ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 7

 ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 7

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει μόνο τα σημαντικότερα και διασημότερα περιστατικά και προσωπικότητες της ιστορίας, τα οποία την επηρέασαν και διαμόρφωσαν σημαντικά με τις πράξεις τους, και των οποίων πολλές φορές ο βίος και οι πράξεις μοιάζουν καταπληκτικά.

Όμως υπάρχουν και λιγότερο γνωστές ιστορικές ομοιότητες προσώπων και γεγονότων στην ιστορία που διαμόρφωσαν σημαντικά σε αυτή. Κάποιες από αυτές αναφέρονται και στο παρόν άρθρο.

Έτσι, «Κόκκινο Μήλο» ονόμαζαν οι Τούρκοι την Κωνσταντινούπολη και την Ρώμη που ήθελαν να κατακτήσουν, ενώ «Χρυσό Μήλο» ονόμαζαν την Βιέννη, την οποία επίσης ήθελαν να κατακτήσουν.

Χίτλερ και Στάλιν δύο δίδυμοι τύραννοι μονομαχούν

Τόσο ο Χίτλερ όσο και ο Στάλιν μεγάλωσαν μέσα στην ανέχεια, την φτώχεια και την δυστυχία από πολύ μικρά παιδιά και ήταν τα μόνο επιζώντα αρσενικά μέλη της οικογένειάς τους,  αφού τα υπόλοιπα χάθηκαν από αρρώστιες.

Και των δύο οι πατεράδες τους φέρνουν πολύ σκληρά ( και για τον λόγο αυτό οι γιοι τους,  τους  μισούσαν), συχνά τους έδερναν και  ήθελαν με το ζόρι να  τους κάνουν να ακολουθήσουν το επάγγελμά τους,  ενώ αντίστοιχα οι μητέρες τους, τους υπεραγαπούσαν  αφού ήταν μόνοι  επιζώντες γιοι τους.

 Όταν μεγάλωσαν και οι δύο κληρονομήσαν κατά κάποιο τρόπο τον χαρακτήρα των πατεράδων τους,  αφού όπως και αυτή φερόταν με Εκδικητικότητα και σκληρότητα σε όλους τους εχθρούς τους.

Και για τους δύο ψιθυρίζονταν  ότι δεν ήταν κανονικοί γιοι των πατεράδων τους, αλλά νόθοι. Και οι δύο έχασαν νωρίς την Πίστη τους στον Θεό, ο μεν πρώτος όταν χάθηκαν όλα τα αδέρφια του από  αρρώστιες, ενώ ο δεύτερος όταν Είδα την εκτέλεση ενός χωρικού, Η οποία αντιτίθεται στο “Ου φονεύσεις” της Βίβλου.

Αρχικά ο Χίτλερ ήθελε να γίνει καλλιτέχνης  ενώ ο Στάλιν ιερέας,  σύντομα όμως λόγω των καταστάσεων και οι δύο αξόνων και μπλέχτηκαν σε βίαιες πολιτικές ενέργειες και κόμματα.

Ο μύστακας Χίτλερ δούλεψε ως μπογιατζής και ο μύστακας Στάλιν σε αστεροσκοπείο για να μπορέσουν να ζήσουν, λόγω της μεγάλης φτώχειας που είχαν. Και οι δύο φυλακίστηκαν για ένα διάστημα (ο Στάλιν στην Σιβηρία λόγω της πολιτικής του δράσης και ο Χίτλερ λόγω της συμμέτοχης του στο πραξικόπημα της Βαϊμάρης).

Ο Στάλιν  ξεκίνησε το βομβιστικές επιθέσεις και Ένοπλες ληστείες όπως και φόνους, ενώ αν και το ζήτησε δεν του επετράπη να λάβει μέρος στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και να καταταγεί στο Ρωσικό στρατό,  ενώ αντίθετα ο Χίτλερ έλαβε μέρος στον πόλεμο αυτό.

Μετά το τέλος του πολέμου αυτού ο Χίτλερ δούλεψε για ένα διάστημα ως πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας,  Ενώ πριν  και κατά την διάρκεια του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου,  λέγεται ότι ο Στάλιν υπήρξε Πράκτορες της μυστικής υπηρεσίας του Τσάρου, της Χοράνα.

Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος  κατέστρεψε τόσο τη Ρωσία όσο και Γερμανία πλήρως  οικονομικά πολιτικά και στρατιωτικά,  ενώ και οι δύο χώρες αυτές θεωρούνταν απόβλητες στον κόσμο πολιτικού συστήματος και σου απαντάω όμως και τους υπόλοιπους χώρες.

Στις χώρες αυτές για εάν μικρό χρονικό διάστημα επικράτησε με την πτώση της μοναρχίας λόγω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου δημοκρατία (της Βαϊμάρης στην Γερμανία και υπό τον Κερένσκι στην Ρωσία), ενώ όλα τα κόμματα είχαν σε αυτά ιδιωτικούς στρατούς που μάχονταν για την εξουσία (Ναζί, κομμουνιστές, σοσιαλιστές, Χριστιανοδημοκράτες).

 Ο Χίτλερ και ο Στάλιν έγιναν και οι δυο μέλη κομμάτια που δεν είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι,  σύντομα όμως χάρη στις ικανότητές τους κατάφερε να γίνουν ηγέτες τους εν μέσω πολλών δολοπλοκιών  και συνωμοσιών.

Και των δύο τα κόμματα ανήλθαν στην εξουσία χάρις στα Γερμανικά κεφάλαια και την υποστήριξη των μεγάλων Γερμανών βιομήχανων και τραπεζιτών για να φροντίζουν για τα συμφέροντα τους, εκμεταλλευόμενοι οι μεν μπολσεβίκοι το χάος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ρωσία και οι Ναζί το μεγάλο παγκόσμιο οικονομικό κραχ του 1.929 μ.Χ. και την οικονομική καταστροφή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.

Αρχικά όμως τα κόμματα τους επιχείρησαν αποτυχημένα πραξικοπήματα για την άνοδο στην εξουσία (οι μεν μπολσεβίκοι το 1.905 μ.Χ. και το 1.917 μ.Χ. που όταν απέτυχε ο Λένιν κατέφυγε στην Φιλανδία και ο Χίτλερ το λεγόμενο και πραξικόπημα της Μπυραρίας).  

Και των δύο οι γυναίκες που είχαν είτε σχέση (η Γκέλι στον Χίτλερ) ή ήταν παντρεμένες μαζί τους (η Ναντέζντα Αλιλούγεβα  στον Στάλιν) αυτοκτόνησαν με περίστροφο κάποια στιγμή, αν και λέγεται ότι στην πραγματικότητα ο Χίτλερ και ο Στάλιν τις είχαν σκοτώσει οι ίδιοι, αν και οι δύο τους φάνηκαν “συγκλονισμένοι” και έκλαψαν πολύ στις κηδείες τους.

Ο Χίτλερ χρόνια αργότερα δήλωσε ότι η Γκέλι Ραουμπάλ ήταν η μόνη γυναίκα που είχε αγαπήσει ποτέ, όπως είχε πει και Στάλιν για την πρώτη σύζυγο του Αικατερίνη.

Δεν ενέκρινε έρωτες της κόρης του Σβετλάνα ο Στάλιν και τιμωρούσε όσους είχαν σχέση με αυτές, ότι ακριβώς έκανε και ο Χίτλερ με την ανιψιά του Γκέλι και τις απαγορεύσαν να γίνουν καλλιτέχνες, ενώ τόσο ο Χίτλερ, όσο και ο Στάλιν φλερτάραν με άλλες γυναίκες. 

Τον Στάλιν ο καλύτερος φίλος του τον πρόδωσε σε μικρή ηλικία, ενώ τον Χίτλερ λίγο πριν το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (ο Χίμλερ).

Όταν  ανέλαβαν την εξουσία στα κράτη τους εξόντωσαν όλους τους πολιτικούς τους αντιπάλους (ο Χίτλερ τους Σλάιχερ, Στράσερ και Ρεμ κ.λπ., ενώ ο Στάλιν τους Τρόσκι Κιρόφ, Τρόσκι, Καμενέφ και Ζηνοβιέφ κ.λπ.).

Οι δυο τους επέβαλαν απολυτή δικτατορία στα κράτη τους με αφορμή κάποιο γεγονός, το οποίο λέγεται ότι οργάνωσαν οι ίδιοι (ο Χίτλερ το κάψιμο του Ράιχσταιγκ και ο Στάλιν την δολοφονία του Κιρόφ), αλλά συνάμα και την πλήρη προσωπολατρία τους.

Ξεκίνησαν την φυλάκιση ή εκτέλεση των πολίτικων τους αντίπαλων με την εκδίωξη τους σε “ειδικά μέρη (δήθεν) σωφρονισμού” (στα γκουλάγκ ο Στάλιν και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ο Χίτλερ).

Ως αρχηγούς των μυστικών υπηρεσιών τους επέβαλαν τους αδίστακτους γενοκτόνους, ο μεν Χίτλερ του Χίμλερ και ο Στάλιν του Γιακόντα και του Μπέρια (τον οποίο ο ίδιος αποκαλούσε τον “δικό του Χίμλερ”).

Κάποια στιγμή αν και οι δύο μισούσαν και δίωκαν τον Χριστιανισμό μείωσαν τις διώξεις, ο μεν Χίτλερ για να μπορέσει να ανεβεί στην εξουσια και ο Στάλιν για να έχει βοήθεια στην διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ήταν όμως εκτός από εχθροί του Χριστιανισμού και οι δύο εχθροί των μασόνων και των προσκόπων, αλλά και αντισημίτες και ο μεν Χίτλερ δίωξε τους Εβραίους σε όλη την διάρκεια της εξουσίας του και τους έστειλε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ ο Στάλιν σχεδίαζε να τους στείλει στα γκουλάγκ πριν τον θάνατο του.

Και οι δύο είχαν σωσίες και δοκιμαστές των φαγητών τους, αλλά και προσωπική φρουρά, ενώ διέταξαν και οι δύο την γενοκτονία άλλων λαών (π.χ. τους Σλάβους, τους Έλληνες και τους Εβραίους ο Χίτλερ και τους Τατάρους, τους Έλληνες και τους Τσέτσους ο Στάλιν).

Ο Χίτλερ επέβαλε με την Νύκτα των Μεγάλων Μαχαιριών και το κάψιμο του Ράιχσταιγκ την πλήρη εξουσία του, ενώ ο Στάλιν έπραξε το ίδιο μέσω του Μεγάλου Τρόμου, ελέγχοντας πλήρως τα ΜΜΕ και εξαπολύοντας προπαγάνδα και έκρυψαν κάθε ίχνος για το παρελθόν τους.

Και οι δύο εκβιομηχάνισαν τα κράτη τους σε λίγο χρονικό διάστημα και τους δημιούργησαν ισχυρό στρατό, αλλά προέβησαν σε εκκαθαρίσεις των αξιωματικών του, ο μεν Στάλιν πριν τον πόλεμο (λόγω της υποτιθέμενης συνομωσίας του Τουχασέφσκι) και ο Χίτλερ κατά τον πόλεμο (λόγω της συμμέτοχης πολλών εξ΄ αυτών στην “Επιχείρηση Βαλκυρία”).

Και οι δύο ήθελαν να διευθύνουν τον πόλεμο αντί των στρατηγών τους, ο Στάλιν πριν την εισβολή των Γερμανών και είχε συνέχεις ήττες μέχρι να επιτρέψει στους αξιωματικούς του να τον αναλάβουν, ενώ ο Χίτλερ είχε συνέχεις νίκες όσο οι στρατηγοί του είχαν την διεύθυνση του πολέμου και ηττήθηκε όταν αυτός ανελαβε την αποκλειστική ευθύνη για την διεύθυνση του.

Ο Χίτλερ συμμάχησε με τον Στάλιν με το Σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ, αλλά και πιο πριν τα κράτη τους συνεργάζονταν μυστικά στον στρατιωτικο τομέα και στην ενέργεια (http://alophx.blogspot.com/2022/08/blog-post_2.html), ενώ με μυστικό πρωτόκολλο μοίρασαν μεταξύ τους τις σφαίρες επιρροής τους στην Ευρώπη και επιτέθηκαν και οι δύο ταυτόχρονα στην Πολωνία. Τόσο Χίτλερ, όσο και ο Στάλιν είχαν και οι  δύο κακό τέλος.

Οι διάδοχοι τους ήταν αδύναμοι και διέλυσαν σταδιακά τις Αυτοκρατορίες που ιδρύσαν ο Χίτλερ και ο Στάλιν, όμως και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις λόγω του Ψυχρού Πολέμου στην Γερμανία και των Ναζί που διέφυγαν (http://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html) και λόγω των σιλοβίκι (http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html) στην Ρωσία, πρώην Ναζί και εθνικιστές κομούνισες ανέλαβαν την εξουσία στα κράτη αυτά και προσπάθησαν να δημιουργήσουν εκ νέου τις Αυτοκρατορίες αυτές, οι μεν Γερμανοί το Δ΄ Ράιχ της ΕΕ και οι Ρώσοι την Ευρασιατική Ένωση.

Τόσο ο Κάιζερ Γουλιέλμος Χοεντσόλερν ο Β΄ της Γερμανίας, όσο και ο Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας Χιροχίτο, ήταν και οι δυο εγγονοί  των μεγάλων ενοποιηθώ των κρατών τους Γουλιέλμου του Α’ και Ματσουχίτο (Σέιτζι) αντιστοιχα και Η παιδική ηλικία και των δύο είναι πολύ δύσκολη.

Μεγάλωσαν ως διάδοχοι ενός Ισχυρού στέμματος, μέσα στην χλιδή, με ένα μιλιταριστικό πνεύμα,  έλαβαν ιδιωτική παιδεία, έχοντας την περιφρόνηση των πατέρων τους,   οι οποίοι τους φερνόταν σκληρά (στον Γουλιέλμο και η μητέρα του), ενώ και οι δύο ήταν και οι δύο εχθροί της Δημοκρατίας και των αριστερών.

Και οι δύο ανέλαβαν την εξουσία εν μέσω μεγάλης οικονομικής κρίσης στα κράτη τους, ενώ λιγο νωρίτερα είχαν διοριστεί  ανώτεροι αξιωματικοί  στους στρατούς τους.

Οι δυναστείες στις οποίες ανήκαν και οι δύο συνεργάστηκαν μεγάλες πολεμικές επιχειρήσεις,  ενώ στη συνέχεια και οι δύο δημιούργησαν πολυμελείς οικογένειες,  καλά ενθαρρύνω την αποικιακή επέκταση των κρατών του σε άλλες περιοχές και της γης και ξένισαν γενοκτονίας σε αυτές (στην Ασία στην Αφρική και στην Ευρώπη αντίστοιχα),  ενώ κατέπνιξαν κάθε  αντιπολιτευόμενη φωνή με την βία, ακόμα και οι πολιτικές δολοφονίες.

Ο μεν Γερμανός Αυτοκράτορας  θεωρούνταν απεσταλμένος του Θεού και αλάθητος στην Γερμανία, ενώ αντίστοιχα Ο Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας θεωρούνταν Θεός και αλάθητος στην χώρα του. Και  οι δύο αυτοί άνδρες πραγματοποίησαν αρκετά ταξίδια στο εξωτερικό για πολιτικούς λόγους.

Με την στάση τους βοήθησαν και οι δύο σου την έκρηξη των δύο Παγκοσμίων Πολέμων,  στους οποίους και οι δύο συμμάχησαν με την Ιταλία  και άλλες χώρες ( ο Γερμανός Αυτοκράτορας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία την Αυστροουγγαρία και την Βουλγαρία,  ενώ ο Ιάπωνας Αυτοκράτορας με την Γερμανία και τις υπόλοιπες χώρες του Άξονα).

Αν και ήταν και οι δύο άμεσα υπεύθυνοι  και τα εγκλήματα που διέπραξαν χώρους του στη διάρκεια των πολέμων αυτών, για πολιτικούς λόγους γλίτωσαν και οι δύο  την δίκη και την εκτέλεση απαγχονισμού όπως προβλέπονταν,  για να μην ξεσηκωθούν οι λαοί τους Έναντι στα συμμαχικά στρατεύματα με το θάνατό τους,

Έτσι η Γερμανία μετά το τέλος του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου έγινε Δημοκρατία, η ασταθής δημοκρατία της Γερμανίας της Βαϊμάρης,  ενώ Ιαπωνία μεταμορφώθηκε από απολυτή σε βασιλευόμενη μοναρχία.

Και στις δύο περιπτώσεις μετά το τέλος των πολέμων αυτών σταδιακά την εξουσία ανέλαβαν εθνικιστές και ρεβιζιονιστές οι οποίοι ήθελαν να επανεξοπλιστούν τα κράτη τους και να τα κάνουν ξανά ισχυρές Αυτοκρατορίες.

Οι δε Γερμανοί δημιούργησαν την Ευρωπαϊκή Ένωση ή αλλιώς Δ’ Ράιχ, ενώ στην Ιαπωνία πολλοί ποθούν την  επαναφορά της θεϊκής μοναρχίας και της απόλυτης εξουσίας του Αυτοκράτορα,  όπως αντίστοιχα πολλοί και στην Γερμανία.

Τόσο ο Κάιζερ Γουλιέλμος Χοεντσόλερν ο Β΄ της Γερμανίας, όσο και ο  Αδόλφος Χίτλερ ήταν και οι δύο φανατικοί Γερμανοί εθνικιστές και μιλιταριστές που προσπάθησαν να κατακτήσουν και οι δύο την Ευρώπη και τον κόσμο.

Για τον λόγο αυτό έσυραν τους πάντες στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους (τους οποίους έχασαν τα κράτη τους και καταστράφηκαν), διέπραξαν γενοκτονίες, εξόντωσαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, μισούσαν τους αριστερούς, ενώ παράλληλα εκδίωξαν τους μασόνους και μισούσαν τους Εβραίους.

Και οι δύο ήταν σύμμαχοι μαζί με αλλά δύο ισχυρά κράτη-Αυτοκρατορίες (ο Κάιζερ πρώτα με την Ιταλία και την Αυστροουγγαρία στην Τριπλή Συμμαχία και μετά με την Αυστροουγγαρία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία στις Κεντρικές Δυνάμεις, ενώ ο Χίτλερ με την Ιταλία και την Ιαπωνία).

Στους Παγκοσμίους Πολέμους ηττήθηκαν όλοι αυτοί οι σύμμαχοι των Γερμανών και καταστράφηκαν οι Αυτοκρατορίες τους, ενώ η ήττα των κρατών στους πολέμους αυτούς ξεκίνησε με την ήττα ενός συμμάχου τους (των Βουλγάρων στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και των Τούρκων και των Ιταλών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο).

Η  οικονομική κρίση και η πολιτική καταπίεση οδήγησε στην άνοδο στην εξουσια του κινήματος των Νεότουρκων με στρατιωτικο πραξικόπημα εξέγερση υπό την υψηλή ηγεσία του Ενβέρ Πασά, έφερε το Κομιτάτο Ένωσης και Προόδου στην εξουσία της χώρας αυτής.

Σύντομα ο Σουλτάνος έχασε τις περισσότερες εξουσίες του και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία άρχισε να εμφανίζεται παντού εάν βίαιο εθνικιστικό που δίωκε άλλους λαούς και θρησκείες, μεγαλομανές, το οποίο ήθελε να καταλάβει όσες χώρες βρίσκονταν υπό την κατοχή των Οθωμανών στην ακμή τους και να ανασυστάσεις το Οθωμανικό ισλαμικό χαλιφάτο.

Η ήττα στον Ιταλοτουρκικό πόλεμο έδωσε την αφορμή στον Ενβέρ Πασά το 1.913 μ.Χ. να καταλάβει με πραξικόπημα την εξουσια, ενώ ο ίδιος με τους συνεργάτες του (Ταλαάτ και Τζεμάλ Πασά) και την υποστήριξη των Γερμανών ξεκίνησε τις γενοκτονίες των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυροχαλδαίων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Οι Νεότουρκοι κέρδισαν τις περισσότερες έδρες στις εκλογές και ξεκίνησαν την αναδιοργάνωση του στρατού τους και συμμάχησαν με την Γερμανία, την Αυστροουγγαρία και την Βουλγαρία και κήρυξαν τον πόλεμο (τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο) στους εχθρούς της (κυρίως στην Αντάντ, έχοντας πιο πολύ μίσος για τους Έλληνες και τους Ρώσους).

Τελικά ηττήθηκαν στον πόλεμο αυτό και το κομιτάτο και η δικτατορία τους διαλύθηκε, όλοι τους είχαν βίαιο τέλος, όμως εάν μέλος τους με πραξικόπημα και εμφύλιο πήρε την εξουσια και με την Μικρασιατική Καταστροφή ολοκλήρωσε το έργο τους και την γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου, ενώ η χώρα έγινε εν συνέχεια «δημοκρατία», αφού πιο πριν ήταν μοναρχία.

Η  οικονομική κρίση και η πολιτική καταπίεση οδήγησε στην άνοδο στην εξουσια του κινήματος των φασιστών στην Ιτάλια με στρατιωτικο πραξικόπημα εξέγερση (την γνωστή “πορεία προς την Ρώμη”) υπό την ηγεσία του Μουσολίνι, έφερε το φασιστικό κόμμα στην εξουσία της χώρας αυτής.

Σύντομα ο βασιλιάς έχασε τις περισσότερες εξουσίες του και στην Ιταλία άρχισε να εμφανίζεται παντού εάν βίαιο εθνικιστικό που δίωκε άλλους λαούς και θρησκείες, μεγαλομανές, το οποίο ήθελε να καταλάβει όσες χώρες βρίσκονταν υπό την κατοχή των Ιταλών στην ακμή τους και να ανασυστάσεις την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Η δολοφονία του Ματεότι έδωσε την αφορμή στον Μουσολίνι  να επιβάλει το 1.924 μ.Χ. πραξικοπηματικά την δικτατορία του στην Ιταλία, ενώ ο ίδιος με τους συνεργάτες του και την υποστήριξη των Γερμανών ξεκίνησε τις γενοκτονίες άλλων λαών (π.χ. των Λίβυων και των Αιθιόπων).

Οι φασίστες κέρδισαν τις περισσότερες έδρες στις εκλογές και ξεκίνησαν την αναδιοργάνωση του στρατού τους και συμμάχησαν με την Γερμανία, την Ιαπωνία και την Βουλγαρία και κήρυξαν τον πόλεμο (τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) στους εχθρούς της (κυρίως τους Συμμάχους, έχοντας πιο πολύ μίσος για τους Έλληνες και τους Ρώσους).

Τελικά ηττήθηκαν στον πόλεμο αυτό και το κόμμα και η δικτατορία τους διαλύθηκε, όλοι τους είχαν βίαιο τέλος, όμως μέλη τους λόγω του Ψυχρού Πολέμου διέφυγαν την τιμωρία και πήραν ξανά σταδιακά με έμμεσο τρόπο ξανά την εξουσια στην Ιταλία, ενώ η χώρα έγινε εν συνέχεια δημοκρατία, αφού πιο πριν ήταν μοναρχία..

 Ο Αλέξιος ο Α΄ ο Κομνηνός παραχώρησε στους Βενετούς το λιμάνι του Πέραν και αλλά λιμάνια στην συνέχεια στην κατοχή τους με δυσμενείς για την Ρωμανία οικονομικούς ορούς και χρυσόβουλα, τα οποία στην συνέχεια οι Βενετοί μετέτρεψαν σε πολεμικές βάσεις.

Αντίστοιχα στις μέρες μας η Ελλάδα παραχώρησε στους Κινέζους το λιμάνι του Πειραιά και αλλά λιμάνια στην συνέχεια στην κατοχή τους με δυσμενείς για την Ελλάδα οικονομικούς ορούς, ενώ και οι βάσεις που εδωσαν οι  Έλληνες στους Αμερικάνους επί Παπάγου, στην συνέχεια οι αυτοί τις μετέτρεψαν σε πολεμικές Νατοϊκές βάσεις.

Κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τόσο η Ελλάδα, όσο και η Τουρκία χωρίστηκαν σε δύο αντιμαχόμενα μέρη σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα (τον Εθνικο Διχασμό στην Ελλάδα), οι μεν τους Βενιζέλους και τους φιλομοναρχικούς, οι δε τους φιλοσουλτανικούς και τους κεμαλικούς.

Και τα δύο αυτά κράτη χωρίστηκαν στα δύο, η μεν Ελλάδα στο κράτος της Αθήνας υπό τον Κωνσταντίνο και αυτό της Θεσσαλονίκης υπό τον Βενιζέλο, η δε Τουρκία στο κράτος της Πόλης υπό τον Σουλτάνο και της Αγκύρας υπό τον Κεμάλ.

Και στις δύο περιπτώσεις όταν τα κράτη αυτά ηττήθηκαν σε πολέμους, καταστράφηκαν οικονομικά και έχασαν την δυνατότητα επαναδημιουργίας των παλαιών Αυτοκρατοριών τους (της Μεγάλης Ελλάδας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), συνέβησαν πραξικοπήματα και «επαναστάσεις» από τον στρατό, τα οποία με «αδιάβλητα δημοψηφίσματα» κατήργησαν την «φιλολαϊκή μοναρχία» και εγκαθίδρυσαν δήθεν «δημοκρατίες» (στρατοκρατίες και δικτατορίες στην πραγματικότητα).

Τόσο ο Βενιζέλος, όσο και ο Κεμάλ ήταν στα νιάτα τους μέλη μυστικών εταιρειών, έλαβαν μέρος σε εθνικές και πολίτικες συγκρούσεις στα μέρη που μεγάλωσαν (ο Βενιζέλος στην απελευθέρωση της πάντα Ελληνικής Κρήτης και στην ένωση της με την Ελλάδα.

Και οι δύο αρχίσαν την άνοδο στην εξουσία μέσω κινημάτων που οι ίδιοι υποστήριξαν να ανέλθουν στην εξουσια (του κινήματος στο Γουδί και το κίνημα των Νεότουρκων αντίστοιχα), ενώ καμία οι δύο υποστήριξαν την μείωση της εξουσίας των μοναρχών στα κράτη τους.

Και οι δύο προσπάθησαν στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο να κάνουν τα κράτη τους Αυτοκρατορίες και ήταν υπέρ της εισόδου των χωρών τους σε πολέμους (στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Οθωμανική Αυτοκρατορία και στην Μικρασιατική Εκστρατεία η Ελλάδα).

Στην συνέχεια και οι δύο στράφηκαν κατά της μοναρχίας και μετά από σύντομο εμφύλιο και με την υποστήριξη μεγάλου μέρους του στρατού τους έδιωξαν από την εξουσία και τα κράτη τους (τον Κωνσταντίνο τον Α’ και τον Μωάμεθ τον ΣΤ’ αντίστοιχα), οι οποίοι κατέφυγαν στο εξωτερικό και δημιουργήσαν περιορισμένα εδαφικά εθνικά κράτη αντί Αυτοκρατορίες όπως είχαν υποσχεθεί στους λαούς τους αρχικά.

Τόσο ο Ιβάν ο Δ’ ο Τρομερός, όσο και ο Βλαντ Γ’ Τσέπες Δράκουλας ο Ανασκολοπιστείς της Βλαχίας στην παιδική τους ηλικία υπέστησαν μαζί με τα αδέρφια τους βία και κακοποίηση, ενώ έχασαν τους γονείς τους από βογιάρους (τον πατερά και την μανά του ο Ιβάν και τον πατέρα και έναν από τους αδερφούς του ο Βλαντ).

Όλα αυτά τα γεγονότα σκλήρηναν την ψυχολογία τους, τραυμάτισαν τον χαρακτήρα τους και εξαιτίας των γεγονότων αυτών απέκτησαν έναν σκληρό, εκδικητικό και σαδιστικό χαρακτήρα, ακόμα και προς τους οικείους τους όταν μεγάλωσαν.

Και οι δυο ανέλαβαν την εξουσια υποσχόμενοι την συμφιλίωση με τους εχθρούς τους και την επιβολή δικαιοσύνης, όμως όταν η περίοδος ήταν κατάλληλη για τους ίδιους τους εξόντωσαν με πολύ άγριο τρόπο τους βογιάρους αντίπαλους τους, με ακραία βασανιστήρια (ανασκολοπισμό ο Βλαντ και ανασκολοπισμό, απαγχονισμό, κάψιμο στην πυρά και θάψιμο ζωντανών των εχθρών του ο Ιβάν).

Και οι δύο ιδρύσαν με την βία κεντρική εξουσία στις χώρες τους, ενώ είχαν και καταγωγή από ευγενείς οίκους (τους Ρούρικ και τους Παλαιολόγους ο Ιβάν και τον οίκο του Βασάραβα ο Βλαντ Δράκουλας), ενώ ένωσαν τα κράτη τους και αναδιοργάνωσαν τον στρατό τους.

Και οι δύο παρίσταναν τους εν μέρει «ευσεβείς», όμως δεν ακολούθησαν τις εντολές του Χριστιανισμού για συγχώρεση και αγάπη και πολλές φορές εκτέλεσαν όσους ιερείς τους ήλεγχαν για την σκληρότητα τους, ενώ και οι δύο έχασαν μία σύζυγο τους βίαια από συνομωσία των βογιάρων (στον Βλαντ και των βογιάροι και του αδρού του Ραντού).

Και οι δύο υπέστησαν εισβολή των εχθρών τους στα κράτη τους (των Τούρκων ο Δράκουλας και των Μογγόλων αντίστοιχα ο Ιβάν) και παρόλο που αρχικά αυτοί προέλαυσαν και έφτασαν και κατέλαβαν ακόμα και τις πρωτεύουσες τους, σύντομα με τον ικανό ανταρτοπόλεμο του Ιβάν και του Δράκουλα αποχωρήσαν με πολλές απώλειες (όπως ακριβώς και όταν οι Σουηδοί, οι Γάλλοι και οι  Γερμανοί εισέβαλαν στην Ρωσία).

Και οι δύο είχαν βίαιο θάνατο στο τέλος της ζωής τους, ενώ λίγα χρονιά μετά τον θάνατο τους οι δυναστείες τους αφανίστηκαν, ενώ με τις πράξεις τους και οι δύο αυτοί ηγεμόνες άφησαν μία μνήμη τρόμου και παραφροσύνης (όπως και ο Νέρωνας, ο Καλιγούλας και πολλοί άλλοι τύραννοι πριν από αυτούς).

Τόσο ο Ιβάν ο Δ’, όσο και ο Στάλιν είχαν και οι δύο μία βίαιη παιδική ηλικία, έχασαν σε μικρή ηλικία τους πατεράδες τους, τους φέρνονταν οι άλλοι σκληρά και οι δύο ανέβηκαν εν μέσω τάραχων στην ηγεσία των κρατών τους, έχασαν και οι δύο την πολυαγαπημένη τους σύζυγο από αρρώστια και την άλλη βίαια, ενώ ήταν και οι δύο υπεύθυνοι για τον θάνατο των πρωτοτόκων γιων τους,.

Και οι δύο ιδρύσαν και οι δύο μυστικές αστυνομίες (τους οπρίνσκι ο Ιβάν και την NKVD ο Στάλιν) οι οποίες με τρομοκρατία εξοντώνονταν ανεξέλεγκτα ακόμα και τον ίδιο τους τον λαό γενοκτονικά, αφάνισε ο Ιβάν τους βογιάρους και ο Στάλιν τους κουλάκους και όλους τους πολιτικούς τους αντιπάλους, ένωσαν με την βία τα κράτη τους.

Αναδιοργάνωσαν και οι δύο τις χώρες τους και τις έκαναν Αυτοκρατορίες, επεκτείνοντας τες σε Δύση και Ανατολή και απέκρουσαν σε σημαντικές μάχες οι στρατοί τους εισβολείς (τους Μογγόλους του Ιβάν στο Μολόντι και του; Γερμανούς του Στάλιν στο Στάλινγκραντ) που κοντέψαν να καταλάβουν τα κράτη και την πρωτεύουσα τους και να τα αφανίσουν (όμως και οι δύο από ζήλια και φόβο δίωξαν τους νικητές στρατηγούς μετά την λήξη των πολέμων αυτών).

Ο Ιβάν αναζητούσε το ελιξίριο της αθανασίας και ο Στάλιν της αιωνίας νιότης, ενώ τέλος και οι δύο λέγεται ότι πέθαναν με δηλητηρίαση και λίγο μετά τον θάνατο τους η πολιτική δυναστεία τους κατέρρευσε από ανίκανους διάδοχους. 

Αναξιοπρεπές θεωρούνταν το επάγγελμα του ηθοποιοί στην Αρχαία Ρώμη και στην ΕΣΣΔ και η μητέρα του Νέρωνα Αγριππίνα και ο πατέρας της Γκαλίνα Μπρεζνιέφ απαγόρευσαν στα παιδιά τους παρά τις προσπάθειες τους να ακολουθήσουν την επιλογή τους αυτή, όπως ακριβώς έκανε και ο πατέρας του Χίτλερ Αλόις με τον γιο του για παρεμφερείς λογούς όταν αυτός του ανακοίνωσε ότι ήθελε να γίνει καλλιτέχνης και ζωγράφος.

Ο Τσουρμπάνοφ χώρισε ύστερα από διαταγή του Μπρεζνιέφ την πρώτη του σύζυγο με την οποία είχε δύο παιδιά του και παντρεύτηκε την κόρη του Μπρεζνιέφ Γκαλίνα που είχε άπειρες απιστίες και σκάνδαλα, όπως ακριβώς και ο Τιβέριος διαταγή του Αυγούστου την πρώτη του σύζυγο του με την οποία είχε έναν γιο και παντρεύτηκε την κόρη του Αυγούστου Ιουλία που είχε άπειρες απιστίες και σκάνδαλα, ενώ τόσο η Ιουλία, όσο και η Γκαλίνα είχαν παιδιά από τους δύο προηγουμένους γάμους τους. 

Στα ζευγάρια αυτά δεν υπήρχε αγάπη μεταξύ του ζευγαριού αυτού αγάπη, ενώ στο τέλος και η Γκαλίνα και η  Ιουλία εξορίστηκαν (η πρώτη σε ψυχιατρείο), ενώ και οι σύζυγοι τους Τιβέριος και Γιούρι Τσουρμπάνοφ (Yuri Churbanov) με τους γάμους τους με την Ιουλία και την Γκαλίνα αντίστοιχα οδήγησε στην ταχεία προαγωγή και των δύο (ο πρώτος από στρατηγός σε διάδοχο του θρόνου και ο δεύτερος από απλός αστυνομικός σε υφυπουργό της ΕΣΣΔ).

Τα ζευγάρια δεν έκαναν ούτε και πολύ σεξ μεταξύ τους, ο μεν Τιβέριος εξορίστηκε για ένα χρονικό διάστημα, ενώ ο Τσουρμπάνοφ φυλακίστηκε για ένα χρονικό διάστημα, ενώ και οι δύο σύζυγοι της έκαναν αίτηση διαζυγίου που έγινε δεκτή. 

Τόσο ο Οκταβιανός Αύγουστος,  όσο και ο Μπρεζνιέφ παρίσταναν και οι δύο  τους δήθεν ηθικούς, οι οποίοι αποστρέφονταν την μοιχεία,  παρόλο που και οι δύο αν και παντρεμένοι είχαν άπειρες ερωμένες και εξωσυζυγικές σχέσεις,  κάτω που έκανε τις κόρες τους να τους μισήσουν.

Για να ανέβουν και οι δύο στην εξουσία  είχαν ως αντιπάλους τότε  δύο αποκαλούμενους γελωτοποιούς, τον Αντώνιο και τον Χρουστώφ,  τους οποίους ε έδιωξαν από την εξουσία με κατάλληλες πολιτικές συνομωσίες  από πλευράς των ίδιων,  αλλά και από τα μεγάλα πολιτικά λάθη των προκατόχων τους.

Τόσο ο Αύγουστος, όσο και ο Μπρεζνιέφ ξεκίνησαν επί ηγεσίας τους την αποτυχημένη εισβολή των κρατών τους σε Γερμανία και Αφγανιστάν αντίστοιχα, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα μετά από χρονιά μάχης και καταστροφών την τελική ήττα από ανταρτοπόλεμο και την αποχώρηση του στρατού τους επί των διαδόχων τους.

Η κόρη του Μπρεζνιέφ Γκαλίνα και ο γιος του Μπάιντεν Χάντερ γέμισαν με σκάνδαλα τους πατέρες τους, τις οικογένειες τους και τα κόμματα που ηγούνταν, ενώ η Γκαλίνα είχε πολλούς εραστές όπως και η κόρη του Αυγούστου Ιουλία, ενώ και οι δύο αντιπαθούσαν τους πατεράδες τους.

Με το πραξικόπημα κατά του Μπέρια ανέλαβε ο Χρουστώφ την εξουσία, όπως και με πραξικόπημα του Μπρεζνιέφ εναντίον του την έχασε. 

Οι Έλληνες βοήθησαν πολλούς Εβραίους να ξεφύγουν τον καιρό της Κατοχής από τους Γερμανούς διώκτες τους, όπως και πολλούς Τούρκους στους σεισμούς του 1.999 μ.Χ.

Τόσο ο Μπερλουσκόνι, όσο και ο Χρουστώφ, θεωρούνταν και οι δύο «ηγέτες-κλόουν» στην εποχή τους.

Η Ιερά Συμμαχία ήταν ένα ΝΑΤΟ της εποχής με τις στρατιωτικές επεμβάσεις που έκανε και την κοινή ιδεολογία για την κατάπνιξή πανευρωπαϊκά των επαναστάσεων των Ευρωπαϊκών λαών.

Οι Έλληνες πολλές φορές ωθήθηκαν σε εξέγερση ενάντια στους Τούρκους από τους Ευρωπαίους (π.χ. Βενετούς, Ούγγρους, Γάλλους, Αυστριακούς, Ρώσους) ως αντιπερισπασμό και όσο τους χρειάζονταν για τα συμφέροντα τους (και τους στάλθηκαν όπλα, χρήματα και στρατός) και όταν δεν τους χρειάζονταν τους αφήσαν αβοήθητους στο έλεος των Τούρκων.

Με τον ίδιο τρόπο οι Μορίσκος (δηλαδή οι Άραβες μουσουλμάνοι της Ισπανίας μετά την απελευθέρωση της από τους καθολικούς βασιλείς Φερδινάνδο και Ισαβέλλα) στην Ισπανία ωθήθηκαν σε εξέγερση ενάντια στους Ισπανούς από τους Τούρκους ως αντιπερισπασμό και όσο τους χρειάζονταν για τα συμφέροντα τους (και τους στάλθηκαν όπλα, χρήματα και στρατός) και όταν δεν τους χρειάζονταν τους αφήσαν αβοήθητους στο έλεος των Ισπανών.

Πολλές αρχικά μόνο χερσαίες στρατιωτικές δυνάμεις, έγιναν στην συνέχεια και ναυτικές κατασκευάζοντας μεγάλο στόλο για να καταφέρουν με αυτόν να νικήσουν τους ισχυρούς ναυτικούς αντιπάλους τους.

Τέτοια κράτη υπήρξαν πολλά, στην Αρχαία Ελλάδα (οι Μινωίτες, οι Μυκηναίοι, οι Αθηναίοι, οι Σπαρτιάτες, οι Θηβαίοι, οι Μακεδόνες, οι Σικελιώτες, οι  Πτολεμαίοι, οι Σελευκίδες και η Πέργαμος), η Αγγλία, οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ισπανια, η Πορτογαλία, η Ολλανδία, η Ιαπωνία, η Κορέα, οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι, οι Ασσύριοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Μογγόλοι, οι Πέρσες, οι Τούρκοι, ή οι Άραβες.

Οι Αιγύπτιοι Χριστιανοί σκλάβοι ναύτες στο Αραβικό ναυτικό αυτομολήσαν στο Βυζάντιο όταν οι Άραβες πολιορκούσαν την Πόλη, όπως και στην ναυμαχία της Ναυπάκτου, οι Χριστιανοί σκλάβοι ναύτες του στόλου των Τούρκων αυτομολήσαν στον στόλο του Δον Χουάν.

Στην Αγγλία το προσωνύμιο «Ακτήμων» το έφερε ο βασιλιάς Ιωάννης, ενώ στην Γερμανία ο Κουαλτιέρας.

Όταν οι Σταυροφόροι κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ και οι Τούρκοι την Πόλη το αίμα όσων σκότωσαν έρεε ως τα γόνατα τους.

Ο Στέφανος από την Γαλλία εμφανίστηκε κατά την λεγομένη «Σταυροφορία των Παιδιών» στον Γάλλο βασιλια Φίλιππο για να τον πείσει για την «θεία αποστολή» του, όπως και η Ιωάννα της Λορένης μετέπειτα στον Γάλλο βασιλια (τότε Δελφίνο) Κάρολο για τον ίδιο λόγο.

Τόσο ο οι Σταυροφόροι, όσο και οι Αρχαίοι Ρωμαίοι έτρωγαν στο έδαφος.

Οι Σταυροφόροι στην Ούτρεμερ, όπως και οι άποικοι των Ευρωπαίων σε Ασία και Αφρική ένιωθαν ως γηγενείς μετά από γενιές και τους ήταν πολύ δύσκολο να εγκαταλείψουν τις αποικίες τους όταν τις έχασαν.

Τόσο στην Αυτοκρατορία του Κάρολου του Ε’ Κουίντου, όσο και στην Βρετανική Αυτοκρατορία ο «Ηλιός δεν έδυε ποτέ».

Ο πάπας της Ρώμης επί ποινή αφορισμού στους βασιλείς είχε εφαρμόσει πανευρωπαϊκό εμπάργκο (οικονομικό και οπλών) στους Άραβες και τους Τούρκους, ενώ ολικό εμπάργκο (οικονομικό και οπλών) είχαν εφαρμόσει και οι ΗΠΑ στην Ιαπωνία κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Ντε Βαλέτ, όπως και ο Δραγούτ ήταν και οι δύο για ένα διάστημα αιχμάλωτοι σε πλοία των εχθρών τους και έκαναν κουπί σε αυτά.

Ο θάνατος τόσο του Δραγούτ, όσο και του Μπαρμπαρίνγκο προήλθε από ένα βέλος στο μάτι.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος, όπως και ο Κάρολος ο Ε΄ Κουίντος μετέπειτα λίγο πριν τον θάνατο τους από ασθένεια εγκατέλειψαν τα εγκόσμια και δοθήκαν πλήρως στον Θεό και την προσευχή.

«Μέγας Τούρκος ονομάστηκε» ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής, ενώ «Μέγας Εβραίος» ο Γιόζεφ Νάζη.

Έγινε δολιοφθορά από πράκτορες των Τούρκων (του Νάζη και του Κουκουλού) σε αποθήκη πυρομανιών στην Βενετία, όπως και στην Πόλη από μέλη της Φιλικής Εταιρείας κατά την διάρκεια της Επανάστασης της Εθνεγερσίας του 1.821 μ.Χ.

Στην πολιορκημένο από τους Τούρκους Αμμόχωστο οι πολιορκημένο έτρωγαν ακόμα και ζώα για να επιβιώσουν, όπως ακριβώς έκαναν και οι κάτοικοι του πολιορκημένο από του Πρώσους Παρισιού.

Ο Λαλά Μουσταφά ήθελε να πάρει ως «γιουσουφάκι» τον νεαρό Κουερίνι και όταν ο ηρωικός Μπαγκρατίνο το αρνήθηκε αυτός τον βασάνισε και τον σκότωσε προδοτικά παρά τις συμφωνίες και τους όρκους που του είχε δώσει, όπως ακριβώς έκανε στον Μεγα Δούκα Νοταρά ο Μωάμεθ ο Β΄ ο Πορθητής όταν αυτός του ζήτησε ως μέλη του χαρεμιού του τις κόρες και τους γιους του παρά τις συμφωνίες και τους όρκους που του είχε δώσει.

Κατά την διάρκεια της εξέγερσης Γκαιλάνι στο Ιράκ οι Ναζί έστειλαν και Γερμανικά αεροπλάνα και πιλότους με Ιρακινά διακριτικά, όπως και κατά την διάρκεια του πολέμου της Κορέας, οι Σοβιετικοί έστειλαν στην Βόρεια Κορέα Σοβιετικά αεροσκάφη και πιλότους με Βορειοκορεάτικα διακριτικά.

Η Κυβέλη Σίργκου ήταν η «Ελληνίδα Μάτα Χάρι».

Η Μάτα Χάρι και η Μπέτα διεξήγαγαν και οι δύο κατασκοπία με το να έχουν εραστές Γάλλους η πρώτη και Γερμανούς και Ιάπωνες η δεύτερη εραστές στον Α’ και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αντίστοιχα.

Τρομοκρατική οργάνωση με το ονομα Χεζμπολάχ υπάρχει στον Λίβανο και την Τουρκία.

Ο πάπας Πίος ο Ε’ απαγόρευε κάθε βλασφημία στον στρατό που είχε υπό τον έλεγχο του, όπως και η Ζάντα και ο Κρόμβελ.

Στα νιάτα τους για να ζήσουν πωλούσαν σουβενίρ σε τουρίστες ο Χίτλερ, ο Σόρος και ο Μπερλουσκόνι.

Τόσο ο Μέγας Αλέξανδρος, όσο και ο Δον Χουάν ο Αυστριακός πριν τις μάχες έκαναν επιθεώρηση στον στρατό τους, ενώ εμψύχωναν και οι δύο με λόγους τον στρατό τους.

Το λάβαρο του πάπα της Ρώμης έφερε ο Δον Χουάν στην ναυμαχία της Ναυπάκτου, όπως και στην ιδιά ναυμαχία οι Τούρκοι έφεραν το ιερό λάβαρο του Μωάμεθ από την Μέκκα υπό τον Μουαζίνε Αλή Πασά.

Πριν την ναυμαχία της Ναυπάκτου, αλλά και την τελική μάχη στην δεύτερη πολιορκία της Βιέννης, ο Δον Χουάν και ο Σομπιέσκι τέλεσαν και οι δύο Θεία Λειτουργία.

Κατά την ναυμαχία της Ναυπάκτου ο Βένετος Ναύαρχος Σεμπαστιάνο Βενιέρ δέχτηκε χτύπημα από τοξότη στο μόνο απροστάτευτο σημείο της πανοπλίας του, τα πόδια, όπως και ο Αχιλλέας στην Τροία στην φτέρνα του ποδιού του από τον Τρώα πρίγκιπα και τοξότη Πάρη.

Ο Νέρωνας έδερνε και μαχαίρωνε τα βραδιά πολίτες, ο Αντίοχος ο Δ΄ ο Επιφανής τους έδερνε, ενώ ο Οθωμανός Σουλτάνος Μουράτ ο Δ΄ τους έριχνε βέλη. 

Οι Σουηδοί και οι Σαξονες κατά τον Τριακονταετή «ιερό» Πόλεμο έφεραν κλαδιά φύλλων στα κράνη τους, όπως και ο στρατός του βασιλια Φίλιππου του Β΄ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας κατά τον Γ’ Ιερό Πόλεμο έφερναν στα κράνη τους φύλλα κισσού.

Ο Μουράτ ο Δ΄ διέταξε στα εδάφη του την εκτέλεση όλων των Βένετων, όπως και ο Ανδρόνικος ο Α΄ ο Κομνηνός, αλλά και ο Μιθριδάτης ο Μέγας στα εδάφη του όλων των Ρωμαίων.

Ο Στρατάρχης της Αυστρίας Ραιμόνδος Μοντεσκούλι σαν τον Φάβιο Μάξιμο ονομάστηκε «Αναβλητής» γιατί συνετά δεν βιάζονταν για να επιτεθεί στους εχθρούς του πριν ολοκληρώσει όλα του τα σχέδια (όπως έκανε μετέπειτα και Βρετανός στρατηγός Μοντγκόμερι).

Ο Βένετος προδότης Αντρέα Μπαρότσι εκτελέστηκε από πράκτορες της Βενετίας στο εξωτερικό, όπως και ο Τρόσκι στο Μεξικό από πράκτορα του Στάλιν.

Ο πάπας Ιννοκέντιος ο ΙΑ’ ονομάστηκε «Ο τελευταίος Σταυροφόρος».

Τόσο ο Αφγανός Προέδρος Γκάνι στην Καμπούλ, όσο και ο Λεοπόλδος ο Α΄ των Αψβούργων στην Βιέννη, το έσκασαν και οι δύο πανικόβλητοι από τις πρωτεύουσες τους όταν προέλαυναν προς αυτές οι Ταλιμπάν και οι Τούρκοι αντίστοιχα.

Προσωπικός έγινε για τον Σκιπίωνα τον Αφρικανό ο Β’ Καρχηδονιακός πόλεμος όταν σκοτώθηκαν σε αυτόν ο πατέρας και ο θείος του, όπως και για τον Ευγένιο της Σαβοΐας η Β΄ Πολιορκία της Βιέννης από τους Τούρκους όταν σκοτώθηκε σε αυτή ο αδερφός του, με συνέπεια οι ίδιοι να εμπλακούν στους πολέμους αυτούς, να αναρριχηθούν στην ηγεσία του στρατού της Ρώμης και της Αυστρίας και να νικήσουν τους Καρχηδονίους και τους Τούρκους αντίστοιχα.

Οι Τατάρους εγκατέλειψαν ύστερα από διαμάχη με τους Τούρκους γέφυρα στον Δούναβη με συνέπεια την ήττα των Τούρκων, όπως και οι Αρμένιοι γέφυρα στον Γιαρμούκ ύστερα από διαμάχη με Βυζαντινούς, με συνέπεια την ήττα των Βυζαντινών.

Ο ηρωικός Τίτους Ντούγκοβιτς, όρμησε στο Βελιγράδι κατά ενός Τούρκου σημαιοφόρου και τον γκρέμισε από τα τείχη βρίσκοντας και ο ίδιος τον θάνατο πριν αυτός ανεβάσει την Τουρκική σημαία σε αυτά, όπως ακριβώς και η ηρωική πλύστρα Κατερίνα Σεγκουράνα έκανε στην πόλη της Νικαίας.   

