ALOPHX.BLOGSPOT.COM : ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΝΟΒΓΚΟΡΟΝΤ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΕΒΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΝΟΒΓΚΟΡΟΝΤ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΕΒΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν η Κιεβική Ρωσία στην αρχή της δημιουργίας της Αυτοκρατορίας της ήταν ένα πολύ ισχυρό κράτος, το οποίο καταλάμβανε την έκταση όλης σχεδόν της σημερινής Ευρωπαϊκής Ρωσίας και είχε ως πρωτεύουσα της το Κίεβο.

Το κράτος αυτό του Κίεβου, το οποίο θεωρείται και το λίκνο/κοιτίδα της Ρωσίας, αφού από εκεί προήλθε ο λαός αυτός, ευημερούσε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και ήταν μία από τις ισχυρότερες δυνάμεις της εποχής υπό την διοίκηση ικανών ηγετών.

Όμως σύντομα, το κράτος αυτό, ιδιαίτερα μετά τον θάνατο του Γιάροσλαβ του Σοφού (αλλά και του Μστίσλαβ του Μέγα), άρχισε να έχει ισχυρές εσωτερικές ταραχές από τις διαμάχες φιλόδοξων μελών της βασιλικής οικογένειας των Ρουρικίδων για την εξουσία, αλλά και από εξεγέρσεις κάποιων υποτελών λαών που ήθελαν την ανεξαρτησία τους.

Σύντομα, η κατάσταση αυτή έφτασε σε ένα κρίσιμο σημείο, αφού άρχισε η αποδυνάμωση του κράτους από τις εμφύλιες διαμάχες και αυτό άρχισε να χωρίζεται σε μικρότερα κρατίδια υπό την διοίκηση διάφορων ισχυρών πριγκίπων.

Το πρώτο κρατίδιο το οποίο διακήρυξε την ανεξαρτησία του από το Κίεβο ήταν αυτό του Νόβγκοροντ, στο Βόρειο τμήμα της χωράς, το οποίο λόγω της καίριας γεωγραφικής/γεωπολιτικής/γεωστρατηγικής θέσης του ήταν πολύ πλούσιο από το εμπόριο με την Δυτική Ευρώπη.

Αρχικά το κράτος αυτό προσπάθησε να φανεί πως έχει καλές σχέσεις με το Κίεβο, σύντομα όμως στράφηκε εναντίον του και συμμάχησε παράλληλα με τους εχθρούς του από την Δύση (τον πάπα της Ρώμης και τους Σταυροφόρους).

Όμως η διάλυση του κράτος του Κίεβου δεν σταμάτησε εδώ, αλλά αντίθετα, αυτό διαλύθηκε σε αλλά μικρότερα ύστερα από πολλές εισβολές, π.χ. των Μογγόλων και των Σταυροφόρων στην επικράτεια του (με τους Μογγόλους να καταλαμβάνουν το Βλάντιμιρ και το Κίεβο), ενώ σε αυτό συντέλεσε και η πραξικοπηματική κατάληψη του Κίεβου από τον Αντρέι Μπογκολιούμπσκι του Βλαντίμιρ.

{Συνολικά, στα μόλις 170 χρόνια από το 1054 έως το 1224 μ.Χ. καταγράφηκαν: 64 αυτοανακηρύξεις περιφερειών σε αυτόνομα πριγκηπάτα (τα περισσότερα βραχύβια) που εγείρουν αξιώσεις στον θρόνο.

83 εμφύλιοι πόλεμοι, ενίοτε με την συμμετοχή και ξένων δυνάμεων.

293 ηγεμόνες που αυτοαναγορεύονται νόμιμοι διάδοχοι του θρόνου του Κιέβου.

35 ηγεμόνες που παίρνουν το θρόνο}.

Από τα κρατίδια αυτά, δημιουργήθηκαν σταδιακά τα σημερινά κράτη της Ρωσίας/Μεγαλορωσίας, της Μικρορωσίας/Ουκρανίας, καθώς και της Λευκορωσίας, ενώ ο βάρβαρος Ταταρικός ζυγός στα ρωσικά εδάφη κράτησε για σχεδόν δύο Αιώνες.

Μερικά δε από τα πιο ισχυρά ρωσικά κρατίδια την εποχή εκείνη ήταν η Δημοκρατία του Νόβγκοροντ Βόρεια, Βορειανατολικά το Μεγάλο Δουκάτο της Μόσχας, Νοτιοδυτικά η Γαλικία-Βολινία και η ηγεμονία του Κίεβου Νότια, ενώ πιο μικρά κράτη ήταν αυτά του Τσερνίγκοφ, του Γκάλιτς, του Ριαζάν, του Βλαντίμιρ, του Βλαντίμιρ Βολίνσκι και του Πόλοτσκ.

Η δε Δημοκρατία του Νόβγκοροντ, προκειμένου να δώσει έμφαση στην ανεξαρτησία της από το Κίεβο, όχι μόνο συμμάχησε με τους δυτικούς εχθρούς του Κίεβου, αλλά ανακήρυξε αντικανονικά και δικό της αρχιεπίσκοπο για την πόλη της, στην θέση του νόμιμου του Κίεβου.

Σύντομα όμως, ένα από τα κράτη που αναδείχθηκαν με την διάλυση του Ρωσικού πριγκιπάτου του Κίεβου, το Δουκάτο της Μόσχας, υπό την ικανή ηγεσία του Ιβάν του Γ’ του Μέγα, ο οποίος διακήρυξε ότι ήταν ο διάδοχος της Ρωμανίας μετά την πτώση της Πόλης στους Τούρκους και ότι η Μόσχα ήταν η Τρίτη Ρώμη, άρχισε την διαδικασία αποκατάστασης της εδαφικής ενότητας του κράτους.

Έτσι ο Ιβάν χάρις στις ικανότητες του κατάφερε, όχι μόνο να απελευθερώσει την χώρα από τον Μογγολικό ζυγό (αντίστοιχο με τον τουρκικό στην Ελλάδα), αλλά και να νικήσει πολλά από τα αντίπαλα ρωσικά κράτη και να τα ενσωματώσει στο κράτος του του είτε μέσω πολέμου, είτε μέσω διπλωματίας.

Τότε όμως οι βογιάροι του Νοβγκοροντ αποφάσισαν να συμμαχήσουν εκ νέου με τους Δυτικούς εχθρούς της Μόσχας, προκαλώντας την εξέγερση του λαού, ο οποίος διαφωνούσε τόσο σε μία συμμαχία με την Δύση, όσο και με μία προδοσία της Ορθοδοξίας και την υποταγή του Νοβγκοροντ στον πάπα.

Αυτή η εμφύλια διαμάχη αποδυνάμωσε την Δημοκρατία του Νοβγκοροντ σταδιακά και σύντομα ο Ιβάν με έξυπνες κινήσεις νίκησε τόσο τον στρατό του Κιέβου, όσο και τις ενισχύσεις που έλαβε από τους Δυτικούς εχθρούς του καταλαμβάνοντας πολλά εδάφη του.

Μία καινούργια προσπάθεια να αντισταθεί το Νοβγκοροντ στον Ιβάν οδήγησε στην πλήρη ήττα και κατάληψη του από την Μόσχα, ενώ σύντομα η αρχιεπισκοπή του Νοβγκοροντ καταργήθηκε και επανήλθε υπό την κανονική δικαιοδοσία του Ορθοδόξου Μητροπολίτη του Κιέβου.

Αντίστοιχα στην νεότερη εποχή, η ΕΣΣΔ στην αρχή της δημιουργίας της Αυτοκρατορίας της ήταν ένα πολύ ισχυρό κράτος, το οποίο καταλάμβανε την έκταση όχι μόνο της σημερινής Ρωσίας, αλλά και πολλά αλλά κράτη και είχε ως πρωτεύουσα της την Μόσχα.

Το κράτος αυτό, ευημερούσε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και ήταν μία από τις ισχυρότερες δυνάμεις της εποχής. Όμως σύντομα, το κράτος αυτό, ιδιαίτερα μετά τον θάνατο του Τσερνιέκο, άρχισε να έχει ισχυρές εσωτερικές ταραχές από τις διαμάχες φιλόδοξων μελών του κομμουνιστικού κόμματος για την εξουσία, αλλά και από εξεγέρσεις κάποιων υποτελών λαών που ήθελαν την ανεξαρτησία τους.

Ένα από τα κράτη το οποίο διακήρυξε την ανεξαρτησία του από την ΕΣΣΔ ήταν αυτό της Ουκρανίας, στο Δυτικό τμήμα της χώρας, το οποίο λόγω της καίριας γεωγραφικής/γεωπολιτικής/γεωστρατηγικής θέσης του ήταν πολύ πλούσιο από το εμπόριο με την Δυτική Ευρώπη.

Αρχικά το κράτος αυτό προσπάθησε να φανεί πως έχει καλές σχέσεις με το νέο κράτος της Ρωσίας με πρωτεύουσα την Μόσχα, σύντομα όμως στράφηκε εναντίον του και συμμάχησε παράλληλα με τους εχθρούς του από την Δύση (τις ΗΠΑ, την Γερμανία, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τον πάπα της Ρώμης).

Όμως η διάλυση του κράτος της ΕΣΣΔ δεν σταμάτησε εδώ, αλλά αντίθετα, αυτή διαλύθηκε σε αλλά μικρότερα και σε αυτό συντέλεσε και η αποτυχημένη πραξικοπηματική προσπάθεια κατάληψης της Μόσχας από κομμουνιστές πραξικοπηματίες το 1.991 μ.Χ..

Αλλά από τα κράτη που δημιουργήθηκαν με την διάλυση της ΕΣΣΔ ήταν αυτά της Ρωσίας/Μεγαλορωσίας, της Μικρορωσίας/Ουκρανίας, καθώς και της Λευκορωσίας, ενώ την ίδια περίοδο η Ρωσία υπό την ηγεσία του Γιέλτσιν έγινε υποτελής/σκλάβος στους διεφθαρμένους και αδίστακτους Ρώσους ολιγάρχες, οι οποίοι με την σειρά τους ήταν υποτελείς της Δύσης για σχεδόν 15 χρόνια.

Μερικά αλλά κρατίδια που δημιουργήθηκαν την εποχή εκείνη ήταν η Λιθουανία, η Εσθονία, η Λετονία, η Μολδαβία, η Γεωργία, το Αζερμπαϊτζάν, η Αρμενία, το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Κιργιστάν, το Τατζικιστάν και του Τουρκμενιστάν.

Αργότερα η δημοκρατία του Ουκρανίας, κατάφερε προκειμένου να δώσει έμφαση στην ανεξαρτησία της από το Κίεβο, όχι μόνο να συμμαχήσει με τους δυτικούς εχθρούς της Μόσχας, αλλά ανακήρυξε αντικανονικά και δικό της Μητροπολίτη στην Ουκρανία το 2019 μ.Χ. με την πίεση της Δύσης, στην θέση του νόμιμου που είχε επιλέξει η Μόσχα.

Στην Ρωσία, μετά την πτώση του Γιέλτσιν αναδείχθηκε στην εξουσία ο Βλαντίμιρ Πούτιν, υπό την ικανή ηγεσία του οποίου η Μόσχα διακήρυξε ότι ήταν η νόμιμη διάδοχος της Ρωμανίας και ότι η Μόσχα ήταν η Τρίτη Ρώμη, ενώ ο ίδιος άρχισε την διαδικασία αποκατάστασης της εδαφικής ενότητας του κράτους.

Παράλληλα ο Πούτιν απελευθέρωσε την Ρωσία από την εισήχθη σκλαβιά και τυραννία των Ρώσων ολιγαρχών, όπως και από την εξάρτηση της χώρας αυτής από την Δύση, ξεπληρώνοντας τα χρέη της χώρας αυτής στο ΔΝΤ χάρις στα κέρδη που αποκόμισε το κράτος από το πετρέλαιο.

Τότε όμως οι ολιγάρχες του Κιέβου (υπό την ηγεσία των Ποροσένκο αρχικά και μετά του Ζελένσκι) αποφάσισαν να συμμαχήσουν εκ νέου με τους Δυτικούς εχθρούς της Μόσχας, προκαλώντας την εξέγερση του λαού, ο οποίος διαφωνούσε τόσο σε μία συμμαχία με την Δύση, όσο και με μία προδοσία της Ορθοδοξίας και του Κιέβου στον πάπα και την Δύση.

Ιδιαίτερα μετά από το πραξικόπημα που έλαβε χώρα το 2014 μ.Χ. στο Κίεβο, ύστερα από την «εξέγερση» στο Μαιντάν και την εκδίωξη του νόμιμου φιλορώσου Προέδρου της χώρας Γιανουκόβιτς, επαναστάτησαν οι επαρχίες της Κριμαίας, του Ντόνεσκ και του Λουγκάνσκ και αυτονομήθηκαν από την Ουκρανία, ενώ η Κριμαία ενώθηκε με την Ρωσία.

Αυτή η εμφύλια διαμάχη αποδυνάμωσε την δημοκρατία της Ουκρανίας και είναι πολύ πιθανό το Κίεβο σταδιακά και σύντομα να ηττηθεί από τον στρατό του Πούτιν με έξυπνες κινήσεις, ο οποίος μπορεί αν εισβάλει τελικά στην Ουκρανία να νικήσει τόσο τον στρατό του Κιέβου, όσο και τις ενισχύσεις που μπορεί αυτό να λάβει από τους Δυτικούς εχθρούς του (ΗΠΑ, ΕΕ, Γερμανία, ΝΑΤΟ), καταλαμβάνοντας πολλά ακόμα εδάφη της Ουκρανίας και το Κίεβο, ακόμα και ολόκληρη την χώρα αυτή.

Με μία δε πλήρη ήττα των Ουκρανών και κατάληψη του Κιέβου από την Μόσχα (το Κίεβο είναι δε η κοιτίδα των Ρώσων), είναι βέβαιο ότι η παράνομη Μητρόπολη του Κιέβου θα καταργηθεί και η Μητρόπολη να επανέλθει υπό την κανονική δικαιοδοσία του Ορθοδόξου Πατριαρχείου Μόσχας.

{Εννοείται βέβαια ότι αν συμβεί τελικά ένας τέτοιος πόλεμος και η Δύση επιβάλλει κυρώσεις στην Ρωσία, αυτή μπορεί να κόψει για αντίποινα την παροχή πετρελαίου και φυσικού αεριού στην ΕΕ, με συνέπεια να ξεσπάσει μία τεράστια ενεργειακή και οικονομική κρίση σε αυτή που θα απειλήσει ακόμα και την ίδια την συνοχή της (http://corfiatiko.blogspot.com/2022/01/blog-post_818.html, https://www.noiazomai.gr/2022/01/rigma-se-nato-h-kroatia-den-tha-polemhsei-gia-thn-oukrania.html).

Αυτό είναι ακόμη πιο εύκολο ειδικά τώρα που με τους νέους αγωγούς που είχε κατασκευάσει η Ρωσία προς την Κίνα μπορεί να μεταφέρει εκεί ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής της, χωρίς να φοβάται για τυχόν επιπτώσεις από ενδεχόμενες δυτικές κυρώσεις.

Οι Ρώσοι μπορούν να πιέσουν τους Ουκρανούς με το κόψιμο παροχής φυσικού, του ενοικίου για την Κριμαία, της άδειας εργασίας για τους Ουκρανούς που εργάζονταν στην Μόσχα, την αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου, ή και την διακοπή όλων των εμπορικών σχέσεων με τους Ουκρανούς.

