ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΠΙΘΑΝΕΣ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΟΙΡΑΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΡΩΣΟΚΙΝΕΖΟΥΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΠΙΘΑΝΕΣ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΟΙΡΑΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΡΩΣΟΚΙΝΕΖΟΥΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό κατά την διάρκεια του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ιταλοί ήταν σύμμαχοι των Γερμανών, όπως επίσης και με τους Ιάπωνες και πολέμησαν μαζί τους σε πολλά μέτωπα εναντίον των αντιπάλων τους.

Συγκεκριμένα πολέμησαν στο μέτωπο της Βόρειας Αφρικής εναντίον των Βρετανών, στα Βαλκάνια εναντίον των Σέρβων/Γιουγκοσλάβων και των Ελλήνων, ενώ παράλληλα στο μέτωπο της Ρωσίας πολέμησαν μαζί με τους Γερμανούς και τους συμμάχους τους που ήταν κοινοί στον Άξονα εναντίον των Ρώσων.

Και ενώ κατά την διάρκεια που ο πόλεμος αυτός πήγαινε καλά για τους Γερμανούς, τους Ιταλούς και τους συμμάχους τους στον Άξονα, η συμμαχία αυτή έστω και με δυσκολίες, συνέχισε να λειτουργεί, όταν όμως άρχισαν οι μεγάλες ήττες, οι Ιταλοί, όπως επίσης και η άλλοι σύμμαχοι των Γερμανών στον Άξονα εγκατέλειψαν την Γερμανία.

Αυτό συνέβη κυρίως μετά την απόβαση των συμμάχων στην Σικελία, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα στο τέλος να πέσει το καθεστώς του Μουσολίνι και να πάρει την θέση του ως πρωθυπουργός της χώρας ο στρατάρχης Μπαντόλιο ύστερα από εντολή του βασιλιά Βίκτωρ Εμμανουήλ του Τρίτου (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_56.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/cola-di-rienzo.html, https://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_68.html, https://alophx.blogspot.com/2024/04/blog-post_6.html).

Τότε η Ιταλία άλλαξε πλευρό και πήγε με το μέρος των Συμμάχων, εγκαταλείποντας τον Άξονα, κάτι το οποίο εξόργισε τον Χίτλερ (και τους Γερμανούς), ο οποίος και διέταξε τα στρατεύματα του να εισβάλουν στην Ιταλία, να καταλάβουν τη χώρα αυτή και να απελευθερώσουν και να επαναφέρουν τον Μουσολίνι στην εξουσία, ο οποίος πράγματι εγκαθίδρυσε με την βοήθεια των Γερμανών την δήθεν «Δημοκρατία του Σάλο», μία δικτατορία στο Βόρειο ο κυρίως τμήμα της Ιταλίας, η οποία πολεμούσε τους συμμάχους.

Όμως το γεγονός αυτό δεν συνέβη μόνο με τους Ιταλούς, αλλά επίσης και με άλλους συμμάχους των Γερμανών, όπως λόγου χάρη τους Ρουμάνους, όταν έπεσε ο φιλογερμανός δικτάτορας Αντωνέσκου από την εξουσία από τον βασιλιά της χωράς αυτής Κάρολο.

Όπως επίσης και όταν Ούγγρος Ναύαρχος και δικτάτορας Χόρτυ διέρρηξε και αυτός την συμμαχία του με την Γερμανία και πήγε και αυτός με το μέρος των Συμμάχων, ενώ το ίδιο συνέβη και με το Βούλγαρο βασιλιά Μπορεί, ο οποίος εγκατάλειψε και αυτός τους Γερμανούς και πήγε και αυτός με τους Συμμάχους.

