Η ΑΜΑΙΤΗΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΖΙΧΑΝΤ ΤΩΝ ΧΑΛΙΦΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΑ

Η ΑΜΑΙΤΗΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΖΙΧΑΝΤ ΤΩΝ ΧΑΛΙΦΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΑ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Είναι γνωστό, πως το ισλάμ, από την ίδρυση του ακόμα, επιδόθηκε σε μία σειρά πολέμων, προκειμένου να ισχυροποιηθεί και να επεκταθεί.

Άλλωστε, και ο Μωάμεθ, μέσω πολέμων ένωσε όλη την Αραβική Χερσόνησο υπό την εξουσία του και επέβαλε σε αυτή το ισλάμ.

(Ο Μωάμεθ, ως έμπορος είχε έρθει σε επαφή με Χριστιανούς και Εβραίους και επηρεάστηκε πολύ από αυτούς, για να ιδρύσει την θρησκεία του).

Οι δε διάδοχοι του, μετά την κατάπνιξη κάποιων αποσχιστικών κινημάτων και εξεγέρσεων, που ακολούθησαν τον θάνατο του Μωάμεθ, αποφάσισαν να επεκταθούν στα εδάφη των (αποδυναμωμένων λόγω. του μεταξύ τους πολέμου) Μεγάλων δυνάμεων της εποχής (της Βυζαντινής και της Περσικής Αυτοκρατορίας), καταλαμβάνοντας τα με την βία.

Με τον τρόπο αυτό, ξεκίνησαν οι πόλεμοι για την παγκόσμια επέκταση και επικράτηση του ισλαμικού ιερού πολέμου (της τζιχάντ).

Φυσικά, εκτός από τον θρησκευτικό φανατισμό των Αράβων, σημαντικό ρολό στην επέκταση αυτή, έπαιξε και η επιθυμία τους για την απόκτηση πλούτου (απόκτησης λάφυρων μέσω του πλιάτσικου), νέων καλλιεργήσιμων εδαφών, εμπορικών οδών, σκλάβων και ανθρωπίνου δυναμικού, αλλά και ζωτικού χώρου για επέκταση. 

Οι πρώτοι Άραβες χαλίφηδες (των Ομειαδών και των Αβασσίδων- http://www.triklopodia.gr/%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%b5%cf%83-%ce%bf%ce%bc%ce%bf%ce%b9%ce%bf%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b5%cf%83-%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%b9%ce%ba%cf%89%ce%bd-%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%b1%cf%83/), κατέλαβαν ταχύτατα όλη την Περσία, μετά την Συρία, την Παλαιστίνη, την Αίγυπτο και όλη την Βόρεια Αφρική ως το Μαρόκο, ακόμα και την Ισπανία.

Οι πληθυσμοί δε, των χωρών που αυτοί καταλάμβαναν, ήταν εφ’ ορού ζωής υποτελείς τους, μεγάλο μέρος τους εξισλαμιζόταν με την βία, ήταν αναγκασμένοι να πληρώνουν κεφαλικό φόρο, ενώ είχαν ελάχιστα προνομία και ανθρωπινά δικαιώματα, κυρίως θρησκευτικά (και αυτά μόνο όταν οι χαλίφηδες δεν ήταν φανατικοί και δεν εξαπολύαν διωγμούς εναντίον τους).

Στην συνέχεια, οι Άραβες, προσπάθησαν να καταλάβουν δυο φορές την Κωνσταντινούπολη και να καταλύσουν οριστικά την Βυζαντινή Αυτοκρατορία (με στόχο στην συνέχεια να προελαύσουν στην Δυτική Ευρώπη).

Η πρώτη ήταν τα έτη 674-678, υπό την ηγεσία του Μωαβιά, όταν ο στόλος τους καταστράφηκε, με υγρό πυρ, από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Δ’, τον Πωγωνάτο. 

Η δεύτερη, κατά τα έτη 717-718- (http://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%ce%b5%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b1%cf%87%ce%b9%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%81%ce%ba%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%83-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81/), όταν υπέστησαν ακόμα πιο καταστροφικές απώλειες από τον Λέων τον Γ’, τον Ίσαυρο, με αποτέλεσμα να χάσουν συνολικά 1.500 πλοία, και πάνω από 200.000 στρατιώτες.

