεων.

Το τελευταίο διάστημα στην βάση έχουν απομείνει 38 Γερμανοί στρατιωτικοί και 33 συνεργάτες γερμανικών και ξένων ιδιωτικών εταιρειών. Αξιοποιούν την βάση ιδίως για την εσπευσμένη απομάκρυνση Γερμανών υπηκόων από κράτη της Αφρικής (https://www.defence-point.gr/news/i-choynta-toy-nigira-petaei-exo-kai-tin-bunderswehr).

Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ 1,5 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ, ΕΞΟΡΥΞΗ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΑΥΤΑΡΧΙΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ...  ΓΙΑΤΙ Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΙΩΠΗΛΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ ΠΕΚΙΝΟΥ.

Η επιρροή της Κίνας στις ζωές των 1,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων της Αφρικής, είναι πλέον τόσο ευρεία που επεκτείνεται σχεδόν σε όλες τις πτυχές των αφρικανικών κοινωνιών. Το αποτύπωμα του κομμουνιστικού καθεστώτος είναι σφραγισμένο σε όλη την ήπειρο σε όλους σχεδόν τους οικονομικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένης της γεωργίας, των φυσικών πόρων και του εμπορίου και της εφοδιαστικής αλυσίδας. Οι κινεζικές εταιρείες επενδύουν βαθιά στην κατασκευή, τις υπηρεσίες και τα ακίνητα.

Η Κίνα ελέγχει πλέον περίπου το 12% της βιομηχανικής παραγωγής της Αφρικής, περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Πολιτικής για το Νέο Νότο. Οι κινεζικές εταιρείες έχουν καταλάβει σχεδόν το 50 τοις εκατό της συμβατικής κατασκευαστικής αγοράς της Αφρικής.

Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) άρχισε να εδραιώνει τους δεσμούς με την Αφρική την δεκαετία του 1.950 μ.Χ., προμηθεύοντας τα απελευθερωτικά κινήματα της ηπείρου με όπλα, χρήματα και στρατιωτική και «πολιτική εκπαίδευση».

Χρησιμοποίησε αυτή την τακτική ως βάση για να εισχωρήσει εκτοξευθεί στις οικονομίες της σύγχρονης Αφρικής. Πολλοί από τους σημερινούς Αφρικανούς ηγέτες είτε εκπαιδεύτηκαν στην Κίνα είτε οι πατέρες τους το έκαναν.

Η επιθυμία της Κίνας να εξορύξει ορυκτά συχνά την αναγκάζει να εδραιώσει τους δεσμούς με τα αυταρχικά καθεστώτα της Αφρικής. Στην Ζιμπάμπουε, όπου η κυβέρνηση του ZANU-PF κατηγορείται για διαφθορά και δολοφονίες αντιπάλων της, η Κίνα κατέχει πολλά από τα ορυχεία πολύτιμων μετάλλων και ορυκτών της χώρας.

Το ΚΚΚ εδραιώνεται επίσης ως σημαντική στρατιωτική παρουσία στην Αφρική, πραγματοποιώντας τακτικές εκπαιδευτικές ασκήσεις με στρατό ξηράς και ναυτικό. Τον Αύγουστο του 2023 μ.Χ., η 96^η επέτειος από την ίδρυση του Κινεζικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLA) γιορτάστηκε σχεδόν σε κάθε Αφρικανικό έθνος.

Η Κίνα έχει ιδρύσει 61 Ινστιτούτα Κομφούκιου σε 46 αφρικανικές χώρες, τα οποία είναι εκπαιδευτικά κέντρα που έχουν σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση των δυτικών ιδανικών της δημοκρατίας και την προώθηση της Κινεζικής κουλτούρας και γλώσσας στην Αφρική. Το Πεκίνο έχει δημιουργήσει ένα «Σχολείο Ηγεσίας» στην Τανζανία, όπου στελέχη του κόμματος καθοδηγούν τους Αφρικανούς ηγέτες για αντιδημοκρατικούς τρόπους διακυβέρνησης.

«Η Κίνα αντιμετωπίζει την εκπαίδευση κάθε ξένου στρατιωτικού προσωπικού ως ευκαιρία για την προώθηση του μοντέλου διακυβέρνησης της Κίνας για την ανάπτυξη στενότερων σχέσεων με ξένους στρατούς και κυβερνήσεις και για την οικοδόμηση κοινής κατανόησης της ασφάλειας», αναφέρει ο Paul Nantulya, επιστημονικός συνεργάτης στο Κέντρο Στρατηγικών Μελετών Αφρικής.

«Πολλοί απόφοιτοι αυτών των προγραμμάτων συνεχίζουν να διαδραματίζουν ηγετικό ρόλο στους στρατούς και τις κυβερνήσεις των χωρών τους. Χιλιάδες Αφρικανοί αξιωματικοί παρακολουθούν τέτοιες εκπαιδεύσεις κάθε χρόνο».

Το καθεστώς του Σι Τζινπίνγκ, ενθαρρύνει ορισμένες από τις κορυφαίες οικονομίες της Αφρικής, συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Αφρικής, της Νιγηρίας και της Αιθιοπίας, να «απο-δολαριοποιηθούν». να απογαλακτιστούν από το δολάριο των Ηνωμένων Πολιτειών ως εμπορικό νόμισμα και να αρχίσουν να χρησιμοποιούν το κινεζικό νόμισμα.

Τα τεράστια έργα υποδομής της Κίνας στην Αφρική τις τελευταίες δύο δεκαετίες, μέσω της πρωτοβουλίας Belt-and-Road (BRI – Πρωτοβουλία μιας ζώνης και ενός δρόμου), τη βοήθησαν να αποκτήσει πρόσβαση στα ορυκτά σπάνιων γαιών, γεγονός που οδήγησε στην οικονομική της ανάπτυξη. Η Κίνα άρχισε να πραγματοποιεί επενδύσεις στην Αφρική το 2013 μ.Χ., όταν ο Σι παρουσίασε το BRI.

Ο σταθμός ηλεκτροπαραγωγής Java 7 στο Serang, Banten, στις 29 Οκτωβρίου 2020 μ.Χ. Η Κίνα σχεδιάζει να χρηματοδοτήσει δεκάδες ξένες μονάδες άνθρακα από τη Ζιμπάμπουε μέχρι την Ινδονησία Ο ηγέτης του ΚΚΚ το παρουσίασε ως ένα πρόγραμμα που θα αναπτύξει τις φτωχές χώρες, κυρίως μέσω της κατασκευής δρόμων, σιδηροδρόμων, λιμανιών και άλλων μεγάλων υποδομών.

Ωστόσο, πολλοί αναλυτές εξωτερικής πολιτικής θεωρούν το BRI ως την προσπάθεια της Κίνας να αποκτήσει πολιτική και οικονομική μόχλευση πάνω από 150 αναπτυσσόμενες χώρες, πολλές στην Αφρική, και πρόσβαση σε πλούτο και πόρους.

Η Κίνα έχει κάνει μεγάλες επενδύσεις στις βιομηχανίες εξόρυξης ορυκτών της Αφρικής, ειδικά σε χώρες όπως η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ), η Γκάνα, η Ναμίμπια, η Νιγηρία, η Νότια Αφρική και η Ζάμπια.

Ο Chris Maroleng, αναλυτής διεθνών σχέσεων στο Good Governance Africa, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό στο Γιοχάνεσμπουργκ, είπε ότι η μεγαλύτερη επιτυχία της Κίνας μέχρι στιγμής στην Αφρική ήταν να καθιερωθεί ως «γίγαντας εξόρυξης» στην ήπειρο και να εξασφαλίσει πρόσβαση σε μέταλλα και ορυκτά που θα διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στο μέλλον.

«Ανεξάρτητα από το τι λέτε για την Κίνα, και όλες τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της και τους κατασταλτικούς τρόπους του ΚΚΚ, αυτή και μόνο είχε το όραμα να αναγνωρίσει, πολύ πριν από οποιονδήποτε άλλο, πόσο σημαντική θα είναι η Αφρική για τον κόσμο στο μέλλον», είπε ο κ. Maroleng στους Epoch Times.

Το έργο των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αφρική έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στην ανακούφιση από το AIDS, διάφορων άλλων ασθενειών και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, είπε ο κ. Maroleng. Ενώ οι Αφρικανοί ήταν σχετικά ευγνώμονες για αυτό, είναι «πιο ευγνώμονες για τον σεβασμό» που τους έδειξαν οι Κινέζοι.

«Το Πεκίνο έβλεπε τις Αφρικανικές χώρες και φυσικά τις άρχουσες ελίτ αυτών των χωρών ως πραγματικούς αναπτυξιακούς εταίρους», είπε ο κ. Maroleng. «Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλα δυτικά έθνη κήρυτταν τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, το Πεκίνο έλεγε: «Θέλουμε να συνεργαστούμε μαζί σας και θέλουμε να μας πουλάτε τα ορυκτά σας και δεν μας ενδιαφέρει πώς διοικείτε τις χώρες σας. αυτό δεν είναι δουλειά μας και δεν μας αφορά».

Η αναζήτηση της Κίνας για ορυκτά. Σε αντίθεση με τις δυτικές εταιρείες, η Κίνα έχει επενδύσει στις βιομηχανίες μετάλλων και ορυκτών της Αφρικής παρά την πολιτική αστάθεια, τις συγκρούσεις και τη διαφθορά που είναι διάχυτη σε μεγάλο μέρος της Ηπείρου.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 μ.Χ. μέχρι πριν από περίπου πέντε χρόνια, πολλές πολυεθνικές εταιρείες εξόρυξης πούλησαν τα συμφέροντά τους στην Αφρική, στην Κίνα. Το 2016 μ.Χ., για παράδειγμα, αρκετές αμερικανικές εταιρείες δεν κατάφεραν να διατηρήσουν τα ορυχεία κοβαλτίου τους στην ΛΔΚ. Η Κίνα κινήθηκε γρήγορα για να τα κατακτήσει, για να αυξήσει περαιτέρω την παρουσία της σε μια από τις πιο πλούσιες σε ορυκτά περιοχές του κόσμου.

Η μπάλα άρχισε να κυλά όταν η αμερικανική εταιρεία Freeport-McMoRan δέχτηκε 2,65 δισεκατομμύρια δολάρια από την China Molybdenum για ένα μερίδιο ελέγχου στο Tenke Fungurume, ένα τεράστιο ορυχείο χαλκού και κοβαλτίου κοντά στο Kolwezi, στη νότια ΛΔΚ.

H China Molybdenum αγόρασε ένα άλλο μερίδιο για 1,14 δισεκατομμύρια δολάρια το 2019. Αυτό σήμαινε ότι ο μεγαλύτερος γεωπολιτικός εχθρός των ΗΠΑ έχει ασκήσει σχεδόν απόλυτο έλεγχο ενός από τα πιο σημαντικά στρατηγικά ορυκτά του πλανήτη.