Ήδη, η Ουκρανική οικονομία «ζορίζεται» με τα έξοδα αγοράς στρατιωτικού εξοπλισμού από την Δύση, αλλά και αυτών για την συντήρηση των στρατευμάτων στα σύνορα με την Ρωσία, ενώ τα οικονομικά μέτρα του ΔΝΤ στην Ουκρανία στυλ μνημονίων πιέζουν ακόμα περισσότερο την Ουκρανική οικονομία, η οποία απειλείται με κατάρρευση.

Και ήδη οι δήθεν επενδύσεις των Δυτικών στην Ουκρανία, επικεντρώνονται στο να αγοράσουν γης της χώρας για παραγωγή αγροτικών προϊόντων, όπως και την παροχή χρημάτων με αντάλλαγμα όμως το ξεπούλημα της κρατική περιουσία, αλλά και την αύξηση του χρέους στο ΔΝΤ.

Όλα αυτά μπορούν να οδηγήσουν την Ουκρανία σε κοινωνικές αναταραχές (ήδη πολλοί Ουκρανοί ακόμα και στο Κίεβο κάνουν πορείες διαμαρτυρίας και ξεσηκώνονται κατά της κυβέρνησης Ζελένσκι) και οικονομική κατάρρευση.

Κάτι που αν καθυστερήσει ένας ενδεχόμενος Ρωσοουκρανικός πόλεμος, ίσως οδηγήσει την χώρα αυτή σε κραχ, τεράστια ανεργία, ακόμα και εμφύλιο, που ίσως κάνει πολλούς Ουκρανούς που θα έχουν απελπιστεί με την Δύση (που στην περίπτωση αυτή θα έχει κάνει την Ουκρανία να καταρρεύσει οικονομικά μέσω των μνημονιακών μέτρων του ΔΝΤ), να στραφούν ενάντια στην Δύση και να καλέσουν ακόμα και οι ίδιοι τους Ρώσους για επιβολή τάξης και ειρήνευσης στο κράτος τους.

Εννοείται φυσικά ότι με έναν ενδεχόμενο πόλεμο στην Ουκρανία (της οποίας ο στρατός θα συντριβεί-https://www.triklopodia.gr/%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%bf%cf%85%ce%ba%cf%81%ce%b1%ce%bd%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%cf%86%ce%bb%ce%ad%ce%b3%ce%bf%ce%bd-%ce%b6%ce%ae%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1/) και κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας από ΗΠΑ-ΕΕ και Ιαπωνία, αυτή θα κόψει την παροχή/ροή φυσικού αερίου προς την Ουκρανία και την Ευρώπη (όπως είχε κάνει τα έτη 2008-2009 μ.Χ.), με τελικό αποτέλεσμα, να υπάρξει ξανά όπως τότε στην Ευρώπη (κυρίως την Δυτική, εκτός από την Ουκρανία), μία τεράστια ενεργειακή κρίση.

Η οποία μπορεί πολύ εύκολα και γρήγορα να εξελιχθεί σε οικονομική, κοινωνική, με το κλείσιμο εργοστασίων λόγω έλλειψης καυσίμων, την μείωση των μεταφορών και του ενεργειακού ανεφοδιασμού και τροφίμων για τον ίδιο λόγο, με άμεση συνέπεια την εκτόξευση της ανεργίας και της πείνας στην ΕΕ.

Φαίνεται ότι οι ενέργειες των ΗΠΑ μπορεί να οδηγήσουν σε Ρωσο-ευρωπαϊκό πόλεμο αλλά πιο μπροστά, οι αυξήσεις σε καύσιμα, ρεύμα και τρόφιμα θα ξεσηκώσουν τους Ευρωπαϊκούς λαούς εναντίον των κυβερνήσεων τους (https://iliarihto.blogspot.com/2022/02/blog-post_53.html).

Και στην περίπτωση που η ΕΕ ξεμείνει από πετρέλαιο και φυσικό αέριο (καύσιμα) και δεν μπορεί παράλληλα να τραφεί και εκτοξευτεί η ανεργία στα ύψη στα κράτη της, μπορεί ακόμα και να προβεί σε πόλεμο για να αποκτήσει τους ενεργειακούς πόρους που της χρειάζονται όχι μόνο στην Ευρώπη (π.χ. σε Ουκρανία και Ρωσία), αλλά και αλλού (π.χ. Καύκασο, Μέση Ανατολή).

Για την επίτευξη ενός τέτοιου στόχου μπορούν οι οικονομικές ελίτ που κυβερνούν την Δύση, να στηρίξουν την άνοδο εθνικιστικών, αντιρωσικών, αντιισλαμικών και μιλιταριστικών κομμάτων στην εξουσία της ΕΕ, στην θέση των αριστερών/σοσιαλοδημοκρατικών και φιλελεύθερων που στηρίζει μέχρι τώρα.

Και όπως οι δυτικόφιλοι βογιάροι το έσκασαν από το Κίεβο όταν το κατέλαβε ο Ιβάν ο Γ’ ο Μέγας και κατέφυγαν στην Δύση, έτσι μπορεί και με μία ενδεχόμενη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία (π.χ. μετά από πολεμική πρόκληση των Ουκρανών σε Νοβορώσια και Κριμαία με δυτική υποκίνηση), αφού διαλύσουν τον Ουκρανικό στρατό, να εισβάλουν και να καταλάβουν την χώρα αυτή και οι δυτικόφιλοι ηγέτες της να το σκάσουν στο εξωτερικό.

Όπως ακριβώς ο Ιωαννίδης οργάνωσε το πραξικόπημα στην Κύπρο με την παρότρυνση των ΗΠΑ το 1974 μ.Χ., οι Ουκρανοί εισέβαλαν στο Ντονμπας το 2014 μ.Χ., οι Αρμένιοι υποκινήθηκαν από τις ΗΠΑ σε πόλεμο με τους Αζέρους το 2021 μ.Χ., αλλά και οι Γεωργιανοί εισέβαλαν σε Νότια Οσετία και …Αμπχαζία το 2008 μ.Χ., όλοι τους με Δυτική υποστήριξη.

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις οι ΗΠΑ και η Δύση άφησαν αβοήθητους τις ηγεσίες των λαών που παρότρυναν σε επίθεση, με τελικό αποτέλεσμα αυτοί να ηττηθούν και να χάσουν πολλά τους εδάφη, ενώ μέρος της ηγεσίας τους μετά την ήττα να το σκάσει στο εξωτερικό.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Πολωνία (μετά από προβοκάτσια των Γερμανών για δήθεν επίθεση των Πολωνών), μαζί με τους Σοβιετικούς, παρόλες τις «εγγυήσεις» που τους έδωσαν οι δυτικοί (Αγγλογάλλοι) για προστασία τους αν τους επιτεθούν οι Γερμανοί και στην συνέχεια τους εγκατέλειψαν, με συνέπεια αυτοί να ηττηθούν και να κατακτηθούν ολοκληρωτικά από τον Χίτλερ.

Αντίστοιχα, ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος μπορεί να ξεκινήσει αν οι Ρώσοι εισβάλουν στην Ουκρανία (υστέρα από προβοκάτσια των Δυτικών και των Ουκρανών για δήθεν επίθεση των Ρώσων), μαζί με τους Λευκορώσους, παρόλες τις «εγγυήσεις» που τους δίνουν οι δυτικοί (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ) για προστασία τους αν τους επιτεθούν οι Ρώσοι, όμως στην συνέχεια μπορεί αυτοί να τους εγκαταλείψουν, με συνέπεια αυτοί να ηττηθούν και να κατακτηθούν ολοκληρωτικά από τον Πούτιν.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι μπορεί οι Ρώσοι υπό Πούτιν μαζί με τον Λουκασένκο (http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_22.html) θα μπουν στην Ουκρανία το επόμενο δίμηνο αντί για τον Φλεβάρη, δηλαδή τον Μάρτιο ή Απρίλιο όταν θα έχει φύγει ο βαρύς Xλειμώνας και θα είναι Άνοιξη, ή ακόμα και το καλοκαίρι, αφού και τότε θα έχει καλό καιρό κατάλληλο για στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Οι Ρώσοι θα μπορέσουν πιθανώς με μία γρήγορη να νικήσουν τους Ουκρανούς και να αλλάξουν το φιλοδυτικό και αντιηρωικό καθεστώς τους με ένα φιλορωσική, πιθανώς υστέρα από μία νίκη τους στα σύνορα ή/και στην Νοβορώσια και Κριμαία μετά από μία επίθεση αλλά Γεωργίας των Ουκρανών σε αυτές και ύστερα από αυτό με μία αναίμακτη προέλαση του ρωσικού στρατού προς το Κίεβο χωρίς όμως την πρόκληση θυμάτων από πλευράς Ρωσίας.

Και ήδη, πριν ακόμη ξεκινήσει ο πόλεμος η μεγάλη πλειοψηφία των αντιρώσων και φιλοδυτικών βουλευτών και βιομήχανων έφυγαν με ελικόπτερα και αεροπλάνα από την Ουκρανία, φοβούμενοι μία επικείμενη επίθεση των Ρώσων.

Αν κάτι τέτοιο συμβεί και εν καιρώ πολέμου, η Ρωσία δεν θα χρειαστεί να προσπαθήσει και πολύ για την αλλαγή κυβέρνησης, αφού και οι ίδιοι οι Ουκρανοί, που ήδη διαμαρτύρονται έναντι των πολιτικών τους για την φτώχεια που τους έφεραν και επιδείνωσαν τα μνημονιακά μετρά αλλά ΔΝΤ που παίρνουν οι φιλοδυτικές ηγεσίες τους.

Και βλέποντας ότι αυτές που παρίσταναν τις δήθεν «πατριωτικές» και «εθνικιστικές» τους προδώσαν και τους εγκατέλειψαν αβοήθητες για να σώσουν το τομάρι τους, θα τις σιχαθούν τελείως μαζί με την Δύση που τις στηρίζει και βλέποντας που οι πολιτικοί τους και οι Δυτικοί τους έφεραν, θα προτιμήσουν τελείως απελπισμένοι να επιστρεψουν στις αγκαλιές της Ρωσίας.

Οι μονοί που φαίνεται ότι θα πολεμήσουν τους Ρώσους θα είναι τα ναζιστικά τάγματα εφόδου του Δεξιού Τομέα” και του Τάγματος Ζάεφ (https://slpress.gr/diethni/apo-ton-quot-dexio-tomea-quot-sto-tagma-azof-oi-oykranoi-neonazi-dinoyn-to-paron/), ενώ ο υπόλοιπος Ουκρανικός στρατός είναι πολύ πιθανόν να υποχωρήσει και να λιποτακτήσει μετά από λίγες μόνο μάχες με τους Ρώσους και το πιθανότερο είναι να έχουν το τέλος του Μπαντέρα (https://slpress.gr/diethni/apo-ton-quot-dexio-tomea-quot-sto-tagma-azof-oi-oykranoi-neonazi-dinoyn-to-paron/).

Αυτό θα κάνει να πάνε πίσω τα σχέδια των ΗΠΑ για την κατάληψη της Ουκρανίας και την γεωπολιτική πίεση της Ρωσίας (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_92.html,, http://alophx.blogspot.com/2019/11/blog-post.html http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_7.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/new-deal.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/heartland.html, http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_72.html, http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_0.html, http://alophx.blogspot.com/2018/05/1973.html), φαινόμενο διαχρονικό ιστορικά (http://alophx.blogspot.com/2017/04/blog-post_94.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_1.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/1919-2014.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_53.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_82.html) με τους συνασπισμούς που ελέγχει (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_29.html).

Και αντίθετα, θα ευνοήσει τα σχέδια της Ρωσίας, όχι μόνο σε οικονομικό (http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_54.html, http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_15.html, http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_20.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_4.html, http://alophx.blogspot.com/2019/11/blog-post_3.html) και γεωπολιτικό επίπεδο (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html, http://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_65.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/e.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html, http://alophx.blogspot.com/2020/11/1918-2020.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html), σε επίπεδο ιδεολογίας (http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_66.html), θρησκευτικής διπλωματίας (http://alophx.blogspot.com/2020/09/blog-post.html) και μειονοτήτων (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_81.html, http://alophx.blogspot.com/2018/04/19.html), αλλά ακόμα και για διάλυση της ΕΕ, ειδικά αν σε αυτή υπάρξει λόγω πολέμου στην περιοχή, οικονομικού κραχ των τράπεζων (http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_93.html), ενεργειακή κρίση, όπως και κρίση τροφίμων που θα οδηγήσει τελικά στην διάλυση της.

Οι χουντικοί υπό τον Ιωαννίδη επιτέθηκαν και οργάνωσαν πραξικόπημα στην πάντα Ελληνική Κύπρο μας με στόχο την βίαιη επίτευξη της ένωσης της με την Ελλάδα, με παρακίνηση των Αμερικάνων που τους είχαν υποσχεθεί ψευδώς προστασία.

Όμως όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο και έθεσαν υπό την κατοχή τους ένα μεγάλο μέρος της και της πρωτεύουσας Αμμοχώστου, οι Αμερικανοί τους εγκατέλειψαν αβοήθητους, αφού πρώτα τους αφήσαν να παίξουν τον ρολό του «χρήσιμου ηλίθιου».

Στην συνέχεια το καθεστώς της χούντας και η ιδεολογία της κατέρρευσε και την θέση του πήραν οι αντιπολιτευόμενοι αρχηγοί που ήταν ως τότε διωκόμενοι από την χούντα και το καθεστώς τους ονομάστηκε Μεταπολίτευση.

Αντίστοιχα, αν στις μέρες μας το φιλοδυτικό και αντιηρωικό καθεστώς του Ζελένσκι στην Ουκρανία μπορεί επιτεθεί κατά της Κριμαίας και της Νοβορώσια (Ντονμπάς) με στόχο να επιτυχή την βίαιη επίτευξη της ένωσης της με την Ουκρανία, με παρακίνηση των Αμερικάνων που τους είχαν υποσχεθεί ψευδώς προστασία.

(Εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι Ρώσοι και οι Ουκρανοί είναι ακριβώς ο ίδιος λαός, όπως οι Έλληνες με τους Κύπριους και οι Γερμανοί με τους Αυστριακούς, παρόλο που είναι μεταξύ τους όλα τους ανεξάρτητα κράτη).

Όμως μία τέτοια κίνηση θα οδηγήσει στην επέμβαση και εισβολή των Ρώσων στην περιοχή, οι οποίοι μπορούν αντίστοιχα να θέσουν υπό την κατοχή τους ένα μεγάλο μέρος της Ανατολικής Ουκρανίας και πιθανώς και το ίδιο το Κίεβο (όλο και ή μέρος του), οι Αμερικανοί να τους εγκαταλείψουν αβοήθητους, αφού πρώτα τους αφήσουν να παίξουν τον ρολό του «χρήσιμου ηλίθιου».

Στην συνέχεια το αντιηρωικό και φιλοδυτικό καθεστώς του Κίεβου και η ιδεολογία του μπορεί να καρτερεύσει και την θέση του να πάρουν οι αντιπολιτευόμενοι φιλορώσου αρχηγοί που ήταν ως τότε διωκόμενοι από το προηγούμενο καθεστώς.