Ο Ούγγρος (αλλά Βλαχικής καταγωγής) στρατηγός Ιωάννης Ονυάδης με την βοήθεια του μοναχού Ιωάννη του Καπιστράνο νίκησε τους Τούρκους στο Βελιγράδι, όπως και ο ηρωικός Πολωνός βασιλιάς Σομπιέσκι νίκησε με την βοήθεια του μοναχού ενώ Μάρκο Ντα Αβιάνο τους Τούρκους στην Βιέννη. 

«Γέρος του Βουνού» ονομάστηκαν οι αρχηγοί των Ασσασινών Χασάν Μπιν Σαμπάχ και Ρασίντ Αντ-Ντιν Σινάν, όπως και ο Δρούζος Εμίρης Φαχρ Αλ Ντιν.

Ο Τούρκος διοικητής της Βούδας Ιμπραήμ ονομάζονταν «Σειτάν» από τους  εχθρούς του, όπως και οι Έλληνες στρατιώτες και οι Εύζωνες ονομάζονταν από τους Τούρκους «Σειτάν Ασκέρ».

Ο Πέτρος ο Ερημίτης έπεισε πολλούς ηγεμόνες, ευγενείς και Ευρωπαϊκούς λαούς να λάβουν μέρος στην Α΄ Σταυροφορία, ο Βερνάρδος του Κλερβώ στην Γ’, ενώ Μάρκο Ντα Αβιάνο στην Β΄ πολιορκία της Βιέννης, αλλά και τον Μεγάλο Τουρκικό πόλεμο.

Ο Αριστόδημος που εγκατέλειψε τις Θερμοπύλες με διαταγή του ηρωικού Σπαρτιάτη βασιλια Λεωνίδα πολέμησε με πάθος στις Πλαταιές για να επανακτήσει την χαμένη του τιμή, όπως και ο Μοροζίνι πολέμησε με μανία στην Πελοπόννησο για να επανακτήσει την χαμένη του τιμή όταν έχασε την Κρήτη από τους Τούρκους.

Οι μητέρες του Ιβάν του Δ’ του Τρομερού, αλλά και του πρίγκιπα Ευγένιου της Σαβοΐας (όπως πιθανώς και οι πατέρες τους) δηλητηριάστηκαν από πολιτικούς τους αντίπαλους και οι δύο.

Τόσο τον Ευγένιο της Σαβοΐας, όσο και τον Δον Χουάν τον Αυστριακό ήθελαν οι οικογένειες τους να τους κάνουν ιερείς, όμως αυτοί αν και καθολικοί προτίμησαν την στρατιωτική καριέρα, ενώ στην συνέχεια και οι δύο πολέμησαν και νίκησαν τους Τούρκους σε κρίσιμες μάχες.

Μεταμφιεσμένοι σε γυναίκες το έσκασαν από το Παρίσι ο Ευγένιος της Σαβοΐας και ο Λουδοβίκος ο Α’ Τάρανδος για να ξεφύγουν από τον Λουδοβίκο τον ΙΔ’, όπως και οι ισλαμιστές του ISIS από την Ρακά για να ξεφύγουν από τον στρατό των εχθρών τους και των συμμάχων τους Κούρδων.

Στο Ρέγκενσμπουργκ της Βαυαρίας γεννήθηκε ο νικητής των Τούρκων Δον Χουάν ο Αυστριακός, ενώ στην ίδια πόλη ηττήθηκαν οι Τούρκοι το 1.529 μ.Χ.

Οι Γερμανοί, οι Μογγόλοι και οι Βυζαντινοί έστελναν στις άλλες χώρες κατάσκοπους μεταμφιεσμένους ως κατάσκοπους.

Ο Ρισελιέ είχε ως επικαλώ θρησκευτικής κατασκοπίας τον πατήρ Ιωσήφ, ενώ ο Κρόμβελ τον Θερλό.

Ο Δημάρατος έστειλε μία πλακά στην Σπαρτή καλυμμένη με κερί στο οποίο έκρυβε από κατω του ένα μυστικό μήνυμα, ενώ και ο  Ιστιαίος έστειλε ένα μυστικό μήνυμα στην Σπαρτή που ήταν γραμμένο στο κεφάλι, κατω από τα μαλλιά του δούλου του.

Ο πρώτος αρχηγός που είχε συστήσει ολόκληρο και αποτελεσματικό δίκτυο κατασκοπίας, αντικατασκοπίας, καθώς και διασποράς ψευδών ειδήσεων ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος.

Από άνοια έπασχαν και οι καταστροφείς και προδότες των κρατών τους Πετταίν στην Γαλλία και ο Μπάιντεν στις ΗΠΑ.

Οι Ρώσοι ανατίναξαν τα τούνελ της Ρουμανίας μέσω των οποίων θα στέλνονταν όπλα στην Ουκρανία από το ΝΑΤΟ (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/oi-rosoi-xtypisan-to-tounel-beskudy-sto-lviv-gia-na-diakopsoun-tin-metafora-dytikon-oplikon-systimaton/), όπως ακριβώς κάνουν και οι Ισραηλινοί με τα τούνελ στην Γάζα με τα οποία στέλνονται όπλα στην Χαμάς.

Οι αιχμάλωτοι από τους Τούρκους του Μέντερες στο Αϊδίνιο πρόσκοποι υπό την ηγεσία του Νικόλαου Αυγερίδη υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο και βασανιστήριο επειδή δεν δέχτηκαν να αλλαξοπιστήσουν, όπως ακριβώς συνέβη και με τον Αθανάσιο Διάκο από τους Τούρκους στην Αλαμάνα το 1.821 μ.Χ. 

Ο δολοπλόκος βασιλοκτόνος Μόρτιμερ εξοντώθηκε από τον Άγγλο βασιλια Εδουάρδο τον Γ’, αλλά αυτός έχρισε ιππότη τον εγγόνο του, όπως και ο Ερρίκος ο Η’ διέταξε την εκτέλεση του Έντμουντ Ντάντλεϊ, όμως προσέλαβε τον γιο του Τζον στην υπηρεσία του.

Τόσο ο οίκος των Ντάντλεϊ, όσο και των Τυδώρ έληξαν και οι δύο με τον θάνατο των τελευταίων απογόνων τους Γουίλιαμ Ντάντλεϊ και της Ελισάβετ της Α’ της Αγγλίας αντίστοιχα.

Η Ιωάννα Ζαν Νταρκ ονομάζονταν «Η Παρθένος της Λωραίνης», ενώ η βασίλισσά Ελισάβετ της Α’ της Αγγλίας ονομάζονταν «Η Παρθένα βασίλισσα». 

Δήθεν «αλάθητο» διεκδίκησε ο πάπας της Ρώμης, όπως και πολλοί δικτάτορες σαν τον Λένιν, τον Στάλιν, τον Μάο, τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι.

Ο Ουκρανός ναζί Ιβάν Ντέμιανιουκ είχε το προσωνύμιο «Ιβάν ο Τρομερός», όπως και ο Ρώσος Τσάρος Ιβάν ο Δ’ για την βαναυσότητα τους και οι δύο.

Το προσωνύμιο «Άγγελος του θανάτου» το είχαν τόσο ο Γιόζεφ Μένγκελε, όσο και ο Άριμπερτ Χάιμ για τα φρικτά ιατρικά τους πειράματα επί Χίτλερ και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Λόγω σωματικής αδυναμίας δεν έγιναν δεκτοί στον Γερμανικό στρατό στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως αξιωματικοί ο Χίτλερ και ο Χίμλερ.

Στην Αρχαία Αθήνα Αθηναίος πολίτης θεωρούνταν μόνο όποιος είχε και τους δύο γονείς του Αθηναίους, ενώ και στην Ναζιστική Γερμανία θεωρούνταν Γερμανός πολίτης μόνο όποιος είχε και τους δύο γονείς του Γερμανούς.

Ο Χίτλερ, ο Μέγας Ναπολέοντας, ο Ιουστινιανός και ο Καίσαρας έπασχαν όλοι τους από αυπνία.

Ο ανιψιός της Χάτσεπσουτ, ο Φαραω Τούθμωσις ο Γ’ ο Μέγας εξαφάνισε κάθε επιγραφή της θείας του από μίσος για αυτή και επειδή κάνεις δεν ήθελε να μάθει την ιστορία και την Βασιλεία της, όπως και ο βασιλιάς της Μερκίας και του Ουέσεξ Έθελγουιρντ έκανε τον ίδιο με την αδερφή του Έθεφλεντ από τα Αγγλικά χρονικά για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Σπουδαίο ρολό στις νίκες του Μεγάλου Αλέξανδρου έπαιξε ο Παρμενίωνας, στου Μεγάλου Ναπολέοντα ο Νταβού και το 3^ο σώμα στρατού του, ενώ στον Καίσαρα η X Λεγεώνα.

Ο Νταβού ονομάζονταν «Σιδηρούς Στρατάρχης», όπως και ο Μπίσμαρκ «Σιδηρούς Καγκελάριος».      

Τόσο ο Νταβού, όσο και ο Καίσαρας εκτίσαν πλωτές γέφυρες και οι δύο σε ποταμούς για να περάσουν στις απέναντι όχθες τους στον στρατό τους κατά την διάρκεια εκστρατειών τους.

Τόσο ο Όμηρος, όπως και ο Θεόδωρος Άγγελος Κομνηνός, αλλά και ο Ιάπωνας αεροπόρος Σαμπούρο Σακάι ήταν όλοι τους από ένα σημείο και μετά στην ζωή τους ημίτυφλοι.

Τόσο ο Ινδός βασιλιάς Ασόκα ο Μέγας, όσο και ο Σαμπούρο Σακάι μετά το πέρας των πολέμων που έλαβαν μέρος και οι δύο, έγιναν βουδιστές και δήλωσαν ότι ποτέ δεν θα σκοτώσουν ξανά κάποιο έμβιο ον και τήρησαν και οι δύο τον λόγο τους αυτό.

Στις Λεγεώνες της Αρχαίας Ρώμης (π.χ. επί Κράσσου και Καίσαρα), όπως και στους Ιάπωνες στρατιώτες κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το λάθος ενός στρατιώτη μεταφέρονταν σε όλη την μονάδα του και τιμωρούνταν και αυτή μαζί του.

Όπως ο βασιλιάς Φίλιππος της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας, έτσι και ο Δούκας του Μπράουνσβαιγκ έχασαν και οι δύο το μάτι τους κατά την διάρκεια μαχών.

Τόσο ο βασιλιάς Περσέας της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας, όπως και ο βασιλιάς της Πρωσίας Φρειδερίκος Γουλιέλμος ο Γ’, ηττήθηκαν και κατακτήθηκαν από την Ρώμη και την Γαλλία αντίστοιχα γιατί επαναπαυθήκαν στο παλιό και ικανό στο παρελθόν σύστημα μάχης του Μεγάλου Αλέξανδρου οι πρώτοι και του Φρειδερίκου του Μέγα οι δεύτεροι.

Τόσο ο ηρωικός βασιλιάς της Σπάρτης Λεωνίδας, όσο και ο εξίσου ηρωικός τελευταίος Αυτοκράτορας της Ρωμανίας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έπεσαν και οι δύο πολεμώντας βαρβάρους (Πέρσες και Τούρκους αντίστοιχα) και στο τέλος και οι δύο αποκεφαλίστηκαν από τους εχθρούς τους νεκροί.

Από λάθος οι Σπαρτιάτες που έστειλε σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη ο βασιλιάς της Σπάρτης για να εξοντώσει τον Ξέρξη δεν έφτασε από λάθος στην σκηνή του, όπως ακριβώς και ο Βλαντ Γ΄ Τσέπες Δράκουλας με τον στρατό του από λάθος μέσα στην νύχτα δεν έφτασε μέσα στην σκηνή του για να τον εξοντώσει.

Και οι δύο μονάρχες που είχαν εισβάλει σε Ελλάδα (Ξέρξης) και Βλαχία (Μωάμεθ ο Β΄ ο Πορθητής), αν και ηττήθηκαν και αποχώρησαν από τις χώρες αυτές, στο τέλος διέταξαν τον αποκεφαλισμό των αντίπαλων νεκρών βασιλιάδων (δηλαδή του Λεωνίδα και του Δράκουλα).

Ως γνωστόν, οι πιο μεγάλοι εχθροί των λαών είναι πολλές φορές άτομα που πρόδωσαν την Πίστη και την πατρίδα τους και ασπάστηκαν άλλη, όπως π.χ. οι Τσάμηδες, οι γενίτσαροι και οι μουρτάτες (π.χ. ο πειρατής Λέων ο Τριπολίτης), ή ο Εβραϊκής καταγωγής Τόμας Τοκερμάδα, ο μεγάλος Ιεροεξεταστής της Ισπανίας, ο οποίος έγινε καθολικός και έκαιγε στις πυρές πρώην ομόδοξους και ομοεθνείς του.

Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο στρατός ξέσπασε σε θρήνους, από τον τελευταίο οπλίτη μέχρι τους ανώτερους αξιωματικούς, για «το σωτήρα, το φύλακα, τον ευεργέτη… τον αγαθό ποιμένα», όπως ακριβώς συνέβη και με τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου από τους στρατιώτες του.

Η τυραννική μοναρχία του Ταρκυνίου του Β’ του Υπερήφανου στην Ρώμη έπεσε μετά από εξέγερση του λαού και του στρατού και η πόλη αυτή ανακηρύχτηκε δημοκρατία, ενώ και η τυραννική μοναρχία του Βίκτωρος Εμμανουήλ του Γ’ στην Ιταλία έπεσε μετά από εξέγερση του λαού και του στρατού και η πόλη αυτή ανακηρύχτηκε δημοκρατία.

Έτρωγαν ξύλο και τους μισούσαν οι πατεράδες τους μικροί ο Μωάμεθ ο Β’ τον Πορθητής, αλλά και ο Φρειδερίκος ο Β΄ ο Μέγας.

Οι Γενίτσαροι αρχικά είχαν λιτή και Σπαρτιατική εκπαίδευση, αλλά όταν αργότερα διαφθάρηκαν από το χρήμα και τις ηδονές παράκμασαν και στο τέλος ηττήθηκαν και καταστράφηκαν όπως και οι Σπαρτιάτες.

Οι αριστοκράτες προδώσαν την ίδια τους την πατρίδα και αυτή ηττήθηκε από αλλά κράτη με τα οποία συμμάχησαν για συμφέροντα τους, όπως στον Β’ Καρχηδονιακό πόλεμο οι Καρχηδόνιοι έμποροι, οι Αθηναίοι αριστοκράτες στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, αλλά και οι αριστοκράτες της Ρωμανίας κατά την διάρκεια της μάχης του Μάντζικερτ, αλλά και την τελικά πολιορκία της Πόλης από τους Τούρκους.

Επί την ευκαιρία της επιγαμίας & συμμαχίας του οίκου Χοενστάουφεν με τον Ρωμέικο οίκο των Δουκών Λασκάρηδων, οι Γερμανοί Αυτοκράτορες υιοθετούν στα λάβαρα τους και τον Δικέφαλο Αετό, ενώ αντίστοιχα οι Ρωμιοί Αυτοκράτορες υιοθετούν στα φλάμπουρά τους και τα γερμανικά χρώματα

Αντίστοιχα και οι Ρώσοι με τον γάμο του ικανού ηγέτη του Ιβάν του Γ’ του Μέγα υιοθέτησαν και αυτοί τον Δικέφαλο Αετό της Ρωμανίας όταν αυτός παντρεύτηκε την ανιψιά του τελευταίου ηρωικού Αυτοκράτορα της Ρωμανίας Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.

Πόλη με το ονομα Σεβαστούπολη υπάρχει στην Νοβορώσια στις μέρες μας, αλλά και στην Σαμάρεια στην Αρχαιότητα.

«Μεγάλος Μπιλ» ονομάζονταν ο Ουίλιαμ Ντόνοβαν και ο Τζάκι Πρέσερ.  

Τα δύο τεράστια πλοία του Καλιγούλα που βρέθηκαν επί Μουσολίνι άφησαν έκπληκτους τους αρχαιολόγους

Στις πιο σημαντικές αρχαιότητες που καταστράφηκαν στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και δεν αποκαταστάθηκαν ποτέ, συγκαταλέγονται δύο τεράστια αρχαία πλοία που σχετίζονταν με τον Καλιγούλα. Ήταν γνωστά ως πλοία «Νέμι» γιατί είχαν βρεθεί στην ομώνυμη λίμνη κοντά στην Ρώμη.

Το «μυστήριο» της λίμνης

Για αιώνες, οι ντόπιοι ψαράδες γνώριζαν ότι στο βυθό της λίμνης Νέμι υπήρχε ένα τεράστιο καλοδιατηρημένο αρχαίο πλοίο. Μερικές φορές από το ναυάγιο ανέλκυαν ξύλινες σανίδες καθώς και αγάλματα και άλλα έργα τέχνης που πωλούσαν σε αρχαιοκάπηλους.

Όμως, πολλοί αμφέβαλαν για την ύπαρξη του ναυαγίου γιατί η μικρή λίμνη του μόλις ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου δεν επικοινωνούσε με τη θάλασσα. Έτσι, δεν υπήρχε καμία λογική ένα μεγάλο πλοίο να βρίσκεται μέσα σε μία μικρή λίμνη.

Παρά ταύτα, μέχρι τις αρχές του 20^ου Αιώνα δύτες με τα μέσα κατάδυσης της εποχής επιβεβαίωσαν ότι γύρω στα 20 μέτρα βάθος, υπήρχε κάτι που έμοιαζε μ’ ένα τεράστιο ξύλινο ναυάγιο.

Μουσολίνι και Αρχαία Ρώμη

Το 1922 μ.Χ. ο Μπενίτο Μουσολόνι και οι φασίστες του κατέλαβαν την εξουσία στην Ιταλία. Ο δικτάτορας είχε εμμονή με την ρωμαϊκή αρχαιότητα και παρουσίαζε το καθεστώς του ως συνέχεια της Αρχαίας Ρώμης.

Στο πλαίσιο αυτό πραγματοποίησε σειρά μεγαλεπήβολων αρχαιολογικών ανασκαφών και αποκατάστασης αρχαίων μνημείων (π.χ. το Κολοσσαίο). Αυτά δεν είχαν τόσο πολύ ως στόχο την επιστημονική τους μελέτη, αλλά την ανάδειξη του «ενδόξου» ρωμαϊκού παρελθόντος και την σύνδεσή του με το φασιστικό «παρόν».

Όταν ο Μουσολίνι έμαθε ότι το πλοίο στο βυθό της λίμνης Νέμι ήταν πιθανότατα ρωμαϊκό θέλησε να το ανελκύσει. Όμως, αυτό ήταν αδύνατο με τα μέσα της εποχής. Τότε ο Ιταλός δικτάτορας κατέφυγε σε μία ακραία λύση.

Η ανακάλυψη των πλοίων

Το 1929 μ.Χ. διέταξε να γίνει αποστράγγιση της λίμνης. Το αποτέλεσμα ήταν στη λάσπη του βυθού να βρεθούν όχι ένα, αλλά δύο ναυάγια ξύλινων πλοίων τεραστίων διαστάσεων. Το μεγαλύτερο είχε μήκος 73 μέτρα και διάμετρο 25 μέτρα. Αυτές είναι περίπου οι διαστάσεις του Airbus A380, του μεγαλύτερου επιβατικού αεροπλάνου στον κόσμο.

Το άλλο πλοίο της λίμνης Νέμι είχε μικρότερες διαστάσεις, αλλά και ήταν και αυτό ένα από τα μεγαλύτερα αρχαία ναυάγια στον κόσμο. Η ανακάλυψη εξέπληξε τους πάντες. Δεν ήταν μόνο ότι βρέθηκαν δύο ναυάγια αντί για ένα, αλλά και οι διαστάσεις τους ήταν εντυπωσιακά μεγάλες για αρχαία πλοία.

Μέχρι την ανακάλυψη των πλοίων αυτών, οι ειδικοί ήταν βέβαιοι ότι στην αρχαιότητα δεν υπήρχε η τεχνογνωσία για την κατασκευή μεγάλων πλοίων. Το γεγονός ότι αρχαίες φιλολογικές πηγές ανέφεραν την ύπαρξη τέτοιων πλοίων, όχι μόνο στην ρωμαϊκή αλλά και στην ελληνιστική εποχή στις Συρακούσες και την Πτολεμαϊκή Αίγυπτο, απορρίπτονταν ως υπερβολές των αρχαίων συγγραφέων.

Τα πλοία-παλάτια του Καλιγούλα

Από επιγραφές σε μολύβδινους σωλήνες υδρορροής και πλακίδια λουτρών, έγινε σαφές ότι τα δύο ναυάγια ήταν πλοία-παλάτια του διαβόητου αυτοκράτορα Καλιγούλα. Αν και βασίλεψε για μόλις τέσσερα χρόνια, μεταξύ 37-41 μ.Χ., το όνομά του έχει μείνει στην ιστορία εξαιτίας του σαδισμού, του ηδονισμού του και των οργίων του.

Απαίτησε απ’ όλους να τον λατρεύουν ως ζωντανό «θεό». Στον πρώτο κιόλας χρόνο της βασιλείας του είχε αδειάσει το Αυτοκρατορικό θησαυροφυλάκιο για να πληρώσει τα ακριβά και υπερβολικά του γούστα, αλλά και για τους εξωφρενικούς αγώνες και θεάματα που διοργάνωνε.

Σύμφωνα με τον ιστορικό Σουητώνιο ανάμεσα στις υπερβολές του Καλιγούλα ήταν και η κατασκευή τεράστιων πλοίων που χρησιμοποιούσε ως πλωτά παλάτια. Αναφέρει ότι είχαν: «Δέκα σειρές κουπιών με πολυτελή διακόσμηση…

Επίσης σε αυτά υπήρχαν, λουτρά, στοές και σαλόνια, αλλά ήταν εφοδιασμένα και με μεγάλη ποικιλία από αμπέλια και οπωροφόρα δέντρα». Σε αυτά τα πλοία ο Καλιγούλας έκανε τα περίφημα όργιά του με γυναίκες της αριστοκρατίας, ακόμη και με τις τρεις αδελφές του.

Το μεγαλύτερο πλοίο διέθετε κουπιά που είχαν μήκος 11 μέτρων. Το μικρότερο ήταν μια γιγάντια πλωτή πλατφόρμα πάνω στην οποία υπήρχε ένα μαρμάρινο παλάτι, κήποι, και ένα σύστημα υδραυλικών εγκαταστάσεων για λουτρά. Φαίνεται ότι ο Καλιγούλας αντέγραψε τους Ελληνιστικούς ηγεμόνες των Συρακουσών και της Πτολεμαϊκής Αιγύπτου που επίσης διέθεταν τεράστια πλοία ως πλωτά παλάτια.

Ο Καλιγούλας μπορεί να κατασκεύασε τα πλοία του στην μικροσκοπική λίμνη Νέμι λόγω της ευθυγράμμισής της με το ιερό της Διάνας (Άρτεμης) Νεμορένσις. Ίσως με τον τρόπο πίστευε ότι αυτός που θεωρούσε τον εαυτό του θεό, θα ερχόταν σε ερωτική επαφή με την θεά αυτή.

Τα ευρήματα

Ενώ οι Ιταλοί αρχαιολόγοι ανέσκαπταν τα δύο ναυάγια, ανακάλυψαν ένα πραγματικό θησαυρό από τεχνουργήματα. Τεράστιες άγκυρες, χάλκινα τμήματα διακόσμησης, μαρμάρινα αγάλματα και ανάγλυφα, διακοσμημένοι δακτύλιοι κουπιών, τμήματα μωσαϊκών, ακόμη και επιχρυσωμένα χάλκινα κεραμίδια στέγης που θα έλαμπαν θεαματικά στον ήλιο. Οι ξύλινες δοκοί των πλοίων ήταν ακόμη επικαλυμμένες με μόλυβδο, μία τεχνική που ήταν πανάκριβη στην αρχαιότητα. Το κόστος κατασκευής των δύο πλοίων θα ήταν τεράστιο.

Όταν οι αρχαιολόγοι προσπάθησαν να αναπαραστήσουν τα πλοία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το πιο εντυπωσιακό ήταν το μεγαλύτερο από τα δύο. Επρόκειτο για ένα περίτεχνο πλωτό παλάτι, το οποίο περιείχε πολλά μάρμαρα, ψηφιδωτά δάπεδα, αγάλματα, αλλά και συστήματα θέρμανσης και λουτρικές εγκαταστάσεις. Ακόμη πιο σημαντική ήταν η διαπίστωση ότι και στα δύο πλοία ανακαλύφθηκαν τεχνολογίες που οι ειδικοί θεωρούσαν ότι είχαν αναπτυχθεί σε εποχές πολύ μεταγενέστερες από τη ρωμαϊκή.

Τα πολυτελή αυτά πλωτά παλάτια ήταν σε χρήση μόνο το τελευταίο έτος της βασιλείας του Καλιγούλα. Αμέσως μετά την δολοφονία του το 41 μ.Χ. βυθίστηκαν επίτηδες στην λίμνη. Τοποθετήθηκαν μεγάλες πέτρες στα καταστρώματα τους και να ανοίχτηκαν τρύπες στις καρίνες τους.

Ίσως αυτό να έγινε στο πλαίσιο της «Καταδίκης Μνήμης» του Καλιγούλα, δηλαδή ενός διατάγματος της Συγκλήτου βάσει του οποίου θα έπρεπε να καταστραφεί οποιοδήποτε κείμενο ή αντικείμενο ανέφερε ή θύμιζε τον παράφρονα αυτοκράτορα. Έτσι υποτίθεται θα έσβηνε για πάντα η μνήμη του.

Από τον Καλιγούλα στο Μουσολίνι

Για τον Μουσολίνι η ανάκτηση των πλοίων του Καλιγούλα ήταν ένας σημαντικός θρίαμβος. Η φασιστική προπαγάνδα τα συμπεριέλαβε στα παραδείγματα όπου το καθεστώς παρουσιαζόταν ως κληρονόμος του αρχαίου μεγαλείου της Ρώμης.

Το 1936 μ.Χ. ξεκίνησε την κατασκευή ενός τεράστιου μουσείου κοντά στη λίμνη Νέμι όπου θα στεγάζονταν τα δύο ναυάγια. Το μουσείο εγκαινιάστηκε από τον Μουσολίνι τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1940 μ.Χ. Όμως, την ίδια εκείνη χρονιά ο δικτάτορας έβαλε την Ιταλία στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ελάχιστοι επισκέπτες πρόλαβαν να δουν τα ναυάγια του Καλιγούλα στο μουσείο.

Ο πόλεμος υπήρξε καταστροφικός για την Ιταλία αλλά και για τον Μουσολίνι και το καθεστώς του. Το 1943 μ.Χ. η Ιταλία συνθηκολόγησε με τους Συμμάχους, ενώ παράλληλα οι Γερμανοί κατέλαβαν ένα μεγάλο μέρος της χώρας και τη Ρώμη.

Μέσα στους επόμενους μήνες οι Σύμμαχοι άρχισαν να προωθούνται στην Ιταλία, καθώς οι Γερμανοί εκτελούσαν οργανωμένη υποχώρηση σε ισχυρότερες αμυντικές γραμμές όλο και βορειότερα. Στην διάρκειά της κατέστρεφαν γέφυρες, δρόμους και άλλες εγκαταστάσεις προκαλώντας προβλήματα στην προέλαση των Συμμάχων.

Η καταστροφή των πλοίων

Τη νύχτα της 31^ης Μαΐου 1944 μ.Χ., ενώ οι Σύμμαχοι πλησίαζαν την Ρώμη, το μουσείο με τα πλοία της λίμνης Νέμι άρπαξε φωτιά. Δεν είναι ξεκάθαρο αν η φωτιά ξεκίνησε από Γερμανούς που είχαν βρει καταφύγιο στις εγκαταστάσεις του μουσείου στην διάρκεια της υποχώρησής τους προς την Ρώμη, ή από πυρά του αμερικανικού πυροβολικού.

Τα δύο ναυάγια κάηκαν ολοσχερώς. Μόνο μερικά χάλκινα αντικείμενα απ’ αυτά σώθηκαν. Όπως και ο Καλιγούλας, έτσι και ο Μουσολίνι είχε ένα κακό και άδοξο τέλος. Λιγότερο από ένα χρόνο αφότου κάηκαν τα πλοία, ενώ προσπαθούσε να διαφύγει στην Ελβετία μεταμφιεσμένος ως Γερμανός στρατιώτης τον σκότωσαν Ιταλοί αντάρτες μαζί με την ερωμένη και μερικούς συνεργάτες του. Τα πτώματα τους στην συνέχεια λιντσαρίστηκαν στην κεντρική πλατεία του Μιλάνου από το πλήθος. Δύο μέρες αργότερα αυτοκτόνησε και ο Χίτλερ.

Τόσο ο Καλιγούλας, όσο και ο «διάδοχος» του ο Μουσολίνι, χάρηκαν για ελάχιστο χρόνο τα δύο πλοία της Νέμι. Τα έφτιαξε ο πρώτος τύραννος, αλλά βυθίστηκαν ένα χρόνο αργότερα μετά την δολοφονία του. Τα βρήκε ο δεύτερος δικτάτορας, αλλά κάηκαν λιγότερο από ένα χρόνο πριν από την δολοφονία του.

Σήμερα υπάρχει ο Σύλλογος Dianae Lacus (Lake of Diana Association) που στόχο έχει τη διατήρηση των ιστορικών θησαυρών της λίμνης Νέμι. Ένας από τους βασικούς στόχους του συλλόγου (που δημιουργήθηκε το 1995 μ.Χ.) είναι η κατασκευή ενός πλήρους μεγέθους αντιγράφου του πλοίου Prima Nave (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2022/06/blog-post_381.html).

Ο άσημος Ηρόστρατος έκαψε τον ναό της Εφέσου για υστεροφημία, ενώ ο Λούμπε όπως λέγεται το Ράιχσταιγκ για πολιτικούς λόγους.

Ο επίθεση των Γερμανών στην Πολωνία με την οποία ξεκίνησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έγινε μετά από μία προβοκάτσια των Γερμανών που κατηγορήσαν τους Πολωνούς για επίθεση εναντίον τους, ενώ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, με προβοκάτσια των Ιταλών στην Βόρεια Ήπειρο για την οποία κατηγορήθηκαν οι Έλληνες ξεκίνησε και η επίθεση της Ιταλίας στην Ελλάδα στον ίδιο πόλεμο.

Το κίτρινο άστρο που φορούσαν οι Εβραίοι στην Βενετία και την Γερμανία του Χίτλερ, για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε σε αυτούς από τον χαλίφη Αλ Μουταβακίλ στο Ιράκ τον 9^ο μ.Χ. Αιώνα. 

Έλεγαν ότι έπεσε από τον ουρανό το ξόανο της Αθηνάς στην Τροία, όπως και το άγαλμα της Αρτέμης στην Έφεσο, όπως και ο κομήτης στον Συριακό ναό του «Ελ Γκαμπάλ» και στο τέμενος στην Κάαμπα στην Μέκκα.

Μετά το τέλος του Τριακονταετούς πολέμου και την ήττα της Αυτοκρατορίας της Γερμανίας, αυτή χωρίστηκε με τις συνθήκες ειρήνης που ακολουθήσαν σε πολλά κράτη, ενώ μετά τον τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία  χωρίστηκε με τις συνθήκες ειρήνης που ακολουθήσαν σε δύο κράτη.

Λέγεται ότι τα πνεύματα των νεκρών συνέχισαν να υπάρχουν και να πολεμούν στην μάχη των Εθνών ενάντια στον Αττίλα στα Καταλαυνικά Πεδία, στα πεδία του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και στα Σφακιά όπου πέθαναν ηρωικά οι πάντα Ελληνικότατοι Ηπειρώτες Δροσουλίτες για να βοηθήσουν στην ανεξαρτησία της πάντα Ελληνικής Κρήτης.

{Αυτό συνέβη γιατί σύμφωνα με την παράδοση τα πτώματα όσων πέθαναν πολύ βίαια, ή έμειναν άθαφτα η ψυχή τους δεν ησυχάζει}.

Για το φαινόμενο τω Δροσουλιτών στο οποίο λέγεται ότι με το φως το πρωί και την δροσιά εμφανίζονται φορεσιές μαυροφορέμενων πολεμιστών, των Δροσουλιτών, θυμίζει κατά πολύ την ιστορία του Ηροδότου ότι πριν την ναυμαχία της Σαλαμίνας εμφανίστηκε μεγάλο φως, αλλά και παρουσιάστηκαν φαντάσματα και είδωλα ένοπλων αντρών.

Αλλά και στην μάχη της Μονάς στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι στρατιώτες στο Βέλγιο υποστήριξαν ότι είδαν σκιές στρατιωτών και Αγγέλων να είναι από πάνω τους, ενώ παρεμφερή φαινόμενα λέγεται ότι έχουν εμφανιστεί στην Σιλεσία. Στην Σκωτία και αλλού.

«Μάχη των Εθνών» ονομάστηκε τόσο η μάχη των Καταλανικών Πεδίων ενάντια στον Αττίλα, όσο και η μάχη της Λειψίας ενάντια στον Μεγάλο Ναπολέοντα, στις οποίες και οι δύο αυτοί πολέμαρχοι ηττήθηκαν από τους εχθρούς τους.

Με δικά του έξοδα δημιούργησε στρατό ο ηρωικός Χατζημιχάλης Νταλιάνης και πολέμησε με αυτό τους Δροσούλες ενάντια στους Τούρκους στα Σφακιά, όπως και ο Βαλλενστάιν στον Τριακονταετή Πόλεμο δημιούργησε δικό τους στρατό για να συνδράμει τον Γερμανικό Αυτοκρατορικό στρατό.

Το σπαθί του Χατζημιχάλη έσπασε από τα πολλά χτυπήματα στην μάχη του Φραγκοκάστελου από τους πολλούς αντιπάλους που είχε σκοτώσει, όπως είχε συμβεί και με τον Νικηταρά στην μάχη των Δολιανών όπου έσπασε τρία σπαθιά κατά την διάρκεια της μάχης.

Ο ίδιος περικυκλώθηκε και σκοτώθηκε πολεμώντας τους Τούρκους ηρωικά και το νεκρό του σώμα αποκεφαλίστηκε, όπως λέγεται πως συνέβη και με τον εξίσου ηρωικό τελευταίο Αυτοκράτορα της Ρωμανίας Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.

Το άταφο πτώμα του Χατζημιχάλη θάφτηκε σε Εκκλησία, όπως λέγεται ότι έγινε και με το ακέφαλο σώμα του Βλάχου ηγέτη Βλαντ Γ’ Τσέπες Δράκουλα.

Η Ρωσία βαπτίστηκε 2 φορές;

Το Chronicle of Past Times, το πρώτο χρονικό της Μεσαιωνικής Ρωσίας, περιγράφει λεπτομερώς το βάπτισμα της Ρωσίας (Αρχαία Ρωσία) από τον Μέγα Πρίγκιπα Βλαντιμίρ (960-1015 μ.Χ.) και πώς προτίμησε την Ελληνορθόδοξη πίστη από το Ισλάμ, τον Ιουδαϊσμό και τον Ρωμαιοκαθολικισμό . Παραδόξως, τα Ελληνικά χρονικά δεν αναφέρουν το βάπτισμα της Ρωσίας το 988 μ.Χ., που πραγματοποιήθηκε από τον Μέγα Βλαδίμηρο. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν άλλες τοπικές ιστορικές πηγές που να επιβεβαιώνουν ή να αρνούνται την εκδοχή των γεγονότων που εκτίθενται στο Chronicle of Past Times.

Ένας από τους πιο επιφανείς Ρώσους ιστορικούς αυτής της εποχής, ο καθηγητής Βλαντιμίρ Πετρούχιν, σημειώνει ότι «όχι μόνο η ακριβής στιγμή της βάπτισης [του Μεγάλου Πρίγκιπα Βλαντιμίρ] είναι άγνωστη, αλλά και ο τόπος της βάπτισης. Παράξενη είναι και η σιωπή των βυζαντινών πηγών για το βάπτισμα της ρωσικής γης».

Τι ξέρουμε λοιπόν; Γιατί οι Βυζαντινοί προτίμησαν να αγνοήσουν το βάπτισμα που έκανε ο Βλαδίμηρος; Μπορεί να υπάρχουν αρκετοί λόγοι για αυτό.

Το 860 μ.Χ. οι Ρώσοι επιτέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη. Περίπου 8.000 στρατιώτες σε 200 πλοία, σαν να εμφανίζονταν από το πουθενά στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας, λεηλάτησαν τα περίχωρα της πόλης.

Μάλλον μην έχοντας καταφέρει να την κατακτήσουν, έτσι ξεκίνησαν ξανά, παίρνοντας ωστόσο μαζί τους μια τεράστια λεία και αφήνοντας πίσω τους τον φόβο. Η παπική έδρα χαρακτήρισε την επίθεση «τιμωρία από τον Κύριο για τις αμαρτίες των πολιτών της Κωνσταντινούπολης».

Ο Φώτιος Α’ (820-893), Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, γνωστοποίησε στην Ρώμη ότι είχε στείλει ιεραποστόλους στα ρωσικά εδάφη για να διαδώσουν τον Χριστιανισμό και να βαφτίσουν Ρώσους ειδωλολάτρες. Βαπτίζοντας την άρχουσα ελίτ, το Βυζάντιο προσπάθησε να περιχαρακώσει τα παγανιστικά κράτη στη σφαίρα επιρροής του και να μειώσει τον κίνδυνο στρατιωτικής σύγκρουσης στα σύνορά του.

Ωστόσο, ο Φώτιος Α’ δεν διευκρίνισε τον τόπο ή την ημερομηνία της βάπτισης. Ορισμένες πηγές υποστηρίζουν ότι οι πρίγκιπες του Κιέβου Άσκολντ και Ντιρ βαφτίστηκαν μαζί με βογιάρους και έναν αριθμό ανθρώπων.

Εάν συνέβη αυτό, εξηγεί γιατί το βάπτισμα του 988 μ.Χ. δεν αναφέρθηκε στις βυζαντινές πηγές – οι Ρώσοι θεωρούνταν ήδη ως χριστιανοί εκείνη την εποχή. Ωστόσο, κανένα ίχνος χριστιανισμού στη Ρωσία του Κιέβου του 800 δεν έχει ανακαλυφθεί. Όλα χρονολογούνται από τον 10^ο Αιώνα, όταν βαφτίστηκε η πριγκίπισσα Όλγα.

Στην δεκαετία του 940 μ.Χ., ο πρίγκιπας Ιγκόρ (878-945 μ.Χ.), γιος του Ριούρικ, εισέβαλε ξανά στα σύνορα του Βυζαντίου – με μικρή επιτυχία, ωστόσο. Το 944 μ.Χ. συνήφθη συνθήκη ειρήνης, και είναι σημαντικό ότι εκείνη την εποχή υπήρχαν τόσοι πολλοί Χριστιανοί μεταξύ των Ρώσων πολεμιστών που έδωσαν τους όρκους ειρήνης σε μια εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, χωριστά από τους ειδωλολάτρες, που γονάτισαν μπροστά σε ένα είδωλο του ειδωλολατρικού θεού Περούν.

Ο πρώτος Ρώσος ηγεμόνας που βαφτίστηκε επίσημα στο Χριστιανισμό ήταν η Πριγκίπισσα Όλγα (920-969 μ.Χ.), χήρα του πρίγκιπα Ιγκόρ. Ωστόσο, οι ιστορικοί συζητούν πότε και πώς ακριβώς συνέβη αυτό. Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι η Όλγα βαφτίστηκε στην Κωνσταντινούπολη το 957 μ.Χ. από τον Ρωμαίο Β’ (938-963 μ.Χ.), γιο του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ’. Τελετή βάπτισης: ποιες διαφορές μεταξύ της Ορθοδοξίας και του Καθολικισμού;

Αλλά αυτό το βάπτισμα συνδέθηκε και με πολιτικά συμφέροντα. Το Βυζάντιο χρειαζόταν Ρώσους πολεμιστές για να το βοηθήσουν να πολεμήσει τους Άραβες ηγεμόνες της Κρήτης. Σε αντάλλαγμα για αυτή την βοήθεια, η Όλγα συμφώνησε να υιοθετήσει τον Χριστιανισμό και κάλεσε το Βυζάντιο να αναγνωρίσει την Ρωσία του Κιέβου ως ξεχωριστό και ανεξάρτητο χριστιανικό κράτος.

Πηγές λένε ότι περίπου εκείνη την εποχή, στα τέλη της δεκαετίας του 950 μ.Χ., έστειλε επίσης αντιπροσώπους στον Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Όθωνα Α’, ζητώντας του να στείλει ιερείς και κληρικούς για να καθιερώσουν τον Χριστιανισμό στην Ρωσία του Κιέβου.

Έτσι, η Όλγα έπαιξε αμφίδρομα, πυροδοτώντας τον ανταγωνισμό μεταξύ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και του Βυζαντίου. Ο Κωνσταντίνος Ζ’, πιθανότατα μαθαίνοντας την ύπαρξη της πρεσβείας της Όλγας στα γερμανικά εδάφη, συμφώνησε να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της και τον επόμενο χρόνο, το 960 μ.Χ., στάλθηκε ρωσικός στρατός στην Κρήτη, ενώ η γερμανική πρεσβεία απολύθηκε.

Ταυτόχρονα, τον 10^ο Αιώνα, ο Χριστιανισμός ήταν ήδη γνωστός και ασκούνταν στα ρωσικά εδάφη. Τα αρχαιολογικά ευρήματα περιλαμβάνουν κρεμαστούς σταυρούς, βυζαντινά νομίσματα με Χριστιανικά σύμβολα που φέρονται ως φυλαχτά και άλλα αντικείμενα.

Ο πρίγκιπας Βλαντιμίρ ήταν εγγονός της πριγκίπισσας Όλγας. Ο πατέρας του, πρίγκιπας Σβιατόσλαβ (943-972 μ.Χ.) δεν ήθελε να βαφτιστεί – θα φοβόταν ότι οι συνομήλικοί του θα γελούσαν μαζί του. Ο πρίγκιπας Σβιατόσλαβ ηγήθηκε εκστρατειών κατά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και τελικά σκοτώθηκε.

Με έναν γείτονα τόσο ισχυρό όσο το Βυζάντιο, οι Ρώσοι δεν είχαν άλλη επιλογή από το να συνεργαστούν ή να υποκύψουν. Πολλοί Ρώσοι βαφτίστηκαν, υιοθετώντας τον Ανατολικό Ορθόδοξο Χριστιανισμό για να υπηρετήσουν, να εργαστούν και να ζήσουν σε Ελληνικά εδάφη.

Ο Βλαδίμηρος, που δεν είχε βαπτιστεί αρχικά, άσκησε αρχικά τον σλαβικό παγανισμό. Αλλά οι ειδωλολάτρες τότε ήδη θεωρούνταν ως «απολίτιστα» όντα. Όταν το 986 μ.Χ. ο Βλαντιμίρ υπέγραψε μια συνθήκη ειρήνης με το μουσουλμανικό κράτος του Βουλγαρικού Χανάτου του Βόλγα (που βρίσκεται στο έδαφος της σημερινής Δημοκρατίας του Ταταρστάν, Ρωσία), οι απεσταλμένοι του Χανάτου υποστήριξαν ότι η συνθήκη δεν μπορούσε να είναι ίση, δεδομένου ότι ο Βλαντιμίρ «δεν γνώριζε γραφές» – πράγματι ο παγανισμός ήταν μια θρησκεία που δεν χρησιμοποιούσε γραφές.

Αναφέρεται ότι το 986 μ.Χ. οι Βούλγαροι του Βόλγα έστειλαν Ισλαμιστές κληρικούς στο Κίεβο σε μια προσπάθεια να προσηλυτίσουν τον Βλαντιμίρ και τον στενότερο κύκλο του στο Ισλάμ. Σύμφωνα με ιστορίες, ο Βλαδίμηρος δέχθηκε επίσης ιεραποστόλους από τον Όθωνα Α’, αλλά τελικά η επιλογή του ήταν προκαθορισμένη από την ιστορία:

Λόγω στενών στρατιωτικών και εμπορικών δεσμών με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και όχι μόνο, ο Βλαδίμηρος επέλεξε την Ελληνορθόδοξη πίστη. Ποιον λάτρευαν οι αρχαίοι Σλάβοι πριν από την άφιξη του Χριστιανισμού;

Ωστόσο, σε αντάλλαγμα για το βάπτισμα της Ρωσίας, ο Βλαδίμηρος ζήτησε το χέρι της Άννας Πορφυρογέννητης (963-1011 μ.Χ.), κόρης του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ρωμαίου Β’ (αυτή που είχε βαφτίσει την Όλγα). Ένας ειδωλολάτρης πρίγκιπας που παντρεύτηκε την κόρη του αυτοκράτορα σήμαινε ότι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία αναγνώριζε τον Βλαντιμίρ ως ίσο. Ο Αυτοκράτορας δίστασε.

Εκείνη την εποχή, η Κωνσταντινούπολη προσπαθούσε να καταπνίξει την εξέγερση του στρατηγού Βάρδα Φωκά του νεότερου (940-989 μ.Χ.) και χρειαζόταν βοήθεια από τον ρωσικό στρατό. Εν μέσω της σύγκρουσης, ο Βλαδίμηρος πήρε τη Χερσόνησο, μια Βυζαντινή αποικία στην Κριμαία, και απείλησε να επιτεθεί στην Κωνσταντινούπολη.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ο Αυτοκράτορας αποδέχθηκε τον γάμο και ο Βλαδίμηρος άρχισε τον εκχριστιανισμό της Ρωσίας. Στην συνέχεια οι Ρώσοι εγκατέλειψαν τη Χερσόνησο, επιστρέφοντάς την στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Αυτό που ήταν σημαντικό για τον γάμο της Άννας με τον Ρώσο πρίγκιπα ήταν ότι μαζί της πήγαν στο Κίεβο ιερείς και κλήρο – η δημιουργία μιας νέας Ορθόδοξης Εκκλησίας έπρεπε να ανατεθεί σε σωστά χειροτονημένους ιερείς.

Η διαδικασία εκχριστιανισμού των ρωσικών εδαφών δεν ήταν εύκολη – όχι επειδή οι ειδωλολάτρες πιστοί αντιστάθηκαν στην μεταστροφή, αλλά επειδή οι ελεύθερες παγανιστικές χώρες δεν ήθελαν να υποταχθούν στην κυριαρχία του Κιέβου.

Τον 12^ο Αιώνα, τα περισσότερα ρωσικά εδάφη ασκούσαν τον Χριστιανισμό. Η διάδοση της κυριλλικής γραφής και της λογοτεχνικής παράδοσης ήταν ιδιαίτερα σημαντική σε αυτό το πλαίσιο: Ήταν μετά το βάπτισμα της Ρωσίας που εμφανίστηκαν τα πρώτα μνημεία του αρχαίου ρωσικού γραπτού πολιτισμού.

Ακολούθησαν και άλλες πολιτισμικές αλλαγές, από την καθιέρωση των χριστιανικών εορτών (και νηστειών) έως τη σταδιακή αλλαγή των ταφικών παραδόσεων. Ειδικότερα, η εγκατάλειψη της παγανιστικής πρακτικής της καύσης, που αντικαταστάθηκε από ταφή (που συνίσταται στην τοποθέτηση των σορών στο έδαφος).

Είναι βάπτισμα καθαρτήριο και εξιλέωσης. Εκτός από το βάπτισμα εν ύδατι και πνεύματι στην Ορθόδοξη παράδοση υπάρχει το βάπτισμα του αίματος (μαρτύριο) και το βάπτισμα δακρύων ( μαρτύριο συνείδησης).

Η εδραίωση του νεοπαγανισμού στην αποχριστιανοποιημένη Δύση και η επίδραση του στην μετασοβιετική Ρωσία-Ουκρανία αποτέλεσε ένα ανιστόρητο πισωγύρισμα για τις Ανατολικές χώρες. Η Ρωσία βρέθηκε αντιμέτωπη για μια ακόμη φορά μ’ ένα αδυσώπητο δίλλημα.

Προσχώρηση στην Δύση σημαίνει πνευματικός θάνατος και απάρνηση του είναι της. Εν τέλει μετά από μια περίοδο ταλανισμού κι αμφιταλάντευσης αυτοκαθορίστηκε και πάλι με βάση την ιστορία της. Η Ουκρανία απόλυτα πιο διαβρωμένη ( δεν σταθεροποιήθηκε ποτέ σε μια μετα-Γέλτσιν εποχή) βρέθηκε ακόμη πιο εκτεθειμένη και εναντιώθηκε στη στροφή της αδερφής δύναμης οπότε κι ο εμφύλιος (https://dimpenews.com/2022/06/18/%ce%b7-%cf%81%cf%89%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%b2%ce%b1%cf%80%cf%84%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%ba%ce%b5-2-%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%ad%cf%82-%cf%84%ce%bf-%ce%bd%cf%85%ce%bd-%ce%b2%ce%ac%cf%80%cf%84%ce%b9/)….

Ο Μπάιντεν έπεσε από το ποδήλατό του ενώ έκανε βόλτα (https://www.efsyn.gr/kosmos/boreia-ameriki/348754_ptosi-toy-mpainten-apo-podilato-toy-eno-ekane-bolta) εν έτει 2022 μ.Χ., όπως είχε συμβεί παλαιότερα στην Ελλάδα με τον τότε πρωθυπουργό της χώρας (το 2012 μ.Χ., ενώ το ίδιο έπαθε και το ετος 2020 μ.Χ.) Γεώργιο Παπανδρέου τον Νεότερο που είχε πέσει και αυτός από το ποδήλατο του ενώ έκανε βόλτα.

{Βέβαια, ο Παπανδρέου, εκτός από το ποδήλατο είχε «ατύχημα» και από κανό και καρέκλα (https://www.protothema.gr/politics/article/977171/giorgos-papandreou-apo-to-atuhima-me-to-podilato-kai-to-kano-stin-ptosi-apo-tin-karekla/)}.

Όσο ήταν ενωμένη η Αυτοκρατορία των Μυκηναίων επεκτάθηκε σε όλο το Αιγαίο, όμως όταν αρχίσαν οι εμφύλιοι αυτή διασπάστηκε και κατέρρευσε οριστικά.

