Πέμπτη 25 Ιουνίου 2020

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ AL-TAWQA ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΓΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ


Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ AL-TAWQA ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΓΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ
Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ
Ως γνωστόν, η Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι υπεύθυνη ήδη από την ίδρυση της σε πολύ μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για το χάος που επικρατεί σήμερα στον μουσουλμανικό κόσμο, με τα σχέδια για την αναβίωση του ισλαμικού χαλιφάτου (http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html, http://alophx.blogspot.com/2017/04/blog-post_30.html), το οποίο η ίδια ονομάζει και «ισλαμιστάν».

[Η Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει σχέδια όπως φαίνεται από χάρτες της υποοργάνωση της, του ISIS, να επανακαταβάλει και εδάφη μη μουσουλμανικών κρατών που κάποτε είχαν καταλάβει τα Χαλιφάτα των Αράβων και των Τούρκων, όπως π.χ. τα Βαλκάνια, την Ισπανία, την Πορτογαλία, μέρος της Γαλλίας, εδάφη της Ιταλίας κ.λ.π.

Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, έκαναν (και κάνουν) συχνές επιθέσεις κατά των Χριστιανών, όπως και των Εβραίων, κατά του δυτικού πολιτισμού και ένδυσης, καθώς και του κινηματογράφου.

Ο δε Αϊμάν Αλ Ζαουάχρι, ο μέντορας, βοηθός και διάδοχος του Μπιν Λάντεν στην ηγεσία της Αλ Κάιντα, πιστεύει όπως και αυτός (αλλά και το ISIS) στην αναβίωση του «δίκαιου παγκόσμιου Χαλιφάτου» (το οποίο ο Λάντεν και ο Ζαουάχρι αποκαλούσαν ότι θα είναι η πέμπτη φάση των στόχων τους) το οποίο και κατέρρευσε το 1924.

Ο δε Ζαουάχρι είναι απολυτά βέβαιος, ότι μόλις αυτό επανασυσταθεί, τότε η Αίγυπτος θα γίνει το κύριο σημείο αναφοράς για τον υπόλοιπο ισλαμικό κόσμο, οδηγώντας την παγκόσμια ισλαμική τζιχάντ κατά της Δύσης.

«Τότε η ιστορία θα φτάσει σε ένα σημείο καμπής, στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτή της Αυτοκρατορίας των ΗΠΑ και την παγκόσμια Ιουδαϊκή κυβέρνηση» συμπλήρωσε ο ίδιος αργότερα (τις δε αρχικές του δηλώσεις τις είχε κάνει το 2011)].

Για την επιτυχία των σχεδίων της Αδελφότητας αυτής, δούλεψαν με πολύ επιμονή και υπομονή πολλά μέλη της, τα σχέδια των οποίων αναλύονται στο συγκεκριμένο άρθρο, ενώ στο τέλος του αναφέρονται αναλυτικά αυτά με εικόνες.
Το σημαντικότερο εργαλείο που χρησιμοποίησε η Αδελφότητα για τον σκοπό αυτό, ήταν η τράπεζα Al Taqwa, οι δράσεις της οποίας κατευθύνθηκαν για δεκαετίες από το ηγετικό στέλεχος των Αδελφών Μουσουλμάνων Γιουσέφ Νάντα, μεγάλο θαυμαστή και ακολούθου των σχεδίων του ιδρυτή της, Χασάν Αλ Μπάνα.
Αλλά ας ξεκινήσουμε αρχικά, αναφέροντας μερικά σημαντικά ιστορικά γεγονότα για την ιστορία της ίδρυσης και εξέλιξης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Έτσι, όπως είναι γνωστό, το 1918, με την λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, το ηττημένο Οθωμανικό Χαλιφάτο (http://alophx.blogspot.com/2019/12/blog-post.html) και η Αυτοκρατορία του καταστράφηκε και διαμελίσθηκε σε πολλά διαφορετικά κράτη, ενώ καταργήθηκε οριστικά το 1924 από τον Κεμάλ Αττατούρκ.

Την ίδια περίοδο, στην Αίγυπτο, άλλοτε μέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την οποία διοικούσαν διεφθαρμένοι βασιλείς, οι οποίοι ήταν υποχείρια της Μεγάλης Βρετανίας, και την είχαν μετατρέψει το κράτος τους σε προτεκτοράτο των Βρετανών, μία μικρή ελίτ πλουσίων δρέποντα τον πλούτο του κράτους σε βάρος των πολλών φτωχών και καταπιεσμένων.

Εκείνη την περίοδο, ένας δάσκαλος, ο Χασάν Αλ Μπάνα, ο οποίος είχε πρόσφατα διοριστεί στην Ισμαηλία για να διδάξει, ίδρυσε στην περιοχή αυτή το έτος 1928, δέκα έτη μετά την ήττα των Οθωμανών στον Α’ Π’Π’, και τέσσερα μετά την οριστική κατάργηση του Χαλιφάτου, την οργάνωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Σκοπός της οργάνωσης αυτής, ήταν να αναβιώσει για άλλη μία φορά το ισλαμικό Χαλιφάτο παγκόσμια, να ρίξει όλα τυραννικά καθεστώτα των μουσουλμανικών κρατών (π.χ. μοναρχίες, δικτατορίες ή τις ξένες αποικιοκρατικές δυνάμεις που τα είχαν σκλαβωμένα κ.λ.π.), τα οποία κατηγορούσε ως άπιστα, υλιστικά, φιλοδυτικά, και μαριονέτες των ξένων, να επιβάλει παντού ισλαμικά καθεστώτα και να ενώσει όλες τις μουσουλμανικές χώρες της γης σε ένα κοινό ισλαμικό κράτος, ένα νέο ισλαμικό Χαλιφάτο.
Ο δημοφιλής Μπάνα κατηγορούσε για όλες τις ήττες και τις καταστροφές των μουσουλμάνων, όπως και την φτώχεια, τα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά προβλήματα και την διαφθορά στα μουσουλμανικά κράτη, πριν και μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τόσο στην Αίγυπτο, όσο και αλλού, τις δυτικές αποικιοκρατικές δυνάμεις, ο παγκόσμιος ιουδαϊσμός, όπως και τις ηγεσίες των μουσουλμανικών κρατών, οι οποίες είχαν αποστατήσει από το ισλάμ.
Η μονή λύση σύμφωνα με τον ίδιο, προκειμένου να σταματήσει η κατάσταση αυτή στο ισλάμ, ήταν οι μουσουλμάνοι να υιοθετήσουν εκ νέου την σαρία ως νομό τους και να ενωθούν ξανά σε ένα κοινό κράτος παγκόσμια και να εξαπλώσουν σε όλο τον κόσμο το ισλάμ, νικώντας όλους τους εχθρούς τους.
Ο Μπάνα, ο οποίος διέθετε ένα σπάνιο ρητορικό ταλέντο, κατάφερε με την δράση του να συγκεντρώσει γύρω του πολλούς οπαδούς, να μετατρέψει σύντομα την Αδελφότητα του από μία απλή οργάνωση σε ένα ακμάζον πολιτικό λαϊκό ισλαμικό κίνημα, με πάνω από μισό εκατομμύριο μέλη το έτος 1949.

Συνάμα, οι φιλανθρωπικές δράσεις του και η κοινωνική πολιτική της Αδελφότητας στους φτωχούς, είχαν ως αποτέλεσμα το κίνημα του Μπανα να αποκτήσει ακόμα περισσοτέρους οπαδούς.

Παράλληλα όμως ο Χασάν Αλ Μπάνα, για να επιτύχει τους στόχους του, ίδρυσε και μία βίαιη παραστρατιωτική ομάδα για την Αδελφότητα, με την ονομασία «Ειδική Οργάνωση» (σαν τα SS και τα SA των Ναζί ή τους μελανοχίτωνες του Μουσολίνι), η οποία έλαβε μέρος σε βίαια επεισόδια στην Αίγυπτο και οδομαχίες, δολοφονίες και βομβιστικές επιθέσεις, ενώ πολέμησε εναντίον των Ισραηλινών το 1948 στον Α’ Αραβοϊσραηλινό Πόλεμο, στο Σουέζ κατά των Βρετανών το 1956 (https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%B7%CE%BB-%CE%BC/), αλλά και αλλού.
Ο ίδιος ο Χασάν Αλ Μπάνα, είχε δηλώσει: «Εάν οι ισχυροί ηγέτες των Ναζί του Γ΄ Ράιχ προβάλουν ως οι υπερασπιστές και ενοποιητής όλων των ανθρώπων που έχουν απανταχού γερμανικό αίμα και ο Μουσολίνι δηλώνει ότι το κράτος του είναι η συνέχεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, πολύ περισσότερο έχουμε εμείς οι μουσουλμάνοι το δικαίωμα να θεωρούμαστε και να προσπαθήσουμε ως συνεχιστές του Χαλιφάτου και να προσπαθούμε να το αναδημιουργήσουμε για άλλη μία φορά παγκόσμια» (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html).

Ο Χασάν Αλ Μπανα, δολοφονήθηκε τελικά το 1949 μ.Χ., ύστερα από βίαιες πολιτικές συγκρούσεις με τον τελευταίο Αιγύπτιο μονάρχη Φαρούκ, στην πτώση του οποίου η Αδελφότητα που ο Μπανα ίδρυσε συνέβαλε σημαντικά το 1952 μ.Χ., τόσο για εκδίκηση (http://alophx.blogspot.com/2017/09/1952-2011.html), όσο και για να καταλάβει την εξουσία με την βία.
[Αντίστοιχα, το 2011 μ.Χ. η Αδελφότητα συνέβαλε και στην πτώση του «τελευταίου Φαραώ» Μουμπάρακ, τότε δικτάτορα της Αιγύπτου από την εξουσία μέσω των οπαδών της για παρεμφερείς λόγους.

Ο δε πρώτος χρηματοδότης  των Αδελφών Μουσουλμάνων  ήταν η εταιρία της διώρυγας του Σουέζ,  η οποία ήταν βρετανικών και γαλλικών συμφερόντων και πάλευε κατά των εθνικιστών και των πατριωτών της Αίγυπτου.

Μετά την πτώση του Ναγκίμπ  και την άνοδο του Νάσερ  στην εξουσία της Αιγύπτου, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι,  προσπάθησαν να πείσουν τον πρώτο, να τον βοηθήσουν στην επάνοδό στην εξουσία της χώρας αυτής, με  αντάλλαγμα όμως τον διορισμό  από μέρους του μιας κυβέρνησης στην οποία  δεν θα ήταν οι ίδιοι ηγέτες, αλλά  θα αποτελούνταν σε ποσοστό πάνω από 50%  από άτομα που  ενέκριναν οι ίδιοι.

Επίσης,  και στο στρατό όπως και  στις μυστικές υπηρεσίες  θα ίσχυαν τα ίδια ποσοστά,  ενώ παράλληλα θα δημιουργούνταν και μία κοινή επιτροπή,  η οποία θα είχε την έγκριση τους  και η οποία θα αποφάσιζε την πολιτική και την νομοθεσία της Αιγύπτου.

Οι Αδελφοί μουσουλμάνοι  όταν είδαν ότι επίκειται η πτώση του βασιλιά της Αιγύπτου Φαρούκ του Β’ στράφηκαν εναντίον του, ενώ μέχρι τότε τον στηρίζαν, όπως ακριβώς έκαναν και με τον Αιγύπτιο δικτάτορα Μουμπάρακ,  όταν είδαν ότι και αυτού πλησιάζει η πτώση.

