ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, πολλοί θεωρούν, ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία, έχουν καταστρώσει ένα σχέδιο, μέσω του οποίου «προγραμματίζουν» να καταστρέψουν την ΕΕ της Γερμανίας, τόσο με την χρήση οικονομικών, όσο και πολίτικων μέσων.

Έτσι, ορισμένοι από τους αναλυτές αυτούς, υποστηρίζουν, ότι μετά από μια πιθανή αποχώρηση (ή χρεωκοπία) της Ελλάδας ή της Ιταλίας (κυρίως) από την ΕΕ, θα πραγματοποιηθεί πανευρωπαϊκό οικονόμο και χρηματιστηριακό κραχ σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και η πλήρης κατάρρευση-διάλυση της.

Και  αυτό, λόγω της κοινής σύνδεσης όλων των κρατικών χρεών όλων των χωρών της ΕΕ μεταξύ τους, οπότε αν μια χώρα αποχωρήσει από αυτή (η αρνηθεί να συνεχίσει να πληρώνει τα χρέη της στις άλλες και κυρίως στην Γερμανία), τότε, αυτές θα χάσουν τα κέρδη τους (λόγω μη αποπληρωμής των χρεών προς αυτές των χρημάτων που έχουν δανείσει στις χρεωμένες χώρες), μην δυνάμενες χωρίς αυτά, να πληρώσουν τις κοινωνικές παροχές στην χώρα τους ή τα χρέη τους στις άλλες.

Επίσης, λόγω της απώλειας (αποχώρησης) μιας μεγάλης οικονομικής δύναμης από την ΕΕ, π.χ. της Ιταλίας, η οποία αντιπροσωπεύει το 20% του συνολικού οικονομικού συνόλου της ΕΕ, θα μειωθεί δραστικά η οικονομική δύναμη της Ένωσης αυτής, ενώ αυτή ταυτόχρονα θα χάσει έναν σημαντικότατο εταίρο που χρηματοδοτεί την διατήρηση και την λειτουργία της.

Η δε Γερμάνια, θα χάσει μια μεγάλη αγορά για την πώληση των προϊόντων της (με όρους ευνοϊκούς προς αυτήν, δημιουργημένους μάλιστα από την ίδια), όπως και μια καίρια πηγή εσόδων (μέσω των μνημονίων που επέβαλε σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες), από την οποία είναι η ισχυρότερη Ευρωπαϊκή δύναμη, και από την οποία χρηματοδοτεί τις κοινωνικές παροχές στην χώρα της, όπως και τα χρέη της προς άλλες.

[Και αυτό λέγεται πως είναι και το τελικό σχέδιο των Αγγλοαμερικάνων και των Ρώσων για την ΕΕ, οι οποίοι ανυπομονούν να την διαλύσουν, προκειμένου να καταστρέψουν οριστικά την οικονομική και πολιτική δύναμη της Γερμανίας στην Ευρώπη, υποτάσσοντας την και διαλύοντας την οριστικά, και κυριαρχώντας στο τέλος οι ίδιοι πλήρως σε αυτή.

Και αυτός είναι και ο πραγματικός λόγος, για τον οποίο αυτές οι μεγάλες δυνάμεις (ΗΠΑ, Ρωσία, Μεγάλη Βρετανία), στηρίζουν την άνοδο ευρωσκεπτικιστικών, λαϊκίστικών, ακροδεξιών ή εθνικιστικών κομμάτων στην ΕΕ, προκειμένου να επιτύχουν τελικά την οριστική καταστροφή της.

Άλλωστε, όπως λέει και μια γνωστή φράση, για την άνοδο επικίνδυνων και παντελώς ανήθικων δημαγωγών στην εξουσία κρατών, από απελπισμένους λαούς, οι οποίοι θα τους βλέπουν ως σωτήρες και επιλυτές των προβλημάτων τους: «αν δεν θες να προσκυνήσεις τον Θεό, στο τέλος θα προσκυνήσεις τον Χίτλερ ή τον Στάλιν»].

Φυσικά, σε περίπτωση αποχώρησης της χώρας μας από την ΕΕ (οικειοθελής ή αναγκαστικά επιβαλλομένη από ΗΠΑ-Ρωσία, προκειμένου τόσο να την αποδυναμώσουν και τελικά να την διαλύσουν, αλλά και για να καταστρέψουν την ισχύ της Γερμανίας σε αυτή), πιθανόν στην χώρα μας, θα υπάρξει απόλυτη (και επίσημη πια) χρεωκοπία και πτώχευση.

[Με την «ευγενική πάντα βοήθεια και χορηγία» και των «πολυαγαπητών» Γερμανών και Ευρωπαίων «εταίρων» μας.

Αυτοί, πιθανόν θα μας επιβάλλουν πλήρες οικονομικό εμπάργκο και οικονομικό αποκλεισμό, προκειμένου να μας εκδικηθούν, αν τολμήσουμε πράξουμε κάτι τέτοιο, ενώ ταυτόχρονα θα αποσύρουν όλα τα χρήματα «στήριξης της οικονομίας» της χώρας μας, από τους λεγομένους «θεσμούς» ή το ΔΝΤ].

Και τότε στην πατρίδα μας, η οποία σε μια τέτοια περίπτωση θα έχει πια χρεωκοπήσει πια πλήρως οικονομικά, θα επικρατήσει το απόλυτο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό χάος εντός της.

Τότε, ο λαός πιθανότατα παντελώς απελπισμένος, εξαντλημένος και πεινασμένος (μεταμορφωμένος εν εξ’ ανάγκης νυκτί από πολιτισμένο άνθρωπο του εικοστού πρώτου αιώνος, σε ένα «θηρίο» το οποίο θα αναζητά εναγωνιώς την τροφή του), θα επαναστατήσει εναντίον των (συνυπεύθυνων για τη κατάσταση αυτή) δωσίλογων πολίτικων του, τους οποίους θα καταδιώξει με τεράστια οργή.

Σε μια τέτοια περίπτωση, γνωρίζοντας κάνεις το ποιόν τους, οι «γενναίοι» και δήθεν πατριώτες πολιτικοί μας, πιθανότατα θα το βάλουν στα ποδιά στο εξωτερικό, προκειμένου να σώσουν το τομάρι τους από την δίκαιη οργή του λαού (και ως γνωστόν «Οργή λαού, φωνή Θεού»), μαζί τα λεφτά που του έκλεψαν.

Η μονή λύση τότε, προκειμένου να μην επικρατήσει το απόλυτο χάος και εμφύλιος στην χώρα, θα είναι να έρθει αναγκαστικά ο στρατός στην εξουσία (από μόνος του ή που ίσως να τον έχουν καλέσει και οι ίδιοι οι πολιτικοί προκειμένου να σώσουν τα τομάρια τους) για ένα μικρό χρονικό διάστημα, προκειμένου να σταθεροποιήσει την κατάσταση, και έως ότου τον αντικαταστήσει μια πατριωτική κυβέρνηση στην εξουσία.

[Δηλαδή, μπορεί να έχουμε σε μια τέτοια κατάσταση, επανάσταση του λαού, πραξικόπημα ή ακόμα και τα δυο μαζί].

Φυσικά, σε μια τέτοια χαώδης κατάσταση, μπορεί να δημιουργηθούν και εξεγέρσεις και από λαθρομετανάστες (ισλαμιστές ή τρομοκράτες) και πρόσφυγες (κανονικών ή «βαλτών» για σαμποτάζ εναντίον μας σε περίπτωση πολέμου της χώρας μας με τους Τούρκους), αφού δεν θα υπάρχουν πια χρήματα από το Ελληνικό κράτος για να τους θρέφουν, είτε αυθόρμητα από μονοί τους, είτε υποκινούμενοι από ξένες δυνάμεις, οι οποίες θα απεργάζονται την καταστροφή της χώρας μας.