(Ακριβώς τα ίδια με την Κύπρο από τους Αμερικάνους έπαθε και ο επίσης φιλοδυτικός Σαακασβίλι στην Γεωργία, όταν προσπάθησε να ανακαταλάβει με την βία τις επαρχίες της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας, ενώ και στην περίπτωση αυτοί οι Αμερικανοί που του προσέφεραν ψεύτικες ενισχύσεις για την ασφάλεια του, όταν οι Ρώσοι του επιτέθηκαν, τον εγκατέλειψαν άμεσα).

Πολλοί δε στις μέρες μας φοβούνται, πως αν πραγματοποιηθεί άλλη μια μεγάλη οικονομική κρίση, θα δώσει αφορμή στις δυτικές χώρες ΗΠΑ-ΕΕ, να αλλάξουν το οικονομικό σύστημα για άλλη μια φορά και να αποσυνδέσουν αυτή την φορά τα χρήματα από την κυκλοφορία (με την δικαιολογία να μην εξαρτάται η αξία τους από τις αστάθμητες τιμές του πετρελαίου ή του χρυσού) και να επιβληθεί στην θέση του, το τυραννικό σύστημα της ηλεκτρονικής οικονομικής παγκόσμιας διακυβέρνησης (https://alophx.blogspot.gr/2017/09/chip-ttip.html, https://alophx.blogspot.gr/2017/09/blog-post_72.html).

Ήδη, για το σύστημα αυτό ή αλλά παρόμοια, γίνονται προετοιμασίες σε πολλές χώρες (http://corfiatiko.blogspot.gr/2017/12/blog-post_310.htm,http://id-ont.blogspot.gr/2018/01/blog-post.html,http://oimos-athina.blogspot.gr/2017/12/blog-post_23.html#more,http://oladeka.com/2017/11/bitcoin-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%8C%CF%80%CE%BB%CE%BF/).

Οπότε, από όλα τα παραπάνω, γίνεται άμεσα κατανοητό, πως η εποχή μας ενδέχεται να είναι μια μεταβατική εποχή προς ένα νέο παγκόσμιο ολοκληρωτικό οικονομικό σύστημα, που αν το αποδεχτούμε όπως σχεδιάζεται σιγά, σιγά και στην χώρα μας (http://orthodoxathemata.blogspot.gr/2018/02/18.html), θα μας οδηγήσει στην καταστροφή.

Την ίδια περίοδο, τόσο ο ισλαμιστής Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, όπως και ο νυν ισλαμιστής πρωθυπουργός του Πακιστάν Ιμράν Χαν, ήταν στα νιάτα τους και οι δύο στα νιάτα τους ικανοί αθλητές, όμως είναι και οι δύο μισητοί στο κοσμικό στράτευμα τους είναι πιθανόν αν φτάσουν τα άκρα στις διώξεις των αντιπάλων τους, ηττηθούν σε εξωτερικά πολεμικά μέτωπα ή κάνουν τον λαό τους να πεινάσει να πέσουν και οι δύο με πραξικόπημα.

Ο δε πανισλαμιστής και μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (https://www.noiazomai.net/turkoislam.html, https://www.noiazomai.gr/2019/07/gerontas-vasileios-amerikanoi-tha-mas-valoun-se-polemo.html, https://www.noiazomai.gr/2022/02/symmaxia-6-kata-erdogan-se-tourkia.html, https://www.noiazomai.net/turkhartcd.html) Ερντογάν, ο οποίος προσπαθεί να παραστήσει τον δήθεν «νέο Σουλειμάν τον Μεγαλοπρεπή» έχει αποστείλει ισλαμιστές μισθοφόρους και όπλα στην Ουκρανία για μία επικείμενη των Ουκρανών σε Κριμαία και Ντονμπάς, όπως παλαιότερα ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής απέστειλε το 1/3 των Γενιτσάρων του στους Τατάρους της Κριμαίας κατά των Ρώσων.

Και όπως οι Γενίτσαροι του Σουλεϊμάν καταστράφηκαν και αφανίστηκαν μετά από την συντριπτική ήττα τους από τους Ρώσους του Ιβάν του Δ’ του Τρομερού στην μάχη του Μολόντι, το ίδιο μπορεί να πάθουν και οι ισλαμιστές μισθοφόροι των Τούρκων αν επιτεθούν στην Νοβορώσια.

Ή και χειρότερα αν κλείσουν οριστικά τα Στενά για τους Ρώσους με πρόσχημα έναν πόλεμο στην Ουκρανία και επιτρέψουν την είσοδο του ΝΑΤΟ (αεροπλάνα και στόλο και αποβατικά με χερσαίες δυνάμεις και όπλα) στην Μαύρη Θάλασσα για να αντιμετωπίσουν τους Ρώσους σε έναν ενδεχόμενο Ρωσοουκρανικό πόλεμο.

Την ίδια χρονική περίοδο, ο ίδιος ο Ερντογάν σαν μην έφταναν όλα αυτά θέλει να αποκτήσει η χώρα του πυρηνικά όπλα ενάντια στους εχθρούς της (π.χ. Ελλάδα, Κύπρο) και στους εχθρούς του ισλαμικού κόσμου (π.χ. το Ισραήλ), όπως και ο νυν Ουκρανός Πρόεδρος Ζελένσκι ενάντια στην Ρωσία (https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/1059607_oykranos-analytis-o-zelenski-einai-enas-fovismenos-anthropos-kai).

Ο Ιρακινός δικτάτορας Σαντάμ με τον εθνικισμό του, τις προκλήσεις προς τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, την γενοκτονία των Κουρδών, την σημαντική γεωστρατηγικής θέση της χώρας του, τον ορυκτό της πλούτο και την απειλή επίθεσης σε συμμαχικά κράτη των ΗΠΑ (π.χ. Κουβέιτ, Ισραήλ), όπως και την προσπάθεια απόκτησης πυρηνικών όπλων, προκάλεσε δύο φορές την επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ (από τους Προέδρους πατερά και υιό Μπους) και τελικά στην οριστική πτώση του καθεστώτος του.

Αντίστοιχα στις μέρες μας και ο Ουκρανός φιλοδυτικός και αντιρώσος (και κωμικός της συμφοράς) Προέδρος Ζελένσκι με τον με τον εθνικισμό του, τις προκλήσεις προς την Ρωσία, την γενοκτονία των Ρώσων του Ντονμπάς, την σημαντική γεωστρατηγικής θέση της χώρας του, τον ορυκτό της πλούτο και την απειλή επίθεσης σε συμμαχικά κράτη της Ρωσίας (Ντόνεσκ και Λουγκάνσκ), όπως και την προσπάθεια απόκτησης πυρηνικών όπλων, προκάλεσε δύο φορές την επέμβαση των Ρώσων (υπό τον Πούτιν) στην Ουκρανία και πιθανώς τελικά στην οριστική πτώση του καθεστώτος του.

Ουσιαστικά ο κλόουν Ζελένσκι κατάφερε να αποδείξει την πλήρη αλήθεια της φράσης: «Τα πολλά γέλια οδηγούν σε κλάματα».

Τελικά οι Ρώσοι όντως εισέβαλαν τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ. στην Ουκρανία αφού πρώτα με μία αιφνιδιαστική επίθεση κατέστρεψαν αιφνιδιαστικά την αεράμυνα των Ουκρανών (όπως και πολλά αεροπλάνα), όπως ακριβώς έκαναν και οι Ισραηλινοί με τους αντιπάλους τους με τους Αραβοϊσραηλινούς πολέμους των ετών 1.967 μ.Χ. και 1.973 μ.Χ. και ύστερα προέλαυσαν ανενόχλητοι στα εδάφη τους.

Όπως οι ναζί όταν έπεφτε το Βερολίνο ζητούσαν από τον λαό τους να πολεμήσει και να πεθάνει μέχρις εσχάτων κατά των προελαυνόντων Ρώσων χωρίς καμία τύχη, το ίδιο ακριβώς ζήτησε χωρίς καμία τύχη και από τον λαό τους να πολεμήσει και να πεθάνει μέχρις εσχάτων κατά των προελαυνόντων Ρώσων.

Η δε αναζήτηση του Ζελένσκι που το έσκασε από το Προεδρικό μέγαρο του Κιέβου όταν το πλησίασαν τα ρωσικά στρατεύματα από τις δυνάμεις των Spetsnaz και της GRU, οι οποίες τον αναζητούν σε ολόκληρη την Ουκρανία με ένα ανθρωποκυνηγητό που σε κάποιους θυμίζει αυτό του Σαντάμ Χουσεΐν και του Μουαμάρ Καντάφι.

Επίσης, το καθεστώς του Κιέβου μετά την εισβολή των Ρώσων στο Κίεβο δίνει όπλα και πυρομαχικά σε όποιον τα ζητάει, όπως ακριβώς και ο Σαντάμ Χουσεΐν όταν οι ΗΠΑ εισέβαλαν στο Ιράκ (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/enoples-sygkroyseis/1060854_kathestos-toy-kievoy-dinei-opla-kai-pyromahika-se-opoion)!

Ο βασιλιάς της Πολωνίας Σιγμούνδος ο Γ’ προσπάθησε με την εισβολή στην Ρωσία και την Μόσχα να καταστρέψει την Ρωσία και να την ενώσει με την καθολική Δύση και αιρετική δήθεν «εκκλησία» με την υποστήριξη του πάπα της Ρώμης, καταστρέφοντας την Ορθοδοξία με την βία.

Αντίστοιχα και με την κατάληψη του Κιέβου και της Ουκρανίας από τον ίδιο βασιλιά αυτός προσπάθησε για άλλη μία φορά να ενώσει την Ορθόδοξη Ουκρανία με ενώσει με την καθολική Δύση και αιρετική δήθεν «εκκλησία» με την υποστήριξη του πάπα της Ρώμης, καταστρέφοντας την Ορθοδοξία με την βία, επιβάλλοντας σε αυτή βιαίως την αιρετική ουνία και την βίαιη «ένωση» με τον πάπα και την Δύση.

Αντίστοιχα στις μέρες μας οι Πολωνοί με την υποστήριξη για άλλη μία φορά του πάπα της Ρώμης και όλης της Δύσης (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Γερμανική ΕΕ) προσπαθεί να καταστρέψει την Ρωσία, την Λευκορωσία, την Ουκρανία και την Ορθοδοξία σε αυτές με την βία επιβάλλοντας σε αυτή βιαίως την αιρετική ουνία και τον οικουμενισμό με αιρετικό σχισματικό δήθεν «μητροπολίτη» (διορισμένο από τις ΗΠΑ) και την βίαιη «ένωση» με τον πάπα και την Δύση.

Για τον λόγο αυτό προσπάθησαν να καταλάβουν το Κίεβο και την Ουκρανία το 2014 μ.Χ. με το πραξικόπημα του Μπαιντάν κατά του νόμιμου και ρωσόφιλου Πρόεδρου Γιανουκόβιτς, επιβάλλοντας ένα εθνικιστικό/ναζιστικό φιλοδυτικό και αντιρωσικό καθεστώς.

Το όποιο δίωκε τους Ορθοδόξους και προσπάθησε να ενωθεί αντικανονικά με τον αιρετικό πάπα της Ρώμης (και του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στις οποίες οι πραξικοπηματίες του Κιέβου ήθελαν να βάλουν με το ζόρι της χώρας τους), όμως τελικά αυτό έπεσε με τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο του 2022 μ.Χ. και την εισβολή των Ρώσων υπό τον Πούτιν και κατάληψη της Ουκρανίας και του Κιέβου από την Ρωσία (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html).

Οι εντόπιοι διεκδικητές της εξουσίας στην Πόλη κάλεσαν τους Σταυροφόρους του Βαλδουίνου από την Δύση να τους υποστηρίξουν στην κατάληψη της εξουσίας και αυτοί ήρθαν με την υποστήριξη του πάπα της Ρώμης, κατέλαβαν την Πόλη, οι διεκδικητές αλληλοεξοντώθηκαν αφού πρώτα υποτάχτηκαν πλήρως στον καθολικισμό την ουνία και τον πάπα της Ρώμης.

Όμως ο λαός της Πόλης και της Ρωμανίας τους απέρριψε, τότε οι Σταυροφόροι (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_12.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_14.html) κατέλαβαν και λεηλάτησαν την Πόλη, υποδούλωσαν πολλά εδάφη της Ρωμανίας σε αυτούς, οι οποίοι προσπάθησαν με σφαγές και την βία να υποτάξουν την Ορθοδοξία στον πάπα, όμως στο τέλος όλοι τους ηττήθηκαν και αποχώρησαν από την χώρα όταν η Αυτοκρατορία της Νίκαιας ανακατέλαβε και απελευθέρωσε την Πόλη και ίδρυσε εκεί μία νέα δυναστεία (αυτή των Παλαιολόγων).

Αντίστοιχα, εντόπιοι διεκδικητές της εξουσίας στην Μόσχα τον καιρό των ταραχών (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1/), κάλεσαν τους Σταυροφόρους του Πολωνού βασιλιά Σιγμούνδου του Γ’ από την Δύση να τους υποστηρίξουν στην κατάληψη της εξουσίας και αυτοί ήρθαν με την υποστήριξη του πάπα της Ρώμης, κατέλαβαν την Μόσχα, οι διεκδικητές αλληλοεξοντώθηκαν αφού πρώτα υποτάχτηκαν πλήρως στον καθολικισμό την ουνία και τον πάπα της Ρώμης.

Όμως ο λαός της Μόσχας και της Ρωσίας τους απέρριψε, τότε οι Πολωνοί Σταυροφόροι κατέλαβαν και λεηλάτησαν την Μόσχα, υποδούλωσαν πολλά εδάφη της Ρωσίας σε αυτούς, οι οποίοι προσπάθησαν με σφαγές και την βία να υποτάξουν την Ορθοδοξία στον πάπα, όμως στο τέλος όλοι τους ηττήθηκαν και αποχώρησαν από την χώρα όταν ο Ρωσικός λαός και στρατός ανακατέλαβαν και απελευθέρωσαν την Μόσχα και ίδρυσαν εκεί μία νέα δυναστεία (αυτή των Ρομανόφ).

Τα ίδια περίπου συνέβησαν και στην εισβολή του Μεγάλου Ναπολέοντα στην Ρωσία με την κατάληψη της Μόσχας από αυτόν, όμως και τότε αυτός αναγκάστηκε να φύγει ηττημένος από την χώρα αυτή, με τον στρατό του παντελώς κατεστραμμένο, αλλά και μετέπειτα με τους Πολωνούς και τους Γερμανούς για άλλη μία φορά (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_82.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_1.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_53.html).

Οι δε νεοναζί που υποστηρίζουν το καθεστώς Ζελένσκι, όπως και ο ISIS σε Συρία και Ιράκ σφάζουν ακόμα και τον ίδιο τους τον λαό και κυρίως τους Χριστιανούς και δη τους Ορθοδόξους, πραγματοποιώντας γενοκτονίες και εγκλήματα πολέμου, ενώ και τα στρατεύματα τους λίγο πριν την καταστροφή τους από Ρωσία και ΗΠΑ έπαιρναν ναρκωτικά για να μπορούν να πολεμούν φανατικά (όπως ακριβώς και ναζί πριν την οριστική τους πτώση το 1.945 μ.Χ.).

Και όπως στην πολιορκία του Σεράγεβο από τους Σέρβους οι Βόσνιοι ισλαμιστές χρησιμοποιούσαν ως ανθρώπινες ασπίδες αμάχους και εκτελούσαν όποιον προσπαθούσε να φύγει από την πόλη αυτή και να παραδοθεί, το ίδια ακριβώς έκαναν και οι Ουκρανοί νεοναζί (π.χ. Δεξιός Τομέας, Τάγμα Μπαντέρα) στην πολιορκία του Κιέβου από τους Ρώσους.