Ο βασιλιάς Φαρούκ  ο πρώτος της Αιγύπτου ήθελε να ξαναδημιουργήσει το θεσμό της χαλιφείας  υπό τον ίδιο  και η Βασιλεία του τον προσλάβει θρησκευτικά χαρακτηριστικά όπως και η ενθρόνιση του. Μάλιστα ο ίδιος ο Χασάν Αλ Μπάνα και η οργάνωση του αδελφοί μουσουλμάνοι  προθυμοποιήθηκαν να τον ενθρονίσουν.

Κατά παράδοξο τρόπο ενώ οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι είναι με βάση την ιδεολογία τους εναντίον του Ισραήλ, στήριξαν αρχικά τον Αιγύπτιο δικτάτορα Σαντάτ στην Ειρήνη του Καμπ Ντέιβιντ με το Ισραήλ  και αργότερα τον δολοφόνησαν επικαλούμενοι την πράξη του αυτή.

Παρόλα αυτά και ο  πρώτος ισλαμιστής Πρόεδρος της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μόρσι, όταν η οργάνωση του, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι κατέλαβαν την εξουσία της χώρας αυτής, όχι μόνο φέρθηκε τελικά σύμφωνα με τους επικριτές του δουλικά υπέρ του Ισραήλ (πιθανώς λόγω των διαχρονικών σχέσεων της οργάνωσης αυτής με τις ΗΠΑ και την Μεγάλη Βρετανία, αλλά και τον φιλοισλαμιστή τότε Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Χουσεΐν Ομπάμα), αλλά συνάμα του έδωσε και περισσότερα προνόμια από την παραπάνω συνθήκη, σύμφωνα  με τον εξ απορρήτων σύμβουλο του Νάσερ Σαμή Σαράφ.

Όπως ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Νάσερ προσπάθησε  να επεκτείνει την εξουσία της χώρας που σε άλλα κράτη με τον παναραβισμό  ενώνοντας τα με αυτήν,  κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο και ο Μοχάμεντ Αλή παλαιότερα προσπάθησε με τον στρατό του να καταλάβει το Οθωμανικά εδάφη και τα κατεχόμενα από  τους Τούρκους κράτη και να τα ενώσει με την Αίγυπτο.

Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ότι το έτος 1918 μετά Χριστόν στην Δαμάσκο ο ίδιος ο Κάιζερ Γουλιέλμος ο Δεύτερος της Γερμανίας ακούστηκε αιώνια αφοσίωση στον Σουλτάνο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας].

Την ίδια μοίρα με τον Μπάνα, είχε και ο διάδοχος του στην ηγεσία της οργάνωσης, Σαγίντ Κουτμπ, ο οποίος απαγχονίστηκε το 1966 μ.Χ., και από τότε η Αδελφότητα υιοθέτησε την στρατηγική της υπόγειας κατάληψης, τόσο του Αιγυπτιακού κράτους, όσο και κάθε μουσουλμανικού κράτους παγκόσμια.
Και αυτό θα το επιτύγχανε αποκηρύσσοντας τάχα επίσημα την βία για να επιτύχει τους στόχους της και θα επικεντρωνόταν τάχα στην ειρηνική προπαγάνδα για την προώθηση της ιδεολογίας της και θα έδειχνε δήθεν «σεβασμό για την δημοκρατία και την κοσμικότητα του κράτους της Αιγύπτου».
Και παράλληλα, θα ενέτεινε την κοινωνική πολιτική της προς τους φτωχούς για να κερδίσει οπαδούς, αλλά θα ίδρυε όταν οι συνθήκες ήταν κατάλληλες και πολιτικό κόμμα (κάτι που όντως έγινε το 2011 μ.Χ. μετά την «Αραβική Άνοιξη»), προκειμένου να διεκδικήσει δήθεν «ειρηνικά» την εξουσία.

Βέβαια, στην πραγματικότητα θα έστελνε πρώην μέλη της, τα οποία θα είχαν τάχα «ανεξαρτητοποιηθεί από την ίδια», να δημιουργήσουν οργανώσεις, ισλαμικά ανταρτικά κινήματα, τρομοκρατικές οργανώσεις και πολιτικά κόμματα παντού στον μουσουλμανικό κόσμο.
(π.χ. το ISIS, την Αλ Κάιντα, το Ενάχντα, το πρώτο ισλαμικό κόμμα πύο κατέλαβε την εξουσία στην Τυνησία μετά την «Αραβική Άνοιξη» που ξεκίνησε το 2011 από το κράτος αυτό, τα ισλαμικά κόμματα του Ερμπακάν και του Ερντογάν, την οργάνωση του Γκιουλεν κ.λ.π.).
Και εάν αυτά επιτύγχαναν τους σκοπούς τους και την κατάληψη της εξουσίας και εγκαθίδρυση ισλαμικών καθεστώτων, η Αδελφότητα θα «καρπώνονταν την δόξα» και θα τα διεύθυνε αφανώς ως η μητρική οργάνωση τους.
Ενώ αν αυτά αποτύγχαναν ή «παρεκτρέπονταν» η οργάνωση θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι αυτή δεν έχει σχέση με τα κινήματα αυτά, αφού οι ηγέτες τους δεν είναι (τάχα) πια μέλη της Αδελφότητας, αποποιούμενη κάθε ευθύνη για τις πράξεις τους με τον τρόπο αυτό.
Η Αδελφότητα ήθελε ήδη από την δεκαετία του 1930 να αναπτύξει δική της ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, και για τον λόγο αυτό, ο Νάντα ανέπτυξε πολύμορφη πολιτική δράση σε Αίγυπτο, Αλγερία, Σουδάν, Ιράκ, Ιράν κ.λ.π., εκπροσωπώντας κατά την ίδια τα συμφέροντα του ισλάμ παγκόσμια.
[Στην Ευρώπη, η Μουσουλμανική Αδελφότητα υπό τον Νάντα, διοίκησε ένα ευρύ δίκτυο ισλαμικών οργανώσεων, τζαμιών και ιδρυμάτων σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη (π.χ. σε Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, κ.λ.π.), όπως π.χ. τις UOIF, FOIE, FNFM, MAB κ.λ.π.].
Έτσι, εξαρχής η Μουσουλμανική Αδελφότητα, όπως και ο Νάντα, συμμάχησε με τους Ναζί του Χίτλερ, όπως και τους φασίστες του Μουσολίνι κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, προκειμένου να πολεμήσει τους δυτικούς εχθρούς της και βοήθησε με τον Χουσεΐνι, στην διάπραξη πολλών εγκλημάτων πολέμου στην Ευρώπη, προκειμένου να επιτύχει τα σχέδια της στην Μέση Ανατολή (http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html).

Κάτι που είχε ήδη πράξει και στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο το ισλαμικό Χαλιφάτο των Οθωμανών με την συμμαχία με τους Γερμανούς (http://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_0.html), το οποίο η Αδελφότητα προσπαθεί να αναβιώσει (http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html).
[Μετέπειτα, η συνεργασία του Νάντα με διαφυγόντες Ναζί πράκτορες, θα οδηγούσε, σε συνεργασία με τους ηγέτες της ODESSA (http://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html), Γκενούντ και Χούμπερ (των οποίων οι αρχηγοί σχεδίαζαν την ενωμένη Ευρώπη ήδη πριν την ίδρυση της ΕΟΚ το 1957-https://cognoscoteam.gr/1943-%ce%b7-%ce%ac%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%80%cf%81%cf%8c%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b7-ribbentropp-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%cf%85%cf%81%cf%89%cf%80%ce%b1%cf%8a/), οι οποίοι ασπάστηκαν αργότερα το ισλάμ, στην ίδρυση της τράπεζας Al Taqwa το έτος 1988, της οποίας ήταν συμπρόεδροι μαζί με τον Νάντα].
[Η κοινή αυτή ισλαμική δύναμη Αραβικών κρατών δημιουργήθηκε όντως αργότερα με το λεγόμενο «ισλαμικό ΝΑΤΟ» (http://lithosfotos.blogspot.com/2016/04/1831-1839.html)].
Το 1974, κατά την διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, ο Νάντα και η Αδελφότητα υποστήριξε τους Τούρκους. Και φυσικά, σε κάθε σύγκρουση μουσουλμανικών κρατών με αλλά αλλόθρησκα κράτη, υποστήριξε τα μουσουλμανικά κράτη ενάντια στους εχθρούς τους.
(π.χ. το Πακιστάν στους πολέμους του με την Ινδία {https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%B7%CE%BB-%CE%BC/}, τους Ουιγουίρους ενάντια στην Κίνα, την Αλγερία ενάντια στην Γαλλία, την Ινδονησία ενάντια στην Ολλανδία, τους Σομαλούς κατά των ΗΠΑ το 1993 κ.λ.π.).

Το 1979, κατά την ισλαμική επανάσταση στο Ιράν, ο Νάντα, όπως και οι πετρομοναρχίες του Κόλπου (από τις οποίες ο Νάντα χρηματοδοτούνταν), βοήθησε μέσω ενός οικονομικού δικτύου που ίδρυσε για τον σκοπό αυτό τον Ιρανο ισλαμιστή Χομεϊνί να ρίξει τον Σάχη και να καταλάβει την εξουσία (http://alophx.blogspot.com/2017/09/isis.html).
Όμως, όταν ο Νάντα πρότεινε μία κοινή συμμαχία των σιιτών του Ιράν και του υπολοίπου ισλαμικού κόσμου, πάρα τις δογματικές διάφορες των δύο αυτών μουσουλμανικών δογμάτων (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_78.html), ο Χομεϊνί αρνήθηκε.

[Και οι πετρομοναρχίες του Κόλπου (οι χρηματοδότες του Νάντα), οι οποίες βοήθησαν τον Χομεϊνί να ρίξει τον εθνικιστή Σάχη από την εξουσία του Ιράν, επειδή τον μισούσαν, όταν είδαν ότι ο Χομεϊνί δεν σκόπευε να γίνει υποχείριο τους, χρηματοδότησαν ανεπιτυχώς τον Σαντάμ Χουσεΐν για να τον ρίξουν από την εξουσία (http://alophx.blogspot.com/2017/09/isis.html), με τον πόλεμο Ιράκ-Ιράν τα έτη 1980-1988 (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2019/07/blog-post_35.html].

