ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ Η ΠΙΘΑΝΗ ΚΟΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥΣ

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ Η ΠΙΘΑΝΗ ΚΟΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαδίμηρος Πούτιν ήλθε στην εξουσία χάρη στην βοήθεια ισχυρού μέρους του στρατού και των σωμάτων ασφαλείας, των μυστικών υπηρεσιών, όπως επίσης και των πατριωτών της χώρας τους, τους Σιλοβίκι (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html), έχοντας να αντιμετωπίσει τους αδίστακτους και εκδικητικούς Ρώσους ολιγάρχες.

Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι (οι ολιγάρχες) που προέρχονταν και ήταν όλοι τους πρώην αξιωματικοί της KGB και του κομμουνιστικού κόμματος μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής ένωσης και χάρις στην συνδρομή του τότε διεφθαρμένου Πρόεδρου της Ρωσίας Μπόρις Γιέλτσιν, όπως επίσης και χρήματα από τους δυτικές ελίτ (https://alophx.blogspot.com/2023/11/blog-post.html) παράλληλα και από τις ΜΚΟ τους Σόρος (https://alophx.blogspot.com/2022/11/blog-post_25.html, https://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post_26.html) και τους οργανισμούς του (ο οποίος κατάφερε με τις ΜΚΟ του να αναδείξει στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, την Κόμεκον και στην ΕΣΣΔ, κινήματα που διέλυσαν τους οργανισμούς και τα κράτη αυτά). κατάφεραν να κυριαρχήσουν στην Ρωσία και να αρπάξουν το πλούτο του Ρωσικού λαού.

Παράλληλα οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι οδήγησαν την Ρωσία και τον πληθυσμό της σε τεράστια φτώχεια, όπως επίσης και σε μεγάλη ανεργία, απελπισία, αλκοολισμό, ναρκωτικά και πορνεία και φαίνονταν ότι η άλλοτε ισχυρή μεγάλη Ρωσική Αυτοκρατορία θα καταστρεφόταν ολοκληρωτικά.

Οπότε αρχικά ο Πρόεδρος Πούτιν, όταν ανήλθε στην εξουσία, επειδή δεν ήταν εξαρχής ισχυρός για να τα βάλει με αυτές τις δυνάμεις, τα πρώτα χρόνια κράτησε μία θα λέγαμε «ήσυχη στάση απέναντί τους και δεν ήρθε άμεσα σε σύγκρουση μαζί τους.

Όταν όμως ένιωσε αρκετά ισχυρός προκειμένου να στραφεί ενάντια σε αυτές τις εξουσίες, έτσι ώστε να αποκτήσει μία ανεξάρτητη πολιτική και να μην είναι πια μαριονέτα τους, στράφηκε δυναμικά εναντίον τους και κατάφερε με σύντομες και ευφυείς κινήσεις να τους νικήσει και να επιστρέψει την εξουσία και την περιουσία του Ρωσικού λαού είχαν αρπάξει οι ολιγάρχες ξανά στο Ρωσικό κράτος.

Στην προσπάθεια του αυτή κατάφερε να πάρει με το μέρος του πραγματικά κάποιους από τους Ρώσους ολιγάρχες, όπως λόγω χάρη τον Αμπράμοβιτς, ο οποίος καταλαβαίνοντας ότι αν ερχόταν ο σύγκρουση μαζί του θα είχε πολλά να χάσει, προτίμησε να υποστηρίξει τον Πούτιν στην προσπάθειά του αυτή και έφυγε από την Ρωσία χωρίς όμως να στραφεί ποτέ εναντίον του.

Αντίθετα όμως άλλοι ολιγάρχες όπως λόγου χάρη ο Χορνοτοκόφσκι και ο Μπερεζόφσκι στράφηκαν ανοιχτά εναντίον του Πούτιν και προσπάθησαν με την βοήθεια τους Σόρος και της Δύσης (ΗΠΑ, ΕΕ της Γερμανίας/Δ’ Ράϊχ και οι υπόλοιπες δυτικές ελίτ), είτε με «χρωματιστές» δήθεν «επαναστάσεις»/πραξικοπήματα οργανωμένα από τον Σόρος, προκειμένου να ρίξουν τον Πούτιν από την εξουσία.

Όμως το τέλος αυτό δεν κατέστη εφικτό και αντίθετα οι ίδιοι ηττήθηκαν κατά κράτους με τον μεν Χορνοτοκόφσκι να φυλακίζεται, ενώ  ο Μπερεζόφσκι έχασε όλη την (παράνομα και αυτός αποκτηθείσα) περιουσία του, όπως και ο Χορνοτοκόφσκι να εξορίζεται εκτός Ρωσίας και παρόλες τις απέλπιδες προσπάθειες του από το εξωτερικό να ρίξει τον Πούτιν, στο τέλος απελπισμένος αυτοκτόνησε.

Έτσι σύντομα ο Βλαδίμηρος Πούτιν καταφέρνοντας να πάρει τον πλήρη έλεγχο επιτέλους του κράτους, εθνικοποίησε πολλές από τις περιουσίες των ολιγαρχών, εκτός από αυτών που συνεργάστηκαν μαζί του κατάφερε να αυξήσει του μισθούς και τις συντάξεις, όπως και να αναδιοργανώσει τον στρατό της Ρωσίας και να τον κάνει πάλι μία ισχυρή και υπολογίσιμη δύναμη σε όλο τον κόσμο.

Αρχικά προκειμένου να διοργανώσει το κράτος του ο Βλαδίμηρος Πούτιν ήταν φιλειρηνικός και δεν έκανε πολέμους, όμως με αφορμή τις επιθέσεις των Τσετσένων στην Μόσχα και τον θάνατο πολλών πολιτών, όπως επίσης και με την επίθεση της Γεωργίας το 2008 μετά Χριστόν στις Ρωσικές περιοχές της Νότιας Αμπχαζίας και της Οσετίας ξεκίνησε πολέμους και κέρδισε τους αντιπάλους του κατά κράτος.

Παράλληλο ο Πούτιν πήρε την εξουσία από τον Γιέλτσιν με την βοήθεια των πατριωτών της Ρωσίας, ενώ ίδιος ο γέρος και διεφθαρμένος ρεζίλης Γιέλτσιν την έχασε, ενώ στην ουσία είχε την κατακρατήσει με παράνομο τρόπο και με στρατιωτικο πραξικόπημα το 1.993 μετά Χριστόν, αν και κανονικά είχε καθαιρεθεί από την Δούμα, που ήταν τότε η μεγαλύτερη εξουσία της Ρωσίας (https://alophx.blogspot.com/2023/09/blog-post_11.html).

Νωρίτερα η άλλοτε ισχυρή Σοβιετική Ένωση είχε καταστραφεί χάρις τις πολιτικές, τόσο του Γκορμπατσόφ, επί της ηγεσίας του οποίου οι Σοβιετικοί ηττήθηκαν και αποσύρθηκαν οριστικά από το Αφγανιστάν, όπως επίσης και από το μεγάλο οικονομικό κραχ που έπαθε τότε η Σοβιετική οικονομία από τους πολλούς πολεμικούς εξοπλισμούς και τους πολέμους της.

Παράλληλα μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και λίγο πριν αυτή η αποσύρθηκε με διαταγή της ΕΣΣΔ όλος ο Ρωσικός στρατός από όλα τα κράτη του τότε Συμφώνου της Βαρσοβίας, της και από την Κόμεκον, με συνέπεια τα κομουνιστικά καθεστώτα των κρατών αυτών να μείνουν μόνο τους και στο τέλος να καταθέσουν, όπως και οι δύο οργανώσεις (Σύμφωνο της Βαρσοβίας, Κόμεκον), όπως και όλο το Ανατολικό μπλοκ διαλύθηκε ολοκληρωτικά.

