ΛΑΟΙ ΑΡΧΙΚΑ ΙΣΧΥΡΟΙ ΠΟΥ ΕΞΟΝΤΩΣΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΟΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΠΕΣΑΝ

Λαοί αρχικά ισχυροί που εξόντωσαν ολόκληρους λαούς και προώθησαν και έκαναν ανθρωποθυσίες και πολλά όργια και τΕΛΙΚΑ έπεσαν

Γράφει ο αλώπηξ

Της ιστορίας όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας υπήρξαν λαοί, οι οποίοι ενώ αρχικά ήταν ισχυροί,  σύντομα λόγω των συνηθειών τους και τον σκεφτικών τους και  πεποιθήσεων, αλλά και των πολιτικών τους τακτικών επιδόθηκαν σε φρικιαστικά εγκλήματα εξοντώνοντας ολόκληρους λαούς σχεδόν γενοκτονικά και παράλληλα προώθησαν και έκαναν στην χώρα τους ότι τις περιοχές που κατακτούσαν ζωοθυσίες, ανθρωποθυσίες, κανιβαλισμό αλλά και πολλά όργια, με συνέπεια στο τέλος να πέσουν σε να κατακτηθούν από άλλους λαούς.

Η πιο γνωστή περίπτωση σε μυθολογικό τομέα που συνέβη πτώση μιας ισχυρής Αυτοκρατορίας η οποία έχει καταφέρει με πολύ σκληρό και ισχυρό στρατό και να επεκταθεί σε πολύ μεγάλο σημείο ήταν αυτός της Ατλαντίδας (https://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_2.html).

Η Ατλαντίδα όπως γνωρίζουμε αποτελούνταν με βάση τον Πλάτωνα από 10 κράτη που είχαν έναν κοινό βασιλέα τα οποία στην αρχή ήταν πάρα πολύ ηθικά και πλούσια και ισχυρά και κατάφεραν να γίνουν πάρα πολύ ισχυρά και στον στρατό.

Σύντομα όμως, ενώ αυτοί οι άνθρωποι της χώρας αυτής ήταν ενάρετοι, κατάφεραν να γίνουν άπληστοι και ανήθικοι και άρχισαν να κάνουν κατακτητικούς πολέμους υποδουλώνοντας και βασανίζοντας άλλους λαούς και φέροντας πολλές συμφορές σε όσους κατακτούσαν.

Μάλιστα σύμφωνα με τον Πλάτωνα κατάφεραν να προελάσουν και να καταλάβουν το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και να έφτασαν στην Ελλάδα και στην Αθήνα, η οποία δηλαδή ήταν η μόνη που τους αντιστάθηκε και κατάφερε τους νικήσει και να τους εκδιώξει πίσω στα εδάφους.

Και τότε λέγεται ότι συνέβησαν στην Ατλαντίδα μεγάλοι και ισχυροί σεισμοί όπως και Ηφαιστείων, οι οποίοι έβλαψαν αυτή την χώρα και την έβαλαν κάτω από την θάλασσα και έπαψε από τότε να υπάρχει, όπως ακριβώς λένε ότι συμβαίνει και με τον μύθο της Λεμουρίας.

Πέρα όμως από την μυθολογία, για κάποιους άλλους κανονική ιστορία σε σχέση με την Ατλαντίδα, η αλήθεια είναι ότι δε συνέβη αυτό μόνο στην συγκεκριμένη περίπτωση, ενώ υπήρχαν και άλλες περιοχές που λόγω της παρανομίας, της ανηθικότητας και της ασέβειας που σύντομα αυτές έφτασαν στην παρακμή και κατακτήθηκαν και καταστράφηκαν από άλλες ισχυρότερες δυνάμεις.