Η δε σημερινή κατάσταση στον κόσμο μας (αντιπαλότητας μεταξύ Ρωσίας, Κίνας και ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Γερμανικής ΕΕ για την Ουκρανία) θυμίζει σε κάποιους το Ιαπωνικό άνιμε Future War 198X (https://en.wikipedia.org/wiki/Future_War_198X), στο οποίο μία τυχαία πολεμική πράξη οδηγεί στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο μεταξύ της τότε ΕΣΣΔ, της Κίνας και του ΝΑΤΟ (και του ΝΑΤΟ με το Σύμφωνο της Βαρσοβίας) και τον κόσμο λίγο πριν το πυρηνικό ολοκαύτωμα.

Ο Βλαδίμηρος ο Μέγας, όπως και ο Πούτιν αποτίναξαν και οι δύο την ξένη κατοχή των χωρών τους (από τους Τατάρους και την Δύση αντίστοιχα), νίκησαν και υπέταξαν τους εσωτερικούς τους εχθρούς και οι δύο (τους βογιάρους και τους Ρώσους ολιγάρχες), ένωσαν τα χωρισμένα κράτη τους, τα αναδιοργάνωσαν και τα ισχυροποίησαν στρατιωτικά και επέκτειναν τα εδάφη τους}.

Θα είναι άραγε αυτό το μέλλον της περιοχής; Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα, αλλά καλό θα ήταν να λάβουμε όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα ως χώρα προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης και να μπορέσουμε να φέρουμε εκ νέου την αγαπημένη μας πατρίδα σε μία νέα περίοδο ακμής και ευημερίας.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

{Η πλήρης ένωση του μεγαλύτερου μέρους των εδαφών της Ουκρανίας με την Ρωσία, οφείλεται κατά κύριο λόγο στον ηγέτη των Κοζάκων (ομάδα Ανατολικοσλαβικών λαών που ζούσαν με στρατιωτική παιδεία και δημοκρατικές ιδέες οι οποίες πήγαζαν από τις ιδέες που τους κληροδότησαν οι Έλληνες της Ρωμανίας (Βυζάντιο)) Μπογδάν Χλεμίνσκι και στον Τσάρο της Ρωσίας Αλέξιο Ρωμανόφ, ο οποίος βοήθησε τον Μπογδάν και τους στρατιώτες του να επαναστατήσουν ενάντια στους Πολωνολιθουανούς τον 17^ο Αιώνα (1654 μ.Χ.).

Από την επανάσταση αυτή, υπογράφηκε η Συνθήκη του Περέγιεσλαβ και τα εδάφη αυτά προσαρτήθηκαν στην Τσαρική Ρωσία. Οι δε Κοζάκοι, αποτελούσαν το επίλεκτο σώμα του Ρωσικού στρατού που εν πολλοίς ήταν υπεύθυνο για τις μεγαλειώδεις νίκες των Ρώσων εναντίον των Τούρκων τον 18^ο και 19^ο Αιώνα (https://kanenazori.com/2022/03/21/epitideymeni-propaganda-vs-history/)

Ακριβώς ότι συμβαίνει στις μέρες μας στην Νότια και Ανατολική Ουκρανία και στο Ντονμπάς και την Κριμαία, όπου η Ρωσία του Πούτιν βοήθησε τους Ρωσικής καταγωγής πληθυσμούς των περιοχών αυτών και τους ηγέτες τους να ανεξαρτητοποιηθούν και να ενωθούν με την Ρωσία τόσο το 2014 μ.Χ., όσο και με τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο του 2022 μ.Χ.

Οι Έλληνες υπέστησαν επί Αιώνες κατοχή τόσο από δυνάμεις της Δύσης (π.χ. τα Επτάνησα και η Κύπρος από Βένετους, Γάλλους, Βρετανούς) και της Ανατολής (ο Ελληνικός χώρος επί της Τουρκοκρατίας).

Αντίστοιχα και Ρώσοι υπέστησαν επί Αιώνες κατοχή τόσο από δυνάμεις της Δύσης (π.χ. η Λευκορωσία και η Μικρορωσία/Ουκρανία από Πολωνούς, Λιθουανούς και Αυστριακούς) και της Ανατολής (οι Μεγαλορώσων από τους Μογγόλους/Τατάρους).

Αντίστοιχα και η Ρωμανία χωρίστηκε σε πολλά Ελληνικά κράτη (σε τρία, την Αυτοκρατορία της Νίκαιας, την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας και το Δεσποτάτο της Ηπείρου) μετά την εισβολή και κατάκτηση της Πόλης από τους Σταυροφόρους το 1204 μ.Χ.,

Η Ρωσία χωρίστηκε λόγω κατακτήσεων από άλλα κράτη σε πολλά μέρη, το Βόρειο (την Μεγαλορωσία), το Νότιο (την Μικρορωσία/Ουκρανία, δηλαδή την Μικρή Ρωσία που απέμεινε από την αρχική μεγάλη Ρωσική Αυτοκρατορία του Κίεβου) και η Λευκορωσία (Belorussia, δηλαδή η Λευκή Ρωσία, από το Λευκό χρώμα της περιοχής αυτής που κατοικούσαν οι Ρώσοι).

Όταν η Μεγάλη Αικατερίνη νικώντας τους Τατάρους, κατέλαβε την Κριμαία, την Νότια και την Ανατολική Ουκρανία ίδρυσε εκεί πολλές Ρωσικές πόλεις αποίκων, ενώ η περιοχή αυτή ονομάστηκε Νοβορώσια (δηλαδή Νέα Ρωσία).

Η Μεγαλορωσίας είναι η Μείζονα (Μεγάλη) Ρωσία, δηλαδή εδάφη που αποίκισαν οι Ρώσοι Ανατολικά, όπως και Μεγάλη Ελλάδα ονομάζονταν τα εδάφη που αποίκισαν οι Έλληνες στα Δυτικά σε Σικελία και Νότια Ιταλία.

Και όπως οι Μεγάλοι Ρώσοι ηγεμόνες Σιατοσλάβο και Βλαδίμηρος ο Α’ ο Μέγας διέλυσαν με πολέμους το εξυβρισμένο κράτος των Χαζάρων που βρίσκονταν και εντός της σημερινής Ουκρανίας, έτσι και στις μέρες μας ο Ρώσος Προέδρος Βλαδίμηρος Πούτιν μπορεί να διαλύσει και αυτός με την σειρά του το σημερινό κράτος της Ουκρανίας που κυβερνάται από τον Εβραϊκής καταγωγής Προέδρο του κράτους αυτού Ζελένσκι.

Και με τον τρόποι αυτό, καταλαμβάνοντας την Κριμαία, την Νότια και Ανατολική Ουκρανία (την Νοβορώσια), ο Πούτιν θα έχει νικήσει τους Ουκρανούς, καταλαμβάνοντας τα εδάφη που κατέλαβε και η Μεγάλη Αικατερίνη νικώντας τους Τατάρους, καταλαμβάνοντας την Κριμαία, την Νότια και την Ανατολική Ουκρανία και ιδρύοντας εκεί πολλές Ρωσικές πόλεις αποίκων, ενώ η περιοχή αυτή ονομάστηκε Νοβορώσια (δηλαδή Νέα Ρωσία)}.

Ο ιδεολογία του Ντούγκιν για τον Ευρασιανισμός είναι στην πραγματικότητα για κάποιους ερευνητές μία προσπάθεια για την δημιουργία μιας ιδεολογίας συνοχής της Ρωσίας, η οποία εκτός από την πλειοψηφία των Ορθοδόξων Ρώσων έχει εντός της και άλλους λαούς άλλης εθνοτικής και θρησκευτικής πίστης, όπως πίστευαν (λανθασμένα στην περίπτωση αυτή) και οι μπολσεβίκοι ότι έκανε η κομμουνιστική ιδεολογία με τους λαούς της ΕΣΣΔ.

Κάτω από μια πανταχού παρούσα, τοξική ατμόσφαιρα γνωστικής ασυμφωνίας πλημμυρισμένη από την ρωσσο-φοβία, είναι απολύτως αδύνατο να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση για πιο λεπτά σημεία της ρωσσικής ιστορίας και πολιτισμού σε όλο τον χώρο του ΝΑΤΟ – ένα φαινόμενο που βιώνω πίσω στο Παρίσι αυτή τη φορά, πιό πρόσφατη από την πολύ παλιά θητεία στην Κωνσταντινούπολη.

Στην καλύτερη περίπτωση, σε μια επίφαση πολιτισμένου διαλόγου, η Ρωσία είναι κατηγοροποιημένη στη μειωτική άποψη μιας απειλητικής, παράλογης, διαρκώς διευρυνόμενης Αυτοκρατορίας – μια πολύ πιο πονηρή εκδοχή της Αρχαίας Ρώμης, της Αχαιμενιδικής Περσίας, της Οθωμανικής Τουρκίας ή της Ινδίας των Μογγόλων.

Η πτώση της ΕΣΣΔ πριν από λίγο περισσότερο από τρεις δεκαετίες εκτόξευσε την Ρωσία τρεις αιώνες πίσω – στα σύνορά της τον 17^ο Αιώνα. Η Ρωσία, ιστορικά, είχε ερμηνευτεί ως μια κοσμική Αυτοκρατορία – τεράστια, πολλαπλή και πολυεθνική. Όλα αυτά είναι ενημερωμένα από την ιστορία, πολύ ζωντανά ακόμη και σήμερα στο ρωσικό συλλογικό ασυνείδητο.

Όταν ξεκίνησε η Επιχείρηση Ζ, ήμουν στην Κωνσταντινούπολη – την Δεύτερη Ρώμη. Πέρασα ένα σημαντικό χρονικό διάστημα από τις βραδινές μου βόλτες γύρω από την Αγία Σοφία, στοχαζόμενος τους ιστορικούς συσχετισμούς της Δεύτερης Ρώμης με την Τρίτη Ρώμη – που τυγχάνει να είναι η Μόσχα, αφού η ιδέα διατυπώθηκε για πρώτη φορά στις αρχές του 16^ου Αιώνα.

Αργότερα, πίσω στο Παρίσι, η εξορία στην περιοχή του μονόλογου φαινόταν αναπόφευκτη έως ότου ένας ακαδημαϊκός μου έδειξε κάποια ουσία, αν και έντονα παραμορφωμένη από την πολιτική ορθότητα, διαθέσιμη στο γαλλικό περιοδικό Historia.

Υπάρχει τουλάχιστον μια προσπάθεια να συζητηθεί η Τρίτη Ρώμη. Η σημασία της έννοιας ήταν αρχικά θρησκευτική προτού γίνει πολιτική – περικλείοντας τη ρωσική προσπάθεια να γίνει ο ηγέτης του ορθόδοξου κόσμου σε αντίθεση με τον καθολικισμό. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό επίσης στο πλαίσιο των πανσλαβικών θεωριών που ξεπήδησαν υπό τον πρώτο Romanov και στην συνέχεια έφτασαν στο απόγειό τους τον 19^ο Αιώνα.

Ο Ευροασιανισμός –και οι διάφορες αποκλίσεις του– αντιμετωπίζει την σύνθετη ρωσική ταυτότητα ως διπρόσωπη, μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Οι δυτικές φιλελεύθερες δημοκρατίες απλά δεν μπορούν να καταλάβουν ότι αυτές οι ιδέες -που εμφυσούν διάφορα είδη ρωσικού εθνικισμού- δεν υποδηλώνουν εχθρότητα προς την «φωτισμένη» Ευρώπη, αλλά επιβεβαίωση της Διαφοράς (θα μπορούσαν να μάθουν λίγα διαβάζοντας περισσότερα για τον Ζιλ Ντελέζ). Ο Ευρασιανισμός βαραίνει επίσης τις στενότερες σχέσεις με την Κεντρική Ασία και τις απαραίτητες συμμαχίες, σε διάφορους βαθμούς, με την Κίνα και την Τουρκία.

Μια μπερδεμένη φιλελεύθερη Δύση παραμένει όμηρος σε μια δίνη ρωσσικών εικόνων που δεν μπορεί να αποκωδικοποιήσει σωστά – από τον δικέφαλο αετό, που είναι το σύμβολο του ρωσσικού κράτους από τον Μέγα Πέτρο, μέχρι τους καθεδρικούς ναούς του Κρεμλίνου, την ακρόπολη της Αγίας Πετρούπολης, η είσοδος του Κόκκινου Στρατού στο Βερολίνο το 1945 μ.Χ., οι παρελάσεις της 9^ης Μαΐου (η επόμενη θα έχει ιδιαίτερη σημασία) και ιστορικές προσωπικότητες από τον Ιβάν τον Τρομερό έως τον Μέγα Πέτρο. Στην καλύτερη περίπτωση –και μιλάμε για «ειδικούς» ακαδημαϊκού επιπέδου– προσδιορίζουν όλα τα παραπάνω ως «επιβλητικές και μπερδεμένες» εικόνες.

Η ίδια η φαινομενικά μονολιθική φιλελεύθερη Δύση επίσης δεν μπορεί να γίνει κατανοητή αν ξεχάσουμε πώς, ιστορικά, η Ευρώπη είναι επίσης ένα θηρίο με δύο κεφάλια: Το ένα κεφάλι μπορεί να εντοπιστεί από τον Καρλομάγνο μέχρι την φρικτή μηχανή του Ευρωκράτη ( τεχνοκράτης της Ε.Ε.) των Βρυξελλών. και το άλλο έρχεται από την Αθήνα και την Ρώμη, και μέσω Βυζαντίου/Κωνσταντινούπολης (η Δεύτερη Ρώμη) φτάνει μέχρι τη Μόσχα (την Τρίτη Ρώμη).

Η Λατινική Ευρώπη, για τους Ορθοδόξους, θεωρείται ως ένας υβριδικός σφετεριστής, που κηρύττει έναν διαστρεβλωμένο Χριστιανισμό που αναφέρεται μόνο στον Άγιο Αυγουστίνο, ασκώντας παράλογες τελετουργίες και παραμελώντας το πολύ σημαντικό Άγιο Πνεύμα. Η Ευρώπη των Χριστιανών Παπών επινόησε αυτό που θεωρείται ιστορική Ύδρα – το Βυζάντιο – όπου οι Βυζαντινοί ήταν στην πραγματικότητα Έλληνες που ζούσαν κάτω από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Οι Δυτικοευρωπαίοι από την πλευρά τους βλέπουν τους Ορθόδοξους και τους Χριστιανούς από την Ανατολή (δείτε πώς εγκαταλείφθηκαν από την Δύση στην Συρία υπό τον ISIS και την Αλ Κάιντα) ως σατράπες και ένα μάτσο λαθρέμπορους– ενώ οι Ορθόδοξοι θεωρούν τους Σταυροφόρους, τους Τεύτονες ιππείς και τους Ιησουίτες – σωστά, πρέπει να πούμε – ως βάρβαρους σφετεριστές ταγμένους στην κατάκτηση του κόσμου.

Στον ορθόδοξο κανόνα, ένα μεγάλο τραύμα είναι η τέταρτη Σταυροφορία το 1204 μ.Χ. που κατέστρεψε ολοσχερώς την Κωνσταντινούπολη. Οι Φράγκοι ιππείς έτυχε να κατακρεουργήσουν την πιο εκθαμβωτική μητρόπολη στον κόσμο, που συγκέντρωνε τότε όλα τα πλούτη από την Ασία. Αυτός ήταν ο ορισμός της πολιτιστικής γενοκτονίας.