Στους Περσικούς Πολέμους, όταν οι Έλληνες ήταν μεταξύ τους ενωμένοι νίκησαν και απέκρουσαν τους Πέρσες, ενώ όταν ξεκίνησε εμφύλιος μεταξύ τους στον Πελοποννησιακό Πόλεμο και στους Πολέμους που ακολουθήσαν (στον Κορινθιακό Πόλεμο και στους πολέμους της ανόδου της ηγεμονίας της Θήβας), οι Έλληνες διαλύθηκαν πολιτικά, οικονομικά κοινωνικά και στρατιωτικά, ειδικά οι ηττημένοι (Αθήνα, Σπάρτη).

Επίσης, όταν οι Έλληνες ήταν ενωμένοι επί Μεγάλου Αλέξανδρου κατέκτησαν την Περσική Αυτοκρατορία και μέρος της Ινδίας, όμως μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλέξανδρου όταν αρχίσαν οι Πόλεμοι των Διάδοχων η Αυτοκρατορία του διασπάστηκε και τελικά όλα τα διάδοχα κράτη των Επιγόνων υποτάχτηκαν στους Ρωμαίους.

Η ένδοξη Αυτοκρατορία της Ρωμανίας και η Πόλη, τις οποίες ίδρυσε ο Μέγας Κωνσταντίνος, άκμασε και απέκρουσε τους εχθρούς της όσο ήταν ενωμένη, όμως όταν αρχίσαν η διχόνοια και οι εμφύλιοι αυτή υποτάχτηκε και κατακτήθηκε από ανηλεείς εχθρούς (τους Σταυροφόρους και τους Τούρκους).

Αντίστοιχα κατά την διάρκεια της Επανάστασης της Εθνεγερσίας του 1.821 μ.Χ. όσο οι Έλληνες ήταν ενωμένοι νίκησαν σε πολλές μάχες τους Τούρκους και απελευθέρωσαν πολλά Ελληνικά μέρη (π.χ. Πελοπόννησο. Στερεά, μέρος των νησιών του Αιγαίου), όμως όταν άρχισε ο διχασμός και ο εμφύλιος μεταξύ τους κοντέψαν να υποταχτούν στους Αιγυπτίους του Ιμπραήμ.

Κατά την διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όσο ήταν οι Έλληνες ενωμένοι μεταξύ τους θριάμβευσαν, όμως με τον Εθνικο Διχασμό οδηγήθηκαν τελικά στην Μικρασιατική Καταστροφή.

Το θαύμα του Έπους του 1.940 μ.Χ. και η Εθνική Αντίσταση επί Κατοχής επιτεύχθηκε όσο οι Έλληνες είχαν ομοψυχία και ήταν ενωμένοι, όμως με τον Εμφύλιο Πόλεμο που ακολούθησε η Ελλάδα καταστράφηκε  πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και στρατιωτικά.

Αλλά και κατά την διάρκεια του ηρωικού Κυπριακού Αγώνα, όταν οι Έλληνες ήταν ενωμένοι επέτυχαν την ανεξαρτησία του Ελληνικότατου αυτού νησιού, όμως όταν αυτοί χωρίστηκαν δημιούργησαν το «έδαφος» στο οποίο ακολούθησε η τουρκική εισβολή και η βίαιή κατάκτηση και κατοχή του Βόρειου τμήματος της Κύπρου από τους Τούρκους.

Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 2000 μ.Χ. όσο οι Έλληνες ήταν ενωμένοι διέπρεψαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και στον διαγωνισμό τραγουδιών της Eurovision.

Όμως στα νεότερα χρονιά, όταν οι Έλληνες χωρίστηκαν για τα μνημόνια πέτυχαν απλά να υπογράψουν ακόμα περισσότερα, για τον αντίστοιχο χωρισμό τους για τα «εμβόλια» του κορωνοιου να χάσουν τις περισσότερες ατομικές τους ελευθερίες, ενώ ο χωρισμός για τον πόλεμο στην Ουκρανία οδήγησε σε ανεργία, πεινά και άνοδο των τιμών των τροφίμων και του πετρελαίου, αλλά και έμμεσο αφοπλισμό των Ελληνικών νησιών γιατί τα όπλα τους στάλθηκαν στην Ουκρανία.

Με έναν Θούριο του έπεισε ο Σόλων τους Αθηναίους να ανακτήσουν την Σαλαμίνα, όπως και με τον Θούριο του παρακίνησε ο Ρήγας Φεραίος τους Έλληνες να ελευθερωθούν από τους Τούρκους.

Ο Αμύκλας έπεσε στην φωτιά όταν ηττήθηκε για να μην αιχμαλωτιστεί από τους Έλληνες, όπως και η σύζυγος του Ασδρούβα με την λήξη του Γ΄ Καρχηδονιακού Πολέμου για να μην αιχμαλωτιστεί από τους Ρωμαίους.

Λόγω των Περσικών πολέμων ανακλήθηκαν από την Αθήνα όλοι οι πολιτικοί εξόριστοι, όπως και από όλη την Ελλάδα με την τελική νίκη του Μεγάλου Αλέξανδρου επί των Περσών.

Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ιδιαίτερα ευγενικός με τις γυναίκες, όπως έκαναν και οι ιππότες στον Μεσαίωνα.

Οι μεγαλύτερες Ελληνικές βιβλιοθήκες των Ελλήνων στην Αρχαιότητα ήταν της Αλεξάνδρειας και της Περγάμου.

Πολλοί Έλληνες από την Ινδία, την Περσία, το Αφγανιστάν, την Ευρώπη και την Ρωσία, συνολικά 450 ήρθαν ακόμα και με τα ποδιά από τις περιοχές αυτές στην κυρίως Ελλάδα για να συμμετάσχουν στην Επανάσταση της Εθνεγερσίας του 1.821 μ.Χ.

Τόσο ο ικανός στρατιωτικός Μάριος στην Αρχαία Ρώμη, όσο και ο ικανός στρατιωτικός Κολοκοτρώνης κατά την διάρκεια του 1.821 μ.Χ. και οι δύο εγκατέλειψαν τον λαό και τον στρατό που τους υποστήριζε κάποια στιγμή και συμμάχησαν με τους πλουσίους για να κερδίσουν πολιτικά αξιώματα για τους ίδιους και τις οικογένειες τους.

Κατά την διάρκεια της Μικρασιάτικης Καταστροφής, όπως και με τους διωγμούς των Ελλήνων της Πόλης (αλλά και των Ελληνικών νησιών της Ίμβρου και της Τενέδου) τα έτη 1.955 μ.Χ., 1.963 μ.Χ. και 1.964 μ.Χ. εκδιωχθήκαν σχεδόν πλήρως οι Έλληνες από τις πανάρχαιες εστίες τους στις περιοχές αυτές.

Η Μικρασιατική Καταστροφή ήταν τόσο καταστροφική για τον Ελληνισμό, όσο και η Πτώση της Πόλης στους Τούρκους.

Ιστορικές και γενετικές έρευνες απέδειξαν ότι τόσο οι πάντα Ελληνικότατοι Μακεδόνες, όσο και επίσης Ελληνικότατοι Ηπειρώτες και Θράκες είχαν όλοι τους Ελληνική καταγωγή, καταρρίπτοντας τις ψευδείς, ανιστόρητες και συκοφαντικές «θεωρίες» του Φαλμεράγιερ.

Το γεγονός πως οι Έλληνες του Βορρά (Μακεδόνες, Ηπειρώτες, Θράκες) βρίσκονταν σε κατώτερη πολιτιστική κατάσταση από τους Έλληνες του Νότου οφείλονταν στους συνεχείς πολέμους που οι ίδιοι ήταν αναγκασμένοι να λάβουν συνεχώς μέρος για να επιβιώσουν (όπως συνέβη εν μέρει μετέπειτα και με την ένδοξη Αυτοκρατορία της Ρωμανίας).

Αντίστοιχα, ιστορικές και γενετικές έρευνες απέδειξαν ότι τόσο οι πάντα Ελληνικότατοι Μινωίτες, όσο και επίσης Ελληνικότατοι Μυκηναίοι είχαν όλοι τους Ελληνική καταγωγή, καταρρίπτοντας τις ψευδείς, ανιστόρητες και συκοφαντικές «θεωρίες» για το αντίθετο.

Το γεγονός πως οι Μινωίτες βρίσκονταν σε κατώτερη πολιτιστική κατάσταση από τους Μινωίτες οφείλονταν στους συνεχείς πολέμους που οι ίδιοι ήταν αναγκασμένοι να λάβουν συνεχώς μέρος για να επιβιώσουν.

Το ότι η θρησκεία των Μινωικών ήταν διαφορετική από των Μυκηναίων και θύμιζε περισσότερο τα στοιχεία των «θεοτήτων» της Μεσοποτάμιας οφείλονταν πιθανώς στις εμπορικές επαφές των δύο αυτών κρατών μεταξύ τους, ενώ το γεγονός πως μερικοί Μινωικοί σκελετοί έχουν αντί 100% ίδιο DNA όπως οι υπόλοιποι, αλλά 96% οφείλεται πιθανώς σε μεταναστεύσεις σε μικρό αριθμό άλλων πληθυσμών στο νησί και την ανάμειξη τους με τους ντόπιους (και πιθανώς οι Μινωίτες να πήραν και την «θρησκεία» τους από αυτούς τους νεοφερμένους).

Μυκηναϊκά νεκροταφεία μόνο πολεμιστών με όπλα (κάτι που δεν συνέβαινε στην Μινωική Κρήτη) με Μυκηναϊκά όπλα από  την Πελοπόννησο έχουν βρεθεί στα Χανιά και στην Κνωσό και χρονολογούνται το ετος 1.450 π.Χ., κάτι που επιβεβαιώνει (σε συνδυασμό με καταστραμμένα αγάλματα την ιδιά ακριβώς χρονική περίοδο) την θεωρεία της κατάκτησης την συγκεκριμένη περίοδο του νησιού αυτού από τους Μυκηναίους.

Σκελετοί που έχουν υποστεί κανιβαλισμό έχουν βρεθεί μέσα στην Κνωσό και ανθρωποθυσιών στην Ανεμοσπηλία και στην Κυδωνία των Μυκηναϊκών χρόνων, στον λόφο Καστέλλι (https://www.efsyn.gr/efkriti/politismos/218832_hania-i-anthropothysia-sto-lofo-kasteli-kata-ton-13o-aiona-ph), όπως ακριβώς έκαναν και οι Αζτέκοι με τους αιχμάλωτους πολέμου για να «εξευμενίσουν» τους «θεούς» τους, αλλά και να τρομοκρατήσουν τους υποταγμένους σε αυτούς λαούς.   

Η εύρεση αυτών των ιχνών ανθρωποθυσιών και κανιβαλισμού στην Μινωική Κρήτη οδήγησε στην οργή των Μυκηναίων που τους κατέκτησαν και την καταστροφή των ναών τους και την υποδούλωση των Μινωικών, όπως και η αντίστοιχη εύρεση των ιχνών ανθρωποθυσιών και κανιβαλισμού στους Αζτέκους οδήγησε στην οργή των Ισπανών που τους κατέκτησαν και την καταστροφή των ναών τους και την υποδούλωση των Αζτέκων.

Ο Ερντογάν εξόπλισε κατά το πραξικόπημα του 2016 μ.Χ. στην Τουρκία βαριά την εθνοφρουρά της μουσουλμανικής αδελφότητας από την οποία περίπου 6.000 κοσμικοί στρατιώτες συνελήφθησαν μετά την επιχείρηση πραξικοπήματος, ταπεινώθηκαν, βασανίστηκαν και έπρεπε να παρελάσουν γυμνοί όπως η ISIS παρομοίως είχε μεταχειριστεί Ιρακινούς στρατιώτες και ύστερα μαζεύοντας και στριμώχνοντας τους σαν πρόβατα τους είχε βασανίσει μέσα σε τζαμιά.

Όπως ο Χίτλερ προσπάθησε να καταλάβει αποτυχημένα το κοινοβούλιο της Βαυαρίας και να καταλάβει την εξουσία με το λεγόμενο «πραξικόπημα της Μπυραρίας», κατά παρεμφερή τρόπο ο  επικεφαλής του μεγαλύτερου Γαλλικού φασιστικού κόμματος “Πύρινοι Σταυροί’, ο Συνταγματάρχης Λα Ροκ με διαδηλωτές της ακροδεξιάς, αφού περικύκλωσαν την Γαλλική Εθνοσυνέλευση, έδωσαν σύνθημα για την πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας, με μία εισβολή στο Κοινοβούλιο.

Όμως, ξαφνικά, ο επικεφαλής του μεγαλύτερου Γαλλικού φασιστικού κόμματος “Πύρινοι Σταυροί’, ο συνταγματάρχης Λα Ροκ, διέταξε τους πολυάριθμους οπαδούς του να αποχωρήσουν και να διαλυθούν. Τελικώς, οι δυνάμεις ασφαλείας που φρουρούσαν το Κοινοβούλιο δεν συντάχθηκαν με τους διαδηλωτές, όπως πολλοί από αυτούς υπολόγιζαν. Άνοιξαν πυρ και διέλυσαν βιαίως όσους απέμειναν (https://slpress.gr/politiki/giati-i-lepen-dekaplasiase-tis-edres-tis/).

Τα παραπάνω γεγονότα θυμίζουν κατά πολύ τα γεγονότα που συνέβησαν στις ΗΠΑ μετά τις Προεδρικές εκλογές της 6^ης Ιανουαρίου στις ΗΠΑ, όπου και εκεί έγινε μία εισβολή διαδηλωτών στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ με την τελική ανακοίνωση των «αποτελεσμάτων» των «εκλογών» αυτών.

Ο ηρωικός Χατζημιχάλης Νταλιάνης από το Δελβινάκι της Ηπείρου αν και μπορούσε να φύγει και παρά τις συμβουλές άλλων να επιλέξει μία πιο οχυρή τοποθεσία επέλεξε να πολεμήσει στο φρούριο του Φραγκοκάστελου και έπεσε ηρωικά μαχόμενος μέχρι τέλους μαζί με τους άντρες του, πολεμώντας τους Αιγυπτίους του Ιμπραήμ, ενώ αποκεφαλίστηκε από τους εχθρούς του μετά θάνατον, ακριβώς όπως έγινε και με τον Παπαφλέσσα στο Μανιάκι.

Η τελευταία φορά που η Ρωσία χρεοκόπησε το εξωτερικό της χρέος ήταν το 1918 μ.Χ., κατά την διάρκεια της επανάστασης των Μπολσεβίκων όταν ο νέος κομμουνιστής ηγέτης Βλαντιμίρ Λένιν αρνήθηκε να πληρώσει τα χρέη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.

Επίσης, η τελευταία οποιουδήποτε είδους χρεοκοπία της Ρωσίας ήταν το 1998 μ.Χ, καθώς η χώρα συγκλονιζόταν από την κρίση του ρουβλίου στην εποχή του «απίστευτου» Μπόρις Γέλτσιν. Εκείνη την εποχή η Μόσχα απέτυχε να διατηρήσει τις πληρωμές για τα εγχώρια ομόλογά της, αλλά κατάφερε να μην αθετήσει το χρέος της στο εξωτερικό (https://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%cf%86%ce%ac%cf%81%cf%83%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%87%cf%81%ce%b5%ce%bf%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%81%cf%89%cf%83%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%ad%cf%87/).

Οι μονοί Γερμανοί Αυτοκράτορες που εισήλθαν στα Ιεροσόλυμα ήταν ο Φρειδερίκος ο Β’ ο Χοενστάουφεν εισήλθε στα Ιεροσόλυμα, όπως και ο Κάιζερ Γουλιέλμος ο Β’ Χοεντσόλερν.

Η τυραννία η προσπάθεια πραξικοπηματικής κατάληψης της εξουσίας από τον Σηιανό στην Ρώμη  απέτυχε, όταν ο Αυτοκράτορας Τιβέριος προσεταιρίστηκε τα στρατεύματά του αντίπαλου του, με συνέπεια πολλοί αξιωματικοί του να τον προδώσουν και στο τέλος ως Σηιανός με τους περισσότερους υποστηρικτές τους να συλληφθεί και να εκτελεστεί.

Αντίστοιχα και στην Δημοκρατία της Βαϊμάρης, η προσπάθεια πραξικόπημα της κατάληψης της εξουσίας  από τον Ρεμ και τους αδερφούς Στράσερ απέτυχε όταν ο Χίτλερ προσεταιρίστηκε το στρατόπεδο του αντιπάλου του, με συνέπεια πολλοί αξιωματικοί του να τον προδώσουν και στο τέλος ο Ρεμ με τους περισσότερους υποστηρικτές του να συλληφθούν και να εκτελεστούν.

Όπως Αυτοκράτορας Τιβέριος αναγκάστηκε να χωρίσει την αγαπημένη του σύζυγο Βιψανία  από την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Κάστορα, για πολιτικούς λόγους και να παντρευτεί την Ιουλία, κατά αντίστοιχο τρόπο και ο Μέγας Κωνσταντίνος αναγκάστηκε να χωρίσει την αγαπημένη του σύζυγο Νινευίνα Με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Κρίσπο,  και να παντρευτεί την Φαύστα  για πολιτικούς λόγους.

Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις  ο μεν Κάστωρ  δολοφονήθηκε από την σύζυγο του Λιβίλλα ύστερα από δολοπλοκίες  και ο Κρίσπος  δολοφονήθηκε από την Φαύστα με δολοπλοκίες, όμως όταν στο τέλος αποκαλύφθηκε  τι είχε συμβεί οι δύο δολοφόνοι τιμωρήθηκαν.

Ο Στάλιν, ο Αλή Πασάς και ο Ταμερλάνος ήταν ηγέτες συμμοριών πριν γίνουν ηγέτες των κρατών τους και οι τρεις.

Στην μάχη του Διρού οι ηρωικές Μανιάτισσες απέκρουσαν πολεμώντας τους Αιγυπτίους του Ιμπραήμ και τους απέκρουσαν, όπως και στην πολιορκία της Σπάρτης από τους Θηβαίους του Επαμεινώνδα οι ηρωικές Σπαρτιάτισσές τους πολέμησαν και τους απέκρουσαν. 

Ο ηρωικός Στέφανος Χρηστέας πολέμησε στον Πύργο του Χρηστέα τους Αιγύπτιους του Ιμπραήμ και τους απέκρουσε και αυτοί νόμισαν λόγω της αντίστασης ότι είχε περισσότερο στρατό από αυτούς και υποχώρησαν.

Αντίστοιχα και κατά την μάχη της Κύπρου πολλοί Ελλαδίτες και Κύπριοι αξιωματικοί υποχώρησαν κατά την απόβαση των Τούρκων και την προέλαση τους νομίζοντας λανθασμένα ότι είχαν περισσότερο στρατό, ενώ ήταν λιγότεροι. 

Αλλά και οι ηρωικοί Σικελιώτες πολέμησαν στα Στενά των Συρακουσών τους Αθηναίους και τους νίκησαν και αυτοί υποχώρησαν νομίζοντας ότι οι αντιπάλοι τους είχαν περισσότερο στρατό από τους ίδιους. 

Ο ηρωικός Ντιμίτρι Ντονστόι πηρέ το προσωνύμιο του από τον ποταμό Ντον και ο Αλέξανδρος Νιέφσκι από τον ποταμό Νέβα.

Ο Μέγας Πέτρος έλεγχε την Ορθόδοξη Εκκλησία με μία “συνοδό” που έλεγχε ο ίδιος, όπως και ο Στάλιν μέσω του συμβουλίου Εκκλησιαστικών Υποθέσεων που ίδρυσε ο ίδιος.

Ο Στάλιν έγραψε το βιβλίο που έγινε υποχρεωτικό για τους μαθητές, όπως και ο Μάο το «Κόκκινο βιβλίο» για τον ίδιο λόγο και ο Καντάφι το λεγόμενο «Πράσινο βιβλίο».

Με την δολοφονία του Λένιν και του Κιρόφ οι μπολσεβίκοι αρχίσαν διώξεις κατά των πολιτικών τους αντιπάλων και άλλους τους εκτέλεσαν και άλλους τους έστειλαν στα γκουλάγκ.

Ο Γιούρι της Μόσχας είχε το προσωνύμιο «Μακροχέρης» και ο Εδουάρδος ο Αυτής Αγγλίας «Μακρυπόδης».

Πολλές ώρες δούλευαν ακόμα και τα βράδια και λίγες κοιμόνταν ο Ιουστινιανός ο Μέγας και ο Στάλιν.

Σε πολλές πόλεις κατά την διάρκεια του 1.917 μ.Χ. πολλοί κομμουνιστές ηγέτες τους έδιναν τα ονόματα τους (π.χ. ο Στάλιν, ο Καμενέφ κ.λ.π.).

Ο Χίτλερ και ο Στάλιν μπήκαν στα κόμματα τους ως μέλη μετά την ίδρυση τους, ανέβηκαν με συνομωσίες στην εξουσια τους και έδιωξαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους από αυτά (π.χ. τον Τρόσκι ο Στάλιν και τους αδερφούς Στράσερ ο Χίτλερ).

Δύο πρωτεύουσες είχε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (την Ρώμη και την Πόλη) και δύο και η Ρωσία (την Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη).

Οι δικτάτορες Στάλιν και Κιμ Ιλ Σουνγκ δεν έφευγαν σχεδόν ποτέ από τα κράτη τους και μετακινούνταν και οι δύο με τρένα.

Οι μπολσεβίκοι ηγέτες είχαν πολλά ψευδώνυμα με τα οποία έμεινα γνωστοί, τα οποία δεν ήταν τα κανονικά τους ονόματα (π.χ. Λένιν, Στάλιν, Τρόσκι).

Έχασε την ψυχραιμία του και “εξαφανίστηκε” και δεν επικοινωνούσε ο Στάλιν με αλληλογραφία και τον έξω κόσμο το 1.914 μ.Χ. όταν βρίσκονταν στην φυλακή της Σαχ, αλλά και κατά την διάρκεια της Γερμανικής εισβολής το 1.941 μ.Χ. για μερικές μέρες.

Ο Μέγας Ναπολέοντας ήταν υπέρ της προσάρτησης της πατρίδα του της Κορσικής από την Γαλλία και χαρακτηρίστηκε για τον λόγο αυτό προδότης από τους συμπατριώτες του, όπως και ο Στάλιν, ο οποιος και αυτός χαρακτηρίστηκε προδότης από τους συμπατριώτες του γιατί ήταν υπέρ της προσάρτησης της πατρίδας του της Γεωργίας στην ΕΣΣΔ.

Στο χρονικό του Ιγκόρ ο συγγραφέας του καλούσε τους Ρώσους να πάψουν τις διαμάχες τους γιατί θα τις εκμεταλλεύονταν οι ξένοι για να εισβάλουν στην χωρά τους, όπως ακριβώς προειδοποιεί τους Ρώσους στις μέρες μας ο Πούτιν τους Ρώσους. 

Μετά τον πόλεμο με τους Πέρσες ο ηρωικός Αυτοκράτορας Ηράκλειος γέρασε απότομα, όπως και ο Στάλιν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Ιούλιος Βερν κούτσαινε μετά από τραυματισμό, όπως και ο Γεζέριχος. 

Έσπασε το ξίφος του Αττίλα στην Μάχη των Εθνών, όπως και του Πολωνού βασιλια Μπόλεσλαβ του Γενναίου όταν χτύπησε την Χρύση Πύλη του Κιέβου.

Ο Πολωνός βασιλιάς Μπόλεσλαβ ονομάστηκε «Γενναίος», όπως και ο Μολδαβός ηγέτης Μιχαήλ.

Ο Αλέξιος της Μόσχας είχε το προσωνύμιο «Σιωπηλός», όπως και ο Γουλιέλμος.

Κανιβαλισμός στην ΕΣΣΔ υπήρξε στους λιμούς και τους λοιμούς των ετών 1.920-1924 μ.Χ., 1932-1.938 μ.Χ. και 1.945-1.946 μ.Χ.

Ο Πάρθος βασιλιάς Αρσάκης, ο ιδρυτής της δυναστείας και του κράτους των Παρθών, ακολούθησε επακριβώς τα βήματα του Κύρου του Μεγάλου, του ιδρυτή της Περσικής Αυτοκρατορίας για την οργάνωση του κράτους του.

Στους στρατώνες μαζί με τους στρατιώτες τους κοιμόνταν οι στρατηγοί Βελισάριος και Γερμανικός.

Η ήττα και η καταστροφή των Παρθών στον Γίνδαρο έγινε την ίδια μέρα με την ήττα και καταστροφή των Ρωμαίων από τους Πάρθους στις Κάρρες, όπως και η ναυμαχία της Σαλαμίνας έγινε την ίδια μέρα με την μάχη της Ιμέρας. 

Στο Καστράκι και στο Ζάλογγο οι γυναίκες έπεφταν στον γκρεμό για να μην αιχμαλωτιστούν από τους Τούρκους.

“Μόλων Λαβέ” απάντησε ο Λεωνίδας και οι ηρωικοί Σπαρτιάτες στον Ξέρξη και τους Πέρσες όταν αυτοί τους ζήτησαν να παραδοθούν, όπως και οι ηρωικοί απόγονοι των Σπαρτιατών Μανιάτες στους Αιγυπτίους του Ιμπραήμ όταν αυτός τους ζήτησε το ίδιο πράγμα.

Ο Μωάμεθ ο Β’ ο είχε το προσωνύμιο «Πορθητής», όπως και ο Άγγλος στρατιωτικός Ουίλιαμ Ουόλερ.

Τόσο ο Μαμελούκος Σουλτάνος Κατμέμ, όσο και ο Λαυρέντιος ο Μεγαλοπρεπής της Φλωρεντίας ήταν και οι δύο μεγάλοι χορηγοί της αρχιτεκτονικής. 

Ο Αστισλάβ είχε το προσωνύμιο «Τολμηρός», όπως και ο Κάρολος της Γαλλίας. 

Γλίτωσε από απόπειρα δολοφονίας ο Ερρίκος ο Γ’ της Αγγλίας επειδή βρίσκονταν εκείνη την στιγμή στην κρεβατοκάμαρα της συζύγου του, όπως και ο Μέγας Αλέξανδρος επειδή βρίσκονταν στην σκηνή των φίλων του, αλλά και ο Πτολεμαιος ο Δ’ ο Φιλοπάτωρ επειδή άλλαξε σκηνή.

Κάποιοι στην ΕΣΣΔ δεν πίστευαν ότι ο Στάλιν είχε διατάξει τις ωμότητες του καθεστώτος τους, όπως και για τις εκτελέσεις και τα γκουλάγκ, όπως και για τον Χίτλερ κάποιοι πίστευαν ότι δεν ήξερε για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και το Ολοκαύτωμα.

Ο Γάλλος βασιλιάς Φραγκίσκος συμμάχησε με τον Οθωμανό Σουλτάνο Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή κατά του Γερμανού Αυτοκράτορα Καρόλου του Ε’ του Κουίντου, όπως και η Αγγλίδα βασίλισσα Ελισάβετ συμμάχησε με τους Τούρκους, τους Πέρσες και τους Μαροκινούς κατά του πάπα της Ρώμης.

Οι άντρες του Ουόλερ στην Αγγλία που ήθελαν να γυρίσουν στα σπίτια τους τον ανάγκασαν κατά την διάρκεια της πολιορκίας του Μπέζινγκ Χάουζ να γυρίσει πίσω, όπως ακριβώς και οι στρατιώτες του τον Μεγα Αλέξανδρο από την Ινδία για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Οι πρίγκιπες Λβοφ στην Ρωσία, Μαξ της Βανδής στην Γερμανία και Νταούντ Χαν στο Αφγανιστάν ανάγκασαν τους μονάρχες ξάδερφους τους να παραιτηθούν από τον θρόνο, ανακήρυξαν την “δημοκρατία” στην χώρα τους και έγιναν οι ίδιοι ηγέτες της, όπως ακριβώς έκανε και ο Σιναχούκ στην Καμπότζη.

Στην μάχη του Μαραθώνα ο ηρωικός Κυναίγαιρος άρπαξε εάν Περσικό πλοίο με τα χέρια του και στην μάχη του Διρού μία ηρωική Μανιάτισσα έναν Αλβανό που είχε κάψει τα κτήματα της.

Λόγω του Ρωμαϊκού Εμφυλίου της Β’ Τριανδρίας με τους “δημοκρατικούς”, οι Πάρθοι εισέβαλαν και κατέλαβαν τις Ρωμαϊκές επαρχίες της Μεσοποτάμιας, της Συρίας, της Παλαιστίνης, του Λιβανού, της Ιουδαίας και μέρος της Μικράς Ασίας.

Όμως σύντομα οι Ρωμαίοι υπό την ικανή διοίκηση του στρατηγού Βάσσου αντεπιτέθηκαν, νίκησαν σε όλες τις μάχες τους Πάρθους και ο πρίγκιπας διάδοχος Πάκωρος των Παρθών σκοτώθηκε στην τελική μάχη.

Αντίστοιχα λόγω της τυραννίας του Φωκά στην Ρωμανία και του εμφυλίου σε αυτή, οι Πέρσες εισέβαλαν στις επαρχίες της Ρωμανίας και κατέλαβαν την Μεσοποτάμια, την Συρία, τον Λιβανό, την Ιουδαία, την Αίγυπτο και μέρος της Μικράς Ασίας.

Όμως σύντομα οι Βυζαντινοί υπό την ικανή διοίκηση του ηρωικού Αυτοκράτορα Ηράκλειου αντεπιτέθηκαν, νίκησαν σε όλες τις μάχες τους Πέρσες και ο αρχιστράτηγος τους Σιρόης σκοτώθηκε στην τελική μάχη. 

Όπως ο Κράσσος στις Κάρρες σκοτώθηκε πολεμώντας τους Πάρθους, όσο και ο Πάκωρος σκοτώθηκε πολεμώντας τους Ρωμαίους στην μάχη του Γίνδαρο. 

Το 37 π.Χ., ο Μάρκος Αντώνιος εκστράτευσε εναντίον του Αρταβάσδη (υποτελής βασιλιάς στην Ατροπατήνη και σύμμαχος Φραάτη Δ΄), με σκοπό την κατάληψη της Θεοδοσιούπολης, στην οποία απέτυχε λόγω μιας ενέδρας του Φραάτη στον εξοπλισμό του Αντώνιου που τον ακολουθούσε, καθιστώντας την πολιορκία αδύνατη.

Με αντίστοιχο τρόπο και ο Μέγας Φρειδερίκος στην μάχη του Τσοντόρφ κατέστρεψε τον εξοπλισμό και την τροφοδοσία των Ρώσων στην μάχη, αναγκάζοντας τους τελικά να υποχωρήσουν. 

Το 1931 μ.Χ. ο βασιλιάς Αλέξανδρος της Σερβίας ανακηρύχθηκε 10 δικτάτορας της χώρας του, όπως και το έτος 1934  μ.Χ. έκανε το ίδιο πράγμα και ο βασιλιάς Βόρις ο Γ΄ της Βουλγαρίας,  κάτι που έπραξε και ο βασιλιάς Κάρολος της Ρουμανίας το έτος 1938 μ.Χ.

«Αγία αλεπού» ονομαζόταν ο Λόρδος Χάλιφαξ της Αγγλίας όπως και «αλεπού της ερήμου» ονομάζονταν ο διάσημος Γερμανός Στρατάρχης Έρβιν Ρόμελ.

Σύμφωνα με τον μύθο ο Στηλίχωνας  δεν κατάλαβε την Αθήνα επειδή εμφανίστηκε σ ε αυτόν η Αθήνα,  ενώ στην πραγματικότητα δεν προέβη σε επίθεση στην πόλη αυτή επειδή του δόθηκαν χρήματα και αυτή είχε ισχυρά τείχη.

Με αντίστοιχο τρόπο λέγεται ότι και ο Αττίλας δεν επιτέθηκε στην Ρώμη όταν τον συνάντησε ο παπάς Λέων ο Γ’ ο Μέγας όμως στην πραγματικότητα δεν προέβη σε επίθεση στην πόλη αυτή επειδή του δόθηκαν χρήματα και ο στρατός του αφανίζονταν από τον ανταρτοπόλεμο του ικανού στρατηγού Αέτιου και ποικίλες αρρώστιες.

Ο Χαρίλαος Τρικούπης  είσαι στενή σχέση με την αδερφή του Σοφία όπως και ο Αθηναίος στρατηγός Κίμωνας είχε στενή σχέση με την αδερφή του Ελπινίκη.

Τόσο οι Ρώσοι Τσάροι όσο και οι κομμουνιστές στην Ρωσία  φοβόταν ότι χωρίς την ύπαρξη ενός ισχυρού κράτους η χώρα θα διαλυόταν σε πολλά κομμάτια.

Οι Ρώσοι εισήγαγαν ένα τεχνολογία από το εξωτερικό  τόσο μεγάλου Πέτρου όσο και επί Πούτιν.

Γαλλική παιδεία είχαν  πολλά μέλη της αριστοκρατίας και της ελίτ  των πρώσων και των Ρώσων.

Μετά το Χαζαρικό κράτος στον Μεσαίωνα, οι Εβραίοι είχαν πριν την ίδρυση του συγχρόνου κράτους του Ισραήλ αυτοδιοικούμενο κράτος και στην επαρχία Μπιρομπιτζάν στην επαρχία της Μαντζουρίας της ΕΣΣΔ.

Ο Ρούρικ, ο ιδρυτής του Ρωσικού κράτους του Κιέβου ήταν για κάποιους πιθανώς ο εξόριστος από τον Φράγκο βασιλιά Λουδοβίκο τον ευσεβή Ρόρικ από το Ντόρεσταντ της Δανίας,  ο οποίος με την πρόσκληση  των σλάβων της περιοχής του Νοβγκοροντ έγινε βασιλιάς τους.

Με αντίστοιχο τρόπο και ο ιδρυτής του Ισλάμ Μωάμεθ που ήταν εξόριστος  από τους αριστοκράτες της Μέκκας, τον κάλεσαν  στην Μεδίνα για να γίνει αρχηγός τους.

Οι Δερεβλιανοί σκότωσαν σε εκστρατεία του τον Ιγκόρ, όπως και οι Πετσενέγκοι τον Σιατοσλάβο, ενώ και ο Μαμάι Χαν  σκοτώθηκε κατά την αποχώρηση του από τους Γενοβέζους.

Στην Αρχαία Αθήνα, όπως και επί Ιβάν του Γ’ του Μεγα στην Ρωσία οι γυναίκες ήταν κλεισμένες στο γυναικωνίτη.

Πριν τον στραγγαλίσουν, προσπάθησε να αντισταθεί στους εκτελεστές του πώς ο Πέτρος ο Γ’ της Ρωσίας, όπως επίσης και ο Ρήγας Φεραίος.

Ο Πουγκάτσεφ, όπως και το ψευδο-Δημήτριοι  παλαιότερα στον «Καιρό των ταραχών» στην Ρωσία προσποιήθηκε ψευδώς ότι ήταν στην πραγματικότητα δολοφονημένος Τσάρος Παύλος ο Γ’.

Ο Παύλος ο Γ’  εισήγαγε στην Ρωσία τον Σαλικό νόμο σύμφωνα με τον οποίο μόνο οι άντρες μπορούσαν να γίνουν βασιλείς στην χώρα αυτή.

Ο Καθεδρικός Ναός του Σωτήρος στην Μόσχα κατασκευάστηκε πρώτα από τον Τσάρο Αλέξανδρο τον Α’ και στην συνέχεια από τον Γιέλτσιν έγινε η ανακατασκευή του.

Ο Νικόλαος ο Α’ είχε το σύνθημα «Ορθοδοξία, μοναρχία και Έθνος» η Φιλική Εταιρεία το σύνθημα «Πίστη, Πατρίδα, Οικογένεια».

Ο τρίτος τομέας του Νικολάου Α’ ασχολούνταν με την λογοκρισία, όπως Ακριβώς έκαναν και οι κομμουνιστές μετέπειτα στην Ρωσία.

«Χωροφύλακας της Ευρώπης» ήταν το όνομα της Ρωσίας επί Νικολάου του Α’, όπως και η Αμερική κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

«Μεγάλη μετανάστευση» έγινε από τους Πολωνούς μετά την αποτυχία τους στην επανάσταση τους εναντίον των Ρώσων και από τους Ιρλανδούς λόγω του Μεγάλου λοιμού  με συνέπεια πολλοί κάτοικοι των χωρών αυτών να μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ και την Ευρώπη.

Από τους νόμους του τσάρου Αλέξανδρου του Β’  δεν έμειναν ικανοποιημένοι ούτε αγρότες ούτε και οι αριστοκράτες, όπως ακριβώς συνέβη και με τους νόμους του Σόλωνα στην Αρχαία Αθήνα.

Όταν ο Λένιν εξόντωσε την τάξη των αριστοκρατών στην Ρωσία την αντικατέστησαν με μία δική του στο κομμουνιστικό κόμμα που καταπίεζε άγρια τον Ρωσικό λαό.

Ο Τσάρος Νικόλαος Β  διέλυσε την Δούμα για να αποκτήσει ένα πιστό στον ίδιο κοινοβούλιο τρεις φορές (όπως και ο Κάρολος ο Α΄ στην Αγγλία παλαιοτέρα), όπως ακριβώς και ο Λένιν όταν έχασε τις εκλογές του 1918 μ.Χ. στην Ρωσία διάλυση το εχθρικό για τον ίδιο κοινοβουλίου  και δεν ξαναέκανε ποτέ ξανά εκλογές. Οι ενέργειες αυτές των παραπάνω προσώπων προκάλεσαν άγριους εμφυλίους στα κράτη τους με πολλά θύματα.

Ο εκσυγχρονισμός στην Ρωσία γινόταν πάντα από «ψηλά» προς τα «χαμηλά», όπως ακριβώς  έγινε επί Μεγάλου Πέτρου, της Μεγάλης Αικατερίνης, του Αλέξανδρου του Β’ και του Στάλιν.

Ο Βισενγκράντσκι, ο Υπουργός του Τσάρου είπε: «Ας πεινάμε, αλλά ας εξάγουμε», πολιτική που εφάρμοσε πλήρως Στάλιν ο οποίος εξήγαγε τα σιτηρά της Ρωσίας, ενώ ο λαός του πεινούσε.

Ο Αντρόποφ προώθησε την καριέρα του Γκορμπατσόφ, όπως και ο Ίδιος ο Γκορμπατσόφ τον Γιέλτσιν,  με συνέπεια ο μεν πρώτος να γίνει Πρόεδρος της Σοβιετικής ένωσης και ο δεύτερος της Ρωσίας.

Στην αποτυχία του στρατιωτικού πραξικοπήματος του 1991 μ.Χ. των κομμουνιστών εναντίον  του Γκορμπατσόφ  συντέλεσε η μη σύλληψη του Γιέλτσιν από τους συνωμότες, όπως και  στην αποτυχία του πραξικοπήματος του 1923 μ.Χ. στην Μπυραρία του Μονάχου συντέλεσε η απελευθέρωση του Φον Καρ από τον Λούντεντορφ  καθώς και η μη σύλληψη  σημαντικών αξιωματικών του στρατού της Βαυαρίας.

Ο Γιέλτσιν ήταν ένας αποτυχημένος πολίτικος, παλιάτσος και κλόουν για την πατρίδα του, σαν τον Μπερλουσκόνι, ενώ ήταν μέθυσος σαν τον Οδυσσέα Γκραντ και λάτρευε την πίτσα σαν τον Γκορμπατσόφ.

Η οικονομική κρίση  που συνέβη στην Ρωσία επί Γιέλτσιν, καθώς και η φτώχεια  και ο αλκοολισμός που ήρθα στην χώρα αυτή, θυμίζει ότι συνέβη στις ΗΠΑ κατά την διάρκεια της κρίσης του 1929 μ.Χ., το οικονομικό κραχ και την ποτοαπαγόρευση.

Ο Γιέλτσιν  κέρδισε τις εκλογές το 1996 μ.Χ. με νοθεία, όπως ακριβώς έκαναν το πολλοί δικτάτορες στην Αφρική και στην Ασία κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Επί Μεγάλου Πέτρου εισήχθη στην Ρωσία του Ιουλιανό ημερολόγιο, όπως ακριβώς έγινε και επιώ Ελευθέριου Βενιζέλου στην Ελλάδα.

Από τους 40.000 στρατιώτες του Καρόλου του ΙΒ’ της Σουηδίας  μόνο 534 γύρισαν στην πατρίδα τους όταν αυτός εισέβαλε στην Ρωσία, όπως και από τους 600.000 άντρες του Μεγάλου Ναπολέοντα  μόλις 3.000 γύρισαν ζωντανοί όταν και αυτός εισέβαλε στην Ρωσία.

Ο Τσάρος ο Πέτρος ο Α’ ο Μέγας  επέτρεψε στην κόρη του να τον διαδεχτεί, όπως έκανε και ο Κάρολος ο ΣΤ’ με την κόρη του Μαρία Θηρεσία.

Τόσο η Αικατερίνη η Α’ της Ρωσίας, όσο και η Ελισάβετ, αλλά και η Αικατερίνη η Β’ η Μεγάλη της Ρωσίας  κατέλαβαν όλες την εξουσία με πραξικόπημα και με την βοήθεια των αξιωματικών με τους οποίους ήταν εραστές.

Η Αικατερίνη Β’  η Μεγάλη της Ρωσίας κατέλαβε την εξουσία από τον τυραννικό σύζυγο της Πέτρο τον Γ’, τον οποίο δολοφόνησε με την βοήθεια του εραστή της Γεώργιου Ορλόφ, όπως ακριβώς και η Ισαβέλλα  της Αγγλίας κατέλαβε την εξουσία από τον τυραννικό σύζυγο της Εδουάρδο τον Β’, τον οποίο δολοφόνησε με την βοήθεια του εραστή της Μόρτιμερ.

Τόσο Πέτρος ο Γ’, όσο και ο Στάλιν, όταν ήταν μικροί ξυλοκοπήθηκαν άγρια και πείνασαν, κάτι που επηρέασε την εμφάνιση και την συμπεριφορά τους και στους δύο.

Ο Στάλιν είχε  χρονικογράφος και ιστορικούς για να γράφουν για το ίδιο, όπως και ο Ντιμίτρι Ντονστόι και η Αικατερίνη η Μεγάλη.

Το κρανίο του Σιατοσλάβου έγινε κύπελο κρασιού, όπως και του Αυτοκράτορα της Ρωμανίας Νικηφόρου του Α’ μετά θάνατον.

Η Άννα του Κιέβου  έθαβε και έκαιγε ζωντανούς τους αντιπάλους τους Δερεβλιανοί, όπως ακριβώς έκαναν και οι Δρυΐδες στην Αρχαία Γαλατία.

Ο Μπόλεσλαβ Είσαι το προσωνύμιο «Γενναίος»,  όπως και ο Μιχαήλ της Βλαχίας.

Αντίστοιχα και ο Βλαδίμηρος ο Β’ της Ρωσίας είσαι το προσωνύμιο «Μονομάχος», όπως και ο Κωνσταντίνος στην Ρωμανία.

Οι Πολιβίτσοι με την πίεση των Μογγόλων του Τζένκινς Χαν επιτέθηκαν στους Ρώσους όπως ακριβώς και οι Γερμανικοί λαοί επιτέθηκαν στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία λόγω της πίεσης των Ούννων του Αττίλα.

Το Κίεβο ονομαζόταν Τσάργκραντ της Ρωσίας.

Η βίαιη και ταραχώδης παιδική ηλικία  με κακομεταχείριση βοήθησαν στην δημιουργία του βίαιου χαρακτήρα στον Ιβάν του Δ΄ του Τρομερού, στον Στάλιν και στον Βλαντ Γ΄ Τσέπες Δράκουλα.

Με την δήθεν «Κωνσταντίνεια Δωρεά»  που ήταν πλαστό προσπάθησαν οι πάπες της Ρώμης  να νομιμοποιήσουν την εξουσία τους στην Δύση,  όπως και με την πλάστη κορώνα του Κωνσταντίνου του Μονομάχου στέφθηκε ο Ιβάν ο Δ’ ο Τρομερός ως Τσάρος της Ρωσίας.

Μέσω της αρχικά ιδιωτική Εταιρείας των Ανατολικών Ινδιών οι Άγγλοι και οι Ολλανδοί πέτυχαν την αποικιακή επέκταση τους στην Ινδία και μετά οι εταιρείες αυτές  έγιναν κρατικές.

Αντίστοιχα μέσω των εποίκων και τυχοδιωκτών κατάλαβαν οι μεν ΗΠΑ  την Άγρια Δύση και οι Ρώσοι την Σιβηρία  με την αρχικά ιδιωτική εταιρεία των Στρογκανόφ,  η οποία μετέπειτα κρατικοποιήθηκε.

Ο Ιβάν ο Δ’ ο Τρομερός  έβαζε πιστούς του ακόλουθους  να παρακολουθούν τους αξιωματικούς τους στις μάχες όπως και Σοβιετικοί κομισάριοι επιώ Στάλιν έκαναν κάνουν το ίδιο ακριβώς πράγμα.

Νοβγκοροντ  σημαίνει «Νέα πόλη», όπως ακριβώς και το ονομα Καρχηδόνα.

Όπως ο Καϊάφας θάφτηκε μέσα σε δέρμα αρκούδας  το ίδιο έκανε και ο Ιβάν Δ ο τρομερός με τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Η συνέλευση των Ρωσικών χωρίων ονομαζόταν Veche,  και θύμισαν πάρα πολύ οι συναθροίσεις των Βίκινγκς.

Ικανός ωρολογοποιός ήταν ο Πέτρος ο Α΄ ο Μέγας της Ρωσίας, όπως και ο Λουδοβίκος ο ΙΣΤ’ της Γαλλίας.

«Καιρός των Ταραχών» υπήρξε για την Ρωσία τόσο η περίοδος πριν την άνοδο των Ρωμανόφ στην εξουσία,  όπως επίσης και ο εμφύλιος πόλεμος των ετών 1919 μ.Χ. έως 1922 μ.Χ., αλλά και η περίοδος διακυβέρνησης του Γιέλτσιν στην Ρωσία.

Η αρρώστια της ευλογίας που έφεραν οι Ρώσοι στους λαούς της Σιβηρίας, όπως και οι αρρώστιες που έφεραν οι Ισπανοί και οι Αμερικανοί στους Ινδιάνους τους αφάνισαν.

Ο Ρούρικ είχε ως αδέρφια τους Sineus και Truvor, ενώ όλοι τους έγιναν όλοι κυρίαρχοι σε ξένες χώρες, όπως και οι ιδρυτές των Πολωνών ( ο Λεχ), των Τσέχων (ο Τσεχ) και των Ρώσων (ο Ρως) λέγεται πως ήταν αδέρφια.

Ο Ογκοντάι Χαν ήταν μέθυσος  σαν τον Σουλτανάτο Σελίμ τον Β’ στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ενώ λέγεται ότι ο ίδιος πέθανε από ένα  άγριο φαγοπότι όπως και ο Αττίλας.

Ο Συμεών της Μόσχας  είχε το προσωνύμιο «Υπερήφανος», όπως και ο Ταρκύνιος στην Ρώμη.

Ο Μαύρος θάνατος αποδεκάτισε τον πληθυσμό της Ευρώπης αφού οι μισοί Ευρωπαίοι χάθηκαν από αυτόν, όπως επίσης και το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Ρωσίας και της Ασίας.

Το έτος 1325 μ.Χ.  έγινε η μεταφορά της έδρας της Επισκοπής της Ρωσίας από το Πιοτρ στην Μόσχα  λόγω των Μογγολικών εισβολών, όπως και το ετος 1204  μ.Χ. έγινε μεταφορά του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης στην Νίκαια λόγω της επίθεσης των Σταυροφόρων.

Ο Αλέξιος Ρωμανόφ επέτρεψε την ίδρυση Γερμανικής συνοικίας στην Μόσχα, όπως και οι Αυτοκράτορες της Ρωμανίας Βενέτικης και Γενοβέζικης στην Πόλη.

Οι οπαδοί του Νίκωνα στην Μόσχα έκαιγαν εικόνες, όπως ακριβώς και οι οπαδοί του Σαβοναρόλα στην Φλωρεντία.

Σχίσμα στην Ρωσία έγινε λόγω των μεταρρυθμίσεων του Νίκωνα και στην Ελλάδα λόγω της εισαγωγής του Νέου Ημερολογίου.

Ο Πατριάρχης Νίκων ήταν αντιβασιλείας όσο έλειπε ο Αλέξιος Ρωμανόφ σε μάχες, όπως και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Δαμασκηνός ήταν αντιβασιλείας όσο έλειπε ο Γεώργιος ο Β’ από την Ελλάδα.

Ο Πέτρος ο Μέγας, ο Πέτρος ο Γ΄, όπως και ο Παύλος ο Γ΄ στην Ρωσία όλοι τους απολάμβαναν να κάνουν σκληρά στρατιωτικά γυμνάσια στον στρατό τους (όπως και οι Αρχαίοι Ρωμαίοι) και τον είχαν σαν “προσωπικό τους παιχνίδι”, όπως και ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος της Πρωσίας, ο πατέρας του Φρειδερίκου του Μεγάλου.

Η αδερφή του Πέτρου του Μεγα Σοφία κλείστηκε στο Μοναστήρι Novodevichy, όπως και η νύφη του Ιβάν του Δ’ του Τρομερού, η αδερφή του Μπόρις Γκουντούνοφ, αλλά και η πρώτη σύζυγος του Πέτρου του Μεγα (ενώ σε Μοναστήρι κλείστηκε και η Θεοφανώ στην Ρωμανία).

Όπως ο Ιβάν ο Δ’ ο Τρομερός πέταξε  συμβολικά το στέμμα του στο έδαφος και προσποιήθηκε εικονικά ότι παραιτούνταν φεύγοντας προσωρινά εκτός Μόσχας, έτσι ακριβώς και Πατριάρχης Νίκων πέταξε συμβολικά τα άμφια του στο έδαφος και προσποιήθηκε ότι παραιτούνταν φεύγοντας προσωρινά εκτός Μόσχας.

Θρησκευόμενος ήταν ο Τσάρος Θίοντορ, ο γιος του Ιβάν του Γ΄ του Τρομερού, όπως και ο Ιβάν ο αδερφός του Πέτρου του Μέγα.