Η επιστημονική ανάλυση έχει αποδείξει ότι η κατεστραμμένη από συγκρούσεις ΛΔΚ είναι η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο από άποψη φυσικών πόρων, με ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα ακατέργαστων ορυκτών που εκτιμάται ότι ξεπερνούν τα 24 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Η ΛΔΚ παράγει τα τρία τέταρτα του παγκόσμιου κοβαλτίου, σύμφωνα με το Benchmark Mineral Intelligence. Το United States Geological Survey (USGS), ένα επιστημονικό γραφείο στο Υπουργείο Εσωτερικών των ΗΠΑ, λέει ότι το κοβάλτιο είναι ένα μέταλλο που χρησιμοποιείται σε «πολλές διαφορετικές εμπορικές, βιομηχανικές και στρατιωτικές εφαρμογές, πολλές από τις οποίες είναι στρατηγικές και κρίσιμες».

Η κύρια χρήση του κοβαλτίου είναι στα ηλεκτρόδια επαναφορτιζόμενων μπαταριών και το μέταλλο είναι απαραίτητο για την κατασκευή μπαταριών ηλεκτρικών οχημάτων.  Η Παγκόσμια Συμμαχία Μπαταριών του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ προβλέπει ότι η ζήτηση για κοβάλτιο για χρήση σε μπαταρίες θα τετραπλασιαστεί έως το 2030 μ.Χ. ως αποτέλεσμα της αύξησης των ηλεκτρικών οχημάτων.

Το κοβάλτιο έχει γίνει επίσης απαραίτητο στην κατασκευή υπολογιστών και κινητών τηλεφώνων. Το USGS λέει ότι χρησιμοποιείται επίσης σε «υπερκράματα» και «χάλυβες υψηλής ταχύτητας», τα μέταλλα που χρησιμοποιούνται συχνά σε ανταλλακτικά οχημάτων, σύγχρονα οπλικά συστήματα και κινητήρες αεριοστροβίλων.

Σύμφωνα με ορισμένους φυσικούς, το κοβάλτιο θα μπορούσε στο μέλλον να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή «βρώμικων πυρηνικών βομβών», καθώς το ορυκτό είναι εξαιρετικό στο να εκπέμπει ακτίνες γάμμα.

Έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2020 μ.Χ. από τον Andrew Gulley, του Τμήματος Έρευνας Minerals Intelligence του USGS στο Reston της Βιρτζίνια, διαπίστωσε ότι η περισσότερη βιοτεχνική παραγωγή κοβαλτίου είτε επεξεργαζόταν στη ΛΔΚ από κινεζικές εταιρείες είτε εξήχθη στην Κίνα.

«Από το 2000 μ.Χ. έως το 2020 μ.Χ., η ζήτηση για κοβάλτιο για την κατασκευή μπαταριών αυξήθηκε 26 φορές. Το ογδόντα δύο τοις εκατό αυτής της ανάπτυξης σημειώθηκε στην Κίνα και η παραγωγή διυλιστηρίων κοβαλτίου της Κίνας αυξήθηκε 78 φορές», έγραψε ο κ. Gulley στην περίληψη.

«Η μειωμένη παραγωγή βιομηχανικών ορυχείων κοβαλτίου στις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του 2000 μ.Χ. οδήγησε πολλές κινεζικές εταιρείες να αγοράσουν μεταλλεύματα από βιοτεχνικούς ανθρακωρύχους κοβαλτίου στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ), πολλοί από τους οποίους έχει βρεθεί ότι ήταν παιδιά».

Κατά την διάρκεια ενός πρόσφατου διαδικτυακού σεμιναρίου του Ατλαντικού Συμβουλίου, η Shirley Hargis, μέλος του Εργαστηρίου Ψηφιακής Εγκληματολογικής Έρευνας του Συμβουλίου, είπε ότι η αποτυχία των Ηνωμένων Πολιτειών να διατηρήσουν το μερίδιό τους στον τομέα του κοβαλτίου την προκάλεσε να χάσει «δεκαετίες οικονομικών και διπλωματικών επενδύσεων στην ΛΔΚ.» Η Κίνα κατέχει πλέον τα περισσότερα από τα μεγάλα βιομηχανικά ορυχεία κοβαλτίου της ΛΔΚ.

«Η ζήτηση για μέταλλα και ορυκτά όπως το κοβάλτιο εκτοξεύεται και προφανώς η Κίνα και η Ρωσία χαμογελούν. Έχουν απεριόριστη πρόσβαση σε ορυκτά και φθηνό εργατικό δυναμικό. «Διατηρούν πολιτική μόχλευση σε πολλές αφρικανικές κυβερνήσεις. Υπάρχουν τεράστια προβλήματα διακυβέρνησης στην Αφρική. Όλα αυτά τα χρησιμοποιούν προς όφελός τους», είπε η κ. Hargis. Η Μόσχα έχει στείλει χιλιάδες μισθοφόρους σε όλη την ήπειρο για τη φύλαξη ορυκτών πόρων, συμπεριλαμβανομένων των παράνομων εξορυκτικών επιχειρήσεων.

Η υπόθεση της ΛΔΚ, είπε ο Toby Shapshak, άλλος Νοτιοαφρικανός ειδικός στον τομέα της τεχνολογίας, υπογραμμίζει τις «δεκαετίες παραμέλησης των ΗΠΑ και των δυτικών» στη σημασία της Αφρικής και των ορυκτών της.

«Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει συνειδητοποιήσει πόσο τεράστιο στρατηγικό λάθος ήταν αυτό και προσπαθεί να διορθώσει τα πράγματα και να κάνει ισχυρές προσεγγίσεις στην Αφρική. Αλλά μπορεί να είναι πολύ αργά γιατί μεγάλο μέρος της Αφρικής φαίνεται ήδη αφιερωμένο στο Πεκίνο και τη Μόσχα», είπε στους The Epoch Times.

«Οι ΗΠΑ παίζουν ένα απελπισμένο παιχνίδι κάλυψης της διαφοράς που έχει δημιουργηθεί». Η Στρατηγική των ΗΠΑ προς την Υποσαχάρια Αφρική, που δημοσιεύθηκε από τον Τζο Μπάιντεν τον Αύγουστο του 2022 μ.Χ., αναγνώρισε ότι η ήπειρος είχε τα ορυκτά που θα τροφοδοτούσαν τον σύγχρονο κόσμο.

Μιλώντας κατά τη διάρκεια του διαδικτυακού σεμιναρίου του Atlantic Council, ο Nii Simmonds, ανώτερος συνεργάτης στο GeoTech Center στην Ουάσιγκτον, είπε: «Η επόμενη βιομηχανική επανάσταση θα βασίζεται σε κρίσιμα ορυκτά και ορυκτά σπάνιων γαιών. «Πολλά από αυτά τα ορυκτά, όπως ο τανταλίτης, είναι στρατηγικά υλικά, επειδή οι περισσότερες σύγχρονες τεχνολογίες σχετίζονται με την άμυνα.

Οι τρέχουσες τεχνολογίες όπως δορυφόροι, ημιαγωγοί, οπτικές ίνες, εξοπλισμός σάρωσης CAT, μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων και smartphone δεν θα υπήρχαν χωρίς αυτά τα ορυκτά. Και αυτές οι τεχνολογίες δεν θα υπήρχαν στους αριθμούς που υπάρχουν σήμερα χωρίς χώρες όπως η ΛΔΚ, η Νότια Αφρική, η Ζιμπάμπουε, η Γκάνα, η Νιγηρία και η Ναμίμπια».

Η κ. Χάργκις είπε ότι οι ημιαγωγοί και τα προϊόντα μνήμης flash έχουν γίνει «ουσιώδη για τη σύγχρονη πολιτική και αμυντική τεχνολογία», τροφοδοτώντας τα πάντα, από «smartphones μέχρι αυτοοδηγούμενα αυτοκίνητα, και η σημασία τους αυξάνεται καθημερινά».

Είναι επίσης ειδικός στην εθνική ασφάλεια και έχει περάσει πάνω από μια δεκαετία μελετώντας την εσωτερική πολιτική και τις εξωτερικές υποθέσεις της Κίνας και της Ταϊβάν. Στο διαδικτυακό σεμινάριο, χρησιμοποίησε το παράδειγμα του νέου μαχητικού στελθ F-35 Lightning των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο περιέχει ημιαγωγούς και τσιπ μνήμης flash.

 «Το μαχητικό αεροσκάφος χρειάζεται πραγματικά μια τεράστια ποσότητα στρατηγικών υλικών. Μόλις ο κβαντικός υπολογιστής εισέλθει στο διαδίκτυο, θα απαιτήσει επίσης σημαντικές ποσότητες χρυσού και άλλων κρίσιμων ορυκτών», είπε η κ. Χάργκις. Ημιαγωγοί και κβαντικοί υπολογιστές μπορούν να παραχθούν μόνο με κρίσιμα ορυκτά και ορυκτά σπάνιων γαιών, που βρίσκονται σε μεγάλες ποσότητες στην Αφρική.

«Μιλάμε εδώ για ορυκτά όπως το δημήτριο, το σκάνδιο και το λανθάνιο. Κανείς δεν έχει ακούσει γι’ αυτά, αλλά έχουν γίνει απαραίτητα στον σύγχρονο κόσμο», είπε ο κ. Shapshak. «Όλα αυτά χρησιμοποιούνται σε υπολογιστές, έξυπνες τηλεοράσεις, πολεμικά όπλα υψηλής ποιότητας, ηλεκτρικά οχήματα, συστήματα καθαρής ενέργειας, συστήματα επικοινωνιών. κα», είπε.

«Αν αποκλειστούν αυτά τα ορυκτά, τότε θα καταρρεύσουν οι περισσότερες αλυσίδες εφοδιασμού ηλεκτρονικών ειδών ευρείας κατανάλωσης». Η Κίνα έχει επί του παρόντος «σχεδόν to μονοπώλιο» σε αυτά τα κρίσιμα υλικά που διαθέτουν το 90% της παγκόσμιας αγοράς κρίσιμων ορυκτών, πολλά από τα οποία εισάγει από την Αφρική.

«Η Κίνα, και σε μικρότερο βαθμό η Ρωσία, παίρνει αυτά τα ακατέργαστα ορυκτά από την Αφρική και τα επεξεργάζεται, πράγμα που σημαίνει ότι ο κόσμος πρέπει να έχει πρόσβαση σε αυτά μέσω Κίνας και Ρωσίας σε πολλές περιπτώσεις», είπε ο κ. Shapshak.

