ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 16

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 16

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει μόνο τα σημαντικότερα και διασημότερα περιστατικά και προσωπικότητες της ιστορίας, τα οποία την επηρέασαν και διαμόρφωσαν σημαντικά με τις πράξεις τους, και των οποίων πολλές φορές ο βίος και οι πράξεις μοιάζουν καταπληκτικά.

Όμως υπάρχουν και λιγότερο γνωστές ιστορικές ομοιότητες προσώπων και γεγονότων στην ιστορία που διαμόρφωσαν σημαντικά σε αυτή. Κάποιες από αυτές αναφέρονται και στο παρόν άρθρο.

Έτσι, το βαθύτερο μέρος της Μεσογείου βρίσκεται ανοικτά της Πελοποννήσου και είναι το Ευρωπαϊκό “Τρίγωνο των Βερμούδων”. Το βαθύτερο μέρος της Μεσογείου βρίσκεται ανοικτά της Πελοποννήσου. Αβυσσαλέα χαράδρα ανοιχτά του ακρωτηρίου Ακρίτας της Πελοποννήσου, επονομαζόμενη Φρέαρ των Οινουσσών, όπου και το βαθύτερο μέρος της Μεσογείου. 5109 μέτρα!

Το Φρέαρ των Οινουσσών είναι μια τάφρος που αποτελεί το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου με μέγιστο βάθος 5.269 μέτρα. Βρίσκεται στο Ιόνιο Πέλαγος, νοτιοδυτικά της Πύλου, στις συντεταγμένες 36°34′N 21°8′EΣυντεταγμένες: 36°34′N 21°8′E, Νότια των μικρών νησιών που αποκαλούνται Μεσσηνιακές Οινούσσες.

Το φρέαρ βρίσκεται στο σημείο που η Αφρικανική πλάκα, τμήμα της οποίας είναι η λιθόσφαιρα της Ανατολικής Μεσογείου, βυθίζεται κάτω από την Ευρασιατική λιθοσφαιρική πλάκα, τμήμα της οποίας είναι η πλάκα του Αιγαίου, δημιουργώντας το Αιγιακό τόξο, μία τοξοειδή οροσειρά του νότιου Αιγαίου Πελάγους που βρίσκεται στο νότιο όριο της πλάκας του Αιγαίου.

Το ήξερες ότι το Φρέαρ των Οινουσσών είναι το Ευρωπαϊκό “Τρίγωνο των Βερμούδων”. Αποτελεί πάντως ταιριαστό όνομα για όσους πλέουν στα νερά της διάσπαρτης από ναυάγια περιοχής. Προφανώς δεν είχαν υπόψη τους τη συμβουλή αυτή οι καπετάνιοι των δύο φορτηγών που συγκρούστηκαν λίγα μίλια μακρύτερα από τη Σαπιέντζα στις 5.43 το πρωί του Απριλίου του 2013 μ.Χ., Μεγάλη Δευτέρα.

Πολλά τα βυθισμένα σκαριά πλοίων όλων των εποχών και σπουδαία τα φορτία τους, που έρχονται στο φως συνήθως από τους ψαράδες που βουτούν στα νερά αυτά – πρωτοεντόπισαν τα «μάρμαρα» γύρω στο 1.920 μ.Χ.

Εκεί ναυάγησε ένα πλοίο με κλεμμένο φορτίο, τις γρανιτένιες κολόνες που πιθανολογείται ότι προέρχονταν από το Μεγάλο Περιστύλιο του Ηρώδη στην Καισάρεια της Παλαιστίνης (1^ος Αι. μ.Χ.). Εκεί το επονομαζόμενο «ναυάγιο των σαρκοφάγων», καθώς το φορτίο ήταν Ρωμαϊκές σαρκοφάγοι από τιτανιούχο λίθο. Κατά τον θρύλο, ήταν το σημείο όπου αποβιβάστηκε ο Απόστολος Παύλος όταν πηγαίνοντας στην Ρώμη το πλοίο του έπεσε σε καταιγίδα.

Το νησί ήταν γνωστό αγκυροβόλιο αλλά και σημαντικό λιμάνι στη Μεσόγειο για όποιον ήθελε να ελέγχει το πέρασμα προς την Ανατολή. Γι” αυτό δεν προκαλεί εντύπωση που οι Ενετοί, οι θαλασσοκράτορες της εποχής, το πήραν μετά την Δ’ Σταυροφορία, το 1.209 μ.Χ., με την «Συνθήκη της Σαπιέντζας».

Ο θρύλος λέει ότι σε έναν κολπίσκο του νησιού, σε μια σπηλιά που δεν υπάρχει πια, κρυβόταν ο πειρατής Μανέτας. Αποτέλεσε πάντως αγκυροβόλιο και ορμητήριο τόσο των Τούρκων και των Ενετών όσο και του Ελληνικού στόλου το 1.825 μ.Χ.

Ο Ιμπραήμ και το κυνήγι του χρυσού. Απέναντι, στην Μεθώνη, σπουδαίο γεωπολιτικό κόμβο επί αιώνες, αποβιβάστηκε το 1.825 μ.Χ. ο στρατός του Ιμπραήμ σκορπώντας τον τρόμο στους επαναστατημένους Ελληνες καταλαμβάνοντας μεγάλο τμήμα του Μοριά.

Εγκαταστάθηκε στο ενετικό κάστρο της πόλης (χτίστηκε το 1.209 μ.Χ. για να εξυπηρετήσει τα πλοία και τον θαλάσσιο διάδρομο που ήλεγχαν οι Ενετοί), το οποίο είχαν καταλάβει οι Οθωμανοί το 1.500 μ.Χ. και ανακατέλαβε ο Βενετός ναύαρχος Φραντζέσκο Μοροζίνι το 1.686 μ.Χ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Τούρκοι από το 1.715 μ.Χ. που ανέλαβαν τον έλεγχο της στρατηγικής αυτής – από το Βυζάντιο ακόμη – πόλης, την κράτησαν καθ” όλη την διάρκεια της επανάστασης του 1.821 μ.Χ. παρ” ότι πολιορκήθηκε πολλάκις. Τελικά την πόλη θα απελευθερώσει αμαχητί το 1.828 μ.Χ. ο Μαιζών με το Γαλλικό εκστρατευτικό σώμα.

Στα πολλά ναυάγια γύρω από την Σαπιέντζα και την Σχίζα αναζητούσαν πρόσφατα και το πλοίο που μετέφερε τον θρυλούμενο χρυσό των Εβραίων της Θεσσαλονίκης που είχαν αρπάξει οι ναζί. Ο γερμανός αξιωματικός Μαξ Μέρτεν είχε καταφέρει να συγκεντρώσει μια τεράστια περιουσία με χρυσές λίρες και κοσμήματα.

Υποσχέθηκε στον Εβραϊκό πληθυσμό ότι δεν θα σταλούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης αν του δώσουν τα πολύτιμα υπάρχοντά τους, αλλά τελικά υπέγραψε τον εκτοπισμό τους. Το κυνήγι αυτού του «χαμένου θησαυρού» ξεκίνησε το 2000 μ.Χ. για να εντοπιστεί ό,τι έχει απομείνει από το καΐκι που το 1.943 μ.Χ. λέγεται ότι βυθίστηκε στη Νοτιοδυτική Πελοπόννησο. Τελικά όσοι συμμετείχαν αποκόμισαν μόνο απογοήτευση μιας και ο περίφημος καταποντισμένος «θησαυρός του Μέρτεν» δεν βρέθηκε ποτέ.

Ήταν όμως μία ακόμη ιστορία για θησαυρό που ακούν οι κάτοικοι της περιοχής εδώ και πολλά χρόνια. Άλλοι λένε για πειρατές που σταμάτησαν εκεί και έκρυψαν διαμάντια και λίρες. Κάποιοι ψαράδες ισχυρίζονταν ότι η θάλασσα ξέβραζε χρυσές λίρες σε συγκεκριμένα σημεία. Με τέτοιον θησαυρό ναυαγίων όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό που συζητείται, η δημιουργία ενός υποβρύχιου αρχαιολογικού πάρκου, θα κατευνάσει κάπως την ήδη εξημμένη φαντασία ορισμένων.

Η Γαλέρα με τους Γρανιτένιους κίονες. Τα πρώτα χρόνια του 1ου μ.Χ. αιώνα, όταν στην τότε παντοδύναμη Ρώμη βασίλευε ο Καίσαρας Οκταβιανός ή Γάιος Οκτάβιος ή Αύγουστος, ο Ηρώδης Φίλιππος Β’ , γιος του Ηρώδη του Μεγάλου και τετράρχης Ιτουραίας και Τραχωνίτιδας, μετονόμασε την πόλη Πανιάδα, προς τιμήν του Αυγούστου, σε Καισάρεια.

Η αρχαία πόλη της Παλαιστίνης στις εκβολές του Ιορδάνη, που μέχρι τότε όφειλε το όνομά της σε ένα σπήλαιο της περιοχής που ήταν αφιερωμένο στον τραγοπόδαρο θεό Πάνα, έμεινε από τότε γνωστή και σαν Καισάρεια του Φιλίππου. Στην μετονομασία της πόλης ανοικοδομήθηκε και ένα λαμπρό περιστύλιο, με γρανιτένιες κολώνες που έφθασαν γι” αυτό το σκοπό εκεί από το Ασουάν της Αιγύπτου.

Τους επόμενους Αιώνες, κατά την διάρκεια της πρώτης σταυροφορίας και μετά την κατάληψη της Ιερουσαλήμ το 1099 μ.Χ., το περιστύλιο της Καισάρειας καταστράφηκε συθέμελα και φυγαδεύτηκε, μαζί με άλλους αρχαιολογικούς θησαυρούς, από τους Βενετούς με πλοία στη Δύση.

Κάτι ανάλογο επαναλήφθηκε περίπου εκατό χρόνια αργότερα, στην τέταρτη σταυροφορία, όταν και τότε οι πολιτιστικοί θησαυροί της Κωνσταντινούπολης φυγαδεύτηκαν και πάλι για να λαμπρύνουν την πόλη των δόγηδων.

Όμως, τουλάχιστον ένα από τα πλοία, που μετέφεραν μεταξύ των άλλων αρχαιοτήτων και δώδεκα γρανιτένιες κολώνες από την Καισάρεια, βούλιαξε στο “Στενό” της Μεθώνης, σε απόσταση 50-60 μέτρων από το ακρωτήριο Καρσί της Σαπιέντζας.

Σήμερα, σε βάθος 7-8 μέτρων, αναπαύονται στον βυθό του “Στενού”, διασκορπισμένα σε διάμετρο περίπου τριάντα μέτρων, αρκετά κομμάτια από σπασμένους γρανιτένιους κίονες, αλλά και ένας ακέραιος κίονας. Ένα κομμάτι από τις ερυθρωπές γρανιτένιες κολόνες, ανελκύστηκε από το ναυάγιο, κάποια στιγμή στη διάρκεια της α” βενετοκρατίας.

Αφού διακοσμήθηκε με γοτθικό κιονόκρανο (gotico fiorito), τοποθετήθηκε στο προαύλιο του παλατιού του castellano της Μεθώνης. Μετά την ανέλκυση του κίονα από τη βυθισμένη γαλέρα, το ναυάγιο ξεχάστηκε.

Οι τέσσερις Ρωμαϊκές σαρκοφάγοι από την Τροία. Ένα άλλο αρχαίο ναυάγιο του 2^ου ή 3^ου μ.Χ. Αιώνα, τουλάχιστον τέσσερις Ρωμαϊκές σαρκοφάγοι από τιτανιούχο λίθο και προέλευση τις ακτές της Τροίας στη Μυσία κοσμούν κι αυτές το βυθό του Στενού της Μεθώνης. Μαζί τους βρίσκονται φυσικά και τα σκεπάσματά τους. Η μια είναι σπασμένη και οι άλλες τρεις ανέπαφες. Πάνω τους φέρουν πανομοιότυπες ανάγλυφες παραστάσεις με γιρλάντες.

Το 1.920 μ.Χ., ντόπιοι ψαράδες εντόπισαν το ναυάγιο των Ρωμαϊκών σαρκοφάγων. Έτσι, το 1.925 μ.Χ., ο ιστοριοδίφης δικηγόρος της Καλαμάτας Διονύσιος Πόταρης, που τότε υπηρετούσε στην Πύλο ως διευθυντής του συνεταιρισμού σταφίδας, εντόπισε με την βοήθεια των ψαράδων και κατέγραψε τα “μάρμαρα”.

Τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο του 1.925 μ.Χ., έστειλε δυο αναφορές στο υπουργείο Παιδείας που τότε ήταν αρμόδιο και εν τω μεταξύ κατόρθωσε, με δικά του έξοδα και με περαστικούς από την Πύλο Καλύμνιους σφουγγαράδες, να ανελκύσει μια Ρωμαϊκή σαρκοφάγο.

Στη συνέχεια, την έστειλε με πλοίο από την Πύλο στον Πειραιά. Το 1.963 μ.Χ., ο αυτοδύτης Peter Throckmorton έφθασε στην Μεθώνη και, μετά από υποδείξεις και πάλι ντόπιων ψαράδων, “κατέβηκε”, φωτογράφισε και αποτύπωσε σε ακριβή τοπογραφικά δια- γράμματα τα αρχαιολογικά ευρήματα των ναυαγίων των ρωμαϊκών σαρκοφάγων, αλλά και των γρανιτένιων κιόνων (https://logia-tou-aera.blogspot.com/2024/09/blog-post_89.html, https://romioitispolis.gr/to-vathytero-meros-tis-mesogeioy-vrisketai-anoikta-tis-peloponnisoy-kai-einai-to-eyropaiko-trigono-ton-vermoydon/).

Ταινίες τρόμου που βασίζονται σε αληθινά γεγονότα και πρέπει να δείτε. Το Κάλεσμα του 2013 μ.Χ. ήταν η δημοφιλέστερη τέτοια ταινία, όμως υπάρχουν πολλά άλλα έργα που διηγούνται πραγματικές τρομαχτικές ιστορίες.

Οι ταινίες τρόμου υπόσχονται να φοβίσουν ακόμη και τους πιο σκληροπυρηνικούς θεατές, και πρέπει να ομολογήσουμε πως τις περισσότερες φορές το καταφέρνουν με επιτυχία. Ειδικά όσοι παρακολουθούν τακτικά τέτοιες ταινίες στον κινηματογράφο ξέρουν από πρώτο χέρι πόσο τρομαχτικά είναι αυτά τα φιλμ, κυρίως εξαιτίας των έντονων ηχητικών και οπτικών εφέ.

Αν και οι περισσότερες τέτοιες παραγωγές βασίζονται σε φανταστικές ιστορίες, υπάρχουν ταινίες τρόμου που συνδέονται με αληθινά περιστατικά. Φυσικά οι σκηνοθέτες και οι παραγωγοί βάζουν πάντα λίγο σάλτσα για να κάνουν το αποτέλεσμα πιο εμπορικό, αυτό δεν αναιρεί όμως το γεγονός πως οι συγκεκριμένες ταινίες μπορούν να λυγίσουν ακόμη και τους πιο απαιτητικούς θεατές. Πάμε λοιπόν να δούμε τις γνωστότερες ταινίες τρόμου που βασίζονται σε αληθινά γεγονότα.

Zodiac 2007 μ.Χ. Το 2007 μ.Χ. κυκλοφόρησε μία ιδιαίτερη ταινία θρίλερ και τρόμου ονόματι Zodiac, η οποία μετέφερε στην μεγάλη οθόνη την ιστορία ενός κατά συρροή δολοφόνου ονόματι Zodiac Killer. Ο ίδιος τρομοκρατούσε την αμερικανική πόλη του Σαν Φρανσίσκο σχεδόν ολόκληρη την δεκαετία του '1.960 μ.Χ.

Η ταινία εστιάζει περισσότερο στο μυστήριο της υπόθεσης παρά στα εγκλήματα του Zodiac, ωστόσο για τους λάτρεις αυτών των σκηνών υπάρχουν αρκετές στιγμές στις οποίες οι αποτρόπαιες πράξεις του Zodiac Killer προβάλλονται με πολύ ρεαλιστικό και λεπτομερές τρόπο.  Μέχρι και σήμερα οι αρχές της Αμερικής δεν ανακάλυψαν ποιος είναι ο Zodiac Killer, πράγμα που σημαίνει ότι το μυστήριο συνεχίζεται...

Αμιτιβίλ ( The Amityville Horror) 1.979 μ.Χ. Οι παλαιές ταινίες τρόμου, αν και δεν διαθέτουν τα εντυπωσιακά ηχητικά και οπτικά εφέ των σημερινών παραγωγών, είχαν έναν ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο να τρομάζουν το κοινό. Μία από τις πρώτες τέτοιες ταινίες που βασίζονταν σε αληθινά γεγονότα ήταν η Αμιτιβίλ, μία ταινία που προβλήθηκε για πρώτη φορά στους κινηματογράφους το έτος 1.979 μ.Χ..

Η ταινία βασίζεται σε ένα βιβλίο, το οποίο δημοσιεύθηκε το 1.975 μ.Χ. και διηγούνταν την ιστορία μίας οικογένειας που μετακόμισε σε νέα κατοικία στο Long Island. Αυτό που δεν γνώριζε η οικογένεια ήταν πως στο σπίτι είχαν διαπραχθεί μία σειρά από δολοφονίες, πράγμα που το κατέστησε στοιχειωμένο.

Από τις πρώτες ημέρες στην νέα τους οικία, τα μέλη της οικογένειας κατάλαβαν πως τα κακόβουλα πνεύματα που ζούσαν στο σπίτι ήθελαν το κακό τους. Η ταινία Αμιτιβίλ σημείωσε τεράστια επιτυχία και θεωρείται πως επηρέασε πολλές μελλοντικές αμερικανικές ταινίες τρόμου, όπως την Paranormal Activity.

Το Κάλεσμα (The Conjuring) 2013 μ.Χ. Το 2013 μ.Χ. προβλήθηκε στους κινηματογράφους μία από τις δημοφιλέστερες και εμπορικότερες ταινίες τρόμου της σύγχρονης κινηματογραφικής ιστορίας. Μιλάμε φυσικά για το Κάλεσμα, το οποίο εντυπωσίασε άπαντες με τα ρεαλιστικά του γραφικά και την ενδιαφέρουσα πλοκή του.

Όπως αναφέρεται και στην ταινία, η ιστορία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Πράγματι, οι σεναριογράφοι εμπνεύστηκαν την πλοκή του έργου αφότου έμαθαν για μία πραγματικά τρομαχτική ιστορία. Το έτος 1.971 μ.Χ. υπήρχαν έντονες φήμες για μία στοιχειωμένη φάρμα στο Rhode Island των Ηνωμένων Πολιτειών.

Όσοι έχετε δει την ταινία ξέρετε πως οι σκηνοθέτες και οι σεναριογράφοι πρόσθεσαν ή άλλαξαν αρκετά πράγματα στην ιστορία, ωστόσο το αποτέλεσμα παραμένει αρκετά ποιοτικό και πολύ τρομαχτικό. Εξαιτίας της επιτυχίας του έργου δημιουργήθηκε ένα ολόκληρο κινηματογραφικό σύμπαν από τον κόσμο της ταινίας, σύμπαν στο οποίο προστέθηκαν ταινίες όπως η Άναμπελ.

Το Πνεύμα του Κακού (Poltergeist) 1.982 μ.Χ. Τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του Αμιτιβίλ, κυκλοφόρησε μία άλλη ιδιαίτερη ταινία τρόμου ονόματι το Πνεύμα του Κακού. Όπως η Αμιτιβίλ έτσι και το Πνεύμα του Κακού βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και συγκεκριμένα στο μυστήριο της οικίας Herman.

Την δεκαετία του '1.950 μ.Χ. στα προάστια του Long Island λέγονταν πως υπήρχε ένα στοιχειωμένο σπίτι. Η οικογένεια που διέμενε σε αυτό ονομάζονταν Herman. Αφότου παρατήρησε παράξενα πράγματα να συμβαίνουν τακτικά εντός της οικίας της, η οικογένεια ζήτησε την βοήθεια ερευνητών παραφυσικής δραστηριότητας.

Οι ερευνητές επιβεβαιώσουν πως μπουκάλια έσπαγαν μόνα τους και αντικείμενα μετακινιόντουσαν εντός των δωματίων. Η υπόθεση Herman είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις και είχε γίνει πρωτοσέλιδο σε εφημερίδες ολόκληρης της Αμερικής.

Το Τέρας Μέσα Της (Compliance) 2012 μ.Χ. Το Τέρας Μέσα της ήταν μία ταινία τρόμου που κυκλοφόρησε το πρόσφατο 2012 μ.Χ. Αν και δεν είναι τρομαχτική με τον ίδιο τρόπο που είναι οι υπόλοιπες ταινίες της λίστας, το εν λόγω έργο προκαλεί στους θεατές μία συνεχή αγωνία και ένα διαρκές άγχος.

Το Τέρας Μέσα της βασίζεται σε μία ιστορία από το 2004 μ.Χ., όταν ένας άντρας υποδυόμενος τον αστυνομικό ανάγκασε υπαλλήλους ενός καταστήματος fast food να κάνουν πολύ αλλόκοτα πράγματα. Αν έχετε κλειστοφοβία καλύτερα θα ήταν να αποφύγετε την εν λόγω ταινία ή τουλάχιστον να δείτε το τρέιλερ πρώτα για να καταλάβετε για ποιο πράγμα μιλάμε.

10 Rillington Place 1.971 μ.Χ. Το μακρινό 1.971 μ.Χ. κυκλοφόρησε μία ταινία που διηγούνταν την ιστορία του John Christie, ενός από τους γνωστότερους κατά συρροή δολοφόνους του Λονδίνου. Ο Christie είναι μάλλον ο δεύτερος δημοφιλέστερος serial killer της Βρετανικής πρωτεύουσας μετά τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη. Έδρασε τις δεκαετίες του '40 μ.Χ. και του '50 μ.Χ., όταν και αφαίρεσε τις ζωές περισσότερων από 8 γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της γυναίκας του.

Το 1.971 μ.Χ. κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους η ταινία 10 Rillington Place, ένα φιλμ που θεωρείται ότι μετέφερε στην μεγάλη οθόνη τα αποτρόπαια εγκλήματα του Christie με μεγάλη επιτυχία. Ο πρωταγωνιστής απέδωσε εξαιρετικά στον ρόλο του, ωστόσο ο ίδιος παραπονέθηκε μετέπειτα αναφέροντας πως η ερμηνεία του τον στοίχειωνε για πολύ μεγάλο διάστημα.

Open Water 2003 μ.Χ. Το 2003 μ.Χ. έπαιξε για πρώτη φορά στους κινηματογράφους μία ταινία θρίλερ ονόματι Open Water, δηλαδή Ανοιχτά Νερά. Η πλοκή της ταινίας βασίστηκε στην αληθινή ιστορία του Tom και Eileen Lonergan, δύο Αμερικανών που έζησαν έναν πραγματικό εφιάλτη το 1.998 μ.Χ.

Το ζευγάρι έκανε κατάδυση στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο της Αυστραλίας μαζί με ομάδα άλλων τουριστών, ωστόσο η βάρκα που τους μετέφερε στο σημείο τους ξέχασε πίσω και επέστρεψε στην ακτή χωρίς αυτούς.

Κάπως έτσι ο Tom και η Eileen παγιδεύτηκαν στην μέση του ωκεανού. Τα σώματά τους δεν βρέθηκαν ποτέ, πράγμα που σημαίνει πως ούτε η ιστορία ούτε η ταινία έχει χαρούμενο τέλος. Αν θέλετε πάντως να την παρακολουθήσετε να σας ενημερώσουμε πως και στα 80 λεπτά διάρκειά της θα ζήσετε μία πραγματική αγωνία. Επίσης ετοιμαστείτε να δείτε κάποιες ρεαλιστικές σκηνές με αιμοδιψείς καρχαρίες.

Winchester 2018 μ.Χ. Η νεότερη ταινία της λίστας ονομάζεται Winchester, κυκλοφόρησε το έτος 2018 μ.Χ. και αφηγούνταν την ιστορία μίας χήρας, η οποία λέγεται πως επέκτεινε συνεχώς το σπίτι της την δεκαετία του ΄1.900 μ.Χ. για να φιλοξενεί πνεύματα που συνδέονταν με τον θάνατο του άντρα της.

Αν θέλετε να παρακολουθήσετε κάτι ποιοτικό, τότε καλύτερα να παραβλέψετε το Winchester. Παρά το γεγονός πως πρωταγωνιστεί η ταλαντούχα Έλεν Μίρεν, το σενάριο είναι λίγο-πολύ απογοητευτικό και η πλοκή δεν εντυπωσιάζει ακόμη και τους λιγότερο απαιτητικούς θεατές. Μπορούμε να προτείνουμε το Winchester μόνο στους φανς των σκοτεινών και τρομαχτικών ταινιών, οι οποίοι θα μπορούσαν να εκτιμήσουν την ιδιαίτερη ομορφιά αυτού του έργου.

Επίσης πρέπει να τονίσουμε πως η αληθινή ιστορία της χήρας αποδείχθηκε μία απλή φήμη. Η γυναίκα αναγκάστηκε να κάνει αλλαγές στην οικία της λόγω του καταστροφικού σεισμού του 1.906 μ.Χ. στο Σαν Φρανσίσκο και όχι λόγω κάποιας αρρωστημένης εμμονής με φαντάσματα και πνεύματα.

Η Πόλη του Χιονιού (Snowtown) 2011 μ.Χ. Για το τέλος κρατήσαμε την Πόλη του Χιονιού, ένα φιλμ του 2011 μ.Χ. που έγινε παγκόσμια γνωστό για το τρομερό επίπεδο ρεαλισμού του. Στόχος της ταινίας ήταν να παρουσιάσει όσο πιο λεπτομερώς γίνονταν τα αποτρόπαια εγκλήματα που τρομοκρατούσαν ένα μικρό αυστραλιανό προάστιο την δεκαετία του '1.990 μ.Χ.

Για 7 ολόκληρα χρόνια μία ομάδα 4 αντρών επιτίθονταν διάφορους στόχους, κυρίως παιδόφιλους και ομοφυλόφιλους. Η Πόλη του Χιονιού δεν είναι μία συνηθισμένη ταινία. Θα λέγαμε πως ενδείκνυται μόνο για τους λάτρεις των φιλμ που δεν διστάζουν να προβάλουν σκληρές σκηνές, σκηνές οι οποίες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ακόμη και αρρωστημένες. Παρακολουθήστε το έργο με δική σας ευθύνη, εμείς σας προειδοποιήσαμε (https://www.pentapostagma.gr/politismos/7262264_tainies-tromoy-poy-basizontai-se-alithina-gegonota-kai-prepei-na-deite-binteo).

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΓΊΝΕΤΑΙ ΤΏΡΑ ΕΚΕΙ ΕΞΩ, ΩΣ ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΊΔΙΟΥ ΝΟΜΊΣΜΑΤΟΣ. ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΓΊΝΕΤΑΙ ΤΏΡΑ ΕΚΕΙ ΕΞΩ, ΩΣ ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΊΔΙΟΥ ΝΟΜΊΣΜΑΤΟΣ (Και μια κρυμμένη τρίτη όψη, ικανή να καταρρεύσει τα πάντα στον τρέχοντα νομισματικό πόλεμο).

Δεν είναι εύκολο να κατανοήσεις τον απόλυτο παραλογισμό που επικρατεί τώρα "εκεί έξω" σε αυτον τον ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο, αν δεν λάβεις υπόψη διδάγματα από παρόμοια ιστορικά ανάλογα. Όπως:

🔸Τον κυρίαρχο ρόλο που είχε για πολλούς αιώνες το αιγυπτιακό νόμισμα στατήρας, που αντιστοιχούσε εκεί στα παραγόμενα σιτηρά, ως το πρώτο, μακροβιότερο και πλέον σταθερό νόμισμα που έχει λειτουργήσει ως παγκόσμιο νόμισμα στην παγκόσμια ιστορία μέχρι τώρα.

🔸Τον ρόλο της ανακάλυψης μιας σημαντικής φλέβας αργύρου στο Λαύριο ως στοιχείο ανάδυσης της ισχύος της Αθηναϊκής Δημοκρατίας και της δυνατότητας της να ασκήσει εξωτερική πολιτική χωρίς την επίδραση του χρυσού του Πέρση ηγεμόνα.

🔸Τη θέση που κατείχε για αιώνες ο Βυζαντινός Σόλιδος ως αποθεματικό νόμισμα που κυκλοφορούσε ακόμα και στις πιο μακρινές γωνιές του γνωστού κόσμου. Ως το «δολλάριο του Μεσαίωνα», η ευρέως διαδεδομένη προβολή του αντανακλούσε τη δύναμη, την ευημερία και την επιρροή της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Βυζαντίου. Εκτοπίστηκε όταν έχασαν οι Βυζαντινοί μετά τις σταυροφορίες τον έλεγχο σε όλους τους δρόμους και τους κύριους κόμβους του τότε θαλάσσιου εμπορίου.