Το 1979, η Αδελφότητα και ο Νάντα, χρηματοδοτήσαν και έστειλαν χρήματα στους ισλαμιστές και στους Μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν ενάντια στους Σοβιετικούς (από Κατάρ και Σαουδική Αραβία), σε συμμαχία τότε με τις ΗΠΑ (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_34.html), υποστηρίζοντας την ενότητα αυτών πριν και μετά τον πόλεμο, παρόλο που αργότερα υποστήριξε και τους Ταλιμπάν (http://alophx.blogspot.com/2017/09/11092001-isis-13112015.html), χαρακτηρίζοντας το καθεστως τους ως «μία όαση ειρήνης στον κόσμο».
Το 1982, η Μουσουλμανική Αδελφότητα χρηματοδότησε και υποστήριξε με όπλα και εθελοντές την αποτυχημένη εξέγερση των μελών στην Χαμά της Συρίας ενάντια στο κοσμικό εθνικιστικό καθεστως του Χάφεζ Αλ Άσαντ (http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_95.html).
Το 1989 (το έτος που η ΕΣΣΔ αποχώρησε από το Αφγανιστάν), η Αδελφότητα, βοήθησε στο πραξικόπημα των Τουραμπί και Ομάρ Μπασίρ στο Σουδάν, με το οποίο εγκαθιδρύθηκε ένα βίαιο ισλαμικό καθεστώς στο κράτος αυτό, το οποίο έπεσε τελικά το 2019 (http://alophx.blogspot.com/2019/04/2019.html).
Το 1987, όπως και το 2000 υποστήριξε τις Παλαιστινιακές Ιντιφάντα στην Παλαιστίνη, ενώ υποστήριξε παράλληλα και την κοινή συμμαχία και ένωση της Χαμάς και της Φάταχ κατά του Ισραήλ (κάτι που έχει γίνει σχεδόν στις μέρες μας).
Παράλληλα, ο Νάντα και η Αδελφότητα, υποστήριξε και χρηματοδότησε τον διαβόητο διεθνή τρομοκράτη Κάρλος στον Ψυχρό Πόλεμο, ο οποίος αργότερα στην φυλακή ασπάστηκε το ισλάμ, ενώ προσπάθησε η Αδελφότητα προσπάθησε να συγκροτήσει ένα ισλαμικό μπλοκ ενάντια στα τότε τρία του Ψυχρού Πολέμου (των ΗΠΑ, της ΕΣΣΔ, καθώς και των Αδέσμευτων).
Επίσης το 1991, ο Νάντα προσπάθησε το 1991 να πείσει ανεπιτυχώς τον Σαντάμ Χουσεΐν, τον δικτάτορα του Ιράκ (τον οποίο ο Νάντα πάντα θαύμαζε ως έναν ισχυρό μουσουλμάνο ηγέτη), να αποχωρήσει από το Κουβέιτ που είχε καταλάβει (
Αργότερα ο Νάντα και η Αδελφότητα, χρηματοδότησε και έστειλε όπλα στους Βόσνιους μουσουλμάνους στον πόλεμο της Βοσνίας, στους ισλαμιστές της Αλγερίας στον εμφύλιο στην χώρα αυτή που άρχισε το 1991, στο Κοσσυφοπέδιο κατά των Σέρβων τα έτη 1998-1999, αλλά και το 2001 στους Ταλιμπάν του Αφγανιστάν.

Επίσης, η Αδελφότητα και ο Νάντα προέβησαν στήριξη της τουρκικής μειονότητας κατά των Βουλγάρων του κομμουνιστή Ζιβκόφ στην Βουλγαρία το 1989, τους Αζέρους κατά της Αρμενίας το 1992, στους Τσετσένούς στους πολέμους που ξεκίνησαν στην περιοχή τους τα έτη 1994 και 1999, στους ισλαμιστές Άραβες του Κουζεστάν του Ιράν, τους αυτονομιστές ισλαμιστές του Κασμίρ, αλλά και στους Αλβανούς του UCK των Σκοπίων το 2000 αντίστοιχα.
Στις μέρες μας, μετά την λεγομένη «Αραβική Άνοιξη», η Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει κατηγορηθεί ότι χρηματοδοτεί ισλαμικά κινήματα, τρομοκράτες, κόμματα και αντάρτες, σε Αίγυπτο, Λιβύη, Τυνησία, Μαρόκο, Αλγερία, Μαυριτανία, Σουδάν, Σομαλία, Μαλί, Νιγηρία, Υεμένη, Ιράκ, Συρία, Λίβανο, Παλαιστίνη, Ιορδανία, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Τουρκία, Αλβανία, Βοσνία, Φιλιππινέζες, Ινδονησία, όπως και σε πολλά άλλα κράτη στον μουσουλμανικό κόσμο (http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html).
Η Μουσουλμανική Αδελφότητα και πολλά μέλη της, όπως π.χ. ο Γκιουλεν στην Τουρκία, έχουν επίσης κατηγορηθεί για την παραγωγή και διακίνηση ναρκωτικών στην Δύση (http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html), τόσο για την χρηματοδότηση των παράνομων δραστηριοτήτων τους, όσο και για να αποδυναμώσουν με τον τρόπο αυτό τα εχθρικά για αυτούς δυτικά έθνη.
Σε σχέση με την τράπεζα Al Taqwa, η πλέον πρόσφατη ιστορία της τράπεζας, ξεκινάει με την επιχείρηση Λάγκο, στην πόλη Καμπιόνε, κοντά στο Μιλάνο το 2000, όταν Ιταλοί καραμπινιέροι εισέβαλαν στην πολυτελή έπαυλη του Γιουσέφ Νάντα.
Στην επιδρομή αυτή των Ιταλικών αστυνομικών δυνάμεων, κατασχέθηκαν από την έπαυλη του Νάντα χιλιάδες έγγραφα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, το σημαντικότερο εκ των οποίων είναι ένα έγγραφο με το όνομα «Το Σχέδιο» (πλήρης ονομασία «Προς μία Παγκόσμια στρατηγική για την ισλαμική πολιτική»), δεκατεσσάρων σελίδων συνολικά, γραμμένο στα Αραβικά, με ημερομηνία συγγραφής την 1η Δεκεμβρίου του 1982.
Σε αυτό το έγγραφο, περιγράφεται η παγκόσμια στρατηγική της Μουσουλμανικής Αδελφότητας εκφράζεται μέσω του μεγάλου «Σχεδίου» της, σύμφωνα με το οποίο η οργάνωση αυτή, προσπαθεί να επιτύχει μία παγκόσμια ηγεμονία του ισλάμ, μέσω προπαγάνδας, «κηρυγμάτων», πολιτικών δραστηριοτήτων, αλλά και «δυναμικών στρατιωτικών» επιχειρήσεων (π.χ. τρομοκρατικών). 

Το δε κείμενο αυτό, χωρίζεται σε «σημεία εκκίνησης», «διαδικασίες», όπως και σε «στοιχεία». Απώτερος στόχος του, είναι η προσπάθεια εγκαθίδρυσης ενός παγκοσμίου ισλαμικού κράτους, παράλληλα με προσπάθειες ελέγχου κέντρων τοπικής διοίκησης, εθνικής, ή ευρύτερης, όπως και οικονομικών, πολιτικών, εργασιακών και κοινωνικών οργανώσεων και ιδρυμάτων. 

Παράλληλα, εξίσου σημαντική είναι και η προσπάθεια σκέψης, της εκπαίδευσης, όπως και της εργασίας, έτσι ώστε να εδραιωθεί η ισλαμική πιστή παγκόσμια, μαζί με την προώθηση των συμφερόντων και της ιδεολογίας του ισλάμ στα παγκόσμια κέντρα εξουσίας προς όφελος του ισλάμ.
Σημαντικό ρολό θα παίξει και η διεξαγωγή μιας επιστημονικής ερευνάς για την εδραίωση της «Βασιλείας του θεού» του ισλάμ σε όλο τον κόσμο.
Το «Σχέδιο» αυτό φαίνεται ότι προορίζονταν για την ηγετική ελίτ των ηγετών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
[Επίσης, σύμφωνα με μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, το «Σχέδιο» είναι μία απάντηση στα σχέδια των «Σταυροφόρων της Δύσης» (ΗΠΑ-ΕΕ) ενάντια στο ισλάμ, όπως και στα σχέδια των Σιωνιστών και κυρίως ενάντια στα «Πρωτοκολλά των Σοφών της Σιών» που αυτοί δημιούργησαν.

Αντίστοιχα και ο Χίτλερ υποστήριζε ότι και τα δικά του σχέδια στο βιβλίο του «Ο Αγών μου» ήταν μία απάντηση στα σχέδια της Δύσης» (ΗΠΑ-Μεγάλης Βρετανίας-Γαλλίας) και της ΕΣΣΔ ενάντια στην Γερμανία, όπως και στα σχέδια των Σιωνιστών και κυρίως ενάντια στα «Πρωτοκολλά των Σοφών της Σιών» που αυτοί δημιούργησαν].
Ο ίδιος ο Νάντα (ο εκπρόσωπος των διεθνών σχέσεων της Αδελφότητας σύμφωνα με παραδοχή του ιδίου στο Καταριανό Αλ Τζαζίρα τις 2 Οκτωβρίου του 2002), προσπάθησε να ισχυριστεί ότι αυτό ήταν απλά ένα έγγραφο από «διανοουμένους της Αδελφότητας» και όχι επίσημη πολιτική της, τους οποίους όμως ο ίδιος δεν κατονόμασε.
Μετέπειτα όμως έγγραφα που ανακαλύφθηκαν, όπως και μαρτυρίες-καταθέσεις που πάρθηκαν αργότερα από ανακρίσεις μελών της Αδελφότητας, απέδειξαν σύμφωνα με πολλούς αναλυτές το ακριβώς αντίθετο.
Στο «Σχέδιο» αυτό, το οποίο δεν ήταν απλά μια «έκθεση ιδεών», αλλά εφαρμόζεται στην πράξη, αναφέρονται και μετέπειτα σημαντικά πολιτικά και μη γεγονότα, όπως λογού χάρη η δράση της ισλαμικής Χαμάς (το παράρτημα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην περιοχή) στην Παλαιστίνη ήδη από το 1982, πέντε χρόνια πριν από την πρώτη Ιντιφάντα των Παλαιστίνιων κατά του Ισραήλ το 1987 και την εμφάνιση της ισλαμικής αυτής οργάνωσης.
Η τράπεζα αυτή έχει την κύρια βάση της στην Ελβετία και την Μάλτα, έχοντας παράλληλα και πολλά υποκαταστήματα και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. στο Λάγκο της Ελβετίας, το Λιχτενστάιν, το Λονδίνο, το Μιλάνο, την Γενεύη, την Βιέννη κ.λ.π.), ενώ οι τραπεζικές δραστηριότητες της διεξάγονταν μέσω ενός δίκτυο Off Shore στις Μπαχάμες.

Στον διευθυντής της τράπεζας Al Taqwa, τον Γιουσέφ Νάντα, έναν Αιγύπτιο επιχειρηματία, γεννημένο το 1931, επιβλήθηκε η απαγόρευση της εξόδου από την χώρα, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του δεσμεύθηκε από το κράτος, αλλά όχι φυλάκιση.
[Ισχυροί μέτοχοι της Al Taqwa ήταν και ισχυροί ισλαμιστές ηγέτες μουσουλμανικών κρατών, όπως π.χ. ο πρώην Προέδρος του Ιράν Ρανφσατζανί, ο Χασάν Αλ Τουραμπί του Σουδάν, ή ο Αμπού Μουσλίμ, ο Υπουργός του Σαουδάραβα βασιλιά Φαχντ.
Μέλη δε Μουσουλμανικής της Αδελφότητας (κάποιοι υποστηρίζουν και της Al Taqwa) ήταν και πολλοί μουσουλμάνοι πολιτικοί παγκόσμια, όπως π.χ. οι Τούρκοι Γκιουλεν και Ερντογάν (http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html) ή ο Λίβυος Σάρατζ, καθώς και το ισλαμικό κόμμα Ενάχντα στην Τυνησία κ.λ.π.].
Αντίστοιχα έγγραφα κατασχέθηκαν τις 7 Νοέμβριου του 2001 και από τις Ελβετικές αρχές από την ιδιά τράπεζα, στα οποία αναλύεται περαιτέρω το «Σχέδιο» αυτό και με τα οποία αποδεικνύεται την άμεση σχέση της τράπεζας Al Taqwa με αυτό.
Ένα εκ των σημαντικότερων είναι ένα έγγραφο με τον τίτλο «Οικονομική στρατηγική των Αδελφών Μουσουλμάνων», υπογεγραμμένο από δύο μέλη της Αδελφότητας, στο οποίο αποκαλύπτεται ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα είχε ξεκινήσει ήδη από το 1970 την διείσδυση της στις ευρωπαϊκές χώρες.
[Εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι οι δεκαετίες των 70 και του 80 ήταν η περίοδος άνθισης των κομμουνιστικών κομμάτων στην Ευρώπη, και σύμφωνα με κάποιους αναλυτές αυτά «ενέπνευσαν» να υιοθετήσει μία στρατηγική διείσδυσης στους θεσμούς της Δύσης, όπως ακριβώς έκανε τότε η ΕΣΣΔ, αλλά και πολλές αριστερές οργανώσεις (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_8.html). Ήταν η ίδια δεκαετία που η τράπεζα Al Taqwa συνέστησε το δίκτυο της στην Ευρώπη].
Σε αυτό, περιγράφονται τα ισλαμικά δίκτυα στην Ευρώπη πριν την ίδρυση της τράπεζας Al Taqwa το έτος 1988. Έτσι, σύμφωνα με το έγγραφο αυτό, η πρώτη τράπεζα που ίδρυσε η Μουσουλμανική Αδελφότητα ήταν στο Λουξεμβούργο (έναν «μαύρο επενδυτικό προορισμό» για Off Shore) το 1977, με την ονομασία Διεθνή Ισλαμική Τράπεζα Λουξεμβούργου.
Το τραπεζικό αυτό ίδρυμα, συνεργάζονταν και ήλεγχε την Διεθνή ισλαμική Τράπεζα Κοπεγχάγης (με έδρα την Δανία), το ισλαμικό οίκο επενδύσεων του Λονδίνου, ενώ μέτοχος του ήταν το Υπουργείο Θρησκευμάτων των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, αλλά και ο οι νομικός όμιλος Αλ Μπαράκα.

Τα δύο αυτά κείμενα (το «Σχέδιο», καθώς και η «Οικονομική στρατηγική των Αδελφών Μουσουλμάνων»), αποδεικνύουν την ύπαρξη μιας οικονομικής οργάνωσης, η οποία είχε ως στόχο την υλοποίηση του «Σχεδίου», ενώ οι διαδικασίες για την ίδρυση της, ξεκίνησαν πριν την σύνταξη του «Σχεδίου», κατά την διάρκεια μιας δεξίωσης στο Καμπιόνε στην έπαυλη του Νάντα.
Τις 15 Ιανουάριου του 2003, η σύλληψη του Σουλεϊμάν Σολίμπερι, στενού συνεργάτη της τράπεζας Al Taqwa, ο οποίος γνώριζε τον τρόπο δημιουργίας του οικονομικού αυτού δικτύου της Μουσουλμανικής Αδελφότητας κατά την δεκαετία του 1980.
Αυτός δήλωσε σε Αμερικάνους ανακριτές του, ότι η ιδέα της ίδρυσης της ΔΙΤ (Διεθνούς Ισλαμικής Τράπεζας Λουξεμβούργου), οφείλεται στον Γκαμάλ Άτια, ενώ αυτή η ιδέα γεννήθηκε στο γραφείο της ισλαμικής τράπεζας του Λουξεμβούργου, το 1981.
Η ιδιά η ΔΙΤ, η πρώτη ισλαμική τράπεζα της Ευρώπης, προέκυψε κατά την διάρκεια συναντήσεων στο Λουγκάνο της Ελβετίας τα έτη 1978 και 1979 για τα προβλήματα της παγκόσμιας ισλαμικής Ούμα (κοινότητας), στην έπαυλη του Νάντα, και κατέληξε σε ένα πολιτικο πρόγραμμα, το οποίο μάλιστα εφαρμόστηκε για το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 1980.
Το ίδιο το «Σχέδιο», καταρτίσθηκε ως καταστατικός χάρτης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, σε συνάντηση των μελών της οργάνωσης αυτής, η οποία πραγματοποιήθηκε τις 29 Ιουλίου του 1982 και ήταν ένα μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου, του οποίου οι ρίζες ανάγονται την δεκαετία του 1960, όταν πολλά μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, λόγω διωγμών στα μέρη καταγωγής τους (κυρίως από την Συρία και την Αίγυπτο), κατέφυγαν στην Ευρώπη. 
[Παρόμοια έγγραφα ανακαλυφθήκαν σε σχέση με την οικονομική πολιτική της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και στις ισλαμικές (δήθεν «φιλανθρωπικές») οργανώσεις στις ΗΠΑ, SAAR και IIIT (οι οποίες ήταν ο οικονομικός βραχίονας της Αδελφότητας στο κράτος αυτό με χρήματα σταλμένα από την Σαουδική Αραβία), από τις οποίες οι αρχές των ΗΠΑ κατέσχεσαν χιλιάδες έγγραφα τον Μάρτιο του 2002.
Σε αυτά, σε ένα φυλλάδιο στο Χερντόν, έδρα του IIIT, αναφέρεται ότι ο χρόνος της ίδρυσης του ήταν μία συνάντηση και ένα «σεμινάριο» το 1977 στο Λουγκάνο της Ελβετίας το έτος 1977, την έδρα της Al Taqwa, στην οποία εργάζονταν ο Νάντα, ο κάτοχος του «Σχεδίου».

Αυτές οι πληροφορίες, σε συνδυασμό με τις πληροφορίες που έδωσε στην ανάκριση του ο Σουλεϊμάν Σολίμπερι, το 2002, ο οποίος δήλωσε στους Αμερικάνους ανακριτές του, ότι η ιδέα της ίδρυσης της Al Taqwa, προέκυψε κατά την διάρκεια συναντήσεων στο Λουγκάνο της Ελβετίας τα έτη 1978 και 1979.
Οι συναντήσεις αυτές, στην έπαυλη του Νάντα, πρέπει να κατέληξε κατά τον Σολίμπερι, τόσο στην σύνταξη του «Σχεδίου», όσο επίσης και στην ίδρυση της ισλαμικής τράπεζας Al Taqwa της Μουσουλμανικής Αδελφότητας το έτος 1988.
Το «Σχέδιο», επίσης ενθάρρυνε την δημιουργία παράλληλων αυτόνομων μουσουλμανικών κοινωνιών-γκέτο στις δυτικές χώρες, καθώς και πολιτοφυλακών, στις οποίες θα εφαρμόζεται ο ισλαμικός μόνο νομός (η σαρία) και όχι οι νομοί των κρατών αυτών, για να μην αφομοιωθούν αυτοί από την Δύση, κάτι που συμβαίνει έντονα στις μέρες μας σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη, π.χ. την Μεγάλη Βρετανία ή την Γερμανία.
Επίσης, μέσω του «Σχεδίου», προαναγγέλλεται και η δημιουργία ενός «μουσουλμανικού λόμπι» στις ΗΠΑ, το οποίο θα πολεμά το υπάρχον ισχυρό Ισραηλινό λόμπι των ΗΠΑ και τις πολιτικές του για την δημιουργία του «Μεγάλου Ισραήλ» ως αντιστάθμισμα, πολύ πριν δημιουργηθεί όντως το λόμπι αυτό, του οποίου η επιρροή φάνηκε κυρίως επί της Προεδρίας Ομπάμα.
Ακόμα και για τον πρώην Αμερικανο Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Χουσεΐν Ομπάμα, λέγεται πως όταν φοιτούσε υπό την καθοδήγηση του μουσουλμάνου πατριού του στην Ινδονησία σε ένα μάντρας (δηλαδή ισλαμικό σχολείο), ότι επηρεάστηκε ή ακόμα και ασπάστηκε στο ισλάμ σε αυτό κρυφά.
Το μάντρας αυτό λέγεται από αντίπαλους του Ομπάμα ότι ανήκε στην Μουσουλμανική Αδελφότητα, από την οποία λέγεται ότι επηρεάστηκε πολύ ο Ομπάμα, κυρίως στην τακτική της προσποιητής «δήθεν δημοκρατικής μετριοπάθειας» που ασκούν τα μέλη της μέχρι να αναλάβουν την εξουσία και ρίχνοντας την «μάσκα του δημοκράτη», επιβάλλουν ένα στυγνό ισλαμικό καθεστως αλλά Ταλιμπάν και ISIS.
Έτσι, σύμφωνα με τους ίδιους αναλυτές, όταν ο Ομπάμα έγινε Προέδρος των ΗΠΑ, ακολουθώντας την τακτική της Αδελφότητας, παρίστανε και αυτός συμφώνα με την τακτική της τον δήθεν «μετριοπαθή», ενώ στην πραγματικότητα προώθησε σταθερά τα συμφέροντα της οργάνωσης αυτής, μα κυρίως των κρατών που χρηματοδοτούσαν αυτή (αλλά και τον ίδιο), δηλαδή του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας, από τα οποία χρηματοδοτούνταν και ο Ομπάμα.
Και με τον τρόπο αυτό εξηγείται επίσης για ποιο λόγο ο Ομπάμα άφησε το 2011 με την λεγομένη δήθεν «Αραβική Άνοιξη» (στην πραγματικότητα μάλλον έναν «ισλαμικό χειμώνα»), να καταρρεύσουν ευκολά και χωρίς υποστήριξη τα κοσμικά και συμμαχικά ήδη με τις ΗΠΑ κοσμικά Αραβικά καθεστώτα.
Τα οποία όμως ήταν ήδη συμμαχία των ΗΠΑ, οπότε δεν χρειάζονταν να πέσουν για τις ΗΠΑ, ενώ στην θέση τους ο Ομπάμα και η κυβέρνηση του βοήθησαν στην άνοδο των κρατών αυτών κομμάτων και οργανώσεων προερχομένων από την Μουσουλμανική Αδελφότητα (π.χ. στην Αίγυπτο, στην Λιβύη, στην Τυνησία, στην Υεμένη κ.λ.π.).
Αυτή η κατάσταση κράτησε μέχρι την άνοδο στην εξουσία των ΗΠΑ του αντιισλαμστή Τραμπ (http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html), οπότε η υποστήριξη των ΗΠΑ προς τους ισλαμιστές του Κατάρ και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας έληξε, όταν ο Τραμπ στράφηκε έναντι αυτών και της ισλαμικού εξτρεμισμού.
Παράλληλα αυτές οι πολίτικες και θρησκευτικές πεποιθήσεις του Ομπάμα εξηγούν και γιατί αυτός στράφηκε ενάντια στο Ισραηλινο λόμπι των ΗΠΑ και προώθησε τα συμφερόταν του ισλαμικού λόμπι των ΗΠΑ, όπως και την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, πάρα τις αντιρρήσεις του Ισραήλ (του μόνιμου συμμάχου των ΗΠΑ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής) τις οποίες και αγνόησε.

Τέλος μέσω αυτών των γεγονότων εξηγείται και γιατί η κυβέρνηση των ΗΠΑ επί Ομπάμα είχε ως μέλη της πολλά μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας των ΗΠΑ (όπως π.χ. την κύρια σύμβουλο των ΗΠΑ για τις προεκλογικές εμφανίσεις της Χίλαρι Κλίντον για την Προεδρεία των ΗΠΑ, την Σαλέχα Αμπεντίν-http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html, τον σύζυγο της κ.λ.π)].
Σύμφωνα με τα έγγραφα αυτά, η Μουσουλμανική Αδελφότητα, προσπαθεί να διεισδύσει στις μουσουλμανικές μειονότητες των ΗΠΑ και της Ευρώπης, μέσω της δημιουργίας σε αυτών τζαμιών, θρησκευτικών χωρών λατρείας, «πολιτιστικών ιδρυμάτων» και «συλλογών», ή αγοράς γης στις χώρες αυτές (π.χ. στην Ουάσιγκτον-https://www.zougla.gr/kosmos/article/pos-eksagorasan-tin-ouasington-i-saoudaraves-to-katar-ke-ta-emirata). 
Παράλληλα, προσπαθούν να επηρεάσουν μέσω των ισλαμικών οργανώσεων που δημιουργούν στις χώρες αυτές, κινητοποιήσεις υπέρ των συμφερόντων τους, έτσι ώστε να επηρεάσουν την πολιτική της Δύσης υπέρ των στόχων της οργάνωσης (π.χ. για το Παλαιστινιακό, υπέρ της μαντίλας στους Αμερικάνικους ή Ευρωπαϊκούς δημόσιους χώρους και σχολεία κ.λ.π.).