Αυτό το μονοπώλιο θα μπορούσε εύκολα να διαταράξει τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού ημιαγωγών και ηλεκτρικών οχημάτων στο μέλλον. Πρόσφατη έρευνα από το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών στην Ουάσιγκτον, επικεντρώθηκε στις προοπτικές για τις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με το να εμπλακούν περισσότερο στους τομείς ορυκτών της Αφρικής.

«Το μέλλον των ημιαγωγών, της μνήμης flash και των ηλεκτρικών οχημάτων απαιτεί ασφαλή και συνεπή πρόσβαση σε αυτά τα ορυκτά. Η δημιουργία εναλλακτικών πόρων που είναι οικονομικά βιώσιμοι, όπως αυτοί στην Αφρική, θα διαφοροποιήσει τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού ενώ θα μειώσει την εξάρτηση από ένα έθνος ή περιοχή», καταλήγει η έκθεση.

«Η Ήπειρος περιέχει περίπου το 85 τοις εκατό του παγκόσμιου μαγγανίου, το 80 τοις εκατό της παγκόσμιας πλατίνας και χρωμίου, το 47 τοις εκατό κοβαλτίου, το 21 τοις εκατό του γραφίτη και το 6 τοις εκατό του χαλκού».

Η κ. Χάργκις είπε ότι για να εξασφαλίσουν ζωτικούς πόρους για τις δυτικές αλυσίδες εφοδιασμού και τις προσπάθειες εθνικής ασφάλειας, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει «Να δώσουν κίνητρα και να ενισχύσουν τις συνεργατικές εταιρικές σχέσεις του ιδιωτικού τομέα με αφρικανικές χώρες που μοιράζονται δημοκρατικές αξίες και αξίες κράτους δικαίου».

Ένας νεαρός διαδηλωτής κρατά μια ρωσική σημαία με το έμβλημα της Ρωσίας κατά τη διάρκεια μιας πορείας για την υποστήριξη της παρουσίας της Ρωσίας και της Κίνας στο Bangui της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, στις 22 Μαρτίου 2023 μ.Χ.

Όμως, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες επιμείνουν να συναλλάσσονται μόνο με αφρικανικές χώρες που μοιράζονται αυτές τις αξίες, είπε η Sizwe Mpofu-Walsh, λέκτορας διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Wits του Γιοχάνεσμπουργκ, «θα κλείσουν πάρα πολλές πόρτες».

«Η ΛΔΚ, για παράδειγμα, σίγουρα δεν είναι «Λαϊκή Δημοκρατία». Η Ζιμπάμπουε, μια χώρα πλούσια σε πολλά από τα ορυκτά που χρειάζεται ο κόσμος, βρίσκεται υπό κυρώσεις των ΗΠΑ επειδή το καθεστώς [Πρόεδρος Έμερσον] Μνανγκάγκουα είναι ένοχο για τόσες πολλές παραβιάσεις της διαφθοράς και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο κατάλογος των αφρικανικών χωρών που είναι πλούσιες σε ορυκτά και μοιράζονται την Αμερικανική εκδοχή της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου είναι πολύ μικρός». Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες σημειώνουν πρόοδο στην εξασφάλιση πρόσβασης σε αφρικανικά αποθέματα ορυκτών σπάνιων γαιών, κυρίως μέσω του έργου Lobito Corridor της Ουάσιγκτον. Ο σχεδιαζόμενος σιδηρόδρομος μήκους 1000 μιλίων θα εκτείνεται στην Αγκόλα, τη ΛΔΚ και την Βορειοδυτική Ζάμπια.

«Είναι ξεκάθαρο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να κατασκευάσουν τον σιδηρόδρομο προς το μεγαλύτερο λιμάνι της Αγκόλα στον Ατλαντικό, επειδή βρίσκονται σε ανταγωνισμό με την Κίνα για τα ορυκτά σπάνιων γαιών της Αφρικής», δήλωσε η Candice Moore, ειδική στις σχέσεις ΗΠΑ-Αφρικής στο Wits University στο Γιοχάνεσμπουργκ.

«Φυσικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν επίσης να κερδίσουν καρδιές και μυαλά στην Αφρική, και το έργο αυτό βοηθά και σε αυτό το μέτωπο, επειδή θα τονώσει την ανάπτυξη, το εμπόριο και τις επενδύσεις σε ένα στρατηγικά πολύ σημαντικό τμήμα της Αφρικής, για να μην αναφέρουμε τη δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας για τους ντόπιους», είπε στους The Epoch Times.

Αντί να εξάγουν κρίσιμα υλικά στην Κίνα, είπε ο κ. Simmonds, οι αφρικανικές χώρες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις προοπτικές για να υποστηρίξουν την δική τους ανάπτυξη , καθώς και το πλαίσιο και το δίκτυο των προμηθευτών που απαιτούνται για την επεξεργασία των δικών τους ορυκτών και μετάλλων.

Είπε επίσης ότι η δήθεν «κυβέρνηση» Μπάιντεν είχε κάνει ορισμένα σημαντικά βήματα για να επανασυνδέσει τις αφρικανικές χώρες, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της οικονομικής υποστήριξης της αμερικανικής κυβέρνησης για ένα κρίσιμο εργοστάσιο επεξεργασίας ορυκτών στην Τανζανία.

Η κα Χάργκις προέτρεψε τους δυτικούς φορείς χάραξης πολιτικής να υποστηρίξουν τις πολυεθνικές τους για να προωθήσουν την ανάπτυξη στην Αφρική εστιάζοντας στην κατασκευή, το σχεδιασμό τσιπ, τον ποιοτικό έλεγχο και την έρευνα και ανάπτυξη.

«Μπορούν να δημιουργήσουν κίνητρα για τις αμερικανικές και άλλες δυτικές εταιρείες, να επεκτείνουν τις αλυσίδες εφοδιασμού ημιαγωγών, μνήμης flash ή ηλεκτρικών οχημάτων σε Αφρικανικές χώρες», είπε.

Η κ. Χάργκις είπε επίσης ότι έχει ήδη σημειωθεί πρόοδος σε αυτό το μέτωπο: η Google διαθέτει εργαστήριο έρευνας και ανάπτυξης στην Γκάνα. Η Microsoft έχει δύο στην Κένυα και την Νιγηρία και η IBM έχει δύο στην Κένυα και την Νότια Αφρική.

Στρατιωτικά, πολιτικά μοντέλα της Κίνας στην Αφρική. Καθώς προσπαθεί να δυναμώσει ακόμη περισσότερο στην Αφρική, το κινεζικό καθεστώς ιδρύει «σχολεία εκπαίδευσης πολιτικής εκπαίδευσης . για σημερινούς και μελλοντικούς Αφρικανούς ηγέτες» σε όλη την ήπειρο, με αξιωματούχους του ΚΚΚ να διδάσκουν ότι τα κυβερνώντα κόμματα πρέπει να είναι ανώτερα από τις κυβερνήσεις και τα δικαστήρια.

Το πρώτο από αυτά, και το πρώτο που κατασκευάστηκε από το ΚΚΚ σε ξένο έδαφος, ιδρύθηκε το 2022 στην Kibaha στην Ανατολική Τανζανία.Το Mwalimu Julius Nyerere Leadership School πήρε το όνομά του από τον πρώτο μετα-αποικιακό πρόεδρο της Τανζανίας.

Η πολιτική οργάνωση που ίδρυσε ο κ. Nyerere το 1977, το Κόμμα της Επανάστασης ή Chama Cha Mapinduzi (CCM) και ο προκάτοχός του, η Αφρικανική Εθνική Ένωση Τανγκανίκα, κυβερνούν την Τανζανία χωρίς διακοπή από την ανεξαρτησία της χώρας πριν από 62 χρόνια.

Οι υποψήφιοι για την προεδρία του CCM κερδίζουν πάντα τις εκλογές ενώ στην τελευταία διαδικασία, συγκέντρωσαν το εξωπραγματικό 94% των ψήφων.Το Nyerere Leadership School χρηματοδοτήθηκε από κινεζικά κρατικά χρήματα.  Όμως, στον ιστότοπό του, το ίδρυμα, που αυτοαποκαλείται «μοντέρνο Σχολείο Κόμματος», λέει ότι «ιδρύθηκε από κοινού» από τα Πρώην Απελευθερωτικά Κινήματα των χωρών της Νότιας Αφρικής (FLMSA).

Πρόκειται για το CCM, το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο της Νότιας Αφρικής (ANC), το Απελευθερωτικό Μέτωπο της Μοζαμβίκης (FRELIMO), το Λαϊκό Κίνημα για την Απελευθέρωση της Αγκόλα (MPLA), τη Λαϊκή Οργάνωση Νοτιοδυτικής Αφρικής (SWAPO), που κυβερνά τη Ναμίμπια και την Αφρικανική Εθνική Ένωση – Πατριωτικό Μέτωπο της Ζιμπάμπουε(ZANU-PF). Αυτά τα κόμματα κυβέρνησαν τις χώρες τους για δεκαετίες, η διακυβέρνησή τους συχνά ενισχύεται μέσω της διαφθοράς, των νοθευμένων εκλογών και της βίαιης καταστολής της αντιπολίτευσης.

«Η κινεζική κυβέρνηση προφανώς επέλεξε αυτές τις χώρες ως εταίρους για την πρώτη της λεγόμενη σχολή ηγεσίας στην Αφρική, επειδή όλες εμφανίζουν χαρακτηριστικά αυταρχικών κρατών, με τα κυβερνώντα κόμματα να βρίσκονται στην εξουσία για μεγάλο χρονικό διάστημα», δήλωσε ο Cobus van Staden, συν- ιδρυτής του China Global South Project στο Γιοχάνεσμπουργκ.

«Τα κυβερνώντα κόμματα αυτών των χωρών ταυτίζονται έντονα με την Κίνα. Όπως το ΚΚΚ, αυτές οι κυρίαρχες ελίτ διατηρούν αυστηρό έλεγχο των υπηρεσιών ασφαλείας. Συγκεντρώνουν όλη την εξουσία στο κράτος, με ελάχιστη έως καθόλου όρεξη για ανεξάρτητη εποπτεία. Αυτές είναι όλες οι χώρες που προηγουμένως διοικούνταν από λευκά αποικιακά καθεστώτα ή απαρτχάιντ.

«Έτσι αυτό το σχολείο, όπως και τα 61 Ινστιτούτα Κομφούκιου της Κίνας σε 46 αφρικανικές χώρες, έχει σχεδιαστεί για να αντιμετωπίσει τα δυτικά ιδανικά της δημοκρατίας και να προωθήσει την κινεζική κουλτούρα και γλώσσα στην Αφρική», είπε ο κ. Van Staden. «Όταν ιδρύει αυτούς τους θεσμούς, η Κίνα λέει έμμεσα στους Αφρικανούς: «Γιατί να ακολουθήσετε αυτό που η ρατσιστική Δύση λέει ότι είναι ο καλύτερος τρόπος πολιτικής διακυβέρνησης;

«Γιατί να μιλάτε μόνο Αγγλικά και Γαλλικά, τις γλώσσες των αποικιστών, όταν μπορείτε να μιλάτε και κινέζικα, που είναι η γλώσσα του μέλλοντος;» Ο κ. Nantulya είπε ότι τα Ινστιτούτα Κομφούκιου είναι «οι πιο λεπτές» προσπάθειες του Πεκίνο να κερδίσει επιρροή στην Αφρική, αλλά ότι το ΚΚΚ «τελικά» τα ελέγχει.