Συγκεκριμένα μία πολύ ισχυρή περιοχή που για κάποιους λένε ότι έδωσε ο στην ουσία την ιστορία της Ατλαντίδας στον Πλάτωνα και για κάπου ήταν η περιοχή της Μινωικής Κρήτης. Γνωρίζουμε όλοι ότι τόσο από την μυθολογία, όσο επίσης και από την ιστορία και τα αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν βρεθεί ότι η Κρήτη ήταν ένας πάρα πολύ πλούσιος τόπος και οι Κρητικοί Μινωίτες είχαν καταφέρει να αναπτύξουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την οικονομία τους χάρη στο εμπορικό και πολεμικό του στόλο, ο οποίος κατάφερε να εξολοθρεύσει ακόμη και τους πειρατές από την μεσόγειο και με εμπόριο και την εξάπλωση και την οικονομική τους ευημερία.

Η Κρήτη ήταν τόσο ισχυρή όχι μόνο οικονομικά της και στο στόλο, αλλά ακόμα και στον στρατό και κατάφερε να κατακτήσει και να κάνει εποικήσει διάφορες περιοχές της Ελλάδας στην Πελοπόννησο, στην Εύβοια και αλλού, αφού και οι Κρητικοί ήταν Έλληνες και παράλληλα να επεκταθεί και να έχει αποικίες μέχρι και την Αίγυπτο και στην περιοχή της Συρίας και της Παλαιστίνης.

Όμως κάποια στιγμή ακόμα και η Κρήτη κατάφερε να φτάσει σε ένα επίπεδο μεγάλης παρακμής, το οποίο είχες ένα αποτέλεσμα ιδίως μετά τους μεγάλους πολέμους που συνέβησαν και που έκανε, όπως και διάφορες ανθρωποθυσίες στην Κρήτη, στο τέλος αυτή να καταστραφεί μαζί με την Αυτοκρατορία της και σύντομα να καταλάβουν άλλοι Έλληνες της περιοχές πως τότε είχαν οι ίδιοι υπό την κατοχή της, οι Μυκηναίοι.

Όμως και στην περιοχή της Μέσης Ανατολής που αναφέρθηκε υπήρχαν παρεμφερείς πόλεις που ήταν πάρα πολύ ισχυρές είχαν μεγάλο πλούτο και κατάφεραν να γίνουν πολύ πλούσιες, αλαζονικές ανήθικες και καταπιεστικές, στην συνέχεια σκλαβώνοντας και εξοντώνοντας πόλεις και πληθυσμούς.

Η πτώση αυτή των μινούτων δεν έγινε μόνο εξαιτίας των Μυκηναίων που εκμεταλλεύθηκαν την περίσταση και την έκρηξη του Ηφαίστειου της Σαντορίνης και την καταστροφή του Μινωικού στόλου και με τον τρόπο αυτό κατάφεραν να εισέλθουν ανενόχλητοι στην Κρήτη για να την καταλάβουν, αλλά την εξαιτίας πιθανότατα του εσωτερικού εμφυλίου που ξεσπάσει στην Κρήτη εκείνη την εποχή.

Εκείνη την περίοδο στην Μινωική Κρήτη πάνω σε λόφους στους ναούς που είχαν οι Μινωίτες δείγματα ανθρωποθυσιών ακόμα και κανιβαλισμού, τα οποία τα είχαν είτε ως μέρος της θρησκείας τους και λόγω αυτό τακτικών εμπνεύσθηκε ο μύθος του Μινώταυρου, σαν εκφοβισμός προς τους υπόδουλους. είτε όπως συνέβαινε σε άλλους λαούς τα χρησιμοποιούσαν σαν όταν βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση πατρίδα τους.

Συγκεκριμένα πίστευαν φαίνεται όπως και άλλοι για εκείνη την περίοδο ότι εάν έκαναν θυσίες τόσο το μεγάλες, κυρίως ανθρωποθυσίες όσο και ξένων θα τους λυπούνταν δήθεν οι «θεοί» και θα τους έδιναν δύναμη και την νίκη στον πόλεμο έναντι των εχθρών τους.

Φυσικά όχι μόνον δεν συνέβη αυτό, αλλά ακριβώς το αντίθετο με νέα εγκλήματα που έκαναν ανθρωποθυσίες και κανιβαλισμό και προσπαθώντας με αποκρουστικούς τρόπους να σώσουν από πάνω στην απελπισία τους με τον τρόπο αυτό τους λαούς τους.

Φυσικά δεν μπορεί να αναφερθεί ότι αυτή ήταν η μόνη περίπτωση ενός λαού που έκανε ανθρωποθυσίες προκειμένου να σώσει την χώρα του και πίστευε μάλιστα ότι αυτές θα έφερναν και μεγάλη επιτυχία στον ίδιο.

Όπως είναι γνωστό κατά την διάρκεια του τρίτου Καρχηδονιακού πολέμου όταν οι Ρωμαίοι τους πίεσαν πάρα πολύ και πολιορκούσαν ασφυκτικά την πόλη της Καρχηδόνας αποφάσισαν οι ηγέτες της (ο Ασδρούβας), να κάνουν ακριβώς την ίδια τακτική.

Δηλαδή και αυτοί πίστεψαν ανοήτως ότι εάν έκαναν ανθρωποθυσίες τόσο τον ίδιο των παιδιών τους. με μία τεράστια θυσία όσο επίσης και ξένων αιχμαλώτων, τότε θα τους λυπούνταν οι θεοί με αυτή την μεγάλη του θυσία και θα τους έσωζαν.

Έφτιασαν μάλιστα στο σημείο να κάνω καθημερινά όσο κράτησε πολιορκία εκατοντάδες τέτοιες ανθρωποθυσίες με συνέπεια υπάρχουν πολλά θύματα πέρα από αυτά της πείνας και των μαχών, αλλά φυσικά στο τέλος αντί να σωθούν όπως πίστευαν, συνέβη ακριβώς το ανάποδο και οι Ρωμαίοι κατέστρεψαν τελείως την Καρχηδόνα.

Αλλά και στην Παλαιστίνη συγκεκριμένα όταν τους επιτέθηκε ο στρατός του Ιούδα στους Μωαβίτες υπό τον βασιλιά Ιωσαφάτ και με τους συμμάχους του, το βασιλείου του Ισραήλ. τους όταν βασιλιάς τους ηττήθηκε κατά κράτος και τον πολιορκούσαν στην πόλη του με σκοπό να την καταλάβουν.

Συγκεκριμένα ο ίδιος θυσίασε τον γιο του προκειμένου να σώσει την πόλη του και αυτή του η πράξη αν και δεν υπέφερε κάποιο άμεσο αποτέλεσμα τρομοκράτησε τόσο τους αντιπάλους του που εγκατέλειψαν την πολιορκία και τον άφησαν.

Στο βασίλειο του Ισραήλ και του Ιούδα τέτοιες τακτικές ανθρωποθυσιών κυρίως και κανιβαλισμού στο βασίλειο του Ιούδα αλλά και σε όλη την διάρκεια του βασιλείου του Ισραήλ που 10 δεν τους βοήθησαν, ενώ αυτές τις ανθρωποθυσίες και τους ειδωλολατρικούς θεούς τους πήραν από άλλους λαούς, ενώ στο τέλος οι εχθροί τους εξόντωσαν σημαντικό μέρος του λαού και τους υποδούλωσαν ή τους έστειλαν εξορία και στα δύο αυτά βασίλεια.

Η ίδια ακριβώς κατάσταση συνέβη την διάρκεια πολιορκιών αυτών των δύο λαών στην μεν Σαμάρεια όταν την πολιορκούσανε οι Ασσύριοι επειδή δεν είχαν τίποτε να φάνε έκαναν ανθρωποθυσίες και κανιβαλισμό, ενώ το ακριβώς πράγμα συνέβη και στον βασίλειο του Ιούδα από την Βαβυλώνα από την πείνα και στα Ιεροσόλυμα που πολιορκούσαν οι Ρωμαίοι μέχρι να την καταλάβουν και να την καταστρέψουν.

Ακριβώς η ίδια κατάσταση συνέβη και στην μετέπειτα ιστορία και συγκεκριμένα στην περιοχή του Μεξικού και του Περού με τους Αζτέκους και τους Ίνκας όταν σε αυτήν αποβιβάστηκαν οι Κόνκισταδώρες, οι Ισπανοί ηγέτες Πιζάρο και Κόρτεζ.

Στις περιοχές αυτές οι Αζτέκοι, οι Ίνκας και οι Μάγιας είχαν καταλάβει πολλούς άλλους λαούς, τους υποδούλωσαν και τους είχαν φέρει αιχμάλωτους στις πρωτεύουσες τους. Οι ίδιοι πίστευαν ότι ο κόσμος για να συνεχίσει να υπάρχει θα έπρεπε οι «θεοί» τους να παίρνουν συνεχώς αίμα ανθρώπων προκειμένου να αναζωογονούν τον κόσμο και έτσι αυτός να μην καταστραφεί σε καμία περίπτωση.

Οπότε φρόντισαν με πολέμους, όσο επίσης κάποιες φορές και από μέλη τους του λαού τους, αν ήταν σε εξαιρετική κατάσταση ανάγκης να τους κάνουν ανθρωποθυσίες σε τακτικά χρονικά διαστήματα με δεκάδες χιλιάδες θύματα στους ναούς αυτού κυρίως στο ναό του Κελτσακοάτλ στο Μεξικό επί πολλές εκατονταετίες με συνολικό θύματα να είναι λένε πολλοί ιστορική πάνω από ένα εκατομμύριο λόγω των ανθρώπινων αυτών, ενώ είχε και σε πολλές περιπτώσεις διάφορα περιστατικά κανιβαλισμού.

Οπότε όταν ήρθαν στις χώρες αυτές οι Ισπανοί κατακτητές και τις βρήκαν σε αυτή την κατάσταση κατάφεραν να εύκολα να συμμαχήσουν με πολλούς υπόδουλους λαούς που πέρα από την καταπίεση και είχαν και ανθρώπινα θύματα από ανθρωποθυσίες, οι οποίοι ξεσηκώθηκαν εύκολα και βοήθησαν τους Ισπανούς να τους καταστρέψουν και να τον τρόπο αυτό τους εκδικηθούν για όλα σε κακά είχαν πάθει από αυτούς κατά την διάρκεια όλων αυτών των Αιώνων.

Αλλά και στην ρωμαϊκή Αυτοκρατορία συνέβαινε επίσης σε πολλές περιπτώσεις και από περιστατικά οργίων, ζωοθυσιών και κανιβαλισμού, τα οποία εντάθηκαν με την παρακμή και μαζί με την ανηθικότητα και την διαφθορά οδήγησαν στο τέλος στην κατάρρευση της Αυτοκρατορίας αυτής.

Στην εποχή μας όπως όλοι γνωρίζουμε παρόλο που δεν συμβαίνουνε άμεσα ανθρωποθυσίες πέρα από κάποιους ξεκομμένους σατανιστές που τα κάνουν στα κρυφά, η αλήθεια είναι ότι θυσιάζονται πάρα πολλά έμβρυα με τις εκτρώσεις και που θέλουν πολλοί άνθρωποι στους πολέμους και πολύ είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η ανηθικότητα και ο σοδομισμός, όπως επίσης οι εκτρώσεις και σχολεία με τις μαγείες και τα όργια θα φέρουν μαζί με την απιστία των ανθρώπων και την μανία τους για πλούτο άλλη μία φοράνε Παγκόσμιο Πόλεμο και καταστροφή σε όλη την γη όπως που θα αφανίσει πολλούς διεφθαρμένους λαούς όπως και στις παραπάνω περιπτώσεις που αναφέρθηκαν.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.