Οι Φράγκοι έτυχε επίσης να ενωθούν με κάποιους διαβόητους κατά συρροή ληστές: Τους Βενετούς. Δεν είναι περίεργο, από εκείνη την ιστορική συγκυρία και μετά, γεννήθηκε ένα σύνθημα: «Καλύτερα το τουρμπάνι του Σουλτάνου παρά η τιάρα του Πάπα». Έτσι, από τον 8ο αιώνα, η Καρολιδική και η Βυζαντινή Ευρώπη ήταν de facto σε πόλεμο σε ένα Σιδηρούν Παραπέτασμα από τη Βαλτική έως τη Μεσόγειο (συγκρίνετε το με το αναδυόμενο Νέο Σιδηρούν Παραπέτασμα του Ψυχρού Πολέμου 2.0).

Μετά τις επιδρομές των βαρβάρων, ούτε μιλούσαν την ίδια γλώσσα ούτε ασκούσαν την ίδια γραφή, ιεροτελεστίες ή θεολογία. Αυτή η ρήξη, κυρίως, πέρασε και στο Κίεβο. Το Δυτικό μέρος ήταν Καθολικό – το 15% των Ελλήνων Καθολικών και το 3% των Λατίνων – και στο κέντρο και την Ανατολή, το 70% Ορθόδοξοι, που έγιναν ηγεμονικοί τον 20^ο Αιώνα μετά την εξάλειψη των εβραϊκών μειονοτήτων κυρίως από τους Waffen-SS της μεραρχίας της Γαλικίας, τους προγόνους του τάγματος Azov της Ουκρανίας.

Η Κωνσταντινούπολη, ακόμη και σε παρακμή, κατάφερε να κάνει ένα εξελιγμένο γεωστρατηγικό παιχνίδι για να αποπλανήσει τους Σλάβους, ποντάροντας στη Μόσχα εναντίον του καθολικού Πολωνο-Λιθουανικού συνδυασμού.

Η άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 μ.Χ. επέτρεψε στην Μόσχα να καταγγείλει την προδοσία των Ελλήνων και των Βυζαντινών Αρμενίων που συσπειρώθηκαν γύρω από τον Ρωμαίο πάπα, ο οποίος επιθυμούσε έντονα έναν επανενωμένο Χριστιανισμό.

Στην συνέχεια, η Ρωσία καταλήγει να συγκροτείται ως το μόνο Ορθόδοξο έθνος που δεν έπεσε κάτω από την οθωμανική κυριαρχία. Η Μόσχα θεωρεί τον εαυτό της – ως Βυζάντιο – ως μια μοναδική συμφωνία μεταξύ πνευματικών και φυσικών δυνάμεων.

Η Τρίτη Ρώμη γίνεται πολιτική έννοια μόλις τον 19^ο Αιώνα – αφού ο Μέγας Πέτρος και η Μεγάλη Αικατερίνη είχαν επεκτείνει κατά πολύ την ρωσική εξουσία. Οι βασικές έννοιες της Ρωσίας, της Αυτοκρατορίας και της Ορθοδοξίας συγχωνεύονται.

Αυτό σημαίνει πάντα ότι η Ρωσία χρειάζεται ένα «εγγύς εξωτερικό» – και αυτό έχει ομοιότητες με το όραμα του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν (το οποίο, κυρίως, δεν είναι Αυτοκρατορικό, αλλά πολιτιστικό).

Καθώς ο τεράστιος ρωσικός χώρος βρισκόταν σε συνεχή ροή για αιώνες, αυτό υποδηλώνει επίσης τον κεντρικό ρόλο της έννοιας της περικύκλωσης. Κάθε Ρώσσος γνωρίζει πολύ καλά την εδαφική ευπάθεια (θυμηθείτε, για αρχή, τον Ναπολέοντα και τον Χίτλερ). Μόλις παραβιαστεί η Δυτική μεθόριος, είναι μια εύκολη διαδρομή μέχρι την Μόσχα.

Επομένως, αυτή η πολύ ασταθής γραμμή πρέπει να προστατεύεται. Ο τρέχων συσχετισμός είναι η πραγματική απειλή της Ουκρανίας για να φιλοξενήσει βάσεις του ΝΑΤΟ. Προς την Οδησσό. Με την πτώση της ΕΣΣΔ, η Ρωσία βρέθηκε σε μια γεωπολιτική κατάσταση που συναντήθηκε για τελευταία φορά τον 17^ο Αιώνα.

Η αργή και οδυνηρή ανασυγκρότηση ξεκίνησε από δύο μέτωπα: την KGB – αργότερα FSB – και την Ορθόδοξη εκκλησία. Η αλληλεπίδραση ανώτατου επιπέδου μεταξύ του ορθόδοξου κλήρου και του Κρεμλίνου διεξήχθη από τον Πατριάρχη Κύριλλο – ο οποίος αργότερα έγινε υπουργός θρησκευτικών υποθέσεων του Πούτιν.

Η Ουκρανία από την πλευρά της είχε μετατραπεί σε de facto προτεκτοράτο της Μόσχας το 1654 μ.Χ. με τη Συνθήκη του Περεγιασλάβ: πολύ περισσότερο από μια στρατηγική συμμαχία, ήταν μια φυσική σύντηξη, σε εξέλιξη για Αιώνες από δύο ορθόδοξα σλαβικά έθνη. Η Ουκρανία στην συνέχεια πέφτει στην ρωσική τροχιά.

Η ρωσική κυριαρχία επεκτείνεται μέχρι το 1764 μ.Χ., όταν ο τελευταίος Ουκρανός Χέτμαν (αρχηγός) καθαιρείται επίσημα από τη Μεγάλη Αικατερίνη: Τότε η Ουκρανία γίνεται επαρχία της ρωσικής Αυτοκρατορίας. Όπως είπε ο Πούτιν αρκετά ξεκάθαρα:

«Η Ρωσία δεν μπορεί να επιτρέψει τη δημιουργία αντιρωσσικών εδαφών τριγύρω από την χώρα». Η Επιχείρηση “Ζ” θα περικλείει αναπόφευκτα την Οδησσό, που ιδρύθηκε το 1794 μ.Χ. από την Μεγάλη Αικατερίνη.

Οι Ρώσσοι εκείνη την εποχή είχαν μόλις εκδιώξει τους Οθωμανούς από τα Βορειοδυτικά της Μαύρης Θάλασσας, την οποία διοικούσαν διαδοχικά Γότθοι, Βούλγαροι, Ούγγροι και στην συνέχεια Τούρκοι – μέχρι τους Τατάρους.

Η Οδησσός στην αρχή ήταν κατοικημένη, είτε το πιστεύετε είτε όχι, από Ρουμάνους που ενθαρρύνθηκαν να εγκατασταθούν εκεί μετά τον 16^ο Αιώνα από τους Οθωμανούς σουλτάνους. Η Αικατερίνη επέλεξε ένα Ελληνικό όνομα για την πόλη – η οποία στην αρχή δεν ήταν καθόλου Σλαβική.

Και μοιάζει πολύ η Οδησσός με την Αγία Πετρούπολη, που ιδρύθηκε έναν Αιώνα νωρίτερα από τον Μέγα Πέτρο, που δεν έπαψε ποτέ να φλερτάρει με την Δύση. Ο Τσάρος Αλέξανδρος Α΄, στις αρχές του 19^ου Αιώνα, αποφασίζει να μετατρέψει την Οδησσό σε ένα μεγάλο εμπορικό λιμάνι – που αναπτύχθηκε από έναν Γάλλο, τον δούκα του Ρισελιέ.

Ήταν από το λιμάνι της Οδησσού που το ουκρανικό σιτάρι άρχισε να φτάνει στην Ευρώπη. Στις αρχές του 20^ου Αιώνα, η Οδησσός είναι πραγματικά πολυεθνική – αφού προσέλκυσε, μεταξύ άλλων, την ιδιοφυΐα του Πούσκιν. Η Οδησσός δεν είναι ουκρανική:

Είναι ένα εγγενές μέρος της ρωσσικής ψυχής. Και σύντομα οι δοκιμασίες και τα δεινά της ιστορίας θα το κάνουν ξανά: ως ανεξάρτητη δημοκρατία. μέρος μιας συνομοσπονδίας Novorossiya· ή προσαρτάται στην Ρωσική Ομοσπονδία. Οι κάτοικοι της Οδησσού θα αποφασίσουν (https://www.triklopodia.gr/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%e1%bc%a0-%ce%b5%e1%bd%90%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%b7-%ce%b4%ce%ad%ce%bd-%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%b5%e1%bf%96-%ce%bd%ce%ac-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%ac%ce%b2/).

Ρώσοι και Ουκρανοί θεωρούν το κράτος των Ρως του Κιέβου του 9^ου Αιώνα μ.Χ. ως ιστορικό τους πρόγονο. Ενα μείγμα Σλαβικών φυλών και Σκανδιναβών, οι Ρως του Κιέβου διατήρησαν την βασική θεσμική δομή των Βίκινγκς:

Κρατική δομή με βάση πόλεις-κράτη που διέπρεπαν και στηρίζονταν στο εμπόριο. Έμποροι, τεχνίτες και εργάτες ασκούσαν μεγάλη επιρροή μέσω των συνελεύσεων των πόλεων, των «Βέτσε», που περιελάμβαναν το σύνολο του ενήλικου ανδρικού πληθυσμού.

Σε μερικές περιπτώσεις οι «Βέτσε» μπορούσαν να επηρεάσουν ή και να διώξουν ή να αντικαταστήσουν τους άρχοντες: Οι θεσμοί της αγοράς επιφέρουν στοιχεία ανοιχτής κοινωνίας και τιθάσευσης της κεντρικής εξουσίας.

Η Μογγολική εισβολή τον 13^ο Αιώνα μ.Χ. υπέταξε τα πριγκιπάτα των Ρως. Ένα από αυτά, το Δουκάτο της Μόσχας, έμελλε να γίνει ο βασικός αποδέκτης της θεσμικής κληρονομιάς που οι Μογγόλοι έφεραν μαζί τους.

Ενώ η μοναδική θέση της, προστατευμένη από ποτάμια και δάση, έκανε την Μόσχα δυσκολότερο να κατακτηθεί, ταυτόχρονα δυσχέρανε και τις εμπορικές προοπτικές της: Οι μεγάλοι δρόμοι διευκολύνουν την διέλευση εμπορικών αγαθών αλλά και εχθρικών στρατών. Τα μειωμένα κίνητρα για θεσμούς της αγοράς ευνόησαν την εισχώρηση μογγολικών απολυταρχικών στοιχείων: Οι «Βέτσε» δεν μπορούσαν να ευδοκιμήσουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον.

Συνεπώς, η Μόσχα ανέπτυξε τις ιεραρχικές δομές της, οδικό δίκτυο, δημοσιονομικό σύστημα και πολεμική οργάνωση βασισμένη σε Μογγολικά πρότυπα. Η χρήση βασανιστηρίων, σπάνια στους Ρως του Κιέβου, έγινε συνηθισμένη πρακτική του συστήματος απόδοσης δικαιοσύνης. Η μογγολική επιρροή ήταν τέτοια που ο Μοσχοβίτης πρίγκιπας Βασίλι ο Β΄ κατηγορήθηκε για υπέρμετρη αγάπη της Ταταρικής τους γλώσσας.

Η εξέχουσα θέση που απέκτησε έτσι η Μόσχα τής επέτρεψε να ανέλθει, να ενώσει τα πρώην πριγκιπάτα των Ρως και να τερματίσει τον «Ταταρικό ζυγό», αλλά όχι χωρίς κόστος. Οι θεσμοί αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια. Παραδόξως, οι παράγοντες που επέτρεψαν στην Μόσχα να θριαμβεύσει, ταυτόχρονα επέφεραν και την μεταμόρφωσή της.

Ο Μοσχοβίτης μονάρχης που αυτοανακηρύχθηκε «τσάρος όλης της Ρωσίας» το 1547 μ.Χ. ήταν ο Ιβάν ο Τρομερός, ένα όνομα που ενσάρκωνε τις αυταρχικές τάσεις που το νέο κράτος κληρονόμησε από τους Μογγόλους μέσω του Δουκάτου της Μόσχας. Συγκριτικά με τον Ρως πρόγονο του, το ρωσικό κράτος θα ήταν ένα αυταρχικό τέκνο, στοιχείο που δεν είναι δύσκολο να συνδεθεί με ορισμένες σημερινές πρακτικές του (https://www.kathimerini.gr/world/561718819/i-klironomia-ton-ros-kai-i-antiparathesi-rosias-oykranias/).

Σοκ και δέος προκαλούν οι πληροφορίες ενός ρωσικού σχεδίου εισβολής στην Ουκρανία που υπεκλάπη από Δυτικές Υπηρεσίες Πληροφοριών και έχει προκαλέσει “σεισμό” στο ΝΑΤΟ. Το ρωσικό σχέδιο περιγράφει λεπτομέρειες για το πως θα διαμορφωθεί η “μεταπολεμική τάξη” στην Ουκρανία.

Πρόκειται για το χειρότερο δυνατό σενάριο για Δύση, ΝΑΤΟ και Ουκρανία, πολύ χειρότερο από όσα έχουν δει μέχρι τώρα το φως της δημοσιότητας. Τελικά όταν ο Τ. Μπάιντεν έλεγε πως “θα αλλάξει ο κόσμος” μάλλον γνώριζε για το σχέδιο αυτό.

Σύμφωνα με τις δυτικές Μυστικές Υπηρεσίες, το σχέδιο βασίζεται σε “υποκλοπή συζητήσεων ανώτατων κυβερνητικών Αξιωματούχων της Ρωσίας”. Μια ξένη Μυστική Υπηρεσία απέκτησε λεπτομέρειες ενός ρωσικού σχεδίου για τα “μεταπολεμικά σχέδια” της Ρωσίας στην Ουκρανία που συζητούνται σε ρωσικούς στρατιωτικούς κύκλους.

Αμέσως μετά την συλλογή των πληροφοριών, συντάχθηκε μια αναφορά με την ένδειξη “Κατεπείγον” και προωθήθηκε στο ΝΑΤΟ. Τις πληροφορίες απέκτησε το γερμανικό ΜΜΕ “Bild”.

ΣΤΑΔΙΟ 1: ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ

Σύμφωνα με αυτό, ο ρωσικός στρατός σχεδιάζει να περικυκλώσει και να πολιορκήσει τις μεγάλες πόλεις της χώρας αφού καταστρέψει τις ουκρανικές δυνάμεις στα πεδία των μαχών.

Στην συνέχεια, “πυρήνες” μυστικών υπηρεσιών που έχουν ήδη εισέλθει στην Ουκρανία και πολιτικοί πιστοί στον Πούτιν θα ενεργοποιηθούν ενώ επιπλέον, «πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών θα διεισδύουν στις ουκρανικές πόλεις».

Αυτοί θα είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον να «εγκαταστήσουν φιλορωσικές ηγεσίες στις πόλεις», οι οποίες στη συνέχεια θα «συμφωνούσαν για την παράδοση» στους ρωσικές δυνάμεις.