Ανάπηρος και άνους ήταν ο αδερφός του Πέτρου του Μεγα Ιβάν σαν τον Φίλιππο τον Γ΄ τον Αριδδαίο τον αδερφό του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Συμβασιλείς ορίστηκαν μετά από στρατιωτικο πραξικόπημα και υποδείξεις του στρατού ο Πέτρος ο Μέγας και ο αδερφός του Ιβάν με αντιβασίλισσα την Σοφία και ο Φίλιππος ο Γ’ ο Αριδδαίος και ο Αλέξανδρος ο Δ’ με αντιβασιλιά πρώτα τον Κρατερό και μετά τον Πέρδικα .

Ο Μέγας Αλέξανδρος σεβάστηκε και δεν πείραξε την αιχμάλωτη κορη και την σύζυγο του αντιπάλου του Δαρείου και τις προστάτευε, όπως έκανε και ο Γερμανικός με την αιχμάλωτη σύζυγο του εχθρού του Γερμανικού Τουσνέλντα.

Ο Φλάβιος, ο αδερφός του Αρμίνιου έχασε σε μάχη το ένα του μάτι, όπως και ο Μοσέ Νταγιάν.

Ο Αρμίνιος και ο αδερφός του Φλάβιος ήταν και οι δύο όμηροι των Ρωμαίων, με τον μεν πρώτο να μισεί την Ρώμη και να μην δέχεται ποτέ τον πολιτισμό της και να θέλει να την καταστρέψει (όπως ακριβώς και ο Αττίλας μετέπειτα). Στην συνέχεια υπηρέτησαν και οι δύο στον Ρωμαϊκό στρατό, αλλά σύντομα ο Αρμίνιος αποχώρησε και έγινε αρχηγός όλων των Γερμανών.

Σύντομα επέφερε την καταστροφή των Ρωμαίων στον Τευτοβούργιο Δρυμό και οι Ρωμαίοι υπό τον Γερμανικό εισέβαλαν στην Γερμανία για να καταλάβουν την χώρα, όμως ο συνεχής ανταρτοπόλεμος από μέρους του Αρμίνιου τους ανάγκασε να την εγκαταλείψουν τελικά παρόλες τις μεγάλες καταστροφές που προκάλεσαν (έκαψαν σχεδόν την μισή Γερμανία και σκότωσαν το ένα τέταρτο του πληθυσμού της).

Στον στόχο τους αυτό βοήθησε και ο ψυχολογικός πόλεμος του Αρμίνιου κατά της Ρώμης (με τα νεκρά κρανιά/κεφαλιά των Ρωμαίων που σκοτώθηκαν στον Τευτοβούργιο Δρυμό), ενώ στην εκστρατεία της Ρώμης έλαβε μέρος και ο Φλάβιος, ο οποιος πολέμησε κατά του αδερφού του και των Γερμανών συμπατριωτών του στο πλευρό της Ρώμης, ενώ στην διάρκεια της εκστρατείας αυτής η έγκυος γυναίκα του Αρμίνιου αιχμαλωτίστηκε από τους Ρωμαίους.

Τελικά, όταν ο Αρμίνιος δολοφονήθηκε σε εσωτερικές διαμάχες των Γερμανών, νέος πρίγκιπας των Χερούσκων (της φυλής του Αρμίνιου και του Φλάβιου) έγινε ο γιος του Φλάβιου με την βοήθεια της Ρώμης και στην συνέχεια και ο εγγονός του.

Ο Βλαντ Γ’ Τσέπες Δράκουλας της Βλαχίας και ο αδερφός του Ραντού ο Ωραίος ήταν και οι δύο όμηροι των Τούρκων, με τον μεν πρώτο να μισεί την Οθωμανική Αυτοκρατορία και να μην δέχεται ποτέ τον «πολιτισμό» της και να θέλει να την καταστρέψει. Στην συνέχεια υπηρέτησαν και οι δύο στον Οθωμανικό στρατό, αλλά σύντομα ο Δράκουλας αποχώρησε και έγινε αρχηγός των Βλάχων.

Σύντομα επέφερε την εκτέλεση των Τούρκων πρεσβευτών (όπως έκαναν Αθηναίοι και Πέρσες παλαιοτέρα στους απεσταλμένους του Δαρείου) και οι Τούρκοι υπό τον Μωάμεθ τον Β’ εισέβαλαν στην Βλαχία για να καταλάβουν την χώρα, όμως ο συνεχής ανταρτοπόλεμος από μέρους του Δράκουλα τους ανάγκασε να την εγκαταλείψουν τελικά παρόλες τις μεγάλες καταστροφές που προκάλεσαν.

Στον στόχο τους αυτό βοήθησε και ο ψυχολογικός πόλεμος του Αρμίνιου κατά των Οθωμανών (με τα ανασκολοπισμένα/παλουκωμένα άθαφτα σώματα των Τούρκων μπροστά από την Βλάχικη πρωτεύουσα), ενώ στην εκστρατεία του Μωάμεθ έλαβε μέρος και ο Ραντού, ο οποιος πολέμησε κατά του αδερφού του και των Βλάχων συμπατριωτών του στο πλευρό των Τούρκων, ενώ στην διάρκεια της εκστρατείας αυτής η έγκυος γυναίκα του Δράκουλα αυτοκτόνησε για να μην αιχμαλωτιστεί από τους Τούρκους και τον Ραντού.

Τελικά, όταν ο Δράκουλας δολοφονήθηκε σε εσωτερικές διαμάχες των Βλάχων (των Βογιάροι σε συνεννόηση με τους Τούρκους), νέος Βοεβόδας των Βλάχων έγινε  για ένα διάστημα το Ραντού με την βοήθεια των Τούρκων και στην συνέχεια ένας γιος του.

Το νεκρό σώμα του Σηιανού έγινε κομμάτια, όπως και Νυμφίδιου, ενώ παράλληλα προπηλακίσθηκε άγρια από το πλήθος που ζητωκραύγαζε για την πτώση του, όπως ακριβώς συνέβη με την πτώση και την εκτέλεση του Μουσολίνι στο Μιλάνο.

Και οι δύο έπεσαν από συνομωσίες των ύπουλων και ανήλεων (όπως και ο Σηιανός και ο Μουσολίνι) μοναρχών που υπηρετούσαν (τον Τιβέριο και τον Βίκτωρ Εμμανουήλ τον Γ’) που προσπάθησαν να ρίξουν πάνω τους εκτός από τα εγκλήματα που αυτοί είχαν πράξει και τα δικά τους εγκλήματα, ενώ καταστράφηκαν και τα αγάλματα των δύο αυτών τυράννων από τον λαό καταστροφή οπαδών Σηιανού και φασιστικού κόμματος.

Ο Δίων ο Κάσσιος σημειώνει ότι μετά τον Σηιανό, κανένας άλλος έπαρχος -εκτός από τον Γάιο Φούλβιο Πλαυτιανό, ο οποίος διοικούσε τη Φρουρά υπό τον Σεπτίμιο Σεβήρο-, δεν είχε τέτοια επιρροή, ενώ και οι δύο αυτοί άντρες μισούνταν από τους γιους των Αυτοκράτορων που υπηρετούσαν και σύντομα έχασαν την εύνοια των Αυτοκράτορων και εκτελέστηκαν για τις προδοσίες που διέπραξαν (δηλαδή την προσπάθεια τους να αρπάξουν τον θρόνο) και οι οικογένειες τους εκτελέστηκαν.

Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, οι Αυτοκράτορες Τιβέριος και Σεβήρος ήταν φίλοι με τους αρχηγούς των Πραιτοριανών, οι οποίοι ήταν έμπιστοι τους και οι δύο προσπάθησαν να παντρέψουν τα παιδιά τους με τα παιδιά του Αυτοκράτορα, ενώ και οι δύο έπεσαν από την έχθρα δύο γυναικών που παρείχαν στοιχεία για τις συνομωσίες τους (της Αγριππίνας της Νεότερης και της Ιουλίας Δόμνιας).

Τόσο ο Καρακάλας, όσο και ο Ονώριος μισούσαν τις κόρες του Πλαυτιανό και του Στηλίχωνα αντίστοιχα που είχαν παντρευτεί χωρίς την θέληση  τους, ενώ όταν αυτοί έπεσαν μετά την αποτυχία τους να καταλάβουν τον θρόνο της Ρώμης με συνομωσίες και την βία, τις χώρισαν και τις εκτέλεσαν μαζί με τους πατέρες τους, την οικογένεια και όλους τους υποστηρικτές τους.

Ο ΟΗΕ απέβαλε την Ρωσία από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Συνολικά, 93 χώρες ψήφισαν υπέρ και 24 κατά της αναστολής της συμμετοχής της Ρωσίας (https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2022/04/blog-post_90.html?m=1&fbclid=IwAR16xG-_ge_SxyGb2TFr3IO9CA7yaRv1eKeqBULClAhNnKm5G109To5GE5Q). Από την διαδικασία απείχαν 58 χώρες Ο εκπρόσωπος της Μόσχας καταδίκασε την ψηφοφορία. Είχε προηγηθεί η Λιβύη το 2011 μ.Χ.

Προστατεύονταν από την θάλασσα οι Θήβες, η Βαβυλώνα και η Νινευή.

Μετά την ήττα του Αντίοχου του Ζ’ του Σιδήτη από ενέδρα από τους Πάρθους οι Σελευκίδες έχασαν οριστικά την Μεσοποτάμια, την Μηδία, την Παρθία και την Περσία, όπως και μετά την ήττα του Μανουήλ του Α’ του Κομνηνού στο Μυριοκέφαλο από ενέδρα έχασαν οριστικά οι Βυζαντινοί την Μικρά Ασία. 

Στην μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. οι Αθηναίοι υπό την ηγεσία του Μιλτιάδη νίκησαν τους Πέρσες στρατηγούς Δάτη και Αρταφέρνη, όπως και στην μάχη του Μαραθώνα του 1.824 μ.Χ. ο Γούρας νίκησε τους Τούρκους του Ομέρ Πασά (https://www.pentapostagma.gr/politismos/istoria/7101138_1824-i-agnosti-mahi-toy-marathona-ekei-poy-600-ellines-katatroposan-3000).

Με τα λόγια του έπεισε ο Καίσαρας την ναυαρχίδα και τον στόλο του Πομπήιου να παραδοθούν σε αυτόν αν και ο Καίσαρας είχε πολύ λιγότερα πλοία, όπως και ο Ιάπωνας στρατηγός Γιαμασίτσα αν και είχε λιγότερο στρατό έπεισε με τα λόγια του τον Βρετανό κυβερνήτη Περσιφάλ να του παραδώσει τον στρατό, τον εαυτό του, και την Σιγκαπούρη.

Το 628 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Ηράκλειος με τον νόμο του Αυτοκράτορα Ανδριανού απαγόρευε στους εβραίους να πλησιάζουν τα Ιεροσόλυμα, γιατί όπως επί Ανδριανού οι Εβραίοι επαναστάτησαν κατά της Αυτοκρατορίας.

Η βροχή κατέστρεψε και καθυστέρησε την προέλαση των Γαλατών προς την Αλεσιά, του Μεγάλου Ναπολέοντα και του Χίτλερ προς την Ρωσία, ενώ έκανε το ίδιο στους υποστηρικτές του τυράννου Ροβεσπιέρου και τους διέλυσε με την ορμή της, με αποτέλεσμα αυτός να συλληφθεί μαζί με όλους τους υποστηρικτές του και να εκτελεστεί.

Ο Μέγας Αλέξανδρος συγχωρέσε τους άνδρες του που στασίασαν εναντίον του μόνο με τα λόγια του και όταν τους είπε πως άλλοι θα έπαιρναν την θέση τους, όπως και ο Καίσαρας έκανε το ίδιο όταν οι άντρες του στην Ιταλία έκαναν το ίδιο, γιατί και στις δύο περιπτώσεις δεν ήθελαν να αποστρατευτούν οι πρώτοι και οι δεύτεροι να τον ακολουθήσουν σε άλλες μάχες.

Και ο Μέγας Ναπολέοντας έπεισε τους πρώην άντρες του με τα λόγια του που είχαν έρθει να τον συλλάβουν μετά την δραπέτευση του από την νήσο Έλβα και την αποβίβαση του στην Γαλλία, να έρθουν ξανά με το μέρος του.

Μονός του επιτέθηκε προς τον εχθρικό στρατό στην Μούνδα ο Καίσαρας και παρακίνησε με τον τρόπο αυτό τον διστακτικό στρατό του να τον ακολουθήσει και να νικήσει τους αντίπαλους του, όπως ακριβώς και ο Μέγας Αλέξανδρος στην πόλη των Μάλλων και νίκησε.

Πολλές επιστολές μπορούσαν να υπαγορεύουν ταυτόχρονα ο Καίσαρας και ο Μέγας Αλέξανδρος.

Ο Πομπήιος ο Μέγας πανικοβλήθηκε δύο φορές και υποχώρησε μακριά από τον Καίσαρα, αρχικά όταν αυτός διετή τον Ρουβίκωνα και κατεφυγε στην Ελλάδα και όταν ηττήθηκε από αυτόν στα Φάρσαλα και κατεφυγε στην Αίγυπτο, αν και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις είχε περισσότερο στρατό από τον Καίσαρα.

Τόσο ο Μέγας Αλέξανδρος όταν κατέλαβε την Περσέπολη, όσο και ο Καίσαρας λίγο πριν διαβεί τον Ρουβικώνα επέγραψαν οποίος από τον στρατούς τους φοβόνταν να φύγει, όπως και ο Βλαντ Γ’ Τσέπες Δράκουλας της Βλαχίας πριν επιτεθεί στον στρατό του Μωάμεθ, τόσο από μεγαλοψυχία, όσο και για να έχουν μαζί τους στον πόλεμο μόνο τους πιστούς σε αυτούς άντρες και όλος ο στρατός τους, τους ακολούθησε. 

Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος ίδρυσε για έναν Αιώνα την «»Ρωμαϊκή Ειρήνη» και οι Μάντσου για έναν Αιώνα την «Σινική Ειρήνη».

Οι Μάντσου και οι Αυτοκράτορες της Ιαπωνίας υπό τον Σογκούν Ιεγιάσου έφεραν τις χώρες τους στην απομόνωση.

Το σύγχρονο αριθμητικό σύστημα με την χρήση αριθμών και του μηδενός το εφηύραν πρώτοι οι Γκούτα στην Ινδία και όχι οι Άραβες όπως πιστεύεται.

Κατασκεύασαν ένα τεράστιο οδικό δίκτυο στην Αυτοκρατορία τους οι Ρωμαίοι, οι Ίνκας και οι Κινέζοι, τόσο για εμπόριο, όσο και για την γρήγορη μεταφορά στρατού.

Ο Αηνοβάρβος (ο πάππους του παρανοϊκού Ρωμαίου Αυτοκράτορα Νέρωνα), όπως και οι Χαιρεντίν και Φρειδερίκος Μπαρμπαρόσα είχαν όλοι το προσωνύμιο «κοκκινογένης».

Μόνο οι ξένοι τεχνητές άλλων κρατών γλίτωναν και στέλνονταν στις πρωτεύουσες του Τζένκινς Χαν και του Ταμερλάνου.

Τσάι πίνουν οι Βρετανοί και οι Ιάπωνες σχεδόν «τελετουργικά».

Ο πάπας της Ρώμης Λέων ο Θ’ απαγόρευσε τα Ελληνικά στην Δύση και σαν αντίποινα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κηρουλάριος απαγόρευσε τα λατινικά στην Ρωμανία.

Ο Μιθριδάτης ο Α΄ των Παρθών είχε σαν πρότυπο του τον Δαρείο τον Α΄ των Περσών.

Οι Σουμέριοι πρώτοι δημιουργήσαν την Σφηνοειδή Γραφή και οι Αιγύπτιοι την Ιερογλυφική.

Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (όπως έκανε και κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο) το Μεξικό ήταν κρυφά σύμμαχος των Γερμανών και τους προμήθευε πρώτες ύλες, όπως ακριβώς έκανε και η Τουρκία στον ίδιο πόλεμο, ενώ και τα δύο αυτά κράτη μόνο τον τελευταίο μήνα του πολέμου πριν την διαφαινόμενη ήττα των Γερμανών κήρυξαν δήθεν τον «πόλεμο στην Γερμανία» για να βρίσκονται με την πλευρά των νικητών.

Τον θρόνο του Παγωνιού άρπαξε από το Νέο Δελχί ο Πέρσης Σάχης Ναδίρ Σαχ όταν το κατέλαβε και το λεηλάτησε και τον μετέφερε στην πρωτεύουσα του, όπως ακριβώς έκανε με τον θρόνο και την πέτρα του Πεπρωμένου από το Εδιμβούργο της Σκωτίας ο Άγγλος βασιλιάς Εδουάρδος ο Α’ όταν κατέλαβε και λεηλάτησε αυτή την πόλη και τα μετέφερε στην πρωτεύουσα του.

Τόσο μπολσεβίκος ο Στάλιν στην Τσαρική Ρωσία στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όσο και ο εξίσου μπολσεβίκος Ζαχαριάδης (ο «Έλληνας Στάλιν») στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δήλωσαν ότι ήταν έτοιμοι να καταταγούν στον στρατό των χωρών τους για να πολεμήσουν τους εχθρούς τους, αλλά οι ηγεσίες των κρατών τους αρνήθηκαν λόγω της ανατρεπτικής τους δράσης.

Η Άννα του Κιέβου, όπως και ο Τζένκινς Χαν ενώ πολιορκούσε μια πόλη, υποσχέθηκε να αποχωρήσει εάν κάθε σπίτι τής χάριζε από ένα οικόσιτο περιστέρι για εξευμενισμό. Οι πολιορκημένοι την πίστεψαν και της παρέδωσαν τα δώρα, αλλά καθώς αποχωρούσε η Όλγα έβαλε φωτιά στα πόδια των περιστεριών. Αυτά τρομαγμένα γύρισαν ενστικτωδώς στις εστίες τους, βάζοντας φωτιά στις ξύλινες στέγες των σπιτιών. Έτσι κάηκε ολόκληρη η πόλη.

Και ο Τζένκινς Χαν κατάλαβε την πόλη Βολοχάι της Κίνας μέσω των 1.000 γατών και 10.000 περιστεριών που πήρε ως λύτρα από τους κατοίκους, τους έβαλε φωτιά και αυτά γύρισαν στην πόλη όπου εμμέναν της έβαλαν φωτιά και αυτή έπεσε στα χεριά των Μογγόλων.

Ουκρανοί χρησιμοποιούν αμάχους ως «ανθρώπινες ασπίδες» (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/632439/oie-gia-egklimata-polemou-den-ftaine-mono-oi-rosoi-oi-oukranoi-xrisimopoioyn-tous-amaxous-os-anthropines-aspides), όπως ακριβώς έκαναν και οι Βόσνιοι ισλαμιστές στην πολιορκία του Σεράγεβο.

Όπως ο Κάστερ πολέμησε έναντι περισσότερων Ινδιάνων, έτσι και ο γιος του Ναπολέοντα του Γ’ Λουδοβίκος Ναπολέοντας πολέμησε έναντι περισσότερων Ζουλού, ενώ και οι δύο σκοτώθηκαν και τα πτώματα τους ακρωτηριάστηκαν, ενώ ο δεύτερος, όπως και ο Ανέμας σκοτώθηκε πολεμώντας για την χώρα στην οποία βρίσκονταν εξόριστοι (Μεγάλη Βρετανία και Ρωμανία αντιστοιχα) μετά από την πτώση της μοναρχίας των κρατών τους.

Ο πατέρας του Στάλιν Βησσαρίων φέρονταν άσχημα στον ίδιο και ο Στάλιν στον γιο του Ιακώβ.           

Δεν ενέκρινε έρωτες της κόρης του Σβετλάνα ο Στάλιν και τιμωρούσε όσους είχαν σχέση με αυτές, ότι ακριβώς έκανε και ο Χίτλερ με την ανιψιά του Γκέλι και τις απαγορεύσαν να γίνουν καλλιτέχνες.

Οι μπολσεβίκοι περίμεναν μετά την νίκη τους στην Ρωσία, την Μολδαβία, την Ουκρανία, και την Λευκορωσία, τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία και την προέλαση τους στην Πολωνία με στόχο την Δυτική Ευρώπη ότι οι λαοί της Ευρώπης θα επαναστατούσαν κατά των κυβερνήσεων τους και θα ενωνόνταν μαζί τους (όπως πίστευαν και οι ηγέτες των επαναστατών στην Γαλλική Επανάσταση) εν μέσω μάλιστα μίας μεγάλης Ευρωπαικής και παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και υγεινομικής, κατί που πιστεύουν ότι θα γίνει και μέσω της Ρωσικής νίκης στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο του 2022 μ.Χ.

Τόσο ο Νικηφόρος Φωκάς όπως και ο  Ιωάννης ο Τσιμισκής σεβάστηκαν τα δικαιώματα των διαδόχων Κωνσταντίνου και Βασιλείου στο θρόνο και δεν κατέλαβε την εξουσίας ως  συναυτοκράτορας όπως ακριβώς έκανε και ο Ιωάννης ο Κατακουζηνός με τον νόμιμο διάδοχο Ιωάννη.

Η βροχή αδυνάτισε τον στρατό των Ρωμαίων στην μάχη του Τευτοβούργιο Δρυμού και τον οδήγησε σε ήττα, όπως αντίστοιχα και τον στρατό της κομούνας του Ροβεσπιέρου λίγο πριν την πτώση του και οδήγησε στην ήττα και εξόντωση του.

Στην πτώση της μοναρχίας και στην εγκαθίδρυση δημοκρατίας σε κράτη από πρίγκιπες έγινε στην Γαλλία από τον Φίλιππο Εγκαλιτέ, στην Ρωσία από τον Λβοφ, στην Γερμανία από τον Μαξ της Βάδης και στο Αφγανιστάν από τον πρίγκιπα Νταούντ, οι οποίοι έπεισαν τους ξάδερφους μονάρχες τους να παραιτηθούν.

Τόσο  τα πτώματα του Σηιανού, όσο και του Νυμφίδιου όταν αυτοί εκτελέστηκαν έμειναν άθαφτα στην Ρώμη.

Μετά από μία σχεδόν θανάσιμη αρρώστια ο Καλιγούλας, όπως και ο Ιβάν ο Δ’ ο Τρομερός από την συνήλθαν έγιναν απολυτά άγρια και αρχίσαν να τυραννούν και να εξοντώνουν όλους τους αντίπαλους τους.

Για τον Ιβάν Δ’ τον Τρομερό, όπως και τον Νέρωνα λέγονταν ότι ήταν και οι δύο νόθοι.

Η Μοσχόπολη έφθασε να χαρακτηριστεί από κάποιους  συγγραφείς ως η Αθήνα της Τουρκοκρατίας, το Παρίσι της Ανατολής, η Ιερουσαλήμ των Βλάχων.

Όπως η Μεσσαλίνα παντρεύτηκε τον εχθρό του Κλαύδιου Γάιο Σίλιο,  ενώ  εγκατέλειψε τον Κλαύδιο, αν και οι δύο «νιόπαντροι» ήταν παντρεμένοι, όπως και η Άννα του Γιάροσλαβ παντρεύτηκε τον εχθρό του  Γάλλου βασιλια Ερρίκου  αν De Valois, ενώ εγκατέλειψε τον Ερρίκο, αν και οι δύο «νιόπαντροι» ήταν ήδη παντρεμένοι.

Τόσο ο Στάλιν, όσο και ο Χίτλερ είχαν σχέσεις με μυστικιστές, ο πρώτος με τον Γκούρτζιεφ και ο δεύτερος με Έκχαρτ.

Ο Στάλιν, όπως και ο Ντερζίνσκι οργώνονταν εξεγέρσεις στις φυλακές και οι δύο κατά του Τσάρου.

Αν και ο Μπέρια είχε σπουδάσει αρχιτέκτονας και ο Χίμλερ γεωπόνος κανονικά και οι δύο έγιναν στην συνέχεια οι πιο ανηλεείς αρχηγοί των μυστικών υπηρεσιών των κρατών τους (της Γκεστάπο και της NKVD αντίστοιχα) και εξόντωσαν και οι δύο εκατομμύρια αθώους ανθρώπους, ενώ και οι δύο ήταν μεγάλοι εχθροί των Χριστιανών.

Λέγεται ότι όσοι έπαιξαν τον ρολό του Κυρίου Ιησού Χριστού δυσκολευτήκαν να ξαναβρούν δουλειά, όπως και όσοι έπαιξαν τον ρολό του Ιβάν του Δ΄ του Τρομερού στην ΕΣΣΔ ή σκηνοθέτησαν τις ταινίες του όλοι τους πέθαναν ξαφνικά.

Λέγεται ότι όταν παντρεύτηκε τον Λαγό, τον πατέρα του Πτολεμαίου του Ά αυτή η μητέρα του ήταν ήδη έγκυος από τον βασιλια Φίλιππο τον Β’ και ήταν πραγματικά δικό του παιδί, όπως λέγεται και ότι όταν παντρεύτηκε τον Ουλιανόφ, τον πατέρα του Λένιν αυτή η μητέρα του ήταν ήδη έγκυος από τον Τσάρο Αλέξανδρο τον Β’ στην πρώτη αδερφή του την Άννα.

Ο Λένιν, ο Τρόσκι, όπως και Καίσαρας Αλέξανδρος ο Μέγας, ο Μέγας Πέτρος, ο Μέγας Ναπολέοντας και ο Καλιγούλας είχαν επιληψία.

Ναρκωτικά για να δώσουν δύναμη στον στρατό τους χρησιμοποίησε ο Χίτλερ, ο Στάλιν, αλλά και ο Μπαγκάντι.

Σημαδεμένος ήταν ο Σκορτσένι και ο Μπρεζνιέφ και ο Άγγλος βασιλιάς Ερρίκος ο Ε’ (οι δύο τελευταίοι από μάχες), ενώ ο Μπρεζνιέφ, όπως και ο Μπάιντεν έχανε συχνά την μνήμη του.

Εθισμένος με φάρμακα ήταν τόσο ο Μπρεζνιέφ, όσο και ο Χίτλερ.

Ο Μπρεζνιέφ στην ΕΣΣΔ και ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Τιβέριος είχαν σχέσεις με πολλές γυναίκες προσπαθώντας και οι δύο να ξεχάσουν την πρώτη και μονή τους αγάπη που έχασαν, ενώ και οι δύο λίγο πριν την χάσουν για πάντα (ο πρώτος γιατί ήταν παντρεμένος με άλλη γυναικά και ο δεύτερος γιατί αναγκάστηκε να χωρίσει την πολυαγαπημένη σύζυγο του και να παντρευτεί άλλη γυναίκα), έτρεχαν και την παρακαλούσαν σαν ερωτοχτυπημένοι, μπροστά στα μάτια του κόσμου.

Ο Στάλιν και ο Ντερζίνσκι ήθελαν και οι δύο για κάποιο διάστημα να γίνουν ιερείς, αλλά στο τέλος έγιναν και οι δύο εχθροί και διώκτες του Χριστιανισμού και εξόντωσαν εκατομμύρια Χριστιανών, ενώ εξόντωσαν πολλούς ιερείς και κατάστρεψαν Ιερές Γραφές και Εκκλησίές.

Λέγεται ότι όταν έμαθε ότι βρίσκονταν στην λίστα του Στάλιν για εξόντωση (κάποιοι λένε από τον Χρουστώφ) ο Μπέρια χτύπησε πρώτος και εξόντωσε τον Στάλιν, όμως στο τέλος και αυτός εξοντώθηκε με την σειρά του από τους αξιωματικούς του στρατού (αλλά και ο Χρουστώφ έπεισε μετέπειτα από την εξουσία με πραξικόπημα του στρατού).

Αντίστοιχα λέγεται ότι όταν και ο γραμματέας Έρωτας, έμαθε ότι βρίσκονταν στην λίστα του Αυρηλιανού για εξόντωση, χτύπησε πρώτος αφού έπεισε και άλλους Πραιτοριανούς και αξιωματικούς ότι και αυτοί βρίσκονταν στην λίστα και εξόντωσε τον Αυρηλιανό, όμως στο τέλος και αυτός εξοντώθηκε με την σειρά του από τους Πραιτοριανούς και τους αξιωματικούς του στρατού.

Με την συνθήκη της Τορτεσίγιας οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι μοιράστηκαν μεταξύ τους την Αμερικανική Ήπειρο και με την συνθήκη του Βερολίνου οι Ευρωπαίοι μοιράστηκαν μεταξύ τους την Αφρικανική Ήπειρο.

Ο Ροβέρτος του Αρτουά έπεισε τον Άγγλο βασιλιά Εδουάρδο τον Γ’ να ξεκινήσει τον Εκατονταετή Πόλεμο και να επιτεθεί στην Γαλλία προσβάλλοντας την τιμή του και λέγοντας του ότι ακόμα και ένας φασιανός είναι πιο γενναίος από αυτόν.

Αντίστοιχα και ο Κάρολος ο ΣΤ’ της Γαλλίας «έπεισε» τον Άγγλο βασιλιά Ερρίκο τον Ε’ να ξαναρχίσει τον Εκατονταετή Πόλεμο και να επιτεθεί εκ νέου στην Γαλλία προσβάλλοντας την τιμή του, στέλνοντας του μπάλες του τένις και λέγοντας του ότι για το μόνο πράγμα που ήταν ικανός ήταν να παίζει τένις και όχι να πολεμά.

Τόσο ο Ιβάν  ο Δ΄ ο Τρομερός, όσο και ο Μέγας Πέτρος σκότωσαν και οι δύο τον πρωτότοκο τους γιο.

Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Κλαύδιος, όπως και ο Χρουστώφ παρίσταναν και οι δύο τους χαζούς για να μην τους σκοτώσουν αντίστοιχα ο Καλιγούλας και ο Στάλιν, ενώ λέγεται ότι και οι δύο βοήθησαν στην πτώση και τον θάνατο τους, ενώ το ίδιο έκαναν και στους εκτελεστές τους (τον Κάσσιο Χαιρέα και τον Μπέρια, αρχηγούς των «μυστικών υπηρεσιών» και των σωματοφυλάκων των δύο αυτών τυράννων).

Αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας έκαναν μετά την ήττα τους τόσο ο Μέγας Ναπολέοντας, όσο και ο Ροβεσπιέρος πριν από αυτόν στην Γαλλία.

Οι Γάλλοι μοναρχικοί έλαβαν άσυλο στην Τσαρική Ρωσία κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, όπως και οι Ρώσοι μοναρχικοί έλαβαν άσυλο στην Γαλλία κατά την διάρκεια της Ρωσικής Επανάστασης.

Με την βία επέβαλε το Ευρωπαϊκό ντύσιμο και το κόψιμο των γενειάδων στους Ρώσους ο «Μέγας» Πέτρος και με την βία επέβαλε το Ευρωπαϊκό ντύσιμο και την κατάργηση της μαντίλας και ο Κεμάλ στην Τουρκία.  

Τόσο ο Νικηταράς, όσο και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ο Α’ της Ελλάδας έφεραν και οι δύο το προσωνύμιο «Τουρκοφάγος». 

Ο γιος του μικροαριστοκράτη της νήσου Κορσικής Κάρλο Βοναπάρτη Ναπολέοντας έγινε Αυτοκράτορας της Γαλλίας, όπως και οι γιος του αριστοκράτη της νήσου της Κέρκυρας Αντωνίου Μαρία Καποδίστρια Ιωάννη έγινε κυβερνήτης της Ελλάδας.

Ο Αττίλας όπως ο Λένιν ο Στάλιν και ο Μάο δεν πίστευε σε καμία θρησκεία και σε καμία θεότητα.

Το  πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο σύμφωνα με τον Τζένκινς Χαν και τον Ταμερλάνο Ήταν η εκδίκηση και η καταστροφή των αντιπάλων τους.

 κατά τη διάρκεια του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου αρχικά οι βασιλείς της Ιταλίας της Ελλάδος της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε αυτόν τον πόλεμο.

Τόσο ο βασιλιάς Κωνσταντίνος  ο δεύτερος της Ελλάδας όσο και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ήταν και οι δύο ηγέτες και δούκες της Σπάρτης.

Υπήρχαν φήμες ότι τόσο ο Χίτλερ, όσο και ο Στάλιν, αλλά και ο Νέρωνας ήταν νόθοι και  ότι όχι κανονικοί γιοι των πατεράδων τους.

Όπως η Βερενίκη η Γ΄ των Πτολεμαίων, έτσι και η  Κλεοπάτρα η Ζ’  ήταν και οι δύο πάρα πολύ αγαπητές από το λαό της Αιγύπτου.

Για κάποιους η στρατιωτική εξέγερση εθνικιστών και κομμουνιστών κατά του Γιέλτσιν το 1.993 μ.Χ. στην Ρωσία, εν μέσω οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού χάους και εθνικής ταπείνωσης που έληξε με την παρέμβαση του στρατού, θυμίζει τα αντίστοιχα πραξικοπήματα των Γερμανών κομμουνιστών και εθνικιστών κατά της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης στην Γερμανία.

Και αυτά έγιναν εν μέσω οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού χάους και εθνικής ταπείνωσης που έληξε με την παρέμβαση του στρατού (π.χ. το πραξικόπημα των Λίμπκχεντ, Λούξενμπουργκ, το πραξικόπημα Λίτβιτς-Καπ ή το πραξικόπημα της Μπυραρίας).

Όταν ο Καμβύσης κατέλαβε την Αίγυπτο ανακηρύχθηκε Φαραω της, όπως και ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Οκταβιανός Αύγουστος.

Μορφίνη χρησιμοποίησαν στον στρατο τους και οι Πρώσοι, οι Γάλλοι και οι  Αμερικανοί για να μπορέσουν να δημιουργήσουν έναν «υπερστρατιώτη» που θα μπορούσε να αντέχει και να πολεμάει για ώρες σε μάχες. 

Τόσο  στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία,  όσο και στο χαλιφάτο  για να γίνει κανείς ηγεμόνος έπρεπε να ήταν αρτιμελής και να έχει σώας τας φρένα.

Σε κυνήγι “μαγισσών” και κατάσκοπων προέβησαν πολλοί δικτάτορες σαν τον Χίτλερ, τον Στάλιν, τον Μουσολίνι και τον Νάσερ.

Όπως ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Νάσερ προσπάθησε  να επεκτείνει την εξουσία της χώρας που σε άλλα κράτη με τον παναραβισμό  ενώνοντας τα με αυτήν,  κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο και ο Μοχάμεντ Αλή παλαιότερα προσπάθησε με τον στρατό του να καταλάβει το Οθωμανικά εδάφη και τα κατεχόμενα από  τους Τούρκους κράτη και να τα ενώσει με την Αίγυπτο.

Οι Αδελφοί μουσουλμάνοι  όταν είδαν ότι επίκειται η πτώση του βασιλιά της Αιγύπτου Φαρούκ του Β’ στράφηκαν εναντίον του, ενώ μέχρι τότε τον στηρίζαν, όπως ακριβώς έκαναν και με τον Αιγύπτιο δικτάτορα Μουμπάρακ,  όταν είδαν ότι και αυτού πλησιάζει η πτώση.

Όταν απέτυχε Ηνωμένη Αραβική δημοκρατία στόχος του Νάσερ έγινε η επίτευξη της κοινωνικής δικαιοσύνης μόνο στην Αίγυπτο,  μήπως και όταν απέτυχε παγκόσμιο επανάσταση  που ονειρεύονταν οι μπολσεβίκοι,  στόχος του Στάλιν έγινε η οικοδόμηση του σοσιαλισμού μόνο στην χώρα του.

Ο Ρωμαίος τυραννικός Αυτοκράτορας Νέρωνας δήλωσε την διάλυση της Συγκλήτου, αυτή επέδειξε μία ρανίδα θάρρους και με σε συνεργασία με τον Νυμφίδιο που διοργάνωσε συνομωσία, έριξε τον Νέρωνα από την εξουσία που στην συνέχεια είχε βίαιο θάνατο όπως και οι οπαδοί του.

Στην συνέχεια ο Νυμφίδιος φρόντισε για την διαδοχή του από τον Γάλβα, ενώ ενδιαμέσως έγινε και ένας εμφύλιος πόλεμος από όσους αδυνάμους ηγέτες συγκρούονταν για την εξουσια μέχρι την άνοδο σε αυτή του ισχυρού Βεσπασιανού.

Αντίστοιχα ο Γάλλος τύραννος Ροβεσπιέρος όταν δήλωσε την διάλυση της Συμβατικής Συνέλευσης, αυτή επέδειξε μία ρανίδα θάρρους και με σε συνεργασία με τον Φουσέ που διοργάνωσε συνομωσία, έριξε τον Ροβεσπιέρο από την εξουσία που στην συνέχεια είχε βίαιο θάνατο όπως και οι οπαδοί του.

Στην συνέχεια ο Νυμφίδιος φρόντισε για την διαδοχή του από τον Μπαράς, ενώ ενδιαμέσως έγινε και ένας εμφύλιος πόλεμος από όσους αδυνάμους ηγέτες συγκρούονταν για την εξουσία μέχρι την άνοδο σε αυτή του ισχυρού Μεγάλου Ναπολέοντα.

Με την στροφή του κόσμου από τα κοινωνικά προβλήματα στον άρτο και θεάματα κατάφεραν πολλές τυραννικές και δικτατορικές κυβερνήσεις να αποκτήσουν δημοφιλία (π.χ. ο Καίσαρας και ο Αύγουστος την παλαιότερη εποχή, ενώ στα νεότερα χρόνια οι Στάλιν, Χίτλερ, Μουσολίνι, Φράνκο και η χούντα μέσω της χρήσης και ενίσχυσης του ποδόσφαιρου).

Στην Αρχαία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όταν συνωμότες (π.χ. ο Περτίναξ και η Μαρκία) έμαθαν ότι ο τύραννος Κόμοδος (με τον οποίο αρχικά συνεργάζονταν) σκόπευε να τους βάλει σε λίστα εκτελέσεων χτυπήσαν πρώτοι με συνομωσία και τον εξόντωσαν.

Όπως και στην Γαλλική Επανάσταση όταν συνωμότες (π.χ. ο Φουσέ και ο Μπαράς) έμαθαν ότι ο τύραννος Ροβεσπιέρος (με τον οποίο αρχικά συνεργάζονταν) σκόπευε να τους βάλει σε λίστα εκτελέσεων χτυπήσαν πρώτοι με συνομωσία και τον εξόντωσαν.

Σχεδίαζε να εγκαταλείψει την Ρώμη για την Αλεξάνδρεια ο τύραννος Καλιγούλας (σαν τον Αντώνιο) και λιγο μετά δολοφονήθηκε, όπως και ο τυραννικός Αυτοκράτορας της Ρωμανίας Κωνστάς ο Β’ που ήθελε να εγκαταλείψει την Πόλη για τις Συρακούσες.

Ο Σουετώνιος καταγράφει ότι ο θάνατος του Καλιγούλα έμοιαζε με αυτόν του Ιουλίου Καίσαρα . Δηλώνει ότι τόσο ο πρεσβύτερος Γάιος Ιούλιος Καίσαρας (Ιούλιος Καίσαρας) όσο και ο νεότερος Γάιος Ιούλιος Καίσαρας (Καλιγούλα) μαχαιρώθηκαν 30 φορές από συνωμότες με επικεφαλής έναν άνδρα ονόματι Κάσσιο (Cassius Longinus και Cassius Chaerea αντίστοιχα).

Τόσο ο Κρόμβελ, όσο και ο Μέγας Ναπολέοντας εγκαθίδρυσαν την δικτατορία τους και οι δύο με πραξικόπημα του στρατού, διαλύοντας το κοινοβούλιο.

Έβγαλε λόγο προς τον λαό πριν εκτελεστεί ο βασιλιάς Κάρολος ο Α’ της Αγγλίας από τον Κρόμβελ με αποκεφαλισμό, όπως το ίδιο προσπάθησε να κάνει και ο Γάλλος βασιλιάς Λουδοβίκος ο ΙΔ’ λίγο πριν εκτελεστεί από τον Ροβεσπιέρο με αποκεφαλισμό. 

Επειδή η βασίλισσα της Αγγλίας Ελισάβετ η Α’ δεν είχε παιδιά την διαδέχτηκε ο βασιλιάς ο Ιάκωβος ο Α’ της Σκωτίας στον θρόνο της Αγγλίας, όπως και την βασίλισσα Άννα της Αγγλίας επειδή δεν είχε επιζώντα τεκνά την διαδέχτηκε ο δεύτερος ξάδερφος της Γεώργιος ο Α’ της Σαξονίας.

Δεν ανέπτυξαν αρχικά σε μεγάλο βαθμό τον πολιτισμό και τις πολεμικές τους τακτικές οι Βόρειοι Έλληνες στην Κλασική Εποχή (Μακεδόνες, Ηπειρώτες, Θράκες), όσο οι Νότιοι (π.χ. Αθηναίοι, Σπαρτιάτες, Θηβαίοι, Αργείοι), επειδή ειχαν να αντιμετωπίσουν πολλές εχθρικές επιδρομές κάθε ετος στα κράτη τους, ενώ για τον ίδιο ακριβώς λόγο παλαιοτέρα οι Βόρειοι Έλληνες (οι Μυκηναίοι), όσο οι Νότιοι (οι Μινωίτες).

Ο διαβόητος Γιαΐρ, ο γιος του Μπέντζαμιν Νετανιάχου που διακρίνεται για τα σκάνδαλα, τα αντισημιτικά σκίτσα που δημοσιεύει και τις νεοφασιστικές συμπάθειες, όπως ακριβώς και ο πρώην πρίγκιπας της Μεγάλης Βρετανίας Χάρυ!

Ο Καίσαρας και ο Μουσολίνι δεν ανέχονταν να έρχονται ποτέ δεύτεροι σε τίποτα.

Τόσο ο Ρωμύλος, όσο και ο Νυμφίδιος ήταν και οι δύο νόθοι και σκοτωθήκαν και κομματιάστηκαν και οι δύο από  τους αντιπάλους τους, όταν προσπάθησαν να γίνουν και οι δύο τύραννοι της Ρώμης, ενώ είχαν και οι δύο κοινή καταγωγή (πιθανόν ο Νυμφίδιος ως νόθος γιος του Καλιγούλα που κατάγονταν από τον Ρωμύλο).

Ο Αθανάσιος Ψαλλίδας, υποστήριζε ότι οι πληροφορίες που δίνει για την Ήπειρο στην ιστορία του προέρχονται από την επιτόπια ερευνά του ιδίου στην περιοχή, όπως και ο Αρχαίος Αθηναίος ιστορικός Θουκυδίδης υποστήριζε ότι για να γράψει την ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου έκανε πολλές εκτενείς επιτόπιες έρευνες στις περιοχές που αυτός διεξήχθη.

Ο Αριστόδημος, όπως και ο πατέρας του Πομπήιου του Μέγα Γναίος Πομπήιος Στράβων, σκοτώθηκαν και οι δύο από χτύπημα κεραυνού, ενώ το πτώμα του διαμελίσθηκε (σαν του Νυμφίδιου) και σύρθηκε από αυτούς στην Ρώμη (σαν του Βιτέλιου) για την τυραννία και την κακία του.

Η Πυθία «προέβλεψε» ότι μόνο με τον θάνατο του βασιλια της πόλης από τους εχθρούς θα σώζονταν αυτή, στην Αθήνα για τον ηρωικό βασιλια Κόδρο και στην Σπαρτή για τον ηρωικό βασιλια Λεωνίδα τον Α’.

Στην Αθήνα τα τείχη της κτίστηκαν υπό την ηγεσία του Κλεόδαμου του Βυζάντιου (και τα είχε καταστρέψει ο Σύλλας), ενώ στην Πόλη τα τείχη της έκτισε ο Μέγας Κωνσταντίνος και τα επέκτειναν ο Ανθέμιος επί Θεοδοσίου του Β’ και ο Ιουστινιανός ο Α’ ο Μέγας.

Το 395 μ.Χ. ο διοικητής της Γερόντιος επέτρεψε προδοτικά στους Γότθους να περάσουν τις Θερμοπύλες, όπως και το 406 μ.Χ. ο διοικητής της Ισπανίας/Ιβηρίας και πάλι με το ονομα Γερόντιος επέτρεψε προδοτικά στους Βάνδαλους και άλλους βάρβαρους Γερμανικούς λαούς να εισέλθουν σε αυτή.

Οι Βάνδαλοι, οι Άραβες, όπως και οι Νορμανδοί μετά από αυτούς πολλές φορές εισέβαλαν πειρατικά και προσπάθησαν να λεηλατήσουν τις ακτές της Ηπείρου, την Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο και να τις καταλάβουν, όμως στο τέλος πάντα παρά τις πολλές καταστροφές και λεηλασίες που διέπρατταν αποκρούονταν πάντα από την Ρωμανία.

Η παιδεία και τα γυμνάσια, όπως και ο σεβασμός των Ρωμαίων για τον Ελληνικό πολιτισμό διέσωσαν τον Ελληνισμό επί Ρωμαιοκρατίας, όπως και η Ορθόδοξη Πίστη, η Εκκλησιά και τα Μοναστήρια, αλλά και ο (πολίτικος) «σεβασμός» του Μωάμεθ του Β’ έσωσε τον Ελληνισμό επί Τουρκοκρατίας, όπως και η «αυτοδιοίκηση» (πάντα υπό τον έλεγχο των κατακτητών) που αυτοί επέβαλλαν στους Έλληνες.

Επί Εθνομάρτυρα Οικουμενικού Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε’ το Ελληνικό Έθνος σώθηκε από την γενοκτονία χάρις την φιλιά του και την συνεννόηση του με τον Σειχοισλάμη Χαλήλ που σχεδίαζε ο Οθωμανός Σουλτάνος Μαχμούτ ο Β’.

Αντίστοιχα, επί  Οικουμενικού Πατριάρχου Ιερεμία του Α’ το Ελληνικό Έθνος σώθηκε από την γενοκτονία όσων δεν γίνονταν μουσουλμάνοι χάρις την φιλιά του και την συνεννόηση του με τον Σειχοισλάμη Δζεμαλί που σχεδίαζε ο Οθωμανός Σουλτάνος Σελίμ ο Α’, ο οποιος ήθελε να μετατρέψει παράλληλα και όλες τις Εκκλησίες σε τζαμιά’.

Επί Οικουμενικού Πατριάρχου Σεραφείμ του Β’ το Ελληνικό Έθνος σώθηκε από την γενοκτονία όσων δεν γίνονταν μουσουλμάνοι και την μεταφορά όλων των Ελλήνων στην Μεσοποταμία και τον πλήρη εποικισμό της Ελλάδας με αλλοεθνείς μουσουλμανικούς πληθυσμούς χάρις την συνεννόηση του με τον Οθωμανό Σουλτάνο Μουσταφά τον Γ’, ο οποιος ήθελε να μετατρέψει παράλληλα και όλες τις Εκκλησίες σε τζαμιά’.

{Το ίδιο ακριβώς σχέδιο ειχαν αρχικά και ο Οθωμανός Σουλτάνος Μαχμούτ ο Β΄ και οι Αιγύπτιοι ηγεμόνες Μοχάμεντ Αλί και Ιμπραήμ για την Κρήτη και την Πελοπόννησο, τους Ελληνικούς πληθυσμούς της οποίας ήθελαν να μεταφέρουν στην Μεσοποταμία και τον πλήρη εποικισμό των Ελληνικών αυτών περιοχών με αλλοεθνείς μουσουλμανικούς πληθυσμούς}.

Αυτός έστειλε τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό να διδάξει τάχατες τους Έλληνες να ηρεμήσουν και ενώ μπροστά στους Τούρκους τους έλεγε να είναι «φρόνιμοι», τα βραδεία και όταν οι Τούρκοι έφευγαν τους παρακινούσε να ετοιμαστούν σταδιακά για νέα επανάσταση και για την πολυπόθητη ελευθερία τους από τους Τούρκους μέσω αυτής.

Ο πληθυσμός των Ελλήνων είχε μειωθεί πολύ και αυτοί δεν ήθελαν πια να πολεμήσουν για την ελευθέρια τους και υποτάσσονταν σε κάθε ντόπιο και ξένο δυνάστη λόγω της παρακμής τους, της καλοπέρασης και της απολυτής ηθικής διαφθοράς (λιγο πριν την κατάκτηση της Ελλάδας από την Ρώμη, επί Αγγέλων, Παλαιολόγων και μνημονιακών και επί κορωνοιού «Ελλήνων ηγετών»), με συνέπεια μετέπειτα την κατάκτηση τους από ξένους λαούς (τους Ρωμαίους, τους Σταυροφόρους, τους Τούρκους και τους Γερμανούς αντίστοιχα).  

Τόσο ο Βλαντ Γ’ Τσέπες Δράκουλας της Βλαχίας, όπως και ο Γεώργιος Καστριώτης της Κροίας ήταν και οι δύο αρχικά όμηροι του Μουράτ του Β΄ και του Μωάμεθ του Β’ του Πορθητή και «εκπαιδεύτηκαν» από αυτούς να είναι «σύμμαχοι των Τούρκων», όμως μόλις επέστρεψαν στα κράτη τους και κατέλαβαν την εξουσια τους, επαναστάτησαν κατά του Μωάμεθ του Β΄ και νίκησαν τον στρατό με τον οποίο αυτός εισέβαλε εναντίον τους (όπως ακριβώς έκανε και ο αρχικά αιχμάλωτος της Ρώμης Αρμίνιος, αλλά και ο Αττίλας μετέπειτα με τους Ρωμαίους).   

Ο Αέτιος πρόλαβε τους Ούννους που λεηλατούσαν την Απελάτη με τον στρατό του, τους επιτέθηκε και τους εκδίωξε από αυτή, όπως ακριβώς έκανε και ο Δέξιππος στην Αθήνα με τους Γότθους εισβολείς που την λεηλατούσαν.

Με την κατηγορία απόπειρας πραξικοπήματος συνέβαλαν τον Ρεμ και τον Τουχασέφσκι ο Χίτλερ και ο Στάλιν αντίστοιχα μαζί με τους αξιωματικούς τους και τους εκτέλεσαν. 