Ο ίδιος ο Πούτιν υποστήριξε την παραδοσιακή οικογένεια, όπως επίσης τις παραδοσιακές αξίες, τον πατριωτισμό και τον κανονικό Χριστιανισμό (την Ορθοδοξία) και φρόντισαν παράλληλα να απαγορεύσει τις διαστρεμμένες δράσεις των ΜΚΟ του Σόρος ενάντια στο κράτος του.

Στις μέρες μας στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής αναμένεται στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2024 μετά Χριστόν να αναλάβει άλλη μία φορά την εξουσία ο Πρόεδρος DDonald Trump, την τρίτη κατά σειρά από το διεφθαρμένο γέρο και ανόητο Biden, ο οποίος έκανε “δήθεν¨ κυβέρνηση με νοθείας/εκλογικό πραξικόπημα στις εκλογές του 2020 μετά Χριστόν (https://alophx.blogspot.com/2021/01/1961-2020.html).

Τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ στηρίζουν οι πατριώτες στην Αμερική, όπως επίσης και το ρεπουμπλικάνο/Τραμπικό κόμμα, όπως και πολιτικοί αστέρες, αλλά και βιομήχανοι, όπως είναι λόγου χάρη ο Eon Musk, αλλά και άλλοι προκειμένου να επιστρέψει στην εξουσία και να κάνει ξανά ισχυρό το κράτος των ΗΠΑ.

Όμως και στην νέα αναμενόμενη θητεία του ο Ντόναλντ Τραμπ αναμένεται, όπως συνέβη και με την πρώτη, να έχει απέναντί του το βαθύ Αμερικανικό κράτος, το οποίο αποτελείται από την CIA (δηλαδή τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και τις επιχειρήσεις), μέρος του FBI, όπως και το στρατιωτικό/βιομηχανικό/ενεργειακό/πολιτικό/τραπεζικό/οικονομικό σύστημα, το οποί θέλει να συνεχιστεί η μέχρι τώρα πολιτική που ακολουθεί η Αμερική.

Συγκεκριμένα ίδιοι θέλουν με τους πολλούς πολέμους να παράγουν περισσότερο χρήμα και να αρπάζουν τον πλούτο και τους ορυκτούς πόρους των λαών της γης, τους οποίους καταλαμβάνουν είτε μέσω δικών τους στρατιωτικών εισβολών ή το μέσω χρηματοδοτούμενων από τους ίδιους στρατιωτικών πραξικοπημάτων από ντόπιους στρατηγούς που οι ίδιοι ελέγχουν οικονομικά και πολιτικά ή μέσω δήθεν «εγχρώμων επαναστάσεων» σε διάφορες περιοχές, δηλαδή πραξικοπημάτων από τις ΜΚΟ του Σόρος ή και κανονικά στρατιωτικά πραξικοπήματα.

Αυτό το βαθύ κράτος έχει καταστρέψει και φτωχοποιήσει όλους τους Αμερικανούς πολίτες και πάρα πολλοί αυτή την στιγμή είναι άνεργοι δεν έχουν δουλειά/εργασία και παράλληλα καταπιέζει και καταργεί τα πολιτικά και δημοκρατικά τους δικαιώματα, απειλώντας με φυλακίσεις και άλλες απαγορεύσεις και περιορισμούς.

Οπότε ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αναμένεται με την νέα του θητεία, εφόσον όμως κερδίσει την πλήρη πλειοψηφία σε όλα τα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ και τους εκλέκτορες (σε Βουλή, Γερουσία, Καπιτώλιο/Κογκρέσο) να έρθει σε άμεση σύγκρουση με το όντως σε αυτή την περίπτωση πάρα πολύ ισχυρό βαθύ κράτος, προκειμένου να επιβάλλει την κυριαρχία της Αμερικής και παρά τις άδικες δικαστικές διώξεις εναντίον του από τους εχθρούς του (https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post.html).

Παράλληλα όπως έκανε ο Γκορμπατσόφ της Σοβιετική Ένωσης, σχεδιάζει να σταματήσει τους πολέμους και την εμπλοκή σε αυτών των Αμερικανών, όπως και να αποσύρει την χώρα του ακόμη και από το ΝΑΤΟ, εάν οι σύμμαχοι σε αυτό του δεν τηρούν τις υποχρεώσεις τους, με συνέπεια όπως έγινε με το Σύμφωνο Βαρσοβίας, αυτό το στο τέλος να διαλυθεί, ενώ την κατάληξη της Κόμεκον, δηλαδή διάλυση, θα μπορούσε να έχει και νυν Ευρωπαϊκή Ένωση/Τέταρτο Ράιχ της Γερμανίας ή αλλιώς της νέας/δεύτερης ΕΣΣΔ της Ευρώπη/ΕΕ.

Με την νέα Προεδρία του DDonald TTrump μπορούν οι Ηνωμένης Πολιτείες Αμερικής να λήξουν τον πόλεμο στην Ουκρανία, όπως έχει ο ίδιος προαναγγείλει, ενώ παράλληλα πρόσφατα δήλωσε ότι θέλει να σταματήσει και ο πόλεμος στην Μέση Ανατολή μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς στην Παλαιστίνη, με την Χεζμπολάχ στον Λίβανο, ίσως ακόμη και με το Ιράν.

Ο Πρόεδρος Donald Trump θέλει να ξανακάνει πάλι ισχυρή την Αμερική και να προλάβει ένα επικείμενο οικονομικό κραχ που μπορεί να διαλύσει την οικονομία της, σαν αυτό τον ετών 1.929 μετά Χριστόν και 2008 μετά Χριστόν (https://alophx.blogspot.com/2017/09/1873-1929-2008.html, https://alophx.blogspot.com/2022/08/blog-post_2.html), από τους πολλούς πολεμικούς εξοπλισμούς και τους πολέμους της και να ξαναφέρει τις ΗΠΑ, σε απομονωτισμό, όπως στον Μεσοπόλεμο και πριν τον Α’ΠΠ.

Παράλληλα ο Trump, όπως και ο Πούτιν, υποστηρίζει και αυτός την παραδοσιακή οικογένεια, είναι υπέρ του πατριωτισμού, όπως επίσης και της τόνωσης της εθνικής οικονομίας και παράλληλα υποστηρίζει και αυτός τον Χριστιανισμό, σε αντίθεση με τους δημοκρατικούς αντιπάλους του.

Ήδη ο Πρόεδρος Τραμπ έχει ανακοινώσει ότι θέλει να επανακρατικοποιήσει την FED και να διαλύσει την CIA και το FBI, όπως ακριβώς έκανε και ο Κένεντι, ενώ αυτές οι ομάδες έφεραν μεγάλα εμπόδια και στους δύο αυτούς Προέδρους και εκπροσωπούσαν μόνο τα συμφέροντα του βαθέως κράτους και όχι των Αμερικανών πολιτών ως οφείλαν με βάση το σύνταγμα και τους νόμους των ΗΠΑ.

Τόσο Τραμπ, όσο επίσης και ο Πούτιν, αν και ο ένας ήταν επιχειρηματίας που εκπαιδεύτηκε αρχικά για λίγα χρόνια σε στρατιωτική στις ΗΠΑ και ο άλλος ήταν φυσικά πράκτορας της KGB και εκπαιδεύτηκε και αυτός σε σχολή με στρατιωτική εκπαίδευση, έχουν και οι δύο δεχθεί πολλές απόπειρες δολοφονίας από τους εχθρούς τους, οι οποίες έχουν αποτύχει.