[Η σημασία των μαχών αυτών (και η σωτήρια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αλλά και της Ευρώπης εξαιτίας τους από το ισλάμ), ήταν όμοια με την σημασία της μάχης των Θερμοπύλων και της Σαλαμίνας (και την αντίστοιχη σωτήρια της Αρχαίας Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης εξαιτίας τους από τους Πέρσες).

Η νικηφόρα για τους Βυζαντινούς μάχη στο Ακρόινο της Μικράς Ασίας, από τον Λέων τον Γ’, τον Ίσαυρο, που ακολουθήσε την Δεύτερη Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Άραβες, μπορεί να παραλληλιστεί με την μάχη των Πλαταιών, που ακολουθήσε τις μάχες των Θερμοπύλων και της Σαλαμίνας.

Και με τις δυο αυτές μάχες, καταστράφηκε οριστικά η κυριά δύναμη εισβολής του εκάστοτε εχθρού (Πέρσες, Άραβες), και άρχισε η αντεπίθεση των αμυνομένων (Αρχαίων Ελλήνων, Βυζαντινών)].

Μετά την απόκριση αυτή των Αράβων, η δύναμη τους άρχισε να εξασθενεί, ενώ η Αυτοκρατορία τους αποδυναμώθηκε περαιτέρω, λόγω των αγρίων εμφυλίων πολέμων που ξέσπασε στα εδάφη τους.

Στην Δύση αντίστοιχα, η προσπάθεια τους, να εισβάλλουν στην Γαλλία και να την καταλάβουν, και  από εκεί να επεκταθούν προς την υπόλοιπη Δυτική, αλλά και την Ανατολική Ευρώπη, απέτυχε και αυτή, μετά την ήττα τους στην μάχη του Πουατιέ, το 732 μ.Χ., αν και κατάφεραν να αλώσουν (προσωρινά) και την ιδιά την Ρώμη, το 843 μ.Χ., σε μια πειρατική επιδρομή τους.

Έτσι, η προσπάθεια τους, για την επιτυχία της παγκόσμιας τζιχάντ τους, απέτυχε ολοκληρωτικά. Οι Χριστιανικοί λαοί της Δύσης, μάλιστα, πέρασαν σε «εκτεταμένη αντεπίθεση» κατά του ισλάμ (με τις Σταυροφορίες-https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2014/12/blog-post_9.html). 

Το ίδιο χρονικό διάστημα, η Αραβική Αυτοκρατορία, λόγω δογματικών διάφορων (Σουνίτες-Σιίτες), διασπάστηκε περαιτέρω, και βίαιοι εμφύλιοι και θρησκευτικοί πόλεμοι, ξεσπάν στα εδάφη της (από τότε, τα δυο αυτά αντίπαλα μουσουλμανικά δόγματα συγκρούονται βίαια, ενώ το ισλάμ δεν έχει ξανά ενωθεί ποτέ και πάλι πλήρως σε ένα ενιαίο χαλιφάτο από τότε).

Σήμερα, η πλειοψηφία των πληθυσμών μουσουλμανικών κρατών είναι Σουνίτες (σχεδόν εννιακόσια εκατομμύρια άνθρωποι), ενώ οι Σιίτες, είναι σχεδόν διακόσια εκατομμύρια (σε Ιράκ, Ιράν, Μπαχρέιν, Λιβανό και Υεμένη), με μεγάλους Σιιτικούς πληθυσμούς, να βρίσκονται σε Αφγανιστάν, Πακιστάν και Συρία.

Οι συγκρούσεις των Αράβων με τους Βυζαντινούς, συνεχίστηκαν στο πέρασμα των αιώνων αδυσώπητες (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2015/12/7-8-21.html), μέχρις ότου οι Άραβες κατέρρευσαν και νέες, πιο βίαιες, «δυναμικές και σφριγηλές» δυνάμεις της τζιχάντ, πήραν την θέση τους.

Πρώτα ήρθαν οι Σελτζούκοι Τούρκοι και υστέρα οι Οθωμανοί (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2016/10/blog-post_15.html).