Την καταστροφή των τειχών της Αθήνας, την επέτυχαν ο Σπαρτιάτης βασιλιάς Άγις ο Α’, ο Ρωμαίος στρατηγός Σύλλας, αλλά και οι Γότθοι.

Οχύρωσαν με τείχος τον Ισθμό, το Λέχιο και τις Κεχριές οι Σπαρτιάτες για να προστατεύσουν την Πελοπόννησο από την εισβολή των Γότθων αλλά απέτυχαν, όπως και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος το Εμιλιόν για να προστατεύσει την ίδια περιοχή από τους Τούρκους, αλλά απέτυχε.

Οι εμφύλιοι πόλεμοι των Ρωμαίων στην Ελλάδα κατέστρεψαν την περιοχή, όπως και οι πόλεμοι των Τούρκων και των Βενετών σε αυτή.

Όπως οι Αθηναίοι εδωσαν άσυλο στον Θρασύβουλο και τον βοήθησαν να ρίξει το φιλοσπαρτιατικό τυραννικό καθεστώς των Τριάκοντα τυράννων στην Αθήνα, έτσι και οι Θηβαίοι εδωσαν άσυλο στον Πελοπίδα και τον βοήθησαν να ρίξει το φιλοσπαρτιατικό τυραννικό καθεστώς της, ενώ στην συνέχεια οι δύο αυτές πόλεις συμμάχησαν μεταξύ τους εναντίον της Σπάρτης και της ηγεμονίας της.

Μετά την ήττα τους από την Ρώμη ο βασιλιάς της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας Φίλιππος ο Ε’ και ο Σελευκίδης βασιλιάς Αντίοχος ο Γ’ ο Μέγας διέλυσαν τον στόλο τους, εδωσαν όλα σχεδόν τα πλοία τους στην Ρώμη, αναγκάστηκαν να γίνουν σύμμαχοι της Ρώμης, να πληρώσουν μεγάλη πολεμική αποζημίωση (δεκάδων χιλιάδων τάλαντων) και να στείλουν τους γιους τους ως ομήρους στην Ρώμη.

Τόσο ο Σύλλας, όσο και ο Ονόμαρχος και ο Φιλόμηλος συλήσαν λόγω της ανάγκης τους για χρήματα τους θησαυρούς του μαντείου των Δελφών.

Άρπαξαν και έφεραν στην Ρώμη από την Ελλάδα αγάλματα ο Καλιγούλας και ο Νέρωνας.

(Δήθεν) «Φιλέλληνες» ονομάστηκαν ο Τίτος Φλαμινίνος και ο Αντώνιος (αυτός πήρε και το προσωνύμιο «φιλαθηναίος»).

Επώνυμος Αρχών της Αθήνας ονομάστηκε οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες Δομιτιανός και Ανδριάνος.

Ο ναός του Ολυμπίου Δια ξεκίνησε να κατασκευάζεται από τον Πεισίστρατο και ολοκληρώθηκε από τον Ανδριανό.

Μεγάλη πορεία προς την Ρώμη με φωτογραφίες μέχρι ενός σημείου έκανε ο Μουσολίνι, όπως και ο Μάο με την «Μεγάλη πορεία».

Ο Γαριβάλδης κατέλαβε την Νότια Ιταλία και την Σικελία και την ένωσε με το Ιταλικό κράτος, όπως και ο Ντανούντσιο το Φιουμέ.

Ο Αλή Πασάς ανέλαβε την εξουσία από τον πεθερό του καταδίδοντας τον ως προδότη και αποστάτη και ο Σουλτάνος τον εξόντωσε, όπως ακριβώς και τον ίδιο τον Αλή Πασά τον κατήγγειλαν ως προδότη και αποστάτη στον Σουλτάνο και αυτός τον εξόντωσε μαζί με όλους τους γιους και τους εγγονούς του.

Στο χάνι της Γραβιάς, κοντά στις Θερμοπύλες, ο ηρωικός Οδυσσέας Ανδρούτσος απέκρουσε τις επιθέσεις των Τούρκων, όπως και ο ηρωικός βασιλιάς της Σπάρτης Λεωνίδας τους Πέρσες στις Θερμοπύλες.

Στην Χίο οπού έσφαξε τον πληθυσμό της πέθανε και με κακό τέλος ο Τούρκος ναύαρχος Καρά Αλή.

Το ξημέρωμα έφυγε ο στρατός του Βλαντ Γ’ Τσέπες Δράκουλα από το στρατόπεδο του Μωάμεθ του Β’ Τιργκόβιστε, στο οποίο είχε εισβάλει και του είχε προκαλέσει τεράστιες καταστροφές, όπως και ο στρατός του Μάρκου Μπότσαρη από το στρατόπεδο των Τούρκων του Ομέρ Βρυώνη στο Κεφαλόβρυσο.

Ο Βασαράμπ ο Δ’ ο Νέος της Βλαχίας, όπως και ο Βλαντ Γ’ Τσέπες Δράκουλας είχαν και οι δύο το προσωνύμιο «Παλουκωτής».

Τόσο η Μονή του Αγίου Νικολάου των Ψαρών, όσο και στην Μονή Τσέκου, το Σούλι και το Αρκάδι οι Έλληνες ήρωες ανατινάχτηκαν από το να αναγκαστούν να παραδοθούν στους Τούρκους

Οι δημαγωγοί Κλέωνας και Μαυροκορδάτος έλαβαν και οι δύο μέρος σε εκστρατεία στην Σφακτηρία.

Κολυμβητές (Είλωτες) έφερναν τρόφιμα κρυφά στους πολιορκημένο από τους Αθηναίους Σπαρτιάτες στην Σφακτηρία, όπως και έφερναν τρόφιμα κρυφά στους πολιορκημένους από τους Τουρκοαιγυπτίους και ηρωικούς Μεσολογγίτες.

Τόσο οι ηγέτες και οι κάτοικοι της Πόλης, όπως και του Μεσολογγίου, αν και οι Τούρκοι τους υποσχέθηκαν ασφαλή έξοδο αν παρέδιδαν τις πόλεις αυτές στους Τούρκους, αρνήθηκαν και πολέμησαν μέχρι τέλους ηρωικά.

Οι Σπετσιώτες κατέφυγαν για ένα διάστημα στην Ύδρα για να σωθούν από ενδεχομένη ναυτική εισβολή των Τούρκων στο νησί τους (που τελικά αποφεύχθηκε), όπως και οι Αρχαίοι Αθηναίοι κατέφυγαν για ένα διάστημα στην Τροιζήνα για να σωθούν από ενδεχομένη ναυτική εισβολή των Περσών στην πόλη τους (που συνέβη τελικά).

Ο Δαντόν, όπως και ο Μιραμπώ ήταν για κάποιους τόσο ικανοί ρήτορες, όπως ο Κικέρωνας.

Ο Ροβεσπίερος είχε μίσος και ζήλια για τον Δαντόν και τις επιτυχίες του στην ρητορική και στις μάχες, όπως και ο Στάλιν για τον Λένιν, ενώ και οι δύο με συνομωσίες επέφεραν την πτώση και τον θάνατο των εχθρών τους.

Ο Ροβεσπιέρος σαν τον Χίτλερ αγαπούσε τα σκυλιά και είχε ένα δικό του.

Άσχημος και είχε περάσει ευλογία ο Μιραμπώ, όπως και ο Στάλιν και ο Ευγένιος της Σαβοίας.

Ο Μιραμπώ, όπως και ο Περικλής λέγεται πως ήταν και οι δύο υδροκέφαλοι.

Τον Μιραμπώ, όπως και τον Φρειδερίκο τον Μέγα τους φυλάκισαν για ένα χρονικό διάστημα οι πατεράδες τους, με τους οποίους είχαν πάντα τεταμένες σχέσεις.

Ο Μιραμπώ, όπως και ο Κλεισθένης, για να εκλεγούν και να αναλάβουν την εξουσία, επειδή οι αριστοκράτες των οποίων ήταν μέλη τους δεν τους συμπαθούσαν και για να τα καταφέρουν στράφηκαν για να επιτύχουν τον σκοπό αυτό προς την βοήθεια του λαού και στήριξαν τα αιτήματα τους, δίνοντας τους προνόμια και βοήθησαν με την στάση τους στην πτώση της τυραννίας του Ιππία ο δεύτερος και του βασιλιά Λουδοβίκου του ΙΔ’ ο πρώτος.  

Παράλληλα ο μεν Κλεισθένης ήταν μυστικός σύμβουλος του βασιλιά Λουδοβίκου για να διατηρήσει τον θρόνο του και παράλληλα παρίστανε και τον φίλο των επαναστατών, με σκοπό να γίνει Υπουργός σε μία βασιλευόμενη δημοκρατία και την διαγραφή των χρεών του.

Αντίστοιχα και ο Κλεισθένης αν και έλεγε δημόσια ότι στήριζε τον λαό και την δημοκρατία, παράλληλα έκανε μόλις ανέλαβε την εξουσία μυστικές διαπραγματεύσεις με τον Πέρση βασιλιά Δαρείο τον Α’ τον Μέγα για να αναιρέσει τα προνόμια αυτά και να γίνει αυτός τύραννος των Αθηναίων σαν τον Ιππία που έριξε.

Διάσημα καρναβάλια την νεότερη ιστορική περίοδο ήταν αυτά της Βενετίας και του Ρίο Ντε Τζανέιρο.

Τόσο ο κύκνος, όσο και ο κόνδορας έχουν μόνο ένα ταίρι σε όλη την ζωή τους.

Ταχύτατοι γενοκτόνου, λεηλατούνται και σφαγιαστές πάνω σε αλόγα που έσπερναν τρόμο στους εχθρούς τους ήταν οι Βαβυλώνιοι, οι Ασσύριοι, οι Σκύθες, οι Ουννοι και οι Μογγόλοι.

Κομματιάστηκε προς παραδειγματισμό το σώμα του Ουίλιαμ Ουάλας και του Νικάνορα, ενώ στον δεύτερο όπως και στην Μαρτίνα του αποκόπηκε και η γλώσσα.

Στην Ρωμανία η τυραννική Μαρτίνα και ο γιος της Ηρακλέωνας, όπως και ο τυραννικός Ιουστινιανός ο Β’ ο Ρινότμητος ακρωτηριάστηκαν για να μην διεκδικήσουν τον θρόνο.

Μόνο τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων απέτρεψαν τον Α΄ και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο την διάλυση της Γερμανίας σε πολλά κράτη, όπως ακριβώς και την Γαλλία μετά την ήττα της στους Ναπολεόντειους Πολέμους.

Ο διχασμός των Ελλήνων εν μέσω Παγκοσμίου Πολέμου οδήγησε με την συνέχιση του στην Μικρασιατική Καταστροφή από τους Τούρκους, ενώ ο διχασμός στην Κύπρο οδήγησε στην εισβολή των Τούρκων στο πάντα Ελληνικό αυτό νησί.

Ήταν ένα μεγάλο σοκ για τους «χριστιανούς της Δύσης» η συμμαχία της Γαλλίας του Φραγκίσκου του Α’ με τους Τούρκους κατά των Αψβούργων, όπως και του Γάλλου Λουδοβίκου του ΙΔ’ με τους Τούρκους και πάλι κατά των Αψβούργων.

Οι Γερμανικής καταγωγής βασίλισσές Σοφιά στην Ελλάδα, Αλεξάνδρα στην Ρωσία και η Αυστριακή Μαρία Αντουανέττα ήταν υπεύθυνες με τις πράξεις τους για την πτώση των συζύγων τους (του Κωνσταντίνου του Α’, του Νικόλαου του Β’ και του Λουδοβίκου του ΙΣΤ’) από τον θρόνο, όπως και οι Γαλλίδες Ισαβέλλα και Εριέτα Μαρία (για την πτώση των Άγγλων βασιλιάδων Εδουάρδου του Β’ και Κάρολου του Α’).

Τον ίδιο θάνατο με τα θύματα τους ειχαν οι τύραννοι Φάλαρις (μέσα σε χάλκινο φλεγόμενο ταύρο) και Ροβεσπιέρος (στην γκιλοτίνα).

Πριν την άνοδο τους στην εξουσία ο Ροβεσπιέρος, ο Λένιν, ο Τσόρτσιλ και ο Μουσολίνι ήταν και δημοσιογράφοι (οι δύο πρώτοι και δικηγόροι).

Έκαναν σημειώσεις για τους πολιτικούς και μη αντιπάλους τους που θα ήθελαν να εξοντώσουν ο Ροβεσπιέρος και ο Στάλιν και θα ήταν εμπόδιο στα σχέδια τους για την άνοδο στην εξουσία των κρατών τους.

Τόσο ο μητέρα του Χίτλερ, όσο και του Μουσολίνι πέθαναν από αρρώστιες.

Υπήρξαν ηγέτες που είχαν άλλη καταγωγή και ειδικότητα πριν αναλάβουν την ηγεσία των κρατών που μετακόμισαν τελικά οριστικά, όπως ο Μέγας Ναπολέοντας, ο Χίτλερ, η Μεγάλη Αικατερίνη και ο Στάλιν (https://www.history.com/news/hitler-napoleon-stalin-despots-countries).

Ο Έλληνας έμπορος όπλων Πρόδρομος Αθανασιάδης Μποδοσάκης (https://emo.gr/2021/04/40711/, https://johnmagoulas.blogspot.com/2022/07/1-1939.html),  ήταν για κάποιους ένας δεύτερος Βασίλι Ζαχάρωφ, ενός άλλου διάσημου «Έλληνα» έμπορου όπλων.

Εννοείται πως και οι δύο αυτοί έμποροι όπλων (όπως και οι Βρετανοί, τόσο στον Ρωσικό, όσο και στον Ελληνικό Εμφύλιο) πούλαγαν όπλα και στις δύο εμπόλεμες πλευρές.

Ως το 1938 μ.Χ. ο Μποδοσάκης ήταν πλέον ξακουστός για το λαθρεμπόριό του στην Ισπανία. Τον Σεπτέμβριο του έτους αυτού ένας βρετανός αξιωματούχος που ήρθε στην Ελλάδα για να ερευνήσει την παράνομη μετανάστευση προς την Παλαιστίνη, τον χαρακτήρισε ως «τον περιβόητο λαθρέμπορο πολεμικού υλικού στην Ισπανία», «άνθρωπο παντοδύναμο και βασιλιά της Ελλάδας χωρίς στέμμα», και πιθανότατο προμηθευτή όπλων στους παράνομους μετανάστες.

«Αυτός ο άνθρωπος είναι ένας δεύτερος [Sir Basil] Zaharoff», ο Βρετανός πρέσβης ανέφερε στο Λονδίνο. Η αναφορά στον πλέον διαβόητο έμπορο όπλων, τον Βασιλάκη Ζαχαρίου από τα Μούγλα της Μικράς Ασίας, ήταν απολύτως εύστοχη.

Όχι μόνον ο Ζαχαρίου είχε πεθάνει στο Λονδίνο το 1936 μ.Χ., με αποτέλεσμα  να εμφανίζεται ο Μποδοσάκης ως διάδοχός του, αλλά, επίσης, ένας από τους πολέμους στους οποίους είχε θησαυρίσει ο Ζαχαρίου ήταν και αυτός μεταξύ της Ισπανίας και των ΗΠΑ το 1898 μ.Χ.

Τον Ιανουάριο του 1939 μ.Χ. ήταν πλέον σαφές ότι οι Δημοκρατικοί είχαν ηττηθεί στρατιωτικά, και ήδη από το τέλος του προηγούμενου χρόνου οι παραγγελίες στον Μποδοσάκη για όπλα και πυρομαχικά είχαν μειωθεί σημαντικά. Ο πολυμήχανος επιχειρηματίας είχε κιόλας στρέψει την προσοχή του στον πόλεμο μεταξύ Κίνας και Ιαπωνίας με σκοπό να εφοδιάσει τους Κινέζους.

Μολονότι η πλειονότητα του πολεμικού υλικού που ο Μποδοσάκης κατασκεύαζε ή αγόραζε και έστελνε στην Ισπανία προοριζόταν για τους Δημοκρατικούς, μερικά φορτία κατέληξαν στους Εθνικιστές. Οι Βρετανοί γνώριζαν ότι αν και η Ελληνική κυβέρνηση εμπορευόταν κυρίως με τους Δημοκρατικούς, στην πραγματικότητα πωλούσε «και στις δύο πλευρές» (https://emo.gr/2021/04/40711/).

Τόσο ο Ζαχάροφ, όσο και ο Μποδοσάκης ήταν και οι δύο φίλοι του Ελευθέριου Βενιζέλου. Ο πρώτος κατάγονταν από την Πόλη και ο δεύτερος από την Μικρά Ασία.  

Λαθρεμπόριο όπλων έκανε ο Μποδοσάκης κατά την διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου μέσω πλοίων που ήλεγχε ο ίδιος, όπως και πολλοί Έλληνες βιομήχανοι (π.χ. ο Ωνάσης) κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έκαναν λαθρεμπόριο πετρελαίου με τα πλοία τους (π.χ. καπνό και πετρέλαιο), σπάζοντας το εμπάργκο των ΗΠΑ, ενώ τα ίδια έκαναν και στην διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων σπάζοντας το εμπάργκο των Γάλλων και των Βρετανών στην Μεσόγειο.

Οι Γάλλοι ανάγκασαν τον βασιλιά της Ελλάδας Κωνσταντίνο τον Α’ να παραιτηθεί από τον θρόνο του (την πρώτη του παραίτηση από αυτόν) τις 29 Μάιου του 1.917 μ.Χ., μία συμβολική ημερομηνία, αφού την ίδια ημερομηνία το 1.453 μ.Χ. ο τελευταίος Αυτοκράτορας της Ρωμανίας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος σκοτώθηκε και έχασε τον θρόνο του.

 

Κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου οι Βρετανοί σχημάτισαν Εβραϊκή Λεγεώνα από Εβραίους που ήθελαν να απελευθερώσουν την Παλαιστίνη από  τους Οθωμανούς Τούρκους και οι Γάλλοι την Αρμενική από Αρμένιους που ήθελαν να απελευθερώσουν την Αρμενία από τους Οθωμανούς Τούρκους.

Πέθαναν εξόριστοι και με καρκίνο ο βασιλιάς της Ελλάδας Κωνσταντίνος ο Α’ και ο Σάχης του Ιράν Μοχάμεντ Ρεζά Σαχ Παχλεβί, έχοντας χάσει τους θρόνους τους, ενώ κράταγαν την αρρώστια τους κρυφή από τους υπηκόους τους (όπως στην Ρωσία κρυφή ήταν η αρρώστια του Τσάρεβιτς Αλέξιου που έπασχε από αιμοφιλία).

Οι τελευταίοι των δυναστειών του Ρωμύλου (της Ιουλιανής γενιάς), των Ατρειδών και των Αργεάδων στην πάντα Ελληνική Μακεδονίας μας ήταν νόθοι και οι τρεις (ο Νυμφίδιος, ο Πενθίλος και ο Ηρακλής αντίστοιχα) και είχαν όλοι τους βίαιο/αιματηρό τέλος.

Το όνομα της τελευταίας βασίλισσας της Ηπείρου των Μολοσσών ήταν Διημάδεια, που είχε το όνομα της μητέρας του ιδρυτή της Νεοπτόλεμου/Πύρρου, ενώ και ο τελευταίος άρρεν βασιλιάς της (Πύρρος ο Γ’) είχε και αυτός το όνομα του ιδρυτή της δυναστείας αυτής, του Νεοπτόλεμου/Πύρρου.

Ο Μάριος, κατά την επιστροφή του στην Ρώμη μετά την νίκη του επί των Cimbri, βρίσκοντας τον εαυτό του απομονωμένο στην Σύγκλητο, συνήψε συμφωνία με τον Σατουρνίνο και τον σύμμαχό του Γάιο Σερβίλιους Γλαυκία και οι τρεις σχημάτισαν ένα είδος τριανδρίας, υποστηριζόμενο από τους βετεράνους του Μάριου και πολλοί από τους απλούς ανθρώπους, ενώ ακριβώς με παρεμφερή τρόπο δημιουργήθηκαν και οι άλλες δύο Τριανδρίες αργότερα (των Καίσαρα-Πομπήιου-Κράσσου και των Οκταβιανού-Αντωνίου-Λέπιδου).

Η τριανδρία του Μάριου και του ανιψιού του Καίσαρα κατέρρευσαν και οι δύο όταν η Σύγκλητος εξαγόρασε ένα μέλος της (τον Μάριο και τον Πομπήιο αντίστοιχα) και λίγο μετά ακολούθησε εμφύλιος στην Αρχαία Ρώμη (μεταξύ του Μάριου και του Σύλλα και του Καίσαρα και του Πομπήιου αντίστοιχα).

Τόσο ο Μάριος, όσο και ο Πομπήιος στην Αρχαία Ρώμη, αν και οι δύο ήταν αρχικά φιλολαϊκοί, είχαν εκλεγεί και είχαν την υποστήριξη του λαού για τις πολιτικές τους, σύντομα και οι δύο εγκατέλειψαν τον λαό που τους πίστεψε και συμμάχησαν με την αριστοκρατία της Συγκλήτου με αντάλλαγμα να γίνουν και οι δύο μέλη της.

Μέλη του αριστοκρατικού κόμματος ανέβηκαν στην στέγη, έγδυσαν τα κεραμίδια και λιθοβολούσαν τον Σατούρνινο και πολλούς άλλους μέχρι θανάτου, ενώ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο σκοτώθηκε από τους ιερείς της Ναναίας και ο Σελευκίδης βασιλιάς Αντίοχος ο Γ’ ο Μέγας.

Η Σομαλία βρίσκεται εδώ και δεκαετίες σε εμφύλιο πόλεμο χωρίς σταματημό, όπως και η Αϊτή.

Σαν τον Μάρκο Πόλο στην Κίνα, έτσι και ο Μεγασθένης ως πρέσβης των Σελευκιδών και οι Κινέζοι Φαξιόν και Γιτζίνγκ στην Ινδία εδωσαν πολλές πολύτιμες πληροφορίες για τον πλούτο, τα έθιμα και την πολιτική των κρατών αυτών, καθώς και πολλές φανταστικές ιστορίες (οι τρεις τελευταίοι επισκέφτηκαν την τότε πρωτεύουσα των Ινδιών Παραλιπούτρα).

Οι βασιλιάδες Τσάντρα Γκούπτα και Ασόκα ο Μέγας στην Ινδία, όπως και ο Πάρθος πρίγκιπας διάδοχος του θρόνου Αν Σιγκάο εγκατέλειψαν τον θρόνο του κράτους τους για να γίνουν βουδιστές μοναχοί, όπως και οι Αυτοκράτορες της Ρωμανίας έγιναν /Ορθόδοξοι/Χριστιανοί Μοναχοί εγκαταλείποντας τους θρόνους τους (π.χ. ο Ιωάννης ο Κατακουζηνός, ο Ανδρόνικος ο Β’ ο Παλαιολόγος ή ο Ρωμανός ο Δ΄ ο Διογένης).

Όπως οι παραπάνω και ο πρίγκιπας Ρούστικος και ο βασιλιάς της Σερβίας και πατέρας του Στέφανος Νεμάνια εγκατέλειψαν τον θρόνο της χωράς τους και έγιναν Μοναχοί και οι δύο στο Άγιο Όρος.

Το Κάπρι ήταν το νησί καταφύγιο και παλάτι του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Τιβέριου, όπως και  το κάστρο Ελίζαμπεθ του Άγγλου βασιλια Κάρολου του Α’.

Τόσο ο Τσάντρα Γκούπτα της Ινδίας, όσο και ο Κάρολος ο Β΄ της Αγγλίας πήγαιναν συχνά για κυνήγι, όπως και ο πάπας της Ρώμης Λέων ο Ι’ των Μέδικων.

Ο Αμερικάνος Προέδρος Ουΐλσον επέρριψε το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στον Κάιζερ της Γερμανίας, όπως και Κλίντοφορντ την ευθύνη για την αντιπαράθεση της ΕΣΣΔ με τις ΗΠΑ στην Σοβιετική ολιγαρχία.

Ο Στάλιν, ζητούσε τόσο από τον Χίτλερ, όσο από τον Τρούμπα απαιτήσεις και βάσεις στα Δαρδανέλια.

Ο Γιαν Μαζαρίκ, ο γιος του ιδρυτή και πρώτου Προέδρου της Τσεχοσλοβακίας πέθανε με μυστηριώδη τρόπο πέφτοντας από ένα παράθυρο, όπως και ο δολοφόνος του βασιλιά της Ελλάδας Γεωργίου του Α΄ Αλέξανδρος Σχοινάς.

Ο Καποδίστριας που συνοδεύονταν από τον φρουρό του Κοζώνη δολοφονήθηκε έξω από την Εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο από τους Μαυρομιχαλαιούς Κωνσταντίνο και Γεώργιο που συνηχήθηκαν ειχαν και οι δύο κακό τέλος.

Αντίστοιχα και ο βασιλιάς της Ελλάδας Γεώργιος ο Α’ ο οποίος συνοδεύονταν από τον υπασπιστή του Ιωάννη Φραγκούλη και ο δολοφόνος του Αλέξανδρος Σχοινάς είχε κακό τέλος (κατά τον δημοσιογράφο Σπύρο Κουζινόπουλο είχε την τύχη του Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ), ενώ βασανίστηκε πρωτα από την αστυνομία, όπως και ο δολοφόνος του Αρχιδούκα της Αυστρίας Φραγκίσκου Φερδινάνδου Γκαμπρίλο Πρίντσιπ.

Η υπόθεση της Τσεχοσλοβακίας έστρεψε την Μεγάλη Βρετανία κατά του Χίτλερ, όπως και τις ΗΠΑ κατά του Στάλιν.

Ο Ιωάννης ο Σκότος Ωριγένης μπροστά στον βασιλιά Κάρολο τον Τολμηρό, όπως και ο Ρογήρος ο Β΄ μπροστά στους συμβούλους τους «έριχναν αέρια» μπροστά τους χωρίς να ντρέπονται.

Διάσημοι ληστές τρένων ήταν ο Μπρους Ρέινολντς, οι (πραγματικοί) αδερφοί Ντάλτον και ο Στάλιν.

Όταν έχασαν την υποστήριξη από τον στρατό έπεσαν από την εξουσία ο Γάλλος βασιλιάς Λουδοβίκος ο ΙΣΤ, όπως και ο Ρώσος Τσάρος Νικόλαος ο Β’.

Μέσα σε τραίνο παραιτήθηκε από την εξουσία και έπαψε να είναι μονάρχης της ο Τσάρος Νικόλαος ο Β’, όπως και μέσα σε τραίνο επέστρεψε σε Ρωσία για να αναλάβει την εξουσία της Ρωσίας μετά την παραίτησή του Τσάρου Νικολάου του Β’ ο Λένιν.

Οι μπολσεβίκοι ήταν κατά των ναυτών της Κροστάνδης τόσο το έτος 1.917 μ.Χ. όσο και το έτος 1.919 μ.Χ. γιατί αυτοί ήταν οπαδοί των σοσιαλιστών που οι μπολσεβίκοι δεν ελέγχαν πολιτικά.

Ο Δαντών, όπως και ο Κερένσκι ήταν και οι δύο μεγάλοι ρήτορες με επιρροή στον λαό τους.

Ένα κινούμενο τρένο ειχαν σαν αρχηγείο τους τόσο ο Κόρνιλοφ, όσο και ο Τρόσκι.

Ο Τζορτζ Ουάλας ο κυβερνήτης της Αλαμπάμα δέχτηκε απόπειρα δολοφονίας και έμεινε παράλυτος σε αναπηρικό καροτσάκι από τότε, όπως και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην Γερμανία.

Παραπομπή και αθώωση στην Γερουσία μετά από  δική ειχαν οι Προέδροι των ΗΠΑ Άντριου Τζόνσον (το 1.868 μ.Χ.), ο Μπιλ Κλίντον (το 1.996 μ.Χ.) και ο Ντόναλντ Τραμπ (τα έτη 2019 μ.Χ. και 2021 μ.Χ.).

Ο Ρογήρος ο Β΄ της Σικελίας και Νότιας Ιταλίας σαν τον Μουσολίνι κατέλαβε την Λιβύη και επιτέθηκε στην Ρωμανία (όπως και ο Μουσολίνι στο νεότερο Ελληνικό κράτος) και στο τέλος εκδιωχθήκαν από τις περιοχές αυτές ο μεν πρώτος από τους Αλμοχάδες και ο δεύτερος από τους Βρετανούς.

Επίσης ο Ρογήρος ο Β΄ κατέλαβε με την βία την Τύνιδα στην περιοχή της σημερινής Τυνησίας, όπως και ο Σκιπίων ο Αιμιλιανός κατέλαβε την Καρχηδόνα με την βία στην περιοχή της σημερινής Τυνησίας.

Οι Ρωμαίοι το 451 μ.Χ. ιδρύσαν την πρώτη Δεκαρχία για την εκπόνηση ενός νέου συντάγματος και απέτυχε στην αποστολή της αυτή, ενώ στην συνέχεια την αντικατέστησε η δεύτερη Δεκαρχία, η οποία λειτούργησε τυραννικά και εξόρισε τα μέλη της πρώτης, ενώ αρνήθηκε στην συνέχεια να παραδώσει τις εξουσίες της.

Ο φόρος των Βρετανών στις Αμερικάνικες αποικίες προκάλεσε την Αμερικανική Επανάσταση, όπως και ο φόρος των Βρετανών την επανάσταση των Ινδιών.

Πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρχαν δύο ισχυροί στρατιωτικοί συνασπισμοί, η Αντάντ και η Τριπλή Συμμαχία/Κεντρικές Δυνάμεις και κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου το ΝΑΤΟ και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.

Τα έτη 1.945 μ.Χ. και 1.952 μ.Χ. ο Στάλιν υποτίμησε τις αντιδράσεις των ΗΠΑ για τις πράξεις του.

Ο καγκελάριος της Γερμανίας Αντενάουερ είχε σχιστά μάτια σαν τον ηγέτη των Ούννων Αττίλα.

Ο Μπελά Κουν, όπως και οι Ρακοζί και Νάγκι ήταν και όλοι τους κομμουνιστές δικτάτορες της Ουγγαρίας, όλοι τους Εβραϊκής καταγωγής.

Το 1.972 μ.Χ. η ΕΣΣΔ επέτρεπε την μετανάστευση των Εβραίων της χώρας στις ΗΠΑ επί πληρωμή, όπως έκανε παλαιοτέρα και το καθεστώς των Ναζί του Χίτλερ στην Γερμανία.

Η «φιλελευθεροποίηση και οι ελευθέριες» στην ΕΣΣΔ από τους Χρουστώφ και Γκορμπατσόφ οδήγησαν κατά πολίτικους αναλυτές στην τελική πτώση και την καταστροφή της. 

Η επίθεση των ΗΠΑ κατά της Βόρειας Κορέας του Κιμ Ιλ Σουνγκ στον πόλεμο της Κορέας την ξάφνιασε, όπως και η επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν στον Πρώτο πόλεμο του Κόλπου στο Κουβέιτ, επειδή ειχαν και οι δύο λάβει διαβεβαιώσεις από ηγετικούς πολιτικούς κύκλους των ΗΠΑ ότι οι χώρες αυτές δεν ενέπιπταν στα συμφέροντα τους και δεν θα επενέβαιναν σε πόλεμο για αυτές.

Ο Τρούμαν ενθουσιάστηκε από τις νίκες του Μακάρθουρ στον πόλεμο της Κορέας και τον διάταξε όπως του ζήτησε να προελάσει στην Βόρεια Κορέα, αλλά εκεί δέχτηκε επίθεση των Κινέζων και ο στρατός των ΗΠΑ ηττήθηκε και οπισθοχώρησε προσωρινά.

Αντίστοιχα και ο Μάο ενθουσιάστηκε από τις νίκες του στρατού του στον πόλεμο της Κορέας και τον διάταξε όπως του ζήτησε να προελάσει στην Νότια Κορέα, αλλά εκεί δέχτηκε επίθεση των Αμερικάνων και ο στρατός των ΗΠΑ ηττήθηκε και οπισθοχώρησε προσωρινά.

Ο Γκέμπελς και ο Μπέρια έλεγαν και οι  δύο: «Όσο πιο μεγάλο ένα ψέμα, τόσο πιο πιστευτό».

Ο δικτάτορας της Κουβάς Φιντέλ Κάστρο και της Λιβύης Καντάφι έστειλαν και οι δύο  στρατεύματα τους σε άλλες χώρες  είτε για να στηρίξουν κομμουνιστικά δικτατορικά καθεστώτα, είτε κομμουνιστικές αντάρτικες ομάδες.

Ο Ρίτσαρντ Νίξον όπως και ο Θεόδωρος Ρούζβελτ ήταν ρεαλιστές της πολιτικής και της διπλωματίας, ενώ ο Ρίγκαν και ο Ουΐλσον ήταν πιο «ιδεαλιστές» και πιο κοντά στην «ψυχή των Αμερικάνων».

Ο Τζον Φόστερ Ντάλες, όπως και ο Ρίγκαν και ο Ουΐλσον έκαναν συχνά θεολογικά κηρύγματα στους υφιστάμενους τους.

Ο Ήντεν υποστήριζε ότι το ο Νάσερ ήταν κατω από τον έλεγχο της ΕΣΣΔ, όπως ο Μουσολίνι από τον Χίτλερ, ενώ όπως ο Μπίσμαρκ ήθελε να ενώσει όλα τα γερμανικά κράτη και ο Καβούρ όλα τα Ιταλικά σε ένα κράτος, έτσι και ο Νάσερ ήθελε να ενώσει όλα τα Αραβικά κράτη σε ένα κράτος.

Με «σίδηρο και αίμα» ένωσε ο Μπίσμαρκ την Γερμανία και ο Χο Τσι Μινχ το Βιετνάμ.

Ανταρτοπόλεμοι αντιμετωπίστηκαν επιτυχώς από τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Μαλαισίας, στην μεν πρώτη περίπτωση λόγω της παύσης της παροχής οπλισμού στους αντάρτες λόγω της ρήξης των Τίτο και Στάλιν, ενώ στην δεύτερη λόγω της γεωγραφίας της.

Αμφίβολη θεωρούνταν από κάποιους η επίθεση των Βορειοβιετναμέζων στο αντιτορπιλικό Μάντοξ που έδωσε στις ΗΠΑ το πρόσχημα να επέμβουν στον πόλεμο του Βιετνάμ, όπως αμφίβολη θεωρούνταν και το 1.941 μ.Χ. η επίθεση στο Αμερικανικό αντιτορπιλικό Γκριρ στον Ατλαντικό που έδωσε και αυτό αφορμή στις ΗΠΑ για να εισέλθουν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όταν ξεγέλασαν παρά τις υποσχέσεις ασφάλειας του και ελεύθερης εξόδου του τον Νάγκι οι Σοβιετικοί να εξέλθει από την πρεσβεία της Γιουγκοσλαβίας τον συνέλαβαν και τον εκτελέσαν, όπως και ο δολοφόνος του Ιωάννη Καποδίστρια Γεώργιος Μαυρομιχάλης συνελήφθη και εκτελεστηκε όταν βγήκε από την Γαλλική πρεσβεία που είχε καταφύγει μετά από αυτή.

Ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης έπεσε νεκρός από τις πιστολιές της προσωπικής φρουράς του Καποδίστρια και μετά διαμελίστηκε και ρίχτηκε στην θάλασσα από το έξαλλο πλήθος, όπως και ο Βιτέλιος στην Ρώμη και το τύραννος Ανδρόνικος ο Α΄ ο Κομνηνός στην Ρωμανία.

Λέγεται πως ο στρατός όταν τον ανέλαβαν ο Βεγέτιος και ο Ρωμανός ο Δ΄ ο Διογένης ήταν απόλεμος και χωρίς οπλισμό.

Με το Σύμφωνο της Βαγδάτης, αλλιώς CENTO (Ηνωμένο Βασίλειο, Ιράν, Ιράκ, Πακιστάν και Τουρκία) ήθελαν οι ΗΠΑ κατά τον Ψυχρό Πόλεμο να «φράξουν τον δρόμο» στον Περσικό Κόλπο και την Μέση Ανατολή στην ΕΣΣΔ και τους συμμάχους της (π.χ. την Αίγυπτο του Νάσερ).

Αντίστοιχα με το σημερινό «Αραβικό ΝΑΤΟ» (Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μπαχρέιν, Ομάν και πιθανώς και την Αίγυπτο) οι ΗΠΑ όπως και κατά τον Ψυχρό Πόλεμο προσπαθούν να «φράξουν τον δρόμο» στον Περσικό Κόλπο και την Μέση Ανατολή στην Ρωσία, την Κίνα και τους συμμάχους της (π.χ. την Συρία του Άσαντ και το ισλαμικό Ιράν).

Με το ΣΕΑΤΟ (Ηνωμένες Πολιτείες, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Αυστραλία, Πακιστάν, Φιλιππίνες, Ταϊλάνδη, Νέα Ζηλανδία) ήθελαν οι ΗΠΑ κατά τον Ψυχρό Πόλεμο να «φράξουν τον δρόμο» προς τον Ειρηνικό Ωκεανό στην ΕΣΣΔ και την Κίνα και τους συμμάχους της (π.χ. το Βιετνάμ).

Με τον ίδιο τρόπο στις μέρες μας οι ΗΠΑ με την συμμαχία  AUKUS (https://www.kathimerini.gr/world/561500278/stratigiki-symmachia-ipa-aystralias-vretanias-me-to-vlemma-stin-kina-ta-ypovrychia-kai-i-antidrasi-tis-gallias/) των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετάνιας και της Αυστραλίας οι ΗΠΑ θέλουν όπως και κατά τον Ψυχρό Πόλεμο να «φράξουν τον δρόμο» προς τον Ειρηνικό Ωκεανό στην Κίνα.

Oi Bagaudae (το όνομα πιθανότατα σημαίνει «μαχητές» στα γαλατικά) ήταν κυρίως φτωχοί ντόπιοι ελεύθεροι αγρότες, ενισχυμένοι από ληστές, δραπέτες σκλάβους και λιποτάκτες από τις λεγεώνες, που προσπαθούσαν να αντισταθούν στην ανελέητη εργατική εκμετάλλευση του ύστερου ρωμαϊκού πρωτοφεουδαρχικού αρχοντικού και στρατιωτικού.

Όπως και στα συστήματα και σε κάθε είδους τιμωρητικούς νόμους και εισφορές στις περιθωριακές περιοχές της Αυτοκρατορίας (για τους ίδιους λόγους μεγάλωσε ο στρατός και του Έλληνα επαναστάτη Σπάρτακου κατά της Ρώμης).

Αφού οι Bagaudae ήρθαν στην πλήρη προσοχή των κεντρικών αρχών περίπου το 284 μ.Χ., η αποκατάσταση της εγκατεστημένης κοινωνικής τάξης ήταν γρήγορη και άμεση: Οι αντάρτες αγρότες συντρίφτηκαν το 286 μ.Χ. από τον Καίσαρα Μαξιμιανό και τον υφιστάμενό του Καρούσιο υπό την αιγίδα του Αύγουστου Διοκλητιανού.

Οι ηγέτες τους αναφέρονται ως Amandus και Aelianus και η Wightman, στο Gallia Belgica της πρότεινε ότι οι δύο ανήκαν στην τοπική Γαλλορωμαϊκή τάξη γαιοκτημόνων που στην συνέχεια έγιναν «τύραννοι» και πιθανότατα επαναστάτησαν ενάντια στην βαριά φορολογία και την κατάσχεση της γης, των συγκομιδών και του ανθρώπινου δυναμικού τους από τους ληστρικούς πράκτορες του ύστερου ρωμαϊκού κράτους (frumentarii, publicani).

Η ιστορία του Μαξιμιανού, που χρονολογείται το 289 μ.Χ. και αποδίδεται στον Κλαύδιο Μαμερτίνο, αναφέρει ότι κατά τις εξεγέρσεις των Bagaudae του 284–285 μ.Χ. στις περιοχές γύρω από το Λουγκντούνουμ (Λυών), «απλοί αγρότες αναζητούσαν στρατιωτική ενδυμασία· το άροτρο μιμούνταν τον βοσκό, ενώ οι χωρικοί έγιναν προστάτες των δικών του καλλιεργειών, ο βάρβαρος εχθρός».

Στην πραγματικότητα μοιράζονταν αρκετά παρόμοια χαρακτηριστικά με τους Γερμανούς Ερούλιους. Ο Mamertinus τους αποκάλεσε επίσης «τέρατα με δύο σχήματα» (monstrorum biformium), τονίζοντας ότι ενώ ήταν τεχνικά Αυτοκρατορικοί αγρότες και πολίτες, επιστρατεύονταν επίσης απατεώνες που είχαν γίνει εχθροί της Αυτοκρατορίας.

Το φαινόμενο επαναλήφθηκε στα μέσα του τέταρτου Αιώνα επί της Βασιλείας του Κωνστάντιου, σε συνδυασμό με μια εισβολή των Αλαμανών. Αν και ο Αυτοκρατορικός έλεγχος αποκαταστάθηκε από τον Φράγκο στρατηγό Silvanus, η μετέπειτα προδοσία του από τους αντιπάλους της αυλής τον ανάγκασε σε εξέγερση και το έργο του ακυρώθηκε. Γύρω στο 360 μ.Χ., ο ιστορικός Αυρήλιος Βίκτωρ  είναι ο μοναδικός συγγραφέας που σημειώνει τις επιθέσεις των Bagaudae στις περιφέρειες των μεγαλύτερων πόλεων και των περιτειχισμένων πόλεων.

Τον πέμπτο Αιώνα οι Bagaudae σημειώνονται αρχικά στην κοιλάδα του Λίγηρα και στην Βρετάνη , περίπου το 409–17 μ.Χ., πολεμώντας διάφορους στρατούς που στάλθηκαν εναντίον τους από τον τελευταίο σοβαρά αποτελεσματικό Δυτικό Ρωμαίο στρατηγό, Flavius ​​Aëtius.

Ο Αέτιος χρησιμοποίησε ομοσπονδιακούς «συμμάχους» όπως τους Αλανούς υπό τον βασιλιά τους Γκόαρ για να προσπαθήσει να καταστείλει μια εξέγερση των Βακαουδικών στην Αρμορική. Ο Άγιος Γερμανός λυπήθηκε τους Bagaudae, αλλά αργότερα επαναστάτησαν υπό έναν ηγέτη που ονομαζόταν Tibatto (όπως και ο Λούθηρος αρχικά τους Γερμανούς αγρότες, οι οποίοι επαναστάτησαν στην συνέχεια υπό τον Τόμας Μύνστερ, αλλά και τους Γάλλους Ζακερί).

Αναφέρονται επίσης περίπου την ίδια εποχή στην πάντα Ελληνική Μακεδονίας μας, την μοναδική φορά που εμφανίζονται στην Ανατολική Αυτοκρατορία, η οποία μπορεί να συνδέεται με οικονομικές δυσκολίες του Αρκάδιου.

Μέχρι τα μέσα του πέμπτου αιώνα αναφέρονται ότι ελέγχουν τμήματα της κεντρικής Γαλατίας και της κοιλάδας του Έβρου στην Ισπανία. Στην Ισπανία, ο βασιλιάς των Σουηβών, Ρετσιάρ (ο οποίος πέθανε το 456 μ.Χ.), «υιοθέτησε» ως συμμάχους τους τοπικούς Bagaudae στην λεηλασία των εναπομεινάντων ρωμαϊκών δήμων, μια μοναδική συμμαχία μεταξύ του Γερμανού ηγεμόνα και των επαναστατημένων αγροτών.

Το ότι η καταπίεση των κυρίαρχων τάξεων ήταν κυρίως υπεύθυνες για την εξέγερση των Bagaudae δεν ξεχάστηκε από τον συγγραφέα του ιστορικοποιημένου πολεμικού Σαλβιανού του πέμπτου Αιώνα, ο οποίος ονόμασε την πραγματεία De gubernatione Dei.

Σε αυτή είχε το καθήκον να αποδείξει την συνεχή καθοδήγηση του Θεού και δήλωνε στο βιβλίο III ότι η δυστυχία του Ρωμαϊκού κόσμου οφείλεται στην παραμέληση των εντολών του Θεού και στις τρομερές αμαρτίες κάθε τάξης της κοινωνίας.

Δεν είναι απλώς ότι οι δούλοι και οι υπηρέτες είναι κλέφτες και δραπέτες, οινοχόοι και λαίμαργοι – οι πλούσιοι είναι πολύ χειρότεροι (iv. 3). Είναι η σκληρότητα και η απληστία τους που ωθούν τους φτωχούς να ενωθούν με τους Bagaudae,  και να φύγουν για καταφύγιο στους βάρβαρους εισβολείς.

Η Armorica ελεγχόταν από τους Bagaudae, τοπικούς ηγέτες που δεν ήταν υπό την εξουσία της Αυτοκρατορίας. Ο Αέτιος εκστράτευσε τουλάχιστον δυναμικά και ως επί το πλείστον νικηφόρα, νικώντας επιθετικούς Βησιγότθους, Φράγκους, νέους Γερμανούς εισβολείς, Bagaudae στην Armorica και μια εξέγερση στο Noricum.

Μια θρησκευτική πολεμική αυτής της εποχής παραπονιέται πικρά για την καταπίεση και τον εκβιασμό υπέστησαν όλοι εκτός από τους πλουσιότερους Ρωμαίους. Πολλοί ήθελαν να καταφύγουν στους Bagaudae ή ακόμα και σε βάρβαρους με δυσοσμία.

«Αν και αυτοί οι άνδρες διαφέρουν ως προς τα ήθη και την γλώσσα από εκείνους στους οποίους έχουν καταφύγει και δεν είναι συνηθισμένοι, αν μπορώ να το πω, στην ναυτία των σωμάτων και των ρούχων των βαρβάρων, προτιμούν την παράξενη ζωή που βρίσκουν. εκεί στην αδικία που επικρατεί ανάμεσα στους Ρωμαίους.

Έτσι βρίσκεις άντρες να περνούν παντού, τώρα στους Γότθους, τώρα στους Bagaudae, ή ό,τι άλλοι βάρβαροι έχουν εδραιώσει την εξουσία τους οπουδήποτε... Αποκαλούμε αυτούς τους άνδρες επαναστάτες και εντελώς εγκαταλειμμένους, τους οποίους εξαναγκάσαμε τους εαυτούς μας στο έγκλημα. Διότι από ποιες άλλες αιτίες έγιναν οι Bagaudae εκτός από τις άδικες πράξεις μας, τις πονηρές αποφάσεις των δικαστών.

Η φήμη των Bagaudae ποικίλλει ανάλογα με τις χρήσεις τους σε ιστορικές αφηγήσεις της Ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και του Μεσαίωνα. Υπήρξαν κάποιες εικασίες ότι η εξέγερσή τους ήταν μια Χριστιανική εξέγερση, αλλά η σπανιότητα των πληροφοριών στα κείμενα αν και μπορεί να υπήρχαν πολλοί Χριστιανοί ανάμεσά τους. Γενικά, φαίνεται ότι ήταν ίσα μέρη ληστών και εξεγερμένων.

Στο δεύτερο μισό του 19^ου Αιώνα, το ενδιαφέρον για τους Bagaudae αναβίωσε, με απήχηση στη σύγχρονη κοινωνική αναταραχή. Ο Γάλλος ιστορικός Jean Trithemié ήταν διάσημος για την εθνικιστική άποψη των «Bagaudae» υποστηρίζοντας ότι αποτελούσαν έκφραση της εθνικής ταυτότητας μεταξύ των Γάλλων αγροτών, που προσπαθούσαν να ανατρέψουν την καταπιεστική ρωμαϊκή κυριαρχία και να συνειδητοποιήσουν τις Αιώνιες «Γαλλικές» αξίες της ελευθερίας, της ισότητας και αδελφοσύνη.

Η αξιολόγηση του κομμουνιστή EA Thompson στο Past and Present (1952 μ.Χ.) απεικόνισε το φαινόμενο αυτών των αγροτικών κακών περιοχών ως τον λεγόμενο μαρξιστικό ταξικό πόλεμο.

Η Τριανδρία των Αέτιου, Φήλιξ και Βονιφάτιου σύντομα διαλύθηκε από εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των μελών της, όπως και οι Τριανδρία των Καίσαρα, Πομπήιου, Κράσσου και αυτή των Οκταβιανού, Αντώνιου και Λέπιδου.

Το Κοινό των Ηπειρωτών ήταν ένα είδος Αρχαίας Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, όπως είναι σήμερα η Ελβετία και η Γερμανία.

Προστάτης ήταν ο τίτλος του ηγέτη του Ηπειρωτικού Κοινού μετά την πτώση της Βασιλείας και της τελευταίας βασίλισσας Δηιμάδειας από τους Νέστορα και Μίλωνα (μητροκτόνου σαν τον Νέρωνα), όπως και Λόρδος Προστάτης ήταν  ο τίτλος του ηγέτη της Αγγλίας μετά την πτώση της Βασιλείας και του βασιλιά Καρόλου του Α΄ από τον Όλιβερ Κρόμβελ.

Ο Ιερώνυμος των Συρακουσών μεγαλωμένος με τις βλαπτικές και διεφθαρμένες επιρροές της Αυλής, ήδη εκ φύσεως ασθενής και βίαιος, έδειξε στους πολίτες, ότι ήταν ένας παιδαριώδης τύραννος. Από την ανάρρηση του αφέθηκε στην επιρροή κολάκων, η οποία τον οδήγησε σε περιπέτειες.

Χρησιμοποίησε αμέσως το εξωτερικό, πομπώδες μεγαλείο της βασιλείας, που ο Ιέρων Β΄ είχε αποφύγει επιμελώς. Βυθίστηκε στην πολυτέλεια και την αποτρόπαια ακολασία, όμως ταυτόχρονα ήταν ακράτητα σκληρός στους ύποπτους για συνωμοσία.