Πολλοί αναμένουν ότι με τις Αμερικάνικες εκλογές του Νοεμβρίου του 2014 μετά Χριστόν για την θέση του Προέδρου, αναμένεται να ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος και ίσως οι ΗΠΑ να διαλυθούν για άλλη μία φορά και να χωριστούν ανάμεσα σε Βόρειους και Νότιους και στο τέλος να διαλυθούν ως κράτους, όπως ακριβώς συνέβη και με την Σοβιετική Ένωση μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα ενάντια στον Γκορμπατσόφ από την KGB το 1.991 μετά Χριστόν στα τέλη της χρονιάς αυτής.

Τότε στην Σοβιετική Ένωση, το πραξικόπημα αυτό κατεστάλη χάρη στην επέμβαση τότε της Ρωσικής ομοσπονδίας μέσα στην Σοβιετική Ένωση, την οποία έλεγχε ο Γιέλτσιν, ο οποίος  έβγαλε τον λαό στους δρόμους και ματαίωσε το πραξικόπημα αυτό (https://alophx.blogspot.com/2020/12/blog-post_14.html, https://alophx.blogspot.com/2021/03/blog-post.html).

Το ίδιο πράγμα θα μπορούσε να συμβεί και στις μέρες μας εάν οι δημοκράτη προσπαθήσουν για άλλη μία φορά να κάνουν νοθεία στις Αμερικανικές Προεδρικές εκλογές και ο Αμερικάνικος λαός να βγει στο δρόμο υπό τον Τραμπ και στο τέλος να επικρατήσει το δίκαιο και ο Τραμπ να ξαναγίνει κανονικά αυτή την φορά Πρόεδρος των ΗΠΑ, ενώ σε αυτή την περίπτωση ,μπορεί όντως οι ΗΠΑ να διασπαστούν κοιμώμενες πολιτείες και να ξεσπάσει ακόμη και ένας βίος εμφύλιος πόλεμος όπως ακριβώς είχε γίνει και το 1.860 μετά Χριστόν (https://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_72.html, https://alophx.blogspot.com/2017/01/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2021/02/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_7.html), αλλά και κατά το παράδειγμα της διάλυσης της ΕΣΣΔ.

{Και όπως η οικονομία της ΕΣΣΔ κατέρρευσε, όπως και η ενεργειακή της πολιτική με το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνόμπιλ, όπως ακριβώς στις ΗΠΑ μπορεί να καταρρεύσουν και αυτές ενεργειακά και οικονομικά και από μία πιθανή έκρηξη του Ηφαιστείου Γέλοουστοουν, αλλά και έναν σεισμό μεγάλης κλίμακας πολλών ρίχτερ στα σεισμικά ρήγματα του Αγίου Ανδρέα και του Νέου Μεξικού (https://alophx.blogspot.com/2020/09/yellowstone.html, https://alophx.blogspot.com/2022/10/blog-post.html)}.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πράγματων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα καταλληλά μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Ν.Μετβέντεφ: «Σίγουρα θα δολοφονηθεί ο Ν.Τραμπ αν ξαναεκλεγεί Πρόεδρος»! O Ντμίτρι Μεντβέντεφ αναφέρθηκε στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου στις ΗΠΑ όπου μεταξύ άλλον έκανε και έναν παραλληλισμό για τον Ν.Τραμπ με τον θανόντα πρόεδρο Τζον Κένεντι!

Σημειώνει πως ιδίως δε για την Ρωσία δεν θα αλλάξει τίποτα, καθώς, όπως υποστηρίζει, Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι έχουν άτυπα συμφωνήσει πως στόχος είναι η ανάγκη για στρατηγική ήττα της Ρωσίας. Επιπλέον αμφισβητεί τις προθέσεις του Τραμπ για «fast-track ειρήνη» στην Ουκρανία μόλις επανεκλεγεί, εκτιμώντας πως «θα αναγκαστεί να συμμορφωθεί με τους κανόνες τους συστήματος».

Αναλυτικά η ανάρτησή του: «Ο κόσμος έχει παγώσει σε αμήχανες πόζες την παραμονή των Προεδρικών εκλογών. Δεν έχουμε κανένα λόγο να έχουμε μεγάλες προσδοκίες. Για την Ρωσία, οι εκλογές δεν θα αλλάξουν τίποτα, αφού οι θέσεις των υποψηφίων αντικατοπτρίζουν πλήρως την δικομματική συναίνεση για την ανάγκη να ηττηθεί η χώρα μας.

Η Καμάλα είναι ανόητη, άπειρη, ελεγχόμενη και θα φοβάται όλους τους γύρω της. Θα κυβερνήσει ένας συνάδελφος από τους πιο σημαντικούς υπουργούς και βοηθούς, συν έμμεσα η οικογένεια Ομπάμα.

Ένας κουρασμένος Τραμπ, που εκτοξεύει κοινοτοπίες όπως «Θα προσφέρω μια συμφωνία» και «Έχω εξαιρετική σχέση με…», θα αναγκαστεί επίσης να συμμορφωθεί με όλους τους κανόνες του συστήματος. Δεν μπορεί να σταματήσει τον πόλεμο. Ούτε σε μια μέρα, ούτε σε τρεις μέρες, ούτε σε τρεις μήνες. Και αν προσπαθήσει πραγματικά, θα μπορούσε να γίνει ο νέος JFK.

Μόνο ένα πράγμα έχει σημασία: πόσα χρήματα θα βγάλει η Ουάσινγκτον για τον μακρινό πόλεμο κάποιου άλλου. Επομένως, ο καλύτερος τρόπος για να κάνετε την 5^η Νοεμβρίου ευχάριστη για τους υποψήφιους για την ανώτατη Αμερικανική θέση είναι να συνεχίσετε να συντρίβετε το ναζιστικό καθεστώς του Κιέβο» (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/11/blog-post_85.html).

 

ΚΑΤΙ ΞΕΡΟΥΝ;;; ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΣΤΙΣ ΗΠΑ – ΣΤΗΝΟΥΝ ΦΡΑΚΤΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΕΥΚΟ ΟΙΚΟ, ΚΛΕΙΣΤΑ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΥΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΩΝ.

Φράχτες τοποθετούνται από ειδικά συνεργεία έξω από τον Λευκό Οίκο. Σύμφωνα με τον ανταποκριτή των Παραπολιτικών, υπό τον φόβο επεισοδίων στις μεθαυριανές Προεδρικές εκλογές, έχουν δοθεί εντολές για την λήψη μέτρων με στόχο την διατήρηση της ασφάλειας. Παράλληλα υπολογίζεται πως το 1/3 των τοπικών καταστημάτων που βρίσκονται κοντά στον Λευκό Οίκο και στο Καπιτώλιο επιλέγουν να μην ανοίξουν τις ημέρες πριν και μετά τις εκλογές.

Την ίδια ώρα, κορυφώνεται η μάχη προπαγάνδας των Δημοκρατικών λίγες ώρες πριν τις κάλπες. Δεκάδες κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις παρουσιάζουν ως νικήτρια με διαφορά στήθους την Καμάλα Χάρις την ώρα που αξιόπιστα ΜΜΕ εμφανίζουν νικητή τον Τραμπ (https://www.makeleio.gr/%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%82/%ce%9a%ce%91%ce%a4%ce%99-%ce%9e%ce%95%ce%a1%ce%9f%ce%a5%ce%9d-%ce%a6%ce%9f%ce%92%ce%9f%ce%a3-%ce%93%ce%99%ce%91-%ce%9e%ce%95%ce%a3%ce%a0%ce%91%ce%a3%ce%9c%ce%91-%ce%95%ce%9c%ce%a6%ce%a5%ce%9b%ce%99/).

 

Ο Trump-ικός εφιάλτης της Ευρώπης – Τι θα σημάνει η επανεκλογή του για την παραπαίουσα Ευρωπαϊκή Ένωση. Κορυφαία στελέχη στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες προσπαθούν να προετοιμαστούν για την επιστροφή του Donald Trump στον Λευκό Οίκο.

Ο Αμερικανικός λαός μπορεί να είναι έτοιμος να διαλύσει ξανά τη δυτική συμμαχία. Και αυτή τη φορά μπορεί να είναι πολύ χειρότερη, εκτιμά νέα ανάλυση του Politico. Εν όψει των Προεδρικών εκλογών των Ηνωμένων Πολιτειών, κορυφαία στελέχη στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες προσπαθούν να προετοιμαστούν για την επιστροφή του Donald Trump στον Λευκό Οίκο.

Πολιτικοί αναλυτές και δημοσκόποι που εργάζονται για κυβερνήσεις σε όλη την Ήπειρο βλέπουν όλο και περισσότερο τον Ρεπουμπλικανό πρώην πρόεδρο να είναι έτοιμος για μια από τις πιο εκπληκτικές επιστροφές στην ιστορία.

Κανείς δεν πιστεύει ότι η υποψήφια του Δημοκρατικού Κόμματος, Αντιπρόεδρος Kamala Harris, δεν έχει πιθανότητες, αλλά η εκλογή της θα ήταν σε μεγάλο βαθμό μια συνέχεια του status quo. Μια νίκη του Trump θα προκαλούσε ένα τσουνάμι πανικού σε μια ήπειρο χωρίς πηδάλιο που ήδη αγωνίζεται να πλοηγηθεί στους δύο πολέμους στην περιφέρειά της.

Ναι, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη επιβιώσει από μία προεδρία Trump. Μερικοί ηγέτες θα υποστήριζαν ακόμη και ότι αναδείχθηκε ισχυρότερη εξαιτίας αυτού. Αλλά στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, οικοδομείται συναίνεση: μια επιστροφή του Trump θα ενθάρρυνε τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin, θα πυροδοτούσε ενδεχομένως έναν καταστροφικό εμπορικό πόλεμο και πολιτικές διχάσεις σε ολόκληρη την ήπειρο.

Όχι μόνο η Ευρώπη είναι ιδιαίτερα αδύναμη αυτή τη στιγμή, με μια οικονομία που πασχίζει να αναπτυχθεί, αλλά θα ήταν ένας διαφορετικός Trump που θα αναστάτωνε τις συνόδους κορυφής του ΝΑΤΟ.

«Μια δεύτερη θητεία Trump θα ήταν διαφορετική», δήλωσε η Leslie Vinjamuri, διευθύντρια προγράμματος της Αμερικής στο Chatham House. «Ξέρει πλέον ποιος πιστεύει ότι τον αδίκησε τόσο στην διεθνή σκηνή όσο και στο εσωτερικό και έχει επεξεργαστεί με την ομάδα γύρω του κάποια σχέδια για το πώς θα κινηθεί».

Ενθάρρυνση του Putin. Μετά την πρώτη εκλογή του Trump το 2016 μ.Χ., οι Ευρωπαίοι ηγέτες μπορούσαν να παρηγορηθούν ότι, ό,τι κι αν συνέβαινε πέρα από τον Ατλαντικό, η ίδια η ήπειρος ήταν ένα νησί σταθερότητας, ασφαλές υπό την καθοδήγηση της πανίσχυρης Γερμανίδας Καγκελαρίου Angela Merkel.

Αυτή τη φορά, η Ευρωπαϊκή ηγεσία απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό. Ο διάδοχος της Merkel, Olaf Scholz, μετά βίας κρατά τον συνασπισμό του ενωμένο, ενώ ο Γάλλος Πρόεδρος Emmanuel Macron έχει «συρρικνωθεί» από μια τολμηρή ακροδεξιά. Εν τω μεταξύ, η περιοχή γύρω από την Ευρώπη καίγεται.

Οι πόλεμοι στην Ουκρανία και την Μέση Ανατολή τραβούν την προσοχή των ηγετών και εξαντλούν τους δυτικούς στρατιωτικούς και οικονομικούς πόρους. Χωρίς την συνέχιση της υποστήριξης από την Ουάσιγκτον, υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα για το πόσο ακόμη η Ουκρανία θα μπορεί να αντέξει στις δυνάμεις του Putin.

Στο Λονδίνο, η νέα κυβέρνηση του Keir Starmer ανησυχεί ότι ο Trump θα τραβήξει το χαλί από τον Volodymyr Zelenskyy, περικόπτοντας τη στρατιωτική βοήθεια προς το Κίεβο ή εξαρτώντας την από άμεσες ειρηνευτικές συνομιλίες που θα εκχωρούσαν εδάφη στη Μόσχα.

Η υπόσχεση Trump να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία εντός 24 ωρών από την ανάληψη της εξουσίας αντιμετωπίζεται με παρόμοια σοβαρότητα και σε άλλες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. «Η βοήθεια θα μπορούσε να σταματήσει εν μία νυκτί», είπε ένας Ευρωπαίος διπλωμάτης. «Ο Putin θα θέλει να το εκμεταλλευτεί και να πει ότι παίρνω το Ντονμπάς, την Κριμαία και μετά θα περιμένω τον χρόνο μου πριν την επόμενη φορά».

Η επόμενη φορά θα μπορούσε να είναι μια Ρωσική επίθεση σε μια χώρα όπως η Εσθονία, η Λιθουανία ή η Λετονία - όλα μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ - καθώς ο Putin προσπαθεί να δοκιμάσει την ήδη χλιαρή δέσμευση του Trump στο ΝΑΤΟ και τις διατάξεις αμοιβαίας άμυνας της στρατιωτικής συμμαχίας.

Η Γαλλία έχει εκμεταλλευτεί την δυνατότητα μιας προεδρίας Trump για να παροτρύνει άλλες ευρωπαϊκές χώρες να ενισχύσουν τις στρατιωτικές τους ικανότητες. «Δεν μπορούμε να αφήσουμε τους ψηφοφόρους στο Ουισκόνσιν να αποφασίσουν για την ευρωπαϊκή ασφάλεια», δήλωσε στο POLITICO ο Γάλλος υπουργός Ευρώπης Benjamin Haddad.

Ο Haddad είπε ότι η Γαλλία θα συνεργαστεί με όποιον κερδίσει τις ΗΠΑ. εκλογές την Τρίτη, αλλά επέμεινε ότι η Ευρώπη έπρεπε να σκεφτεί επειγόντως πώς να περιηγηθεί σε έναν κόσμο στον οποίο η Ουάσιγκτον δεν θα μπορούσε πλέον να υπολογίζεται.

«Είναι η ευρωπαϊκή μας ασφάλεια», είπε ο Haddad. «Πρέπει να είμαστε σε θέση να υποστηρίξουμε [τους Ουκρανούς] όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα». Το πρόβλημα είναι ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες —συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας— υποστηρίζουν την οργάνωση των στρατευμάτων τους τα τελευταία δύο χρόνια. Και όμως, εκτός από την Πολωνία, λίγοι το έχουν καταφέρει να το κάνουν πραγματικά.