Αλλά ακόμα και να διεισδύσουν και πολιτικά σε μεγάλα πολιτικά κόμματα για να επηρεάσουν τις αποφάσεις τους όταν αυτά είναι στην εξουσία, μέσω χρηματοδότησης πολιτικών αυτών (με χρήματα κυρίως από το Κατάρ και παλαιοτέρα και από την Σαουδική Αραβία) ή ακόμα και με την εισδοχή μελών τους σε αυτά (π.χ. της συμβούλου της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον και του συζύγου τους, που ήταν μέλη της Αδελφότητας καθώς και άλλων μελών τους-https://www.voltairenet.org/article193925.html).

Λέγεται δε από κάποιους αναλυτές, ότι η για πολλούς φιλοιισλαμική πολιτική επί Προεδρίας Ομπάμα στις ΗΠΑ, οφείλονταν στην οικονομική στήριξη-χορηγίες των μελών της Αδελφότητας (με χρήματα κυρίως του Κατάρ), αλλά και στο γεγονός ότι πολλά μέλη τους ήταν και μέλη του Δημοκρατικού κόμματος.
Και για τον λόγο αυτό, υποστηρίζουν ότι το ισχυρό Ισραηλινο λόμπι στις ΗΠΑ, βλέποντας την ισχυρή πολιτική επιρροή που είχε αποκτήσει το «ισλαμικό λόμπι» (π.χ. Μουσουλμανική Αδελφότητα, Σαουδική Αραβία, Κατάρ, άλλες πετρομοναρχίες του Κόλπου (http://alophx.blogspot.com/2018/01/y.htm, l), ακόμα και το Ιράν για κάποιους) επί Ομπάμα, στήριξε στις εκλογές του 2016 (οικονομικά και πολιτικά), ως «αντιστάθμισμα», την άνοδο του αντιισλαμστή Τραμπ στις ΗΠΑ. 
Λέγεται δε ότι σε περίπτωση επιστροφής των δημοκρατικών στην εξουσία των ΗΠΑ, μαζί με αυτούς θα επιστρέψει στο κράτος αυτό και η μεγάλη επιρροή που είχε το μουσουλμανικό λόμπι και η Μουσουλμανική Αδελφότητα επί της Προεδρίας Ομπάμα.

Εδώ δε μπορεί να αναφερθεί, ότι τόσο η Σαουδική Αραβία (http://alophx.blogspot.com/2020/02/isis_12.html), μα κυρίως το Κατάρ, αυτή την κατάρα της Ανθρωπότητας (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2020/05/blog-post_20.html), εξαγόρασαν με τα χρήματα τους, όχι μόνο μεγάλο μέρος του κατασκευαστικού κλάδου των ΗΠΑ, αλλά επίσης και του χρηματοοικονομικού σε Ευρώπη και ΗΠΑ (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2018/04/blog-post.html).
Και μέσω της οικονομικής αυτής εξάρτησης που επέβαλαν στην Ευρώπη (αλλά και του πετρελαίου που πουλάνε σε αυτή), να επηρεάζουν τα κράτη αυτά, και την πολιτική της Ευρώπης, μέσω της Μουσουλμανικής Αδελφότητας την οποία ελέγχουν.
Το «Σχέδιο» και η «Οικονομική πολιτική της Μουσουλμανικής Αδελφότητας» αναφέρονται αναλυτικά με εικόνες στο τέλος του άρθρου αυτού].
Επιπλέον, η Αδελφότητα υποστηρίζεται ότι κινητοποιεί τους μουσουλμάνους των δυτικών κρατών να ψηφίζουν κόμματα, τα οποία έχουν θέσεις κατά των συμφερόντων της Αδελφότητας και των μουσουλμάνων παγκόσμια.
Έτσι, στον πόλεμο του Αφγανιστάν το 2001, και στου Ιράκ το 2003, η Αδελφότητα, πέραν των πορείων διαμαρτυρίας που διοργάνωσε κατά του πολέμου με πολλά μέλη της, παρότρυνε παράλληλα τους μουσουλμάνους των δυτικών κρατών, να ψηφίζουν κόμματα, τα οποία ήταν αντιαμερικανικά ή κατά του πολέμου.

[Ακόμα και οι πρόσφατες παγκόσμιες ταραχές, λέγεται πως «στήθηκαν» και χρηματοδοτήθηκαν, όχι μόνο από τις μεγάλες τράπεζες και τον διαβόητο διεθνή κερδοσκόπο Τζορτζ Σόρος, αλλά ακόμα και από ομάδες όπως το ισλαμοαφροαμερικανικό Nation Of Islam και παρόμοιες μαύρες εθνικιστικές ομάδες, όπως π.χ. η MFBL.

Ένας από τους μεγαλύτερους δωρητές της MFBL είναι η Alliance for Global Justice (Συμμαχία για την Παγκόσμια Δικαιοσύνη), μια σκιώδη αριστερή οργάνωση που χρηματοδοτεί διάφορα δικτατορικά καθεστώτα στην Λατινική Αμερική εκεί και ισχυρίζεται ότι συνδέεται με την Antifa.
Έχει επίσης υποστηρίξει Ισλαμιστές τρομοκράτες στο παρελθόν όπως η Αλ Κάιντα και την Χαμάς, ενώ υποστηρίζει την Παλαιστίνη στη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης, θέλοντας να αφαιρεθεί το συνοριακό τείχος του Ισραήλ με την Γάζα (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/889933_etsi-stithikan-oi-pagkosmies-tarahes-tis-hrimatodotoyn)].
Για τον λόγο αυτό, λέγεται πως ήρθε σε συνεννόηση με πολλά κόμματα τέτοιου είδους κυρίως αριστερά (π.χ. το Σοσιαλιστικό στην Γαλλία ή κόμματα της αριστεράς στην Ελλάδα που παίρνουν ισλαμικές ψήφους στην Δυτική Θράκη με την επιρροή της Άγκυρας εκεί).

Τα οποία πολλοί αντιπάλοι τους κατηγόρησαν την Αδελφότητα, ότι όχι μόνο τους υποσχέθηκε και τους έδωσε τους ψήφους των μελών της, αλλά και χρήματα από τα ταμεία της, τα οποία της έδωσαν πλούσιοι άντρες των πετρομοναρχιών του Κόλπου, αλλά και κράτη (κυρίως τα Κατάρ).
Επίσης, εάν κάποιος άτομο, εφημερίδα πολίτικος ή οργάνωση, ασκούσε σε Ευρώπη και στην Δύση κριτική στις οργανώσεις της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στα κράτη αυτά, τότε αυτή άρχιζε άμεσα μία συκοφαντική εκστρατεία ότι τάχα αυτοί ήταν «ισλαμοφοβικοί» ή ακροδεξιοί.
Σε συνεργασία και με πολιτικά κόμματα των κρατών αυτών, τα οποία ήταν πολιτικοί τους αντιπάλοι, μέσω (διευθυνόμενων και χρηματοδοτούμενων από την ίδια δήθεν «ανεξάρτητων φιλανθρωπικών») ΜΚΟ, ισλαμικών οργανώσεων ή εφημερίδων που είχαν εξαγοράσει.
[Οι ιδίες αυτές ισλαμικές δήθεν «φιλανθρωπικές υπέρ των προσφυγών» οργανώσεις-ΜΚΟ (μέλη και χρηματοδότες πολλών εκ των οποίων είναι και η Μουσουλμανική Αδελφότητα), πολλές από τις οποίες συνεργάζονται και με τις ΜΚΟ του Σόρος, εξασκούν στην ουσία δουλεμπόριο αθώων και μη ανθρώπων από την Μέση Ανατολή και αλλού (π.χ. Ασία και Αφρική), ακόμα και από μη εμπόλεμες χώρες, στην Δύση, κερδίζοντας βέβαια χρήματα από αυτό.
Και παράλληλα, οι πετρομοναρχίες του Κόλπου, ξεφορτώνονται χάρις σε αυτές τις οργανώσεις πολλούς πολιτικούς αντιφρονούντες στέλνοντας τους στην Δύση, τους άνεργους, ισλαμιστές, εγκληματίες ή τρομοκράτες των κρατών αυτών, ενώ αναμένουν τα ίδια κράτη μακροπρόθεσμα, να καταλάβουν πληθυσμιακά την Δύση.

Κάτι που αναμένουν να επιτύχουν, τόσο με την συνεχή εισροή λαθρομεταναστών ή προσφυγών που στέλνουν οι ΜΚΟ των κρατών αυτών στην ΕΕ και τις ΗΠΑ, όσο και με την μεγάλη γεννοβολά των μουσουλμανικών πληθυσμών των κρατών αυτών εις βάρος των εγχωρίων πληθυσμών, οι οποίοι πάσχουν από υπογεννητικότητα (http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html).
Τελικό αποτέλεσμα των πράξεων αυτών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ήταν η ραγδαία άνοδος των αντιευρωπαϊκών, αντιισλαμικών και ακροδεξιών κομμάτων σε όλη την Δύση (τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην Ευρώπη), τα οποία αντιμάχονται μανιωδώς τον ισλαμισμό].
{Εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι ήδη από το 1945, την χρόνια της οριστικής ήττας του φασισμού-ναζισμού στην Ευρώπη, υπήρχε με την άδεια του Χίτλερ ήδη μία μουσουλμανική κοινότητα στο Μοναχό της Βαυαρίας (η πρώτη τότε στην Ευρώπη).
[Την περίοδο εκείνη, οι Γερμανοί Ναζί, απογοητευμένοι από την προδοσία των Ιταλών, είχαν πει ότι θα έπρεπε να υποστηρίξουν τα πανισλαμικά οράματα του Χουσεΐνι στην Μεσόγειο (ο οποίος οραματίζονταν την ένωση όλων των Αράβων στην Μέση Ανατολή και την Αφρική, αλλά και μουσουλμάνων παγκόσμια), αντί για τις απαιτήσεις των φασιστών Ιταλών του Μουσολίνι όπως έκαναν μέχρι τότε στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Μία πολιτική που φαίνεται καθαρά ότι τήρησαν επιμελώς ως τις μέρες μας, στηρίζοντας τους ισλαμιστές στην Μέση Ανατολή και αλλού μετά την λεγομένη «Αραβική Άνοιξη» (σε συνεργασία και με τους Ιταλούς στην Λιβύη, όπως ακριβώς στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο-http://alophx.blogspot.com/2020/06/blog-post.html).
Βέβαια, όπως στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και στην περίοδο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, και σήμερα οι Γερμανοί σχεδιάζουν αν καταφέρουν τελικά να υλοποιήσουν τα σχέδια τους στην Μέση Ανατολή, να διαλύσουν τους δήθεν συμμάχους τους (http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_1.html), κυρίως τους Τούρκους, προκειμένου να μην έχουν άλλη ισχυρή ανταγωνιστική δύναμη στην περιοχή για την κυριαρχία επί αυτής, των πληθυσμών και των πόρων της].
Αυτή αποτελούνταν κυρίως από εγκληματίες πολέμου, οι οποίοι ήταν μουσουλμάνοι «εθελοντές» στρατιώτες στα SS της Βέρμαχτ από διαφορά κράτη (π.χ. Βοσνία, Τσετσενία, διαφορά Αραβικά κράτη, αλλά oπως και με άντρες άλλων εθνοτήτων στα SS-https://www.efsyn.gr/themata/fantasma-tis-istorias/248584_germaniko-mathima-tis-cia), οι οποίοι στρατολογήθηκαν  χάρις στον διαβόητο Χουσεΐνι (http://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_0.html), τον πρώην αξιωματικό των Οθωμανών επί Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας μετέπειτα (http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html). 

Αντίστοιχα, ένας ακόμη λόγος για την είσοδο μουσουλμάνων στην Ευρώπη, ήταν και το γεγονός ότι πολλές πρώην αποικιοκρατικές ευρωπαϊκές δυνάμεις (π.χ. η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, η Ολλανδία κ.λ.π.), άρχισαν να φέρνουν από τις πρώην  αποικίες στα κράτη τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς, ως φθηνό εργατικό δυναμικό, όπως έγινε το 2015. 

Ο μυστικιστικός και ελιτίστικος χαρακτήρας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, οι χειρονομίες μυστικής αναγνώρισης των μελών της, καθώς και οι κρυφοί στόχοι της, όπως και ο ισχυρισμός ότι είναι δήθεν υπέρ της δημοκρατίας και μετριοπαθής (αν και η πραγματικότητα δείχνει ότι σε όποια κράτη μέλη της ανέλαβαν την εξουσία συνέβη ακριβώς το αντίθετο), έκαναν πολλούς να την αποκαλέσουν «ισλαμική μασονία» (αλλά και «Opus Dei του ισλάμ»).

Ή ακόμα και «Ισλαμική Διεθνή» ή «Ισλαμοφασιστική οργάνωση» (η οποία όπως και οι ναζί χρησιμοποιεί παραστρατιωτικές ομάδες και άλλοτε οπότε την συμφέρει παριστάνει όπως και οι ναζί στον Μεσοπόλεμο τάχα την «μετριοπαθή»), ή ακόμα και μία αναβίωση στον 20http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_59.html), η οποία θέλει να διαδώσει το «Νταουτά» (μνήμα) της.
Τα δε Μεσαιωνικά Εκκλησιαστικά τάγματα στην Δύση, όπως και η Μουσουλμανική Αδελφότητα, εξαπλώθηκαν σε μία μεγάλη περιοχή (στην Ευρώπη τα πρώτα και σε μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής, της Ασίας, της Ευρώπης και των ΗΠΑ η δεύτερη).
Και στην συνέχεια, οργάνωσαν στις περιοχές αυτές, δήθεν αλλά «ανεξάρτητα» παρόμοια με αυτά τάγματα ή οργανώσεις, τα οποία όμως συνδέονταν πάντα οργανικά και με σεβασμό με την μητρική ιδρυτική τους οργάνωση, έχοντας με αυτήν πολλές πολίτικες, ιδεολογικές και διαπροσωπικές σχέσεις}.
Η δε Μουσουλμανική Αδελφότητα, είναι υπεύθυνη για την δημιουργία πολλών ισλαμικών οργανώσεων σε παγκόσμια κλίμακα, π.χ. πολιτικών κομμάτων, τρομοκρατικών οργανώσεων, ενώ πολλοί από τους ιδρυτές αυτών υποστήριξαν ότι τάχα εγκατέλειψαν την Μουσουλμανική Αδελφότητα, όταν διαφώνησαν μαζί της, θεωρώντας την τάχα ως «αδύναμη» ή «δειλή».
[π.χ. πρώην μέλη της, όπως ο Μπαγκάντι, ο πρώτος «χαλίφης» του ISIS ή ο Μπιν Λάντεν, ο ιδρυτής της Αλ Κάιντα (αλλά και ο υπασπιστής του ο Ζαουάχρι), οι οποίοι δήλωσαν ότι η Αδελφότητα είναι «διεφθαρμένη», «υποστηρικτής» όλων των υπαρχόντων διεφθαρμένων κρατών ή «άβουλη».
Εδώ μπορεί να ειπωθεί ότι ο Κάιζερ ο Β’ της Γερμανίας Γουλιέλμος ο Β’ των Χοεντσόλερν, υπεύθυνος για τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε πει ότι: «Αν δεν είχα την αληθινή Χριστιανική πιστή, θα ήθελα να ήμουν μουσουλμάνος».

Ο Αδόλφος Χίτλερ αντίστοιχα, ο δικτάτορας και Φύρερ της Γερμανίας, υπεύθυνος για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε πει ότι: «Δυστυχώς κέρδισαν οι Χριστιανοί στο Πουατιέ, θα ήταν καλύτερο για εμάς τους Γερμανούς να είχε νικήσει το ανδροπρεπές ισλάμ, το οποίο μας ταιριάζει περισσότερο από τον αδύναμο θηλυπρεπή Χριστιανισμό».
Επίσης, όπως δε είναι γνωστό, πολλοί Γερμανοί Ναζί εγκληματίες πολέμου (στρατιωτικοί, επιστήμονες, πράκτορες ή βασανιστές), διέφυγαν στην Μέση Ανατολή, και κατέφυγαν σε δικτατορικά Αραβικά εθνικιστικά καθεστώτα (π.χ. σε Συρία, Ιράκ, Αίγυπτος), με την βοήθεια και των Ελβετών πρακτόρων των Ναζί Φρανσουά Γκενούντ και Άχμεντ Αλμπερτ Χούμπερ της ODESSA (http://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html).
Τα οποία είχαν αναλάβει την εξουσία την περίοδο εκείνη στις περιοχές αυτές (και θαύμαζαν τους Ναζί), και βοήθησαν στην εδραίωση των καθεστώτων αυτών, παρέχοντας τους όλες τις γνώσεις τους.
Λέγεται δε ότι όταν ο μονάρχης της Σαουδικής Αραβίας το 1990, όταν προσπάθησε να λεβιέ έγκριση από τους κληρικούς της χώρας για τον ερχομό Αμερικάνικων στρατιωτών στην Σαουδική Αραβία, διαπίστωσε με έκπληξη ότι τα 2/3 αυτών είναι μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Τέλος, μπορεί παράλληλα να ειπωθεί, ότι το 2003, σε μία συνάντηση Αράβων ηγετών, ο Καντάφι κατηγόρησε τον βασιλιά Αμπντάλα της Σαουδικής Αραβίας ως πιόνι και δούλο της Δύσης, ενώ αυτός κατηγόρησε τον Καντάφι ως ψεύτη, και του είπε ότι τον απείλησε ότι σύντομα θα χάσει την ζωή και την εξουσία του (κάτι που όντως συνέβη το 2011 με την εξέγερση των ισλαμιστών της χώρας αυτής, χρηματοδοτούμενους από την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ ενάντια στον Καντάφι).
Φυσικά, εδώ μπορεί να ξανατονιστεί ότι οι ηγέτες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, όπως και άλλοι φανατικοί ηγέτες ισλαμικών κομμάτων ή τρομοκρατικών οργανώσεων δεν πιστεύουν τίποτε από άποψη δημοκρατίας.
Όμως είναι μία πάγια πολιτική της Αδελφότητας, αν κάποιες από τις οργανώσεις που ίδρυσαν μέλη της, δεχτούν πολύ «πίεση» από την Δύση, μέσω των δηλώσεων αυτών των μελών της, η ίδια θα μπορεί να ισχυριστεί ότι τάχα «διαφωνεί» και δεν εγκρίνει ότι κάνουν δήθεν πρώην μέλη της, αλλά είναι τάχα «μετριοπαθής» και δεν δέχεται «την βία και τις ακραίες πράξεις».

Και με τον τρόπο αυτό, τα μέλη της, τόσο στην ίδια την Αδελφότητα, όσο και στις άλλες δήθεν «ανεξάρτητες οργανώσεις» που ίδρυσαν, μπορούν να παριστάνουν τον «καλό» (η Μουσουλμανική Αδελφότητα), ή τον «κακό» (π.χ. η Αλ Κάιντα ή το ISIS) «μπάτσο», και την Μουσουλμανική Αδελφότητα να υποστηρίζει ότι αν ή ίδια, η οποία είναι «μετριοπαθής» και «φιλοδημοκρατική» δεν γίνει εταίρος και συνομιλητής της Δύσης, τότε θα αναλάβουν την εξουσία τα φανατικά δήθεν πρώην παιδιά της.
Βέβαια, η πραγματικότητα είναι όμως, ότι όπου ανέλαβε την εξουσία η ίδια η Αδελφότητα επίσημα, όπως π.χ. στην Αίγυπτο το 2011, μετά την Αραβική Άνοιξη, απέδειξε ότι η τάχα «μετριοπαθής» και «φιλοδημοκρατική» Αδελφότητα, στην πραγματικότητα προσπάθησε να επιβάλει ένα αυταρχικό καταπιεστικό και βίαιο ισλαμικό καθεστώς, ανάλογο με του Ερντογάν στην Τουρκία (αυτού του στην ουσία «Ταλιμπάν με κοστούμι»), ή ακόμα και των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, πριν πέσει τελικά από την εξουσία.
[Έπεται δε σύμφωνα με τα σχέδια αυτά και ένας μαζικός επίσημος της Δύσης και της Ευρώπης με αποστολή δεκάδων εκατομμυρίων μουσουλμάνων από τις χώρες τους στα κράτη αυτής, τόσο μέσω «κίνητρων» (π.χ. μέσω του χρήματος), όσο και με την βία (π.χ. μέσω θυμάτων πολέμων, προσφύγων ή διώξεων), καθώς και την λαθρομετανάστευση (μέσω εκδίωξης πολίτικων αντιφρονούντων, φτωχών, εγκληματιών ή ισλαμιστών από τα μουσουλμανικά κράτη παγκόσμια και μεταφοράς τους στην Δύση).

Και όλα αυτά με σκοπό τόσο μία μεγάλη αποίκιση της Δύσης άμεσα με νέους μουσουλμάνους κάτοικους, όσο και μία πλήρη ισλαμοποίηση της μακροπρόθεσμα λόγω της τεράστιας γεννοβολάς των μουσουλμάνων από την μία, αλλά και της σχεδόν αντίστοιχα μηδενικής των λαών των ευρωπαϊκών κρατών αφετέρου (, http://www.noiazomai.net/turkoislam.html)].  
Η ίδια η Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση για πολλές χώρες στην Μέση Ανατολή (π.χ. στην Αίγυπτο), ενώ αναμένεται να καταστεί και σε άλλες της Δύσης (π.χ. στις ΗΠΑ), ενώ η οργάνωση αυτή έχει ως στόχο και να αντιτεθεί στην Δυτική ηγεμονία παγκόσμια}.
Σε σχέση με τον «ηρώα» του άρθρου μας, του Αιγυπτίου επιχειρηματία  Γιουσέφ Νάντα, του διευθυντής της τράπεζας Al Taqwa, ο οποίος γεννήθηκε το 1931,  η ιστορία του ξεκινά στην Αίγυπτο.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του ιδίου του Νάντα, ο ίδιος πραγματοποίησε στο Κάιρο σπουδές πολιτικού μηχανικού, ενώ έλαβε ως κληρονομιά από τον πατέρα του την μονή μονάδα βιομηχανικής παστερίωσης της χώρας.
Σύντομα ο ίδιος έγινε επιχειρηματίας και κατάφερε να γίνει πολύ πλούσιος, ο πρώτος παράγωγος στην Αίγυπτο λευκού τυριού, ενώ εισήλθε επιτυχώς και στον τομέα των τσιμέντων, με αποτέλεσμα να διαπρέψει και στον τομέα αυτό και να κερδίζει πολλά εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο ως κέρδη.
Παράλληλα όμως ο Νάντα από τα νιάτα του είχε γίνει μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, και κυρίως της παραστρατιωτικής ομάδας με την ονομασία «Ειδική Οργάνωση».

Η οργάνωση αυτή, έλαβε μέρος σε βίαια επεισόδια στην Αίγυπτο και οδομαχίες, δολοφονίες και βομβιστικές επιθέσεις, ενώ πολέμησε εναντίον των Ισραηλινών το 1948 στον Α’ Αραβοϊσραηλινό Πόλεμο (όπως έκανε και σε όλους τους Αραβοϊσραηλινούς Πολεμους-https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%B7%CE%BB-%CE%BC/).
[Και όπως είναι ευρύτερα ιστορικά γνωστό, τόσο τα έτη 1954-56, όπως και το 1948, το 1981 με την δολοφονία του Σαντάτ, αλλά και στις μέρες μας επί Μουμπάρακ, αλλά και επί της Προεδρίας του Σίσι, πολλά μέλη της Αδελφότητας φυλακίστηκαν εξαιτίας των βίαιων ενεργειών των ιδίων, αλλά και επειδή πολεμούσαν τα τότε καθεστώτα της Αιγύπτου].
Επειδή ο τελευταίος βασιλιάς της Αιγύπτου, ο διεφθαρμένος Φαρούκ είχε πολεμήσει την Μουσουλμανική Αδελφότητα, ενώ είχε διατάξει και την δολοφονία του ιδρυτή και πρώτου ηγέτη της Χασάν Αλ Μπάνα, βοήθησε τους πραξικοπηματίες του Νάσερ να ρίξουν την μοναρχία το 1952, μιας και τα μέλη της Αδελφότητας τότε ανέρχονταν σε πάνω από μισό εκατομμύριο.
Αυτό το έπραξε η Αδελφότητα, τόσο για να εκδικηθεί τον Φαρούκ, όσο και γιατί πίστευε, απολυτά λανθασμένα όπως αποδείχθηκε στην συνέχεια, ότι ο Νάσερ θα την βοηθούσε να εγκαθιδρύσει ένα ισλαμικό καθεστώς στην Αίγυπτο, όπως και να επεκτείνει την ιδεολογία της σε όλο τον ισλαμικό κόσμο.
Όμως, ατυχώς για τα μέλη της Αδελφότητας, ο Νάσερ είχε ως πρότυπο του τον Παναραβισμό και τον Κεμάλ (http://alophx.blogspot.com/2019/05/20-21.html) και όχι τον Πανισλαμισμό, ενώ ο ίδιος φοβόνταν και την μεγάλη κοινωνική και πολιτική επιρροή της Αδελφότητας στην Αίγυπτο ως απειλή για την εξουσία του ιδίου στην χώρα αυτή.
Έτσι, σύντομα, ο κοσμικός δικτάτορας Νάσερ ήλθε σε σύγκρουση με τους ισλαμιστές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και ο Νάντα σύντομα συνελήφθη και βασανίστηκε, ενώ η όλη περιουσία του δημεύθηκε από τον Νάσερ.
[Αργότερα, όταν άρθηκαν οι διώξεις κατά της Αδελφότητας από τον Σαντάτ στην Αίγυπτο, ο Νάντα ίδρυσε το 1977 την πρώτη ισλαμική τράπεζα στην χώρα αυτή, με χρήματα του τότε Σαουδάραβα βασιλιά Φειζάλ].
Σύντομα, ο Νάντα (ο οποίος είχε ευημερήσει επιχειρηματικά επί της Βασιλείας του Φαρούκ), αποφυλακίστηκε (το 1954) και κατέφυγε στην Λιβύη, οπού κατάφερε να μεταφέρει μέρος της περιουσίας του και να ευημερήσει εκ νέου με την βοήθεια του τελευταίου βασιλιά της χώρας αυτής, του Ίντρις.

Όμως, για άλλη μία φορά η ιστορία επαναλήφθηκε, όταν με το πραξικόπημα του εθνικιστή Καντάφι ενάντια στον Ίντρις, η μοναρχία έπεσε και στην χώρα αυτή το 1969, ενώ η περιουσία του Νάντα δεσμεύθηκε για άλλη μία φορά.

Και ο ίδιος ο Νάντα αναγκάστηκε να καταφύγει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Ελλάδα, Αυστρία, Ιταλία και τέλος στην Ελβετία), όπου έχτισε ξανά την περιουσία του, σηματοδοτώντας με τον τρόπο αυτό την «επίσημη είσοδο» του κυρίου ιδρυτή της Al Taqwa στην Δύση και κυρίως στην Ευρώπη.
[Η ιστορία της δέσμευσης της περιουσίας του Νάντα, επαναλήφθηκε όπως προαναφέρθηκε το 2001 από τις Ελβετικές Αρχές για τρίτη φορά, στα πλαίσια της ερευνάς των σχέσεων της τράπεζας Al Taqwa με τρομοκρατικές ισλαμιστικές οργανώσεις.
Τελικά, το 2012, ένα μέρος της περιουσίας του Νάντα επιστράφηκε ξανά σε αυτόν από τις κυβερνήσεις των κρατών που την είχαν δεσμεύσει].
Η ερευνά δε που πραγματοποιήθηκε στις Μπαχάμες, αποκάλυψε ότι η Al Taqwa υπό την ηγεσία του Νάντα χρησιμοποιούνταν για να χρηματοδοτεί την Μουσουλμανική Αδελφότητα και τις δράσεις της παγκόσμια.
Η Al Taqwa μετά την Ασιατική κρίση του 1998, έχασε μεγάλο μέρος των μετοχών της, αλλά ο Νάντα και το διοικητικό της συμβούλιο δεν κατηγορήθηκαν από τον χρηματοδότη της, το Κατάρ για αυτή την εξέλιξη και το χάσιμο των χρημάτων που αυτό έχασε σε αυτή, ενώ δέχτηκαν από κράτος αυτό και μια «τονωτική χρηματική ένεση».

Τελικά, η τράπεζα αυτή αν και θεωρητικά πτώχευσε επίσημα αμέσως μετά τις επιθέσεις της 11ης  Σεπτεμβρίου και τις έρευνες που έκαναν ενάντια σε αυτή οι ΗΠΑ, σύμφωνα με δυτικούς αναλυτές, όλες οι υποδομές της συνεχίζουν να επιβιώνουν και μετά το χρονικό αυτό διάστημα με άλλες ονομασίες και μεταφέρθηκαν σε άλλες δήθεν «ανεξάρτητες εταιρείες» (SYLVAIN BESSON, Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ, ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ, 2005).
Στις μέρες μας, ο Νάντα έχει καταφέρει μεν να αποφυλακιστεί και να αποδεσμεύσει ένα μέρος της περιουσίας του, όμως η Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει χαρακτηριστεί ως μία τρομοκρατική οργάνωση από την Αίγυπτο, ενώ ετοιμάζεται να χαρακτηριστεί σύντομα έτσι σύμφωνα με αναλυτές και σε δυτικά κράτη (π.χ. τις ΗΠΑ του Τραμπ).

Η οριστική πτώση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας μπορεί να επέλθει εάν πέσει ο χρηματοδότης της, το Κατάρ, αφού εάν η Αδελφότητα χάσει το πορτοφόλι της, δεν θα μπορεί ούτε να αγοράζει όπλα, ούτε και να χρηματοδοτεί τους μισθοφόρους της, όπως και όλες τις υπόλοιπες τρομοκρατικές ή πολιτικές ισλαμικές οργανώσεις της.

Αυτό μπορεί να συμβεί εάν πέσει ο Ερντογάν στην Τουρκία (http://www.freepen.gr/2017/04/16-2017.html), ο οποίος στηρίζει την Μουσουλμανική Αδελφότητα παγκόσμια με όπλα και μισθοφόρους (αυτήν και όλες τις ισλαμικές οργανώσεις που προέρχονται από αυτή), ενώ προστατεύει με στρατό το Κατάρ από μία πιθανή στρατιωτική επίθεση από τους  εχθρικά σε αυτό Αραβικά κράτη (π.χ. Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα).
Αλλά επίσης και εάν κτυπηθεί ή πέσει και ο έτερος νέος στρατιωτικός προστάτης και σύμμαχος του Κατάρ εκτός της Τουρκίας, το Ιράν (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2020/06/greek-spirit-19-2020-2013-hellenic.html) από την Δύση ή το Ισραήλ.
Και στις δύο αυτές περιπτώσεις (πτώση Ερντογάν και στρατιωτικό κτύπημα στο Ιράν), τότε είναι πολύ πιθανόν η Τουρκία να αποσύρει τον στρατό της από το Κατάρ, όπως και όλα τα αλλά κράτη στα οποία αυτή έχει εισβάλει με τους ισλαμιστές συμμάχους της.
Στην περίπτωση αυτή, εάν το Κατάρ μένει απροστάτευτο χωρίς τον μισθοφορικό στρατό της Τουρκίας, τότε θα μπορέσουν να εισβάλουν στο κράτος αυτό οι εχθρικές σε αυτό πετρομοναρχίες του Κόλπου, και να ρίξουν το καθεστώς του ή αλλιώς να οργανώσουν πραξικόπημα ενάντια στον τωρινό εμίρη του Κατάρ, και να βάλουν στην θέση του ένα φιλικό για τις ίδιες ηγέτη, όπως ακριβώς και ο ίδιος με πραξικόπημα έριξε τον πατέρα του και του πήρε την εξουσία.
Εννοείται βέβαια, ότι στην περίπτωση πτώσης Ερντογάν στην Τουρκία, το κράτος αυτό είναι πολύ πιθανόν να πέσει σε εμφύλιο πόλεμο, και η Τουρκία θα αναγκαστεί να αποσύρει τον στρατό της από τις χώρες που έχει εισβάλει (Συρία, Ιράκ, Λιβύη) και να εγκαταλείψει τους ισλαμιστές συμμάχους της, ειδικά στην περίπτωση που αναβάλουν την εξουσία οι αντιισλαμιστές κεμαλικοί στην Τουρκία.
{Ένας δε πιθανός εμφύλιος πόλεμος στην Τουρκία, ή ένας πόλεμος στο Ιράν, όπως και ένας πόλεμος του Ισραήλ με τα Αραβικά ή και τα υπόλοιπα μουσουλμανικά κράτη, σίγουρα θα προκαλέσει πολλά νέα κύματα προσφυγών και λαθρομεταναστών στην ΕΕ, με άμεση συνέπεια την ραγδαία άνοδο των δημοκοπικών και εκλογικών ποσοστών όλων των αντιισλαμικών, αντιευρωπαϊκών και ακροδεξιών κομμάτων σε αυτή}.
Στην περίπτωση αυτή, οι ισλαμιστές χωρίς την υποστήριξη των Τούρκων θα καταρρεύσουν ολοκληρωτικά, μαζί με τα σχέδια του Κατάρ και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στις περιοχές αυτές (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%83-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84-2/).
Βέβαια, υπάρχει και η περίπτωση να «ανανήψουν» ξανά τα σχέδια της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Αυτό μπορεί να συμβεί στην περίπτωση που το Ισραήλ προχωρήσει με την παρούσα εθνικιστική συγκυβέρνηση Νετανιάχου-Γκαντς τα σχέδια του για προσάρτηση παράνομα το 40% των εδαφών της Παλαιστίνης στην Δυτική Όχθη, καθώς και όλη την πόλη της Ιερουσαλήμ (παλαιά και νέα), σύμφωνα με το «Σχέδιο του Αιώνα του Τραμπ» (https://alophx.blogspot.com/2019/06/2019.html) ή με μία πιθανή επίθεση της Δύσης και του Ισραήλ στο Ιράν ή την Συρία (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%83-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84-2/).
Στην περίπτωση αυτή, είναι σχεδόν απόλυτα σίγουρο ότι θα προκαλέσει την αντίδραση τόσο των ιδίων των Παλαιστίνιων (των οποίων οι οργανώσεις Χαμάς και Φάταχ μπορεί να συμμαχήσουν και να κηρύξουν από κοινού στην περίπτωση αυτή μία «Τρίτη Ιντιφάντα»), όπως και τα κράτη στα οποία υπάρχουν μεγάλοι Παλαιστινιακοί πληθυσμοί (π.χ. Συρία, Λίβανος, Ιορδανία).
Και στην περίπτωση αυτή, μπορεί να προκληθεί πόλεμος, τόσο μεταξύ των κρατών αυτών και του Ισραήλ (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/mesi-anatoli/6947453_rosika-mme-erhetai-polemos-sti-m-anatoli-spaei-tin-eirineytiki-synthiki https://www.pentapostagma.gr/kosmos/mesi-anatoli/6945842_toyrkia-se-israil-shedio-epektasis-tha-ehei-sobares-synepeies), όσο και μεταξύ των υπολοίπων Αραβικών και μη κρατών (π.χ. Τουρκία, Ιράν), αλλά και οργανώσεων (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/mesi-anatoli/6945382_saoydarabikos-typos-o-erntogan-ehei-omades-poy-prokaloyn-exegerseis), που υποστηρίζουν τους Παλαιστίνιους (π.χ. την Χεζμπολάχ).
Εάν δε δεν πιάσει κανένα από τα παραπάνω σχέδια και δεν έχει άλλες επιλογές, προκειμένου να μην καταστραφεί πλήρως (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2018/08/blog-post_16.htmlhttps://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84%CE%B1-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B1-%CF%83/), μπορεί η Μουσουλμανική Αδελφότητα να «ρίξει το τελευταίο της χαρτί».
Διοργανώνοντας  για τον λόγο αυτό η ίδια κρυφά την καταστροφή ενός ή και περισσοτέρων ιερότερων τόπων του ισλάμ (τεμένη Μέκκας και Μεδίνας στην Σαουδική Αραβία, αλλά και τα τεμένη του Ομάρ και του Αλ Ακσά στην Ιερουσαλήμ), κατηγορώντας τους δυτικούς και το Ισραήλ για την πράξη της αυτή (http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.htmlhttp://alophx.blogspot.com/2020/02/isis.html).
[Όπως ακριβώς δηλαδή οι Ναζί σαν προβοκάτσια έκαψαν οι ίδιοι επίτηδες το 1933 το Ράιχσταιγκ (https://alophx.blogspot.com/2016/09/blog-post_14.html) και κατηγόρησαν τους αντιπάλους τους, προκειμένου να έχουν εξαιτίας αυτού του γεγονότος μία δικαιολογία για να αρπάξουν και να σφετεριστούν την εξουσία δικτατορικά στην Γερμανία, διώκοντας τους εχθρούς τους].
Τέτοια συνταρακτικά γεγονός είναι πάρα πολύ πιθανόν να προκαλέσουν ένα παγκόσμιο κύμα αγανάκτησης σε όλο τον μουσουλμανικό κόσμο, και να ωθήσει εκατοντάδες εκατομμύρια εξοργισμένους μουσουλμάνους σε τζιχάντ, οι οποίοι θα επιστρατευτούν μαζικά για τον σκοπό αυτό, μέσω και με του λεγόμενου «ισλαμικού», αλλά και του «Αραβικού ΝΑΤΟ» (http://lithosfotos.blogspot.com/2016/04/1831-1839.html).