🔸Τον ρόλο του αργύρου από τον Νέο Κόσμο ως νομισματικής ουσίας που τροφοδότησε την παγκόσμια θαλάσσια επέκταση της Ισπανικής Αυτοκρατορίας και την απαράμιλλη εμβέλεια των υπερωκεανικών εμπορικών της δικτύων.

🔸Την άνοδο της λίρας στερλίνας ως αποθεματικό νόμισμα στον κόσμο και την άνοδος του Λονδίνου, ως του κορυφαίου χρηματοοικονομικού κόμβου του κόσμου στην εποχή της «Pax Britannica», αφού η Βρετανία βγήκε νικήτρια από τους Ναπολεόντειους Πολέμους.

🔸Την προσαρμογή του διεθνούς νομισματικού καθεστώτος του Bretton Woods με το δολάριο ΗΠΑ ‒υποστηριζόμενο από χρυσό‒ ως τον ακρογωνιαίο λίθο του, ως αποτέλεσμα μιας διαχειριζόμενης ηγεμονικής μετάβασης προς το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Στην πραγματικότητα, η μετέπειτα αμερικανική γεωπολιτική, στρατηγική και στρατιωτική ηγεσία του Δυτικού Κόσμου στον Ψυχρό Πόλεμο δεν μπορεί να εξηγηθεί χωρίς τον κρίσιμο ρόλο που διαδραμάτισαν οι συναλλακτικές συμφωνίες που προέκυψαν από το Bretton Woods.

Σε αυτό το πλαίσιο, η Ουάσιγκτον έφερε στην τροχιά της μεγάλο μέρος της Δυτικής Ευρώπης και της Ιαπωνίας μέσω της προσφοράς πρόσβασης στις καταναλωτικές αγορές της, της απεριόριστης ικανότητας συμμετοχής στο διεθνές εμπόριο (ευγενική προσφορά του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ), μιας γενναιόδωρης προσφοράς πιστώσεων για την επανενεργοποίηση της οικονομικής ζωτικότητας και ένα σταθερό αποθεματικό νόμισμα ως διεθνές δημόσιο αγαθό.

🔸Την Αμερικανική απειλή να καταρρίψει τη λίρα στερλίνα για να αναγκάσει την αποχώρηση των βρετανικών στρατευμάτων από την Αίγυπτο στο πλαίσιο της κρίσης του Σουέζ, ως μια χειρουργική στρατηγική που σχεδιάστηκε για να αποφευχθεί η διάλυση του ΝΑΤΟ.

Η ήττα των Γαλλο-Βρετανων στο Σουέζ "τελείωσε" μαζί με την αποικιοκρατία των Δυτικοευρωπαιων και την εποχή της στερλίνας τελεσίδικα. Επιβιώνει η ανάμνηση τής Βρετανικής Αυτοκρατορίας μέσω του City και ενός πλέγματος ξεπλύματος χρήματος, υπό την εποπτεία του, σε πρώην αγγλικές αποικίες, κυρίως σε "Παραδείσια Νησιά".

🔸Τον ρόλο της αποσύνδεσης του δολαρίου από τον χρυσό το 71, που είχε σαν αποτέλεσμα την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και την επικράτηση της νεοφιλελεύθερης σχολής σκέψης στην παγκοσμιοποίηση που εκαθιδρυθηκε γα τα επόμενα 50 χρόνια.

🔸Την δημιουργία του ευρώ, ως έργο του γαλλογερμανικού άξονα, με στόχο την επίσπευση της διαδικασίας της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, χωρίς αυτή όμως να έχει ολοκληρωθεί σοβαρά μέχρι σήμερα.

🔸Το ενδιαφέρον για την επαναφορά της ονομαστικής αξίας των πωλήσεων Ιρακινού πετρελαίου σε ευρώ από δολάρια ως ένας από τους βασικούς μοχλούς πίσω από την Αγγλοαμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003 μ.Χ.

🔸Την "Ελληνική κρίση" του 2010 μ.Χ., ως μέσου συνέτισης των BRICS που είχαν εκδηλώσει την πρόθεση τους το 2009 μ.Χ. να αντικαταστησουν το δολάριο με το ευρώ στις διεθνείς τους συναλλαγές. Αρκούσε ένα "χτύπημα" στον αδύναμο κρίκο του ευρώ, εμάς με τα μνημόνια, για να πάψει αυτό να είναι απειλή! Και τα πιο πρόσφατα, που συνήθως περνάνε στα "ψιλά" του καθημερινού ενδιαφέροντος επί των τεκταινόμενων:

🔸 Την συστηματική συσσώρευση αποθεμάτων χρυσού (από κράτη όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία και η Τουρκία) επειδή αντιπροσωπεύει ένα σκληρό περιουσιακό στοιχείο με εγγενή αξία, που είναι πέρα ​​από τον άμεσο έλεγχο της Δύσης.

Αλλά και επειδή αυτά τα κράτη σκοπεύουν να συνεργαστούν για ένα νέο ψηφιακό παγκόσμιο νόμισμα συναλλαγών, που θα καθορίζει την τιμή του από τα επι μέρους νομίσματα ΚΑΙ εμπορεύματα. Όπως πχ το φυσικό αέριο, το κοβάλτιο, το σιτάρι και, για ψυχολογικούς λόγους, και τον χρυσό.

🔸Το νέο "αντιδολάριο" που ετοιμάζει ο Πούτιν για να αντικαταστήσει το δολάριο ως κυρίαρχο στις συναλλαγές του οικονομικού νότου (με πολλές όμως αδυναμίες και προβλήματα, έτσι όπως σχεδιάστηκε, που προκαλούν φαινόμενα πίεσης στις τιμές βασικών προϊόντων με φαινόμενα κρατικού μαυραγοριτισμού πολύ μεγάλης κλίμακας).

🔸Τα νέα ψηφιακά εξωτραπεζικά "ενεργειακά νομίσματα" των ΗΑΕ και της Νιγηρίας, με πολλά κοινά τεχνικά χαρακτηριστικά με τα λεγόμενα κρυπτονομίσματα.

🔸Η επικείμενη πολιτική ομογενοποίηση της Λατινικής Αμερικής υπό την εκεί αριστερά. Αυτό θα βοηθήσει να επιταχυνθούν και οι διαδικασίες για την εισαγωγή του "λατινικού αντιδολάριου" sur για την διευκόλυνση των συναλλαγών των εκεί κρατών μεταξύ τους, χωρίς την υποχρεωτική εποπτεία του ΔΝΤ και των άλλων μηχανισμών επιβολής των ΗΠΑ (SWIFT κλπ).

Σημαντική παρατήρηση: ήδη η Βραζιλία συμμετέχει και στην "φράξια" της Ινδίας εντός των BRICS+ υπό το ακρωνύμιο IBIS (Ινδία, Βραζιλία, Ινδονησία, Νότια Αφρική), που κρατάει αποστάσεις και από τις ακροδεξιές στρατηγικές του Πουτιν και από τις παραδοσιακές αντίστοιχες που εκ πηγάζουν από την Ουάσιγκτον.

🔸H αυξανόμενη διεθνής προβολή του γιουάν ως ένδειξη της αυξανόμενης δύναμης, πλούτου και επιρροής του Πεκίνου σε παγκόσμια κλίμακα·

🔸 Την εξάρτηση των αποκαλούμενων «κρατών "ταραξίες"» -Ρωσία, Ιράν, Βόρεια Κορέα και Βενεζουέλα - από αποκεντρωμένα κρυπτονομίσματα, μέσω των οποίων μετριάζονται οι επιπτώσεις των κυρώσεων της Ουάσιγκτον. Αλλά και της Τουρκίας ως διεθνής κόμβος διεπαφής αυτών των κρατών μέσω των κρυπτονομισματων με τις υπόλοιπες χρηματαγορές (τώρα και με την Ρωσία με ρούβλια).

🔸Η εντεινόμενη ενεργειακή κρίση, κυρίως στην ΕΕ, που εκτίναξε τον πληθωρισμό της. Αντιμετωπίζεται μέχρι τώρα βλακωδώς από τους ιθύνοντες της Ευρωζώνης σαν να είναι το αποτέλεσμα υπερπροσφοράς χρήματος με τον τέλειο παραλογισμό,: αντί να λαμβάνονται παρεμβατικά μέτρα μείωσης του ενεργειακού κόστους, να "ακριβαίνει" το χρήμα στην ΕΕ με ψηλά επιτόκια της ΕκΤ, ευελπιστώντας ότι έτσι θα "αυτορυθμιστεί" και η αγορά ενέργειας. Οι νεοφιλελέ δογματισμοί φαίνεται ότι οδηγούν την ΕΕ σε μία από τις μεγαλύτερες γκάφες της (νομισματικής/ οικονομικής) ιστορίας!

🔸Η ανάδειξη μιας σχετικής "νομισματικής αυτονομίας" από όλα πιο πάνω για τις εγχρηματες συναλλαγές στον ψηφιακό κόσμο του internet, μέσω της χρήσης μη τραπεζικών "νομισμάτων" που λειτουργούν καλύτερα, ασφαλέστερα και φθηνότερα απ ότι τα συμβατικά αντίστοιχα. Αυτά επί των οποίων γίνονται τώρα οι νομισματικοι πόλεμοι, η πραγματική αιτία του Ουκρανικού πολέμου και της ενεργειακής κρίσης που προηγήθηκε της Ρωσικής εισβολής.

🔸Η συσχέτιση όλων των πιο πάνω με τις ψηφιακές τεχνολογίες. Είτε του blockchain ειτε της εκ διαμέτρου αντιθετης Artificial Intelligence που διαιωνίζει την υπερσυγκέντρωση προς όφελος κάποιων τεχνοφεουδαρχών, ως βάσεις ανάπτυξης των νέων μέσων συναλλαγών. Η ΑΙ σαφέστατα υπηρετεί τους σχεδιασμούς του ΔΝΤ και της μετεξέλιξη του νεοφιλελευθερισμού στην 2^η έκδοση του στην Δύση.

Περισσότερο από ποτέ, σήμερα ο τομέας του χρήματος έχει γίνει μια σφοδρή αρένα του παγκόσμιου στρατηγικού ανταγωνισμού στον οποίο τα νομίσματα, τα νομισματικά περιουσιακά στοιχεία (κλασσικά ή ψηφιακά) και τα χρηματοοικονομικά μέσα μπορούν να λειτουργήσουν ως όπλα, ασπίδες και στόχοι! Μια αινιγματική και εξαιρετικά περίπλοκη πραγματικότητα που πρέπει να κατανοηθεί από τους σύγχρονους πολιτικούς αλλά και τούς πολεμιστές της καθημερινής επιβίωσης αλλά και τους επαγγελματίες στρατηγούς των συμβατικών πολέμων.

 Συμπεράσματα:

🔹Πρώτα, με αφορμή την εισβολή στην Ουκρανία,, το ρούβλι δέχτηκε επίθεση, που τελικά "σκότωσε" το ευρώ. Αλλά τώρα φαίνεται ότι είναι η σειρά του δολαρίου να βρεθεί στο στόχαστρο εντός μίας νέας εποχής.

Ας την λέμε μετα-παγκοσμιοποίηση, με κύριο χαρακτηριστικό της την πολυζωνικοτητα με περισσότερα από ένα παγκόσμια αποθετικό νομίσματα, το "σπάσιμο " της μονοκρατορίας του συστήματος SWIFT με την ανάδειξη ενός νέου των BRICS, που θα λειτουργεί ανάμεσα σε νέου τύπου ψηφιακά τραπεζικά νομίσματα επί τεχνολογιών blockchain και με την αμφισβήτηση της αξίας των πραγματικών "όπλων επιβολής", τα συνεχώς αυξανόμενο χρέη των κρατών. Ιδιαίτερα δε, τα χρέη του οικονομικού Νότου.

Αναμφισβήτητα, τα νομίσματα είναι πολύ σημαντικά για τους χώρους μάχης αιχμής για να αφεθούν μόνο στους οικονομολόγους, τους χρηματιστές και τους κεντρικούς τραπεζίτες. Με την άμεση επιθετική εμπλοκή των χρημάτων σε συγκρούσεις και σε πολεμικά πεδία, ένα επικίνδυνο τζίνι είναι έξω από το μπουκάλι και δεν υπάρχει τρόπος να το βάλεις τώρα πίσω.

Ως εκ τούτου, οι αναλυτές αξιολογούν εάν, ως ισχυρός καταλύτης διαρθρωτικών αλλαγών, η τρέχουσα περίοδος αυξανόμενης αναταραχής μπορεί τελικά θα οδηγήσει σε «πολυπολικότητα νομισμάτων» ή/και σε διχασμό ή κατακερματισμό των διεθνών οικονομικών. Δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί ότι αυτό ήδη έγινε!

🔹Το άλλο που χρήζει προσοχής, είναι ότι οι "καταρρεύσεις" αυτοκρατοριών πυροδοτήθηκαν πάντα από την αλλαγή του παγκόσμιου "στρατηγικού καυσίμου" που κινεί την οικονομία αυτού του πλανήτη. Τούς δούλους, τα ξύλα, το κάρβουνο, το πετρέλαιο και, τώρα, το φυσικό αέριο ως μεταβατικού προς το επόμενο.

Το "δημοκρατικό" υδρογόνο, το πρώτο καύσιμο που θα μπορεί να παραχθεί από τον οποιοδήποτε οπουδήποτε, χωρίς να απαιτούνται μετά πολύπλοκοι γεωπολιτικοί σχηματισμοί και τα στρατεύματα επί του εδάφους, για να ελέγξουν την ροή της ενέργειας, που θελει όμως ακόμα 30 χρόνια για να κυριαρχήσει.

Αυτό το τελευταίο, είναι τώρα η κρυμμένη όψη κάτω από την δεύτερη του νομισματικού πολέμου σε εξέλιξη. Όλα τα άλλα είναι βυζαντινολογίες. Είναι θέμα χρόνου για να αρχίσει να γίνεται ο πρώτος απολογισμός αυτού του πολέμου και το ρολόι χτυπά.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η τελική μοίρα του διεθνούς νομισματικού συστήματος θα αντικατοπτρίζει τη μελλοντική διαμόρφωση της παγκόσμιας τάξης επί του φυσικού και του ψηφιακού πεδίου. Εξάλλου, οι τροχιές αυτών των δύο, της νομισματικής και της γεωστρατηγικής αρχιτεκτονικής, εξελίσσονταν πάντα συμβιωτικά. Και οι δύο είναι κυριολεκτικά οι δύο όψεις του ίδιου "νομίσματος".

Με αυτά μόνο τα δύο κατά νου, ίσως μπορoύμε να καταλάβουμε τι γίνεται τώρα εκεί έξω και τις επιπτώσεις που θα έχουν όλα αυτά στο καθυστερημένο πολιτικό μας σύστημα, που τώρα δείχνει εντονα τον ετεροπροσδιορισμό και εξάρτηση του από ένα πλέγμα συμφερόντων όπου εμπλέκεται και η Άγκυρα, για να μπορείς να ρωτάς (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/09/blog-post_95.html).

Παγκόσμια ημέρα γενειάδας – Η απαγόρευση του Μεγαλέξαντρου και τα ψεύτικα γένια των φαραώ. Το μούσι ως σύμβολο σοφίας, ηγετικών δυνατοτήτων και ως «όπλο» μεγάλων ανδρών να κατακτήσουν τον ευρύ σεβασμό ανά τους Αιώνες.

«Ο Ησίοδος έξυσε το μούσι του. Τότε, στον καιρό του, δεν μπορούσες να είσαι σοφός άμα δεν είχε μούσι. Σήμερα, άμα έχεις μούσι, είσαι ή τουρίστας ή μοντέρνος ή της καρπαζιάς. Τότε δεν είχανε βρει ακόμα τις ηλεκτρικές μηχανές και τ΄ αφήνανε το ρημάδι… Έξυσε, λοιπόν, το μούσι του ο Ησίοδος και άρχισε να γράφει: Εν αρχή ην το χάος…».

Ο Νίκος Τσιφόρος ξεκινά την «Ελληνική Μυθολογία» του με την αναφορά ενός ανδρικού διακριτικού συμβόλου, που στα βάθη των αιώνων, πράγματι αποτελούσε χαρακτηριστικό γνώρισμα σοφίας. Δεν είχαν, βλέπεις, εφευρεθεί και ξυριστικές μηχανές… Η δηκτικότητα του Τσιφόρου δεν του επιτρέπει να πιάσει την ιστορία της γενειάδας από την αρχή.

Διότι, στην πραγματικότητα, ένα «τριμάρισμα» στα γένια του το έριχνε ακόμα και ο άνθρωπος των σπηλαίων. Αυτό, τουλάχιστον, καταμαρτυρούν προϊστορικά εργαλεία που έφερε στο φως η σκαπάνη των αρχαιολόγων και ειδικότερα, πέτρες πεισματικά δουλεμένες, τόσο λείες που να κόβουν τρίχες.

Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι η διαχρονικότητα της γενειάδας (και τα… συμπαρομαρτούντα της, είτε εκουσίως είτε ακουσίως «καλλιεργημένη»), της οποίας την ημέρα γιορτάζουν σήμερα οι ανά τον κόσμο γενειοφόροι (παγκόσμια ημέρα γενειάδας το πρώτο Σάββατο του Σεπτεμβρίου!), τοποθετείται σε χρονικό βάθος αντίστοιχο με την εμφάνιση του αρσενικού.

Αρκεί να σκεφτεί τις «κατασκευαστικές προδιαγραφές» του ανδρικού φύλου. Το θέμα, ωστόσο, δεν είναι η αυτή καθαυτή παρουσία της, αλλά οι εκάστοτε «ιστορικοί» συμβολισμοί που κομίζει στη ζωή των ανδρών.

Ο Τσιφόρος την συνδέει με την Αρχαιοελληνική σοφία και δεν έχει άδικο. Οι φιλόσοφοι στην αρχαία Ελλάδα διατηρούσαν μακριά γενειάδα ως διακριτικό σημάδι γνώσης, σκέψης, φρόνησης. Μάλιστα ο στωικός Επίκτητος δήλωσε κάποτε ότι προτιμά τον θάνατο από τον …διασυρμό του ξυρίσματος!

Ωστόσο, οι τρίχες δεν σε κάνουν απαραιτήτως σοφό, εξ ου και τα δηκτικά σχόλια χρονικογράφων της εποχής, όπως ο Πλούταρχος στο «Των επτά σοφών συμπόσιον», όπου λοιδορεί τους «εκ πώγωνος» (πώγων/πηγούνι/γένι) σοφούς ή ο Λουκιανός που σχολιάζει απερίφραστα πως «αν νομίζει κανείς ότι το να καλλιεργεί μούσι τον κάνει σοφό, τότε ο τράγος με τα πλούσια γένια θα πρέπει να είναι τουλάχιστον ένας Πλάτων»!

Αλλά αν το μούσι δεν σε κάνει σώνει και καλά σοφό, δεν σε κάνει σίγουρα και ον ανώτερο από τη γυναίκα. Διότι και αυτό διατυπώθηκε κάποτε και μάλιστα μέσα από εκκλησιαστικά κείμενα… Διότι ο Θεός έπλασε τη γυναίκα άτριχη, να περηφανεύεται μόνο για το κάλλος της κόμης της, όπως ο ίππος, ενώ τον άνδρα κόσμησε, όπως τους λέοντες, με γένια και δασύτριχα στήθη, δείγμα δύναμης και αρχηγικής υπεροχής […] ετούτο λοιπόν, το γένι, είναι το γνώρισμα που καθιστά τον άνδρα ανώτερο της Εύας και αποτελεί σύμβολο της δυνατότερης φύσης του, δίδασκε στα τέλη του 2^ου Αι. μ.Χ. ένας από τους μεγαλύτερους εκκλησιαστικούς πατέρες, ο θεολόγος Κλήμης ο Αλεξανδρεύς.

Την όχι και τόσο κολακευτική για τις γυναίκες θεωρία του Κλήμη, θα έρθει να… διανθίσει δέκα αιώνες μετά, η Γερμανίδα αγία Χίλντεγκαρντ του Μπίνκεν, διατυπώνοντας την θεωρία ότι ο λόγος για τον οποίον οι τρίχες του ανδρικού προσώπου εμφανίζονται γύρω από το στόμα -και όχι, ας πούμε, στο μέτωπο- είναι εξαιτίας της καυτής ανάσας του, καθώς ο άνδρας δημιουργήθηκε απευθείας από την πηγή της ζωής, την γη. Η γυναίκα πάλι, προερχόμενη από τον άνδρα, δεν διαθέτει αρκετά καυτή ανάσα!

ΤΟ ΨΕΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΙ ΤΩΝ ΦΑΡΑΩ ΚΑΙ Η… «Α-ΓΕΝΕΙΑ» ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΤΡΟΥ. Χιλιετίες νωρίτερα, οι Αιγύπτιοι φαραώ φορούσαν κατ΄ έθιμο μακριά ψεύτικη γενειάδα από τρίχες αίγας. Με αυτόν τον τρόπο αποδείκνυαν και επέβαλαν τον ηγεμονικό τους ρόλο.

Η περίφημη Χατσεψούτ, μία εκ των ελαχίστων γυναικών φαραώ στη μακραίωνη ιστορία του τόπου, ιδιαίτερα αγαπητή στον λαό της Αιγύπτου για την μακρά προσφορά της σε πλούτο και τέχνη, δεν απεικονίζεται μόνον ως άνδρας ηγεμών με ψεύτικη γενειάδα, αλλά τη φέρει και στις δημόσιες εμφανίσεις της!

Μόνο που φροντίζει πάντα να υπενθυμίζει τη γυναικεία φύση της φορώντας ενδύματα, που τονίζουν το στήθος της! Όσο για την υστεροφημία της, την έχει διασφαλίσει υπογράφοντας «κόρη της Ρε» σε κάθε αποτύπωση της μορφής της με ψεύτικο μούσι.

Οι εκπρόσωποι της αιγυπτιακής ελίτ «καλλιεργούσαν» τα δικά τους γένια, τα οποία μάλιστα συχνά έβαφαν με φυτικά χρώματα ή έπλεκαν με χρυσή κλωστή. Αντίστοιχα και οι Μεσοποτάμιοι, οι οποίοι μάλιστα είχαν εφεύρει και το λάδι ως προϊόντος λάμψης της τρίχας.

Αλλά και στην αρχαία Ελλάδα, το μούσι -εκτός από… υπαινιγμός σοφίας- ήταν και δείγμα κοινωνικών, οικονομικών ή και ηλικιακών καταστάσεων. Το φροντισμένο -αν δεν ανήκε σε σοφό- ήταν δείγμα ευζωίας και το αφρόντιστο, ανέχειας και δουλικής κατάστασης (ποιος δούλος είχε χρόνο και μέσα να καλλιεργήσει μία ευειδή γενειάδα;).

Σε αγγεία και τοιχογραφίες, η έλλειψη γενειάδας σε αναπαριστώμενες φιγούρες αποτελεί πολύτιμη ιστορική μαρτυρία. Πρόκειται για νέους σε ήβη. Ωστόσο, προς χάριν του διαχρονικού γνωρίσματος της πρώτης νεότητας που βιάζεται να ενηλικιωθεί, οι αγένειοι νεαροί έσπευδαν πρωτίστως να μετατραπούν σε δασύτριχους πωγωνοφόρους για να δείξουν ότι ανδρώθηκαν. Στην δε Σπάρτη, το ξύρισμα της γενειάδας αποτελούσε ποινή για την παραβατική συμπεριφορά!

Η γενειάδα, λοιπόν, είναι παντού. Σε όλους τους πολιτισμούς της Aρχαιότητας. Κάτι αντιπροσωπεύει, κάπου εξυπηρετεί. Ώσπου η ιστορία «γεννά» τον φανατικό πολέμιό της. Τον Μέγα Αλέξανδρο. Η πορεία του, βέβαια, ως πολεμιστή, έχει ξεκινήσει νωρίς, όταν εκείνος βγάζει τα πρώτα γένια στο πρόσωπό του. Ωστόσο, ο Αλέξανδρος έχει καταλάβει ότι η γενειάδα μπορεί ωραιότατα να μετατραπεί σε όπλο του εχθρού και απαγορεύει ρητά στο στράτευμά του την «πωγωνοκαλλιέργεια»!

Το μότο του μεγάλου στρατηλάτη είναι: Το πρόσωπο, όταν πολεμάς, πρέπει να είναι καθαρό. Όχι μόνον, επειδή ο ιδρώτας που προέρχεται από τις τρίχες προσθέτει δυσκολία στην έτσι κι αλλιώς γρήγορη ανάσα την ώρα της μάχης, αλλά κυρίως επειδή τα γένια είναι μία ωραιότατη πρόκληση για τον εχθρό να σε βουτήξει από εκεί προκαλώντας σου πόνο και να σε αποπροσανατολίσει από τον στόχο της αναμέτρησης.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΟΜΦΟΡΜΙΣΤΕΣ ΕΝΩΘΕΙΤΕ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΙΑΔΑΣ ΣΑΣ. «Α-γένεια» είναι αρχικά η περίοδος των Ρωμαίων αυτοκρατόρων πλην της περιόδου πένθους του πρώτου, του Οκταβιανού Αυγούστου (27 π.Χ-14 μ.Χ), για τον δολοφονηθέντα θείο του, Ιούλιο Καίσαρα. Το μούσι του είναι μήνυμα.

Θα απαλλαγεί απ΄ αυτό όταν θα καταφέρει να πάρει εκδίκηση για τον θάνατο του θείου του. Είκοσι και πλέον χρόνια μετά, ο παράφρων Νέρων εμφανίζεται να απολαμβάνει το παιχνίδισμα με τις μπούκλες της γενειάδας στη βάση του πηγουνιού του, ενώ ο αμέσως επόμενος γενειοφόρος Ρωμαίος αυτοκράτορας, ο σπουδαίος Αδριανός, θα προκύψει 40 χρόνια μετά και θα ανοίξει έναν μακρύ δρόμο πωγωνοφόρων διαδόχων.

Ως ο μεγαλύτερος λάτρης της γενειάδας, πάντως, θα καταγραφεί αδιαμφισβήτητα στην ιστορία ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Κώνστας Β΄ ο Πωγωνάτος (εξ και το παρατσούκλι). Το μούσι του φτάνει στο ύψος των μηρών του!

Στην Ευρώπη του μεσαίωνα μία περιποιημένη μυτερή γενειάδα πάει πακέτο με το χρυσοποίκιλτο ξίφος της ελίτ των ιπποτών, αλλά και των εν γέν(ε)ι τιτλούχων των βασιλικών αυλών, ενώ η Αναγέννηση ανακαλύπτει την ευγένεια του αγένειου, καθαρού προσώπου και την προσφορά του ξυραφιού. Κρατώντας, ωστόσο, τις εξαιρέσεις της για τους μυστηριώδεις και απόμακρους καλλιτέχνες, σαν τον Βαν ντ΄ Άικ με το επιμελημένο μούσι του λογίου και τον Λεονάρντο ντα Βίντσι με το πληθωρικό ατημέλητο.

Όπως μαρτυρεί η καθηγήτρια Λαογραφίας στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Κ. Μπάδα, κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας η εμφάνιση, και βασικά η ενδυμασία, των Ελλήνων (κυρίως των κατώτερων τάξεων· οι άλλοι, οι εξέχοντες, επιτρέπεται να φορούν ρούχα της αρεσκείας τους, αρκεί να μην είναι πράσινα) καθορίζεται από σουλτανικά διατάγματα, που επιβάλλουν αυτό που ταιριάζει στον «ραγιά». Η ύπαρξη ή το μήκος της γενειάδας δεν καθορίζονται ρητώς.

Απλώς, επειδή οι τρίχες στο ανδρικό πρόσωπο αποτελεί εθιμική παράδοση των Τούρκων με αξίωμα, η γενειάδα καθιερώνεται συνειδητά ή ασυνείδητα και στους υπόδουλους Έλληνες, κατά κανόνα δε στους ανήκοντες στην ανώτερη κοινωνική τάξη.

Γίνεται σύμβολο ηλικίας που συνδέεται με την ωριμότητα και την φρόνηση, κερδίζει σεβασμό και ταυτόχρονα ανοίγει τον δρόμο προς την δημογεροντία. «Καβούκι (είδος υψηλού καλύμματος κεφαλής των Ανατολιτών) φέρουσιν όχι μόνον οι επίτροποι, αλλ΄ άπαντες οι άρχοντες και οι πρωτεύοντες των εμπόρων, άμα γίνωσι σεβαστότεροι δια της γενειάδος» μαρτυρεί ο Γάλλος αρχαιολόγος του 17^ου Αι. μ.Χ., ταξιδιώτης στην Ελλάδα επί τουρκοκρατίας και καταγραφέας των εθίμων της, Ζακόμπ Σπον.

Τη ρίζα της στην περίοδο αυτή έχει και η ρήση «όποιος έχει τα γένια, έχει και τα χτένια». Η ιστορία, όπως την αποδίδει ο ερευνητής Τ. Νατσούλης, έχει ως εξής: Μία μέρα, ο Αλή Πασάς διατύπωσε στον γιο του, Σελήμ, το παράπονο πως ενώ ο ίδιος είναι ο πασάς, εκείνος ζει καλύτερα. Και ο μικρός του απάντησε: «Πατέρα, όποιος έχει τα γένια, έχει και τα χτένια…», δηλαδή «γιατί να έχω εγώ σκοτούρες, αφού δεν έχω καμμία ευθύνη;».

Όπως, ωστόσο, επισημαίνει ο ιστορικός Θ. Ν. Φιλαδελφεύς «φαίνεται ότι η συνήθεια του πωγωνοφορείν δεν διετηρήθη μέχρι τέλους, διότι εις τας διασωθείσας προσωπογραφίας των προ της επαναστάσεως Ελλήνων σπανιώτατα φαίνεται το γένειον».

… Η ΙΣΟΒΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ… Φαίνεται πως η γενειάδα θα νεκρανασταίνεται τακτικά ως αποστολέας ηχηρών μηνυμάτων εξουσίας, αντικομφορμισμού, πλεονάζουσας αρρενωπότητας και κάποτε θα υποκύψει και αυτή στην πολιορκία της μόδας και θα «ευλογηθεί ή θα αφοριστεί» με τον ίδιο τρόπο που ο εκάστοτε συρμός θα επιβάλει ή θα αποβάλει το φλοράλ και το μονόχρωμο, το ριχτό και το μεσάτο, την καμπάνα και τον σωλήνα.

Το πλούσιο παρελθόν της την μετέτρεψε σε γνώρισμα σοφίας, υποταγής, ηλικίας, επιβολής, εθνότητας, θρησκευτικής διάκρισης, πένθους, δύναμης, ανεξαρτησίας και η αλήθεια είναι ότι έπρεπε να περάσουν αρκετοί Αιώνες έως ότου η ιστορία την τοποθετήσει στην ακριβή της διάσταση.

Ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία ορμονική επιταγή του φύλου, η οποία μάλιστα διαφέρει από φυλή σε φυλή (π.χ. οι Ινδοευρωπαίοι είναι πιο δασύτριχοι από τους Αφρικανούς) και ανεξαρτήτως μόδας, αποτελεί διαχρονικό πονοκέφαλο των ανδρών, που αντιμετωπίζουν το ξύρισμα σαν ισόβια τιμωρία (https://www.zougla.gr/kosmos/pagkosmia-imera-geneiadas-i-apagorefsi-tou-megalexantrou-kai-ta-pseftika-genia-ton-farao/)…

Η Ελβετία κόσμησε την Ζυρίχη με άγαλμα του Καποδίστρια! Πόσο θα πίστευες αν σου έλεγε κάποιος ότι τον 19^ο Αιώνα μ.Χ. υπήρξε κάποιος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα (Έλληνας) που:

-        Πήρε τρία διδακτορικά διπλώματα στην Ιταλία!

-        Έφτιαξε το Σύνταγμα της τότε Επτανησιακής Πολιτείας (και έγινε κυβερνήτης της σε ηλικία 26 χρονών!).

-        Έφτιαξε το επιτυχημένο Ελβετικό Σύνταγμα (που ισχύει μέχρι σήμερα).

-        Έσωσε από διαμελισμό και από πτώχευση την ηττημένη το 1.815 μ.Χ. Γαλλία.

-        Έγινε Υπουργός Εξωτερικών (1.816 μ.Χ.) της μεγαλύτερης (τότε) Ευρωπαϊκής δύναμης (της Ρωσίας)

-        Έσωσε την Ελληνική επανάσταση.

Ομολογώ ότι κατά καιρούς άκουγα για κάποιον Καποδίστρια με τόσα απίθανα κατορθώματα που μου φαινόντουσαν το λιγότερο, υπερβολές!

Τέτοια κατορθώματα είμαστε συνηθισμένοι μόνο στα μυθικά χρονιά.  Ποιός να ήταν αυτός ο Έλληνας του 19^ου Αιώνα μ.Χ. που, τουλάχιστον σε πολιτικούς άθλους, φάνηκε αντάξιος του Ηρακλή; Είναι όλα αυτά αλήθεια;

Το όνομα του: Ιωάννης Καποδίστριας. Στην αποκαλυπτική του ομιλία ο κ. Κορνιλάκης παρουσιάζει τον «Άγιο της πολιτικής», την σπουδαία βιογραφία του σε όλη την Ευρώπη, τα επιτεύγματα του, τις θυσίες του για την Ελλάδα μέχρι και την ύστατη θυσία του να προσφέρει την ίδια του την ζωή για την ενότητα της πατρίδας μας. Ιωάννης Καποδίστριας:

•         Γενετικές Ρίζες: από Κέρκυρα (πατέρας) και Κύπρο (μητέρα).

•         Σπουδές:   Ιατρική, Νομική και Φιλοσοφία (Ιταλία).

•         Ιονική   Επτανησιακή   Πολιτεία: Δημιουργός   του   Συντάγματός  της και Κυβερνήτης (σε ηλικία 26 χρονών).

•         Δημιουργός του Ελβετικού πολιτειακού συστήματος: Στην Ελβετία (όταν υπάλληλος στην Ρωσική πρεσβεία) ανέλαβε και έφτιαξε ένα νέο πολιτειακό ομοσπονδιακό σύστημα που ένωσε με επιτυχία τα διάφορα καντόνια.  Έφτιαξε το Ελβετικό Σύνταγμα πάνω στις αρχές της άμεσης Αρχαιο - Ελληνικής Δημοκρατίας (η χρησιμοποίηση δημοψηφισμάτων για αποδοχή των Νόμων). Θεωρείται ακόμη ο «πρώτος επίτιμος πολίτης της Ελβετίας».

•         Ελληνική νεολαία: Με δικά του λεφτά σπούδαζε 300 Ελληνόπουλα στην Ευρώπη (Ο ένας από τους δυο δολοφόνους του είχε σπουδάσει με τα λεφτά του).

•         Σώζει την Γαλλία το 1.815 μ.Χ.: Μετά το Βατερλώ, επηρέασε τον Τσάρο για να μην διαμελισθεί η Γαλλία (σαν ηττημένη χώρα) και οι πολεμικές αποζημιώσεις μειώθηκαν κατά 99%! (με το επιχείρημα ότι «ο λαός της δεν ευθυνόταν»).

•         Υπ. Εξωτερικών   της   Ρωσίας: Το 1.816 μ.Χ. ο Ρώσσος Τσάρος του ζήτησε (λόγω ικανότητας και προσωπικότητας) να γίνει Υπ. Εξωτερικών της Ρωσίας!

Ο Καποδίστριας δέχτηκε, αλλά επειδή ήθελε να μείνει Έλληνας με διακαή Ελληνική πιστότητα, είπε στον Τσάρο:

- «Μεγαλειότατε δέχομαι, με τον όρο να μην γίνω υπήκοος αλλά να είμαι υπάλληλός σας». Το 1.821 μ.Χ. παραιτήθηκε από την Ρωσική κυβέρνηση και πήγε στην Ελβετία (1.821 μ.Χ.- 1.827 μ.Χ.). Έδωσε τα πάντα για την Πατρίδα.  Η επανάσταση δεν θα πετύχαινε χωρίς την συμβολή του Καποδίστρια.

Έδωσε πολιτική μάχη με Ευρωπαίους δικτάτορες φιλικά προσκείμενους με την Οθωμανική Αυτοκρατορία (π.χ. Μέττερνιχ). Ξεσήκωσε το φιλελληνικό κίνημα στην Ευρώπη. Έστελνε λεφτά, οπλισμό και τόνους παξιμάδι στην Ελλάδα. Το 1.827 μ.Χ., στην συνεδρίαση της Τριζίνας, ο Κολοκοτρώνης προτείνει τον Καποδίστρια σαν τον «Ηγέτη του Έθνους».

• Οργάνωσε το Πολεμικό ναυτικό και γενικά την ναυτιλία (οικονομικό θέμα)

• Ήθελε να κάνει τους Έλληνες νοικοκυραίους: Να δώσει γη και δάνεια.

• Ακολούθησε τον δρόμο της θυσίας για το Έθνος. Δεν δέχτηκε αμοιβή σαν Κυβερνήτης: «Όταν βεβαιωθώ ότι ουδέν Ελληνόπουλο πεινά, τότε ίσως θα δεχτώ έναν οβολό».

• Έβαλε υποθήκη τα χτήματα του στην Κέρκυρα σε Έλληνα εφοπλιστή προκειμένου να φέρει δυο καραβιές τροφή για τον πεινασμένο λαό.

• Το 1.831 μ.Χ. δολοφονήθηκε από «ελληνικά» χέρια στα σκαλοπάτια του Αγίου Σπυρίδωνα (Κυπριακής καταγωγής Άγιος) στο Ναύπλιο. Ο Κολοκοτρώνης τον ονόμασε «Πατέρα του Έθνους». (Από τότε δεν έχουμε καθορίσει στον Κυβερνήτη Καποδίστρια αυτήν την τιμή). Ο Κανάρης σε γράμμα του μίλησε για Πατροκτονία.

• Ο Καποδίστριας ήταν μια οικουμενική προσωπικότητα. Ακόμη τον τιμούν στην Ρωσία, στην Γαλλία, στην Ελβετία, στην Σλοβενία. Στην Ελλάδα μάλλον τον αγνοούμε. «Ει o Θεός μεθ' ημών, ουδείς καθ' ημών» Ι. Καποδίστριας «Στις   δύσκολες στιγμές οι μόνοι μας σύμμαχοι είναι οι πρόγονοί μας» (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/09/blog-post_847.html).

Η κατάκτηση της Σπάρτης μετά την δολοφονία του βασιλιά της Νάβι από τους Αιτωλούς του Αλεξάμενου απέτυχε όταν εξεγέρθηκαν οι πολίτες της ενάντια στους εισβολείς το 192 π.Χ., όπως ακριβώς για τον ίδιο ακριβώς λόγο απέτυχε και η προσπάθεια κατάληψης της Πόλης από τους Γότθους του Γαϊνά το 400 μ.Χ.

Οι Ρωμαίοι έδιναν την ιδιότητα του Ρωμαίου πολίτη σε ικανούς συμμάχους, όπως και Σπαρτιάτης βασιλιάς Νάβις την ιδιότητα του Σπαρτιάτη πολίτη σε ικανούς συμμάχους και με τον τρόπο αυτό τα κράτη αυτά αυξάναν και τον πληθυσμό, αλλά και τους πολίτες, τους φορολογουμένους και τον στρατό τους.

Πρώτη φορά απέκτησε επί Νάβι τείχη η Σπαρτή, όπως και από τον Σέπτιμο Σέβηρο και τον Αυρηλιανό η Ρώμη.

Ο Νάβις είχε μία μηχανή, την Απήγα που ήταν ένα ομοίωμα/ρεπλίκα γυναίκας, με το οποίο βασάνιζε τους αντίπαλους, όπως η «Σιδηρά παρθένος» από τους ιεροεξεταστές στον Μεσαίωνα, αλλά και η σιδερένια μάσκα που χρησιμοποιούσε ο Ουντάι Χουσεΐν, ο γιος του Σαντάμ Χουσεΐν για να κάνει βασανιστήρια.

Στην Γαλλία, η χωριατοπούλα Ιωάννα της Λορένης/Ζαν Νταρκ, ισχυρίστηκε ότι έβλεπε οράματα από τον Θεό, τους Αγίους και τους Αγγέλους και ζήτησε να δει τον βασιλιά Κάρολο τον Ζ΄ όπως και έγινε, ενώ στην ίδια χώρα και ο χωρικός και αγρότης Ίγκνας Μάρτεν, ισχυρίστηκε ότι έβλεπε οράματα από τον Θεό, τους Αγίους και έναν Άγγελο (που εξαφανίστηκε κατευθυνόμενος στον ουρανό, σαν τον Άγγελο που επισκέφτηκε τους γονείς του Κριτή Σαμψών) και ζήτησε να δει τον βασιλιά Λουδοβίκο τον ΙΗ΄ όπως και έγινε.

Το 550 μ.Χ, οι Τούρκοι δημιούργησαν την τουρκική ομοσπονδία/Αυτοκρατορία, το Τούτου, η οποία σύντομα χωρίστηκε σε ένα Ανατολικό και Δυτικό μέρος, όπως η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Αυτοκρατορία των Ούννων, των Φραγών και η Αυστροουγγαρία.

Τον Ιπποτισμό των δυτικών, οι Άραβες τον έλεγαν για τον λαό τους Μουρουβέ.

Όπως οι Βίκινγκς και οι Σαμοανοί τους νάρκωναν τους Μπερσέκερς με ψυχοτροφικά μανιτάρια για να μπορούν μέσω των παραισθήσεων να πολεμούν μανιακά (και πιστεύοντας παράλληλα ότι μεταμορφώνονται σε ζώα και παίρνουν την δύναμη τους), όπως ακριβώς και οι Γερμανοί στον Β΄ΠΠ έδιναν αμφεταμίνες στους στρατιώτες τους προκειμένου να έχουν την αντοχή να πολεμούν για πολλές ώρες άυπνοι και συνεχόμενοι  σαν «υπερστρατιώτες».

Ο Δεξιός φιλόσοφος Ντομινίκ Βενέρ στην Γαλλία δημοσίευσε το 1962 μετά Χριστόν το μανιφέστο του «Για μία Θετική Κριτική», που είναι για πολλούς το αντίστοιχο με το «Τι να κάνουμε» που είχε γράψει ο κομμουνιστής Λένιν στην Ρωσία.

Ο Gambetta ανακήρυξε την Γαλλική Δημοκρατία από το Hotel de Ville το 1.871 μ.Χ., όπως έκανε και ο Philipp Scheidemann ανακήρυξε την Δημοκρατία στην Γερμανία από το Ράιχσταγκ το 1.918 μ.Χ.

Ο Joseph Vinoy αρχικά σκόπευε να ενταχθεί στην Εκκλησία, αλλά, μετά από μερικά χρόνια σε ένα σεμινάριο , αποφάσισε να κάνει στρατιωτική σταδιοδρομία και εντάχθηκε στον γαλλικό στρατό, όπως ακριβώς και ο Δον Χουάν ο Αυστριακός που ενώ προορίζονταν να γίνει ιερέας ακολουθήσε στην συνέχεια το στρατιωτικο επάγγελμα.

Ιδρυτής της σύγχρονης Ρεάλ Πολιτίκ θεωρείται ο Μπίσμαρκ, μετά τον Μέτερνιχ, όπως και ο θαυμαστής του δευτέρου Κίσινγκερ.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος αφορίστηκε από την Ελληνική Εκκλησιά γιατί δίωξε Αρχιερείς και τον Ελληνικό λαό υποστηρίζοντας τα εγκλήματα των Αγγλογάλλων όταν κατέλαβαν τον Πειραιά, με αποτέλεσμα στο τέλος να έρθει η Μικρασιατική Καταστροφή.

Επίσης ο Βενιζέλο, όπως και ο αντίπαλος του βασιλιάς Κωνσταντίνος ο Α’ προσπάθησαν να εκτρέψουν πραξικοπηματικά το πολίτευμα, στο τέλος να ηττηθούν και να εξοριστούν στο εξωτερικό οπού πέθαναν από αρρώστια και οι δύο, ενώ και οι δύο συνέλαβαν στην καταστροφή του πολιτεύματος που ήθελαν με τις αυταρχικές πράξεις τους (την μοναρχία και την δημοκρατία αντίστοιχα).

Επίσης, ο Πατριάρχης Τυχών αφόρισε τον Λένιν και τους μπολσεβίκους για τις άδικες διώξεις και διωγμούς κατά των Ορθοδόξων και της Εκκλησίας (λαϊκών, ιερέων και Μονάχων), με αποτέλεσμα στο τέλος ο Λένιν να πεθάνει είτε από τα τραύματα που του προκάλεσε η σοσιαλίστρια Καπλάν, είτε από εγκεφαλικά, καρδιακά, αυτόνομο, ή από το δηλητήριο που του έδωσε ο Στάλιν, αυτοβούλως ή επειδή του το ζήτησε ο ίδιος.

Οι ειδωλολάτρες έβλεπαν τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Μέγα Κωνσταντίνο σαν ενσάρκωση του «θεού» ηλίου.

Υπήρξαν σύγχρονοι προδότες στην νεότερη Ελλάδα, όπως ο Πήλιος Γούσης στο Σούλι, ο Νενέκος στην Επανάσταση της Εθνεγερσίας του 1.821 μ.Χ., ο Ζαχαρίας στο Ολοκαύτωμα της Κάσου και ο Τσολάκογλου με την Γερμανική Κατοχή.

Από τις διεφθαρμένες και απόλυτα εκκοσμικευμένες θεολογικές σχολές της Τιφλίδας ξεπήδησε ο Στάλιν και στελέχη της Τσέκα που επί κομμουνισμού στην Ρωσία δίωξαν την Ορθόδοξη Εκκλησία, όπως ακριβώς και στελέχη απόλυτα εκκοσμικευμένων ιερατικών σχολών στην Ελλάδα έγιναν κομμουνιστές καπετάνιοι που στην Κατοχή και στον Εμφύλιο δίωξαν τους Ορθοδόξους και την Εκκλησία.

Στην Αρχαία Μεσοποταμία οι ισχυρές πόλεις της που γίνονταν πολύ ισχυρές και κυριαρχούσαν σε άλλες, προσπαθούσαν να τους επιβάλουν τους δήθεν «θεούς» τους, ενώ οι ηγέτες τους θεωρούνταν ως τάχα «ενσάρκωση» των «θεοτήτων» τους και είχαν παράλληλα σε αυτές πηροί πολιτική, στρατιωτική, δικαστική και θρησκευτική εξουσία.

Όπως ακριβώς και στα ισλαμικά χαλιφάτα τον Μεσαίωνα και ως τις μέρες μας, οι ισλαμιστές χαλίφες/σουλτάνοι, όπως και οι ιδρυτές του ισλαμισμού, προσπαθούσαν να επιβάλουν την θρησκεία τους στις κατακτημένες χώρες και αυτοί με την βία, ενώ είχαν παράλληλα σε αυτές πλήρη πολιτική, στρατιωτική, δικαστική και θρησκευτική εξουσία.

Σκλάβοι γίνονταν όσοι δεν είχαν να πληρώσουν τα χρέη τους στην Αρχαία Σουμερία, στην Αρχαία Αθήνα και στο Αρχαίο Ισραήλ.

Οι γενοκτονίες και η βία που διέπραξε η Αγγλική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών στην Ινδία ανάγκασε το Βρετανικό/Αγγλικό κράτος να αναλάβει την αποικία αυτή υπό τον έλεγχο τους, όπως ακριβώς και οι γενοκτονίες και η βία που διέπραξε ο Βέλγος βασιλιάς Λεοπόλδος ο Β΄ στο Κονγκό μαζί με την Μεταλλευτική Εταιρεία που συνεργάζονταν, ανάγκασε το Βελγικό κράτος να πάρει την αποικία αυτή υπό τον έλεγχο του.

Έκαναν χρήση των σκλάβων στα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης ο Χίτλερ και στα Γκουλάγκ ο Στάλιν, όπως και ο Μάο και ο Πολ Ποτ, ενώ το ίδιο έκαναν οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι με τους Ινδιάνους στην Αμερική.

Σκλάβοι εκτίσαν και τις Πυραμίδες, το Μεγάλο Κανάλι, της Πυραμίδες της Μέσης Αμερικής, το Σινικό Τείχος και τον Παρθενώνα.

Μεγάλη Ηφαιστειακή έκρηξη κατέστρεψε την Θήρα και την Κρήτη, του Βεζουβίου την Πομπηία και την Ηράκλεια, ενώ έκρηξη στην Νοτιοανατολική Ασία στην Καραπάτου και κατέστρεψε όλες τις γύρω περιοχές.

Είναι ακόμα στην εποχή μας τροφοσυλλέκτες στην Αφρική οι Πυγμαίοι, οι Βουσμάνοι και οι Χάτζα, άλλες φυλές στην Νοτιοανατολική Ασία, όπως και οι Αβοργίνες στην Αυστραλία και οι Εσκιμώοι Ινούιτ στην Αρκτική.

Οι Εσκιμώοι Ινούιτ προκειμένου να έχουν έναν έλεγχο του πληθυσμού τους και να έχουν επαρκή τροφή, μείωναν αυτόν, με το να μην κάνουν πολλά παιδιά, κυρίως κορίτσια (όπως γίνεται στις μέρες μας στην Κίνα), αλλά και αφήνοντας μονούς να πεθάνουν οι ηλικιωμένοι και τα παιδιά και οι νέοι με μεγάλα προβλήματα υγείας, όπως ακριβώς έκαναν και οι Αρχαίοι Σπαρτιάτες.

Πριν από 10.000 έτη, το 8.000 π.Χ., στην περιοχή Κασνάρ, οι Ουαιονομίνγκ παρέσυραν με ενέδρα και σκότωσαν με την πτώση τους σε φαράγγι 74 ζώα, όπως ακριβώς και στο Νοτιοανατολικό Κολοράντο κυνηγοί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο σκότωσαν αφού έριξαν με ενέδρα σε φαράγγι 200 ζώα.

Το πρώτο ρομπότ στην ιστορία φτιάχτηκε το 400 π.Χ. από Έλληνα εφευρέτη! Μπορεί να θεωρούμε πως η ρομποτική είναι μια πρόσφατη επιστήμη, αλλά οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ασχοληθεί ακόμα και με αυτό. Για την ακρίβεια το πρώτο ρομπότ κατασκευάστηκε σχεδόν 2.500 χρόνια πριν από τον Έλληνα μαθηματικό Αρχύτα.

Το πρώτο ρομπότ λοιπόν στην ιστορία της ανθρωπότητας κατασκευάστηκε περίπου το 400 με 350 π.Χ. Ο Αρχύτας έχει μείνει γνωστός ως ο πατέρας της μηχανολογίας. Ο αρχαίος Έλληνας μαθηματικός από τον Τάραντα της Μεγάλης Ελλάδας (σημερινή Σικελία και νότια Ιταλία), κατασκεύασε ένα πουλί-ρομπότ και χρησιμοποιούσε ατμό ώστε να το κάνει να κινείται.

Το πουλί – ρομπότ μπορούσε να πετάξει σε ύψος 200 μέτρων, μέχρι που ξέμενε από ατμό. Το πείραμα του Αρχύτα λοιπόν, δεν αποτελεί μόνο την πρώτη κατασκευή ρομπότ, αλλά και μια από τις πρώτες μελέτες της ιστορίας. όσον αφορά στο πέταγμα των πουλιών.

Ο εφευρέτης του πρώτου ρομπότ, ήταν επίσης και γνωστός φιλόσοφος, αστρονόμος, πολιτικός και στρατηγός. Ήταν ο πρώτος που εφάρμοσε τα μαθηματικά στην μηχανική, δηλαδή αυτό που σήμερα λέμε μηχανολογία. Όπως αναφέρει ο David Hiskey στην ιστοσελίδα todayifoundout.com, εξελέγη και επτά φορές Στρατηγός, αν και αυτό απαγορευόταν από τον νόμο. Ωστόσο επειδή δεν είχε χάσει καμία μάχη, οι συμπολίτες του τον εμπιστεύθηκαν ως κυβερνήτη τους.

Η έρευνα του πάνω στα μαθηματικά είχε έμπνευση από τον Πλάτωνα και τον Ευκλείδη. Στην γεωμετρία πάλι, κατάφερε να λύση το πρόβλημα του «διπλασιασμού του κύβου», το όποιο είχε θέσει ο Ιπποκράτης της Χίου. Επίσης, ασχολήθηκε με την μουσική θεωρία, χρησιμοποιώντας τα μαθηματικά και έδειξε πως ο τόνος του έγχορδου οργάνου σχετίζεται με τον δονούμενο αέρα.

Ο Αρχύτας ήταν ιδιαίτερα ενάρετος. Τόσο, που ο Πλάτωνας τον χρησιμοποίησε ως πρότυπο για τον «Φιλόσοφο-Βασιλιά». Η μοίρα όμως του επιφύλασσε άσχημο θάνατο, αφού πνίγηκε σε ένα ναυάγιο στην Αδριατική και θάφτηκε στο ακρωτήριο Μάτινουν της Απουλίας, όπως αναφέρει ο Οράτιος στην ωδή πού του αφιέρωσε (https://romioitispolis.gr/to-proto-rompot-stin-istoria-ftiachtike-to-400-p-ch-apo-ellina-efeyreti/).

Ένα από τα μεγάλα μυστήρια της ιστορίας. Πως ο Σωκράτης περιέγραψε την Γη από ψηλά; Έργο «ΦΑΙΔΩΝ» ή «περί ψυχής». Ένα από τα μεγάλα μυστήρια της ιστορίας. Πως ο Σωκράτης περιέγραψε την Γη από ψηλά;

Λέγεται λοιπόν, ω συνομιλητή, πως η γη είναι, αν την έβλεπε κανείς από ψηλά, σαν τις σφαίρες που είναι από δώδεκα κομμάτια διαφορετικού δέρματος . Δηλαδή είναι πολύχρωμη σφαίρα και τα μέρη της ξεχωρίζουν από τα χρώματα που έχει το καθένα, ενώ τα χρώματα που χρησιμοποιούν οι ζωγράφοι μας εδώ, δεν είναι παρά απομιμήσεις εκείνων των χρωμάτων.

Εκεί λοιπόν όλη η Γη είναι χρωματισμένη απ’ αυτά τα χρώματα, που είναι πιο λαμπερά και καθαρά από τα εδώ. Κάποιο μέρος της είναι πορφυρό και καταπληκτικό στην ομορφιά, ένώ άλλο χρυσωπό, άλλο λευκότερο από το γύψο και το χιόνι, και έτσι είναι χρωματισμένη και με τα άλλα χρώματα, και ακόμα περισσότερα, και ωραιότερα από όσα εμείς έχουμε δει.

Γιατί ακόμα και οι κοιλότητές της που είναι γεμάτες αέρα και νερό, παίρνουν μια απόχρωση λαμπερή μέσα στην ποικιλία των άλλων χρωμάτων, ώστε να δίνει την εντύπωση μιας ενιαίας εικόνας πολύχρωμης.

[110b]έγεται τοίνυν, ἔφη, ὦ ἑταῖρε, πρῶτον μὲν εἶναι τοιαύτη ἡ γῆ αὐτὴ ἰδεῖν, εἴ τις ἄνωθεν θεῷτο, ὥσπερ αἱ δωδεκάσκυ- τοι σφαῖραι, ποικίλη, χρώμασιν διειλημμένη, ὧν καὶ τὰ ἐνθάδε εἶναι χρώματα ὥσπερ δείγματα, οἷς δὴ οἱ γραφῆς …

[110c] καταχρῶνται. ἐκεῖ δὲ πᾶσαν τὴν γῆν ἐκ τοιούτων εἶναι, καὶ πολὺ ἔτι ἐκ λαμπροτέρων καὶ καθαρωτέρων ἢ τούτων∙ τὴν μὲν γὰρ ἁλουργῆ εἶναι [καὶ] θαυμαστὴν τὸ κάλλος, τὴν δὲ χρυσοειδῆ, τὴν δὲ ὅση λευκὴ γύψου ἢ χιόνος λευκοτέραν, καὶ ἐκ τῶν ἄλλων χρωμάτων συγκειμένην ὡσαύτως, καὶ ἔτι πλειόνων καὶ καλλιόνων ἢ ὅσα ἡμεῖς ἑωράκαμεν. καὶ γὰρ αὐτὰ ταῦτα τὰ κοῖλα αὐτῆς, ὕδατός τε καὶ ἀέρος ἔκπλεα

[110d] ὄντα, χρώματός τι εἶδος παρέχεσθαι στίλβοντα ἐν τῇ τῶν ἄλλων χρωμάτων ποικιλίᾳ, ὥστε ἕν τι αὐτῆς εἶδος συνεχὲς ποικίλον φαντάζεσθαι (https://romioitispolis.gr/ena-apo-ta-megala-mystiria-tis-istorias-pos-o-sokratis-periegrapse-tin-gi-apo-psila/).

Ελληνική γλώσσα: Η ανώτερη μορφή γλώσσας που έχει επινοήσει ποτέ το ανθρώπινο πνεύμα.

Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα.. (βιβλίο Γκίνες). Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ” αυτήν δεν υπάρχουν όρια.

(Μπιλ Γκέιτς, Microsoft). Η Ελληνική και η Κινέζικη, είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και…..στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική.

(Francisco Adrados, γλωσσολόγος). Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.

Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.

Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.

Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί). Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.

Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης. Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.

Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της. Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιο φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.

Η ΣΟΦΙΑ. Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα.

Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε να ισχύει. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι” αυτό το λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.

Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».

Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.

Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι). Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για την σκέψη.

Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» – ελαττώνει ως ανθρώπους – και μας φθίνει μέχρι και την υγεία μας. Και, βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει, πως το λέμε; Μα, φυσικά, «άφθονο».

Έχουμε τη λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έλθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι το φρούτο όταν είναι άγουρο ή σαπισμένο και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή, σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.

Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά .. Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία!!!

Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε (σε αρχική φάση οι Θεοί) ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας ευχαριστείται, αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση.

Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά). Άρα, για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και γιατρευόμαστε.

Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με τη σωματική μας υγεία. Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο.

Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που μόνο Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.

Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με τη σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1.984 μ.Χ.», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.

«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων. Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μπορείς να μιλάς σωστά σημαίνει ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.

Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ. Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία αφού προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ. Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:

«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική». Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα:

«Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα – μητέρα των εννοιών μας – μου απεκάλυπτε ένα άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της.

Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει». Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.

Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.

«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ” εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.

Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να θαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».

Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας, του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ό,τι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.

Η Ελληνική γλώσσα επιβλήθηκε αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της. Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα» (https://romioitispolis.gr/elliniki-glossa-i-anoteri-morfi-glossas-poy-echei-epinoisei-pote-to-anthropino-pneyma/).

Οι Γερμανίδες πριγκίπισσές και βασίλισσες στις χώρες των οποίων τους μονάρχες παντρεύτηκαν Σοφιά και Αλεξάνδρα, όπως και η Αυστριακή Μαρία Αντουανέττα, ήταν μισητές στους λαούς που κυβερνούσαν, δηλαδή  της Ελλάδας, της Ρωσίας, όπως και της Γαλλίας, ενώ οι δύο τελευταίες είχαν και βίαιο τέλος από τυράννους επαναστάτες που εκτέλεσαν αυτές, τους συζυγούς και τις οικογένειες τους.

Ο ναυτικός αποκλεισμός της Ελλάδας στον Κριμαϊκό Πόλεμο, είχε σαν στόχο να κάνουν αντιδημοφιλής τον όντως μη δημοφιλή και αυταρχικό Όθωνα και να τον ρίξουν με αυτόν και την επακόλουθη πεινά οι Αγγλογάλλοι, ενώ όταν τέλειωσε ο πόλεμος έβαλαν τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο που ήταν υποστηρικτής τους και τους βοηθούσε ως πρωθυπουργό.

Αντίστοιχα και ο ναυτικός αποκλεισμός της Ελλάδας στον Α΄ΠΠ, είχε σαν στόχο να κάνουν αντιδημοφιλής τον δημοφιλή και αυταρχικό Κωνσταντίνο (όπως και τον αντίπαλο του Βενιζέλο) και να τον ρίξουν με αυτόν και την επακόλουθη πεινά οι Αγγλογάλλοι, ενώ όταν τέλειωσε ο πόλεμος έβαλαν τον Βενιζέλο που ήταν υποστηρικτής τους και τους βοηθούσε ως πρωθυπουργό

Έφυγε το 1.916 μ.Χ. ο Βενιζέλος μεταμφιεσμένος σε παρατατικό, όπως και ο Μέτερνιχ ως υπηρέτης το 1.848 μ.Χ. την Βιέννη.

Όπως ο Βενιζέλος σαν δικηγόρος άσκησε το επάγγελμα του υπέρ των Τούρκων κατακτητών, έτσι και ο μικρανεψιός του Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δικηγόρος άσκησε το επάγγελμα του υπέρ Ναζί Γερμανών κατακτητών επί Γερμανικής Κατοχής.

Ψυχικά διαταραγμένοι και σαδιστές στις περιοχές που κατακτούσαν ήταν ο Αμερικάνος στρατηγός Έρμαν στον Αμερικανικό Νότο και ο Γάλλος στρατηγός Σαράιγ στην Ελλάδα.

Όπως ο Περικλής έκτισε τον Παρθενώνα, έκτισε και ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός ο Μέγας την Αγιά Σοφιά.

Πολλοί δικτάτορες ακολούθησαν την τακτική πολλών μαφιόζων που εξοντώνουν τις παλαιές γενιές μαφιόζων για να επιβάλουν νέες δίκες τους στην θέση των παλαιών, όπως π.χ. έκαναν με την εσωκομματική τους αντιπολίτευση, π.χ. ο Ναπολέων, ο Στάλιν, ο Χίτλερ, ο Μάο κ.λ.π.

Τα πιο δημοφιλή ονόματα στην Ευρώπη, ανά χώρα.

Τα δημοφιλέστερα ανδρικά ονόματα στην Ευρώπη διαφέρουν σε εθνικό, περιφερειακό και πολιτιστικό επίπεδο. Παρολαυτά υπάρχουν γειτονικές χώρες (είτε εδαφικά είτε πολιτιστικά) στις οποίες βλέπεις κοινά ονόματα.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα η Τσεχία με τη Σλοβακία στην περίπτωση του Jakub, αλλά και το Μαυροβούνιο, η Βοσνία/Ερζεγοβίνη, η Κροατία, η Σλοβενία και η Αυστρία με τις παραλλαγές του Λουκά.

Οι λίστες των ευρέως χρησιμοποιούμενων ονομάτων αποτελούνται είτε από εκείνα που δίνονται συχνότερα σε βρέφη που γεννήθηκαν το τελευταίο έτος, αντανακλώντας έτσι τις τρέχουσες τάσεις ονοματοδοσίας, είτε από τα ονόματα που απαντώνται περισσότερο στον συνολικό πληθυσμό.

ΕΝΤΕΛΩΣ "ΤΥΧΑΙΑ"....!!! Στις 18 Σεπτεμβρίου 2007 μ.Χ., η Fed μείωσε το επιτόκιο των ομοσπονδιακών κεφαλαίων κατά μισή ποσοστιαία μονάδα  για να εξουδετερώσει την αναταραχή στην αγορά ακινήτων.

Η συντριβή ξεκίνησε στις 9 Οκτωβρίου 2007 μ.Χ...!!! Στις 18 Σεπτεμβρίου 2024 μ.Χ., η Fed θα μειώσει τα επιτόκια κατά μισή ποσοστιαία μονάδα. Η συντριβή ξεκινά στις 3, 2,......... Για την ιστορία, το ίδιο συνέβη . την ίδια ημερομηνία πριν από «17» χρόνια (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/09/blog-post_836.html)....!!!

Τα 10 πιο συχνά ανδρικά ονόματα στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με στοιχεία του 2010 μ.Χ. από την σελίδα της βικιπαιδείας, τα 10 πιο συχνά ανδρικά ονόματα στην Ελληνική επικράτεια είναι τα εξής:

Γεώργιος.

Ιωάννης.

Κωνσταντίνος.

Δημήτριος.

Νικόλαος.

Παναγιώτης.

Βασίλειος.

Χρήστος.

Αθανάσιος.

Μιχάλης.

Τα 10 πιο συχνά ανδρικά ονόματα στην Κύπρο

Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 μ.Χ., τα 10 πιο συχνά ανδρικά ονόματα στην Κύπρο είναι τα εξής:

Ανδρέας.

Γεώργιος.

Κωνσταντίνος.

Χρήστος.

Νικόλαος.

Μιχάλης.

Παναγιώτης.

Ιωάννης.

Μάριος.

Δημήτριος (https://romioitispolis.gr/ta-pio-dimofili-onomata-stin-eyropi-ana-chora/, https://www.geografikoi.gr/xartis-ta-pio-syxna-andrika-onomata-sthn-eurwph/).

Ποια είναι τα κράτη στον παγκόσμιο χάρτη που οφείλουν την ονομασία τους στην Ελληνική γλώσσα.

Αργεντινή: Η ονομασία της δεύτερης μεγαλύτερης χώρας της Νότιας Αμερικής προέρχεται από το λατινικό argentum, το οποίο με τη σειρά του έχει τις ρίζες του στον Αρχαιοελληνικό «άργυρο». Όταν οι Ισπανοί έφτασαν για πρώτη φορά στα εδάφη της σημερινής Αργεντινής περίμεναν να βρουν χρυσό.

Αντ’ αυτού, διαπίστωσαν ότι όλοι οι ιθαγενείς κάτοικοι είχαν στην κατοχή τους σκεύη και κοσμήματα από ασήμι. Δεν άργησαν να συνειδητοποιήσουν ότι τα βουνά της περιοχής ήταν γεμάτα με κοιτάσματα από το πολύτιμο μέταλλο.

Αζερμπαϊτζάν: Προέρχεται από το αρχαιοελληνικό όνομα «Ατροπάτης». Ο Ατροπάτης ήταν ένας Πέρσης ευγενής που μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου ίδρυσε την πόλη της Ατροπατηνής. Παρότι τα εδάφη όπου εκτεινόταν, σήμερα ανήκουν στο Ιράν, η Αρχαία πόλη θεωρείται πολιτισμική κληρονομιά του Αζερμπαϊτζάν. Αίγυπτος: Η ονομασία Αίγυπτος, που έχει καθιερωθεί παγκοσμίως, προήλθε από τα μυκηναϊκά.

Η επικρατέστερη θεωρία είναι ότι οι Μυκηναίοι Ελληνοποίησαν το Αιγυπτιακό «Hwt-ka-Ptah» (Χα-κα-πτα) που σήμαινε «σπίτι της ψυχής του Πτα» και ήταν προσωνύμιο της αρχαίας αιγυπτιακής πρωτεύουσας, Μέμφις.

Ωστόσο, ο αρχαίος φιλόσοφος Στράβωνας υποστήριζε ότι στην πραγματικότητα η Αίγυπτος είναι σύνθετη λέξη. Συγκεκριμένα, ετυμολογείται από τις λέξεις Αιγαίο και υπτίως. Πρόκειται για τη χώρα δηλαδή, που βρίσκεται κάτω (νότια) του Αιγαίου Πελάγους.

Αιθιοπία: Από το αρχαιοελληνικό Αἰθίοψ, τα συνθετικά του οποίου, αἴθω (καίω) και ὄψ, αναφέρονται πιθανότατα στην ηλιοκαμένη όψη των κατοίκων της Αφρικανικής χώρας. Γεωργία: Κατά πάσα πιθανότητα, η ονομασία έχει προέλθει από τον Άγιο Γεώργιο και όχι από την ομώνυμη αγροτική δραστηριότητα. Παρόλα αυτά, η λέξη «γεωργία», όπως και το όνομα «Γεώργιος» ετυμολογικά είναι Ελληνικές.

Ερυθραία: Η γείτονος χώρα της Αιθιοπίας πήρε την ονομασία της από την Ερυθρά Θάλασσα (Κόκκινη Θάλασσα).

Ινδονησία: Τόσο η Ινδονησία, όσο και όλα τα νησιωτικά συμπλέγματα που τελειώνουν σε -νησία (Πολυνησία, Μικρονησία κλπ.), έχουν δανειστεί το δεύτερο συνθετικό τους από την αρχαιοελληνική «νήσο».

Ιράν: «Η Χώρα των Αρίων». Έτσι ήταν γνωστές οι φυλές που μετοίκησαν σε περιοχές του αρχαίου Ιρανικού οροπεδίου. Η ονομασία Άριοι ή Αριανοί προέρχεται από το αρχαιοελληνικό «αριστοκράτης». Στην πραγματικότητα, οι πληθυσμοί αναφέρονταν στους εαυτούς τους ως «ευγενείς» ή «άρχοντες».

Μάλτα: Οι Έλληνες που εποικούσαν το νησί ήδη από το 700 π.Χ. του είχαν δώσει την ονομασία «Μελίτη» που ίσως να συνδέεται με το μέλι που παραγόταν στο νησί. Άλλα μέχρι και τα βυζαντινά χρόνια, σε πολλά γραπτά, η Μάλτα αναφέρεται με το προσωνύμιο «η χώρα του μελιού».

Μονακό: Στην αρχαιότητα, το λιμάνι του Μονακό είχε συνδεθεί άρρηκτα με τη λατρεία του ήρωα Ηρακλή και ταυτιζόταν συχνά με την έκφραση «Ηρακλής Μόνοικος». Μάλιστα, την εποχή εκείνη υπήρχε ένας ναός αφιερωμένος στον Ηρακλή, πράγμα το οποίο δεν συνηθιζόταν για ημίθεο και για τον λόγο αυτό, τον αποκαλούσαν «Μονόοικος». Η εκδοχή αυτή επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι το σύγχρονο όνομα για τον κύριο λιμένα του Μονακό είναι «λιμένας του Ηρακλή».

Σκωτία: Αν και όχι ευρέως αποδεκτή, μία διαδεδομένη θεωρία θέλει το όνομα της Σκωτίας να προέρχεται από το αρχαιοελληνικό «σκώτος» (ή σκότος). Λέγεται ότι το μινωικό και μυκηναϊκό εμπόριο είχε φτάσει μέχρι τις ακτές τις Βρετανίας, όπου βρίσκεται η σημερινή Σκωτία. Εντυπωσιασμένοι από την έλλειψη φωτός στην περιοχή, την περιέγραψαν ως «η χώρα του σκότους».

Φιλιππίνες: Όταν ο Ισπανός εξερευνητής Ρούι Λόπεζ ντε Βιγιαλόμπος έφτασε με το πλοίο του στο μεγάλο νησιωτικό σύμπλεγμα του Ειρηνικού Ωκεανού, αποφάσισε να βαφτίσει δύο από τα μεγάλα νησιά προς τιμήν του Φιλίππου Β’, μετέπειτα βασιλιά της Ισπανίας. Με τα χρόνια, η ονομασία «Φιλιππίνες» καθιερώθηκε για όλα τα νησιά του αρχιπελάγους. Φυσικά, το όνομα Φίλιππος είναι Αρχαιοελληνικό και σημαίνει «ο λάτρης των αλόγων» (https://romioitispolis.gr/poia-einai-ta-krati-ston-pagkosmio-charti-poy-ofeiloyn-tin-onomasia-toys-stin-elliniki-glossa/)…

Οι καταβολές φαγητού στους Γότθους στρατιώτες στην Αίγυπτο ήταν 1,3 κιλά ψωμί, όσα έδινε και ο Κάτων στους δούλους του.

Ο Αυτοκράτορας Θεόφιλος είχε αυτόματα στο παλάτι του, όπως ακριβώς και κάποιοι Άραβες χαλίφες που τον αντέγραψαν.

Η πανώλη επί Ιουστινιανού, όπως και τον 14^ο Αιώνα ξεκίνησε από τους Αρουραίους που τον μετέφεραν μέσω πλοίων.

Φεουδαρχία στην Πελοπόννησο υπήρξε τον Μεσαίωνα και μέχρις ενός σημείου και κατά την Μυκηναϊκή Εποχή.

Έδωσε ελευθέρια χωρίς να έχουν σε κανένα τομέα ελευθέρια επίλογων ο Τίτος Φλαμινίνος και ο Νέρωνας.

Υπήρξαν «φιλέλληνες» στην Αρχαιότητα (σαν τον Σκιπίωνα, τον Φλαμινίνο και τον Ανδριανό), όπως και στην νεότερη ιστορία (π.χ. σαν τον Βύρωνα και τον Σαβοναρόλα).

Οι Γότθοι επιτέθηκαν επί της Ρωμαιοκρατίας δύο φορές στην Αθήνα και αποκρουστήκαν μετά από μάχες και ικανό ανταρτοπόλεμο από τον Μνησίβουλο το 267 π.Χ. και από τον Δέξιππο τον επόμενο Αιώνα, όπως ακριβώς και από τον Μέγα Θεοδόσιο μετέπειτα.

Όπως στην εποχή του Κάρολου του Ε΄ και του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, έτσι και στον καιρό του Λέοντα του Τριπολίτη γίνονταν ανταλλαγές αιχμάλωτων με ανταλλάγματα και λύτρα.

Ο Βασίλειος ο Α΄ ο Μακεδών πήρε γυναικά την ερωμένη του Αυτοκράτορα Μιχαήλ του Γ΄ πριν γίνει Αυτοκράτορας μετά τον θάνατο του, όπως και ο Ορθών την Ποπαία από τον παρανοϊκό Αυτοκράτορα Νέρωνα πριν γίνει και αυτός Αυτοκράτορας.

Βουλγαροκτόνος ονομάστηκε ο Αυτοκράτορας Βασίλειος ο Β΄ και ο βασιλιάς της Ελλάδας Κωνσταντίνος ο Α’.

Οι καλύτεροι ψηφοθέτες της Ρωμανίας διακοσμήσαν με ψηφιδωτά το Τέμενος του Ομάρ στην Ιερουσαλήμ και στην Σικελία, στο Παλέρμο, τον καθεδρικό ναό του Ρογήρο στην Τσεφαλού, ενώ το Παλέρμο ονομάζονταν τότε «Δεύτερο Βυζάντιο».

Ο Ρογήρος έδειξε φιλική πολιτική προς τους Έλληνες στην Σικελία, όπως και ο Ερρίκος ο Β΄ στην Λατινική Αυτοκρατορία Κων/λης και είχε Έλληνες λόγιους στην αυλή του, όπως και ο Αττίλας είχε Ρωμαίους.

Ο Ανδρόνικος ο Α΄ ο Κομνηνός, δολοφόνησε για να πάρει τον θρόνο τον ανήλικο και νόμιμο Αυτοκράτορα Μανουήλ, όπως και ο Μιχαήλ Παλαιολόγος τον νόμιμο ανήλικο Αυτοκράτορα Ιωάννη, ενώ ο πρώτος ήταν αδίστακτος σαν χαρακτήρας, όπως ο Μέγας Πέτρος, τους Μέδικους και τον Ιβάν τον Τρομερό, ενώ όπως και τελευταίος αφάνιζέ τους ανηλεείς αριστοκράτες, όπως ήταν και ο ίδιος.

Η πτώση της Θεσσαλονίκης επί Ανδρόνικου του Α΄ στους Νορμανδούς προκάλεσε λαϊκή επανάσταση που επέφερε την πτώση του τυράννου, την άνοδο στον θρόνο του Ισαάκιου του Β΄ και την απόκρουση των Νορμανδών από τον ικανό στρατηγό Αλέξιο Βρανά.

Αντίστοιχα η πτώση πολλών πόλεων σε Πέρσες και Αβάρους προκάλεσε λαϊκή επανάσταση που επέφερε την πτώση του τυράννου Φωκά, την άνοδο στον θρόνο του ενδόξου Αυτοκράτορα Ηράκλειου και την απόκρουση τους από τον ικανότατο αυτό Αυτοκράτορα.

Ο Λιουπτράνδος έγραψε στα γραπτά του κατά της Ρωμανίας και η Άννα η Κομνηνή κατά των Λατίνων και των δυτικών βαρβάρων.

Η κορη του Δόξαπατρη Μαρία αυτοκτόνησε πέφτοντας από το κάστρο του πατέρα της για να μην πέσει στα χέρια του Φράγκου κατακτητή Συμπολίτη (όπως και οι Σουλιώτικές στο Ζάλογγο για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων), όπως και η σύζυγος του Βλαντ Γ’ Τσέπες Δράκουλα Τζαστίνα Σιλάγκι για να μην πέσει στα χέρια του προδότη αδερφού του Ραντού και των Τούρκων.

Ο Βιλεαρδουίνος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον αποκλεισμό των ακροπόλεων της Κορίνθου και της Αργολίδας στην Πελοπόννησο όταν του επιτέθηκαν οι Βουλγάροι στον Βορρά για να τους αντιμετωπίσει, όπως και ο Αντίγονος ο Γ’ ο Δώσων την Σπαρτή στην Πελοπόννησο και στράφηκε Βορειά όταν του επιτέθηκαν οι Ιλλυριοί.

Ο Βιλεαρδουίνος αφορίστηκε τρεις φορές από τον πάπας της Ρώμης γιατί δεν υπάκουγε τις εντολές του και φερόταν φιλικά στους υπηκόους του άλλων δογμάτων και θρησκειών, ενώ το ίδιο συνέβη και με τον Γερμανό Αυτοκράτορα Φρειδερίκο τον Β΄ των Χοενστάουφεν για τους ίδιους ακριβώς λόγους.

Στην Αρχαία Σπαρτή, όπως και στην Φραγκοκρατούμενη Σπάρτη, υπήρχε αυστηρή στρατιωτική πειθαρχεία, ενώ και τα δύο αυτά κράτη ήταν περικυκλωμένα από παντού και είχαν μεγάλο αριθμό γηγενών σκλάβων που καταπίεζαν και φοβόνταν να μην επαναστατήσουν εναντίον τους.

Ο Καταβάς είχε ποδάγρα σαν τον Δομίτιο Αηνοβάρβο, ενώ τον μετέφεραν (όπως και τον Βαλδουίνο τον Δ΄ της Ιερουσαλήμ) και κρατούσε δεμένο πάνω στο χέρι του το λάβαρο του Άρχοντα της Αχαΐας και νίκησε τους εχθρούς του, όπως ακριβώς και η Ιωάννα της Λορένης κρατώντας το Βασιλικό λάβαρο της Γαλλίας οδήγησε τον στρατό της Γαλλίας στην νίκη κατά των Άγγλων.

Οι Κουμάνοι μισθοφόροι του Μιχαήλ Παλαιολόγου ήταν ανεξέλεγκτοι και ρήμαζαν τα Ορθόδοξα Μοναστήρια, όπως και οι ανεξέλεγκτοι Γαλάτες μισθοφόροι έκαναν με τους τάφους των βασιλιάδων της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας.

Ο Ιωάννης της Θεσσαλίας, για να νικήσει τους Φράγκους ιππότες του Σιλί με τον τρόπο των Μογγόλων και των Ούννων, των Παρθών κ.λ.π., δηλαδή αφήνοντας τους να νομίζουν ότι νικούν και όταν τους καταδίωκαν να αντεπιτίθενται οι στρατιώτες του και με βέλη να τους αποδεκατίζουν από μακριά, ενώ ο μεγαλόσωμος Σιλί (σαν τον Λιαίο επί Διοκλητιανού) συνελήφθη και μεταφέρθηκε αιχμάλωτος στην Πόλη, όπως και ο Γουλιέλμος ο Β΄ ο Βιλεαρδουίνος όταν ηττήθηκε και αυτός από τον στρατό της Ρωμανίας πριν τον Σιλί.

Όταν οι Γότθοι αρχίζαν να σφάζουν και εκδιώκουν τον πληθυσμό της Πόλης το 400 μ.Χ. υπό τον Γαϊνά ο λαός επαναστάτησε και τους εκδίωξε, όπως συνέβη με τους Κατάλαλους στην Πόλη όταν αυτοί αρχίζαν να σφάζουν και να εξαποδρίζουν τον πληθυσμό της Καλλίπολης.

Ο Ανδρόνικος ο Β΄ Παλαιολόγος, όπως και ο Γκοτιέ Ντε Μπριέν, Δούκας της Αθήνας, προσέλαβαν καί οι δύο αφελώς τους άπληστους, αιμοχαρείς και πολεμοχαρείς Κατάλαλους που στράφηκαν εναντίον τους όταν αποφάσισαν να λύσουν την συνεργασία μαζί τους και τα συμβόλαια τους, λόγω των καταστροφών που έκαναν όχι μόνο στους εχθρούς, αλλά και στα εδάφη και τον λαό τους που «απελευθέρωναν» οι Καταλανοί.

Ο Γκοτιέ Ντε Μπριέν ηττήθηκε από τους Κατάλαλους από τα εμπόδια που έβαλαν στους ιππότες του και αυτοί έπεσαν πάνω σε αυτά και ύστερα αντεπιτέθηκαν και τους νίκησαν, όπως ακριβώς νίκησαν και οι Σκώτοι του Ρόμπερτ Μπρους τους Άγγλους του Εδουάρδου του Β΄ στην μάχη του Μπάνοκμπερν.

Ο Πλήθων που ήθελε τάχα την βοήθεια των φτωχών έλεγε ότι φοροαπαλλαγές έπρεπε να έχουν μόνο η τρίτη τάξη των πλουσίων, όχι αυτοί, μιλούσε για τα κτήματα να είναι κοινά, αλλά δέχονταν τα φέουδα και τα κτήματα των φτωχών που του έδιναν οι Αυτοκράτορες αν και ήταν υποτίθεται κατά της φεουδαρχίας.

Παράλληλα, ο Πλήθων παρίστανε τον δήθεν «ανεξίθρησκο», αν και υποστήριζε ότι η μονή θρησκεία που έπρεπε να επιβληθεί στο κράτος ήταν η ειδωλολατρία, όχι το δωδεκάθεο, αλλά συγκριτιστική σε μείξη με άλλες θρησκείες, όπως π.χ. τον ζωροαστρισμό που του δίδαξε ο Ελισαίος, με την βία/διωγμούς, ενώ υποστήριζε σαν τον Πλάτωνα την Ιερά Εξέταση σε αντιπάλους και γραπτά που δεν συμφωνούσε.

Τέλος, ο Πλήθων πίστευε λανθασμένα ότι ήταν σαν ένας «νέος/δεύτερος Πλάτων» που έδινε συμβουλές στον «νέο/δεύτερο Διονύσιο τον Β΄ των Συρακουσών», δηλαδή τον Αυτοκράτορα Μανουήλ τον Β΄ Παλαιολόγο, που φυσικά καμία σχέση δεν είχε με τον τύραννο της Σικελίας Διονύσιο.

Την Αρχαιότητα, οι πόλεις της Μεσοποταμίας (π.χ. επί Σουμέριων, Ακκαδίων, Βαβυλωνίων, Ασσυρίων κ.λ.π.), είχαν τον δικό τους δήθεν «θεό-προστάτη» (όπως και Αρχαίες Ελληνικές πόλεις), αλλά και σαν τις μέρες μας που οι πόλεις έχουν τον δικό τους τοπικό προστάτη Άγιο.

Αφορμή για τον Πόλεμο του Ισραήλ στον Λίβανο το 1.982 μ.Χ. στάθηκε η απόπειρα δολοφονίας του Ισραηλινού πρέσβη στη Βρετανία από Παλαιστίνιο τρομοκράτη. Λίγο μετά Ισραηλινά άρματα μπήκαν στον Λίβανο, όπως και για την «Η Νύχτα των Κρυστάλλων» στην Γερμανία στάθηκε η δολοφονία του Ερνστ Φομ Ρατ, ενός αξιωματούχου της Γερμανικής πρεσβείας στο Παρίσι, από τον17χρονο Πολωνο-Εβραικής καταγωγής Έρσελ Γκρίνσπαν.

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είπε ότι αν ήξερε το αποτέλεσμα της ατομικής βομβάς ποτέ δεν θα πρότεινε την κατασκευή της, ούτε και θα έκανε ποτέ έρευνα για την δημιουργία της, ενώ το ίδιο ακριβώς λένε και οι δημιουργοί της τεχνητής νοημοσύνης στις μέρες μας για το δικό τους δημιούργημα.

Επί των Φαραώ στην Αρχαία Αίγυπτο, οι στρατιώτες ήταν επαγγελματίες, το επάγγελμα τους ήταν κληρονομικό και του δίνονταν από το κράτος γη για να καλλιεργούν, όπως ακριβώς γίνονταν με τους Ακρίτες και τις πρόνοιες στην Ρωμανία.

Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης και ο Zodiac ήταν και οι δύο διάσημοι Serial Killer με φρικιαστικά και παντελώς αιματηρά και ανήλεα σαδιστικά/βίαια εγκλήματα, οι οποίοι δεν συνελήφθησαν ποτέ και έγιναν και για αυτόν τον λόγο διάσημοι, σκότωναν γυναίκες, έβγαλαν οι  ίδιοι τα ψευδώνυμα τους, ενώ έστελναν γράμματα προς την αστυνομία, κοροϊδεύοντας τις αρχές, όπως και στοιχεία των φόνων τους, ενώ κάποια στιγμή εξαφανίστηκαν από το προσκήνιο και οι δύο και δεν έκαναν πάλι φόνους, ούτε και ακούστηκε ποτέ ξανά κάτι για αυτούς.

Μάρτυρες και παράλογόν θύματα λέγεται ότι αναγνώρισαν σαν δράστες τον Άρθουρ Άλεν και τον Ααρών Καμίνσκι σαν τον Zodiac και τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη. Κανείς δεν κατάφερε ποτέ να αποδείξει την ενοχή τους.

Αντίστοιχα οι δράστες των παραπάνω εγκλημάτων αυτών άρχισαν να στέλνουν γράμματα σε διαφορετικές εφημερίδες, αναφέροντας λεπτομέρειες που μόνον ο δολοφόνος θα μπορούσαν να γνωρίζουν.

Ο Ξέρξης παρακολουθούσε από την στεριά στο Αιγάλεω την ναυμαχία της Σαλαμίνας, όπως και στις μέρες μας, οι Ισραηλινοί στέλνουν δήθεν «τουρίστες» για να παρακολουθούν από την θάλασσα τον βομβαρδισμό του Λιβάνου.

Στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, οι ολιγαρχικοί στην Κέρκυρα υποστήριζαν την ουδετερότητα και οι δημοκρατικοί την συμμαχία με την ναυτική Αθήνα και για τον λόγο αυτό έγινε εμφύλιος πόλεμος στην περιοχή αυτή.

Αντίστοιχα, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι μοναρχικοί στην Ελλάδα υποστήριζαν την ουδετερότητα και οι Βενιζελικοί την συμμαχία με την ναυτική δύναμη των Αγγλογάλλων και για τον λόγο αυτό έγινε εμφύλιος πόλεμος (ο λεγόμενος και «Εθνικός Διχασμός») στην Ελλάδα.

Για την αποβιομηχανοποίηση της Γερμανίας δέχτηκε δολοφονική απόπειρα και έμεινε παράλυτος ο Σόιμπλε, όπως και για την αποβιομηχανοποίηση της Γερμανίας δέχτηκε δολοφονική απόπειρα και πέθανε ο πρώην Ιάπωνας πρωθυπουργός Σίνζο Άνμπε.

Ο Μέτερνιχ φρόντισε με την δράση του για την ίδρυση και επέκταση της Ιεράς Συμμαχίας (πολιτικής και στρατιωτικής) κατά των ελευθέρων λαών της Ευρώπης με το πέρας των Ναπολεόντειων Πολέμων στην Μεταναπολεόντεια Εποχή, όπως και ο θαυμαστής του Μέτερνιχ Χένρι Κίσινγκερ φρόντισε με την δράση του για την ίδρυση και επέκταση της συμμαχίας του ΝΑΤΟ (πολιτικής και στρατιωτικής) κατά των ελευθέρων λαών της Ευρώπης και των Ρώσων στον Ψυχρό Πόλεμο και μετά το πέρας αυτού.

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής που ήταν μεγάλος μαθηματικός και διάσημος σαν τον Αρχιμήδη, ενώ και οι δύο έμειναν γνωστοί για τα θεωρήματα που δημιούργησαν και πήραν το ονομα τους, ενώ ενέπνευσε τον Αϊνστάιν που τον θεωρούσε μέντορα του, ο οποίος τον βοήθησε στο έργο του, ενώ ήταν κατά του Χίτλερ και φυγάδευσε σαν τον Σίντλερ ελεύθερους κατά τον Β΄ΠΠ.

Ισόβιος Ύπατος ανακηρύχτηκε ο Καίσαρας, όπως και ο Ναπολέοντας, ενώ ο πρώτος ανακηρύχτηκε αμέσως μετά και ισόβιος δικτάτορας.

Πνίγηκε στον ποταμό ο Πτολεμαιος ο Γ΄ όταν τον νίκησε ο Καίσαρας, όπως και ο Ιάπωνας Αυτοκράτορας Antoku, όταν οι Μιναμότο νίκησαν τους Τάιρα στην ναυμαχία του Dan-no-ura.

Πολλοί τύραννοι ηγέτες λιντσαριστήκαν από τον λαό τους όταν έπεσαν από την εξουσία, π.χ. οι τύραννο της Σικελίας όταν τους έριξε ο Τιμολέοντας (π.χ. ο Μαμερκός), ο Πτολεμαιος ΙΑ΄, ο Αλέξανδρος Β΄ όταν στραγγάλισε την δημοφιλή σύζυγο του Βερενίκη την Γ΄, ο Φωκάς και ο Ανδρόνικος ο Α΄ Κομνηνός, ο Μουσολίνι, ο Καντάφι κ.λ.π.

Στη συνέχεια, ο Γιασουχίρα συντήρησε το κεφάλι του Minamoto Γιοσιτσούνε, το έβαλαν σε ένα μπαούλο με μαύρη λάκα και το έστειλαν στον Γιοριτόμο, όπως συντήρησαν και το κεφάλι του καταζητούμενου (και αγωνιστή) Joaquin Murrieta Carrillo  σε ένα βάζο.

Τόσο ο Περικλής, όσο και ο Κουκίδης προσβλήθηκαν από τον λοιμό/πανούκλα και επέζησαν, όπως και ο Ιουστινιανός ο Α΄ ο Μέγας.

Το Βυζάντιο ως κιβωτός σωτηρίας του Ελληνισμού και της επιστήμης.

«Επί δέκα Αιώνες (Βυζάντιο), η Εκκλησία υπήρξε η μεγάλη προστάτης του Ελληνισμού, όταν δε το Βυζάντιον έπεσε, η Εκκλησία παρέσχε εις τον Ελληνισμό υπηρεσία ακόμη ανωτέρα. Αυτή διεφύλαξε ομού με την θρησκεία, την Ελληνική Εθνότητα και την Ελληνική Παιδεία της»0(Κάρολος Ντήλ).

Ο σπουδαίος Γάλλος και φιλέλληνας ιστορικός Κάρολος Ντήλ (Ch. Diel) (του οποίου το όνομα έχουμε δώσει και σε μια οδό στην Θεσσαλονίκη προς τιμήν για το μνημειώδες έργο αναστήλωσης της Αγίας Σοφίας) γράφει στο σύγγραμμά του «Les Grands problemes de l’ Histoire Byzantine, σελ. 173 – 174:

«Το Βυζάντιο εδημιούργησε λαμπρόν πολιτισμόν, τον λαμπρότερον ίσως, ο οποίος είδε το φως μέχρι το 1.100 μ.Χ. στην Χριστιανική Ευρώπη. Με αυτόν δε τον πολιτισμό, τον πνευματικό και τον τεχνικό, εξάσκησε ευρεία επίδραση σε όλους τους λαούς της Ανατολικής Ευρώπης. Αλλά, το Ορθόδοξο Βυζάντιο επέδρασε και στην Δυτική Ευρώπη η οποία από τον 5ον αιώνα που κατακτήθηκε από τους βαρβάρους μέχρι τον 11^ον Αιώνα μ.Χ. “διετέλει επιστημονικώς εν χειμερία νάρκη”».

Άλλος ένας Άγγλος ιστορικός ο W.C. Dampier (Νταμπίερ) γράφει: «Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία παρέμεινε το θεμέλιο του πολιτισμού στους δυσχερέστερους χρόνους του βαρβαρισμού στην Δυτ. Ευρώπη. Ο ρόλος του Βυζαντίου στην εξέλιξη των επιστημών και ιδιαίτερα των μαθηματικών και της αστρονομίας είναι σημαντικός».

Το 330 ο Μέγας Κων/ντίνος ίδρυσε το «Πανδιδακτήριον», δηλ. πανεπιστήμιο, το οποίο διοργάνωσε ο Θeoδόσιος Β’ το 450 μ.Χ. Από το Ανώτατο αυτό πνευματικό ίδρυμα του Βυζαντίου παρήλασαν διακεκριμένοι καθηγητές. Από τα βασικότερα μαθήματα, που εδιδάσκονταν σ’ αυτό ήταν η Αστρονομία, η Αριθμητική και η Γεωμετρία.

Η Αλεξάνδρεια υπήρξε η επιστημονική μητρόπολη της Βυζ. Αυτοκρατορίας. Εκεί ο Θέων ο Αλεξανδρεύς (330 μ.Χ.– 390 μ.Χ.) κατέγραψε δύο εκλείψεις ηλίου, των ετών 365 μ.Χ. και 372 μ.Χ. Γενικά, μπορούμε να πούμε, ότι κατά τον χρόνο που στην Δύση εβασίλευε η άγνοια και η βαρβαρότητα, το ορθόδοξο Βυζάντιο εργαζότανε πολιτιστικά για την διαιώνιση του θησαυρού της αρχαίας Ελλάδας, την καλλιέργεια των γραμμάτων και την πρόοδο της επιστήμης.

Το 375 μ.Χ. ιδρύθηκε στην Κων/πολη βιβλιοθήκη, στην οποία λειτουργούσε «Μέγα αντιγραφικόν εργαστήριον», το οποίο επιχορηγούσε και είχε τον έλεγχο το Βυζ. Κράτος και συντηρούσε παλαιούς και φθαρμένους κώδικες. Παράλληλα στο μεγάλο εκείνο εργαστήριο αντιγράφονταν ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Δημοσθένης, ο Ισοκράτης και ο Θουκυδίδης.

Η Παιδεία του Βυζαντίου βασίζονταν από τη μια στον Όμηρο, τους τραγικούς κ.λ.π. και από την άλλη στους πατέρες της Εκκλησίας. Οι πατριαρχικές και μοναστηριακές βιβλιοθήκες περιλάμβαναν τα έργα τους που αντιγράφονταν στα «σκριπτόριά» τους, που ήταν τα «τυπογραφεία» της εποχής.

Τα μοναστήρια, καταφύγια θεόπνευστης ειρήνης, αναδείχτηκαν σε εκδοτικούς οίκους έκδοσης των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, έγιναν εργαστήρια καλλιτεχνικών εκδόσεων και ανατυπώσεων των συνδυασμών του ελληνικού αλφαβήτου. Το Αρχαίο Ελληνικό πνεύμα όχι μόνον δεν διώχτηκε, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, αλλά αντίθετα αποτέλεσε την βάση της Παιδείας στο Βυζάντιο.

Κλασσικό παράδειγμα ο φωτισμένος Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Ευστάθιος, ο οποίος δίδασκε Όμηρο, Πίνδαρο, Αλεξανδρινούς, γεωγράφους και θεωρείται από τη φιλολογική επιστήμη ως ένας από τους σημαντικότερους ομηριστές. Έτσι δεν διασώθηκαν (όσα διασώθηκαν) τα συγγράμματα των αρχαίων Ελλήνων, έτσι διασώθηκε η ελληνική γλώσσα διαχρονικά και το αρχαίο ελληνικό πνεύμα σε όλες του τις μορφές.

Το πνευματικό φως ήρθε στην Δύση από την Ανατολή, από το Βυζάντιο. Το Βυζάντιο έδωσε στη Δύση όχι μόνον τη γνώση της ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας, αλλά και έναν τεράστιο αριθμό αρχαίων χειρόγραφων κειμένων των πατέρων της εκκλησίας. Μάλιστα δε, όταν οι συνθήκες ζωής στο Βυζάντιο άρχισαν να γίνονται δυσκολότερες, επειδή οι Τούρκοι κατακτούσαν συνεχώς εδάφη της αυτοκρατορίας, πολυάριθμοι Έλληνες, μετανάστευσαν στη Δύση, παίρνοντας μαζί τους τα έργα της φιλολογίας τους.

Η συσσώρευση στην Ιταλία των θησαυρών του Κλασσικού κόσμου, λόγω της επικράτησης των κατακτητών στο Βυζάντιο, εδημιούργησε στην Δύση πάρα πολύ ευνοϊκές συνθήκες για μια επαφή με το μακρινό παρελθόν της Ελλάδας και τον Αιώνιο πολιτισμό της. Αυτή είναι η Αναγέννηση (https://www.antibaro.gr/article/37173, https://romioitispolis.gr/to-vyzantio-os-kivotos-sotirias-toy-ellinismoy-kai-tis-epistimis/)!

Το μυστήριο με την Ανταρκτική και τον Αριστοτέλη. Γνώριζε πως υπήρχε και ήταν αυτός που της έδωσε το όνομα αν και ανακαλύφθηκε 2000 χρόνια αργότερα!  Η Ανταρκτική ανακαλύφθηκε από τον Βρετανό εξερευνητή, Τζέιμς Κουκ το 1.773 μ.Χ. Είναι η τελευταία σε σειρά ήπειρος που εντοπίστηκε και εξερευνήθηκε από τον άνθρωπο.

Ο Κουκ δεν εξεπλάγη όταν βρήκε την Ανταρκτική αφού γνώριζε τη θεωρία του Αριστοτέλη ότι γύρω από το Νότιο Πόλο υπάρχει μία μεγάλη ήπειρος. Μάλιστα ο αρχαίος φιλόσοφος και επιστήμονας την είχε ονομάσει «Ανταρκτικός», όνομα που υιοθετήθηκε από τους σύγχρονους γεωγράφους.

Ο Αριστοτέλης είναι ο πρώτος που αναφέρει ότι γύρω από το Νότιο Πόλο υπάρχει μία μεγάλη ήπειρος. Σε αυτή τη θεωρία κατέληξε μετά από τις πρώτες έρευνες και μελέτες που έκαναν σχετικά με τη γη άλλοι Έλληνες φιλόσοφοι και επιστήμονες.

Τον 6^ο Αιώνα π.Χ., ο Πυθαγόρας (570-500 π.Χ.) υποστήριξε ότι η γη ήταν στρογγυλή. Στις αρχές του 5^ου Αιώνα π.Χ. ο Παρμενίδης ο Ελεάτης (τέλη 6^ου-μέσα 5ου αιώνα π.Χ.) χώρισε τον κόσμο σε πέντε κλιματικές ζώνες.

Υπέθεσε ότι οι ζώνες με το μεγαλύτερο κρύο ήταν στους πόλους, η πιο ζέστη στον ισημερινό και οι εύκρατες ζώνες ενδιάμεσα. Έχοντας υπόψη του αυτές τις θεωρίες, αλλά και άλλες αρχαίων Ελλήνων σοφών που έχουν χαθεί, ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.) διατύπωσε στο έργο του Μετεωρολογικά (περίπου 350 π.Χ.) την άποψη ότι η ξηρά του βόρειου ημισφαιρίου θα πρέπει να εξισορροπείται από μια μεγάλη στεριά στο νότο. Αν και κανένας δεν είχε ταξιδέψει μέχρι εκεί, ο Αριστοτέλης ήταν τόσο σίγουρος για την ύπαρξη της ηπείρου αυτής που της έδωσε το όνομα «Ανταρτικός».

Κατέληξε σε αυτή την ονομασία επειδή το βόρειο ημισφαίριο βρίσκεται κάτω από τον αστερισμό της Άρκτου. Καθώς η άγνωστη Ήπειρος γύρω από το Νότιο Πόλο είναι στον αντίποδα, ο Αριστοτέλης την ονόμασε Ανταρκτικός, δηλαδή «απέναντι από την Άρκτο». Έτσι, η Ανταρκτική “βαπτίστηκε” 2000 χρόνια πριν ανακαλυφθεί, με “νονό” τον Αριστοτέλη!

Ελληνιστική εποχή. Οι επιστημονικές ανακαλύψεις των Ελλήνων για τη γη συνεχίστηκαν και στη διάρκεια της ελληνιστικής εποχής. Τον 3ο Αιώνα π. Χ. ο αστρονόμος Αρίσταρχος ο Σάμιος πρώτος κατέγραψε ότι η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο. Αυτή η ανακάλυψη επιβεβαίωσε την θεωρία του Παρμενίδη ότι οι χαμηλότερες θερμοκρασίες είναι στους πόλους της γης, άρα και στην ήπειρο «Ανταρκτικός» του Αριστοτέλη.

Το 240 π.Χ., ο γεωγράφος Ερατοσθένης ο Κυρηναίος υπολόγισε την περιφέρεια της γης συγκρίνοντας τις γωνίες σκιάς σε δύο απομακρυσμένες τοποθεσίες στο θερινό ηλιοστάσιο. Ήταν μια απλή, έξυπνη και εξαιρετικά ακριβής μέθοδος. Οι μονάδες που χρησιμοποίησε ήταν ανακριβείς, αλλά ακόμα κι έτσι,υπερεκτίμησε την περιφέρεια μόνο κατά περίπου 15%….

Μετά τον Αριστοτέλη, η θεωρία του για την ύπαρξη της μεγάλης και παγωμένης Ηπείρου «Ανταρκτικός» γύρω από το Νότιο Πόλο υιοθετήθηκε και από άλλους αρχαίους Έλληνες και αργότερα από τους Ρωμαίους.

Κλαύδιος Πτολεμαίος. Ο σπουδαίος μαθηματικός, αστρονόμος και γεωγράφος, Κλαύδιος Πτολεμαίος από την Αλεξάνδρεια (100 μ.Χ.-170 μ.Χ.), είναι γνωστός κυρίως για την προσφορά του στην χαρτογραφία.

Πρώτος χρησιμοποίησε γραμμές πλέγματος γεωγραφικού πλάτους και μήκους για να δώσει σε κάθε τοποθεσία σταθερές συντεταγμένες, Βόρειο προσανατολισμό για χάρτες και διάφορες κλίμακες για διαφορετικές χρήσεις. Πίστευε και αυτός ότι υπήρχε μια μεγάλη έκταση γης στο Νότιο Πόλο. Όμως εκτιμούσε ότι συνέδεε την Αφρική και την Ασία και ότι ήταν εύφορη και κατοικημένη….

Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα γιατί απέρριψε το ηλιοκεντρικό σύστημα του Αρίσταρχου. Επίσης, αγνόησε το έργο του Ερατοσθένη, προτιμώντας αυτό του αστρονόμου Ποσειδωνίου,του οποίου οι θεωρίες απέδωσαν έναν υπολογισμό της γης στο 75% περίπου του πραγματικού της μεγέθους.

Είναι ενδιαφέρον ότι μετά την αρχαιότητα, το γεωγραφικό έργο του Πτολεμαίου θεωρήθηκε σημαντικότερο απ’ αυτό των παλαιότερων Ελλήνων επιστημόνων. Εξαιτίας των λαθών του Πτολεμαίου, ο Χριστόφορος Κολόμβος περίμενε να βρει την Κίνα εκεί όπου ήταν η Αμερική και ο Τζέιμς Κουκ ξεκίνησε να βρει τα πλούτη της υποτιθέμενης εύφορης Μεγάλης Νότιας Γης μόνο να ανακαλύψει μία παγωμένη ΄Ήπειρο (https://romioitispolis.gr/to-mystirio-me-tin-antarktiki-kai-ton-aristoteli-gnorize-pos-ypirche-kai-itan-aytos-poy-tis-edose-to-onoma-an-kai-anakalyfthike-2000-chronia-argotera/)….

Οι Οκτώ Μεγάλοι Επιφανείς Αξιωματούχοι, ήταν μια ομάδα ηλικιωμένων μελών του ΚΚΚ που ήταν το ΚΚΚ, ιδρυτικά μέλη του που αναδείχτηκαν από την λεγόμενη «Πολιτιστική Επανάσταση» του Μάο που κατείχαν ουσιαστική εξουσία τις δύο τελευταίες δεκαετίες του 20ού Αιώνα μ.Χ.

Στον Αγγλόφωνο/δυτικό κόσμο, αυτοί οι άνδρες αποκαλούνται συχνά Οι Οκτώ Αθάνατοι ως υπαινιγμός των Ταοϊστικών θεοτήτων που είναι κοινώς γνωστές ως Οκτώ Αθάνατοι (Deng Xiaoping, Chen Yun, Li Xiannian, Peng Zhen, Yang Shangkun, Bo Yibo, Wang Zhen, Sòng Rènqióng, κάποιοι προσθέτουν και τα μέλη Deng Yingchao, Xi Zhongxun και Wan Li).

Οι Ισραηλινοί αρματιστές όμως κατέβηκαν από τα άρματά τους και πολέμησαν ως πεζικό νικώντας τους Σύρους κομάντο και καταλαμβάνοντας την πόλη της Τζενίν στον πόλεμο μεταξύ Συρίας και Ισραήλ στον Ισραηλινή εισβολή στον Λίβανο το 1.982 μ.Χ. (https://slpress.gr/istorimata/o-protos-polemos-israil-livanou-i-armatomaxia-tis-tzenin/)!, όπως ακριβώς πολεμούσαν και οι Μυκηναίοι και (οι Σουμέριοι) αριστοκράτες στον Τρωικό Πόλεμο, κατεβαίνοντας από τα άρματα και τα άλογα τους και πολεμούσαν πεζοί τους εχθρούς τους.

Η μη τοποθέτηση των αντιαεροπορικών και αντιπυραυλικών S-300 στην Κύπρο επί Σημίτη λόγω της «πίεσης» Τούρκων και Αμερικανών, ήταν εθνικό έγκλημα, ισοδύναμο με την απόσυρση της Ελλαδικής Μεραρχίας επί Χούντας!

Υπήρξαν βασιλιάδες που επιλέχθηκαν αρχικά ως μαριονέτες δολοπλόκων, αλλά οντάς ικανοί κατάφεραν να επαναστατήσουν και να ρίξουν/εξοντώσουν τους μαριονετίστες τους, γενόμενοι ανεξάρτητοι και ικανοί βασιλιάδες, όπως π.χ. ο Αγησίλαος με τον Λύσανδρο, ο Εδουάρδος Γ΄ με τον Μόρτιμερ, ο Εδουάρδος ο Δ΄ με τον Ριχάρδο Νέβιλ, τον Δούκα του Γουόρικ, ο Δαρείος ο Γ΄ με τον ευνούχο Βαγώα, ο Χαρούν Αλ Ρασίντ με τον Τζαφάρ Βαρμακίδη, όπως και ο Βασίλειος ο Β΄ ο Βουλγαροκτόνος με τους  Βασίλειο Λεκαπηνό, Βάρδα Σκληρό και Βάρδα Φωκά.

Ο εμφύλιος πόλεμος της Κέρκυρας ξεκίνησε όταν ολιγαρχικοί συνωμότες με εγχειρίδια δολοφόνησαν μέσα στην Βουλή της τον λαοφιλή αρχηγό των δημοκρατικών Πειθία, στον οποίο μετά από σκληρές μάχες νίκησε ο λαός και οι δημοκρατικοί, ενώ όσοι συνωμότες δεν εξοντώθηκαν από τον λαό, εκδιώχθηκαν εκτός του νησιού.

Στην συνέχεια, συνέδραμαν τους ολιγαρχικούς στον εμφύλιο ξένες δυνάμεις, κυρίως η Σπάρτη και η Κόρινθος, όμως στο τέλος αποκρούστηκαν και στην Κέρκυρα επικράτησαν οι δημοκρατικοί και το ολιγαρχικό σύστημα και κυριαρχία καταργήθηκε.

Αντίστοιχα στην Αρχαία Ρώμη ο δεύτερος εμφύλιος πόλεμος ξεκίνησε όταν ολιγαρχικοί/αριστοκράτες/Συγκλητικοί συνωμότες με εγχειρίδια δολοφόνησαν μέσα στην Σύγκλητο της τον λαοφιλή αρχηγό των δημοκρατικών Καίσαρα, στον οποίο μετά από σκληρές μάχες νίκησε ο λαός και οι δημοκρατικοί, ενώ όσοι συνωμότες δεν εξοντώθηκαν από τον λαό, εκδιώχθηκαν εκτός του νησιού.

Στην συνέχεια, συνέδραμαν τους ολιγαρχικούς στον εμφύλιο ξένες δυνάμεις, κυρίως η Παρθία, όμως στο τέλος αποκρούστηκαν και στην Ρώμη επικράτησαν οι δημοκρατικοί και το ολιγαρχικό σύστημα και κυριαρχία καταργήθηκε.

Στον εμφύλιο πόλεμο στην Κέρκυρα ακόμα και οι γυναίκες έριχναν κεραμιδιά από τις ταράτσες στους εισβολείς, όπως η μανά του Αργείοι στρατιώτη στον ένδοξο βασιλιά της Ηπείρου Πύρρο όταν κόντευε να εξοντώσει τον γιο της.

Στον εμφύλιο πόλεμο της Κέρκυρας, για να εμποδίσουν την καταδίωξη τους οι ολιγαρχικοί έκαψαν ξένα σπίτια και τα δικά τους για να εμποδίσουν τους εχθρούς τους να τους προλάβουν και να τους νικήσουν, με συνέπεια να καεί μεγάλο μέρος της πόλης.

Αντίστοιχα στην Αλεξάνδρεια ο Καίσαρας και ο Πτολεμαιος ο ΙΓ’ έβαλαν φωτιά στον στόλο του εχθρού και στον δικό τους για να εμποδίσουν τους εχθρούς τους να τους περικυκλώσουν και να τους νικήσουν, . με συνέπεια να καεί μεγάλο μέρος της πόλης, καθώς και η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.

Στον εμφύλιο πόλεμο της Κέρκυρας σκότωναν αδέρφια τα αδέρφια τους, γονείς τα παιδιά τους και παιδιά τους γονείς τους.

Όταν ηττήθηκαν οι Κερκυραίοι σε μεγάλη ναυμαχία δεν τους επιτέθηκαν οι Σπαρτιάτες παρά την επιμονή του Βρασίδα στον Αλκίδα, αν και ήταν απελπισμένοι και αποδιοργανωμένοι, με συνέπεια να βρουν χρόνο να ανασυνταχτούν και να έρθουν ενισχύσεις από την Αθήνα που τους βοήθησαν να εκδιώξουν τους εχθρούς τους.

Αντίστοιχα όταν ηττήθηκαν Συρακούσιοι σε μεγάλη ναυμαχία δεν τους επιτέθηκαν οι Αθηναίοι παρά την επιμονή του Λάμαχου στον Αλκιβιάδη και τον Νικία, αν και ήταν απελπισμένοι και αποδιοργανωμένοι, με συνέπεια να βρουν χρόνο να ανασυνταχτούν και να έρθουν ενισχύσεις από την Σπάρτη που τους βοήθησαν να νικήσουν και να εκδιώξουν τους εχθρούς τους.

Αυτοκτονήσαν με το να κρεμαστούν σε ένα δέντρο οι ολιγαρχικοί στον εμφύλιο της Κέρκυρας, όπως και ο. στρατηγός Ζιανγκ Γιανγκ, πρώην μέλος της πανίσχυρης Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής της Κινας το 2017 μ.Χ, ο οποίος ελεγχόταν για σχέσεις με δύο έκπτωτους στρατηγούς, στο πλαίσιο μίας εκτεταμένης εκστρατείας κατά της διαφθοράς στις Κινεζικές ένοπλες δυνάμεις. Από την έρευνα προέκυψε ότι ο Ζιανγκ Γιανγκ ήταν ύποπτος για δωροδοκία και δωροληψία (https://www.koutipandoras.gr/article/kinezos-strathgos-kremasthke-en-mesw-ereynas-se-baros-toy-gia-diafoora/).

Στον Εμφύλιο πόλεμο της Κέρκυρας, όπως και με τον Ελληνικό Εμφύλιο μετά την Κατοχή, πολλοί άνθρωποι σκοτωθήκαν, όχι μόνο διαφοράς ιδεολογίας, αλλά και λόγω προσωπικών παθών και από μισή, αλλά και για χρήματα, ενώ θάφτηκαν άνθρωποι ζωντανοί άνθρωποι στο Ιερό του Διονύσου, όπως έγινε με τον Παυσανία  στον ναό της Αθηνάς Χαλκιοίκου, η Ελίζαμπεθ Μπάθορυ στον Πύργο της, αλλά και Εστιάδες Παρθένες όταν εισέβαλε ο Αννίβας στην Αρχαία Ρώμη. 

Με την διάλυση των αποικιακών Αυτοκρατοριών, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στην Λατινική Αμερική (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post.html), όπως και των Αυτοκρατοριών των αποικιακών δυνάμεων στην Αφρική, αλλά και στην Μέση Ανατολή με την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως και των Αυτοκρατοριών τη; Βρετάνιας και της Γαλλίας που ακολούθησαν στην ίδια περιοχή.

Με τελικό αποτέλεσμα, στις περιοχές αυτές να δημιουργηθούν ασταθή και αδύναμα κράτη, στα οποία γίνονταν συνεχώς πραξικοπήματα, επαναστάσεις, εξεγέρσεις, εμφύλιοι και διασυνοριακοί πόλεμοι, όπως και επεμβάσεις εκ νέου των νέο-αποικιακών δυνάμεων της Δύσης. 

Η Συρία ονομάζονταν για τα πολλά μνημεία της και «Μικρά Ελλάς».

Αρχαιολογική ανακάλυψη στο Περού. Αρχαιολόγοι βρήκαν μια μαζική θυσία παιδιών από την προϊσπανική εποχή. Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι η φυλή έκανε θυσίες παιδιών σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τους θεούς.

Σε ένα άδειο οικόπεδο έξω από την πόλη Τρουχίγιο, στο βόρειο Περού, αρχαιολόγοι εντόπισαν τα λείψανα σχεδόν 50 παιδιών, που πιστεύεται ότι θυσιάστηκαν πριν από 600 χρόνια. Ήθελαν να κατευνάσουν τους θεούς (όπως και οι Αζτέκοι, οι Ίνκας, οι Καρχηδόνιοι και η Μινωική Κρήτη). «Πολλές από τις σορούς φέρουν κοψίματα στο στέρνο, κάποιες στα πλευρά», είπε ο αρχαιολόγος Χούλιιο Ασένσιο.

Το κάθε παιδί είχε ταφεί ξεχωριστά. Σε κοντινή απόσταση βρέθηκαν επίσης τα λείψανα δύο ενηλίκων και εννέα λάμα – πιθανότατα ήταν μια προσφορά στους θεούς επειδή τα ζώα αυτά ήταν πηγή τροφής, ενδυμασίας και μεταφορών την εποχή εκείνη.

Πιστεύεται ότι τα θύματα ανήκαν στην τοπική φυλή Τσίμου, η οποία κυριαρχούσε στο Βόρειο Περού από το 700 μ.Χ. μέχρι τα τέλη του 15^ου Αιώνα μ.Χ., ανέφερε ο Ασένσιο. Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι η φυλή έκανε θυσίες παιδιών σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τους θεούς, έπειτα από σφοδρές βροχές και πλημμύρες. Μερικές δεκαετίες αργότερα τους κατέκτησαν οι Ίνκα.