Στην συνέχεια, οι ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών θα «καταλάβουν στρατηγικές εγκαταστάσεις, θα εξαλείψουν τις απειλές, θα στρατολογήσουν όσους είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν και θα εγκαθιδρύσουν μια νέα ηγεσία στις κατακτημένες πόλεις».

Σύμφωνα με την αναφορά των μυστικών Υπηρεσιών, αυτή η πρακτική θα χρησιμοποιηθεί σε πόλεις-κλειδιά της Ουκρανίας έως ότου όλες οι μητροπόλεις της χώρας περάσουν «ειρηνικά» υπό ρωσικό έλεγχο.

Στάδιο 2 – Σύγκληση της “Λαϊκής Ράντα”

Αφού όλες οι μεγάλες πόλεις της χώρας έχουν συνθηκολογήσει και βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Ρωσίας, η Ρωσία θα δημιουργήσει ένα νέο κοινοβούλιο, την λεγόμενη “Λαϊκή Ράντα”.

Αυτή θα αντικαταστήσει το πραγματικό κοινοβούλιο, την “Verkhovna Rada”, και στην συνέχεια να την κηρύξει άκυρη. Η μυστική υπηρεσία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «αυτή η Λαϊκή Ράντα θα γίνει το νομοθετικό σώμα-μαριονέτα της Ουκρανίας, με τους λεγόμενους εκπροσώπους που είχαν επιλεγεί προηγουμένως από τη ρωσική μυστική υπηρεσία».

Από τη «Λαϊκή Ράντα» θα αναδυθεί μια «εφεδρική κυβέρνηση» που θα κυβερνά εφεξής την χώρα σε πλήρη εξάρτηση από την Ρωσία. Σύμφωνα με την μυστική υπηρεσία, αυτοί οι «γραφειοκρατικοί ελιγμοί» θα δώσουν στο πραξικόπημα των ρωσικών δυνάμεων κατοχής «την υπόσταση δημοκρατικής και νόμιμης προστασίας».

Ένα τέτοιο εγχείρημα θα πλαισιωθεί με μαζικές προσπάθειες προπαγάνδας από τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης στην Ουκρανία και την Δύση. Οι φιλορώσοι «ειδικοί» και πολιτικοί θα δικαιολογούσαν την ρωσική εισβολή, την κατάληψη της Ουκρανίας και την επακόλουθη «ρωσοποίηση».

Η μυστική υπηρεσία είναι βέβαιη ότι το πιο σκοτεινό μέρος του σχεδίου του Πούτιν θα τεθεί σε εφαρμογή. Γιατί η νέα κυβέρνηση-μαριονέτα θα είχε μόνο ένα καθήκον: Να σπάσει την αντίσταση εκατομμυρίων Ουκρανών ενάντια στην ρωσική κατοχή.

Η μυστική έκθεση τονίζει στην συνέχεια: «Το καθήκον αυτού του οργάνου θα ήταν να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να εφαρμόσει το ρωσικό σχέδιο για τη δημιουργία στρατοπέδων στα οποία θα κρατούνται όσοι Ουκρανοί έδειχναν μη συνεργάσιμοι”.

Η αναφορά συνεχίζει λέγοντας ότι ήδη σχεδιάζονται τα «στρατόπεδα για την κράτηση φιλουκρανών ακτιβιστών» και καταρτίζονται λίστες με το ποιοι θα μεταφερθούν στα στρατόπεδα.

Ο υπόλοιπος πληθυσμός θα καταπιέζονταν και θα τρομοκρατούνταν από τη μαζική χρήση ρωσικών και νεοσύστατων φιλορωσικών μυστικών υπηρεσιών μέχρι να σπάσει η αντίσταση. Οι κλεμμένες εκλογές στην Λευκορωσία το 2020 μ.Χ. θα μπορούσε να χρησιμεύσουν ως πρότυπο.

Η μυστική υπηρεσία καταλήγει: «Για την Ρωσία, η επιτυχία ολόκληρης της εκστρατείας εξαρτάται από τον έλεγχο των κατακτημένων εδαφών, την πραγματική παράδοση του ουκρανικού λαού και την αναγνώριση και νομιμότητα της νεοσύστατης κυβέρνησης».

Σύμφωνα με την έκθεση, «η ομοσπονδιακή υπηρεσία ασφαλείας της Ρωσίας FSB συνεργάζεται στενά με τη ρωσική κυβέρνηση για το σχέδιο εισβολής και αυτή την στιγμή εκπαιδεύει φιλορωσικές ομάδες για ανάπτυξη στην Ουκρανία». Ο Πούτιν έδωσε διαταγή να «στρατολογήσουν Ουκρανούς πολιτικούς και να εξαλείψουν τους αντιπάλους του Κρεμλίνου».

Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση και ο στρατός της Ρωσίας «εξαρτώνται από την υποστήριξη της FSB και άλλων ρωσικών μυστικών υπηρεσιών». Το νεοσύστατο «αστυνομικό κράτος» στην Ουκρανία θα ανατεθεί να «δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα πανεθνικό δημοψήφισμα για την ένταξη στη Ρωσία».

Ο στόχος του Πούτιν είναι επομένως ένα «ενωσιακό κράτος» που αποτελείται από την σημερινή Ουκρανία, τη Λευκορωσία και την Ρωσία με τοπικά καθεστώτα μαριονέτες βασισμένα στο σοβιετικό μοντέλο και κεντρικό έλεγχο από τη Μόσχα.

Σημαντικό: Όλες οι διαδικασίες που περιγράφονται θα λάβουν χώρα μόνο εάν το Κρεμλίνο αποφασίσει να επιτεθεί στον δυτικό γείτονά του. Η μυστική υπηρεσία, η οποία έθεσε τις πληροφορίες στην διάθεση γερμανικού ΜΜΕ, αποκαλεί “μια ευρείας κλίμακας εισβολή επί του παρόντος το πιο πιθανό σενάριο”. Σύμφωνα με την υπηρεσία πληροφοριών, θα συμβεί «τον Φεβρουάριο, αλλά όχι αργότερα από τον Μάρτιο» «αν ο Πούτιν δεν αλλάξει γνώμη» (http://corfiatiko.blogspot.com/2022/02/blog-post_51.html).

Οι Αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών θεωρούν ότι η Ρωσία επιταχύνει τις προετοιμασίες της για να προχωρήσει σε εισβολή μεγάλης κλίμακας στην Ουκρανία και ότι έχει αναπτύξει ήδη το 70% των δυνάμεων που, κατ’ αυτές, θεωρεί πως χρειάζονται για μια τέτοια επιχείρηση, σύμφωνα με αξιωματούχους των ΗΠΑ.

Η Μόσχα έχει συγκεντρώσει 110.000 στρατιωτικούς στα σύνορα με την Ουκρανία και ενδέχεται να διαθέτει επαρκείς δυνατότητες για να εξαπολύσει την επίθεση της μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες, πάντα σύμφωνα με στελέχη των Αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών που ενημέρωσαν τις τελευταίες ημέρες μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου και ευρωπαίους εταίρους των ΗΠΑ

Διευκρίνισαν πως δεν έχουν καταλήξει σε συμπέρασμα για το εάν ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει πάρει ή όχι απόφαση να διατάξει επίθεση, αλλά θέλει να έχει όλες τις δυνατές επιλογές, από την εισβολή στην περιφέρεια Ντονμπάς, που βρίσκεται στα χέρια φιλορώσων αυτονομιστών, ως την εισβολή σε ολόκληρη την ουκρανική επικράτεια.

Με το ρυθμό που συνεχίζουν να φθάνουν στρατιωτικές ενισχύσεις στα σύνορα της Ουκρανίας, ο ένοικος του Κρεμλίνου αναμένεται να έχει στην διάθεσή του δύναμη επαρκή για εισβολή μεγάλης κλίμακας –κάπου 150.000 άνδρες– περί τα μέσα του Φεβρουαρίου, προειδοποίησαν αμερικανούς αιρετούς και ευρωπαίους εταίρους.

Εάν ο ρώσος Πρόεδρος κάνει την πιο ριζοσπαστική επιλογή, θα μπορούσε να περικυκλώσει το Κίεβο, την ουκρανική πρωτεύουσα, και να ανατρέψει τον Πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι μέσα σε 48 ώρες, σύμφωνα με τις Αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών.

Προειδοποίησαν πως μια τέτοια σύρραξη θα είχε βαρύ ανθρώπινο κόστος, θα μπορούσε να στοιχίσει την ζωή σε 25.000 ως 50.000 αμάχους, 5.000 ως 25.000 ουκρανούς στρατιωτικούς και 3.000 ως 10.000 ρώσους στρατιωτικούς. Θα μπορούσε να προκαλέσει επίσης αληθινό τσουνάμι, ενός έως 5 εκατομμυρίων προσφύγων, κυρίως στην Πολωνία.

Ένα πρώτο απόσπασμα αμερικανών στρατιωτικών έφθασε χθες Σάββατο στην Πολωνία, όπου ο Τζο Μπάιντεν διέταξε να αναπτυχθούν ενισχύσεις για να υπερασπιστούν τη χώρα-μέλος του NATO σε περίπτωση «οποιασδήποτε επίθεσης», εν μέσω του συνεχιζόμενου διπλωματικού μπαλέτου με σκοπό να πειστεί η Μόσχα να αποσύρει τα στρατεύματα που έχουν συγκεντρωθεί στα σύνορα της Ουκρανίας.

Η Ρωσία αρνείται πως σχεδιάζει εισβολή, διαβεβαιώνει πως απλά θέλει εγγυήσεις την δική της ασφάλεια. Η Μόσχα έχει αναγγείλει εξάλλου κοινά «στρατιωτικά γυμνάσια» με την Λευκορωσία, όπου έχει αναπτύξει αρκετά τάγματα, βόρεια του Κιέβου και στην περιφέρεια της Μπρεστ, όχι μακριά από τα σύνορα με την Πολωνία.

Μέσα σε δυο εβδομάδες, σύμφωνα με τις Αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, έχουν αναπτυχθεί 60 τάγματα του ρωσικού στρατού στα βόρεια, στα ανατολικά και στα νότια σύνορα της Ουκρανίας, ιδίως στην Κριμαία, που προσαρτήθηκε από τη Μόσχα το 2014 μ.Χ.

Την Παρασκευή, είχαν φθάσει τα 80, ενώ άλλα 14 μετακινούνται από την υπόλοιπη Ρωσία, ιδίως από το Βλαδιβοστόκ, στην ρωσική Άπω Ανατολή. Περίπου 1.500 μέλη των ρωσικών Ειδικών Δυνάμεων, των επίφοβων Σπετσνάζ, έχουν φθάσει εδώ και μία εβδομάδα στα σύνορα, πάντα σύμφωνα με τις Αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών.

Εξάλλου, ισχυρή ρωσική ναυτική δύναμη έχει συγκεντρωθεί στην Μαύρη Θάλασσα. Συμπεριλαμβάνει πέντε αμφίβια σκάφη, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να γίνει απόβαση στα νότια παράλια της Ουκρανίας, σημείωσαν.

Άλλα έξι σκάφη του είδους θεάθηκαν να αναχωρούν από την θάλασσα του Μπάρεντς, Βόρεια της Ρωσίας, και να κάνουν κύκλο γύρω από την Βρετανία προτού περάσουν το στενό του Γιβραλτάρ, κατευθυνόμενα κατά τις Αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών προς την Μαύρη Θάλασσα.

Γύρω από την Ουκρανία έχουν ακόμη αναπτυχθεί ισχυρές αεροπορικές δυνάμεις – μαχητικά, βομβαρδιστικά, συστοιχίες της αντιαεροπορικής άμυνας. Οι ΗΠΑ υποστήριξαν πως έχουν «αποδείξεις» ότι η Μόσχα προετοίμαζε ψευδές βίντεο που υποτίθεται πως θα κατέγραφε ουκρανική επίθεση για να το χρησιμοποιήσει ως πρόσχημα προκειμένου να εισβάλει στην Ουκρανία. Η ρωσική κυβέρνηση το διέψευσε (https://www.zougla.gr/kosmos/article/ipiresies-pliroforion-ipa-i-rosia-ine-sxedon-etimi-na-isvali-stin-oukrania).

Το Αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα χρειάζεται έναν πόλεμο στην Ουκρανία για να δικαιολογήσει νέες δαπάνες όπλων και να εδραιώσει έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο με την Ρωσία, ισχυρίστηκε η πρώην βουλευτής των ΗΠΑ και υποψήφιος των Δημοκρατικών για την Προεδρία Tulsi Gabbard.

«Πρώτα από όλα, ο Πρόεδρος Μπάιντεν θα μπορούσε να τερματίσει αυτή την κρίση και να αποτρέψει έναν πόλεμο με την Ρωσία κάνοντας κάτι πολύ απλό: Να εγγυηθούμε ότι η Ουκρανία δεν θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ», είπε η Γκάμπαρντ , μιλώντας στον Τάκερ Κάρλσον του Fox.

«Γιατί βρισκόμαστε σε αυτή την θέση τότε, αν η απάντηση σε αυτό και η αποτροπή αυτού του πολέμου είναι πολύ σαφής…; Πραγματικά, απλώς οδηγεί σε ένα συμπέρασμα που μπορώ να δω ότι θέλουν πραγματικά η Ρωσία να εισβάλει στην Ουκρανία. Γιατί να το κάνουν;

Επειδή το νούμερο ένα δίνει στην κυβέρνηση Μπάιντεν μια σαφή δικαιολογία για να επιβάλει δρακόντειες κυρώσεις που αποτελούν μια σύγχρονη πολιορκία κατά της Ρωσίας και του ρωσικού λαού.

Και το νούμερο δύο, εδραιώνει αυτόν τον ψυχρό πόλεμο στην θέση του. Το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα είναι αυτό που ωφελείται από αυτό. Ελέγχουν ξεκάθαρα την κυβέρνηση Μπάιντεν. Οι πολεμοκάπηλοι και από τις δύο πλευρές στην Ουάσιγκτον διατυμπανίζουν αυτές τις εντάσεις», είπε η Γκάμπαρντ.

«Ποιος πληρώνει το τίμημα; Ο Αμερικανικός λαός πληρώνει το τίμημα, ο ουκρανικός λαός πληρώνει το τίμημα. Ο Ρωσικός λαός πληρώνει το τίμημα. Υπονομεύει την δική μας εθνική ασφάλεια, αλλά το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα που ελέγχει τόσους πολλούς από τους πολιτικούς μας κερδίζει», πρόσθεσε η Γκάμπαρντ.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ

«Μια μεγάλη στρατιωτική ενέργεια θα μπορούσε να ξεκινήσει από την Ρωσία στην Ουκρανία οποιαδήποτε μέρα τώρα», είπε ο Σάλιβαν, μιλώντας στο CNN. «Ο τρόπος που έχουν δημιουργήσει τις δυνάμεις τους, ο τρόπος με τον οποίο έχουν χειριστεί τα πράγματα στην θέση τους, καθιστά μια ευδιάκριτη πιθανότητα να υπάρξει μεγάλη στρατιωτική δράση πολύ σύντομα», πρόσθεσε (https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2022/02/blog-post_88.html).

Λίγες ημέρες, ίσως και ώρες, απομένουν από την έναρξη της μεγαλύτερης ρωσικής επίθεσης των τελευταίων 30 ετών σε Ευρωπαϊκό έδαφος, μια επίθεση η οποία χαρακτηρίζεται ως “ζήτημα ζωής και Θανάτου” για την Μόσχα. Μια επίθεση που μπορεί να αλλάξει τελείως τον χάρτη και να δημιουργήσει μέχρι και 3 νέα κρατίδια στην περιοχή.