Και σε όλες τις παραπάνω εννοείται περιπτώσεις, οι Γερμανοί δεν κάθισαν μες σταυρωμένα τα χεριά, αλλά αντίθετα, εξοργισμένοι από τις προδοσίες αυτές των πρώην συμμάχων τους στον Άξονα, έστειλαν στρατό σε αυτές και κατάφεραν να εκδιώξουν τις προδοτικές πρώην συμμαχικές για αυτούς ηγεσίες και να βάλουν στις θέσεις τους φιλοναζιστικές, οι οποίες πολέμησαν στο πλευρό των Γερμανών μέχρι το τέλος όλων των κρατών αυτών και του Άξονα στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

[Ενώ οι Γερμανοί όταν υποχωρούσαν εξόντωναν οι ίδιοι τους δωσίλογους συνεργάτες τους, κάτι που μπορεί να κάνουν αυτοί (και οι Αμερικανοί) στις μέρες μας, αν τελικά ηττηθούν και εγκαταλείψουν την Ελλάδα λόγω εκτάκτων τότε γεωπολιτικών συνθήκων (https://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post_20.html)].

Ακόμη και στην Γαλλία του φιλογερμανού και προδότη πρώην ήρωα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, του Στρατάρχη και δικτάτορα Πετταίν, οι Γερμανοί, όταν αυτός αρνήθηκε να τους ακολουθήσει κατά την υποχώρηση τους στην γερμάνια, τον πήραν με το ζόρι και τον μετέφεραν στην χώρα τους, από την οποία αργότερα επέστρεψε και δικάστηκε στην γαλιά για εσχάτη προδοσία από τον ήρωα του ελευθερωτή της χώρας τον ηρωικό Γάλλο στρατηγό Κάρολο Ντε Γκολ.

Οπότε, όπως γίνεται κατανοητό, παρόλες τις μέχρι τότε συμμαχίες της Γερμανίας, στο τέλος αυτή όταν άρχισε να ηττάται, προδόθηκε και εγκαταλείφθηκε στο τέλος από τους συμμάχους της, καταρχάς από τους Ιταλούς, όπως έκαναν αυτοί και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο κατά των Γερμανών (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_56.html) και στην συνέχεια και από άλλους που ακολούθησαν, όπως συνέβη λόγου χάρη με το Ούγγρους, τους Ρουμάνους και τους Βουλγάρους.

Όμως αυτό το σενάριο θα μπορούσε με πολύ μεγάλη ευκολία να πει κανείς να επαναληφθεί και στις μέρες μας, εάν ξεσπάσει αυτά σε ένας νέος Παγκόσμιος Πόλεμος αυτή την φορά, όχι μεταξύ των δυτικών, των Ρώσων εναντίον του Άξονα των Γερμανών, των Ιταλών, των Ιαπώνων και των συμμάχων τους, αλλά αντίθετα ενάντια στον Άξονα της Ευρασίας, δηλαδή της Ρωσίας, της Κίνας, όπως επίσης και της Ευρασιατικής ένωσης, του Συμφώνου Συλλογικής Ασφαλείας, του Οργανισμού Συνεργασίας της Σανγκάης, αλλά και των BRICS (https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_23.html).

Σε αυτή την μεγάλη συμμαχία όπως είναι γνωστό τα αρχικά και κυρία μέλη είναι η Ρωσία και η Κίνα, όπως στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στον Άξονα, τα κύρια μέλη ήταν η γερμάνια και η Ιαπωνία, ενώ εξίσου σημαντικό ρόλε παίζει στην πρώτη περίπτωση το Ιράν, και ως εάν σημείο και η Τουρκία, η οποία θέλει να γίνει μέλος των BRICS και τον βρεις, όπως στην δεύτερη περίπτωση ήταν η Ιταλία.

Μέχρι τώρα στον Παγκόσμιο Πόλεμο της Ουκρανίας, τον λεγόμενο Ρωσοουκρανικό Πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post.html), φαίνεται ότι μέχρι τώρα υπάρχει μία αγαστή συνεργασία σε αυτόν, όπως επίσης και στην Μέση Ανατολή, μεταξύ της Ρωσίας, της Κίνας και του Ιράν από την μία πλευρά έναντι των δυτικών και του Ισραήλ από την άλλη, ενώ και η Τουρκία συνεισφέρει από ότι φαίνεται με τις πολιτικές της χρήματα και τα όπλα στους Παλαιστίνιους και στην Χεζμπολάχ, πολεμώντας με αυτό τον τρόπο αυτό παράλληλα την Δύση και το Ισραήλ.