Κυρίως τους Τούρκους, οι οποίοι πιθανότατα θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν μια τέτοια τραγική κατάσταση στην πατρίδα μας (ίσως με «ενθάρρυνση» και των Γερμανών), έτσι ώστε να καταλάβουν εδάφη της (π.χ. στα νησιά του Αιγαίου, την Θράκη ή στην Κύπρο), επιτιθέμενοι εναντίον μας από δύο διαφορετικά, τόσο από την Τουρκιά από την Ανατολή, όσο και από την ναυτική βάση που έχει δημιουργήσει στα βόρεια σύνορα μας, στην Αυλώνα της Αλβανίας.

[Όλα αυτά, προκειμένου, μέσω της κατάληψης των νησιών μας και της προσάρτησης αυτών, να καταφέρουν να αυξήσουν την εμβέλεια της ΑΟΖ τους στο Αιγαίο, καταλαμβάνοντας παράλληλα και τον τεράστιας αξίας ορυκτό υποθαλάσσιο πλούτο που αυτά κρύβουν γύρω από τις ακτές τους.

Οι δε Γερμανοί, θα έχουν κανονίσει, μέσω συμφωνίας με τους Τούρκους, να «συνδιαχειριστούν» τα αρπαγμένα από εμάς σε αυτή την περίπτωση (αλλά και πλούσια υποθαλάσσια) πετρελαϊκά κοιτάσματα του Αιγαίου, εάν αυτοί καταφέρουν να τα καταλάβουν].

Σε μια τέτοια περίπτωση, μόνο μια πολύ ικανή πατριωτική κυβέρνηση θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά μια τόσο επικίνδυνη για την χώρα μας κατάσταση, εξοπλίζοντας την αποτελεσματικά και συνάπτοντας τις κατάλληλες στρατιωτικές συμμαχίες, οι οποίες θα την βοηθήσουν να αποκρούσει την Τουρκική επιθετικότητα.

[Πιο αναλυτικά, για την κοινή οικονομική σύνδεση όλων των κρατών της ΕΕ, θα πρέπει επίσης να αναφερθεί, ότι υπάρχει μια κοινή έκθεση πολλών τραπεζών μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών σε άλλες χώρες της ΕΕ (λόγω αγοράς μετοχών  τους ή χορήγησης δάνειων σε αυτές), μικρές ή μεγάλες, π.χ. η Γαλλία έχει αγοράσει σημαντικά τραπεζικά «γραμμάτια» στην Ιταλία (το ίδιο συμβαίνει και με άλλες χώρες, μικρές ή μεγάλες).

Επομένως, όλες οι οικονομίες των χωρών της ΕΕ, συνδέονται άμεσα (σε τεράστιο βαθμό), άρα όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, η χρεωκοπία ενός κράτους που έχει λάβει δάνεια, ή/και μια οριστική παύση πληρωμών του προς τις χώρες που του χορήγησαν αυτά, αυτές στην περίπτωση αυτή θα χάσουν και τα κέρδη τους, αλλά και όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία στις χώρες αυτές.

Οπότε, εκτός από μια σημαντική πηγή εσόδων, οι «δανείζουσες» τράπεζες (και ως εκ τούτου και οι χώρες που εκπροσωπούν, λόγω της τεράστιας επίδρασης αυτών στην οικονομία των κρατών), θα υποστούν τεράστια απώλεια εσόδων-μετοχών-χρηματιστηριακής αξίας.

Και σε αυτή την κατάσταση, το πιθανότερο είναι να χρεοκοπήσουν, ειδικά εάν έχουν παράλληλα χρησιμοποιήσει (ενώ αυτό απαγορεύεται κανονικά από τον νομό) τις καταθέσεις των καταθετών (του απλού λαού δηλαδή), έτσι ώστε να αγοράσουν τραπεζικές μετοχές άλλων χωρών ή για να παίξουν παράνομα «τζογαδορίστικα παιχνίδια» με τις μετοχές των πελατών τους στο χρηματιστήριο (όπως γινόταν πριν την κρίση του 2008).