Φόβοι για τον εμπορικό πόλεμο. Μια δεύτερη ευρωπαϊκή ανησυχία είναι ότι ο Trump θα αναζωπυρώσει έναν διατλαντικό εμπορικό πόλεμο. Απείλησε να επιβάλει δασμούς 10% έως 20% σε όλες τις εισαγωγές στις ΗΠΑ, να φέρει πίσω τις θέσεις εργασίας στον τομέα της μεταποίησης — και ενώ το Πεκίνο παραμένει το επίκεντρο του θυμού του, έχει πολλά γύρω του. Την περασμένη εβδομάδα, ο Trump αποκάλεσε την ΕΕ «μίνι Κίνα».

Ανώτατοι Ευρωπαίοι εμπορικοί αξιωματούχοι είπαν πρόσφατα στους πρεσβευτές της ΕΕ ότι θα είναι έτοιμοι να αντιδράσουν σε πιθανές εμπορικές διαμάχες εάν χρειαστεί. Στο Λονδίνο, επίσης, ο κίνδυνος ενός αναζωπυρωμένου εμπορικού πολέμου παίζει επίσης στο μυαλό της ομάδας του Starmer.

Όπως και οι Ευρωπαίοι ομόλογοι τους, οι Βρετανοί αξιωματούχοι επεξεργάζονται σχέδια έκτακτης ανάγκης εάν ο Trump κερδίσει και αποφασίσει να ακολουθήσει τις απειλές του για δασμούς. Ο Trump έχει προτείνει δασμούς 100% σε όλα τα εισαγόμενα οχήματα, κάτι που θα ήταν καταστροφικά νέα για χώρες με σημαντικές αυτοκινητοβιομηχανίες.

Η γερμανική οικονομία, για παράδειγμα, που ήδη δυσκολεύεται, θα υποστεί πλήγμα -0,23% στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν ως αποτέλεσμα των εμπορικών πολιτικών του Trump, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε από το London School of Economics (LSE).

«Αυτοί οι δασμοί θα επηρεάσουν την αμερικανική οικονομία, όχι μόνο τον κινεζικό και τον ευρωπαϊκό τομέα, οπότε ο Trump με αυτές τις πολιτικές εάν εκλεγεί θα ήταν απαίσια για τις οικονομίες σε όλο τον κόσμο», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Aurélien Saussay, από το Ινστιτούτο Ερευνών Grantham του LSE, είπε.

Ο ανταγωνισμός που προκλήθηκε από έναν εμπορικό πόλεμο δεν θα είχε μόνο οικονομικό αντίκτυπο. Όσον αφορά την ασφάλεια, το Λονδίνο ήταν παραδοσιακά ένας από τους στενότερους συμμάχους της Ουάσιγκτον. Όμως οι πολιτικές εντάσεις εμφανίζονται ήδη. Οι σχέσεις μεταξύ Trump και της νέας κεντροαριστερής κυβέρνησης του Starmer είναι ήδη προβληματικές.

Ο Ρεπουμπλικανός επέκρινε το «ακραίο αριστερό» Εργατικό Κόμμα του Starmer επειδή έστειλε ακτιβιστές στην εκστρατεία της Harris στις εκλογές, υποστηρίζοντας ότι ισοδυναμούσε με ξένη παρέμβαση στην αμερικανική δημοκρατία. Η εκστρατεία του έχει καταθέσει νομική καταγγελία κατά του κόμματος με την κατηγορία της «ξένης παρέμβασης».

Το ρεκόρ του Trump στην Μέση Ανατολή είναι ένας άλλος λόγος για τους Ευρωπαίους να ανησυχούν. Στην πρώτη του θητεία, απέρριψε την πυρηνική συμφωνία του Ιράν, η οποία υποστηρίχθηκε από την Γερμανία, τη Γαλλία, την ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο.

«Μια δεύτερη θητεία Trump θα έβλεπε μια επιστροφή της πολιτικής του «μέγιστης πίεσης» στο Ιράν, η οποία θα μπορούσε να περιλαμβάνει την πιθανότητα άμεσων χτυπημάτων στο Ιράν και στοχευμένες δολοφονίες», σύμφωνα με ανάλυση του Ινστιτούτου Μελετών Ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. «Αν και το σχέδιο της κυβέρνησης θα ήταν να αποκαταστήσει την αποτροπή, ο κίνδυνος μιας άμεσης αντιπαράθεσης μεταξύ Ουάσιγκτον και Τεχεράνης θα αυξανόταν».

Ευρωπαϊκά τμήματα. Έπειτα, υπάρχει η πίεση που θα ασκούσε μια δεύτερη προεδρία Trump στην ίδια την Ευρώπη. Στις ΗΠΑ, ο Trump είναι ο πιο διχαστικός πολιτικός της εποχής. Διαχωρίζει επίσης τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μεταξύ τους, ένας παράγοντας που θα καταστήσει ακόμη πιο δύσκολο τον συντονισμό οποιασδήποτε απάντησης σε επίπεδο ΕΕ για το εμπόριο ή την ασφάλεια για τους αξιωματούχους στις Βρυξέλλες.

Οι ηγέτες στο Λονδίνο, το Βερολίνο και το Παρίσι ενδέχεται να αποκρούσουν την νίκη του Trump. Αλλά οι αυταρχικοί και οι ηγέτες της σκληρής δεξιάς της Ευρώπης, όπως ο Ούγγρος πρωθυπουργός Viktor Orban και η Ιταλίδα Georgia Meloni, θα το δουν ως δικαίωση των θέσεων τους.

Ο Orban, ο οποίος ταξίδεψε με τους άλλους ηγέτες της Ευρώπης ταξιδεύοντας στη Μόσχα για να επισκεφτεί τον Putin το περασμένο καλοκαίρι, ήταν τακτικός στις συγκεντρώσεις υπερσυντηρητικών στις ΗΠΑ, όπου κυριαρχούσε ο Trump.

Αυτό οδήγησε ορισμένους να υποθέσουν ότι μπορεί να χαρεί να δώσει γρήγορα τα συγχαρητήριά του στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, ακόμη κι αν το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου σαφές. Όσο για την Meloni, οι σύμμαχοί της στην Ρώμη λένε ότι θα ήταν τέλεια σε θέση να ενεργήσει ως ο νέος σύμμαχος του Trump στην Ευρώπη.

Ο Andrea Di Giuseppe, μέλος του ιταλικού κοινοβουλίου που εκπροσωπεί τους Ιταλούς στη Βόρεια Αμερική και μέλος του κόμματος των Αδελφών της Ιταλίας της Meloni, δήλωσε ότι η νίκη του Trump θα ήταν ευπρόσδεκτη από την Ρώμη.

«Αν ο Πρόεδρος Trump χρειάζεται έναν ενδιάμεσο με την Ευρώπη, ποιος καλύτερος από την Meloni;» είπε ο Di Giuseppe. «Είναι Trumpίστρια από την πρώτη ώρα». Ακόμη και στην Γερμανία, ορισμένοι βλέπουν ευκαιρία σε μια νίκη Trump. Ωστόσο, δεν είναι θετικό. Ανώτερα στελέχη της κυβέρνησης παραδέχονται ιδιωτικά ότι ο συνασπισμός του καγκελαρίου Scholz θα ήταν πιο πιθανό να διαλυθεί εάν κερδίσει η Harris.

Αυτό συμβαίνει επειδή η προοπτική του Trump να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο θα αποτελούσε τέτοια απειλή για την παγκόσμια πολιτική σταθερότητα που και τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού θα πρέπει να το ξανασκεφτούν πριν διαλύσουν την συμμαχία τους (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/767944/o-trump-ikos-efialtis-tis-evropis-ti-tha-simanei-i-epaneklogi-tou-gia-tin-parapaiousa-evropaiki-enosi).

Ο Τραμπ και ο δεξιός άνεμος στην Δύση. Ο Τραμπ και ο δεξιός άνεμος στην Δύση. Οι Αμερικάνικες εκλογές και η έκβαση τους αποτελούν ένα κομβικής σημασίας γεγονός για τον κόσμο, την Ευρώπη – προπαντός για την Ουκρανία– αλλά και για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Σε ότι αφορά στην Ευρώπη είναι προφανές πως το πρόγραμμα του Τραμπ συνιστά μια ιμπεριαλιστική εθνικιστική υποβάθμιση της Γηραιάς Ηπείρου, που θα συνοδευτεί από μια ενίσχυση της δασμολογικής προστασίας έναντι των Ευρωπαϊκών προϊόντων και μία υποτίμηση του ΝΑΤΟ και της σημασίας του, σε μία στιγμή μάλιστα που επιτείνεται η Ρωσική επιθετικότητα και ποδοπατιέται ο ουκρανικός λαός. Άλλωστε ο Τραμπ έχει δηλώσει επανειλημμένα,  urbi et orbi, ότι σκοπεύει να συνεννοηθεί με τον Πούτιν και να κλείσει το κεφάλαιο Ουκρανία.

Και μια πιθανή υποταγή της τελευταίας στο Ρώσο δικτάτορα θα αποτελέσει καίριο πλήγμα στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και το κύρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που η Ελλάδα και η Κύπρος το χρειάζονται όσο κανένας άλλος ως παράγοντα αποτροπής της τουρκικής απειλής.

Και πάντως ο κυνικός πραγματισμός του Τραμπ που επιλέγει τον Ερντογάν ως ισχυρό άνδρα της περιοχής, επιλογή που δεν είναι μόνο πολιτική αλλά και επιχειρηματική στο προσωπικό επίπεδο (π.χ. πύργος Τραμπ στην Κωνσταντινούπολη), δεν προοιωνίζεται τίποτε το ιδιαίτερα θετικό για τα ελληνικά συμφέροντα. Και ίσως ο μόνος εξισορροπητικός παράγοντας είναι η στήριξη του Τραμπ στο Ισραήλ, που έρχεται σε αντίθεση με τη σχέση του με τον Ερντογάν.

Σε ένα γενικότερο πλανητικό πεδίο και σε ότι αφορά τη Δύση στο σύνολο της, μια πιθανή εκλογή Τραμπ θα σηματοδοτήσει τη γενικότερη ενίσχυση αυταρχικών τάσεων και δικτατοριών σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Και αν ήδη οι αυταρχικές και αντιδημοκρατικές κυβερνήσεις και καθεστώτα ενισχύονται διαρκώς, μία πιθανή εκλογή του Τραμπ πέραν του ότι θα οδηγήσει και τις Ηνωμένες Πολιτείες σε ένα ιδιαίτερο ημιαυταρχικό καθεστώς, θα προκαλέσει έναν κύμα ενίσχυσης  του αυταρχισμού, σηματοδοτώντας την είσοδο σε μια νέα πολιτική εποχή.

Είναι προφανές πως η εκλογή του Τραμπ θα ενισχύσει και μέσα στην Ευρώπη τις κάθε είδους αντιδημοκρατικές τάσεις που, καθόλου παράδοξα, συντάσσονται ταυτόχρονα – όλες ανεξαιρέτως–  με τον Πούτιν: Από την Λεπέν στην Γαλλία, τον Όρμπαν στην Ουγγαρία και τους Βελόπουλους στην Ελλάδα.

Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες τα αυταρχικά ακροδεξιά  κόμματα υποστηρίζουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό τον Τραμπ ακόμα και αν αυτός στρέφεται ενάντια στα εθνικά τους συμφέροντα όπως συμβαίνει στη Γαλλία ή στην Ελλάδα. 

Το πρόσχημα και η αφορμή γι' αυτή την ανοιχτή υποστήριξη του Τραμπ αποτελεί βέβαια η πραγματική παρακμή των φιλελεύθερων δημοκρατιών που έχουν βυθιστεί σε ένα ιδεολογικό κοινωνικό και πολιτισμικό χάος.

Οι αξίες στις οποίες στηρίζεται η Ευρώπη και η Δύση γενικότερα, έχουν διαβρωθεί από έναν γενικευμένο σχετικισμό σύμφωνα με τον οποίο όχι μόνο οι ταυτότητες φύλου, φυλής και έθνους αμφισβητούνται αλλά αναιρείται και η ίδια η επιστημονική και ιστορική αλήθεια. 

Φορείς αυτής της αποκαλούμενης Woke ατζέντας είναι κατ' εξοχήν οι ελίτ, πολιτικές, πολιτισμικές και ακαδημαϊκές. Προσχωρώντας στον "βελούδινο ολοκληρωτισμό" της πολιτικής ορθότητας, προκαλούν εξ αντανακλάσεως την ενίσχυση του παλιάς κοπής ολοκληρωτισμού, τον οποίο αντιπροσωπεύει σε διαφορετικό βαθμό ο Τραμπ, ο Όρμπαν ή ο Πούτιν.

Και δεν θα πρέπει να διαμαρτύρονται  οι οπαδοί της πολιτικής ορθότητας διότι ο ακραίος γουοκισμός και δικαιωματισμός, με την πρόταξη των αλλαγών φύλου, και της υπονόμευσης της ισότητας των πολιτών καθώς και του εκπαιδευτικού συστήματος, με την γενίκευση των "θετικών διακρίσεων" σε βάρος της πλειοψηφίας, είναι οι πραγματικές κινητήριες δυνάμεις πίσω από την άνοδο του Τραμπ. 

Τα λαϊκά στρώματα, –ιδιαίτερα εκείνα των λευκών εργαζομένων– θεωρούν ότι περιθωριοποιούνται από τη συμμαχία των ανώτερων μεσαίων στρωμάτων των μητροπόλεων και των μειονοτήτων που εκφράζει πολιτικά μια διαρκώς ενισχυόμενη τα τελευταία χρόνια πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος.

Γι’ αυτό και αντιδρούν με ακραίο τρόπο και αγνοούν  τις τόσες καταδίκες του Τραμπ, ή τη θέλησή του να μειώσει τη φορολογία των υπερπλούσιων που σταδιακώς μετακινούνται προς αυτόν, αρχίζοντας από τον Έλον Μασκ.

Όχι, αρκεί που αυτός εμφανίζεται ως αντισυστημικός, σπάζοντας τους κανόνες και τις νόρμες του καθωσπρεπισμού της πολιτικής ορθότητας. Εξάλλου και στην Ελλάδα οι "επιστολές του Ιησού Χριστού" που διακινούσε ο Βελόπουλος δεν μπόρεσαν να ανακόψουν  την πολιτική ενίσχυσή του, την οποία τροφοδότησε η κυβέρνηση, προωθώντας τον άκαιρο, ακόμα και για μεγάλο μέρος των ελίτ, γάμο των ομοφύλων.

Δηλαδή η άνοδος του Τραμπ αποτελεί απλώς ένα σύμπτωμα της κρίσης των δυτικών δημοκρατιών που δεν διαθέτουν πλέον προτάσεις και όραμα κοινωνίας. Καθώς έχουν  εγκαταλείψει τις παλιές αξίες, αντικαθιστώντας τες με έναν γενικευμένο καταναλωτικό επιτρεπτισμό, δίνουν την δυνατότητα στην αμφισβήτηση που έρχεται από τα δεξιά να εγκολπωθεί αυτή τις παλιές αξίες. Έτσι ο Πούτιν εμφανίζεται ως υπερασπιστής των Ορθόδοξων αξιών, και ο Τραμπ θέλει να κάνει και πάλι μεγάλη την Αμερική.

Εδώ και πολλά χρόνια οι τάσεις της αλλαγής του πολιτικού τοπίου έρχονται από τα δεξιά και την άκρα δεξιά, καθώς η Αριστερά έχει χάσει κάθε αξιοπιστία και κάθε όραμα –αρκεί να δούμε τι συμβαίνει στον ημέτερο Σύριζα. 

Η Μελόνι από ένα μουσολινικό γκρουπούσκουλο του 3% θα εκτιναχθεί σε σιδηρά κυρία της Ιταλία και της Ευρώπης, ο Όρμπαν θα εκλεγεί για τέσσερις συνεχείς τετραετίες και η Λεπέν, εκκινώντας από ένα κόμμα του 0,5% το 1.968 μ.Χ., θα φτάσει αισίως στο 35% και τον προθάλαμο της εξουσίας το 2024 μ.Χ.

Και εάν η άνοδος των αντιδημοκρατικών δυνάμεων δεν αφυπνίσει ένα έστω σημαντικό τμήμα των πολιτών και των πολιτικών δυνάμεων, ώστε να αντιταχθούν στην πόλωση ανάμεσα στην ολοκληρωτισμό της πολιτικής ορθότητας και του δικαιωματισμού από την μία και τον αυταρχικό απολυταρχισμό που επελαύνει, τότε το μάθημα του Τραμπ θα πάει χαμένο (https://www.capital.gr/me-apopsi/3882845/o-tramp-kai-o-dexios-anemos-sti-dusi/).

 

Τι θα συμβεί στις ΗΠΑ και στον κόσμο αν κερδίσει ο Τραμπ. Η Αμερικανική προεκλογική εκστρατεία πλησιάσει στο τέλος της, οι Αμερικανοί πολίτες θα επιλέξουν ανάμεσα στην Κάμαλα Χάρις και τον Ντόναλντ Τραμπ, ωστόσο η απόφαση τους θα έχει επιπτώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, από την Γάζα και την Ουκρανία μέχρι το διεθνές εμπόριο και την κλιματική αλλαγή.

Ως εκ τούτου ο πλανήτης παρακολουθεί με αυξημένο ενδιαφέρον, καθώς ο επόμενος πρόεδρος θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το τι είδους υπερδύναμη θα είναι οι ΗΠΑ τα επόμενα χρόνια. Πιθανότατα, οι επικείμενες εκλογές δεν θα τελειώσουν τον αγώνα για την εξουσία στις ΗΠΑ. Αν ο Τραμπ επικρατήσει αναμένονται αντιδράσεις, καθώς η επιστροφή του στον Λευκό Οίκο θεωρείται κατάρα για το αμερικανικό βαθύ κράτος.

Αφού απέτυχε να τον σταματήσει, θα κάνει τα πάντα για να ακυρώσει τη δεύτερη θητεία του Τραμπ, με τη βοήθεια δικαστηρίων, διαδηλώσεων και ταραχών. Η πόλωση στις ΗΠΑ λαμβάνει τέτοιες διαστάσεις που ορισμένοι πολιτικοί επιστήμονες μιλούν όλο και περισσότερο για κίνδυνο εμφύλιων συγκρούσεων.

Η εμφάνιση του Τραμπ στην αμερικανική πολιτική σκηνή δημιούργησε νέα δεδομένα που ήρθαν για να μείνουν. Μπορείς να σκοτώσεις τον Τραμπ, αλλά δεν μπορείς να σκοτώσεις τον Τραμπισμό, δηλαδή την εξέγερση ενός μεγάλου μέρους των Αμερικανών ενάντια στο παγκοσμιοποιητικό κατεστημένο.

Η νίκη του Τραμπ τρομάζει το κατεστημένο όχι μόνο επειδή θα είναι πλέον πιο έμπειρος και πιο θυμωμένος και επομένως πιο αποτελεσματικός, αλλά και επειδή μπορεί να αποκτήσει τον έλεγχο του Κογκρέσου. Εάν οι Ρεπουμπλικάνοι κερδίσουν ξανά την Γερουσία και διατηρήσουν την Βουλή των Αντιπροσώπων, ο Τραμπ θα γίνει πραγματικά ισχυρός Πρόεδρος, σε αντίθεση με την πρώτη του θητεία.

Οι επικριτές του Τραμπ τον κατηγορούν ότι προσβάλλει τους Ευρωπαίους και αποδυναμώνει τις συμμαχίες. Προβλέπουν ότι οι ΗΠΑ θα οδηγηθούν σε απομονωτισμό που θα είναι εις βάρος των αμερικανικών συμφερόντων. Η προοπτική επιστροφής του Τραμπ απασχολεί παράλληλα και τις ηγεσίες πολλών χωρών.

Θεωρείται ότι ο “Τραμπ 2” θα είναι πιο οργανωμένος από τον “Τραμπ 1”. Πληθώρα αναλύσεων εξετάζουν τις συνέπειες μιας πιθανής δεύτερης θητείας. Αναφέρεται ένα ευρύ φάσμα σεναρίων, που συμπεριλαμβάνουν περισσότερους εμπορικούς φραγμούς, παραίτηση των ΗΠΑ από την Ουκρανία και αποστασιοποίηση από το ΝΑΤΟ, καθιστώντας το ουσιαστικά περιττό.

Πίεση στους συμμάχους για την άμυνα. Επισημαίνουμε, ότι ο Τραμπ είχε πιέσει τους Ευρωπαίους να ανταποκριθούν στη δέσμευσή τους να δαπανήσουν το 2% του ΑΕΠ τους για την άμυνά τους. Σύμφωνα με το δόγμα Τραμπ οι σύμμαχοι που δεν παίρνουν στα σοβαρά τη δική τους ασφάλεια θα πρέπει να αναμένουν λιγότερη αμυντική δέσμευση από την Αμερική.

Η συμμετοχή των ΗΠΑ σε συμμαχίες δεν πρέπει να θεωρείται άνευ όρων. Επί πλέον θα μπορούσαν να μειώσουν την παρουσία στρατευμάτων τους σε χώρες που επιλέγουν να μην επενδύσουν στη δική τους άμυνα, ζητώντας π.χ. από την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα να συμβάλουν περισσότερο στο κόστος διατήρησης των αμερικανικών στρατευμάτων στην Ασία. Η προσέγγιση ήταν μη παραδοσιακή, αλλά απεδείχθη αποτελεσματική, καθώς πολλές χώρες πλήρωσαν περισσότερα για την άμυνά τους.

Σε ένα άλλο επίπεδο, εάν εκλεγεί ο Τραμπ, η Ουάσιγκτον ενδεχομένως να έχει μεγαλύτερη ανοχή απέναντι σε αυταρχικά καθεστώτα, όπως της Ρωσίας και της Κίνας. Αυτό για τους νεοσυντηρητικούς θα ήταν επικίνδυνη εξέλιξη, καθώς ειδικά Ρωσία και Κίνα υποστηρίζουν ανοιχτά η μία την άλλη.

Αυτό που φοβίζει ιδιαίτερα, είναι η μεταφορά ρωσικής τεχνολογίας στην Κίνα, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα σε αντάλλαγμα για πυρομαχικά και όπλα, με τα οποία εφοδίασαν την Μόσχα. Αλλά όλες αυτές οι αναλύσεις όσο λεπτομερείς κι αν είναι, βασίζονται σε εικασίες. Όπως έδειξε η πρώτη θητεία του Τραμπ, δεν ακολουθεί προβλέψιμα πρότυπα συμπεριφοράς και αυτό επιτείνει την ανησυχία.

Σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση των Financial Times, οι περισσότεροι ψηφοφόροι δήλωσαν ότι ήταν σε καλύτερη οικονομική κατάσταση επί Προεδρίας Τραμπ από ό,τι επί προεδρίας Μπάιντεν και πιστεύουν ότι θα είναι σε καλύτερη κατάσταση εάν εκλεγεί ο Τραμπ από ό,τι εάν εκλεγεί η Χάρις. Ενδεχομένως η οικονομία να δώσει τη νίκη στον υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων. Δεν πρέπει να αγνοηθεί το γεγονός ότι στις στοιχηματικές εταιρίες προηγείται καθαρά ο Τραμπ.

Η ιδεολογία των νεοσυντηρητικών είναι ότι οι ΗΠΑ είναι η μόνη υπερδύναμη και ως εκ τούτου πρέπει να διοικούν τον κόσμο. Συνεπώς μια δεύτερη θητεία Τραμπ εγείρει ανησυχία για το πόσο επιζήμια θα ήταν για την αμερικανική ηγεμονία. Εκφράζονται φόβοι ότι πιθανόν οι ΗΠΑ να αποχωρήσουν από το ΝΑΤΟ. Επιπλέον, ο Τραμπ έχει δείξει μικρότερο ενδιαφέρον για την υπεράσπιση της Ταϊβάν, κάτι που το Πεκίνο υποδέχεται με ιδιαίτερη ικανοποίηση.

Ο Τζέιμς Λίντσεϊ, αντιπρόεδρος στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, σημειώνει ότι «η εχθρότητα του Τραμπ προς τις συμμαχίες, ο σκεπτικισμός για τα οφέλη της συνεργασίας είναι μεγάλος και η πίστη του στη δύναμη της μονομερούς δράσης θα τον οδηγήσουν σε κινήσεις εξωτερικής πολιτικής που θα παρέχουν στρατηγικά απροσδόκητα κέρδη στην Κίνα, τη Ρωσία, το Ιράν ή την Βόρεια Κορέα.

Το σενάριο στο οποίο αποσύρει τις ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ ή πει ότι δεν θα τηρήσει το άρθρο 5 είναι το πιο προφανές παράδειγμα. Η πρόθεσή του θα είναι να εξοικονομήσει χρήματα ή και να απελευθερώσει τις ΗΠΑ από τις εμπλοκές του εξωτερικού».

Τραμπ και Ευρώπη. Όσον αφορά την Ευρώπη, ανάλογα με το ποιον ρωτάτε, η νίκη του Τραμπ είναι εφιάλτης, ή δώρο. Η αυξανόμενη ομάδα εθνικιστών στην Ευρώπη (σε Ουγγαρία, Ιταλία, Γερμανία και αλλού) θεωρεί τον Τραμπ ηγέτη του κινήματος της Νέας Δεξιάς.

Αν επιστρέψει στον Λευκό Οίκο, θα μπορούσε να κανονικοποιήσει και να ενισχύσει την σκληρή τους γραμμή για τη μετανάστευση και την εθνική ταυτότητα. Υπάρχει και μία μερίδα Ευρωπαίων που ενδόμυχα θέλουν νίκη του Τραμπ, προσδοκώντας να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα απαλλαγούν από έναν πόλεμο που έχει καταστρεπτικές συνέπειες στην ευρωπαϊκή οικονομία και συνεπακόλουθα μεγάλο πολιτικό κόστος.

Οι σχέσεις μεταξύ Βερολίνου και Ουάσιγκτον ήταν ιδιαίτερα σκληρές κατά την πρώτη θητεία του Τραμπ. Τον Μάρτιο 2017 μ.Χ., η Μέρκελ πήγε στην Ουάσιγκτον για την πρώτη της συνάντηση με το νέο πρόεδρο, αλλά η επίσκεψη ξεκίνησε άσχημα – η Μέρκελ πρόσφερε στον Τραμπ το χέρι της στο Οβάλ Γραφείο μπροστά στις κάμερες και εκείνος δεν το πήρε. Αυτό που φοβίζει τώρα την Γερμανική κυβέρνηση είναι εάν η εκλογή Τραμπ προκαλέσει εμπορικό πόλεμο με την Ευρώπη.

Σ’ αυτήν την περίπτωση το ΑΕΠ της Ευρωζώνης θα υποχωρούσε κατά 1,3% το 2027  μ.Χ. ενώ το 2028 μ.Χ. θα μειωνόταν έως και 1,5%, με την Γερμανία να είναι ο μεγάλος χαμένος. Οι φόβοι είναι βάσιμοι, καθώς ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων έχει διατυπώσει σχέδια για γενικούς δασμούς ύψους 10% έως 20% σε όλες σχεδόν τις εισαγωγές, καθώς και δασμούς ύψους 60% ή και περισσότερο σε αγαθά από την Κίνα, σε μέτρα που, όπως λέει, θα δώσουν ώθηση στην αμερικανική μεταποίηση.

Αν συνυπολογισθεί ότι η μισή ανάπτυξη της Γερμανίας προέρχεται από τις εξαγωγές, γίνεται αντιληπτή η επίπτωση στη γερμανική οικονομία, αν αυτός ο πυλώνας δεχθεί επίθεση. Εντωμεταξύ, η Γερμανία κατέγραψε αύξηση 0,2% στο ΑΕΠ το τρίτο τρίμηνο, κάτι που προκάλεσε έκπληξη. Αυτό επέτρεψε στη γερμανική οικονομία να αποφύγει την ύφεση που είχαν προβλέψει ορισμένοι οικονομολόγοι, καθώς παλεύει με τη συρρίκνωση στον μεταποιητικό της τομέα.

Κλείνοντας να σημειώσουμε ότι η μάχη θα κριθεί από τους εκλέκτορες και κατά βάση από το αποτέλεσμα σε επτά κρίσιμες Πολιτείες, εκ των οποίων η Πενσυλβάνια εκλέγει 19 εκλέκτορες, το Μίτσιγκαν 15, το Γουινσκόνσιν 10, η Βόρεια Καρολίνα 16, η Τζόρτζια 16 εκλέκτορες, η Αριζόνα, 11 και η Νεβάδα 6 εκλέκτορες.

Σε δημοσκόπηση στις 27 Οκτωβρίου ο Τράμπ είχε ελαφρό προβάδισμα στις περισσότερες εκ των επτά κρίσιμων Πολιτειών. Να σημειωθεί, ότι στις επτά κρίσιμες Πολιτείες (κατ’ ουσία αυτές καθορίζουν το αποτέλεσμα των εκλογών) είναι τώρα σε πολύ καλύτερη θέση από ότι ήταν το 2016 μ.Χ., όταν κέρδισε τις εκλογές και σε σημαντικά ισχυρότερη από το 2020 μ.Χ.-(https://slpress.gr/diethni/ti-tha-simvei-stis-ipa-kai-ston-kosmo-an-kerdisei-o-trab/).