ΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ

ΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ 

Ως γνωστόν, οι Γερμανοί, είχαν από την ίδρυση ακόμα του Β’ Ράιχ από τον Βίσμαρκ το 1871, σταθερά σχέδια, τα οποία ήθελαν να εφαρμόσουν στην Ευρώπη, ενώ ταυτόχρονα φιλοδοξούσαν να κυριαρχήσουν και σε όλον τον κόσμο (τα σχέδια αυτά, τα συνέχισαν διαχρονικά-http://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%83-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CF%84/, http://alophx.blogspot.gr/2017/09/blog-post_25.html).

Έτσι, είχαν ήδη από τότε εκπονήσει μέσω του στρατηγού Μολτκε, σχέδια για έναν διμέτωπο «προληπτικό πόλεμο» κατά των αντιπάλων τους (http://historyreport.gr/index.php/%CE%95%CE%BA%CE%B1%CF%84%CF%8C-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%BD%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE%91-%CE%A0%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82/120-%CE%97-%CE%AD%CE%BA%CF%81%CE%B7%CE%BE%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CE%BC%CE%BF%CF%85), ενώ για τον ίδιο ακριβώς λόγο, προχώρησαν σε στρατιωτικές συμμαχίες έναντι των εχθρών τους (http://alophx.blogspot.gr/2017/09/blog-post_56.html).

Έτσι, με τις πράξεις τους αυτές, προετοίμαζαν ουσιαστικά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, πολύ πριν αυτός ξεκινήσει στην πραγματικότητα.

Πριν τον πόλεμο αυτό (αλλά και για μετά την λήξη του), σχεδίαζαν να δημιουργήσουν έναν ενιαίο οικονομικό και πολικό χώρο στην Μεσευρωπη υπό την ηγεσία τους, με όλα τα υποταγμένα σε αυτούς, κράτη της Ευρώπης (της χώρας μας συμπεριλαμβανομένης, η οποία θα έχανε εδάφη υπέρ των Αλβανών, Βουλγάρων και Τούρκων συμμάχων της Γερμανίας).

[Στην συνεχεία όμως, ακόμα και οι σύμμαχοι της Γερμανίας (π.χ. η Οθωμανική Αυτοκρατορία), θα διαμελίζονταν μεταξύ της Γερμανίας και των «κοντινότερων συμμάχων της» (Ιταλία, Αυστροουγγαρία, Βουλγαρία), οι οποίοι με τον τρόπο αυτό, θα «αναλάμβαναν» και τον έλεγχο του πετρελαίου της χώρας αυτής στην Μέση Ανατολή (σε Ιράκ, Σύρια, Αραβία)].

Σχεδίαζαν επίσης, την δημιουργία μιας «Κεντροευρωπαϊκής Τελωνειακής Ένωσης» (μεταξύ Γερμανίας, Αυστροουγγαρίας, Ελβετίας, Βουλγαρίας, Ιταλίας), η όποια θα σύνδεε την Γερμάνια μέσω ενός κοινού σιδηροδρόμου (ο όποιος ξεκινούσε από το Βερολίνο και έφτανε ως την Βαγδάτη), με την σύμμαχο της Οθωμανική Αυτοκρατορία (και κυρίως με το πετρέλαιο αυτής).

Μέσω της «Μεσευρώπης» (αλλιώς «Κεντροευρωπαϊκής Τελωνειακής Ένωσης»), ο Κάιζερ της Γερμανίας, όπως και η οικονομική, στρατιωτική και πολιτική ελίτ που τον στήριζε, νόμιζαν ότι με την χρήση οικονομικών και στρατιωτικών μέσων, θα μπορούσαν να επιβληθούν στους εχθρούς τους (την συμμαχία της Αντάντ).

Οι θεωρητικοί της ένωσης αυτής, υποστήριζαν ότι τα συμβαλλόμενα σε αυτή κράτη θα έπρεπε:

Α) Να αποκτήσουν κοινή οικονομική πολιτική και νομοθεσία.

Β) Να φυλάνε με κοινό στρατό τα σύνορα τους, να έχουν κοινές εγκαταστάσεις εμπορίου (εισαγωγών και εξαγωγών), συνοριακά περάσματα και φυλάκια, όπως και ειδικές συνθήκες για τις οικονομικές συναλλαγές τους.

Γ) Να έχουν κοινή εξωτερική πολιτική.

Δ) Να «συμβουλεύονται» ο ένας τον άλλον για οικονομικές συναλλαγές με αλλά κράτη, εκτός της Ένωσης.

Ε) Τυχόν διαφορές, θα τις παρέπεμπαν σε κοινά διαιτητικά δικαστήρια.

[Ταυτόχρονα, οι Γερμανοί, ήθελαν να καταλάβουν και την Ολλανδία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο, τα οποία ήθελαν να «συμπεριλάβουν» στην Αυτοκρατορία τους, ενώ ταυτόχρονα ήθελαν μελλοντικά να γίνουν μελή της Ένωσης αυτής, οι Γάλλοι, με το «κάλο ή το κακό», κάτι που έχουν επιτύχει σήμερα οι Γερμανοί στην ΕΕ, με τον λεγόμενο «Γαλλογερμανικό Άξονα»-http://alophx.blogspot.gr/2016/10/blog-post.html, http://alophx.blogspot.gr/2016/10/blog-post_81.html, http://alophx.blogspot.gr/2017/09/blog-post_62.html].