Ακόμη και αν η Ουκρανία δεν γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, τίποτα δεν εμποδίζει την ανάπτυξη επιθετικών πυραυλικών οπλικών συστημάτων στο έδαφος της. Ακόμη και χωρίς η Ουκρανία να εισέλθει στο ΝΑΤΟ, το Κίεβο με την υπάρχουσα κυβέρνηση και όλες τις επόμενες φιλοδυτικές που ακολουθούν θα επιδιώξουν την ενσωμάτωση της χώρας στο δυτικό σύστημα ασφαλείας.

Μόλις αυτό ολοκληρωθεί, η Ουκρανία θα γίνει εφαλτήριο για στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον της Ρωσίας. Δεδομένου του μήκους των συνόρων, αυτή η κατάσταση θα έθετε την Ρωσία σε μειονεκτική θέση.

Η Ρωσία πιστεύει πως είναι θέμα χρόνου να εγκατασταθούν στην Ουκρανία συστήματα THAAD ή Aegis (γι αυτά τα δύο γίνεται λόγος στην Μόσχα). Αν αυτό συμβεί τότε όλες οι στρατηγικές υποδομές της Ρωσίας θα είναι ανυπεράσπιστες. Η Ρωσία θα κατέρρεε καθώς οι ΝΑΤΟϊκοί σε 5 λεπτά θα έχουν την ικανότητα να χτυπήσουν Μόσχα και πυρηνικά σιλό. Στην Ρωσία μάλιστα λένε πως “σκοπός του ΝΑΤΟ είναι η χώρα να πάει πίσω στα Ουράλια…”.

Επιπλέον, η Ρωσία προσδοκά με τις κυρώσεις, και ως ένα βαθμό τις επιδιώκει, πως θα λειτουργήσουν εναντίον των ΗΠΑ και εναντίον του μονοκεντρικού δολαριοποιημένου συστήματος. Πολλές χώρες θα θελήσουν να απαγκιστρωθούν από το δολάριο και το τωρινό οικονομικό σύστημα καθώς θα αντιληφθούν πως γίνεται “κατάχρηση και εκβιασμός”.

Για την Ρωσία, η ήττα στην Ουκρανία σημαίνει ήττα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, και κατ’ επέκταση νέο πλήγμα στην Ουάσινγκτον μετά την Συρία, τη Λιβύη και το Αφγανιστάν. Θα αρχίσει σταδιακά να σχηματίζεται μια νέα ευρωπαϊκή Τάξη με οπισθοχώρηση των ΗΠΑ.

Η Μόσχα εκλαμβάνει τυχόν απόσχιση της Ουκρανίας από την σφαίρα επιρροής της ως κτύπημα στον ρωσικό κόσμο, ένα κτύπημα καταστροφικό γλωσσικό, πολιτισμικό που θα δημιουργήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις μακροπρόθεσμα εντός της Ρωσίας.

Γι αυτό και για τους Ρώσους η μόνη λύση είναι η ένταξη της Ουκρανίας και των υποδομών της (βιομηχανία-πόροι) στο νέο “Ενωσιακό Κράτος” που ετοιμάζει προς αναβίωση της ΕΣΣΔ με άλλη μορφή. Oυκρανία: Θα διασπαστεί σε δύο ή τρία κράτη; Η “Νέα Ρωσία” και η “Μικρή Ρωσία”.

Σκοπός της Ρωσίας είναι να αποφευχθεί ένας παρατεταμένος πόλεμος πραγματοποιώντας μια αστραπιαία επιχείρηση. Αν ο ρωσικός στρατός προχωρήσει πραγματικά αστραπιαία και δεν συναντήσει αντίσταση σοβαρή, τότε η Μόσχα θα καταλάβει το Κίεβο, θα ανατρέψει την κυβέρνηση και θα τελειώσει σύντομα η επιχείρηση.

Αν όμως η επιχείρηση δεν πάει καλά και οι Ρώσοι έχουν σοβαρές απώλειες, τότε η Ουκρανία θα διαμελιστεί σε δύο ή τρία κρατίδια. Το ένα κρατίδιο (Ανατολική Ουκρανία) θα παραμένει στη ρωσική τροχιά και το άλλο (Δυτική Ουκρανία) αντίστοιχα στη δυτική.

Η μία επιλογή είναι η κατάληψη της Ανατολικής Ουκρανίας, των περιοχών Χάρκοβο, Νικολάεφ, Οδησσού, Μαριούπολης και ένωση με Υπερδνειστερία. Έτσι ο ποταμός Δνείπερος θα γίνει ξανά ιστορικό σύνορα με την Δυτική Ουκρανία. Η Ρωσία θα αποκτήσει τις πιο στρατηγικές βιομηχανικές περιοχές της Ουκρανίας μαζί με τους πόρους τους. Η Δυτική Ουκρανία θα είναι καταδικασμένη σε αργό θάνατο χωρίς οικονομία.

Η δεύτερη επιλογή είναι να διαμελιστεί η Ουκρανία σε δύο κράτη, την “Novorossiya” και την “Malorossiya”. Η δυτική περιοχή θα είναι αυτόνομη αλλά θα σχηματίσει Ομοσπονδία μαζί με την Ανατολική περιοχή. Οι δύο περιοχές εισέρχονται μετά στο “Ενωσιακό Κράτος” με Ρωσία και Λευκορωσία.

Υπάρχει και η τρίτη πιθανότητα, οι σκληροπυρηνικοί δυτικοί του Κιέβου να εκτοπιστούν σε μια πολύ μικρή περιοχή δίπλα στην Πολωνία και να δημιουργηθούν ακόμη δύο νέα κράτη. Σύνολο τρία: Η Ουκρανία σε σμίκρυνση κατά 95%, η “Νέα Ρωσία” και η “Μικρή Ρωσία”.

Σε αυτό το σενάριο οι εδαφικές απώλειες για την Μόσχα θα είναι μηδαμινές και θα έχει ξεφορτωθεί ένα πολύ μεγάλου τμήμα του πληθυσμού που η Μόσχα θεωρεί πως είναι “σκληροί δυτικοί” χωρίς επιστροφή.

Φυσικά αυτό θα δημιουργήσει τεράστιες προσφυγικές ροές κάτι που ίσως θέλει η Μόσχα προκειμένου να δημιουργήσει σοβαρά ζητήματα σε ΝΑΤΟϊκές χώρες πχ Πολωνία κ.τ.λ (https://attikanea.info/o%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CE%B4%CE%AD%CE%BD-%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE/, https://warnews247.gr/chartis-efialtis-verolino-idou-i-morfi-tis-neas-oukranias-mazikes-apogeioseis-rosikon-elikopteron-prosgeionontai-se-chorafia/?fbclid=IwAR3Ev25slv3ntUNUUNg8SnLm9Xh_t3cKWCJD4p1fvhgG3lXo1871LYt_4No).

Για πρώτη φορά, γερμανικά ΜΜΕ δίνουν στην δημοσιότητα χάρτη με την μορφή της νέας Ουκρανίας, αυτήν δηλαδή που θα απομείνει μετά την ρωσική επιχείρηση.

Ο χάρτης βασίζεται πάνω στις υποκλοπές και τις πληροφορίες που έχουν δώσει η CIA και οι υπόλοιπες Αμερικανικές υπηρεσίες Πληροφοριών. Είναι αξιοσημείωτο πως και αυτή την φορά, όπως ακριβώς και τις προηγούμενες δύο, η διαρροή γίνεται από γερμανικά ΜΜΕ.

Aυτή την φορά υπάρχει μια μεγάλη διαφορά: Οι Γερμανοί υποδεικνύουν στον χάρτη που θα σταματήσει η ρωσική προέλαση! Η επιχείρηση θα σταματήσει στην Δυτική Ουκρανία και αφού η χώρα μετατραπεί σε περίκλειστο κράτος. Η Μόσχα ενώνεται με Υπερδνειστερία, Οδησσό, Μαριούπολη, Χάρκοβο κ.τ.λ. Επιπλέον χωρίζουν την επιχείρηση των Ρώσων σε τρεις φάσεις!

Όπως θα δείτε από τον χάρτη, είναι άγνωστο τι θα απογίνει η Δυτική Ουκρανία καθώς μιλάμε για το το 1/4 της αρχικής μορφής της χώρας. Θα αποτελέσει αυτόνομο κρατίδιο; Η υπόλοιπη χώρα θα προσαρτηθεί στην Ρωσία ή θα δημιουργηθεί νέο κράτος; Η “Νέα Ρωσία”;

Πάντως όπως και να ‘χει, ο χάρτης αυτός συμβαδίζει απόλυτα με τις προηγούμενες διαρροές και εκτιμήσεις των ΗΠΑ. Πρόκειται για το χειρότερο δυνατό σενάριο, ένα σενάριο που προϋποθέτει πολιορκία του Κιέβου κάτι που θα δημιουργήσει τεράστιο προσφυγικό κύμα (https://warnews247.gr/chartis-efialtis-verolino-idou-i-morfi-tis-neas-oukranias-mazikes-apogeioseis-rosikon-elikopteron-prosgeionontai-se-chorafia/?fbclid=IwAR3Ev25slv3ntUNUUNg8SnLm9Xh_t3cKWCJD4p1fvhgG3lXo1871LYt_4No).

Δεν είναι τυχαίο πως ο Β.Ορμπάν, φίλος του Β. Πούτιν, μίλησε σήμερα για “τεράστιο αριθμό προσφύγων που μπορεί να φτάσει εκατομμύρια” για να προσθέσει πως: “H Oυγγαρία θέλει να αποφευχθεί πάση θυσία μια επανάληψη της προσφυγικής κρίσης όπως με την Γιουγκοσλαβία το 1990 μ.Χ.”.

Η Δύση επέτρεψε να τυφλωθεί, ελπίζοντας πάρα πολύ ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια διπλωματική διέξοδος από αυτήν την κρίση. Η κατάσταση μου θυμίζει έντονα την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1939 μ.Χ., παρόμοια ήταν και εκεί.

Και όπως τότε, στα τέλη της δεκαετίας του 1930 μ.Χ., τα κράτη γύρω από το γερμανικό Ράιχ αφοπλίστηκαν για πάρα πολύ καιρό, πιστεύοντας ότι τίποτα δεν θα γινόταν. Ενώ εμείς διαλύουμε παλιά τανκς, ο Πούτιν έχει εκσυγχρονίσει 10.000 παλιά τανκς.

Έχει μεταμορφώσει όλο και περισσότερο τον στρατό σ’ έναν επαγγελματικό στρατό, ο οποίος πλέον αποτελείται, σε ποσοστό πάνω από το 60 τοις εκατό, από καθαρά επαγγελματίες στρατιώτες (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/rosia/7072518_stratiotikos-empeirognomonas-o-poytin-den-skopeyei-na-kataktisei-mono-tin).

Και όμως υπάρχει μια εξέλιξη που κλειδώνει την σύγκρουση! Η Δούμα αναγνώρισε τις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονμπάς. Ο Πούτιν θα τις αναγνωρίσει εντός 30 ημερών. Aυτή θα είναι και η αφορμή πολέμου! Η Ουκρανία θα επιτεθεί στο Ντονμπάς και η Ρωσία θα υπερασπιστεί υπηκόους της! Αυτό είναι το φόντο της επικείμενης αναπόφευκτης σύρραξης.

Σύμφωνα με ειδικούς, υπάρχει ισχυρή πιθανότητα, ο Ρώσος ηγέτης ν’ αποφασίσει την αναγνώριση ανεξαρτησίας των αυτοαποκαλούμενων δημοκρατιών του Ντονμπάς, καθώς αυτό θα διασφαλίσει την ασφάλεια της περιοχής και θα δημιουργήσει σχέσεις με τις Λαϊκές δημοκρατίες του Λούγκανσκ και του Ντόνετσκ.

Ταυτόχρονα, οι ειδήμονες εφιστούν την προσοχή στο γεγονός ότι ο Ρώσος ηγέτης μπορεί να ανησυχεί για τις πιθανές συνέπειες μιας θετικής απόφασης σχετικά με αυτό το θέμα, για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι η Ουκρανία είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προχωρήσει στο Donbass αμέσως μετά την αναγνώριση ανεξαρτησίας του DPR και του LPR.

Από αυτή την άποψη, θα εμφανιστεί μια πολύ σοβαρή απειλή τόσο για τους πολίτες των αυτοαποκαλούμενων δημοκρατιών όσο και για σχεδόν ένα εκατομμύριο Ρώσους πολίτες που ζουν αυτή την στιγμή στο Donbass.

Πολλοί Ρωσόφωνοι έλαβαν πλέον ρώσικα διαβατήρια και υπηκοότητα. Επιπλέον, το Κρεμλίνο έχει επανειλημμένα τονίσει ότι η Ρωσία είναι δεσμευμένη στην εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ και η αναγνώριση του DPR και του LPR θα σημαίνει την απόσυρση των αυτοαποκαλούμενων Δημοκρατιών από αυτή την συμφωνία, γεγονός που θα επιτρέψει στο Κίεβο να πυροδοτήσει επιθετικότητα στη περιοχή. avia-pro και Ρώσοι δημοσιογράφοι.

Η Ρωσία με στρατιωτική άσκηση πίεσης απέδειξε στην Ουκρανία ότι δεν μπορεί να υπολογίζει σε μια σοβαρή δυτική προστασία. Τέσταρε επιτυχώς τ΄ανακλαστικά δυτικών. Διήγαγε μια α΄επικοινωνιακή νίκη αφού κατέρριψε στην πράξη την προπαγάνδα τ΄αντιπάλου.

Παράλληλα με την αναγνώριση των 2 Δημοκρατιών παγιδεύει το Κίεβο να της παραχωρήσει το απαιτούμενο νομιμοποιητικό άλλοθι ανάληψης δράσης.Tελικά θα υπάρξει επιτιθέμενος μόνο που θα είναι η Ουκρανία. Η Δούμα αναγνώρισε τις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονμπάς. Ο Πούτιν θα τις αναγνωρίσει εντός 30 ημερών. Η πιο σημαντική εξέλιξη είναι το φόντο της σύγκρουσης (https://dimpenews.com/2022/02/15/%ce%b7-%ce%b4%ce%bf%cf%8d%ce%bc%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%bd%cf%8e%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%bb%ce%b1%cf%8a%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%ce%ba%cf%81%ce%b1/).

Κάποιοι τους θεωρούν «τις καλύτερες ειδικές δυνάμεις στον κόσμο». Δεν είναι βέβαιο αυτό αφού δεν υπάρχει βαθμονόμηση των δυνατοτήτων των ειδικών δυνάμεων παγκοσμίως, πάντως οι Ρώσοι Spetznaz είναι σίγουρα σκληροί, με μεγάλη εμπειρία και παράδοση και εξοπλισμένοι με ότι καλύτερο έχει ο Ρωσικός Στρατός.

Σε περίπτωση σύγκρουσης στην Ευρώπη (γιατί ο πόλεμος δεν θα περιοριζόταν στην Ουκρανία, φυσικά), θα αναλάμβαναν να κτυπήσουν με αποστολές δολιοφθοράς στρατηγεία, λιμάνια, αεροδρόμια και στρατηγικούς κόμβους των δυτικών χωρών, όπως π.χ. το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, το λιμάνι της Βάρνας στην Βουλγαρία, το στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Βαρσοβία κ.λ.π. (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/eidikes-dynameis/1058224_aytoi-einai-oi-rosoi-spetznaz-poioys-stohoys-tha-ktypoysan).