[Σε μία τέτοια περίπτωση θα μπορούσε να ισχυριστεί κάνεις ότι θα ξεκινήσει μία τελευταία τζιχάντ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και όλων των κρατών που θα έχει αυτή ενώσει κατά των εχθρών της].

Στην περίπτωση αυτή, εάν όλοι οι στρατοί των μουσουλμανικών κρατών συγκεντρωθούν σε ένα σημείο όλοι μαζί, θα είναι μία θαυμάσια εύκαιρα για όλους τους εχθρούς τους (π.χ. ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία, Κίνα, Ινδία, ή το Ισραήλ με το Σχέδιο «Σαμψων»-https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%83-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84-2/), να τους διαλύσουν όλους με ένα κτύπημα, χτυπώντας τους είτε με συμβατικά ή ακόμα και με πυρηνικά όπλα.
Και εάν καταστραφούν όλοι οι μουσουλμανικοί στρατοί και τα σύνορα των κρατών τους μείνουν απροστάτευτα από κάθε πλευρά σε μία τέτοια περίπτωση, τότε θα είναι πανεύκολο στους γειτονικούς εχθρούς τους (ΗΠΑ, ΕΕ, Κίνα, Ρωσία, Ινδία) να εισβάλουν στα κράτη αυτά και να καταλάβουν τα εδάφη τους, όπως και τον πλούτο αυτών (π.χ. τα πετρέλαια ή το φυσικό αέριο αυτών).
Αν δε εμφανιστεί και μία ισχυρή ηγετική φαγούρα, η οποία θα μπορέσει να ενώσει όλους τους μουσουλμάνους παρά τις διάφορες τους, τότε θα μπορέσει αυτή ίσως να χαρακτηριστεί και ως ο αναμενόμενος «μαχντί» (μεσσίας) του ισλάμ (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2018/08/80-15.htm http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.htmll), σαν ένας νέος Σαλαντίν ο οποίος θα ανακαταλάβει την Ιερουσαλήμ από τους «νέους Σταυροφόρους», την Δύση και το Ισραήλ.

Παράλληλα σε μία περίπτωση τέτοιας επίθεσης στο Ισραήλ, μπορεί η Μουσουλμανική Αδελφότητα να προβεί σε ένα ξεσηκωμό των μελών της στις χώρες της Δύσης (π.χ. ΕΕ και ΗΠΑ), τόσο σε μία βίαιη προσπάθεια κατάληψης της, όσο και σαν έναν αντιπερισπασμό εναντίον τους, έτσι ώστε αυτοί απασχολημένοι με τις εξεγέρσεις αυτών στα κράτη τους, να μην μπορέσουν να ενισχύσουν τους συμμάχους τους Ισραηλινούς.
[Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, μπορεί η Αδελφότητα να προβεί για τον ίδιο ακριβώς λόγο με τις τρομοκρατικές οργανώσεις της, Αλ Κάιντα και ISIS σε τρομοκρατικά χτυπήματα με βομβιστικές επιθέσεις, ή με χημικά, βιολογικά ή ακόμα και πυρηνικά (βρώμικα ή μη) όπλα στις χώρες της Δύσης (http://alophx.blogspot.com/2019/11/blog-post_3.html)].
Στην περίπτωση αυτή, είναι πάρα πολύ πιθανόν αν η Δύση δεν καταφέρει να ενισχύσει το Ισραήλ, να εισβάλουν στην περιοχή αυτή η Ρωσία και η Κίνα, έτσι ώστε να μην μπορέσουν να υλοποιηθούν τα σχέδια της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και του Κατάρ για πλήρη επικράτηση σε όλο τον μουσουλμανικό κόσμο, καθώς και σε όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%83-%CE%B1/).

[Βέβαια, και στην περίπτωση αυτή, μπορεί η Μουσουλμανική Αδελφότητα να προσπαθήσει να δημιουργήσει και εξεγέρσεις των μελών της σε Ρωσία, Κίνα και Ινδία για να μην ενισχύσουν το Ισραήλ και αυτές, πιθανότατα ανεπιτυχώς στις περιπτώσεις αυτές.

Και σε περίπτωση πλήρους αποτυχίας αυτών και στην Δύση, το αποτέλεσμα θα είναι να ανέλθουν στην εξουσία αυτών εθνικιστικά, αντιευρωπαϊκά και αντιισλαμικά κόμματα στις εξουσίες όλων των παραπάνω κρατών, με τελικό αποτέλεσμα στην περίπτωση αυτή να την πληρώσουν μαζί με τα μέλη της Αδελφότητας και πολλοί αθώοι μουσουλμάνοι των περιοχών αυτών που δεν θα σχετίζονται με αυτή].
Σε περίπτωση δε ξεσηκωμού του μουσουλμανικού κόσμου κατά της Δύσης και του Ισραήλ είναι πιθανότατο ότι αυτός θα προβεί σε ένα ολικό πετρελαϊκό εμπάργκο κατά της Δύσης (κυρίως της ΕΕ), με αποτέλεσμα τον πλήρη οικονομικό στραγγαλισμό αυτής, με τελική συνέπεια ένα παγκόσμιο οικονομικό κραχ σε αυτή και εκατομμύρια ανέργους.
Έτσι, προκειμένου οι δυτικοί να μην καταστραφούν σε μία τέτοια περίπτωση, μπορεί να εισβάλουν στρατιωτικά (π.χ. μέσω του ΝΑΤΟ) στην περιοχή της Μέσης Ανατολής (αλλά ακόμα και οι Ρώσοι και οι Κινέζοι), ισχυριζόμενοι ότι κατεβαίνουν στην Μέση Ανατολή σε μία τελευταία «Σταυροφορία» δήθεν για να σώσουν το Ισραήλ και τον δυτικό πολιτισμό.
Όμως στην πραγματικότητα για να αρπάξουν τα πετρέλαια της περιοχής για τους ιδίους, τα οποία ως γνωστόν η Δύση χρειάζεται για να μπορεί να κινήσει την βιομηχανία και τα οχήματα της (αεροσκάφη, πλοία, αυτοκίνητα), τόσο για μεταφορές, όσο και για εμπόριο παγκόσμια.
Βέβαια, μπορεί πριν την Δύση να έχουν εισβάλει και οι Ρώσοι και οι Κινέζοι στην Μέση Ανατολή και την Παλαιστίνη, κάτι το οποίο θα έχει ως αποτέλεσμα, σε περίπτωση που δεν τα βρουν με την Δύση στον διαμοιρασμό της σημαντικής αυτής γεωπολιτικά και ενεργειακά περιοχής, να συγκρουστούν όλοι αυτοί οι εμπλεκόμενοι μεταξύ τους.
Κάτι που θα έχει ως τελικό αποτέλεσμα την πρόκληση ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου μεταξύ των παραπάνω κρατών, στην προσπάθεια τους, τόσο να ελέγξουν την πλούσια πετρελαϊκά περιοχή της Μέσης Ανατολής, όσο και να αναδημιουργήσουν τις παλαιές ένδοξες Αυτοκρατορίες τους (http://kokkinignosi.blogspot.com/2016/10/blog-post_970.html).

Ποια θα είναι άραγε η εξέλιξη των πραγμάτων; Θα καταφέρει η Μουσουλμανική Αδελφότητα να αναγεννηθεί για μία ακόμη φορά για να προσπαθήσει να υλοποιήσει ξανά τα σχέδια της (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2018/04/blog-post.html http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.htm, l), ή θα διαλυθεί τελικά οριστικά αυτή την φορά, μαζί με τις οικονομικές δομές της και τα κράτη που την υποστηρίζουν στα πλαίσια του πόλεμο κατά του ισλαμισμού και της τρομοκρατίας που ξεκίνησε η Δύση εναντίον της;
Άγνωστο, αλλά θα ήταν συνετό ως κράτος να λάβουμε όλα τα απαραίτητα μετρά για την αποφυγή των οποίων κίνδυνων που προέρχονται από την τρομοκρατία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και στα συμμαχία κράτη της ενάντια στην πατρίδα μας, έτσι ώστε αυτή να αποκρούσει την απειλή και να μπορέσει με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα να επιτρέψει εκ νέου σε μία ένδοξη πορεία ακμής και ευημερίας.

«Το Σχεδιο» (πληρης ονομασια «Προς μία Παγκοσμια στρατηγικη για την ισλαμικη πολιτικη»


















«οικονομικη στρατηγικη της οργανωσησ των ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ»