ΠΤΩΣΕΙΣ ΙΣΧΥΡΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΛΛΩΝ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΑΥΤΟ

Πτώσεις ισχυρών πολιτικών καθεστώτων εν μέσω πολέμου και στην συνέχεια η εγκατάσταση άλλΩΝ στην θέση τουΣ με σκοπό να συνεχίσΟΥΝ τον πόλεμο αυτό

Γράφει ο αλώπηξ

Η κατάσταση της πτώσης ενός ισχυρού πολιτικού καθεστώτος εν μέσω πολέμου και στην συνέχεια η εγκατάσταση ενός άλλου καθεστώτος στην θέση του με σκοπό να συνεχίσει τον πόλεμο συνέβη κατά την διάρκεια του 20ου Αιώνα μ.Χ.

Συγκεκριμένα την περίοδο εκείνη η Ρωσία πολεμούσε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως όλοι γνωρίζουμε εναντίον της Γερμανίας και των Κεντρικών Δυνάμεων έχοντας τότε την τσαρική, δηλαδή μοναρχική Αυτοκρατορική εξουσία.

Όμως η συνεχής στον πόλεμο και κακή οικονομική και πολιτική και κοινωνική κατάσταση της χώρας είχε στον αποτέλεσμα την εξέγερση του Φεβρουαρίου χάρη στην οποία την εξουσία στην χώρα αυτή την πήρε ο Κερένσκι ο οποίος ήταν σοσιαλοδημοκράτης.

Ο ίδιος συνέχισε τον πόλεμο από εναντίον των Γερμανών, ο οποίος ήταν τελείως μη δημοφιλής και σύντομα και αυτός που θεωρούνταν μετριοπαθείς είχε πολλές ήττες στο ενεργητικό του, με αποτέλεσμα κυβέρνηση να είναι και αυτή μη δημοφιλής.

Σύντομα όμως και χάρη στα κόλπα που από έκαναν οι Γερμανοί συνέβη το γνωστό σε όλους μας πραξικόπημα των μπολσεβίκων οι οποίοι ήταν φανατικοί και οι οποίοι κατέλαβαν την εξουσία και διώκοντας τον Κερένσκι εκτελώντας πολλούς από τους συνεργάτες του στην συνέχεια.

Με την κατάληψη της εξουσίας ίδια επέβαλλαν ένα σκληρό αυταρχικό καθεστώς το οποίο δίωξε άγρια τους αντιπάλους, τους έσφαξε και έκανε ουσιαστικά μία δικτατορία, η οποία κράτησε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα σχεδόν 7-10 αιτίες.

Όμως αυτή η κατάσταση δεν συνέβη μόνο στην Ρωσία αφού πώς είναι γνωστό ότι κατά την διάρκεια του πολέμου δεν έπεσε μόνο το δικό της καθεστώς, αλλά και άλλα παρεμφερή καθεστώτα και στην θέση του ανέβηκαν είτε άμα στο ίδιο χρονικό διάστημα εξίσου φανατικά πολιτικά καθεστώτα.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό το είδους ήταν στην περιοχή της Τουρκίας, στην οποία μετά την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και του καταπιεστικού και γενοκτονικού τυραννικού καθεστώτος των Νεότουρκων την θέση του πήρε ο Κεμάλ, ο οποίος ήταν ακόμη πιο φανατικός από αυτούς.

Σύντομα κατάφερνε αυτός να ενοποίηση πολλούς τούρκους υπό την ηγεσία του και να κάνει ανταρτοπόλεμο τόσο εναντίον του Σουλτάνου, όσο επίσης και εναντίον των Ελλήνων και με τις ενέργειες συνέβη η Μικρασιατική Καταστροφή και η γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, η ολοκλήρωση του γενοκτονίας του Πόντου και των Ασσυροχαλδαίων και των Αρμενίων, όπως και το Κούρδων που συνεχίζονται μέχρι τις μέρες μας.

Αλλά και στην Ιταλία ο πόλεμος αυτός επέφερε τόσο μεγάλη καταστροφή που λίγο καιρό αργότερα όπως ξέρουμε όλοι μας οι κυβέρνηση της έγινε ασταθής και εξουσία έπεσε από το κίνημα του Μουσολίνι, το οποίο κατάφερε με την «Πορεία προς την ρώμη» ένα μεταμοντέρνο πραξικόπημα να πάρει την εξουσία στην χώρα αυτή και να εγκαθιδρύσει σε αυτή το βίαιο φασιστικό καθεστώς.