«Τα Ινστιτούτα Κομφούκιου ιδρύονται μέσω συνεργασιών μεταξύ κινεζικών πανεπιστημίων, πανεπιστημίων της χώρας υποδοχής και του Hanban. Το Hanban είναι μια υπηρεσία του κινεζικού Υπουργείου Παιδείας και είναι συνδεδεμένη με το ΚΚΚ. Η επίσημη σύνθεσή του είναι η προώθηση της κινεζικής γλώσσας και κουλτούρας», είπε.

«Τα Ινστιτούτα Κομφούκιου βασίζονται σε αφρικανικά πανεπιστήμια, αλλά χρηματοδοτούνται και ελέγχονται από το Hanban». Ο κ. Van Staden είπε ότι τα Ινστιτούτα Κομφούκιου και η Σχολή Nyerere δείχνουν ότι η Κίνα είναι πρόθυμη «να παίξει το μακρύ παιχνίδι για την οικοδόμηση επιρροής» στην Αφρική. «Είμαι σίγουρος ότι το σχολείο στην Τανζανία δεν θα είναι το τελευταίο του είδους του στην Αφρική», είπε.

Ο καθηγητής Ίμπο Μαντάζα, διάσημος ακαδημαϊκός της Νότιας Αφρικής και συνεργάτης στο Ινστιτούτο Ερευνών Εξωτερικής Πολιτικής στη Φιλαδέλφεια, είπε στους The Epoch Times ότι το σχολείο είναι «κατάφωρη απόδειξη» ότι το Πεκίνο εξάγει το μοντέλο διακυβέρνησής του.

«Είναι μέρος της προσπάθειάς του να αμφισβητήσει την παγκόσμια τάξη πραγμάτων που καθοδηγείται από τη Δύση, να εγκαθιδρύσει μια Νέα Παγκόσμια Τάξη, και βασικό μέρος αυτής της Νέας Τάξης στο μέλλον θα είναι ένα πολιτικό μπλοκ στην Αφρική που είτε κλείνει τα μάτια στον αυταρχισμό είτε είναι ήδη αυταρχική», είπε.

Σε συνέντευξη της στους The Epoch Times, η διευθύντρια του σχολείου Nyerere, Marcellina Chijoriga, η οποία είναι επίσης κορυφαίο μέλος του CCM, είπε ότι το ίδρυμα «έχει στον πυρήνα του την προώθηση της Αφρικανικής οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης και τον τερματισμό της φτώχειας».

Τόνισε: «Ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να εκπαιδεύσουμε καλύτερους ηγέτες».  Είπε στους The Epoch Times: «Αυτοί οι Κινέζοι δάσκαλοι ήρθαν. είπαν ότι ήταν ειδικοί σε πολιτικές θεωρίες από την Κεντρική Σχολή του Κόμματος του ΚΚΚ στο Πεκίνο. Μέσα σε λίγες μέρες μας μίλησαν για το πώς κυβερνούν και γιατί η Κίνα ως κράτος είναι τόσο επιτυχημένη.

«Βασικά το μήνυμά τους ήταν ότι η πραγματική ανάπτυξη σε μια χώρα μπορεί να συμβεί μόνο όταν το κυβερνών κόμμα έχει τον απόλυτο έλεγχο των πάντων και ότι μόνο η ακραία πειθαρχία στο κόμμα μπορεί να εμποδίσει τους ξένους να προκαλέσουν την κατάρρευση των πραγμάτων».

Ο κ. Ngujapeua είπε ότι οι «Κινέζοι θεωρητικοί» εξήγησαν ότι «η διακυβέρνηση θα πετύχει μόνο εάν τα κυβερνώντα κόμματα και οι κυβερνήσεις είναι ένα και το αυτό και μιλούν με μία φωνή». Ο κ. Van Staden είπε ότι η ιδρυτική αρχή του ΚΚΚ ήταν «ο απόλυτος κομματικός έλεγχος της κυβέρνησης».

«Η Κίνα δεν θέλει την πολυκομματική δημοκρατία στην Αφρική. Οι Κινέζοι θέλουν τη σταθερότητα που θα επιφέρει η επιχειρηματική δραστηριότητα με ένα μόνο κόμμα, για πάντα. Δεν τους αρέσει τίποτα που να αναστατώνει τον σχεδιασμό τους. «Το ΚΚΚ θέλει αυτοκρατορία στην Αφρική. Θέλει de facto μονοκομματική διακυβέρνηση στην ήπειρο, γιατί αυτό το κάνει πολύ πιο εύκολο για την επίτευξη των στόχων της στην Αφρική», είπε.

Ο κ. Μαντάζα είπε: «Τι καλύτερος τρόπος για τους Κινέζους να αποκτήσουν πρόσβαση στον τεράστιο ορυκτό πλούτο της Αφρικής από το να έχουν σε ισχύ καθεστώτα που είναι εντελώς στο ίδιο επίπεδο με το ΚΚΚ; Αυτά τα καθεστώτα είναι στενά συνδεδεμένα με το ΚΚΚ;». Το σχολείο στην Kibaha είναι ανοιχτό μόνο σε «ανερχόμενα, συνήθως νεαρά» μέλη των Αφρικανικών κυβερνώντων κομμάτων, σύμφωνα με την κ. Chijoriga.

«Το γεγονός ότι οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης δεν επιτρέπεται να εισέλθουν στις εγκαταστάσεις λέει τα πάντα για το τι συμβαίνει εδώ: Διαμόρφωση των μελλοντικών πολιτικών ηγετών για να είναι παντοτινοί σύμμαχοι του Πεκίνου και εχθροί της Δύσης», είπε ο κ. Μαντάζα. Η κ. Chijoriga αρνείται ότι το ίδρυμα «διδάσκει στους δικτάτορες του αύριο» και ότι είναι «φερέφωνο για την κινεζική προπαγάνδα».

Είπε: «Είναι αναμφισβήτητο ότι το αναπτυξιακό μοντέλο της Κίνας έχει πετύχει τα τελευταία 20 χρόνια και περισσότερα. Η Αφρική δεν είναι η μόνη που μαθαίνει από την Κίνα, όλος ο κόσμος μαθαίνει από εκείνη. «Η οικονομική επιτυχία της Κίνας οφείλεται στο ότι είχε την ισχυρή ηγεσία του ΚΚΚ. Πρέπει να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο».

Ερωτηθείσα γιατί στο σχολείο της εγγράφηκαν μόνο μέλη των κυβερνώντων ελίτ και αποκλείονται μέλη κομμάτων της αντιπολίτευσης, η κ. Chijoriga ισχυρίστηκε ότι τα κόμματα της αφρικανικής αντιπολίτευσης είναι «εναντίον» της Κίνας και «φιλοδυτικά». «Γιατί πρέπει να δεχθούμε αυτούς τους διαταράκτες στο σχολείο μας;» ρώτησε. «Μόνο προβλήματα θα προκαλέσουν».

Οι στρατιώτες του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας (PLA), οι οποίοι έχουν αναπτυχθεί για ειρηνευτικές αποστολές των Ηνωμένων Εθνών στην Αφρική, παρατάσσονται στη βάση τους στην επαρχία Χενάν της Κίνα Ο κ. Nantulya είπε ότι ο σκοπός της συνεργασίας του Κινεζικού καθεστώτος με τα πρώην απελευθερωτικά κινήματα της Αφρικής «δεν ήταν ποτέ μυστικός».

«Μαζί με το ΚΚΚ, αυτά τα κυβερνώντα κόμματα αντιπροσωπεύουν ένα ενιαίο μέτωπο. Αυτό το «ενωμένο μέτωπο» είναι μια στρατηγική του ΚΚΚ που συγκεντρώνει υποστήριξη σε όλο τον κόσμο για να προωθήσει τα συμφέροντα του κόμματος και της Κίνας και να απομονώσει τους αντιληπτούς εχθρούς», είπε.

«Επομένως, αυτό που κάνει η Κίνα, αργά αλλά σταθερά στην ήπειρο με τις εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις της, είναι να δημιουργήσει μια ομάδα Αφρικανών που συμφωνούν με τον τρόπο που διαχειρίζεται τα πράγματα το ΚΚΚ όσον αφορά την πολιτική διακυβέρνηση. Αυτό με τη σειρά του θα ανοίξει ένα κερδοφόρο μέτωπο για την Κίνα στην Αφρική του μέλλοντος».

Ο κ. Mandaza είπε στον αγώνα για πρόσβαση στους πόρους της Αφρικής, οι οποίοι περιλαμβάνουν ορυκτά απαραίτητα για τη λειτουργικότητα των σύγχρονων ηλεκτρονικών συσκευών, ηλεκτρικών οχημάτων και οπλικών συστημάτων, η Κίνα κάνει «ό,τι περνάει από το χέρι της» για να κερδίσει τις καρδιές και τα μυαλά των νέων Αφρικανών

«Η μακροπρόθεσμη ιδέα είναι ότι οι μορφωμένοι Αφρικανοί θα κοιτάξουν την Κίνα και όχι την Ευρώπη και την Αμερική για να έχουν ως πρότυπο ηγεσίας, κάνοντας παράλληλα τα αντίστοιχα σχέδια για κοινωνική, οικονομική και πολιτική ανάπτυξη και πνευματικά κίνητρα», είπε. Ο κ. Mandaza πρόσθεσε ότι αυτή η προσέγγιση είναι από μόνη της, ένα αποικιακό μοντέλο.

«Η αποικιοκρατία δεν αφορούσε ποτέ απλώς τους ξένους, να κλέβουν γη για να πάρουν χρυσό, διαμάντια, κάρβουνο ή οτιδήποτε άλλο. Αφορούσε επίσης τη συστηματική και συστημική κατήχηση των αυτόχθονων πληθυσμών, και ιδιαίτερα των ηγετών τους, προκειμένου οι αποικιστές να επιτύχουν πολιτιστική κυριαρχία και εκμετάλλευση».

Σήμερα, η σημαία του ΚΚΚ κυματίζει μαζί με εκείνες των πρώην απελευθερωτικών κινημάτων της Αφρικής στην είσοδο του σχολείου στην Κιμπάχα. «Αυτή η σημαία υπάρχει για πολλούς σκοπούς», είπε ο κ. Μαντάζα. «Ένας από αυτούς τους σκοπούς είναι συμβολικός, να συμβολίσει τη συνεργασία της Κίνας με την Αφρική. Αλλά οι Αφρικανοί πρέπει να θυμούνται ότι και στους πρώην αποικιστές τους άρεσε επίσης να φυτεύουν ξένες σημαίες σε όλη την ήπειρο και να κατασκευάζουν φανταχτερά κτίρια».

Οι Κινεζικές εταιρείες επενδύουν σε μεγάλο βαθμό στην Αφρική, όπως η εταιρεία εξόρυξης La Sino-Congolaise Des Mines Anonyme Societe Το διευρυμένο στρατιωτικό αποτύπωμα της Κίνας. Η επέκταση της Κίνας στην Αφρική τα τελευταία χρόνια χαρακτηρίστηκε επίσης από αυξημένη στρατιωτική συνεργασία με χώρες της ηπείρου. Ο στρατός του ΚΚΚ εκπαιδεύει χιλιάδες Αφρικανούς στρατιώτες και αξιωματικούς και θέλει να χτίσει μια δεύτερη βάση στην Αφρική.

Αναλυτές και εργαζόμενοι στα ανθρώπινα δικαιώματα ανησυχούν ότι η Κίνα προετοιμάζει στρατιωτικούς για να καταστείλει την οποιαδήποτε εγχώρια διαφωνία, ακόμη και να ηγηθεί πραξικοπημάτων εναντίον κυβερνήσεων που θεωρούνται «πολύ κοντά στη Δύση». Άλλοι, ωστόσο, δεν έχουν πρόβλημα με την αυξημένη στρατιωτική εμπλοκή της Κίνας στην Αφρική.

«Γιατί είναι πρόβλημα όταν η Κίνα εκπαιδεύει αφρικανικές δυνάμεις ασφαλείας, αλλά όχι πρόβλημα όταν η Αμερική ή το Ηνωμένο Βασίλειο κάνουν το ίδιο;» ρώτησε ο ανεξάρτητος πολιτικός αναλυτής Lindiwe Makhulu με έδρα το Γιοχάνεσμπουργκ.

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν 20 βάσεις σε όλη την Αφρική. Από όσο ξέρω η Κίνα έχει μόνο μία», είπε στους The Epoch Times. Η Ουάσιγκτον, πράγματι, είχε στρατιωτική παρουσία στην Αφρική για δεκαετίες, επεκτείνοντας σημαντικά τη στρατιωτική της σφραγίδα αφότου ο Πρόεδρος Τζορτζ Μπους κήρυξε τον «Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας» μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου το 2001.

Τον Μάρτιο του 2023 μ.Χ., ο στρατηγός Μάικλ Λάνγκλεϊ, Αρχηγός της Διοίκησης των ΗΠΑ για την Αφρική AFRICOM), είπε στο Κογκρέσο ότι υπάρχουν μόνο δύο «διαρκείς» αμερικανικές «προηγούμενες τοποθεσίες» στην Αφρική: το Camp Lemonnier στο Τζιμπουτί και ένας «κόμβος υλικοτεχνικής υποστήριξης» στο νησί Ascension. στον νότιο Ατλαντικό Ωκεανό.

«Η διοίκηση λειτουργεί επίσης σε 12 άλλες τοποθεσίες σε όλη την Αφρική», είπε στην κατάθεσή του. «Αυτές οι τοποθεσίες έχουν ελάχιστη μόνιμη παρουσία των ΗΠΑ και έχουν εγκαταστάσεις χαμηλού κόστους και περιορισμένες προμήθειες για να εκτελούν αμερικανοί στρατιώτες κρίσιμες αποστολές και να ανταποκρίνονται γρήγορα σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης».

Ωστόσο, ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς και στρατιωτικούς αναλυτές της Αφρικής, ο Helmoed Heitman, ο οποίος είναι επίσης πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος του στρατού της Νότιας Αφρικής, είπε στους The Epoch Times ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν 18 «βάσεις ή φυλάκια», εκτός από το Camp Lemonnier και το Ascension Island , στην ήπειρο.

Ο Κινέζος Υπουργός Εξωτερικών Γουάνι Γι επισκέφθηκε πρόσφατα την Αίγυπτο, την Τυνησία, το Τόγκο και την Ακτή Ελεφαντοστού — όλες τις παράκτιες αφρικανικές χώρες, υποκινώντας τις εικασίες ότι η Κίνα ενδιαφέρεται για την κατασκευή δεύτερης στρατιωτικής βάσης στην ήπειρο.

Αυτή η επίσκεψη υψηλού επιπέδου από την Κίνα έλαβε χώρα την ίδια περίοδο που οι Γάλλοι απέσυραν τα στρατεύματά τους από τη Δυτική Αφρική και την περιοχή του Σαχέλ, και μια αντίστοιχη αύξηση των θανάτων που σχετίζονται με την τρομοκρατία.

Ο κ. Heitman είπε ότι η συνεχιζόμενη στρατιωτική παρουσία του Ηνωμένου Βασιλείου στην Κένυα ήταν επίσης απολύτως βέβαιη. «Μπορείτε να στοιχηματίσετε ότι η Κίνα παρακολουθεί στενά αυτές τις εξελίξεις, για να δει αν οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί θα ακολουθήσουν τους Γάλλους και θα αποσυρθούν από την αφρικανική αρένα, και αυτή θα ήταν η ιδανική στιγμή για την Κίνα να βασιστεί στα υπάρχοντα συστήματα της και την υπάρχουσα ενιαία βάση της», είπε.

Η Κίνα άνοιξε την πρώτη, και μέχρι στιγμής μοναδική, στρατιωτική της βάση στην Αφρική στο Τζιμπουτί το 2017 μ.Χ., συμμετέχοντας σε αποστολές κατά της πειρατείας και εξασφάλισε ασφαλή διέλευση για κινεζικά πλοία που εμπορεύονται με την Αφρική.

Άλλα έθνη, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, διατηρούν επίσης στρατιωτικές βάσεις στο Τζιμπουτί για αυτούς τους λόγους. Η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί επίσης την εγκατάστασή της στο Τζιμπουτί για να εξαπολύσει χτυπήματα στην τρομοκρατική οργάνωση al-Shabaab στην γειτονική Σομαλία.

Η κ. Makhulu πρότεινε ότι η πιθανή στρατιωτική επέκταση της Κίνας στην Αφρική θα μπορούσε να επηρεαστεί από γεγονότα του παρελθόντος, όπως όταν η Αραβική Άνοιξη στην πλούσια σε πετρέλαιο Λιβύη το 2011 μ.Χ. άφησε αποκλεισμένους περίπου 35.000 Κινέζους εργάτες.

«Με τις πολλές χιλιάδες Κινέζους που βρίσκονται τώρα στο έδαφος στην Αφρική, που εργάζονται σε μεγάλα έργα και σε ορυχεία σε αρκετά επικίνδυνα μέρη, είναι εφικτό η κυβέρνηση της Κίνας να το χρησιμοποιήσει αυτό, για να δικαιολογήσει την κατασκευή μιας άλλης μεγάλης στρατιωτικής βάσης στην Αφρική.

«Να είστε σίγουροι ότι η επόμενη κρίση που θα θέσει σε κίνδυνο τους Κινέζους εργαζόμενους είναι προ των πυλών και το Πεκίνο δεν θέλει σε καμία περίπτωση να πληγεί η εικόνα του στο εσωτερικό της χώρας, όπως με αυτό που συνέβη στην Λιβύη», είπε.

Αλλά ο Alex Vines, διευθυντής του προγράμματος Αφρικής στο βρετανικό think tank Chatham House, δεν πιστεύει ότι το Πεκίνο είναι «ακόμα έτοιμο» να δημιουργήσει μια άλλη μεγάλη στρατιωτική βάση στην Αφρική.

Κινέζοι και Ιβοριανοί τεχνικοί εργάζονται στο εργοτάξιο κατασκευής ενός νέου τερματικού σταθμού εμπορευματοκιβωτίων στο λιμάνι του Αμπιτζάν, στην Ακτή Ελεφαντοστού Είναι πιο πιθανό η Κίνα να επιδιώξει να επεκτείνει την υπάρχουσα μη στρατιωτική λιμενική υποδομή και να κατασκευάσει εγκαταστάσεις διπλής χρήσης σε αφρικανικά λιμάνια στα οποία έχει επενδύσει, ανέφερε.

Το 2022 μ.Χ., ο Cui Jian Chun, πρεσβευτής του Πεκίνου στη Νιγηρία, δήλωσε ότι η Κίνα είχε κατασκευάσει 100 λιμάνια στην Αφρική από το 2000 μ.Χ. Ο κ. Χάιτμαν είπε ότι είναι επίσης πιθανό, αντί να επενδύσει σε ακόμα μια στρατιωτική βάση, η Κίνα θα αυξήσει την «επαγγελματική στρατιωτική εκπαίδευση» των αφρικανικών δυνάμεων ασφαλείας.

«Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας θέλει να κερδίσει τις καρδιές και τα μυαλά στην Αφρική, και αν κερδίσει τις καρδιές και τα μυαλά δεκάδων χιλιάδων αφρικανών αξιωματικών της αστυνομίας και του στρατού… τότε θα μιλάμε για μια μεγάλη νίκη», είπε.

Ο κ. Nantulya είπε ότι η Κίνα βλέπει την εκπαίδευσή της σε αφρικανούς αστυνομικούς και στρατιώτες ως «μια ευκαιρία να προωθήσει το μοντέλο διακυβέρνησης της Κίνας, ενώ παράλληλα εμβαθύνει τους δεσμούς με τα κυβερνώντα πολιτικά κόμματα της Αφρικής».

Είπε στους The Epoch Times: «Η Κίνα έχει αυτόν τον όρο που ονομάζεται «στρατιωτική πολιτική εργασία». Αυτός ο όρος δείχνει ότι το ΚΚΚ δεν έχει πρόβλημα να μεταδώσει το γεγονός ότι χρησιμοποιεί τον Λαικό Απελευθερωτικό Στρατό της για να παραμείνει στην εξουσία.

«Το στρατιωτικό πολιτικό έργο περιγράφει όλες τις δραστηριότητες του PLA για τη διαμόρφωση του πολιτικού περιβάλλοντος για την επίτευξη πολιτικών, ιδεολογικών και στρατιωτικών στόχων που έθεσε το ΚΚΚ και το Πεκίνο εξάγει ενεργά αυτό το μοντέλο στην Αφρική, μέσω της «πολιτικής και στρατιωτικής εκπαίδευσης» στις Αφρικανικές δυνάμεις ασφαλείας».

Οι απόφοιτοι της Αφρικανικής Σχολής Διοίκησης Στρατού της Ναντζίνγκ περιλαμβάνουν 10 αρχηγούς Άμυνας, 8 Υπουργούς Άμυνας και αρκετούς πρώην προέδρους, όπως ο Λοράν Καμπιλά της ΛΔΚ, ο Ζοάο Μπερνάρντο Βιέιρα από τη Γουινέα-Μπισάου και ο Τζάκαγια Κικβέτε από την Τανζανία.

Κανένας από αυτούς δεν ήταν γνωστός για την προσήλωσή του στις δημοκρατικές αρχές, αλλά ο κ. Χάιτμαν είπε ότι αυτοί είναι «άγιοι» σε σχέση με δύο σημερινούς προέδρους που έχουν σπουδάσει στο ίδιο ίδρυμα, δηλαδή τον Isaias Afwerki της Ερυθραίας και τον Emmerson Mnangagwa της Ζιμπάμπουε. Και οι δύο φέρεται να έχουν διαπράξει εκτεταμένες φρικαλεότητες σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων βασανιστηρίων και δολοφονιών πολιτικών αντιπάλων.

Ο κ. Nantulya είπε ότι 94 ανώτεροι αξιωματικοί της Μοζαμβίκης είχαν σπουδάσει στο Nanjing, συμπεριλαμβανομένου του μακροβιότερου αρχηγού άμυνας της Μοζαμβίκης, στρατηγού Lagos Lidimo, όπως και των ομολόγων τους στην Αγκόλα, το Καμερούν, τη Γκάνα, τη Ναμίμπια, τη Νιγηρία, το Νότιο Σουδάν, το Σουδάν, την Τανζανία και την Ουγκάντα.

Το 2024 μ.Χ., χιλιάδες Αφρικανοί στρατιωτικοί θα λάβουν οδηγίες σε εγκαταστάσεις που διαχειρίζεται η Κεντρική Στρατιωτική Επιτροπή του ΚΚΚ. Η κύρια διαφορά μεταξύ της στρατιωτικής εκπαίδευσης που παρείχαν οι δυτικές δυνάμεις στους Αφρικανούς και αυτής της Κίνας, είπε ο κ. Heitman, είναι «απλή».

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, εκπαιδεύουν Αφρικανούς στρατιώτες για να αντιμετωπίσουν εξωτερικούς εχθρούς. Η Κίνα εκπαιδεύει Αφρικανούς στρατιώτες ώστε, στην πραγματικότητα, να καταπιέζουν και να εναντιώνονται στους δικούς τους λαούς». Ο κ. Nantulya το πήγε περαιτέρω: «Το PLA τηρεί την αρχή του απόλυτου κομματικού ελέγχου του στρατού ή μάλλον «το κόμμα κάνει κουμάντο στα όπλα».

«Το ίδιο το ΚΚΚ παραδέχεται ότι έτσι έχει διατηρήσει την εξουσία από το 1949. Ο PLA δεν είναι εθνικός στρατός του τύπου που περιγράφεται στα περισσότερα αφρικανικά συντάγματα και νόμους που διέπουν τις ένοπλες δυνάμεις. Είναι ένας «πολιτικός στρατός» και η ραχοκοκαλιά του ΚΚΚ.

«Τα ένστολα μέλη είναι πιστά στο κόμμα και θεματοφύλακες των αξιών, της ιστορίας και του πνεύματός του, δεν είναι πιστά στο σύνταγμα, την κυβέρνηση ή το κράτος. Το ΚΚΚ είναι πάνω από τα τρία». Σύμφωνα με την έρευνά του, 50 από τις 54 χώρες της Αφρικής συμμετέχουν τακτικά στην κινεζική «πολιτική στρατιωτική εκπαίδευση».

Ένας ανώτερος αξιωματικός της Εθνικής Άμυνας της Νότιας Αφρικής είπε: «Θα θέλαμε πολύ να στείλουμε τους αξιωματικούς μας στο West Point (την Αμερικανική αντίστοιχη σχολή Ευελπίδων), επειδή η εκπαίδευση εκεί είναι πολύ ανώτερη. Αλλά το ζουμί είναι ότι η Κίνα προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες εκπαίδευσης από οποιονδήποτε άλλο».

Στην δεκαετία του 1.990 μ.Χ., κατά την διάρκεια ενός κύματος δημοκρατίας, οι αφρικανικές χώρες -ακόμη και εκείνες που διοικούνταν από πρώην απελευθερωτικά κινήματα όπου ήταν ο κανόνας για τα πολιτικά κόμματα να ελέγχουν τους στρατούς- υιοθέτησαν νέα μοντέλα που απομάκρυναν τους στρατιώτες από την πολιτική του κόμματος και μετέφεραν την πίστη τους στο σύνταγμα.

Ωστόσο, η δημοκρατία έχει υποχωρήσει στην Αφρική την τελευταία δεκαετία και το «μοντέλο κομμάτων-στρατού» της Κίνας είναι όλο και πιο ελκυστικό για κόμματα που «επικεντρώνονται στην επιβίωση του καθεστώτος». Διαδηλωτές κατά του πραξικοπήματος καλύπτονται καθώς η αστυνομία προσπαθεί να τους διαλύσει με κανόνια νερού κατά την διάρκεια μιας διαδήλωσης στο Χαρτούμ του Σουδάν

Τα λάθη της Κίνας στην Αφρική. Ο κ. Simmonds είπε ότι η Δύση θα πρέπει να «κεφαλαιοποιήσει» τα «λάθη» της Κίνας στην Αφρική. Επεσήμανε ότι η Κίνα δεν ενθαρρύνει τις πολυεθνικές της να επενδύσουν εκεί όπου είναι δυνατή η προστιθέμενη αξία ή να ανοίξουν ερευνητικά ή μεταποιητικά κέντρα στην Αφρική.

«Το Πεκίνο επικεντρώθηκε κυρίως στην εξόρυξη ορυκτών. Οι δυτικές χώρες μπορούν να κερδίσουν το πάνω χέρι έναντι του ανταγωνισμού από την Κίνα, αξιοποιώντας αυτές τις ελλείψεις στις κινεζικές επενδύσεις και προσφέροντας ένα πιο ελκυστικό μοντέλο εταιρικής σχέσης», τόνισε.

Αυξάνεται επίσης το αντικινεζικό αίσθημα στην Αφρική μετά από καταγγελίες κατά το πέρασμα των ετών, ότι δηλαδή εταιρείες του Πεκίνου κακοποιούν εργαζόμενους, ή ακόμη ότι συνεργάζονται με εγκληματίες.

Αναλυτές ασφαλείας και πληροφοριών είπαν ότι οι κινεζικές εταιρείες εξόρυξης συνεργάζονται με ομάδες οργανωμένου εγκλήματος, τρομοκράτες και διεφθαρμένους κυβερνητικούς αξιωματούχους για τη λειτουργία παράνομων ορυχείων στην Αφρική και την αποτελεσματική κλοπή πολύτιμων ορυκτών και μετάλλων.

Αρκετοί ξένοι και Αφρικανοί διπλωμάτες ανέφεραν αυξανόμενες εντάσεις μεταξύ του Πεκίνου και ορισμένων αφρικανικών διοικήσεων, λόγω της εξελισσόμενης κατάστασης και της παρουσίας Κινέζων εγκληματιών στις χώρες τους.

«Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι κινεζικές εταιρείες εξόρυξης έχουν χρηματοδοτήσει ισλαμιστές μαχητές για να διαταράξουν τις νόμιμες δραστηριότητες εξόρυξης σε πολλά αφρικανικά έθνη», δήλωσε η Jasmine Opperman, σύμβουλος ασφαλείας με έδρα το Πανεπιστήμιο της Πρετόρια.

«Προφανώς, όταν οι νόμιμες εταιρείες εξόρυξης φεύγουν λόγω βίαιων επιθέσεων από τρομοκράτες, οι κινεζικές εταιρείες εξόρυξης, που μερικές φορές υποστηρίζονται από ομάδες τύπου μαφίας, εισέρχονται και καταλαμβάνουν τα ορυχεία», είπε η πρώην πράκτορας των νοτιοαφρικανικών υπηρεσιών πληροφοριών που συμβουλεύει τους διεθνείς επενδυτές σχετικά με τον εξτρεμισμό και την πολιτική βία στην Ήπειρο.

Ο David Ndii, ένας από τους πιο αξιοσέβαστους οικονομολόγους της Αφρικής και ιδρυτής του Ινστιτούτου Οικονομικών Υποθέσεων της Κένυας, είπε ότι οι αφρικανικές κυβερνήσεις και οι ιδιωτικές εταιρείες έβγαζαν δισεκατομμύρια δολάρια από κινεζικές επενδύσεις, αλλά αυτό «έχει τεράστιο κόστος για την Ήπειρο και τους ανθρώπους της»

«Φαίνεται ότι κάποιοι από τους Κινέζους θεωρούν αυτόκλητο δικαίωμά τους να εκμεταλλεύονται τους πόρους της ηπείρου, μεταξύ άλλων μέσω της παράνομης εξόρυξης. Σε τι διαφέρουν από τους λευκούς αποικιοκράτες;», είπε.

Αστυνομικοί συγκρούονται με διαδηλωτές κατά τη διάρκεια διαδήλωσης κατά της παρουσίας της κινεζικής εταιρείας εξόρυξης Jiuxing, στη Soamahamanina της Μαδαγασκάρης Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) λέει ότι η Κίνα αντιπροσώπευε περισσότερα από 282 δισεκατομμύρια δολάρια στο εμπόριο με την Αφρική το 2022 μ.Χ., καθιστώντας την μακράν τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Ηπείρου.

Οι ειδικοί στα ορυχεία λένε ότι η βιομηχανία μετάλλων της Κίνας μπορεί να διατηρήσει το τεράστιο μέγεθός της μόνο χρησιμοποιώντας εισαγόμενα ορυκτά. Αλλά οι προμήθειες είναι περιορισμένες, επομένως στρέφεται σε εγκληματικές ομάδες που προμηθεύουν «επιπλέον» μέταλλα που εξορύσσονται παράνομα για να ενισχύσουν τον τομέα μετάλλων του Πεκίνου.

Τώρα, μετά από χρόνια αδράνειας, οι κυβερνήσεις των χωρών που έχουν στενά συμμαχήσει με το Πεκίνο δείχνουν να εναντιώνονται κατά των υποτιθέμενων Κινεζικών καταχρήσεων. Η Νιγηρία, μια χώρα που οι αναλυτές διεθνών σχέσεων θεωρούν ότι πλησιάζει πιο κοντά στην Δύση από τότε που ο Bola Tinubu εξελέγη Πρόεδρος τον Μάιο του 2023 μ.Χ., είναι ιδιαίτερα επιθετική κατά των κινεζικών εταιρειών εξόρυξης.