Οι τελευταίοι, μετά από βίαιους και σκληρούς πολέμους, κατάφεραν τελικά να κατακτήσουν την Κωνσταντινούπολη, και να καταλύσουν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Στην συνέχεια, επιτέθηκαν και σταδιακά κατέλαβαν και τα υπόλοιπα Ορθόδοξα (ως εί το πλείστον), Βαλκανικά κράτη, πάρα τις ηρωικές προσπάθειες των ηγετών τους να τους αποκρούσουν.

(Των Μανουήλ-Κωνσταντίνου Παλαολόγου του Βυζαντίου, του Έλληνα Γεωργίου Καστριώτη της Βορείου Ηπείρου και της τότε Ορθόδοξης Αλβανίας, του Βλαντ Τσέπες Γ’ Δράκουλα της Ρουμανίας, του Στέφανου του Μέγα της Μολδαβίας,  των Ιωάννη Οννυάδη, Ματθία Κορβίνου και Παύλου Κίνη της Ουγγαρίας, του Ιβάν Σισμάν της Βουλγαρίας και του πρίγκηπα Λάζαρου Χρεμπελιάνοβιτς της Σερβίας).

Το έτος 1480 μ.Χ., ο Μωάμεθ ο Β’ ο Πορθητής, αποβιβάζει στρατεύματα στην Νοτιά Ιταλία, και καταλαμβάνει την πόλη του Ορλάντο, σφάζοντας όλους τους κάτοικους του. Από εκεί, σκόπευε να προελαύσει βορειά, να καταλάβει την Ρώμη και να εξοντώσει τον παπά (και την συνέχεια να καταλάβει και την υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη).

Σύντομα, οργανώθηκε εκστρατεία εναντίον του (από τον πάπα και όλες τις ιταλικές πόλεις), και το ίδιο έτος, η πόλη ανακαταλήφθηκε από τους Ιταλούς και η τούρκικη φρουρά του σφαγιάστηκε.

Την ιδιά χρονιά, πέθανε και ο Μωάμεθ, μάλλον δηλητηριασμένος από τον γιο του, τον Βαγιαζήτ τον Β’, για να του πάρει τον θρόνο (Ο δε Βαγιαζήτ ο Β’, υπέστη ακριβώς την ιδιά μοίρα, από τον ανηλεή γιο του, τον μετέπειτα γνωστό ως Σελίμ τον Α’, τον Σκληρό, τον πατερά του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς).

Η δύναμη των Οθωμανών Τούρκων έφτασε σε τέτοια ύψη, ώστε αυτοί προσπάθησαν δυο φορές, να καταλάβουν την Βιέννη (το 1526 και 1683 μ.Χ.) και από εκεί να προελαύσουν και να καταλάβουν όλη την Δυτική Ευρώπη, στο όνομα της παγκόσμιας τζιχάντ.

Όμως, χάρις στην ηρωική προσπάθεια των υπερασπιστών της πόλης αυτής (και στην πρώτη και στην Δεύτερη πολιορκία της) και κυρίως των ενισχύσεων που αυτές έλαβαν από τους Χριστιανούς συμμάχους τους (τους Γερμανούς στην πρώτη πολιορκία και κυρίως τους Πολωνούς του βασιλιά Ιωάννη Σομπιέσκυ στην δεύτερη), οι ορδές των Τούρκων, διαλυθήκαν και υποχωρήσαν.

Έτσι, απέτυχε για άλλη μια φορά, η προσπάθεια της Ευρώπης από τους μουσουλμάνους, από τους Τούρκους αυτή την φορά υποστηρικτές της παγκόσμιας τζιχάντ.

Εκτός από την Βιέννη, οι Τούρκοι ηττήθηκαν συντριπτικά και στην ναυμαχία της Ναύπακτου (το 1571 μ.Χ.) από τους Δυτικούς, ενώ και οι ήττες τους στους πολέμους που ξεκίνησαν με τους Ρώσους (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2015/12/blog-post_40.html), επιτάχυναν περαιτέρω την παρακμή και την μείωση της δύναμης τους.

Οι Επαναστάσεις στα Βαλκάνια, και η ανεξαρτησία πολλών υπόδουλων λαών από τους Τούρκους που ακολουθήσε (Ελλάδα, Σερβία, Ρουμάνια, Μαυροβούνιο, Βουλγαρία), αποδυνάμωσε ακόμα πιο πολύ την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Ταυτόχρονα, εκτός των Ρώσων, και οι Δυτικοί αρχίσαν να καταλαμβάνουν «πρώην Οθωμανικά εδάφη» (π.χ. την Ουγγαρία οι Αυστριακοί, την Αλγερία οι Γάλλοι ή την Αίγυπτο οι Άγγλοι).