Άλλη μία χώρα στην οποία κατάσταση εξαιτίας του πολέμου είναι να πέσει το καθεστώς ήταν στην γερμάνια, οι οποία είχε βοηθήσει πάρα πολύ στην άνοδο των κομμουνιστών του Λένιν στην εξουσία της Ρωσίας (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html).

Όμως παρόλο που αυτοί κατάσταση της επέφερε πρόσκαιρα οφέλη στο τέλος απέτυχε και αυτή παταγωδώς και τότε και λόγω του πολέμου υπέστη και ήττα ο λαός όταν έχασαν τον πόλεμο όπως και ο Κάιζερ έπεσε από την εξουσία και εγκαθιδρύθηκε μία ασταθής δημοκρατία, η λεγόμενη «Δημοκρατία της Βαϊμάρης».

Το καθεστώς αυτό ήταν μισητό στον λαό, όσο επίσης και από τον στρατό και τους βιομήχανους, αλλά και τους πολλούς εθνικιστές και κομμουνιστές που ήταν εναντίον του και το πολεμούσαν όλοι με μεγάλη λύσσα και αυτό κατέρρευσε όντως αδύναμο και διεφθαρμένο σε πολύ μικρό και σύντομο χρονικό διάστημα και την εξουσία την πήρε ο Χίτλερ που επέβαλε στην γερμάνια το φανατικό και ανηλεές ναζιστικό καθεστώς.

Η παραπάνω κατάσταση δηλαδή εν μέσω πολέμου να καταρρέει ένα ισχυρό πολιτικό καθεστώς είχε συμβεί και παλαιότερα και συγκεκριμένα κατά την διάρκεια της γαλλικής επανάστασης. Την περίοδο εκείνη η Γαλλία ήταν ακόμη μοναρχία και παρόλο που είχε συμβεί η επανάσταση είχε κατακρτηθεί, έστω και αν είχε καταφέρει ποια να γίνει μια συνταγματική μοναρχία αντί για απόλυτη, όπως ήταν τότε όπως ακριβώς συνέβαινε στην Αγγλία.

Την περίοδο εκείνη πολλά κράτη κήρυξαν τον πόλεμο στην Γαλλία φοβούμενοι τι θα συνέβαινε αν ο μονάρχης έχανε την εξουσία του και η Γαλλία ανταποκρίθηκε και αντεπιτέθηκε και πολέμησε αυτά με την σύμφωνη γνώμη όλου του πολιτικού σκηνικού.

Συγκεκριμένα στον πόλεμο αυτό συμφώνησαν τόσο οι Γάλλοι επαναστάτες ηγέτες γιατί πίστευαν ότι με αυτό θα εδραίωναν την εξουσία τους και τα κατάφεραν να παίρνουν δύναμη, όσο και βασιλιάς τον τρόπο να νικήσει τους εχθρούς του, τόσο εντός χώρας, όσο και οι υπόλοιποι οι ηγέτες.

Όμως η αλήθεια είναι ότι παρόλο που όλοι στήριξαν μαζί τον πόλεμο, στο τέλος ο πόλεμος αυτός τους έφαγε όλους και παρόλο που κέρδισαν τους εξωτερικούς αντιπάλους τους, ο βασιλιάς κατηγορήθηκε για προδοσία και εκτελέστηκε οι Γάλλοι επαναστάτες σκοτώθηκαν μεταξύ τους για την εξουσία και επικράτηση για λίγο Ροβεσπιέρος, αλλά στο τέλος και αυτός έπεσε από συνωμοσία και το Διευθυντήριο πήρε την εξουσία.

Το Διευθυντήριο στην Γαλλία ήταν τυραννικό διεφθαρμένο και αδύναμο και σύντομα κατάφερε να καταστρέψει τόσο πολιτικά, όσο οικονομικά και κοινωνικά τον γαλλικό λαό όπως και συνέβη και πριν την γαλλική Επανάσταση και από αυτό το γεγονός βρήκε στην αφορμή ο Ναπολέοντας και κατέλαβε την εξουσία και επέβαλε την δικτατορία του και το καθεστώς του στην χώρα αυτή λίγο τας με τον τρόπο αυτό.

Η ήττα σε έναν πόλεμο και η αλλαγή καθεστώτος συνέβη επίσης στην Ρωσία και στην εποχή μας επί της κυριαρχίας του Γιέλτσιν αμέσως μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και την ανάδειξή του στην εξουσία στην θέση του Γκορμπατσόφ.

Ο Γιέλτσιν αν και έφερε την δημοκρατία και στην ουσία σταμάτησε τους διαχωρισμούς των διάφορων εθνικών και θρησκευτικών ομάδων στην Ρωσία από την άλλη αποδείχτηκε τόσο ανίκανος και είναι εφαρμένος που κατάσταση τελείως στην ρωσική οικονομία και έφερε τους Ρώσους σε απελπιστική κατάσταση.