Οι επιστήμονες είχαν βρει μια άλλη μαζική θυσία των Τσίμου σε κοντινή απόσταση: επρόκειτο για 140 παιδιά που όλα τους έφεραν κοψίματα στο στέρνο και τα πλευρά, μαζί με εκατοντάδες λάμα. Το Περού έχει εκατοντάδες αρχαιολογικούς χώρους από τις προϊσπανικές φυλές μέχρι και την Αυτοκρατορία των Ίνκα, που εκτεινόταν από τον σημερινό Νότιο Ισημερινό μέχρι την Κεντρική Χιλή (https://www.ethnos.gr/World/article/335852/peroyarxaiologoibrhkanmiamazikhthysiapaidionapothnproispanikhepoxh09).

Οι ηρωικοί κάτοικοι του χωριού Μελαμπούς στο Ρέθυμνο πολέμησαν ηρωικά κατά των Τούρκων κατακτητών το 1.821 μ.Χ. και κατά των Γερμανών κατακτητών επί Γερμανικής Κατοχής.

Ο ηρωικός Μιχάλης Νταλιάνης, όπως και ο Λεωνίδας και οι 300 του (αλλά και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και ο Παπαφλέσσας με τους στρατούς τους) πολέμησε ηρωικά μαζί με τους ηρωικούς Δροσουλίτες στρατιώτες κατά των Τούρκων, πολεμώντας μέχρις ενός, αρνούμενοι να παραδοθούν στους εχθρούς τους, σε ανοικτό πεδίο, οπού δεν μπορούσαν να σταθούν εμπόδια και ταμπούρια.

Τον Μάρτιο του 1.938 μ.Χ., όταν ο Χίτλερ εισήλθε ως νικητής στην Βιέννη, έζησε έναν Ρωμαϊκό θρίαμβο, καθώς τα παραληρούντα πλήθη τον έραιναν με άνθη.

Η Βουλγαρία ονομάζονταν λόγω της οργάνωσης και του εξοπλισμού της από τους Γερμανούς με το Γερμανικό σύστημα εκπαίδευσης και τον ισχυρό στρατό που είχε και ως δήθεν «Πρωσία των Βαλκάνιων».

Το Ιράκ επί Σαντάμ Χουσεΐν χρησιμοποίησε χημικά αέρια κατά των Κούρδων, όπως έκαναν και οι Βρετανοί επί Τσόρτσιλ στο Ιράκ, όπως και όλοι οι εμπόλεμοι χρησιμοποίησαν στον Α΄ΠΠ χημικά αέρια.

Υπήρξαν ισλαμικά κράτη που εκδίωξαν με εξέγερση για ένα διάστημα τις κυβερνήσεις και τις εξωτερικές δυνάμεις που τα είχαν καταλάβει, επέδειξαν απίστευτη αγριότητα και στο τέλος διαλύθηκαν από εξωτερικές εισβολές, όπως το ισλαμικό κράτος του Μαχντί στο Σουδάν και το ISIS του Μπαγκάντι σε Συρία και Ιράκ.

Ήταν βοσκοί που έγιναν βασιλιάδες, με ικανό ανταρτοπόλεμο και νίκες επί των αντιπάλων τους, ο Πέρδικας, ο 1^ος βασιλιάς της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας, όπως και ο Δαβίδ στο Ισραήλ, ενώ και στην Ισπανική Ιβηρία ο βοσκός Βαριάθος έγινε κυβερνήτης της με τις νίκες του επί των Ρωμαίων.

Πίστευαν ότι θα νίκαγαν σε έναν πυρηνικό πόλεμο με την Δύση οι κομμουνιστές Μάο και Τσε Γκεβάρα, όπως ακριβώς και στις μέρες μας οι δημοκρατικοί και οι νεοσυντηρητικοί πιστεύουν ότι θα νικήσουν έναν πυρηνικό πόλεμο με την Ρωσία και την Κίνα.

Έκαναν χρήση τρομοκρατικών και εγκλημάτων οργανώσεων και μετά τις διέλυσαν κράτη που τις χρηματοδοτήσαν και τις στήριζαν όταν αυτές στράφηκαν εναντίον τους, όπως π.χ. τον Αμπού Νιντάλ και την τρομοκρατική του οργάνωση ο Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ εξοντώνοντας αυτόν και όσους μπλέκονταν σε αυτή, όπως ακριβώς και την μαφία/Κόζα Νόστρα στην Ιταλία το Ιταλικό κράτος όταν η μαφία του Ρίινα στράφηκε εναντίον του και τον φυλάκισε ως τον θάνατο του.

Ο Καποδίστριας ονομάστηκε και Μπαρμπαγιάννης/Καλό-Γιάννης από τον λαό, όπως και ο Αυτοκράτορας Ιωάννης ο Κομνηνός, ο Ιωάννης Μακρυγιάννης και ο Ιωάννης Βατάτζης, ενώ τον έλεγε ο Μέτερνιχ και οι Άγγλοι διπλωμάτες, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος της Ευρωπαϊκής διπλωματίας και Άγιο (https://www.youtube.com/watch?v=WtVy0ukQnl0), όπως έλεγαν τον Άγιο Ιωάννη Βατάτζη.

Κατά την Ενετοκρατία οι σκλαβωμένοι Έλληνες, όπως και οι Λεβαντίνοι, έγραφαν οι πρώτοι με Λατινικούς χαρακτήρες και οι δεύτεροι με Ελληνικούς, σαν τα Greeklish στις μέρες μας.

Ο Καποδίστριας, όπως και οι Εθνομάρτυρες, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Γρηγόριος Ε και Επίσκοπος Σμύρνης Χρυσόστομος είπαν όλοι τους ότι η θυσία τους θα βοηθούσε το Ελληνικό Έθνος στην Αναγέννηση του.

Ο Καποδίστριας αποβιβάστηκε όταν πρωτοήλθε στην Ελλάδα στο Ναύπλιο, ενώ στην ίδια πόλη άφησε την τελευταία του πνοή με την δολοφονία του.

4 ώρες μόνο κοιμόνταν ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο Αύγουστος και ο Ιουστινιανός και δούλευαν όλοι ασταμάτητα όλη την μέρα.

Οι πυραυλικές μονομαχίες του 21^ου Αιώνα μ.Χ. θυμίζουν ολοένα και περισσότερο την διπλωματία των κανονιοφόρων του 19^ου Αιώνα μ.Χ.

Το θεωρούμενο «ήμι-πραξικόπημα» των λαϊκών του Μάριου και του Σουλπίκιου κατά του διορισμού του Σύλλα ως στρατηγού, έδωσε στον Σύλλα την αφορμή να κάνει πραξικόπημα, να προελάσει προς την Ρώμη, να επιβάλει δικτατορία να ξεκινήσει εμφύλιο πόλεμο με τον Μάριο και τους οπαδούς του, στον οποίο στο τέλος νίκησε ο Σύλλας, ενώ σε αυτόν σκοτώθηκε και ο συνονόματος γιος του Μάριου.

Αντίστοιχα το πραξικόπημα των ολιγαρχικών αριστοκρατών Συγκλητικών του Πομπήιου κατά της υποψηφιότητας του Καίσαρα ως στρατηγού, έδωσε στον Καίσαρα την αφορμή να κάνει πραξικόπημα, να προελάσει προς την Ρώμη, να επιβάλει δικτατορία να ξεκινήσει εμφύλιο πόλεμο με τον Πομπήιο και τους οπαδούς του, στον οποίο στο τέλος νίκησε ο Καίσαρας, ενώ σε αυτόν σκοτώθηκε και ο γιος του Σύλλα και του Πομπήιου.

Ο Κοντέσα Τζένη Ποντρέσκε Βόσκες ονομάστηκε και θύλακος «Καζανόβας», αφού είχε και αυτή άστατη και ανήθικη/σκανδαλώδη σεξουαλική ζωή και από την άλλη ήταν και αυτή σαν τον Καζανόβα οπορτουνίστρια και τυχοδιώκτρια.

Τόσο ο Αϊνστάιν, όσο και ο Παλαμάς ερωτεύτηκαν φοιτήτριες τους.

Η Κυρά Φροσύνη ζήτησε σε μικρή ηλικία από την Αλή Πασά (τον δήθεν «Ναπολέοντα της Ανατολής» κατά τους θαυμαστές του, όπως ακριβώς και οι θαυμαστές του Μοχάμεντ Αλί στην Αίγυπτο) να ελευθερώσει τον πατερά της, όπως και έγινε, όπως και ο γιος της Ιωσηφίνας Ευγένιος ζήτησε από τον Μεγάλο Ναπολέοντα μικρός να του δώσει το ξίφος του πατέρα του, όπως και έγινε.

Ήταν λέγεται σαγηνευτική χορεύτρια η Μάτα Χάρυ, όπως και Λώλα Μόντεζ είχαν έντονη ζωή (και σεξουαλική), ενώ η δεύτερη έχασε 2 από τους εραστές της (έναν Άγγλο και έναν Αυστραλό) με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με πνιγμό, ενώ ένας τριτος, ένας Γερμανός, σκοτώθηκε από φωτιά. Επίσης, σαγηνευτική χορεύτρια και ηθοποιός ήταν και η Ζωζώ Σαλμά, που εντυπωσίασε και έγινε στην συνέχεια ερωμένη του Κεμάλ Αττατούρκ.

Ο Ιουστινιανός γνώρισε και σαγηνεύτηκε, ερωτεύτηκε και αργότερα παντρεύτηκε σε μία από τις παραστάσεις χορού και ηθοποιίας την Θεοδώρα, όπως και ο Ανδρέας Λόντος γνώρισε και σαγηνεύτηκε, και ερωτεύτηκε σε μία από τις παραστάσεις χορού και ηθοποιίας την Ρίτα Μπάσο.

Ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος, ήταν υπασπιστής, τόσο του βασιλιά Όθωνα, όσο και του βασιλιά Γεωργίου του Α’.

Ο Μιμίκος και η Μαίρη αυτοκτόνησαν, όπως και δύο αδερφοί της Μαίρης και ένας αδερφός του Μιμικού, όπως αυτοκτόνησαν και η Σοφιά Αφεντάκη και ο Μάριο Ματέο σαν τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα. Ερωτευμένη ήταν με τον δάσκαλο οδήγησης της η σύζυγος του Βασίλη Λογοθετίδη, που αυτοκτόνησε μαζί με τον εραστή της.

Τόσο ο Χοσέ Μαρία Αθνάρ, πρώην Ισπανός πρωθυπουργός, όπως και ο Ισπανός βασιλιάς Χουάν Κάρλος ξύρισαν και οι δύο το μουστάκι τους.

Η Πηνελόπη Δέλτα προσπάθησε δύο φορές να αυτοκτονήσει στον Μεσοπόλεμο, κάτι που διέπραξε τελικά με την κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς στον Β΄ΠΠ.

Ο Θεοφάνης Λαμπούκας/Τέο Θάνιας σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα όταν το αμάξι του έπεσε πάνω σε ένα δέντρο, ενώ σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα σκοτώθηκε και ο Πάττον, ενώ και ο Λόρενς της Αραβίας σκοτώθηκε με μηχανάκι έπεσε πάνω σε ένα δέντρο.

Έλεγαν τιμητικά Έλληνες οι ξένοι και ο Βαλκάνιοι, όσους Βαλκάνιους, ξένους, ακόμα και Εβραίους ήταν ικανοί εμπόριο, όπως και οι Αργετινή έλεγαν υποτιμητικά όλους τους Βαλκάνιους, Έλληνες, Αρμένιους, Σύρους, Λιβανέζους και Τούρκους ως «Τούρκους».

Η μάνα της Αφροδίτης Κυβέλης έκανε ότι δεν κατάλαβε την απιστία του άντρα της όταν τον έπιασε με την κουμπαρά της, όπως έκανε και η κορη της όταν έπιασε επίσης τον δικό της άντρα να την απατά με μία άλλη γυναίκα.

Έπαιξαν σαν βρέφη στην σκηνή, τόσο ο Δημήτρης Χορν, όπως και η Μαρακοτούλη αντίστοιχα.

Ο Γεώργιος Παπανδρέου ο Πρεσβύτερος ήταν δεκανέας στον στρατό, όπως και ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ.

Έπεισε τον βασιλιά να διώξει την ερωμένη του, η μεν Αλεξάνδρα της Μεγάλης Βρετανίας και σύζυγος του βασιλιά Εδουάρδου του Ζ΄ την Καίτη Χατζοπούλου, όπως και η 40χρονη βασίλισσα Σουτίντα του Μάχα Βατζιραλονγκόρν, την ερωμένη του 34χρονη Σινεενάτ Βονγκβαζιραπάκντι.

Η ξαφνική αποκαθήλωση της Σινεενάτ θυμίζει αυτό που συνέβη με δύο από τις προηγούμενες συζύγους του βασιλιά Βατζιραλονγκόρν. Το 1.996 μ.Χ. αποκήρυξε τη δεύτερη σύζυγό του, Σουζαρίνεε Βιβατσαραβόνγκσε, η οποία διέφυγε στις ΗΠΑ, ενώ απαρνήθηκε και τους τέσσερις γιους που είχε αποκτήσει μαζί της.

Το 2014 μ.Χ. η τρίτη σύζυγός του, η Σριράσμι Σουβαντέε, έχασε όλους τους τίτλους της και εκδιώχθηκε από το παλάτι, ενώ οι γονείς της συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν. Ο γιος που είχε αποκτήσει μαζί της ο βασιλιάς- σήμερα είναι 14 ετών- μεγάλωσε με τον μονάρχη.

Οι πρώην σύζυγοι του βασιλιά δεν έχουν κάνει ποτέ δήλωση για το τι συνέβη, σύμφωνα με το BBC. Σήμερα, ο βασιλιάς της Ταϊλάνδης είναι παντρεμένος με την 40χρονη Σουτίντα, πρώην αεροσυνοδό (https://www.iefimerida.gr/kosmos/tailandi-anodos-kai-ptosi-eromenis-toy-basilia).

Οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι του Εθνικού Διχασμού, ο Βενιζέλος και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος αν και παντρεμένοι, είχαν και οι δύο ερωμένες (την Παρασκευούλα Φουλάκη/Βλουμ ο πρώτος και την Πάολα φον Οστχάιμ ο δεύτερος).

Άνετα πέρασαν σαν αιχμάλωτοι πόλεμοι οι Κερκυραίοι ολιγαρχικοί από τους Κορίνθιους, όπως και ο Ναπολέων ο Γ΄ από τους Άγγλους και η οικογένεια του Δαρείου του Γ΄ (μητέρα, σύζυγος, κόρες και παιδιά) από τον Μέγα Αλέξανδρο.

Τόσο ο Κάρολος Ντε Καστελμόρ, όσο και Άγγλος βασιλιάς Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος σκοτώθηκαν μπροστά από πόλεις που πολιορκούσαν προσπαθώντας να αποδείξουν το θάρρος τους στους εχθρούς και στους δικούς τους, με σφαίρα και βέλος αντίστοιχα. 

Οι Μογγόλοι του Τζένκινς Χαν ενώθηκαν με πολέμους, συμμαχίες, όπως και αφανισμό άλλων φυλών, ενώ άλλες μαζί με τους στρατιώτες ενσωματωθήκαν με την βία, απειλές, υποσχέσεις και με γάμους ακόμα, σε ένα ενιαίο κράτος υπό την ηγεσία του Τζένκινς, ο οποίος δημιούργησε με τους απογόνους του την μεγάλη Μογγολική Αυτοκρατορία σε παγκόσμια κλίμακα.

Αντίστοιχα και οι μαφιόζοι ενώθηκαν στην Ιταλία και στις ΗΠΑ, με πολέμους, συμμαχίες, όπως και αφανισμό άλλων συμμοριών, ενώ άλλες μαζί με τους στρατιώτες ενσωματωθήκαν με την βία, απειλές, υποσχέσεις και με γάμους ακόμα, σε ένα ενιαίο οργανισμό υπό την ηγεσία ικανών ηγετών (των «μουστακαλήδων Πητ» Ντακίλα, Μαρανζάνο, Μασερία στις ΗΠΑ και των Λίτζιο Λέτζι Λέτα, Ρίινα και Προβεντσάνο στην Ιταλία), ο οποίο δημιουργήσαν με τους απογόνους τους μεγάλες μαφιόζικες Αυτοκρατορίες στα κράτη αυτά και παγκόσμια.

Στο τέλος έγινε διάλυση των κρατών και των Αυτοκρατοριών των Μογγόλων (και σε πολλά διαφορετικά μεταξύ τους κράτη) από αλλά ισχυρά κράτη που είτε επαναστάτησαν, είτε πολεμήσαν την κυριαρχία τους, όπως π.χ. των Αυτοκρατοριών των Ρώσων και των Κινέζων.

Αντίστοιχα, στο τέλος έγινε και η των κρατών εν κρατεί των μαφιόζων και των σε ΗΠΑ και Ιταλία από το Αμερικανικό και το Ιταλικό κράτος αντίστοιχα (αλλά και σε πολλές διαφορετικά μεταξύ τους μαφιόζικες συμμορίες), που έπαυσαν να συνεργάζονται με αυτούς ή  επαναστάτησαν εναντίον, είτε πολεμήσαν την κυριαρχία τους όταν η μαφία στράφηκε ενάντια στο κράτος, π.χ. στην Ιταλία από τον Ρίινα.

Με την πτώση της μοναρχίας στην Ρώμη, ιδρύθηκε στην θέση ένα συλλογικό όργανο της ολιγαρχίας/αριστοκρατίας (και όχι του λαού), η Σύγκλητος από τον Ιούνιο Βρούτο, που έριξε τους βασιλιάδες και προτίμησε την μορφή αυτή ηγεσίας, ενώ θα μπορούσε να γίνει βασιλιάς της Ρώμης.

Αντίστοιχα μετά την πτώση της πρώτης παλαιάς γενιάς των λεγομένων «μουστακαλήδων Πητ» της μαφίας στις ΗΠΑ, δηλαδή ισχυρών μαφιόζων που ελέγχαν όλη την μαφία στις ΗΠΑ (Ντακίλα, Μαρανζάνο, Μασερία), ιδρύθηκε στην θέση ένα συλλογικό όργανο της ολιγαρχίας/μαφίας ,οι πέντε οικογένειες, από τον Λαϊκ. Λουτσιάνο, που έριξε τους «μουστακαλήδες Πητ» και προτίμησε την μορφή αυτή ηγεσίας, ενώ θα μπορούσε να γίνει αυτός ο αρχηγός της μαφίας όλων των ΗΠΑ.

Αλλά και οι ληστές τραπεζίτες/Banksters (Bankers+Gangsters=Banksters) που ήταν η ολιγαρχία που κυβερνούσε τις ΗΠΑ και ήθελαν να δημιουργήσει ο καθένας στον τομέα του μονοπώλιο (με κυριότερους τον Μόργκαν και τον Ροκφέλερ) στράφηκε ενάντια το Αμερικανικό κράτος υπό τον Θεόδωρο Ρούζβελτ που έσπασε τα μονοπώλια τους σε ξεχωριστές επιχειρήσεις.

Είπε ΟΧΙ ο Μεταξάς και ο λαός στους Ιταλούς (και ο λαός που συμφωνούσε ακολούθησε τον Μεταξά), ενώ .στο πρόσφατο δημοψήφισμα του Τσίπρα το 2015 μ.Χ. για το μνημόνιο λαός είπε ΟΧΙ και αυτός το μετέτρεψε σε ΝΑΙ (και ο λαός που διαφωνούσε δεν ακολούθησε την απατή αυτή του Τσίπρα).

Η Σμύρνη ονομάζονταν το ''Παρίσι τῆς Ανατολής'.

Για δεκαετίες οι ΗΠΑ και η υπόλοιπη Δύση (ΕΕ Γερμανίας, ΝΑΤΟ) έχουν επιβάλει οικονομικές κυρώσεις και εμπάργκο σε χώρες που είναι σύμμαχοι των εχθρών των Αμερικάνων (Ρώσων και Κινέζων), π.χ. στο Ιράν, στην Βόρεια Κορέα και την Κούβα.

Η Σακελαροπούλου VS Βασιλιάς: Ξόδεψε το 2024 μ.Χ. πιο πολλά από όσα η μοναρχία το 1.967 μ.Χ.

Οι φυλακισμένοι επί Χομεϊνί αξιωματικοί του Σάχη παρακαλούσαν να απελευθερωθούν για να πολεμήσουν τους εισβάλοντες Ιρακινούς και ο Ζαχαριάδης με τους δικούς του για να πολεμήσει τους εισβάλοντες Ιταλούς.

Οι Παλαιστίνιοι μετά τον πόλεμο του 1.967 μ.Χ. πήγαν στην Ιορδανία που τους δέχτηκε με αγάπη και έφτασαν στο σημείο να την διαλύσουν. Τους περικύκλωσε το 1.973 μ.Χ. ο στρατός της Ιορδανίας, έγιναν μάχες και τους έδιωξαν από την χώρα.

Πήγαν στον Λίβανο που οι Χριστιανοί τους δέχτηκαν με αγάπη και τους πρόσφεραν χέρι βοηθείας. Μόλις εγκαταστάθηκαν εκεί ξεκίνησαν επιθέσεις εναντίον των Χριστιανών του Λιβάνου! Συμμάχησαν με τους Μουσουλμάνους του Λιβάνου και ξεκίνησαν έναν εμφύλιο πόλεμο για να σκοτώσουν, βιάσουν και να  κλέψουν τις περιούσιες των Χριστιανών!

Το 1.978 μ.Χ. οι Χριστιανοί Λιβανέζοι έφυγαν για την Ελλάδα, Κύπρο, την Τυνησία και την Συρία. Μια χώρα πρότυπο ειρήνης και ασφαλούς συμβίωσης ο Λίβανος, κατάφεραν και την διέλυσαν οι Παλαιστίνιοι. Τα πράγματα δεν πάνε καλά στην ΕΕ και η ανοχή προς τους Μουσουλμάνους τελειώνει.

Αρχίζουν τις απελάσεις και αυτό δεν θα τελειώσει με ειρηνικό τρόπο, αλλά με πόλεμο. Πολλοί αναλυτές βλέπουν έναν παγκόσμιο πόλεμο Χριστιανών –Μουσουλμάνων και θα πληρώσει τα λάθη η ΕΕ, της πολιτικής των ΗΠΑ με την Αραβική Άνοιξη και την στήριξη στους φανατικούς Μουσουλμάνους ISIS (https://hellenicdefencenet.blogspot.com/2024/10/blog-post.html).

Ο Οβίδιος, όπως και το Κάμα Σούτρα περιγράφει σε γραπτά του και σεξουαλικές οδηγίες.

Ο Ρήγας, όπως και ο Ιωασάφ Ξωπατέρας, σκότωσαν και οι δύο Τούρκους που τους τυραννούσαν και μετά βγήκαν ενάντια στους Τούρκους και οι δύο.

Έστειλαν το κεφάλι του Δημήτριου Κορμούλη στους Τούρκους στρατηγούς, όπως και σε Σουλτάνου τα κεφαλιά του Λάζαρου Χρεμπάλεβιτς και του Βλαντ Γ΄ Τσέπες Δράκουλα.

Έκαναν Έξοδο από την Ιερά Μονής της Οδηγήτριας ο Ιωάννης Ξωπατέρας και οι άντρες του, σαν αυτή του Μεσολογγίου και επειδή οι Τούρκοι έσκαβαν υπόγειες σήραγγες για να μπουν μέσα, όπως έκαναν στην πολιορκία της Πόλης και τις δύο πολιορκίες της Βιέννης.

Ο Βασίλι Ζάιτσεφ ήταν κάλος σκοπευτής, όπως και ο Στρατής Δεληγιαννάκης.

Υπήρχαν συγγράφεις που πήραν ψευδώς το όνομα άλλων για να γίνουν γνωστά τα έργα τους, π.χ. ο ψευδο-Όμηρος, ο ψευδο-Πλούταρχος και ο ψευδο-Καλλισθένης.

Ήταν έξυπνα Αυτοκρατορικά ζευγάρια με δολοπλόκες συζυγούς, ο Αύγουστος με την Λιβία και ο Ιουστινιανός με την Θεοδώρα.

Εμπιστεύονταν και άκουγαν αρκετά τις συμβουλές των μητέρων τους όσο ζούσαν (όπως και των συζυγών και των πολυπληθών ερωμένων τους), ο Μεγάλος Ναπολέοντας και ο Ιούλιος Καίσαρας.

Μια μεγάλη πυρηνική έκρηξη μπορεί να προκαλέσει σεισμικά κύματα ισοδύναμα με αρκετά μεγάλο σεισμό. Για παράδειγμα, η μεγαλύτερη υπόγεια πυρηνική δοκιμή που έγινε ποτέ, η δοκιμή «Cannikin» το 1.971 μ.Χ., στην Αλάσκα είχε απόδοση 5 μεγατόνων και παρήγαγε σεισμικά κύματα ισοδύναμα με σεισμό μεγέθους 5,9 Ρίχτερ! Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η σχέση μεταξύ απόδοσης και μεγέθους είναι πολύπλοκη και μπορεί να επηρεαστεί από παράγοντες όπως το βάθος της έκρηξης και οι ιδιότητες του γύρω βράχου.

Longshot (1.965 μ.Χ.). Η δοκιμή είχε απόδοση 1 μεγατόνων και σεισμό με μέγεθος 5,3 Ρίχτερ. Πρόγραμμα Πυρηνικών Εκρήξεων (1.971 μ.Χ.-1.989 μ.Χ., Σοβιετική Ένωση): Αυτό το πρόγραμμα διεξήγαγε μια σειρά υπόγειων πυρηνικών δοκιμών. Το μεγαλύτερο από αυτά, το CHARGING, είχε απόδοση 1,2 μεγατόνων και μέγεθος κλίμακας Ρίχτερ 5,2 (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/10/41.html).

Τόσο οι ολιγαρχικοί και οι δημοκρατικοί στην Κέρκυρα, όπως και ο Διαίος στην Κόρινθο, ο Σύλλας στην Ρώμη (και όντως το έκανε για να αποκτήσει πιστό προσωπικό στρατό και τους έδωσε το ονομα Κορνήλιοι) και ο Αριστόνικος στην Πέργαμο υποσχέθηκαν στους δούλους την ελευθερία τους αν πολεμούσαν με το μέρος τους.

Όπως στον Ρωσικό εμφύλιο πόλεμο, οι δυτικοί και οι Ιάπωνες επιτέθηκαν στην αρχικά αδύναμη πραξικοπηματική κυβέρνηση των μπολσεβίκων, όμως αυτό συσπείρωσε ακόμα και φυλακισμένους από τους μπολσεβίκους του Λένιν αντικαθεστωτικούς αξιωματικούς του στρατού (και μέρος του λαού) εναντίον των εισβολέων, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα την ήττα και αποχώρηση των εισβολέων από Δύση και Ιαπωνία μετά από κάποια χρόνια, όπως και την παγίωση του πραξικοπηματικού καθεστώτος των μπολσεβίκων.

Αντίστοιχα, στην διάρκεια της Ιρανικής ισλαμικής Επανάστασης, οι Ιρακινοί επιτέθηκαν στην αρχικά αδύναμη επαναστατική κυβέρνηση των ισλαμιστών του Χομεϊνί, όμως αυτό συσπείρωσε ακόμα και φυλακισμένους από τους ισλαμιστές του Χομεϊνί αντικαθεστωτικούς αξιωματικούς του στρατού (και το μεγαλύτερο μέρος του λαού) εναντίον των εισβολέων, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα την ήττα και αποχώρηση των εισβολέων μετά από κάποια χρόνια, όπως και την παγίωση του επαναστατικού καθεστώτος των ισλαμιστικών.

Η αρχαιότερη πόλη του κόσμου: Αυτή είναι η «Πομπηία» της Ελλάδας. Η πόλη ανακαλύφθηκε το 1.967 μ.Χ. από τον Νίκολα Φλέμινγκ και την ομάδα του, οι οποίοι εντυπωσιάστηκαν από την δομή της Μπορεί να μην αντιστοιχίσουμε ποτέ την Ατλαντίδα σε κάποια πραγματική τοποθεσία, αλλά στην Ελλάδα βρίσκουμε μία εξίσου Αρχαία κοινότητα, την δική μας «Πομπηία» θα έλεγε κανείς.

Αυτή η βυθισμένη Ελληνική πόλη βρίσκεται κοντά στα ανοιχτά της Ελαφόνησου, εδώ και 5.000 χρόνια περίπου, και ονομάζεται Παυλοπέτρι, θεωρούμενο η αρχαιότερη πόλη του κόσμου, απ' όσο γνωρίζουμε. Η πόλη ανακαλύφθηκε το 1.967 μ.Χ. από τον Νίκολα Φλέμινγκ και την ομάδα του, οι οποίοι εντυπωσιάστηκαν από τη δομή της.