Ταχεία κατάληψη του Κιέβου χωρίς εισβολή. Το Fox News περιέγραψε πώς ο Πούτιν θα εισέλθει στην Ουκρανία με ειδικές δυνάμεις. Η ταχεία κατάληψη του Κιέβου χωρίς μαζική χερσαία εισβολή από καλά εκπαιδευμένες ειδικές δυνάμεις, πρόσβαση στην Υπερδνειστερία και καθιέρωση ελέγχου στην Μολδαβία. Αυτό το σενάριο της εισβολής στην Ουκρανία δημοσίευσε η ανταποκρίτρια του Fox News Jacqui Heinrich.

Δεν είναι γνωστό πού "βρήκε" το «σχέδιο Πούτιν» που ανήρτησε η ίδια η δημοσιογράφος στο Twitter. Όπως έγραψε, το Fox News πληροφορήθηκε ότι σε περίπτωση εισβολής, η Ρωσία πιθανότατα θα καταλάμβανε το Κίεβο γρήγορα - μέσα σε 24-36 ώρες.

Σε αυτή την περίπτωση, θα χρησιμοποιηθεί εξοπλισμός ηλεκτρονικού πολέμου και θα διεξαχθεί αεροπορικός βομβαρδισμός ζωτικής σημασίας ουκρανικής υποδομής, σε εγκαταστάσεις διοίκησης και ελέγχου, καθώς και αποθήκες όπλων.

«Σχεδόν όλες οι ρωσικές ειδικές δυνάμεις έχουν αναπτυχθεί γύρω από την Ουκρανία, έτσι θα εισβάλουν στο Κίεβο, θα αναλάβουν την κυβέρνηση χωρίς να χρειάζονται πολλά χερσαία στρατεύματα και στην συνέχεια θα μεταφέρουν ενισχύσεις από την Λευκορωσία, αυτός είναι ο συντομότερος δρόμος», έγραψε η Heinrich.

Στην συνέχεια, σύμφωνα με την ίδια, οι ρωσικές δυνάμεις στην Μαύρη Θάλασσα και την Κριμαία θα πρέπει να μετακινηθούν από την Οδησσό στην Υπερδνειστερία. Εκεί, η Ρωσία μπορεί να αποκτήσει πολιτικό έλεγχο στην Μολδαβία και πολύ γρήγορα να αποκαταστήσει το μεγαλύτερο μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της Λευκορωσίας, της Ουκρανίας και της Μολδαβίας, καταλήγει ο δημοσιογράφος. Υπενθυμίζεται ότι η Μόσχα αρνείται σχέδια προετοιμασίας εισβολής στην Ουκρανία (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/rosia/7070152_neo-senario-gia-epiboli-sobiet-taheia-katalipsi-toy-kieboy-horis-eisboli).

Το Fox News και το CBS News επικαλούμενο Αμερικανούς Αξιωματούχους ανέφερε πως το Κίεβο μπορεί να πέσει μέσα σε 24 με 36 ώρες μάξιμουμ, ξεκινώντας με ηλεκτρονικό πόλεμο, αεροπορικούς βομβαρδισμούς εναντίον κρίσιμων υποδομών, κτυπώντας τα Κέντρα Διοίκησης και Ελέγχου καθώς και αποθήκες όπλων.

Όμως η “βόμβα” έπεσε μετά καθώς επικαλούμενο Αμερικανούς Αξιωματούχους ανέφερε: “Η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία μπορεί να επεκταθεί στην Μολδαβία. Υπάρχουν πληροφορίες ότι η Ρωσία μπορεί να προχωρήσει πέρα από την Ουκρανία συμπεριλαμβανομένης της Μολδαβίας η οποία είναι στα Νότια σύνορα της Ουκρανίας.

Η Ρωσία μπορεί να αποκτήσει τον πολιτικό έλεγχο της Μολδαβίας και να ανασυνθέσει μεγάλα τμήματα της Σοβιετικής Ένωσης πολύ γρήγορα συμπεριλαμβανομένης της Λευκορωσίας και της Ουκρανίας.

Οι ρωσικές δυνάμεις στην Μαύρη Θάλασσα και την Κριμαία θα προελάσουν από την Νοτιοδυτική πόλη της Οδησσού μέχρι την Υπερδνειστερία. Στην μάχη θα εμπλακούν και ρωσικές δυνάμεις που βρίσκονται στην περιοχή της Υπερδνειστερίας. Σχεδόν όλες οι δυνάμεις Spestnaz που έχουν αναπτυχθεί γύρω από την Ουκρανία θα κατευθυνθούν στο Κίεβο.

Στόχος είναι να καταλάβουν την κυβέρνηση χωρίς να χρειαστούν πολλές χερσαίες δυνάμεις και στην συνέχεια να φέρουν ενισχύσεις από την Λευκορωσία. Αυτό θα γίνει από την συντομότερη δυνατή διαδρομή”. Μάλιστα η Πρόεδρος της Μολδαβίας είχε επικοινωνία με τον Πολωνό Πρόεδρο για την ασφάλεια στην περιοχή (https://attikanea.info/%CE%AD%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B5-%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-cia-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%B7/).

Σε άρθρο του Πούτιν με τίτλο «Ιστορική Ένωση Ρώσων και Ουκρανών», που δημοσιεύτηκε το καλοκαίρι του 2021 μ.Χ., συνοψίζει καλά τι σημαίνει η Ουκρανία για την εθνική ταυτότητα και την εσωτερική πολιτική της Ρωσίας.

Σύμφωνα με το άρθρο του Πούτιν, οι λαοί που αποτελούν την ιδρυτική εθνοτική ομάδα της σημερινής Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας είναι διαφορετικοί κλάδοι ενός μεγάλου Σλαβικού έθνους όπως οι Μεγάλοι Ρώσοι (Βελικορούσκι), οι Μικροί Ρώσοι (Μαλορούσκι) και οι Λευκοί Ρώσοι (Μπελορούσκι), αντίστοιχα.

Οι Ουκρανοί εθνικιστές, από την άλλη, δεν παραδέχονται ότι είναι «μικροί Ρώσοι» και αυτό δεν προκαλεί έκπληξη. Αλλά φαίνεται δύσκολο για τον Πούτιν, ο οποίος πιστεύει ότι είναι ο ηγέτης ενός έθνους χωρισμένου σε τρία μέρη ως αποτέλεσμα μιας «γεωπολιτικής καταστροφής», και κάθε ρωσικής κυβέρνησης με αυτή την πεποίθηση, να αφήσει την Ουκρανία να φύγει από την τροχιά της Ρωσίας.

Επιπλέον, το πρώτο ρωσικό κράτος βρίσκεται στην σημερινή Ουκρανία. Πιστεύεται ότι στο Κίεβο, την πρωτεύουσα της πόλης, ιδρύθηκε το κράτος του Κιέβου Ρως και ότι το 988 μ.Χ. βαφτίστηκε ο ηγεμόνας αυτού του κράτους, Βλαντιμίρ, και οι Ρώσοι ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό.

Αυτές οι πεποιθήσεις διδάσκονται για γενιές ως το θεμέλιο της ρωσικής επίσημης ιστορίας. Το Κίεβο η πρωτεύουσα της Ουκρανίας, είναι η αφετηρία του πρώτου ρωσικού κράτους και της ρωσικής ορθόδοξης ταυτότητας σύμφωνα με την επίσημη διδασκαλία της ιστορίας (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/enoples-syrraxeis/7072018_anashimatismos-synoron-ti-tha-ferei-i-nea-rosia-gia-oykrania-kai).

Μετά την πτώση του τσάρου Νικόλαου Β’ οι Ουκρανοί ανακήρυξαν ανεξάρτητη δημοκρατία, όμως ο Ερυθρός Στρατός επενέβη και αποκατέστησε την τάξη: Ανακατέλαβε το Κίεβο και ανακήρυξε - με την σειρά του – την Σοβιετική Δημοκρατία της Ουκρανίας.

Το 1918 μ.Χ. η Ουκρανική Εθνοσυνέλευση άνοιξε διάπλατα τα σύνορα της χώρας τους στους Γερμανούς του κάιζερ Γουλιέλμου, που μπήκαν στο Κίεβο για να φύγουν κακήν κακώς ένα χρόνο μετά, κυνηγημένοι από τον Ρώσο στρατηγό Ντενίκιν. Τον Μάιο του 1920 μ.Χ. σειρά έχουν οι Πολωνοί (συνορέυουν με την Ουκρανία) να παρελάσουν στους δρόμους του Κιέβου· για λίγο όμως.

Ένα μήνα μετά μπαίνει το ιππικό του στρατάρχη Μπουντιένι και οι Σοβιετικοί αποκαθιστούν την τάξη στην… αγαπημένη τους Ουκρανία. Και από τότε, από το καλοκαίρι του 1920 μ.Χ. δηλαδή και επί είκοσι χρόνια τον πόλεμο τον διηγούνται σαν παραμύθι οι γιαγιάδες στα εγγόνια. Τα εγγόνια, έμελλε να κοιμηθούν με ειρήνη, να ξυπνήσουν με πόλεμο, να ανδρωθούν στον πόλεμο και να πεθάνουν στον πόλεμο.

Ο… Μπαρμπαρόσα, όχι ο Φρειδερίκος, αλλά η διαβόητη Επιχείρηση κατάληψης της Σοβιετικής Ένωσης από τους Ναζί του Χίτλερ επιφυλάσσει ιδιαίτερο κομμάτι βίας, αίματος και φωτιάς για το Κίεβο.

Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η πόλη καταλήφθηκε ξανά από τους Γερμανούς, με τον φιλοναζιστή Μπαντέρα να διώκει τους Ορθόδοξους Ρώσους αλλά μετά από σκληρές μάχες απελευθερώθηκε για άλλη μία φορά από τους Σοβιετικούς (https://www.ethnos.gr/history/article/197033/kiebomiakataramenhpolhapoto1918metraeipolemoysnekroyskiereipia).

Τηλεφωνική επικοινωνία είχε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Πρόεδρο της Ουκρανίας (τον σαλτιμπάγκο γελωτοποιό) Βολοντίμιρ Ζελένσκι, όπου και του τόνισε ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να παράσχει οποιαδήποτε βοήθεια στην Ουκρανία, πιθανότατα ακόμη και στρατιωτική.

Συγκεκριμένα ο Μητσοτάκης δήλωσε έτοιμος να παράσχει βοήθεια προς την Ουκρανία σε τομείς που θα ζητηθεί, σύμφωνα με όσα αναφέρει το Μαξίμου. Κάτι ουσιαστικά σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός είναι διαθέσιμος να στείλει τον Ελληνικό Στρατό στην Ουκρανία και στο Κίεβο, εκεί που τώρα βρίσκονται τα ρωσικά στρατεύματα.

Ο Μητσοτάκης εξέφρασε επίσης την πλήρη υποστήριξη της Ελλάδας στην Ουκρανία σε αυτές τις πολύ δύσκολες ώρες. Επανέλαβε ότι η Ελλάδα από την αρχή τάχθηκε υπέρ των πιο αυστηρών κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ρωσίας και ανέφερε ότι τα Ελληνικά Γενικά Προξενεία στην Οδησσό και τη Μαριούπολη συνεχίζουν να λειτουργούν.

Σημειώνεται ότι από το υπουργείο Υγείας αποστέλλεται προς την Ουκρανία, ιατροφαρμακευτικό υλικό. Νωρίτερα ο πρωθυπουργός είχε εκτενή συνεργασία στο Μέγαρο Μαξίμου με τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια (https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/kyvernisi/1061023_tilefoniki-epikoinonia-kmitsotaki-vzelenski-eimaste-etoimoi-na).

{Ας ελπίσουμε ότι ο Κούλης με την εθνοπροδοτική του πολιτική δεν θα μπλέξει την πατρίδα μας σε μία νέα ουκρανική εκστρατεία σαν αυτή του 1.919 μ.Χ. ενάντια στους Ρώσους (http://alophx.blogspot.com/2017/09/1919-2014.html), μάλιστα αυτή την φορά χωρίς κανένα απολύτως αντάλλαγμα από την Δύση, η οποία έφερε εναντίον μας την Ρωσία μετέπειτα, προετοίμασε την συμμαχία της με τον Κεμάλ, αλλά και έθεσε παράλληλα και τις βάσεις για την Μικρασιατική Καταστροφή}.

Νίζνι Νόβγκοροντ: Η «τρίτη πρωτεύουσα της Ρωσίας».

Το Νίζνι Νόβγκοροντ είναι μια πόλη για περιπάτους, απολαυστικά ηλιοβασιλέματα και τέχνη του δρόμου.Τα άνετα παπούτσια, μια φωτογραφική μηχανή και πολύ όρεξη θα σας βοηθήσουν να περιηγηθείτε ευχάριστα στην πόλη.

Είναι χτισμένο στη συμβολή των ποταμών Βόλγα και Οκά και αποτελεί μια μητρόπολη του πολιτισμού και της κουλτούρας με πάνω από 600 ιστορικά και αρχιτεκτονικά μνημεία. Οι αριστοκρατικές επαύλεις και τα αρχοντικά της Bolshaya Pokrovskaya, οι ιστορικές εκκλησίες, τα μουσεία και οι μνημειώδεις σοβιετικές κατασκευές συνθέτουν ένα μοναδικό προορισμό με συναρπαστική ιστορία.

Το Κρεμλίνο του Νίζνι Νόβγκοροντ χρονολογείται από τις αρχές του 16^ου Αιώνα μ.Χ. και χτίστηκε από τον ίδιο Ιταλό αρχιτέκτονα που σχεδίασε εκείνο της Μόσχας. Με μοναδική θέα και 13 πύργους κρύβει σημαντικά μνημεία, εκκλησίες και κυβερνητικά κτίρια στο εσωτερικό του.

Αξίζει να επισκεφθεί κανείς το διώροφο κτίριο της Κρατικής Τράπεζας με τους κυκλικούς πύργους που θυμίζει κάστρο παραμυθιού. Χτισμένο μεταξύ 1.911 μ.Χ.-1.913 μ.Χ. για την 300ή επέτειο της δυναστείας των Ρομανόφ, οι προθάλαμοι κάθε ορόφου καλύπτονται από τεράστιους καθρέφτες που σύμφωνα με το θρύλο πραγματοποιούν δύο επιθυμίες, μία υλική και μία πνευματική, όσων σταθούν μπροστά τους.

Η Σκάλα Chkalov είναι ένας ανηφορικός περίπατος 560 σκαλοπατιών που σχηματίζουν τον αριθμό οκτώ και συνδέουν την προκυμαία του Νίζνι Νόβγκοροντ με το ιστορικό κέντρο της πόλης. Χρονολογείται από το 1.943 μ.Χ. και αποτελεί αρχιτεκτονικό και ιστορικό σύμβολο της πόλης. Στο GAZ Museum ο επισκέπτης θα δει από κοντά τα πιο περιζήτητα αυτοκίνητα της σοβιετικής περιόδου του ’30 μ.Χ. και 40’ μ.Χ.-(https://romioitispolis.gr/nizni-novgkoront-i-triti-proteyoysa-tis-rosias/).

ALOPHX.BLOGSPOT.COM

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2022

ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΝΟΒΓΚΟΡΟΝΤ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΕΒΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου