ΠΩΣ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΟ ΝΕΠΑΛ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

ΠΩΣ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΟ ΝΕΠΑΛ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας υπήρξαν περιπτώσεις ισχυρών κρατών στην Ασία αλλά και σε άλλες περιοχές της γης των οποίον κυβερνήσεις καταπονήσαν τους λαούς τους, με αποτέλεσμα στο τέλος αυτοί να ξεσηκωθούν και να τις διώξουν με βίαιο τρόπο.

Μία πολύ χαρακτηριστική περίπτωση αυτού του είδους ήταν στην χώρα του Μπαγκλαντές, η οποία όπως είναι γνωστό με τον πόλεμο ανεξαρτησίας του 1.971 μετά Χριστόν από το δυτικό Πακιστάν και με την βοήθεια της Ινδίας κατάφερε να κερδίσει την ανεξαρτησία της (https://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_68.htm, lhttps://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_68.html).

Πραγματικά όταν η χώρα αυτή έγινε ανεξάρτητη ο λαός της ήταν πάρα πολύ αισιόδοξος για την συνέχεια και πως τα πράγματα θα έφτιαχναν και πως πάρα πολύ γρήγορα και θα μπορούσε επιτέλους να έχει δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία, όπως επίσης και οικονομική ανάπτυξη.

Όμως ατυχώς για το συγκεκριμένους ανθρώπους αυτό δεν συνέβη και όπως συνέβη και όπως στο Πακιστάν, στην Τουρκία και στην Αίγυπτο οι στρατοί που κατάφεραν να πάρουν την εξουσία (με εμφύλιο ή πραξικόπημα), με το πρόσχημα ότι είχαν συμβάλει στην ελευθερία των χώρων αυτών, κατάφεραν να διορίσουν παντού και να προωθήσουν μόνο δικά τους άτομα σε κάθε άκρια κυβερνητική θέση.

Εννοείται ότι στρατός μίας χώρος όσο μεγάλος και να είναι στο μέγεθός του σε καμία δεν περίπτωση δεν μπορεί να φτάσεις το μέγεθος όλου του πληθυσμού, όπως είναι τα φυσιολογικό το μεγαλύτερο μέρος του λαού δεν είναι μέλος του και δεν απολάμβανε στο Μπαγκλαντές απολαβές μισθούς και δουλειές που είχαν αυτός.

Για την ακρίδα συνέβη ακριβώς το αντίθετο και αυτή η μικρή δράκα στρατιωτικών, ουσιαστικά άρπαζε τα χρήματα του λαού και όταν υπήρχαν οικονομικές κρίσεις αντί να βάλεις φόρους τους πλούσιους (δηλαδή στους ίδιους τους εαυτούς τους), έβαζαν στους φτωχούς ένα παράλληλα αρπάζαν και την περιουσία και την γη του.

Και σαν μην ήταν όλα αυτά αρκετά, η ίδια κάστα αυτών φρόντισε να δημιουργήσει μία πολιτική δυναστεία όπου οι απόγονοι των συγκεκριμένων ανθρώπων κατάφερναν με την δύναμη του χρήματος και της βίας να επανεκλέγονται συνεχώς την εξουσία.

Η κατάσταση αυτή κράτησε ως στις αρχές του 2025 μετά Χριστόν, όταν η κατάσταση αυτή στην χώρα ξέφυγε σε κάθε σημείο και στο τέλος αλλά ως εξεγέρθηκε και έδιωξε με βία το συγκεκριμένο πολιτικό καθεστώς, με συνέπεια να αφήσει τον στρατό και τους ισλαμιστές που ανέβηκαν πολύ με την εξέλιξη αυτή να μάχονται για την εξουσία.

Ποιο πρόσφατα παρόμοια περιστατικά αυτό το είδος συνέβησαν και σε μία άλλη χώρα και πάλι στην Ασία και συγκεκριμένα στο Νεπάλ οπότε γνωρίζουμε όλοι μέσα στο 2025 μετά Χριστόν ο λαός ξεσηκώθηκε και έδιωξε τους πολιτικούς του.

Η αιτίες που συνέβη το συγκεκριμένο περιστατικό ήταν ακριβώς οι ίδιες με το Μπαγκλαντές, δηλαδή και στην περίπτωση αυτή υπήρχε μία πολιτική κάστα (πρώην μαοϊκών ανταρτών που κατέλαβαν την εξουσια της χωράς βίαια), η οποία εκπροσωπούσε τα συμφέροντα συγκεκριμένων ολιγαρχών και μόνο μία μειοψηφία καρπούνταν τον πλούτο του συγκεκριμένης χώρας, ενώ ο λαός πεινούσε.

Σαν να μην ήταν όλα αυτά αρκετά η συγκεκριμένη μειοψηφία προσπαθούσε να αρπάξει και αυτή την γη του λαού και παράλληλα τον πάρει τους φόρους προκειμένου από την μία να καλύπτει τα έσοδα του κράτους και αυτοί να κερδίσουν μέσω αυτών περισσότερα καρπωμένοι μέρος των χρήματων από τους φόρους.

Παράλληλα η συγκεκριμένη εξουσία χρησιμοποιούσε μεγάλη πολιτική βία και όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα την φτωχοποίηση του πληθυσμού να δημιουργεί οργή στην νεολαία και παράλληλα μαζί με όλα αυτά να υπάρχει τεράστια αυτό και την αδικία στον λαό, όπως και μεγάλη ανεργία και διαφθορά σε όλο αυτό το πολιτικό σύστημα.

Στο τέλος το καθεστώς όταν έβλεπε ότι οι άνθρωποι άρχισαν να διαμαρτύρονται αποφάσισε να κόψει σε αυτό στο ίντερνετ γιατί έτσι πίστευε ότι θα τους έκανε χωρίς να έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο να μην μπορούν να οργανωθούν και να ξεσηκωθούνε εναντίον του.

Όμως ο συγκεκριμένη τακτική την οποία χρησιμοποίησαν και οι δικτάτορες των δικτατορικών καθεστώτων στην «Αραβική Άνοιξη» ή για αλλιώς πιο γνωστής ως ισλαμικός χειμώνας, είχαν σαν αποτέλεσμα ακριβώς το αντίθετο και η νεολαία ξεσηκώθηκε και εκδίωξε με την βία τους πολιτικούς.

Ήταν μάλιστα τόσο μεγάλη οργή του λαού που κατέστρεψε την Βουλή την οποία στην συνέχεια έκαψε ολοσχερώς και αμέσως μετά συνέλαβαν πολλούς πρώην Υπουργούς και βουλευτές ακόμα και συζύγους πρωθυπουργών τους οποίους λιντσάρισμά και εξόντωσαν δημοσίως.

Στην ουσία και στην περίπτωση αυτή η φτώχεια, η καταπίεση του πληθυσμού, όπως και οικογενειοκρατία, ο νεποτισμός, η διαφθορά, η τυραννία και η απουσία δημοκρατίας είχαν σαν αποτέλεσμα την μεγάλη αυτή καταστροφή στην συγκεκριμένη χώρα.

Ο πρωθυπουργός της χώρας αυτής το έσκασε με ελικόπτερο με άλλους πολιτικούς προκειμένου να σώσει την ζωή του και τελικά ο στρατός της χώρας βγήκε στους δρόμους για να επιβάλει την τάξη, ενώ ο Πρόεδρος της χώρας αυτής ανακοίνωσε εκλογές μέσα στις αρχές του 2026 μετά Χριστόν πιστεύω το σχέση μπορεί να επιλύσει το αδιέξοδο.

Για παρεμφερείς λόγους ξεσηκώνεται όπως είναι γνωστό στις μέρες μας και ο κόσμος στην Γαλλία εναντίον των κατασκευαστικού και τυραννικού Προέδρου της χώρας αυτής Εμμανουέλα Μακρόν, ο οποίος έχει βγάλει στρατό και αστυνομία στους δρόμους, ενώ ως πολεμάει μαζικά εναντίον του λαού, σε μία κατάσταση που σε πολλούς θυμίζει σε μεγάλο βαθμό τη γαλλική επανάσταση ή το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων (https://alophx.blogspot.com/2017/09/1789-2016.html, https://alophx.blogspot.com/2018/11/1968-2018.html). 

Σε πολλά σημεία οι συγκεκριμένη κατάσταση εκτός από την Αραβική Άνοιξη, θυμίζει επίσης και τον ξεσηκωμό που έκανε οι Ρουμάνοι ενάντια στον τότε δικτάτορα τους Τσαουτσέσκου λίγο πριν την πτώση του κομμουνισμού το 1.989 μετά Χριστόν (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_95.html), όπως επίσης και τον άλλον κομμουνιστικών καθεστώτων του Ανατολικού μπλοκ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Στην Αραβική άνοιξη είναι γνωστό ότι μεγάλο ρόλο στο να ξεσηκωθεί ο κόσμος έπαιξε η αποκάλυψη της διαφθοράς των κυβερνήσεων, όπως επίσης και η πείνα λόγω ξηρασίας και αποκαλύψεις των  Wikileaks, όπως παράλληλα και οι αποκαλύψεις εκείνη την περίοδο που έγιναν από τον Edward Snowden και επίσης τα Panama Papers, όπως ακριβώς στην εποχή μας την ίδια ακριβώς κατάληξη, δηλαδή σε εξεγέρσεις λαών, μπορεί να οδηγήσουν οι αποκαλύψεις για τις λίστες της Ussaid (https://alophx.blogspot.com/2025/03/blog-post_15.html, https://alophx.blogspot.com/2023/05/blog-post_6.html, https://alophx.blogspot.com/2025/07/blog-post_89.html, https://alophx.blogspot.com/2025/04/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2025/02/blog-post_14.html,  https://alophx.blogspot.com/2025/02/blog-post_25.html, https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/cola-di-rienzo.html, https://alophx.blogspot.com/2025/03/blog-post_15.html, https://alophx.blogspot.com/2025/07/blog-post_39.html).

Τα ίδια γεγονότα συνέβησαν στην Ιταλία με τον εισαγγελέα Αντόνιο Ντι Πέτρο με τις έρευνες του έριξε το διεφθαρμένο Ιταλικό πολιτικο σύστημα υπό τον Κράξι με παράλληλη εξέγερση του λαού εναντίον του (τον οποίο στήριζε ο επιχειρηματίας και κάτοχος πολλών ΜΜΕ Σίλβιο Μπερλουσκόνι που μετέπειτα εκδήλωσε πολιτικές βλέψεις και έγινε πρωθυπουργός της Ιταλίας, ενώ για να παίρνει μετρά υπέρ του ο Κράξι ο Μπερλουσκόνι τον στήριζε με χρήματα και τα ΜΜΕ του).

Αντίστοιχα στην εποχή μας η Ρουμάνα εισαγγελέας Λάουρα Κόντρουτσα Κοβέσι με τις έρευνες της θέλει να αποκαλύψει να ρίξει το διεφθαρμένο Ελληνικό πολιτικό σύστημα υπό τον Κούλη (τον οποίο στήριζε ο επιχειρηματίας και κάτοχος πολλών ΜΜΕ Μαρινάκης που έχει εκδηλώσει πολιτικές βλέψεις, ενώ για να παίρνει μετρά υπέρ του ο Κούλης ο Μαρινάκης τον στήριζε με χρήματα και τα ΜΜΕ του).

Είναι δε πολύ πιθανό όπως ο Κράξι το έσκασε στο εξωτερικό για να γλιτώσει την φυλακή για όλα τα σκάνδαλα που έλαβε μέρος (https://alophx.blogspot.com/2023/05/blog-post_6.html, https://alophx.blogspot.com/2025/07/blog-post_89.html, https://alophx.blogspot.com/2025/04/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2025/02/blog-post_14.html,  https://alophx.blogspot.com/2025/02/blog-post_25.html, https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/cola-di-rienzo.html, https://alophx.blogspot.com/2025/03/blog-post_15.html, https://alophx.blogspot.com/2025/07/blog-post_39.html), έτσι και ο Κούλης αν αποκαλυφθούν όλα τα σκάνδαλα που έκανε μέρος (π.χ. ΟΠΕΚΕΠΕ, επιδοτήσεις, κορονοχούντα, στημένη ακρίβεια, ανεμογεννήτριες, υποκλοπές, ηλεκτρονικές παρακολουθήσεις, Τέμπη, φωτιές, πλημύρες, USSAID, κ.λ.π.) μπορεί να το σκάσει στο εξωτερικό (αν προλάβει) για να ξεφύγει από την οργή του Ελληνικού λαού}. 

Στην ουσία από όσα αναφέρθηκαν παραπάνω εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι αν συμβούν όπως αναφέραμε τα πράγματα το πιθανότατα είναι στην Τουρκία με εξέγερση του λαού ενάντια όπως θέλουν ή και του στρατού (κεμαλικών) ενάντια στον Ερντογάν (https://alophx.blogspot.com/2017/04/16-2017.html).

[Μπορεί ίσως να συμβεί ένας δίδυμος σεισμός σε Πόλη/Σμύρνη, όπως επίσης και στην Αθήνα με πολλές καταστροφές όπως έγινε το 1.999 μ.Χ. και όπως ο σεισμός αυτός βοήθησε στην πτώση των κεμαλικών στην Τουρκία, ίσως στις μέρες μας βοηθήσει στην πτώση των ισλαμιστών στην Τουρκία και του νυν απολυτά διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα].

Μπορεί με ένα νέο κραχ (ή και εξέγερση λαθροισλαμιστών) να έχουμε νέο εμφύλιο στην Βρετανία και πτώση της μοναρχίας όπως έγινε επί Κρόμβελ (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_38.html), στην Γαλλία πτώση του Μακρόν σαν τον Λουδοβίκο τον ΙΣΤ’ (https://alophx.blogspot.com/2017/09/1789-2016.html, https://alophx.blogspot.com/2018/11/1968-2018.html), στην Ρωσία πτώση του Πούτιν και άνοδο ενός νέου Λένιν/Στάλιν (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html) με ή χωρίς Κερένσκι ενδιάμεσα (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_86.html), στην Γερμάνια πτώση των Σταινμάγιερ και Μερτς σαν τον Κάιζερ Γουλιέλμο τον Β΄ (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_83.html), στην Αυστρία πτώση του Κρίστιαν Στόκερ και του Μπελσέν σαν του Αυτοκράτορα Κάρολου και του Ντόλφους (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_76.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/1938-2015.html, https://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_23.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_44.html) και στην Ιταλία πτώση μιας κυβέρνησης ενός νέου Φάκτα, με την άνοδο νέων Καισάρων, Ντούτσε, Φύρερ, Καουντίλιο και Vodj/Vozhd στην εξουσία των κρατών αυτών.

Μπορούν δε οι κυβερνήσεις της ΕΕ μπροστά στην κατακραυγή για τα παράνομα, αντεθνικά και προδοτικά μνημονιακά μέτρα να επιβάλουν κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και με διατάγματα να παίρνουν αντεθνικά και αντιλαϊκά μέτρα, όπως στον Μεσοπόλεμο, παραβιάζοντας την δημοκρατία σαν δικτάτορες, με αποτέλεσμα οι λαοί να ξεσηκωθούν εναντίον τους με εγέρσεις και επαναστάσεις, εμφυλίους, ή ακόμα και πραξικοπήματα και άνοδο όπως στον Μεσοπόλεμο ξανά της ακροδεξιάς στην εξουσία.

Αλλιώς η πιθανότερη συνέχεια μπορεί να είναι στο τέλος σε όλες τις κυβερνήσεις της Δύσης να πέσουν με τρόπο ανάλογα με ότι συνέβη στο Νεπάλ με επακόλουθο το απολυτό χάος που ακολούθησε στην χωρά αυτή κάτι που στο τέλος μπορει να οδηγήσει στην υλοποίηση του γνωστού συνθήματος («Να καεί, να καεί, το μπου…λό η Βουλή»).

[Στην Σρι Λάνκα το 2022 μ.Χ., διαδηλώσεις ξέσπασαν εν μέσω οικονομικής κατάρρευσης, υπερπληθωρισμού και πολύωρων διακοπών ρεύματος. Το κίνημα «Aragalaya» («ο Αγώνας») στήθηκε μπροστά στο Προεδρικό μέγαρο στην Κολόμπο, απαιτώντας την παραίτηση του Gotabaya Rajapaksa, ο οποίος τελικά εγκατέλειψε την χώρα τον Ιούλιο 2022 μ.Χ.-(https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/826258/nepal-bagklantez-sri-lanka-i-gen-z-kaiei-ta-palatia-tis-eksousias-sti-notia-asia, https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/826216/sfageio-to-nepal-me-ypografi-texnitis-noimosynis-giati-epanastatisan-oi-20arides-to-fiasko-ton-maoiston).

Αλλά και στην Ινδονησία οι πολίτες εξεγέρθηκαν και λεηλάτησαν τα σπίτια βουλευτών και Υπουργών και ύστερα από πίεση του λαού η κυβέρνηση μείωσε τα προνόμια και τις απολαβές των βουλευτών, κάτι το οποίο βέβαια δεν ικανοποίησε καθόλου τον λαό.

Και η Ινδονησία είχε πάρει μετρά από το ΔΝΤ (https://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_79.html), αντίστοιχα των μνημονίων στην Ελλάδα, όπως επίσης και άλλες χώρες όπως η Βραζιλία και η Νότια Αφρική και πολλοί πιστεύουν ότι θα πάθουν και οι χώρες αυτές τα ιδιά με την Ινδονησία, το Μπαγκλαντές και το Νεπάλ.

Χιλιάδες κατέβηκαν στους δρόμους όχι μόνο στο Μαρόκο αλλά και σε Μαδαγασκάρη, Ινδονησία, Κένυα και Μογγολία το τελευταίο έτος, κινητοποιημένοι από τα social media. Προκλητικές επιδείξεις πλούτου —Πρόεδροι με ρολόγια πολυτελείας, παιδιά υπουργών να ποζάρουν από την Ίμπιζα στο Instagram— πυροδοτούν περαιτέρω την αγανάκτηση. Σε Νεπάλ και Μπανγκλαντές οι εξεγέρσεις αυτές έριξαν κυβερνήσεις (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/829862/gerasmenes-elit-diafthora-kai-anergia-i-genia-z-ksesikonetai-nea-araviki-anoiksi-gremizei-kyverniseis-pagkosmios).

Στην Μαδαγασκάρη ο στρατός ενώνεται με διαδηλωτές – Φυγαδεύεται ο σύμμαχος του Μακρόν, Ρατζοελίνα. Ο Πρόεδρος της Μαδαγασκάρης Άντρι Ρατζοελίνα φέρεται να εγκατέλειψε την πρωτεύουσα εν μέσω διαμαρτυριών, ανέφερε το ενημερωτικό μέσο Jeune Afrique (https://slpress.gr/diethni/madagaskari-o-stratos-enonetai-me-diadilotes-figadevetai-o-proedros/).

Μπορεί δε σε μία εξέγερση του λαού ο στρατός να ενωθεί με τον λαό κατά του τυραννικού καθεστώτος όπως έγινε σε Νεπάλ, Αίγυπτο, Μαγαδασκάρη και Μπαγκλαντές πρόσφατα ή παλαιοτέρα στην Ρουμανία του Τσαουτσέσκου.

Δεν είναι αλώστε τυχαίο το γεγονός ότι τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε άλλες χώρες οι στρατιωτικοί έχουν αρχίσει απεργίες κατά της κυβέρνησης και πολλοί πιστεύουν ότι σύντομα θα ακολουθήσουν και οι αστυνόμοι και τα αλλα σώματα ασφάλειας.

Εννοείται ότι μπορει το καθεστώς να πέσει και με μία εξέγερση και επανάσταση του λαού όπως έγινε και με τον Τσαουτσέσκου στην Ρουμάνια από την νεολαία (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_95.html), ή να πέσει με τον τρόπο που η νεολαία στην «Αραβική Άνοιξη»/«ισλαμικό χειμώνα» έριξαν τις δικτατορίες των χωρών τους.

Μπορεί βέβαια Ναν συμβεί στην πατρίδα μας ότι συνέβη στο Νεπάλ, αν η πατρίδα μας βρεθεί σε μία κατάσταση εσωτερικού χάους οι Τούρκοι να βρουν ευκαιρία/αφορμή και να μας επιτεθούν μαζί με την ισλαμιστή 5^η φάλαγγα στην Ελλάδα (https://alophx.blogspot.com/2025/02/blog-post.html), σε συνεργασία με ντόπιους αναρχικούς και ακροαριστερούς στην προσπάθεια τους να καταλάβουν την εξουσια (https://alophx.blogspot.com/2018/10/blog-post_39.html, https://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_84.html, https://alophx.blogspot.com/2018/06/blog-post_26.htm https://alophx.blogspot.com/2024/09/blog-post_61.ht https://alophx.blogspot.com/2016/09/ttip_29.htmlml, l, ).

Ή και να γίνει εξέγερση αυτών εν μέσω πολέμου όπως εν μέσω του Α’ΠΠ έγινε εξέγερση των οπαδών του Κερένσκι και του Λένιν και έριξαν τον Τσάρο (προδίδοντας και οι δύο την πατρίδα τους-http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_86.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html) και ενώνοντας τους Γερμανούς αντίπαλους της Ρωσίας της οποίας ο Λένιν ήταν πράκτορας (http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html).

Ή όπως έγινε στην πάντα Ελληνική Κύπρο μας με την εισβολή των Τούρκων να πέσει το καθεστώς, όπως τότε έπεσε και το καθεστώς της χούντας (http://alophx.blogspot.com/2017/09/1974-2016.html, http://alophx.blogspot.com/2017/04/1974.html ) και μία νέα πολιτική κατάσταση να εγκαθιδρυθεί από τον λαό στην πατρίδα μας.

Ο Μητσοτάκης στέκει όχι επειδή στηρίζεται — αλλά επειδή κανείς δεν τολμά να τον ρίξει ακόμα. Αλλά το κύμα έρχεται, και έρχεται ως ένα μεγάλο τσουνάμι μεγαλύτερο ακόμη κι απ' αυτό της Φουκουγιάμα (https://corfiatiko.blogspot.com/2025/10/blog-post_581.html)!

Με την πρόσφατη απαγόρευση διαδηλώσεων μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη ο Κουλής έθεσε ξανά σε εφαρμογή τον αντίστοιχο νομό της χούντας δείχνοντας τι πραγματικά είναι το καθεστώς του.

Ο Αχιλλέας Καραμανλής ήταν κατά την αφίσα για την δολοφονία αγέννητων παιδιών μέσω των αμβλώσεων, ενώ ο ιδιος και πάλι προσπάθησε στα Τέμπη να αποποιηθεί τις ευθύνες του για την δολοφονία στα Τέμπη δεκάδων γεννημένων παιδιών. 

Στο Νεπάλ, η σπίθα άναψε με την αιφνιδιαστική απαγόρευση των social media. Στην Μαδαγασκάρη, με την αδυναμία του κράτους να εξασφαλίσει νερό και ηλεκτρικό ρεύμα σε έναν πληθυσμό που βιώνει ποσοστά ανεργίας-ρεκόρ. Στο Περού, η διαφθορά και ο προκλητικός πλουτισμός της ελίτ – η Πρόεδρος Μπολουάρτε διπλασίασε τον μισθό της ενώ η ανεργία αυξάνεται, ιδίως στους νέους.