Παυλοπέτρι: Η Ελληνική Πομπηία. Έρευνες στο Παυλοπέτρι, που χρονολογείται από την Εποχή του Χαλκού, έχουν αποκαλύψει πως ήταν μία πλήρως λειτουργική κοινότητα. Διέθετε διώροφα σπίτια, δρόμους, ακόμα και σύστημα διαχείρισης υδάτων. Εντοπίζονται εκεί σήμερα τουλάχιστον 15 κτήρια, σε βάθος 3 με 4 μέτρων, στην βραχονησίδα που καταλαμβάνει.

Πρόσφατες έρευνες του 2009 μ.Χ. αποκάλυψαν ότι εκτείνεται σε 9 στρέμματα. Αρχικά οι απαρχές του είχαν τοποθετηθεί περί το 1600 π.Χ.-1100 π.Χ. αλλά μετέπειτα έρευνες αποκάλυψαν ότι κατοικείται πριν από το 2800 π.Χ.

Πιθανολογείται δε ότι βυθίστηκε κάπου στο 1000 π.Χ. Οι ανασκαφές έχουν αποκαλύψει και μία ακμάζουσα πολιτισμική πτυχή, καθώς η πόλη λειτουργούσε ως κέντρο κλωστοϋφαντουργίας. Στην περιοχή βρέθηκαν πολλά μεγάλα πιθάρια από την Κρήτη, γεγονός που προδίδει πως η πόλη ήταν και μεγάλο εμπορικό λιμάνι.

Θεωρείται επίσης ότι το Παυλοπέτρι καταβυθίστηκε το 375 μ.Χ. από τον ίδιο σεισμό που κατέστρεψε το Γύθειο, όταν κατέρρευσε το ακρωτήρι όπου ανήκε, κατά τον οποίο πήρε την τελική της μορφή η Ελαφόνησος (https://www.pentapostagma.gr/politismos/7268408_i-arhaioteri-poli-toy-kosmoy-ayti-einai-i-pompiia-tis-elladas).

Υπήρξαν δύο σημαδεμένοι νονοί, ο Αλ Καπόνε και ο Λάκυ Λουτσιάνο.

Η πίτσα αναφέρεται για πρώτη φορά στην Ανειάδα, ενώ στην σύγχρονη εποχή δημιουργήθηκε τον 19^ο Αιώνα μ.Χ στην Νάπολη της Ιταλίας.

Ο Μιχαήλ Αρναούτης ονομάστηκε από τον στρατηγό του ΟΗΕ (αλλά και στον Ελληνικό εμφύλιο) Βαν Φλιτ ως «Βενιαμίν του ΟΗΕ».

Ανακάλυψαν τον Αρναούτη στρατιώτες πίσω από μία κουρτίνα, όπως και τον Αυτοκράτορα της Ρώμης Κλαύδιο.

Κάποιοι λένε ότι ο Αρναούτης έπαιξε για τον Κωνσταντίνο τον Β΄ τον ρολό του Μεταξά για τον παππού του Κωνσταντίνο τον Α΄ στον Εθνικο Διχασμό.

Έπεσαν όταν οι μοναρχίες τους έγιναν τυραννικές (ή υποστήριξαν δικτατορίες) ο Κωνσταντίνος Β΄ ο Γλύξμπουργκ στην Ελλάδα, ο Βίκτωρ Εμμανουήλ ο Γ΄ στην Ιταλία, αλλά και ο Ταρκύνιος ο Β΄ ο Υπερήφανος στην Αρχαία Ρώμη.

Ο δικτάτορας της Παραγουάης Φραγκίσκος Λόπεζ επηρεάζονταν καταστροφικά από την Ιρλανδή ερωμένη του Ελίζα Λιντς, όπως και ο Γάλλος βασιλιάς Λουδοβίκος ο ΙΕ’ από την ερωμένη του Μαντάμ ντε Πομπαντούρ.

Σεβαστούπολη της Νοτιάς Αμερικής ονομάστηκε η πολιορκία του φρουρίου Χουμιάτα από την Τριπλή Συμμαχία και που καταλήφθηκε και στην περίπτωση μετά από μακρά πολιορκία από αυτή.

Στον Πόλεμο της Τριπλής Συμμαχίας πέθαναν από τις κλιματικές συνθήκες και από αρρώστιες (χολέρα) και το δύσβατο περιβάλλον και τον ανταρτοπόλεμο πολλοί Βραζιλιανοί, όπως και πολλοί στρατιώτες της Βρετανικής Κοινοπολιτείας στον Α΄ΠΠ στην Γερμανική Ανατολική Αφρική για τους ιδίους ακριβώς λογούς.

Ο Λόπεζ έχασε την δικτατορική του εξουσία, όπως και ο Πολ Ποτ στην Καμπότζη, όταν εισέβαλαν όπως οι εχθροί τους στο κράτος τους και τους έριξαν από την εξουσία και αυτοί ξέφυγαν, διέφυγαν και κατάφυγαν στην ζούγκλα από οπού ξεκίνησαν ανταρτοπόλεμο κατά των εχθρών τους, όμως στο τέλος σκοτωθήκαν και θάφτηκαν εκεί.

Ο Πόλεμος της Τριπλής Συμμαχίας είχε σαν αποτέλεσμα της πτώσης της μοναρχίας στην Βραζιλία, όπως συνέβη και στην Ρωσία, Γερμάνια, Τουρκία και Αυστρία στον Α΄ΠΠ.

Οι Δρούζοι δημιουργήθηκαν από τον Ισραηλίτη Δραγγάζι και κατά διαταγή του τότε Φατιμίδη Σουλτάνου Αλ Χακίμ για τον λατρεύουν οι ντόπιοι (όπως και έγινε σαν δήθεν «θεό»), ενώ οι Δρούζοι είναι ένας σκληροτράχηλος ορεσίβιος λαός που δεν δέχτηκε την υποταγή στους Άραβες, όπως ακριβώς έκαναν και οι Κούρδοι με τους Πέρσες, τους Άραβες και τους Τούρκους.

Ο παράφρονας Φατιμίδης Σουλτάνος Αλ Χακίμ, όπως και ο Ερντογάν θανάτωναν τα αδέσποτα ζώα στους δρόμους.

Συν αρμολογούμενα λιμάνια έγιναν από τους Συμμάχους στην Δίεπη στον Β΄ΠΠ, όπως και στην Γάζα στις μέρες μας.

Έσωσε τον Μέγα Αλέξανδρο στην μάχη της Ισσού το κράνος του από το χτύπημα ενός Πέρση, όπως ακριβώς συνέβη και με τον Πατρίκιο Βάρδα Σκληρό στην μάχη της Αρκαδιούπολης.

Στην μάχη της Αρκαδιούπολης ο Πατρίκιος Βάρδας Σκληρός σκότωσε έναν γιγαντόσωμο αντίπαλο Ρωσο (κόβοντας τον στα δύο, όπως και ο ένδοξος βασιλιάς της Ηπείρου Πύρρος έναν γιγαντόσωμο Μαμερτίνο που τον τραυμάτισε), όπως και ο ένδοξος Αυτοκράτορας της Ρωμανίας Ηράκλειος σκότωσε σε μάχη σε  γέφυρα έναν γιγαντόσωμο Πέρση. Αλλά και στην μάχη στο Δορύστολο ο ηρωικός Ανέμας σκότωσε μονός του τον γιγαντόσωμο Ίκμορ, υπαρχηγό των Ρως.

Ο ηρωικός Ανέμας τραυμάτισε ελαφρά (επειδή τον έσωσε η πανοπλία του) εφορμώντας τον Σιατοσλάβο στην πλαγιά κλείδα, ενώ ο ίδιος σκοτώθηκε από τους σωματοφύλακες του Σιατοσλάβου που έσπευσαν να τον σώσουν, όπως ακριβώς συνέβη με τον Σπάρτακο που έσπευσε να σκοτώσει και αυτός με ορμή τον Κράσσο, με σκοπό και αυτός να σκοτώσει τον αντίπαλο αρχηγό για να διαλυθεί ο στρατός του.

Ο αδερφός του Πατρικίου Βάρδα Σκληρού τον έσωσε στην μάχη της Αρκαδιούπολης από έναν αντίπαλο που πήγε να τον χτυπήσει πισώπλατα, όπως και στην μάχη της Ισσού ο Κλείτος τον Μέγα Αλέξανδρο από τον Σπιθριδάτη.

Ο Σκιπίων ο Αφρικανός κάλεσε να τον συναντήσει ο Αννίβας όπως και έγινε, όπως ζήτησε και έγινε ο Σιατοσλάβο με τον Αυτοκράτορα της Ρωμανίας, όπως και έγινε, ενώ και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις οι ηττημένοι ζήτησαν τις συναντήσεις αυτές.

Ο Σκιπίων ο Αφρικανός έκανε επίδειξη δύναμης στους κατασκοπους του Αννίβα δείχνοντας τους τον στρατό του, όπως ακριβώς έκανε και ο Αυτοκράτορας της Ρωμανίας Ιωάννης Τσιμισκής με τους πρέσβεις των Ρώσων.

Ο ηρωικός στρατιώτης της Ρωμανίας Θεοδόσιος Μεδονύκτης άνοιξε μονός του πολεμώντας στο τείχος της Πρέσλαβ τον δρόμο για να έρθουν οι συμπολεμιστές του και να καταλάβουν την πόλη, όπως ακριβώς έκανε και ο Μέγας Αλέξανδρος στην πόλη των Μάλλων.

10 φορές άλλαξε η ροή του νικητή στην μάχη του Γιαρμούκ και 9 φορές στο Δορύστολο.

Πίστεψαν κατά λάθος ότι σκότωσαν τον Καίσαρα οι Βρετανοί, τον Τσιμισκή οι Ρώσοι και τον Γουλιέλμο τον Κατακτητή οι Σαξονες.

Ανθρωποθυσίες έκαναν οι ειδωλολάτρες Καρχηδόνιο για να σωθεί η πόλη τους από τους Ρωμαίους στον Γ΄ Καρχηδονιακό πόλεμο από τον Ασδρούβα, όπως και οι τότε Ρώσοι ειδωλολάτρες του Σιατοσλάβου στην πόλη του Δορυστόλου από τον στρατό της Ρωμανίας, ενώ στο τέλος ηττήθηκαν τόσο οι Καρχηδόνιοι, όσο και οι Ρώσοι.

Ο Τσιμισκής ζήτησε από τον Σιατοσλάβο να μονομαχήσουν οι δύο τους, κάτι που ο Σιατοσλάβος αρνήθηκε, όπως και ένας Γερμανός φύλαρχος των Τευτόνων ζήτησε το ίδιο από τον Ρωμαίο στρατηγό Μάριο και αυτός αρνήθηκε.

Το κρανίο του Σιατοσλάβου έγινε ποτήρι από τους Πετσενέγκους που τον νίκησαν, όπως και του Νικηφόρου του Α΄ από τους Βουλγάρους που τον νίκησαν.

Οι Αθάνατοι στην Ρωμανία ιδρύθηκαν από τον Αυτοκράτορα Τσιμισκή και επανιδρυθήκαν από τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ τον Ζ΄.

Ηττήθηκε ο στρατός και η τακτική του Φρειδερίκου του Μέγα από τους Γάλλους του Μεγάλου Ναπολέοντα, όπως και ο στρατός και η τακτική του Ναπολέοντα του Μεγάλου από τους Πρώσους του Μπίσμαρκ και του Μολέ, ενώ φαινομενικά ηττήθηκε ο στρατός και η τακτική του Φίλιππου του Βάια του Αλέξανδρου του Μέγα από τους Ρωμαίους του Φλαμινίνου.

Και όπως η Μικρασιάτικη καταστροφή έδιωξε τους Έλληνες υπό την Μικρά Ασία, το ίδιο έκαναν και τα Σεπτεμβριανά στους Έλληνες της Πόλης, οι διωγμοί του Νάσερ στους Έλληνες της Αλεξάνδρειας ενώ και Έλληνες της μεγάλης Ελλάδος δηλαδή της νότιας Ιταλίας και της εταιρείας εκδιώχθηκαν με την ενοποίηση του ιταλικού κράτους όταν αυτό τους φεύγει με κακοποίηση διαφθορά με εγκλήματα και βία.

Έκαναν τάχατες «φιλελευθεροποίηση» πριν καταρρεύσουν οριστικά μετά από ήττες τους σε εξωτερικούς πολέμους, ο Μέγας Ναπολέοντας, ο ανιψιός του Ναπολέων ο Γ΄, όπως και η Ελληνική χούντα.

Η Μεγάλη Βρετανία εφάρμοσε αποτελεσματικό ναυτικό αποκλεισμό νικώντας τον αντίπαλο στόλο επί Ναπολεόντειων Πολέμων, επί Α’ΠΠ, όπως ακριβώς και η Ελλάδα στους Βαλκανικούς Πολέμους εφάρμοσε αποτελεσματικό ναυτικό αποκλεισμό στο Αιγαίο νικώντας τον αντίπαλο τουρκικό στόλο, εμποδίζοντας τον εφοδιασμό των αντιπάλων τους με στρατιωτικές ενισχύσεις, όπλα/πυρομαχικά και χρήματα.

Έθαψαν σε ανώνυμο τάφο τα πτώματα τυράννων και τρομοκρατών για να μην γίνουν οι τάφοι αυτοί τόπος προσκύνησης των οπαδών τους, όπως π.χ. του Καντάφι, του Σαντάμ Χουσεΐν, του Οσάμα Μπιν Λάντεν, του Αμπού Μπακρ Μπαγκάντι, του Φρανσίσκο Λόπεζ κ.λπ.

Ήταν ιερή η ελιά και η δρυς στους Αρχαίους Έλληνες, όπως και η Δρυς στους Γαλάτες.

Και στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους έγινε στην Ελλάδα εμφύλιος πόλεμος.

Τον Ερντογάν και τον Καραμανλή τους έσωσαν οι Ρώσοι από τον θάνατο από τους Αμερικανούς, στον μεν πρώτο σε πραξικόπημα και τον δεύτερο σε απόπειρα δολοφονίας.

Η εισβολή το 406 μ.Χ. των Γερμανικών φυλών στην Δυτική Γερμανική Αυτοκρατορία την διέλυσε σε πολλά κράτη, όπως και η εισβολή των Λομβάρδων και των Φράγκων στην Ιταλία την διέλυσε και αυτή σε πολλά κράτη. 

Έγινε πτώση του Μινωικού πολιτισμό δύο φορές παράλληλα με την πτώση και καταστροφή των ανακτόρων του (το 1.700 π.Χ. και το 1.450 π.Χ.), όπως και του Μυκηναϊκού πολιτισμού με την πτώση και καταστροφή των ανακτόρων του (γύρω στο 1.200 π.Χ.).

Ο ρόλος των τεχνοκρατών στην εξουσία – Από τον Μεσαίωνα στους νεότερους χρόνους. Ποιοι πραγματικά μας κυβερνούν; Το γενεαλογικό δέντρο των τεχνοκρατών διαχειριστών, από τους Μεροβίγγειους στα Think-Tanks: Το ιστορικό πλαίσιο των επιτροπών στην Ευρώπη. Οι επιτροπές και τα “επιτροπάτα” στην Ευρώπη έχουν ένα μακρύ παρελθόν και από ό,τι φαίνεται θα έχουν και ένα ανθηρό μέλλον.

Επί Δαγοβέρτου (628 μ.Χ.-638 μ.Χ.), το φραγκικό κράτος επεκτείνεται πέρα από το Ρήνο υποτάσσοντας τους Βαυαρούς και τους Σάξονες. Μετά τον Δαγοβέρτο, η βασιλική εξουσία των Μεροβιγγείων εξασθενεί και το κράτος διοικείται από ισχυρούς αυλικούς τους μαγιορδόμους (major domus).

Οι μαγιορδόμοι αποτελούν κάτι αντίστοιχο με τους σημερινούς διευθυντές – διαχειριστές των επιτροπών, είναι εκείνοι που ο Μπάρναμ στο βιβλίο του “Επανάσταση των διευθυντών” τους αποκαλεί διανοούμενους ανώτερης κλίμακας και είναι οι ομάδες (thunk tank) οι οποίες διοικούν και διευθύνουν τις κοινωνίες και την παγκόσμια οικονομία.

Ήδη από την Ρωμαϊκή εποχή έχουν δώσει το στίγμα τους ως ανώτεροι υπάλληλοι του ρωμαϊκού υπερσυστήματος, πότε με την ιδιότητα του aule, πρυτάνεως άλλοτε πάλι ως architriclinus θεσμικό όργανο προεδρεύοντος σε δικαστικές υποθέσεις.

Ακόμη και στο Βυζάντιο υπάρχει η παρουσία τους στα βυζαντινά δικαστήρια ως magister oficiorum, με τον ξηρό τους νομικαλισμό ή ως τελετάρχες come largum. Στο βασίλειο της Βόρειας Ισπανίας στην Ναβάρα, στα δικαστήρια της Παμπλόνας θα αποτελέσουν το απριορικό θεμέλιο του συστήματος.

Με τον Κάρολος ΙΙ, οι μαγιορδόμοι οργανώνονται ως το κατεστημένο που θα αλώσει το καθεστώς, και ουσιαστικά θα θεμελιώσει τον γεωμετρικό τόπο που θα εξισορροπήσει το σύστημα και το παρασιτικό αντισύστημα.

Έτσι ώστε από τότε το διορισμένο σύστημα με το παρασιτικό αντισύστημα να συνυπάρχουν και να κυριαρχούν με μια διαφανή επίφαση της νομιμότητας. Αρκεί να δει κανείς τι συνέβη στην Γαλλία με την μήτρα της διαπλοκής noblesse de rode και πως συναρτώνται οργανικά τα υπερσυστήματα και τα υποσυστήματα σ’ ένα τεράστιο σύμπλοκο συστημάτων και επιτροπών.

Οι μεσαιωνικές ρίζες των επιτροπών. Ο διαπρεπέστερος των μαγιορδόμων ήταν ο πρίγκιπας Κάρολος Μαρτέλ (685 μ.Χ.-741 μ.Χ.), ήταν εκείνος ο οποίος νίκησε στο Πουατιέ το 732 τους Άραβες και έσωσε τη δυτική Ευρώπη από τον κίνδυνο του εξισλαμισμού.

Ο γιός του Πιπίνος ο Βραχύς (741 μ.Χ.-768 μ.Χ.) κατέλυσε τη δυναστεία των Μεροβιγγείων και έγινε ο αρχηγέτης της δυναστείας των Καρολίδων. Από εδώ ξεκινάει και η δημιουργία του Παπικού κράτους. Για να εδραιώσει την αρχή του ο Πιπίνος προσεταιρίστηκε τον πάπα Ζαχαρία και πέτυχε από εκείνον να αναγνωριστεί.

Μάλιστα το 754 μ.Χ. ο νέος πάπας Στέφανος Β΄ ήρθε στην Γαλλία και τον έστεψε βασιλέα. Σε αντάλλαγμα τον επόμενο χρόνο ο Πιπίνος εισέρχεται στην Ιταλία και υποχρέωσε τους Λομβαρδούς να αναγνωρίσουν το κράτος του Α. Πέτρου και να παραχωρήσουν πόλεις όπως την Ραβέννα. Έτσι το 755 μ.Χ. ξεκινάει η αφετηρία του παπικού κράτους. Και βέβαια αρχίζει και η στροφή των παπών προς τους Φράγκους.

Νέου τύπου διαχείριση: Η Magna Charta. Η αρχή στην Ευρώπη έχει γίνει, οι διαχειριστές νέου τύπου έχουν εισέλθει στα κέντρα της εξουσίας, όχι ως απλοί σύμβουλοι αλλά ως κυρίαρχοι διευθυντές και δεν θα φύγουν ποτέ. Και δεν θα φύγουν, γιατί θα λειτουργούν στην συνέχεια ως συλλογικοί διαχειριστές μιας τάξης, ως κόμματα, σε όλες τις μορφές των πολιτευμάτων που αλλάζουν, ή ως μάνατζερ, διευθυντές της αγοράς.

Τους συναντάμε στη συνέχεια το 1.215 μ.Χ. όταν ο Ιωάννης ο Ακτήμονας αμφισβητεί το δικαίωμα των ευγενών ( δηλαδή, τους κόμιτες και τους βαρόνους που ονομάστηκαν αργότερα λόρδοι) και καταθέτουν άποψη για την επιβολή της φορολογίας, είναι εκείνοι οι οποίοι κατέλαβαν στην συνέχεια το Λονδίνο και εκδόθηκε στις 15 Ιουνίου του 1.215 μ.Χ. η περίφημη Magna Charta, που θεωρείται η πρώτη συνταγματική πράξη στην ιστορία των λαών.

Με την Magna Charta κατοχυρώνονται τα δικαιώματα του ανώτερου κλήρου και των ευγενών. Η Magna Charta Libertatum δηλαδή ο μέγας χάρτης των ελευθεριών αποτελείτο από 63 άρθρα. Δέχτηκε πολλές αλλαγές μέχρι να βρει μια οριστική μορφή το 1.225 μ.Χ. Σήμερα σώζονται τέσσερα αντίτυπα.

Εκείνο που θα πρέπει να προσέξουμε είναι ότι το 11^ο άρθρο προέβλεπε τη σύσταση του Μεγάλου Συμβουλίου που θα έπαιζε το σημαντικότερο ρόλο. Έτσι λοιπόν για μια ακόμη μια φορά οι συμβουλάτορες – διαχειριστές θα ήταν σε προνομιακή θέση. Οι αυθεντίες (δηλαδή οι ειδικοί) συμπορεύονται πλέον μαζί με την εξουσία, και στο εξής οι συμβουλάτορες αυτοπαρουσιάζονται ως νοηματοδότες των πολιτικών αποφάσεων.

Το βασικότερο είναι ότι για την επιβολή της φορολογίας (σύμφωνα με την Magna Charta Libertatum) απαιτούσε την έγκριση του Μεγάλου Συμβουλίου το οποίο αποτελείτο από 24 βαρόνους και τον δήμαρχο του Λονδίνου. Μάλιστα σε περίπτωση αρνήσεως του βασιλιά να συμμορφωθεί με τις φορολογικές επιβολές του Μεγάλου Συμβουλίου προέκυπτε το δικαίωμα της αντιστάσεως.

Στους μεταγενέστερους χρόνους το Συμβούλιο ονομάστηκε Parlament (κοινοβούλιο) και διόριζε, (ουσιαστικά τοποθετούσε) τους πέριξ του βασιλιά εμπειρογνώμονες να τον ελέγχουν και να τον κατευθύνουν στην άσκηση της πολιτικής του. Η ρευστοποίηση, η κατάτμηση, της εδραίας και αυτοτελούς εξουσίας έχει πλέον συντελεστεί, η ενότητα της επίπεδης επιφάνειας της εξουσίας ξεκίνησε να αποχρωματίζεται.

Οι συγγένειες με τον υπερεθνικό οργανισμό του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το οποίο καθορίζει τους γενικούς πολιτικούς προσδιορισμούς και τις προτεραιότητες είναι ολοφάνερες. Το Ευρωπαϊκό συμβούλιο σήμερα είναι επίσης αρμόδιο για τον συντονισμό των οικονομικών πολιτικών.

Η δύναμη των επιτροπών στην Ευρώπη. Η δύναμη των επιτροπών στην Ευρώπη ήταν παντού. Η Ευαγγελική Ένωση (Union), υπό τον εκλέκτορα του παλατινάτου Φρειδερίκο Ε’, η “Αγία Γερμανική Ένωση” (Liga) των Καθολικών υπό τον εκλέκτορα της Βαυαρίας Μαξιμιλιανό αποτελούσαν ουσιαστικά επιτροπές με εξουσιαστική παντοδυναμία και συμβουλευτική παιδαγωγική διαχειριστική ικανότητα. Αποτέλεσαν τις ελίτ, που όπως θα έλεγε ο Μόσκα δεν κυβερνούσαν με τη δύναμη και το δόλο, αλλά αντιπροσώπευαν κατά κάποιο τρόπο τα συμφέροντα και τους σκοπούς ομάδων εξουσίας.

Αυτές οι ελίτ, θα πει ο Ρεϋμόν Αρόν, γίνονται η κυβερνώσα πλειοψηφία, οι οποίες κατορθώνουν να περνούν με μεγάλη ευκολία από το ένα πολιτικό στρατόπεδο στο άλλο. Οι ελίτ δεν αποτέλεσαν γεννήματα του 19ου αιώνα όπως επεσήμανε ο Σ. Φίντριχ, αλλά αντλούν καταγωγή από την εποχή των μαγιορδόμων (major domus). Λειτουργούν όπως οι “αλεπούδες” και τα “λιοντάρια” του Μακιαβέλι  εμφανίζονται να διαθέτουν με μια επιστημονική κατάρτιση και με μια αποτελεσματική ικανότητα διαχείρισης.

Σπέρνονται σε όλες τις κοινωνικές δομές, πολιτικές, εκκλησιαστικές, στρατιωτικές, κλπ. Για παράδειγμα τα πολιτικά κόμματα δεν συνδέονται άμεσα με ιδεολογίες όπως διατείνονται, στις ρίζες τους βρίσκονται ομάδες εμπειρογνωμόνων και συμβουλατόρων που συνδέονται με πολιτικές δράσεις και συμφέροντα, θα μας πει ο M. Duverger, στο βιβλίο του “Πολιτικά Κόμματα”.

Επίσης τα θρησκευτικά τάγματα της Δύσης ενέταξαν τα συμβούλια των εκλεκτών με τις Ιερές Συνόδους και τις Συνόδους, (ιδίως οι Ιησουίτες). Με απίστευτο ζήλο αντέγραψε τα συμβούλια των εκλεκτών και η λενινιστική εκκλησία ονομάζοντάς τα Κεντρική Επιτροπή (Ιερές Συνόδους) και Συνέδρια (Σύνοδοι).

Η Μαρία Καλαμπίνσκα μελετώντας τις ελίτ της Γαλλίας διαπίστωσε ότι το 1.789 μ.Χ. μια ομάδα αξιωματικών του ιππικού χωρίς να ανήκει στην επίσημη αριστοκρατία της χώρας, ανέλαβε ως “επιτροπάτο” τη διοίκηση και άσκηση του στρατού και εξέφρασε τα νέα τζάκια εξουσίας της Γαλλίας λειτουργώντας αυτή η ομάδα ως οι νέοι μαγιορδόμοι.

Ας μην ξεχνάμε ότι στην Γαλλία του 17^ου Αιώνα μ.Χ. μια ολόκληρη κοινωνική κατηγορία η noblesse de rode οργανώθηκε ως διαχειριστική – διευθυντική επιτροπή επιδιώκοντας οφέλη από την πολιτική άσκηση της εξουσίας.

Ενώ ο Εμίλ Μπούτμι θα οργανώσει στην Γαλλία την Ελεύθερη Σχολή Πολιτικών Επιστημών που μέχρι το 1.945 μ.Χ. διαμόρφωνε μια διοικητική ελίτ. Στους ίδιους στόχους σήμερα κινείται και η Ecole Nationale d’ Aministration (ENA)-(https://slpress.gr/idees/o-rolos-ton-texnokraton-stin-exousia-apo-ton-mesaiona-stous-neoterous-xronous/).

Στις ζωγραφιές και τις τοιχογραφίες τους οι Μυκηναίοι, οι Ρωμαίοι, αλλά και οι ευγενείς της Ρωμανίας και της Ρώμης παρίσταναν μάχες και σκηνές κυνηγιού.

Τόσο ο Ακενατόν, όσο και ο Χέοπας έκλεισαν τους ναούς της Αιγύπτου.

Ο Χέοπας, όπως και ο Τσιν Χουάνγκ Τι έβαλαν τον λαό τους να κάνουν με την βία καταναγκαστικά έργα για να κτίσουν την πυραμίδα του Χέοπα και το Σινικό Τείχος αντίστοιχα.

Φοινικούν ονομάζονταν αρχικά το κόκκινο χρώμα στα υφάσματα που μετά ονομάστηκε πορφύρα.

Οι Αιγύπτιοι ονομάζονταν κοκκινομάλληδες και κόκκινοι οι Φοίνικες.

Δεν είχαν ναούς οι Μινωίτες και οι Πέρσες, αλλά λάτρευαν τους «θεούς» τους στους λόφους των βουνών.

Σκότωσε το παιδί σε ηλικία ανιψιό του και νόμιμο διάδοχο του θρόνου Αντίοχο ο Αντίοχος ο Δ΄ των Σελευκιδών για να του πάρει τον θρόνο, όπως έκαναν και ο Μιχαήλ Παλαιολόγος και ο Ανδρόνικος Κομνηνός με τους παιδιά σε ηλικία και νόμιμους διάδοχους του θρόνου Ιωάννη Δ΄ Βατάτζη και Αλέξιο Β΄ Κομνηνό, για να του πάρουν τον θρόνο.