Ο Πολύβιος αμφιβάλλει για τις εκφράσεις αυτές· πράγματι, μάλλον είναι υπερβολές των συγγραφέων, αλλά ο σκεπτικισμός του δεν δικαιολογείται πλήρως. Μεταξύ άλλων περιπτώσεων, που δείχνουν την περιφρόνησή του για τη δημόσια ευπρέπεια, αναφέρεται, ότι νυμφεύτηκε μία ιερόδουλη, που της έδωσε τον τίτλο και τις τιμές της βασίλισσας. Οι υπερβολές τού μετέπειτα Ηλιογάβαλου, με τον οποίο ομοιάζει τόσο, δείχνουν, ότι δεν πρέπει να θεωρούμε απίστευτες τις πράξεις του Ιερώνυμου.

Το ετος 1.922 μ.Χ. καταργήθηκαν οριστικά οι διομολογήσεις στην Τουρκία και οι άνισες συνθήκες στην Κίνα (τις οποίες κατάργησαν οριστικά οι Βρετανοί το 1.943 μ.Χ.).

Το ετος 1.914 μ.Χ. έθεσαν οι Αυστριακοί ένα τελεσίγραφο με δέκα απαιτήσεις στην Σερβία, αλλά ενώ οι Σέρβοι δέχτηκαν τις περισσότερες εκτός από την παραβίαση της κυριαρχίας τους που θα τους έκανε σχεδόν προτεκτοράτο τους, οι Αυστριακοί τους κήρυξαν τον πόλεμο, που εξελίχθηκε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αντίστοιχα το ετος 1.915 μ.Χ. οι Ιάπωνες έθεσαν στην Κίνα ένα τελεσίγραφο ικανοποίησης εικασμένος απαιτήσεων, που θα έκανε την Κίνα σχεδόν προτεκτοράτο τους, το οποίο λόγω αδυναμίας οι Κινέζοι δέχτηκαν για ένα χρονικό διάστημα.

Η Καντώνα ονομάστηκε «Η Ιρλανδία της Κίνας».

Ο Γκάντι στην Ινδία προσπαθούσε να εκδιώξει τους Βρετανούς, όπως και το εθνικιστικό κουμιτάνγκ τους ξένους από την Κίνα.

Το 1.700 π.Χ. η δυναστεία Χσία στην Κίνα έκοβε τα χεριά των κλεφτών, όπως ακριβώς και τα ισλαμικά χαλιφάτα τον Μεσαίωνα.

Το Τζουκάνιο ήταν ένα είδος εφίππου πόλο στους Άραβες και την Ρωμανία, ενώ πολλοί Αυτοκράτορες σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια του όπως ο Αλέξανδρος ο Γ΄ ο Μακεδόνας και ο Ιωάννης ο Α΄ ο Κομνηνός, όπως και κατά την διάρκεια του αγωνίσματος της κονταρομαχίας σκοτώθηκε και ο Γάλλος βασιλιάς Ερρίκος ο Β’.

Η Ιερή Συμμαχία, η Κοινωνία των Εθνών και ο ΟΗΕ δημιουργήθηκαν από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής για την αστυνόμευση του μεταπολεμικού κόσμου, αλλά και λόγω της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ που σε κάθε περίπτωση επιδίωκαν την ισορροπία δυνάμεων στην Ευρώπη και τον κόσμο, έτσι ώστε να μην μπορεί ποτέ η εκάστοτε ισχυρή δύναμη να επικρατεί πλήρως (και μέσω της ίδρυσης του ΝΑΤΟ και της ΕΕ από τις ΗΠΑ).

Το 1.926 μ.Χ. ο δικτάτορας Ρεζά Σαχ Παχλεβί αυτοανακηρύχτηκε Σάχης με πραξικόπημα στο Ιράν και το 1.928 μ.Χ. ο δικτάτορας Ζώγου στην Αλβανία αυτοανακηρύχτηκε βασιλιάς.

Υπήρξε πραξικόπημα υπέρ του Συντάγματος στο Ιράν το 1.906 μ.Χ. (αλλά και στην Ελλάδα το 1.842 μ.Χ.) και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1.908 μ.Χ., το οποίο προσπάθησαν να ακυρώσουν με αντιπραξικόπημα ο Σουλτάνος και ο Σάχης αντίστοιχα όμως και οι δύο απέτυχαν και εκθρονίστηκαν.

Αργότερα με πραξικόπημα πήραν την εξουσία στα κράτη αυτά ο Ρεζά Σαχ Παχλεβί και ο Κεμάλ Αττατούρκ αντίστοιχα, οι οποίοι κατάργησαν την μοναρχία, αλλάξαν τα ονόματα του κράτους του, εφάρμοσαν εχθρικές πολίτικες έναντι του ισλάμ, προώθησαν την κοσμικότητα και έφεραν δυτικές τεχνολογίες και διδασκαλίες στα κράτη τους.

Τόσο ο ηρωικός Μιχάλης Νταλιάνης των Δροσουλιτών στο Φραγκοκάστελου, όσο και ο ηρωικός Λεωνίδας στις Θερμοπύλες, αλλά και ο Παπαφλέσσας στο Μανιάκι, αρνήθηκαν να παραδοθούν στους βάρβαρους, πολέμησαν με τους στρατιώτες τους μέχρις εσχάτων, αποκεφαλίστηκαν μετά θάνατον και έγιναν θρύλοι.

Στον στυλό του Βοός στην Πόλη υπήρχε ένας ορειχάλκινος ταύρος, ο οποιος είχε έρθει από την Πέργαμο και χρησίμευε εκεί για το κάψιμο των πολιτικών αντιπάλων εντός του, όπως ακριβώς έκανε και ο τύραννος Φάλαρις στον Ακράγαντα.

Το Βυζάντιο πηρέ το ονομα του από τον Βύζαντα τον ιδρυτή του και το ονομα Κωνσταντινούπολη από τον επανίδρυσή του τον Άγιο Μέγα Κωνσταντίνο.

Έπεισε τον βασιλια Κωνσταντίνο τον Α΄ να παραιτηθεί το Μεταξάς, τον Τσάρο Νικόλαο τον Β΄ ο πρίγκιπας Λβοφ και τον Κάιζερ Γουλιέλμο τον Β’ ο πρίγκιπας Μαξ της Βάδης.

Το σκάνδαλο Τσακίσει στην Γαλλία θύμιζε πολύ το σκάνδαλο του Παναμά.

Χωρίς την έγκριση του Χίτλερ και πραξικοπηματικά προσπάθησαν συνωμότες (π.χ. ο Στάουφενμπεργκ) μέσω του σχεδίου «Βαλκυρία» να αναλάβουν την εξουσία στην Γερμανία και να φυλακίσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους ανεπιτυχώς.

Αντίστοιχα στην Γαλλία ο Έζεν Φρουτ προσπάθησε χωρίς άδεια, με δική του πρωτοβουλία και πραξικοπηματικά να επιβάλει στρατιωτικο νομό στην Γαλλία και να φυλακίσει τους πολιτικούς του αντιπάλους ανεπιτυχώς.

Αυτοπυρπολήθηκε ως διαμαρτυρία για την εγκατάλειψη της η Στέλλα Ιωάννου, όπως και βουδιστές μοναχοί στο Νότιο Βιετνάμ παλαιοτέρα για τον πόλεμο στο Βιετνάμ.

Οι εξεγέρσεις κατά των Ευρωπαίων σε Αίγυπτο, των Μποξέρ στην Κίνα, κατέληξαν όλες σε καταστροφή τελικά για τους επαναστάτες.

Η Βασιλική Εταιρεία του Νίγηρα στην Αφρική, όπως και Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών στην Ινδία καταλάμβαναν εδάφη στο ονομα του Βρετανικού στέμματος, ενώ το ίδιο έκανε για τον Βέλγο βασιλια Λεοπόλδο τον Β΄ η διωκτική του εταιρεία στο Κονγκό.

Και όπως στην Εταιρία Ανατολικών Ινδιών που επεκτάθηκε με τα όπλα στην Ινδία οι μέτοχοι και το Βρετανικό Στέμμα λάμβαναν μέρος των κερδών, το ίδιο ακριβώς ίσχυε με την επέκταση των Βρετανών υπό τον Ρόουντς σε Ροδεσία και Νότια Αφρική, αλλά και με τους Βρετανούς πειρατές εναντίον των Ισπανών.

Ο Κίτσενερ διασκόρπισε τα λείψανα του Μαχντί στο Σουδάν ανοίγοντας τον τάφο του, όπως ακριβώς έκαναν οι Σταυροφόροι στην Πόλη με τους τάφους και τα οστά των Ρωμαίων Αυτοκράτορων, τα πέταξε στον Νείλο (όπως οι Ρωμαίοι το πτώμα του τυράννου Βιτέλιου) και ήθελε να κάνει το κρανίο του τασάκι (όπως οι Βούλγαροι ειχαν κάνει το κρανίο του Αυτοκράτορα της Ρωμανίας Νικηφόρου του Α΄ ποτήρι για κρασί).

Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου η ΕΣΣΔ κατέλαβε το Βόρειο Ιράν, όπως και κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η Τσαρική Ρωσία την ίδια ακριβώς περιοχή.

Ο Νάσερ θεωρούνταν ως ο «Ναπολέοντας της Αιγύπτου».

Τόσο ο Σαντάτ, όσο και ο Μοχάμεντ Αλί στράφηκαν και οι δύο στην Δύση για οικονομική και στρατιωτική βοήθεια (στις ΗΠΑ και την Γαλλία αντίστοιχα).

Όπως η Γερμανία πριν τον 1.914 μ.Χ. έψαχνε μία «θέση στον ήλιο» για αποικίες σε Αφρική και Ασία., το ίδιο έκανε και η ΕΣΣΔ στον Ψυχρό Πόλεμο και τον μετααποικιακό κόσμο με την νεοαποικιοκρατία, ακριβώς όπως και οι ΗΠΑ.

Η Κίνα στον 19^ο Αιώνα προσπάθησε και πέτυχε να μην υποταχτεί σε κανένα Αυτοκρατορικό σύστημα και στον Ψυχρό Πόλεμο σε καμία από τις δύο αντίπαλες παρατάξεις.

Τόσο ο Γκορμπατσόφ, όσο και ο Τσάρος Αλέξανδρος ο Β’ προσπάθησαν να εκσυγχρονίσουν και οι δύο την χώρα τους με δυτικές ιδέες με καταστροφικά για τους ίδιους αποτελέσματα.

Τόσο ο Ιωάννης Καποδίστριας, όσο και ο Γεώργιος ο Α΄ στην Ελλάδα δολοφονήθηκαν από αντικαθεστωτικούς, πιθανώς με την παρακίνηση ξένων δυνάμεων που ειχαν συμφέρον από την πτώση τους για την άνοδο ενός φιλικού προς αυτές πολιτικού καθεστώτος στην Ελλάδα.

Όπως ο Βαριάθος με τους Ρωμαίους και ο Σιβατζί κατάφερε μέχρι τον θάνατο του να αποκρούσει τους Μουγκάλ στην Ινδία, ενώ το ίδιο έκανε κατά των Βρετανών και ο Ναθάνιελ Μπέικον στην Βιρτζίνια.

Τόσο στην επίθεση των Βρετανών κατά της Καραϊβικής το ετος 1.742 μ.Χ., όσο και των Γάλλων κατά της Αϊτής το ετος 1.802 μ.Χ. και οι δύο Μεγάλες αυτές Δυνάμεις ηττήθηκαν από τις αρρώστιες και τον ανταρτοπόλεμο των ιθαγενών.

Τόσο ο Ταμερλάνος, όσο και ο Νάδερ Σαχ κατέλαβαν και οι δύο και κατέστρεψαν και λεηλάτησαν το Δελχί, όπως και οι Βρετανοί μετέπειτα από αυτούς.

Με την εισβολή τους στην Ινδία, τόσο ο Νάδερ Σαχ, όσο και ο Αχμάντ Σαχ προσπάθησαν να δημιουργήσουν και οι δύο μία Αυτοκρατορία από την Στέπα σαν τον Ταμερλάνο.

Η συμμαχία των Αψβούργων και των Βουρβόνων κατά των Πρώσων ήταν για κάποιους σαν το Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ των Ρώσων και των Γερμανών κατά των Πολωνών και τους τρεις διαμελισμού της Πολωνίας από τους Ρώσους, τους Πρώσους και τους Αυστριακούς.

«Νέα Ευρώπη» ονομάζονταν οι  ΗΠΑ και η Αυστραλία από τους Βρετανούς.

Ο Τζειμς Κουκ ανακάλυψε και εξερεύνησέ την Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία, όπως ο Πυθέας την Βρετανία και την Ισλανδία, μέσω των πλοίων τους και με διαταγή των μοναρχών τους και οι δύο.

Ο Νέλσον βύθισε τον Γαλλικό στόλο, τόσο στο Αμπουκίρ, όσο και στο Τραφάλγκαρ, καταστρέφοντας οριστικά τα σχέδια του Μεγάλου Ναπολέοντα για κατάκτηση της Μέσης Ανατολής και της Μεγάλης Βρετανίας αντίστοιχα.

Τόσο ο Μοχάμεντ Αλί στην Αίγυπτο, όσο και ο Τίπου Σουλτάν στην Ινδία προσπάθησαν και οι δύο να οικοδομήσουν κράτη με μεγάλη στρατιωτική και οικονομική ισχύ.

Αιματηροί ήταν οι πόλεμοι της ένωσης της Ιταλίας, της Γερμανίας, αλλά και των ΗΠΑ μέσω του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου.

Οι Ναπολεόντειοι Πόλεμοι και η βιαιότητα τους απέτρεψαν για σχεδόν εκατό χρονιά έναν πόλεμο τέτοιας κλίμακας στην Ευρώπη, όπως και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και η βιαιότητα του στις μέρες μας στην νεότερη ιστορική περίοδο.

Μετά τις θρησκευτικές διαμάχες στην Ευρώπη, ξεκίνησαν οι εθνοτικής/εθνικιστικές.

Το εμπόριο ναρκωτικών χρηματοδότησε τόσο τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Βιετνάμ, την κατάκτηση της Ινδίας από την Μεγάλη Βρετάνια, όσο και των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν.

Ο πόλεμος της Ινδίας σε Ινδία και Κίνα στο τέλος εξελίχθηκε σαν τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Βιετνάμ και της ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν, με ήττα και αποχώρηση από τα κράτη αυτά.

Ο τυχοδιώκτης Ρόμπερτ Κλάιβ κατέλαβε την Ινδία για λογαριασμό των Βρετανών, όπως και ο τυχοδιώκτης Τζέημς Μπρουκ το Βόρνεο για λογαριασμό των Βρετανών.

Παλινόρθωση των Τουγκζικίκ είχαμε στην Κίνα και των Μέιτζι στην Ιαπωνία.

Το 1.858 μ.Χ. κατέλαβαν οι Αγγλογάλλοι και λεηλάτησαν το παλάτι του Κινέζου Αυτοκράτορα Xianfeng στο Πεκίνο και το 1.902 μ.Χ. το παλάτι της Κινέζας Αυτοκράτειρας Τσε Χι.

Ο Μωάμεθ ίδρυσε την ισλαμική «θρησκεία» μέσω της ενοποίησης τμημάτων του Χριστιανισμού, του Ιουδαϊσμού και της παγανιστικής Αραβικής «θρησκείας» και ο Χο Γκι Χουάν ίδρυσε την «θρησκεία των Τάιπινγκ» μέσω της συνένωσης τμημάτων του Χριστιανισμού και του βουδισμού.

Και οι δύο αιρετικές αυτές προς τον Χριστιανισμό «θρησκείες» ήταν φονταμελιστικές, βίαιες και επεκτατικές ήδη από την ίδρυση τους και επεκτάθηκαν μέσω του «ιερού πολέμου»/τζιχάντ σε αλλά εδάφη και ήταν και οι δύο κατά της χρήσης ναρκωτικών (όπως και οι Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν).

Τόσο ο Ροβεσπιέρος, όσο και ο Στάλιν δήλωσαν ότι άλλοι ελέγχουν τα πράγματα από τα παρασκήνια και όχι τα κράτη.

Για κάποιους ιστορικούς η επίθεση των Ρώσων στην Μαντζουρία «ώθησε» τους Μάντσου για να μην υποταχτούν στην Ρωσία να επιτεθεί στην Κίνα, όπως και η επίθεση των Ούννων στους Γερμανικούς λαούς «ώθησε» αυτούς να εισβάλουν στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία για να μην υποταχτούν στους Ούννους (http://alophx.blogspot.com/2022/03/400-2022-update.html).

Ο Κανγκσί έγραψε πρώτος εγκυκλοπαίδεια όπως και ο Ντιντερό στην Γαλλία.

Η Ρωσία ήταν για κάποιους μία Ευρασιατική Σπαρτή που πολεμούσε έναντι ισχυρών αντιπάλων και προσπαθούσε να κρατήσει τους υπόδουλους με την βία υπό την κατοχή της και να διατηρήσει το συντηρητικό καθεστώς της.

Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις αυτό κατέρρευσε για ένα χρονικό διάστημα από επαναστάτες και βίαιους «μεταρρυθμιστές και αναδιανομείς γης» που εξόντωσαν την ολιγαρχία της ης, τον Άγη τον Δ΄, τον Κλεομένη τον Γ΄, τον Μαχανίδα και τον Νάβι στην Αρχαία Σπαρτή και τους μπολσεβίκους στην Ρωσία.

Η Ρωσία και η Ισπανια ονομάστηκαν και οι δύο «Οι εσχατιές της Μεγάλης Διαγώνιου της Ευρώπης».

Οι αποικίες της Ισπανίας στην Νότια Αμερική στράφηκαν ενάντια στην Μητρόπολη τους την Ισπανία και επαναστάτησαν εναντίον της, όπως ακριβώς και η αποικία της Κέρκυρας έναντι της μητρόπολης τους Κορίνθου, ζήτησαν και οι δύο την βοήθεια ξένων δυνάμεων για την επίτευξη της ανεξαρτησίας τους (Αθήνας και Μεγάλης Βρετανίας αντίστοιχα) και μετέπειτα σε πολυετείς άγριους εμφύλιους πολέμους μεταξύ των ολιγαρχικών και του λαού με την επίτευξη της ανεξαρτησίας τους.

«Πυρετός του Χρυσού» υπήρξε σε Βραζιλία, Νότια Αμερική, Νότια Αφρική και στο Κλοντάικ.

 Προφητείες για το Τέλος του Κόσμου υπήρχαν στην Δυτική Ευρώπη προς το ετος 1.000 μ.Χ. (αλλά και το 2.000 μ.Χ.), αλλά και με την πανούκλα/Μαύρο Θάνατο στην Ευρώπη, αλλά και στους Αζτέκους στο Μεξικό.

Ο μύθος του Χριστιανού βασιλια, του Πρεσβυτέρου Ιωάννη, του οποίου το Βασίλειο βρίσκονταν είτε στην Αφρική, είτε στην Ασία, ταυτίστηκε στην πότη περίπτωση με το Χριστιανικό Βασίλειο της Αιθιοπίας στην Αφρική, είτε με εκχριστιανισμένους Μογγόλους ηγεμόνες (π.Χ., τον μέντορα του Τζένκινς Χαν Τογκρούλ) ή Μογγόλους ηγεμόνες με ανοχή προς τον Χριστιανισμό λόγω των Χριστιανών συζυγών τους (π.χ. του Χουλαγκού Χαν που είχε Χριστιανή σύζυγο σαν τον Σασσανίδη μονάρχη Χοσρόη τον Β΄ στην Περσία).

Για την απόκρουση των βάρβαρων η Κίνα εκτός από το Σινικό τείχος στηρίζονταν και στα σιτηρά που προμηθεύονταν από τις Νότιες επαρχίες της, όπως και η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία για την απόκρουση των βάρβαρων στον Ρήνο, τον Ευφράτη, τον Καύκασο και την Βρετάνια, εκτός από τα τείχη της (Ανδριανού, Πίου και τα Limes) στηρίζονταν και στα σιτηρά από τις Νότιες επαρχίες της (π.χ. Σικελία, Αίγυπτο, Καρχηδόνα).

Οι δύο βασιλείς της Αρχαίας Σπάρτης ελέγχονταν από τους ισχυρότερους τους Εφόρους, όπως και ο Δόγης από το Συμβούλιο των Δέκα στην Βενετία.

Στην Αρχαία Ρώμη υπήρχαν δύο Δεκαριές για την διοίκηση της, όπως και το Συμβούλιο των Δέκα μαζί με τον Δόγη στην Βενετία, ενώ στην Αρχαία Αθήνα υπήρχαν οι Δέκα Άρχοντες, οι τυραννικές Δεκαρχίες του Λύσανδρου, στην μεταμινωική Κρήτη οι Δέκα Κόσμοι.

Η Βενετία ονομάζονταν και «Μικρό Βυζάντιο».

Ιάπωνες πειρατές λήστευαν τα πλοία της Κίνας, όπως και Αγγλικά της Ισπανίας.

Η Ταιβάν πρωτοεμφανίστηκε στα αρχεία της Κίνας το 239 μ.Χ. όταν ο τότε Αυτοκράτορας έστειλε αποστολή για να εξερευνήσει το νησί. Από το 1.624 μ.Χ. έως το 1.661 μ.Χ. ήταν αποικία των Ολλανδών.

Το 1.886 μ.Χ. η Ταιβάν έγινε αυτόνομη επαρχία της Κίνας. Το 1.895 μ.Χ., όταν η Κίνα έχασε τον τότε πόλεμο με την Ιαπωνία, αναγκάστηκε να παραχωρήσει το νησί στην Ιαπωνική Αυτοκρατορία, Η Ταιβάν παρέμεινε υπό ιαπωνική κατοχή μέχρι το τέλος της Ιαπωνικής αυτοκρατορίας το 1.945 μ.Χ.

Αν και Κίνα (Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας) αναγνωρίζεται διεθνώς ως η μόνη κυρίαρχη οντότητα από το 1949 μ.Χ., η Ταιβάν αναγνωρίζει τον εαυτό της ως την νόμιμη κυβέρνηση και την συνέχεια της Κίνας.

Στήν ἔκδοσι λοιπόν, μέ τίτλο «Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Ἑλλάδος καί τά μετά ταύτην γεγονότα», τῆς Διευθύνσεως Ἱστορίας Στρατοῦ, στὴν σελίδα 252, περιγράφεται πώς «ἡ ἡγεσία τοῦ ΚΚΕ διέταξε, διά τοῦ μέλους τοῦ Πολιτικοῦ Γραφείου τῆς ΚΕ τοῦ ΚΚΕ καί γραμματέως τῆς ΚΟΑ συντρόφου Μπαρτζῶτα (ψευδώνυμο «Φάνης»), τά εἰς τήν Ἀκρόπολιν τμήματα τοῦ ΕΛΑΣ, ὅπως ἀνατινάξουν τήν Ἀκρόπολιν»!!!!!!!!!!! (Ναί, καλά διαβάσατε, ἀλλά δέν τό πιστεύετε, ξαναδιαβάστε το! Αὐτό ἦταν, εἶναι καί θά εἶναι τό ΚΚΕ…)

Στήν συνέχεια γράφει, «τήν διαταγήν ἔλαβε τό ὑπό τόν πρώην ἐκπαιδευτικόν Ἰωάννην Λογοθέτην τμῆμα.Ὁ Λογοθέτης ἠρνήθη νά ἐκτελέση τήν διαταγήν, ζητῶν νά ἐξετασθῆ προηγουμένως μήπως ἦτο πλαστή καί προήρχετο ἀπό κανένα πράκτορα ξένης δυνάμεως, καθ᾿ ὅσον ὅσον ἀδυνατοῦνε νά πιστεύση, ὅτι ἡ τερατώδης αὐτή διαταγἠ, προήρχετο ἀπό τήν (Ἑλληνικήν;;;;) ἡγεσίαν τοῦ ΚΚΕ. Ἀργότερον ἐπεβεβαιώθη ὅτι ἠ ἀπόφασις ἀνατινάξεως τῆς Ἀκροπόλεως εἶχε τύχει τῆς ἐγκρίσεως ὁλοκλήρου τοῦ Πολιτικοῦ Γραφείου τῆς ΚΕ τοῦ ΚΚΕ (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2013/10/blog-post_5039.html)!

Οι «νέοι εγχώριοι Έλληνες Μοροζίνι»…

Η αίρεση του μονοθελητισμού έστρεψε και τους Ορθόδοξους και τους αιρετικούς μονοφυσίτες εναντίον του αντί να τους ενώσει όπως ήθελε, όπως και η προσπάθεια του Άκμπαρ του Μέγα να ενώσει το ισλάμ και τον Ινδουισμό μέσω του τζαινισμό έστρεψε και τους δύο εναντίον του.

Τόσο ο Άκμπαρ ο Μέγας, όσο και ο Ταμερλάνος, αλλά και ο Μπαμπούρ έλεγαν και οι δύο ότι κατάγονταν από τον Τζένκινς Χαν (ο τελευταίος και από  τον Ταμερλάνο).

Τόσο ο Τζένκινς Χαν, όσο και ο Άκμπαρ ο Μέγας έφεραν τεχνίτες στις πρωτεύουσες τους από κατακτημένες περιοχές για να τις «καλλωπίσουν».

Ο Μπαμπούρ κατέκτησε με τεράστια ταχύτητα την Ινδία, όπως ο Κόρτες το Μεξικό, ενώ και οι δύο ήταν πολεμικοί τυχοδιώκτες, ενώ και οι Ρώσοι με τον ίδιο τρόπο κατέλαβαν την Κεντρική Ασία.

Ο Ισμαήλ ο Α΄ της Περσίας δημιούργησε μία στρατιωτική και γραφειοκρατική ελίτ από εξισλαμισμένους πληθυσμούς, όπως ακριβώς και οι Τούρκοι έκαναν μέσω των γενίτσαρων και δημιούργησε προσωπική φρουρά τυφεκιοφόρων σαν τον Μεγα Πέτρο.

Ο Ισμαήλ ο Α΄ της Περσίας ήταν μέλος των κοκκινοκέφαλων, όπως και ο Όλιβερ Κρόμβελ των σιδεροκέφαλων.

Οι Ρώσοι, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι όταν κατακτούσαν άλλους λαούς τους έλεγαν ότι το έκαναν για να τους εκπολιτίσουν.

Δολοφονήθηκε από εξοργισμένους πολίτες ο κυβερνήτης του Πορτ Ρουαγιάλ, όπως και ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας Γιόχαν ντε Βιτ με τον αδερφό του Κορνήλιο (https://www.pronews.gr/kosmos/ki-omos-se-ayti-tin-eyropaiki-xora-oi-polites-efagan-ton-prothypourgo-tous/).

Για ένα χρονικό διάστημα επιτράπηκε η Χριστιανική Ιεραποστολή στην Ιαπωνία και την Κίνα, ενώ στην συνέχεια ξεκινήσαν διωγμοί και στις δύο χώρες.

Τόσο ο Ουραμπί, όσο και ο Νάσερ στην Αίγυπτο ήταν και οι δύο λαοφιλείς εθνικιστές και παναραβιστές στρατιωτικοί που ανέλαβαν με πραξικόπημα την εξουσία στην χώρα αυτή και ήρθαν σε σύγκρουση με τους Βρετανούς για το Σουέζ και την ανεξαρτησία της Αίγυπτου και οι Βρετανοί εισέβαλαν στην χώρα τους. 

Διάσημες κομμουνιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις στον Ψυχρό Πόλεμο ήταν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες στην Ιταλία, η RAF στην Γερμανία, η Γκράπιο στην Ιαπωνία, οι Πρωταγωνιστές Μάιου 28 στην Γαλλία, οι Ερυθροί Χμερ στην Καμπότζη, οι Ερυυθροφρουροί στην Κίνα κ.λ.π.

Πρώτοι ίδρυσαν Αμφικτιονίες στην Ελλάδα οι Μινωίτες.

Η Πομπηία καταστράφηκε από την έκρηξη του Βεζούβιου την Ιταλία και η Μινωική Κρήτη από την έκρηξη του Ηφαιστείου της Θήρας.

Και οι σεξουαλικά ανάρμοστες σχέσεις στα ενδότερα της οικογένειας Biden. Οι εγγονές και οι ανιψιές ως αντικείμενα ερωτικού πόθου;

Καθώς ακόμη και ο Brian Stelter του φιλικού CNN υποστηρίζει ότι το σκάνδαλο του φορητού υπολογιστή του Hunter Biden είναι «πραγματικό πρόβλημα» για τον Joe Biden και «όχι απλώς μια ιστορία των δεξιών μέσων ενημέρωσης» που μπορεί να εμποδίσει την υποψηφιότητα του Βiden για το 2024 μ.Χ. το οικογενειακό porno (στο στιγμιότυπο που βλέπετε ο Biden φιλά στο στόμα την εγγονή του Naomi) της οικογένειας Biden βλέπει το φως της δημοσιότητας.

Αυτή την φορά στο επίκεντρο είναι η νεαρή ανιψιά και εγγονή αντίστοιχα των Hunter και Joe Biden, Natalie Biden.

Ο Ηunter εμφανίζεται να έχει τέτοια σχέση με την 14χρονη ανιψιά του Natalie ώστε να μοιράζεται και το κρεβάτι του μαζί της, ενώ η ίδια σε δημόσιες εμφανίσεις εμφανίζεται να είναι αδυναμία και του παππού της και πλανητάρχη Joe Biden η μοναδική αποστολή του οποίου-όπως όλα δείχνουν-ήταν να εμβολιάσει με τα θανάσιμα εμβόλια COVID το πληθυσμό των ΗΠΑ, να διαλύσει με εργαλείο τους μετανάστες και τους δικαιωματιστές τον κοινωνικό ιστό της χώρας του και να αυξήσει τα κεφάλαια για τη κλιματική αλλαγή.

Στις 11 Ιουλίου 2018 μ.Χ., ο Ηunter εμφανίζεται να μιλά με τον πρώην συνέταιρο του, τον καταδικασμένο εγκληματία Devon Archer: «Ναι, φαίνεται σαν μια ατελείωτη δοκιμασία της λογικής μου. Το να μισείς τόσο πολύ όσο να κάνεις αυτή την στιγμή είναι πολύ επικίνδυνο.

Η Ηalie δεν με αφήνει να δω τη Νatalie χωρίς τον πατέρα μου παρών. Μπορείς να το φανταστείς; Αυτό το γαμημένο με εμποδίζει να μιλήσω ή να βρεθώ κοντά στη Νatalie. H Natalie βρίσκεται πολύ συχνά στο επίκεντρο των συνομιλιών του Joe Biden με τον γιο του Hunter.

Στις 14 Ιουλίου 2018 μ.Χ., ο Hunter παραπονιέται στον πατέρα του Joe με επίκεντρο τη 14χρονη ανιψιά του: «Και παρεμπιπτόντως είπε στην Νatalie ότι μπορώ να την δω οποιαδήποτε στιγμή, αλλά ότι θέλεις να είσαι εκεί για την προστασία της. Η Naomi δεν μπορεί να το κάνει γιατί μπορώ να χειραγωγήσω την Νaomi μέσω εκφοβισμού και να κάνω ό,τι θέλω στην Νatalie…

Ο αείμνηστος Beau Biden, ο οποίος ήταν ο πατέρας του φερόμενου ανήλικου θύματος του Hunter, έφερε τα σεξουαλικά εγκλήματα κατά των παιδιών στο επίκεντρο των οκτώ ετών του ως Γενικός Εισαγγελέας του Delaware, μετά την επιτυχή δίωξη ενός παιδίατρου που καταδικάστηκε για σεξουαλική επαφή με περισσότερα από 80 παιδιά.

Ο Beau, ο οποίος πέθανε από καρκίνο του εγκεφάλου το 2015 μ.Χ., εξήγησε τα στατιστικά στοιχεία της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών σε μια ομιλία του: «Η χώρα μας πρέπει να καταλάβει ότι ένα στα τέσσερα κορίτσια υφίσταται σεξουαλική επίθεση πριν γίνει δεκαοκτώ.

Ένα στα έξι αγόρια δέχεται σεξουαλική επίθεση πριν γίνει δεκαοκτώ. Μόνο ένα στα δέκα από αυτά τα παιδιά το αναφέρει ποτέ επειδή εννέα στους δέκα από τους δράστες γνωρίζουν το θύμα ή έχουν οικεία σχέση με το θύμα» (http://corfiatiko.blogspot.com/2022/08/blog-post_11.html).

[Οι αιμομικτικές αυτές σχέσεις παππού και θείου με εγγόνια και ανιψιές αντίστοιχα με άκρατη παιδεραστία, πορνεία και γαστριμαργικά όργια και ναρκωτικά με άλλες γυναίκες θυμίζει κατά πολύ τις αιμομικτικές σχέσεις των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων Τιβέριου και Καλιγούλα με μέλη της οικογένειας τους και τις αντίστοιχες τους με εγγόνια, αδερφές και ανιψιές αντίστοιχα με άκρατη παιδεραστία, πορνεία και γαστριμαργικά όργια με άλλες γυναίκες και άντρες].

Με πραξικόπημα ο Ισαάκιος Κομνηνός κατέλαβε την εξουσία στην πάντα Ελληνική Κύπρο μας και στην συνέχεια οι Βρετανοί  εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση αυτή και κατέλαβαν με εισβολή το πάντα Ελληνικό αυτό νησί.

Με πραξικόπημα το 1.974 μ.Χ. ο Ιωαννίδης και ο Σαμψών κατέλαβαν την εξουσία στην πάντα Ελληνική Κύπρο μας και στην συνέχεια οι Τούρκοι  εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση αυτή και κατέλαβαν με εισβολή το πάντα Ελληνικό αυτό νησί.

Για τις σφαγές που έκανε στους Αρμένιους ο Οθωμανός Σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ ονομάστηκε «κόκκινος/αιματοβαμμένος Σουλτάνος», όπως και για τις σφαγές που έκανε στην Κίνα ο Κάιζερ Γουλιέλμος ο Β΄ των Χοεντσόλερν ονομάστηκε σφαγέας και «Ούννος» επειδή έτσι ονόμασε ο ίδιος τον εαυτό και τον στρατό του παροτρύνοντας τους να εξοντώνουν τους εχθρούς τους σαν τους Ούννους.

Τόσο ο Εμπεδοκλής, όσο και ο Πυθαγόρας, ο Πλάτωνας και ο Μαζδάκ πρότειναν όλα τα αγαθά να είναι κοινά, ενώ ο Πλάτωνας πρότεινε όπως και ο Μαρξ να είναι και οι γυναίκες και τα παιδιά επίσης κοινά. 

Κοινές τις γυναίκες τους είχαν οι Δαψολίβυες, οι Σάκες, οι Μασαγγέτες και οι Αγαβύρσοι. 

Ο Δίων ο Κάσσιος υποστήριζε ότι κατά την διάρκεια της εξέγερσης των Ιουδαίων του 117 μ.Χ. στην Κύπρο κάποιοι επαναστάτες έκαναν ζώνες με τα δέρμα των νεκρών εχθρών τους (όπως έκανε και ο Ουάλας στην Σκωτία και οι Γάλλοι επαναστάτες το 1.789 μ.Χ.), ενώ όπως έκαναν κάποιες φυλές στην Αφρική (π.χ. στο Κονγκό) έτρωγαν τις καρδιές των εχθρών τους. 

Οι Αρχαίοι Βαβυλώνιοι και οι Αρχαίοι Ασσύριοι πολλές φορές πουλούσαν τις όμορφες κόρες τους και τα χρήματα που έβγαζαν τα έδιναν για να προικοδοτούν τις άσχημες κόρες τους.

Τουλάχιστον μία φόρα στην ζωή τους οι Βαβυλώνιοι με τις γυναίκες τους και οι Κορίνθιοι με τις κόρες τους, τις έστελναν σε ναούς (της Ιστάρ και της Αφροδίτης αντίστοιχα) για να εκπορνεύονται ελεύθερα με ξένους.

Ο Εμπεδοκλής στον Ακράγαντα και ο Ηράκλειτος στην Έφεσο όταν αρνήθηκαν να γίνουν βασιλιάδες των συμπολιτών τους, αυτοί τους εγκατέλειψαν. 

Αρχικά η Αρχαία Σπάρτη και η ΕΣΣΔ ήταν δύο κράτη «ισότητας» των πολιτών τους, όμως σύντομα και στις δύο περιπτώσεις όταν αυτά έγιναν κυρίαρχες υπερδυνάμεις της εποχής τους, ο πλούτος συγκεντρώθηκε στα χέρια λίγων (μία ολιγαρχική δράκα) και ο λαός και στις δύο περιπτώσεις φτώχυνε και έχασε τα πάντα, μαζί με τα πολιτικά τους δικαιώματα. 

Οι Αρχαία Σπάρτη, οι Ναζί και οι Σοβιετικοί είχαν απολυταρχικά και μιλιταριστικά κράτη και  εξόντωναν και δίωκαν τους πολιτικούς, ιδεολογικούς και θρησκευτικούς τους αντιπάλους μέσω της κρυπτείας η πρώτη και των μυστικών υπηρεσιών τους οι δεύτερες (Γκεστάπο, NKVD, KGB).

Το κράτος και στις περιπτώσεις ήταν υπό τον απόλυτο έλεγχο τους, οι γυναίκες ήταν κοινές (μόνιμα στην Αρχαία Σπάρτη και για ένα διάστημα στην ΕΣΣΔ), ενώ τα παιδιά εκπαιδεύονταν από μικρά από το κράτος και ήταν στον απόλυτο έλεγχο του από τα 17 τους χρόνια.

Τα ίδια καθεστώτα αυτά (Ναζί και Σπάρτη εξόντωναν τους ανάπηρους), είχαν στρατόπεδα συγκέντρωσης (οι Ναζί και η ΕΣΣΔ), κοινωνικών  τάξεων (ΕΣΣΔ και Σπάρτη), ενώ και στις τρεις αυτές περιπτώσεις μία ολιγαρχία είχε τον έλεγχο των κρατών αυτών.

Πήραν δάνεια από την Δύση η Αίγυπτος, η Οθωμανική Αυτοκρατορία και η Κίνα και χρεοκόπησαν όλες, αναπτύχθηκε στην συνέχεια σε όλες αυτές ένα αντίδικο κίνημα, το οποίο κατεστάλη με την βία από τους δυτικούς. Στην συνέχεια, οι λαοί εξεγέρθηκαν στα κράτη αυτά έναντι των υπόδουλων στην Δύση μοναρχιών και τις έριξαν από την εξουσία.

Το Ιράν, όσο και η Αίγυπτος, όσο και η Οθωμανική Αυτοκρατορία και η Ιαπωνία εισήγαγαν μετά την ήττα τους από την Δύση δυτική τεχνολογία και γνώσεις από αυτή. Αλλά και η Ρωσία εισήγαγε και αυτή δυτική τεχνολογία και γνώσεις μετά τον εμφύλιο στην χώρα αυτή που ακολουθήσε τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στην συνέχεια, σε όλες τις παραπάνω χώρες ξεκίνησαν βίαιοι εμφύλιοι πόλεμοι, οι οποίοι εξελίχθηκαν είτε σε περιφερειακούς ή έγιναν μέρος του Αλή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και σε όλες τις παρανοώ χώρες κατέρρευσαν τα πολιτικά τους συστήματα και είτε εθνικιστικά, είτε κομμουνιστικά καθεστώτα κατέλαβαν την εξουσία σε αυτές.

Ο Μοχάμεντ Αλί και οι διάδοχοι του προχωρήσαν στον εκσυγχρονισμό της Αίγυπτου.

Με πραξικοπήματα έπεσαν οι μοναρχίες σε Αίγυπτο, Τουρκία, Ιράν και Κίνα.

Όπως στην Αρχαία Ρώμη βοήθησαν στην επέκταση της το δίκτυο δρόμων που ίδρυσε (όπως και στην Αρχαία Κίνα), στην Μεγάλη Βρετανία έκανε το ίδιο ακριβώς η ίδρυση των σιδηροδρόμων.

Ο Σανδρόκοτος και ο Κανγκσί ήταν και οι δύο μεγάλοι κυνηγοί.

Ο ηγέτης των Καλμούκων Γκαλντούν τους ένωσε, όπως ο Αττίλας τους Ούννους και ο Νουραχί τους Μάντσου.

Τόσο οι Μποξέρ στο Πεκίνο το 1.898 μ.Χ., όσο και οι Ινδοί στην Αμρίτσα το 1.919 μ.Χ. έσφαζαν συλλήβδην τους Ευρωπαίους.

Αίμα βγήκε κατά τον θάνατο του από το στόμα στον Αττίλα και Ρικίμερο.

«Βασιλέα των Ελλήνων» αποκαλούσε ο Τσάρος των Βουλγάρων Σαμουήλ τον Αυτοκράτορα της Ρωμανίας, όπως και ο Φρειδερίκος ο Α΄ Μπαρμπαρόσα.

Ο Τσενγκ Χε υπέταξε στην Κίνα την Σρι Λάνκα και συνέλαβε τον βασιλιά της, όπως ακριβώς χάρις στα δάνεια και την οικονομία της υπέταξε στις μέρες μας η Κίνα την Σρι Λάνκα.

Η Κίνα βοήθησε το ιδεολογικά ίδιο με αυτή Βόρειο Βιετνάμ να επικρατήσει επί του Νότιου Βιετνάμ, της Γαλλίας και των ΗΠΑ, ενώ επί των πολέμων στο Αφγανιστάν βοήθησε τους Μουτζαχεντίν και τους Ταλιμπάν να επικρατήσουν έναντι της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ για γεωπολιτικούς λογούς παρόλο που είχε αντίθετη ιδεολογία με αυτούς.

Από το έτος 1.720 μ.Χ. οι Βρετανοί μετέφεραν λόγω του φτηνότερου εργατικού δυναμικού τις βιομηχανίες τους στην Ινδία και πωλούσαν τα φτηνά προϊόντα που παρήγαγαν εκεί πανάκριβα στην Δύση, όπως ακριβώς κάνουν και στις μέρες μας στην Κίνα.

Πριν το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου προηγήθηκε η επίθεση των Ιταλών σε Λιβύη και Δωδεκάνησα και πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η επίθεση των Ιταλών σε Αιθιοπία και Αλβανία.

Τόσο οι Ναζί, όσο και οι Σοβιετικοί θεωρούσαν την Δύση παρακμιακή και διεφθαρμένη.

Τόσο ο Κένεντι, όσο και ο Τραμπ πρότειναν ο έλεγχος του δολαρίου να φύγει από την ιδιωτική τράπεζα FED και να επιστρέψει στην κεντρική κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Η σύγκρουση των Ρώσων και των Κινέζων στον ποταμό Αμούρ συνέβη την δεκαετία του 1.960 μ.Χ. από τον Μάο και τον Χρουστώφ, όσο και το 1.685 μ.Χ. από τον Κινέζο Αυτοκράτορα Κανγκσί.

Τόσο η Ιωάννα της Λοραίνης, όσο και η Μουλάν ήταν κόρες και οι δύο φτωχών αγροτών στην Γαλλία και την Κίνα αντίστοιχα, ενώ και οι δυο τους εντάχτηκαν στον στρατό των κρατών τους, έγιναν αξιωματικοί σε αυτόν, ενέπνευσαν τους άντρες τους και νίκησαν και εκδίωξαν από τα εδάφη τους προαιώνιους εχθρούς των χωρών τους.

Όπως επί Μαρίας Θηρεσίας, ο σύζυγος της Φραγκίσκος Α΄ ήταν εικονικός βασιλιάς και κυβερνούσε αυτή, έτσι και επιώ βασίλισσάς Ελισάβετ της Β’ στην Μεγάλη Βρετανία, ο σύζυγος της Φίλιππος ήταν εικονικός βασιλιάς και κυβερνούσε αυτή.

Άλλος ήταν ο διορισμένος αντιβασιλείας επί Αντίοχου του Ε’ του Ευπάτωρα (ο Φίλιππος) και άλλος έγινε τελικά (ο Λυσίας), όπως και άλλος ήταν ο διορισμένος αντιβασιλείας επί Βαλδουίνου του Ε’ (ο Ραιμόνδος Γ' της Τρίπολης) και άλλος πηρέ την θέση αυτή τελικά (η Σίβυλλα). 

Οι Γάλλοι του Μεγάλου Ναπολέοντα απήγαν από άλλο κράτος και εκτέλεσαν τον Δούκα Ντανγκιέν, όπως στις μέρες μας οι Αμερικανοί απήγαγαν από αλλά κράτη και βασάνιζαν σε μυστικές εγκαταστάσεις επί Προεδρίας του Τζορτζ Μπους του Νεότερου μουσουλμάνους που για τους ιδίους ήταν ύποπτοι για τρομοκρατία.

Προέβη σε αιμομιξία η Λουκρητία Βοργία (εν γνώσει όλων) με τον πατέρα της (τον πάπα Αλέξανδρο Βοργία) και τον αδερφό της (τον Καίσαρα Βοργία) και γέννησε γιο (όπως και ο Καλιγούλας με τις αδερφές του και η Βερενίκη με τον αδερφό της τον Ηρώδη τον Αγρίππα τον Β’).

Εξαδάχτυλος ήταν ο τελευταίος Αυτοκράτορας της Ρωμανίας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, όπως και τελευταίος πρώην μονάρχης της Ελλάδας Κωνσταντίνος ο Β΄ των Γλύξμπουργκ.

Η μητέρα του Ουίνστον Τσόρτσιλ, ήταν για κάποιους μια σύγχρονη Αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Η γεννημένη στο Μπρούκλυν Τζέννυ, παντρεύτηκε αρχικά τον πατέρα του Τσόρτσιλ που είχε καταγωγή από Γάλλους Ουγενότους. Ήταν διάσημη για την ομορφιά της και για τις κοινωνικές της δεξιότητες. Βοήθησε τον άντρα της και αργότερα τον Ουίνστον στην πολιτική τους σταδιοδρομία.

Είχε αρκετές ερωτικές σχέσεις με Ευρωπαίους πρίγκηπες συμπεριλαμβανομένου του πρίγκηπα της Ουαλίας που την γνώρισε στον πρώτο της άντρα.  Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ την είδε ελάχιστα τα παιδικά του χρόνια καθώς ως είθισται, τον μεγάλωσε μια νταντά. Παρόλα αυτά ο Ουίνστον την θαύμαζε και  όταν ενηλικιώθηκε, η μητέρα του έγινε η καλύτερη του σύμβουλος και τον βοήθησε να ακολουθήσει τα πολιτικά βήματα του πατέρα του.

Πέρα από την προσωπική της ζωή που θυμίζει ταινία, η Τζένυ είχε δημιουργήσει έναν οργανισμό που έχτισε δυο νοσοκομεία την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Έγραψε αρκετά θεατρικά έργα και για ένα από αυτά επέλεξε να είναι πρωταγωνίστρια μια γυναίκα  που επρόκειτο να γίνει ερωμένη του άντρα της.  Μάλιστα σε μασκέ πάρτι είχε ντυθεί Αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Για όσους τυχόν δεν γνωρίζουν, ο Τσόρτσιλ ήταν ο ηγέτης της Μεγάλης Βρετανίας κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο (http://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/08/blog-post_180.html).

Η ιστορία του Πλούταρχου για την έκκληση του Κοριολάνου στον πρώην εχθρό του Αυφίδιο μοιάζει αρκετά με μια ιστορία από την ζωή του Θεμιστοκλή, ενός ηγέτη της Αθηναϊκής δημοκρατίας που ήταν σύγχρονος του Κοριολανού.

Κατά την εξορία του Θεμιστοκλή από την Αθήνα, ταξίδεψε στο σπίτι του Άδμητου , βασιλιά των Μολοσσών, ενός ανθρώπου που ήταν προσωπικός του εχθρός. Ο Θεμιστοκλής ήρθε στον Άδμητο μεταμφιεσμένος και τον έκανε έκκληση ως φυγάδα, όπως και ο Κοριολανός στον Αυφίδιο (ενώ το ίδιο έκανε ο Θεμιστοκλής αργότερα με τον γιο του εχθρού του του Πέρση βασιλιά Ξέρξη του Α’, τον οποίο είχε νικήσει στην ναυμαχία της Σαλαμίνας).

«Δεν πιστεύω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος» Δημόνας στην Αρχαιότητα και στην νεότερη εποχή ο Νίκος Καζαντζάκης.

Ο ιερέα Τζον Μπολ κατά την διάρκεια της εξέγερσης των χωρικών στην Αγγλία πολιόρκησε με τον στρατό των ακολούθων του το Λονδίνο και ήταν εναντίον του διεφθαρμένου Αρχιεπίσκοπου του Καρντεμπούρι Σάιμον Σάντμπερι και η εξέγερση του δεν σταμάτησε παρά μόνο με την δολοφονία του από ακολούθους του βασιλια Ριχάρδου του Β’, με συνέπεια ο στρατός χωρίς ηγέτη ακέφαλος να διαλυθεί και να ηττηθεί.

Αντίστοιχα στην Γερμανία και ο  θεολόγος Τόμας Μίνστερ κατά την διάρκεια του πολέμου των χωρικών επαναστάτησε ενάντια στους ευγενείς και τον Αυτοκράτορα Κάρολο τον Ε’ τον Κουίντο, όμως ο στρατός του και ο ίδιος εξοντώθηκε στην τελευταία μάχη του πολέμου στο Frankenhausen.

Η ταυτότητα του κρινόμενου Τόμας Μίνστερ αποκαλύφθηκε από ένα σάκο με χαρτιά και γράμματα που κρατούσε κρατώντας, όπως και του Κόλα Ντε Ριέντζο από τα πολλά δαχτυλίδια που κουβαλούσε κατω από τα ρούχα υπηρέτη που είχε μεταμφιεστεί.

Ο Δεύτερος Εκατονταετής Πόλεμος είναι όρος ιστορικής εποχής και χρησιμοποιείται από ορισμένους ιστορικούς για να περιγράψει την σειρά στρατιωτικών συγκρούσεων μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας που σημειώθηκαν περίπου από το 1689 μ.Χ. (ή κάποιοι λένε το 1714 μ.Χ.) έως 1815 μ.Χ., όπως ο πρώτος Εκατονταετής Πόλεμος μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας διήρκησε από το ετος 1337 μ.Χ. ως και το ετος 1453 μ.Χ.

Πολλοί στην Ευρώπη αναφέρθηκαν στη Μεγάλη Βρετανία ως « Παράδοτη Αλβιόνα », υποδηλώνοντας ότι ήταν ένα έθνος βασικά αναξιόπιστο. Οι άνθρωποι συνέκριναν την Βρετανία και την Γαλλία με την Αρχαία Καρχηδόνα και την Ρώμη, αντίστοιχα, με την πρώτη να χαρακτηρίζεται ως ένα άπληστο ιμπεριαλιστικό κράτος που κατέρρευσε, ενώ το δεύτερο ήταν ένα πνευματικό και πολιτιστικό κεφάλαιο που άκμασε:

«Οι Ρεπουμπλικάνοι γνώριζαν εξίσου καλά με τους Βουρβόνους ότι ο Βρετανικός έλεγχος των ωκεανών είχε βάρος στην πολιτική της Ηπειρωτικής δύναμης και ότι η Γαλλία δεν μπορούσε να κυριαρχήσει στην Ευρώπη χωρίς να καταστρέψει την Βρετανία.

Η «Καρχηδόνα»—βρικόλακας, τύραννος των θαλασσών, «ύπουλος» εχθρός και φορέας ενός διεφθαρμένου εμπορικού πολιτισμού—σε αντίθεση με την «Ρώμη», φορέα της παγκόσμιας τάξης, της φιλοσοφίας και των ανιδιοτελών αξιών».

Τόσο ο βασιλιάς Ερρίκος ο Η’ της Αγγλίας, όσο και ο Μέγας Ναπολέοντας χώρισαν την πρώτη τους γυναικά (την Αικατερίνη της Αραγονίας και την Ιωσηφίνα αντίστοιχα) με την οποία δεν ειχαν παιδιά και παντρευτήκαν άλλες, για να αποκτήσουν διάδοχο και να μην σβήσει η δυναστεία τους.

Τυπικά η διάλυση της Β’ Αθηναϊκής Συμμαχίας συνέβη όταν η Αθήνα ηττήθηκε από τον Φίλιππο τον Β’ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας και τον γιο του τον Μέγα Αλέξανδρο, όμως στην ουσία είχε διαλυθεί πολύ νωρίτερα όταν είχε ξεσπάσει εμφύλιος αναμεσά στα μέλη της.

Αντίστοιχα και η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (το λεγόμενο και Α’ Ράιχ) τυπικά διαλύθηκε μετά την ήττα του από τον Μεγάλο Ναπολέοντα, αλλά στην ουσία διαλυθεί πολύ νωρίτερα με την ήττα των Αψβούργων ηγετών της στον Τριακονταετή Πόλεμο.

Η διάλυση της Β’ Αθηναϊκής Συμμαχίας έγινε από έναν εμφύλιο πόλεμο που ξέσπασε ανάμεσα στα μέλη της με χρηματοδότηση του Σατράπη της Άκριας Μαυσώλου, η Πανελλήνια Συμμαχία του βασιλια Αγησίλαου του Β’ της Σπάρτης με χρήματα του Κυρού του Νεότερου με παρόμοιο τρόπο.

 Έγινε παράλληλα και μία αποτυχημένη προσπάθεια να διαλυθεί το Κοινό των Ελλήνων (αλλιώς Συνέδριο της Κορίνθου) που δημιούργησε και ηγήθηκε ο βασιλιάς Φίλιππος ο Β’ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας και ο γιος του ο Μέγας Αλέξανδρος, με παρεμφερή τρόπο από τους Αρταξέρξη τον Γ’, τον Βαγώα και τον Δαρείο τον Γ’.

Ο Ντούγκιν διασαλπίζει συχνά πως «Η Ρωσία είναι η Ελλάδα του Βορρά» αναφέρεται περισσότερο στην Αρχαία Ελλάδα και όχι στην σύγχρονη.

Ο Κονσταντίν Λεοντίεφ όταν μεγάλωσε και άλλαξε πολίτικες και ιδεολογικές απόψεις έκαψε το έργο του «Το ποτάμι των εποχών», όπως και ο Γκογκόλ τον δεύτερο τόμο του έργου του «Νέκρες Ψυχές», ο Τολστόι το έργο του «Φυγή», ο Βοκκάκιος το «Δεκαήμερο» του και ο Βιργίλιος την «Ανειάδα» του.

Τόσο ο Κονσταντίν Λεοντίεφ, όσο και ο Βλαντίμιρ Σολοβιόφ υπηρέτησαν και οι  δύο ως διπλωμάτες της Ρωσίας στην Ανατολή.

Στα νιάτα του ο Λεοντίεφ ονομάστηκε «Ο Ρώσος Νίτσε» και ο «Ρώσος Σπένγκλερ», ενώ λόγω του έντονου ναρκισσισμού και παρακμιασμού του ως καλλιτέχνη, τον παρομοίασαν με τον Καβάφη, με τον οποίο ειχαν παρεμφερείς ιδέες για την Ανατολή και τους ανθρώπους της.

Ο Λεοντίεφ κατετάγη και πολέμησε εθελοντικά στον Κριμαϊκό Πόλεμο (στον οποίο έλαβε μέρος και ο Τολστόι) έχοντας ενθουσιασμό για τον πόλεμο, την βία και τις μάχες αν και καλλιτέχνης, όπως και ο Ιταλός ποιητής Ντανούντσιο έκανε το ίδιο για παρεμφερείς λογούς κατά την διάρκεια του Ιταλοτουρκικό και του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ και οι δύο αυτοί καλλιτέχνες ήταν εθνικιστές.

Ο Λεοντίεφ μαστίγωσε τον Γάλλο πρέσβη, όπως και ο Ρωμαίος πρόξενος Γάιος Λάελιος τον μεταμφιεσμένο σε δούλο αξιωματικό και πρέσβη Λούσιο Στατόριο για να μην αναγνωριστεί, αφού είχε σταλεί ως κατάσκοπος στο στρατόπεδο των Καρχηδονίων και του Νουμίδη συμμάχου τους βασιλια Σύφαξ.

Ο Λεοντίεφ ορκίστηκε στον Θεό να γίνει καλόγερος αν τον έσωζε από μία θανατηφόρα και επικίνδυνη αρρώστια και ο Λούθηρος από την πτώση πολλών κεραυνών διπλά του εν μέσω μίας αγρίας και επικίνδυνης καταιγίδας.

«Τι να κάνουμε» ήταν ο τίτλος ενός μυθιστορήματος που έγραψε ο Τσερνισέφσκι και ενός πολιτικού μανιφέστου που έγραψε μετέπειτα ο Λένιν.

Χοιροβοσκός ήταν πριν γίνει ηγέτης των Σέρβων ο Μίλος Ομπρένοβιτς και της ΕΣΣΔ ο Χρουστώφ.

Ο Ωριγένης και οι αιρετικοί «ευνουχισμένοι» στην Ρωσία ήταν υπέρ του ευνουχισμού.

Αυτομαστιγούμενοι ήταν οι αιρετικοί χλίστι στην Ρωσία του 17^ου Αιώνα μ.Χ., όπως και οι Αυτομαστιγούμενοι στην Δυτική Ευρώπη τον 14^ο Αιώνα μ.Χ. στην Δυτική Ευρώπη τον καιρό της πανούκλας και του «Μαύρου Θανάτου».

Ο Γιαροσλάβος ο Σοφός κατασκεύασε τον Ναό της Αγίας Σοφίας στο Κίεβο και ο Ιβάν ο Δ΄ ο Τρομερός τον Ναό του Αγίου Βασιλείου στην Μόσχα.

Τόσο ο Ιβάν ο Δ΄ ο Τρομερός, όσο και ο Πέτρος ο Α΄ ο Μέγας της Ρωσίας σκότωσαν και οι δύο προσωπικά τους διάδοχους γιους τους.

Τόσο ο Βλαδίμηρος ο Α΄ ο Μέγας, όσο και ο Βλαδίμηρος ο Β΄ ο Μονομάχος ήταν και οι δύο κατά της θανατικής ποινής και δεν την εφάρμοσαν ως ηγεμόνες.

Για κάποιους οι Πατριάρχες Κηρουλάριος και Νίκων ήταν υπέρ του παποκαισαρισμού στα κράτη τους.

Τόσο οι Τριάκοντα Τύραννοι στην Αρχαία Αθήνα, όσο και ο Κοριολάνος, ο Σύλλας και ο Βρούτος στην Αρχαία Ρώμη, απέτυχαν όλοι τους να επαναφέρουν το πολίτευμα της απολυτής ολιγαρχίας στα κράτη τους.

Τόσο ο Καίσαρας, όσο και ο Λουδοβίκος ο ΙΔ’ της Γαλλίας μείωσαν την πολιτική ισχύ των αριστοκρατών, τους υπέταξαν πλήρως και αυξήσαν υπέρμετρα την δική τους και του κράτους τους.

Ο πρώτος Ρωμαίος δικτάτορας εμφανίστηκε λιγο μετά την πτώση των Ταρκύνιων, των τελευταίων Ετρούσκων στην καταγωγή βασιλέων της Ρώμης και από φόβο επίθεσης αυτών και των Σαβίνων για ανακατάληψη της πόλης αυτής και είχε το ονομα Τίτος Λάρκιος.

Αντίστοιχα ο πρώτος Δόγης της Βενετίας εμφανίστηκε λιγο μετά το ξεκίνημα της αίρεσης της Εικονομαχίας στην Ρωμανία στην πόλη αυτή και από φόβο επίθεσης των Βυζαντινών για ανακατάληψη της πόλης αυτής και είχε το ονομα Ούρσους.

Η Καρχηδόνια αριστοκράτισσα Σοφονίσα δηλητηρίασε τον εαυτό της αντί να ταπεινωθεί σε έναν ρωμαϊκό θρίαμβο, όπως ακριβώς έκανε και η Ελληνίδα Κλεοπάτρα η Μεγάλη μετά από αυτή. Και οι δύο είχαν υψηλή εκπαίδευση και ήταν «έξυπνες και τόσο γοητευτικές που και μόνο η θέα τους ή ακόμα και ο ήχος της φωνής τους αρκούσε για να νικήσει τον καθένα, ακόμα και τον πιο αδιάφορο».

Οι Σικάριοι έκαναν χρήση στιλέτων και έκαναν φόνους σαν τους Ασσασινούς και τους εξόντωναν ακόμα και μέρα και σε δημοσιά θα μεσημέρι για παραδειγματισμό, έχοντας αμέριστο φανατισμό για την εκτέλεση των πράξεων τους αυτών.

Τόσο οι Σικάριοι, όσο και οι Ασσασινοί επαναστάτησαν εναντίον των Ρωμαίων οι πρώτοι και των Μογγόλων οι δεύτεροι και εξοντωθήκαν στα ορεινά οχυρά που ειχαν καταλάβει και εγκατασταθεί από αυτούς (στην Μασάντα και το Αλαμούτ αντίστοιχα).

Οι Σικάριοι ήταν και θρησκευτικοί εξτρεμιστές τρομοκράτες όπως οι Ασσασινοί και οι Θάγγι.

Οι Σικάριοι αυτοκτόνησαν όλοι ομαδικά περιμένοντας το τέλος του κόσμου όπως και τα μέλη της αίρεσης της «Πύλης του Ουρανού» έκαναν ακριβώς το ίδιο στα νεότερα χρόνια.

Ο Λουδοβίκος της Ορλεάνης δολοφονήθηκε από άνδρες του Ιωάννη του άφοβου, του Δούκα της Βουργουνδίας, τον οποίο ο Δούκας της Ορλεάνης είχε διατάξει να εκτελέσουν.

Ο Μωάμεθ διέταξε την εκτέλεση ενός Εβραίου ποιητή που έγραψε κάτι εναντίον του, όπως και ο Χομεϊνί του συγγραφέα Σαλμάν Ρούντι που έγραψε εναντίον του ισλάμ. Το ίδιο έκανε και ο πάπας που διέταξε την δολοφονία της Αγγλίδας Ελισάβετ της Α’ και ο Τζον Νοξ που διέταξε το ίδιο για την αδερφή της και βασίλισσα Μαρίας Τυδώρ.

Η αποτυχημένη βομβιστική απόπειρα δολοφονίας του Ιάκωβου του Α΄ στην Αγγλία από τον Και Φος, θυμίζει την εξίσου Η αποτυχημένη βομβιστική απόπειρα δολοφονίας του Κρόμβελ στην Αγγλία από τον Έντουαρντ Σάξμπυ.

Κάποιοι παρομοίασαν τον Μαρά και τον Λίνκολν με τον Καίσαρα και τον Τζον Γουίλκς Μπουθ και την Σαρλότ Κορνταί που τους δολοφόνησαν με τον Βρούτο.

Οι νιχιλιστές στην Ρωσία έμοιαζαν για κάποιους με τους οπαδούς της αντικουλτούρας.

Οι αναρχικοί Σεργκέι Νετσάγιεφ και Μιχαήλ Μπακούνιν ήταν και οι δύο εγωιστές, ναρκισσιστές και αρχηγοί ανύπαρκτων επαναστατικών οργανώσεων στην Ρωσία.

Κάθοδο στους αγρότες έκαναν στην Ρωσία το αγκινπρότ, οι Ερυθρά νεολαία στην Κίνα και οι Χμερ στην Καμπότζη με παταγώδη αποτυχία.

Πολλοί αναρχικοί στην Τσαρική Ρωσία αυτοπυρπολούνταν, όπως και πολλοί βουδιστές μοναχοί στον πόλεμο του Βιετνάμ.

Η αναρχική οργάνωση του «Μαύρου Λαβάρου» στην Ρωσία και οι ακροδεξιές «Μαύρες Εκατονταρχίες» προέβαιναν σε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ τους πριν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και πατάχτηκαν από τους κομμουνιστές μπολσεβίκους όταν ανέλαβαν την εξουσια, ενώ οι δεύτεροι στηρίζονταν από το κράτος, όπως και οι νεοφασίστες τρομοκράτες στην Ιταλία έναντι των κομμουνιστών αντίπαλων τους επί Ψυχρού Πολέμου.

Η Γερμανία του Κάιζερ βοήθησε με χρήματα και πράκτορες στην άνοδο του Λένιν στην Ρωσία (http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html), όπως και η Γερμανία του Χίτλερ βοήθησε με όπλα και στρατό στην άνοδο του Φράνκο στην Ισπανία. Και οι δύο αυτοί άντρες διέλυσαν τις τρομοκρατικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις των σοσιαλιστών και των αναρχικών στα κράτη τους και συμμάχησαν έμμεσα με την Γερμανία.

Τρομοκρατική οργάνωση με το ονομα «Μαύρη Χείρα» υπήρχε τόσο στην Σερβία, όσο και στην Ισπανία.

Άγνωστη ρίψη βομβάς προκάλεσε την εξέγερση του Χειμάρκετ στις ΗΠΑ, όπως και ένας άγνωστος πυροβολισμός ξεκίνησε την εξέγερση της Βαστίλης και την «εξέγερση» του Μαιντάν αντίστοιχα.

Η Βρουγλχίδη διέπραξε αιμομιξία όπως και η Αγριππίνα η Νεότερη.

Ως ελευθερωτές υποδέχτηκαν οι γηγενείς πληθυσμοί της Καρχηδόνας και της Ιταλίας τα στρατεύματα του Βελισάριου και του Ορθοδόξου Αυτοκράτορα της Ρωμανίας Ιουστινιανού όταν ανακτούσαν τις περιοχές αυτές από τους βάρβαρους Γερμανικούς κατακτητές τους Βάνδαλους και Γότθους.

Το ίδιο  έκαναν και οι γηγενείς πληθυσμοί της Νοτιάς και Κεντρικής Ισπανίας όταν τα απελευθέρωναν τα Ισπανικά στρατεύματα του Γκονζάλο Ντε Κόρντομπα και των καθολικών βασιλέων Φερδινάνδου και Ισαβέλλας.

Ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής στην Βόρεια Αγγλία χρησιμοποίησε την πείνα και τον λιμό ως μέσο υποταγής του κατακτημένου πληθυσμού, όπως και ο Στάλιν έκανε ακριβώς το ίδιο μέσω του Κολομοντόρ στην Ουκρανία.

Τόσο ο Μέγας Κωνσταντίνος, όσο και ο Οκταβιανός Αύγουστος έθεσαν σε ισχύ και οι δύο αυστηρούς νομούς για την μοιχεία. Παράλληλα ο Μέγας Κωνσταντίνος έλαβε μέτρα υπέρ των αγροτών, των κατωτέρων τάξεων και του στρατού, όπως έκανε και ο Ιούλιος Καίσαρας. 

Η καταστροφή Εκκλησιών από τον στρατό του Μεγάλου Ναπολέοντα στην Ρωσία, την Ισπανια και την Αυστρία προκάλεσαν την εξέγερση των λαών εναντίον των Γάλλων, όπως έγινε και κατά των Γάλλων κατά τον Σικελικό Εσπερινό.

Στρατόπεδα συγκέντρωσης έστησε η Μεγάλη Βρετανία στην Κένυα, στην Νότια Αφρική για τους Μπόερς και οι Γάλλοι κατά των Αλγερινών του FLN.

Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι Ναζί οργάνωσαν μέσω των SS και της πολυεθνικής μεραρχίας τους «Καρλομάγνος» μία (ελεγχόμενη από τους ίδιους) «ένωση των λαών της Δυτικής Ευρώπης» κατά της ΕΣΣΔ και της αποικιοκρατικής Δύσης, όπως και οι Ιάπωνες κατά την διάρκεια του ιδίου πολέμου οργάνωσαν αντίστοιχα μία (ελεγχόμενη από τους ίδιους) ένωση των λαών της Ασίας» κατά της ΕΣΣΔ και της αποικιοκρατικής Δύσης,

Τόσο οι μπολσεβίκοι, όσο και οι αναρχικοί και οι σοσιαλεπανάστατες στην Ρωσία ειχαν τρομοκρατικές οργανώσεις και ένοπλα τμήματα και διέπρατταν τρομοκρατικές επιθέσεις, δολοφονίες και ληστείες τραίνων και τραπεζών.

Τόσο ο Μπιζό κατά τον πόλεμο της κατάκτησης της Αλγερίας, όσο και ο Μασύ κατά την διάρκεια τι πολέμου της ανεξαρτησίας, μετακίνησαν βίαια πληθυσμούς από τις θέσεις τους, έδρασαν βίαια και χρησιμοποίησαν στρατόπεδα συγκέντρωσης και γενοκτονίκες τακτικές.

«Στις άκρες της τηβέννου μου κρατώ την ειρήνη και τον πόλεμο» είπε ο Φάβιος Μάξιμος στην Γερουσία της Καρχηδόνας, όπως και ο Γιασέρ Αραφάτ στην συνέλευση του ΟΗΕ δήλωσε: «Στο ένα χέρι κρατώ κλαδί ελιάς και στο άλλο το όπλο ενός μαχητή».

Τόσο η Χεζμπολάχ στον Λίβανο, όσο και η Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο με την κοινωνική βοήθεια που προσφέρει στους φτωχούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς κερδίζει πολιτική δύναμη, υποστήριξη και στρατολογεί νέα μέλη.

Τόσο ο Πάλμερ Μίτσελ, όσο και ο Τζον Έντουαρντ Χούβερ αύξησαν και οι δύο τα κονδύλια του FBI< ο πρώτος για να καταστείλει τους αναρχικούς και ο δεύτερος για να καταστείλει τους κομμουνιστές, κάτι που πέτυχαν τελικά.

Η εξεγέρσεις των μαύρων σκλάβων στο Στόνο το 1.739 μ.Χ. και στο Νατ Τέρνερ το 1.831 μ.Χ. απέτυχαν και οι δύο και τα κεφάλια των ηττημένων εκτέθηκαν προς παραδειγματισμό σε πασσάλους σε δημοσία θέα.

Ο Νέιθαν Φόρεστ εκτέλεσε τους πιο πολλούς μαύρους αιχμάλωτους πολέμου, όπως έκαναν με τους Γάλλους αιχμάλωτους ο Άγγλος «μαύρος πρίγκιπας» Εδουάρδος και ο Άγγλος βασιλιάς Ερρίκος ο Ε’.

«Η ανοικοδόμηση του Νότου» των ΗΠΑ από τους νικητές Βόρειους του Οδυσσέα Γκραντ σήμαινε την βίαιη απόδοση πολιτικών δικαιωμάτων στους πρώην μαύρους σκλαβους, ενώ για τον ίδιο λόγο η βίαιη απόδοση πολιτικών δικαιωμάτων στους έγχρωμους πολίτες από τον Κένεντι την δεκαετία του 1.960 μ.Χ. ονομάστηκε από κάποιους «Η δεύτερη ανοικοδόμηση του Νότου».

Όπως οι φτωχοί πολίτες που πολέμησαν ως οπλίτες στον Μαραθώνα μετά την νίκη και την συμμετοχή τους διεκδικήσαν και πολιτικά δικαιώματα, το ίδιο έκαναν και οι μαύροι στρατιώτες στις ΗΠΑ που έλαβαν μέρος στον πόλεμο του Βιετνάμ.

Οι Άγγλοι κατέκτησαν με την βία την Βόρεια Ιρλανδία και την επικρούσαν βίαια, όπως ακριβώς έκαναν και οι Τούρκοι στο κατεχόμενο από αυτούς Βόρειο τμήμα της πάντα Ελληνικής Κύπρου.

Τόσο ο Βαλέρα, όσο και ο Κόλινς στην Ιρλανδία συγκρούστηκαν σε έναν βίαιο εμφύλιο μετά την απελευθέρωση της Κύπρου σε σχέση με την μελλοντική πολιτική και εδαφική της μορφή σε σχέση με τα σύνορα, όπως και οι πρώην συνεργάτες του Κυπριακού Αγώνα Γρίβας και Αρχιεπίσκοπος Μακάριος σε σχέση με την ένωση ή μη με την Ελλάδα.

Οι Τούμπαρος στην Ουρουγουάη, όπως και ο Ρομπέν των Δασών έδιναν ένα μέρος από την «λεία» τους στους φτωχούς για απόκτηση συμπαθειών, καταφυγίων και στρατολόγηση νέων μελών για τις οργανώσεις τους.

«Είμαστε όλοι Αμερικανοί» είπαν οι λαοί της γης όταν έγινε η τρομοκρατική επίθεση ισλαμιστών στους Δίδυμους Πύργους, όπως και ο Κένεντι όταν βρέθηκε στο Τείχος του Βερολίνου είπε: «Είμαι ένας Βερολινέζος».

Η Πάτεν Χιρστ, όπως και ο Άλντο Μόρο λέγεται ότι υπέστησαν πλύση εγκέφαλου από τους απαγωγείς τους.

Η RAF εκτέλεσε τον όμηρο της Χανς Μάρτιν Σλάυερ όταν απέτυχαν οι διαπραγματεύσεις με τις αρχές, όπως και οι Ερυθρές Ταξιαρχίες με τον όμηρο τους Άλντο Μόρο.

Η βία των συγκρούσεων των συμμοριών των νεοφασιστών και των κομμουνιστών στην Ιταλία την δεκαετία του 1.970 μ.Χ., ήταν το ίδιο άγρια και βίαιη με την βία των συγκρούσεων των συμμοριών των φασιστών και των κομμουνιστών στην Ιταλία την δεκαετία των ετών 1.919- 1.922 μ.Χ.

Ο βίαιος αρχηγός, ιδρυτής αίρεσης και τρομοκράτης Ασαχάρα, ίδρυσε την αίρεση του στο Τόκιο με ανάμειξη στοιχείων του ταοϊσμού, του βουδισμού, του ινδουισμού, της αστρολογίας και του Χριστιανισμού, όπως και ο Χον Σινγκ Χουάν, ο ιδρυτής της αίρεσης και βίαιου πολιτικού κινήματος των Τάιπινγκ την ίδρυσε με την ανάμειξη στοιχείων του ταοϊσμού, του βουδισμού και του Χριστιανισμού.

Σαν τον Ρουσσώ και ο Τίοντορ Καζίνσκι ήταν και οι δύο κατά της τεχνολογίας και του συγχρόνου πολιτισμού.

Στην Ινδία την «παθητική αντίσταση» υποστήριζε ο Γκάντι και την βία το Εθνικο Κογκρέσο και ο Μπαλ Γκονγκαλμάρ Τιλάκ και στις ΗΠΑ ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, το Έθνος του ισλάμ και ο Μάλκομ Χ αντίστοιχα.

Η δολοφονία του Αυστριακού Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου έγινε από τον Σέρβο Γκαβρίλο Πρίντσιπ, όπως και του Οθωμανού Σουλτάνου Μουράτ του Α’ από τον Σέρβο πολεμιστή και ευγενή Miloš Obilić.

Οι κρατούμενοι των γκουλάγκ του Στάλιν και των στρατοπέδων συγκέντρωσης του Χίτλερ, όπως και του Βλαντ Τσέπες Δράκουλα ήταν όλοι τους υποχρεωτικά σκλάβοι εργάτες.

Ο βασιλιάς της Ιταλίας Βίκτωρ Εμμανουήλ ο Γ΄ πίστευε ότι μπορούσε να ελέγξει τους φασίστες του Μουσολίνι φέρνοντας τους στην εξουσία, όπως και ο Γερμανός Προέδρος Πάουλ Φον Χίντεμπουργκ τους ναζιστές του Χίτλερ.

Τόσο η πάντα Ελληνική Κύπρος, όσο και το Ισραήλ απελευθερώθηκαν και οι δύο από τους Βρετανούς με άγριο ανταρτοπόλεμο.

Στην Σρι Λάνκα οι Καμίλ ηττήθηκαν (και ο ηγέτης τους εκτελεστηκε σαν τον Μπιν Λάντεν) από τον μετέπειτα τυραννικό και απολυτά διεφθαρμένο Προέδρο Ρατζαμάσκα Μαλίντα που εκδιώχθηκε με εξέγερση, όπως και στο Περού ο Ηγέτης Φωτεινού Μονοπατιού Αμπιμάελ Γκαουσμάν συνελήφθη από τον μετέπειτα τυραννικό και απολυτά διεφθαρμένο Προέδρο Αλμπέρτο Φουτζιμόρι που εκδιώχθηκε με εξέγερση.

Μετά την ήττα των Αμερικάνων στην Σομαλία από τον Αιντίντ (κατά την επιχείρηση «Black Hawk») αυτοί αποχωρήσαν από την χώρα αυτή, όπως και μετά από την ήττα των ΗΠΑ στον Λίβανο από την Χεζμπολάχ (και την βομβιστική επίθεση της στην Βηρυτό που στοίχισε την ζωή 241 Αμερικάνων πεζοναυτών) οι Αμερικανοί αποχώρισαν από την χώρα αυτή.

Ο Ασσουρνασιπάλ ο Β’ χρησιμοποίησε άγρια τρομοκρατία κατά των εχθρών του και των πολίτων στα Σούσα, τους οποίους και αποκεφάλισε, ενώ άλλους τους άφησε να πεθάνουν στην έρημο, όπως έγινε και με τους στρατιώτες του Μεγάλου Αλέξανδρου στην έρημο της Γεδρωσίας.

Αλλά και Σύλλας στην Ρώμη έκοβε τα κεφάλια των εχθρών του (αριστοκρατών και πολιτών), όπως και οι Γάλλοι επαναστάτες τον καιρό της Γαλλικής Επανάστασης.

Ο Καουτίλια στην Ινδία, ήταν ένας κυνικός και αδίστακτος πολιτικός στις πραγματείες του προς τους ηγεμόνες, όπως ήταν και τα γραπτά του Μακιαβέλλι στην Δύση.

Μετα τους δολοφονίες του Καίσαρα και του Καλιγούλα στους οποίους η Σύγκλητος έλαβε μέρος πίστευε αφελώς ότι θα αποκτήσει ξανά την παλαιά απόλυτη εξουσία και τα προνομία της στον Ρωμαϊκό λαό.

«Sic Temper Tyrranis» («Έτσι πεθαίνουν όλοι οι τύραννοι» ή «θάνατος σε όλους τους τυράννους») λέγεται ότι είπε ο Βρούτος στον Ιούλιο Καίσαρα πριν τον δολοφονήσει, όπως και ο Τζον Γουίλκς Μπουθ στον Αβραάμ Λίνκολν πριν τον δολοφονήσει.

Ο Κικέρωνας εκτελέστηκε από την Β’ Τριανδρία και το κεφάλι του κόπηκε, όπως και τα χεριά του εκτέθηκαν σε δημοσία θέα, η ίδια ακριβώς εκτέλεση και κατάληξη που επέβαλε ο ίδιος στον νεκρό Καταλίνα πολλά χρόνια νωρίτερα.

Με το Σύμφωνο των Μεδιολάνων ο Μέγας Κωνσταντίνος επέτρεψε την ελεύθερη λατρεία για όλους, όπως έγινε και από τον Μεγάλο Ναπολέοντα με τους νόμους που υπέγραψε. 

Ο Διονύσιος ο Α΄ των Συρακουσών δηλητηριάστηκε όπως λέγεται από τον γιο του Διονύσιο τον Β΄, ενώ ο Δίων που τον διαδέχτηκε εκτελέστηκε, όπως και για τον Στάλιν λέγεται ότι δηλητηριάστηκε από τον Μπέρια, ο οποιος τον διαδέχτηκε και εκτελέστηκε από τον όπως λέγεται συν-συνωμότη του Χρουστώφ.

Οι ένοπλες ομάδες του Πόπλιου Κούλχερ (υποστηριζόμενες από τον Καίσαρα, τον Πομπήιο και τον Κράσσο) που συγκρούονταν με τις συμμορίες του Μίλωνα, ήταν σαν τους μελανοχίτωνες που συγκρούονταν με τις συμμορίες των κομμουνιστών στην Ιταλία, αλλά και τους φαιοχιτώνες στην Γερμανία που συγκρούονταν με τις συμμορίες του SPD (την Μαυροκοκκινόχρυση σημαία), του KPD (τον Σύνδεσμο Μαχητών Κοκκίνου Μετώπου) και των εθνικιστών (τους «Συνδέσμους Μάχης»).

Τόσο ο Αλέξανδρος ο Α΄ της Ηπείρου, όσο και ο Φρειδερίκος ο Α΄ ο Μπαρμπαρόσα πνίγηκαν και οι δύο περνώντας έναν ποταμό μετά από πολλές νίκες κατά των εχθρών τους.

«Μικρός Πούτιν» ονομάζεται ο Σέρβος Προέδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς.

Η λαμπαδηφορία είναι σύμβολο της προώθησης γνώσης σε ανθρώπους που βρίσκονται στο σκοτάδι! Οι Ναζί θεωρούσαν ότι αυτοί έχουν την γνώση. Είναι μια σύγχρονη μορφή του αρχαίου αιρετικού γνωστικισμού.

Σε κάψιμο των φακέλων των πολιτικών αντιφρονούντων μόλις ανέλαβαν την εξουσία προέβησαν τόσο ο Ανδρέας Παπανδρέου, όσο και ο Καλιγούλας (ο οποίος φρόντισε όμως πιο πριν να φτιάξει κρυφά αντίγραφα τους).

Όπως η Μεγάλη Αικατερίνη έχτισε κάποια ψεύτικα χωριά υπό τον Ποτέμκιν για να τα βλέπουν οι ξένοι και να νομίζουν ότι όλα είναι καλά στην Ρωσία (οδηγώντας τους από διαδρομές που ήθελε μόνο η ίδια και ήταν «φτιαχτές» καταστάσεις), το ίδιο έκανε και ο Στάλιν με τους ξένους που επισκέπτονταν την ΕΣΣΔ.

Στην προσπάθεια τους να καταλάβει και νομιμοποιήσει την απόπειρα κατάληψης της εξουσίας στην Ρώμη, ο Νυμφίδιος ισχυρίστηκε ότι ήταν νόθος γιος του Καλιγούλα (αφού η μανά του ήταν από παλιά ερωμένη του), όπως και ο Κόλα Ντε Ριέντζο μετέπειτα πως ήταν νόθος γιος του Αυτοκράτορα Ερρίκου του Ζ΄ του Λουξεμβούργου.

Όμως οι εχθροί τους στον πρώτο έλεγαν ότι ήταν γιος ενός μονομάχου στον οποίο έμοιαζε εν μέρει με το ονομα Martianus, ενώ στον δεύτερο ότι ο πατέρας του ήταν ένας ταβερνιάρης με το ονομα Lorenzo Gabrini.

Ο Κόλα Ντε Ριέντζο και ο Βλαντ Γ’ Τσέπες Δράκουλα έπεσαν από την εξουσία με ενέργειες των εχθρών τους και κατέφυγαν στο εξωτερικό οπού αιχμαλωτίστηκαν από τους εχθρούς τους, έμειναν στην φυλακή για ένα διάστημα, μετά απελευθερώθηκαν και επέστρεψαν με την βοήθεια τους ξανά στα κράτη τους οπού προσπάθησαν να ανακτήσουν την εξουσία τους και τελικά σκοτωθήκαν πολεμώντας και οι δύο κατά των εχθρών τους.

Ο Μπάιντεν παράλληλα, εκτός από ασέλγεια στην εγγονή του, κατηγορείται από την ίδια του την κορη (https://www.pronews.gr/kosmos/imerologio-koris-mpainten-eixa-aprepi-mpania-me-ton-patera-mou-os-paidi-afones-oi-ipa/). ότι ασελγούσε και σε αυτή όταν ήταν μικρή, θυμίζοντας με τις αιμομικτικές του αυτές πρακτικές τον πάπα της Ρώμης Αλέξανδρο Βοργία με την κορη του Λουκρητία και τον Νέρωνα με την μάνα του Αγριππίνα την Νεότερη.

Τόσο ο Εφιάλτης στην Αρχαία Αθήνα, όσο και ο Στολύπιν στην Τσαρική Ρωσία, δύο σύγχρονοι μεταρρυθμιστές υπέρ του φτωχού λαού πολιτικοί, αν και αριστοκρατικής καταγωγής και οι δύο δολοφονήθηκαν (σαν τους Γράκχους), με πιθανούς ενόχους τόσο τους αριστοκράτες, όσο και τους ριζοσπάστες αντιπάλους τους (π.χ. τους μπολσεβίκους στην Ρωσία), όμως σιγουρά αυτοί που επωφελήθηκαν ήταν οι πολιτικοί αντίπαλοι εντός των κομμάτων τους που τους πήραν την θέση (π.χ. π Περικλής του Εφιάλτη).

«Τιτανικός της Κρήτης» ονομάστηκε το επιβατικό πλοίο «ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ» το 1.966 μ.Χ. και βυθίστηκε στην Φαλκόνε και αυτό κατά την διάρκεια του ταξιδιού του.

Την 1^η Μαρτίου ο Ελληνικός του 1.919 μ.Χ. προκεχωρημένος λόχος έλαβε τελεσίγραφο του Ρώσου Αταμάνου Γρηγόριεφ διοικητή μεραρχίας Μπολσεβίκων που βρισκόταν στην Νιβγιαρόσκα, να καταθέσει τα όπλα και να αναχωρήσει από την περιοχή μέχρι την επομένη στις 17.00 ώρα, καταλήγοντας ότι «δεν εγνώριζε να υπάρχει διαφορά τις, οιασδήποτε φύσεως μεταξύ Ελλάδος και Ρωσίας».

Η άμεση όπως απάντηση που δόθηκε ήταν: «Είναι ανάξιον των απογόνων του Λεωνίδου να εγκαταλείπωσι τας εαυτών θέσεις». H συνέχεια είναι γνωστή και οι Έλληνες στρατιώτες για άλλη μία φορά έπραξαν το καθήκον τους ως απόγονοι του Λεωνίδα.

Η Ρωμαϊκή δημοκρατία που ιδρύθηκε από τους Lucius Junius Brutus και Lucius Tarquinius Collatinus το 509 π.Χ. ήταν παρόμοια με την Αμερικανική δημοκρατία που ιδρύθηκε από τους George Washington, Thomas Jefferson, John Adams, Benjamin Franklin, Alexander Hamilton, John Jay και James Madison το 1776 μ.Χ.

 Και οι δύο δημοκρατίες ξεκίνησαν με την ανατροπή ενός μονάρχη. Και οι δύο δημοκρατίες χτίστηκαν σε ένα θεμέλιο ισχυρών, σταθερών οικογενειών στις οποίες ο πατέρας ήταν η κύρια αρχή. Και οι δύο δημοκρατίες πίστευαν ότι η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία πρέπει να είναι χωριστές. Και οι δύο δημοκρατίες καταστράφηκαν από μια εισροή εξωγήινων που δεν πίστευαν στις πολιτικές αξίες που υποστήριζαν οι ιδρυτές της νέας τους χώρας.

Ο Χουρσίτ Πασάς διέταξε τους δήμιους να κλείσουν τις γυναίκες του χαρεμιού σε σακιά και να τις πετάξουν στον Πηνειό. Γλίτωσε μόνο η Εσμέ, η αδελφή του σουλτάνου. Κατά τον ίδιο τρόπο έπνιξε ο Αλή Πάσας την κυρά Φροσύνη και άλλες Ελληνικές στην λίμνη των Ιωάννινων, αλλά και ο Σελίμ ο Α΄ ο Σκληρός τις παλλακίδες των αδερφών του και των παιδιών του στον Βόσπορο.

Λίγους μήνες αργότερα, έδωσε κι ο ίδιος τέλος στην ζωή του. Γνωρίζοντας ότι ο σουλτάνος είχε δώσει εντολή να τον σκοτώσουν, με την κατηγορία της  κατάχρησης δημόσιου θησαυρού, θέλησε να τον προλάβει. Αφού ετοίμασε έναν μεγαλοπρεπή τάφο και οργάνωσε την κηδεία του, ήπιε ένα φιαλίδιο με δηλητήριο και σωριάστηκε μπροστά στο μαυσωλείο (όπως και ο Αννίβας όταν κινδύνευε να συλληφθεί από τους Ρωμαίους).

Οι απεσταλμένοι της Υψηλής Πύλης που έφτασαν με δύο μέρες καθυστέρηση, αποφάσισαν ότι όφειλαν ούτως ή άλλως να εκτελέσουν το φιρμάνι. Ξέθαψαν τον Χουρσίτ, του πήραν το κεφάλι (όπως έκανε και ο Κάρολος ο Β’ της Αγγλίας με το πτώμα του εχθρού του Όλιβερ Κρομβελ) και το μετέφεραν στην Πόλη για να το δείξουν στον σουλτάνο πάνω σε ασημένιο δίσκο (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2020/12/4.html).

Η Οδησσός είναι για κάποιους μία «Νέα Αθήνα».

Ο διωγμός των Χριστιανών και η μη τήρηση της συμφωνίας για παύση τους από τον Λικίνιος, μαζί με την προσπάθεια δολοφονίας του Κωνσταντίνου του Μεγάλου, οδήγησε σε πόλεμο μεταξύ τους και σε οριστική νίκη του Μεγάλου Κωνσταντίνου μετά από δύο νικηφόρους πολέμους.

Με τον ίδιο τρόπο και ο διωγμός των Χριστιανών στην Νότια Αραβία στην πόλη Ναζράν/Najran από τον Εβραϊκής Ντου Νουβίας (αλλά και στο κράτος του στην Υεμένη την πόλη Χιμιάρ/Himyar) οδήγησε στην εισβολή των Αιθιόπων του βασιλιά Καλέμπ (αλλιώς Ελλεσβόα) του Αξούμ/ Αβησσυνίας στο κράτος του και την οριστική ήττα του μετά από δύο νικηφόρες εκστρατείες.

Με τα πλοία του Αυτοκράτορα της Ρωμανίας Ιουστινιανού του Α΄ του Μεγα, μπόρεσε ο στρατός βασιλιά, Καλέμπ του Αξούμ να περάσει στην Υεμένη και να βοηθήσει τους διωγμένους Χριστιανούς Υεμένιες και να νικήσει τον Ντου Νουβίας στον εμφύλιο που ακολουθήσε μετά από αίτηση τους υπό έναν Χριστιανός από τη Ναζράν.

Αντίστοιχα και ο στρατός του Φράνκο με τα πλοία του Άξονα (Γερμανία και Ιταλία) και να νικήσει τους εχθρούς του που δίωκαν τους Χριστιανούς σε έναν άγριο εμφύλιο πόλεμο στην Ισπανία ΄ύστερα από αίτημα του.

Ο στόλος του Ξέρξη βυθίστηκε από θύελλα και καταιγίδα στον Άθω, όπως και του Καίσαρα στην Βρετανία.

Όταν οι Έλληνες σκότωσαν τους πρέσβεις των Περσών αυτοί τους επιτέθηκαν και ηττήθηκαν από τους Έλληνες, όπως έγινε με τους Μαμελούκους και τους Μογγόλους όταν οι πρώτοι σκότωσαν τους πρέσβεις των δεύτερων.

Το ηθικό και η αυτοπεποίθηση ως υπερδύναμη των Βρετανών που είχε καταπέσει στους Βρετανούς μετά την ήττα τους στην διώρυγα του Σουέζ ανέκαμψε μετα την νίκη τους ενάντια στην Αργετινή στα Φώκλαντ.

Αντίστοιχα το ηθικό και η αυτοπεποίθηση ως υπερδύναμη των Αμερικάνων που είχε καταπέσει στους Βρετανούς μετά την ήττα τους στον πόλεμο του Βιετνάμ ανέκαμψε μετα την νίκη τους ενάντια στο Ιράκ στον Α΄ Πόλεμο του Κόλπου.

Νηστεία μέχρι θανάτου για να σταματήσει ο εμφύλιος στα κράτη τους ξεκίνησαν ο Μαλχάμα Γκάντι στην Ινδία και ο Μοντάνα Αλ Σαντ στο Ιράκ.

Τόσο ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, όσο και ο Μαλχάμα Γκάντι προσπάθησαν να επιτύχουν με τον αγώνα τους την ανεξαρτησία των κρατών τους ενιαία κράτη, αλλά χάρις στον ρολό των Βρετανών (αλλά και των Τούρκων και των ΗΠΑ για την πάντα Ελληνική Κύπρο μας), αυτά διαχωρίστηκαν.

Και ξεκίνησε εμφύλιος μεταξύ των μελών τους όταν αυτοί αποχωρήσαν από αυτά (ενώ το Βόρειο μέρος της πάντας Ελληνικής Κύπρου βρίσκεται υπό Κατοχή εξαιτίας της τουρκικής εισβολής), εφαρμόζοντας την τακτική του «διαίρει και βασίλευε», όπως ακριβώς έκαναν με Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους στην Παλαιστίνη, όταν αποχωρήσαν από αυτή.

Μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι σκλάβοι εργάτες που απελευθερωθήκαν από τους Γερμανούς στην Γερμανία και έκαναν ως εκδίκηση λεηλασίες σε αυτή, όπως και οι σκλάβοι στις τρεις επαναστάσεις τους ενάντια στην Ρώμη (με πιο σπουδαία αυτή του Σπάρτακου), αλλά και οι σκλάβοι της Αϊτής ενάντια στους Γάλλους (υπό τους Ντε Λορβετούρ και Ντεσαλίν).

Δώδεκα εκατομμύρια Γερμανοί έφυγαν μετά το πέρας του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου από την Ανατολική Πρωσία προς την Κεντρική Γερμάνια και τόσοι Ινδοί και Πακιστανοί από την Ινδία και το Πακιστάν από το ένα μέρος στο άλλο και αντίστροφα το έτος 1.947 μ.Χ.

Έβγαλε κράνος του στην τελική μάχη κατά των Γερμανών ο Γερμανικός και ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής στην τελική μάχη κατά των Σαξόνων.

«Λόρενς της Κύπρου» για την κατασκοπεία του έναντι των Τούρκων ονομάζονταν ο Βρετανός πλοίαρχος Σουασόν.

Βίαιη στρατολόγηση παιδιών και αντρών μέσω απαγωγών έκαναν τόσο ο ΣΔΕ, όσο και ο ISIS.

Ο Στάλιν αντί να γίνει ιερέας έγινε μπολσεβίκος, όπως και ο Μάικλ Τζορτζ Θέβις μαφιόζος, ενώ στην συνέχεια έλαβαν και οι δύο μέρος σε βίαιες ληστείες, φόνους, εγκλήματα και κλοπές.

Ο Κρούμμος έκανε το κρανίου του Αυτοκράτορα της Ρωμανίας Νικηφόρου του Α’ ποτό για κρασί και ο Ρότζερ Άντερχιλ το κρανίο του Τζίμι Μεις για λογαριασμό του Μάικλ Τζορτζ Θέβις βιβλιοστάτη.

Λίγο πριν πεθάνει ο εκτελεσμένος από την μαφία Σορφέτσο Νάλο είπε: «Ο Βελέντζας το έκανε», όπως και λιγο πριν πεθάνει εκτελεσμένος από την μαφία ο Ρότζερ Άντερχιλ είπε: «Ο Μάικλ Τζορτζ Θέβις το έκανε».

Η πάντα Ελληνική Κύπρος κατακτήθηκε δύο φορές από τους Άγγλους, η πρώτη επί Ριχάρδου του Α΄ του Λεοντόκαρδου και η δεύτερη επί της βασίλισσάς Βικτώριας.

Σκοτώθηκαν από έκρηξη βόμβας από τρομοκράτες, τόσο ο πατέρας του Καντίροφ, όσο και του Χαράρι, ενώ στην συνέχεια και οι δύο τους έγιναν ηγέτες των συμπατριωτών τους και ορκίστηκαν να συνεχίσουν το έργο των πατέρων τους.

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ, ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ. ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ, ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΊΣΜΑΤΟΣ (Και μια κρυμμένη τρίτη όψη, ικανή να καταρρεύσει τα πάντα στον τρέχοντα νομισματικό πόλεμο).

Δεν είναι εύκολο να κατανοήσεις τον απόλυτο παραλογισμό που επικρατεί τώρα *εκεί έξω" σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο, αν δεν λάβεις υπόψη διδάγματα από παρόμοια ιστορικά ανάλογα. Όπως:

🔸Τον κυρίαρχο ρόλο που είχε για πολλούς αιώνες το Αιγυπτιακό νόμισμα, που αντιστοιχούσε εκεί στα παραγόμενα σιτηρά, ως το πρώτο, μακροβιότερο και πλέον σταθερό νομίσματος που έχει λειτουργήσει ως παγκόσμιο νόμισμα στην παγκόσμια ιστορία μέχρι τώρα.

🔸Τον ρόλο της ανακάλυψης μιας σημαντικής φλέβας αργύρου στο Λαύριο ως στοιχείο ανάδειξης της ισχύος της Αθηναϊκής Δημοκρατίας και της δυνατότητας της να ασκήσει εξωτερική πολιτική χωρίς την επίδραση του χρυσού του Πέρση ηγεμόνα.

🔸Τη θέση που κατείχε για αιώνες ο Βυζαντινός Σόλιδος ως αποθεματικό νόμισμα που κυκλοφορούσε ακόμα και στις πιο μακρινές γωνιές του γνωστού κόσμου. Ως το «δολλάριο του Μεσαίωνα», η ευρέως διαδεδομένη προβολή του αντανακλούσε τη δύναμη, την ευημερία και την επιρροή της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Βυζαντίου.. Εκτοπίστηκε όταν έχασαν οι Βυζαντινοί μετά τις σταυροφορίες τον έλεγχο σε όλους τους δρόμους και τους κύριους κόμβους του τότε θαλάσσιου εμπορίου.

🔸Τον ρόλο του αργύρου από τον Νέο Κόσμο ως νομισματικής ουσίας που τροφοδότησε την παγκόσμια θαλάσσια επέκταση της Ισπανικής Αυτοκρατορίας και την απαράμιλλη εμβέλεια των υπερωκεανικών εμπορικών της δικτύων.

🔸Την άνοδο της λίρας στερλίνας ως αποθεματικό νόμισμα στον κόσμο και την άνοδος του Λονδίνου, ως του κορυφαίου χρηματοοικονομικού κόμβου του κόσμου στην εποχή της «Pax Britannica», αφού η Βρετανία βγήκε νικήτρια από τους Ναπολεόντειους Πολέμους.

🔸Την προσαρμογή του διεθνούς νομισματικού καθεστώτος του Bretton Woods με το δολάριο ΗΠΑ ‒υποστηριζόμενο από χρυσό‒ ως τον ακρογωνιαίο λίθο του, ως αποτέλεσμα μιας διαχειριζόμενης ηγεμονικής μετάβασης προς το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Στην πραγματικότητα, η μετέπειτα αμερικανική γεωπολιτική, στρατηγική και στρατιωτική ηγεσία του Δυτικού Κόσμου στον Ψυχρό Πόλεμο δεν μπορεί να εξηγηθεί χωρίς τον κρίσιμο ρόλο που διαδραμάτισαν οι συναλλακτικές συμφωνίες που προέκυψαν από το Bretton Woods.

Σε αυτό το πλαίσιο, η Ουάσιγκτον έφερε στην τροχιά της μεγάλο μέρος της Δυτικής Ευρώπης και της Ιαπωνίας μέσω της προσφοράς πρόσβασης στις καταναλωτικές αγορές της, της απεριόριστης ικανότητας συμμετοχής στο διεθνές εμπόριο (ευγενική προσφορά του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ), μιας γενναιόδωρης προσφοράς πιστώσεων για την επανενεργοποίηση της οικονομικής ζωτικότητας και ένα σταθερό αποθεματικό νόμισμα ως διεθνές δημόσιο αγαθό.

🔸Την αμερικανική απειλή να καταρρίψει τη λίρα στερλίνα για να αναγκάσει την αποχώρηση των βρετανικών στρατευμάτων από την Αίγυπτο στο πλαίσιο της κρίσης του Σουέζ, ως μια χειρουργική στρατηγική που σχεδιάστηκε για να αποφευχθεί η διάλυση του ΝΑΤΟ.

Η ήττα των Γαλλο-Βρετανων στο Σουέζ "τελείωσε" μαζί με την αποικιοκρατία των Δυτικοευρωπαιων και την εποχή της στερλίνας τελεσίδικα. Επιβιώνει η ανάμνηση τής Βρετανικής Αυτοκρατορίας μέσω του City και ενός πλέγματος ξεπλύματος χρήματος, υπό την εποπτεία του, σε πρώην αγγλικές αποικίες, κυρίως σε "Παραδείσια Νησιά".

🔸Τον ρόλο της αποσύνδεσης του δολαρίου από τον χρυσό το 71, που είχε σαν αποτέλεσμα την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και την επικράτηση της νεοφιλελεύθερης σχολής σκέψης στην παγκοσμιοποίηση που εκαθιδρυθηκε γα τα επόμενα 50 χρόνια.

🔸Την δημιουργία του ευρώ, ως έργο του γαλλογερμανικού άξονα, με στόχο την επίσπευση της διαδικασίας της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, χωρίς αυτή όμως να έχει ολοκληρωθεί σοβαρά μέχρι σήμερα.

🔸Το ενδιαφέρον για την επαναφορά της ονομαστικής αξίας των πωλήσεων ιρακινού πετρελαίου σε ευρώ από δολάρια ως ένας από τους βασικούς μοχλούς πίσω από την αγγλοαμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003 μ.Χ.

🔸Την "Ελληνική κρίση" του 2010 μ.Χ., ως μέσου συνέτισης των BRICS που είχαν εκδηλώσει την πρόθεση τους το 2009 μ.Χ. να αντικαταστήσουν το δολάριο με το ευρώ στις διεθνείς τους συναλλαγές. Αρκούσε ένα "χτύπημα" στον αδύναμο κρίκο του ευρώ, εμάς με τα μνημόνια, για να πάψει αυτό να είναι απειλή.

Και τα πιο πρόσφατα, που συνήθως περνάνε στα "ψιλά" του καθημερινού ενδιαφέροντος επί των τεκταινόμενων:

🔸 Την συστηματική συσσώρευση αποθεμάτων χρυσού (από κράτη όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία και η Τουρκία) επειδή αντιπροσωπεύει ένα σκληρό περιουσιακό στοιχείο με εγγενή αξία, που είναι πέρα ​​από τον άμεσο έλεγχο της Δύσης.

Αλλά και επειδή αυτά τα κράτη σκοπεύουν να συνεργαστούν για ένα νέο ψηφιακό παγκόσμιο νόμισμα συναλλαγών, που θα καθορίζει την τιμή του από τα επί μέρους νομίσματα ΚΑΙ εμπορεύματα. Όπως πχ το φυσικό αέριο, το κοβάλτιο, το σιτάρι και, για ψυχολογικούς λόγους, και τον χρυσό.

🔸Το νέο "αντιδολάριο" που ετοιμάζει ο Πούτιν για να αντικαταστήσει το δολάριο ως κυρίαρχο στις συναλλαγές του οικονομικού νότου (με πολλές όμως αδυναμίες και προβλήματα, έτσι όπως σχεδιάστηκε, που προκαλούν φαινόμενα πίεσης στις τιμές βασικών προϊόντων με φαινόμενα κρατικού μαυραγοριτισμού πολύ μεγάλης κλίμακας).

🔸Τα νέα ψηφιακά εξωτραπεζικά "ενεργειακά νομίσματα" των ΗΑΕ και της Νιγηρίας, με πολλά κοινά τεχνικά χαρακτηριστικά με τα λεγόμενα κρυπτονομίσματα.

🔸Η επικείμενη πολιτική ομογενοποίηση της Λατινικής Αμερικής υπό την εκεί αριστερά μετά τις εκλογές στην Βραζιλία στις 2/10. Αυτό θα βοηθήσει να επιταχυνθούν και οι διαδικασίες για την εισαγωγή του "λατινικού αντιδολάριου" sur για την διευκόλυνση των συναλλαγών των εκεί κρατών μεταξύ τους, χωρίς την υποχρεωτική εποπτεία του ΔΝΤ και των άλλων μηχανισμών επιβολής των ΗΠΑ (SWIFT κλπ).

Σημαντική παρατήρηση: ήδη οι δύο μεγαλύτερες χώρες της περιοχής Βραζιλία και Αργεντινή συμμετέχουν στην BRICS+, ενώ η Βραζιλία και στην "φράξια" της Ινδίας εντός των BRICS+ υπό το ακρωνύμιο IBIS (Ινδία, Βραζιλία, Ινδονησία, Νότια Αφρική).

🔸H αυξανόμενη διεθνής προβολή του γιουάν ως ένδειξη της αυξανόμενης δύναμης, πλούτου και επιρροής του Πεκίνου σε παγκόσμια κλίμακα·

🔸 Την εξάρτηση των αποκαλούμενων «κρατών "ταραξίες"» - Ιράν, Βόρεια Κορέα και Βενεζουέλα - από αποκεντρωμένα κρυπτονομίσματα, μέσω των οποίων μετριάζονται οι επιπτώσεις των κυρώσεων της Ουάσιγκτον. Αλλά και της Τουρκίας ως διεθνής κόμβος διεπαφής αυτών των κρατών μέσω των κρυπτονομισματων με τις υπόλοιπες χρηματαγορές (τώρα και για την Ρωσίας με ρούβλια).

🔸Η εντεινόμενη ενεργειακή κρίση, κυρίως στην ΕΕ, που εκτίναξε τον πληθωρισμό της. Αντιμετωπίζεται μέχρι τώρα βλακωδώς από τους ιθύνοντες της Ευρωζώνης σαν να είναι το αποτέλεσμα υπερπροσφοράς χρήματος με τον τέλειο παραλογισμό,:

Αντί να λαμβάνονται παρεμβατικά μέτρα μείωσης του ενεργειακού κόστους, να "ακριβαίνει" το χρήμα στην ΕΕ με ψηλά επιτόκια της ΕκΤ, ευελπιστώντας ότι έτσι θα "αυτορυθμιστεί" και η αγορά ενέργειας. Οι νεοφιλελέ δογματισμοί φαίνεται ότι οδηγούν την ΕΕ σε μία από τις μεγαλύτερες γκάφες της (νομισματικής/ οικονομικής) ιστορίας!

🔸Η ανάδειξη μιας σχετικής "νομισματικής αυτονομίας" από όλα πιο πάνω για τις εγχρηματες συναλλαγές στον ψηφιακό κόσμο του internet, μέσω μη τραπεζικών "νομισμάτων" που λειτουργούν καλύτερα, ασφαλέστερα και φθηνότερα απ ότι τα συμβατικά αντίστοιχα. Αυτά επί των οποίων γίνονται τώρα οι νομισματικοι πόλεμοι, η πραγματική αιτία του Ουκρανικού πολέμου και της ενεργειακής κρίσης που προηγήθηκε της Ρωσικής εισβολής.

Περισσότερο από ποτέ, σήμερα ο τομέας του χρήματος έχει γίνει μια σφοδρή αρένα του παγκόσμιου στρατηγικού ανταγωνισμού στον οποίο τα νομίσματα, τα νομισματικά περιουσιακά στοιχεία (κλασσικά ή ψηφιακά) και τα χρηματοοικονομικά μέσα μπορούν να λειτουργήσουν ως όπλα, ασπίδες και στόχοι!

Μια αινιγματική και εξαιρετικά περίπλοκη πραγματικότητα που πρέπει να κατανοηθεί από τους σύγχρονους πολιτικούς αλλά και τούς πολεμιστές της καθημερινής επιβίωσης αλλά και τους επαγγελματίες στρατηγούς των συμβατικών πολέμων.

Συμπεράσματα:

🔹Πρώτα, με αφορμή την εισβολή στην Ουκρανία,, το ρούβλι δέχτηκε επίθεση, που τελικά "σκότωσε" το ευρώ. Αλλά τώρα φαίνεται ότι είναι η σειρά του δολαρίου να βρεθεί στο στόχαστρο εντός μίας νέας εποχής.

Ας την λέμε μετα-παγκοσμιοποίηση, με κύριο χαρακτηριστικό της την πολυζωνικότητα με περισσότερα από ένα παγκόσμια αποθετικό νομίσματα και την αμφισβήτηση της αξίας ως "όπλων επιβολής" τα συνεχώς αυξανόμενο χρέη των κρατών. Ιδιαίτερα δε, τα χρέη του οικονομικού Νότου.

Αναμφισβήτητα, τα νομίσματα είναι πολύ σημαντικά για τους χώρους μάχης αιχμής για να αφεθούν μόνο στους οικονομολόγους, τους χρηματιστές και τους κεντρικούς τραπεζίτες. Με την άμεση επιθετική εμπλοκή των χρημάτων σε συγκρούσεις και σε πολεμικά πεδία, ένα επικίνδυνο τζίνι είναι έξω από το μπουκάλι και δεν υπάρχει τρόπος να το βάλεις τώρα πίσω.

Ως εκ τούτου, οι αναλυτές αξιολογούν εάν, ως ισχυρός καταλύτης διαρθρωτικών αλλαγών, η τρέχουσα περίοδος αυξανόμενης αναταραχής μπορεί τελικά να οδηγήσει σε «πολυπολικότητα νομισμάτων» ή/και σε διχασμό ή κατακερματισμό των διεθνών οικονομικών. Δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί ότι αυτό ήδη έγινε!

🔹Το άλλο που χρήζει προσοχής, είναι ότι οι "καταρρεύσεις" αυτοκρατοριών πυροδοτήθηκαν πάντα από την αλλαγή του παγκόσμιου "στρατηγικού καυσίμου" που κινεί την οικονομία αυτού του πλανήτη. Τούς δούλους, τα ξύλα, το κάρβουνο, το πετρέλαιο και, τώρα, το φυσικό αέριο ως μεταβατικού προς το επόμενο.

Το "δημοκρατικό" υδρογόνο, το πρώτο καύσιμο που θα μπορεί να παραχθεί από τον οποιοδήποτε οπουδήποτε, χωρίς να απαιτούνται μετά πολύπλοκοι γεωπολιτικοί σχηματισμοί και τα στρατεύματα επί του εδάφους, για να ελέγξουν την ροή της ενέργειας, θέλει ακόμα 30 χρόνια για να κυριαρχήσει. Αυτό το τελευταίο, είναι τώρα η κρυμμένη όψη κάτω από την δεύτερη του νομισματικού πολέμου σε εξέλιξη. Όλα τα άλλα είναι βυζαντινολογιες.

Είναι θέμα χρόνου για να αρχίσει να γίνεται ο πρώτος απολογισμός αυτού του πολέμου και το ρολόι να χτυπά. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η τελική μοίρα του διεθνούς νομισματικού συστήματος θα αντικατοπτρίζει την μελλοντική διαμόρφωση της παγκόσμιας τάξης επί του φυσικού και του ψηφιακού πεδίου. Εξάλλου, οι τροχιές αυτών των δύο, της νομισματικής και της γεωστρατηγικής αρχιτεκτονικής, εξελίσσονταν πάντα συμβιωτικά. Και οι δύο είναι κυριολεκτικά οι δύο όψεις του ίδιου "νομίσματος".

Με αυτά μόνο τα δύο κατά νου, ίσως μπορoύμε να καταλάβουμε τι γίνεται τώρα εκεί έξω, για να μπορείς να σταθούμε όρθιοι.

Υ.Γ Είναι αδιανόητο πχ οι οικονομολόγοι να αγνοούν στις αναλύσεις τους κοινωνιολογικές συμπεριφορές, γεωπολιτικές εξελίξεις, τεχνολογίες, marketing και άλλες ίσως επιστήμες, θεωρώντας ότι έναν Αιώνα μετά, θα βασιζόμαστε στις θεωρίες του Κέυνς και του Φρίντμαν, ενώ ο κόσμος έχει περάσει ήδη σε έναν κανιβαλλοκαπιταλισμό, που αν ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΛΛΑΞΕΙ θα ΑΦΑΝΙΣΤΕΙ (http://corfiatiko.blogspot.com/2022/09/blog-post_88.html)...

Ο Κάρολος, απόγονος του Κόμη Δράκουλα.

Με τον τίτλο “Η Αλήθεια μαθεύτηκε”, υποδέχθηκαν τα Βρετανικά μέσα την είδηση της συγγένειας του Πρίγκιπα Κάρολου με τον Βλαντ Τέπες τον Παλουκωτή, πιο γνωστού σαν “Δράκουλα” του ομότιτλου μυθιστορήματος του Μπραμ Στόουκερ.

Εν μέσω έντονων αντιδράσεων που έχουν προκαλέσει στην Βρετανική κοινή γνώμη τα δημοσιεύματα που θέλουν την βασίλισσα Ελισάβετ να πεθαίνει, έρχεται να προστεθεί ένα σενάριο σχετικά με την καταγωγή της βασιλικής οικογένειας και ότι συνδέεται άρρηκτα με τον Κόμη Δράκουλα (Ντρακούλια), γεγονός που προοιωνίζεται πως θα προκαλέσει περαιτέρω αναταραχή.

Σύμφωνα με το Βρετανικό The Telegraph, οι Ρουμάνοι διατείνονται πως ο πρίγκιπας Κάρολος της Ουαλίας και σύζυγος της Καμίλα, φέρεται ότι είναι απόγονος του Βλάντ Τέπες του Παλουκωτή, του γνωστού Κόμη Ντρακούλια, οι πράξεις του οποίου ενέπνευσαν τον μύθο του Δράκουλα. Κοντολογίς, αναφέρεται ότι υπάρχουν κοινές γραμμές αίματος που συνδέουν την Βρετανική βασιλική οικογένεια με τον “τουρκοφάγο” Ρουμάνο ηγεμόνα.

Η βασίλισσα Ελισάβετ έχει επανειλημμένως διατυπώσει την αυστηρή της θέση για την σχέση που οφείλουν, σύμφωνα με την ίδια, να έχουν τα ΜΜΕ με την βασιλική οικογένεια. Εμμέσως πλην σαφώς έχει ζητήσει από τον Τύπο να μην ασχολείται με την ζωή τους και τις προσωπικές στιγμές τους, γεγονός που σηματοδοτεί την έντονη αντίδραση της, έπειτα από αυτά τα δημοσιεύματα.

Αυτό υποστηρίζει η Εθνική Υπηρεσία Τουρισμού της Ρουμανίας, στην προσπάθειά της να προσελκύσει Βρετανούς τουρίστες στη χώρα της Ανατολικής Ευρώπης, σύμφωνα με φυλλάδιο που διανεμήθηκε σε διεθνή έκθεση τουρισμού, που άνοιξε στο Λονδίνο, αποτελώντας ένα από τα μεγαλύτερα events στο χώρο της τουριστικής βιομηχανίας.

Ο ίδιος ο Πρίγκιπας Κάρολος εμφανίζεται σε διαφημιστικό βίντεο στο οποίο υποστηρίζει ότι έχει μακρινή συγγένεια με τον γνωστό Ρουμάνο άρχοντα του 15^ου Αιώνα, στην ιστορία του οποίου βάσισε ο Μπράμ Στόκερ το μυθιστόρημα του.

“Η Τρανσιλβανία κυλάει στο αίμα μου”, λέει αστειευόμενος σε συνέντευξη που μεταδόθηκε πέρυσι σε δορυφορικό τηλεοπτικό κανάλι. “Η γενεαλογία μου καταδεικνύει ότι κατάγομαι από τον Βλαντ τον Παλουκωτή”. Η αρμόδια υπηρεσία τουρισμού της Ρουμανίας χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο βίντεο για να προωθήσει το προφίλ της χώρας στο Βρετανικό τουριστικό κοινό (https://attikanea.info/%CE%BF-%CE%BA%CE%AC%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B7-%CE%B4%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B1-%CE%BF/, https://www.sigmalive.com/news/international/14765/apogonos-tou-komi-drakoula-o-prigkipas-karolos).

Διάσημα ερωτικά τρίγωνα που προκάλεσαν σάλο από τον 16^ο Αιώνα έως σήμερα ήταν αυτά των Πέρσι Σέλεϊ, Μαίρη και Χάριετ, Ερρίκος Η’ της Αγγλίας, Αικατερίνη της Αραγονίας και Άννα Μπολέιν, Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Ρίτσαρντ Μπάρτον και οι σύζυγοί τους, Κάρολος, Νταϊάνα και Καμίλα, Κερτ Κομπέιν, Κόρτνεϊ Λοβ, Μπίλι Κόργκαν, Μπραντ Πιτ, Τζένιφερ Άνιστον, Αντζελίνα Τζολί (https://www.pronews.gr/lifestyle/good-life/diasima-erotika-trigona-pou-prokalesan-salo-apo-ton-16o-aiona-eos-simera).

Έβαλαν μουσική και έπαιζε η μπάντα στον Τιτανικό για να μην πανικοβάλλεται ο κόσμος όταν το πλοίο βυθίζονταν, όπως και οι στόλοι των Δυτικών δήθεν «συμμάχων» μας στην Σμύρνη, όταν η πόλη αυτή καίγονταν από τους Τούρκους και σφαγιάζονταν ο  Ελληνικός πληθυσμός της στην πόλη και στα παράλια, αυτοί, εκτός του ότι έκοβαν οι αξιωματικοί τα χεριά όσων προσπαθούσαν να ανέβουν στα πλοία τους και τους έριχναν καυτό νερό, παράλληλα έβαλαν τις μουσικές μπάντες να παίζουν στα πλοία τους για να μην ακούγονται οι φωνές των σφραγισθέντων εκτός αυτών.  

Ο Τσακιτζής Αχμέτ ήταν ο «Ρομπέν της Ανατολής» που έδρασε στην Μικρά Ασία (https://www.pentapostagma.gr/politismos/istoria/7117056_tsakitzis-poios-itan-o-rompen-tis-anatolis-poy-edrase-sti-mikra-asia).

Ο Ιπποκράτης βοήθησε την Αθήνα στον λοιμό της Αθήνας επί Περικλή, όπως και ο Γαληνός βοήθησε την Ρώμη στον λοιμό της Ρώμης επί Μάρκου Αυρήλιου.

Τόσο η μητέρα της Άννας της Κομνηνός Ειρήνη Δούκαινα, όσο και η μητέρα του Κύρου του Β’ του Νεότερου Παρυσάτιδα προσπάθησαν να ανεβάσουν τα παιδιά τους στον θρόνο ανεπιτυχώς, στην θέση των ίδιων τους των παιδιών και νόμιμων διάδοχων, Ιωάννη του Β΄ του Κομνηνού και Αρταξέρξη του Β’ αντίστοιχα.

Οι εταίρες στην Αρχαία Ελλάδα ήταν σαν τις γκέισες στην Ιαπωνία.

Πρώην πόρνη που έγινε Αυτοκράτειρα ήταν η Θεοδώρα όταν παντρεύτηκε τον Ιουστινιανό, όπως και η Ασπασία που έγινε ηγέτιδα της Αθήνας όταν παντρεύτηκε τον Περικλή.

Όταν ο Καίσαρας και ο Φίλιππος διέταξαν να μην έχουν φρουρά δολοφονήθηκαν, ενώ και οι δύο «θεοποιήθηκαν μετά θάνατον».

Η Ολυμπιάδα ξέθαψε και έκαψε τα κοκάλα του Ιόλα, όπως και οι μπολσεβίκοι των Ρώσων Τσάρων.

Η Ευρυδίκη καταράστηκε την Ολυμπιάδα που διέταξε τον θάνατο της να πεθάνει σύντομα αυτοί και οι απόγονοι της όπως και έγινε και ο τελευταίος ηγέτης των Ναϊτών Ντε Μολέ τον Γάλλο βασιλιά Φίλιππο τον Δ΄ τον Ωραίο το ίδιο όταν διέταξε τον θάνατο του ίδιου και της οργάνωσης του όπως και έγινε.

Η πριγκίπισσά της Ρωμανίας Θεοφανώ δίδαξε τον πολιτισμό και την χρήση πιρουνιού στους Γερμανούς, όπως και η πριγκίπισσά της Ρωσίας Άννα Γιαροσλάβνα αντίστοιχα στους Γάλλους.

Η Θεοφανώ στέφθηκε μαζί με τον Όθωνα τον Β΄ Αυτοκράτειρα των Γερμανών, όπως και η Αδελαίδα και ο Όθωνας ο Α΄ πριν από αυτούς.

Η Θεοφανώ πήρε και καλλιτέχνες μαζί της στην Γερμανία του Όθωνα του Β’, όπως και η Άννα Γιαροσλάβνα στην Γαλλία του Ερρίκου του Α’, άλλα και η Σοφία-Ζωή Παλαιολογίνα στην Μόσχα στην αυλή του Ιβάν του Γ΄ του Μέγα.

Η Ελένη Μπούκουρα μεταμφιέστηκε σε άντρα για να σπουδάσει ζωγραφική, όπως και η Μουλάν για να υπηρετήσει στον Κινεζικό στρατό.

«IL Divino» ονομάστηκε ο Τζούλιο Αντρεότι, όπως και «La Divna» η Μαρία Κάλλας.

Η Μαρία Κάλλας έκοψε κάθε επαφή με την μητέρα της επειδή της φέρθηκε σκληρά στην παιδική της ηλικία, όπως και η Τζόρτζια Μελόνι με τον πατέρα της επειδή την εγκατέλειψε μικρή αυτή, την αδερφή της και την μητέρα της.   

Αυτό είναι το κοινό που έχει ο βασιλιάς Κάρολος με τον κόμη Δράκουλα. Η «άγνωστη» ιστορία του οίκου Ουίνδσορ.

Ο βασιλιάς Κάρολος ανέλαβε τον θρόνο του Ηνωμένου Βασιλείου σε ηλικία 73 ετών και μπορεί όλα τα βλέμματα να είναι στραμμένα στην κηδεία της Ελισάβετ, όμως «άγνωστες» ιστορίες έρχονται στην επιφάνεια, όπως αυτή που αφορά τον «κόμη Δράκουλα».

Σύμφωνα με την nypost.com, ο νέος Βρετανός μονάρχης συνδέεται με τον Βλαντ τον Παλουκωτή, τον ηγεμόνα της Βλαχίας, που αποτέλεσε έμπνευση για το βιβλίο τρόμου του Μπραμ Στόκερ. Όπως αναφέρει το αμερικανικό δημοσίευμα λοιπόν, ο Κάρολος έχει συγγένεια με τον Βλαντ, καθώς είναι απόγονος του και συγκεκριμένα δισέγγονος, μέσω της συζύγου του Γεωργίου Ε’, της βασίλισσας Μαρίας.

Μάλιστα, ο ίδιος ο Κάρολος τρέφει μακροχρόνια αγάπη για την Ρουμανία, ειδικά για την Τρανσυλβανία, μέρος στο οποίο βασίλεψε ο Βλαντ και έγινε γνωστός τόσο για τις νίκες έναντι των Οθωμανών στα Βαλκάνια, όσο και γιατί παλούκωνε τους αντιπάλους του και τους άφηνε να υποφέρουν για μέρες μέχρι να πεθάνουν.

Έτσι, ο νέος βασιλιάς της Αγγλίας έχει αγοράσει ένα εξοχικό σπίτι του 18^ου Αιώνα στο χωριό Βίσκρι, ενώ έχει κάνει φιλανθρωπικό έργο στην περιοχή μέσω του Ιδρύματος «Πρίγκιπας της Ουαλίας». Επίσης, το 2017 μ.Χ. ο δήμαρχος της πόλης Alba Iulia απέμεινε στον Κάρολο τον τιμητικό τίτλο του Πρίγκιπα της Τρανσυλβανίας για την αγάπη και το έργο που έχει προσφέρει στην περιοχή (https://www.pronews.gr/kosmos/ayto-einai-to-koino-pou-exei-o-vasilias-karolos-me-ton-komi-drakoula/).

Τρεις μόνο προσωπικότητες πήραν στην Εκκλησία τον τίτλο Θεολόγος, ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, ο Άγιος Γρηγόριος και ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος. 

Ο  Ζαχάροφ κατέρρευσε ψυχικά και σωματικά με τον θάνατο της πολυαγαπημένης συζύγου του Μαρίας Πιλάρ και από τότε δεν ξαναανένηψε ποτέ μέχρι τον θάνατο του (όπως συνέβη με τον Ιουστινιανό μετά τον θάνατο της πολυαγαπημένης συζύγου του Θεοδώρας) και στο τέλος λόγω των προβλημάτων υγείας του καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι σαν τον Ρούζβελτ στις ΗΠΑ ή τον Σόιμπλε (λόγω απόπειρας δολοφονίας στην περίπτωση αυτή) στην Γερμανία.

Ο John Wayne Gasy/Τζον Γουέιν Γκέισι (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7121269_o-klooyn-serial-killer-poy-biase-basanise-kai-skotose-33-agoria), ο Serial Killer που ντύνονταν σαν κλόουν και που σκότωνε και εξαφάνιζε παιδιά, τα έθαβε στον κήπο και το υπόγειο του, όπως και ο Ζιλ Ντε Ραι που έκανε το ίδιο στην Γαλλία.

Το ίδιο έκανε στην Γαλλία και η μάγισσα Catherine Deshayes που επί Λουδοβίκου του ΙΔ’ στην «υπόθεση των δηλητήριων» με απαχθέντα βρέφη, μωράς και παιδιά, η Ελίζαμπεθ Μπάθορυ με τις φτωχές κοπέλες στην Ουγγαρία που έπαιρνε στην δούλεψη της με ψεύτικες υποσχέσεις, αλλά και ο Πάουλ Φον Σέφερ στην «Αποικία της Αρετής» στην Χιλή με τους πολιτικούς κρατουμένους της Χούντας της Χιλής που βασάνιζε κα εκτελούσε.

Στην υπόθεση των δηλητήριων στην Γαλλία, αν και ο βασιλιάς Λουδοβίκος ο ΙΔ’ έκαψε τους φακέλους της υπόθεσης, αυτή μαθεύτηκε αργότερα χάρις στα αντίγραφα που κράταγε κρυφά αργότερα ο δικαστής Gabriel Nicolas de la Reynie, όπως και ο Καλιγούλας έκαψε τους φακέλους των εχθρών του Τιβερίου, όμως στα κρυφά είχε κρατήσει αντίγραφα τους.

Η υπόθεση των δηλητηρίων (Γαλλικά: l'affaire des poisons) ήταν ένα μεγάλο σκάνδαλο δολοφονίας στη Γαλλία κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Λουδοβίκου XIV . Μεταξύ 1677 μ.Χ. και 1682 μ.Χ., ορισμένα εξέχοντα μέλη της αριστοκρατίας ενεπλάκησαν και καταδικάστηκαν με κατηγορίες για δηλητηρίαση και μαγεία. Το σκάνδαλο έφτασε στον στενό κύκλο του βασιλιά. Οδήγησε στην εκτέλεση 36 ατόμων.

Αντίστοιχα η υπόθεση της Εισαγγελίας Spana ήταν μια μεγάλη ποινική υπόθεση που έλαβε χώρα στη Ρώμη στα Παπικά Κράτη μεταξύ Ιανουαρίου 1659 μ.Χ. και Μαρτίου 1660 μ.Χ. Οι παπικές αρχές υπό την ηγεσία του αντικυβερνήτη Stefano Bracchi ερεύνησαν μια υπόθεση που αφορούσε ένα εγκληματικό δίκτυο δηλητηριαστών, κυρίως γυναικών, που πουλούσαν το διάσημο δηλητήριο Aqua Tofana σε πελάτες που ήθελαν να διαπράξουν φόνο, ιδιαίτερα σε γυναίκες που ήθελαν να μείνουν χήρες.

Η διαδικασία περιελάμβανε περισσότερα από σαράντα άτομα, συμπεριλαμβανομένων επαγγελματιών δηλητηριαστών και πελατών, ορισμένοι από τους οποίους ήταν μέλη της αριστοκρατίας, και κατέληξε σε τιμωρίες που κυμαίνονταν από εξορία και ισόβιο κατ' οίκον περιορισμό έως την εκτέλεση πέντε κύριων προσώπων, μεταξύ των οποίων η κεντρική προσωπικότητα Gironima Spana.

Όπως η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επί του Ανδριανού σταμάτησε την επέκταση της σε άλλες χώρες και επικεντρώθηκε στην εσωτερική της ανάπτυξη, το ίδιο ακριβώς έκανε και η Κίνα επί της δυναστείας των Σονγκ.

Η πυρκαγιά που ξέσπασε στο Λονδίνο κατά το ετος 1.666 μ.Χ. επί Κάρολου του Β’ ήταν τόσο καταστροφική όσο αυτή που ξέσπασε στην Ρώμη το 64 μ.Χ. επί Νέρωνα, ενώ και στις δύο αυτές περιπτώσεις το γεγονός πως δεν υπήρχε πυροσβεστική υπηρεσία στις δύο αυτές πόλεις και τα περισσότερα λαϊκά σπίτια ήταν ξύλινα έκανε τα πράγματα ακόμα χειροτέρα.

Κάποιοι υποστήριξαν ότι και στις δύο περιπτώσεις η πυρκαγιά ήταν αποτέλεσμα ατυχήματος από κτίρια στα οποία βρίσκονταν εύφλεκτα υλικά, ενώ από τον φόβο τους και παρακινούμενοι από τις εξουσίες που ήθελαν να αποβάλλουν από πάνω τις ευθύνες τους για αυτή κατηγορήσαν, βασάνισαν και εκτέλεσαν άδικα ως αποδιοπομπαία θύματα αλλοεθνείς και αλλοθρήσκους ότι την έβαλαν, καθολικούς Ολλανδούς, Γάλλους και Ισπανούς στο Λονδίνο και τους Χριστιανούς ο Νέρωνας στην Ρώμη.

Τόσο ο ικανότατος Φίλιππος ο Β’ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας, όσο και ο ικανός Ερρίκος ο Δ΄ της Αγγλίας ανέλαβαν την εξουσία στα κράτη τους αν και δεν ήταν νόμιμοι διάδοχοι με την βοήθεια του στρατού που ήταν πιστός στους ίδιους παραμερίζοντας τους νόμιμους κληρονόμους.

Και οι δύο απέκτησαν ικανοτάτους πολιτικούς και πολέμαρχους ως διάδοχους, τον Αλέξανδρο τον Μέγα και τον Ερρίκο τον Ε’, οι οποίοι εκπαιδευτήκαν από μικροί στον ρολό της εξουσίας και έλαβαν μέρος στις μάχες και με τις προσωπικές ικανότητες τους στις μάχες και τις τεχνολογικές καινοτομίες της εποχής τους (η σάρισα για τον πρώτο και το μακρύ τόξο για τον δεύτερο) νίκησαν πολλές φορές πολυάριθμους στρατούς εχθρών τους με λιγότερο στρατό.

Και οι δύο πολεμούσαν μαζί με τους στρατιώτες τους στην μάχη, παίρνοντας και βιώνοντας τις ιδίες κακουχίες με αυτούς και δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό μαζί τους αδελφικούς δεσμούς, ενθαρρύνοντας τους και δίνοντας οι ίδιοι το παράδειγμα και ενθαρρύνοντας τους πολεμώντας γενναιά πρώτοι στο πεδίο της μάχης έχοντας πιο πριν οργανώσει ευφυή σχέδια και οντάς δίκαιοι με τους άντρες τους σε κάθε τομέα (π.χ. στις ανάγκες και τα λάφυρα).

Και οι δύο πληγωθήκαν πολλές φορές στις μάχες (ο Ερρίκος ο Ε’ από τραύμα απέκτησε μόνιμο σημάδι στο πρόσωπο σαν τον Λάκυ Λουτσιάνο και τον Σκορτσένι) και ήθελαν να κατακτήσουν ισχυρότερα και πιο μεγάλα στρατιωτικά, πληθυσμιακά και οικονομικά κράτη (την Περσία ο πρώτος και την Γαλλία ο δεύτερος).

Και οι δύο κατέκτησαν πολλά εδάφη και την πρωτεύουσα των εχθρών τους (Περσέπολη και Παρίσι) και ανακηρύχθηκαν ως νόμιμοι βασιλείς και κληρονόμοι των κρατών αυτών, αντιμετωπίζοντας οποίον άλλο είχε αυτόν τον τίτλο ως σφετεριστή και τον κυνήγησαν.

Και οι δύο πέθαναν σε νεαρή ηλικία λιγο μεγαλύτερη από τα τριάντα έτη από αρρώστιες, έχοντας δημιουργήσει Αυτοκρατορίες και αφήνοντας πίσω τους ανήλικους διάδοχους και αντιβασιλείς που έριζαν για την εξουσία κάτι που οδήγησε τελικά σε βίαιους εμφυλίους πολέμους (τους Πολέμους των Διάδοχων και τον Πόλεμο των Ροδών αντίστοιχα) και στην εξόντωση όλων των διάδοχων τους (Αλέξανδρου του Δ’, Ηρακλή και Ερρίκου του ΣΤ’) και των δυναστειών τους (Αργεάδων και Λάνκαστερ) και την διάλυση των Αυτοκρατοριών που οι ίδιοι ίδρυσαν. 

Η Ιταλία πρόδωσε και στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στον Δεύτερο τους Γερμανούς συμμάχους τους, ενώ εν μέσω του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (το 1.916 μ.Χ.) η Αυστροουγγαρία προσπάθησε ανεπιτυχώς να συνάψει με την Αντάντ ξεχωριστή ειρήνη, κάτι τελικά που έκανε μετά το πραξικόπημα των μπολσεβίκων η Ρωσία με τους Γερμανούς που το είχαν χρηματοδοτήσει (http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html).

Ο σαδιστές βασανιστές Φάλαρις και Ροβεσπίερος είχαν το τέλος και παρόμοια εκτέλεση με αυτή των θυμάτων τους.

Πόντιοι και Κρητικοί. Δύο λαοί με τόσα πολλά κοινά στοιχεία. Ποια είναι η αλήθεια για όλα αυτά και τι ενώνει τον Πόντο με την Κρήτη; Λαοί περήφανοι, οι Πόντιοι και οι Κρητικοί, αγαπούν με πάθος την παράδοσή τους, τα ήθη και τα έθιμα τους. Τα διατηρούν αναλλοίωτα στο πέρασμα των Αιώνων και τα μεταδίδουν από γενιά σε γενιά.

Οι ομοιότητες τους στην γλώσσα, την παράδοση, την φιλοξενία, την ενδυμασία, την μουσική, την λύρα και τον χορό είναι αναμφισβήτητες. Αυτές οι ομοιότητες δεν είναι τυχαίες. Συνδέονται ιστορικά για περισσότερα από χίλια χρόνια.

Πώς όμως; Στην ναυτική εκστρατεία του Νικηφόρου Φωκά το 960μ.Χ, η οποία είχε σαν στόχο να εκδιώξει τους Σαρακηνούς από την Κρήτη, πήραν μέρος στρατιώτες από τον Πόντο και τότε εγκαταστάθηκαν εκεί οι πρώτοι μετανάστες.

Με την Μικρασιατική καταστροφή και την γενοκτονία των Ποντίων το 1922 μ.Χ., πολλοί Πόντιοι κατέφυγαν στην Κρήτη και έμειναν για πάντα εκεί, βρίσκοντας αγάπη και θαλπωρή από τους φιλόξενους κατοίκους της. Όπως και να έχει, η αλήθεια μπορεί να βρίσκεται στους στίχους του τραγουδιού, που ερμηνεύουν ο Ν.Ζωιδάκης με τον Κ.Καζαντζίδη «Οι Πόντιοι κι οι Κρητικοί».

Οι Πόντιοι κι οι Κρητικοί, όπου και να βρεθούνε,

τσίπουρο πίνουν και ρακί κι οι λύρες κελαηδούνε (https://www.triklopodia.gr/%ce%ba%cf%85%ce%b1%ce%bd%ce%bf%cf%8d%cf%82-%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%b2%ce%b5%ce%b2%ce%b1%ce%b9%cf%89%cf%83%ce%b9%cf%83-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b4%cf%85%ce%bd/)…

Τόσο ο Μέγας Αλέξανδρος στον Γρανικό, όσο και ο Ευγένιος της Σαβοΐας στον Τίσα επιτέθηκαν στους εχθρούς τους πριν αυτοί περάσουν τα ποταμιά αυτά, παρόλο που οι άντρες τους ήταν κουρασμένοι και νίκησαν.

Ο διοικητής Robert Heriot Barclay είχε χάσει σε μάχη το ένα του χέρι σαν τον ηρωικό Αλέξανδρο Υψηλάντη.

Χωρίς τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, ο Φίλιππος Β΄ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας δεν θα είχε καθυποτάξει τις πόλεις-κράτη της υπόλοιπης Ελλάδας. Χωρίς τις συγκρούσεις της Αχαϊκής με την Αιτωλική Συμπολιτεία, δεν θα ήταν τόσο εύκολη η κατάκτηση της Ελλάδας από την Ρώμη.

Τόσο ο Κάιζερ ο Β ο Γουλιέλμος των Χοεντσόλερν της Γερμανίας, όσο και ο Σαλβαντόρ Νταλί είχαν και οι δύο ανάποδο τσιγκελωτό μουστάκι.

Η Ακρόπολη σημαίνει το άκρο της πόλης και Ουκρανία το άκρο του κράτους.

Τόσο ο Τούρκος Σουλτάνος Σουλεϊμάν, όσο και ο Λαυρέντιος των Μέδικων, αλλά Σιμών Μπαρ Κοχμπά πήραν το προσωνύμιο «Ο Μεγαλοπρεπής».

Εικόνα του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού έβαλαν στο παλάτι τους οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες Τιβέριος και Αλέξανδρος Σεβήρος.

«Πας μη Έλλην βάρβαρος» έλεγαν στην Αρχαία Ελλάδα, ενώ και οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι θεωρούσαν βάρβαρο οποίον δεν μίλαγε την γλώσσα τους.

Οι πλούσιοι Ρώσοι τραπεζίτες και βιομήχανοι Μαρόζοφ και Νικόλαος Παραμόνοφ χωρίς να ζητήσουν κάτι σε αντάλλαγμα χρηματοδοτούσαν τον Λένιν και το κόμμα του που «κήρυττε» την εθνικοποίηση των οικογενειών τους και την εκτέλεση των οικογενειών τους, κάτι που έκαναν όταν ανέλαβαν την εξουσία, ενώ οι δύο παραπάνω επιχειρηματίες ειχαν πεθάνει πολλά χρόνια νωρίτερα.

Τόσο η Μαρία Αντουανέττα, όσο και η Ιωσηφίνα αγοράζαν και οι δύο πανάκριβα φορέματα και έστελναν στους συζυγούς τους (Λουδοβίκο τον ΙΣΤ’ και Μέγα Ναπολέοντα) τους λογαριασμούς, τους οποίους πλήρωνε με φόρους ο Γαλλικός λαός.

Τόσο ο Βασίλι Στάλιν, όσο και ο Ουντάι Χουσεΐν, ο αλλά και ο Χάνιμπαλ Καντάφι, ήταν σαδιστές, βίαιοι και μέθυσοι και έκαναν πολύ κακό σε πολλούς.

Τόσο ο Καίσαρας, όσο και ο Βλάσικ ειχαν ξελογιάσει πολλές γυναίκες φίλων και συνάδελφων τους, τόσο με την γοητεία τους, όσο και με δώρα, αλλά και για πολιτικούς λόγους.

Έστηνε ψεύτικα σκηνικά ευημερίας ο Ποτέμκιν στην Νέα Ρωσία, όπως και ο Τίτο στην Γιουγκοσλαβία.

Τόσο ο Γκολαβόνοφ, όσο και ο Αμπακούμοφ, αλλά και ο Γκαίρινγκ ήταν φανφαρόνε, κλέφτες ξένων έργων τέχνης και σπάταλοι.

Τόσο ο Ζουκόφ, όσο και ο Γκαίρινγκ ειχαν στα σπίτια τους εκατοντάδες κλεμμένους πίνακες και έργα τέχνης.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι Σπαρτιάτες διαφθάρηκαν με τον χρυσό όταν κέρδισαν τον Πελοποννησιακό Πόλεμο και διαφθάρηκαν και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που δεν επέτρεπαν σε κανένα Σπαρτιάτη να μείνει στο εξωτερικό ή ξένος στην Σπαρτή πλην ελάχιστων εξαιρέσεων.

Αντίστοιχα, κάποιοι ότι και οι Σοβιετικοί διαφθάρηκαν με τον χρυσό όταν κέρδισαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και διαφθάρηκαν και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που δεν επέτρεπαν σε κανένα πολίτη της ΕΣΣΔ να μείνει στο εξωτερικό ή ξένος στην ΕΣΣΔ πλην ελάχιστων εξαιρέσεων.

Όπως η Γερμανία υπό τον Χίτλερ επανεξοπλίστηκε με ανοχή των Γάλλων και των Βρετανών με πρόσχημα το κομμουνιστικό κίνδυνο της ΕΣΣΔ του Στάλιν, έτσι και στις μέρες μας οι Γερμανοί του Σολτς στις μέρες μας επανεξοπλίζονται με την ανοχή των ΗΠΑ και της Δύσης με αφορμή τον «Ρωσικό κίνδυνο» του Πούτιν.

Έκαναν συμμαχία οι πλούσιοι σε Ελλάδα και Καρχηδόνα με τις Ρωμαϊκές ελίτ πριν και μετά την κατάκτηση των περιοχών αυτών από τους Ρωμαίους, έτσι ώστε να μην χάσουν τα προνομία τους, προδίδοντας τα κράτη και τους λαούς τους.

Αντίστοιχα και οι Ελληνικές ελίτ συμμάχησαν με τους Γερμανοιταλούς κατά την διάρκεια της Κατοχής της πατρίδας μας από τις δυνάμεις του Άξονα, αλλά και με αυτές των ΗΠΑ στον Ψυχρό Πόλεμο, και με την Γερμανία ξανά στις μέρες μας.

Ο Χίτλερ είχε σαν προσωπικό του μάντη τον Εβραϊκής καταγωγής Ερρίκο Χάννουσεν και ο Στάλιν τον Γέρο-Αρμένη.

Τόσο η Πυθία, αλλά και οι Εστιάδες παρθένες, οι «μανίτσες», έβλεπαν τα «οράματα» τους με το μάσημα δάφνης και παραισθησιογόνων φυτών και αναθυμιάσεων φτάνοντας σε κατάσταση έκστασης, έτσι και στην εποχή μας, τα διαφορά «μέντιουμ» βλέπουν τα «οράματα» τους με την χρήση παραισθησιογόνων ναρκωτικών (π.χ. το LSD) φτάνοντας σε κατάσταση έκστασης.

Ο γιος του Τσαουτσέσκου Νικολάι βίασε την Ρουμάνα Νάντια Κομανέτσι, όπως και ο Μπέρια την ηθοποιό Tatiana Okunenskaya.

Τόσο ο Χάιντερ Μπάιντεν, όσο και ο Βλάσικ συχνά έκαναν όργια με πόρνες στις βίλλες τους και γίνονταν τυφλά στο μεθύσι (όπως και ο Μπερλουσκόνι).

Διέλυσαν τους συνδικαλιστές με την χρήση βίας, ματ και στρατού και προβοκατσιών, τόσο ο Τζον Ροκφέλερ, όσο και ο Άντριου Καρνέγκι.

Οι Λουδίτες κατέστρεφαν τις υφαντουργικές μηχανές στην εξέγερση τους στο Λονδίνο το 1.812 μ.Χ. επειδή εξαετίας αυτών έχαναν τις δουλειές τους, όπως και το 1.596 μ.Χ. το δημοτικό συμβούλιο του Ντάντσιχ πλήρωσε δολοφόνους για να δολοφονήσουν έναν εφευρέτη της πλεκτικής μηχανής.

Το έτος 1.753 μ.Χ. οι Άγγλοι εργάτες έδιωξαν βίαια τον Τζον Κομ από την χώρα, τον εφευρέτη της σαΐτας για παρεμφερείς λόγους, ενώ και το 1.960 μ.Χ. Γάλλοι εργάτες κατέστρεψαν τους υπολογιστές διαλογής ανθρώπων που προορίζονταν να απολυθούν μέσω υπολογισμών αυτών.

Πριν την ολοκληρωτική καταστροφή και τις σφαγές και την γενοκτονία των Ελλήνων της Σμύρνης από τους Τούρκους και τους Τσέτες του Κεμάλ το 1.922 μ.Χ., οι στρατιώτες του έβαλαν επίτηδες φωτιά στην πόλη και την έκαψαν και έριχναν με ψέματα τις ευθύνες σε άλλους (ακόμα και στα ίδια τα θύματα), όπως ακριβώς έκανε και ο Νέρωνας με τους Χριστιανούς όταν οι στρατιώτες του έκαψαν την Ρώμη το 64 μ.Χ.

Οι φωτιές στις δύο αυτές πόλεις ειχαν πολλές εστίες ταυτόχρονα, όπως ακριβώς συνέβη και με την φωτιά του Λονδίνου το 1.666 μ.Χ.

Τόσο στην Φιλική Εταιρεία, όσο και στην ΕΟΚΑ τα νέα μέλη έδιναν κρυφό όρκο παρουσία Ιερέως ότι δεν θα προδώσουν τα μυστικά των οργανώσεων αυτών επί ποινή θανάτου.

Με εξαπάτηση και αιφνιδιαστική επίθεση εναντίον του πρώην φίλου του και των υποστηρικτών του, εξόντωσε ο Χίτλερ των Ρεμ και τα «Τάγματα Ασφάλειας» του (στην «Νύχτα του Βαρθολομαίου» τους κατά τον Στράσερ), όπως ακριβώς έκανε και ο Τιβέριος με τον πρώην φιλο του Σηιανό και τους οπαδούς του, ενώ και οι δύο έριξαν το φταίξιμο για την βία των καθεστώτων τους πλήρως στους πρώην συνεργάτες τους.

Τόσο ο Μουσολίνι, όσο και ο Αντωνέσκου κατέλαβαν με πραξικόπημα και οι δύο την εξουσία στα κράτη τους, χωρίς να καταργήσουν την μοναρχία, κάτι που είχε αρνητικές συνέπειες για τους ίδιους όταν οι χώρες τους άρχισαν να χάνουν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και οι μονάρχες τους, τους έριξαν από την εξουσία.

Κροάτης εθνικιστής δολοφόνησε τον βασιλιά της Γιουγκοσλαβίας Αλέξανδρο στην Μασσαλία το 1.934 μ.Χ. (ενώ στην Γαλλία επίσης, στην Λυών έγινε και η απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου το 1.920 μ.Χ.), όπως και Κροάτης εθνικιστής δολοφόνησε και τον Γιουγκοσλάβο πρέσβη στην Στοκχόλμη το 1.972 μ.Χ.

Οι μάχες των Ρωμαίων με τους Βαταββούς και τους Εβραίους (επί Ανδριανού) ήταν τόσο σκληρές που ονομάστηκαν «σφαγεία» αντί για πόλεμος και παρά την νίκη των Ρωμαίων στις επιστολές νίκης στην Σύγκλητο δεν υπήρχε η φράση «Εμείς και τα στρατεύματα μας γυρίσαμε πίσω καλά» από τους νικητές στρατηγούς.

Με το ονομα και την συμμετοχή στον ακροαριστερό εκλογικό συνασπισμό ΕΔΑ το ΚΚΕ πηρέ μεγάλο ποσοστό στις εκλογές όταν βρίσκονταν στην παρανομία μετά την ήττα του στον εμφύλιο πόλεμο, όπως και το ναζιστικό κόμμα με το ονομα και την συμμετοχή στον ακροδεξιό εκλογικό συνασπισμό Εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα ελευθέριας μετά την απαγόρευση του για την συμμετοχή του στο κίνημα της Μπυραρίας.

Το σύμφωνο του ΚΚΕ του Σκλαβαινά και των Βενιζελικών του Σοφούλη, όπως και το σύμφωνο του Χριστιανοδημοκράτη Άλντο Μόρο με το Ιταλικό κομμουνιστικό κόμμα, προκάλεσαν μεγάλες αντιδράσεις στο πολιτικο σύστημα της εποχής τους και μέσα στα ίδια τους τα κόμματα και τελικά εγκαταλείφθηκαν.

Τόσο ο Σοφούλης, όσο και ο Σπαρτιάτης βασιλιάς Κλεομένης επικαλέστηκαν και οι  δύο ασθένεια, ο μεν πρώτος για να μην συναντήσει ηγέτες του Λαϊκού κόμματος για δράση κατά του Μεταξά και ο δεύτερος για την ένωση της Αχαϊκής Συμπολιτείας και την υποταγή της στην Σπάρτη.

Όπως χωρίστηκε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία σε Δυτικό και Ανατολικό τμήμα (Ρωμανία), οι ΗΠΑ χωρίστηκαν από την Μεγάλη Βρετανία με παρόμοιο τρόπο.

Ο ιστορικός Θουκυδίδης ο Αθηναίος, έλεγε στα έργα του όσους Έλληνες πολέμησαν την Αθήνα στον Πελοποννησιακό Πόλεμο πως είναι βάρβαροι ως συκοφαντία (π.χ. Αιτωλούς, Ηπειρώτες, Μακεδόνες) ή ότι δεν ήταν αυτόχθονες (π.χ. Σπαρτιάτες), ενώ οι Αθηναίοι δεν ήταν φυσικά τίποτα από τα παραπάνω, ενώ έγραφε με μνησικακία, μη αντικειμενικότητα και πολλές φορές με συκοφαντίες σε όσους ήταν πολιτικοί αντιπάλοι του χρηματοδότη του Περικλή ή είχαν βλάψει και εξορίσει τον ίδιο προσωπικά (π.Χ., τον Κλέωνα).

Ο Καντίροφ είπε ότι όσοι δεν υπηρετούν την πατρίδα τους και φεύγουν από αυτή για να μην υπηρετούσαν τον στρατό είναι δειλοί και πρέπει να φορέσουν γυναίκεια ρούχα, όπως και ο Πέρσης βασιλιάς Ορμίσδας Δ΄ της Περσίας είπε στον στρατηγό του  Μπαχράμ Τσουμπίν ότι είναι δειλός και για να τον προσβάλει του έστειλε ένα γυναίκειο φόρεμα και μία ροκά και αυτός εξοργίστηκε και εισέβαλε στην πρωτεύουσα, συνέλαβε τον βασιλιά και τον ευνούχισε, τον εκτέλεσε και πηρέ πραξικοπηματικά για ένα χρονικό διάστημα τον χρόνο του.  

                                       

Όλες οι προαναφερόμενες ιστορικές αναφορές σε πρόσωπα και γεγονότα, που εξελίχθηκαν με παρόμοιο τρόπο, είναι μόνο λίγες από τις πολλές που συνέβησαν στον διάβα των Αιώνων, και συνέλαβαν σημαντικά στην διαμόρφωση της ιστορίας όπως την γνωρίζουμε σήμερα.