Περίπου ένα μήνα μετά την ανάληψη των καθηκόντων του κ. Tinubu, η Επιτροπή Οικονομικού και Χρηματοοικονομικού Εγκλήματος (EFCC) της Νιγηρίας συνέλαβε 13 Κινέζους εργάτες. Η EFCC ισχυρίστηκε ότι οι ανθρακωρύχοι της W. Mining Global Service «ενεπλάκησαν σε παράνομες δραστηριότητες εξόρυξης» στην πολιτεία Kwara, στα δυτικά της χώρας.

«Η εταιρεία χρησιμοποιούσε γρανίτη που εξορύσσεται παράνομα για την κατασκευή μαρμάρου για τοπική πώληση στη Νιγηρία. Μερικοί ύποπτοι δεν είχαν άδειες εργασίας. οι Κινέζοι έρχονται στην Νιγηρία με τουριστικές βίζες και μετά εργάζονται», δήλωσε ο πρόεδρος της EFCC, Olanipekun Olukoyede.

Είπε επίσης ότι μέσα σε οκτώ μήνες, πέρυσι, η EFCC είχε συλλάβει περισσότερους από 80 Κινέζους «χωρίς άδεια εκμετάλλευσης εξόρυξης». «Κατάσχεσαν επίσης σχεδόν 30 φορτηγά διαφόρων ειδών ορυκτών», είπε ο κ. Olukoyede.

Τον Σεπτέμβριο του 2022 μ.Χ., οι ερευνητές της EFCC συνέλαβαν έναν Κινέζο υπήκοο, τον Dang Deng, τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας εξόρυξης λιθίου, Sinuo Xinyang Nigeria. Κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε για παράνομη κατοχή 25 τόνων ακατέργαστων ορυκτών και σήμερα εκτίει ποινή φυλάκισης πέντε ετών.

«Οι επαφές μου στη Νιγηρία μου λένε ότι οι κινεζικές εταιρείες εξόρυξης έχουν κάνει συμφωνίες με τρομοκρατικές ομάδες. Οι αντάρτες προστατεύουν τις παράνομες τοποθεσίες από τους λεγόμενους ξένους και θωρακίζουν τους Κινέζους από οποιαδήποτε έρευνα και επίθεση από τις τοπικές δυνάμεις ασφαλείας», είπε η κ. Όπερμαν.

Ο Πρόεδρος της Νιγηρίας Bola Tinubu είναι επιθετικός κατά των κινεζικών εταιρειών εξόρυξης από τότε που εξελέγη τον Μάιο του 2023 μ.Χ. Η κινεζική πρεσβεία στη Νιγηρία αρνήθηκε ότι οι υπήκοοί της συνεργάζονταν με τρομοκράτες, λέγοντας ότι πάντα προέτρεπε τους Κινέζους επιχειρηματίες να λειτουργούν σύμφωνα με το νόμο.

Η Κίνα είναι ιδιαίτερα αποφασισμένη να αποκτήσει τεράστια αποθέματα λιθίου, ενός μετάλλου που χρησιμοποιείται στην κατασκευή ενός ευρέος φάσματος προϊόντων ανανεώσιμης ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των μπαταριών.

Η Αφρική διαθέτει μερικά από τα μεγαλύτερα ορυχεία λιθίου στον κόσμο, όπως στο Κονγκό, το Μάλι, τη Νότια Αφρική και τη Ζιμπάμπουε. Η Global Witness, μια διεθνής μη κερδοσκοπική οργάνωση που αποκαλύπτει τις σχέσεις μεταξύ φυσικών πόρων, συγκρούσεων και διαφθοράς, χρειάστηκε αρκετά χρόνια για να ερευνήσει τις καταχρήσεις στον τομέα εξόρυξης λιθίου της ηπείρου και δημοσίευσε τα ευρήματά της τον Νοέμβριο του 2023.

Διαπίστωσε ότι η «βιασύνη για εξόρυξη» για το λίθιο της Αφρικής, απέχει πολύ από το να προσφέρει μια «δίκαιη ενεργειακή μετάβαση», καθώς τροφοδοτεί τη διαφθορά και μια σειρά άλλων περιβαλλοντικών, κοινωνικών και διακυβέρνητικών προβλημάτων.

«Για γενιές ολόκληρες , τα Αφρικανικά έθνη έχουν γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης για τα ορυκτά τους, και καθώς η ζήτηση για «[ενεργειακά] μεταλλεύματα μετάβασης» αυξάνεται, υπάρχει κίνδυνος να επαναληφθεί η ίδια ιστορία», ανέφερε η έκθεση της Global Witness.

Ο υπουργός Ορυχείων της Ζιμπάμπουε, Zhemu Soda, αποκάλυψε στα τέλη του περασμένου έτους ότι η χώρα κέρδισε 209 εκατομμύρια δολάρια από τις εξαγωγές λιθίου τους πρώτους εννέα μήνες του 2023 μ.Χ., σχεδόν τριπλάσια από αυτά που κέρδισε το 2022 μ.Χ., κυρίως λόγω της αύξησης των κινεζικών έργων εξόρυξης και επεξεργασίας .

Ο κ. Soda είπε ότι οι Κινεζικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των Zhejiang Huayou Cobalt, Sinomine Resource Group, Chengxin Lithium Group, Yahua Group και Canmax Technologies, έχουν ξοδέψει περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο δολάρια από το 2021 μ.Χ. για να αγοράσουν και να αναπτύξουν έργα λιθίου στη Ζιμπάμπουε.

Είπε στα μέσα ενημέρωσης στην Χαράρε ότι οι περισσότερες από αυτές τις εταιρείες είχαν κατασκευάσει εργοστάσια επεξεργασίας και έστελναν συμπυκνώματα λιθίου στην Κίνα για «εξευγενισμένη επεξεργασία».

Η έρευνα του Global Witness στη Ζιμπάμπουε επικεντρώθηκε στο ορυχείο Sandawana, το οποίο ανήκει σε εταιρείες που συνδέονται με το κυβερνών κόμμα ZANU-PF, στενό σύμμαχο του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

Το ZANU-PF κυβερνά την Ζιμπάμπουε από την ανεξαρτησία του από την Βρετανία το 1.980 μ.Χ. Από τότε έχει κατηγορηθεί για σφαγές και φυλάκιση αντιπάλων και βύθισε την χώρα σε οικονομική καταστροφή. Εργαζόμενοι επιθεωρούν ένα ανοιχτό εκμαγείο στο ορυχείο λιθίου Arcadia στο Goromonzi της Ζιμπάμπουε, στις 11 Ιανουαρίου 2022 μ.Χ. Η Κινεζική εταιρεία Zhejiang Huayou Cobalt απέκτησε το ορυχείο λιθίου σκληρού βράχου για περισσότερα από 400 εκατομμύρια δολάρια τον Απρίλιο του 2022 μ.Χ.

Η εξόρυξη ορυκτών έχει καταστήσει το ZANU-PF ως μια από τις πλουσιότερες πολιτικές ελίτ στην Αφρική, ενώ η πλειοψηφία των κατοίκων της Ζιμπάμπουε ζει στη φτώχεια και υπομένει την μαζική πείνα. «Παρά την επίσημη απαγόρευση των μη επεξεργασμένων εξαγωγών λιθίου, το πολιτικά συνδεδεμένο ορυχείο Sandawana φαίνεται να έχει εξαιρεθεί, μεταφέροντας χιλιάδες τόνους μεταλλεύματος έξω από την χώρα το 2023 μ.Χ.», ανέφερε η έκθεση Global Witness.

Πρόσθεσε ότι σχεδόν όλο το λίθιο κατέληξε να αποσταλεί στην Κίνα. Στη Ναμίμπια τον Μάιο του περασμένου έτους, βουλευτές κατηγόρησαν την κινεζική εταιρεία, Xinfeng Investments, ότι στεγάζει εργαζόμενους σε «συνθήκες απαρτχάιντ» στο ορυχείο λιθίου της εταιρείας Uis, περίπου 200 μίλια βόρεια της πρωτεύουσας, Windhoek.

Οι κατηγορίες οδήγησαν σε έρευνα από τις αρχές της Ναμίμπια. Ένα δικαστήριο διαπίστωσε τελικά ότι η Xinfeng είχε αποκτήσει το ορυχείο μέσω δωροδοκίας και απάτης. Ο δικαστής στο Windhoek κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Xinfeng είχε εξορύξει λίθιο χρησιμοποιώντας άδειες που προορίζονταν για τοπικούς ανθρακωρύχους.

Η Global Witness είπε: «Αυτό φαίνεται ότι επέτρεψε στη Xinfeng να ξεκινήσει την εξόρυξη ενός μεγάλου κοιτάσματος λιθίου με μισθό μόλις 140 δολάρια ΗΠΑ τον μήνα, αποφεύγοντας παράλληλα την ανάγκη για εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων».

Ο υπουργός Ορυχείων της Ναμίμπια, Τομ Αλγουίντο, δήλωσε στους The Epoch Times: «Είμαστε ευγνώμονες για τη φιλία μας με την Κίνα και για την εμπιστοσύνη που δείχνει επενδύοντας στην Ναμίμπια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κλείνουμε τα μάτια στις παραβιάσεις που διαπράττονται από κινεζικές εταιρείες στην επικράτειά μας».

Πρόσθεσε ότι η Xinfeng είχε εξάγει χιλιάδες τόνους ακατέργαστου μεταλλεύματος λιθίου στην Κίνα, ενώ απέτυχε να τηρήσει τις επανειλημμένες υποσχέσεις για την κατασκευή εγκαταστάσεων επεξεργασίας στη Ναμίμπια. Η κυβέρνηση της χώρας απαγόρευσε έκτοτε την εξαγωγή ακατέργαστου λιθίου.

«Αποφασίσαμε να αυξήσουμε την εγχώρια επεξεργασία και να εκμεταλλευτούμε την παγκόσμια ζήτηση για μέταλλα που χρησιμοποιούνται στην καθαρή ενέργεια», δήλωσε ο κ. Alweendo. Στην ΛΔΚ, η κυβέρνηση απαγόρευσε πέρυσι έξι κινεζικές εταιρείες να δραστηριοποιούνται στην περιοχή του Νότιου Κίβου για παράνομη εξόρυξη χρυσού και άλλων ορυκτών. Ένας τεχνικός καθαρίζει ακαθαρσίες από λιωμένες ράβδους χρυσού στο εργαστήριο της Primera Gold στο Bukavu, στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό

Η Global Witness συνέδεσε κινεζικές εταιρείες με αρκετές περιπτώσεις διαφθοράς που σχετίζονται με την εξόρυξη λιθίου στο Κονγκό. Ανέφερε συγκεκριμένα το κοίτασμα λιθίου στη περιοχή Manono ως ύψιστο παράδειγμα διαφθοράς.

Μέρος της έκθεσης του ομίλου έγραφε: «Το έργο φαίνεται να έχει αποφέρει έως και 28 εκατομμύρια δολάρια σε εταιρείες κέλυφος που κρατούνται από μεσάζοντες που εμπλέκονται σε προηγούμενα σκάνδαλα διαφθοράς που αφορούσαν τον πρώην Πρόεδρο Τζόζεφ Καμπίλα.

«Επιπλέον, ένας ανώτερος αξιωματούχος στο κόμμα του σημερινού προέδρου Felix Tshisekedi φέρεται να έλαβε 1,6 εκατομμύρια δολάρια ως «προμήθεια» από την Zijin Mining [της Κίνας] όταν απέκτησε μετοχές στο έργο».

«Πράκτορες κατά της διαφθοράς στο Κονγκό μας είπαν ότι η κρατική εταιρεία που υπέγραψε την συμφωνία για το Manono πούλησε τα δικαιώματα εξόρυξης λιθίου στους Κινέζους σε ύποπτα χαμηλή τιμή», είπε η κ. Opperman. Είπε ότι η δράση κατά των κινεζικών εταιρειών εξόρυξης ορυκτών συμβαίνει σε ολόκληρη την Αφρική με «άνευ προηγουμένου» ρυθμό.

Αλλά ο Μάρκους Ντε Φρέιτας, ανώτερος συνεργάτης στο Κέντρο Πολιτικής για το Νέο Νότο, είπε στους The Epoch Times ότι οι καταχρήσεις από κινεζικές εταιρείες εξόρυξης είναι απίθανο να αποτρέψουν τις αφρικανικές κυβερνήσεις από το να σφυρηλατήσουν ακόμη στενότερους δεσμούς με το Πεκίνο.

«Τα αποτελέσματα των κινεζικών επενδύσεων στην Αφρική ήταν πολύ περισσότερο θετικά παρά αρνητικά», είπε ο κ. De Freitas, ο οποίος είναι επίσης επισκέπτης καθηγητής διεθνούς δικαίου και διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Εξωτερικών Υποθέσεων της Κίνας στο Πεκίνο.

«Όλοι οι δρόμοι, οι γέφυρες, οι ζώνες οικονομικής και εμπορικής συνεργασίας, οι σιδηρόδρομοι που χρηματοδοτούνται από την Κινεζική κυβέρνηση… αυτού του είδους τα πράγματα δεν εξαφανίζονται μόνο λόγω των αρνητικών ενεργειών μερικών Κινεζικών ομίλων εξόρυξης» (https://oimos-athina.blogspot.com/2024/04/15.html)...

Το ΝΑΤΟ ψάχνει μάταια τον Surovikin ενώ ο στρατηγός Αρμαγεδδών είναι στην Αφρική και γκρεμίζει τα απομεινάρια της Γαλλίας. Ο Surovikin βρίσκεται στην Αφρική έχοντας αναλάβει μία εξαιρετικά σημαντική αποστολή. Σε ακόμη μία ειδική αποστολή βρίσκεται ο στρατηγός – θρύλος της Ρωσίας, Sergey Surovikin, γνωστός και ως Αρμαγεδδών.

Ο Surovikin βρίσκεται στην Αφρική έχοντας αναλάβει μία εξαιρετικά σημαντική αποστολή, κάνει γνωστό το news.ru. «Ο Sergey Surovikin βρίσκεται στην επόμενη ειδική αποστολή του στην Αφρική, εκπροσωπώντας τα συμφέροντα του ρωσικού κράτους. Όλα είναι καλά με τον στρατηγό», αναφέρει το δημοσίευμα.

Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της επιτροπής Άμυνας της Ρωσικής Δούμας Yuri Shvytkin, ο Surovikin έχει αναλάβει τον χειρισμό ζητημάτων στρατιωτικής συνεργασίας της Ρωσίας με Αφρικανικά κράτη και ενώ η Μόσχα αποκαθηλώνει την Γαλλία από την Μαύρη Ήπειρο.

«Είναι επαγγελματίας στον στρατιωτικό τομέα και, φυσικά, μπορεί να επιβλέπει και να ασχολείται με θέματα στρατιωτικής συνεργασίας. Δεν έχω πληροφορίες για το πού βρίσκεται ακριβώς αυτή την στιγμή», είπε ο Shvytkin. Από τον Μάιο 2024 μ.Χ. υπάρχουν πληροφορίες ότι ο Surovikin βρίσκεται στην Αφρική και δεν σχεδιάζει να επιστρέψει στην Ρωσία.

Η Δύση προσπαθεί να εντοπίσει τον Surovikin. Ο ειδικός σε στρατιωτικά θέματα Alexey Sukonkin έδωσε μία άλλη διάσταση για την παραφιλολογία γύρω από τον στρατηγό – Αρμαγεδδώνα. Φήμες για τον Ρώσο στρατηγό καλλιεργούνται συχνά – πυκνά από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης για να εκμαιεύσουν απάντηση από αξιωματούχους στην Μόσχα.

«Όλη η διαφημιστική εκστρατεία γύρω από τον Surovikin πιθανότατα επιταχύνεται από τα δυτικά και ουκρανικά μέσα ενημέρωσης με υποκίνηση των υπηρεσιών πληροφοριών των χωρών του ΝΑΤΟ, κυρίως των ΗΠΑ και της Βρετανίας.

Προσπαθούν να καταλάβουν πού βρίσκεται πραγματικά, προσπαθώντας να εξωθήσουν την Ρωσία σε συγκεκριμένες απαντήσεις. Όλες οι φήμες – για το πού βρίσκεται ο Surovikin, είτε στην Ρωσία, στην Αφρική ή κάπου αλλού - είναι όλες σχεδιασμένες για να προκαλέσουν απάντηση από Ρώσους αξιωματούχους», είπε ο Sukonkin.

Σημείωσε ότι στην Δύση παρακολουθούν στενά όλους τους σημαντικούς στρατιωτικούς ηγέτες των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, προσπαθώντας να εντοπίσουν όλες τις κινήσεις τους, ακόμα κι αν δεν συμμετέχουν στην ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία και δεν λαμβάνουν συγκεκριμένες αποφάσεις.

Η άκρως αποτελεσματική «Γραμμή Surovikin» σταμάτησε την αντεπίθεση των Ουκρανών το 2023 μ.Χ. Ο Surovikin έγινε διάσημος όχι μόνο στη Ρωσία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο χάρη στην οργάνωση της γραμμής άμυνας στην Ουκρανία, η οποία έλαβε ανεπίσημα το όνομα του.

Σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν η «Γραμμή Surovikin» που κατέστησε δυνατή την απόκρουση της αντεπίθεσης του ουκρανικού στρατού το δεύτερο εξάμηνο του 2023 μ.Χ. «Tον Surovikin, τον θυμούνται στην Ρωσία και την Δύση για την οργάνωση της αμυντικής γραμμής των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, η οποία έλαβε το όνομά του», συνέχισε ο Sukonkin.

«Δεν μπορώ να αποκλείσω το ενδεχόμενο να ήταν αυτή που, μεταξύ άλλων, άντεξε την επίθεση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων κατά την αποτυχημένη ουκρανική αντεπίθεση το δεύτερο εξάμηνο του 2023 μ.Χ., όταν το Κίεβο περίμενε τα στρατεύματά του να εισέλθουν γρήγορα στη θάλασσα του Azov και να κόψουν τον χερσαίο διάδρομο προς την Κριμαία», πρόσθεσε.

Επίσης απέκτησε φήμη για την καλά σχεδιασμένη και εκτελεσμένη αναδιάταξη των ρωσικών στρατευμάτων στην Kherson. Ο Sukonkin σημείωσε ότι δεν υπήρχαν απώλειες από τη Ρωσία εκείνη τη στιγμή.

Ο Surovikin, ενώ διοικούσε τις ρωσικές δυνάμεις στην Ουκρανία έλαβε το παρατσούκλι Στρατηγός Αρμαγεδδών. Αυτό οφείλεται στις συστηματικές μαζικές πυραυλικές επιθέσεις σε υποδομές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων.

Η Ρωσία στην Αφρική. Πρέπει να σημειωθεί ότι η Ρωσία έχει αυξανόμενα συμφέροντα στην Αφρική, όπου ενισχύει κινήματα ανεξαρτησίας και διαλύει οριστικά ό,τι έχει απομείνει από τη γαλλική (νεο)αποικιακή αυτοκρατορία στην ήπειρο.

Υπενθυμίζεται ότι σε μία ύστατη απελπισμένη προσπάθεια το Παρίσι έφτασε ακόμη και στο σημείο να προετοιμάσει μια εισβολή στον Νίγηρα, γεγονός που ώθησε το Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο να ανακοινώσουν την ετοιμότητά τους να πολεμήσουν μαζί με τον γείτονά τους εναντίον οποιουδήποτε επιτιθέμενου.

Μάλιστα οι τρεις χώρες σχημάτισαν την Συμμαχία των Κρατών του Sahel (AES), ουσιαστικά μια συνομοσπονδία που όχι μόνο αποτρέπει την υποστηριζόμενη από ΗΠΑ – ΕΕ -ΝΑΤΟ (νεο)αποικιοκρατία, αλλά προσφέρει επίσης μια εναλλακτική στην ECOWAS, έναν οργανισμό που θέλει να διατηρήσει εν ζωή με κάθε τρόπο η Δύση.

Η AES διέκοψε επίσης τους διπλωματικούς δεσμούς με την Ουκρανία λόγω της υποστήριξής της στους τρομοκράτες σε αυτές τις χώρες. Το ουκρανικό καθεστώς παρείχε πληροφορίες σχετικά με τους «Wagner», που μάχονται στο πλευρό της AES.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ίδιο το ΝΑΤΟ συμμετείχε επίσης, καθώς αυτό είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, όπως ιστορικά έχει αποδειχθεί με την ενίσχυση Αλβανών τρομοκρατών ή φανατικών ισλαμιστών.

Η ρωσική υποστήριξη προς την AES και πολλές άλλες Αφρικανικές χώρες που επιδιώκουν να σπάσουν τα δεσμά της (νεο)αποικιακής κυριαρχίας είναι σίγουρα απογοητευτική για την Δύση, αλλά ιδιαίτερα την Γαλλία, καθώς η οικονομία της (ιδίως το ενεργειακό σύστημα) εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εκμετάλλευση «πρώην» αποικιών σε όλη την Αφρική. Πρόκειται για μία στρατιωτική συνεργασία της Ρωσίας, στην οποία όλες οι ενδείξεις δείχνουν πως ο Surovikin διαδραματίζει καίριο ρόλο (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/763760/o-surovikin-se-eidiki-apostoli-gia-ti-rosia-o-stratigos-armageddon-einai-stin-afriki-kai-gremizei-ta-apomeinaria-tis-gallias).