Σαν να μην έφτανε ότι οι παντού υπήρχε ανεργία, η περιουσία του κράτους πουλήθηκε σε ξένους πολιτικούς και μαφιόζους και ο στρατός κατέρρεε, όπως επίσης και η κοινωνία, η πορνεία ανθούσε, όπως επίσης και η ανεργία και το αλκοόλ και σύντομα από η Ρωσία κατέρρεε.

Σαν να μην ήταν όλα αυτά αρκετά ο Γιέλτσιν φρόντισε με την ικανότητά του πέρα από το να κάνει ρεζίλι την Ρωσία χορεύοντας με τους Αμερικανούς διπλωμάτες μεθυσμένος να χάσει και τον πόλεμο της Τσετσενίας από τους τσετσένους ισλαμιστές και η Ρωσία να ταπεινωθεί χάνοντας όχι κάποια εσύ παιδί από ένα απλό λαό.

Οπότε στην κατάσταση αυτή βλέποντας μεγάλο μέρος της πρώην κομμουνιστικής ηγεσίας, άλλωστε και ο ίδιος ο Γιέλτσιν ήταν κομμουνιστής και δήθεν «δημοκράτης», οι πρώην κομμουνιστές όλοι τους έκαναν μία κίνηση εναντίον, οι γνωστή Σιλοβίκι και του έθεσαν το θέμα ότι ή θα παραιτούνταν ή θα τον εκτελούσανε επιτόπου σε ένα νέο μεταμοντέρνο πραξικόπημα.

Φυσικά ο Γιέλτσιν φρόντισε να σώσει το τομάρι του και παραιτήθηκε και παρέδωσε τις εξουσίες σε ένα άτομο που του είπανε οι Σιλοβίκι, τον Βλάντιμιρ Πούτιν, ο οποίος κατάφερε όπως ξέρουμε όλοι μας σε μεγάλο βαθμό να ανανεώσει και να αναζωογονήσει την Ρωσία και την έκανε πάλι μία ισχυρή δύναμη.

Ξέρουμε στην εποχή μας όπως όλοι ξέρουμε συμβαίνει γνωστός σε όλους μας ρωσοουκρανικός Πόλεμος στον οποίο και κερδίζουν οι Ρώσοι και προελαύνουν προς όλες τις κατευθύνσεις έστω και με αργό ρυθμό.

Η αργή αυτή προέλευση των Ρώσων είχε δώσει στον Πριγκοζίν, τον διοικητή της μισθοφορικής ομάδας Wagner παλαιότερα την πρόθεση να προσπαθήσει να κάνει να πραξικόπημα πριν λίγα χρόνια έναντί  του Πούτιν, το οποίο απέτυχε και ο ίδιος σκοτώθηκε, ενώ η μισθοφορική διαλύθηκε, αν και προσλήφθηκαν στον ρωσικό στρατό με νέα συμβόλαια και από μια νέα ομάδα.

Από τότε οι Ρώσοι έχουν αρχίσει να προελαύνουν σε όλα τα μέτωπα και κερδίζουν συνεχώς και ασταμάτητα εδάφη όμως παρόλα αυτά σε κάθε περίπτωση υπάρχουν ακόμα και τώρα κάποιοι διοικητές οι οποίοι παραπονιούνται ότι έδρασε πάρα πολύ αργά.

Πρόσφατα έγινε γνωστό ότι ο Πούτιν καθαίρεσε τον αρχηγό του στρατού τον Όλεγκ Σαλιούκοφ με το πρόσημο ότι ήταν 70 ετών και ότι θα πρέπει να πάει σε μια νέα πιο καλή θέση και έβαλε στην θέση του έναν ικανότατο στρατηγό, τον Αντρέι Μορντβίτσεφ, ο οποίος έχει την ονομασία «Ο νέος Ζουκόφ» και είναι ένας πολύ ικανός και επιθετικός διοικητής που έχει και απελευθερώσει πολλά εδάφη στον πόλεμο αυτόν από τους Ουκρανός.

Πολλοί λένε ότι αυτό υποδηλώνει την θέληση του Πούτιν να τερματίσει τον πόλεμο με μια ισχυρή επίθεση με έναν πιο επιθετικό διοικητή, ενώ άλλοι λένε ότι φοβούνται ότι μπορεί να γίνει ένα νέο πραξικόπημα και αλλάζουν όσους στρατιωτικούς δεν θεωρούν ότι είναι άξιοι εμπιστοσύνης από το καθεστώς του.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.