Με το πέρας δε, των Βαλκανικών πολέμων, καθώς και του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέρρευσε, μετά και την τελική τζιχάντ της, που ξεκίνησε κατά των συμμάχων της Αντάντ, οντάς σύμμαχος των Γερμανών.

Υστέρα και από την Μικρασιατική Καταστροφή, στα ερείπια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που ακόμα άχνιζαν, υψώθηκε η κεφαλική Τουρκιά, του σφαγέα και γενοκτόνου, Κεμάλ Αττατούρκ (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2017/04/16-2017.html).

Αυτός, καθαιρεί τον τελευταίο Σουλτάνο-χαλίφη και καταργεί οριστικά το ισλαμικό Οθωμανό χαλιφάτο το 1924.

Η υπόλοιπη Μέση Ανατολή, είχε χωριστεί σε ζώνες επιρροής από τις Μεγάλες δυνάμεις, μέσω της συνθήκης των Σάικς-Πίκο (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2017/07/blog-post_7.html).

Το έτος 1928, ιδρύεται στην Αίγυπτο, η οργάνωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, από τον Χασάν αλ Μπάνα με σκοπό την επαναδημιουργία του παγκοσμίου ισλαμικού χαλιφάτου (μέσω της ένωσης όλων των μουσουλμανικών κρατών υπό τον νομό της Σαρία και υπό την ηγεσία ενός χαλίφη).

[Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλά στελέχη των Αδελφών Μουσουλμάνων, συνεργάστηκαν με τους Ναζί, όπως π.χ.,  ο Μεγάλος Μουφτής της Ιερουσαλήμ, Χουσεΐνι- https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2016/09/blog-post_14.html, https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2016/06/blog-post_6.html,http://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%86%ce%b5%cf%81%ce%b5%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%b7-%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b7%ce%b3%ce%b9%ce%ba%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%83-%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd/].

Αυτή, σύντομα επεκτείνεται σε πολλές Αραβικές χώρες (π.χ. Αίγυπτο, Τουρκιά, Συρία, Ιορδανία, Λιβύη, Τυνήσια κ.λ.π.).

(Μετά την ανάμιξη της οργάνωσης αυτής, στην δολοφονία του προέδρου Σαντάντ στην Αίγυπτο το 1981, πολλά μέλη της, που διέφυγαν από την χώρα, κατέφυγαν στην Σαουδική Αραβία και έγιναν καθηγητές στα πανεπιστήμια της, επηρεάζοντας με τον τρόπο αυτό, τους μαθητές αυτών, όπως ήταν ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, ο ιδρυτής της Αλ Κάιντα, την περίοδο αυτή.

Ο δε Αλ Ζαουάχρι, ο υπαρχηγός του Μπιν Λάντεν στην Αλ Κάιντα, ήταν μέλος των Αδελφών Μουσουλμάνων, πολύ πριν γίνει μέλος της Αλ Κάιντα.

Ο Μπιν Λάντεν στην συνέχεια, συνεργάστηκε με τις ΗΠΑ στον πόλεμο κατά της ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν, ξεκινώντας με τον τρόπο αυτό, έναν από τους πιο προσφάτους, θρησκευτικούς πολέμους της ιστορίας-https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2014/12/blog-post_86.html, https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2014/11/blog-post_1.html).

Η αρχική χρηματοδότηση της οργάνωσης αυτής, προέρχεται από το νεοιδρυθέν τότε, βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας.

Αυτό το κράτος, είχε δημιουργηθεί το έτος 1932, μετά από έναν σύντομο μα άγριο πόλεμο, που ξεκίνησε ο εμίρης Αμπντούλ Αζίζ Ιμπν Σαουντ, με την βοήθεια του φανατικού θρησκευτικού ηγέτη των Ουαχαμπιτών της Αραβίας.