Πολυήμερα οργιαστικά γλέντια, διαρκείας ενός μήνα έκανε ο τυραννικός Αντίοχος ο Δ΄ ο Επιφανής, όπως και ο τυραννικός Νέρωνας, ενώ και οι δύο καταπίεσαν και τάραξαν τους λαούς τους και τους υπόδουλους/υποτελείς λαούς με φόρους, προκαλώντας με τον τρόπο αυτό πολλές εξεγέρσεις.

Και οι δύο ήταν μεγαλομανείς, ξοδεύαν ασύστολα τα χρήματα των Βασιλείων τους σε ερωμένες και οργιά (αλλά και φίλους και ευνοούμενους τους, χρεοκοπώντας τα κράτη τους), δολοφονήσαν συγγενείς τους, ενώ παράλληλα κυκλοφορούσαν και έδερναν ή δολοφονούσαν μεταμφιεσμένοι την νύχτα ανθρώπους.

Στο προάστιο της Αντιόχειας Δάφνη μπροστά στις αντιπροσωπείες 300 Ελληνικών πόλεων χόρευαν γυμνές χορεύτριες με εντολή και χρηματοδότηση του Αντίοχου του Δ΄ του Επιφανή, όπως ακριβώς έκανε και πριν τον Α΄ΠΠ και ο διεφθαρμένος επιχειρηματίας Μαρόζοφ στην Ρωσία.

Η λατρεία του Αντίοχου του Δ΄ του Επιφανούς που ακολουθούσε, δεν ήταν η επίσημη λατρεία του Ολύμπιου Διός που ξέρουμε. Ήταν η δαιμονική οργιαστική λατρεία του Διόνυσου, του Βάκχου και του τραγοπόδαρου Πάνος, όπως ακριβώς και του Μάρκου Αντώνιου, με τον μεν πρώτο να πιστεύει ότι ήταν δήθεν η «ενσάρκωση» του Δία και ο δεύτερος δήθεν του «Διόνυσου».

Οι Ρωμαίοι ανεβοκατέβαζαν για τα χρήματα τους βασιλιάδες στα Βασίλεια των Σελευκιδών και των Πτολεμαίων, όπως ακριβώς έκαναν και με τους Παλαιολόγους οι Οθωμανοί στην Αυτοκρατορία της Ρωμανίας.

Οι χειρότεροι διώκτες των Χριστιανών ήταν οι “Χριστιανοί” εξωμότες, οι προδότες, οι σπιούνοι, οι τάχα “Χριστιανοί”, οι οπαδοί ήξεραν “ανθρώπους και πράγματα”, όπως τότε επί κατοχής 1.941 μ.Χ-1.944 μ.Χ., όπως και επί Τουρκοκρατίας με τους εξωμότες, τους γενίτσαρους και τους Τσάμηδες.

Δεν είχαν τείχη λόγω της δύναμης του στόλου τους οι Μινωίτες και οι Σπαρτιάτες λόγω του στρατού τους.

Ομοιότητες με Κίνα. Η Αμερική σήμερα είναι σαν την Κίνα στα τέλη της δεκαετίας του 1.960 μ.Χ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες βιώνουν μια δική τους «πολιτιστική επανάσταση» με στόχο την εξάλειψη καθετί παραδοσιακού.

Εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι επίσημο σύνταγμα δεν έχουν τα κράτη του Ισραήλ και της Γερμανίας.

Τον Ιωάννη Ζ΄ τον Κατακουζηνό τον ονόμαζαν αυτόν «σπάθη των Μακεδόνων» και «βασιλέα των Ελλήνων», όπως και τον Ιωάννη τον Τσιμισκή «Δίκοπο σπαθί των Σαρακηνών», τον Ιωάννη Η΄ τον Παλαιολόγο «ω της Ελλάδος ήλιε βασιλεύ» και τον Κωνσταντίνο ΙΑ΄ Παλαιολόγος, εκτός από τον τίτλο του «βασιλέως και Αυτοκράτορος Ρωμαίων» και «ελπίδα και χαρά πάντων των Ελλήνων».

Όπως οι Μεγάλες Δυνάμεις πολέμησαν για την κατοχή της Αμερικάνικης, της Αφρικής και της Ασιατικής Ηπείρου, όπως και στις μέρες μας ετοιμάζονται να πολεμήσουν για τους ορυκτούς πόρους της Αρκτικής.

Ο ηγέτης της Χαμάς Σινουάρ δεν είχε κινητό και επικοινωνούσε με σημειώματα (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/enoples-syrraxeis/7270754_cnn-gia-israil-pos-epese-pano-ston-sinoyar-den-eihe-kinito#goog_rewarded), όπως και ο αρχηγός της Κόζα Νόστρα/μαφίας της Σικελίας Προβεντσάνο.

Μέσω του Δουρείου ίππου κατέλαβαν οι Έλληνες την Τροία, ενώ κατέλαβαν και την εξουσία της Ρώμης αρχικά και της Νέας Ρώμης μετέπειτα από μέσα και πάλι, με όπλο αυτή την φορά τον Ελληνικό πολιτισμό, τον Χριστιανισμό και μέσω του Έλληνα (από την Ελληνίδα μητέρα του Αγία Ελένη) Άγιου Κωνσταντίνου, ο οποίος μετέφερε την Πρωτεύουσα στην Νέα Ρώμη/Πόλη/Κωνσταντινούπολη και έδωσε ελευθερία στους Χριστιανούς που διώκονταν άδικα Αιώνες μέχρι τότε.  

Με το χτύπημα και την επίθεση των Ούννων στα εδάφη των Γότθων, αυτοί αναγκάστηκαν να φύγουν από αυτά και να καταφύγουν στην Ρωμανία, ενώ οι επιθέσεις των Ούννων οδήγησαν και τα Γερμανικά φυλά να επιτεθούν και να εισβάλουν στα εδάφη της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (https://alophx.blogspot.com/2016/12/406.html).

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και η επίθεση των Θεσσαλών στους Αιολείς και τους Βοιωτούς, οι μεν Βοιωτού έφτασαν στην Καδμεία που κατέλαβαν και της εδωσαν το ονομα της, ενώ οι Αιολείς αναγκάστηκαν να εγκατασταθούν στα νησιά και τα παράλια της Μικράς Ασίας, όπως ακριβώς έκαναν και οι Ίωνες και οι Αχαιοί της Πελοποννήσου με την εισβολή των Δωριέων.

Μεγάλες Εκκλησίες εν Αιχμαλωσία εν μέσω διωγμών και ξένης κατοχής είναι στις μέρες μας 4 από τα 5 Ορθόδοξα Πατριαρχεία (Πόλης, Ιερουσαλήμ, Αντιόχειας, Αλεξάνδρειας), όπως και πολλές τοπικές Εκκλησίες, όπως π.χ. στην Ουκρανία των νεοναζί του Ζελένσκι, στην Αλβανία και την Βόρεια Ήπειρο, στα Σκόπια κ.λ.π.

Στην Λυδία δημιουργήθηκαν και κοπήκαν για πρώτη φορά τα νομίσματα και βγήκε η λέξη τύραννος.

Ο καταγραφεύς των λόγων και της εκστρατείας του Φαραω Τούθμωσι του Γ΄ του Μέγα της Αιγύπτου (γνωστού και ως «Ναπολέοντα της Αιγύπτου») στην Μεγιδδώ Τζιλάνι ήταν για πολλούς ο πρώτος πόλεμος ρεπόρτερ για κάποιους.

Ο Τούθμωσις ο Γ΄ ο Μέγας της Αιγύπτου νίκησε κατά κράτος τον βασιλιά του Καντές και τους συμμάχους του που τον θεωρούσε έναν άπειρο νεαρό και ανίκανο ηγέτη, όπως ακριβώς έκανε και ο Μέγας Αλέξανδρος με τον Δημοσθένη και τους συμμάχους του που τον θεωρούσαν και αυτοί έναν άπειρο νεαρό και ανίκανο ηγέτη.

Παράλληλα, τόσο ο Μέγας Αλέξανδρος, όσο και Τουθμωσις ο Γ΄ ο Μέγας της Αιγύπτου δεν περίμεναν την νέα εισβολή των Περσών και των Σύρων στις χώρες τους, αλλά αντίθετα εισέβαλαν αυτοί στα εδάφη των εχθρών τους, τους νίκησαν κατά κράτος και κατέκτησαν τις χώρες τους. 

Βυζαντινό μηχανικό ημερολόγιο: Ο δεύτερος αρχαιότερος γραναζωτός μηχανισμός στην ιστορία. Αναζητώντας τον σύνδεσμο που συνδέει τον μηχανισμό των Αντικυθήρων με την σημερινή μηχανική, πρέπει να υπολογίσουμε και το Βυζαντινό φορητό Ηλιακό ημερολόγιο που είναι άλλο ένα κλοπιμαίο των κλεφτών αγγλοσαξόνων.

Εκτίθεται στο Μουσείο Επιστημών του Λονδίνου. Το χάλκινο εύρημα αποτελείται από τέσσερα θραύσματα, μεταξύ των οποίων είναι καλοσχηματισμένοι και καλοδουλεμένοι οδοντωτοί τροχοί (γρανάζια). Κατασκευάστηκε στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία, άγνωστος κατασκευαστής, 400-600.

16 τοποθεσίες είναι εγγεγραμμένες στα Ελληνικά στην πλάκα του Ηλιακού ρολογιού: Κωνσταντινούπολη, Συήνη, Θηβαΐδα, Αφρική, Αλεξάνδρεια, Αντιόχεια, Ρόδος, Αθήνα, Σικελία, Θεσσαλονίκη, Ρώμη, Δαλματία, Δόκλεια, Καισάρεια Σρατώνης, Παλαιστίνη και Ασκάλωνα.

Αυτή η συσκευή, που αποτελείται από ένα Ηλιακό ρολόι και ένα μηχανικό ημερολόγιο, είναι η δεύτερη παλαιότερη γνωστή στο είδος της. Το παλαιότερο γνωστό παράδειγμα είναι ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων.

Είναι επίσης ένα αριστούργημα που προφανώς βασίζεται σε βαθιά γνώση της αστρονομίας, των μαθηματικών και των τεχνολογικών επιτευγμάτων, όπως η κατεργασία μετάλλων, ο αυτοματισμός και η κατασκευή εργαλείων.

Ο ιδιοκτήτης αυτής της συσκευής θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει ως ηλιακό ρολόι για να βρει την ώρα σε 16 τοποθεσίες στον αρχαίο κόσμο και θα μπορούσε να προβλέψει τις θέσεις του Ήλιου και της Σελήνης στον ζωδιακό κύκλο και τις Σεληνιακές φάσεις (https://romioitispolis.gr/vyzantino-michaniko-imerologio-o-deyteros-archaioteros-granazotos-michanismos-stin-istoria/).

Η στάση των Κορίνθιων στον Κορινθιακό Εμφύλιο (όπως και των Αθηναίων και των Σπαρτιατών) φανερώνει μια διαχρονική αλήθεια για τις προθέσεις εκείνων που εμφανίζονται ως προστάτες των λαών που βρίσκονται σε εμπόλεμη ή άλλως δύσκολη θέση.

Το μόνο πραγματικό κίνητρο είναι η εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων, έστω κι αν προσπαθούν να προσδώσουν στις πράξεις του κάποια επίφαση φιλανθρωπίας ή ανιδιοτέλειας.  Καμία πολιτεία και κανένα κράτος δεν διαμορφώνει την εξωτερική του πολιτική κατά τρόπο τυχαίο ή με γνώμονα την ανιδιοτελή προσφορά.

Πρόκειται, άλλωστε, για μια κατάσταση γνώριμη στους Έλληνες ήδη από τα χρόνια της επανάστασης που οδήγησε στη δημιουργία του Ελληνικού κράτους, όταν τα ευρωπαϊκά κράτη, αφού πρώτα αντιτάχθηκαν με σθένος στην προσπάθεια των επαναστατών, διεκδικούσαν ύστερα το ρόλο του προστάτη των Ελλήνων μόνο και μόνο για να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν οικονομικά το τότε νεοσύστατο κράτος.

Χαρακτηριστικά ως προς αυτό είναι τα λόγια του αγωνιστή Μακρυγιάννη: «Τους κατάτρεξαν οι Ευρωπαίγοι τους δυστυχείς Έλληνες. Εις τις πρώτες χρονιές εφόδιαζαν τα κάστρα των Τούρκων τους κατάτρεχαν και τους κατατρέχουν ολοένα δια να μην υπάρξουν.

Η Αγγλία τους θέλει να τους κάμη Άγγλους με την δικαιοσύνην την Αγγλική, καθώς οι Μαλτέζοι ξυπόλυτους και νηστικούς, οι Γάλλοι Γάλλους, οι Ρούσσοι Ρούσσους κι᾿ ο Μετερνίκ της Αούστριας Αουστριακούς, κι᾿ όποιος τους φάγη από τους τέσσερους. Και τους λευτερώνουν χερότερα κι᾿ από τους Τούρκους» (https://latistor.blogspot.com/2014/08/3-71-74.html?_gl=1*17gvyq4*_up*MQ..*_ga*MjEzMzU3NjgxOC4xNzI5NTY3MDM4*_ga_RNZ5MDDLXJ*MTcyOTU2NzAzNy4xLjAuMTcyOTU2NzAzNy4wLjAuMA..).

Υπήρξε συμμετοχή των γυναικών στις συγκρούσεις στον Κερκυραϊκό Εμφύλιο και κάτι ανάλογο παραδίδεται ότι συνέβη στο Άργος: όταν οι Σπαρτιάτες προσπαθούσαν να εκπορθήσουν την πόλη, η Τελέσιλλα οπλίζοντας τις γυναίκες έσωσε την πόλη.

Ο Τισσαφέρνης αποκεφαλίστηκε από τον Τι θραύστη με εντολή του Πέρση βασιλιά Αρταξέρξη του Β΄, όπως και Αλή Πάσας με διαταγή του Οθωμανού Σουλτάνου Μαχμούτ του Β’.

Οι εκλογές στις ΗΠΑ γίνονται την Τρίτη μετά την πρώτη Δευτέρα του Νοεμβρίου, κάθε 4 χρόνια. Αυτό αποφασίστηκε την εποχή που η οικονομία ήταν ακόμα αγροτική και αρχές Νοέμβρη ήταν μια καλή περίοδος για ψηφοφορία, γιατί η συγκομιδή είχε τελειώσει αλλά ο καιρός ήταν ακόμα σχετικά ήπιος. Την Κυριακή, ασκούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Το Σάββατο ήταν της ξεκούρασης. Παρασκευή ήταν η μέρα που κλείνανε τα βιβλία. Η Τετάρτη ήταν μέρα για ψώνια

Επιπλέον, μερικές φορές απαιτούνταν μια μέρα ταξιδιού. Σε αγροτικές περιοχές, το πλησιέστερο εκλογικό κέντρο μπορεί να ήταν αρκετά μίλια μακριά και, σε μια εποχή πριν από τα αυτοκίνητα, η πρόσβαση εκεί ίσως να ήθελε χρόνο.

Αν οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την Κυριακή ή την Τετάρτη ως ημέρα ταξιδιού, τότε αυτό σήμαινε ότι η ημέρα των εκλογών δεν θα μπορούσε να είναι ούτε τη Δευτέρα, ούτε την Πέμπτη. Και έτσι η Τρίτη θεωρήθηκε η καλύτερη επιλογή.

Ο λόγος που ορίστηκε η ημέρα των εκλογών ως η Τρίτη «μετά την πρώτη Δευτέρα» ήταν για να μην πέσει την 1^η Νοεμβρίου. Αυτή η ημέρα θεωρήθηκε γρουσούζικη επειδή ορισμένοι Χριστιανοί την τηρούσαν ως Ημέρα των Αγίων Πάντων (https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/11/4.html). ...

Τόσο ο Χίτλερ, όσο και ο Μεταξάς, όταν έγιναν δικτάτορες στις χώρες τους πήραν με νομό όλα τα όπλα του λαού.

Από τους πιο μεγάλους σεισμούς αυτής της περιόδου, ήταν αυτός που συνέβη το 426 π.Χ. με επίκεντρο την Φθιώτιδα και για τον οποίο κάνουν αναφορά τόσο ο Θουκυδίδης όσο και ο Στράβωνας, σημειώνοντας ότι μετά τον σεισμό, εισέβαλε ένα μεγάλο θαλάσσιο κύμα, σαρώνοντας την Βόρεια Εύβοια και τις Θερμοπύλες, ενώ τα θερμά νερά της Αιδηψού και των Θερμοπυλών στέρεψαν για τρεις μέρες και πάνω από 3.000 άτομα σκοτώθηκαν στις περιοχές της Στυλίδας και των Θερμοπυλών.

Στην Κέρκυρα οι δημοκρατικοί έστειλαν τους ολιγαρχικούς ως κωπήλατες σε πέντε πλοία του Αθηναίου στρατηγού Νικόστρατου για να τους ξεφορτωθούν, όπως και ο τύραννος της Σάμου Πολυκράτης τους πολίτικους του αντίπαλους με 40 πλοία στον στόλο του Καμβύση που ετοίμαζε εκστρατεία στην Αίγυπτο για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Δεν είχαν σπουδαία μόρφωση ο Μάριος και ο Κίμωνας, όμως και οι δύο ήταν πολύ ικανοί και γενναίοι στρατηγοί, ενώ ο Κίμων ήταν εξαιρετικός ιππέας σαν τον Φον Πάπεν και ποιητής και στρατηγός σαν τον Γερμανικό.

Λέγεται ότι ο Αρχίδαμος ο Β΄ της Σπάρτης προέβλεψε τον μεγάλο σεισμού του 464 π.Χ., όπως και ο Αμερικανός γεωλόγος Τζιμ Μπέρκλαντ λέγεται ότι έκανε το ίδιο.

Ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ (1.932 μ.Χ.-1.936 μ.Χ.-1.940 μ.Χ.-1.944 μ.Χ.), Κλίβελαντ (1.884 μ.Χ.-1.888 μ.Χ.-1.892 μ.Χ.), Νίξον (1.960 μ.Χ.-1.968 μ.Χ.-1.972 μ.Χ.) και Τραμπ (2016 μ.Χ.-2020 μ.Χ.-2024 μ.Χ.), είναι οι Αμερικανοί Προέδροι με τις περισσότερες συμμέτοχες σε εκλογικές αναμετρήσεις.

Και όπως στην Αρχαία Ρώμη την Σύγκλητο την ελέγχαν απόλυτα οι πλούσιοι διεφθαρμένοι αριστοκράτες, έτσι και στις πρώτες Ελληνικές συνελεύσεις του 1.821 μ.Χ., αυτές ελέγχονταν και όλα τα μέλη τους ήταν πλούσιοι (και πολλοί τους ήταν) διεφθαρμένοι κοτζαμπάσηδες, πλοιοκτήτες και φαναριώτες. 

Όπως στην Ελλάδα είχαμε τα Νοεμβριανά και τα Δεκεμβριανά, έτσι και στην πάντα Ελληνική Κύπρο μας είχαμε το 1.931 μ.Χ. τα Οκτωβριανά.

Ο Τζούλιο Αντρεότι ο πρωθυπουργός της Ιταλίας ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός Ευρωπαϊκού κράτους που συμμετείχε και αποκάλυψε την ύπαρξη του δικτύου του ΝΑΤΟ στην χώρα του με την ονομασία GLADIO το 1.990 μ.Χ., ενώ ακολούθησαν και πρωθυπουργοί από άλλες χώρες, π.χ. στην Ελλάδα 1.990 μ.Χ. ο Ανδρέας Παπανδρέου (και ο τότε ΥΠΑΜ Γιάννης Βαρβιτσιώτης) και το 1.947 μ.Χ. ο τότε Υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας Εντουάρ Ντεπρέ. 

Τις 16 Αυγούστου του 1.974 μ.Χ., όταν μέσω του «Αττίλα 2» οι Τούρκοι εισέβαλαν στην πάντα Ελληνική Κύπρο μας, στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ στην Λευκωσία, δύο Λόχοι υπό την ηρωική ηγεσία του Λοχαγού Σωτήρη Σταυριανάκου, δημιούργησαν σε αυτό «Νέες Θερμοπύλες».

Αρνούμενοι όλοι τους να παραδοθούν στους Τούρκους και έπεσαν ηρωικά μέχρι ενός ενάντια στους Τούρκους (όπως και οι Σπαρτιάτες ενάντια στους Πέρσες), ενώ ο Σταυριανάκος, ως άλλος Λεωνίδας, είπε στους άντρες του: «Είμαστε Έλληνες, ακόμα και αν οι Τούρκοι περάσουν από πάνω μας, εμείς θα παραμείνουμε εδώ που βρισκόμαστε». 

Πολλοί μονάρχες και ηγέτες, τόσο στην Ελληνιστική Εποχή, όσο και στην Αρχαία Ρωμαϊκή Δημοκρατία και Αυτοκρατορία, αλλά και στην Ρωμανία, προσπάθησαν να επιτύχουν την Μίμηση των τροπών, των αρετών και των πολίτικων και στρατιωτικών κατορθωμάτων του Μεγάλου Αλέξανδρου.

Έτσι, στην Ελληνιστική Εποχή, οι Διάδοχοι του Μεγάλου Αλέξανδρου προσπάθησαν να τον μιμηθούν, π.χ. ο Πτολεμαιος, ο Σέλευκος, ο Λυσίμαχος., ο Αντίγονος ο Μονόφθαλμος, ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, ο Πέρδικας κ.λπ.

Το ίδιο έκαναν στην Ρώμη ο Σκιπίων ο Αφρικανός, ο Πομπήιος (που κολακεύετέ νὰ θεωρεί αυτόν ότι ομοίαζε στήνε εξωτερική εμφάνιση μὲ τὸν μεγάλο στρατηλάτη) ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Αντώνιος (όταν κάλυψε τὸν νεκρό σώμα τού Βρούτου μὲ τὸν μανδύα του, θέλησε νὰ μιμηθεί τὸν Αλέξανδρο ποὺ κάλυψε ἀπὸ σεβασμό τι σορό τού Δαρείου), ο Οκταβιανός Αύγουστος, ο Καλιγούλας, ο Καρακάλας, ο Αλέξανδρος Σεβήρος.

Ἡ μεγάλη Ρωμαϊκή οικογένεια τῶν Σκιπιώνων διέδιδε ὡς πατρογονική της παράδοση ὅτι τὴν μητέρα τοῦ Σκιπίωνος Ἀφρικανοῦ εἶχε ἐπισκεφθεῖ λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν γέννησή του, ἕνα φίδι ὡς θεϊκὸ σημάδι, ὅπως ἀκριβῶς εἶχε συμβεῖ καὶ μὲ τὴν Ὀλυμπιάδα, τὴ μητέρα τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου (τὸ ἀναφέρει ὁ Λίβιος στὴν Ἱστορία του 26.19.7).

Ἐπίσης, ὁ Ὀκταβιανὸς Αὔγουστος χρησιμοποίησε ὡς ἐπίσημη σφραγῖδα του μία ἀπεικόνιση τῆς μορφῆς τοῦ Ἀλεξάνδρου (Σουητώνιος, Βίος Αὐγούστου 50). Ἀκόμη, εὑρισκόμενος στὴν Αἴγυπτο, προσκύνησε τὴ σαρκοφάγο τοῦ Ἀλεξάνδρου, καὶ κατέθεσε σὲ αὐτὴν χρυσὸ στέφανο καὶ ἄνθη (Σουητώνιος, Βίος Αὐγούστου 18). Αὐτὸς δὲ ὁ Καλιγούλας ζήτησε νὰ τοῦ φέρουν τὸν θώρακα τοῦ μεγάλου στρατηλάτου ἀπὸ τὸν τάφο του στὴν Αἴγυπτο, γιὰ νὰ τὸν φορέσει (Σουητώνιος, Βίος Καλιγούλα 52).

Ἀλλὰ καὶ οἱ μετέπειτα Ρωμαῖοι αὐτοκράτορες ἀρέσκοντο νὰ τοὺς συγκρίνουν μὲ τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο (βλ. Νέρων, Τραϊανός, Ἀντωνῖνος) καὶ ἐμιμοῦντο τὴν ἐλαφρὰ κλίση τῆς κεφαλῆς, τὴν τόσο χαρακτηριστικὴ στάση τοῦ στρατηλάτου, τὴν ἀνεστραμμένη πρὸς τὰ πίσω κόμμωση τοῦ Ἀλεξάνδρου, καὶ συχνὰ ἀπεικονίζοντο σὲ προτομές, ἀγάλματα καὶ νομίσματα μὲ χαρακτηριστικά τῆς μορφῆς τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου (https://enromiosini.gr/arthrografia/%CE%B7-%CE%BC%CE%AF%CE%BC%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82/).

Αλλά και στην Ρωμανία, υπήρχε παρόμοια τάση, π.χ. από την ιδρυτή της, τον Μέγα Κωνσταντίνο, που έφερε ένα άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Πόλη, ο Αναστάσιος, ο Ηράκλειος, ο Κωνσταντίνος ο Ζ΄ ο Πορφυρογέννητος. ο Βασίλειος ο Α΄ της Μακεδονικής Δυναστείας που έλεγε ότι κατάγονταν από τον Μέγα Αλέξανδρο, ο Ισαάκιος ο Ιωάννης και ο Αλέξιος Κομνηνός, ο Θεόδωρος Λάσκαρης, ο Ιωάννης Βατάτζης, ο Ανδρόνικος ο Β΄ ο Παλαιολόγος, ο Μανουήλ ο Β΄ ο Παλαιολόγος, ο Αλέξιος ο Γ΄ ο Μεγαλοκομνηνός, ο Ιωάννης Κατακουζηνός, ο Δημήτριος ο Β΄ Παλαιολόγος, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος.

Και τον Καίσαρα μιμήθηκαν πολλοί στην συνέχεια, όπως π.χ. οι Καισαρικοί διάδοχοι του (π.χ. Αύγουστος, Αντώνιος, Ελπίδος), όλοι οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες, οι Τσάροι στην Ρωσία, οι Κάιζερ στην Γερμανία και ο Καρλομάγνος και οι διάδοχοι του, ενώ το ίδιο έκαναν και οι Τσάροι στην Βουλγαρία και στην Σερβία.

Αλλά και τον Μεγάλο Κωνσταντίνο μιμήθηκαν πάρα πολλοί ηγεμόνες, όπως όλοι οι Αυτοκράτορες της Ρωμανίας, οι Τσάροι στην Ρωσία, οι Τσάροι στην Βουλγαρία και στην Σερβία και όλοι οι ηγέτες των Ορθοδόξων κρατών (π.χ. Ελλάδα, Ρωσία. Σερβία, Βουλγαρία, Μαυροβούνιο, Ρουμανία/Βλαχία, Μολδαβία), αλλά και οι Μεροβίγγειοι στην Ρωσία. π.χ. ο Κλόβις.

Πολλοί εκτίσαν πόλεις με το ονομα τους, π.χ. 40 Αλεξάνδρειες ο Αλέξανδρος, 17 Αντιόχειες ο Σέλευκος (όπως και την Σελεύκεια) και ο γιος του Αντίοχος ο Α΄. την Κασσάνδρεια ο Κάσσανδρος, την Λυσιμαχεία ο Λυσίμαχος, την Πτολεμαΐδα ο Πτολεμαίος, τους Φιλίππους ο Φίλιππος ο Β΄ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας και την Αλεξανδρούπολη στην Θράκη ο γιος του ο Μέγας Αλέξανδρος (αλλά και την Αλεξάνδρεια στην Αίγυπτο και τις άλλες Αλεξάνδρειες), ο Μέγας Κωνσταντίνος την Πόλη κ.λπ.

Έγινε οι πιο εκτενείς εξερευνήσεις στον κόσμο και διάχυση γνώσεων επί της εποχής του Μεγάλου Αλέξανδρου, π.χ. με τα ναυτικά ταξίδια εξερευνήσεων από τον Νέαρχο και τον Πυθέας, αλλά και τον καιρό της Ανακάλυψης της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμβο και τον Μαγγελάνο.

Τόσο ο Μέγας Αλέξανδρος, όπως και ο ΄Μέγας Κωνσταντίνος, οι τύραννοι στην Αρχαία Ελλάδα και το κόμμα των λαϊκών στην Αρχαία Ρώμη (π.χ. οι Γράκχοι, ο Μάριος, Καίσαρας κ.λπ.), μοίραζαν χρήμα από το κράτος και τις κατακτήσεις τόσο στον στρατό, όσο και στον λαό τους, σαν να ήταν κευνσιανιστές.

Ο Κωστής Παλαμάς είναι ο δεύτερος εθνικός μας ποιητής μετά τον Διονύσιο Σολωμό.

Όλες οι προαναφερόμενες ιστορικές αναφορές σε πρόσωπα και γεγονότα, που εξελίχθηκαν με παρόμοιο τρόπο, είναι μόνο λίγες από τις πολλές που συνέβησαν στον διάβα των Αιώνων, και συνέλαβαν σημαντικά στην διαμόρφωση της ιστορίας όπως την γνωρίζουμε σήμερα.