Είναι πάρα πολύ πιθανό, όπως ακριβώς συνέβη και με τον Μουσολίνι και τους άλλους συμμάχους της Γερμανίας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν δηλαδή έπεσε από την εξουσία ο Μουσολίνι και οι Ιταλοί πήγαν με τους Συμμάχους, το ίδιο ακριβώς να συμβεί στις μέρες μας και με την Τουρκία αν πέσει από την εξουσία ο εν μέρει «φιλορώσος» Ερντογάν και ισλαμιστές του και την εξουσία ανακαταλάβουν οι φιλοδυτικοί κεμαλικοί (https://alophx.blogspot.com/2017/04/16-2017.html), οι οποίοι ως γνωστόν θα κάνουν τα πάντα για να κάνουν την Τουρκία να στραφεί ενάντια στην Ρωσία (με την λυσσά που έχουν τώρα οι Πολωνοί, οι Βαλτικές Χωλές και άλλες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης και της Σκανδιναβίας), συμμαχώντας με την Δύση (https://alophx.blogspot.com/2019/08/1940.html, https://alophx.blogspot.com/2024/09/blog-post_71.htm, lhttps://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_29.html, https://alophx.blogspot.com/2024/09/blog-post_23.html).

Αλλά ακόμη και στο Ιράν μετά την δολοφονία του Ραίσι (https://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post.html), φαίνεται ότι ο νέος Πρόεδρος Μασούντ Πεζεσκιάν, προσπαθεί από ότι λέγεται από πολλούς να προσεγγίσει τους δυτικούς, προκειμένου να χαλαρώσει ο οικονομικός κλοιός στο Ιράν και στην οικονομία του και παράλληλα αναγνωρίσει την η Δύση στην Μέση Ανατολή την Ιρανική σφαίρα επιρροής και στο τέλος να αναπτύξει πυρηνική ενέργεια, ίσως ακόμη και πυρηνικά όπλα, προδίδοντας λέγεται με τον τρόπο αυτό την συμμαχία του με την Ρωσία και την Κίνα (https://www.triklopodia.gr/%cf%84%ce%bf-%ce%b9%cf%81%ce%ac%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%bd%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b4%cf%8e%cf%83%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7-%cf%81%cf%89%cf%83%ce%af/), συμμαχώντας ακόμα και με την Αμερική.

Εννοείται όταν συμβεί μία τέτοια εξέλιξη, θα πλήξει σε πολύ μεγάλο βαθμό τα συμφέροντα της Ρωσίας και της Κίνας, ιδιαίτερα της δεύτερης, η οποία όπως είναι γνωστό εξαρτάται πετρελαϊκά και ενεργειακά από το Ιράν, από το οποίο παίρνει μεγάλο μέρος του φυσικού αεριού και πετρελαίου της, προκειμένου να αναπτύξει την οικονομία και την βιομηχανία της, οπότε είναι απίθανο αυτό να αφήσουν οι Ρωσοκινέζοι να επιτραπεί να συνεχιστεί για πολύ.

Επομένως, είναι πολύ πιθανό να προσπαθήσουν οι Ρωσοκινέζοι, σε συνεργασία με πολιτικούς από τα κράτη αυτά, με τους οποίους συνεργάζονται μαζί τους, να προσπαθήσουν να ανακτήσουν την εξουσία οι σύμμαχοι τους, είτε εκλογικά, είτε και μέσω στρατιωτικών επίσης πραξικοπημάτων, όπως θέλουν να κάνουν και οι δυτικοί (https://alophx.blogspot.com/2017/04/16-2017.html).

Είτε όμως και εάν ξεσπάσει ένας Νέος Παγκόσμιος Πόλεμος μεταξύ των δύο παραπάνω προαναφερόμενων αντίπαλων συνασπισμών, με συνέπεια οι Ρωσοκινέζοι να εισβάλουν σε χώρες σε Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Νοτιανατατολικής Ασία, όπως έκαναν και Γερμανοί στην Ευρώπη με την Ιταλία και τους άλλους συμμάχους στον Άξονα και όπως οι Γερμανοί στον Β΄΄ΠΠ, στις κατακτημένες περιοχές να εγκαθιδρύσουν φιλικά προς αυτούς καθεστώτα, τα οποία θα πολεμήσουν την Δύση μέχρι το τέλος (ακόμα και σε πρώην συμμαχικά στην Ρωσία και στην Κίνα κράτη, εάν αυτά τους προδώσουν κατά την διάρκεια του πολέμου αυτού ή το πιο πιθανό να αλληλοκαταστραφούν όλοι τους σε αυτόν).

Εννοείται βέβαια ότι υπάρχει το σενάριο να είναι κανονικά η Τουρκία και το Ιράν σύμμαχοι των Ρώσων και των Κινέζων πριν και ενώ τον θα ξεσπάσει ο Τριτος Παγκόσμιος Πόλεμος και αν τα πράγματα δεν πάνε καλά στα πολεμικά μέτωπα, όπως έκαναν η Ιταλία, η ρουμάνια, η Ουγγαρία και η Βουλγαρία στον Β’ΠΠ με την Γερμανία, τότε να προδώσουν τους συμμάχους τους και να πάνε με τους δυτικούς, ενώ και σε αυτή την περίπτωση να εισβάλουν οι Ρωσοκινέζοι σε αυτές και να εγκαθιστούν εκεί φιλορωσικά και φιλοκινέζικα καθεστώτα, το οποίο θα πολεμήσουν μέχρι το τέλος του πολέμου αυτού με τους δυτικούς.

Είναι επίσης γνωστό ότι με το τέλος του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου, οι πρώην σύμμαχοι, δηλαδή οι Αμερικανοί, οι Ρώσοι και οι Ευρωπαίοι από σύμμαχοι έγιναν αντίπαλοι και πολεμήσαν μέχρι τέλους στο Ψυχρό Πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_75.html, https://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post_15.html, https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_47.html, https://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_8.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_34.html, https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post_17.html) και ακολούθησε η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, με την βοήθεια και της Κίνας, η οποία την πρόδωσε κάποια στιγμή την ΕΣΣΔ και συμμάχησε με την Αμερική και την Δύση (https://alophx.blogspot.com/2017/02/blog-post_12.html).

Αυτό θα μπορούσε να επαναληφθεί θα μπορούσε να πει κανείς και στις μέρες μας εάν στον αναμενόμενο κατά πολλούς Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο στο τέλος του ή και κατά την διάρκεια του οι Κινέζοι προδώσουν τους Ρώσους, μαζί με τους Ιρανούς και τους τούρκους και συμμαχήσουν με την Αμερική και τους δυτικούς, προκειμένου με την ήττα της Ρωσίας να τις αποσπάσουν πολλά εδάφη του αποικίες πηγές.

Και στην συνέχεια, στην μεταπολεμική εποχή (αν όλη η γη βέβαια δεν έχει καταστραφεί τελείως από έναν πλήρη παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο-https://alophx.blogspot.com/2024/07/fallout.html) που θα ακολουθήσει υπάρξει ένας Νέος Ψυχρός Πόλεμος μεταξύ των Κινέζων, των Τόσων και των δυτικών και στο τέλος αυτού, οι Ρώσοι να συμμαχήσουν με τους δυτικούς και οι Κινέζοι, έχοντας γίνει πανίσχυροι και έχοντας αποκτήσει πολλά Ρωσικά και μη εδάφη, επιτεθούν και στους δύο και αυτοί να αναγκαστούν να συμμαχήσουν έναντι της νέας μεγάλης αυτής απειλής.

Σε μία αντίστροφη επανάληψη του Ψυχρού Πολέμου, στον οποίο αντί να συμμαχήσουν οι δυτικοί με τους Κινέζους, θα συμμαχήσουν τους Ρώσους, αυτή την φορά εναντίον των Κινέζων, κάτι το οποίο πιθανόν να οδηγήσει στο τέλος, εάν γίνει πολεμική σύρραξη, στην ήττα των Κινέζων αυτή την φορά, αλλά και στην πλήρη διάλυση και καταστροφή (οικονομική, πολιτική και κοινωνική) όχι μόνο της Δύσης, αλλά φυσικά και του κόσμου, όπως επίσης και της Ρωσίας και όλων σχεδόν των άλλων κρατών (https://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_95.html, https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_72.html).

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πράγματων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα καταλληλά μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Το Ιράν αναμένεται να προδώσει την Ρωσία για δεύτερη φορά. «Είμαστε έτοιμοι να καθίσουμε με τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για τη σύγκρουση στην Ουκρανία. Ποτέ δεν την έχουμε εγκρίνει».

Αυτό ειπώθηκε στο κτίριο του ΟΗΕ από έναν άνθρωπο από τον οποίο δεν θα περίμενε κανείς τέτοιες δηλώσεις λόγω της θέσης του: τον Ιρανό Πρόεδρο Μασούντ Πεζεσκιάν. Μόλις πριν από ενάμιση μήνα ανέλαβε την εκτελεστική εξουσία της χώρας και τώρα πέταξε στην Νέα Υόρκη ως περιστέρι της ειρήνης.

Ζητά να «απολαμβάνουμε την ζωή αντί να πολεμάμε» και «να δημιουργήσουμε μια Γη όπου όλοι θα ζουν ευτυχισμένοι». Πιστεύει ότι οι Ιρανοί και οι Αμερικανοί «μπορούν να γίνουν αδέλφια». Έχει δηλώσει ακόμη και την προθυμία του να «καταθέσει τα όπλα στο Ισραήλ» (αν και μόνο αν το Ισραήλ κάνει το ίδιο).

Και αυτό θα ήταν εντάξει – ο κόσμος στερείται ενός νέου Μαχάτμα, αν ο Πεζεσκιάν δεν προσπαθούσε να αποστασιοποιηθεί από τη Ρωσία και να επιδιώξει την εύνοια της Ουάσινγκτον. Ο προηγούμενος Πρόεδρος, Ιμπραήμ Ραΐσι, δεν είχε καμία πρόθεση να διαπραγματευτεί τίποτα με την Δύση και ενίσχυσε την αμυντική συνεργασία με την Ρωσική Ομοσπονδία, αλλά τον Μάιο έχασε τη ζωή του σε αεροπορικό δυστύχημα.

Αντικαταστάθηκε από τον Πεζεσκιάν, πρώην καρδιολόγο, ο οποίος θεωρείται φιλελεύθερος και αποστολή του είναι η ανανέωση των επαφών με τις ΗΠΑ. Στο Ιράν δεν μπορείς να μπεις έτσι απλά και να γίνεις πρόεδρος, χρειάζεσαι την ευλογία του ανώτατου ηγέτη (Ραχμπάρ) Αλί Χαμενεΐ, οπότε, όπως πιστεύουν οι Πέρσες μελετητές, ο Ραχμπάρ θέλει το ίδιο πράγμα: ένα ξεπάγωμα στο δυτικό μέτωπο.

Έχει λόγους να το επιθυμεί, διότι οι κυρώσεις υπό τις οποίες το Ιράν ζει εδώ και δεκαετίες έχουν παραλύσει την οικονομία του. Υπάρχει δυσαρέσκεια για το βιοτικό επίπεδο, και η τεχνολογία και οι επενδύσεις είναι απαραίτητες για την αύξησή του.

Το γεγονός ότι ο συντηρητικός αντιδυτικός Ραΐσι πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα έχει τον δικό του ζοφερό συμβολισμό. Ο ερειπωμένος στόλος αεροσκαφών και οι οξείες ελλείψεις ανταλλακτικών είναι μεταξύ των λόγων για τους οποίους η Τεχεράνη θέλει να χαλαρώσει τον ζυγό των κυρώσεων. Αυτό θα απαιτήσει την αποκατάσταση της πυρηνικής συμφωνίας, αλλά πρώτα θα απαιτήσει διπλωματική προσέγγιση, η οποία, σύμφωνα με τους δυτικούς κανόνες της εποχής μας, συνεπάγεται αποστασιοποίηση από την Ρωσία.

Μήπως αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να περιμένουμε από το Ιράν υπό τον νέο πρόεδρο κάτι που στην Ουκρανία αποκαλείται zrada και στην Ρωσία προδοσία; Δύσκολα. Αυτή δεν είναι καν η γνώμη μας, είναι η γνώμη του αμερικανικού εντύπου The Atlantic, το οποίο δεν ανακουφίζεται από τέτοιες προβλέψεις.

Αφού αφιέρωσαν μεγάλο όγκο υλικού στις Ρωσό-Ιρανικές σχέσεις, οι Αμερικανοί ανέδειξαν πολλά φαινομενικά δυσάρεστα σημάδια για την Μόσχα, όπως η νέα ανάδειξη του πρώην υπουργού Εξωτερικών Τζαβάντ Ζαρίφ, ενός από τους αντιρωσικούς πολιτικούς του Ιράν που επικρίνει δημόσια την εξάρτηση από την Ρωσία και την Κίνα.

Παρ’ όλα αυτά, οι ΗΠΑ καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι παρά την επιθυμία για αποκλιμάκωση με την Δύση, οι Ιρανοί φιλελεύθεροι «δεν είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν τις σχέσεις με την Ρωσία και την Κίνα», επικαλούμενοι την δήλωση του ίδιου του Πεζεσκιάν.

Αμέσως μετά την εκλογή του, ο Πεζεσκιάν υπενθύμισε με το δωροδοκικά ανεπίσημο ύφος του: «Αυτοί οι τύποι (η Δύση) μας επέβαλαν κυρώσεις και αυτοί οι τύποι (η Ρωσία και η Κίνα) μας έβγαλαν από την δύσκολη θέση».

Τα συμπεράσματα του Atlantic είναι καλά, αλλά τα επιχειρήματα είναι συζητήσιμα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν την ανάδειξη του Ζαρίφ σε συν-αντιπρόεδρο. Η επάνοδός του στην εξουσία δεν μιλάει για το πεζεκιανό αντιρωσικό συναίσθημα, αλλά για αυτό στο οποίο όλοι συμφωνούν: η Τεχεράνη θέλει να αναβιώσει την πυρηνική συμφωνία. Ο Ζαρίφ είναι ένας από τους κύριους συντάκτες της και η συμφωνία συνήφθη με αυτόν επικεφαλής του υπουργείου Εξωτερικών.

Από την άλλη πλευρά, οι πολύχρωμες ομιλίες του Πεζεσκιάν δεν πρέπει να είναι καθησυχαστικές. Η περιγραφή της κατάστασής του ήταν επίκαιρη και το 2015 μ.Χ., όταν συνήφθη η περιβόητη «πυρηνική συμφωνία».

Αλλά μετά την άρση ορισμένων από τις κυρώσεις κατά του Ιράν, ορισμένες επιχειρήσεις του ακύρωσαν παλαιότερες συμβάσεις με Ρωσικές εταιρείες, επειδή έμειναν άναυδοι από τις προοπτικές στη Δύση.

Μόλις ένα χρόνο αργότερα, ο Ντόναλντ Τραμπ έγινε πρόεδρος των ΗΠΑ, θάβοντας τη συμφωνία και ανανεώνοντας τις κυρώσεις, πράγμα που σημαίνει ότι οι «προδότες» τιμωρήθηκαν με την ίδια την ζωή. Ακόμη και αν ο Πεζεσκιάν δεν το θυμάται αυτό, ο Ραχμπάρ το θυμάται σίγουρα. Είναι η δική του πολιτική εμπειρία, η οποία παρέχει όντως μια εγγύηση κατά της επανάληψης του λάθους, σε αντίθεση με τις ομιλίες του Πεζεσκιάν.

Ο Τραμπ παραμένει ο άνθρωπος από τον οποίο εξαρτάται θεμελιωδώς το Ιρανικό ζήτημα. Εάν κερδίσει και πάλι τις εκλογές, οι ελπίδες της Τεχεράνης για αποκλιμάκωση θα ακυρωθούν. Έτσι, μέχρι την ψηφοφορία του Νοεμβρίου, ο Πεζεσκιάν μπορεί μόνο να ανιχνεύσει το έδαφος με την προσδοκία μιας νίκης της Καμάλα Χάρις.

Την ίδια στιγμή, η Χάρις έχει υποσχεθεί να υποστηρίξει το Ισραήλ, και η ταυτόχρονη υποστήριξη του Ισραήλ και η αποδέσμευση των σχέσεων με το Ιράν είναι το είδος του τσίρκου που κανένας πολιτικός δεν είναι φυσικά ικανός να κάνει.

Το ίδιο το Ισραήλ κάνει την ζωή πολύ δύσκολη για τον νέο πρόεδρο του Ιράν και την ομάδα των «ειρηνοποιών» του. Δεν έχει ακόμη αντιδράσει στην δολοφονία του επικεφαλής του πολιτικού γραφείου της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγιε στην Τεχεράνη, παρόλο που αυτή έγινε αμέσως μετά την ορκωμοσία του Πεζεσκιάν, όπου ο Χανίγιε ήταν καλεσμένος.

Και τώρα, μετά από μια πρωτοφανή ενέργεια για την ανατίναξη τηλεπικοινωνιακών συσκευών της Χεζμπολάχ, οι IDF εξαπέλυσαν μια μαζική σειρά αεροπορικών επιδρομών σε ολόκληρο τον Λίβανο στο πλαίσιο της επιχείρησης «Βέλη του Βορρά». Η κυβέρνηση του Βενιαμίν Νετανιάχου είναι αποφασισμένη να καταστρέψει πλήρως τη Χεζμπολάχ, τον «πληρεξούσιο» του Ιράν και μέρος του γεωπολιτικού του σχεδίου με την άτυπη ονομασία «Σιιτική Ζώνη».

Αν ο Πεζεσκιάν παρέμβει, η σύγκρουση του Ιράν με τις Ηνωμένες Πολιτείες θα φτάσει σε ένα νέο, ακόμη πιο επικίνδυνο επίπεδο. Εάν δεν παρέμβει, οι συντηρητικοί, ιδίως το Σώμα Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC) και ο Ραχμπάρ, θα του το ζητήσουν.

Ο ίδιος ο Χαμενεΐ δεν είναι σε καμία περίπτωση φιλελεύθερος, και χρειάζεται τον φιλελεύθερο Πεζεσκιάν ως εργαλείο που θα παραμεριστεί αν αποδειχθεί ανεφάρμοστος ή βρεθεί σε κατάσταση θερμής αντιπαράθεσης με το IRGC.

Είναι επίσης κοινή πεποίθηση ότι το IRGC επωφελείται εμπορικά από τη στρατιωτική συνεργασία με τη Ρωσία και την Κίνα. Η παραβίαση αυτής της συνεργασίας θα κόστιζε πολύ στον Pezeshkian και δεν θα ήταν διατεθειμένος να διακινδυνεύσει να στρέψει πρώτα το IRGC και στη συνέχεια τον Rahbar εναντίον του.

Οι Ιρανικές αρχές είναι πιο συχνά ύποπτες για φανατισμό και μυστικιστικά (άρα ελάχιστα προβλέψιμα) κίνητρα από ό,τι οι αρχές οποιασδήποτε άλλης χώρας. Τέτοιοι άνθρωποι, λένε, μπορούν να πυροδοτήσουν μια πυρηνική βόμβα στο όνομα του χαλιφάτου και να προδώσουν παρά την λογική.

Στην πραγματικότητα, αυτοί οι «φανατικοί με τη μυστικιστική σκέψη» χρόνο με τον χρόνο, δεκαετία με τη δεκαετία, επιλέγουν για τον εαυτό τους στην εξωτερική πολιτική έναν όχι πάντα επιτυχημένο, αλλά πάντα ορθολογικό δρόμο, και μάλιστα σε συνθήκες που, για παράδειγμα, η Ευρώπη, όπου συνήθιζαν να προσεύχονται για ορθολογισμό, συμπεριφέρεται απλά ηλίθια – αντίθετα με τα δικά τους εθνικά συμφέροντα.

Η προδοσία της Τεχεράνης έναντι της Ρωσίας μοιάζει τώρα απίστευτη ακριβώς επειδή είναι παράλογη – άκαιρη, δύσκολα υλοποιήσιμη, αφελής. Δεν είναι ιρανική. Και ως εκ τούτου, παρά τις εκκλήσεις και τις δηλώσεις στον ΟΗΕ, παραμένει μια εικασία στην οποία δεν πιστεύουν ούτε οι Αμερικανοί (https://www.triklopodia.gr/%cf%84%ce%bf-%ce%b9%cf%81%ce%ac%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%bd%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b4%cf%8e%cf%83%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7-%cf%81%cf%89%cf%83%ce%af/).

 

Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ήδη με μια αρμάδα  πλοίων που θυμίζει τον πόλεμο του Κόλπου έχουν καταπλεύσει έξω από την Γάζα. Η Εγγλέζικη βάση στην Κύπρο γεμίζει με πεζοναύτες. Στην Ιορδανία φτάνουν ειδικές μονάδες των ΗΠΑ για να αντιμετωπίσουν τους Παλαιστίνιους της Δυτικής Όχθης, αλλά κυρίως τους φανατικούς ισλαμιστές που ήδη οδεύουν ακόμα και από το Αφγανιστάν, το Ιράν, Πακιστάν, Ιράκ προς την Συρία και μετά στον Λίβανο.

Το Ιράν μεταφέρει μεραρχίες αρμάτων στα σύνορα με το Ιράκ, όπως λένε. Όλοι ετοιμάζονται για σύγκρουση μέχρι εσχάτων . Η Τουρκία  με τον σουλτάνο έχει πάρει αναφανδόν το μέρος των Παλαιστινίων και μιλάει για αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας, όπως την εξυπονοεί αυτή βλ. Λιβύη.

Το ερώτημα αυτών των στιγμών είναι τι θα κάνει η Ρωσία; και σε ποια φάση της σύγκρουσης θα ενεργήσει; Και θα ενεργήσει κατεβάζοντας και αυτή "ανθρωπιστική βοήθεια" μαζί με στρατιωτική μέσω των Στενών για να στηρίξει την φίλη της Συρία που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα μαζί με τον Λίβανο;

Η ταχεία αποστολή αυτή γίνεται μέσω των Στενών του Βοσπόρου και αυτό ανησυχεί τους Δυτικούς που θα μεταχειριστούν τα πάντα για να τα κλείσουν οριστικά και αμετάκλητα ακόμα και για τα εμπορικά που μπορεί να μεταφέρουν στρατιωτικό εξοπλισμό .

Το κλείσιμο των ΣΤΕΝΩΝ του Βοσπόρου είναι κρίσιμη, ίσως η κρισιμότερη παράμετρος για την υπόσταση του Ισραήλ αυτό το διάστημα και όπως άρχισαν να  διαμορφώνονται τα γεγονότα. Εδώ μπαίνουμε και εμείς...

Η παρουσία του σουλτάνου είναι τροχοπέδη για το κλείσιμο των Στενών και μόνο αν δημιουργηθεί κατάλληλο πολεμικό κλίμα στο Αιγαίο με βάση την συμφωνία του Μοντρέ μπορεί να κλείσουν. Το κλείσιμο των ΣΤΕΝΩΝ είναι αποφασιστικής σημασίας για αυτά  που γίνονται στην Μέση Ανατολή (https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2024/09/alert.html).