Στο Μαρόκο, η διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας προκάλεσε οργή όταν έξι έγκυες γυναίκες πέθαναν σε δημόσια μαιευτήρια μέσα σε λίγες ημέρες, την ώρα που η κυβέρνηση ξοδεύει 5 δισεκατομμύρια δολάρια για να χτίσει το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό γήπεδο του κόσμου ενόψει του Μουντιάλ 2030 μ.Χ-(https://www.rosa.gr/kosmos/exegertheite-einai-metadotiko/).

Στην Κένυα το 2024 μ.Χ. η κυβέρνηση αντιμέτωπη με την λαϊκή οργή ανακοίνωσε ότι αποσύρει τα περισσότερα φορολογικά μέτρα δεν αποθάρρυνε τους διαδηλωτές που ζητούν την πλήρη απόσυρση του νομοσχεδίου Το νομοσχέδιο θα πρέπει να ψηφιστεί στο κοινοβούλιο, όπου το Προεδρικό κόμμα Kenya Kwanza έχει την πλειοψηφία πριν από το τέλος του οικονομικού έτους στις 30 Ιουνίου (https://www.ertnews.gr/eidiseis/diethni/kenya-i-kyvernisi-antimetopi-me-tin-laiki-orgi/).

Στην Κένυα το 2024 μ.Χ. η κυβέρνηση αντιμέτωπη με την λαϊκή οργή ανακοίνωσε ότι αποσύρει τα περισσότερα φορολογικά μέτρα δεν αποθάρρυνε τους διαδηλωτές που ζητούν την πλήρη απόσυρση του νομοσχεδίου Το νομοσχέδιο θα πρέπει να ψηφιστεί στο κοινοβούλιο, όπου το Προεδρικό κόμμα Kenya Kwanza έχει την πλειοψηφία πριν από το τέλος του οικονομικού έτους στις 30 Ιουνίου (https://www.ertnews.gr/eidiseis/diethni/kenya-i-kyvernisi-antimetopi-me-tin-laiki-orgi/).

Νέα εξέγερση της Gen Z, αιματηρές διαδηλώσεις συγκλονίζουν το Περού - Δεν παραιτείται ο νέος Πρόεδρος Jeri. Η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς έχει καταρρεύσει. Το Περού βυθίζεται ξανά στο χάος, με έξι Προέδρους να έχουν περάσει από την εξουσία μέσα σε λιγότερο από μία δεκαετία, καθώς η Gen Z εξεγείρεται κατά της διαφθοράς, ακολουθώντας τα βήματα του Νεπάλ, του Μπαγκλαντέζ, της Σρι Λάνκα και της Μαδαγασκάρης (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/832377/nea-eksegersi-tis-gen-z-aimatires-diadiloseis-sygklonizoun-to-peroy-den-paraiteitai-o-neos-proedros-=je)].

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γερασμένες ελίτ, διαφθορά και ανεργία» - Η Γενιά Z γκρεμίζει κυβερνήσεις παγκοσμίως. Από την Sale στο Μαρόκο μέχρι την Κατμαντού και το Ναϊρόμπι, η Γενιά Ζ φουντώνει ένα παγκόσμιο κύμα εξεγέρσεων ενάντια σε διαφθορά, ανεργία και γερασμένες ελίτ.

Με νεκρούς, χιλιάδες συλλήψεις και κυβερνήσεις που πέφτουν, οι αναλυτές προειδοποιούν: το κύμα θυμίζει επικίνδυνα την «Αραβική Άνοιξη» και μπορεί να αναδιαμορφώσει ολόκληρους γεωπολιτικούς χάρτες

Η πρωτεύουσα του Μαρόκου, Rabat, λάμπει με νέους δρόμους, ανακαινισμένα κτίρια, γεμάτα καφέ και τους πεντακάθαρους Ανδαλουσιανούς Κήπους. Όμως, στην απέναντι όχθη του ποταμού, η βιτρίνα καταρρέει.

Η γειτονική κωμόπολη Sale είναι γεμάτη λακκούβες, φθαρμένα σπίτια και εγκληματικότητα. Εστία ακτιβισμού εδώ και χρόνια, ξέσπασε και πάλι αυτή την εβδομάδα, καθώς νέοι στο πυκνοκατοικημένο Al-Amal έσπασαν αστυνομικά οχήματα, βανδάλισαν τράπεζες και έβαλαν φωτιά σε κτίρια. Η απάντηση των αρχών ήταν μια άγρια καταστολή.

Η οργή τροφοδοτείται από το χάσμα ανισοτήτων σε μια χώρα που ξοδεύει δισεκατομμύρια για το Μουντιάλ του 2030 μ.Χ. και ακόμη και για το μεγαλύτερο παγοδρόμιο της Αφρικής, ενώ η ανεργία των νέων αγγίζει το 60% και η ελίτ ζει προκλητικά.

Χιλιάδες κατέβηκαν στους δρόμους όχι μόνο στο Μαρόκο αλλά και σε Μαδαγασκάρη, Ινδονησία, Κένυα και Μογγολία το τελευταίο έτος, κινητοποιημένοι από τα social media. Προκλητικές επιδείξεις πλούτου —Πρόεδροι με ρολόγια πολυτελείας, παιδιά Υπουργών να ποζάρουν από την Ίμπιζα στο Instagram— πυροδοτούν περαιτέρω την αγανάκτηση. Σε Νεπάλ και Μπανγκλαντές οι εξεγέρσεις αυτές έριξαν κυβερνήσεις.

«Αυτό που ξεχωρίζει στην σημερινή νεολαιίστικη κινητοποίηση είναι η σύγκλιση συνθηκών σε πολύ διαφορετικά πολιτικά περιβάλλοντα», σημείωσε ο Bilal Bassiouni, επικεφαλής ανάλυσης ρίσκου στην Pangea-Risk. «Οι νέοι αντιμετωπίζουν αυξανόμενο κόστος ζωής και αδύναμη δημιουργία θέσεων εργασίας, την ίδια ώρα που η εξουσία παραμένει στα χέρια γηρασμένων ελίτ χωρίς χώρο ανανέωσης».

Στην Μαδαγασκάρη, οι ταραχές συνεχίστηκαν την Παρασκευή με τουλάχιστον 22 νεκρούς από τα πυρά της αστυνομίας, παρά την καθαίρεση ολόκληρης της κυβέρνησης από τον Πρόεδρο Andry Rajoelina. Στο Μαρόκο, τρεις άνθρωποι έχουν χάσει την ζωή τους και πάνω από 1.000 συνελήφθησαν, στο πιο σοβαρό ξέσπασμα μετά την Αραβική Άνοιξη.

Οι κυβερνήσεις παγκοσμιώς φαίνονται να λαμβάνουν το μήνυμα: Εάν το πρώτο μεγάλο σοκ ήρθε το 2011 μ.Χ., το νέο κύμα της Γενιάς Z ίσως αποδειχθεί ακόμα πιο εκρηκτικό, με συνέπειες που ξεπερνούν τα σύνορα και δοκιμάζουν την αντοχή καθεστώτων σε τρεις Ηπείρους (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/829862/gerasmenes-elit-diafthora-kai-anergia-i-genia-z-ksesikonetai-nea-araviki-anoiksi-gremizei-kyverniseis-pagkosmios).

 Μαδαγασκάρη: Ο στρατός ενώνεται με διαδηλωτές – Φυγαδεύεται ο σύμμαχος του Μακρόν, Ρατζοελίνα. Ο Πρόεδρος της Μαδαγασκάρης Άντρι Ρατζοελίνα φέρεται να εγκατέλειψε την πρωτεύουσα εν μέσω διαμαρτυριών, ανέφερε το ενημερωτικό μέσο Jeune Afrique.

Η εφημερίδα Midi Madagasikara, επικαλούμενη ανακοίνωση του στρατού, ανέφερε ότι το Σώμα Διοίκησης Προσωπικού του Στρατού της Μαδαγασκάρης αντιτάχθηκε στις εντολές να ανοίξει πυρ εναντίον διαδηλωτών και κάλεσε τις άλλες δυνάμεις ασφαλείας στην χώρα να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους. Πολλοί μάλιστα ενώθηκαν με τους διαδηλωτές.

«Σύμφωνα με τις πηγές μας, ο Πρόεδρος Άντρι Ρατζοελίνα, στριμωγμένος μετά από εβδομάδες διαδηλώσεων, εγκατέλειψε την πόλη», ανέφερε η εφημερίδα. Σύμφωνα με άλλο μέσο, στρατεύματα και πλήθος διαδηλωτών κατάφεραν να φτάσουν στην κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας.

Από τις 22 Σεπτεμβρίου χιλιάδες νέοι διαμαρτύρονται για τις συνεχεία διακοπές ρεύματος αλλά και νερού στην Μαδαγασκάρη και απαιτούν την παραίτηση της κυβέρνησης. Η αστυνομία χρησιμοποίησε δακρυγόνα εναντίον των διαδηλωτών.

Στις 29 Σεπτεμβρίου, ο Πρόεδρος της χώρας ανακοίνωσε τη διάλυση της κυβέρνησης. Αργότερα, οι διαδηλωτές ανακοίνωσαν την δημιουργία “Επιτροπής Συντονισμού του Αγώνα” μετά από διαβουλεύσεις μεταξύ μελών της Γενιάς Ζ, της κοινωνίας των πολιτών και δημοτικών συμβούλων.

Αυτή η επιτροπή φέρεται ότι θα συντονίσει την στρατηγική για το τελικό στάδιο των διαδηλώσεων. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, τουλάχιστον 22 άνθρωποι έχουν χάσει την ζωή τους και πάνω από 100 τραυματίστηκαν στις διαδηλώσεις στην Μαδαγασκάρη.

Τί συμβαίνει στην Μαδαγασκάρη. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, το 2022 μ.Χ., το 75% του πληθυσμού της Μαδαγασκάρης ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας. Οι μισοί εργαζόμενοι της χώρας έχουν εισόδημα λιγότερο από 26 δολάρια το μήνα, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές, όπου πολλοί αμείβονται με λιγότερα από 12 δολάρια το μήνα.

Η Γαλλία πήρε τον έλεγχο το 1.885 μ.Χ. ως προτεκτοράτο, η τελική προσάρτησή της έγινε το 1.896 μ.Χ. Μετά την ανεξαρτησία το 1.960 μ.Χ., η Γαλλική στρατιωτική παρουσία παρέμεινε μέχρι το 1.973 μ.Χ., ενώ η Γαλλία συνέχισε να υποστηρίζει διάφορες κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης της εμπλοκής της στο πραξικόπημα του 2009 μ.Χ. που έφερε στην εξουσία τον Ρατζοελίνα, έναν πρώην… ντι-τζέι με ελάχιστη πολιτική εμπειρία! Το πραξικόπημα είχε ξεσηκώσει θύελλα διεθνών αντιδράσεων, αν και εκτιμάται ότι υποστηρίχθηκε παρασκηνιακά από την Γαλλία.

Τον περασμένο Απρίλιο ο Μακρόν πραγματοποίησε επίσκεψη στην Μαδαγασκάρη, την πρώτη Γάλλου ηγέτη μετά από 20 χρόνια και συναντήθηκε με τον Ρατζοελίνα, με τον οποίο υπέγραψε μία σειρά συμφωνιών (https://slpress.gr/diethni/madagaskari-o-stratos-enonetai-me-diadilotes-figadevetai-o-proedros/).

Ο Πρόεδρος της Μαδαγασκάρης διέλυσε την κάτω Βουλή. Ο Rajoelina εξέδωσε διάταγμα για την άμεση διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, σύμφωνα με ανακοίνωση που αναρτήθηκε στη σελίδα της προεδρίας της Μαδαγασκάρης στο Facebook Ο Πρόεδρος της Μαδαγασκάρης Andry Rajoelina διέλυσε την Τρίτη την Κάτω Βουλή της χώρας εν μέσω στρατιωτικής εξέγερσης που τον οδήγησε να εγκαταλείψει την χώρα.

Το πού βρίσκεται ο Rajoelina είναι άγνωστο μετά την προσχώρηση μιας επίλεκτης στρατιωτικής μονάδας στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις υπό την ηγεσία της νεολαίας το Σαββατοκύριακο και την έκκληση να παραιτηθεί σε μια προφανή απόπειρα πραξικοπήματος. Ο Πρόεδρος δήλωσε σε ομιλία του που μεταδόθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το βράδυ της Δευτέρας ότι εγκατέλειψε την χώρα φοβούμενος για την ζωή του.

Η κίνησή του να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση ελήφθη ενώ οι νομοθέτες συνεδρίαζαν για να συζητήσουν μια πιθανή διαδικασία μομφής για την απομάκρυνση του Rajoelina από την προεδρία. Με τη διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, ο Rajoelina μπλόκαρε ουσιαστικά οποιαδήποτε διαδικασία μομφής.

Το διάταγμα του 51χρονου Rajoelina βαθαίνει την πολιτική κρίση στην Μαδαγασκάρη, μια νησιωτική χώρα 31 εκατομμυρίων κατοίκων στα ανοικτά των Ανατολικών ακτών της Αφρικής. Ο Rajoelina αντιμετωπίζει πιέσεις να παραιτηθεί, έπειτα από εβδομάδες αντικυβερνητικών διαδηλώσεων με πρωταγωνίστριες ομάδες της Gen Z (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7333533_o-proedros-tis-madagaskaris-dielyse-tin-kato-boyli).

Στο Νεπάλ η απαγόρευση των social media έφερε κοινωνική επανάσταση – Στην Ελλάδα ο άδικος και υπερβολικός Κ.Ο.Κ θα φέρει πολιτική ανατροπή; Λίγοι μόνο έχουν καταλάβει ότι ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας(δείτε τον εδώ) έχει εισπρακτικό και τιμωρητικό χαρακτήρα.

Οι ποινές είναι εντελώς εξοντωτικές,για την μεση υπερχρεωμένη απο τα συνεχή μνημόνια και τις καραντίνες Ελληνική οικογένεια..Η εφαρμογή του τις πρώτες ημέρες έχει φέρει τα πάνω κάτω στα ήδη υπερχρεωμένα ελληνικά νοικοκυριά.Για απλές παραβάσεις όπως μικρή υπέρβαση ορίου ταχύτητας,επιβάλλονται πρόστιμα έως 700 ευρώ και αφαίρεση διπλώματος!

Ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ) επιφέρει αυστηροποίηση των κυρώσεων, με αυξημένα πρόστιμα, αφαίρεση άδειας οδήγησης, πινακίδων, καθώς και ποινές φυλάκισης. Για παραβάσεις όπως η υπέρβαση ορίου ταχύτητας, τα πρόστιμα ξεκινούν από €700 (για την πρώτη παράβαση) και φτάνουν τα €1.000 για υποτροπή, με αφαίρεση άδειας έως 180 ημέρες. Στην συνέχεια, για την δεύτερη υποτροπή, το πρόστιμο γίνεται €2.000 και η αφαίρεση άδειας είναι για 1 χρόνο!!

Μόνο άνθρωποι που δεν έχουν γνώση του αντικειμένου επειδή δεν έχουν την ικανότητα να οδηγούν ,συμφωνούν με τέτοια μέτρα… Πρόκειται για αυταρχικό μέτρο που πλήττει βάναυσα την νοημοσύνη ,την ελευθερία και την οικονομική κατάσταση χιλιάδων οικογενειών

Ισχυρές αντιδράσεις από τους δικυκλιστές. Η Ελληνική Μοτοσυκλετιστική Ομοσπονδία (ΕΛ.ΜΟΤ.Ο.) σήκωσε πρώτη το ανάστημά της απέναντι στις ακραίες διατάξεις του νέου Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, ξεκινώντας ηλεκτρονικό ψήφισμα διαμαρτυρίας προς το Υπουργείο Μεταφορών.

Κάλεσμα σε όλους τους μοτοσυκλετιστές για συλλογική αντίδραση. Η Ελληνική Μοτοσυκλετιστική Ομοσπονδία (ΕΛ.ΜΟΤ.Ο.) σήκωσε πρώτη το ανάστημά της απέναντι στις ακραίες διατάξεις του νέου Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, ξεκινώντας ηλεκτρονικό ψήφισμα διαμαρτυρίας προς το Υπουργείο Μεταφορών. Με σύνθημα «Αν δεν αντιδράσουμε τώρα, αύριο δεν θα έχουμε κανένα δικαίωμα να παραπονιόμαστε», η ΕΛ.ΜΟΤ.Ο. καλεί τους φίλους της μοτοσυκλέτας να στηρίξουν την πρωτοβουλία, ως την πρώτη πράξη αντίστασης σε ένα νέο ΚΟΚ που χαρακτηρίζεται από τιμωρητική φιλοσοφία και όχι πρόληψη.

Η Ομοσπονδία δηλώνει ξεκάθαρα υπέρ της οδικής ασφάλειας, της τήρησης των κανόνων και της εύλογης ποινής για ακραίες παραβάσεις. Ωστόσο, όπως σημειώνει, η νέα νομοθεσία ξεπερνά τα όρια της λογικής και πλήττει δυσανάλογα τους μοτοσυκλετιστές.

Τι έγινε στο Νεπάλ όταν η κυβέρνηση με αυταρχικό τρόπο απαγόρευσε την ελευθερία λόγου κλείνοντας τα social media. Ένα χρονολόγιο για την άγρια κρίση στο Νεπάλ. Το Νεπάλ βρέθηκε αντιμέτωπο με ένα κύμα κοινωνικής αναταραχής, καθώς χιλιάδες πολίτες βγήκαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την απόφαση της κυβέρνησης να απαγορεύσει τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η απαγόρευση, που τέθηκε σε ισχύ στις αρχές Σεπτεμβρίου 2025 μ.Χ., πυροδότησε έντονες αντιδράσεις, κυρίως από νέους, φοιτητές και ακτιβιστές, οι οποίοι θεωρούν το μέτρο αυταρχικό και κατασταλτικό.

Πώς ξεκίνησε η κρίση. Η κυβέρνηση του Νεπάλ ανακοίνωσε την απαγόρευση πλατφορμών όπως το Facebook, το TikTok και το X (πρώην Twitter), επικαλούμενη λόγους «εθνικής ασφάλειας» και «προστασίας της κοινωνικής συνοχής». Σύμφωνα με τις αρχές, η διάδοση ψευδών ειδήσεων και η υποκίνηση βίας μέσω των social media αποτελούσαν απειλή για τη σταθερότητα της χώρας.

Ο Μητσοτάκης “πάτησε” τον κάλο του μέσου έλληνα..Έρχεται πολιτική ανατροπή; Κατά την ταπεινή μου άποψη,ναι είναι δυνατό να επέλθει πολιτική ανατροπή λόγω του υπέρμετρα αυστηρού Κ.Ο.Κ. Δεν θα γίνει με όρους επανάστασης όπως έγινε στο Νεπάλ,αλλά αρχικά η λαϊκή δυσαρέσκεια θα φανεί στις δημοσκοπήσεις.Μετά,η πολιτική ανατροπή θα γίνει στις επόμενες εκλογές,οι οποίες ενδέχεται να επισπευθούν.. Ο Έλληνας χρειάζεται “βούρδουλα” για να καταλάβει.Άθελά της η κυβέρνηση χτύπησε στην αδυναμία του…

Το ι.χ καλώς ή κακώς είναι η αδυναμία και παραμένει το μέσο επίδειξης πλούτου για τον μέσο Έλληνα.Τώρα που η κυβέρνηση του στερεί με το παραμικρό την χρήση του θα έχει “άσχημα” ξεμπερδέματα (https://www.triklopodia.gr/%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%b5%cf%80%ce%ac%ce%bb-%ce%b7-%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%b3%cf%8c%cf%81%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-social-media-%ce%ad%cf%86%ce%b5%cf%81%ce%b5-%ce%ba%ce%bf%ce%b9/)...

Ίλιγγος από τα πλούτη των «γαλάζιων»! Τι δείχνουν τα στοιχεία του Vouliwatch. Αίσθηση προκαλούν οι περιουσίες που απέκτησαν μόλις έκατσαν στις καρέκλες τους τα μέλη της κυβέρνησης! Όπως προκύπτει από τα στοιχεία τoy «Vouliwatch», τα εισοδήματα και τα ακίνητα καθώς και ο συνολικός πλούτος «εκτοξεύονται» από το 2019 μ.Χ. και μετά, από τότε δηλαδή που ανέλαβε πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Τα στοιχεία για τα πλούτη. Το παρακάτω γράφημα δείχνει τα ποσά που δηλώνουν οι βουλευτές του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Όπως μπορεί κανείς να διακρίνει τα ποσά ξεκινούν από χαμηλά από το 2016 και πριν ενώ από το 2019 μ.Χ. και μετά παρουσιάζουν εντυπωσιακή άνοδο.

Το 2020 μ.Χ.. η τιμή ξεπερνά το 200% και συγκεκριμένα φτάνει στο 211% που σημαίνει ότι ορισμένοι βουλευτές του κόμματος δηλώνουν διπλάσια ποσά από άλλους. Παράλληλα, οι βουλευτές της κυβέρνησης απέκτησαν και περισσότερα ακίνητα από το 2019 μ.Χ. και μετά όπως δείχνει το παρακάτω γράφημα τα οποία ξεπέρασαν τα 2500!

Ο δηλωμένος πλούτος από το 2019 μ.Χ. και μετά παίρνει την ανηφόρα ξεπερνώντας τα 140.000.000 ευρώ! Ο πλούτος αφορά εισοδήματα, τραπεζικές καταθέσεις, επενδυτικά προϊόντα, συμμετοχή σε επιχειρήσεις του συνόλου των βουλευτών και των συζύγων τους (https://www.triklopodia.gr/%ce%af%ce%bb%ce%b9%ce%b3%ce%b3%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%bb%ce%bf%cf%8d%cf%84%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%ac%ce%b6%ce%b9%cf%89%ce%bd-%cf%84/).

 

Από την χούντα των Συνταγματαρχών στην «χούντα των Μητσοτακικών». Καθώς η υβριδική, αυταρχική δικτατορία του Κυρ. Μητσοτάκη οδεύει προς την συμπλήρωση επταετίας, συναγωνιζόμενη την επταετία της στρατιωτικής δικτατορίας που εγκαθιδρύθηκε στην Ελλάδα την 21^η Απριλίου 1.967 μ.Χ., αξίζει να μελετηθεί το πόνημα του Χαρίτωνος Κοριζή με τίτλο «Το αυταρχικό καθεστώς 1.967 μ.Χ.-1.974 μ.Χ., Δομή – λειτουργία – διδάγματα», το οποίο εξεδόθη έναν χρόνο μετά την πτώση της χούντας των Συνταγματαρχών.

Χαρίτων Κοριζής: Ο συγγραφέας (1.927 μ.Χ.-1.987 μ.Χ.), ο οποίος διετέλεσε καθηγητής Πολιτικής Ιστορίας και Πολιτικής Επιστήμης στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (δίδαξε Πολιτική Ιστορία και στο Πανεπιστήμιο της Νυρεμβέργης)1, στα προλεγόμενα του σπάνιου βιβλίου του γράφει προφητικά ότι:

«Ο ελληνικός λαός, λένε, ξεχνάει γρήγορα. […] Η ελευθερία και η δημοκρατία ήταν το όνειρο των Ελλήνων στην επτάχρονη αυταρχία. Από τον Ελληνικό λαό σαν σύνολο και από τον κάθε Έλληνα σαν άτομο εξαρτάται αν στην χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία θα ξαναδύσει ο ήλιος της ελευθερίας».

Δυστυχώς, ο Ελληνικός λαός δεν φρόντισε να διδαχθεί από το αυταρχικό παρελθόν της χούντας των Συνταγματαρχών του 1.967 μ.Χ., ώστε να αποκτήσει τα απαραίτητα αντισώματα ενάντια στην «χούντα των Μητσοτακικών» της περιόδου 2019 μ.Χ.-2025 μ.Χ.

Έτσι, επί κορωνοϊού επιτρέψαμε να ποδοπατήσει η Νέα Δικτατορία το πρόσωπό μας, να συνθλίψει την αξιοπρέπειά μας και να εξολοθρεύσει ένα τμήμα του ελληνικού λαού, στέλνοντάς το παραπλανητικά ή εκβιαστικά στην ηλεκτρική καρέκλα των πειραματικών εμβολιαστικών κέντρων, δηλ. των σύγχρονων υγειονομικών στρατοπέδων συγκέντρωσης μελλοθανάτων.

Κι αφού έληξε (προσωρινά;) η υγειονομική δικτατορία, την σκυτάλη πήρε η ηλεκτρονική δικτατορία, η οποία, αν δεν αναχαιτισθεί, θα οδηγήσει τον «ήλιο της ελευθερίας» στην αμετάκλητη «δύση» του. Η «δύση» της ελευθερίας μας δεν θα οφείλεται μόνο στις Ηλεκτρονικές Ταυτότητες και τον Προσωπικό Δαιμοναριθμό, αλλά γενικότερα στον μηχανισμό οπτικοακουστικής παρακολούθησης κάθε πολίτη μέσω καμερών και λογισμικών Τεχνητής Νοημοσύνης, που στρώνουν το χαλί για να παγιωθεί το χάλι της καθολικής και διαρκούς επιτήρησης του πληθυσμού.

Oι ολοκαίνουργιες, τεχνολογικά εξοπλισμένες, οργουελικές κάμερες που στήθηκαν προσφάτως σε κεντρικό σημείο του Πειραιά Όπως προαναγγέλλει ο Κοριζής στις πρώτες σελίδες του βιβλίου του: «Θεωρήθηκε σκόπιμο να διατυπωθούν συγκεκριμένα διδάγματα από την επτάχρονη περιπέτεια. Στόχος είναι η ενίσχυση των δημοκρατικών διαδικασιών, η άμυνα κατά αυταρχικών επιβουλών, η προώθηση της συναισθήσεως ευθύνης και υποχρεώσεως συμμετοχής του απλού ανθρώπου, όλων των πολιτών στην πολιτική διαδικασία και στην υπεράσπιση της δημοκρατίας».

Ανάμεσα στις ωφέλιμες επισημάνσεις του συγγραφέως συγκαταλέγονται οι ακόλουθες: «Τα γεγονότα της 21^ης Απριλίου καλύπτουν απόλυτα τον ορισμό του πραξικοπήματος», διότι «τμήμα φορέα δυνάμεως κατέλαβε βίαια την εξουσία και άσκησε αυτή χωρίς ριζικές αλλαγές, χωρίς διαρθρωτικές μεταβολές».

«Κατά τα χρόνια 1.946 μ.Χ.-1.949 μ.Χ., η ένοπλη σύγκρουση με ξενική υποστήριξη αποτέλεσε νέα τροχοπέδη, μεγάλωσε τις αποστάσεις, ενίσχυσε τις ψυχώσεις και τους φανατισμούς, βοήθησε στην πολιτική καπηλεία και διαστροφή. […] Ανάμεσα στις μυλόπετρες του κομμουνισμού και του αντικομμουνισμού συνθλίφτηκαν αγαθές προθέσεις συντηρητικής ή προοδευτικής ανανεώσεως της ζωής της χώρας».

«Η προσήλωση σε ξένες δυνάμεις ομάδων Ελλήνων βοήθησε αφ’ ενός στην ενίσχυση της νοθεύσεως της πολιτικής ζωής, αφ’ ετέρου στην ανάμιξη –έμμεσα ή άμεσα– ξένων υπηρεσιών στην Ελληνική πολιτική. [...] Η εμπειρία των ξενικών κομμάτων (1.825 μ.Χ,-1.855 μ.Χ.) –για να αναφερθούμε στις πρώτες δεκαετίες της νέας ελληνικής ιστορίας– δεν δίδαξε τους Έλληνες».

«Παράλληλα, οι πολιτικές δομές δεν ανανεώθηκαν, δεν εκσυγχρονίστηκαν. Τα πολιτικά κόμματα συνέχισαν να είναι δέσμια προσωποποιήσεως της πολιτικής ζωής και του κλίματος των σχέσεων πελατείας μεταξύ βουλευτού και ψηφοφόρων».

Στο σημείο αυτό, ο Κοριζής επικαλείται την τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη στο βιβλίο του «Η αλήθεια για τους Έλληνες πολιτικούς» (1.971 μ.Χ., σελ. 80) που έγραψε μεσούσης της δικτατορίας:

«Ένας αριθμός ψηφοφόρων συνήθιζε να καταφεύγη στον βουλευτή ή τον πολιτευτή της περιοχής ζητώντας προσωπικές εξυπηρετήσεις. Και ήταν τις περισσότερες φορές το αίτημα η ανάγκη να εισαχθή ο ίδιος ή συγγενής του στο νοσοκομείο ή ο διορισμός του σε κάποια θέση... κατέφευγαν στον βουλευτή, που με τις ενέργειές του έπρεπε να αναπληρώση την έλλειψη κοινωνικής πολιτικής».

O Κοριζής συνεχίζει: «Από τα μέσα του 1.965 μ.Χ. έχουμε τις βασιλικές κυβερνήσεις που στηρίζονταν στη διάσπαση των πολιτικών παρατάξεων. Βαθιά πολιτική κρίση κυριαρχούσε εκείνα τα χρόνια. Συνειδήσεις είχαν διαφθαρή, φανατισμοί είχαν διογκωθή, διαδηλώσεις απέβλεπαν σε επιβολή πολιτικών αποφάσεων, σύγχυση και ρευστότητα επικρατούσαν.

Δεν ήσαν μόνο οι πολιτικές και κοινωνικές δομές που προετοίμασαν την επικράτηση της ομάδας των στρατιωτικών τον Απρίλιο 1967, αλλά επιπλέον η πολιτισμική διάβρωση στηριζόταν σε σαθρές ρίζες-ιδανικά, παιδεία, πνευματική ζωή. Η πιο σημαντική κρίση ήταν κρίση ανθρώπων. Των ηγετών κυρίως και των απλών Ελλήνων κατά δεύτερο λόγο».

Στην σελίδα 26 του βιβλίου του, ο Κοριζής καταγράφει ένα απόφθεγμα που συμβάλλει στο να συνειδητοποιήσουμε πόσο ουτοπική και ανεδαφική είναι η θεωρία της μηδενικής ανοχής3 ή, σε παρεμφερή διατύπωση, του «Νόμου και της Τάξης» (πρβλ. το προπαγανδιστικό σλόγκαν της κυβέρνησης Κυρ. Μητσοτάκη: «νομιμότητα παντού»):

«Η ζωή των λαών αποτελεί εναλλαγή μεταξύ νηνεμίας και κρίσεων. Η απόλυτη ηρεμία επικρατεί μόνο στα νεκροταφεία». Αντιστοίχως, θα λέγαμε, η ζωή των πολιτών αποτελεί μια τέτοια εναλλαγή. Καθημερινότητα χωρίς αταξίες, παραβάσεις και εγκλήματα ταιριάζει μόνο σε κοινωνικά νεκροταφεία δυστοπικής απόχρωσης. Χαρακτηριστικό και άκρως διδακτικό για την σημερινή «χούντα των Μητσοτακικών» είναι και το ακόλουθο χωρίο από το μελέτημα του Κοριζή:

«Τα επιχειρήματα των πραξικοπηματιών περί επικείμενης τότε κομμουνιστικής επαναστάσεως δεν αποδείχθηκαν. Οι ιστορίες με τον μεγάλο αριθμό φορτηγών αυτοκινήτων με όπλα και αποδεικτικό υλικό –που είχε διατυμπανίσει τότε η προπαγάνδα– παρέμειναν μύθοι.

Η τεχνική του ψεύδους και της απάτης, της παραποιήσεως και της παραπλανήσεως, της υποσχέσεως και της μακρινής ελπίδας καλλιεργήθηκαν με μεγάλη φαντασία και ωμότητα κατά την επταετία.  Ούτε ενώπιον χάους, ούτε ενώπιον αναρχίας βρισκόταν η Ελλάδα το 1967. Το χάος, η αναρχία και η εθνική καταστροφή απείλησαν τη χώρα με την επταετή “διακυβέρνηση” του στρατιωτικού καθεστώτος.

Το πρωί της 21^ης Απριλίου 1.967 μ.Χ. ξύπνησαν οι Έλληνες ακούγοντας από τα ραδιόφωνα το διάταγμα εφαρμογής της καταστάσεως πολιορκίας, διάταγμα που δήθεν είχε υπογραφή από τον βασιλέα και την κυβέρνηση.

 Η πρώτη επίσημη πράξη, το πρώτο επίσημο ψέμα. Ο Κωνσταντίνος ήταν άβουλος αιχμάλωτος των πραξικοπηματιών και ο πρωθυπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος και οι περισσότεροι υπουργοί είχαν συλληφθή.

Με λαθροχειρία “τακτοποίησαν” οι πραξικοπηματίες και το θέμα αυτό. Εδημοσίευσαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως προγενέστερο το βασιλικό διάταγμα περί διορισμού του Κ. Κόλλια σαν πρωθυπουργού και μετά το διάταγμα με το οποίο ετίθετο εις εφαρμογήν καθ’ άπασαν την Επικράτειαν ο νόμος περί καταστάσεως πολιορκίας, ώστε να φαίνεται σαν υπογεγραμμένο κανονικά από την κυβέρνηση Κόλλια». Κωνσταντίνος Κόλλιας: Πρώτη σειρά, δεύτερος από αριστερά. To κοινό DNA της χούντας των συνταγματαρχών και της «χούντας των Μητσοτακικών» είναι προφανές:

Όπως το 1.967 μ.Χ., έτσι και το 2025 μ.Χ. η κυβέρνηση της Νέας Δικτατορίας «πυροβολεί» τα μυαλά των Νεοελλήνων με τις ψυχοπνευματικές σφαίρες της προπαγάνδας, λέγοντας αμέτρητα ψέματα (κορυφαίο όλων η δήθεν μη-συγκάλυψη στα Τέμπη) και αξιοποιώντας εκφοβιστικά ψευτοδιλήμματα του τύπου «Μητσοτάκης ή χάος».

Περαιτέρω, ο Κοριζής σημειώνει: «Η ομάδα Παπαδόπουλου κυριάρχησε με το σχήμα της κυβερνήσεως του εισαγγελέα του Αρείου Πάγο Κ. Κόλλια, εκλεκτού του βασιλέα. Στην κυβέρνηση αυτή συμμετείχαν μεταξύ άλλων τέσσερις δικαστικοί και πέντε στρατιωτικοί».

Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο ότι και εν έτει 2025 οι εισαγγελικοί και δικαστικοί λειτουργοί δείχνουν συχνά πρόθυμοι να στηρίξουν την «χούντα των Μητσοτακικών», αρνούμενοι να προασπίσουν το Σύνταγμα και να προστατεύσουν τα θεμελιώδη δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των πολιτών.

Η νομική ευλογία του υποχρεωτικού-πειραματικού εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού, της (κατ’ ουσίαν) απαγόρευσης πολιτικού κόμματος, της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων και του γάμου των ομοφυλοφίλων είναι τέσσερα αντιπροσωπευτικά παραδείγματα κουρελοποίησης του ελληνικού Συντάγματος με την σύμπραξη του του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου και του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Στην σελ. 51 του βιβλίου του, ο Κοριζής αναδεικνύει μια μελέτη περί φασισμού, σύμφωνα με την οποία: «Η έννοια φασισμός καλύπτει άκρες εθνικιστικές κινήσεις με αυταρχική ιεραρχική διάρθρωση, αντιφιλελεύθερη, αντιδημοκρατική και αντισοσιαλιστική ιδεολογία, που εγκαθίδρυσαν ή απέβλεπαν να εγκαθιδρύσουν αυταρχικές ή ολοκληρωτικές κρατικές συγκροτήσεις».

«Κάποιοι συγγραφείς», συνεχίζει ο Κοριζής, «τονίζουν ορισμένα επί πλέον χαρακτηριστικά των φασιστικών καθεστώτων: την παρουσία μοναδικού κόμματος με τη μορφή κόμματος μαζών, την αναγκαία λαϊκή υποδομή και γενικά την υποστήριξή του από μάζες, την ανάπτυξη προπαγάνδας σύγχρονου χαρακτήρα».

Ο Κοριζής συμπληρώνει: «Ο φασισμός ζητά διαρκή εγρήγορση των πολιτών. Το μοναδικό κόμμα –έκφραση κάθε ολοκληρωτικού καθεστώτος– είναι ο οργανωτής, ο προπαγανδιστής, ο τρομοκράτης του φασιστικού καθεστώτος. Το “κόμμα του κράτους” μονοπωλεί την πολιτική δραστηριότητα, με την αυταρχική του διάρθρωση και τον αρχηγό επικεφαλής αποβλέπει να αποτελέσει τον ενδιάμεσο κρίκο μεταξύ εξουσίας του λαού ή και την πηγή της εξουσίας».

Σε μια υποσημείωση του βιβλίου του, ο Κοριζής αναφέρεται στον Γκαίμπελς, ο οποίος στον λόγο που είχε εκφωνήσει την 7η Σεπτεμβρίου 1938 είχε δηλώσει ότι μεταξύ των τεχνών διακυβερνήσεως ενός λαού η προπαγάνδα ανήκει στην πρώτη σειρά και ότι η προπαγάνδα ήταν το πιο αιχμηρό όπλο των εθνικοσοσιαλιστών.

Ο συγγραφέας επικαλείται ακόμη την θέση του Jacques Driencourt, La propagande nouvelle force politique, Paris 1950, σελ. 154 επ., σύμφωνα με τον οποίο: «Η προπαγάνδα στον φασισμό –όπως και σε κάθε αυταρχικό καθεστώς– είναι υποχρεωτική και σταθερή πολιτική λειτουργία, επιτρέπει την κατάκτηση της εξουσίας και στην συνέχεια την νομιμοποίησή της».

Επικεντρώνοντας την προσοχή του στην προπαγάνδα που χρησιμοποιούσε το στρατιωτικό καθεστώς, ο Κοριζής αποφαίνεται ότι: «Απέτυχε σ’ όλους τους τομείς. Απέτυχε στην ιδεολογική επένδυση της πολιτικής, στη διατύπωση συνθημάτων, στον έλεγχο του τύπου, στη χρησιμοποίηση της τηλεοράσεως και του ραδιοφώνου, στην ενορχήστρωση του θεάτρου και του κινηματογράφου, στην αντιμετώπιση της προπαγάνδας κατά της δικτατορίας στο εξωτερικό.

Οι στρατιωτικοί της 21^ης Απριλίου αμφισβητούσαν την ικανότητα του ανθρώπου να σκεφθή λογικά, υποτιμούσαν τις δυνατότητες ελεύθερης ανταλλαγής απόψεων. Δεν μπορούσαν να κινηθούν στον χώρο της δημοσιότητας, περιφρονούσαν τη δημοκρατία, τους δημοσιογράφους, την κοινή γνώμη. Με μεθόδους του “ψυχολογικού πολέμου” που είχαν διδαχθή από στον στρατό, με συνθηματολογία του “συμμοριτοπολέμου”, με τους “διαφωτιστάς” των στρατιωτικών σχολών ήταν εκτός πραγματικότητας, μακριά από κάθε μορφή σύγχρονης προπαγάνδας. Γενικά οι στρατιωτικοί δεν είναι ενδεδειγμένοι για προπαγάνδα, δυσπιστούν στις δυνατότητες της χρησιμοποιήσεως του λόγου σαν μέσου πειθούς και στις δυνατότητες ψυχολογικής επεξεργασίας μαζών. Συνήθως η αγωγή και η νοοτροπία τους είναι αντίθετη».

Εν τέλει, διατυπώνεται το συμπέρασμα ότι το Ελληνικό σύστημα της επταετίας δεν ήταν φασιστικό, γιατί δεν ανέβηκε στην εξουσία με τη βοήθεια μαζικής κινήσεως, ούτε είχε εντάξει και ιδεολογικά διαβρώσει την κοινωνία με τη βοήθεια μαζικών οργανώσεων.

Όποιος, αντιστοίχως, αποφανθεί ότι η «χούντα των Μητσοτακικών» δεν είναι φασιστικού τύπου, θα πρέπει, πάντως, να παραδεχθεί ότι υπάρχουν έκδηλα κάποια φασιστικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα, όπως είναι η αδιάκοπη άσκηση προπαγάνδας, η φανατική υποστήριξη του καθεστώτος Μητσοτάκη από ένα κομμάτι της μάζας του ελληνικού λαού, που υπολαμβάνουν ότι αυτή η υβριδική μορφή δικτατορίας θα αποτρέψει την επανεμφάνιση «ερασιτεχνικών» κυβερνήσεων τύπου Τσίπρα, οι οποίες προπαγανδίζεται ότι θα προκαλέσουν κοινωνικο-οικονομικό χάος, αλλά και η διαμόρφωση ενός de facto μονοκομματικού καθεστώτος5, στο μέτρο που τα υπόλοιπα κόμματα του ελληνικού κοινοβουλίου υποδύονται την αντιπολίτευση, ενώ στην πραγματικότητα στηρίζουν κάποια κεντρικά αφηγήματα που ως κοινό παρονομαστή έχουν την τυφλή προώθηση της νεοταξίτικης ατζέντας.

Αναμφισβήτητα, όμως, όπως η χούντα των συνταγματαρχών, έτσι και η «χούντα των Μητσοτακικών» είναι μια αυταρχικού τύπου δικτατορία. Ο Κοριζής γράφει για το καθεστώς της 21^ης Απριλίου ότι: «Η διακυβέρνηση ήταν αυταρχική και συγκεντρωτική, απέβλεπε στην μονοπώληση της πολιτικής δυνάμεως». Η θέση ότι και η «χούντα των Μητσοτακικών» αποτελεί αυταρχικό καθεστώς βρίσκει σημαντικό έρεισμα στο ακόλουθο απόσπασμα από το βιβλίο του Κοριζή:

«Στο αυταρχικό καθεστώς μπορεί να κυβερνά και να επικρατεί απόλυτα ένα άτομο, μια ομάδα, μια επιτροπή, μια συνέλευση ή μια κάστα ανθρώπων. Η έννοια της αυταρχικότητας εκδηλώνεται απόλυτα σ’ όλη την κυβερνητική και κρατική οργάνωση, χωρίς όμως να εκτείνεται στην κοινωνική διάρθρωση και στην πολιτισμική ζωή. Ο κύριος στόχος του αυταρχισμού είναι η πολιτική κυριαρχία. Αυταρχικά καθεστώτα ενδέχεται να κυβερνούνται με αυταρχικά συντάγματα, ψευτοδημοκρατικά, δημοκρατικά, που δεν εφαρμόζονται ή άρθρα τους βρίσκονται σε αναστολή ή, τέλος, χωρίς καθόλου συντάγματα. Στην εποχή μας αποβλέπουν να διατηρούν κάλυμμα “νομιμότητας” και “συνταγματικότητας”, ομιλούν στο όνομα του “λαού”, αποβλέπουν να εφαρμόσουν την “αληθή δημοκρατία”, πιστεύουν στην “λαϊκή κυριαρχία”, συζητούν ακόμη και για “σοσιαλισμό”, συνηθέστερα όμως για “κοινωνική δικαιοσύνη” και “κοινωνική ισότητα”».

Οι τελευταίες δύο προτάσεις χτυπούν ηχηρό καμπανάκι αυταρχισμού: Η Ελλάδα διαθέτει μεν Σύνταγμα, αλλά, όπως ήδη τονίσθηκε, έχει κουρελοποιηθεί μετά την κατ’ επανάληψιν κατάλυσή του, η οποία νομιμοποιήθηκε ισαρίθμως από τα ανώτερα δικαστήρια της χώρας.

Επίσης, οι αυταρχικοί κυβερνώντες επικαλούνται συνεχώς και προσχηματικώς τα γλωσσικά κενοτάφια της «νομιμότητας παντού», του «σεβασμού» του Συντάγματος και της «λαϊκής κυριαρχίας», της προάσπισης της «δημοκρατίας» και της διακυβέρνησης με στόχο την δήθεν καθολική «δικαιοσύνη» και «ισότητα».

Ολοκληρώνοντας το δοκίμιό του, ο Κοριζής γράφει (σελ. 131): «Το καθεστώς της επταετίας απόδειξε ότι στηρίχθηκε στα κατώτερα ένστικτα υπανθρώπων για να λυγίσει την ανθρωπιά. Η αυταρχικότητα, η ανελευθερία αποτελούν ένα σύνολο θεσμών, αντιλήψεων, νοοτροπίας και συμπεριφοράς. “Ιδεολογία” και έκφραση των αυταρχικών καθεστώτων αποτελούν η υποτίμηση, η περιφρόνηση του ανθρώπου. Απόρροια είναι η καταπάτηση της ελευθερίας, η συντριβή της προσωπικότητας. Δημιουργήματα και αποτέλεσμα είναι οι αυθαιρεσίες και τα βασανιστήρια».

Με τα βασανιστήρια που βιώσαμε στην εποχή της υγειονομικής δικτατορίας, με την στάση που κράτησε η «χούντα των Μητσοτακικών» απέναντι στους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών, αλλά και με το διαρκές μαρτύριο που μας περιμένει στην αυγή της ανελέητης ψηφιακής επιτήρησης μέσω των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, του Προσωπικού Δαι-Μοναδικού Αριθμού καθώς και των τεχνολογικών συστημάτων παρακολούθησης της κίνησης και της συμπεριφοράς οδηγών και πεζών, οι διατηρούντες σώας τας φρένας και καθαρή την καρδία εύκολα μπορούν να αναγνωρίσουν ότι το καθεστώς της ελληνικής επταετίας του 21^ου Αιώνα μ.Χ. είναι αυταρχικό, φλερτάροντας με τον ολοκληρωτισμό.

Μια νότα αισιοδοξίας για την λύτρωσή μας από την επανάληψη μιας νέας χουντικής επταετίας, αυτήν την φορά κατά την διάρκεια της τρίτης δεκαετίας του 21^ου (απατ)Αιώνα μ.Χ., με δικτάτορες που δεν φορούν στρατιωτικές στολές αλλά κοστούμια και γραβάτες, χρώματος γαλαζοπράσινου, είναι γραμμένη στην σελίδα 134 του βιβλίου του Χαρίτωνος Κοριζή.  «Η πιο ασταθής κυβέρνηση είναι η αυταρχική κυβέρνηση. Μπορεί να πέσει οποιαδήποτε στιγμή». Κι ένα δεύτερο απόφθεγμα που μπορεί να μας κάνει να αναθαρρήσουμε είναι γραμμένο στην ίδια σελίδα:

«Στην τυραννία δεν ξέρει κανείς ποιοι είναι πιο ανασφαλείς, οι τυαννούμενοι ή οι τύραννοι!». Το απόφθεγμα αυτό ας συνδυασθεί με εκείνο που είναι γραμμένο στην σελ. 141: «Στο αυταρχικό καθεστώς η μόνη μεταβολή που έχει νόημα είναι η κατάργησή του» (https://corfiatiko.blogspot.com/2025/10/blog-post_357.html).

Νέα εξέγερση της Gen Z, αιματηρές διαδηλώσεις συγκλονίζουν το Περού - Δεν παραιτείται ο νέος Πρόεδρος Jeri. Η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς έχει καταρρεύσει. Το Περού βυθίζεται ξανά στο χάος, με έξι Προέδρους να έχουν περάσει από την εξουσία μέσα σε λιγότερο από μία δεκαετία, καθώς η Gen Z εξεγείρεται κατά της διαφθοράς, ακολουθώντας τα βήματα του Νεπάλ, του Μπαγκλαντέζ, της Σρι Λάνκα και της Μαδαγασκάρης.

Η νέα πολιτική αναταραχή ξέσπασε όταν το Κογκρέσο απομάκρυνε την πρώην πρόεδρο Dina Boluarte, έπειτα από σκάνδαλα διαφθοράς και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανοίγοντας τον δρόμο για τον 38χρονο Jose Jeri, τότε πρόεδρο του Κογκρέσου, να αναλάβει την Προεδρία.

Εξέγερση στους δρόμους: Οργή, δάκρυα και βία Η λαϊκή αγανάκτηση που σιγόβραζε για χρόνια εξαιτίας της διαφθοράς, των κοινωνικών ανισοτήτων και της αυξανόμενης εγκληματικότητας, ξέσπασε εκ νέου αυτή την εβδομάδα.

Το βράδυ της Τετάρτης, δεκάδες χιλιάδες πολίτες βγήκαν στους δρόμους της Λίμα και άλλων μεγάλων πόλεων, σύμφωνα με το Reuters. Νέοι, εργαζόμενοι στις μεταφορές και κοινωνικά κινήματα φώναζαν συνθήματα κατά της πολιτικής ατιμωρησίας και απαιτούσαν «να φύγουν όλοι».

Οι διαδηλώσεις μετατράπηκαν γρήγορα σε βίαιες συγκρούσεις με την αστυνομία έξω από το Κογκρέσο. Σύμφωνα με το Γραφείο του Συνήγορου του Πολίτη, τουλάχιστον ένας διαδηλωτής, ο 32χρονος Eduardo Mauricio Ruiz, σκοτώθηκε, ενώ περισσότεροι από 100 άνθρωποι τραυματίστηκαν, ανάμεσά τους και 89 αστυνομικοί.

Η αστυνομία παραδέχτηκε αργότερα ότι ο αξιωματικός Luis Magallanes πυροβόλησε θανάσιμα τον Ruiz, υποστηρίζοντας πως δέχτηκε επίθεση. Ο αστυνομικός απομακρύνθηκε από τα καθήκοντά του και νοσηλεύεται.

Ο Πρόεδρος Jeri σε δοκιμασία. Ο Jose Jeri χαρακτήρισε το περιστατικό «λυπηρό» και διέταξε έρευνα, ωστόσο απέδωσε την βία σε «εγκληματικά στοιχεία» που διείσδυσαν στις ειρηνικές πορείες. Παράλληλα, ανακοίνωσε κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην Λίμα και υποσχέθηκε μεταρρυθμίσεις στην αστυνομία και το σωφρονιστικό σύστημα.

Η κρίση αποτελεί το πρώτο μεγάλο τεστ για τον Jeri, του οποίου η Προεδρία επισκιάζεται ήδη από κατηγορίες για διαφθορά και επίθεση — ισχυρισμούς που ο ίδιος αρνείται. Με τις εκλογές να αναμένονται τον Ιούλιο, η νομιμότητά του εξαρτάται από το αν θα μπορέσει να αποκαταστήσει την τάξη χωρίς να επαναλάβει τα λάθη της προκατόχου του.

Εμπιστοσύνη σε ιστορικά χαμηλά. Η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς έχει καταρρεύσει. Τόσο το Κογκρέσο όσο και η προεδρία έχουν ποσοστά αποδοχής κάτω από 10%. Κάθε νέα αιματηρή καταστολή απειλεί να αναζωπυρώσει τον φαύλο κύκλο βίας που στοίχισε δεκάδες ζωές κατά την διακυβέρνηση της Boluarte το 2022 μ.Χ.–2023 μ.Χ. Η κυβέρνηση αναμένεται να επισημοποιήσει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη Λίμα, δίνοντας διευρυμένες εξουσίες στις δυνάμεις ασφαλείας.

Ο Jeri θα ζητήσει επίσης από το Κογκρέσο νομοθετική εξουσιοδότηση για μεταρρυθμίσεις στην ασφάλεια και στα σωφρονιστικά ιδρύματα, αν και παραμένει ασαφές πόσο μακριά θα φτάσουν αυτές οι αλλαγές.

Η πορεία της έρευνας για τον θάνατο του Eduardo Ruiz θα αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα για την αξιοπιστία της νέας κυβέρνησης. Μια διαφανής διαδικασία θα μπορούσε να εκτονώσει την ένταση· αντίθετα, κάθε ένδειξη συγκάλυψης μπορεί να πυροδοτήσει νέο κύμα οργής στους δρόμους

Με τις διαδηλώσεις να δείχνουν σημάδια κλιμάκωσης και τα κοινωνικά κινήματα να ενισχύονται, η ικανότητα του Jeri να επιβάλει την τάξη χωρίς να παραβιάσει τα ανθρώπινα δικαιώματα θα κρίνει όχι μόνο την δική του πολιτική επιβίωση, αλλά και την σταθερότητα του ίδιου του Περού (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/832377/nea-eksegersi-tis-gen-z-aimatires-diadiloseis-sygklonizoun-to-peroy-den-paraiteitai-o-neos-proedros-=je).

Και ό,τι άφηνε να διαρρεύσει περί...150 δις και αγορές - μαμούθ και ...άλλα παραμύθια της σύγχρονης "Χαλιμάς", ήταν περισσότερο για τους Τούρκους (το πόπολο) και τίποτε άλλο!  Α, και για εμάς ασφαλώς, τα ...κουπούκια, όπως λεει κι ο Βελόπουλος, για να ...τρομάξουμε και να σηκώσουμε τα χέρια πιο ψηλά κι απ τον Τιραμόλα!

Ωραία. Αφού δεν ήταν έτσι τα πράγματα, αποδεδειγμένα, τότε γιατί στα κομμάτια πήγε στην Αμερική; Γιατί απλούστατα, τον κάλεσε ο Τράμπ για το σχέδιο της Γάζας κι αυτός (ο Ερντογάν) διέδιδε τα...σπουδαία και τα μεγάλα!

Τι αγορές νέων αεροσκαφών από την Boeing επαγγελόταν, τι ότι θά 'παιρνε F-35, τι ότι θα αναπαλαίωνε τα...ερείπια που έχει για F-16, που είναι εγκαταλελειμμένα χωρίς ανταλλακτικά, λόγω...του εμπάργκο που του έχει γίνει από το 2020 με τον νόμο CAATSA, τι για εγγυήσεις ασφάλειας στα σύνορα με τη Συρία λόγω του φόβου των Εβραίων...

Μηδέν εις το πηλίκον κύριοι και κυρίες! Δεν πήρε ούτε καν τα αρχ...ια του, όπως είπε εύγλωττα κι ο φουκαράς ο Χουσεΐνης, που στο τέλος...απολύθηκε κι όλας απ το NTV.   Aπολύθηκε; Αλήθεια; Μην είστε και τόσο...σίγουροι! Εν τέλει, τι πήρε όμως, γιατι κάτι πήρε! Τι; Έναν προφορικό εκβιασμό τύπου Τραμπ:

"Αν θέλεις, μπορείς να πάρεις "κάτι", φτάνει να κάνεις ΟΛΑ όσα σου πω"

Και τι του είπε δηλαδή; Να δεχθεί τους εκδιωκόμενους Παλαιστίνιους, να σταματήσει το φυσικό αέριο από Ρωσία, να κόψει εμπόριο με Κίνα και - ασφαλέστατα - να διακόψει την χρηματοδότηση - μέσω του Κατάρ - προς την Χαμάς και ουσιαστικά να την...ξεγράψει!

Μ' άλλα λόγια, ουσιαστικά απαίτησε να ...αυτοκαταργηθεί ως "ανεξάρτητη" η Τουρκία! Αυτό του είπε, μέσα σε χαμογελάρες τύπου "Κολυνός-κύκλος εμπιστοσύνης" και αγκαλιές που θα ζήλευε κι ο δικός μας, ο Σκέρτσος, αυτή η αδερφάρα! Όλο αυτό, όχι μόνο δεν είναι διαπραγμάτευση, είναι κάτι χειρότερο! Δοκιμή υποταγής.

Και το «τίποτα» που πήρε, είναι στην πραγματικότητα το test drive της Αμερικανικής πίεσης. Η αγωνία του Μπαρμπούρογλου ("διάλυση Τουρκίας 2026") δεν είναι άσχετη. Οι ΗΠΑ έχουν αρχίσει για καλά τα...τεστ σταθερότητας! Βλέπουν, αν ο Ερντογάν μπορεί να αντέξει πιέσεις χωρίς να διαλύσει την εσωτερική του ιεραρχία. Αλλά τώρα, όπως δείχνει η κουβέντα Gunay-Δημοσιογράφου, μέσα στο παλάτι πέφτουν μαχαιριές (Φιντάν, Αλμπαϊράκ, Μπιλάλ για την...επόμενη μέρα!).

Αυτό όμως για την Ουάσινγκτον είναι Θείο Δώρο! Διότι όσο αυτός και η Τουρκία διαλύεται εσωτερικά, τόσο πιο εύκολα σπάει εξωτερικά! Αυτό σημαίνει πως η ..."μετά- Ερντογάν εποχή" όπως ακούστηκε στη συνομιλία, είναι το πραγματικό ζητούμενο!

Η CIA και το State Department ήδη χαρτογραφούν ποιός θα είναι ο ..."μετριοπαθής διάδοχος" που θα δεχτεί τους όρους της Δύσης και θα πει «ναι» σε όλα, όσα ο Ερντογάν δεν δέχτηκε ποτέ δημόσια! Για να λέμε λοιπόν τα πράγματα με την αληθινή τους υφή, ο Τραμπ προσποιείται τον ειρηνοποιό της Γάζας, αλλά το σχέδιό του είναι άλλο. Να κάνει την Τουρκία απορροφητήρα της παλαιστινιακής κρίσης.

Δηλαδή, "Πάρτε τους πρόσφυγες εσείς, για να ησυχάσει το Ισραήλ"!  Αυτό θα εξυπηρετούσε τα μάλα την περίφημη στρατηγική Abraham Accords 2, όπου το Ισραήλ αναγνωρίζεται πλήρως από Σαουδική Αραβία και Αίγυπτο, και η Τουρκία γίνεται ο ...σκουπιδοτενεκές της περιοχής!

Η τουρκάλα αλεπού όμως, δηλαδή ο Ερντογάν, παρά την ύβρη, κατάλαβε την παγίδα. Γι’ αυτό και τα τουρκικά ΜΜΕ —μεταξύ αυτών και ο Gunay— φρόντισαν να “ξεχάσουν” κάμερες ανοιχτές. Ήταν μήνυμα προς τα μέσα: "Ο Τραμπ μας χρησιμοποιεί! Μην τον πιστεύετε!"  Εν τέλει, ο Τραμπ δεν επαινεί τον Ερντογάν από θαυμασμό. Τον λιπαίνει πριν να τον κάψει!

Θέλει να τον καθησυχάσει, να τον απομονώσει από Ρωσία–Κίνα, να του ρουφήξει την...υπεροψία και το νταηλίκι που πουλά εδώ και χρόνια στην Ανατολική Μεσόγειο - σημείο υπέρτατης στρατηγικής σημασίας για το Ισραήλ κι όταν τελειώσει, να αφήσει πίσω μια καμένη, κατακερματισμένη Τουρκία, όπως έκαναν με τη Λιβύη και το Ιράκ οι προηγούμενοι "δημοκρατικοί" τους οποίους διαδέχτηκε.

Γι’ αυτό και το ..."δεν πήραμε τίποτα" είναι κατά την γνώμη μου το πιο ειλικρινές τουρκικό "ρεπορτάζ" των τελευταίων ετών! Γιατί πράγματι, η Τουρκία δεν πήρε τίποτα — και ούτε πρόκειται βεβαίως να πάρει. Απλώς, υπέγραψε άτυπα την αρχή του τέλους της "ανεξάρτητης" εποχής Ερντογάν!

Να γιατί λοιπόν ουρλιάζει με μεγαλόστομα άρθρα το τσιράκι του Ερντογάν, ο Μπαρμπούρογλου. Θέλει να ξεσηκώσει το...κοινό του AKP και να ξυπνήσει "μνήμες" Α' Παγκοσμίου Πολέμου! Σε διατεταγμένη υπηρεσία ήταν μ' άλλα λόγια, από τον ίδιο τον Ερντογάν!

Αν όμως η Τουρκία, για να αποφύγει την  διάλυση πάση θυσία, πέσει ολοκληρωτικά στην πλευρά της Δύσης μέσω των σπάνιων γαιών, η Ρωσία θα "θυμώσει". Όχι μόνο γιατί η Τουρκία θα υποχρεωθεί να ...τα σπάσει μαζί της σταματώντας τις ροές φυσικού αερίου από τον Turk Stream, αλλά συνεχώς θα συνεχώς θα φοβάται δύο πράγματα:

Το ξαφνικό κλείσιμο- χτύπημα στο υπογάστριο της Ρωσίας - των Στενών και την απώλεια της άμεσης καθόδου στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Oπότε...ζόρι μεγάλο.  Την διαχρονική συμπεριφορά της Τουρκίας, την γνωρίζει όλος ο πλανήτης.

Υπερφιαλισμός, καταπάτηση συνθηκών, γερό μπούλινγκ σε όποιον της αντιστέκεται, διπλωματία του παζαριού, μπαμπεσιά και γεωπολιτικός αλλοιθωρισμός. Ίσως, το πιο αναξιόπιστο κράτος που εμφανίστηκε ποτέ στην Ιστορία του πλανήτη. Κανείς δεν την εμπιστεύεται και κανείς δεν την θέλει.

Μέχρι τώρα, την προστάτευε η γεωπολιτική της θέση, η οποία όμως παραδέρνει τα τελευταία 30 χρόνια, μετά την πτώση του σοβιετικού μπλόκ. Επομένως, αν δεν έχει κάτι να καταθέσει πάνω στο τραπέζι, οι μεγάλοι θα την καταπιούν, θεωρώντας την πλέον...μη χρήσιμη και άρα αναλώσιμη (https://www.pirinoslogios.com/post/%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%AD%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-2026-%CE%BF%CE%B9-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B9%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%AE%CE%BB-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1%CF%82).

Η Ντόρα Μπακογιάννη προτείνει σύσκεψη πρώην πρωθυπουργών για τα εθνικά θέματα. ΑΘΗΝΑ. Την πρότασή της να συγκληθεί, αντί για σύσκεψη πολιτικών αρχηγών, ένα άτυπο συμβουλευτικό όργανο αποτελούμενο από τέσσερις πρώην πρωθυπουργούς και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, επανέφερε το βράδυ της Τετάρτης από την Πάτρα η Ντόρα Μπακογιάννη, απευθυνόμενη ουσιαστικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη, στον οποίο -όπως είπε- ανήκει η σχετική πρωτοβουλία.

Πιο συγκεκριμένα, η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας πρότεινε να προσκληθούν σε ένα κοινό τραπέζι οι Κώστας Καραμανλής, Αντώνης Σαμαράς, Γιώργος Παπανδρέου και Αλέξης Τσίπρας, ως εκλεγμένοι πρωθυπουργοί της τελευταίας εικοσαετίας, καθώς και κατ’ εξαίρεση ο Ευάγγελος Βενιζέλος, λόγω της εμπειρίας του ως πρώην Υπουργός Εξωτερικών. Μαζί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όπως ανέφερε, θα μπορούσαν να χαράξουν από κοινού τις βασικές γραμμές της εξωτερικής πολιτικής της χώρας.

Η κυρία Μπακογιάννη επισήμανε ότι, με βάση το σημερινό πολιτικό σκηνικό και τη σύνθεση των κομματικών ηγεσιών, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μια ουσιαστική σύσκεψη πολιτικών αρχηγών. Ωστόσο, όπως υπογράμμισε, οι νέες διεθνείς συνθήκες και οι γεωπολιτικές εξελίξεις καθιστούν αναγκαίο έναν ευρύτερο διάλογο για τα εθνικά θέματα.

Παράλληλα, πρότεινε οι συζητήσεις να πραγματοποιούνται με πρακτικά, ώστε να αποκτήσουν θεσμικό χαρακτήρα, χωρίς να αποτελούν επίσημο κυβερνητικό όργανο. «Σκοπός είναι να βρούμε ευρύτερες συναινέσεις και προτάσεις, αν θέλουμε η Ελλάδα να βγει μπροστά και να πάρει πρωτοβουλίες», τόνισε χαρακτηριστικά.

Αναφερόμενη στις διεθνείς εξελίξεις, σημείωσε ότι «τα πράγματα στην Ευρώπη δεν είναι καλά», ενώ επισήμανε πως «η Τουρκία παίζει πλέον καθοριστικό ρόλο στην περιοχή, όμως η στενή της σχέση με την Χαμάς την απομονώνει από χώρες όπως το Ισραήλ».

Ως παράδειγμα πεδίου κοινής δράσης ανέφερε το Μεσανατολικό ζήτημα, τονίζοντας ότι «με αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα θα γίνει πιο ορατή και πιο παρεμβατική στη διεθνή σκηνή». Από την πλευρά του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος συμφώνησε με την λογική της πρότασης, χαρακτηρίζοντας την Ντόρα Μπακογιάννη «ειλικρινή και γενναία», καθώς, όπως είπε, «διατυπώνει απόψεις που δεν υπακούν σε κυβερνητική ή κομματική πειθαρχία».

Κατά τον κ. Βενιζέλο, η πρόταση της κυρίας Μπακογιάννη οδηγεί στη διαμόρφωση ενός αναγκαίου «εσωτερικού μετώπου» για τα εθνικά ζητήματα, που θα ενισχύσει τη στρατηγική συνέχεια της χώρας στην εξωτερική πολιτική.

Οι δύο πολιτικοί μίλησαν σε εκδήλωση, με θέμα «Γεωπολιτικές Εξελίξεις Ελληνικού Ενδιαφέροντος – Προκλήσεις και Προοπτικές», που διοργάνωσε το Σώμα Ομοτίμων Καθηγητών του Πανεπιστημίου Πατρών (https://www.ekirikas.com/i-ntora-bakogianni-proteinei-syskeps/).

Πολυμερής...σύσκεψη! Σχεδιάζουν την καρατόμηση της Ελλάδας! Η χθεσινή έκτακτη συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο ραδιόφωνο του Σκάι  δόθηκε καταφανώς λόγω της «ανταρσίας Δένδια» που αποσταθεροποίησε το Μέγαρο Μαξίμου.

Ωστόσο, αν και πέρασε μάλλον απαρατήρητο, έχει ενδιαφέρον και το φινάλε της. Εκεί, λίγο πριν από το κλείσιμο, ρωτήθηκε ακροθιγώς και για την εξωτερική πολιτική. Και ιδού ακριβώς ο σχετικός διάλογος: Άρης Πορτοσάλτε: Θα δώσετε χωρικά ύδατα στην Τουρκία;

Η Δεξιά είναι ετοιμοπόλεμη απέναντί σας. Μητσοτάκης: Επειδή μένει ένα λεπτό, νομίζω, από την εκπομπή, ας κάνουμε μια ξεχωριστή συζήτηση, άμα θέλετε, για τα εξωτερικά, γιατί νομίζω ότι χρειάζονται πολύ παραπάνω χώρο. Να πω μια κουβέντα, όμως, μόνο για την πολυμερή.

Προφανώς, υπάρχουν δύο προϋποθέσεις αδιαπραγμάτευτες για την Ελλάδα: η μία είναι η συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας και η δεύτερη είναι ότι το απαραίτητο πλαίσιο για να οδηγηθούμε τελικά σε μια τέτοια πολυμερή -η οποία χρειάζεται μεγάλη προετοιμασία, δουλειά από το υπουργείο Εξωτερικών, συναντήσεις ενδεχομένως των υπουργών Εξωτερικών σε πρώτο στάδιο, πριν φτάσουμε σε αυτό το σημείο- είναι ο απαραίτητος σεβασμός στο Διεθνές Δίκαιο και ειδικά στο Δίκαιο της Θάλασσας

Άρης Πορτοσάλτε: Σας ευχαριστώ πολύ, κ. Πρόεδρε. Το εντυπωσιακό λοιπόν είναι πως στην ερώτηση «θα δώσετε χωρικά ύδατα στην Τουρκία;», που θα μπορούσε να απαντηθεί με ένα ξεκάθαρο «όχι» μέσα σε κλάσμα δευτερολέπτου, ο Μητσοτάκης απάντησε… με μια «κουβέντα» που ήταν εντελώς ασαφής, αόριστη και χωρίς καμία αναφορά στο επίμαχο θέμα. Τυχαίο άραγε;

Το έχει συνήθεια, μάλιστα, να επικαλείται την έλλειψη χρόνου όταν (κατά τρόπο ένοχο) δεν θέλει να απαντήσει. Και η χθεσινή σκηνή θύμισε μια αντίστοιχη, τον Ιανουάριο του 2024 μ.Χ., όταν είχε ερωτηθεί στο Νταβός για τον Τραμπ, ο οποίος έδειχνε σίγουρος νικητής στις Αμερικανικές εκλογές.  Ιδού το αντίστοιχο απόσπασμα από εκείνη τη συνέντευξη με τον αρχισυντάκτη του περιοδικού «Foreign Policy» Ravi Agrawal:

Ravi Agrawal: Μιλώντας για εκλογές και νομιμότητα… Ένα πρόσωπο που δεν βρίσκεται στο Νταβός αυτή την εβδομάδα αλλά κυριαρχεί στις ειδήσεις είναι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Πώς βλέπετε αυτό το ενδεχόμενο, όχι μόνο από Ε΄λληνική, αλλά και από ευρωπαϊκή σκοπιά; Τι θα σήμαινε μια πιθανή επανεκλογή του για μια σειρά ζητημάτων στα οποία η Ελλάδα εμπλέκεται;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Νόμιζα ότι είχε τελειώσει ο χρόνος μας… Ωστόσο, επειδή ο Agrawal δεν ήταν… Άρης Πορτοσάλτε, δεν τον αποχαιρέτησε απλά με ένα «ευχαριστώ», αλλά του αντέτεινε: «Εγώ δεν βλέπω ρολόι».  Έτσι, ο κ. Μητσοτάκης αναγκάστηκε, έστω μασώντας τα λόγια του, να απαντήσει τελικά:

«Κοιτάξτε, έχω συνεργαστεί και με τον Πρόεδρο Τραμπ και με τον Μπάιντεν… Και στο τέλος της ημέρας, θα ήταν, νομίζω, μάλλον ακατάλληλο για οποιονδήποτε ξένο ηγέτη να εκφράσει τη γνώμη του για μια διαδικασία που είναι θεμελιωδώς δημοκρατική.

Και εμείς, ως Ευρώπη, θα πρέπει να συνεργαστούμε με όποιον επιλέξει ο αμερικανικός λαός ως επόμενο Πρόεδρό του». Καταλάβατε τι συμβαίνει; Καταλάβατε γιατί...καλούνται ΟΛΟΙ οι πρωθυπουργοί του Ψευτορωμαίϊκου με πρωτοβουλία της Ντόρας (https://www.pirinoslogios.com/post/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%8D%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%88%CE%B7-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82);

 

Δημοσκόπηση όλεθρος - Μόνο ο στρατός εμπνέει εμπιστοσύνη - Το 97% βλέπει την διαφθορά παντού - Στα Τάρταρα τα πολιτικά κόμματα. Aπό όλους τους θεσμούς, μόνο ο στρατός διατηρεί ποσοστά εμπιστοσύνης άνω του 50%.

Την πλήρη κατάρρευση της εμπιστοσύνης των Ελλήνων στους θεσμούς αποκαλύπτει η δημοσκόπηση της Kapa Research για το Heinrich Böll Stiftung. Η απογοήτευση και το αίσθημα αδικίας κυριαρχούν, με τους πολίτες να βλέπουν παντού διαφθορά και έλλειψη δικαιοσύνης.

Το πλέον συγκλονιστικό στοιχείο της έρευνας είναι ότι η απόλυτη πλειοψηφάι των πολιτών βλέπει την διαφθορά παντού, ενώ από όλους τους θεσμούς, μόνο ο στρατός διατηρεί ποσοστά εμπιστοσύνης άνω του 50%.

Η έρευνα διεξήχθη τον Σεπτέμβριο, μετά τη ΔΕΘ, σε μια περίοδο που οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ πρωταγωνιστούσαν (όπως και τώρα) στην επικαιρότητα. Αν και δεν πρόκειται για μία από τις καθιερωμένες δημοσκοπήσεις για την πρόθεση ψήφου, τους «καταλληλότερους» πολιτικούς αρχηγούς κλπ, η εν λόγω δημοσκόπηση επικεντρώνεται στους θεσμούς, κάτι που ωστόσο αφορά και το Μέγαρο Μαξίμου και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Το τρομακτικό... 97%. Το πιο ανησυχητικό στοιχείο της δημοσκόπησης είναι ότι το 97% (!) πιστεύει πως η διαφθορά είναι ευρέως διαδεδομένη στη χώρα, ένα στοιχείο που οι ερευνητές χαρακτηρίζουν «τρομακτικό». Την ίδια στιγμή, μόλις το 3% των Ελλήνων αισθάνεται ότι επικρατεί δικαιοσύνη σε προσωπικό επίπεδο. Ελάχιστη εμπιστοσύνη συγκεντρώνει το σύστημα Δικαιοσύνης, καθώς πάνω από 7 στους 10 πολίτες δηλώνουν πως δεν το εμπιστεύονται καθόλου ή το εμπιστεύονται ελάχιστα.

Μόνο… ο στρατός. Στον αντίποδα, από όλους τους θεσμούς, μόνο ο στρατός διατηρεί ποσοστά εμπιστοσύνης άνω του 50%. Στα Τάρταρα τα πολιτικά κόμματα. Στον πάτο της κατάταξης βρίσκονται η Βουλή, οι τράπεζες, τα κόμματα, τα συνδικάτα και τα ΜΜΕ. Ειδικά για την ενημέρωση η κατάσταση είναι πραγματικά τραγική, με το 92% των πολιτών να μην την εμπιστεύονται καθόλου η να την εμπιστεύονται ελάχιστα. Όσο για τον θεσμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αξιολογείται αρνητικά από το 75% των πολιτών.

Αποστασιοποίηση των νέων. Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η αποστασιοποίηση των νέων από το πολιτικό σύστημα, καθώς δεν νιώθουν απλά αναντιπροσώπευτοι, αλλά αποκρούονται από την πολιτική λόγω της έλλειψης διαφάνειας και του αισθήματος συγκάλυψης.

Παράδοξα, οι ίδιοι νέοι δηλώνουν –σε μεγαλύτερο βαθμό από κάθε άλλη ηλικιακή ομάδα– πως θα ενεργοποιούνταν πολιτικά αν αντιμετωπίζονταν οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες. Επιπλέον, περίπου ένας στους δύο πολίτες απαντά πως θα τον παρακινούσε να ασχοληθεί με τα κοινά η εμφάνιση ενός νέου πολιτικού κόμματος που θα τους αντιπροσώπευε αληθινά. Αυτή η επιθυμία είναι εντονότερη σε όσους αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, στους αριστερούς ψηφοφόρους, αλλά και σε εκείνους που δεν ταυτίζονται με κανένα πολιτικό χώρο.

Τα βασικά πορίσματα της έρευνας. Η έρευνα, με τίτλο «Πολίτες και πολιτεία: Εμπιστοσύνη, ανισότητα ευκαιριών, πολιτική συμμετοχή», μέσα από ένα ευρύτατο φάσμα ερωτήσεων διερευνά την άποψη των πολιτών για πολιτειακούς θεσμούς, για συγκεκριμένες κρατικές υπηρεσίες και για φαινόμενα της κοινωνικής ζωής. Ταυτόχρονα καταγράφει το πώς όλα τα παραπάνω επηρεάζουν τις υποκειμενικές αντιλήψεις των πολιτών, όπως αυτές αποκρυσταλλώνονται σε συγκεκριμένα συναισθήματα. Σύμφωνα με τους συγγραφείς της έρευνας, τα βασικά ευρήματα είναι τα εξής:

Φαίνεται να παγιώνεται η καταβαράθρωση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς -εύρημα όλων των δημοσκοπήσεων των τελευταίων ετών- όπως και η έλλειψη συσχέτισης ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα και τους πολίτες. Αναδύονται οικονομικές αλλά και χωρικές ανισότητες, καθώς και τα συναισθήματα της απογοήτευσης, του φόβου, του θυμού και για πρώτη ίσως φορά τόσο έντονα της αδικίας.

Διάχυτη είναι η διαπίστωση πως αν κάποιος δεν διαθέτει οικονομικές δυνατότητες, αντιμετωπίζει τεράστια εμπόδια σε κάθε επίπεδο, και ότι η παροχή μιας δημοκρατικής και ισότιμης πρόσβασης σε ευκαιρίες είναι κάτι που η πολιτεία αδυνατεί ή δεν θέλει να κάνει (https://www.bankingnews.gr/politiki/articles/832469/dimoskopisi-olethros-mono-o-stratos-empneei-empistosyni-to-97-ton-politon-vlepei-ti-diafthora-pantoy).

 

Βόμβες Καραμανλή για την Δημοκρατία στην Ελλάδα – Σφοδρά πυρά προς Μητσοτάκη: «Δεν ελέγχονται οι ισχυροί, έρχεται εθνική κρίση». Ο Καραμανλής τόνισε μεταξύ άλλων: «Η πολιτική ομαλότητα, ιδιαίτερα η κοινοβουλευτική δημοκρατία αμφισβητείται».

Με μια παράγραφο «φωτιά», ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ρίχνει βόμβα και κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, στην ομιλία του σε εκδήλωση για την Άννα Ψαρούδα Μπενάκη. Ο Καραμανλής τόνισε μεταξύ άλλων: «Η πολιτική ομαλότητα, ιδιαίτερα η κοινοβουλευτική δημοκρατία, έχουν ως θεμελιώδες προαπαιτούμενο την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών, την εμπέδωση κράτους δικαίου και την ουσιαστική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.

Όταν αυτά αμφισβητούνται, όταν ένα πολύ μεγάλο και διαρκώς διευρυνόμενο τμήμα της κοινωνίας πιστεύει ότι δεν ισχύουν, ότι οι ευαίσθητοι θεσμοί χειραγωγούνται, ότι το κοινοβούλιο υποβαθμίζεται, ότι οι κυβερνήσεις αγνοούν τις ανάγκες της και δεν καταλαβαίνουν τις αγωνίες της, ότι οι ισχυροί δεν ελέγχονται και ότι η αυστηρότητα του κράτους εξαντλείται επί των λιγότερο ευνοημένων πολιτών, τότε έχουμε κρίση. Κρίση απαξίωσης, κρίση απονομιμοποίησης, κρίση αμφισβήτησης και απόρριψης του θεσμικού πλαισίου και του πολιτικού συστήματος.

Τα φαινόμενα αυτά είναι υπαρκτά, δεν απέχουν από την κρατούσα σήμερα κοινωνική αντίληψη, διεθνώς, στην Ευρώπη και στη χώρα μας. Η αποκατάσταση του σεβασμού και της εμπιστοσύνης των πολιτών απαιτεί εργώδη και τιτάνια προσπάθεια.

Αν αποβεί ανέφικτη ή άκαρπη, οδεύουμε προς μείζονα θεσμική κρίση. Αν υποτιμηθεί ή αγνοηθεί, βαδίζουμε ολοταχώς σε πολιτική κρίση πρώτου μεγέθους. Σημειώνω ότι η ιστορία μας διδάσκει πως τέτοιου είδους κρίσεις, στην περίπτωση της Ελλάδας, λόγω πρωτίστως γεωπολιτικών συνθηκών, συμπίπτουν σχεδόν πάντοτε με εθνικές κρίσεις».

Η ομιλία Καραμανλή. Με μεγάλη χαρά βρίσκομαι σήμερα ανάμεσα σε διακεκριμένους επιστήμονες, ακαδημαϊκούς, παλαιότερους και νεότερους πολιτικούς, ενεργούς πολίτες, άνδρες και γυναίκες, που συνεργάστηκαν και στήριξαν με την εμπιστοσύνη τους για πολλές δεκαετίες την πρωταγωνίστρια της σημερινής εκδήλωσης, την Άννα Ψαρούδα Μπενάκη.

Την ξεχωριστή επιστήμονα, την καταξιωμένη πολιτικό, την ακαδημαϊκό. Πάνω απ’ όλα, την ολοκληρωμένη προσωπικότητα, τη σπουδαία γυναίκα. Οι διοργανωτές επέλεξαν τον σημειολογικά καταλληλότερο χώρο για την αποψινή εκδήλωση. Στο κτίριο του πρώτου Κοινοβουλίου της χώρας τιμούμε την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων.

Δεν είναι η μόνη πρωτιά της. Δεκαέξι χρόνια μετά την εκλογή της στην κορυφή του Κοινοβουλίου, η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη κατέκτησε μια ακόμη ιστορική κορυφή, σπάζοντας για μια ακόμη φορά στερεότυπα και «άβατα» για τις γυναίκες στην Ελλάδα.

Το 2020 μ.Χ. εκλέγεται —πάλι πρώτη γυναίκα— Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Είναι το επιστέγασμα μιας μακράς πορείας που χτίστηκε με επιμονή, με πίστη και αφοσίωση. Με εντιμότητα, ήθος και αρετή.

Οι γονείς της, ο καταγόμενος από ιστορική οικογένεια θαλασσομάχων της Ύδρας πατέρας της, Ναύαρχος Ευάγγελος Ψαρούδας, και η μητέρα της, Αικατερίνη Αντωνίου, βλέποντας την έφεση, τον ζήλο και την λαχτάρα της για ανώτατες σπουδές, την στήριξαν με όλες τις δυνάμεις τους.

Σπούδασε στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές της στην Γερμανία, στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου του Φράιμπουργκ.

Η Νομική Σχολή της Βόννης την ανακήρυξε το 1961 διδάκτορα του Ποινικού Δικαίου. Το 1.962 μ.Χ. ανέλαβε βοηθός της Β’ έδρας Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1.971 μ.Χ. εξελέγη υφηγήτρια του Ποινικού Δικαίου και στη συνέχεια έλαβε εντολή διδασκαλίας. Το 1.979 μ.Χ. έγινε έκτακτη καθηγήτρια και το 1986 Καθηγήτρια Α’ Βαθμίδας του Ποινικού Δικαίου. Από το 1.962 μ.Χ. έως το 2008 μ.Χ. άσκησε μάχιμη δικηγορία επί ποινικών υποθέσεων.

Από το 1.975 μ.Χ. εκδίδει και διευθύνει το νομικό περιοδικό «Ποινικά Χρονικά». Η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη, πάντα ενεργός πολίτης με συμμετοχή στα κοινά, εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής το 1981 στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.

Συνεργάστηκε με διεθνείς οργανισμούς, εκπροσώπησε τη Βουλή των Ελλήνων κατά τη σύνταξη του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συμμετείχε στις εργασίες της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Ως Πρόεδρος της Βουλής, με σεμνότητα, με μετριοπάθεια, σοβαρότητα και υπευθυνότητα, ακολούθησε πάντα τη νομιμότητα και τη διαμορφωμένη κοινοβουλευτική παράδοση. Έδωσε τις ευκαιρίες που επέτρεπε ο Κανονισμός της Βουλής ώστε όλοι οι βουλευτές να έχουν ευχέρεια και ελευθερία λόγου. Τήρησε με ευλάβεια τις εξαιρετικά λεπτές και ενίοτε δύσκολες ισορροπίες μεταξύ των κομμάτων και προάσπισε το κύρος του βουλευτή και του θεσμού.

Σοβαρή αλλά προσηνής. Αυστηρή αλλά πάντα ευγενής. Μαχητική, με ισχυρή επιχειρηματολογία, αλλά με ανυποχώρητο σεβασμό στην αντίθετη άποψη. Οι σχέσεις της με τους προέδρους των κομμάτων, τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους, τους αντιπροέδρους της Βουλής και τους βουλευτές ήταν εγκάρδιες και αποδοτικές.

Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στην κοινοβουλευτική διπλωματία με την έντονη διεθνή παρουσία της Βουλής των Ελλήνων, ιδιαιτέρως σε χώρες με ισχυρή κοινοβουλευτική παράδοση και έντονη παρουσία του Ελληνισμού. Με δυο λόγια: δεν εκόσμησε απλώς τον θεσμό, του προσέδωσε πρόσθετο κύρος με τη συμπεριφορά και το ήθος της.

Κυρίες και Κύριοι, Μία από τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ αυτών που ασχολούνται ενεργά με τα κοινά είναι το κίνητρο που τους ωθεί στην πολιτική. Υπάρχουν αυτοί που τους σαγηνεύει η εξουσία, η δύναμη της επιβολής επί των άλλων, η ανάγκη για αναγνώριση και αποδοχή, ενίοτε δυστυχώς ακόμα και ο προσπορισμός υλικού οφέλους. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που θέλουν να προσφέρουν στον τόπο και τους συνανθρώπους τους, που δεν συμβιβάζονται στις αρχές τους, που θέτουν στην υπηρεσία του δημοσίου συμφέροντος τις ικανότητες, τις γνώσεις, την εμπειρία τους. Ίσως πάνω απ’ όλα το ενάρετο παράδειγμά τους. Σ’ αυτούς ανήκει και η Άννα. Αυτούς που πέρα από τις πραγματικές τους προσπάθειες και υπηρεσίες, η μεγαλύτερη συνεισφορά τους είναι το φωτεινό παράδειγμα. Το ότι με τον χαρακτήρα και τη στάση τους διαψεύδουν τη διογκούμενη αντίληψη απαξίωσης των πολιτικών και αποκαθιστούν τη χαμένη λάμψη και το κύρος της πολιτικής.

Κυρίες και Κύριοι, Η ακαδημαϊκή της ιδιότητα ως καθηγήτρια του Ποινικού Δικαίου, η μακρά κοινοβουλευτική της διαδρομή, η θητεία της στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και, βέβαια, η Προεδρία της Βουλής είχαν ως φυσικό επακόλουθο την ιδιαίτερη σημασία που απέδιδε στον σεβασμό των θεσμών και την απρόσκοπτη λειτουργία τους. Πρωτίστως του Κοινοβουλίου και της Δικαιοσύνης. Κατά την άποψή μου, απολύτως ορθά.

Διότι η πολιτική ομαλότητα, ιδιαίτερα η κοινοβουλευτική δημοκρατία, έχουν ως θεμελιώδες προαπαιτούμενο την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών, την εμπέδωση κράτους δικαίου και την ουσιαστική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.

Όταν αυτά αμφισβητούνται, όταν ένα πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας, και μάλιστα διαρκώς διευρυνόμενο, πιστεύει ότι αυτά δεν ισχύουν, ότι οι ευαίσθητοι θεσμοί χειραγωγούνται, ότι το Κοινοβούλιο υποβαθμίζεται, ότι οι κυβερνήσεις αγνοούν τις ανάγκες της και δεν καταλαβαίνουν τις αγωνίες της, ότι οι ισχυροί δεν ελέγχονται, ότι η αυστηρότητα του κράτους εξαντλείται επί των λιγότερο ευνοημένων πολιτών, τότε έχουμε κρίση. Κρίση απαξίωσης, κρίση απονομιμοποίησης, κρίση αμφισβήτησης και απόρριψης του θεσμικού πλαισίου και του πολιτικού συστήματος.

Τα φαινόμενα αυτά είναι υπαρκτά, δεν απέχουν από την κρατούσα σήμερα κοινωνική αντίληψη, διεθνώς, στην Ευρώπη και στη χώρα μας. Η αποκατάσταση του σεβασμού και της εμπιστοσύνης των πολιτών απαιτεί εργώδη και τιτάνια προσπάθεια.

Αν αποβεί ανέφικτη ή άκαρπη, οδεύουμε προς μείζονα θεσμική κρίση. Αν υποτιμηθεί ή αγνοηθεί, βαδίζουμε ολοταχώς σε πολιτική κρίση πρώτου μεγέθους. Σημειώνω ότι η ιστορία μας διδάσκει πως τέτοιου είδους κρίσεις, στην περίπτωση της Ελλάδας λόγω πρωτίστως γεωπολιτικών συνθηκών, συμπίπτουν σχεδόν πάντοτε με εθνικές κρίσεις.

Σε συνέντευξή της το 2007 μ.Χ.Α, η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη εκμυστηρευόταν: «Αυτό που έχει σημασία είναι όταν φτάσει η ώρα της αποχώρησης να νιώθει κανείς ότι ήταν πάνω απ’ όλα έντιμος απέναντι στον εαυτό του και σε αυτούς που τον εμπιστεύτηκαν. Και πιστεύω ότι όταν φτάσει η δική μου ώρα να αποχωρήσω από την ενεργό πολιτική, αυτό θα το έχω επιτύχει». Κυρία Πρόεδρε, αγαπητή Άννα, Όσοι βρεθήκαμε εδώ, αλλά και πολλοί περισσότεροι που θα ήθελαν να είναι απόψε μαζί σου, σε διαβεβαιώνουμε ότι το πέτυχες απόλυτα (https://www.triklopodia.gr/%ce%b2%cf%8c%ce%bc%ce%b2%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%bb%ce%ae-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%84/).

 

Είναι πολλά τα λεφτά: Οι 24 ΜΚΟ που χρηματοδοτήθηκαν με 175 εκατ. ευρώ. Το μεγαλύτερο ποσοστό χρηματοδότησης προέρχεται από το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης. Ως γνωστόν μεγάλη κονόμα έχει στηθεί γύρω από το μεταναστευτικό, με τα εκατομμύρια να δίνουν και να παίρνουν. Φυσικά σε αυτή την υπόθεση πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν «αμαρτωλές» ΜΚΟ, που μέχρι προσφάτως δρούσαν ανεξέλεγκτα στην χώρα και ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια.

Αυτό ακριβώς αποδείχτηκε περίτρανα και στο έγγραφο που διαβιβάστηκε στην Βουλή από τον υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου Θάνο Πλεύρη, απάντηση σε ερώτηση που κατέθεσε ο Πρόεδρος της «Νίκης», Δημήτρης Νατσιός.

Το ποσό με τις χρηματοδοτήσεις που έχουν λάβει 24 ΜΚΟ ανέρχεται στα 175 εκατ. ευρώ!  Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το συνολικό ποσό χρηματοδότησης των ΜΚΟ από τον χρηματοδοτικό μηχανισμό του ΕΟΧ (Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος) για την περίοδο 2014 μ.Χ.-2021 μ.Χ. ανέρχεται σε 16.670.162,92 ευρώ.

Από δωρεές και συνεισφορές του εξωτερικού το ποσό είναι 50.099,82 ευρώ. Το μεγαλύτερο χρηματοδοτικό σκέλος προέρχεται από το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΤΑΜΕΥ) για την προγραμματική περίοδο 2021-2027, με συνολικό ύψος επιχορηγήσεων 175.000.000 ευρώ, που συγχρηματοδοτείται από εθνικούς πόρους και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όλες οι ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται έχουν εγγραφεί στο Μητρώο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων του Υπουργείου και υπόκεινται σε διαχειριστικούς και οικονομικούς ελέγχους, με δυνατότητα επιτόπιων επαληθεύσεων, ανακτήσεων ποσών ή και ανάκλησης χρηματοδότησης σε περίπτωση παρατυπιών.

Οι 24 ΜΚΟ που πήραν χρηματοδότηση. Από τη λίστα που κατέθεσε ο Θάνος Πλεύρης εμφανίζονται 24 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, ενώ δίνονται αναλυτικά τα ποσά. Οι επιχορηγήσεις αφορούν σε στέγαση, φιλοξενία, κοινωνική επανένταξη, ψυχοκοινωνική υποστήριξη, νομική βοήθεια, εκπαίδευση και ενσωμάτωση μεταναστών και προσφύγων. Αναλυτικά οι 24 ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από πόρους των Προγραμμάτων ΤΑΜΕΥ της Προγραμματικής Περιόδου 2021 μ.Χ.-2027 μ.Χ., είναι:

– Praksis (Προγράμματα Ανάπτυξης Κοινωνικής Στήριξης & Ιατρικής Συνεργασίας) — €7.221.243,00.

– Αλληλεγγύη Solidarity Now — €2.092.102,35.

– Άρσις Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων — €22.481.663,95.

– Εκπαιδευτική Αναπτυξιακή Πλοηγός ΑΜΚΕ — €365.464,00.

– Εκποσπο Νόστος (Εταιρεία Κοινωνικής και Πολιτιστικής Στήριξης Παλινοστούντων Ομογενών) — €12.945.277,19.

– Ηλιακτίδα ΑΜΚΕ Λέσβου — €18.412.218,14.

– Μετάδραση – Δράση για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη — €20.832.141,54.

– Φάρος Ελπίδας — €6.663.873,00.

– Σύμπραξη Φορέων Χανίων για την Ανάπτυξη και την Απασχόληση — €139.884,00.

– Σύλλογος Μέριμνης Ανηλίκων και Νέων — €2.549.714,40.

– Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος — €1.498.188,19.

– Catholic Relief Services (U.S. Conference of Catholic Bishops, Υποκατάστημα Ελλάδας) — €31.804.341,70.

– Hopeten ΑΜΚΕ — €2.494.876,00.

– The Home Project ΑΜΚΕ — €9.874.317,00.

– Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Κέντρο Νέων Ηπείρου — €4.723.430,12.

– Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Αποστολή — €1.614.135,00.

– Διεθνές Κέντρο για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (ICSD) — €11.547.236,22..

– Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός — €7.609.638,00.

– Ευρωπαϊκή Κοινωνία Πολιτική Έκφραση Θεσμοί (ΕΚΠΕΘΕ) — €9.042.449,25.

– Ζεύξις ΜΚΟ — €6.354.203,20.

– Ιατρική Παρέμβαση — €4.677.440,88.

– ΚΕΑΝ (Κύτταρο Εναλλακτικών Αναζητήσεων Νέων) — €6.631.583,54.

– Κοινωνικό Ελληνικό Κλιμάκιο Άμεσης Βοήθειας — €18.342.749,63.

– Συνύπαρξις – Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων — €20.899.959,44.

– Το Χαμόγελο του Παιδιού — €381.653,00.

– Δύναμη Ζωής ΑΜΚΕ — €460.192,00 (https://www.triklopodia.gr/%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%bb%ce%ac-%cf%84%ce%b1-%ce%bb%ce%b5%cf%86%cf%84%ce%ac-%ce%bf%ce%b9-24-%ce%bc%ce%ba%ce%bf-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%87%cf%81%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84/).

 

Νέα χρεοκοπία – Η νεκρή «οικονομία των cafés» που έφεραν τα μνημόνια και η μέγγενη χαμηλών μισθών και παραγωγικότητας. Απέτυχαν τα μνημόνια - Πώς μια τυφλή οριζόντια εφαρμογή των δομικών μεταρρυθμίσεων — χωρίς επαρκή προσοχή στο θεσμικό πλαίσιο, την ικανότητα εφαρμογής και τις δυναμικές των τομέων — μπορεί να οδηγήσει σε αποτελέσματα που απομειώνουν την παραγωγική βάση.

Η σκληρή αλήθεια που δείχνουν οι αριθμοί: Οι μεταρρυθμίσεις που επιβλήθηκαν από τα τρία μνημόνια το 2010 μ.Χ., το 2012 μ.Χ. και το 2015 μ.Χ. όχι μόνο δεν εκσυγχρόνισαν την Ελληνική οικονομία, αλλά την εγκλώβισαν σε ένα υπόδειγμα χαμηλής παραγωγικότητας που συνδέεται με ό,τι αποκαλείται «οικονομία των cafés».

Η Ελλάδα πάντα είχε πολλά cafés, εξαιτίας των κλιαματικών συνθηκών και της κουλτούρας αλλά την περίοδο κατά τη διάρκεια και μετά την ελληνική κρίση που ξεκίνησε στα τέλη του 2009 μ.Χ., που ο αριθμός τους εκτοξεύθηκε, διαμορφώνοντας ένα νέο, αρνητικό, αναπτυξιακό υπόδειγμα, επισημαίνουν σε μελέτη τους οι οικονομολόγοι Μιχάλης Νικηφόρος, Βλάσης Μίσσος, Χρήστος Πιέρρος και Νικόλαος Ροδουσάκης, στο πλαίσιο των working papers του LSE.

Αυτή η «οικονομία των cafes» αποτελεί το ορατό μέρος μιας ευρύτερης μεταβολής της ελληνικής οικονομίας κατά την ίδια περίοδο προς τις «Δραστηριότητες Διαμονής και Εστίασης» (στο εξής ΔΔΕ, υπηρεσίες ψυχαγωγίας/φιλοξενίας), όπως είναι η επίσημη ονομασία του τομέα, η οποία περιλαμβάνει επίσης εστιατόρια, μπαρ, ξενοδοχεία και άλλες δραστηριότητες συναφείς με τον τουρισμό.

Μετά το 2009 μ.Χ. καταγράφεται απότομη αύξηση του μεριδίου αυτού του τομέα στην προστιθέμενη αξία και ιδίως στην απασχόληση. Αυτή η δομική μεταβολή είναι προβληματική, επειδή οι εν λόγω δραστηριότητες είναι ένας τομέας χαμηλής παραγωγικότητας.

Στην Ελλάδα η παραγωγικότητά του ήταν μία από τις χαμηλότερες μεταξύ των διαφορετικών τομέων της οικονομίας πριν από την κρίση, αλλά έχει επίσης μειωθεί περίπου κατά 40% από το 2009, επιτρέποντας στον εν λόγω τομέα να απορροφήσει πολλή απασχόληση. Το 2024 μ.Χ., η παραγωγικότητα της εργασίας στην Ελλάδα ήταν 16% χαμηλότερη από τα επίπεδα του 2009 μ.Χ.—χαμηλότερη σε σύγκριση με το επίπεδο κατά το βάθος της κρίσης το 2015 μ.Χ.

Οι δομικές αλλαγές στην απασχόληση. Η αποτυχία των δομικών μεταρρυθμίσεων. Η μείωση της παραγωγικότητας της εργασίας στην Ελλάδα αντικατοπτρίζει τη συρρίκνωση της παραγωγής που προκλήθηκε από τα μέτρα λιτότητας, καθώς και την κατάρρευση των πραγματικών μισθών λόγω της εκτόξευσης της ανεργίας και της απελευθέρωσης των αγορών εργασίας.

Η Ελλάδα αποτελεί έτσι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση μελέτης για το πώς μια τυφλή οριζόντια εφαρμογή των δομικών μεταρρυθμίσεων—χωρίς επαρκή προσοχή στο θεσμικό πλαίσιο, την ικανότητα εφαρμογής και τις δυναμικές των τομέων—μπορεί να οδηγήσει σε αντιπαραγωγικά αποτελέσματα.

Το πρώτο Πρόγραμμα Οικονομικής Προσαρμογής, που συμφωνήθηκε το 2010 μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της λεγόμενης «τρόικας», ακολουθήθηκε από δύο ακόμη προγράμματα το 2012 και το 2015 (European Commission 2010 μ.Χ., 2012 μ.Χ., 2015 μ.Χ.). Τα «διπλά ελλείμματα» και η παρουσία πολλών δομικών ακαμψιών αναγνωρίστηκαν ως οι κύριοι υπεύθυνοι για την κρίση.

Ως αποτέλεσμα, και τα τρία προγράμματα είχαν δύο κύριες διαστάσεις. Από την μία πλευρά, θα υπήρχε μια έντονη δημοσιονομική προσαρμογή, η οποία θα μείωνε το έλλειμμα της κυβέρνησης και, κατά συνέπεια, και το εξωτερικό έλλειμμα.

Από την άλλη πλευρά, μια σειρά δομικών μεταρρυθμίσεων που θα επέλυσαν τις δομικές ακαμψίες, θα βελτίωναν την κατανομή των πόρων, θα αύξαναν την ανταγωνιστικότητα και θα προωθούσαν την παραγωγή και την ανάπτυξη της παραγωγικότητας σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.

Στο Σχήμα 2 παρουσιάζεται η έκταση της λιτότητας στην Ελλάδα τα χρόνια μετά Οι δύο στόχοι της δημοσιονομικής εξυγίανσης και των δομικών μεταρρυθμίσεων επιτεύχθηκαν. Ωστόσο, οι μακροοικονομικές προβλέψεις απέχουν πολύ από την πραγματικότητα.

Όπως δείχνει το Σχήμα 3, η ελληνική οικονομία έχασε περίπου το ένα τέταρτο της παραγωγής της σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα (μέχρι το 2013 μ.Χ.). Μετά από μερικά χρόνια στασιμότητας, ξεκίνησε μια ασθενική ανάκαμψη το 2016 μ.Χ. (η οποία διακόπηκε προσωρινά από την πανδημία).

Παρ’ όλα αυτά, το 2023 μ.Χ., επτά χρόνια μετά την έναρξη της ανάκαμψης, το πραγματικό ΑΕΠ παραμένει περίπου 20% κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα. Όπως ήταν αναμενόμενο, και όπως μπορούμε να δούμε στο Σχήμα 3β, η πτώση της παραγωγής οδήγησε σε κάθετη μείωση της απασχόλησης.

Ο αριθμός των απασχολουμένων μειώθηκε περίπου κατά 10% και ξεκίνησε να ανακάμπτει παράλληλα με την παραγωγή. Ωστόσο, σε αντίθεση με την παραγωγή, το 2023 μ.Χ. η απασχόληση βρίσκεται περίπου στο προ κρίσης επίπεδο.

Η μείωση της παραγωγικότητας. Ένα ζήτημα στο οποίο δεν έχει δοθεί αρκετή προσοχή στην βιβλιογραφία που έχει αναλύσει τις επιπτώσεις των προγραμμάτων προσαρμογής είναι η παραγωγικότητα, επισημαίνουν οι οικονομολόγοι.

Η παραγωγή μειώθηκε πολύ περισσότερο σε σχέση με την απασχόληση κατά τη διάρκεια της κρίσης, ενώ η απασχόληση ανακάμπτει πολύ γρηγορότερα από την παραγωγή μετά το 2016 (σχήμα 3). Όπως φαίνεται στο Σχήμα 4, αυτή η απόκλιση οδήγησε σε σημαντική πτώση της παραγωγικότητας της εργασίας κατά την διάρκεια της κρίσης — περίπου 20% κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα.

Σε αντίθεση με την παραγωγή, η οποία έχει παρουσιάσει κάποια, έστω αργή, ανάκαμψη τα τελευταία χρόνια, η παραγωγικότητα έχει παραμείνει στάσιμη. Το 2023 μ.Χ., η παραγωγικότητα της εργασίας παραμένει στο ίδιο επίπεδο που βρισκόταν επτά χρόνια νωρίτερα, στην αρχή της ανάκαμψης.

Η αύξηση της παραγωγικότητας αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της μακροπρόθεσμης ανάπτυξης κάθε οικονομίας και, για αυτόν τον λόγο, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ήταν ο κύριος στόχος της φιλόδοξης ατζέντας μεταρρυθμίσεων που υιοθετήθηκε στα τρία προγράμματα προσαρμογής.

Δεδομένης της κεντρικής αυτής θέσης της παραγωγικότητας ως στόχου των προγραμμάτων και των μεταρρυθμίσεων, η κατάρρευση της παραγωγικότητας κατά την κρίση και η στάσιμη πορεία της τα τελευταία χρόνια αποτελεί, ίσως, μια ακόμη μεγαλύτερη αντίφαση σε σχέση με την μείωση της παραγωγής και θέτει μια σημαντική πρόκληση για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας.

Τομεακές αλλαγές: η ανάδυση της «café economy». Σημαντικό εύρημα είναι ότι τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, η Ελληνική οικονομία έχει υποστεί μια ανακατανομή της οικονομικής δραστηριότητας — και ειδικά της απασχόλησης — προς τον τομέα ΔΔΕ, έναν τομέα χαμηλής παραγωγικότητας εξ αρχής, του οποίου η παραγωγικότητα έχει επίσης μειωθεί, ενώ ταυτόχρονα η παραγωγικότητα στους περισσότερους άλλους τομείς επίσης είναι φθίνουσα.

Όπως δείχνει το Σχήμα 5a, η παραγωγή στον τομέα ψυχαγωγίας/φιλοξενίας μειώθηκε κατά την περίοδο 2007 μ.Χ.-2011 μ.Χ. (κατά την διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και των πρώτων χρόνων της ελληνικής κρίσης), αλλά στη συνέχεια ανακάμπτει γρήγορα και υπερβαίνει τα προ-κρίσης επίπεδα. Ο τομέας επηρεάστηκε επίσης σημαντικά από την πανδημία το 2020 μ.Χ., αλλά ανακάμπτει τα επόμενα χρόνια.

Ακόμη πιο εντυπωσιακή είναι η πορεία της απασχόλησης. Τα Σχήματα 5b και 5c, μαζί με τις στήλες [D] και [E] του Πίνακα 2, δείχνουν ότι τόσο η απασχόληση όσο και οι συνολικές ώρες εργασίας στον τομέα AFSA αυξήθηκαν απότομα μετά το 2009 μ.Χ.— με ρυθμό σαφώς ταχύτερο από τα προηγούμενα χρόνια. Μέχρι το 2023 μ.Χ., η συνολική απασχόληση είναι περίπου 87% υψηλότερη από το επίπεδο του 2009 μ.Χ., ενώ οι συνολικές ώρες εργασίας έχουν αυξηθεί περίπου κατά 70%.

Με άλλα λόγια, από τις περίπου 740 χιλιάδες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν από το 2013 (όταν το επίπεδο απασχόλησης έφτασε στο χαμηλότερο σημείο κατά την κρίση), περίπου 320 χιλιάδες (ή 43%) ήταν θέσεις στον τομέα ΔΔΕ.

Σε σύγκριση με το 2009 μ.Χ., η συνολική απασχόληση έχει αυξηθεί κατά περίπου 200 χιλιάδες, ενώ η απασχόληση στον τομέα  κατά 324 χιλιάδες. Φυσικά, αυτές οι αλλαγές στην παραγωγή και την απασχόληση στον τομέα της φιλοξενίας/διασκέδασης σε σχέση με την συνολική οικονομία οδήγησαν σε αύξηση του μεριδίου του στην συνολική οικονομική δραστηριότητα.

Το Σχήμα 6 και οι στήλες (J) και (K) του Πίνακα 2 δείχνουν ότι το μερίδιο της παραγωγής του τομέα στο σύνολο της παραγωγής αυξήθηκε περίπου κατά 2%, ενώ εκείνο της απασχόλησης κατά 6% (σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με τα προ-κρίσης επίπεδα).

Οι αλλαγές στο επίπεδο της πραγματικής παραγωγής και της απασχόλησης συνεπάγονται μείωση της παραγωγικότητας της εργασίας. Το 2023 μ.Χ. η παραγωγικότητα της εργασίας — μετρούμενη ως πραγματική προστιθέμενη αξία ανά συνολική απασχόληση — ήταν περίπου 41% χαμηλότερη από τα επίπεδα του 2009 μ.Χ.

Συνεπώς, όχι μόνο υπήρξε ανακατανομή της οικονομικής δραστηριότητας και της απασχόλησης προς έναν τομέα χαμηλής παραγωγικότητας όπως ο τομέας φιλοξενίας/διασκέδασης, αλλά επιπλέον η παραγωγικότητα αυτού του τομέα κατέρρευσε. Τέλος, το Σχήμα 5f και οι στήλες [H] και [I] του πίνακα δείχνουν ότι η κρίση και η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας οδήγησαν σε σημαντικές μειώσεις στους πραγματικούς μισθούς.

Όταν χρησιμοποιείται Ο Δείκτης τιμών καταναλωτή Consumer Price Index (CPI) για την αποπληθωρισμένη εκτίμηση των ονομαστικών μισθών, κάθε τομέας παρουσίασε μείωση των πραγματικών μισθών μεταξύ 2009 μ.Χ. και 2023 μ.Χ., με τους περισσότερους τομείς να βλέπουν πτώση πάνω από 20%. Ο μέσος πραγματικός μισθός σε όλη την οικονομία μειώθηκε κατά 34%.

Η μεγαλύτερη μείωση των πραγματικών μισθών μεταξύ όλων των τομέων καταγράφηκε στον τομέα ΔΔΕ, που παρουσίασε πτώση σχεδόν 60% μεταξύ 2009 και 2023. Αυτό υποδηλώνει ότι η ανακατανομή της οικονομικής δραστηριότητας και της απασχόλησης προς τον τομέα, σε συνδυασμό με τη φθίνουσα παραγωγικότητα του τομέα, συνοδεύτηκε από απότομη μείωση των πραγματικών μισθών.

Ωστόσο, όπως και στην περίπτωση της συνολικής οικονομίας, η μείωση των πραγματικών μισθών υπερέβη σημαντικά την μείωση της παραγωγικότητας, υποδεικνύοντας μια ανακατανομή του εισοδήματος εις βάρος των μισθών.

Τέλος, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο άλλος τομέας που παρουσίασε αύξηση στην πραγματική προστιθέμενη αξία ήταν οι δραστηριότητες στον τομέα της κτηματαγοράς (Real estate activities). Είναι ασφαλές να λεχθεί ότι σε μεγάλο βαθμό η αύξηση της προστιθέμενης αξίας του τομέα συνδέεται με την συνεχώς αυξανόμενη σημασία του τιομέα ψυχαγωγίας/φιλοξενίας

Ένα μοντέλο διπλής ανάπτυξης. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η ελληνική οικονομία έχει βιώσει μια διαδικασία «αποανάπτυξης» και δυαδικοποίησης (dualization) σύμφωνα με τα πλαίσια ενός συμβατικού μοντέλου διπλής οικονομίας. Όταν η οικονομία αναπτύσσεται, ο σύγχρονος καπιταλιστικός τομέας αναπτύσσεται και αντλεί εργατικά αποθέματα από τον παραδοσιακό τομέα. Όταν η οικονομία συρρικνώνεται, ο καπιταλιστικός τομέας συρρικνώνεται και το πλεονάζον εργατικό δυναμικό απορροφάται από τον παραδοσιακό τομέα.

Σημαντικό είναι ότι η παραγωγή του παραδοσιακού τομέα είναι σχεδόν σταθερή (quasi-fixed), πράγμα που σημαίνει ότι οι αλλαγές στην απασχόληση αντιμετωπίζονται κυρίως μέσω αλλαγών στην παραγωγικότητα.

Οι παραλληλισμοί με την ελληνική εμπειρία είναι σαφείς. Η κρίση οδήγησε σε απότομη πτώση της οικονομικής δραστηριότητας και της απασχόλησης. Ο τομέας ΔΔΕ λειτούργησε ως ο παραδοσιακός τομέας σε ένα μοντέλο διπλής οικονομίας, απορροφώντας μεγάλο μέρος του πλεονάζοντος εργατικού δυναμικού μέσω σημαντικών προσαρμογών στην παραγωγικότητα.

Αυτή η διαδικασία συνοδεύτηκε επίσης από μείωση των μισθών, αύξηση της μερικής απασχόλησης και μεγαλύτερη επισφάλεια των θέσεων εργασίας. Πριν από την κρίση, η ελληνική οικονομία αναπτυσσόταν κυρίως μέσω της επέκτασης της ιδιωτικής δαπάνης — κυρίως της κατανάλωσης, αλλά και των κατοικιών, καθώς και των δαπανών του κράτους. Αυτή η ανάπτυξη χρηματοδοτούνταν σε μεγάλο βαθμό με χρέος, ενώ οι καθαρές εξαγωγές βρίσκονταν σε καθοδική πορεία.

Η οικονομική επέκταση υποστηριζόταν κυρίως από τις υπηρεσίες και την κατασκευή, με τον τομέα φιλοξενίας/διασκέδασης να αναπτύσσεται ελαφρώς πιο αργά σε σχέση με την οικονομία συνολικά. Μετά το 2010 μ.Χ., η έναρξη της κρίσης και η εφαρμογή μέτρων λιτότητας στο πλαίσιο των προγραμμάτων προσαρμογής άσκησαν σημαντική καθοδική πίεση τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική δαπάνη.

Παρά το γεγονός ότι οι καθαρές εξαγωγές βελτιώθηκαν κατά την περίοδο αυτή, αυτό οφείλεται κυρίως στη δραστική συρρίκνωση των εισαγωγών λόγω της εγχώριας ύφεσης, με την αύξηση των εξαγωγών να παίζει πιο περιορισμένο ρόλο.

Ο τομέας ψυχαγωγίας/διασκέδασης ήταν ένας από τους λίγους τομείς που σε μεγάλο βαθμό διέφυγε της ευρείας κατάρρευσης της ζήτησης κατά την περίοδο της κρίσης. Αυτή η ανθεκτικότητα μπορεί να αποδοθεί σε δομικά χαρακτηριστικά τόσο της ελληνικής όσο και της παγκόσμιας οικονομίας.

Η Ελλάδα παρέμεινε σημαντικός διεθνής τουριστικός προορισμός, επωφελούμενη από την συνεχιζόμενη παγκόσμια ανάπτυξη του τουριστικού τομέα. Επιπλέον, η εγχώρια ζήτηση για υπηρεσίες όπως ο καφές παρέμεινε σχετικά ανελαστική, αντανακλώντας την βαθιά πολιτιστική σημασία της — για πολλούς ανέργους, η επίσκεψη σε ένα καφέ λειτουργούσε ως μορφή χαμηλού κόστους κοινωνικής δραστηριότητας. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν προκαλεί έκπληξη ότι η ελληνική οικονομία στράφηκε όλο και περισσότερο προς ένα μοντέλο ανάπτυξης υπό την ηγεσία του τομέα ΔΔΕ.

Τα όρια της αναπτυξιακής προοπτικής. Η ανάπτυξη μιας οικονομίας, όπως έχει γίνει εμφανής στην Ελλάδα και σε άλλους δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς τα τελευταία χρόνια, συνοδεύεται από ορισμένες προκλήσεις. Αρχικά, μια επέκταση του τουρισμού είναι αναπόφευκτο ότι θα συναντήσει, νωρίτερα ή αργότερα, σημαντικές φθίνουσες αποδόσεις κλίμακας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το φυσικό και πολιτιστικό «κεφάλαιο» πάνω στο οποίο βασίζεται ο τουρισμός είναι σχεδόν σταθερό και δεν μπορεί να επεκταθεί: υπάρχουν μόνο τόσες πολλές παραλίες, μνημεία και γραφικά παλιά χωριά και κέντρα πόλεων για επίσκεψη.

Βλέπουμε ότι η επιδείνωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών πριν από την κρίση οφειλόταν σε αύξηση του ελλείμματος στο εμπόριο αγαθών καθώς και σε επιδείνωση του ελλείμματος εισοδημάτων. Κατά την ίδια περίοδο, το ισοζύγιο υπηρεσιών παρέμεινε σταθερό, ενώ το ισοζύγιο ταξιδιών (υποκατηγορία του ισοζυγίου υπηρεσιών) μειώθηκε ελαφρά καθώς η οικονομία αναπτυσσόταν ταχύτερα από τον διεθνή τουρισμό. Σχήμα 9: Ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και τα συστατικά του (ποσοστό του ΑΕΠ). Πηγές: Τράπεζα της Ελλάδος, Eurostat, υπολογισμοί συγγραφέων

Η Ελληνική οικονομία αντιμετωπίζει αυτό το θεμελιώδες δίλημμα. Από τη μία πλευρά, αυτές οι δραστηριότητες χαρακτηρίζονται από χαμηλή (και μειούμενη) παραγωγικότητα και δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως μακροχρόνιος μοχλός ανάπτυξης, ενώ ταυτόχρονα επιφέρουν σειρά άλλων προβλημάτων (πολιτιστική και περιβαλλοντική υποβάθμιση, επιδείνωση της κρίσης κόστους διαβίωσης κ.ά.). Από την άλλη πλευρά, η οικονομία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτές ως πηγή δημιουργίας συνολικής ζήτησης και εισοδήματος από το εξωτερικό.

Ένα οικονομικό μοντέλο υπό διακινδύνευση. Η Ελλάδα εξαρτάται ολοένα και περισσότερο από έναν τομέα που, παρά τα βραχυπρόθεσμα μακροοικονομικά οφέλη του, ενέχει σημαντικούς διαρθρωτικούς και κοινωνικούς κινδύνους μακροπρόθεσμα. Διαπιστώνεται ότι η πτώση της συνολικής ζήτησης και η μείωση των πραγματικών μισθών ήταν καθοριστικοί παράγοντες της κατάρρευσης της παραγωγικότητας

Τελικά, η κατάσταση της Ελλάδας εγείρει θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με την καταλληλότητα των τυποποιημένων πολιτικών συνταγών και τη θεωρία που τις στηρίζει. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις πρέπει να επανεξεταστούν προσεκτικά υπό το πρίσμα των πραγματικών οικονομικών και θεσμικών συνθηκών.

Ένας επιτυχής δρόμος για την Ελλάδα θα απαιτήσει πολιτικές που όχι μόνο αποκαθιστούν τη ζήτηση, αλλά και προάγουν στρατηγικά τους τομείς υψηλής παραγωγικότητας, υποστηρίζουν την τεχνολογική αναβάθμιση και εξασφαλίζουν περιεκτική ανάπτυξη.

Χωρίς μια τέτοια στροφή, η «οικονομία Cafes» κινδυνεύει να μην αποτελεί προσωρινή προσαρμογή, αλλά μακροχρόνιο καθεστώς στασιμότητας. Σε ευρύτερο πλαίσιο, η Ελληνική εμπειρία προσφέρει σημαντικά διδάγματα για την Ευρώπη συνολικά.

Όπως αναγνωρίζει και η πρόσφατη έκθεση Draghi (2024 μ.Χ.), η επίμονη στασιμότητα της παραγωγικότητας αποτελεί σημαντική απειλή για τις μακροπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης και την διεθνή ανταγωνιστικότητα των Ευρωπαϊκών οικονομιών. Χωρίς θεμελιώδη επανεξέταση της οικονομικής αρχιτεκτονικής, η Ευρώπη κινδυνεύει να εδραιώσει ένα μοντέλο άνισων και χαμηλών αναπτυξιακών προοπτικών μεταξύ των κρατών-μελών της (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/832625/i-nea-xreokopia-i-nekri-oikonomia-ton-cafes-pou-eferan-ta-mnimonia-kai-i-meggeni-xamilon-misthon-kai-paragogikotitas).

Ψάχνει τρόπο για την εξουσία το 2027 μ.Χ. ο Βενιζέλος – Σκληρή κριτική από γαλάζιους για τον ενορχηστρωτή του άρθρου 86. Ο κ. Βενιζέλος ξεκαθάρισε ότι δεν θέλει να ηγηθεί του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, διότι κάτι τέτοιο θα τον περιόριζε τις πολιτικές του παρεμβάσεις.

\σκηνικό ως «χρυσή εφεδρεία» προσπαθεί ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης 2012 μ.Χ.-2015 μ.Χ. Ευάγγελος Βενιζέλος, διαβλέποντας προφανώς το κενό που μπορεί να δημιουργηθεί το 2027 μ.Χ. εάν και εφόσον η ΝΔ δεν μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και ζητήσει την βοήθεια του ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ περιορίζει το ρόλο που θέλει να έχει, Ο κ. Βενιζέλος στην πρόσφατη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, ξεκαθάρισε ότι δεν θέλει να ηγηθεί του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ διότι κάτι τέτοιο θα τον περιόριζε τις πολιτικές του παρεμβάσεις, ενώ τόνισε ότι θέλει να παρεμβαίνει για τον τόπο με μία ευρεία οπτική γωνία. Ενδεχομένως και πιο υπερκομματική, βάζοντας ξανά στο τραπέζι το ρόλο που θα μπορούσε να παίξει ως ένα πολιτικός με κοινή αποδοχή από τη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Το αδιέξοδο που βλέπει ο Βενιζέλος χωρίς να κάνει αυτοκριτικη. Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, αναφερόμενος στην επόμενη εκδήλωση του «Κύκλου Ιδεών», ο κ. Βενιζέλος σημείωσε «οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν ένα πολυεπίπεδο αδιέξοδο: η κοινωνία δεν πιστεύει ότι λειτουργούν οι θεσμοί, εκφράζει μια δυσαρέσκεια για το επίπεδο της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, τη λειτουργία της Δικαιοσύνης, του Κοινοβουλίου και των Ανεξαρτήτων Αρχών, καταγράφεται κρίση πολιτικής συμμετοχής και αντιπροσώπευσης, δεν υπάρχει διάθεση συμμετοχής στο πολιτικό γίγνεσθαι, δεν αναγνωρίζεται ότι είναι σοβαρός και παραγωγικός ο ρόλος των κομμάτων και του πολιτικού συστήματος».

Οι δημοσκοπήσεις και για τι πάσχιζε τόσα χρόνια ο Κύκλος Ιδεών. Είναι προφανές ότι στις παρεμβάσεις του όπως και του Κύκλου Ιδεών προβάλλεται ιδιαίτερα η ιδέα της συνεργασίας πολιτικών δυνάμεων. Θυμίζουμε ότι από το 2020 μ.Χ. και μετά οι δημοσκοπήσεις που παρουσιάζονταν στον Κύκλο Ιδεών κατέληγαν σε ένα συγκεκριμένο επίδικο: ότι χρειάζεται η συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και η διακυβέρνηση από έναν Πρωθυπουργό κοινής αποδοχής και από τα δύο κόμματα. Και μιλάμε για εποχές που η δημοτικότητα Μητσοτάκη ήταν αδιαμφισβήτητα μεγάλη και απόλυτη.

Επικριτικά τα κυβερνητικά στελέχη με τα όσα δήλωσε ο Βενιζέλος. Κυβερνητικά στελέχη που κλήθηκαν να σχολιάσουν τη νέα παρέμβαση Βενιζέλου, θεωρούσαν ότι προσπαθεί να μπει στο κάδρο των πολιτικών (και μη) που θέλουν να παίξουν ρόλο το 2027 μ.Χ., όντας μακριά από τα κομματικά δρώμενα αλλά παρακολουθώντας διαρκώς τις πολιτικές εξελίξεις. Μάλιστα, κάποιοι βάζουν στην ίδια κατάσταση και άλλα στελέχη προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ όπως την Άννα Διαμαντοπούλου αλλά και τον σημερινό διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδας Γιάννη Στουρνάρα.

Είναι επικίνδυνο ένας παρ' ολίγον Πρόεδρος της Δημοκρατίας να μιλάει για μη διακυβερνήσιμη χώρα. Κάποια άλλα που μίλησαν στο ΒΝ, ήταν ιδιαιτέρως επικριτικά. Υπογράμμιζαν ότι πριν λίγο καιρό το όνομα του Ευάγγελου Βενιζέλου έπαιζε για Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο Κ. Μητσοτάκης κατά ένα «μαγικό» τρόπο είχε πείσει τον Νίκο Ανδρουλάκη ότι θα προτείνει για ΠτΔ τον Ευάγγελο Βενιζέλο, όμως, τελικά επέλεξε τον Κωνσταντίνο Τασούλα.

«Φανταστείτε έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας να λέει ότι η "χώρα έχει καταστεί μη διακυβερνήσιμη" μου τόνισε ένας από τους επικριτές του. Θα ήταν φοβερά επικίνδυνο για τον Αρχηγό του κράτους, τον πρώτο πολίτη της χώρας να έχει τέτοιες απόψεις, μου εξήγησε και συμφώνησε πλήρως με τον Πρωθυπουργό που δεν τον επέλεξε. Aν έχει τέτοιες απόψεις, τι θα έπραττε ως ΠτΔ; Θα ζητούσε καθημερινά Συμβούλια Πολιτικών Αρχηγών;

Οι τεράστιες ευθύνες του Βενιζέλου για το άρθρο 86. Ένα άλλο πολιτικό στέλεχος με αξιώματα παλαιότερα μου θύμισε ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν ο κύριος ενορχηστρωτής και συντάκτης του άρθρου 86 του Συντάγματος περί ευθύνης των υπουργών. Νόμος ο οποίος δυσαρέστησε αρκετό κόσμο για την ατιμωρησία αρκετών πολιτικών, την λειτουργία των θεσμών και το επίπεδο του κράτους δικαίου.

Το οποίο έθιξε ο ίδιος ο Βενιζέλος στην πρόσφατη συνέντευξή του, όμως ξέχασε και τις δικές του ευθύνες. Ένα νόμο που η ίδια η Ευρωπαία Εισαγγελέας Laura Kovesi στηλίτευσε με τους χειρότερους χαρακτηρισμούς ζητώντας να καταργηθεί. Κάτι που έχει, άλλωστε, υποσχεθεί να πράξει η κυβέρνηση στην επόμενη Συνταγματική Αναθεώρηση.

Συμπερασματικά, ο κ. Βενιζέλος μπορεί να επιδιώκει ρόλο για το 2027 μ.Χ. βλέποντας ένα κενό διακυβέρνησης, όμως και ο ίδιος ευθύνεται για το σημερινό αδιέξοδο, για την δυσαρέσκεια του κόσμου σχετικά με την ατιμωρησία των πολιτικών και το επίπεδο της σημερινής Δικαιοσύνης (https://www.bankingnews.gr/politiki/articles/832505/psaxnei-tropo-gia-tin-eksousia-to-2027-o-venizelos-skliri-kritiki-apo-galazious-gia-ton-enorxistroti-tou-arthrou-86).

 

«Φωτιά» στην πολιτική σκηνή με τον Άγνωστο Στρατιώτη - Σκληρή κόντρα κυβέρνησης - αντιπολίτευσης και στη μέση ο...Δένδιας. "Δίπλα σε αυτό τον πονεμένο πατέρα (Π. Ρούτσι) πάρα πολλοί βρήκαν την ευκαιρία για πέντε λεπτά δημοσιότητας και πολιτικής επιβίωσης", τόνισε ο Π. Μαρινάκης δείχνοντας τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για την κατάθεση της τροπολογίας για το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη που θα φέρει στην Βουλή την Τρίτη 21/10 η κυβέρνηση και το πολιτικό θερμόμετρο είναι ανεβασμένο στα ύψη, με την αντιπολίτευση να την κατηγορεί για επιχείρηση διχασμού της κοινωνίας και απαγόρευσης των διαμαρτυριών στο Σύνταγμα, δεδομένου ότι το θέμα έθεσε ο πρωθυπουργός, Κ. Μητσοτάκης, μετά το τέλος της απεργίας πείνας για 23 ημέρες του Π. Ρούτσι με σκηνές στο Σύνταγμα.

Στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι να αναλάβει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας τον καθαρισμό, ανάδειξη και συντήρηση του μνημείου, μόνο που φαίνεται πως υπάρχει ανοιχτό μέτωπο με τον αρμόδιο υπουργό, Ν. Δένδια, και μάλιστα, οι σχέσεις του με τον πρωθυπουργό δεν είναι και οι καλύτερες, σε σημείο που ακούστηκε ότι λίγο έλειψε και να παραιτηθεί.

Με την κυβέρνηση της ΝΔ να βλέπει την δημοσκοπική της κατρακύλα και πλέον, οι 7 στους 10 πολίτες να ζητούν να φύγει από την εξουσία, το Μαξίμου έρχεται αντιμέτωπο με την δυσαρέσκεια της κοινωνίας και πλέον κάνει λόγο για...δράκους (δια στόματος Π. Μαρινάκη), ενώ  σπεύδει να ξακαθαρίσει ότι δεν έχει σχέση με την απεργία πείνας του Ρούτσι η τροπολογία. Κατηγορεί δε την αντιπολίτευση πως θέλει να καθυστηρήσει την δίκη για τα Τέμπη.

«Μας αρέσει ως χώρα, αναφέρομαι στο πολιτικό σύστημα, να δημιουργούμε κάποιους "δράκους", γιατί αυτά πουλάνε περισσότερο. Η τροπολογία δεν έχει σχέση με τον αγώνα που έκανε ένας πατέρας για το παιδί του, ούτε είναι εκδικητική, ούτε διχαστική», δήλωσε το Σάββατο 18/10 στο Mega ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος, Π. Μαρινάκης, ξεκαθαρίζοντας ότι «η τροπολογία θα λέει ότι στο μνημείο αυτό και σε ένα συγκεκριμένο χώρο γύρω από το μνημείο πως δεν θα επιτρέπεται καμία διαμαρτυρία, διαδήλωση, πανό ή γκράφιτι. Η επιβολή της τάξης θα γίνεται από την αστυνομία και η ανάδειξη και η συντήρηση του μνημείου είναι προτεραιότητα του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Μόλις ψηφιστεί η τροπολογία στο συγκεκριμένο σημείο δεν θα επιτρέπεται ούτε η διαμαρτυρία, ούτε γκράφιτι, ούτε πανό, είτε είναι από αριστερή, είτε κεντροδεξιά οργάνωση».

Μάλιστα, ο κ. Μαρινάκης μίλησε και για επιχείρηση να δημιουργηθεί κλίμα διχασμού. Όπως ανέφερε «ο κ. Δένδιας στη Βουλή είπε ότι είναι δίπλα στον κ. Ρούτσι ανθρώπινα, όπως κι εμείς και λίγο αργότερα είπε ότι είναι δουλειά της δικαιοσύνης να αποφασίσει. Επέλεξαν κάποια μέσα να μην προβάλλουν τη δήλωση αυτή για να δημιουργήσουν ένα κλίμα διχασμού».

«Αυτό το ιερό μνημείο συμβολίζει όσους έδωσαν τη ζωή τους και θυσιάστηκαν για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι. Το μεγαλύτερο λάθος που μπορούμε να κάνουμε όλοι μας είναι να βάζουμε στο ζύγι δύο ιερές έννοιες. Είναι ότι πιο ιερό η θυσία για την πατρίδα και βέβαια, είναι ιερό το δικαίωμα ενός πατέρα, μίας μάνας, ενός συγγενή ή ενός φίλου να θρηνήσουν τον άνθρωπό του. Είναι λάθος να λένε ή το ένα ή το άλλο», πρόσθεσε.

Στρέφοντας τα πυρά του κατά της αντιπολίτευσης, ο κ. Μαρινάκης την κατηγόρησε και κυρίως την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου, ότι θέλησαν να καθυστερήσουν τη δίκη για τα Τέμπη.

«Δίπλα σε αυτό τον πονεμένο πατέρα πάρα πολλοί βρήκαν την ευκαιρία για πέντε λεπτά δημοσιότητας και πολιτικής επιβίωσης. Δεν είναι ο κος Ρούτσι και ο κάθε πατέρας ένα σημείο που διαμαρτύρεται εκεί και βρίσκει το κάθε πρόσωπο αφορμή να κάνει το προσωπικό του μανιφέστο», είπε χαρακτηριστικά.

Επανέλαβε πως «με τους γονείς δεν θα αντιπαρατεθούμε ποτέ. Οι γονείς έχουν δικαίωμα να διεκδικούν ότι επιθυμούν, δεν θα τους στερήσει κανένας το δικαίωμα. Κανείς δεν ενοχλείται, σε κανέναν δεν χαλάει η αισθητική ο αγώνας ενός πατέρα».

Πρόσθεσε ότι «το γεγονός ότι οι κοι Καραμανλής και Τριαντόπουλος θα δικαστούν από φυσικό δικαστή οφείλεται στην αλλαγή του Συντάγματος, που έγινε επί ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη. Καταργήθηκε η αποσβεστική προθεσμία και έτσι από τις δικές μας ημέρες και μετά, τα όποια αδικήματα έχουν τελέσει δεν θα παραγράφονται και όλοι θα έχουμε τις ίδιες προθεσμίες παραγραφής».

Τσουκαλάς (ΠΑΣΟΚ): Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί εθνικά μνημεία για να διαιρέσει τους Έλληνες. «Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί εθνικά μνημεία για να διαιρέσει τους Έλληνες και αυτό είναι πάρα πολύ επικίνδυνο», δήλωσε ο Εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Κώστας Τσουκαλάς, σημειώνοντας παράλληλα με φόντο τις τελευταίες δημοσκοπήσεις πως «το ενδεχόμενο νέας εκλογής του κ. Μητσοτάκη τρομάζει το 70% της κοινωνίας, που πιστεύει πως δεν πάει άλλο με αυτήν την πολιτική».

Ο κ. Τσουκαλάς μιλώντας στο Mega ενόψει της τροπολογίας που φέρνει στη Βουλή την ερχόμενη Τρίτη η κυβέρνηση για το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, εκτίμησε ότι «συνιστά μία διχαστική επικοινωνιακή διαχείριση της πολιτικής ήττας της Νέας Δημοκρατίας. Επί 23 ημέρες έπαιζαν τα ρέστα τους για να μη γίνει δεκτό το αίτημα του κ. Ρούτσι, την ώρα που ο ίδιος ο πρωθυπουργός έκανε ανάρτηση και μιλούσε για ενδεχόμενη καθυστέρηση της δίκης».

Ο ίδιος καταλόγισε στην κυβέρνηση ότι η τροπολογία έρχεται «μόνο και μόνο για να μιλήσει με ακροατήρια, όπως είναι εκείνα της κας Λατινοπούλου. Ο πρωθυπουργός ξέρει ότι πια το 70% της κοινωνίας του έχει γυρίσει στην πλάτη και λέει "από το 30-32 %, ένα μέρος ψηφίζει εμένα, ένα μέρος ψηφίζει τη κα. Λατινοπούλου ή τον κ. Βελόπουλο". Η μέριμνά του, λοιπόν, είναι πώς θα συνομιλήσει με αυτά τα ακροατήρια».

Επανέλαβε την καθαρή θέση του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής που λέει ότι «τα μνημεία είναι χωρικά σύμβολα των κοινωνιών για να τους ενώνουν και προφανώς είναι ζωντανά. Εμείς δεν θεωρούμε επ’ ουδενί ότι ο κ. Ρούτσι προσέβαλε το μνημείο, όπως η Νέα Δημοκρατία ισχυρίζεται. Διότι, όταν έρχεσαι μια μέρα μετά από την απεργία πείνας και φέρνεις τροπολογία, αυτό ισχυρίζεσαι» (https://www.bankingnews.gr/politiki/articles/832609/fotia-stin-politiki-skini-me-tin-tropologia-gia-ton-agnosto-stratioti-antiparathesi-kyvernisis-antipolitefsis-kai-sti-mesi-o-dendias).

 

Στα 45 με 50 δισ. το "μαύρο" χρήμα που κυκλοφορεί στην Ελλάδα εκτιμά το ΚΕΠΕ. Στα 45 με 50 δισ. ευρώ υπολογίζεται η παραοικονομία στην Ελλάδα, με το 20,9% του ΑΕΠ να κινείται εκτός επίσημης οικονομίας, παρά τον περιορισμό της φοροδιαφυγής μέσω των ψηφιακών μέτρων που έχουν ενεργοποιηθεί.

Μεταξύ 45 και 50 δισ. ευρώ υπολογίζεται η παραοικονομία στην Ελλάδα, η οποία κινείται σε επίπεδα υψηλότερα από το μέσο όριο στην ΕΕ, αλλά με έχει φθίνουσα πορεία λόγω της επέκτασης των ψηφιακών συναλλαγών και πληρωμών.

Αυτό επισημαίνεται σε ειδική μελέτη του ΚΕΠΕ, στην οποία επιχειρείται η προσέγγιση της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής, καθώς και των αιτιών που την τροφοδοτούν, μεταξύ των οποίων είναι και ο μεγάλος όγκος της αυτοαπασχόλησης στην Ελλάδα.

Όπως σημειώνεται, στην μελέτη της ερευνήτριας του ΚΕΠΕ, Άρτεμις Στρατοπούλου, η φοροδιαφυγή αποτελεί μέρος της παραοικονομίας, αλλά ο ορισμός και η μέτρηση της παραοικονομίας παραμένουν αντικείμενο συζήτησης. Η παραοικονομία αναφέρεται επίσης ως «κρυφή» οικονομία, «γκρίζα» οικονομία, «μαύρη» ή «λαθραία» οικονομία, «οικονομία μετρητών» ή «ανεπίσημη» οικονομία.

Σύμφωνα με μελέτη που επικαλείται το επίπεδο της ανεπίσημης οικονομικής δραστηριότητας στην Ελλάδα παραμένει σε υψηλότερα επίπεδα σε σύγκριση με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδιαίτερα με τις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης.

Πιο συγκεκριμένα, το 2022 μ.Χ., το επίπεδο της ανεπίσημης οικονομικής δραστηριότητας στην Ελλάδα ανήλθε στο 20,9% του ΑΕΠ (περίπου 45-50 δισ. ευρώ) 3,3 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ-27.

Μεταξύ 2003 μ.Χ.-2022 μ.Χ., το μέσο επίπεδο της ανεπίσημης οικονομικής δραστηριότητας στην Ελλάδα καταγράφηκε στο 23,7% (του ΑΕΠ) σε σύγκριση με 12% και 12,3% στην Ιρλανδία και στη Γερμανία, αντίστοιχα.

Ακόμη και σε σύγκριση με χώρες με παρόμοιες οικονομικές συνθήκες, όπως η Ιταλία, η Πορτογαλία, και η Ισπανία, η ανεπίσημη δραστηριότητα στην Ελλάδα παραμένει υψηλότερη. Το μέγεθος της παραοικονομίας στην Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία ήταν κατά μέσο όρο 21,5%, 18,5% και 18,7%, αντίστοιχα, την περίοδο 2003 μ.Χ.-2022 μ.Χ. Ωστόσο, πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι το μέγεθος της παραοικονομίας στην Ελλάδα κατέγραψε αξιοσημείωτη μείωση 7,3% μεταξύ 2003 μ.Χ. και 2022 μ.Χ.

Τι τροφοδοτεί την φοροδιαφυγή. Μελέτες καταδεικνύουν, σύμφωνα με το ΚΕΠΕ, πως οι κύριουι παράγοντες που διατηρούν σε υψηλά επίπεδα την παραοικονομία στην Ελλάδα, μεταξύ των χωρών της ΕΕ είναι το υψηλό ποσοστό αυτοαπασχόλησης, ακολουθούμενο από την έμμεση φορολογία, το ποσοστό ανεργίας, τη φορολογική ηθική, τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων και το ρυθμιστικό πλαίσιο (regulatory burden), όπως αυτό μετράται από τον δείκτη επιχειρηματικής ελευθερίας.

Σε όλες τις χώρες, ο σημαντικότερος παράγοντας που επηρεάζει το μέγεθος της παραοικονομίας είναι το επίπεδο αυτοαπασχόλησης, το οποίο στην Ελλάδα συμβάλλει κατά 37,6%, σε σύγκριση με 31% στην Ιταλία, 31,1% στην Πορτογαλία και 23,8% στην Ισπανία.

Τονίζεται, σχετικά, πώς εάν το επίπεδο της αυτοαπασχόλησης είναι υψηλό, τότε και το ποσοστό συμμετοχής στην παραοικονομία θα είναι υψηλό. Όπως δείχνουν τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, το μέσο επίπεδο αυτοπασχόλησης ως ποσοστό της συνολικής απασχόλησης μεταξύ 2003 μ.Χ.-2023 μ.Χ. ήταν 34,6% στην Ελλάδα, 24,3% στην Ιταλία, 20,6% στην Πορτογαλία και 17% στην Ισπανία, καταδεικνύοντας ένα σημαντικά υψηλό ποσοστό αυτοαπασχολούμενων στην Ελλάδα σε σύγκριση με τις άλλες χώρες. Άλλες παράμετροι που ενισχύουν την παραοικονομία και την φοροδιαφυγή είναι:

Οι έμμεσοι φόροι που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του μεγέθους της παραοικονομίας. Οι υψηλοί συντελεστές έμμεσων φόρων και οι συχνές πληρωμές με μετρητά στις επιχειρήσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε φοροδιαφυγή μεγάλης κλίμακας, ιδίως σε οικονομίες όπως η Ελλάδα, όπου οι συντελεστές ΦΠΑ ήταν υψηλοί και οι ηλεκτρονικές συναλλαγές περιορισμένες μέχρι πρόσφατα.

Η υψηλή ανεργία συμβάλλει και αυτή σημαντικά στην παραοικονομία (18%). Στην Ελλάδα το ποσοστό ανεργίας έχει μειωθεί σημαντικά κατά 17,6 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ του 2013 μ.Χ. (υψηλότερο ποσοστό στο 27,7%) και του 2024 μ.Χ. (10,1%).

Η φορολογική ηθική διαδραματίζει επίσης καταλυτικό ρόλο, με συμμετοχή 10,4% στο μέγεθος της παραοικονομίας. Όπως εξηγείται, η χαμηλή ποιότητα των θεσμών, οι αναποτελεσματικοί κρατικοί θεσμοί, τα πολύπλοκα φορολογικά και ρυθμιστικά συστήματα, η απουσία ενός ευέλικτου νομικού πλαισίου και η διαφθορά είναι οι βασικοί προσδιοριστικοί παράγοντες της παραοικονομίας στις περισσότερες χώρες.

Η ποιότητα των θεσμών στην Ελλάδα θεωρείται ιστορικά ανεπαρκής (ή χαμηλή) και κάτω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης σε συγκεκριμένους βασικούς θεσμούς, όπως το κράτος δικαίου, η ποιότητα των ρυθμιστικών μηχανισμών, ο έλεγχος της διαφθοράς, η συμμετοχή και λογοδοσία, και η πολιτική σταθερότητα.

Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι η βαθμολογία που αποδίδεται στον δείκτη «αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης» υπήρξε συστηματικά χαμηλή για την Ελλάδα. Εν λόγω δείκτης, κυμαινόμενος από -2,5 (χειρότερη βαθμολογία) έως 2,5 (καλύτερη βαθμολογία), αποτυπώνει την ποιότητα των δημόσιων υπηρεσιών και συνδέεται στενά με την αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης. Η Ελλάδα είχε μέση βαθμολογία 0,43.

Πώς θα μειωθεί η παραοικονομία στην Ελλάδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα περιορίζεται το κενό ΦΠΑ, το οποίο, όμως παραμένει σε επίπεδα υψηλότερα του μέσου όρου της ΕΕ, ωστόσο, παρουσιάζει πτωτική τάση, υποδηλώνοντας ότι η φορολογική συμμόρφωση έχει βελτιωθεί σημαντικά, ιδίως από το 2018 m.X. και έπειτα.

Ο δείκτης του ελλείμματος συμμόρφωσης στον ΦΠΑ λειτουργεί ως μια προσέγγιση των εσόδων από τον ΦΠΑ που χάνονται λόγω απάτης, φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής, δόλιων πτωχεύσεων και χρηματοοικονομικής αφερεγγυότητας ή εσφαλμένων υπολογισμών.

Το κενό στον ΦΠΑ εκτιμήθηκε σε 13,71% της συνολικής φορολογικής υποχρέωσης ΦΠΑ το 2022 μ.Χ., καταγράφοντας μια αξιοσημείωτη μείωση 16,28 ποσοστιαίων μονάδων από το 2011 μ.Χ. (υψηλότερο ποσοστό στο 30%).

Παράλληλα, το 2024 μ.Χ., σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η Ελλάδα κατέγραψε υπεραπόδοση των φορολογικών εσόδων,μ.Χ. αντανακλώντας τα οφέλη που αποκόμισε, μεταξύ άλλων και από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις συνέβαλαν σημαντικά στην επίτευξη των στόχων φορολογικής συμμόρφωσης. Ωστόσο, για το 2025 μ.Χ., είναι απαραίτητο να συνεχιστούν και να ολοκληρωθούν οι παρεμβάσεις του 2024 μ.Χ. που οδήγησαν στην μείωση της φοροδιαφυγής. Οι παρεμβάσεις περιλαμβάνουν:

Την καθολική δήλωση των εσόδων και εξόδων μιας επιχείρησης στην πλατφόρμα myData, την καθολική λειτουργία της ψηφιακής βάσης δεδομένων πελατών, την έναρξη της υποχρεωτικής εφαρμογής του ψηφιακού δελτίου αποστολής διακινούμενων προϊόντων, νέα συστήματα ελέγχου για την αυτόματη παρακολούθηση της εξέλιξης των ληξιπρόθεσμων οφειλών κάθε υπόχρεου,  την αποτελεσματικότερη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης με στόχο την περαιτέρω μείωση της γραφειοκρατίας, την καθολική επέκταση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης, την ενθάρρυνση της χρήσης των ηλεκτρονικών πληρωμών (https://www.businessdaily.gr/oikonomia/164808_pano-apo-20-toy-aep-i-paraoikonomia-stin-ellada-symfona-me-meleti-toy-kepe).

Ο ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΤΗΣ ΛΑΟΥΡΑΣ ΚΟΒΕΣΙ… Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία είναι ένα ανεξάρτητο όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρμόδιο για την καταπολέμηση των εγκλημάτων κατά του προϋπολογισμού της Ένωσης.

Η Λάουρα Κοβέσι είναι η πρώτη Ευρωπαία Αρχιεισαγγελέας της ΕΕ. Στην κυρία Κοβέσι έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους όλοι οι υγιείς Έλληνες, ελπίδες για να ξεβρωμίσει το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα των «χασάπηδων και των φραπέδων».

Όμως η επταετής θητεία της ολοκληρώνεται σε λίγους μήνες — και δεν ανανεώνεται. Έτσι, σύντομα θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την διαδοχή της. Μάθαμε λοιπόν πως στο Μέγαρο Μαξίμου… κάποιοι κρυφογελούσαν. Η προσπάθειά τους; Να καθυστερήσουν τις δικογραφίες για τα τρένα, τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τα «πράσινα σπιτάκια», και τόσα άλλα σκάνδαλα των κυβερνήσεων Μητσοτάκη.

Όμως αυτά τα γελάκια και οι χαρούλες, παγώνουν όταν πληροφορούνται ότι το φαβορί για την διαδοχή της Κοβέσι — μεταξύ των τεσσάρων υποψηφίων — είναι ένας εκ των αναπληρωτών της, ο Γερμανός Αντρές Ρίτερ. Ο Ρίτερ θεωρείται πολύ σκληρός στις υποθέσεις κλοπής Ευρωπαϊκών επιδοτήσεων, καθώς έχει διατελέσει 25 χρόνια Εισαγγελέας στην Γερμανία.

Η επιλογή του νέου Ευρωπαίου Αρχιεισαγγελέα πραγματοποιείται από ανεξάρτητη επιτροπή, η οποία, αφού καταλήξει στο επικρατέστερο πρόσωπο, εισηγείται την υποψηφιότητα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο αποφασίζει με ψηφοφορία. Η τελική επιλογή είναι συνδυασμός του αποτελέσματος της ψηφοφορίας του Κοινοβουλίου και της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Η ελπίδα της κυβέρνησης Μητσοτάκη; Να μην είναι νέος Αρχιεισαγγελέας ο Αντρές Ρίτερ. Γιατί αν είναι… εικάζεται πως το αποτέλεσμα θα αποδειχθεί θλιβερό για τον ίδιο τον Έλληνα πρωθυπουργό και μέλη της κυβέρνησής του. Η δική μας ελπίδα, για την κάθαρση του πολιτικού βούρκου στην Πατρίδα μας, και για την συνέχιση του έργου της Κοβέσι, είναι η εκλογή του Αντρές Ρίτερ στην θέση της (https://www.triklopodia.gr/%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b4%ce%bf%cf%87%ce%bf%cf%83-%cf%84%ce%b7%cf%83-%ce%bb%ce%b1%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b1%cf%83-%ce%ba%ce%bf%ce%b2%ce%b5/).

 

 Η Γερμανία εκδικείται την Ελλάδα για το βέτο της που έθεσε στην είσοδο της Τουρκίας στον μηχανισμό SAFE. Το Βερολίνο βοηθάει την Άγκυρα να μην άρει το «casus belli» που ζήτησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η Γερμανία εκδικείται την Ελλάδα για το βέτο που ασκεί στην είσοδο της Τουρκίας στον μηχανισμό SAFE, παραδίδοντας άμεσα και μέχρι το τέλος του χρόνου τα πρώτα από τα 40 Eurofighter που έχει ζητήσει να προμηθευτεί η Άγκυρα.

Το Βερολίνο δηλαδή βοηθάει την Άγκυρα να μην άρει το «casus belli» που ζήτησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως προϋπόθεση για να δώσει την συναίνεσή του ώστε η Τουρκία να ενταχθεί στον Ευρωπαϊκό μηχανισμό.

Σημειώνεται ότι το SAFE (Security Action for Europe) είναι ένα νέο χρηματοδοτικό εργαλείο της ΕΕ που θα παρέχει έως και 150 δισ. € σε κράτη μέλη μέσω δανείων με ανταγωνιστικά επιτόκια και μακροπρόθεσμη διάρκεια, που θα εκδίδει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα οποία κράτη θέλουν να επενδύσουν σε κοινές αμυντικές προμήθειες.

Σκοπός είναι η ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής ετοιμότητας και η αύξηση των κοινών αμυντικών δαπανών. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν δάνεια κατόπιν αιτήματος, βασιζόμενα σε εθνικά σχέδια. Για να εξασφαλίσουν δάνεια, θα πρέπει, κατ’ αρχήν, να πραγματοποιούν κοινές προμήθειες με τουλάχιστον δύο συμμετέχοντες.

Στο περιοδικό «ΣΤΡΑΤΗΓΓΙΚΗ» έχουμε επανειλημμένα παρουσιάσει ανάλυση των δυνατοτήτων των δυο αεροσκαφών για το Αιγαίο σε άλλου τομείς υπερτερεί το ελληνικό «Rafale» και σε άλλους το τουρκικό πλέον Eurofighter. Φυσικά μεγάλο ρόλο θα παίξει και η απόκτηση πυραύλων τεχνολογίας ramjet Meteor από την Άγκυρα κάτι το οποίο θεωρείται σχεδόν βέβαιο.

H ταχύτητα παράδοσης των Eurofighter από την Γερμανία στην Τουρκία σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα δείχνει ότι το Βερολίνο θα προσφέρει τα δικά του μαχητικά σε διαμόρφωση Tranche 4 τα οποία θα διαθέτουν ραντάρ AESA.

Σημειώνεται ότι υπάρχει κοινή μοίρα με την καταριανή Αεροπορία στην τουρκική αεροπορική βάση στο Ικόνιο, η οποία αποτελείται από τουρκικά F-16 και καταριανά Rafale και Eurofiogter. Έτσι οι Τούρκοι έχουν εκπαιδευτεί στις αδυναμίες των Rafale αλλά έχουν και πολύ καλή γνώση των Eurofighter. Συνεπώς δεν θα δυσκολευτούν να τα εντάξουν στην αεροπορική τους δύναμη.

Οι κύριες διαφορές μεταξύ Rafale και Eurofighter είναι ότι το Eurofighter είναι ταχύτερο και πιο ευέλικτο σε υψηλές ταχύτητες, ενώ το Rafale είναι πιο ευέλικτο σε χαμηλές ταχύτητες και έχει μεγαλύτερη αυτονομία χάρη στους πιο αποδοτικούς κινητήρες του.

Επιπλέον, το Rafale έχει μικρότερο ίχνος ραντάρ, ενώ το Eurofighter είναι ελαφρώς πιο ευάλωτο. Το Eurofighter είναι πιο γρήγορο και ικανότερο σε αερομαχίες. Έχει ρυθμό ανόδου 320 m/s και μέγιστη ταχύτητα πάνω από Mach 2.

Το Rafale είναι πιο ευέλικτο σε χαμηλές ταχύτητες. Έχει χαμηλότερο ρυθμό ανόδου  300 m/s) και μέγιστη ταχύτητα Mach 1,8. Το Eurofighter διαθέτει ισχυρότερους κινητήρες (EJ200) με μεγαλύτερη κατανάλωση καυσίμου.

Το Rafale διαθέτει κινητήρες με μικρότερη ώθηση αλλά χαμηλότερη κατανάλωση, που του δίνει μεγαλύτερο βεληνεκές. Θεωρείται ότι είναι πιο αξιόπιστοι και οικονομικοί στην συντήρηση.  Το Eurofighter φέρει όπλα από διάφορους κατασκευαστές, κυρίως Αμερικανικά.

Το Rafale φέρει όπλα αποκλειστικά γαλλικής κατασκευής, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των συστημάτων. Συνεπώς υπάρχουν λεπτομέρειες που μπορούν να κάνουν την διαφορά σε μία αναμέτρηση μεταξύ των δύο μαγνητικών.

Η ουσία είναι ότι το Βερολίνο εν γνώση του δίνει ένα πολύ καλό μαχητικό στην Τουρκία η οποία κατέχει παράνομα από το 1974 το 33% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας μίας χώρας μέλους της ΕΕ και απειλεί με «casus belli» την Ελλάδα, δηλαδή με πόλεμο στην περίπτωση που η χώρα ασκήσει το νόμιμο δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ.!

Η Ελλάδα μάλιστα είναι χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ! Δηλαδή η «σύμμαχος» Τουρκία, όπως την αποκάλεσε Γερμανός ΥΠΕΞ, απειλεί χώρα σύμμαχο και της ίδιας και της Γερμανίας στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και χώρα μέλος της ΕΕ, δηλαδή εταίρου της Γερμανίας! Και όλα αυτά στο Βερολίνο φαίνονται φυσιολογικά (https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/i-germania-ekdikeitai-tin-ellada-gia-to-veto-tis-pou-ethese-stin-eisodo-tis-tourkias-ston-mixanismo-safe/)…

 

Το καλάθι που άδειασε: 878% άνοδος στις τιμές τροφίμων - Συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης στην Τουρκία τον κυκλώνα του πληθωρισμού, η τουρκική οικονομία βλέπει την βασική διατροφή να μετατρέπεται σε είδος πολυτελείας. Τα τρόφιμα αυξάνονται με ρυθμούς τετραψήφιους, ενώ οι μισθοί μένουν πολύ πίσω, αφήνοντας τους πολίτες αντιμέτωπους με μια καθημερινή πραγματικότητα που θυμίζει κρίση επιβίωσης.

Τον Μάρτιο του 2021 μ.Χ., το καλάθι κόστιζε 842,04 τουρκικές λίρες, ενώ ο κατώτατος μισθός ανερχόταν σε 3.577 λίρες, επιτρέποντας την αγορά του 4,2 φορές. Σήμερα, το ίδιο καλάθι κοστίζει 8.237 λίρες, σημειώνοντας αύξηση 878%, ενώ ο κατώτατος μισθός έχει αυξηθεί μόλις 6,17 φορές, καλύπτοντας πια μόλις 2,6 φορές το ίδιο καλάθι.

Οι τιμές που εκτοξεύθηκαν. Η ανατίμηση πλήττει κυρίως τα βασικά τρόφιμα, αποτυπώνοντας την ένταση της ακρίβειας στην καθημερινότητα: Βοδινό κρέας: από 122,95 λίρες/κιλό το 2021 μ.Χ. σε 1.999 λίρες σήμερα — αύξηση 1.552%. Μπισκότα: από 2,25 λίρες σε 29,50 λίρες — άνοδος 1.211%. Τουρκικός καφές: από 6,45 λίρες σε 83,45 λίρες — αύξηση 1.193%. Ρεβίθια: από 12,90 λίρες σε 134,95 λίρες — άνοδος 946%.

Οι αυξήσεις αυτές συνθέτουν ένα σκηνικό πληθωρισμού που κατατρώει τον κατώτατο μισθό και εντείνει την δυσαρέσκεια σε ένα κοινωνικό σώμα ήδη επιβαρυμένο από την μακροοικονομική αστάθεια.

Η πολιτική διάσταση. Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί να μετατοπίσει την συζήτηση στο πεδίο των θεσμών, δηλώνοντας πως το ισχύον σύνταγμα «δεν μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στον αιώνα του οράματος της Τουρκίας» και αφήνοντας υπαινιγμούς ότι τα συνταγματικά όρια παρεμποδίζουν την αντιμετώπιση των υψηλών τιμών.

Η τοποθέτηση αυτή, ωστόσο, προσλαμβάνεται από οικονομικούς αναλυτές ως πολιτικός ελιγμός, σε μια στιγμή που η κοινωνική πίεση λόγω ακρίβειας αυξάνεται και η τουρκική κυβέρνηση αναζητά αφηγήματα πέρα από τους ψυχρούς αριθμούς της αγοράς.

Η Τουρκία είναι αναγκασμένη να κάνει πιέσεις στα όρια θερμού επεισοδίου σε Ελλάδα και Κύπρο και νομίζει πως αν κερδίσει κάτι δεν θα ξεσηκωθεί ο λαός της! Η ανοχή στον Ερντογάν τελείωσε και με την θρησκεία και τον φανατισμό δεν μπορείς να σταματήσεις ένα λαό που στην Ανατολική Θράκη- Κωνσταντινούπολη και στην Σμύρνη δεν θέλει πόλεμο αλλά ευμάρεια και ησυχία.

Περιμένουμε τις επόμενες κινήσεις του Ερντογάν και της Τουρκίας και δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος να συμφωνήσουμε σε τίποτα. Το κεφάλι του Ερντογάν θα πέσει πολύ σύντομα και η Τουρκία θα διαλυθεί (https://hellenicdefence.net/articles/i-pagkosmia-krisi-synexizetai-ta-proeortia-enos-pagkosmioy-polemoy-i-toyrkia).

 

Η παγκόσμια κρίση συνεχίζεται, τα προεόρτια ενός παγκόσμιου πολέμου; Η Τουρκία καταρρέει και τρέχουν οι Γερμανοί να την στηρίξουν από την διάλυση. Η Τουρκία θέλει νίκες εναντίον των γειτόνων της και χρήματα για να κρατήσει τον πληθυσμό της πριν ξεσηκωθεί.

Η παγκόσμια κρίση συνεχίζεται, τα προεόρτια ενός παγκόσμιου πολέμου; Η Τουρκία καταρρέει και τρέχουν οι Γερμανοί να την στηρίξουν από την διάλυση. Η Τουρκία θέλει νίκες εναντίον των γειτόνων της και χρήματα για να κρατήσει τον πληθυσμό της πριν ξεσηκωθεί. Σχολιασμός των ειδήσεων των τελευταίων τεσσάρων ημερών και πως άλλαξαν όλα. Παγκόσμιο κύμα πωλήσεων στις τραπεζικές μετοχές εν μέσω ανησυχιών για «κόκκινα» δάνεια στις ΗΠΑ (msn.com).

100 δισεκατομμύρια οι απώλειες σε μια μέρα. Η παγκόσμια κρίση και οι επιπτώσεις της που είναι ισχυρότερη από το 2007 μ.Χ. Οι ειδήσεις είναι συνεχείς από της οικονομικές στήλες εφημερίδων και σαιτ. Μεγάλοι τίτλοι και απορίες τι θα συμβεί στην συνέχεια. Μίνι κραχ στα cryptos: Πώς χάθηκαν 600 δισ. δολάρια – Γιατί έκανε βουτιά το Bitcoin (msn.com).

Μετά από ένα εβδομαδιαίο ξεπούλημα που εξαΰλωσε πάνω από 600 δισ. δολάρια κεφαλαιοποίησης, το Bitcoin απέτυχε να σταθεί ως «ψηφιακός χρυσός» σε περιόδους αναταραχής. Από τα ρεκόρ στην κατάρρευση. Κρίση στην αγορά αργύρου: Πώς η «τρέλα» της Ινδίας εξάντλησε τα αποθέματα και παρέλυσε το Λονδίνο (msn.com)

Πανικός και διεθνής κρίση. Μέσα σε λίγες ημέρες, η έλλειψη έγινε αισθητή όχι μόνο στην Ινδία αλλά παγκοσμίως. Επενδυτές και hedge funds έσπευσαν να αγοράσουν ασήμι, βλέποντάς το είτε ως προστασία από την αποδυνάμωση του δολαρίου είτε για να εκμεταλλευτούν την φρενίτιδα της αγοράς.

Μέχρι το τέλος της εβδομάδας, η κρίση είχε μεταφερθεί στο Λονδίνο, κέντρο της παγκόσμιας τιμολόγησης του αργύρου. Τα αποθέματα εξαντλήθηκαν. Οι τράπεζες σταμάτησαν να δίνουν τιμές, οι traders ήταν σε πανικό, και κάποιοι πελάτες φώναζαν στα τηλέφωνα από απογοήτευση και εξάντληση.

Η τιμή του αργύρου εκτινάχθηκε πάνω από τα 54 δολάρια ανά ουγγιά, σε ιστορικό υψηλό, πριν κατρακυλήσει κατά 6,7%, ένδειξη της τεράστιας έντασης που επικρατούσε στην αγορά, της χειρότερης κρίσης αργύρου από την προσπάθεια των αδελφών Hunt να μονοπωλήσουν την αγορά το 1.980 μ.Χ. Γιατί ξεκίνησε η τρέλα να αγοράζουν ασήμι; Γιατί έφτασε σε πολύ ηψηλα επίπεδα ο χρυσός και υπαρχει τεράστια πτώση των μετοχών, 100 δις χάθηκαν σε μια μόνο μέρα!

Παγκόσμιο κύμα πωλήσεων στις τραπεζικές μετοχές εν μέσω ανησυχιών για «κόκκινα» δάνεια στις ΗΠΑ (msn.com). Η Wall Street δείχνει για πρώτη φορά μετά από μήνες να «ζυγίζει» σοβαρά το ρίσκο. Μέσα σε ένα περιβάλλον αυξανόμενης νευρικότητας οι επενδυτές αρχίζουν να εγκαταλείπουν τις θέσεις υψηλής μόχλευσης και να αναζητούν σταθερές αποδόσεις. Η στροφή σε κλάδους όπως οι κοινής ωφέλειας, η υγεία και τα βασικά καταναλωτικά αγαθά είναι το πρώτο προειδοποιητικό καμπανάκι ότι το ράλι της τελευταίας διετίας ίσως φτάνει στα όριά του.

Όλα αυτά σημαίνουν πως η ανθρωπότητα βαδίζει σε ένα τεντωμένο σχοινί με τις ΗΠΑ υπέρ χρεωμένες, την ΕΕ να έχει χάσει 3 τρισεκατομμύρια λόγο του πολέμου της Ουκρανίας και της εξυπνάδας της Γερμανίας, να συνδέσει την οικονομία της ΕΕ με το φτηνό φυσικό αέριο της Ρωσίας. Δεν επέτρεψε η Γερμανία σε Ελλάδα και Κύπρο να βγάλουν τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου που έχουν και συνεχίζει να υποστηρίζει την Τουρκία (https://hellenicdefence.net/articles/i-pagkosmia-krisi-synexizetai-ta-proeortia-enos-pagkosmioy-polemoy-i-toyrkia).

Πορεία με συνθήματα κατά του στρατού στο κέντρο της Αθήνας: «Είμαστε περήφανοι που είμαστε γιωτάδες». Μηχανοκίνητη πορεία μαυροντυμένων με κράνη πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Αθήνας. Συγκεκριμένα, η πορεία antifa πέρασε από την Ούλωφ Πάλμε στου Ζωγράφου. «Κάτω ο στρατός και οι καραβανάδες, είμαστε περήφανοι που είμαστε γιωτάδες», φώναζαν και πέταξαν τρικάκια (https://www.protothema.gr/greece/article/1715569/poreia-me-sunthimata-kata-tou-stratou-sto-kedro-tis-athinas/).