Μέσω της Ένωσης αυτής, οι Γερμανοί θα μπορούσαν μελλοντικά να ανταγωνιστούν πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά τις ανταγωνιστικές σε αυτές, ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετάνια, καθώς και την Ρωσία και την Γάλλια.

Στις περισσότερες χώρες, τις οποίες η Γερμάνια ήθελε να συμμετέχουν στην Ένωση αυτή, η Γερμάνια είχε τεραστία οικονομική και πολιτική επιρροή, κάτι που θα της επέτρεπε να «τις κουμαντάρει» πιο εύκολα.

Στην συνεχεία, αν οι Γερμανοί κυριαρχούσαν στην Ευρώπη, θα δημιουργούσαν μια μεγαλύτερη ένωση με τα υπόλοιπα (και ηττημένα) ευρωπαϊκά κράτη (πολιτική, οικονομική και στρατιωτική), τα οποία θα ήταν υπόδουλα σε αυτή και θα χρησίμευαν για εργατικό δυναμικό, για την αγορά αγροτικών προϊόντων, αλλά και για την λεηλασία του ορυκτού τους πλούτου.

Όμως, οι Βαλκανικοί πόλεμοι που ακολούθησαν μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των Βαλκανικών κρατών, εμπόδισαν τους Γερμανούς να εφαρμόσουν το σχέδιο τους αυτό, αφού οι Οθωμανοί έχασαν πολλά εδάφη και δύναμη στα Βαλκάνια, ενώ ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος σταμάτησε (προσωρινά) το σχέδιο τους αυτό.

Όμως δεν το τερμάτισε οριστικά. Αντίθετα, τον καιρό της ηγεμονίας του Χίτλερ, ο ίδιος σχεδίαζε όπως και ο Κάιζερ πριν από αυτόν, να σχηματίσει μια Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, τα όποια θα είχε κατακτήσει, τα οποία θα ήταν υπόδουλα σε αυτή και θα χρησίμευαν για εργατικό δυναμικό, για την αγορά αγροτικών προϊόντων, αλλά και για την λεηλασία του ορυκτού τους πλούτου.

Ο ρόλος και η λειτουργιά της ένωσης αυτής, θα ήταν ακριβώς ίδιος με αυτόν της πρότερης της Μεσευρώπης» («Κεντροευρωπαϊκής Τελωνειακής Ένωσης»), μέσω της οποίας σχεδίαζαν να δημιουργήσουν έναν ενιαίο οικονομικό και πολικό χώρο στην Μετετράπη υπό την ηγεσία τους, ενώ όλα τα κράτη της Ευρώπης (της χώρας μας συμπεριλαμβανομένης, η οποία θα έχανε εδάφη υπέρ των Ιταλών, Αλβανών, Βουλγάρων και Τούρκων συμμάχων της Γερμανίας).

[Στην συνεχεία όμως, ακόμα και οι σύμμαχοι της Γερμανίας (π.χ. η γερμανόφιλη Τουρκία του Ινονού που παρίστανε τάχα την ουδέτερη), θα διαμελιζόταν μεταξύ της Γερμανίας και των «κοντινότερων συμμάχων της» (Ιταλία, Βουλγαρία), οι οποίοι με τον τρόπο αυτό, θα «αναλάμβαναν» τον έλεγχο της χώρας αυτής.

Το ίδιο ακριβώς θα γινόταν και με τις αποικίες της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά και τις «ελεύθερες χώρες» της Μέσης Ανατολής (π.χ. Ιράκ, Σύριας, Σαουδικής Αραβίας)].

Φυσικά, και αυτό το σχέδιο των Γερμανών απέτυχε, λέγω της ήττας τους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά ως γνωστόν η ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα τότε-Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα) που οι Γερμανοί σχεδίαζαν, δημιουργήθηκε τελικά το 1957.

Όμως, λόγω του Ψυχρού Πολέμου, οι ιδρυτές της υπήρξαν κυρίως πρώην ναζί της Γερμανίας ή δωσίλογοι της σε κατεχόμενες χώρες και εξαιτίας της κατάστασης αυτής, σύντομα η ΕΟΚ πέρασε υπό τον έλεγχο τους (http://alophx.blogspot.gr/2017/09/h-odessa.html,).

Έτσι, για την ώρα, βλέπουμε να έχει πραγματοποιηθεί ως επί το πλείστον το σχέδιο των Γερμανών για μια ενιαία Ευρώπη, κάτι που όμως έχει αρχίσει να προκαλεί αντιδράσεις στους λαούς της ΕΕ, όπως και στις μεγάλες δυνάμεις (ΗΠΑ, Ρωσία), οι οποίες αναμένεται αργά ή γρήγορα να την διαλύσουν και να φέρουν για αλλά μια φορά τα σχέδια της Γερμανίας στα Τάρταρα (http://alophx.blogspot.gr/2017/10/blog-post_0.html, http://alophx.blogspot.gr/2017/09/e.html).