Σε μια τέτοια περίπτωση, αν το κράτος δεν τους δώσει χρήματα για να μην χρεωκοπήσουν (όπως έγινε με την κρίση του 2008), και αυτές καταρρεύσουν και πτωχεύσουν οριστικά και αμετάκλητα, τότε εκτός του γεγονότος ότι και όλοι οι πελάτες της (πλούσιοι ή μικρομεσαίοι) θα πάθουν το ίδιο, είναι πιθανό, λόγω της τεράστιας σημασίας των τραπεζών για την οικονομία μιας χώρας, να πάθει και το κράτος-έδρα της τράπεζας αυτής στην συνέχεια το ίδιο. 

Και στην συνέχεια, λόγω της αλληλένδετης οικονομικής σχέσης όλων των τραπεζών των ευρωπαϊκών κρατών μεταξύ τους, η χρεωκοπία μιας χώρας ή η έξοδος της από την ΕΕ και την Ευρωζώνη (ειδικά αν αυτή είναι μια σημαντική οικονομικά και πολιτικά χωρά, όπως π.χ. η Ιταλία), τότε (πιθανότατα) θα αρχίσουν ως ντόμινο να καταρρέουν και οι οικονομίες και των άλλων χωρών που συνδέονται με αυτή (άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο-http://www.athensvoice.gr/world/380431_otan-dialythei-i-eyropaiki-enosi).

(Οπότε, π.χ. αν καταρρεύσει η οικονομία της Ελλάδας ή της Ιταλίας (http://www.drachmoula.com/2017/11/blog-post_868.html), τότε οι χώρες που έχουν επενδύσει σε αυτή θα χάσουν αυτόματα τα χρήματα τους (π.χ. η Γαλλία στην Ιταλία), θα υποστούνε μεγάλο οικονομικό πλήγμα (ή και χρεωκοπία αν τα ποσά των χρημάτων που θα χαθούν είναι τεράστια).

Στην συνέχεια, οι χρεωκοπημένες χώρες, θα αρνηθούν να πληρώσουν τα χρέη τους σε άλλες χώρες που θα έχουν επενδύσει σε αυτές (λόγω αδυναμίας), αυτές θα πάθουν ότι οι πρότερες και η κατάσταση αυτή θα συνεχιστεί σταδιακά, μέχρι να καταρρεύσουν (ή να αποδυναμωθούν υπέρμετρά) όλες οι οικονομίες της ΕΕ.

Κάποιοι λένε ότι αυτό ακριβώς είναι που σχεδιάζουν τελικά οι Αγγλοαμερικάνοι και οι Ρώσοι για την ΕΕ, προκειμένου να την διαλύσουν και να καταστρέψουν οριστικά την δύναμη των Γερμανών σε αυτή.

«Ποντάροντας» ότι μια τέτοια κατάσταση, όπως συνέβη και με το παγκόσμιο κραχ του 1929 (https://alophx.blogspot.gr/2017/09/1873-1929-2008.html, https://alophx.blogspot.gr/2017/09/blog-post_48.html), μια τέτοια πανευρωπαϊκή (ή και παγκόσμια) οικονομική καταστροφή, θα δώσει όπως και τότε, «ώθηση» στην άνοδο ακραίων, ευρωσκεπτικιστικών, λαϊκιστικών, αντιευρωπαϊκών, ακροαριστερών ή ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη, τα οποία οι ίδιοι στηρίζουν, μιας και το πρόγραμμα τους, συμφωνεί απολυτά με τον στόχο τους για την καταστροφή της ΕΕ).

Φυσικά, ακόμα και μια υπέρμετρη υποβάθμιση μιας οικονομίας από τους «διεθνείς οίκους αξιολόγησης» ή και μια έντονη αναταραχή μπορεί να επιφέρει το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα (απόσυρση των τραπεζικών κεφαλαίων άλλων χωρών σε ένα κράτος ή και πλήρη χρεωκοπία αυτής), όπως π.χ. βίαιες  πολίτικες ή κοινωνικές εξεγέρσεις σε μια χώρα (αυτοτελής ή υποκινουμένη από το εξωτερικό)].