(Οι Ουαχαμπίτες, διατείνονται πως αποτελούν τους απογόνους των συντρόφων του Μωάμεθ, του ιδρυτή του ισλάμ, ενώ και η δυναστεία της Σαουδικής Αραβίας, αλλά και ο «χαλίφης» του ISIS, Μπαγκάντι, υποστηρίζουν πως είναι απευθείας απόγονοι του Μωάμεθ.

Ο δε Αμπντούλ Αζίζ Ιμπν Σαουντ, παροικούσε τον αγώνα του για την ενοποίηση των Αραβικών εδαφών υπό την ηγεσία του υπό τον Ουαχαμπισμό, με τον αγώνα του Μωάμεθ  για την ενοποίηση των Αραβικών εδαφών υπό το ισλάμ).

Ο νικητής Σαούντ, έδωσε στο κράτος του, το όνομα της δυναστείας του, Αραβία των Σαούντ ή αλλιώς Σαουδική Αραβία (Στις μέρες μας, η Μουσουλμανική Αδελφότητα, χρηματοδοτείται, εκτός από την Σαουδική Αραβία και από το Κατάρ).

Το πετρέλαιο, το οποίο ανακαλύφθηκε την χρονιά εκείνη (το 1932), στην χώρα αυτή, βοήθησε ώστε αυτή να γίνει πάμπλουτη, αλλά ταυτόχρονα, να έχει και την ευκαιρία να χρηματοδοτεί και τα σχέδια της, για την παγκόσμια τζιχάντ και ισλαμική επικράτηση.

Αυτό της επιβάλλει και το φανατικό ισλαμικό ουαχαμπιτικό δόγμα της, το οποίο δεν επιθυμεί να επικρατήσει μόνο στις μουσουλμανικές χώρες, αλλά και σε όλο τον υπόλοιπο, μη μουσουλμανικό κόσμο.

(Είτε με την βία, είτε με πολέμους, με την προπαγάνδα, την ίδρυση τζαμιών με φανατικούς ιεροκήρυκες σε Δυτικές χώρες, την χρηματοδότηση της τρομοκρατίας (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2015/11/11092001-isis-13112015.html), καθώς και με την «τυχαία» και πάντα επιδοτούμενη από την ίδια, «μετακίνηση» μουσουλμάνων λαθρομεταναστών και προσφύγων προς την ΕΕ, λόγω των πολλών των πολλών γεννήσεων τους.

Δεν είναι τυχαίο, που ο «χαλίφης» Μπαγκάντι (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2016/11/isis.html), απειλούσε, πραγματοποιώντας τελικά την απειλή του, πως θα πλημυρίσει την Δύση, με μουσουλμάνους προσφυγές και λαθρομετανάστες.

Τα δε πλούσια πετρελαϊκά κράτη του Αραβικού Κόλπου, δεν δέχονται ποτέ μουσουλμάνους προσφυγές, μετανάστες, ή λαθρομετανάστες στα εδάφη τους και τους στέλνουν όλους στην Δύση, τόσο για να μην έχουν ταραχοποιά στοιχεία στα εδάφη τους, όσο και για να εξισλαμίσουν σταδιακά την Ευρώπη, μέσω των πολλών γεννήσεων των μουσουλμάνων, δημιουργώντας τελικά την «Ευραβία», όπως τόνιζε συχνά η συγγραφέας, Οριαννα Φαλάτσι.

Και ως γνωστόν, όσο περισσότεροι γίνονται οι μουσουλμάνοι σε μια χώρα, απαιτούν ολοένα περσότερα και πιο ακραία «προνομία», που αν δεν ικανοποιηθούν, όταν ο πληθυσμός τους γίνει ο μίσος των χωρών υποδοχής τους, τότε μπορεί να ξεκινήσουν και αγρίους πολέμους στα κράτη αυτά).

Γενικότερα, οι Άραβες και γενικότερα οι Μουσουλμάνοι, ξεκινούσαν πολέμους και σφαζόταν μεταξύ τους, λόγω εθνικών και θρησκευτικών διάφορων, πολύ πριν τους επιτεθούν οι Σταυροφόροι (αλώστε αυτοί επιτέθηκαν πρώτοι στην Ευρώπη και αρχίσαν να σφάζονται όταν χωρίστηκαν σε Σουνίτες και Σιίτες-https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2015/12/blog-post_26.html).

Επίσης, η τάση τους αυτή, συνεχίστηκε πριν την ευρωπαϊκή αποικιοκρατία (αλλά και μετά), όπως και πριν (αλλά και μετά) την ανακάλυψη πετρελαίου στα εδάφη τους.

(Εννοείται φυσικά, πως και οι Δυτικοί πάντα εποφθαλμιούν για τον εαυτό τους, τα πετρέλαια της Αραβικής Χερσονήσου).

[Μια μεγάλη αρχή, για την επέκταση του ισλαμισμού, ήταν και η Ιρανική Επανάσταση του 1979, η οποία αρχικά χρηματοδοτήθηκε από την Σαουδική Αραβία, αλλά και τις άλλες πλούσιες πετρελαϊκές μοναρχίες του Αραβικού Κόλπου (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2015/03/isis.html)].

Στις μέρες μας, εκτός του θρησκευτικού φανατισμού των Σαουδαραβών και του Κατάρ, που προσπάθησαν να «αναστήσουν» αποτυχημένα το παλαιό Αραβικό Χαλιφάτο των Ομμειαδών και των Αββασίδων (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2017/05/blog-post_7.html, https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2015/02/blog-post_82.html), υπάρχουν και αλλά συμφέροντα για τους πολέμους στην Μέση Ανατολή.

Τέτοια είναι, τα σχέδια για την ίδρυση του αγωγού της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2016/10/blog-post_8.html), ο έλεγχος των υδάτων της περιοχής, τα συμφέροντά των Ρώσων, καθώς και ο παράγοντας του αγωγού East Med (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2017/02/east-med.html).

Το ίδιο ισχύει, και στις χώρες, όπου ισλαμικές οργανώσεις δήλωσαν υποταγή στον ISIS (π.χ. η Μπόκο Χαράμ στην Νιγηρία που ελέγχει πετρελαϊκές περιοχές της χώρας ή οι Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, οι οποίοι ελέγχουν το εμπόριο ναρκωτικών, και στο υπέδαφος της χώρας τους υπάρχει χρυσός αξίας ενός τρις δολαρίων).

Αν και αρχικά, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία, κατάφεραν αρχικά να επεκτείνουν την δύναμη και την ισλαμική ιδεολογία τους σε πολλές χώρες (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2017/07/game-of-thrones.html), μέσω της χρηματοδοτουμένης από αυτούς «Αραβικής Άνοιξης» (η πιο σωστά του «ισλαμικού χειμώνα»), σύντομα τα ισλαμικά κινήματα τα οποία βοήθησαν να πάρουν την εξουσία, την έχασαν οριστικά, είτε με πραξικόπημα, είτε με εξεγέρσεις των ιδίων των λαών τους.

Το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία, επένδυσαν ένα τρις στο τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ και αλλά τόσα στο κτηματομεσιτικό, ενώ έχουν επενδύσει παρόμοια ποσά και στην ΕΕ, στην προσπάθεια της, να την αλώσουν πλήρως οικονομικά (και ταυτόχρονα και πολιτικά, αφού χρηματοδοτούν και απείρους πολίτικους που παίρνουν μέτρα υπέρ των συμφερόντων τους).

Όλες αυτές οι «δράσεις», της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ, έστρεψαν εναντίον τους, την Δύση (ΗΠΑ και τα κράτη της ΕΕ εκτός της Γερμανίας), την Ινδία, την Ρωσία, το Ισραήλ, αλλά και την Κίνα, η οποία έχει προβλήματα με τους μουσουλμάνους στο εσωτερικό της (http://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%86%ce%b5%cf%81%ce%b5%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%b7-%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b7%ce%b3%ce%b9%ce%ba%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%83-%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd/).

[Σε σχέση με τον ISIS, αυτός αρχικά χρηματοδοτήθηκε από την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, αλλά σύντομα απέκτησε αυτονομία, χάρις στις πηγές πλούτου που κατέλαβε στο Ιράκ, το λαθρεμπόριο οπλών και πετρελαίου, το σωματεμπόριο, την αρχαιοκαπηλία κ.λπ. (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2016/01/blog-post_14.html,http://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%83-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%89%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%89%ce%bd-%ce%b9%ce%b4e%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%cf%89%ce%bd/)].

Στην εποχή μας, εκτός της Ρωσίας, της Κίνας, των ΗΠΑ, της Ινδίας και του Ισραήλ, οι λαοί, οι οποίοι αντιστέκονται σήμερα στους ισλαμιστές και στην μαζική εισροή λαθρομεταναστών στην ΕΕ, είναι σχεδόν οι ίδιοι με αυτούς που αντιστάθηκαν στους Τούρκους, λίγο πριν (αλλά και μετά), την πτώση του Βυζαντίου (Ούγγροι, Μολδαβοί, Σέρβοι, Βούλγαροι, Πολωνοί, Ρουμάνοι).

Άλλες χώρες αντίθετα, όπως π.χ. η Αλβανία, το παράνομο ψευδοκράτος ναρκεμπόρων του Κοσσυφοπέδιου ή το κρατίδιο των Μουσουλμάνων της Βοσνίας, έχουν συνταχτεί με τα ισλαμιστικά σχέδια των Τούρκων (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2017/07/blog-post_12.html).

Στην Ευρώπη αντίστοιχα, υπάρχει σημαντική άνοδος αντιισλαμιστικών οργανώσεων και κομμάτων, σε πολλές χώρες της ΕΕ (Γερμάνια, Γαλλία, Αυστρία, Πολωνία, Ουγγαρία, Ιταλία, Μεγάλη Βρετάνια κ.λ.π.).

Όσο για την χώρα μας, αυτή δυστυχώς, έχει επιλέξει να ακολουθήσει, όχι την μαχητική στάση των Αυτοκράτορων Μανουήλ-Κωνσταντίνου Παλιάλογου του Βυζαντίου, κατά των Τούρκων, αλλά την παντελώς δουλοπρεπή στάση υποταγής, του Αυτοκράτορα Ιωάννη του Ε’ του Παλαιολόγου, τόσο επί των Τούρκων, όσο και επί της Δύσης (https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2016/06/2016.html).

Θα πρέπει λοιπόν να προσέξουμε ιδιαίτερα, γιατί εάν επαναλάβουμε τα ίδια λάθη με τότε, κινδυνεύουμε να υποστούμε μια νέα Άλωση σαν χώρα.

Ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, πως παρεμφερείς καταστάσεις, άλωσης του Έθνους μας, εκ των έσω, αλλά και από εξωτερικούς εχθρούς, έχουν συμβεί πολλές στην διάρκεια της ιστορίας της χώρας μας-(http://www.triklopodia.gr/400-%ce%bc-%cf%87-2017-%ce%bc-%cf%87-%ce%bf%ce%bc%ce%bf%ce%b9%ce%bf%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b5%cf%83-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%80%ce%b9%ce%b8%ce%b1%ce%bd%ce%b5%cf%83-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd/).

Και για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή, προκειμένου να αποκρουστεί οριστικά ο κίνδυνος και η απειλή των φανατικών ισλαμιστών και οπαδών της τζιμάνη στην εποχή μας.

Αυτό φαίνεται, πως για την ώρα, μπορεί να επιτευχθεί, μόνο με την ένωση όλων των Χριστιανικών κρατών της γης, που απειλούνται από την ισλαμιστική τζιχάντ, έναντι του φανατικού ισλάμ.

Εννοείται όμως, πως για να λειτουργήσει σωστά μια τέτοια συμμαχία, θα πρέπει τα κράτη αυτά, να κρατούν ψηλά, όλες τις ηθικές αξίες τους, αλλά και να είναι πάντα έτοιμοι να πολεμήσουν για την ελευθέρια και την δημοκρατία.

Και όπως έλεγε και ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, όταν ξεκίνησε την Επανάσταση του 1821 στην Μολδοβλαχία, στην προκήρυξη που εξέδωσε, απευθυνόμενος προς το Επαναστατημένο Έθνος, το πιο σημαντικό πράγμα από όλα είναι να μάχεται κάνεις: «υπερ Πίστεως και Πατρίδος».

[Και φυσικά ποτέ δεν θα πρέπει να ξεχνά κάνεις, τα διδάγματα της ιστορίας, γιατί όπως έλεγε και Τζορτζ Όργουελ: «Οποίος ελέγχει το παρελθόν κυριαρχεί στο μέλλον και οποίος ελέγχει το παρόν, ελέγχει και το παρελθόν»].